ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ANNUS X X V '.- VOLUMEN X X V ROMAE TYPIS POLYGLOTTIS VATICANIS M • DÇCCC • X X X I I I IH" Annus XXV - VoL XXV 30 ianuarii 1933 Num. 1 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE INDETIO ANNI SANCTI EXTRA ORDINEM AC GENERALIS MAXIMIQUE IUBILAEI UNDEVICESIMO EXEUNTE SAECULO A PERACTA HUMANI GENERIS REDEMPTIONE PIUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI UNIVERSIS CHRISTIFIDELIBUS PRAESENTES LITTERAS INSPECTURIS SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM Quod nuper, sub Iesu Christi nati sollemnia, non modo amplissimo Purpuratorum Patrum Conlegio iisque omnibus, qui faustorum ominum causa Nos convenerant, sed universo etiam catholico orbi nuntiavimus, id ad effectum deducere properamus, Annum Sanctum extra ordinem scilicet indicendo ac generale maximumque Iubilaeum, undevicesimo exeunte saeculo a peracta humani generis Redemptione. Etenim, si ad historiae fidem in quemnam annum id incidat non omnino exploratum est, eventum tamen, vel hic potius mirabilium rerum gestarum ordo, tantae est gravitatis tantique momenti, ut silentio praetermitti non deceat. Hac igitur faustitate permoti, cogitationes convertant, parumper saltem, homines a terrenis fluxisque rebus, quibus in praesens tam acriter iactantur, ad caelestia perpetuoque mansura; et a trepidis afflictisque Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale- 6 horum temporem condicionibus ad spem animum erigant sempiternae illius beatitatis, ad quam nos Christus Dominus vocayit, suo profuso sanguine immensisque editis omne genus beneficiis. A cotidianae vitae strepitu se colligant ac secum «recógitent corde», per hoc praesertim saecularis anni spatium, quantopere nos Servator noster dilexerit et quam ardenti studio nos a peccati servitute liberaverit; ita profecto auctiore caritate fervescent et ad Amantem redamandum veluti necessitate quadam compellente*. Placet heic, ad omnium utilitatem, divinorum eiusmodi beneficiorum seriem vel breviter repetere, e quibus is etiam, quo fruimur, quoque gloriamur, effluxit civilis véri nominis cultus: institutam primitas in « Coena Domini » - sacrosanctam Eucharistiam, ac singulis impertitam Apostolis, qui sacerdotali ordini per ea verba initiantur: «Hoc facite in meam commemorationem » ; Iesum Christum passum, cruci affixuni ac pro hominum salute mortuum; Mariam Virginem, sub cruce Nati, omnium hominum matrem constitutam; ac dein admirabilem Iesu Christi resurrectionem, nostrae item resurrectionis condicionem certumque pignus: mox Apostolis ab eo tributam potestatem remittendi peccata; ac verum iurisdictionis Primatum Petro eiusque successoribus concreditum atque confirmatum: Dominicam denique Ascensionem, Spiritus Sancti Paraclyti descensum atque primam, prodigiali triumphalique modo actam, evangelicam Apostolorum praedicationem. Quidnam, dilecti filii, sanctius; quidnam saeculari celebratione dignius? Ex hisce enim mirandis rebus gestis divinisque muneribus, quibus terrena Iesu Christi vita concluditur, vita nobis emanat, quae vera vita est, ac novus universae hominum consortioni saeculorum nascitur ordo. Id igitur intento animo recolamus flagran tique caritate per piaeularem annum veneremur. Ad precandi studium, ad paenitendum pro admissis cuiusque nostris excitemur, nostrae non modo sempiternae saluti precibus piaculisque prospicientes, sed totius 1 1 L u c , XXir, 19; I Cor., XI, 24. A&ta Pii Pp. XI ' ' 7 etiam humani generis, tot erroribus devii, tot simultatibus contentionibusqiiè discordiis, tot aerumnis conflictati periculisque anxii. Ac faxit utinam miserentissimus Deus ut sacer, quem proxime auspicaturi sumus, Annus pacem animis, debitam ubique liberta^ tem Ecclesiae, atque populis omnibus concordiam veramque prosperitatem reducat. Quoniam Yero Iubilaris haec celebratio adventantibus Paschatis sollemnibus incipietur, atque pariter paschali perficietur tempore, opportunum ducimus Episcopos adhortari gregem cuiusque suum, ut per Paenitentiae sacramentum rite expientur omnes et Eucharistico pabulo non modo per id temporis, ad Ecclesiae praescriptioni obtemperandum, sed quam saepissime etiam quamque piissime, per totius praesertim Anni Sancti decursum enutriantur; atque itidem ut feria sexta maioris hebdomadis Dominicam Passionem incensiore studio meditentur. Peculiaris hoc esto, neque levioris momenti, celebritatis huius fructus. Quandoquidem autem plena commissorum venia, quam modo largituri sumus, Eomae dumtaxat, per piacularem hunc annum, lucri fieri potest, cupimus vehementer ut frequentissimi, dilecti filii, piae peregrinationis causa, ad Urbem confluatis; ad Urbem dicimus, quae catholicae fidei veluti centrum est et Iesu Christi Vicarii domicilium ac sedes. Heic enim perinsignes venerari licet Dominicae Passionis reliquias, quas nemo unus poterit e christifidelibus suspicere, qui divina caritate non ferveat, et ad perfectiorem vitam excitari sese non sentiat. Heic illa, ut nostis, asservatur mensa, in qua memoriae traditum est Iesum Christum D. ìsT. Angelorum Panem consecrasse ac mirabundis discipulis semet ipsum, Eucharisticis velis delitescentem, impertiisse. Heic denique, dilecti filii, communem habetis Patrem, qui vos amanti voluntate praestolatur, vobisque exoptat, vestris rebus atque inceptis bene a Deo precari. Eei praeterea consentaneum est ut ad sacra etiam Palaestinae loca piae habeantur frequentioresque peregrinationes per huius anni decursum; ibique fideles sanctissimarum rerum, quae commemorantur, theatrum summa religione invisant atque venerentur. 8 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Optamus item lit iis locis, ubi insignes asservantur Dominicae Passionis reliquiae, Iubilaei anno vertente, peculiari eaedem pietate recolantur. Itaque uberum torum fructuum spe laeti, quos iam nunc mente praecipimus ac misericordiarum Patri supplici prece commendamus, de venerabilium fratrum Nostrorum S. E. E. Cardinalium assensu, generale extra ordinem Iubilaeum in hae sacra Urbe a die secunda mensis Aprilis huius anni inchoandum et ad diem secundam mensis item Aprilis anno millesimo nongentesimo tricesimo quarto finiendum — idque ad normam can. 923 — auctoritate omnipotentis Dei, beatorum Apostolorum Petri et Pauli, ac Nostra, ad ipsius Dei gloriam, ad animarum salutem et catholicae Ecclesiae incrementum, indicimus per has Litteras et promulgamus, ac pro indicto promulgatoque haberi volumus. Hoc igitur Anni Sancti decursu, omnibus utriusque sexus christifidelibus, qui, rite per Sacramentum Paenitentiae expiati et sacra Synaxi refecti, vel eodem die, vel diversis diebus, quovis ordine servato, Basificas S. Ioannis ad Lateranum, Vaticanam S. Petri, S. Pauli in via Ostiensi et S. Mariae Maioris in Exquiliis ter pie inviserint et ad mentem Nostram oraverint, plenissimam totius paenae, quam pro peccatis luere debent, indulgentiam misericorditer in Domino concedimus atque impertimus, obtenta prius ab iisdem admissorum cuiusque suorum remissione ac venia. Quam ad rem animadvertendum est posse fideles, vixdum e Basilica post actam sacram visitationem egressos, iterum atque illico in eam ingredi ad alteram ac tertiam perficiendam visitationem. Quod quidem eo consilio statuimus, ut res tota expeditius fieri queat. Quaenam autem, dilecti filii, sit in universum mens Romanorum Pontificum profecto non ignoratis; quaenam sit, peculiari hac in causa, mens Nostra diserte satis iam supra proposuimus. Decernimus praeterea iubilarem hanc indulgentiam a christifidelibus cum sibi, tum vita functis toties lucri fieri posse, quoties imperata opera rite perficiantur. Acta Pii Pp". XI 9 Ut vero quae in sacris hisce visitationibus effundentur preces ad divinae Redemptionis ac praesertim ad Dominicae Passionis memoriam fidelium animos studiosius referant atque excitent, haec, quae sequuntur, statuimus atque iubemus: praeter eas supplicationes, quae ultro pro singulorum pietate ad Deum admovebuntur, quinquies ante Augusti Sacramenti aram preces « Pater, Ave et Gloria » recitari debent ac semel insuper ad mentem Nostram; omnes dein ante Iesu Christi cruci fixi imaginem ter fidei professionem « Credo » pronuntient, ac semel precatiunculam « Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi, etc. » vel aliam id genus; mox Deiparae Virgini se sistant atque septies inibi, dolores eius recolendo, salutationem Angelicam « Ave Maria » recitent, preculam semel aduciendo: « Sancta Mater, istud agas, etc. ». vel aliam eiusmodi; denique ad Confessionis aram conveniant, atque iterum catholicam fidem usitata formula, quam supra memoravimus, devote profiteantur. — Quae autem heic servanda ediximus ut pienissima Iubilaei venia lucri fiat, pro iis qui aut morbo aliaque legitima causa in Urbe vel ipso in itinere prohibiti aut morte interim praerepti, praefinitum visitationum numerum nondum compleverint neve inchoaverint quidem, ita temperamus, ut iidem, a culpis rite absoluti ac sacra Communione refecti, indulgentiae remissionisque iubilaris participes perinde sint, ac si quattuor, quas memoravimus, Basilicas reapse invisissent. Bestat ut vos, dilecti filii, cum Romae incolas, tum advenas, enixe in Domino adhortemur ut, opportunam hanc occasionem nacti, celeberrimum, quod in Sessoriana S. Crucis Basifica exstat, Sanctarum Reliquiarum sacellum summa religione invisatis, utque Scalas Sanctas, de more precando meditandoque, ascendatis. Ut autem Litterae hae Nostrae ad fidelium omnium notitiam facilius perveniant, volumus earum exemplis etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis ac sigillo personae in ecclesiastica dignitate constitutae munitis, eadem prorsus fides adhibeatur, quae ipsis praesentibus haberetur, si forent exhibitae vel ostensae. Acta Apostolicae. Sedis - Commentarium Officiale 10 Nulli igitur, hominum liceat hanc paginam Nostrae inductionis, promulgationis, concessionis et voluntatis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius se noverit incursurum. Datum Eomae apud Sanctum Petrum, die sexto mensis Ianuarii, in festo Epiphaniae Domini, anno millesimo nongentesimo tricesimo tertio, Pontificatus Nostri undecimo. E. Card. PACELLI Fr. A. Card. FRÜRWIRTH P. Card. GASP ARRI a Secreti» Status. Cancellarius S. B. E. S. B, E. Camerarius* Ioseph Wilpert, Decanus Collegii Protonot. Apostolicorum, Dominicus Jorio, Protonotarius Apostolicus. Loco •£ Plumbi Beg. in Cane. Ap., vol. XLVII, n. 1. - M. Riggi. CONSTITUTIONES APOSTOLICAE INDULGENTIAE ET FACULTATES SUSPENDUNTUR VERTENTE ANNO GENERALIS M A X I M I Q U E I U B I L A E I A D I E I I MENSIS A P R I L I S A . M D C C C C X X X I I I A D D I E M USQUE I I MENSIS A P R I L I S A , M D C C C C X X X I V . PIUS EPISCOPUS SERVUS S E R V O R U M D E I AD PERPETUAM REI MEMORIAM Nullo non tempore, per Anni Sancti decursum, christifidelibus cordi fuit, iis etiam qui ab Apostolica Sede longo terrae marisqué intervallo disiunguntur, ad A l m a m hanc Urbem singillatim catervatim convolare, non m o d o ut Iubilaei Magni beneficiis fruerentur, sed etiam ut principem catholici nominis auctoritatem praesentes observarent atque venerarentur. Quod quidem, quamvis in angustias redactae, nostra hac aetate, rei oeconomicae condiciones ab itineribus suscipiendis homines prohibere videantur, tamen per proximam etiam piacularem celebrationem effectum iri confidimus, non sine maxima animorum utilitate. . . Ii Acta Pii Pp. XI - Si enim quotquot hac de causa huc convenerint, non communi viato- r u m more, sed fide duce ac pietate comite, Apostolorum Principis sepulc r u m inviserint, si martyrum hypogea, si tot avitae religionis monumenta .adierint, procul dubio fieri non potest quin ii, E o m a m veluti patriam alteram cuiusque suam ingressi, ex eadem ita bene animati conformatique egrediantur, ut magis magisque romano spiritu ferveant, atque catholicam fidem confirmatam habeant christianamque caritatem adductam. Ut igitur omnibus vel luculentius pateat A l m a m hanc "Urbem, ob Iesu Christi Vicarii sedem, integrum esse inviolatumque spiritualium munerum veluti fontem ac caput a D e o constitutum, utque quam plurimi peregre ad eam, copiosa pietatis expiationisque adiumenta impetraturi, confluant, quod decessor Noster Sixtus I V , anno M c c c c L X x n i , decrevit — promulgata scilicet Iubilaei indulgentia, iam ceteras omnes paenarum relaxationes, aut concessas aut concedendas, itemque facultates cuivis factas, extra Urbem, Apostolicae Sedis nomine atque auctoritate dispensandi absolvendique in utroque foro, conquiescere per annum piacularem atque suspendi — id ipsum Nos per has Litteras statuere censemus, prudenti tamen temperatione m o d o q u e adhibito, quemadmodum infra enu•cleaturi sumus. • Itaque, auctoritate Nostra apostolica, usitatas indulgentias, ut decessores Nostri simili in causa decreverunt, sic Nosmet per t o t u m Anni Sancti decursum ubique — in Ecclesia etiam Orientali — intermitti suspendique decernimus; itemque facultates Nostro nomine extra Urbem exercendas intermittimus atque suspendimus, iis tamen in utraque re exceptis, quas m o x enumeratur! sumus. Etenim ex indulgentiis, quae p r o vivis concessae sunt, has, quae sequuntur, integras atque immutatas permanere volumus: I. Indulgentias in articulo mortis lucrandas. I I . Eam', qua frui omnibus licet, quotquot, ad sacri aeris pulsum, precationem « A n g e l u s D o m i n i » , vel, pro temporis ratione « Regina caeli», vel, si neutrum fieri potest, quinquies Salutationem Angelicam « A v e Maria» recitaverint. I I I . Indulgentias iis tributas qui pie templa inviserint, ubi Sacrament u m augustum quadraginta horarum spatio adorandum proponitur. I V . Indulgentias, quas eos lucrari decretum est, qui Sacramentum augustum, cum ad aegrotos defertur, confitentur, aut facem vel cereum per alios ferendum ea occasione mittant. V. Indulgentiam, toties quoties lucrandam, iis concessam, qui sacellum Portiunculae in templo S. Mariae Angelorum, prope Assisium, pietatis causa, adierint. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale V I . Indulgentias in sacris Palaestinae locis iam vigentes, in eorum quid e m favorem qui per iubilarem annum eadem sacra loca pie inviserint. Idque eo consilio libenter concedimus, ut christifideles, per saecularem hanc celebrationem, uberius spiritualibus fructibus iis in locis fruantur, quae veluti theatrum fuere divinae Eedemptionis. V I I . Indulgentiam plenariam a Nobis recens concessam, quam semel dumtaxat is lucrari potest, qui, quo die maluerit, Lapurdensem specum pie invisent, a die scilicet x i mensis Februarii a. MDCCCCXXXITI ad integrum diem x i mensis Februarii a. MDCCCCXXXIV; quandoquidem per h o c temporis intervallum Immaculatae Virginis manifestationis eventum celebratur, ante annos L X X V inibi prodigialiter actum. — Cum enim h o c anno undevicesimum exeat saeculum ab humani generis Eedemptione, id etiam valde opportunum est, ut christifideles Deiparam Virginem, omnium hominum Matrem a moriente Iesu Christo constitutam, recolant atque experiantur. V I I I . Indulgentias, quas S. E. E. Cardinales, Apostolicae Sedis Nuntii, itemque Archiepiscopi, Episcopi, Abbates vel Praelati nullius, Vicarii et Praefecti Apostolici in usu Pontificalium aut impertienda benedictione aliave forma usitata largiri solent. * Ceteras omnes indulgentias plenarias et partiales,. aut ab Apostolica Sede directe concessas, aut ab aliis quoquo pacto concessas concedendasque ex facultate iure ipso vel peculiari indulto sibi facta, decernimus, per t o t u m A n n u m Sanctum, nusquam terrarum vivis prodesse, sed tantumm o d o vita functis. Praesentium interea auctoritate Litterarum praecipimus ac mandamus, ut, praeter indulgentias Iubilaei easque, quas superius singillatim excepimus, nullae praeterea aliae uspiam, sub paena e x c o m municationis ipso facto incurrendae aliisque plenis arbitrio Ordinariorum infiigendis, q u o m o d o c u m q u e publicentur. Ad illud idem propositum, ad quod indulgentiarum intermissio spectat, facultates et indulta absolvendi etiam a casibus Nobis et Apostolicae Sedi reservatis, relaxandi censuras, dispensandi a votis eademque c o m m u tandi, dispensandi praeterea ab irregularitatibus et impedimentis, cuilibet q u o q u o m o d o concessa, extra Urbem eiusque suburbium, per Iubilaei Maximi decursum, suspendimus nullique suffragari volumus. H a e c tamen per exceptionem decernimus: i. Iisdem de causis, quae Nobis suaserunt ut nonnullas indulgentias integras permanere statueremus (cfr. supra nn. V I , V I I ) , decernimus immutatas pariter vigere facultates, Palaestinae Lapurdique confessariis recens concessas; Palaestinae dicimus confessariis ab Apostolico Delegato Acta Pii Pp. XI 13 Tel per se vel per Ordinarios deputatis, itemque Lapurdensibus confessariis ab Ordinario Tarbien. et Lapurden. deputatis. Idque in eorum favorem concedimus, qui sacra Palaestinae loca vel Massàbiellensem specum pie inviserint; ita tamen, ut quisquis, A n n o Sancto vertente, sive R o m a e , sive in Palaestina, sive denique Lapurdi censurarum absolutionem obtinuerit, non possit iterum eodem beneficio frui, nisi ad tramitem iuris. I I . Eatae sint facultates omnes per Codicem iuris canonici quovis m o d o concessae. . • , I I I . .Eatae item fìrmaeque sunto facultates pro foro externo ab A p o s t o lica Sede tum Nuntiis, Internuntiis et Delegatis Apostolicis factae, t u m Ordinariis locorum, Antistitibus religiosorum Ordinum atque Superioribus Religiosarum Congregationum maioribus quoquo m o d o in subditos suos tributae. I V . Quas denique facultates S. Paenitentiaria Nostra impertire solet Ordinariis aut confessariis pro foro interno, easdem ne extra u r b e m quidem suspendimus, sed ita ut erga eos dumtaxat paenitentes exerceantur, qui, quo tempore confessionem peragunt, iudicio Ordinarii aut confessarii nequeant sine gravi i n c o m m o d o Urbem adire. Quaecumque autem his Litteris decreta continentur, ea omnia stabilia, rata, valida esse volumus et iubemus, contrariis non obstantibus quibuslibet. Earum vero exemplis aut excerptis, etiam impressis, notarii publici cuiusvis manu subscriptis ac sigillo alicuius in ecclesiastica dignitate constituti munitis, eandem volumus haberi fidem, quae haberetur praesentibus si essent exhibitae vel ostensae. Nulli igitur liceat hanc paginam Nostrae suspensionis, declarationis, voluntatis infringere vel ei, ausu temerario, contra ire; si quis autem h o c attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die tricésima mensis I a n u a m , anno D o m i n i millesimo nongentesimo tricesimo tertio, Pontificatus Nostri undecimo. Fr. A N D R E A S Card. F R Ü H W I R T H Cancellarius S. B. E. Alfonsus Dominicus Carinci, L A U R E N T I U S Card. L A U R I Paenitentiarius Maior. Protonotarius Apostolicus. Spolverini, Protonotarius Apostolicus. Loco ffr Plumbi Beg. in Cane. Ap., vol. XLVII, n. 9. - M. Riggi. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 14 : . II • PAENITENTIARII^ CONCEDUNTUR ALIISQUE IN URBE FACULTATES ANNO CONFESSARIIS VERTENTE EXTRAORDINARIAE GENERALIS I U B I L A E I A D I E I I MENSIS A P R I L I S A . M D C C C C X X X I I I A D MAXIMIQUE DIEM USQUE II MENSIS APRILIS A. MDCCCCXXXIV. PIUS EPISCOPUS SERVUS ^SERVORUM D E I AD PERPETUAM REI MEMORIAM Indicto a Nobis Sancto extra ordinem A n n o ac generali maximoqiie Iubilaeo ad saecularia celebranda humani generis Redemptionis sollemnia — quod non sine Numinis iustinctu contigisse p u t a m u s — cupimus vehementer ut Almae huius Urbis populus iique omnes, qui romanum iter pia hac de causa susceperint, nihil omnino ex iis rebus rationibusque desiderent, quae ad eluendas conscientiae labes Deique gratiam redintegrandam pertineant. . . ' Quapropter ut ii praesertim, quorum animi, vitiorum laqueis impliciti, graviore m o r b o languescunt, ad salutem adipiscendam et ad christianos spiritus refovendos facilius alliciantur atque revocentur, opportunum ducimus, ex more institutoque Decessorum Nostrorum, per piacularem hunc annum, confessariorum in Urbe amplificare atque augere muneris potestatem. Itaque m o t u proprio, certa scientia ac de apostolicae plenitudine potestatis, ea quae sequuntur de confessariis in Urbe et suburbio, anno Iubilaei vertente, deputandis, deque extraordinaria potestate iisdem attribuenda, praescribimus ac statuimus. Dilecto filio Nostro Cardinali Paenitentiario Maiori committimus ac demandamus, ut, praeter eos, qui nunc sunt, trium Basilicarum Lateranensis, Vaticanae et Liberianae paenitentiarios minores ordinarios atque extraordinarios, pro Basilica etiam S. Pauli, via Ostiensi, ad t o t u m A n n u m Sanctum similes paenitentiarios designet, praetereaque alios, tam in memoratis quatuor Basilicis, quam in reliquis quoque sive saecularium sive regularium ac praesertim in variarum nationum per Urbem ecclesiis, novos similiter paenitentiarios deputet et abunde multiplicem Quibus paeniténtiariis minoribus, sive ordinariis sive extraordinariis, sive iam exsistentibus sive a dilecto filio Nostro Cardinali Paenitentiario Maiore, ut supra, deligendis, concedimus, ut per A n n u m Sanctum possint, pro foro conscientiae in actu sacramentalis confessionis et per se ipsi tan- Aeta Pii Pp. XI 15 tum, absolvere quoslibet paenitentes non solum a quibusvis censuris et peccatis R o m a n o Pontifici aut Ordinario: a iure reservatis, sed etiam .a censura ab homine lata. Huius tamen censurae absolutio in foro externo non suffragantur. • : ; . ; ' At hisce amplissimis facultatibus non utantur nisi normis exceptio- nibusque servatis, quae sequuntur: I. Ne absolvant, nisi in adiunctis atque ad praescriptum can. 2254 Codicis iuris canonici,, eos, qui irretiti sint aliqua censura vel R o m a n o Pontifici personaliter, vel specialissimo m o d o Apostolicae Sedi reservata. Ne absolvant pariter, nisi in adiunctis can. 900, illos, qui in casum inciderint Sanctae Sedi reservatum ad normam decreti Sacrae- Paenitentiariae Apostolicae, d. x v i mensis Novembris, a. MDÒCCCXXVIII (cfr. Acta Apost. Sedis, v o l . X X , pag. 398); vi cuius Decreti tamen, post etiam obtentam absolutionem, obligatio adhuc viget ad Sacram Paenitentiariam recurrendi eiusque mandatis obtemperandi, I I . Similiter ne absolvant, nisi ad praescriptum can. 2254, praelatos cleri saecularis ordinaria iurisdictione in foro externo praeditos, superioresque maiores Religionis exemptae, qui in excommunicationem speciali m o d o Sanctae Sedi reservatam publice inciderint. I I I . Haereticos vel schismaticus, qui fuerint publice dogmatizantes, ne absolvant, nisi ii, abiuratis saltem coram ipso confessario haeresi vel schismate, scandalum, ut par est, iam reparaverint, aut promiserunt sese, ut par est, efficaciter reparaturos. Ad natos in haeresi quod attinet, si dubitetur de facto vel validitate baptismi in secta collati, eiusmodi acatholici, ante absolutionem, ad dilectum filium Nostrum Cardinalem in Urbe Vicarium remittantur. I V . Pariter ne absolvant eos, qui sectis vetitis, massonicis aliisve id genus nomen dederint, etiamsi occulti sint, nisi, abiurata saltem coram ipso confessario secta, scandalum reparaverint et a quavis activa cooperatione vel favore suae cuiusque sectae praestando cessaverint; nisi ecclesiasticos et religiosos, quos sectae adscriptos noverint, ad can. 2336 § 2, denuntiaverint; nisi libros, manu scripta et signa, quae eandem sectam respiciant, quotiesr cumque adhuc retinent, absolventi tradiderint, ad [S. Officium quamprim u m caute transmittenda, aut saltem — idque iustis gravibusque de causis — per se ipsi destruxerint; sin minus, ipsimet sincero animo spoponderint se memoratas condiciones esse, quamprimum potuerint, adimpleturos; impositis, praeterea, pro m o d o culparum, gravi paenitentia salutari et frequenti sacramentali confessione. V. Qui b o n a vel iura ecclesiastica sine venia acquisiverint, ne absolvantur nisi aut iis restitutis, aut compositione quam primum ab Ordinario Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 16 vel ab Apostolica Sede postulata, aut saltem promissione sincere facta eandem compositionem postulandi; nisi de locis agatur, in quibus a Sede Apostolica aliter iam provisum fuerit. V I . Possint iidem paenitentiarii omnia et singula v o t a privata, etiam Sedi Apostolicae reservata, iurata quoque, commutare in alia pia opera, ex iusta causa. V o t u m autem castitatis perfectae et perpetuae, quamvis ab origine publice emissum sit in professione religiosa t a m simplici quam sollemni, subinde tamen, aliis huius professionis votis dispensatis, firmum atque integrum manserit, similiter possint, gravi de causa, in alia pia opera commutare. Nullatenus, tamen ab e o d e m illos dispensent, qui vi Ordinis sacri ad legem caelibatus tenentur, etiamsi ad statum laicalem, redacti sint. A commutandis vero votis c u m praeiudicio tertii, se abstineant, nisi is, cuius interest, libenter expresseque consenserit. V o t u m denique non peccandi, aliave paenalia v o t a ne commutent, nisi in opus, quod, non minus quam v o t u m ipsum, a peccato refrenet atque arceat. V I I . Dispensare possint, in foro conscientiae et sacramentali tantum, a quavis irregularitate ex delicto prorsus occulto; item ab irregularitate, de qua in can. 985, 4°; sed ad h o c unice, ut paenitens Ordines iam susceptos sine infamiae vel scandali periculo exercere queat. V I I I . Dispensare item possint, pro foro conscientiae et sacramentali tantum, ab occulto impedimento consanguinitatis in tertio vel secundo gradu collaterali, etiam attingente primum, quod ex generatione illicita proveniat, solummodo ad matrimonium convalidandum, non ad contrahendum. I X . Sive autem de matrimonio contracto agatur sive de contra- hendo, dispensare possint ab occulto criminis impedimento, neutro tamen machinante; iniuncta, in primo casu, privata renovatione consensus, secundum can. 1.135; imposita, in utroque, salutari, gravi diuturnaque paenitentia. X . A d visitationes quod attinet quatuor Basilicarum, paenitentiarii, pro singulis qui, iusta de causa, eas praescripta ratione perficere nequeant, facultatem habent c u m concedendi dispensationem visitationis alicuius Basilicae, eam c o m m u t a n d o — - s i fieri potest — in visitationem alius ecclesiae, t u m etiam visitationum numerum contrahendi. Cum singulis autem, qui, m o r b o aliove legitimo impedimento detenti, memoratas Basilicas invisere nequeant, praescriptas visitationes in alia pia opera, quae ab ipsis impleri possint, dispensando commutent. Paenitentiarii tamen sciant, se conscientiam suam oneraturos, si inconsulto et sine iusta causa christifideles ex eiusmodi visitationibus exemerint. Quos vero recte a visitationibus dispensaverint, iis ne indulgeant, ut preces ad mentem Acta Pii Pp. XI 17 Nostram fundendas, quae a visitatione separari quidem possunt, praetermittant; in aegrotantium tantum c o m m o d u m liceat eas etiam imminuere. X I . A b obligatione praescriptae confessionis, quam a d adimplendam nec invalida nec annua ex praecepto confessio sufficit, ullum ne exsolvant, ne eum quidem qui materiam necessariam non habeat. X I I . Ad S. Communionem quod attinet, nefas esto eiusmodi praescrip t u m in alia pia opera commutare, nisi de aegrotis agatur qui ab ea suscipienda prorsus impediantur. Volumus autem, Iubilaei causa, eam sufficere,quae per m o d u m viatici ministratur; minime vero eam, quae in Paschate peragenda praecipitur. X I I I . Hisce omnibus, quas memoravimus, facultatibus volumus uti non m o d o paenitentiarios, de quibus in harum Litterarum exordio diximus, sed etiam S. Paenitentiariae Praelatos: itemque eiusdem S. Paenitentiariae Officiales omnes qui sint in Urbe ad audiendas fidelium confessiones habitualiter adprobati; singulos Urbis suburbiique parochos; rectores et confessarios, a Vicariatu adprobatos, ecclesiarum nationalium, praetereaque nonnullos confessarios pro praecipuis celebrioribusque Urbis templis designandos, quorum omnium sedi confessionali tabella affigatur in qua verba inscripta sint P A E N I T E N T I A R I U S S A N C T I I U B I L A E I . Praeterea ut religiosorum virorum utilitati uberius consulamus, easdem facultates tribuimus, pro Ordinibus Congregationibusque exemptis, aliquibus ex iis confessariis, quos Superiores pro subditis tantum adprobaverint ad formam can. 518 et secundum extensionem in can. 514 § 1 descriptam; Superioris quidem erit, in unaquaque d o m o unum alterumve in individuo deputare: qui tamen ex hac sola deputatione non poterunt facultatibus, de quibus supra, uti erga fideles domui ac Religioni extraneos. X I V . Paenitentiarii, ut supra deputati, sciant posse se descriptis facultatibus uti c u m omnibus fidelibus Ecclesiae tam Occidentalis quam Orientalis, qui ad confitendum apud ipsos accedant ea mente et voluntate, sincera quidem et firma, ut Iubilaei veniam lucrentur. Facultatibus tamen absolvendi a peccatis et ab ecclesiasticis censuris itemque dispensandi ab irregularitate c u m eodem paenitente uti nequeant nisi semel tantum, c u m ipse Iubilaei veniam primum lucretur. Ceteras vero facultates — eam etiam visitationes contrahendi aut c o m mutandi ad datam normam sub n. X — in favorem etiam eiusdem paenitentis semper exercere poterunt. X V . Uti iisdem facultatibus poterunt etiam extra ecclesiam cui addicti sunt, si quando contingat eos alibi confessiones excipere, servatis can. 908910 et de consensu rectorum ecclesiarum. Caveant tamen — in quo graviter ACTA, vol. XXV, n. 1. — 30-1-933. . ' 2 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 18 eorum conscientiam oneramus — ne ecclesiam propriam neglegant, ut aliis inserviant. Cum autem, ad maiora animarum lucra anno isto salutaris expiationis comparanda, intersit operarios multiplicari, omnibus quoque confessariis adprobatis ad annum a dilecto filio Nostro Cardinali Vicario in spiritualibus generali, itemque reliquis omnibus confessariis regularibus exemptis, quos Superior t a n t u m m o d o suus pro sodalibus Religionis omnibusque extraneis in religiosa d o m o diem noctemque commorantibus adprobaverit — intra fines tamen temporis, loci ac personarum in concessione adprobationis d e s i g n a t o s — h a s , quae sequuntur, tribuimus extraordinarias facultates: •1. Absolvere possint, per se ipsi tantum et in foro dumtaxat conscientiae et sacramentali, eos, qui apud ipsos confiteantur, a quibusvis peccatis et censuris, etiam speciali m o d o a iure ^Sanctae Sedi reservatis, aut Ordinario reservatis, d u m m o d o censurae publicae non sint, iniunctis tamen salutaribus paenitentiis aliisque de iure iniungendis, servatisque potissimum in hac absolutione impertienda normis atque exceptionibus, quae supra, sub nn. I-V, pro paenitentiariis minoribus praescriptae sunt. 2. Omnia et singula vota privata, etiam iurata, dispensare possint, in foro conscientiae et sacramentali tantum, c o m m u t a n d o in alia pia opera, ex iusta causa, exceptis iis privatis votis quae can. 1309 Apostolicae Sedi reservantur, itemque exceptis votis publice emissis in susceptione Ordinis sacri aut in professione religiosa tam sollemni quam simplici, et iis, quorum aut dispensatio vergeret in detrimentum tertii aut commutatio minus arceret a peccato quam ipsum v o t u m . 3. Dispensare possint ab irregularitate eodem m o d o ac paenitentiariis conceditur sub n. V I I . 4. Dispensare possint, in foro conscientiae et circa visitationes quatuor Basilicarum sacramentali tantum, easque item commutare eodem m o d o a c paenitentiariis conceditur sub n . X . 5. Si quas autem facultates ab Apostolica Sede per S. Paenitentiariam aut alio legitimo m o d o impetraverint aut per A n n u m Sanctum impetrabunt, eae firmae atque immutatae sunto. 6. De usu facultatum, quas supra sub nn. 1-4 eoncessimus, ea valeant ac serventur, quae pro paenitentiariis minoribus sub n. X I V constituimus. Nihil reliquum est, nisi ut paenitentiarios et confessarios, quibus extraordinarias facultates istas de Apostolica benignitate largiti sumus, vehementer moneamus, patienti animo caritatisque pleno eos omnes excipiant, qui D o m i n o reconciliari cupient et caelestibus frui thesauris, quos Sancta Mater Ecclesia per t o t u m Iubilaei annum cuivis reserat. Acta Pii Pp. XI 19 Praesentes autem Litteras volumus firmas exsistere et fore, earumque exemplis atque exeerptis, manu tamen. alicuius notarii publici subscriptis ac sigillo viri in ecclesiastica dignitate constituti munitis, eandem adhiberi fidem, quae hisce Litteris adhiberetur, si exhibitae forent vel ostensae. Contrariis n o n obstantibus quibuslibet. Nulli igitur liceat paginam hanc Nostrae concessionis, declarationis et voluntatis infringere vel ei, ausu temerario, contra ire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die tricesimo mensis Ianuarii, anno D o m i n i millesimo nongentesimo tricesimo tertio, Pontificatus Nostri undecimo. Fr. A N D R E A S Card. F R Ü H W I R T H L A U R E N T I U S Card. L A U R I Cancellarius S. B. E. Alfonsus Paenitentiarius Maior. Carinci, Dominicus Protonotarius Apostolicus. Spolverini, Protonotarius Apostolicus. Loco ^ Plumbi Beg, in Cane. Ap., vol. XLVI1, n. 10. - M. Biggi. III INDULGENTIAE ANNI SANCTI MDCCCCXXXIH-MDCCCCXXXIV CONCEDUNTUR MONIALIBUS ALIISQUE STABILI IMPEDIMENTO DETENTIS CUM OPPORTUNIS FACULTATIBUS CIRCA ABSOLUTIONES ET VOTORUM COMMUTATIONES. PIUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Qui umbratilem vitam, divino servitio mancipati, in claustralibus saeptis traducunt, qui corporis infirmitate laborant, quique in hostili potestate aut in publica custodia detinentur, eos novimus, aliosque non paucos, ex sua ipsorum condicione prohiberi, quominus, per proximi Anni Sancti decursum, R o m a n a m peregrinationem suscipiant. Pro Nostra autem in omnium ordinum homines paterna voluntate cupimus ut hi etiam reserandis saeculari hac faustitate Ecclesiae thesauris frui queant, atque adeo Iubilaei veniam lucrari. Quod quidem eo Vel magis 30 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale optamus, quod futurum confidimus ut t o t preces totquê piacula, undique gentium, ab iis praesertim qui aut innocentem vitam aut angoribus expiat a m degunt, laudabili quadam contentione ad D e u m admota, uberiora humano generi impetrent caelestia munera, fehcioraque tempora concilient. Huius vero concessionis Nostrae hi dumtaxat, qui sequuntur, participes sunto: I. In primis Moniales omnes, quae in coenobiis degunt sub claustri perpetui disciplina; item quae in iisdem monasteriis aut probandae et postulantes sunt aut tirocinium exercent aut educationis aliave legitima de causa, etsi per maiorem tantummodo anni partem, commorantur. Neque excipi volumus mulieres earum contubernàles, quae, famulatus vel stipis colligendae gratia, saepta religiosa egrediantur. -II. Omnes religiosae Sorores, scilicet votorum^ simplicium, quae ad Congregationem pertineant iuris sive pontificii sive dioecesani,-quamquam severiore claustri lege non adstringuntur, una c u m suis novitiis, probandis, atque educandis puellis — semi-convictricibus quoque, ut aiunt, non tamen externis, — aliisque communi c u m ipsis mensa utentibus, domicilio /vel quasi domicilio. I I I . Pariter Oblatae, seu piae feminae, vitae societate coniunctae, etiamsi vota non emittant, quarum tamen Instituta, ab ecclesiastica auctoritate vel ratione stabili vel ad experimentum probata sint, una cum suis novitiis, probandis, puellis educandis aliisque communi cum ipsis contubernio utentibus, ut de Congregationibus religiosis n. II diximus. I V . Omnes feminae ad quemvis Tertium Ordinem Kegularem pertinentes, quae sub uno eodemque tecto, c u m approbatione ecclesiastica, c o m muniter vivunt, itemque, ut supra, omnes earum contubernàles. V. Puellae et mulieres in gynaeceis seu Conservatores degentes, quamvis non sint Monialibus, Sororibus religiosis, Oblatis Tertiariisve concreditae. V I . Anachoretae et Eremitae, non ii quidem, qui nullis adstricti clausurae legibus vel communiter vel solitarii sub Ordinariorum regimine certisque legibus obtemperantes vivunt; sed ii, qui in continua — licet non omnino perpetua — clausura et solitudine deditam contemplationi vitam agtint et monasticum aut regularem Ordinem profitentur, ut Cistercienses Eeformati B. M. V. de Trappa, Eremitae Camaldulenses et Carthusiäni. V I I . Christifideles utriusque sexus, qui captivi in hostium potestate versantur, aut in carcere custodiuntur, aut exsilii paenas deportationisve luunt, aut apud paenales domos ad opus damnati reperiuntur, aut deniq u e , in correctionis domibus versantur; itemque ecclesiastici, vel religiosi viri, qui in coenobiis aliisve domibus, emendationis gratia, detinentur. Acta Pii Pp. XI 31 V I T I . Christifideles utriusque sexus, qui m o r b o vel imbecilla valetudine prohibentur, quominus, intra Iubilaei annum, aut Urbem adeant aut in Urbe praescriptas Patriarchalium Basilicarum visitationes instituant; qui in nosocomiis, conducti vel sponte ipsi sua, aegrotantibus, continuata opera, adsunt; qui corrigendorum emendationi ac regimini praeponuntur; itemque operarii, qui, cotidiano sibi v i c t u m labore comparantes, nequeunt se ab eo per tot horas abstinere; senes denique, qui septuagesimum aetatis suae annum excesserint. H o s omnes et singulos monemus hortamurque ut admissa cuiusque sua dolenti animo perscrutantes, eadem per Paenitentiae Sacramentum eluant ac renovato spiritu ad perfectioris vitae institutum citatiore gradu contendant; m o x Angelorum Pane ea, qua decet, pietate reficiantur, indeque vires sumant ad proposita sancte suscepta religiosissime exsequenda; denique ad mentem Nostram — h o c est pro Ecclesiae Catholicae"incremento, pro extirpandis erroribus, pro Principum concordia totiusque humanae consortionis tranquillitate et pace — orare ne praetermittant. Visitationi autem quatuor Urbis Basilicarum alia religionis, pietatis caritatisque opera iidem sufficiant, quae Ordinarius per se ipse vel per prudentes confessarios, pro condicione et valetudine singulorum ac pro loci temporisque rationibus, iniunxerit. Itaque omnipotentis Dei misericordia et beatorum Apostolorum Petri et Pauli auctoritate confisi, iis omnibus et singulis, quos supra memoravimus, vere paenitentibus et intra A n n u m Sanctum rite confessis ac sacra synaxi refectis, Deumque, ut supra diximus, ad mentem Nostram orantibus, omnia denique implentibus alia iniungenda opera in locum visitationum, ac, vel inchoatis tantum iisdem operibus si morbus periculosus oppressent, plenissimam totius paenae, quam pro peccatis hiere debent, indulgentiam, rite tamen obtenta per Paenitentiae Sacramentum remissione ac vènia, haud secus ac si praescripta communiter ceteris omnibus explevissent, de Apostolicae liberalitatis amplitudine largimur atque concedimus; quam quidem indulgentiam toties intra Anni Sancti decursum lucrari possunt, quoties iniuncta opera iteraverint. Porro liceat unicuique eorum, quos supra memoravimus, sibi confessarium eligere a suo Ordinario ad praescripta Codicis approbatum, cui, vi praesentis Constitutionis, pro confessione dumtaxat ad lucrandum Iubilaeum instituta, concedimus, ut, sine detrimento earum facultatum, quas forte alio titulo exercere possit, personas supra dictas in foro sacramentali tantum absolvere queat a quibusvis censuris et peccatis etiam speciali m o d o a iure Apostolicae Sedi reservatis, aut Ordinario reservatis, excepto casu haeresis formalis et externae, impositis salutari paenitentia aliisque secun- 22 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale d u m canonicas sanctiones rectaeque disciplinae regulas iniungendis. Praeterea confessario, quem monialis sibi elegerit, potestatem facimus dispensandi a votis privatis quibuslibet, quae ea ipsa post professionem sollemnem nuncupaverit quaeque regulari observantiae minime adversentur. Confessarios autem supra memoratos volumus quoque commutare posse omnia vota privata, etiam iurata, quibus Sorores in Congregatione v o t o r u m simplicium, Oblatae, Tertiariae regulares, puellae et mulieres communibus domibus vitam agentes, sese obstrinxerunt, iis votis exceptis quae A p o s t o licae Sedi reservata sint, et iis, quorum aut dispensatio vergeret in detrimentum tertii aut commutatio minus arceret a peccato quam ipsum v o t u m . Hortamur autem venerabiles fratres Episcopos aliosque locorum Ordinarios, ut, ad apostolicae Nostrae benignitatis exemptum, eligendis ad praesentium effectum confessariis impertiri ne recusent facultatem absolvendi a casibus qui ab ipsis Ordinariis reservati sint. Harum interea decreta et iussa Litterarum rata, valida, firma in omnes partes esse et fore decernimus, contrariis non obstantibus quibuslibet. Volumus denique ut harum Litterarum exemplis vel excerptis, etiam impressis, manu alicuius notarii publici subscriptis et sigillo viri in ecclesiastica dignitate constituti munitis, eadem prorsus adiungatur fides, quae ipsis praesentibus adhiberetur, si forent exhibitae vel ostensae. Nulli igitur hominum liceat paginam hanc Nostrae declarationis, concessionis, derogationis et voluntatis infringere vel ei ausu temerario contra ire; si quis autem h o c attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die tricésima mensis Ianuam, anno Domini millesimo nongentesimo tricesimo tertio, Pontificatus Nostri undecimo. Fr. A N D R E A S Card. F R Ü H W I R T H Cancellarius S. B. E. Alfonsus Dominicus L A U R E N T I U S Card. L A U R I Paenitentiarius Carinci, Maior. Protonotarius Apostolicus. Spolverini, Protonotarius Apostolicus. Loco }${ Plumbi Beg. in Cane. Ap., Vol. XLVII, n. 8. - M. Riggi. Acta Pii Pp. XI 23 EPISTOLA AD EM O S PP. DD. ALEXANDRUM TIT. S. AUGUSTINI S. R. E. PRESBYTERUM CARDINALEM ICAKOWSKI ARCHIEPISCOPUM VARSAVIENSEM, AUGUSTUM TIT. S. MARIAE DE PACE S. R. E. PRESBYTERUM CARDINALEM HLOND, ARCHIEPISCOPUM GNESNENSEM ET POSNANIENSEMj DE. STUDIORUM HEBDOMADA AD UNIONEM CHRISTIANORUM DISSIDENTIUM RESTAURANDAM. PIUS PP. X I Dilecti filii nostri salutem et apostolicam b e n e d i c t i o n e m . — L a e t o iucundoque animo audivimns sollertes Poloniae Episcopos, una v o b i s c u m nuper congregatos, concorditer decrevisse, ut sollemnis istic hebdomada ad restaurandam christianorum dissidentium c u m Petri Cathedra coniunctionem proxime celebretur. Omnia equidem consilia et studia, quae in istam causam a bonis conferentur, id praesertim efficient, ut hinc fideles Poloniae clarius intimiusque intellegant se peculiari officio obstringi ad p r o m o v e n dam, p r o cuiusque viribus, quam plurimorum fratrum reconciliationem, illinc fratres ipsi deerrantes persentiant quanto studio a catholicis viris eorum ad unum ovile reditus exoptatur, quantoque ipsi cumulentur gaudio si ad benignam Matrem revertantur Ecclesiam, quae semper eos diligit, semperque pro eis D e u m precatur. Haec autem studia, hae piae ad D e u m supplicationes eo magis vertente anno impense instanterque peragentur, q u o d per saecularia sollemnia sacrumque Iubilaeum recoletur, c u m magnifico Redemptoris opere, ipsa ab eo condita super firmissimum Petri fundamentum Ecclesia, quae, tamquam mysticum Christi corpus, praemonente sancto Paulo, divisa exstare non potest. N o s igitur supplicibus vobiscum precationibus D e o adhibitis, omnia optata inceptaque vestra ad conciliationem fratrum fovendam paternis votis ominibus que prosequimur; atque n o v u m praeterea Nostrae erga orientales filios sollicitudinis documentum exhibere cupientes, adiectam heic pecuniam vobis mittendam curamus, ut profugis ex Oriente in egestate constitutis, cuiuscumque sunt nationis aut confessionis, auxilio veniatis, dolentes vero quod amplius in praesenti ob rerum angustias praestare nequimus. Ceterum minime dubitamus, quin et Episcopi et boni isti fideles, pro sua quisque facultate, adiuvandis fratribus reliqua, quae necessaria sint, adiumenta pia liberalitate adferre velint. Scimus profecto in quanto rei oeconomicae discrimine, quo totus afiicitur mundus, ipsi P o l o n i versentur, neque minime ignoramus plures ex eis gravissimis angustiis premi et nonnullos fortasse ad extremam usque indi- 2Ì . Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale. gentiam, pariter ac. prófugos orientales, redactos esse; attamen scimus q u o que caritatem adeo esse sollicitam, ut, augescentibus necessitatibus, ipsa magis augeatur, et adeo sollertem ac liberalem,Ut pauperi quoque desiderium ac m o d u m pauperiorem fratrem adiuvandi inspirare valeat. Hisce votis studiisque Nostris, dum filios, a paterna d o m o avulsos, vehementer hortamur, ut quam primum in Ecclesiae sinu pacem et salutem requirant. D e u m omnipotentem, qui mentes et corda hominum gratia sua efficaciter permovet, instantissime deprecamur, ut laetus affulgeat dies, quo christianae fidei cultorum unitas et concordia perficiatur. Huius interea salutaris conciliationis auspicem, peculiarisque Nostrae caritatis testem, apostolicam benedictionem vobis, dilecti filii Nostri, ceterisque Poloniae Episcopis, cunctisque fidelibus praesertim iis, qui studiis laboribusque proximae sollemnis hebdomadae quacumque ratione favebunt, peramanter in D o m i n o impertimus. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die vi mensis Ianuarii, in Epiphania Domini, anno MDOOCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. PIUS PP. X I Annus XXV - Vol. XXV 6 Februarii 1933 Num. 2 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PII PP. XI CONSTITUTIO APOSTOLICA DE NOVAE ARCHIDIOECESIS DE TRANSJORDANIA PRO RITUS GRAECI-MELCHITICI FIDELIBUS ERECTIONE. PIUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD FUTURAM REI MEMORIAM j " Apostolica Sedes, probe noscens in mains animarum b o n u m esse cessurum, si Ecclesiarum orientalium fideles, in quos non unum suae praebuit dilectionis testimonium, a sui ipsorum ritus Pastoribus gubernentur, omni studio curavit novas, quantum fieri posset, erigendas dioeceses, c u m ob auctum christifidelium, numerum, vel ob alias iustas .causas, id in D o mino magis expedire visum fuerit. Cum itaque in regione illa, quae per mare Mortuum ac Jordanem flumen a Palaestina seiungitur et ab h o c flumine Transjordaniam nomen sumit, christiani populi orientalis ritus, ad unam et sanctam catholicam Ecclesiam magis in dies cor et oculos vertentes, in communitatem sat incolarum numero praestantem coaluerint, peropportunum Nobis visum est eamdem, regionem canonice ordinare, ipsamque ad verae et propriae dioecesis dignitatem evehere; eo vel magis q u o d firma Nobis spes affulget, multo plures Transj or daniae incolas, adhuc extra veram Ecclesiam vagantes, unum Christi ovile, Dei opitulante gratia, brevi ingressuros esse. Qua in re magnopere peculiaris omnium bonorum Largitoris benignitas elucet, qui in salutaribus Jordanis. undis pro vide disposuit Filio Suo Unigenito baptisma a Ioanne conferri, t y p u m ac figuACTA, vol. XXV, n. 2. — 6-2-933. 3 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale' 26 rana veri baptismatis, Sacramentorumianuae ac fundamenti. N o s igitur, de venerabilium fratrum Nostrorum S. E. E. Cardinalium Sacrae Congregationi pro Ecclesia Orientali praepositorum consilio, praehabito venerabilium fratrum Nostrorum Cyrilli M o g a b g a b , Patriarchae Antiocheni Melchitarum, sub cuius iurisdictione fideles illi exstant, nec non Valeri i Valeri, Archiepiscopi titularis Ephesini, Delegati Apostolici in. Palaestina, favorabili v o t o , atque suppleto, quatenus opus sit, quorum interest vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, ea quae sequuntur, suprema Nostra auctoritate statuimus ac decernimus: I. Transjordaniam regionem in veram ac propriam archidioecesim erigimus et constituimus, eamque erectam per praesentes declaramus, atque ab eius nomine de Trans Jordania denominari volumus. I I . Huius archidioecesis fines erunt: Jordanes flumen, mare Mortuum et amnis Wady Àraba ad occasum,- Syriae desertum ad orientem, eparchia Hauran et Djebel-el-Drusi regio ad septentrionem atque JELedjaz regio ad meridiem. . I I I . N o v a e huius archidioecesis hisce finibus circumscriptae episcopalem sedem in urbe, nunc Amman o h m Philadelphia nuncupata, quae satis ampla et caput civilis principatus est, constituimus; Archiepiscopi autem cathedram in ecclesia ibidem exstante, Ss. Apostolis Petro et Paulo dicata, figimus, quam propterea ad Cathedralis gradum et dignitatem extollimus, eique eiusque pro tempore Archiepiscopis iura omnia ac privilegia, insignia, honores et praerogativas concedimus, quae Cathedralibus Ecclesiis et residentialibus Archiepiscopis, ad canonum praescripta et Ecclesiae Melchitarum normas ac legitimas consuetudines sunt propria. I V . E a m d e m archidioecesim, eiusque pro tempore Archiepiscopos iisdem adstringimus oneribus et obligationibus, quibus ceterae ritus graecimelchitici dioeceses earumque Episcopi adstringuntur. V. N o v a m hanc de TransJordania archidioecesim, utpote ritus graeci melchitici, Patriarchatui Antiocheno Melchitarum adnexam eamque propterea eiusque pro tempore Archiepiscopos, ad normam sacrorum canonum, Patriarchae Antiocheni Melchitarum iuri subiectos volumus. V I . Nobis autem ac Sedi Apostolicae facultatem reservamus, n o v a m ineundi, pro temporum rerumque adiunctis, ipsius archidioecesis circumscriptionem, vel eam immutandi et aliter ordinandi, quoties id in D o m i n o opportunum visum fuerit. V I I . Episcopalem mensam noviter ita erectae archidioecesis constituent b o n a omnia et oblationes, quae a fidelibus in quorum b o n u m ipsa erecta est collata sunt et conferentur. Acta Pii Pp. XI 27 V I I I . Q u o d vero attinet ad eiusdem archidioecesis regimen et administrationem* ad cleri et fidelium rura et onera aliaque huiusmodi, servanda iubemus quae sacri canones et peculiares Ecclesiae Melchitarum leges statuunt ac praescribunt. Q u o d autem ad clerum praecipue spectat, mandamus ut, simul ac huius n o v a e archidioecesis erectio ad exsecutionem deducta fuerit, eo ipso eidem archidioecesi sacerdotes et clerici adscripti censeantur, qui nunc in eius territorio legitime exstant. R e b u s itaque ut supra dispositis, ad eadem omnia exsecutioni mandanda deputamus venerabilem fratrem Cyrillum, Mogabgab Patriarcham A n t i o c h e n u m Melchitarum, cui propterea necessarias et opportunas tribuimus facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, alium virum in ecclesiastica dignitate vel officio constitutum, atque definitive sententiam dicendi de quavis difficultate vel oppositione in exsecutionis actu quomodolibet oritura, eique onus imponimus ad Sacram Congregationem pro Ecclesia Orientali infra sex menses ab his Litteris acceptis computandos authenticum exemplar transmittendi peractae exsecutionis actorum. Volumus autem ut harum Litterarum transumptis etiam impressis, mann tamen alicuius Notarii publici subscriptis ac sigillo cuiuslibet viri in ecclesiastica dignitate constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce litteris tribueretur si originaliter exhibitae vel ostensae forent. Praesentes autem Litteras et in.eis contenta quaecumque, etiam ex eo q u o d quilibet quorum interest vel qui sua interesse praesumant, auditi n o n fuerint, vel praemissis non consenserint, etiam si expressa, specifica et individua mentione digni sint, nullo unquam tempore de subreptionis v e l obreptionis aut nullitatis vitio seu intentionis Nostrae, v e l quolibet alio, licet substantiali et inexcogitato, defectu notari, impugnari vel in controversiam vocari posse; sed eas tamquam ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et emanatas, perpetuo validas exsistere ac fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere, et, si secus super his a q u o c u m q u e quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus et decernimus. Non obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus pro- vincialibus generalibus universalibus que Conciliis editis, specialibus vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis et quibusvis aliis R o m a n o r u m Pontificum Praedecessorum Nostrorum dispositioni- bus ceterisque contrariis quibuscumque. Nemini autem quae a N o b i s praesentibus Litteris decreta sunt, infringere v e l eis contraire liceat. Si quis vero ausu temerario h o c attentare praesumpserit, indignationem 28 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale omnipotentis D e i ac beatorum Petri et Pauli, Apostolorum eius, se n o v e rit incursurum. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, anno D o m i n i millesimo n o n gentesimo trigesimo secundo, die secunda mensis Maii, in festo Sancti Athanasii, Pontificatus Nostri anno undecimo. Fr. A N D R E A S Card. F R Ü H W I R T Cancellarius S. B. E. H \ A L O I S I U S Card. S I N C E R O a Secretis S. C. Orientalis. I o s e p h Wilpert, Decanus Collegii Protonot. Apostolicorum. Dominicus Loco Spolverini, Protonotarius Apostolicus. Plumbi • Beg. in Cane. Ap., vol. XLVI, n. 57. - M. Riggi. x LITTERAE APOSTOLICAE I DIOECESIS LUCIA FÁLISCODUNENSIS PATRONA CAELESTIS DECLARATUR SANCTA FILIPPINIA. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Gratum Nobis vehementer est, data occasione, votis concedere Episcoporum, qui N o s rogant ut spirituali b o n o suarum dioecesium provide atque apte consulamus. Libenter equidem hac de causa postulationes accepimus venerabilis fratris Faliscodunensium Episcopi, qui a Nobis effiagitavit ut dioecesi suae Ealiscodunensi, adhuc caelesti patrono destitutae, nunc Sanctam Luciam Fihppini qua Patron a m tribuere velimus. Id enim christifideles e civitate ac dioecesi m e m o rata una c u m clero valde exoptant. Etenim ipsa Sancta Lucia regionem faliscodunensem finitimamque peragrans, magistra ac missionaria, sanctitatis suae conspicuas reliquit memorias; eisdem in locis prima scholarum seu Magistrarum Piarum fundamenta iecit; suae denique vitae mortalis •cursum ipsa in dioecesi consummavit, ita ut in cathedrali Ecclesia faliscOdunensi eius corpus adhuc religiosissime adservetur. Quae c u m ita sint, «ioniatis consiliis c u m dilecto filio Nostro Sanctae E o m a n a e Ecclesiae Cardinali Sacrae E i t u u m Congregationis Praefecto, m o t u proprio atque ex certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore perpetuumque in Acta Pii Pp. XI m o d u m Sanctam Luciani Filippini dioecesis Faliscodunensis' caelestem Patronam constituimus et declaramus, omnibus adiectis iuribus ac privilegiis liturgicis, quae huic titulo competunt. Contrariis non obstantibus quibuslibet. Haec ad dioecesis Faliscodunensis christifidelium omnium b o n u m spirituale concedentes, statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas^ validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; dioecesi eidem Faliscodunënsi nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xxi m. Augusti an. MDCCCCXXxn, Pontificatus Nostri undecimo. E . Card. P A C E L L I , a Secretis Status. II M O N A S T E R I U M P A R I S I E N S E A SANCTO L U D O V I C O AD TEMPLUM, M O N I A L I U M O. S. B., AD ABBATIAE GRADUM EVEHITUR. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — T u m Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis Parisiensium Archiepiscopus, tum Abbas Primas Ordinis Sancti Benedicti Nobis valde commendant v o t a hodiernae moderatricis monasterii parisiensis a Sancto L u d o v i c o ad Templum nuncupati, ex Ordine Sancti Benedicti, quae a Nobis exposcit ut monasterium idem, nunc prio^ ratum tantum, dignitate abbatiali honestare dignemur. Cum vero edoceamur monasterium ipsum iam fundatum anno MDCccxxv, monialium numero atque operum religiosarum florere, eodemque in monasterio t u m regularem observantiam in exemplum adducendam esse, tum sacras liturgicas functiones debito decore peragi c u m magno spirituali fidelium emolumento, votis memoratis annuendum censemus. Conlatis igitur consiliis c u m dilecto filio Nostro Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Sacrae negotiis Religiosorum Sodalium praepositae Congregationis Praefecto, hisce Litteris Apostolicis, auctoritate Nostra, monasterium Sancti Ludovici ad Templum ex Ordine Sancti Benedicti, in civitate atque archidioecesi Parisiensi positum, in abbatiam erigimus et constituimus, eodem nomine servato, cum novitiatu proprio, adiectis privilegiis, favoribus et gratiis, 30 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale quae huic titulo abbatiali de iure competunt. Contrariis non obstantibus quibuslibet. H a e c mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; eidem sic per N o s erectae abbatiae parisiensi Sancti L u d o v i c i ad T e m p l u m nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v m. Augusti MDCCCCXXxn, Pontificatus Nostri undecimo. E . Card. P A G E L L I , a Secretis Status. III OPPIDI SARTE ANI INTRA FINES DIOECESIS CLUSINAE. PATRONA CAELESTIS B. M. V. BONI CONSILII MATER DECLARATUR. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Clusinae et Pientinae dioecesis intra fines in conlegiato templo oppidi Sarteani prodigiosa servatur imago Beatae Mariae Virginis, B o n i Consilii Matris quam a multo iam tempore christifideles loci m a g n a , pietate venerati sunt, hodieque pie devoteque venerantur. Cum vero clerus populusque ipsius oppidi enixas Nobis preces adhibeant, ut Beatam Virginem Mariam Matrem B o n i Consilii declarare dignemur principalem oppidi Sarteani Patronam (non m o d o enim in privatis sed et in publicis praesertim calamitatibus validissimo patrocinio Deiparae sub ipso titulo incolae Sarteani gavisi sunt), atque hodiernus Episcopus Clusinus ac Pientinus suffragiis suis amplissimis preces memoratas augeat; N o s , quos instanter admonet Apostolicum munus, quod in terris gerimus, ut christifidelium b o n o continenter in D o m i n o prospiciamus, supplicationibus ad Nos admotis concedere censemus. Conlatis itaque consiliis c u m dilecto filio Nostro Sanctae E o m a n a e Ecclesiae Cardinali Sacrae Eituum Congregationi Praefecto, omnibusque rei momentis attente perpensis, hisce Litteris Apostolicis, auctoritate Nostra, Beatissimam Virginem Mariam Matrem B o n i Consilii oppidi Sarteani intra fines Clusinae ac Pientinae dioecesis, Patronam principalem constituimus et declaramus. Praecipimus propterea ut ipso in oppido festum eiusdem Patronae sub ritu duplici primae classis c u m octava ex nunc et in posterum celebretur. 31 Acta Pii Pp. XI Decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; memoratoque oppido Sarteani nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super bis a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v m . Augusti. anno MDCCCCXXXII, Pontificatus Nostri undecimo. B. Card. PACELLI, a Secretis Status. IV C A S T R I A L I P H A N I I N T R A F I N E S DIOECESIS A L I P H A N A E P A T R O N U S CAELESTIS AEQUE PRINCIPALIS DECLARATUR S. ANTONIUS PATAVINUS. PIUS PP. XI Ad perpetuam rei memoriam. — Allatum ad N o s est in paroeciali ecclesia titulo Sanctae Crucis, Castri Aliphani, dioecesis intra fines Aliphanae, Sanctum Antonium Patavinum Confessorem una c u m Sancto Marcellino presbytero ac martyre, uti Patronum oppidi a multis saeculis agnosci et recoli; quin nulla exstet memoria electionis canonicae praedicti Sancti thaumaturgi Patavini. Nunc autem clerus, optimates populusque oppidi eiusdem, ob gratiarum copiam quas Sanctus Antonius in oppidanos, qui ad illum supplices recurrunt, continenter diffundit, occasionem nacti sollemnium, quae septingentésimo anno ab ipsius obitu ad honorem Sancti Patavini adhuc peraguntur, enixas Nobis preces adhibuerunt, ut in Patronum aeque principalem oppidi Aliphani Sanctum Antonium Patavinum Confessorem confirmare seu constituere dignemur. Nos autem ad maiorem Dei gloriam atque ad pietatis christianae incrementum magis augendum, auditis quoque tum venerabili fratre Alfonso Episcopo, qui oratorum supplicationes Nobis amplissime commendat, tum dilecto filio Sanctae Fidei Promotore generali, memoratis votis annuendum censemus. Quae c u m ita sint, apostolica Nostra auctoritate, praesentium Litterarum vi, perpetuumque in m o d u m , Sanctum A n t o n i u m Patavinum Confessorem in Patronum aeque principalem una c u m Sancto Marcellino Presbytero et Martyre Castri Aliphani intra dioecesis Aliphanae fines confirmamus, seu declaramus, omnibus et singulis adiectis privilegiis liturgicis atque honori- 32 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale fiçentiis, quae praecipuis locorum Patronis competunt. Contrariis n o n obstantibus quibuslibet. H a e c largimur statuimusque, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere ; eidemque Castro Aliphano nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v i m . Augusti anno MDCCCCXXXLT, Pontificatus Nostri u n d e c i m o . E . Card. P A C E L L I , a Secretis Status. ... v I N D U L G E N T I A E STATIONALES U R B I S A D CERTAS ECCLESIAS MEDIOLANENSEM CIVITATIS EXTENDUNTUR. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Sacrae Paenitentiariae Apostolicae decreto die x i i m . Aprilis huius anni M D C C C C X X X H , ut christifideles frequentius religiosiusque ad sacras aedes conveniant, in quibus, statutis anni diebus ac praesertim quadragesimali tempore sacrae celebrantur Stationes, prout in R o m a n o Missali designantur, Nos ipsi indulgentias ordinare opportune censuimus, quas iam non uno m o d o rec. mem. Decessores Nostri largiti sunt iis, qui stationales, uti vocant, ecclesias sive hac A l m a in Urbe sive extra Urbem posterius constitutas frequentant. H o c ducti consilio, c u m Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinalis Mediolanensium Archiepiscopus N o s enixe rogaverit, ut memoratas indulgentias concedere quoque dignaremur christifidelibus, qui mediolanenses ecclesias stationales, iuxta statutas regulas visitaverint, ultro libenterque huiusmodi supplicationibus annuere censemus. I a m enim a decimo tertio saeculo pium , ecclesiarum stationalium quadragesimam peragendum, exercitium infra annum et per sacram studio atque opera Archiepiscopi tunc temporis exsistentis Othonis Visconti in Mediolanensis Ecclesiae liturgia ac devotione vigere coepit. I n d e x autem sacrarum aedium.; quem ipse Praesul primum paraverat, a Sancto Carolo Borromaeo, qui piam consuetudinem indulgentiis a Romanis Pontificibus obtentis locupletandam etiam curavit, postea emendatus ad nostra usque tempora integer permansit. Acta Pii Pp. XI 33 Hodiernus vero Mediolanensium Antistes, tantos decessores suos secutusj ad spirituale sibi crediti fidelis populi b o n u m magis provehendum, m e m o ratum ecclesiarum mediolanensium indiculum a Sancto Carolo statutum denuo correxit nostraque temporibus aptavit, ita ut nunc Mediolani christifideles magna devotione supplicationes stationales frequenter celebrent. N o v u s huiusmodi catalogus mediolanensium ecclesiarum in quibus, statutis anni diebus, supplicationes stationales habentur, est prout sequitur: I a Dominica Adventus, ad metropohtanum templum Sanctae Mariae a a Nascentis; I I Dominica Adventus, a d Ssmi Redemptoris; I I I Doininica a Adventus, ad S. Mariae de Rosario; I Y Dominica Adventus, ad S. Crucis; a V Dominica Adventus, ad S. Gregorii; Feria IV infra hebdomadam, ad S. Mariae de navigio; Feria V I , ad S. Andreae; Sabbato, ad templum m e a tropolitanum; V I Dominica Adventus, ad S. Mariae Annuntiatae de Hospia a tali Maiore; Feria H de exceptato, ad S. Gottardi; Feria I H de exceptato, ad S. Ioseph; Feria IV de exceptato, ad S. Mariae Lauretanae; in Vigilia Nativitatis Domini, ad templum metropolitanum; in Nativitate Domini, ad primam Missam, ad S. Mariam de Miraculis apud S. Celsum; ad secund a m Missam, ad S. Ambrosii Maioris; ad tertiam Missam, ad templum metropolitanum; in festo S. Stephani Protomartyris, ad S. Stephani Maioris; in festo S. Ioannis Evangelistae, ad S. Mariae prope Castellum; in festo Ss, Innocentium Martyrum, ad templum metropolitanum; in Circumcisione Domini, ad S. Mariae de Victoria; in Epiphania Domini, ad templum metropolitanum; Dominica in Septuagésima, ad S. Laurentii Maioris; Dominica in Sexagesima, ad S. Marci; Dominica in Quinquagesima, ad templum metropolitanum; Dominica I metropolitanum; Feria I I a a in Quadragesima, ad templum infra hebdomadam primam Quadragesimae, a a ad S. Ambrosii Maioris; Feria I I I ad S. Marci; Feria I V , ad S. Mariae de a a Hospitali Maiore; Feria V , ad S. Eustorgii; Feria V I , ad Ss. Apostolorum et S. Nazarii; Sabbato, ad templum metropolitanum; Dominica I I a in a Quadragesima, ad S. Mariae de Miraculis apud S. Celsum; Feria I I infra a hebdomadam secundam Quadragesimae, ad S. Stephani Maioris; Feria H I , a a ad S. Babilae; Feria I V , ad S. Vincentii in Prato; Feria V , ad S. Mariae a Coronatae; Feria V I , ad S. Pauli apud S. Euphemiam; Sabbato, ad S. Geora a gii in Palatio; Dominica I H in Quadragesima, ad S. Theclae; Feria H , infra h e b d o m a d a m tertiam Quadragesimae, ad S. Mariae in paradiso; a a a Feria H I , ad S. Calimerii; Feria I V , ad S. Victoris ad corpus; Feria V , a ad S. Mariae Servorum in S. Carolo; Feria V I , ad S. Celsi; Sabbato, ad a S. Sebastiani; Dominica I V in Quadragesima, ad S. Simpliciani; Feria I I a infra hebdomadam quartam Quadragesimae ad S. Mariae Podonis; Feria a a a I I I , ad S. Caloceri; Feria I V , ad S. Antonii Abbatis; Feria V , ad S. Euphe- Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 34 miae; Feria V I a ad S. Bartholomaei; Sabbato, ad S. P e t r i . i n Glissato; a a Dominica V in Quadragesima, ad S. Mariae a Passione; Feria I I infra h e b d o m a d a m quintam Quadragesimae, ad S. Mariae apud S. Satyrum; a Feria I I I a ad S. Aquilini apud S. Laurentium Maiorem; Feria I V , ad a S. Mariae prope Portam; Feria V , ad S. Mariae de Scala in S. Fideli; Feria a V I , ad S. Bernardini de Monialibus; Sabbato, ad S. Mariae a Monte Cara melo; Dominica Olivarum, ad S. Laurentii Maioris; Feria I I in maiore a hebdomada, ad S. Francisci de Paula; Feria I I I , ad S. Mauritii ad Monaa a sterium Maius; Feria I V , ad S. Mariae Secretae; Feria V in Coena Domini, ad templum metropolitanum; Feria V I a in Parasceve, ad S. Sepulchri; Sabbato, ad S. Gottardi in Palatio; Dominica Resurrectionis, ad templum a metropolitanum; Feria I I in Albis, ad S. Mariae Annuntiatae in Campo a a Sancto; Feria I I I in Albis, ad S. Bernardini ad ossa; Feria I V in Albis, a a ad S. Raphael; Feria V in Albis, ad S. Ambrosii Maioris; Feria V I in Albis, ad S. Thomae in Terra Mara; Sabbato in Albis, ad S. Alexandri in Zebedia; Dominica in Albis depositis, ad templum metropolitanum; In Litaniis maioribus, ad S. Victoris ad Corpus; In Ascensione Domini, ad templum a metropolitanum; Feria I I Litaniarum, ad S. Ambrosii Maioris; Feria I I I a a Litaniarum, ad S. Nazarii; Feria I V Litaniarum, ad S. Laurentii Maioris; In Vigilia Pentecostes, ad templum metropolitanum; Dominica Pentecostes, ad templum metropolitanum; Feria I I a infra o c t a v a m Pentecostes, a a ad S. Petri in Sala; Feria I I I , ad S. Franciscae Romanae; Feria I V , ad a a S. Mariae de Suffragio; Feria V , ad S. Caroli in laemocomio; Feria V I , ad SSmae Trinitatis; Sabbato Pentecostes, ad templum metropolitanum; a Feria I V quattuor Temporum m. Septembris, ad S. Mariae de Beltrade; Feria V I a quattuor eorundem Temporum, ad S. Ioachim; Sabbato, ad templum metropolitanum. Conlatis itaque consiliis c u m dilecto filio Nostro Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali Paenitentiario Maiori, praesentium Apostolicarum Litterarum tenore, omnibus et singulis utriusque sexus christifidelibus, qui supplicationes stationales, statutis anni diebus, in ecclesiis mediolanensibus praefatis peregerint, omnes et singulas Indulgentias pro ecclesiis stationalibus huius A l m a e Urbis concessas sive concedendas, ad normam decreti Sacrae Paenitentiariae Apostolicae, quod supra memoravimus, lucrandas, benigne concedimus ac largimur. Contrariis n o n obstantibus quibuslibet. Praesentibus perpetuis futuris temporibus valituris. D a t u m R o m a e apud S. Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x x i m . A u gusti anno MDCCCCXXxn, Pontificatus Nostri undecimo. E . Card. P A C E L L I , a Secretis Status. Acta Pii Pp. XI 35 EPISTOLA AD EMUM P. D. ANDREAM TIT. S. LAURENTII IN DAMASO PRESBYTERUM CARD I N A L E M F R Ü H W I R T H , S . R . E . CANCELLARIUM, X X V EPISCOPATUS A N N U M EXPLETURUM. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Quum. in ipso festo Sancti Andreae Apostoli, cuius nomen auspicato tibi inditum fuit, annum feliciter explebis a suscepto episcopali honore quintum ac vicesimum, hanc faustitatem tuam taciti omnino praeterire non possumus. Tibi quidem, dilecte fili Noster, plura iam dedimus peculiaris Nostrae aestimationis ac benevolentiae testimonia, praesertim quum munia tibi Paenitentiarii Maioris, ac deinde Ecclesiae Cancellarii ipsi commisimus, quumque •de natali sacerdotii tui sexagesimo gratulandi tibi causa litteras Nostras haud multo ante dedimus. Nunc vero, quoniam gaudia filiorum c u m patre convenit esse communia, n o v a m hanc nacti occasionem, sensus animi Nostri tecum conlaetantis rursnm declarare exoptamus. Illud enim praecipue tuae ducitur laudi, quod ipse,-tot annis tantisque meritis cumulatus, animo semper vegeto studia ac labores numquam intermittens, universae Ecclesiae regimini in R o m a n a Curia praesto esse non desinis, simulque ad gloriam sanctorum illustrandam decusque Dominiciani Ordinis provehend u m sedulo iugiterque incumbís. Neque id minus est admirandum, te, in tanto honore constitutum, de humanitate ac modestia ante actae aetatis nihil remittendum existimasse, ita ut, qui dignitate ceteris excellis, facilitate infimis par esse videaris. Quare Nos equidem, ista sollemnitate c o m m u n e m laetitiam ex animo participantes, faustis te ominibus fervidisque votis libentes prosequimur; et quamquam sapientibus conscientia ipsa factorum egregiorum amplissimum virtutis est praemium, tamen excellentiora quaedam-ac iucundiora praemiorum genera tibi a D e o imploramus, ut longaeva ista senectus omnibus solaciis gratiisque caelestibus affatim perficiatur. H o r u m interea praenuntia donorum, peculiarisque caritatis N o strae testis apostolica esto benedictio, quam tibi, dilecte fili Noster, tuisque laborum adiutoribus, universoque Praedicatorum Ordini peramanter in D o m i n o impertimus. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die x x i x mensis Novembris; pervigilio Sancti Andreae Apostoli, anno MDCCCCXXXLT, Pontificatus Nostri undecimo. PIUS PP. X I Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 36 ACTA SS. CONGREGATIONUM SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII i D E C R E T U M DAMNATUR LIBER ERNESTI BUONAIUTI Feria IV, die > 25 Ianuarii 1933 In generali consessu Supremae Sacrae Congregationis Sancti Officii,, E m i ac R e v m i Domini Cardinales rebus fidei et m o r u m tutandis praepositi damnarunt atque in Indicem librorum prohibitorum inserendum mandarunt librum qui inscribitur: ERNESTO BUONAIUTI. La Chiesa Romana. Milano, Guardi e N o t o , 1933. Et sequenti Feria V, die 26 eiusdem mensis et anni, Ssmus D. N. D. P i u s divina Providentia P p . X I , i n solita audientia R . P . D . Adsessori Sancti Officii impeitita, relatam sibi E m o r u m Patrum resolutionem approbavit, confirmavit et publicandam iussit. D a t u m Romae, ex aedibus Sancti Officii, die 27 Ianuarii 1933. A. Subrizi, Supremae S. Congr. S. Officii Notarius, il E V U L G A T I O D E C R E T I SUPPRESSIONIS CUIUSDAM R E L I G I O S A E M U L I E R U M CONSOCIATIONIS. Decretam iamdiu (feria I V , die 2 Iulii 1930) suppressionem religiosae mulierum consociationis cui vulgo titulus « Missionarie adoratrici e riparatrici del Sacro Cuore Eucaristico di Gesù» cuiusque domus princeps in oppido San Piero in Bagno dioecesis Biturgensis (Borgo San Sepolcro) reperitur, c u m praescriptis S. Officii plene ipsae non obtemperaverint, E m i et R m i Dñi Cardinales fidei moribusque tutandis praepositi, in plenario conventu habito feria I V , die 25 proxime elapsi mensis I a n u a m , Suprema Sacra Congregatio S. Officii probante Ssmo P o m i n o Nostro Pio P p . 37 XI, evulgandam mandarunt. Sciant igitur omnes et singuli, quorum q u o m o d o c u m q u e interesse queat, praefatam mulierum consociationem esse plane suppressam et ceu talem ad omnes iuris effectus omnino habendam esse. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sancti Officii, die 1 Februarii 1933. A. Subrizi, Supremae S. Congr. S. Officii Notarius. SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS I PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa X I , successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum: 28 Novembris 1932. — Titulari episcopali Ecclesiae Dausarenae praefecit R. P. Franciscum Gomez de Santiago, ex Ordine Fratrum Praedicatorum, quem constituit Coadiutorem, c u m iure successionis, R. P. D. Alexandri Garcia Fontcuberta, Vicarii Apostolici de Haiphong. 29 Novembris. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Gabulensi, R. D. I o sephum Attipetty, Cancellarium Curiae Verapolitanae, quem constituit Coadiutorem, cum iure successionis, R. P. D. Angeli Mariae Perez y Cecilia, Archiepiscopi Verapolitani. — Titulari episcopali Ecclesiae Vasadensi, R. P. Iosephum Byrne, e Congregatione Sancti Spiritus, quem constituit Vicarium Apostolicum de Kilima N jaro. — Titulari episcopali Ecclesiae Coronensi, R. P. Eduardum V a n Goethem, e Congregatione Missionariorum Sacratissimi Cordis Iesu, quem constituit primum Vicarium Apostolicum de Coquilhatville. — Titulari episcopali Ecclesiae Pomariensi, R. P. H ubertum Paulissen, e Societate Lugdunensi pro Missionibus ad Afros, quem constituit V i carium Apostolicum de Kumasi. 16 Decembris. — Cathedrali ecclesiae Alexandrinae in Luisiana, R. D. Danielem Desmond, ex archidioecesi Bostoniensi. 10 Ianuarii 1933. — Titulari episcopali Ecclesiae Thaumacensi, R. P. jy. Aemilium Barillon, hactenus Episcopum Malacensem. 38 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 10 Ianuarii 1933. — Titulari episcopali Ecclesiae Aradensi, B. P. P e - trum Mariam Gourtay, e Congregatione Sancti Spiritus, quem constituitprimum Vicarium Apostolicum Guyanae Gallicae. — Titulari episcopali Ecclesiae Paphiensi, B. D. Iosephum Fan, e clero saeculari vicariatus apostolici de Tsining, quem constituit Vicarium Apostolicum de Tsining. — Titulari episcopali Ecclesiae Gadarensi, B. P. Martialem Jannin, e Societate Parisiensi missionum ad exteras gentes, quem constituit primum Vicarium Apostolicum de K o n t u m . — Titulari episcopali Ecclesiae Sozopolitanae, B. D. Ioannem Baptistam T o n g , e clero saeculari vicariatus apostolici de Saigon, quem constituit Coadiutorem, c u m iure successionis, B. P. D. Ioannis Petri Alexandri Marón, Vicarii Apostolici de Phat-Diem. — Titulari episcopali Ecclesiae Aulonitanae, B. P. Ioannem Larrart, e Societate Parisiensi missionum ad exteras gentes, quem constituit Coadiutorem, c u m iure successionis, B. P. D. Francisci Lazari Seguin, Vicarii Apostolici de Kweiyang. 27 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Ventimiliensij B. D. Augustinum Bousset, parochum oppidi Bardonecchia, in dioecesi Segusiensi. II DESIGNATIO OBDTNABII P B O APPELLATIONE I u x t a can. 1594, n. 2 Codicis iuris canonici, Archiepiscopus Friburgensis designavit pro appellatione in secunda instantia tribunal Ordinarii Bottenburgensis. Quam designationem S. C. Consistorialis die 3 Ianuarii 1933 adprobavit. SACRA CONGREGATIO CONCILII FESULANA IURIS PRAESENTANDI Die 21 Iunii 1930 SPECIES FACTI. - Exstat Fesulis unica paroecia, quae inde ab anno 966 Capitulo ecclesiae cathedralis unita fuit. Ab eo tempore Capitulum, sive per se sive per sacerdotes a se deputatos, animarum curam exercuit. Urgentibus postea decretis S. Tridentinae Synodi et Sacrae Congregationis Sacra Congregatio Concilii 39 Concilii, Episcopus Mancini, decreto diei 11 Octobris 1786, animarum curam ad tramitem iuris ordinavit, edicens ut eadem primo et principaliter esset penes Praepositum, eique adiungens duos canonicos curatos et unum cappellanum. V e r u m substantialis reformatio l o c u m habuit anno 1896. N a m Episcopus Camilli, de consensu Capituli et Sancta Sede probante, t o t a m actualem curam paroeciae cathedralis in perpetuum et exclusive primae Dignitati, id est Praeposito, commisit. Ex eo tempore in omnibus nominationibus Praepositi nunquam Capitulum ius praesentandi sibi vindicavit, ne tunc quidem quum Sacra Congregatio Consistorialis, decreto diei 26 Aprilis 1914,. in ecclesia cathedrali Fesulana duas novas Dignitates creavit, Archidiaconatum nempe et Primiceriatum. Nominatio Praepositi, ut antea, libere facta fuit a S. Sede, praevia tamen designatione candidati ex parte Episcopi. Novissime tantum, c u m die 1 Martii 1929 vacaverit Praepositum, Capitulum ius suum reclamavit, ad normam canonis 471 § 2, C. I* C. SYNOPSIS DISCEPTATIONIS. - Argumenta quae Capitulum ad suum ius Vindicandum attulit, ad haec reducuntur: , Capitulum per septem fere saecula curam actualem animarum exercuit. A n n o 1896 eam quidem Praeposito transmisit, sed sibi omnia iura parochi habitualis reservavit. Si post annum 1896 non participavit ad praesentationem Praepositorum, tamen iuri suo nunquam valedixit. Cum autem vigente Codice I. C, nunc prima vice Praepositura vacaverit, ius suum praesentandi S. Sedi candidatum ad Praeposituram qua suum vicarium perpetuum Capitulum réclamât ad normam canonis 471 § 2. Et c u m parocho habituali, vi eiusdem canonis, ius competat designandi Episcopo vicarium o e c o n o m u m , etiam h o c ius Capitulum sibi vindicat. Ex adverso haec opponuntur argumenta: Ius Capituli quoad designationem vicarii oeconomi fundamento caret, sicut constat ex resolutione Sacrae Congregationis Concilii diei 9 Septembris 1786 in Urbevetana (Fontes, V I , n. 3855, p. 140). Enimvero canon 472 § 1 statuit « vacante paroecia Ordinarius loci in ea quam primum constituat idoneum vicarium o e c o n o m u m , de consensu Superioris, si de religioso agatur, qui eam tempore vacationis regat, assignata eidem parte fructuum pro congrua sustentatione ». Quapropter, ex canone 472 § 1, ius nominandi o e c o n o m u m curatum Ordinario exclusive pertinet, sicut iam disposuit S. Concilium Tridentinum, cap. 18, sess. X X I V , de ref. Ius praesentandi vicarium actualem, qua parocho habituali, ex canone 471 § 2 Capitulo competit. At c u m vicaria, de consensu Capituli, in 40 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale perpetuum unita fuerit Praepositurae, haec, qua Dignitas, est Sedi A p o ; stolicae reservata. Capitulum nec ante, nec post annum 1896, h o c ius sibi vindicavit, ideoque canon 47.1 § 2 nequit urgeri, ratione contrariae consuetudinis, iam ab anno 1786 inductae. N e c potest Capitulum sibi vindicare ius praesentandi Praepositum vicarium, quia Capitulum nunquam eum praesentavit, et saltem ab a. 1896 S. Sedes libere instituit vicarium, praecipue quia etiam libere Praeposituram conferebat, unde legitima invaluit consuetudo ne Capitulum vicarium praesentare^ Cum haec consuetudo esset in favorem S. Sedis, non poterat per Capitulum auferri. Ceterum ex parte eiusdem S. Sedis non constat de approbatione actus capitularis anni 1896, quum verba: « rimanendo nella sostanza invariati i diritti che gli c o m p e t o n o della parrocchialità abituale » sint generica, nec derogare valeant iuri S. Sedi, lìbere conferendi Praeposituram, cum qua simul nominaret vicarium actualem. Insuper Praepositura eo tempore erat unica Dignitas in Capitulo Fesulano, libere proinde a S. Sede conferebatur. Et quamvis nunc Praepositura sit tertia Dignitas propter alias duas, quae a Sacra Congregatione Consistoriali anno 1914 institutae fuerunt, eodem m o d o S. Sedi reservatur, quia hodie Codex non iam S. Sedi reservat ius nominandi primam Dignitatem in Capitulis, verum ius collationis omnium Dignitatum ad normam canonis 396 § 1. R E S O L U T I O . - Proposita itaque fuerunt in plenario conventu diei 21 Iunii 1930 sequentia dubia: I. An Capitulo, vacante paroecia, competat ius nominandi vicarium oeconomum, in casu; - I I . An eidem Capitulo competat ius praesentandi ad S. Sedem vicarium perpetuum, in eam. Porro Emi Patres respondendum censuerunt: Negative ad utrumque. Facta autem postridie de praemissis Ssmo D n o Nostro Pio div. P r o v . P p . XI relatione per infrascriptum Sacrae Congregationis Secretarium, Sanctitas Sua resolutionem approbare et confirmare dignata est. I. Bruno, Secretarius. Sacra Congregatio Rituum 41 SACRA C O M R M A T I O RITUUM .'•i DUBIUM D E MISSIS C E L E B R A N D I S I N H O N O R E M SANCTI F U N D A T O R I S VEL SANCTAE F U N D A T R I C I S C U I U S L I B E T CONGREGATIONIS. Sacrae R i t u u m Congregationi, pro opportuna solutione sequens dubium propositum" fuit, nimirum : « An Missae de Sancto Fundatore vel de Sancta Fundatrice cuiuslibet Congregationis vel Instituti, quae ad divinum Officium recitandum n o n tenentur, iisdem gaudeant privilegiis liturgicis ac Missae aliorum Sanctorum, qui ab aliqua Congregatione, ad Officium recitandum obstricta, recoluntur sub ritu duplici primae classis c u m octava communi, ad mentem novarum Rubricarum Breviarii R o m a n i » . Et Sacra eadem Congregatio, audito specialis Commissionis suffragio, reque mature perpensa, rescribendum censuit: Affirmative* Atque ita rescripsit et declaravit, die 23 Decembris 1932. C. Card. L. LAURENTI, Praefectus. © S. A. Carinci, Secretarius. II PICTA VEEN. C A N O N I Z A T I O N I S B E A T I A N D R E A E H U B E R T I F O U R N E T , CONFESSORIS, S A C E R DOTIS SAECULARIS, FUNDATORIS I N S T I T U T I F I L I A R U M CRUCIS, V U L G O S O R O R U M S. A N D R E A E . SUPER DUBIO An, stante approbatione duorum miraculorum post indultam praedicto Beato venerationem, tuto procedi possit ad solemnem ipsius Canonizationem. « S i pastor bonus, ait Augustinus (Tract. O X X I I I , 5, in Ioan.) qui posuit animam suam pro ovibus suis, ex ipsis ovibus tam multos sibi martyres fecit, quanto magis debent usque ad mortem pro veritate certare et usque ad sanguinem adversus peccatum, quibus oves pascendas h o c est ACTA, vol. XXV, n. 2. - 6-2-933. 4 ' Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 42- docendas regendasque c o m m i t t i t ? » Beatus Andreas Hubertus Fournet, gallici cleri ac praesertim parochorum decus et ornamentum, hanc genuinam pastoris animarum in se expressit imaginem. B o n i enim Pastoris Christi Iesu vestigia pone sequutus nulli labori, nulli pepercit industriae, ut animas Christo, lucrifaceret. Quin i m m o , saeviente sub exitu deeimioctavi saeculi Gallica perturbatione, exilium antea passus, iugi postea mortis periculo se tradere non dubitavit, in patriam clanculo rediens, ut animas Christi sanguine redemptas Sacramentis aliisque spiritualibus subsidiis, in eo tanto religionis discrimine, recrearet, atque in fide confirmaret. N e c apostolico zelo, quo medullitus cor eius exardescebat, parochialia munia fuere satis. Sane, ut validiore conatu post rei publicae eversionem, quae Galliam praesertim exagitaverat divina hunianaque omnia pessumdans, christianae vitae instauratio fieret, Piliarum Crucis, quas a S. Andrea Sorores vocant, Institutum condidit, quod, opera Venerabilis Elisabeth Bichier des Ages accedente, ubérrimos in Ecclesia Dei fructus feliciter attulit. Meritis sanctaeque vitae operibus clarus anno 1834 in D o m i n o quievit, annos natus duos super octoginta. Virtutibus et miraculis, quae ad eius intercessionem Deus patraverat, post rigidas de more inquisitiones, probatis, Sanctissimus Dominus Noster Pius Papa XI die 16 Maii anno 1926 hunc Dei Servum Beatorum fastis adscripsit. Verum c u m n o v a indubia divinae voluntatis signa ad huius Beati ampliorem glorificationem accessissent, haec rigore pari fuerunt rite excussa, et, per decretum die 20 Novembris proxime elapsi anni latum, probata fuere. Ut autem causa ad ulteriora procederet, videlicet ad Canonizationem properaret, dubium discutiendum supererai: An stante approbatione duorum nem*, miraculorum post indultam Beato Andreae Huberto Fournet veneratiotuto procedi possit ad solemnem praedicti. Beati Canonizationem. D u b i u m hoc a E m o Cardinali Alexandro Verde, Causae Ponente seu Relatore,.in generalibus Sacrae huius Congregationis comitiis, coram Ssmo D. N* die 20 Decembris nuper elapsi habitis, propositum fuit. Patres Cardinales, Officiales Praelati et Patres S. R. C. Consultores suum affirmativum suffragium unanimiter edidere. Verum Beatissimus Pater sententiam suam in re tanti momenti iudicanda proferre distulit, ut sibi ceterisque, qui adstabant, Deum, patrem luminum, adprecandi amplioris temporis spa.tium suppeteret. Ut autem suam mentem panderet hanc selegit diem, Dominicam intra o c t a v a m Epiphaniae Domini, Sanctae Familiae Iesu, Mariae, Ioseph celer Sacra Congregatio Rituum 43 brandae sacram. Devotissime itaque eucharistica Hostia litata, ad se R m o s Oardinales Camillum Laurentius. R. C. Praefectum, et Alexandrum Verde, Causae Ponentem seu Relatorem, nec non R. P. Salvatorem Natucei, Fidei Promotorem generalem meque infrascriptum Secretarium arcessiri iussit, eisque adstantibus pronunciavit: Tuto procedi posse ad solemnem Beati Andreae Huberti Fournet Canonizationem. H o c autem decretum promulgari et in S. R. C. acta referri mandavit die 8 Ianuarii anno Domini 1933. C. Card. ' L. £8 LAURENTI, Praefectus. S. A. Carinci, Secretarius. III ANDEGAVEJST. B E A T I F I C A T I O N I S E T CANONIZATIONIS V E N . S E R V A E D E I M A R I A E A S . E U P H R A SIA P E L L E T I E R P R O F E S S A E E X O R D I N E D O M I N A E N O S T R A E A C A R I T A T E , FUNDATRICIS INSTITUTI SORORUM A BONO PASTORE. SUPER DUBIO An et de quibus miraculis constet in casu et ad effectum de quo agitur Christum D o m i n u m imitans, qui, ut humanum genus peccato perditum Pastor bonus quaereret, de caelo descendit, Ven. Maria a S. Euphrasia, ut devias et periclitantes feminas ad Domini caulam reduceret, spiritualibus pascuis recrearet, et ab insidiis defenderet, quae, docente S. Thoma, - sunt boni pastoris officia, inter Filias B. M. V. a caritate a S. Ioanne Eudes fundatas cooptari voluit. Dein ut n o v a m paenitentium d o m u m seu refugium fundaret, Andegavum fuit missa: eo successu, ut plurimae aliae domus inde promanaverint, eodem inter se spiritu coniunctae. Postea vero, adprobante Apostolica Sede, servatisque constitutionibus a S. Ioanne Eudes conscriptis, ex omnibus his religiosis domibus, ut firmiore robore starent, una Congregatio coaluit, quae a B o n o Pastore nomen congruenter suscepit. In quo perficiendo opere incredibile est quot luctamina atque discrimina per fere triginta annos, plurimis adversantibus, sustinere debuerit. Sed invicta mulier, in D e o unice confisa, caritate duce simul ac iustitia, regiam viam est sequuta, quae, ut S. Gregorius Magnus dicit: «Fortitudo est, a qua déclinât ad dexteram qui temerarius est et pertinax, ad sinistram qui formidolosus est et pavidus ». Maria a S. Euphrasia nec temeraria nec pavida, aspera 44 Acta Apostolicae Sedis - -Commentarium Officiale ac diuturna certamina gloriose superavit: eiusque Institutum, tribulation u m igne probatum, firmiore fundamento constabilitum est. Meritis onusta a.' 1868, aetatis suae septuagesimo secundo, ad caelestia regna evolavit. D i e 24 Februarii anno 1924 de eius heroicis "virtutibus ab hae Sacra Congregatione decretum prodiit. Innumerae gratiae seu signa ad eius intercessionem a D e o sunt elargita ex quibus actores, ut ad Venerabilis D e i Famulae beatificationem progredi possent, duas sanationes, quae veris miraculis tribuendae visae sunt, selegerunt, super quibus Apostolica auctoritate t u m in Nashvillensi dioecesi in Foederatis statibus borealis Americae, t u m in Atrebatensi in Gallia processus constructi sunt. De horum processuum validitate diebus 9 N o vembris anno 1927 et 19 Novembris anno 1930 decretum est. In episcopali curia Nashvillensi de Maria Magdalenae Hodges sanatione quae in d o m o Sororum a B o n o Pastore in urbe Memphi evenit, actum est. H a e c , quae laparatomiae subiecta fuerat, ut a m o r b o curaretur, qui in biliaribus viis exstabat, a quo tunc liberata fuit, cancere stomachum et intestina pervadente inventa est affecta. Porro cancer adeo diffundebatur atque ita intime viscera complectebatur ut chirurgico ferro exscindi nequiret. Naturalis itaque sanationis, ipsis testantibus a cura medicis, nulla spes supererai. Ast d u m novendiales preces ad obtinendam sanationem, Venerabili Maria a S. Euphrasia intercedente, effundebantur Augusti mensis initio, an. 1913," postmeridianis horis, Maria Magdalena temporis puncto perfecte sanatam se sentit, a lecto exsilit, expedita ambulat, per scalas prompta ascendit et descendit, eiusdemque diei sero centumseptuaginta coenantibus puellis alacris inservit: exin, medicorum quoque exploratione adhibita, bona valetudine est gavisa. Ambo curantes medici et tres periti ab hac Sacra Congregatione delecti sanationem supra naturae vires evenisse sine ulla haesitatione fatentur. Inquisitio altera in episcopali Atrebatensi curia super Mariae Olive sanatione est peracta. Puella haec ab anno 1923 teterrimo morbo in facie tentari coepit, qui adeo invaluit, ut foedum ulcus^efformaverit, q u o d anno 1925 t o t u m nasum et frontis partem horride devastabat. Morbus a curantibus medicis atque a peritis ab hac Sacra Congregatione designatis lupus definitus fuit, cuius pessimi ulceris sanatio numquam pro- fecto in instanti quit obtineri. Quum omnia medicamina incassum cederent, Venerabilis Mariae a S. Euphrasia praesidium infirma et Sorores invocavere, et eiusdem reliquiarum pars ulceri fuit apposita. Porro die 11 Aprilis, Sabbato Sancto, hora post meridiem septima, infirma puella haemorrhagiam ex vivida Sacra Congregatio Rituum 45 plaga est passa: hora decima somnum cepit. N o c t e perdurante, se in facie leniter vellicari sentit, expergiscitur, manum faciei admovet, speculum consulit, et ulcus evanuisse videt. Sanationem hanc divinae operationi esse tribuendam Sacrae huius Congregationis periti et medicus à curatione unanimiter affirmant. Servatis itaque omnibus de iure servandis coram E m o Cardinali Caietano Bisleti, causae Ponente seu Eelatore, antepraeparatoria Comitia die 24 Februarii anno nuper elapso habita sunt: die autem 19 mensis Iulii Praeparatoria: in quibus quum quaedam circa genuinum textum et vim nonnullorum verborum cuiusdam depositionis magis elucidanda visa sint, Sacrae huius Congregationis generali Eelatori studium enodandae difficultatis fuit commissum^ qui, documentis omnibus critice perpensis atque ad fidem originalis textus excussis, rem in claro facile posuit. Quare die 20 superioris mensis Generalis Congregatio coram Ssmo D. N. Pio Papa Undecimo fuit coadunata. In qua E m u s Cardinalis Caietanus Bisleti Causae Ponens seu Eelator, dubium proposuit: An et de quibus miraculis constet in casu et ad effectum de quo agitur. E m i Cardinales, Officiales Praelati et Consultores suam quisque protulit sententiam. Verum Beatissimus Pater, qui omnium iudicia intento animo audiverat, suam distulit proferre sententiam, et adstantes divini luminis copiam implorare hortatus est. Ut suam autem mentem panderet, hodiernam elegit diem, Dominicam intra O c t a v a m Epiphaniae Domini, sacrae Familiae Iesu, Mariae, Ioseph dicatam. Quapropter ad se arcessiri iussit R m o s Cardinalem Camillum Laurenti S. E. C. Praefectum et Caietanum Bisleti, causae Ponentem seu Belatorem, nec non E. P. Salvatorem Natucci, Fidei P r o m o t o r e m generalem meque infrascriptum Secretarium, et sacratissimo Eucharistico sacrificio pientissime litato, iisdem adstantibus edixit: Constare de duobus miraculis, Venerabili Maria a S. Euphrasia intercedente, a Deo patratis: videlicet: Instantaneae perfectaeque sanationis Mariae Magdalenae Rodges a cancere stomachum et intestina pervadente in sinistro hipocondrio; nec non: Instantaneae perfectaeque sanationis puellae Mariae Olive, quam gravissimus nasi morbus (lupus) afflictabat. H o c autem decretum publici iuris fieri et in acta S. E. O. referri mandavit: die 8 I a n u a m anno Domini 1933. C. Card. L. LAURENTI, Praefectus. m s. A. Carinci, Secretarius. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 4£ iv ; BEIXIEN. BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVAE DEI VINCENTIAE GEROSA, ALTERIUS FUNDATRICIS SORORUM A CARITATE IN OPPIDO LUERE, BRIXIENSIS DIOECESIS. : SUPER DUBIO An et de quibus miraculis constet in casu et ad effectum de quo agitur Paucis abhinc diebus hac ipsa in aula, coram eadem Pontificia Maiestate, duo promulgata sunt Sacrae huius Congregationis decreta in quibus divinae misericordiae magnificentiam in duobus Galliae filiis, B. Andrea Huberto Pournet et Venerabili Maria a S. Euphrasia Pelletier, heroicis virtutibus et miraculorum luce praeclaris, admirati sumus. H o d i e vero in humillima virgine, italicae gentis nobilissimo flore, divinam virtutem et magnificentiam nobis iterum stupentibus suspicere est datum. Quo humilior virgo, quam celebramus, eo altior voce Domini in virtute, vox Domini in magnificentia (Ps. 28, 4) nunc insonat. Quae psalmi verba Augustinus commentans « V o x Domini in virtute — ait — v o x Domini iam in ipsis, potentes faciens eos; v o x Domini in magnificentia, magna faciens in eis » (Enarr. in Ps. 28). Re quidem vera Venerabilis Vincentia Gerosa, quae abhinc centum annos, in condendo Instituto Luerensi Sororum a Caritate, B. Bartholomaeae Capitanio incomparabilis fuit adiutrix, qua anno 1833 demortua, in eodem, v i x inchoato, perficiendo et dilatando mirae dexteritatis prudentiae et sapientiae specimina dedit, eousque in sui despectionem pervenit, ut ex corde se nihili existimaret, et se suaque omnia in Christi crucifixi plagas fidentissime reponeret, dicere solita: « Qui Crucifixum ignorat nihil scit, qui Crucifixum novit, scit omnia ». Christo igitur crucifixo innixa ad heroicarum virtutum culmen pervenit, uti die 24 Iulii a. 1927 fuit decretum. In Vincentia Gerosa igitur vox Domini in virtute fuit, eam potent e m robore sanctitatis faciens, eademque vox in ea in magnificentia prodivit, magna faciens in ea. Magna siquidem Deus fecit in ea,, non solum mirificum spirituale aedificium in eius anima construendo, sed et miraculis •eius virtutes confirmando, uti S. Robertus Bellarminus haec psalmi verba interpretatur: « A d gloriam miraculorum, ait S. D o c t o r , pertinet illud in magnificentia, p . 124 c. 2 ) . sive splendore et decoré» {Expían, in Ps., R o m a e 1931, Sacra Congregatio Rituum 47 Pluribus miraculis seu gratiis Venerabilis Vincentiae intercessionis p o - « r tentiam Deus comprobavit; ex quibus 5 Dicembre. Congregazione generale. 29. -12 30. - 19 » » Congregazione preparatoria. Congregazione generale. - Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 54 SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicementeregnante, si è degnato di nominare : 24 Dicembre 1932. Gli Emi Signori Cardinali Pietro Segura y Saenz e Francesco Marchetti Selvaggi ani, Membri della Sacra Congregazione del Concilio. 10 Gennaio 1933. L'Illmo e Revmo Monsig. Giovanni Bressan, Canonico della Patriarcale Basilica Vaticana, Diacono della Cappella 12 » » Pontificia. Il Revmo P. Timoteo Schäfer, dell'Ordine dei Minori Cappuccini, dei 26 » » Consultore della Sacra Congregazione Religiosi. I Revmi P. D. Pietro Bastien, O. S. B., e il Revmo P. Lazzaro D'Arbonne, O. M. Cap., Consultori delia Sacra Congregazione dei Concilio. Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S.: 23 Gennaio 1932. Monsig. Giuseppe Emanuele Marroquin, dell'archidiocesi di Bogotà. 4 Febbraio » Monsig. Pietro Gaston de Veiga, della diocesi di Nichteroy. 3 Marzo » Monsig. Giuseppe Ruggeri, della diocesi di Teramo. 7 Aprile » Monsig. Alessandro Loschi, della diocesi di Campiñas. » » » Monsig. Francesco Rosa, della medesima diocesi. 9 Giugno » Monsig. Pietro Franulovié, della diocesi di Ragusa. » » » Monsig. Ivo Dagonig, dèlia medesima diocesi. 25 Agosto 8 Settembre » Monsig. Angelo Sagarminaga, della diocesi di Vittoria. » Monsig.-Giovanni Sobota, della diocesi di Hradec Kralové. 22 » » Monsig. Pio Bellini, della diocesi di Iesi. 29 » » Monsig. Giovanni D'Alessi, della diocesi di Treviso. 11 Ottobre » Monsig. Stanislao Tuz, della diocesi di Siedlce. 12 » » Monsig. Felice Beretta, della diocesi di Brescia. 13 » » Monsig. Edoardo Devoghel (Roma). » » » Monsig. Gustavo Teullières, deirarchidiocesi di Algeri. Diarium Romanae Curiae 18 Ottobre 20 » 55 1932. Monsig. Salvino Fontana, dell'archidiocesi di Torino. » Monsig. Tommaso pool. Adamson, dell'archidiocesi di Liver- Monsig. Giuseppe Sette (Roma). Monsig. Carlo Raballo, della diocesi di Alba. Monsig. Guglielmo Aspinall, della diocesi dì Salford. Monsig. Teodoro Giuseppe Francesco Verhoeven, dell'ar- 27 chidiocesi di Utrecht. 3 Novembre » Monsig. Salvatore Dell'Oro, dell'archidiocesi di Milano. Monsig. Sabino Paulino Pereira, del patriarcato di Lisbona. Monsig. Giuseppe Jorge Fialho, del medesimo patriarcato. Monsig. Antonio Paulo Marques, del medesimo patriarcato. . . . • Monsig. Gregorio Adam, dell'archidiocesi di Caracas. Monsig. Daniele Molony, dell'archidiocesi di Dublino. Monsig. Michele J. Gal vin, della diocesi di Los Angeles. Monsig. Michele O'Gorman, della medesima diocesi. Monsig. Bernardo J. Dolan, della medesima diocesi. 10 » » Monsig. Enrico Meyer, dell'archidiocesi di Colonia. Monsig. Carlo Eichen, della medesima archidiocesi. Monsig. Carlo Tindall, della diocesi di Leeds. 17 Monsig. Enrico Poskitt, della diocesi di Middlesbourgh. Monsig. Roberto Viola, della diocesi di Bagnoregio. Monsig. Giuseppe Mittuen, della diocesi di Nitra. 24 » » » Monsig. Vincenzo Giusti, della diocesi dei Marsi. Monsig. Luigi Lazzerini, della diocesi di Pienza. Monsig. Vladimiro Usmiani, della diocesi di Segna. » » Monsig. Pietro Rodolfo Adriano Sweere, della diocesi di 8 » » » Monsig. Antonio Mader, della diocesi di Secovia. Monsig. Giuseppe Leska, della diocesi di Budejovice. Monsig. Carlo Melena, della medesima diocesi. Monsig. Venceslao Novy, della medesima diocesi. » » 1 Dicembre Breda. » » » » 28 » Monsig. Tommaso Picha, della medesima diocesi. Monsig-. Gavino Bagella, dell'archidiocesi di Sassari. Camerieri d'Onore in abito paonazzo dì S. S. : 7 Luglio 1932. Monsig. Pietro Fritz, della diocesi di Verona. 15 Novembre » Monsig. Francesco Schiebel, dell'archidiocesi di Vienna. 17 » Monsig. Giovanni Majan, della diocesi di Rosnavia (Ceco- » Monsig. Gaetano Piscitelli, della diocesi d i Giovinazzo. » slovacchia). 24 ». Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 56 24 Novembre 1932. Monsig. Provino Arcangeli, della diocesi dei Mars Í5 Dicembre » Monsig. Angelo Mariani, della diocesi di Pavia. » » Monsig. Francesco Gundl, dell'archidiocesi di Vienna. » Camerieri Segreti di Spada e Cappa Soprannumerari di S.S.: 1 Settembre 1932. Sig. Amory Matthews, dell'archidiocesi di München. 17 Novembre » Sig. dott. Bartolomeo Nogara (Città del Vaticano). Camerieri d'onore di Spada e Cappa Soprannumerarii di S. S. : 15 Dicembre 1932. Sig. Marchese Bernardo de Froissard (St-Claude). Cappellani Segreti d'onore di S. S.: 11 Agosto 1932. Monsig. Giuseppe de Luca, della diocesi di Potenza e Marsico Nuovo. 27 Ottobre » ^ Monsig. Ladislao Körmendy, della diocesi di Sabaria. Cappellani d'Onore extra Urbem di S. S.: 24 Novembre 1932. Monsig. Ludovico Minya, della diocesi di Rosnavia (Cecoslovacchia). NECROLOGIO 31 Marno 1932. Monsig. Edoardo Maldonado Calvo, Vescovo di Tunja. 1 Aprile » Monsig. Luigi Spandre, Vescovo di Asti. .8 Maggio » Monsig. Agostino Klimke, Vescovo tit. di Proconneso. 2 Settembre » Monsig. Venceslao Frind, Vescovo tit. di Gadara. 21 Novembre » Monsig. Giovanni M. Simon, Vescovo tit. di Taumaco. 25 » » Monsig. Giovanni Edoardo O'Dea, Vescovo di Seattle. 29 Dicembre » Monsig. Giulio M. Ludovico Carsalade Du Pont, Vescovo 31 » Monsig. Giovanni MacMahon, Vescovo di Trenton. di Perpignano. 6 » Gennaio 1933. Mönsig. Giovanni Poggenburg, Arcivescovo tit. di Nicopsi e Vescovo di Münster. » » » Monsig. Carlo Sii wo wski, Vescovo di Vladivostock. 17 » » Monsig, Giuseppe Francesco Re; Vescovo di Alba. » » » Monsig. Francesco Gilfillan, Vescovo di S. Giuseppe del Missouri. 24 » » Monsig. Francesco Frutos Valiente, Vescovo di Salamanca. Annus XXV - Vol. XXV 28 Februarii 1933 Num. 3 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PII PP. XI LITTERAE APOSTOLICAE GRATIIS PRIVILEGISQUE AUGENTUR SOLEMNIA LOURDENSIA, L X X V AB APPARITIONE ANNO HABENDA. PIUS PP. XI Ad perpetuam rei memoriam. — Septuaginta quinque abhinc annis in crypta de Massabielle nuncupata prope Lapurdensem civitatem in Gallia, Immaculata Virgo Maria Beatae Bernardinae Soubirous se se pluries ostendit, benigneque universos homines ad paenitentiam hortata, mirabilis apparitionis locum gratiis privilegiisque fulcivit. Ad ipsum proinde venerabilem l o c u m ex eo ipso tempore apparitionis Immaculatae Virginis, et paullo post ad sanctuarium apud omnes celeberrimum quod ibidem pie devoteque exstruetum est, ita turmatim christifideles cuiusque ordinis et nationis peregrinantium more convenerunt, hodieque conveniunt, ad o p e m auxiliumque implorandum Deiparae Virginis, ut sanctuarium idem Lapurdense nunc una e praecipuis ubique terrarum sacris Marialibus aedibus merito existimatur. Verum c u m propediem a mirifico apparitionis facto, ex quo cultus pietasque christifidelium erga Deiparam Virginem sine labe conceptam magis magisque in dies crevit, septuagesimus quintus annus sollemniter celebretur; Nos, ut insignis prodigiosi que eventus commemoratio in uberius animorum b o n u m cedat, libenti quidem animo votis censemus adnuendum, quae Nobis instanter adhibet venerabihs frater Tarbiensium et Lourdensium Episcopus, ut sollemnia proxime celebranda gratiis privilegiisque peculiaribus augeamus. Quapropter, audito ACTA, vol. X X V , n. 2. - 28-2-933. 5 58 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiate quoque Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinali Paenitentiario Maiore, de omnipotentis D e i misericordia ac beatorum Eius apostolorum Petri et Pauli auctoritate confisi, hisce Litteris apostolicis, omnibus et singulis utriusque sexus christifidelibus, qui confessi et sacra Communione refecti, memoratam de Massabielle cryptam prope civitatem Lapurdensem anno qui decurret a die anniversaria apparitionis Deiparae Virginis, idest undecima proximi mensis Februarii, usque ad diem undecimam eiusdem mensis insequentis anni millesimi nongentesimi trigesimi quarti inclusive, devote visitaverint, ibique pias preces ad D e u m iuxta mentem Nostram effuderint, plenariam Indulgentiam, semel tantum lucrandam, die ab eisdem christifidelibus ad libitum eligendo, concedimus in D o m i n o ac largimur. Ut vero christifideles iidem huiusmodi b o n u m adipiscantur, memorato Tarbiensium et Lourdensium E p i s c o p o facultatem facimus aliquos in sua dioecesi presbyteros saeculares vel cuiusvis Ordinis, Congregationis atque Instituti regulares, ad sacramentales fidelium confessiones excipiendas deputandi, eosdemque christifideles rite dispositos in foro tantum conscientiae absolvendos ab omnibus censuris et casibus Sedi apostolicae reservatis, imposita tamen cuilibet, arbitrio suo, paenitentia salutari; exceptis dumtaxat casibus c u m violatione secreti Sancti Officii, tum specialissimo m o d o Summo P o n tifici reservatis, tum denique illis pro quibus, post quoque obtentam vi canonis 900 Codicis iuris canonici absolutionem, obligatio recurrendi ad Sacram Paenitentiariam Apostolicam adhuc manet, eiusdemque standi mandatis, iuxta decretum ipsius Sacrae Paenitentiariae quod die x v i mensis N o v e m bris anno MDCCCCXxvni editum est. Christifideles autem qui aliqua censura nominatim fuerint affecti, vel uti tales publice renuntiati, nequeant tamdiu h o c beneficio frui, quamdiu, prout de iure, in foro externo non satis fecerint. Si tamen contumaciam in foro interno deposuerint et rite dispositos se se ostenderint, ad finem dumtaxat plenariam Indulgentiam, quam concedimus, lucrandi., poterunt, remoto scandalo, absolvi c u m onere se quamprimum etiam in foro externo ad tramitem iuris subiiciendi. Quo autem Nostra animi benevolentia magis perspecta sit,... (et quae sunt reliqua). Illi vero Sacrorum antistiti, qui amplissimis hisce septuagesimi quinti anni occasione a mirabili apparitione Deiparae Immaculatae festivitatibus, praedicta die x v i proximi mensis Iulii sanctum Missae sacrificium sollemniter celebrabit, facultatem impertiendi tribuimus, Nostro nomine et auctoritate, post ipsam sollemnem commemorationem, servatis servandis, apostolicam christiano populo adstanti c u m plenaria addita Indulgentia benedictionem. — Ordinationibus et constitutionibus apostolicis, aliisque contrariis non obstantibus cuiuslibet. — Volumus autem ut praesentium Acta Pii Pp. XI 59 litterarum exemplis, etiam impressis, manu alicuius ÏFotarii publici subscriptis et sigillo personae in ecclesiastica dignitate vel officio constitutae munitis, eadem prorsus fides adhibeatur, quae adhiberetur ipsis praesentibus si forent exhibitae vel ostensae. Datum E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xi mensis Ianuarii anno MDCCCcxxxni, Pontificatus n o s t r i undecimo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status. 60 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA TRIBUNALIUM SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA i MONITA DE USU FACULTATUM CONFESSARIIS PER ANNUM SANCTUM TRIBUTARUM, DEQUE RATIONE INDULGENTIAE IUBILAEI LUCRANDAE, AD NORMAS CONSTITUTIONUM BENEDICTI XIV ET LEONIS XIII EXARATA, AUCTORITATE SS.MI D. N. PII PP. XI AD HODIERNAM DISCIPLINAM ACCOMMODATA EIUSQUE IUSSU EDITA. B e i consentaneum est ut quae, per Apostolicam Constitutionem « I n d i c t o a Nobis » die x x x superioris mensis datam, amplissimae sane facultates paenitentiariis minoribus ceterisque in Urbe et suburbio confessariis attribuuntur, eaedem summa cura summaque prudentia exerceantur. I t a enim iubilaris veniae largitio, ad quam adipiscendam per sanctum extra ordinem annum christifideles omnes vocantur, tutius profecto atque facilius ad salutem conferet animarum. Quapropter Ssmus D . N . Pius divina Providentia Papa X I , decessorum Suorum vestigia premens, qui rationibus eiusmodi anteacta aetate consuluerant, decrevit eorum monita, ad praesentem disciplinam a c c o m m o d a t a , religiose retinenda esse et singulis, sive Ordinariis sive confessariis ecclesiarumque rectoribus, accurate servanda. I. Noscant imprimis in compertoque habeant paenitentiarii aliique confessam se extraordinariis hisce facultatibus uti posse dumtaxat erga paenitentes qui ad confitendum accedant ea mente et sincera voluntate ut Iubilaei veniam consequantur; attamen si paenitens, mutato proposito, ab acquirenda indulgentia Iubilaei destiterit atque cetera opera imperata intermiserit, omnes absolutiones censurarum, si eas excipias quae ad reineidentiam datae sint, itemque commutationes et dispensationes concessae in suo robore permaneant. Simplices confessarii his facultatibus in foro interno et sacramentali tantum uti possunt; paenitentiarii vero in foro interno etiam extra-sacramentali, d u m m o d o de peculiaribus facultatibus ne agatur pro quibus forum sacramentale expresse requiratur. Sacra Paenitentiaria Apostolica 61 Urbis tamen et suburbii parochi, qni per Constitutionem « I n d i c t o a ÏTobis » anno sancto vertente paenitentiariis annumerantur, peculiarem facultatem habeant iubilares visitationes dispensandi, contrahendi ac commutandi a d normam memoratae Constitutionis sub n . X , n o n m o d o c u m de paenitentibus agitur, sed etiam c u m de singulis fidelibus singulisque familiis paroeciae suae. I I . Ssmus D. H". Pius P p . XI confessariis vel Lapurdi, vel in Palaestina legitime deputatis benigne concedere dignatus est ut per anni sancti decursum a peccatis et a censuris etiam speciali m o d o Apostolicae Sedi reservatis absolvere queant. Verumtamen, quandoquidem eiusmodi facultas hisce finibus continetur atque circumscribitur, ut per piacularis anni celebrationem semel tantummodo* c u m e o d e m paenitente exerceri queat, c u m scilicet ipsemet iubilarem veniam primum lucretur (cfr. Const. « Indicto a ÏTobis » sub n. X I V ) ; itemque t u m solummodo, c u m paenitens iam ab alio confessario facultatem habente per anni sancti decursum ab his peccatis atque censuris absolutus n o n fuerit (cfr. Const. « Nullo non tempore » sub n. I . ) , summopere necesse est paenitentiarios ac confessarios, ut munere suo rite fungantur, a quolibet paenitente hisce peccatis vel censuris irretito exquirere: 1° utrum iam iubilarem veniam lucrifecerit necne; 2° quodsi eam n o n lucrifecerit, num, anno sancto vertente, a peccatis vel a censuris reservatis, sive B o m a e , sive Lapurdi, sive in Palaestina, absolutus fuerit. A t q u e id ipsum tum requirat, c u m paenitens se sistat aliqua irregularitate irretitus. Etenim si ipse vel iam iubilarem veniam lucratus fuerit, vel iam fuerit ab irregularitate in Urbe dispensatus, dispensationem eiusmodi iterum obtinere non potest. I I I . Confessarii praediscant ac memoria teneant indicem peccatorum, censurarum, paenarum impedimentorumque omnium, quorum absolutio vel dispensatio in facultatibus sibi concessis non comprehenditur; si qua autem eiusmodi occurrerint, meminisse eos oportet, non aliter posse se paenitenti providere, quam iis religiose servatis quae Codex praescribit can. 2254, 2290, 1045 § 3. I V . N o n praetermittant suam cuique paenitenti salutarem paenitentiam sacramentalem imponere, etiamsi sibi coniicere iure liceat paenitentem plenissimam Iubilaei veniam esse consecuturum. V. Si quis in occultas censuras ob partem q u o q u o m o d o laesam inciderit, e u m ne ante absolvant, quam parti laesae, etiam scandalum reparando damnumque sarciendo, satisfecerit: aut saltem, si eiusmodi satisfactionem 62 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale praestare ante n o n possit, vere graviterque promiserit se, c u m primum licuerit, satisfacturum. VI. Paenitentiarii, qui [a censuris etiam ¡jpublicis absolvere possunt, h o c exploratum habeant: Qui aliqua censura fuerint nominatim affecti v e l uti tales publice renuntiati, n o n posse eos tamdiu Iubilaei beneficio frui quandiu in foro externo n o n satisfecerint prout de iure. Si tamen contumaciam in foro interno sincere deposuerint et rite dispositos sese ostenderint, posse, remoto scandalo, in foro sacramentali interim absolvi ad finem dumtaxat lucrandi Iubilaeum, c u m onere quam primum se subiiciendi etiam in foro externo ad tramitem iuris. V I I . Ad peccatum q u o d attinet, per can. 894 reservatum ratione sui, paenitentiarii aliique confessarii absolutionem ne impertiant, nisi paenitens falsam denuntiationem formaliter retractaverit, et damna, si qua inde secuta sint, pro viribus reparaverit, imposita insuper gravi et diuturna paenitentia. V I I I . Si de casu agatur, etiamsi o c c u l t o , de quo ad can. 2342, prohibeant, sub paena reincidentiae, quominus paenitens in posterum ad illam religiosam d o m u m eiusque ecclesiam accedat. Firmis quidem manentibus paenis, de quibus sub n. 2 eiusdem canonis agitur. I X . Religiosos, apostatas a religione, ab excommunicatione can. 2385 lata ne absolvant, quamdiu extra Ordinem permanserint; attamen, si ii firmum habeant propositum ad religionem suam redeundi, congruo iisdem praefinito ad id exsequendum tempore, in foro interno absolvant, ea c o n dicione ut in censuram recidant si intra praefinitum tempus ad religionem non redierint. At ii moneantur, se, quamdiu extra suae religionis d o m u m commorentur, ab actibus legitimis ecclesiasticis excludi, privilegiis omnibus suae religionis privari, Ordinario loci commorationis subiici, atque o b n o x i o s esse, etiam p o s t q u a m redierint, aliis poenis in can. 2385 statutis. Religiosus autem fugitivus, etiamsi ex Constitutionibus suae religionis in excommunicationem inciderit, absolvi, rite dispositus, in foro interno poterit, imposita obligatione ad religionem quam primum redeundi, eadem ratione eademque sub reincidentiae poena, ac pro apostatis a religione caut u m est: praeterea, si sit in sacris, ea lege, ut suspensionem observet can. 2386 statutam. X. Cum de v o t o r u m commutatione|agitur,^id. latiore quadam ratione accipiatur ita quidem ut paenitentiariiTac confessarii, pro sua ipsorum prudentia, in opera etiam minoris meriti v o t a commutare'possint. XI. A lectione librorum [prohibitorum, eorum praesertim qui in can. 2318 § 1 sub excommunicationis poena vetantur, ne quemquam Sacra Paenitentiaria Apostolica 63 absolvant, nisi is libros, quos penes se retinet, Ordinario aut confessario ipsi aut alii, qui facultatem eosdem retinendi habeat, ante absolutionem tradiderit; sin minus, se eos, c u m primum [potuerit, destructurum aut traditurum, serio promiserit. X I I . Ad facultatem quod attinet sacras visitationes commutandi vel dispensandi, haec animadvertenda sunt: 1. Cum paenitentiarii ceterique confessarii, iusta quidem de causa, Basilicam in aliam ecclesiam commutabunt, iubilares hae visitationes haud dissimili ratione fiant, ac illae quae in Basilicis praescribuntur; h o c est eaedem adhibeantur preces tum augusto Sacramento, tum Iesu Christo cruci affixo, t u m denique Deiparae Virgini; c u m vero Confessionis altare ibi non habeatur, catholicae fidei professio coram Ssmo Sacramento pronuntietur. 2. Cum aliquis dispensationem obtinuerit unam vel alteram Basilicam invisendi, nulla facta obligatione aliam ecclesiam per commutationem visitandi, noverit idem sacras visitationes duodecim semper habendas esse, quae proinde in reliquis Basilicis fieri debent. Dispensatio enim alicuius B a silicae visitandae idem non est ac sacrarum visitationum numeri imminutio. 3. Si quis vero, praeter dispensationem alicuius Basilicae visitandae, sacrarum etiam visitationum numeri imminutionem petat, paenitentiarii aliique confessarii tot preces eidem recitandas praescribant, quot visitationes dispensatae fuere; quae quidem preces haud absimiles illis esse debent quae in sacris visitationibus adhibentur. 4. Cum commutatio conceditur visitationis alicuius Basilicae, opportunum est ut eadem, si c o m m o d e fieri potest, in Sessorianae Basilicae visitationem commutetur. 5. Necesse, ceteroqui, non est invisentibus, ut per Portam Sanctam in Basilicas ingrediantur aut de iis exeant; i m m o , etiam Basilicis clausis vel aditu ad eas quavis de causa impedito, satis erit ad earundem fores vel gradus D e u m exorare, praescriptas preces recitando. At visitatio pia ac devota sit oportet, idest facta animo D e u m colendi; quem quidem animum ipsa exterior reverentia aliquo m o d o patefaciat. 6. Vocales preces, quae praescribuntur, alternis etiam vocibus recit a n possunt. Mutis vero can. 936 consulitur, X I I I . Cum quatuor Basilicarum visitatio non sit opus per se praeceptum, sed tantummodo iis impositum qui libere velint Iubilaei veniae participes fieri, id visitationis onus, quotiescumque a confessariis privilegiatis debet, ex rationabili causa, totum vel ex parte paenitentibus remitti, ne commutetur in alia opera, quae ad peragenda paenitens sit alio obligationis proprie dictae titulo adstrictus. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 64 X I V . Confessio et Communio ad lucrandam piacularis anni veniam imperatae nihil refert utrum visitationibus quatuor Basilicarum antecedant, an interponantur vel succedant; unum refert et necesse est, ut postremum ex praescriptis opus, q u o d etiam Communio esse potest, in statu gratiae, ad can. 925 § 1, compleatur. Si quis igitur post confessionem peractam, ultimo nondum completo opere, in letale rursus inciderit, iteret confessionem oportet, si sacram Synaxim debet adhuc suscipere; secus, satis erit, ut, actu contritionis perfectae elicito, c u m D e o reconcilietur. X V . Etiamsi omnes Christi fideles, cuiusvis ordinis et gradus, ad A l mam hanc Urbem, lucrandi iubilaei causa, advocentur atque invitentur, nulli tamen putent sibi datam adeundae Urbis libertatem, posthabitis eorum, quorum interest, venia vel consensu. Itaque uxores et viri caveant, ne sua peregrinatio gravia familiae incommoda afferat; invitos, vicissim, parentes filii ne deserant. Episcopi ab dioecesi sua ne. discedant, si qua gregi detrimenta metuant; sacerdotes ac reliqui de clero ne romanum iter ingrediantur, nisi Curia eos sua litteris munierit; religiosis, denique, peregrinari non licebit, nisi venia legitime a Superioribus impetrata, quos tamen dedeceat nimium se morosos praestare ac difficiles, et hortationem Benedicti X I V neglegere, qui in Litt. E n c . Apost. Const., die 26 mensis Iunii anni 1749 datis, § 7, « hac in re benigniores » eos futuros fuisse confidere se declarabat. X V I . Suspensio facultatum, per Constitutionem Nullo non tempore, die 30 Ianuarii n. e. indicta ac denuntiata, ad Urbem eiusque suburbium minime pertinet, cum summopere intersit, per A n n u m Sanctum, heic sacrorum operariorum copiam et auxilia paenitentibus e culparum caeno ad divinam gratiam revocamus nec imminui nec deficere. Quisquis igitur R o m a e eiusmodi facultatibus sit legitime munitus, eas per piacularem annum in Urbe et suburbio, intra fines concessionis sibi factae et temporis sibi praestituti, libere exerceat. — Ad indulgentiarum suspensionem quod attinet, eadem Constitutione Nullo non tempore indictam, c u m Apostolica Sedes iam dudum decreverit, nonnullas indulgentias ab usitata per A n n u m Sanctum suspensione eximi, SS. D. K eiusmodi indulta seu privilegia, etsi de iis in memorata Constitutione siletur, non revocat, m o d o authentice constet, ea ipsa fuisse et revera et in perpetuum concessa, ad can. 70, 71, et 60 § 2. X V I I . Confessarii extra Urbem, qui facultatibus extraordinariis, Iubilaei causa, per Constitutionem Qui umbratilem vitam donati sunt, sciant, sibi licere hisce Monitis eatenus uti, quatenus ipsis applicari possint. Haec Monita ad praesentis disciplinae condicionem accommodata, Ssmus D. N. Pius divina Providentia Papa X I , in lucem edi iussit, ut Sacra Paenitentiaria Apostolica constans et tuta omnibus vigebunt, et operum, 65 praesto sit interpretatio et facultatum, quae quae praestanda sunt ad veniam Iubilaei con- sequendam, per proximum piacularem annum. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Paenitentiariae, die x x v m mensis Februarii anno MDCCCCXXXIJI. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. h. j$f S. I. Teodori, Secretarius. II FACULTATES CONFESSARIIS PEREGRINIS CONCESSAE ANNO VERTENTE GENERALIS MAXIMIQUE IUBILAEI A DIE II MENSIS APRILIS A. MDCCCCXXXITI AD DIEM USQUE II MENSIS APRILISpA. MDCCCCXXXIV. I Facultates speciales quae tribuuntur omnibus Confessariis peregrinis qui iam in sua dioecesi rite approbati sint pro utroque sexu. 1. Absolvendi, in foro conscientiae et sacramentali tantum, quaslibet personas sibi confitentes a quibusvis peccatis et censuris a iure reservatis aut Ordinario, aut, etiam speciali m o d o , RomanofPontifici, dummodo censurae publicae non sint; iniunctis salutaribus paenitentiis atque aliis de iure iniungendis. Ne absolvant, tamen nisi in adiunctis atque ad praescriptum can. 2254 Codicis iuris canonici, eos, qui irretiti sint aliqua censura, vel E o m a n o Pontifici personaliter, vel specialissimo m o d o Apostolicae Sedi reservata. Ne absolvant pariter, nisi in adiunctis can. 900, illos, qui in casum inciderint Sanctae Sedi reservatum ad normam Decreti Sacrae Paenitentiariae Apostolicae, d. x v i mensis Novembris, a. MDCCCCXXVIII (cfr. Acta Apost. Sedis, v o l . X X , pag. 398); vi cuius Decreti tamen, post etiam obtentam absolutionem, obligatio adhuc viget ad Sacram Paenitentiariam recurrendi eiusque mandatis obtemperandi. 2. Commutandi, in foro sacramentali tantum, in alia pia opera, ex iusta causa, omnia et singula vota privata ^etâsœc^iurata, exceptis iis votis privatis quae can. 1309 Apostolicae Sedi reservantur; itemque exceptis iis Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 66 quorum commutatio vergeret in detrimentum tertii, aut commutatio minus arceret a peccato quam ipsum v o t u m . 3. Concedendi in foro conscientiae et sacramentali tantum, dispensationem visitationis alicuius Basilicae eam commutando in visitationem, si fieri potest, alius ecclesiae, v. g. Basilicae Sessorianae S. Crucis, imo etiam visitationum numerum imminuendi. Quos vero recte a visitationibus dispensaverit,, iis ne indulgeant, ut preces ad mentem Summi P o n tificis fundendas, quae a visitatione separari quidem possunt, praetermittant. In c o m m o d u m tantum aegrotantium eas liceat imminuere. II Facultates speciales quae decem Confessariis peregrinis, ab hae S. Paenitentiaria, vel ab Episcopo proprio selectis, tribuuntur ad confessiones sociorum peregrinorum accipiendas. 1. Absolvendi, in foro sacramentali tantum, non solum a censuris et exeessibus occultis, prout statuitur sub n. I, 1, pro omnibus confessariis peregrinis, sed etiam a censuris quae sint publicae in locis ubi commorati sunt paenitentes vel ibi nominatim declaratae sint aut quamvis delictum ad iudicem fori externi iam fuerit deductum, d u m m o d o sint sincere parati quodvis mandatum demisse accipere fideliterque adimplere et scandalum reparare. Huius tamen censurae absolutio in foro externo non suffragan t u r . Ne absolvant tamen, nisi ad tramitem can. 2254, praelatos cleri saecularis ordinaria iurisdictione praeditos, Superioresque maiores religionis exemptae, qui in censuras speciali modo R o m a n o Pontifici reservatas publice inciderint. 2. Dispensandi, pro foro conscientiae et in sacramentali.confessione tantum, constitutos in Sacris, ad Ordines tantum exercendos, ab irregularitatibus ex delicto occulto, non exclusa irregularitate de qua in can. 9 8 5 , 4 ° . 3. Dispensandi, pro foro conscientiae et sacramentali tantum, circa visitationes quatuor Basilicarum, easque item commutandi eodem m o d o ac ceteris confessariis conceditur sub n. I, 3. 4. Commutandi in foro sacramentali tantum in alia pia opera, ex iusta causa, omnia ac singula vota privata, iurata quoque et etiam Sedi Apostolicae reservata. Similiter possint commutare v o t u m castitatis perpetuae ac perfectae, etsi fuerit ab origine publice emissum in professione religiosa etiam solemni, et firmum manserit aliis huius professionis votis relaxatis. Nullatenus tamen ab eodem illos dispensare possint qui vi Ordinis sacri ad legem coelibatus tenentur, etiamsi ad statum laicalem redacti sint. A Sacra Paenitentiaria Apostolica 67 commutatione v o t o r u m se abstineant, si commutatio tertio praeiudicium afferat ac minus arceat a peccato quam ipsa commutatio. 5. Dispensandi pro foro conscientiae et in actu sacramentalis confessionis tantum ab occulto impedimento consanguinitatis in tertio vel secundo gradu collaterali, etiam attingente primum, q u o d ex generatione illicita proveniat, solummodo ad matrimonium convalidandum, n o n vero ad contrahendum vel sanandum in radice. 6. Dispensandi ab occulto criminis impedimento, neutro machinante, sive agatur de matrimonio contracto sive de contrahendo, iniuncta, in primo casu, privata renovatione consensus, secundum can. 1135; imposita, in utroque, gravi ac diuturna paenitentia salutari. MONITA De usu facultatum confessariis peregrinis tributarum 1. His facultatibus specialibus confessarii peregrini ubicumque in Urbe et suburbio, servatis can. 908-910 et de consensu rectorum eccle siarum, cum sociis peregrinis uti poterunt, ita tamen ut eas valide exercere queant si unus vel alter peregrinus non socius, c u m peregrinis sociis ad ipsos confitendi causa accedat. 2. I t e m his facultatibus tantummodo uti poterunt erga paenitentes qui ad confitendum accedant ea mente et sincera voluntate ut Iubilaei veniam consequantur; attamen si paenitens, mutato proposito, ab acquirenda indulgentia Iubilaei destiterit atque cetera opera imperata intermiserit, omnes absolutiones censurarum, si eas excipias quae ad reincidentiam datae sint, itemque commutationes et dispensationes concessae in suo robore permaneant. 3. Similiter his facultatibus absolvendi a peccatis et censuris reservatis itemque dispensandi ab irregularitatibus nonnisi semel c u m eodem paenitente uti poterunt, c u m ipse scilicet Iubilaei veniam primum lucretur et tum solummodo c u m paenitens iam ab alio confessario, facultat e m habente per anni sancti decursum, a peccatis et censuris non fuerit absolutus vel ab irregularitate iam dispensationem non obtinuerit. Ceteras vero facultates — eam etiam visitationes contrahendi aut commutandi ad datam normam sub n. I, 3— in favorem etiam eiusdem paenitentis semper exercere poterunt. 4. Firmae et immutatae remaneant facultates quas omnes confessarii peregrini per Sacram Paenitentiariam vel alio legitimo m o d o consecuti sunt vel consequentur. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 68 5. Haereticos et schismaticus qui fuerint publice dogmatizantes ne absolvant nisi ii, praeter haeresis et schismatis abiurationem, saltem coram ipso confessario factam, scandalum, ut par est, reparaverint. 6. Ne absolvant eos qui sectis vetitis, massonicis aliisve id genus nomen dederint, etiamsi occulti sint, nisi, abiurata, saltem coram ipso confessario, secta, scandalum reparaverint et a quavis activa cooperatione vel favore suae cuiusque sectae praestando cessaverint; nisi ecclesiasticos et religiosos, quos sectae adscriptos noverint, ad can. 2336, n. 2, denuntiaverint; nisi libros, manu scripta et signa, quae eamdem sectam respiciant, quotiescumque adhuc retineant, absolventi tradiderint aut se ea tradituros vel destructuros serio promiserint, imposita, pro m o d o culparum, gravi paenitentia salutari. 7. A lectione librorum prohibitorum ne quemquam absolvant, nisi is libros, quos penes se retinet, Ordinario aut confessario tradiderit aut se eos traditurum vel destructurum serio promiserit. 8. Si quis in occultas censuras ob partem q u o q u o m o d o laesam inciderit, eum ne ante absolvant, quam parti laesae, etiam scandalum reparando damnumque sarciendo, satisfecerit: aut saltem, si eiusmodi satisfactionem praestare ante non possit, vere graviterque promiserit se, c u m primum licuerit, satisfacturum. 9. Si de casu agatur, etiamsi occulto, de quo ad can. 2342, prohibeant, sub paena reincidentiae, quominus in posterum accedant ad religiosam d o m u m illam eiusque ecclesiam. 10. E o s , qui b o n a v e l iura ecclesiastica sine venia acquisiverint, ne absolvant nisi aut iis restitutis aut compositione quamprimum a c o m p e tente auctoritate postulata, aut promissione sincere facta eamdem postulandi, nisi agatur de locis, in quibus a Sede Apostolica aliter iam provisum fuerit. 1 1 . N o n praetermittant suam cuique paenitenti salutarem paenitentiam sacramentalem imponere, etiamsi sibi coniicere iure liceat paenitentem plenissimam Iubilaei veniam§esse consecuturum. 12. Confessio et Communio ad lucrandam Iubilaei indulgentiam nihil refert utrum visitationibus quatuor Basilicarum antecedant, interponantur vel succedant; u n u m necesse est ut postremum ex praescriptis opus, q u o d etiam Communio esse potest, in statu gratiae, ad can. 925, n. .1, c o m pleatur. Ab obligatione praescriptae confessionis nullum ne exsolvant; neque fas est, Communionem in alia pia opera commutare, nisi agatur de aegrotis. 13. Visitationemi Basilicarum ne commutent in alia opera, quae ad peragenda paenitens sit alio obligationis propriae dictae titulo adstrictus; Sacra Paenitentiaria Apostolica 69 et sciant se conscientiam suam oneraturos si inconsulto aut sine iusta causa paenitentem ex eiusmodi visitationibus exemerint. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Paenitentiariae, die x x v r n mensis Februarii, anno Domini MDOCCOXxxm. L. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. ® S. T. Teodori, Secretarius. III DECRETUM FACULTATES EXTRAORDINARIAE PALAESTINAE CONFESSARIIS ANNO SANCTO VERTENTE CONCEDUNTUR. Ut iis locis, quae Dominicae Passionis ac Mortis veluti theatrum fuerunt, christifideles queant per p r o x i m a m Anni Sancti celebrationem uberioribus frui divinae Redemptionis fructibus, Ssmus Dominus Noster Pius, divina Providentia P p . X I , admotis Sibi precibus annuens, ac postulationi concedens ab infra scripto Cardinali Paenitentiario Maiore adhibitae, statuere benigne dignatus est ut — praeter indulgentias in eorum favorem vigentes, qui sacra Palaestinae loca pie inviserint — singuli eiusdem regionis confessarii ab Apostolico Delegato, vel per se ipsum vel per Ordinarios deputati, has, quae sequuntur, extraordinarias facultates habeant per Iubilarem annum exercendas: Possint pro foro conscientiae in actu sacramentalis confessionis et per se ipsi tantum absolvere paenitentes ab omnibus peccatis et censuris Sedi Apostolicae reservatis, imposita paenitentia salutari aliisque iniunctis de iure iniungendis. Ne absolvant tamen, nisi in adiunctis atque ad praescriptum can. 2254 C. I. C, eos qui irretiti sint aliqua censura vel R o m a n o Pontifici personaliliter vel specialissimo m o d o Apostolicae Sedi reservata. Ne absolvant pariter, nisi in adiunctis can. 900, illos qui in casum inciderint Sanctae Sedi reservatum ad normam decreti Sacrae Paenitentiariae Apostolicae die 16 Novembris 1928 (cfr. Acta Ap. Sedis, v o l . X X , pag. 398); vi cuius decreti tamen, post etiam obtentam absolutionem, obligatio adhuc viget ad Sacram Paenitentiariam recurrendi eiusque mandatis obtemperandi. Christifideles autem, qui aliqua censura fuerint •nominatim affecti vel uti tales publice renuntiari, nequeant tamdiu h o c beneficio frui, quamdiu in foro externo non satisfecerint prout de iure. Si tamen contumaciam in Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 70 foro interno deposuerunt, poterunt, remoto scandalo, in foro sacramentali interim absolvi, c u m onere quamprimum se subiiciendi etiam in foro externo ad tramitem iuris. Contrariis quibuslibet n o n obstantibus. D a t u m R o m a e , ex Sacra Paenitentiaria, die xn mensis Ianuarii anno MDCCCCXXXm. L. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. £8 S. I. Teodori, Secretarius, IV DECRETUM INDULGENTIAE AUGENTUR PIO SACRI AERIS PULSUM EXERCITIO PERFICITUR IN ANNEXAE, QUOD MEMORIAM D. FERIA N. SEXTA AD IESU CHRISTI MORIENTIS. Summus Pontifex fel. rec. Benedictus X I V , per Apostolicas Litteras in forma Brevi « A d Passionis » die x m mensis Decembris anno M D C C X X X X datas, iussit singulis feriis sextis hora tertia post meridiem, cura omnium ecclesiarum rectorum totius catholici orbis, aera sacra pulsanda esse in memoriam D. E". Iesu Christi morientis; itemque christifidelibus qui eadem hora quinquies « Pater, A v e », ad mentem Sanctitatis Suae orantes, recitavissent, partialem centum dierum indulgentiam benigne concessit. D i e autem x x huius mensis Sanctissimus D . N . Pius, divina Providentia P p . X I , in audientia infra scripto Cardinali Paenitentiario Maiori concessa, faustam occasionem nactus maximi extra ordinem Iubilaei ab Se recens indicti, eoque consilio ductus ut fidelium pietatem erga Dominicam Passionem magis magisque augeret, eosque omnes ad eandem recolendam meditandamque excitaret quo potissimum die humani generis Redemptor, in cruce pendens, semetipsum aeterno Patri placationis hostiam obtulit, h o c benigne dilargiri dignatus est, ut scilicet quisquis, ad huius aeris pulsum, feria sexta et quavis hora, secundum locorum consuetudinem (quemadmodum iam p . m . L e o X I I I , die x v mensis maii anno MDCCCLXXXVI concesserat) flexis genibus, si c o m m o d e fieri possit, quinquies « Pater, A v e » recitaverit, adiecta insuper ad Summi Pontificis mentem precatiuncula «Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi etc. » vel alia eiusmodi, has, quae sequuntur, indulgentias lucrari possit: a) partialem decem annorum r quavis feria sexta, c u m pium exercitium, quod diximus, saltem corde contrito peregerit; \b) plenariam, statutis" condicionibus, si per integrum mensem singulis feriis sextis idem exercitium rite perfecerit. 71 Sacra Paenitentiaria Apostolica Id vero in perpetuum valiturum absque Apostolicarum i n f o r m a Brevi Litterarum expeditione; contrariis quibuslibet non obstantibus. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Paenitentiariae, die x x x mensis Ianua rii anno MDCCCCXXXIH. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. L. £ß S. I. Teodori, Secretarius. V DECRETUM DE INDULGENTIIS VEL ALIUS RECITATIONI PRECIS UT ANNEXIS INFRA PRECATIONIS « ANGELUS DOMINI Ä NOTATUR. Per Apostolicas Litteras in forma brevi Iniunctae Nobis die x i v mensis Septembris anno MDCCXXIV datas, Summus Pontifex s. m . Benedictus X I I I , pro sua in Deiparam Virginem pietate, ut mortalium animi c u m primo diluculo, t u m meridiano tempore, t u m denique sub vesperam ad eam amoris ergo se converterent, iis omnibus qui qualibet e supra memoratis horis, ad sacri aeris pulsum, positis genibus, precationem « Angelus D o m i n i », tribus adiectis salutationibus angelicis « A v e Maria», pie recitavissent, indulgentias benigne concessit. Decursu vero temporis, Summi Pontifices p. r. Benedictus X I V , Pius V I , ac L e o X I I I concessionem eiusmodi submutarunt, c u m ad precem ipsam q u o d attinet, — pro eadem tempore paschali antiphonam « Regina Caeli » substituendo, aut iis, qui legere non possent vel nescirent, recitationem quinque salutationum angelicarum « A v e Maria » — tum ad m o d u m et ad tempus q u o d pertinet ipsius recitationis. In praesens autem Ssmus D. N. Pius divina Providentia Papa X I , eadem pietate incensus ac Decessores Sui erga Immaculatam Virginem Mariam, eoque consilio ductus ut maiorem populi christiani in hac etiam prece recitanda refoveat unitatem, quae idcirco sacratissimo Virginis Cordi grata est, quod c u m divinae Redemptionis mysteriis, piaculari h o c anno sollemniter commemorandis, tam arcte coniungitur, in audientia die I I I huius mensis infra scripto Cardinali Paenitentiario Maiori concessa, indulgentias pio huic exercitio annexas augere dignatus est, ea, quae sequuntur, decernens: Omnes christifideles, qui vel proprio horae momento, quemadmodum per S u m m u m Pontificem Benedictum X I I I praescriptum fuerat, vel c u m primum postea potuerint, precationem « A n g e l u s Domini » cum statuta Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 72 Oratione, aut, pro temporis ratione, antiphonam « Regina caeli » item c u m usitata Oratione, aut d e m u m quinque salutationes angélicas « A v e Maria » pie recitaverint, partialem decem annorum indulgentiam toties lucrari posse, quoties p i u m h o c exercitium saltem corde contrito perfecerint, atque plenariam indulgentiam statis condicionibus, si id per integrum mensem peregerint. Praesentibus, absque Apostolicarum Litterarum expeditione, in perpetuum valituris; contrariis quibuslibet non obstantibus. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Paenitentiariae, die xx mensis Februarii, anno MDCCCCXXXIII. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. I. Teodori, Secretarius. Vi DECLARATIO DECRETI CIRCA INDULGENTIAS « STATIONIBUS » ADNEXAS. Evulgato Sacrae Paenitentiariae Apostolicae decreto diei 12 Aprilis 1932 (Acta Apostolicae Sedis, v. X X I V , p. 248), quo indiscriminatim statuitur indulgentias, quas vocant, stationales nonnisi visitando diebus et forma praescriptis stationales ecclesias lucrari posse, exorta quaestio est an et q u o m o d o in suo robore posthac manere sint dicenda peculiaria indulta in quarumdam piarum associationum aut scapularium de indulgentiis summariis contenta, posse sc. adscriptos praefatas stationales indulgentias in ecclesiis etiam non stationalibus, ceteris paribus, acquirere. Re ad omne dubium auferendum delata Ssmo D o m i n o Nostro Papae per infrascriptum Cardinalem Maiorem Paenitentiarium, Sanctitas Sua in audientia die 20 Ianuarii anni currentis eidem impertita declarandum mandavit peculiaria eiusmodi indulta ita in posterum intelligenda esse ut valeant adscripti indulgentias stationales in ecclesiis etiam non stationalibus, ceteris ad rem clausulis et praescriptionibus ad unguem ser vatis, adipisci t u m tantum c u m nullae in l o c o ecclesiae stationales inveniantur. Contrariis quibuslibet non obstantibus. D a t u m R o m a e , ex aedibus S. Paenitentiariae, die 25 Februarii 1933. L . Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. L . © S. I. Teodori, Secretarius. Annus XXV - Vol. XXV 4 Martii"1983 Num. 4 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PII PP, XI CHIROGRAPHUS AD EMUM P. D. FRANCISCUM TIT. S. M. NOVAE S. R. E. PRESB. CARD. MARCHETTI SELVAGGIANI, VICE SACRA IN URBE ANTISTITEM; DE PIACULARI EXERCITIO VULGO « ORA SANTA » IN HONOREM AGONIAE D. N. I. C. IN HORTO GETHSEMANI, SUB ANNI SANCTI INITIUM PERAGENDO. PIUS PP. X I Signor Cardinale, Tra i sacrosanti misteri dell'umana Redenzione, della quale è imminente la celebrazione diciannoye volte secolare da Noi indetta, uno dei più commoventi per ogni cristiano che non sia insensibile ai dolori del suo Signore, è quello dell'Agonia di Gesù nell'Orto degli Ulivi: quando cioè quél Cuore divino, alla vista spaventosa delle umane iniquità più ancora che dell'espiazione cruenta ch'Egli doveva farne, si degnò di voler provare gli affanni terribili di una acerbissima agonia, di cui il sudore di sangue non fu che l'esterna manifestazione, eloquentissima bensì ma inadeguata in confronto dell'interno martirio: « Tristis est anima mea usque ad mortem ». Orbene Ci sembra giusto e conveniente che, proprio sulle soglie dell'Anno Santo, una delle prime solenni commemorazioni sia consacrata appunto a questo primo passo cruento del Redentore ACTA, vol. XXV, n. 4. - 4-3-933. 6 74 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale nella via della Passione. E siccome per onorare quella santissima Agonia e per risarcire le colpe che ne furono la cagione sogliono le anime devote praticare il pio esercizio dell'Ora Santa nel giovedì che precede il primo venerdì del mese, crediamo che il primo giovedì di Aprile, il quale felicemente coincide col primo giovedì dell'Anno Santo, sia la data più opportuna per questa commemorazione. Esprimiamo quindi a Lei, Signor Cardinale, il Nostro vivo desiderio che, nel pomeriggio del giorno indicato, giovedì 6 Aprile p. v., nelle chiese che da Lei verranno designate, e all'ora che si crederà più a proposito, si faccia in comune con speciale solennità davanti al Santissimo esposto il pio esercizio dell'Ora Santa secondo il metodo consueto; e, dove si possa, il popolo venga aiutato dalla viva parola di qualche sacro oratore a compenetrarsi sempre meglio dei sentimenti propri di tale commemorazione. E allo scopo di aggiungere l'esempio alla Nostra parola di esortazione e di unire la preghiera del Padre comune a quella dei Suoi figlia abbiamo determinato di recarCi, verso la sera del suddetto giorno, nella Nostra Basilica di S. Pietro e di assistere e partecipare Noi stessi all'Ora Santa, che vi sarà celebrata. Non dubitiamo, Signor Cardinale, che il Clero e il popolo della Nostra alma Città risponderà con santo fervore al Nostro paterno invito; e in pari tempo confidiamo che tutti i Venerabili Fratelli nell'episcopato cattolico, che ne abbiano la possibilità, seguiranno il Nostro esempio ed esorteranno i loro fedeli ad unirsi 'ai duetti Nostri figli di Roma, a tutti i centri della pia Associazione dell'Ora Santa ed a Noi stessi in questo doveroso e amoroso ricordo delle acerbe pene che il Cuor di Gesù si degnò addossarsi per la salute del genere umano. Così l'Anno Santo si aprirà con una preghiera espiatoria sollevantesi da tutte le parti della terra verso il cielo, preghiera la quale riunirà nel Cuore divino di Gesù tutti i cuori degli uomini,, di ogni razza, di ogni lingua e nazione, e propizierà, come fiduciosamente speriamo, dalla Divina Maestà la conversione dei peccatori, la perseveranza e la santificazione sempre maggiore dei giusti,. Acta Pii Pp. XI 75 il sollievo delle tante miserie, che per la crisi odierna incombono su tutto il mondo e la sospirata pacificazione fra tutti i popoli. Desideriamo inoltre che in tale Ora veramente Santa tutti i fedeli sì uniscano a Noi, pregando secondo le Nostre intenzioni in modo speciale per quei Paesi, dove il nostro amabilissimo Redentore è più oltraggiato, affinchè anch'essi ritornino sull'unica via della salute. Pieni di fiducia nel Cuore misericordioso di Gesù, Noi accordiamo intanto a Lei, Signor Cardinale, al Nostro diletto Clero e popolo di Roma, e a quanti vorranno ad esso unirsi in questa pia celebrazione, la Benedizione Apostolica. Dato a Roma presso S. Pietro il giorno 2 Marzo dell'anno 1933 dodicesimo del Nostro Pontificato. PIUS PP. XI CONSTITUTIO APOSTOLICA JADREN. ET ALIARUM DE NOVA ARCHIDIOECESIS CIRCUMSCRIPTIONE PIUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Pastorale muniis universam gubernandi Christi Ecclesiam, R o m a n o Pontifici divinitus commissum, illud inter cetera exposcit, ut dioecesium circumscriptiones aliter ordinentur quoties, peimutatis rerum locoitsmque adiunctis, necessarium id vel opportunum evadat. Cum itaque metropolitana Ecclesia Jadrensis, novissime praefinitis politicis finibus, in duas partes divisa sit, quarum una in territorio italico, altera in territorio rugoslav i c o exstat; cumque eadem de causa ad italicam regnum transierint CJierso, Lussino aliaeque minores insulae ad Veglensem dioecesim pertinentes, atque Lagosta insula ad dioecesim Ragusinam spectans, quae omnes insulae sub Ordinarii Jadrensis administratione apostolica iam constitutae sunt, Nos.¡ omnibus mature perpensis, atque attento solemnis Conventionis inter Sanctam Sedem et Italiam initae articulo sextodecimOj archidioecesim 76 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Jadrensem aliter constituendam seu circumscribendam decernere censuimus. Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, quorum interest v e l eorum qui sua interesse qiiocumque m o d o praesumant consensu, de Apostolicae potestatis plenitudine, Jadrensem archidioecesim ad eam ipsius territorii partem coarctamus, quae italicae ditioni subest. Servatis autem in urbe Jadrensi cathedra et sede, nec non tum sedi ipsi, tum eiusdem pro tempore Antistitibus titulo archiepiscopali c u m omnibus iuribus, privilegiis ac insignibus iure c o m m u n i inhaerentibus, metropoliticum ius in eius suffraganeas sedes in dalmata regione exstantes supprimimus, eamque archidioecesim Nobis et Sedi Apostolicae immediate subiectam volumus. Alteram vero archidioecesis Jadrensis partem, quae in regno iugoslavico exstat quaeque Ordinario Sebenicensi tamquam Administratori A p o s t o l i c o ad S. Sedis nutum commissa fuit, ab eadem archidioecesi Jadrensi tum in spiritualibus tum in temporalibus definitive dismembramus; eamque Sebenicensis Ordinarius administrare perget, cum facultatibus episcopo residentiali propriis, donec ab Apostolica Sede aliter provideatur. Insuper quas supra memoravimus Gherso, Lussino aliasque minores insulas, sinum Liburnicum prospicientes, a dioecesi Veglensi, itemque Lagosta insulam a dioecesi Ragusina avellimus ac separamus, easque Jadrensi archidioecesi in perpetuum adiungimus. Statuimus praeterea ac decernimus ut canonic o r u m capitulum, prout in archiepiscopali ecclesia Jadrensi nunc exstat, archidioecesis noviter ut supra circumscriptae capitulum archiepiscopale maneat cum iuribus ac privilegiis, oneribus et obligationibus, quae ipsi de iure sunt propria. Q u o d vero ad clericos peculiariter attinet, qui in insulis Jadrensi archidioecesi aggregatis legitime commorantur ¿ simul ac n o v a praefata dioecesana circumscriptio ad exsecutionem deducta fuerit, eo ipso eidem archidioecesi Jadrensi adscripti censeantur. Plenum insuper ac directum dominium b o n o r u m omnium ecclesiasticorum, quae in dictae archidioecesis Jadrensis territorio habentur, eidem archidioecesi, eius v i d e licet mensae archiepiscopali, sive Seminario, sive aliis entibus, suprema Nostra auctoritate attribuimus; bona vero, quae in territorio adsunt hucusque ad Jadrensem archidioecesim pertinente, sed intra regni iugoslavici fines exstante, sub Ordinarii Sebenicensis administratione ad S. Sedis n u t u m manebunt. Quibus omnibus ut supra dispositis, ad ea omnia exsecutioni mandanda venerabilem fratrem D o i m u m Munzani, E p i s c o p u m titularem Sareptenum et Administratorem A p o s t o l i c u m archidioecesis Jadrensis, deputamus, eidemque propterea necessarias et opportunas tribuimus facultates, etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet ecclesiasticum virum in dignitate constitutum, c u m onere ad Sacram Congregationem Consistorialem infra sex menses, ab his l i t t e r i s datis Acta Pii Pp. XI computandos, peractae exsecutionis 77 actorum authenticum exemplar transmittendi. Praesentes autem Litteras et in eis contenta quaecumque, etiam ex eo quod quilibet, quorum interest, vel eorum qui sua interesse praesumant, auditi n o n fuerint ac praemissis non consenserint, etiam si expressa et individua mentione digni sint, nullo unquam tempore de subreptionis v e l obreptionis aut nullitatis vitio seu intentionis Nostrae, vel quolibet alio licet substantiali et inexcogitato defectu notari, impugnari vel in controversiam vocari posse; sed eas tamquam ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et emanatas perpetuo validas exsistere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere; et si secus super his a quocumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus et decernimus. Volumus denique ut harum Iiitterarnm transumptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis ac sigillo ahcuius viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce Iiitteris tribueretur, si originali ter exhibitae vel ostensae forent. N o n obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus umversalibusque Conciliis editis, specialibus vel generalibus constitutionibus vel ordinationibus Apostolicis, et quibusvis aliis R o m a norum Pontificum Praedecessorum Nostrorum dispositionibus ceterisque contrariis quibuscumque. Nemini autem has lutteras Nostras dismembrationis, suppressionis, assignationis, statuti, derogationis, mandati et voluntatis Nostrae infringere vel eis contraire liceat. Si quis autem h o c attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli, Apostolorum eius, se noverit incursurum. D a t u m R o m a e apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo trigesimo secundo, die prima mensis Augusti, Pontificatus Nostri anno undecimo. Fr. A N D R E A S CARD. FRÜHWIRTH Cancellarius S. R. E. Fr. R. C. CARD. ROSSI S. C. Consistorialis a Secretis. Ioseph Wilpert, Decanus Collegii Protonot. Apostolicorum. Alfonsus Loco Carinci, Protonotarius Apostolicus. Plumbi Reg. in Cane. Ap., vol XLVI, n. 27. - M. RiggL 78 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale EPISTOLAE I AD E. P. D. EMMANUELEM CAELESTINUM SUHARD, ARCHIEPISCOPUM RHE• MENSEM, XIV EXEUNTE SAECULO AB OBITU S. REMIGLT. PIUS PP. X I Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. — Nobilissimus ardor, quo te duce isti fideles flagrant incensi, ad memoriam sancti Remigii, tui celeberrimi decessoris, celebrandam, quartodecimo exeunte saeculo ab eius e vita discessu, vestrae simul ac Nostrae in eum venerationi plane optimeque respondet. N o n potest enim n o n esse utrisque periucundum singulares haberi honores splendido illi Ecclesiae ornamento, atque gentis Francorum apostolo, cuius quidem meritis praeclarum tribuit laudis pietatisque testimonium n o n m o d o grata aequalium benevolentia, sed perennis quoque admiratio posteritatis, quae in eius honorem tot tamque augusta templa aedificavit. N o n n e sanctissimus ille vir, divino quodam consilio, datus regioni vestrae fuisse videtur, ut maximis rebus ad Ecclesiae civilisque societatis b o n u m , difficillimis sane temporibus, veluti fidus divinae voluntatis administer operam daret? Ipso enim Remigio per septuaginta quattuor annos assiduo Rhemensi Praesule, plures in Gallia barbarorum gentes ad catholicam fidem humanioremque cultum deductae sunt; ipso pariter auspice eodemque ministro, perinsignis Erancorum rex Olodoveus salutari « regenerationis lavacro » ablutus fuit, ac tota simul Gallia, per hoc baptisma q u o d a m m o d o renovata, «primogenita Ecclesiae filia» facta est; ipso denique auctore fautoreque, dioeceses Rhemensi metropoli obnoxiae, per barbaricam v i m iam funditus perturbatae, sunt in integrum restitutae ac denuo feliciterque floruere. Dignum igitur tanti apostoli promeritis atque egregia pietate vestra susceptum est a v o b i s consilium, quum memoriam felicissimi eius exitus, h o c anno vertente, publicis prosequi honoribus decrevistis: par est enim insignia decora, quae ad Ecclesiae pertinent gloriam, a fidelibus recoli inque lucem proferri clariorem, opportunum etiam hisce temporum adiunctis, quibus oportet fortibus exemplis démisses animos erigere confirmarique, nec minus consentaneum istius urbis dignitati de viro illo gloriari, cuius mortales asservat exsuvias, cuius pastoralis officii curas t a m longo temporis intervallo experta est. Nobis autem placet iisdem etiam uti verbis, quibus L e o P p . X I I I , illustris Decessor Noster, decimo quarto saeculo post Clodovei baptisma exeunte, v o s Acta Pii Pp. XI 79 ipsos alloquebatur: « Perutile enimvero praeclarumque fuerit, Galliam catholicam c o m m o v e r i omnem, atque oculos et studia unanimem convertere t u m ad sospitalem F o n t e m Rhemensem, tamquam ad incunabula augusta religionis suae; t u m ad gloriosum Eemigii sepulcrum, velut ad cathedram magistri et pastoris optimi, verba pacis aeternaeque vitae adhuc loquentis » . 1 Pergite itaque in incepto fidenter, atque efficite ut, sicut ad gloriam Francorum apostoli quem colitis, ita etiam ad utilitatem atque emolumentum aetatis nostrae res ab illo gestae, commemoratione vestra, reviviscant. Nihil namque a e v o nostro utilius et salutarius, quam si ex sancti Eemigii saeculo documentum capiatur, quantum ad publica et privata mala avertenda vel sananda polleat divina Ecclesiae virtus, ubi ipsa suam erga homines o p e m nullo impedimento queat exercere; et quo magis, silentibus studiis in eam infensis, rationi et aequitati relinquatur locus, eo magis tranquillitati et faustitati civitatum rerumque publicarum consultum esse. N o n enim cum m u n d o et sapientia huius saeculi, sed c u m Ecclesia, « columna et firmamento veritatis », est Christus, omnium rerum instaurator, a quo qui defecerunt, quid valeant efficere, quo praecipites ruant, tristis rerum experientia, labes ac detrimenta nostrorum temporum ingentia satis superque docent. In conspectu igitur horum maiorum N o s votis precibusque communem h o m i n u m salutem a D e o exposcere non intermittimus, nec profecto dubitamus, quin eadem v o s v o t a in apparandis sollemnibus oblaturi sitis, ut q u e m a d m o d u m Remigli episcopi consilio, labore, constantia publicorum in Gallia maiorum vis et acerbitas eius aetate resedit, ita adversi Auctus, quibus nunc miserrime iactatur humana societas, sancto illo viro in caelis suffragante, demum conquiescant. H a c spe erecti, omnia fausta ac felicia inceptis vestris ominamur, et apostolicam benedictionem, sincerae caritatis Nostrae pignus, tibi, venerabilis frater, tuisque archidioecesis fidelibus, iisque omnibus, qui in Ehemensem urbem istorum sollemnium gratia conventuri sunt, peramanter in D o m i n o largimur. D a t u m R o m a e apud sanctum Petrum, die II mensis Ianuarii, in festo Ssmi Nominis Iesu, anno MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. PIUS PP. X I 1 Litt. ap. Magni commemoratio eventus, 8 Ian. 1906. 80 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale II AD EMUM P. D. CAROLUM IOSEPHUM HENRICUM TIT. S. PRISCAE S. R. E. PRESBYTERUM CARDINALEM BINET, ARCHIEPISCOPUM BISUNTINUM, QUEM MITTIT LEGATUM AD SOLEMNIA LOURDENSIA LXXV A MANIFESTATIONE B. M. V. EXEUNTE ANNO. PIUS PP. X I Düecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Auspicatus profecto iucundusque ad N o s pervenit nuntius, annua Deiparae sacra ad specum Lourdensem sollemniore p o m p a mense Februario p r o x i m o celebratum iri, septuagesimo quinto exeunte anno, ex^ quo ipsa Immaculata Virgo se illic conspiciendam obtulit. N o n enim sine q u o d a m providentis D e i consilio contingere putamus, ut, instante i a m iam Anno Sancto, ad divinam R e d e m p t i o n e m peculiari cultu recolendam a N o b i s nuper indicto, ab ipsamet D e i Genetrice optima capiantur auspicia. Siquidem augusta Virgo, sine primaeva labe concepta, ideo Christi Mater delecta est, ut redimendi generis humani consors efficeretur; ex quo sane tantam apud Filium gratiam potentiamque adepta est, ut maiorem nec humana nec angelica natura assequi unquam possit. Peropportunum igitur susceptum est consilium singulari apparatu et p o m p a recolendi tot tamque mirabilia beneficia, quae Magna Virgo ad s p e c u m Lourdensem, h o c diuturno temporis spatio, in p o p u l u m christianum dignata est conferre; huiusmodi enim celebratione, fiducia h o m i n u m in Ea reposita magis magisque augebitur, et alia super alia beneficia a Iesu Christo per E a m impetrabuntur. Q u o d si innumera sunt corporum vitia atque infirmitates, quae divinam exspectant curationem, at multo plures gravioresque animorum exstant aegritudines ac pravitates, quae caelesti indigent sanatione. Quis enim inter fideles summo dolore non afficitur, q u u m recogitet tot animas Iesu Christi sanguine redemptas, q u o d a m aberrantis saeculi veluti correptas turbine, in interitum eorruere sempiternum? Quare n u m q u a m satis curae et studii haberi potest in alenda p o p u l o r u m pietate ac religione erga caelestem R e ginam, nihilque est suavius et efficacius, inter huius vitae difficultates, q u a m supplices tendere palmas ad benignissimam hanc Matrem, eiusque o p e m , coniunctis undique filiorum studiis, iterum iterumque invocare. Libenti igitur animo petitioni venerabilis fratris Tarbiensis et Lourdensis Episcopi annuentes, ut splendorem et magnificentiam p r o x i m o r u m sollemnium, quae ad cryptamj Lourdensem celebrabuntur, adaugeamus, te ? Acta Pii Pp. XI 81 dilecte fili Noster, sicut antea nuntiari iussimus, Legatum Nostrum deligimus ac renuntiamus, qui sacris ritibus ad Lourdensem specum mense p r o x i m o habendis Nostra auctoritate praesideat E x p l o r a t u m enim habemus te, pro tua erga Deiparam Immaculatam veneratione et observantia, pro tuaque purpurati principis dignitate, fidum disertumque Nostrae personae interpretem adfore, et christianas gentes, tua exortatione et e x e m p l o ineensas, vehementiore in dies animi ardore sese in Mariam fidem tutelamque recepturas. Interea, quo uberior fiat animarum fructus, facultatem tibi damus, ut, sollemni Sacro peracto, benedictionem adstantibus nomine Nostro largiaris, plenam iisdem admissorum veniam proponens, statutis Ecclesiae condicionibus lucrandam. Divinarum autem conciliatrix gratiarum apostolica sit benedictio, q u a m tibi, dilecte fili Noster, sollerti Tarbiensi et Lourdensi E p i s c o p o , gregibusque utrique vestrum commissis effusa caritate impertimus. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die x x v m mensis Ianuarii, anno MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. PIUS PP. X I Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 82. ACTA .88. CONGREGATIONUM SACKA CONGREGATIO CONSISTORIALIS PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa XI, successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum: 20 Ianuarii 1933. — Titulari episcopali Ecclesiae Salonitanae praef e» cit R. D. Franciscum Zapletal, Protonotarium Apostolicum ad instar f ac Praepositum Capituli Vygehradensis Pragae, quem deputavit Auxilias rem R. P. D. Caroli Kaspar, Archiepiscopi Pragensis. 27 Ianuarii. — Cathedrali Ecclesiae Tarnoviensi, R. P. D. Franciscum Lisowski, hactenus Episcopum titularem Mariammitanum. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Oxyrynchitanae, R. P. D. Leo- nem Walega, hactenus Episcopum titularem Tlöensem. 3 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Hippenae, R. D. Iosephum Eimerum Ritter, parochum ecclesiae cathedralis Indianapolitanae, quem constituit [Auxiliarem R. P. D. Iosephi Chartrand, Episcopi Indianapo- litani. 4 Februarii. — Cathedrali Ecclesiae Tiburtinae, R. D. Dominicum Delia V e d o v a , Vicarium generalem dioecesis Fulginatensis. 10 Februarii. —• Titulari episcopali Ecclesiae Zephyrensi, R. D. A n t o nium Eltschkner, canonicum metropolitanae ecclesiae Pragensis, deputavit Auxiliarem R. P. D. Caroli Kaspar, quem Archiepiscopi Pragensis. — Titulari episcopali Ecclesiae Ulpianensi, R. P. D. Aloisium Zaffarami, hactenus Episcopum Tudertinum. 15 Februarii. — Titulari episcopali Ecclesiae Mariammitanae, R. D. I o sephum Gawlina, parochum loci Krolewslca Fiuta, in dioecesi Katovicensi, deputatum Ordinarium exercitus Poloni. 16 Februarii. — Titulari D. Stanislaum archiepiscopali Ecclesiae Carpathiensi, R. P. Gaii, hactenus Episcopum titularem Halicarnassensem. 24 Februarii. — Archiepiscopali Ecclesiae Panamensi, R. P. D. Ioannem Maiztegui Besoitaiturria, hactenus Episcopum Tanaitanum. Sacra Congregatio Concilii 83 SACKA CONGREGATIO CONCILII MALACITANA VACATIONUM ET DISTRIBUTIONUM Die 15 Novembris 1930 SPECIES FACTI. - Canonici ecclesiae cathedralis Malacitanae in Hispania, e Bulla erectionis Innocentii P p . V I I I , ex veteribus statutis et ex consuetudine, per quatuor menses, quolibet anno, ius abessendi a choro vindicabant. Cum vero Episcopus, ad normam Codicis I. C, vacationes trium tantum mensium permitteret, Capitulum, ad iura sua tuenda, rem S. Sedi detulit. Tunc Episcopus haec dubia dirimenda proposuit: « 1) utrum residentia et absentia, recreationis causa, canonicorum et beneficiatorum ecclesiae cathedralis Malacitanae, iuxta decretum erectionis ecclesiae et privilegia apostolica, ut in veteribus statutis fiebat, vel ad normam canonis 418 § 1 sit definienda. Et quatenus affirmative ad primum: 2) utrum lex de distributionibus quotidianis et de grossa praebendae sit desumenda ex erectione an ex |iure communi, iuxta canonem 395 C. I. C; 3) an canonici, de quibus in canone 421 § 1 n. 4, percipere possint etiam distributiones quotidianas )). SYNOPSIS DISCEPTATIONIS. - Tridentini Patres, cap. 12, sess. X X I V de ref., prohibuerunt ne vacationes ultra tres menses protraherentur. Attamen a Concilio Tridentino derogatum non fuit privilegiis fundationum, quibus ultra tres menses canonicis abesse licet, neque statutis a Summo Pontifice confirmatis. Haec in Codice I. C. recepta fuerunt; nam in canone 418 § 1 statuitur: « Reprobata contraria consuetudine, canonici ac beneficiarii quotidiano choro adstricti, possunt singuli abesse tres tantum menses in anno, sive continuos sive intermissos, d u m m o d o propriae ecclesiae statuta aut legitima consuetudo servitium diuturnius non requirant ». Quapropter consuetudo abessendi a choro ultra tres menses non tantum fuit a Concilio Tridentino revocata et nunquam a S. Congregatione permissa, sed etiam a Codice I. C. reprobata. Nec iuvat in casu canon 63 § 1, quia possessio, de qua est sermo, debet esse legitima, vel quasi-possessio iuris; q u o d in casu propter constantem reprobationem nunquam fieri potuit. Nec ullum privilegium e Bulla erectionis Innocentii V I I I eruitur, quia hic Pontifex facultatem contulit Archiepiscopo Toletano erigendi Capitula in locis Regni Granatensis. I d e m Archiepiscopus, anno 1488 Capitulum ea- 84 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale thedrale Malacitanum erigens, haec quidem circa residentiam et servitium chorale disposuit: « v o l u m u s . . . ut omnes et singulae dignitates, canonici et portionarii dictae ecclesiae cathedralis teneantur residere et servire in praedicta ecclesia cathedrali ad minus per octo menses continuos aut interpositus ». N o n agitur itaque de vero privilegio abessendi per quatuor menses, nam in citata Bulla ne v e r b u m quidem invenitur, q u o d innuat hanc extraordinariam potestatem in Delegato Archiepiscopo; unde idem Archiepiscopus nullum privilegium concedere poterat, sed munus sibi demandatum tantum explere. Ceterum verba ab e o d e m adhibita privilegium non innuunt, sed aliquid minimum praestandum: ad minus. Capitulum cathedrale Malacitanum ad ius suum ostendendum, etiam vetera statuta, et Bullam Iulii P p . II citat. Revera hic Pontifex anno 1508 Capitulo Malacitano vacationes « ad instar ecclesiae Hispalensis » concessit; attamen non constat de tempore vacationum, et de m o d o concessionis Hispalensi ecclesiae factae. De dubiis circa fructus beneficiorum adnotandum est q u o d in citato decreto erectionis, detracta quadam fixa portione pro singulis canonicis, omnes fructus tanquam distributiones inter praesentes statuebantur. Quoad vero duos beneficiatos, quos Episcopus in suo servitio habere potest, in eodem decreto statuitur: « integre percipient fructus tam praebendarum suarum quam etiam distributionum quotidianarum, quae in- teressentibus et praesentibus distribuuntur ». Cum mutatae nunc sint conditiones Capitulorum praesertim in Hispania, omnia suadent ut ius commune servetur ad normam canonis 395, sicut in casu duorum beneficiatorum Episcopo inservientium, quia non agebatur de vero privilegio, sed de norma statuta pro eorum remuneratione. RESOLUTIO. - Propositis itaque ex officio his, quae sequuntur, dubiis in plenario coetu diei 15 Novembris 1930: I. An constet de iure Capituli Malacitani ad, quatuor menses vacationum, in casu; I I . An sustineatur perceptio fructuum praebendae et distributio- num, in casu,' I I I . An canonici, de quibus in canone 421 § 1 n. 4, percipere possint etiam distributiones quotidianas, in casu; E m i Patres respondendum censuerunt: Ad I. Non constare; Ad H. Servetur canon 395; Ad I I I . Negative. P a c t a autem postridie de praemissis Ssmo D n o Nostro P i o div. P r o v . P p . XI relatione per subscriptum S. Congregationis Concilii Secretarium, Sanctitas Sua easdem resolutiones approbare et confirmare dignata est. I. Bruno, Secretarius. S aera Romana Rota 85 ACTA TRIBUNALIUM SACRA ROMANA ROTA i [Causae quae in Tribunali Sacrae E o m a n a e E o t a e actae sunt anno 1932, quarum definitiva sententia editur tantum in parte dispositiva. I. UTINEN. - IURIUM. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, I. Grazioli, Ponens, U. Mannucci. Promotor Iustitiae: E. Bracci. Advocati: D. Lazzarato, V. Sacconi. Dubium: « A n sententia rotalis diei 4 Decembris 1929 confirmanda vel infirmanda sit, in casu ». Sententia diei 4 Ianuarii: «Confirmandam esse sententiam rotalem». II. N.I N . - NULLITATIS MATRIMONII ob intentionem contra bonum prolis. Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo. Vinculi Defensor deputatus: I. Stella. Advocatus: I ) . Lazzarato. Dubium: « A n sententia rotalis diei 11 Augusti 1930 confirmanda vel infirmanda sit, in casu ». Sententia diei 11 Ianuarii 1932: « Confirmandam esse sententiam rotalem, seu non constare de matrimonii nullitate ». III. N. N. - DISPENSATIONIS SUPER RATO. Turnus Rotalis: F. Guglielmi, Ponens, H. Quattrocolo, F. Morano. Vinculi Defensor deputatus: I. Stella. Advocatus: A. D Alessandri. Dubium: « A n consilium praestandum sit Ssmo pro dispensatione super matrimonio rato et non consummato, in casu ». Sententia diei 20 Ianuarii 1932: «Affirmative». IV. N. voluntatis N. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite defectus consensus et contra bonum fidei. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, S. Janasik. 86 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Vinculi Defensor: Advocatus: I. Trezzi. H. Benvignati. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 27 Ianuarii 1932: « N e g a t i v e » . V. - VIENNEN. NULLITATIS ex capite vis MATRIMONII et metus. Turnus Rotalis: I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo,\TJ. Mannucci. Vinculi Defensoris Substitutus: A. C. Conte. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: S. RzewnicM. Dubium: « An sententia rotalis diei 11 Ianuarii .1930 confirmanda vel infirmanda sit in casu ». Sententia diei 29 Ianuarii 1932: « Confirmandam esse sententiam rotalem, seu non constare de matrimonii nullitate ». VI. VIENNEN. - NULLITATIS ob exclusam indissolubilitatem. MATRIMONII Turnus Rotalis: F. Morano, Ponens, A. W y n e n , G. Heard. Vinculi Defensor deputatus: I. Brocco. Advocatus: D . Lazzarato. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 30 Ianuarii 1932: « A f f i r m a t i v e » . VII. N. N. - DIFFAMATIONIS seu EXCEPTIONIS DE LITE FINITA. Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo, Promotor Iustitiae: F. Bracci. Advocati: A . D'Alessandri, D . Lazzarato. Dubium: « An constet de lite finita, in casu ». Sententia diei 13 Februarii 1932: « Negative ». V I H . N. N. - NULLITATIS ex capite defectus consensus MATRIMONII atque intentionis contra bonum sacramenti et prolis. Turnus Rotalis: Defensor I. Grazioli, Ponens, Vinculi deputatus: S. F. Parrillo, U. Mannucci, Eomani. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: D. Lazzarato. Dubium: « An sententia rotalis diei 16 Ianuarii 1930 confirmanda v e l infirmanda sit, in casu ». Sententia diei 16 Februarii 1932: «Infirmandam esse sententiam rotalem, seu constare de nullitate matrimonii ». IX. MAGNO VARADINEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et mekis. Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Defensor Vinculi deputatus: I. Stella. 87 Sacra Romana Rota Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: F. Fournier. Dubium: « A n constet de nullitate matrimonii, in c a s u » . Sententia diei 23 Februarii 1.932: « N e g a t i v e » . X . TRANSILVANEEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: F. Guglielmi, Ponens, H. Quattrocolo, F. Morano, Defensor Vinculi deputatus: I. Stella. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: S. Bzewnicki. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 27 Februarii 1932: « Affirmative ». XI. - BARCINONEN. NULLITATIS ex capite vis et metus. MATRIMONII Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo» Defensoris Vinculi Substitutus: A. Advocatus: I. C. Conte. B. Ferrata. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 29 Februarii 1932: « Negative ». XII. LEODIEN. - NULLITATIS MATRIMONII Turnus Rotalis: I. Defensor Grazioli, Ponens, ex capite defectus consensus. F. Parrillo, U.'fMannucci. Vinculi deputatus: I. B r o c c o . Advocatus: F. Bersani. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 18 Martii 1932: « Negative ». XIII. "VESTMONASTERIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: A. W y n e n , G. Heard, Ponens, S. Janasik. Defensor Vinculi deputatus: Advocatus: D. I. Benedetti. Lazzarato. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». 1 Sententia diei 23 Martii 1932: « N e g a t i v e » . XIV. N.N. - NULLITATIS MATRIMONII ex cupite impotentiae viri. Turnus Rotalis: U. Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Guglielmi, Vinculi Defensor deputatus: B. Suarez Advocatus: H. O. P. Benvignati. Dubium: « I. An constet de nullitate matrimonii, in casu ». « IL An consilium praestandum sit Ssmo pro dispensatione super matrimonio rato et non consummato ». Sententia diei 4 Aprilis 1932: Ad I « N e g a t i v e » . Ad IL «Affirmative ». 88 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale XV. - ZAGABRIEN. NULLITATIS MATRIMONII ex capite vie et metus. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, G. Heard, S. Janasik. Vinculi Defensoris Substitutus: A. Advocatus C. Conte. ex mandato gratuiti patrocinii: D. Lazzarato. Dubium: « An sententia rotalis diei 5 Februarii 1930 confirmanda vel infirmanda sit. in casu ». Sententia diei 12 Aprilis 1932: «Confirmandam esse sententiam rotalem; seu non constare de matrimonii nullitate, in casu ». XVI. - PARISIEN. NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: F. Morano, Ponens, A. W y n e n , G. Heard. Vinculi Defensor Advocatus: H. deputatus: I. Stella. Benvignati. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei .16 Aprilis 1932: « A f f i r m a t i v e » . XVII. et - MARIANOPOLITANA. NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis metus. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, S. Janasik. Vinculi Defensor deputatus: Advocatus I. Stella. ex mandato gratuiti patrocinii: D. Dubium: « A n sententia rotalis Lazzarato. diei 11 Martii 1930 confirmanda vel infirmanda sit, in casu ». Sententia diei 30 Aprilis 1932: «Infirmandam esse sententiam ro- talem, seu constare de nullitate matrimonii, in casu ». XVIII. et N. exclusionis N. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite defeckis consensus prolis. Turnus Rotalis: A. W y n e n , Ponens, G. Heard, S. Janasik. Defensor Vinculi deputatus: I. Stella. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: P. D ' A v a c k . Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 12 Maii 1932: « Negative ». XIX. N. N. - SEPARATIONIS. Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo. Promotor Iustitiae: F. Bracci. Advocati: V. Sacconi, A. D'Alessandri. Dubium: « An et q u o m o d o , cuius ob culpam, quibusque conditionibus locus sit separationi quoad torum et cohabitationem, in casu ». Sententia diei 13 Maii 1932 « Affirmative, seu l o c u m esse separationi quoad torum et cohabitationem in casu; in perpetuum, ob culpam viri, Sacra Romana Rota 89 ad normam can. 1129-1130; ad tempus, ob culpam viri, ad normam can. 1131: filiis remanentibus penes matrem, ad normam can. 1.132». XX. X. X. - NULLITATIS ex capite impotentiae viri. MATRIMONII Turnus Botalis: TT. Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Guglielmi. Defensor Vinculi deputatus: E. Suarez O. P. Advocatus: V. Sacconi. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 17 Man 1932: «Affirmative». XXI. NITRIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Defensor Vinculi deputatus: Advocatus I. Stella. ex mandato gratuiti patrocinii: O. Bernardini. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 24 Maii 1932: « Affirmative ». XXII. - KATOVIOEN. NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Defensor Vinculi deputatus: I. Benedetti. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: S. Rzewnicki. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 7 Iunii 1932: « Affirmative ». XXIII. TRANSILVANIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: F. Guglielmi, Ponens, H. Quattrocolo, F. Morano. Vinculi Defensor deputatus: S. Eomani. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: S. Ezewnicki. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 11 Iunii 1932: « Affirmative ». XXIV. - KATOVICEN. Turnus Rotalis: I. Defensor NULLITATIS Grazioli, Vinculi deputatus: MATRIMONII Ponens, I. F. ex capite vis et metus. Parrillo, U. Mannucci. Stella. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: S. Bzewnicki._ Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 17 Iunii 1932: « Negative ». XXV. ATUREN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capitibus erroris et clandestinitatis. Turnus Rotalis: U. ACTA, vol. XXV, n. 4. — 4-3-933 Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Guglielmi. 7 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 90 Defensor Vinculi: I. Advocatus: A. Trezzi. Carabini. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 20 Iunii 1932: « N e g a t i v e » . XXVI. - STRIGONIEN. NULLITATIS ex capite vis et metus. MATRIMONII Turnus Rotalis: F. Guglielmi, Ponens, H. Quattrocolo, F. Morano. Defensor Vinculi: I. Advocatus Trezzi. ex mandato gratuiti patrocinii: Dubia: I. « A n nova eademque D. gravia Lazzarato. argumenta praesto sint pro n o v a causae propositione, in casu »: I I . « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 25 Iunii 1932: Ad I. « Affirmative ». Ad I I . « N e g a t i v e » . XXVII. MECHLINIEN. - NULLITATIS Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Defensoris Vinculi Substitutus: A. Advocatus: D. ex capite vis et metus. MATRIMONII Ponens, F. Morano, A. W y n e n . C. Conte. Lazzarato. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 28 Iunii .1932: « Affirmative ». XXVIIT. N. N. - NULLITATIS ob MATRIMONII exclusam indissolubi- litatem. Turnus Rotalis: I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, U. Mannucci. Vinculi Defensoris Substitutus: A. C. Conte. Advocatus: I. B. Ferrata. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 30 Iunii 1932: «Affirmative». X X I X . nitatis - ALTUNEN. atque NULLITATIS MATRIMONII ex capitibus clandesti- consanguinitatis. Turnus Rotalis: F. Morano, A. W y n e n , G. Heard, Ponens. Defensoris Vinculi Substitutus: Advocatus: A. A. C. Conte. Carabini. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 5 Iulii 1932: « Affirmative ». X X X . N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite affinitatis illicitae^ Turnus Rotalis: F. Parrillo, Ponens, IT. Mannucci, A. Jullien. Defensor Advocatus Vinculi deputatus: I. Stella. ex mandato gratuiti patrocinii: D. Lazzarato. Sacra Romana Rota 91 Dubia: I. « A n constet de nullitate matrimonii, in casu ». I I . « A n consilium praestandum sit Ssmo pro dispensatione super matrimonio rato et non consummato ». Sententia diei 6 Iulii 1932: « Negative ad utrumque ». XXXI. X. X. - NULLITATIS ex capite vis et metus. MATRIMONII Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo. Defensor Vinculi deputatus: I. Stella. Advocatus: D. Lazzarato. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 9 Iulii 1932: « A f f i r m a t i v e » . XXXII. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ob exclusum bonum prolis. Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n , Defensor Vinculi: I. Trezzi. Advocatus: H. Benvignati. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 12 Iulii 1932: « N e g a t i v e » . XXXIIT. TRANSILVANIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: A. W y n e n , G. Heard, Ponens, S. Janasik. Vinculi Defensor" deputatus: I. Stella. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: S. Bzewnicki. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 14 Iulii 1932: « N e g a t i v e » . XXXIV. PARISIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus m Turnus Rotalis: F. Morano, Ponens, A. W y n e n , G. Heard. Defensor Vinculi deputatus: I. Stella. Advocatus: L. Legrand. Dubium: «Ar constet de nullitate matrimonii, in c a s u » . Sententia diei 16 Iulii 1932: « Negative ». XXXV. CONSTANTINIEN. - NULLITATIS MATRIMONII CX capite VÌS metus. Turnus Rotalis: I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, U. Mannucci. Defensor Advocatus Vinculi deputatus: I. Stella. ex mandato gratuiti patrocinii: F. Fournier. Dubium: « A n constet de nullitate matrimonii, in c a s u » . Sententia diei .16 Iulii 1932: « N e g a t i v e » . et Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale m, XXXVI. - NICIEN. NULLITATIS MATRIMONII ex capite conditionis appositae. Turnus Rotalis: A. W y n e n , Ponens, G. Heard, S. Janasik. Defensor Vinculi deputatus: S. Romani. Advocatus: C. Giusino. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 23 Iulii 1932: « Affirmative ». XXXVII. WESTMONASTERIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: I. Defensor Grazioli, H. Vinculi deputatus: I. Advocatus Quattrocolo, G. Heard, Ponens. Stella. ex mandato gratuiti patrocinii: P. D ' A v a c k . Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 25 Iulii 1932: « A f f i r m a t i v e » . XXXVIII. - VIENNEN. NULLITATIS MATRIMONII ex capite clandesti- nitatis. Turnus Rotalis: I. Grazioli, Ponens, P. Parrillo, S. Janasik. Defensor Advocatus Vinculi: I. Trezzi. ex mandato gratuiti patrocinii: I. Stella. Dubium: « A n sententia rotalis diei 2 Maii 1927 confirmanda vel infirmanda sit, in casu ». Sententia diei 28 Iulii 1932: « Confirmandam esse sententiam rotalem; seu non constare de matrimonii nullitate ». XXXIX. sensus ob - SECOVIEN. NULLITATIS MATRIMONII ex capite defectus con- amentiam viri. Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, P. Guglielmi, H. Quattrocolo. Defensor Advocatus: Vinculi D. deputatus: I. Benedetti. Lazzarato. Dubium: I. « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». I I . « An consilium praestandum sit Ssmo pro dispensatione super matrimonio rato et non consummato ». Sententia diei 30 Iulii 1932: Ad I. « Negative ». Ad I I . « Negative ». XL. VARSAVIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite conditionis appositae. Turnus Rotalis: F. Morano, A. W y n e n , Ponens, G. Heard. Defensor Vinculi: I. Advocatus: A. Trezzi. Carabini. Dubium: « A n constet de nullitate matrimonii, in c a s u » . Sententia diei 30 Iulii 1932: « Affirmative ». 93 Sacra Romana Rota XLI. - PARISIEN. NULLITATIS ex MATRIMONII capite vis et metus. Turnus Rotalis: TT. Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Guglielmi. Defensor Vinculi deputatus: Advocatus: I . I. Stella. B . Ferrata. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 1 Augusti 1932: « Negative ». XLII. sus - PARISIEN. et conditionis NULLITATIS MATRIMONII ex capite defectus consen- appositae. Turnus Rotalis: A. W y n e n , Ponens, G. Heard, S. Janasik. Vinculi Defensor deputatus: E. Suarez, Advocatus: H. O. P. Benvignati. Dubium: « An sententia rotalis diei 15 Iunii 1925 confirmanda vel infirmanda sit, in casu ». Sententia diei 4 Augusti 1932: « Confirmandam esse sententiam rotalem, seu non constare de nullitate matrimonii ». XLIII. KIELCEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Defensor Vinculi deputatus: I. Benedetti. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: S. Ezewnicki. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 5 Augusti 1932: « Affirmative ». XLIV. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite impotentiae viri. Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Defensor Vinculi: I. Advocatus: I. Trezzi. B. Ferrata. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 9 Augusti 1932: « Affirmative ». XLV. PRATEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite amentiae viri. INCI- DENTIS. Turnus Rotalis: TT. Mannucci, Ponens, A. Jullien, F. Guglielmi. Defensor vinculi: I. Trezzi. Advocati: F. Bersani, A. Caparti, A. C. I e m o l o . Sententia diei 10 Augusti 1932: « Confirmandam esse sententiam interlocutoriam Tribunalis Pratensis diei 6 Iunii 1932, qua reiectae sunt praeiudiciales exceptiones de legitimitate personae actoris ad standum in iudicio per curatorem electum ab Ordinario in c a s u » . Acta Apostolicae Médis-, Commentarium Officiale 94 XLVI. et NEAPOLITANA. conditionis contra - NULLITATIS substantiam MATRIMONII ex eapitevis et metus matrimonii. Turnus Rotalis: M. Massimi^ Decanus, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo. Defensoris Vinculi Substitutus: A. C. Conte. Advocatus: N. Patrizi. Dubium: « A n constet de nullitate matrimonii, in c a s u » . Sententia diei 11 Augusti 1932: « Negative ». XLVII. CASERTANA. - COMPETENTIAE (INCIDENTIS). Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, P. Guglielmi, H. Quattrocolo. Promotor Iustitiae: P. Advocatus: P. Bracci. Bersani. Dubium: « An Tribunal metropolitanum Capuanum competens sit, in casu ». Sententia diei 17 Octobris 1932: « Affirmative ». XLVIII. N. N. - POENARUM. Turnus Rotalis: P. Guglielmi, Ponens, H. Quattrocolo, P. Morano. Promotor Iustitiae: Advocatus F. Bracci. ex mandato gratuiti patrocinii: J. Benedetti. Dubia: I. « An constet reum conventum deliquisse contra sextum decalogi praeceptum, in casu ». Et quatenus affirmative: I I . « Quibus poenis coercendus sit, ad normam can. 2359 § 3 , in c a s u » . Sententia diei 19 Octobris 1932: Ad I. « Affirmative ». Ad I I . « P o e nis reus multatur: a) Prohibitionis a beneficiis omnibus ecclesiasticis recipiendis, per septennium; et suspensionis a ministeriis praedicandi et christifidelium confessiones excipiendi, item per septennium: quo tempore elapso, non admittatur ad beneficia ecclesiastica, ad ministerium sacrae praedicationis et ad confessiones audiendas, nisi, Episcopi prudenti iudicio, indubia emendationis signa dederit, et scandalum sit reparatum; b) vigilantiae per triennium; data Episcopo facultate praecipiendi ut reus in aliqua religiosa d o m o per partem eiusdem temporis commoretur ». XLIX. BERYTEN. defectus consensus ob ET GIBAILEN. - NULLITATIS MATRIMONII e# capite amentiam mulieris. Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n , Defensor Advocatus Vinculi deputatus: I. B r o c c o . ex mandato gratuiti patrocinii: D. Lazzarato. Dubium: « A n constet de nullitate matrimonii, in c a s u » . Sententia diei 17 Novembris Í 9 3 2 : « Negative ». : 95 Sacra Romana Bota L. - PARISIEN. NULLITATIS MATRIMONII ob intentionem contra indisso- lubilitatem. Turnus Rotalis: M. Massimi,Becanus, Ponens, I. Grazioli,P.Parrillo. Defensor Advocatus Vinculi deputatus: I. Stella. ex mandato gratuiti patrocinii: D. Lazzarato. Dubium: « A n constet de nullitate matrimonii, in c a s u » . Sententia diei 24 Novembris 1932: « N e g a t i v e » . LI. PARISIEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite conditionis appositae. Turnus Rotalis: I. Grazioli, Ponens, F. Parrillo, U. Mannucci. Defensor Vinculi deputatus: Advocatus: H. V. Bartoccetti. Benvignati. Dubium: « A n constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 25 Novembris 1932: « Negative ». L1I: OLOMUCEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite vis et metus. Turnus Rotalis: M. Massimi, Decanus, Ponens, I. Grazioli, F. Parrillo. Defensor Vinculi Advocatus: D. deputatus: I. Benedetti. Lazzarato. Dubium: « An sententia rotalis diei 24 Novembris 1930 confirmanda vel infirmanda sit in casu ». Sententia diei 5 Decembris 1932: « Confirmandam esse sententiam rotalem, seu non constare de matrimonii nullitate ». LUI. KATOVICEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite clandestinitatis. Turnus Rotalis: F. Morano, Ponens, A. W y n e n , G. Heard. Defensor Vinculi deputatus: I. Stella. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: D. Lazzarato. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 6 Decembris 1932: « Negative ». LIV. N. N. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite impotentiae viri. Turnus Rotalis: H. Quattrocolo, Ponens, F. Morano, A. W y n e n . Defensor Vinculi deputatus: I. B r o c c o . Advocatus: D. Lazzarato. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 6 Decembris 1932: « Negative ». <• LY. BERGOMEN. - IURIUM. Turnus Rotalis: A. Jullien, Ponens, F. Guglielmi, H. Quattrocolo. Promotor Iustitiae: F. Bracci. Advocati: N. Patrizi, D. Lazzarato. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 96 Dubium: « A n et quamnam summam sacerdos Biolghini solvere teneatur sacerdoti Lombardi, in casu? » Sententia diei 10 Decembris 1932: « Negative, ad primam partem; a d alteram autem, p r o v i s u m i n p r i m a » . LVI. - LODZEN. Turnus NULLITATIS Rotalis: ex capite defectus consensus. MATRIMONII M. Massimi, Decanus, I. Grazioli, S. Janasik, Ponens. Defensor Vinculi deputatus: I. Benedetti. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: S. Rzewnicki. Dubium: « A n constet de nullitate matrimonii in c a s u » . Sententia diei 15 Decembris 1932: « N e g a t i v e » . LVI I . SPIREN. - CREDITI. Turnus Rotalis: A. W y n e n , Ponens, G. Heard, S. Janasik. Promotor Iustitiae: F. Bracci. Advocati: D. Lazzarato, S. Rzewnicki. Dubium: « A n et quamnam summam Episcopus Spirensis et aerarium ordinariatus Spirensis solvere teneantur rev. parocho Gulielmo Caroli, in casu ». Sententia diei 20 Decembris 1932: « Negative, ad primam partem; ad alteram vero, provisum in p r i m a » . L V I I I . N. N. ob exclusionem NULLITATIS iuris MATRIMONII ex capite defectus consensus coniugalis. Turnus Rotalis: A. W y n e n , Ponens, G. Heard, S. Janasik. Defensor Advocatus Vinculis deputatus: E. Suarez, O. P. ex mandato gratuiti patrocinii: D. Lazzarato. Dubium: « An constet de nullitate matrimonii, in casu ». Sententia diei 20 Decembris 1932: « Negative ». LIX. PORTUEN. ET S. RUFINAE. - CREDITI. Turnus Rotalis: E. Guglielmi, Ponens, H. Quattrocolo, F. Morano. Promotor Iustitiae: F. Bracci. Advocati: P. Mottis, B. Pellegrini, F. Bersani, A. D'Alessandri, P. Guidi (ex mandato Tribunalis). Dubium: I. « An dioecesis Portuen. et S. Rufinae teneatur de credito ex. contractu inito ab E m o Cardinali A n t o n i o V i c o , f. r., quatenus eiusdem dioecesis Ordinario, c u m Societate « Nannerini-Schiavetti », ad ecclesiam aedificandam in loco « La Storta », in casu ». Et quatenus nega- 97 Sacra Romana Rota tive: I I . « A n eodem contractu teneantur heredes E m i Card. V i c o , f. r., et habentes ab eo causam, in casu ». Sententia diei 2 1 Decembris 1932: A d I . « N e g a t i v e » . A d I I . « N e gative ». L X . .TAURINEN. - NULLITATIS MATRIMONII ex capite defectus consen- sus atque vis et metus. Turnus Rotalis: U. Mannucci, A. Jullien, Ponens, F. Gugfielmí. Defensor Vinculi deputatus: I. Benedetti. Advocatus ex mandato gratuiti patrocinii: C. Astorri. Dubium: «.An sententia rotalis diei 23 Aprilis 1924 confirmanda vel infirmanda sit, in casu ». Sententia diei 23 Decembris 1932: « Confirmandam esse sententiam rotalem; seu non constare de matrimonii nullitate ». II Causae quae eodem anno 1932 transactae fuerunt, vel peremptae, v e l quae absque definitiva sententia, ex peculiaribus circumstantiis, finem habuerunt; quibus adduntur decreta quoad recursus contra libellorum reiectionem. I. MAzARIEN. - Incidentis de reiectione libelli, coram E . P . D . I. Grazioli. Visis canonibus 1709 § 3 , 1 7 1 0 necnon 1625 § 1, 1718 et 1724; attendentes actorem a decreto diei 10 Iulii 1928 intra legitima tempora non appellasse: attendentes quoque quaestionem de assertis damnis contra Iudicem ad Tribunal appellationis non spectare, itemque n o v u m iudicem non esse designandum, deficientibus adiunctis a lege requisitis; Patres, in Turno diei 23 Ianuarii 1932, decreverunt: « Eecursum non esse excipiendum ». II. COLONIEN. - Nullitatis matrimonii, ex capite vis ei metus, coram E . P . D . F . Guglielmi. Cum E. D. Defensor vinculi penes N. S. T. perpensis etiam résultantes novae instructoriae, declaraverit se recedere ab appellatione interposita adversus sententiam rotalem diei 3 Decembris 1930, quae confir* mavit sententiam die 22 Aprilis 1929, latam a tribunali Coloniensi pro nullitate matrimonii, Ponens decreto diei 4 Februarii 1932 dixit appellationem esse desertam et coniugibus, ad normam can. 1987, ius esse novas nuptias contrahendi. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 98 III. BONONIEN. - Nullitatis matrimonii ex capite clandestinitatis, co- r a m B . P . D . F . Morano. Cum intra tempus a iure praescriptum actrix non sit appellationem prosecuta, eadem appellatio deserta declarata est et acta posita sunt in. A r c h i v o ex decreto Ponentis diei 15 Martii 1932. I V . VRATISLAVIE3NT. - Nullitatis matrimonii ex capite clandestinitatis, c o r a m E x c m o P . D . M . Massimi. Cum B . D . Vinculi Defensor penes N . S . T . declaraverit s e non esse appellationem proseçuturum interpositam adversus sententiam rotalem diei 7 Augusti 1931, quae sententiam a Tribunali Vratislaviensis in secunda instantia, die 14 Iunii 1927, latam pro matrimonii nullitate, confirmavit, E x c m u s Ponens, decreto diei 30 Martii 1932, dixit appellationem desert a m et coniugibus ius esse, ad normam can. 1987, novas nuptias ineundi. V. A u g u s t o d u n e j n t . - Nullitatis matrimonii èx capite vis et metus, coram B . P . D . E . Guglielmi. Vi can. 1736, c u m nullus actus per annum positus sit, instantiam esse peremptam declaravit Ponens, die 3 Maii .1932. V I . N. N. — Nullitatis matrimonii ex capite conditionis appositae, coram B . P . D . A . W y n e n . Cum actricis procurator nullum actum iudicialem per annum posuerit, ad normam can. 1736 instantiam esse peremptam atque acta in archivo reponi, B. P . D . Ponens decrevit die 7 Aprilis 1932. V I I . N. X. - Separationis ob violatam fidem coniugalem, coram B. P. D¿ A . Jullien. Attenta coniugum reconciliatione causam in archivo reponendam B. P. D. Ponens mandavit decreto diei 8 Aprilis 1932. V I I I . Sue-RENtina. - Nullitatis matrimonii ex capite impedimenti ligaminis, coram B . P . D . F . Parrillo. Cum a notificatione decreti diei 9 Aprilis 1931 integer annus transierit, neque ullus actus processualis in causa positus fuerit, B. P. D. Ponens die 18 Aprilis 1932, attento can. 1736, peremptam declaravit appellationem, quam actor interposuerat adversus sententiam Ordinarii Surren- tini die 20 Iulii 1929 latam in vim can. 1990. - I X . X. X. - Nullitatis matrimonii ex capite conditionis contra bonum prolis, c o r a m B . P . D . I . Grazioli. - Cum vinculi Defensor X. S. T. ad tramitem can. 1987 p r o sua cons scientia prosequendam non censuerit appellationem interpositam in causa de qua supra contra sententiam diei 20 Maii anni 1931 Tribunalis Y. 99 Sacra Romana Rota qua confirmata èst sententia a Tribunali X. diei .18 N o v . anno 1 9 3 0 pro matrimonii nullitate data, B . P . D , Ponens, decreto diei 2 0 Aprilis 1 9 3 2 appellationem desertam declaravit itemque coniugibus ius esse ad novas nuptias transeundi. X. SS. CONCEPTIONIS D E CHILE. - Iuris funerandi, coram Excmo P . D . M . Massimi. Cum nullus actus processualis positus fuerit per annum, instantia, decreto E x c m i Ponentis diei 9 Iunii 1 9 3 2 , declarata est perempta, ita ut rotalis sententia, per appellationem oppugnata, in rem iudicatam transierit (can. 1 7 3 6 ) . XI. DIVIONEN. - Nullitatis matrimonii ex capite defectus consensus ex parte viri, coram B . P . D . H . Quattrocolo. Cum actor i n causa supremum diem obierit, R . P . D . Ponens acta i n Archivo reponi iussit decreto diei 1 8 Iulii . 1 9 3 2 . XII. D E HUARAZ. - Poenarum, coram R . P . D. F. Parrillo. Cum annus iam erfiuxerit, neque ullus actus processualis interpositus fuerit, R . P . D . Ponens, attento can. 1 7 3 6 appellationem esse desertam declaravit decreto diei 4 Augusti 1 9 3 2 . XIII. BURDIGALEN. - Reiectionis libelli, coram R . P. D. F. Parrillo. In Turno R o t a l i diei 5 Augusti 1 9 3 2 , Patres decreverunt: « Libellum ab actore exhibitum die 17 Martii 1 9 3 2 fuisse legitime ob iudicis incompetentiam, ratione obiecti, reiectum ». XIV. LISBONEN. Nullitatis - matrimonii et dispensationis super rato et non consummato, ex capite defectus consensus, coram R. P. D. A. W y n e n . Cum per biennium nullus actus processualis in hac causa positus fuerit, a d normam can. 1 7 3 6 instantiam esse peremptam R . P . D . Ponens declaravit die 9 Augusti 1 9 3 2 . X V . N. N. - Nullitatis matrimonii ob exclusum bonum prolis, coram E x c m o P . D . M . Massimi. Cum nullus actus processualis positus fuerit per annum, appellatio declarata est deserta ad normam can. 1 7 3 6 , decreto E x c m i Ponentis diei 2 6 Sept, 1 9 3 2 . XVI. PARISIEN. - Nullitatis matrimonii ex capite conditionis appositae, coram R . P . D . G . Heard. Cum nullus actus processualis positus fuerit per annum, appellatio tanquam deserta habita est ad normam can. 1 7 3 6 per decretum Ponentis diei 1 3 Octobris . 1 9 3 2 . Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 100 X V I I . X. X. - Restitutionis in integrum et compromissi, coram E x c m o P. D. M. Massimi. Cum, rebus iamdudum inter partes compositis, nullus actus processualis positus fuerit per annum, appellatio, a P r o m o t o r e Iustitiae interposita, declarata est — eo audito — deserta (can. 1736) decreto diei 6 O c t o bris 1932. XVIII. PAPIEN. - Diffamationis c o r a m E x c m o P. D . M. Massimi. Cum nullus actus processualis positus fuerit per annum, appellatio ab actore interposita, declarata est deserta. Transiit igitur in r e m iudicat a m sententia rotalis diei 1 Augusti 1929, qua definitum est n o n constare de diffamatione illata a sacerdote Rinaldo Torchio equiti Guillelmo Castelli. Ita decernente E x c m o Ponente die 14 X o v e m b r i s 1932 .j X I X . X . X . - Separationis, coram R . P . D . I . Grazioli. Cum die 17 Octobris 1932 patronus partis conventae appellationi renuntiaverit, q u a m adversus sententiam rotalem diei 13 Martii 1932 interposuerat, contendens eamdem ex parte tantum v i m rei iudicatae habere, R. P. D. Ponens renuntiationem admisit decreto diei 14 X o v e m b r i s 1932 simulque declaravit et definitioni quaestionis incidentalis l o c u m amplius non esse et rotalem sententiam in rem iudicatam transiisse. XX. ARIANEN. - Finium parochialium, c o r a m R. P. D . P. Morano. Cum nullus actus processualis per biennium positus fuerit, R. P. D. Ponens, perpenso canone 1736 Codicis iuris canonici et audito R. D. Promotore Iustitiae, decrevit instantiam esse peremptam et ideo mandavit ut acta ponerentur in archivo, die 29 X o v e m b r i s 1932. XXI. ROMANA. - Nullitas matrimonii ex capite vis et metus, coram R . P . D . A . JuUien. Cum nullus actus processualis per annum positus fuerit, ad causam in sede appellationis peragendam, R. P. D. Ponens decrevit die 14 D e c e m bris 1932, instantiam esse peremptam ad normam can. 1736. XXII. CONSTANTINOPOLITANA. - Nullitatis matrimonii ex capite con- ditionis appositae, coram R. P. D. A. Jullien. Cum nullus actus processualis fuerit positus per annum, ad causam in appellatione peragendam, R. P. D. Ponens, ad normam can. 1736 decrevit instantiam esse peremptam, die 14 Decembris 1932. XXIII. SQUILLACEN. - Pensionis, coram R . P . D . F . Parrillo. Cum annus iam efifluxerit ab interposita appellatione, neque ullus actus processualis interpositus fuerit, R. P. D. Ponens, ad normam can. 1736, Sacra Romana Rota iOl instantiam esse peremptam et oppugnatam sententiam transiisse in rem indicatam declaravit decreto diei 19 Decembris 1 9 3 2 . XXIV. ROMANA. Nullitatis - matrimonii ob exclusam indissolubilita- tem, coram R . P . D . I . Grazioli. Cum actrix in causa interpositam appellationem adversus sententiam Vicariatus Urbis diei 12 Iulii 1 9 3 0 intra tempus a iure statutum prosequuta non sit, R . P . D . Ponens a d tramitem canonis 1 7 3 6 appellationem desertam declaravit et acta causae in archivo S. Tribunalis reponi iussit decreto diei 1 9 Decembris 1 9 3 2 . X X V . ROMANA. - Nullitatis matrimonii ex capite conditionis appo- sitae, coram R . P . D . F . Parrillo. Cum annus iam einuxerit ab appellatione, neque ullus actus processualis interpositus fuerit, R . P . D . Ponens a d normam can. 1 7 3 6 , declaravit instantiam esse peremptam decreto diei 1 9 Decembris 1 9 3 2 . XXVI. TIEFRTINA. - Nullitatis matrimonii ex capite vis et metus, c o r a m R . P . D . P . Parrillo. Cum intra biennium ab instantia in hac causa proposita nullus actus processualis positus fuerit, R . P . D . Ponens, a d normam can. 1 7 3 6 , instantiam ipsam peremptam esse declaravit decreto diei 2 0 Decembris 1 9 3 2 . XXVII. Proprietatis (Incidentis), coram SPALATEN. - R. P. D . F. Par- rillo. Cum annus iam einuxerit, neque ullus actus processualis in hac causa interpositus fuerit, R . P . D . Ponens a d normam can. 1 7 3 6 appellationem peremptam esse declaravit decreto diei 2 0 Decembris 1 9 3 2 . XXVIII. - BOIANEN. CAMPOBASSEN. - Nullitatis matrimonii (Reie- ctionis libelli), coram R . P . D . F . Guglielmi. Cum nullus actus processualis positus fuerit per annum, ad normam can. 1 7 3 6 instantia declarata est perempta, ex decreto Ponentis diei 23 D e cembris 1 9 3 2 . X X I X . BAIOCEN. - Nullitatis matrimonii ob exclusam unitatem, coram E x c m o P . D . M . Massimi. Cum nullus actus processualis positus fuerit per annum, appellatio ab actrice interposita, adversus sententiam Tribunalis Baiocensis diei 1 3 Man 1 9 3 0 , declarata est deserta a d normam can. 1 7 3 6 , e t acta i n archivo posita sunt e x decreto E x c m i Ponentis, die 3 0 Decembris 1 9 3 2 dato. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 102 III Citatio edictalis MEDIOLANEN. NULLITATIS MATRIMONII (COSTA-MAURER) Cum ignoretur locus actualis commorationis Henrici Gualterii Maurer, in causa conventi, eumdem citamus ad comparendum, sive per se, sive per procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. Rotae ( R o m a . via delia Dataria, 94) die 24 Aprilis 1933, hora 12, ad c o n c o r d a n d u m de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione: An constet de nullitate matrimonii in casu. Ordinarii l o c o r u m , parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de l o c o commorationis praedicti Henrici Gualterii Maurer curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. * L. £8 S. U. Mannucci, Ponens, Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 24 ianuarii 1933. Adv. T. Tani, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mr Henri Walter Maurer, défendeur en cette cause, Nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, via della Dataria, n. 94), le M Avril 1933 à 12 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la cause devant la Rote. ; Conste-t-il de la nullité du mariage dans ce cas ? Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence du dit Mr Henri Walter Maurer devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. Diarium Romanae Curiae 103 DIARIUM ROMANAE CURIAE Mercoledì 8 Febbraio, Sua Santità ha ricevuto in solenne Udienza S. E . il Signor EMILIO LORENZO DARD, Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario del Principato di Monaco, per la presentazione delle Lettere Credenziali. SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI Martedì, 7 Febbraio 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, avanti l'augusta presenza del Santo Padre, ha avuto luogo la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale gli Erui e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Consultori teologi hanno dato il loro voto sul tuto per la solenne beatificazione della Venerabile Serva di Dio Vincenza Gerosa, confondatrice delle Suore della Carità della Beata Capitanio di Lo vere, e quindi su due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione della Ven. Serva di Dio Caterina Labouré, religiosa delle Figlie della Carità, miracoli che vengono proposti per la solenne beatificazione della medesima Ven. Serva di Dio. Martedì, 14 Febbraio 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, innanzi l'augusta presenza dei Santo Padre, si è tenuta la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Prelati e Consultori teologi, componenti la stessa S. Congregazione, hanno discusso e dato il loro voto sul dubbio detto del tuto per la solenne beatificazione della Ven. Serva di Dio Gemma Galgani, vergine secolare, e su due miracoli che si asseriscono operati da Dio per intercessione del Ven. Servo di Dio Ginseppe M. Pignatelli, sacerdote professo della Compagnia di Gesù. Martedì, 21 Febbraio 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Emi e Revmi Signori Cardinali e col voto dei Revmi Prelati Officiali e dei Consultori teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, si è tenuta la Congregazione .Nuova preparatoria per discutere il dubbio sopra l'eroismo delle virtù esercitate dal Servo di Dio Domenico Savio, giovane secolare. Sabato, 25 Febbraio 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi all'augusta presenza del Santo Padre, si è tenuta la Congregazione Generale de Sacri Riti, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Prelati ed i Consultori teologi, hanno discusso e dato il loro voto dapprima sul dubbio detto del tuto per la solenne beatificazione del Ven. Servo di Dio Giuseppe Maria Pignatelli, Sacerdote professo della Compagnia di Gesù e quindi sul dubbio parimenti del tuto per la solenne beatificazione della Ven. Serva di Dio Caterina Labouré, dell'Istituto delle Figlie della Carità. 104 Acta Apostolicae Sedis - Com^mentárium Officiale SEGRETERIA DI STATO ONORIFICENZE Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di conferire: La Commenda con Placca dell'Ordine Piano: 16 » » Ottobre » » 1932. Al sig. marchese Edgardo Guerrieri (Italia). » Al sig. marchese Alberto Solaro Dal Borgo (Italia). » A S. E. Francesco Maria Taliani (Italia). La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: lo » Ottobre » 1932. A S. E. il barone Pompeo Aloisi (Italia). » A S. E. Fulvio Suvich (Italia). La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile: 14 » » Ottobre » » 1932. Al sig. Francesco Jacomoni (Italia^. » Al sig. conte Luigi Arborio Mella di S. Elia (Italia). : Al sig. conte Carlo Macchi di Gellere (Italia). La Commenda con Placca dell'Ordine dì' S. Gregorio Magno, classe militare: 14 Ottobre 1932. Al sig. N. U. Gastone Rossi Longhi (Italia). La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Silvestro Papa: 16 » Ottobre » » » 1932. Al sig. conte Guido Suardi (Italia). » Al sig. D. Umberto Ruffo di Calabria, dei principi di Scilla (Italia). » Al sig. D. Giuseppe Lanza D'Aieta, dei principi di Trabia (Italia). NECROLOGIO 16 Giugno 1932. Monsig. Alberto Tommaso Daeger, Arcivescovo di Santa Fé (U. S. A.). 15 Dicembre » Monsig. Antonio Zerr, Vescovo tit. di Salona. 28 Gennaio 1933. Monsig. Stanislao Jarlin, Vescovo tit. di Farbeto. 4 Febbraio » Monsig. Guglielmo Rojas y Arrieta, Arcivescovo di Panama. »• Monsig. Giovanni Batignani, Vescovo di Montepulciano. 4 » » Monsig. Carlo Castelli, Arcivescovo di Fermo. 8 » » Emo Sic Card. A N D R E A F R Ü H W I R T H , del tit. di S.Lorenzo 9 » in Damaso, Cancelliere di S. R. Chiesa. » Monsig. Alessandro Garcia Fontcuberta, Vescovo tit. di 18* » Antedone. » Monsig. Luigi Giuseppe El-Khazen, Arcivescovo tit. di Tole22* » maide di Fenicia, dei maroniti. » Monsig. Giuseppe Rovella, Vescovo tit. di Efesto. 3 Marzo * Data del telegramma. Annus XXV - Vol. X X V 16 Martii 1983 Num. 5 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PII PP. xi SACRUM CONSISTORIUM i• CONSISTORIUM SECRETUM Feria secunda, die x i n Martii anno Vaticano fuit MDCCCCXXXHI, in Palatio Apostolico Consistorium secretum, cuius acta ex ordine referuntur: I. - CAMERARIATUS SACRI COLLEGII Reverendissimus Cardinalis Sincero detulit ac reddidit Perulam Sacri Collegii S. R. E. Cardinalium Ssmo í ) ü o Nostro Papae, qui eam tradidit Reverendissimo Cardinali Cerretti pro h o c anno ipsius Sacri Collegii S. R. E. Cardinalium Camerario. n. - RELATIO CAUSAE BEATI A. H. FOURNET Tunc R e v m u s Cardinalis Praefectus Sacrae Congregationis SS. Rituum, impetrata Beatissimi Patris venia, sermonem habuit de causa Beati A n dreae Huberti Fournet, Confessoris, ac recensuit acta quae in causa Beatificationis et Canonizationis eiusdem Beati, Sacra R i t u u m Congregatio, praevio accurato examine, admisit et approbavit. Relatione expleta, Ssmus Patrum Cardinalium singillatim suffragia exquisivit atque excepit a,c deinde Consistorium semipublicum, die 2 Maii celebrandum, indixit. ACTA, vol. X X V , n. 5. — 16-3-933. 8 106 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale III. -- ALLOCUTIO SSMI DOMINI NOSTRI VENERABILES FRATRES Iterum vos, post temporis intervallum, non una de causa praeter communem consuetudinem diuturnum, in hunc sacri Consistorii consessum eonvocatos habemus; atque adeo acta, celebrationes., laeti tristesque eventus, quae, post Consistorium die x x x mensis* Iunii, anno MDCCCCXXX habitum, inciderunt, frequentiora profecto sunt, neque ea possumus nisi presse breviterque attingere Quodsi in hisce rebus Encyclicas Litteras Constitutionesque* « Casti connubii », « Quadragesimo anno », « Deus scientiarum Dominus » primum obtinere locum putamus, id ea ratione facimus,,, ut summae harum rerum gravitati debitum tribuamus honorem,, utque denuo ex animo Nostro actuosam voluntatem sollicitudinemque expromere liceat, qua incensi impulsique sumus ad domestici convictus sanctitudinem tutandam, ad aequam operariae plebis, condicionem inducendam, ac denique ad amplius vigentiusque^ sacrarum disciplinarum incrementum, pro facultate, provehendum*. Ac suapte natura in gravioribus Apostolicae Sedis actis eae Conventiones annumerantur, quae idcirco initae sunt, ut Religionis atque Ecclesiae condiciones in Civitatibus ordinentur: prout, pactum, quod concordatum vocant, nuperrime cum Badensi Civitate conventum, tertium quidem recentiore hac aetate in Germania actum. Ex variis ac paene innumeris celebritatibus, in quibus, dati& litteris Nostrisque missis e sacro Ordine vestro Legatis, vel in òlivinum Regem, eucharisticis velis delitescentem, honorem atque* amorem, vel qua filii pietatem debitumque gloriae decus erga magnam Dei Nostrique Matrem participavimus, illarum subit recordatio animum, et Eucharistici nempe Conventus, Dublini habiti,, et LXXV exeuntis anni, ex quo se Lapurdi Immaculata Virgo conspiciendam dedit. Hoc ex oppido, ex prodigiali scilicet eius specu,, Deipara Virgine bene Nobis precante, fere duodecim abhinc annis,, profecti sumus, ut dilectam Nobis Mediolanensem archidioece-- Acta Pii Pp. XI 107 sim, ad breve tempus regendam, susciperemus; ad Dublinensem vero civitatem, non modo litteras Nostras Nostramque Legatum mittere, sed vivam etiam vocem Nostram transfundere datum est; ad Eucbaristicum videlicet illum coetum, quem bine fides ac pietas, illinc ingeniosa ac, pro temporum augustus libéralissima Hibernorum gentis incepta, Nobis quidem carissimae, — hoc est Episcoporum, cleri populique — cum dignum prorsus « Sanctorum Insula », tum in historiae fastis admirabilem effecerunt, quae tot refert, veri nominis gloriam redolentes, Eucharisticus ex omnibus nationibus Conventus. Praeclaris bisce Catholicae Ecclesiae fastis atque extraordinariis virtutis vigorisque eius documentis, non sine gaudio ac solacio, cotidiana ea respondent vitae laborisque eius incrementa, quae nimirum eo spectant, ut humani generis Eedemptio largius in dies uberius que ad effectum deducatur. De profectu atque progressione intellegi volumus ecclesiasticarum circumscriptionum, seu in iis regionibus, in quibus dioecesium regimen legitime est constitutum, seu in eis, in quibus Missionales adhuc rem christianam provehunt, quaeque eorumdem opera reguntur; de frugifero agimus consolationeque referto opere tribus illis sacris Consiliis demandato — Consistoriali scilicet Congregationi, Congregationi item Orientali Ecclesiae praepositae, eique, quae propagandae Eidei destinatur; — quod quidem opus, ut omnes norunt, id enititur ut copiosiores postremis hisce temporibus lectosque fructus colligat et mystico Iesu Christi corpori adiiciat atque inserat: infideles nempe ad christianam fidem conversos — ibi procul dubio frequentiores, ubi crebriores sunt sacrorum ex indigenis administri — atque acatholicos et orientalium rituum dissidentes filios, qui, veluti optatissimum ab exilio in patriam reditum facientes, ad Eomanam unitatem se feliciter receperunt. Heic igitur immortales Deo grates agimus; itemque gratum profitemur animum et Orientis Episcopis ceteroque clero, ob apostolicum eorum studium, et, ob collatam concorditer operam, latini ritus Missionalibus religiosisque sororibus, qui in Orientali Ecclesia apostolatus munere funguntur; immortales praesertim grates 108 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale agimus, ob actuosam voluntatem, ob christianam animorum fortitudinem, ad strenuum saepenumero heroum morem adaetam, tot carissimis filiis Nostris in unam redeuntibus communis Patris domum. Ad quod quidem divinae Redemptionis supernaeque vitae •incrementum, adiutricem pretiosamque operam navarunt atque adhuc, assiduitate ardorisque contentione summis laudibus honestandis, navant, non modo Pontificia Opera Missionalia, sed Catholica etiam Actio, quae numquam praesentior, operosior numquam est, quam quoties Episcoporum ceterique cleri apostolatum participare potest. Haec incepta profecto atque adiutrix opera in catholicorum etiam regionibus christianae vitae fructus edidere non paucos, eosdemque salutíferos atque optimos. Religiosam institutionem dicimus — primam atque prae rebus omnibus necessariam; — quae magis cotidie magisque augetur atque diffunditur, quae in aptiorem cotidie ordinem redigitur, quaeque, etsi non ubique, recens invectis pervulgationis viis rationibusque proficit atque amplificatur. Eucharisticam dicimus pietatem ac vitam, quam largiore diligentioreque frequentatione, alacriore perspicacioreque fervore cum singuli, tum communitates ac populares ordines colunt ac refovent. Crebriorem dicimus atque studiosiorem spiritualium exercitiorum usum, non modo ad sacrorum administros quod a t t i n e t , sed etiam ad laicorum hominum multitudinem, eorum nominatim, qui vel disciplinarum studiis se dedunt, vel in fabriles artes incumbunt. Denique increbrescentem d i c i m u s profectum eorum caritatis cértaminúm, quae privatim p u b l i c e suscipiuntur, quaeque — cum nondum remittat, nedum «öhsidat, oeconomicarum rerum discrimen — et tempestiva admodum videntur, et pulcherrimum praestant christiani afflatus ac spiritus perfectumque documentum. Neque silentio praeterire possumus, quin immo Nostris laudibus exornare cupimus, Vincentianos illos coetus, quorum plenum Sb constitutione saeculum nullum praeconium potest satius luculentiusque celebrare, quam eorum rationaria; quae quidem amplissimam per universum terrarum orbem eorum efficacitatem, Acta Pii Pp. XI 109 succrescens providentiaeque plenum eorum incrementum atque mirabilem ad animis corporibusque medendum caritatis vigorem patefaciunt. Postulat praeterea paterni gratique animi Nostri voluntas, ut, quae multis locis exstant, caritatis contentiones efferamus ac praedicemus, quae anxiis sollicitisque bortationibus respondentes, a Nobismet ipsis atque adeo a venerabilibus fratribus Episcopis habitis, fere ubique conflantur, ut promptius faciliusque locorum necessitatibus occurrant. Actionem Catholicam memoravimus; perbrevi, quam fecimus, mentioni, contineri non possumus quin hoc persequendo adiiciamus: non mediocri Nos, eoque intimo, solacio idcirco affici, quod eam videamus ubique gentium institui mirandumque in modum incrementa capere; idque procul dubio ob pastorales Episcoporum curas, quibus sacrorum laicorumque hominum ordines generose obsequuntur. Paene innumerabilia sunt, quae ex omnibus orbis partibus, ne praetermissis quidem sacrarum Missionum regionibus,, continenter accipimus, huius rei testimonia; quibus liquido patet maxima eam et omnibus apostolatus operibus et christianae vitae incolumitati atque profectui adiumenta conferre. Quod quidem ad « meliorum usque charismatum » aemulationem enititur, ad perfectionem, sanctitudinemque ; ad pie operoseque orantis militantisque Ecclesiae vitam participandam; ad multiplicem usque, pro variis locorum rerumque adiunctis, operam navandam^ — eamdemque studiosam usquequaque semper atque sollertem — ut animarum quaestus fiat iteratumque lucrum: earum maxime animarum, quae, vel ob materialistarum deliramenta atque fallacem ethnicorum doctrinam misere decipiuntur, vel ob vulgo inductas rationes, Societatis Religionisque ordini infensissimas Tteterrimum id quidem ulcus, quod deteriores cotidie animis corporibusque continuo minitatur ruinas — transvorsum aguntur. ; Iamvero Deus ipsemet, certis datis indiciis, eidem Actioni Catholicae probationis suaeque gratiae causa, dulce leviterque arridere visus est, cum in eam, in varios nempe eius ordines, quam Nos etiam atque etiam in oculis ferimus, arcana lectissimaque largiter effudit ecclesiasticae vocationis semina. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiate 110 Indidem pronum est, sicubi ea atque interdum angustis adversisque rebus non caret, idcirco a Nobis — non sine incredibili solacio ac gaudio — divini eloquii sententiam districte eidem esse tribuendam, qua animi, aerumnis conflictati, Deoque cari, recreantur: « Quia acceptus eras Deo, necesse fuit ut tentatio probaret te » . Quodsi pressius etiam cogitationem allocutionemque Nostram ad eam mystici ovilis partem convertamus, quae propius a Nobis abest, haud cunctanter asseverare debemus hanc ipsam maiorem propinquitatem impensius a Nobis operosiusque exquisivisse pastorale studium; eo vel magis quod peculiares diuturnae gravesque augustiae id postulare videbantur, quas ruinae vastitatesque Volturiensi, Anconitanae Senogalliensique regionibus a terrae motu illatae instantioris emciebant potiorisque necessitatis. Atque vos, venerabiles fratres, ad Deo Nobiscum referendas grates adhortamur, qui, insuetis non obstantibus horum temporum difficultatibus, opera, quae suapte natura ad spiritualia maximaque, eademque necessaria, beneficia parienda in posterum destinentur, vel auspicari, vel exsequi magnaque ex parte ad exitum adducere concesserit. De non paucis agimus sacrorum Seminariis, quae maiora vocant, quaeque recens iis aliis ante acta aetate iam exstructus feliciter adiiciuntur; de plurimis agimus sacris ac paroecialibus aedibus, quae ad centum aliis itidem adduntur, quae iam in insulis fuere aut in continenti terra aedificatae; de novis denique paroeciis agimus, quae vel iam erectae, vel in eo sunt ut erigantur; de novis templis atque sacellis, quae in pomerio inque postremis episcopalis Urbis Nostrae partibus, succrescenti populo frequentioribus, excitata iam sunt vel in praesens efficienter apparantur ; de sacra postremo dicimus Apostolica Visitatione, quae in hac eadem Urbe habetur, quaeque — sollicitam dilecto filio Nostro in Romana dioecesi Vicario eiusque adiutoribus conferentibus operam— iamdiu exoptata parit in animosque inducit uberrima beneficia; eidem igitur suisque adiutoribus omnibus gratam libenter significamus voluntatem Nostram. 1 1 Tob. XII, 13. Áeta Pii Pp. XI lit Ac praeterea grati in B eum hominesque animi Nostri officia •deesse putamus, si studiorum Universitatem Sacro Iesu Cordi -dicatam, itemque incepta duo, quae ad eam attinent, silentio praetereamus. Quorum primum sollemnis est atque annalibus inserenda eius in amplissimam sedem translatio, quam quidem sedem, non sine providentis Dei nutu atque consilio, ibi apparari licuit, ubi sanctissimi illius ingenioque praestantis viri, Ambrosii nempe Ecclesiae Doctoris, memoria sospes adhuc volitat ac veluti •efficiens excitat. Utique translatio eiusmodi — adiutrice divina humanaque ope — ita evenit, ut res prorsus miranda visa fuerit. Neque minus miranda res inceptum alterum Nobis videtur: dies scilicet, studiorum Universitati dicatus, nuperrime, ut nostis, ubique celebratus. Qua in causa, haud parum est et diligentissimae incepti eiusdem ordinationi, et Episcopis ceteroque clero, et eorumdem adiutoribus tribuendum; nihilo secius, si felicissimum superiorum annorum exitum exaequare potuimus — quod pro oeconomicarum rerum condicionibus ubique gentium adhuc in angustias redactis, incredibile prorsus ac praeter omnium facultatem videbatur — id procul dubio ex pia oritur christifidelium «cuiusvis dioecesis, cuiusvis paroeciae, vel humillimae atque pauperrimae, ex eorum sollerti proficiscitur, magnanimaque saepenumero liberalitate. Quamobrem, postquam Deo optimo maximo eordatisque hominibus universis grates ex animo egimus, temperare Nobis non possumus quin Nationi etiam gratulemur, non modo quod idem exitus, in difficillimis rerum adiunctis, satis secundum oeconomicarum eius rationum indicium evadit, sed etiam — quod pluris est — quia certus hoc index exstat tam bene omnes esse animatos, ut, in quovis civium ordine, studiorum Universitatis momentum atque opportunitas et perpendatur omnino, et vel ad veri nominis iacturas faciendas atque incommoda toleranda animos commoveat. Iamvero, si inde, quod laetum est, faustum auspicium sumere licet in novum annum; tristia non desunt tamen, proh dolor, quin immo affluunt, minarum plena. At quid in praesentia dicamus quod omnes exploratum non habeant, eorumque paene oculis non obverseturl 112 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Illa permanet atque indurescit, anceps, dubia nationum omnium condicio; ob suspiciones trepida; ob adversantia commoda túrbida, anxia ; obque non consentaneas ac saepius repugnantes» rationes, quas non aequa atque immodica Ñationalistarum consilia invebunt, requiete carens atque adeo metuenda. Quorum profecto consilia atque proposita, ut niliil aliud magis, verae hominum populorumque fraternae necessitudini prorsus officiant atque obstant, quae solummodo potest, per christianae caritatis praecepta, incitamenta, usum, radices agere suoque humore ali atquevirescere. Caritatis huius virtute atque afflatu compulsi, pacem populis efferre atque praedicare nunquam praetermisimus; atque adventantibus nataliciis Redemptoris sollemnibus, aliquam potuimus, etsi brevem, pacis requiem obtinere. Verumtamen et in veteris et in novi terrarum orbis parte circumstrepunt arma, atque ex cruentatis vastatisque regionibus vox fraterni sanguinis ad caelum clamat. Permanet, ut diximus, ubique gentium oeconomicarum rerum discrimen, ex quo acerbius tenuiores omnes vexantur: insontes nempe parvuli, veluti primi tenellique huius vitae flores; infirmi aegritudineque affecti; atque vel magis, ob graviora, quae incumbunt, incommoda, aetate grandiores, defessi iam longoque itinere confecti. Spiritualibus externisque in rebus ex eo praeterea connectantur operam atque opifices, quibus non ea tantummodo deest,, quam digne mereri possunt, aequa merces, sed opera etiam ac labor; atque adeo ad coactum otium adiguntur, ex quo hinc pericula proficiscuntur allectationesque, illinc impensae, difficultates sollicitudinesque gignuntur et civili societati universae et iis, quorum eadem officio conformanda tuendaque concreditur. At sunt utique qui ex huiusmodi rerum molestia atque egestate commodum exquirunt, triste equidem commodum atque utilitatem: ii nempe, qui politico, civili religiosoque ordini adversantur. Contra hominum consortionem, contra Religionem sanctissimam, contra denique ipsum Deum hi bellum conflant atque urgent. Novimusprofecto omnes interneciva, quae omnia permiscent, sententiarum eorum deliramenta; ac facinora, vel recens ac nuperrime edita*. Acta Pii Pp. XI 113 plusquam satis ostendunt adlaborare eos, toto pectore omnibusque viribus, ut incepta sua pravaque consilia ad exitum perducant. Quod iam diu continenterque accidit in immensis, iisdemque infelicissimis, Eussiarum regionibus; quod in Hispania; quod in foederatis Mexici Civitatibus; quod denique in angustioribus amplioribusque mediae Europae Nationibus; id nimio luculentius patefacit quid timendum sit ubicumque invenitur — atque quonam, venerabiles fratres, non advehitur i — nefasta eorum doctrinae pervulgatio, nefandius etiam incitamentum. Tametsi, ad recentiora usque tempora, uni Eomano Pontifici cordi erat gravia pericula denuntiare, quae in christiana civilis cultus instituta fere ubique populorum impendent, qui procul dubio eiusdem christiani cultus beneficiis fruuntur, necessariis prorsus maximaque aestimatione dignis; itidemque haud minus cordi erat praecipua remedia ac munimenta veluti digito demonstrare, quae et suprema sunt germanaque iustitiae caritatisque principia, et primaria immortaliaque praecepta de animarum praestantia, de hominis dignitate, origine ac fine, deque iis, quae eidem intercedunt cum Creatore, Eedemptore, Domino ac Iudice Deo, rationibus peculiarissimis, cumque proximis suis ceterisque rebus omnibus. Quae utique praecepta ac disciplinae in Catholica dumtaxat Ecclesia perfectam assequi possunt explanationem, inviolatam incolumitatem, iaerrantem interpretationem. Quapropter civilis ordinis humanaeque consortionis osores, licet cuiusvis religiosae doctrinae ipsiusque Dei inimicos se iactent — absque Deo, contra Deum ! — Catholicae tamen Eeligioni atque Ecclesiae imprimis, nullaque interposita mora, iniurias inferunt; cum sacrosanctis rebus omnibus profanatione contumeliaque lacessitis, tum caiumniis illatis, atque corrupta ex occulto historiae doctrinaeque fide, tum denique iis, quae in societate universisque nationibus exstant rationibus, commeatibus, commerciis ad pravum usum adductis, tum postremo veri nominis insectationibus vexationibusque instructis atque provectis, quemadmodum in supra memoratis Nationibus contigisse lamentamur. Qua in re, ius iustasque leges vi interdum licentiaque supplent; interdum vero novas leges, quas 114 iustitia non reprobare non potest, quasi sceleris socias efficiunt atque edunt. Kos igitur, vocem attollentes Nostram, non modo veritatis, iustitiae humanitatisque atque ipsius omnium gentium salutis prosperitatisque causae patrocinan non desistimus neque in posterum intermittemus; sed magis etiam magisque, ut divina tueamur iura, utque liberae hominum conscientiae iura vindieemus, quos universae paternitati Nostrae demandatos habemus, omni prorsus ope elaboraturi sumus. Qua paternitate permoti, Nationes populosque omnes considerent rogamus, ob tot tantaque lamentabihum rerum gesta, ubicumque Ecclesia clam aperte lacessitur, atque eius frugifera sanctitudinisque effectrix opera, ad iuvenes potissimum quod attinet, conflictata praepeditur, necessario ibidem pergravia damna conflari, et animis, et corporibus et fluxis rebus ipsis nocitura. Nefanda horum Dei inimicorum agendi ratio, quae cotidie magis increscit atque pervulgatur, haec Nobis persequenda innuunt atque suadent, quae omnibus, ipsisquemet utilia fore confidimus. Exploratum habetis, venerabiles fratres, hos cuiusvis ordinis subversores — domestici, inquimus, socialis atque politici — in Deum, in quamlibet religiosam doctrinam, at in catholicam praecipue religionem atque Ecclesiam perpetuos convertunt acerrimosque conatus. Nonne hinc liquido patet vel ab iisdem Deum religionemque catholicam, tutissima equidem propugnacula ac praevalidam haberi earum rerum omnium munitionem, quas ipsimet oppugnare atque evertere contendunt? Nullo non tempore, proh dolor, inimici exstitere infitiatoresque Dei, quos, vel cum in imo tantum animo inimicitias atque infitiationes huiusmodi occulunt, Sacrae Litterae stultos insipientesque passim appellant; cum vero Dei Spiritus impios in multigenam turbam coalescere cernit, eorum item molimenta conatusque, Summo Dei Numine caehtus irridente ac dissipante, in irritum cedere conspicit; siquidem creata omnia omnium Creator in suam 1 2 1 Ps. X I I I , 1; LIT, 1. 2 Sap., IV, 3 sqq. Acta Pii Pp. XI 115 ipse ultionem armabit, universumque terrarum orbem contra insensatos pugnare iubebit. E c quid mente beic non reputamus quantopere hoc, quod in Deum geritur, bellum, omnium sane impiissimum, originem fontemque calamitatum, cum oeconomicarum tum bellicarum, haberi oporteat, quibus ubique terrarum tam acriter excruciantur homines? Ad Catholicam Ecclesiam quod attinet, et multa eandem esse ad hunc usque diem perpessam novimus, et multa in posterum quoque passuram esse praevidemus; ipsius namque Conditor praeclarum non modo ei praenuntiant, ac veluti testamento legavit insectationum aerumnarumque tolerandarum principatum, ex Dei nempe, veritatis probitatisque hostibus; verum etiam ad perpetuum ac praeclarum proelium eam instruxit, quod contra infernas potestates errorisque tenebras sit suscipiendum. At eidem uni spopondit Sponsae suae Christus Dominus se omnibus diebus cum ea esse mansurum, neque unquam adversus eam portas inferi esse praevalituras. Decies enim noviesque revoluta saecula a divina peracta Redemptione promissum id fieri testantur: osores insectatoresque Christi Ecclesiae quovis tempore non defuere; at cunctis circumquaque dilabentibus, ea tantummodo incolumis exstat, sospesque servatur, ac vel laetiore atque firmiore spe fulta in posterum tempus prospicit, etsi acerbioribus in praesens urgetur incommodis. 1 De eo in primis intellegi volumus, qua cauto ac latenti, qua pervicaci ac indigno, novatorum pervulgationis studio, qui per Italiam universam, Nostri Primatus dicionem, efirenate bacchantur, inque Romam ipsam irrepunt, episcopalis honoris Nostri Sedem atque Urbem. At licet magis heic, quam alibi, ea Christi Donimi verba Non praevalebunt vim potestatemque suam obtineant; gravior tamen heic Deo contumèlia, maius rei religiosae animisque infertur detrimentum. Quam ob causam cum Nos ac venerabiles in episcopatu fratres, tum clerus ac christifideles omnes, at ii praecipue qui Actioni Catholicae adsciscuntur, eo officio obstrin1 Sap., V, 18, 21. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 116 gimur gravissimo, ut Deo illatas resarciamus iniurias, atque damnis de quibus diximus, exstructo veluti aggere obsistendo, medeamur. Eei denique prospicientes divinamque opem precando conciliantes, sollertem operam navemus nostram, ut ingruentia mala praevertamus, pretiosiorem Urbis Nationisque thesaurum tueamur, quem maiores nostri hereditatem tradiderunt, hoc est fides christianaeque vitae instituta. Memoratum asseclas sibi conciliandi studium aliis obest utilitatibus, aliis etiam officit privatis publicisque bonis, quorum onus ea dumtaxat ratione Nostri officii est suscipere, quatenus in spiritualem illam omnium paternitatem recidit, quam Deus Nobis concredidit. Nuncium illud deinde significamus, quo Nos necopinantes haud moleste affici non potuimus, ob regiam infantulam acatholico ministro baptizandam oblatam, sacris canonibus violatis, itemque legitimis apertisque pollicitationibus posthabitis, quae Nobis, re penitus cognita, datae fuerant, quasque, tempore prae ceteris sane gravissimo ac sollemni, cum scilicet regales inirentur nuptiae — unde non mediocres Nobis sunt molestiae exortae — regales pariter manus exaraverant atque obsignaverant ; eaque omnia, quamvis ne lex quidem, quam Constitutionalem vocant, nullam violationibus huiuscemodi causam praeberet. Quas quidem pollicitationes, cum Nosmet, Apostolico adacti munere, condicionem dedissemus, iidemque suscepissent, ut maximi momenti dispensationes permitterentur, haud firmissime confidere non poteramus, quin promissum ea fide exsolveretur, quae augustos viros addecet in primis. At contra est factum. Quapropter cum istiusmodi rei rumor, Bulgariae fines praetergressa, ad alios etiam populos pervenerit, omnibus in admirationem, quam plurimis vero in offensionem adductis, demandati profecto Nobis officii esse ducimus, ne Coetus huius sollemnissimi praetermittamus opportunitatem, quin causae, de qua dicimus, onus, tum coram Deo tum coram hominibus, removeamus a Nobis. Quoniam vero de politica i l l i u s Nationis publicorum virorum interposita 1 2 1 2 Cod. i. c , can. 2319, § 3. Cfr. sermonem ad Sacrum Collegium et ad Prael. die 24 Dec. 1930 habitum. Acta Pii Pp. XI 117 auctoritate mentio est facta, quasi de Civitatis commodis ageretur, hoc aduciendo monemus, rem Nos, quae ad religionis conscientiam pertineat, cum regalibus dumtaxat ipsis viris deliberavisse. Divinum igitur postulat Apostolici magisterii mandatum, ut, ob has magni ponderis causas, probos omnes invitemus, qui diligenter perpendant quantopere tranquillandis confirmandisque animis non modo, verum etiam paci publicaeque incolumitati servandae, inopportuna eiusmodi ac noxia agendi ratio, idcirco adversetur, quod sacrosancta, ab iis qui praesunt, officia violentur. Exploratum equidem habemus ex certissimis documentis in quosnam rei gestae periculum recidat; ac novimus item non modo canonicis poenis sanctionibusque in maerentem matrem non esse Nobis animadvertendum, sed neque eidem renuendam esse Apostolicam Patris Benedictionem. Ipsa enim ab eiusmodi negotio alienam se profitetur, quod omni ex parte, se posthabita, actum est, cuique nec aperte nec tacite assensit. Cum vero quid essent facturi comperisset, non satis ei virium facultatesque inerat, quibus repugnantem sententiam suam significaret. Quodsi, ut accidit, reponunt — idque aliis suadere enituntur — se communi civium utilitati hac in re consuluisse, Nobis maerentibus divina ea verba in memoriam redigunt, quae quo magis e mente exciderunt, eo digniora sunt, quae a Civitatis praesertim moderatoribus intento studio reputentur: « Iustitia elevat gentem, miseros autem facit populos peccatum » . Iamvero, quandoquidem Maximum hoc, quod nuper indiximus, Iubilaeum, Annique Sancti divinae Eedemptioni recolendae celebratio, eo spectat, idque, caelesti aspirante gratia, efficiet, ut homines, suorum veniam admissorum expiando consecuti, iustitiam impensius exquirant et in suos inducant christianae vitae mores; hac de causa, spe certa tenemur fore ut, — quo potissimum intendimus — piaculare hoc tempus christianos populos universamque hominum societatem ad supernarum rerum studium inprimis excitet animorumque renovationem: ac dein calamitatibus, quibus adhuc premimur, levamentum afferat, immo 1 1 Prov., XIV, 34. 118 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale etiam — quod utinam faxit Deus — finem imponat. Primus, de quo diximus, iubilaris anni fructus — ad superna scilicet animorum elatio atque provectus — vel ex divinae Redemptionis dumtaxat recordatione orietur, dummodo sit in omnium gratos animos revocata; quam quidem Redemptionem Deus ipsemet, homo factus, omniumque virtutum exemplar atque magister, sua morte suoque sanguine consummavit: alterum vero — aerumnarum nempe levamentum — recte facta precationesque, concorditer collata, a miserente Deo impetrabunt; idque, etiamsi necessaria tantummodo consilii lumina, itemque necessariam prorsus animorum concordiam coetibus illis concilient, quae per huius Anni Sancti decursum celebrabuntur, ut oeconomicae totius terrarum orbis rationes rectius componantur, ut ad efficientem militaris apparatus imminutionem animorumque pacationem deveniatur, ut denique aeri alieno, ob belli impensas coacto, prospiciatur. Hac de causa, quemadmodum cotidie Nos deprecaturi sumus, ita homines adhortamur universos, qui Nobiscum una comprecentur. Eo tamen primum spectat precatio Nostra, eo contendant, rogamus, filiorum supplicationes, ut nimirum divinae Redemptionis proposita ac Iesu Christi Servatoris nostri vota feliciter effecta dentur; quae quidem Nostram vestramque, venerabiles fratres, Episcoporum ceterique cleri, atque christianae plebis universae sanctitatem totis viribus assequendam postulant. Spem sustinent fidemque Nostram, ut ex sententia res cedant, plurima, eademque pia, saecularia sollemnia, quae vel superiore anno celebrata sunt, vel hoc eodem, non sine Providentis Dei nutu, celebrabuntur, quasi si festivo gaudio, sanctisque operibus atque inceptis, maximam hanc, quam auspicatur! sumus, Redemptionis f austitatem exornare percupiant. Ac magis magisque pretiosa ea venerabilium beatorumque Servorum Dei corona fidem Nostram adauget, quos, Anno Sancto vertente, aut maioribus aut maximis honoribus honestabimus. Hi enim beatitatis sanctitudinisque viri ut perfecti sunt lectissimique divinae Reparationis fructus, ita, procul dubio, benigni erunt praesentesque patroni, qui suis precibus deprecationes nostras validiores efficient. Acta Pii Pp. XI IV. — DEPUTATIO TRIUM CARDINALIUM AD PORTAS SANCTAS APERIENDAS Mos est, ut nostis, Anno Sancto initium fieri ab aperiendis Basilicarum Patriarchalium Portis, sacro nempe sollemnique ritu, quo latius iis omnibus Ecclesiae thesauri patefacti declarantur, quotquot, paenitendi expiandique voluntate permoti, indicti Iubilaei Maximi beneficiis frui exoptant. Quapropter Kalendis Aprilibus, e decessorum Nostrorum instituto atque exemplo, Sanctam Basilicae Vaticanae Portam Nosmet ipsi, Deo favente, aperiemus. Ut autem id ipsum ad reliquas Patriarchales Basilicas eodem die eademque hora fieri possit, auctoritate Dei omnipotentis, beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra Legatos Nostros deligimus ac renuntiamus venerabiles fratres Nostros Ianuarium S. E. E. Cardinalem di Belmonte, Episcopum Ostiensem et Albanensem, eumdemque Sacri Collegii Decanum, qui Portam Sanctam Basilicae Sancti Pauli nomine Nostro aperiat; item Franciscum S. E. E. Cardinalem Marchetti Selvaggiani, sacra vice Urbis Antistitem ac Basilicae Lateranensis Archipresbyterum, qui Sanctam eiusdem Basilicae Portam nomine Nostro aperiat; denique Bonaventuram S. E. E. Cardinalem Cerretti, Basilicae Liberianae Archipresbyterum, qui Portam Sanctam eiusdem Basilicae nomine nostro aperiat. In nomine Pa 83 tris, et Fi £g Iii, et Spiritus Sancti. Amen. Legatis vero hisce Nostris facultatem facimus, iis omnibus, qui sacro ritui intererunt, auctoritate Nostra benedicendi, plena iisdem proposita commissorum venia, statis condicionibus lucranda. V. ~ CONFIRMATIO PATRIARCHARUM ARMENI ET MARONITAE Praeterea, ut auctoritatem interponamus Nostram gemina causa postulat, quae ad illustres duas Orientis Ecclesias pertinet, ad Ecclesiam scilicet Ciliciae Armenorum et ad Antiochenam Maronitarum. Cum enim anno MDCCCCXXXI venerabilis frater Paulus Petrus Terzian, Ciliciae Armenorum Patriarcha, ob provectam aetatem, 120 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale se amplissimo hoc munere abdicavisset, eodem ritu Episcopi, legitimam Synodum celebrantes, in eius locum venerabilem fratrem subiecerunt Avedim Arpiarían, Archiepiscopum titulo Anazarbensem Armenorum, cui nomen est inditum Avedis Petrus. Subinde cum Episcopi, qui ad suffragia ferenda coiverant, tum Patriarcha renuntiatus, litteras ad Nos dederunt officii plenas et catholicam religionem redolentes, quibus, re exposita, petebant ut peractam electionem ratam confirmatamque haberemus. Totius cognitionem negotii permisimus, ut moris est, venerabilibus fratribus Nostris S. E. E. Cardinalibus e sacro Consilio Orientali Ecclesiae praeposito; qui, deliberatione habita, Episcoporum illorum precibus annuendum censuerunt. De lectissimo enim Praesule agitur, qui, apostolico studio flagrans, ita in concreditis sibi ante acta aetate gravissimis muneribus obeundis se gessit, ut bonorum omnium aestimationem Nostramque benevolentiam non uno nomine sibi conciliaverit. Quapropter futurum confidimus — quod ex animo ominamur — ut Armenorum Ecclesia, eo rectore ac moderatore, feliciora cotidie incrementa capiat. Eius igitur electionem seu postulationem in Patriarcham Ciliciae Armenorum probandam ratamque habendam statuimus, eumdemque sacro Pallio de corpore beati Petri sumpto ornandum indicavimus. Itaque auctoritate Dei omnipotentis, sanctorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra, electionem seu postulationem ab Episcopis Armenis factam de persona venerabilis fratris Avedis Petii Arpiarían confirmatam ratamque habemus; eumque ab archiepiscopatu titulo Anazarbènsi ad patriarchalem Ciliciae Ecclesiam Armenorum evehimus et promovemus, atque Patriarcham ac Pastorem eiusdem Ecclesiae, ut in decreto et schedulis consistorialibus significabitur, constituimus et declaramus, contrariis quibuslibet non obstantibus. In nomine Patris £g et Eilii £8 et Spiritus£8 Sancti. Amen. Ad Antiochenam autem Maronitarum Ecclesiam quod attinet, nostis profecto venerabilem fratrem Eham Petrum Huayek, huius Ecclesiae Patriarcham, anno MDCCCCXXXI in pace Christi 121 Acta Pii Pp. XI quievisse; quem quidem, pastorali studio ceterisque virtutibus praestantem, ut sui omnes ita Nosmet ipsi comparavimus. Paucis post obitum diebus, Maronitarum Episcoporum coacta Synodus, consentientibus omnium suffragiis, Patriarcham dixit venerabilem fratrem Antonium Arida Archiepiscopum Tripohtanum Maronitarum, qui sibi Antonio Petro nomen imposuit. Mox Episcopi, legitima hac Synodo celebrata, oficiosas ad Nos dederunt litteras, quibus rogabant ut actam electionem auctoritate Nostra confirmaremus. Id ipsum per epistulam, facta etiam catholicae fidei professione, Patriarcha novensilis demisse petiit. Hanc quoque causam detulimus, ut decuit, venerabilibus fratribus Nostris Cardinalibus e sacro Consilio Orientalis Ecclesiae negotiis moderandis; qui, re diligenter deliberata, postulationi huic concedendum autumarunt. Iamvero ad hanc sententiam amplectendam probandamque animum Nobis inclinant cognitae delecti Patriarchae virtutes, amplissimo huic pastorali muneri consentaneae. Quae quidem virtutum laudes tum praesertim enituere, cum is per diuturnum annorum spatium Tripolitanam archidioecesim regeret; quapropter dubitari non potest quin universa Maronitarum Ecclesia, in praesens sollerti gubernationi suae concredita, magis in dies magisque floreat: quod Nos a divino Pastorum Principe instanter adprecamur. Eum igitur in Patriarcham Antiochenum Maronitarum confirmare, eumdemque sacro Pallio, de beati Petri sepulchro sumpto, decorare decernimus. Itaque auctoritate omnipotentis Dei, Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra, electionem seu postulationem confirmamus ratamque habemus a venerabilibus fratribus Episcopis Maronitis factam de persona venerabilis fratris Antonii Arida, eumque, a vinculo absolutum, quo archidioecesi Tripolitanae Maronitarum adstrictus ad hunc diem tenebatur, Patriarcham Ecclesiae Antiochenae Maronitarum declaramus ac renuntiamus, prout in decreto et schedulis consistorialibus significabitur; contrariis quibuslibet non obstantibus. In Nomine Patris £g et Filii £g et Spiritus £8 Sancti. Amen. ACTA, vol. X X V , n. 5. — 16-3-933. i) Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale VI. - CREATIO ET PUBLICATIO PATRUM CARDINALIUM Denique ad vos, venerabiles fratres, cura cogitationeque conversa, ut aliqua saltem ex parte amplissimum Ordinem vestrum suppleamus, qui, recentiore hoc temporis intervallo, non paucas fecit illustrium hominum iaeturas, consilium cepimus sex lectissimo s viros ad Romanae Purpurae dignitatem provehendi, quos vel perhonorifìcae apud exteras gentes legationes obitae, vel diligens episcopalis perfunctio muneris valde Nobis commendant, dignosque faciunt, qui in Ecclesiae^ Senatum|adsciscantur. Hifsunt: Archiepiscopus tit. Püerapolitanus in Syria, Noster jin Romania Nuntius Apostolicus; PETRUS FÜMASONI-BIONDI, Archiepiscopus tit. Docleaensis,. Noster in Foederatis Americae Civitatibus Delegatus Apostolicus! MATJRILÏUS FOSSATI, Archiepiscopus Taurinensis; BOBERICUS VILLENEUVE, Archiepiscopus; Quebecensis; ELIAS DALLA COSTA, Archiepiscopus Florentinus; THEODORUS INNITZER, Archiepiscopus Vindobonensis. ANGELUS MAMA DOLCI, Praeter hos qui nominati sunt, adlegere in Collegium vestrum decrevimus praestantes alios viros duos; quos tamen in pectore reservamus. 7 Quid vobis videtur? Itaque, auctoritate omnipotentis Dei, sanctorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra, creamus et publicamus Sanctae Romanae* Ecclesiae Cardinales Ex Ordine Presbyterorum ANGELUM MARIAM DOLCI, PETRUM FUMASONI-BIONDI, MAURILIUM FOSSATI, RODERICUM VILLENEUVE, ELIAM DALLA COSTA, THEODORTJM INNLTZER. Acta Pii Pp. XI Item duos alios, ut supra diximus, Cardinales creamus et in pectore reservamus, quandocumque arbitrio Nostro renuntiandos. Cum omnibus dispensationibus, derogationibus ac clausulis necessariis et opportunis. In nomine Patris £ß et Filii £g et Spiritus £g Sancti. Amen. Iam nihil aliud reliquum est, nisi ut viduatis Ecclesiis consulamus. VU. - PROVISIO ECCLESIARUM Ex aula Consistoriali egresso B e v m o Cardinali Baggiani, Ssmus ad officium Cancellarii Sanctae Bomanae Ecclesiae, cui perpetuo exstat unita Ecclesia Sancti Laurentii in Damaso, assumpsit eumdem B e v m u m T h o m a m P i u m Episcopum Portuensem et Sanctae Eufinae S. E. E. Cardinalem Boggiani, qui deinde rediit in aulam Consistorialem. T u m E e v m u s Cardinalis Sincero, retenta in Commendam, ad n u t u m Sanctitatis Suae, diaconia Sancti Georgii in Velabro, optavit ecclesiam suburbicariam Praenestinam; quo facto e x i v i t ex aula. Ssmus, panditam optionem benigno favore prosecutus, providit Ecclesiae Praenestinae de B e v m o Aloisio S. E. E. Presbytero Cardinali Sincero; qui iterum ingressus in aulam Consistorialem suum locum petiit p e n u l t i m u m inter Cardinales ordinis episcopalis. Similiter Eevmus Cardinalis Cerretti, retento in Commendam, ad n u t u m Sanctitatis Suae, titulo Sanctae Caeciliae, optavit Ecclesiam suburbicariam Veliternam, quam eodem ritu Beatissimus P a t e r providit de R e v m o B o naventura S. B. E. Presbytero Cardinali Cerretti. Eo iterum aulam ingresso et sedente ultimo inter Cardinales ordinis episcopalis, E e v m u s Cardinalis M o r i , Diaconus sancti Nicolai in Carcere Tulliano, optavit ad Ordinem presbyteralem: quam optionem Sanctissimus benigno favore prosequens, elevavit pro hac vice diaconiam sancti M c o l a i in Carcere Tulliano in t i t u l u m presbyteralem. Deinde Ssmus sequentium Ecclesiarum propositionem peragere dignatus est, nimirum: Archiepiscopali titulari Ecclesiae Antiochenae in Pisidia praefecit B . D . P h i l i p p u m Bernardini, A n t i s t i t e m U r b a n u m , quem deputavit Deleg a t u m Apostolicum i n Australasia. Cathedrali JScelesiae de Tulancingo, B. P. D. A l o i s i u m A l t a m i r a n o Buhies, hactenus Episcopum Huajuapamensem. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Cathedralibus invicem perpetuo unitis Ecclesiis Aeserniensi et Venar franae, R. D. Petrum Tesami, Urbanum Antistitem ac praepositum-parochum loci Correggio in dioecesi Regiensi Aemiliae. Cathedralibus invicem perpetuo initis Ecclesiis Pistoriensi et Pratensi, R. D. Iosephum Debernardi, praepositum-parochum loci Volpiano in archidioecesi Taurinensi. Cathedrali Ecclesiae Acerrarum, R. D. Nicolaum Capasso, Seminarii Aversani Rectorem. Cathedrali Ecclesiae Albae Pompeiensis, R. D. Aloisium Grassi, soda- lem Congregationis Clericorum Regularium S. Pauli Apostoli. Titulari episcopali Ecclesiae Tianeae, R. D. Aloisium Martinelli, Pro- tonotarium Apostolicum ad instar, quem constituit Auxiliarem Reverendissimi Thomae Pii, Episcopi Portuensis et Sanctae Rufinae, S. R. E. Cardinalis Boggiani. Insuper enunciavit se -per Apostolicas ..sub' p i o m b o ; Litter^8; ^ccl©|iae--; suburbicariae Ostiensi iam praefecisse Reverendissimum Cardinalem Ianuarium Granito Pignatelli di Belmonte, Episcopum Albanensem, Decanum S. Collegii, qui proinde eamdem dioecesim Albanensem Ostiensi cumulavit. Itemque alios per Apostolicas sub plumbo Litteras iam renunciatos sacrorum Antistites publicavit, videlicet: ARCHIEPISCOPOS: Vratislaviensem, A d u l p h u m S. R. E. Card. Bertram, per elevationem sedis ad metropolitanam. Catanensem, Carmelum Patanè, iam Archiepiscopum Hydruntinum. Cyrrhensem, Ferdinandum Eiandaca, iam Episcopum Pactensem. Bhusiensem, Ioannem Mondami, iam Episcopum Synaitanum. Paderbornensem, Gasparem Klein, per elevationem sedis ad metropolitanam. Milwauhiensem, Samuelem Striteli, iam Episcopum Toletanum in America. Nicopsitanum, Ioannem Poggenburg, Episcopum Monasteriensem, nuper vita functum. Hydruntinum, Cornelium Sebastianum Cuce arollo, iam Episcopum B o llensen). m Acta Pii Pp. XI Synnadensem, Iosephum Belisarium Santistevan, Episcopum Sanctae Crucis de Sierra, nuper vita functum. Seleuciensem in Isauria, Iulianum Gulielmum Conan, iam Archiepi- s c o p u m Portus Principis. ßüyensem, Antonium Iulianum ÎTowowiejski, Episcopum Plocensem. Taurinensem, Maurilium Possati, iam Archiepiscopum Turritanum. Brysiensem, Carolum Mariam Alaphridum de Cormont, iam Episcopum Aturensem. Rhemensem, Emmanuelem Caelestinum Suhard, iam Episcopum Baioeensem et Lexoviensem. Darensem. Aloisium Fantozzi, iam Episcopum Verulanum, nuper vita functum. Tutritanum, Archangelum Mazzotti. Theatinum, cum administratione perpetua dioecesis Vastensis, Iosephum Venturi, iam Episcopum Calliensem et Pergulanum, Aquilanum, Gaudentium Mannelli., iam Episcopum Anagninum. Methymnaeum, Aemilium Lisson, iam Archiepiscopum Limanum. Salaminensem, Leonem Petrum Kierkels, Delegatum Apostolicum in Indiis Orientalibus. Thess alonicensem, Iosephum Bossino, Visitatorem Ordinarium Seminariorum Italiae. Anasarthensem, Ioannem Irenaeum loffily, iam Archiepiscopum Belemensem de Para. A neonitanum, cum adnexo titulo Ecclesiae Numanensis, Marium Giardini, iam Archiepiscopum Edessenum. Mitylenensem, Ernestum. Sena de Oliveira, Auxiliarem E m i P. D. E m manuelis S. B. E. Card. Gonçalves Cerejeira, Patriarchae Lisbonensis. Rossanensem, D o m i n i c u m Marsiglia. Tyriensem, Aegidium Lari, Delegatum A p o s t o l i c u m in Persia. Sipontinum, cum administratione perpetua dioecesis VeM-anae, Andream Cesarano. Belemensem de Para, Antonium Lustosa, iam Episcopum Corumbensem. Rhedonensem, Renatum Miguen, iam Episcopum Montis Pessulani. Amasenum, Franciscum JCordaë, iam Archiepiscopum Pragensem. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 126 Aniinoitanum, Aloisium Benziger, iam E p i s c o p u m Quilonensem. Sanati Iacobi de Chile, Horatium Campillo. Aquensem, Emmanuelem Coste, iam Episcopum Careassonensem. Turonensem, L u d o v i c u m Gaillard, iam Episcopum Meldensem. Synnadensem, I a c o b u m Ghio, iam Archiepiscopum Urbinatensem. Pragensem, Carolum KaSpar, iam Episcopum Reginae Gradecensis. Aeginensem, Franciscum Sedej, iam Archiepiscopum Goritiensem et Gradiscanum, nuper vita functum. Sancti Pauli de pum Minnesota, Ioannem Gregorium Murray, iam Episco- Portlandensem. Quebecensem, R o d e r i c u m Villeneuve, iam Episcopum Gravelburgensem. Florentinum, Eliam Dalla Costa, iam, Episcopum Patavinam. Edessenum, Aloisium Centoz, Nuntium Apostolicum in Bolivia. Aeginensem, Ioannem Mitty, iam Episcopum Lacus Salsi, Coadiutorem c u m iure futurae successionis R. P. D. Eduardi Hanna, Archiepiscopi Sancti Erancisci in California. Pisanum, Gabrielem Vettori, iam Episcopum Pistoriensem et Pra- tensem. Beroeensem, Moysem Coelho, iam Episcopum Cajazeirasensem, Coadiutorem c u m iure futurae ^successionis R. P. D. Adaucti Aurelii de Miranda Henriques, Archiepiscopi Parahybensis. Phasianum, Ivanium Pamkervirtis, Ordinarium fidelium Syromalankarensium, ritus Antiocheni, regionis Malabaricae, quae ad meridiem fluminis Pampae vergit. Antiochenum in Pisidia, Gustav am Matteoni, iam E p i s c o p u m Grossetanum et Soanensem-Pitilianensem, Coadiutorem c u m iure successionis, qui i a m successit, b o . me. Prosperi Scaccia, Archiepiscopi Senensis. Leucademem^ebrwxi Chatems, iam Episcopum Mvernensem. Urbinatensem, A n t o n i u m Tani. Friburgensem, Conradum Gröber, iam Episcopum Misnensem. Trivandrensem ritus Antiocheni, nuper Pamkervirtis, iam erecta archidioecesi, Ivanium Archiepiscopum Phasianum. Bhyzaeanum, Tiberium Salazar, iam Episcopum Manizalensem, Coadiutorem c u m iure futurae successionis, R. P. D. Emmanuelis Iosephi Cayzedo y Cuero, Archiepiscopi Medellensis. Acta Pii Pp. XI 127 Oxyrynchitanum, Antonium Benedictum Martins Junior, iam Episcop u m Brigantiensem, Coadiutorem c u m iure successionis, qui iam successit, ho. m. Emmanuelis Yieira de Mattos, Archiepiscopi B r a c a r e n s i s . Senonensem, Mauritium Feltin, iam Episcopum Trecensem. Vindobonensem, Theodorum Innitzer. Macrensem in Biwdope, Iosephum Bottaro, iam Archiepiscopum Bonaerensem. Bonaërensem, I a c o b u m Aloisium Copello, iam Episcopum Aulonitanum. Goyasensem, Emmanuelem Gomes de Oliveira, per elevationem sedis ad metropolitanam. Gdbulensem, Iosephum Attipetty, Coadiutorem c u m iure futurae suc- cessionis E. P. D. Angeli Mariae Perez y Cecilia, Archiepiscopi Verapolitani. Soteropolitanum, Oliveirum Mariam de B u r i ort de Civrac de Lorge, iam Episcopum Pictaviensem. Oxyrynchitanum, Leonem Walçga, iam Episcopum Tlöensem. Garpathiensem, Stanislaum Gaii, iam Episcopum Halicarnassensem. Panamensem, Ioannem] MaizteguijBesoitaiturria, iam Episcopum Tanaitanum. EPISCOPOS: de Iquique, noviter erecta dioecesi, Carolum L a b b è Marquez, iam Epis c o p u m Bidensem. TMbaritanum, Chidanè Mariam Cassa, Ordinarium pro catholicis indigenis ritus aethiopici in Erythraea. JEcclesiensem, Ioannem Pirastru. Lampsacenum, Franciscum Liou-King-Wen, Vicarium Apostolicum de Fenyang. Circesiensem, Ioannem Cuvelier, primum Vicarium Apostolicum de Matadi. Charystiensem, Ignatium Canazei, Vicarium Apostolicum de Shiunchow. Troadensem, Bernardum D e m b e k , Auxiliarem R. P. D. Stanislai Kostka liukomski, Episcopi Lomzensis. Anglonensem-Tursiensem, Dominicum Aliphanum, Aloisium Noviello. Petroni. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 128 Melpliiensem et Rapollensem, Aloisium B e l l A v e r s a n a . Great-Ormensem, Edvinum O'Hara. Trebennatensem et Praelatum « nullius » de Bono Iesu de Piauhy, inno- centium Lopez Santamaria. JEbroicensem, Alfonsum Gaudron. * Sancti Deodati, Augustinum Marmotin. Riopretensem, Libanium Lafayette. Berolinensem, noviter erecta dioecesi, Christianum Schreiber, iam Epis c o p u m Misnensem. Sandomiriensem, Vlodimirum Bronislaum lasinski. Sancti Galli, Aloisium Seheiwiler. Varmiensem, Maximilianus Pastopolitanum, Katovicensem, Kaller. Hippolytum Agudelo. Stanislaum Adamski. Alairinum, Marium Toccabelli. Augustinum Civitatis Vindelicorum, Iosephum Kumpfmüller. Castellana», Hortanum et Gallesinum, Sanctinum Margaría. Timisoarensem, noviter erecta dioecesi, AugustinunrPacha, iam Episcop u m Lebediensem. Sätmariensem et Magno-Varadinensem Latinorum, Stephanum Fiedler. Maramuresensem, ritus graeci-rumeni, noviter erecta dioecesi, A l e x a n drum R usu. Vallitanum, Franciscum X a v e r i u m Bini, Vicarium Apostolicum de Kartum. Nuorensem, Iosephum Cogoni. Ciiharizenum, Augustinum B o y , iam E p i s c o p u m Coimbaturensem. Bolivaremem, Albertum Ordoñez, iam E p i s c o p u m Ibarrensem. Synaitanum. Ioannem Van Cauwenbergh, Auxiliarem E m i P. D. I o sephi Ernesti S. E. E. Cardinalis V a n R o e y , Archiepiscopi Mechliniensis. Nanceiensem, Stephanum Iosephum Hurault, iam fEpiscopum V i v a - riensem. Atrebatensem, Henricum Dutoit. Bosanensem in Arabia, I o a n n e m Henricum Tihen, iam Episcopum D e n yeriensem. Acta Pii Pp. XI 129 Gartennitanum, Bertholdum Bühl, Vicarium Apostolicum de Chiquitos. Misnensem, Conradum Gröber. Venusinum, Aloisium Bell'Aversana, E p i s c o p u m Melphiensem et E a pollensem, propter unionem dioeceseos in personam c u m dioecesibus Melphiensi et Eapollensi. Groensem, Chrysanthum Luque, iam Auxiliarem b o . me. Eduardi Maldonato Calvo, Episcopi Tunquensis. Lebediensem, Nicolaum Czarneckij. Thasiensem, Franciscum 'Wall, Auxiliarem P. P. D. Eduardi Iosephi Byrne, Archiepiscopi Dublinensis. Guernavacensem, Franciscum Gonzalez, iam Episcopum Campecorensem. Ilheosensem, Eduardum Iosephum ^Herberhold, iam E p i s c o p u m Her- mopolitanum.1 Aquisgr(mensem, nuper restituta dioecesi, Iosephum V o g t . Saneti Ludovici Potosiensis, Gulielmum Tritsehler. Buspensem, Aldeum Desmarais, Auxiliarem E. P. D."Fabiani Zoelli Decelles, Episcopi Sancti Hyacinthi. Garolinapolitanum, Iosephum O'Suliivan. Agathopolitanum, Iosephum Mariétan, iam Episcopum Bethleemitanum et A b b a t e m « nullius » Sancti Mauritii Agaunensis. Gurzensem, Emmanuelem Ferrreira da Silva, Auxiliarem B. P. D. Theotonii Vieira de Castro, Archiepiscopi Goani et Patriarchae Indiarum Orientalium. ßiniandensem, Franciscum X a v e r i u m Lauzirica Torralba, Auxiliarem R. P. D. Prudentii Melo y Alcalde, Archiepiscopi] Valentini. KumbaTconamensem, Petrum E a y a p p a . Colophoniensem, Mathiam Ioannem Sola y Farrell, Vicarium A p o s t o licum de Bluefields. Ubazensem, A s t o n e m Chichester, primum Vicarium Apostolicum de Salisbury. Drusilianensem, Iosephum Klemann, primum Vicarium Apostolicum Magni Namaqualand. Fidentmum; Marium Vianello. Verulanum, Franciscum De Filippis. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 130 de Vijayapuram, noviter erecta dioecesi, Bonaventuram Ioannem Vin- centium Arana Goigoras. Cratiensem, Iosephum Chow, Vicarium Apostolicum de Pao-ting-fu. Egugensem, Bonifacium Yeung, Auxiliarem E. P. D. Antonii Petri Ioannis Fourquet, Vicarii Apostolici de Canton. Leucenum et Praelatum « nullius » Saneti Iosephi de Alto Toeantins, Florentinum Simonem Garriga. Hierissensem, Theodorum Eugenin, Administratorem Apostolicum territorii de Valdivia, in dioecesi Sancti Caroli de A n c u d . Andriensem, Ferdinandum ¡Sarsinatensem, Denveriensem, Bernardi. Theodorum Pallaroni. Urbanum Toletanum in America, Ioannem Vehr. Carolum Alter. Renensem, noviter erecta dioecesi, T h o m a m Gorman. Nevensem, Patritium Iosephum Farrelly, Coadiutorem c u m iure futurae successionis E. P. D. Ioannis Carroll, Episcopi Lismorensis. Leopolitanum, Aemilium Cecco, Vicarium Apostolicum de N a p o . de Conceptione et de Chaco, noviter erecta dioecesi, Aemilium Sosa Gaona. Anagninum, Attilium Adinolfì, iam .Episcopum Triventinum. Mangalorensem, Victorem Rosarium Fernandes. Thevestinum, Aristidem Araujo Porto, Coadiutorem eum iure futurae successionis R. P. D. Ioannis Antonii Pimenta, Episcopi Montisclarensis. Brietinoriensem, Franciscum Gardini. Vatarbensem, Ioannem da Silva Campos Neves, Auxiliarem E m i R. P. Emmanuelis S. R. E. Cardinalis Goncalves Cerejeira, Patriarchae Lisbonensi. Silandensem, I a c o b u m A l b e r t u m Duffy, iam Episcopum Insulae Grandis, Coehabambensem, T h o m a m Aspe. Wilcanniensem, T h o m a m Martinum F o x . Aimerensem, P i u m Maturinum Le R u y e t . de PukuoTca, Albertum Breton. Tacapitanum, Ioannem Baptistam Gorordo, iam Episcopum Nominis Iesu seu Caebuanum. Cattiensem et Pergulanum, Philippum Mantini, iam Episcopum Bosanensem. Acta Pii Pp. XI Ucculensem, Alfonsum Verwimp, primum Vicarium Apostolicum de Kisantu. Thmuisanum, Petrum Fallaize, Coadiutorem c u m iure futurae successionis E. P. D. Gabrielis Breynat, Vicarii Apostolici de Mackenzie. Sebastopolitanum, I a c o b u m E o c h e , iam Episcopum Bossensem, Co- adiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Eoberti Browne, Episcopi Cloynensis. Mutilensem, Nazianzenum, successionis Maximilianum Augustinum E. P. D. Massimiïiani. Mancinelli, Coadiutorem cum iure futurae Antonii Mariae Iannotta, Episcopi Aquinatensis, Sorani et Pontiscurvi. Londonense. Ioannem Thomam K i d d , iam Episcopum Calgariensem. Pharsalium, Eomulum Genuardi, Auxiliarem E m i P. D. Aloisii S. E. E. Cardinalis Lavitrano, Archiepiscopi Panormitani. Mediensem,. Franciscum Barda, Auxiliarem E. P. D. Anatolii Nowak, Episcopi Premisliensis Latinorum. Uzitensem, Candidum Dominicum Moro, Vicarium Apostolicum de Cyrenaica. Hermop olii ann m, Fulgentia m Franciscum Lazzati, Vicarium A p o s t o licum de Mogadiscio, nuper vita functum. Traianopolitanum in Phrygia, Augustinum Laera, iam Episcopum Castellanetensem. Jabotlcaballensem, noviter erecta dioecesi, A n t o n i u m Augustum de Assis, iam Archiepiscopum Berytensem, servato titulo Archiepiscopi ad personam. Sanctae Mariae, Antonium Eeis. Gratensem, Franciscum de Assis Pires. Asculanum in Apulia et Castellanetensem, Ceriniolensem, Victorinm Consigliere. Franciscum Potenza. Baiocensem et Lexoviensem. Franciscum Picaud, iam fEpiscopum Erythraeum. Aturensem, Clementem Forosemproniensem, Pactensem, Bosanensem, Amadaeum Antonium Conversanensem, Mathieu. Mantiero. Dominicum Nicolaum Polidori. Argnani. Frazioli. Acta Apostolicae Sedis - Commentarwm Officiale 132 Triventinum, Ioannem Vivariensem, Petrum Giorgis. Burieux. de Villarica, noviter erecta dioecesi, Augustinum Rodríguez. Brunensem, Iosephum Kupka, iam Episcopum Adräenum. Reginae Gradecensis, Litomericensem, Mauritium Picha. Antonium Weber. Geramensem, Antonium Valentem de Fonseca, Auxiliarem R . . P. D. Ioannis Evangelistae de Lima Vidal, Archiepiscopi-Episcopi Villaeregalensis. Elewthernemem, Innocentium Verriet, Vicarium Apostolicum Curaca- ënsem. Gampecorensem, Aloisium Guizar. Adräenum, Leonem Desmedt, Vicarium Apostolicum de Ningsia. Petinessensem, Gasparem Schotte, Vicarium Apostolicum Hadrumetinum, de M n g s i a . Carolum B e , Vicarium Apostolicum de Nyeri. Mosynopolitamim, Renatum Graffin, Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P . D . Francisci Xaverii V o g t , Vicarii Apostolici de Y a o u n d e . Gastoriensem, Benvenutum Ioachimum Alcaide y Bueso, Vicarium Apostolicum Goajirensem. Ftolemaidensem in Phoenicia, Arsenium Turquetil, Vicarium. Apostolicum de Hudson. Aversanum, Carmelum Cesarano, iam Archiepiscopum-Episcopum Campaniensem, servato titulo Archiepiscopi ad personam. Nyssenum, Hadrianum Bernareggi, Coadiutorem c u m iure futurae successionis R . P . D . Aloisii Mariae Marelli, Episcopi Bergomensis. Gli]ioniensem, Ibarrensem, Insulae Gulielmum Lee. Alexandrum Grandis, Miletopolitanum, Pasquel. Stanislaum Ambrosium Bona. Iacobum Moriarty, Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Hugonis Singleton, Episcopi Salopiensis. Tiniensem, L e o p o l d u m Buteler, Auxiliarem R. P, D. Firmini Lafitte, Episcopi Cordubensis in America. Antipyrgensem, Ioannem Ohaoshien. Tchang, primum Vicarium Apostolicum de 133 Acta Pii Pp. XI Sanctoriensem, Timotheum Georgium R a y m u h d o s . Coimbaturensem, L u d o v i c u m Iosephum Tournier. Rockhamptonensem, R o m u a l d u m Hayes. Mallotanum, Georgium W e l d , Yicarium Apostolicum Guyanae Anglicae. Agrigentinum, Ioannem Baptistam Peruzzo, iam Episcopum Oppi- densem. Calyndensem, Franciscum de Pietro, iam Episcopum Acerrarum. Aspendiensem, Alfonsum Mariam Ferroni, Vicarium Apostolicum de Laohokow. Terracinensem, Setinum et Privernensem, Pium Leonardum IsTavarra, iam Episcopum Eugubinum. Matagalpensem, Patavinum, Alexandrum Gonzales. Carolum Agostini. Cardicensem, Gulielmum Lemmens, Coadiutorem c u m iure successionis, q u i i a m successit, bo. m'e.Làurentfî Sctöijneii, Episcopi Buremondensis. Erythraeum, Gulielmum Stockums, Auxiliarem E m i P. D. Caroli Iosephi S. E. E. Cardinalis Schulte, Archiepiscopi Coloniensis.! Aradensem, Theophilum Kalapurakal, lankarensium, ritus Ordinarium Antiocheni, Malabaricae regionis fidelium quae Syroma- in fluminis P a m p a e plagam septentrionalem spectat. Sancti Severini cum Administratione perpetua dioecesis Treiensis, Petrum Tagliapietra. CoHonensem, Iosephum Franciolini. Tarquiniensem et Centumcellarum, Aloisium Drago. Milevitanum, Ioannem de Hemptinne, primum|Vicarium Apostolicum de Katanga. Uzipparitanum, Ioannem Heiïernan, Vicarium Apostolicum Zanziba- riensem. I Phocaeensem, Aloisium Scortegagna, Coadiutorem c u m iure futurae successionis E. P. D. Benedicti Pauli Alves de Souza, Episcopi Spiritus Sancti. Eugubinum, Beniaminum Ubaldi. PapMenSem, Laurentium Mathiam Vincenz, Coadiutorem c u m iure successionis, qui iam successit, b o . me. Georgii Schmid de Grüneck, Episcopi Curiensis. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale 134 Oppidensem, Nicolaum Colangelo. Angolensem et Gongensem, M o y s e m Alves de Pinho. Pomariensem, Paulum Andren, Coadiutorem c u m iure futurae successionis R. P. D. Caroli de Gorostarzu, Vicarii Apostolici de Yunnanfu. Ille tamen ante susceptam consecrationem munere se abdicavit, quam renunciationem Beatissimus Pater admisit. Furnitanum, Iulianum Mariam E ouailles, Vicarium Apostolicum Insularum Tahiti. Munkaesiensem, ritus graeco-rutheni, Alexandrum Stoyka. Tloensem, Leonem Walçga, iam E p i s c o p u m Tarnoviensem. Par mensem, Evasium Colli, iam Episcopum Jaciensem. Collensem, Franciscum Niccoli. Manehesteriensem, Ioannem Baptistam Petersen, i a m Episcopum H i p penum. Nottinghamensem, Portlandensem, Ioannem Franciscum MacNulty. Iosephum McCarthy. Bidensem, I a c o b u m McFadden, Auxiliarem B. P. B. Iosephi Schremhs, Episcopi Clevelandensis. Astemem, Humberto m Bossi, iam Episcopum Segusiensem. Montis Pessulani, Gabrielem Brunhes. Gardieensem, Aloisium Lapierre, primum Vicarium Apostolicum de Szeping-kai. Galgariensem, Petrum Iosephum Monahan. Lamenum, Eduardum Myers, Auxiliarem E m i P. D. Francisci S. B. E. Cardinalis Bourne, Archiepiscopi Westmonasteriensis. Tiruvallensem, ritus Antiocheni, nuper erecta dioecesi, Theophilum Kalapurakal, iam E p i s c o p u m Aradensem. Gratianopolitanum, Dionysium Varroukas, Ordinarium pro fidelibus ritus byzantini intra fines ditionis Turcicae Euroneae. Cotennensem, Eugenium Artaraz Emaldi, Vicarium Apostolicum de Bac-Ninh. Zaparenum, Pacificum lulium Vanni, Vicarium Apostolicum de Sianfu. Turuzitanum, Maturinum Mariam Le Mailloux, primum Vicarium A p o stolicum de Donala. Germanicopolitanum, Franciscum licum de Tatungfu. Joosten, primum Vicarium A p o s t o - 135 Acta PU Pp. XI Segusiemem, Humbertum Ugliengo. Sancti Marci et Bisinianensem, Demetrium Moscato. Soanensem-Pitilianensem, Stanislaum Hamilcarem Battistelli. Lystrensem et Praelatum « nullius » Altamurensem et Aquavivensem, D o minicum Dell'Aquila. Seniensem, cum administratione perpetua dioecesis Modrussensis, Ioan- nem Starëevic. Locus Salsi, I a c o b u m Kearne/y. Relenopolitanum in Bithynia, Ioannem Baptistam Ressia, iam Episcop u m Montis Begaus in Pedemonte. Arcensem, lordanum Corsini, iam Episcopum Guastallensem. Pinskensem, Casimirum Bukraba. Seljensem, I a c o b u m Mangers, Vicarium Apostolicum de Oslo. Oornensem, Mathiam Leonardum Trudonem Brans, primum Vicarium Apostolicum de Padang. Augustanum, Franciscum Imberti. Nominis Iesu seu Gaebuanum, Gabrielem B e y e s . Silensem, Franciscum Spellman, Auxiliarem Emi P. D. Gulielmi S. R. E. Cardinalis O'Conneli, Archiepiscopi B o s t o n i e n s i . Algizensem, Carolum Carmelum de Vasconcellos, Auxiliarem E. P. D. l o a c h i m i Silverii de Souza, Archiepiscopi Adamantini. Jaciensem, Salvatorem Eusso. Valentinensem, Camillum Pie, iam Episcopum Vapicensem. Meldensem, Vapicensem, Nivernensem, Fridericum L a m y . Augustum Bonnabel. Patritium FJynn. Petrocoricensem, Georgium Louis. Carcassonensem, Verbianum, Ioannem Pays. Aemilium Barthès, Auxiliarem B. P. D.fPetri Caelestini Cézérac, Archiepiscopi Albiensis. Betheleemitanum et Abbatem « nullius » Sancti Mauritii Agaunensis, Bernardum Burquier. Tunguensem,, Chrysanthum Luque, iam Episcopum Croensem. Acta Apostolicae Sedis -.- Commentarium Officiale 136 Eistettensem, Conradum v o n Preysing. Misnensem, Petrum Drepanensem, Legge. Ferdinandum Bieca. Marcianensem, Vincentium Castellanos y Nuñez, iam Episcopum de Tulancingo. Guastallensem, Grossetanum, Iacobum Zañrani. Paulum Galeazzi. Oampaniensem, Petrolinensem, Petrum Idilium Capizzi. Soares. Croensem, Ioannem Bernardum MacGinley, iam Episcopum Montereyensem-Fresnensem. Mantis Regalis in Pedemonte, Sebastianum Briacca. Brigantiensem, Aloisium Antonium de Almeida. Sanctae Fidei in America, Nicolaum Fasolino. Catamarcensem, Casiotanum, Vincentium Augustinum Peira. Baumànn, Auxiliarem B. P. D. Gasparis Klein, Archiepiscopi Paderbornensis. Dionysiensem, Antonium Lippolis iam Episcopum TTxentinum. Foroliviensem, Iosephum Bolla. Gravelburgensem, Arthurum Melanson. Dausarenum, Franciscum Gomez de Santiago, Coadiutorem c u m iure futurae successionis B. P. D. (qui iam successit, b o . me.) Alexandri Garcia Fontcuberta, Vicarii Apostolici de Haiphong. Vasadenscm, Iosephum Byrne, Vicarium Nostrum Kilinia-Njaro. Coronensem, Eduardum van Goethem, primum Vicarium Apostolicum de Coquilhatville. Pomariensem, Hubertum Paulissen, Vicarium Apostolicum de Kumasi. Alexandrinum in Luisiana, Danielem Desmond. Thaumacensem, Aemilium Bar ilion, iam Episcopum Malacensem. Paphiensem, Iosephum Fan, Vicarium Apostolicum de Tsining. Aradensem, Petrum Mariam Gourtay, Vicarium Apostolicum Guyana© gallicae. Gadarensem, Martialem Apostolicum de K o n t u m . Petrum Mariam Jannin, primum Vicarium 137 Acta Pii Pp. XI Sozopolitanum, Ioannem Baptistam Tong, Coadiutorem c u m iure futurae successionis B. P. D. Ioannis Petri Alexandri Marcou, Vicarii A p o s t o lici de Phat D i e m . Aulonitanum, Ioannem Lazzart, Coadiutorem cum iure futurae successionis B. P. D. Francisci Lazari Seguin, Vicarii Apostolici de Kweiyang. Salonensem, Franciscum Zapletal, Auxiliarem B. P. D. Caroli KaSpar, Archiepiscopi Pragensis. Tarnoviensem, Franciscum Lisowski, iam Episcopum Mariammitanum. Ventimiliensem, Hippenum, Augustinum Iosephum Bousset. Eimerum Bitter, Auxiliarem B. P. D. Iosephi Chartrand, Episcopi Indianapolitani. Tiburtinum, D o m i n i c u m Della V e d o v a . ZJlpianensem, Aloisium Zaffarami, iam Episcopum Tudertinum. Zephyrensem, Antonium Eltschkner, Auxiliarem B. P. D. Caroli Kaapar, Archiepiscopi Pragensis. Mariammitanum, Iosephum Gawlina. PRAELATUM : Schneidemühlensem, praelatura « nullius » noviter erecta, Franciscum Hartz. Denique Sanctissimus confirmasse Se dixit ratasque habuissse ele- ctione canonice factas: R. P. D. Isaaci Koudabache, ad Ecclesiam archiepiscopalem Urmiensem Chaldaeorum, cui in personam unita est Ecclesia cathedralis ßalmasiensis. B. P. D. Habib Naassani, ad Ecclesiam archiepiscopalem Aleppensem Syrorum. B. P. D. Pauli Salmas, ad Ecclesiam archiepiscopalem de Trans Jordania, ritus graeci-melchitici, nuper erectam. B. P. D. Gabrielis Nabaa, ad Ecclesiam cathedralem Sidoniensem Melchitarum. VITI. - PRAESTATIO IURAMENTI AC POSTULATIO PALLII Provisione Ecclesiarum peracta, R m i Cardinales Boggiani, Cancellarius S. B. E., Sincero, Episcopus Praenestinus et Cerretti, Episcopus Veliternus iuramentum de more singuli praestiterunt. ACTA, vol. XXV, n. 5. - 16-3-933. 10 138 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Accedens demum Patriarcha Ecclesiae Ciliciae Armenorum Pallium de corpore Beati Apostoli Petri instanter, instantius, instantissime postulavit. Postea, per legitimum procuratorem, facta est postulatio Pallii pro Ecclesia patriarchali Antiochena Maronitarum. II CONSISTORIUM PUBLICUM Feria Y, die 16 Martii 1933, in navi Ss. Processi et Martiniani Basilicae Vaticanae, publicum fuit Consistorium pro Canonizatione Beati Andreae Huberti Fournet, presbyteri saecularis, fundatoris Filiarum Crucis, vulgo « Sororum S. Andreae ». Praestita itaque a Emis D D . Cardinalibus Summo Pontifici obedientia, D. Augustinus Schmid, sacrae Consistorialis Aulae Advocatus retulit vitam, virtutes et miracula Beati Andreae Huberti Fournet, atque pro illius Canonizatione de more institit. E. P. D. Antonius Bacci, Apostolicarum httërarum ad Principes Secretarius, stans a sinistro pontificii Solii latere, cappa indutus, D. A d v o c a t o in genua provoluto Sanctitatis Suae nomine his verbis respondit: « Si Beatissimus Pater summo semper afficitur gaudio, cum alicui ex Ecclesiae filiis sanctorum caelitum honores decernere licet, at piaculari h o c anno, c u m sollemnia undevicies saecularia agantur humani generis Eedemptionis, multo quidem vehementius laetatur. Nihil enim opportunius videtur, quam ut, christianae virtutis heroibus in totius orbis luce collocatis omnibusque in exemplum propositis, animadvertant homines exploratumque habeant ut per saeculorum decursum divinae gratiae rivuli, profuso a Iesu Christo sanguine manantes, non exaruerunt, ita sanctitudinis ornamentum et decus Catholicae Ecclesiae numquam defuisse, numquam esse in posterum defutura. Quemadmodum enim agrorum glebae ac caespites, solis luce collustrata eiusque calore tepefacta, germina fioresque educunt, variosque fructus maturant, ita mortalium animi, si evangelicae doctrinae iubar religiose in se colligant, si divinae caritatis ardorem actuose refoveant, facere non possunt quin ad perfectissimae vitae apicem totis viribus contendant. Ad peculiarem vero causam q u o d attinet, quam vos digne diserteque perorando dixistis, aliud etiam est cur Sanctitas Sua Beato Andreae Huberto Fournet summos triumphantis Ecclesiae honores decernere aveat; siquidem de eximio viro agitur, qui turbulentissimis temporibus per aspera Acta Pii Pp. XI 139 ad ardua procedens ita christianis virtutibus, mutabilibus factis a D e o comprobatis, excelluit, ut in se non m o d o , sed in ceteris etiam expressam Iesu Christi imaginem referre eniteretur. Quapropter si, eius gloria legitime consecrata atque adaucta, ad eum imitandum colendumque Apostolica auctoritate invitentur omnes, non parum inde utilitatis non haurire iidem non poterunt. M h i l o setius h o c tanti ponderis negotio, quod c u m inerranti Iesu Christi Vicarii magisterio coniungitur, usque adeo Summus Pontifex supersedendum putat, donec in Consistorio semipublico, quod vocant, Patres Cardinales omnesque, quotquot conventuri sunt, Patriarchas, Archiepiscopos et Episcopos, servato Eomanae Ecclesiae instituto ac more, sententiam rogaverit. A t q u e interea ut sibi a Spiritu Sancto Paraclyto caelestia lumina impetrent, Christi fideles adhortatur universos. H o c , Sanctissimi D. ÎT. nomine ad orationes vestras respondendum habui, ut concredito mihi muneri satisfacerem». Deinde Sanctissimus D . Pius P p . X I sollemniter imposuit Galerum rubrum Pontificalem Emis et Emis D D . Cardinalibus: ANGELO MARIAE DOLCI, PETRO FUMASONI BIONDI, MAURILIO RODERICO FOSSATI, VILLENEUVE, E L I A E DALLA COSTA, THEODORO INNITZER. Interim per A d v o c a t u m Sacri Consistorii Ioannem Guasco pro tertia vice peroratio fiebat Causae Servi Dei Dominici Savio, adolescentis ex Oratorio Salesiano Beati Ioannis B o s c o . III COîsTSISTOBIIIM S E O B E T U M Publico peracto Consistorio, habitum est in consueta aula Palatii A p o stolici Vaticani, Consistorium secretum in quo, postquam Beatissimus Pater os supradictis novis Cardinalibus, ut de more, clausisset, sequentes proposuit Ecclesias. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 1.40 I. — .PROVISIO E C C L E S I A R U M Metropolitanae Ecclesiae Firmanae praefecit B . P . D . Herculem A t t u o ni, hactenus Episcopum titularem Caesariensem Philippi. Archiepiscopali Ecclesiae Iadrensi, B. P. D. Petrum D o i m u m Munzani, hactenus Episcopum titularem Sareptenum. Cathedrali Ecclesiae JBovensi, B. D. Iosephum Cognata, e Pia Societate Salesiana Beati Ioannis B o s c o . Cathedrali Ecclesiae Zamboangensi, B. P. Aloisium del Bosario, e Societate Iesu. Cathedrali Ecclesiae Cagayanae, nuper erectae, B. P. I a c o b u m Hayes, e Societate Iesu. Titulari episcopali Ecclesiae Tanaitanae, B. D. Iosephum Ts'oei, deputatum primum Vicarium Apostolicum de Yungnien. Titulari episcopali Ecclesiae Tloënsi, B. D. Matthaeum Ly-iun-ho, deputatum primum Vicarium Apostolicum de Y a c h o w . Titulari episcopali Ecclesiae Pharbaethitanae, B. D. Hiacynthum Gau- dentium Stanchi, O . F . M., deputatum Vicarium Apostolicum d e Changsa. Archiabbatiae nullius Sancti Martini in Monte Pannoniae, B. P. Chrysostomum Kelemen, O . S . B . n. - O R I S A P E R I T I O ET T I T U L O R U M A S S I G N A T I O Post haec Beatissimus Pater os aperuit novensilibus Cardinalibus, ut in Consistoriis, Congregationibus, aliisque coetibus et functionibus cardinalitiis suas iam valeant proferre sententias, eisque tradidit anillos, singulisque assignavit ANGELO PETRO MARIAE DOLCI, FUMASONI MAURILIO Titulum Sanctae Mariae de BIONDI, FOSSATI, Victoria. Titulum Sanctae Crucis in Hierusalem. Titulum Sancti Marcelli, B O D E RICO V I L L E N E U V E , Titulum Sanctae Mariae Angelorum in TJiermis. ELIAE DALLA THEODORO COSTA, JNNITZER, III. Titulum Sancti Marci. Titulum Sancti Chrysogoni. - POSTULATIO PALLIORUM Tum Revmus Cardinalis Granito di Belmonte, Sacri Collegii Cardinalium Decanus, postulavit Pallium pro cathedrali Ecclesia Ostiensi; Revmus Cardinalis de Faulhaber, nomine et vice Cardinalis Bertram p o - 141 Acta PU Pp. XI stulavit erecta; Pallium pro Revmus Ecclesia Vratislaviensi, Cardinalis Fossati, nuper in metropolitanam postulavit Pallium pro metropoli- tana Ecclesia Taurinensi-, et similiter R e v m u s Cardinalis Villeneuve, pro Ecclesia metropolitana Quebecensi; Revmus Cardinalis Dalla Costa, pro metropolitana Ecclesia Florentina-, Revmus Cardinalis Innitzer, pro metropolitana Ecclesia Vindobonensi. Deinde personaliter institerunt pro Pallio, archiepiscopalibus nitanae, Sipontinae, Hydruntinae, Turritanae, Bonaerensi, Firmanae, Antistites Theatinae, atque dati Ecclesiis Aguilanae, episcopali Anco- Ecclesiae Anagninae ex privilegio. Per procuratores vero postulatio facta est pro Ecclesiis archiepiscopalibus: Catanensi, Portus Principis Paderbornensi (per (per successionem), elevationem sedis), Milwaukiensi, Rhemensi, Hàlifaœiensi (per succes- sionem), Rossanensi, Belemensi de Para, Rliedonensi, Sancti Iacobi de Aquensi, Pauli de Turonensi, Vancuveriensi Minnesota, Pisana, (per successionem), TJrbinaiensi, Friburgensi, Pragensi, Senonensi, Chile, Sancti Senensi (per successionem), Bracharensi (per successionem), Goyasensi (per elevationem sedis), Panamensi, Iadrensi, itemque, ex privilegio, pro episcopali Ecclesia Varmiensi. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale im ACTA 88, CONGREGATIONUM SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS DECRETUM DE CONSISTORIO AD EXQUIRENDA SUFFRAGIA PRO CANONIZATIONE BEATI A. H. FOURNET. In Consistorio, subsignata die habito in palatio Apostolico Vaticano, Ssmus Dominus noster Pius div. P r o v . P p . XI die secunda mensis Maii p. f. Consistorium semipublicum fieri decrevit, in quo exquiret Episcoporum sententiam pro canonizatione Beati Andreae Huberti Fournet, sacerdotis saecularis, fundatoris Congregationis Filiarum a Cruce. Quapropter Ssmus Dnus praescribit ut omnes Antistites, qui sunt intra centesimum ab Urbe lapidem, si possint, R o m a m tempestive petant, praefato Consistorio intersint, suffragium suum edituri ; et solemni canonizationi, si in e o d e m Consistorio indicta fuerit, adsistant suo tempore. Ceteros vero Patriarchas, Archiepiscopos, Episcopos, Praelatos et Abbates nullius de his quae supra memoravimus certiores reddit, laetus quidem si qui ad eumdem finem romanum iter suscipere valeant. l í e autem frequentibus itineribus nimium graventur Ordinarii locorum, Sanctitas Sua benigne indulget ut qui sive occasione Consistorii R o m a m convenerint sive praefatis solemniis adfuerint, proxima vice ab obligatione sacra Limina visitandi eximantur. Datum Romae, ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 13 Martii 1933. Fr. R. C. Card. R o s s i , a Seeretis. L. $ S. V. Santoro, Adsessor. Sacra Congregatio Consistorialis 143 MONITUM Rmi Archiepiscopi et Episcopi qui, iuxta praecedens Sacrae Congregationis Consistorialis convocationis decretum, Romae semipublico Consistorio pro Canonizatione vel sacris Canonizationis Solemniis intererunt, quamprimum Adsessori Sacrae Congregationis Consistorialis {Palazzo della Cancelleria, Piazza della Cancelleria, 1 Boma-116) et subscripto Apostolicarum Caeremoniarum Praefecto (Piazza Capranica, 98 - Roma-120) per epistolam significent quo circiter die venturi sunt, ut Praesulum numerus opportune cognoscatur, et ipsi schedulas et intimationes pro Consistorio vel Canonizatione tempestive accipere possint. Ne vero Apostolici cursores in schedularum distributione ancipites haereant de Episcoporum domiciliis, oportet ut ipsi Archiepiscopi et Episcopi in scriptis eumdem Caeremoniarum Praefectum de suo quisque domicilio certiorem faciant. Iidem Antistites secum défèrent vestes praelatitias laneas violaceas, cum mantelleto pariter laneo violacei coloris, biretum, rochetum et cappam laneam violaceam sine pellibus armellineis pro Consistorio; quibus vero cappae praesto non sint, ex benignitate Sanctissimi Domini nostri Papae, ad Consistorium fas erit accedere indutos mantelleto supra rochetum. Pro sacris vero Canonizationis Solemniis, Praesules défèrent amictum, mitram ex linea tela alba et unum pluviale simplex ex lamina aurea rubra sin minus ex serico damasceno coloris rubri. Antistites autem Cardinalitia dignitate praefulgentes, vestes cardinalitias rubei coloris et cappam violaceam sine pellibus armellineis pro Consistorio habebunt. Pro Solemniis autem Canonizationis induent calceos rúbeos, amictum, planetam rubram opere phrygio aureo distinctam, mitram serico-damascenam. Cappellani caudatarii induent vestem sericam violaceam cum crocea lanea violacei pariter coloris, cum superpelliceo et vimpa. Praesules ad Ordines vel Congregationes religiosas pertinentes quoad rochetum et qualitatem ac colorem vestium, consuetum morem servabunt. a A die I Maii e cappis Emorum et Rmorum S. R. E. Cardinalium, Episcoporum et officialium Curiae tollentur pelles armellineae, et Cardinales ac Antistites aliique de capella, domo vel familia Pontificis, ad Ordines vel religiosas Congregationes non pertinentes, vestes séricas induent. Romae, die 16 Martii 1933. De mandato Ssmi D. N. Papae. L. * S. CAROLUS RBSPIGHI, Protonot. Ap., Caerem. Praefectus, 144 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale DIARIUM R O M A N A E CURIAE SEGRETERIA DI STATO CONGREGAZIONÍ ASSEGNATE AI NUOVI CARDINALI Con biglietti della Segreteria di Stato del 16 corr., la Santità di Nostro Signore si è benignamente degnata di assegnare: all'Eolo Signor Cardinale Angelo Maria Dolci le Sacre Congregazioni : per la Chiesa Orientale, dei Miti e degli Affari Ecclesiastici Straordinari; all'Eiïio Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, le Sacre Congregazioni: Concistoriale, per la Chiesa Orientale e dei Seminari e delle Università degli Studi; all'Emo Sig. Cardinale Maurilio Fossati, Arcivescovo di Torino, le Sacre Congregazioni: dei Sacramenti, del Concilio e dei Religiosi; all'Eolo Signor Cardinale Rodrigo Villeneuve, Arcivescovo di Québec, le Sacre Congregazioni: dei Sacramenti, de Propaganda Fide e della Reverenda Fabbrica di S. Pietro; all'Emo Signor Cardinale Elia dalla Costa, Arcivescovo di Firenze, le Sacre Congregazioni: del Concilio, dei Religiosi e dei Seminari e delle Università degli Studi; all'Eolo Signor Cardinale Teodoro Innitzer, Arcivescovo di Vienna, le Sacre Congregazioni: per la Chiesa Orientale, de Propaganda Bidè e Cerimoniale. Con Biglietto della Segreteria di Stato, in data 16 Marzo, la Santità di Nostro Signore si è benignamente degnata di nominare Prefetto della Sacra Congregazione de Propaganda Fide l'Emo e Rmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi. 1 Anrilis 1933 Annus X X V - Vol. X X V Num. 6 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE CONSTITUTIO APOSTOLICA MAEIANNEN. ET GOYASEN. DE MARIANNENSIS ECCLESIASTICAE PROVINCIAE DISMEMBRATIONE, NOVAE PROVINCIAE GOYASENSIS ERECTIONE, ET GOYASENSIS SEDIS AD METROPOLITANAM ELEVATIONE. PIUS E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Quae in faciliorem ecclesiarum gubernationem quaeque in maius cedant dominici gregis bonum, ea semper Romani Pontifices suprema sua auctoritate decernenda curaverunt. Iamvero c u m ecclesiastica provincia Mariannensis latissime pateat, ab Apostolica Sede expostulatum est ut in aliquot suffraganearum dioecesium utilitatem, eius territorium divideretur novaque exinde erigeretur ecclesiastica provincia. N o s itaque, de venerabilium fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium Sacrae Congregationi Consistoriali praepositorum consilio, atque habito favorabili v o t o venerabilium fratrum Benedicti Aloisi Masella, Archiepiscopi titularis Caesariensis in Mauretania, in Brasiliana Republica Nuntii Apostolici, et Helvetia Gomes de Oliveira, Archiepiscopi Mariannensis, omnibus mature perpensis, oblatis precibus annuere statuimus. Suppleto igitur, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, de Apostolicae potestatis plenitudine a metropolitico iure archiepiscopalis Ecclesiae Mariannensis Goyasensem et Portus Nationalis dioeceses nec non praelaturas nullius S. Ioseph de A l t o Toeantins, Jatahiensem, Bananalensem eximimus ACTA, vol. XXV, n. 6. — i-4-933. Ii 146 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ac subtrahimus, easque in n o v a m ecclesiasticam provinciam Goyasensem nunc pandam constituimus. Cathedralem insuper Ecclesiam Goyasensem^ a metropolitico iure Mariannensis Ecclesiae ita solutam, ad m e t r o p o litanae ecclesiae fastigium et dignitatem, una simul c u m eius canonicorum Capitulo, metropolitano denominando, extollimus, c u m omnibus iuribus, privilegiis et praerogativis, quibus ceterae metropolitanae e c clesiae earumque capitula iure communi vel legitima consuetudine in Brasiliana Republica fruuntur. N o v a e autem huius Goyasensis archidioecesis eiusque pro tempore Archiepiscoporum metropolitico iuri tanquam suffraganeas subicimus quas supra diximus Portus Nationalis dioecesim et. praelaturas nullius S. Ioseph de A l t o Tocantins, Jatahiensem et Bananalensem. Goyasensibus praeterea pro tempore Archiepiscopis omnia c o n c e dimus iura, insignia, privilegia et honores, quibus ceteri Archiepiscopi in America Latina ad iuris normam et iuxta legitimas consuetudines fruuntur et gaudent, praecipue vero ius intra fines suae provinciae Crucem ante se. ferendi et Pallium adhibendi, quo tamen uti poterunt postquam illud ins. Sacro Consistorio rite expostulatum et obtentum fuerit. I t e m ipsos pro* tempore Archiepiscopos iisdem adstringimus oneribus et obligationibus; quibus ceteri Archiepiscopi iure communi adstringuntur. Nobis denique et Apostolicae Sedi facultatem reservamus ecclesiasticam hanc provinciam aliter circumscribendi quovis m o d o et tempore, quoties id in D o m i n o expedire visum fuerit. Ad haec autem exsecutioni mandanda praefatum venerabilem fratrem Benedictum Aloisi Masella, in Brasiliana Bepublica Nuntium Nostrum, deputamus eique necessarias et opportunas tribuimus, facultates t u m omnes dirimendi controversias in exsecutionis actu quomodolibet orituras, t u m subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, eidemque onus imponimus ad Sacram Congregationem Consistorialem intra sex menses ab his Litteris, datis computandos authenticum peractae exsecutionis actorum e x e m p l a r transmittendi. Praesentes autem Litteras et in eis contenta quaecumque* nullo unquam tempore de subreptionis vel obreptionis aut nullitatis vitio* seu intentionis Nostrae, vel quolibet alio licet substantiali et inexcogitato* defectu notari, impugnari, vel in controversiam vocari posse; sed eas, tanquam ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et emanatas perpetuo validas exsistere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri ei obtinere, atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere;, et si secus super his a quocumque quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus et» decernimus. N o n obstantibus, quatenus opus, sit, regulis in synodalibus,» provincialibus, generalibus universalibusque Conciliis editis, specialibus» U7 Acta Pii Pp. XI vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis et quibus* vis aliis R o m a n o r u m Pontificum Praedecessorum Nostrorum dispositionibus ceterisque contrariis quibuscumque, etiam speciali mentione dignisVolumus autem et mandamus ut harum Litterarum transumptis, e t i a m impressis, manu tamen alicuius N o t a m publici subscriptis et sigillo alicuius viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce Litteris tribueretur si originaliter exhibitae v e l ostensae forent. Nemini autem has Litteras Nostras dismembrationis, evectionis, subiectionis, mandati, statuti, derogationis et voluntatis N o strae infringere aut iis contraire liceat. Si quis vero ausu temerario h o c attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Petri et Pauli, A p o s t o l o r u m eius, se noverit incursurum. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, anno D o m i n i millesimo nongentesimo trigesimo secundo, die decima octava mensis Novembris, Pontificatus Nostri anno undecimo. Fr. A N D R E A S Card. F R Ü H W I R T H Cancellarius S. B. E. Fr. R. C. Card. R O S S I a Secretis S. C. Consistorialis. Ioseph Wilpert, Decanus Collegii Protonot. Apostolicorum. Dominicus Loco Spolverini, Protonotarius Apostolicus. Plumbi Beg. in Cane. Ap., vol. XLVI, n. 65. - M. Riggi. LITTERAE APOSTOLICAE ORDO S. HIERONYMI CONGR. B. PETRI DE PISIS SUPPRIMITUR Ad perpetuam rei memoriam. — Inter instituta, quae ad animorum christifidelium b o n u m fovendum catholica Ecclesia vigilanti studio c o n tinentique sedulitate excitanda, sustinenda, tuendaque curat, praecipuum fere locum tenent Congregationes religiosorum sive Ordines, qui, ornamentum ac praesidium religionis, temporibus iam ab antiquis floruere quavis aetate, hodieque florent. At vero t u m ob temporum iniurias vel vicissitudines vel mutatas condiciones, tum etiam ob humanam fragilitatem rerumque h o m i n u m imbecillitatem, ex Ordinibus eisdem et Congregationibus pristino vigore decidere atque imminuta vel nulla esse aliquando e auctoritate Acta Apostolicae Seáis - Commentarium Officiale 148 quaedam praeteritis iam temporibus visa sunt, ac nunc quoque v i - deri possunt. Adversis hisce casibus admoti R o m a n i Pontifices, quibus sane totius Ecclesiae regimen commissum est, vel reformare vel, uti ex pluribus historicis documentis liquet, supprimere etiam sive penitus evellere, c u m id necessitas vel opportunitas postularent, quandam e religiosis familiis ad proprii statuti vel Regulae fines adipiscendos minus aptam, minime dubitarunt, ut ita t u m Ecclesiae universae b o n o ac tranquillitati, ipsiusque instituti religiosae vitae decori et tutamento consulerent, t u m denique socialium rerum opportunitatem aliquando prosequerentur. Nostrorum itaque Decessorum ut vestigia premamus in pastorale m u nus Nobis divinitus commissum iugiter intenti, c u m Ordinis S. Hieron y m i Congr. Beati Petri de Pisis res ac negotia N o s instanter admonuerint ut opportuna ea praestaremus, quae ad sodalium eiusdem Congregationis nec non christifidelium b o n u m intenderent, Sacrae Congregationi Sodalium Religiosorum negotiis praepositae, aliisque viris rerum huiusmodi peritissimis in D o m i n o commisimus ut tandem quid in hac re decernend u m vidèrent. Ordo enim ille, qui religiosae perfectionis cupidus suarumque regularum tenacissimus iam optima christifidelibus exempla exhibuit, nunc e quindecim t a n t u m sacerdotibus et quattuor laicis in septem distributio domos est constitutus, adeo ut in eodem nihil amplius regularis disciplinae haberi possit. Pluribus quidem ab annis Decessores Nostri rec. m e m . , metuentes ut idem S. Hieronymi Ordo fuerit adhuc vitalis, iterum atque iterum opera peculiari t u m Sacrae Congregationis Episcoporum et Regularium, t u m Sacrae Congregationis Religiosorum negotiis praepositae, t u m denique Apostolicorum Visitatorum, Ordinem ipsum ad antiquam regularem vitam rursus reducere et satis vigore imbuere, sed frustra, tentarunt. N o s propterea, Sacra denuo audita Congregatione Religiosorum Sodalium negotiis praeposita, m o t u proprio, certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, hisce .Litteris ea quae sequuntur decernenda statuimus. Nimirum I) Ordinem m e m o r a t u m Sancti Hieronymi Congregationis B. Petri de Pisis ex nunc de iure supprimimus atque extinguimus; atque omnes, qui ad eumdem pertinent, a religiosis votis quibuslibet sive sollemnibus sive simplicibus, quibus ex eiusdem Ordinis titulo obstricti sint, ex nunc dispensamus et sic dispensatos eosdem de facto habere volumus. Aspirantes autem vel studentes vel postulantes aut novitios omnes, si qui exstent, pariter ex nunc dimissos declaramus et ad suas cuiusque domos remittimus. I I ) Omnib u s deinceps maneat interdicta delatio habitus eiusdem Ordinis suppressi; sacerdotes vero iam eidem Ordini adscripti in posterum modestam vestem Acta Pii Pp. XI «lericis saecularibus c o m m u n e m induant. I I I ) Omnes et singulae domus, residentiae et cuiusque generis bona, quae ad Ordinem sic per N o s extinctum pertinuerint, ex nunc deferantur ad Sanctam Sedem, quae ad norm a m can. 493-494 Codicis iuris canonici de eisdem suo tempore disponet. I V ) Interea Ordinarii locorum nomine Sanctae Sedis possessionem capiant d o m o r u m atque ecclesiarum una c u m sacra supellectili, rerum omnisque generis b o n o r u m ut supra, quae ubique locorum exsistant, deque illorum statu rationem reddant buie Sanctae Sedi. Provideant tamen Ordinarii ipsi ne Dei cultus vel animorum christifidelium cura aliquid detrimenti capiant. V) Volumus autem ut soluti Ordinis sodalium sustentationi, fructibus bonorum, quae ad Sanctam Sedem sunt ut supra devoluta, quantum fieri potest, provideatur; tributis singulis, qui vel ratione aetatis vel defectu sanitatis minime idonei ad munera explenda videantur, annuis reditibus a Delegato Apostolicae Sedis determinandis. V I ) Ea vero omnia»,, quae hisce Litteris apostolicis Nostris statuimus, exsecutioni mandanda, committimus venerabili fratri Lucae Hermenegildo Pasetto Episcopo titulari Geritano, qui opportuniore m o d o , per subdelegatum etiam, providebit ut sacerdotes eiusdem Ordinis per N o s suppressi, qui apti sint ? per benévolos Ordinarios vel dioecesi alicui incardinentur vel sine incardinatione licentiam sacerdotalia officia et ministeria exercendi obtinere possint. V I I ) Cum igitur praefatus Ordo S. Hieronymi Congregationis B. Petri de Pisis hisce Litteris Apostolicis Nostris, ad omnes effectus legis, ex integro suppressus extinctusque sit habendus, nullo m o d o in posterum nec sub qualibet specie vel praetextu vitam aboliti Ordinis nemini instaurare liceat: neaue ulla ratione ac titulo postulantes vel novitios a quocumque in posterum admittantur. H a e c statuimus, mandamus decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare et permanere, non obstantibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis, quarum etiam specialis mentio in suppressionibus perpetuis fieri debet, ceterisque in contrariis quibuslibet. Volumus autem ut praesentium Litterarum exemplis, etiam impressis, manu alicuius notarii publici subscriptis et sigillo personae in ecclesiastica dignitate constitutae munitis, eadem prorsus fides adhibeatur* quae adhiberetur ipsis praesentibus si forent exhibitae vel ostensae. D a t u m B o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die XH mensis Ianuarii, anno MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. E , Card. PACELLI, a Secretis Status. 150 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale EPISTOLAE I AD E. P. D. IOANNEM EVÀNGELISTAM DE LIMA VIDAL, ARCHIEPISCOPUM EPISCOPUM VILLAREGALENSEM, DE LUSITANA SOCIETATE CATHOLICIS MISSIONIBUS PROVEHENDIS. PIUS PP. X I Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. — Suavi sane c u m gaudio comperimus primos ex ista Lusitana Societate catholicis missionibus provehendis alumnos, germen novellum l a e t e in s p e m Ecclesiae subcrescens, post peractum tirocinii cursum solemne iusiurandum m o x esse daturos. In isto enim, quamvis exiguo, numero iuvenum, qui primi Societati ipsi a Nobis exoptatae promotaeque adscribuntur, p r i m u m placet manipulum agnoscere inter magnanima clericorum laicorumque agmina, qui, nihil aliud quaerentes nisi regnum Dei inter infideles amplificandum, Missionibus sacris apostolorum studio et alacritate sese in perpetuum dedicabunt. Quare nos plane confidimus, non m o d o regnum Christi dilatatum iri, sed n o v o etiam splendore auctam fore istius gloriam Lusitanae nationis, cui summae ac perenni laudi tribuitur v i a m fidei civilique cultui propagando per oceanum aperuisse, cuiusque exploratores illi in audacibus navigationibus ineundis h o c primum sibi proponebant, sacrosanctam crucem illic erigere, ubi h o c humanae signum redemptionis nond u m illuxerat. N o s autem pristinam gloriam renovandam censemus per n o v a m istam Societatem, cuius opera ac sedulitate non dubitamus, quin in amplissimis quoque Lusitaniae coloniis christianorum multiplicentur agmina, sicut in aliis regionibus similium societatum studio et labore iam d u d u m factum esse videmus. Tantam vero laetitiam, tantasque spes a Nobis conceptas tibi primum, venerabilis frater, significare voluimus, qui, in Societate Lusitana pro Missionibus instituenda, et es mentem Nostram recte interpretatus et voluntatem fideliter exsecutus. Q u u m enim tibi maxime semper cordi fuissent collegia ad Missiones promovendas iam instituta, quae nunc Societatis n o v a e exstare debent fundamentum, quasi vetus truncus, in quem n o v a sit stirps inserenda, quumque tu peramplae Angolensi dioecesi sacrorum Antistes praefuisses, m a x i m a m de gravibus earum regionum necessitatibus cognitionem tibi experiendo comparasti. Illud tamen Nobis, t a m difficile munus tibi committentibus, praecipuam Acta Pii Pp. XI 151 attulit fiduciam optatis Nostris te egregie responsurum, q u o d eximiam pietatem, constantiam sollertiamque tuam in operando iam diu noveram u s . Quae quidem laudes in obeundo munere, tibi duos ante annos demand a t o , m a x i m e effuïsere, elarioresque etiam factae sunt per illam observ a n t i a m ac devotionem, quas Sanctae Sedi semper exhibuisti, praesertim q u u m studia Nostra per Apostolicum Nuntium tibi cognita fuerunt. Neque v e r o pauca, neque leviora te perpeti opus fuit: plures quoque gravesque labores tibi in tribus domibus regendis apud oppida Tomar, Sernache et (Jucujaes ferendi sunt. Iure autem optimo t e c u m laudis consortes esse v o l u m u s , quotquot sunt gloriosi tui laboris socii et participes, inter quos n o n m o d o exstant duo isti fortes peritique missionales, quos ad te Ipsi N o s misimus, verum etiam ceteri, quos tu quidem in praefatis domibus •elegisti, vel, episcopis tam laudabiliter consentientibus, ex eorum dioecesibus abduxisti. Quapropter Nobis pergratum contingit singulis istis sacerdotibus edicere, eos temetipsum secutos Nobis profecto paruisse, eosdemque, sicut te, venerabilis frater, de Ecclesia deque missionibus Lusitanis bene et egregie méritos esse. Complectentes praeterea cogitatione et animo pulcram istam iuventam, cui paterne moderaris, Nobis placet spem, in q u a m devenimus, declarare, singulos omnes a D e o vocatos in nobili proposito consilioque suscepto divina gratia fideliter permansuros. Denique ad eos alumnos, qui sacro iurisiurandi vinculo adstringi Societati contendunt, convertentes oculos, meritas D e o grates agimus et habemus, q u o d in animis eorum sensus t a m generosos tamque nobiles infudit. V o t a autem paterna facimus, ut huiusmodi ipsorum animi affectus altiores in dies ac vividiores fiant, idque exemplar feliciter consequantur, q u o d divinus R e d e m p t o r omnibus suis administris proposuit per illa verba: « sal terrae et lux mundi ». Hisce votis animique sensibus, in auspicium caelestium munerum, inque Nostrae caritatis signum, tibi, venerabilis frater, operis tui sociis, trium collegiorum pro Missionibus sodalibus, cunctisque nascentis Societatis benefactoribus et adiutoribus, apostolicam benedictionem peramanter impertimus. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die x x i v mensis Octobris in festo Sancti Raphaelis Archangeli, anno M D C C C C X X X H , Pontificatus Nostri undecimo. PIUS P P . X I Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale II AD R. P. FERDINANDUM NAPOLI, CONGREGATIONIS CLERICORUM REGULARIUM A S. PAULO PRAEPOSITUM GENERALEM, QUARTO ABEUNTE SAECULO AB ORDINIS APPROBATIONE. PIUS PP. X I Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. — Suavi q u o d a m iucunditatis sensu nuper comperimus te tuosque Congregationis a S. Paulo* sodales centenaria apparare sollemnia in diem 18 huius mensis, quarto abeunte saeculo, postquam Clemens V I I f. r. Decessor Noster istum Ordinem adprobavit. Beneficia enim a D e o accepta sollemni commemoratione recolere et maiorum gesta ad exemplum revocare, proprium est n e c parva nec angusta sentientis animi; optimo igitur consilio tot religiosae familiae vestrae laudes et decora, tam longo aetatum cursu fulgentia, grata repetere memoria et aemulari aeque studetis. N e m o sane ignorat Congregationem a S. Paulo ideo a sanctissimo viro A n t o n i o Maria Zaccaria conditam fuisse, ut c u m ceteris clericorum regularium Ordinibus m a g n o pere conferret ad m o r u m reformationem, quam paulo post Concilium Tridentinum perficiendam curavit. H u i c vero nobilissimo fini assequendo nihil visum est conditori vestro eiusque sociis opportunius, q u a m Paulum Apostolum patronum et exemplar seligere, eiusque de Iesu crucifixo d o c trinam fideliter amplecti et late in p o p u l u m penitusque evulgare. Ita, auspice sancto Paulo, societas vestra ab urbe Mediolanensi in Italiam aliasque nationes propagata est, eiusque sodales patres Barnabitae, qui nuncupantur, verbi Dei praedicationi instantes, recessus spirituales sacrasque in populo expeditiones foventes, cultum D e o debitum, per triduanam praesertim Eucharistiae adorationem, promoverunt, et Sacramentorum usum, praeter sui temporis consuetudinem, frequentiorem reddidere. Quapropter idem patres ab ipsis sacrorum Antistitibus ad paroecias et clericorum Seminaria moderanda non raro quaesiti sunt. H a n c autem peculiarem sibi laudem inter ceteras compararunt, quod eximiam quandam urbanitatem ac lenitatem in alendis erudiendisque adulescentibus prae se tulerunt; quam quidem virtutem eiusque salutares fructus ipsi admirati sunt sanctissimi viri Carolus Borromaeus et Franciscus Salesius, et palam exhibuerunt plures e collegiis Barnabitarum alumni, qui de Ecclesia et patria, bene meriti sunt. Neque sancti Pauli, patroni vestri, aemulandi studium jninus enituit in infidelibus evangelizandis, quos per dissitas quoque ter- Acta Pii Pp. XI 153 ras, praesertim in Asia, nullis laboribus et periculis parcentes, sodales vestri quaesiverunt; q u o d quidem animarum studium ad coniunctionem q u o q u e populi Norvegiensis et Bussici c u m Ecclesia catholica fovendam, non parum exacuit. L o n g u m autem est omnia persequi istius Ordinis promerita; sed praeter ea, quae breviter memoravimus, h o c adiicere Nobis placet, plures e vestra societate viros exstitisse, qui vitae sanctitate, honoribus, muneribus, scientiis, litteris, rebusque gestis claruerint; nec defuisse, qui tentandis naturae viribus, caelique praesertim legibus dimetiendis operam dederint, inter quos recenti exstat memoria P. Franciscus Denza, rerum physicarum peritissimus, quem Decessor Noster f. r. L e o X I I I Vaticanae speculae praefecit, ut per eum in partem veniret mirabilis illius operis, quo totius caeli imago per tabulas photographicas luculenter refe^retur. H a e c quidem omnia memorantes et praeclaram erga Apostolicam Sedem istius Ordinis fidelitatem p r o b e noscentes, saecularia sollemnia proxima faustis felicibusque prosequimur votis, libenterque hac utimur opportunitate, ut paternae Nostrae erga te, dilecte fili, tuosque sodales benevolentiae sensus, hisce litteris, testemur. D u m autem meritas D e o grates v o b i s c u m agimus et habemus ob tanta beneficia societati vestrae conlata, omnes istius Congregationis sodales vehementer hortamur, ut ex hac quater saecularis eventi faustitate sumant vires et animos ad maiora et ampliora in rei religiosae et civilis b o n u m prosequenda. Auspicium vero caelestium munerum, quae vobis a Deo enixe adprecamur, praecipuaeque caritatis Nostrae pignus, apostolicam benedictionem tibi, dilecte fili, cunctaeque Congregationis, cui praees, sodalibus peramanter in D o m i n o impertimus. D a t u m B o m a e apud Sanctum Petrum, die V I I I mensis Februarii, anno MDCCCCXxxiii, Pontificatus Nostri duodecimo. PIUS PP. X I 154 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA SS. CONGREGATIONUM SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i DE GUAYANA DIVISIONIS ET ERECTIONIS PRAEFECTURAE APOSTOLICAE «DE ALTO ORINOCO» DECRETUM Quo melius pleniusque consuleretur spiritualibus necessitatibus fidelium, qui degunt in regione vulgo « Amazonas » et in territorio paroeciae « La Urbana », intra fines dioecesis de Guayana in Venezuelana Republica, supplices preces ad Apostolicam Sedem porrectae sunt, ut n o v a praefectura apostolica ibi constitueretur. Quapropter Sanctissimus Dominus Noster Pius d i v . P r o v . P P . XI, instante R. P. D. Apostolico Nuntio penes Venezuelanam Rempublicam, habitisque secundis suffragiis Episcopi de Guayana, h o c praesenti Consistoriali decreto, memoratum territorium a dioecesi de Guayana separat et in praefecturam apostolicam « De A l t o Orinoco » nuncupandam erigit, quae ad normam iuris, Sacrae Congregationi de Propaganda Fide plane subiicietur. Huius vero apostolicae praefecturae territorium ita circumscribetur: ad septentrionem et septentrionem-orientem ab iisdem finibus politicis Status Bolivar iuxta ripam dexteram fluminis Orinoco usque ad continent e m rivi Chaviripa c u m eodem flumine Orinoco, et a memorato confluente iuxta ripam sinistram rivi Chaviripa usque ad eius fontes; ac dein per lineam rectam pertingentem ad Serrania Guamapi; ad meridiem-orientem et meridiem ab iisdem finibus ac exsistunt politice inter regionem «Amazonas», in Republica Venezuelana, et Rempublicam Brasilianam; ad occasum ab e o d e m limite exsistente inter memoratam regionem « Amazonas » et R e m publicam Columbianam. Quibus super rebus SSmus Dominus Noster edi iussit praesens Consistoriale decretum perinde valiturum ac si desuper Litterae sub anulo Piscatoris expeditae forent. Ad cuius exsecutionem vero R. P. D. Fernand u m Cento Archiepiscopum Seleuciensem in Syria, Apostolicum Nuntium Sacra Congregatio Consistorialis 155 in Venezuelana Republica, deputare dignatus est, eidem necessarias et opportunas tribuens facultates, etiam subdelegandi, ad effectum de q u o agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum; onere tamen eidem imposito ad Sacram Congregationem Consistorialem mittendi, intra sex menses a praesentibus litteris acceptis, authenticum exemplar actus peractae exsecutionis. Contrariis quibuscumque non obstantibus. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 5 mensis Februarii anni 1.932. Fr. R. C. Card. R o s s i , a Secretis. L . © S. V. Santoro, Adsessor. II DESIGNATIO ORDINARII PRO APPELLATIONE I u x t a can. 1.594 § 2 Codicis iuris canonici, pro appellatione E x m u s et R e v m u s Dnus Archiepiscopus Goanus designavit Ordinarium S. T h o mae de Meliapor. Quam designationem Sacra Congregatio Consistorialis die 8 Martii 1933 approbavit. SACRA, CONGREGATIO CONCILII GALLIPOLITAÎTA FUNERUM Die 24 Maii et 15 Novembris 1930 SPECIES PACTI. - Die 2 8 Augusti 1 9 2 8 parochi civitatis Gallipolitanae penes hanc S. Congregationem conquesti sunt q u o d generatim sui parochiani, post obitum, « sono trasportati per l'esequie a chiesa che non è mai quella della propria parrocchia; gli ascritti a confraternite vanno alla chiesa della propria confraternita, e per i non ascritti a confraternite la famiglia paga un tanto, qui detto offerta, a una confraternita, e il defunto è accolto per l'esequie nella chiesa di detta confraternita. Nell'uno e nell'altro caso il parroco non ha altro da fare che benedire la salma e a c c o m - Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 156 pagnarla alla chiesa d o v e han luogo le esequie; e per questa associatio cadaveris ha solo un meschmissimo compenso e nulla ha (portio paroecialis) per il suo diritto e dovere di esequie violato ». Quapropter duae circa funera proponebantur quaestiones, quarum altera ad electionem refertur ecclesiae funerantis c u m adnexo iure exsequias in eadem persolvendi, altera solutionem spectat portionis paroecialis, proprio defuncti parocho debitae. Quoad primum, in civitate Gallipolitana praxis viguit, vi cuius si quis, d u m in vivis est, alicui ex confraternitatibus ibi exstantibus sese adscribit, ipso facto ecclesiam funerantem hac adscriptione se elegisse praesumitur. Idipsum censetur, si quis ex heredibus, etsi nullo praehabito expresso mandato, certam pecuniae s u m m a m solvendo, quae offerta dicitur, alicui confraternitati defunctum adscribit. In utroque autem casu, itemque quando funera a Capitulo in ecclesia cathedrali peraguntur, proprio defuncti parocho non solvitur portio paroecialis contra praescriptum canonis 1236 § 1 C I. C, sed oblatio fit a d m o d u m modica. Censent proinde parochi corrigendas esse huiusmodi consuetudines ad n o r m a m iuris communis sive ratione vinculi spiritualis quo fideles paroeciae devinciuntur, sive ratione quoque rei oeconomicae. Confraternitates e contrario easdem confirmandas esse putant, utpote in Codice I. C. expresse n o n reprobatas, atque usque nunc ab Ordinario toleratas. Ee enim vera, eligere ecclesiam sui funeris unicuique licere Codex statuit in canone 1223 § 1, idque sive per se, sive per alium fieri potest, cui legitimum mandatum quisque dederit (can. 1226 § 2 ) . Cum vero haec electio necessario importet ius funerandi, quae res sunt inter se connexae, nihil in hac re i n n o v a n d u m esse contendunt, attenta etiam legitima consuetudine. Et i d e m sentiendum de adscriptione defunctorum iisdem confraternitatibus. Y e l enim agitur de defunctis qui antea propinquis et familiaribus h o c mandatum commiserunt, et nemo dixerit hanc electionem, ad n o r m a m citati canonis 1226 § 1, legitimam non esse. Si vero agitur de ceteris p r o quibus arbitrario ab heredibus haec electio facta est, succurrit praesumptio, qua coniici potest hanc fuisse defunctorum voluntatem, q u a m heredes ipsi interpretati sunt atque ad effectum demandarunt. Denegant t a n d e m eaedem confraternitates parocho solvendam esse his in casibus portionem paroecialem, ab immemorabili nunquam solutam. Q u e m m o r e m sequitur et Capitulum cathedrale in funeribus ab eo persolutis, provocans ad diuturnam consuetudinem a condito Capitulo, a saeculo nempe xv usque nunc servatam, atque hac ratione innixum, Sacra Congregatio Concilii 157 q u o d iisdem funeribus aliqua confraternitas semper interest, quae portionem paroecialem seu oblationem parocho persolvit. A D I U S V E S O QUOD ATTINET, perpendenda in primis sunt praescripta Codicis in subiecta materia. Iamvero « ecclesia in q u a m cadaver pro funere transferri debet, ex iure ordinario est ecclesia propriae defuncti paroeciae, nisi defunctus aliam funeris ecclesiam legitime elegerit » (can. .1216 § 1 ) . Et « ecclesiam funeris... quis eligere potest per se vel per alium cui legitimum mandatum dederit; factamque electionem aut mandati concessionem quolibet legitimo m o d o probare licet » (can. 1226 § .1). Attamen « u t electio ecclesiae funeris valeat, cadat necesse est vel in ecclesiam paroecialem, vel in ecclesiam regularium..., vel in aliam ecclesiam funerandi iure p r a e d i t a m » (can. 1225). Quapropter ex facto adscriptionis alicui confraternitati non sequitur necessario eiusdem confraternitatis ecclesiae pro funere legitima electio; sunt enim adscriptio et electio res quae necessario non cohaerent; nec confraternitates omnes, qua tales, iure funerandi sunt praeditae (Cfr. Ferraris, Bibl. can., v. Confraternitates, art. V ) . A t , in casibus peculiaribus, si h o c iure ecclesiae confraternitatum p o tiuntur, et ex receptis loci usu ac consuetudine confratres omnes in propria funerantur ecclesia, iure arguitur eosdem, eo ipso quo alicui confraternitati n o m e n dant, ecclesiam sui funeris designasse. Et h o c satis est, ut ad n o r m a m citati canonis legitimo m o d o electa probetur ecclesia funeris. Funerandi autem ius multipliciter acquiri potest, S. Sedis nempe aut Ordinarii concessione, legitima consuetudine et praescriptione. « C u m autem haec consuetudo, animadvertit S. B o t a in una Mediolanen. — Iuris funerandi (A. A. 8., 1914, p. 556), mixta sit praescriptioni, quippe quae laedat iura tertii, planum est in ea requiri etiam conditiones praescriptionis ». Q u o d si in casu de quo agitur, omnes istae conditiones non inveniantur, adest tamen aliqua Episcopi concessio, siquidem, prout asseritur, plures Episcopi hanc praxim, funerandi nempe in ecclesiis confraternitatum, tolerari permiserunt. Qua admissa legitima praxi, roboratur quoque argumentum, quo fideles ex ipsa adscriptione alicui confraternitati ecclesiam funerantem elegisse praesumuntur. Aliter sentiendum est, si de adscriptione defunctorum res sit, ab heredibus proprio marte peracta. Ius enim eligendi ecclesiam funeris, ex citato canone .1226 § 1, ad unum defunctum, n o n ad heredes pertinet, nisi legit i m u m mandatum acceperint; salva tamen contraria consuetudine, quae quominus submoveri possit nihil vetat, attentis laesione iuris parochorum, nec n o n incommodis inde facile orituris. 158 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Q u o d denique attinet ad solutionem portionis paroecialis, in canone 1236 § 1 statuitur: « S a l v o iure particulari, quoties fidelis n o n funeratur in ecclesia paroeciali propria, proprio defuncti parocho debetur portio paroecialis, excepto casu quo cadaver in ecclesiam propriae paroeciae c o m m o d e asportari nequeat ». Ad q u a m denegandam, in casu, contraria i m m e m o rabilis consuetudo affertur. Plura, ut n o t u m est, in praescriptione et in consuetudine praescriptiva requiruntur, praesertim in iis quae habent tractum successivum. Ad rem in Dianen. —Iuris funerandi (A. A. S., 1921, pag. 534 sq.) haec leguntur: « Ad h o c ut intret praescriptio in habentibus tractum successivum, necessaria est petitio, repulsa et aequieseentia petentis; in casu agitur profecto de re habente tractum successivum, q u u m Capitulum teneatur toties dare portionem canonicam quoties funerat alienos: itaque p r o b a n d u m esset a Capitulo se c u m effectu denegasse portionem petenti: quod minime praestat, c u m i m m o testibus evincere contendat: ch'egli non ha pagato mai la quarta funerale, e che mai dal parroco fu richiesta... ». I d e o q u e in casu haec Sacra Congregatio non constare edixit de iure Capituli portionem paroecialem non solvendi. Quae ad casum de quo agitur aptando, cum moderatores confraternitat u m portionem paroecialem asserant nunquam solutam fuisse, nec unquam a parocho fuisse petitam, deest petitio, repulsa et aequieseentia petentis; quapropter praescriptio vel consuetudo praescriptiva nihil operatur. N e c eadem portio censeri potest suffecta ab oblatione illa quae a confraternitatibus parocho solvitur, attenta eiusdem exiguitate, nec n o n portionis paroecialis natura, quae, ut praescribitur in canone 1237 § 1, « detrahi debet ex omnibus et solis emolumentis, quae statuta sunt pro funere et tumulatione in taxa dioecesana ». R E S O L U T I O . - His omnibus perpensis, in plenariis comitiis huius Sacrae Congregationis, diebus 24 Maii et Io Novembris 1930 habitis, proposita sunt enodanda haec dubia: I. An sustineatur consuetudo quoad adscriptionem confraternitati sive vivorum per se, sive defunctorum per heredes, cum adnexo iure funerario^ in casu; I I . An parocho defuncti debeatur portio paroecialis a rectoribus confrater- nitatum vel a Capitulo cathedrali, in casu. Porro E m i Patres responderunt: Ad I. Ordinarius utatur iure suo ad normam canonis 5 Codicis I. C* P et ad mentem. Ad I I . Affirmative. Sacra Congregatio Concilii im Facta autem de praemissis Ssmo Dno Nostro div. P r o v . P i o P p . XI relatione per Secretarium huius Sacrae Congregationis in audientiis dierum 31 Maii et 17 Novembris 1930, Sanctitas Sua easdem resolutiones approbare et confirmare dignata est. I. Bruno, Secretarius. SACRA CONGREGATIO RITUUM i BRIXIEN. B E A T I F I C A T I O N I S ET CANONIZATIONIS V E N . S E R V A E D E I V I N C E N T I A E GERO S A A L T E R I U S F U N D A T R I C I S SORORUM A C A R I T A T E I N O P P I D O L U E R E B R I XIENSIS DIOECESIS. SUPER DUBIO An, stante virtutum et duorum miraculorum approbatione, tuto procedi possit ad sollemnem praedictae Venerabilis Beatificationem. «Necesse est, scribit S. Gregorius Magnus, ut, cum virtutum nobis oopia blanditur, ad infirma sua mentis oculus redeat, seseque salubriter deorsum premat; nec recta quae egit, sed quae agere neglexit, aspiciat: ut d u m c o r ex memoria infirmitatis atteritur, apud humilitatis auctorem robustius in virtute solidetur » (Reg. Past., p. i v ) . Id mirifice in Y e n . V i n centia Gerosa elucet, cuius sanctitatis lineamenta profundissimae humilitatis nota praecipue nobilitantur. Divina praeveniente gratia, inde ab ineunte aetate ad superna innocentissimae puellae animus ferebatur; et licet parentum negotiis gerendis sollers incumberet, illibatae puritatis et candidissimae simplicitatis salutare mundo effulsit exemplum. Qua vero aestuabat caritate in D e u m , ead e m in p r o x i m u m ferebatur; atque puellas pietate excolere, et per honestas reereationes ab animae discrimine arcere studiose satagebat. Q u u m v e r o animo altiora appeteret, providentis Dei consilio factum est, ut B. Bartholomaea Capitanio, quae in e o d e m pago Luere sanctitatis laude florebat,. e a m sibi sociam et adiutricem in n o v a condenda Sororum a Caritate Congregatione adiunxerit. Cui arduo operi prosequendo, praesertim post praematuram Beatae Fundatricis mortem, quo successu adlaboraverit, Instituti, sub eius ductu, mirabilis propagatio et copiosissimi salutis fructus percepti apertissime demonstrant. Sed mirabilius illud est quod, q u u m o m n i u m virtutum fulgeret exemplo, tantaque prudentia ac fecunda opero- 160 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale sitate Congregationem regeret ac promoveret, non aliter se aestimari volebat, quam omnium novissimam. Unde antistitam vocari nullimode patiebatur, sed seniorem tantum: viîissimis quibusque officiis, t a m q u a m sibi propriis, laetabatur, atque- in Instituto administrando consilii expertem se reputans, Sorores consulebat, earumque consilium suo praeferebat, et ab omnibus se nihili haberi omni studio nitebatur. Sed incassum. Quo enim magis se despici conabatur, eo magis sanctitatis splendor n o n solum Sororum, sed et externorum oculos percellebat. Q u o d evidentiore m o d o patuit post eius pretiosum obitum, qui die 28 Iunii a. 1847 evenit; D e o sic disponente ut, quae pro eius amore humanos honores semper despexerat, ampliore gloria vel in h o c mundo extolleretur, et quae, in prosequendo et perficiendo opere a B. Bartholomaea Capitanio incepto, t a m insignis evaserat, paribus c u m eadem Beatorum honoribus decoraretur. Adornatis itaque t u m Ordinaria t u m Apostolica auctoritate processibus, servatisque de iure servandis, de virtutibus primum, de miraculis postea in hac Sacra Congregatione disceptatum est. Y e n . Vincentiae Gerosa virtutes heroicas fuisse, die 24 Iulii a. 1927 decretum fuit. I t e m de duobus miraculis a D e o ad eius intercessionem patratis c o n stare die 22 I a n u a m h o c eodem anno fuit pariter decretum. Approbatis itaque t u m heroicis virtutibus, t u m miraculis, ut ad Beatificationem procedi posset, discutiendum supererai dubium: An, stante approbatione virtutum et duorum miraeulorum, tuto procedi possit lemnem praedictae Venerabilis ad sol- beatificationem. D u b i u m h o c in Generalibus Sacrae huius Congregationis comitiis, die 7 mensis huius coram Ssmo D o m i n o nostro habitis, E m u s Cardinalis Caietanus Bisleti, causae Ponens seu Belator, proposuit. E m i Cardinales, Officiales Praelati et P P . Consultores unanimiter in affirmativam convenerunt responsionem. Q u a m Beatissimus Pater b e - nigne excepit: caeleste tamen lumen impetraturus, adstantes omnes ut secum preces coram D e o effunderent, est hortatus. Sententiam Suam pandere q u u m decrevisset, hanc selegit diem, 13 Februarii mensis, postridie decirmprimi anniversarii Suae in S u m m u m Pontificem coronationis. Quapropter ad Se Brnos Cardinales Camillum Laurenti S. B. C Praefectum et Caietanum Bisleti, causae P o n e n t e m seu Belatorem, nec non B. P. Salvatorem Natucci, Fidei P r o m o t o r e m generalem, meque infrascriptum Secretarium advocari mandavit, et, Sacratissimo Eucharistico Sacrificio pientissime litato, iisdem adstantibus pronunciavit: tuto procedi posse tionem. ad sollemnem Venerabilis Vincentiae Gerosa Beatifica» Sacra Congregatio Rituum 161 H o c autem decretum publici iuris fieri et in acta S. B. C. referri; litterasque Apostolicas sub anulo Piscatoris, de sollemnibus Beatificationis in Vaticana Basilica quandocumque celebrandis, expediri mandavit. D i e 13 Februarii, anno Domini 1933. C. Card. L. LAURENTI, Praefectus. S. A. Carinci, /Secretarius. II PARISIEN. BEATIFICATIONIS E T CANONIZATIONIS V E N . SERVAE D E I CATHARINAE L A BOURÉ E SOCIETATE PUELLARUM A CARITATE. SUPER DUBIO An et de quibus miraculis constet in casu et ad effectum de quo agitur Venerabilis Catharinae Labouré nomen, quod, d u m ea in terris ageret, d i u sub humilitatis modio delituerat, n o t u m postea atque earum Ecclesiae iampridem fecit prodigiosi, quod dicitur, numismatis passim per orbem salutaris divulgata devotio, cui promovendae instrumentum I m m a c u lata Virgo Catharinam adhibere dignata est. Genuina S. Vincentii a Paulo filia, in Societate Puellarum a Caritate ab eo condita, tota laboriosissimae caritatis exercitiis, per fere integrum religiosae vitae decursum incubuit in hospitio pro pauperibus senibus Parisiis, ubi die 31 Decembris mensis anno 1876 in D o m i n o quievit. Eius vitam, pauperum servitio nobilem, heroicis floruisse virtutibus decreto Sacrae huius Congregationis, die 19 Iulii anno 1931, declarat u m est. V e r u m et miraculorum gloria hanc humilem virginem Deus illustravit. Ex pluribus, quae eius intercessioni tribuuntur gratiae, duas sanationes diligentissimi actores elegerunt, quae veri miraculi notas praeseferre visae sunt. Prior sanatio Augustae Taurinorum contigit. Marius Z e m e , miles, quat u o r circiter supra viginti annos natus, sub vespere diei tertiae Decembris mensis anno 1928 lectica vectus ad princeps militum nosocomium fuit deductus, u b i extremae Unctionis munitus fuit sacramento: statimque gravissimae chirurgicae operationi suppositus. Dissecto abdomine, o p e rantes chirurgi et assistentes medici peritonite acuta purulenta diffusa ACTA, vol. XXV, n. 6. — 1-4-933. 12 162 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Marium affectum esse suis ipsi oculis viderunt, manibusque contrectaverunt, lethalem prorsus aegroti statum iudicarunt, omnemque fere praecisam esse recuperandae sanitatis spem. Insequenti die quarta sacro viatico» is fuit confortatus et per t o t a m diem quintam in eisdem i m m o et peioribus conditionibus versatus est, ita ut mortem ei imminere medici iudicaverint. Effusis precibus, infirmi mater pro filii sui sanitate obtinenda B. M. V. deprecabatur; eamdem omnes non paucae, quo quot infirmorum in n o s o c o m i o degentium curae Filiae a caritate adducebantur, invocabant, explicita tamen apposita miraculosi signi petitione in sanctitatis dilectae fidelisque Ancillae suae, Catharinae, testimonium. A n t e diei sextae Decembris mensis diluculum preces exauditae sunt, et Marius sanatus. Medici paucas post horas summam, qua capti fuerant, admirationem stuporemque continere non potuerunt, q u u m tantam, praeter o m n e m exspectationem, factam esse mutationem repperierunt, quantam huiusmodi peritonitis omnium ostendebat plena s y m p t o m a t u m cessatio: ideoque miraculum agnoscere non detrectaverunt, uti postea in iudicio sub iuramenti religione confirmarunt. D u o physici periti sanationis perfectionem perstare in iudicio deponunt^ Tres a Sacra Congregatione adlecti periti diagnosim, prognosim, miraculum et ipsi fatentur. Tolosae altera evenit miraculosa sanatio. Ioannes B i b e t puer sexennis Pottiano m o r b o cervicali, radiographici®) quoque tabulis c o m p r o b a t o , inde a Iulio mense anno 1929 fuit affectus uti tres curantes medici in iudicio deponunt. Qui morbus omnibus adhibitis curis et medica-minibus restitit, quin i m m o in peius ruit. Q u u m itaque incassum curationes cederent, puer, eius parentes, avia efc frater nec non Filiae a Caritate die 19 Novembris anni eiusdem novendiales¿ instituerunt preces pro sanatione a B. Maria Y. a numismate miraculosa per V e n . Catharinae intercessionem obtinenda, pueruli pectori de Venerabilis reliquiis particula apposita. Die 26 mensis eiusdem, de mane hora 10, puer matrem v o c a t , quae a c currit eumque perfecte sanatum invenit. Sanationem per restitutionem in integrum, prout, radiographica experimenta demonstrarunt, curantes; medici confirmaverunt, qui eam praeter naturae ordinem evenisse fatentur. Physici periti sanationem perseverare testantur. Tres periti a Sacra Congregatione deputati diagnosim et prognosim curantium medicorum confirmant, et divino miraculo sanationem tribuuntServatis itaque omnibus de iure servandis, c o r a m Brno Cardinali A l e x a n dro Verde, causae Ponente seu Belatore, antepraeparatoria die 10 M a i i Sacra Congregatio Rituum Í63 mensis elapso anno habita sunt comitia, quibus Praeparatoria die 12 D e c e m bris successere. Congregatio tandem Generalis coram Ssmo D. N. Pie* P a p a XI die 7 mensis huius coacta fuit, in qua Emus Cardinalis Ponens*, seu Eelator dubium proposuit: An et de quibus miraculis constet in casui et ad effectum de quo agitur. E m i Cardinales, Officiales Praelati et P P . Consultores suum unusquisque pro sua conscientia protulit suffragium. B e a tissimus vero Pater preces effundere hortatus est, ut Sibi maioris luminis gratia a D e o daretur; iudicium interim pronuntiare distulit.; Feriam hanc secundam post Septuagesimam, 13 Februarii mensis, quae decimi secundi anni Summi Pontificatus Sui fere initium feliciter auspicatur, ut Suam proferret sententiam, delegit. Arcessiri itaque mandavit; Brnos Cardinales Camillum Laurenti S. R. C. Praefectum, et A l e x a n d r u m Verde, causae Ponentem seu Relatorem, nec non R. P. Salvatorem Natueei ? Fidei P r o m o t o r e m Generalem, meque infrascriptum Secretarium, Sacraq u e devotissime litata Hostia, hisce adstantibus edixit: Constare de duobus miraculis, Venerabili Catharina Laboure' intercedente, a Deo patratis, scilicet: Instantaneae perfectaeque sanationis tum I o Marii Zeme a gravissima peri- tonite purulenta, acuta diffusa; tum 2° pueri Ioannis Bibet a gravissimo Fot* tiano morbo cervicali. H o c decretum promulgari et in acta S. R. C. referri mandavit. Die 13 Februarii, anno Domini 1933. C. Card. LAURENTI, Praefectus. L. © S . A. Carinci, Secretarius* III LUCEN. IN ITALIA B E A T I F I C A T I O N I S E T CANONIZATIONIS V E N . S E R V A E D E I G E M M A E GALGANO VIRGINIS SAECULARIS. i SUPER DUBIO An, stante possit approbatione ad sollemnem virtutum praedictae et duorum Venerabilis miraculorum, tuto procedi Beatificationem. Ea est Venerabilis Gemmae Galgani praecipua ac solida gloria, q u a m sibi ipsi generoso animo appetebat Apostolus: Mihi absit gloriari nisi in Cruce Domini Nostri Iesu Christi (Gal., V I , 14). Ex h o c vero recolendae Dominicae Passionis flagrantissimo studio, quod inde a tenerrima aetate virginalem eius animam pie permoverat, nobilissimae quaeque, tamquan& Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale m divina scaturigine, effluxere virtutes. Quas inter commemorare nunc iuvat innocentis animae mtidissimum puritatis decus et fervidissimae caritatis ardorem. Qua quidem succrescente in dies flamma caritatis, pissima virgo, multis simul Cruci D o m i n i confixa doloribus, t a m q u a m acceptissimum D e o holocaustum in o d o r e m suavitatis exarsit. Q u o d si eius brevis simul ac vexatae v i t a e adiuncta haud sivere ut eius internae caritatis impetus actuosiori o p e r a in p r o x i m o r u m salutem exterius prodiret, at quis dicat quot suis álammescentibus caritate precibus, doloribus ac gemitibus D e o animas lucrifecerit sive ut perseverarent in b o n o sive ut converterentur a malo? Illud enim est altissimum vitae contemplativae in Ecclesia officium, ut quo coniunctior D e o anima adhaeserit, eo efficacioris orationis auxilio Ecclesiam iuvet, et uberiori meritorum copia locupletet. V e r u m et illud perstat cunctis spectabile vitae exemplum, quo Jmmilis haec puella dilafeenti in vanitatem m u n d o Iesum praedicaverit et hunc Crucifixum. Eragilis corporis viribus brevi consumptis, quinto supra vicesimum anno v i x explet, Lucae in urbe, vocanti in caelum Sponso, collucente lampade, o b v i a m exivit die 11 Aprilis anno D o m i n i 1903. Suavissimus eius sanctitatis odor late effusus statim est. Quare in Lucensi Curia, Ordinaria auctoritate super sanctitatis fama, super scriptis et super non cultu mature constructi sunt processus. A p u d Sacram hanc Congregationem de causa introducenda disceptatum est, eiusque favorabile v o t u m Benedictus XV fel. rec. benigne excepit, Suaque manu Commissionem Introductionis causae die 28 Aprilis anno 1920 signavit. A p o s t o licus super virtutibus processus Pisis fuit confectus. Interim decreta sive super approbatione scriptorum sive super servatis Urbanianis decretis de cultu Servis Dei non exhibendo, fuerunt edita. Virtutum heroicitas die 29 Novembris mensis anno Domini 1931, Ssmo D o m i n o Nostro probante, fuit recognita. D i e vero 5 Februarii mensis anno 1933 duas sanationes Servae Dei intercessione obtentas vera esse miracula eadem auctoritate fuit decretum. Ut autem ad sollemnem Beatificationem procedi posset, discutiendum ¡supererat dubium: An, stante virtutum et duorum miraculorum approbatione, tuto procedi possit ad sollemnem praedictae Venerabilis Beatifica- tionem. D u b i u m h o c Emus Cardinalis Ianuarius Granito Pignatelli di Beim o n t e Episcopus Ostien. et Albanen., causae Ponens seu Belator, in Generalibus Sacrae huius Congregationis comitiis die 14 mensis huius, coram Ssmo D . N . P i o P a p a X I habitis, proposuit. E m i Cardinales, Officiales S. B. C. Praelati et Patres Consultores in affirmativam sententiam unanimes concessere. Attamen Beatissimus Pater, effusas iam antea preces 165 Sacra Congregatio Rituum voluit ab iis qui aderant ingeminari, et interim suum distulit proferre iudicium. D o m i n i c a m diem banc in Sexagesima, 19 Februarii, felici instinctu elegit, ut Suam proferret sententiam. Etenim Venerabilis Gemma, cuius vita, d u m in terris degebat, fuit abscondita cum Christo in Deo, etsi apostolicos labores, aerumnas, carceres, naufragia non pertulit, uti in hodierna liturgia legitur, sollicitudine tamen totius Ecclesiae in suo corde angebatur, enixas iugesque effundens preces et semper mortificationem Iesu in corpore suo circumferens (2 Cor., 4 , 1 0 ) . Semen itaque, a D o m i n o eius animae mandatum, cecidit in terram bonam, et fructum attulit in patientia. Arcessiri idcirco mandavit R m o s Cardinales Camillum Laurenti, S. E. C Praefectum, et Ianuarium Granito Pignatelli di Belmonte, Episcopum Ostien. et Albanen., causae Relatorem, nec non R. P. Salvatorem Natucci,. Fidei P r o m o t o r e m generalem meque infrascriptum Secretarium, Sacraque Hostia religiosissime litata, iisque adstantibus, pronuntiavit: tuto procedi posse ad Venerabilis Gemmae Galgani Beatificationem. H o c autem decretum promulgari et in acta S. R. C. referri, nec n o n Apostolicas Litteras sub anulo Piscatoris de sollemnibus Beatificationis, in Vaticana Basilica quandocumque celebrandis, expediri mandavit» D i e 19 Februarii, anno Domini 1933. C. Card. LAURENTI, Praefectus. L. © S . A. Carinci, Secretarius. IV ROMANA BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS V E N . SERVI D E I IOSEPHI M A R I A E P I G N A T E L L I S A C E R D O T I S P R O F E S S I SOCIETATIS I E S U . SUPER DUBIO An et de quibus miraculis constet in casu et ad effectum de quo agitur Inter insigniores viros, quos miserentis Dei Providentia sub decimioctavi saeculi finem et deciminoni initium in suae Ecclesiae fulcimen et ornamentum suscitavit, merito V e n . Iosephus Maria Pignatelli accensendus. Ex dynaste Antonio et marchionissa Francisca M o n c a y o , sanguinis nobilitate et christianis virtutibus clarissimis, anno 1737 Caesaraugustae Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 166 in Hispania is ortum duxit. Mature Societatem Iesu est ingressus, in qua legiferi patris Ignatii spiritu repletus, mira virtutum omnium specimina dedit. Iniqua lege ex Hispaniae regno pulsis anno 1767 sodalibus, noluit indulto sponte oblato frui, sed eorum sortis particeps fieri maluit. Tenerrima caritate confratribus in itineribus et in variis exsilii stationibus m a x i m o fuit auxilio et solaniini. Invicto animi robore et summa dexteritate eosdem ab insidiis et o m n e genus vexationibus, quantum ei datum erat, liberare nisus est: quin i m m o Ignatianae Societatis formam illibatam servare, novosque alumnos fovere et ad religiosas virtutes informare omni studio adlaboravit. N e c satis: post Societatis Iesu suppressionem, ad saecularem clerum adactus, Ferrariae et Bononiae sacerdotalibus virtutibus mire effulsit. T u m Colorni in Parmensi ditione et Neapoli, Pontificio indulto, dilectae Societatis domos instauravit, t u m in hac A l m a Urbe, ubi die 15 Novembris mensis anno 1811 sanctam obivit mortem. Heroicis virtutibus Servum Dei fulsisse V I H kalendas Apriles anno 1917, Benedicti XV fel. rec. auctoritate, ab hac Sacra Congregatione decretum est. Ex multis, quae eius intercessioni tribuuntur, signis, sollertes actores duas delegerunt sanationes, quae veris miraculis accensendae visae sunt. Apostolica auctoritate processus Barcinone et Ebusi constructi sunt, pro quorum iuridica vi die 4 Maii anno 1931 editum est decretum. Barcinone prior evenit miraculosa sanatio. Maria Bertha Guiu Martínez peritonaeali tuberculosi afficiebatur, uti chirurgus, duplicem laparat o m i a m annis 1925 et 1927 operatus, oculis vidit, manibusque contrectavit. Tuberculosis postea pulmones quoque infecit. Quare infaustam prognosim curantes medici ediderant, quam alter ex ipsis eodem sanationis mane, die 21 Novembris anno 1928, confirmavit. Verum, Venerabili Iosepho Pignatelli unice invocato, Maria Bertha in instanti, ab omnibus sive pulm o n u m , sive abdominalibus morbis perfecte sanata est, et in bona recuperata valetudine perseveravit; q u o d quidem, organici morbi natura perpensa, nonnisi miraculo tribui potest; in quam sententiam t u m tres curantes medici, tum tres ab H. S. C. adlecti periti unanimiter conveniunt. Ebusi in Balearibus, in S. Cristophori monasterio Maria ab Assumptione, Canonissa Regularis Ordinis S. Augustini, in saeculo A n t o n i a Palau Torres, arthritismo laborabat: qui vehementius sub gravis lithiasis 's- renalis forma prodivit, eamque quatuordecim saltem per annos acerbe vexavit. • Insanabilem fuisse, omnibus perpensis aegrotae adiunctis, m o r b u m hunc duo curantes medici edixerunt. A t q u i postquam Venerabilis Iosephi Pignatelli patrocinium invocasset, Soror Maria extemplo die 29 Martii 167 Sacra Congregatio Rituum a n n o .1928 a renali lithiasi et ab omnibus arthritismi consectariis, quibus afflictabatur, perfecte et constanter sanata est. Miraculum curantes medici, miraculum tres periti a Sacra Congregatione deputati conclamant. Servato itaque iuris ordine, de his sanationibus apud E m u m Cardinalem Ianuarium Granito Pignatelli di Belmonte, E p i s c o p u m Ostien. et Albanen., causae Ponentem seu Relatorem, in Antepraeparatoria Congregatione die 5 Aprilis mensis anno 1932, deinde in Praeparatoria ad Vaticanas Aedes die 22 subsequentis Novembris coram Rmis Sacri huius Coetus Cardinalibus, disceptatum est. Denique Generalis Congregatio die 14 vertentis Februarii c o r a m Ssmo D . N . P i o Papa X I coacta est, i n qua R m u s Cardinalis Relator dubium proposuit: An et de quibus miraculis constet in casu et ad effectum de quo agitur. R m i Cardinales, Officiales Praelati et Patres S. R. C. Consultores suum, pro sua conscientia, edidere suffragium, q u o d Beatissimus Pater benigne excepit. Preces Se effudisse dixit, eas tamen ingeminari et ab iis qui aderant, est hortatus, antequam quid de re iudicaret Ipse aperiret. Supremam Suam editurus sententiam, diem hanc 19 Februarii mensis, D o m i n i c a m in Sexagesima, elegit. Opportunum sane consilium. Venerabilis enim Iosephus, uti iam Beatus Paulus Apostolus, multa in animarum salutem patravit, multaque est perpessus: ipseque fuit semen mortificatum, quod in bonam cecidit terram et fructum centuplum suo tempore attulit, Societatis Iesu nempe restaurationem, quae tres post annos a Pio V I I ea. me., universo catholico orbe plaudente, perfecta est. Accitis itaque ad Se Rmis Cardinalibus Camillo Laurenti, S. R. C. Praefecto et Ianuario Granito Pignatelli di Belmonte, Episcopo Ostien. et Albanen., causae Relatore, nec non R. P. Salvatore Natucci, Fidei P r o m o t o r e generali, meque infrascripto Secretario, sacris pientissime operatus, Summus Pontifex edixit: Constare de duobus miraculis, Venerabili Iosepho Pignatelli intercedente, a Deo patratis; sanationis I. Mariae Berthae videlicet: Guiu Martinez a Instantaneae perfectaeque tuberculosi pulmonari cum tuberculosi abdominali coniuncta, necnon: I I . Sororis Mariae ab Assumptione a lithiasi renali. H o c autem decretum publici iuris fieri et in acta S. R. C. referri mandavit: die 19 Februarii anno Domini 1933. C. Card. LAURENTI, Praefectus. Ii. © S . A. Carinci, Secretarius. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale V D i e 27 Februarii S. GABBIBLIS A VIRGINE PERDOLENTE CONFESSORIS Lectio IX legenda iuxta Rubricas Gabriel, Assisii in Umbria natus, et Franciscus ob Seraphici civis; memoriam vocatus, egregiam animi indolem ostendit. Adoléscens, quum miserentis D e i munere, e u m ad perfectiorem vitam j a m d ú d u m invitantis,,, in m o r b u m incidisset, saeculi vanitatem fastidire cepit. Institutum Cleric o r u m a Passióne ampléctens, Gabriel a Virgine Perdolénte maluit appellari ad ejusdem gaudiórum et dolorum memoriam perpetuo recolendam. I p s a m omni obsequii genere percólere, praesertim confectam afflictámque Jesu cruciátibus t a m dolenter contemplan solebat, ut v i m lacrimárum profunderet. Illibátum virginitátis florem retinuit, et suae sodalitatis asperitate usus, plane mundo crucifixus, unice D e o vixit. Ita brevem vitae cursum omnium virtutum exercitatione conficiens, caritatis incèndio v e rius quam vi morbi consumptus, divinaeque Matris ope recreatus, ad Superos evolavit anno millesimo octingentesimo sexagésimo secundo. E u m deinceps Pius Papa Decimus beatorum, Benedictus vero Decimusquintus Sanctorum número accensuit, et Pius Undecimus eius Officium et Missam ad universam Ecclesiam extendere dignatus est. URBIS ET OBBIS Sanctissimus Dominus Noster Pius Papa X I , referente infrascripto D o m i n o Cardinali, Sacrae R i t u u m Congregationi Praefecto, suprascriptam lectionem contractam, in festi S. Gabrielis a Virgine Per dolente c o m memoratione recitandam, rite re vis am approbavit et benigne concessit: servatis de cetero rubricis. Contrariis non obstantibus quibuscumque. Die 8 Martii 1933. C. Card. L A U R E N T I , Praefectus. L. © S. A. Carinci, Secretarius*. Sacra Congregatio de Seminariis et Studiorum Universitatibus 169 SACRA CONGREGATIO DE SEMINARIIS ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS DECRETUM INSTITUTUM INTERNATIONALE A S. ANSELMO, DE U R E E , PONTIFICII TITULO INSIGNITUR. Sanctissimus Dominus Noster Pius P P . X I , referente infrascripto Sacrae huius Congregationis Praefecto, precibus Hlmi ac E m i D. Fidelis De Stotzingen, A b b a t i s Primatis Ordinis S. Benedicti atque Instituti Internationalis S. Anselmi de Urbe Magni Cancellarii, benigne libenterque annuens, mandare dignatus est ut idem Institutum, in quo S. Theologiae, Iuris canonici, Philosophiae florent Facultates, titulo Pontificii exornetur. D a t u m R o m a e , ex aedibus S. Callisti, die xv mensis Ianuarii, in festo S. Mauri Abbatis, anno M D C C C C X X X I I I . C. Card. B I S L E T I , Praefectus. L . © S. E. Rumni, Secretarius. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 170 ACTA TRIBUNALIUM SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA (OFFICIUM. J>E INDULGENTIIS) I DECRETUM DE FACULTATIBUS INDULGENTIAS PIIS OPERIBUS AUT DEVOTIONIS OBIECTIS ADNECTENDI DEQUE AN ALO GIS QUIBUSDAM INDULTIS, TANTUM DIRECTE A SACRA PAENITENTIARIA IN POSTERUM CONCEDENDIS. Consilium suum persequens rei sacrarum Indulgentiarum reformandae, cohaerenter cum iam latis identidem hunc in finem postremis hisce temporibus similibus dispositionibus, Sacra Paenitentiaria Apostolica, quo melius ordinentur facultates Indulgentias adnectendi piis quibusdam operibus aut devotionis obiectis et alia quaedam analoga indulta, quibus privati sacerdotes saepe saepius donari postulant, de expresso mandato Ssmi D o mini Nostri, sequentia statuit ac decernit: Concessiones omnes et singulae, piis fidelium associationibus cuiuscumque nominis vel naturae, etsi forte sacerdotibus tantum constantibus, quovis l o c o aut tempore seu m o d o vel titulo hucusque factae, largiendi privatis sacerdotibus facultates et indulta quae sequuntur, nempe benedicendi devotionis obiecta eisque Indulgentias Apostolicas aut Sanctae Birgittae, ut aiunt, adnectendi — benedicendi coronas easque (quamque pro suo m o d o ) Indulgentiis ditandi — benedicendi crucifixos ad lucrandas Indulgentias pio Viae Crucis exercitio pro legitime impeditis adnexas necnon ad plenariam in mortis articulo Indulgentiam acquirendam — impertiendi benedictionem papalem in fine c o n c i o n u m —• concedendi indultum, q u o d dicunt, altaris privilegiati personalis, praesenti Decreto revocantur, abrogantur atque omnino abolentur ita ut ab huius ipsius Decreti evulgationis die omni prorsus vi careant omnique efficacia destituantur. Qui, igitur, sacerdotes hac vel illa ex supra recensitis facultatibus aut h o c vel illo ex supra memoratis indultis posthac augeri cupiant, nonnisi 171 Sacra Paenitentiaria Apostolica directe atque immediate a Sacra Paenitentiaria desideratam gratiam se obtinere posse sciant, oblatis toties quoties peculiaribus proprii Ordinarii ad rem litteris commendatitiis. Q u o d vero ad privilegia attinet quibusdam Ordinibus vel Congregationibus religiosis concessa benedicendi coronas easque ditandi Indulgentiis — adnectendi crucifixis Indulgentias Viae Crucis, in aliquibus rerum adiunctis etiam absque stationum percursu lucrifaciendas — stationes Viae Crucis erigendi, haec ipsis manent, ea tamen lege ut in posterum membra eorumdem Ordinum vel Congregationum uti eisdem valeant tantum personaliter, non autem ita ut ea concedere quoque possint aliis sacerdotibus ad eosdem Ordines vel Congregationes n o n pertinentibus: hi enim omnes facultates, usui talium privilegiorum necessarias, t a n t u m m o d o a Sacra Paenitentiaria, m o d o superius indicato, obtinere poterunt. Contrariis quibuscumque, etiam peculiari atque individua mentione dignis, n o n obstantibus. D a t u m E o m a e , ex aedibus Sacrae Paenitentiariae, die 20 Martii 1933. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. L . © S. I. Teodori, Secretarius. Il DECRETUM PIUM EXERCITIUM, QUOD « HORAM SANCTAM » VOCANT, INDULGENTIIS D I - TATUR. I a m diu invectum est largius que in christianum populum inductum p i u m illud precandi genus, quod v u l g o « H o r a m Sanctam » vocant, q u o d que eo potissimum spectat, ut Iesu Christi Passionem et Mortem in fidelium animos revocet et ad flagrantissimum eius amorem, quo ductus divinam Eucharistiam suae Passionis memoriam instituit, meditandum colendumque ita eos excitet, ut sua ceterorumque hominum admissa eluant atque expient. Quapropter Ssmus D . N . Pius div. P r o v . X I , c u m indictum haud ita pridem A n n u m Sanctum, undevicesimo exeunte saeculo a peracta humani generis Redemptione, non alio m o d o auspicari exoptat, quam sollemnem eiusmodi celebrationem supplicationemque in Vaticana Basilica particip a n d o , t u m hanc opportunitatem nactus, in audientia infra scripto Cardi- Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 172 nali Paenitentiario Maiori die x v m mensis Martii anno MDCcccxxxm con©essa, id ipsum piacnlare exercitium indulgentiis, quae sequuntur, ditare dignatus est: 1. plenaria christifidelibus omnibus, qui, rite confessi ac sacra Synaxi refecti, in quovis templo aut publico vel, pro legitime utentibus, semipublico oratorio, pium h o c exercitium per integram H o r a m participaverint itemque ad intentionem Suam oraverint; 2. partiali vero decem annorum iis qui, saltem corde contrito, publice vel privatim h o c peregerint. Praesentibus, absque Apostolicarum Litterarum expeditione, in perpetuum valituris, contrariis quibuslibet n o n obstantibus. D a t u m R o m a e , ex aedibus S. Paenitentiariae, die 21 Martii 1933. L. L. % Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. S. I. Teodori, Secretarius» III DECRETUM INDULGENTIA DITATUR INVOCATIO QUAEDAM AD SS. R E D E M P T O R E M Die 23 Martii 1933 Sanctissimus D o m i n u s Noster Pius divina Providentia P a p a X I , in Audientia infrascripto Cardinali Paenitentiario Maiori concessa, benigne elargiri dignatus est Indulgentiam partialem trecentorum dierum, a christifidelibus lucrandam quoties invocationem « Te ergo quaesumus, tuis famulis subveni, quos pretioso Sanguine redemisti » saltem corde contrito recitaverint. Praesenti in perpetuum valituro absque ulla Brevis expeditione. Contrariis quibuslibet non obstantibus. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. L. © S . I. Teodori, Secretarius, 173 Sacra Paenitentiaria Apostolica IV DUBIA C I E C A F A C U L T A T E S CONFESSARIIS P E R E G R I N I S CONCESSAS A N N O V E R T E N T E GENERALIS MAXIMI QUE IUBILAEI. Sacra Paenitentiaria ad proposita dubia, quae sequuntur: 1. « U t r u m in facultatibus specialibus quas Sacra Paenitentiaria tribuit confessariis peregrinis anno vertente Generalis Maximique Iubilaei a die n mensis Aprilis anno M D C C C C X X X H I ad diem n usque mensis Aprilis anno MDCCCCXXXIV * intelligatur inclusa etiam facultas iurisdictionis delegatae ad excipiendas in Urbe et suburbio peregrinorum sociorum confessiones». 2. « Utrum confessarii peregrini durante itinere possint confessiones sociorum peregrinorum excipere, necnon uti praedictis facultatibus specialibus». Respondit: Ad I u m : Affirmative. Ad n ™ . Affirmative ad primam partem; Negative ad secundam. D a t u m R o m a e , ex Sacra Paenitentiaria Apostolica, die 30 Martii 1933. L. L. S Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. S. I. Teodori, Secretarius. * Cfr. Acta Ap. Sedis, X X V , n. 3, pag. 65. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale DIARIUM ROMANAE CURIAE SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI Martedì, 7 Marzo 1933, presso l'Emo e Revmo Signor Cardinale Gaetano Bisleti, Ponente della Causa di beatificazione e canonizzazione del Ven. Servo di Dio Contardo Ferrini, Professore della Università di Pavia, si è tenuta la Congregazione Antipreparatoria per discutere due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione del medesimo Venerabile, e che vengono proposti per la sua beatificazione. / - \ Martedì, 21 Marzo 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Emi e Revmi Signori Cardinali e col voto dei Revmi Prelati e Consultori teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Biti, ha avuto luogo la Congregazione Preparatoria sopra due miracoli che si asseriscono da Dio operati ad intercessione della Beata Maria Bernarda Soubirous, Vergine, della Congregazione delle Suore di Carità e dell'Istituzione cristiana di Nevers, miracoli che vengono proposti per la canonizzazione della stessa Beata. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di nominare: 21 Marzo 1933. L'Olmo e Revmo Monsig. Giuseppe Cesarmi, Assessore della Sacra Congregazione per la Chiesa Orientale. 21 » » Il Bev. Sacerdote D. Acacio Coussa, Assistente della Pontificia Commissione per la Codificazione del Diritto Canonico Orientale. 25 » » I I Bevmo Monsig. Giovanni Rosso, Sostituto della Sacra Congregazione per la Chiesa Orientale. Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S.: 16 Agosto 1932. Monsig. Matteo Theccanat, della diocesi di Kottayam. 15 Dicembre » Monsig. Raffaele Kuodis, della diocesi di Telsiai. » » Monsig. Vytautas Dikavicius, della medesima diocesi. » Diarium Romanae Curiae 175 22 Dicembre 1932. Monsig. Antonio Jelen, della diocesi di Brno. » » » Monsig. Giuseppe Toman, della medesima diocesi. » » » Monsig. Carlo Vecera, della medesima diocesi. » » » Monsig. Antonio Travnicek, della medesima diocesi. 29 » » Monsig. Giovanni Battista Tadini, della diocesi di Cremona. » » » Monsig. Ladislao Kisielewicz, della diocesi di Premislia » Monsig. Stanislao Okoñski, della medesima diocesi. dei Latini. » 5 » Gennaio 1933. Monsig. Enrico Da Ronco, dell'archidiocesi di Udine. » » » Monsig. Giuseppe Cante, della diocesi di Aversa. 12 » » Monsig. Fiorentino Müller, della diocesi di Fulda. » » » Monsig. Giovanni Satke, dell'archidiocesi di Cracovia. » » » Monsig. Michele Kozal, dell'archidiocesi di Gniezno. » » » Monsig. Giovanni Szych, della diocesi di Luceoria. Monsig. Casimiro Woznicki, della medesima diocesi. » » » 26 » » Monsig. Carlo Sirola, dell'amministrazione apostolica di » » » Monsig. Ludovico Szentmihalyi, della medesima ammini- » » » Monsig. Paolo Kertész, della medesima amministrazione » » » Monsig. Giuseppe Pasztor, della medesima amministrazione » » » Monsig. Antonio Agrimi, della diocesi di Lecce. Uzhorod. strazione apostolica. apostolica. apostolica. 9 Febbraio » Monsig. Mario Bernardi, della diocesi di Cingoli. » » » Monsig. Bernardo Marschall, dell'archidiocesi di Colonia. » » » Monsig. Pietro Neuenheuser, della medesima archidiocesi. 22 » » Monsig. Vincenzo Papen fuss, della diocesi di Danzica. 24 » » Monsig. Giovanni Brocco (Roma). » » » Monsig. Domenico Galletti (Roma). » » » Monsig, Giovanni Foschini (Roma). Camerieri Segreti di Spada e Cappa Soprannumerari di S. S. : 11 Febbraio 1932. Sig. Giuseppe Chrzanowski, della diocesi di Culma. 12 Gennaio 1933. Sig. Enea Giovanni Campbell, della diocesi di Argyll. » » » Sig. Giovanni Fougeras de Lavergnolle, della diocesi di Limoges. Camerieri d'Onore in abito paonazzo di S. S. : 11 Febbraio 1932. Monsig. Luigi Montini (Roma). 1 Dicembre » Monsig. Gaetano Gentileschi, della diocesi di Ripatransone. 8 » » Monsig. Bernardo Spangaro, della diocesi di Concordia. » » » Monsig. Paolo Martina, della medesima diocesi. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 176 1 Dicembre 1932. Monsig. Giuseppe Curatola (Roma). 29 » » Monsig. Francesco Prikryl, dell'archidiocesi di Olomoue. 5 Gennaio 1.933. Monsig. Michele Stupin, dell'archidiocesi di Colonia. Camerieri d'onore di Spada e Cappa Soprannumerari di S. S. : 18 Settembre 1932. Sig. Giuliano Szych'owski, della diocesi di Culma. » » » Sig. Stefano Cybichowski, della medesima diocesi. 29 » » Sig. Benedetto Brykczynski, dell'archidiocesi di Leopoli » » » Sig. Leone Edoardo de Bogorja Podleski, della medesima » » » Sig. Paolo Csala, della medesima archidiocesi. dei Latini. archidiocesi. Cappellani Segreti d'onore di S. S. : 9 Giugno 1932. Monsig. Giovanni Kroczek, dell'archidiocesi di Varsavia. 26 Gennaio 1933. Monsig. Enrico Sommariva (Roma). Cappellani d'Onore extra Urbem di S. S.: 26 Gennaio 1933. Monsig. Filippo Goena, della diocesi di Vitoria. Con Biglietti di Sua Eccellenza Bevma Monsignor Maestro di Camera di Sua Santità, sono stati nominati: Cappellani Comuni Pontifici soprannumerari: 22 Febbraio 1933. Monsig. Francesco Strappa. 24 » » Monsig. Carlo Chiesa Bini. 11 Marzo » Monsig. Ferdinando Feliziani. Chierico soprannumerario della Cappella Pontificia: 10 Novembre 1932. Bev. D. Eutizio Peretti. NECROLOGIO 28 Gennaio 1933. Monsig. Gustavo Carlo Mutel, Vescovo tit. di Baziaria. 10 * Marzo » Monsig. Norberto Klein, Vescovo tit. di Siene. 15 » » Monsig. Antonio Teixeira, Vescovo di S. Tommaso di Me- 23 » » Monsig. Giuseppe Pétrone, Vescovo di Pozzuoli. 27* 28 » » » » Monsig. Francesco Stefano Coppel, Vescovo di Nagpur. Monsig. Augusto Curi, Arcivescovo di Bari. liapor. * Data del telegramma. 4nnus X X V - V o l . . X X V 7 Aprilis 1933 Num. 7 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE INTER SANCTAM' S E D E M E T B A D E N S E M R E M P U B L I C A M SOLLEMNIS CONVENTIO CONCORDATO KONKORDAT FRA LA SANTA SEDE ZWISCHEN DEM HEILIGEN STUHLE E LA REPUBBLICA DEL BADEN UND DEM FREISTAATE BADEN Sua Santità il S o m m o Pontefice Seine Heiligkeit Papst Pius X I . P i o XI ed il Ministero di Stato del und das Badische Staatsministe- B a d e n , concordi nel desiderio di rium, die in dem Wunsche einig conformare alle mutate condizioni sind, die Beziehungen zwischen der i rapporti fra la Chiesa Cattolica Katholischen Kirche in Baden und nel Baden e lo Stato del Baden, dem Badischen Staat den Verhältnissen verän- h a n n o risòluto di regolarli in m o d o derten stabile mediante una solenne Con- haben beschlossen, sie in einem v e n z i o n e (Concordato). förmlichen Vertrage anzupassen, (Konkordat) dauernd zu ordnen. A tale effetto Sua Santità ha nominato Suo Plenipotenziario Zu diesem Zwecke hauen Seine Heiligkeit zu Ihrem Bevollmächtigten Sua Eminenza Reverendissima il Seine Eminenz den Hochwürdig- S i g n o r Cardinale EUGENIO PACELLI, sten Herrn Kardinal EUGEN PACELLI, S u o Segretario di Stato, Ihren Staatsskretär, ed il Ministero di Stato del Baden ha nominato Suoi Plenipotenziari il S i g n o r Dr. GIUSEPPE SCHMITT, und das Badische Staatsministerium zu seinen Bevollmächtigten den Herrn Presidente del Ministero di Stato sidenten d e l Baden e Ministro di Giustizia, Dr. ACTA, vol. XXV, n. 7. — 7-4-933. JOSEF und Badischen StaatspräMinister SCHMITT, der Justiz Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 178 den Herrn Badischen Minister des il S i g n o r Dr. EUGENIO B A U M G A R T - NER, Ministro del Culto e dell'Istru- Kultus u n d Unterrichts Dr. EUGEN zione Pubblica, ed BAUMGARTNER den il S i g n o r Dr. G U G L I E L M O M A T T E S , Ministro delle Finanze, und Herrn Badischen Minister der Finanzen Dr. W I L H E L M MATTES ernannt, die nach Austausch ihrer i quali, scambiati i loro rispettivi pieni poteri e trovatili in b u o n a e für gut und richtig debita forma, hanno c o n v e n u t o ne- Vollmachten folgende Bestimmun- gli articoli seguenti: gen vereinbart h a b e n : ARTIKEL A R T I C O L O 1. Der Lo Stato del Baden, applicando la Costituzione del R e i c h germa- Badisene Anwendung befundenen I. Staat der wird Verfassung n i c o e la Costituzione della Repub- Deutschen Reiches u n d in des der Ver- blica del B a d e n , darà protezione fassung des Freistaates Baden der legale alla libertà della professione Freiheit e dell'esercizio della religione cat- der tolica. Religion des Bekenntnisses Ausübung der und katholischen den gesetzlichen Schutz, gewähren. ARTICOLO Í. L' attuale II. ARTIKEL circoscrizione ed 1. Die II. gegenwärtige, auf der organizzazione dell'archidiocesi di Bulle Provida solersque v o m 16. Au- Friburgo in Brisgovia fondata sulla gust 1821 und; auf der Bulle Aâ Bolla Provida solersque del 16 Dominici Ago- gregis custodiam vom sto 1821 e sulla Bolla Ad dominici 11. April 1827 beruhende Zirkunv gregis custodiam dell'11 Aprile 1827, skription rimane conservata, ad eccezione dei Erzdiözese Freiburg i. Br. bleibt mutamenti bestehen, insoweit sich nicht aus stabiliti dai presente Concordato. diesem und Organisation Konkordat der Aenderungen ergeben. 2. Alla Sede arcivescovile di Fri- 2. Dem Erzbischöflichen b u r g o in Brisgovia rimane il carat- in tere di Metropolitana. Il Capitolo Metropolitancharakter. di Friburgo in kapitel zu Freiburg Brisgovia rimane Capitolo Metropolitano. . 3. Alla Provincia Ecclesiastica dell'Alto B e n o appartengono l'ar- Freiburg i. Stuhl Br. verbleibt Das der Dom- i. Br. bleibt Metropolitankapitel. 3. Zur Oberrheinischen Kirchenprovinz gehören das Erzbistum chidiocesi di Friburgo L B. e le dio- Freiburg i. Br. und die Bistümer cesi di Rottenburgo e di Magonza. Rpttenburg und Mainz. Inter S. Sedem et Badensem Rempublicam Conventio 4. il Capitolo Metropolitano di 4. Das Metropolitankapitel in Friburgo i. B. è costituito dal Pre- Freiburg posto, dal Decano e da cinque ca- Dompropst, nonici effettivi. fünf residierenden Domkapitularen. i. ß r . besteht aus dem dem D o m d e k a n und 5. Le dignità del Capitolo sono 5. Die Dignitäten des Domkapi- conferite dalla Santa Sede alterna- tels verleiht der Hl. Stuhl auf Ansu- tivamente chen des Erzbischofs im Benehmen ad istanza dell'Arcive- s c o v o , audito Capitulo, e del Capi- mit dem Domkapitel b e z w . abwech- tolo col consenso dell'Arcivescovo. selnd auf Ansuchen des Domkapitels im Einvernehmen mit dem Erzbischof. 6. La provvista dei canonicati e 6. Die Besetzung der Kanoni- delle prebende della Chiesa metro- kate politana si effettua per libera colla- schieht durch freie Ernennung sei- zione dell'Arcivescovo, alternativa- tens des Erzbischofs abwechselnd und der Dompräbenden ge- mente a t ó ¿¿o Capitulo e c o l con- nach senso del Capitolo. L'alternativa ha mung des Domkapitels. luogo separatamente p e r i canonici wechslung findet bei der Ernennung effettivi e per gli onorari. der Anhörung und mit Zustim- residierenden Die A b - Domkapitulare und der Ehrendomherren gesondert statt. 7. Nell'esercizio dei diritti del Ca- 7. Bei Ausübung der in Art. II pitolo, espressi nel presente articolo, umschriebenen Rechte des Domka- i quattro canonici non residenziali pitels wirken vier nicht residierende onorari (canonici ad honorem) s o n o Ehren domkapitulare equiparati agii effettivi. honorem) gleichberechtigt mit, L'Arcive- s c o v o nomina i canonici onorari al- werden ad Sie v o m Erzbischof abwech- ternativamente audito Capitulo e de selnd consensu Zustimmung des Capituli, (canonici nach Anhörung und mit Domkapitels er- nannt. ARTÌCOLO ARTIKEL III. i. Verificandosi la vacanza della 1. Nach HL Erledigung des Erzbi- Sede arcivescovile, il Capitolo pre- schöflichen Stuhles reicht das D o m - senta alla Santa Sede una lista di kapitel candidati canonicamente idonei. Liste kanonisch geeigneter Kandi- dem Heiligen Stuhl eine daten ein. T e n e n d o presente detta lista, co- Unter Würdigung dieser sowie me pure quelle che l'Arcivescovo der durch den Erzbischof jährlich di einzureichenden Friburgo deve rimettere ogni Listen benennt Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 180 anno alla Santa S e d e , 1 Questa de- der Heilige Stuhl dem Domka- signa al Capitolo tre candidati, fra pitel drei Kandidaten, aus denen i quali esso ha da eleggere per vo- es in freier geheimer Abstimmung tazione libera e segreta il n u o v o den A r c i v e s c o v o . Fra i tre designati vi Unter Erzbischof den zu wählen drei Benannten ein Angehöriger hat. wird sarà almeno u n o appartenente al- mindestens l'Archidiocesi di Friburgo i. B. Erzdiözese Freiburg i. Br. sein. 2. Prima della conferma der dell'e- 2. Vor der Bestellung des v o m letto, la Santa Sede si assicurerà Domkapitel zum Erzbischof Erwähl- presso il Ministero di Stato del Ba- ten wird der Heilige Stuhl beim den, se contro di lui esistano da Badischen parte del G o v e r n o obbiezioni di ca- vergewissern, o b gegen denselben rattere politico generale, rimanendo seitens escluse quelle riguardanti il partito politico. 2 der Staatsregierung Be- denken allgemein-politischer, nicht aber parteipolitischer Art, bestehen. 3. Alla formazione della lista dei candidati Staatsministerium sich ed a l l ' e l e z i o n e 3. Bei der Aufstellung der Kan- parteci- didatenliste und bei der Wahl wir- pano anche i canonici onorari n o - ken die in Art. II genannten Ehren- minati all'articolo II cogli domherrn stessi diritti dei canonici effettivi. ARTICOLO gleichberechtigt neben den residierenden Kapitularien mit. IV. ARTIKEL 1. Nell'erezione e mutazione degli 1. Hinsichtlich IV. der Errichtung uffici ecclesiastici l'Arcivescovo di und U m w a n d l u n g kirchlicher A e m - Friburgo libero, ter ist der Erzbischof von Freiburg qualora n o n siano richiesti nuovi völlig frei, falls für ihre Errichtung è assolutamente pagamenti dai fondi dello Stato per oder Umwandlung nicht neue Auf- tale erezione o mutazione. Il con- wendungen c o r s o dello Stato nella fondazione ansprucht werden. e nel cambiamento di parrocchie Mitwirkung bei o di altre comunità ecclesiastiche Veränderung von Kirchengemein- 1 aus Staatsmitteln be- Die staatliche der Bildung und Ut iam in expianando articulo 6 Conventionis inter Apostolicam Sedem et Bo- russiam initae declaratum fuit (cfr. Acta Apostolicae Sedis, vol. X X I , 1929, pag. 527 in nota, et pag. 577), Apostolica haec Sedes huiusmodi elenchis non adeo tenetur, ut nequeat, postquam eos mature perpenderit, si necessarium aut conveniens duxerit, alios candidatos etiam deligere, qui sint extra elenchos. 2 Quanti valeat quidque ferat haec Apostolicae Sedis apud Gubernium de Archie- piscopo electo interrogatio, in Protocollo additionali N° 1 definitum est. Idem valet si Coadiutor Archiepiscopi cum iure successionis nuncupatur, de quo fit sermo in Protocollo finali (art. III, cap. 1, n. 1). 181 Inter S. Sedem et Badensem Rempublicam Conventio avrà l u o g o s e c o n d o direttive che den saranno stabilite d ' a c c o r d o coli'Ar- mit ci vescovo. werden. erfolgt nach Richtlinien, die dem Erzbischof vereinbart 2. L ' A r c i v e s c o v o conferisce libe- 2. Der Erzbischof besetzt sämt- ramente e indipendentemente qual- liche kirchlichen Aemter frei und siasi officio ecclesiastico, salvo quei unabhängig, vorbehaltlich der auf di diritto di patronato fondato su Privatrechtstiteln beruhenden Pa- titoli privati, i quali per l'avvenire tronate, welche künftig den zur Zeit saranno soggetti alle geltenden Bestimmungen des kirch- disposizioni ora in vigore del Codice di Diritto Canonico. 1 lichen Gesetzbuches unterstehen. Le prescrizioni dèi ca- Die Bestimmung von can. 1435, § 1, n o n e 1435 § 1, o. 1 e 2 non si appli- Ziff. 1 und 2 findet bezüglich der c a n o ai canonicati dell'Archidiocesi Kanonikate in der Erzdiözese Frei- di Friburgo i. B. burg i. Br. keine Anwendung. 3. L ' A r c i v e s c o v o ha il diritto di 3. Der Erzbischof ist berechtigt, regolare c o n statuto proprio e di die Vermögensangelegenheiten der amministrare s e c o n d o lo stesso sta- Katholischen Kirche in Baden so- tuto indipendentemente 2 i beni pa- wie ihrer Körperschaften, Anstalten trimoniali della Chiesa Cattolica nel und Stiftungen durch eigene Baden, c o m e pure quelli delle sue corporazioni, degli istituti e delle nach Massgabe dieser Satzung zu fondazioni. verwalten, Oltre le disposizioni selbständig Sat- zung zu ordnen und l i e b e r die Bestimmun- della legge del Baden sui beni ec- gen des Badischen Kirchenvermö- clesiastici del 7 Aprile 1927 e della gensgesetzes v o m 7. April 1927 und legge del Baden des sulle fondazioni Badischen Stiftungsgesetzes del 19 Luglio 1918, non avrà l u o g o , v o m 19. Juli 1918 hinaus wird im nell'ambito delle n o r m e costituzio- Rahmen nali, alcun'altra limitazione dei di- Bestimmungen eine Einschränkung ritti della der kirchlichen Rechte inbezug auf Chiesa sull'amministra- der verfassungsmässigen die Vermögensverwaltung nicht er- zione dei suoi beni. folgen. 4. La Chiesa Cattolica nel Ba- 4. Die katholische Kirche in Ba- * den ha diritto di riscuotere imposte den hat das Recht, aufgrund der bür- sulla base dei 1 registri civili delle gerlichen Steuerlisten nach Mass- Hoc articulo confirmatur cessasse ius patronatus penes Rempublicam circa paroecias aliave quaelibet officia vel beneficia ecclesiastica conferenda. Patronatus autem, quo privati fruuntur, normis in Codice iuris canonici statutis definitur. 2 Haec libera bonorum Ecclesiae administratio, quae ad Archiepiscopum spectat, intelligitur non obnoxia potestati Reipublicae, at praescriptis iuris canonici manet, sicut alibi, subiecta. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 188 tasse, s e c o n d o la Costituzione del gäbe der Verfassung des Deutschen Reich germanico e la Costituzione Reiches della Freistaates Baden sowie R e p u b b l i c a del B a d e n , ed und der Verfassung des der lan- anche s e c o n d o le leggi e le ordi- desrechtlichen Bestimmungen Kir- nanze dello Stato del Baden. chensteuern zu erheben. ARTICOLO V. ARTIKEL 1. S o n o garantiti s e c o n d o la Costituzione del R e i c h germanico la 1. Das V. Eigentum und andere Vermögensrechte der Katholischen proprietà e gli altri diritti patrimo- Kirche in Baden, ihrer öffentlich- niali della Chiesa Cattolica nel Ba- rechtlichen Körperschaften, Anstal- den, delle sue corporazioni, degli ten und Stiftungen s o w i e der Or- istituti e delle fondazioni di diritto den und religiösen Kongregationen, p u b b l i c o ; c o m e pure degli Ordini welche e delie Congregazioni religiose, che und die possono rechtlichen Körperschaft oder einer liberamente fondarsi, ed hanno o p o s s o n o acquistare i di- gegründet Rechte juristichen werden einer Person dürfen öffentlich- des privaten ritti di corporazioni di diritto pub- Rechts nach den für alle Bürger b l i c o o la personalità giuridica di geltenden Bestimmungen besitzen diritto privato s e c o n d o le norme oder vigenti per tutti i cittadini. nach Massgabe der Verfassung des erlangen Deutschen können, Reiches werden gewährleistet. i fondi dello 2. W e n n staatliche Gebäude oder Stato, destinati a scopi della Chiesa, Grundstücke Z w e c k e n der Kirche s o n o ad essi lasciati in g o d i m e n t o , gewidmet sind, bleiben sie diesen, c o m e finora, senza pregiudizio di unbeschadet etwa bestehender Ver- contratti träge, nach wie v o r zum Genuss 2. Gli edifici ed eventualmente esistenti. Allo Stato del Baden rimane tut- überlassen. tavia riservato il diritto di cambiare bleibt aber das Recht vorbehalten, tali edifici o fondi con altri equi- solche Gebäude oder Grundstücke valenti, d o p o preso contatto con durch andere gleichwertige Grund- su stücke im Benehmen mit d e m Erz- l'Arcivescovo. Nessun diritto Dem Badischen Staat questi beni si acquista in virtù del bischof auszutauschen. presente Concordato, in quanto non an diesen Grundstücken, soweit es sia fondato su altri titoli giuridici. nicht auf anderweitigen Ein R e c h t • Rechtsti- teln beruht, wird durch dieses Konkordat nicht erworben. 3. I diritti ecclesiastici esistenti 3. Die bestehenden kirchlichen Ei- di proprietà e di usufrutto saranno, gentums- und Nutzungsrechte wer- se non si è già fatto, su richiesta den, soweit n o c h nicht;geschehen, 183 Inter S. Sedem, et Badensem Rempublicam Conventio della Chiesa assicurati per mezzo auf Verlangen der Kirche durch Ein- della iscrizione nel Catasto. tragung in das Grundbuch gesichert werden. ARTICOLO V I . ARTIKEL VI. 1. La dotazione della Sede arci- 1. Die Dotation des Erzbischöf- vescovile rimane garantita e calco- lichen Stuhles wird auf der bisheri- lata nella misura osservata finora. gen Bemessungsgrundlage gewährt. 2. Le dotazioni del Capitolo e 2. Die Dotationen für das Domka- delle prebende della Chiesa metro- pitel und die Dompräbendare, der politana, la spesa per i loro edi- Aufwand für ihre Gebäude, der Bei- fici, il contributo alle spese della ' trag zur Bestreitung der Kosten der cancelleria arcivescovile, non che all'amministrazione e alla sovrin- Erzbischöflichen Kanzlei sowie für die kirchliche Vermögensverwal- tendenza dei beni ecclesiastici am- tungund deren Beaufsichtigung wer- monteranno in tutto per l'avvenire den künftig insgesamt jähri. 356.000 annualmente a Marchi (Reichsmark) RM — Dreihundertfünfzigsechstau- trecento send Reichsmark — betragen. cinquantaseimila. 3. Il diritto alla dotazione reale 3. Der nach der bisherigen Rechts- esistente in base alla situazione giu- lage bestehende Anspruch auf Real- ridica finora in vigore n o n è toc- dotation wird hierdurch nicht be- cato dalla precedente disposizione. rührt. 4. Nel determinare la dotazione 4. Bei Bemessung des Jahresbe- punto trages wurde vom derzeitigen Stand d i p a r t e n z a le attuali spese dello der Aufwendungen des Badischen annuale si s o n o prese per Stato del Baden per somiglianti Staates für vergleichbare persön- scopi personali e reali. Si è d'ac- liche und sachliche Zwecke ausge- c o r d o che per l'avvenire, in caso gangen. Es besteht Einverständnis di eventuali cambiamenti in questa darüber, dass im Falle künftiger una delle Aenderungen in diesen Aufwendun- Parti Contraenti, si dovrà tenerne gen diese auf Verlangen eines Ver? adeguato c o n t o nei riguardi dei pa- tragsteiles bei der Zahlung berück- gamenti. sichtigt werden. materia, a richiesta di 5. Le prestazioni dello Stato per 5. Der staatliche Zuschuss zur Auf- un congruo supplemento ai parroci besserung gering besoldeter Pfarrer non sufficientemente provvisti,come sowie alle übrigen pure tutte le altre fissate nel bi- mässigen, in Ziffer 1 und 2 dieses làncio dello Stato a favore della Artikels voranschlags- nicht erwähnten Leistun- Chiesa e n o n menzionate nei nu- gen des Staates an die Kirche wer- meri 1-2 di questo articolo, n o n s o n o den v o n dieser vertraglichen R e g e - toccate dal presente Concordato. lung nicht berührt. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 184 6. Nel caso di svincolo delle pre- 6. Für eine A b l ö s u n g der Staats- Stato a leistungen gemäss Artikel 138, A b - n o r m a dell'articolo 138, eapov. 1 satz 1 der Verfassung des Deutschen della Costituzione del R e i c h ger- R e i c h e s bleibt die bisherige Rechts- manico rimane c o m e norma la si- lage massgebend. stazioni finanziarie dello tuazione giuridica finora vigente. ARTÌCOLO ARTIKEL VII. 1. In considerazione della dota- VÌI. 1. Angesichts der in diesem Kon- zione dell' Archidiocesi assicurata kordat i z u ^ s i e h e r t e n in questo C o n c o r d a t o , un ecclesia- Erzdiözese wird ein Geistlicher zum stico sarà nominato Ordinario del- Ordinarius l'Archidiocesi di Friburgo i. Br , burg i. Br., zum Weihbischof, zum V e s c o v o ausiliare, Preposto o De- Dompropst, zum D o m d e k a n o d e r cano o zum Mitglied des Domkapitels oder della Curia arcivescovile o preben- des Ordinariats oder zum Domprä- v o dario membro del della Chiesa Capitolo metropolitana des Dotation der Erzbistums Frei- bendar oder zum Leiter oder Lehrer ovvero Direttore od insegnante nel am Erzbischöflichen Priestersemi- Seminario maggiore arcivescovile nar und am Theologischen Konvikt e nel Convitto t e o l o g i c o , soltanto nur bestellt werden, w e n n er se egli a) abbia ia cittadinanza tedesca, a) die deutsche Reichsangehörigkeit hat, b) abbia ottenuto un attestato dì b) ein zum Studium an einer maturità che abiliti allo studio in deutschen Universität berechtigen- una Università tedesca, d e s Reifezeugnis besitzt, c) abbia al meno per un t r i e n n i o 1 c) ein mindestens dreijähriges compiuto gli studi di filosofia e teo- philosophisch- theologisches logia in un'alta, scuola germanica dium dello Stato o in un'alta scuola ec- chen oder an einer deutschen kirch- 2 an einer deutschen Stu- staatli- clesiastica in G e r m a n i a , o p p u r e in lichen H o c h s c h u l e oder an einer un'alta scuola Pontificia in R o m a . päpstlichen H o c h s c h u l e in R o m zurückgelegt hat. 1 Ut item declaratum fuit in explanando articulo 9 Conventionis inter Apostolicam Sedem et Borussiam initae (cfr. Acta Apostolicae Sedis, vol. XXI, 1929, pag. 528 in nota) hoc praescripto nihil derogatur de lege, qua Clerici ad normam iuris communis (can. 1365 Cod. iuris can.) tenentur, ad disciplinas philosophicas et theologicas per sexennium excolendas. 2 His verbis «alta scuòla ecclesiastica» intelliguntur tum Instituta Dioecesana tum instituta Ordinum et Congregationum religiosarum. 185 Inter S. Sedem et Badensem Rempublicam Conventio Mediante intesa tra le Autorità ec- Bei kirchlichem und staatlichem clesiastica e governativa si potrà pre- Einverständnis scindere dai requisiti enumerati nel Absatz 1 zu a), b) und c) genannten capoverso 1 lettere a), b) e c), in m o d o Erfordernissen abgesehen w e r d e n ; speciale insbesondere kann das Studium an potranno essere ricono- kann v o n den in sciuti gli studi compiuti in altre anderen alte scuole di carattere tedesco di- schulen als den zu c) genannten verse anerkannt da quelle nominate nella deutschsprachigen H o c h werden. lettera c ) . 2. Della avvenuta nomina di un % V o n der erfolgten Bestellung ecclesiastico menzionato al c a p o v . 1 eines la competente Autorità ecclesiastica Geistlichen darà c o n o s c e n z a al Governo e, c o n kirchliche Stelle der Staatsbehörde, der in Absatz wird 1 genannten die zuständige speciale riguardo al numero 1 di und mit besonderer Rücksicht auf questo articolo, comunicherà subito Ziffer 1 dieses Artikels v o n le notizie personali dell'ecclesiasti- Personalien des betreffenden Geist- co medesimo. Ciò non importa un lichen, alsbald Kenntnis geben. Ein diritto di veto da parte dello Stato. staatliches Einspruchsrecht den wird hierdurch nicht begründet. ARTICOLO 1. L ' A r c i v e s c o v o esigerà per gli ecclesiastici, ai quali deve essere conferito un ufficio ARTÍKEL VIII. parrocchiale VIII. 1. Der Erzbischof wird an die Geistlichen, dauernd denen ein übertragen Pfarramt werden soll, stabile, i requisiti indicati nell'arti- die in Artikel VII, Absatz 1 zu a)c) c o l o VII c a p o v . 1, lettere a)-c) e per und an die sonstigen in der Pfarr- gli altri ecclesiastici, che d e b b o n o seelsorge essere impiegati in m o d o non tran- chen anzustellenden sitorio nella cura parrocchiale delle und b) genannten anime, almeno i requisiti enume- stellen. mindestens die Geistli- dort zu a) Anforderungen rati nelle lettere a) e b). 2. In caso di stabile collazione di % im Falle der dauernden Üeber- un ufficio parrocchiale l'Arcivescovo tragung eines Pfarramts wird der subito d o p o la nomina comuniche- Erzbischof alsbald rà al G o v e r n o il nome dell'ecclesia- nennung der Staatsbehörde von den nach der Er- stico, c o n speciale riguardo al ca- Personalien des betreffenden Geist- p o v e r s o 1 di questo articolo. lichen mit besonderer Rücksicht auf Absatz 1 dieses Artikels Kenntnis g e b e n . 