ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ANNUS X X . - VOLUMEN XX TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS M • DCCCC • X X V I I I i f i f j ! f Annus XX - Vol. XX 10 Ianuarii 1928 Num. 1 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM ACTA LITTERAE PII OFFICIALE PP. XI ENCYCLICAE AD RR. PP. DD. PATRIARCHAS, PRIMATES, ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS, ALIOSQUE LOCORUM ORDINARIOS PACEM ET COMMUNIONEM CUM APOSTOLICA SEDE HABENTES: DE VERA RELIGIONIS UNITATE FOVENDA. PIUS PP. XI VENERABILES FRATRES SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM Mortalium animos nunquam fortasse alias tanta incessit cupiditas fraternae illius, qua - ob unam eandemque originem ac naturam - inter nos obstringimur copulamurque, necessitudinis eum confirmandae tum ad commune humanae societatis bonum transferendae, quantam per nostra haec tempora inoessisse videmus. Cum enim nationes pacis muneribus nondum plene fruantur, quin immo vetera alicubi et nova discidia in seditiones inque civiles conflictiones erumpant; controversias autem sane plurimas, quae ad tranquillitatem prosperitatemque populorum pertinent, dirimi nequaquam liceat, nisi concors eorum actio atque opera intercedat, qui Civitatibus praesunt earumque negotia gerunt ac provehunt; facile intellegitur - eo magis quod de generis humani unitate iam nulli dissentiunt - quare cupiant plerique, ut, universa eiusmodi germanitate instructae, cotidie arctius variae inter se gentes cohaereant. 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Bern haud dissimilem in iis, quae invectam a Christo Domino Novae Legis ordinationem respiciunt, efficere quidam contendunt. Quod enim pro comperto habeant, homines quovis religionis sensu destitutus perraro inveniri, idcirco eam in spem ingressi videntur, haud difficulter eventurum, ut populi, etsi de rebus divinis alii aliud tenent, in nonnullarum tamen professione doctrinarum, quasi, in communi quodam spiritualis vitae fundamento, fraterne consentiant. Qua de causa ab iis ipsis conventus, coetus, contiones, haud mediocri cum auditorum frequentia, haberi solent, et advocari illuc ad disceptandum promiscue omnes, cum ethnici omne genus, tum christifideles, tum etiam qui ab Christo infeliciter descivere vel qui divinae eius naturae ac legationi praef racte pertinaciter que repugnant. Eiusmodi sane molimenta probari nullo pacto catholicis possunt, quandoquidem falsa eorum opinione nituntur, qui censent, religiones quaslibet plus minus bonas ac laudabiles esse, utpote quae etsi non uno modo, aeque tamen aperiant ac significent nativum illum ingenitumque nobis sensum, quo erga Deum ferimur eiusque imperium obsequenter agnoscimus. Quam quidem opinionem qui habent, non modo ii errant ac falluntur, sed etiam, cum veram religionem, eius notionem depravando, répudient, tum ad naturalismum et atheismum, ut aiunt, gradatim deflectunt: unde manifesto consequitur, ut ab revelata divinitus religione omnino recedat quisquis talia sentientibus molientibusque adstipulatur. At fucata quadam recti specie nonnulli facilius decipiuntur cum de unitate agitur christianos inter omnes fovenda. N o n n e dictitari solet - aequum est, immo etiam cum officio consentaneum, quotquot Christi nomen invocant, eos et a mutuis criminationibus abstinere sese et mutua tandem aliquando caritate coniungi? Ecquis enim dicere audeat, ab se Christum amari, nisi pro viribus optata ipsius perficienda curet, Patrem rogantis ut 1 discipuli sui « unum » essent? Atque idem Christus discipulos suos nonne hac veluti nota insigniri ab ceterisque distingui voluit, ut scilicet inter se diligerent : « In hoc cognoscent omnes quia 1 IOANN., XVII,. 21. 7 Acta Pii PP. XI discipuli mei estis, si dilectionem habueritis ad invicem »? 1 Chri- stiani quidem universi - addunt - utinam « unum » essent: etenim ad propulsandam impietatis luem multo plus possent, quae, cum latius in dies serpat ac pervagetur, enervare Evangelium parat. Haec aliaque id genus iactant atque inflant qui panchristiani vocantur; iidemque tantum abest ut pauci admodum rarique sint, ut, contra, in integros veluti ordines creverint, et in societates coiverint late diffusas, quas plerumque, etsi alii alia imbuti de rebus fidei doctrina, acatholici homines moderantur. Inceptum interea istud tam actuose provehitur, ut multifariam sibi civium assensum conciliet, et ipsos complurium catholicorum animos spe capiat alliciatque talis efficiendae unionis quae cum Sanctae Matris Ecclesiae votis congruere videatur, cui profecto nihil antiquius quam ut devios ad gremium suum filios revocet ac reducat. Verum sub horum illecebris blandimentisque verborum error latet sane gravissimus, quo catholicae fidei fundamenta penitus disiiciuntur. Conscientia igitur apostolici officii cum moneamur, ut dominicum gregem perniciosis ne sinamus circumveniri fallaeiis, vestram, Yenerabiles Fratres, in cavendum eiusmodi malum diligentiam advocamus; confidimus enim, per scripta et verba cuiusque vestrum posse facilius et ad populum pertingere et a populo intellegi quae mox principia et rationes proposituri sumus, unde catholici accipiant quid sibi sentiendum agendumve cum res est de inceptis quae eo spectant, ut, quotquot christiani nuncupantur, ii omnes in unum corpus quoquo pacto coalescant. A Deo, universarum rerum Conditore, idcirco creati sumus ut eum cognosceremus eique serviremus; plenum igitur Auctor noster ius habet, ut sibi a nobis serviatur. Potuit quidem Deus regundo homini unam tantummodo praestituere naturae legem, quam scilicet, creando, in eius animo insculpsit, eiusque ipsius legis ordinaria deinceps providentia temperare incrementa; at vero praecepta ferre maluit, quibus pareremus, et decursu aetatum, scilicet ab humani generis primordiis ad Christi Iesu adventum et prae1 Ioann., XIII, 35. 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale dicationem, hominem ipsemet officia docuit, quae a natura rationis participe sibi Creatori deberentur: « Multifariam multisque modis olim Deus loquens patribus in prophetis, novissime diebus istis 1 locutus est nobis in Filio w. Liquet inde, veram religionem esse posse nullam praeter eam quae verbo Dei revelato nititur: quam quidem revelationem^ fieri ab initio coeptam et sub Veteri Lege continuatam, Christus ipse Iesus sub Nova perfecit. Iamvero, si locutus est Deus - quem reapse locutum, historiae fide comprobatur -, nemo non videt, hominis esse, Deo et revelanti absolute credere et omnino obedire imperanti: utrumque autem ut nos, ad Dei gloriam nostramque salutem, recte ageremus, Unigenitus Dei Filius suam in terris Ecclesiam constituit. Porro qui se christianos profitentur, putamus eos facere non posse quin credant, Ecclesiam quandam, eandemque unam, ab Christo conditam esse; verum si quaeritur praeterea, qualem, Auctoris sui voluntate, eam esse oporteat, iam non omnes consentiunt. Ex iis enim bene multi, exempli causa, negant, Ecclesiam Christi adspectabilem atque conspicuam esse oportere, eatenus saltem, quatenus unum apparere debeat fidelium corpus, in una eademque doctrina sub uno magisterio a® regimine concordium; at, contra, Ecclesiam adspectabilem seu visibilem intellegunt non aliud [esse, nisi Foedus ex variis christianorum communitatibus compositum, licet aliis aliae doctrinis,, vel inter se pugnantibus, adhaereant. — Ecclesiam vero suam instituit Christus Dominus societatem perfectam, natura quidem externam obiectamque sensibus, quae humani generis reparandi 2 3 opus, unius capitis ductu, per vivae vocis magisterium perque 4 sacramentorum, caelestis gratiae fontium, dispensationem, in futurum tempus persequentur; quamobrem et regno et o v i l i 1 2 3 4 5 6 7 8 7 Hebr., et d o m u i 8 6 et gregi eam comparando similem affirmavit. Quae I, 1 seq. Matth., XVI, 18 seq.; Luc, XXII, 32; Marc, XVI, Ioann., III, 5; VI, 48-59; XX, 22 seq.: cf. XIII. Matth., Cf. 5 Matth., XVI, XXI, 15-17. Matth., XVIII, 18; etc. 18. I o a n n . , X, 16. Ioann., Ioann., 15. XXI, 15-17. . .. Acta Pii PP. XI 9 quidem Ecclesia, tam mirabiliter constituta, Conditore suo itemque Apostolis eius propagandae principibus morte sublatis, desinere atque exstingui profecto non poterat, utpote cui mandatum esset, ut universos homines, nullo temporum locorumque discrimine , ad aeternam salutem perduceret: « euntes ergo docete omnes gentes ». 1 Cuius in perpetua perfunctione muneris num Ecclesiae aliquid virtutis efficaeiaeque defuturum est, quando ei praesens perpetuo adest Christus ipsemet, sollemniter pollicitus: « Ecce vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem 2 saeculi » ? Itaque fieri non potest quin Ecclesia Christi non modo et hodie et in omne tempus, sed etiam eadem prorsus exsistat, quae in aevo apostolico fuit, nisi dicere velimus - quod absit Christum Dominum aut non suffecisse proposito, aut tum errasse cum asseveravit, portas inferi adversus eam nunquam fore praevalituras. 3 Atque hoc loco aperienda occurrit ac tollenda falsa quaedam opinio, unde tota eiusmodi causa pendere videtur, itemque acatholicorum actio et conspiratio proficisci illa multiplex, quae ad consociandas christianas ecclesias, ut diximus, pertinet. Scilicet huius auctores consilii Christum dicentem : « Ut omnes unum sint... 4 Fiet unum ovile et unus pastor » paene infinite afferre consueverunt, ita tamen, ut significari per ea verba velint Christi Iesu votum et precem, quae adhuc effectu suo careant. Opinantur enim, fidei ac regiminis unitatem - quae verae et unius Ecclesiae Christi insigne est-nec fere unquam exstitisse antehac nec hodie exsistere; eandemque optari quidem posse et fortasse per communem voluntatum inclinationem aliquando effici, sed commenticium quiddam interea habendam esse. Addunt, Ecclesiam per se, seu natura sua, in partes esse divisam, idest ex plurimis ecclesiis seu communitatibus peculiaribus constare, quae, distinctae adhuc, etsi nonnulla doctrinae capita habent communia, tamen in reliquis discrepant;, 1 M a t t h . , X X V I I I , 19. 2 Matth., X X V I I I , 20. 3 Matth., 4 Ioann., X V I , XVII, 18. 21; X, 10. 10 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale iisdem sane iuribus frui singulas; Ecclesiam, ad summum, ab aetate apostolica ad priora usque Oecumenica Concilia unicam atque unam fuisse. Oportere igitur aiunt, controversiis vel vetustissimis sententiarumque varietatibus, quae christianum nomen ad hunc diem distinent, praetermissis ac sepositis, de ceteris doctrinis communem aliquam credendi legem effici ac proponi, cuius quidem in professione fidei omnes non tam norint quam sentiant se fratres esse; multiplices autem ecclesias seu communitates, si universo quodam foedere coniunctae sint, ea iam condicione fore, ut solide fructuoseque impietatis progressionibus obsistere queant. Ista quidem, Yenerabiles Fratres, communiter. Yerumtamen sunt qui ponant ac concedant, Protestantismum, quem vocant, quaedam fidei capita nonnullosque externi cultus ritus, sane gratos atque utiles, inconsulto nimis abiecisse, quos, contra, Ecclesia Eomana adhuc retinet. Mox tamen subiiciunt, hanc quoque ipsam perperam fecisse, quae priscam religionem corruperit, aliquibus doctrinis, Evangelio non tam alienis quam repugnantibus, additis ad credendumque propositis; quas inter praecipuam illam numerant de iurisdictionis Primatu, qui Petro eiusque in Sede Eomana successoribus adiudicatur. In quo quidem numero adsunt, quamquam non ita multi, qui EomanO Pontifici aut primatum honoris aut iurisdictionem seu potestatem quandam indulgeant, quam nihilominus non a iure divino sed a fidelium consensu quodammodo proficisci arbitrantur ; atque alii vel eo progrediuntur, ut con- ventibus illis suis, quos versicolores dixeris, ipsum Pontificem praesidere cupiant. Quodsi multos, ceteroqui, reperire acatholicos licet fraternam in Christo Iesu communionem pleno ore praedicantes, at nullos profecto Öivenias, quorum in cogitationem cadat, ut Iesu Christi Vicario vel docenti vel gubernanti se subiiciant ac pareant. Interea affirmant, sese cum Ecclesia Eomana, aequo tamen iure, idest pares cum pari libenter acturos: at agere si possent, non videtur dubitandum quin ea mente agerent, ut per pactum conventum forte ineundum ab iis opinionibus recedere ne cogerentur, quae causa adhuc sunt, cur extra unicum Christi ovile vagentur atque errent. Acta Pii PP. XI 11 Quae cum ita se habeant, manifesto patet, nec eorum conventus Apostolicam Sedem ullo pacto participare posse, nec ullo pacto catholicis licere talibus inceptis vel suffragari vel operam dare suam; quod si facerent, falsae cuidam christianae religioni auctoritatem adiungerent, ab una Christi Ecclesia admodum alienae. îsTum Nos patiemur - quod prorsus iniquum foret veritatem, eamque divinitus revelatam, in pactiones deduci? Etenim de veritate revelata tuenda in praesenti agitur. Siquidem ad omnes gentes evangelica fide imbuendas misit Christus Iesus in mundum universum Apostolos, quos, ne quid errarent, per 1 Spiritum Sanctum doceri ante voluit omnem veritatem: numne haec Apostolorum doctrina in Ecclesia, cui rector et custos Deus ipse adest, aut penitus defecit aut perturbata aliquando est? Quodsi Evangelium suum Eedemptor noster non ad apostolica tantum tempora, sed ad futuras quoque aetates pertinere, significanter edixit, potuitne obiectum fidei tam obscurum incertumve procedente tempore fieri, ut opiniones vel inter se contrarias hodie oporteat tolerari? Hoc si verum esset, dicendum quoque foret, et Spiritus Paracliti in Apostolos illapsum et eiusdem Spiritus in Ecclesia permansionem perpetuam et ipsam Iesu Christi praedicationem abhinc pluribus saeculis efficaciam utilitatemque omnem amisisse: quod sane affirmare, blasphemum est. Iamvero Unigenitus Dei Filius, cum legatis suis imperavit ut docerent omnes gentes, tum omnes homines hoc obstrinxit officio, ut iis rebus fidem adiungerent quae sibi a « testibus praeordinatis a Deo » 2 nuntiarentur, atque ita iussum sanxit : « Qui crediderit, et baptizatus fuerit, salvus erit; qui vero non crediderit, condemnabitur » ; 3 sed utrumque Christi praeceptum, quod non impleri non potest, alterum scilicet docendi, alterum credendi ad aeternae adeptionem salutis, ne intellegi quidem potest, nisi Ecclesia evangelicam doctrinam proponat integram ac perspicuam sitque in ea proponenda a quovis errandi periculo 1 IOANN., 2 Act, 3 MARC, X , X V I , 13. 41. XVI, 16. 125 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale immunis. In quo de via ii quoque déclinant, qui censent, depositum quidem veritatis in terris exsistere, sed tam operoso labore, tam diuturnis studiis disceptationibusque illud quaeri oportere, ut ad inveniendum ac potiundum vix hominis vita sufficiat; quasi benignissimus Deus per prophetas et Unigenitum suum sit idcirco locutus, ut quae per hos revelasset, pauci tantummodo, iidemque aetate iam graves, perdiscerent, minime vero ut fidei morumque doctrinam praeciperet, qua homo per totum mortalis vitae curriculum regeretur. Videantur quidem pandhristiani isti, qui ad consociandas ecclesias intendunt animum, nobilissimum persequi consilium caritatis christianos inter omnes provehendae; at tamen qui fieri potest, ut in fidei detrimentum caritas vergat? Nemo sane ignorat, Ioannem ipsum, caritatis Apostolum, qui in evangelio suo Cordis Iesu Saeratissimi videtur secreta pandidisse perpetuoque memoriae suorum praeceptum novum « Diligite alterutrum » inculcare consueverat, omnino vetuisse ne quid cum iis haberetur commercii, qui Christi doctrinam non integram incorruptamque profiterentur: « Si quis venit ad vos et hanc doctrinam non affert, nolite recipere 1 eum in domum, nec ave ei dixeritis » . Quamobrem cum caritas fide integra ac sincera, quasi fundamento, innitatur, tum unitate fidei, quasi praecipuo vinculo, discipulos Christi copulari opus est. Itaque fingere animo qui liceat christianum quoddam Foedus,,, quod qui inierint, vel tum, cum de fidei obiecto agitur, suam quisque cogitandi sentiendique rationem retineant, quamvis ea ceterorum opinionibus repugnet? Et quo pacto, rogamus, unum idemque fidelium Foedus participent homines qui contrarias in sententias abeunt ? ut, exempli causa, sacram Traditionem genuinum esse divinae Eevelationis fontem, qui affirmant et qui negant ? ut qui ecclesiasticam hierarchiam, ex episcopis, presbyteris atque ministris constantem, censent divinitus constitutam, et qui asserunt pro rerum temporumque condicione pedetemptim inductam? qui in Sanctissima Eucharistia per mirabilem illam panis et vini conversionem, quae transsubstantiatio appellatur,, ' II Ioann., 1 0 . 13 Acta Pii PP. XI praesentem reapse Christum adorant, et qui ibi corpus Christi tantummodo per fidem vel per signum ac virtutem Sacramenti adesse affirmant ; qui in ea ipsa sacrificii item ac sacramenti naturam agnoscunt, et qui eam dicunt nihil esse aliud quam Dominicae Coenae memoriam seu commemorationem? qui bonum atque utile esse credunt, Sanctos una cum Christo regnantes, in primis Deipa- ram Mariam, suppliciter invocari eorumque imaginibus venerationem impertiri, et qui contendunt eiusmodi cultum adhiberi non posse, utpote qui honori « unius mediatoris Dei et hominum » Iesu Christi 1 adversetur ? Qua quidem tanta opinionum discre- pantia nescimus quomodo ad unitatem Ecclesiae efficiendam muniatur via, quando ea nisi ex uno magisterio, ex una credendi lege unaque christianorum fide oriri non potest; at scimus profecto, facile inde gradum fieri ad religionis neglegentiam seu indifferentismum et ad modernismum, ut aiunt, quo qui misere infecti sunt, tenent iidem, veritatem dogmaticam non esse absolutam sed relativam, idest variis temporum locorumque necessitatibus variisque animorum inclinationibus congruentem, cum ea ipsa non immutabili revelatione contineatur, sed talis sit, quae homi- num vitae accommodetur. Praeterea, quod ad res credendas attinet, discrimine illo uti nequaquam licet quod inter capita fidei fundamentalia et non fundamentalia, quae vocant, induci placuit, quasi altera recipi ab omnibus debeant, libera, contra, fidelium assensioni permitti altera queant; supernaturalis enim virtus fidei causam formalem habet, Dei revelantis auctoritatem, quae nullam distinctionem eiusmodi patitur. Quapropter quotquot vere sunt Christi, quam, exempli gratia, Augustae Trinitatis mysterio fidem praestant, eandem dogmati Deiparae sine labe originis Conceptae adhibent, pariterque Incarnationi Dominicae non aliam atque infallibili Eomani Pontificis magisterio, eo quidem sensu quo ab Oecumenica Vaticana Synodo definitum ©st. Neque enim quod eiusmodi veritates alias aliis aetatibus, vel proxime superioribus, sollemni Ecclesia decreto sanxit ac definivit, eaedem idcirco non aeque certae, non aeque credendae; i Cf. I Tim., il, g. 14 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale nonne Deus illas omnes revelavit? Etenim Ecclesiae magisterium - quod divino consilio in terris constitutum est ut revelatae doctrinae cum incolumes ad perpetuitatem consistèrent, tum ad cognitionem hominum facile tutoque traducerentur - quamquam per Eomanum Pontificem et Episcopos cum eo communionem habentes cotidie exercetur, id tamen complectitur muneris, ut, si quando aut haereticorum erroribus atque oppugnationibus obsisti efficacius aut clarius subtiliusque explicata sacrae doctrinae capita in fidelium mentibus imprimi oporteat, ad aliquid tum sollemnibus ritibus decretisque definiendum opportune procedat. Quo quidem extraordinario magisterii usu nullum sane inventum inducitur nec quidquam additur novi ad earum summam veritatum, quae in deposito Eevelationis, Ecclesiae divinitus tradito, saltem implicite continentur, verum aut ea declarantur quae forte adhuc obscura compluribus videri possint aut ea tenenda de fide statuuntur quae a nonnullis ante in controversiam voca- bantur. Itaque, Venerabiles Fratres, planum est cur haec Apostolica Sedes numquam siverit suos acatholicorum interesse conventibus : christianorum enim coniunctionem haud aliter foveri licet, quam fovendo dissidentium ad unam veram Christi Ecclesiam reditu, quandoquidem olim ab ea infeliciter descivere. Ad unam veram! Christi Ecclesiam, inquimus, omnibus sane conspicuam et talem, Auctoris sui voluntate, perpetuo mansuram, qualem ipsemet ad communem salutem instituit. Neque enim mystica Christi Sponsa, saeculorum decursu, contaminata est unquam, nec contaminan aliquando potest, teste Cypriano: « Adulteran non potest Sponsa Christi: incorrupta est et pudica. Unam domum novit, unius cubiculi sanctitatem casto pudore custodit » . Martyr iure meritoque 1 Et sanctus idem mirabatur vehementer, quod credere quispiam posset «hanc unitatem de divina firmitate venientem, sacramentis caelestibus cohaerentem, scindi in ecclesia posse et voluntatum collidentium divortio separari » . 1 2 De cath. Ecclesiae unitate, 6. Ibidem. 2 Cum enim corpus 15 Acta Pii PP. XI 1 Christi mysticum, scilicet Ecclesia, unum sit, compactum et connexum, 2 corporis eius physici instar, inepte stulteque dixeris mysticum corpus ex membris distinctis dissipatisque constare posse: quisquis igitur cum eo non copulatur, nec eius est membrum nec cum capite Christo cohaeret. 3 Iamvero in hac una Christi Ecclesia nemo est, perseverat nemo, nisi Petri, legitimorumque eius successorum, auctoritatem potestatemque obediendo agnoscat atque accipiat. Episcopo quidem E ornano, summo animarum Pastori, nonne maiores paruerunt eorum, qui Photii novatorumque erroribus implicantur? Eecesserunt heu filii a paterna domo, quae non idcirco concidit ac periit, perpetuo ut erat Dei fulta praesidio; ad communem igitur Patrem revertantur, qui, iniurias Apostolicae Sedi ante inustas oblitus, eos amantissime accepturus est. Kam si, quemadmodum dictitant, consociari Nobiscum et cum nostris cupiunt, cur non ad Ecclesiam adire properent, « matrem universorum Christi fidelium et magistram? » . 4 Lactantium iidem audiant clamitan- tem : « Sola... catholica Ecclesia est quae verum cultum retinet. Hic est fons veritatis, hoc domicilium Fidei, hoc templum Dei: quo si quis non intraverit vel a quo si quis exierit, a spe vitae ac salutis alienus est. Neminem sibi oportet pertinaci concertatione blandiri. Agitur enim de vita et salute: cui nisi caute ac diligenter consulatur, amissa et extincta erit ». 5 Ad Apostolicam igitur Sedem, hac in Urbe collocatam quam Petrus et Paulus Principes Apostolorum suo sanguine consecraran t, ad Sedem, inquimus, « Ecclesiae catholicae radicem et matri6 cem » , dissidentes accedant filii, non ea quidem mente ac spe, ut 7 « Ecclesia Dei vivi, columna et firmamentum veritatis » fidei integritatem abiiciat suosque ipsorum toleret errores, sed, contra, ut 1 I Gor., X I I , 12. 2 Eph., I V , 15. 3 Cf. Eph., V , 4 Conc. Lateran. I V , c. 5. 5 Divin. Instit., I V , 3 0 , 11-12. 6 S . C Y P R . , Bp. 48 ad Cornelium, 3 . 7I 30; Tim., I I I , 15. I, 22. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale se illius magisterio ac regimini permittant. Utinam, quod tam multis decessoribus Nostris nondum obtigit, id Nobis auspicato contingat, ut, quos funesto discidio seiunctos a Nobis filios dolemus, paterno animo amplectamur; utinam Salvator noster Deus « qui omnes homines vult salvos fieri et ad agnitionem veritatis venire »/ Nos audiat enixe exposcentes, ut errantes omnes ad unitatem Ecclesiae vocare dignetur. Quo quidem in negotio sane gravissimo deprecatricem Beatam Mariam Virginem, Matrem divinae gratiae, omnium victricem haeresum et Auxilium christianorum adhibemus adhiberique volumus, ut optatissimi illius diei Nobis quamprimum impetret adventum, quo die universi homines divini eius Filii vocem audient « servantes unitatem Spiritus t in vinculo pacis » . 2 Hoc, Venerabiles Fratres, intellegitis quam Nobis sit in votis, idque sciant cupimus filii Nostri, non modo quotquot sunt ex ©rbe catholico, sed etiam quotquot a Nobis dissident: qui si humili prece caelestia lumina imploraverint, sane non est dubium quin unam Iesu Christi veram Ecclesiam sint agnituri eamque tandem ingressuri, perfecta nobiscum caritate coniuncti. In huius exspectatione rei, auspicem divinorum munerum ac testem paternae benevolentiae Nostrae, vobis, Venerabiles Fratres, et clero populoque vestro apostolicam benedictionem peramanter impertimus. Datum Bomae apud Sanctum Petrum die vi mensis Ianuarii, in Festo Epiphaniae Iesu Christi D. N.', anno MDOCCCXXVIII, Pontificatus Nostri sexto. PIUS PP. M 1 2 I Tnn., Eph., II, 4. IV, 3. 17 Acta Pii PP. XI L I T T E E A E APOSTOLICAE I S A N C T U A R I U M B . M . V . I N C A E L U M A S S U M P T A E , I N OPPIDO S T A R A V I E N , D I O E CESIS PREMISLIEN. LAT., BASILICAE MINORIS PRIVILEGIIS AUGETUR. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Exstat intra fines dioecesis Premisliensis Latinorum, in oppido Stammen vulgo nuncupato, celeberrimum sanctuarium D e o sacrum in honorem B. Mariae Virginis Deiparae sideribus receptae, structurae nobilitate et molis amplitudine conspicuum, ac duabus turribus longe lateque prospicientibus munitum. H a c in sede, miraculis inclyta antiqua veneratione colitur imago Virginis diademate aureo ab Apostolicae Sedis Legato Ludovico Iacobinio anno mdccclxxvii redimita; et alia quidem prodigiosa Imago Indiarum apostoli divi Francisci Xaverii ibidem asservatur. Templum tribus constat navibus et marmoreis aris ac tabulis affabre depictis renidet, simulque pretiosa supellectile ornatum, insignibus relliquiis martyrum gaudet. Marianae quidem societates fidelium numero et susceptorum operum utilitate praeclarae, h o c in templo canonice institutae consederunt; nec plura desiderantur itemque conspicua privilegia atque indulgentiae, quae Decessores Nostri Eomani Pontifices largiti sunt. Caelestem Virginis opem implorantes, quotannis huc pia peregrinatione confluunt fideles tam ex finitimis oppidis ac pagis quam ex Polonia universa, et viri etiam insignes nobilitate, Sacrorum Antistites et Eomana quidem Purpura ornati Principes ipsum sanctuarium persaepe celebrarunt. Societatis Iesu alumni hoc in sanctuario divino cultui alacrem assiduamque navant operam et continens .templo conlegium Societatis ipsius reperitur in quo in spem Ecclesiae vocati iuvenes ad pietatis officia non minus quam ad humanas litteras et philosophicas disciplinas incumbunt. Haec animo repetentes, cum dilectus filius hodiernus Praepositus provinciae Poloniae minoris Societatis Iesu Nos enixis precibus flagitaverit ut auspicata occasione quinquagesimi exeuntis feliciter anni, ex quo supradicta Imago Virginis sollemni ritu corona praecincta fuit, templum sive sanctuarium Staraviense, quod memoravimus, ad Basilicae minoris dignitatem evehere dignemur, hasque preces cumulet Premisliensis Latinorum archiepiscopi suffragium amplissimum, Nos votis his annuendum ultro libenterque existimavimus. Quae cum ita sint, audito venerabili fratre ACTA, vol. XX, n. i. _ 10-1-928 2 18 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Nostro A n t o n i o S. R. E. Cardinali V i c o , E p i s c o p o Portuensi et Sanctae Rufinae, Sacrorum R i t u u m Congregationi Praefecto, omnibusque rei m o mentis sedulo studio perpensis, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium vi, perpetuumque in m o d u m , templum sive sanctuarium D e o dicatum in honorem B. Mariae Virginis in caelum Assumptae loci vulgo Star avien, dioecesis Premisliensis Latinorum in Polonia, titulo et honore Basilicae minoris condecoramus cum omnibus privilegiis atque honorificentiis, quae minoribus Basilicis de iure competunt. Haec largimur, decernentes praesentes Litteras, firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt, nunc* et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicand u m esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si secus quidquam super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. N o n obstantibus quibuscumque. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die VII mensis Augusti, anno MDCCCCXXVII, Pontificatus Nostri sexto. P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status. II SANCTUARIUM N. D. A ROSARIO, O. P., OPPIDI CHTNQUINQUIRAj INTRA FINES DIOECESIS TUNQUENSIS, AD HONORES BASILICAE MINORIS EXTOLLITUR. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Exstat in Columbia, in loco cui vulgo nomen de Chinquinquira, dioecesis Tunquensis intra fines, Nostrae D o m i n a e a Rosario celeberrimum sanctuarium Fratrum Ordinis Praedicatorum curis commissum. H o c in sanctuario, molis amplitudine et artis operum splendore perinsigni, miraculis inclyta Virginis-asservatur a Rosario imago, quae iam inde ab anno MDLXXXVI in veteri sacello latuit, nunc funditus diruto. Cultus Virginis de Chinquinquira longe lateque in universam Oolumbianam ditionem percrebuit, Marialis haec aedes, quasi nationale sanctuarium habetur, et Virgo de Chinquinquira vulgo Virginis Columbiae Reginae titulo gaudet. Huc turmatim confluunt frequentes pia peregrinatione fideles; ex h o c devotionis centro innumerae spirituales gratiae promanant; nuperque anno MDCCCCXIX per Capituli Vaticani decretum ipsa imago 19 Acta Pii PP. XI Virginis sollemni p o m p a aureo diademate redimita affulsit. Iamvero cum dilectus filins Salvator Ruiz, hodiernus prior Ordinis Praedicatorum conventus et rector enunciati sanctuarii, de licentia et adprobatione tum consilii conventualis tum provincialis, Nos enixis precibus rogaverit ut sanctuarium Virginis de Chinquinquira ad Basilicae minoris gradum evehere dignemur, hasque preces cumulet atque o m e t amplissimum suffragium tam generalis Procuratoris Ordinis Praedicatorum, quam Legati Nostri in Columbia: Nos, probe noscentes ecclesiam hanc, sacrum non minus quam civile monumentum, omnibus requisitis pollere pro hoc Basilicae titulo impetrando, potissimum cum accedat consensus omnium Columbiae antistitum, et Purpuratorum etiam Patrum S. R. E. Cardinalium Francisci Bagonesi et Henrici Gasparri, qui iam Legationem Apostolicam in Columbia gesserunt, optatis his annuendum ultro libenterque existimavimus. Quae cum ita sint, audito venerabili fratre Nostro Antonio S. B. E. Cardinali V i c o , Episcopo Portuensi et Sanctae Rufinae, Sacrorum Rituum Congregationis Praefecto, omnibusque rei momentis religiose perpensis, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore perpetuumque in modum, ecclesiam sive sanctuarium B. Mariae Virginis de Chinquinquira, dioecesis Tunquensis in Columbia, adnexum conventui Fratrum Ordinis Praedicatorum, titulo atque honore Basilicae minoris condecoramus, cum privilegiis atque honprificentiis iuxta decreta et morem huic dignitati adiectis. Haec concedimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere poterunt, nunc et in posterum perpetuo suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus, super-his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. Datum R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x v i i i mensis Augusti anno mdccccxxvii, Pontificatus Nostri sexto. P. Card. Gaspauei, a Secretis Status. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale III BASILICAE MINORIS HONORIBUS AUGETUR TEMPLUM CORTONENSE S. MARGARITAE POEN.j O. E. M. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Sanctuarium perinsigne D e o O p t i m o Maximo consecratum in honorem sanctae Margaritae Cortonensis, in quo inclytae poenitentis corpus incorruptum asservatur, tam vetustate (continuo enim post obitum Sanctae erectum est) quam amplitudine molis et artis operum splendore ceteris antecellit, commissum curis Fratrum Ordinis Minorum, quorum frequens tyrocinii domus adiacet templo, ecclesiasticarum functionum commendatur p o m p a et decore, sacra et pretiosa supellectile refertum, conspicuis Sanctorum lypsanis excultum, non solum ex universa dioecesi Cortonensi, sed e finitimis etiam regionibus turmatim confluentium fidelium piis peregrinationibus quotannis celebratur. In eo quidem sanctuario venerabilis exstat, canonice erecta, archiconfraternitas contritionis ac poenitentiae pluribus a Romanis Pontificibus, Decessoribus Nostris, privilegiis atque indulgentiis aucta atque in universum terrarum orbem diffusa; quae ipsius sanctae Margaritae titulo gaudet. Iamvero cum venerabilis frater Richardus Carlesi, Episcopus Cortonensium, v o t a exprimens tam Praepositi provincialis Minorum Fratrum, quam cleri populique sui, Nos enixis precibus flagitaverit ut auspicata occasione sexti labentis centenarii anni a divae ipsius sollemni canonizatione, idem insigne sanctuarium ad Basilicae dignitatem evehere dignemur: Nos, animo repetentes aedem sacram praefatam omnibus nominibus tanto honore dignam esse, optatis his concedendum ultro libenterque existimavimus. Collatis itaque consiliis cum venerabili fratre Nostro Antonio Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali V i c o , Episcopo Portuensi ac Sanctae Rufinae, Sacrorum Rituum Congregationi Praefecto, omnibusque rei momentis religiose perpensis, templum sive sanctuarium in honorem sanctae Margaritae Cortonensis, intra fines dioecesis ipsius in Tuscia situm, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium vi perpetuumque in m o d u m , ad Basilicae minoris titulum evehimus, omnibus privilegiis adiectis, quae, iuxta decreta atque indulta consueta, minoribus Basilicis competunt. Haec edicimus, volumus, largimur, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos Acta Pii PP. XI atque integros effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x n mensis Augusti anno MDCCCCXxvn, Pontificatus Nostri sexto. P. Card. Gasparri, a Secretis Status. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA ACRA SS. C O N G R E G A T I O N U M CONGREGATIO CONSISTORIALIS DESIGNATIO ORDINARIORUM PRO APPELLATIONE IN SECUNDO GRADU Iuxta can. 1594 § 2, R. P. D. Donaldus Mackintosh, Archiepiscopus Glasguensis, designavit pro appellatione in secunda instantia tribunal Ordinarii Ergadiensis et Insularum. Quam designationem Ssmus Dominus Noster rescripto S. Congregationis Consistorialis diei 12 Decembris 1927 benigne adprobavit. Emus ac Rmus P. D. l o a c h i m S. R. E. Card. Arcoverde De Albuquerque Cavalcanti, Archiepiscopus Sancti Sebastiani Fluminis Ianuarii, designavit Ordinarium Spiritus Sancti; R. P. D. l o a c h i m Silverius De Sousa, Archiepiscopus Adamantinensis, designavit Ordinarium Montisclarensem; R. P. D. Ioannes Irenaeus Joffily, Archiepiscopus Belemensis de Para, designavit Ordinarium Parahybensem; R. P. D. Antonius D o s Santos Cabrai, Archiepiscopus Bellohorizontinus, designavit Ordinarium Adaman tinensem; R. P. D. Franciscus De Aquino Correa, Archiepiscopus Oujabensis, designavit Ordinarium Sancti Sebastiani Fluminis Ianuarii; R. P. D. Michael De Lima Valverde, Archiepiscopus Olindensis et Recifensis, designavit Ordinarium Pesqueirensem; R. P. D. Adauctus Aurelius De Miranda Henriques, Archiepiscopus Parahybensis, designavit Ordinarium Natalensem; R. P. D. Ioannes Becker, Archiepiscopus Portalegrensis in Brasilia, designavit Ordinarium Pelotensem; R. P. D. Octavianus Pereira De Albuquerque, Archiepiscopus Sancti Ludovici de Maragnano, designavit Ordinarium Fortalexiensem. Quas designatione SSmus Dominus Noster rescripto Sacrae Congregationis Consistorialis diei 4 Januarii 1928 approbare dignatus est. 23 S. Congregatio "Rituum SACRA CONGREGATIO RITUUM SINABUM SEU VICABIATUS APOSTOLICI SHENSI MERIDIONALIS , beatificationis scitelli seu d e c l a r a t i o n i s missionarii sit de signanda quo servi dei alberici cre- apostolici. S u p e r An m a r t y r i i Commissio dubio introductionis causae, in casu et ad effectum, agitur? In regione sinensi, intra fines vicariatus apostolici Shensi meridionalis, mense Iulio anno 1900, per decretum imperiale adversus christianam religionem evulgatum, terribilis persecutio exarsit contra nonnullos episcopos et missionarios europaeos et innumeros indígenas, qui, pro fide catholica profitenda, praedicanda et defendenda, seorsim et turmatim necati feruntur. Adnumerantur enim quinque episcopi, triginta missionarii, septem religiosae franciscanae a Maria, viginti et mille christifideles. Inter illas impietatis victimas et hostias D e o placentes, gloriosa et sancta memoria recensetur Alberi cus Gres citelli, missionarius apostolicus, de cuius causa beatificationis seu declarationis martyrii introducenda per signaturam Commissionis apud Sacram Bituum Congregationem actum est. - Altaevillae Hirpinae, in Beneventana dioecesi, die 30 Iunii an. 1863, ab agricolis piisque coniugibus ortus et sancto baptismate regeneratus est infans, imposito nomine Alberico. Eorundem parentum custodia et ductu, coadiuvante presbytero Ioanne Fisehetti praeceptore, filiolus pueritiam ita transegit, ut religionis ac pietatis indicia veluti primitias ostendens, futurae sanctitatis et zeli apostolici opera portendere^. N a m sacrosancto Missae sacrificio quotidie adstabat, Sacramentis confessionis et communionis frequens erat, christiana doctrina instructus, eam pueris tradebat etiam in templo, quorum animos placide excitäbat suaviterque alliciebat ad actus fidei, pietatis et reverentiae in sacra mysteria, in Sanctissimum Eucharistiae Sacramentum, in Deiparam Virginem Mariam, in Angelum custod e m et sanctos caelites. A n n o aetatis decimoquinto, ad statum ecclesia- 24 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale stieum et ad sacras missiones se inclinatimi et v o c a t u m sensit, quam vocationem pius iuvenis precibus bonisque operibus assidue fovit. Deinceps quod ipse conceperat et studiose quaerebat, perficere potuit, opitulante divina gratia, praehabito consilio suae conscientiae moderatoris, et accedente Superiorum voluntate, anno 1880 mense Octobri, per ingressum in Seminarium Ss. Apostolorum Petri et Pauli de Urbe, alumnis instituendis ad missiones destinatum. Inter hos alumnos cooptatus, litteris scientiisque addictus, ingenio et pietate valde profecit, et vitae ratione exemplari, non minus sodalibus quam praepositis semper acceptissimus. Studiorum curriculis multa cum laude absolutis, Albericus per singulos gradus inferiorum ordinum, ad superiorem presbyteratus ordinem die 4 Iunii an. 1887 rite evectus est. Sacerdotio insignitus et auctus, statim ad nutum et beneplacitum Superiorum, sacri ministerii officia congruenter exercere coepit. Adveniente tamen tristissimo nuncio de asiatica lue in loco natali Altavilla Hirpina grassante, neosacerdos, petita et obtenta Superiorum temporaria licentia, in patriam advolavit, ut operam suam laboris et ministerii impenderet contagioso morbo laborantibus et morientibus. Quo munere^ sponte assumpto, ita perfunctus est, ut non solum unanimi concivium gratulatone et laude honestatus sit,, sed etiam ab auctoritate civili amplissimo elogio et diplomate donatus exstiterit. Insuper Albericum, opere pietatis expleto, et in. Seminarium revertentem, clarissimus rector D. Iosephus Pennacchi, paterno affectu amplexus est, eumque heroem caritatis et alterum Aloisium Gonzaga appellare non dubitavit. - Vertente anno 1888 ad missionum loca destinatus propensa et iucunda voluntate paruit, et die secunda Aprilis profectus est. Ad vicariatum apostolicum Shensi meridionalis die 18 Augusti perventus, in pago ßciao-tsaeiz constitit, ibique idiomatis et morum studio diligenter operam navavit, ut ministerium suum, D e o iuvante uberius efficeret. Pevera per duodecim annos apostolicis expeditionibus regionem illam peragravit in gloriam Dei et in salutem animarum; multasque conversiones ad veram fidem catholicam inter infideles consequutus est. Missionarius in suae vitae ratione ordinem, secessum et temperantiam observabat, assiduus orationi tum mentali, adhibito prae ceteris libro seu opere Manna animae, auctore Segneri, tum vocali Ssmo ü o a r i o Beatae Mariae Virginis; praeter quotidianam divini Officii recitationem et incruenti Missae sacrificii celebrationem. Eius zelus apostolicus enituit in missionibus, huc illucque discurrens iussu sui Vicarii Apostolici Passerini, etiam ad montes, praedicatione et sacramentorum administratione, tum in ecclesia ab eo erecta in l o c o Han-ianpin, tum in regione Gnineian ubi, tempore annonae carae, famelieis et afflictis patrem et eonsolatorem beneficum se exhibuit. Exinde über- S. Congregatio 25 Rituum rimi fructus et plures centenae conversiones ad fidem et series catechumenorum et christianorum. Caritas Christi ita urgebat eum, ut maxime adlaboraret colligendis et educandis pueris et puellis natis ex paganis genitoribus, hisce plus minusve annuentibus vel consentientibus. Ad h o c opus, peeuhum quod sibi supererai e subsidiis et eleemosynis largitis, ante mortem tradidit Vicario Apostolico Passerini cui paratum se dixit pro Christo, postquam patriam reliquisset et laborasset pro conversione infidelium eorumque perpetua salute, etiam mori animamque suam pro ovibus suis ponere. Conscius sibi et suis imminentis periculi, cruciatus, et caedis durante persecutione adversus Christum eiusque Ecclesiam exorta a decreto imperiali per ephemerides sinenses evulgato, et ab impiis efferatisque viris, vulgo Boxers aliisque facinorosis exsecutioni demandato, ab ipso Vicario Apostolico licentiam obtinuit manendi in suo loco, uti custos et pater neophytorum et catechumenorum, ne in tanto discrimine ipsi animo debilitati, a fide catholica deficerent; sed gratia Dei et exemplo Superioris confirmari et constantes, mortem pro Christo subire non timerent. Paulo post ferox turba, sanguinem christianum sitiens, locum illum invadunt et missionarium patrem Albericum prae ceteris capiunt et novis dirisque cruciatibus torquent et crudelissime vulneratum ac morientem relinquunt. Sene quodam accurrente et teste pius sacerdos patiens vulnerum et prope moriturus animam suam D e o commendat et occisoribus suis parcens de poena ab eis pro scelere sufferendam sollicitum se exhibet. Ita heros iste, aetate fiorente, post duodecim annos apostolatus, sanctitate vitae, virtutibus et meritis dives, Christi minister fidelis occubuit, die 21 Iulii anno sacro 1900. Hisce praeiactis, ut plurimum, excerptis ex Processu Informativo auctoritate Ordinaria constructo in vicariatu apostolico Shensi meridionalis et Sacrorum Rituum Congregationi pro Causa Servi Dei introducenda tradito, quum fama martyrii eiusdem Servi Dei Alberici Crescitelli, opinioni sanctitatis vitae adiuncta, magis in dies ita invalesceret, ut fieret locus Actis Processualibus super ea condendis, et examinandis ac discutiendis, in Sacrorum Rituum Congregatione, nihil obstare videtur quominus ad ulteriora procedi possit. Quare instante R m o Dno Antonio Maria Capettini, Episcopo tit. Evarien. et Causae postulatore legitime constituto, v o t a quoque communia totius vicariatus apostolici Shensi meridionalis, Instituti Mediolanensis Missionum et omnium alumnorum Pontificii Collegii Ss. Apostolorum Petri et Pauli depromente, attentis Litteris postulatoriis E m i Card. Guilelmi M. Van Possum, Sacrae Congregationi de Propaganda Fide Praefecti, aliorumque Emorum S. R. E. Patrum Cardinahum, plurium R m o r u m Archiepiscoporum et Episcoporum nec non R m o r u m Praepositorum Ordinum et Congregationum religio- 26 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale sarum, Emus ac Emus Dnus Cardinalis Camillus Laureiiti, eiusdem Causae Relator seu Ponens in Ordinariis Sacrorum Eituum Congregationis comitiis, subsignata die, ad Vaticanas aedes coadunatis, sequens dubium discutiendum proposuit: « An sit signanda Commissio introductionis Causae in asu et ad effectum de quo agitur? » Et E m i ac R m i Patres sacris tuendis ritibus praepositi, post relationem ipsius E m i Ponentis, audito v o c e et scripto R. P. D. Carolo Salotti, Pidei promotore generali, omnibus discussis et perpensis rescribere censuerunt: «Affirmative, seu signandam esse Commissionem, si Sanctissimo placuerit. Die 20 Decembris 1927 ». Facta p o s t m o d u m de his omnibus Sanctissimo D o m i n o nostro P i o Papae XI per ipsum Fidei Promotorem generalem relatione, Sanctitas Sua rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis ratum habens, propria manu signare dignata est Commissionem introductionis Causae beatificationis seu declarationis martyrii Servi Dei Alberici Crescitelli, missionarii Apostolici, die 21 Decembris 1927. £g A . CARD. VICO, E p . Portuen. et S. Rufinae, S. E. C. Praefectus. U © s. Angelus Mariani, /Secretarius. DE MONASTERIO O . S . B . IN LOCO VULGO « AM A Y - S U R - M E U S E » DECRETUM Sacrae huic Congregationi quaedam dubia fuerunt proposita, quae benedictinum coenobium in loco vulgo Amay-sur-Meuse apud Belgas, respiciunt. Quibus perpensis, Sacra Congregatio, probante Ssmo Dno Nostro Pio div. Providentia Papa X I , quae sequuntur statuit atque decrevit: I. Religiosi viri qui in monasterio, quod memoravimus, commorantur, sive ii qui ritus latini sunt, sive qui ritus byzantino-slavici, ad Ordinem S. Benedicti omnino pertinent, quin n o v u m quoddam religiosum vel m o nasticum Institutum efforment. S. Congregatio pro Ecclesia Orientali 27 I I . Religiosa vota monachi nuncupabant ad normam Regulae a legifero Patre Benedicto propositae, iuxta Congregationis Belgicae Constitutiones, quibus etiam monasterii disciplina est moderanda. Integrum tamen erit mutationes opportunas, a 8. Sede approbandas, proponere. I I I . Monachorum opera ad Russorum gentem dumtaxat spectat, non vero ad ceteros sive ex Orientalibus, sive ex Occidentalibus, dissidentes. I V . Prior monasterii horum tantum monachorum curam geret, qui huic monasterio de Amay inscripti fuerint. V. Prior et monachi eorumque opera pendent ab A b b a t e Lovaniensi itemque ab Abbate, qui Congregationi Belgicae pro tempore praeerit, ad normam Constitutionum. V I . Quod vero huius monasterii eiusque Prioris relationem ad A b b a t e m Primatem Ordinis spectat, standum erit tum Constitutionibus Congregationis Belgicae tum etiam epistolae die 21 mensis Martii anno 1924, a SSmo D o m i n o Nostro ad eundem A b b a t e m datae. V I I . In posterum, monasterium l o c i Amay eiusque Prior et monachi eorumque cuiusvis generis opera et instituta Pontifican Commissioni, quam vocant, pro Russia subiecti erunt et manebunt. Datum Romae, die 4 mensis Iulii anno 1927. ALOISIUS. C A R D . S I N C E R O , Secretarius, L . © S. f Isaias Papadopoulos, E p . tit. G-ratianopolitan., Adsessor. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Martedì, 27 Dicembre 1927, Sua Santità riceveva in Udienza solenne S. E. il Sig. GERMANO ALB AT, Inviato straordinario e ' Ministro plenipotenziario della Lettonia, per la presentazione delle Lettere Credenziali. SACRA CONGREGAZIONE D E I R I T I Martedì, 13 Dicembre 1927, con l'intervento dei Revmi Signori Prelati e Consultori Teologi componenti la Sacra Congregazione dei Riti si è tenuta presso l'Emo e Revmo Signor Cardinale Vincenzo Vannutelli, Presidente e Ponente, la Congregazione Antipreparatoria per discutere il dubbio sopra un miracolo, che dicesi da Dio operato per intercessione del Beato Teófilo da Corte, Sacerdote professo dell'Ordine dei Frati Minori, e proposto per sua Canonizzazione. Quindi, presieduta dall'Emo Cardinale Vico, Ponente, si è discusso il dubbio sopra un miracolo che dicesi da Dio operato per intercessione della Venerabile Serva di Dio Teresa Margherita Redi del S. Cuore di Gesù, religiosa professa dell'Ordine dei Carmelitani Scalzi, e proposto per sua Beatificazione. Martedì, 20 Dicembre 1927, nel Palazzo Apostolico Vaticano si è tenuta la Congregazione dei Sacri Riti Ordinaria, nella quale al giudizio degli Emi e Rmi Signori Cardinali, componenti la medesima, sono state sottoposte le seguenti materie: 1. Introduzione della Causa di Beatificazione o Dichiarazione di martirio del Servo di Dio Alberico Crescitelli, Missionario Apostolico. 2. Conferma di culto prestato da tempo immemorabile alla Serva di Dio Osanna da Cattaro, Vergine, del Terzo Ordine di S. Domenico, detta Beata o Santa. - 3. Intorno alla concessione ed approvazione dell'Officio e Messa, nonché dell'elogio da inserire nel martirologio particolare, in onore della Beata Giovanna Antida Thouret, Fondatrice dell'Istituto delle Suore della Carità. NOTA DELLE CONGREGAZIONI DEI SACRI RITI DA TENERSI NELL'ANNO 1928 1.-17 Gennaio. Congregazione Preparatoria sulle virtù della Serva di Dio Maria Crocifìssa di Rosa. 2.-24 » Congregazione Antipreparatoria sopra i miracoli del Yen.Servo di Dio Giovanni Bosco. Diarium Romanae Curiae 3. - 31 Gennaio. Congregazione generale sulle virtù della Yen. Serva di Dio Elisabetta Canori Mora. 4. - 1 4 Febbraio. Congregazione Preparatoria sulle virtù della Serva di P i o Paola Frassinetti. •S. - 28 » 6.- 6 Marzo. Congregazione Ordinaria. Congregazione Antipreparatoria sopra il martirio del Servo di Dio Cosma di Carboniano. 1.-13 » Congregazione Generale sulle virtù della Ven. Serva di Dio Elisabetta Bichier des Ages. 5. - 27 » Congregazione Preparatoria sulle virtù del Servo di Dio Corrado da Parzham. 9. - 17 Aprile. 10. -24 » Congregazione Ordinaria particolare. Congregazione Preparatoria sulle virtù della Serva di Dio Gemma Galgani. 11. - 1 Maggio. Congregazione Antipreparatoria sopra i miracoli del Ven. Servo di Dio Claudio de la Colombière. 12. - 1 5 » 13.-22 » 14. - 5 Giugno. Congregazione Ordinaria. Congregazione Generale. Congregazione Preparatoria sulle virtù della Serva di Dio Caterina Labouré. 15. - 19 » Congregazione Antipreparatoria sopra i miracoli del Ven. Servo di Dio Fr. Francesco da Camporosso. 16.-26 )) Congregazione Generale. 17. - 3 Luglio. Congregazione nuova Preparatoria sulle virtù della Ven. 18. -17 » Serva di Dio Alice Le Clerc. Congregazione Ordinaria. » Congregazione Generale. 7 Agosto. Congregazione Antipreparatoria sopra i miracoli della Beata 21. - 30 Ottobre. Congregazione Antipreparatoria sopra i miracoli del Beato 19.-24 20. - Giovanna de Lestonnac. Roberto Bellarmino. 22. - 13 Novembre. Congregazione Ordinaria particolare. 23.-20 • » Congregazione Preparatoria sulle virtù del Servo di Dio Contardo Ferrini. Congregazione Generale. 24. - 4 Dicembre. 25.-22 » Congregazione Antipreparatoria. .26. - 18 » Congregazione Ordinaria. 30 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietto della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: 7 Dicembre 1927. Il Rmo P. M. Alfonso Gasperini, O.-P., Primo Compagno del Rmo P. Commissario e Consultore della Suprema Saera Congregazione del S. Offizio. Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: 3 Febbraio 1927. L ' E m o Sig. Cardinale Luigi Sincero, Segretario della Saera Congregazione per la Chiesa Orientale. 26 Novembre » L ' E m o Sig. Cardinale Camillo Laurenti, Protettore dell'Ordine dei Servi di Maria. 30 Dicembre » L ' E m o Sig. Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore delVOrdine dei Frati Minori. 2 Gennaio 1928. L ' E m o Sig. Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore della Congregazione « Hijos de Maria Immaculada de Guadalupe» (Messico). Assistente al Soglio Pontificio: 14 Dicembre 1927. Monsig. Giovanni Battista Hierl, Vescovo tit. di Teuchira. Protonotari Apostolici ad instar participantium : 12 Gennaio 1926. Monsig. Giovanni Doyle, della diocesi di Detroit. 22 Novembre 1927. Monsig. Celestino Giuseppe G. B. Barbier, della diocesi di Nancy. » » » Monsig. Leone M. Ottavio Jerome, della medesima diocesi. 30 » » Monsig. Carlo Giovanni Cronin, dell'arehid. di Birmingham. » » » Monsig. Francesco Giuseppe Leonard, della diocesi di Davenport. Prelati Domestici di S. S.: 4 Maggio 1927. Monsig. Giuseppe F. Delaney, della diocesi di Fort Wayne. 8 Agosto Monsig. Giovanni Vidal (Francia). 9 Novembre Monsig. Fedele Caroli, dell'archidiocesi di Taranto. Monsig. Luciano Emilio Thouvenin, della diocesi di Nancy. 22 Monsig. Giuseppe^Schulte, della diocesi di Davenport. 30 Guglielmo Patrizio Shanahan, della medesima diocesi. Monsig. » Monsig. Tommaso Gummis, della diocesi di Elphin. Monsig Michele Harte, della medesima diocesi. Monsig. Francesco Hanny, della diocesi di Cinque Chiese. , Monsig. Ludovico Beck, della medesima diocesi. Monsig. Giovanni Jozgits, della medesima diocesi. 14 Dicembre » Monsig. Monsig. Carlo Koci, della diocesi di Secovia. Diarium Romanae Curiae 31 15 Dicembre 1927. Monsig. Antonio Considine, della diocesi di Galway. 17 » » Monsig. Germano E. Wernke, della diocesi di Little Rock. » » » Monsig. Giovanni P. Fisher, della medesima diocesi. 20 » » Monsig. Carlo Wheatley, dell'archidiocesi di Birmingham. ONORIFICENZE Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di conferire: La Commenda dell'Ordine di 8. Gregorio Magno, classe civile: 29 Ottobre 1927. Al sig. marchese Franchino Rusconi, delParchid. di Bologna. .17 Novembre » Al sig. prof. Oscar Halecki, dell'archidiocesi di Varsavia. 7 Dicèmbre » Al sig. cav. Giacomo Negro, dell'archidiocesi di Torino. Il Cavalierato dell'Ordine di 8. Gregorio Magno, classe civile: 3 Giugno 1927. Al sig. Giuseppe M. Giovanni Ellis, del vicariato apostolico di Curaçao. 16 Novembre » Al sig. Andrea Cateaux, della diocesi di Lilla. 23 » » Al sig. not. Giuseppe Oollot, della diocesi di Verdun. 30 » » Al sig; dott. Antonio Sánchez Reyes, della diocesi di Madrid. 4 Dicembre » Al sig. Giacomo A. Walsh, della diocesi di Helena. 6 » » Al sig. Giovanni Honnerlage Grete, della diocesi di Harlem. Il Cavalierato dell'Ordine di 8. Silvestro Papa: 15 Novembre 1927. Al sig. Francesco Domenico Delfino, dell' archidiocesi di Reggio Calabria. 7 Dicembre » Al sig. Enrico Lingens, dell'archidiocesi di Colonia. N O T A : Il sig. Visconte Carlo Giuseppe de la Lande de Calan, dell'archidiocesi di Rennes, è stato radiato dall'albo dei Cavalieri di San Gregorio Magno. MAGGIORDOMATO DI SUA SANTITÀ NOMINE Con Biglietti di S. E. Ema Monsig. Maggiordomo, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S.S.: 5 Ottobre 1927. Monsig. Leone Salvatore, della diocesi di Lecce. 26 Novembre » Monsig. Francesco Kéri, della diocesi di Alba Reale. 28 » » Monsig. Vincenzo Hau, del vicariato apostolico di Tsinchow » » » Monsig. Francesco Ocásek, dell'archidiocesi di Olmütz. » » » Monsig. Giuseppe Dvorak, della diocesi di Budweis. » » » Monsig. Leone Schmidt, della diocesi di Nitra. 32 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale •5 Dicembre 1927. Monsig. Antonio Trümmer, della diocesi di Seccovia. 6 » » Monsig. Gustavo Maria Münster, della diocesi di Osnabrück; » » » Monsig. Domenico Enrico Hartong, della medesima diocesi. 10 » » Monsig. Angelo Grazioli, della diocesi di Verona. 13 » » Monsig. Emilio Berizzi, della diocesi di Bergamo. 15 » » Monsig. Giuseppe Gollings, delParchidiocesi di Westminster. 20 » » Monsig. Filippo Keller, della diocesi di Lafayette. Cameriere Segreto di Spada e Cappa Soprannumerario di S. S.: 16 Novembre 1927. Il sig. conte Giuseppe Maria Daniele de Porquier de Lagarrigue, dell'archidiocesi di Parigi. Camerieri d'Onore in abito paonazzo di S.S.: 21 Novembre 1927. Monsig. Michele Benger, dell'archidiocesi di Colonia. 23 » » Monsig. Annunziato Leone, dell'archid. di Eeggio Calabria. 28 » « Monsig. Luigi Lang, dell'archidiocesi di Olmütz. » » » Monsig. Agostino Stand, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Francesco Dittrich, della diocesi di Hradec-Králové. 9 Dicembre » Monsig. Giuseppe Lenz, della diocesi di Cassovia. » » » Monsig. Giulio Petsár, della medesima diocesi. » » » Monsig. Luigi Otto, della medesima diocesi. !» » » Monsig. Stefano Demeter, della medesima diocesi. 15 » » Monsig. Giordano Timkó, della medesima diocesi. Cameriere d'Onore di Spada e Cappa Soprannumerario di S. S.: 12 Dicembre 1927. I\ sig. Giovanni Hlond, della diocesi di Katowice. Cameriere d'Onore extra Urbem di S. S.: 28 Novembre 1927. Monsig. Luigi Záeek, dell'archidiocesi di Olmütz, " Cappellani d'Onore extra Urbem di S. S.: 17 Dicembre 1927. Monsig. Domenico Morgigno, della diocesi di Andria. 20 » » Monsig. Pietro Paolo Baez Gonzalez, dell' archidiocesi di S. Domingo. NECROLOGIO 4 Dicembre 1927. 10 » » 29 » » 1 Gennaio 1928. Monsig. Silvestro Velasco Perez, Vescovo tit. di Ticelia. Monsig. Donato Velluti-Zati, Arcivescovo tit. di Patrasso. Monsig. Tommaso Lemonnier, Vescovo di Bayeux e Lisieux. Monsig. Angelo Marquina y Corrales, Vescovo di Guadix. Annus XX - Vol. XX 1 Februarii 1928 Num. 2 ACTA APOSTOLICAE COMMENTARIUM ACTA PII LITTERAE DE CONSTITUTIONIBUS INSTITUTI OFFICIALE PP. XI APOSTOLICAE MONIALIUM A PERPETUA ADORATIONE SS.MI S A C R A M E N T I . PIUS PP. XI Ad perpetuam rei memoriam. — Expositum Nobis est, rec. m e m . D e cessorem Nostrum Benedictum P p . XV Litteris Apostolicis, sub Piscatoris anulo die x i i m . Martii, an. MDCCCCXV obsignatis, benevolentiae quidem suae testimonio, ad quasdam difficultates dirimendas, quae Sororum animos exagitabant, Constitutiones Instituti monialium a perpetua Adoratione Sanctissimi Sacramenti Apostolicae auctoritatis suae sanctione roborasse. At non obstantibus eisdem Litteris Apostolicis, quae incipiunt « Sancta Mater Ecclesia », moniales Instituti ipsius a perpetua Adoratione, quod, initio praeteriti saeculi, opera b. m. Dei Famulae Mariae Magdalenae ab Incarnatione ortum habuit in hac Alma Urbe Nostra, nonnullis adhuc difficultatibus agitantur circa Constitutionum Instituti originem atque initia. Quibus omnibus mature perpensis, Nos, volentes dictum Institutum prospere feliciterque vivere atque in perfecta tranquillitate florescere, illiusque utilitati et commodis, quantum in D o m i n o possumus, prospicere atque omnes dilectas in Christo filias Nostras, eiusdem Instituti moniales, •specialibus favoribus gratiisque prosequi cupientes, Nostrorum quoque Decessorum Pii P p . V I I et Leonis P p . X I I vestigia sequentes, Institutum monialium a perpetua Adoratione Sanctissimi Sacramenti iuxta Regulam Sancti Augustini sub Dolentis Virginis Mariae patrocinio a b o n . m e m . Famula Dei Maria Magdalena ab Incarnatione fundatum, apostolica auctoritate Nostra denuo adprobamus. Quod ad Constitutiones insuper, eadem apostolica auctoritate Nostra mandamus ac praecipimus ut moniaACTA, vol. XX. n. 2. — 1-2-928. 3 34 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale les eiusdem Instituti in Urbe degentes illas observent, quae a I a c o b o Philippo 8. R . E . Cardinali Fransoni, anno M D C C C X X X X V I I I , et praesertim a rec. mem. Leone P p . X I I I , die V I I m. Decembris anno M D C C C L X X X X V I I I confirmatae sunt, easque ad normam recentiorum decretorum Apostolicae Sedis redactas denuo etiam adprobamus et confirmamus. Ita pariter Constitutiones monasterii Viglebanensis, quae per Breve Apostolicum a Gregorio P p . X V I , die x x i n m . Ianuarii, anno M D C C C X X X V I I I datum, approbatae fuerunt, ad normam item recentiorum decretorum Apostolicae Sedis redactas denuo adprobamus et confirmamus. Ne autem in futurum controversiae et difficultates iterum exoriantur, omnibus monialibus cuiusvis monasterii utriusque observantiae, virtute sanctae obedientiae, silentium imponimus circa genuinitatem, auctoritatem aut originem Constitutionum de quibus est sermo, atque insuper Apostolica auctoritate decernimus ac praecipimus ut in futurum in novis Constitutionibus edendis nonnisi praesentes Litterae apponantur. Deinde Monasteriis utriusque observantiae indulgentias omnes et singula privilegia atque indulta iam tributa, quae hisce praesentibus Litteris non adversantur, eadem auctoritate apostolica Nostra confirmamus, concedentes insuper indulgentias et privilegia atque indulta, quae supra memoravimus, pro omnibus Instituti ipsius domibus. Haec volumus, statuimus ac mandamus, decernentes has praesentes Litteras resque omnes in iisdem expressas semper ac perpetuo firmas, validas atque efficaces exsistere et fore, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spectat et in posterum spectare poterit, in omnibus et per omnia plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum irritumque ex nunc atque inane fieri si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter contigerit attentari. N o n obstantibus Constitutionibus et ordinationibus Apostolicis ceterisque in contrarium facientibus quibuslibet. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die V I I mensis Novembris anno MDOCCCXXVII, Pontificatus Nostri sexto. P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status. Suprema S. Congregatio S. 35 Officii A C T A SS. C O N G R E G A T I O N U M SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII DECRETUM DAMNANTUR TRES LIBRI In Generali Congregatione Sancti Officii, habita Feria IV, die 11 Ianuarii 1928, E m i ac E m i Domini Cardinales rebus fidei et morum tutandis praepositi, cum compertum habuerint libros novissimos, quibus tituli: La Politique du Vatican - Sous la Terreur... 20 Septembre-15 Novem- bre 1927 - A v e c une Préface de L É O N D A U D E T et un Epilogue de C H A R L E S M A U R R A S . Bibliothèque des œuvres politiques, Versailles; MERMEIX, Le Ralliement et VAction Française, Paris, Arthème Fayard et G Editeurs; M. I S DE R o u x , Charles Maurras et le nationalisme de VAction Fran- çaise, Paris, Bernard Grasset, Editeur: pergere in propugnaríais ideis ac rebus iam proscriptis et in detorquenda actione et mente Summi Pontificis a religiosa - uti semper et exclusive fuit - in politicam, quod fuit semper et est ab eius intentione et opera omnino alienum - decreverunt ad libros eosdem extendi iam latam condemnationem, eosque in Indicem librorum prohibitorum esse inserendos. Et insequenti Feria V, die 12 eiusdem mensis et anni, Ssmus D. N. D. Pius divina Prov. P p . X I , in audientia R. P. D. Assessori Sancti Officii impertita, relatam Sibi Emorum Patrum resolutionem approbavit et publicandam iussit. D a t u m R o m a e , ex Aedibus Sancti Officii, die 13 Ianuarii 1928. Aloisius Castellano, Supr. S. C. Sancti Officii Notarius. 36 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS I MONACEN, ET FRISINGEN --PASSAVIEN. DECRETUM Sigismundus Felix, Episcopus Passaviensis, plene assentiente Ordinario Monacensi et Frisingensi, in quorumdam fidelium bonum, a S. Sede expostulavit, ut locus Loding, m o d o pertinens ad paroeciam Kay archidioecesis Monacensis et Frisingensis, ab eadem paroecia dismembraretur atque viciniori paroeciae TyrlacMng, dioecesis Passaviensis, adiungeretur. Iamvero Ssmus Dnus Noster Pius div. Prov. P p . X I , rei utilitate perspecta, statuit praesenti Consistoriali decreto ut memoratus locus Loding, cum suis incolis, a paroecia Kay separetur et paroeciae TyrlacMng tam in spiritualibus quam in temporalibus perpetuo aggregetur, mutatis hac ratione finibus inter archidioecesim Monacensem et Frisingensem et dioecesim Passaviensem. Ad haec exsecutioni mandanda Sanctitas Sua deputare dignata est R. P. D. Albertum Vassallo de Torregrossa, Archiepiscopum titularem Hemesensem ac Nuntium Apostolicum in Bavaria, ipsi tribuens necessarias et opportunas facultates, etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum: facto onere mittendi intra sex menses ad Sacram Congregationem Consistorialem authenticum exemplar peractae exsecutionis. Contrariis quibusvis minime obstantibus. Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 31 Decembris 1927. Pro E m o D. Card. Secretario, f fr. Raphael C, Archiep. Thessalonicen., Adsessor. U & S. ^ V. Santoro, Officialis. S. Congregatio 37 Caeremonialis II - PROVISIO ECCLESIARUM Ssmus Dnus Noster Pius divina Providentia P p . X I , decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, has quae sequuntur Ecclesias de proprio singulas Pastore providit, nimirum: 23 Decembris 1927. — Cathedrali Ecclesiae Squillacen, cum archiepiscopali Ecclesia Cathacen. in personam unitae praefecit R. P. D. Ioannem Fiorentini, qui propterea Archiepiscopus Cathacen. et Episcopus Squillacen, appellabitur. 7 Ianuarii 1928. — Titulari episcopali Ecclesiae Bermopolitanae Maiori, R. D. Edoardum Iosephum Herberhold, O. F. M., quem deputavit Auxiliarem R. P. D. Armandi Augustini Bahlmann, Praelati nullius de Santarem. 20 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Laquedonien., cum episcopali Ecclesia S. Angeli de Lombardis in personam unitae, R. P. D. Iulium Tommasi, qui propterea Archiepiscopus Compsan. et Episcopus S. Angelí de Lombardis ac Bisaeien. et Laquedonien. appellabitur. — Titulari episcopali Ecclesiae Dominik, Athribitanae, canonicum ecclesiae cathedralis R. D. Constantinum Culmensis. quam deputavit Auxiliarem R. P. D. Stanislai Okoniewski, Episcopi Culmen. 27 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Nictheroyensi, R. P. D. Iosephum Pereira Alves, hactenus Episcopum Natalensem. III DESIGNATIO ORDINARII APPELLATIONIS R. P. D. Arcturus Drossaerts, Archiepiscopus S. Antonii Americae Septentrionalis, Ordinarium appellationis designavit R. P. D. Episcopum Galvestoniensem. Quam designationem Ssmus Dnus Noster, S. O. Consistorialis diei 18 Ianuarii 1928, benigne adprobavit. rescripto 38 K Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE i NOMINATIONES Successivis decretis ut infra Sacrum Consilium christiano nomini propagando, ad suum beneplacitum renunciavit: 17 Octobris 1927. -— E. P. Brunonem Wolnik, e S. I., Praefectum Apostolicum de Brolcen-Hill. > 9 Novembris. — E. P. Patricium I a c o b u m Byrne, e Societate de Maryknoll pro missionibus ad exteros, Praefectum Apostolicum de Peng-yang, nuper erecta praefectura. 23 Novembris. — E. P. Aegidium E o y , O. F. M., Praefectum Apostolicum de Kagoshima. 11 Ianuarii 1928. — E. P. Ioannem Hippolytum Esquerre, e Societate Lugdunensi Missionum ad Afros, Praefectum Apostolicum de Bobo Djoulasso, nuper erecta praefectura. Praeterea decreto eiusdem Sacrae Congregationis de Propaganda Fide diei 20 Ianuarii c a . , E. D. Raphael Lovera, Canonicus Magistralis ecclesiae metropolitanae Caracensis, renuntiatus est Praeses Consilii Pontificii Operis a Propagatione Fidei pro Venezuela. II PROVISIO ECCLESIAE Ssmus Dnus Noster Pius divina Providentia P p . X I , decreto Sacrae Congregationis de Propaganda Fide, diei 14 Ianuarii 1928, cathedrali E c clesiae Mangalorensi praefecit R. D. Valerianum Iosephum De Souza. S. Congregatio Rituum 39 SACRA CONGREGATIO RITUUM CATHAREK CONFIRMATIONIS CULTUS P U B L I C I E T ECCLESIASTICI P R A E S T I T I S E R V A E D E I H O S A N N A E D E C A T H A R O , V I R G I N I T E R T I I ORDINIS S . DOMINICI B E A T A E V E L SANCTAE N U N C U P A T A E . SUPER DUBIO An constet de cultu publico et ecclesiastico praestito Servae Dei Hosannae de Catharo, Virgini Tertii Ordinis S. Dominici? In K u m a n o oppido Montis Nigri, Catharensis dioecesis, die 25 N o v e m bris anno 1493, e pauperibus parentibus schismaticis nomine Kosic, veluti flos e sentibus, orta est infantula, cui in sancti baptismi lavacro impositum nomen Catharina. Conditio familiae atque ipsa pauperies eidem aperuit tutum iter ad vitam humilem, simplicem et religiosam ducendam. Nam arti pastoritiae addicta, in apertis campis, inter oves et agnos, sub immenso firmamento caeli, ipsa aperta, simplex et pura succrescebat. Mirabilia opera Dei Creatoris eiusque innumera beneficia sibi et humano generi collata contemplabatur, summamque potentiam, sapientiam et bonitatem Factoris caeli et terrae, mente, corde et animo grato diligebat et collaudabat cum angelicis choris. Desiderio flagrans maioris cognitionis de divinis mysteriis et praeceptis et beneficiis, voti compos effecta est, parentum cura et sacerdotum interventu. Gratia Dei praeventa et caelesti lumine illustrata, meruisse perhibetur videre puerum Iesum qui cum simplicibus conversari diligit; et sub directione sui confessarii in vias Domini planas de virtute in virtutem progressum fecit. Enixis autem iteratisque precibus rogata genitrix filiam suam in civitatem Gatharen. deduxit, et probatissimae matronae catholicae ipsam commendavit pro custodia, victu et vita christiana, tanquam rei familiari et domesticae inservientem. Dei famula bene accepta, in commisso officio ita se gessit, per septem circiter annos, ut, potius matris quam dominae sibi conciliaret benevolentiam et amorem. Deinceps in eadem civitate et in templo evangelica de Christi cruciatibus concione permota, de consilio suae conscientiae moderatoris, annuente et approbante Episcopo Catharensi, Catharina, meliora charismata aemulata, vigesimum aetatis annum agens, vitam reclusionis prope ecclesiam S. Bartholomaei et postea prope ecclesiam S. Pauli amplexata est. Assumpto habitu Tertii Ordinis S. Dominici, nomen 40 Acta Apostolicae Seáis - Commentarium Officiale Catharinae mutavit in Hosannae nomen pro memoria, honore et cultu Beatae Hosannae Virginis eiusdem Ordinis. A d o l e s c e n t i a e et mulieres ibi congregatae Hosannam tanquam praesidem et matrem amabilem, obsequio, obedientia et amore prosequebantur, eiusque directioni se plene subiecerunt. Unde, ita D e o disponente, illius asceterii S. Pauli Hosanna veluti prima moderatrix et fundatrix habita est. Oratione et contemplatione, corporis maceratione atque operibus misericordiae praestantem, religione ac pietate in D e u m , in D o m i n u m nostrum Iesum Christum eiusque Virginem Matrem Mariam, aliosque caelites tutelares, ceterisque Adrtutibus enitentem, omnis civium ordo videntes et admirantes ad eam confluebant, consilii vel auxilii petendi causa, eo magis quod illius preces a D e o exauditae erant. Ipsa civitas si a pluribus adversitatibus et periculis salva et incolumis evaserit uti ab oppugnatione Turcarum, ab irruptione pestilentiae et vastitatis et ab aliis imminentibus calamitatibus, Catharenses hoc totum precibus H o sannae apud D e u m omnipotentem et commiserantem intercedentis acceptum ferebant. N o n defuit tamen Dei ancillae invidia et incursus nostis humani generis, per vexationes, morbos, fraudes ac terrores a diabolo excitatos, ut ipsa a suo sancto proposito et virtutum fervore atque constantia descisceret, quae tamen per promptum contemptus actum, vel per sanctum crucis signum, vel per devotam Ss. Nominis Iesu invocationem, daemonem aliosque spiritus malignos, divina virtute potens, fugabat. Quibus tentationibus et conflictationibus superatis, ciernentissimus Deus per angelos suos et per caelestes apparitiones famulam suam suaviter recreasse atque sancta laetitia perfudisse fertur. Narratur etiam quod idem Dominus noster Iesus Christus saepius humana specie vel infantis, vel crucem baiulantis, vel gloriose resurgentis, vel in caelum mirabiliter ascendentis, Hosannae apparuisset, atque ipsa singulis apparizioni bus congruos sensus et affectus doloris, compassiónis, gratulationis et gaudii, semper autem ferventissimae caritatis, experta fuisset. Multiplici etiam prophetiae dono clarescens, plurespraedixit eventus prosperos vel tristes, publicos vel privatos adamussim verificatos, prouti apud omnes compertum est, atque historici scriptores et testes fide digni expresse asserunt. Tandem haec virgo sapiens et prudens per duos fere menses mortifero correpta morbo, eoque in dies ingravescente, patientia et sanctitate in extremo agone illustrior, sacramentis Ecclesiae refecta et roborata, elevatis in caelum oculis et invocato identidem sanctissimo nomine Iesu, animam exhalavit die 27 Aprilis anno 1565, aetatis suae septuagesimo secundo: Insignis fama sanctitatis, quam H o sanna in vita sibi adepta fuerat, post obitum magis magisque invaluit, ob devotionem et concursum populi tum ad eius exsuvias, odore fragrantés et •angelicam speciem referentes, visitandas, tum ad solemnes exsequias cele- S. Congregatio Rituum 4Í brandas, tum denique ad gloriosum sepulcrum continuo illustrandum oratione, fiducia et gratitudine pro gratiis et beneficiis expetitis et acceptis. Quod hucusque narratum est, copiosius hauriri potest ex auctoribus fide dignis qui vitam et sanctitatem Virginis Hosannae et cultum eidem adhibitum fusiore calamo descripserunt, inter quos merito recensentur P. Bazzi ad annum 1.589, P. Cerva ad annum 1736, P. Ioannes de Rechac in libro cui titulus: « Annus Dominicanus - necnon Ephemerides Sacro-Dominicae », et plures Vitae de eadem Virgine editae in Gallia et in Germania. Praecipuus autem et uberrimus fons exstat Processus Ordinaria auctoritate confectus ab Episcopo Catharensi, et absolutus cum subsequenti ipsius Ordinarii sententia, non solum circa vitam et sanctitatem Famulae Dei sed potissimum circa cultum publicum et ecclesiasticum eidem praestitum a tempore immemorabili seu longissimo, ad normam casus excepti a decretis sa. me. Urbani Papae V I I I . Processus iste sacrorum Rituum Congregationi exhibitus est ad effectum impetrandi et obtinendi ab Apostolica Sede huiusmodi cultus Virginis Hosannae et Episcopi Catharensis sententiae faventis definitivam confirmationem. Imprimis animadvertendum est in huius Causae Processu conficiendo ab Apostolica Sede die 9 Ianuarii anno 1924 dispensatum fuisse a iuris ordine noviter inducto per decreta S. R. Congregationis 11 N o v e m bris 1912 et 31 Ianuarii 1913 et canones 2125-2135 Cod. iur. can., observato tamen ordine antiquo usque ad n o v u m vigente. Actores autem Causae, actis processualibus suffulti, valida censuerunt argumenta adducta non solum circa famam sanctitatis Hosannae comprobandam, sed, quod in casu praecipuum est, circa cultum publicum, ecclesiasticum inde ab initio seu obitu, anno 1565, ad haec usque tempora perseverantem. Ex praedictis enim actis huiusmodi cultus comprobatur ex elevatione, translatione exsuviarum, ex veneratione reliquiarum ac imaginum, ex titulis Beatae vel Sanctae attributis, ex martyrologiis, menologiis et calendariis, ex publicis supplicationibus, ex festis quotannis etiam liturgice celebratis cum Missarum celebratione in honorem B. Hosannae, ex nomine ipsius Beatae infantibus imposito in sacro fonte baptismali, ex electione a clero et populo alicuius civitatis et oppidi in peculiarem apud Deum patronam, ex votivis tabellis et donis a christifidelibus pro gratiarum actione oblatis, ex piis demum peregrinationibus quae a fidelibus, et etiam a schismaticis, Montis Nigri, instituuntur ad sepulcrum et ad exsuvias et reliquias venerandas, atque ad ipsam Hosannam apud D e u m tanquam advocatam caelestem cum fiducia invocandam. Quod attinet vero ad cultus immemorialis, seu casus excepti a decretis Urbanianis, Apostolicam confirmationem, actores Causae, licet praescriptionem immemorabilis seu centenarii temporis ab anno 1534 ad annum 1634 in hac Causa sustinere manifeste non possent ob defectum 42 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale unius et triginta annorum, alterum tamen casum ab illo distinctum et a sa. me. Urbano V I I I exceptum, longissimi nempe temporis cum scientia et tolerantia Sedis Apostolicae et Ordinariorum Catharensium pro tempore, tanquam titulum in praesenti Causa legitimum se probasse dixerunt. Quod si haud parvi momenti probationes productae non videantur sufficere ad proferendam ex iure sententiam favorabilem, iidem actores firma spe recreati sunt quod integra acta processualia, celeberrima fama sanctitatiset claritas cultus longissimi temporis et scientia et tolerantia ecclesiasticae auctoritatis, ex sapienti iudicio Emorum Patrum Sacrae Rituum Congregationis, rato et probato a Summo" Pontifice, hac nobili Causa cognita et splendidis circumstantiis communita, diu optatam antiquissimi et perseverantis B. Hosannae adhibiti cultus apostolicam confirmationem ad prosperum felicemque exitum perducent. Itaque instante R. P. Francisco Maria Guerrini, Ordinis Praedicatorum et huius Causae Postulatore, R m i P. Magistri generalis et universi Ordinis Fratrum et Sororum S. Patris fundatoris Dominici Gusmani, fervida v o t a depromente, attentisque Litteris postulatoriis plurium R m o r u m Archiepiscoporum et Episcoporum necnon Capitulorum ecclesiarum cathedralium et collegiatarum, ac Superiorum maiorum tum Ordinum et Congregationum Religiosarum, utriusque sexus e Catharensi aliisque finitimis dioecesibus, una cum praesidibus, optimatibus ac civibus, praesertim regionis Dalmatiae, Emus et Rmus Dnus Andreas Cardinalis Frühwirth, Sanctae Romanae Ecclesiae Cancellarius, eiusdem Causae Relator, in Ordinario Sacrorum Rituum Congregationis coetu, subsignata die, ad Vaticanum coacto, sequens dubium discutiendum proposuit: « An constet de cultu publico et ecclesiastico praestito Servae Dei Hosannae de Catharo, Virgini Tertii Ordinis S. Dominici? » Et E m i ac R m i Patres sacris tuendis ritibus praepositi, post relationem ipsius E m i Cardinalis Ponentis, audito v o c e et scripto R. P. D. Carolo Salotti, Fidei promotore generali, omnibus accurate perpensis rescribere censuerunt: « Affirmative seu inspectis peculiaribus huius Causae adiunctis, cultum esse confirmandum si Sanctissimo placuerit ». Die 20 Decembris 1927. Quibus omnibus Sanctissimo D o m i n o nostro P i o Papae X I , per eundem Fidei promotorem generalem relatis, Sanctitas Sua rescriptum eiusdem Sacri Consilii ratum habuit et cultum Beatae Hosannae Virginis, Tertii Ordinis S. Dominici, confirmavit, die 21 Decembris 1927. £g A . C A E D . V I C O , E p . Portuen. et S. Rufinae, S. R. C. Praefectus. L. © S. Angelus Mariani, Secretarius. 43 S. Romana Rota ACTA TRIBUNALIUM SACRA ROMANA ROTA i Causae in Tribunali Sacrae E. R o t a e actae anno 1927, quarum definitiva sententia editur tantum in parte dispositiva: I. BITURICEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Vinculi Defensoris Substitutus: C. Guglielmi, A. W y n e n . Conte. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: V. Sacconi. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 15 Ianuarii: « Affirmative ». II. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite affinitatis ex copula illicita. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo. Vinculi Defensoris Substitutus: C. Conte. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: I. Stella. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 19 Ianuarii: « Affirmative ». III. CASERTANA. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo. Vinculi Defensor deputatus: I B r o c c o . Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: A. Carabini. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 21 Ianuarii: « Negative ». IV. MECHLINIEN. - NULLITATIS MATRIMONII Turnus Rotalis: M. Massimi, Wynen. Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocatus: A. D'Alessandri. ex capite defectus consensus. Decanus, Ponens, F. Guglielmi, A. 44 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Dubium: « Ari sententia Rotalis diei 19 Aprilis 1926 sit confirmanda, vel infirmanda in casu ». Sententia diei 5 Februarii: « Affirmative ad primam partem, negative ad alteram, seu: Constare de nullitate matrimonii». V. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ET DISPENSATIONIS SUPER R A T O . Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocatus: V . Sacconi. Dubium: « An sententia Rotalis diei 17 aprilis 1926 sit confirmanda vel infirmanda in casu ». ' - . Sententia diei 7 Februarii: « Negative ad primam partem, affirmative ad secundam, seu: Non constare de nullitate matrimonii, nec consilium praestandum esse SSmo pro dispensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ». N. N. - VI. NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus atque inten- tionis contra bonum prolis. Turnus Rotalis: Vinculi I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, P. Solieri. Defensor Substitutus: O. Conte. Advocatus: V . Sacconi. Dubium: « A n constet de matrimonii nullitate in casu». Sententia diei 9 Februarii: « Negative ». VII. contra N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite conditionis appositae- indissolubilitatem. Turnus Rotalis: F. Guglielmi, Ponens, H. Quattrocolo, F. Morano. Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocati: N. Ferrata, V. Sacconi. Dubium: « An constet de nullitate.matrimonii in casu ». Sententia diei 22 Februarii: « Affirmative ». V I I I . A D MI xi ST R. A P Ó S T O L . O E N I P O N T A N A E . - N U L L I T A T I S M A T R I M O - NII ex capite vis et metus. • Turnus Rotalis: U. Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Morano. Vinculi Defensoris Substitutus: C. Conte. Advocatus: I. P. Certo. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 23 Februarii: « Affirmative ». S. Romana 45 Rota I X . BiTUBiCEN. - N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I ex capite vis et metus. Turnus Botalis: I. Florczak, Ponens, TJ. Mannucci, A. Jullien. Vinculi Defensor deputatus: I. Broceo. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: I. P. Dubium: « An constet Certo. de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 5 Martii: « Affirmative ». X . MONTISPESSULANI. - NULLITATIS dispensationis ab impedimento ex capite invalidae MATRIMONII consanguinitatis. Turnus Rotalis: F. Parrillo, Ponens, I. Florczak, IT. Mannucci. Vinculi Defensor deputatus: Advocatus ex mandato I. Stella. gratuiti patrocinii: F. Fournier. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 14 Martii: « Affirmative ». XI. N. N. - NULLITATIS ex capite MATRIMONII impotentiae mulieris. Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocatus: I. P. Certo. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 17 Maii: « Negative ». X I I . N. N. - RESTITUTIONIS IN INTEGRUM. Turnus Rotalis: IT. Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Morano. Promotor Iustitiae: F. Bracci, Advocati: H. Ben vignati, N. Patrizi. Dubium: « A n locus sit restitutioni in integrum in casu » Sententia diei 20 Martii: « Negative ». XIII. KIELCEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: I. Florczak, Ponens, U. Mannucci, A. Jullien. Vinculi Defensoris Substitutus: . C. Conte. Advocatus: I. P. Certo. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in c a s u » . Sententia diei 30 Martii: « Affirmative ». X I V . W E S T M O N A S T E R I E N . - N U L L I T A T I S MATRIMONII ex capite condi- tionis appositae contra bonum sacramenti. Turnus Rotalis: I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, F. Solieri. Vinculi Defensor: I. Advocatus: N. Trezzi. Ferrata. 46 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Dubium: «An. constet de nullitate matrimonii in c a s u » . Sententia diei 11 Aprilis: « Affirmative » (Cfr. A. A. S., X I X , 217). X V . KLELCEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: I. Florczak, -Ponens, TJ. Mannucci, A. Jullien. Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: D. Lazzarato. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate, in casu ». Sententia diei 12 Aprilis: « Affirmative ». ex capite vis et metus. X V I . VARSAVIEN. - NULLITATIS MATRIMONII Turnus Rotalis: U. Mannucci, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo. Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocatus: A. D'Alessandri. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu». Sententia diei 13 Aprilis: « Affirmative ». XVII. NAMURCEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: F. Parrillo, Ponens, F. Solieri, I. Florczak. Vinculi Defensoris Substitutus: Advocatus: N. C. Conte. Patrizi. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 22 Aprilis: « Negative ». XVIII. SANDOMIRIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotali^: TJ. Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Guglielmi. Vinculi Defensoris Advocatus ex Substitutus: mandato gratuiti C. Conte. patrocinii: I. Stella. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 25 Aprilis: « Affirmative ». X I X . V I E N N E N . - NULLITATIS MATRIMONII ex capite clandestinitatis. Turnus Rotalis: TJ. Mannucci, • Ponens, A. Jullien, A. W y n e n . Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: I. Stella. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 2 Maii: « Negative ». X X . N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite conditionis appo- sitae contra bonum prolis. Turnus Rotalis: I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, F. Solieri. 47 Vinculi Defensor: I. Advocatus ex Trezzi. mandato gratuiti-patrocinii: H. Benvignati. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». /Sententia diei 4 Maii: « Affirmative ». X X I . N. N. ac NULLITATIS MATRIMONII ex capite simulationis consensus dispensationis. Turnus Rotalis: I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, F. Solieri. Vinculi Defensoris Advocatus Substitutus: C. Conte. ex mandato gratuiti patrocinii: Th. Ragusa. Dubia: I. « An constet de matrimonii nullitate in casu »; et quatenus negative, I I : « A n consilium praestandum sit Ssmo pro dispensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ». Sententia diei 10 Maii: « A d I.: Negative; ad alterum: Affirmative ». XXII. V E S T M O N A S T E R I E N . - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, F. Guglielmi. Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocati: V. Sacconi, I. P. Certo. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 14 Maii: « Negative ». XXIII. MONTISPESSULANI. - NULLITATIS MATRIMONII ex capitibus vis et metus ac simulationis consensus. Turnus Rotalis: F. Guglielmi, Ponens, H. Quattrocolo, F. Morano, Vinculi Defensoris Substitutus: C. Conte. Advocatus: H. Benvignati. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 28 Maii: -« Negative ». XXIV. TORNACEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite simulati con- sensus. Turnus Rotalis: IT. Mannucci, A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi. Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocatus: D. Lazzarato. Dubium: « An sententia Rotalis diei 27 Iulii 1925 sit confirmanda aut infirmanda in casu ». Sententia diei 1 Iunii: « Negative ad primam partem, affirmative ad secundam, seu: N o n constare de nullitate matrimonii in casu ». 48 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale XXV. ROMANA. - NULLITATIS ex capite vis et metus. MATRIMONII Turnus Botalis: I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, F. Solieri. Vinculi Defensor deputatus: I. Stella. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: V. Pozzani. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu». Sententia diei 16 Iulii: « Affirmative ». XXVI. nec N. X?- ex capite conditionis appositae NULLITATIS MATRIMONII purvficatae. Turnus Rotalis: I. Florczak, Ponens, U. Mannucci, A. Jullien. Vinculi Defensoris Substitutus: C. Conte. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: B. Pellegrini. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 7 Iunii: « Negative ». XXVII. MECHLINIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo. Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocati: V. Sacconi, I. P. Certo. Dubium: « A n sententia Rotalis diei 26 Iulii .1926 confirmanda sit vel reformanda in casu ». Sententia diei 8 Iunii: « Affirmative ad primam partem, negative ad alteram, seu constare de nullitate matrimonii ». XXVIII. mae GURCEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite defectus for- substantialis. Turnus Rotalis: IL Mannucci, Ponens, A. Jullien, A. W y n e n . Vinculi Defensor deputatus: I. B r o c c o . Advocatus: D. Lazzarato. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 11 Iunii: « Negative ». XXIX. SALISBURGEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: F. Guglielmi, Ponens, H. Quattrocolo, F. Morano. Vinculi Defensor deputatus: I. Stella. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: P. Mottis. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 28 Iunii: X X X . N. N. - «negative ». NULLITATIS MATRIMONII ex capite impotentiae viri. Turnus Rotalis: I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, F. Solieri. Vinculi Defensor: I. Trezzi. S. 49 Romana Rota Advocatus: V. Sacconi. Dubia: I. « A n constet de nulllitate matrimonii in .casu», et quatenus negative, I I : « An consilium praestandum sit Ssmo pro dispensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ». Sententia diei 28 Iunii: « A d I negative. Ad II Consilium esse praestandum Ssmo super matrimonio rato et non consummato, in casu ». X X X I . P A R I S I E N . - N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: IT. Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Guglielmi. Vinculi Defensoris Substitutus: Advocatus: Dubium: X. C. Conte. Ferrata. « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 1 Iulii: « Affirmative ». X X X I I . P A R I S I E N . - N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, F. Morano. Vinculi Defensor Substitutus: C. Conte. Advocatus: V. Sacconi. ... Dubium: « An sententia Rotalis diei 20 Iunii 1924 sit confirmanda vel infirmanda in casu ». Sententia diei 2 Iulii: « Affirmative, ad primam partem; negative ad alteram, seu non constare de matrimonii nullitate in casu ». XXXIII. TOLOSANA. - CREDITI. Turnus Rotalis: A, Jullien, Ponens, F. Guglielmi, A. W y n e n . Advocati ex mandato gratuiti patrocinii: B. Pellegrini, F. Fournier. Dubium: « An et quaenam summa a R. D. Dessane solvi debeat Dominae Aliciae Figadere in casu ». Sententia diei 5 Iulii: «-Nullam ex summis, de quibus agitur, esse a R. D. Dessane solvendam Dominae Aliciae Figadère in casu ». XXXIV. S . I A C O B I D E C H I L E . - R E S T I T U T I O N I S I N I N T E G R U M E T COM- PROMISSI. Turnus Rotalis: F. Parrillo, Ponens, F. Solieri, I. Florczak. Promotor Iustitiae: F. Bracci. Dubia: I. « An sit locus restitutioni in integrum contra sententiam appellationis ». Et quatenus affirmative: I I . « An Seminarium obliga- tione teneatur standi compromisso de quo agitur ». I I I . « An Seminarium vel Dominus Labbè vel uterque simul teneantur reficere Domino Zavala damna, si quae eidem inlata fuerint in casu ». ACTA, vol.. XX, n. 2. — 1-2-928 4 50 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Sententia diei 25 Iulii: « A d I Affirmative; ad II Negative et ad mentem. Mens est quod, nisi damnum Seminarii iuribus obveniat ab Archiepiscopo cum coetu deputatorum iudicandum, expedit promissionem actori factam adimpleri, servatis de iure servandis. Ad I I I N e g a t i v e » . X X X V . M E C H L I N I E N . - N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I ex capite defectus consensus. Turnus Rotalis: M. Massimi, Becanus, Ponens, I. Grazioli, A. W y n e n . Defensor Vinculi: I. Trezzi. Advocatus: N. Ferrata. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 9 Iulii: « Affirmative ». X X X V I . R O M A N A . - N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I ex capite defectus consensus. Turnus Rotalis: F. Solieri, Ponens, I. Florczak, U. Mannucci. Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocatus: V. Sacconi. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei .16 Iulii: « Negative ». XXXVII. TRIMONII V I C A R . APÓSTOL. OCEANIAE CENTRALIS. - NULLITATIS MA- ex capite defectus consensus. Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo. Vinculi Defensor deputatus: I. Brocco. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: T. Ragusa. Dubium: « An eonstet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 23 Iulii: «Affirmative». XXXVIII. BONONIEN. - F I N I U M PAROCHIALIUM. Turnus Rotalis: F. Parrillo, Ponens, F. Solieri, I. Florczak. Advocati: V. Sacconi, D. Lazzarato pro convento ex mandato gratuiti patrocinii. Dubia: I. « An controversum territorium spectet paroeciae SS. Vitalis et Agricolae, vel potius paroeciae S. Sigismundi, in casu. I I . Quaenam et cui debeatur restitutio pro iuribus parochialibus interim exercitis supra controversum territorium, ad normam decreti Ordinarii Bononien., diei 31 Martii 1925, in casu ». Sententia diei 25 Iulii: « A d I Negative ad primam partem; Affirmative ad secundam; seu controversum S. Sigismundi. Ad II Provisum in I ». territorium spectare paroeciae 51 S. "Romana Bota X X X I X . X. X. - DIFFAMATIONIS. Videntibus omnibus: M. Massimi, Becanus, Ponens. Promotor Iustitiae: F. Bracci. Advocati ex mandato gratuiti patrocinii: V. Sacconi, A. Pericoli. Dubia: I. « An constet de diffamatione ex parte Sac. X et i contra Sac. N. ita ut sit locus retractationi in casu. I I . A quonam expensae primi iudicii sint solvendae in casu ». Sententia diei 28 Iulii: « Ad I negative. Ad II, expensas esse compensandas ». XL. TREVIREN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite defectus consensus. Turnus Rotalis: U. Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Morano. Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: B. Pellegrini. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 30 Iulii: « Negative ». XLI. N. N. - R E C U P E R A N D A E POSSESSIONIS. Turnus Rotalis: F. Guglielmi, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Promotor Iustitiae: F. Bracci. Advocati: V. Sacconi, H. Benvignati. Dubium: « An sententia Rotalis diei 23 Ianuarii 1926 sit confirmanda vel infirmanda, pro parte qua edixit pretium emptionis aedium solvi debere in numerata pecunia currentis valoris, in casu ». Sententia diei 30 Iulii: « Confirmandam esse sententiam Rotalem in casu ». X L I I . N. N. - NULLITATIS Turnus Rotalis: M. MATRIMONII Massimi, ex capite impotentiae viri. Decanus, Ponens, H. Quattrocolo, F. Morano. Vinculi Defensor: I. Advocatus: Trezzi. N. Ferrata. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 4 Augusti: « Affirmative ». XLIII. LUBLINEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: I. Florczak, Ponens, TJ. Mannucci, A. Jullien. Vinculi Defensor: C. Conte. Advocatus: I. P. Certo. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 8 Augusti: « Affirmative ». m Acta Apostolicae Sedis - X L I V . IS". X . - A P P R O P R I A T I O N S Commentarium INDEBITAE Officiale ET POENARUM. Turnus Botalis: F. Parrillo, Ponens, P. Solieri, I. Florczak. Promotor Iustitiae: F. Bracci.' - Advocati: A. Carabina; I. B. Ferrata, pro gratuiti convento ex mandato patrocinii. Dubia: I. « An et quamnam summam Sac. N. V. adhuc debeat Ecclesiae in casu ». I I . « An et quaenam poenae sint irrogandae Sac. X ». Sententia diei 9 Augusti: « Negative ad utrumque ». X L V . B i T U R i c E N . - N U L L I T A T I S M A T R I M O N I I ex capite vis et metus. Turnus Botalis: F. Parrillo, Ponens, F. Solieri, I. Florczak. Vinculi Defensoris Substitutus: C. Conte. Advocatus: N. Ferrata. Dubium: « An sententia Botalis diei 27 Iulii 1926 sit confirmanda vel infirmanda, in casu ». Sententia diei 9 Augusti: « Sententiam esse confirmandam, seu constare de nullitate matrimonii in casu ». X L V I . V I C A R I A T U S APOSTOLICUS D E N I N G P O . - N U L L I T A T I S M A T R I M O - NII ex capite vis et metus. Turnus Botalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Vinculi Defensor deputatus: Advocatus ex I. Stella. mandato gratuiti patrocinii: B. Pellegrini. Dubium.: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 10 Augusti: « Affirmative ». X L V T I. D R E P A N E N . - I U R I S P A T R O N A T U S . Turnus Botalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo. Promotor Iustitiae: F. Bracci. Advocati: O. Giusino, H. Benvignati. Dubia: « I. An Municipium Montis S. Iuliani gaudeat iure patronatus in Ecclesia S. M. Virginis loci di Custonaci vi Bullae Gregorii X I I I a. 1574 aut alio canonico titulo, in casu ». Et quatenus affirmative: IL « A n irrita declaranda sit episcopalis clausula in decreto die 11 Aprilis 1909 de libera collatione novae paroeciae eiusque libera provisione in casu ». Sententia diei 10 Augusti: « Affirmative ad primum: Negative ad alterum dubium ». X L V I I I . B R I X I E N . - N U L L I T A T I S .MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Botalis: I. Florczak, Ponens, TJ. Mannucci, A. Jullien. Vinculi Defensor Substitutus: C. Conte. 53 S. Romana Rota Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: I. Stella. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 11 Augusti: « Affirmative ». XLIX. ex capite vis et metus. A G E N N E N . - NULLITATIS MATRIMONII Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo. Vinculi Defensor deputatus: I. B r o c c o . Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: I. Stella. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 19 Octobris: « Negative ». L. SIGNINA. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: T. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, F. Solieri. Vinculi Defensoris Substitutus: C. Conte. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: V. Sacconi. Dubium: « An sententia Rotalis diei 17 Iunii 1924 sit confirmanda, vel infirmanda in casu ». Sententia diei 10 Novembris: « Confirmandam esse sententiam Rotalem, seu non constare de matrimonii nullitate, in casu ». LI. OLOMUCEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite clandestinitatis. Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, A. W y n e n . Vinculi Defensor: I. Trezzi. . • Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: T. Ragusa. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu». Sententia diei 22 Novembris: « Negative ». LH. VARSAVIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo. Vinculi Defensoris Substitutus: C. Conte. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: S. Rzewnicki. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in c a s u » . ' Sententia diei 24 Novembris: « Affirmative ». LIII. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite conditionis appositae. Turnus Rotalis: F. Parrillo, Ponens, F. Solieri, F. Florczak. Vinculi Defensor deputatus: I. B r o c c o . Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: S. Rzewnicki. Dubium: « An constet de matrimonili nullitate in casu ». Sententia diei 2 Decembris: « Negative ». 54 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium LIV. CRACOVIEN. - NULLITATIS MATRIMONII Officiale ex capitibus vis et metus et condicionis appositae contra substantiam. Turnus Botalis: A. Jullien, F. Guglielmi, Ponens, F. Morano. Vineuli Defensor Substitutus: C. Conte. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: D. Lazzarato. Dubia: I. « An sententia Eotalis diei 4 Iunii 1924 sit confirmanda vel infirmanda, in casu ». I I . « An constet de nullitate matrimonii ex capite condicionis appositae contra substantiam, in casu ». Sententia diei 3 Decembris: Ad I. « Sententiam Rotalem esse confirmandam ». Ad I I . « Negative seu non constare de matrimonii nullitate, in casu ». LV. N. N . - NULLITATIS ex capite conditionis appositae. MATRIMONII Turnus Botalis: F. Parrillo, Ponens, F. Solieri, I. Florczak. Vinculi Defensoris Substitutus: C. Conte. Advocatus: Y. Sacconi. Dubium: « An sententia Rotalis diei 6 Iulii 1926 sit confirmanda vel infirmanda in casu ». Sententia diei 5 Decembris: « Confirmandam esse sententiam Rotalem, seu: Constare de matrimonii nullitate in casu ». LVI. TORNACEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Botalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, A. W y n e n . Vinculi Defensoris Substitutus: C. Conte. Advocati: V . Sacconi, N . Ferrata. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii in casu ». Sententia diei 7 Decembris: « Negative ». LVII. N . N . - NULLITATIS MATRIMONII ex capite conditionis appositae. Turnus Botalis: I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, F. Solieri. Vinculi Defensoris Substitutus: C. Conte. Advocatus: I. P. Certo. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate in casu ». Sententia diei 10 Decembris: « Affirmative ». LVIII. A L L A D E N . - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Botalis: I. Florczak, Ponens, IL Mannucci, A. Jullien. Vinculi Defensor deputatus: I. B r o c c o . Advocatus: I. P. Certo. Dubium: « An constet de matrimonii nullitate, in c a s u » . Sententia diei 17 Decembris: « Negative ». LIX. X. X. - S. Romana Bota 55 NULLITATIS MATRIMONII ex capite conditionis appositae. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, F. Guglielmi. Vinculi defensor deputatus: I. Stella. Advocatus: V. Sacconi. Dubium: « An sententia Rotalis diei 27 Iulii 1917 sit confirmanda vel infirmanda, in casu ». Sententia diei 21 Decembris: « Sententiam Rotalem esse confir- mandam, seu non constare de nullitate matrimonii, in c a s u » . LX. N A N N E T E N . - NULLITATIS MATRIMONII eoe capite vis et metus. Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Vinculi Defensor Advocatus: H. Substitutus: C. Conte. Benvignati. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 30 Decembris: « Negative ». LXI. R O M A N A . - NULLITATIS MATRIMONII ex capite conditionis appositae. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo. Vinculi Defensor: I. Trezzi. Advocati: V. Sacconi, V. Pozzani. Dubium: « An sententia Rotalis diei 16 Iulii 1927 sit confirmanda vel infirmanda, in casu ». Sententia diei 30 Decembris: « Sententiam Rotalem esse confirmandam, seu non constare de matrimonii nullitate in casu ». (Cfr. n. X X X V I ) . II Causae quae eodem anno 1927 transactae fuerunt, vel peremptae, vel quae absque habuerunt: definitiva sententia, ex peculiaribus circumstantiis, finem quibus adduntur decreta quoad recursus contra libellorum reiectionem. I. N. N. - Nullitatis matrimonii ex capite impotentiae viri, coram R . P . D . Guglielmi. Decreto diei 11 Ianuarii, attenta actricis morte, acta reponi in Archivo Ponens decrevit. 56 . Acta Apostolicae II. MOGUNTINA. - Sedis - Commentarium Officiale Nullitatis matrimonii ex capite vis et metus, coram E». P. D. Solieri. Cum actrix nullum actum processualem posuerit ad appellationem prosequendam, decreto diei la- Ianuarii, instantiam fuisse desertam, R . P . D . Ponens declaravit. I I I . N. N. - Nullitatis matrimonii ex capite impotentiae, coram R . P . D . Florczak. Attenta renunciatione procuratoris A d v o c a t i , audito v o t o R. Vinculi Defensoris, R. P. D. Ponens, die 31 Ianuarii, renunciationis ipsius admissionem decrevit. IV. IACTEN. - Reiectionis libelli, coram R . P . D . Florczak. Ad normam Can. 1709 n. 3, S. R. R o t a m esse incompetentem in casu Turnus decrevit die 14 Februarii. V. IST. .N. - Nullitatis matrimonii ex capite defectus consensus, coram R . P . D . Massimi, Decano. Ad normam can. 1736, cum per biennium nullus actus processualis positus fuerit, instantiam declaravit peremptam R. P. D. Ponens diei 3 Martii. VI. UTINBN. - Proprietatis coram R . P. D . Solieri. Decreto diei 16 Martii, acta causae ad S. Congregationem Concilii R. P. D. Ponens mitti iussit. V I I . S. IACOBI DE CHILE. - Iurispatronatus seu institutionis, coram R . P . D . Solieri. Cum constet d e - m o r t e actoris, cumque agatur de iuribus quae non transeunt ad heredes, acta poni in Archivo, die 1 Aprilis., R. P. D. Ponens decrevit. VIII. ZAGRABIEN. - Nullitatis matrimonii ex capite defectus con- sensus, coram R. P. D. Mannucci. Attenta declaratione actoris « n e c ipsum nec uxorem ad ulteriora procedere v e l l e » acta poni in Archivo ( c . 1740 n. 2, 1741) die 8 Aprilis, R . P . D . Ponens decrevit. TX. KATOVICEN. - Competentiae coram R . P . D . Grazioli. Audito Promotore iustitiae, visis cann. 1554 et 2341 actorem iure agendi apud Ecclesiasticum Tribunal de eadem causa quam cum Katowicensi Vicario Generali habet, decreto diei 7 Maii, Ponens privatum declaravit. S. Romana lìota 57 X . X . X . - Diffamationis coram R . P . D . Parrillo. Attenta renuntiatione instantiae ab actore facta eiusque acceptatione a b altera parte, R . P . D . Ponens, a d normam Can. 1 7 4 0 n . 2 , eam admisit et actorum fasciculum in Tribunalis archivo reponi mandavit die 27 Maii. X I . X. X. - Nullitatis matrimonii ex capite conditionis appositae,, coram R . P . D . Jullien. Die 1 Iunii, acta i n Archivo reponi R . P . D . Ponens mandavit o b defectum prosecutionis appellationis. XII. VELITERNEN. - Crediti coram P. R. I). Solieri. Causam per compositionem inter partes finem habuisse R . P . D . Ponens die 10 Iunii declaravit. XIII. - ROMANA. - Nullitatis matrimonii ex capite vis et metus, coram R . P . D . Solieri. Audito Vinculi Defensore, viso can. 1 9 0 3 , ulteriorem causae propositionem non esse admittendam, die 17 Iunii Turnus decrevit. XIV. ZAGRABIEN. - Separationis coram R. P. D . Grazioli. Cum actor nullum omnino intra annum posuerit actum iudicialem,. Ponens, decreto diei 18 Iunii appellationem peremptam declaravit. XV. D E AREQUIPA. - Praecedentiae coram R. P. D . Parrillo. Cum annus effluxerit ab interposita appellatione quin ullus actus p r o cessualis positus fuerit, ad normam Can. 1 7 3 6 appellationem ipsam, decretodiei 6 Iulii, Ponens declaravit esse peremptam. XVI. DESMOINEN. - Nullitatis matrimonii ex capite disparitatis cul- tus e t condicionis, coram R . P . D . Mannucci. Auditis tum Vinculi Defensore tum Patrono appellantis, die 16 Iulii, Ponens iussit acta trasmitti ad Supr. S. C. S. Officii, ad normam can. 2 7 4 § 3, servatis servandis. X V I I . X . X . - Competentiae coram R . P . D . Grazioli. Attento Episcopi decreto diei 9 decembris 1 9 2 5 , quo controversias omnes contra suum Vicarium Generalem, introductas vel introducendas sive criminales sive contentiosas sibi reservat, easque subtrahit iudi- ciali Officialis iudicumque prosynodalium potestati, die 8 Augusti Turnus 58 Acta Apostolicae decrevit acta Sedis - Commentarium Officiale causae esse eidem Episcopo remittenda ut ad normam Can. 1572 procedat, idemque utatur iure suo iuxta can. 1625 § 1. XVIII. PORTUS HISPANIAE. - Hereditatis coram R . P. D . Massimi, Decano. Cum a die concordationis dubiorum qui fuit decimus mensis novembris, anni 1926, integer elapsus fuerit annus, per quem nullus actus processualis positus fuerit, appellatio decreto diei 11 Novembris declaratur deserta, ita ut sententia Rotalis, per appellationem oppugnata, in rem iudicatam transierit, ad normam can. 1736. Quod decretum, a patrono Archiepiscopi Portus Hispaniae per appellationem oppugnatum, confirmavit Turnus, die 5 Decembris. X I X . MEDIOLANEN.-PAPIEN. - Appellationis coram R . D . Parrillo. P. o Audito Promotore Iustitiae h. S. Tribunalis, et attento I quod S. R. R o t a cognoscit in secunda et ultima instantia causas quae per legitimam appellationem ei deferuntur (Can. 1599 § 1, n. 1); 2° quod Promotori Iustitiae Tribunalis primi gradus ius non est appellandi a sententia in gradu appellationis lata, sed h o c ius privative spectat Promotori qui huic alteri iudicio interfuit (Can. 1879, 1897 n. 1): die 19 Decembris Ponens decrevit appellationem interpositam a Promotore Iustitiae Trib. Mediolanensis adversus sententiam Trib. Papiensis, utpote illegitimam, recipi non posse. X X . NOVARIEN. - Restitutionis in integrum coram R . P. D . Parrillo. Cum nullus actus processionalis per biennium positus fuerit, Ponens ad normam Can. 1736, die 30 Decembris, declaravit instantiam esse peremptam. Ex Cancellaria S. R. Rotae, 26 Ianuarii 1928. L. © S. Sac. Tancredes Tani, Notarius. S. Eomana Bota 59 III Citationes edictales I VLADISLAVIEN. NULLITATIS MATRIMONII (SWIECINSKI-GRUDZINSKA) Cum ignoretur locus actualis commorationis Mariae Grudzinska in causa conventae, eandem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procuratorem legitime constitutum in sede Tribunalis S. E. Rotae ( R o m a , Via della Dataria, 94) die 28 Februarii 1928, hora x i , ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam qua habebitur Turnus rotalis per causae definitione: An constet de nullitate matrimonii in casu. Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de loco commorationis praedictae Mariae Grudzinska curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. * I. Grazioli, Ponens. L. © S . Ex Cancellaria S. R. R o t a e , die 18 Ianuarii 1928. Ioannes Ladelci, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mme Marie Grudzinska défenderesse en cette cause, Nous la citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Via della Dataria, n. 94), 28 Février Ì928, à 11 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la cause devant la Rote. Conste-t-il de la nullité du mariage dans ce cas'* Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence de la dite Marie Grudzinska devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale II KAÜNEN. NULLITATIS MATRIMONII (VAITCJSKAITÉ-VELT) Cum ignoretur locus actualis commorationis Iacobi Richard Veit, in causa conventi, eundem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. Rotae ( R o m a , via delia Dataria, 94) die 10 Martii 1928, hora 12, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam qua habebitur Turnus rotalis pro causae definitione: An constet de nullitate matrimonii in easu. Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de loco commorationis praedicti Iacobi Rieh ardi Veit curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. * L. £g S. • < F. Guglielmi, Ponens. Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 20 Ianuarii 1928. Ioannes Ladelci, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Jacques Richard. Veit, défendeur en cette cause, Nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Via della Dataria, n. 94), 10 Mars 1928 à 12 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la cause devant la Rote. Con$te-t~il de la nullité du mariage dans ee cas f Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence du dit M. Jacques Richard Veit devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. 61 Pontificia Commissio ad Codicis: canones authentice interpretandos ACTA OFFICIORUM PONTIFICIA COMMISSIO AD CODTCTS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS RESPONSA AD PROPOSITA DUBIA E m i Patres Pontificiae Commissionis ad Codicis canones authentice interpretandos, propositis in plenario coetu quae sequuntur dubiis, respondendum mandarunt ut infra ad singula: I. - D E CONFESSIONE R E L I G I O S A R U M D. I. Utrum confessio religiosarum peracta extra loca, de quibus in canone 522 et in responso diei 4 Novembris 1920, sit tantum illicita, an etiam invalida. I I . An verbum adeat canonis 522 sit ita intelligendum ut confessarius advocari nequeat per ipsam religiosam ad loca confessionibus mulierum vel religiosarum legitime destinata. R. Ad I. Negative ad primam partem, affirmative ad secundam. A d I I . Negative. I I . - D E A B S O L U T I O N E I N PERICULO MORTIS D. An absolutio in periculo mortis secundum canonem 882 limitetur ad forum internum, an extendatur etiam ad forum externum. R. Affirmative ad primam partem, negative ad secundam. I I I . - D E DISPENSATIONIBUS MATRIMONIALIBUS D. An verba pro casibus occultis canonis 1045 § 3 intelligenda sint tantum de impedimentis matrimonialibus natura sua et facto occultis, an etiam natura sua publicis et facto occultis. R. Negative ad primam partem, affirmative ad secundam. I V . - D E SUB D E L E G A T I O N E A S S I S T E N D I MATRIMONIIS D. I. An vicarius cooperator, qui ad normam canonis 1096 § 1 a parocho vel loci Ordinario generalem obtinuit delegationem assistendi matrimoniis, alium determinatum sacerdotem subdelegare possit ad assistendum matrimonio determinato. 62 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale I I . An parochus vel loci Ordinarius, qui ad normam canonis 1096 § 1 sacerdotem determinatum delegaverit ad assistendum matrimonio determinato, possit ei etiam licentiam dare subdelegandi alium sacerdotem determinatum ad assistendum eidem matrimonio. E. Affirmative ad utrumque. E o m a e , die 28 mensis Decembris 1927. P. Card. GASPAKRI, Praeses. L. j$j S. Ioseph Bruno, Secretarius. Diarium Romanae Curiae 63 DIARIUM ROMANAE CURIAE Giovedì, 12 Gennaio 1928, la Santità di Nostro Signore ricevette in Udienza solenne Sua Maestà Amantjllah, Re dell'Afghanistan. SACRA CONGREGAZIONE DEI R I T I Martedì, 17 Gennaio 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Emi e Rmi Signori Cardinali e col voto dei Emi Prelati Officiali e dei Consultori Teologi componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si è tenuta la Congregazione Preparatoria per discutere il dubbio sopra l'eroismo delle virtù esercitate dalla Ven. Serva di Dio Maria Crocifissa di Rosa, Fondatrice delle Ancelle della Carità, in diocesi di Brescia. Martedì, 24 Gennaio 1928, presso l'Emo e Emo Signor Cardinale Antonio Vico, Ponente della causa di Beatificazione e Canonizzazione del Ven. Servo di Dio Giovanni Bosco, Sacerdote, Fondatore della Pia Società Salesiana e dell'Istituto delle Figlie di Maria Ausiliatrice, si è tenuta la Congregazione dei Sacri Riti Antipreparatoria, per discutere il dubbio sopra due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione del medesimo Venerabile, i quali vengono proposti per la sua beatificazione. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: 13 Gennaio 1928. L ' E m o Signor Cardinale Enrico Lépicier, Membro della Sacra Congregazione dei Seminari e delle Università degli Studi. » » » Il Revmo Sig. Carlo Fontaine, della Congregazione della Missione, Consultore del medesimo sacro Dicastero. 20 » » Il Revmo Monsig. Francesco Morano, Consultore della Sacra Congregazione del Concilio. -64 MAGGIORDOMATO DI SUA SANTITÀ NOMINE Con Biglietti di S. E. Bma Monsig. Maggiordomo, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S.: 23 Novembre 1927. Monsig. Andrea Kuczka, dell'archidiocesi di Bucarest. 5 Dicembre » Monsig. Domenico R. Garcia, dell'archidiocesi di Santa Fe. 4 Gennaio 1928. Monsig. Giovanni Babbi (Geziret). 16 » » Monsig. Luigi Traglia (Roma). 18 » » Monsig. Andrea Wagner, dell'archidiocesi di Praga. » v» » Monsig. Antonio Polz, della medesima archidiocesi. Camerieri d'onore in abito paonazzo di 8. S.: 16 Dicembre 1927. Monsig. Amedeo Ponz y Martínez, dell'archid, di Varsavia. 14 Gennaio 1928. Monsig. Giovanni Zender, dell'archidiocesi di Colonia. 18 » » Monsig. Bonaventura Vidalli, della diocesi di Concordia. 24 » » Monsig. Paolo Mazzeo, della diocesi di Bovino. Cameriere d'Onore di Spada e Cappa Soprannumerario di 8, S.: 19 Gennaio 1928. Il sig, Taddeo Stark, della diocesi di Katowice. Cappellano d'Onore extra urbem di S. S.: 15 Gennaio 1928. Monsig. Carlo Colucci, dell'archidiocesi di Sorrento. NECROLOGIO 7 Luglio 1927. Monsig. Lorenzo Stefano M. Monnier, Vescovo di Troyes. 70 » » Monsig. Giovanni Plaza y Garcia, Vescovo di Santander. 10 Settembre 1927. Monsig. Agostino Marre, Arciv. tit. di Melitene. 21 » 8 Ottobre 30 » » Monsig Giacomo Klunder, Vesc. tit. di Selimbria. » Monsig. Pietro Giacomo Muldoon, Vescovo di Rockford. » Monsig. Giuseppe Freri, Arciv. tit. di Costanza. 24 Dicembre » Monsig. Becharah Chemali, Arciv. maronita di Damasco. SI » Monsig. Antonio Alvaro Ballano, Vescovo di Zamora. » 2 Gennaio 1928. Monsig. Giorgio Koletsi, Vescovo tit. di Sappa 13 » » Monsig. "Carlo Falcini, Vescovo di S. Miniato 15 » » Monsig. Giuseppe Medardo Kohl, Vescovo tit. di Samosata. Annus XX - Vol. XX Num. 3 1 Martii 1928 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE MODUS V I V E N D I INTER SANCTAM SEDEM ET R E M P U B L I C A M CECOSLOVACHUM I. - Le Saint-Siège et le Gouvernement Tchécoslovaque sont d'accord sur le principe qu'aucune partie de la République Tchécoslovaque ne dépende d'un Ordinaire dont le siège se trouverait hors des frontières de l'Etat tchécoslovaque, de même qu'aucun diocèse de Tchécoslovaquie ne s'étende au delà des frontières du pays. Le Saint-Siège et le Gouvernement Tchécoslovaque se mettront d'accord au sujet de la nouvelle délimitation et de la dotation des diocèses. Pour préparer cet accord deux Commissions, indépendantes l'une de l'autre, seront organisées dans le délai de deux mois: la première formée par le Saint-Siège et composée de délégués de tous les diocèses intéressés, sous la présidence du représentant du Saint-Siège à Prague; la seconde formée par le Gouvernement Tchécoslovaque et composée de représentants des diocèses intéressés et d'experts. I I . - L'administration des immeubles et des biens mobiliers ecclésiastiques en Tchécoslovaquie, qui sont actuellement conservés sous sequestre, est provisoire, jusqu'à l'accord mentionné dans l'article précédent et est confiée à une commission sous la présidence de l'Episcopat de la région intéressée. I I I . - Les Ordres et les Congrégations religieuses, dont les maisons se trouvent en Tchécoslovaquie, ne dépendront pas des supérieurs des maisons provinciales des mêmes Ordres et Congrégations à l'étranger. Si la création d'une province en Tchécoslovaquie est impossible, les dites maisons religieuses tchécoslovaques seront directement soumises à la maison generalice. Les supérieurs provinciaux et les chefs des maisons religieuses dépendantes directement de la maison ACTA, vol. XX, n. 3. — 1-3-928. generalice, seront sujets tchécoslovaques. 5 Acta Apostolicae Seáis - Commentarium Officiale 66 I V . - Le Saint-Siège avant de procéder à la nomination des Archevê1 ques et des Evêques diocésains , des Coadjuteurs cum iure successionis ainsi que de l'Ordinaire de l'armée, communiquera au Gouvernement Tchécoslovaque le n o m du candidat pour s'assurer que le Gouvernement n'a pas des raisons de caractère politique à soulever contre ce choix. Les Prélats susmentionnés seront sujets tchécoslovaques. On entend par objections de caractère politique toutes les objections que le Gouvernement serait à m ê m e de motiver par des raisons qui ont trait à la sécurité de l'Etat, par exemple que le candidat choisi se soit rendu coupable d'une activité politique irrédentiste, séparatiste ou bien dirigée contre la Constitution ou contre l'ordre publique du pays. Le n o m du candidat, indiqué par le Saint-Siège au Gouvernement ainsi que les pourparlers relatifs, resteront secrets. Les dispositions au sujet de l'Ordinaire de l'armée n'entrent en vigueur, qu'au cas où le système du soin religieux exempt des soldats soit maintenu. Dans ce cas on tiendra compte, en outre, des objections de caractère politique, aussi de celles ayant trait à la position du candidat dans l'armée. •V. - Les dignitaires mentionnés dans l'article précédent, après la nomination du Saint-Siège, avant d'assumer leurs fonctions, prêteront le serment de fidélité à l'Etat Tchécoslovaque par la formule suivante: «Iuro et promitto sicuti decet Episcopum, fidelitatem Eeipublicae Cecoslovachae necnon nihil me facturum quod sit contra salutem, securitatem, integritatem Eeipublicae ». V I . -^Le Gouvernement aura soin de conformer — dans le plus bref 1 délai — les dispositions légales en vigueur au présent modus vivendi. 1 Huiusmodi Modus vivendi die 2 Februarii proxime elapsi vigere incepit, quo die Emus Cardinalis a Secretis Status respondens Administro ab Exteris Negotiis Eeipublicae Cecoslovachae, communicanti cum Sancta Sede adprobationem faciebat etiam ab Augusto Pontifice eundem Modum Gubernii, certiorem vivendi adprobatum fuisse. hunc- Acta Pii PP. XI 67 ACTA PII PP. XI LITTERAE APOSTOLICAE I DISTRACTO TERRITORIO E VICARIATIBUS DE OUAGADOUGOU ET DE BAMAKO ERIGITUR PRAEFECTURA APOSTOLICA DE BOBO-DIOULASSO IN AFRICA SEPTENTRIONALI. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Expedit, et Romanorum Pontificum D e cessorum Nostrorum usu institutoque receptum est, ut in illis christiani orbis regionibus, in quibus christiana res feliciter adolevit, aucto pastorum numero, christiani gregis bono satius provideatur. Iamvero c u m dilectus filius Paulus Voillard, moderator generalis Societatis Missionariorum Africae, a Nobis nuperrime postulaverit, ut, inspecta magna amplitudine vicariatuum apostolicorum de Ouagadougou et de Bamako in Africa Septentrionali, curis commissorum Patrum Societatis ipsius, tam ab uno quam ab altero vicariatu pars territorii distraheretur, ex qua independens Missio constitueretur: Nos, collatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus negotiis Propagandae Fidei praepositis, omnibusque rei momentis attente perpensis, quo catholicae Fidei incrementum apud illos ethnicos, in quibus magna spes conversionem affulget, validius obtineatur, supernominati moderatoris generalis precibus ultro libenterque concedendum existimavimus. Quae c u m ita sint, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque Apostolicae potestatis plenitudine, praesentium tenore, ex vicariatibus apostolicis sive de Ouagadougou, sive de Bamako, partem territorii subtrahimus, ex qua parte a dictis vicariatibus sic per Nos separata sive dismembrata, novam effingimus apostolicam praefecturam, cuius limites sequentes esse volumus: Ad occidentem, flumen Bagoe incipiendo a limite coloniae gallicae Litteris Eburnei ad confluentem usque huius flunxinis c u m flumine Bani. Ad septentrionem flumen Bani usque ad limitem provinciarum San et Tougan infra civitatem dictam Bienne, quae ad vicariatum apostolicum de B a m a k o perget pertinere: deinde limes septentrionalis provinciae San et limes inter colonias gallicas Sudan et Voltae superioris. Ad orientem, limites orientales vice-provinciae Tougan, deinde flumen Volta Nigra. Ad meridiem, limes septentrionalis coloniae gallicae Litteris Eburnei. Huic 68 Acta novae praefecturae Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale apostolicae, supradictis limitibus definitae, nomen facimus de Bobo-Dioulasso, eandemque pariter apostolica Nostra auctoritate Patrum Societatis Missionariorum Africae curis committimus. Haec statuimus, decernentes praesentes litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super bis, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xv mensis Decembris, anno MDCCCCXXVII, Pontificatus Nostri sexto. P. CARD. GASPAREM, a Secretis Status. II A B O L I T O MAGNO M A G I S T E R I O ORDINIS E Q U E S T R I S S. SEPULCHRI, OPUS A P R A E S E R V A T I O N E F I D E I IN LOCIS SANCTIS A T Q U E ORDO EQUESTRIS S. SEP U L C H R I U N I U N T U R SUB U N I C O R E G I M I N E P A T R I A R C H A E H I E R O S O L Y M I TANI PRO TEMPORE RECTORIS ATQUE ADMINISTRATORIS PERPETUI EIUSDEM ORDINIS. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Decessores Nostri Eomani Pontifices, pro eo quo tenetur Apostolica Sedes sanctissimo officio regnum Iesu Christi amplificandi, magnopere fovere debitisque laudibus honestare numquam destiterunt quaecumque ad tuendam propagandamque catholicam Fidem pertinerent. In h o c genere Nobis compertum est iam plures annos institutum esse Opus, cui praeest venerabilis frater Hierosolymitanus Patriarcha, a Praeservatione Catholicae Fidei in Locis Sanctis nuncupatum, quod quidem multis modis catholicae religionis incremento ac tuitioni studet, et provehendis scholis, et utilibus scriptis in vulgus edendis, et coetibus circulisque habendis vel opportunae eruditionis vel honestae recreationis caussa; de quo Nos Opere augendo multorum postulationibus et votis, quae non semel Nobis adhibita sunt, concedere tempus esse ducimus. Equidem novimus in ipsius Operis a Praeservatione Fidei in Palaestina progressus sollerter incumbere Equités^ Ordinis Equestris Sancti Sepulchri, quem Decessor Noster rec. mem. Pius Papa I X , anno MDCCCLXVHI, Litteris Apostolicis sub anulo Piscatoris die x x r v Ianuarii datis, ad temporum mores accommodatum, sub regimine atque administratione Hierosolymitani Patriarchae Acta Pii PP. XI constituit, c u m iam Litterarum Apostolicarum tenore Nulla celebrior sub die x x m Iulii anno MDCCCXLVII, atque Instructionis vi a S. Congregatione de Propaganda Fide die x Decembris, eodem anno, datae, Patriarcha m e m o ratus pro tempore Equités Sancti Sepulchri instituendi iure polieret, quo iure Custodes Terrae Sanctae e Familia Minorum Observantium Sancti Francisci Asisiatis ante Patriarchalem Sedem Hierosolymitanam restitutam fruebantur. Eo quidem tempore Equités Sancti Sepulchri, iam antiquitate commendati, unius gradus erant; at, Litteris praefatis anni MDCCCLXVIII, eosdem Pius Papa IX in tres classes divisit more ceterorum Equestrium Ordinum, ita ut in posterum Ordo etiam Equester S. Sepulchri tribus omnino constaret « distinctis Equitum gradibus, nempe Equitum primae « classis seu a Magna Cruce, Equitum secundae classis seu Commendatorum, « et Equitum tertiae classis, qui omnes insigne quod proprium est Ordinis, « distincta ratione pro suo quisque gradu praeferre » deberent. Postea autem Pius Papa X , anno MDCCCCVII, die I I I Maii, Litteris suis sub anulo concessit ut Equitibus secundae Classis seu Commendatoribus, secundum peculiaria promerita, alii nomismate honestati adderentur; Equités vero omnes n o v o . Sodalitatis militari trophaeo, iuxta schema approbatum, simulque Cruce, quae quidem, ex vetere more delineata, a Pio P p . IX statuta erat uti Ordinis insigne, decorari possent. Haec graduum distinctio Equitum Ordinis Eques tris memorati atque haec insignia hisce etiam temporibus retinenda sunt, cum admodum apta videantur ad illos, iuxta rationem eorundem meritorum, remunerandus, qui operam suam conferant ad promovendum sanctum frugiferumque Opus a Praeservatione Fidei in Locis Sanctis, quod supra dilaudavimus. Quod sane propositum, tantopere commendandum, ut facilius liceat assequi, volumus ut deinceps Ordo Equester Sancti Sepulchri et praedictum Opus Praesentationis Fidei in Locis Sanctis inter se coalescant, et quasi unum corpus seu institutum efficiant, ab uno eodemque Patriarcha Hierosolymitano gubernandum. Quare, Magno Ordinis Magisterio, quod Decessor Noster Pius P p . X Litteris Quam multa constituit atque « uni Pontificis Summi personae » reservavit, exstincto seu penitus abolito, decernimus ac statuimus ut iam nunc, in posterum, non obstantibus Litteris Apostolicis supra memoratis, quas pro hac parte nullius roboris declaramus, Equester Ordo Sancti Sepulchri, sub benigna protectione Apostolicae Sedis, ab auctoritate tantum pendeat Patriarchae Hierosolymitani Latini pro tempore, qui proinde, qua ipsius Equestris Ordinis S. Sepulchri Rector atque Administrator perpetuus, tum plenum ac proprium regiminis ius habebit, tum instituendi novos Equités facultate in posterum gaudebit. D u m autem praecipimus ut in reliquis adamussim serventur quae tum Litteris Apostolicis Cum multa 70 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Pii P p . I X , quae tamquam verum hodierni Equestris Ordinis S. Sepulchri fundamentum haberi debent, tuni Litteris Quam multa, Pii P p . X, statuta sunt - d u m m o d o praesentium Litterarum tenori non contradicant - et ceteris quibuslibet Litteris Apostolicis, quae praeteritis temporibus Equestris praefati Ordinis favore datae sint, vi omni destitutis; vehementer optamus ut posthac dilaudata duo Instituta, Opus scilicet a Praeservatione Fidei in Palaestina et Ordo Equester S. Sepulchri, sic ad unum corpus redacta et sub directa administratione ac regimine Patriarchae Hierosolymitani posita, sollerter ac naviter in Dominico agro excolendo élaborent, uberrimosque salutis fructus assequantur. Interea, hanc benignitatis Nostrae significationem tum Operis a Praeservatione Fidei in Locis Sanctis tum Equestris S. Sepulchri Ordinis, quem sub benevola protectione Apostolica continenter esse volumus, utilitati atque emolumento fore sperantes, coetuum memoratorum sociis omnibus atque ipsi in primis moderatori, caelestium munerum auspicem, benedictionem apostolicam in D o m i n o peramanter impertimus. Contrariis non obstantibus quibuslibet, haec mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exsistere et fore, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere illisque ad quos spectant seu spectare poterint nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Datum E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi mensis Ianuarii anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri sexto. P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status. » EPISTOLAE I AD EGREGIUM CONSILIO VIRUM VIRIS TREMONIAE GUILELMUM CONVENTUI KAISER, DOCTOREM, CATHOLICORUM EX CETEROSQUE GERMANIA DE UNIVERSA APPARANDO. O PIUS PP. XI Dilecti filii, salutem et apostolicam benedictionem. — Cum experiundo iam compertum sit quantum conferant fidelium coetus ad Ecclesiae Sanctae utilitatem, idcirco non sine magna delectatione animi a vobis acce- Acta Pii 71 PP. XI pimus Conventum catholicorum L X V I e x Germania universa, favente quidem sollerti Paderbornensi Episcopo, Tremoniae propediem actum iri; in ista scilicet industria Westfaliae urbe quae postremis hisce annis, sive civium numero sive multiplici operum fervore valde sane succrevit. Profecto istic etiam — ut ceterum ubique gentium — misera omnino dudum fuit condicio rerum; iamvero tam alacriter actuoseque elaborarunt Tremonienses catholici ut, pontificiis normis obsequentes, documento illi praesertim sapientissimo Berum novarum inscripto, tenuioris populi necessitatibus omne genus opportune subvenirent. Cuius rei testes, praeter valetudinaria et hospitales domus senibus recipiundis puerisque orbatis parentibus alendis, paroeciae sane multae sunt recens conditae; quae omnia c u m ad dolorem egestatemque levandam t u m ad fovendam pietatem non parum contulerunt hucusque et conferunt. H u c accedit quod sacerdotes isti, exemplum imitati pientissimi illius Moguntini Episcopi Gulielmi de Ketteler, varias easque egregias consociationes iam pridem constituere, eo consilio ut una c u m fidelibus omnis ordinis et avitam religionem strenue tuerentur et varia caritatis opera sedulo proveherent. Itaque futurum spes est ut novus iste Conventus insignis admodum evadat non m o d o ob catholicorum frequentiam sed etiam ob magni momenti negotia quibus erit communiter consulendum. Siquidem nemo ignorat qua morum pravitate errorumque colluvie laboret humana societas: quamobrem id potissimum urgendum, ut boni omnes, foederatis viribus, ut ipsi iam diu instituistis, et mentes veritatis lumine collustrent et animos, praesertim adulescentium, christiana sapientia imbuant ac virtute corroborent. Aggrediamoli igitur rem tam frugiferam una cum sodalibus qui istuc e Germania tota conventuri sunt, ac pergite sacra Ecclesiae huiusque Apostolicae Sedis iura eo studio coniunctim tueri, quo utramque semper prosecuti estis. Nos vero c u m vos t u m vestros in apparando congressu adiutores debita laude honestantes, opportuna Dei auxilia omnibus imploramus ut res in magnam cedat istius populi utilitatem. Quorum caelestium munerum auspex itemque paternae benevolentiae Nostrae testis apostolica sit benedictio, quam vobis, dilecti filii, iisque omnibus qui conventui intererunt effuso animo impertimus. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die x x v m mensis Augusti anno MDCCCCXXVII, Pontificatus Nostri sexto. PIUS P P . X I Acta Apostolicae Sedis - Commentarium' Officiale II AD EMUM P. D. GUSTAVUM, TIT. S. MARCI, S. R. E. PRESB. CARD. PIFFL, ARCHIEPISCOPUM VINDOBONENSEM, ET RR. PP. DD. ARCHIEPISCOPUM SALISBURGENSEM CETEROSQUE AUSTRIAE EPISCOPOS: LITTERIS RESPONDET DE COMMUNI CONVENTU DATIS. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster et venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. — Paterno sane animo libenterque oculos ad vos vertimus qui Yindobonae iam coituri estis quo utilius dioecesium vestrarum necessitatibus, communiter deliberando, consulatis. Imprimisque magnam vobis meritamque laudem tribuimus quod in calamitatibus gravibusque in angustiis omne genus praeclaro quidem pastoralis sollicitudinis et caritatis studio gregi vestro opitulati estis, eiusque fidem contra instituti cuiusvis religiosi civilis eversores strenue tueri contendistis. Itemque piis illis ex utroque clero hominibus valde Nos gratulamur qui, boni pastoris partes obeuntes, sedulam vobis actuosamque operam navarunt. Verum quantopere est insuper elaborandum ut non m o d o christiana pietas bonique mores ubique vigeant ac floreant, sed etiam ut mala atque damna sanentur quae a quibusdam odii doctrinarumque f aliaeni in satoribus patrata sunt! Nimium autem quantum alicubi, in urbe praesertim Eeipublicae capite, factiones nonnullae dominantur, a quibus iniuste sane impeditur quominus D e i Ecclesia iis fruatur beneficiis quae ipsimet Eeipublicae moderatores, quos inter Urbanus Antistes eminet virtute usuque rerum praecellens, pro religiosa iuvenum institutione, pro patriae prosperitate et pace sapienter deerevere. Instandum est igitur ut iuvenes in scholis publicis christiana doctrina imbuantur atque ad christianos mores rite informentur; siquidem d u m iuvenilis aetas tanta errorum colluvie vitiorumque coeno circumvenitur, plurimum sane c u m Ecclesiae tum Eeipublicae interest ut ipsa in spem melioris aevi succrescat. - A t q u e opportune, dilecte fili Noster et venerabiles fratres, in conventu vestro, collatis consiliis, proponetis qua ratione et via agendum sit lit fideles omnes, accuratius per consociationes varias foederati, quasi sacrum confertumque agmen, ductu quidem Episcoporum, ad optabilia ccöpta in qualibet catholicae actionis parte assequenda procedant. Iamvero ne vos praetereat quantam, hac maxime aetate, in b o n u m in malum sint nactae vim ephemerides adsimilesque in vulgus editae scriptiones. Quoniam autem ad pravas opiniones disseminandas m o - 73 Acta Pii PP. XI resque corrumpendos eis mali homines abutuntur, vestrarum esse partium existimetis eisdem uti ad populi vestri salutem; fit enim per bonas ephemerides et alia huiusmodi scripta ut, pedetentim disiectis erroribus, erigantur animo catholici ad iustitiam fidemque aperte profitendam. - Illud denique, in quo curas vestras versari cupimus, h o c est ut christianae vitae usum in populo exeitetis, eum praesertim hortando ut diem festum sanctificet: beatus est enim populus cuius Dominus Deus eius. Fidenter, dilecte fili Noster et venerabiles fratres, proposita haec sancta urgete; etenim Studium, quo vos enitetis, in id conferet ut plenius feliciterque Christi regnum in terris stabiliatur. Nos autem divitem in misericordia D e u m precantes ut vobis vestrisque, qui in acie versamini, opportuna auxilia praebeat, in horum auspicium itemque in paternae benevolentiae Nostrae testimonium, vobis, dilecte fili Noster et venerabiles fratres, singulisque gregibus unicuique vestrum commissis, apostolicam benedictionem amantissime in Domino impertimus. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die x mensis Novembris anno MDCCCCXXVII, Pontificatus Nostri sexto. PIUS PP. X I III AD EMUM P. D . I O A N N E M BAPTISTAM, T I T . SANCTAE MARIAE TRANSPON- T I N A E , S. R. E. PRESB. C A R D . N A S A L L I ROCCA, ARCHIEPISCOPUM B O N O NIENSEM: QUEM L E G A T U M MITTIT FORUM LIVII A D SOLEMNIA SACRA ICONIS B . M . V . « A B I G N E » . PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Quam praecellenti semper impensoque cultu Virginem Matrem Sanctissimam, ob eius beneficia fidelibus opportune allata, Italorum gens venerari consueverit, aperte sane testatur historia; nec est autem qui ignoret passim per Italiae regiones caelestem Reginam tamquam suae gratiae thronum collocavisse, ut dixeris nullam ibidem esse urbem oppidumve ubi Marialis aedes proprio quidem decorata titulo desideretur. Ita Foroliviensis civitas de mira illa Mariae imagine gloriatur, quae ob eam rem ab Igne est appellata quod, cum domus tota, in qua sita erat, flammis incensa esset, ipsa tantum, quamvis in charta per xylographiam depicta, incolumis evasisse traditur. Laeto igitur animo nunc comperimus sollemnia sacra stu- 74 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale diose in F o r o Livii iam apparari, quinto exeunte saeculo ex quo mirum factum evenit. Qua in commemoratione non exiguam profecto pietatem perspicere licet quam a maioribus acceptam Forolivienses cives habent erga augustam illam Imaginem, quamque post tantas temporum rerumque vicissitudines, veluti patrimonium sanctum, integram servant. Nos autem, quibus nihil suavius est quam religionem fovere erga Virginem benignissimam, libenter Foroliviensium votis favemus, Pontificium scilicet Legatum illuc mittendo, qui celebrationis illius splendorem exaugeat. Quapropter te, dilecte fili Noster, hisce Litteris ehgimus qui, Nostram personam gerens, nomine et auctoritate Nostra caeremoniis sacris praesideas, non dubitantes quin digne id munus obiturus sis. Ac futurum confidimus ut. Foroliviensis populus, qui animo t a m praeclaro ingenioque nitet, cotidie magis, caelesti auspice Patrona, in fide illa proficiat quae nullo non tempore a p u d ipsum religiosae et civilis prosperitatis causa fuit et altrix. Interea, quo uberior fiat animarum fructus, 'facultatem tibi damus ut, benedictionem adstantibus nomine Nostro largiaris, plenam eisdem admissorum veniam proponens, statutis Ecclesiae condicionibus lucrandam. Caelestium autem conciliatrix donorum apostolica sit benedictio, quam tibi, dilecte fili Noster, sollerti Foroliviensi Episcopo, gregibusque utrique vestrum commissis amantissime in D o m i n o impertimus. Datum R o m a e apud Sanctum Petrum, die x x i mensis Ianuarii anno MBCCCCXXvin, Pontificatus Nostri sexto. PIUS PP. X I Suprema S. Congregatio S. Officii 75 ACTA SS. CONGREGATIONUM SUPREMA SACEA CONGREGATIO S- OFFICII i D E COMPETENTIA I N CAUSIS M A T R I M O N I A L I B U S DUBIA Propositis Supremae huic Sacrae Congregationi Sancti Officii sequentibus dubiis: I. Utrum in causis matrimonialibus acatholicus, sive baptizatus sive non baptizatus, actoris partes agere possit. I I . Utrum in quibuslibet causis matrimonialibus inter partem catholic a m et partem acatholicam, sive baptizatam sive non baptizatam, quocumque m o d o ad Sanctam Sedem delatis, Suprema Sacra Congregatio Sancti Officii exclusivam habeat competentiam. Feria IV, die 18 Ianuarii 1928 E m i ac R e v m i Dñi Cardinales rebus fidei et morum tutandis praepositi, praehabito R R . D I ) . Consultorum v o t o , respondendum decreverunt: - Ad I: Negative, seu standum Codici I. C, praesertim can. 87. Siquidem autem speciales occurrant rationes ad admittendos acatholicos ut actores in huiusmodi causis, recurrendum ad Supremam Sacram Congregationem Sancti Officii in singulis casibus. Ad I I : Affirmative, habita praesertim ratione can. 247 § 3, et salvo o praescripto can. 1557 § 1, I . Et feria V, die 26 eiusdem mensis et anni Ssmus D. E". D. Pius divina Providentia P p . XI in audientia R. P. D. Assessori Sancti Officii impertita, relatam Sibi E m o r u m Patrum resolutionem approbavit, confirmavit et publicari mandavit. D a t u m R o m a e , ex aedibus S. Officii, die 27 Ianuarii 1928. Aloisius Castellano, Supremae S. G. Saneti Officii Notarius. 76 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale II DECRETUM D A M N A T U R OPUS C U I T I T U L U S « L E " D A N G E R , , D E L ' A C T I O N F R A N Ç A I S E » . In GeneraK Congregatione Sancti Officii, habita Feria I V , die 1 Februarii 1928, E m i ac R m i Dñi Cardinales rebus fidei et morum tutandis praepositi, c u m compertum habuerint librum recentissimum, cui titulus : P A U L COURCOURAL, Le. « Danger » de V Action Française. En réponse à Monsieur Maritain. - Editions Rupella, Charles Millón, La Rochelle 1928 propugnare ideas ac res iam proscriptas, decreverunt ad hunc librum extendi iam latam condemnationem eumdemque in Indicem librorum prohibitorum esse inserendum. Et insequenti feria V, die 2 Februarii 1928, Ssmus D. N. D. Pius divina Providentia Papa X I , in audientia R. P. D. Assessori Sancti Officii impertita, relatam Sibi Emorum Patrum resolutionem approbavit et publicandam iussit. Datum Romae, ex aedibus Sancti Officii, die 3 Februarii 1928. Aloisius Castellano, Supremae S. G. Sancti Officii Notarius. SACKA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i PROVISIO ECCLESIARUM Ssmus Dnus Xoster Pius divina Providentia P p . XI successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis singulas quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum: 23 Decembris 1927. — Cathedrali Ecclesiae Aprutinae praefecit R. P. D. Antonium Micozzi, hactenus Episcopum titularem Caesareae Philippi. 27 Ianuarii 1928^ — Cathedrali Ecclesiae Tuguegaraonensi, R. P. D. Constantium Jürgens, e Congregatione Cordis Immaculati B. M. V., de Scheut. — Titulari episcopali Ecclesiae Constantiensi in Arabia, R. P. D. Gregorium Diamare, A b b a t e m nullius Montis Casini et Praelatum Athinesem. 77 S. Congregatio Consistorialis 29 Ianuarii. — Metropolitanae Ecclesiae Ottawiensi, E. P. D. Ioan-, nem Porbes, hactenus Episcopum Joliettensem. 1 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Sancti Germani de Eimouski, E, D. Georgium Çourchesne, canonicum honorarium cathedralis ecclesiae Mcoletanae. 10 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Bockfordiensi, E. P. D. Eduardum Hoban, hactenus Episcopum titularem Coloniensem. — Cathedrali Ecclesiae Winonensi, E. P. D. Franciscum Kelly, hactenus Episcopum titularem Mylasensem. 15 Februarii. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Tarsensi, E. D. Petrum Ciriaci, Antistitem Urbanum, Subsecretarium Sacrae Congregationis pro Negotiis Ecclesiasticis Extraordinariis, deputatum Nuntium Aposto- licum in Öechoslovachia. 16 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Selymbrianae, E. P. Salvium Huix Miralpeix, Praepositum Oratorii Vicensis, deputatum admi- nistratorem Apostolicum Ibusensem. 18 Februarii. — Titulari Episcopali Ecclesiae Hipponensium Diarri- torum, E. P. Stephanum Fourcadier, Societatis Iesu, deputatum Vicarium ' Apostolicum de Tananarive. — Titulari episcopali Ecclesiae Maximianensi, E. P. Gustavum Deswazières, e Societate Parisiensi Missionum ad exteras gentes, deputatum Vicarium Apostolicum de Pakhoi. — Titulari episcopali Ecclesiae Mylasensi, E. D. Laurentium Balconi, e Pontificio Instituto a Ss. A p p . Petro et Paulo et a Ss. Ambrosio et Carolo pro Missionibus ad exteras gentes, deputatum Vicarium Apostolic u m de Hanchungfu. — Titulari episcopali Ecclesiae Samosatensi, E. P, Valentinum Herrgott, e Societate Parisiensi Missionum ad exteras gentes, deputatum coadiutorem cum iure futurae successionis, E. P. D. Ioannis Bouchut, Vicarii Apostolici de Phnom Penh. 27 Februarii. — Ecclesiae cathedrali Tridentinae, E. D. Attilium Adinolfi, Antistitem Urbanum et Archipresbyterum ecclesiae cathedralis Albanensis. II DESIGNATIONES ORDINARIORUM PRO APPELLATIONE IN SECUNDO E. P. D. l o a c h i m Domingues De GRADU Oliveira, Archiepiscopus Floriano- politanus, iuxta can. 1594 § 2 Codicis iuris canonici, designavit pro appellatione in secundo gradu Ordinarium S. Sebastiani Fluminis Ianuarii; Acta Apostolicae Sedis - 78 Commentarium Officiale R. P. D. Sanctinus Maria Dg, Silva Coutinho, Archiepiscopus Maeejensis, designavit Ordinarium Olindensem et Recifensem; E. P. D. Helvetius Gomes De Oliveira, Archiepiscopus Mariannensis. designavit Ordinarium de Pouso Alegre; E. P. D. Augustus Alvaro Da Silva, Archiepiscopus S. Salvatoris in Brasilia, designavit Ordinarium Ilheosensem; E. P. D. Valentinus Zubizarreta et TJnamunsaga, Archiepiscopus S. Iacobi de Cuba, designavit Ordinarium Camagueyensem. Quas designationes Ssmus Dominus Noster rescripto S. C. Consistorialis diei 17 Ianuarii 1928 adprobare dignatus est. Item E. P. D. Emmanuel Da Silva Gomes, Archiepiscopus Fortalexiensis, designavit pro appellatione in secundo gradu Ordinarium Cratensem. Quam designationem Ssmus Dominus Noster rescripto Sacrae Congregationis Consistorialis diei 24 Ianuarii 1928 adprobare dignatus est. PE© ECCLESIA ORIENTALI PEOVÏSIO ECCLESIAE Ssmus Dnus Noster Pius Divina Providentia P p . X I , decreto Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali, diei 31 mensis I a n u a m anno 1928, Cathedrali Ecclesiae Aleppensi Armenorum praefecit E. D. Georgium Kurdighian. 79 S. Congregatio de disciplina Sacramentorum SACRA CONGREGATIO D E DISCIPLINA SACRAMENTORUM i MONTIS REGALIS IN PEDEMONTE U T R U M P E R A G I SACRAMENTALIS CONFESSIO POSSIT ET S. COMMUNIO SUSCIPI A F I D E L I B U S , QUOTIES E U C H A R I S T I A INFIRMIS A D M I N I S T R E T U R . Ab Episcopo Montis Regalis in Pedemonte, fuerunt huic Sacrae Congregationi proposita pro eorum solutione sequentia dubia: « I. An fideles in montanis pagis habitantes, quoties ad infirmos Sacra Eucharistia deferatur, possint Sacra Synaxi refici in loco sacro, vel etiam, cum agatur de re tam sacra, in loco decenti et honesto qui in itinere exstet, non valentes ea die ecclesiam petere? « I I . N u m S. Communio et Confessionis Sacramentum administrari possint iis, qui in d o m o infirmi versantur? « I I I . An administrari debeant in enunciatis circumstantiis iis qui aetate sunt p r o v e c t i vel morbo laborant? » Emi ac R m i Patres Sacrae Congregationis de Disciplina Sacramentorum, exquisito duorum Consultorum v o t o , in plenariis comitiis diei 22 Iulii 1927, re mature perpensa, respondendum censuerunt: Ad I u m : «.Affirmative, ad normam can. 869, iuncto canone 822 § 4, seu d u m m o d o Ordinarius loci id concedat ad normam cit. praescriptionis, scilicet pro singulis casibus et per m o d u m actus ». Ad I I u m et I I I u m : « Quoad Communionem, provisum in primo; quoad Confessionem, Affirmative, servatis servandis ad normam cann. 910 §§ 1,2, et 909 §§ 1, 2 ». Pacta vero, die 29 Iulii insequenti, de his Omnibus relatione Ssmo Dno Nostro Pio Papae X I , Sanctitas Sua resolutionem Emorum Patrum adprobare dignata est. D a t u m R o m a e , ex Secretaria Sacrae Congregationis de Disciplina Sacramentorum, die 5 Ianuarii 3928. £g M. C A R D . L E G A , Episc. Tusculan., Praefectus. L- £8 S. D. Jorio, Secretarius. 80 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ADNOTATIONES Agebatur hac in quaestione de montanis paroeciis dioecesis Montis Regalis, in quibus pagi yel domus in agro disseminatae, procul a paroeciali ecclesia distant. Accidit vero quandoque ut parochus sacrum Viaticum aut Communionem ad infirmos in alpinis montibus degentes deferat. Quid si bene valentes vel debiles, impediti quominus illo die ad ecclesiam accedant, in aliquo oratorio, vel, eo deficiente, in honesto decentique loco Communionem suscipere et confessionem peragere cupiant? Nullum adest dubium pio horum desiderio satisfieri posse, si parocho iter agenti, ut Viaticum vel sacram Communionem ad infirmos deferat, aliquod oratorium occurrat, in quo Missa litari valeat: n a m ad normam can. 869 ibi Communio sumi potest ubi Missa celebrari licet. Difficultas adesse potest si, deficiente oratorio, illam sibi ministrari quis postulet in loco non sacro, etsi honesto et decenti, qualis esset, e. g., conclave alicuius domus instar oratorii decenter ornatum; vel quod ornari possit si venia fiat ibi Missam litandi. Iamvero pio eiusmodi fidelium desiderio consulit can. 822 § 4. Ibi enim edicitur: « L o c i Ordinarius aut, si « agatur de d o m o religionis exemptae, Superior maior, licentiam celebrandi « e x t r a ecclesiam et oratorium super petram sacram et decenti l o c o , « numquam autem in cubiculo, concedere potest iusta tantum ac rationa« bili de causa, in aliquo extraordinario casu et per m o d u m actus ». Quare si in dictis paroeciarum Montis Regalis circumstantiis aut similibus, loci Ordinarius sub clausulis in citato canone contentis licentiam celebrandi Missam in aliquo conclavi concedere possit, et se concedere velle significet, quamvis de facto Missae celebratio ob sacerdotis defectum non sequatur, ibidem sacram Communionem distribui licitum erit. V e r u m aliquando evenire potest ut parochus, urgente praefata necessitate, et fidelium instante desiderio, loci Ordinarium in eiusmodi adiunctis adire haud queat. H u i c profecto i n c o m m o d o visum est remedium afferre ordinarium can. 199, § 1, quo statuitur: « Q u i iurisdictionis potestatem « habet ordinariam, potest eam alteri ex toto vel ex parte delegare, nisi « aliud expresse iure caveatur». Ergo c u m in casu delegatio non prohibeatur, et agatur de ordinaria potestate, utpote quae Ordinarii ipsius officio a iure adnectitur, loci ordinarius eamdem facultatem parochis sub iisdem conditionibus delegare valebit. Porro pro rei gravitate et ob arctos hmites quibus eadem potestas vallatur, hanc Ordinarius delegare non debet nisi delegatus ea praestet prudentia, ut delegata potestate non esse abusurum praevideri liceat. 81 S. Congregatio de disciplina Sacramentorum Praeterea in delegationis actu probe explicari debet in quo consistat iusta et rationabilis causa,; quinam habendus sit casus extraordinarius; et quom o d o concessio facta in certo casu non valeat pro alio casu, eisdem quoque concurrentibus circumstantiis, sed concessio expresse renovanda erit. In can. 822 § 4 autem non esse electam industriam personae seu, non prohiberi delegationem, prouti in citato can. 199 § 2, patet, quia potestas non conceditur personae Episcopi sed Ordinario loci, unde non prohibetur delegatio quae non indulgetur v. g. in can. 1983, ubi ab ipso Episcopo emittendum est v o t u m in causis matrimonii rati et non consummati. D. Jorio, Secretarius. II E OMAN A. ET A L I A R U M COMMUNIONIS I N F I R M O R U M In plenariis Comitiis Sacrae Congregationis de Disciplina Sacramentorum habitis die 16 Decembris 1927 in Palatio Apostolico Vaticano, proposito dubio: « A n iudex causae iustae et rationabilis, prout ex Codicis iuris canonici canone 847 requiritur, ut Sacra Communio privatim ad infirmos deferatur, sit quilibet sacerdos ministrans vel tantum Ordinarius loci », E m i ac R m i Patres, re mature perpensa, respondendum censuerunt: « Negative ad primam partem; Affirmative ad secundam » addita tamen mente quae sequens est: « Si ex communi experientia et opinione nullum in dioecesi aut in aliquo particulari loco adsit inconveniens pro privata delatione Sacrae Communionis ad infirmos, ab Ordinariis cavendum est ne per regulas nimis praefinitas aut generales praecipientes publicam delationem, vel per reservationem sibi factam dandi veniam in singulis casibus deferendi privatim Sacramentum Eucharistiae, praepediatur infirmis solatium Communionis etiam quotidianae ». Quam responsionem Ssmus Dominus .Noster Pius P p . X I , in audientia diei 19 Decembris 1927, audita relatione ab infrascripto Secretario eiusdem Sacrae Congregationis facta, ratam habere et adprobare benigne dignatus est. D a t u m R o m a e , ex Secretaria Sacrae Congregationis de Disciplina Sacramentorum, die 5 Ianuarii 1928. £g M. CARD. LEGA, Episc. Tusculan., Praefectus. L.©S. D. Jorio, Seeretanus. ACTA, vol. X X , n. 3. — i-3-928. « Acta Apostolicae Sedis - Commentarium' Officiale ADNOTATIONES Quo plenius lata decisio nosci ac intelligi possit, praestat breviter recolere quae apud H. S. C. disputata sunt in praevio examine quoad praxim deferendi, bis nostris temporibus, sacram Communionem ad infirmos. Ea siquidem varia est secundum locorum et personarum circumstantias. In Hispania, e. g., fere ubique sacra Communio ad infirmos, esto pietatis causa, publice semper defertur, quod non evenit in quibusdam aliis nationibus, praesertim si agatur de magnis urbibus, uti heic E o m a é . Codex iuris canonici, regulam statuens generalem, in can. 847 edixit: « Ad infirmos publice sacra Communio deferatur, nisi iusta et rationabilis «causa aliud suadeat». Eiusmodi lex de publice deferenda ad infirmos sacra Communione clara est; et ratio decidendi evidens, et fidelibus omnibus probata. Attamen iustae et rationabiles causae, eodem perpenso canone, aliquando suadere possunt, ut eadem sacra Communio privatim deferatur. Quinam vero earumdem causarum iudex? L o c i Ordinarius vel quilibet sacerdos'? De his profecto ferendi iudicium quidam theologi et iurisperiti cuilibet sacerdoti facultatem tribuerunt, innixi potissimum can. 849 § 1, edicenti: « Communionem privatim ad infirmos quilibet sacerdos deferre potest, « de venia saltem praesumpta sacerdotis, cui custodia sanctissimi Sacra« menti commissa est ». H o r u m doctorum sententiam evulgarunt quaedam ecclesiasticae ephemerides, praesertim in locis Hispaniarum; propter quod nonnulli Ordinarii Hispani, putantes fuisse laesum suum ius, recursum ad S. Sedem habuerunt. Haec Sacra Congregatio, praevio opportuno R m o r u m Consultorum v o t o , quaestionem E E . P P . iudicio in plenariis Comitiis diei 16 Decembris 1927 subiecit, qui, re mature perpensa, responsum ut supra dederunt. Eiusmodi responsum esse conforme legislatoris menti, non solum ex multis incommodis quae sequerentur, si res arbitrio singulorum sacerdotum, saepe indole ingenioque discrepantium, relinqueretur, verum etiam ex ipsis canonis 847 fontibus manifesto eruitur. Et re quidem vera, inter ea quae in adnotationibus relato canoni additis sub n. 3 adducuntur, adest etiam responsum a l i u ^ a b hac Sacra Congregatione in plenariis Comitiis diei 20 Decembris 1912 datum. Haec erat quaestio: « An Ordinarii per« mittere possint ut mala affectis valetudine, qui d o m o egredi nequeant, « e t sacram Communionem ob devotionem petant, quum praesertim « in aliqua paroecia plures petant, vel aliquis petat frequenter, sacra S. Congregatio de disciplina Sacramentorum 83 « Eucharistia privatim seu non servatis praescriptionibus, ab Ecclesia « domum deferatur ». Et responsum fuit: « Affirmative ex iusta et rationa« bili causa, servato saltem ritu proposito a Benedicto X I Y in Decreto «.Inter omnigenas, 2 Febr. 1744, § 23, scilicet: Sacerdos stolam semper « habeat propriis coopertam vestibus; in saeculo seu bursa p y x i d e m recon« dat, quam per funículos collo appensam in sinu reponat; et numquam «solus procedat, sed uno saltem fideli, in defectu clerici, associetur». Nunc- eiusmodi Ordinariorum ius, authentice a Sacra Congregatione recognitum, neque expresse, uti clare patet, neque tacite per canonem 849, qui specie tenus Ordinariorum iuri contrarius videtur, a Codice revocatum fuisse dicendum est. H i c enim canon sarta tectaque sacri principatus iura supponit. Unde si locorum Ordinarii, accedentibus iustis et rationabilibus causis^ sive ordinis generalis sive ordinis particularis, in universa, vel in aliqua dioecesis parte diiudicaverint locum esse exceptioni in citato éanone contentae, cessat ius parochi a canone 848 § 1 statutum, et ius oboritur cuiuslibet sacerdotis, ad normam can. 849 § 1. Circa mentem ab Emis ac Emis P P . responso adiectam, ea clara et gravis est. Quare E m i locorum Ordinarii, prae oculis habitis iustis et rationabilibus causis a servanda lege excusantibus, tum pro casibus generalibus, ob iniuriam temporum, tum pro particularibus, atque his praesertim quae in plenariis Comitiis diei 20 Decembris 1912 rationes decidendi fuerunt, quaeque supra relatae sunt, sedulo advigilare de- bent ne in re tanti momenti finis ab Ecclesia intentus utcumque frustretur. Neminem enim latet, his nostris temporibus, sacram Communionem etiam quotidianam christifidelibus summopere commendari. Iamvero, quis magis quam infirmus, ad ferendas morbi angustias, auxilio solatioque tanti Sacramenti indigere dicendus erit? Quamobrem E m i locorum Ordinarii, prudentia et caritate quibus pollent, reverentiam sanctissimo Eucharistiae Sacramento debitam cum infirmorum, praesertim pauperum, necessitatibus, duce aequitate, rite componant. D. Jorio, Secretarius. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SACRA CONGREGATIO CONCILII BLESEN. MISSAE PRO POPULO 12 Novembris 1927 Q U A E S T I O . - Quandoquidem in Codice iuris canonici, can. 4 6 6 § 2 perspicue statuitur: « P a r o c h u s qui, praeter propriam paroeciam aliam vel alias in administrationem habeat, unam tantum debeat Missam pro populis sibi commissis, diebus praescriptis applicare » — quae benignior dispositio non omnino congruit veteri iuri (S. C C . , in Lucen., 26 Febr., 1 2 Mart. 1 7 7 4 ) , — cumque « diebus praescriptis » accenseatur profecto festum Patroni loci, u t confirmavit catalogus auctoritate S . H . C , 2 8 Decembris 1 9 1 9 denuo promulgata, quaestio orta est, num eadem benignior dispositio can. 4 6 6 § 2 valeat necne de festis Patronorum quos singulae paroeciae in administrationem ab eodem parocho habitae, diversis sane diebus celebrent: ita quidem ut parochus in festo Patroni suae paroeciae Missam universim pro ovibus sibi concreditis applicans, nulla alia obligatione applicandi gravetur in. festis Patronorum alterius vel aliarum paroeciarum quarum regimen gerat. Ad quaestionem hanc rite solvendam, E. P. D. Episcopus Blesensis opportunas preces Sacro huic Consilio exhibuit, in quo, praehabitis Consultorum votis, concinnatum et disceptatum fuit sequens dubium: « Utrum parochus, qui, praeter propriam paroeciam, alteram aut plures alias in administrationem habeat, teneatur Missam applicare pro populo tantum die festo suae paroeciae, an etiam in festis patronorum alterius vel ceterarum? » ANIMADVERSIONES. - 1. Neminem latet parochum teneri Sacrum pro populo applicare omnibus dominicis aliisque festis de praecepto, etiam suppressis, ad normam can. 4 6 6 . Sane per Codicem nihil in hac re a disciplina hucusque vigente immutatum est, ut perspicue patet ex verbis can. 3 3 9 § 1; idque expresse, confirmavit Pontificia Commissio ad Codicis canones authentice Interpretandos, die 1 7 Febr. 1 9 1 8 , a d I I . 2. Catalogus autem festorum in quibus urget obligatio Missae; pro populo applicandae exhibetur ab Urbano V I I I Const. Universa 1 3 Septembris 1 6 4 2 , addito postea a Clemente X I , Const. Commissi Nobis 6 D e - S. Congregatio Concilii 85 cembris 1708, festo I m m . Concept. B. M. V. H a e c vero Sacra Congregatio die 28 Decembris 1919 publici iuris denuo fecit ad hunc effectum indicem festorum in universa Ecclesia suppressorum {A. A. 8., X I I , p. 42). Inter praefatos dies recensetur quoque dies festus « Patroni regni seu status, et Patroni, sive dioecesis sive civitatis vel oppidi seu loci ». At nullatenus confundendus est Titularis ecclesiae cum Patrono proprie dicto. Onus Missae pro populo applicandae eatenus urget, quatenus agatur de Patrono proprie sumpto riteque delecto ad normam Decreti Urbani V I I I diei 23 Mart. 1630. N a m S. Congregatio Bituum, in Briocen., 9 Maii 1857, rescribendum censuit: « Patronus loci proprie is est, quem certa civitas, dioecesis, provincia, regnum, etc., sibi delegit velut singularem ad D e u m patronum; servatis in eiusmodi electione regulis in Decreto s. m. Urbani V I I I diei 23 Martii 1630 statutis» {Decreta auth., n. 3048). 3. Duplici ratione quis paroeciae regimini praefici potest: qua parochus proprie dictus et qua oeconomus vel vicarius actualis (cfr. can. 451, 471, 472, 473). Ille in titulum paroeciam obtinet, hic in administrationem tantum. Unde can. 451 § 1 ait: « Parochus est sacerdos vel persona moralis cui paroecia collata est in titulum cum cura animarum sub Ordinarii loci auctoritate exercenda ». v Porro qui paroeciam in administrationem, recipit, eadem iura easdemque obligationes habet, quae parocho proprie dicto competunt. N a m ex can. 451 § 2 « parochis aequiparantur cum omnibus iuribus et obligatioo nibus paroecialibus et parochorum nomine in iure veniunt: I Quasi-parochi, qui quasi-paroecias regunt, de quibus in can. 216 § 3; 2° Vicarii paroeciales, si plena potestate paroeciali sint praediti ». Quae disciplina etiam ante Codicem vigebat. Cfr. Bened. X I V , Epist. Encycl. Cum semper oblatas, 19 A u g . 1744. Igitur qui paroeciam in administrationem obtinet, ut vicarius oeconomus vel actualis seu vicarius paroecialis qui plena potestate paroeciali gaudet, omnes obligationes implere tenetur, quibus parochus proprie dictus obstringitur, atque ideo Missam quoque pro populo applicare debet ad normam can. 466. 4. Parochus duas vel tres paroecias eodem tempore regere potest, aliam in titulum obtentam, aliam aut alias in administrationem. Iuxta veterem disciplinam, tot Missas pro populo applicare tenebatur iste parochus, quot erant paroeciae ipsi in titulum vel administrationem collatae. Unde Leo X I I I in Litteris Apostolicis In suprema, 10 Iun. 1882, ait: « N o v i m u s quidem Bomanas Congregationes Nostras aliud decrevisse de parochis duas vel plures parochiales ecclesias aeque principaliter unitas gerentibus: in quibus singulis singulae per dies /f estos Missae celebrentur et pro populo 86 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale applicentur necesse est ». Cf. etiam S. C. C. in Cameracen. 25 sept. 1858 ; S. C. de Propag. Fide, 17 Febr. 1792. Quae disciplina hodie immutata est, quia ex praescripto can. 466 § 2 : « parochus qui plures forte paroecias aeque principaliter unitas regat, aut, praeter propriam paroeciam, aliam vel alias in administrationem habeat, unam tantum debet Missam pro populis sibi commissis diebus praescriptis applicare ». Haec verba, ut palam est, non sunt eo sensu intelligenda, quod parochus onere Sacri faciendi p r o populo iam non teneatur quoad paroeciam in administrationem obtentam, sed eo dumtaxat sensu accipienda sunt, quod ipse una Missa, aliter ac antea, « diebus praescriptis » i. e. diebus dominicis et festis de praecepto etiam suppressis, satisfaciat praedicto oneri tum quoad paroeciam propriam tujn quoad paroecias in administrationem susceptas: « pro populis commissis ». 5. Obligatio Sacri pro populo faciendi non solum est realis, personalis et localis,' verum etiam affixa diei determinatae, ut passim docent Auctores. Card. Gasparri ait: « Obligatio applicandi Missam pro populo adeo adnexa est diei ut nequeat in alia die, loco diei praescriptae, adimpleri; non o b stante contraria consuetudine » (Tractatus canonicus de Ssma Eucharistia, I, n. 521); et recentiores docent: « Onus Missae pro populo est... affixum diei determinatae, quatenus Missa celebrari debet ipsis diebus dominicis aliisque festis de praecepto, etiam suppressis, non autem aliis diebus » (Cappello, Tractatus canonico-moralis de Sacramentis, I, nn. 250, 252). Lehmkuhl: « Obligatio est realis, personalis, localis, pro ipsis diebus, seu obligatio est ut Missa celebretur... ipso die assignato » (Theol, mor., I I , n. 263). Cfr. Bened. X I V , De sacros. Missae sacrificio, lib. I l i j cap. 9, n. 9 s., S. C. C, inMelevitana, 9 April. 1892; S. E. C. in Fesulana, 26 Ian. 1771; in Portugallen., 30 Maii 1867. Codex nullam in hac re mutationem induxit, imo veterem disciplinam diserte confirmavit. Iubet enim Sacrum pro populo fieri, non diebus quibuslibet arbitrio ipsius sacerdotis designandis, sed « dominicis aliisque festis diebus de praecepto, etiam suppressis » (can. 339 § 1 ), nimirum « diebus praescriptis » (can. 466 § 2), et non aliis. Addit nonnisi ex Ordinarii loci permissione, iusta de causa, fas esse, ut « parochus Missam pro populo alia die applicet ab ea qua iure adstringitur » (can. 466 § 3 ) . 6. Quare, ad propositi dubii solutionem quod attinet, si Patroni eadem die recolendi occurrant, vel quatenus unus atque idem sit Sanctus legitime qua Patronus^ad normam Decreti Urbani V I I I designatus, vel quatenus Sancti designati qua Patroni sint quidem plures et distincti, at ex legibus liturgicis eorumdem festum eadem die celebretur: tunc parochus, unam Missam tantum pro populis sibi commissis applicare 8. Congregatio Concilii tenetur, uti ex. gr. si dies festus de praecepto incidat in diem dominic a m (can. 339 § 2). D u m , contra, si distincti sint dies in quibus occurrant festa Patronor u m recolenda, procul dubio parochus, qui praeter propriam paroeciam aliam aut alias in administrationem habet, suae obligationi per unam tantum Missam nequaquam satisfacit, c u m in casu praescriptum can. 466 § 2 non applicetur; idcirco ipsis diebus assignatis, in quibus recolenda occurrunt festa eorumdem Patronorum, tenetur parochus Sacrum pro populo applicare. Agitur sane, ut supra dictum est, de onere affioco diei determinatae. R E S O L U T I O . — Porro in plenariis Sacrae Congregationis Concilii comitiis habitis die 12 Novembris 1927 in Palatio Apostolico Vaticano, E m i Patres proposito suprascripto dubio responderi mandarunt: « Negative ad primam partem; affirmative ad alteram ». Pacta autem de praemissis Ssmo Dno Nostro Pio div. Prov. Pp. XI relatione per infrascriptum Sacrae Congregationis Secretarium, Sanctissimus in audientia diei 20 eiusdem mensis et anni, datam resolutionem approbavit et confirmavit. f Iulius, Episc. Lampsacen., Secretarius. I AKTCIEK". BEATIFICATIONIS E T CANONIZATIONIS V E N . S E R V I D E I F R A T R I S B E N I L D I S , E CONGREGATIONE SCHOLARUM C H R I S T I A N A R U M . SUPER DUBIO An constet de Virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate in Deum ac proximum; nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudine ac Temperantia earumque adnexis, in gradu heroico, in casu et ad effectum, de quo agitur? Timorem Domini, qui initium sapientiae est, materno cum laete ebibit V e n . D e i Famulus frater Benildes, quippe a prima aetate ad obitum usque •divinae legi addictus fuit, et nihil egit quod a religionis studio videretur 88 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale aKenum. Humili in loco natus, mtra Claromontensis dioeceseos fines, ex parentibus non divitiis sed christianis virtutibus praeditis, eorum praeceptis adhaesit tanto animi candore, ut qualis futurus esset puer haud obscure ex prima eiusdem aetate perspici posset. Docilis, pius, obsequens, rerumque divinarum studiosus scholas frequentare coepit, ingeniique sui tarditatem diligentia et constantia devicit suosque coaevos in proficiendo superavit. Saepe paterni gregis custodiam suscipere non erubuit, sed in agrorum solitudine sacros legere libros et caelestia contemplari maxime delectabatur. V i x decennis, quum Fratres ex Scholis Christianis per vias Claromontensis civitatis incedentes et Mariale Rosarium devote recitantes conspexisset, tanta percitus est admiratione, ut ad idem amplectendum vitae institutum se pertrahi experiretur. Re sedulo expensa coram D e o , mentem suam parentibus candide aperuit, iisdemque auctoribus ad vicinum pagum Rigodunum, ubi ipsi Fratres scholas habebant, profectus est. In sancto proposito obfirmatus, inter tyrones cooptari enixe postulavit; quod paullo deinceps assecutus est, atque in civitate Claromontènsi tyrocinium inivit; quo laudabiliter expleto, ad religiosa v o t a nuncupanda est admissus, ac subinde ad pueritiae erudiendae munus obeundum variis in locis missus, eoque naviter ac utiliter ubicumque est functus. Huiusmodi munus tamquam divinitus sibi creditum habebat, tantaque religione illud implere nitebatur, ut omnium sibi animos devinciret. At ubi laudes amplissimas sibi comparavit, in oppido ßalgujo est consecutus, quo missus et unum ac viginti annos moratus fuit, videlicet usque ad postremum vitae diem, alumnis puerisque excolendis ac erudiendis omnino addictus. Arduum sane opus susceperat, quo et magistri comparandi erant, et alumnorum mores expoliendi ac eruditionis et religionis praeceptis imbuendi. Isti numero frequentissimo confluebant, iidemque erant ex omni aetate, vel viginti quatuor annorum; ex omni indole mobiles, acres, fervidi, quavis disciplina destituti, plerique exleges, cuiusque magisterii ac freni impatientes. Ipse vero Dei Servus plane intelligens praeclare de re tum sacra t u m civili promereri illos omnes^ qui iuvenibus ad pietatem et urbanitatem dirigendis studia sua curaeque totas convertunt, vitam laborosiorem alacritate maxima inivit, quam abiectorum puerorum contumax et agreste ingenium numquam retardare valuit.Inter haec alumnos suos docet verbo et exemplo; pueros omni caritate complectitur, errantes monet, tepescentes obsecrat, peccantes increpat, adhibita interdum ferula, quemadmodum eius loci ac aetatis usus ferebat. In hac vero inferenda poena, ipse signo crucis se muniebat, et omnes qui aderant ad recte agendum hortabatur. Christianarum omnium virtutum ornamento praeditus eos fructus ex ministerio est brevi assecutus, quibus S. Congregatio Rituum 89 copiosores v i x desiderari potuissent. Namque volupe videre erat, pueros contumaces, agrestes, nulla religiosa aut urbana institutione cicuratos, otio vitiisque per compita deditos, iam templa celebrare, sacrisque adstantes et vultus totiusque corporis compositione, quae religionem cordibus alte insitam ostenderet, et in admirationem raperet conspicientes. Iucundum erat eosdem cernere ad caelestem D a p e m tanto animi fervore accedere, ut vel ipse Servus Dei ad gratias agendas et usque ad fundendas lacrymas moveretur. Omnes cuiusvis ordinis cives h o c adeo benefico viro-Eruebantur, laudesque de eiusdem zelo augebantur in dies, quum eiusdem valetudo in grave discrimen est adducta. N o n pavit ille, sed christianae religionis cunctis solatiis refectus adventahtem mortem placidissime oppetiit. T u m luculentius patuit, qua ipse in veneratione esset penes cunctos cives, qui eum omnibus prosequi obsequiis sponte studuerunt. Nonnullos, post annos de Caelitum honoribus eidem Servo Dei asserendis desiderium exarsit, conditisque Ordinaria auctoritate inquisitionibus, ipsiusque scriptis rite expensis et probatis, die 21 Aprilis anno millesimo nongentesimo tertio de Causa introducenda disceptatum est feliciter, signataque fuit Commissio, quae introductionis Causae nuncupari solet. Ceteris iudicialibus quaestionibus absolutis, confectisque Apostolicis processibus, quorum forma uti legitima rite recteque agnita et declarata fuit, Congregatio Antepraeparatoria super virtutibus in specie est habita die 10 mensis Iulii anno millesimo nongentesimo decimo octavo in aedibus felicis recordationis Card. Dominici Ferrata, Causae relatoris. Labente anno millesimo nongentesimo vicesimo secundo in Vaticana Congregationum aula Coetus praeparatorius coactus est; novissime vero, die nempe vicesima nona mensis Novembris anni nuper elapsi de eiusdem Servi Dei virtutibus disceptatio est instaurata in Conventu generali coram Sanctissimo D o m i n o nostro Pio Papa X I , omnesque qui interfuere quum Reverendissimi Patres Cardinales, tum huius Sacrae Rituum Congregationis Patres Consultores ex ordine suffragia ediderant, atque unanimi assensione D u b i u m propositum a R e verendissimo Card. Antonio V i c o , Causae Ponente, propitio dirimendum duxerunt. Beatissimus vero Pater, negotii gravitate perpensa^ suam sententiam in aliud tempus differendam censuit hortatusque est adstantes ut precibus uberius caeleste lumen impetrarent. Quum vero hisce diebus, in quibus apparuit gratia Dei Salvatoris omnibus hominibus, sententiam suam edicere statuisset, hodiernam laetissimam diem, qua tres Sapientes D e u m puerum, stélla duce, adoratum perrexerunt, selegit; atque sacris devotissime operatus, accersiri iussit Reverendissimum Card. Antonium V i c o , Episcopum Portuensem et S. Rufinae, Sacrae Rituum Congregationi Praefectum, causaeque Relatorem, una simul cum R. P. Ca- Acta Apostolicae 90 Sedis - Commentarium Officiale rolo Salotti, Fidei Promotore generali, meque infrascripto a secretis. Quibus praesentibus, Pontificio solio assidens, solemni decreto sanxit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate in Deum ac proximum, necnon de, cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudine ac Temperantia earumque adnexis, in gradu heroico, Ven. Servi Dei patris Benildis, ex Congregatione Scholarum Christianarum, in casu et ad effectum de quo agitur. H o c autem decretum publici iuris fieri et in acta Sacrae Rituum C o m gregationis referri mandavit, o c t a v o idus Ianuarii, anno millesimo nongentesimo vicesimo o c t a v o . £g A . C A R D . V I C O , E p . Portuen. et S. Rufinae, S. B. C. Praefectus. L. © S. Angelus Mariani, Secretarius. II DUBIA CIRCA O R A T I O N E M SSMI S A C R A M E N T I IN MISSA DÍCENDAM Sacrae Rituum Congregationi sequentia dubia pro opportuna solutione proposita fuerunt, nimirum: I. « An Oratio Ssmi Sacramenti, extra tempus Orationis XL Horarum dicenda sit in qualibet Missa quae celebratur ad altare, ubi Ssmum Sacramentum statim post Missam exponatur pro publica causa, d u m m o d o Missa vel Commemoratio in Missa occurrens non sit de identico D o m i n i Mysterio? I I . « An praefata Oratio in eadem Missa, etiam occurrentibus Pestis solemnioribus universalis Ecclesiae, recitanda sit semper sub altera conclusione, post Orationes a Rubricis praescriptas et ante Collectas a loci Ordinario imperatas? I I I . « An extra tempus Orationis XL Horarum, perdurante per aliquod tempus extra aliam sacram functionem expositione et adoratione Ssmi Sacramenti'pro publica causa in omnibus Missis tam cantatis quam lectis addi debeat Oratio Ssmi Sacramenti^ etiam occurrentibus Festis solemnioribus universalis Ecclesiae, d u m m o d o Missa vel commemoratio in Missa occurrens non sit de identico Domini Mysterio, et exceptis Missis quae in Commemoratione Omnium Fidelium Defunctorum celebrentur? » Et Sacra Rituum Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, omnibus perpensis ita rescribendum censuit: S. Congregatio Rituum 91 « Affirmative in omnibus, ad mentem Decreti Romana seu Instructio circa Missas in Oratione HL Horarum celebrandas, diei 27 Aprilis 1927; sed si Oratio Ssmi Sacramenti teneat l o c u m Missae votivae impeditae de Ssmo Sacramento ex Apostolico Indulto concessae vel a loci Ordinario pro re gravi et publica simul, causa praescriptae, dicatur sub unica conclusione c u m prima Oratione Missae». Facta postmodum de his Sanctissimo Domino Nostro Pio Papae XI per infrascriptum Cardinalem Sacrae R i t u u m Congregationi Praefectum relatione, Sanctitas Sua resolutionem et mentem eiusdem Sacrae Congregationis ratam habuit, probavit, et servari mandavit. Die 11 Ianuarii 1928. £B A . C A R D . V I C O , E p . Portuen. et S. Rufinae, 8. R. C. Praefectus. L . © S. Angelus Mariani, Secretarius. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SACRA CONGREGAZIONE B E I R I T I Martedì, 31 Gennaio 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi l'augusta presenza del Santo Padre, si è tenuta la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale gli Emi e Rmi Signori Cardinali, i Rmi Prelati ed i Consultori teologi componenti la medesima, hanno discusso e dato il loro voto sul dubbio delle virtù in grado eroico nella causa di beatificazione e canonizzazione della Ven. Serva di Dio Elisabetta Canori-Mora, Madre di Famiglia, Romana, del terzo Ordine della Ssma Trinità degli Scalzi. Martedì, 14 Febbraio 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Emi e Rmi Signori Cardinali e col voto dei Rmi Prelati Officiali e dei Consultori Teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si è tenuta la Congregazione Preparatoria per discutere il dubbio sopra l'eroismo delle virtù esercitate dalla Ven. Serva di Dio Paola Frassinetti, Fondatrice dell'Istituto delle Suore di S. Dorotea. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: 10 Febbraio 1928. L'Emo Signor Cardinale Carlo Perosi, Pro-Segretario della Sacra Congregazione Concistoriale. » » » Il Revmo P. Domenico Chauvin, O. P., Consultore della Sacra Congregazione dei Riti. Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: 10 Dicembre 1J927. L ' E m o Signor Cardinale Luigi Capotosti, Protettore della Ven. Arciconfratemita del Ssmo Sacramento e dei SS. Celso e Giuliano in Roma. 30 » » L ' E m o Signor Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore dell'Ordine dei Minori. 7 Gennaio 1928. L ' E m o Signor Cardinale Aurelio Galli, Protettore delle Suore Francescane della Famiglia di Maria del Terz'Ordine di San Francesco (Leopoli). Diarium Romanae Curiae 93 Assistente al /Soglio Pontificio: 18 Agosto 1926. Monsig. Elvezio Gómez De Oiiveira, Arciv. di Marianna. Protonotari Apostolici ad instar participantium: 19 Settembre 1927. Monsig. Francesco Urrejola, della diocesi di Santissima Concezione. 22 Novembre » Monsig. Eugenio Jomard, della diocesi di Rouen. 17 Dicembre » Monsig. Patrizio Verling, della diocesi di Perth. 6 Gennaio 1928. Monsig. Alfonso Gaudron, della diocesi di Chartres. Prelati Domestici di 8. 8.: 12 Luglio 1927. Monsig. Augusto Ferreira dos Santos, dell'archidiocesi di Rio Janeiro. 22 Novembre » Monsig. Leone Imbert, dell'archidiocesi di Parigi. 26 » Monsig. Carmine Artaserse, della diocesi di Cotrone. » 16 Dicembre » Monsig. Bernardo Fagan, dell'archidiocesi di Perth. 20 » Monsig. Pietro Coffano, della diocesi di Novara. » 28 » » Monsig. Timoteo Joyce, della diocesi di Clonfert. » » » Monsig. Tommaso Langau, della diocesi di Ardagh. » » » Monsig. Oscar Joliet, della diocesi di Gand. 29 » » Monsig. Carlo Margotti, dell'archidiocesi di Bologna (Roma). 3 Gennaio 1928. Monsig. Vilfrido Lebon, dell'archidiocesi di Quebec. » » » Monsig. Urbano Cruveiller, della diocesi di Mende. » » » Monsig. Marcellino Aiglon, della medesima diocesi. 4 » » Monsig. Pietro Ferrer Lutteras, della diocesi di Majorca. 26 » » Monsig. Ettore Carretti, dell'archidiocesi di Bologna. ONORIFICENZE Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di conferire: L'Ordine dello Speron d'oro: 12 Gennaio 1928. A S. M. Amanullah, Re dell'Afganistan. La Gran Croce dell'Ordine Piano: 15 Dicembre 1927. A S. E. Antonas Smetona, Presidente della Repubblica di Lituania. 2 Gennaio 1928. A S. E. Daniele Garcia Mansilla (Repubblica Argentina). La Commenda con Placca dell'Ordine Piano: 13 Gennaio 1923. Al sig. Islambek (Afganistan). 94 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale II Cavalierato dell'Ordine Piano : 9 Dicembre 1928. Al sig. dott. Saverio Rodríguez Barros, dell'archidiocesi di Santiago del Chile. » » » Al sig. Patrizio 'Irrarazaval, della medesima archidiocesi. La Gran Croce dell'Ordine di 8. Gregorio Magno, classe civile : 12 Dicembre 1927. Al sig. Alberto Gönzales Brrazuris, dell'archidiocesi di Santiago del Chile 15 Dicembre 1927. A S. E. il sig. Agostino .Voldemaras, Ministro degli Affari Esteri della Repubblica di Lituania. » » » A S. E. il sig. Jurgis Saulis, Inviato straordinario e Ministro plenipotenziario della Lituania presso la Santa Sede. La Commenda con Placca dell'Ordine di 8. Gregorio Magno, classe civile : 15s Dicembre 1927. Al sig. don Silvio Cárdenas (Columbia). 2 Gennaio 1928. Al sig. Elia Yaldes Tagle, dell'archid. di Santiago del Chile. 19 » » Al sig. Renato U. Levi (Roma). La Commenda dell'Ordine di 8. Gregorio Magno, classe civile: 7 Novembre 1927. Al sig. barone Guglielmo van Voorst tot Voorst (Olanda). 2 Dicembre » Al sig. Giuseppe de Oleza y de España, della diocesi di Majorca. 4 » » Al sig. dott. Ludovico Mignault, dell'archid. di Montreal. 6 » » Al sig. dott. Ugo Ibsher (Germania). 14 » » Al sig. not. Osvaldo Bresson, della diocesi di Mende. » » » Al sig. Bernardo De Ligonnes, della medesima diocesi. » » » Al sig. dott. Ernesto De Framond, (Iella medesima diocesi. » » » Al sig. Augusto Deleuze, della diocesi di Châlons-sur-Marne. 19 » » Al sig. ing. Giacomo Marescalchi Belli (Roma). 30 » » Al sig. cav. Emilio Lejeune, della diocesi di ÎTamur. 3 Gennaio 1928. Al sig. Giorgio Bellerive, dell'archidiocesi di Quebec. 19 » » Al sig. arch. Roberto Consiglio (Roma). Il Cavalierato dell'Ordine di 8. Gregorio Magno, classe civile : 13 Settembre 1927. Al sig. Giovanni Vaca, dell'archidiocesi di Olmütz. » » Al sig. arch. Giuseppe Brach, della medesima archidiocesi. 1 Dicembre » » Al sig. not. Giuseppe Chiodi, della diocesi di Orte, Civita- » » » Al sig. Alessandro Camilli, della medesima diocesi. 6 » » Al sig. Enrico Thouvard, della diocesi di Grenoble. castellana e Gallese. Diarium Romanae Curiae 95 6 Dicembre 1927. Al sig. Pietro Boissier, della medesima diocesi. » » ». Al sig. Luigi Bonnet-Eymard, della medesima diocesi. 14 » » Al sig. avv. Enrico Mangin, della diocesi di Châlons-surMarne. » » » Al sig. not. Renato Popelin, della medesima diocesi. 15 » » Al sig. Alfonso M. van den Donk, della diocesi di Rure- 19 » » Al sig. avv. Enrico Küsters, della diocesi di Haarlem. Al sig. Pio P. Gk Ryffranck, della diocesi di Gand. monda. 20 » » 21 » » Al sig. Pietro Grandj acquêt (Roma). 30 » » Al sig. Edoardo de Pierpont, della diocesi di Namur. » » » Al sig. Giorgio Everard, della medesima diocesi. » » » Al sig. Lodovico Delwart, della diocesi di Tournay. 3 Gennaio 1928. Al sig. Giorgio S. Vien, dell'archidiocesi di Quebec. » » » Al sig. Filiberto Langlois, della medesima archidiocesi. 4 » » Al sig. Luigi Pizzarro Espos, dell'archidiocesi di Santiago 7 » » Al sig. dott. Edoardo Vetzak, della diocesi di Szatmar. » » » Al sig. Giuseppe Genetay, della diocesi di Saint-Brieuc. » » » Al sig. Giovanni Maria Le Mée, della medesima diocesi. 12 » » Al sig. Pietro Carello, dell'archidiocesi di Torino. 14 » » Al sig. Lodovico Lepoutre, della diocesi di Lilla. » » » Al sig. Giuseppe Wibaux, della medesima diocesi. » » » Al sig. Carlo Toulemonde, della medesima diocesi. » » » Al sig. prof. Claudio Nava, dell'archidiocesi di Modena. 21 » » Al sig. Giovanni Blum, dell'archidiocesi di Colonia. 24 » » Al sig. Giuseppe Boulangé, della diocesi di Arras. del Chile. » » Al sig. Domenico Père, della medesima diocesi. » » » Al sig. Giuseppe de la Porte, della medesima diocesi. » » » » Al sig. Augusto Fremaux, della medesima diocesi. Al sig. Pietro G. E. Truyen, della diocesi di Ruremonda. La Gran Croce dell'Ordine di S. Silvestro Papa: 12 Dicembre 1927. Al sig. Giovanni Enrico Concha Subercaseaux, dell'archidiocesi di Santiago del Chile. La Commenda con placca dell'Ordine di S. Silvestro Papa: 15 Dicembre 1927. Al sig. Stanislao Girdvainis (Lituania). 20 » » Al sig. Giovanni Mayer, dell'archidiocesi di Olmütz. La Commenda dell'Ordine di S. Silvestro Papa: 17 Novembre 1927. Al sig. Emilio Ruecker (Polonia). 20 Gennaio 1928. Al sig. Carlo Vossen, dell'archidiocesi di Colonia. 96 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Il Cavalierato dell'Ordine di S. Silvestro Papa: 12 Settembre 1927. Al sig. Leopoldo Bartos, delTarchidiocesi di Olmütz. 30 Novembre » Al sig. Francesco de Vecchis, dell'archidiocesi dell'Aquila. MAGGIORDOMATO DI SUA SANTITÀ NOMINE Con Biglietti di S. E. Ema Monsig. Maggiordomo, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare : Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S.: 14 Gennaio 1928. Monsig. Francesco Schwerer, dell'archidiocesi di Colocza. 4 Febbraio » Monsig. Emanuele Mendes do Carmo, della dioc. di Guarda. 8 » » Monsig. Nazareno Eanieri, dell'archidiocesi di Perugia. 13 » » Monsig. Giovanni Neuhauser, della diocesi di Secovia. » » » Monsig. Alessandro Eoccati, dell'archidiocesi di Torino. 20 » » Monsig. Clemente Willging, della diocesi di Helena. Camerieri Segreti di Spada e Cappa Soprannumerari di S. S. : 23 Dicembre 1927. Il sig. Giovanni Raskob, della diocesi di Wilmington. 15 Febbraio 1928. Il sig. Samuele Cambiaghi, dell'archidiocesi di Milano. Camerieri d'Onore di Spada e Cappa Soprannumerari di S. S. : 14 Febbraio 1928. Il sig. Andrea Todini (Roma). 15 » » Il sig. Edoardo de Weydt, dell'archidiocesi di Vienna. Cappellani Segreti d'onore di S. S.: 14 Gennaio 1928. Monsig. Eugenio Böhm, dell'archidiocesi di Colocza. 14 Febbraio » » » Monsig. Luigi Bury, della diocesi di Agria. » Monsig. Giuseppe Szentgyorgyi, della medesima diocesi. NECROLOGIO 2 Gennaio 1^28. Monsig. Bernardo Herrera Restrepo, Arcivescovo di Bogotá. 2 Febbraio » Monsig. Daniele Champavier, Vescovo di Marsiglia. 4 » » Monsig. Arturo Marchi, Arcivescovo di Lucca. » » » Monsig. Francesco do Eego Maja, Arcivescovo tit. di Nicopoli. 7 » » Monsig. Guglielmo Keating, Vescovo di Liverpool. Annus XX - Yol. XX 2 Aprilis 1928 Num. 4 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PII PP. XI LITTERAE APOSTOLICAE I ' ... ; , PRAEFECTURA APOSTOLICA DE LINDI ERIGITUR IN ABBATIAM « NULLIUS » O. S. B. CONGREGATIONIS A S. OTTILIA. P I U S PP. X I Ad futuram rei memoriam. — N o n sine magna animi Nostri laetitia comperimus in praefectura apostolica de Lindi in Africa Centrali, curis concredita Patrum Congregationis Benedictinae Sanctae Ottiliae, christianam rem magna, favente D e o , incrementa suscepisse. Quare c u m dilectus filius Norbertus Wéber, archiabbas dictae Congregationis Benedictinae Sanctae Ottiliaè, Nos enixis precibus flagitaverit ut praefecturam eandem in abbatiam nullius dioecesis erigere dignemur: Nos, collatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardmalibus negotiis Propagandae Fidei praepositis, quo Fidei christianae progressui praefato in territorio aptius provideatur, laudati archiabbatis votis ultro libenterque existimavimus adnuendum esse. Quae c u m ita sint, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore, omnibus rei momentis attento ac sedulo studio perpensis, praefecturam apostolicam de Lindi in Africa Centrali, curis commissam Patrum Congregationis Benedictinae Sanctae Ottiliae, in abbatiam nullius dioecesis erigimus atque constituimus, c u m omnibus iuribus, honoribus, indultis ac privilegiis et praerogativis, quae Benedictinis abbatiis nullius ^dioecesis de iure competunt.. H a e c statuimus, mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos spectant sive speACTA, vol. X X , n . 4 . — 2-4-928. 7. 98 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ctare poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus quibuscumque. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xv mensis Decembris anuo MDCCCCXXvn, P. Pontificatus Nostri sexto. CARD. GASPARRI, a Secretis Status. II P R A E F E C T U R A APOSTOLICA D E B E N A D I R E R I G I T U R I N V I C A R I A T U M A P O S T O L I C U M A MOGADISCIO D E N O M I N A N D U M . PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Rei christianae incrementum in dissitis regionibus multo Nos replet gaudio, atque ex apostolico munere, quo fungimur divinitus, sollicito studio consulimus, ut in ipsis plagis ecclesiastica iurisdictio pro novensilium fidelium b o n o firmetur et constituatur. I a m vero cum praefectura apostolica de Benadir in Africa Orientali, curis Patrum Instituti Taurinensis B. Mariae Virginis a Consolata concredita, divina favente gratia, non parvos progressus Ultimis his annis habuerit, ut uberes salutis fructus in territorio de quo supra feliciter iam suscepti laetius augerentur, peropportunum visum est memoratam praefecturam in apostolicum vicariatum erigere. Collatis igitur consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus negotiis Propagandae Fidei praepositis omnibusque rei momentis attente perpensis, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque Apostolicae potestatis plenitudine, praesentium tenore, praefecturam apostolicam de Benadir in Africa Orientali in vicariatum apostolicum erigimus, eidemque n o v o vicariatui de Mogadiscio nomen facimus. H a e c statuimus, mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse "ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus quibuscumque. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xv mensis Decembris anno M p c c c c x x v n , Pontificatus Nostri sexto. P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status. 99 Acta PUPP. XI III DISTE ACT O TERRITORIO E VICARIATIBUS APOSTOLICIS DE N ANYANG ET DE KAIFENG IN SINIS ERIGITUR PRAEFECTURA APOSTOLICA DE SIN YANGCHOW. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Ex hac divi Petri Principis Apostolorum cathedra, quam divinitus obtinemus, tamquam e sublimi specula in omnes christiani orbis regiones, licet longo terrarum marisque spatio seiunctas, oculos mentis Xostrae convertimus, et quae ibidem rei sacrae procurationi melius gerendae faciant, atque in exploratam cedant Dominici gregis utilitatem, paterna sollicitudine auctoritate Xostra apostolica interposita, decernere maturamus. Iamvero c u m venerabilis frater Flaminius B elotti, Episcopus -titularis Sufetulensis, et Vicarius Apostolicus de X a n y a n g in Sinis, instanter X o s flagitaverit ut, ob territorium latissime patens suae iurisdictioni subiectum et incolarum ibi commorantium multitudinem, suus de X a n y a n g vicariatus divideretur et ex h o c territorio sic diviso et separato, nova ad catholicam fidem provehendam conderetur praefectura apostolica, Missionalibus e Congregatione Verbi Divini committenda; cumque iisdem motus rationibus etiam venerabilis frater X o e Taccone, Episcopus titularis Aradiensis et Vicarius Apostolicus de Kaifeng-fu, petierit ut duae subpraefecturae civiles ad suum vicariatum pertinentes, ab eodem seiunctae, novae coniungerentur m o x instituendae praefecturae apostolicae; et venerabilis frater Celsus Costantini, Archiepiscopus titularis Theodosiopolitanus, Delegatus Noster Apostolicus in Sinis, suum addiderit gravissimum suffragium; Nos, collatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris' Sanctae Romanae Ecclesiae, Cardinalibus negotiis Propagandae Fidei praepositis, omnibusque rei momentis attente perpensis, praefatorum Praesulum precibus ac votis ultro libenterque concedendum esse existimavimus. Quae cum ita sint, m o t u proprio atque ex certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore haec quae sequuntur mandamus. Nimirum civiles subpraefecturas de Sinyang, Loshang, Chengyang, Sintsai, Jiming, Sftangtsai, Kwangchow, Kwangshan, Shangeheng, KusMh, Sihsien, necnon tres subpraefecturas de Kioslian, Suiping et Siping a vicariatu apostolico de Nanyang separamus, sive dismembramus; itemque seiungimus sive dismembramus a vicariatu apostolico de Kaif eng duas subpraefecturas civiles de Siangcheng et de ShenMu. Territorium autem t o t u m hoc, sexdecim civiles subpraefecturas continens, sic 100 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale separatum sive dismembratimi a dictis duobus vicariatibus apostolicis, iu n o v a m praefecturam apostolicam erigimus et constituimus, cui nomen facimus de Sinyangchow, et quam tradimus curis Missionalium Congregationis Verbi Divini de Steyl: q u o d bonum, felix, faustumque in D o m i n o siet. H a e c statuimus edicimus, decernentes praesentes Litteras firmas validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent sive pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari, sicque rite iudicand u m esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si, quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m B o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xv mensis Decembris anno MDOOCOXXVII, Pontificatus Nostri sexto. P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status. EPISTOLAE I A D R . P . D . IGNATIUM VALDESPINO Y D I A Z , EPISCOPUM D E AGUASCALIENTES I N M E X I C O ; O B X X V EPISCOPATUS N A T A L E M . PIUS PP. X I Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. — Tristissimae sane Mexicanae Ecclesiae condiciones non m o d o prohibent quominus faustum laetumque eventum, episcopatus nempe tui natalem quintum ac vicesimum, ea qua par est sollemnitate, c u m clero populoque tuo amantissimo concelebres, sed - quod est maxime lugendum - minime sinunt ut gregem tuum coram te, sicut iu aliis pastoralis vitae tuae memorandis diebus, frequentissimum hac occasione videas, eumque paterne admodum ut solebas - alloquaris. Quantum exinde doloris boni omnes et Nosmet Ipsi potissimum rcapiamus ob illam, quam divinitus gerimus, sollicitudinem omnium Ecclesiarum, plane profecto intellegis. Dolemus equidem vehementer iniuriam tibi aliisque sacrorum Antistitibus inlatam; et preces supplicationesque D e o enixe adhibemus ut, Mexicanae Ecclesiae restituta pace, optatissimus ille dies tandem elucescat, quo filii illius regionis, Nobis sane carissimae, Pastores suos, iamdiu patriae finibus extorres, révisant eosque amplectantur. Acta Pii PP. XI 101 Nolumus tamen recolenti tibi initi, viginti quinque ante annos, tui episcopatus memoriam, deesse peculiaris benevolentiae Nostrae testimonium. Quam ob rem libenter damus ut, plenam admissorum veniam, usitatis Ecclesiae condicionibus tu et grex tuus universus in eventu tam fausto lucrari valeatis. Interea in doloris, quo angeris, solacium, apostolicam benedictionem caelestium donorum conciliatricem, tibi, venerabilis frater, clero populoque tuo, effuso animo impertimus. D a t u m Eomae, apud Sanctum Petrum, die 1 mensis Octobris anno MDCCCCXXVII, Pontificatus Nostri sexto. PIUS PP. X I II AD R. D. NORBERTUM W E B E R ARCHIABEATEM MODERATOREM GENERALEM CONGREGATIONIS OTTILIENSIS O . S . B . , A N N O E X E U N T E X X V E X QUO REGIMEN G E R I T . PIUS PP. X I Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. — Desiderium Nos iam pridem tenebat benevolentiam tibi Nostram, ob praeclara tua merita testandi; quod libenti sane animo in praesens facimus, anno exeunte quinto et vicesimo ex quo ipse sapienter Congregationem istam moderari coepisti. Etenim probe novimus quo semper calueris apostolatus ardore in sacris promovendis missionibus quae, tamquam immensus laboris campus, Ottiliensis Familiae studio demandatae sunt. Itaque factum est ut feliciter quidem, te duce, eaedem missiones tam brevi tempore florescerent, c u m stationum missionaliumque numero tum multiplici ipsorum actione; idque in difficultatibus omne genus, ut dixeris eo auctiora ipsa, D e o favente, incrementa cepisse quo asperiora fuere impedimenta. Iamvero mirum quantum in sanctis bis coeptis tua desudavit industria: non m o d o enim tuum esse duxisti singulas missionum stationes, in Africa, in Asia, in Philippinis Insulis recensque in America, praesentem invisere sed etiam,variis doctisque scriptis tam diserte praeconum fidei labores illustrasti, ut plurimorum civium studia ad christianum propagandum nomen excitares. Quamobrem valde equidem tibi, de catholica civilique re benemerenti gratulamur, teque debita honestamus laude; eo magis quod, ob alias tuas virtutes, magna apud omnes cuiusve ordinis cives opinione flores. Perge, dilecte fili, exemplo alumnis tuis praeire, atque efficere ut ipsi vestigia legiferi Patris perpetuo sequantur. Nos interea, quo augustior 102 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale itemque fructuosior fiat faustus eventus, .facultatem tibi damus ut, cum malueris, sollemnibus sacris operatus, benedictionem adstantibus nomine Nostro impertias, plenam eisdem admissorum veniam proponens, usitatis Ecclesiae condicionibus lucrandam. Ac caelestium auspex munerum N o straeque voluntatis testis apostolica sit benedictio, quam tibi, dilecte fili, tuisque sodalibus amantissime in D o m i n o largimur. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die xx mensis Ianuarii anno MDOCCCXXViii, Pontificatus Nostri sexto. PIUS PP. X I y Suprema S. Congregatio S. Officii 103 ACTA SS. CONGREGATIONUM SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII i DUBIUM DE REPRAESENTATIONE SPIRITUS SANCTI SUB FORMA H U M A N A Proposito Supremae huic Sacrae Congregationi Sancti Officii dubio: « An repraesentari possit Spiritus Sanctus sub forma humana sive c u m Patre et Filio sive seorsim » Feria IV, die U Martii 192.8 E m i ac R m i Dñi Cardinales fidei et moribus tutandis praepositi, praehabito R R . D D . Consultorum v o t o , respondendum decreverunt: Negative. Et insequenti feria V, die 15 eiusdem mensis et anni, Ssmus D. N. D. Pius divina Providentia Papa X I , in solita audientia R. P. D. Assessori S. Officii impertita, relatam Sibi E m o r u m Patrum responsionem approbavit, confirmavit et publicandam iussit. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sancti Officii, die 16 Martii 1928. L. GB S. A. Castellano, Supremae S. C. S. Officii Notarius. II , DECRETUM DE CONSOCIATIONE VULGO « AMICI ISRAEL » ABOLENDA Cum Supremae huius Sacrae Congregationis Sancti Officn iudicio subiecta sint natura et finis consociationis, cui nomen « A m i c i Israël » nec non libellus, qui Pax super Israël inscribitur, a moderatoribus consociationis idcirco editus et longe lateque diffusus ut eius indoles ac methodus publice innotescerent, E m i Patres, fidei et moribus tutandis praepositi, laudabile prae primis agnoverunt in ea propositum exhortandi christifideles ut D e u m orent et adlaborent pro Israëlîtarum ad R e g n u m Christi conversione. N e q u e mirum si, hunc unice finem attendentes, ab initio consociationi illi non solum plures fideles atque sacerdotes, sed etiam non pauci Episcopi 104 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale et D D . Gardinales adhaeserunt. Ecclesia . • • enim catholica pro populo iudaico, qui divinarum usque ad Iesum Christum promissionum depositarius fuit, non obstante subsequente eius obcaecatione, i m m o huius ipsius obcaecationis causa, semper orare consuevit. Qua caritate permota Apostolica Sedes eumdem populum contra iniustas vexationes protexit, et quemadmodum omnes invidias ac simultates inter populos reprobat, ita vel maxime damnat odium adversus populum olim a D e o electum, odium nempe illud, quod vulgo « antisemitismi » nomine nunc significari solet. Attamen, animadvertentes et considerantes consociationem « A m i c i Israel» deinde rationem agendi inivisse ac loquendi a sensu Ecclesiae, a mente SS. Patrum et ab ipsa sacra Liturgia abhorrentem, E m i Patres, praehabito E E . D D . Consultorum v o t o , in Congregatione plenaria Feria I V , 23 Martii 1928, habita, consociationem « A m i c i Israel » abolendam esse decreverunt et de facto abolitam declararunt, atque praeceperunt ne quis in posterum audeat libros seu libellos scribere vel edere, qui huiusmodi erroneis inceptis q u o m o d o c u m q u e faveant. Et insequenti Feria V, die 22 eiusdem mensis et anni, Ssmus D. S". D. Pius divina Providentia P p . X I , in solita audientia E. P. D. Assessori S. Officii impertita, relatam sibi E m o r u m Patrum resolutionem approbavit, confirmavit et publicandam iussit. D a t u m Eomae, ex aedibus Sancti Officii, die 25 Martii 1928. L. £g S. A. Castellano, Supremae S. C. S. Officii Notarius. SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i NUORENSIS DECEETUM Antiquam Galtellinensem dioecesim Apostolicis sub plumbo Litteris Eam inter coeteras, diei 21 Iulii 1779, Pius f. r. P p . VI restituit, eidemque, simul c u m aliis paroeciis, etiam Xorensem aggregavit, in qua sedem quoque episcopalem constituit, ita ut dioecesis ipsa Galtellinensis-Norensis deinceps appellata fuerit. Cum vero in praesentiarum, a Ssmo D. N. Pio div. Prov. P p . X I , congruis rationibus adductis, expostulatum fuerit ut in posterum dioecesis Galtellinensis ac f o r e n s i s , tituli immutatione, Nuorensis tantum denomi- 105 S. Congregatio Consistorialis nari possit, Sanctitas Sua, hodierno Episcopo GalteUinensi-Norensi Capituloque cathedrali auditis consentientibusque, oblatis precibus annuere benigne dignata est. Ideoque de Apostolicae potestatis plenitudine statuit ac decrevit ut posthac Galtellinensis-Norensis Ecclesia Nuorensis tantumm o d o nuncupetur; itemque illius Episcopus, pro tempore exsistens, Nuorensis audiat. De his autem Ssmus Dominus Noster praesens edi iussit Consistoriale decretum, perinde valiturum ac si super iisdem Apostolicae sub plumbo Litterae expeditae fuissent. Contrariis quibuscumque non obstantibus. D a t u m E o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 27 Ianuarii .1928. Pro E m o Card. Secretario f Fr. Raphael C, Archiep. Thèssalonicen., Adsessor. L. Ei S. Iosephus Crosatti, Off. II PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XI successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis singulas quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum: 27 Ianuarii 1928. — Archiepiscopali Ecclesiae Utinensi praefecit R. D. Iosephum Nogara, Antistitem Urbanum, Secretarium generalem Pontificii Operis a Fidei Propagatione. 28 Februarii. — Titulari archiepisc. Ecclesiae Nicopolitanae in Epiro, R. P. D. Ioannem Aelen, hactenus Archiepiscopum Madraspolitanum. 2 Martii.— Titulari archiepiscopali Ecclesiae Traianopolitanae, R. D. Fabium Bordini, hactenus Episcopum titularem' Pergamensem. — Cathedrali Ecclesiae Newarcensi, R. P. D. Iosephum Walsh, hactenus Episcopum Trentonensem. — Cathedrali Ecclesiae Lucensi, R. P. D. Raphaelem Balanza y Navarro, hactenus Episcopum titularem Chersonensem. — Cathedrali Ecclesiae Suessionensi, R. D. Ernestum Mennechet, iam Vicarium generalem eiusdem dioecesis. — Cathedrali Ecclesiae Trentonensi, R. D. Ioannem Mae Mahon, parochum in dioecesi Buffalensi. 3 Martii. — Titulari episcopali Ecclesiae Trebennatensi, R. D. Stephan u m Révesz, parochum loci KesMmet, deputatum Ordinarium exercitus Hungarici in spiritualibus. Acta Apostolicae Sedis r 106 Commentarium Officiale 10 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Victoriensi, E. P. D. Matthaeum Mugica y Urrestarazu, hactenus Episcopum Pampilonensem. — Cathedrali Ecclesiae Pampilonensi, E. D. T h o m a m Muniz Pablos, Auditorem E o t a e Matritensis. ' x — Titulari episcopali Ecclesiae Chersonensi, E. D. Antonium Cardona Eiera, canonicum cathedralis Ibusen., quem constituit Coadiutorem c u m iure futurae successionis E. P. D. Ioannis Torres Eivas, Episcopi Minoricensis. 23 Martii. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Sergiopolitanae, E. P. D. Hectorem Eaphaëlem Quilliet, hactenus Episcopum Insulensem. — Titulari episcopah Ecclesiae Mytilenensi, pro hac vice ad archiepiscopalem evectae, E. D. Emmanuelem Gonçalves Cerejeira e dioecesi Conimbricensi, quem deputavit Auxiliarem Emi D. Antonii S. E. E. Card. Mendes Bello, Patriarchae Lisbonensis. 25 Martii. — Titulari episcopah Ecclesiae Pegensi, E. D. Bernardum Sheil, Antistitem Urbanum et Cancellarium Curiae Chicagiensis, quem deputavit Auxiliarem E m i P. D. Georgii S. E. E. Card, Mundelein, Archiepiscopi Chicagiensis. SACRA CONGREGATIO PRO ECCLESIA ORIENTALI i DECEETUM DE CONVENTU EPISCOPORUM ARMENORUM IN URBE HABENDO Armenorum gens quot calamitates et angustias novissimis temporibus passa fuerit nemo ignorat. Una c u m civitatum oppidorumque ruina, ipsae dioeceses fere omnes eversae, templa et aedes ecclesiasticae vastata ac in profanos usus conversa, omniaque opera et instituta, diuturnis Pastorum curis parata, dirempta fuere. Quapropter omnes Armenii Eitus Antistites, hanc miserrimam rerum conditionem plorantes, suppheiter instanterque ab Apostolica Sede efflagitarunt, ut simul convenire possent eum in finem, ut, collatis consiliis, de sui Patriarchatus negotiis, deque re religiosa pro posse instauranda maturius deliberarent. Iamvero Ssmus Dominus Noster Pius, div. P r o v . P p . X I , pro sua paterna sollicitudine ac benevolentia in universos catholicos Ármenos, qui licet in aerumnis versati, firmissime tamen ac constanter christianae fidei S. Congregatio pro Ecclesia Orientali 107 adhaeserunt eamque gloriosa Martyrum cohorte saepe comprobarunt, oblatas preces libenter excepit, ac propterea, vi praesentis Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali decreti, benigne statuit, ut Armeni Episcopi in Urbem convocentur, prout de facto convocantur, ad conventum iuxta ipsorum vota habendum, in quo de iis quae spectant ad b o n u m atque incrementum Patriarchatus Armeni agant et decernant, quae dein erunt Summo Pontifici subiicienda, ut Sua adprobatione firmentur. tJt autem memoratus conventus laetis faustisque incipiat auspiciis, Sanctitas Sua mandat, ut idem initium habeat die vi mensis Maii, qua Apparitio Ssmae Crucis in Ierusalem ab Armenis h o c anno solemniter recolitur. Iidem igitur Episcopi tempestive romanum iter aggrediantur, ut statuta die consessui interesse queant, qui, divina opitulante gratia, in optatum religionis incrementum profecto erit cessurus. Contrariis quibusvis non obstantibus, etiam speciali mentione dignis. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali, die 25 Februarii anno 1928. A. CAED. SINCERO, Secretarius. L . © S. H. I. Cicognani, ad interim Aas. II MONITUM Pluries relatum est Sacrae Congregationi pro Ecclesia Orientali quosdam-qui Orientales se profitentur, aut etiam, falso nomine exhibito, ad Clerum orientalem se pertinere dictitant, huc et illuc per Italiae dioeceses et exteras regiones pervagari, pecuniam colligendo vel et Missarum eleemosynas expostulando. Iidem, quo facilius bonam fidem aliorum decipiant, solent quidem exhibere scripta et documenta, - quandoque photographias, - quae sibi prodita a Praelatis asserunt; quaeque vero aut apocrypha inveniuntur, aut ad alium finem obtenta. Sacra itaque Congregatio pro Ecclesia Orientali declarat ac monet neminem a se facultatem habere pecuniae emendicandae nec non stipes Missarum colligendi; et ad tantam audaciam compescendam, et potissimum ad tutandam dignitatem et bonam famam Orientalium, praesertim sacerdotum, rursus urgere satagit locorum Ordinarios ut advigilent, ne parochi, religiosarum domorum Superiores, ipsique fideles ab hisce pecuniae collectoribus decipiantur, neque eos recipiant, neve, eo vel minus, Missas celebrandas illis tradant, graviter onerata conscientia pro Missarum satisfactione. 108 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale III NOTIFICATIO E X T E N D I T U R IURISDICTIO DELEGATI APOSTOLICI A E G Y P T I ET A R A E I A E Ssmus Dominus Noster Pius, divina Providentia Papa X I , Apostolicis litteris die V I I mensis Martii anno MDCCCCXXVIII datis, statuit ac decrevit, ut Delegatus Apostolicus, pro tempore, Aegypti et Arabiae, pariter ac simul sit Delegatus vicariatuum apostolicorum, tam Erythreae, quam Abyssiniae, suam iurisdictionem ad praefatos vicariatus in posterum extendendo. SACKA CONGREGATIO CONCILII MONITUM Quum certo constet quendam Boleslaum Matejuk oriundum e dioecesi Siedlcensi seu Podlachiensi in Polonia, uti sacerdotem diversis in locis se exhibuisse, Missae Sacrificium celebrasse et eleemosynas Missarum collegisse, haec Sacra Congregatio Concilii Ordinariis locorum communicat supradictum Boleslaum Matejuk nullos sacros Ordines recepisse, i m o nec ad statum clericalem per primam tonsuram unquam pertinuisse. SACKA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS APPBOBATIONES Ssmus Dnus Noster Pius divina Providentia P p . X I , decretis Sacrae Congregationis Eehgiosorum Sodalium praepositae: 10 Decembris 1927. — Congregationem Sororum B. M. V. a Misericordia, cuius domus princeps in dioecesi Varsavien, sita est, laudavit, eiusque Constitutiones ad septennium experimenti causa approbavit. — Constitutiones Instituti, vulgo « Suore di Nostra Signora del Calvario » cuius domus princeps in Cadurcen. sita est, definitive approbavit. — Congregationem Fratrum ä Sancto Francisco X a v e r i o , cuius domus princeps in dioecesi Brugen. sita est, laudavit. Acta SS. Congregationum 109 16 Ianuarii. — Congregationem Sororum a Sancto Ioseph, cuius d o mus princeps in dioecesi Gerunden, sita est, lauda vit, eiusque Constitutiones ad septennium experimenti causa approbavit. — Constitutiones Sororum vulgo « Terziarie Cappuccine di Loano » quarum domus princeps in dioecesi Ianuen, sita est, definitive approbavit. — Constitutiones Sororum vulgo « Servantes des pauvres » nuncupatarum, quarum domus princeps in Andegaven. sita est^ definitive approbavit. 7 Martii. — Constitutiones Fratrum ab Immaculata Conceptione quorum domus princeps in dioecesi Ruremonden. sita est, ad septennium, experimenti causa approbavit. — Institutum Sororum Angelorum, cuius domus princeps in dioecesi Thelesin. sita est, laudavit, eiusque Constitutiones experimenti gratia ad septennium approbavit. — I n s t i t u t u m Sororum, vulgo « Terziarie Domenicane degli Angeli Custodi di Curzola » nuncupatarum, quarum domus princeps in dioecesi Eagusin. sita est, laudavit, eiusque Constitutiones ad septennium, experimenti causa, approbavit. — Institutum Sororum a Nostra Domina, vulgo « de la Delivrande », quarum domus princeps in dioecesi Gratianapolitan. sita est, laudavit, eiusque Constitutiones pro experimento ad septennium approbavit. S A C R A CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE (PONTIFICIUM OPUS A PROPAGATIONE FIDEI) I D E R E L I G I O S O R U M S O D A L I U M A D S C R I P T I O N E PONTIFICIO OPERI DECLARATIO Plurimi Sodales Religiosi, sive viri, sive mulieres, cupiunt quidem adscribi Pontificio Operi a Propagatione Fidei, ut Indulgentias sibi acquirant et privilegiis fruantur, quibus dictum Opus donatum est a Romanis Pontificibus. Yerum c u m iidem teneantur voto paupertatis, non habent unde statutam stipem solvant. Quae rerum adiuncta c u m infrascriptus Secretarius generalis R o m a n o Pontifici, in audientia diei 11 mensis Ianuarii anni MDCCCCXXVIII, exposuerit, Beatissimus Pater haec benignissime indulgere dignatus est: a) Sodales Religiosi, sive viri, sive mulieres, Ordinum illorum vel Congregationum, quorum quarumve aliquot membra in locis Missionum ad Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 110 evangelizandos infideles operam rite conferant, omnibus favoribus pro adscriptis Pontificio Operi concessis frui poterunt, d u m m o d o quotidie statutas preces recitaverint, idest semel Pater et Ave, addita invocatione: Sancte Francisée Xaveri, ora pro nobis. b) Sodales vero ceterorum Ordinum vel Congregationum, ut iisdem favoribus frui possint, et ipsi dictas preces recitare tenebuntur, et insuper domus religiosa, in qua degunt, aliquam eleemosynam Pontificio Operi quotannis conferre debebit pro Dei amore atque animarum. D a t u m Eomae, ex Aedibus Sacrae Congregationis de Propaganda Fide, die 1 Februarii 1928, Ioseph. Nogara, Secretarius generalis. II NOMINATIONES Brevibus Apostolicis nominati sunt:' 15 Decembris 1927. — B. D. Ioannes O'Shea, e Congregatione Missionis, Coadiutor cum iure successionis Vicarii Apostolici de Eanchow. 14 Februarii 1928. — B. P. Valentinus Herrgott, e Societate Parisiensi pro Missionibus Exteris, Apostolici de Phnom Penh Coadiutor cum iure futurae successionis in Vicarii Indosinis. 15 Februarii. — E. P. Gustavus Deswazières, e Societate Parisiensi pro Missionibus Exteris, Vicarius Apostolicus de Pdkhoi. — B. P. Stephanus Fourcadier, e Societate Iesu, Vicarius Apostoli- cus de Tananarive in insula Madagascarensi. 7 Martii.— B. D. Laurentius Balconi, e Pontificio Instituto Mediolanensi pro Exteris Missionibus, Vicarius Apostolicus de Sanchungfu. Decreto Sacrae Congregationis de Propaganda Fide, diei 31 Ian. 1928, B. D. Casimirus Majerovicz sacerdos archidioeceseos Gnesnensis et Posnaniensis renuntiatus est Praeses Consilii Pontificii Operis a Propagatione Fidei in Polonia. Item, decreto Sacrae Congregationis de Propaganda Fide sub die 8 Martii a. c, B. D. Eduardus L e o Ortiz renuntiatus Praeses Consilii Pontificii Operis a Propagatione Fidei in Columbia. Decreto eiusdem Sacrae Congregationis sub eadem die dato B. D. Petrus Buiz de L o s Panos adlectus est m e m b r u m Consilii Superioris Generalis praedicti Operis a Propagatione Fidei pro Hispania. S. Congregatio Rituum iii SACRA CONGREGATIO RITUUM i . E OMAN A BEATIFICATIONIS E T CANONIZATIONIS V E N . S E R V A E D E I E L I S A B E T H CANORI M O R A , MATRISFAMILIAS E TERTIO O R D I N E E X C A L C E A T O R U M SSMAE T R I - NITATIS R E D E M P T I O N I S C A P T I V O R U M . SUPER DUBIO An constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate in Deum ac proximum; nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis, in gradu heroico, in casu et ad effectum de quo agitur? Humani generis Eeparator Christus Dominus ita Ecclesiae suae necessitatibus prospicere assolet, ut novis saepius instauratis virtutum exemplis, perspicue ostendat nemini licere, etsi calamitatibus presso, animum abiicere et a virtutis semita desciscere, quippe ubi graviores sunt angustiae, ibi uberiora efïunduntur praesidia, atque solidae sanctitatis specimina etiam in eo statu reperiuntur, qui ad heroicitatem attingendam perquam difficilis ac ferme impervius habetur. Praeclarum huiusce rei documentum praebuit in hac alma Urbe, sanctitatis altrice et magistra, Ven. Serva Dei Elisabeth Canori-Mora, quae coniugalem statum propter obedientiam amplexa, et virum nacta a quo aspera multa perpeti debuit, hac ipsa calamitate usa est ad spirituale emolumentum, et concordiam c u m discordi viro patientia singulari servare studuit. Primam lucem heic B o m a e aspexit die vicesima prima novembris, anno millesimo septingentésimo septuagesimo quarto, genita parentibus honestatis et religionis laude praestantibus. Christianarum omnium virtutum germina in paterna d o m o suscepit, eaque provehere studuit apud moniales a S. Euphemia, quarum aedes puella instituenda frequentabat. Decennis Cassiam missa est, una c u m sorore sua Benedicta, atque in disciplinam tradita sanctimonialibus, quae eo in coenobio S. Augustini regulam profitebantur. Quinquennio inibi mansit, atque S. Eitae pietatis fervorem, m o rum suavitatem et sanctitatis nomen adepta est. R o m a m a patre suo revocata, piam ac parentum dicto obedientem se exhibuit, domesticis 112 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale laboribus iugiter intentam, a mundanis curis alienam. Sed iam matura annis in eo esse videbatur, ut de eligendo vitae statu miretur consilium. Quamvis ipsi in deliciis foret virginitatis suae candorem servare, patris tamen voluntati, quam divinae nunciam ac interpretem sibi esse in re tam ardua arbitrabatur, obsequi maluit, oblataeque ab eo conditioni nuptias ineundi c u m causidico Christophoro Mora acquievit, et non multo post peractum est coniugium. At quam infelix coniugium, quam ardua novae vitae conditio! Maritus enim aliis curis distentus alienisque indulgens amoribus bona sua dissipavit, et uxorem filias que ad egestatem redegit. Sed quid coniugalis caritas religionis christianae fortitudine roborata ferre nescit? Pessime Dei Famula a viro suo affecta, turpiter prodita, bonis fortunisque deiecta, vi et minis impedita non m o d o in officia perstitit, eum adamavit, toleravit patienter, deserere noluit, sed etiam sategit, ut in rebus omnibus ubi fas esset illi obsecundaret, atque pondere conditionis suae oppressam esse maluit, quam onus a Deo sibi impositum et cum sacramento susceptum abiicere ac deponere. I m o ornamentis suis divenditis, duros creditores verecunde adivit, ut patrimonii vulnera a viro illata, quantum poterat, consanaret. Filias numquam neglexit, maternaque cura eis iugiter praesto fuit, et sollicitam se praebuit circumspecte in removendis ab eis cunctas peccandi occasiones. Preces autem monitis adiunxit, quibus impetrare contendit, ut mariti mores ad rectam vitae rationem converteret. Quod tamen si vivens non est assecuta, id feliciter obtinuit post mortem; siquidem v i x eadem e vita discessit, resipuit ipsius vir, et candide fassus est se deplorabili sua agendi ratione exstitisse causam, qua sanctitatis iter uxor sua confecit et fastigium arripuit. Ipse vero errores suos agnovit ac detestatus est, meruitque inter Fratres Minores Franciscales cooptari et sacris muneribus augeri. Coniugalis vita ad triginta annos perducta fuit, et Ven. Serva Dei christianarum virtutum mirabilia specimina exhibuit, quae mulieribus nuptis ac innuptis imitationi proponi maximo c u m emolumento possunt. Neque oblivisci fas est, ipsam tertio Ordini Fratrum Excalceatorum, qui a Sanctissima Trinitate ad captivos redimendos nuncupantur, dedisse nomen, eiusque leges adeo esse professam, ut merito tanti Ordinis decus et gloria praedicari queat; Harum rerum recordatio iudicialem inquisitionem, de eius vita et actionibus condendam suasit, cuius ope Beatificationis et Canonizationis causa benigne inita est die septima mensis Februarii, anno millesimo octingentesimo septuagesimo quarto. Confectis subinde Apostolicis processibus absolutisque minoris momenti quaestionibus, die prima mensis Decembris anni millesimi nongentesimi decimi quarti coacta fuit Congregatio Antepraeparatoria super virtutibus in aedibus Reverendissimi S. Congregatio Rituum 113 Card. Hieronymi Gotti, causae Relatoris; altera, quae Praeparatoria dicitur, habita est super iisdem mense Martio, anno nuper elapso, in Vaticana Congregationum aula; ac demum, labente mense Ianuario vertentis anni, eadem quaestio instaurata in generalibus Comitiis coram Sanctissimo D o m i n o Nostro Pio Papa X I , in quibus Reverendissimus Card. Camillus Laurenti, Causae Relator, hoc ad discutiendum proposuit Dubium: An constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate in Deum non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, ac proximum, nec Fortitudine et Temperantia earum- que adnexis Venerabilis Servae Dei Elisabeth Canori-Mora, in gradu heroico, in casu et ad effectum, de quo agitur? Omne s qui convenerant, tum Reverendissimi Patres Cardinales, tum Patres Consultores suas ex ordine protulere sententias, quas Beatissimus Pater intento animo prosequutus est; suum tamen decretorium edere iudicium distulit, et praesentes suffragàtores est cohortatus, ut precibus divini luminis copiam in re tam gravi impetrarent. Quam autem suam patefacere sententiam statuisset, hodiernam diem, Dominicam primam in Quadragesima, designavit; ideo que sacris devotissime operatus, arcessiri mandavit Reverendissimos Cardinales Antonium V i c o , Episcopum Portuensem et S. Rufinae, sacrae Rituum Congregationi Praefectum, et Camillum Laurenti, causae Relatorem, una insimul c u m R. P. Carolo Salotti, Fidei Promotore generali, meque infrascripto a secretis, eisque adstantibus, Pontificio solio assidens, solemniter pronuntiavit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate in Deum ac proximum, nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Tempe- rantia earumque adnexis Venerabilis Servae Dei Elisabeth Canori-Mora, in gradu heroico, in casu et ad effectum de quo agitur. H o c decretum publici iuris fieri, et in acta sacrorum Rituum Congregationis referri iussit, quarto Kalendas Martii anno' millesimo nongentesimo vicesimo octavo. £g A. Card. V i c o , E p . Portuen. et S. Rufinae, S B. C. Praefectus. L. © S. Angelus Mariani, Secretarius. ACTA, vol. X X , a. 4. — 2-4-928. 114 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale II LUCIONEN. CANONIZATIONIS B E A T I L U D O V I C I M A R I A E GRIGNION D E M O N T F O R T , SACER- D O T I S F U N D A T O R I S SOCIETATIS M A R I A E M I S S I O N A R I O R U M E T I N S T I T U T I FILIARUM SAPIENTIAE. SUPER DUBIO An sit signanda Commissio reassumptionis Causae in" casu et ad effectum de quo agiturf Ludovicus Maria Grignion de Montfort in Britanniae oppido de Montfort, Ehedonensis dioecesis, natus est anno 1673. Puer ad virtutem et peculiarem pietatem in Deiparam Virginem Mariam bene inclinatus et informatus, suos fratres, sorores et aequales hisce sanctitatis indiciis et primitiis, exemplo et sermone ad eamdem vitae rationem attrahere sategit. Duodennis, in Ehedonensi Collegio Societatis Iesu, humanioribus litteris et scientiis philosophicis sedulo incubuit. Parisiis autem, primum ab egregio parocho S. Sulpitii libenter exceptus et largiter adiutus, studia aliquantum intermissa prosecutus est. Ad Ordines minores promotus paulo post gravissima vexatus infirmitate, medicorum cura et iudicio ab ea sanatus et pristinis viribus restitutus, in parvo S. Sulpitii Seminario theologicis disciplinis ingenio et diligentia vacavit. Catholicae doctrinae et Apostolicae Sedis mandatis et consiliis constanter inhaerens, Iansenianos errores per Galliam serpentes repulit et avertit. Sacerdotio insignitus, tum Parisiis tum Pictavii sacras expeditiones cum admiratione et profectu spirituali fidelium, assiduo et solerti ministerio ac praedicatione peregit. Zelo gloriae Dei et salutis animarum provehendae incensus, valde optaba.t suam operam praestare missionibus in longinquis regionibus pro conversione infidelium. Ad hunc finem R o m a m se contulit ea spe fretus ut ab Apostolica Sede necessarium et opportunum mandatum reciperet. Ipsum S u m m u m Pontificem Clementem undecimum adivit cui humili obsequio et profunda veneratione suum vivum desiderium enixumque postulatum exposuit pro sua assignatione Missionibus in partibus infidelium, sed vivae vocis oraculum et responsum habuit: In Gallia sacrane missionem et apostolicum ministerium esse exercendum ad tuendam catholicam doctrinam et in ea Christi fideles confirmandos, contra errores grassantes sectae praesertim Iansenianae et errantes in viam b o n a m et tutam salutis reducendus. Acquiescens et obtempe- S. Congregatio Rituum 115 raris expressae voluntati Eomani Pontificis Christi Vicarii, Dei Famulus se magis confortatum sensit ad aliud missionum opus aggrediendum quod iam excogitaverat. T u m ipse condidit Congregationem Missionariorum Societatis Mariae qui Patris legiferi normas, exemplum et vestigia seetantes in Gallia aliisque orbis regionibus religioni et patriae maxime profecerunt et prosunt. Altera quoque sodalitas Virginum a Sapientia, quae pauperibus et aegrotis subveniendis, necnon pueris puellisque christiana et civili educatione instituendis omnem curam et alacre studium adhibent, Ludovicum Mariam Grignion fundatorem et patrem habere merito g l o riatur. Utraque religiosa societas ab Apostolica Sede approbata, D e o auxiliante et Deipara Virgine protegente, magis magisque in dies propagatum et florescit. Tandem Dei famulus, missionarius apostolicus, Dominicae Passionis et Immaculatae Virginis Mariae cultus et devotionis ardens fautor et studiosus promotor etiam quotidianae meditationis et recitationis Sacratissimo Rosarii Marialis, magnis fractus tribulationibus et laboribus, dum in vico v. Saint-Laurent-sur-Sèvre, sacras missiones praedicabat, mortifera perculsus infirmitate, Ecclesiae subsidiis et sacramentis devotissime susceptis, obdormivit in D o m i n o , die 28 Aprilis anno 1716, aetatis suae quadragesimo quarto. Missionarius Ludovicus etiam defunctus locutus est et adhuc loquitur per quamplurima scripta typis edita et evulgata, per epistolas, sermones, cantica aliaque opera de Ssma Eucharistia, de B. Maria Virgine, de S. Cruce, de mysteriis et virtutibus christianis, simulque per suas perennes fundationes Societatis Mariae Missionariorum et Instituti Filiarum Sapientiae, ac demum per documenta et exempla salutaria heroicarum virtutum, posteris tradita, et per gratias et prodigia ad eius invocationem et intercessionem divinitus patrata. Quibus omnibus consideratis et servato iuris ordine apud Sacram Rituum Congregationem in Causis Beatificationis formalis Servorum Dei praescripto, Summus Pontifex L e o X I I I fel. rec. per Litteras Apostolicas sub anulo Piscatoris datas die X V I I Ianuarii anno 1888, Venerabilem Ludovicum, Mariam de Montfort, A l b o Beatorum caelitum adscripsit earumque publicationem in Patriarchali Basilica S. Petri in Vaticano immediate subsecuta sunt solemnia Beatificationis a R m o Capitulo ritu Pontificali celebrata, adstante universo coetu E E . P P . Cardinalium, necnon Praelatorum Officialium et Consultorum Sacrae Rituum Congregationis. Ex eo tempore cultus et pietas fidelium in novensilem Beatum Ludovicum in pluribus dioecesibus adeo in dies increvit ut nova prodigia eius invocatione et intercessione a D e o operata ferantur, de quibus Inquisitiones Apostolicae, ad ulteriorem Causae progressum opportune conficiendae sunt. Quare, instante R. P. Huberto Maria Gebhard, procuratore generali utriusque instituti Missionariorum Acta Apostolicae 116 Sedis - Commentarium Officiale Mariae et Filiarum Sapientiae et huius Causae postulatore, attentisque litteris postulatoriis quorumdam E m o r u m Patrum S. R. E. Cardinalium, plurium E m o r u m Archiepiscoporum et Episcoporum, itemque E m i P. Superioris generalis Societatis Mariae necnon Filiarum a Sapientia earumque antistitae generalis, Emus ac Emus Dnus Vincentius Cardinalis Vannutelli, Episcopus Ostiensis et Praenestinus, Sacri Collegii Decanus et eiusdem Causae Relator in Ordinario Sacrorum Eituum Congregationis coetu, subsignata die ad Vaticanas aedes coadunato, sequens dubium discutiendum proposuit: An sit signanda Commissio reassumptionis Causae in casu et ad effectum de quo agitur? Et Emi ac E m i Patres sacris tuendis ritibus praepositi post relationem ipsius E m i Ponentis, audito E. P. D. Carolo Salotti, Fidei promotore generali, omnibus accurate perpensis rescribendum censuerunt: Affirmative seu signandam esse Commissionem reassum- ptionis Causae si Sanctissimo placuerit. Die 28 Februarii 1928. Quibus omnibus Sanctissimo D o m i n o nostro Pio Papae XI per subscriptum Sacrae Rituum Congregationis Secretarium relatis, Sanctitas Sua rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis ratum habens, manu propria signare dignata est Commissionem Reassumptionis Causae Canonizationis Beati Ludovici Grignion de Montfort, Conf. et Fundatoris Societatis Mariae Missionariorum et Instituti Filiarum Sapientiae. Die 14 Martii 1928. £g A. C A E D . V I C O , E p . Portueli. et S. Rufinae, S. L. B. C. Praefectus. 83 S. Angelus Mariani, Secretarius. S. Romana Rota 117 ACTA TRIBUNALIUM SACRA ROMANA ROTA Citationes edictales I BROOKLTNIEN. NULLITATIS MATRIMONII (SNEE-DEWLIN) Cum ignoretur locus actualis commorationis Susannae Dewlin in causa conventae, eandem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procuratorem legitime constitutum in sede Tribunalis S. E o t a ( B o m a , Via delia Dataria, 94) die 31 Maii 1928, hora 11, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam qua habebitur Turnos rotalis per causae definitione: An constet de nullitate matrimonii in casu. Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de loco commorationis praedictae Susannae Dewlin curare debent, ut de hac edictali citatione ipsa moneatur. * L. £8 S. ' A. Jullien, Ponens. Ex Cancellaria S. B. Rotae, die 28 Februarii 1928. Ioannes Ladelci, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mme Suzanne Dewlin, défenderesse en cette cause, Nous la citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Via della Dataria, n. 94), 31 Mai 1928, à 11 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la cause devant la Rote. Conste-t-il de la nullité du mariage dans ce cas? Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connaissance de la résidence de la dite Suzanne Dewlin devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. 118 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale II ROMANA NULLITATIS MATRIMONII (TAGLIAVIA-LENKEVITCH) Cum ignoretur locus actualis commorationis Venceslai Lenkevitch in causa conventi, eundem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. Rotae ( R o m a , via della Dataria, 94) die 17 Aprilis 1928, hora 12, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione: An constet de nullitate matrimonii in casu. Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de loco commorationis praedicti Venceslai Lenkevitch curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. * L. £8 S. tJ. Mannucci, Ponens. Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 29 Februarii 1928. Ioannes Ladelci, Notarius, * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Venceslas Lenkevitch, défendeur en cette cause, Nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Via della Dataria, n. 94), 17 Avril 1928, à 12 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la cause devant la Rote. Conste-t-il de la nullité du mariage dans ce cas? Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fideles ayant connaissance du lieu de la résidence du dit M. Venceslas Lenkevitch, devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. 8. Romana Rota 119 III BAIQCEN. NULLITATIS MATRIMONII (DANIEL-BINOT) Cum ignoretur locus actualis commorationis Andreae Binot, in causa conventi, eundem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. E. Eotae ( E o m a , via della Dataria, 94) die 12 Maii 1928, hora 12, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam qua habebitur Turnus rotalis pro causae definitione: An confirmanda vel infirmanda sit sententia Rotalis die 3 Augusti 1925 in casu. Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de loco commorationis praedicti Andreae Binot curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur.* L. £8 S. M. Massimi, Decanus Ponens. Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Eotae, die 22 Martii 1928. Ioannes Ladelci, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. André Binot Veit, défendeur en cette cause, Nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Via della Dataria, n. 94), 12 Mai .1928, à 12 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la cause devant la Rote. Doit-on confirmer ou casser la sentence Rotale du 3 Août 1925 dans cette cause? Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence du dit M. André Binot devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. 120 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA OFFICIORUM PONTIFICIA COMMISSIO AD CODICIS CAFÖNES AUTHENTICE INTERPRETANDOS RESPONSA AD PROPOSITA DUBIA Emi Patres Pontificiae Commissionis ad Codicis canones authentice interpretandos, propositis in plenario coetu quae sequuntur dubiis, responderi mandarunt ut infra ad singula: I. - DE FORMA CELEBRATIONIS MATRIMONII D. An canon 1098 ita intelligendus sit ut referatur tantum ad physicam parochi vel Ordinarii loci absentiam. R. Affirmative. IL - DE MATRIMONIIS MIXTIS ILLICITIS D. An canone 1102 § 1 revocata sit facultas, alicubi a S. Sede concessa, passive assistendi matrimoniis mixtis illicitis. R. Affirmative. Datum Romae, die 10 mensis Martii anno 1928. P. Card. GASPARRI, Praeses. Ioseph Bruno, Secretarius. Diarium Romanae Curiae 181 SACRA CONGREGAZIONE D E I R I T I Martedì, 28 Febbraio 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano si è tenuta la Congregazione Ordinaria dei Sacri Riti, nella quale al giudizio degli Emi e Rmi Signori Cardinali componenti la medesima, sono state sottoposte le seguenti materie: 1. Riassunzione della Causa di canonizzazione del Beato Ludovico Maria Grignion de Montfort, Sacerdote, Fondatore della Società di Maria e delle Figlie della Sapienza. 2. Introduzione della Causa di beatificazione e dichiarazione del martirio dei Servi di Dio Martino di S. Nicola e Melchiorre di S. Agostino, Sacerdoti dell'Ordine degli Eremitani Recolletti di S. Agostino, uccisi, come si asserisce, in odio alla Fede. 3. Introduzione della Causa di beatificazione e canonizzazione della Serva di Dio Maria della Passione, dell'Istituto delle Crocifìsse adoratoci del Santissimo Sacramento. 4. Intorno alla concessione ed approvazione della Festa e Lezioni del II Notturno in onore del Beato Severino Giraud, martire, per il Terz'Ordine Regolare di S. Francesco. 5. Intorno alla revisione degli scritti del Servo di Dio Stefano Pernet, Sacerdote della Congregazione degli Agostiniani dell'Assunzione e Fondatore dell'Istituto delle piccole Suore dell'Assunzione. 6. Finalmente intorno alla revisione degli scritti della Serva di Dio Maria Francesca Schervier, del Terz 'Ordine -di S. Francesco e Fondatrice delle piccole Suore di S. Francesco. Martedì, 6 Marzo 1928, presso l'Emo e Rmo Signor Cardinale Antonio Vico, Ponente della Causa di beatificazione e dichiarazione del Martirio del Servo di Dio Der Gomidas Ketimergian o Cosma da Carbognano, Sacerdote e Parroco armeno, si è tenuta la Congregazione Antipreparatoria, nella quale dai Rmi Prelati e dai Consultori teologi della medesima, si è discusso il dubbio se consti del martirio, della causa del martirio e dei segni e prodigi del medesimo Servo di Dio, ucciso, come si asserisce, in odio alla Fede. Martedì, 13 Marzo 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi l'augusta presenza del Santo Padre, si è tenuta la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale gli Emi e Rmi Signori Cardinali, i Rmi Prelati ed i Consultori teologi, componenti la medesima, hanno discusso e dato il loro voto sul dubbio delle 122 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale virtù, in grado eroico nella causa di beatificazione e canonizzazione della Ven. Serva di Dio Giovanna Elisabetta Bichier des Ages, Confondatrice dell'Istituto delle Figlie della Croce, dette Suore di S. Andrea. Martedì, 27 Marzo 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Emi e Rmi Signori Cardinali e col voto dei Rmi Prelati Officiali e dei Consultori Teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si è tenuta la Congregazióne Preparatoria per discutere il dubbio sopra l'eroismo delle virtù esercitate dal Servo di Dio Fr. Corrado da Parzham, laico professo dell'Ordine dei Minori Cappuccini. SEGRETERIA DI STATO XOMIXE Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo.Padre Pio X I , • felicemente regnante, si è degnato di nominare: 13 Gennaio 1928. Il Riño P. Giulio Bevilacqua, dell'Oratorio Filippino di Brescia, Consultore della Saera Congregazione dei Religiosi. S Marzo » Il Rmo P. Ignazio Beschin, O. F. M., Consultore della Sacra Congregazione dei Religiosi. 7 » » Sua Eccellenza Ema Monsig. Antonio Anastasio Rossi, Patriarca di Costantinopoli, Consultore della Saera Congregazione dei Sacramenti. Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: 24 Gennaio 1928. L'Emo Signor Cardinale Camillo Laurenti, Protettore delle Suore Dame di Nazareth. » » » L'Emo Signor Cardinale Camillo Laurenti, Protettore delle » L'Emo Signor Cardinale Francesco Ragonesi, Protettore Suore Orsoline Parmensi del Sacro Cuore. 4 Febbraio dell'Istituto dei Fratelli del Sacro Cuore (Roma). 13 » » Il Revmo Luigi Alonso Muñayerro, Uditore Fiscale presso il 16 » » L'Emo Signor Cardinale Enrico Alessio Lépicier, Protet- » » » L'Emo Signor Cardinale Gaetano Bisleti, Protettore delle » » » L'Emo Signor Cardinale Enrico Alessio Lépicier, Protettore Tribunale della Rota di Madrid. tore della Congregazione di Gesù e "Maria (Eudisti). Suore di N. D. de Charité du Bon Pasteur (Angers). delle Beligiose dell'Ordine di N. S,, della Carità (Francia). Diarium Romanae Curiae 123 17 Febbraio 1928. L'Emo Signor Cardinale Lorenzo Lauri, Protettore della Lega Eucaristica per la Pace nel Regno di Cristo. » » » L'Emo Signor Cardinale Guglielmo Van Bossum, Protet- » L'Emo Cardinale Evaristo Lucidi, Protettore dei Missionarii tore delle Figlie del Buon Salvatore di Caen (Bayeux). 21 » della Consolata (Torino). 25 » » Monsig. Cesare Pecorari, Prelato Votante del Tribunale della 26 » » L'Emo Signor Cardinale Enrico Gasparri, Protettore della 12 Marzo Segnatura Apostolica. Congreg, delle Suore di S. Caterina V. M. (Braunsberg). » L'Emo Signor Cardinale Aurelio Galli, Protettore della Congregazione delle Sorelle della Provvidenza (Corenc. Grenoble). 14 » » L'Emo Signor Cardinale Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte, Protettore delle Suore Francescane di Calais. 18 » » Monsig. Pietro Ciriaci, Arcivescovo titolare di Tarso, Nunzio Apostolico in Cecoslovacchia. Assistenti al Soglio Pontificio: 4 Febbraio 1928. Monsig. Giuseppe Chartrand, Vescovo di Indianapolis^ 21 6 » » Monsig. Giacomo Giovanni Keane, Arcivescovo di Dubuque. Marzo » Monsig. Giovanni Aelen, Arciv. tit. di Mcopoli d'Epiro. Protonotari Apostolici 12 » Luglio 1927.. Monsig. Isauro Araujo di Medeiros, dell'archidiocesi di Bio Janeiro. Monsig. Bosalvo da Costa Bego, della medesima archidiocesi. » ' 27 Dicembre ad instar participantium: » Monsig. Ernesto Baucher, dell'archidiocesi di Besançon. » » » Monsig. Agostino Trépy, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Alberto Laurent, della medesima archidiocesi. 10 Gennaio 1928. Monsig. Benato de la Serre, dell'archidiocesi di Parigi. Monsig. Filippo Servolo Desranleau, della diocesi di S. Gia1 Febbraio » cinto. 2 14 » » Monsig. Luigi Hudal (Boma). » » Monsig. Alfredo Cadot, della diocesi di Amiens. » - » » Monsig. Francesco Saverio Mantel, della medesima diocesi. Prelati Domestici di S. S.: 12 2 6 1927. Monsig. Tito Vojnarowski, dell'archidiocesi di Leopoli. » Monsig. Ferdinando Iacobi, della diocesi di Lodz. Giugno Monsig. Benato Delair, della diocesi di Mzza. Ottobre Marzo 4 Novembre » Monsig. Domenico De Bocca, dell'archidiocesi di Acerenza. 21 Dicembre » Monsig. Pietro Ercole (Boma). 124 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 27 Dicembre 1927. Monsig. Giorgio Parmentier, della diocesi di Soissons. » » » » 3 Gennaio » Monsig. Ernesto Mennechet, della medesima diocesi. » Monsig. Leone Delorme, della medesima diocesi. 1928. Monsig. Filippo Noberasco, della diocesi di Savona. » » » Monsig. Adiutore Faucher, dell'archidiocesi di Quebec. » » » Monsig. Fernando Dupuis, della medesima archidiocesi. 17 » » Monsig. Benedetto Filippo Garneau, della medesima archid, 25 » » Monsig. Federico Gamhucci, della diocesi di Gubbio. 26 » » Monsig. Francesco Huber, della diocesi di S. Ippolito. » » » Monsig. Antonio Köberl, della medesima diocesi. 3 Febbraio » Monsig. Luigi Romo, della diocesi di Guadalajara. 9 » » Monsig. Francesco Bonsignori della diocesi di Pienza. 10 » » Monsig. Giuseppe Domenico Iturraran, della diocesi di Vittoria. 13 » » Monsig. Ludovico Konrady, della diocesi di Cassovia. 13 » » Monsig. Barnaba Tost, della medesima diocesi. » » » Monsig. Arnolfo Hoffmann, della medesima diocesi. » » » Monsig. Rodolfo Prònai, della medesima diocesi. 14 » » Monsig. Oddone Devaux, della diocesi di Amiens. 16 » » Monsig. Vincenzo Borisevicius, della diocesi di Telsiai. » » » Monsig. Ruggero Tierney, dell'archidiocesi di S. Giovanni 23 » » Monsig. Leopoldo Huber, dell'archidiocesi di Colocsa. 25 » » Monsig. Francesco Henry, della diocesi di Leavenworth. » » » Monsig. Bernardo Kelly, della medesima diocesi. di Terranova. » » » Monsig. Giuseppe Shorter, della medesima diocesi. 28 » » Monsig. Giacomo Herr, della diocesi di Limburgo. 1 Marzo » Monsig. David O'Dwyer, della diocesi di Denver. 3 » » Monsig. Paolo Kaiser, della diocesi di Misnia. 6 » » Monsig. Enrico Peters, della diocesi di Liegi. » » » Monsig. Guglielmo Simeon, della medesima diocesi. ONORIFICENZE Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di conferire: L'Ordine dello Bperon d'oro: 7 Agosto 1927. A S. M. Fuad I, Re dell'Egitto. La Gran Croce dell'Ordine Piano: 20 Agosto 1927. A S. E. Abdel Khalek Saroit, Pascià (Egitto). » » » A S. E. Zoulfikar, Pascià (Egitto). » » » A S . E. Mohamed Tewfìck Nassim, Pascià (Egitto). 125 Diarium Romanae Curiae La Placca dell'Ordine Piano: . , : • 12 Febbraio 1928. Al sig. Conte Carlo Fiacchi, Esente delle Guardie Nobili Pontifìcie. La Commenda con Placca dell'Ordine Piano: 20 Agosto 1927. A S. E. Ahmed M. Hassanein, Bey (Egitto). » » » A S. E. Mahmoud Chawky, Pascià (Egitto). » » » Al sig. Ernesto Verrucci, Bey (Egitto). La Commenda dell'Ordine Piano: 20 Agosto 1927. Al Sig. Luogoten. col. Ibrahim Khairy, Bey (Egitto). » » » Al Sig. Giuseppe Filippo Gelac, Bey (Egitto). » » » Al Sig. Abdel Wahab Talac, Bey (Egitto). » » » Al sig. Ismail Saroit, Effendi (Egitto). » » » Al sig. Mohamed Izzec, Bey (Egitto). » » » Al sig. Kaimakan Mohamed Hussein, Bey (Egitto). 5 Febbraio 1928. Al sig. Harold L. Stuart, dell'archidiocesi di Chicago. 1 Marzo » Al sig. Michele Me Ñamara, della diocesi di Cork. Il Cavalierato dell'Ordine Piano: 12 Febbraio 1928. Al N. IL Angelo Antonucci, Guardia Nobile di S. S. » » » Al sig. Conte Agostino Sacconi, Guardia Nobile di S. S La Cran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 1 Marzo 1928. Al sig. Conte Maria Enrico Teodorico Michel De Pierredon (Francia). La Commenda con Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 27 Dicembre 1927. Al sig. Maria Vittorio Enrico Biliari De Verneuil, della diocesi di Soissons. 24 Gennaio 1928. Al sig. comm. Luigi Bersani (Boma). 4 Febbraio » Al sig. Angelo Moretti, dell'archidiocesi di Milano. » » » Al sig. Boberto Pastor, dell'archidiocesi di Colonia. 7 Marzo » Al sig. Alberto Cortadellas (Bolivia). » » Al sig. dott. Giuseppe Proia (Boma). 10 La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 30 Marzo 27 Ottobre 27 Dicembre 1926. Al sig. Giovanni Valenzuela Alcarin, della diocesi di Maiorca. 1927. Al sig. avv. Lorenzo Valeri, della diocesi di Loreto. » Al sig. Paolo Luigi Giorgio Deviokaine, della diocesi di Soissons. P2Ò 31 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Gennaio 1928. Al sig, ing. Agostino Villa (Eoma). 4 Febbraio » Al sig. Biagio Gabardi, dell'archidiocesi di Milano. » » Al sig. Arturo Baranzini, della medesima archidiocesi. » » » » Al sig. Giulio Vigano, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Guglielmo Rombach, dell'archidiocesi di Colonia. 5 » » Al sig. Augusto Mendes Leal, già' Segretario della Legazione del Portogallo presso la Santa Sede. 20 » » Al sig. cav. Virgilio Vannucchi, dell'archidiocesi di Milano. » » » Al sig. Ambrogio Vigano, della medesima archidiocesi. 1 Marmo » Al sig. Domenico Justin Daly, della diocesi di Cork. 5 » » Al sig. dott. Giacomo Garbagnati, delParchid. di Milano. 7" » » Al sig. Ignazio Simon, dell'archidiocesi di Strigonia. » » Al sig. Enrico Marinucci (Boma). 10 Il Cavalierato dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 5 Novembre 1927. Al sig. Giuseppe Maffei, dell'archidiocesi di Ferrara. 21 » » Al sig. Max Prud'homme, della diocesi di Saint-Dié. 15 Dicembre » Al sig. Giuseppe Civilotti (Boma). 27 » Al sig. Penato Caron, dell'archidiocesi di Besançon. 3 » Febbraio 1928. Al sig. Giovanni Battista Claudio Carlo Barin, della diocesi di Chartres. » » » Al sig. Pietro Giacomo Giuseppe Luigi Lef ebure, della medesima diocesi. » » » Al sig. Guglielmo Newsome, dell'archidiocesi di Boston. 6 » » Al sig. dott. Mcola Pulcini (Roma). 12 » » Al sig. prof. Giuseppe Pascucci, dell'archidiocesi di Perugia. 18 » » Al sig. Enrico Derem, della diocesi di Lilla. » » » Al sig. Augusto Bigo, della medesima diocesi. 25 » » Al sig. Carlo P. Korb-Weidenheim, dell'archid. di Praga. 27 » » Al sig. Enrico Murco, della diocesi di Amiens. » » » Al sig. Aristide Lequai, della medesima diocesi. » » » Al sig. Pietro Sulmont, della medesima diocesi. » » » Al sig. Giorgio Croisille, della medesima diocesi. 28 » » Al sig. dott. Rodolfo Brenninkmeyer, della diocesi di 12 Marzo » Al sig. Carlo Maurenbrecher, dell'archidiocesi di Colonia. 14 » » Al sig. Alberto Felici (Roma). » » » Al sig. Arturo Felici (Roma). Breslavia. » » » 21 » v » Al sig. Carlo Lodovico Enrico van der Putt, della diocesi Al sig. Giovanni Babin, dell'archidiocesi di Parigi. » » » Al sig. Germano G. Holterman, dell'archidiocesi di Utrecht. di Bois-le-Duc. Diarium Romanae Curiae II Cavalierato dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe militare: 12 Febbraio 1928. Al sig. ten. Giuseppe Bosini, della Guardia Palatina d'onore. .» » » Al sig. sottoten. Amedeo Treschieri, della medesima Guardia. La Gran Croce dell'Ordine di San Silvestro Papa: 20 Agosto » » 1927. A S. E. Mohamed Shahin, Pascià (Egitto). » A S. E. Amin Anis, Pascià (Egitto). » » » A S. E. Mohamed, Pascià (Egitto). La Commenda con Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa: 20 Agosto 1927. Al sig. co]. Mahmoud Jomza, Bey (Egitto). 4 Febbraio 1928. Al sig. Enea Pressi, dell'archidiocesi di Milano. La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa: 20 Gennaio 1928. Al sig. dott. Giuseppe Prosperi (Boma). 21 » 16 Febbraio » » Al sig. Emilio Lazzaro, della diocesi di Macerata. Al sig. cav. Galileo Giobbe (Boma). 17 » » Al sig. dott. Gaetano Minestrini (Boma). 25 » » Al sig. cav. Giovanni Castellano, dell'archidiocesi di Torino. Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa: 12 Luglio 9 Gennaio 1927. Al sig. Paolo Bonnett, del vicariato apostolico dell'Egitto. 1928, Al sig. Carlo Moscatelli (Boma). 18 Febbraio » Al sig. prof. Stefano Uleri, della diocesi di Alghero. 25 » » Al sig. Mario Pernia, dell'archidiocesi di Torino. » » Al sig. Adalberto Wabrosch, della diocesi di Bosnavia. » Al sig. dott. Giuseppe Ghisellini, dell'archidiocesi di Modena. 28 1 Marzo 7 » » Al sig. Lorenzo Craviotto, della diocesi di Savona. 14 » » Al sig. Carlo Laumanns, della diocesi di Paderborn. MAGGIORDOMATO DI SUA SANTITÀ NOMINE Con Biglietti di S. E. Bma Monsig. Maggiordomo, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S.: 18 Febbraio 1928. Monsig. Enrico Chastaing, della diocesi di Périgueux. 3 Marzo 8 » » Monsig. Boberto Carlo Peoples (Sydney). » Monsig. Giorgio Banasch, della diocesi di Eresia via. 128 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 9 Febbraio 1928. Monsig. Clemente Sierigh, della diocesi di Danzica. 15 » » Monsig. Ludovico Mulier, della diocesi di Metz. » » » » Monsig. Francesco Donalisio, dell'archidiocesi di Torino. » » Monsig. Francesco Gemelli, dell'archidiocesi di Milano. 16 » » Monsig. Lorenzo Taddèi, della diocesi di Pienza. » » » Monsig. Francesco Jorge (Portogallo). 21 » » Monsig. Telemaco Teodori, dell'archidiocesi di Perugia. Camerieri d'Onore in abito paonazzo di S. 8.: 7 Febbraio 1928. Monsig. Egidio Guerra, della diocesi di Parma. 3 Marzo » Monsig. Luigi Kremmler, della diocesi di Eottenburg. 8 » » Monsig. Giuseppe Besti, dell'archidiocesi di Vienna. » » » Monsig. Otocaro Sykora, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Carlo Umlauf, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Giovanni Timmelmayer, della medesima archidioc. 15 » » Monsig. Vincenzo Zuccaia, dell'archid. di Reggio Calabria. Cappellani Segreti d'Onore di S. 8.: 12 Marzo 18 » 1928. Monsig. Eugenio Kozelka, dell'archidiocesi di Strigonia. » Monsig. Domenico Iepparelli, della diocesi di Avellino. Cameriere d'Onore di Spada e Cappa Soprannumerario di 8. S. 24 Marzo 1928. Il sig. Florentino Carreño Gonzalez Pumariaga. Annus XX - Yol. XX 4 Maii 1928 Num. 5 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE CONVENTIO I N T E R SANCTAM SEDEM ET REMPUBLICAM LUSITANIAE ACORDO ACCORDO ENTRE FRA A SANTA S E D E E O P O R T U G A L LA SANTA SEDE E IL PORTOGALLO La Santa Sede e il Governo Por- A Santa Sé e o Governo Portu-, toghese, avendo riconosciuto le diffi- guez, coltà che presenta l'esecuzione del que apresenta a execucäo da Con- Concordato del 1886, a causa delle cordata de 1886, profonde modificazioni avvenute, sia das profundas modificaçoes ocorri- in P o r t o g a l l o sia nella vita religiosa das tanto em Portugal c o m o na vi- delle Indie, da specialmente d o p o là reconhecendo as dificuldades religiosa em consequencia das Indias, especial- guerra, si sono messi d ' a c c o r d o per mente depois da guerra, concorda- regolare la circoscrizione delle D i o - ran! cesi, la nomina dei Vescovi e la dop- das Diocèses, a nomeacäo dos Bispos pia giurisdizione, delle quali tratta e a dupla jurisdiçâo de que trata a il citato Concordato; ed hanno no- referida minato Plenipotenziari : per parte Plenipotenciarios: della Santa Sede, Sua Eminenza il Santa Sé, Sua Eminencia o Cardeal em regular a circumscripçâo Concordata:; e nomearam por parte da Signor Cardinal Pietro G aspar ri, P e d r o Gasparri, Secretario de Esta- Segretario di Stato di Sua Santità; do de Sua Santidade; e p o r parte do e per parte del Governo Portoghese, Governo Portuguez, Sua Excelencia Sua Eccellenza il Signor D o t t o r A u - o D r . A u g u s t o de Castro Sampaio gusto De Castro Sampaio Corte- Corte-Real, Enviado Extraordinario Real, Inviato Straordinario e Mini- e Ministro Plenipotenciario, para as- stro signarem, sob reserva de ratificaçâo, Plenipotenziario, per firmare, sotto riserva di ratificazione, il Pro- o seguiente P r o t o c o l o : t o c o l l o seguente : A C T A , vol. X X , n. 5. — 4-5-928. 9 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 130 ART. I ART. I L' Archidiocesi di Goa, cui rimane A Arquidiocese de Goa, á quai an- annesso il titolo patriarcale, viene da annexo o titulo de patriarcha!, e- ingrandita : alargada: a) coli'aggiunta del possedimento portoghese di D a m ä o a nord di a) c o m a possessäo portugueza de D a m ä o ao norte de Bombaim; Bombay; ö) c o m a ilha.de D i u , sobre a b) coli'aggiunta dell'isola di Din sulla costa di Kathiavar. costa de Kathiavar. Assim, o Arcebispo sarà denomi- L ' A r c i v e s c o v o perciò sarà denomi- nado : Arcebispo de G o a e Damäo. nato : Arcivescovo di Gqa e D a m ä o . ART. I I ART. I I La parte della Diocesi di Damäo A parte da Diocèse de D a m ä o que che non resta incorporata nelFAr- näo fica incorporada na Arquidiocese chidiocesi di Goa, sarà annessa al- de Goa, será anexada á Diocèse de l'Archidiocesi di B o m b a y , la quale Bombaim, a qual mantera a sua ac- mantiene la sua attuale organizza- tual organisaçao ecclesiastica. zione ecclesiastica. ART. I I I ART. I I I L ' A r c i v e s c o v o di Bombay sarà al- O Arcebispo de Bombaim será al- ternativamente di nazionalità porto- ternadamente de nacionalidade por- ghese e britannica, e avrà giurisdi- tugueza e británica, e terá juris- zione su tutto il territorio dell'Ar- d i c ç a o sobre t o d o o territorio da chidiocesi, ingrandito c o m e sopra. Arquidiocese, augmentado c o m o fi e. i I parroci portoghesi delle due chiese di S. Francesco Saverio e No- dito. Os parocos portugueses das stra Signora della Gloria in B o m - duas egrejas de S. Francisco Xa- bay, saranno camerieri vier Sua Santità durante segreti di munere. e Nossa Senhora da Gloria, em B o m b a i m , seräo camaristas secretos de Sua Santidade durante munere. ART. IV ART. I V La Santa Sede e il Governo Por- A Santa Sé e o Governo Portuguez toghese si dichiarano d ' a c c o r d o per declaram-se d ' a c o r d o para modificar modificare i limiti della Diocesi di os limites da Diocèse de Säo Tomé San Tommaso di Meliapor, in modo de Meliapôr, de m o d o a assegurar da da assicurare nella miglior forma la melhor forma a continuidade do ter- 131 Conventio cum Rep. Lusitaniae continuità del territorio su cui r>i ritorio em que se exerce a jurisdiçâo esercita la giurisdizione episcopale. episcopal. Perciò vengono tolte alla diocesi N'estes termos, serâo desanexadns di S. Tommaso di Meliapor le li da diocèse de Sao Tomé de Meliapor parrocchie sparse nel territorio delle as 14 paroquias dispersas no territ >- Diocesi di Trichinopoly e Tutico- rio das Diocèses de Trichinopolis e rin (costa della Pescheria), e le sei Tuticorin (costa da Pescaria) e seis parrocchie sparse nel territorio delLe paroquias dispersas no territorio das Diocesi di D a c c a e di Calcutta. Diocèses de D a c c a e de Calcuta. La Diocesi di S. Tommaso di Me- A Diocèse de Sâo T o m é de Melia- liapor conserverà i due territori con- por conservará os dois territorios tinui di San Tommaso (presso Ma- continuos de S. Tomé (junto a Ma- dras e in parte dentro Madras) e di drasta e em parte dentro de Ma- Tanjore (più al sud), e le cinque par- drasta) e de Tanjore (mais ao sul) rocchie sparse nella città di Madras. e as c i n c o paroquias dispersas na cidade de Madrasta. P e r i compensi territoriali e perso- Para as compensâmes territoriaes nali da darsi alla Diocesi di San e pessoaes a dar á Diocèse de S. To- T o m m a s o di Meliapor, la Santa Sede mé de Meliapôr, a Santa Sé e o Go- e il Governo Portoghese, assunte le verno Portuguez, necessarie e opportune informazioni, cessarias e oportunas informacöes e e tenuto c o n t o dei principii che in- tendo em vista os principios que ins- formano convenzione, piram a presente convençào, espe- specialmente in riguardo alle condizio- cialmente c o m respeito as condiçoes ni giuridiche, demografiche e politi- jurídicas, demográficas e politicas, che, si metteranno d ' a c c o r d o dentro estabelecerao um acordo dentro de otto mesi dalla entrata in vigore del oito mezes a contar da entrada em presente P r o t o c o l l o . Soltanto tra- vigor do presente P r o t o c o l o . Somen- scorsi i detti otto mesi saranno sta- te depois de decorridos os referidos la presente tomadas as ne- biliti c o n B o l l a i nuovi limiti della oito mezes se fixaräo c o m B u l a os diocesi di San Tommaso di Meliapor. novos limites da diocèse de S. Tomé de Meliapôr. ART. V Il presente P r o t o c o l l o si riferisce ART. V O presente P r o t o c o l o refere-se uni- solamente alla giurisdizione episco- camente á pale, e non alla proprietà dei beni, näo á propriedade dos bens, dos te- jurisdiçâo episcopal e dei tesori artistici, delle scuole, ecc. souros artísticos, das escolas, etc. portoghesi, che continueranno ad es- portuguezes, que continuarâo a ser sere proprietà degli enti ai quali propriedade das entidades ás quaes attualmente actualmente pertencem. appartengono. im Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Il clero delle parrocchie portoghesi Officiale O clero das paroquias portuguezas continuerà ugualmente ad essere por- continuará egualmente a ser portu- toghese. guez. ART. V I ART. V I Nella provvista delle sedi di Goa, Cochim, S. Tommaso di Meliapor e No provimento das sés de Goa, Cochim, S. Tomé de Meliapor e M a c a o : Macao : a) la Santa Sede, d o p o aver con- a) a Santa Sé depois de consul- sultato, secondo la prassi consueta tar, conforme as praxes usuaes da della Curia Romana, i Vescovi della Curia R o m a n a , os Bispos da Pro- provincia per il tramite del Delegato vincia p o r intermedio do Delegado A p o s t o l i c o dell'India o, rispettiva- A p o s t o l i c o da India e respetivamen- mente, della Cina, sceglierà il can- te da China, escolherá o candidato didato portoghese più idoneo per di- portuguez mais idoneo para dirigir rigere la Diocesi; a Diocèse; b) per il tramite di M g r . Nunzio A p o s t o l i c o di Lisbona o della Lega- &) por intermedio de Mons. N u n c i o A p o s t o l i c o de Lisboa ou da zione del Portogallo presso il Vati- Legaçao de Portugal j u n t o do Vati- cano, la Santa Sede trasmetterà con- c a n o , a Santa Sé transmitirá confi- fidenzialmente a Sua Eccellenza il dencialmente a Sua Excelencia o Presidente della Repubblica Porto- Presidente da Republica Portugueza ghese il nome del candidato scelto; o nome do candidato escolhido; c) c) il Presidente della Repubbli- se o Presidente o candidato da Republi- nâo oferecer ca, se il candidato non offre dif- ca, ficoltà di ordine politico, ne presen- difìculdade de ordern politica, apre- terà ufficialmente il nome alla Santa sentará oficialmente o nome á San- Sede; ta Sé; d) Si presume affermativa la ri- d) Presume-se affirmativa a res- sposta del Presidente della Repub- posta do Presidente da Republica á blica alla consulta della Santa Sede, consulta da Santa Sé, se nao chegar nel caso non venga entro due mesi, dentro de dois mezes, a contar do dia a contare dal giorno della consegna da entrega della relativa comunicazione; cacào; da respectiva comuni- e) Le due A l t e Parti Contraenti e) As duas Altas Partes Contra- si metteranno d ' a c c o r d o volta per tantes por-se-häo de a c o r d o , p o r ca- volta per la pubblicazione contempo- da vez, para a publicaçâo contempo- ranea della nomina, che dovrà rima- ranea da nomeaçâo que deverà per- nere segreta fino al compimento de- manecer secreta até ao termo dos g l i atti ufficiali. atos ofìciaes. Conventio cum ART. Bep. 133 Lusitaniae VII ART. VII Nella provvista delle sedi di B o m - No provimento das Sés de B o m - bay, Mangalor, Quilon e Trichino- bami, Mangalor, Quilon e Trichino- poly : polis : a) la Santa Sede, scelto il can- a) a Santa Sé, escolhido o can- didato più idoneo, lo farà conoscere didato mais idoneo, fal-o-ha conhe- per il tramite di M g r . Nunzio o della cer por intermedio de Mons. N u n c i o , Legazione di P o r t o g a l l o presso il V a - ou da Legaçâo de Portugal j u n t o ticano al Presidente della Repub- blica; b) il Presidente della Repubblica farà do Vaticano, ao Presidente da Republica; ufficialmente la presentazione &) o Presidente da Republica farà oficialmente a apresentaçào do di detto candidato nello spazio di un dito candidato no periodo de um mese, e la nomina si pubblicherà mez, e a nomeaçâo publicar-se-ha na nella forma prevista dal capoverso forma acima prevista na alinea e) do e) dell'articolo precedente. artigo precedente. ART. VIII ART. VIII F u o r i del territorio della propria F o r a do territorio da propria D i o - Diocesi i fedeli dipendono dall'Ordi- cese os fieis dependerào do Ordina- nario del l u o g o , secondo il Diritto rio l o c a l , segundo o Direito Cano- Canonico. nico. ART. ART. IX IX Si considera senza effetto qualsiasi Considera-se sem effeito qualquer clausola contraria al presente Pro- clausula contraria ao presente pro- tocollo contenuta in altri documenti, t o c o l o confida em outros documen- leggi o note diplomatiche. tos, leis, ou notas diplomaticas. R o m a , quindici Aprile mille nove cento ventotto. L . © S. PIETRO CARDINALE L . f$ S. GASPARRI AUGUSTO DE CASTRO SAMPAIO CORTE REAL 134 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Essendosi tra la Santa Sede e il Governo della Bepubblica del Portogallo conchiuso e dai rispettivi Plenipotenziari sottoscritto nel giorno 15 Aprile dell'anno corrente, un Accordo per regolare la circoscrizione delle Diocesi, la nomina dei e la doppia giurisdizione, delle quali tratta il Vescovi Concordato sti- pulato nel 1886 tra la Santa Sede e il Portogallo, oggi 3 Maggio 1928, Sua Eminenza il Signor Cardinale PIETRO GASP ARRI, Segretario di Stato di Sua Santità, e Sua Eccellenza il Signor Dott. AUGUSTO DE GASTRO SAMPAIO CORTE REAL, Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario della Bepubblica del Portogallo, riuniti nelle Camere del Palazzo Apostolico Vaticano, previa lettura dei trovati pienamente rispettivi Istrumenti di ratifica, conformi in tutti e singoli i li hanno loro articoli. In seguito di che, hanno entrambi proceduto allo scambio delle ratifiche medesime, ed in fede di tale di loro propria mano Atto hanno sottoscritto il presente processo verbale in doppio originale, apponendovi il sigillo delle loro armi. Boma, dal Palazzo Apostolico L. S. L. ffr S. Vaticano, il 3 Maggio 1928. P. Card, GASPARRI. AUGUSTO DE CASTRO SAMPAIO CORTE REAL. Acta Pn PP. XI 135 ACTA PII PP. XI OHIEOGEAPHUS AD EMUM P. D. BASILIUM, EPISCOPUM VELITERNUM CARD. POMPILJ VICE SACRA IN URBE ANTISTITEM. Signor Gardinale, A Lei, Vicario Nostro in questa Roma che è insieme e il centro della Cristianità e la Nostra Sede episcopale, dobbiamo rivolgere una parola a proposito del « Primo Concorso Ginnico Atletico Nazionale Femminile " Giovani Italiane"» che qui stesso avrà luogo nei prossimi giorni 4, 5 e 6, ancora sulle soglie del mese particolarmente sacro a Maria. Lo facciamo con molta pena; ma dopo aver molto pensato e pregato sentiamo di soddisfare, facendolo, ad un sacro dovere del ministero apostolico demandatoci da quel supremo Pastore e Signore delle anime che Ci ha a giudicare: dovere di Vescovo di Roma qual'è e sarà sempre il successore di S. Pietro, dovere di Vescovo dei Vescovi e dei fedeli di tutto il mondo. Nell'uba e nell'altra qualità, la Nostra parola purtroppo non può essere che di deplorazione. U Vescovo di Roma non può infatti non deplorare che qui nella città santa del Cattolicismo, dopo venti secoli di cristianesimo, la sensibilità e l'attenzione ai delicati riguardi dovuti alla giovane donna ed alla fanciulla siasi mostrata più debole che non nella Roma pagana, la quale, pur discesa a tanto scadimento di costumi, adottando dalla vinta Grecia i pubblici ludi e concorsi ginnici ed atletici, per motivo di ordine fisico e morale di puro buon senso, ne escludeva la giovane donna, esclusane del resto anche in molte città della stessa Grecia tanto più corrotta. Non accade davvero esporre od anche solo sommariamente richiamare quei motivi: furono già molte volte esposti: padri, madri ed insegnanti, non pre- 136 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale venute o fuorviate da teorie esagerate e false o da motivi affatto estranei alla buona e sana pedagogia, li intuiscono e sentono come per naturale istinto; ne apprezzano e gustano la bellezza e la preziosità soprannaturali quanti assiste ed illumina quel sensus Christi, che è come l'anima dell'anima cristiana. Per questo diciamo anche Noi col Profeta (Is. 62, 1): Propter Sion non tacebo et propter Ierusalem non quiescam. Il Vescovo dei Vescovi e dei fedeli di tutto il mondo non può dimenticare mai, meno che mai in circostanze come questa, di essere il primo fra i custodi da Dio dati alla nuova Gerusalemme e dei quali sta scritto (Is. 62, 6) che giorno e notte in perpetuo non taceranno: Tota die et tota nocte in perpetuum non tacebunt. Invero i fedeli di tutto il mondo non potrebbero che sentirsi, a dir poco, confusi e sconcertati, se Ci trovassero del tutto silenziosi, mentre avviene sotto gli occhi Nostri quello contro di cui, dovunque si è, anche in giorni non lontani, avverato, hanno levato la voce i Sacri Pastori, da Noi approvati ed incoraggiati. E questi stessi Sacri Pastori e Venerabili Fratelli Nostri potrebbero nel Nostro silenzio trovare ben penoso motivo a dubitare che sia mutato il Nostro sentire e giudicare a loro riguardo. È bensì vero che non si vogliono qui ripetere le audacie o piuttosto le sconvenienze altrove lamentate e Ce ne danno speranza le precauzioni prese e le istruzioni fino all'ultima ora impartite dagli organizzatori e responsabili; ma la natura e la sostanza delle cose permangono pur sempre le stesse, con le accennate aggravanti del luogo e dei precedenti storici; permane sempre il vivo contrasto con le speciali delicate esigenze della educazione femminile, immensamente più delicate e rispettabili quando questa educazione vuole e deve essere educazione cristiana. Nessuno può pensare che questa escluda o meno apprezzi tutto quello che può dare al corpo, nobilissimo strumento dell'anima, agilità e solida grazia, sanità e forza vera e buona; purché sia nei debiti modi e tempi e luoghi; purché si eviti tutto quello che male si accorda col riserbo e con la compostezza che sono tanto ornaménto e presidio della virtù; purché esuli ogni incentivo a vanità e violenza. Se mano di donna si deve Acta Pii PP. XI 137 alzare, Ci auguriamo e preghiamo che sia sempre e solo in atto di preghiera e di benefica azione. Anche più largamente e prima d'ora Ci saremmo intrattenuti con Lei, signor Cardinale, in argomento così alto ed importante, se prima d'ora avessimo potuto avere e conoscere il definitivo di quanto veniva preparandosi. A questi pochi e rapidi riflessi Ci costringe limitarci la angustia del tempo. Ben di cuore Le inviamo con essi, auspice d'ogni bene, l'Apostolica Benedizione. PIUS PAPA X I Nell'Ottava del Patrocinio di S. Giuseppe, festa di S. Atanasio, 1928. EPISTOLAE I A D R . P . D . R I C H A R D U M L A OY, EPISCOPUM M E D I O B U R G E N S E M , P O N T . SOLIO A D STAT OREM, S E X A G E S I M O E X E U N T E I N I T I S A C E R D O T I I A N N O . PIUS PP. X I Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. — In h o c mortalis vitae cursu, Dei quidem benignitate, accidunt hominibus laeti quidam eventus, quibus eorum animi non m o d o ex sollicitudine rerum erigantur et recreentur, sed etiam ad munera obeunda alacrius vires sumant. Ita iucundum tibi fore comperimus diem x x i huius mensis, propterea quod anni t u m explebuntur sexaginta ex quo primum ipse sacrum fecisti. Ac merito quidem virtutis tuae aestimat ores - qui plurimi, vel ex acatholicis, sane sunt - in hac rei faustitate suum erga te amorem ac pietatem publice testabuntur: etenim probe norunt tui omnes quo studio, iam inde ab initio, paroecialibus muniis functus sis, praecipue egenis opitulando aedemque sacram a S. Maria N o v a condendo, in qua quidem aede, deinde in cathedralem ecclesiam evecta, primus ipse Medioburgensium episcopus consecratus es, eodem fere tempore quo feliciter Nos sacerdotio aucti sumus. Quas vero boni Pastoris partes hucusque obieris, ex eo perspicere licet q u o d c u m dioecesis incrementa modis omnibus curare, rite imprimis pueros educando, tum clero populoque tuo te ipsum praebere exemplum bonorum operum consuevisti. Quamobrem valde Nos tibi de re gratula- Acta Apostolicae 138 Sedis - Commentarium Officiale mur, optamusque ut Deus tibi, cui t a m b o u a m concessit senectutem, alios etiam addat annos meritorum similiter plenos. Interea, ut peculiarem benevolentiam erga te Nostram aliquo m o d o ostendamus, facultatem tibi facimus sollemniter benedicendi populum nomine Nostro, plenam admissorum veniam eidem proponendo usitatis Ecclesiae condicionibus lucrandam. Ac caelestium donorum conciliatricem apostolicam benedictionem esse volumus, quam tibi, venerabilis frater, universoque gregi vigilantiae tuae credito amantissime in D o m i n o impertimus. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die xn mensis Decembris anno MDCCCCXXVII, Pontificatus Nostri sexto. PIUS PP. X I II A D E M U M P . D . C A I E T A N U M S . R . E . C A R D . P R O T O D I A C O N U M BISLETI, P R O TECTOREM CONSOCIATIONIS ITALICAE A S. CAECILIA: DE CONVENTU CONSOCIATIONIS D E C I M O Q U A R T O D E Q U E C E L E B R I T A T E G U I D O N I S D E ARRETIO, IN URBE HABENDA. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Eruditorum virorum sententia est, Guidonem de Arretio, insigne illud non tam Benedictini Ordinis quam Italiae atque adeo catholici nominis decus, in A l m a m hanc Urbem, a decessore Nostro Ioanne X I X accitum, nongentesimo ante anno concessisse. Qui, c u m B o m a e commoratus est, inventa t u m sua - unde non m o d o veteri Ecclesiae B o m a n a e cantui interpretando couservandoque tantum adiumenti ac oralitatis accessit, sed etiam veluti e fonte musicae artis incrementa prodiere - Apostolicae Sedis approbatione atque auspiciis q u o d a m m o d o in Laterano consecrasse videtur: in Laterano, inquimus, ubi iampridem Gregorius Magnus cantus sacros, a maioribus quasi hereditate acceptos, collegerat, ordinaverat atque auxerat, semetque ipsum, etsi tot tantisque distentum negotiis infirmaque valetudine plerumque laborantem, pueris Scholae a se conditae disciplina concentuum liturgicorum conformandis doctorem praestiterat. Saeculare quidem eventum aut silentio premi aut nullo fructu praeterire qui possit? Neque enim multos reperias homines qui cum isto vel in cultus divini dignitate provehenda vel in pariendis posteritati utilitatibus comparari queant. Probamus igitur consilium a sodalibus initum istius, quam, dilecte fili Noster, patrocinio tuo foves, Consociationis Italicae Caecilianae huc propediem conveniendi, ut Guidonem et eius scripta operamque c o m m é m o r e n t : quem quidem 139 Acta Pii PP. XI eorum conventum numero quartum decimum, ad celebrationem P o m p o siani monachi opportunum, aliae praeterea causae, eaedemque haud parvi momenti, facturae sunt opportuniorem. Etenim, ut libenter didicimus, hac, quotquot coiveritis, occasione utemini, ut sedem et quasi centrum Consociationis in Urbem restituatis: ex quo sequi oportere videtur, ut, novis m o d e ratoribus Nobiscum tecumque propius cohaerentibus, Consociatio cotidie magis florere ac vigere pergat, simulque sodahum actio, Episcoporum ductu, in dies facta studiosior, illuc, quo debet, denique pertingat. H u c accedit, quod in iisdem coetibus eas grata recordatione prosequemini Litteras, quas s. m . decessor Noster Pius X die x x n mensis Novembris anno MDCCCCIII, scilicet abhinc annis quinque ac viginti, Motu proprio dedit: unde factum meminimus, ut Caeciliani omnes, quicquid, doctissimis viris scripto atque exemplo praeeuntibus, ad gregoriani instaurationem cantus emendationemque musicae sacrae, nonnine magno labore, tentaverant, id ipsum ex insperato aut certe exspectatione celerius Apostolica confirmatum vidèrent auctoritate. Leges quidem decessor ille Noster h o c in genere adeo sapientes tulit ut germanum de re musica liturgica Corpus iuris efficere videantur. Verum, quemadmodum haud raro accidit, tum praecipue, cum malae sunt consuetudines exstirpandae radicitus, sicubi voluntati Pontificis rite obtemperatum est, alibi tamen aut Piana praescripta iacuisse aut pristina denuo irrepsisse vitia bene multi conqueruntur. Quamobrem vestrum erit, cum conveneritis, videre diligenter quaenam e Pianis legibus observandae supersint, quidnam ad exquisitiorem cantus gregoriani et musicae ecclesiasticae usumpropagand u m desideretur, quid denique agendum ut christianus populus, liturgico spiritu interius imbutus, ubi nondum assuevit, sacra communiter concinendo participet: qui vero disputationum vestrarum cursus fuerit atque exitus, a te, dilecte fili Noster, perlibenter audiemus. Ceterum si in Guidonis scriptis de vitioso, qui t u m erat, psallendi concinendique more plus semel querelae moventur, putamus, in hac saeculari faustitate rectius eius memoriam celebrari non posse, quam si illa, quae Guidoni fuerat in votis, psalmodiae cantusque emendatio et urgeatur acrius et ad effectum optatissimum properet. - Laboribus interea huius quarti decimi conventus vestri bene precamur; eiusdem autem successum adiuvet apostolica benedictio, quam, caelestium luminum donorumque conciliatricem paternaeque benevolentiae Nostrae testem, tibi, dilecte fili Noster, et sodalibus Caecilianae Consociationis Italicae universis peramanter in D o m i n o impertimus. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die x v n mensis Aprilis anno MDCCCCXXVHi, Pontificatus Nostri septimo. PIUS PP. X I 140 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA SS. CONGREGATIONUM SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i HAMILTONENTSIS TRANSLATIONIS ECCLESIAE CATHEDRALIS DECRETUM Cum cathedralis ecclesia Hamiltonensis,« Beatissimae Virgini dicata sub titulo Conceptionis Immaculatae, nunc a civitatis centro remota exstet et nimis parva sit et fidelium numero continendo impar, R. P. D. Ioannes Me Nally, hodiernus Episcopus Hamiltonensis, consentientibus Consultoribus dioecesanis, humili enixaque prece a Ssmo D o m i n o Nostro P i o D i v . P r o v . P p . XI petiit ut ab ante dicta ecclesia episcopalis cathedra transferatur ad ecclesiam paroecialem a Sancto Patricio nuncupatam quae, in media civitate et amoeno l o c o sita, princeps inter alias urbis ecclesias ab omnibus reputatur, quaeque facilius amplificari etiam poterit. Porro his precibus Ssmus Dominus Noster, omnibus rite perpensis, annuendum esse censuit. Quapropter de Apostolicae potestatis plenitudine, suppleto quatenus opus sit, quorum intersit vel qui sua interesse praesumant consensu, h o c Consistoriali decreto, perinde valituro ac si Apostolicae sub plumbo Litterae expeditae essent, a templo Beatissimae Virginis Mariae a Conceptione Immaculata cathedram episcopalem Hamiltonensem ad Sancti Patricii paroecialem ecclesiam, eodem titulo Sancti Patricii retento, transfert et constituit cum omnibus iuribus et privilegiis quae de iure vel de consuetudine ceteris cathedralibus ecclesiis competunt. Contrariis quibusvis non obstantibus. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 29 mensis Aprilis, anno 1927. £8 C. CARD. DE LAI, E p . Sabin, et Mandelen., Secretarius. L.$S. t Fr. Raphael C, Archiep. Thessalonicen., Adsessor. S. Congregatio ÍÍ1 Consistorialis II PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus Dominns Noster Pins divina Providentia Papa XI successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis singulas quae se- quuntur Ecclesias de novo Pastore dignatus est providere, nimirum: 28 Martii 1928. — Titulari episcopali Ecclesiae Sozusensi, praefecit E. D. Petrum Tcheng, quem deputavit Vicarium Apostolicum de Suanhwafu. — Titulari episcopali Ecclesiae Mastaurensi, E. P. Cuidonem Benedictum B e c k , O. F. M. Capuccinorum, quem deputavit Vicarium Apostolicum Araucaniae. — Titulari episcopali Ecclesiae Possalensi, E. P. Stephanum van Hee, S. I., quem deputavit Vicarium Apostolicum de K o a n g o . 30 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Omahensi, E. D. Iosephum Franciscum Eummel, parochum ad Sancti Ioseph in civitate Neo-Eboracensi. 11 Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Liparensi, E. P. Bernardinum a Favara -(in saeculo Salvatorem E e ) , O. F. M. Capuccinorum Ministrum Provinciae Panormitanae. 12 Aprilis. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Melitenensi, E. P. D. Henricum M. Alfridum Baudrillart, hactenus Episcopum titularem Himeriensem. SACRA CONGREGATIO PRO ECCLESIA ORIENTALI DECRETUM Occasione coetus R R . Episcoporum Armeniorum, qui in Urbem convenient die 6 mensis Maii, ad dehberandnm de negotiis sui Patriarchatus ac de re religiosa instauranda, Sacra Congregatio pro Ecclesia Orientali, Ssmo D . N . Pio P p . X I adprobante, f i n e m imponendum censuit visitationi Apostolicae Patriarchatus eiusdem; atque praesentibus finem imponit; idcirco R . P . D . Paulus Petrus X I I I Terzian, Patriarcha Ciliciae Armenorum, ipsis praesentibus Litteris, in plenum exercitium sui officii ac iurisdictionis restituitur. Contrariis non obfuturis. D a t u m R o m a e , ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Eccl. Orientali, die 16 Aprilis 1928. A. CARD. SINCERO, Secretarius. L. £B S. H. I. Cicognani, ad interim Adsessor. 142 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SACRA CONGREGATIO CONCILII i APUANA FUNERUM Die 12 Novembris 1927 SPECIES FACTI. — Communale - ut aiunt - coemeterium civitatis Apiianae situm materialiter est in territorio paroeciae cathedralis B. M. V. sideribus receptae: nulla tamen auctoritate ecclesiastica est conditum, immo c u m etiam acatholicorum corpora ibi tumulentur, nec rituali benedictione donatum est, sed tumuli et f ossae singillatim benedici solent. Fere ab eius institutione, post hominum memoriam, nonnulli etiam christifideles suburbanáe paroeciae B. M. Y. ab Angelo salutatae - quae quidem paroecia finitima est territorio paroeciae urbanae S. Petri, et proprium habet coemeterium, sed iam angustum, squaleus et i n c o m m o d u m - facile obtinuerunt ut in praefato communali coemeterio Apuano sepeliantur: sive quod ibi exstet sepulcrum maiorum seu familiae, sive quod ante mortem suam patefecerint voluntatem ut ibidem eorum corpora deponerentur, sive demum heredes ipsorum ita perfici curarent. In hisce casibus, obtenta per heredes venia ab auctoritate communali, absque ulla difficultate, non secus ac parochi ceterarum quatuor civitatensium paroeciarum, parochus suburbanus Ssmae Annuntiatae, peracto funere in sua ecclesia, cadavera suorum associabat ad coemeterium communale, vel saltem - in casu sepulturae electivae, aut de parentum arbitrio decretae - usque ad limites paroeciae cathedralis B. M. V. assumptae. Id tamen non patitur novus praepositus-parochus huius ecclesiae cathedralis, qui ratus hac ratione laedi can. 1218-1230, 1232 Cod. iuris can., signanter vero can. 1230, 7° de iure ecclesiae cathedralis, annuente suo E m o Ordinario, postulavit a Sacra Concilii Congregatione declarari utri ius exsequias peragendi et associandi cadavera in casu competeret. Praehabitis itaque duorum Consultorum votis, Emis Patribus dubia quae sequuntur proposita sunt: « I. - An parocho Ssmae Aunuuciatae ius exclusivum competat sepulturae ecclesiasticae sui paroeciani qui sepulchrum habeat in municipali coemeterio in casu? » « I I . - An idem exclusivum ius. eidem parocho competat si suus paroec i a m ^ tumulationem ibidem elegerit in casu? » S. Congregatio Conoüii 143 SYNOPSIS DISCEPTATIONIS. •— Praepositus-parochus ecclesiae SS. A s sumptae (cathedralis) in h o c potissimum intentionem suam fundat, quod coemeterium de quo agitur, a parocho SS. Annuntiatae, quae paroecia diversum coemeterium habet, non possit haberi ut suum propriumque, sed potius ut ahenum: adeo ut, licet suus paroecianus ibidem sepulturam elegerit, vel etiam ibidem proprium sepulcrum aut familiare habeat, semper tamen parochus SS. Annuntiatae prohiberetur in alieno coemeterio functiones suas explere, in quo nempe extraneus censetur, secus ac parochi civitatenses, qui singuli in eodem coemeterio ut in suo proprio exercent iura et officia sua. Tum, itaque, si cadaver illuc mittendum est, ubi sive elegerit defunctus suam sepulturam, sive sepulcrum suorum habeat, subintrat in casu ius can. 1230, 7°, seu parochus ecclesiae cathedralis habendus est, ad effectum saltem sepulturae, utpote parochus proprius defuncti. N e c solum ad effectum sepulturae, c u m immo, ad normam can. 1218 § 1 et 1232 § 1, ubi cadaver commode asportari possit, parochus sepulturae valeat omnino illud auferre ad suam ecclesiam pro exsequiis, et inde ad coemeterium associare (1231 § 2). Secus sentire, ita interpretatur praepositus parochus, idem esset ac delere ex Codice can. 1223, 1229. Verum - ex adverso argumentatio - in hac demonstratione plura permixta ac confusa sunt, quae immo sunt probe et penitus discernenda. Et in primis, certum est nullum speciale ius parocho SS. Assumptae esse in coemeterium communale Apuanum, eo quod h o c materialiter situm sit in territorio suae paroeciae. Siquidem, ut pluries censuit haec Sacra Congregatio, signanter in Derthonen. 24 Maii 1821, in Ariminen., 14 Maii 1825 « communia coemeteria, causa publicae valetudinis, subrogata fuerunt singulis ecclesiarum sepulturis. - Ecclesia proinde quae ius habebat tumulandi in propriis sepulturis, nunc ius istud exercet in publico coemeterio: ideoque non sublatum ius fuit, sed variatus locus: quod profecto non impedit emolumentorum perceptionem et ius peragendi exsequias ». Hinc « ius ecclesiae paroeciae in qua coemeterium situm est » in Codice, quoad extraneos, tantum asseritur intra limites can. 1230 § 7 fin. Qui limites arctissima sunt, utpote qui contineant normam omnino suppletivam, tunc adhibendam c u m nulla ex praecedentibus iuris sanctionibus in casum quadrat, et potissimum c u m parochus defuncti proprius nec adest, nec potest suum ius exercere, et ideo ecclesiae cathedrali, vel paroeciae loci, id tantum conceditur quod in casu parochus proprius nequit: v. g. si cadaver naufragi undis maris in littore extraneo exponatur, vel si parochus proprius peragere potuit solumm o d o , aut de facto peregit solas exsequias (cf. S. C. Concilii in N o v a rien., 27 Maii 1893, 21 Iun. 1895; in Ästen., 26 Ian. 1907, quoad defunctos quorum cadavera ferreo cursu translata fuerant ad aliam civitatem). Acta Apostolicae Sedis - 144 Commentarium Officiale Ceterum etiam in can. 1230 § 7 adiicitur: «nisi aliud ferat loci consuetudo », quod revera obtinet in casu nostro, ubi contraria observantia obliteratimi apparet ius ecclesiae cathedralis. Ee quidem vera ex can. 1216 § 1: «iure ordinario ecclesia in quam cadaver pro funere deferri debet est ecclesia propria paroeciae defuncti »: dicitur autem « iure ordinario » quia iuribus parochi derogari potest vel iure particulari, vel privilegio, vel consuetudine, vel, ut est in ipso canone, privata eademque legitima defuncti electione: semper tamen haec certa omnino sint oportet: n a m in quolibet dubio « ius propriae ecclesiae paroecialis semper praevalere debet ». In casu autem certum est nullum intercedere privilegium, nullamque consuetudinem: quae i m m o adest explicita in favorem parochi proprii, ut ex facti specie depromitur. Tantum haec duo opponuntur: sepulcrum familiare seu gentilitium, electa sepultura. Verum, ut de hac altera statim dicamus, electio defuncti potest cadere vel in solam ecclesiam funeris, vel in solum coemeterium sepulturea vel in utrumque simul. N a m ecclesia funeris et coemeterium sepulturae, saepe saepius de facto separantur, et in Codice iuris canonici separabilia exhibentur (can. 1223-1227; i m m o in sensu can. 1205 § 2, separanda), ea tamen lege, ut, ex can. 1231, qui decesserit non electa sepultura, nec habeat sepulcrum maiorum, sepeliri debeat in coemeterio ecclesiae funeris. P o sita, in casu, mera electione sepulturae, ad mentem can. 1228, nihil aliud inde sequitur quam ius et obligatio sepeliendi cadaver in loco electo « d u m m o d o nihil obstet ex parte eorum a quibus coemeterium pendet », qua clausula, ut supra ostensum est, nullo m o d o asseritur ius aliquod vetandi seu interveniendi ex parte parochi vel ecclesiae in cuius territorio coemeterium situm est: multo minus eadem adimitur proprio parocho ius funerandi in casu. Quod autem attinet ius sepulcri proprii in coemeterio a defuncti familia comparati, probe distinguendum est, c u m Codice, sepulcrum particulare, de quo in can. 1209 dicitur obtineri posse in coemeterio « e x licentia scripta Ordinarii loci » a sepulcro maiorum seu familiari seu geutilitio, de quo iu can. 1208 § 3 dicitur permitti posse ab Ordinario loci extra coemeterium: illud quippe nullum praeterea gignit ius, quam ut cadaver in eo sepeliatur si illuc c o m m o d e asportari possit, vel si illuc transferatur susceptis ab heredibus translationes expensis iuxta can. 1229 § 1; istud quoque, seu gentilitium per se non aliud postulat, licet facilius praesumatur h o c in casu electa etiam funeris ecclesia ad mentem cann. 1223-1227. Sed iu casu nostro agitur tantum, ad summum, de sepulcro particulari acquisito in coemeterio: diximus ad summum, nam in facti specie explicite excluditur intercessisse in hac acquisitione vel constitutione sepulcri « scriptam licen- S. Congregatio 145 Concilii tiam Ordinarii loci », quam exigit can. 1209 iuxta pluries resoluta in hac Sacra Congregatione, praesertim in Clavaren., Funerum, 17 Iunii 1905, de canonica erectione huiusmodi sepulcri. Cfr. Pirhing, in lib. I I I , tit. 28, § 3, n, 24; Barbosa, de off. et pot. par., p. I I I , c. 26, n. 9, et Gennari, apud Monii. Feci., X V I I , 349, qui concludit: «Quando non vi ha permesso del Vescovo non vi ha nemmeno canonica erezione di sepolcro; molto meno può dirsi canonicamente eretto senza co tal permesso in un pubblico camposanto. Imperocché quantunque cogli odierni cimiteri non si rechi pregiudizio al diritto delle chiese tumulanti, pure un sepolcro gentilizio eretto in esse, non apparterrebbe a nessuna chiesa, quando non ci fosse una determinazione dell'autorità ecclesiastica: molto meno poi, se, c o m e nel caso, il cimitero fosse eretto dall'autorità laica, senza dipendenza da quella ecclesiastica, e meno ancora quando nel pubblico cimitero non vi fosse luogo diverso per gli acattolici », et citat ad rem ex recentioribus Berardi, de par., 770, Alberti, de sepult, eccl., n. 21; ex quorum doctrina satis evincitur cautissime omnino, c u m agitur de hodiernis publicis coemeteriis laicalibus, procedend u m esse in deducendis can. 1228 et 1229, praesertim ad effectum can. 1231. N e c regerere valet distinctio coemeterii, quoad parochum proprium, •sui aut non sui: quia revera, ad excludendum ius immo officium ex can. 1231 § 2 incumbenti ei « qui in ecclesia exsequias peregit » non adducitur nisi « gravis necessitatis causa », nec alia fit distinctio nisi de eo « an c o m m o d e (pedestri itinere [can. 1218 § 1]) asportari possit », necne (can. 1232 § 2), servatis nempe norma et m o d o in can. 1218 praescriptis. In casu autem paroecia suburbana Ssmae Annuntiatae finitima dicitur paroeciae urbanae, adeo ut ad communale coemeterium omnino c o m m o d u m sit iter iuxta praefatam normam: quoties igitur, non electa alibi ecclesia funeris, cadaver paroeciani sive iure sepulcri sive ob electam sepulturam in coemeterio commun ali condendum sit, libere poterit parochus proprius, post expletum funus in sua ecclesia, illuc cadaver deducere, c u m stola et elata -cruce etiam per paroeciam interpositam (can. 1232 § .1). R E S O L U T I O . — Propositis in plenariis comitiis Sacrae Congregationis Concilii, in Palatio Apostolico Vaticano habitis die 12 Novembris 1927, dubiis supra relatis, E m i Patres responderi mandarunt: Affirmative ad utrumque. Quam resolutionem Ssmus Dominus Noster Pius divina Pro vid. P p . X I , referente infrascripto Secretario in Audientia diei 20 insequentis, approbare •et confirmare dignatus est. f Iulius, E p . Lampsacen., Secretarius. ACTA, rol. XX, n. 5. - 4-5-928. 10 146 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale H NOTIFICATIO I. Cum nonnulli Franco-Canadenses ex regionibus Angliae N o v a e ac potissimum ex dioecesi Providentiensi adversus auctoritatem Ordinarii sui turbas cierint, Sacra Congregatio Concilii nuper prohibendam censuit et prohibuit periodicam ephemeridem « L a Sentinelle» quae in oppido Woonsocket B. I. editur in lucem, quaeque hanc populi excitationem cum scandalo fovet. I I . Eadem praeterea Sacra Congregatio declarat, virum Elphege J. Daignault, moderatorem praefatae ephemeridis, aliosque subscriptores citationis Tribunali laicali porrectae ut suum Ordinarium, Episcopum nempe Providentiensem R. P. D. Guilelmum Augustinum Hiekey, in ius râpèrent, incurrisse omnes et singulos excommunicationem speciali modo reservatam Sanctae Sedi Apostolicae, in vim can. 2341 Codicis iuris canonici. SACKA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE i PROVISIO ECCLESIAE : Decreto S. Congregationis de Propaganda Fide, dato die 4 Maii 1928, Ssmus Dominus Noster Pius divina Providentia P p . XI dignatus est praefìcere metropolitanae Ecclesiae Bombayensi R. P. Ioachim Lima S. L, Superiorem Missionis de Belgaum in Indiis. II , NOMINATIONES Brevibus Apostolicis nominati sunt: lô Décernons 1927. — R. D. Gabriel Perlo, ex Instituto Taurinensi a Consolata, primus Vicarius: Apostolicus de Mogadiscio. 28 Martii 1928. — R. P. Benedictus Beck (in religione Guido a B a m berga), ex Ordine Minorum Capulatorum, primus Vicarius Apostolicus deAraucania. — R. P. Silvanus van Hee, e Societate Iesu, primus Vicarius Apo- stolicus de Koango in Congo Belgico. — R. D. Petrus Tcheng, presbyter e clero stolicus de Suanhwafu in Sinis. saeculari, Vicarius Apo- 8. Congregatio Rituum 147 SACRA CONGREGATIO RITUUM i ORDINIS CLERICORUM R E G U L A R I U M A SOMASCHA Quarto a condita Somaschae Congregatione recurrente saeculo, orphanorum numero ob recentes publicas exortas calamitatem fere ubique gentium maximopere aucto, ut caeleste praesidium illis pueris puellisque parentibus orbatis et rebus omnibus indigentibus praesto sit, Praepositus generalis Ordinis Clericorum Regularium a Somascha, collecta undique v o t a quamplurimorum Antistitum humillime Sanctissimo Domino nostro Pio Papae XI obtulit simulque supplicavit, ut Sanctus Hieronymus Aemiliani, qui primus pro colligendis orphanis instituta construxit, et protector et pater orphanorum iam in ipsa Hturgica prece vocatur, suprema Sua auctoritate orphanorum Patronus universalis et Adiutor constituatur. Sanctitas porro Sua, referente subscripto Sacrae Rituum Congregationis Secretario, oblata vota peramanter excipiens, Sanctum Hieronymum Aemiliani orphanorum et derelictae iuventae Patronum universalem eligere ac declarare benigne dignata est. Contrariis non obstantibus quibuscumque. Die 14 Marth 1928. £g A. CARD. VICO, E p . Portuen. et S. Rufinae, S. B. C. Praefectus. L. © S . Àngelus Mariani, Secretarius. II DIOECESIUM ET VICARIATUUM APOSTOLICORUM IN MISSIONIBUS Quam laeto animi sensu fideles universi canonizationem Sanctae Teresiae a Iesu Infante exceperint, divulgata per orbem devotio manifeste demonstrat, cum vel apud ipsas infidehum dissitas regiones Carmelitis Virgo promissum rosarum imbrem e caelo dimittere non praetermiserit. Qua -de causa, innumeri Sacrorum Antistites maiores percipi posse fructus in dominica vinea persenserunt, si Sancta Teresia a Iesu Infante, quae maximo flagrabat ardore et zelo dilatandae fidei, cuiusque miraculosos Acta Apostolicae Sedis 148 - Commentarium Officiale in paganis plagis effectus omnes norunt, caelestis Patrona omnium Missionariorum, in quibusvis Missionibus laborantium declaretur; et ideo Sanctissimo D o m i n o Nostro Pio Papae XI collectas undique preces humillime obtulerunt ut communibus votis suprema Apostolica sanctio accederet. Sanctitas porro Sua, referente infrascripto D o m i n o Cardinali Sacrae Rituum Congregationi Praefecto, postulationibus Antistitum ingenti numero oblatis benignissime obsecundans, declarare dignata est Sanctam Teresiam ab Infante Iesu, peculiarem Missionariorum omnium, sive virorum sive mulierum, necnon Missionum iu toto orbe exsistentium Patronam aeque principalem c u m S. Francisco X a v e r i o , c u m omnibus iuribus et privilegiis liturgicis quae huic titulo conveniunt. Contrariis non obstantibus quibuscumque. Die 14 Decembris 1927. © A . C A R D . V I C O , E p . Portuen. et S. Rufinae, S. B. C. Praefectus. L. gß S. Angelus Mariani, Secretarius. Die 3 Octobris S. T E R E S I A E A J E S U I N F A N T E Virginis DUPLEX In I Vesperis: pro Commemoratione: Ant. Veni, Sponsa Christi, y . Specie tua. Oremus D o m i n e , qui dixisti: Nisi efficiamini sicut parvuli, non intrábitis in regnum c o l o r u m : da nobis, quaesumus; ita sanctae Teresiae Virginis in humilitate et simplicitate cordis vestigia sectari, ut praemia consequantur aeternae Qui vivis. AD IN MATUTINUM II NOCTURNO Lectio IV Teresia a Jesu Infante, Alensónii in Gallia, honestis parentibus, singulari et assidua erga D e u m pietate conspicuis, orta est. Inde a prima aetate divino Spiritu praeventa, religiosam vitam agere cupiebat. Serio autem promisit, se nihil D e o denegaturam, quod ipse ab ea petere videretur: quam promissionem fidenter usque ad mortem servare sategit. Quinto aetatis anno, matre amissa, Dei providentiae se totam commisit sub vigilanti custodia amantissimi patris, sororumque natu majórum: quibus magistris, S. Congregatio Rituum Í49 Teresia ad curréndam perfectionis viam ut gigas exsultávit. Novénnis virginibus ex Ordine sancti Benedicti Lexóviis excolenda traditur, ibique in rerum divinarum cognitione excéllere visa est. D é c i m o aetatis, anno, areánus et gravis morbus eam diu cruciávit, a quo. prout ipsa enarrat, ope Beatissimae Virginis, quae eidem subridens apparuit, et quam, sub titulo Dominae nostrae a Victoria, per novendiália invocare studuit, divinitus fuit liberata. Tunc, angelico fervóre repleta, ad sacrum convivium, in quo Christus sumitur, se dihgentissime praeparare curavit. Lectio V Ut primitus eucharistico pane fuit refecta, insatiábilem caelestis hujus cibi famem haurire visa est: unde velut inspirata, Jesum rogábat, ut omnem mundánam consolationem in amaritudinem sibi verteret. Inde tenérrim u m in Christum D o m i n u m et in Ecclesiam amóre exéstuans, nihil antiquius habuit, quam Carmelitarum Excalceatórum Ordinem ingredi; ut sui abnegatione, suisque sacrificiis, sacerdotibus, missionariis, totique Ecclesiae opem afferret, et innúmeras ánimas Christo Jesu lucrifaceret: quod j a m morti próxima, apud D e u m se facturam pollicita est. Propte* aetatis defectum, multas ad religiosam vitam amplectendam nacta est difficultates, quibus tamen incredibili animi fortitudine superatis, quindecim annos nata, Lexoviénsem Carmelum feliciter ingressa est. Ibi mirabiles Deus in Teresiae corde ascensiones disposuit, quae, Mariae Virginis vitam absconditam imitata, quasi hortus irriguus, flores omnium virtutum germinávit, praecipue vero eximiae in D e u m et in proximum caritatis. Lectio VI Quo magis Altissimo placeret, quum in Sacris Scripturis monitum illud legisset: Si quis est parvulus veniat ad me; párvula in spiritu esse voluit, et inde filiali fiducia D e o , tamquam Patri amantissimo, se perpetuo tradidit. H a n c spiritualis infantiae viam, secundum Evangelii doctrinam, alios docuit, speciatim novitias, quas ex obedientia ad religiosarum virtutum studium informándas suscepit, atque ita apostólico zelo repleta, mundo, supèrbia infláto et vanitátes diligènti, evangelicae simplicitatis iter patefecit. Sponsus autem Jesus eam patiéndi desiderio, tam in ánima, quam in corpore, penitus inflammabit. Insuper Dei caritatem undequaque neglectam animadvertens, summo dolore affecta, duobus ante obitum annis, Dei miserentis amóri se victimam obtulit. Tunc, ut ipsa refert, caelestis ignis flamma vulnerata est: unde caritate consumpta, in écstasim rapta, ferventissime ingeminans: Deus meus, te diligo; viginti quatuor annos nata, die trigésima Septembris, anno millèsimo octingentesimo nonagésimo séptimo, ad Sponsum evolavit. Quod autem móriens promiserat, se perén- 150 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale nem rosárum pluviam in terram demissúram, h o c in caelum recepta, innumeris miraculis reapse adimplevit et in dies adimplet. Quam Pius Undecimus, Pontifex Maximus, Beatis Virginibus adscriptam, et biennio post, j u b i M o m á x i m o recurrente, inter Sanctas relatam, peculiarem omnium Missionum Patronam constituit ac declaravit. I N III NOCTURNO Lectio VII Lectio sancti Evangelii secundum Matthaeum. (Cap. 18, 1-4) In illo tempore accesserunt discipuli ad Jesum, dicentes: Quis putas major est in regno caelorum? Et reliqua. Homilia S. Leonis Papas (Sermo 37, in Epiph. solemn. 7, cap. 3, 4) Tota, dilectissimi, christianae sapientiae disciplina, non in abundantia verbi, non in astutia disputan di, neque in appetitu laudis et gloriae, sed in vera et voluntaria humiütáte consistit, quam Dominus Jesus Christus ab útero Matris usque ad supplicium Crucis pro omni fortitudine êt elegit et docuit. N a m , c u m discipuli ejus inter se, ut ait Evangelista, disquírerent quis eorum major esset in regno caelorum, v o c a v i t parvulum, et statuit eum in medio eorum, et dixit: Amen, dico vobis, nisi convèrsi fueritis et efficiamini sicut parvuli, non intrábitis in regnum caelorum. Quicumque ergo humiliaverit se sicut puer iste, hic major erit in regno caelorum. Amat Christus infantiam, quam primum et ánimo suscepit et corpore. Amat Christus infantiam, humilitatis magistram, innocentiae regulam, mansuetudinis formam; A m a t Christus infantiam, ad quam majórum dirigit mores, ad quam senum reducit aetates; et eos ad suum inclinat exemplum, quos ad regnum sublimât aeternum. Lectio VIII Ut autem plene valeamus agnoscere q u o m o d o apprehendi possit tam mira conversio et in puerilem gradum qua nobis mutatione redeundum sit, doceat nos beatus Paulus et dicat: Nolite pueri effici sensibus, sed malitia parvuli estóte. Non ergo ad lúdicra infantiae et imperfecta nobis primordia reverténdum est, sed aliquid, quod etiam graves annos deceat, inde sumendum, ut velox sit commotiónum transitus, citus ad pacem recursus: nulla sit memoria offensionis, nulla cupiditas dignitatis,- amor sociae communionis, aequalitas naturalis. Magnum enim b o n u m est nocere non nosse et S. Congregatio Bituum 151 maligna non sapere; quia inferre ac referre iniuriam, mundi hujus prudentia est; nemini autem malum pro malo reddere, christianae est aequanimitátis infantia. Lectio IX Ad hanc vos, dilectissimi simihtudinem parvulorum mysterium hodiernae festivitatis invitat; et hanc vobis humilitatis formam adorátus a Magis puer Salvator insinuât: qui, ut imitatóribus suis quid gloriae pararet, ostenderet, ortus sui tempore éditos martyrio consecrávít; ut in Bethlehem, ubi Christus natus est, gèniti, per communionem aetatis consortes fierent passionis. Ametur igitur humilitas, et omnis a fidelibus vitetur elátio. Alter alterum sibi praeferat, et nemo quod suum est quaerat, sed quod alterius; ut, c u m in ómnibus abundáverit affectus benevolentiae, in nullo virus inveniatur invidiae: quoniam qui se exaltat humihabitur, et qui se humiliât exaltábitur, eodem ipso testante Jesu Christo D ó m i n o nostro, qui cum Patre et Spiritu Sancto vivit et regnat Deus in saecula saeculorum. Amen. Te Deum^laudamus. Lectio pro festo commemorato legenda juxta Rubricas Lectio IX Teresia a Jesu Infante, Alensónii in Gallia, ex honestis piisque paréntibus orta est. Quinto aetatis anno, matre amissa, Dei providentiae se totam commisit sub vigilantia amantissimi patris et sororum natu majórum: quibus magistris, ad curréndam perfectionis viam ut gigas exsultávít. JSTovénnis virginibus ex Ordine sancti Benedicti Lexóviis excolenda traditur. Décimo aetatis anno> arcano et gravi m o r b o diu cruciata, ope Dominae nostrae a Victoria, divinitus fuit liberata. Angélico fervore repleta, ad sacrum convivium accedens, insanabilem hujus cibi famem haurire visa est. Carmelitarum Excalceatórum Ordinem ingredi cupiens, ob aetatis defectum, multas ad religiosam vitam amplectendam nacta est difficultates, quibus fortiter superatis, Lexoviénsem Carmelum, quindecim annos nata, feliciter ingressa est: ibique erga D e u m et proximum eximia caritate flagrávit. Spiritualem infantiae viam, secundum Evangelii doctrinam, secuta, alios, speciatim novitias, eamdem edócuit. Patiéndi desiderio infiammata, duobus ante obitum annis Dei miserentis amóri se victimam obtulit. V i ginti quatuor annos nata, die trigésima Septembris, anno millesimo octingentesimo nonagésimo séptimo, ad Sponsum evolavit. Quam Pius Undecimus, Pontifex Maximus, Beatis Virginibus adscriptam, et biennio post, jubiiaéo m á x i m o recurrente, solemniter inter Sanctas relatam, peculiarem omnium Missionum Patronam constituit atque declaravit. 152 Acta Apostolicae Sedis - Vespere de sequenti. Commentarium officiale Commemoratio prœeedentis ELOGIUM MARTYROLOGIO R O M A N O INSERENDUM Die 30 Septembris (tertio loco) Lexóvii, in Gallia, Sanctae Teresiae a Jesu Infante, ex Ordine Carmeli- tarum Excalceatórum; quam vitae innocentia et simplicitate clarissimum, P i u s U n d e c i m u s , Pontifex M a x i m u s , S a n c t a r u m Virginum albo adscripsit, peculiarem omnium Missionum Patronam declaravit, ejusque festum quinto nonas Octobris recolendum esse decrevit. Die 3 Octobris (primo loco) Sanctae Teresiae a Jesu Infante, Virginis, ex Ordine Carmelitarum Exealceatórum, peculiaris omnium Missionum Patronae, cujus dies natalis pridie kalendas Octobris recensetur. MISSA Introitus Cant. 4, 8-9 Veni de Libano, sponsa mea, veni de Libano, veni: vulnerasti cor meum, soror mea sponsa, vulnerasti cor meum. Ps. 112, 1 Laudate, pueri, Dominum: laudate nomen Domini. Gloria Patri. Oratio Dómine, qui dixisti: Nisi efficiamini sicut parvuli, non intrábitis in regnum caelorum: da nobis, quaesumus; ita sanctae Teresiae Virginis in humilitate et simplicitate cordis vestigia sectari, ut praemia consequantur aeterna; Qui vivis. Lectio Isaiae Prophetae Isai. 66, 12-14 Haec dicit Dominus: E c c e ego declinábo super eam quasi fluvium pacis, et quasi torréntem inundántem gloriam gentium, quam sugétis: ad ubera portabímini, et super génua blandiéntur vobis. Q u o m o d o si cui mater blandiátur, ita ego consolábor v o s , et in Jerusalem consolabímini. Vidébitis, et gaudébit cor vestrum, et ossa vestra quasi herba germinábunt, et cognoscatur manus Domini servis ejus. Graduale, Matth. 11, 25 Confíteor tibi, Pater, Dómine caeli et terrae, quia abscondisti haec a sapientibus et prudentibus, et revelásti ea parvulis. T. Ps. 70, 5 Dómine, spes mea a iuventute mea. Alleluja, alleluja. Plecti. 39, 17-19 Quasi rosa piantata super rivos aquarum fructificáte: quasi Libanus odorem suavitátis habete: florete, flores, quasi lilium, et date odorem, et frondéte in gratiam, et collaudate canticum, et benedicite D o m i n u m in operibus suis. Alleluja. S. Congregatio Rituum- 153 Post Septuagesimum, omissis Ahehija st versu sequenti, dicitur * Tractus C ant. 2, 11-12 J a m hiems transiit, imber abiit, et recéssity . Flores apparuerunt i n terra nostra, tempus putatiónis advenit: v o x turturis audita est in terra nostra. T. Jer. 31, 3 In caritate perpetua diléxì te: ideo attráxi te, miserans tui. Tempore autem Paschali omittitur Graduale, et ejus loco dicitur: Alleluja, alleluja, f. Eccli. 39, 17-19 Quasi rosa piantata super rivos aquarum fructificáte: quasi Libanus odorem sua vitatis habete: florete flores, quasi lihum, et date odorem, et frondétè in gratiam, et collaudate canticum, et benedicite D o m i n u m in operibus suis. Alleluja. T. Ps. 33, 9-, 99, 6 Gustate, et videte quoniam suavis est Dominus: in aeternum misericordia ejus. Alleluja. £8 Sequentia sancti Evangelii secundum Matthaeum. Matth. 18, 1-4 In illo tempore: Accesserunt discipuli ad Jesum, dicentes: Quis, putas, major est in regno caelorum? Et advocans Jesus parvulum, statuit eum in medio eorum, et dixit: Amen dico vobis, nisi convèrsi fueritis, et efficiamini sicut parvuli, non intrábitis in regnum caelorum. Quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste, hic est major in regno caelorum. Offertorium Luc. 1, 46-48 et 49 Magníficat ánima mea D o m i n u m : et exsultávit spiritus meus in D e o salutari m e o : quia respéxit humilitatem ancillae suae: fecit mihi magna qui potens est. Secreta Sacrificium nostrum tibi, Domine, quásumus, sanctae Teresiae Virgimg tuae precatio sancta conciliet: ut in cujus honore solemniter exhibetur, ejus meritis efficiatur acceptum. Per D o m i n u m nostrum. Communio. Beut. 32, 10-12 Circumdúxit eam, et docuit: et custodivit" quasi pupiham oculi sui. Sicut àquila expándit alas suas, et assumpsit eam, atque portavit in humeris suis. Dominus solus dux ejus fuit. Postcommunio Illo nos, Dómine, amoris igne caeleste mysterium inflámmet: quo sancta Teresia Virgo tua se tibi pro hominibus caritatis victimam devovit. Per D o m i n u m nostrum. URBIS ET ORBIS Quum per decretum diei 14 Decembris 1927, Dioecesium et Vicariatuum Apostolicorum in Missionibus, Sanctissimus Dominus Noster Pius Papa XI Sanctam Teresiam a Iesu Infante peculiarem Missionariorum omnium, nec non Missionum in toto orbe exsistentium patronam declarare Acta Apostolicae Sedis - 154 Commentarium Officiale dignatus sit: iteratis complurium Sacrorum Antistitum precibus pro benigna concessione Missae propriae eiusdem sanctae Virginis, in eius Festo ubique recitandae, obsecundare ex animo volens; eadem Sanctitas Sua, referente subscripto Sacrae Rituum Congregationis Secretario, Missam propriam sanctae Teresiae a Iesu Infante, iam pro Carmelitarum Excalceatorum Ordine approbatam et concessam, prouti in praesenti exstat exemplari, ad universam extendit Ecclesiam; et ut iuxta rubricas lectiones tertii nocturni Evangelio Missae conformes sint, relatas superius lectiones in officio eiusdem beatae Virginis inserendas esse decrevit. Contrariis non obstantibus quibuscumque. Die 14 Martii 1928. © A . C A R D . V I C O , E p . Portuen. et S. Rufinae, S. B. G. Praefectus. L. gg S. Angelus Mariani, Secretarius. Die 9 Augusti B E A T I J O A N N I S M A R I A E V I A N N E T Confessoris DUPLEX (m. t. v.) IN I VESPERIS Oratio Omnipotens et misericors Deus, qui sanctum Joannem Mariam pastorali studio et jugi orationis ac poenitentiae ardóre mirabilem effecísti: da, q u á sumus, ut ejus exemplo et intercessióne, ánimas fratrum lucrari Christo, et cum eis aeternam gloriam consequi valeamus. Per eumdem Dominum, IN Ii. NOCTURNO Lectio IV Joannes Maria Vianney, in pago Dardilly, Dioecesis Lugdunensis piis ruriculis ortus, ab infantia plura dedit sanctitatis indicia. Cum octénnis oves custodiret, m o d o puerulos, ad imaginem Deiparae genufléxos, Rosarium verbo et exemplo edocere, m o d o soróri vel alteri commisso grege, secretiórem locum petere solebat, quo expeditior ante simulacrum Virginis, orationi vacáret. Pauperum amantissimus, eos turmatim in patris d o m u m deducere et o m n í m o d o adjuváre in deliciis habebat. Litteris imbuéndus, parocho vici Ecully traditus est; sed ut erat tardions ingenii, in studiis fere insuperabiles expertus est difficultates. Jejunio et oratione divinam opem imploravit, et facilitatem discéndi rogatúrus, túmulum Sancti Francisci Regis, stipem quaéritans, adivit. Theologiae curriculo operóse confecto, satis idoneus inventus est, qui sacris initiarétur. S. Congregatio 155 Rituum Lectio V In pago Ecully, praeeunte parocho, cujus vicarius renuneiátus fuerat, potiores pastoralis perfectionis gradus totis viribus attingere contendit. Elapso triènnio, in viculum Ars, qui non ita multo post dioecesi Bellicénsi adscriptus est, quasi Angelus de caelo fuit missus et omnino squaléntis ac desertae suae paroeciae faciem florentissime renovavit. In conscientiis iudicandis ac moderandis ad plurimas horas quotidie assiduus, frequentem Eucharistiae usum invexit, pias sodalitates instaurávit: mirum autem in m o d u m téneram in Immaculatam Virginem animis pietatem indidit. Batus vero pastoris esse, flagitia concreditae plebis expiare, nec orationibus, nec vigiliis, macerationibus et continuis jejúniis parcébat. Tantam viri Dei virtutem cum Satan ferre non posset, eum vexationibus primum, dein aperto certamine adórtus est; sed atrocissimas afflictiones patienter tolerábat Joannes Maria. Lectio VI Invitabátur sápius a curiónibus vicinis ut, Missionariorum m o i e , animarum saluti, qua concionando, qua confessiones excipiendo consuleret et singulis praesto semper erat. Studio gloriae Dei incensus, effecit, ut pia Missionum exercitia in amplius centum paroeciis, constituto perpetuo censu, instituerentur. Inter haec, D e o servum suum miraculis et charismatibus illustrante, orta est celebris illa peregrinatio, qua, per vicénnium centum fere millia hominum cujusque ordinis et aetatis, quotannis Ars conflúxerint non solum e Galliae et Europae, sed etiam Americae dissitis provinciis. Laboribus potius quam sènio consumptus, praenuntiat© suae mortis die, in osculo Domini quievit, die quarta Augusti, anno millesimo octingentesimo quinquagesimo nono, annos natus tres ac septuaginta. Quem multis clarum miraculis, Pius decimus inter Beatos, Pius vero undecimus inter Sanctos caélites anno sacro adscripsit, ejúsque festum ad universam Ecclesiam extendit. I N III NOCTURNO Lectiones de Communi primo loco. Lectio pro festo commemorato legenda juxta Rubricas. Lectio IX Joannes Maria Vianñey, in pago Dardilly Dioecesis Lugdunensis, piis ruriculis ortus, plura dedit sanctitatis indicia. Cum octénnis oves custodiret, puerulos ad imaginem Deiparae genufléxos, Rosarium, verbo et exemplo edocere solebat, et agris colendis addictus, de caelestibus meditabátur. Pauperum amantissimus, eos omnímodo adjuváre in deliciis habuit. 156 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Ut erat tardions ingenii, divina ope implorata, ac theologia? cursu operóse confecto, dignus habitus est qui sacris initiarétur. Parochus renuntiatus, omnino squaléntis ac deserta? paroecias faciem fiorentissime renovavit. In conscientiis judicándis ac moderandis quotidie assiduus, atrocissima» Satanás vexationes patienter toleravit. Pia Missionum exercitia in amplius centum paroeciis instituit. Cum autem humillime de se sentiret, sancto fidelium desiderio, in suam paroeciam illum visendi gratia etiam ex dissitis provinciis accurrentium, se subdúcere conabatur. Laboribus potius quam sènio confectus praenuntiáto suae mortis die, in D ó m i n o quievit, die quarta Augusti anno millesimo octingentesimo quinquagesimo nono, annos natus tres ac septuaginta. Quem tot clarum miraculis Pius decimus inter Beatos, Pius undecimus inter Sanctos caélites, anno sacro adscripsit. Te Deum. Vesperae de sequenti: commemoratio praecedentis Missa « Os Justi » praeter orationem: « Omnipotens et misericors Deus » ut in Officio. IN MARTYROLOGIO R O M A N O Die 4. Augusti (secundo loco) In vico Ars, dioecesis Bellicensis in Gallia, sancti Joannis Baptistae Mariae Vianney, Presbyteri et Confessoris, in parochiali munere obeundo insignis; quem Pius Papa Undecimus in sanctorum numerum retulit eiusque festum quinto Idus mensis hujus agendum esse constituit. Die 9 Augusti (secundo loco) Sancti Joannis Baptistae Mariae Vianney, Presbyteri et Confessoris,, cujus dies natalis pridie nonas Augusti recensetur. URBIS E T ORBIS Sanctissimus Dominus Noster Pius Papa X I , referente subscripto D o mino Secretario, Officium et Missam, nec non elogium in Martyrologio R o m a n o inserendum Sancti Ioannis Baptistae Mariae Vianney, Confessoris, a Sacra Rituum Congregatione revisum et emendatum, prouti in superiore schemate prostat, benigne approbare dignatus est: illudque in festo eiusdem sancti Confessoris ab universali Ecclesia adhibendum concessit: servatis rubricis. Contrariis non obstantibus quibuscumque. Die 14 Martii 1928. £g A. CARD. VICO, E p . Portuen. et S. Rufinae, S. R. C. Praefectus. L.©S. Angelus Mariani, Secretarius. S. Congregatio de Seminariis et Studiorum Universitatibus 157 S. CONGREGATIO DE SEMINARIIS ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS DECLARATIO Quaesitum est a Sacra Congregatione de Seminariis et Studiorum Universitatibus: « Utrum, - habita ratione praescriptionis in Encyclica Pascendi contentae et declarationis ab eadem Sacra Congregatione redditae die X X I X Aprilis, anno MDCCCCXXVII, - laici, qui statum curriculum in scholastica philosophia antea non elaboraverint, admitti possint ad studium iuris canonici, ut valide lauream consequantur? » R e delata Ssmo D . N . Pio P p . X I a R . P . D . eiusdem Sacrae Congregationis Secretario in audientia diei x x i x elapsi mensis Martii, Ssmus, adiunctis omnibus perpensis, respondere dignatus est: Affirmative. R o m a e , e Secretaria Sacrae Congregationis de Seminariis et Studiorum Universitatibus, die 11 Aprilis MDCCCCXXVIII. GAIETANTJS L. S CARD. BISLETI, Praefectus. S. f Iacobus Sinibaldi, E p . Tiberien., Secretarius. 158 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA TRIBUNALIUM SACRA ROMANA ROTA Citationes edictales I MAEIAXOPOLITAN. NULLITATIS MATRIMONII ( VI AN - CHARLEE Ol S ) Cum ignoretur locus actualis commorationis Adriani Charlebois, in causa conventi, eundem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R . R o t a e (Roma, via della Dataria, 94) die 19 Iunii 1928, hora 1.2, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam qua habebitur Turnus rotalis pro causae definitione: An constet de nullitate matrimonii in casu. Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de l o c o commorationis praedicti Adriani Charlebois curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur.* L. £8 S. . F . Guglielmi, Ponens. Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 11 Aprilis 1928. Ioannes Ladelci, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Hadrien Charlebois, défendeur en cette cause, Nous le citons à conparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Via della Dataria, n. 94), 19 Juin 1928, à 12 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la cause devant la Rote. / Conste-t-il de la nullité du mariage dans ce casf Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence du dit M. Hadrien Charlebois devront, dans la mesure du . possible, l'avertir de la présente citation. S. Romana 159 Rota n S. MARCI ET BISINIANEN. NULLITATIS MATRIMONII (LADEROHI-MOLINO) Cum ignoretur locus actualis commorationis Raphaelis Molino, in causa conventi, eundem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. R o t a e ( R o m a , via delia Dataria, 94) die 22 Iunii 1928, hora 12, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione: An sententia Eotalis diei 20 Ianuarii 1928 sit confirmanda vel infirmanda in casu. Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de loco commorationis praedicti Raphaelis Molino curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur.* L. £8 S. M. Massimi, Decanus, Ponens. Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 20 Aprilis 1928. Ioannes Ladelci, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Raphaël Molino, défendeur en cette cause, Nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, Via della Dataria, n. 94), 22 Juin 1928, à 12 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la cause devant la Rote. Doit-on confirmer ou casser la sentence Botale du 20 Janvier 1928 dans cette cause? Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence du dit M. Raphaël Molino, devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. 160 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale APPENDIX VICARIATUS URBIS DECRETUM CONSOCIATIONIS S. F A M I L I A E Ad excitandum in christianis familiis pietatis studium erga Sacram Nazarethanam Familiam, in qua omnes homines absolutissimum domesticae societatis omnisque virtutis exemplar intueri possunt, f ei. rec. Leo P p . X I I I , datis litteris in forma Brevis sub die 14 Iunii 1893, Consociationem sub invocatione S. Familiae, iam in variis Orbis partibus feliciter institutam, non solum laudavit, sed, opportunis datis legibus et spiritualibus bonis ex Ecclesiae thesauro concessis, promovere et augere curavit. Inter alia constituit ut Pia Consociatio R o m a e apud E m u m Vicarium in spiritualibus Generalem pro tempore Sanctitatis Suae centrum haberet, ita ut ipse Emus Patronus, a R m o Sacrorum Rituum Congregationis Secretario duobusque aliis ad arbitrium suum Praelatis, necnon et ab alio ex ecclesiasticis Secretarii munere fungente adiutus, Consociationem ubique terrarum dirigeret ad servandum spiritum et indolem propriam institutionis et ad Consociationem ipsam magis ac magis in dies propagandam. Res iuxta v o t u m Pontificis feliciter cessit et Consociatio, in omnibus terrae partibus diffusa, uberes fructus in christianis familiis hucusque produxit. N u n c vero ut maiore studio et ordine res prosequi valeat, SS. D. N. Pius Papa XI in audientia diei 17 Martii ann. curr. statuere dignatus est ut, in posterum praeter R m u m S. Rituum Congr. Secretarium E m o Patrono pro regimine Consociationis, vice duorum Praelatorum, adstent Secretarius Vicariatus nostri et Camerarius pro tempore Collegii Parochorum Urbis: Procurator vero Generalis p r o tempore Instituti Filiorum Sanctae Familiae Iesu, Mariae et Ioseph, cuius domus princeps est in civitate Barcinonensi, Secretarii munus gerat iuxta regulas ab E m o Viro Lucidi M. Parocchi Antecessore nostro, die 8 Ianuarii 1893 adprobatas. Contrariis quibuscumque non obstantibus. D a t u m R o m a e , ex aedibus Vicariatus, die 3 Aprilis 1928. £g B A S I L I U S CARD. VICARIUS L . © S. F. Can. Pascucci, Secretarius. Diarium Romanae Curiae DIARIUM ROMANAE CURIAE SACRA CONGREGAZIONE P E R LA CHIESA ORIENTALE DIFFIDA In rapporto al Monitum pubblicato negli Acta Apostolicae Sedis del 2 corr. Aprile, la Sacra Congregazione per la Chiesa Orientale, sola competente nel caso, mentre riconferma che non ha mai autorizzato, nè autorizza alcuno a questue di sorta, ritiene necessario rendere noti i nomi degli individui, che, dicendosi orientali o qualificandosi autorizzati a fare questue con esibizione di documenti non autentici o fotografie di personaggi ecclesiastici, hanno fatto in varie regioni questue o incetta di intenzioni di Messe. Tali nomi, secondo le notizie pervenute a detta Sacra Congregazione, sono i seguenti: Petros Thomas, che si è detto perfino sacerdote della diocesi siro-caldea di Babilonia ; Padre (sic) Daniele, di cui si ignora il cognome, qualificatosi siro-caldeo; Padre (sie) Schibon, che si è detto autorizzato a raccogliere elemosine per il Messico; Giovanni Saliba, qualificatosi di Beyrouth; A. Ich ou, laico caldeo, che si è professato catechista. SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI Martedì, 17 Aprile 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si è tenuta la Congregazione dei Sacri Riti Ordinaria particolare, nella quale gli Emi Signori Cardinali, nonché i Revmi Prelati Officiali, componenti la medesima, hanno discusso e dato il loro votò sopra le seguenti materie: I, Intorno alla validità dei Processi Ordinari ed Apostolici costruiti nella Curia arcivescovile di. Tours per la Causa di Beatificazione e Canonizzazione della Serva di Dio Maria Poussepin, Fondatrice dell'Istituto delle Suore di Carità della Presentazione di Maria Vergine di Tours. IL Intorno alla validità dei Processi Apostolici costruiti nelle Curie vescovili di Subiaco e Velletri, sopra alcuni miracoli nella Causa di Beatificazione e Canonizzazione del Ven. Servo di Dio Fr. Mariano da Rocca Casale, laico professo del'Ordine dei Frati Minori. III. Intorno alla validità di due Processi Apostolici costruiti nella Curia arcivescovile di Torino, sopra alcuni miracoli nella Causa di Canonizzazione del Beato A C T A , vol. X X , n. 5. — 4-5-928. .11 162 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Giuseppe Benedetto Cottolengo, Fondatore della Piccola Casa della Divina Provvidenza e Canonico della Chiesa Collegiata del Corpus Domini in Torino. IV. Intorno alla validità di due Processi Apostolici costruiti sopra alcuni miracoli nella causa di Beatificazione e Canonizzazione del Ven. Servo di Dìo Antonio Maria Claret, Arcivescovo di S. Giacomo di Cuba, quindi titolare di Traianopoli, e Fondatore della Congregazione dei Missionari Figli dell'Immacolato Cuore di Maria. V. Intorno alla validità dei Processi Ordinari ed Apostolici costruiti nelle Curie vescovili di Coutances ed Avranches, per la Causa di Beatificazione e Canonizzazione della Serva di Dio Placida Viel, seconda Superiora generale delle Suore delle Scuole Cristiane della Misericordia. VI. Intorno alla validità dei Processi Apostolici costruiti nella Curia arcivescovile di Westminster, per la Causa di Beatificazione o dichiarazione di martirio dei Ven. Servi di Dio Giorgio Haydock, Sacerdote secolare; Giovanni Roberti, Sacerdote dell'Ordine di S. Benedetto; Arturo Bell, Sacerdote dell'Ordine dei Prati Minori; Roberto Routwell, Sacerdote della Compagnia di Gesù; Filippo Howard, Conte di Arundel, e Compagni, uccisi, come si asserisce, in odio alla fede in Inghilterra negli anni 1592-1679. VII. Intorno alla validità dei Processi Apostolici costruiti nella Curia ecclesiastica di Padova, sopra alcuni miracoli nella Causa di Beatificazione e Canonizzazione della Ven. Serva di Dio Çiïovanna Elisabetta Bichier des Ages, Confondatrice dell'Istituto delle Figlie della Croce, dette Suore di S. Andrea. VIII. E finalmente intorno alla validità del Processo Apostolico costruito nella Curia ecclesiastica di Aversa, sopra alcuni miracoli nella Causa di Canonizzazione del Beato Salvatore da Orta, laico professo dell'Ordine dei Frati Minori. Martedì 24 Aprile 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Emi e Riìii Signori Cardinali e col voto dei Rmi Prelati Officiali e dei Consultori teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si è tenuta la Congregazione Preparatoria per discutere il dubbio sopra l'eroismo delle virtù esercitate dalla Serva di Dio Gemma Galgani. o Martedì I Maggio 1928, presso l'Emo e Rmo Signor Cardinale Alessandro Verde, Ponente della Causa di Beatificazione e Canonizzazione del Ven. Servo di Dio Claudio de la Colombière, Sacerdote professo dèlia Compagnia di Gesù, si è tenuta la Congregazione dei Sacri Riti Antipreparatoria per discutere tre miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione del medesimo Venerabile, i quali vengono proposti per la sua beatificazione. Diarium Romanae Curiae 163 SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietti della Segreteria, di Stato il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: 26 Marzo 31 » 4 Aprile 1928. L'Eccmo Monsig. Antonio Anastasio Rossi, Patriarca di Costantinopoli, Consultore della Sacra Congregazione dei Religiosi. » I Rmi Monsig. Sergio Ber Abrahamian, Sac. D. Francesco Agagianian e P. Felice M. Cappello S . I . , Consultori della Saera Congregazione per la Chiesa Orientale. » L'Eccmo Monsig. Antonio Anastasio Rossi, Patriarca di Costantinopoli, Consultore della Sacra Congregazione dei Riti. Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominareis 10 17 21 » 31 17 19 Ottobre 1927. Monsig. Valerio Valeri, Arcivescovo titolare di Efeso, Delegato Apostolico di Egitto e di Arabia. Novembre » L ' E m o Signor Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore delle Suore Adoratrici Perpetue del Ssmo Sacramento (Roma). Marzo 1928. Monsig. Francesco Roberti, Referendario della Segnatura Apostolica. » » L ' E m o Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore delle Religiose Mantellate Serve di Maria (Roma). » » L ' E m o Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore dell'Istituto dei Fratelli dell'Istruzione Cristiana di S. Gabriele. » » L'Emo Sig. Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore dei Preti delle Ssme Stimmate di N. S. G. C. Aprile » L ' E m o Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore delle Suore Serve del Ssmo Cuore di Gesù (Soissons). » » L ' E m o Signor Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore delle Suore Terziarie Francescane dell'Immacolata Concezione (Valenza). MAGGIORDOMATO DI SUA SANTITÀ NOMINE Con Biglietti di S. E. Bma Monsig. Maggiordomo, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S. 8.: 8 27 Ottobre 1927. Monsig. Raffaele Piedra Pavón, della diocesi di Concezione. Marzo. 1928. Monsig. Isidoro Steczko, dell'archidiocesi di Cracovia. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 164 27 Marzo » » 28 » SI » 4 Aprile » » » » 21 » 1928. » » » » » » » Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Monsig. Matteo Jez, della medesima archidiocesi. Giuseppe Leja, della medesima archidiocesi. Bernardo Polak, della diocesi di Lavant. Giuseppe M. Da Silva, dell'archidiocesi di Braga. Carlo Krenn, della diocesi di Seckau. Luigi Kahr, della medesima diocesi. Giuseppe Steiner, della medesima diocesi. Cesare Biasi, della diocesi di Verona. Camerieri Segreti di Spada e Cappa Soprannumerari di S. S.: 26 Marzo 27 » 4 Aprile 1928. Il sig. Guido Barbolani de' Conti di Montauto, dell'archidiocesi di Firenze. » Il sig. Marchese Augusto de Colbert, dell'archidiocesi di Bourges. » Il sig. Visconte Pietro de Terssac, dell'archid. di Toulouse. Camerieri d'Onore in abito paonazzo di S. 8.: 2 4 » 17 Aprile 1928. Monsig. Michele Eliceche, della diocesi di Vitoria. » » Monsig. Andrea Kainz, della diocesi di S. Ippolito. » » Monsig. Rodolfo Süss, della medesima diocesi. » • » Monsig. Giovanni Schulte, dell'archidiocesi di Colonia. Camerieri d'Onore di Spada e Cappa Soprannumerari di S. S.: 29 13 Marzo Aprile 1928. Il sig. Tiberio Tonini, della diocesi di Trento. » Il sig. Eduardo Capozzi, della diocesi di Avellino. Cappellano Segreto d'Onore di S. S.: 4 Aprile 1928. Monsig. Luigi Lang, della diocesi di Seckau. 26 Aprile 1928: 11 sig. Barone Giovanni di Trétaigne, della diocesi di Soissons, è stato radiato da Cameriere Segreto di Spada e Cappa Soprannumerario di Sua Santità. NECROLOGIO 13 18 22 Marzo Aprile "» » » 20 n 1928. » » » » Monsig. Francesco di Paola Grozo, Vescovo di Cajamarea. Monsig. Gioacchino Arrospide, Vescovo di Melo (Uruguay). Monsig. Giuseppe Mora y del Rio, Arcivescovo di Mexico. Monsig. Algernon Charles Stanley, Vesc. tit. di Emmaus Monsig. Angelo M. Filippo Sinibaldi, Vescovo di Segni. Annus XX - Toi. XX 1 Iunii 1928 Num. 6 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PII PP. XI LITTERAE ENCYCLICAE AD RR. PP. D D . PATRIARCHAS, PRIMATES, ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS, ALIOSQUE LOCORUM ORDINARIOS PACEM ET COMMUNIONEM CUM APOSTOLICA SEDE HABENTES: DE COMMUNI EXPIATIONE SACRATISSIMO CORDI IESU DEBITA. PIUS PP. X I VENERABILES FRATRES SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM Miserentissinius Redemptor noster cum in ligno Crucis salutem humano generi peperisset, ante quam de hoc mundo ad Patrem adscenderet, anxios ut consolaretur apostolos discipulosque suos : « Ecce - inquit - ego vobiscum sum omnibus diebus 1 usque ad consummationem saeculi A . . Vox quidem ista, sane periucunda, omnis .[est spei effectrix ac securitatis; eademque, Venerabiles Fratres, facile Nobis succurrit, quotiescumque de éditiore hac quasi specula et universam hominum societatem tantis malis miseriisque laborantem et Ecclesiam ipsam, oppugnationibus sine ulla mora pressam insidiisque, circumspicimus. Divina enim eiusmodi promissio, quemadmodum initio iacentes Apostolorum erexit animos erectosque ad evangelicae doctrinae semina per orbem terrarum iacienda incendit atque inflammavit, ita Ecclesiam deinceps adversus portas inferi aluit ad victoriam. Adfuit profecto Dominus 1 MATTH., X X V I I I , 30. A C T A , T O I . X X , a. 6. - 1-6-928. 12 Acta Apostolicae Sedis - 166 Commentarium Officiale Iesus Christus nullo non tempore Ecclesiae suae; at praesentiore tamen auxilio praesidioque tum adfuit, cum ea gravioribus periculis incommodisve conflictata est, suppeditante scilicet remedia, ad temporum rerumque condicionem apta admodum, divina illa Sapientia, quae « attingit a fine usque ad finem fortiter et 1 disponit omnia suaviter » . Sed ne recentiore quidem aetate « abbreviata est manus Domini » , 2 praesertim cum .error irrepsit et satis late propagatus est, unde metuendum fuit, ne hominibus ab Dei amore ac consuetudine prohibitis christianae vitae fontes quodammodo arescerent. Quae vero, cum sese Mariae Margaritae Alacoque conspiciendum dedit, amantissimus Iesus conquestus est, quae praeterea ab hominibus, in ipsorum demum profectum, exspectare se ac velle significavit, ea cum alii e populo fortasse adhuc ignorent, neglegant alii, placet, Venerabiles Fratres, de honestae, quae dicitur, satisfactionis officio, quo erga Cor Iesu Sacratissimum obstringimur, affari vos aliquantulum, hac quidem mente, ut gregem quisque vestrum, quicquid vobiscum eommunicaverimus, studiose doceatis atque ad exsequendum excitetis. Inter cetera infinitae Eedemptoris nostri benignitatis documenta, illud potissimum elucet, quod, defervescente christifidelium caritate, ipsa Dei caritas ad honorandum peculiari cultu proposita est eiusque bonitatis divitiae late patefactae sunt per eam religionis formam qua Sacratissimum Cor Iesu colitur, « in quo sunt omnes thesauri sapientiae et scientiae absconditi ». 3 Nam, ut quondam humanae genti e Noetica arca exeunti amici foederis signum illueeseere Deus voluit, « arcum appa4 rentem in nubibus » , sic turbulentissimis recentioris aevi temporibus, cum vaferrima omnium serperet haeresis illa ianseniana, amori in Deum pietatique inimica, quae Deum non tam diligendum ut patrem quam extimescendum ut implacabilem iudicem praedicabat, benignissimus Iesus Cor suum Sacratissi1 Sap., VIII, 1. 2 Ts., L I X , 1. 8 Coloss., I I , 3. 4 Gen., I I , 14. Acta Pii PP. XI 167 mum, quasi pacis et caritatis vexillum, elatum gentibus ostendit, haud dubiam portendens in certamine victoriam. Siquidem apposite f. r. decessor Noster Leo X I I I , in Litteris Encyclicis « Annum Sacrum », tantam cultus Sacratissimi Cordis Iesu opportunitatem admiratus, edicere non dubitavit: « Cum Ecclesia per proxima originibus tempora caesareo iugo premeretur, conspecta sublime adolescenti imperatori crux amplissimae victoriae, quae mox est consecuta, auspex simul atque effectrix. En alterum hodie oblatum oculis auspicatissimum divinissimumque signum: videlicet Cor Iesu sacratissimum, superimposita cruce, splendidissimo candore inter flammas elucens. In eo omnes collocandae spes; ex eo hominum petenda atque exspectanda salus ». Ac iure id quidem, Venerabiles Fratres; in illo enim auspicatissimo signo atque in ea, quae exinde consequitur, pietatis forma nonne totius religionis summa atque adeo perfectioris vitae norma continetur, quippe quae et ad Christum Dominum penitus cognoscendum mentes conducat expeditius et ad eundem vehementius diligendum pressiusque imitandum animos inflectat efficacius? Nemo igitur miretur, hanc probatissimam religionis formam decessores Nostros continenter et a calumniatorum criminationibus vindicasse et summis laudibus extulisse et vehementi provexisse studio, prout temporum rerumque rationes postularent. Dei autem adspirante numine factum est ut pia christifidelium erga Sacratissimum Cor Iesu voluntas maiora in dies incrementa caperet; hinc piae illae passim excitatae sodalitates divini Cordis cultui, promovendo; hinc consuetudo illa sacrae Synaxis, ad Christi Iesu optatum prima cuiusque mensis feria sexta suscipiendae, quae quidem consuetudo passim hodie obtinet. At certe inter cetera illa, quae proprie ad Sacratissimi Cordis cultum pertinent, pia eminet ac memoranda est consecratio, qua, nos nostraque omnia aeternae Numinis caritati accepta referentes, divino Iesu Cordi devovemus. Eiusmodi autem devotionis officium, eum, quantum averet sibi ab hominibus reddi, non tam iure suo quam immensa in nos caritate permotus, Salvator Noster innocentissimam Cordis sui discipulam Margaritam Mariam docuis- 1.68 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale set, ipsamet, eum suo pietatis magistro Claudio de la Colombière, prima omnium praestitit; secuti sunt, procedente tempore, singuli nomines, deinde privatae familiae et consociationes, denique vel ipsi magistratus, civitates et regna. Quoniam autem, superiore aetate atque hac ipsa nostra, impiorum hominum machinationibus huc deventum est, ut detrectatum Christi Domini imperium bellumque in Ecclesiam publice commotum sit, latis legibus scitisque populorum promotis iuri divino ac naturali repugnantibus, immo vel comitiis habitis conclamantium, « Nolumus hunc regnare super nos » : 1 ex ea profecto consecratione, quam diximus, una omnium vox veluti erumpebat atque ex adverso opponebatur acerrime clientum Sacratissimi Cordis ad vindicandam eius glo2 riam et asserenda eius iura: « Oportet Christum regnare : Adveniat regnum tuum ». Ex quo tandem factum feliciter, lit universitas ipsa generis humani, quam Christus, in quo uno instauran3 tur omnia, nativo iure possidet suam, huius saeculi initio eidem Cordi Sacratissimo a f. r. decessore Nostro Leone X I I I , christiano orbe plaudente, dedicaretur. Haec vero tam fausta tamque iucunda incepta, quemadmodum Litteris Nostris Encyclicis « Quas primas » docuimus, diuturnis optatis votisque quamplurimis Episcoporum et fidelium concedentes, Nosmet ipsi, Deo dante, tandem complevimus ac perfecimus cum, piaculari anno exeunte, Christi universorum Eegis festum instituimus, sollemniter toto christiano orbe concelebrandum. Quod cum faceremus, non modo summum illud quod Christus obtinet in rerum universitatem, in societatem et civilem et domesticam, in singulos homines imperium in luce collocavimus, sed etiam gaudia iam tum illius diei praecepimus auspicatissima quo die omnis orbis libens volensque Christi Eegis suavissimae dominationi parebit. Qua de causa tum simul ediximus, ut per constituti illius diei festi occasionem haec eadem consecratio renovaretur quotannis, ad eiusdem fructum consecrationis certius ube1 L u c , X I X , 14. 2 I Cor., X V , 25. 3 Eph., I, 10. Acta Pii PP. XI 169 riusque consequendum et ad populos omnes in Corde Régis regum et Domini dominantium christiana caritate et pacis conciliatione copulandos. Verum officiis hisce omnibus, praesertim tam frugiferae consecrationi, per sacram Christi Regis sollemnitatem veluti confirmatae, aliud accedat oportet, de quo vobiscum, Venerabiles Fratres, paulo fusius in praesenti colloqui libet : honestae satisfactionis, inquimus, seu reparationis, quam dicunt, officium Sacratissimo Cordi Iesu praestandum. Nam, si illud est in consecratione primum ac praecipuum ut amori Creatoris creaturae amor rependatur, alterum sponte hinc sequitur, ut eidem increato Amori, si quando aut oblivione neglectus, aut offensa violatus sit, illatae quoquo modo iniuriae compensari debeant: quod quidem debitum reparationem vulgato nomine vocamus. Quodsi ad utramque rem iisdem prorsus rationibus impellimur, reparandi tamen expiandique officio ob validiorem quendam iustitiae et amoris titulum tenemur: iustitiae quidem, ut irrogata Deo nostris flagitiis expietur offensa et violatus ordo paenitentia redintegretur; amoris vero, ut Christo patienti ac « saturato opprobriis compatiamur » eique nonnihil solacii pro tenuitate nostra afferamus. Peccatores enim cum simus omnes multisque onerati culpis, noú eo solo cultu Deus noster nobis est honorandus, quo vel eius summam Maiestatem debitis obsequiis adoremus, vel eius supremum dominium precando agnoscamus, vel eius infinitam largitatem gratiarum actionibus laudemus; sed praeterea Deo iusto vindici satisfaciant, s oportet « pro innumerabilibus peccatis et offensionibus et negligentia » nostris. Consecrationi igitur, qua Deo devoventur et sancti Deo vocamur, ea sanctitate ac firmitate 1 quae, ut docet Angelicus, consecrationis est propria, addenda est expiatio, qua penitus peccata- exstinguantur, ne forte indignitatem nostram impudentem reverberet summae iustitiae sanctitas munusque nostrum potius arceat invisum quam gratum suscipiat. Hoc autem expiationis officium humano generi universo incumbit, quippe quod, ut christiana docemur fide, post Adae miserandum 1 I I , I I , q. 81, a. 8. c. , . . 170 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale casum, hereditaria labe infectum, concupiscentiis obnoxium et miserrime depravatum, in perniciem detrudendum fuisset sempiternam. Id quidem superbi hac nostra aetate sapientes, veterem Pelagli errorem secuti, inficiantur, nativam quandam virtutem humanae naturae iactantes quae suapte vi ad altiora usque progrediatur; sed falsa haec humanae superbiae commenta reiicit Apostolus, illud 1 nos admonens: « natura eramus filii irae » . Et sane iam ab initio communis illius expiationis debitum quasi agno vere homines et Deo sacrificiis vel publicis placando, naturali quodam sensu ducti, operam dare coeperunt. At nulla creata vis hominum sceleri bus expiandis erat satis, nisi humanam naturam Dei Filius reparandam assumpsisse^ Quod quidem ipse hominum Salvator sacri Psaltis ore nuntiavit: «Hostiam et oblationem noluisti, corpus autem ap tasti mihi; holocautomata pro peccato non tibi placuerunt: tunc dixi: Ecce yenio » 2 Et reapse « vere languores nostros ipse tulit et dolores nostros 3 ipse portavit; vulneratiis est propter iniquitates nostras» et «peccata nostra ipse pertulit in corpore suo super lignum... 4 deJens quod adversus nos erat chirographum decreti, quod erat contra5 rium nobis, et ipsum tulit de medio affigens illud cruci... ut peccatis mortui iustitiae vivamus » . 6 Quamquam vero copiosa Christi redemptio abunde nobis 7 ce omnia delicta donavit » , ob miram tamen illam divinae Sapientiae dispensationem, qua in carne nostra adimplenda sunt quae desunt passionum Christi pro corpore eius quod est Ecclesia, 8 etiam laudibus et satisfactionibus, « quas Christus in nomine peccatorum Deo persolvit » nostras quoque laudes et satisfactiones adiicere possumus, immo etiam debemus. At semper memineri1 Eph., 11, 3. 2 Hebr., X, 5-7. 3 Is., V , 3; I V , 5. * I PETR., II, 24. 5 Coloss., Il, 1 4 . 6 I 7 PETR., II, 24. Cf. Coloss., I I , 13. * Cf. Coloss., I, 2 4 . 171 Acta Pii PP. XI mus oportet, totam expiationis virtutem ab uno Christi cruento sacrifìcio pendere, quod sine temporis intermissione in nostris altaribus incruento modo renovatur, siquidem « una eademque est Hostia, idem nunc offerens sacerdotum ministerio, qui seipsum tunc in cruce obtulit, sola offerendi ratione diversa »;* quamobrem cum hoc augustissimo Eucharistico sacrificio et ministrorum et aliorum fidelium immolatio coniungi debet ut ipsi quoque, 2 « hostias viventes, sanctas, Deo placentes » sese exhibeant. Quin immo S. Cyprianus affirmare non dubitat « sacrificium dominicum legitima sanctificatione non celebrari, nisi oblatio et sa3 crificium nostrum responderit passioni » . Quapropter nos monet Apostolus, ut « mortificationem Iesu in corpore nostro circumfe4 rentes » , atque cum Christo consepùlti et compiantati simili5 tudini mortis eius, non modo carnem nostram crucifigamus 6 cum vitus et concupiscentiis, « fugientes eius quae in mundo est concupiscentiae corruptionem » ; 7 sed « et vita Iesu mani- 8 festetur in corporibus nostris » et, aeterni eius sacerdotii parti9 cipes effecti, offeramus « dona et sacrificia pro peccatis ». Neque enim arcani huius sacerdotii et satisfaciendi sacrificandique muneris participatione ii soli fruuntur, quibus Pontifex noster Christus Iesus administris utitur ad oblationem mundam divino No10 mini ab ortu solis usque ad occasum omni loco offerendam, sed etiam christianorum gens universa, ab Apostolorum Principe « genus electum, regale sacerdotium» 11 iure appellata, debet cum pro 12 Se, tum pro toto humano genere offerre pro peccatis, haud aliter 1 »• 2 Conc. Trid., sess. Rom., 1. X I I , X X I I , * E p . 63, n. 381. * II 5 Cor., Cf. Rom., VI, « Cf. Gal, V, 7 II PETR., 8 II Cor., 9 Hebr., V, 1. 1 9 MAXACH.. 10. IV, I, IV, I, 4-5. 24. 4. 10. 11. 1 1 I PETR., 12 Cf. Hebr., V , 2 . II, 9. c. 2. 172 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale propemodum quam sacerdos omnis ac pontifex « ex ¡íiominibus assumptus pro hominibus constituitur in iis quae sunt ad Deum}). 1 Quo autem perfectius oblatio nostra nostramque sacrificium sacrificio dominico responderit, idest amorem nostri cupiditatesque nostras immolaverimus et carnem crucifixerimus crucifixione ea mystica, de qua loquitur Apostolus, eo uberiores propitiationis atque expiationis pro nobis aliisque percipiemus fructus. Mirifica enim viget fidelium omnium cum Christo necessitudo, qualis inter caput et cetera corporis membra intercedit, itemque arcana illa, quam fide catholica profitemur, Sanctorum communione, cum singuli homines tum populi non modo coniunguntur inter se, sed etiam cum eodem « qui est caput Christus, ex quo totum corpus compactum et connexum per omnem iuncturam subministrationis secundum operationem in mensuram uniuscuiusque membri augmentum corporis sui facit in aedificationem sui in caritate » . 2 Quod quidem Mediator ipse Dei et hominum Christus Iesus, morti proximus, a Patre postularat: « Ego in eis et tu in me ut sint consummati in unum » . 3 Quemadmodum igitur unionem cum Christo profitetur ac firmat consecratio, ita expiatio eamdem unionem et, culpas detergendo, inchoat et, Christi passiones participando, perficit et, victimas pro fratribus offerendo, consummat. Atque id sane miserentis Iesu consilium fuit, cum Cor nobis suum, insignia passionis praeferens ac flammas amoris ostentans, patere voluit, scilicet ut hinc infinitam peccati malitiam cóniectantes, illinc Reparatoris caritatem infinitam admirati, et peccatum vehementius detestaremur et caritati ardentius vicem redderemus. Et vere expiationis potissimum seu reparationis spiritus primas semper potioresque partes habuit in cultu Sacratissimo Cordi Iesu exhibendo, nihilque eo congruentius origini, indoli, virtuti, industriis quae huic religionis formae sunt propriae, ut rerum memoria et usus, sacra item liturgia atque Summorum Pontificum acta confirmant. Siquidem cum se conspiciendum 1 Hebr., V, 1. 2 Eph., I V , s Io., X V I I , 23. 15-16. Acta PU PP. XI m Margaritae Mariae exhiberet Christus, caritatis suae infinitatem praedicans, simul, maerentis instar, tot tantasque sibi inustas ab ingratis hominibus iniurias in haec verba conquestus est, quae utinam in piorum animis insiderent nullaque unquam oblivione delerentur : « En Cor Illud - inquit - quod tantopere homines amavit beneficii sque omnibus cumulavit, quodque amori suo infinito non tantum redditam gratiam nullam invenit, at contra oblivionem, neglectum, contumelias, easque ab iis etiam illatas nonnunquam, qui amoris peculiaris debito officioque tenerentur ». Ad quas quidem culpas eluendas cum alia complura, tum haec praesertim sibi gratissima commendavit: ut eadem expiandi mente homines de altari libarent, - quam « Communionem Eeparatricem » vocant, - et supplicationes item piaculares ac preces, per solidam horam productas, adhiberent, - quae « Hora Sancta » verissime appellatur: quas quidem pietatis exercitationes non modo Ecclesia probavit, sed etiam copiosis spiritualibus largitionibus locupletavit. At enim beate regnantem Christum in caelis qui piaculares eiusmodi ritus consolari queant? Scilicet - « da amantem et sentit 1 quod dico » - reponimus, Augustini verbis usi, quae in hunc locum aptissime cadunt. Dei enim amantissimus quisque, si praeteriti temporis spatium respiciat, videt meditando intueturque Christum pro homine laborantem, dolentem, durissima quaeque perpetientem, « propter nos homines et propter nostram salutem » tristitia, angoribus, opprobriis paene confectum, immo « attritum propter 2 scelera nostra » ac suo nos livore sanantem. Atque haec omnia eo verius piorum meditantur animi, quod peccata hominum ac flagitia quovis tempore perpetrata in causa fuerunt cur Dei Filius morti traderetur, eademque nunc etiam mortem ipsam per se essent Christo illatura iisdem cum doloribus maeroribusque coniunctam, quippe singula passionem Domini suo quodam modo renovare censeantur: « Rursus crucifigentes sibimetipsis Filium Dei et 1 2 In Ioannis evangelium, tract, xxvi, 4. Is., L U I , 5. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 174 ostentili habentes » . 1 Quodsi propter peccata quoque nostra, quae futura quidem erant at praevisa, anima Christi tristis facta est usque ad mortem, haud dubium quin solacii nonnihil iam tum ceperit etiam e nostra, item praevisa, reparatione, cum «apparuit 2 illi Angelus de caelo » , ut Cor eius taedio et angoribus oppressum consolaretur. Atque ita Cor Illud sacratissimum, quod ingratorum hominum peccatis continenter sauciatur, etiam nunc mira quidem sed vera ratione solari possumus ac debemus, quandoquidem ut in sacra quoque liturgia legitur - ex ore Psaltis Christus ipse se ab amicis suis derelictum conqueritur: « Improperium exspectavit Cor meum et miseriam, et sustinui qui simul contristaretur et non fuit, et qui consolaretur et non inveni » . 3 Accedit quod passio Christi expiatrix renovatur et quodammodo continuatur et adimpletur in corpore suo mystico, quod est Ecclesia. Etenim, ut rursus Sancti Augustini * verbis utamur, « passus est Christus quidquid pati debuerat; iam de mensura passionum nihil deest. Ergo impletae sunt passiones sed in capite; restabant adhuc Christi passiones in corpore». Quod quidem D o minus ipse Iesus declarare dignatus est, cum ad Saulum « adhuc 5 spirantem minarum et caedis in discipulos » loquens: « Ego sum *inquit - Iesus quem tu persequens » , 6 haud obscure significans, commotis in Ecclesiam insectationibus, ipsum divinum oppugnari ac vexari Ecclesiae Caput. Iurejigitur meritoque Christus in corpore suo mystico adhuc patiens nos expiationis suae socios habere exoptat, idque etiam ipsa nostra cum eo necessitudo postulat; 7 nam cum simus « corpus Christi et membra de membro » , quidquid patitur caput, omnia cum eo membra patiantur oportet. 8 Quantopere autem huiusmodi expiationis seu reparationis necessitas hac nostra potissimum aetate urgeat, nemini non ma1 Hebr., V I , 6. 2 Luc, 5 XXII, Ps., l i X V I I I , 43. 21. « In Ps. 86. 5 Act., I X , 1. « Act., I X , 5. 7 I Cor., X I I , 27. * Cf. I Cor., X I I , 26. 175 Acta Pii PP. XI nifestum erit, qui, ut initio diximus, hunc mundum «in maligno positum » , 1 oculis animoque perlustraverit. Undique enim ge- mentium ad Kos populorum clamor adscendit, quorum principes vel rectores vere adstiterunt et convenerunt in unum adversus 2 Dominum et adversus Ecclesiam eius. Per regiones quidem illas iura omnia divina et humana permisceri cernimus. Templa deiici atque everti, religiosi viri ac sacrae virgines e suis aedibus deturbari et conviciis, saevitiis, inedia, carcere affligi; puerorum ac puellarum greges e gremio Ecclesiae matris abripi atque ad eiurandum Christum et blasphemandum, ad luxuriae pessima crimina induci; christianorum plebs universa, exanimata vehementer ac disiecta, perpetuo in discrimine aut defectionis a fide aut mortis vel atrocissimae versari. Quae profecto tam tristia sunt, ut per eiusmodi eventus praenuntiari iam nunc ac portendi dixeris « initia dolorum » illa, quae allaturus est « homo peccati extollens se supra omne quod dicitur Deus aut colitur » . 3 At magis etiam dolendum, Venerabiles Fratres, quod inter ipsos fideles, sanguine Agni immaculati in baptismo ablutos grataque locupletate, tot inveniantur cuiusvis ordinis homines, qui incredibili rerum divinarum ignorantia laborantes et falsis doctrinis infecti, vitiis irretitam procul a domo Patris vitam traducant, quam nec verae fidei lumen collustrat, nec spes futurae beatitatis delectat nec ardor reiicit fovetque caritatis, ut sedere in tenebris et in umbra mortis vere videantur. Praeterea inter fideles ecclesiasticae disciplinae veterumque institutorum percrebrescit incuria, quibus vita omnis christiana nititur, domestica societas regitur, coniugii sanctitas munitur; neglecta prorsus aut mollioribus depravata blanditiis puerorum institutio, et vel adempta Ecclesiae iuventutis christiane educandae facultas ; christiani pudoris in vita cultuque praesertim muliebri lacrimabilis oblivio; fluxarum rerum effrenata cupiditas, civilium rationum immoderatio, aurae popularis captatio exlex, legitimae auctori1 2 8 I Io., 19. V, Cf. Ps., I I , II Thessal. ; 2. I I , 4. 176 s Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tatis detrectatio denique verbi Dei contemptus, quo fides labefaetatur ipsa vel in proximum discrimen adducitur. Hisce vero malis veluti in cumulum accedit cum eorum ignavia atque socordia, qui, dormitantium et fugientium instar discipulorum, nutantes in fide, Christum angoribus oppressum vel Satanae satellitibus circumventum misere derelinquunt, tum eorum perfidia, qui, Iudae proditoris exemplum secuti, aut temere et sacrilege de altari libant, aut ad hostium castra transfugiunt. Atque ita vel invitum subit cogitatio animum, iam propius adventare tempora de quibus Dominus Noster vaticinatus est: « Et quoniam abundavit iniquitas,. refrigescet caritas multorum ». i Quae quidem omnia quotquot pie commentati erunt fideles, facere non poterunt, quin, Christi perdolentis incensi caritate, vehementiore studio suas aliorumque culpas expient, Christi honorem resarciant, aeternamque provehant animarum salutem. Et sane illud Apostoli: « Ubi abundavit delictum, superabundavit 2 gratia » aliquo pacto ad hanc quoque aetatem nostram describendam accommodare licet; nam, aucta admodum perversitate hominum, mirifice item, Spiritu Sancto afflante, numerus fidelium utriusque sexus augetur, qui alacriore animo, pro tot illatis iniuriis divino Cordi satisfacere student, immo etiam se ipsos Christo victimas offerre non dubitant. Etenim quae usque adhuc memoravimus si quis secum animo reputet amanter eademque veluti in medullis defixa habeat, fieri profecto non potest quin is non tam ab omni peccato tamquam summo malo abhorreat atque abstineat, quam se totum Dei voluntati permittat, et laesum divinae Maiestatis honorem, cum continenter orando, tum afiTictationibus sponte susceptis aerumnisque, si quae inciderint, patienter toleratis, tum tota demum vita hoc expiationis studio exigenda, resarcire contendat. Atque hinc exortae quoque sunt religiosae familiae virorum ac mulierum complures, quae ambitioso quodam famulatu diu noctuque personam quodammodo Angeli Iesum in horto consolanti^ 1 MATTH., 2 Rom., V, X X Ï V , 20. 12. Acta Pii PP. XI 177 gerere sibi habent propositum; hinc piorum hominum consociationes ab Apostolica item Sede approbatae indulgentiisque auctae, quae eandem sibi expiandi partem assumunt, idoneis religionis ac virtutum exercitationibus adimplendam; hinc denique, ut alia praetereamus, divinum honorem violatum reparandi gratia religiones inductae sollemnesque protestationes quas vocant, non modo ; a singulis christifidelibus, sed etiam a paroeciis, a dioecesibus, a civitatibus passim usurpatae. Quae cum ita sint, Venerabiles Fratres, quemadmodum consecrationis ritus, a tenuioribus exorsus initiis, latiusque deinde pervagatus, optatum denique cepit e Nostra confirmatione splendorem, ita huius expiationis seu piae reparationis morem iampridem sancte inductum sancteque propagatum, Nostra item apostolica auctoritate sanciri firmius sollemniusque celebrari ab universo catholico nomine percupimus. Quocirca decernimus ac mandamus ut quotannis, in festo Sacratissimi Cordis Iesu - quod quidem hac occasione ad gradum duplicis primae classis cum octava evehi iussimus - in templis omnibus, qua late patet terrarum orbis, eadem amantissimo Salvatori Nostro, iisdem concepta verbis, secundum exemplar quod hisce Litteris subiicimus, precatio piacularis seu protestatio, ut aiunt, sollemniter recitetur, qua et culpae nostrae defleantur omnes et iura Christi summi Regis ac Domini amantissimi violata resarciantur. Non est profecto, Venerabiles Fratres, cur dubitemus, quin ex hac sancte instaurata religione, atque universae Ecclesiae imperata, multa ac praeclara bona non modo singulis hominibus, sed sacrae etiam et civili et domesticae societati obveniant, quandoquidem ipse Redemptor noster Margaritae Mariae spopondit « eos omnes qui hoc honore Cor suum affecissent, caelestium gratiarum copia cumulatum iri». Peccatores quidem «videntes in quem transfixerunt » , 1 et totius Ecclesiae gemitibus fletibusque commoti, de iniuriis Summo Regi illatis dolendo, 2 « redibunt ad cor » , ne forte in culpis suis obfirmati, cum Eum, 1 2 Io., X I X , 37. Is., X L V I , 8. 178 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 1 quem pupugerunt, viderint « venientem in nubibus caeli » sero et frustra plangant se super Eum. tur et sanctificabuntur adhuc, 3 2 Iusti vero iustificabun- et servitio sui Eegis, quem tam contemptum et oppugnatum, tot tantisque contumeliis affectum cernunt, novo se totos ardore devovebunt; sed imprimis studio salutis animarum provehendae fiagrabunt, cum questum illum divinae Victimae perpendere consueverint : « Quae utilitas in sanguine meo? » 4 ac simul gaudium quod erit Sacratissimo eidem Cordi Iesu « super uno peccatore poenitentiam agente » . 5 Atque illud praecipue optamus vehementer speramusque fore, ut ea divini iustitia Numinis, quae propter decem iustos misericors Sodomis pepercisset, multo magis hominum generi universo sit parcitura, a fidelium communitate, una cum Christo Mediatore et Capite, omnium loco ac nomine comprecantum, suppliciter invocata et placata feliciter. Hisce denique votis inceptisque Nostris praesens arrideat Virgo Dei Parens benignissima, quae, cum Iesum nobis Redemptorem ediderit, abierit, apud crucem hostiam obtulerit, per arcanam cum Christo coniunctionem eiusdemque gratiam omnino singularem, Reparatrix item exstitit pieque appellatur. Cuius Nos confisi apud Christum deprecatione, 6 qui unus cum sit « Mediator Dei et hominum » , suam sibi Matrem adsciscere voluit peccatorum advocatam gratiaeque ministram ac mediatricem, caelestium munerum auspicem paternaeque benevolentiae Nostrae testem, vobis, Venerabiles Fratres, vestrisque curis concredito gregi universo, apostolicam benedictionem peramanter impertimus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die VIII mensis Maii anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. PIUS PP. X I 1 MATTH., X X V I , 64. 2 Cf. Apoc, I, 7. 3 Cf. Apoc, X X I I , 1 1 . 4 Ps. 19, 10. 5 L u c , X V , 4. 6 I Tim., I I , 5. Acta Pii PP. XI 179 PRECATIO PIACULARIS AD SACRATISSIMUM COR IESU Iesu dulcissime, cuius effusa iu homines caritas, tanta oblivione, negligentia, contemptione, ingratissime rependitur, en nos, ante altaria tua provoluti, tam nefariam hominum socordiam iniuriasque, quibus undique amantissimum Cor tuum afficitur, peculiari honore resarcire contendimus. Attamen, memores tantae nos quoque indignitatis non expertes aliquando fuisse, indeque vehementissime dolore commoti, tuam in primis misericordiam nobis imploramus, paratis, voluntaria expiatione compensare flagitia non m o d o quae ipsi patravimus, sed etiam illorum, qui, longe a salutis via aberrantes, vel te pastorem ducemqne sectari detrectant, in sua infidelitate obstinati, vel, baptismatis promissa conculcantes, suavissimum tuae legis iugum excusserunt. Quae deploranda crimina, cum universa expiare contendimus, „ tum nobis singula resarcienda proponimus: vitae cultusque immodestiam atque turpitudines, tot corruptelae pedicas innocentium animis instructas, dies festos violatos, exsecranda in Te tuosque Sanctos iactata maledicta atque in tuum Vicarium ordinemque sacerdotalem convicia irrogata, ipsum denique amoris divini Sacramentum vel neglectum vel horrendis sacrilegiis profanatum, publica postremo nationum delicta, quae Ecclesiae a Te institutae iuribus magisterioque reluctantur. Quae utinam crimina sanguine ipsi nostro eluere possemus! Interea ad violatum divinum honorem resarciendum, quam Tu olim Patri in cruce satisfactionem obtulisti quamque cotidie in altaribus renovare pergis, hanc eandem nos tibi praestamus, cum Virginis Matris, omnium Sanctorum, piorum quoque fidelium expiationibus coniunctam, ex animo spondentes, cum praeterita nostra aliorumque peccata ac tanti amoris incuriam firma fide, candidis vitae moribus, perfecta legis evangelicae, caritatis potissim u m , observantia, quantum in nobis erit, gratia tua favente, nos esse compensaturos, tum iniurias tibi inferendas pro viribus prohibituros, et quam plurimos potuerimus ad tui sequelam convocaturos. Excipias quaesumus, benignissime Iesu, B. Virgine Maria Eeparatrice intercedente, voluntarium huius expiationis obsequium nosque in officio tuique servitio fidissimos ad mortem usque velis, magno illo perseverantiae munere, continere, ut ad illam tandem patriam perveniamus omnes, ubi Tu cum Patre et Spiritu Sancto vivis et regnas Deus in saecula saeculorum. Amen^ Acta Apostolicae Sedis - 180 Commentarium Officiale ATTO DI RIPARAZIONE AL SACRATISSIMO CUORE DI GESÜ Gesù dolcissimo, il cui immenso amore per gli uomini viene con tanta ingratitudine ripagato di oblio, di trascuratezza, di disprezzo, ecco che noi prostrati dinanzi ai vostri altari intendiamo riparare c o n particolari attestazioni di onore una così indegna freddezza e le ingiurie con le quali da ogni parte viene ferito dagli uomini l'amantissimo vostro Cuore. Ricordevoli però che noi pure altre volte ci macchiammo di tanta indegnità e provandone vivissimo dolore, imploriamo anzitutto per noi la vostra misericordia, pronti a riparare con volontaria espiazione, non solo i peccati commessi da noi, ma anche quelli di coloro che, errando lontano dalla via della salute, o ricusano di seguire V o i c o m e pastore e guida ostinandosi nella loro infedeltà, o calpestando le promesse del Battesimo hanno scosso il soavissimo giogo della vostra legge. E mentre intendiamo espiare tutto il cumulo di sì deplorevoli delitti, ci proponiamo di ripararli ciascuno in particolare: l'immodestia e le brutture della vita e dell'abbigliamento, le tante insidie tese dalla corruttela alle anime innocenti, la profanazione dei giorni festivi, le ingiurie esecrande scagliate contro V o i e i vostri Santi, gli insulti lanciati contro il vostro Vicario e l'ordine sacerdotale, le negligenze e gli orribili sacrilegi ond'è profanato lo stesso Sacramento dell'amore divino, e in fine le colpe pubbliche delle nazioni che osteggiano i diritti e il magistero della Chiesa da V o i fondata. Ed o h , potessimo noi lavare col nostro sangue questi affronti! Intanto c o m e riparazione dell'onore divino conculcato, noi Vi presentiamo, - accompagnandola con le espiazioni della Vergine vostra Madre, di tutti i Santi e delle anime pie, - quella soddisfazione che V o i stesso un giorno offriste sulla croce al Padre e che ogni giorno rinnovate sugli altari: promettendo con tutto il cuore di voler riparare, per quanto sarà in noi e con l'aiuto della vostra grazia, i peccati commessi da noi e dagli altri e l'indifferenza verso sì grande amore, con la fermezza della fede, l'innocenza della vita, l'osservanza perfetta della legge evangelica specialmente della carità; d'impedire inoltre, con tutte le nostre forze, le ingiurie contro di V o i e di attrarre quanti più potremo alla vostra sequela. Accogliete, ve ne preghiamo, o benignissimo Gesù, per intercessione della B. V. Maria Riparatrice, questo volontario ossequio di riparazione, e vogliate conservarci fedelissimi nella vostra ubbidienza e nel vostro servizio fino alla morte col gran dono della Acta Pii PP. XI 181 perseveranza, mercè il quale possiamo tutti un giorno pervenire a quella patria, d o v e V o i col Padre e con lo Spirito Santo vivete e regnate D i o per tutti i secoli dei secoli. Così sia. ACTE DE RÉPARATION AU SACRÉ CŒUR DE JÉSUS Très d o u x Jésus, Vous avez répandu sur les hommes les bienfaits de votre charité, et leur ingratitude n ' y répond que par l'oubli, le délaissement, le mépris. Nous voici donc prosternés devant votre autel, animés du désir de réparer, par un hommage spécial, leur coupable indifférence et les outrages dont, de toutes parts, ils accablent votre Cœur très aimant. Cependant, nous souvenant que nous-mêmes, nous nous sommes dans le passé rendus coupables d'une si indigne conduite, et pénétrés d'une profonde douleur, nous implorons d'abord pour nous-mêmes votre miséricorde. Nous sommes prêts à réparer, par une expiation volontaire, les fautes que nous avons commises, tout prêts aussi à expier pour ceux qui, égarés hors de la voie du salut, s'obstinent dans leur infidélité, refusant de Vous suivre, V o u s , leur Pasteur et leur Chef, ou, secouant le joug si doux de votre loi, foulent aux pieds les promesses de leur baptême. Nous voudrions expier pour tant de fautes lamentables, réparer pour chacune d'elles: désordres de la conduite, indécence des modes, scandales corrupteurs des âmes innocentes, profanation des dimanches et des fêtes, blasphèmes exécrables contre Vous et contre vos Saints, insultes à votre Vicaire et à vos prêtres, abandon et violations odieusement sacrilèges du divin sacrement de votre amour, péchés publics enfin des nations qui se révoltent contre les droits et l'autorité de- votre Eglise. Que ne pouvons-nous effacer de notre propre sang tant d'offenses! Du moins, pour réparer votre honneur outragé, nous Vous présentons cette même satisfaction que V o u s avez offerte à votre Père sur la Croix et dont V o u s renouvelez l'offrande, chaque jour, sur l'autel; nous V o u s la présentons, accompagnée de toutes les satisfactions de la Très Sainte Vierge votre Mère, des Saints, des chrétiens fidèles. Nous Vous promettons, de tout notre cœur, autant qu'il dépend de nous et avec le secours de votre grâce, de réparer nos fautes passées, celles de notre prochain, l'indifférence à l'égard d'un si grand amour, par la fermeté de notre foi, la pureté de notre vie, la docilité parfaite aux préceptes de l'Evangile, à celui surtout de la charité. Nous Vous promettons aussi de faire tous nos efforts A C T A , Vol. X X , n. 6. — 1-6-928. 