186 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ARTICOLO ARTIKEL IX. Per la formazione scientifica de- IX. Für die wissenschaftliche Vorbil- gli ecclesiastici rimane la Facoltà dung der Geistlichen bleibt teologica cattolica nella Università katholisch- di Friburgo i. B., coi diritti vigenti der Universität Freiburg i. Br. mit theologische die Fakultät al tempo della ratifica del Concor- den zur Zeit des Vertragsabschlus- dato, avendo speciale riguardo al ses Codice di Diritto Canonico e alla unter Costituzione Apostolica Deus scien- Codex Juris Canonici und der Con- tiarum Dominus del 24 Maggio 1931 stitutio Apostolica Deus scientiarum c o n le ordinazioni emanate relati- Dominus v o m 24. Mai 1931 mit den vamente alla medesima. L'ordina- dazu geltenden Rechten besonderer bestehen, Beachtung ergangenen des Ausführungsbe- mento degli studi nella Facoltà anzi- stimmungen. detta deve essere regolato d ' a c c o r d o an dieser Fakultät muss den kirchli- Die Studienordnung c o n l'Arcivescovo, in conformità chen Vorschriften gemäss und auch colle prescrizioni ecclesiastiche e in den Bedürfnissen der im Seelsorge armonia colle esigenze anche della entsprechend cura delle anime. L ' A r c i v e s c o v o è mit dem Erzbischof aufgestellt wer- Einverständnis autorizzato ad avere per la forma- den. Der Erzbischof ist berechtigt, zione dei candidati al sacerdozio dei für die Ausbildung der Kandidaten Convitti ed un Seminario maggiore zum Priesteramte Konvikte und ein e di governarli in suo n o m e . Priesterseminar zu unterhalten u n d in seinem Namen zu leiten. ARTICOLO X. 1. Prima che alcuno sia chiamato ARTIKEL X. 1. B e v o r an der katholisch-theo- od ammesso o nominato all'eserci- logischen Fakultät der Universität zio dell'ufficio di insegnante nella Freiburg i. Facoltà teologica cattolica dell'Uni- übung des Lehramts berufen, zuge- versità di Friburgo i. B., deve es- lassen Br. j e m a n d zur Aus- oder angestellt wird, muss sere interpellato l'Arcivescovo, o, in der Erzbischof, bei Erledigung des caso di vacanza delia Sede arcive- Erzbischöflichen Stuhles scovile, bistumsverweser, l'Amministratore interino dell'Archi diocesi, per conoscere se gehört der Erzwerden, oh gegen die Lehre oder den Le- abbia qualche obbiezione circa la benswandel dottrina o la condotta o l'attitudine gung des all'insegnamento del candidato pro- Angabe des Grundes Einwendun- posto, indicando quale essa sia. Non gen erhoben werden. Im Falle einer si effettuerà la chiamata o ì'ammis- derartigen oder die Lehrbefähi- Vorgeschlagenen unter Beanstandung wird die 187 Inter S. Sedem et Badensem Rempublicam Conventio sione o la nomina di un candidato, Berufung, Zulassung oder Anstel- contro il quale siano state in tal lung nicht erfolgen. guisa sollevate e c c e z i o n i . 1 2. In conformità di ciò, qualora °2. Dementsprechend wird die un insegnante della Facoltà teolo- Staatsregierung im Falle einer sei- gica cattolica sia dall'Arcivescovo tens des Erzbischofs b e z w . Erzbis- o dall'Amministratore interino di- tumsverwesers chiarato inabile per serio motivo ri- chen Beanstandung der Lehre oder guardante la sua dottrina o la sua des Lebenswandels o d e r der Lehr- condotta o la sua attitudine all'in- befähigung eines an der katholisch- segnamento, il Governo provvederà, theologischen Fakultät angestellten d'accordo coll'Arcivescovo, ad una Lehrers im Einvernehmen mit dem supplenza corrispondente ai bisogni Erzbischof für einen den Lehrbe- dell'insegnamento. dürfnisseri erfolgten ernstli- entsprechenden Ersatz sorgen. ARTIKEL ARTICOLO X I . Si è d ' a c c o r d o fra le Alte Parti Es besteht XL unter den Hohen Contraenti che l'istruzione religiosa Vertragschliessenden cattolica nelle scuole del Baden, in nis conformità dell'articolo 149 della Religionsunterricht Costituzione del Reich germanico, è schen Schulen nach Massgabe der materia ordinaria Bestimmungen des Artikels 149 der L'istruzione d'insegnamento. religiosa sarà impar- Einverständ- darüber, dass der katholische an den badi- Verfassung des Deutschen Reiches tita in conformità coi principi della ordentliches Lehrfach ist. Der Chiesa Cattolica. Religionsunterricht wird in Uebereinstinïmung mit den Grundsätzen der Katholischen Kirche erteilt. ARTICOLO X I I . ARTIKEL XII. Le Alte Parti Contraenti elimine- Die Hohen Vertragschliessenden ranno in via amichevole le diver- werden eine etwa in Zukunft zwi- genze di opinione, che sorgessero schen ihnen entstehende Meinungs- eventualmente in verschiedenheit über die Auslegung 1 avvenire fra di Antequam Missio canonica professoribus in facultatibus theologicis impertiatur, oportet Ordinarius eis ab Apostolica Sede Nihil obstat obtinuerit [cfr. « Begründung » in rogatione ad Conventionem inter Rempublicam Badensem et Apostolicam Sedem 0 ratam habendam. Badischer Landtag. Sitzungsperiode 1933/33, N 4, pag. 31]. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 188 Esse circa la interpretazione di qual- einer Bestimmung dieses Konkor- che disposizione del presente Con- dats cordato. beseitigen. ARTICOLO auf XÍ1L 1. Questo C o n c o r d a t o , il cui testo freundschaftliche Weise ARTIKEL X I I I . 1. Dieses Konkordat, dessen deut- tedesco ed italiano fanno medesima scher und italienischer T e x t gleiche fede, dovrà essere ratificato e gli Kraft haben, soll ratifiziert, und die Istrumenti della Ratifikationsurkunden sollen ratifica dovranno essere scambiati quanto prima.Esso entrerà in vigore il giorno dello s c a m b i o di detti Istrumenti. 2. CoU'entrata in vigore di questo lichst bald ausgetauscht mög- werden. Es tritt mit dem Tage ihres Aus-? tausches in Kraft. 2. Gleichzeitig mit dem Inkraft- Concordato v e n g o n o nello stesso treten dieses Konkordats treten die t e m p o abrogate le leggi e le ordi- seinen Bestimmungen entgegenste- nanze in o p p o s i z i o n e colle disposi- henden Gesetze und Verordnungen zioni in esso contenute. ausser In fede dì che i Plenipotenziari Kraft. Zu Urkund dessen haben die Be- hanno firmato il presente Concor- vollmächtigten dato. unterzeichnet. Fatto in d o p p i o originale Hegne presso Costanza, 12 Ottobre 1932. dieses Konkordat Geschehen in doppelter Urschrift. Hegne bei Konstanz, den 12. Oktober 1932. EUGENIO CARDINALE PACELLI. Dr. JOSEF SCHMITT, Staatspraesident u n d Justizminister. Dr. EUGEN BAUMGARTNER, Minister d e s Cultus u n d Unterrichts. Dr. WILHELM MATTES, Minister der Finanzen. 189 Inter S. Sedem et Badensem Rempublicam Conventio SCHLUSSPROTOKOLL. P R O T O C O L L O FINALE. Al m o m e n t o firma del di procedere alia Concordato oggi con- chiuso fra la Santa Sede e la Repubblica del heutigen Tage zwischen dem Heiligen Stuhle und dem Freistaat sottoscritti Baden abgeschlossenen Konkordats dovutamente auto- haben die ordnungsmässig bevoll- Baden i Plenipotenziari Bei der Unterzeichnung des am rizzati hanno fatto le seguenti con- mächtigten Unterzeichneten fol- cordi dichiarazioni, che formeranno gende parte integrante del Concordato me- gen abgegeben, die einen integrie- desimo. renden Bestandteil des Konkordats übereinstimmende Erklärun- selbst bilden. Circa l'art. Zu Artikel III, Ili capoverso 1. 1. in caso di nomina di un Coa- Absatz 1. 1. Für den Fall der Bestellung del- eines Cöadjutors cum iure successio- l ' A r c i v e s c o v o di Friburgo, la Santa nis für den Erzbischof von Freiburg Sede agirà d o p o aver preso con- wird der Heilige Stuhl im Beneh- diutore cum iure successionis tatto col G o v e r n o del B a d e n . men mit der 1 Badischen Staatsre- gierung vorgehen. %. Viene considerato c o m e appar- % Als Angehöriger der Erzdiö- tenente all'archidiocesi di Friburgo zese Frei bürg gilt auch ein aus der anche un ecclesiastico oriundo del- Erzdiözese stammender Geistlicher, l'archidiocesi, che abbia compiuto der in derselben seine Studien ganz 2 oder teilweise absolviert und we- stato nigstens zeitweise im Dienste der in tutto o in parte i suoi s t u d i nella medesima, e che sia almeno per qualche tempo al ser- Erzdiözese gestanden hat. vizio della stessa. Circa l'art V. Si è d ' a c c o r d o che la fondazione Zu Artikel Es besteht V. Uebereinstimmung dì Ordini e Congregazioni religiose darüber, nel Baden, secondo la Costituzione Orden und religiösen Kongregatio- del Reich germanico, viene lasciata nen in Baden gemäss der Verfas- 1 2 dass die Gründung v o n Cfr. Protocollum additionale N° i. Vocabulo «studi» tum studia philosophica et theologica tum studia inferioris ordinis designantur. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 190 alla volontà dell'Autorità ecclesia- sung des Deutschen stica competente. La loro posizione Willensbestimmung giuridica, però, è regolata dall'arti- gen kirchlichen Ihre Reiches der der Stelle zuständiüberlassen c o l o V capov. 1 di questo Concor- bleibt. dato. richtet sich nach Artikel V, Absatz 1 Rechtsstellung aber dieses Konkordats. Circa Vari. VI capov. 4. Si è d'accordo che cambiamenti eventuali nello stato personale delle Superiori Autorità Zu Artikel Es besteht VI, Absatz 4. Einverständnis dar- über, dass etwaige Aenderungen im ecclesiastiche, Personalbestände der Obersten Kir- c o m e pure della Cancelleria arci- chenbehörde, sowie der Erzbischöf- vescovile e dell'amministrazione ar- lichen Kanzlei und der Erzbischöf- civescovile dei beni ecclesiastici non lichen portano alcuna conseguenza nei ri- die in Artikel VI, Absatz 2 genannte guardi S u m m e keinen Einfluss haben. della somma determinata Vermögensverwaltung auf all'art. VI c a p o v e r s o 2. Circa l'art. VI çapov. 5. Si è d ' a c c o r d o che anche le pre- Zu Es Artikel besteht VI, Absatz 5. Einverständnis dar- stazioni dello Stato fondate su titoli über, dass auch die auf besonderen speciali non saranno toccate da que- Rechtstiteln beruhenden staatlichen sto Concordato p e r l e parrocchie che Leistungen für die sog. Kompetenz- si chiamano « Kompelenzpfarreien » pfarreien und Kompetenzseelsorge- e gli offici o m o n i m i per cura delle stellen anime ed anche per gli obblighi pflicht für solche Kirchengebäude dello Stato verso i relativi edifici und Pfarrhäuser ecclesiastici e case parrocchiali. traglichen Regelung nicht berührt sowie die staatliche von dieser Bauver- werden. Circa Vart. VII capov. 1. Lo studio filosofico-teologico in Zu Artikel Das an VII, Absatz 1. einer österreichischen una Università austriaca dello Stato staatlichen Universität zurückgeleg- è pareggiato a quello compiuto in te philosophisch-theologische Stu- un'alta scuola germanica dello Stato, dium ist entsprechend den Grund- corrispondentemente ai principi che sätzen gleichberechtigt, die für die valgono per le Università tedesche. deutschen Universitäten gelten. 191 hiter S. Sedem et Badensem Rempublicam Conventio Circa l'art. In considerazione Zu IX. della forma- Artikel IX. Im Hinblick auf die in Artikel VII zione filosofico-teologica, prevista geforderte philosophisch-theologi- nell'articolo V i i , lo Stato del Baden sche Ausbildung wird der Badische p r o v v e d e r e che nell'Università di Staat dafür Sorge tragen, dass an Friburgo vi siano una cattedra di der filosofia e una di storia assegnate a Professur für Philosophie und Ge- Universität Freiburg titolari adatti alla retía formazione schichte besteht, degli studenti di teologia cattolica. Persönlichkeit besetzt wird, welche die je eine mit je einer für die einwandfreie Ausbildung der Theologiestudierenden geeignet ist. Circa Vart. X capov. 1 proposizione 1. Zu Artikel X, Absatz 1, Satz 1. Prima del procedimento concer- Vor dem Bemfungs- b z w . Zulas- nente la chiamata o l'ammissione sungsverfahren wird der Erzbischof all'insegnamento informato benachrichtigt und um seine Aeus- l'Arcivescovo, ai quale sarà dato un serung ersucht werden, für die ihm tempo sufficiente per esprimere il eine viene suo parere. In tale parere d e b b o n o wird, ausreichende Frist gewährt in der Aeusserung sind die essere indicate le obbiezioni esi- gegen die Lehre oder den Lebens- stenti contro la dottrina o la con- wandel dotta des Vorgeschlagenen o l'attitudine all'insegna- oder die Lehrbefähigung bestehenden è Bedenken darzulegen; wie weit der tuttavia lasciato al giusto giudizio Erzbischof in dieser Darlegung zu dell'Arcivescovo di decidere fino a gehen vermag, bleibt seinem pflicht- qual punto egli possa manifestare mässigen Ermessen mento della persona proposta; überlassen. le obbiezioni medesime. Circa Vart. XL Zu Artikel XL Nell'intenzione e volontà di con- Einig in der Absicht und dem correre alla sicurezza e al consoli- Willen, der Sicherheit und Festi- damento della pace fra la Chiesa gung e lo Stato, la Repubblica del Baden Baden zu dienen, wird der Freistaat in applicazione delle Costituzioni Baden in Anwendung der Reichs- del Reich e del Baden manterrà und Landesverfassung die bezüg- integri anche per l'avvenire i diritti lich des des religiösen Friedens Religionsunterrichts in an Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale m vigenti delia Chiesa cattolica rela- den badischen tivamente Rechte all' istruzione nelle s c u o l e . religiosa 1 Hegne presso Costanza, 12 Ottobre 1932. auch der Schulen geltenden Katholischen weiterhin aufrecht Kirche erhalten. Hegne bei Konstanz, den 12. Oktober 1932. EUGENIO CARDINALE PACELLI. Dr. JOSEF SCHMITT, Staatspraesident und Justizminister. Dr. EUGEN BAUMGARTNER, Minister des Cultus und Unterrichts. Dr. WILHELM MATTES, Minister der Finanzen. Huius praescripti vi religiosa institutio eisdem terminis contineri pergit, quibus nunc temporis consistit: id autem spectat et ad ludos litterarius et ad scholas superioris ordinis itemque ad eas quas professionales vocant (Volks, — höhere — und Fachschulen). Praeterea ad Ecclesiam pertinet religiosam institutionem tradere eandemque moderari, invisere, periculis peragendis probare (cfr. « Begründung » de qua supra, pag. 32). Inter S. Sedem et Badensem Rempublicam Conventio Protocollo addizionale^ Circa il C o n c o r d a t o fra la Santa 193 ZusatzprotokolL Zu dem unter dem 12. Okto- Sede e la Repubblica dei Baden ber 1932 in H e g n e bei Konstanz firmato in Hegne presso Costanza zwischen dem Heiligen Stuhle und il 12 Ottobre 1932 le due Alte Parti dem Freistaat Contraenti hanno fatto la seguente senen Konkordat geben die beiden dichiarazione, che deve valere c o m e Hohen parte gende Erklärung ab, die als inte- integrante del Concordato medesimo: Baden abgeschlos- Vertragschliessenden grierender Bestandteil des folKon- kordates zu gelten hat: 1. Sull'art. III capov. 2 si dichiara che nel caso in cui il Governo del 1. Zu Artikel III Absatz 2: Für den Fall eines seitens der obbiezione badischen di carattere politico generale, deve gemachten essere fatto il tentativo di giungere politischer Art soll der Versuch ge- ad una intesa fra la Santa Sede ed macht werden, gemäss Artikel XII il Governo stesso analogamente alle des Konkordates zu einer Einigung Baden m u o v e s s e una Staatsregierung geltend Bedenkens disposizioni dell'art. XII del C o n - zwischen cordato; ma qualora tale tentativo und der badischen rimanesse senza risultato, la Santa zu gelangen; führt aber der vor- Sede è libera di effettuare la prov- gesehene Versuch zu keiner Eini- vista gung, dann della Sede arcivescovile di dem allgemein- Heiligen Stuhle Staatsregierung ist der Heilige Stuhl Friburgo. Lo stesso vale anche per frei, die Besetzung des Erzbischöf- la nomina di un Coadiutore lichen Stuhles in Freiburg zu voll- iure successionis cum dell'Arcivescovo ziehen. Entsprechendes gilt auch di Friburgo prevista nel Protocollo für die im Schlussprotokoll Ziffer finale n. 1 circa l'articolo III capov. 1 1 zu Artikel III Absatz 1 des K o n - del Concordato. kordats vorgesehene eines Coadjutors Bestellung cum jure succes- sionis für den Erzbischof in Freiburg. 2. Le Alte Parti Contraenti s o n o 2. Zwischen den Hohen Vertrag- d ' a c c o r d o che il diritto di c a m b i o schliessenden previsto all'art. V capov. 2 periodo 2 nis darüber, dass das in^Artikel V riguarda soltanto i fondi iscritti nel Absatz 2 Satz 2 vorgesehene Aus- Catasto c o m e proprietà dello Stato tauschrecht des (erario demaniale), per i quali non bezieht auf die im Grundbuch als ACTA, vol. XXV, n. 7. — 7-4-933. besteht Einverständ- Staates sich jnur 14 : Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 194 esiste un diritto di usufrutto da parte della Chiesa, ma il cui g o d i - Eigentum ärar) des Staates (Domänen- eingetragenen Grundstücke, mento è ad Essa lasciato per pura an denen ein kirchliches Nutzungs- liberalità.. Qualora un cambio di- recht nich besteht, u n d die nur gut- venisse necessario, il n u o v o fondo tatsweise der Kirche zur Benützung, deve essere dello stesso valore sotto überlassen sind. Für den Fall eines ogni rispetto. nötig gewordenen Austausches muss das angebotene Grundstück in jeder Beziehung gleichwertig sein. Karlsruhe, den 7. November 1932. Città del Vaticano, 10 Novembre 1932. EUGENIO CARDINALE PAGELLI. Dr. JOSEF SCHMITT, Staatspraesident und Justizminister. Dr. EUGEN BAUMGARTNER, Minister des Cultus und Unterrichts. Dr. WILHELM MATTES, Minister der Finanzen. Conventione inter Apostolicam Sedem et Rempublicam Badensem rata habita, die 11 Martii 1933 hora VIII cum dimidio in urbe « Karlsruhe » Ratihabitionis Instrumenta accepta et reddita mutuo fuerunt. Exinde, i. e. a die £1 Martii 1933, quo huiusmodi Instrumenta permutata fuerunt, Conventio inter Ssmum Dominum Nostrum .Pium PP. XI et Supremum ^Reipublicae Badensis Consilium (Staatsministerium) icta'una simul cum Protocollis tum finali tum additionali vigere et 'valere coepit ad normam art. XIII p. I eiusdem Pactionis. Annus X X V - Y o l . X X V 2 Maii 1933 Num. 8 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE SACRUM CONSISTORIUM Die 2 mensis Maii CONSISTORIUM SEMIPUBLICUM DE CANONIZATIONE BEATI ANDREAE HUBERTI FOURNET, CONFESSORIS, SACERDOTIS SAECULARIS, CONDITORIS INSTITUTI FILIARUM A CRUCE, VULGO NUN CUP ATAR UM SORORUM S. ANDREAE. Feria I I I , die 2 Maii 1933, in magna Aula superiore Palatii A p o s t o lici Vaticani, Consistorium semipublicum habitum est, in quo Sanctissimus D o m i n u s Noster tam Eminentissimorum Patrum B x c m o r u m Patriarcharum, Archiepiscoporum, Cardinalium, quam Episcoporum, itemque R e v m o r u m A b b a t u m nullius, quibus ius est, suffragia excepit pro futura canonizatione Beati Andreae Huberti Fournet, presbyteri saecularis, fundatoris Congregationis Filiarum a Cruce, v u l g o « Sororum S. Andreae ». H u i c actioni Sanctissimus Dominus Noster Pius P p . XI brevi allocutione initium dedit ut sequitur: VENERABILES FRATRES Causa, de qua agimus, iam diu, ut nostis, in trutina posita est, eaque disceptationum severitate peracta, qua Consilium solet sacris ritibus tuendis praepositum; consultatio accessit in superioribus Consistoriis habita, quapropter nullus iam nunc dubitationi, nullus baesitationi locus relinquitur. Praeterea, antequam vos, ex more institutoque Decessorum Nostrorum, bue ACTA, vol. XXV, n. 8. — 2-5-933. 15 198 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale accitos in Consistorium semipublicum haberemus, legitimos commentarios de Beati Andreae Huberti Fournet vita, virtutibus miraculisque unicuique vestrum eo consilio mittendos curavimus, ut re etiam atque etiam cognita atque perspecta, sententiam Nobis vestram religiose aperire possetis. Nihil igitur obstare videtur, quominus Beato Andreae Huberto Fournet, confessori, sanctorum caelitum honores decernamus, eumque veluti sanctitudinis exemplum et decus christifidelibus ad imitandum proponamus, si, in gravissimo eiusmodi aggrediendo munere, quod cum inerranti Romani Pontificis auctoritate tam arcte coniungitur, prudentiae quoque vestrae lumen Totis voluntatique Nostris suffragetur. Faveatis igitur, Venerabiles Fratres, quid de proposita causa sentiatis, alius ex alio singulatim significare. Exceptis vero adstantium suffragiis Beatissimus Pater haec addidit: Idem vos sentire ac Nos, idem sollemniter profiteri, Venerabiles Fratres, haec docet coram catholico orbe universo sententiarum concordia, qua iubemur hunc beatum caelitem, Gallorum gentis totiusque Ecclesiae ornamentum, summis honoribus honestare. Deliberatum igitur Nobis est rem in Vaticanae Basilicae maiestate sollemnibusque caeremoniis ex more peragere die quarto proximi mensis Iunii, quo die scilicet Spiritum Sanctum Paraclytum peculiari cultu veneramur. Quod quidem ut in Dei gloriam et in catholici nominis utilitatem feliciter cedat, vestris precibus impetrare ne desistati®. Posthaec, obtenta venia Summi Pontificis, Illmus et Revmus D. Carolus Respighi, Praefectus caeremoniarum Apostolicarum, absente Procuratore Fiscali Camerae, consueta forma rogavit D D . Protonotarios adstantes ut publicum actorum instrumentum conficiant. Cui Illmus et R e v m u s D. Dominicus Iorio, ex adstantibus senior, nomine ceterorum, respondit r « Conficiemus » et conversus ad f amiliares Pontificis qui stant circa Solium,, eosdem in testes appellans, addidit : « V o b i s testibus ». Acta Pii Pp. XI 199 LITTERAE APOSTOLICAE I FINES REGUNTUR INTER VICARIATUM APOSTOLICUM NOVAE ANTUERPIAE ET PRAEFECTURAM DE UEANGHI IN CONGO BELGICO. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Expostulavit a Nobis Delegatus A p o s t o licus Noster in Congo Belgico, nomine t u m Ordinarii apostolici N o v a e Antuerpiae vicariatus, quem Patres ex Instituto de Scheut moderantur, t u m Ordinarii praefecturae apostolicae de Ubanghi belga, Ordinis Capuccinorum sodalibus commissae, ut fines inter missiones easdem statutos, nunc immutare dignemur. Nos autem ex dicta immutatione plurima in rem religiosam b o n a eventura fore censentes, conlatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae B o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus, qui rebus explendis Sacrae de Propaganda Fide Congregationis praepositi sunt, omnibusque rei momentis attento seduloque studio perpensis, m o t u proprio atque ex certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore ita inter vicariatum N o v a e Antuerpiae et praefecturam apostolicam de Ubanghi belga fines statuimus, ut deinceps sic constituantur, nempe: linea quae, devortium aquarum fluminum Dua et Ebola sequens, incipit a dextero eorum confluenti; dein Libala usque ad amnis Bombolo ostium; huius vero amnis Bombolo cursus usque ad eius scaturigines; linea postea recta ab eisdem scaturiginibus ad confluentiam fluminum Gbandele et Gbabete, et ab hac confluentia ad fontes fluminis Kpu, huius autem fluminis cursus usque ad ostium Euhune fluminis; alia dein linea usque ad fontes fluminis Kele et ab ipsis fontibus ad scaturigines fluminis Fen-li; cursus dicti fluminis Fen-li pariter ac fluminis Lua-Vindi usque ad ostia fluminis Guy a; huius cursus usque ad ostium fluminis Dibango; atque h o c postea flumen usque ad eiusdem scaturigines; dein linea versus l o c u m dorso propiorem, q u o d est inter flumina Mbari et Mbanga; dorsum denique huiusmodi usque ad dexterum innuentem fluminis Wolo, q u o d ad Mbari flumen affluit. H a e c statuimus, praecipimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt, nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 200 super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter contigerit attentari. Contrariis n o n obstantibus quibuslibet. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x v m m. Iulii an. MDCCCCXXXII, Pontificatus Nostri undecimo. E. Card. PACELLI, a Secretis Status- II ECCLESIA CATHEDRALIS SYDNEYENSIS AD BASILICAE MINORIS DIGNITATEM EVEHITUR. PIUS PP. XI Ad perpetuam rei m e m o r i a m . — Inter potiores sacras aedes, quibus nobilitatur archidioecesis Sydneyensis in Australia, accenseri merito p o test ecclesia cathedralis eiusdem archidioecesis, quae D e o in honorem Beatae Mariae Virginis Immaculatae et christianorum Auxiliatricis dicata est. H a e c cathedralis ecclesia Sanctae Mariae, apud civitatem Sydneyensem sita, fundata fuit stipe undique corrogata, o p e m ferente etiam civili gubernio, anno Domini millesimo octingentesimo vicesimo secundo, ut prima et unica ecclesia catholica latini ritus in universo Australiae territorio, per primum regionis illius missionarium b o : me: Ioannem Iosephum Therry. Sed anno MDCCCLXV illud aedificium igne penitus consumptum fuit. Continuo a primo A r c h i e p i s c o p o Ioanne B e d a Polding dirutum templum iterum aedificari c o e p t u m est, et sub Archiepiscopis Vaughan et Moran sacri huius aedificii exstructio continuata est, ita ut anno MDCCCCV insignibus Sanctorum relliquiis ibi conditis, sollemniter D e o quiverit dicari. Praesens autem Archiepiscopus, afíabris additis ornamentis, opus mirifice perfecit, adeo. ut cathedralis Sydneyensis dignissima sedes exstiterit deciminoni internationalis Eucharistici Congressus anno MDCCCCXXVIII sollemni p o m p a apud praedictam civitatem habiti. Sacra ipsa aedes religiosa supellectile a b u n d a t . Adiacet templo Archiepiscopi residentia, quoc u m o c t o sacerdotes cohabitant ad servitium divinum omni, quo par est, decore in cathedrali ipsa ecclesia assidue praestandum; nec congruis reditibus eadem sacra aedes caret, praesertim ex conspicuis fidelium oblationibus ad divini cultus splendorem in ecclesiasticis sollemnitatibus iugi studio servandum. H a e c animo repetentes, c u m venerabilis frater Michael Kelly, hodiernus Archiepiscopus Sydneyensis, N o s enixis precibus flagitaverit, ut enunciatam ecclesiam archidioeceseos sibi commissae cathedralem ad dignitatem Basilicae minoris evehere dignemur: hasque preces Acta Pii Pp. XI cumulet atque ornet amplissimum suffragium Purpurati Sanctae B o m a n a e Ecclesiae Patris Congregationi de Propaganda Fide Praefecti, N o s votis his annuendum ultro libenterque existimavimus. Quae cum ita sint, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, perpetuumque in m o d u m , ecclesiam cathedralem archidioeceseos S y d neyensis D e o sacram in honorem Beatae Mariae Virginis Immaculatae et christianorum Auxiliatricis ad titulum Basilicae minoris dignitatemque evehimus, cum omnibus honoribus ac privilegiis eidem titulo adnexis. H a e c largimur, statuimus, edicimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent, seu pertinere poterunt, nunc et in posterum perpetuo suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate quavis, scienter sive ignoranter attentari contigerit. D a t u m B o m a e apud Sanctum Petrum, s u b anulo Piscatoris, die iv mensis Augusti, an. MDCCCCXXXII, Pontificatus Nostri undecimo. E. Card. PACELLI, a Secretis Status. III ECCLESIA B. M. V. DE BONO SUCCURSU PROPE CIVITATEM S. NABORIS IN DIOECESI METEN SI BASILICAE MINORIS TITULO ET PRIVILEGIIS AUGETUR. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Exstat in dioecesi Metensi prope, civitatem Sancti Naboris vulgo Saint-Avola nuncupatam, templum conspicuis artis operibus excultum sub titulo B. Mariae Virginis de B o n o Succursu, eo in l o c o conditum ubi prostabat vetustissimum sacellum cui filii Sancti Benedicti Naborensis abbatiae olim inserviebant. Cum fideles totius fim> timae regionis illuc frequenti concursu convenirent, antiquam et vetustis^simam Deiparae statuam ut venerarentur, eiusdem abbatiae sumptibus, saeculo decimo septimo vertente, n o v a et pulchrior inibi surrexit ecclesia, quae tamen sequenti saeculo exeunte penitus eversa fuit. N e c ideo cessit populi devotio, nam saepius per opaca noctis silentia, clam fideles collapsi templi ruinas inviserunt non sine vitae discrimine, animae potius quam corporis boni ac salutis solliciti. Saeculi vero decimi n o m initiis statuami, q u a m piae mulieres a suprema iactura ereptam, vigili amore servaverant 202 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ac custodierant, denuo fideles collocandam curavere in n o v o sacello, exiguo tamen ac tenui cultu exornato. Increscente vero in dies feliciter peregrinationum numero, c u m memoratum sacellum impar esset omnino peregre confluentium fidelium turbae continendae, b o : me: Augustus Lemire, olim ad Sancti l a b o r i s parochus, ad fovendam atque amplificandam christiani populi erga Deiparam Virginem pietatem, adprobante Episcopo Metensi, anno MDCCCLXXXX, templi, quod in praesens exstat, fundamenta iecit, et suffultus largitionibus ac muneribus fidelium, immane opus consummavit. Templum sane structurae mole et operibus artis mirandum, ad illud architecturae genus spectat, quod a Benascentia appellatur, et in loco edito fundatum, quinque turribus munitum tholoque m a x i m o ornatum, longe lateque prospicitur et quasi specula in. sublimi posita, subter iacentes agros tuetur. Neque interius minori cultu renidet; in parietibus enim vitreisque imaginibus magna arte depictis^ potentia, benignitas ac misericordia Virginis celebratur, templique narratur historia. Quattuor insuper altaribus pollet, quorum in maiore asservatur inclyta Virginis statua, quam supra memoravimus. Adiacent etiam quattuor sacella: unum Sacratissimo Iesu Cordi, alterum Sacrae Familiae, tertium Sancto Sebastiano martyri, quartum denique SS. Quatuordecim Auxiliatoribus dicatum. Crypta autem perampla continet altare unum sub titulo B. Mariae Virginis animas in purgatorio igne detentas excipientis. Tandem in circuita templi quatuordecim conspiciuntur aediculae concinnae, singulae singulis Viae Crucis, sive Calvariae, stationibus dicatae. N o n solum ex omnibus dioecesis Metensis regionibus, sed e finitimis quoque provinciis, praesertim quotannis mense Maio, et praecipuis B. Mariae Virginis festis diebus, innumera ad hoc templum fidelium turmae peregre conveniunt ac n o n raro tria vel etiam quinque peregrinorum millia certis diebus huc confluunt, qui recitatione Ssmi Rosarii, piis religiosis concentibus, aliisque sacris supplicationibus benignissimae Matris caelestis, gratiarum omnium apud D e u m sequestrae, o p e m implorant, vel pro acceptis beneficiis gratias agunt laudesque eius d e v o t o gratoque animo concinunt. His omnibus rite perpensis, hodiernus Episcopus Metensium humiles enixasque Nobis adhibuit preces, ut dictum sanctuarium ad Basilicae minoris dignitatem evehere dignaremur, addens sibi spem esse prope certam, futurum ut ipsum templum, n o v a hac dignitate per Nos insignitum, magis ac magis evadat cultus Deiparae debiti centrum ac fidei morumque christianorum arx inespugnabilis. H a e c animo repetentes, c u m adiectas preces cumulet atque ornet gravissimum suffragium dilecti filii Nostri Camilli Sacrae R o mae Ecclesiae Cardinalis Laurenti, Sacrorum R i t u u m Congregationi Praefecti, iisdem annuendum benigne existimavimus; ideoque m o t u proprio Acta Pii Pp. XI 203 a t q u e ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque Apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium vi perpetuumque in m o d u m , ecclesiam Beatae Mariae Virgini sub titulo de B o n o Succursu dicatam, p r o p e civitatem Sancti Naboris, intra dioecesis Metensis fines, ad dignit a t e m et honorem Basilicae minoris evehimus, c u m omnibus privilegiis e i d e m titulo convenientibus. Porro haec statuimus atque edicimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plen o s atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos spectant, s i v e spectare poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis quibuscumque non obstantibus. D a t u m B o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x x i m. Augusti, anno MDCCCCXXXII, Pontificatus Nostri undecimo. E. Card. PACELLI, a Secretis Status. IV SANCTUARIUM B. M. V. IN CAELUM ASSUMPTAE VULGO « TA PINU » DIOECESIS GAUDISIENSIS, BASILICAE MINORIS HONORIBUS AUGETUR. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Beiert ad Nos venerabilis frater Gaudisiensium Episcopus, intra limites loci Garbi nuncupati in dioecesi sua, sanctuarium exstare, q u o d vulgo Ta Pinu vocatur. Ipsum quidem sanctuar i u m iam saeculo decimo septimo exstructum est loco antiquioris sub Beatissimae Mariae in caelum Assumptae titulo sacrae aedis, quae ob diuturnae bella inter Equités Sancti Ioannis Hierosolymitani et Mahumetanos m u l t u m iniuriae atque etiam ruinam passa erat. Prope vero eiusdem sanctuarii absidem post annum MDCCCLXXXVH aliud magnificum templum i t e r u m exaedificatum est, Gaudisiensis Episcopi omniumque civium t u m Oaudisiensium t u m Melitensium cura, grati animi causa erga Sanctam D e i Genetricem, c u m Beatissima Virgo sospita civitatem Gaudisiensem servavit immunem a terribili lue, quae totam Melitensem insulam anno e o d e m MDCCCLXXXVII vastavit. Continenti propterea pietate christifideles n o n m o d o e Gaudisiensium civitate, sed e tota Melitensi insula templum Mariale praedictum celebrant; ibique, religiosis functionibus frequentes adstantes, peculiari m o d o Beatam Mariam Virginem titulo in caelum 204 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Assumptam venerantur. N u n c autem c u m Gaudisiensem Episcopus, clero populique dioecesis suae v o t a Nobis amplissime commendane, N o s enixe rogaverit, ut ipsum n o v u m templum seu sanctuarium Gaudisiensi Beatae Mariae Vkginis Nostrae Dominae Ta Pinu in caelum Assumptae,molis amplitudine et conspicuis artis operibus perinsigne, nec n o n pietatis religionisque civium sollemne monumentum, titulo Basilicae minoris de benignitate Nostra apostob'ca condecorare dignaremur: N o s , ut fidelium amorem devotionemque erga Deiparam, studium atque in provehendo' divino cultui diligentiam foveamus, huiusmodi supplicationibus c o n c e dendum libenti quidem animo censemus. Quae c u m ita sint, conlatis c o n siliis c u m dilecto filio Nostro Sanctae Eomanae Ecclesiae Cardinali Sacrae Rituum Congregationis Praefecto, m o t u proprio atque ex certa scientiaet matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatisplenitudine, praesentium Litterarum tenore, perpetuumque in m o d u m , enunciatam ecclesiam seu sanctuarium Beatae Mariae Virginis [Nostrae Dominae Ta Pinu in caelum Assumptae, dioecesis Gaudisiensis intra fines, dignitate ac titulo Basilicae minoris honestamus, cum omnibus et singuli» privilegiis atque honoribus eidem titulo convenientibus. Contrariis non. obstantibus quibuslibet. H a e c largimur, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt, nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his a quovis auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter contigerit attentari. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x x i m. Augusti, anno MDCCCCXXXII Pontificatus Nostri undecimo. E. Card. PACELLI, a Secretis Status. EPISTOLA AD E. P. D. IOANNEM DOMINICUM AENGENENT. EPISCOPUM HARLEMENSEM, QUINTO EXEUNTE SAECULO AB OBITU BEATAE LIDUINAE VIRGINIS. PIUS PP. X I Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. — N o n : sine admirando divinae Mentis consilio id prospere contirget, ut, ipso sacro caelesti Victimae ineunte anno, feria quidem sexta maioris hebdomadae, quintum ab exitu beatae Liduinae virginis saeculum compleatur. 205 Acta Pii Pp. XI Quid enim magis huic tempori conveniens videtur, quo fideles studiosius ad D o m i n i c a m passionem intuendam imitandsmque excitentur, quam insigne huius patientis animi expiantisque exemplum revocare et ante o m n i u m oculos afierre? Ista enim fortis hollandensis virgo non m o d o t o t tamque diuturnos subiit dolores perpessaque est, sed ultro eosdem concupivit et excepit perlibenter, ut Christo crucifixo fidelius conformaretur et hostia sancta ad illatas D e o iniurias compensandas quotidie ofierretur. Hac itaque tempestate, quando tanta difficultatum aerumnarumque moles genus hominum universum corripuit, idemque premit iugiter superque excruciat, quando tanta patientia animique fortitudine ad res adversas perferendas opus est, piam istam saecularis eventus celebrationem peridoneam ducimus ac Nostra participatione libentes confirmamus. Quo autem exinde uberiores salutis fructus fideles isti percipiant, tibi, venerabilis frater, facultatem damus statuta die adstantibus nomine Nostro benedicendi, plenamque admissorum veniam ad Ecclesiae praescripta eisdem proponendi. H o r u m interea caelestium munerum auspex Nostraeque praecipuae dilectionis testis apostolica sit benedictio, quam tibi venerabilis frater, cunctoque clero populoque tuae vigilantiae commisso peramanter in D o m i n o impertimus. D a t u m E c m a e apud Sanctum Petrum, die iv mensis Aprilis, anno MDCCCCxxxni, Pontificatus Nostri duodecimo. PIUS PP. XI 206 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA SS. CONGREGATIONUM SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i NOVAE SEGOBIAE DISMEMBRATIONIS DIOECESIS ET ERECTIONIS PRAELATURAE APOSTOLICAE « MONTANAE )). DECRETUM Quo facilius consuli posset conversioni et saluti paganorum, qui maxima ex parte incolunt provinciam nuncupatam « Montanam», intra dioecesim N o v a e Segobiae sitam, opportunum visum est, ut eadem provincia e dioecesi N o v a e Segobiae distraheretur et in praefecturam apostolicam erigeretur. Quapropter Ssmus Dominus Noster Pius div. P r o v . P p . X I , suffragantibus huius Sacrae Congregationis Emis Patribus, attento quoque v o t o E x c m i D. Gulielmi Piani, Archiepiscopi Dramensis, Delegati Apostolici in Insulis Philippinis et consensu R. P . D . I a c o b i C. Sancho, Episcopi N o v a e Segobiae, et suppleto, quatenus opus sit, aliorum quorum intersit vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, de Apostolicae potestatis plenitudine, civilem provinciam Montanam appellatam a dioecesi N o v a e Segobiae distrahit et in praefecturam apostolicam, « Montanam » nuncupandam, erigit et constituit; cuius fines iidem erunt ac fines civiles quibus ipsa provincia « M o n t a n a » continetur; nimirum ad orientem fines occidentales provinciarum Cagàyan, Isabela, Nova Vizcaya, dioecesis Tuguegaraoanae; ad septentrionem fines partis superioris eiusdem provinciae de Cagàyan; ad occasum fines orientales provinciarum llocos Norte, Abra, llocos Surre, La Union, dioecesis N o v a e Segobiae; ad meridiem fines septentrionales provinciae Pangasinam. Sedem autem praefecturae apostolicae in urbe Baguio eadem Sanctitas Sua constituit. H a n c autem n o v a m praefecturam apostolicam Sacrae Congregationi de Propaganda Fide prout de iure subiicit. Hisce autem super rebus idem Ssmus Dominus praesens Consistoriale decretum edi iussit perinde valiturum ac si desuper Litterae sub anulo Piscatoris expeditae forent. 207 Sacra Congregatio Consistorialis Ad omnia vero haec et singula exsecutioni mandanda, Beatissimus Pater deputare dignatus est eumdem Delegatum Apostolicum in Insulis Philippinis, eidem tribuens necessarias et opportunas facultates etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet -virum in ecclesiastica digmtate constitutum, atque controversias dirimendi in exsecutionis actu exorituras; onere eidem insuper iniuncto ad Sacram Congregationem Consistorialem intra annum, a data huius decreti computandum, authenticum exemplar actus peractae exsecutionis mittendi. D a t u m B o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 15 Iulii 1932. fr. B. C. Card. B o s s i , Secretarius. L . © S. V. Santoro, Adsessor. II PARISIENSIS ET VERSALIENSIS COMMUTATIONIS FINIUM DIOECESIUM DECRETUM Emus ac Revmus Dominus Ioannes S. B. E. Presb. Card. Verdier Archiepiscopus Parisiensis, plene assentiente B. P. D. Beniamino BolandGosselin Episcopo Versaliensi,- ab Apostolica Sede petiit, ut pars territorii pagi Ruellii, nuperrime separata a regione civili, quae a Sequana Isaráque vocatur et pago Suresnorum attributa, in regione a Sequana nuncupata, separetur quoque a paroecia Ruelliensi, ad dioecesim Versaliensem pertinente, et adiungatur perpetuo paroeciae pagi Suresnorum, ad archidioece^sim Parisiensem spectanti, adeo ut fines earundem dioecesium hac ratione immutentur et finibus quoque civilium regionum perinde ac antea c o n v e niant. Porro Ssmus Dominus Noster Pius div. P r o v . P p . X I , probe c o gnoscens huiusmodi postulationem in b o n u m animarum cedere, praehabito favorabili v o t o Excíñi Domini Aloisii Maglione, Archiepiscopi Caesariensis in Palaestina et Apostolici Nuntii in Gallia, porrectis precibus benigne annuere dignatus est. Quapropter praesenti Consistoriali decreto statuit Ut memorata pars territorii pagi Buellii a paroecia Ruelliensi et a dioecesi Versaliensi distrahatur atque perpetuo adiungatur paroeciae pagi Suresnorum et archidioecesi Parisiensi. Ad haec vero exsecutioni mandanda idem Ssmus Dominus eumdem E x c m u m Nuntium Apostolicum deputare dignatus est c u m facultatibus Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 208 necessariis et opportunis, etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, alium virum in ecclesiastica dignitate constitutum, facto onere mittendi intra tres menses a subsignata die computandos ad hanc Sacram Congregationem Consistorialem authenticum exemplar actus peractae exsecu- tionis. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 20 Ianuarii 1933. fr. E. C. Card. B o s s i , a Secretis. L . © S . V. Santoro, Adsessor. SACRA CONGREGATIO C 0 $ AVERSANA MATRI CITATIS Die 13 Iunii 1931 SPECIES FACTI. — In oppido cui nomen C aivano, intra fines Aversanae dioecesis, duae exstant paroeciae, altera S. Petri Apostolorum Principis nuncupata, cui inest maior pars territorii et incolarum, altera S. Barbarae Virginis et Martyris. A tribus iam saeculis, inter utramque quaestio exarsit — quae, interiectis silentii temporibus, pluries excitata est — quaenam earum esset maior. Nuper Episcopus Aversanus die 4 Februarii 1929 decretum tuht, quo « lasciando impregiudicata la questione, se la chiesa parrocchiale di S. Pietro A p o s t o l o debba dichiararsi e riconoscersi quale maggiore relativamente a quella di S. Barbara », haec statuit: « 1 ) che ciascuno dei sigilli parrocchiali delle dette chiese porti nel mezzo la effigie del Santo titolare della parrocchia con la scritta: Chiesa parrocchiale di C aivano; 2) che nella chiesa dell'Annunziata o Purgatorio, sita nell'ambito della parrocchia di S. Barbara, non abbia alcuna giurisdizione o diritto il parroco di S. Pier tro; 3) che la processione del Corpus Domini, giusta l'immemorabile consuetudine, si faccia dalla sola parrocchia di S. Pietro; e che alla consueta processione di S. Pietro, patrono aeque principalis di Caivano, intervengano tutti quelli che son tenuti ad intervenire alla processione del Corpus Domini; 4) che il suono delle campane nel Giovedì Santo e Sabato Santo venga baerà Congregatio Concilii im opportunamente regolato, in maniera che la parrocchia di S. Pietro abbia la preferenza su quella di S. Barbara». Tunc parochus S. Barbarae ad hanc Sacram Congregationem provocavit. Utraque pars documenta ad sua iura tuenda exhibuit, quorum praecipua, a parocho S. Petri allata, haec sunt: 1) vetus q u o d d a m document u m anni .1186, in quo fit mentio de terra ecclesiae Sancti Petri de Caivano, dum anno 1349 primum commemoratur ecclesia S. Barbarae de villa Cai vani, in Bulla episcopali eiusdem anni; 2) praeterea usque ad saeculum x v i unicam fuisse ecclesiam paroecialem in eodem oppido, eamque Sancti Petri, ex actis colligitur sacrae Visitationis anno 1542, ab Episcopo Colonna initae, ubi haec leguntur: «Visitavit ecclesiam parochialem Sancti Petri de Caijvano et proprie visitavit Ssmum Sacramentum, quod invenit etc., visitavit ecclesiam S. Barbarae terrae Caijvani sine Sacramento »; 3) Episcopus Mansoli anno 1588 relationes inter utrumque clerum decreto moderavi c, quo praecedentia fit cappellanis S. Petri; et anno 1676 contra parochum S. Barbarae actum est, cum processioni S. Petri non interfuisset. His accedunt plura documenta saeculorum XV et XVT, in quibus ecclesia S. Petri nuncupatur maior, principalis, matrix. Ex adverso parochus S. Barbarae pervetustam esse suam ecclesiam in primis deducit ex quadam collectoria anni 1308, in qua cappellanus S. Barbarae de villa Cai vani S. Sedi taros V I I solvisse dicitur. I t e m ex Bulla Martini V diei 23 maii 1423 arguitur omnimoda independentia eandem frui, cum iurisdictio parochi S. Petri intra fines castri Caivani coerceretur, dum aliarum paroeciarum extra castrum pateret. I m m o constat inter utramque exstitisse paroeciam S. Mariae de Campiglione, quo excluditur paroeciam S. Barbarae a S. Petro fuisse dismembratala. Befutat denique allata a parocho S. Petri documenta, utpote non concludentia, vel ad aliam significationem detorsa. Ad rem q u o d attinet, memorare iuvat in plenariis comitiis diei 23 Februarii 1907 quaestionem quandam huic affinem propositam fuisse ac resolutam. N a m d u b i o : an suppressus conventus Capuccinorum una eum ecclesia eidem adnexa spectet iurisdictioni parochi S. Petri loci Caivano, vel potius parocho S. Barbarae, in casu ; E m i Patres huius S. Congregationis responderunt: Negative ad primam partem, affirmative ad se- cundam, salvo tamen parocho S. Petri, qua parocho ecclesiae matricis, iure peragendi consuetos sacras functiones in ecclesia Spiritus Sancti. AD IUS QUOD ATTINET. — Animadvertendum in primis est in memorata decisione diei 23 Februarii 1907, mentem non fuisse huius Sacrae Congrega- 210 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tionis quaestionem, de qua nunc agitur, dirimendi. Decertabatur enim de iurisdictione paroeciali super antiquum Capuccinorum coenobium, idest intra cuius paroeciae territorium conventus ille ante secutam suppressionem exstaret. Et documenta, a partibus allata, proindeque rationes decidendi vel ex pervetusta delimitatione finium utriusque paroeciae deprompta sunt, vel ex actis iurisdictionis super idipsum coenobium, saltem ex. legitime inducta consuetudine exercitis. Quaestio proinde de matricitate ecclesiae S. Petri, incidenter quidem, sed nec directe, nec formiter fuit obiectum resolutionis huius Sacrae Congregationis, et ratio decidendi nil influit in ipsam decisionem. Quod vero matricitatem spectat, nomen matricis, uti n o t u m est, univocum non est, sed m o d o largiore, m o d o strictiore significatione accipitur. Ad rem Card. De Luca: « Tripliciter ecclesia solet dici matrix. Primo nempe potius improprie..., quia ob parochiae ampHtudinem aliae erigantur, vel destinentur ecclesiae inferiores intra eius limites exsistentes, ... absque tamen earum f ormali erectione in titulum. Et, tunc quamvis istae ecclesiae vulgo dici soleant filiales, ipsaque parochia antiqua comparative dicatur matrix, attamen ista est impropria locutio... Altera est species ecclesiae matricis, comparative ad alias parochias in l o c o exsistentes, ab ea tamen independentiam habentes, quae tales dicantur ratione antiquitatis, sive alicuius maioris praeeminentiae, et haec pariter improprie matrix dicitur... Tertia demum est species casus praecisi, in quo proprie una dicitur matrix comparative ad alteram uti filiam, ubi scil. ex una parochia efficiantur duae vel plures, quoniam prima revera est aliarum mater, d u m ex eius territorii ac populi parte aliae efformatae sunt» (De Decimis, disc. 12, nn. 12, 13). Quapropter, quamvis iurisprudentia canonica non semper sibi constans fuerit in definienda matricitate proprie dicta, ex supra relatis colligitur eandem tunc haberi, cum: 1) filialis paroecia per dismembrationem a matrice processit; 2) filialis in titulum erecta est; et proinde 3) omnino independens est a matrice in exercitio curae animarum (S. E. B o t a , Caietana-Matr icitatis diei .10 Augusti 1917). N e c satis; iuxta plures sententias Rotales, praeter recensita, requiritur quoque ut ecclesia filialis de reditibus et proventibus matricis sit dotata. Codex vero, haec simul componens, in can. 1427 § 4 praescribit: « S i vicaria perpetua aut n o v a paroecia dotetur ex reditibus ecclesiae a qua dividitur, debet matrici honorem deferre, m o d o et finibus ab Ordinario praestituendis ». Quaestio proinde de vera et propria matricitate ecclesiae S. Petri omnis in h o c est, n u m ex ea dismembrata aut dotata fuerit ecclesia paroecialis S. Barbarae. I a m v e r o factum dismembrationis ab originario eiusdem d o c u mento praecipue probatur, et, cum h o c desit, aliis signis et documentis^ Sacra Congregatio Concilii Ìli quae tamen adeo concludentia et univoca esse debent, ut nec alium sensum aut interpretationem recipere, nec ad aliam causam referri omnino possint (cf. allatam decis. S. E. E o t a e ) . N a m ex bis alia sunt signa recognitionis, quae praeseferunt nempe retentionem reliquiarum antiqui dominii et iurisdictionis ecclesiae matricis, uti ius funerandi, ius decimandi, ius percipiendi a filiali annuum censum vel canonem etc.; alia sunt simpliciter reverentialia, quae nempe simplic e m praerogativam et praeeminentiam important. Illa, uti plurimum, sunt signa univoca verae et propriae matricitatis, haec signa tantum aequivoca, ex quibus argui potest « illa matricitas, magis remota et impropria, resultans ex eo quod, vel ratione antiquitatis, vel ex alio respectu, esset ecclesia maior in l o c o , ideoque confunderetur terminus matricis cum illo maioris vel primae in ordine » (De Luca, De praeem., disc. 42, n. 12). In casu autem de quo agitur, nullum authenticum documentum allatum est, quo constet ecclesiam S. Barbarae a S. Petro fuisse dismembratala aut dotatam; signis proinde arguenda et probanda esset adserta huius ecclesiae matricitas. At ex his nullum prostat vestigium alicuius iuris decimandi vel funerandi, quo potita sit ecclesia S. Petri in ecclesiam S. Barbarae, vel alicuius annuae praestationis, ab hac solutae, in signum subiectionis, quod antiquitus maxime in usu erat. Allata signa et documenta, antea recensita, simpliciter esse reverentialia patet, utpote nempe referibilia ad quandam praeeminentiam vel maioritatem ecclesiae S. Petri ratione antiquitatis, vel aliis circumstantiis. Et hanc praeeminentiam decreto diei 4 Februarii 1929 Episcopus Aversanus recognovit, firmavitque, relationes inter utramque paroeciam c o m p o n e n d o . BESOLTJTIO. — His omnibus perpensis, in plenariis comitiis huius Sacrae Congregationis, die 13 Iunii 1931 habitis, proposita sunt haec dubia solvenda: I. An constet de matricitate ecclesiae S. Petri, in casu. Et quatenus negative: I I . An saltem constet de eius maioritate, in casu. Et E m i Patres responderunt: Ad I: Non constare. Ad I I : Ad mentem. Mens est ut servetur decretum Curiae diei 4 Februarii 1929. Facta autem de his Ssmo Dno Nostro Pio div. P r o v . P p . XI relatione per Secretarium huius Sacrae Congregationis in audientia diei 24 Iunii 1.931, Sanctitas Sua hanc resolutionem approbare et confirmare dignata est. I. Bruno, Secretarius. iii SACRA CONGREGATIO RITUUM • i LUCEN. IN ITALIA BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS V E N . SERVAE D E I GEMMAE GALGANI, VIRGINIS SAECULARIS SUPER DUBIO An et de quibus miraculis constet in casu et ad effectum de quo agitur « Via quae ducit ad vitam, scribit S. Bernardus, trifaria distinguitur. Est enim alia sanguinea, aña purpurea, alia láctea. Sanguinea in martyribus, qui in sanguine A g n i suorum corporum indumenta laverunt j et per iter martyrii triumphans aititudinis solium attigerunt. Purpurea est in confessoribus, qui in sua carne vestigia dominicae passionis per abstinentiam expresserunt, et in suis corporibus vulnerum Christi stigmata portaverunt. Láctea in virginibus, quae in seipsis puritatis angelicam candidatum, et virtutes sanctimoniae consecraverunt, et per viam munditiae ad amplexus et thalamos veri sponsi virtutum pennis feliciter evolarnnt » (S. Bern., Sententiae, ed. Lugd., 1530, pag. 120 verso). - Ven. Gemma Galgani per alteram et tertiam viam ad dilectissimi Sponsi sui Iesu Christi amplexus virtutum pennis feliciter evolavit. Etenim adeo per abstinentiam et per iuge patiehdi studium in corpus suum desaeviebat, ut passionis Christi signa in animo suo potenter imprimeret, et in eius contemplanda passione, S. Pauli a Cruce insignis aemulatrix facta, in Sponsi sui amore colliquefieret. Par eius erat innocentia et purissimae animae candor. Unde merito et de Venerabili Gemma, uti de S. Aloisio Gonzaga, praedicari potest eam miram vitae innocentiam vari cum paenitentia s o dasse. Beata eius mors die 11 Aprilis 1903 Lucae evenit. Virtutes heroicitatis gradum attigisse, die 29 Novembris a. 1931 decret u m est. Post eius mortem, innumera seu miracula seu gratiae ubique terrarum a D e o per eius intercessionem patrata feruntur. Ex his duas sanationes delegerunt actores, quae veri miraculi notas prae se ferre visae sunt, easque, ut ad eius beatificationem prona fieret via, Sacro huic Ordini exhibuerunt. Quapropter super his sanationibus Apostolica auctoritate adornati sunt processus, de quorum iuridica vi, per Sacrae huius Congregationis decretum, die 2 Martii mensis anno 1932 latum, constat. Saeta Congregatio Rituum fl3 De his itaque miris sanationibus est disceptatum. Prior in Maria Menic u c c i habita est. Mulier haec rheumatica, seu arthritica diathesi affecta, sinovite in dextero genu iam ab anno 1884 tentari coepit. D e c e m et n o v e m post annos, praesertim ob frequentes in gradiendo casus, morbus gravior factus est, licet aliquoties de sua malitia parumper remitteret. Morbus curantibus medicis, arthrosinovites traumatica definitus, omnibus perpensis circumstantiis insanabilis habitus est, aut v i x post longas adhibitas curationes sanabilis. E contrario aegrota Yenerabilem G e m m a m Galgani enixe exorat, de eius reliquiis infirmo genu admovet, et novendiales preces effundit. N o n o die, persistentibus adhuc morbi symptomatibus, de repente se perfecte sanatam sentit, et liberam ambulandi, scalas ascendendi et descendendi facultatem recuperat. Sanatio perfecta perstitit. D u o curantes medici, et tres ab hac Sacra Congregatione adlecti periti miraculum c o n clamant. Sacerdos Ufyxes Fabrizi annos natus septuaginta quinque in dextera tibia ob trauma pellis decorticationem est passus, quae, ob varices quae suberant, in varicosum ulcus est conversa: q u o d ulcus omnibus curationibus restitit, quin i m m o adeo increvit et in peius ruit, ut de sacerdotis vita merito timeretur. Tantae erat dimensionis h o c ulcus, ut saltem duodecim centimetris in longitudinem et septem in latitudinem pateret. Pessimis in conditionibus die 26 Novembris anno 1919, postmeridianis horis, ulcus se prodibat, uti de visu testes in iudicio deponunt. In instanti, ut patet, tanti ulceris sanatio impossibilis evaserat. V e r u m invocata Venerabili G e m m a , paucas post horas, h. e. de mane diei 27 Novembris, ulceris l o c o , recens cicatrix est inventa, et integra plaga tenui et subrubea pelle cooperta. Unanime est peritorum iudicium in miraculo agnoscendo. Servatis itaque omnibus de iure servandis de his sanationibus primum apud R m u m Cardinalem Ianuarium Granito Pignatelli di Belmonte, Epis c o p u m Ostien. et Albanen., Causae huius P o n e n t e m seu Relatorem die 26 Aprilis anno 1932, in Antepraeparatoria Congregatione disceptatum est: deinde c o r a m R m i s Cardinalibus die 25 Octobris anni eiusdem in Praeparatoria. Generalis denique die 31 Ianuarii nuper elapsi habita est Congregatio c o r a m S m o D . N . P i o P a p a XI-, i n qua t u m R m i Cardinales, t u m Officiales Praelati et P P . Consultores suam quisque protulit sententiam. Beatissimus vero Pater suam edere distulit, et adstantes, ut preces secum ingeminarent, lumen a De implorandi causa, hortatus est. D o m i n i c a m hanc diem, quintam post Epiphaniam, inditae Catanensi Virgini S. Agathae sacram, elegit, ut decretum h o c promulgaretur. Quare R m o s Cardinales Camillum Laurenti, S. R. C. Praefectum, et Ianuarium ACTA, vol. XXV, n. 8. — 2-5-933. 16 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Granito Pignatelli di Belmonte, E p i s c o p u m Ostien. et Albanen., Causae? Relatorem arcessiri iussit, nec n o n R. P. Salvatorem Natucci, Fidei Prom o t o r e m generalem, meque infrascriptum Secretarium, Sacraque litata Hostia, hisce adstantibus pronunciavit: Constare de duobus miraculis, Venerabili Gemma perfectaeque Galgani intercedente, a Deo patratis n e m p e : Instantaneae sanationis tum Mariae Menicucci ab arthrosinovite thraumatica decoteri genu, tum sacerdotis TJlyxis Fabrizi a gravi ulcere varicoso in dextera tibia. H o c autem decretum in acta S. R. C. referri et publici iuris fieri m a n davit. D i e 5 Februarii anno Domini 1933. C. Card. LAURENTI, Praefectus. Tu. © S. A. Carinci, Secretarius. II ROMANA BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VEN. SERVI BEI IOSEPHI MARIAE PIGNATELLI SACERDOTIS PROFESSI SOCIETATIS IESU. SUPER DUBIO An, stante virtutum et duorum miraculorum approbatione, tuto procedi possit ad praedicti Venerabilis sollemnem Beatificationem. Clarum genere, virtute clariorem datur hodie mirari virum, quem asperrimis temporum procellis diu direque exagitatam Deus, inter adversa, inirifice sustentavit, suaque gratia ad sanctitatis culmen evexit: Venerabilem dicimus Iosephum Pignatelli, sacerdotem professum Societatis Iesu. Is nobilissima prosapia Caesaraugustae in Hispania ortus, avitae domus divitiis commodisque posthabitis, trilustris adolescens Societati Iesu se adiunxit, ut in ea sub Christi Regis, vexillo, ad maiorem Dei gloriam totus incumberet. Strenuum sane militem sibi Deus praeparabat, qui, imminentibus iam novis contra Ecclesiam et Societatem Iesu bellis, b o n u m certamen certaret, suisque, adventante discrimine, praesidio foret ac solamini. Q u o d quidem incredibili animi fortitudine ac simul serenitate, aspirante intus caritate Christi, mirabiliter praestitit, erecto semper animo, c o n t r a impetum succedentium tempestatum obsistens. Saera Congregatio Rituum 215 Pulsos ex Hispania confratres voluntario exsilio sequutus, aerumnosa maris peregrinatione huc illuc iactatos, nec habentes ubi quiete consistèrent, consilio, opera, pecunia, fraterno incensus amore, iuvit, donec eos tandem, laboribus fractos, ac morte imminutos, Ferraría in Pontificia, ditione tranquillo domicilio excepit. Sed iam asperior ingruebat adversitas, Societatis Iesu suppressio. N e q u e tamen in eo summo discrimine turbatus animo plus aequo est, sed perculsos dolore fratres supernae sapientiae verbis in spem erexit. Et sane, eo incidente casu, nescias quid mireris magis, an plenissimum Servi D e r e r g a A p o stolicam Sedem obedientiae obsequium, an fidelissimum eius in Societatem Iesu amorem. Quo ex utroque coniuncto eius animi studio, accedente eius prudenti consilio, actuosa opera ac praesertim spectatissima vitae sanctitate, factum est, ut instaurandae suo tempore Societati, in eius pristinis ac genuinis lineamentis, via feliciter complanaretur. Cuius sanctitatis specimen rursus enituit, quum, gallicae perturbationis motibus ac subsequutis dein bellis, Italia ipsa contremuit. Fulgide t u m praesertim eius apostolici animi zelus apparuit, q u o , ut primum ipsi licuit, in Parmensi Ducatu ac postea Neapoli et R o m a e ad animarum salutem fructuose adlaboravit, omnium in se animos convertens. Quibus difficillimis temporibus effusissima item eius liberalitas effulsit, qua, urgente Christi caritate, omnimodas calamitates ita largiter sublevabat, ut res prodigio similis videretur. Par enim eius erat animi contra adversa fortitudo et actuosissima erga afflictos misericordia, utramque sustentante immutata, quam fovebat, in D e u m fiducia. Qua in re filialis eius in Summum Pontificem pietatis testimonium praetereundum non videtur. Quum enim sa. m e . Pius VI ab Urbe violenter abductus, captivus aerumnoso itinere in Galliam duceretur, Florentiae primum, dein Parmae, ubi Pontifex infirmus brevi constiterat, eum Servus Dei tenerrima complexus caritate, non solum filialis sui amoris sensibus recreavit, sed bis eius paupertate amplissimo subsidio subvenit. Quin i m m o , et Parmensem D u c e m apostolica libertate graviter reprehendit, q u o d imperio, contra omnem humanitatem sibi dato, n o v o itineri infirmum Pontificem ad destinatum ei exilium committendi, obtemperasset. Qui vero nunc, eiusdem nominis undecimus, Summus Pontifex Ecclesiam gloriose regit, Servo Dei, honores ei tam amplos pro meritis hodie decernendo, decessoris Sui velut vices rependere videtur. Equidem post eius mortem, quam pie, quartum supra septuagesimum annum agens, die 15 Novembris mensis anno 1811, R o m a e obivit, sanctitatis fama, qua vivus inclaruerat, latius increbuit. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 216 Quare, Gregorio X V I sa. m e . in Petri Cathedra sedente, apud S. R. C. eius causa introducta est. Benedicti XV fel. rec. auctoritate eius virtutes fuisse heroicas, die 25 Martii mensis anno 1917 decretum est: duas, quas diligentissimi actores exhibuerunt, sanationes vera esse miracula die .19 nuper elapsi mensis, Ssmo D. N", probante, est pariter decretum. U n u m itaque, ut ad ei decernendos Beatorum honores gradus fieret, discutiendum dubium supererat, videlicet: An, stante virtutum et duorum miraculorum approbatione, tuto procedi possit ad praedicti Venerabilis sollemnem Beatificationem. D u b i u m h o c , c u m in Generali sacrorum R i t u u m Congregatione, coram Ssmo D. N. die 25 Februarii mensis h o c anno habita, R m u s Cardinalis Ianuarius Granito Pignatelli di Belmonte discutiendum proposuit, R m i Cardinales, Officiales Praelati et Patres Consultores in unanimem affirmativam sententiam convenerunt. Sanctitas vero Sua usque ad diem hanc Dominicam secundam in Quadragesima, natali quoque sancti decessoris sui Gregorii Magni sacram, iudicium proferre distulit. Singulari porro laetitia inclita Societas Iesu gestit, quum hunc tam fidelem sodalem, quem merito veluti alterum Parentem salutat, super candelabrum in Ecclesia ad collucendum extolli conspiciat, hac feliciter recurrente die, duodecima Martii mensis, qua sollemnis canonizationis honores legifero Patri Ignatio nec non et aliis hispanis Francisco X a v e r i o alteri Sodali suo, Teresiae a Iesu, et Isidoro agricolae, tributi olim fuerunt. Faxit vero Deus ut nobilis catholica Hispania, pristinae gloriae memor, iis filiis augeri laetarique iterum gaudeat, qui tantum ei decus addidere, et tam amplam spiritualium b o n o r u m copiam attulere. Reminiscere miserationum tuorum, Domine, c u m universa Ecclesia humiliter adprecetur, ne umquam dominentur nobis inimici nostri. (Introit. Miss. D o m . II in quadrag.). Accitis itaque R m i s Cardinalibus Camillo Laurenti, S. R. C. Praefecto, et Ianuario Granito Pignatelli di Belmonte, E p i s c o p o Ostien. et Albanen, causae Relatore, nec non R. P. Salvatore Natucci Fidei Promotore generali meque infrascripto Secretario, divino Eucharistico sacrifìcio pie oblato, Ssmus D. N. Pius Papa XI edixit: « Tuto procedi posse ad sollemnem Venerabilis Iosephi Pignatelli Beatificationem ». H o c autem decretum promulgari, in acta S. R. C. referri, litterasque Apostolicas sub anulo Piscatoris de Beatificationis sollemniis in Vaticana Basilica quandocumque celebrandis expediri mandavit. D a t u m R o m a e , die 12 Martii anno D o m i n i 1933. O. Card. LATJRENTI, S. B. G. Praefectus. L . © S. A . . Carinci, Secretarius. 217 Sacra Congregatio Rituum III PARISIEN. B E A T I F I C A T I O N I S E T CANONIZATIONIS V E N . SERVAE D E I CATHARINAE LA- B O U R É E SOCIETATE P U E L L A R U M A C A R I T A T E . SUPER D U B I O An, stante possit - virtutum et ad praedictae duorum miraculorum approbatione, tuto procedi Venerabilis sollemnem Beatificationem. Dives in misericordia Deus, adiutor in opportunitatibus (Ps. 9, 9 ) , inter cetera quae Ecclesiae suae in terris laboranti praestat divini roboris adiumenta, insignes sanctitate viros per decurrentium temporum spatia identidem suscitare consuevit, qui, virtute accepta ab alto, ingruentibus necessitatibus mirifice succurrerent. H i n c contra exortas et gliscentes haereses Doctores per saecula suscitavit, qui doctrinae gladio eas repellerent: contra m o r u m asperitatem et immunitatem sive barbarorum sive etbnicorum ad fidem conversorum, monachos, qui eorum animos christiana suavitate mulcerent: contra terrenarum rerum studia, mendicantium Ordines, qui arctam paupertatem profitentes, caelestes divitias v e r b o et exemplo terrenis praeferre docerent: contra decimisexti saeculi novatores, qui ipsa christianae religionis fundamenta subvertere conabantur, Clericorum regula- rium Ordines, qui, docendo et adolescentium animos educando, et fidem et mores in christiana societate instaurarent. Decimoséptimo saeculo, erroribus bellisque gliscente aetate, Vincentium a Paulo inaestimabili dono Galliae dedit, i m m o et Ecclesiae universae, divinae largitatis dispensatorem magnificum et romanae fidei assertorem invictum. Is imaginis Filii Dei conformis factus, ea magnitudine animi spatia caritatis dilatavit, ut omnes, quotquot suorum temporum miseriae homines divexabant, amplecti ad succurrendum n o v o prodigio visus sit. Porro milha millium hominum, qui egestate aerumnisque conficiebantur, incredibilis eius caritatis beneficia senserunt. Quae beneficia, futuris prospiciens temporibus, per filios suos «Presbyteros Missionis » « Filiasque » suas, « a Caritate » appellatas, quin de fere innumeris rivulis, qui ab eo procedunt, sermo habeatur, in aevum perennavit. Filias a Caritate dicimus, quae ad quadraginta millia, veluti candidae columbae ex mystica arca demissae, omnibus per orbem mirantir bus et stupentibus gentibus, pacis nuntiae et omnimodae caritatis adminir strae fiunt. Praecipuis Societatis huius filiabus merito Venerabilis Catharina Lar bouré adnumeratur, quae in pago Fain-les-Moutiers anno 1806 nata, â!8 Acta Apostolicae Sedas - Commentarium Officiale et in familiae suae sinu erga D e u m et beatam Virginem pietate enutrita, huic Societati meruit cooptari; pacis autem nuntia et caritatis administra insignis ab eadem sanctissima Virgine electa est. Etenim, d u m inter tirunculas in Parisiensi, q u o d vocant, sui Instituti seminario ad religiosam vitam se comparabat, anno .1830, Iulio mense prius, dein, et praesertim, die 27 N o vembris anno eodem, mira eiusdem B. M. V. Immaculatae dignata est apparitione, quae sacri numismatis cudendi curam ei concredidit. Mandat u m h o c per sui spiritus moderatorem est quidem exsecuta, arctissimum tamen t u m de accepto mandato, t u m de apparitionibus a se habitis, per quadraginta sex annos humillima virgo silentium servavit. Numisma h o c , Mariae Immaculatae imaginem referens una c u m pia invocatione, christiani populi animos ad adventantem dogmaticam Immaculatae Conceptionis definitionem opportune inter cetera comparavit, et innumeras o m n e genus gratias et miracula largissime etiamnum effundit. Haec, quae Deus per numisma h o c operabatur prodigia, piissima virgo p r o b e noscebat, sed, quin alta de se sentiret, nesciri et pro nihilo reputari (Im. Chr.) amabat, et omnia humillima officia ab obedientia sibi concredita, in simplicitate et effusissima caritate, iuxta sui legiferi patris praecepta, hominibus ignota per t o t u m vitae curriculum adamussim implevit. T o t a enim Catharinae sanctitas interior, d u m vixerat, fuit, sub p r o f u n d i s s i m e humilitatis munimine veluti contecta. Attamen v i x ad caelum die 31 D e cembris anno D o m i n i 1876 fuit evocata, longe lateque eius virtutes fuerunt compertae. Quapropter Pius X sa. me. anno 1907 huius Ancillae D e i beatificationis causam esse introducendam edixit. D i e S. Vincentio a Paulo sacra anno 1931, Ssmi D . N . Pii Papae X I auctoritate, heroicae Catharinae virtutes recognitae fuere; et, per S. H. C. decretum, die 13 Februarii mensis nuper elapsi latum, duas sanationes vera esse miracula, eadem Pontificia auctoritate, fuit comprobatum. Plana itaque via ad Beatificationem patebat. Sed, ut nostrae leges requirunt, ultimum discutiendum erat dubium: An, .stante virtutum et duorum miraculorum approbatione, tuto procedi possit ad praedictae Venerabilis sollemnem Beatificationem. Emus Cardinalis Alexander Verde, causae liuius Ponens seu Relator, in Generali sacrorum Rituum Congregatione, •coram Ssmo D. N. die 25 Februarii mensis habita, dubium h o c proposuit, c u i omnes R m i Cardinales, Officiales Praelati et Patres Consultores affirmat i v a m responsionem emiserunt. Beatissimus vero Pater suum proferre iudicium in hanc diem, decimam secundam Martii mensis, D o m i n i c a m secundam in Quadragesima, distulit, in cuius Missae Evangelio Christi D o m i n i transfiguratio narratur, futurae electorum glorificationis forma et exemplar. 219 Sacra Congregatio Rituum A d v o c a r i itaque iussit R m o s Cardinales Camillum Laurenti, S. R. C. Praefectum, et Alexandrum Verde, Causae Ponentem seu Relatorem, n e e n o n R. P. Salvatorem isTatucci Fidei Promotorem generalem meque infrascriptum Secretarium, sacrisque operatus edixit: « T u t o procedi posse ad Venerabilis Catharinae Labouré sollemnem Beatificationem ». H o c autem decretum promulgari, in acta S. R. C. referri litterasque Apostolicas sub anulo Piscatoris de Beatificationis sollemniis in Vaticana Basilica quandocumque celebrandis expediri mandavit. . D a t u m B o m a e , die 12 Martii anno D o m i n i 1933. C. Card. LAURENTI, S. B. C. Praefectus. L . & S. A. Carinci, Secretarius. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 220 ACTA TRIBUNALIUM SACRA ROMANA ROTA Citatio edictalis ALTUNEN. NULLITATIS MATRIMONII (QUAGLIARELLO-QUAGLIARELLO) Cum ignoretur l o c u s actualis commorationis Dñi Petri Quagliarello^ in causa conventi, eundem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. R o t a e ( R o m a , via della Dataria, 94) die 17 iunii 1933, hora 11, ad concordandum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione: An in confirmanda vel infirmanda sit sententia Rotalis diei 5 Iulii 1932 casu. Ordinarii l o c o r u m , parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de l o c o commorationis praedicti Dñi Petri Quagliarello, curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. * L. £g S. A. Jullien, Ponens. Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 11 Martii 1933. A d v . T. Tani, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de Mr Pierre Quagliarello, défendeur en cette cause, Nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, via della Dataria, n. 94), le 17 Juin 1933, à 11 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote. Doit-on confirmer ou casser la sentence de la Rote du 5 Juillet 1932 dans cette cause? Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence du dit Mr Pierre Quagliarello, devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. Diarium Romanae Curiae DIARIUM ROMANAE CURIAE Giovedì, 30 Marzo 1933, la Santità di Nostro Signore ha ricevuto in solenne Udienza Sua Eccellenza Sir ROBERT HENRY CLIVE, Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario della Gran Bretagna, per la presentazione delle Lettere Credenziali. SACRA CONGREGAZIONE DEL CONCILIO AVVISO DI CONCORSO Nella Sacra Congregazione del Concilio è indetto un concorso per alcuni posti di Aiutante di studio per l'Ufficio amministrativo centrale. I sacerdoti, che, in età non superiore ai 45 anni, desiderassero prendervi parte, dovranno, non più tardi del 30 prossimo Giugno, presentare alla Segreteria della stessa Sacra Congregazione la relativa domanda, corredata del nulla osta del proprio Ordinario, nonché di altri utili documenti e titoli di studio e di competenza amministrativa e contabile. L'esame scritto del concorso, che avrà luogo nella Segreteria della detta Sacra Congregazione il giorno 6 del successivo mese di Luglio, alle ore 8 antimeridiane, verserà su temi riguardanti la teoria e la pratica amministrativa dei benefici ecclesiastici, delle chiese e degli altri enti ecclesiastici in relazione al Concordato Lateranense ed alle leggi ecclesiastiche e civili, emanate in esecuzione dello stesso Concordato. Roma, 20 Aprile 1933. G. Bruno, Segretario. SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI - Martedì, 28 Marzo 1933, presso l'Emo e Revmo Signor Cardinale Alessandro Verde, Ponente della Causa della Beata Maria Michela del Santissimo Sacramento, fondatrice delle Suore Adoratrici Ancelle del Santissimo Sacramento e della Carità, ha avuto luogo la Congregazione Antipreparatoria dei Sacri Riti, nella quale, dai Rmi Prelati Officiali e dai Consultori della stessa Sacra Congregazione, si è discusso sopra due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione della Beata, e che vengono proposti per la di lei canonizzazione. 222 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Martedì, 4 Aprile 1933, presso Sua Emza Revma il Signor Cardinale Gra- nito Pignatelli di Belmonte, Ponente e Relatore, ha avuto luogo la Congregazione Antipreparatoria delia Sacra Congregazione dei Riti, nella quale dai Re vini Prelati Officiali e dai Revjhi Consultori teologi della stessa Sacra Congregazione, si è discusso sul martirio e causa del martirio dei Servi di Dio Gregorio Grassi, Francesco Fogolla, Antonio Pantosati, Vescovi dell'Ordine dei Frati Minori, e Compagni, martiri della Cina nel periodo dei Boxers 1898-1904. Martedì, 25 Aprile 1933, presso l'Eolo e Revmo Signor Cardinale Alessandro Verde, Ponente della Causa di Beatificazione dei Servi di Dio Rocco Gonzalez da Santa Cruz, e Compagni, martiri, della Compagnia di Gesù, ha avuto luogo la Congregazione Antipreparatoria dei Sacri Riti, nella quale dai Revmi Consultori teologi e dai Prelati Officiali della stessa Sacra Congregazione dei Riti, si è discusso sul martirio e sua causa, e sui segni o prodigi degli stessi Servi di Dio, uccisi, come si asserisce, in odio alla fede. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di nominare: 31 Ottobre 1932. L'Eino e Revmo Sig. Cardinale Gaetano Bisleti, Gran Cancelliere del Pontificio Istituto di Musica Sacra. 7 Dicembre » Monsig. Giovanni Teodori, Prelato Referendario del Su- » » » Monsig. Silvio Romani, Prelato Referendario del Supremo 16 » » L'Emo Sig. Cardinale Pietro Segura y Saenz, Protettore premo Tribunale della Tribunale della Segnatura. Segnatura. dell'Istituto delle Religiose Missionarie del Ssmo Sacramento » » e di Maria Immacolata (Granata). ». L'Emo Sig. Cardinale Eugenio Pacelli, Protettore del Sodalisio di San Pietro Claver. » » » L'Emo Sig. Cardinale Eugenio Pacelli, Protettore della Congregazione dei Fratelli Celliti o Alessiani di Aquisgrana. 4 Gennaio 1933. L'Emo Sig. Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore della Congregazione delle Piccole Suore dei Malati, di Mauriac. Diarium Bomanae Curiae Assistenti 25 Agosto 12 Settembre al Soglio Pontificio: 1932. Monsig. Cristiano Schreiber, Vescovo di Berlino. » Monsig. Alberto Giuseppe Gonçalves, Vescovo di Ribeirao Preto. 14 » 18 Novembre » Monsig. Antonio Karosas, Vescovo di Vilkaviskis. » Monsig. Eduardo Giuseppe Byrne, Arcivescovo di Dublino. Protonotarii 2 Ottobre Apostolici ad instar participantium: 1932. Monsig. Abramo Tahy, Amministratore Apostolico di Uzhorod. » Monsig. Emilio Adam, dell'archidiocesi di Parigi. » Monsig. Giovanni Gaston, della medesima archidiocesi. Monsig. Francesco Monard, dell'archidiocesi di Chambery. Monsig. Giuseppe Magenet, della diocesi di Annecy. 17 Novembre » 26 » » Monsig. Giuseppe Pernoud, della medesima diocesi. Monsig. Giacomo Giuseppe Hartley, della diocesi di R o chester (U. S. A.). 30 » » Monsig. Salvatore Vergallo, della diocesi di Lecce. Monsig. Luigi Paladini, della medesima diocesi. 12 Dicembre 1932. Monsig. Giulio Hamonet, della diocesi di Le Mans. » » » Monsig. Giorgio Coulon, della medesima diocesi. 16 » » Monsig. Giovanni Lasserre, della diocesi di Bayonne. 17 » » Monsig. Pietro Maria Périer, della diocesi di Coutances. » » 21 » 16 Gennaio » Monsig. Carlo Leconte, della diocesi di Séez. 1933. Monsig. Alfredo Bandini, della diocesi di Fiesole. » Prelati 18 Agosto 26 » 13 Settembre 5 Ottobre Domestici di S. S. 1932. Monsig. Giovanni Longoni, dell'archidiocesi di Milano. » Monsig. Emmanuele Bihary, della diocesi di Presov (Eperjes dei Ruteni). » Monsig. Enrico Irgens, del vicariato apostolico di Oslo. » Monsig. Costantino Bruni, dell'archidiocesi di Capua. Monsig. Attilio Plebani, della diocesi di Bergamo. Monsig. Arturo Bridier, dell'archidiocesi di Parigi. Monsig. Giuseppe Brunner, della diocesi di Gurk. 7 7 Novembre Monsig. Giuseppe Pace, della diocesi di Gozo. » Monsig. Luigi Quargnassi, dell'archidiocesi di Udine. Monsig. Giuseppe Pradzynski, dell'archidiocesi di Gnesna e Posnania. 10 » Monsig. Michele Marmora, della diocesi di Giovinazzo. Monsig. Ernesto D'Aquila, della diocesi di Newark. » Monsig. Giacomo T. Brown, della medesima* diocesi. » 224 Acta Apostolicae Sedis - Oommentarium Officiale 10 Novembre 1932. Monsig. Ladislao Zadavil, della diocesi di Brno. » » » Monsig. Luigi Soldat, dell'archidiocesi di Praga. 17 » » Monsig. Malcolm Guglielmo McKinnon, dell'archidiocesi di Vancouver. » » » Monsig. Arcibaldo Mclntyre, della stessa archidiocesi. » » » Monsig. Zenone Steher, della diocesi di Oklahoma. » » » Monsig. Alberto J. Monnot, della medesima diocesi. 24 » » Monsig. Tommaso Giuseppe Crowley, della diocesi di SaultSte-Marie. » » » Monsig. Giuseppe Nolan, della diocesi di Gashel. » » » Monsig. Pietro Hill, della diocesi di Ross. 26 » » Monsig. Ettore Savazzini, della diocesi di Parma. » » » Monsig. Giuseppe Maria Pibernat, della diocesi di Cumana. 2-7 » » Monsig. Ambrogio Squintani, della diocesi di Cremona. 30 » » Monsig. Renato Bertier, dell'archidiocesi di Rouen. 1 Dicembre » Monsig. Salvatore Leccese, dell'archidiocesi di Gaeta. » » Monsig. Giovanni Francesco Goggin, della diocesi di R o - » chester. » » » Monsig. Giovanni Giuseppe Lee, della medesima diocesi. » » » Monsig. Gualtiero J. Lee, della medesima diocesi. 2 » » Monsig. Giovanni M. Hegarty, della diocesi di Los Angeles. » » » Monsig. Giovanni O'Sullivan, della medesima diocesi. 3 » » Monsig. Raffaele Salucci, della diocesi dei Marsi. 6 » » Monsig. Giovanni Teodori (Roma). » » » Monsig. Silvio Romani (Roma). » » » Monsig. Paolo Julian, della diocesi di Viviers. 12 » » Monsig. Luigi M. Gerdes, dell'archidiocesi di Cincinnati. » » » Monsig. Giorgio H. Geers, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Carlo A. Ertel, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Giorgio J. Relaing, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Felice Richaud, della diocesi di Annecy. » » » Monsig. Ernesto Mulochean, della diocesi di Le Mans. 15 » » Monsig. Basilio Hadzsega, della diocesi di Mukacevo. » » » Monsig. Giulio Sztankay, della medesima diocesi. Monsig. Antonio Retzbath, 19 » » » » » - Monsig. Lodovico Leridez, della diocesi di Coutances. dell'archidiocesi di Friburgo. » » » Monsig. Guglielmo Mulligan, della diocesi di Aberdeen. » » » Monsig. Carlo Carlo MacDonald, della medesima diocesi. » » » Monsig. Tommaso Caban, dell'Amministrazione apostolica di Tirnavia. » » » Monsig. Giuseppe Straka, della medesima Amministrazione. » » » Monsig. Giuseppe Napoleone Janda, della medesima Amministrazione. Diarium "Romanae Curiae 2M> 19 Dicembre 1932. Monsig. Emerico Mayer, della medesima Amministrazione. 20 » » Monsig. Giuseppe Panier, dell'archidiocesi di Besançon. » » » Monsig. Emilio Blanc, della diocesi di Cahors. ONORIFICENZE Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio X I , felicemente regnante, si è degnato di conferire: La Gran Croce dell'Ordine Piano: 18 Dicembre 1932. A. S. E. Ismail Sedky Pachà, Primo Ministro dell'Egitto. La Commenda con placca dell'Ordine Piano: 18 Dicembre 1932. A. S. E. Gino Gasperini (Italia). La Commenda dell'Ordine Piano: 22 Dicembre 1932. Al sig. dott. Riccardo Galeazzi (Roma). Il Cavalierato dell'Ordine Piano: 18 Dicembre 1932. Al sig. Francesco dei conti Cantati Castelvetri, Guardia Nobile di S. S. La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 14 Dicembre 1932. A. S. E. il principe D. Francesco Boncompagni Ludovisi, Governatore di Roma. 20 » » A S. E. Giorgio de Barcza, Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario di Ungheria presso la S. S. 8 Gennaio 1933. A. S. E. Vittorio Cerruti (Italia). 16 16 » Febbraio » Al sig. Ataúlfo de Pai va (Brasile). » Al sig. Hernand Belm, deU'archidiocesi di New York. La Placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile: 18 Dicembre 1932. Al sig. comm. avv. Giuseppe Brosadola, dell'archidiocesi di Udine. 28 » » Al sig. conte Giuseppe Dalla Torre di Sanguinetto (Città del Vaticano). La Commenda con placca delVOrdine di S. Gregorio Magno, classe civile: 17 Settembre 1932. Al sig. prof. ing. Arturo Dànusso, dell'archidiocesi di Milano. 18 Novembre » Al sig. Francesco O'Reilly, dell'archidiocesi eli Dublino. 226 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 1 Dicembre 1932. Al sig. ing. Leone Castelli (Roma). » » » 15 » » Al sig. ing. Giuseppe Momo (Roma). Al sig. ing. Paolo Salatino (Italia). 6 Gennaio 1933. All'on. prof. Cesare Serono (Italia). » » » Al sig. Enrico Da Guerra Vianna (Portogallo). La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile: 29 19 Aprile Luglio e Ottóbre 1932. Al sig. dott. Ugo Zörnlaib, dell'archidiocesi di Vienna. Al sig. cav. David I. Champion della diocesi di Cleveland. Al sig. Pietro R. Tinoco (Venezuela). Al sig. Armando Simonis (Belgio). Al sig. Alberto Nonis (Italia). Al nob. sig. Filippo De Ciutiis di Santa Patrizia (Italia). il Novembre » Al sig. prof. Francesco Mosso, dell'archidiocesi di Genova. Al sig. Raffaele Garzia, dell'archidiocesi di Cagliari. Al sig. barone Ludovico Francesco G. M. Van Voorst tot Voorst della archidiocesi di Utrecht. Al sig. archit. Tullio Passarelli (Roma). 14 » 19 » Al sig. archit. Mario Stoppa (Romania). » » Al sig. avv. Alessandro Orescu (Romania). 22 » Al sig. prof. Biagio ßiagetti (Roma). » » Al sig. Giulio Zirnheld, della diocesi di Parigi. 18 Dicembre » » » Al sig. dott. Michele Hlavicka, dell'archidiocesi di Praga. » Al sig. dott. Giuseppe Sklenáf della medesima archidiocesi. 20 »» » Al sig. Carlo Teodoro Laubser, dell'archidiocesi di Besançon. » » » » Al sig. avv. Agostino Candolini, dell'archidiocesi di Udine. 21 » » A S. E. Luigi Russo (Italia). » » Al sig. cav. Lodovico Mignot, della diocesi di Viviers. 3 Gennaio » 9 16 » 1933. Al sig. Eugenio Parenti, dell'archidiocesi di Lucca. » Al sig. Francesco Meriano (Italia). » Al N. U. avv. Carlo Nichetti (Italia). La Commonda delVOrdine di S. Gregorio Magno, classe militare. 20 Ottobre 1832. A. S. E. gener. Adriano Marinetti (Italia). Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile: 8 Maggio 1931. Al sig. Venceslao landa, dell'archidiocesi di Praga. 22 Settembre 1932. Al sig. Guglielmo Sampson Bishop, dell'archidiocesi di Westminster. 6 Ottobre » Al sig. Pietro Realini, della diocesi di Lugano. » » » Al sig. Francesco De Menthoti, dell'archidiocesi di Parigi. 23 » » Al sig. ing. Pietro Castelli, dell'archidiocesi di Milano. Diarium Romanae Curiae 387 Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S.: 29 Dicembre 1932. Monsig. Pietro Pezzi, della diocesi di Faenza. 6 Gennaio 26 » 1933. Monsig. Eugenio Frindt, della diocesi di Agria. » Monsig. Giovanni Vogel (Roma). 9 Febbraio » Monsig. Edoardo Garnich, della diocesi di Lussemburgo. » » » Monsig. Ludovico Hartmann, della medesima diocesi. » » » Monsig. Emilio Hentgen, della medesima diocesi. » » » Monsig. Giorgio Kiefier, della medesima diocesi. 23 » » Monsig. Ercole Reali (Roma). » » » Monsig. Paolo Viti (Roma). » » » Monsig. Giovanni M aconi (Bergamo). » » » Monsig. Pietro Giuseppe Maria Van G ils, della diocesi di Ruremonda. 2 Marzo » Monsig. Antonio Sechi, dell'archidiocesi di Sassari. 7 » » Monsig. Francesco E. Hyland, dell'archidiocesi di Filadelfia. 10 » » Monsig. Venceslao Jaksch, dell'archidiocesi di Vienna. » » » Monsig. Giuseppe Brunissen, della diocesi di Strasburgo. » » » Monsig. Gian Giuseppe D'Ambra, della diocesi d'Ischia. 23 » » Monsig. Francesco Bettoni, della diocesi di Crema. Camerieri d'Onore in abito paonazzo di S. S.: 2 Marzo 1933. Monsig. Giovanni Pietro Düringer, dell'amministrazione apostolica di Innsbruck. 10 » » Monsig. Giovanni Popp, dell'archidiocesi di Vienna. » • » » Monsig. Giuseppe Schmid, della medesima archidiocesi. 21 » » Monsig. Giacomo Weinbacher, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Augusto Leuimötzer, della medesima archidiocesi^ » » » Monsig. Francesco Gessi, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Giovanni Schneider, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Egidio Cavi on i, della diocesi di Pavia. Cappellani Segreti d'onore di S. S. : 5 Gennaio 1933. Monsig. Adalberto Leko', della diocesi di Agria. » » » Monsig. Emerico Peczeli, della medesima diocesi. 21 Marzo » Monsig. Venceslao Stefíl, dell'archidiocesi di Vienna. Cappellano d'Onore extra Urbem di S. S.: 23 Febbraio 1933. Monsig. Giuseppe Capelli, della diocesi di,Piacenza. 228 Actu Apostolica* Sedis - Commentarium Officiale Con Biglietto di Sua Eccellenza Revma Monsignor Maestro di Camera di Sua Santità in data 3 Aprile 1933, è stato nominato Chierico Segreto di Sua Santità Monsig. Bernardino Bocchini. NECROLOGIO* 1 21 Giugno Marzo 1932. Monsig. Bernardo Hackett, Vescovo di Waterford e-Lismore. 1933. Monsig. Gregorio Pietro Habra, Arcivescovo siro di Damasco. 27 » 5 Aprile » » Monsig. Carlo M. de Gorostarzu, Vescovo tit. di Eia. Monsig. Anatolio Nowak, Vescovo di Premislia pei Latini. 6 » » Monsig. Andrea Karlin, Vescovo di Lavant (Maribor). 8 » » Monsig. Pietro Mankowski, Arcivescovo tit. di Eno. 14 » » Monsig. Giordano Corsini, Vescovo tit. di Arca. 15 » » Monsig. Giacinto Gaggia, Arcivescovo tit. di Traianopoli 23 » » Monsig. Leone Waìega, Arcivescovo tit. di Ossirinco. 25 » » Monsig. Carlo Maria Alfredo de Cormont, Arcivescovo tit. in Rodope e Vescovo di Brescia. di Brisi. 30 » » Monsig. Ludovico Van Hoeck, Vescovo di Ranchi. 30 » » Monsig. Abramo Aguilera, Vescovo di S. Carlo d'Ancud. Pag. 55 in necrologio, pro eo quod est 25 » legatur 25 Dicembre 29 Dicembre legatur 29 » Num. 9 1 Iunii 1933 Annus XXV - Yol. XXV ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PII PP, XI CONSTITUTIO APOSTOLICA IN PATRIARCHALI BASILICA OSTIENSI PAENITENTIARIORUM MINORUM COLLEGIUM IN PERPETUUM STABILITERQTJE CONDITUR. PIUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Quod divina favente gratia, non sine uberum beneficiorum largitione, per huius Anni Sancti decursum celebramus, Eedemptionis Iubilaeum postulat ut in praecipuis almae Urbis Nostrae tempus peculiares, iidemque non pauci, sacramenti Paenitentiae administri ex more deputentur, specialibus facultatibus praediti atque adeo Paenitentiarii IS. Iubilaei vocandi; idque eo consilio, ut spirituali christifidelium utilitati, qui undique, ad iubilarem veniam lucrandam, huc confluunt, aptiore, qua fieri potest, ratione consulatur. Quapropter Decessorum Nostrorum vestigiis insistentes, cum res decerneremus, quae ad huiusmodi celebrationem pertinerent, facere non potuimus quin ad vetustam quoque Patriarchalem Basilicam Ostiensem animum converteremus; mandavimus siquidem dilecto filio Nostro Paenitentiario Maiori per Apostolicas Litteras « Indicto a Nobis » ut in hac quoque Basifica Paenitentiarii deligerentur ac renuntiarentur, haud absimili m o d o ac in ceteris Patriarchalibus Basilicis— Lateranensi nempe, S. Petri in Vaticano, ac Liberiana in Exquilns — in perpetuum constituti fuere. Iamvero susceptum per hanc dierum faustitatem consilium id in mentem induxit Nostram, ut de opportunitate decerACTA, voL XXV, n. 9. — 1-6-933. 17 . 230 Acta Apostolicae Sedas - Commentarium Officiale neremus Apostolicum Paenitentiariorum minorum Collegium in Ostiensi etiam Basilica, ut in aliis, quas supra memoravimus, firme stabiliterque condendi. Etenim, si superiore tempore, perspecta sacrarum harum aedium a frequentioribus Urbis partibus longinquitate, huius rei necessitas neque Decessoribus Nostris, neque Nobis occurrerat, at in praesens, c u m t o t domus, citatiore quodam incremento, in Basilicae vicinia excitentur, consentanea advenisse tempora putamus, quibus pastoralis Nostra sollicit u d o postulet ut sacrorum id genus administrorum Collegium in perpetuum condamus, qui per pretiosum Bedemptoris nostri sanguinis lavacrum animos expient, eorum scilicet omnium, qui, sacramentalis Paenitentiae causa, ad Apostoli gentium sepulcrum confluant. Quodsi gloriosa amplissimi huius templi monumenta, catholicam fidem ingenuasque artes redolentia, quae quidem totius terrarum orbis admirationem c o m m o v e n t , quaeque R o m a n o r u m omnium Pontificum inibi tessellata operibus expressas imagines exhibent, N o s veluti excitare videntur ut privilegii eiusmodi concessionem Ostiensi Basilicae impertire ne procrastinemus, at Lateranenses Conventiones, recens feliciter in usum redactae, quibus sacrae illae aedes, ad temporaria etiam iura administrationemque quod attinet, immediate Nobis subiectae sunt, ut quam primum causam ad rem deducere maturemus q u o d a m m o d o invitant. Itaque, nulla adhibita mora, eo etiam consilio ducti, ut dilectae S. B e nedicti soboli, quae iamdiu abbatiam S. Pauli de Urbe continentem que Basilicam actuose custodit ac moderatur, benevolentiam testemur Nostram, re diligenter collata cum dilecto filio Nostro Laurentio S. R. E. Card. Lauri, Paenitentiario Maiore, atque omnibus mature perpensis, de Apostolicae plenitudine potestatis, haec quae sequuntur, per Apostolicas has Litteras statuimus ac decernimus: I. In Patriarchali Basilica Ostiensi Paenitentiariorum minorum Collegium in perpetuum instituimus atque erigimus, quod quidem ex monachis Ordinis S. Benedicti constet et cum a Nobis, t u m in posterum a Successoribus Nostris pendeat. I I . Apostolicum h o c Collegium sex eiusdem Ordinis monachi constituant, quorum tres pro Italicae nationis paenitentibus, unus pro Gallicae, unus pro Anglicae, unus pro Germanicae sunto. Qui vero omnes italicam linguam pernoscant. I I I . Candidati, qui ex quavis Benedictina Congregatione esse possunt, ab A b b a t e Ordinario pro tempore S. Pauli de Urbe, collatis antea consiliis c u m illius monasterii A b b a t e , a quo pendent, Cardinali Paenitentiario Maiori praesententur. 231 Acta Pii Pp. XI . I V . Praesentatione a dilecto filio Nostro Card. Paenitentiario -Maiore accepta probataqúe, candidato periculum tum v o c e tum scriptis apud Signaturam Sacrae Paenitentiariae faciendum est, pro eiusdem Nostri Tribunalis legibus. V. Paenitentiarii minoris nominationem, qui periculum feliciter fecerit, Card. Paenitentiarius Maior, litteris ad h o c ipsum datis, peraget; qui tamen iis, qui ad abbatiam S. Pauli de Urbe non pertineant, ad triennium dumtaxat huiusmodi munus conferet. Paenitentiarii autem minoris legitime nominati erit, statis ab ipso Card. Paenitentiario horis, christifidelium confessiones in Basilica excipere, ea sollertia, prudentia atque caritate, quibus ad id genus officium opus est, unamque sibi animarum salutem proponere. V I . Q u o d ad officium suum spectat, Paenitentiarii minores, durante munere, Card. Paenitentiario Maiori tantummodo obnoxii erunt, qui tamen, si graviores emerserint causae, de iisdem Nobiscum aget, ut Nostram sententiam exquirat. Quod vero claustralem vitam religiosamque observationem respicit, c u m in abbatia quae eidem Basilicae adiicitur iidem c o m morentur, A b b a t i Ordinario pro tempore S. Pauli plenam profitebuntur obedientiam, eumque legitimum moderatorem habebunt, etiamsi ad aliam Congregationem pertineant. A Cardinali Paenitentiario Maiore eidem A b b a t i permissum est, ut Paenitentiariis minoribus in iis etiam rebus invigilet, quae ad Collegii institutis obtemperandum attineant. V I I . Ex quo nominationis litteras acceperint, S. Pauli Paenitentiarii iisdem facultatibus ac privilegiis, quibus Paenitentiarii minores trium ceterarum Basilicarum, fruentur. V I I I . Si Paenitentiarius, qui ad triennium tantummodo nominationem receperit, triennio expleto fuerit in munere confirmatus, aut, post temporis intervallum, ut ad id redeat iussus fuerit, aliud periculum non faciet. I X . Cum Nobis animarum b o n u m potissimum curae sit, ubi excipiendarum confessionum munus id postulare videbitur, Paenitentiarii volumus choralium officiorum celebratione exsoluti habeantur, eamque statim intermittant ac ad sedem confessionalem vocati fuerint. Praeterea Nostris hisce Litteris, Basilicam S. Pauli extra moenia, ad sacramentales confessiones excipiendas q u o d pertinet, Cardinalis Paeni- tentiarii Maioris iurisdictioni o b n o x i a m decernimus. Quam ob rem nemo in eadem Basilica christifidelium confessiones in posterum excipiet, quin eiusdem Cardinalis veniam expressis verbis consecutus fuerit. Ipsi pro tempore parocho venia opportunaeque ad huiusmodi munus facultates a Cardinali Paenitentiario expetendae sunt; cum vero parochi officium animarum curam prae primis respiciat, neque venia neque facultatibus, de quibus dicimus, idem privabitur. -232 - 'Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Quaecumque autem his Litteris decreta continentur, ea omnia stabula, rata, valida esse volumus et iubemus, contrariis non obstantibus quibuslibet. Earum vero exemplis aut excerptis, etiam impressis, notarii publici cuiusvis manu subscriptis ac sigillo alicuius in ecclesiastica dignitate constituti munitis, eandem volumus haberi fidem, quae haberetur praesentibus si essent exhibitae vel ostensae. Nulli igitur liceat hanc paginam Nostrae voluntatis infringere vel ei, ausu temerario, contra ire; si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Apostolorum Petri et Pauli se noverit incursurum. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die tertia mensis Maii, in Festo •Inventionis S. Crucis, anno Domini millesimo nongentesimo tricesimo tertio, Pontificatus Nostri duodecimo. Fr. T. PIUS O. P. Card. BOGG1ANI Cancellarius S. B. E. Ioseph Wilpert, Decanus Vincentius Loco L A U R E N T I U S Card. L A U R I Paenitentiarius Maior. Collegii Protonot. Ap.licorum. Bianchi-Cagliesi, Protonotarius Apostolicus. Plumbi Reg. in Conc. Ap., vol. XLVII, n. 59. - A. Marini. LITTERAE APOSTOLICAE I ' DISMEMBRATO TERRITORIO E VICARIATU APOSTOLICO DE YUKIANG ERIGITUR APOSTOLICA PRAEFECTURA DE KIENOHANFU IN SINIS. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Ecclesiae universae moderandae c o m missum Nobis divinitus officium postulat ut ea omnia opportune pro videamus quae ad catholicam fidem facilius inter infideles propagandam apta videantur. H o c ducti consilio, cum vicariatus apostolicus de Yukiang in provincia Sinarum de Kiangsi, curis concreditus Missionariorum e Congregatione Missionis, latius pateret quam ab eisdem evangelicis operariis c u m optatis spiritualibus fructibus excoli possit, paucis abhinc annis V i carii Apostolici votis obsecundantes, consensimus ut ipse partem meri- 233 Acta Pii Pp. XI dionalem territorii sibi subiecti Missionariis Societatis a Sancto Columbano pro Missionibus apud Sinenses excolendam traderet. N u n c vero tum Vicarius Apostolicus de Yukiang, quem diximus, tum Moderator generalis Societatis a Sancto Columbano preces Nobis adhibuerunt, ut territorium in quo praedictae Societatis sacerdotes iam adlaborant a vicariatu apostolico de Yukiang canonice seiungeretur et in missionem sui iuris erigeretur. Quas preces Nos exaudiré, omnibus rei momentis attento seduloque studio perpensis, opportunum duximus. Quare, collatis consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, qui Sacrae Congregationi de Propaganda Fide praepositi sunt, m o t u proprio, certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, a vicariatu apostolico de Yukiang, in provincia Sinensi de Kiangsi quinque sequentes subpraefecturas civiles, nempe de Nangcheng, Tzuhi, Nanfeng, Lituan, Kuanchang seiungimus sive dismembramus, atque exinde e o d e m territorio n o v a m apostolicam praefecturam erigimus de Kienchanfu appellandam et curis Missionariorum Societatis a Sancto Columbano pro Missionibus apud Sinenses concredendam. Contrariis non obstantibus quibuslibet. H a e c statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; illisque ad quos spectant, seu spectare poterunt, nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter contigerit attentari. D a t u m B o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x i x in. Novembris, anno MDCCCCXXXII, Pontificatus Nostri undecimo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status. II SANCTI B E R A R D U S , P E T R U S , ACCURSIUS, A D I U T U S ET OTHO, P R O T O M A R T Y R E S . O . P . M . , D E C L A R A N T U R P A T R O N I P R I N C I P A L E S V I C A R I A T U S APOSTOLICI DE RABAT. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. —• Primos ex inelyto Ordine Fratrum Minorum, quos ipse Seraphicus Pater Sanctus Franciscus Assisiensis misit in Africani ad infidelium animas Christo lucrandas, Berardum videlicet, Petrum, Accursium, Adiutum atque Othonem, a mahómetanis inMaroquio 234? Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale anno MCCXX in odium fidei interfectos, tamquam protomartyres suos universus Ordo Seràphicus pluribus iam à saeculis veneratur et colit. Nunc vero venerabilis frater Henricus Vieille, ex eodem Ordine Episcopus titularis Halmyrensis, Vicarius Apostolicus de Eabat, intra cuius fines urbs exstat vulgo Marrakesch, in qua ipsi protomartyres pro Christo sanguinem suum fuderunt, Nos enixe rogat ut sanctos Berardum et Socios eius principales Patronos ipsius vicariatus de Rabat declaremus. Quibus votis, Procuratoris generalis Ordinis Fratrum Minorum suffragio suffultis, libenter concedere decrevimus. Quare, audito quoque dilecto filio Nostro Camillo Sanctae Romanae Ecclesiae Presbytero Cardinali Laurenti, Sacrae Rituum Congregationi Praefecto, omnibusque rei momentis sedulo studio perpensis, ad maiorem Dei gloriam procurandam, ad christianae religionis incrementum et ad cultum eorundem protomartyrum Ordinis Minorum fovendum, apostolica Nostra auctoritate, praesentium Litterarum vi, perpetuumque in m o d u m , sanctos Berardum, Petrum, Accursium, Adiutum atque Othonem martyres, Patronos principales totius vicariatus apostolici de R a b a t constituimus et declaramus, atque eorum festum die x v i mensis Ianuarii sub ritu duplici primae classis cum octava communi, servatis de cetero rubricis, quotannis in territorio ipsius vicariatus de Rabat celebrandum mandamus. Contrariis quibusvis nihil obstantibus. Haec largimur et statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; eidemque vicariatui apostolico nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, atque irritum ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die ix m. Ianuarii, an. MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status. III PRAEFECTURA APOSTOLICA GUYANAE GALLICAE IN VICARIATUM APOSTO- LICUM ERIGITUR. PIUS PP. XI Ad futuram rei memoriam. — Quae catholico nomini propagando magis opportuna, pro temporum ac rerum adiunctis, videantur, ea, prout exigit supremum spirituale officium Nostrum, sollicita cura et constanti 235 Acta Pii Pp. XI studio providere satagimus. Quapropter, c u m proximis hisce temporibus praefectura apostolica Guvanae Gallicae in America meridionali, tale, D e o favente, ceperit incrementum, ut finitimarum missionum Gnyanae Anglicae et Hollandicae statum aequaverit, i m m o fidelium numero superaverit, precibus quae adhibitae Nobis fuerunt ut eadem praefectura ad gradum vicariatus apostolici canonice elevaretur libenti quidem animo annuendum decrevimus. Ideo, collatis de hac re consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus qui negotiis Sacrae Congregationis Propagandae Fidei praepositi sunt, omni^ busque mature perpensis, certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Littera- rum tenore, praefecturam apostolicam Guyanae Gallicae in America meridionali, eodem servato nomine, in vicariatum apostolicum erigimus, eiusdemque c u r a m ' e x nunc et in posterum, Ordinario charactere episcopali ornato, tribuimus. H a e c statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; illisque ad quos pertinent, seu pertinere poterunt, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x m . Ianuarii an. MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status. IV IN TERRITORIO PROVINCIAE SUDANENSIS A NILO SUPERIORE ERIGITUR APOSTOLICA P R A E F E C T U R A D E K O D O K . PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Nihil Nobis magis potest esse cordi, quam ut Christi Domini Evangelium ab omnibus gentibus cognoscatur et l u x divinae veritatis omnes orbis partes quam primum illuminet. Ad h o c autem omnia experimur, quae, pro rerum adiunctis, opportuna Nobis videantur. Quamobrem, libenter decrevimus votorum suorum c o m p o - Acta Apostolicae Seáis ..— Commentarium Officiale 236. tem reddere venerabilem fratrem Arthurum Hinsley, Archiepiscopum titularem Sardianum, A p o s t o l i c u m in Airica Delegatum, qui nuper Nos enixe rogavit, ut ex territorio provinciae Sudanensis M l i Superioris, partim ad vicariatus de Khartum et de Bahr el-Ghazal, partim ad praefecturam de Bahr el-Gebel pertinenti, Missio sui iuris fieret, quo maiora ibidem evangelicae praedicationis opus incrementa, D e o favente, susciperet. Collatis igitur super hoc consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o manae Ecclesiae Cardinalibus sacro Consilio christiano nomini propa- gando praepositis, omnibusque sedulo perpensis, motu proprio, certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, a praedictis vicaria- tibus de Khartum et de Bahr el-Ghazal atque a praefectura apostolica de Bahr el-Gebel, territorium provinciae Sudanensis cui vulgo nomen Upper Nile separamus et in n o v a m missionem sui iuris de KoâoJc appellandam et Patribus Congregationis Veronensis Filiorum SS. Cordis Iesu c o m m i t tendum erigimus. Fines vero huius novae Missionis hi sunt: ad septentrionem vicariatus apostolicus de Khartum a quo dividitur ipsis limitibus quibus provincia de Upper Nile nuncupata a provincia de Nuba Moun- tains et de White Nile dictis, separatur. Ad orientem: idem vicariatus de Khartum et praefectura apostolica de Kaffa, a quibus n o v a Missio sui iuris finietur eadem linea qua provincia, quam diximus, de Upper Nile dividitur a provincia de Fung (Sudan) et ab Aethiopia. Ad meridiem: praefectura de Bahr el-Gebel secundum lineam discriminis inter provincias de Upper Nile et de Nongalla (Sudan). Ad occidentem denique vicariatus de Khartum et de Bahr el-Ghazal secundum discrimen inter provincias de Upper Nile, Bahr el-Ghazal et Gor aojan. Haec edicimus, statuimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; illisque ad quos spectant, seu spectare poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet. Datum R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x m . Ianuarii an. MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. E. Card. PACELLI, a Secretis Status m Acta Pii Pp. XI - 237 M U T A N T U R F I N E S I N T E R V I C A R I A T U M APOSTOLICUM D E N A N N I N G E T M I S S I O N E M D E W I I C H O W , I N SINIS. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Omnes homines in Christum R e d e m p torem fidem habere et Ecclesiae suae sanctae adscribi, sicut Decessoribus Nostris fuit ita et Nobis maxime curae est, adeo ut sollicito studio ea omnia praestemus, quae magis ad rem facere Nobis videantur. Cum igitur ob nimiam territorii latitudinem et magnum incolarum adhuc paganorum numerum sacerdotes e Societate Parisiensi Missionum ad exteras gentes, credito sibi vicariatui apostolico de Nanning in Sinis cum optatis spiritualibus fructibus excolendo impares sint, et hac de re venerabilis frater Iustinus Paulinus A l b o u y , Episcopus titularis Cidyessensis, Vicarius Apostolicus de Nanning, a Nobis petierit, ut quaedam civiles subpraefecturae, quae ad suum quidem vicariatum pertinent, sed Missioni sui iuris de W u c h o w , a Nobis anno MDCCCCXXX erectae, adiacent, eidem Missioni canonice uniantur, huiusmodi petitioni satisfacere opportunum duximus. Relatum est enim Nobis Patres e Societate de Maryknoll pro Missionibus ad exteras gentes, quibus praedictae Missionis de W u c h o w spiritualem curam concessimus, et evangelicorum operariorum numero et subsidiorum copia uberiores spirituales fructus in territorio vicariatus de Nanning, quod diximus eidem Missioni adiacere. fore ut feliciter colligere valeant.. Quapropter, re mature perpensa, praehabito voto Nostri in Sinis A p o s t o lici Delegati, collatisque consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus Sacrae Congregationi de Propaganda Fide praepositis, motu proprio, certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, sexdecim subpraefecturas civiles, quae sequuntur, videlicet Pingo, Laipo, Kuhoa, Kweilin, Chuncyun, Fuchun, Kungshing, Lungshing, Yning, Yangso, Tingfuk i Lingehun, Hingan, Kwanycmg, Chuanchow, nec non territorium independens ad tribum Yao Siyen, pertinens, a vicariatu apostolico de Nanning seiungimus seu dismembramus et Missioni sui iuris de W u c h o w , Patribus Societatis de Maryknoll concreditae, adnectimus et canonice unimus. . H a e c volumus, mandamus, edicimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos spectant, 238 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale sive spectare poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x^ m . Ianuarii, an. MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status. VI F I N E S I M M U T A N T U R I N T E R P R A E F E C T U R A M APOSTOLICAM D E U M T A T A E T MISSIONEM DE QUEENSTOWN IN AFRICA MERIDIONALI, PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Universae Ecclesiae commissa Nobis divinitus cura ita Nos urget, ut christifidelium spirituali b o n o semper et o m n i m o d e pro videamus et ad catholicam fidem magis in dies propagand a m nihil inexpertum omittamus. Qua re, cum venerabihs frater Iordanus Gijlswijk, Archiepiscopus titularis Eucharitanus, Delegatus Apostolicus in Africa meridionali, v o t a promens Ordinariorum t u m praefecturae apostolicae de Umtata, Patribus commissae Instituti de Mariannhill, tum Missionis sui iuris de Queenstown, Piae Societati Missionum concreditae, a Nobis postulaverit, ut pars territorii praefecturae de Umtata Missioni de Queenstown adnectatur, quo fidei christianae progressui in praedicto territorio aptius provideatur, memoratis precibus annuere decrevimus. Quare, collatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o manae Ecclesiae Cardinalibus qui negotiis Propagandae Fidei praepositi sunt, omnibusque rei momentis mature perpensis, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, vallem quae ad orientem fluminis Kei Blanc nuncupati sita est et in septentrionali parte a flumine Sababele definitur, in orientali vero a linea recta, quae ducitur a praedicti fluminis scaturigine usque ad fontem fluminis Ngolosa, in meridionali denique parte ab ipso flumine Ngolosa finitur, huiusmodi vallem, dicimus, a praefectura apostolica de Umtata distrahimus seu separamus, et Missioni sui iuris de Queenstown adiungimus et tribuimus. H a e c statuimus, mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque Acta Pii Pp. XI integros effectus sortiri et obtinere, illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicand u m esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuslibet. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x m . Ianuarii, an. MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status. VII A B B A S P R I M A S O . S . B . P R O T E M P O R E CONSTITUITUR MAGNUS CANCELLARIUS ATHENAEI S. ANSELMI DE URBE. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Ad montem Aventinum hac A l m a in Urbe exstat Benedictinorum Conlegium a Sancto Anselmo nuncupatum pro alumnis praesertim omnium congregationum ex Ordine Sancti Benedicti, quod ad instar aliarum academiarum in Urbe exsistentium perpetuo privilegio gaudet conferendi omnes gradus academicos tum in philosophia, t u m in sacra theologia, tum denique in iure canonico alumnis utriusque cleri saecularis vel regularis, qui rite laudati Conlegii praelectiones in appositis facultatibus frequentaverint, et periculo coram Conlegii professoribus superato, maiorem suffragiorum partem retulerint. Nunc autem post nuper editam Apostolicam constitutionem Deus scientiarum Dominus qua Universitatibus sacrorumque Studiorum Facultatibus novam imposuimus disciplinam, Abbas Primas Ordinis Sancti Benedicti a Nobis enixe postulat ut ad normam eiusdem constitutionis Magnum Cancellarium Urbano Sancti Anselmi Athenaeo tribuere dignemur. Nos vero Decessores Nostros a c praesertim rec. mem. Leonem P p . X I I I e t Pium P p . X , tam d e eodem Sancti Anselmi conlegio deque eiusdem novis aedibus et constitutione bene méritos, vestigiis secuti, vota memorati Abbatis Primatis excipientes, ultro libenterque hanc occasionem nanciscimur novae benevolentiae N o strae significationem conlegio eidem exhibendi. Quare, motu proprio, certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque Apostolicae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore perpetuumque in m o d u m decrevimus ut ad normam constitutionis Nostrae Deus minus Magnus Cancellarius Athenaeo Sancti scientiarum Do- Anselmi de Urbe Abbas 240 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Primas Ordinis Sancti Benedicti qui pro tempore exstet, nunc et in posterum praeficiatur. Contrariis non obstantibus quibuslibet. Decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere, eique Athenaeo Conlegii Sancti Anselmi de Urbe ad m o n t e m Aventinum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x i v m . Ianuarii an. MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. B . Card. PACELLI, a Secretis Status, VIII T E M P L U M P R A E P O S I T U R A L E B . M . V . I N C A E L U M A S S U M P T A E I N OPPIDO SANCTI G E M I N I A N I , D I O E C E S I S COLLENSIS, BASILICIS M I N O R I B U S A C C E N S E T U R . PIUS PP. X I . Ad perpetuam rei memoriam. — Sancti Geminiani in civitate, dioecesis Collensis intra fines, conlegiata ac praeposituralis exstat ecclesia Beatae Mariae Virginis in caelum Assumptae in honorem D e o dicata, quae vetustate non minus quam structura, operibusque affabre factis, renidet. Saeculo undecimo templum praepositurale, ipsum, iam honoribus privilegiisque ornabatur, atque etiam illud paulo post Beatus Eugenius P p . I I I sollemniter consecra vit. Saeculo vero quinto decimo nova structurae forma nec non celeberrimis Ssmae Conceptionis et Beatae Finae sacellis ampliata, aliis quoque pretiosis sacrisque picturis, praeter eas antiquiores, quibus iam fulgebat, auctum est; ita ut inter magni momenti religiosa Tusciae monumenta templum idem merito nunc accenseatur. Quapropter, c u m clerus, optimates, populusque Sancti Geminiani enixis Nos rogaverint precibus, quas etiam venerabilis frater Collensium Episcopus suffragio suo commendavit, ut titulo privilegiisque Basilicae minoris, pro benignitate Nostra, templum ipsum honestare dignemur; Nos, Decessores Nostros Romanos Pontifices vestigiis prosequentes, votis praefatis concedere libenti animo censuimus. Conlatis itaque consiliis c u m dilecto filio Nostro Sanctae R o m a nae Ecclesiae Cardinali Congregationi Sacrorum R i t u u m praeposito, de certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque Apostolicae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore perpetuumque in m o d u m , Acta Pii Pp. XI enunciatum templum in honorem Beatae Mariae Virginis in caelum Assumptae D e o dicatum in civitate Sancti Geminiani, intra dioecesis Collensis fines posita, dignitate ac titulo Basilicae minoris decoramus, privilegiis liturgicis adiectis, quae eidem titulo ac dignitati competunt. Contrariis non obstantibus quibuslibet. Decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare et fore, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtineri, illisque ad quos pertinent, seu pertinere poterunt, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. D a t u m B o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v n mensis Ianuarii anno MDCCCCXXXIIT, Pontificatus Nostri undecimo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status, IX BASILICAE MINORIS TITULO E T S O C . MM. I N C I V I T A T E ORNATUR ECCLESIA PAROECIALIS SS. MAURITII « L'EPINAL » DIOECESIS SANCTI DEODATI INTRA FINES. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — A venerabili fratre Sancti Deodati Episcopo allatum ad Nos est, iam saeculo decimo exeunte apud Spinalense castrum, tunc temporis intra fines dioecesis Tullensis aedificatum, esse templum atque eidem addictum monialium a regula Sancti Benedicti monasterium, quod deletum ac denuo exstructum est saeculo decimo primo. N o v i huius monasterii templum ab ipso B o m a n o Pontifice Leone IX dedicatum est. Servantur in eodem, quod tamen saeculo decimo secundo ac decimo tertio novis structuris pulcriscme est ampliatum, non m o d o reli- quiae Sancti Goerici, quem Spinalenses cives uti patronum venerantur, sed etiam pretiosissimae relliquiae Sancti Martyris Mauritii, a quo templum, nunc tantum paroeciale, vocatur. N a m saeculo decimo octavo exeunte, ob Galliae politicam perturbationem, monasterio abbatiali a monialibus Sancti Benedicti derelicto, templum sub titulo Sanctorum Mauritii et Sociorum Martyrum paroeciale factum est; hodieque ut ecclesia matrix trium aliarum paroeciarum, quae modernis temporibus Spinalensi in civitate constitutae sunt merito habetur. Ipso autem in templo Sancte r MS Acta Apostolicae > Sedis -Commentarium Officiale rum Mauritii et Sociorum, iam a saeculo sèxtodeeimo, venerabilem statuam Nostrae Dominae a consolatione christifideles e civitate ac regione Spinalensi colunt. Templum autem idem conspicuitate sua inter ceteras regionis sacras aedes fulget; omnium admirationem movet; tam amplitudine, recentioribusque ac quam forma, magni momenti instaurationibus nunc etiam renovatum videtur. Haec animo repetentes, votis t u m Praesulis Sancti Deodati tum parochi ac fidelium paroeciae Spinalensis adnuendum ultro libenterque censuimus. Qua re, audito quoque dilecto filio Nostro Sanctae Eomanae Ecclesiae Cardinali Sacrorum Eituum Congregationi Praefecto, omnibusque rei momentis attente perpensis, motu proprio, certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore perpetuumque in m o d u m , ecclesiam Sanctorum Mauritii et Sociorum Martyrum, civitatis Spinalensis, intra fines dioecesis Sancti Deodati positae, titulo ac dignitate Basilicae minoris decoramus, omnibusque iuribus privilegiisque adiectis, quae Basilicis minoribus de Urbe de iure competunt. N o n obstantibus contrariis quibuslibet. Haec concedimus, largimur, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; illisque ad quos pertinent, seu pertinere poterunt, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritum ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Datum E o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xx m . Februarii an. MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri decimo secundo. E. Card. PACELLI, a Secretis Status. X TITULO E T H O N O R I B U S B A S I L I C A E M I N O R I S A U G E T U R T E M P L U M B . M . V . S I D E RIBUS RECEPTAE, QUOD EXSTAT TRAIECTI IN DIOECESI RUREMONDENSI. PIUS PP. XI Ad perpetuam rei memoriam. — Euremondensis dioecesis intra fines, Traiecti in civitate, templum exstat paroeciale Beatae Mariae Virginis in caelum Assumptae in honorem D e o dicatum, quod non m o d o antiquitate sed etiam pulcris artis operibus fulget. A saeculo vero decimo ad initium usque decimi noni saeculi in eodem templo Capitulum exstitit, atque etiam Acta Pii Pp. XI 243 in ipso nonnullorum Sanctorum Traieetensiúm Episcoporum sedes c o l l o cata est. H a c ipsa in sacra aede statua servatur Beatae Mariae Virginis sub titulo « Stellae Maris », quae iam ab anno MDCCCCxn, auctoritate A p o s t o lica, aurea corona sollemniter redimita est. Christifideles propterea magno concursu magnaque pietate ad auxilium solatiumque implorandum a Deipara Virgine sub ipso titulo Stellae Maris non m o d o a civitate ac finitima regione, sed a longinquis quoque locis confluunt ad idem Traiectense templum, ibique sanctissimam Maris Stellam venerantur et colunt. Nil mirum itaque si hodiernus parochus eiusdem templi Marialis una cum clero loci Nos enixe rogaverint, ut concedere velimus eidem templo titulum ac privilegia, quae Basilicis minoribus de iure competunt, atque huiusmodi preces venerabilis frater Buremondensium Episcopus Nobis amplissime commendet. Qua propter, auditis venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Bomanae Ecclesiae Cardinalibus Sacrorum Bituum Congregationi praepositis, apostolica Nostra auctoritate, praesentium Litterarum tenore, memoratum Traiectense paroeciale templum Beatae Mariae Virginis in caelum Assumptae in dioecesi Buremondensi titulo ac dignitate Basilicae minoris perpetuum in m o d u m augemus, illique omnia et singula conferimus liturgica privilegia, quae huic titulo de iure competunt. Contrariis non obstantibus quibuslibet. H a e c concedimus, largimur, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; illique templo paroeciali Traiectensi plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. D a t u m B o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xx m . Februarii an. MDCCCOXXXHI, Pontificatus Nostri decimo secundo. E . Card. P A C E L L I , a Secretis Status. XI P O N T . CONLEGIO S E U INSTITUTO A N G E L I C O , D E U R B E , M A G N U S CANCELLAR I U S T R I B U I T U R M A G I S T E R G E N E R A L I S PRO T E M P O R E O . P . PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Post consilium initum in postremo Ordinis Praedicatorum generali Capitulo altiores Scholas constituendi in quibus nulla Facultas seu disciplina deesset, ac proinde aucto Pontificio 244 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Conlégio Angelico in urbanum coenobium Sanctorum Dominici et X y s t i opportune translato, Magister generalis praelaudati Ordinis enixas Nobis preces adhibuit ut ad normam apostolicae Nostrae constitutionis Deus scientiarum Dominus qua nuper Universitatibus sacrorumque Studiorum Facultatibus n o v a m imposuimus disciplinam, Pontificio quoque Conlegio seu Instituto Angelico Magnum Cancellarium tribuere dignaremur. Conlegium sane ipsum in honorem Sancti Thomae Aquinatis, favente Decessore Nostro Pio P p . X, constitutum est ac fundatum hac A l m a in Urbe ut in eodem scientia tam philosophica quam theologica, undequaque plena, solida atque aetatis nostrae subveniendis necessitatibus confutandisque erroribus apta apposite traderetur. Tres quidem Conlegium Angelicum, ad instar antiqui Conlegii Sancti Thomae supra Minervam, quod iam Praedicatores moderabantur, ceterarumque maioris momenti sacrorum Studiorum Universitatum complectitur facultates, Facultatem nimirum philosophicam., Facultatem theologicam et Facultatem iuris canonici, atque in eisdem academici gradus ex privilegio tum Pii P p . X t u m Benedicti P p . XV conferri possunt. Ultro libenterque propterea censemus ipsius Magistri generalis Ordinis Praedicatorum precibus annuere atque idem Pontificium Conlegium Angelicum peculiari Nostrae benevolentiae significatione prosequi, certa spe freti ipsum quoque Conlegium e praefatae constitutionis Nostrae ordinationibus maiora in dies incrementa suscepturum fore. Quare, motu proprio, certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore perpetuumque in m o d u m statuimus ut Pontificio Conlegio seu Instituto Angelico hac Alma in Urbe ad Sanctorum Dominici et X y s t i constituto, Magnus Cancellarius ad normam Constitutionis Nostrae Deus scientiarum Dominus nunc et in posterum praefiniatur Ordinis Praedicatorum Magister generalis, qui pro tempore exstat. Contrariis non obstantibus quibuslibet. Decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri et obtinere; eidemque Pontificio Conlegio seu Instituto Angelico plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. D a t u m B o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die V I I m . Martii an. MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri decimo secundo. E.. Card. PACELLI, a Secretis Status* Acta Pii Pp. XI 245 XII I N S T I T U T U M O R D I N I S SOCIETATIS I E S U D E N U O , POST C O D I C E M I . C , C O N - FIRMATUR. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei memoriam. — Paterna caritas, qua omnes Ecclesiae filios in D o m i n o complectimur, impensius inclinat erga eos, qui integros dominicae vineae operarios et fideles voluntatis Nostrae administros sese exhibent, quales iam diu Religiosorum Ordines experti sumus et cotidie experimur; nihilque iucundius Nobis accidere potest, quam ut, occasione oblata, Nostri pro eorum laboribus grati animi testimonia iis praebeamus, atque ita eos ad evangelicum opus studiosius in dies prosequendum A p o s t o licae benignitatis stimulo ineitemus. Iamvero, cum hos inter Religiosorum virorum Ordines, quos, tanquam fertilia agri domestici plantaría, sapiens R o m a n o r u m Pontificum pietas instituit, haud intimum teneat locum Societas Iesu, quae, singularibus erga hanc Apostolicam Sedem meritis conspicua, viris pietate, religione, sacrarum eisque ancillantium bonarum litterarum scientia, ac propriae alienaeque salutis studio eximie praeditis semper refulsit, quaeque etiam nunc magni Parentis Ignatii spiritu penitus imbuta, ubique terrarum in Dei gloriam amplificandam, in Christi regnum p r o m o v e n d u m alacriter acriterque incumbit, eam peculiaribus Nostrae benevolentiae significationibus identidem prosequi ac recreare gaudemus. Cum autem nuper dilectus filius Noster Wlodimirus Lédochowski, eiusdem Societatis Iesu hodiernus Praepositus generalis, absoluto diuturno seduloque labore accommodandi Institutum sui Ordinis ad novas Ecclesiae leges in Codice iuris canonici contentas, Nos fecerit certiores n o v a m n u n c parari totius Instituti editionem, primam eam quidem post Codicem promulgatum, atque eius in primis partis quae Bullarium dicitur et Litteras Apostolicas exhibet Societati et eius conditori S. Ignatio de L o y o l a ceterisque post eum Praepositis generalibus scriptas; exemplum Decessoris Nostri fel. rec. Leonis X I I I secuti, qui similem nactus occasionem, per Litteras Apostolicas Dolemus inter die x n i Iulii MDCCCLXXXVI in forma Brevis datas, Decessorum suorum documenta in Societatis Iesu gratiam edita et proximae, quae tunc parabatur, Instituti editioni inserenda denuo confirmare voluit, idem Nos ac libentius etiam nunc praestare statuimus, quo maioribus in praesentiarum eadem Societas ob deditissimam erga hanc Sanctam Sedem observantiam iniquis exagitatur impugnationibus. Itaque, eiusdem Decessoris Nostri Leonis X I I I verba mutuantes et Nostra facientes, eisque v i m atque efficaciam Nostra addentes auctoritate, « omnes et singulas Litteras Apostolicas quae respiciunt erectionem, instiACTA, vol. XXV, n. 9. — 1-6-933. 18 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 246 tutionem et confirmationem Societatis Iesu per Praedecessores Nostros R o m a n o s Pontificos a fel. rec. Paulo I I I ad haec usque tempora datas, tam sub plumbo quam in forma Brevis confectas, et in iis contenta atque inde secuta quaecumque, nec non omnia et singula vel directe vel p e r communicationem c u m aliis Ordinibus regularibus eidem Societati i m pertita, quae tamen dictae Societati non adversentur, neque a Tridentina S y n o d o aut ab aliis Apostolicae Sedis constitutionibus in parte vel in t o t o abrogata sint et revocata, privilegia, immunitatis, exemptiones, indulta hisce Litteris confirmamus et Apostolicae auctoritatis robore munimus, iterumque concedimus ». Quam Decessoris Nostri privilegiorum et iuris peculiaris Societatis Iesu confirmationem, ex certa scientia et propensa erga eandem Societatem voluntate, iteramus atque apostolicae Nostrae auctoritatis robore, quatenus opus sit, denuo munimus, eamque etiam post n o v u m Codicem iuris canonici plene vigere edicimus, iis tantum exceptis privilegiis, quae a canonibus eiusdem Codicis expresse revocata fuerint, neque a Nobis dein q u o cumque m o d o restituta. Persuasum enim habemus fore ut Societas Iesu eo securius atque alacrius in vinea Domini in maiorem Dei gloriam et Ecclesiae utilitatem comparandam incumbat, quo firmius consistant omnia et singula quae Legifer Pater, divino affiatui parens, voluit religioni a se conditae propria esse et peculiaria. Sint igitur dilectae Nobis Societati Iesu hae Litterae Nostrae n o v u m , post tot alia a Nobis eidem impertita, Nostrae benevolentiae testimonium, eique, huic Sanctae Sedi devotissimae ac propterea tot tantisque impetitae calumniis, levamen aliquod afferant, quo recreati eius sodales impensius in dies « iuxta pium eorum institutum (ut memoratae Tridentinae Synodi verbis utamur) a Sancta Sede approbatum, D o m i n o et Ecclesiae eius inservire possint » (Sess. X X V , cap. 16, de Regularibus ubi de Societate Iesu). Eiusdem vero paternae Nostrae benevolentiae testis etiam esto apostolica benedictio, quam dilectis filiis Praeposito generali et sodalibus Societatis Iesu peramanter in D o m i n o impertimus. Decernimus autem has Litteras Nostras firmas, validas et efficaces exsistere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri atque obtinere, et iis ad quos spectant et spectare poterunt plenissime suffragari, sicque rite iudicandum esse ac definiendum; irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuscumque. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die xn m . Martii an. M D C C C C X X X I I I , Pontificatus Nostri decimo secundo. E. Card. P A C E L L I , a Secretis Status. 247 Sacra Congregatio Consistorialis ACTA 88, CONGREGATIONUM SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i PADEBBORN ENSIS-CQLONIENSIS DE FINIUM DIOECESIUM MUTATIONE DECRETUM Cum pagus Rönsahl, archidioecesis Paderbornensis, longe absit a propria ecclesia paroeciali Meinerzhagen, Emus ac Revmus Dominus Carolus S. R. E. Cardinalis Schulte, Archiepiscopus Coloniensis, plene assentiente R. P. D. Gaspare Klein, Archiepiscopo Paderbornensi, supplices preces S. Sedi porrexit ut, quo satius illorum fidelium b o n o consulatur, memoratus pagus Rönsahl ab archidioecesi Paderbornensi ad quam m o d o pertinet, dismembraretur, Coloniensis, atque viciniori aggregaretur. paroeciae Iamvero Ssmus Marienheide, Dominus archidioecesis Noster Pius div. P r o v . P p . X I , rei opportunitate perpensa, ac habito voto R. P. D. Caesaris Orsenigo, Archiepiscopi Ptolemaidensis in Lybia et Nuntii Apostolici in Germania, huiusmodi precibus annuens, h o c Consistoriali decreto pagum Rönsahl, de quo supra, a paroecia Meinerzhagen et ab archidioecesi Paderbornensi separat, atque paroeciae Marienheide, archidioecesis Coloniensis, in perpetuum aggregat. Ad haec vero exsecutioni mandanda idem Ssmus Dominus Noster deputare dignatus est eumdem R. P. D. Caesarem Orsenigo, eidem omnes tribuens facultates necessarias et opportunas, etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, facto onere remittendi intra s e x menses ad Sacram Congregationem Consistorialem authenticum exemplar actus peractae exsecutionis. Contrariis quibusvis non obstantibus. D a t u m R o m a e ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 24 Martii 1933. fr. R. C. Card. R o s s i , a Secretis. L. US. V. Santoro, Adsessor. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 248 n PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa X I , successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum: 17 Martii 1933. —• Titulari archiepiscopali Ecclesiae Laodicenae in Phrygia praefecit R. D. Hamletum Ioannem Cieognani, Adsessorem sacrae Congregationis pro Ecclesia Orientali, quem constituit Delegatum Apostolicum apud Status Foederatos Americae septentrionalis. — Cathedrali Ecclesiae Huajuapamensi, R. P. D. Ianuarium Méndez et "del R i o , hactenus Episcopum Tehuantepecensem. 20 Martii. — Cathedrali Ecclesiae Tifernatensi, R. P. Mauritium a Villa di Serio, in saeculo Franciscum Grotti, ex ordine Fratrum Minorum Capuccinorum. 12 Aprilis. — M e t r o p o l i t a n a e Ecclesiae Toletanae, R. P. D. Isidorum G o m a et Tomas, hactenus Episcopum Tirasonensem; — Cathedrali Ecclesiae Gadicensi, R. P. D. R a y m u n d u m Perez Rodríguez, Patriarcham titularem Indiarum Occidentalium, eidem servato titulo Patriarchae Indiarum Occidentalium. 18 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Halicarnassensi, R. P. D. Leopoldum Lara et Torres, hactenus Episcopum Tacambarensem. 20 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Syenitanae, R. D. I a c o b u m Antonium Walsh, Superiorem generalem Societatis de Maryknoll, pro missionibus exteris. 21 Aprilis. — Cathedralibus Ecclesiis Vaterfordiensi et Lismoriensi, R. D. Ieremiam Kinane, canonicum Capituli metropolitam Cassiliensis et professorem iuris canonici in Collegio Sancti Patricii apud Maynooïh. — Cathedrali Ecclesiae Syracusensi, R. D. Ioannem A. Duffy, P r o t o notarium Apostolicum « ad instar » et Vicarium generalem dioecesis Novarcensis. 25 Aprilis. — Titulari episcopali Ecclesiae Anthedonensi, R. P. Edgarium Antonium Haering O. F. M., quem constituit Vicarium Apostolic u m d e Shohchow. — Titulari ^episcopali Ecclesiae |Letaenae, R. P. Pacificum á Prato O. M. O, in saeculo Titianum Micheloni, quem constituit Vicarium A p o stolicum Arabiae. Sacra Congregatio Consistorialis — Titulari episcopali Ecclesiae Tulanënsi, E. ^ D. " 249 Iosephum B o n - h o m m e e Congregatione Oblatorum B. M. V. Immaculatae, quem constituit Vicarium Apostolicum Basutolandensem. — Titulari episcopali Ecclesiae Nobensi, B. D. Iosephum Trudel, e Congregatione Missionariorum Africae, quem constituit Vicarium A p o s t o licum Taborensem. — Titulari episcopali Ecclesiae TJrusitanae, B. D. Gulielmum Thom a m Porter, e Societate Lugdunensi pro missionibus ad Afros, quem constituit Vicarium Apostolicum Litoris Aurei. — Titulari episcopali Ecclesiae Arcensi, B. D. Henricum Leven e Societate Verbi Divini, quem constituit Vicarium Apostolicum Insularum Sundae minorum. — Titulari episcopali Ecclesiae Bonustensi, B. D. Martinum Lajeu* nesse, e Congregatione Oblatorum B. M. V. Immaculatae, quem constituit Coadiutorem c u m iure futurae successionis B. P. D. Ovidii Ohar- lebois, Vicarii Apostolici de Keewatin. 28 Aprilis. — Cathedrali Ecclesiae Montereyen.-Fresnen., B. D. Philippum Scher, Vicarium capitularem et parochum in eadem dioecesi. 29 Aprilis. — Metropolitanae Ecclesiae Syracusanae, B. D. Hectorem Baranzini, Bectorem Pontificii Seminarii Ss. Ambrosii et Caroli de Urbe. 13 Maii. — Cathedrali Ecclesiae Corumbensi, B. D. Vincentium Priante, e pia Societate S. Francisci Salesii B. Ioannis B o s c o . •SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE i NOMINATIONES Brevibus Apostolicis renunciati sunt: 29 Novembris 1932. — B. D. Ioseph Attipetty, electus Archiepiscopus tit. Gabalen., Perez y Coadiutor c u m iure futurae successionis^ B. P. D. Cecilia, Archiepiscopi Angeli Verapolitani. — B. P. Franciscus Gómez de Santiago, O. P., electus [Episcopus tit. Dausaren. Coadiutor cum iure futurae successionis Alexandri Garcia Fontcuberta, Vicarii Apostolici de Haiphong. — B. D. Ioseph Byrne, e Congregatione Spiritus Sancti, electus E p i scopus tit. Vasaden., Vicarius Apostolicus de Kilima Ndjaro. 250 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale — R. D. Edoardus van Goethem, e Missionariis Ss. Cordis, electus Epi- scopus tit. Coronen., Vicarius Apostolicus de Coquilfiatville. — R. D. Hubertus Paulissen, e Societate Lugdunensi Missionum ad exteros, electus Episcopus titulo Pomarien., Vicarius Apostolicus de Kti- masi, 10 Ianuarii 1933. — R.' D. Ioseph Fan, e clero indigena, electus Episcopus tit. Paphien., Vicarius Apostolicus de Tsining. — R. D. Ioannes B. Tong, e clero indigena, electus Episcopus tit. Sozopolitan., Coadiutor cum iure futurae successionis R. P. D. Ioannis Petri Alexandri Marcou, Vicarii Apostolici de Phat-Diem. — R. D. Ioannes Larrart-, e Societate Parisien. Missionum ad exteros, electus Episcopus tit. Aulonitan., Coadiutor cum iure futurae successionis R. P. D. Francisci Lazari Seguin, - Vicarii Apostolici de Kweijang. 15 Ianuarii. — R. D. Petrus M. Gourtay, e Congregatione Spiritus Sancti, electus Episcopus tit. Araden., Vicarius Apostolicus Guyanae Gallicae. '— R. D. Martialis Petrus Jannin, e Societate Parisiensi Missionum ad exteros, electus Episcopus tit. Gadaren., Vicarius Apostolicus de Kontum. 8 Martii — R. P. Hiacynthus Gaudentius Stanchi, O. F. M., desi- gnatus Episcopus tit. Pharbaethitanus, Vicarius Apostolicus de ChangsTia. 9 Martii. — R. D. Ioseph Táoei, e clero indigena, designatus Episcopus tit. Tanaitan., Vicarius Apostolicus de Yungnien. — R. D. Matthaeus Ly-iun-ho, e clero indigena, designatus Episcopus tit. Tloën., Vicarius Apostolicus de Yachow. — R. J). Gulielmus Thomas Porter, e Societate Lugdunensi Missionum ad Afros, electus Episcopus tit. Urusitan., Vicarius Apostolicus Litoris Aurei. 3 Maii — R. D. Martinus Ioseph Honorius Lajeunesse, e Congr. Oblatorum M. Immaculatae, electus Episcopus tit. Bonusten., Coadiutor cum iure futurae successionis R. P. D. Ovidii Charlebois, Vicarii Apostolici de Keeivatin. 5 Maii. — R. P. Episcopus titulo Edgarius Antonius Anthedonen., Haering, O. F. M., electus Vicarius Apostolicus de ShoJichow. — R. P. Pacificus Titianus Micheloni, O. F. M. Capuccinorum, electus Episcopus tit. Letaen., Vicarius Apostolicus Arabiae. — R. D. Ioseph B o n h o m m e , e Congr. Oblatorum M. Immaculatae, electus Episcopus tit. Tulanen., Vicarius Apostolicus de Basutoland. — R. D. Ioseph Gulielmus Trudel, e Congr. Missionariorum Africae (Pères Blancs), electus Episcopus tit. Noben., Vicarius Apostolicus de Tabora. — R. D. Henricus Leven, e Societate Verbi Divini, electus Episcopus tit. Arcen., Vicarius Apostolicus Insularum Sundae minorum. Sacra Congregatio de Propaganda Fide 251 . Successivis decretis Sacra Congregatio de Propaganda Fide renunciavit ad suum beneplacitum: 2 Martii 1932. — B. P. Antonium Ma, e clero indigena, Praefectum Apostolicum de Chumatien, nuper erecta praefectura. 9 Martii 1933. — B. P. Ioannem a Fivizzano, Ord. F F . M M . Capuccinorum, Superiorem ecclesiasticum Missionis Trapezuntinae. Litteris Sacrae Congregationis de Propaganda Fide diei 28 N o v e m bris 1932 B. P. D. Aloisius Seheiwiler, Episcopus Sangallensis, constitutus est Praeses Unionis cleri a missionibus in Helvetia. Decreto Sacrae Congregationis de Propaganda Fide diei 14 Ianuarii 1933 B. D. Alfonsus Colin nominatus est Praeses Pontificii Operis a Propagatione Fidei pro India. II DESIGNATIONES Ad normam can. 1592 § 2 Codicis iuris canonici, Vicarius Apostolicus -de Papua designavit semel pro semper pro appellationibus a suo tribunali, •curiam vicariatus Apostolici de Babaul; approbante Ssmo in Audientia die 28 Novembris 1932. I t e m ad eundem effectum Archiepiscopus Vhrbosnen. designavit curiam Archiepiscopi Zagabrien., approbante Ssmo in Audientia diei 12 D e cembris 1932. I t e m Vicarius Apostolicus Constantinopolitanus designavit ad eundem affectum curiam Archiepiscopi Smyrnensis, quam designationem Ssmis ratam habuit in Audientia diei 16 Februarii 1933. Similiter in audientia diei 2 Martii Ssmus D. N. approbavit designationes factas ad eundem effectum, a Praefecto Apostolico de Chumatien, de curia vicariatus apostolici de Kaifeng; a Praefecto Apostolico de Shuntehfu, de curia vicariatus apostolici Pekinensis; a Vicario Apostolico de Nanning, de curia missionis sui iuris de W u c h o w . Pariter Vicarius Apostolicus de Nyassa, designavit ad eundem effectum curiam vicariatus apostolici de Sture, quam designationem Ssmus approbavit in audientia diei 13 Martii 1933. Item, Archiepiscopus Smyrnensis, designavit curiam vicariatus a p . Constantinopolitani, approbante Ssmo in Audientia 27 Martii 1933. Denique Vicarius Apostolicus de Sapporo, designavit ad eundem effec t u m curiam dioecesanam Hakodatensem, quam designationem Beatissimus Pater ratam habuit in Audientia 24 Aprilis 1933. 252 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SACRA CONGREGATIO RITUUM ANDEGAVEN. BEATIFICATIONIS . ET CANONIZATIONIS VEN. SERVAE DEI MARIAE A S. E U - PHRASIA PELLETIER, PROFESSAE EX ORDINE DOMINAE NOSTRAE A CARIT A T E , F U N D A T R I C I S I N S T I T U T I SORORUM A B O N O P A S T O R E . SUPER DUBIO An, stante virtutum et duorum miraculorum approbatione, tuto procedi possit ad sollemnem praedictae Venerabilis Beatificationem. Sapientissimis regum mulierem fortem laudans, Spiritu Sancto dictante, fortitudo et decor, scripsit, indumentum eius, et ridebit in die novissime Os suum aperuit sapientiae, et lex dementiae in lingua eius (Prov., X X X I , . 25-26). Fortissima sane fuit Venerabilis Maria a S. Euphrasia Pelletier, plurimos pro Dei gloria, animarum salute et Apostolicae Sedis iuribus labores sustinens atque aspera certamina superans: maxime quoque decore sanctitatis enituit, quia se patienti Christo simillime conformavit. Christus enim in Cruce, d u m coram inimicis despectus in summo gradu apparuit ac novissimus virorum, ex illo triumphali throno, sapientissimo consilio omnia trahens ad seipsum, infinitae suae caritatis luce et victoriae decore maxime effulsit. « Quare, dicit Augustinus, (Christus) et in cruce habuit decorem? Quia quod stultum est Dei sapientius est quam homines, et quod infirmum est Dei fortius est quam homines » (Enarr. in Ps. XLIV, 3 ) . Christi Iesu imaginem in se referens, Maria a S. Euphrasia, quae Dominae Nostrae Ordinem, a S. Ioanne Budes fundatum, professa, sancti conditoris spiritum largissimo hauserat, fecundam eius Ordinis arborem n o v a veluti sobole amplificavit, ac novis fructibus auxit. Pro suo autem excellentissime c a ritatis studio in periclitantibus puellis ac mulieribus lapsis adiuvandis vere os suum aperuit sapientiae, et lex dementiae in lingua eius. Quapropter innumerae animae in odorem unguentorum eius currentes, ad B o n i Pastoris o vile, reductae sunt. Gavisa denique est in die novissimo, quum post t o t tantosque generose toleratos dolores, ad caeleste praemium die 24 Aprilis anno 1868 evocata fuit. Gavisa igitur est mater in caelo. Gavisae sunt autem eius filiae in terris, universaeque S. Ioannis Eudes familiae quando eius Sacra Congregatio Rituum 253 virtutes heroicas fuisse die 6 Martii anno 1924 decretum est, et quando die 8 Ianuarii mensis, anni huius, duas sanationes uti vera miracula a D e o , ad Venerabilis Mariae intercessionem, patrata, ab hac Sacra Congregatione, Apostolica auctoritate recognita sunt; quia his duabus approbationibus ad Beatificationis honorem Venerabili Mariae concedendum planior patefacta est via. Be quidem vera ut causa haec ad ulteriora procederet, nempe ad beatificationem, dubium tantummodo discutiendum supererai: An, stante virtutum et duorum miraculorum approbatione tuto procedi possit ad solemnem praedictae Venerabilis beatificationem. Quare in Generalibus Sacrae huius Congregationis Comitiis coram SSmo D. N. Pio Papa XI die 31 Ianuarii anni huius habitis Emus Cardinalis Caietanus Bisleti, Causae Ponens seu Belator dubium hoc proposuit. E m i Cardinales, Officiales S. B. C. Praelati, et P P . Consultores unanimi suffragio tuto procedi posse responderunt. Attamen Beatissimus Pater Suam decretoriam sententiam pandere distulit, donec divini luminis maior copia Suis et adstantium precibus imploraretur. Ut autem hanc proferret sententiam, hodiernam diem, Dominicam quintam post Epiphaniam, selegit, in cuius Missa ex Beati Pauli epistola praecipuae virtutes in quibus Venerabilis Maria a S. Euphrasia mire refuïsit, exhibentur. Etenim: Induite vos, scribit apostolus, viscera misericordiae t benignitatem, humilitatem, patientiam... super omnia autem haec caritatem habete. T o t a Venerabilis vita in his describitur verbis. Quapropter Ssmus Dominus Noster sacrosancto Missae Sacrificio religiosissime litato, convocatis Emis Cardinalibus Camillo Laurenti, S. B. C. Praefecto, et Caietano Bisleti, Causae Ponente seu Belatore, nec non B. P. Salvatore Natucci, Fidei Promotore generali, meque infrascripto Secretario, hisce adstantibus pronunciavit: Tuto procedi posse ad sollemnem Venerabilis Mariae a S. Euphrasia Pelletier beatificationem. H o c autem decretum publici iuris fieri, in acta S. B. C. referri, litterasque Apostolicas in forma Brevis de sollemnibus Beatificationis, in Vati* cana Basilica quandocumque celebrandis, expediri mandavit. D i e 5 Februarii anno Domini 1933. C. Card. LAURENTI, Praefectus. L. © S. A. Carinci, Secretarius* 254 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA TRIBUNALIUM SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA (OFFICIUM DE INDULGENTIIS) DECRETUM DE QUIBUSDAM INDULGENTIIS A D N E X I S RECITATIONI « PATER, A V E ET GLORIA » SEXIES REPETITAE. In non paucis Indulgentiarum Summariis ad recitationem sex Pater, A v e et Gloria adnexae dicuntur, toties quoties, Indulgentiae universae septem Urbis basilicarum, Stationum Romanarum, Portiunculae, Ierusalem et S. I a c o b i a Compostella: raro a d m o d u m aliqua temporis aut loci habita ratione, nulla inter plenarias et partiales facta distinctione, nulla aut una vel alia solummodo ex suetis conditionibus servata. Talis tantaque Indulgentiarum largitio non m o d o haud mediocris admirationis causa exstitit apud plures, qui opinati sunt nimia hac, ut aiebant, prodigalitate thesauros Ecclesiae, tanta sanctitate ac studio iugiter servatos ac custoditos, q u o d a m m o d o effundi, sed et ansam viris doctis praebuit in diversissimas sententias abeundi t u m quoad m o d u m documenta interpretandi quibus eaedem Indulgentiae inniti dicebantur, t u m quoad rationem eamdem largitionem cum Sanctae Sedis praxi c o m ponendi. Quam ob rem Sacra Paenitentiaria haud semel de natura et numero harum indulgentiarum quaesita, tandem id consilii cepit ut tota res deferretur Summo Pontifici, Supremo thesaurorum Ecclesiae Moderatori, ut h o c super negotio mentem Suam aperiret. Itaque Sanctitas Sua, omnibus mature perpensis quae ad hanc rem spectabant, in Audientia infra scripto Cardinali Maiori Paenitentiario die .20 Ianuarii proxime elapsi concessa, decernere dignata est: Indulgentias, quae in praefatis Summariis adnexae exhibentur recitationi sex Pater, Ave et Gloria, ita moderandas esse ut christifideles, qui gratiis spiritualibus de quibus in iisdem Summariis fruuntur, Indulgentiam tantum partialem decem annorum lucrari valeant quoties saltem corde contrito et devote memoratam recitationem fuderint ad mentem Summi Pontificis id est pro pace animorum, debita ubique libertate Ecclesiae Sacra Paenitentiaria Apostólica 255 atque populorum omnium concordia et vera prosperitate: si vero per integ r u m mensem h o c peregerint Indulgentiam plenariam, suetis tamen conditionibus, acquirere queant: abrogatis praecedentibus hac super re concessionibus et privilegiis; contrariis quibuslibet etiam speciali mentione dignis minime obstantibus. D a t u m R o m a e ex aedibus S. Paenitentiariae, die 22 Aprilis 1933, L. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. © S . I. Teodori, Secretarius. SACRA ROMANA ROTA Citationes edictales I M ON A S T E R I E N . NULLITATIS MATRIMONII (HESSE-BICKBKSCHBIÛT) Cum ignoretur locus actualis commorationis Dñi Ernesti Eickenscheidt, in causa conventi, eumdem citamus ad comparendum, sive per se, sive per procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. Rotae ( R o m a . via delia Dataria, 94) die 16 Iunii 1933, hora 11,30 ad c o n c o r d a n d u m de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione: An constet de nullitate matrimonii in casu. Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de l o c o commorationis praedicti Dñi Ernesti Eickenscheidt, curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. * L. )$| S. 1. Grazioli, Ponens. Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 19 Aprilis 1933. A d v . T. Tani, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Ernest Eickenscheidt, défendeur en cette cause, Nous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote 256 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Romaine (Roma, via delia Dataria, n. 94), le 16 Juin 1933, à 11 heures et demie, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote. Conste-t-il de la nullité du mariage dans ce cas ? Les Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence du dit M. Ernest Eickenscheidt, devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. ÍÍ NEAPOLITANA NULLITATIS MATRIMONII (G-ÍALLORBNZI-MARÍ) Cum ignoretur locus actualis commorationis Dñi ianuarii Mari in causa conventi, eumdem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. Rotae ( R o m a , via della Dataria, 94) die 25 Iulii 1933, hora 1% ad c o n c o r d a n dum de dubio disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designandam, qua habebitur Turnus Rotalis pro causae ^definitione : An constet de nullitate matrimonii in casu. Ordinarii locorum, parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de l o c o commorationis praedicti Dñi Ianuarii Mari, curare debent ut de hac edictali citatione ipse moneatur.* L. )$( S. A. Wynen, Ponens. Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die ti Maii 1933. Adv. T. Tani, Notarius. * Etant inconnu le lieu de la demeure actuelle de M. Janvier Mari défendeur en cette cause,"JNous le citons à comparaître, par propre personne ou par un procureur légitimement constitué, au siège du Tribunal de la S. Rote Romaine (Roma, via della Dataria, n. 9 1 ) , le 25 Juillet 1933, à 12 heures, pour concorder ou souscrire le doute ci-dessous rapporté, et fixer le jour de la décision de la cause devant la Rote. Conste-t-il de la nullité du mariage dans ce cas? JLes Ordinaires des lieux, les curés, les prêtres, les fidèles ayant connaissance du lieu de la résidence du dit M. Janvier Mari,,devront, dans la mesure du possible, l'avertir de la présente citation. Diarium Bomanae Curiae DIARIUM ROMANAE CURIAE SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI Martedì, 9 Maggio 1933, presso l'Emo e Revmo Signor Cardinale Alessandro Verde, Ponente delle Cause di canonizzazione del Beato Giovanni Bosco, Fondatore della Pia Società Salesiana, e della Beata Lodovica de MariÙac, vedova Le Gras, Confondatrice della Società delle Figlie della Carità, ha avuto luogo la Congregazione dei Riti, detta Antipreparatoria, nella quale dai Revmi Prelati Officiali e dai Revmi Consultori teologi, componenti la stessa Sacra Congregazione dei Riti, sono stati discussi due miracoli che si asseriscono da Dio operati: il primo per intercessione del Beato Giovanni Bosco, ed il secondo per intercessione della Beata Lodovica de Marillac, e che vengono proposti per la solenne canonizzazione dei suddetti Beati. f Martedì, 16 Maggio 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, avanti l'augusta presenza del Santo Padre, ha avuto luogo la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Consultori teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, hanno emesso il loro voto su due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione della Beata Maria Bernarda Soubirous, della Congregazione delle Suore di Carità e dell'Istruzione cristiana di Nevers. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di nominare: 30 Aprile 1933. L'Ilìmo e Revmo Monsig. Stanislao Janasik, Consultore della Pontificia Commissione per la Russia. 18 Maggio » L'Emo Sig. Cardinale Enrico Gasparri, Prefetto del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica. L'Emo Sig. Cardinale Francesco Marchetti Selvaggiani, Membro della Sacra Congregazione dei Religiosi. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 258 ONORIFICENZE Coli Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di conferire: Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile: 23. Ottobre . » » 28 » 16 Novembre 1932. » Fedele Berni (Italia). Rocco Vomero (Italia). Ruggero Ford, della diocesi di Clifton. » » Ruperto Melo, deirarchidiocesi di Bogota. » » » Enrico Pelckmans, deirarchidiocesi di Malines. 17 » » Giovanni Hie, della diocesi di Lilla. Augusto Watine Lotthé, della medesima diocesi. Giorgio Torcq, della medesima diocesi. Ludovico Biain, della medesima diocesi. 26 Giovanni Bellis, della diocesi di Borgo S. Sepolcro. 27 Riccardo Brennin'kmeyèr, della diocesi di Harlem. » Arnaldo Bambini, della diocesi di Brescia. Giuseppe Vu-Ngog Hoanh, del vicariato apostolico di Buichu. sig. Giacomo F. Reid, dell'archidiocesi di New York. sig. Camillo Bergamini, dell'archidiocesi di Modena. BO » » » » » 3 Dicembre 6 » sig- Giovanni Enrico Phelan, della diocesi di Gal veston. sig. Carlo Stubbs, della medesima diocesi. Sig; Enrico de la Tribouille, dell'archidiocesi di Rennes, sig. dott. Enrico Rigot, dell'archidiocesi di Lione. sig. Giuseppe Toulemonde Lestienne, della diocesi di Lilla. sig. Costante Delattre Le Marce, della medesima dio- cesi . 16 Giuseppe Castelli, dell'archidiocesi di Milano. Pietro Mandron, dell'archidiocesi di Camerino. Francesco Saverio Roman ini (Roma). 20 Marcello Grimal, della diocesi di Soissons. Lodovico Fagneus, della medesima diocesi, archit. Roberto Chaleil, della medesima diocesi. Ernesto Chimot, della medesima diocesi. Enrico Touvet, dell'archidiocesi di Besançon. Pietro De Prai (Roma). 21 Luciano Bayle, della diocesi di Viviers, ing. Aldo Petrucci (Italia). Bernardo Carlo Brien, della diocesi di Plymouth. Diarium Romanae Curiae 259 4 Gennaio 1933: Al sig. Giovanni Paolo Le Divelec, della diocesi di Casale Monferrato. 5 » » Al sig. avv. Maurizio Durand, dell'archidiocesi di Rouen. » » » Al sig. Giorgio Machet, della diocesi di Châlons. 19 » » Al sig. Paolo Glotin, dell'archidiocesi di Bordeaux. Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S, 27 Ottobre 27 » S.: 1932. Monsig. Leonida Giovanni Ferreira, della diocesi di Campanha. » Monsig. Ugo Bressane De Araujo, della medesima diocesi. 20 Aprile » » 1933. Monsig. Ignazio Melilli (Roma). » Monsig. Carlo Keppl, della diocesi di Hradec Kralové. » » » Monsig. Riccardo Popp, della medesima diocesi. » » » Monsig. Giuseppe Myñrik, della medesima diocesi. 27 » » Monsig. Francesco Galla, della diocesi di Vacia. » » » Monsig. Giorgio Oetter, della medesima diocesi. » » » Monsig. Tiburzio Királmyey, della medesima diocesi. 2 Maggio » Monsig. Ippolito Pyszynski, della diocesi di Lodz. » » » Monsig. Giovanni Cesarz, della medesima diocesi. Camerieri d'Onore in abito paonazzo di S. S.: 21 Marzo 1933. Monsig. Oreste Rossi, della diocesi di Bertinoro. » » 23 » » Monsig. Francesco Fulciniti, della diocesi di Squiliace. 30 » » Monsig. Arnoldo Wigge, della diocesi di Aquisgrana. » Monsig. Giovanni Dieni, della diocesi di Bova. » Monsig. Agostino Novak, della diocesi di Hradec Kralové. 13 Aprile » Monsig. Tommaso Gatti, della medesima diocesi. 20 » » » » Monsig. Francesco Kohout, della medesima diocesi. » » » Monsig. Alfonso Hornek, della medesima diocesi. » » » Monsig. Emanuele Teply, della medesima diocesi. » » » Monsig. Giovanni Kostkan, della medesima diocesi. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium- Officiale 260 NECROLOGIO 5 Maggio 1933. Monsig. Bernardo Arguinzonis y Astorbiza, Vescovo tit di Larissa. » » » Monsig. Goderico Kean, Vescovo tit. di Tavio. 6 » » Monsig. Giovanni Gouzian, Vescovo di Alessandria d'Egitto, di rito armeno. 8 » » Emo Sig. Card. BONAVENTURA CERRETTI, Vescovo suburbicario di Velletri, Prefetto del Supremo Tribunale della Segnatura Apostolica. 14 » » Monsig. Fedele Cosió y Medyna, Vescovo di Puno. 5 Iunii 1933 Anutts XXV - Vol. XXV Num. 10 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA P I I PP. X I EPISTULA ENCYCLICA AD EMOS PP. DD. FRANCISCUM S. R. E. PRESB. CAED. VIDAL ET BARRAQUER ARCHIEPISCOPUM TARRACONENSEM, EUSTA CHIUM S. R. E. PRESB. CARD. 1LUNDA1N ET ESTEBAN ARCHIEPISCOPUM HISPALENSEM, CETERISQUE RR. PP. DD. ARCHIEPISCOPIS ET EPISCOPIS ATQUE UNIVERSO CLERO ET POPULO HISPANIAE : DE INIUSTA REI CATHOLICAE CONDICIONE IN HISPANIA. PIUS PP. XI V E N E R A B I L E S F R A T R E S A C D I L E C T I FILII SALUTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM Dilectissima Nobis nullo non tempore fuit nobilis Hispanorum gens cum ob insignia in catholicam fidem civilemque christiani nominis cultum promerita, tum ob avitam flagrantissimamque cum Apostolica hac Sede animorum coniunctionem, tum nominatim ob magna eius instituta et apostolica incepta, per quae et ferax exstitit sanctorum virorum mater «t missionalium inclytorumque religiosorum Ordinum Conditorum altrix; decus ii quidem atque firmamentum Ecclesiae Dei. Quoniam igitur praeclara Hispaniae gesta cum catholica Ueligione tam arcte coniunguntur, geminato Nos maerore idcirco afficimur, quod miserandi ii conatus obversantur Nobis ACTA, vol. XXV, n. 10. — 5-6-933. 19 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale qui eo sane exitu iterantur, ut, una cum maiorum fide, electrices etiam eripiantur civilis amplitudinis causae. Quapropter Civitatis huius moderatores, ut paternus postulabat animus, deesse Nobis non potuimus quin haud semel adhortaremur, ut diligenter perpenderent, fallacem se viam rationemque persequi; non enim, populorum animos laedendo vulnerandoque, eam possunt, ad cuiusvis Nationis prosperitatem adipiscendam omnino necessariam, civium omnium concordiam in usum deducere. Id fecimus per Legatum Nostrum, quotiens novae praescriptionis edendae ingruere periculum videbamus, sacrosanctis Dei animarumque iuribus infensae. Utque dilectis Hispaniae filiis, cum ex sacrorum, tum ex laicorum hominum ordine^ amantissimi animi Nostri sensus in huiuscemodi angustiis magis magisque paterent, vel publice ad eosdem paterna verba Nostra con ver tere, occasione data, non praetermisimus. At nunc temporis, quam nuper « in religiosae fidei professiones Congregationesque » legem sanxerunt, in eam Nos temperare Nobis non possumus quin iterum vocem, reprobando* conquerendoque, attollamus Nostram, cum novam ea iniuriae notam gravioremque inurat non modo Ecclesiae Religionique^ sed ipsis etiam civilis libertatis praeceptis atque institutis, quibus, ut iactant, recens nititur Hispaniae regimen. Neque - quod ut intento cupimus perpendant animo - hanc suadent sententiam Nostram consilia, quae in i veri mus, ut nonnulli falso dictitant, et aliena a nova Hispanicae Civitatis gubernandae ratione et a politicis inibi haud ita pridem habitis, immutationibus aversa. Omnibus siquidem in comperto est Catholicam Ecclesiam,, cum prae aliis nullam rei publicae ordinationem potiorem habeat, dummodo Dei christianaeque conscientiae iura sarta tectaque evadant, tum quibusvis civilibus societatibus, ulla non interposita difficultate, convenire; sive eaedem Regni, sive Reipublicae formam induant, sive denique ab optimatium, sive a popularium dominatu pendeant. Acta Pii Pp. XI 263 Cuius rei argumento sunto, ut recentiora tantummodo attingamus facta, non pauca ea pactiones et « Concordata ». quae vocant, postremis etiam hisce temporibus digesta : itemque necessitudinis rationes, quae Apostolicae Sedi cum variis Civitatibus intercedunt; cum iis etiam, quae, post proximum maximumque bellum, regio imperio reiecto, in Reipublicae ordinationem coaluerunt. Iamvero, numquam hae Respublicae - et ad s aa instituta et ad iustae amplitudinis studia et ad gentis suae prosperitatem quod attinet - numquam, dicimus, neque ex susceptis amicitiae officiis cum Apostolica hac Sede, neque ex inito consilio, conventiones scilicet, horum temporum condicioni consentaneas, iis de rebus mutua fide transigendo quae ad civilem et ad ecclesiasticam societatem pertinent, ulla procul dubio detrimenta ceperunt. Quin immo, cum de re agatur omnino explorata ac certa, asseverare possumus ex hac fiduciae plena, Ecclesiae Civitatumque concordia, non exigua orta esse civilibus consortionibus commoda atque utilitates. Etenim, ut omnes norunt, socialis perturbationis fluctibus, usque quaque omnia permiscentibus, firmior atque aptior ullus non opponitur agger, quam Catholica Ecclesia, quae, maxima populorum altrix, legitimae auctoritatis observantiam humanaeque libertatis iura, rationes iustitiae optataeque pacis bonum salubriter f eli ei ter que conciliare numquam destitit. Haec omnia qui Hispanorum Reipublicae praesunt in comperto non habere non poterant; immo etiam certiores iidem facti sunt percupere Nos ac vos, venerabiles in episcopatu fratres, ad civilem ordinem tranquillitatemque tutandam adiutricem operam navare. Ac Nobiscum et cum Hispaniae Episcopis fere omnes consensere non modo ex sacrorum administrorum, saecularium ac regularium, sed ex laicorum etiam hominum ordine, hoc est universa paene Hispanorum gens; qui quidem, etsi alius aliam propriam amplectebatur sententiam, etsi ab Ecclesiae osoribus 264 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale lacessebantur ac vexabantur, constitutis tamen rei publicae moderatoribus quieto animo obtemperantes, a vi violenter repellenda, a conflandis turbis et a conturbationibus excitandis, nedum a civili bello, abstinuere. Iure igitur meritoque, disciplinae huic obtemperatio nique, quam Catholicae Religionis praecepta suadent, illud est potissimum tribuendum, quantumcumque pacandae rei publicae incolume adhuc exstat, quodque repugnantia factionum rerumque novarum amatorum studia evertere connituntur, omnia utique Civitatis iura atque officia violantium. Ac summa Nos miratione vehementique maerore idcirco commoti sumus quod nonnulli, impiam, quae in Ecclesiam invehitur, insectationem veluti comprobare conantes, novae Reipublicae tutandae necessitatem esse suscepti consilii causam publice professi sint. Quapropter liquido patet, quod proferunt huius rei argumentum, commenticium esse ac prorsus vanum, ita ut merito inde colligere possimus eiusmodi Hispanicae Ecclesiae conflictationem non tam ex catholicae fidei eiusque bene factorum ignoratione profectam esse, quam ex odio simultateque, quod « adversus Dominum et adversus Christum eius » totius religiosi civilisque ordinis subversores, in occultas sectas coalescentes, ut in Mexicana, ut in Russiarum Republica, fovent atque urgent. Iamvero, ut ad luctuosam eam redeamus legem « de religiosae fidei professionibus deque Congregationibus latam », haud mediocri sane dolore comperimus aperte legumlatores imprimisque edicere nullam esse Civitati religionem propriam, atque adeo, quod iam Hispaniae moderandae « Constitutio » inique sanxit de Civili Societate ab Ecclesia seiungenda, id confirmare ratumque habere. Ne diu heic multumque moremur, longius persequi nolumus quam remoti a veritate ii aberrent, qui huiusmodi discidium licitum in se probatumque habeant; idque praesertim, Acta Pii Pp. XI cum de Natione agatur, quorum cives fere omnes catholico nomine gloriantur. Haec siquidem nefasta seiunctio, si rem intento animo consideremus - ut non semel, occasione data, significavimus, ac nominatim per Encyclicas Litteras « Quas primas » - Laicistarum commenta necessario consequitur, qui se hominumque consortionem a Deo ideoque ab Ecclesia abalienare contendunt. At si cuilibet populo perabsurdum est, nedum impium, Deum Creatorem providentemque ipsius Civilis Societatis Rectorem a republica prohibere, id tamen, peculiari modo, Hispanorum genti adversatur, quos penes Ecclesia, cum in legibus, tum in scholis inque ceteris privatis publicisque institutis nullo non tempore meritoque potiorem ac feliciter actuosiorem locum obtinuit. Animadvertendum praeterea est hoc impietatis inceptum non modo ipsimet christianae populi conscientiae - iuventutis praesertim, quae, Religione posthabita, educari iubetur, ac domestici convictus, cuius sacrosancta praecepta violantur non reparabili esse detrimento, sed auctoritati etiam Civitatis moderatrici haud minus incommodi ac damni inferre; quae quidem, cum ita praesidium dimiserit, quod eam populis commendabat, cum doctrinam scilicet de divina origine, sanctione obtemperandique ratione omnino respuerit, prorsus necesse est ut et validiorem obligandi vim et firmiorem obedientiae observan ti aeque titulum una simul amittat. Huiuscemodi damna ex hoc discidi o proficisci, eae non paucae testantur Nationes, quae, cum id ipsum in suam rei publicae ordinationem induxissent, haud ita multo post rei medendi opportunitatem professae sunt, seu leges Ecclesiae infensas - ad interpretationem saltem et ad usum quod pertinet commutando temperandoque, seu id efíiciendo, ut, quamvis haec seiunctio permaneat, Civitas tamen et Ecclesia pacate inter se conversen tur mutuamque sibi operam praestent. Nihilo secius Hispaniae legumlatöres, haec parvi pendentes quae historia docet, id genus discidium decrevere, quod illi 266 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale reapse adversatur fidei, quam cives paene omnes profitentur: discidium dicimus vel eo calamitosius atque iniqui us, quod, illud libertatis nomine impositum usque ad communis iuris infitiationem ipsiusque libertatis urget, quam tamen certam pariter omnibus tutamque spondent. Ecclesiam sacrosque administros iniustis exceptionibus ita obnoxios reddidere, ut eosdem subiicere magistratuum arbitrio eniterentur. Etenim, « Constitutionis » ceterorumque decretorum vi, si quaevis opinio, vel omnino falsa, et publice exprimi, et in apertum potest prosilire campum, at Catholica Religio una, cui se filios addictissimus profitentur Hispani, quam impertit institutionem, videt invidiose observatam iudicatamque, et litterarum ludos ceteraque de hispanicae doctrinae optimarumque artium processu tam bene merita opera multis vexata impedimentis. Ipsa divini cultus perfunctio, in praecipuis etiam rebus ex moreque traditis ritibus, coërcitionibus non caret; ut Religionis traditio ac cura in institutis, quae a Civitatis moderatoribus pendent; ut religiosae, quae ducuntur, pompae, indebitae publicorum magistratuum temperationi omnino permissae; ut denique sacramentorum etiam administratio morientibus funerisque exsequiae vita functis. In iis vero rebus, quae ius proprietatis spectant, vel luculentius discrepantia patet. Siquidem « Constitutio » civibus omnibus legitimam possidendi facultatem attribuit, itemque, quemadmodum in quibuslibet accidit excultis Civitatibus, gravissimi huiuscemodi iuris usum, quod ex ipsa natura profluit, spondet atque tuetur. Attamen hac etiam de causa in Catholicae Ecclesiae detrimentum exceptionem decrevere; eam videlicet, non sine manifesta iniuriae nota, possessionibus suis omnibus excluserunt. Itaque largitorum voluntas posthabetur; finis, ad quem eiusmodi bona destinantur, spiritualis equidem ac sacrosanctus, prorsus neglegitur; ac reiiciuntur iura, iam diu acquisita, certissimisque rationibus innixa. Aedificia omnia, episcoporum domicilia, parochorum sedes, seminaria Acta Pii Pp. XI 267 denique ac monasteria, ut integra ac libera Catholicae Ecclesiae res non agnoscuntur; immo potius, ea adhibita sententia, quae occupationis iniustitiam dissimulare contendit, publica Nationis possessio denuntiantur. Praeterea, tametsi circumscriscriptum aedificiorum usum, quorum integrum proprietatis ius Ecclesia eiusque administri obtinuere, ecclesiasticis institutis lege attribuunt, dummodo fini cuiusque proprio, divino nempe cultui, inserviat, decernunt tamen ut iis tributis, quae rerum non moventium usui imperan tur, haec eadem aedificia obnoxia fiant; atque ita Ecclesiam, ob bona illa per vim erepta, vectigalia pendere cogunt. Iamvero, hoc inducto agendi modo, Civitatis rectores eam sibi viam rationemque compararunt, qua ad precarium etiam suarum rerum usum amittendum Ecclesiam adducerent; quandoquidem eidem, possessionibus omnibusque subsidiis exspoliatae, ac multis coactae impedimentis, imposita tributa solvendi quaenam facultas erit? Neque asseverari potest quamdam, privatam saltem, possidendi potestatem in posterum esse Catholicae Ecclesiae ex lege permissam; verba enim, quae in exarata lege sequuntur - ea nempe bona « posse Ecclesiam dumtaxat retinere, quae ad obeunda religionis officia necessaria sint » - definitam eiusmodi iuris facultatem inanem propemodum efficiunt; itemque Ecclesiam ipsam eo compellunt, ut quae sint divino muneri suo necessaria civilium magistratuum iudicio subiiciat. Itaque ii, qui Civitati praesunt, in illis definiendis rebus, quae ab Ecclesia, ad spirituales perfunctiones suas quod attinet, exigi possint, supremos iudices se iactant. Atque adeo timendum profecto est ne arbitrii huius sententia factiosis legis legumlatorumque propositis omnino faveat. At neque id satis habuere; sed res etiam moventes, quibus quidem - rationariis studiosissime confectis ne aliquid praetermitteretur - liturgicas vestes, imagines, pietas tabulas, vasa, pretiosa ornamenta aliaque id genus, catholicae religionis cultui eiusque splendori atque utilitati expresse perpetuoque destinata 268 Acta Apostolicae Sedis •- Commentarium Officiale diligenter adnumera verunt, publicae civitatis possessiones denuntiatae fuerunt. Quodsi Ecclesiae ius paene eripiunt utendi possessionibus suis, quas aut ipsamet legitime sibi comparavit, aut pie eidem Christifideles dono dederunt, at contra Reipublicae rectores immodicam sibi sacris hisce rebus abutendi facultatem vindicant, earum etiam, quae, peculiari ritu, a profano usu prohibentur; idque nulla adhibita condicione, nullaque futuri damni compensatione Ecclesiae provisa. Atqui haud expleverunt haec omnia impium legumlatorum exspoliandi studium : quod tempia etiam attigit, templa, dicimus, liberalium artium ornamentum, eximia gloriae historiaeque monumenta, Hispanicae Nationis laudem ac decus : templa, Dei precationisque domus; templa denique, quae Catholica Ecclesia nullo non tempore rem propriam iure meritoque habuit, quaeque - optime de iisdem merendo - actuosa cura adservavit diligenter et omni ope ex ornavit. Etenim sacrae illae aedes - quarum non paucas scelesto incendiariorum furore absumptas iterum lamen tamur - ut propria Nationis possessio denuntiatae fuerunt, ita iis obnoxiae factae sunt, qui, neglecta vel contempta catholica Hispanorum fide, rei publicae moderantur. Quas igitur, venerabiles fratres ac dilecti filii, condiciones apud vos Ecclesiae fecerunt, eaedem tristissimae utique sunt. Clerus iniusta ea agendi ratione, quae a nobilissimo Hispanorum animo omnino abhorret, reditibus suis ita privatus est, ut non modo officium, ex « Concordati » lege susceptum, violetur, sed absoluta etiam iustitiae iura laedantur; quandoquidem Civitatis rectores, qui hoc genus proventus decreverant, non id gratuito statuerant, sed ut, ex parte saltem, detrimenta, ob bonorum ereptionem ante acto tempore Ecclesiae illa ta quodammodo resarcirent. Ac praeterea Religiosae etiam Congregationes, ex huiuscemodi infausta lege, impiissime affectae vexataeque fuerunt. Siquidem iniuriosae inuritur suspicionis nota, posse nempe eas Acta Pii Pp. XI 269 adversus Reipublicae incolumitatem periculosam operam conferre; quam ob rem deiationibus insectationibusque infensa plebis studia commoventur; quod procul dubio facilis videtur via ac ratio ad funestiora in eas suscipienda consilia. Tot tantisque enim relationibus, perscriptionibus inspeciionibusque subiiciuntur, ut earum res omnes, his coactae impedimentis, fiscalibus molestiis pr aegr aven tur ; ac denique, postquam a docendi iure et a qualibet etiam arte exercenda prohibitae sunt, qua honeste possint sibi victum comparare, tributariis legibus obnoxiae fiunt, quamvis explorata res habeatur vectigalia imposita pendendi facultatem iisdem esse necessario defuturam, quibus cuncta bona fuerint erepta; quod quidem tecta videtur ratio, qua nullus vivendi modus relinquatur. Iamvero, istiusmodi decreta religiosos viros solummodo non opprimunt, sed universam etiam Hispanorum gentem; quandoquidem maxima illa beneficentiae caritatisque incepta non restinguere non possunt, quae pauperiori plebi opitulantur, quaeque saeculorum decursu cum Religiosas Congregationes tum catholicam Hispaniam praeclaris gloriae laudibus honestarunt. Verumtamen in afflictis rebus, ad quas saecularis regularisque cleri administri detrusi sunt, hoc Nobis solacio est, generosos nempe Hispaniae populos, quamvis gravissimis in praesens oeconomicis negotiis distringantur, ita tamen esse digne ad iniquis hisce factis medendum elaboraturos, ut, quo Catholica Ecclesia connectatur, inopiae incommodum pro facultate relevare contendant. Ita enim et religionis cultui et pastoralibus cuiusque muneribus, renovatis viribus, consulere poterunt. Quodsi, ut diximus, ob huiusmodi nefas, haud mediocri dolore afficimur, at Nos et vos Nobiscum, venerabiles fratres ac dilecti filii, ob iniurias Divinae Maiestati illatas vel vehementius angimur. Cum enim illos Religiosorum hominum Ordines dissolvimi, qui aliis, ac Reipublicae rectoribus, obedien- 270 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale tiae votis obstringantur, nonne inimicos atque infestos Deo ab eoque traditae religioni animos manifesto significant? Hoc enim modo rationeque Societatem Iesu, quae Apostolorum Principis Cathedrae unum se esse ex fulciminibus validioribus iure meritoque gloriari potest, dirimere ac dimittere voluere; ea forte spe freti posse se in posterum Catholicae Religionis fidem ac praecepta in Hispanorum gentis animis restinguere, quae praeclarum illud Ecclesiae iubar, Ignatium nempe Loyoleum, edidit. At praeterea - ut iam pridem a Nobis publice denuntiatum est - supremum ipsum Catholicae Ecclesiae Moderatorem laedere ac veluti perceliere voluerunt. Romani equidem Pontificis nominatim mentionem facere non ausi sunt ; re tamen vera ab Hispanicae Nationis regimine Iesu Christi Vicarii auctoritatem extraneam esse edixere. Idque, perinde ac si Pontificis munus, eidem a Divino Redemptore concreditum, in quavis terrarum orbis parte extraneum asseverari possit; vel tamquam si divinam Iesu Christi auctoritatem agnoscere ac vereri, legitimae auctoritatis humanae deminutio evadat atque impedimentum ; vel denique haud secus ac si civili potestati aliquo modo adversetur spiritualis ac supernaturalis potestas. Quod profecto dissidium ex eorum dumtaxat improbitate haberi potest, qui idcirco hoc ipsum discupiunt, quod exploratum habent, miseras oves nullo ductas Pastore, et e veritatis via aberraturas, et in failacium pastorum praedam facilius esse cessuras. Etsi tamen iniuriae nota, divinae Romani Pontificis auctoritati inusta, grave vulnus paterno animo Nostro non inferre non potuit, minime tamen dubitavimus quin eadem avitam studiosamque Hispanorum in Beati Petri Cathedram observantiam vel parum remittere posset. Immo potius, quemadmodum ad recentiora usque tempora ex historiae fide experti sumus, quo acrius Ecclesiae osores a Iesu Christi Vicario populos avertere connituntur, eo arctius iidem - providentissimi Dei consilio, qui ex malis potest trahere bona - Romano Pontifici adhaerere contendunt; studiosiusque Acta Pii Pp. XI 271 adserant ab eo uno mentibus tot errorum caligine obumbratis affulgere lucem posse, qui quidem, ut Christus Dominus, « verba vitae aeternae » habet. 1 Neque solummodo in praeclaram optimeque meritam Societatem Iesu tam aspere fecerunt, sed Religiosi etiam Ordines Congregationesque omnes acerbe, recenti lege, divexati sunt; quandoquidem iisdem - ingrata sane, iniusta lamentabilique opera manifesto perpetrata - docendi ius est ereptum. Cur etenim civium ordines, ob eiusmodi tantum causam, quod perfectioris vitae institutum amplexi sunt, a docendi muneribus arcentur, quae ceteris omnibus attribuuntur? Ecquid aliquis dixerit eos, qui, Religiosam Congregationem ingressi, iuvenum institutioni educationique apostolico ardore se dedunt, hac eadem ratione esse ad instituendi educandique perfunctionem minus aptos atque instructus? Atqui experiendo edocemur quam diligenti cura, quam sagaci doctrinae perspicuitate Religiosi hi viri officio satisfecerint suo ; et quos uberes fructus mentibus erudiendis, conforman disque animis operoso labore pepererint. Qui ex eorum scholis - et humanarum omnium disciplinarum praestantia enitentes, et catholico spiritu in exemplum praediti - non pauci prodierunt, luculentissime iidem hoc testantur; itidemque non mediocre, immo etiam permagnum, incrementum, quod eorum doctrinae domicilia in Hispania consecuta sunt, nedum discipulorum frequentia, id feliciter ostendit. Rem denique patres matresque familias sua agendi ratione confirmant, cum iisdem litterarum ludis filios suos fidenti animo concrediderint; patres dicimus matresque familias, qui, quemadmodum suam cuiusque subolem educandi ius atque officium a Deo exceperunt, ita sanctissimae illius libertatis facultatem obtinent, eos nempe deligendi, a quibus hac eadem in causa adiutricem operam postulent. 1 Cfr. Ioan., VI, 69. 272 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale At neque, ad Religiosos Ordines Oongregationesque quod attinet, gravissimum hoc patrare facinus habuerunt satis, sed iura etiam proprietatis certissima legumlatores proculcaverunt liberamque conditorum et largitorum idcirco aperte violaverint voluntatem, quod eas aedes per vim occuparunt inque eas disciplinarum ludos, Deo remoto, induxerunt, in quibus a conditoribus ipsis, ut iuvenes ad germana catholicae fidei dogmata instituerentur, erat praeceptum. Ex quo facile coniicitur id genus consilii legumlatores inivisse. ut succrescentes hominum aetates religionis quadam neglectione, ne sacrarum dicamus contemptu rerum, imbuerant; ut ex adolescentium animis catholicos sensus, a maioribus quidem acceptos, tamque alte in Hispanorum mentibus Ínsitos, convellerent ; vires denique omnes eo convertisse suas, ut iuventutis eruditionem atque doctrinam, quae ad hoc profecto tempus fide christianisque moribus alebantur, ad Laicistarum commenta traducerent. Quibus praescriptionibus promulgatis, tam acriter Ecclesiae iuribus libertatique inimicis atque infesti s, iuribus dicimus, quae integra servari oportet, Apostolico muneri Nostro deesse prorsus arbitramur, si eamdem legem, quae tantopere divinam Ecclesiae constitutionem praepedit, non improbamus. Quocirca legem ipsam vehementer sollemniterque expostulamus atque damnamus : eamque nullam posse in Ecclesiae Catholicae firmissima iura vim habere edicimus. Attamen abstineri heic minime possumus, quin magnam iterum spem aperiamus Nostram, fore ut suavissimi Nobis ex Hispania filii, horum edictorum iniquitate incommodisque penitus perspectis, ea omnia experiantur, quorum vel natura vel lege habituri sint facultatem, ut legumlatoribus ea praescripta emendanda suadeant, quae cuiusvis civis at praesertim christifidelium iuribus adversantur; idque praeterea efficiant ut in eorum locum aliae edantur leges, quae cum catholicorum hominum sensu cohaereant atque congruant. Interea vero, Patris ac Pastoris animo compulsi, Episcopos, Sacerdotes, eosque universos, Acta Pii Pp. XI 273 qui adulescentibus instituendis operam navant, maximopere hortamur, ut, quam diligentissimis adhibitis curis, ad religionis praecepta atque ad christianos mores puerorum mentes impensius conformentur. Id sane vel maiorem necessitatem habere censemus, quod proxime in Hispania editae leges, divortio in rem publicam inique inducto, familiae sacrarium polluere conantur, atque aperto aditu ad domestici convictus discidium, in civilem hominum consortionem ipsam gravissimorum maiorum semina iniicere non desistunt. Hoc igitur ingruente detrimentorum discrimine, omnes ex Hispania christifideles iterum enixeque commonet actos volumus ut, querelis ac privatis studiis posthabitis, patriae religionisque commoda propriis cuiusque consiliis potiora habentes, unanimi in fidem tuendam, in rem publicam ex periculis eripiendam strenue contendant. Peculiari vero ratione christifidelibus omnibus, in Catholicam Actionem, iterum et saepius a Nobis commendatam, ut coeant, vehementer suademus, quae, etsi tam longe abest ut politicam f actionem efficiat, ut contra a quarumlibet partium studiis sit prorsus aliena, christifidelium tamen animos catholicis praeceptis conformare ita enititur, ut eos collustrando confìrmandoque ad fidem sartam tectamque servandam actuose excitet. Finem denique Nostris hisce ad vos litteris, venerabiles fratres filiique carissimi, imponentes, nihil opportunius esse ducimus quam ut vos etiam atque etiam adhortemur ad fiduciam omnem magis quam in humana ope, in perpetuo perennique auxilio collocandam, quod Christus Dominus Ecclesiae suae pollicitus est, inque immensa Dei erga redamantes bonitate. Quapropter animo ea reputantes Nostro, quae apud vos acciderunt, et moestissime prae primis affecti ob pergrave nefas, quod Deo illatum est - tum sacrosanctis eius violatis iuribus, tum eius praeceptis nefarie perfractis - enixas ad aeternum Numen admovemus preces, ut clementer iisdem concedat iniuriis. Qui cuncta moderatur. Civitatis rectorum mentes superna 274 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale luce perfundat, voluntatesque ad meliora convertat ac dirigat. Atque iam Nobis spes tuta arridet, futurum ut supplices tot filiorum Nobiscum comprecantium voces - hoc praesertim Anni Sancti decursu, undevicesimo revoluto saeculo a peracta humani generis Redemptione - caelestis Pater benignissime admittat. Qua quidem spe freti, atque hoc etiam consilio ducti, ut divinorum munerum copiam, cum vobis, venerabiles fratres ac dilecti filii, tum universae dilectissimaeque Nobis Hispanorum Nationi conciliemus, horum auspicem Apostolicam Benedictionem effuso animo impertimus. Datum Romae apud Sanctum Petrum, die I I I mensis Iunii, anno M D C C C C X X X I I I , Pontificatus Nostri duodecimo. PIUS PP. XI Acta Pii Pp. XI C A R T A ENCÍCLICA A LOS EMINENTÍSIMOS SEÑORES, CARDENAL FRANCISCO VIDAL Y BARRAQUER ARZOBISPO DE TARRAGONA, CARDENAL EUSTAQUIO ILUNDÁIN Y ESTEBAN ARZOBISPO DE SEVILLA Y A LOS OTROS EXCELENTÍSIMOS ARZOBISPOS Y OBISPOS Y A TODO EL CLERO Y PUEBLO DE ESPAÑA: SOBRE LA INJUSTA SITUACIÓN CREADA A LA IGLESIA CATÓLICA EN ESPAÑA. PIO PP. XI V E N E R A B L E S H E R M A N O S Y A M A D O S HIJOS SALUD Y APOSTÓLICA BENDICIÓN Siempre Nos fué sumamente amada la noble Nación Española por sus insignes méritos para con la fe católica y la civilización cristiana, por la tradicional y ardentísima devoción a esta Santa Sede Apostólica y por sus grandes instituciones y obras de apostolado, pues ha sido madre fecunda de Santos, de Misioneros y de Fundadores de ínclitas Ordenes Religiosas, gloria y sostén de la Iglesia de Dios. Y precisamente porque la gloria de España está tan intimamente unida con la religión católica, Nos sentimos doblemente apenados al presenciar las deplorables tentativas, que, de un tiempo a esta parte, se están reiterando para arrancar a esta Nación a Nos tan querida, con la fe tradicional, los más bellos títulos de nacional grandeza. No hemos dejado de hacer presente con frecuencia a los actuales gobernantes de España — según Nos dictaba Nuestro paternal corazón — cuan falso era el camino que seguían, y de recordarles que no es hiriendo el alma del pueblo en sus más profundos y caros sentimientos, como se consigue aquella concordia de los espíritus, que es indispensable para la prosperidad de una Nación. Lo hemos hecho por medio de Nuestro Representante, cada vez que amenazaba el peligro de alguna nueva ley o medida lesiva de los sacrosantos derechos de Dios, y de las almas. Ni hemos ^76 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale dejado de hacer llegar, aun públicamente, nuestra palabra paternal a los queridos hijos del clero y pueblo de España, para que supiesen que Nuestro corazón estaba más cerca de ellos, en los momentos del dolor. Mas ahora no podemos menos de levantar de nuevo Nuestra voz contra la ley, recientemente aprobada, referente a las Confesiones y Congregaciones Religiosas, ya que ésta constituye una nueva y más grave ofensa, no sólo a la religión y a la Iglesia, sino también a los decantados principios de libertad civil, sobre los cuales declara basarse el nuevo régimen español. Ni se crea que Nuestra palabra esté inspirada en sentimientos de aversión contra la nueva forma de gobierno o contra otras innovaciones, puramente políticas, que recientemente han tenido lugar en España. Pues todos saben que la Iglesia Católica, no estando bajo ningún respecto ligada a una forma de gobierno más que a otra, con tal que queden a salvo ios derechos de Dios y de la conciencia cristiana, no encuentra dificultad en avenirse con las diversas instituciones civiles sean monárquicas, o republicanas, aristocráticas o democráticas. Prueba manifiesta de ello son, para no citar sino hechos recientes, los numerosos Concordatos y Acuerdos, estipulados en estos últimos años, y las relaciones diplomáticas, que la Santa Sede ha entablado con diversos Estados, en los cuales, después de la última gran guerra, a gobiernos monárquicos han sustituido gobiernos republicanos. Ni estas nuevas Repúblicas han tenido jamás que sufrir en sus instituciones, ni en sus justas aspiraciones a la grandeza y bienestar nacional, por efecto de sus amistosas relaciones con la Santa Sede, o por hallarse dispuestas a concluir con espíritu de mutua confianza, en las materias que interesan a la Iglesia y al Estado, convenios adaptados a las nuevas condiciones de los tiempos. Antes bien, podemos afirmar con toda certeza, que los mismos Estados han reportado notables ventajas de estos conüados acuerdos con la Iglesia; pues todos saben, que no se opone 277 Acta Pii Pp. XI dique más poderoso al desbordamiento del desorden social, que la Iglesia, la cual siendo educadora excelsa de los pueblos, ha sabido siempre unir en fecundo acuerdo el principio de la legítima libertad con el de la autoridad, las exigencias de la justicia con el bien de la paz. Nada de esto ignoraba el Gobierno de la nueva República Española, pues estaba bien enterado de las buenas disposiciones tanto Nuestras como del Episcopado Español para secundar el mantenimiento del orden y de la tranquilidad social. Y con Nos y con el Episcopado estaba de acuerdo no solamente el clero tanto secular como regular, sino también los católicos seglares, o sea, la gran mayoría del pueblo español; el cual, no obstante las opiniones personales, no obstante las provocaciones y vejámenes de los enemigos de la Iglesia, ha estado lejos de actos de violencia y represalia, manteniéndose en la tranquila sujeción al poder constituido, sin dar lugar a desórdenes, y mucho menos a guerras civiles. Ni, a otra causa alguna, fuera de esta disciplina y sujeción, inspirada en las enseñanzas y en el espíritu católico, se podría en verdad atribuir con mayor derecho, cuanto se ha podido conservar de aquella paz y tranquilidad públicas, que las turbulencias de los partidos y las pasiones de los revolucionarios se han esforzado por perturbar, empujando a la Nación hacia el abismo de la anarquía. Por esto Nos ha causado profunda extrañeza y vivo pesar -el saber que algunos, como para justificar los inicuos procedimientos contra la Iglesia, hayan aducido públicamente como razón la necesidad de defender la nueva República. Tan evidente aparece por lo dicho la inconsistencia del motivo aducido, que da derecho a atribuir la persecución movida •contra la Iglesia en España, más que a incomprensión de la fe católica y de sus benéficas instituciones, al odio que « contra el Señor y contra su Cristo » fomentan sectas subversivas de todo orden religioso y social, como por desgracia vemos que sucede en Méjico y en Rusia. ACTA, vol. XXV, n. 10. — 5-6-933. 