13 182 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale pour Vous épargner de nouvelles offenses et pour entraîner à votre suite le plus d'âmes possible. Agréez, nous V o u s en supplions, ô très b o n Jésus, par l'intercession de la Bienheureuse Vierge Marie Séparatrice, cet hommage spontané d'expiation; gardez-nous, jusqu'à la mort, inébranlablement fidèles à notre devoir et à votre service, accordez-nous ce don précieux de la persévérance qui nous conduise tous enfin à la patrie où, avec le Père et le Saint-Esprit, Vous régnez, Dieu, dans les siècles des siècles. Ainsi-soit-il. ACTO DE DESAGRAVIOS AL SAGRADO CORAZÓN DE JESUS i Oh dulcísimo Jesús, cuyo inmenso amor a los hombres no ha recibido en pago de los ingratos más que olvido, negligencia y menosprecio !, vednos postrados ante vuestro altar, para reparar, con especiales homenajes de honor, la frialdad indigna de los hombres y las injurias con que, en todas partes, hieren vuestro amantísimo Corazón. Mas recordando que también nosotros alguna vez nos manchamos con tal indignidad de la cual nos dolemos ahora vivamente, deseamos, ante todo, obtener para nuestras almas vuestra divina misericordia, dispuestos a reparar, con voluntaria expiación, no sólo nuestros propios pecados, sino también los de aquellos que, alejados del camino de la salvación y obstinados en su infidelidad, o no quieren seguiros c o m o a Pastor y Guía, o, conculcando las promesas del bautismo, han sacudido el suavísimo y u g o de vuestra ley. Nosotros queremos expiar tan abominables pecados, especialmente la inmodestia y la deshonestidad de la vida y de los vestidos, las innumerables asechanzas tendidas contra las almas inocentes, la profanación de los días festivos, las execrables injurias proferidas contra V o s y contra vuestros Santos, los insultos dirigidos a vuestro Vicario y al Orden Sacerdotal, las negligencias y horribles sacrilegios c o n que es profanado el mismo Sacramento del A m o r y, en fin, los públicos pecados de las naciones que oponen resistencia a los derechos y al magisterio de la Iglesia por V o s fundada. ¡ Ojalá que nos fuese dado lavar tantos crímenes con nuestra propia sangre! Mas, entre tanto, c o m o reparación del honor divino conculcado, uniéndola con la expiación de la Virgen vuestra Madre, de los Santos y de las almas buenas, Os ofrecemos la satisfacción que Vos mismo ofrecisteis Acta Pii PP. XI 183 •un día sobre la cruz al Eterno Padre y que diariamente se renueva en nuestros altares, prometiendo de todo corazón que, en cuanto nos sea posible y mediante el auxilio de vuestra gracia, repararemos los pecados propios y ajenos y la indiferencia de las almas hacia vuestro amor, oponiendo la firmeza en la fé, la inocencia de la vida y la observancia perfecta de la ley evangélica, sobre todo de la caridad, mientras nos esforzamos además por impedir que seáis injuriado y por atraer a cuantos podamos para que vayan en vuestro seguimiento. ¡ O h benignísimo Jesús! p o r intercesión de la Santísima Virgen María Reparadora, os suplicamos que recibáis este voluntario acto de reparación; concedednos que seamos fieles a vuestros mandatos y a vuestro servicio hasta la muerte y otorgadnos el don de la perseverancia, con el cual lleguemos felizmente a la gloria, donde, en unión del Padre y del Espíritu Santo, vivís y reináis, B i o s por todos los siglos de los siglos. A m é n . ACTO DE DESAGRAVO AO SAGRADO CORAÇÂO DE JESUS Dulcissimo Jesus,, cuja infinita caridade para c o m os homens é déles tao ingratamente correspondida c o m esquécimentos, Mezas e desprezos, eis-nos aqui prostrados diante do vosso altar, para vos desagravarmos c o m especiáis homenagens da insensibilidade tao insensata e das nefandas injurias c o m que é de tôda a parte alvejado o vosso amorosissimo Coraçao, Reconhecendo porêm, c o m a mais profunda dor, que tambêm nos mais de urna vez cometemos as mesmas indignidades, para nos em primeiro logar imploramos a vossa misericordia, prontos a expiar nao só as proprias culpas, senäo t a m b ê m as daquêles que, errando longe do caminho da salvaçao, ou se obstinam na sua infidelidade, nao vos querendo c o m o pastor e guia, ou, conculcando as promessas do baptismo, saeudiram o suavissimo jugo da vossa santa lei. De todos estes tao deploráveis crimes, Senhor, queremos nos hoje desagravar-vos, mas particularmente da licença dos costumes e imodéstias do vestido, de tantos laços de corruçao armados à inocencia, da violaçao dos dias santificados, das execrandas blasfemias contra vos e vossos Santos, dos insultos ao vosso Vigário e a todo o vosso Clero, do desprêzo e das horrendas e sacrilegas profanaçoes do sacramento do divino amor, e enfim dos atentados e rebeldías oficiáis das naçoes contra os direitos e o magisterio da vossa Igreja. Acta Apostolicae Sedis 184 - Commentarium Officiale Oh! se pudéssemos lavar c o m o proprio sangue tantas iniquidades! Entretanto para reparar a honra divina ultrajada vos oferecemos, juntamente c o m os merecimentos da Virgem Mae, de todos os Santos e almas piedosas, aquela infinita satisfaçao, que vos oferecestes ao Eterno Pai sobre a cruz, e que näo cessais de renovar todos os dias sobre nossos altares. Ajudai-nos, Senhor, c o m o auxilio da vossa graça, para que possamos, c o m o é nosso firme propósito, c o m a viveza da fé, c o m a pureza dos costumes, c o m a fiel observancia da lei e caridade evangélicas, reparar todos os pecados cometidos por nós e por nossos próximos, impedir p o r todos os meios novas injurias de vossa divina Majestade e atrair ao vosso serviço o maior número de almas possìvel. Eecebei, ó benignissimo Jesus, pelas maos de Maria Santissima Separadora, a espontanea homenagem déste nosso desagravo e concedei-nos a grande graça de perseverarmos constantes até à morte no fiel cumprimento dos nossos deveres e no vosso santo serviço, para que possamos chegar todos à patria bemaventurada, onde vós c o m o Padre e o Espirito Santo vivéis e reináis - Deus - por todos os séculos dos séculos. Assim seja. A O Ï OE REPARATION TO THE SACRED H E A R T OE JESUS O sweet Jesus, W h o s e overflowing charity for men is requited by so much forgetfulness, négligence and contempi, behold us prostrate before T h y aitar eager to repair by a special act of homage the cruel indifférence and injuries, to which T h y loving Heart is everywhere subject. Mindful alas! that we ourselves ha ve had a share in such great indignities, which we n o w deplore from the depths of our hearts, we humbly ask T h y pardon and declare our readiness to atone by voluntary expiation not only for our own personal offences, but also for the sins of those, w h o , straying far from the path of salvation, refuse in their obstinate infidelity to follow Thee, their Shepherd and Leader, or, renouncing the v o w s of their baptism, have cast off the sweet y o k e of T h y law. We are n o w resolved to expiate each and every deplorable outrage c o m mitted against Thee; we are determined to make amends for the manifold offences against Christian modesty in unbeeoming dress and behaviour, for all the foul séductions laid to ensnare the feet of the innocent, for the fréquent violation of Sundays and holidays, and the shocking blasphemies Acta Pii PP. XI uttered against Thee and T h y Saints. 185 We wish also to make amends for the insults to whieh T h y Viear on earth and T h y priests are subjected, for the profanation, by conscious neglect or terrible acts of sacrilege, of the very Sacrament of T h y divine love; and lastly for the public crimes of nations w h o resist the rights and the teaching authority of the Church which T h o u hast founded. W o u l d , O divine Jesus, we were able to wash away such abominations with our b l o o d . We n o w offer, in réparation for thèse violations of T h y divine honour, the satisfaction T h o u didst once make to T h y eternai Father on the cross and which T h o u dost continue to renew daily on our altars; we offer it in union with the acts of atonement of T h y Virgin Mother and ali the Saints and of the pious faithful on earth; and we sincerely promise to make recompense, as far as we can with the help of T h y grâce, for ail neglect of T h y great love and for the sins we and others have committed in the past. Henceforth we will live a life of unwavering faith, of purity of conduct, of perfect observance of the precepts of the gospel and especially that of charity. We promise to the best of our power to prevent others from offending Thee and t o bring as many as possible to foUow Thee. O loving Jesus, through the intercession of the Blessed Virgin Mary our model in réparation, deign to receive the voluntary off ering we make of this act of expiation; and by the crowning gif t of persévérance keep us faithful unto death in our duty and the allegiance we owe to Thee, so that we m a y ali one day come to that happy home, where Thou with the Father and the H o l y Ghost livest and reignest God, world without end. Amen. SUEHNEGEBET ZUM HEILIGSTEN H E R Z E N JESUS Süssester Jesus, dessen überschwängliche Liebe zu uns Menschen mit soviel Gleichgültigkeit, Nachlässigkeit, Verachtung und Undank vergolten wird, siehe, wir werfen uns hier v o r deinem Altare nieder, um die sträfliche Kälte der Menschen und die Unbilden, die sie deinem liebevollsten Herzen allenthalben zufügen, durch einen besonderen Ehrenerweis wieder gut zu machen. Eingedenk jedoch, dass auch wir einst zur Zahl dieser Unwürdigen gehörten, und durchdrungen von heissem Eeueschmerz, erflehen wir v o r allem deine Barmherzigkeit für uns selber. W i r sind bereit, nicht nur unsere eigenen Sünden durch f reiwillige Busse zu sühnen, sondern auch die Sünden jener, die weit v o m W e g e des Heiles abirren, die, in Unglauben verstockt, 186 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale dir als Hirt und Führer nicht folgen wollen, oder ihre Taufgelübde treulos missachten und das süsse J o c h deines Gesetzes zu tragen sich weigern. W i r nehmen uns fest vor, alle diese beklagenswerten Vergehen zu sühnen, insbesondere aber wollen wir gutmachen: alle Unehrbarkeit und Unsittlichkeit im Leben und Treiben, wodurch soviele unschuldige Seelen ins Ver­ derben gezogen werden, die Entheiligung der Sonn- und Feiertage, die abscheulichen Fluchworte gegen dich und deine Heiligen, die Beschimp­ fungen deines Stellvertreters und des Prresterstandes, ferner die Entwei­ hung des Sakramentes deiner göttlichen Liebe durch Nachlässigkeit oder schändliche Sakrilegien, endlich die öffentlichen Vergehen der Völker, die sich den Bechten und Lehren der v o n dir gestifteten Kirche widersetzen. O könnten wir d o c h diese Sünden mit unserem Blute tilgen! Um indess für die Verletzung deiner göttlichen Ehre eihigermassen Ersatz zu leisten, opfern wir dir jene Genugtuung auf, die du selber einst am Kreuze d e m Vater dargebracht hast und noch täglich auf den Altären zu erneuern fortfährst, in Vereinigung mit der Genugtuung deiner jungfräulichen Mutter, aller lieben Heiligen und frommen Christgläubigen. Ernstlich geloben wir, die Sünden, die wir und andere begangen haben, sowie die Vernachlässi­ gung deiner grossen Liebe durch Festigkeit im Glauben, Beinheit im Lebens­ wandel und vollkommene Beobachtung des evangelischen Gesetzes, beson­ ders des Gebotes der Liebe, wieder gut zu machen, soviel wir mit dem Bei­ stand deiner Gnade vermögen. Auch wollen wir uns nach Kräften bemühen, in Zukunft alle Beleidigungen v o n dir fern zu halten und möglichst viele Menschen zu deiner Nachfolge zu bewegen. W i r bitten dich, o gütigster Jesus, du wollest durch die Fürsprache und Sühne der allerseligsten Jungfrau Maria dieses freie A n g e b o t unseres Ehren­ ersatzes wohlgefällig aufnehmen und uns durch die grosse Gnade der Beharrlichkeit in der treuen Hingabe an deinen Dienst bewahren, bis wir endlich alle zu jenem Vaterlande gelangen, wo du mit d e m Vater und dem Heiligen Geiste lebst und regierst, Gott v o n Ewigkeit zu Ewigkeit. A m e n . AKT WYNAGRODZENIA NAJŚWIĘTSZEMU SERCU JEZUSOWEMU O Jezu Najsłodszy, któremu za miłość bez granic ludzie w niewdzięczny sposób odpłacają tak wielkiem zapomnieniem, opuszczeniem i wzgardą, o t o m y , rzucając się do stóp Twoich ołtarzy, szczególnym h o ł d e m czci pragniemy wynagrodzić tę grzeszną oziębłość i krzywdy, jakie zewszechstron ranią Najmiłościwsze Twoje Serce. Acta Pii PP. XL 187 P o m n i wszelako, że i sami nie zawsze byliśmy wolni od t y c h niegodziwości, i dlatego żalem najgłębszym przejęci, błagamy najpierw o miło­ sierdzie dla siebie, gotowi dobrowolnem zadośćuczynieniem wynagrodzić nietylko za grzechy, których samiśmy się dopuścili, ale i za występki t y c h także, co błąkając się zdała od drogi zbawienia, bądźto, zatwardziali w niewierze, nie chcą iść za Tobą, Pasterzem i W o d z e m , bądź, zdeptawszy obietnice chrztu Św., zrzucili z siebie najsłodsze jarzmo Twojego prawa. Za te wszystkie opłakania godne występki, razem wzięte, chcemy wyna­ grodzić i każdy z nich zosobna pragniemy naprawić, a więc: brak skrom­ ności i wszelki bezwstyd w życiu i strojach, liczne owe sidła zastawione na niewinne dusze, pogwałcenie dni świętych, ohydne bluźnierstwa, miotane przeciwko Tobie i T w o i m Świętym, obelgi rzucane na Twego Namiestnika i na stan kapłański, zbezczeszczenie nawet samego Sakramentu Boskiej miłości przez zaniedbanie i przez okropne świętokradztwa, publiczne wreszcie wykroczenia narodów, wyłamujących się z p o d praw i kiero­ wnictwa ustanowionego przez Ciebie Kościoła. O b y ś m y krwią własną mogli z m y ć te wszystkie zbrodnie! Tymczasem, by naprawić zniewagę czci B o ż e j , składamy Ci zadośćuczynienie, jakie Ty sam Ojcu na krzyżu ofiarowałeś i które codzień na ołtarzach „ponawiasz, w połączeniu z zadośćuczynieniem Bogarodzicy Dziewicy, wszystkich Świę­ t y c h i p o b o ż n y c h dusz wiernych^ przyrzekając z głębi serca w y n a g r o d z i ć o ile za łaską Twoją stać nas będzie - za przeszłe własne grzechy i za o b o ­ jętność na tak wielką miłość Twoją przez wiarę stateczną, czyste życie, dokładne zachowanie ewangelicznego prawa, zwłaszcza prawa miłości, tudzież postanawiamy nie dopuścić wedle sił do n o w y c h zniewag i jaknajwięcej dusz pociągnąć do wstępowania w T w o j e ślady. Przyjm, błagamy, o Najłaskawszy Jezu, za przyczyną Najświętszej Marji P a n n y Wynagrodzicielki ten akt dobrowolnego zadośćuczynienia i racz nas aż do śmierci zachować w wierności obowiązkom Twej św. służby przez ów dar wielki wytrwania, przez którybyśmy wszyscy wkońcu doszli do tej ojczyzny, gdzie Ty z Ojcem i D u c h e m św. żyjesz i królujesz B ó g na wieki wieków. A m e n . 188 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale LITTERAE APOSTOLICAE AUCTORITATE APOSTOLICA SANCITUR INITA INTER EPISCOPUM AUGUSTAE PRAETORIAE ET CAPITULUM INSIGNIS COLLEGIATAE SS. PETRI ET URSI, DE IURE NOMINANDI CONCORDIA. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. -— Exigit apostolicum munus, quo Christi Ecclesiae regimen Nobis commissum est, ut dioecesium b o n o ac profectui, difficultatibus aliquando exortis etiam sublatis, quantum in Domino possumus consulamus. H a c profecto de causa c u m e capitulis canonicorum in dioecesibus constituantur praecipui in regimine adiutores Episcopi, qui propterea gaudent apud christifideles intra cuiusque ecclesiae fines magna existimatione atque auctoritate, mutuas relationes et conventiones inter capitula atque episcopos, occasione data, attente consideramus et apostolica quoque Nostra sanctione, pro opportunitate, roboramus, certa spe freti huiusmodi benignitatis Nostrae signum c u m dioecesium tum capitulorum b o n o responsurum. Quam ob rem c u m Augustae Praetoriae Episcopus, nomine quoque canonicorum insignis conlegiatae SS. Petri et Ursi, in ipsa sua Augustana Praetorii civitate sitae, Nos enixe rogaverit ut pacta habere rata dignaremur, quae, circa ius nominandi ad capitularia beneficia, post Codicis iuris canonici promulgationem, c u m capitulo praedicto conventa sunt, huiusmodi supplicationibus adnuendum, audito quoque venerabili fratre Nostro S. R. E. Cardinali Praefecto Sacrae Congregationis Concilii, ultro libenterque existimavimus. Augustae Praetoriae enim, insignis collegiatae sanctorum Petri et Ursi Capitulum iam iure pollebat omnes canonicos nominandi ad capitularia beneficia; sed qua minus conforme Codicis iuris canonici dispositibus huiusmodi ius Episcopus inficiabatur. Quaestio exinde oborta est, nunc tamen feliciter compressa, cum, concordiae pacisque desiderio ducti, venerabilis frater Ioseph Calabrese, hodiernus Augustae Praetoriae Antistes et dilectus filius prior capituli Sanctorum Petri et Ursi, ex delegatione habita, nomine capituli memorati, simul convenerint ut quae opportunius ad quaestionem dirimendam videbantur statuerentur et ea sanctioni Apostolicae subicierentur. In posterum igitur capitulum insignis conlegiatae SS. Petri et Ursi, omni canonicos eligendi in conlegiata privilegio amisso, ius habebit Ordinario Augustae Praetoriae tres sacerdotes idoneos, iuxta sacros canones et singulas fundationes, praesentandi pro vacatione cuiusque generis occurrenti in quolibet beneficio canonicali; atque 189 Acta Pii PP. XI idem ius tres praesentandi Ordinario habebit, etiam in casu quo canonicus conlegiatae ipsius ad dignitatem prioratus fuerit promotus; nam quamvis collatio praefati prioratus, tamquam dignitatis principalis collatio et ex bullae quoque tenore Innocentii P p . X , die x v n mensis octobris, a. MDOXLIV datae, reservationi Apostolicae obnoxia sit, etiam h o c in casu capitulum exemptionis privilegio a reservationibus et affectationibus apostolicis in canone 1435 Codicis iuris canonici recensitis gaudebit. Prioratus autem praefatus collatione Sedi Apostolicae reservata, concedimus ut iuxta antiquam, continuam et constantem praxim, alicui ex canonicis Capituli in posterum conferatur. Capitulum vero c u m providendum erit de aliquo beneficio, nomina trium sacerdotum per canonicum priorem privatim ac personaliter c u m Ordinario, ut si quid in eis animadvertere habeat, communicanda curabit, antequam ex officio eadem nomina praesentet. Ex quibus tribus -idoneis sacerdotibus praesentatis unum eligere eique intra duos menses praesentatione canonicam concedere institutionem Ordinarii erit; secus, hisce elapsis mensibus, primus ex tribus sacerdotibus praefatis electus censebitur atque eidem institutio canonica ab Ordinario, forma consueta, concedenda erit. Casu autem quo Augustae Praetorii dioecesis clerus ita numero exiguus exstet, ut paroeciarum necessitatibus sufficienter provideri non valeat, praesentatio atque institutio novorum canonicorum, communi consensu Ordinarii et Capituli conlegiatae ad tempus suspendi et retardari poterit, d u m m o d o capitulum decem saltem canonicis sit semper constitutum: et reditus beneficiorum, que eo tempore vacare contigerit, in favorem massae communis cumulabuntur. H a e c decernimus, mandamus, statuentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter extare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; illique Capitulo insignis conlegiatae SS. Petri et Ursi, ad quod pertinent sive pertinere poterunt, nunc et in posterum perpetuo suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuslibet. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrun, sub anulo Piscatoris, die xn mensis Ianuarii, anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri sexto. P. CARD. GASP AERI, a Secretis Status. 190 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale EPISTOLA AD R. P. BONAVENTURAM N O R U M : DE L A U D I B U S M A R R A N I , M I N I S T R U M G E N E R A L E M ORDINIS M I MISSIONALIS FR. IOANNIS A MONTE CORVINO, S E X C E N T É S I M O E X E U N T E A B E I U S OBITU A N N O . PIUS PP. X I Dilecte Fili, salutem et apostolicam benedictionem. — Cum ad obsequendum Nostris, quae haud semel patefacere placuit, optatis — atque adeo divini Ecclesiae Conditoris voluntati, qui regnum suum ad extremos usque orbis terrarum fines per legatos suos proferendum edixit — Ordo vester, in sacrarum exercitatione Missionum inde a primordiis suis tam laboriosus et impiger, ethnicos Christo pariendi acriore in dies studio incendatur, multo hodie libentius vobis praeimus in laudibus recolendis inius t e illius e familia vestra missionalis Ioannis a M o n t e Corvino, cuius v o s memoriam, sexcentésimo ab eius obitu anno haud ita multo post exeunte, revocare atque extollere iure meritoque instituitis. E qua quidem c o m m e moratione c o m m o d e illud utiliterque consequetur, ut quotquot sapienter moderaris sodales, ii sibi veluti ante oculos, ad admirandum imitandumque, virum proponant, inter eos franciscales alumnos excellentissimum, qui, aurea Ordinis aetate, vehementiore animorum contentione Patriarchae Assisiensis votis fecere satis, c u m hic in lege ipsius sua Minoribus praescripsisset, ut infideles vel ex inexploratis adhuc regionibus ad Redemptoris Christi cognitionem caritatemque traducerent. E certis enim litterarum monumentis facile'colligitur, Ioannem a Monte Corvino, spiritu Seraphici Patris plenissime imbutum, principem fuisse viae Evangelio veluti munieudae ad immensum illud Sinarum imperium, quod Nestoriana haeresis praeoccupaverat, eundemque catholicae veritatis vitaeque prorsus christianae semina per ea loca satis aspera primum omnium iecisse. Qui, cum Asiam Minorem, imprimisque Armeni am et Persidem, verbum divinum efficaciter praedicando, peragrasset, et hinc per Indiam, nullis difficultatibus impedirne*]tisque deterritus, in interiores Sinarum regiones pervasisset, non m o d o primores populi atque imperatorem ipsum adiit sibique conciliavi^ sed etiam Pechini, in urbe imperii capite, ecclesiasticam hierarchiam sohde constituit. Quo l o c o praeterire nolumus, Ioannem nihil intentatum reliquisse, ut indigenae perfectioris vitae cupidi ad monasticam vitam se ipsi conformarent, quasi ea iam tum prospiceret quae de cleri Acta Pii PP. XI 191 indigenae institutione recentius decreta sunt. Eiusmodi autem coepta decessoribus Nostris Nicolao IV et Clementi V sic, historia teste, probata sunt, ut clarissimum hunc evangelicae doctrinae praeconem alter A p o s t o licae Sedis Legatum pro extremo Oriente delegent, Episcopum ac Patriarcham renuntiant alter, datis praeterea ex eodem Minorum Ordine suffraganeis aliquot episcopis. H u c accessit admiratio bonorum omnium, qui cernèrent, de eius opera spem exspectationemque commoveri m a x i m a m , fore, ut Christo frequentissimae illius imperii gentes sensim adiungerentur, quas idolorum servitus premerot et a verae fidei adoptione distineret. — A c certe in Ecclesiae catholicae fastis inscripti, numquam non enitebunt illi, quos, quattuor et triginta annorum decursu, Ioannes acérrimos tulit labores, socio quidem Odorico ab Utino, qui ipsum Pechini assecutus erat; neque erret qui dicat, Ioannis opera talem animorum m o t u m fuisse excitatum, quem nullae temporum rerumque vicissitudines cohibiturae unquam forent. Esto, res tam feliciter inchoatas exitum, saeculo nondum pleno, sane tristem excepisse; visa enim sunt intercidere atque intermori omnia — quamquam Ordo vester legiones operariorum apostolicorum illuc promptas alacresque dimiserat — cum n o v i Sinarum dominatores, anno post obitum Ioannis quadragesimo, laeta ad unum germina, invidiae flamma in christifideles permoti, restinguere conati sunt. At tamen, ubi primum aditus aliquo pacto ad Sinas patuit, ad pristinum Francisci suboles apostolatum exarsit, atque eodem, quo decessores sui, salutis animarum studio flagrantes, n o v i Christi Iesu. milites, una simul cum recentiorum sodalitatum alumnis, honorificum infinita in illa Sacrarum Missionum palaestra receperunt obtinueruntque l o c u m sibi veluti hereditate a Ioanne relictum, cuius inibi corpus requiescebat c u m ceteris sodalibus, qui pro Christi D o m i n i Ecclesiaeque gloria animose ceciderant. — Ista quidem, dilecte Fili, Seraphicae familiae vehementer gratulamur; verum ipsam haud minus dilaudamus, quod in augendo quotannis missionalium numero elaboret ac desudet. Etenim e studiosa eiusmodi navitate profectum putamus, ut operarii vestri, in Vicariatibus Praefecturisque t a m multis, quae sibi in Sinis curae sunt, non solum actionem suam debilitari unquam ne siverint, sed etiam, ut, exempli causa, procellas inter anno millesimo nongentesimo coortas, ut recentiores inter praesentesque belli intestini perturbationes, strenue constanterque, vel generosa sui effusione sanguinis, in officio perstiterint. — Interea confidimus, e saecularibus hisce, quae acturi estis, sollemnibus capere te, Dilecte Fili, hunc laetitiae fructum posse, ut qui ad sacras expeditiones alumni vestri proficisci parant, apostolico iidem Ioannis a Monte Corvino spiritu ac robore muniri cupiant impenseque studeant; utque alios Seraphici Ordinis filios inlustris illius Praesulis 192 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale v o x quasi e caelo demissa ad salutem Sinensibus comparandam quam plurimos advocet. Quod quidem ut ex optato eveniat, apostolica adiuvet benedictio, quam tibi, dilecte Fili, et universae, cui praees, Minorum familiae, divinorum munerum auspicem paternaeque benevolentiae Nostrae testem, peramanter in D o m i n o impertimus. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die xx mensis Maii MDCCCGxxviii, Pontificatus Nostri septimo. PIUS PP. X I anno S. 193 Congregatio Consistorialis ACTA SS. CONGREGATIONUM SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i BOIANENSIS-CAMPOBASSENSIS ERECTIONIS CONCATHEDRALI AD HONOREM DECEETUM Ad ornamentum et decus ecclesiae S. Bartholomaei Apostoli, in urbe Boiano, quae antea dioeceseos Boianensis cathedralis exstiterat, E. P. D. Albertus Eomita, Episcopus Boianensis-Campobassensis supplices preces Apostolicae Sedi porrexit ut praefata ecclesia titulo ac dignitate Concathedralis ad honorem cohonestaretur. Quibus precibus Ssmus Dominus Noster Pius D i v . P r o v . P p . XI benigne annuens, suppleto, quatenus opus sit, consensu interesse habentium vel habere praesumentium, de Apostolicae potestatis plenitudine, ecclesiam S. Bartholomaeo Apostolo dicatam, in urbe Boiano, titulo ac dignitate Concathedrali ad honorem condecorare dignatus est. Qua super re Sanctitas Sua praesens edi iussit Consistoriale decretum, perinde valiturum ac si Apostolicae sub plumbo Litterae expedirentur. D a t u m E o m a e ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die .11 Novembris 1927. Pro E m o D. Cardinali Secretario f Fr. Eaphaël C, Archiep. Thessalonicen., Adsessor. L. £8 S. Benedictus Eenzoni, Off. II AUGUST AN.-MONACEN, ET EEISINGEN. DISMEMBRATIONIS ET UNIONIS DECEETUM Ordinarius Monacen, et Frisingen., de consensu Episcopi Augustam, supplices Apostolicae Sedi porrexit preces, ut praedium Sondermeier in villa Sengen situm et ad parochiam Uttenhofen, dioecesis Augustanae, m o d o pertinens, ad vicinam parochiam Foembach, in archidioecesi Monacensi Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 194 et Frisingensi, aggregaretur, eo q u o d reliqua praedia eiusdem villae Beugen ad memoratam parochiam Foernbach iam pertineant. Quas preces Ssmus Dominus Noster Pius D i v . P r o v . P p . XI benigne excipiens, praesenti Consistoriali decreto statuit, ut praedium Sondermeier c u m suis incolis a parochia Tittenkofen et dioecesi Augustana separetur atque parochiae Foernbach ac archidioecesi Monacensi et Frisingensi perpetuo uniatur. Ad haec exsecutioni mandanda Sanctitas Sua deputare dignata est R . P . D . Albertum Vassallo d e Torregrossa, Archiepiscopum titularem Hemesensem ac Nuntium Apostolicum in Bavaria, ipsi tribuens necessarias et opportunas facultates, etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum: facto onere mittendi ad Sacram Congregationem Consistorialem intra sex menses authenticum exemplar peractae exsecutionis. Contrariis quibusvis non obstantibus. D a t u m Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 16 Marth 1928. CAROLUS CARD. PEROSI, Pro-Secretarius. L . © S. f Fr. Raphael C, Archiep. Thessalonicen., Adsessor. III COMEN .-LUGANEN. DE IURISDICTIONE IN VICUM « T ORR A Z Z A » DECRETUM Per Apostolicas Litteras Ad universam Leonis P p . X T I I , die 7 Septembris 1888 datas, totum Ticinense territorium sub Administratione A p o stolica Luganensi constitutum fuit. Quum vero in memoratis Litteris nulla mentio facta fuerit vici vulgo Torr azza, qui, licet in territorio Ticinensi situs, de facto tamen ad paroeciam Zavena, dioecesis Comensis, hucusque pertinuit; Ssmus D. N. Pius D i v . Prov. P p . X I , auditis interesse habentibus, declarandum decrevit, prout praesenti Consistoriali decreto declaratur, eundem v i c u m Torrazza c u m omnibus suis incolis posthac ad paroeciam Casiano, Administrationis Apostolicae Luganensis, pertinere. Contrariis quibusvis non obstantibus. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 10 mensis Maii anno .1928. CAROLUS CARD. PEROSI, Pro-Secretarius. L . © S. f Pr. Raphael C, Archiep. Thessalonicen., Adsessor. Acta SS. Congregationum 195 IV PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus Dominus successivis decretis Noster Pius divina Providentia Sacrae Congregationis Consistorialis Papa singulas XI quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum: 20 Aprilis 1928. — Titulari episcopali Ecclesiae Milevitanae, praefecit R. D. Antonium Gisler, Antistitem Urbanum, rectorem maioris Seminarii Curiensis, quem constituit Coadiutorem c u m iure futurae successionis R. P. D. Georgii Schmid de Grüneck, Episcopi Curiensis. 9 Maii. — Cathedrali episcopali Ecclesiae Visensi, R. D. Iosephum Moreira Pinto, rectorem Seminarii Eborensis. 15 Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Himeriensi, R. D. Patricium Collier, rectorem Seminarii Ossoriensis, quem deputavit Coadiutorem cum iure futurae successionis, R. P. D. Adami Brownrigg, Episcopi Ossoriensis. 18 Maii. — Titulari episcopali Ecclesiae Argizensi, R. P. Elorentinum Tessiatore, O. F. M., quem deputavit Vicarium Apostolicum de Sianfu. — Titulari episcopali Ecclesiae Tabalensi, R. P. Ioannem Ross, S. I., quem deputavit Vicarium Apostolicum de Hiroshima. 21 Maii. — Metropolitanae Ecclesiae Burgensi, R. P. D. Emmanuelem de Castro y Alonso, hactenus Episcopum Segobiensem. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Laodicensi in Syria, R. D. Richardum Bartolom, deputatum Internuntium Apostolicum in Lithuania. Praeterea, decreto Consistoriali diei 15 Maii, Sanctissimus deputavit R. P. D. I a c o b u m Aloisium Copello, Episcopum Aulonitanum, in alterum Auxiliarem R. P. D. Iosephi Bottaro, Archiepiscopi Bonaerensis, dimisso officio Auxiliaris Episcopi de Plata. SACKA CONGREGATIO PRO ECCLESIA ORIENTALI DECLARATIO Cum quaesitum fuerit a nonnullis, utrum Orientales teneantur, sicut ceteri, decretis damnationis librorum et diariorum a Suprema Sacra Congregatione S. Officii editis, et specialis mentio facta sit de prohibitione ac poenis irrogatis in illam quam dicunt « Action Française », Sacra Congregatio pro Ecclesia Orientali declarat praefata decreta omnes cuiuscumque Acta Apostolicae Sedis - Commentarium 196 Officiale ritus fideles attingere seu eodem m o d o obligare, quippe quae potius quam disciplinam, directe spectent doctrinam Ecclesiae. Vult enim 8. Mater Ecclesia huiusmodi decretis fidem ac mores servare atque tueri et ad h o c Codex iuris, canone 1396, aperte statuit ac sancit libros a Sede Apostolica damnatos ubique locorum et in quodcumque vertantur idioma prohibitos censeri. R o m a e , ex Aedibus Sacrae Congregationis Pro Ecclesia Orientali, die 26 Maii 1928. ALOISIUS CAED. Secretarius. SINCERO, L.©S. H. I. Cicognani, ad interim Ads. SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS APPROBATIONES Ssmus Dnus Noster Pius Divina Providentia P p . X I , decretis Sacrae Congregationis Religiosorum Sodalium praepositae: 4 Aprilis 1928. — Instituti Sororum vulgo « Ancelle della Carità » nuncupatarum, cuius domus princeps in dioecesi Brixien, sita est, Constitutiones ad septennium, experimenti gratia approbavit. . — Constitutiones Instituti Sororum a Divina Providentia de Ribeauvillé, quarum domus princeps in dioecesi Argentinen. sita est, definitive approbavit. — Institutum Sororum vulgo «Siervas de Jesús Sacramentado» nuncupatarum, quarum domus princeps in dioecesi Bonaëren. sita est, laudavit, eiusque Constitutiones ad septennium experimenti causa approbavit. — Institutum Sororum vulgo «Filles de Notre-Dame du Sacré-Cœur» nuncupatarum, quarum domus princeps in dioecesi Tornacen. sita est, una simul cum eius Constitutionibus definitive approbavit. 13 Maii 1928. —Instituti Sororum a Caritate vulgo « Doménicaines de la Présentation de la Sainte Vierge » nuncupatarum, quarum domus princeps in dioecesi Turonen. sita est, Constitutiones definitive approbavit. — Institutum Sororum, vulgo « Francescane Angeline » nuncupatarum, quarum domus princeps in dioecesi Taurinen, sita est, laudavit eiusque Constitutiones ad septennium, experimenti gratia approbavit. — Institutum Sororum, vulgo « di Santa Marta » nuncupatarum, quarum domus princeps in dioecesi Clavaren, sita est, laudavit eiusque Constitutiones ad septennium, experimenti gratia approbavit. S. Congregatio Rituum 197 SACRA CONGREGATIO RITUUM i MANILEN. ET MACAONEN. BEATIFICATIONIS SEU DECLARATIONIS MARTYRII SERVORUM DEI MARTINI A S. NICOLAO ET MELCHIORIS A S. AUGUSTINO, SACERDOTUM ORDINIS EREMITARUM RECOLLECTORUM S. AUGUSTINI, IN ODIUM FIDEI, UTI FERTUR, IN TERFECT ORUM. SUPER DUBIO An sit signanda Commissio introductioni^ Causae in casu et ad effectum de quo agitur? " Causa agitur apud Sacrorum Eituum Congregationem de duobus Christi athletis qui in regione Taponensi èt civitate Nagasaki ob Fidei professionem et defensionem suum sanguinem effudisse perhibentur die 11 Decembris anno 1632. Isti sunt Martinus a S. Nicolao et Melchior a S. Augustino, sacerdotes Ordinis Eremitarum Eecollectorum S. Augustini. Ex Actis Processualibus eruuntur sequentes informationes de ipsorum vita, gestis, ministerio et martyrio. - Melchior a S. Augustino natus est Granatae in Hispania anno 1599 ex genitoribus Petro Sánchez et Francisca Perez, fidei morumque integritate conspicuis. Novemdecim annos agens Ordinem Augustinianum Eecollectorum ingressus, tyrocinio rite expleto et probato, religiosa professione se adstrinxit ac divino servitio se totum mancipa vit. Studiis litterarum et scientiarum addictus, ingenio et diligentia praestans una c u m pietate aliisque virtutibus, sacerdotio insignitus fuit. Deinde ad Insulas Philippinas missus facile illam exteram linguam didicit; et sacro ministerio ac evangelica praedicatione, infidelium conversionem atque animarum salutem impenso studio ac fervore procurare sategit. Superiorum iussu, Vicarius Provincialis merito renuntiatus, die 4 Augusti an. 1632 e Manilia discessit et laponiam petiit, una cum P. Martino a S. Nicolao sibi in socium adsignato. Pius et humilis Dei famulus oratione, ieiunio et exercitiis spiritualibus ad hanc missionem se praeparavit, quam missionem ipse iam excogitaverat sed exquirere timuerat, impositam tamen a Superioribus, veluti munus divinitus datum, laeto animo et propensa voluntate recepit. - Alter missionarius P. Martinus a S. Nicolao Caesaraugustae in ACTA; vol. X X . n. 6. — 1-6-928. 14 198 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Aragonia circa annum 1592 a parentibus Lázaro Lumbreres et Auna Triarte y Peralta, religione ac nobilitate claris, ortum duxit et catholica institutione informatus fuit. In sua iuventute Ordinem Augustinianum Eecollectorum amplexus est atque in tyrocinio probatus, illam religionem anno 1619 professus est. Tribus annis v i x exactis, sacerdos iam ordinatus ad Mexicanas regiones mittitur, ubi doctrina, virtute et sacro ministerio ita eminuit, ut vir caelestis et sanctus appellari meruerit. - Has Mexicanas regiones Sancta Mater Ecclesia Catholica c u m gemitu et lamentatione nunc videre cogitur non quidem uti locum quietis, libertatis et pacis sed tanquam mare magnum et agitatum a turbulentissima tempestate et diris- sima persecutione adversus seipsam suosque filios carissimos cuiusque dignitatis, coetus, sexus et aetatis hostili dominationi subiectos, omni iure despecto, qualibet civili societate miserante ac repugnante et absque ullo timore et tremore divini et supremi Iudicis ac Vindicis Christi Iesu, Regis R e g u m et Domini dominantium. Sed revertamur ad nostram Causam. A mexicanis regionibus ad Insulas Philippinas translatus, P. Martinus Maniliae in Conventu S. Nicolai commoratus est, ibique Superior et novitiorum magister, haec et alia officia sibi concredita fideliter implevit, simulque sacris ministeriis fungens per n o v e m annos, mira quoque patravit adhibito pane benedicto S. Nicolai Tolentinatis pro infirmis subveniendis. Postea Patres eiusdem Ordinis qui Nagasaki pro Christi fide in carcere detinebantur, nempe P P . Franciscus a Iesu et Vincentius a S. Antonio, Superioribus suis per litteras narrabant crudelem insectationem in illa regione exortam in fideles catholicos, eosque enixe rogabant ut necessitatibus spiritualibus et temporalibus illius Missionis quantocius providerent per bonos et idoneos missionarios. P. Martinus qui huiusmodi missionem Iaponicam iam petierat, tunc a Superioribus voti c o m p o s factus, Patri Melchiori a S. Augustino socius est datus, et a m b o ad novas regiones Iaponenses iter aggressi sunt et feliciter perfecerunt. In Iaponiam c u m pervenerunt, in civitate Nagasaki a fidelibus toto corde et grato animo excepti sunt et ne confratres suos missionarios in carcere reclusos invisendo, suspecti ab adversariis haberentur tanquam christiani et missionarii et eandem sortem ac poenam paterentur c u m detrimento religionis et missionis, ad montes vicinos adducti sunt, ubi apud P. Dominicum Erquicia, Ordinis Praedicatorum, linguam Iaponicam studiose discere curarunt. Inde suam operam apostolicam inter christianos exemplo, sermone et,opere navarunt sacramenta administrando, verbum Dei praedicando, et christianos illos in fide catholica et in observantia mandatorum Dei et Ecclesiae confirmando* ut sanctam religionem etiam coram.persecutoribus et tyrannis impavide usque ad mortem profiterentur. V i x tres menses elapsi erant ab his sancti S. Congregatio Bituum m ministerii operibus, et die 3 Novembris illius anni 1632 isti missionarii coram tyranno delati sunt et accusati quia Evangelii in Iaponia praedicatores et edicti promulgati hoc prohibentis violatores. Nagasaki igitur etsi aegrotantes, comprehensi, in carcere et in vinculis detenti sunt. Tyrannus autem quod nec terrore nec tormentis obtinere potuerat ab eorum consodalibus P P . Francisco et Vincentio, ut religionem catholicam abiurarent, consequi sperabat a P P . Martino et Melchiore, adhibita prius exhortatione et propositis donis et honoribus amplissimis; sed spe frustratus, clamore, minis et decreto supplicio damnavit héroes illos qui catholicam fidem strenue asserebant et praedicabant. Statuta die 1 r ' D e c e m b r i s an. 1632 ab ergastulo in ustrinam deducti per medias civitatis vias, sententiam mortis palam ferentes scriptam quia christiani et Evangelii praedicatores, ibant gaudentes in conspectu omnium quia digni habiti sunt contumeliam et mortem pro Christo pati. Ad supplicii locum c u m pervenerunt, Melchior et Martinus ad columnas ita laqueis alligati sunt ut facile solverentur si fidem christianam abnegarent; sed fortes et constantes in fide inventi et in medio ignis constituti gratias D e o agebant, fideles ad passionem excitabant ipsosque infideles ad christianam religionem exhortabantur. P. Martinus ter vocatus a Lusitanis pro sacramento poenitentiae administrando, expleto officio, in ignem rediit, ubi octodecim horas in medio flammae vixit, dum Melchior tantum quatuor horas, vi ignis voraciore combustus. Beati illi Servi propter iustitiam persecutionem passi, vitae sacrificium, pro Christo D e o et D o m i n o suo immolantes, consummarunt; quorum cineres in mare proiecti sunt ne in manus fidelium venirent et ab eis colerentur. Fama martyrii cum opinione sanctitatis istorum servorum Dei Martini a S. Nicolao et Melchioris a S. Augustino, in passione etiam signis et prodigiis aucta, statim ab obitu exorta, temporis progressu usque in praesens magis clara et diffusa, viam aperuit Inquisitionibus Ordinaria auctoritate confectis anno 1633 ab Episcopo Iaponensi Didaco Valente, an. 1637 ab Episcopo Macaonensi et an. 1638 ab Episcopo Manilensi necnon aliis Informationibus et documentis super eadem martyrii et sanctitatis fama descriptis etiam in notabili parte ex veteri et n o v o Ordinis Augustinianensis archivo desumptis et Sacrae Rituum Congregationis iudicio subiectis. Quapropter instante R m o P. Daniele Delgado a Virgine Rosarii, praefati Ordinis procuratore generali et huius Causae postulatore, R m i P. Gerardi Larrondo a S. Ioseph, Prioris generalis, totiusque familiae Eremitarum Recollectorum S. Augustini fervida vota depromente, attentis obsequentibus litteris postulatoriis R R . P P . Archiepiscoporum, Episcoporum aliorumque Ordinariorum praesertim e regionibus Hispanicis, Philippinis, laponensibus et Macaonensibus, necnon coetuum ac virorum ecclesiastica vel civili digni- 200 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tate ac munere praestantium, Emus ac Émus Dnus Antonius Cardinalis V i c o , Episcopus Portuen. et S. Eufinae, eiusdem Causae Ponens seu Eelator, in Ordinario sacrorum rituum Congregationis coetu subsignata die ad Vaticanas aedes coadunato, sequens dubium discutiendum proposuit: An signanda sit Commissio introductionis Causae, in casu et ad effectum de quo agitur? Et Emi ac E m i Patres sacris tuendis Eitibus praepositis, post relationem ipsius E m i Ponentis, audito v o c e et scripto E. P. D. Carolo Salotti, Fidei promotore generali, omnibus sedulo perpensis, rescribendum censuerunt: Affirmative seu signandam esse Commissionem introductionis Causae, si Sanctissimo placuerit. Die 28 Februarii 1928. Facta postmodum de his omnibus Sanctissimo D o m i n o nostro Pio Papae XI per subscriptum Sacrae B i t u u m Congregationis Secretarium relatione, Sanctitas Sua rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis ratum habens, propria manu signare dignata est Commissionem introductionis Causae beatificationis seu declarationis martyrii Servorum Dei Martini a S. Nicolao et Melchioris a S. Augustino, sacerdotum Ordinis Eremitarum Eecollectorum S. Augustini. Die 14 Martii 1928. • £g A . C A E D . V I C O , E p . Portuen. et S. Eufinae, S. B. C. Praefectus. L. 83 S. Angelus Mariani, B. B. C. Secretarius. II NEAPOLITANA BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS S E R V A E D E I SOE. M A R I A E A PASSIONE D . N . I . C , E X INSTITUTO C R U C I F I X A R U M SS. E U C H A R I S T I A E SACRAMENTUM A D O R A N T I UM. SUPER DUBIO An sit signanda Commissio introductionis Causae in casu et ad effectum • de quo agitur? Inter electas et gloriosas virgines quas recentioribus hisce annis clementissimus Deus, veluti thesauros absconditus, dono dedit Ecclesiae sanctae suae, ut eas omni custodia in mandatis et consiliis suis duceret, servaret et perficeret, sanctisque virtutibus et charismatibus ita augeret ut ipsius Dei beneficio et gloria in illis ostenderet investigabiles divitias D. N. Iesu Christi Eegis naturae, gratiae et gloriae, inter praedictas - inquam-virgines S. Congregatio Rituum Wl haud infimo in loco accensenda fertur aspectabile Virgo, aseeterii neapolitani ex Instituto crucifixarum Ss. Eucharistiae Sacramentum adorantium, condito a Maria Pia, in saeculo Magdalena Notari, in oppido S. Georgii ad Cremanum, ab Apostolica Sede adprobato et per varias domos in Italia propagato. N o m e n isti virgini inditum fuit in religione Maria a Passione D. N. I. C, in familia et in saeculo Maria Gratia Tarallo. A n n o 1866 mense Septembri a parentibus Leopoldo Tarallo et Concepta Boriello, christiana pietate et honestate praeditis congruoque etiam censu instructis, orta est Dei famula, postridie ad sacrum fontem baptismi regenerata in Christo. Septennis vehementer optabat angelorum pane refici, sed ob teneram aetatem exaudiri non potuit, et fiebat dum videret natu maiores ad sacram mensam accedere. Attamen pia foemina Concepta E o m a n o paulo post eam edocuit et praeparavit Ssmae Eucharistiae prima vice suscipiendae; et parochus quum puellam bene dispositam reperisset ipsam sui v o t i c o m potem fecit. Maria Gratia tunc sacratissimam Hostiam primum accepit c u m magno animi fervore et uberrimo fletu, et ab illa foemina adstante postea interrogata cur flevisset, quidve ipsi dixisset Iesus, respondit inge ¿ nue: « Sese puerum Iesum vidisse manibus vulneratis audisseque ea vulnera ab hominum peccatis esse parta ». Ab illa die puella ita mansit mente et corde c o m m o t a ut quotidie voluisset sacro convivio recreari; sed adhuc parvula veniam non assequuta est nisi semel in hebdomada, deinceps grandior et adulta per singulos dies rei licentiam habuit c u m magno solatio et gaudio. Pueritiam et adolescentiam Maria Gratia in d o m o paterna transegit, scholam privatam apud sorores Franciscales primum frequentavi^ dein per breve tempus scholam publicam et municipalem. Sub directione magistrae artem sarcitricis aliaque manufacta muliebris formae percepit, in quibus operibus et rebus familiaribus se exercuit domi, ne panem in otio comederet sed in labore. Emptoribus operum artis erat generosa e pauperibus saepe remittebat lucrum in toto vel in parte. Quamvis recessum et vitam solitariam amaret, tamen puellas ad se congregatas mysteria Fidei legisque praecepta in forma catechistica una c u m historiae congruentibus factis instruebat. Sermone suo ad virtutem excitabat et ad amorem Iesu Christi divinaeque Matris illas inflammabat et usque ad lacrymas c o m m o v e b a t , ipsa exemplum praebente puellis et adultis c u m omnium admiratione et aedificatione. Etenim quotidie Dei Famula vicinum templum adibat una c u m genitrice suisque sororibus ut sacrosancto Missae sacrificio adsisteret et angelorum pane, facto viatorum cibo, se roboraret. Modesta, pia, mitis, humilis, orationi assidua, in omni opere b o n o sollicita sese monstravit veram et dignam Philotheam qualem describit D e o placentem S. Franciscus de Sales, Episcopus ac Princeps Genevensis, Ecclesiae 202 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Doctor, in aureo suo libello cui titulus: «Philotbea seu Introductio ad vitam devotam pro singulis hominum statibus ». Talis erat vita Servae Dei in famuiae d o m o , in qua idem benignissimus Deus vigilantem et paratam Mariam Gratiam inveniens, eam vocavit et elegit ut ad d o m u m et familiam religiosam et ad perfectiorem vitae statum transiret. Sed prius, permittente D e o , eventus accidit inopinatus et tristis, sed utilis ad eius virtutem et vocationem probandam. Quum enim adolescens quidam nomine Raphael Aruto a patre Leopoldo Tarallo filiam suam Mariam Gratiam peteret in sponsam atque hic annuens plenum consensum daret, puella, re cognita, propositas nuptias animo resoluto recusavit. Instantius egit Pater, adductis plerisque rationibus, innuens quoque paternum consilium, familiae quietem, obedientiae virtutem in re tanti momenti pro b o n o communi, atque ita facilius filiam adegit ad intentum finem. Haec tamen conditionem suae adhaesioni apposuit ut sponsus electus, quem sciebat de christianis officiis oblitum, nuptiale vinculum eiusque obligationes agnosceret, et de catholica religione instructus, piis bonisque moribus et sanctis sacramentis christianam vitam duceret; quod reapse, D e o adiuvante et ipsa Maria Gratia cooperante, brevi tempore feliciter obtentum fuit. Quum omnia parata essent, ambo candidati, vir et foemina comitantibus agnatis et amicis municipium adierunt pro actu quem contractum nuptialem et civilem dicunt. H o c expleto et sponsis c u m comitatu in d o m u m reversis, dum coena paratur, sponsus repentina haemophthisi correptus, morbo in dies ingravescente, post tres menses sacramentis religiose susceptis animam exhalavit. Post hunc luctuosum eventum, pater et filia moerore et dolore perculsi sed de instaurata vita et morte christiana defuncti adolescentis recreati in unum convenerunt consilium; siquidem ille probe noscens firmam filiae voluntatem a novis nuptiis proponendis omnino se abstinuit; haec autem quolibet vinculo soluta et virginitatis flore adhuc servato, die prima mensis Iulii, inito consilio c u m sorore Drusiana quae similem vocationem sentiebat, religionem claustralem amplecti statuit. Inter asceteria quae una c u m genitrice invisit, monasterium selegit Crucifixarum S. Georgii ad Cremanum quod cognovit et dixit sibi a D e o destinatum. Praehabita Superiorum licentia statim ingressa est monasterium omnibus sodalibus acceptissima. Probationis et tyrocinii curriculo absoluto habitum religiosum suscepit, mutato nomine familiae cum altero religionis Maria nempe a Passione D. N. L C. - Monasterium et Institutum virtutum" splendore illustravit, singularibus gratiae et charismatum donis D e o mirabiliter operante. Tirunculis instituendis praeposita et antistitae vicaria electa haec munia prudenti et sapienti, ratione gessit. Pro conversione et salute peccatorum divinae iustitiae sese obtulit victimam oratione, ieiuniis - S. Congregatio Rituum 203 aliisque vohmtariis poenis expiantem; quibus, D e o permittente, accesserunt plures aerumnae, infirmitates, dolores, necnon vexationes, percussiones et plagae eidem inflictae a malignis spiritibus, quarum stygmata in ore, in brachio, in corpore retinuit usque ad mortem. Quum ad quintum supra quadragesimum aetatis annum pervenisset Dei Famula proximum suae vitae finem parentibus et sororibus praenunciavit. Quindecim dies gravi morbo laborans et lecto decumbens Ssmae Eucharistiae et extremae unctionis sacramentis refecta et roborata, optato et accepto a suo confessario obedientiae praecepto ut e vita discederet, statim in pace Christi quievit die 27 Iulii anno 1912. Ex septem filiis famuiae Leopoldi et Conceptae Tarallo, tres enumerantur praemortui nempe duo infantes et Maria a Passione, et quatuor simul cum genitoribus superstites, videlicet: duo fratres, Gabriel et Vitalianus, et duae sorores, Prusiana et Iuditha eiusdem monasterii ubi soror germana Maria a Passione vixit, religiosae, prima soror Maria a S. Sepulcro, altera soror Maria a Lancea, in religione nuncupatae, omnesque superius nominati tanquam testes in Processibus huius causae excussi sunt. - Interim fama sanctitatis vitae virtutum et miraculorum in genere praefatae Servae Dei Mariae a Passione D. N". L C. in vita et post obitum magis magisque in dies invaluit et viam aperuit Inquisitionibus Informativis super eadem fama in ecclesiastica Curia Neapolitana conficiendis quae omni cura expletae ad Sacram Rituum Congregationem transmissae sunt. Quum vero, servato iuris ordine, scriptorum Servae Dei revisione rite peracta, per decretum eiusdem Sacrae Congregationis sub die 27 Iulii anno 1921, sancitum fuerit « nihil obstare quominus ad ulteriora procedi possit » instante E. D. Henrico Caiazzo, antistite urbano et huius Causae postulatore, vota quoque depromente antistitae generalis totiusque religiosi Instituti crucifixarum Ss. Eucharistiae Sacramentum adorantium, attentisque litteris postulatoriis Emi Dñi Cardinalis Archiepiscopi Neapolitani aliorumque Emorum D D . Patrum Cardinalium, plurium Rmorum Archiepiscoporum et Episcoporum, Capitulorum Cathedralium et Praepositorum Ecclesiarum atque Ordinum et Congregationum Religiosarum utriusque sexus una cum supplicationibus amplissimorum Principum et virorum ecclesiastica vel civili dignitate ac munere praestantium, Emus ac Rmus Dnus Ianuarius Cardinalis Granito Pignatelli di Belnionte, Episcopus Albanensis, eiusdem Causae Relator, in Ordinario Sacrorum Rituum Congregationis coetu subsignata die ad Vaticanum coadunato, sequens dubium discutiendum proposuit: An sit signanda Commissio introductionis Causae in casu et ad effectum de quo agitur? Et E m i ac R m i Patres sacris tuendis Ritibus praepositi, post relationem ipsius Emi Ponentis, audito v o c e et scripto R. P. D. Carolo Salotti, Fidei Promotore generali, omnibus 204 Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale sedulo perpensis rescribendum censuerunt: Affirmative seu signandam esse Commissionem introductionis causae, si Sanctissimo placuerit. D i e 28 Februarii 1928. Facta p o s t m o d u m de his omnibus Sanctissimo D o m i n o nostro Pio Papae XI per subscriptum Sacrae Rituum Congregationis Secretarium relatione, Sanctitas Sua rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis ratum habens, manu propria signare dignata est Commissionem introductionis Causae beatificationis et canonizationis Servae D e i Sor. Mariae a Passione D. X. I. 0., ex Instituto Crucifixarum Ssmae Eucharistiae Sacramentum adorantium. D i e 14 Martii 1928. £8 A. CARD. VICO, E p . Portuen. et S. Eufinae, 8. B. C. Praefectus. E. & S. Angelus Mariani, Secretarius. III PICTAVIEX. BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVAE DEI IOANNAE ELISABETH BICHIER DES AGES, C O ^FUNDATRICIS CONGREGATIONIS FILIARUM CRUCIS VULGO SORORUM S. ANDREAE. SUPER DUBIO An constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate in Deum ac Proximum; nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis, in gradu heroico, in casu et ad effectum de quo agitur? Geminata laetitia exsultare quidem potest universa sacra sodalitas Filiarum Crucis, seu Sororum S. Andreae, uti vulgo nuncupari solet, quae postquam fundatori suo Andreae Huberto Fournet Beatorum caelit u m honores comparavit, m o d o alteri parenti suae Ven. Ioannae Elisabeth Bichier des Ages id ipsum praestare magnopere contendit, atque de eiusd e m virginis praeclarissimae heroicis virtutibus iudicii prosperum exitum hodie feliciter assequuta est. I l a e c sane est nova et nativa congratulandi ratio, quippe in familiae decus et ornamentum redundat parentum eximius honos et celebrata gloria. In avito castro des Ages orta est Ven. Famula Dei, parentes sortita genere, opibus ac religione praestantes, qui o m n e m curam ad filiolam recte instituendam impenderunt. Optime quidem; namque puellula parentum S. Congregatio 205 Rituum sollicitudinibus egregie respondit, et ab infantia se pronam exhibuit ad pietatis studium et ad caritatis opera. Decennis in Religiosis virginibus, disciplinam tradita quae Hospitantes n u n c u p a b a t u r , quadriennio c u m iisdem contubernium servavit, atque Pictavii modestia praesertim ac disciplina suis sodalibus in exemplum effulgens. Paternam in d o m u m revocata, et domesticis negotiis praeposita, etsi in temporis augustus versa- retur, Ecclesiam tamen adibat quotidie, ut sacris adstaret seque caelesti D a p e reficeret, neque negligebat ad infirmos invisendos et pauperum necessitates sublevandas pergere. Ieiunia quoque aliasque carnis mortificationes in deliciis habebat eiusque poenitentiae fervorem cohibere opus fuit, ne nimiae austeritati se daret inconsulto. Interea temporis ex Hispania, ubi exsul contigerat, in suam paroeciam Malliacensem reversus est Beatus Andreas Hubertus Fournet, statimque Ven. Ancilla Dei conscientiae suae moderatorem eum selegit et constituit. Qui c u m de n o v a condenda sacrarum virginum societate cogitaret, quae de iacturis a gallica rebellione religioni illatis resarciendis sollicita foret, ad Ioannam Elisabeth suos oculos convertit, eamque suae mentis participem effecit, atque pias iuvenes eidem uti socias dedit, quibuscum novae vitae tyrocinium inivit. At matris suae mortis nuncio deturbata, paternam in d o m u m reversa est; humillime tamen paruit Beato Fournet, eam ad initam vivendi rationem revocanti, ipsoque rogante, gubernium eiusdem suscepit. A u c t o sodalium numero c o m m o d i o r e m d o m u m in paroecia Malliacensi invenit, quam principem exordientis sodalitatis constituit, eique religiosas vestes c u m nomine Filiarum Crucis, seu Sororum S. Andreae tribuit. V i x dictis assequi potest, quot labores, difficultates et aerumnas per- pessa sit in opere provehendo ac perficiendo Ven. Famula Dei, quantumque religioni ac civili societati emolumentum attulerit. Consiliis adiuta Beatorum Michaelis Garicoits et Andreae Huberti Fournet, quibus adhaerebat fideliter, atque divinae Providentiae auxilio firmissime confisa, etsi tempora essent rei catholicae adversa, officiis suis alacriter iuncta est, spreto etiam vitae discrimine, cui saepe sese obiecit ob secretam hospitalitatem, in suis aedibus praebitam sacerdotibus profugis, qui tutum locum non habebant, furente persecutione, ubi divinis operarentur, eosdemque eximia caritate in omnibus prosequebatur. Sensit Pictaviensis civitatis gens, sensere remotiores etiam regiones,, quanti faciendum esset Ven. Famulae Dei sodalitium, et quot bona ex eiusdem diffusione proventura forent. H i n c late excitari, multorum rogatu, coenobia complura, magisque de eiusdem fundatricis sanctitate famam augeri. Haec' de caelitum honoribus ipsi parandis, ea v i x demortua, c o m mune excivit desiderium, et ubi primum tempora siverunt, Ordinaria 206 Acta Apostolicae Sedis - auctoritate, deinceps Apostolica Commentarium Officiale quaesitum est iuridice de Ven. Servae Dei sanctimonia. Discussis autem et validis agnitis et declaratis omnibus inquisitionibus, ad disceptationem super virtutibus in specie ventum est. Inita haec fuit in Congregatione Antepraeparatoria, habita in aedibus Reverendissimi Card. Camini Laurenti, causae Ponentis, die decima quinta mensis Marth anno millesimo nongentesimo vicesimo septimo, dieque vicesima secunda Novembris eiusdem anni coactus fuit coetus Praeparatorius in Palatio Apostolico Vaticano. Novissime, videlicet die decima tertia vertentis mensis Martii, generalia comitia celebrata sunt coram Sanctissimo D o m i n o Nostro Pio P a p a Undec i m o , in quibus Reverendissimus Card. Camillus Laurenti praesens D u b i u m discutiendum proposuit: An constet de virtutibus theologalibus, Fide, Spe et Caritate in Deum ac proximum; nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis, in gradu heroico, in casu et ad effectum de quo agitur? Omnes qui convenerant t u m Reverendissimi Cardinales, tum Patres Consultores suffragia sua unanimi consensione protulere constare affirmantia; quibus auditis, Beatissimus Pater iudicium suum ita differendum censuit, ut spatium sibi et iis qui aderant superesset ad preces fundendas, quibus uberior divini luminis claritas in re tanti momenti impetraretur. Quum autem mentem suam pandere statuisset, hodiernam iucundissimam diem designavit, qua per universum catholicum orbem festum solemne Patriarchae Sancti Ioseph, Virginis Deiparae Sponsi castissimi, peragitur; eapropter, rei divinae devotissime operatus, coram Reverendissimis Cardinalibus Antonio V i c o , Episcopo Portuen. et S. Rufinae, sacrorum Rituum Congregationi Praefecto, et Camillo Laurenti, causae Ponente, itemque R. P. Carolo Salotti, Fidei Promotore generali, meque infrascripto a Secretis, quos accersiri mandaverat, hanc nobiliorem aulam ingressus et Pontificio solio assidens, solemni decreto edixit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe et Caritate in Deum ac proximum; nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Fortitudine et Temperantia earumque adnexis, in gradu heroico, in casu et ad effectum de quo agitur. H o c decretum evulgari et in acta sacrorum Rituum Congregationis referri iussit. Quarto decimo Kalendas Aprilis, anno millesimo nongentesimo vicesimo o c t a v o . • gß A . C A R D . V I C O , E p . Portuen. et S. Rufinae, S. R. C. Praefectus. L . © S.Angelus Mariani, Secretarius. S. ACTA Poenitentiaria 207 Apostolica TRIBUNALIUM SACRA POENITENTIARIA APOSTOLICA (OFFICIUM DE INDULGENTIIS) ACTUS R E P A R A T I O N I S SSMO C O R D I I E S U I N D U L G E N T I I S D I T A T U R Sanctissimus Dominus noster Pius div. Prov. Papa X I , in Audientia infrascripto Cardinali Poenitentiario a Maiori die I Iunii 1928 impertita, benigne concedere dignatus est ut, die. festo Ssmi Cordis Iesu, quo publice recitari debet Actus Reparationis sub titulo « Precatio piacularis ad Sacratissimum Cor Iesu», de quo in Litteris Encyclicis Miserentissimus Redemptor eiusdem Sanctitatis Suae, datis die 8 Maii 1928, christifideles qui eidem recitationi cum Litaniis Sacratissimi Cordis coram Ssmo Sacramento sollemniter exposito, in qualibet ecclesia aut oratorio, etiam (pro legitime utentibus) semipublico, adstiterint, Indulgentiam septem annorum totidemque quadragenarum vel plenariam, si praeterea confessionem peregerint et S. Communionem rite susceperint, lucrari valeant; suppressis similibus Indulgentiis quae pro A c t u sollemnis Dedicationis humani generis Ssmo Cordi Iesu ad libitum eliciendo, concessae fuerant. Iis vero qui, ubilibet et quandocumque, A c t u m Reparationis, vel privatim, recitaverint, Indulgentiam trecentorum dierum; plenariam autem semel in mense, si quotidie per integrum mensem praedictum A c t u m elicuerint, ac insuper aliquam ecclesiam aut publicum oratorium visitaverint, confessionem peregerint et sacris Epulis refecti fuerint, idem Sanctissimus clementer elargitus est. Praesenti in perpetuum valituro. Contrariis quibuscumque n o n obstantibus. D a t u m R o m a e in Sacra Poenitentiaria, die, mense et anno ut supra. LAURENTIUS Card. LAURI, Poenit. Maior. L. © S , Ioannes Teodori, S. P. Secretarius. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 208 DIARIUM ROMANAE CURIAE Mercoledì 2 Maggio, Sua Santità ha ricevuto in udienza solenne .8. E. il Signor Visconte LUIGI GABRIELE ANTONIO GIUSEPPE DE FONTÉNAT, Ambasciatore Straordinario e Ministro Plenipotenziario di Erancia, per la presentazione delle Lettere Credenziali. SACRA CONGREGAZIONE DEI B I T ! Martedì, 15 Maggio 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano si è tenuta la Congregazione Ordinaria dei Sacri Riti nella quale al giudizio degli Emi e Rmi Signori Cardinali, componenti la medesima, sono state sottoposte le seguenti materie: I. Introduzione della Causa di Beatificazione e Canonizzazione della Serva di Dio Rosa Venerini, Eondatrice delle Maestre Pie, dal suo cognome chiamate Venerini. IL Conferma di culto prestato da tempo immemorabile ai Servi di Dio Simeone, Ealcone, Marino, Benincasa, Pietro II, Balsamo, Leonardo, e Leone II, Abbati di Cava, detti Beati. III. Intorno all'approvazione e concessione dell'Officio e Messa propria in onore dei Beati Martiri Engelberto Kolland e sette compagni, dell'Ordine dei Frati Minori. IV. Intorno all'approvazione e concessione dell'Officio e Messa propria in onore di S. Pacifico Confessóre del primo Ordine, Patrono della Provincia Picena dei Erati Minori. V. Intorno alla revisione degli scritti del Servo di Dio Fratel Muoiano Maria, dell'Istituto dei Fratelli delle Scuole Cristiane. V I . E finalmente intorno alla revisione degli scritti della Serva di Dio Carolina de Brochard, religiosa professa dell' Ordine della Visitazione di Maria Vergine. Martedì 22 Maggio 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi l'augusta presenza del S. Padre, si è tenuta la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale gli Emi e Emi Signori Cardinali, i Rmi Prelati ed i Consultori teologi componenti la medesima hanno discusso e dato il loro voto sul dubbio delle virtù in grado eroico nella causa di beatificazione e canonizzazione della Serva di Dio Maria Crocifìssa Di Rosa, Fondatrice dell'Istituto delle Ancelle della Carità. 209 Diarium Romanae Curiae SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: 24 Aprile 1928. L'Emo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Proiettore delle Suore Orsoline della SSma Vergine (Haverloo, Bruges). » » » L'Emo Signor Cardinale Camillo Laurenti, Protettore delle 25 » » L'Emo Signor Cardinale Francesco Bagonesi, Protettore delle Suore « Auxiliatricem des Ames du Purgatoire» (Parigi). Suore Betlemite (Bogota). 1 Maggio y L'Emo Signor Cardinale Michele Lega, Protettore della Pic- 3 » » L'Emo Signor -Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore 10 » » L'Emo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore » L'Emo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore cola Missione dei Sordomuti (Bologna). delle Suore dei S aeri Cuori di Gesù e di Maria (Bennes). della Congregazione delle Suore di S. Giuseppe (Annecy). 11 » della Congregazione delle « Sister of Providence » (Indianapolis). 26 » » Monsig. Giuseppe Pasquazi, Referendario della Segnatura Apostolica. » » » Monsig. Giuseppe Stella, Referendario della Segnatura Apostolica. 27 » » Monsig. Biccardo Bartolom, Arcivescovo titolare di Laodicea in Siria, Internunzio Apostolico di Lituania. Assistenti al Soglio Pontificio: 3 Ottobre 1927. Monsig. Ignazio Valdespino, Vescovo di Aguascalientes. 6 Febbraio 1928. Monsig. Tommaso Giuseppe Shahan, Vescovo titolare di Germanicopoli. 20 22 Aprile » » Monsig. Giacomo Carabelli, Arcivescovo di Siracusa. » Monsig. Adamo Giuseppe Damiano Schmidt, Vescovo di Fulda. Protonotario Apostolico ad instar participantium 12 Aprile 1928. Monsig. Pietro Sinopoli di Giunta, della diocesi di Nicosia. Prelati domestici di S. S.: 30 Luglio 1927. Monsig. Andrea De Maurizi, dell'archid. di New Orleans. 10 Settembre » Monsig. Giacomo Hugh Byan, della diocesi di Indianopoli. 10 » Monsig. Francesco Patrizio Byves, della medesima diocesi. » 210 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 14 Dicembre 1927. Monsig. Atanasio Cottier, della diocesi di Losanna e Friburgo. 25 Gennaio 1928. Monsig. Pio Fernando, della diocesi di Kandy. 26 Marzo » Monsig. Carlo Vincenzo Sedoch, della diocesi di Giavarino. 23 » » Monsig. Alfredo Morisette, dell'archidiocesi di Quebec. 23 » » Monsig. Giuseppe Lauréat Boulanger, della medesima archidiocesi. 29 » » Monsig. Lodovico Segonzac, dell'archidiocesi di Albi. 4 Aprile » Monsig. Paolo Muña, dell'archidiocesi di Aix. 14 » Monsig. Andrea Enrico Chaumont, della diocesi di Clermont. 24 Maggio » » Monsig. Giuseppe Pasquazi, della diocesi di Palestrina. » » » Monsig. Stella Giuseppe, della diocesi di Albano. ONORIFICENZE Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di conferire: La Gran Croce dell'Ordine Piano: 30 Marzo 1928. Al sig. Raffaele Ariztia Lyon, della diocesi di Valparaiso. La Gran Croce di San Gregorio Magno, classe civile: 3 Maggio 1928. Al Sig. Duca Nicola Brady, dell'archidiocesi di New York. La Placca dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 21 Aprile 1928. Al sig. Renato Delforge (Belgio). La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 28 Dicembre 1927. Al sig. Valentino Bellia, dell'archidiocesi di Torino. 15 Marzo 1928. Al sig. cav. Enrico Camaschella, della diocesi di Novara. 26 » » Al sig. Berardo Langlois, della diocesi di Nizza. 28 » » Al sig. cav. Leone Boiinel, dell'archidiocesi di Cambrai. 28 » 2 Aprile » 2 » » Al sig. Donato Raymond, dell'archidiocesi di Montréal. 12 » » Al sig. Francesco Riccardo Neubauer, della diocesi di Dan- » Al sig. architetto Giorgio Renaud, della diocesi di Nevers. Al sig. Lorenzo A. Wilson, della diocesi di Walleyfìeld. zica. La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe militare: 4 Aprile 1928. Al sig. Comandante Francesco Giulio Maria De la Maire, della diocesi di Quimper. Il Cavalierato dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 25 Febbraio 1928. Al sig. Giovanni Tiberghien, della diocesi di Lilla. 9 Marzo » Al sig. Loutfi Abed (Cairo). Diarium Romanae Curiae 14 Marzo 24 » m 1928. Al sig. Lodovico Adelardo Trempe, dell'archidiocesi di Quebec. 26 . » » Al sig. Pietro Teodoro Bemtgeii, dell'archidiocesi di Parigi. » Al sig. avv. Gervasio Posada Belgrano, dell'archidiocesi di - Montevideo. 27 » » 28 » » Al sig. conte Alberto d'Hendecourt-Gontreuil, dell'archidiocesi di Cambrai. 31 ». 11 Aprile Al sig. Giorgio Stang, dell'archidiocesi di Monaco. » Al sig. Leone Bracq, della diocesi di Arras. » Al sig. Angelo del Grosso, dell'archidiocesi di Milano. 11 » 21 » » » Al sig. Alfonso van Overheke (Belgio). Al sig. Giovanni Adriano Douker, della diocesi di Harlem. » » » Al sig. Emilio Hotermans (Belgio). La Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa: 20 Marzo 1928. Al sig. comm. dott. Antonio Sánchez Eeyes, della diocesi di Madrid. La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa: 17 Febbraio 1928. Al sig. ing. Carlo Bagnasco, dell'archidiocesi di Genova. 2 Aprile » Al sig. Arturo Trudeau, dell'archidiocesi di Montréal. Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa: 21 Marzo 1928. Al sig. dott. Giacomo Gargiulo, della archidiocesi di Sorrento. 21 » » Al sig. Nicola Bassino, dell'archidiocesi di Torino. 28 » » Al sig. Antonio Linhart, dell'archidiocesi di Monaco e Fri- 30 » » Al sig. Giovanni Turchetta, della diocesi di Pontecorvo. 2 Aprile singa. » » » » Al sig. Nicola Eomaniello, della diocesi di Tricarico. Al sig. Giuseppe de Eosa de Lei, della medesima diocesi. MAGGIORDOMATO DI SUA SANTITÀ NOMINE Con Biglietti di S. E. Ema Monsig. Maggiordomo, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare : Camerieri Segreti Soprannumerari di S. 8.: 13 Aprile » 14 » » 1928. Monsig. Michele Inglese, dell'archidiocesi di Acerenza. » Monsig. Pietro Stigliano, della medesima archidiocesi. » Monsig. Pietro Eondoletti, della diocesi di Savona. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 23 Aprile » » » Monsig. Valentino Marklet, della medesima diocesi. 24 » » Monsig. Venceslao ôerny, dell'archidiocesi di Praga. » » Monsig. Nicola Claudio Luigi Hamant, della diocesi di Metz. » Monsig. Bomano Sitko, della diocesi di Tarnovia. 25 8 Maggio 1928. Monsig. Giuseppe Brunner, della diocesi di Gurk. » »' » Monsig. Stanislao Bulanda, della medesima diocesi. » » » Monsig. Francesco Miklansinski, della medesima diocesi. » » » Monsig. Bomano Mazur, della medesima diocesi. » » » Monsig. Andrea BÖenigh, della diocesi di Warmia. » » » Monsig. Eugenio Brachvogel, della medesima diocesi. » » » Monsig. Luigi Marquardt, della medesima diocesi. » Monsig. Gerardo Koiter, della diocesi di Osnabrück. » » » Monsig. Egelberto Bucholtz, della medesima diocesi. 9 » » » Monsig. Giovanni Bidders, della medesima diocesi. 19 » » Monsig. Giuseppe Branche (Boma). » » » Monsig. Luigi Arrigoni (Boma). s Camerieri d'Onore in abito paonazzo di 8. 8.: 8 Maggio 1928. Monsig. Pietro Simona to, della diocesi di Padova. » » » Monsig. Angelo Candeo, della medesima diocesi. 9 » » Monsig. Agostino Fleck, della diocesi di Rottenburg. 14 » » Monsig. Francesco de Almeida Rolin, dell'archidiocesi di Diamantina. » » » Monsig. Augusto Gautsch, della diòcesi di Pelotas. Cameriere d'Onore di Spada e Cappa Soprannumerario di S. 8.: 21 Maggio 1928. Il Sig. Vittorio Hlasko, della diocesi di Premislia lat. Cappellani d'Onore Extra urbem di 8. 8.: '23 Aprile ' 1928. Monsig. Giuseppe Schmutz, della diocesi di Gurk. 8 Maggio 21 » » Monsig. Giovanni Seckar, della diocesi di Diacovo. » Monsig. Giuseppe Gunicevic, della medesima diocesi. NECROLOGIO 5 11 23 Maggio ' 1928. Monsig. Giuseppe Ernst, Vescovo di Hildesheim. » » Monsig. Ignazio Valdespino y Diaz, Vescovo di Aguascalientes. » » Monsig. Giovanni Battista Pita vai, Arcivescovo tit. di Amida. Annus XX - Vol. XX Num. 7 2 Iulii 1928 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PII PP. XI CONSTITUTIO APOSTOLICA DE RHODIENSIS ARCHIDIOECESIS PIUS SERVUS AD RESTITUTIONE EPISCOPUS SERVORUM PERPETUAM REI DEI MEMORIAM Pastoris aeterni vices, licet immerito, gerentes omni studio curare debemus ut, succrescente in aliqua regione Christi fidelium numero, ad maius eorum bonum facilius assequendum, novae ibi erigantur dioeceses, vel temporum vicissitudine et iniuria exstinctae denuo instaurentur. Huius Apostolicae sollicitudinis partem modo exigit a Nobis vetustissima et insignis Rhodiensis Ecclesia. Illa enim merito gloriatur se ab ipsis Ecclesiae incunabulis Christi fidem amplexam esse et, archiepiscopali titulo ac dignitate iam a saeculo quarto decoratam, longo temporis spatio virtutum splendore et religionis prosperitate floruisse. Postea vero, quum, insula a Turcis capta ac Hierosolymitani Ordinis S. Ioannis Equitibus ab ea pulsis, pristinam amisisset fulgentem gloriam, fel. rec. Pius Papa Sextus, Praedecessor Noster, per Apostolicas sub plumbo Litteras Memores Nos, die tertia mensis Martii, anno millesimo septingentésimo nonagésimo septimo datas^ Rhodiensis Archiepiscopi, titulum, ne tam illustris Ecclesiae memoria periret, cum praefati Hierosolymitani Equités in insulam Melitensem se transACTA, vol. X X , H. 7. - 2-7-928. 15 214 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tuiissent, cathedrali Ecclesiae^ Melitensi perpetuo univit. Postremis vero temporibus catholicae religionis res in insula Rhodiensi, opera praesertim ordinis Fratrum Minorum, cui missio illa credita fuit, in melius cedere coeperunt, ita ut fel. rec. Leo Papa Decimus tertius, et ipse Praedecessor Noster, praefecturam apostolicam anno millesimo octingentesimo nonagésimo septimo ibi constitueret. Subsequentibus annis, Deo adiuvante, praefectura haec Ehodiensis et Insularum tantum incrementum est consecuta, ut opportunum in eiusdem territorio praeclaram archidioecesim Ehodiensem restituere visum sit. Nos itaque, de dilectorum filiorum Nostrorum S. E. E. Cardinalium Sacrae Congregationis Christiano Nomini propagando praepositae consilio, suppleto, quatenus opus sit, quorum interest, vel qui sua interesse praesumant consensu, Apostolicae potestatis plenitudine, quas supra memoravimus Pii Papae Sexti Litteras abrogantes, omnibus mature perpensis, Archiepiscopi Rhodiensis titulum a cathedrali Ecclesia Melitensi seiungimus, atque, praef ectura apostolica Rhodiensi et Insularum suppressa, pervetustam et insignem archidioecesim Rhodiensem eius loco restituimus ac instauramus, eamque Nobis et Sedi Apostolicae immediate subiicimus. Huius autem archidioecesis fines eosdem esse volumus, quibus suppressa praefectura circumscripta erat, eiusque archiepiscopalem Cathedram in urbe Ehodiensi constituimus et ecclesiam S. Ioannis Baptistae ibi exstantem ad archiepiscopalis ecclesiae gradum et dignitatem evehimus, ac ipsi propterea omnia et singula iura, privilegia et praerogativas, quibus ceterae archiepiscopales sedes gaudere solent, concedimus et attribuimus. Ehodiensibus autem pro tempore Archiepiscopis ius tribuimus. tum Pallio utendi, postquam tamen illud in Sacro Consistorio postulatum et impetratum fuerit, tum Crucem ante se ferendi, et alia iura. insignia, privilegia, quibus ceteri Archiepiscopi ex iure communi vel legitima consuetudine fruuntur et gaudent, cum omnibus oneribus et obligationibus sublimi eorum dignitati inhaerentibus. Quum autem temporum adiuncta prohibeant quominus in Ehodiensi archidioecesi canonicorum Capitulum modo instituatur, Acta Pii PP. XI mandamus ut eius loco dioecesani Consultores, 215 ad tramitem can. 423 et seq., per quantum fieri poterit, constituantur. Quod vero attinet ad archidioecesis regimen et administrationem, ad Administratoris, sede vacante, electionem, ad clericorum et fidelium iura et onera, aliaque huiusmodi, servanda iubemus quae sacri canones praescribunt. In huius autem archidioecesis dotem assignandus et attribuimus bona omnia et reditus, si quae sint, suppressae praefecturae, curiae archiepiscopalis emolumenta et ceteras oblationes, quae a fidelibus, in quorum bonum archidioecesis restituta est, praeberi solent, necnon annuam dotationem a civili auctoritate adsignatam. Rebus itaque ut supra dispositis, ad eadem omnia exsecutioni mandanda deputamus dilectum filium Ambrosium Acciari, Ordinis Fratrum Minorum, hodiernum Rhodiensem et Insularum Praefectum Apostolicum ac ipsi propterea necessarias et opportunas facultates tribuimus, etiam subdelegandi. ad effectum de quo agitur quemlibet virum in officio vel ecclesiastica dignitate constitutum, ac definitive pronuntiandi de quavis difficultate vel oppositione in exsecutionis actu quomodolibet oritura, facto insuper eidem onere ad Sacram Congregationem Christiano Nomini propagando praepositam intra sex menses transmittendi authenticum exemplar peractae exsecutionis.Praesentes autem Litteras et in eis contenta quaecumque, etiam ex eo quod quilibet, quorum interest, vel qui sua interesse praesumant, auditi non fuerint ac praemissis non consenserint, etiam si expressa, specifica et individua mentione digni sint, nullo unquam tempore de subreptionis, vel obreptionis aut nullitatis vitio, seu intentionis Nostrae, vel quolibet alio licet substantiali et inexcogitato defectu, notari, impugnari vel in controversiam vocari posse; sed eas, tamquam ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et emanatas perpetuo validas exsistere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere, et si secus super his a quocumque, quavis auctoritate, scienter, vel ignoranter contigerit attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus et decernimus. Volumus denique ut harum Litterarum transumptis, etiam impressis, 2Í6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale manu tamen alicuius notarii publici subscriptis, ac sigillo alicuius viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae bisce Litteris tribueretur, si originaliter exhibitae vel ostensae forent. Non obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus universalibustpie Conciliis editis, specialibus, vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis, et quibusvis aliis Romanorum Pontificum Praedecessorum Nostrorum dispositionibus ceterisque contrariis quibuscumque. Nemini autem hanc paginam suppressionis, seiunctionis, instaurationis, evectionis, concessionis, statuti, derogationis, mandati et voluntatis Nostrae infringere, vel ei contraire liceat. Si quis vero, ausu temerario, hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Petri et Pauli, Apostolorum Eius, se noverit incursurum. Datum Romae apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo vigesimo octavo, die vigesima octava mensis Martii, Pontificatus Nostri anno septimo. F R . A N D R E A S CARD. F R Ü H W I R T H , C A R O L U S CARD. P E R O S I , S. B. E. Cancellarius. S. Dominicus Iorio, C. Cons. Pro-Secretarius. Protonotarius Apostolicus. Alfonsus Carinci, Protonotarius Apostolicus. Loco Reg. Plumbi in Cane. Ap., vol. XXXVII, n. 81. - M. Biggi. 217 Acta Pii PP. XI LITTERAE APOSTOLICAE I TEMPLUM E. M. V. SIDERIBUS RECEPTAE, IN CIVITATE VELEHRAD, ARCHI- DIOECESIS OLOMUCENSIS I N T R A F I N E S , B A S I L I C A E M I N O R I S H O N O R I B U S AUGETUR. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Fertur ex vetustissima traditione, antiquis etiam suffulta documentis, intra hodiernae archidioecesis Olomucensis fines, ecclesiam Velehradensem in honorem Beatae Mariae Virginis in caelum Assumptae surrexisse in locis hodierno Velehradio vicinis, scilicet in illa Bastici munitione in qua sancti fratres et apostoli Mora viae Cyrillus et Methodius, post adventum in Mora viam anno reparatae salutis DCCCLXin, sedem suam posuerant, ut in universam illam regionem Evangelii lumen inferrent. Constat Vladislaum Henricum, Moraviae marchionem, atque Octocari Bohemiae regis fratrem, an. M C L X X X X V I I I Velehradii monasterium Ordinis Cisterciensium monachorum curis concreditum fundasse cum ei adiacenti ecclesia Mariae sideribus receptae dicata, mirifice quidem praestantibus artis operibus ornata atque exculta; idemque monasterium penes laudatum Ordinem mansisse ad saecularisationem usque, imperatore Austriae Iosepho I I die x x v n Septembris anno M D C C L X X X I V indictam. Minime Nos latet ecclesiam eandem, quasi matrem ac reginam ceterarum ecclesiarum Moraviae merito habitam, excelluisse etiam ob insignia pontificalia illius Praelato conlata a fel. rec. Urbano P p . V I , Nostro Praedecessore, suffragante Ioanne IX episcopo Velehradensi, anno M C C C L X X I X . Templum, vertentibus saeculis incendio aliquoties vastatum et antiquitate fatiscens, a fundamentis restitutum ac die xx m. Octobris an. M D C C X X X V sollemni ritu denuo consecratum, ad nostra usque tempora superest tamquam pietatis et artis splendidum monumentum, pluribus itemque conspicuis gratiis ac privilegiis ab hac Sancta Sede cumulatum atque a fidelibus tam vicinitatem incolentibus quam peregre confluentibus summa pietate ac religione celebratum. Sacras inter imagines et reliquias, quibus templum locupletatur, recensetur icon B. Mariae Virginis ecclesiae titularis, et pars brachii sancti Cyrilli Thessalonicensis. Ecclesia ipsa ad paroeciae dignitatem evecta, anno M D C C C L X X X X clericis regularibus Societatis Iesu concredita fuit, qui sacro inibi ministerio naviter funguntur remque divinam omni diligentia procurant. Et re quidem vera 218 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale sub eorundem patrum disciplina exstant ibidem: Institutum a sanctis Cyrillo et Methodio nuncupatum, pro Slavis Missionariis efformandis alumnisque instituendis erectum; tirocinium pro novensilibus ecclesiasticis et religiosis nationis czecoslavicae; magna domus Stojanov dicta pro spiri tualibus exercitationibus quolibet anni tempore habendis; nec non altera aedes materna Congregationis Sororum, nuncupatarum a sanctis patronis Cyrillo et Methodio; simulque plures catholicae associationes, quae sedem ibidem obtinent et conventus animos celebrant, frugiferum ad finem ut magis ac magis fideles imbuantur spiritu, doctrina atque exemplis tutelarium sanctorum, illorumque vestigiis adhaereant religiose. H a e c animo repetentes, cum venerabilis frater Leopoldus Preçan, Archiepiscopus Olomucensium, archidioecesis sibi commissae utriusque cleri et populi fidelis communia vota depromens, ac nominatim Piae Unionis Velehradensis, cui titulus et sedes centralis est Apostolatus Ss. Cyrilli et Methodii ad sanctum finem reconciliationis Ecclesiae Orientalis cum E o m a n a Ecclèsia promovendum, eiusque Congressus postremi dierum xx et x x i v mensis Iulii anni nuper elapsi, Nos humillimis iteratisque supplicationibus deprecatur sit ut ecclesiam super enunciatam ad titulum ac privilegia Basilicae minoris evehere dignaremur, Nos optatis his concedendum ultro libenterque existimavimus. Quae cum ita sint, audito venerabili fratre Nostro Antonio Sanctae B o m a n a e Ecclesiae Cardinali V i c o , Episcopo Portuensi ac Sanctae Eufinae, Sacrorum Eituum Congregationi Prae- fecto, omnibusque rei momentis attente perpensis, motu proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris deque apostolicae N o strae potestatis plenitudine, praesentium tenore perpetuumque in m o d u m , perinsignem ecclesiam Velehradensem Deiparae Virginis in caelum receptae titulo decoratam, nomine et privilegiis liturgicis aliisque honorificentiis, quae Basilicis minoribus iuxta Apostolicas concessiones competunt, cohonestamus atque cumulamus. Haec edicimus, mandamus, praecipimus decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere illisque, ad quos spectant sive spectare poterunt, nunc et in posterum perpetuo suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m E o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die V I I m. Februarii anno MDCCCCXXVIH, Pontificatus Nostri septimo. P. CAED. GASP ARRI, a Secretis Status/ 219 Acta Pii PP. XI II E X T E N S I O I U R I S D I C T I O N I S D E L E G A T I APOSTOLICI A E G Y P T I A T Q U E A R A B I A E A D V I C A R I A T U S APOSTOLICOS E R Y T H R A E A E E T A B Y S S I N I A E . PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — E o m a u o r u m Pontificum Decessorum Nostrorum vestigiis haerentes, ea sedulo studio decernere maturamus, quae catholico nomini aeternaeque christiani populi saluti bene prospere ac feliciter eveniant. Iamvero cum multis de causis, quas inter praecipua est ut intimior nexus cum hac Sancta Apostolica Sede foveatur in vicariatibus apostolicis Erythraeae et Abyssiniae, nec non maiore cum sollicitudine ea tractentur negotia, quae tum ad b o n u m animarum tum ad incrementum vicariatuum eorundem apostolicorum spectant, peropportunum visum fuerit ad enunciatos apostolicos vicariatus Delegati Apostolici A e g y p t i atque Arabiae iurisdictionem extendere: Nos, collatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Eomanae Ecclesiae Cardinalibus Congregationi pro Orientali Ecclesia praepositis, omnibusque rei momentis attente perpensis, haec quae infra scripta sunt decernenda existimavimus. Nimirum m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore, statuimus ac mandamus ut Delegatus Apostolicus pro tempore Aegypti atque Arabiae pariter ac simul sit Delegatus Apostolicus vicariatuum apostolicorum tam Erythraeae q u a m Abyssiniae, ideoque iurisdictionem illius ad praedictos vicariatus eadem Nostra auctoritate in posterum extendimus. Decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum ac definiendum esse: irritumque ex nunc et inane fore si quidquam secus super his a quovis, auctoritate quavis, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m R o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die vn m . Martii an. MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale III ERIGITUR MISSIO DE MIYAZAKI INTRA FINES DIOECESIS DE FUKUOKA PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Supremi apostolatus officium N o b i s divinitus commissum utiliter exsequi satagentes, ea sedulo studio decernenda curamus, quae in Ecclesiae incrementum christianique populi spirituale b o n u m bene prospere ac feliciter eveniant. Iamvero non sine gaudio comperimus in dioecesi de Fukuoka, commissa curis Societatis Parisiensis pro exteris missionibus, duas civiles provincias reperiri, alteram de Miyazaki et alteram de Oita appellatas, quae iam duobus ab annis a patribus Piae Societatis Salesianae, Episcopo moderante, ad Christi fidem excoluntur. Porro cum praefato in territorio iam adeo religio christiana adoleverit ac tam uberes susceperit progressus, qui iam spem prope certam portendant amplioris futurique augmenti, et dilectus filius moderator hodiernus generalis superenunciatae Salesianae Societatis ad Christi fidem validius promovendam, humiles Nobis porrexerit preces ut, Apostolica auctoritate, dictae provinciae de Miyazaki et Oita a dioecesi de Fukuoka seiunctae in Missionem sui iuris erigerentur: Nos, collatis consiliis cum venerabilibus fratribus nostris Sanctae E o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus negotiis Propagandae Fidei praepositis ac praehabito v o t o t a m venerabilis fratris Marii Giardini, Archiepiscopi titulo Edesseni, Delegati Nostri A p o stolici in Iaponia, quam venerabilis fratris Ioannis de Guebriant, Archiepiscopi titulo Marciänopolitani, Superioris generalis Societatis Parisiensis pro missionibus exteris, precibus supra enunciatis moderatoris generalis Congregationis Salesianae ultro libenterque concedendum existimavimus. Quam ob rem m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore, civiles sub-praefecturas de Miyazaki et Oita in Iaponia a dioecesi dé Fukuoka separamus sive dismembramus, easdemque, ita per Nos rite seiunctas sive separatas, in Missionem sui iuris erigimus atque constituimus, cui nomen facimus de Miyazaki, eamque curis concredimus Piae Societatis Salesianae. H a e c statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumque ex nunc atque inane fieri si quidquam Acta Pii PP. XI secus super his, a quovis, auctoritate quavis, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m R o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v n mensis Martii anno MDCCCCXxvm, Pontificatus Nostri septimo. P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status. IV PRAEFECTURA APOSTOLICA DE ARAUCANIA AD VICARIATUM APOSTOLICUM EVEHITUR. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Sublimi veluti e specula ex hac D i v i Petri Cathedra, quam divinitus obtinemus, in omnes vel longo terrarum marisque spatio seiunctas orbis Christiani regiones oculos" mentis Nostrae convertimus et quae catholico nomini aeternaeque fidelium saluti bene prospere ac feliciter eventura videantur sollicito studio decernere maturamus. Iamvero cum praefectura apostolica Araucaniae in Republica Cilena Fratribus Ordinis Minorum Capulatorum provinciae Bavaricae commissa, novissimis temporibus insigne religionis incrementum ex auspicato fuerit assequuta, opportunum Nobis visum est eandem ad vicariatus apostolici dignitatem promovere. Collatis itaque consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus negotiis Propagandae Fidei praepositis, omnibusque rei momentis attente perpensis, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore, praefecturam apostolicam Araucaniae in Republica Cilena, servatis eisdem limitibus, in vicariatum apostolicum, item de Araucania dictum atque ab Ordinario episcopali aucto dignitate regendum, erigimus atque constituimus. H a e c edicimus, mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos spectant, siye spectare poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m R o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v r n m. Martii an. MDCCCcxxvm, Pontificatus Nostri septimo. P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale V ERECTIO APOSTOLICAE P R A E F E C T U R A E D E K O A N G O I N V I C A R I A T U M APOSTOLICUM. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — A u c t o pastorum numero, incolumitati gregis consulere, de E o m a n o r u m Pontificum Decessorum Nostrorum more institutoque, maturamus. Iamvero cum in praefectura apostolica de K o a n g o in Congo Belgico, clericis regularibus Societatis Iesu concredita, novissimis hisce temporibus catholica fides non m o d o quod attinet ad christifidelium et catechumenorum numerum, sed etiam ad bonorum operum multiplicitatem, uberrima incrementa susceperit, venerabilibus fratribus nostris Sanctae Bomanae Ecclesiae Cardinalibus negotiis Propagandae Fidei praepositis peropportunum visum est consilium N o s flagitare enixis precibus ut dicta apostolica praefectura de K o a n g o in vicariatum apostolicum, auctoritate Apostolica, erigeretur. Nos autem omnibus rei momentis cum enuntiatis Cardinalibus amplissimis sollicito studio perpensis, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore, praefecturam apostolicam de K o a n g o in Congo Belgico, servatis eisdem quibus actu continetur finibus, in vicariatum apostolicum, proprio Episcopo committendum, erigimus. Porro haec statuimus decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos spectat, sive spectare poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter, attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuslibet. D a t u m B o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v i n m . Martii an. MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. P. CARD. GASP ARRI, a Secretis Status. Acta Pii PP. XI YI DISTRACTO TERRITORIO E VICARIATIBUS APOSTOLICIS DE HANCHUNG-FU E T D E S I A N - F U , E R I G I T U R I N SINIS P R A E F E C T U R A APOSTOLICA D E H I N GAN-FU. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Ut aucto pastorum numero christiani gregis b o n o satius consulamus id monet Supremi Apostolatus officium, quo in terris, licet immeriti, fungimur. Iam inde ab anno MDCCCCXXIV venerabilis frater Antonius Capettini, episcopus titularis Enariensis, eo tempore Vicarius Apostolicus de Hanchung-fu, nec non venerabilis frater Eugenius Massi, episcopus titulo Ioppidanus, tunc Vicarius Apostolicus de Sian-fu, instanter Nos postulaverunt, ut, ob territorium latissime patens suae cuique iurisdictioni subiectum et incolarum ibique commorantium multitudinem, nonnullae fmitimae sub-praefecturae civiles ad proprios vicariatus pertinentes, in quibus solum inchoata erat evangelica praedicatio, aliis traderentur Missionalibus. H o r u m votis benigne annuentes, praedictis Vicariis apostolicis moderantibus, Nos easdem civiles sub-praefecturas excolendas tradidimus sacerdotibus alumnis Ordinis Fratrum Minorum Conventualium. Attamen cum in enunciato territorio religio christiana diligenti industria eorundem Patrum Conventualium n o v a atque ampliora in praesens incrementa susceperit feliciter, adeo ut tam Minister generalis F. M. Conventualium Ordinis, quam venerabilis frater Eugenius Massi administrator apostolicus vicariatus de Hanchung-fu et vicariatus de Sianfu, humiles Nobis atque iteratas preces porrexerint ut dictas civiles subpraefecturas, a propriis vicariatibus seiunctas, in n o v a m condamus apostolicam praefecturam: Nos, collatis consiliis cum venerabilibus fratribus nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus negotiis Propagandae Fidei praepositis, ac praehabito v o t o venerabilis fratris Celsi Costantini, archiepiscopi titularis Theodosiopolitani, Delegati Apostolici in Sinis, enuntiatis precibus concedendum ultro libenterque existimavimus. Quae cum ita sint, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque, apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium tenore civiles sub-praefecturas de Tze-yang, Pingli, Ning-shen, SMJi-chucm, Sun-yang, Han-yin, Chuan-ping, Pai-ho, Hinganfu seu Án-hang a vicariatu apostolico de Hanchung-fu seiungimus sive dismembramus. Item a vicariatu apostolico de Sianfu sub-praefecturas civiles de Siao-yi, Chen-an, Shan-yang separamus ac seiungimus. T o t u m autem territorium continens 224 Acta Apostolicae. Sedis - Commentarium Officiale has duodecim sub-praefecturas, sic per Nos separatas atque dismembratas, in n o v a m Praefecturam Apostolicam erigimus atque constituimus, cui nomen facimus de Hinganfu et quam Ordinis Fratrum Minorum Conventualium curis concredimus. H a e c statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere, illisque ad quos pertinent sive pertinere poterunt nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m E o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v n i m. Martii an. MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. P. C A R D . G A S P A R R I , a Secretis Status. YII A P P R O B A N T U R A U C T O R I T A T E APOSTOLICA CONSTITUTIONES O R D I N I S S E R V O R U M M A R I A E A D N O R M A M CODICIS R E V I S A E . PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Religiosorum virorum coetibus, qui, pro opportunitate temporum a D e o Optimo Maximo suscitati, virtutum christianarum exempla christifidelibus apte praebuere, tamquam praeclaris servandisque pietatis monumentis, quibus orbis christianus inclyte splendei, R o m a n i Pontifices providentia continentique cura iugiter attenteque consulunt. Quos quidem inter sacros coetus, omni laude dignus, Ordo Servorum Mariae celebrandus est, qui tertio decimo saeculo Florentiae plane mirabili m o d o ortum habuit. Illum enim septem inlustres e fiorentina nobilitate viri anno reparatae salutis MCCXXXIII instituere, quos rec. mem. Decessor Noster L e o P p . X I I I sub unico titulo Septem Fundatorum Ordinis Servorum Beatae Mariae Virginis, anno M D C C C L X x x v i n Sanctorum honoribus cumulavit. Orationi, paupérrimo usi generi vitae, in villa « Camarza » primum vacarunt septem illi viri Dei, quorum in Libro vitae sunt nomina: videlicet Bonfilius de Monaldis, Bonaiuncta sive Ioannes de Manettis, Benedictus seu Manettus ab Antella, Bartolomaeus idest Amideus de Amideis, Recoverus seu Uguccio Uguccionum, Sosteneus sive Gerardus de Sostenéis et Alexius de Falconeriis; dein vero, D e i Acta PUPP. XI flatu ducti, ad Senarium montem se contulere, atque ibidem, Deiparae Virginis ope, posuerunt firma novae religiosae familiae fundamenta, quae popularium atque infantium v o c e iam ab incunabulis « Ordo Servorum B. Mariae » feliciter meritoque nuncupata est. Et re quidem vera L e o X I I I , rec. m e m . Decessor Noster, testatus est « clementissimam Virginem ipsam non m o d o inspirasse, sed, Beatis Fundatoribus apparentem, die Parasceves anni MCCXL, totam etiam futuri Ordinis rationem designasse et descripsisse; ad dolorum suorum memoriam iussisse ut novi Ordinis sodales nigra veste induti incederent et iuxta Sancti Augustini regulas monasticam vitam agerent; denique sacrasse beneplacitu suo illud religiosae familiae nomen, quod pridem per infantes et lactentes Deus ipse sibi valde placere significaverat ». Ab ipsis igitur Septem Fundatoribus novus Ordo Servorum Mariae sua prima statuta habuit; quae una cum decretis posterius latis Sanctus Philippus Benitius, inclytus Ordinis propagai or, in unum conlegit atque in ordinem redacta anno M C C L X X X evulgavit. Statuta autem eadem Benedictus P p . XI sanctione sua roboravit, cum Serv o r u m Mariae Ordinem, quem iam etiam Innocentius I V anno MOCLI et Alexander I V anno MCCLV approbaverant, Litteris Apostolicis sub plumbo I I I Idus Februarii, anno MCCCIV datis, Sancto Alexio Faleonerio annorum ac b o n o r u m operum pleno adhuc vivente, sollemniter confirmavit. Magna quidem cum reverentia susceptis traditisque, huiusmodi Constitutionibus Ordinis sodales per tria ferme saecula obedivere, easdemque fideliter servarunt; sed postea ob mutatas rerum condiciones et praesertim ob inductam a Concilio Tridentino disciplinam, nova aptaque forma Regulae sunt conditae, quas, iterato editas, iterato quoque R o m a n i Pontifices Decessores Nostri, quos inter memoratu digni S. Pius V, die X X V Aprilis anno M D L X I X , Gregorius X I I I , die x x i Septembris anno M D L X X i x , atque Urbanus V I I I die x v Octobris anno MDCXLIII, SUO consensu honestarunt. Hisce vero Constitutionibus usque ad recentiora tempora Ordo Servorum Mariae usus est, donec anno MOMVII Sacra Episcoporum et Regularium Congregatio, decreto die xv m. Maii dato, easdem Ordinis constitutiones, quarum interea magno studio magnaque diligentia textus revisus et ad meliorem formam digestus erat, denuo approbavit. A t , evulgato iuris canonici Codice, ut ad ipsius praescripta Constitutiones opportune conf ormarentur, de mandato Capituli generalis anno MDCCCCXX habiti, Moderator generalis Ordinis peculiarem aliquorum sodalium coetum constituit, qui regulas easdem accommodarent. Novissimis propterea diebus ad iuris canonici Codicem tandem conformatae Ordinis Servorum Mariae Constitutiones, eisdem etiam aliquibus additis insertisque immutationibus seu additamentis a generali Capitulo anni MDOCCCXX v i statutis, n o v o pon- 226 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tifìcio consensu honestandae, Sacrae Congregationis pro Religiosorum Sodalium negotiis examini et iudicio propositae sunt. Nos vero id animo repetentes, quod iam rec. m e m . Decessor Noster Pius P p . X anno MDCCCCXIII de eadem religiosorum virorum familia rectissime asserebat, illum nempe Ordinem tam utiliter in provehenda apud christianum populum Beatae Mariae Virginis veneratione adlaborasse; tot alumnos sanctitate conspicuos caelo inseruisse; tot diligentibus administris Ecclesiam praeclarisque viris civitatem auxisse, ut religiosas inter familias honestissimum merito locum obtineret: luculentum Nostrae benevolentiae pignus eiusdem Ordinis sodalibus exhibere censuimus q u o d ipsos v o t i compotes reddat. Audito propterea, uti mos est, dilecto filio Nostro Sacrae Congregationi pro Eeligiosorum Sodalium negotiis S. E. E. Cardinali Praeposito, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore perpetuumque in m o d u m , Ordinis Servorum Mariae Constitutiones, quarum exemplar tum in Sacrae praefatae Congregationis, tum in Brevium tabulario servabitur, plenissime adprobamus, eisdemque Apostolicae sanctionis robur adiicimus. Haec, quae in tam frugiferae familiae religiosae b o n u m atque emolumentum maxime cessura rati decrevimus, statuimus, mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exsistere et fore, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spectat et in posterum spectare poterit in omnibus et per omnia plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter contigerit attentari. N o n obstantibus Constitutionibus et Ordinationibus Apostolicis, ceterisque in contrarium facientibus quibuslibet. D a t u m E o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x x mensis Martii anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. P. CARD. GASPARRI, a Secretis Status. Acta Pii PP. XI EPISTOLAE I AD EMUM P. D. DONATUM, TÎT. S. SILVESTRI IN CAPITE S. R. E. CARD. SBARRETTI, QUEM LEGATUM MITTIT AD CONCILIUM PLENARIUM APULIAE. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et, apostolicam benedictionem. — Ex quo tam opportune novus Codex iuris canonici promulgatus est, maiore quidem frequentia ac fructu quam antea non m o d o dioecesanae Synodi sed etiam plenaria Concilia feliciter agi per catholicum orbem coepta sunt; ita enim, cum omnes ex una eademque provincia ecclesiastica vel regione conveniunt sacrorum Antistites ut collatis consiliis délibèrent, tum multa quae obsoleverant tollendo et multa innovando vel congruenter his temporibus a c c o m m o d a n d o , melius profecto communibus propriisque dioecesium necessitatibus prospiciunt. Quamobrem libenter Nos certiores facti sumus Plenarium m o x Apuliae Concilium, Melphicti celebratum iri; iamque diu actuosam fervere episcopatus et cleri illius sollertiam ut omnia rite apparentur optatosque exitus res habeat. Iamvero in more ac lege positum est, quemadmodum nosti, ut Pontificius Legatus conciliis huiusmodi praesideat: siquidem consentaneum omnino est, ut cum de negotio agatur gravioris momenti, id ab ipso Christi Vicario et auspicium capiat et ad perfectionem exsequendi operis incitamentum. Quapropter, te, dilecte fifi Noster, his litteris Nos eligimus qui, Nostram gerens personam, nomine et auctoritate Nostra Apulo illi Concilio praesis, coetus modereris, sacrasque peragas caeremonias; nec dubitamus quin, pro tuo in Dei Ecclesiam studio, pro tua prudentia usuque rerum, pro romanae Purpurae amplitudine, digne plane exspectationem omnium sustineas. Inter alia quae in coetibus, te duce, de disciplina sacra, de praeservanda circumventa, de fovenda in populo iuventute tot periculis christiana fide, disceptabuntur, id praecipue tuum erit, non m o d o efficere ut certi quidam abusus prorsus tollantur qui ad processiones sacras et sodalitia pertinent, sed etiam, occasione data, hortari omnes verbis Nostris ut maxima illic adhibeatur cura in adulescenti clero augendo recteque conformando : nimis enim ad c o m munem salutem interest ut de sacro ordine homines, hac aetate praesertim, non desiderentur qui, virtutis doctrinaeque laude praestantes, omnem 228 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale sibi creditum populum ad Redemptorem Iesum, qui unus via est, veritas et vita, conducant. Certe ardor ad optima quaeque capessenda, consociatio virium et fraterna concordia, quibus Apuli commendantur, sperare iubent catholicam vitam illic n o v o quodam robore auctum iri et prosperiorem fore dioecesium illarum conditionem. Interea tibi damus, dilecte fili N o ster, ut in utroque sacro ritu qui sollemniter ante et post Concilium peragetur, benedictionem adstantibus nomine Nostro impertías, plenariam quidem admissorum veniam eisdem proponens, usitatis Ecclesiae condicionibus lucrandam. A t q u e , caelestium praenuntia munerum itemque paternae benevolentiae Nostrae testis apostolica sit benedictio, quam tibi, dilecte fili Noster, singulis Episcopis iisque omnibus qui Concilio intererunt, effuso animo largimur. Datum R o m a e apud Sanctum Petrum, die v mensis Aprilis anno M ü c c o o x x v n i , Pontificatus Nostri septimo. PIUS PP. X I II AD R. P. ALOISIUM ZAMBARELLI, ORDINIS CLERICORUM REGULARIUM A SOMASCHA P R A E P O S I T U M G E N E R A L E M , QUARTO E X E U N T E SAECULO A CONDITO O R D I N E . PIUS PP. X I Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. — Ecclesia mater sanctissima quae, divino quidem Spiritu afflante, tam varia nitet religiosorum Ordinum corona, valde sane de faustis eventis laetari consuevit, quae identidem ab eisdem celebrantur: fit enim per huiusmodi celebrationes ut, c u m memoria recolatur veterum gestarum rerum hominumque clarissimorum, non m o d o sodales sed etiam ceteri fideles ad maiorum imitanda exempla excitentur. Itaque libenter a d m o d u m N o s di dicimus quartam m o x saeculum expletum iri ex quo iste Ordo a Somascha, quem ipse m o deraris diligenter, necessario tempore constitutus est. Iamvero norunt omnes instituti initium et incrementa. N e m p e Hieronymus, ex Aemiliana gente Venetiis ortus, cum adulescens, ingenio quidem ac virtute pollens, militiae operam daret, contra Reipublicae hostes acriter pugnans,, in arce defendenda Castrinovi ad Querum, captus est et in carcerem coniectus: sed a Virgine Beatissima mirum in m o d u m liberatus, divinae caritatis Acta Pii PP. XI 229 miles repente factus est. Etenim cum. confecto bello, plurimi essent pueri qui orbati parentibus in egestate summa versarentur, eos Dei famulus in hospitales domos recipiendos christianoque more educandos curavit. Brevi igitur non pauca is condidit orphanotrophia: Mediolani et Ticini, Brixiae et Bergomi, N o v o c o m i et Somaschae, unde Ordo nomen traxit. Singulari quodam incensus apostolatus ardore, alia plura ac praeclara is gessit in rei christianae utilitatem; praesertim egentibus puellis opitulando, aegrotis in valetudinariis inserviendo, pauperibus per agros catechismum tradendo, illa quidem ratione primus utens rogandi et respondendi, quae deinde, ob rei perspicuitatem, a S. Carolo Mediolanensi et ab Ecclesia universa adhibita est. Pestilentia demum correptus legifer Pater vester, c u m eodem m o r b o aegrotantibus subveniret, caritatis victima Somaschae sanctissime obiit, dignus profecto quem Nos recens « Orphanorum et derelictae iuventae Patronum universalem » declararemus. Ita a caritate Christi profectus, mirifice sane Ordo vester per Italiam propagatus est, et caritatis spatia dilatando, impensiorem operam non m o d o orphanis alendis et educandis, sed etiam studiosae iuventuti recte instituendae dare coepit. Quapropter evenit ut Somaschenses Sodales plurima regerent instituta, altioribus etiam studiis excolendis: Seminaria, academias et collegia, ubi adulescentes cuiusvis ordinis cum christianis moribus tum doctrina egregie imbuebantur. Ac longum hic est clarissimos viros recolere qui apud vos instituti, disciplinis sacris, profanis, litteris amplissimasque honoribus floruere: ut verissime dici queat optime quidem de catholica civilique re Ordinem vestrum meruisse. Quapropter valde est vobis laetandum de eventi faustitate. Quod si olim, ob magnam illam rerum omnium conversionem, Somaschensium quoque Familia non pauca passa est detrimenta, est tamen in praesens cur ex frequentiore quae vobis succrescit sobole spem multo laetioris incrementi capiatis: idque eo certius assequemini quo studiosius vestigiis institeritis legiferi Patris, non m o d o in caritatis campo, sed etiam in religione fovenda erga Virginem Deiparam, quam ab ipso veluti hereditate accepistis. Interea, libenter equidem in partem venimus laetitiae vestrae; ac fore confisi ut saecularia haec sollemnia uberrimas christiano populo utilitates afferant, in divinorum munerum auspicium et in paternae benevolentiae Nostrae signum, tibi, dilecte fili, singulisque tuis sodalibus et alumnis apostolicam benedictionem effuso animo impertimus. D a t u m R o m a e apud S. Petrum, die x Apr. MDCOCOXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. PIUS PP. X I ACTA, vol. X X , n. 7. - 2-7-928. 16 230 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA SS. CONGREGATIONUM SUPREMA SACKA CONGREGATIO S. OFFICII DUBIUM DE LIBRIS GABRIELIS D'ANNUNZIO Proposito Supremae huic Sacrae Congregationi Sancti Officii d u b i o : « An praeter omnes fabulas amatorias, omnia opera dramática et librum " Prose scelte „ GABRIELIS D'ANNUNZIO Decreto 8 Man 1 9 1 1 proscripta, etiam reliqua eiusdem generis opera (tragedie, commedie, misteri, romanzi, novelle, poesie) fidei et morum offensiva, scripta vel edita post supradictum Decretum, habenda sint eodem m o d o prohibita » ! Feria IV, die 27 Iunii 1928 E m i ac R e v m i D D . Cardinales fidei et moribus tutandis praepositi, praehabito R R . D D . Consultorum v o t o , respondendum decreverunt: Affirmative, atque responsionem istam in Indicem librorum prohibitorum inserendam mandarunt. Et insequenti Feria V, die 28 eiusdem mensis et anni Ssmus D. N. D. Pius Divina Prov. P p . XI in solita audientia Assessori S. Officii impertita, relatam sibi E m o r u m Patrum resolutionem approbavit, confir» mavit et publicandam iussit. Datum R o m a e , ex aedibus S. Officii, die 30 Iunii 1928. Aloisius Castellano, Supremae S. G. S. Off. Notarius. 8. Congregatio Consistorialis SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XI successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis singulas quae quuntur Ecclesias nimirum: de n o v o 25 Maii 1928. — Titulari Pastore dignatus episcopali est providere, se- Ecclesiae Pergamensi praefecit R. D. Ioachimum Bonardi, canonicum metropolitanae Florentinae, Vicarium generalem archidioecesis eiusdem, quem constituit Auxiliarem Emi P. D. Alfonsi Mariae Card. Mistrangelo, Archiepiscopi Florentinorum. 2 Iunii. — Cathedrali Ecclesiae Cotronensi, R. P. D. Antonium Calati, Archiepiscopum Sanctae Severinae, propter unionem in personam. 8 Iunii. — phum Marazzi, Titulari episcopali Antistitem Ecclesiae Urbanum, Oropensi, archidiaconum R. D. Iose- cathedralis Alba- nensis ibique Vicarium generalem, quem constituit Auxiliarem Emi P. D. Ianuarii Card. Granito Pignatelli di Belmonte. Episcopi Albanensis. — Titulari episcopali Ecclesiae Bargalensi, R. D. Ioannem Tomazic, Antistitem Urbanum, decanum Capituli cathedralis Davantini, quem constituit Auxiliarem R. P. D. Andreae Karlin, Episcopi Davantini. 13 Iunii. — Titulari episcopali Ecclesiae Sindensi, R. D. Antonium Teixeira, Vicarium generalem S. Thomae de Meliapor, quem deputavit Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Theotonii Ribeiro Vieiro de Castro, Episcopi S. Thomae de Meliapor. 15 Iunii. — Archiepiscopali Ecclesiae Lucanae praefecit R. P. D. A n t o nium Torrini, hactenus Episcopum Alatrinum. — Cathedrali Ecclesiae Aesinae, R. P. D. Godefridum hactenus Episcopum Civitatis Castellanae, Hortanum et Zaccherini, Gallesinum. — Cathedrali Ecclesiae Harlemensi, R. D. Ioannem Dominicum Iosephum Aengenent, Canonicum theologum Capituli cathedralis eiusdem. — Titulari episcopali Ecclesiae Antandrensi R. P. Georgium Weig, e Societate Verbi Divini, quem deputavit Vicarium Apostolicum de Tsingtao. — Titulari episcopali Ecclesiae Narensi, R. P. Raphaelem Angelum Palazzi, O. F. M., quem deputavit Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Ioannis Mondami, Vicarii Apostolici de Changsha. — Titulari episcopali Ecclesiae Muliensi, R. P. Odilonem Fáges, ex Instituto Oblatorum S. Francisci Salesii, quem deputavit Coadiutorem Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale cum iure futurae successionis R. P. D. Ioannis M. Simon, Vicarii A p o stolici Orange Fluminis. 20 Iunii. — Titulari episcopali Ecclesiae Lamiensi, R. P. D. A n tonium Augustum de Castro M i f e i l l e s ^ a c t e n u s Episcopum Angrensem, quem deputavit Coadiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Antonii Barbosa Leao, Episcopi Portugalliensis. — Cathedrali Ecclesiae Brigantiensi, R. D. Antonium Benedictum Martins Iunior, secretarium curiae archiepiscopalis Bracharensis. — Cathedrali Ecclesiae Angrensi, E. D. Gulielmum Augustum da Cunha Guimarâes, parochum loci Vizela in archidioecesi Bracharensi. 22 Iunii. — Metropolitanae Ecclesiae Armacanae, R. P. -D. Iosephum Mae R o r y , hactenus Episcopum Dunnensem et Connorenseni. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Petrensi, R. P. D. Aemilium Ferrais, hactenus Episcopum Lystrensem et Coadiutorem cum iure futurae successionis Emi P. D. Iosephi Card. Francica Nava, Archiepiscopi Catanensis. — Cathedrali episcopali Ecclesiae Assisiensi, R. P, D. Placidum Nicolini O. S. B . , hactenus A b b a t e m Ordinarium Ssmae Trinitatis Cavensis. II DESIGNATIO Ad normam can. 1592 § 2 Emus P. D. Dionysius S. R. E. Card. D o u gherty Archiepiscopus Philadelphiensis designavit pro appellationibus Ordinarium Baltimorensem. Quam designationem Ssmus Dnus Noster decreto Consistoriali diei 28 Maii 1928 approbavit. 8ACEA CONGREGATIO PRO ECCLESIA ORIENTALI i RESTITUTIO SEDIS ET TITULI ARCHIEPISCOPALIS CONSTANTINOPOLITANI ARMENORUM. DECRETUM Pius P p . IX extinxit et abolevit titulum primatialem atque archiepiscopalem Armeniae Constantinopolitanae Ecclesiae. Deinde Constantinopolitanam ecclesiasticam Armenorum provinciam patriarchatu Ciliciae S. Congregatio pro Ecclesia m Orientali perpetuo univit, mandans ut novus Patriarcha eiusque successores titulo fruerentur Patriarcharum Ciliciae Armenorum, ut iidem in urbe Constantinopolitana résidèrent, eamdemque Constantinopolitana!». Ecclesiam ordinaria iurisdictione gubernarent. Voluit autem ut praedictus Patriarchatus iisdem limitibus coèrceretur, quibus Ciliciae Patriarchatus et Primatiatus Constantinopoleos tunc temporis continebantur. Verum cum in praesenti rerum conditiones aliae omnino sint ac tunc temporis fuerunt, Ssmus Dnus Noster Pius div. Provid. P p . X I , praehabitis votis ac deliberationibus Patriarchae Ciliciae Armenorum Pauli Petri X I I I Terzian et Armenorum Episcoporum in Urbe congregatorum, de consulto Emorum Patrum Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali, hisce votis annuens, decernit et mandat ut, attentis praesentibus rerum adiunctis, sedes seu residentia Patriarchae Ciliciae Armenorum, eiusque successorum restituatur in Libano, seu in urbe Beyruth prope Bzommar, ubi primi Patriarchae Armeni commorati sunt; Ecclesia vero Constantinopolitana Armenorum titulo archiepiscopali iterum decoretur, sine ecclesiastica provincia, eidemque Ecclesiae praefiniatur Antistes qui eam iure ordinario gubernet ac regat: firmis tamen manentibus memorata sedium unione, titulo Patriarchae Ciliciae Armenorum et iurisdictione Patriarchae in totum patriarchatum a Pio P p . IX statutis. Contrariis quibuslibet non obstantibus. R o m a e , ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali, die 23 Iunii 1928. A. CARD. SINCERO, Secretarius. L. @ S. H. I. Cicognani, ad interim Ads. II APPROBATIO Ssmus D. N. Pius divina Providentia P p . X I , decreto S. C. pro Ecclesia Orientali, die 30 Aprilis 1928 dato, Congregationem Sororum indigenarum, vulgo « Tertiaires Dominicaines Régulières de Sainte Catherine de Sienne », cuius domus princeps Mausilii in Mesopotamia sita est, laudavit; eiusque Constitutiones, experimenti gratia, ad septennium approbavit ». 234 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SACRA CONGREGATIO RITUUM I D i e 19 Augusti 8. JOANNIS E U D E S C O N F E S S O R I S Duplex Omnia de Communi Confessoris non Pontificis, praeter sequentia: Oratio Deus, qui beatum Joannem, Confessórem tuum, ad cultum Sacrorum Cordium Jesu et Mariae rite promovendum, mirabiliter infiammasti, et per eum novas in Ecclesia tua Familias congregare voluisti: praesta quaesumus; ut cujus pia mérita veneramur, virtutum quoque instruámur exemplis. Per eumdem D o m i n u m . I N I I NOCTURNO Lectio IV Joannes, anno millesimo sexcentésimo primo, in pago vulgo Ri, Sagiénsis dioecesis, e piis honestisque parentibus ortus est. A d h u c puer, Angelorum pane refectus, perpetuam castitatem alacriter v o v i t . In Cadoménse Collegium a Patribus Societatis Jesu directum exceptus, singulari pietate emicuit; et Mariae Virginis tutelae sese committens, speciale foedus initum c u m ea vix adoléscens suo sanguine signavit. Litterarum ac philoso- phiae curriculo multa cum laude peracto, spretisque sibi oblatis nuptiis, Berulliáni Oratorii Congregationi nomen dedit, et sacerdotio Parisiis auctus est. Mira caritate erga proximum flagrävit: nam apud plura loca, corporibus, asiática lue percúlsis, animisque curandis sedulam operam dedit. D o m u s Oratoriánae Cadómi R e c t o r factus, quum diu cogitáret ad Ecclesia) ministerium júvenes idóneos instituere, a sodalibus, quibusc u m viginti annos vixerat, divina ope implorata, licet aegre, forti ánimo discéssit. Lectio V Quinque igitur sacerdotes sibi consocians, anno millesimo sexcentésimo quadragesimo tertio, die festo Annuntiationis Beatae Mariae Virginis, Congregationem Presbyterorum instituit, cui Sanctissima Jesu et Mariae nomina dedit et Cadómi primum Seminarium aperuit, quod in Norman- S. Congregatio Rituum 235 nia et Britannia minóri complura, eodem auctore, subsecuta sunt. Pro peccatricibus feminis ad christianam vitam revocándis, Ordinem Bóminae Nostrae a Caritate fundavit; cujus nobilissimae arboris ramus est Congregatio Andegavensis a B o n o Pastore. Insuper Societatem a Matris D e i Corde Admirabili, et alia caritatis opera condidit. Scripta plura praeclare edidit, et Missionarius Apostolicus tot pagos, oppida et urbes ipsamque régiam aulam, usque ad extremam aetatem, evangelizávit. Lectio VI Singulare ejus studium emicuit in salutari devotione promovenda erga Sacratissimo Corda Jesu et Mariae, quorum liturgicum cultum eisdem praestandum non sine aliquo divino afflatu, primus omnium excogitavit ideoque ejúsdem cultus pater, doctor et apostolus habitus est. Jansenistárum doctrinis fortiter resistens, immutatum erga Petri cathedram obsequium, servavit, et pro suis inimicis, tamquam pro fratribus, assidue D e u m precatus est.. Laboribus, potius quam annis fractus, cupiens dissòlvi et esse c u m Christo, die décima nona augusti, anno millesimo sexcentésimo octogésimo, suavia Jesu et Mariae nómina saepius repetens, placide expira vit. Quem pluribus miraculis clarum Pius Papa Decimus Beatorum albo adscripsit eumque novis signis fulgentem Pius Papa Undecimus, anno sacro, in dominica Pentecostes inter Sanctos retulit ejúsque Officium ac Missam ad universam Ecclesiam extendit. I N I I I NOCTURNO Lectiones de Communi primo loco. Lectio pro festo commemorato legenda juxta Rubricas: Lectio IX Joannes, anno millesimo sexcentésimo primo, in pago vulgo R i , Sagiénsjs dioecesis, ex piis honestisque parentibus ortus est. A d h u c puer, iam A n gelorum pane refectus, perpetuam castitatem v o v i t . In scholis, ubi laudabiliter studia peregit, mira pietate enituit. Beatam Virginem summopere dilexit, et eximia erga proximum caritate exarsit. Berulhani Oratorii Congregationi nomen dedit et sacerdotio Parisiis auctus est. D o m u s Oratoriánae Cadómi R e c t o r factus, ab eadem, licet aegre, discéssit, ut ad Ecclesiae ministerium júvenes idóneos institueret. Quare quinque sibi adscitis sociis, Congregationem Presbyterorum fundavit, cui Sanctissima Jesu et Mariae nómina dedit, et Cadómi primum Seminarium aperuit, quod postea plura subsecuta sunt. Ut peccatrice^ mulieres ad vitam christianam revocaret, Dominae Nostrae a Caritate Institutum fundavit: cujus nobilis- 236 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale simae arboris ramus est Congregatio Andegavensis a B o n o Pastóre. Societatem aï) admirabili Corde Matris Dei, et alia caritatis ópera adjécit. Singulari erga Sanctissima Jesu et Mariai Corda flagrans amóre, de liturgico eis cultu praestando non sine aliquo divino afflatu primus cogitavit. Missionarius Apostolicus plurimos pagos et urbes evangeJizávit. T o t laboribus fractus, morti proximus, die décima nona augusti, anno millèsimo sexcentésimo octogésimo placide expirávit. Quem Pius Papa Decimus miraculis clarum, inter Beatos, Pius vero Undecimus, anno sacro, die Pentecostes, inter Sanctos retulit, ejusque Officium ac Missam ad universam Ecclesiam extendit. Missa Os justi de Communi prœter orationem: Deus, qui beatum Joannem, ut supra. I N MARTYROLOGIO BOMANO Die 19 Augusti (primo loco) Cadómi, in Gallia, sancti Joannis Eudes, Confessoris, Missionarii Apostolici, fundatoris Congregationis Presbyterorum Jesu et Mariae necnon Ordinis Monialium Dominae Nostrae a Caritate et promotoris liturgici cultus erga Sacratissimo Corda, quem Pius Papa Undecimus fastis sanctorum adscripsit. URBIS ET ORBIS Quum festum sancti Ioannis Eudes, Confessoris^ Fundatoris Congregationis Presbyterorum Iesu et Mariae, nec non Ordinis D o m i n a e Nostrae a Caritate, ad universam Ecclesiam Sanctissimus Dominus Noster Pius Papa X I extendere statuisset, Sacra R i t u u m Congregatio concinnatum de more Officium et Missam et Elogium in Martyrologio inserendum, a se revisum et approbatum, supremae Apostolicae sanctioni submisit. Sanctitas porro Sua, referente subscripto D o m i n o Secretario, oblatum Officium cum Missa et Elogio, prouti in superiori legitur exemplari, benigne approbare dignata est; illudque in festo Sancti Ioannis Eudes ab universa Ecclesia adhibendum decrevit. Contrariis non obstantibus quibuscumque. D i e 9 Maii 1928. iß A. CARD. VICO, E p . Portuen. et S. Eufinae, S. B. C. Praefectus. L.©S. Angelus Mariani, Secretarius. S. Congregatio Rituum m II DUBIUM Sacrae Rituum Congregationi sequens dubium pro opportuna solutione propositum fuit, nimirum: « An in Missa Sabbati Sancti addenda sit oratio Ssmi Sacramenti, si statim post Missam fiat in eodem altari expositio Ss. Eucharistiae pro oratione XL Horarum seu pro publica causa?» Et Sacra eadem Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, omnibus perpensis, rescribendum censuit: «Affirmative, ad normam D e cretorum Sacrae Rituum Congregationis dierum 27 Aprilis 1927 et 11 Februarii 1928 ». A t q u e ita rescripsit et declaravit, die 8 Iunii 1928. £8 A . C A R D . V I C O , E p . Portuen. et S . Rufinae, S. M. C. Praefectus. L . © S. Angelus Mariani, Secretarius. m Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA TRIBUNALIUM SACRA ROMANA ROTA Citatio edictalis ANNECIEN. NULLITATIS MATRIMONII (DE FORAS-OAMPBELL) Cum ignoretur locus actualis commorationis Caroli Campbell, in causa conventi, eundem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procura*torem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. E. E o t a e ( B o m a , via delia Dataria, 94) die 8 Augusti 1928, hora 12, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam qua habebitur Turnus rotalis-pro causae definitione: An sententia Rotalis diei 11 Augusti 1928 sit confirmanda vel infirmanda in casu. • Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de loco commorationis predicti Caroli Campbell curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. * L. £8 S. Massimi Decanus, Ponens. Ex Cancellaria Tribunalis S. E. Eotae, die 29 Maii 1928. Ioannes Ladelci, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Charles Campbell, défendeur en cette cause, Nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Bote Romaine (Roma, Yia della Dataria, n. 94), 8 Août 1928, à 12 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la cause devant la Rote. Doit on confirmer ou casser la sentence de la Rote du 11 Août 1928 dans cette cause? Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, le fidèles ayant connaissance du heu de la résidence du dit M. Charles Campbell devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. 239 Diarium Romanae Curiae DIARIUM ROMANAE CURIAE SUPREMA SACRA CONGREGAZIONE DEL S. OFFICIO AVVISO DI CONCOESO Sono aperti, presso la Suprema S. Congregazione dei S. Offizio, due concorsi: uno per un posto di Sostituto-Notaro — l'altro per uh posto di Scrittore. I sacerdoti che volessero prendervi parte, purché abbiano compiuti gli anni trenta di età e non abbiano oltrepassati gli anni quarantacinque, dovranno esibire alla Cancelleria della stessa S. Congregazione, entro tre mesi dalla data del presente avviso, la domanda corredata delle opportune generalità e del «nulla osta » del proprio Ordinario. A titolo d'informazione si avverte che: 1. il concorso per l'ufficio di Sostituto-Notaro consisterà in una prova scritta su tèmi di Teologia e di Diritto canonico, con riguardo particolarmente alle materie che sono di competenza propria della S. Congregazione; 2. per tale ufficio si terranno in particolare considerazione i gradi accademici e la conoscenza di lingue estere; 3. il concorso per il posto di Scrittore consisterà in una prova su temi di cultura ecclesiastica; 4. per questo ufficio si terrà in gran conto la conoscenza della dattilografia. I due concorsi avranno luogo nella prima decade del prossimo Novembre, in giorni che saranno resi noti ai singoli interessati. o Dal Palazzo del S. Offizio, I Luglio 1928. Nicola Canali, Assessore, SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI Martedì, 5 Giugno 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Emi e Emi Signori Cardinali, e col voto dei Emi Prelati officiali e dei Consultori teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Eiti, si è tenuta la Congregazione Preparatoria per discutere il dubbio sopra l'eroismo delle virtù esercitate dalla Ven. Serva di Dio Caterina Labouré, della Società delle Figlie della Carità. Martedì, 19 Giugno 1928, presso l'Emo e Emo Signor Cardinale Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte, Ponente della causa di beatificazione e canonizzazione dei Ven. Servo di Dio Fr. Francesco da Camporosso, Laico professo Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale dell'Ordine dei Minori Cappuccini, si è tenuta la Congregazione dei Sacri Eiti Antipreparatoria, per discutere il dubbio sopra due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione del medesimo Venerabile, i quali vengono proposti per la sua Beatificazione. Martedì, 26 Giugno 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi l'augusta presenza del S. Padre, si è tenuta la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale gli Emi e Rmi Signori Cardinali, i Rmi Prelati ed i Consultori teologi, componenti la medesima, hanno discusso e dato il loro voto sul dubbio delle virtù in grado eroico nella causa di beatificazione e canonizzazione della Ven, Serva di Dio Paola Frassinetti, Fondatrice dell'Istituto delle Suore di S. Dorotea. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: 31 Marzo . 1 Giugno 6 » 8 » 9 » 12 » 16 » 1928. L'Emo Signor Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore delle Suore di San Francesco d'Assisi (Milwaukee). » L'Emo Signor Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore della Congregazione delle Suore del Ssmo Nome di Gesù (S. Francisco di California). » L'Emo Signor Cardinale Basilio Pompifj, Protettore dei Missionarii della Salette (Susa). » L'Emo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore delle Suore di S. Tommaso di Villanova (Neuilly-surSeine). » L'Emo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore delle Suore della Presentazione di Maria (Viviers). » L'Emo Signor Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore delle Religiose di Nostra Signora della Mercede (Barcellona). » L'Emo Signor Cardinale Bonaventura Cerretti, Protettore delle Suore di N. S. de la Delivrande (Grenoble). Protonotarii Apostoliei ad instar participantium: 12 Marzo 1928. Monsig. Tito Vojnarowski, dell'archidiocesi di Leopoli. 17 Gennaio » Monsig. Giuseppe Orazio Campillo, dell'archidiocesi di Santiago del Cile. 26 Marzo » Monsig. Alessandro Evreinoff (Parigi). 2 Aprile » Monsig. Ladislao Mysor, della diocesi di Tarnovia. 10 Maggio » Monsig. Pietro Cauley, della diocesi di Erie. Prelati Domestici di S. 8.: 17. Febbraio 1928. Monsig. Giuseppe Perardi, dell'archidiocesi di Torino. 15 Marzo » Monsig. Gerardo J. Kealy, dell'archidiocesi di Chicago. Diarium Romanae Curiae 15 Marzo 22 28 » » 30 17 » Aprile 1 Maggio » » 9 » » » 15 » » » 28 » 29 » 18 Giugno » » » » 19 » 2$ì 1928. Monsig. Dionigi F. Dunne, della medesima archidiocesi. » Monsig. Dionigi P. O'Brien, della medesima archidiocesi. » Monsig. David L. Me Donald, della medesima archidiocesi. » Monsig. Francesco Bogacs, della diocesi di Sabaria. » Monsig. Andrea Lukasiewicz, dell'archidiocesi di Leopoli degli Armeni. Monsig. Carlo Conti, della diocesi di Cremona. Monsig. Biagio Budelacci, della diocesi di Faenza. Monsig. Vincenzo Sortino, dell'archidiocesi di Siracusa. Monsig. Giuseppe Caracciolo, della medesima archidiocesi. Monsig. Cosimo Lanza, della medesima archidiocesi. Monsig. Edoardo J. Hackett, della diocesi di Mobile. » Monsig. Tommaso Eaton, della medesima diocesi. Monsig. David Hickey, della diocesi di Erie. Monsig. Giovanni Link, della medesima diocesi. Monsig. Giacomo Mac Adam, della medesima diocesi. Monsig. Andrea Ignasiak, della medesima diocesi. Monsig. Francesco Calamita, della diocesi di Bitonto. Monsig. Pasquale Ferrante, della medesima.diocesi. Monsig. Giuseppe Cesarmi (Boma). Monsig. Enrico Bivoire, dell'archidiocesi di Lione. Monsig. Filippo Klein, della diocesi di Spira. Monsig. Giacomo Hildenbrand, della medesima diocesi. Monsig. Agostino Dannecker, della diocesi di Rottenburg. Monsig. Giacomo Dey, della diocesi di Birmingham. Monsig. Eugenio Bacchion, della diocesi di Treviso. ONORIFICENZE Con Brevi Apostolici, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di conferire: L'Ordine dello Speron d'oro: 25 Aprile 1928. A S. E. il gen. Oscar Cannona, Presidente della Repubblica del Portogallo. La Gran Croce dell'Ordine Piano: 25 Aprile -» » <-» » 25 Maggio 1928. A S. E. il Dr. Bettencourt Rodrigues, Ministro degli Affari Esteri del Portogallo. » A. S. E. il Dr. Gonçalves Teixeira, Segretario generale del Min. degli affari esteri del Portogallo. » A S. E. Augusto de Castro, Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario del Portogallo presso la Santa Sede. » A S. E. Demetrio Pennesco, Ministro di Romania presso la Santa Sede. La Commenda dell'Ordine Piano: 5 Maggio » AI sig. conte Ferdinando Leonzio de Montenon, della diocesi di Lavai. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Il Cavalierato dell'Ordine Piano: 5 Maggio 1927. Al sig. Gastone de la Bardonnie (Francia). La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 25 26 Aprile Maggio 1928. Al Dr. Luiz Teixeira de Sampaio (Portogallo). » Al sig. conte Alvaro de Sizzo Noris y Fontanals, della diocesi di Madrid. La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe militare: 25 Aprile 1928. A S. E. il gen. Ivens Ferraz, Ministro delle Colonie del Portogallo. La Placea dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 2 Maggio 1928. Al sig. dott. comm. Stanislao Masciarelli (Boma). La Commenda dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 19 Settembre 1927. Al sig. avv. Francesco Correrà di Domenico, della diocesi di Campobasso. 28 Aprile 1928. Al sig. dott. Adolfo Casassa, dell'archidiocesi di Torino, 30 » » Al sig. dott. Umberto Stampa (Boma). » » » Al sig. cav. Bomolo Donsante (Boma). 12 Maggio » Al sig. ing. Bosario Zappala (Boma). 14 » » Al sig. Ottavio Pasteau, dell'archidiocesi di Lione. 15 » » Al sig. cav. Carlo Lyonnet, della medesima archidiocesi. 16 » » Al sig. dott. Stefano Campodonico, dell'archidiocesi di Lima. » » » Al sig. not. Severino Urbani (Boma). 19 » » Al sig. Giacinto de Gailhard-Bancel, della diocesi di Valence. 23 » » Al sig. cav. Francesco Giuseppe Giacomo Gibbons, dell'archidiocesi di Birmingham. 4 Giugno » Al sig. cav. Ferdinando de Bailliencourt, dell'archidiocesi di Cambrai. 14 » » Ai sig. cav. Pietro Carello dell'archidiocesi di Torino. 18 » » Al sig. Giovanni Badaelli, dell'archidiocesi di Milano. Il Cavalierato dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 27 Ottobre 1927. Al 5 Novembre » Al 9 Gennaio 1928. Al » » » Al » 13 1 15 13 » » » » Marzo » Aprile » » » » » » » » sig. Giacomo Eyzaguirre, della diocesi di Linares. sig. Isidoro Francesco Florizoone, della diocesi di Bruges. sig. Ernesto Buban, dell'archidiocesi di Bennes. sig. Marcello Benedetto Perrier, della medesima archidiocesi. Al sig. Emilio Leduc, della medesima archidiocesi. Al sig. avv. Benato Debuisson, dell'archidiocesi di Cambra, Al sig. Biccardo G. Berry, della diocesi di Columbus. Al sig. Giovanni Troisi, del vicariato apostolico d'Egitto. Al sig. Gulielmo Wehsle, della diocesi di Columbus (U. S. A . ) . Al sig. Bernardo Smith, della medesima diocesi. Al sig. Agostino Wehsle, della medesima diocesi. Diarium Romanae 25 Aprile 1 2 3 Maggio » » 5 » » » 11 14 » » » » 15 » 21 » 23 » » 29 16 » Giugno 19 » 20 » 21 Curiae 1928. Al sig. dott. Hynek Dostal, dell'archidiocesi di San Luigi del Minnesota. » Al sig. Ludovico Micara, della diocesi di Viterbo. » Al sig. Francesco Bucher, della diocesi di Rottenburg. » Al sig. Gabriele Amenabar y Cabello, dell'archidiocesi di Avana. Al sig. Tommaso Anselmi, della diocesi di Viterbo. Al sig. Giovanni Maria Conrad, della diocesi di Saint-Claude. Al sig. Armando Cavigìione, dell'archidiocesi di Torino. Al sig. Alfredo Courcoux, dell'archidiocesi di Lione. Al sig. Giovanni Hallé, della medesima archidiocesi. Al sig. Donaldo Cameron Me Donald, della diocesi di Antigonish. » Al sig. Domenico Agliardi, della diocesi di Monaco (Principato). Al sig. Giorgio Motte, della diocesi di Lilla. Al sig. Gerolamo Decroos, della diocesi di Arras. Al sig. Carlo Boson fu Giuseppe, della diocesi di Aosta. Al sig. Giorgio Emanuele Fromage, dell'archidiocesi di Rouen. Al sig Paolo de Villeneuve, della diocesi di Monaco (Principato). Al sig. rag. Achille Pio Palmerini (Roma). Al sig. Virgilio Bedoni (Boma). Al sig. Adolfo Domec, dell'archidiocesi di Bordeaux. Al sig. Ludovico Yzermans, della diocesi di Harlem. Al sig. Francesco Nivard, della medesima diocesi. Al sig. Enrico G. E. Moller della diocesi di Bois-le-Duc. Al sig. Giovanni Hollemons, della medesima diocesi. La Gran Croce dell'Ordine di San Silvestro Papa: 25 Aprile 1928. Al sig. Luigi D'Arenas De Lima (Portogallo). La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa: 28 Aprile 11 Maggio 24 1928. Al sig. Attilio Turchetta, della diocesi di Pontecorvo. » Al sig. Luigi Zerboglio (Roma). » Al sig. Duarte Giulio da Silveira, del Patriarcato di Lisbona. » Al sig. Alessio Pantaleoni (Roma). Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa: 18 Febbraio 1928. Al sig. Enrico Luigi, dell'archidiocesi di Torino. » Al sig. Vincenzo Lo Magro, dell'archidiocesi di Siracusa. 20 Marzo » Al sig. Luigi Perticucci de' Giudici, dell'archidiocesi di 12 Aprile Firenze. » Al sig. Emilio Serra, della diocesi di Ivrea. 28 » Al sig. Attilio Alessandro Marchese, della diocesi di Ales11 Maggio sandria. » Al sig. Antonio Marocco, dell'archidiocesi di Torino. 24 » Al sig. Francesco S. R. Biondo, della diocesi di Nizza. 25 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale MAGGIORDOMATO DI SUA SANTITÀ NOMINE Con Biglietti di S. E. Bma Monsig. Maggiordomo, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S.: 9 Marzo 23 Maggio •» » 25 » » » 6 Giugno » » » » 13 » » » 15 » » » 18 » 1928. Monsig. Giuseppe A. Caffuzzi, dell'archidiocesi di New York. » Monsig. Emilio Kriegs Au, dell'archidiocesi di Strigonia. » Monsig. Bodolfo Sziklai, della medesima archidiocesi. » Monsig. Giov. Battista Merisio, della diocesi di Bergamo. » Monsig. Giovanni Biava,, della medesima diocesi. » Monsig. Stefano Ugniewski, dell'archidiocesi di Varsavia. » Monsig. Giovanni P. Durham, della diocesi di Fort Wayne. » Monsig. Carlo Thiele, della medesima diocesi. » Monsig. Zoltano Hanusz, della diocesi di Vacz. » Monsig. Antonio Kovács, della medesima diocesi. » Monsig. Giuseppe Grönheim, della diocesi di Münster. » Monsig. Andrea Lovrec, dèlia diocesi di Lavant. » Monsig. Massimiliano Pittrmann, della diocesi di Budweis. Camerieri d'Onore in abito paonazzo di S. S.: 23 Maggio 1928. Monsig. Gin seppe B oeddicker, della diocesi di Paderborn. 28 » » Monsig. Francesco di Paola Zweytick, della dioc. di Seco via. 30 » » Monsig. Luigi Pinto Bastos, della diocesi di Caetitë. 15 Giugno » Monsig. Giovanni Giorgio Marquart, della diocesi di Bottem burgo. » » » Monsig. Carlo Ummenhofer, della medesima diocesi. » » » Monsig. Carlo Fleck, della medesima diocesi. » » » Monsig. Vito Hassl, della medesima diocesi. » » » Monsig. Massimiliano Kheer, della medesima diocesi. 18 ». » Monsig. Francesco Pitrocha, della diocesi d i Nitra. » » » Monsig. Bodolfo Formanek, della medesima diocesi. Camerieri d'Onore di Spada e Cappa Soprannumerari di S. S.: 28 Maggio 30 » 31 » 12 Giugno 19 » 1928. » » » » Il Il Il Il Il sig. sig. sig. sig. sig. Giovanni Jaksche, della diocesi di Seccovia. Michele Boniecki, della diocesi di Sandomir. Floriano Klöckner, della diocesi di Paderborn. Francesco Lucifero, della diocesi di Cotrone. Antonio Kornecki, dell'archidiocesi di Varsavia. NECROLOGIO 1 Giugno 30 » 1928. Monsig. Giovanni Agostino Germain, Vescovo di Tolosa. » Emo Sig. Card. GIOVANNI TACCI, del titolo di S. Maria in Trastevere. A^mis XX - Vol. XX 1 Augusti 1928 Num. 8 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PII PP. XI BEATISSIMI PATRIS NUNCIUM * AD VENERABILES FRATRES LOCORUM ORDINARIOS ET AD DILECTOS FILIOS SACERDOTES ET FIDELES SINARUM ET PER EOS AD NOBILISSIMUM ILLARUM REGIONUM POPULUM. Il Santo Padre, che ha seguito e segue con vivo interesse il corso degli avvenimenti in China, e che è stato il primo a trattare la China non solamente sul piede di perfetta uguaglianza, ma con atteggiamento di vera e specialissima simpatia, consacrando di Sua mano, a Roma, in San Pietro, i primi Vescovi Chinesi, si compiace vivamente e ringrazia l'Altissimo per la fine della guerra civile e fa voti che sia instaurata costì una pace duratura e feconda, interna ed esterna, basata sui principii della carità e della giustizia. Per il raggiungimento di questa pace si augura Sua Santità che siano pienamente riconosciute le legittime aspirazioni ed i diritti di un popolo che è il più numeroso della terra, popolo di antica cultura, che conobbe periodi di grandezza e di splendore, ed al quale, ove si * Ad R. P. D. Celsum Costantini, Archiepiscopum Theodosiopolitan, Delegatum Apostolicum in Sinis, télégraphiée transmissum cum Sinarum Ordinariis communicandum. . ' ' , ACTA, vol. X X , n. 8. — 1-8-928. 17 246 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale mantenga nelle vie della giustizia e dell'ordine, un grande avvenire non può mancare. Vuole il Santo Padre che le Missioni cattoliche portino il loro contributo alla pace, al benessere, al progresso della China, e secondo quanto scriveva nella lettera del 15 Giugno 1926, Ab ipsis Pontificatus primordiis, diretta agli Ordinari della China, ripete ora che la Chiesa Cattolica professa, insegna e predica il rispetto e l'ubbidienza alle Autorità legittimamente costituite e che essa domanda per i suoi missionari e fedeli la libertà e la sicurezza del diritto comune. Ai medesimi Ordinari raccomanda Sua Santità, come integrazione dell'opera evangelizzatrice, di organizzare e sviluppare l'Azione Cattolica, affinchè i fedeli cattolici dell'uno e dell'altro, sesso, e specialmente i cari giovani, con la preghiera, con la buona parola e con le opere portino essi pure il debito contributo alla pace, al benessere sociale e alla grandezza della loro patria, facendo sempre meglio conoscere i santi è salutari principii del Vangelo e aiutando i Vescovi ed i Sacerdoti nella diffusione dell'idea cristiana e dei benefìci individuali e sociali della cristiana carità. Sua Santità infine, reiterando auguri e voti per la pace e la prosperità della China e supplicando Iddio onnipotente di esaudirli con ogni larghezza, impartisce a tutti quanti la sua paterna ed Apostolica Benedizione. Dal Vaticano, I Agosto 1928. O \ •A, Acta Pii PP. XI CONSTITUTIO APOSTOLICA DE DAMANENSIS DIOECESIS SUPPRESSIONE AC DE EIUSDEM TERRITORII ARCHIDIOECESIBUS GOANAE ET BOMBAYENSI UNIONE. PIUS - EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Inter Apostolicam Sedem et Lusitanam Rempublicam nuper inita est conventio, iii qua, praeter alias de nova nonnullarum dioecesium circumscriptione in Indiis Orientalibus definienda pactiones, statutum quoque est Damanensem dioecesim esse supprimendam eiusque territorium, causis ibidem descriptis, partim archidioecesi Goanae, partim vero archidioecesi Bombayensi esse tribuendum. Quare Nos ad huiusmodi negotium perficiendum, suppleto, quatenus opus sit, quorum interest vel qui sua interesse praesumant consensu, de Apostolicae potestatis plenitudine ea quae sequuntur decernimus atque statuimus. Imprimis Damanensem dioecesim, in praesens suo Pastore destitutam, supprimimus, eiusque territorii partem Lusitano dominio subiectam et ad septentrionem urbis Bombayensis exstantem una cum insula vulgo Diu, ad oram KatMavar sita, Goanae archidioecesi adiungimus et attribuimus; reliquum vero territorium quod superest archidioecesi Bombayensi adnectimus. Decernimus pariter ut in utraque archidioecesi, Goana et Bombayensi, territoriis extinctae dioecesis Damanensis, quo supra diximus modo aucta, universus clerus ac fideles inibi commorantes, paroeciae, ecclesiae, oratoria aliaque instituta omnia, salvis dumtaxat exemptionibus iure communi statutis, iurisdictioni subsint Ordinarii loci respectivae archidioecesis, in cuius territorio exstant; duplici quae dicitur iurisdictione penitus exinde extincta ac sublata. Iubemus insuper ut documenta omnia, iura et acta Suppressae dioecesis Damanensis, iuxta territoria ad quae pertinent, quam Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale primum fieri poterit, cancellariis Goanae et Bombayensis archidioecesis tradantur, ut in earum archivo serventur. Volentes vero ut modo suppressae Damanensis dioecesis memoria servetur, decernimus ut Archiepiscopus Goanus, patriarchali titulo Indiarum orientalium, quo pollet, etiam in posterum retento, Archiepiscopus Goanus et Damanensis exinde appelletur. Praeterea cum Episcopus Damanensis titulo archiepiscopali Cranganorensi, ab hac antiqua sede, hucusque decoratus fuerit, ne huius quoque Ecclesiae memoria pereat, libenter annuimus ut idem Archiepiscopus Goanus et Damanensis titulum etiam Archiepiscopi Cranganorensis sibi adiungat. Hisce itaque omnibus ut supra dispositis, ad eadem omnia exsequenda venerabilem fratrem Eduardum Mooney, Archiepiscopum titularem Irenopolitanum in Isauria, et in Indiis Orientalibus Delegatum Apostolicum, deputamus, eidemque tribuimus necessarias et opportunas facultates etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, itemque pronuntiandi super quavis oppositione vel difficultate in exsecutionis actu quomodolibet oritura, iniuncto eidem onere ad Sacram Congregationem Consistorialem infra annum transmittendi authenticum exemplar peractae exsecutionis. Praesentes autem Litteras et in eis contenta quaecumque, etiam ex eo quod quilibet, quorum interest, vel qui sua interesse praesumant, auditi non fuerint ac praemissis non consenserint, etiam si expressa, specifica et individua mentione digni sint, nullo unquam tempore de subreptionis, vel obreptionis aut nullitatis vitio, seu intentionis Nostrae, vel quolibet alio licet substantiali et inexcogitato defectu, notari, impugnari vel in controversiam vocari posse, sed eas, tamquam ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et emanatas perpetuo validas exsistere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere, et si secus super his a quocumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus et decernimus. Volumus denique ut harum Litterarum transumptis etiam impressis, manu tamen 249 Acta Pii PP. XI alicuius notarii publici subscriptis, ac sigillo alicuius-viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae bisce Litteris tribueretur, si originaliter exhibitae vel ostensae forent. Non obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus universalibusque Conciliis editis, specialibus vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis et quibusvis aliis Romanorum Pontificum, Praedecessorum Nostrorum, dispositionibus ceterisque contrariis quibuscumque. Nemini autem hanc paginam suppressionis, dismembrationis, unionis, statuti, mandati, derogationis et voluntatis Nostrae infringere vel eis contraire liceat. Si quis vero, temerario ausu, hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Petri et Pauli, apostolorum eius, se noverit incursurum. Datum Romae, apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo vigesimo octavo, die prima mensis Maii, Pontificatus Nostri anno septimo. F R . A N D R E A S CARD. F R Ü H W I R T H , C A R O L U S CARD. P E R O S I , £. E. E. Cancellarius. S. Dominicus Iorio, C. Cons. Pro-Secretarius. Protonotarius Apostolicus. Alfonsus Carinci, Protonotarius Apostolicus. Loco ffr Plumbi Reg. in Cane. Av., voi. XXXVII, n. 81. - M. Riggi. 250 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale LITTERAE APOSTOLICAE NOVA A P P R O B A T I O TAE MARIAE CONSTITUTIONUM O R D I N I S SORORUM A V I S I T A T I O N E B E A - VIRGINIS. P I U S PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Eraucisci Salesii inter opera, quae ad spirituales animarum in Ecclesia progressus augendos, Dei spiritu ductus, ipse sanctus D o c t o r incepit explevitque, Sororum a Visitatione fulget Institutum, constitutionibus regulisque « sapientia, discretione, suavitate » mutabilibus ditatum. A n n o quidem M D C X die festo Sanctissimae Trinitatis sua habuit initia domus Visitationis Anneciensis, quae prima ac veluti mater est totius Instituti; in eademque Sancta Ioanna Francisca Frémiot de Chantal, paucissimis tunc sibi sociis adiunctis, a Salesio Epis c o p o mandatum novae fundationis simulque n o n d u m perfectas constitutiones recepit. Ab illa quidem Anneciensi parva Sororum a Visitatione d o m o , quam piissimus fundator cum humili sed profunda radice comparare solebat, a qua nulli rami nullaeque fìbrae evelli possunt sine eorumdem mortis periculo, ceterae sororum a Visitatione familiae -— et prima quidem Lugdunensis ab eadem Fundatrice m o x efformata — emanarunt, quae variis in locis, alia post aliam, progressu temporis constitutae sunt. Sicut granum sinapis, quod minimum quidem est omnibus seminibus et cum seminatum fuerit crevit et fit arbor magna, ita suum habuit initium et crevit Religiosarum a Visitatione Institutum, quod Salesius voluerat ad interiorem vitam spiritualem augendam quarundam animarum, quae Sanctissimum Iesum D o m i n u m Nostrum vestigiis secutae, possent, speciali Dei gratia, se abdere a mundanis, atque ita, imitatrices effectae humilitatis R e d e m ptoris Nostri, vitam in D e o absconditam plane "vivere, quasi in divino Corde latere, cogitatum, sensus, passiones, cupiditates animique inclinationes quoquo pacto coercentes, veluti denique cruci fixae soli Iesu cruci fixo inservire. Quum pia fundatrix ex hac vita mortali migravit, paucis post annis a Sancti Francisci obitu,,quo tempore tredecim tantum monasteria a Visitatione exstabant, iam intra Galliae, Helvetiae atque Italiae fines septem et octoginta domus Instituti florebant; et haud multo post in Belgio, in Germania, in Hispania atque etiam in Palaestina Sororum a Visitatione monasteria constituta sunt. Gallica vero rerum perturbatione grassante, quae exeunte x v n i saeculo omnia rei sacrae religionisque vesti- 251 Acta Pii PP. XI gia evellere conata est, moniales quoque Ordinis Visitationis Beatae Mariae Virginis ad sancta et dilecta claustra relinquenda et deferenda coactae sunt, sed postea, turbine ac tempestate rei publicae illius sedatis, denuo in patria domos sibi constituerunt in quibus fideliter pieque observari possent t u m primi Anneciensis monasterii Consuetudines, quibus, uti caritatis unionisque ligamine, ad invicem inter se domus alligantur, t u m Constitutiones Regulaeque, quas Sanctus D o c t o r ad Institutum ab ipso conditum gubernandum accommodaverat, et iam rec. m e m . Decessor Noster Urbanus P p . V I I I sanctione Apostolica munierat. Eaedem quidem Constitutiones ita in omnibus moderationem ac suavitatem spirant, ut moniales omnia sibi imperata facile explere queant, pietatem, sanctitatem ceterasque virtutes adipisci possint, quae sunt propriae animarum earum, quae, a mundo segregatae, peculiari m o d o se D e o voverunt, et Christo sponso dicarunt. Et revera ob easdem regulas Ordo a Visitatione haud parvo numero piarum sanctarumque sodalium in Ecclesia fulsit, quas inter Sancta Francisca de Chantal et Sancta Margarita Maria; ac propterea nil mirum si has mirabiles Constitutiones, tamquam pretiosa hereditate a Sancto Fundatore relictas, integras inviolatasque ad haec nostra tempora adservarint sorores, quibus iugiter fuit maxima cura ne quid novi in easdem irreperet, quo piae Ordinis Consuetudines et d o m o r u m observantia labefactari possent. Sed post Codicis iuris canonici promulgationem, ad spirituale Sororum a Visitatione b o n u m magis prospiciendum, peropportunum visum est Constitutiones praefatas ad Codicis praescripta conformare, eisdem etiam additis aliquibus,immutationibus, quae recentiorum temporum necessitatibus accommodatae viderentur. Sacrae vero Congregationis pro Religiosorum Sodalium negotiis S. R. E. Cardinalis Praefectus Nobis sic emendatas Constitutiones proposuit denuo adprobandas; Nosque, animo repetentes Religiosarum familiam a Visitatione o p t i m u m l o c u m merito obtinere inter Ordines Institutaque, quibus E c clesia in terris redimatur, loculentum Nostrae benevolentiae pignus eiusdem Ordinis sororibus exhibere censuimus, q u o d ipsas voti compotes reddat. Itaque m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore perpetuumque in m o d u m Ordinis Monialium Visitationis Beatae Mariae Virginis Immaculatae Constitutiones, quarum exemplar t u m in Sacrae praefatae Congregationis tum in Brevium tabulario servabitur, plenissime adprobamus, eisdemque Apostolicae sanctionis r o b u r adiicimus. H a e c , quae in tam frugiferae familiae religiosae b o n u m atque emolumentum m a x i m e cessura rati decrevimus, statuimus, mandamus, decer- Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Al sig. Giuseppe Bonet del Bio, della diocesi di Barcellona. » 30 f> Al sig. Borneo Bennicelli (Boma). » » > Al sig. Giovanni Straub, della diocesi di Erbipoli. « ) Al sig. Arturo Tirinnanzi, dell'archidiocesi di Firenze, 1 Luglio t Al sig. dott. Daniele Orth, della diocesi di Spira. Diarium 'Romanae Curiae 5 10 19 » Luglio » « » 1928. » » » Al Al Al Al sig. sig. sig. sig. :275 Giuseppe Lardeur, della diocesi di Arras. Claudio Delgado Eiguera, della diocesi di Segovia. Paolo Denis du Péage, della diocesi di Lilla. Pietro Aronio de Borablay, della medesima diocesi. La Gran Croce dell'Ordine di San Silvestro Papa: 28 Giugno 1928. A S. E. il sig. Carlo Arsenio Henry, Ministro Plenipotenziario. La Commenda dell'Ordine di San Silvestro Papa: 26 Maggio 1928. Al sig. Giovanni Alves de Figueredo, della dioc. di Guaxupé, » » » Al sig. Giuseppe Onorio Vieira, della medesima diocesi. Il Cavalierato dell'Ordine di San Silvestro Papa: 1 Giugno 1 Luglio » » 3 » 16 » » » 1928. » » » » » Al sig. Emilio Appiano, della diocesi di Asti. Al sig. Carlo Peill, della diocesi di Spira. Al sig. Giuseppe Wilhelm, della medesima diocesi. Al sig Antonio Myslivec, della diocesi di Budwéis. Al sig. Elia Coudsi, dell'archidiocesi di Aleppo. Al sig. Luigi Cachecho, della medesima archidiocesi. MAGGIORE OMATO DI SUA. SANTITÀ NOMINE Con Biglietti di S. E. Bma Monsig. Maggiordomo, il Santo Padre Pio X I , felicemente; regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S.: 31 Maggio 1928. Monsig. Mariano Bijasiewicz, della diocesi di Sandomir. » » » Monsig. Enrico Gierycz, della medesima diocesi. » » » Monsig. Bronislao Ekiert, della medesima diocesi. 23 Giugno » Monsig. Antonio Borek-Dohalsky, dell'archidiocesi di Praga. » » » Monsig. Gin seppe Kaspar, della medésima archidiocesi. » » » Monsig. Celestino Pastor, della medesima archidiocesi. ». » » Monsig. Carlo Vrátny, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Giuseppe Hauer, della medesima archidiocesi. 28 » » Monsig. Mario Zanin, della diocesi di Belluno e Peltre. 30 » » Monsig. Gustavo Bianchi, della diocesi di Montepulciano. 3 Luglio » Monsig. Terzo Nicolini, della diocesi di Montefeltro. 6 » » Monsig. Antonio Zeitun, del patriarcato di Gerusalemme. 11 » » Monsig. Ernesto Favagrossa, della diocesi di Cremona. 13 » » Monsig. Antonio Sinaitis, della diocesi di Telsiai. 17 » » Monsig. Angelo Martinelli, della dioces di Adria. 20 » » Monsig. Luigi Sacchi (Valle di Pompei). » » » Monsig. Giuseppe Domenico Scotto di Pagliara (Valle di Pompei). » » , » Monsig. Attilio Oriani (Boma). Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 276 Cameriere ßegreto di Spada e Cappa Soprannumerario di S. S.: 25 Giugno 1928. Il sig. JSotaro Paszkowski, dell'archidiocesi di Varsàvia. Camerieri. d'Onore in abito paonazzo di S. S.: 25 3 Giugno Luglio 1928. Monsig. Stanislao Mystkowski, dell'archidiocesi di Varsavia » Monsig. Luigi Mariotti, della diocesi di Montefeltro. Camerieri d'Onore di Spada e Cappa Soprannumerari di S. S.: 31 Maggio 22 Giugno 1928. Il sig. Wladislao Jelski, della diocesi di Sandomir. » Il sig. Salvatore M. de Ayerbe y Marin, della diocesi di Huesca. Cappellani Segreti d'Onore di S. S.: 13 Giugno 1928. Monsig. Giuseppe Koncz, della diocesi di Vácz. » » » Monsig. Alessandro Sághy, della medesima diocesi. 15 » » Monsig. Michele Umek, della diocesi di Lavant. Cappellano d'Onore extra Urbem di S. S.: 1 Giugno 1928. Monsig. Angelo Lolli, dell'archidiocesi di Eavehna. NECROLOGIO 9 Aprile 1928. Monsig. Michele O' Farrell, Vescovo di Bathurst. 2 Giugno » Monsig. Santino Taveggia, Vescovo di Dinajpur. 20 Luglio » Monsig. Giovanni Tavares de Moura, Vescovo di Garanhuns. Annus XX - Vol. XX Num. 9 10 Septembris 1928 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PII PP. XI LITTERAE ENCYCLICAE AD RR. PP. D D . PATRIARCHAS, PRIMATES, ARCHIEPISCOPOS, EPISCOPOS, ALIOSQUE LOCORUM ORDINARIOS PACEM ET COMMUNIONEM CUM APOSTOLICA SEDE HABENTES: DE STUDIIS RERUM ORIENTALIUM PROVEHENDIS. PIUS PP. X I VENERABILES FRATRES SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM Rerum Orientalium studiis Christifideles, potissimum vero et subtilior! inter cognitioni inter sacerdotes, provehendis quantam decessores Nostri, superioribus saeculis, operam dederint, neminem latet qui Catholicae Ecclesiae annales vel propere evolverit. Siquidem ii noverant et complura antehac mala et miserrimum illud discidium quod tam multas easque florentissimas olim Ecclesias ab radice unitatis abstraxerat, cum ex mutua imprimis populorum ignoratione et despicientia, tum ex praeiudicatis opinionibus, quas diuturna animorum alienatio consecuta esset, necessario exstitisse; nec posse, nisi ea impedimenta amoverentur, tot malis medicinam adhiberi. Iamvero, ut nonnulla historiae, ex iis ipsis aetatibus quibus antiquae vincula unitatis relaxari coepta sunt, documenta summatim attingamus, quae Romanorum Pontificum in hac parte curas sollicitudinesque testantur, omnibus compertum est qua benevolentia, immo etiam veneratione, utrumque Slavorum Apostolum, CyrilACTA, vol. X X , n. 9. - 10-9-928. 19 278 " Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale lum et Methodiùm Hadrianus II sit complexus, quibusque singularis honoris significationibus honestarit; quove idem studio, missis quoque legatis, octavo oecumenico Concilio, quarto Constantinopoli coacto, adiumento fuerit, cum haud multo ante tanta dominici gregis pars lacrimabili discidio a Bomano Pontifice, Pastore supremo divinitus constituto, avulsa esset. Qui quidem sacri conventus, Ecclesiae rebus inter Orientales procurandis, temporum decursu alii post alios celebrati sunt; ut cum Barii ad S. Mcolai Myrensis sepulcrum, 8. Anselmus, Doctor ille Augustanus idemque Cantuariensis Archiepiscopus, doctrina vitaeque sanctitate eximia mentes omnium animosque commovit; ut Lugduni, quo duo illa Ecclesiae lumina, Angelicus Thomas et Bonaventura Seraphicus, a Gregorio X convocati una fuere, quamquam alter in ipso itinere, alter inter graves Concilii labores morte praerepti; ut Ferrariae Floren tiaeque, ubi, primas facile ferentibus illis Orientis christiani ornamentis, Romanaeque Ecclesiae mox Cardinalibus, Bessarione Mcaeno et Isidoro Kioviensi, catholici dogmatis veritas, ratione et via confirmata et Christi caritate veluti perfusa, iisdem orientalibus christianis cum Pastore Supremo reconciliandis iter pandere visa est. Pauca haec, Venerabiles Fratres, quae adhuc commemoravimus, paternam profecto huius Apostolicae Sedis erga nationes orientales providentiam studiumque manifestant; illustriora ea quidem, sed suapte natura rariora. Alia tamen permulta, neque unquam intermissa^ a Romana Ecclesia-continenti quadam atque, ut ita dicamus, cotidiana beneficiorum effusione - in totius Orientis plagas profecta sunt commoda, missis praesertim religiosis viris qui vitam ipsam insumerent ut orientalium nationum utilitati consulerent. Huius enim Apostolicae Sedis auctoritate veluti suffulti, magnanimi illi viri ex Francisci Assisiensis potissimum atque ex Dominici religiosis familiis, prodiere, qui, domibus excitatis novisque sui Ordinis provinciis institutis, cum theologica tum ceteris doctrinis, quae ad civilem religiosumque cultum pertinent, non sine ingentibus laboribus, non modo Palaestinam et Armeniam sed regiones quoque alias excoluerunt, ubi Orientales, Tartarorum Turcarumve dominationi obnoxii, per vim a Romana Acta Pii PP. XI 279 •unitate seiuncti, optimis quibusque ac religiosis praesertim disciplinis destituerentur. Quae quidem insignia promerita atque Apostolicae Sedis mentem optime perpendisse et perspexisse visi sunt iam inde a saeculo x i n Parisiensis Athenaei Doctores, qui, ut memoriae proditam est, Sedis eiusdem votis optatisque obsecundantes, collegium ' quoddam orientale Athenaeo suo coniunctum condidere : quod quidem quibus progressionibus studiorum orientalium floreret, quos ederet fructus, decessor Noster Ioannes X X I I Hugonem Parisiensem Episcopum, aliquanto post, sollicite percontabatur. 1 Huc alia accedunt haud minus praeclara, earundem aetatum testata monumentis litterarum. Humbertus de Eomanis vir sapientissimus, Ordinis Praedicatorum Magister generalis, in libro quem conscripsit « de iis quae tractanda videbantur in Concilio generali Lugduni celebrando » haec, singillatim conciliandis ani2 mis Orientalium veluti necessaria commendabat: scientiam seu peritiam linguae graecae, « quia per genera linguarum diversitas gentium in unitate fidei congregatur »; tum graecorum copiam librorum: ac nostrorum item librorum in Orientalium sermones conversorum opportunam supellectilem; idemque fratres obtestabatur suos, Mediolani in capitulo generali congregatos, ut orientalium idiomatum notitiam studiumque magni facerent sancteque excolerent, ut sacris ad illas gentes expeditionibus promptos se paratosque, si Dei voluntas ferret, praestarent. Haud aliter e Franciscanum familia Eogerius Bacon, doctissimus ille- et Clementi I T , decessor! Nostro, caris simus vir, non solum de linguis 3 Chaldaeorum, Arabum, Graecorum erudite conscripsit sed aliis etiam earundem notitiam explanavit. Hos autem aemulatus Raymundus ille Lullus, singularis item eruditionis ac pietatis vir, multa multoque vehementius, - quod erat viri ingenium - a decessoribus Nostris Caelestino V ac Bonifatio V I I I rogando impetravit, pro ratione temporum nonnulla audacius excogitata, de negotiis studiisque Orientalium tractandis, de uno aliquo ex 1 Denifle-Chatelain, Ghartul. Univ. Paris., t. I I , n. 857. 2 Mansi, t. X X I V , col. 128. 8 Opus maius, pars tertia. 280 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ipsis Purpuratis Patribus studiis iisdem praeficiendo, de sacris denique expeditionibus iisque assiduis instituendis, cum apud Tartaros, Saracenos aliosque infideles, tum apud « schismaticus » ad unitatem Ecclesiae revocandosi - At vero sollemnius illud et praecipue memorandum, quod, eodem hortatore ac duce, ut referunt, in Conciliò Viennensi generali latum et a Clemente V, decessore Nostro, promulgatum est decretum, quo veluti adumbratum Institutum Nostrum Orientale deprehendimus : « Hoc sacro approbante Concilio, scholas in subscriptarum linguarum generibus, ubicumque Eomanam curiam residere contigerit, necnon in Parisiensi, Oxoniensi, Bononiensi et Salamantino studiis, providimus erigendas, statuentes ut in quolibet locorum ipsorum teneantur viri catholici sufficientem habentes hebraicae, graecae, arahicae et chaldaicae linguarum notitiam, duo videlicet uniuscuiusque linguae periti, qui scholas regant inibi, et libros de linguis ipsis in latinum fideliter transferentes, alios linguas ipsas sollicite doceant, earumque peritiam studiosa in illos instructione transfundant; ut instructi et edocti sufficienter in linguis huiusmodi fructum speratum possint Deo auctore-producere, fidem propagaturi salubriter in ipsos populos infideles.... ». 1 Quoniam vero, apud orientales illas nationes, rebus omnibus tunc temporis perturbatis ac plerisque scientiarum adiumentis dissipatis, vix aut ne vix quidem studiosorum hominum mentes, ceteroquin perspicacissimae, poterant atque exornari, altioribus doctrinis institui idcirco nostis, Venerabiles Fratres, eam quoque fuisse decessorum Nostrorum curam, ut, cum alia in praecipuis, quae per id temporis essent, sedibus seu Universitatibus studiorum propria Orientalium magisteria paterent, tum vero potissimum in hac almae Urbis luce opportuniora quaedam veluti seminaria excitarentur, unde illarum gentium alumni, omni doctrinae ornatu diHgentissime instructi, ad bonum certamen certandum in aciem paratissimi descenderent. Quamobrem monasteria primum ac Collegia pro Graecis Ruthenisque Romae constituta, et domus 1 Maronitis Armenisque attributae : Denifle-Chatelain, Chartul. Univ. Paris, t. Il, n. 695. quo Acta Pii PP. XI autem animarum emolumento doctrinaeque progressu, sive liturgica sive ceterarum disciplinarum documenta luculentissime testantur quae Sacra Congregatio a Fide Propaganda variis Orientalium linguis evulganda curavit, sive codices pretiosissimi orientales quos Vaticana Bibliotheca diligenter collectos religiosissime servavit. Nec res hic ullo pacto constitit : cum enim proximi decessores Nostri, ut supra docuimus, probe intelligerent, ad caritatem mutuamque aestimationem fovendam plurimum conferre uberiorem rerum orientalium inter Occidentales cognitionem, ad tantum bonum comparandum omni contentione incubuerunt. Testis est Gregorius X V I , qui, ad Summi Pontificatus fastigium evectus eo ipso anno quo pontificia legatione apud Alexandrum I, Russorum imperatorum, perfuncturus erat, res russicas diligentissime expiraverat; testis Pius I X , qui, et ante et post coactum Concilium Vaticanum, orientalium rituum avitarumque doctrinarum studia evulganda impensius commendaverat; testis Leo X I I I , qui, cum Coptos et Slavos, tum Orientales universos tanto amore ac pastorali sollicitudine prosecutus est, ut, praeter novam Augustinianorum familiam a Beata Virgine in caelum Assumpta nuncupatam, alios quoque Religiosorum coetus ad orientalium rerum notitiam hauriendam augendamve incitaverit, Orientalibus ipsis nova Collegia cum in eorum regionibus tum in hac ipsa Urbe erexerit, Berytensem Societatis Iesu studiorum Universitatem, hodiedum florentissimam Nobisque carissimam, amplissimis laudibus decoraverit; testis Pius X qui, Pontificio Instituto Biblico in Urbe excitato, novum erga res et linguas orientales ardorem, nec sine laetissima fructuum segete, in multorum animis incendit. Quam quidem in gentes orientales paternam providentiam, sacra veluti haereditate a Pio X acceptam, proximus decessor Noster Benedictus XV studiosissime aemulatus, ut, pro viribus, rebus Orientalium praesidium atque incrementum afferret, non solum Sacram Congregationem a ritibus rebusque omnibus Orientalium constituendam curavit, verum etiam « proprium altiorum studiorum domicilium de rebus orientalibus in hac Urbe, christiani Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale nominis capite »¿ condere statuit, « idque et omni apparatu quem .huius aetatis eruditio postulat ornatum, et doctoribus in unoquoque genere peritissimis Orientisque perstudiosis insigne », 1 immo facultate etiam « doctorales laureas, in ecclesiasticis dumtaxat disciplinis quae ad Orientales Christianas gentes attinent », 2 conferendi donatum, quod non solis Orientalibus pateret vel iis ipsis qui a catholica unitate seiuncti essent, sed latinis maxime sacerdotibus qui aut sacrae eruditioni operam dare ^ aut apud Orientales sacrum ministerium obire voluissent. Summa igitur laus doctissimis illis viris est tribuenda, qui quatuor ferme annos sedulo in eo elaborarunt ut novensiles Instituti alumnos orientalibus disciplinis imbuerent. Illud tamen eiusdem peropportuni Instituti incrementis non leve incommodum obstabat, quod etsi Vaticanis aedibus erat propius, longius tamen ab ea Urbis parte distabat, quae maxime incolitur. Quamobrem, quod Benedictus XV faciendum cogitarat, Nos quidem inde ab inito Pontificatu ad effectum deducere volentes, Institutum Orientale in Biblici Instituti aedes, quippe studiis atque propositis maxime cognati, transferendum decrevimus, distinctum tamen, eaque mente, ut, simul ac res ferret, sede sua peculiari donaremus. Porro praecaventes ne unquam virorum copia in posterum deesset qui orientalibus disciplinis tradendis pares essent, idque facilius rati Nos esse assecuturos si unam Religiosorum familiam tantae rei gerendae praeficeremus, 3 Nostris Ipsi litteris, die xiv Septembris anno M C M X X I I datis, Praeposito Generali Societatis Iesu praecepimus ut, pro amore suo debitaque Sanctae Sedi Christique Vicario obedientia, difficultatibus quibuslibet superatis, omnem Instituti administratio- nem susciperet hisce legibus: ut, eiusdem Instituti magisterio supremo Nobis ipsis Nostrisque- successoribus avocato, Praepositi 1 Benedictus PP. XV, Motu proprio Orientis catholici, x v Octobris MDCCCCXVII \_Acta Ap. Sedis,2 [Acta Ap. 3 IX (1917), n. 11, pp. 531-533]. Benedictus PP. XV, Litterae Apostolicae Quod Nobis, x x v Septembris MDCCCCXX Sedis, XII (1920), n. 11, Decessor Noster [Acta Ap. Sedis, 440-441]. XIV (1922), pp. n. 15, pp. 545-5461- Acta Pii PP. XI 283 Generalis Societatis Iesu esset, viros ad Instituti.munera, difficillima sane, idoneos comparare, sive Praesidis sive doctorum; utque perpetuo, cum per se ipse tum per Praesidem, Nobismet Nostrisque successoribus approbandos proponeret quos ad varias Instituti disciplinas tradendas deligere censuisset, eaque demum omnia referret quae ad eiusdem Instituti vitam tutandam atque incrementa fovenda conducere viderentur. Iamvero, sexto mox anno elapso, cum haec decernere, nec sine quodam divino instinctu, placuit, licet Nobis gratias Deo maximas agere quod Nostris laboribus messis iam laetissima arriserit. Alumnorum enim auditorumque, quamquam - ut fert natura ipsa Instituti - numerus ingens nec fuerit nec sit futurus, non adeo tamen exiguus exstitit, ut non summopere delectemur, quod iam valida hominum manus in dies succrescens ex umbratili hac palaestra mox in apertum campum sit proditura, doctrinae pietatisque praesidiis instructa quibus Orientalium commodis non parum profutura videatur. Atque hoc loco, Ordinarios, sive Episcopos sive familiarum religiosarum Moderatores vehementer dilaudantes, qui,, optatis Nostris ultro obsecuti, ex amplissima gentium regionumque diversitate, ex Oriente atque Occidente, sacerdotes aliquot suos orientalibus disciplinis imbuendos in urbem miserunt; atque hortantes praeterea reliquorum coetuum Antistites, qui per orbem latius propagantur, ut, tantum exemplum secuti, alumnos, quos ad huiusmodi studia noverint aptiores atque propensiores, ad hoc Nostrum Institutum Orientale mittere erudiendos ne negligant, liceat, Venerabiles Fratres, in mentem vobis revocare quae fusius Litteris Encyclicis « Mortalium animos » nuper disséminais. Quis enim iam possit ignorare quam frequentes misceantur sermones de certa quadam unitate, a mente Christi; Ecclesiae Conditoris, prorsus aliena, christianos inter omnes procuranda? vel cui non sunt auditae disceptationes quae in plurimis Europae praesertim et Americae partibus passim exagitantur, eaeque gravissimi momenti, cum de Orientalium coetibus vel cum Romana Ecclesia consentientibus vel ab eadem etiamnum dissidentibus inquiritur? At vero, si nostrorum Seminariorum alumni, 284 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale quod certe laetandum, qua sunt de Novatorum erroribus toto studiorum curriculo doctrina imbuti, facile quidem illorum argumentationes captiosas et discernunt et dissolvunt; verum iidem, plerumque, non ea doctrina sunt instructi qua certam, in quaestionibus de Orientalium rebus moribusque, ac de legitimis eorumdem ritibus, in catholica unitate tam sancte retinendis, sententiam ferre possint, cum gravissima id genus argumenta peculiare quoddam idemque accuratissimum studium expo- stulent. Quare, cum nihil omnino negligendum sit quod ad optatissimam tam conspicuae dominici gregis partis unitatem cum vera Christi Ecclesia restaurandam conferre videatur, vel ad maiorem caritatem erga illos fovendam, qui, ritibus diversi, Eomanae Ecclesiae Christique Vicario mentibus animisque intime adhaerent, vehementer vos, Venerabiles Fratres, obsecramus ut singuli unum aliquem saltem e sacerdotibus vestris deligendum curetis, qui, orientalibus disciplinis probe eruditus, easdem Seminarii alumnis opportune tradere sit paratus. Equidem non ignoramus Universitatum Catholicarum esse peculiarem quandam de rebus orientalibus facultatem, quam vocant, instituere; cui quidem officio, Nobis ipsis auctoribus atque adiutoribus, Parisiis, Lovanii, Insulis, satisfieri iam coeptum esse ex animo gratulamur: quemadmodum in nonnullis aliis theologicorum studiorum sedibus, gaudemus, ipsorum etiam rerum publicarum moderatorum sumptibus, nec sine sacrorum Antistitum consensu hortatuque, recens instituta fuisse orientalium huiusmodi magisteria disciplinarum. Verum, haud ita difficile sit in singulis theologicis Seminariis unum aliquem haberi doctorem, qui una cum disciplina vel historica vel liturgica vel iuris canonici, nonnulla de rebus orientalibus saltem elementa tradere valeat. Atque ita alumnorum mentibus animisque ad Orientalium doctrinas ritusque conversis, non tenue emolumentum capiatur necesse est; neque id solum in Orientalium commodum, at ipsorum alumnorum, quos par est et uberiorem exinde catholicae theologiae latinaeque disciplinae cognitionem haurire et vehementiorem erga veram Christi Sponsam amorem animis concipere, cuius Acta Pii PP. XI miram pulchritudinem, et in ipsa rituum varietate unitatem, splendidiore quodam modo effulgentem conspexerint. Cum autem omnia eiusmodi commoda, quae in rem christianam ab ea, quam descripsimus, iuniorum institutione proficiscerentur, animo reputavissemus, Nostri muneris esse duximus nullis unquam parcere laboribus ut Orientalis Instituti a Nobis confirmati vitam, non modo tutissimam, sed etiam, quoad fieri posset, novis in dies incrementis florentissimam praestaremus. Quare cum primum Nobis licuit, propriam illi sedem ad S. Mariae Maioris in Exquiliis attributam voluimus, eam inprimis pecuniae vim in Antoniana domo redimenda novoque muneri aptanda collocantes, quae ex liberalitate munifici Antistitis, vita haud ita pridem functi, et pii cuiusdam viri e Foederatis Americae Civitatibus Nobis ob venerat : quibus propterea amplissimam caelestium praemiorum remunerationem cupimus ac precamur. Neque illud silentio praetereundum, quod ex Hispania Nobis suppeditatum est unde ampliorem atque honestiorem in nova ipsius Instituti sede bibliothecam adornaremus. Qua liberalitate in exemplum dilaudata, cum ex usu experientiaque tot annorum, quos in Bibliothecis Ambrosiana et Vaticana regendis traduximus, optime percipiamus quanti momenti sit novam hanc bibliothecam instrumentis exornare quibus cum doctores tum alumni commode orientalium rerum notitias quasi ex quibusdam, abditis iis quidem ignotisque interdum, verum ditissimis venis haurire et in publicam utilitatem possint derivare, Nos, nullis perterriti difficultatibus, quas nec paucas nec leves futuras praesentimus, toti erimus in iis omnibus, quae Orientis regiones, mores, linguas, ritus attingant, comparandis; gratissimi si qui, pro sua erga Christi Vicarium pietate, tantae rei conficiendae, sive stipe conferenda, sive libris, codicibus, tabulis, aliisque id genus Orientis christiani monumentis vestigiisque suppeditandis, opem auxiliumque Nobis pro viribus contulerint. . Atque exinde confidimus futurum, ut nationes orientales, cum tot maiorum suorum pietatis, doctrinae, artium, luculentissima monumenta suis -ipsae oculis conspexerint, re ipsa edoceantur quanto in honore vera, perennis, legitima « orthodoxia » a Eomana Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 286 Ecclesia habeatur, quantaque religione conservetur, defendatur, propagetur. Quibus omnibus tamquam validissimis argumentis, ut sperare aequum est, perculsi, maxime si mutuo studiorum commercio caritatis christianae momentum accesserit, quidni Orientalium plerique, avitas repetendo glorias praeiudicatasque opiniones deponendo, ad optatissimam gestiant redire unitatem, quae non manca quadam, sed - ut genuinos Christi cultores decet in uno ovili sub uno Pastore consolandos - integra atque aperta fidei professione fulciatur? . Quae laetissima dies ut tandem orbi christiano affulgeat, desideriis effusisque a Deo precibus postulamus. Interea iuverit fortasse, Venerabiles Fratres, vel breviter indicare qua ratione in praesenti Institutum Nostrum Orientale industriam laboremque suum, Nobiscum conspirando, tanto exsequendo operi adhibeat. • Duo • / enim sunt genera studiorum quibus doctorum navitas absolvitur; alterum quod inter domesticos cancellos^ veluti continetur, alterum quod in publicum prodit, editis Orientis christiani documentis, aut inexploratis adhuc aut temporum iniuria oblitteratis. Iamvero, in ipsa iuniorum institutione praeter dogmaticam dissidentium theologiam, Patrum orientalium explanationem, rerumque item omnium quae sive ad orientalia studia ratione et via aggredienda sive ad historiam, liturgiam, archaeologiam ceterasque sacras disciplinas, variasque earum nationum linguas, pertinent, illud prae ceteris libentissime commemoramus, byzantinis institutionibus islámicas etiam - quod in romanis Athenaeis ad haec usque tempora-fuerat forte inauditum-Nos tandem adiicere potuisse. Quae enim fuit divinae Providentiae bonitas singularis, huiusce disciplinae sane perutilis tradendae virum praefecimus, qui natione Turca ortus, post diuturna studia, divino Numine adspirante, catholicam religionem professus ac sacerdotali dignitate auctus, aptissimus visus est qui alumnos, quotquot apud suos populares sacro ministerio erunt perfuncturi, rationem doceat, qua sive cum rudioribus hominibus sive cum viris exquisitiore doctrina expolitis, unius individuique Dei legisque evangelicae causa feliciter sit agenda. Acta Pii PP. XI 287 Nec minoris momenti sunt ad catholicum nomen propagandum legitimamque unitatem inter christifideles procurandam quae Instituti Orientalis opera atque industria in publicum evulgantur. Quae enim volumina. « Orientalia Christiana » inscripta' - pleraque quidem ab ipsis Instituti doctoribus, nonnulla ab aliis quoque rerum orientalium peritissimus viris, eiusdem consilio Instituti elucubrata - iam paucis hisce annis sunt edita, ea vel explanant quae huius illiusve gentis veteres hodiernasve conditiones, nostratibus plerumque ignotas, attingunt; vel religiosam Orientis historiam, ex abolitis hucusque documentis expressam, nova -luce collustrant. Eadem praeterea cum orientalium monachorum et ipsorum Patriarcharum cum hac Apostolica Sede necessitudines enarrent Romanorumque Pontificum sollicitudinem in eorum iuribus bonisque tutandis; tum theologicas dissidentium sententias de Sacramentis deque ipsa Ecclesia cum catholica veritate conferunt et componunt; tum etiam orientales codices illustrant et declarant. Denique, ne enumerando longius progrediamur, nihil est quod ad sacras disciplinas spectet, aut aliquam cum Orientalium cultu cognationem prae se ferat - qualia, exempli causa, sunt graeca vestigia in Italia inferiore asservata - quod diligentissimis eorum virorum studiis alienum videatur. Quae cum ita sint, cuius animus tantam laborum molem, in Orientalium commodum potissimum susceptorum, contemplata, firmissima spe non erigatur, fore ut benignissimus hominum Redemptor Christus Iesus, tot hominum lugendum casum miseratus, longe a recto tramite dudum aberrantium, Nostrasque inceptis obsecundans, oves tandem suas in unum ovile ab uno Pastore moderandas reducat? Praesertim cum apud illos populos tanta divinae Revelationis pars religiosissime asservata sit; et sincerum Christi Domini obsequium et in eius Matrem intemeratam amor pietasque singularis, et ipsorum Sacramentorum usus vigeat. Quare, cum ad opus humanae Reparationis perficiendum Deus, pro sua benignitate, hominibus, sacerdotibus praesertim, administris uti statuerit, quid restat, Venerabiles Fratres, nisi ut vos iterato, quam possumus vehementissime, compellemus atque 288 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale obsecramus ut una Nobiscum, non modo mentibus " animisque consentiatis, sed etiam operam vestram et laborem conferatis quo citius dies illucescat optatissimus, quo Graecorum, Slavorum, Eumenorum aliarumque orientalium nationum non paucos solum, sed plerosque filios hucusque disiunctas ad pristinam cum Eómana Ecclesia consuetudinem restituta s salutabimus? Meditantibus autem Nobis quae tantae laetitiae maturandae, Deo iuvante, inceperimus simusque perfecturi, videmur cum illo Nos patrefamilias posse comparari quem Christus Dominus ad coenam invitat o s rogantem inducit ut venirent: quia iam parata sunt omnia (Luc. X I V , 17). Quae verba in nostram rem derivantes, vehementer vos, Venerabiles Fratres, cum universos tum singulos cohortamur, ut. orientalium rerum studia omni ope provehentes, Nobiscum animi vires ad tantum perficiendum opus intendatis. Atque ita, omnibus demum optatissimae unitatis impedimentis amotis, Beata Virgine Deipara Immaculata sanctissimisque illis Orientis atque Occidentis Patribus Doctoribusque auspicibus, fratres filiosque tamdiu a nobis dissidentes reduces aliquando in domum paternam complectamur, ea caritate arctissime coniunctos, quae veritate plenaque christianae legis professione tamquam solidissimo fundamento innitatur. Quibus ut Nostris inceptis felicissimus arrideat exitus eventusque, caelestium munerum auspicem paternaeque benevolentiae Nostrae testem, vobis, Venerabiles Fratres et gregi vestris curis concredito apostolicam benedictionem peramanter impertimus. Datum Romae, apud Sanctum Petrum, die VIII mensis Septembris, in festo Nativitatis B. M. V., anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. PIUS PP. X I 289 Acta Pii PP. XI EPISTOLAE I ' - ' - AD S. P. IOANNEM M. CHABERT, SOCIETATIS LUGDUNENSIS MISSIONIBUS AFRICAE PROVEHENDIS GENERALEM MODERATOREM: DE LAUDIBUS MISSIONALIUM VIRORUM MELCHIORIS MARION DE BRÉSILLAC ET AUGUSTINI PLANQUE, SODALITATIS CONDITORUM. 