20 278 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Pero, volviendo a la deplorable ley referente a las Confesiones y Congregaciones religiosas, hemos visto con amargura de corazón, que en ella, ya desde el principio, se declara abiertamente que el Estado no tiene religión oficial, reafirmando así aquella separación del Estado y de la Iglesia, que desgraciadamente había sido sancionada en la nueva Constitución Española. No nos detenemos ahora a repetir aquí cuan gravísimo error sea afirmar que es lícita y buena la separación en sí misma, especialmente en una Nación que es católica en casi su totalidad. Para quien la penetra a fondo, la separación no es más que una funesta consecuencia ('come tantas veces lo hemos declarado especialmente en la Encíclica «' Quas primas ») del laicismo o sea de la apostasia de la sociedad moderna que pretende alejarse de Dios y de la Iglesia. Mas si para cualquier pueblo es, sobre impía, absurda la pretensión de querer excluir de la vida pública a Dios Creador y próvido Gobernador de la. misma sociedad, de un modo particular repugna tal exclusión de Dios y de la Iglesia de la vida de la Nación Española, en la cual la Iglesia tuvo siempre y merecidamente ia parte más importante y más benéficamente activa, en las leyes, en las escuelas y en todas las demás instituciones privadas y públicas. Pues si tal atentado redunda en daño irreparable de la conciencia cristiana del país, especialmente de la juventud a la que se quiere educar sin religión, y de la familia, profanada en sus más sagrados principios; no menor es el daño que recae sobre la misma autoridad civil, la cual, perdido el apoyo que la recomienda y la sostiene en la conciencia de los pueblos, es decir, faltando la persuasión de ser divinos su origen, su de pendencia y su sanción, liega a perder junto con su más grande fuerza de obligación, el más alto título de acatamiento y respeto. Que esos daños se sigan inevitablemente del régimen de separación lo atestiguan no pocas de aquellas mismas naciones, que, después de haberlo introducido en su legislación, comprendieron bien pronto la necesidad de remediar el error, o bien Acta Pii Pp. XÎ m modificando, al menos en su interpretación y aplicación, las leyes persecutorias de la Iglesia, o bien procurando venir, a pesar de la separación, a una pacífica coexistencia y cooperación con la Iglesia. Al contrario, los nuevos legisladores españoles, no cuidándose de estas lecciones de la historia, han adoptado una forma de separación hostil a la fe que profesa la inmensa mayoría de los ciudadanos, separación tanto más penosa y injusta, cuanto que se decreta en nombre de la libertad, y se la hace llegar hasta la negación del derecho común y de aquella misma libertad, que se promete y se asegura a todos indistintamente. De ese modo se ha querido sujetar a la Iglesia y a sus ministros a medidas de excepción que tienden a ponerla a merced del poder civil. De hecho, en virtud de la Constitución y de las leyes posteriormente emanadas, mientras todas las opiniones, aun las más erróneas, tienen amplio campo para manifestarse, solo la religión católica, religión de la casi totalidad de los ciudadanos, ve que se la vigila odiosamente en la enseñanza, y que se ponen trabas a las escuelas y otras instituciones suyas, tan beneméritas de la ciencia y de la cultura española. El mismo ejercicio del culto católico, aun en sus más esenciales y tradicionales manifestaciones, no está exento de limitaciones, como la asistencia religiosa en los institutos dependientes del Estado; las procesiones religiosas, las cuales necesitarán autorización especial gubernativa en cada caso; la misma administración de los Sacramentos a los moribundos, y los funerales a los difuntos. Más manifiesta es aún la contradicción en lo que mira a la propiedad. La Constitución reconoce a todos los ciudadanos la legítima facultad de poseer, y, como es propio de todas las legislaciones en países civilizados, garantiza y tutela el ejercicio de tan importante derecho emanado de la misma naturaleza. Pues aun en este punto se ha querido crear una excepción en daño de la Iglesia Católica, despojándola con patente injusticia de todos sus bienes. No se ha tomado en consideración la voluntad de los donantes, no se ha tenido en cuenta el fin 280 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale espiritual y santo al que estaban destinados esos bienes, ni se han querido respetar en modo alguno, derechos antiquísimos y fundados sobre indiscutibles títulos jurídicos. No solo dejan ya de ser reconocidos como libre propiedad de la Iglesia Católica todos los edificios, palacios episcopales, casas rectorales, seminarios, monasterios, sino que son declarados, — con palabras que encubren mal la naturaleza del despojo — « propiedad pública nacional ». Más aún, mientras los edificios que fueron siempre legítima propiedad de las diversas entidades eclesiásticas, los deja la ley en uso a la Iglesia Católica y a sus ministros, a fin de que se empleen, conforme a su destino, para er culto; se llega a establecer que los tales, edificios estaran sometidos a las tributaciones inherentes al uso de los mismos, obligando así a la Iglesia Católica a pagar tributos por los bienes que le han sido quitados violentamente. De este modo el poder civil se ha preparado un arma para hacer imposible a la Iglesia Católica aun el uso precario de sus bienes; porque, una vez despojada de todo, privada de todo subsidio, coartada en todas sus actividades, ¿cómo podrá pagar los tributos que se le impongan? Ni se diga que la ley deja para el futuro a la Iglesia Católica una cierta facultad de poseer, al menos a título de propiedad privada, porque aun ese reconocimiento tan reducido, queda después casi anulado por el principio inmediatamente enunciado que, tales bienes sólo podrá conservarlos en la cuantia necesaria para el servicio religioso; con lo cual se obliga a la Iglesia a someter al examen del poder civil sus necesidades para el cumplimiento de su divina misión, y se erige el Estado laico en juez absoluto de cuanto se necesita para ias funciones meramente espirituales; y así bien puede temerse que tal juicio estará en consonancia con el laicismo que intentan la ley y sus autores. Y la usurpación del Estado no se ha detenido en los inmuebles. También los bienes muebles — catalogados con enumeración detalladísima, porque no escapase nada — o sea aun los Acta Pii Pp. XI 281 ornamentos, imágenes, cuadros-, vasos, joyas, telas y demás objetos de esta clase destinados expresa y permanentemente al culto católico, a su esplendor, o a las necesidades relacionadas directamente con él, han sido declarados propiedad pública nacional. Y mientras se niega a la Iglesia el derecho de disponer libremente de lo que es suyo, como legítimamente adquirido, o donado a ella por los piadosos fieles, se atribuye al Estado y solo al Estado, el poder de disponer de ellos para otros fines, sin limitación alguna de objetos sagrados, aun de aquellos que por haber sido consagrados con rito especial están substraídos a todo uso profano, y llegando hasta excluir toda obligación del Estado a dar, en tan lamentable caso, compensación ninguna a la Iglesia. M todo esto ha bastado para satisfacer a las tendencias antireligiosas de los actuales legisladores. Ni siquiera los templos han sido perdonados, los templos, esplendor del arte, monumentos eximios de una historia gloriosa, decoro y orgullo de la nación a través de los siglos; los templos, casa de Dios y de oración, sobre los cuales siempre había gozado el pleno derecho de propiedad la Iglesia Católica, la cual — magnífico título de particular benemerencia -— los había siempre conservado, embellecido, y adornado con amoroso cuidado. Aun los templos — y de nuevo Nos hemos de lamentar de que no pocos hayan sido presa de la criminal manía incendiaria — han sido declarados propiedad de la Nación, y así expuestos a la ingerencia de las autoridades civiles, que rigen hoy los públicos destinos sin respeto alguno al sentimiento religioso del buen pueblo español. Es, pues, bien triste la situación creada a la Iglesia Católica en España. El Clero ha sido ya privado de sus asignaciones con un acto totalmente contrario a la índole generosa del caballeresco pueblo español, y con el cual se viola un compromiso adquirido con pacto concordatario, y se vulnera aun la más estricta justicia, 882 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale porque el Estado, que había fijado las asignaciones, no lo había hecho por concesión gratuita, sino a título de indemnización por bienes usurpados a la Iglesia. Ahora también a las Congregaciones Religiosas se las trata, con esta ley nefasta, de un modo inhumano. Pues se arroja sobre ellas la injuriosa sospecha de que puedan ejercer una actividad política peligrosa para la seguridad del Estado, y con esto se estimulan las pasiones hostiles de la plebe a toda suerte de denuncias y persecuciones: vía fácil y expedita para perseguirlas de nuevo con odiosas vejaciones. Se las sujeta a tantos y tales inventarios, registros e inspecciones, que revisten formas molestas y opresivas de fiscalización y hasta, después de haberlas privado del derecho de enseñar, y de ejercitar toda ciase de actividad, con que puedan honestamente sustentarse, se las somete a las leyes tributarias, en la seguridad de que no podrán soportar el pago de los impuestos: nueva manera solapada de hacerles imposible la existencia. Mas con tales disposiciones se viene en verdad a herir, no solo a los Religiosos, sino al pueblo mismo español, haciendo imposibles aquellas grandes Obras de caridad y beneficencia en pro de los pobres, que han sido siempre gloria magnífica de las Congregaciones Religiosas y de la España Católica. Todavía sin embargo, en las penosas estrecheces a que se ve reducido en España el Clero secular y regular, Nos conforta el pensamiento de que la generosidad del pueblo español, aun en medio de la presente crisis económica, sabrá reparar dignamente tan dolorosa situación, haciendo menos insoportable a los Sacerdotes la verdadera pobreza que los agobia, a fin de que puedan con renovados bríos proveer al Culto divino y al ministerio pastoral. Pero con ser grande el dolor que tamaña injusticia Nos produce, Nos, y con Nos Vosotros, Venerables Hermanos e Hijos Acta Pü Pp. XI dilectísimos, sentimos aún más vivamente la ofensa hecha a la Divina Majestad. ¿No fué, por ventura, expresión de un ánimo profundamente hostil a la Religión Católica el haber disuelto aquellas Ordenes Religiosas que hacen voto de obediencia a una Autoridad diferente de la legítima del Estado? Se quiso de este modo quitar del medio a la Compañía de Jesús, que bien puede gloriarse de ser uno de los más firmes auxiliares de la Cátedra de Pedro, con la esperanza acaso de poder después derribar, con menor dificultad y en corto plazo, la fe y la moral cristianas del corazón de la Nación Española que dio a la Iglesia la grande y gloriosa figura de Ignacio de Loyola. Pero con esto se quiso herir de lleno — como lo declaramos ya en otra ocasión públicamente — la misma Autoridad Suprema de la Iglesia Católica. No llegó la osadía, es verdad, a nombrar explícitamente la persona del Romano Pontífice ; pero de hecho se definió extraña a la Nación Española la Autoridad del Vicario de Cristo; como si la Autoridad del Romano Pontífice, que le fué conferida por el mismo Jesucristo, pudiera decirse extraña a parte alguna del mando; como si el reconocimiento de la autoridad divina de Jesucristo pudiera impedir o mermar el reconocimiento de las legítimas autoridades humanas; o como si el poder espiritual y sobrenatural estuviese en oposición con el del Estado, oposición que solo puede subsistir por la malicia de quienes la desean y quieren, por saber bien que, sin su Pastor, se descarriarían las ovejas y vendrían a ser más fácilmente presa de los falsos pastores. Mas si la ofensa que se quiso inferir a Nuestra Autoridad hirió profundamente Nuestro corazón paternal, ni por un instante Nos asaltó la duda de que pudiese hacer vacilar lo más mínimo la tradicional devoción del pueblo español a la Cátedra de Pedro. Todo lo contrario; como vienen enseñando siempre hasta estos últimos años la experiencia y la historia, cuanto más buscan los enemigos de la Iglesia alejar a los pueblos del Vicario de Cristo, tanto más afectuosamente, por dispo- 284 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale sición providencial de Dios que sabe sacar bien del mal, se adhieren ellos a él, proclamando que solo de él irradia la luz que ilumina el camino entenebrecido con tantas perturbaciones y solo de él, como de Cristo, se oyen « las palabras de vida eterna » (S. Juan, vi, 69). Pero no se dieron por satisfechos con haberse ensañado tanto en la grande y benemérita Compañía de Jesús : ahora, con la reciente ley, han querido asestar otro golpe gravísimo a todas las Ordenes y Congregaciones religiosas, prohibiéndoles la enseñanza. Con ello se ha consumado una obra de deplorable ingratitud y manifiesta injusticia. ¿ Qué razón hay, en efecto, para quitar la libertad, a todos concedida, de,ejercer la enseñanza, a una clase benemérita de ciudadanos, cuyo único crimen es el de haber abrazado una vida de renuncia y de perfección? ¿ Se dirá, tal vez, que el ser religioso, es decir, el haberlo dejado y sacrificado todo, precisamente para dedicarse a la enseñanza y a la educación de la juventud como a una misión de apostolado, constituye un título de incapacidad para la misma enseñanza? Y sin embargo la experiencia demuestra con cuánto cuidado y con cuánta competencia han cumplido siempre su deber los religiosos, y cuan magníficos resultados, así en la instrucción del entendimiento como en la educación del corazón, han coronado su paciente labor. Lo prueba el número de hombres verdaderamente insignes en todos los campos de las ciencias humanas y al mismo tiempo católicos ejemplares, que han salido de las escuelas de los religiosos; lo demuestra el apogeo a que felizmente han llegado tales escuelas en España, no menos que la consoladora afluencia de alumnos que acuden a ellas. Lo confirma finalmente la confianza de que gozaban para con los padres de familia, ios cuales habiendo recibido de Dios el derecho y el deber de educar a sus propios hijos, tienen también la sacrosanta libertad de escoger a los que deben ayudarles eficazmente en su obra educativa. Pero ni siquiera ha sido bastante este gravísimo acto contra las Ordenes y Congregaciones Religiosas. Han conculcado ade- Acta Pii Pp. XI 285 más indiscutibles derechos de propiedad; han violado abiertamente la libre voluntad de los fundadores y bienhechores, apoderándose de los edificios con el fin de crear escuelas laicas, o sea escuelas sin Dios, precisamente allí donde la generosidad de los donantes había dispuesto que se diera una educación netamente católica. De todo esto aparece por desgracia demasiado claro el designio con que se dictan tales disposiciones, que no es otro sino educar a las nuevas generaciones no ya en la indiferencia religiosa, sino con un espíritu abiertamente anticristiano, arrancar de las almas jóvenes los tradicionales sentimientos católicos tan profundamente arraigados en el buen pueblo español y secularizar así toda la enseñanza, inspirada hasta ahora en la religión y moral cristianas. Frente a una ley tan lesiva de los derechos y libertades eclesiásticas, derechos que debemos defender y conservar en toda su integridad, creemos ser deber preciso de Nuestro Apostólico Ministerio reprobarla y condenarla. Por consiguiente Nos protestamos solemnemente y con todas Nuestras fuerzas contra la misma ley, declarando que esta no podrá nunca ser invocada contra los derechos imprescriptibles de la Iglesia. Y queremos aquí de nuevo afirmar Nuestra viva esperanza de que Nuestros amados hijos de España, penetrados de la injusticia y del daño de tales medidas, se valdrán de todos ios medios legítimos que por derecho natural y por disposiciones legales quedan a su alcance, a fin de inducir a los mismos legisladores a reformar disposiciones tan contrarias a ios derechos de todo ciudadano y tan hostiles a la Iglesia, sustituyéndolas con otras que sean conciliables con la conciencia católica. Pero entre tanto Nos, con todo el ánimo y corazón de Padre y Pastor, exhortamos vivamente a los Obispos, a los Sacerdotes y a todos los que en alguna manera intentan dedicarse a la educación de la juventud, a promover más intensamente con todas las fuerzas y por todos los medios, la ense- 286 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ñanza religiosa y la práctica de la vida cristiana. Y esto es tanto más necesario, cuanto que la nueva legislación española, con la deletérea introducción del divorcio, osa profanar el santuario de la familia, sembrando así — junto con la intentada disolución de la sociedad doméstica — los gérmenes de las más dolorosas ruinas en la vida social. Ante la amenaza de daños tan enormes, recomendamos de nuevo y vivamente a todos los católicos de España, que, dejando a un lado lamentos y recriminaciones, y subordinando al bien común de la patria y de la religión todo otro ideal, se unan todos disciplinados para la defensa de la fe y para alejar los peligros que amenazan a la misma sociedad civil. De un modo especial invitamos a todos los fieles a que se unan en la Acción Católica, tantas veces por Nos recomendada ; la cual, aun sin constituir un partido, más todavía, debiendo estar fuera y por encima de todos ios partidos políticos, servirá para formar la conciencia de los católicos, iluminándola y fortaleciéndola en la defensa de la fe contra toda clase de insidias. Y ahora, Venerables Hermanos y amadísimos Hijos, no acertaríamos a poner mejor fin a esta Nuestra carta, que repitiéndoos cuanto os hemos declarado desde el principio; a saber, que más que en el auxilio de los hombres, hemos de confiar en la indefectible asistencia prometida por Dios a su Iglesia y en la inmensa bondad del Señor para con aquellos que le aman. Por esto, considerando todo lo que ha sucedido, y apesadumbrados más que todo por las graves ofensas inferidas a su Divina Majestad con las múltiples violaciones de sus sacrosantos derechos y con tantas transgresiones de sus leyes, dirigimos al cielo férvidas plegarias, demandando a Dios perdón por las ofensas contra El cometidas. El, que todo lo puede, ilumine las inteligencias, enderece las voluntades y mueva los corazones de los que gobiernan a mejores acuerdos. Con serena confianza esperamos que la voz suplicante de tantos buenos hijos, sobre todo en este Año Santo de la Redención, será benignamente Acta Pii Pp. XI 287 acogida por la clemencia del Padre celestial; y con esta confianza, para obtener que descienda sobre vosotros, Venerables Hermanos y amados Hijos, y sobre toda la Nación Española, que Nos es tan querida, la abundancia de los favores celestiales, os damos con toda la efusión de nuestra alma la Bendición Apostólica. Dado en Roma, junto a S. Pedro, dia 3 de Junio, del año 1933, duodécimo de Nuestro Pontificado. PIUS PP. XI Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 288 IN SOLLEMNI CANONIZATIONE BEATI ANDREAE HUBERT! FOURNET, SACERDOTIS SAECULARIS, IN BASILICA VATICANA, FESTO PENTECOSTES DIE IV MENSIS IUNII ANNO MDCCCCXXXIII, PERACTA. Ad postulationem Augustum Mila/ni Praefecto S. Litterarum instanter a Rituum Viro factam per Eminentissimo Congregationi, Rmus ad Principes, Sanctitatis Advocatum Camillo Sacri Consistorii Laurenti, Cardinali D. Antonius Bocci, Secretarius Suae nomine, ita respondit: Ï. Vehementer equidem exoptat Beatissimus Pater in Sanctorum Caelitum numerum Beatum virum Andream Hubertum Fournet, sacerdotem saecularem, Galliae decus totiusque Ecclesiae ornamentum, sollemni ritu referre. Idque non uno nomine exoptat. Etenim, si aerumnarum causae humanae consortioni ingravescunt, si in catholicam fidem maiora cotidie discrimina incumbunt, si vulgo refrigescit in animis caritas, novis procul dubio militans Ecclesia indiget apud D e u m deprecatoribus, qui minantia pericula sua tutela prohibeant, qui uberiora concilient caelestia munera, quique feliciora tandem aliquando tempora reducant. Alma per eos lux de caelo mentibus affulgeat, christiana virtus, eorum vestigiis insistens, conroborata increbrescat, et apostolicum studium omnia renovans, via deceptos homines, sanctissimis exemplis ad imitandum colendumque propositis, ad veritatem supernamque beatitatem convertat. Antequam vero sollemnis ritus perficiatur, cupit Sanctitas Sua ut omnes, quotquot adsunt, instanter D e u m supplices adprecentur, praesentissimo adhibito patrocinio Deiparae Virginis Mariae, castissimi eius Sponsi, Beatorum Apostolorum Petri et Pauli, totiusque Curiae caelestis. Post cantatas Sanctorum Litanias, ad iteratam pariter idem Rmus instantius postulationem, Dominus respondit: I I . Decretoria sententia sua* qua summos triumphantis Ecclesiae honores Beato Andreae Huberto Fournet decernet, paulisper adhuc SummuSj|Pontifex quotquot supersedendum putat, sacris ritibus intersunt, Paraclyti lumina sibi impetrent. omnes vehementius adhortatur, ut instantiore supplicatione Spiritus Acta Pii Pp. XI Ad haec, praeeinente Sanctissimo Domino nostro, hymnus Veni, Creator Spiritus, cum congrua oratione successit; quo expleto, tertiam instantissimam postulationem haec excepit eiusdem Rmi Domini responsio: I I I . Advenit iam! nunc sollemnis horae momentum, quo R o m a n i P o n tine is auctoritas, falli nescia, fulgenti sanctitudinis corona Beatum A n dream Hubert mu Fournet decoratura est. Venerabundi igitur assurgite omnes, d u m intonat sub amplissimo eiusmodi tholo, caelestis bemispherii imagine, inerraus Beati Petri oraculum, in Successore suo viventis. Tu,m Beatissimus Pater, in Cathedra sedens, sic definivit: Ad honorem Sanctae et individuae Trinitatis, ad exaltationem catholicae fidei et christianae Religionis augmentum, auctoritate Domini Nostri Iesu Christi, Beatorum Apostolorum Petri et Pauli ac Nostra; matura deliberatione praehabita et divina ope saepius implorata, ac de Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium, Patriarcharum, Archiepiscoporum et Episcoporum in Urbe exsistentium consilio, Beatum Andream Hubertum Fournet Sanctum esse decernimus et definimus, ac Sanctorum catalogo adscribimus; statuentes ab Ecclesia universali eius memoriam quolibet anno, die natali illius, nempe die xin Mensis Maii, inter Sanctos Confessores non Pontifices pia devotione recoli debere. In nomine Pafgtris et Fi£ghi et Spiritus £ß Sancti. In solemni vero Missa Papali, post Evangelium, haec fuit HOMILIA SANCTISSIMI DOMINI NOSTRI VENERABILES FRATRES, DILECTI FILII, « Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto », hanc ad Deum admovere laudem precationemque fere omnibus in suae vitae adiunctis sanctissimus vir Andreas Hubertus Fournet sollemne habebat; « gloria Patri, qui nos creavit, gloria Filio, qui nos, suo profuso sanguine, redemit; gloria Spiritui Sancto, qui opera sua suaque gratia mentem nostram veluti vivens caelum effecit ». Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 290 Equidem, Venerabiles fratres ac dilecti filii, quonam aptiore praeconio possumus hunc virum, sanctitudinis decus et ornamentum, caelitum ordini inserere, qui, diuturno» exantlando labores, nihil antiquius habuit, quam ut superni Numinis gloriam modis omnibus proveheret, humanae Redemptionis fructus augeret ampliflcaret, ac Spiritus Paraelyti lumine mortalium animos ita imbueret, ut ad perfectiora cotidie capessenda iidem exardescerent? In quae inciderit ipse tempora nostis. Gallia omnis, in qua huius vitae usuram adeptus erat, eo saeculi deflexu, ita incompositis motibus quatiebatur, ut ingenti rerum omnium conversione transvorsum ageretur. Divinis humanisque iuribus eversis, cernere erat plebeculam, fallacibus doctrinis obcaecatam falsisque assentationibus delenitam, in res omnes sanetissimas inque Deum ipsum insolenter inveni; templa multis locis violata; avitam fidem in animis restinctam, quae tot memoriis gloriisque effulserit per ante actae aetatis decursum; privatos publicosque mores ita pessumdatos ut libertas in licentiam vergeret, atque catholicae religionis officia ac praecepta proculcarentur. Denique non modo hierarchicam Ecclesiae auctoritatem posthaberi aut omnino radicitus convelli, sed Romanorum etiam Pontificum in omnes gentes iurisdictionis Primatum in gravissimum discrimen adduci. At Noster, aetati suae procul dubio non sine Providentis Dei nutu eonsiiioque datus, ut bonus miles Christi, acerrimae huic tempestati apostolico pectore obstitit. Veluti caelesti voce admonitus, illud Ieremiae Prophetae in strenuam suam agendi rationem induxit: « Tu ergo accinge lumbos tuos et surge et loquere ad eos omnia, quae ego praecipio tibi. Ne formides a facie eorum; nec enim timere te faciam vultum eorum. Ego quippe dedi te hodie in civitatem munitam et in columnam ferream et in murum aereum... » . Is siquidem divina gratia suffultus, perpetuo precandi studio permotus, Eucharistico pabulo enutritus, omnia omnesque obibat, nihil neminemque reformidabat. Si « Dominus nobiscum est, nolite metuere » . Ecquid 1 2 1 2 IER., I, Num., 17-18. XIV, 9. Acta Pii Pp. XI mi timere queat? Mortem? At «Mihi vivere Christus est et moti lucrum » ; atque illam etiam Pauli sententiam sibi usurpabat libentissime: « Vivo autem, iam non ego: vivit vero in me Christus » . Carnificem timeat? At martyrii palmas concupiscenti animo aucupari non desistit. Grande spectaculum, dilecti filii, atque Apostolorum gloria omnino dignum. Clam, palam, pro sua prudentia animique strenuitate, ecclesiastici ministerii perfunctionem obire; christifideles nunquam deserere; in agris, in silvis et in speluncis, in castelli s sumptuosis vel sub bumilibus tectis, iuxta canaliculatas valles vel supra montium cacumina, sacra impertire omnibus, nutantes animos confirmare, mentes obumbratas caelesti luce afficere, easque, opportunis habitis concionibus, ad sempiterna, non labentia ea quidem revocare perpetuoque mansura. Atque ohm, ut memoriae traditum est, cum, propius urgentibus militibus, ad Crucem pervenisset, iuxta viam populari pietati propositam, ad eam perrexit ac positis hinc inde bracchiis, velut alter Christus Cruci affixus, impavide obstitit. At illi, subito pallentes remissaque fronte abeunt, nec quidquam viro Dei iniuriae inferunt. Dein in exilium coactus, extorres fratres omni ope solatur, loci incolas virtutis suae exemplo commovet, omnesque verbo operaque sua recreat ac reiicit. In patriam tandem reversus, curis laboribusque non pepercit ut iterum catholicae religionis lumen mentibus affulgeret, ut aberrantes fratres ad frugem bonam reciperentur, ut denique profiigati mores, fide caritateque duce, ad pristinam formam reducerentur. Quapropter religiosam etiam condidit sanctimonialium familiam, quas a Cruce vel a S. Andrea nuncupavit. Quibus quidem ex Legiferi Patris instituto id praesertim cordi esset, ut aegrotantium animos humanis divinisque solaciis reficerent, atque, admissis dolore piaculisque expiatis, ad aeternitatis iter ingrediendum rite componerent; itemque ut iuventus tot erroribus irretita, tot illecebris circumventa, ad christianam vivendi normam institueretur atque educaretur. Ac videris saepenu1 2 1 PUL, I, 21. 2 Gal., II, 20. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 292 mero sanctissimum senem, capite argentea canitie veluti fulgenti corona redimito, puerorum sororumque multitudine stipatum, verba edere vitae aeternae, ad eamque adipiscendam non tam eloquio, caelestem doctrinam redolenti, quam suavi ipso adspectu allicere atque excitare. Ita Noster, expressam divini Magistri sui imaginem in se referens, > » » » Monsig. Colomanno Török, dell'archidiocesi di Agria. Monsig. Edoardo Venczell, della medesima archidiocesi. 3 Febbraio » Monsig. Leone Lejards, della diocesi di Chartres. » » » Monsig. Giuseppe Holtz, della medesima diocesi. 4 » » v Monsig. Francesco Urbanaviéius, della diocesi di Telsiai. » » » Monsig. Giuseppe Marzetti, della diocesi di Fermo. 9 » » Monsig. Nicola J. Bies, dell'archidiocesi di Dubuque. » » » Monsig. Patrizio S. O'Connor, della medesima archidiocesi. 13 » » Monsig. Alessandro Maria Barbier, dell'archidiocesi di New Orleans. » » » Monsig. Francesco Maria Racine, della medesima archidiocesi. 17 » » Monsig. Tommaso Cullen, della diocesi di Lincoln. .23 » » Monsig. Leone Gondelowski, delia diocesi di Premislia dei 24 » » Monsig. Enrico Flock, della diocesi di La Crosse. Latini. » » » Monsig. Giacomo Maria Korczyk, della medesima diocesi. -25 » » Monsig. Tancredi Tani (Roma). .12 Marzo » Monsig. Sebastiano Fischer, dell'archidiocesi di Monaco e Frisinga. 20 » » Monsig. Luigi Teruzzi, dell'archidiocesi di Milano. » » » Monsig. Giuseppe Koller, dell'archidiocesi di Vienna. » » » Monsig. Giuseppe Sauer, dell'archidiocesi di Friburgo. »• » » Monsig. Francesco Jansen, della diocesi di Fort Wayne. 21 » » Monsig. Arturo Giuseppe Scanlan, dell'archidiocesi di New York. * » » Monsig. Patrizio Nicola Breslin, della medesima archidiocesi. 24 » » Monsig. Giuseppe E. Hamill, della diocesi di Indianapolis. » » » Monsig. Enrico J. Gtimmelsman, dell'archidiocesi di Cincinnati. » » » Monsig. Giovanni O'Connel, della diocesi di Indianapolis. » » » Monsig. Martino Francesco O'Connor, della medesima diocesi. 352 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 24 Marzo » » 1933. Monsig. Federico Ketter£della medesima diocesi. » Monsig. Raimondo Noll, della medesima diocesi. » » » Monsig. Guglielmo Keef'e, della medesima diocesi. » » » Monsig. Guglielmo Jochum, della medesima diocesi, » » » Monsig. Guglielmo Kreis, della medesima diocesi. 25 » » Monsig. Giorgio Miville, dell'archidiocesi di Quebec. 31 » » 3 Aprile » Monsig. Francesco Romano, della diocesi di Sessa Aurunca. 4 » » Monsig. Giuseppe Misuraca, della diocesi di Cefalù. Monsig. Emmanuele Gal, della diocesi di Aosta. » » » Monsig. Giuseppe Blasco, della medesima diocesi. » » » Monsig. Patrizio Canili, dell'archidiocesi di Liverpool. » » » Monsig. Giuseppe Dzioba, della diocesi di Lodz. 5 » » Monsig. Pietro Raggi, della diocesi di Brescia. » » » Monsig. Sebastiano Militto, della diocesi di Anglona e Tursi. » » » Monsig. Paolo Marella (Roma). 10 » » Monsig. Argilio Michele Malatesta, della diocesi di Ribeirao 19 » » Monsig. Agostino Hubert, della diocesi di Porto Principe. » » » Monsig. Giovanni Balan, della diocesi di Fágáras (resi- Preto. dente in Roma). 6 Maggio » Monsig. Guglielmo Grassi, della diocesi di Albano. » » » Monsig. Agostino Stransky, della diocesi di Hradec Kra~ » » » Monsig. Stefano Dittel, della diocesi di Rosnavia, lové. » » » Monsig. Antonio Fabian, della medesima diocesi. 20 » » Monsig. Michele W. Barry, della diocesi di Hartford. » » » » » » Monsig. Francesco Michalski, della diocesi di Culma. » » » Monsig. Giuseppe Formusa, dell'archidiocesi di Palermo. 8 Giugno » Monsig. Stefano Kuics, della diocesi di Sabaria. Monsig. Paolo Kurowski, della medesima diocesi. 16 » » Monsig. Giuseppe Kratochvil, della diocesi di Brno. 21 » » Monsig. Giacomo Augusto Sandreau, della diocesi di An- » » » Monsig. Desiderato Vittore Dufresne, della medesima dio- gers. cesi. » » » » » » Monsig. Carlo Hölszky, della diocesi di Neosolio. Monsig. Alessandro Fibiger, dell'amministrazione apostolica 24 » » Monsig. Giovanni Antonio Griseri, della diocesi di Mondovì. 2 Luglio » Monsig. Gustavo Franceschi, della diocesi di Buenos Aires. 6 » » Monsig. Antonio Barata Duarte, della diocesi di Angola e di Munkacs (Uzhorod). Congo. Diarium Romanae Curiae 353 ONORIFICENZE Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di conferire: L'Ordine Supremo di Cristo: 8 Giugno 1933. A S. A. il principe don Ludovico Chigi Albani, Gran Maestro del S. M. 0. G. di Malta. La Gran Croce dell'Ordine Piano: 3 Giugno 8 » 1933. A S. E. dott. Engelberto Dolfuss (Austria). » A S. E. Eamon De Valera (Irlanda). La Placca dell'Ordine Piano: U Febbraio 1933. Al principe don Lelio Orsini, Tenente in prima delle Guardie Nobili Pontificie. La Commenda con Placca dell'Ordine Piano: 3 Ghigno 4 Luglio 1933. Al sig. Teodoro Von Hornbostel (Austria). » Al sig. Francesco Gentil (Francia). La Commenda dell'Ordine Piano : 11 Febbraio 1933. Al sig. Luigi dei marchesi Lepri, Esente delle GG. NN. PP. » » » Al sig. Carlo dei Conti Pocci, Esente delle GG. NN. PP. Il Cavalierato dell'Ordine Piano: 11 Febbraio 1933. Al sig. Francesco Saverio dei Marchesi Cavalletti, G.N. di S.S. La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe civile: 21 Gennaio 1933. A S. E. Leandro Arpinati (Italia). 22 » » A S. E. Demetrio Gusti, Ministro della P. I. (Romania). 28 » » Al sig. conte Emanuele de Las Cases, dell'archidiocesi di Parigi. 27 Marzo » A S. E. comm. Sesostri Sidarous pacha (Egitto). 7 Aprile » Al sig. duca Pietro Salviati (Roma). 10 » » Al sig. Adolfo de Meyer, della diocesi di Würzburg. 10 Giugno » A S. E. dott. Kurt Schussig (Austria). 8 Luglio » A S. E. Carlo Bewley, Inviato straordinario e Ministro plenipotenziario d'Irlanda presso la S. S. La Gran Croce dell'Ordine di San Gregorio Magno, classe militare: 8 Giugno 1933. A S. E. Carlo Vaugoin (Austria). Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 354 La Placca dell'Orarne di S. Gregorio Magno, classe civile: 16 febbraio 1933. Al sig. comm. prof. Guido Galli (Roma). La Commenda con placca dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile: 10 Marzo 1933. Al sig. marchese Giacomo Medici del Vascello, dell'archi- 26 Aprile » Al sig. Emiliano Kuéera, dell'archidiocesi di Praga. » » » Al sig. Goffredo Ludovico Paolo Dix, della diocesi di Hex- 25 Giugno » Ai sig. conte Paolo Scapinelli (Austria). diocesi di Torino. ham e Newcastle. La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno,Masse civile: 1932. Ai sig. cav. Vincenzo Marinaros, dell'archidiocesi di Atene, 7 Gennaio 1933. Al sig. dott. Giovanni Maria Fischer, dell'archidiocesi di Colonia. 17 Ottobre Al sig. Massimiliano Vester, della medesima archidiocesi. Al sig. Giorgio Boutry, della diocesi di Lilla, 22 Febbraio 24 » 2 Marzo Al sig. dott. Francesco Scalese, dell'archidiocesi di Napoli, Al sig. avv. Dettori Garau, dell'archidiocesi Sassari, Al sig. cav. Fernando Angelucci (Roma), Al sig. avv. Giorgio Zanchini (Roma). Al sig. Gaetano Marzotto, della diocesi di Vicenza, 5 10 20 Al sig. dott. Alfredo Courcoux, della diocesi di Orleans, Al sig. dott. prof. Gualfardo Tonnini, della diocesi di Osimo. 22 31 6 Al sig. Augusto Prampolini, dell'archidiocesi di Modena, Al sig. avv. Alfredo Julien, dell'archidiocesi di Montreal, Al sig. avv. Giuseppe Quaglia, dell'archidiocesi di Milano, Aprile 8 » Al sig. avv. Giuseppe Rossi Berarducci, della diocesi di Lecce. 22 Al sig. Francesco Myatt, dell'archidiocesi di Birmingham. Al sig. Cosimo Iaia, della diocesi di Aquino, Sora e Pon- 25 tecorvo. » » 30 » 26 Maggio » » 3 Giugno 21 Al sig. Remigio Bassetti, dell'archidiocesi di Milano, Al sig, dott. Luigi Fezzi, della medesima archidiocesi. Al sig, Antonio D'Angelo, dell'archidiocesi di Napoli. Al sig. Fortunato Messa (Roma). Al sig. Riccardo Ahumada (Cile). Al sig. avv. prof. Giuseppe Noto Sardegna, dell'archidio- » cesi di Palermo. 5 Luglio » Al sig, Giuseppe Pigott, dell'archidiocesi di Hamilton. Diarium Romanae Curiae 355 La Commenda dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe militare: 11 Febbraio 1933. Al sig. nob. Scipione Ambrosi Tornasi, cadetto delle Guardie Nobili Pontifìcie. 29 Marzo » Al sig. Enrico De Larminat, della diocesi di Nantes. 13 Maggio » Al sig. col. Oreste Ghedini, dell'archidiocesi di Genova. 8 Giugno » Al sig. gener. Francesco Antonio Colmenares Pacheco (Venezuela). Il Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile: 8 Maggio 5 Gennaio 1933. Al sig. Ludovico Beyaert, della diocesi di Bruges. » » 12 1931. Al sig. Sidonio Danner, dell'archidiocesi di Riga. » Al sig. Giovanni Beyaert, della medesima diocesi. » Al sig. Filippo Charveriat, della diocesi di Belley. » Al sig. Amedeo Burtin, della medesima diocesi. 13 » Al sig. dott. Nunzio Marzo (Roma). 18 » Al sig. dott. Pietro Squarcina, della diocesi di Narni. » » Al sig. dott. Giuseppe Colori, della medesima diocesi. 28 » » Al sig. ing. Enrico Salmón, della diocesi di Versailles. 3 » Al sig. ing. Lodovico Bourquin, della medesima diocesi. Febbraio » Al sig. Giuseppe Marchand, della diocesi di Luçon. Al sig. Antonio Òppo-Palmas, dell'archidiocesi di Oristano, 7 » » 16 » » Al sig. Giacomo Haverty, della diocesi di Savannah. » » » Al sig. dott. Ferdinando Bozzi, della diocesi di Pavia. 24 » » Al sig. Enrico Giovanni Maria de Leeuw, della diocesi di Bois-le-Duc. 25 28 2 » Marzo » Al sig. avv. Francesco Cuccia, dell'archidiocesi di Monreale. » Al sig. Paolo Jumelais, della diocesi di Vannes. » Al sig. Pietro Droulers, dell'archidiocesi di Cambrai. » » Al sig. Andrea Daublain, della medesima archidiocesi. 4 » » Al sig. Alfredo Venet, dell'archidiocesi di Malines. » Al sig. Carlo Ronovsky, dell'archidiocesi di Praga. » Al sig. Giuseppe Piens, della diocesi di Gand. » Al sig. Ludovico Marissens, della diocesi di Tournai. » » 24 » Al sig. barone Federico Brugman de Walzin (Belgio). Al sig. Ludovico Gustavo Alberto Maugenest, della diocesi di Autun. » » Al sig. ing. Camillo Rebecchini (Roma). 25 » Al sig. Enrico Lavigueur, dell'archidiocesi di Quebec. » » Al sig. not. Oscar Hamel, della medesima archidiocesi. 29 Logie, della diocesi di Arras. » Al sig. Giorgio » Al sig. rag. Alceo Gareffi, dell'archidiocesi di Genova. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 356 29 Marzo » » 1933. Al sig. Carlo Francesco Saint-Maur, della diocesi di Nantes. » Al sig. marchese Giuseppe Jousseaume de la Bretesche, della medesima diocesi. » »• » Al sig. Giovanni Le Cour-Grandmaison, della medesima diocesi. » > » Al sig. prof. Ludovico Gaucher, della medesima diocesi. 4 Aprile » Al sig. Gabriele Gerard, della diocesi di Marsiglia. »• >• »• Al sig. Eugenio Augusto Allmeyer, della diocesi di Ver- 5 » » Al sig. Giulio Maria Uberto Breukers, della diocesi di Ru- sailles. remonda. 10 » » Al sig. Giuseppe Marco Calvo, della diocesi di Casale. 22 » » Al sig. Cornelio » » » Al sig. Ludovico Linijer, della diocesi di Nantes. Giovanni Kuiper, dell'archidiocesi di Utrecht. » » » Al sig. Amedeo Rys, dell'archidiocesi di Parigi. 24 » » Al sig. Gabriele Katz, della medesima archidiocesi. 26 » 13 Maggio » Al sig. Giovanni Van den Ven, della diocesi di Bois-le-Duc. » Al sig. prof. Mario Bega, dell'archidiocesi di Bologna. Al sig. dott. Alessandro Rovasi, della diocesi di Pavia. » » » » » » A I sig. dott. Luigi Magnaghi, della medesima diocesi. » » » Al sig. ing. Fausto Baratta, della diocesi della Spezia. » » » Al sig. prof. Bruno Ghetti, della medesima diocesi. 20 »• » Al sig. Giuliano Chapelle, della diocesi di Bruges. 30 » » Al sig. avv. Giacomo Duross, dell'archidiocesi di New York. NECROLOGIO 2 Luglio 1933. Monsig. Giuseppe Bertazzoni, Vescovo di Massa Carrara. » » » Monsig. Lodovico Benitez, Vescovo tit. di Isba. 28 » » Monsig. Stefano Rojas, Vescovo tit. di Modra. » Monsig. Antonio Raffaele Villanueva, Vescovo di Oajamarca. 2. Agosto Annus X X V - Vol. XXV 1 Septembris 1933 Num. 13 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA PH PP, H CONSTITUTIONES APOSTOLICAE I JAREN, ET CAEBUAN. DE JARENSIS ET NOMINIS IESU SEU CAEBUANAE DIOECESIUM IN PHILIPPINIS INSULIS DISMEMBRATIONE ET NOVAE DIOECESIS «DE BACOLOD » ERECTIONE. PIUS E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Ad Christi regnum lüKüus per orbem propagandum et ad dominicum greg e m facilius ac salubrius pascendum et gubernandum haud dubie maxime iuvat recta Ecclesiarum circumscriptio; Apostolicae autem Sedis est dioecesium nimis latitudine praestantium territorium dividere et alias erigere dioeceses, si h o c in D o m i n o necessarium v e l opportunum visum fuerit. C u m itaque Jarensis seu S. Elisabeth dioecesis, metropolitanae Ecclesiae de Manila suffraganea, et territorio latissime pateat et maxima incolarum frequentia redundet, a Nobis expostulatum est u t i l i a in duas divideretur partes et altera constitueretur dioecesis. Iamvero probe Nos scientes id in maius animarum b o n u m futurum, de venerabilium fratrum Nostrorum S. B. E. Cardinalium S. Congregationi Consistoriali praepositorum consilio, o m n i b u s mature perpensis, ad petitam quam supra diximus dismembration e m et novae dioecesis erectionem cito deveniendum censuimus. Quapropter, habito favorabili v o t o venerabilium fratrum t u m Gulielmi Piani, Archiepiscopi titularis Dramensis et in Philippinis Insulis Delegati Apostolici, t u m I a c o b i Pauli MacCloskey, Episcopi Jarensis, suppleto, quatenu sopus ACTA, vol. XXV, n. 13. — 1-9-933. 25 358 Acta Apostolicae Sectis - Commentarium Officiale sit, quorum interest v e l eorum qui sua interesse praesumant consensu, ea quae sequuntur Apostolicae potestatis plenitudine decernimus atque statuimus: 1) A dioecesi Jarensi seu S. Elisabeth integram insulam v u l g o Negros nuncupatam distrahimus una c u m parvulis insulis ad orientem adiacentibus. I t e m a Nominis Iesu seu Caebuana dioecesi in praesens v a cante, insulam Siqujior nuncupatam avellimus ac distrahimus. 2) Ex territoriis ab iisdem dioecesibus Jarensi et Nominis Iesu ita dismembratis n o v a m erigimus dioecesim, erectamque per praesentes declaramus, eamque de Bacolod nuncupari volumus. 3) Huius vero dioecesis.sedem in urbe v u l g o Bacolod, a qua dioecesis ipsa nomen mutuatur, constituimus; illi propterea iura omnia et privilegia episcopalibus civitatibus spectantia concedimus. 4) Episcopi autem Cathedram in paroeciali ecclesia S. Sebastiani in eadem urbe Bacolod exstante fìgimus, eamque propterea ad cathedralis ecclesiae gradum et dignitatem evehimus atque extollimus, eidem ecclesiae parochialitate, quam nunc obtinet, servata. Ipsi vero cathedrali ecclesiae eiusque pro tempore Episcopis iura omnia, honores, insignia, favores ac privilegia tribuimus, quibus ceterae cathedrales ecclesiae earumque Antistites in insulis Philippinis iure communi vel legitima consuetudine pollent et gaudent. T u m vero hanc cathedralem ecclesiam tum eius pro tempore Episcopos iisd e m adstringimus oneribus et obligationibus, quibus ceterae cathedrales ecclesiae earumque Antistites adstringuntur. 5) Dioecesim hanc de Bacolod suffraganeam constituimus metropolitanae Ecclesiae de Manila; eiusque pro tempore Episcopos metropolitico iuri Archiepiscopi de Manila subiicimus. 6) Nobis autem et Apostolicae Sedi facultatem reservamus n o v a m ita erectae dioecesis circumscriptionem ineundi, quoties id in D o m i n o expedire visum fuerit. 7) Volumus insuper ut usque d u m canonicorum Capitulum in praefata cathedrali ecclesia institui nequeat, pro canonicis dioecesani Consultores ad normam can. 423 et seq. Codicis iuris canonici interim eligantur. 8) Volumus praeterea ut quam primum fieri poterit saltem parvum Seminarium dioecesanum iuxta Codicis iuris can. dispositiones et regulas a Sacra Congregatione de Seminariis et Universitatibus Studiorum traditas erigatur, in quo iuvenes in sortem Domini vocati in spem Ecclesiae instituantur. 9) Q u o d autem attinet ad huius novae dioecesis administrationem et regimen, ad Vicarii capitularis seu Administratoris Apostolici, sede vacante, electionem, ad clericorum et fidelium iura et onera aliaque huiusm o d i , serventur quae sacri canones praescribunt. Q u o d vero ad clerum saecularem praecipue spectat, decernimus ut, simul ac eiusdem dioecesis erectio ad effectum deducta fuerit, eo ipso clerici omnes censeantur adscripti dioecesi illi, in cuius territorio legitime exstant. 10) Documenta et a c t a omnia, quae n o v a m dioecesim respiciunt, a cancellariis Jarensis et Acta Pii Pp. XI 359 Nominis Iesu dioecesium quam primum fieri poterit, novae dioecesis de Bacolod cancellariae tradantur, ut in eius archivo asserventur. 11) Episcopalem autem noviter erectae dioecesis mensam constituent curiae emolumenta et oblationes omnes, quae a fidelibus, in quorum b o n u m dioecesis ipsa constituta est, praeberi solent; sed actuoso zelo Episcopi p r o tempore committitur, ut, quam citius fieri poterit, dos ipsa episcopalis in bonis frugiferis ac tutis constituatur. Quibus omnibus ut supra dispositis, ad eadem omnia exsecutioni mand a n d a quem supra memoravimus venerabilem fratrem deputamus Gulielm u m Piani, in insulis Philippinis Delegatum Apostolicum, eique propterea necessarias et opportunas facultates tribuimus t u m omnes dirimendi controversias in exsecutionis actu quomodolibet orituras, tum etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur alium virum in officio vel ecclesiastica dignitate constitutum; eidemque onus imponimus authenticum exemplar peractae exsecutionis actorum intra annum transmittendi ad Sacram Congregationem Consistorialem. Praesentes autem Litteras et in eis contenta quaecumque, etiam ex eo q u o d quilibet, quorum interest, v e l eorum qui sua interesse praesumant, auditi non fuerint ac praemissis non consenserint, etiam si expressa et individua mentione digni sint, nullo unquam tempore de subreptionis vel obreptionis aut nullitatis vitio seu intentionis Nostrae, vel quolibet alio licet substantiali et inexcogitato defectu notari, impugnari vel in controversiam vocari posse; sed eas tamquam ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et emanatas perpetuo validas exsistere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere; et si secus super his a quocumque, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus et decernimus. Volumus denique ut harum Litterarum transumptis, etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis ac sigillo alicuius viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce Litteris tribueretur, si originalster exhibitae v e l ostensae forent. N o n obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus universalibusque Conciliis editis, specialibus vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis, et quibusvis aliis R o m a n o r u m Pontificum Praedecessorum Nostrorum dispositionibus ceterisque contrariis quibuscumque. Nemini autem has Litteras Nostras dismembrationis, assignationis, erectionis, evectionis, concessionis, statuti, derogationis, mandati et voluntatis Nostrae infringere vel contraire liceat. Si quis vero ausu temerario h o c attentare praesumpserit, indignationem 360 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale omnipotentis Dei et b e a t o r u m Petri et Pauli, Apostolorum Eius, se n o v e rit incursurum. D a t u m E o m a e apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo trigesimo secundo, die quintadecima mensis Iulii, Pontificatus Nostri anno undecimo. E. Card. P A C E L L I a Secretis Status. Fr. R A P H A E L C. Card. R O S S I S. C. Consistorialis a Secretis. Ioseph Wilpert, Becanus Collegii Protonot. Apostolicorum. Dominicus Loco Jorio, Protonotarius Apostolicus. Plumbi Beg. in Cane. Ap., vol. XLVII, n. 13. - M. Riggi. II ZAMBOANGEN. DE DIOECESIS DISMEMBRATIONE ET DE NOVAE DIOECESIS CAGAYANAE ERECTIONE. PIUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Ad maius religionis incrementum et animarum b o n u m facilius procurandum maxime prodest dioeceses nimis territorii vastitate praestantes dividere et novas ibi dioeceses erigere et constituere. Cum itaque dioecesis Zamboangensis, in Philippinis insulis, adeo latissime pateat, ut unus. Episcopus haud facile eam regere et gubernare queat, iamdiu ab A p o s t o lica Sede postulatum fuit ut ipsa divideretur alteraque exinde erigeretur dioecesis. N o s autem, omnibus mature perpensis, de venerabilium fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium Sacrae Congregationi Consistoriali praepositorum consilio ac attento venerabilis fratris Gulielmi Piani, Archiepis c o p i titularis Dramensis ac in Phihppinis insulis Delegati Apostolici* favorabili v o t o , oblatis precibus annuere censuimus. Q u a m ob rem, suppleto quatenus opus sit, q u o r u m interest, vel eorum qui sua interesse prae- sumant, consensu, ea quae sequuntur de Apostolicae potestatis plenitudine statuimus ac decernimus: 1) Dioecesim Zamboangensem in Phihppinis insulis bifariam dividimus eamque ad partem quae ad occidentem et meridiem spectat coarctamus, iuxta fines novae ut infra erigendae dioecesis. 2) Partem vero septentrionalem ab ipsa dioecesi seiungimus, eamque in n o v a m ac distinctam erigimus dioecesim, quam Cagayanam ab urbe Cagayana nuncupari volumus. 3) Haec n o v a dioecesis has c o m - Acta Pii Pp. XI 361 plectetur provincias civiles: Surigao c u m insulis Dinagat et Siargao, Agusom, Misamis orientalem cum insula Camiguin, Misamis occidentalem, Bukidnon atque provinciae Lanao partem meridionalem hisce circumscriptam limitibus, nimirum, a solis ortu ad occasum, a flumine Malaig, a montibus Butig,a, rivo Porque, a lacu Bapau, a monte Imaoan vellrilaoan, et a collibus vergentibus ad litus maris Tukuran versus. H a r u m vero provinciarum fines m o d o erectae dioecesis erunt quoque limites. 4) N o v a e huius dioecesis Cagayanae sedem episcopalem in urbe Gagayana, a qua dioecesis ipsa nomen mutuatur, constituimus; eique propterea omnia concedimus iura et privilegia quae episcopalibus civitatibus sunt propria. 5) Episcopi autem cathedram in ecclesia paroeciali, D e o in honorem S. Augustini dicata, in ipsa Cagayana urbe exstante, figimus; quam proinde ad cathedralis ecclesiae gradum et dignitatem perpetuo evehimus, eique eiusque pro tempore Episcopis iura omnia, honores, insignia, favores et privilegia tribuimus, quibus ceterae cathedrales ecclesiae earumque Antistites iure communi vel legitima consuetudine fruuntur et gaudent; ipsam vero cathedralem eiusque Episcopos iisdem adstringimus oneribus et ob n a t i o n i b u s quibus ceteri per orbem Episcopi et cathedrales ecclesiae subiciuntur. 6) Hanc n o v a m insuper dioecesim Cagayanam sufïraganeam constituimus metropolitanae Ecclesiae Manilanae eiusque pro tempore Episcopos Archiepiscopi Manilani metropolitico iuri subiicimus. 7) Quod autem attinet ad huius Cagayanae dioecesis regimen et administrationem, ad Capituli cathedralis v e l Consultorum collegii institutionem, ad Seminarii dioecesani erectionem, ad Vicarii capitularis seu Administratoris Apostolici, sede vacante, electionem, ad clericorum et fidelium iura et onera aliaque huiusmodi, servanda iubemus quae sacri canones decernunt. 8) Q u o d vero ad clerum saecularem praecipue spectat, decernimus ut statim ac dioecesis erectio ad effectum deducta fuerit, eo ipso clerici qui ibidem legitime exstent, novae dioecesi censeantur adscripti. 9) Volumus insuper ut episcopalem huius novae dioecesis mensam praeter curiae episcopalis taxas et emolumenta, oblationes omnes constituant, quae forte a fidelibus, in quorum b o n u m dioecesis ipsa erecta est, praeberi solent. 10) Mandamus denique ut documenta omnia et acta, quae hanc n o v a m dioecesim eiusque fideles respiciunt, quamprimum fieri poterit, a Zamboangensis dioecesis episcopali curia, nuper erectae dioecesis Cagayanae cancellariae tradantur. Quibus omnibus ut supra dispositis, ad eadem omnia exsecutioni mandanda quem supra diximus venerabilem fratrem Gulielmum Piani, in Philippinis insulis Apostolicum Delegatum, deputamus, eidemque propterea necessarias et opportunas facultates tribuimus t u m definitive sententiam dicendi de quavis difficultate vel oppositione in exsecutionis actu quomodolibet 362 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale oritura, tum subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate vel officio constitutum, eidemque ad Sacram Congregationem Consistorialem quamprimum authenticum transmittendi exemplar peractae exsecutionis aetorum onus facimus. Praesentes autem Litteras et in eis contenta quaecumque, etiam ex eo quod quilibet, quorum interest, vel eorum qui sua interesse praesumant, auditi non fuerint ac praemissis non [consenserint, etiam si expressa et individua mentione digni sint, nullo unquam tempore de subreptionis vel obreptionis aut nullitatis vitio seu intentionis Nostrae, v e l quolibet alio licet substantiali et inexcogitato defectu notari, impugnari vel in controversiam vocari posse; sed eas t a m q u a m ex certa scientia ac potestatis plenitudine factas et emanatas perpetuo validas exsistere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere atque ab omnibus ad quos spectat inviolabiliter observari debere; et, si secus super hié a quocumque, quavis auctoritate, scienter v e l ignoranter contigerit attentari, irritum prorsus et inane esse et fore volumus et decernimus. Volumus denique ut harum Litterarum transumptis, etiam impressis, manu tamen ahcuius notarii publici subscriptis ac sigillo alicuius viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce Litteris tribueretur, si originaliter exhibitae vel ostensae forent. N o n obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus universalibusque Conciliis editis, specialibus vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis, et quisbusvis aliis Romanorum Pontificum Praedecessorum Nostrorum dispositionibus ceterisque contrariis quibuscumque. Nemini autem has Litteras Nostras dismembrationis, assignationis, erectionis, evectionis, concessionis, statuti, derogationis, mandati et voluntatis Nostrae infringere vel contraire liceat. Si quis vero ausu temerario h o c attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli, Apostolorum Eius, se noverit incursurum. D a t u m R o m a e apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo trigesimo tertio, die vigesima mensis Ianuam, Pontificatus Nostri undecimo. E. Card. P A C E L L I a Secretis Status. Ioseph Fr. R A P H A Ë L C. Card. R O S S I S. C. Consistorialis a Secretis. Wilpert, Decanus Dominicus Jorio, Collegii Protonot. Apostolicorum. Protonotarius Loeo ^ Plumbi Reg. in Cane. Ap., vol- XLVI1, n. 11. - M. Riggi. Apostolicus. Acta Pii Pp. XI 363 LITTERAE APOSTOLICAE I VENERABILIS DEI FAMULA GEMMA GALGANI VIRGO SAECULARIS LUCENSIS BEATA RENUNTIATUR. PIUS PP. X I Ad perpetuam rei m e m o r i a m . — Crucifixi D o m i n i Nostri Redemptoris Passionis reeolendae studium, QUO veri Iesu amatores sectatoresque aestuant, ex ipsis usque diebus Apostoli Pauli, qui nihil aliud quam gloriari in Cruce Domini Nostri Iesu Christi optabat, hisce quoque Nostris temporibus piissimam extulit virginem Lucensem, quae miram vitae innoc e n t i a m pari c u m paenitentia sociavit atque impensissimo famulatu Iesum Crucifixum prosecuta est. Brevis vero vita eius ac doloribus vexata, sed b o n o Christi odore flagrav i t , clarissimum Nobis relinquens exemplum illius amoris, quo in omni nostra t u m corporis tum cordis tribulatione et angustia Iesus est diligendus «eiusdemque Crux amplectenda. Virgo eadem Camiliani in agro atque archidioecesi Lucensi intra fines Etruriae die decima secunda m. Martii an. millesimo octingentesimo septuagesimo o c t a v o ex piis honestisque coniugibus, q u i censu quoque erant conspicui, Henrico Galgani atque Aurelia Landi îorta est eidemque insequenti die salutaribus ablutae Baptismatis aquis n o m e n Gemmae impositum est. Ab ea usque parva aetate, quae ineptus nugisque m a x i m e dedita esse solet, puella innocentissima non m o d o nihil pueriliter agere sed levitates iugiter defugere, solatia vanitatesque singulari animi constantia adversari consuevit: acceptisque a piissima genetrice primis religionis ac pietatis rudimentis, iam erga Iesum Christum Crucifixum ita a pueritia sua amore flagrabat, ut tunc temporis etiam in divini Redemptoris meditandam i m m o et contemplandam Passionem inexplebili cupiditate traheretur. Septennis Gemma Lucensi in civitate sacro Ohrismate inuncta est, ibique cum n o n u m agens annum Eucharisticum Sacramentum primum sumpserit, summae pietatis sensibus, qui futuram •eius vitae sanctitatem praenuntiabant, atque erga D o m i n u m suum Iesum •caritate vehementer exarsit. Sororibus autem a Sancta Zita, ex Instituto O b l a t a r u m Spiritus Sancti, educanda litterisque instruenda tradita, usque ad d e c i m u m quintum suae aetatis annum Venerabilis Dei Famula in stud i a exercenda ita incubuit, ut t a m doctrina quam disciplina facile ceteras inter alumnas excelleret; at in piis peragendis meditationibus multum temporis impendere solita, divinum etiam audiendi verbum erat cupidissima^ 364 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale suamque propterea magistram demisse enixeque rogavit ut diebus quibus sive in studiis sive in muliebribus exsequendis operibus optime se gessisset, ad praemii instar per unam saltem horam acerba Christi e cruce pendentia supplicia sibi explanaret; et tanta his audiendis vehementia c o m m o v e batur, ut saepe saepius c u m magistra ipsamet multas lacrimas effunderet. Gravi dein m o r b o correpta, genitore suo medicisque suadentibus, studiis, ac pio Instituto valedixit et ad suam d o m u m reversa est; ibique domesticis negotiis addicta, haud parvam curam in iuvandos bonis consiliis atque exemplis fratres sorores que contulit. A n n o millesimo octingentesimo n o n a gésimo sexto, iam incensa desiderio inserviendi D o m i n o Iesu haud c o m muni m o d o , aliam acerbam infirmitatem patientissime pertulit: totus sane Gemmae vitae mortalis cursus doloribus repletus est. Ipsius interea patre variis calamitatibus in egestatem redacto atque immatura m o r t e brevi exstincto, parentibus amatissimis ita orbatam, cunctisque destitutam fortunae bonis, Venerabilem Dei Servam « Camaiore » in loco in d o m u m suam quaedam ex amitis eius, spiritu caritatis ducta, parumper recepit;, at Gemma c u m virginitatem suam Iesu illibatam d e v o v e n t , occasionis nuptiarum vitandae caussa, gratiis actis amitae, ad propriam d o m u m , licet squalore obsitam ac miserrimam, reverti maluit, quamvis gravibus saepe corporis affiictatiOnibus affecta, quas initio singularem ob modestiam,., ne arcessiti medici eam tangerent, dissimulare vel occultare pro viribus' studuit. Vicennis vero gravissimo m o r b o usque ad mortem tentata, D e i Famula, morae impatiens, iam iam supremum inhiabat diem quo ad eae-i lestem Sponsum advolaret, sed a periculoso m o r b o praeter exspectationem, quamvis m o d o , ut fertur, non naturali convaluit. Mortis f au cibus sic erepta et consuetis officiis reddita, etiam postea, quasi lilium inter spinas, continentibus iisque acerbissimis est vexata doloribus, quos veluti pretiosa Christi dona continenti animi voluptate amplexa est sive ut simili or suo caelesti Sponso fieret, sive ut pro peccatoribus ab aeterna damnatione praeservandis debitas divinae iustitiae paenas generose meret. Ulti- : mis suae vitae annis a Lucensi quadam piissima familia « Giannini » quasi filia humaniter recepta, eo in n o v o domicilio religiosis exercitiis vacandis t o t a m se dedit; de d o m o numquam exibat nisi ecclesiam adeundi caüssar * mane surgens cotidie ante lucem illico templum p r o x i m u m petebat, ibique duobus adstans Sacris et Eucharistico Sacramento se se reficiens; d o m u m dein rediens, a vanitatibus prorsus aliena, ad familiaria negotia vel humilia incumbere sollicita erat; c u m ah quo agens tanta utebatur suavitate, ut mirus eius animi candor omnibus pateret; n u m q u a m v e r a de se ipsa disserens nonnisi percontata atque invita loquebatur. Religiosissima sane adulescens adeo in dies virtutibus palam proficiebat, ut n o n 365 Acta Pii Pp. XI m o d o a familiaribus domus sed ab aliis quoque, qui illuc adveniebant, maximi haberetur; multi enim tum illius virtutes admirandi caussa, t u m ut eiusdem consilia exquirerent, tum denique ut ipsiusmet precibus sese commendarent, d o m u m « Giannini » petebant; nec etiam defuerunt qui, etsi Dei Servam ab initio contempserint, eandem postea cognitam atque auditam magna veneratione prosecuti sint. H o c autem tempore Venera^ bilis Dei Famula c u m toto animi ardore contemplandae Christi Passioni se dedisset, magno desiderio m o t a est se D e o vovendi inter sacras virgines a Passione Domini nuncupatas, quae Sanctum Paulum a Cruce suum habent conditorem; ideoque rogavit domus Cornetanae ipsius Instituti antistitam ut in eandem congregationem reciperetur; sed divino consilio factum est ut pluribus obstantibus difficultatibus, Yenerabibs D e i Serva verba precesque suas frustra consumeret, ac proinde in saeculo, praeter voluntatem, vivens mirando religiosae vitae spectaculo mundanis omnibus esset. H i c tamen, quem S. Paulus a Cruce in sacram hereditatem filiis filiabusque suis reliquit, erga Christi Passionem amor t o t u m incendit animum purissimae virginis Lucensis, c u m ea ipsa caritate iam a pueritia sua flagraret. Carnem igitur suam crucifigens in Christo, omnes devios naturae motus Ven. Famula Dei fortiter iugiterque usque ad mortem compressit: unde summa ac voluntaria paupertate, mundi omnium oblectamentorum despectione, mira erga omnes aequanimitate, profunda animi humilitate atque ingenua simplicitate, in tot tantisque sive corporis sive animi cruciatibus mirabili patientia, angelica puritate, perfecta obedientia, filiali in D e o atque immensa fiducia, vehementissima denique in D e u m et in proximos caritate exornata est. Debili vero corpore, quamvis m a g n o animo munita, brevi Lucensis innocentissima virgo suae vitae cursum consummavit; quintum enim supra vicesimum annum v i x expletum agens, die sabbati, undecima Aprilis, pervigilio scilicet Dominicae Resurrectionis, an. MDCCCCIII « m a g i s divini amoris aestu quam vi morbi consumpta » ad dilectum Sponsum suum Iesum, vinculis tandem corporis soluta, a d v o lavit. Mortales Venerabilis Dei Famulae exuviae, lugubri veste indutae, m o r e Religiosarum, prout iam ipsa exoptaverat. sollemni funere in ecclesia peracto, in coemeterium delatae sunt, ibique selecto in tumulo conditae, frequentissimis ex omni ordine civibus adstantibus, qui piae Virginis sanctitate c o m m o t i erant atque eximiis virtutibus, quas quidem supernaturalium charismatum ornamentum vividiores efficere ferebatur. Cum autem ex ipso mortis tempore huiusmodi sanctitatis fama magis magisque in dies excreverit, in curia Lucensi processus ordinarii iam quattuor post annos ab obitu inchoati sunt. Hisce vero peractis et ad Sacrorum R i t u u m Congregationem delatis, rec. m e m . Decessor Noster Benedictus 366 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium eßciale P p . X V sollemne per decretum editum die vicesima octava m . Aprilis an. millesimo nongentesimo vicesimo introductionis Causae Commissionem manu propria signavit. Probationibus itaque legitime sumptis riteque expensis, de virtutibus heroicis eiusdem Servae D e i N o s ipsi, die v i c e sima nona m. Novembris a. MDCCCCXXXI, Venerabilis Dei Famulae Gemmae Galgani virtutes tanquam heroica qualitate praeditas et exornatas sollemni Nostro iudicio adprobavimus et declaravimus. Agitata dein quaestione de duobus miraiculis, quae a D e o patrata ferebantur per Venerabilis Gemmae intercessionem, post duas Congregationes, antepraeparatoriam nempe et praeparatoriam, nec n o n aliam generalem congregationem, quae c o r a m Nobis die tricésima prima mensis Ianuarii vertentis a. MDCCCCXXXIII habita est, rebus omnibus acerrimo studio investigatis, Nosmetipsi, die quinta proximi praeteriti mensis Februarii, proposita miracula constare sollemniter sancivimus, ulteriusque proinde in casu p r o c e d i posse. Cum itaque esset de gradu heroico virtutum ac de miraculis debitum prolatum consilium, illud tantum discutiendum supererai num Venerabilis Dei Famula inter Beatos caelites tuto foret recensenda. H o c dubium p r o p o situm est a venerabili fratre Nostro Ianuario Granito Pignatelli di Belmonte, Episcopo Ostiensi et Albanensi, Causae Ponente seu Relatore, in generalibus Sacrorum R i t u u m Congregationis comitiis coram Nobis habitis die quartadecima memorati mensis Februarii, omnesque qui aderant t a m Cardinales quam Sacrorum R i t u u m Consultores ac Praelati una- nimi consensu affirmative responderunt. Nos autem in re tanti momenti Nostram aperire mentem distulimus donec a Patre luminum caelestis sapientiae auxilium impetraremus. Q u o d c u m impensis precibus fecissemus, tandem die decima nona mensis Februarii, Dominica nempe in Sexagesima huius anni, Eucharistico Sacro rite litato, adstantibus di- lecto ñlio Nostro Camillo Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinali Laurenti, D i a c o n o S. Mariae Scalaris, Sacrorum Rituum Congregationis Praefecto, nec non venerabili fratre Nostro Ianuario Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinali Pignatelli di Belmonte, Episcopo Ostiensi et Albanensi, Causae Relatore, itemque dilectis filiis Alfonso Carinci, Congregationis Rituum a Secretis, et Salvatore Natucci, generali Sanctae Fidei promotore, ad solemnem Venerabilis Dei Famulae Gemmae Galgani Beatificationem tuto procedi posse pronunciavimus. Quae c u m ita sint, cleri populique archidioecesis Lucensis nec non Congregationis Clericorum excalceatorum Ssmae Crucis et Passionis D o m i n i Nostri Iesu Christi v o t a implentes, auctoritate Nostra apostolica, praesentium Litterarum tenore facultatem facimus ut Venerabilis Dei Famula G e m m a Galgani, virgo saecularis Lucensis, Beatae nomine in posterum nuncupetur, atque eius corpus ac lipsana, 367 Acta Pii Pp. XI seu relUquiae, sollemnibus tamen in supplicationibus non deferenda, publicae proponantur fidelium venerationi; eiusdemque imagines radiis decorantur. Praeterea eadem apostolica Nostra auctoritate concedimus ut de illa recitetur Officium et Missa celebretur, singulis annis, de C o m muni Virginum c u m lectionibus et orationibus propriis per N o s adprobatis iuxta Missalis ac Breviarii R o m a n i rubricas. Huiusmodi vero Officii recitationem Missaeque celebrationem fieri dumtaxat permittimus in dioecesi Lucensi in qua nata est Dei Famula et migravit ad D o m i n u m , itemque in templis ac sacellis ubique terrarum sitis quibus utitur memorata Congregatio Clericorum excalceatorum Sanctissimae Crucis et Passionis D. N. Iesu Christi, c u m eius conditorem S. Paulum a Cruce ipsa Dei Famula in suo erga Passionem Domini Redemptoris amore merito ducem ac magistrum habuerit, ab omnibus fidelibus, qui horas canonicas recitare teneantur, et, q u o d ad Missas attinet, ab omnibus sacerdotibus t a m saecularibus quam regularibus ad templa seu sacella, in quibus festum agitur, convenientibus. D e m u m facultatem impertimur ut sollemnia Beatificationis Venerabilis Dei Servae Gemmae Galgani supradictis in templis seu sacellis celebrentur, diebus legitima auctoritate designandis, intra annum, servatis servandis, postquam eadem sollemnia in sacrosancta Patriarchali Basilica Vaticana peracta fuerint. N o n obstantibus constitutionibus atque ordinationibus Apostolicis necnon decretis de non cultu editis ceterisque in contrarium facientibus quibuslibet. Volumus autem ut harum Litterarum exemplis etiam impressis, d u m m o d o manu Secretarii enunciatae Sacrorum R i t u u m Congregationis subscripta sint atque eiusdem Congregationis sigillo munita, eadem prorsus fides, in disceptationibus etiam iudicialibus adhibeatur, quae Nostrae voluntatis significatione hisce ostensis Litteris, haberetur. D a t u m R o m a e , apud Sanctum Petrum sub anulo Piscatoris die x i v m. Maii, an. MDCCOCXXxni Pontificatus Nostri decimo secundo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status. IL VENERABILIS DEI FAMULA CATHARINA LABOURÉ E S. VINCENTII A PAULO SOCIETATE PUELLARUM CARITATIS BEATA RENUNTIATUR. PIUS PP. XI Ad perpetuam rei memoriam. — Horti conclusi qua violae odoratae, flores quidem humiles at eximio fragrantés odore, in Ecclesia mirabiliter exstant aliquando animae christifideles, quae claustralibus vel religiosis Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 368 in domibus parietum umbris occultae, flores honestatis ac sanctitatis, christianae perfectionis culmen per humilem atque absconditam, quamvis laboriosam, in Christo vitam, adipiscuntur. E quibus una procul d u b i o habenda est Venerabihs Dei Famula Catharina Labouré, quae, Puellarum Caritatis in S. Vincentii a Paulo Societate humillimis muneribus functa, usque ad mortem, licet pluribus charismatibus donata, voluntarie abscondita in D e o atque occulta permansit. A n n o millesimo octingentesimo sexto, die secunda mensis Maii, e coniugibus morum integritate ac religione praestantibus Petro Labouré et Magdalena Gontard intra fines dioecesis Divionensis in l o c o «Fain-les-Moutier» nuncupato nata est ipsa Dei Famula, cui insequenti die Catharinae nomen ad sacrum Baptismatis fontem impositum est, etsi in posterum apud suos etiam Z o ë vocata sit. I a m in pueritia indolis suavitate, m o r u m candore animique pietate eluxit, et post genetricis m o r t e m vix\ novennis Beatissimae Deiparae uti filiam sese commisit. A p u d amitam, quae ipsius matrem in eandem educandam tunc suffecerat, biennio transacto, in d o m u m paternam reversa, adulescentula adhuc rei familiaris curam suscepit, nullis laboribus parcens ac durioribus quidem vacans operibus; q u o d autem a domesticis curis ei supererai temporis, in pietatis religionisque exercitationes sive domi sive in ecclesia impendebat; ita ut iuvenibus puellisque patrii loci tanquam virtutum ac sanctae vitae exemplar imitandum a concivibus suis iam tunc commendaretur. Ex ipso vero tempore quo duodecim agens annos ad Eucharisticas dapes primum accessit, plane singularis pietatis sensibus exarsit, omnibusque religionis caritatisque in actionibus se exercens, perfectiorem v i t a m aggressa est. Cum autem cuperet, iuvenis adhuc, in aliquam religiosam familiam adscita D e o inservire, m o x Institutum Vincentianum Puellarum Caritatis ingredi constituit, sed ob difficultates atque obstacula a genitore suscitata p i u m suum consilium tunc temporis dimisit, auxilium a D e o solum in re tanti momenti fidenter exspectans. Magno propterea animi gaudio, vicesimum quintum attingens annum, paterno consensu tandem aliquando obtento, v o t i c o m p o s facta, excepta est antea inter postulantes domus, quam Castri ad Sequanam in oppido tunc Puellae Caritatis habebant; et dein in parisiensem d o m u m principem « Seminarii », uti aiunt, translata, ibi religiosae probationis suae tempus piissime transegit. E i d e m , ut fertur, Venerabili Dei Famulae, ab ipso tirocinii tempore quo se parabat ad religiosam vitam Vincentiani Instituti, Immaculata Virgo Maria benignissime apparuit, eidemque curam concredidit sacri cudendi Nomismatis referentis quidem in recta fronte Deiparae ipsiusmet, quae virgineo pede serpentis caput protereret, manibusque extensis subiectum terrae orbem radiis illustraret, effigiem, circum circa haben- Acta Pii Pp. XI 369 iœm verba « O Maria concepta sine peccato ora pro nobis qui ad te confugimus »;; in versa autem fronte sanctum Mariae nomen, eminente supra Crucis signo, duobus inferius adiectis cordibus, altero obsito spinis, altero ense transfosso. Mirabilis est in oculis nostris ipsius miraculosi Nomismatis pervulgatio! Per ipsum enim Deus innumerabilia usque ab initio operatus est prodigia ac largissime etiam nunc operatur; sed tamen tanta Venerabilis Dei Famula tunc temporis in mandato Beatissimae Virginis exsequendo humilitate enituit, ut in huiusmodi apparitionum praeceptique nárratione, quadraginta sex per annos, semetipsa silentio obducta, ne nomen quidem suum revelari unquam sineret. At nec solum humilitate Venerabilis Dei Serva excellere visa est. E a d e m sane, expleto tirocinio, in alteram Societatis Puellarum a Caritate parisiensem d o m u m , quam ab « E n g h i e n » nuncupant, missa, in proximos magna caritate fulsit, cura quam erga pauperes senes hospitio receptos mirabiliter gessit. Omnia in D e o conspiciens, verba sua, optata, cogitationes ad Deurn^dirigens maxima iugiter pietate eluxit, erga Iesum Christum sub Eucharisticis velis delitescentem succenso amore flagra vit, Sanctissimam Virginem Dei Matrem qua filia amantissima coluit, ac proinde in puritatem suam, ut digna tantae Matris esset, vigilando sedula; sui ipsius oblita muneribus sibi creditis imperturbabili patientia studioque attento functa est; sororibus sociis se continenter aequo animo praebuit; in diligenda denique paupertate sapiens res omne genus contempsit, ita ut post eius obitum, ne una quidem res ad ipsam pertinens a sodalibus tanquam relliquia quaesita dari potuerit. Sanctam véro vitam absconditam cum Christo in Deo transactam ultima die mensis Decembris anno millesimo octingentesimo septuagesimo sexto, aetatis igitur suae septuagesimo, religiosis votis iteratis, Venerabilis Dei Famula, omnibus e d o m o sodalibu adstantibus, placidissimo exitu cum immortali commutavit. Corpus autem, post pretiosum Dei Famulae in conspectu D o m i n i obitum, ad cryptam delat u m est sacelli domus, quam in « Beuilly » Societas Puellarum Caritatis possidebat, eoque in l o c o , singulari venia a civitatis rectoribus obtenta, humatum, frequentissimis ex omni ordine civibus, sed praesertim sociis e pluribus Vincentianis domibus, ac filiarum Mariae Immaculatae societatibus, pueris puellisque et pauperibus, qui sanctitatis vitae fama ac virtutibus Catharinae Labouré c o m m o t i erant. Sed huiusmodi sanctitatis fama, Venerabili D e i Serva demortUa, vividior in dies facta est; quapropter, in Parisiensi curia Ordinariis processibus confectis, nil mirum si a rec. m e m , Decessore Nostro Pio P p . X Venerabilis ipsius Dei Famulae Catharinae causa digna habita fuerit^ quae Sacrae E i t u u m Congregationi cognoscenda committeretur, et anno millesimo nongentesimo septimo ipse Pontifex manu propria die xn mensis Decembris Commissionem introductionis cau- 370 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale sae signaret. Inquisitionibus itaque iudicialibus in Famulae Dei v i t a m resque gestas expletis, ceterisque omnibus rite absolutis, N o s , c u m m o x etiam super Venerabilis Servae Dei virtutibus disceptari c o e p t u m sit, sollemni decreto, q u o d die decima n o n a m . Iulii anno millesimo nongentesimo tricesimo primo editum est, ipsius Venerabilis Catharinae Labouré virtutes heroicum attigisse fastigium sancivimús. Agitata dein quaestione de duobus miraculis, quae a D e o patrata ferebantur per eiusdem Venerabihs intercessionem, post duas Congregationes antepraeparatoriam nempe ac praeparatoriam nec n o n aliam generalem Congregationem, quae coram Nobis die septima mensis Februarii, h o c ipso anno, habita est, rebus omnibus acerrimo iudicio investigatis, Nosmetipsi, die tertiadecima mensis Februarii memorati, proposita miracula constare sollemniter declaravimus ulteriusque proinde in casu procedi posse. Cum igitur esset de virtutum heroicitate ac de miraculis prolatum consilium, illud tantum supererai discutiendum, num Venerabilis Ancilla Dei inter Beatos caelites tuto recensenda foret. H o c dubium propositum est a dilecto filio Nostro Alexandro Sanctae E o m a n a e Ecclesiae Diacono Cardinali Verde, huius Causae Ponente seu Relatore, in Comitiis generalibus coram Nobis die vicesima quinta mensis Februarii vertentis anni millesimi nongentesimi tricesimi tertii habitis, omnesque qui aderant tam Cardinales quam Sacrorum R i t u u m Consultores et Praelati unanimi consensu affirmative responderunt. N o s autem in tanti momenti re Nostram aperire mentem distulimus, donec enixis precibus a Patre luminum supernum subsidium pòsceremus. Q u o d c u m impense fecissemus, tandem die decima secunda mensis Martii huius anni, scilicet Dominica secunda in Quadragesima, Eucharistico Sacro rite litato, adstantibus dilectis filiis Nostris Camillo Sanctae R o m a n a e Ecclesiae D i a c o n o Cardinali Laurenti, qui Sacrorum R i t u u m Congregationi praepositus est, atque Alexandro Sanctae R o m a n a e Ecclesiae D i a c o n o Cardinali Verde, Causae Relatore, nec non dilectis filiis Alfonso Carinci, Congregationis R i t u u m Secretario, et Salvatore Natucci Sanctae Fidei p r o m o t o r e generali, tuto procedi posse ad sollemnem Venerabilis Dei Servae Catharinae Labouré beatificationem, auctoritate Nostra pronunciavimus. Quae c u m ita sint, precibus quoque permoti universae Societatis Puellarum Caritatis et Congregationis Missionis, quae pariter institutore gaudent sancto Vincentio a Paulo, necnon Societatum Filiarum Mariae I m m a culatae, quae Venerabilis ipsius Virgini Deiparae obsequentis Catha- rinae incitamento iam pro vide constitutae sunt, quaeque memorato Nomismate prodigioso uti insigni proprio utuntur, apostolica Nostra auctoritate, praesentium Litterarum tenore, facultatem facimus ut Venerabilis Dei Famula Catharina Labouré, e Societate Puellarum Caritatis, 371 Acta Pii Pp. XI Beatae nomine in posterum nuncupetur, eiusque corpus ac lipsana seu ralhquiae, non tamen sollemnibus in supplicationibus deferenda, publicae fidelium venerationi proponantur, atque imagines eius radiis d e c o rantur. E a d e m praeterea apostolica Nostra auctoritate concedimus ut de illa quotannis Officium recitetur de Communi Virginum c u m lectionibus propriis per N o s adprobatis, et Missa celebretur de eodem Communi c u m orationibus propriis pariter per Nos adprobatis, servatis servandis, sed tamen in dioecesi dumtaxat Divionensi, ubi nata est Serva D e i , atque in archidioecesi Parisiensi c u m in eadem migraverit ad D o m i n u m , itemque in templis ac sacellis ubique terrarum sitis, quibus utuntur t a m Societas Puellarum Caritatis quam Congregatio Missionis, ab omnibus fidelibus, qui horas canonicas recitare teneantur quod ad Officii recitationem, et, q u o d ad Missas attinet, ab omnibus Sacerdotibus î a m e saeculari quam e regulari clero ad ecclesias sive sacella, in quibus festum agitur, convenientibus. Denique largimur ut sollemnia beatificationis Venerabilis Famulae Dei Catharinae Labouré supradictis in templis seu sacellis celebrentur, diebus legitima auctoritate designandis, intra annum, servatis servandis, postquam eadem sollemnia in Sacrosancta Patriarchali Basilica Vaticana peracta fuerint. N o n obstantibus constitutionibus et ordinationibus A p o stolicis et decretis de non cultu editis ceterisque in contrarium facientibus quibuslibet. Volumus autem ut harum Litterarum exemplis etiam impressis, d u m m o d o manu Secretarii memoratae Sacrorum R i t u u m Congregationis subscripta sint atque eiusdem Congregationis sigillo munita, in disceptationibus etiam iudicialibus eadem prorsus fides adhibeatur, quae Nostrae voluntatis significatione hisce ostensis Litteris, haberetur. D a t u m R o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x x v n i mensis Maii, anno MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri decimo secundo. E. Card. PACELLI, a Secretis Status. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 372 SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa X I , successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum: 28 Iulii. — Titulari episcopali Ecclesiae Orisenae praef ecit R. P. D. B e nedictum Paulum Alves de Souza, hactenus Episcopum dioecesis Spi- ritus Sancti. 8 Augusti. — Cathedrali Ecclesiae Massanae, R. D. Faustinum Baldini, Praepositum ecclesiae cathedralis S. Miniati. 10 Augusti. — Cathedrali Ecclesiae Tudertinae, R. P. D. Alfonsum Mariam De Sanctis, hactenus Episcopum Signinum. — Cathedrali Ecclesiae Fluminensi, R. D. Antonium Santin, parochum ecclesiae cathedralis Polensis. 15 Augusti. — Titulari episcopali Ecclesiae Modrenae, R. D. I a c o b u m Hugonen R y a n , R e c t o r e m Magnificum Universitatis Catholicae Washingtoniae in archidioecesi Baltimorensi. SACRA CONGREGATIO CAEREMONIALIS PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus D. N. Pius divina Providentia Papa X I , successivis decretis Sacrae Congregationis Orientalis, Ecclesias quae sequuntur de n o v o Pastore providere dignatus est, nimirum: 5 Augusti 1933. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Proconnesiae praefecit R. P. D. Basilium Caftan, hactenus Archiepiscopum Berytensem et Gibailensem Melchitarum. — Episcopali Ecclesiae A l e x a n d r i a e Armenorum, R. P. I a c o b u m Nessimian, hactenus Archiepiscopum Mardensem, data eidem facultate, retinendi ad personam titulum Archiepiscopi. Sacra Congregatio ConciUi 373 S Augusti 1933. — Archiepiscopali Ecclesiae Mardensi Armenorum, R . D . Aloisium Batanian. 10 Augusti—Archiepiscopali Ecclesiae Aleppen. Armenorum, E. D. Gregorium Hindié. SACRA CONGREGATIO CONCILII DIOECESIS N. COEMETERIORUM PAROECIALIUM Die 11 Iulii 1931 SPECIES FACTI. - In quadam civitate dioecesis JV..., abhinc pluribus annis, impensis paroeciae A... coemeterium conditum fuit, fidelibus catholicis totius civitatis sepeliendis. Idipsum, anno 1912, pecunia, magna ex parte, ab ea eiusque paroecia filiali collata, amplificatum est. At crescente in dies civium numero, eorum necessitatibus impar factum est ; quapropter, anno 1929, parochi dictae civitatis, conlatis inter se consiliis, alterum coemeterium in eadem civitate condi statuerunt, vetusque coemeterium paroeciae A... eiusque filiali tradi iusserunt. R e m confirmavit Ordinarius qui tamen, decreto diei 27 Decembris .1929, praescripsit ut in veteri h o c coemeterio sepelirentur fideles tantummodo harum duarum paroeciarum, vetito ne in posterum huius loculi vel sepult era venderentur fidelibus ceterarum paroeciarum. Contra h o c decretum parochus A ... huic Sacrae Congregationi die 2 A u gusti 1930 recurrit, conquestus quod eodem: 1) ius violetur quo unicuique sepulturam sibi eligere permissum est, ad normam canonis 1223 Codicis I. C, et cum prohibitio in casu maiorem civium partem respiciat, ius ipsum universae civitati ablatum fuisse ait; 2) grave administratoribus veteris coemeterii affertur detrimentum, qni ingentes sumptus pro eiusd e m aedificatione impenderunt, et quotidie, eiusdem servandi causa, impendunt; 3) nulli consulitur urgenti necessitati, c u m locus in vetere coemeterio ad fidelium corpora humanda per 25 adhuc annos satis sit. Curia dioecesana, contra, aequum censet decretum, et quia Societas, ad n o v u m coemeterium condendum nuper constituta, non semel pecunia ACTA, vol. XXV, n. 13. — 1-9-933. 2 6 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 374 adnfinistratoribus veteris coemeterii adiumento fuit; et quia nullum ius eligendae sepulturae fidelibus tollitur vel limitatur, c u m decretum potissimum in h o c intendat ut unaquaeque paroecia suum habeat coemeterium; et quia, rerum necessitate cogente, necesse omnino fuit n o v u m in civitate, cuius incolae in praesens ad ducenta millia numerantur, parare coemeterium. Cum de hac necessitate nulla sit quaestio, tota controversia haec est, num memorato decreto diei 27 Decembris 1929 ius fidelium sibi eligendi sepulturam ubi maluerint, Curia violaverit vel limitaverit. A D IUS QUOD ATTINET. - I n canone 1223 § 1 Codicis I, C praescribitur: « Omnibus licet, nisi expresse iure prohibeantur, eligere ecclesiam sui funeris aut coemeterium sepulturae ». Quam libertatem adeo integram omnibus fidelibus servari voluit Codex, ut et u x o r e m et filios puberes a maritali vel a patria potestate in sepultura eligenda immunes prorsus fecerit (can. 1223 § 2 ) ; atque religiosis clericisque saecularibus districte prohibuit ne quem inducant ad sepulturam in ipsorum coemeteriis eligendam, factamque sub eorum impulsu electionem nullam declaravit (can. 1227). Quae Codicis praescriptio, quod uxores et fihosfamilias spectat, et in vetere iure canonico vigebat, ut est in cap. 1,3, 6, 8,10 X de sepult.; et in cap. 1> 2, de sepult. 12, in Sexto, etc. At his iuris principiis non videtur contradicere memoratum Curiae decretum, cuius finis praecipuus fuit statuere quinam sit locus communis sepulturae fidelium uniuscuiusque paroeciae in memorata urbe, quin exinde ius sepulturae electivae, singulis fidelibus permissae, ullo m o d o coerceretur. Id aperte patet ex litteris eiusdem Ordinarii, die 29 Octobris 1930 ad hanc S. Congregationem missis, in quibus haec leguntur: « Il decreto fu dato semplicemente per stabilire un piano di sistemazione dei cimiteri parrocchiali nella città, per cui alle due parrocchie reclamanti fu assegnato il vecchio cimitero e le rimanenti parrocchie, salvo il diritto individuale di scelta del luogo di sepoltura, furono invitate a concorrere alle spese del n u o v o cimitero, reso necessario per salvaguardare nell'avvenire gli interessi dei cattolici e delle loro chiese nella stessa città ». Iamvero nullum dubium est quominus Ordinarius disponere valeat locum sepulturae communis singularum paroeciarum, nec non prohibere ne fideles unius paroeciae in proprio alterius paroeciae cemeterio ordinario sepeliantur, excipe casum electae inibi sepulturae. Quod indubie eruitur ex praescripto canonis 1208 § 1, vi cuius Ordinarii est coemeteria paroecialia constituere, eademque moderari. Sacra RESOLUTIO. Congregatio de Propaganda 375 Fide - BÜs omnibus perpensis, in plenariis comitiis huius S. Con- gregationis, die 11 Iulii 1931 habitis, propositum est h o c dubium solvendum: An et quomodo recursus parochi A... sit, diei 2 Augusti 1930 excipiendus in casu. Et Emi Patres responderunt: Recursum esse reiiciendum, et ad mentem. Mens est ut, praeter sepulturam gentilitiam ad tramitem canonis 1229, salva fiat sepultura legitime electa ad normam canonis 1226, collati cum canone 1228 Codicis I. C. Pacta autem de his Ssmo Dno Nostro div. P r o v . Pio P p . XI relatione per subscriptum Secretarium huius Sacrae Congregationis in A u dientia diei 15 Iulii 1931, Sanctitas Sua datam resolutionem approbare et confirmare dignata est. I. Bruno, Secretarius. I PROVISIO ECCLESIARUM Successivis ut infra decretis Sacri Consilii christiano nomini propagando, Ssmus Dominus Noster Pius divina Providentia Pius P p . X I , dignatus est praelucere : 11 Iulii R. P. D. 1933. — Andream Titulari Killian, archiepiscopali hactenus Ecclesiae Episcopum Ratiariensi, Portaugustanum, quem deputavit Coadiutorem, c u m iure futurae successionis, R. P. D. Gulielmi Spence, Archiepiscopi Adelaidensis. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Cypselenae, R. D. R a y m u n d u m Prendiville, quem deputavit Coadiutorem, cum iure futurae successionis, R. P. D. Iosephi Clune, Archiepiscopi Perthensis. — Titulari episcopali Ecclesiae Bargalensi, R. D. Gorgonium Brandsma, e Societate S. Ioseph de Mill-Hill pro missionibus ad exteros, quem constituit Vicarium Apostolicum de Kisumu. II NOMINATIONES Brevibus Apostolicis praeterea renunciati sunt: 23 Maii 1933. — R. P. Georgius M. Iosephus Hubertus Gislenus de Jonghe d'Ardoye, e Societate Parisiensi missionum ad exteros, electus Episcopus tit. Amathuntinus, Vicarius Apostolicus de Yunnanfu. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 376 23 Maii 1933. — R. P. Ioseph Lörks, electus Episcopus tit. Medelitanus, e Societate Verbi Divini, Vicarius Apostolicus Novae Guineae Centralis. — R. P. D. Bartholomaeus Stanislaus Wilson, Episcopus titulo A c m o niensis, Vicarius Apostolicus Sierrae Leonis. — R. P. Ludovicus Joie, O. F. M. Capuccinorum (in religione fr. Ernestus a Mbntagny-la-Ville), designatus Episcopus tit. Ceramensis, Coadiutor cum iure futurae successionis R. P. D. Ludovici Gumy, Episcopi Portus Victoriae. 30 Maii — R. P. Franciscus (Venantius) Filippini, O. F. M., electus Episc. tit. Thinisensis, Vicarius Apostolicus de Mogadiscio. Successivis ut infra decretis Sacra Congregatio de Propaganda Fide renunciavit ad suum beneplacitum: 5 Maii 1933. — R. P. Aegidium M. R o y , ex Ordine Fratrum Minorum, Praefectum Apostolicum de Kagoslnima. 29 Maii. — R. P. Conradum Dubbelmann, Ordinis Praemonstratensis, Praefectum Apostolicum de Jubbulpore. 3 Iunii— R. D. Felicem De Kempeneer, e Congregatione Missionis, Superiorem ecclesiasticum Missionis de Bïkoro. S Iulii. — R. P. Matthaeum Michelon, e Congregatione Veronensi Filiorum Ss. Cordis, Superiorem ecclesiasticum Missionis de Kodolc. — R. P. R o m u a l d u m Migliorini, Ordinis Servorum Mariae, Praefectum Apostolicum de Swaziland. 14 Iulii. — R. P. O c t a v i u m Vandewalle, e Congregatione Immacnlati Cordis B. M. V. (de Scheut), Praefectum Apostolicum de Montana. IÌ1 DESIGNATIONES Ad normam can. 1594 § 3 , Vicarius Apostolicus de Chiquitos designavit pro appellationibus a suo tribunali, curiam metropolitanam Sucrensem: quam designationem Ssmus Dominus Noster Pius div. P r o v . P p . XI approbavit in audientia diei 8 Maii 1933. Item ad normam can. 1594 § 2, Metropolita Bombayensis designavit ad eumdem effectum curiam dioecesanam Poonensem: approbante Ssmo in Audientia diei 22 Maii. Sacra Congregatio Rituum 377 SACRA CONGREGATIO RITUUM i NIVEBNEK SEU TARBIEN. ET LOUBDEN. CANONIZATIONIS B. MARIAE BERN ARD AE SOUBIROUS, E CONGREGATIONE SORORUM CARITATIS ET INSTITUTIONIS CHRISTIANAE « DE NEVERS ». SUTER DUBIO An, stante Beatae approbatione venerationem, duorum tuto miraculorum procedi possit post indultam ad sollemnem praedictae ipsius Cano- nizationem. Medio circiter volvente x i x saeculo, quum perversa rationalistarum doctrina infensissimum christianae veritati bellum inferret, omnemque supernaturalis ordinis compagem, impio ausu, convellere niteretur, gloriosissimae memoriae Pontifex Pius I X , universo plaudente catholico orbe, Immaculatam B. M. Virginis Conceptionem ut fidei dogma sollemniter definivit. Quae fulgidissimi Matris Dei privilegii proclamatio, dum superbienti mundo lugendam humani generis per peccatum ruinam revocat, simul divinae redemptionis gratiam mirifice extollit, atque hominum corda ad superna erigit. Quod vero R o m a e per infallibile magisterium Summus Pontifex definiebat, ipsa Immaculata Virgo Deipara, benedicta inter omnes mulieres, suo veluti ore confirmare voluisse videtur, quum non multo post celebri apparitione se ad specum Massabielle prope Lapurdum, in Pyrenaeis montibus, manifestavit: quo loci ex universo orbe gentes confluerent, ut pientissimae Matris beneficia persentirent, et veluti continua miraculorum serie mentes magis hominum sanarentur, quam corpora. Sed illud mirabilius quod ut tantum beneficium hominibus sanctissima Dei Genetrix impertiret atque, ut ea quae in mundo fortia existimantur confunderet, infirmum prae caeteris elegerit instrumentum, iuxta illam divinam oeco^ nomiam, quam exaltat Paulus: Infirma mundi elegit Deus ut confundat fortia (1 Cor., 1, 27); Bernardam dicimus Soubirous, carissimum nunc ac celeberrimum mundo nomen, tunc vero ignoratam omnibus, nondum trilustrem puellam. 