7 PIUS PP. X I Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. — Memoriam proxime apud vos celebratum iri clarissimorum virorum Melchioris Marion de Brasiliae et Augustini Planque, quod alterius, vestri quidem legiferi patris, exuviae Lugdunum ex Africa translatae sint, alterius autem, qui operam tam impensam in societate ista augenda navavit, centesimus sit dudum expletus natalis dies, libenti plane animo Nos didicimus. Siquidem utrumque de religiosa civilique re optime admodum meruisse liquet. Postquam enim ardens ille Evangelii praeco, Marion de Brasiliae, multa quidem atque egregia gesserai, donec praesertim, episcopatus honore deinde auctus, vicariatum rexit Coimbaturensem, consilio plane obsequens Apostolicae Sedis, h o c pacto Societatem vestram constituit ut in aliquam unam ex inexploratis tum Africae regionibus christianum nomen inferret. A t q u e mirum est quantam gratiarum ubertatem suo missionalium familiae ipsius immaturo obitu is recens conditae a remuneratore D e o conciliant. Etenim cum, vicariatum Sierrae Leonis moderandum vix suscipiens, pestilentia una cum sociis occubuisset, Augustinus Planque, animose vestigia eius premens, nimium quantum contulit ad societatis vestrae incrementum. H o c auctore, non m o d o , fecunditate quadam caelesti, missionales alumni et alumnae deinceps in immensum crevere, sed etiam alii Africae vicariatus eorum studio commissi sunt, quos inter vicariatus de D a h o m e y , regio ob incolarum immanitatem periculosissima, quam quidem ad christianam legem traducere, Pater legifer imprimis optaverat. Merito igitur Augustinus Planque apud vos alter Societatis conditor habetur, ideoque dignissimus quem una cum Melchiore Marion de Brasiliae sollemniter vos Lugduni, iu ipsa scilicet Societatis sede, commemoratis. Quapropter sunlite animos ex hac recordatione quotquot estis instituti istius sodales; illud saepissime considerantes nihil esse sanctius in terris neve praestabilius quam Christi regnum, animarum salutem procurando, longe lateque amplificare. N o s vero id ominantes ut, auspice Virgine Matre, vastissimus sollertiae vestrae 290 _ Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale ________ _ ___________ ________ . campus laetis fructibus cotidie magis abundet et opportuna auxilia a D e o precati, in b o n u m auspicium itemque in paternae benevolentiae Nostrae signum, tibi, dilecte fili, iisque omnibus qui ad Societatem pertinent, apostolicam benedictionem amantissime in D o m i n o impertimus. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die VIII mensis Martii anno MDCCCCXXVIH, Pontificatus Nostri septinio. PIUS PP. X I II A D E M U M P . D . A L B X I U M , T I T . S . CALLISTI S . R . E . P R E S B . C A R D . A S C A L E S I , ARCHIEPISCOPUM N E A P O L I T A N U M : D E C O N V E N T U CATECHISTICO I N CAMPANA REGIONE CELEBRANDO. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Cum tam multi feliciter hac aetate per catholicum o r b e _ conventus agantur omne genus ut quae ad religionem pertinent, consociatis bonorum viribus, incrementa capiant, tum libentes Nos abs te didicimus congressum propediem celebratum iri in ista honoris tui sede amplissima, h o c quidem pacto ut Episcopi ex Campana Regione, una simul c u m clero lectisque de populo viris, catechismi studium impensius provehere, collatis consiliis, délibèrent. Sanctum profecto, i m m o necessarium est aetern aram rerum cognitionem in dies latius pervulgare. Eequid enim magis a.d animarum salutem atque, ad cultiorem vitae usum conducere potest quam, christiana sapientia, qua quidem omnia in Salvatore D e o instaurata sunt quaeque, veritatis et iustitiae principia tuendo, ad prosperitatem veri nominis fideles populos evehit? Ac recte vos id praecipue in variis coetibus illustrabitis, oportere scilicet non m o d o pueros sed etiam adultos catechismo imbui: incredibili» enim est, in praesens maxime, in ipsis omnis ordinis et aetatis fidelibus christianae doctrinae ignorantia. Itaque cum de re agatur momenti tam gravis, omnes admodum, tum clerici tum laici, ut hortatur Tridentina Synodus, catechismum vulgare debent, ne, in tanto omnium rerum studio atque investigatione, una religionis scientia, quae est omnium prestantissima, negligatur. Quod autem scribis, dilecte fili Noster, valde istic in exspectatione conventus commoveri omnium animos ac sollemnia sacra indici ut optati percipiantur fructus, laetamur equidem valdeque actuosam laudamus sollertiam eorum omnium qui rei apparandae dant , Acta Pii PP. XI 29 Í operam. Interea, id fore confisi ut clerus populusque, sacrorum Antistitum curis respondens, quae ab ipsis scita fuerint in usum diligenter deducant, in divinorum munerum auspicium itemque in paternae benevolentiae Nostrae signum, apostolicam benedictionem tibi, dilecte fili Noster, singulis Campaniae Episcopis iisque omnibus qui coetibus intererunt effuso animo impertimus. D a t u m R o m a e apud S. Petrum, die x mensis Aprilis anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. PIUS PP. X I in A D E M U M P . D . D I O N Y S I U M T I T . SS. N E R E I E T A C H I L L E I S . R . E . P R E S B . C A R D I N A L E M D O U G H E R T Y ARCHIEPISCOPUM P H I L A D E L P H I E N S E M , X X V E P I SCOPATUS A N N U M E X P L E T U R U M . PIUS PP. X I Dilecte fili noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Equidem nihil magis optamus quam ut eos viros merita honestenîus laude qui praeclara sane sollertia studioque in sacris obeundis muneribus enituerint: quos inter cum te ipsum esse "existimemus, idcirco iucunde sane accepimus annum m o x feliciter expletum iri quintum et vicesimum ex quo tu episcopali honore auctus es. Etenim in quattuor dioecesibus, quas deinceps regendas suscepisti, praecellenti quidem virtutum exemplo magis quam auctoritate tuo clero populoque praeire solitus es; cumque magna praestes animi fortitudine in difficultatibus evincendas, in refellencus erroribus, in usque omnibus excitandis quae ad rehgionis incrementa pertineant, verissime dici potest optimi te semper pastoris partes obiisse. Sed quod praecipue laudi tuae ducitur, singularis illa tua est erga Christi Vicarium voluntas propensissima, qua non m o d o pontificiis normis parere, quod quidem sollemne est officium sacrorum Antistitum, sed etiam optata eiusdem tanh quam iussa sacra habere consuevisti. Itaque fit ut summae tibi semper sit curae Pastorum Principi o p e m ferre, caritatem istius gentis actuosissimam fovendo ad christianum nomen propagandum, ad calamitates populorum leniendas, ad Apostolicam Sedem in necessitatibus opportune iuvandam. Neque iu tam multiplici operum varietate studium omittis rite adulescentem clerum instituendi ut is, a pietate et a doctrina omni numero instructus, par sit temporibus-praeclaro que suo munere dignus. Quod quidem studium 292 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale illud quoque in praesens testatur Seminarium Parvum, abs te recens conditum; laetoque sane animo comperimus magnificentissimum h o c aedificium a Delegato Nostro apostolico die ipso dedicatum iri quo tu faustum episcopatus tui eventum celebrabis. Nos vero, tam immènso terrarum marisque spatio disiuncti, spiritu quidem huiusmodi celebrationi aderimus, cum ipse, tuorum corona stipatus, precibus fervidisque votis te prosequentiunl, publice sollemnissimoque ritu sacris operaberis. A t q u e ad omnia haec v o t a Nostra etiam perlibenter addimus, id nominatim a D e o implorantes ut te, animi quidem; corporisque viribus valentem, quam diutissime servet novasque tibi in dies meritorum accessiones largiatur. Interea, ad laetabilis rei splendorem fructuiüque augendum, tibi damus ut benedictionem nomine Nostro adstantibus impertías, plenam eisdem admissorum veniam proponens, usitatis Ecclesiae condicionibus lucrandam. Caelestium autem donorum praenuntia peculiarisque benevolentiae Nostrae testis apostolica sit benedictio, quam tibi, dilecte fili Noster, et clero populoque vigilantiae tuae credito, amantissime in D o m i n o impertimus. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die xn mensis Maii anno MDOCCOXxviii, Pontificatus Nostri septimo. .., PIUS PP. XI i ' " 1 IV AD EMUM P. D. ANDREAM TIT. S. LAURENTII IN DAMASO PRESB. CARD. FRÜHWIRTH S. R. E. CANCELLARIUM, OB NATALEM SEXAGESIMUM SACER-. D OTII EIUS. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Singulares quidem grates Nos tecum D e o agimus, quod benigne non m o d o tuae vitae cursum adeo produxit ut m o x , in festo nempe Apostolorum Principum, natalem sacerdotii tui sexagesimum celebraturus sis, sed etiam virtutem tuam ita iuvit, ut, tam diuturno annorum spatio, multa sane atque praeclara gesseris ad Ecclesiae sanctae utilitatem. Etenim, cum adulescens inclytum Praedicatorum Ordinem amplexus esses, sacris deinde initiatus, tantopere pietatis, doctrinae disciplinaeque regularis studio in exemplum praefulsisti ut variis deinceps praecipuisque provinciae tuae muneribus magna cum laude fructuque perfunctus sis. Praeterea, peculiari quodam consilii d o n o praeditus negotiorumque dexteritate, cum ex omni civium ordine viris consiharius fueris, tum rem catholicam in sociali campo pro- Acta Pii PP. XI 293 vehendani difficultatesque omne genus in Dominicianae familiae b o n u m solvendas curavisti. Ac praeclara exstant sollertiae tuae monumenta: sacra aedes scilicet S. Nicolai, munifice abs te Frisaci instaurata, et. duae religiosae domus, altera tuis sodalibus, altera vero Dominicianis sororibus exstructae. Sed tum clarius tua virtus eluxit cum Magister generalis in Lugdunensi capitulo renuntiatus es. Namque, ut nonnulla tantum attingamus, magnae tibi curae fuit praecipua Italiae coenobia invisere, sanctimoniam et studia in Ordine universo, provehere, curare denique ut qui o h m in Ordine insigni virtutum omnium laude floruerunt, eis Beatorum Sanctorunive honores decernerentur. N e c minus, suavissimis ad rem datis -litteris, tuos inter praedicationem divini verbi promovere, eos ipsos ad virtutis apicem hortari et sodales e Gallia, tot aerumnis oppressos, quoquo pacto solari studuisti. Praeterire autem nolumus auctorem te quidem fuisse ut Acta Capitulorum Generalium itemque Analecta Ordinis Praedicatorum proferrentur in lucem, ac bibliotheca privata in usum editorum operum S. Thomae constitueretur. Haud igitur mirari licet si tam egregiis animi ornamentis tantaque alacritate praecellens, ipse deinde a Christi Vicario electus sis qui Nuntii Apostolici munus in Bavaria gereres ac tandem in amplissimum Purpuratorum Patrum collegium cooptareris. Ex his manifesto patet quantum tibi providentissimus Deus faverit; qui enim adulescens, ob valetudinis infirmitatem, v i x potueras religiosam vitam ferre, nunc non m o d o provecta aetate flores, sed etiam cotidiano labori vacare non desinis; ut illud Psalmistae de te verissime dici queat: plantatus... a pueritia in domo Domini, flores in atriis domus Dei nostri et adhuc in senecta uberi .multiplicantur opera tua et bene patiens inventus es. Macte animo igitur, dilecte fili Noster, ac fruare, tuis omnibus p r u d e n t i b u s , eventus tam fausti laetitia. Nos autem qui te, uti nosti, habemus carissimum, c o m munibus omnium votis id Nostrum imprimis addimus, ut diutius te Deus bene valentem sospitare velit et quasi in terris praecipere futurae gaudia remunerationis. Interea, quo augustior laetabilis rei celebratio fiat, itemque in fructum cedat animarum, libentes tibi damus ut sollemni die, re sacra peracta, adstantibus nomine Nostro benedicas, plenam admissorum yeniam eisdem proponens, usitatis videlicet Ecclesiae condicionibus lucrandam. A t q u e caelestium praenuntia munerum peculiarisque benevolentiae Nostrae testis apostolica sit benedictio, quam tibi, dilecte fili Noster, effuso animo impertimus. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die x x i v mensis Iunii, in Nativitate S. Ioannis Baptistae, anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. PIUS PP. X I ACTA, vol. X X . a. 9. - 10-9-9.3. 20 _94 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale A D R E . P P . D D . E R N E S T U M M . P I O V E L L A , ARCHIEPISCOPUM C A L A R I T A N U M , CLETUM CASSANI, ARCHIEPISCOPUM TURRITANUM, GEORGIUM DEL RIO ARCHIEPISCOPUM A R B O R E Ñ S E M CETEROSQUE EPISCOPOS S A R D I N I A E : A D L I T T E R A S R E S P O N D E T E COMMUNI C O N V E N T U D A T A S . PIUS PP. X I . Venerabiles fratres, salutem et apostolicam benedictionem. — Cum in Seminario Maiore, quod clericis e tota insula ad sacras disciplinas instituendis exstrui apud Kularim iussimus canoniceque ereximus, ad episcopales coetus paulo ante habendos sedem invenissetis p e r c o m m o d a m , litteras inde observantiae plenas ad N o s communiter dedistis, non m o d o ut - suadente ipso conspectu usuque aedium - M e allato dioecesibus vestris beneficio gratias Nobis iterum iterumque ageretis, sed etiam de rebus in eo conventu actis i | o s presse breviterque edoceretis. Placet quidem vobis rescribere, ut utrumque officium gratulando probemus: alterum, quia ex. gratae vestrae testificatione voluntatis sumimus unde providentis Dei benignitatem denuo laudemus, qui dedit ut tale Sardiniae Ecclesiis beneficium conferrenlus; alterum, quia communi omnium Patri fieri non potest quin accidat periucundum quicquid sui in episcopatu fratres in gregis salutem reique catholicae incrementum suscipiunt ac perficiunt. Laetamur enim, saluberrima vos consilia, quaesitis ante per spiritualem aliquot dierum secessum divinae sapientiae luminibus, disceptando iniisse: scilicet quo pacto iuventutem ad pietatem vitaeque sanctimoniam conformetis, morumque integritatem in populo tueamini; quid vobis experiundum, ut illi, quae, quasi quaedam contagio, tam late diffunditur, muliebris cultus procacitati obsistatis; quibus praeterea artibus in actione catholica apud v o s provehenda elaboretis. Quae vero de domorum paroecialium, quae sumptu Nostro exaedificatae sunt, incolumitate tuenda, quae de non promiscuo earum usu decrevistis, scitote ea Nobis perplacuisse. I a m nihil reliquum, nisi ut consilia, quae communi consensu cepistis, ad effectum sollerter naviterque deducatis: quod ut facilius eveniat, adiuvet apostolica benedictio, quam, caelestium munerum auspicem paternaeque benevolentiae Nostrae testem, vobis, venerabiles fratres, et clero ac populo cuiusque vestrum universo peramanter in D o m i n o impertimus. Datum R o m a e apud Sanctum Petrum, die iv mensis Augusti anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. PIUS PP. XI . Acta Pii PP. XI _95 VI AD EMUM P. D. IOSEPHUM ERNESTUM TIT. S. M. IN ARACAELI S. R. E. PRESB. CARD. VAN ROEY, ARCHIEPISCOPUM MECHLINIENSIUM, DE CONVENTU CONSOCIATIONIS IUVENILIS PRO ACTIONE CATHOLICA, ANTUERPIAE HABENDO. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. —- Cum ex epistula a Nobis data ad Praesidem conventus, q u e m , catholica Belgicae iuventus superiore anno Leodii habuit, iuvenes Belgae linguae flandrensis comperissent probeque intellexissent quid Nos de coniunctione animorum instauranda in rei catholicae incrementum optaremus, magna equidem cum iucunditate vidimus, perlibentes eos frequentissimosque in Consociationem ingredi properasse a te, dilecte fili Noster, haud ita pridem optimo consilio conditam, in qua sibi liceret, sepositis causis animum avocantibus ac discidia foventibus, Actioni catholicae dedere se totos. At multo hodie magis idcirco delectamur, quia, quae, brevi h o c temporis intervallo, iecisti semina, ea in iuvenes tam bene dispositos animatosque cecidere, ut uberes sane fructus, exspectatione citius, ediderint. Consociatio enim ista, Jongverbond voor KatholieJce ÁcJctie vulgo nuncupata, cuius propria ex Lege perspecta illa tua, dilecte fili Noster, sapientia ac pastoralis sollicitudo alte eminet, paucis tantummodo ab ortu suo mensibus elapsis, in eo est ut Antuerpiam in urbem vetustate, portus pulchritudine et mercaturae copia mirabilem conveniat, eamque de se spem c o m m o v e t , fore ut primo isti conventui, ob frequentiam studiosamque coeuntium iuvenum voluntatem, laetissimos exitus arrideat. Qui quidem carissimorum Nobis iuvenum conventus, quam frugifer futurus sit ita animo prospicimus, ut, in tantis quibus angimur aerumnis, quod tale Nobis solacium comparare velit, D e o benignissimo grati admodum simus: ex:Nostro autem gaudio quae quantaque vos omnes Belgarum Episcopos iam nunc delectatio afficiat, sitque deinceps cumulatura, facile coniicimus. Carissimorum Nobis iuvenum, inquimus: quibus summopere gratulamur, quod in Pastoribus suis ipsos ad sancta causae catholicae certamina appellantibus Iesu Christi Vicarium divinumque Ecclesiae Conditorem appellantem sic agnovere, ut generositate parére nobihssima properarint. Quamquam nihil profecto erat, quod Nobis polliceri non possemus ab dilectis Elandriae catholicae filiis, qui quam acriter fidem avitamque religionem retineant, quam reverenti Nos et Apostolicam Sedem studio prosequantur, quam arcte constanterque cum Praesulibus suis cohaereant, habemus exploratissimum. Est igitur, quare multiplices maximaeque obveniant Ecclesiis vestris utilitates ex animosa ista iuvenum 296 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale cohorte, qui veteranis actionis Catholicae militibus veluti succrescunt in praesens atque adiiciuntur: Actionis scilicet illius, quam inde ab inito Pontificatu, ut continenter in oculis tulimus., sic numquam commendare desivimus. Quo in genere utinam iuvenes Antuerpianl coituri habeant sibi persuasum, singulari prorsus Dei gratia se ad eiusmodi munus vocari ac deligi, quod a sacerdotali munere haud longius abest, cum Actio Catholica nihil demum sit aliud, nisi christifidelium apostolatus, qui, ducibus Episcopis, adiutricem Ecclesiae operam praestat et pastorale eius ministerium quodammodo complet. Quoniam vero, quotquot Actionem Catholicam participant ac provehunt, hoc, nisi orando, laborando, se ipsos devovendo, non faciunt, liquido patet, eos uno illo dumtaxat studio duci ac ferri - quo quidem studio nullum nobilius reperias - parandi D o m i n o aditus in hominum animos et dominici regni cotidie latius proferendi, scilicet, ut uno verbo dicamus, instaurandi omnia rür Christo!. Verumtamen ii ipsi meminerint oportet, actionem suam non tam maneant ac debilem quam omnino sterilem fore, nisi, quemadmodum decet apostolicos civos, caritate in fratres ac proximos, nullo discrimine, inflammentur atque ardeant. Quae quidem caritatis flamma - cum eas, quae aliis cum aliis ex ingenii, officiorum, stirpis morumque varietate intercedant, asperitates mulcere ac temperare, difficultates auferre una possit - nonne item poterit sternere sensim ac gradatim viam quaestionibus vel gravissimis, ad aequitatis iustitiaeque leges, ad catholica principia, dirimendis, quae ad Civitatis societatisve humanae 1 b o n u m pertineant ? Interea non dubitamus, quin iuvenes Flandrenses, Consociationis, quam memoravimus, sodales, communem Nostram ac v e stram, adeoque Ecclesiae Dei, spem exspectationem que expleant omnem; ac non explere non possunt, si, liberis vacuisque ab omni alia sollicitudine animis, apostolatum suscipiant ad quem a D o m i n o vocantur, et nullo non tempore Apostolicae Sedi, Episcopis suis eorumve delegatis obedientiam pietatem que, filiis studiosissimis dignam, exhibeant. Bene igitur veniat prima ista iuventutis e Flandria congressio, quam cupimus optamusque ut satis multae - alia ex alia fructuosior - sequantur, quibus ipsemet, dilecte fili Noster, quam diutissime sospes, praesideas. Atque ut inceptum recte utiliterque procedat, adiuvet apostolica benedictio, quam, caelestium munerum auspicem paternaeque benevolentiae Nostrae testem, tibi, dilecte fili Noster, venerabilibus fratribus Belgarum Episcopis et iis universis, qui Antuerpiam ad coetus celebrandos convenient, peramanter impertimus. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die xv mensis Augusti, in festo Assumptionis B . Mariae Virginis, anno MDCCCCXXVIII, Pontificatus Nostri septimo. PIUS PP. X I Acta Benedicti XV, P. M. 297 ACTA BENEDICTI XV, P. M. CONSTITUTIO APOSTOLICA * GUATIMALENSIS • DISMEMBRATIONIS ET ERECTIONIS NOVAE DIOECESIS ALTENSIS ET VICARIATUS APOSTOLICI DE VERAPAZ ET PETEN. BENEDICTUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Suprema, quam gerimus, Dominici gregis cura onus Nobis imponit ovium regimen eo m o d o inter singulos dividendi pastores, id est Episcopos aliosque locorum Ordinarios, ut ecclesiastica orbis catholici distributio variis temporum rerumque necessitatibus apte respondeat. Quum itaque Guatimalensis archidioecesis et incolarum frequentia animarum numerum excedat, quem uni Antistiti committi potest, et territorii extensione latissime pateat, iamdiu ab hac Apostolica Sede expostulatur)! fuit, ut archidioecesis ipsa in partes divideretur et novae erigerentur dioeceses. N o s autem, omnibus sedulo attenteque perpensis, ac probe, intelligentes ex aucto pastorum numero spirituali Dominici gregis bono satius c o m m o dius que consultum iri, ad dismembrationem eiusdem archidioecesis, quae m o d o suo pastore destituta est, deveniendum esse duximus. Quare, praehabitis ad rem necessariis, suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel sua interesse praesumant consensu, Apostolicae potestatis plenitudine, quae sequuntur statuimus: In primis universum territorium ad hanc Guatimalensem archidioecesim pertinens in tres partes dividimus: in quarum prima, quae complectitur provincias civiles vulgo Guatemala, Amatitlán, Escuintla, GMmaltenango, Sacatepéquez, Mazatenango, Suchitepequez, Santa Rosa, Jalapa, Jutiapa, Chiquimula, Zaeapa et Izabal ipsam archidioecesim Guatimalensem circum - * Publicata die 3 Augusti currentis anni 1928. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale scribimus et coaretamus, eidem servatis iuribus, privilegiis ac honoribus, quibus usque adhuc usa est. In parte vero occidentali Los Altos nuncupata, quae complectitur provincias civiles vulgo Quezaltenango, San Mareos, ILuéhuetenango, Totonicapam, Quiche, Solóla, n o v a m dioecesim Altensem nuncupandam, erigimus ereetamque declaramus. In parte denique septentrionali, quae constat ex provinciis civilibus Alta Verapaz, Baja Verapaz et Peten, vicariatum apostolicum, de Verapaz et Peten appellandum, pariter erigimus. Novae dioecesis Altensis sedem et cathedram episcopalem constituimus in urbe vulgo Quezaltenango nuncupata atque ibi exstantem ecclesiam paroecialem principem, sub eadem invocatione eodemque titulo, ad cathedralis honorem et gradum evehimus, parochialitatis iure sarto tectoque eidem servato; atque ipsi ecclesiae, eiusque pr->p tempore Episcopis tribuimus honores, gratias, privilegia aliaque iura, quibus ceterae cathedrales ecclesiae earumque Antistites iure communi, vel legitima consuetudine, fruuntur et gaudent. Quod vero attinet ad huius cathedralis ecclesiae regimen et administrationem, ad institutionem Capituli, seu Consultorum collegii et Seminarii dioecesani, ad ipsius Episcopi potestatem, auctoritatem, attributiones, officia et iura, ad Vicarii capitularis, seu ad dioecesis.sede vacante Administratoris electionem, ad clericorum ac fidelium iura et onera, aliaque id genus, servanda iubemus quae hac in re sacri canones statuunt et praescribunt. Ut autem huius dioecesis Praesul tum suae dignitatis decori, tum cleri sustentationi aliisque necessitatibus consulat, in dotem eiusdem cathedralis Ecclesiae constituimus omnes reditus, qui proveniunt ex iure cathedratico, ex suetis taxis circa Sacramentorum administrationem et ex voluntariis oblationibus fidelium. Spem praeterea fovemus, fideles, in quorum b o n u m n o v a dioecesis erecta est, proprio Episcopo, ipsa civili auctoritate praeeunte, necessaria subsidia suppeditaturos. Insuper decernimus ut tum dioecesis Altensis, tum vicariatus apostolicus de Verapaz et Peten suffraganei sint metropolitanae Ecclesiae Guatimalensis, in omnibus ad tramitem iuris communis. Vicariatum vero, prout de iure ac de more, iurisdictioni subiicimus Sacrae Congregationis de Propaganda Fide. Ad consulendum autem rectae administrationi novae dioecesis et vicariatus apostolici, mandamus ut omnia documenta et acta, n o v a m dioecesim et vicariatum eorumque clericos ac fideles respicientia, ubi primum fieri poterit, a cancellaria Curiae Guatimalensis respective tradantur Curiae novae dioecesis Altensis et vicariatus apostolici de Verapaz et Petén, ut ibi religiose serventur. Iubemus denique ut, sicut a ceteris Americae Latinae Acta Benedicti XV, P. 299 M. dioecesibus, ita etiam ab Alterisi duo saltem delecti iuvenes in Collegium P i u m Latinum AmericanumTde Urbe non intermissa vice mittantur, eiusd e m dioecesis sumptibus alendi. Quo vero stabilius et horum clericorum sustentationi et ipsius Collegii Pii Latini Americam dotationi consulatur, curet novae dioecesis Episcopus ut tot conferantur bona quot requiruntur, ut ex eorum reditibus duo alumni, aut m o d o saltem unus, sustentari possint. Quousque vero haec nova Altensis dioecesis de proprio Pastore provideatur eiusdem regimen venerabili fratri Iosepho Candido Pinol y Batres, Episcopo titulari Phaselitensi, tamquam Administratori Apostolico, committimus cum facultatibus et iuribus huic muneri pertinentibus. Praesentes autem Litteras et in eis contenta quaecumque, etiam si quilibet, quorum interest, vel sua interesse praesumant auditi non fuerint ac praemissis non consenserint, etiam si expressa, specifica et individua mentione digni sint, nullo unquam tempore de subreptionis, aut obreptionis, vel nullitatis vitio, seu intentionis Nostrae, vel quolibet alio licet substantiali et inexcogitato defectu notari, impugnari, vel in controversiam vocari posse; sed eas, tamquam ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et eirtanatas, perpetuo validas exsistere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere, et si secus super his a quocumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter, contigerit attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus et decernimus. Eebus itaque ut supra dispositis, ad eadem omnia exsecutioni mandanda deputanlus venerabilem fratrem Ioannem Marenco, Archiepiscopum titularem Edessenum, in America Centrali Internuntium Apostolicum, eidem tribuentes necessarias et opportunas facultates, etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, facto eidem onere ad Sacram Congregationem Consistorialem intra sex menses, a praesentibus Litteris datis computandos, authenticum exemplar exsecutionis peractae mittendi. Mandamus denique ut harum Litterarum transumptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis ac sigillo alicuius in ecclesiastica dignitate, vel officio, constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce Nostris Litteris tribueretur, si exhibitae vel ostensae forent. N o n obstantibus, quatenus opus sit, reguhs in synodalibus, provincialibus, generalibus, universalibus que Conciliis editis, specialibus, vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis, et quibusvis aliis R o m a n o r u m Pontificum praedecessorum Nostrorum dispositionibus, ceterisque contrariis quibuscumque. Nemini ergo has Litteras Nostras dismembra- 300 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tionis, erectionis, decreti, mandati, derogationis et voluntatis infringere, vel eisdem contraire liceat. Si quis vero, temerario ausu, h o c attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius se noverit incursurum. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo vigesimo primo, die vigesima septima mensis Iulii, Pontificatus Nostri anno septimo. - £8 C . C A E D . D B L A I , E p , Sabinen, et Mandelen., S. C. Consistorialis Secretarius. Ludovicus (L. * Beg. in NB. - S. B. E. Cancellarius. Schüller, Protonotarius Apostolicus. Leopoldus Capitani, Subst. Reg. ex spec. deleg. I P.). Cane. O. C A R D . C A G I A N O , Ap., vol. XXIV, n. 1. In subscriptione Const. Apost. pag. 216, loco eius quod est « Carolus, Card. Perosi, S. C. Cons. Pro-Secretarius» legatur « G U I L E L M U S C A R D . V A N ROSSUM, S- C. de Propaganda Fide Praefectus». S. Congregatio 301 Consistorialis ACTA SS. CONGREGATIONUM SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i P A T A V I N A ET OL O D I E N S I S DISMEMBRATIONIS ET AGGREGATIONIS DECRETUM Quo melius animarum saluti consulatur, apprime expedit ut fideles ei tribuantur paroeciae, ad quam facilius accedere possunt. — Quum itaque familiae pagorum Casetta, Motta, Moresolo, Zennare (in parte inferiori), et S.. Dominici, ad paroeciam Civè dioecesis Patavinae hactenus pertinentens, postulassent, ut viciniori paroeciae Cahianca dioecesis Clodiensis aggregarentur; Ssmus. Dominus Noster Pius div. P r o v . P p . XI bonum iustumque censuit h o c consistoriale oblatis precibus decretum, benigne annuere. perinde ' valiturum plumbo Litterae expeditae essent, auditis et Capitulis cathedralibus Quapropter, per ac si Apostolicae sub consentientibusque Ordinariis dioecesium Patavinae et Clodiensis, ac sup- pleto etiam quorum interest vel qui sua interesse praesumant consensu, idem Ssmus Dominus Noster memoratos pagos fa [paroecia dioecesi Patavina separat ac distrahit, eosdemque ac dioecesi Clodiensi unit et paroeciae adiungit, mutatis hac dictarum paroeciarum ac dioecesium, prout rationabiliter Ad Ssmus Dominus Noster haec deputare omnia autem dignatus est Cahianca de causa finibus Domino iudicaverint. Civè et a Ordinarii in exsecutioni mandanda R. P. D. Dominicum Mezzadri, Episcopum Clodiensem, cum facultatibus necessariis et opportunis, etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, alium virum in ecclesiastica dignitate constitutum, itemque pronuntiandi super quavis oppositione in exsecutionis actu quomodolibet oritura; iniuncta eidem obligatione intra sex menses, a subsignata die computandos, transmit- 302 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tendi ad hanc Sacram Congregationem authenticum exemplar peractae exsecutionis. Contrariis quibusvis non obstantibus. D a t u m E o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 23 Martii 1928. ^ C. E. CARD. PEROSI, Pio-Secretarius. SB S. f Fr. Raphaël C, Archiep. Thessalonicen., Adsessor. n PROVISIO ECCLESIARUM - Ssmus Dnus Noster Pius divina Providentia P p . XI successivis decretis -Sacrae Congregationis Consistorialis sing-das quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum: 30 Iunii 1928. —- Metropolitanae -Ecclesiae de Guatimala praefecit R. D. Aloisium Duron, e Congregatione Missionis. —• Cathedrali Ecclesiae Altensi, novae erectionis, R. D. Georgium Garcia, parochum ecclesiae cathedralis de Guatimala. 20 Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Mariamitanae, R. D. Franciscum Lisowski, Antistitem Urbanum, Rectorem Seminarii Leopolien. Latinorum, quem deputavit Auxiliarem R. P. D. Bolëslai Twardowski, Archiepiscopi Leopolien. Latinorum. — Titulari episcopali Ecclesiae Zenopolitanae, R. D. Stephanum Walczykiewicz, Canonicum ad honorem Capituli cathedralis Plocensis, quem deputavit Auxiliarem R. P. D. Adulphi Szelazek, Episcopi Luceoriensis. 3 Augusti.—^Metropolitanae Ecclesiae Liverpolitanaé, R. D. Richar- d u m D o w n e y , vice-rectorem ac professorem theologiae dogmaticae in Seminario Liverpolitano. 10 Augusti.— Titulari archiepiscopali Ecclesiae Phasitanae, R. D. -Gulielmum Marcum Düke, parochum ecclesiae cathedralis Sancti Ioannis Canadiensis, quem deputavit Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Timothei Casey, Archiepiscopi Vancouveriensis. — Titulari episcopali Ecclesiae Leptitanae, R. D. Ioannem Delay, Vicarium generalem Lugdunensis archidioeceseos, quem constituit Auxiliarem Emi P. D. Ludovici S. R. E. Card. Maurin, Archiepiscopi Lugdunensis, cum onere residentiae in oppido St-Etienne. 17 Augusti. — Cathedrali Ecclesiae Chicoutimiensi, R. D. Carolum Xamarche, parochum ad S. Stanislai in civitate Marianopolitana. S. Congregatio de Propaganda 303 Fide SACHA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE i NOMINATIONES Brevibus Apostolicis nominati sunt: 16 Maii 1928. — E. P. Florentius Minorum, Vicarius Apostolicus de Tessiatore, ex Sianfu in Ordine Fratrum Sinis. — E. P. Ioannes Bosa, presbyter e Societate Iesu, Vicarius Apostolicus de Hiroshima. 14 Iunii. — E. P. Baphaèl (in saeculo: Angelus) Palazzi, ex Ordine Fratrum Minorum, Coadiutor cum iure futurae successionis Vicarii Apostolici de Changsha. 16 Iunii. — E. P. Odilo Fages, ex Congregatione Oblatorum S. Francisci Salesii, Fluminis Coadiutor Orange cum in Africa iure futurae successionis Vicarii Apostolici Meridionali. 20 Iunii. — E. P. Georgius Weig, e Societate Verbi Divini., Vicarius Apostolicus de Tsing Tao. II DESIGNATIONES Ad normam can. 1594 § 2 Codicis iuris canonici, Vicarius Apostolicus Guineae gallicae, designavit pro appellationibus a suo tribunali Vicarium Apostolicum Senegambiae: quam designationem Ssmus Dnus Noster referente Secretario huius Sacrae Congregationis, in audientia diei 3 Maii 1928 approbare dignatus est. Item Vicarius Apostolicus de Kirin, designavit Vicarium Apostolicum de Mukden; et vicissim Vicarius Apostolicus de Mukden designavit Vicarium Apostolicum de Kirin: approbante Ssmo in audientia diei 14 Maii 1928. Praefectus autem Apostolicus de Kagoshima ad eundem effectum designavit tribunal Curiae de Fukuoka: approbante Ssmo in audientia diei 12 Iunii 1928. E. P. D. Eichardus Fitzgerald, Episcopus Gibraltariensis designavit pro appellationibus Ordinarium Melitensem; quam designationem Ssmus Dnus Noster ratam habuit in audientia diei 5 Iulii 1928. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 304 III APPROBATIONES Decretis Sacrae Congregationis de Propaganda Fide Ssmus Dominus Noster, die 12 Februarii 1928 definitive approbare dignatus est Consti- tutiones Sororum vulgo « de Nôtre-Dame des Apôtres »; die 15 Februarii 1928, Constitutiones Societatis Lugdunensis Missionum ad Afros. SACRA CONGREGATIO RITUUM . SSMAE TRINITATIS, O A VAE, O. S. B. NULLIUS DIOEC. CONFIRMATIONIS CULTUS AB IMMEMORABILI TEMPORE PRAESTITI SERVIS BEI SLMEONI, FALCONI, MARINO, BENINCASAE, PETRO II, BALSAMO, LEONARDO ET LEONI II, ABBATIBUS CAVENSIBUS, BEATIS NUNCUPATIS. , Abbatia Ssmae Trinitatis, Ca vae, una cum suo. coenobio Congregationis Benedictinae Cassinensis, specialibus privilegiis et exemptionibus per Litteras et diplomata summorum Pontificum et Principum ornata et ditata,, insimul Veneranda et gloriosa exstitit et permanet ob singulares virtutes et praeclara merita primorum.patrum nempe Beatorum Alferii, fundatoris, Leonis, Petri atque Constabilis, A b b a t u m , eorumque successorum, qui a celebri monasterio Cluniacensi tanquam a puro et ubere fonte monasticam disciplinam hauserunt, servarunt largiterque effuderunt in plurima Ordinis Benedictini coenobia, una cum ordinato regimine animarum et rei publicae in respectivis oppidis et paroeciis Italiae inferioris. Eandem abbatiam idemque coenobium Cávense e fecunda subole nobilitarunt Romani Pontifices Beati Victor I I I et Urbanus II, aliique viri muneribus, dignitatibus et virtutibus conspicui, quos probati ac fide digni scriptores atque historica documenta et monumenta intra et extra abbatiam asservata mirifice illustrant. - Cavenses autem O. S. B. Monachi, paulinae sententiae observantes: «Mementote praepositorum vestrorum, qui vobis loquuti sunt verbum Dei, quorum intuentes exitum- conversationis, imitamini fidem », a Leone Papa X I I I fe. rec. anno 1893, servato iure tunc vigente, confirma- S. Congregatio Rituum 305- tionem obtinuerunt cultus immemorialis pro casu excepto, quatuor praedictorum priorum A b b a t u m : deinceps alios quoque Patres ac duces scilicet Dei Famulos Abbates Simeonem, Falconem, Márinum, Benincasam, Petrum I I , Balsamum, Leonardum atque Leonem I I , grata memoria et 'veneratione prosequuti, animosiore per eandem viam incessu similem Caus a m promovendam curarunt. Processus Ordinarius Informativus, in abbatia Nullius, Sanctissimae Trinitatis, Cavae, Ordinis S. Benedicti de confirmando cultu immemoriali exhibito praefatis Dei Famulis, peractus, una cum sententia affirmativa Abbatis Ordinarii D. Angeli .Ettinger ad Sacram Eituum Congregationem anno 1911 transmissus fuit. Positione, iuxta morem, concinnata et distributa, a cl. m e m . Casimiro Cardinali Gennari Relatore seu Ponente, in Ordinariis ipsius sacrae Congregationis comitiis, die trigesima Aprilis sequentis anni ad Vaticanum coactis, propositum fuit dubium: « An sententia praedicti Abbatis Ordinarii in casu et ad effectum de quo agitur sit confirmanda? » Et sacra eadem Congregatio pro utilitate Causae opportunius respondendum censuit: « Dilata, et adiuventur probationes ». Nunc vero ista Causa novis instructa documentis et testimoniis, necnon decreto tum dispensationis a n o v o iudiciali ordine, in causis per viam cultus seu casus excepti, servando iuxta Cod. iur. can. tit. X X V et decreta S. R. C. ann. 1912 et 1913, tum facultatis in hac causa procedendi secundum ius antiquum, quo Inquisitio Informativa, cum respectiva Ordinarii sententia fuerat peracta et exhibita, ipsa Causa recentioribus etiam probationibus communita, atque per Summarium additionale nova luce illustrata et completa, eiusdem Sacrae Rituum Congregationis iudicio denuo subiecta est. Actores itaque Causae his novis inquisitionibus suffulti, quaestionem de casu excepto seu de cultu immemoriali iuxta decreta sa. me. Urbani Papae V I I I strenue tuentur. Percurrentes enim aevum Urbanianunl ad h o c usque tempus, asserti cultus seu casus excepti argumenta proferunt tum ex Calen dariis civilibus et liturgicis, tum ex Propriis Officiorum et Missarum monasterii Cavensis, tum ex codicibus, martyrologiis, menologiis, chronicis, tum ex vita servorum Dei ab A b b a t e Ordinario A. Ridolfi saeculo decimo sexto conscripta aliisque documentis Cavensis archivi, et testimoniis fide dignis. Inter cetera ibi recensentur: elatiq, translatio et veneratio reliquiarum cum frequentia et fiducia fidelium opem implorantium, imagines pictae vel sculptae aureolis aut radiis redimitae, respectivas titulus Beati, altaria erecta, gesta descripta vel narrata, festivitas externa et liturgica in honorem praedictorum octo Servorum Dei. Quapropter instante Reverendissimo P. Benedicto Lopez A b b a t e Congregationis Uassinensis P. O. et Causae postulatore, attentisque litteris postulatoriis 306 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale i R. P. D. Placidi Mcolini, Abbatis Ordinarii Sanctissimae Trinitatis, Cavae, et R R . arehipresbyterorum, parochorum ceterique cleri ac populi eiusdem abbatiae, Emus ac Rmus Dnus Alexander Cardinalis Verde, huius Causae Relator seu Ponens, in Ordinario Sacrorum Rituum Congregationis coetu, subsignata die ad Yaticanas aedes coadunato, sequens dubium discutiendum proposuit: « An sententia Illmi ac R m i D. Abbatis Ordinarii Nullius Ssmae Trinitatis, Cavae, super cultu ab immemorabili tempore praestito praefatis Servis Dei, seu super casu excepto a decretis sa. me. Urbani Papae V I I I sit confirmanda, in casu et ad effectum de quo agitur? » Et Emi ac R m i Patres sacris tuendis ritibus praepositi, post relationem ipsius E m i Cardinalis Ponentis, audito v o c e et scripto R. P. D. Carolo Salotti, Fidei P r o motore generah, omnibus accurate perpensis rescribendum censuerunt: « Affirmative seu confirmandam esse sententiam ». Die li> Maii 1928. Quibus omnibus Sanctissimo Domino nostro Pio Papae XI per eumdem Fidei Promotorem generalem relatis, Sanctitas Sua rescriptum Sacrae Rituum Congregationis ratum habuit et probavit. Die 16 eisdem mense et a n n o . £g A . C A R D . V I C O , E p . Portuen. et S. Rufinae, S. B. G. Praefectus. L . £B S. Angelus Mariani, Secretarius. Diarium Romanae .307 Curiae DIARIUM ROMANAE CURIAE Sabato, 10 Giugno, Sua Santità ha ricevuto in solenne udienza Sua Ecc.za il Sig. VLADIMIRO R A D I M S K Y , Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario della Czeco Slovacchia per la presentazione delle Lettere Credenziali. SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI Martedì, 7 Agosto 1928, presso l'Emo e Riño Signor Cardinale Granito PignatelU di Belmonte, Ponente della Causa di Canonizzazione della Beata Giovanna de Lestonnac, Fondatrice dell'Ordine delle Figlie della Beata Vergine Maria, si è tenuta la Congregazione Antipreparatoria, nella quale dai Rmi Prelati Officiali e dai Consultori teologi della medesima si è discusso il dubbio su due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione della stessa Beata, i quali vengono proposti per la sua Canonizzazione. TRIBUNALE DELLA S. R. ROTA AVVISO Si fa noto che le domande di ammissione allo Studio della Rota, per il prossimo anno giuridico, si ricevono negli Uffici del Tribunale dal 20 Settembre al 20 Novembre. 13 Agosto 1928. M. Massimi, Decano. MAGGIORDOMATO DI SUA SANTITÀ ÎTOMIKE Con Biglietto di S. E. Bma Monsig. Maggiordomo, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S.: 16 Marzo 1928. Monsig. Giacomo F. Horsburgh, dell'archidiocesi di Chicago. » » » Monsig. Guglielmo A. Cummings, della medesima archid. » » » Monsig. Pietro F. Shubridge, della medesima archidiocesi. -308 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 16 Marzo » » 1928. Monsig. Giovanni G. Mielcaret, della medesima archidiocesi. » Monsig. Guglielmo F. Cahill, della medesima archidiocesi. 30 Giugno » Monsig. Benedetto Neri, della diocesi di Montepulciano. 21 » Monsig. Gaetano Renzetti, della diocesi di Anagni. 30 Luglio » » Monsig. Venanzio Novo et Faleo, della diocesi di Matanzas. 2 Agosto » Monsig. Alceste Grandori, della diocesi di Viterbo e Tuscania. 4' » » Monsig. Giovanni da Matta Paiva, della diocesi di Natal. 11 » » Mònsig. Paolo Giobellina, dell'archidiocesi di Vercelli. 13 » » Monsig. Goffredo Schaider, della diocesi di Magonza. 22 » » Monsig. Angelo Bertolotto, della diocesi di Savona. Cameriere Segreto di Spada e Cappa Soprannumerario di S. S.: 31 Luglio 1928. Marchese Giulio Peggio, dell'archidiocesi di Genova. Camerieri d'Onore in abito ìoaonazzo di S. 8.: 29 Marzo 1928. Monsig. Tommaso F. Quinn, dell'archidiocesi di Chicago. » » » Monsig. Antonio Haigas, della medesima archidiocesi. 30 Luglio » Monsig. Liberato Tarquini, della diocesi di Montefìascone. Cameriere d'Onore di Spada e Cappa Soprannumerario di S. 8.: 4 Luglio 1928. 11 Sig. Tony Bouilhet, dell'archidiocesi di Parigi. NECROLOGIO Maggio 1928. Monsig. Serafino Cimino, Arcivescovo tit. di Cirro, Nunzio Apostolico al Perù. 14 Giugno Mpnsig. Lorenzo Gaughran, Vescovo di Meath. . Angelum Navarro parochum loci Gracias in eadem dioecesi Sanctae Eosae de Copàn. Titulari episcopali Ecclesiae Orthosiensi, E. D. Iosephum Grosz, cancellarium curiae dioecesanae Jaurinensis, quem deputavit Auxiliarem E. P. D. Antonii Fetser, Episcopi Jaurinensis. VI. - PUBLICATIO PROVISIONIS SECCLESIARUM Insuper alios etiam per Apostolicas sub plumbo Litteras iam renunciatos Sacrorum Antistites publicavit, videlicet. ARCHIEPISCOPOS Utinensem, Iosephum Nogara. Ottaviensem, Gulielmum Forbes, iam Episcopum Joliettensem. Aleppensem Armenorum, Georgium Kortikian. Tarsensem, Petrum Ciriaci, Nuntium Apostolicum apud Rempublicam Cechoslo vachiensem. Nicopolitanum in Epiro, Ioannem Aelen, iam Archiepiscopum Madraspolitanum. Traianopolitanum in Rhodope, Fabium Berdini, iam Episcopum Per- gamensem. Sergiopolitanum, Hectorem Quilliet, iam Episcopum Insulensem (nuper vita functum). Mitylenensem, Emmanuelem Gonçalves Cerejeira, Auxiliarem Emi P. D. Antonii S. R. E. Card. Mendes Bello, Patriarchae Lisbonensis. Melitenensem, Henricum M. Baudrillard iam Episcopum Himeriensem. Bombayensem, Ioachimum Lima. Burgensem, Emmanuelem de Castro y Alonso, iam Episcopum Segobiensem. 410 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Laodicensem in Syria, Richardum Bartolom, Internuntium Apostolicum apud Rempublicam Lithuanam. Lucanum, Antonium Torrini, iam Episcopum Alatrinum. Petrensem, Aemilium Ferrais, iam Episcopum Lystrensem et Coadiutorem cum iure futurae successionis, qui iam successit, ei. mem. Iosephi S. R. E. Cardinalis Francica N a v a di Bontifé, Archiepiscopi Catanensis. Armachanum, Iosephum Mae R o r y , iam Episcopum Dunensem et Connorensem. Guatimalensem, Aloisium Durou. Madraspoliianum, Eugenium Méderlet. Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Angeli Raphaelis Bernacchioni, Archiepiscopi Agraensis, Evangelistarn Latinum Henricum Vanni, Episcopum Tenedensem. Liverpolitanum, Richardum Downey. Phasitanum, Gulielmum Marcum Düke, Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Timothei Casey, Archiepiscopi Vaneoveriensis. Panormitanam, Aloisium Lavitrano, iam Archiepiscopum Beneven- tanum. Patrensem, Andream Hyacinthum Longhin, Episcopum Tarvisinum. Amidensem, Carolum Chiarlo, Nuntium Apostolicum apud Rempublicam Boliviensem. Viminaciensem, T h o m a m Franciscum Hickey, iam Episcopum Roffensem in America. Odessensem, Ioannem Mae Intyre, iam Archiepiscopum Birminga- miensem. Neocaesariensem in Ponto, I a c o b u m Montanelli, iam Episcopum Cremensem, Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Ioannis G-amberoni, Archiepiscopi Vercellensis. Adulitanum, Columbanum Dreyer, iam Episcopum Orthosiensem, Delegatum Apostolicum in Indosinis. EPISCOPOS Squillacensem, Ioannem Fiorentini, Archiepiscopum Catacensem, propter unionem dioecesis in personam. Aprutinum, Antonium Micozzi, iam Episcopum Caesariensem. 411 Acta Pii PP. XI Hermopolitanum, Eduardum Iosephum Herberhold, Auxiliarem E . P . D . Armandi Augustini Bahlmann, Praelati Ordinarii Mangalorensem, Yalerianum Iosephum Santaremensis. D'Souza. Laquedoniensem, lulium Tommasi, Archiepiscopum Compsanum et Episcopum Sancti Angeli de Lombardis, propter unionem dioecesis in personam. Atribitanum, Constantinum Dominik, Auxiliarem E. P. D. Stanislai Okoniewski, Episcopi Culmensis. Nictkeroyensem seu Petropolitanum, Iosephum Pereira Alves, iam Episcopum Natalensem. Constantiensem in Arabia, Gregorium Diamare, Abbatem Ordinarium Montis Casini et Praepositum Athinae. Tuguegaraonum, Constantium Jürgens. Sancti Germani, Georgium Courchesne. RocJcfordiensem, Eduardum Hoban, iam Episcopum Coloniensem. Winonensem, Franciscum Kelly, iam Episcopum Mylasensem. De Ranchi, L u d o v i c u m van Hoeck, iam Episcopum Patnensem. Selymbrianum, Salvium Huix Miralpeix, Administratorem Apostolicum Ibusensem. Hipponensium Diarritorum, Stephanum Fourcadier, Vicarium Apostoli- cum de Tananarive. Maximianensem, Gustavum Deswazières, Vicarium Apostolicum de Pakoi. Mylasensem, Laurentium Balconi, Vicarium Apostolicum de Han- chungfu. Samosatensem, Valentinum Herrgott, Coadiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Ioannis Claudii Bouchut, Vicarii Apostolici de P n o m Penh. Tridentinum, Attilium Adinolfi. Novarcensem, T h o m a m Franciscum Walsh, iam Episcopum Trento- nensem. Lucensem, Eaphaëlem Balanza y Navarro, iam nensem. Suessionensem, Ernestum Mennechet. Trentonensem, Ioannem Mae Mahon. Episcopum Cherso- 412 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Trebennatensem, Stephanum Officiale Révesz. Vietoriensem, Matthaeum Mugica y Urrestarazu, iam Episcopum P a m pilonensem et Tudelensem. Pampilonensem et Tudelensem, T h o m a m Muniz Pablos. CJiersonensem, A n t o n i u m Cardona Riera, Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. E. Ioannis Torres y Ribas, Episcopi Minoricensis. Pegensem, Bernardum Sheil, Auxiliarem Emi P. D. Georgii S. R. E. Card. Mundelein, Archiepiscopi Chicagiensis. Lahorensem, Hectorem Catry. Sozusensem, Petrum Tcheng, Vicarium Apostolicum de Suanhwafu. Mastaurensem, Guidonem Benedictum Beck, Vicarium Apostolicum Araucaniae. Possalensem, Silvanum Hee, Vicarium Apostolicum de K o a n g o . Omahensem, Iosephum Rummel, Liparitanum, Bernardinum Salvatorem Re. Milevitanum, Antonium Gisler, Coadiutorem c u m iure futurae successionis R. P. D. Georgii Schmid de Griineck, Episcopi Curiensis. Vicensem, Iosephum Moreira Pinto. Himeriensem, Patricium Collier, Coadiutorem c u m iure futurae succes«ionis, qui iam successit, b o . me. Abrahami Brownrigg, Episcopi Ossoriensis. Argizensem, Elorentium Humbertum Tessiatore, Vicarium Apostolicum de Sianfu. Tabalensem, I o a n n e m Ross, Vicarium Apostolicum de Hiroshima. Pergamensem, Ioachimum Bonardi, Auxiliarem Emi P. D. Alfonsi S. R. E. Card. Mistrangelo, Archiepiscopi Florentini. Cotronensem, A n t o n i u m Galati, Archiepiscopum Sanctae Severinae, propter unionem dioecesis in personam. Oropensem, Iosephum Marazzi, Auxiliarem Emi P. D. I a n u a m Episcopi Albanensis S. R. E. Card. Granito Pignatelli di Belmonte. Bargalensem, I o a n n e m Tomazic, Auxiliarem R. P. D. Andreae Karlin, Episcopi Lavantini. Sappensem, Iosephum Gjonali,iam Episcopum Callinicensem. 413 Acta Pii PP. XI Bindensem, Antonium Teixeira, Coadiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Theotonii Emmanuelis Eibeiro Vieira de Castro, Episcopi Sancti Thomae de Meliapor. Aesinum, Godefridum Zaccherini, iam Episcopum Civitatis Castellanae Hortanum et Gallesinum. Harlemensem, Ioannem Dominicum Iosephum Aengenent. Joliettensem, Iosephum Papineau. Antandrensem, Georgium Weig, Vicarium Apostolicum de Tsingtao. Narensem, Eaphaelem Angelum Palazzi, Coadiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Ioannis Mondami, Vicarii Apostolici de Changsha. Muliensem, Odilonem Fages, Coadiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Ioannis M. Simon, Vicarii Apostolici Orange Fluminis. Lamiensem, Antonium Augustum de Castro Mireilles, iam Episcopum Angrensem, Coadiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Antonii Barbosa Leao, Episcopi Portugallensis. Brigantiensem, Antonium Benedictum Martins Junior. Angrensem, Gulielmum Augustinum de Cunha Guimarâes. Assisiensem, Placidum Iosephum Mcolini, iam A b b a t e m Ordinarium Ssmae Trinitatis Cavensis. Irenopolitanum in Cilicia, Antonium Vladislaum Szlagowski, Auxiliarem E m i P. D. Alexandri S. E. E. Card. Kakowski, Archiepiscopi Varsaviensis. Signinum, Alfonsum M. De Sanctis. Altensem, novae erectionis, Georgium Garcia. Garbensem, Paulum Molin, Vicarium Apostolicum de Bamako in Sudan gallico. Cercinitanum, Augustum Haouissée, Coadiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Prosperi Paris, Vicarii Apostolici Nankinensis. Jùzerensem, Antonium Sévat, Coadiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Iacobi Crouzet, Vicarii Apostolici de Fort-Dauphin. Hierisensem, Iosephum Antonium Caruso, iam Episcopum Oppidensem. Asculanum in Piceno, Ludovicum Cattaneo, iam Episcopum Anglonensem-Tursiensem. Baiocensem et Lexoviensem, Emmanuelem Caelestinum Suhard. 414 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Sancti Miniati, Hugonem Giubbi. Sabadiensem, Ioannem Schauer, Auxiliarem E m i P. D. Michaelis S. E. E. Card. de Paulhaber, Archiepiscopi Monacensis et Frisingensis. Cassandrensem, Caietanum Mignani, Coadiutorem cum iure futurae successionis R . P . D . Nicolai Ciceri, Vicarii Apostolici d e Kianfu. Conanensem, Eugenium Labouille, Coadiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Ernest! Francisci Geurts, Vicarii Apostolici de Yungpinfu. Mariamitanum, Franciscum Lisowski, Auxiliarem E. P. D. P>desiai Twardowski, Archiepiscopi Leopoliensis Latinorum. Zenopolitanum, Stephanum WalczyMewicz, Auxiliarem E. P. D. Adulphi Szelazek, Episcopi Luceoriensis. Leptitanum, Ioannem Delay, Auxiliarem E . P . D . Aloisii Iosephi S . R . E . Card. Maurin, Archiepiscopi Lugdunensis. Chicoutimiensem, Carolum Lamarche. Gavensem et Sarnensem, Paschalem Dell'Isola. Selensem, Ioannem Paschalem Giumento, Auxiliarem R . P . D . Francisci Alberti, Episcopi de Plata. Guadicensem, Emmanuelem Medina y Olmos, iam Episcopum Aniorianum. Santanderiensem, Insulensem, Iosephum Achillem Eguino Trecu. Liénart. Portus Pacis, Paulum Mariam Le Bihain. Gonayvesensem, Iosephum Franciscum Mariam Julliot. Oppidensem, Ioannem Baptistam Peruzzo, iam Episcopum Euraeensem. Tiberiensem, Paulinum Cajamarcensem, Ladeuze. Antonium Raphaelem Villanueva. Arethusiensem, Felicianum Rocha Pizarro, Auxiliarem Emi D. Petri S. R. E. Card. Segura y Saenz, Archiepiscopi Toletani. Isclanum, Ernestum Mantuanum, De Dominicum Laürentiis. Menna. Zabensem, Eduardum Michaud, Vicarium Apostolicum Emmausiensem, Cerretanum. Iosephum Siguore, iam Episcopum Taborensem. Thelesinnm seu 415 Acta Pii PP. XI ABBATEM de Lindi, novae erectionis, Gallum Steiger. PRAELATUM Beatissimae Virginis E x c m u m P. D. Mariae a sacratissimo Bosario in Valle Pomp eia, Antonium Anastasium Eossi, Patriarcham Constanti- nopoiitanum. Deinde confirmasse seu ratas Se habuisse retulit promotiones, electiones et translationes rite factas in Synodo Episcoporum Armenorum, videlicet: R. P. Iosephi Rokossian, Archiepiscopi titularis Achridensis, ad archiepiscopalem Ecclesiam R. P. Avedis titularem Constantinopolitanam. Arpiarían, Episcopi Marascensis, ad archiepiscopalem Ecclesiam Anazarbensem. R. P. Ioannis JSTaslian, Episcopi Trapezuntini, ad archiepiscopalem titularem Ecclesiam Tarsensem. R. P. Iacobi Nessimian, ad cathedralem Ecclesiam Mardensem. Tandem confirmasse seu ratas Se habuisse dixit promotiones et ele ctiones sequentem R. P. Ioannis Hagge, ad archiepiscopalem Ecclesiam Damascenam Maronitarum; Emmanuelis Phares, ad archiepiscopalem titularem E cele siam Tarsensem Maronitarum. V n . - POSTULATIONES PALLIORUM Peracta provisione Ecclesiarum, praestitoque iuramento a Reveren dissimo Cardinali Sbarretti, rite facta est postulatio sacri Pallii pro archi e piscopalibus Ecclesiis Liverpolitana, Tolosana, Bogotensi in Columbia (per successionem), Guatimalensi, Ottaviensi, Bombayensi, Madraspolitana, Burgensi, Panormitana, Lucana, Avenionensi (per ArmacJiana, successiti nem), Catanensi (per successionem); atque ex privilegio pro episcopalibus Ecclesiis ßuessionensi et Massiliensi. 416 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA SS. CONGREGATIONUM SACKA PEO CONGREGATIO ECCLESIA ORIENTALI DECRETUM DE VENIA APOSTOLICA TRANSITUS AD ALIUM RITUM A ROMANI PONTIFICIS LEGATIS CONCEDENDA. Nemini licere sine venia Apostolicae Sedis ad alium ritum transire, aut, post legitimum transitum, ad pristinum reverti, plurimis E o m a n o r u m P o n tificum constitutionibus, praesertim Benedicti X I V , const. Etsi pastoralis, 26 Man 1742; const. Praeclaris, 18 Mart. 1746; ep. encycl. Allatae sunt, 26 Iul. 1755; Gregorii X V I , ep. encycl. Inter gravissimas, 3 Febr. 1832; Leonis X I I I , litt. ap. Orientalium dignitas, 30 N o v . 1894; Pii X const. Tradita ab antiquis, 14 Sept. 1912, Decretis Sacrae Congregationis de Propat ganda Fide pro negotiis rituum orientalium, statutum fuit, atque a Codice iuris canonici, can. 98, § 3 confirmatum. Hanc porro facultatem veniae Apostolicae concedendae ad transeundum de uno in alium ritum, haec Sacra Congregatio pro Ecclesia Orientan directe et immediate usque adhuc ipsa exercuit; ea enim, exceptis oratorum precibus seu petitionibus, usitato more audiebat interesse habentes, et Romani Pontificis Legatos utrum preces privatorum veritate niterentur, nec ne; ac, re diligenter cognita, causas allatas, utrum canonicae et sufficientes essent, ad trutinam revocabat, et demum ea decernebat quae ad bonum animarum magis profutura videbantur. Verum cum postremis hisce temporibus magis magisque in dies numerus augeatur latinorum catholicorum in partibus orientalium degentium, et éatholicorum ritus orientalis extra patriarchalia territoria et orientalium partes commorantium, in latinis, iisque dissitis, regionibus; cumque partim pro rerum adiunctis et locorum distantia, persaepe sit res longi temporis exquirere et hinc inde comparare notitias, seu percontationes et informationes necessarias et opportunas circa oratorum preces; partim vero, ut nunc sunt mores, fere omnes festinare ambiant ac celeritati studeant, atque S. Congregatio pro Ecclesia Orientali reapse morae huiusmodi non raro in detrimentum animarum vertere possint; undique delatae sunt preces Inde Sacrae Congregationi, ut facultas concedendi transitum ad alium ritum delegaretur ac tribueretur Romani Pontificis Legatis, seu Nuntiis, Internuntius ac Delegatis Apostolicis loci, ubi oratores transitum postulantes degunt; quippe quod Apostolici Legati ibidem commorantes, facilius et expeditius rem cognoscere et absolvere valent. Proposita igitur quaestione in plenariis Comitiis diei 6 Novembris curr. anni, huius Sacrae Congregationis E m i Patres censuerunt valde expedire ad b o n u m animarum ut Romani Pontificis Legatis facultas tribuatur concedendi veniam transitus ad alium ritum, uno excepto casu de Sacerdote ritus mutationem postulante; simulque statuerunt iisdem dare necessarias et opportunas instructiones circa causas canonicas iustas et sufficientes, earumque agnitionem, ut hac facultate utantur tantummodo in animarum bonum: hac enim ratione, nihil de veteri disciplina immutando, facilior atque expeditior via sternitur ad consulendum, hac in re, fidelium saluti. Quam E m o r u m Patrum resolutionem Ssmus Dominus Noster Pius D i v . Prov. P p . XI in audientia diei 10 eiusdem mensis Novembris, referente infrascripto Cardinali Secretario, approbare ac confirmare dignatus est, simul decernens ut res publici iuris fiat per huius Sacrae Congregationis decretum. Mandat idcirco haec Sacra Congregatio ut a die prima proximi mensis I a n u a m a. 1929 preces ad implorandum transitum ad alium ritum, per tramitem Ordinarii proprii, seu sub cuius iurisdictione sunt oratores, mittantur ad Romani Pontificis Legatos, seu Nuntios, Internuntios, Delegatos Apostolicos, vel eorum qui pro tempore vices eorundem gerunt. Legati Apostolici autem singulis anni spatiis referant huic Sacrae Congregationi de numero veniarum concessarum pro transitu sive de ritu orientali in latinum, sive de ritu latino in orientalem. Q u o d si in loco seu regione Legatus Apostolicus non fuerit missus aut constitutus, aut agatur de Sacerdote, preces, ut antea, ad Sacram Congregationem pro Ecclesia Orientali mittendae erunt. D a t u m Romae, ex Aedibus Sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali, die 6 Decembris 1928. A. CAED. SINCERO, Secretarius. L . © S. H. I. Cicognani, Adsessor. 418 Acta Apostolicae ACTA Sedis - Commentarium Officiale OFFICIORUM PONTIFICIA COMMISSIO. PRO RUSSIA MONITUM Belatimi est huic Pontificiae Commissioni quemdam Ioannem Tarlo wsky variis in locis se uti sacerdotem i m m o et episcopum latini ritus e dioecesi Tiraspolensi (Russia) profugum ostentasse et 8. Missae Sacrificium offerre ausum esse. At cum certo constet praedictum Ioannem Tarlowsky neque sacerdotem esse nec unquam statui ecclesiastico pertinuisse, omnes locorum Ordinarios ceterosque quorum interest monet haec Pontificia Commissio ne ipsi, etiamsi documenta quomodocumque exarata porrexerit, licentia quaevis ecclesiastica obeundi ministeria concedatur neve subsidia quaecumque, eoque minus Missarum stipendia praebeantur. Relatum est etiam eundem Tarlowsky multa de cruciatibus et suppliciis, sibi una c u m aliis sacerdotibus et fidelibus illatis, falso dictitare aut ementiri, et hinc insidias forsan moliri, quibus catholico nomini non leve damnum inferatur. Quapropter opportunum valde videtur eum ab Ordinariis locorum civili auctoritati deferri, ne amplius bonis noceat, neve in errorem multos inducere pergat. D a t u m Romae, ex Secretaria Pont. Commiss, pro Russia, die 4 D e c e m bris 1928. A. CARD. SINCERO, Praeses. L . © S. Carolus Margotti, Secretarius. SACRA CONGREGAZIONE D E I RITI Martedì, 11 Dicembre 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Emi e Emi Signori Cardinali e col voto dei Emi Prelati e dei Consultori Teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Eiti, si è tenuta la Congregazione Preparatoria per discutere due miracoli che si asseriscono operati da Dio per intercessione del Ven. Servo di Dio Giovanni Bosco, Fondatore della Pia Società Salesiana e dell'Istituto delle Figlie di Maria Ausiliatrice, i quali miracoli vengono proposti per la sua beatificazione. Martedì, 18 Dicembre 1928, nel Palazzo Apostolico Vaticano, si è tenuta la Congregazione Ordinaria dei Sacri Eiti, nella quale al giudizio degli Emi e Emi Signori Cardinali componenti la medesima, sono state sottoposte le seguenti materie: ì. Introduzione della Causa di beatificazione e canonizzazione del Servo di Dio Francesco da Picciano, laico professo dell'Ordine dei Frati Minori. 2. Conferma di culto prestato da tempo immemorabile alla Serva di Dio Immengarde, Abbadessa dell'Ordine di S. Benedetto, detta Beata. 3. Intorno alla concessione ed approvazione dell'Officio e Messa propria e dell'elogio da inserire nel Martirologio dell'Ordine Premonstratense in onore del Beato Ugone Fossense, Abate dello stesso Ordine. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di nominare: 12 Dicembre 1928. L ' E m o Signor Cardinale Enrico Gasparri, Membro della Sacra Congregazione dei Sacramenti. 15 » « Monsig. Giuseppe Bruno, Segretario della Pont. Accademia Teologica Romana. 420 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale NECROLOGIO 31 Ottobre 1928. Monsig. Giuseppe di Gesù Fernandez y Barragan, Vescovo titolare di Carpato. 7 Dicembre » Emo Sig. Card. GIUSEPPE FRANGTCA N A V A D I BONTIFÉ, del Titolo dei SS. Giovanni e Paolo, Arcivescovo di Catania. » » » Monsig. Wladislao Krynicki, Vescovo di Vladislavia. 9 » » Monsig. Gabriele Llompart y Gaume, Vescovo di Majorca e Iviza. INDEX GENERALIS ACTORUM (AN. X X I. - ACTA — B E N E D I C T I X V , P . M. CONSTITUTIO APOSTOLICA, 297. II. - ACTA P I I P P . XI LITTERAE ENCYCLICAE, 5, i65,277 (cf. 338). MOTU PROPRIO, 309. CONSTITUTIONES APOSTOLICAE, 213, 247, 373. LITTERAE APOSTOLICAE, 17, 33, 67, 97, 188, 2 1 7 , 2 5 0 , 3 1 6 , 3 4 1 , 376. CHIROGRAPH!, 135, 245. EPISTOLAE, 70, 100, 136, 190, 227, 2 5 2 , 289, 322, 353, 380. SACRUM CONSISTORIUM, 4 0 5 . CONVENTIONES, 6 5 , 129. III. - ACTA S S . CONGREGATIONUM SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII, 75, 103. Proscriptio librorum, 3 5 , 2 3 0 . SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS: Documenta, 104, 140, 1 9 3 , 2 5 8 . De finibus dioecesium, 36, 193, 3 0 1 . Provisio Ecclesiarum, 37, 76, 105, 141, 195, 2 3 1 , 2 5 9 , 3 0 2 , 3 5 8 , 388. Designationes, 2 2 , 3 7 , 77, 2 3 2 , 3 5 9 . SACRA CONGREGATIO PRO ECCLESIA ORIEN- TALI : Decreta, 26, 106, Iii, 195, 232, 260, 416. A C T A , vol. X X , n- 13. — 20-12-923. VOL. XX) Provisio Ecclesiarum, 7 6 . Approbationes, 2 3 3 . Monita, 107, 161. SACRA CONGREGATIO DE SACRAMENTIS, 79, 359. SACRA CONGREGATIO CONCILII, 84, 1 4 2 , 2 6 1 , 3 6 2 , 389. Monita, 108, 146, 364. SACRA CONGREGATIO DE RELIGIOSIS: Approbationes, 108, 196. S. CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE: Provisio Ecclesiarum, 38, 146, 2 6 5 . Nominationes, 3 8 , 110, 1 4 5 , 2 6 5 , 303, 365. Approbationes, 3 0 4 . Designationes, 3 0 3 . (PONT. OPUS A PROPAGATIONE FIDEI): Documenta, 1 0 9 , 266. SACRA CONGREGATIO RITUUM: Decreta liturgica, 90, 147, 2 3 4 . Decreta in causis Servorum Dei, 2 3 , 39, 8 7 , 1 1 1 , 1 4 7 , 1 9 7 , 234, 2 6 7 , 3 0 4 , 3 2 8 . SACRA CONGREGATIO DE SEMINARIIS ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS, 157. IV. - ACTA TRIBUNALIUM SACRA POENITENTIARIA APOSTOLICA: Decreta, 398. Officium de indulgentiis, 2 0 7 . SACRA ROMANA ROTA: Index sententiarum, 4 3 . m Index generalis Index decretorum vim definitivam habentium, 5 5 . Citationes edictales, 5 9 , 1 1 7 , 158, 238, 399. actorum Diarium Curiae Romanae: Audientiae solemniores, 28,63, 208, 307, 400. Monita seu notificationes, 1 6 1 , 2 3 9 , V. - A C T A PONT. COMMISSIO OFFICIORUM AD CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS, 6 1 , 1 2 0 . PONT. COMMISSIO PRORUSSIA, 2 6 0 , 3 6 6 , 4 1 8 . 307, 368. Congregationes Ss. Rituum, 2 8 , 6 3 , 92, 121, 161, 208, 239, 272, 307, 368. 400. Nominationes, * 30,63, 92,163, 209, 240, 273, 307, 338, 368, 4 0 1 . APPENDIX Necrologium, 3 2 , 6 4 , 9 0 , 1 6 4 , 2 1 2 , VICARIATUS URBIS, 1 6 0 . 244, 276, 308, 340, 372, 404. * Ad inquirendum commodum haec sit distincta recensio: PP. Cardinalibus concreditae Protectoriae: 30, 92, 122, 209, 240, 273, 368, 402. PP. Cardinales dati SS. Consiliis: S. C. Consistoriali, 92, 402; S. C. pro Eccl. Orientali, 30; S. C. de Seminariis et Studiorum Universitatibus, 63; Commiss, interpr. auth. Codicis, 401. Consultores deputati: S. C. S. Officii, 30; S. C. pro Eccl. Orientali, 163, 401; S. G. de Sacramentis, 122; S. C Concilii, 63; S. C. de Religiosis, 36, 122, 163; S. C. Rituum, 92, 163; S. C. de Seminariis et Studiorum Universitatibus, 63. Officiales renunciati: in S. C. S. Officii, 30; in S. C. Consistoriali, 368, 401; in S. C. Orientali, 401; in Signatura Apostolica, 123, 163, 209; in Nunciaturis, ac Delegationibus, 122, 123, 163, 209,' 273. Episcopi Assistentes Solio: 30, 93, 123, 209, 273, 339, 369. Protonotarii Apostolici ad instar: 30, 93, 123, 209, 240, 273, 339, 369, 402. Praelati Domestici: 30, 93, 123, 209, 240, 273, 339, 369, 402. Cubicularii secreti supra numerum: 31, 64, 96, 127, 163, 211, 244, 275, 308, 340, 371, 404. Cubicularii honoris in habitu: 32, 64, 128, 164, 212, 244, 276, 308, 340, 372, 404. Cubicularii honoris extra Urbem: 32. Cubicularii secreti ab ense et lacerna s. n.: 32, 96, 164, 276, 308, 340, 371, 404. Cubicularii honoris ab ense et lacerna, 32, 64, 96, 128, 164, 212, 244, 308, 372. Cappellani secreti honoris: 96,128, 276. Cappellani honoris extra Urbem: 32, 64, 212, 276, 404. Ex Militia Aurata: 93, 123, 241, 402. Ex Ordine Plano: Gran Croci, 93, 123, 210, 241; Placca, 93, 125; Commendatori, 125, 241, 339; Cavalieri, 94, 125, 242, 339. Ex Ordine S. Gregorii Magni: Gran Croci, ci. civ., 94, 125, 210, 242, 339, 402; cl, mil., 242; Placca, ci. civ., 94, 125, 210, 242, 274, 339, 370; Commendatori, ci. civ., 31, 94, 125, 210, 242, 274, 339, 370, 403; cl. mil., 210; Cavalieri, ci. civ., 31, 94, 126, 210, 242, 274, 340, 370, 403; cl. mil., 127. Ex Ordine S. Silvestri Papae: Gran Croci, 95, 127, 243, 275; Commendatori con placca, 95, 127, 211; Commendatori, 95, 127, 211, 243, 275, 370, 403; Cavalieri, 96, 127, 211, 243, 275, 371, 403. II INDEX DOCUMENTORUM CHRONOLOGICO I . - A C T A ORDINE DIGESTUS B E N E D I C T I X V . P . M . CONSTITUTIO APOSTOLICA 1921 Iulii 21 Suprema, quam gerimus. — Dismembrationis et erectionis novae dioeceseos Altensis et vicariatus apostolici de Verapaz et Petén in Guatimala . I L - A C T A I. - LITTERAE 1928 » » Ian. Maii Sept. P I I P P . 297 X I ENCYCLICAE 6 Mortalium animos. — Ad E E . PP. D D . Patriarchas, Primates, Archiepiscopos, Episcopos, aliosque locorum Ordinarios pacem et communionem cum Apostolica Sede habentes: de vera religionis unitate fovenda 8 Miserentissimus Redemptor. — Ad E E . PP. D D . Patriarchas, Primates, Archiepiscopos, Episcopos, aliosque locorum Ordinarios pacem et communionem cum Apostolica Sede habentes: de communi expiatione Sacratissimo Cordi Iesu debita Precatio piacularis ad Sacratissimum Cor Iesu Versio italica . . Versio gallica Versio hispanica : Versio lusitana Versio anglica Versio germanica Versio polonica 8 Rerum Orientalium. — Ad E E . PP. D D . Patriarchas, Primates, Archiepiscopos, Episcopos, aliosque locorum Ordinarios pacem et communionem cum Apostolica Sede habentes: de studiis rerum Orientalium provehendis 5 165 179 180 181 182 183 184 185 186 277 Index m documentorum II. - M O T U 1928 Sept. PROPRIO 30, Quod maxime. — De Pontificiis Institutis Biblico et Orientali cum Athenaeo Gregoriano consociandas . . 309 III. - CONSTITUTIONES APOSTOLICAE 1928 Martii 28 Pastoris aeterni. — De Rhodiensis archidioecesis restitu- tione Maii Iunii 29 213 — De Damanensis dioecesis suppressione ac de eiusdem territorii archidioecesibus Goanae et Bombayensi unione Valde decet Romanum Pontificem. — De confirmatione seu erectione Capituli abbatialis Nonantulani Inter Apostolicam Sedem. 247 373 I V . - L I T T E R A E APOSTOLICAE 1926 Nov. 1927 Aug. » » » » » Sept. » Nov. » Dec. » » » » » » 1928 Ian. 25 Decimo sexto reparatae. — Auctoritate Apostolica denuo confirmantur constitutiones Canonissarum Eegularium Sancti Augustini Congregationis a Domina Nostra. . 377 7 Exstat intra fines. — Sanctuarium B . M. V . in Caelum Assumptae, in oppido Staravièn., dioecesis Premislien. lat., Basilicae minoris privilegiis augetur 17 18 Exstat in Columbia. — Sanctuarium N. D. a Eosario, O. P., oppidi Chinquinquira, intra fines dioecesis Tunquensis ad honores Basilicae minoris extollitur 18 22 Sanctuarium perinsigne. — Basilicae minoris honoribus augetur templum Cortonense S. Margaritae Poen., O. F. M 20 4 Ad Sancti Dominici. — Indulgentia plenaria conceditur recitantibus Mariale Rosarium coram Ssmo Eucharistiae Sacramento 376 7 Expositum Nobis. — De constitutionibus Instituti monialium a perpetua Adoratione Ssmi Sacramenti . . . . 33 15 Non sine magna. — Praefectura apostolica de Lindi erigitur in abbatiam « Nullius » O. S. B. Congregationis a S. Ottilia . 97 » Rei christianae — Praefectura apostolica de Benadir erigitur in vicariatum apostolicum a Mogadiscio denominandum 98 » Ex hac divi. — Distracto territorio e vicariatibus apostolicis de Nanyang et de Kaifeng in Sinis erigitur praefectura apostolica de Sinyang-chow 99 » Expedit, et Romanorum Pontificum. — Distracto territorio e vicariatibus de Ouagadougou et de Bamako erigitur praefectura apostolica de Bobo-Dioulasso in Africa septentrionali 67 6 Decessores Nostri. — Abolito magno Magisterio Ordinis Equestris Sancti Sepulchri, Opus a Praeservatione chronologico 1928 Ian. 12 29 Febr. » Martii 27 28 30 » Aprilis 3 25 Maii. 21 Iunii 14 15 19 ordine 425 digestus Fidei in Locis Sanctis atque Ordo Equestris S. Sepulchri uniuntur sub unico regimine Patriarchae Hierosolymitani pro tempore, rectoris atque administratoris perpetui eiusdem Ordinis Exigit apostolicum. — Auctoritate Apostolica sancitur inita inter Episcopum Augustae Praetoriae et Capitulum insignis collegiatae SS. Petri et Ursi, de iure nominandi concordia Francisci Salesii. — Nova approbatio constitutionum Ordinis Sororum a Visitatione Beatae Mariae Virginis Fertur ex. — Templum B. M. V. sideribus receptae, in civitate Velehrad, archidioecesis Olomucensis intra fines, Basilicae minoris honoribus augetur Romanorum Pontificum. — Extensio iurisdictionis Delegati Apostolici Aegypti atque Arabiae ad vicariatus apostolicos Erythraeae et Abyssiniae Constat apprime. — Cathedralis ecclesia Cuschensis honoribus Basilicae minoris augetur Supremi apostolatus. — Erigitur Missio de Miyazaki intra fines dioecesis de Fukuoka Sublimi veluti. — Praefectura apostolica de Araucania ad vicariatum apostolicum evehitur Aucto pastorum. — Erectio apostolicae praefecturae de Koango in vicariatum apostolicum Ut aucto pastorum. — Distracto territorio a vicariatibus apostolicis de Hanchung-fu et de Sian-fu, erigitur in Sinis praefectura apostolica d e Hin-gan-fu . . . . . Religiosorum virorum. — Approbantur auctoritate Apostolica constitutiones Ordinis Servorum Mariae ad normam Codicis revisae . Exstat in civitate. — Titulus Basilicae minoris confertur ecclesiae Purificationis B. Mariae Virg. in civitate Mataronensi, dioecesis Barcinonensis In urbe Gedanensi. — Templum ad Sancti Nicolai, in civitate Gedanensi, Basilicae minoris titulo et honoribus augetur . Pragensem Pueri. —Ecclesia Ordinis Carmelitarum, Arenzani in archidioecesi Ianuensi, Puero. Iesu Pragensi sacra, Basilicae minoris honoribus condecoratur . . . Mirabili plane. - Approbantur auctoritate Apostolica Constitutiones Missionariorum Oblatorum B. M. V. Immaculatae Canonicorum capituli. — Titulo ac privilegiis Basilicae minoris augetur templum cathedrale Auxitanum . . Cum ex apostolico. - Praefectura apostolica de Tsing-Tao in Sinis ad vicariatum apostolicum evehitur Venerabilis frater. - Erigitur missio de Bellary ex dismembratione dioecesis Hyderabadensis Quae catholico nomini. - Distracto territorio e vicariatu apostolico de Kaifeng erigitur praefectura apostolica de Kweiteh. 68 188 250 217 219 316 220 221 . 222 223 224 318 319 320 341 345 346 347 348 me Index 1928 Iulii » » » » documentorum 9 Venerabilis frater. - Erigitur missio independens de Ilan intra fines vicariatus apostolici de Wonsan, in Corea 349 » JE a quae ad Christi. - Distracto territorio ex vicariatu apostolico de Kirin erigitur missio independens de Tsitsikar in Sinis 350 10 Constat apprime. — Basilicae minoris titulo augetur ecclesia B. M. V. ab Angelo salutatae, in suburbio Lezajek dioecesis Premisliensis lat 351 V. - CHIROGRAPH! 1928 Maii » Aug. 2 A Lei, Vicario Nostro. - Ad Emum P. D. Basilium, Episcopum Veliternum Card. Pompilj Vice sacra in Urbem Antistitem de conventu gymnico puellarum in Urbe 134 1 II Santo Padre. — Beatissimi Patris nuncium ad venerabiles fratres locorum Ordinarios et ad dilectos filios sacerdotes et fideles Sinarum et per eos ad nobilissimum illarum regionum populum 245 VI. - EPISTOLAE 1927 Aug. 28 » Oct. 1 » Nov. 10 » Dec. 12 1928 Ian. 20 21 » Martii 8 Cum experiundo. - Ad egregium virum Guilelmum Kaiser, doctorem, ceterosque de consilio viris conventui catholicorum ex Germania universa Tremoniae apparando 7® Tristissimae sane. - Ad R. P. D. Ignatium Valdespino y ' Diaz, Episcopum de Aguascalientes in Mexico, ob x x v episcopatus natalem 10§ Paterno sane animo. - Ad Emum P. D. Gustavum, tit. S. Marci, S. R. E. Presb. Card. Piffl, Archiepiscopum Vindobonensem, et R R . PP. D D . Archiepiscopum Salisburgensem ceterosque Austriae Episcopos: litteris espondet de communi conventu datis 72 In hoc mortalis - Ad R. P . D . Richardum Lacy, Episcopum Medioburgensem, Pont. solio Adstatorem, sexagesimo exeunte initi sacerdotii anno 136 Desiderium Nos. - Ad R. D. Norbertum Weber Archiabbatem Moderatorem generalem Congregationis Ottiliensis O. S. B., anno exeunte x x v ex quo regimen gerit • • Quam praecellenti. - Ad Emum P. D. Ioannem Baptistam, tit. Sanctae Mariae Transpontinae, S. R. E. Presb. Card. Nasalli Rocca, Archiepiscopum Bononiensem : quem legatum mittit Forum Livii ad solemnia sacra leonis B. M. V. « a b I g n e » . 73 Memoriam proxime. - Ad R. P. Ioannem M. Chabert, Societatis Lugdunensis Missionibus Africae provehendis generalem Moderatorem: de laudibus missionalium virorum Melchioris Marion De Brasiliae et Augustini Planque, Sodalitatis conditorum 289 chronologico 1928 Apr. 5 » » 10 » » » » , » » Maii 12 » » 20 » Iunii 23 » » 24 » » » » » 14 » Aug. 4 » » 10 » » 15 17 ordine digestus Ex quo. - Ad Emum P. D. Donatum, tit. S. Silvestri in Capite S. E. E. Card. Sbarretti, quem legatum mittit ad Concilium Plenarium Apuliae Ecclesia mater. - A d E. P. Aloisium Zambarelli, Ordinis Clericorum Eegularium a Somascha praepositum generalem, quarto exeunte saeculo a condito Ordine. . . Cum tam multi. - Ad Emum P. D. Alexium, tit. S. Callisti S. E. E. Presb. Card. Ascalesi, Archiepiscopum Neapolitanum: de conventu catechistico in Campana regione Eruditorum virorum. - Ad Emum P. D. Caietanum S. E. E. Card. Protodiaconum Bisleti, fprotectorem Consociationis Italicae a S. Caecilia: de conventu consociationis decimoquarto deque celebritate Guidonis de Arretio, in Urbe habenda Equidem nihil. - Ad Emum P. D. Dionysium tit. SS. Nerei et Achillei S. E. E. Presb. Cardinalem Dougherty Archiepiscopum Philadelphiensem, X X V episcopatus annum expleturum Cum ad obsequendum. - Ad E. P. Bonaventuram Marrani, Ministrum generalem Ordinis Minorum: de laudibus missionalis Fr. Ioannis a Monte Corvino, sexcentésimo exeunte a b eius obitu anno . . . . . . . Merito quidem. - Ad E. P. Melchiorem a Benisa, Ordinis Fratrum Minorum capulatorum Ministrum generalem, quarto exeunte saeculo a condito Ordine . . . Peculiari quadam alacritate. - Ad E E . PP. D D . Iosephum Skvireckas Archiepiscopum Kaunensem, ceterosque Lithuaniae Episcopos: nonnulla suadet quibus in populo christianae vitae usus magis magisque excitetur Singulares quidem. - Ad Emum P. D. Andream tit. S. Laurentii in Damaso Presbyt. Card. Frühwirth S. E. E. Cancellarium, ob natalem sexagesimum sacerdotii eius Eucharisticis ex omni. - Ad Emum P. D. Bonaventuram tit. S. Caeciliae S. E. E. Presb. Card. Cerretti quem Legatum mittit ad x x i x ex omni Natione conventum Eucharisticum Sydneyi habendum . . . . Cum in Seminario. - Ad E E . PP. DD. Ernestum M. Piovella, Archiep. Calaritanum, Cletum Cassani, Archiep. Turritanum, Georgium Del Eio, Archiep. Arborensem, ceterosque Episcopos Sardiniae: ad litteras respondet e communi conventu datas Traditum est. - Ad Emum P. D. Alexium tit. S. Callisti S. E. E. Card. Ascalesi, Archiepiscopum Neapolitanum, quem Legatum suum mittit ad Conventum e tota Calabria Eucharisticum, Eegii habendum . . . Cum ex epistula. - Ad Emum P. D. Iosephum Ernestum tit. S. M. in Aracaeli S. E. E. Presb. Card. Van Boey, Archiepiscopum Mechliniensium, de con- 227 228 29d 138 291 190 252 254 292 322 294 324 488 1928 Index Aug. » Sept. 7 » » » » » » » » Oct. ». documentorum ventu Consociationis iuvenilis pro Actione catholica, Antuerpiae 15 Quam nobilissimis. - Ad Emum P. D. Donatum tit. S. Silvestri in Capite S. E. E. Card. Sbarretti, quem Legatum suum mittit ad Concilium Plenarium Picenum Laureti habendum Sedulam vos. - Ad Emos PP. D D . Adolf um tit. S. Agnetis extra moenia S. E. E. Presb. Card. Bertram Episcopum Wratislaviensem, Michaelem tit. S. Anastasiae S. E. E. Presb. Card. De Faulhaber Archiepiscopum Monacensem et Frisingensem, Carolum tit. Ss. Quatuor Coronatorum S. E. E. Presb. Cardinalem Schulte Archiepiscoporum Coloniensem, E E . PP. D D . Carolum Fritz Archiepiscopum Friburgensem ceterosque Germaniae Episcopos: litteris respondet ex annuo conventu Fulda datis 16 Certe non sine Dei nutu. - Ad Emum P. D. Iustinianum G. tit. Ss. Andreae et Gregorii ad divum Scauri S. E. E. Presb. Card. Serédi, Archiepiscopum Strigoniensem, quem Legatum eligit ad conventum eucharisticum ex Hungaria universa 17 Quae dudum. - Ad Emum PP. D D . Michaelem tit. S. Anastasiae S. E. E. Presb. Card. De Faulhaber Archiepiscopum Monacensem et Frisingensem, Adolf um tit. S. Agnetis extra moenia S. E. E. Presb. Cardinalem Bertram Episc. Wratislaviensem, et ad E E . PP. D D . Iacobum De Hauck Archiepiscopum Bambergensem ceterosque Episcopos Bavariae: litteris respondet e communi conventu Frisinga datis 18 Suavi semper animi. - Ad Emum P. D. Caietanum S. E. E. Cardinalem Bisleti Protodiaconum S. Agathae eumdemque Sacrae Congregationis de Seminariis Studiorumque Universitatibus Praefectum, cui gratulatur quinquagesimum sacerdotii natalem 10 Quoniam maximae Nobis. - Ad Emos PP. D D . Guilelmum tit. S. Clementis S. E. E. Presb. Cardinalem 0'Connell, Archiepiscopum Bostoniensem; Dionysium tit. Ss. Nerei et Achillei S. E. E. Presb. Cardinalem Dougherty, Archiepiscopum Philadelphiensem; Georgium G. tit. S. Mariae de Populo S. E. E. Presb. Cardinalem Mundelein, Archiepiscopum Chicagiensem: Patritium J. tit. S. Mariae in Yia S. E. E. Presb. Cardinalem Hayes, Archiepiscopum JSTeo-Eboracensem, atque ad ceteros E E . PP. D D . Archiepiscopos et Episcopos Foederatarum Americae civitatum: de incrementis catholicae Universitatis Studiorum Washingtoniensi promovendis • ; • • . 18 Certiores nuper. - Ad Emum D. Petrum, S. E. E. Cardinalem Segura y Saenz, Archiepiscopum Toletanum: de Conventu musicae sacrae provehendae ex Hispania universa 295 326 353 354 355 356 3 8 0 383 chronologico ordine digestus 1928 Nov. 13 Quae Nobis. - Ad Emum P. D. Adolf um tit. S. Agnetis extra moenia S. B. E. Presb. Card. Bertram, Episcopum Wratislaviensem: de communibus Actionis Catholicae principiis et fundamentis VII. - 1928 » » » » » » Dec. » » » » » » 17 » » » » » » SACRUM 429 384 CONSISTORIUM Camerariatus S. Collegii Optio titulorum Paucis equidem. - Allocutio Ss. Dñi Nostri Optio et collatio Ecclesiae suburbicariae Ecclesiarum propositio Publicatio Episcoporum Postulationes Palliorum 405 405 405 408 408 409 415 V I I I . - CONVENTIONES 1928 Febr. » Apr. 2 Modus vivendi inter Sanctam Sedem et Bempublicam Cecoslovachum 65 15 Conventio inter Sanctam Sedem et Bempublicam Lusitaniae 129 III. - A C T A SS. C O N G R E G A T I O N U M I. - SUPREMA S. CONGREGATIO S. OFFICII 1928 » » » » » Ian. » Febr. 13 Decretum proscriptionis librorum de « Action Française » 35 27 Dubia de competentia in causis matrimonialibus . . . . 75 3 Decretum. Damnatur opus cui titulus «Le "Danger,, de l'Action Française » . . ' 76 Martii 16 Dubium de repraesentatione Spiritus Sancti sub forma humana 103 » 25 Decretum de consociatione vulgo « Amici Israel » abolenda 103 Iunii 30 Dubium de libris Gabrielis D'Annunzio 230 II. - S. CONGREGATIO CONSISTORIALIS 1927 » » 1928 » » Apr. 29 Nov. 11 Dec. 31 Ian. 27 Martii 16 Maii 10 Hamiltonensis. - Decretum translationis ecclesiae cathedralis 140 Boianensis-Campobassensis. - Decretum erectionis Concathedralis ad honorem 193 Monacen, et Frisingen.-Passavien. Decretum de finibus . 36 Nuorensis. - Decretum de nomine dioecesis 104 Augustan.-Monacen, et Prisingen.- Decretum dismembrationis et unionis 193 Gomen.-Luganen. - Decretum de iurisdictione in vicum « Torrazza » 194 430 1928 Index Martii » documentorum 23 Patavina et Clodiensis. - Decretum dismembrationis et aggregationis 29 Bhodiensis-Melitensis seu Melevitana.-Decretum de titulo » 301 258 III. - S. CONGREGATIO PRO ECCLESIA ORIENTALI 1927 Iulii 1928 Febr. 4 » » » » Apr. » Maii Iunii » Dec. Decretum de monasterio O. 8. B. in loco vulgo « Amay-sur Meuse» 25 Decretum de conventu Episcoporum armenorum in Urbe habendo 2 Monitum de queritantibus stipem pro Orientalibus . . . 16 Decretum. - De iurisdictione Patriarchae A r m e n i i . . . . 26 Declaratio de prohibitione librorum quoad Orientales . 23 Decretum restitutionis sedis et tituli archiepiscopalis Constantinopolitani Armenorum 6 Decretum de venia transitus ad alium ritum a Bomani Pontificis Legatis concedenda 26 106 107 14.1 195 232 416 I V . - S. CONGREGATIO DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM 1928 Ian. » » » Maii 5 » 2 Montis Regalis in Pedemonte. - Utrum peragi sacramentalis confessio possit et S. Communio suscipi a fidelibus, quoties Eucharistia infirmis administratur Romana et aliarum. - Delationis privatae Ss. Eucharistiae ad infirmos Romana et aliarum. - Exercitiorum spiritualium ante sacram ordinationem 79 81 359 V. - S. CONGREGATIO CONCILII 1927 » » » » Apr. Iulii Nov. » Dec. 23 Dioecesis P. - Hereditatis 16 Canarien. - Compensationis ob residentiam . . . . . . 12 Apuana. - Funerum » Biesen. - Missae pro populo 10 SS. Conceptionis de Chile et aliarum. - Sepulturae . . . . 362 389 142 84 261 V I . - S. CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE (PONTIFICIUM 1928 » Febr. Iulii OPUS A PROPAGATIONE FIDEI) 1 Declaratio de religiosorum sodalium adscriptione Pontificio Operi 9 De relatione inter Pontificium Opus a Propagatione Fidei et instituta religiosa missionalia 109 266 V I I . - S. CONGREGATIO E I T U U M 1927 Dec. 14 » » 21 Dioecesium et vicariatuum Apostolicorum in Missionibus: de ipsarum Patrona S. Teresia a Puero Iesu ¿ . ' . . 147 Catharen. - Decretum confirmationis cultus publici et ecclesiastici praestiti Servae Dei Hosannae De Catharo, chronologico 1927 Dec. 21 1928 Ian. 6 » » 11 » Febr. 26 » » 11 » Martii 14 » » » » » » » » » » » » » » Apr. 22 Maii 9 » » 16 » » » » Iunii 8 ordine digestus Virgini Tertii Ordinis S. Dominici Beatae vel Sanctae nuncupatae Sinarum seu vicariatus apostolici Shensi Meridionalis. Decretum introductionis causae beatificationis seu declarationis martyrii Servi Dei Alberici Crescitelli Missionarii Apostolici Aniden. - Decretum super virtutibus in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Fratris Benildis, e Congregatione Scholarum Christianarum. . . . Dubia circa Orationem Ssmi Sacramenti in Missa dicendam Romana. - Decretum super virtutibus in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Elisabeth Canori Mora, Matrisfamilias a Tertio Ordine Excalceatorum Ssmae Trinitatis redemptionis captivorum . . Manilen. et Macaonen. - Decretum introductionis causae beatificationis seu declarationis martyrii Servorum Dei Martini a S. Nicolao et Melchioris a S. Augustino, sacerdotum Ordinis Eremitarum Becollectorum S. Augustini, in odium fidei uti fertur, interfectorum Lucionen. - Decretum reassumptionis Causae canonizationis Beati Ludovici Mariae Grignion de Montfort, Sacerdotis fundatoris Societatis Mariae Missionariorum et Instituti Filiarum Sapientiae Neapolitana. Decretum introductionis causae beatificationis et canonizationis Servae Dei Sor. Mariae a Passione D. N. I. C, ex Instituto Crucifixarum Ss. Eucharistiae Sacramentum adorantium Ordinis Clericorum Regularium a Somascha: de S. Hieronymo Aemiliani Patrono orphanorum Urbis et Orbis. - Officium, Missa et Elogium S. Teresiae a Iesu Infante Virginis Urbis et Orbis. - Officium, Missa et Elogium S. Ioannis Mariae Vianney Confessoris Bictavien. - Decretum super virtutibus in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Ioannae Elisabeth Bichier des Ages, Confundatricis Congregationis Filiarum Crucis, vulgo Sororum S. Andreae Urbis et Orbis. - Officium, Missa et Elogium in festo S. Ioannis Eudes Confessoris Ssmae Trinitatis, Cavae, O. S. B. Nullius dioec. - Confirmationis cultus ab immemorabili tempore praestiti Servis Dei Simeoni, Falconi, Marino, Benincasae, Petro II, Balsamo, Leonardo et Leoni II Abbatibus Cavensibus, Beatis nuncupatis Bomana seu Viterbien. - Decretum introductionis causae beatificationis et canonizationis Servae Dei Bosae Venerini, Fundatricis Magistrarum Piarum quae ab eius cognomine nuncupantur Dubium de Oratione Ssmi Sacramenti in Missa Sabbati Sancti 431 39 23 S7 90 III 197 114 200 147 148 154 204 234 304 267 237 Index m 1928 Iulii » Aug. » » documentorum 18 Matriten. - Decretum introductionis causae beatificationis et canonizationis Servae Dei Vincentiae Mariae Lopez Vicuña, Fundatricis Instituti Filiarum Mariae Immaculatae pro puellis famulatui addictis 15 Passavien. - Decretum super virtutibus in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Fr. Conradi a Parzham, laici professi Ordinis Minorum Cappuccinorum » Romana seu Ianuen. - Decretum super virtutibus in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Paula Frassinetti, Fundatricis Congregationis Sororum a S. Dorothea 328 332 335 V I I I . - S. CONGREGATIO DE SEMINARIIS ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS 1928 Apr. 11 Declaratio de laurea iuris canonici 157 I V . - ACTA TRIBUNALIUM I. - S. POENITENTIARIA APOSTOLICA .1928 Iunii Nov. I 16 Actus reparationis Ssmo Cordi Iesu indulgentiis ditatur. Decretum de confessariis absolventibus adhaerentes factioni «L'Action Française» II. 1928 Ian. Febr. Martii Apr. Maii Nov. 18 20 28 29 22 II 20 29 26 - SACRA EOMANA 207 398 E OTA Sententiae editae anno 1927 Decreta in causis aliter eodem anno finitis Citationes edictales: Vladislavien. - Nullitatis matrimonii (Swiecinski-Grudzinska) • . . • Kaunen. - Nullitatis matrimonii (Vaituskaité-Veit) . . . BrooJdinien. - Nullitatis matrimonii (Snee-Devlin) . . . Romana.-Nullitatismatrimonii (Tagliavia-Lenkchevitch) Baiocen. - Nullitatis matrimonii (Daniel-Binot) Marianopolitan. - Nullitatis matrimonii(Vian-Charlebois) 8. Marci et Bisinianen. - Nullitatis matrimonii (LaderchiMolino) . . .~ Annecien. - Nullitatis matrimonii (De Foras-Campbell). Tusculana. - Nullitatis matrimonii (Papi-Patyewicz) . . 43 55 59 60 117 118 119 158 159 238 399 chronologico V. - A C T A ordine digestus OFFICIORUM PONTIFICIA COMMISSIO AD CODICIS CANONES AUTENTICAE INTERPRETANDOS 1927 1928 Dec. Martii 28 Responsa ad proposita dubia 10 Responsa ad proposita dubia 61 120 PONTIFICIA COMMISSIO PRO R U S S I A 1928 » » Maii Iulii Dec. 20 Decretum erectionis Ordinariatus Harbinensis in Sinis . . 13 Decretum de notificationibus ad Russos spectantibus . 4 Monitum de quodam J. Tarlowski 366 260 418 Vi. - APPENDIX VICARIATUS U R B I S 1928 Apr. 3 Decretum. - Consociationis S. Familiae 160 III INDICES NOMINUM I. - INDEX NOMINUM PERSONARUM ( N B . - Omittuntur nomina actis subscripta) A Abrantowicz F., 367. Accettura V. D., 274. Acciari A., 215, 265. Adinolfi A., 77, 411. Aelen I., 105, 123, 409. Aengenent D. I., 231, 413. Agagianian F., 163. Agati A., 370. Agliardi D., 243. Aiglon M., 93. Aistleitner I., 402. I Aiuti C, 308. Alacoque (8.) M. M., 166 s., 173, 177. Albat G., 28. Alberti F., 358. ALFONSUS X I I I R e x , 331. Allemanni I., 371. f Alvaro Ballano A., 64. Alvaro Da Silva A., 78. Alves deFigueredo L, 275. AMANULLAH Rex, 63, 93. Amenabar y Cabello G., 243. Andrassy C, 274. Angelini A., 274. Angellotti A., 338. Anis A., 127. Anselmi Th., 243. Antonucci A., 125. Appiano Ae., 275. Araujo deMadeiros I., 123. Arcoverde De Albuquerque Cavalcanti (Card.) I., 22. Aritzia Lyon R., 210. Aronio de Romblay P., 275. Arpiarían A., 415. Arrigoni A., 212. f Arrospide L, 164. Artaserse C, 93. Arthaud P., 339. Ascalesi (Card.) A., 270, 290, 324. Assennato A., 404. Attico da Rocha E., 408. B Babin L, 126. Bacchion E., 241. Badini Confalonieri A., 339. Baez Gonzalez P. P., 32. Bagarotti P., 338. Bagnasco C, 211. Bahlmann A. A., 37. Balanza y Navarro R., 105, 411. Balconi L., 77, 110, 411. Balsamo S., 371. Balsamus (B.) Abbas, 208, 304 s. Banasch G., 127. Baranzini A., 126. f Barbie B., 404. Barbier C. L G. R., 30. Barbolani di Montauto G., 164. Barbosa Leao A., 232. Barry Doyle R., 273. Bartolom R., 195, 209. 410. Bartos L., 96. Bassi F., 274. Bassino N., 211. f Becharah Chemali, 64. Baucher E., 123. Baudrillart H. M., 141. 409. Beaumont L, 370. Beck B., 146. Beck G. B., 141, 412. Beck L., 30. Becker L, 22. Becker L., 371. Beckman F. L, 338. Beda Cardinale L, 273. Bedoni V., 243. Belaud H., 339. BeU (S. D.) A., 162. Bellarmino (Beatus Card.) R., 29, 368. Bellerive G., 94. Bellia V., 210. Belludi (B.) L., 272. Belotti F., 99. Bemtgen. P. T., 211. Benedictus Pp. X V , 33. 381. Benger M., 32. Benildes (Ven. S. D. Fr.), 87. Benincasa (B.) Abbas, 208, 304 s. Bennicelli R., 274. Benvignati H., 45, 47, 51, 52, 55. 436 Berdini F., 105, 409. Berizzi E., 32. Berni L, 370. Bersani A., 125. Bertolotto A., 308. Berry B. G., 242. Bertram (Card.) A., 353, 355, 384. Beschin L, 122. Besti L, 128. Bettencourt Rodrigues, 241. Bevilacqua L, 122. Bianchi G., 275. Biasi C, 164. Biava L, 244. Bichier des Ages (Ven.) Ioanna Elisabeth, 29, 122, 162, 204. Bigo A., 126. Bijasiewicz M., 275. Binder F., 369. Binot A., 119. Biondo F. S. B., 243. Bisleti (Card.) C, 122, 356, 384, 405. Blay C, 331. Bléro C. A., 403. Blijdenstein A. G. C, 274. Bludau A., 338. Blum L, 95. Boeddicker L, 244. Böhm E., 96. BÖenigh A., 212. Boggiani (Card.) T. P., 405. Boghone I. B., 403. Boissier P., 95. Bonardi L, 231, 412. Bonet dei Bio L, 274. Boni L, 404. Boniecki M., 244. Bonnel L., 210. Bonnet-Eymard A., 95. Bonnett P., 127. Bonsignori F., 124. Borek-Dohalsky A., 275. Borisevicius V., 124. Bosco (Ven. S. B.) Ioannes, 28, 63, 419. Bosini L, 127. Index nominum personarum Boson C, 243. Bottaro I., 195. Bottazzi B., 274. Bouchut L, 77. Bouilhet Tony,. 308. Boulangé L, 95. Bouma V., 266. Bracci F., 45, 49, 51 s. Brach L, 94. Bracht F., 274. Brachvogel E., 212. Bracq L., 211. Brady N., 210. Branche I., 212. Bresson O., 94. Brenninkmeyer B., 126. Brocco L, 43, 45, 48, 50, 53 s. f Brownrigg A., 195, 404. Brunner I., 212. Bruno I., 420. Brusson H., 369. Bucci M., 273. Bucher, F., 243. Bucholtz E., 212. Budelacci B., 241. Bulanda S., 212. Bury A., 96. Bussolari I. A. F., 373, 375. Burey A., 274. Byrne P. I., 38. Bystrzonowski A., 338. C Cachecho A., 275. Cadot A., 123. Caffuzzi I. A., 244. Cagigos et Balda M., 338. Canili G. F., 308. Caiazzo H., 203. Calabrese F., 188. Calamita F., 241. Camaschella H., 210. Cambiaghi S., 96. Cameron Me Donald D., 243. Camilli A., 94. Cammarata A., 273. Campbell C, 238. Campillo I. H., 240. Campodonico S., 242. Candeo A., 212. Cane C, 370. Cane I. M., 370. Canori Mora (Ven.) Elisabeth, 29, 92,111,113. Capettini A., 25, 223. Capotosti (Card.) A., 92, 273. Capozzi E., 164. Cappello F. M., 163. Carabelli L, 209. Carabini A., 43, 52. Caracciolo L, 241. Cárdenas 8., 94. Cardon-Duverger A., 339. Carello P., 95, 242. Cardona Riera A., 106,412. Carlesi E., 20. Carlin, A., 403. Carmona O., 241. Caroli F., 30. Carón E., 126. Carrera I. B., 371. Carretti E., 93. Caruana M., 258. Caruso I. A., 259, 413. Casassa A., 242. Casey T., 302. Casgrain I. Ph., 402. Cassani C, 294. Cassidy M. F., 402. Cassoni A.¡, 402. Castellano I., 127. Gâteaux A., 31. Catry H., 265, 412. Cattaneo L., 259, 413. Caudron P., 403. Cauley P., 240. Caviglione A., 243.. Cepulis L., 403. Öerny V., 212. Cerretti (Card.) B., 30, 92, 163, 240, 273, 322, 406. Certo I. P., 44, 47 s., 51, 54. Cesarmi L, 241. Chabert I. M., 289. personarum 437 f Champavier D . , 96. Cottolengo •( B ). I. B,, Chapuis A., 408. 162. Charlebois A., 158. Couderc (Ven.) Maria VicChartraud L, 123. toria Teresia, 400. Chastaing H., 127. Coudsi B., 275. Châtain A., 370. Courchesne G., 77, 411. Chaumont A. H., 210. Courcoural P., 76. Chauvin D., 92. Courcoux A., 243. Chaves Barcellos A., 370. Courmont L, 404. Chawky M., 125. Crescitelli (S. D.) A., 23, Chiarlo C., 358, 402, 410. 25 s., 28. Chiasson I. A., 369. Crida C, 404. Chimento I. P., 358, 414. Croisille G., 276. * Chini L, 340. Cronin C. L, 30. Chiodi I., 94. Crouzet L, 259. Ciceri N., 260. Cruveiller U., 93. Cicognani C, 273. Cummings G. A., 307. Cicognani H. L, 401. Gummis T., 30. f Cimino S., 308. Czernin C, 403. Ciriaci P., 77, 123. Civilotti L, 126. D daret (Ven.) A. M., 162. Clohessy A. J., 274. Da Costa L. D., 273. Coffano P., 93, 266. da Costa Bego B., 123. CoUier P., 195, 412. da Cunha Guimarâes G. Collings L, 32. A., 232, 413. Collot L, 31. Daignault B. J., 146. Colombière de la (Ven.) D'Alessandri A., 43, 46. C , 29, 162. da Matta Paiva L, 308. Colucci C, 64. Daniel (Pater?), 161. Comoglio A., 340. Dannecker A., 241. Concha Subercaseaux I. D'Annunzio G., 230. H., 9.5. D'Arenas De Lima A., Conrad I. M., 243. 243. Conradus a Parzham (S.D). Da Silva I . M . , 164. 29, 122,.272, 332, 400. Da Silva Coutinho S. M., Considine A., 31. 78. Consiglio B., 94. Da Silva Gomes E., 78. Conte C, 43, 46-49, 51-55. Daudet L., 35. Conti C, 241. De Almeida ÏL, 371. Copello I. A., 195. de Almeida Rolin P., 212. Correrà P., 242. De Angeli A., 274. Corsanego C, 403. De Aquino Correa F., 22. Cortadellas A., 125. de Ayerbe y Marin S. M., Cosma de Carboniano, 29, 276. 121. de Backere Th., 266. Costantini C, 99, 223, de Bailliencourt F., 242. 245, 346, 348, 350, 367. de Beauchamp S. B., 339. Costea Bernard D. J., 340. de Brochard (S. D.) C, 208. Cottier A., 210. de Castro A., 241. de Castro Mireilles A., 232, 413. De Castro Sampajo Corte Beai A., 129, 134. de Castro y Alonso E., 195, 409. de Colbert A., 164. Decroos G., 243. Dedolá A., 273. De Fontenay A. G. A. L, 208. De Framond E., 94. De Franciscis P. A., 370. de Gailhard-Bancel H., 242. de Guebriant L, 220. De Harenne C. A., 370. de Heurtaumont G., 339. de la Bardonnie G., 242. Delâge C., 339. Delair B., 123. De la Maire F. L, 210. Delaney I. F., 30. de la Porte L, 95. Delapoulle E., 274. De la Serre B., 123. De Laurentis E., 388, 414. t De Laj Card. C., 372. Delay L, 302, 414. Dei Bene S., 408. Deleuze A., 94. Delfino F. D., 31. Delforge B., 210. Delgado a-Virgine Rosarii D., 199. Delgado Figuera C, 275. del Grosso A., 211. De Ligonnes B., 94. Deligue F., 403. De Lima Valverde M., 22. Dell'Isola P., 358, 414. Delorme L., 124. Del Bio G., 294. del Signore V., 338. Delwart L., 95. De Maurizi A., 209. Demeter S., 32. De Miranda Henriques A. A., 22. Index ACTA vol. XX, n. 13. - 20-12-928. nominum 2 438 Index Denis du Péage P., 275. de Oleza y de España I., 94. de Pierpont E., 95. Der Abrahamian S., 163. Derem H,, 126. De Rocca D., 123. de Rosa de Lei L, 211. De Roux marchio, 35. De Sanctis A., 259, 413. de Sizzo Noris y Fontanal» A., 242. Desmarais E. P., 369. d'Esperies de Coussemacker P., 370. Desranleau P. S., 123. De Sousa I. S., 22. D'Souza V. L, 38, 411. Dessane R. D., 49. Deswazières G., 77, 110. de Terssac P., 164. de Trétaigne L, 164. de Villeneuve P., 243. Dey L, 241. d' Hendecourt - Gontreuil A., 21. Devaux O., 124. de Vecchis F., 96. Devlin. Susanna, 117. Deviokaine P. A. G., 125. de Weydt E., 96. Diamare G., 76, 411. Dietl N., 403. Dietz I. B., 274. di Pietro P., 339. Dirán Philipposian, 274. di Rosa (Ven. S. D.) Maria Crucifixa, 28,63,208. Dittrich F., 32. Dobretsberger L, 404. Dodin J. M., 370. Domec A., 243. Domingues De Oliveira L, 77. Dominik C, 37, 411. Donalisio F., 128. Donders (S. D.), Petrus 400. Donkir I. A., 211. Donnevert M., 370. Donsante R., 242. Dontenwill A., 343. f Do Rego Maja F., 96. Dos Santos Cabrai A., 22. Dos Santos Mauricio L, 274. • d'Otreppe de Bouvette Ph., 371. Dougherty (Card.) D . , 232, 291, 350. Downey R., 302, 410. Doyle L, 30. Dreyer C, 388, 410. Drossaerts A., 37. Duarte da Silveira L, 243. Dubar D., 273. Dubourg M., 409. Dubuisson R., 242. Duke G. M., 302, 410. Dunne D. F., 241. Dupont E., 370. Dupuis F., 124. Durando L B., 369. Durham I. P., 244. Durou A., 302, 410. Dvorak L, 31. nominum personarum E Eaton Th., 241. Eguino Trecu L, 358, 414. Ekiert B., 275. Eliceche M., 164. Ellis I. M. L, 31. Eras B. L, 338. Ercole P., 123. f Ernst L, 212. Esquerre C. L H., 265. Ettinger A., 305. Everard G., 95. Evreinoff A., 241. Eyzaguirre L, 242. F f Fabrègues L, 404. Fagan B., 93. Fagan I. S., 402. Fages O., 231, 303, 413. f Falcini C, 64. Falco (B.), Abbas 208. 304 s. Faucher A., 124. de Faulhaber (Card.) M., 259, 353, 355. Favagrossa E., 275. Favara B., 141. Fayard A., 35. Fedele S., 369. Felici A., 126. Felix S., 36. f Fernandez y Barragan J., 420. Fernando P., 210. Ferrais Ae., 232, 410. Ferrante P., 241. Ferrata (Card.) D., 89. Ferrata L B., 52. Ferrata N., 44 s., 49-52,54. Ferraz L, 242. Ferreira dos Santos A., 93. Ferrer Lutteras P., 93. Ferrini Contardus (S. D.), 29, 401. Ferma M., 127. Fesser A., 409. Figádere A., 49. Filippini Beata Lucia, 269. Fiorentini L, 37, 410. Fischer I. P., 31. Fitzgerald R., 303. Fiacchi C, 125. Fleck A., 212. Fleck C, 244. Florczak L, 45 s., 48, 5054, 56. Florizoone I. F., 242. Fontaine C, 63. Forbes L, 77, 409. Formanek R., 244. Fourcadier S., 77,110,411. Fournet (B.) Andreas H., 204, 205. Fournier F., 45, 49. Fourier (S.) Petrus, 377. f Francica Nava (Card.) L, 232. Franciscus a Camporosso (S. D.), 29, 239. personarum 439 f Germain I. A., 244. Getty Chilton H., 400. Geurts E., 260. Ghisellini L, 127. Giaafar Agha M., 339. Giardini M., 220, 349. Gibbons F. I. L, 242, 381. Gierycz H., 275. Gignac L, 338. Giobbe G., 127. Giobellina P., 308. Gjonali L, 265, 412. Giraud S., 121. Girdvainis S., 95. Gironelli L, 402. Gisler A., 195, 412. Giubbi H., 259. Giusino C, 52. Gleiss F., 273. Gmytraszewycz W., 402. Gomes De Oliveira H., 78. Gomez de Oliveira E., 93. Goncalvez Cerejeira E., 106, 409. Gonçalvez Teixeira C, 241. Gonzales Errazuris A., 94. Gonzalez y Fernandez L, 274. Gonzalez Miranda L, 372. Gorski E., 273. Gotti (Card.) H., 113. Grañdin M., 266. Grandjacquêt P., 95. Grandori A., 308. Granito Pignatelli di Belmonte (Card.) L, 123, 203, 231, 239, 307. Grasset B., 35. Graviotto L., 127. Grazioli A., 32. Grazioli L, 43-50, 53-57. Grignion de Montfort (B.) L.M., 114,115,116,121. Grillo D . , 274. Grönheim L, 244. Grosz L, 409. f Grozo F. de P., 164. Grudzinska M., 59. Guerra A., 128. Guerrero G., 400. Guerrini F. M., 42. Guglielmi F., 43 s., 46-55, 60. Guido a Bamberga, 146. Guilelmus a Sancto Alberto, 321. Gunicevic L, 212. Gyulai L, 404. Index Franciscus a Picciano (S. D.), 419. Frassinetti (Ven.) Paula, 29, 92, 240, 335. Frattocchi S., 338. Fremaux A., 95. f Freri I., 64. Frese D., 369. Fritz C, 353. Froewis G., 365. Fromage G. E., 243. Frühwirth (Card.) A., 42, 292, 319, 334. Fu AD I. Eex, 124. Gr Gabardi B., 126. Galati A., 231, 412. de Galen F., 370. Galgani (S. D.) Gemma, 29, 162, 401. Galli (Card.) A., 92, 123. Gamberoni I., 388. Gambucci F., 124. Garbägnati G., 126. Garcia D. B., 64. Garcia G., 302, 413. Garcia Mansilla D., 93. Gargiulo L, 211. Garicoits (Beatus) Michael, 205. Garneau B. Ph., Garreüo Gonzalez Pumariaga F., 128. Gasparri (Card.) H., 19, 123, 419. Gasparri (Card.) P., 129, 134. Gasperini A., 30. Gasquet (Card.) A., 368. Gaudron A., 93. t Gaughran L., 308. Gautsch A., 212. Gebhard H. M., 115. Gehl G. C, 402. Geiger Th., 273. Gelac I. F., 125. Gemelli F., 128. Genetay I., 95. nominum H Habbi L, 64. Habets G. H. A., 370. Hackett E. J. 241. Hagge L, 415. Halecki O., 31. Haigas A., 308. Hallé L, 243. Hamant N. C. A., 211. Han V., 31. Hanny F., 30. Hanusz Z., 244. Hanuszek S., 338. Haouissée A., 259, 413. Harte M., 30. Hartong D. H., 32. Hassaneim A. M., 125. Hassl V., 244. de Hauck L, 355. Hauer L, 275. Havenith E., 340. Haydock (S. D.) G., 162. Henry F., 124. Hayes (Card.) P. J., 380. Hee S., 412. Heider P., 338. Heinemann G., 371. Henry O. A., 275. Herberhold E. L, 37, 410. Herr G., 124. f Herrera Bestrepo B., 96. Herrgott V., 77, 110, 411. Herold C, 339. Heylen Th., 407. Hickey D., 241. Hickey G. A., 146. Hickey T., 388, 410. Hierl I. B., 30. 440 Índex Hieronymus (S.) Aemiliani, 147, 228. Hildenbrand I., 241. Hinzmann A., 339. Hlasko V., 212. Hlond I., 32. Hoban E., 77, 411. Hoffmann A., 124. Hollemons I., 243. Holterman G. G., 126. Honnerlage Grete I., 31. Horsburgh J., 307. Hosanna (B.) a Catharo, 28, 39 ss., 272. Hotermans Ae., 211. Howard (S. D.) Ph., 162. Hroch P. J., 402. Huber P., 124. Huber L . , 124. Hudal A., 123. Hugh Ryan I., 209. Hugo (B.) Possensis, 272, 419. Hugo L. M., 369. HuixMiralpeix S., 77,411. Hurtrel (B.) O., 272. Hurtrel (B.) L . , 272. Hussein K. M., 125. Hynek Dostal, 243. Iozgits I., 30. Irrarazaval P., 94. Islambek, 93. Iturralde A., 339. Iturraran I. D . , 124. Izzec M., 125. I Iacobi F., 123. Iaksche I., 244. Ibsher H., 94. Iepparelli D., 128. Ignasiak A., 241. Imbert L,, 93. Immengarde (S. D . ) , 419. Ingen-Honoz-Bootz I. M., 403. Inglese M., 211. Ioannes (Fr.) a Monte Corvino, 190. Ioannes Baptista a S. Michaele Arc. (S. D.), 272. Ioannes (S.) Baptista Maria Vianney, 157. Ioannes (S.) Eudes, 234 ss. lomza M., 127. nominum personarum J. Jelen E., 274. Jelski W., 276. Jez M., 164. Jerome L. M. O., 30. Joffily I. I., 22. Joliet O., 93. Jomard E., 93. Jorge F., 128. Joyce T., 93. Jullien A., 43-54, 57. Julliot F., 358, 414. Jürgens C., 76, 411. Justin Dali D., 126. K Kahr A., 164. Kainz A., 164. Kaiser G., 70. Kaiser P., 124. Kakowski (Card.) A., 259. Karlin A., 231. ' Kaspar I., 275. Kealy G. J., 240. Kealy G. P., 402. Keane G. I., 123. f Keane P. I., 308. t Keating G., 96. f Keily I., 372. Keller F., 32, 411. Kelly B., 124. Kelly F., 77. Kelly I., 402. Kelly M., 407. Kelly P. A., 402. Kemeurgian (S. D.) C, 29, 121. Kéri F., 31. Khalek Saroit A., 124. Khary I., 125. Kinsky F., 403. Kirnberger F., 370. Klein Ph., 241. Klöckner F., 244. f Klunder L, 64. Kneer M., 244. Koci C, 30. Köberl A., 124. f Kohl I. M., 64. Koiter G., 212. f Koletsi G., 64. Kolland (B. Martyr) E., 208. Konrady L., 124. Korb-Weidenheim C. P., 126. Kornecki A., 244. Kortikian G., 78, 409. Kovacic F., 369. Kovács A., 244. Kozelka E., 128. Kremmler A., 128. Kriegs Au. Ae., 244. Krenn C, 164. f Krynicki W., 420. Kuczka A., 64. Kuhnert C, 369 Kurdighian G , 78, 409. Küsters H., 95. Kuypers H 403. v L Labbé D., 49. Labouille E., 260, 414. Labouré (Ven.) Catharina, 29, 239. Lacour P., 370. Lacy R., 137. Ladeuze P., 388, 414. Lafontaine (Card.) P., 270. Lahaye H., 274. la Lande de Calan (de) C. L, 31. Lamarche C, 302, 414. Lang A., 32, 164. Langau T., 93. Lange E., 369. Langlois B., 210. Langlois Ph., 95. Lanza C, 241. Lardeur L, 275. personarum 441 Lingens H., 31. Linhart A., 211. Link I., 241. Lionville A., 403. Lisowski F., 302, 414. f Llompart y Gaume G., 420. Lolli A., 276. Lo Magro V., 243. Longhin A. H., 358, 410. Lopez B., 305. Lopez Vicuña (S. D.) Vincentia M., 272, 328, 329. Loreia A., 340. Loutfi Abed, 210. Lovera R., 38. Lovree A., 244. Lucidi (Card.) E., 123. Lucifero F., 244. Luigi H., 243. Lukasiewicz A., 241. Lustosa A., 418. Lyonnet C, 242. Margarita Maria (S.) vide Alacoque. Margotti C, 93. Maria a Passione D. N. L C , 121, 200, 201 s. Maria Magdalena (S. D.) ab Incarnatione, 33. Marianus a Rocca Casale (Ven.), 161. Marinaro V., 274. Marinucci H., 126. Marinus (B.) Abbas, 208, 304 s. Marietti A., 276. Maritain D., 76. Marklet V., 212. Marmion L, 340. Marocco A., 243. Marquard Ph., 403. Marquardt A., 212. Marquart L, 339. Marquart L G., 244. f Marquina y Corrales A., 32. Marrani B., 190. f Marre A., 64. Martens I. A., 403. Martinelli A., 275. Martins Junior A., 232,413. Martins Ladeira I. B., 371. Martinus a 8. Nicolao (S. D.)., 12i; 197, 199, 200. Martyak G., 369. Marzocco P., 273. Masciarelli S., 242. Massi E., 223. Massimi M., 43, 47-51, 53, 55, 58. Matejuk B., 108. Matulewicius G., 255. Maurin (Card.) L., 302. Maurenbrecher C, 126. Maurras C, 35. May G., 369. Mayer L, 95. de Mazenod C. I. E., 341, 342. Mazur R., 212. Mazzeo P., 64. Mecchia C, 339. Index Larin I. B. C. C, 126. Larrondo a S. Ioseph G., 199. Laumanns C, 127. Laureat Boulanger L, 210. Laurent A., 123. Laurenti (Card.) C., 26, 30, 113, 122, 206, 209, 226, 379, 402. Lauri (Card.) L., 123. Lauscher A., 338. Lavitrano A., 358, 410. Lazzarato D . , 46-48, .50, 54. Lazzaro A., 127. Le Bihain P. M., 358, 414. Lebon V., 93. Le Clerc (Ven.) Alicia, 29, 272, 377. Leduc Ae., 242. Lefebure P. G. I. A., 126. Lega (Card.) M., 209. Leguia A. B., 402. Leimbach C. A., 273. Leja L, 164. Lejeune A., 94. Le Mee I. M., 95. f Lemonnier T., 32. Lenkchevitch N., 118. Lenz L, 32. Leo II (B.) Abbas, 208, 304 ss. Leo X I I I , 115, 168. Leo Ortiz E., 110. Leonard F. L, 30. Leonardus (B.) Abbas, 208, 304 s. Leone A., 32. Lépicier (Card.) A. H., 63, 122, 163, 209, 240, 273, 368, 401. Lepoutre L., 95. Lequai A., 126. deLestonnac (B.) Ioanna, 29, 307. Levarne A., 369. Levi R. U., 94. Liénart A., 358, 414. Lima L, 146. nominum M Mac Adam L, 241. Mac Caffrey I. J., 274. Mac Donald D. L., 241. Mae Fadden L, 402. Mae Intyre J., 241, 410. Mackintosh D., 22. Mae Mahon L, 105, 414. Mac Nálly L, 140. Mac Ñamara M. S., 369. Mac Rory L, 232, 410. Maffei L, 126. Majerovicz C, 110. Malinverni A., 340. Mangin H., 95. Mannucci U., 44-52, 54, 56. Mantel F. X . , 123. Marazzi L, 231, 412. f Marcelic I. G., 308. Marchese A. A., 243. f Marchi A., 96. Marek H., Marenco L, 299. Marescalchi Belli J., 94. i Index Méderlet B., 265, 410. Medina y Olmos E., 358. Melchior a Benisa, 252. Melchior a S. Angustino (S. D.), 121, 197, 199. de Mello Travassos Valdez L, 404. Mendes Bello (Card.) A., 106. Mendes do Carmo E.., 96. Mendes Leal A., 126. Menna D . , 388, 414. Mennechet E., 105, 124. Merisio I. B., 244. Merizalde B., 265. Mermeix, 35. Merry del Val (Card.) B., 321, 402. Mesa E. Th., 339. Meuwese A., 369. Mezzadri D., 21,. 301. Michaud E., 388, 414. Michel De Pierredon M. E. T., 125. Micozzi A., 76, 410. Mielcaret I. G., 308. Migliori I. B., 403. Mignani C, 260, 414. Mignault L., 94. Miklansinski F., 212. Miller M., 339. Minestrini G., '127. Miralies y Sbert L, 318. Mistrangelo (Card.) A. M., 231. Mohamed Pascià, 127. Molin P., 259, 413. Molino B., 159. Moller H. G. B., 243. Monaco N., 270. Mondami L, 231. f Mounier L. S. M., 64. Montanelli L, 388, 410. de Montenon F. L., 241. Mooney E., 248. f Mora y del Rio L, 164. Moran Castro I. A., 369. Morano F., 44 s., 47-49, 51 s., 54 s., 63. Morcos I.-, 273. nominum personarum Moreira Pinto!., 195, 412. Moretti A., 125. Morgigno D., 32. Morisette A., 210. Moscatelli C, 127. Motte G., 243. Mottis P., 48. Mucianus Maria (S. D.), 208. Munster G. M., 32. Mugica y Urrestarazu M., 106, 412. t Muldoon P. L, 64. Mulla P., 210. Muller L., 128. Muñayerro A. A., 122. Mundelein (Card.) G., 106, 380. Muniz Pablos Th., 106, 412. Murco H., 126. Myslivec A., 275. Mysor L., 240. Mystkowski S., 276. N Nagengast L, 273. Namur G., 403. Nasalli Bocca (Card.) L, 73. Naslian L, 415. Naujokas L, 369. Nava C, 95. Nava L, 340. Navarro A., 409. Negro L, 31. Negro R., 371. Neri B., 308. Nessimian L, 415. Neubaue::- F. E., 210. Neuhauser L, 96. Newsome G., 126. Nicolini P., 232,306, 413. Nicolini T., 275. Nivard F., 243." Noberasco F., 124. Nöel L., 402. Nogarà L, 105, 409. Notari Magdalena (S. D.), 201. Nottin I. L., 273. Novo et Faleo V., 308. O O'Brien D. P., 241. Ocásek F., 31. O'Connell (Card.) G., 380. O'Dwyer D., 124. t O'Farrell M., 276. OgiIvie(S. D.) Ioannes, 401. Okoniewski St., 37. O'Neil L, 338. Orfali Bey Ae., 403. Oriani A., 275. f Origo P. C. F., 404. O'Rourke E., 320. Orth D., 274. O'Shea L, 110. Ossicini C, 403. Otto A., 32. P f Padula L, 404. Palau A., 318. Palazzi R. A., 231, 303, 413. Pallier Vaclav P., 402. Pallotta (S. D.) Maria Assumpta, 400. Palmermi A. P., 243. Pantaleoni A., 243. Papineau L, 259, 413. Paris P., 259. Parmentier G., 124. Parrillo F., 43-45, 47-50, 52-55, 57 s.. Pascucci L, 126. Pasquazi L, 209, 210. Pastean O., 242. Pastor C, 275. Pastor R., 125. Paszkowski N., 276. Patrizi N., 45 s. Patyewicz Anna, 399. Paulus Petrus X I I I Terzian, 141. Pauly L, 273. personarum 443 Pautasso A., 403. Pompilj (Card.) B., 135, Pecorari C, 123. 240. Pedxetti O., 371. Ponche Ae., 403. Peill C, 275. Ponteri S., Pellegrini B., 48 s., 51. s. Ponz y Martínez A., 64. Pellegrino M., 409. Popelin R., 95. Pennesco D . , 241. de Porquier de Lagarrigue Peoples B. C, .127. I. M. J 5 T . , 32. Perárdi I., 240. Posada Belgrano G., 211. Perdomo L, 273. Poussepin (S. D.) Maria, Père D . , 95. 161. Pereira Alves L, 37, 411. Pozzani V., 48, 55. Pereira De Albuquerque Preçan L., 218! O., 22. Pressi E., .127. Pericoli A., 51. Pretto L, 371. Perlo G.,. .146. Princigalli V., 404. Fernet (S. D.) S., 121. Proia L, 125. Peroni S. 408. Prònai R., 124. Perosi (Card.) C, 92, 401, Prosperi L, 127. 402. Prud'homme M., 126. Perrier M. B., 242. Pulcini IS., 126. Perrone M., 402. Puységur G., 371. Perticucci de' Giudici A., 243. Q Peruzzo I. B., 388, 414. Pesenti C, 339. Quattrocolo H., 44-48, 50Peters E., 124. 53, 55. Peters L, 369. f Quilliet H. E., 106, 404, Petrus II (B.) Abbas, 208, 409. 304. Quum Th. F., 308. Petsár I., 32. Quinte A., 371. Phares E . , 415. Pie C , 409. R Piccinetti Maria A., 271. Piedra Paron B., 163. Radaelli I., 242. Piedrabuena B., 408. Badimsky V., 307. Piffl (Card.) G., 72. Eagonesi (Card.) F., 19, Pinol y Batres I. C, 299. 122, 209, 273, 405. Pinto Bastos A., 244. Eagusa Th., 47, 50, 53. Piovella E. M., 294. Ranieri'2SV 96. Pitrocha F., 244. Easkob I., 96. Pittrmann M., 244. Raymond D., 210. Pius a S. Aloisio (S. D.), Eazeto M., 402. 272. Ee S., 141, 412. t Pitaval I. B.., 212. Sedi (S. D.) Teresia Maria Pizzarro Espos A., 95. a sacro Corde Jesu, 28. f Plaza y Garcia I., 64. Eeggio L, 308. f Poirier A., 340. Renaud G., 210. Polak B., 164. Eenzetti C, 308. Polz A., 64. Eévesz S., 105, 412. Eibeiro Vieiro de Castro Th., 231. Ricard F. E., 345. Ridders L, 212. Riello A., 274. Rillart De Verneuil M. V. E., 125. Eimmer E., 403. Rita (S.) a Cascia, 111. Rivoire i L , 241. Eoberti F., 163. Roberti (S. D.) L, 162. Roca I., 338. Roccati A., 96. Eocchietti M., 402. Rocha Pizarro F., 388, 414. Eodriguez E. A., 369. Eodriguez Barros S., 94. Eogacs F., 241. Eoguin I., 403. Eokossian L, 415. Eomaniello N., 211. Eombach G., 126. Eomeu y Eubio I., 274. E omita A., 193. Eomo A., 124. Rondini S., 371. Eondoletti P., 211. Rosa L, 303. Boss L, 195, 412. Eossi A. A., 122,163, 359, 415. Rousselot L. A. F., 273. Eouthwell (Yen.) E., 162. B o y A., 38. Eoyer C, 369. Royer G. M., 273. Ruban E., 242. Ruecker E., 95) Euiz S., 19. Euiz Angulo I., 371. Euiz de Los Panos P., 110. Summe il. F., 141,. 412. Eusconi F., 31. Ryan L, 380. Byffranck Pie P. G., 95. Eyves F. P., 209. Ezewnicki S., 53. Index nominum Index 444 S. Sablik F., 371. Sacchi A., 275. Sacco L, 401. Sacconi A., 125. Sacconi V., 43 s., 47-51, 53-55. Sághy A., 276. Sagnier et Villa vecchia H., 340. Saliba I., 161. Saliège L, 408. Salvator (B.) ab Horta, 162. Salvatore L., 31. Sánchez Beyes A., 31,211. Sander F., 339. Santoro V., 401. Sarazin C. H., 273. Saroit I., 125. Saner B., 349. Saillis G., 94. Savignon A., 339. Sbarretti (Card.) D . , 227, 326, 408. Schaefers L, 273. Schaider G., 308. Schauer L, 259, 414. Schervier (S.D.)M.F., 121. Schiavoni B., 404. Schibon (Pater?), 161. Schmid de Grüneck G., 195. Schmidt A., 368. Schmidt A. I. D., 209. Schmidt L., 31. Schmutz I., 212. Schmutzer L, 369. , Schrod F., 370. Schulte (Card.) C, 353. Schulte L, 30, 164. Schwerer F., 96. Scortegagna A., 372. Scott L, 274. Scotto di Pagliara I. D., 275. Secco B., 370. Seckar L, 212. Sedoch C. V., 210. nominum personarum Segonzac L., 210. Segura y Saenz (Card.) P., 383, 388. Serédi (Card.) I. G., 354. Serra Ae., 243. Sévat A., 259, 413. Shahan T. L, 209. Shahan Th., 380. Shahin M., 127. Shanahan G. P., 30. Sheil B., 106, 412. Shorter L, 124. Sierigh C., 128. Shubridge P. F., 307. Skvireckas L, 254. Signore L, 388, 414. Simeon G., 124. Simeon (B). Abbas, 208, 304 s. Simon L, 126. Simon I. M., 232. Simonato P., 212. Sincero (Card.) A., 30, 405. Sinaitis A., 275. f Sinibaldi A. M. Ph., 164. t Sinibaldi L, 308. Sinopoli di Giunta P., 209. Sitko B., 212. Smetona A., 93. Smith B., 242. Smith L, 402. Smith I. A., 404. Soggiu L, 365. Solieri F., 44-50,52-54,56s. Sortino V., 241 Spannenkrebs A., 338. f Spila B., 340. Spinelli A., 370. Stampa IT., 242. Stand A., 32. Stang G., 211. f Stanley Algernon C. ,164. Stark T., 64. Staz B., 274. Steczko I., 163. Steiger G., 265, 415. Steiner L, 164. Steinhauser N., 372. Stellai., 43,45s., 48, 52s., 55, 209, 210. de Sternberg L., 403. Stigliano P., 211. Stuart H. L., 125. Stulemeyer L, 340. Straub L, 274. Suhard E., 259, 413. Süss B., 164. Suhnont P., 126. Sykora G., 128. Szelazek A., 302. Szentgyörgyi L, 96. Sziklai B., 244. SzlagowskiA.V.,259, 913. Szmandray S., 369. T f Tacci (Card.) L, 244. Taccone N., 99. Tacconi L, 348. Taddei L., 128. Tani A., 369. Tarallo M. G., 201. Tarlowski I., 418. Tarquini L., 308. f Tavares deMoura L, 276. f Taveggia S., 276. Tcheng P., 141, 146, 412. Teixeira A., 231, 413. Teixeira de Sampaio L., 242. Teodori T., 128. Teresia (S.) a Iesu Infante, 147, 148, 154. Terzian P. P., 141. Tessiatore F., 195, 303, 412. Tewfick Nassim M., 124. Theillier P., 403. Theophilus (B. ) a Corte, 28. Thiel F. L., 274. Thiele C, 244. Thomas P., Ì61. Tirinnanzi A., 274. Thouret (B.) Ioanna A., 28. Thouvard H., 94. Thouvenin L. E., 30. Tiberghien I,, 210. Tierney B., 124. Timkô L, 32. Index Timmelmayer L, 128. Todini A., 96. Tomassetti G., 369. Tomazic L, 231, 412. Tommasi I., 37, 411. Tonini T., 164. Tonnini I., 370. Torres Rivas L, 106. Torrini A., 231, 410. Tost B., 124. Toulemonde C, 95. Traglia A., 64. Treeu J. E., 358, 414. Trempe L. A., 211, Trépy A., 123. Treschieri A., 127. Trezzi I., 43-48, 50, 53 s. Troisi L, 242. Trudeau A., 211. Truffino H., 403. Trümmer A., 32. Trunz I. A., 404. Truyen P. G. E., 95. Turchetta A., 243. Turchetta I., 211. Twardowski B., 302. U Ugniewski S., 244. Uhrich I. M., 403. Uleri S., 127. Umek M., 276. Umlauf C, 128. Ummenhofer C, 244. Urbani S., 242. Urrejola P., 93. V Vaca L, 94. Valdes Tagle E., 94. f Valdespino y Diaz L, 100, 209, 212. Valenzuela Alcarin L, 125. Valeri L., 125. Valeri V., 163. Van den Donk A. M., 95. Van den Wildenbergh L., 340. nominum 445 personarum VanderPutt C L . H . , 1 2 6 . Van der Ven F., 403. Van Hasselt S. K., 370. Van Hee S., 141, 146. Van Hoeck L., 265, 411. Vanni E. L., 410. Vannucchi V., 126. Vannutelli (Card.) V., 28, 116. Van Overheke A., 211. Van Roey (Card.) E., 295. Van Bossum (Card.) G., 25, 123, 270, 300. Van Voorst tot Voorst G., 94. Van Zeebroeck L, 403. Vassallo de Torregrossa A., 36, 194. f Velasco Perez S., 32. Veit L B., 60. f Velmti-Zati D., 32. Venerini (S.D.) Rosa,208, 267 ss., 269, 270, 271, 337, 401. Verde (Card..) A., 162, 271, 306, 337. Verling P., 93. Verreau L A., 402. Verrucci E., 125. Vetzak E., 95. Vico (Card.) A., 18, 20, 28, 63, 89, 121, 200, 206, 320, 331, 334, 337, 352. de Vialar (S. D.) Aemilia, 400. Vianney (S.) Ioannes Maria, 154 ss. Vidal L, 30. Vidalli B., 64. Vieira I. H., 275. Viel (S. D.) Placida, 162. Vien G. S., 95. Vigano A., 126. Vigano L, 126. Villa A., 126. VillanuevaA.R.,388, 414. Vismara D., 347. Voillard P., 67. Vojnarowski T., 123. Voldemaras A., 94. Von Manteuffel L, 370. Vossen C, 95. Vrátny C, 275. W Wabrosch A., 127. Wagner A., 64. Wahab Talac A., 125. WalczykiewiczS.,302,414. Walsb L, 31. Walsh T. F., 105, 411. Weber I S T . , 97, 101. Wehsle A., 242. Wehsle G., 242. Weig G., 231, 303, 413. White M. J., 338. Wickert L, 339. Wilhelm L, 275. Wilson L. A., 210. Wernke G. E., 31. Wheatley C, 31. Wibaux L, 95. Willging C, 96. Wojnarowski T., 240. Wolnik B., 38. Wonisch M., 274. Wynen A., 43-46, 49-55. Y Turrita Ph., 371. Tzermans L., 243. Z Zácek A., 32. Zaccherini G., 231, 413. Zachar S., 371. Zambarelli A., 228. Zambonardi L, 265. Zanin M., 275. Zappala R., 242. Zavala D., 49. Zeitun A., 275. Zender L, 64. Zerboglio A., 243. Zoulfikar Pascià, 124 Zubizarreta et Unamunsaga V., 78. Zuccaia V., 128. Zumbo L, 273. Zweytick F. de P., 244. 446 Index II. - nominum I N D E X dioecesium, NOMINUM VICARIATUUM, A Abellinen., 128,164, 404. Abyssiniae, 108, 219. Acheruntin,, 123, 211. Achriden. arm., 415. Adamantin., 22. Adrien., 273, 275. Admitan., 388. Aegitanien., 96. Aegypti et Arabiae (D. A. ), 108, 124 s., 127, 163, 242, 339, 403. Aesin., 231. • Agennen., 53. Agrien., 96, 274. de Aguascalientes, 100, 209, 212. Alalien., 404. Alatrin., 231. Albaeregalen,, 31, 253. Albanen., 77, 203, 210, 231. Alben., 403. Albien., 210. Aleppen., 275. Aleppen. Armenorum, 78. Alexandrin., 243. Alexandrin. Armenorum, 274. Algaren., 127. Alladen., 54. Almenen., 396. Alten.,'297 s., 302. Ambianen., 123 s., 126. Amiden., 212, 358, 402. Amonen,, 358. Anagnin., 308. Anazarben. arm., 415. Aneyran., 273. Andegaven., 109, 122, 235. vicariatuum, etc. D I O E C E S I U M E T C . Andrien., 32, 404. Angelorum, 274. Anglonen.-Tursien., 259. Angren., 232. Anicien., 87 ss. Annecien., 209, 238, 250 s. Antandren,, 231. Antigonicen., 243. Antuerpien., 295. Apparien., 349. Aprutin., 76. Apuan., 141 ss.. Aquén, in Gali., 341. Aquilan., 96. Arabiae v. Aegypti. Aradien., 99, 348. Araucaniae (V. A . ) , 141, 146, 221. Arboren., 294. Ardaehaden,, 93. de Arequipa, 57. Arethusen., 340, 388. Argentinen., 196. Argyzen., 195. Armacan., 232. Asculan. in Piceno, 259. Assisien., 232, 357. Asten,, 275. Asturicen., 396. Athénien., 274. Athinen., 76. Atrebaten,, 95, 211, 275, 403. Atribitan,, 37. Augustan., 193. Augustan. Praetoriae, 188, 243. Aulonitan., 195. Aurelianen., 368. Auxitan., 345 s. Avenionen,, 415. Aversan., 162. B Babylonien. Ohald., 161. Bahr-el-Gebel (P. A., 265. Baiocen., 32, 119, 123, 259. Baltimoren,, 232, 381. Bamako (V. A . ) , 67, 260. Bambergen,, 273 s., 355. Banka et Biliton (P. A.), 266. Barcinonen., 160,240,274, 318, 338, 340. Baren., 274, 278, 370. Bargalen., 231. Bathursten., 276. Beiemen, de Para, 22. Bellary (m. i.), 347. Bellicen., 155 s. Bellohorizontin., 22. Bellunen., 275. Benadir, 98. Beneventan., 23, 358. Bergomen,, 32, 229, 244, 339, 404. Berythen., 161, 233. Birmingamien., 30 s., 241 s.. Bisacien,, 37. Bisuntin., 123, 126, 409. Bituntin,, 241. Bituricen., 43, 45, 52, 164. Biesen., 84. Bobien,, 409, Bobo Djoulasso (p. a.), 38, 67 s., 265. Bogoten., 96,209,273,415. Boianen,, 193. Bombayen., 133,146, 247. Bonaëren., 195 s. Bononien., 31, 50, 73, 93, 209, 376. Index Bostonien., 126, 380. Bovinen., 64. Bracharen., 164, 232. Bredan., 370, 403. Brigantien., 232. Briocen., 95. Brixien., 52, 63, 122, 196, 229, 388. Broken-Hill (p. a.), 38. Brooklinien., 117. Brugen,, 108, 209, 242. Brundusin., 371. Brunen., 371. Bucarestien., 64. Budvicen., 31, 244, 275. Buffalen., 105. Burdigalen., 243. Burgen., 195. Buscoducen., 126, 243, 338. Cadurcen., 108. Caesaraugustana, 197. Caesareae Philippi, 76. Caetiten., 244. Cafaelandien., 408. Cajamarcen., 164, 388. Caietan., 369. Calaritan., 294. Calatanisiaden., 273. Calcutten., 131. Callinicen., 408. Camagueyen., 78. Cameracen., 210 s., 242, 273, 339, 403 s. Campanien.., 273. C Campivalien., 210. Campobassen., 193, 242. Canarien., 389-394. Capitis Haitiani, 358. Caracen., 38. Carolinopolitan., 369. Cartusien., 93, 126. Casertan., 43, 369 s. Cassandren., 260. Cassovien., 32. Catacen., 37. Catalaunicen., 94 s., 273. nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 447 Culmen., 37, 359. Catanen., 232. Cuneen., 409. Catharen., 39-41. Curaçao (v. a.), 31. Cavae, 304-306. Curien., 195. Cavèn. et Sarnen., 358. Cuschen., 316 s. Ceneten., 274. Cyrrhen., 308. Cercinitan., 259. Cerretan., 408. Changsha (v. a.), 231, 303. D Chersonen., 105 s. Chicagien., 106,125,240 s., Dacchen., 131. Dahomey, 289. 301 s., 380. Damanen., 130, 247 s. Chicoutimien., 302. Damascen. maron., 64, Ciliciae Armenorum, 141, 415. 232. Civitatis Castellanae, Hor- Davenporten., 30. Diacovien., v. Sirmien., tan. et Gallesin., 231. 212. Claromonten., 88, 210. Denver, 124. Clavaren., 196. Desmoincn., 57, 369. Clevelanden., 402. Detroiten., 30. Clodien., 301. Diamantin., 212. Clonferten., 93. Dinajpur, 276. Coccinen., 132. Drepanen., 52. Coimbaturen,, 289. ' Dubuquen., 123. Colocen., 96, 124. Dunnen. et Connoren., Colonien., 31 s., 64, 77, 95, 232, 340. 125 s., 164, 274, 338, 353. E Columben., 242. Comen., 194, 229. Eboren., 195. Compsan., 37. Edessen., 220, 299, 349. Conanen., 260. Elphinen., 30. Concordien., 64. Emmausien., 164, 388. Conimbricen., 106. Enarien., 223. Constantien., 64, 76, 162. Eperiessen., 369, 404. Constantinopolitana 122, Eporedien., 243. 163, 232, 359. Ergadien. et Insularum, Constantinopolitan. arm., 22. 415. Erien., 240 s. Corisopiten., 210. Erythreae, 108, 219. Corkagien., 125 s.. Eugubin,, 124. Cortonen., 20. Euraeen., 388. Corumben., 408. Evarien.., 25. Cotronen., 93, 231, 238, Ezeren., 259. 244. Cracovien., 163, 338. F Cranganoren., 248. Craten., 78. Fanen., 338, 357. Cremen., 388. Faventin., 241. Cremonen., 241, 275. Feretran., 273, 275 s., 369. Cujaben., 22. Fernen., 273. Index 448 nominum dioecesium, vicariatuum, /Harbinen., 366 s. Ferrarien,, 126, 278. Harlemen.., 31, 95, 211, Fesulan., 408. 231, 243, 403. Firman., 402. Florentin., 164, 231, 243, Harrisburgen., 369. Helenen., 31. 259, 274, 278. Hemesen., 36, 194. Florianopolitan., 77. Herbipolen,, 274. Fluminis Orange, 303. Hermopolitan. Maioris, Forolivien,, 74. Fortalexien., 22, 78, 273. 37. Fort-Dauphin, 259. Hierisen., 259. Friburgen., 353, 404. Hierosolymitan,, 68 s., Frisingen,, 193. 273, 275, 311. de Fukuoka, 220, 303. Hildesien,, 212. Fulden,, 209, 273. Himerien,, 141, 195. Hinganfu, 365. Hipponen. Diarritorum, G 77. Gallo vidian,, 31. Hiroshima, 195, 303. Galtellinen., 104 s. Hispalen., 273. Galvestonien., 37. Hortan. v. Civitatis OaGanda ven., 93, 95. stellan. et Gallesin., 94. Garanhuns, 276. Hyderabaden., 347. Garben., 259. Hydruntin., 340, 371. Gedanen., 128, 210, 319 s. Germanicopolitan,, 209, I-J 380. Iacien., 56. Glasguen., 22. Ianuen., 109, 211, 308, Gerunden., 109. 320, 371, 402. Gezireh, 64. Iaponen,, 199. Gibraltarien., 303. Gnesnen, et Posnanien., laurinen,, 210, 402, 409. Ibusen., 77, 106. 110, 359. Goan., 130, 132, 247, 248. Ilheosen., 78. Ilan (m. i.), 349 s. Gonaivesen., 358. Indianopolitan., 123, 209. Granaten., 197. Gratianopolitan., 94 s., Insulen,, 31, 95, 106,126, 210,243, 274 s. 358, 370. 109, 123, 240, 370. Jolietten., 77, 259. Guadalajara, 124. loppidan,, 223. Guadicen., 32, 358. Guatimalen., 297 ss., 302, Iren opolitan. in Cilicia, 259. 371, 402. Irenopolitan, in Isauria, Guaxupen., 275. 248, Guineae Gallicae, 303. Isclan., 388. Gurcen., 48, 212, 369. Gurzen., 408. K H Habanen,, 243. Hamiltonen,, 140, 402. Hanchung-fu, 77,110,223. Kaifeng, 99, 348 s. Kandyen,, 2.10. Kagoshima, (p. a.), 38, 303. etc. Kanchow, 110. Kansaspolitan., 274. Katovicen., 32, 56, 64. Kaunen,, 60, 254. Kianfù, 260. Kielcen,, 45 s. Kirin, 303, 350, 351. Koango, 141, 146, 222. Kumbakonamen., 408. Kweiteh, 348 s. Lafayetten., 32. Lahoren., 265. Landen,, 232. Laodicen, in Syria, 195, 209. Laquedonien,, 37. Lauretan,, 125, 326. Lausannen, et Friburgen., 210. Lavantin., 164, 231, 244, 276, 369. Leavenworthien., 124. Leodien,, 124, 274, 370 s., 403. Leopolien. Armenorum, 241. Leopolien. Lat., 92, 123, 240, 302, 352. Leopolitan., 123. Leptitan,, 302. Lexovien, v. Baiocen., 149, 152. Liman., 242, 316. Limburgen,, 124. Linaren., 242. Lincolnen., 338. Lincien., 404. Lindi, 97. Liparen., 141. Lisbonen., 106, 132, 243, 273, 404. Littoris Eburnei, 67. Liverpolitan., 96, 302. Lodzen., 123. Lublinen,, 51. Lucan., 96, 231, 401. Lucen., 105. Index Luceorien., 302. Lucionen., 114 s.. Luganen., 194. Lugdunen.., 154 s., 241243, 278 s., 302, 339, 370. Lycien., 31. Lystren., 232. M Macaonen,, 132, 197 ss. Macejen., 78. Maceraten., 127. Madraspoiitan., 105, 131, 265, 347. Maioricen., 93 s., 125. Malang, 274. Mangaloren., 38, 133. Manilen,, 197, 199. Mantuan., 94, 388, 404. Marascen. arm., 415. Marcianopolitan., 220. Marden. arm., 415. Mariamitan., 302. Mariannen., 78, 93. Marianopolitana 158, 210 s., 259, 303, 403. Massilien., 96, 253, 341, 409. Mastauren., 141. Matanzen., 274, 308. Matriten., 31, 106, 122, 211, 242, 274, 328 ss., 340, 368. Mausilien., 233. Maximianen., 77. Mechlinien., 43, 48, 50, 295, 340, 388, 402. Medioburgen., 137. Mediolanen., 25, 58, 96, .125 s., 128, 211, 229, 242, 253, 274, 279 s., 340, 371, 401, 403. Meliten., 195, 213, 258, 303. Melitenen., 64, 141. Melen., 164. Melphicten., 227, 357. Meten., 128, 212. nominum dioecesium, vicariatuum, Mexican., 30, 100,. 164. Miden., 308. Milevitan., v. Meliten. Milwaukien., 240. Mimaten., 93 s. Minoricen., 106. Misnien., 124. Miyazaki, m. i., 220. Mobilen., 241. Mogadiscio (v. a.), 98,146. Moguntin., 56, 308, 369371. Monacen, et Frisingen., 36, 193, 211, 259, 353, 355. Monasterien., 244, 339, 369 s. Monocen., 243, 369 s. Montis Casini, 76. Montisclaren., 22. Montisfalisci, 269, 308. Montispessulan., 45, 47. Montispolitiani, 275, 308, 338. Montis Regalis, 79, 80. Montisvidei, 211. Mukden, 303. Mulien., 231. Mutinen., 95,127,373-375. Myiasen., 77. Mytilenen., 106. N Nagasaki, 197 s. Namurcen., 46, 94 s., 407. Nanceien., 30. Nankinen., 259. Nanneten., 55, 253. Nanyang, 99. Naren., 231. Natalen., 22, 37, 308. Neapolitan., 200, 203, 270, 290, 324, 358, 388. Neocaesarien., 388. Neo-Eboracen., 141, 210, 244, 380. Neosolien., 371. Nicien., 123, 210, 243. Nicoletan., 77. 449 etc. Nicopolitan, 96,105, 123. Nicosien, 209. Nictheroyen., 37. Ningpo, 52. Nitrien., 31. Nivernen., 210. Nonantulan., 373 ss. Noren., 104. Novarcen., 105, 338. Novae Aurelianen., 209. Novarien., 58, 93, 210, 370 s., Nuoren., 104 s. Nursin., 408. O Oceaniae Centralis, 50. Odessen., 241, 410. Oenipontan., 44. Ogdensburgen., 338. Olindenet Reeifen., 22, 78. Olomucen,, 31, 53, 94-96, 217 s., 338. Omahen., 141, 402. Oppiden,, 259, 274, 388. Orange Fluminis, 232. Oropen., 231. Orthosien., 388, 409. Oseen., 276. Osnabrugen., 32, 212. Ossorien, 195, 404. Ostien. et Praenestin., 116. Ottawien., 77. Ouagadougou, 67. P Paderbornen., 71, 127, 244, 273. Pakhoi (v. a)., 77, 110. Pampilonen., 106. Panormitan., 358. Papien., 58, 340, 401. Parali yben., 22. Parisien., 32, 49, 93, 123, 126, 209, 211, 241, 272, 279 s., 284, 308, 403. Parmen., 122, 128, 371. Passavien,, 36, 332 s., 400. Index 450 Patavin., 211, 301, 371. Patnen., 265. Patren., 32, 358. Pegen., 106. Pelotea., 22, 212. Peng-yang, 38. Pergamen., 105, 231. Perthen., 93. Perusia,, 96, 126, 128. Perqueiren,, 22. Petren,, 232. Petricordien., 127. Petriculan,, 31. Phaseliten., 299. Phasitan., 302, 308. Philadelphien,, 232, 291, 380. Pictavien., 204 s., 371. Pientin., 124, 128. de Plata 195, 358. Platien., 404. Plocen,, 302. Plymouthen,, 372. Pnom Penh, 77, 110. Pontis Curvi, 211, 243. Portalegren., 22, 370. Portuen. et S. Eufinae, 18-20, 89, 206, 320, 331, 334, 337, 352. Portugallien., 232. Portus Hispaniae, 58. Porus Pacis, 358. Possalen,, 141. Potentin., 357. de Pouso Alegre, 78. Praenestin., 210. Pragen., 64,126,212, 273, 275, 320 s. Premislien., 17, 212, 351, 352, 402. Principis Alberti, 369. Providentien., 146. Ptolemaiden. in Phoenicia, 343. Q Quebecen., 93-95, 124, 210 s., 338 s. Quilonen., 133. Quinquecclesien., 30. nominum dioecesium, vicariatuum, R Ragusin., 109, 308. Ranchi, 265. Ravennaten., 276. Reginaegradecen., 32,403. Reginaten., 403. Rhedonen., 31, 114, 209, 242. Rheginen., 31 s., 128, 273, 324 s. Rhodien., 213 s., 258, 265. de Rimouski, 77, 402. Rockfordien., 64, 77. Rofíen. in America, 388. Roman., 24, 33 s., 48, 50, 55, 64, 92-95, 111, 118, 123, 125-127, 135, 163, 212, 241-243, 259, 267, 269, s., 274 s., 280, 282, 285,309-311,323,335 ss., 359, 368 s., 402 s. Rosnavien., 127. Rothomagen., 93, 243. Rottenburgen,, 128, 212, 241, 243 s., 372. Ruremonden., 95, 109, 370. S Sabadien., 259. Saharien,, 241. Sabinen, et Mandelen,, 372, 408. Sacramenten., 308. Saerabaja, vide Surabaja. Sagien,, 234 s., 339. Salisburgen,, 48, 72. Samosaten,, 64, 77. Sanctae Fidei, 64. Sanctae Mariae, 372, 408. Sanctae Rosae, 409. Sanctae Severinae, 231. Sancti Andreae et Edimburgen., 404. Sancti Angeli de Lombardis, 37. Sancti Antonii Americae Septentrionalis, 37. Sancti Claudii, 243. etc. Sancti Deodati, 126. Sancti Dominici, 32. Sancti Francisci, 240. Sancti Germani de Rimouski, 77, 402. Sancti Hippolyti, 124,164, 273. Sancti Hyacinthi, 123. Sancti Iacobi de Chile, 49, 56, 94 s., 240, 339, 369. Sancti Iacobi de Cuba, 78, 162. Sancti Ioannis Canadien., 302. Sancti Ioannis de Terranova, 124. Sancti Ludovici de Maragnano, 22. Sancti Ludovici de Missouri, 243, 273. Sancti Marci et Bisinianen., 159. Sancti Miniati, 64, 259. Sancti Pauli, 371. Sancti Salvatoris in Brasilia, 78. S. Sebastiani Fluminis Ianuarii, 22, 93, 123. Sanctissimae Conceptionis, 93, 163, 261. Sanctissimae Trinitatis, Cavae, 232, 304, s. Sancti Thomae de Meliapor, 130-132, 231. Sandomirien., 46, 244, 272 s. 275. Santanderien., 64, 358. de Santarem, (p. n.), 37. Sappen., 64, 265. Savonen., 124, 127, 211, 308. Scrantonen., 402. Seccovien., 30,32, 96,164, 244, 274 s. Segobien,, 195, 275. Segusin, 240. Selen., 358. Selimbrien., 64, 77. Senegambia, 303. Sergiopolitan., 106. Index Shensimerid. (v. a.), 23-25. Sian-iu, 195, 223, 303. Siediceli, seu Podlachien., 108. Sierrae Leonis, 289. Signin., 53, 164, 259. Sinden., 231. Sinopen., 321. Sinyangchow, 99 s., 365. Sirmien. seu Diacovien,, 212, Soran., 211, 243, 402. Sozusen., 141. Spiren., 241, 274 s. Spiritus Sancti, 22. Squillacen., 37. Strigonien.., 126,128, 244, 354. Suanhwafu (v. a.), 141, 146. Sublacen., 161. Suessionen., 105, 124 s., 163, s. Sufetulan., 99 Sulmonen., 408. de Surabaja, 266. Suran., 404., Surinam, 400. Surrentin., 64, 211. Sydneyen., 127, 322 s. Syracusan., 209, 241, 243, 370. Syracusen., 369. Szatmar, 95 T Tabalen., 195. Tabora, 388. Tananarive, 77, 110. Tarbien. et Lourden., 273, 308, 339. Tarentin., 30. Tarnovien., 212, 240. Tarsen., 77, 123. Tarsen, arm., 415. Tarsen, marón., 415. Tarvisin., 241, 274, 358. Taurinen., 31, 95 s., 123, 127 s., 161,196,210,240, nominum dioecesium, vicariatuum, 242 s., 339 s., 369-371, 402-404. Telsien., 124, 275. Tergestin., 339. Teuchiren., 30. Thelesin., 109, 388, 408. Theodosiopolitan., 99,223, 245, 346, 348, 350 367. Thessalonicen., 217. Tiberien., 308, 388. Tiburtin,, 96. Ticelien., 32. Tirasonen., 328. Toletan., 383, 388. Tolosan., 49,164,244, 408. Tomacen., 47, 54 95, 274. Traianopolitan., 105. Trapezuntin. arm., 415. Trebennaten., 105. Trecen., 64, 369. Trentonen,, 105, 164. Tricaricen., 211. Trichinopolitan,, 131,133. Tripolitaniae, 370. Triventin,, 77. Tsinchow (v. a.), 31. Tsingtao, 231, 303, 346. Tsitsikar, 350, 351. Tucumanen., 408. Tuguegaraoan., 76. Tumaco, 265. Tunquen., 18 s. Turonen., 161, 196. Turritan., 294. Tusculan., 399. Tuticorinen., 131. U Ubanghi Kari, 266. Uberaben., 408. Ultraiecten., 126. Urbevetan,, 323, 338. Urgellen., 338. Utinen., 56, 105. V Vacien., 244, 276. Valentin,, 163, 243. Valentinen., 409. 451 etc. Vallis Guidonen., 241,259. Valìisoletan., 369. Vallis Pompeiae, 275, 339, 415. Valparaisen., 210. Vancouverien., 302. Vapicen., 408 s. Varsavien., .31, 46, 53, 64, 108, 244, 259, 273, 276. Veliternen., 57. Venetiarum, 228, 270. Verapaz et Peten,, 297 s. Vercellen., 308, 388. Verdunen., 31. Veronen., 32, 164. Vicen,, 77. Victorien., 106, 124, 164, 383. Viennen., 46, 72, 96, 128, 253, 369. Viglebanen., 34. Vilkavigken., 369, 403. Viminacien., 388. Visen., 195. Viterbien. et Tuscanien., 243, 267 ss., 308. Vivarien,, 240. Vladislavien, 59, 359. Vrhbosnen., 359, 360. W - Warmien., 212, 338 s. Wayne Castren., 30, 244. Westmonasterien., 32, 45, 47. Wilmingtonen., 96. Winonen., 77. Wonsan., 349. Wratislavien,, 126 s. 274, 353, 355, 369, 381. ¥ Yungpingfu, 260. Z Zabien., 388. Zagabrien., 56 s. Zamoren., 64. Zenopolitan., 302. Index m nominum religionum III. - INDEX NOMINUM RELIGIONUM A Bono (de) et perpetuo Succursu, Sorores Caritatis, 368. Adoratrices Perpetuae Ssmi Sacramenti, 163. Afflictorum, Sorores FranC ciscales, 273. Ancillae Caritatis, 63,196, Caenaculo (Dñae Nostrae 208. de) Societas Sororum, Ancillae Ss. Cordis Iesu, 400. 163. Calvaria (de) Sorores a Andreae (Sancti) Sorores, Domina Nostra, 108. vid. Filiae Crucis, 122, Canonissarum Regula162, 204 s. rium Sancti Augustini Angelinae, Franciscales Congregatio a Domina Sorores, 196. Nostra, 377. Angelorum, Sorores, III Capuccinorum Ordo FraOrd. S. Dominici, 109. trum Minorum, 122, Augustinianae Moniales á 141, 146, 221, 240, 252, S. Euphemia de Urbe, 265, 272, 33?. III. Caritate, (a) Sorores, 28. A.ugustiniani ab Assump- Caritatis Ordo (moniatione, 121, 281. — lium) a Domina Nostra, Augustiniani Recollecti, 122, 236. 121, 197-199, 265, 349. Carmelitarum ExcalceatoAuxiliatricem des Ames du rum Ordo, 28,149,151, Purgatoire, 209. 154, 320 s. Catharinae (Sanctae V. et M.) Sorores, 123. B — Catharina Senensi -(a Benedicti (Ordo Sancti), Sancta) Sorores I I I Ord, 138, 151, 232, 265, 304, S. Dominici, 233. 419. Cisterciensium Ordo, 217. —- Congregatio Belgica, Consolata (a) Institutum 26 s. Missionale Taurinen., — Congregatio a S. Ot98, 123, 146. tilia, 97, 101, 349 s. Conventualium Ordo Fra— Congregatio Casinentrum Minorum, 223 s. sis P. O., 305. 365. de Bethlehem Patres So- Cordis Immaculati B. M. V. Congr. de Scheut, 76. cietatis, 351. Bethleemitae Sorores, 209. Cordium (Ss.) Iesu et Mariae: Sorores, 209. Boni Pastoris, Sorores Dominae Nostrae de Cha- — Presbyterorum Congregatio, 234 ss. ritate, 122, 235. — Congregatio Missionariorum, vide Picpus. Cruce (a Sancta) Societas Sororum seu Compania de Hermanas de la Crux, Hispalen., 273. Cruciñxae Adoratrices Sanctissimi Sacramenti, 121, 200. Custodes Adoratrices Ss. Eucharistiae, Sorores, 368. Cyrillo etMethodio, (a Ss.) Sorores, p. 218. D Dame di Nazareth, 122. Delivrande (de la), Institutum Sororum a Nostra Domina, 109, 240. Dopiénicaines de la Présentation de la Sainte Vierge, Sorores a Caritate, 196. Domina Nostra (a), Institutum, 272." Dorotheae (S.) Sorores, 92, 240. E Eremitarum Becollectorum a S. Augustino Ordo, vide Augustiniani Becollecti, 197 ss. Eudistae, seu Congregatio a Iesu et Maria, 122. F Filiae Boni Salvatoris, Oadomenses, 123. Filiae Caritatis a S. Vincentio de Paulis, 239. Filiae Crucis, seu Sorores religionum 453 Mariae (S.) Sorores, III Ord. S. Francisci, 273. Martha (a Sancta), 196. Maryknoll (de), Societas pro missionibus ad exteros, 38. Mercede (B. M. V. a) Beligiosae, 240. Minimi, 272. Minorum Ordo Fratrum, 20, 28, 30, 37 s., 161, 162, 195, 208, 214 s., 231, 265, 272, 303, 348, 351 s., 388, 419. Misericordia (a) B. M. V., Sorores, 108. Missionariae Mariae, Franciscales Sorores, 400. Missionariorum Africae Societas Lugdunen., 67, 68, 289. Missionis Congregatio, 63, 110, 259 s., 266, 302. Missionum ad Afros Societas (vide Pères Blancs), 304, 388. Parvulae Sorores S. Francisci, 121. Passionistae seu Clerici Regulares Excalceati a Cruce et Passione D. N. I. C , 272, Pères Blancs, 259, 265, 304, 388. Picpus, (de), Missionariorum Congregatio Ss. Cordium, 266. Pontificium Institutum a Ss. App. Petro et Paulo et a Ss. Ambrosio et Carolo pro Missionibus ad exteras gentes, Mediolanen., 24 s., 77,110. Praedicatorum (Ordo) 18 s., 30, 42, 92, 198, 268, 279, 292, 293, 319, 376, 405. Praemonstratenses, Canonici Regulares, 272,407, 419. Praesentatione (a) B. M. V., Sorores, Caritatis Turonen., 161, 240. Providentia (a Divina), 123. — Sorores de Bibeauvillé, 196. Index a S. Andrea, .122, 162, 204 s. Filiae Mariae Auxiliatricis, 63, 419. Filiae Mariae Immaculatae pro puellis famulatui addictis 278, 328, 331. Filii Cordis Imm. B. M. V., Missionarii, 76, 162. Filii sacrae Familiae I. M. L, Barcinonen., 160. Filiorum Cordis Iesu Congregatio, 265. Filles de Notre-Dames du Sacré-Cœur, 196. Franciscanae Sorores a Familia Mariae, Tertii Ordinis S. Fr., 92. Franciscanae Sorores de Calais, 123. Francisci (S.) Assisiensis, Sorores, 240. Fratres a Sancto Francisco Xaverio, 108. Fratres Ss. Cordis, 122. Fratres ab Immaculata Conceptione, 109. Fratres ab Instructione Christiana, a S. Gabriele, 163. H Hijos de Maria Immaculada de Guadalupe (Mexici), 30. I Iosepho (a Sancto) Congregatio Sororum, 109, 209, 273. Ioseph (a Sancto) de Apparitione Sorores, 400. nominum N Nominis (Ss.) Iesu, Sorores, 240. « de Notre-Dame des Apôtres », Sorores, 304. O Oblatorum B. M. V. Immaculatae, Missionariorum Congregatio, 341, 342,343, 344. Oblatorum S. Francisci Salesii, Congregatio, 231, 303. Oratorii Congregatio, 77, 122, 234. M Magistrae Piae 269 s.; Veneriniae, 208, 267, 269, 270 s., 401. Mantellatae, seu Religiosae Servae Mariae, 163. A C T A , vol. X X , n. 13. - 20-12-Í P Parva Missio ad Surdosmutos, 209. Parvulae Sorores ab Assumptione, 121. 11 Redemptoris (Ssmi) Congregatio, 400. S Salesiani, vide Societas. Solette (B. M. V. de) Missionarii, 240. Sapientiae Filiae, 115,121. Scholarum Christianarum Congregatio, 87 s. 208. Servantes des Pauvres, 109. Servorum B. Mariae V. (Ordo), 30, 224-226. Siervas de Jesús Sacramentado, 196. Sisters of Providence, 209. 30 454 Societas Iesu, 17, 38, 77, .110, Ila, 141, 146, 162, 195, 217, 222, 234, 259," 265, 268 s., 270, 281-283 303, 329, 331, 368, 401. Societas Parisiensis pro Missionibus Exteris, 77, 109, 220. Societas (Pia) Salesiana, Yen. Io. Bosco, 63, 220, 265, 419. Societatis Mariae Missionariorum Congregatio, 115 s., 121, 358. Somascha (a) Ordo Clericorum Regularium, 147, 228. Stygmatibus (a) D. N. I. C, Presbyteri, 163. Sulpitii (S.) Societas, 114. Index > nominum religionum T Tertiariae Cappuecinae loci Loano, 109. Tertiariae Eranciscanae ab Immaculata Conceptione, 163. Tertii Ordinis Regulares S. Francisci, 121. Tertii Ordinis S. Dominici, Sorores, 39, 272. — Angelorum Custodum, 109. Tertii Ordinis S. Francisci, 121. Thoma (a Sancto) de Yillanova, Sorores, 240. Trinitate (a Ssma), Ordo Fratrum excalceatorum 1 Redemptionis Captivorum, 92, 111 s. U Ursulinae Parmenses a Ss. Corde, Ursulinae Ssmae Virginis, 209. Ursulinae, ab Unione R o mana, 402. V Verbi Divini Congregatio Missionalium, de Steyl 99 s., 231, 304, 346 s., 365. Visitationis B. M. V. Ordo monialium, 208, 250. ? IV .1 . INDEX RERUM ANALYTICUS Adsistentia matrimoniis, 61, 120 cfr. Matrimonium. A Abbatia nullius noviter erecta, 97 s. de Lindi, — Nonantulana, capitulo decorata, 373. — Sanctissimae Trinitatis, Cavae, celebratur, 304 s. Absolutio in periculo mortis, spectat solum forum internum, 61. Abyssinia et Erythrea Delegationi Apostolicae Aegypti et Arabiae subiiciuntur, 108. Acatholicus, utrum actoris partem in foro ecclesiastic® sustinere possit, praesertim in matrimoniali causa, 75; quodnam Dicasterium S.- Sedis in re competens habeatur, 75; vide Sancti Officii. Accessio dotis, an sit in casu, 389. Actio Catholica, valde probatur B. P. si legibus ab Eo praescriptis regatur, 256, 356; praesertim ut sit religiosa, partium studiis sepositis, 256s., 294; origo, 384 s., opportunitas temporibus nostris, 385; sollicitudo Beatissimi Patris de' eadem, 385; germana indoles religiosa et socialis ac communia principia proponuntur, 385; constitutio ad modum organici corporis, 386; ad vera commoda reipublicae quanta conferat, 316; fovenda ab ipsis laicis potestatibus, 387; 294; quid demum sit, nisi apostolatus, 384; quibus artibus, orando, laborando, se devovendo, proficiat, 296; — de ea Consociatio 295. iuvenilis in Belgica, — et cultura religiosa superior, 314. «.Action (L') Française» de eadem damnati libri, 76; ephemeris et factio: quae de eadem statuta sunt, tenent quoque Orientales, 195; mens circa' eam Summi Pontificis, 35; de confessariis absolventibus adhaerentes, 398. Actus, reparationis SS. Cordi indulgentiis ditatur, 207. Aegypti atque Arabiae Delegatio A p . , extenditur ad Erythream et Abyssiniam, 219, s. Aemiliani (S.) Hieronymus, quarto a condita Congr. Somaschae recurrente saeculo, orphanorum ac derelictae iuventutis caelestis Patronus constituitur, 147, 228; catechismi per formulas tradendi inventor, 228 s. Amay-sur-Meuse monasterium O. S. B . , certis legibus iuridicum statum obtinet, 26. «.Amici Israel», consociatio tollitur, 103, 104. Anselmus (S.) Archiepiscopus Cantuarien., in Concilio Barensi de unione orientalium, 278. Antisemitismus, hunc non participat Ecclesia sed improbat, 104. Apostolatus Ss. Cyrilli et Methodii, pro slavis missionibus, 218 s. Approbatio instituti et constitutionum: monialium a perpetua Adoratione SS. Sacramenti in utroque ramo, sive Romano, sive V i g l e b a n e n s i indicto silentio super g e n u i nitate et auctoritate, 34; Cfr. etiam: Canonissae, Oblati, Servorum, Visitationis. Archidioeceses novae: Rhodien., 213 s.; Guatimalen, 297. Armenorum gens nefanda perpessa, 106; Episcoporum conventus in Urbe, 106, 141, Patriarcha restitutus, 141, 232. Austindi (S.) corpus, 345. Australiae catholicae^ incrementa, 406 s. Austria laudatur, 72. Auxitani templi cathedralis exordia et incrementa, 345; Basilicae minoris honores, 346. B Bacon Bogerius O. F. M . , de studiis orientalibus, 279. Barbadicus (card.) qua ratione auctor fue- 456 Index rerum rit S. D. Eosae Venerini et Beatae L u ciae Filippini de Instituto Magistrarum Piarum condendo, 269. Basilicae minores: Auxitanum templum 217; Premislien. lat.: Lezajecense, 351 et Starawiense sanctuarium, 17; Tunquen., sanctuarium D. N. a Eosario in Chinquinquira, 18. • Bellarmino [B. Card.) cathedram in obtinuit, 311. B., Controversiarum Universitate Benildes (ven. Fr.), plar, 87 ss. Gregoriana ltidimagistrorum exem- Beryten., studiorum Universitas S. L , 2 8 1 , Biblicum, Pont. Institutum, quomodo ortum ex Athenaeo Gregoriano, 310; independens declaratur, 314s.; privilegio donatur lauream conferendi in sacra Scriptura, 315 s. Bichier des Ages (Ven.) Ioanna Elisabetha, adumbratio vitae, 204; Beato Fournet adiutrix in condenda Pictavii sodalitate Filiarum S. Crucis, 205; virtutes heroicae illustrantur, 206. Bisleti (Card.) Caietanus, quinquagesimo cerdotii anno laudibus et votis honestatus 356 s. Bombayensis archiepiscopatus tio, 130. Bona ecclesiastica, in nova Cecoslovachia, Canori B. sa- P. ordina65 s. Boxers persecutio sinensis a. 1900, p. 23, 25. Brésillac (de) M. M., evangelii praeco, episcopus, conditor Societatis Missionariorum Lugdunen., centesimo anno natali celebratur, 289. C Mora (ven.) Elisabeth, patientiae he- roicae specimen, 111. Capitulum abbatiale, Nonantulae erigitur, 373 s. ca- thedrale, 345s.; Barcinonensis, ecclesia de Mataron, 318; Cortonensis, eccl. S. Margaritae poen., 20; Cuschensis, eccl. cathedralis, 316; Gedanen., templum S. Nicolai, 319; Ianuensis, ecclesia loci Arenzano, 320; Olomucensis, templum Velehradii, analyticus Capitulum cathédrale, praecipuos exhibet adiutores Episcopi, 188 s. Capulatorum Fratrum Minorum Ordinis ortus, 1 incrementa, laudes occasione quartaecentenariae celebrationis recensentur, 252 s. Caritas, ne in detrimentum veritatis vergat, 12. Casetta, Moi esolo, Motta, Zennare, San D o menico, pagi Patavini dioecesi Clodiensi adiudicati, 301. Casus occulti, in can. 1045, non sunt sola impedimenta natura sua occulta, 61. Catechesis tiadenda accurate, 326; etiam adultis, 290 s. Catechismi, per rogandi et respondendi formulas tradendi usum invenit S. Hieronymus Aemiliani, 229. Catechisticas conventus ex Campana regione, 290. Cathedralis ius circa funera 143 s. — sedis translatio, 140. Catholicae Universitatis alienigenarum, Studiorum Washing- toniensis, ortus et incrementa recensentur, 380; quomodo praecipue foveri et augeri possit, 381; s. Causae Servorum Dei: reassumptio causae B. Lud. Grignion de Montfort, 114; aequipollens beätificatio octo Abbatum Cavensium, 304; super virtutibus ven. fr. Benildis, 89; ven. sor. Bichier des Ages, 204 ss.; ven. Canori Mora E L , I I I ; fr. Conradi a Parzham, 331; ven. Frassin e t i Paulae, 334; introductio causae, S. D. Crescitelli Alberici, 23; sor. Lopez Vicuña, 328; Mariae a Passione, 200 ss.; Martini a s. Nicolao et Melchioris a S. Augustino, 198 ss.; Veneriniae Eosae, 267 (Cetera quaeras in indice nominum). Cecoslovaeha Eespublica: modus vivendi cum A p . Sede conventus, 65 ss. Cadavera: quid hoc nomine veniat in iure, 262 s.; quo sensu in ecclesiis aut in oratoriis semipublicis non sepelienda, 262 ss.; exhumatio, 262. Centenaria solemnitas: S. Margaritae Cortonensis, 20; Somaschae, 228; Guidonis Arretini, 138; Ioannis a Montecòrvino, 190; Capuccinorum, 252. Caecüiani, cfr. Consociatio Italica, Camerarius Sacri Collegii, 405. Cerretti Canonissarum Regularium Sancti 139. Augustini, a Domina Nostra ortus et incrementa, 377; constitutionum historia et approbatio definitiva, 378 ss. Card. Bonaventura, Urbevetanus, in- signis pietate eucharistica, Legatus S. P. ad Conventum Sydneyensem, 322. Chorale servitium, ordinatur in Nonantulana abbatia, 374. Christiani, unitatem quaerentes, 6 ss. Index rerum Christus, discipulos omnes suos unum esse voluit, 6 s.; Rex magnifice honoratus, 406. Circumscriptio dioecesium in Indiis Orientalibus innovatur, 129 ss. Ciliciae Armenorum, patriarchatus restituitur in l i b a n o et separatur ab archiepiscopali titulo Constantinopolitan. armen., 233. Cives catholici prohiberi nequeunt, quominus nulla religionis qua talis, opera interposita, civili suffragii iure utantur, 257. Clemens XI, signat B. Ludovico Grignion de Monfort actiones campus, 114. Cleri disciplina ecclesiastica et institutio quomodo confirmanda, 227, 255. Codicis canones authentica interpretatione donati, 522, p. 61; 882, p. 61; 1045, p. 61; 1096, p. 61 s.; 1098, p. 120; 1102, p. 120 illustrati uberius: 87, p. 75; 199, p. 80; 216, p. 85; 247, p. 57 et 75; 466, p. 84, 86; 822, p. 79; 847-849, p. 81 s.; 869, p.79; 909 s., p. 79; 1001, p. 359; 1205; p. 261; 1208 s., p. 144; 1214, p. 261; 1228 s., p. 143 s., 1396, p. 196; 1410, p. 391; 1516 ss., p. 363, 1554, p. 56; 1557, p. 75; 1594, p. 22; 1736, p. 56 s.; 1740 s., p. 56; 1879, 1897, .p 58; 1963, p. 57; 2341, p . 56. Coemeterii communalis condicio iuridica, p. 142 ss., 145; ius parochi in cuius territorio situm est, p. 142 s.; exhumatio, 262. Collatio beneficiorum et dignitatum in collegiata Ss. Petri et Ursi ex privilegio, 188 s. Collegiata Ss. Petri et Ursi, Augustae Praetoriae, 188, paciscitur cum Episcopo de nominatione ad capitularia beneficia, 188. Collegium Pium Latinum Americanum de Urbe, 299. Commissionis Biblicae (Pontificiae) cum Instituto Biblico relationes, 314 s. Commissio Pontificia pro Russia, de monachis O. S. B. loci A m a y s. M . , 27. Communio (S.), an infirmis deferri possit privatim, iudicio solummodo deferentis, 81, v. et. Confessio. Compromissum, in casu negatur, sed simplex promissio admittitur, 49. Concathedralis ad honorem declaratur ecclesia S. Bartholomaei Bojanensis, 193. Concilium Plenarium Apuliae, 227; Picenum, 326. Confessio et sacra Communio, utrum et quomodo ministrari possint christifidelibus benevolentibus, dum infirmis ministrantur, 79 ss.; in loco non sacro, 80 s. 457 analyticus Confessio occasionalis religiosarum extra legitima loca est invalida, 61. Confirmatio cultus, licet centenarius decreti Urbani V I I I tempore nondum fuerit, ex titulo videlicet longissimi temporis, in casu agnoscitur, 41 s. Confraternitates laicales, obnoxiae, 227. pluribus abusibus Conradus ( Ven. ) a Parzham, adumbratio vitae, 333; nobili genere ortus fit humilis ianitor conventus, 333; virtutes quibus effulsit declarantur heroicae, 334. Consecratio Cordi Ssmo Iesu, 167 s. Consociatio amicorum Universitatis catholicae, 382; iuvenilis Antuerpiae, 2 9 5 . — sacrae Familiae regimen in Urbe, 160. — Italica a S. Caecilia; conventum X I V in Urbe celebrat, 138; sedes praecipua in Urbe restituitur, 139. Constantinopolitana Armenorum sedes archiepiscopalis sedes iuxta modum a Pio IX exstincta restituitur, 232. Constitutionum solemnior approbatio , vide Approbatio, 244. Conventio Lithuanica, 255; Lusitana, 247. Conventus acatholicorum ad unitatem religionum quaerendam, 6 s. ; cur eosdem Apost. Sedes non participet, 10 s., 14 s. Conventus catholicorum ex universa Germania, Tremoniae habitus, 70; episcoporum Austriae, 72; Bavariae, 355; Germaniae, 353; Sardiniae, 294. Conventus Eucharistici, 354, 406; Bononiensis insigne mnemosynon; 376; Rheginensis, 325; Strigoniensis, 354; Sydneyensis, 323, 407 ss. Cor defuncti, quomodo possit in casu, 264. honorifice servari Cor Iesu Ssmum, revelatum sanctae. M. M. Alacoque, 186, 173; praestantia devotionis erga Illud, 167, 355; consecratio, 167; expiaiio Eidem debita, 169, 173 ss.; in Ecclesia, 171 s.; insignia passionis praeferens, 172; festum evehitur, 177. Correggio minor, 352. Creditum negatur in casu, 49. . Crescitelli S. D.Albericus, Altaevillensis: enucleatio vitae, 23, ss.; ingressus Seminarium Ss. Apostolorum Petri et Pauli de Urbe, 24; missionarius in Sinis, 24; martyrium a. 1900, p. 25; Causae introductio signata, 26. Crucis apparitio in Ierusalem, 107. Culturae religiosae institutum pre laicis in Universitate Gregoriana, 314. 458 Inâex rerum Cuschensis civitas seu « Roma americana », 316, 317. Cyprianus (8.) quid senserit de unitate Ecclesiae, 14. Cyrillus et Methodius (S i. ), a R R . PP. singularis honoris significationibus honestati, 278. D Damanensis dioecesis dismembrata et suppressa, 130, 247. D'Annunzio Gabrielis opera, fidei et moium offensiva, prohibita habentur hucusque edita, 230. Delatio sacrae Communionis privata, 82 s., ritus, 83. ad infirmos, Delegatio iurisdictionis, 80 s.; prohibetur si electa sit industria personae, 81. Diaconatus, de exercitiis spiritualibus praemittendis, 359; Dies festus sanctificandi, 73. Diffamatio in casu negatur, compensatis expensis, 5 1 . Dignitatis collatio, in casu praevia praesentatione fieri conceditur, 189. Dioecesis nova: Alten., 297; suppressa, Damanensis, 247; unitae in personam, Cotronensis cxim S. Severinae, Laquedonen. cum S. Angeli de Lombardis, 37; Squillacen, cum Cathacen., 37; sede immutatae, Bojanen., 193; nomine immutatae, Galtellinoren., 104. Dispensatio matrimonialis in casu urgenti iuxta can. 1045 § 3; ambitus potestatis declaratur, 61. — intsrstitiorum, vide Interstitia. Distributiones canonicales a praebendae fructibus discernuntur, 390 s. Dogmata, nequeunt esse non fundamentalia, 13. Dos beneficii, 390 s. Dougherty (Card.) D . , X X V episcopatus anno de egregiis gestis impense laudatur, 291. E Ecclesia quo sensu dicatur in can. 1205, p. 263. — Christi vera, aspectabilis, societas perfecta, 8; indefectibilis, 9, 165 s.; fundamentum verae unitatis religiosae, opponitur commentis acatholicorum, 9 s. — de physica adolescentium et puellarum educatione quid censeat, 136 s. Electio funeris vel sepulcri non commiscentur, 144; quid haec altera secumferat in casu, p. 144 s.; si in alieno coemeterio fiat, 142. analyticus Ephemerides adsimilesque in vulgus editae scriptiones, in bonum et in malum magnam vim adeptae, 72. • Equestris Ordinis S. Sepulchri Rector Patriarcha Hierosolymitanus constituitur abolito Magno Magisterio, 69. Erythrea et Abyssinia subiiciuntur Delegationi Apostolicae Aegypti et Arabiae, 108. Eucharistici cultus in Australia humile exordium, 324. Cfr. Conventus Eucharistici. Excommunicatio declaratur in rapientes in ius Ordinarium loci, 146. Exercitia spiritualia ante sacram Ordinationem, 359 ss.; origo, 360 s.; ius Codicis, 360; tempus, an et quousque possit coarctari, 361. Exhumatio cadaverum quo iure fieri possit, 261 s. Expositio SS. Sacramenti, 90; in Sabbato Sancto, 237. F Festum pro Missionibus a Religiosis fovendum, 266. Festum Ss. Cordis Iesu, evehitur ad gradum dupl. I cl. cum octava, 177. Fidei obiectum certum et perspicuum esse debet, contrarias inter se opiniones excludens, 11; quod exemplis illustratur, 12 s. Fiduciarie' accepta bona, quibus legibus subsint, 363. Finium parochialium regundorum actio, 50. Foedus seu « Lega Eucaristica per la Pace nel Regno di Cristo», 123. Fourier (8.) P., conditor canonissarum augustinensium a Dna Nostra, 378. FrassinetH ven. Paula, adumbratio vitae, 325; apud pientissimum fratrem sanctitate floret, 336; fundatrix sororum a S. Dorothea, obit Romae a. 1883, p. 337; virtutibus heroicis fulsisse declaratur, 337. Frisingensis Episcoporum Bavariae conventus, 335. Fructus, proventus, obventiones, in can. 395, p. 391 s. Frühwirth (Card.) A . , de LX sacerdotii anno laudes accipit B. P., 292. Fuldense Episcoporum conventus Genn., 353. Fundatio pia differt a pia voluntate, 383. G Galtellinen, dioecesis vel nomine tollitur, .104. Goana archidioecesis aucta territoriis, 130 s. Gregorius Magnus ordinator sacrorum coacentuum, 138. Index rerum Gregorius XVI, de rebus russicis, 338. Qrignion de Montfort B. Ludovicus, missionarius, fundator, scriptor egregius, 114. Guido de Arretio, nongentis revolutis annis Romae celebratur, 138. 459 analyticus Ioannes a Monte Corvino insignis missionarius ad Sinas, 190; Episcopus, Patriarcha atque A p . Sedis delegatus, 191; sexto saeculo ab obitu commemorandus, 190 s. Islamicae institutiones in Pont. Instituto Orientali, 286. Israëlitae, circa eos Ecclesiae mens, 103. Itali, 135; erga B. M. V. pietas, 73. Iuliana ac Semproniana Sanctae martyres hispanae, 318 Iurisdictio duplex Ordinariorum in Indiis lusitanis, 129 ss. Iusiurandum praestandum ab Ordinariis in Cecoslovachia, 66. Iuspatronatus agnoscitur municipio in casu, 52. r H Harbinensis, Ordinariatus pro Russis in partibus Sinarum erigitur, 366 s. Hosanna de Catharo, n. a. 1493, pastoritiae condicionis, assumit habitum tertii Ord. S. Dominici, magnosque processus in sanctitate adipiscitur, miraculis clara etiam in vita, ob. 1565: cultus confirmatur, 39 ss. Hereditas, vide Fiduciaria bona, Hieronymus {8.) Aemiliani, vide Aemiliani. Hierosolymitani Ordinis S. Ioannis Equités, ab insula Rhodia in Melitensem se tran s ferentes, 213, s.; vid. Equestris. Humbertus de Bomanis, O. P., de studiis rerum orientalium, 279 ss. Hyacinthus (S.) O. P., fundator coenobii Gedanensis ad S. Nicolai, 319. I Iuventus ut recte educetur, magnae curae Episcopis esse debet, 72, 254 s., in quo Ecclesia a Civitate expedit adiuvari, 255. — de actione catholica, 295. K Ketteler (de), G., Moguntinus E p . , de re catholica optime meritus, 71. Kularis Seminarium centrale, 357. Iaeobmi L. apostolicae Sedis legatus in Polonia, a. 1877, p. 17. Impedimenta matrimonii dispensatio, 61. lansenianos errores evertit etiam B. Lud. Gr. de Montfort, 114. Indebiti condictio in casu non est, 52. Indifferentismus, 13. Indigena clerus vel religiosis, 190 s. Indulgentia Plenaria, Rosarium, 376. recitantibus Mariale — et partiali ditatur precatio piacularis Ss. Cordi Iesu, 207; coarctatis iam concessis pro actu solemnis dedicationis, 207. Insignia Canonicalia, capituli abbatialis Nonantulaè, 375. Institutum Biblicum, 282s.; et Orientale, cum Universitate Gregoriana consociantur, 309 ss. Institutio religiosa iuvenum, 356. Insidensis Catholica studiorum Universitas ob studia de rebus orientalibus commendatur, 284. Interstitiorum dispensatio quousque extendi possit, 360. Ioannes evangelista, an haereticos toleraverit, 12. Ioannes XIX Romam arcessivit Guidonem de Arretio, 138. Ioannes (S.) Eudes, de eodem officio et Missa, 234. L Lacy Richardus, E p . Medioburgen., LX sacerdotii anno celebratur, 136. Lactantius, de unitate vera religionis, 15. Legati R. P. seu Nuntii, Internuntii, Delegati Apostolici, possunt fidelibus (non sacerdotibus) indulgere transitum de uno ad alium ritum, 417. Laici gradum magisterii in iure canonico assequi cupientes, 157. Laurea in iure canonico donari possunt laiei etsi antea statum philosophiae thomisticae curriculum non elaboraverint, 157. Lauretana B. M. V. domus, 326 s. Leo XIII, de devotione erga Ssmum Cor Iesu, 166, 167, 168; probat consilium, instituendae in America sept. catholicae, Univ. ^Vashingtoniae, 380. Leothadii (8.) corpus, 345. Lezajecense B. M. V. templum: exordia et laudes, 351 s. Librorum proscriptio de « Action Française » 35; tenet quoque Orientales, 195 s.; D ' A n nunzio, 230. Lithuaniae ecclesiasticarum rerum felix ordinatio, 254; Episcopos coram allocutus est B . P., 254. Loding, locus dioecesi Passaviensi attributus, 36. Index. rerum 460 analyticus et metus (14), 43-48, 53-56; condicionis (2), 53, 55; contra bonum prolis (3); 44, 48, 56; consensus simulati (5), 47-51; impotentiae (2), 45, 49. Matrimonium, ad adsistendum subdelegatio iuxta can. 1096 § 1, p. 61. Cfr, Impedimenta: in casu physicae (non moralis) absentiae, 120: mixtum, quoad adsistentiam passivam, 120. Lopez Vicuña (8. D.) Vincentia M., orta Matriti a. 1847, p. 328; pro ancillis pietate imbuendas laborat, 32g:>irginitatem devovet, vitamque religiosam amplectitur, 329; fundatrix a. 1876 Instituti Filiarum B. M. V. Immaculatae pro puellis famulatui addictis, 3 2 0 ; obiit a. 1890, p. 331; causae introductio, 331 s. Lovaniensis abbatia, 27; studiorum Universitas, 386, de studiis rerum orientalium, 284. Ludimagistrorum des, 88 s. exemplar ven. fr. Melchior a s. Augustino (S. D.) martyrium, 198. Benilf Lugdimense Concilium de unione Orientis, 278, 279. Lusitaniae Rempublicam inter et Apost. Sedem conventio, 129. M Magisterii cursus in Universitate Gregoriana, 313 s. Magisterium ecclesiasticum propriis notis insignitum proponitur, 13 s. Margarita Cortonensis, Sancta poenitens, sexto labente centenario a canonizatione Cortonae honoratur, 20. Maria Virgo, quae Eidem cum Eucharistia intercedant rationes 323; Auxilium Christianorum, 16; Reparatrix, 178; ab Igne, 73. Maria a Passione (M. Gratia Tarallo), 200; enucleatio vitae, 200: nascitur, a. 1866, prima sancta de altari libat, 201; Philotheae exhibet imaginem, 201 s.; a nuptiis ineundis liberatur, 202; claustra ingreditur Crucifixarum Ss. Euch, adorant e m , 201; obiit a . 1912, fama sanctitatis clara; causae introductio. 203 s. Martinus a s. Nicolao, S. D . , martyrium, 198 s. Massaia (Card.) G., vir fortissimus qui recens in media Africa tanta religionis et caritatis opera patravit, 353. Mataronense templum Purificationis B. M. Barcinone, 318. Matrimonii dispensatio super rato: concessa, 44; neg. 47,49; nullitas affirmatur ex capitibus: vis et metus (15), 43-46, 48 s., 51-54; affinitatis illicitae (1), 43; condicionis (1) contra bonum prolis, (1), 54; contra indissolubilitatem (2), 44 s.; consensus defectus (3), 44, 56, 50; partim simulati (1), 54; in validae dispensationig (1), 45; impotentiae (1), 51; clandestinitatis (3), 46, 48, 53; negatur ex capite vis j Melitensis dioecesis olim archidioecesis Rhodien, titulum sibi univit, nunc vero amittit, 213, 258. Mexicanae Ecclesiae tristissimae condiciones, 100 s., 198. Missa ad altare expositionis Ss. Sacramenti, 90 s. — de Ss. Ioanne B. Vianney, 156; Ioanne Eudes, 234; Teresia a Iesu Infante, 152. — Conventualis in Capitulo abbatiali Nonantulae, 374. Missa pro populo onus reale et personale, 86; quando urgeat, 84 s.; in festis Patronorum, a parocho qui plures regat paroecias, quo die celebranda, 84 ss.; an possit transferri, 86. Missarum celebratio qúaestuantibus pro Orientalibus ne committatur, 107 s. Missionalia Instituta possunt stipem quaerere pro suarum missionum necessitatibus, 267. Missionarii seu apostoli fidei, 341. Missiones, fasti franciscales, 190 s.; Cappuccinorum, 253; Patrona noviter data, 147. — independentes noviter erectae: de Bellary, 346; Ilan, 349; Miyazaki, 220; Tsitsikar, 351. Modernismus, 13. Monasteria latina in partibus Orientis, 278. Montis 8. Iuliani municipium, 52. Mora Ch. causidicus, maritus ven. Elisabeth Canori, 112. Mìisica sacra sacrique concentus ad normas Pii X ordinandi: conventus Romanus, 138; Hispanus Victoriae, 384. Muliehris cultus procacitas improbatur, 294, 356. N Nationes, cur cupiant arctius inter se copulari, 5 s. Naturalismus, pestis nostri aevi, 6, 353;-^ refellitur, 7 ss., 71 ss. Nonantulan., Capitulum de praecedentia, 3 7 5 . Ipdex rerum JtfoUfiçatiqnes omnes parocho baptismi faciendae si paroecia baptismi : intra fines Russicae ditionis, sit, transmittendae Romam ad Pont. Comm. pro Russia, 260. : • - O Obiectio politicae indolis adversus nominandos ab Apostolica Sede, definitur, 66. Oblati B. M. V. Immaculatae, Congregationis ortus et incrementa, 341; Seminaria suscipiunt moderanda, 342; Constitutionum approbatio, 343. Octava festi SS. Cordis Iesu, 177. Odoricus ab Utino O. P. M . , Socius fr. Ioannis a Montecorvino, 191. Q-fficia nova: S. Ioannis B. M. Vianney, 154; S. Ioannis Eudes, 234; S. Teresiae a Iesu Infante, 148. Officii (8.) Suprema S. Congregatio, 75, vide Sancti Officii. Opus Pont. a Fidei Propagatione qua ratione recipiat religiosos sodales, 110, 266 s. — a Praeservatione Fidei in Locis Sanctis, 68; cum Ordine equestre S. Sepulcri unitum iuxta modum, 69 s. Optio Cardinalium, 405, 408. Oratio SS. Sacramenti, an et quomodo dicenda in Missa ad altare expositionis, etiam extra tempus orationis XL Hora* rum 90 s.; in Missa Sabbati Sancti, 237. Ordinarius loci, de Missae celebratione in loco non sacro, 80; solus iudex de privatae delationis sacrae Communionis ad infirmos opportunitate, 81 s.; in eum rebelles poenis eccl. plectuntur, 146. — Castrensis, Cechoslovachiae, 66; Hungariae, 105. Ordinariorum nominatio in Cecoslovachia, 66; in Indiis orientalibus Lusitaniae subiectis, 129 ss.: 132. Ordines, de exercitiis praemittendis, 359. m analyticus mendantur Ordinariis, 283 ss.; relata fuse in re opera R R . PP., 277 s.; utpote quae maxime faciant ad veram Ecclesiae unitatem, 283; 287 ss.; ad quam Orientales invitantur, 288, cfr. 277 s. Orphanorum Patronus universalis S. Hieronymus Aemiliani declaratur, 147. OttiUensis O. S. B. Congregatio de missionibus optime merita, 97, 101. P Panchristiani, 7, 12. Panis benedictus S. Nicolai Toi. pro infirmo, 198. Parisiense catholicum Institutum ob studia de rebus orientalibus commendatur, 284. Parochus, qui aliam vel alias paroecias in administrationem gerat, quoad Missam pro populo, 85 ss.; circa ius sepulturae ecclesiasticae in casu, 142. Passio Christi et Ecclesiae, 170-175. Patronus loci (Sanctus) non idem ac Titularis, 85. Pax nondum plene nationibus affulsit, 5. « Pax super Israel», libellus improbatur, 103. Peruvianae Reipublicae moderator, 402. Philippus (S.) Benitius, O. S. M. legifer, 225. Philosophiae studium pro laicis, 157. Photius, ceterique novatores, de Romano Pontifice, 15. Pia voluntas et pia fundatio^ 363 s. Pii VI litterae de unione Ecclesiae Rhodiensi cum Melitensi abrogantur, 214. Pius IX, Ord. eq. a s. Sepulcro leges tempori accommodavit, 68 s. Pms X musicae concentus que sacri restitutor, 139; équités Ordinis S. Sepulcri auxit honoribus, 69; universitatis Washingtoniensis fautor, 381. Planque A., legifer societatis Missionalis Lugdunensis, 289. Praedicatorum Ordo, de eo benemeritus olim Orientales tenentur decretis de proscriptione librorum, 195 s.; pro eis falso nomine quaestuantes, 107. Magister generalis card. Frühwirth, 293. Praefecturae Apostolicae, noviter erectae: B o bodjulasso, 38, 67; Pen-yang, 38; Hin- Orientalis collegii, adumbrationes: Humbertus de Romanis, 279; Concilium Viennense, 280; Romana instituta nationalia, 280 s.; Institutum Pontificium, 281 ss., 285; 311-316; sedes attributa, 285; ratio studiorum in eodem adhibita, 286 ss., Congregatio de Ecclesia Orientali, 281 s. ganfu, 223; Kweiteh, 348; Sinyangchow, 99; suppressa, Rhodien., 214: Cfr. Vica- Orientalia Christiana volumina, 287 s. Orientalium rerum studia provehenda com- riatus. Praesentationis ius conceditur Capitulo collegiate Ss. Petri et Ursi Augustae P., sub certis legibus, 188. Precatio piacularis ad Sanctissimum Cor Iesu, 179 ss. Processiones sacrae, de his tollendi abusis, 227. Index rerum analyticus 462 Promotor Iustitiae, primi gradus appellare nequit contra sententiam gradus superioris, 58. ^.J Restitutio in integrum, negatur, 45; ditur, 49. Revelatio, fundamentum unitatis religiosae, Puellarum ex Italia ad ludos athleticos Romam convocatio cur improbetur, 135. Pueri quid prosint ad incrementum cath. Universitatis, 382. Pueri Iesu, Pragensis imago, 320 ss. Punctatura ubi praebendae desint, 374. 7 s. Rhegina civitas, 324ss.; exordia suscepit Christianae religionis, 325; consecratio novi templi cathedralis et conventus eucharisticus, 325. Q Quadraginta Horarum adoratio per Capuccinos propagata, 353; de oratione Missae in Sabbat Santo, 237. Questuantes pro Orientalibus, 107. Raymundus Lullus, de negotiis studiisque Orientalium tractandis, 279 s. Regium (urbs), vide Rhegina civitas. Regnum Christi vindicandum, 168 s.; triumphans in conventu Sydneyensi, 406. Relativismus, 13. Religio, unitas, impense sed haud recte a quibusdam quaeritur, 6 ss.; verum fundamentum divina revelatio, 7 ss., eiusque depositum in Ecclesia, 8 ss. — cum parte politica nequaquam permiscenda, 256 s. Religiosi sodales qua ratione participare possint Operis Pont. a Fidei propagatione, 110; quomodo erga ipsum se habere debeant, 266]s. Religiosi Ordines et Congregationes in Cecoslovachia, 65 s. Reparatio offensarum divinae Maiestati illatarum, 169 ss.; a Christo Redemptore assumpta, 170; per infinitos moerores, 173 s., continuanda in Ecclesia, 170 ss; sicut eius passio continuatur, 174; ut adimpleamus « quae desunt passionum Chri» sti », 172; in Corde Iesu, 172 s.; nostro tempori opportunissima, 174; s.; fami-r liae religiosae hanc sibi habentes propositam, 177; beneficia inde promanantia, 177 s. conce- J Rhoäien., archidioecesis insignis et vetusta, post fata plurima restituitur, suppressa • cognomine praefectura apostolica, 213 ss.; 258. Ritus, transitus ad alium r. 1416 s. Romanus Pontifex iuxta acatholicos, quonam primatu fruatur, 10; eius auctoritas ab omnibus acceptanda qui unum ovile Christi Ecclesiam participare velint, 15 s. Rosarium Beatae Mariae Virginis, laudes, 370; indulgentia plenaria ditatur si recitetur coram Ssmo Sacramento, 376. Rota Matriten., 106, 122. Russicae ditionis, fideles, monachorum O. S. B. opera iuvantur, 27; in partibus Sinarum suo Ordinario donantur, 387; eo» spectantes ecclesiasticae notificationes, qua ratione peragendae, 260. S Sancti Officii, Suprema S. Congregatio, in delatis ad Apost. Sedem causis matrimonialibus ubi vel una pars sit acatholica, exclusivam sibi vindicat competentiam, 75. Sancti Thomae de Meliapor dioecesis territorio imminuta, 130 s. Sabbati Sancti Missa, 237. Scholae Cantorum, ubicumque fas sit constituendae, 384. Scottorum Collegium Romae, 401, 402. Seipel L., moderator reipublicae in Austria laudatur, 72. Seminaria, colant quoque institutiones re* rum orientalium, 284 s. Seminarium in qualibet dioecesi conden* dum, 255. Septem Fundatores O. S. M„ 224. Sepulchri (S.) Ordo equester, novis legibus ordinatur, 68. nis X I I I , fundamentum actionis socialis Sepultura qualis accipiatur perpetua, 261 s.; sepulcrinis, 144 s. catholicorum, 7 1 . Reservationis peccati vis in casu, 398. Residentia, compensatio seu « indemnitas » pro eadem, num accedat doti beneficii vel muneris, 389 ss. Servorum Mariae Ordinis ortus et incrementa, 224 ss.; Constitutionum definitiva approbatio, 226. Sinarum gentem, corde gerit B. P. 191 s., qui de bello civili terminato gaudet, ve- Rerum novarum, celeberrima encyclica Leo* Index rerum ram pacem auspicatur super aequitate fundatam, atque summopere inculcat christifidelibus obedientiam potestatibus a Deo ordinatis, 245 s. Solutio in numerata pecunia hodierni valoris facienda in casu, 51. Somaschensium CC. R R . Ordo: eius ortus et incrementa, 288 s.; IV exeunte saeculo ab ortu celebratur, 228 s. Sydneyensis urbs, 323; ibi primordia catholicae religionis, 324, conventus eucharisticus, 322 ss., 406 ss. Sondermeyer, praedium Augustanae dioecesis, Monacensi adiudicatur, 193 s. Spiritus Sanctus sub forma humana repraesentari nequit, 103. Staravien, in oppido Poloniae, sanctuarium B. M. V. assumptae in caelum, 17. Stolae, iura quo sensu dicantur efficere dotem beneficii, 391, cfr.,1394. Subdelegatio ad adsistendum matrimoniis, 61 s. Supplementum congruae beneficialis in spania et Italia, 395. " Hi- T Taurini (8.) corpus, 345. Temporum nostrorum mala, 175 s. Teresia a Iesu Infante (S.) Patrona omnium missionariorum declaratur, 148; de eadem officium, Missa, elogium in Martyrologio inserendum, 148. Tertia pars augmenti canonicalis, an in casu vertatur in distributiones, 390. Testamentum, num valeat clausula ibi inserta de sepeliendo in ecclesia in casu, 262 s. Titularis (Sanctus) non idem est ac Patronus loci, 85. Tolerantia falsarum religionum improbanda in Ecclesia, l i s . 46 analyticus unitatis inlustrantur, nempe Revelatio divina, 7; eiusque depositum in Ecclesia Christi visibili, 8; non quali ab acatholicis fingitur, 9 s.; sub primatu iuridico Romani Pontificis, 10 s. - Refelluntur commenta acatholicorum de veritate relativa et de dogmatibus fundamentalibus et non fundamentalibus, ceteraque quibus positivae revelationis natura tollitur, 12 ss. Quid de vera unitate cum Patribus sentiendum sit, 14 s.; eam non participat, qui non accipit obedientiam Romani Pontificis, 15. Invitantur igitur ad communionem cum Apostolica Sede quicumque ad unitatem Ecclesiae redire cupiunt, 16. Cfr. 283 s. Universitas Gregoriana novis aedibus donata, 309 s.; 311; Institutis Biblico et Orientali consociatur^ 310, 312; iura et privilegia, 313 s. - Cfr. Washingtoniense. Universitatis dies, 382. V Velehrad, oppidi, monasterii et ecclesiae fortunae, 217. Venerini (S. D.) Rosa, orta Viterbii 1656, auasoribus Patribus e Societate Iesu puellas religiose educendas suscipit, 268; eiusdem cum Beata Lucia Filippini consuetudo, 269 s.; Institutum Magistrarum Piarum suo nomine appellatarum, 270; Causae introductio anno ab obitu bis saeculari signatur, 2 7 1 . Veritas dogmatica, absoluta, 13. Vicariatus apostolici novi, ex praefecturis Araucaniae, 212; de Benadir, 9 8 ; de Koango, 222; conditi Tsing-tao, 346, Verapaz, 297. Vicarius cooperator, potest alium subdelegare, ad adsistendum, dummodo certum et ad certum matrimonium, 61 s. Torramza vicus Administrationi Apost. L u ganensi adiudicatur, 194. Transitus ad alium ritum, 416. Vicarius generalis controversiae circa eum, subducuntur in casu actioni iudiciariae, 57. Tremoniae, conventus catholicorum Germaniae, 71. Visitationis B. M. V. moniales, 250. U Unitas vera religionis, fovenda proponitur encyclicis Litteris Mortalium animos, 5 ss.; ubi exponuntur falsa studia ?acatholicorum de unione religionum 6 s., seu panchristianismus, 7; dein fundamenta verae W Washingtoniense Athenaeum, seu catholica Studiorum Universitas, Washingtoniae: orfcus, incrementa, laudes, 381 vide Ca» tholicae Universitatis. Weber Norbertus, promotor missionum ad infideles eximius, 101. VIGESIMUM COMMENTARI OFFICIALIS ABSOLVITUR DIE VOLUMEN Acta Apostolicae Sedis 20 DECEMBRIS TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS \ 1928