378 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Ea Lapurdi nata, in montana Pyrenaeorum regione, die 7 Ianuarii mensis, anno 1844, ex patre Francisco et matre Ludovica Casterot, biduo post, baptismo abluta est n o m e n q u e Mariae Bernardae accepit. Paupérrimo victitans, et aliquandiu pascendis gregibus addicta, expers quidem omnis humanae doctrinae, sed suavissima morum simplicitate atque nitidissimo animi candore, D e o cara ac Virgini Matri Mariae dilecta, adolescebat. Eespexit Maria filiolae suae humilitatem; innocentemque puellam anno 1858 a die 11 et decies Februarii mensis ad diem 16 Iulii octies successivis apparitionibus Cui tandem sciscitanti ab Ea caelestique adloquio dignata est. nomen : Immaculata, inquit Conceptio ego sum. In qua t a m celebri apparitione ac tot a D e o illustrata signis, triplex notare iuvat collatum piae a d o l e s c e n t i a e charisma: fidentem eam primo dicamus, quae coram frequenti populo saepius in ecstasim rapta benigno Virginis adspectu mirabiliter recreata est: item ad mundum Nuneiam Virginis pronunciemus, quae, Maria iubente, paenitentiam et orationem populo praedicavit; sanctuarium eo in loco exstruendum sacerdotibus praecepit,, eiusdem loci gloriam, sanctitatem et futura beneficia praesentiens; eam tandem et Testem veritatis agnoscamus, quae pluribus adversantibus, summo simplicitatis candore una c u m summa supernaturali prudentia atque animi fortitudine, apparitionum et commissi sibi a Virgine mandati verfc tatem constanter testata est, omnibus ecclesiasticis aeque ac saecularibus iudicibus mirantibus. Quibus omnibus ab indocta atque rudi puella, divino instinctu, mirabiliter expletis, eam Deus procul in solitudinem religiosi claustri abductam, mundoque veluti ereptam, ad mirabüiora praeparabat, ut scilicet^ c u m Christo confixa cruci atque c u m Eo veluti consepulta, interiorem supernaturalem vitam altius animo in humilitate hauriret, atque olim in luce sanctitatis veluti mundo resurgens, firmiore h o c sanctitatis testimonio n o v a m Lapurdensi sanctuario gloriam adderet. M v e r n u m itaque, vocanti D e o obsecundans, Iulio mense anno 1866 se contulit, ut in ea principe d o m o Sororum a Caritate et Institutione Christiana religiosam vitam susciperefc. Tirocinium emensa, temporanea vota sequenti anno, decennio post perpetua nuncupavit. Mirabiles in ea illuxere virtutes, sed virgineam eius animam praecipue eae, quae praedilectam Mariae Virgini decent discipulam ornarunt: profunda humilitas, tersissima puritas, incensa caritas. Quas, diu- turni morbi doloribus animique angoribus, quibus quandoque premebatur, patientissime toleratis, et p r o b a v i t et auxit. In ea religiosa d o m o humillima virgo ad mortem usque permansit, quam post suscepta Ecclesiae sacramenta, dulcissimam Matrem Mariam invocans, sanctissime obivit die Sacra Congregatio Rituum 379 16 Aprilis mensis anno 1879, aetatis suae trigesimo sexto, ab inchoata religiosa vita d u o d e c i m o . Quae vero eatenus velut sub humilitatis m o d i o delituerat, illico post eius mortem mundo lucere visa est. Quare Ordinaria auctoritate de virtutum et miraculorum fama processus sunt adornati, et ad Urbem deducti. Venerandae memoriae Pius Papa X causae introductionis Commissionem sua manu die 13 Augusti mensis anno 1913 signavit. Apostolica deinde auctoritate super virtutibus et miraculis fuere constructi processus et, iuris ordine stricte servato, Ssmus D. N. die 14 Iunii mensis anno sacro 1925 Venerabilem Dei famulam Beatorum fastis adscripsit. Quum nova viderentur a D e o , ea intercedente, miracula esse patrata, causa die 9 Iunii mensis anno 1926 fuit resumpta, et miracula per decretum, die 31 Maii mensis h o c anno latum, approbata. Ut ad optatum finem, ad canonizationem nempe, causa haec progredi posset, unum supererai discutiendum dubium: An, stante approbatione duorum miraculorum post indultam Beatae Maria Bernardae Soubirous venerationem, tuto procedi posset ad sollemnem, praedictae Beatae Canonizationem. Q u o d a R m o Cardinali Alexandro Verde causae Ponente seu Relatore in generalibus Sacrae huius Congregationis comitis, die 27 nuper elapsi mensis coram Ssmo D. N. habitis, fuit propositum. Sacri huius coetus Patres Cardinales, Officiales Praelati et Consultores unanimi consensione in aífirmativam concessere sententiam. Beatissimus vero Pater aliquantisper cunctandum esse duxit, ut in re tam gravi divini luminis copiam imploraret. Ut autem decretum h o c promulgaretur diem hanc, Dominicam IV post Pentecosten, suavissimo Visitationis festo sacram, Sanctitas Sua elegit feliciter. Sicut enim h o c in eventu Beatae Mariae Virginis humilitas, per eius divinae maternitatis revelationem fuit a D e o exaltata, et per E a m d e m Baptista sanctificatio fuit, ita hodie ad canonizationis honores, Beata Maria Virgine velut manu ducente, per Summi Pontificis oraculum, humillimam Mariam Bernardam Soubirous properare t o t o orbe plaudente conspicimus. Devotissime itaque sacrosancto Eucharistico sacrificio litato, arcessitis Emis Cardinalibus Camillo Laurenti, S. R. C. Praefecto et Alexandro Verde Causae Ponente seu Relatore, nec non R. P. Salvatore Catucci Fidei Promotore generali meque infrascripto Secretario, eisque adstantibus, pronunciavit: Tuto procedi posse ad sollemnem Beatae Mariae Bernardae Soubirous Canonizationem. H o c autem decretum promulgari et in S. R. C. acta referri mandavit die 2 Iulii anno Domini 1933. C. Card. LAURENTI, Praefectus. L . j$f S. A. Carinci, Secretarius. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 380 II LUCEN. IN ITALIA CANONIZATIONIS B E A T A E GEMMAE GALGANI VIRGINIS S U P E R DUBIO An signanda sit Commissio reassumptionis Causae Canonizationis B. Gemmae Galgani Virginis, in casu et ad effectum de quo agitur. V i x peractis, die 14 elapsi Maii mensis h o c anno, melitae Lucensis Virginis Gemmae Galgani beatificationis sollemniis, iam n o v a feruntur a Deo eius intercessione patrata miracula. Quapropter instante E. P. Aegidio a Sacris Cordibus, e Congregatione Clericorum excalceatorum SSmae Crucis et Passionis D. N. Iesu Christi, Causae Postulatore, Emus ac Emus D. Card. Ianuarius Granito Pignatelli di Belmonte, Episcopus Ostien. et Albanen., Causae Ponens seu Eelator, in Ordinariis Sacrorum R i t u u m Congregationis Comitiis die 25 huius mensis apud Vaticanum habitis, sequens dubium discutiendum proposuit: An signanda sit Commissio reassumptionis Causae Canonizationis B. Gemmae Galgani, Virginis, in casu et ad effectum de quo agitur. Et Emi ac R m i Patres Cardinales, sacris tuendis ritibus praepositi, audita eiusdem E m i ac R m i D. Cardinalis Ponentis relatione, attentis q u o que Postulatoriis litteris E m i ac R m i D. Cardinalis Laurentii Lauri, Maioris Paenitentiarii, E c m i ac R m i D. Antonii Torrini Archiepiscopi Lucen, aliorumque Episcoporum et R m i P. Praepositi generalis Congregationis Clericorum excalceatorum Ssmae Crucis et Passionis D. N. I. C, audito R. P. D. Salvatore Natucci, Fidei Promotore generali, omnibus de iure perpensis, respondere censuerunt: Affirmative, seu signandam esse Commissionem reassumptionis Causae, si Sanctissimo placuerit. Facta de his, subsignata die, per subscriptum Cardinalem Praefectum, Ssmo D. N. Pio Papae XI relatione, Sanctitas Sua rescriptum eiusdem Sacrae Congregationis ratum habens, Commissionem reassumptionis Causae Canonizationis Beatae Gemmae Galgani, Virginis, manu propria signare dignata est. Die 26 Iulii anno Domini 1933. C. Card. L. £8 LAURENTI, Praefectus. S. A. Carinci, Secretarius. Sacra ACTA Congregatio 381 Consistorialis TRIBUNALIUM SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA (OFFICIUM DE INDULGENTIIS) NOVIS INDULGENTIIS DITANTUR PIUM XL HORARUM EXERCITIUM FREQUENTANTES. DECRETUM I n v e c t o feliciter sub initium saeculi x v i piissimo more Sacrae Eucharistiae e sublimi throno in triduum per XL circiter continuas horas publice adorandae, satis verbis significari nequit, quot et quanta ex tam praecellenti divini cultus exercitio caelestia charismata cuncto christiano populo obvenerint. Nec m i r u m : haud enim dubitandum erat, quin accedentes tam proxime ad fontes Salvatoris, salutares ex eis aquas superabundanter hausturi forent. Haec animo penitus reputans, Ssmus D. N. Pius divina Providentia P p . X I , adeo de cultu erga augustissimum divini amoris Sacramentum praeclare meritus (ut plures in eumdem finem iam latae ordinationes luculenter testantur), et vehementissime flagrans desiderio, ut hoc ipsum XL Horarum exercitium praecipue dirigatur ad iniurias huic almo Sacramento a perditis hominibus illatas, quantum fieri possit, reparandas, secum ipse adnexas a Decessoribus suis huic pientissimae praxi indulgentias augere et amplificare constituit. Idque nedum pro expositione XL Horarum proprie dicta, ad normam Clementinae ad rem datae Instructionis, sed etiam pro expositione, quam dicunt, ad instar, ad normam decreti Augetur, Sacrae Congregationis S. Officii sub die 22 Ianuarii 1914. In huiusmodi indulgentiarum augmento eadem Sanctitas Sua id in primis prae oculis habuit, ut piorum visitantium numerus succrescat, qui tantae caritatis memores, Sacratissimo Cordi Iesu, tot peccatis vulnerato, e x o p t a t u m solamen praestent dignaeque satisfactionis officium exhibere studeant. In exsecutionem igitur sui huius propositi idem Ssmus Dominus Noster, in audientia infra scripto Cardinali Maiori Paenitentiario die 16 Iunii anni currentis impertita, confirmatis omnibus et singulis praecedentibus 382 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ad rem concessionibus cum relativis praescriptionibus, extensionibus et declarationibus huic Decreto non repugnantibus, impertitas antea indulgentias ita extendere atque augere dignatus est, ut qui, confessi ac sacra Synaxi refecti, in posterum divinam Eucharistiam publice adorationi, m o d o quo supra, sive i n forma proprie dicta X L Horarum sive i n forma { q u a m vocant) ad instar, solemniter expositam visitaverint ad n o r m a m Brevis A p . Litteris Nostris, scilicet recitando quinque Gloria addita quoque unius Pater, Ave et Pater, Ave et Gloria ad mentem Summi Pontificis recitatione, consequi valeant Indulgentiam plenariam semel in die, singulis expositionis diebus ; qui autem saltem corde contrito eamdem visitationem peregerint, Indulgentiam durante, partialem quindecim annorum toties quoties, expositione lucrari queant. Praesenti in perpetuum valituro absque ulla Brevis expeditione et contrariis quibuslibet non obstantibus. D a t u m R o m a e , ex aedibus S. Paenitentiariae, die 24 Iulii 1933. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. I. Teodori, Secretarius. 383 DIARIUM R O M A N A E CURIAE SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI Martedì 8 Agosto 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, dinanzi all'Augusta presenza del Santo Padre, si è tenuta la Congregazione Generale dei Riti, nella quale gli Eminentissimi e Reverendissimi Signori Cardinali, i Reverendissimi Prelati ed i Consultori teologi hanno discusso e dato il loro voto sul dubbio, detto del tuto, per la solenne Canonizzazione della Beata Giovanna Antida Thouret, Vergine, fondatrice dell'Istituto delle Suore di Carità. TRIBUNALE BELLA SAGRA ROMANA ROTA AVVISO Si rende noto che le domande di ammissione allo Studio della Rota, per prossimo anno giuridico, si ricevono negli Uffici del Tribunale dal 20 Settembre al 20 Novembre. 12 Agosto 1933. M. Massimi, Decano. SEGRETERIA DI STATO ONORIFICENZE Con Brevi Apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di conferire: H Cavalierato dell'Ordine di S. Gregorio Magno, classe civile: 18 Giugno 1933. Al sig. dott. Giuseppe Maria augusto Duvergey, dell'archidiocesi di Bordeaux. 21 » » Al sig. Anatolio Richard, della diocesi di Angers. ». » » Al sig. Carlo Bodet, della medesima diocesi. ». ». » Al sig. Teodoro Loehr (residente in Milano). 30 » » Al sig. Giovanni W. Delehaut, della diocesi di Lincoln. » » » Al sig. Edmondo I. M. Ludovico di St. Quentin, deirar- 4 Luglio » Al sig. Giovanni Battista Lachenaud, della diocesi di Autun. » » chidiocesi di Westminster. » ' AI sig. Alfonso Guerrin, della medesima diocesi. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 384 La Gran Croce dell'Ordine di S. Silvestro Papa: 10 Febbraio 1932. A. S. E. dott. Giuseppe Spano (Roma). 28 » » Al sig. on. Paolo Mattei Gentili (Italia). 8 Marzo >> Al sig. barone Evenzio Coppée (Belgio). 10 » » 10 Aprile » A. S. E. Alessandro Vertessy de Vertesalja (Ungheria). Al sig. Renato C. S. Roosmale Nepveu (Olanda). La Placca dell'Ordine di San Silvestro Papa: 19 Novembre 1932. Ai sig. prof. dott. Pietro De Sanctis (Roma). 13 Dicembre » Al sig. comm. Francesco Donati (Roma). La Commenda con Placca dell'Ordine di S. Silvestro Papa: 7 Ottobre 1932. Al sig. Renato Maertens, della diocesi di Gand. 10 Febbraio 1933. Al sig. avv. nob. Alfredo Gorelli (Roma). 17 » » A. S. E. il marchese Luigi Rangoni Machiavelli. 24 » » Al sig. Carlo De Miranda y Quartin (Spagna). 10 Luglio » Al sig. prof. Gustavo Giovannoni (Roma). La Commenda dell' Ordine di S. Silvestro Papa: 16 Ottobre 1932. Al sig. avv. Lorenzo Ambrosini, dell'archidiocesi di Bologna. 24 » » AI sig. avv. Giacomo d'Alfonso, della diocesi di S. Severo. 25 » » Al sig. Annibale Marinelli de Marco, della diocesi di Rieti. » » 15 Novembre » Al sig. ing. Fausto Barelli, dell'archidiocesi di Milano. » Al sig. dott. Angelo Amicarelli, dell'archidiocesi di Cagliari. Al sig. Giuseppe Antonelli, dell'archidiocesi di Camerino. Al sig. Federico Bokel m ann, dell'archidiocesi di Paderborn. 19 26 Al sig. marchese dott. Giuseppe Lepri (Roma). Al sig. conte Giuseppe Miari, della diocesi di Borgo S. Sepolcro. Al sig. rag. Vincenzo Veccia, dell'archidiocesi di Napoli. 5 Dicembre 18 20 21 » Al sig. prof. Andrea Scansetti, della diocesi di Alessandria. Al sig. Luigi De Cinque (Italia). Al sig. Giovanni Nepustil (Cecoslovacchia). Al sig. ing. Michele Satriano (Italia). Al sig. Giovanni Benni (Italia). 23 Al sig. Gennaro Piccoli (Roma). 28 Al sig. ing. Domenico Antonio Mazzei, della diocesi di Avellino. Al sig. dott. Pietro Ventafridda, della diocesi di Bitonto. Diarium Romanae Curiae 2 Gennaio 385 1933. Al sig. conte Giovanni Battista Borgogelli, della diocesi di Fano. 4 » Al sig. prof. Pio Bertoni, della diocesi di Brescia. » 5 23 Al sig. cav. Francesco Bernardi (Roma). Al sig. cav. Ernesto Cappelletti, della diocesi di Vicenza. 13 » 4 Febbraio » Al sig. Giovanni Vaccari (Roma). » Al sig. dott. Domenico Leto, dell'archidiocesi di Monreale. » Al sig. cav. Ludovico Centra (Roma). » » » Al sig. Pasquale Bova, della diocesi di Aversa. 17 » » Al sig. Gastone Adelmo Mathieu, della diocesi di Namur. » » » » Al sig. Giovanni Santolini, dell'archidiocesi di Genova. Al sig. rag. Giuseppe Andreuzzi (Roma). Marzo » Al sig. dott. Leopoldo Perongini, della diocesi di Terni. » 25 3 17 » Al sig. Leonello Lombardo, della diocesi di Fiesole. »• » Al sig. prof. Mariano Alinei (Roma). » Al sig. Giuseppe Luigi Alcázar-y Moratilla (Spagna). 3 Aprile » Al sig. ing. Giovanni Sicardi, della diocesi di Albenga. 28 7 » » Al sig. Gregorio Bilciuresco (Romania). 24 » » Al sig. Domenico Guzzi (Italia). » » » Al sig. Michele Drago (Italia). 29 » » Al sig. Roberto Bernardi, della diocesi di Caserta. Al sig. Francesco Forti (Roma). 4 Maggio » 6 22 » » » » Al sig. Carlo Paronelli, dell'archidiocesi di Milano. » Al sig. avv. Francesco Calderone, della diocesi di Oria. » Al sig. Felice Quaglino, della diocesi di Novara. » Al sig. dott. Pasquale Pozzi, della diocesi di Bergamo. » Al sig. Rodolfo Durst, dell'archidiocesi di Genova. » Al sig. dott. Giorgio Lochner (Baviera). 8 » » Al sig. Giovanni Bellis, della diocesi di Borgo S. Sepolcro. 9 » » Al sig. cav. prof. Guido Meroni, della diocesi di Città di 1 Giugno 13 » » Castello. Al sig. avv. Ludovico Ricciardelli, della diocesi di Caserta. 14 » » Al sig. Riccardo Mandelli, dell'archidiocesi di Milano. 30 » » » Al sig. Pio Carlotti (Roma). » Al sig. ing. Placido Cevese, della diocesi di Verona. Il Cavalierato dell'Ordine di S. Silvestro Papa: 16 24 » Ottobre » » 25 » 1932. Al sig. Ladislao Preller, dell'archidiocesi di Belgrado. » Al sig. Leonardo Castelli, dell'archidiocesi di Milano. » Al sig. ing. Ludovico Marchesi, della medesima archidiocesi. » Al sig. prof, archit. Pietro Paolo Bonora, della diocesi di Savona. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 386 25 Ottobre 1932. Al sig. avv. Giorgio Costa, della medesima diocesi. 15 Novembre » Al sig. Federico Edoardo Bokelmann, dell'archidiocesi di Paderborn. » » » Al sig. dott. Luigi Troili, della diocesi di Orte. 16 » » Al sig. Filippo Ciaci, dell'archidiocesi di Rodi. » » » Al sig. Dante Zarli, della medesima archidiocesi. 19 » » Al sig. Giuseppe Arrobbio, della diocesi di Albenga. » » » Al sig. Giuseppe Scatizzi (Roma). 26 » » Al sig. Edmondo Giroux, dell'archidiocesi di Quebec. 2 Dicembre » Al sig. geom. Vincenzo Potetti, dell'archidiocesi di Milano. » » » Al sig. prof. Giuseppe Monconi, della diocesi di Grosseto. 5 » » Al sig. Umberto Pasino, della diocesi di Alessandria. 18 » » Al sig. Pietro d'Eusebio (Roma). » » » AI sig. rag. Eugenio Tirinzoni, della diocesi di Como. 20 » » Al sig. Francesco Bencivenga (Roma). » » » Al sig. Prospero Palombari (Roma). 21 » » Al sig. Francesco Bellone, dell'archidiocesi di Salerno. » » » Al sig. rag. Carlo Bartolomei Bonzani, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Virgilio Aliprandi, dell'archidiocesi di Benevento. » » » Al sig. Ludovico Turchetti, della diocesi di Assisi. 4 Gennaio 1933. Al sig. dott. Giovanni Ferri, della diocesi di Brescia. 5 » » Al sig. dott. Alceste Bozzuffi (Roma). » » » Al sig. Paolo Monachesi (Roma). 9 » » Al sig. prof. Alberto Geniès, dell'archidiocesi di Rouen. » » » Al sig. Ludovico Marais, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Emilio Thieullent, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Giuseppe Thoury, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Pietro Chegaray, della medesima archidiocesi. 16 » » Al sig. Giuseppe Vittone, dell'archidiocesi di Torino. 9 Febbraio » Al sig. rag. Luigi Lombardo, della diocesi di Alessan- 4 Marzo » Al sig. Luciano Noël, della diocesi di Saint-Dié. 14 » » Al sig. avv. prof. Guido Maffuccini, dell'archidiocesi di Trani. » » » Al sig. Giuseppe Vilfredo Cantin, dell'archidiocesi diQuebec. 28 » > Al sig. Giovanni Filipetti, della diocesi di Acqui. 29 » » Al sig. Arturo Agostino Colcinet, della diocesi di Nantes. 31 » » Al sig. Guido Salvadori, della diocesi di Brescia. » » » Al sig. Attilio Vismara, della medesima diocesi. dria. » » » Al sig. avv. Pio Girelli (Roma). » » » Ai sig. Luigi Prusso, dell'archidiocesi di Torino. 3 Aprile » Al sig. avv. Urbano Cioccetti (Roma). 4 » » Ai sig. Giovanni Wiliemin, dell'archidiocesi di Cambrai. Diarium Romanae Curiae 6 29 6 Aprile 38/ 1933. Al sig. prof. Armando Antonelli (Roma). » » Ai sig. rag. Angelo Pensieri, della diocesi di Nepi e SutrL Maggio » Al sig. rag. Vitaliano Tagliabue, dell'archidiocesi di Milano. » » » Al sig. Antonio Bai, della medesima archidiocesi. » » » Al sig. Carlo Wulffleff, della diocesi della Martinica. 7 Giugno » Al sig. Mario Vigìiani, della diocesi di Casale. » » » Al sig. Giovanni Mahieu-Liebaert, della diocesi di Bruges. 9 » » Al sig. Carlo Antonio De Filippis (Roma). » » » Al sig. Coriolano Salvagno, della diocesi di Chioggia. Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di nominare: Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S. : 20 Ottobre 1932. Monsig. Antonio Augusto de Barros, dell'archidiocesi dr Marianna. » 20 4 » Aprile 1933. Monsig. Michele Distelberger, della diocesi di S. Ippolito. Maggio » Monsig. Venceslao Hazuka, dell'archidiocesi di Praga. » » Monsig. Francesco Steinmetzer, della medesima archidiocesi. » U Monsig. Giuseppe Maria Fernandes, della medesima archidiocesi. » » 17 » » 18 » » Monsig. Ernesto Takacs, dell'archidiocesi di Strigonia. Monsig. Oreste Seralessandri (Roma). Monsig. Vincenzo Padovani (Roma). Monsig. Alessandro Srzednicki, della diocesi di Lomza Monsig. Ermanno Jansen, della diocesi di Osnabrück. 23 » » 1 Giugno » Monsig. Enrico Feurstein, dell'archidiocesi di Friburgo in Brisgovia. » Monsig. Francesco Saverio Raab, della medesima archidiocesi. » Monsig. Samuele Pandini, della diocesi di Agrigento. Monsig. Luigi Todesco, della diocesi di Padova. » » » » Monsig. Giuseppe Resinger, dell'Amministrazione Apostolica di Innsbruck. » Monsig. Giovanni Messner, della medesima Amministrazione. » Monsig. Luigi Piossek, della diocesi di Berlino. Monsig. Stanislao Pilchowski, dell'archidiocesi di Cracovia. 14 » » 15 » » » Monsig. Gaspare Dalia, dell'archidiocesi di Napoli. Monsig. Salvatore De Angelis, della medesima archidiocesi- 388 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Cameriere Segreto di Spada e Cappa di Numero: 7 Giugno 1933. 11 sig. Giuseppe Dalla Torre conte di Sanguinetto (Città del Vaticano). Camerieri Segreti di Spada e Cappa Soprannumerari di S. S. : 24 Maggio 1933. U sig. Giuseppe De Peray y March, della diocesi di Barcellona. » £2 » Giugno » » Il sig. Walter Legge, della diocesi di Portsmouth. Il sig. Corrado Olchowiez, dell'archidiocesi di Varsavia. Camerieri d'Onore in abito paonazzo di S. S.: 20 Aprile 11 Maggio 1933. Monsig. Francesco Arnberger, della diocesi di S. Ippolito. » Monsig. Paolo Berkes, dell'Amministrazione Apostolica di » » » Monsig. Agostino Räska, della medesima Amministrazione. Tirnava. » » » Monsig. Ambrogio Lazik, della medesima Amministrazione. 18 » » Monsig. Marcello Urilli (Roma). 24 >•> » Monsig. Francesco Nicoletti, dell'archidiocesi di Palermo. » » » Monsig. Cherubino Villa, delFarchidiocesi di Milano. 6 Giugno » Monsig. Giovanni Crumbach, della diocesi di Aquisgrana. Camerieri d'onore di Spada e Cappa Soprannumerari di S. S. : 1 Giugno 1933. Il sig. dott. Teófilo Herder-Dorneich, dell'archidiocesi di Friburgo in Brisgovia. 22 » » Il sig. Francesco Karpinski, dell'archidiocesi di Varsavia*, Cappellani Segreti d'onore di S. S. : 11 Maggio 1 Giugno 1933. Monsig. Giovanni Ochaba, dell'Amministrazione Apostolica di Tirnava. » Monsig. Ferdinando Longinotti, della diocesi di Piacenza. NECROLOGIO 1 Agosto 1933. Monsig. Giorgio Kortikian, Arcivescovo di Aleppo degli Armeni. Annus X X V - V o l . X X V 10 Septembris 1933 Num. 14 COMMENTARIUM OFFICIALE INTER SANCTAM SEDEM ET GERMANICAM REMPUBLICAM SOLLEMNIS CONVENTIO i CONCORDATO KONKORDAT FRA LA SANTA SEDE ZWISCHEN DEM HEILIGEN STUHL ED IL REICH GERMANICO. UND DEM DEUTSCHEN REICH. Sua Santità il Sommo Pontefice Seine Heiligkeit, Papst P i u s X I . P í o XI e il Presidente del Reich und der Deutsche Reichspräsident, Germanico. von c o n c o r d i nel desiderio di consoli- dem gemeinsamen Wunsche geleitet, die zwischen dem Heiligen dare e sviluppare le relazioni ami- Stuhl und dem chevoli esistenti fra la Santa Sede bestehenden freundschaftlichen e il Reich Germanico, ziehungen zu Deutschen festigen Reich Be- und zu fördern, volendo regolare i rapporti fra la gewillt, das Verhältnis zwischen Chiesa Cattolica e lo Stato per tutto der katholischen K i r c h e und dem il territorio del Reich Germanico in Staat für den Gesamtbereich des m o d o stabile e soddisfacente per en- Deutschen Reiches in einer beide trambe le parti, Teile befriedigenden W e i s e dauernd zu regeln, hanno risoluto di concludere una haben beschlossen, eine feierliche solenne Convenzione, che completi Übereinkunft zu treffen, welche die i mit Concordati Stati conclusi particolari con alcuni (Laender) della Germania ed assicuri per gli altri un criterio uniforme nel tratta- mento delle relative questioni. einzelnen deutschen Ländern abgeschlossenen Konkordate ergänzen und Länder auch eine einheitliche in für den die übrigen Grundsätzen Behandlung der ein- schlägigen Fragen sichern soll. ACTA, vol. XXV, n. 14. — 10-9-933. 27 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 390 A tale effetto, Sua Santità il S o m m o Pontefice P i o X I h a nomi- Zu diesem Z w e c k haben Seine Heiligkeit Papst P i u s X I . zu Ihrem Bevollmächtigten nato Suo Plenipotenziario Sua Eminenza Reverendissima il Seine Eminenz den H o c h w ü r d i g - S i g n o r Cardinale EUGENIO PACELLI, sten Suo Segretario di Stato, CELLI, Ihren Staatssekretär, e il Presidente del R e i c h manico ha nominato Suo Herrn Ger- und der Pleni- sident zum Kardinal EUGEN Deutsche PA- Reichsprä- Bevollmächtigten den potenziario il Vice-Cancelliere del Vizekanzler des Deutschen Reiches, Reich Germanico, Signor FRANZ.VON H e r r n FRANZ VON PAPEN, PAPEN, i quali, scambiati i l o r o relativi ernannt, die, nachdem sie Vollmachten ihre pieni poteri e trovatili in buona e beiderseitigen dovuta forma, hanno convenuto ne- tauscht und in guter und gehöriger gli articoli seguenti : Form befunden gende Artikel haben, ausge- über fol- übereingekommen sind : ARTICOLO ARTIKEL 1. 1. Il Reich Germanico garantisce la D a s Deutsche Reich gewährleistet libertà della professione e del pub- die Freiheit des Bekenntnisses u n d blico esercizio della religione cat- der öffentlichen Ausübung der ka- tolica. tholischen Religion. Riconosce il diritto della Chiesa Cattolica, nell'ambito delle leggi Es anerkennt das R e c h t der katholischen Kirche, innerhalb der generali vigenti, di regolare e di am- Grenzen des für alle geltenden Ge- ministrare liberamente i propri af- setzes, fari, e di emanare, nel c a m p o della ständig zu ordnen und zu verwalten sua competenza, leggi e ordinanze und che obbligano i suoi membri. keit für ihre Mitglieder bindende ihre Angelegenheiten im Rahmen Gesetze und ihrer selb- Zuständig- Anordnungen zu er- lassen. ARTICOLO 2. I Concordati conclusi c o n la Ba- ARTIKEL 2. D i e mit Bayern (1924), Preussen viera (1924), la Prussia (1929) ed il (1929) und Baden (1932) abgeschlos- Baden (1932) rimangono in v i g o r e , senen Konkordate bleiben bestehen ed i diritti e le libertà della Chiesa und Cattolica, in essi riconosciute, re- ^Rechte und Freiheiten der katholi- stano invariate entro i territori dei schen die in Kirche ihnen anerkannten innerhalb der be- Inter Sanctam Sedem et Germanicam Rempublicam sollemnis Conventio rispettivi Stati. Per i rimanenti treffenden Staatsgebiete 391 unverän- Stati si applicano integralmente le dert gewahrt. F ü r die übrigen Län- disposizioni convenute nel presente der greifen die in dem vorliegenden Concordato. Queste sono obbligato- Konkordat rie anche per i suddetti tre Stati, in rungen in ihrer getroffenen Vereinba- quanto riguardano materie che non Letztere sind auch für die oben ge- Gesamtheit Platz. furono regolate nei succitati Con- nannten drei Länder verpflichtend, cordati particolari o ne completano soweit l'ordinamento die in den Länderkonkordaten nicht già stabilito. sie geregelt Gegenstände wurden oder betreffen, soweit sie die früher getroffene Regelung ergänzen. In avvenire, la conclusione di In Zukunft wird der Abschluss Concordati c o n gli Stati particolari von si effettuerà soltanto d ' a c c o r d o c o l Einvernehmen mit der Reichsregie- Governo del R e i c h . rung erfolgen. ARTICOLO Länderkonkordaten 3. nur im A R T I K E L 3. P e r coltivare i buoni rapporti fra Um die guten Beziehungen zwi- la Santa Sede ed il Reich Germa- schen dem Heiligen Stuhl und dem n i c o , un Nunzio A p o s t o l i c o risiederà Deutschen Reich zu pflegen, wird come finora nella capitale del Reich wie bisher ein Apostolischer Nun- Germanico e un Ambasciatore del tius in der Hauptstadt des Deut- ¡Reich Germanico presso la Santa schen Reiches und ein Botschafter Sede. des Deutschen Reiches beim Heiligen Stuhl residieren. ARTICOLO 4. A R T I K E L 4. La Santa Sede gode piena libertà D e r Heilige Stuhl geniesst in sei- di comunicare e corrispondere c o n nem Verkehr und seiner Korrespon- i V e s c o v i , c o l clero e c o n quanti ap- denz mit den Bischöfen, dem Kle- partengono alla Chiesa Cattolica in rus und den übrigen Angehörigen Germania. Lo stesso vale per i V e - der katholischen K i r c h e in Deutsch- scovi e per le altre Autorità dioce- land volle Freiheit. sane nelle l o r o comunicazioni con i für fedeli per tutto ciò che ha attinenza Diözesanbehörden c o l l o r o ministero pastorale. kehr mit den Gläubigen die Bischöfe Angelegenheiten tes. Dasselbe gilt und für ihres sonstigen ihren in Verallen Hirtenam- Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 392 Le istruzioni, ordinanze, pastorali, bollettini lettere diocesani uffi- Anweisungen, Hirtenbriefe, Verordnungen, amtliche Diözesan- c i a l i e tutti gli altri atti riguardanti blätter und sonstige die geistliche il governo spirituale dei fedeli, che Leitung der vengono emanati dalle Autorità ec- Verfügungen, die v o n den kirchli- raefati S. Salvatoris Archiepiscopi precibus annuendum censuimus. Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit vel eorum, qui sua interesse praesumant consensu, Apostolicae potestatis plenitudine, ab archidioecesi S. Salvatoris in Brasilia territorii partem distrahimus, quae sequentes comprehendit paroecias: Bomfim, Abaré, Bom Coneeiçâo do Coite, Consélho, Campo Formoso, Cumbe, Capim Grosso, Geremoabo, Itiuba, Jacobina, Morro de Chapeo, Monte Santo, Queimadas, Biachâo de Jacobina, Biachâo de JJtinga, Sande, S. Antonio da Gloria, Bombai, Tucano, Vana. T o t u m autem territorium, his paroeciis efformatum, in n o v a m erigimus dioecesim, quam ab urbe Bomfim, in qua sedem episcopalem statuimus, de Bomfim appellari volumus. Paroecia- lem vero ecclesiam Domino de Bomfim dicatam, in eadem urbe exstantem, ad ecclesiae cathedralis gradum et dignitatem evehimus. Huic autem noviter erectae dioeceseos cathedrali Ecclesiae eiusque pro tempore Episcopis omnia tribuimus iura, honores, insignia, privilegia, favores et gratias, quibus ceterae cathedrales Ecclesiae earumque Antistites iure communi v e l legitima consuetudine in America Latina fruuntur et gaudent; item Episcopos ipsos eorumque cathedralem Ecclesiam omnibus adstringimus 430 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale oneribus et obligationibus, quibus ceteri Antistites eorumque Ecclesiae iure communi adstringuntur. Decernimus insuper ut n o v a haec dioecesis de Bomfim metropolitanae Ecclesiae S. Salvatoris in Brasilia sit suffraganea; et idcirco eius pro tempore Episcopos iuri metropolitico Archiepiscopi S. Salvatoris subiicimus. Cum autem praesentis temporis adiuncta haud permittant quominus in hac n o v a dioecesi canonicorum Capitulum m o d o instituatur, indulgemus ut pro canonicis ad iuris tramitem dioecesani consultores interea eligantur. Mandamus insuper ut parvum saltem Seminarium dioecesanum, iuxta Codicis iuris canonici praescripta et normas a Sacra Congregatione de Seminariis et Universitatibus Studiorum traditas, quam primum fieri poterit erigatur; itemque ut ipsius quidem sumptibus ab hac quoque n o v a dioecesi de Bomfim bini delecti iuvenes, aut m o d o saltem unus, in Pontificium Seminarium P i u m Latinum de Urbe, non intermissa vice, mittantur, qui sub fere oculis Nostris in spem Ecclesiae instituantur. Quod vero attinet ad huius dioecesis regimen et administrationem, ad Vicarii capitularis sede vacante electionem, ad clericorum et fidelium iura et onera aliaque huiusmodi, rite servanda iubemus quae sacri canones praescribunt. Q u o d autem clerum praecipue spectat, statuimus ut, simul ac novae huius dioeceseos erectio ad exsecutionem mandata fuerit, eo ipso eidem ecclesiae censeantur adscripti clerici omnes, qui in eius territorio legitime degunt. D o t e m autem et episcopalem mensam constituent emolumenta omnia et ceterae oblationes quae a. fidelibus, in quorum b o n u m dioecesis ipsa erecta est, praeberi solent, praeter ea quae ad hunc finem iam collecta sunt. Volumus denique et mandamus ut omnia documenta et acta n o v a m hanc dioecesim eiusque clericos et fideles respicientia, a cancellaria S. Salvatoris in Brasilia archidioecesis ad novae huius dioecesis curiam episcopalem quam primum fieri poterit tradantur ut in eius archivo rite serventur. Quibus omnibus ut supra dispositis et constitutis, ad eadem omnia exsecutioni mandanda, quem supra diximus venerabilem fratrem Benedictum Aloisi Masella, in Brasiliana Republica Nuntium Nostrum, deputamus eique omnes tribuimus facultates necessarias et opportunas, tum omnes et singulas dirimendi controversias in exsecutionis actu quomodolibet orituras, t u m subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate v e l officio constitutum; eidemque onus imponimus ad Sacram Congregationem Consistorialem peractae exsecutionis actorum authenticum exemplar infra sex menses ab his Litteris datis computandos transmittendi. V o l u mus denique ut harum Litterarum transumptis, etiam impressis, manu tamen ahcuius Notarii publici subscriptis ac sigillo ahcuius viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur Acta Pii Pp. XI 431 fides, quae hisce Litteris tribueretur, si originaliter exhibitae, vel ostensae forent. N o n obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, p r o vincialibus, generalibus universalibusque Conciliis editis, specialibus vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis, et quibusvis aliis R o m a n o r u m Pontificum praedecessorum Nostrorum, dispositioni- bus ceterisque contrariis quibuscumque. Nemini autem hanc paginam dismembrationis, erectionis, evectionis, concessionis, statuti, derogationis, mandati et voluntatis Nostrae infringere, vel ei contraire liceat. Si quis vero, ausu temerario, h o c attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Petri et Pauli, Apostolorum Eius, se noverit incursurum. D a t u m R o m a e apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo trigesimo tertio, die sexta mensis Aprilis, Pontificatus Nostri anno duodecimo. Fr. T H . P I U S O. P. Card. B O G G I A N I Cancellarius S. R. E. Fr. R. C. Card. R O S S I a Secretis S. C. Consistorialis. Ioseph Wilpert, Decanus Collegii Protonot. Apostolicorum. Vincentius Bianchi-Cagliesi, Protonotarius Apostolicus. Loco •£ Plumbi Reg. in Cane. Ap., vol. XLVII, n. 65. - G. Stara Tedde. EPISTOLAE I AD EMUM P. D. ELIAM TIT. S. MARCI S. R. E. PRESBYTERUM CARDINALEM DALLA COSTA ARCHIEPISCOPUM FLORENTINUM, DE CONCILIO PLENARIO ETRURIAE. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Singulari q u o d a m studio nec parva animi delectatione tuas perlegimus litteras, quibus N o s consilii tui fecisti certiores de Concilio Plenario Florentiae ineundo, quod omnes ex Etruria humanissima regione Praesules delectosque ex utroque clero viros de rebus gravissimis deliberandi causa proxime coget. Quae enim in h o c tanto ac tali coetu expendenda censuistis, ea sunt non m o d o muneri vestro plurimum profutura, sed etiam maxime necessaria et vehementer urgenda. Profecto agendum est de exsequendo accuratius supremo illo D o m i n i praecepto omnes docendi caelestia ac divina, quibus ignoratis 432 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ipsa huius vitae via prorsus ignoratur ac ratio. A g e n d u m quoque est de ipsa animarum sanitate, per Ecclesiae sacramenta alenda in dies ac validius roboranda. A g e n d u m denique est de concordi catholicorum actione, qua genuina christiana vis in ipsas societatis venas influat, atque omnes ordines ac socialia instituta intime imbuat. Sicut igitur consilium v e strum iucunditate haud exigua cognovimus, ita commendatione v o s debita ac paterna voluntate prosequimur. Quo autem congressio ista sollemnior evadat, eique N o s ipsi praesentes quodammodo simus, te, dilecte fili Noster, quem romana purpura recens decoravimus, Legatum Nostrum, uti iam antea ediximus, per hasce litteras renuntiamus, qui Nostram gerens personam coetibus^sacrisque caerimoniis nomine Nostro Nostraque auctoritate praesideas. Quotquot autem tecum convenerint, eis v o c e m Nostram benigne referes, qua sacros omnes administros paterne instanterque exhortamur, ut, arrepta probe occasione Iubilaei maximi a Nobis indicti, ferventiore in dies studio ac sollicitudine in animarum salutem incumbant, ut c u m Pastorum Principe ipsi quoque singuli affirmare aliquando possint: « Quos dedisti mihi, non perdidi ex eis quemquam ». Interea superna munera ac lumina enixe vobis imploramus, quibus ea, quae populo vestro salutaria fore videantur, et sapienter provideatis, et ad effectum feliciter deducatis. Cuius quidem secundi exitus coetus vestri propitiatrix esto apostolica benedictio, quam tibi, dilecte fili Noster, tuis in episcopatu conlegis, et universis, qui Concilio Plenario adfuerint, itemque reliquo clero et populo cuique vestrum commisso effusa in D o m i n o caritate impertimus. D a t u m R o m a e apud S. Petrum, die i mensis Maii, anno MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri duodecimo. PIUS PP. X I II AD EMUM P. D. IOSEPHUM TIT. S. IOANNIS AD POETAM LATINAM S. R. E. P R E S B Y T E R U M C A R D I N A L E M M A C R O R Y ARCHIEPISCOPUM A R M A C H A N U M , QUEM LEGATUM SUUM DEPUTAT AD AUSPICALEM LAPIDEM PONENDUM NOVI METROPOLITANI TEMPLI LIVERPOLIENSIS. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Quae ad divini cultus splendorem et decus redundant, ea quidem, ut par est, singulari favore et studio complectimur. Magna itaque animi Nostri delectatione intelleximus venerabilem fratrem Archiepiscopum Liverpolitanum Acta Pii Pp. XI 433 eiusque fideles consilium iniisse exaedificandi n o v a m , peramplam perque augustam sedem cathedralis ecclesiae metropolitanae, eamque Christo D o m i n o ac E e g i summo pie opportuneque dedicandi. Pari simul laetitia audivimus, h o c ipso anno sacro feliciter vertente, proximo sollemni die Pentecostes, magna quidem Episcoporum fideliumque frequentia, faventibus quoque civitatis magistratibus, auspicalem n o v i templi lapidem, Liverpolii in florentissima urbe, positum iri. Quamobrem, consilia eiusmodi debita laude commendantes, ut proximae celebrationis sollemnitatem Nostra participatione augeamus, et sacro ritui auspicali Ipsi N o s praesentes q u o d a m m o d o simus, in animo quidem habuimus dilecto filio Nostro Archiepiscopo Westmonasteriensi Legati Nostri munus committere; nunc v e r o , quum opportunum sit eius valetudini i n c o m m o d a vitare, ex superadditis legationis huius laboribus profectum, ne desiderium, Nostrum ipsiusque Archiepiscopi Westmonasteriensis irritum evadat, te, dilecte fili Noster, pro tua in D e u m pietate eximia et amplissimae dignitatis splendore, Legatum Nostrum deligimus ac renuntiamus, ut Liverpolii Nostram gerens personam, ipsis coetibus sollemnibusque caerimoniis Nostro nomine et auctoritate praesideas. Mentis autem Nostrae procul dubio praeclarus eris interpres, quum bonis istis fidelibus publice referes N o s de eorum catholica fide et religione vehementer gratulari, iisdem ex animo peroptantes, ut, quanto magis aedificandum Dei templum dignitate et maiestate praestiterit, tanto etiam fidelium in divino cultu pietas et studium augeatur. H a c firma fiducia freti, Eedemptorem nostrum benignissimum adprecamur, ut v o b i s gloriae Eius adlaborantibus virtute et Spiritus Sancti muneribus faveat iugiter et obsecundet; quorum quidem caelestium donorum c o n eiliatrix, peculiarisque caritatis Nostrae testis apostolica sit benedictio, quam tibi, dilecte fili Noster, et sollerti Archiepiscopo Liverpolitano, pariterque ceteris Praesulibus cum clero proximis sollemnibus adf uturis, iisque praecipue, qui de operis molitione quoquo m o d o meruerint, peramanter in D o m i n o impertimus. < D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die x x v mensis Maii, feria quinta in Ascensione Domini, anno M D C C C C X X X I H , Pontificatus Nostri d u o d e c i m o . r PIUS PP. xi ACTA, vol. XXV, n. 15. - 2-10-933. 30 434 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale III AD R. P. RAPHAELEM M. BALDINI ORDINIS SERVORUM MARIAE PRIOREM GENERALEM, SEPTIMO EXEUNTE SAECULO A CONDITO ORDINE. PIUS PP. XI Dilecte fili, salutem et apostolicam benedictionem. — Septimo abeunte saeculo, ex quo ista Mariae Servorum familia primum auspicato coaluit? iusta profecto laetitia omnes tecum sodales afficiuntur et saecularia solemnia apparare studiose naviterque intendunt. Bevocantibus enim vobis mirifica Ordinis exordia praeclarumque ei commissum munus, ac gloriosos tam diuturni aevi revolventibus fastos, permultae exstant de rebus gestis causae laetandi et spe etiam uberiore futura prospiciendi. Prima equidem origo soda«< litatis vestrae a magna Dei Genetrice est repetenda^ etiius nutu sancti septem Conditores in unum convenerunt, cuius gratia parva oriens societas laetam fructuum ubertatem, ut prodigiali^ illa vinea in Senario monte, ab incunabulis portendit. Ipsa autem Virgo lugubrem vestem ad memoriam materni sui luctus primis sodalibus indüi praecepit; ipsa S. Augustini regulas eis vos luit servandas, et n o m e n « Mariae Servorum », quod iam ex ore infantium et lactentium — mirabile auditu! — prodierat, benigne confirmavit. H i n c peculiarem vobis exstitit propositum persequendum, per cultum Mariae Virginis perdolentis animarum quaestus quam maximos facere^ Quis autem dicere potest quantam habeat v i m et efficacitatem ad virtutes in p o p u l o fovendas pia Christi patientis meditatio ac maerentissimae Matris memoria et commentatio? Cui quidem praecellenti vocationi Mariae Servi mirifice responderunt. E c c e enim primi nobiles illi Ordinis conditores, qui, ceu mia cantia sidera, sanctitatis fulgore coruscant, et Philippus Benitius aliique non pauci, quibus caelestes honores ab Ecclesia decreti sunt. Deinde permulti numerantur sodales, qui vel infidehum regiones excelentes, vel adversus haereses pro veritate strenue decertantes, vel totius Ecclesiae Conciliis operam studiumque navantes, vel denique populis peste infectis, spreto mortis periculo, auxiliantes, de Ecclesia simul et civili consortione optime meriti sunt. Neque profecto defuerunt, qui liberalibus artibus addicti aut scientiis litterisque exornati, tum libris scriptis, tum cathedris claruerintj quos inter recentiores memorare Nobis placet dilectum filium Nostrum Car» dinalem A l e x i u m H. Lépicier, t u m religiosae familiae, t u m Sacri Purpura» torum Patrum Collegii, t u m Ecclesiae ipsius ornamentum. N e c viri tantum mirae huic vocationi responderunt, sed et mulieres, sive quae in claustris precibus ac contemplationi incumbunt, sive quae actuosae vitae se devoventes in omnibus christianae caritatis operibus sese exercent, Acta Pii Pp. XI 435 iuventam praesertim in scholis emettendo, infirmis ministrando^ infidelium conversioni operam praestando. Q u o d si praesentem consociationis vestrae statum intuemur et Collegia praesertim novissime condita respicimus, inter quae splendidum istud in Urbe eminet ad Ianiculum montem, ubi tot Ecclesiae et Ordinis spes educantur ac foventur, optima Nobis, sicut vobis, praebetur causa fore confidendi, ut n o v i alumni maiorum gesta ac laudes aemulentur ac nobilissima v o c a tione sua digniores in dies efficiantur. Merito igitur proximum saecularem eventum magna animorum delectatione et iucunditate celebrare contenditis; quam quidem celebrationem Ipsi Nos in primis participamus, quibus plane est cognita constans fides et observantia vestra erga Apostolicam hanc Sedem pro qua maiores vestri minime dubitarunt, ubi se obtulit occasio, pulchram etiam occumbere mortem. N e c quasi fortuito, sed benigno Dei numine propediem fiet, ut septies saecularis memoria a prima Ordinis institutione in medium incidat Iubilarem annum quo et peracta humani generis redemptio et Maria Y i r g o , sub cruce Nati, omnium hominum Mater constituta pie solemniterque recolitur. Quam bonis igitur auspiciis, quantaque opportunitate ortus vestri celebratio proximo Augusto mense ordietur, die ipso quo Beata Martyrum Eegina « exaltata est super chorus angelorum ad caelestia regna »! Eo sane die, sacrae exuviae Septem Ordinis Patriarcharum m a g n a p o m p a ac sodalium frequentia agnoscentur et in n o v a m transferentur celiami quam in ipso Senario monte, familiae vestrae incunabulis, affabre aedificandam curatis. Illuc ergo Servi Mariae universi respiciant, illuc intueantur, ubi primo eorum familia exorta est, ubi Patrum cineres et ossa quies eunt; exinde novas sumant vires, ut exemplo et verbo, ut precibus et scriptis, ut piis sacrisque exercitationibus cultum et honorem Dominae suae alendo fovendoque, et ipsi ad vitae perfectionem excitentur, et fideles curis eorum demandati salutares Redemptionis fructus affatim percipiant. Hisce votis optatisque paternis saecularia sollemnia vestra prosequentes, dum vobis vehementer gratulamur, cuncta prospera ac secunda a D e o clementissimo ominamur. Quarum interea caelestium gratiarum conciliatrix et peculiaris dilectionis Nostrae testis apostolica sit benedictio, quam tibi, dilecte fili, cunctisque Ordinis, cui praees, sodalibus, necnon monialibus, sororibus, ac Tertii Ordinis confratribus, omnibusque fidelibus, qui sollemnibus intererunt, peramanter in D o m i n o impertimus. D a t u m E o m a e apud Sanctum Petrum, die x v i mensis Iulii, in Commemoratione B. M. V. de monte Carmelo, anno MDCCCCXxxra, Pontificatus Nostri duodecimo. PIUS PP. X I Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 436 ACTA SS. GOMREGATIONÜM SACRA CONGREGATIO CONCILE PRINCIPIS ALBERTEN, ET SASKATOONEN. MISSAE PEO F POPULO Die 5 Martii 1932 SPECIES FACTI. ^ - I n dioecesi Principis Alberten, et Saskatoonen., in regione Canadensi, huic Sacrae Congregationi ab Episcopo relatum est plures esse paroecias de facto, seu absque erectionis canonicae decreto, anteactis temporibus constitutas, quarum reditus v o l u n t a t i s fidelium oblationibus, in Synodo dioecesana praefinitis, constant. Exinde dubium exortum est, utrum earum rectores, uti vere parochi, obligatione teneantur Missam applicandi pro p o p u l o . Eadem quaestio fit de vicariis perpetuis, quorum ecclesiae, quamvis in paroecias nondum sint erectae, proprium tamen habent seiunctum territorium, atque a paroecia matrici omnino sunt separatae atque independentes. A D IUS QUOD SPECTAT. - Paroeciae de quibus agitur, ideo dicuntur cano- nice non erectae, quia defuit formale erectionis canonicae decretum, earumque circumscriptio de facto tantum constituta reperitur. Iamvero, ut aliqua paroecia, arguit Episcopus, in ecclesia constituatur, opus est, ex praescripto canonis 687 Codicis I . C , h o c erectionis decreto quo et personam iuridicam acquirat, et eiusdem populus et fines describantur (can. 1418), qui nulli praescriptioni unquam sunt obnoxii (can. 1509, 4 ) . Quapropter, h o c inexistente, non videntur huiusmodi ecclesiarum rectores ex iustitia teneri ad Missam applicandam pro populo, cui obligationi subsunt ii tantummodo qui vere sunt parochi, ut statuitur in can. 475 § 2, et 476 § 6. N e c iuvat in casu m o r e m vel consuetudinem inductam memorare, quae, attenta recenti dioecesis constitutione, ob brevis temporis lapsum, legitima esse nequit. Sacra Congregatio Concilii 437 Attamen, etsi paroecia ordinario erigatur et erigenda sit per formale erectionis decretum, ad validam tamen eiusdem erectionem hoc decretum necessarium esse non videtur. Neque ius vetus, neque ius quo utimur, nempe Codicis, ad validitatem erectionis h o c postulat, et compertum est nullitatem cuiuslibet actus esse odiosam, eamque non praesumi, sed perspicue probandam (can. 11, 1680 § 1 ) . ' !i Canonica enim paroeciarum constitutio, ut patet ex litteris S. C. Con- cilii diei 18 martii 1881 (Collectanea 8. C. de Prop. Fide, I I , n. 1548) n o n desumitur tantum ex formali erectionis decreto, sed colligitur et probatur quoque ex pluribus elementis, quibus paroecia ipsa de facto coalescit, nimirum ex certo territorio certis hmitibus circumscripto, ex coetu fidelium, ex rectore seu parocho animarum curam gerente, et tandem ex Episcopi auctoritate, hanc iuridicam condicionem servante et probante, uti est in Ferraris (Bibl. can., v. parochia, n. 10 ss.), qui docet : « Primo igitur requiritur ut auctoritate Papae vel Episcopi sit erecta...; erecta tamen praesumitur auctoritate Papae vel Episcopi ex lapsu temporis, quo rector ecclesiae publice divina officia peregit, Sacramenta administravit, ac reliqua parochialia praestitit et recepit ». Quapropter, si huiusmodi paroeciae ante Codicem certo habebantur ut canonice erectae, proindeque tamquam personae morales, haec iuridica condicio non immutata est iure per Codicem inducto, t u m quia lex respicit futura, n o n praeterita (can. 10), t u m quia iura aliis quaesita Codex minime sustulit (can. 4 ) , t u m demum quia persona moralis natura sua est perpetua (can. 102 § 1 ) . N e c contra hanc doctrinam, huc usque traditam, aliquid colligitur ex memoratis canonibus 687 et 1418 Codicis I. C, atque ex decreto S. Congr. Consistorialis diei 1 augusti 1919 (Acta A. ß., X I , p. 346). Equidem; can. 687 agit unice de piis fidelium associationibus, quarum aliae possunt esse in personam moralem constitutae, aliae ab ecclesiastica auctoritate approbatae v e l commendatae. N e c semper ex iure Codicis, et necessario, requiritur decretum formale ad personam moralem, sive collegialem, sive non collegialem, constituendam, cum in can. 100 § .1, ex ipso iuris praescripto hanc aliquando consequi posse expresse statuatur. Quare duplex modus seu causa personalitatis iuridicae: decretum formale, et iuris praescriptum seu lex. Quando personalitas oritur ex lege, interd u m expressis verbis memoratur, interdum nonnisi indirecte est colligenda, nimirum ex eo quod institutum sive consociatio, quocumque nomine v o c e tur, capax iuris edicitur (cfr. can. 324, 53.1, etc.). Canon 1418 loquitur de instrumento constitutionis beneficii, q u o d , proprie loquendo idem non est ac decretum formale erectionis, q u o d q u e requiritur quidem ex praecepto, non tamen ad valorem constitutionis ipsius 438 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale beneficii. I d e m q u e tenendum est de memorato decreto Sacrae Congregationis Consistorialis diei 1 Augusti 1919. Haec omnia confirmantur in casu litteris quibus huiusmodi rectores ad curam animarum gerendam instituuntur et deputantur, in quibus sermo fit de paroecia; de iuribus seu facultatibus, rectoribus paroeciarum iure communi concessis; de professione fidei quam emittere tenentur paroc h i ex praescripto can. 1406 § 1 n. 7; de territorio demum circumscripto, peculiari uniuscuiusque r e c t o r i s curae commisso. Quae uni paroeciae canonice erectae applicantur; erectio proinde paroeciae habetur ex auctoritate, seu ex decreto Ordinarii, Q u o d vicarias perpetuas tandem spectat, h o c unum est videndum, num earundem rectores plena potestate paroeciali, necne, sint praediti. Cum enim iura et officia vicariorum paroecialium desumantur plerumque ex litteris deputationis, ex statutis dioecesanis, et ex ipsius parochi commissione (can. 474-476), si hac plena potestate ii potiuntur, parochis revera aequiparantur ad normam can. 451 § 2 n. 2. Nihil proinde dubii est quominus et oneri Missam applicandi pro populo teneantur. RESOLUTIO. — H i s omnibus perpensis, in plenariis comitiis huius Sacrae Congregationis, die 5 Martii 1932 habitis, proposita sunt haec dubia solvenda: I. An parochi teneantur ad Missam pro populo applicandam, in casui. I I . An vicarii perpetui eadem obligatione teneantur, in casu. Et E m i Patres responderunt: Ad I. Affirmative. Ad I I , Affirmative, si plena potestate paroeciali sint praediti. Pacta autem de hisce Ssmo Dno Nostro div. P r o v . P i o P p . XI relatione per subscriptum huius Sacrae Congregationis Secretarium in Audientia diei 20 Martii 1932, Sanctitas Sua has resolutiones approbare et confirmare dignata est. I. Bruno, Secretarius. Sacra Congregatio Rituum, 439 SACRA CONGREGATIO R I T U M T JL TATJEINEN. BEATIFICATIONIS ET CANONIZATIONIS VENERABILIS SERVI D E I DOMINICI SAVIO ADOLESCENTIS LAICI. SUPER DUBIO An constet de virtutibus, Fide, Spe, Caritate tum in Deum tum in proximum, necnon de cardinalibus Frudentia, Iustitia, Temperantia, Fortitudine earumque adnexis in gradu Jieroieo in casu et ad effectum de quo agitur. Quum animo obversantur suavissimi adolescentuli Dominici Savio lineamenta virtutum, illud sponte occurrit quod, D e o inspirante, dicitur in libro Sapientiae (á, 13): Consummatus in brevi, explevit tempora multa. V i x trilustris enim adolescens, divina praeveniente gratia, ea floruit, inter varia pericula, nitidissima morum innocentia, fervida pietate atque studiosissima in p r o x i m u m caritate, ut merito in eo singulare sanctitatis in tenera aetate agnoscas exemplum. Quod divinitus ideo factum videtur, ut praecellens opera, quam Beatus Ioannes B o s c o ad informandam christianis moribus iuventutem, per se suosque sodales Societatis Salesianae, tanto zelo et tam mirifico successu hac nostra aetate.suscepit, veluti quodam divinae benevolentiae testimonio confirmaretur. Dominicus in pago vulgo dicto Riva di Chieri, in subalpinis, die 2 Aprilis mensis anno 1842 ortum duxit, eademque die baptismali lavacro D e o regen e r a t a est. Parentes habuit Carolum et Birgittam Gajato, christianis moribus spectatissimos, sed tenui admodum fortuna et v i c t u m manuum labore sibi comparantes. Mitissima indole puer vividoque praeditus ingenio, i a m inde a tenella aetate ea pietate ferebatur in D e u m , ut perraro eo tempore exemplo, prudentissimus Sacerdos eum dignum censuerit, qui v i x septennis ad sacram synaxim admitteretur. Caelesti pane refectus, angelicus puer aetate crescebat et gratia, magistris aeque ac discipulis carus, omnibusque m o r u m comitate et candore amabilis. Sed provido consilio iam Deus para- 440 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale verat, ut tam lectus pietatis flosculus latius b o n u m Christi efflaret odorem inter ephebos, quos magnanima caritate Beatus Ioannes B o s c o in Oratorio, q u o d dicitur, ab eo Augustae Taurinorum condito, coUigebat, unde, veluti e fecunda scaturigine, per t o t u m orbem t a m provida pro spirituali iuventutis salute institutio dimana vit. Insignis ille educator benignissime, pro suo more, D o m i n i c u m nostrum, ingenue ei aperientem vividum, quo tenebatur, adipiscendae sanctitatis desiderium excepit, intuens quam pretiosum virtutis thesaurum Deus sibi committeret. In hac n o v a christianae educationis palaestra, in quam D o m i nicus mense Octobri anno 1854 primum ingressus est, omnes in eo perfecti alumni illuxere virtutes, ut enascenti Salesiano Oratorio mirabile quoddam accederet exemplum atque ornamentum. Disciplinae observantissimus atque litterarum studio magno c u m profectu intentus, ea renidebat m o r u m innocentia, ut qui maxime frequentes c u m eo quotidianae vitae consuetudine conversabantur, nihil in quo vel leviter ille offendisset deprehenderint. Animi puritatem vultu, eloquio, incessu veluti spirare angelicus iuvenis v i debatur. Ea vero caritate in proximum ferebatur, ut in tenero adolescente v i x crederes. Sodalibus praesto in omnibus erat: maestos solari, devios fraterne corrigere, negligentiores ad sacramenta excipienda suaviter adducere, molestos patienter ferre, dissidentes inter se componere consuetum habuit: idque ea felici industria ac benignitate peragere satagebat, ut facile coniieeres quo pientissimus puer ferveret zelo, q u o v e anhelitu, ut B e a t o B o s c o patefecerat, sacerdotali muneri o h m explendo aspiraret. Quas excellentissimas virtutes iugi corporis mortificatione tuebatur atque oratione alebat. Praeter alias, quibus tenue corpusculum affiictabat, paenitentias, saepius ab obsonio sibi obveniente abstinebat, ut illu4 sodalibus amice praeberet, contentus ipse panis v e l casei, aliorumque simihum fragm e n t s , quae forte in mensa dispersa aut humi collegisset: q u o d quidem paupertatis aeque ac mortificationis studio peragebat. Pientissimi eius animi fervor potissimum erga sanctissimum Eucharistiae sacramentum ferebatur atque in Beatam Mariam Virginem. Angelico pani inhiabat, eique praeter c o m m u n e m eo tempore consuetudinem, quotidiana communione refici datum est. D i u coram Ssmo Sacramento, nisi revocaretur, orationem protrahebat ita collecto animo atque oris adspectu, ut dilectum discipulum diceres in coena supra pectus Domini recumbentem. Dulcissimam matrem Mariam suavi animi colebat affectu, Eique se t o t u m una c u m nonnullis aliis pientissimi^ Salesiani Oratorii alumnis die 8 Decembris mensis anno 1854, v o v i t , quo ipso die a Summo Pontifice Pio IX sa. me. I m m a c u latae Conceptionis B. M. V. dogma soUemniter proclamatum est. Ac revera niveum animi candorem ac caelestem quandam sanctitatis lucem ab Ea Sacra Congregatio Mí Rituum referre purissimos iuvenis visus est. Quae omnia mirabiliora videntur consideranti candidissimum noe sanctitatis liKum non intra religiósi cjaustri septa, veluti in horto concluso, floruisse; séd in frequentissima adolescentium multitudine, quorum siqüi virtute lectissimi, plures tamen ex urbana plebecula, rudes adhuc animo moribusque, collecti: hunc vero perfectionis apicem ea iam pubescente aetate D orni n i cum nostrum attigisse, quae quanto solet esse morali robore infirmior, eo magis enascentium passion u m motibus obnoxia. Sed quum iam terris suavem sanctitatis suae fragrantiam diffüdisset ? caelo inseri pius adolescens properabat. Morbo tentatus, medicorum c o n silio domui paternae, tunc Mondonii in o p p i d o , restitutus est. Ingravescente, praeter exspectationem, m o r b o , sacramentis Ecclesiae refectus paucos post dies placidissimo exitu innocentem animam D e o reddidit. Emortualis eius dies, quin immo natalis in caelo, fuit nona Martii mensis anno 1857. Sanctitatis fama, qua vivens fruebatur, post eius mortem mire increvit. Quapropter Ordinaria auctoritate a Cardinali Richelmy sa. me. Archiepiscopo Taurinensi, annis 1.908 et 1909 super ea inquisitiones sunt peractae. D i e 11 Februarii mensis anno 1914 Pius X fel. rec. Commissionem introductionis causae sua manu signavit. Apostolica deinde auctoritate Augustae Taurinorum t u m inchoativus, t u m continuativus confecti sunt processus. Interim sive de scriptis Servi Dei, sive de cultu numquam praestito edita sunt decreta. A n n o 1925 iuridicus processuum t u m Ordinarii t u m Apostolici valor recognitus est. De virtutibus in tribus Congregationibus, Antepraeparatoria, Praeparatoria et N o v a Praeparatoria, severe, ut est in more, disceptatum est. Tandem die 27 nuper elapsi mensis coram Ssmo D. N. in Generalibus S. H. C. comitiis E m u s Cardinalis Alexander Verde, Causae Ponens seu Belator dubium discutiendum proposuit: An constet de virtutibus theologalibus Fide, Spe, Caritate tum.in Deum, tum in proximum, necnon de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia, Foro titudine, earumque adnexis in gradu heroico in casu et ad effectum de quo agitur. E m i Cardinales, Officiales Praelati et Consultores suam quisque edidere sententiam. Beatissimus Pater intento animo omnium suffragia excepit, Suam tamen aperire mentem in hanc diem distulit, Dominicam quintam post Pentecosten, in cuius Missae Epistola pientissima Dominici vita veluti describitur. «Omnes unanimes, dicit B. Petrus, compatientes, fraternitatis amatares, misericordes, modesti, humiles: non reddentes malum pro malo, nec maledictum pro maledicto, sed e contrario benedieentes » (1 Petr. 3, 8-9). Perfecte huic divinae normae Dominicus se conformavit. Divina itaque Hostia sancte litata, Emis Cardinalibus Camillo Laurenti S. E. C 442 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Praefecto et Alexandro Verde, Causae Ponente seu Relatore, nec non R. P. Salvatore Natucci, Fidei Promotore Generali, meque infrascripto Secretario accitis pronunciavit: Constare de virtutibus theologalibus Fide, Spe, Caritate tum in Deum tum in proximum, nec non de cardinalibus Prudentia, Iustitia, Temperantia, Fortitudine earumque adnexis Venerabilis Servi Dei Dominici Savio in gradu heroico in casu et ad effectum de quo agitur. H o c autem decretum publici iuris fieri et in acta Sacrae Rituum Congregationis referri mandavit die 9 Iulii a. D. 1933. C. Card, LAURENTI, Praefectus. L. £p S. A. Carinci, Secretarius. II NEAPOLITANA SEU BISUNTINA CANONIZATIONIS B E A T A E I O A N N A E ANTEDAE T H O Ü E E T VIRGINIS FUNDATRICIS INSTITUTI SORORUM A CARITATE. SUPER DUBIO An et de quibus miraculis constet post indultam eidem Beatae venerationem in casu et ad effectum de quo agitur. Nolite timere, ait Augustinus, contumelias et crucem et mortem, quia si nocerent homini, non ea pateretur homo, quem suscepit Filius Dei (De A g o n e Christ., X I , 12). Tota Beatae Ioannae Antidae Thouret vita, sicut Christi, crux fuit et martyrium ( I m . Chr., I I , 1 2 , 2 9 ) . Electissimo haec virgo propter D e i gloriam et proximorum salutem, divina caritate flagrans, S. Vincentii a Paulo spiritu permota nulli pepercit industriae, ut animas Christo lucrifaceret, et gallicae seditionis, quae paulo ante exarserat, ruinas per se suasque filias in variis Europae regionibus repararet. Ad quem finem magno labore atque animi robore institutum condidit Sororum, quae dicuntur a Caritate, sub S. Vincentii a Paulo patrocinio. Licet autem humani generis nostis huic tam salutifero operi adversando nullum non moverit lapidem, Ioanna A n tida tamen caelesti Sponso innixa et Apostolicae Sedis auctoritate suffulta calumnias, ínsectationes, i m m o discrimina omnia impavida sprevit, et in his omnibus propter Christum omnigenas difiicultates superavit. Velut Sacra Congregatio Rituum 443 autem gránum frumenti cadens in terram moritur et multum fructum affert, ita ipsa a D e o exaltata fuit, eiusque Institutum mire dilatatum. Die 24 Augusti mensis anno 1826 Neapoli annos nata sexaginta m e n sesque n o v e m sanctam obivit mortem. Tantae D e i Famulae Beatificationis sollemnia, Ssmo D. N. iubente, septem abhinc annis, Sacro Pentecostes recurrente die, celebrata sunt. Insequenti anno die 5 Iulii Commissionem reassumptionis Causae pro B. Ioannae Antidae Canonizatione E a d e m Sanctitas Sua dignata est subsignare. Super duabus sanationibus, quae veri miraculi notas a D e o per intercessionem B. Ioannae Antidae patrati praeseferre videbantur, Apostolica auctoritate adornati sunt processus, de quorum iuridica vi die 17 Iulii m e n sis, anno 1929, decretum est. H o c posito iuridico fundamento, de iisdem sanationibus dissertum est. D u a e Sorores ex Instituto a Beata fundato, eiusdem intercessionis p o tentiam sunt expertae. Altera sanatio Neapoli evenit, altera in insula Melitae. Soror Cecilia Pastena otite purulenta chronica in sinistra aure laborabat, quae eousque devenit, ut naturae viribus, insanabilis facta fuerit, nisi forte post longum temporis spatium, assiduisque adhibitis curis, uti medentes edixerunt. Iamvero nocte diem 20 l u m i mensis anno 1927 subsequente, Soror Caecilia in instanti perfecte sanata est. Equidem supra naturae leges: uti o c t o seu curantes medici seu periti ab hac Sacra Congregatione deputati aperte confitentur, quin ceteros testes commemoremus. Soror Paula Alieri articulan, acuto rheumatismo cum endomyocardite et mitralis valvulae insufficientia afficiebatur. Qui morbus a medicis gravis et insanabilis habitus fuit. At v e r o soror Paula die 23 Maii mensis anno 1926 in festo Pentecostes, dum beatificationis sollemnia Venerabilis Ioannae Antidae Thouret in Vaticana Basilica peragebantur^ vectorio lecto delata ad oratorium, ubi gratiarum actiones pro Matris glorificatione cunctae Sorores summo gaudio exsultantes D e o referebant, accedit. T u n c Paula de repente sanatam se persentit, surgit a lecto, flexis genibus orat, libero gressu ambulat, c u m consodalibus in communi refectorio de iisdem, ac ceterae, cibis vescitur. Perfectam fuisse sanationem, et per miraculum evenisse quatuor a curatione medici, tresque periti ab hac Sacra Congregatione adlecti fatentur. Ceterum miraculi character in hac sanatione Sorores ipsas, quae Paulae, decurrente m o r b o , curas in nosocomio pro suo munere praestiterant, perculerat. De his itaque sanationibus in Antepraeparatoriis Sacrae Eituum Congregationis Comitiis coram E m o Cardinali Ianuario Granito Pignatelli di 444 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Belmonte, Episcopo Ostien., et Albanen. Causae Ponente seu Relatore, die 26 Ianuarii mensis elapso anno habitis disceptatum est. Praeparatoria Congregatio apud Vaticanas aedes die 30 Maii mensis h o c anno: Generalis demum coram Ssmo D. IST. P i o P a p a XI d i e i mensis huius est coacta, in qua idem R m u s Cardinalis Granito Pignatelli di Belmonte, Causae Ponens seu Relator, dubium proposuit discutiendum: An et de quibus miraculis constet post indultam eidem Beatae venerationem in casu et ad effectum de quo agitur. R m i Cardinales, Officiales Praelati et P P . Consultores suas Pontifici aperuere sententias, quas Ipse attente excepit; suum tamen de more maius iudicium proferre distulit; ut a D e o lumen exquireret. Haec vero dies, Dominica IX post Pentecosten, 6 Augusti,-Transfigura * tionis Christi mysterio recolendo sacra, opportune sane a Ssmo D . N . est selecta, qua decretum h o c promulgetur. Sicut enim in Transfiguration^ secunda vice apertum est caelum, et D. N. Iesu Christi gloria manifestata est, D e o Patre intonante: Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi bene complacui: ipsum audite (Matth. 17, 5 ) , ita nunc per h o c decretum, per totius christiani populi Patris v o c e m , altera amplior B. Ioannae Antidaë glorificatio properans praeannuntiatur, eiusdemque Beatae virtutes et intercessionis potentia commendantur. Ad se itaque Beatissimus Pater R m o s Cardinales Camillum Laurentii S. R. C. Praefectum, et Ianuarium Granito Pignatelli di Belmonte, Episcop u m Ostien. et Albanen., Causae Ponentem seu Relatorem, necnon R. P. Salvatorem Natucci, Fidei Promotorem generalem meque infrascriptum Secretarium arcessiri iussit, et sacrosancto Eucharistico Sacrificio devotissime litato, pronuntiavit: Constare de duobus miraculis, Beata Ioanna Antida Thouret intercedente, a Beo patratis: scilicet: de instantánea perfectaque sana* tione tum Sororis Caeciliae Pastena ab otite purulenta chronica in aüresinistra: tum Sororis P aulae Alieri a rheumatismo articular i acuto cum endomyocardite et insufficientia valvulae mitralis. H o c autem decretum publici iuris fieri et in acta S. R. C. referri manda-» vit. D i e 6 Augusti anno Domini 1933. C. Card. L. £8 LATJRENTI, Praefectus. S. A. Carinci, Secretarius), Sacra Congregatio de Seminariis et Studiorum Universitatibus 445 SACRA;CONößEGATIO DE S E f f i M M S ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS DECRETUM CANONICE ERIGITUR ROMAE PENES PONT. A T H E N A E U M URBANIANUM INSTIT U T U M MISSIONALE SCIENTIFICUM CUM I U R E GRADUS CONFERENDI. Ut sacrorum alumni, quos Dominus ad Evangelium inter Gentes praedicandum advocet, in omnibus disciplinis, tum sacris c u m profanis, quae Missionariis opus sint, erudiantur, Emus D. Cardinalis Praefectus Sacrae Congregationis de Propaganda Fide suppliciter postulavit ut Institutum Missionale Scientificum, penes Pontificium Athenaeum Urbanianum nuperrime conditum, canonica erectione rite donaretur, facta eidem in perpetuum potestate gradus academicos conferendi. Summus Pontifex Pius P p . XI feliciter regnans, referente infrascripto Cardinali Sacrae huius Congregationis Praefecto, petitionem benevolenti animo excepit eidemque satisfieri iussit. Quapropter haec Sacra Congregatio praesenti decreto Institutum Missionale Scientificum apud Pontificium Athenaeum Urbanianum canonice erigit atque erectum declarat c u m iure gradus academicos conferendi secundum Statuta ab h o c Sacro Dicasterio approbata. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. ' D a t u m E o m a e , ex Aedibus Sancti Callisti, die I C. Card. L. SB BISLETI, a Septembris 1933. Praefectus. S. E» Eumni, Secretarius. 446 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA TRIBUNALIUM SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA (OFFICIUM DE INDULGENTIIS) I DE CLAUSULIS AD MENTEM « VISITANDI SUMMI ECCLESIAM VEL ORATORIUM » ET « PRECANDI PONTIFICIS ». DECLARATIO Disputantibus nec in eamdem sententiam convenientibus viris doctis circa sensum ac v i m clausularan! «visitandi ecclesiam aut oratorium publicum v e l (pro legitime utentibus) semipublicum » et « precandi ad mentem Summi Pontificis », quae indulgentiarum concessionibus non raro addi solent, Ssmus D . N . Pius divina Providentia P P . X I , a d instantiam infra scripti Cardinalis Paenitentiarii Maioris, in audientiis* die 16 Iunii ac die 8 Iulii c. a. eidem impertitis, ad omnem in posterum dubietatem anxietatemque auferendam benigne declarare dignatus est, per visitationem ecclesiae vel (ut supra) oratorii, intelligi « accessum ad h o c vel ad illam saltem c u m intentione quadam generali seu implicita honorandi D e u m in se vel in Sanctis suis, aliqua adhibita prece, et quidem prece praescripta, si aliqua imposita fuit ab indulgentiae largitore, vel aliqua qualibet sive orali sive etiam mentali pro cuiusque pietate ac devotione »; clausulae vero « precandi ad mentem Summi Pontificis » plane satisfieri aduciendo ceteris operibus praescriptis recitationem ad eam mentem unius, ut aiunt, Pater, Ave et Gloria, relicta tamen libertate singulis fidelibus, ad normam can. 934 § 1, quamlibet aliam orationem recitandi iuxta uniuscuiusque pietatem aut devotionem erga R o m a n u m Pontificem. D a t u m R o m a e , ex Sacra Paenitentiaria Apostolica, die 20 Septembris 1933. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. L . © S. I. Teodori, Secretarius. Sacra Paenitentiaria Apostolica 447 II INVOCATIO BEATAE MARIAE VIRGINI INDULGENTIIS DITATUR Ssmus D. "N. Pius div. P r o v . P p . X I , in audientia infra scripto Cardinali Paenitentiario Maiori die 21 Iulii c. a. concessa, omnibus christifidelibus benigne largiri dignatus est indulgentiam dierum invocationem toties lucrandam quoties partialem Maria, Mater misericordiae, Tu nos ab hoste protege et mortis trecentorum Mater gratiae, hora suscipe sal- t e m corde contrito recitaverint et plenariam suetis conditionibus semel in mense acquirendam, si quotidie per integrum mensem eamdem recitationem persolverint. Praesenti in perpetuum valituro absque ulla Brevis expeditione et contrariis quibuslibet non obstantibus. D a t u m B o m a e , ex Aedibus S. Paenitentiariae, die 25 Septembris 1933. L. L. Card. DAURI, Paenitentiarius Maior. © S. I. Teodori, Secretarius. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 448 DIARIUM ROMANAE CURIAE Sabato, 30 Settembre, Sua Santità ha ricevuto in solenne Udienza S. E. il Sig. Dott. OTTO STRANDMAN, Inviato Straordinario e Ministro Plenipotenziario della Repubblica di Estonia, per la presentazione delle Lettere Credenziali. SACRA CONGREGAZIONE DEL CONCILIO AVVISO Si rendè noto che le domande di ammissione degli ecclesiastici allo Studio della Sacra Congregazione del Concilio, per la pratica giuridica, amministrativa e catechistica, si ricevono nella Segreteria della stessa Sacra Congregazione dal 10 Ottobre al 10 Novembre 1933. Roma, 15 Settembre 1933. G. Bruno, Segretario. NECROLOGIO 2 Marzo 1933. Monsig. Carlo Reth, Vescovo tit. di Lete. 30 Agosto » Monsig. Gioacchino Silverio de Sousa, Arciv. di Diamantina. » » » Monsig. Giovanni Dunn, Vescovo tit. di Camuliana. 1 Settembre » Monsig. Cristiano Schreiber, Vescovo di Berlino. 6 » » Monsig. Giovanni B. Ressia, Vescovo tit. di Elenopoli. 7 » » Monsig. Zaccaria Martínez Nuñez, Arcivescovo di San Giacomo di Compostella. 11 » » Monsig. Giovanni Pulvirenti, Vescovo di Cefalo. 16 » » Emo Sig. Card. RAFFAELE SCAPINELLI DI LÉGUIGNO, del titolo di S. Girolamo degli Schiavoni, Datario di Sua Santità. Annus XXV - Vol. X X V 3 Novembris 1933 Num. 16 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE A C T A P I I P P . xi SACRUM CONSISTORIUM i C O N S I S T O B I U M SECEETTJM Feria secunda, die x v i Octobris anno MDCCCCXXXIII, in Palatio Aposto- lico Vaticano fuit Consistorium secretum, cuius acta ex ordine referuntur: I. - C A M E R A R I A T U S SACRI COLLEGII Ssmus Dominus Noster Perulam Sacri Collegii S. E. E. Cardinalium, q u a m habebat cl. me. Bonaventura Card. Cerretti d u m viveret, tradidit E e v m o Cardinali Achilli Locatelli pro hoc anno ipsius Sacri Collegii S. E. E. Cardinalium Camerario. Deinde haec fuit II. - ALLOCUTIO SSMI DOMINI NOSTRI YENEEABILES EEATBES Auspicato, Venerabiles Fratres, imo felicissime et temporis adiunctis omnino congruenter accidit, ut in tali temporis momento coetum hunc Consistorialem celebremus. Convenimus enim ex una parte medium iter in suo cursu habente boc Anno Sancto extraordinario, quem totus Nobiscum mundus Annum Sanctum Eedemptionis appellat, quippe quem ACTA, vol. X X V , n. 16. — 3-11-933. 31 450 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale indixerimus in memoriam Redemptionis humanae a Iesu Christo Domino et Servatore nostro ante "undeviginti saecula peractae: est autem Redemptio omnium supernaturalium thesaurorum, nominatim vero omnis sanctitatis, radix et fons. Ex alia autem parte convenimus ut de sanctitate et de Sanctis tractemus. Agitur enim de sollemni canonizatione Beatae Mariae Bernardae Soubirous, seu virginis illius fortunatissimae, cui Beata Virgo Maria benignissime arrisit in specu Lapurdensi, peregrinationum et miraculorum absque numero theatro mox futuro; necnon Beatae Ioannae Antidae Thouret, pariter virginis, et fundatricis Instituti Sororum a Caritate. Quamvis autem de utraque causa Sacrorum Rituum Congregatio, pro munere suo, et rigoroso ut in eiusmodi assolet examine, et diligentissimis discussionibus, etiam in plenariis coram Nobis conventibus habitis, sententiam suam pronunciaverit, placuit tamen suffragia vestra de more exquirere et habere. Quorum suffragiorum mox ferendorum intuitu, placet Nobis ut dilectissimus Nobis Cardinalis Camillus Laurenti, Sacrorum Rituum Congregationi Praefectus, compendiosa narratione referat tum vitam, virtutes et miracula Beatarum virginum, quas supra laudavimus, tum acta universa quae in earundem causis Beatificationis et Canonizationis Sacrorum Rituum Congregatio, servatis de iure servandis, admisit et approbavit. m.-RELATIO CAUSAE EE. MARIAE BERNARDAE SOUBIROUS ET IOANNAE ANTIDAE THOURET Ad haec R e v m u s Cardinalis Sacrae R i t u u m Congregationis Praefectus, Ssmi iussa faciens, sermonem habuit de causa Beatae Mariae Bernardae Soubirous, virginis, quo expleto Ssmus R e v m o r u m Patrum Cardinalium suffragia hisce verbis exquisivit: Audistis, Venerabiles Fratres, et in perspicua recensione Eminentissimi oratoris paene vidistis quae et quanta suadeant ut ad sollemnem Canonizationem Beatae Mariae Bernardae Soubirous procedatur: quid vobis videtur? Acta Ph Pp. XI 451 T u m singuli Patres sententiam suam aperuerunt. Hisce feliciter expletis item R e v m u s Cardinalis Camillus Laurenti, de causa Beatae Ioannae Antidae Thouret, virginis, compendiose diserteque retulit. T u m Ssmus: En processit coram vobis, veluti rediviva ad vocem Eminentissimi oratoris sui, imago illa splendida sanctae fortitudinis quae fuit virgo Ioanna Antida Tbouret: an placet ut ad eius item sollemnem Canonizationem procedamus ? Similiter itaque R e v m i Patres quid ea de re sentirent singillatim declaraverunt. H o r u m q u e suffragia Beatissimus Pater his excepit: Pergratum perque iucundum Nobis est vota vestra, "Venerabiles Fratres, votis Nostris in utramque nobilissimam causam conformia comperisse. Iam restat ut ad creationem Episcoporum procedamus. IV. - OPTIO ECCLESIAE T u m R e v m u s Cardinalis Henricus Gasparri, dimisso titulo Sancti Bartholomaei in Insula, optavit Ecclesiam suburbicariam Veliternam. Quo ex aula egresso Beatissimus Pater, panditam optionem benigno favore prosequi intendens, providit Ecclesiae Veliternae de R e v m o Henrico S. R. E. Card. Gasparri, eum praeficiens in Episcopum et Pastorem, prout in decreto expediendo. V. - PROVISIO ECCLESIARUM In aulam Consistorialem iterum ingressus R e v m u s Cardinalis Henricus Gasparri, l o c u m suum petiit postremum inter Cardinales ordinis episcopalis. Dein Ssmus sacrorum Antistites per Apostolicas sub plumbo Litteras iam Ecclesiis datos renunciavit ut infra: ARCHIEPISCOPOS: Laodicensem in Phrygia, Hamletum Ioannem Cicognani, Delegatum Apostolicum in Foederatis Americae Septemtrionalis Civitatibus. Toletanum, Isidorum G o m à y Tomas, iam Episcopum Tirasonensem. Syracusanum, Hectorem Baranzini. Larissensem, Dominicum Spolverini. Oxyrinchitanum, Ioannem Evangelistam de L i m a Vidal, iam Archiepiscopum-Episcopum Villaregalensem. Brysiensem, Henricum Streicher, iam Episcopum Thabracensem. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 452 Sanctae Fidei in America Septemtrionali, R o d u l p h u m Gerken, iam E p i scopum de Amarillo. Ratiarensem, A n d r e a m Coadiutorem c u m iure Killian, iam Episcopum futurae successionis Portaugustanum, R. P. D. Roberti Gulielmi Spence, Archiepiscopi Adelaidensis. Cypselensem, R a y m u n d u m Prendiville, Coadiutorem c u m iure futurae successionis R. P. D. Patricii Iosephi Clune, Archiepiscopi Perthensis. Arcadiopolitanum, Aemilium Telle, Coadiutorem cum iure futurae successionis R. P. D. Arcturi Beliveau, Archiepiscopi Sancti Bonifacii. Barensem, Marcellum Mimmi, iam Episcopum Cremensem. Proconnesium, Basilium Cattan, iam Archiepiscopum Berytensem et Gibailensem Melchitarum. Phasianum, I a c o b u m Leen, Episcopum Portus Ludovici. Mardensem Armenorum, Aleppensem Aloisium Batanian. Armenorum, Gregorium ^ Hindié. Berytensem et Gibailensem Melchitarum, Maximum Saygh, iam Archie- piscopum Tyrensem Melchitarum. Quitensem, Carolum Mariam Della Torre, iam Episcopum Guayaçuiilensem. Docleaensem, P a u l u m Limanum, Petrum Marella, Delegatum Apostolicum in Iaponia. Paschalem Franciscum Farfan, iam Episcopum Cuschensem. EPISCOPOS: Iluajuapamensem, Ianuarium Méndez y del Rio, iam Episcopum Tehuantepecensem. Tifernatensem, Mauritium Gadicensem et Septensem, Franciscum Crotti. R a y m u n d u m Perez y Rodríguez, Patriar- cham Indiarum Occidentalium. Halicarnassensem, Leopoldum Lara y Torres, iam Episcopum T a c a m barensem. Syenitanum, I a c o b u m Antonium Walsh. Vaterfordiensem Syracusensem, et Lismoriensem, Ioannem Ieremiam Kinane. Dufty. Anthedonensem, Edgarium Antonium Haering, primum Vicarium A p o stolicum de Shohchow. Letaeum, Pacificum Titianum Micheloni, Vicarium A p ó s t o l . Arabiae. Tulanensem, Iosephum Bonhomme, Vicarium Apostolicum Basutolandensem. Nobensem, Iosephum Trudel, Vicarium Apostolicum Taborensem. 453 Acta PU Pp. XI Urusitanum, Gunelmum T h o m a m Porter, Vicarium Apostolicum a Litore Aureo. Arcensem, Henricum Leven, Vicarium Apostolicum Insularum Sundae minorum. Bonustensem, Martinum Lajeunesse, Coadiutorem cum iure futurae successionis E. P. D. Ovidii Charlebois, Vicarii Apostolici de Keewatin. Montereyensem Fresnensem, Philippum Corumbensem, Vincentium Priante. Scher. Thinisensem, Venantium Franciscum Filippini, Vicarium Apostolicum de Mogadiscio. Amaihusium, Georgium de Jonghe d ' A r d o y e , Vicarium Apostolicum de Yiinnanfu. Medelitanum, Iosephum Lörks, Vicarium A p . N o v a e Guineae Centralis. Hephaestiensem, Ioannem Capobianco, Auxiliarem B. P. D. Petri Pacifici, Archiepiscopi Spoletani. Tavianum, Carolum Niemira, Auxiliarem E. P. D. Petri Casinari Bukraba, Episcopi Pinskensis. Villaregalensem, Antonium Valentem de Fonseca, iam Episcopum titularem Ceramensem. Ceramensem, Ernestum Aloisium Joie, Coadiutorem c u m iure futurae successionis E. P. D. Aloisii Iustini G u m y , Episcopi Portus Victoriae. Aelaniticum, Aloisium Hudal. de Quer etaro, Marcianum Tinajero. Sareptenum, Franciscum Auvity, Auxiliarem E. P. D. Martini Hieron y m i Izart, Archiepiscopi Bituricensis. Cucusenum, Sergium Der Abraamian, Northantoniensem, Helenensem, Laurentium Eaphaelem Youens. Hayes. de Bacolod, nuper erecta dioecesi, Casimirum Lladoc. Thabracensem, Augustum Cogneau, Auxiliarem E. P. D. Adulphi Ivonis Mariae Duparc, Episcopi Corisopitensis. Myndiensem, Antonium Giordani. Lavantimim, Ioannem Iosephum Tomazic, iam Episcopum titularem Bargalensem. Seattlensem, Manizalensem, Gerardum Shaughnessy. Ioannem Emmanuelem Gonzalez. Bargalensem, Gregorium Brandsma, Vicarium Apostolicum de Kisumu. Saneti Iosephi in America, Carolum Hubertum Le Blond. Isbitanum, Andream Eohracher, Auxiliarem E. P. D. A d a m i Hefter, Episcopi Gurcensis. 4*4 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale Orisenum, Benedictum Paulum Alves de Souza, iam Episcopum dioe- cesis Spiritus Sancti. Alexandrinum Armenorum, Iacobum ÎNTessimian, iam Archiepiscopum Mardensem, servato titulo Archiepiscopi ad personam. Massanum et Populoniensem, Eaustinum Baldini. Tudertinum, Alfonsum Mariam De Sanctis, iam Episcopum Signinum. Fluminensem, Antonium Santin. Modrenum, I a c o b u m H u g o n e m R y a n . Boffensem in America, Eduardum M o o n e y , iam Archiepiscopum Irenopolitanum in Isauria, servato ad personam titulo Archiepiscopi. Celsonensem, Valentinum Cornelias y Santamaria, iam Episcopum titularem Amathusium in Palaestina. Monasteriensem, Clementem TeTiuantepecensem, Sitensem, von Galen. Iesum Villareal. Christianum Winkelmann, Auxiliarem R, P. D. Ioannis Glennon, Archiepiscopi Sancti Ludovici. PJiocaeensem, Eugenium Baziak, Auxiliarem R. P. D. Boleslai Twardowski, Archiepiscopi Leopoliensis Latinorum. Cremensem, Franciscum Franco, iam Episcopum Octeriensem. Mazariensem, Salvatorem Ballo Guercio, iam Episcopum Oëensem et Praelatum nullius Montis Politiam, Sanctae Luciae. Aemilium Giorgi. VI. - CONFIRMATIONIS Insuper Ssmus confirmare se dixit ratasque habere electiones, canonice factas in Synodo Episcoporum Syrorum, R. D. Georgii Steté ad Ecclesiam archiepiscopalem Damascenam Syrorum, et R. D. Hanna H e b b é in Auxiliarem, titulo episcopali TJrimensi condecoratum, R. P. D. Ignatii Gabrielis Tappouni Patriarchae Antiocheni Syrorum. Item ratam habuit electionem, canonice factam in Synodo Episcoporum Maronitarum, R. D. Antonii A b d ad Ecclesiam archiepiscopalem Tripolitanam Maronitarum. VTI. - PRAESTATIO IURAMENTI ET POSTULATIO PALLIORUM T u m Revmus Cardinalis Henricus Gasparri, Episcopus Veliternus, ad solium accedens, iuramentum in manibus Beatissimi Patris praestitit. Postea vero peracta est postulatio Palliorum Ecclesiarum metropolitanarum Toletanae, Syracusanae, Limanae. Sanctae Fidei, Barensis, Quitensis et Acta Pii Pp. XI 455 II CONSISTORIUM PUBLICUM Feria V, die 19 Octobris, in Aula supra Porticum Basilicae Vaticanae fuit Consistorium publicum pro Canonizatione Beatarum Mariae Bernardae Soubirous, virginis, ex Instituto Sororum a Caritate et Instructione Christiana Nivernen., et Ioannae Antidae Thouret, virginis, Fundatricis Instituti Sororum a Caritate. Praestita itaque de more a Revmis D D . Cardinalibus S u m m o Pontifici obedientia, Illmi Domini Ioannes Guasco et Vincentius Sacconi Sacrae Aulae Consistorialis A d v o c a t i , relatis breviter vita et miraculis respective Beatae Mariae Bernardae Soubirous, et Beatae Ioannae Antidae Thouret, pro earumdem Canonizatione institerunt. Et R. P. D. Antonius B acci, Apostolicarum litterarum ad Principes Secretarius, stans a sinistro latere Pontificii Solii, cappa indutus, D D . A d vocatis in genua provolutis, Sanctitatis Suae nomine, his verbis re- spondit: « Perhonorifico munere fungor ad orationes vestras respondendi A u g u stum Pontificem avere vehementer Beatas Virgines Mariam Bernardam Soubirous atque Ioannam Antidam Thouret, quarum vos causam diserte, ut soletis, perorando dixistis, in sanctarum caelitum numerum referre. « Altera enim, ob suavissimi animi sui candorem, digna profecto visa est, cui Immaculata Deipara Virgo ad Lapurdensem specum se c o n f i c i e n d a m dederit; ac dein, in Nivernensem Sororum a caritate et a christiana institutione Congregationem cooptata, regularis vitae disciplina ceterisque virtutibus ita excelluit, ut omnibus exemplo admirationique esset. Altera vero, ob quamdam virilis ingenii sui fortitudinem, catholicae fidei caritatisque robore adauctam, difficillimis temporibus — desaeviente nempe ubique per Galliam religiosarum civiliumque rerum perturbatione — non m o d o E c clesiae hostibus christiano pectore obstitit, sed condito etiam sanctimonialium instituto, ad tot fiagitia expianda, ad tot detrimentis malorumque periculis medendum et ad feliciora reducenda tempora omni ope allaboravit. « Accedit quod nihil antiquius habet Beatissimus Pater, quam ut, undevicesimo revoluto saeculo a divina peracta Eedemptione, videant omnes a,nimoque perpendant pulcherrimos sanctitatis flores, pretioso Iesu Christi •cruore irroratos et altos, in Catholica Ecclesia defuisse numquam, n u m q u a m deesse. 456 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale «Attamen, ut omnia, gravissima hac in causa, de more serventur, pontifi- calem sententiam suam, falli nesciam, non ante editurus est, quam in pro» x i m o Consistorio semipublico omnes, qui aderunt, Purpurati Patres, P a triarchae, Archiepiscopi et Episcopi mentem cuiusque suam aperuerint. « A t q u e interea nos admonet universos, ut sibimet ipsi a Spiritu Sancto Paraclyto superni luminis copiam impetrare ne desistamus ». CONSTITUTIONES APOSTOLICAE I DE DISMEMBRATIONE ALIQUOT PAROECIARUM DIOECESIUM GURCENSIS ET LABACENSIS, EARUMQUE AGGREGATIONE DIOECESIBUS UTINENSI, GORITIENSI ET TERGESTtNAE. PIUS E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Quo Christi fideles facilius ac expeditius valeant Pastores adire suos, maxime procul dubio interest, ut dioecesium fines, quantum fieri possit, iidem sint ac civilium Statuum limites. Quum itaque, praefinitis politicis inter Italicum, Iugoslavicum et A u striacum Status finibus, nonnullae Labacensis et Gurcensis dioecesium territorii partes in R e g n o Italico inclusae fuerint, Nos, attento sollemnis Conventionis inter Sanctam Sedem et Italorum R e g n u m articulo sextodecimo, auditis venerabilibus fratribus Labacensi et Gurcensi, necnon Utinensi, Goritiensi ac Tergestino Antistitibus, ac omnibus mature perpensis, quas supra diximus territorii partes, ratione potissimum habita civilium provinciarum circumscriptionum, in quibus illae m o d o exstant, italicis dioecesibus aggregare peropportunum duximus. Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, quorum interest vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, de Apostolicae potestatis plenitudine, haec quae sequuntur decernimus atque statuimus. I. A dioecesi Gurcensi decanatum Tarcisinum, a dioecesi vero Labacensi paroeciam Fusine in Valromana dismembramus, eaque archidioecesi Utinensi perpetuo adnectimus. I I . Ab eadem dioecesi Labacensi decanatus Idria et Vippaeco subtrahimus, eosque Goritiensi archidioecesi adiungimus. Acta Pii Pp. XI 457 I I I . Tandem deeanatum Postumia, cnins territorium ad Labacensem dioecesim hucusque pertinuit, Tergestinae dioecesi assignamus. Quibus omnibus ut supra dispositis, ad eadem omnia exsecutioni mandanda venerabilem fratrem Franciscum Borgongini-Duca, Archiepiscop u m titularem Heracleensem, apud R e g n u m Italicum Nuntium A p o s t o licum, deputamus, eique necessarias et opportunas tribuimus facultates t u m omnes et singulas dirimendi controversias in exsecutionis actu q u o m o dolibet orituras, tum subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate vel officio constitutum; eidemque onus imponimus peractae exsecutionis actorum authenticum exemplar transmittendi ad Sacram Congregationem Consistorialem intra sex menses ab his Litteris datis computandos. Volumus denique ut hae Litterae Nostrae triplici originali exarentur earumque transumptis etiam impressis, manu tamen alicuius notarii publici subscriptis ac sigillo alicuius viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce Nostris Litteris tribueretur, si exhibitae ipsaemet vel ostensae forent. — Quae autem per hanc Nostram Constitutionem statuimus et decrevimus, ea omnia rata firmaque permanere auctoritate Nostra volumus ac iubemus, constitutionibus et ordinationibus apostolicis ceterisque c o n trariis quibuscumque, etiam speciali mentione dignis, minime obstantibus. Nemini vero ullo unquam tempore has Litteras Nostras dismembrationis, aggregationis, mandati, derogationis et voluntatis Nostrae infringere, v e l eis contraire liceat. Si quis autem ausu temerario id attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli, A p o s t o lorum Eius, se noverit incursurum. D a t u m R o m a e apud S. Petrum, anno Domini millesimo nongentesimo trigesimo tertio, die decima mensis Februarii, Pontificatus Nostri anno undecimo. E U G E N I U S Card. P A C E L L I a Secretis Status. Ioseph Wilpert, Vincentius Fr. R A P H A Ë L C. Card. R O S S I S. C. Consistorialis a Secretis. Decanus Collegii Protonot. Apostolicorum. Bianchi-Cagliesi, Loco ^ Plumbi Reg. in Cane. Ap., vol. XLVI1, n. 14. - M. Riggi. Protonotarius Apostolicus. 458 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale II URBIS DE NOVA S. FRANCISCI XAVERII PAROECIAE IN ITIBIS REGIONE VULGO « GARBATETELA » NUNCUPATA ERECTIONE. PIUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Quod omnes sacrorum Antistites in sua quisque dioecesi curare debent, ut, si magna sit difficultas ad ecclesiam paroecialem accedendi aut nimia sit fidelium multitudo, quorum spirituali b o n o ad iuris, tramitem subveniri nequeat, paroeciae territorium dismembretur, et n o v a erigatur paroecia, id a R o m a n o Pontifice pro Almae Urbis christifidelibus, suis peculiaribus curis commissis, potiore quadam solhcitudine est peragendum. Cum itaque R o m a Urbs tanta d o m o r u m et incolarum frequentia postremis hisce temporibus aucta sit, extra Portam potissimum S. Pauli in via Ostiensi, n o v a m S. Benedicti Abbatis paroeciam iam ab anno millesimo nongentesimo vigesimo sexto Nos constituendam curavimus. Sed, succrescente in regione illa incolarum numero, c u m S. Pauli extra moenia paroecia, tantum adhuc pateret, ut ab uno vel diligentissimo Pastore vix regi potuisset, quo melius eius spirituali b o n o provideretur, ab illa, iam a die sexta Decembris anni millesinii nongentesimi trigesimi, regionis vulgo Garbateila nuncupatae territorium seiunximus, in quo n o v u m D e o in honorem S. Francisci X a v e rii templum exstrui coeptum est, atque sacerdotibus e- clero saeculari, a Nostro in Urbe Cardinale Vicario specialiter delegatis, animarum cura commissa fuit. N u n c vero, t u m praefati S. Francisci Xaverii templi, t u m ei continentis paroecialis domus exstructione perfecta, Nos, conlatis c u m dilecto filio Nostro Francisco tituli S. Mariae N o v a e S. R. E. Presbytero Cardinale Marchetti Selvaggiani, Nostro in Urbe Vicario in spiritualibus Generali, consiliis, ad novae in regione illa paroeciae canonicam constitutionem deveniendum censuimus. Quare, obtento vel suppleto, quatenus opus sit, quorum intersit, vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, de Apostolicae potestatis plenitudine, q u o d supra diximus territorium regionis Garbatella in n o v a m ac distinctam parochiam, S. Francisci X a v e r i i nomine nuncupandam, per has Nostras Litteras erigimus et constituimus, eamque presbyteris cleri saecularis committendam v o l u m u s . Memoratam autem S. Francisci Xaverii sacram aedem ad noviter sic erectae paroeciae Acta Pii Pp. XI 45 ecclesiae paroecialis gradum et dignitatem extollimus; eique ac eius pro tempore parochis iura omnia, privilegia ac praerogativas concedimus, quibus ceterae in Urbe paroeciales ecclesiae earumque parochi iure communi vel legitima consuetudine fruuntur; eisque pariter onera omnia et obligationes imponimus,. quibus ceteri Urbis curiones adstringuntur: praecipue vero saltem duos habendi coadiutores, qui in paroecialibus muneribus obeundis validum ipsis praestent adiumentum. N o v a e autem huius paroeciae dotationem, ad parochi eiusque vices gerentium honestam substentationem, praeter d o m u m parochialem, congruam d o t e m Nos ipsi assignabimus. Rebus itaque ut supra dispositis, ad eadem omnia exsecutioni mandanda, quem supra diximus dilectum filium Nostrum in Urbe Cardinalem Vicarium deputamus, cui propterea necessarias et opportunas concedimus facultates etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur alium virum in ecclesiastica dignitate vel officio constitutum, cum potestate controversias dirimendi in exsecutionis actu quomodolibet orituras; eique onus imponimus authenticum peractae exsecutionis exemplar redigendi et in Vicariatus tabulario illud asservandi. Volumus quoque ut harum Litterarum transumptis etiam impressis, manu tamen alicuius Notarii publici subscriptis ac sigilli viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides quae hisce Litteris Nostris tribueretur si originaliter exhibitae, vel ostensae forent. N o n obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus universalibusque Conciliis editis, aliisque constitutionibus et ordinationibus Apostolicis, vel quavis alia firmitate roboratis statutis, consuetudinibus ceterisque contrariis quibuslibet, etiam speciali mentione dignis, quibus omnibus per praesentes auctoritate Apostolica derogamus. Nemini autem has Litteras Nostras dismembrationis, erectionis, concessionis^ statuti, mandati, derogationis et voluntatis Nostrae infringere vel eis contraire liceat. Si quis autem ausu temerario h o c attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis D e i ac beatorum Petri et Pauli, Apostolorum Eius, se noverit incursurum. D a t u m E o m a e apud S. Petrum, anno D o m i n i millesimo nongentesimo trigesimo tertio, die prima mensis Maii, Pontificatus Nostri anno duodecimo. Fr. T H . P. Card. B O G G I A N I Cancellarius S. B. E. F. Card. M A R C H E T T I - S E L V A G G I A N I Vicarius G-eneralis Sanctitatis Suae. Ioseph Wilpert, Decanus Collegii Protonot. Apostolicorum. Vincentius ßianchi-Cagliesi, Protonotarius Apostolicus. Loco ï% Plumbi Reg. in Cane. Ap., vol. XLVII, n. 58. - G. Stara Tedde. 460 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale EPISTOLAE I AD EMUM P. D. SEBASTIANUM TIT. SS. BONIFACII ET ALEXH S. B. E. PRESBYTERUM CARDINALEM LEME DA SILVETRA CINTRA ARCHIEPISCOPUM S. SEBASTIANI FLUMINIS IANUARII, QUEM MITTIT LEGATUM AD CONVENTUM EUCHARISTICUM BBASILIANUM, BAHIAM. PIUS PP. XI Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Quod erat in votis, primum ex amplissima Brasiliana natione Conventum Eucha* risticum, p r o x i m o Septembri mense Bahiae celebrandum, in urbe scilicet prima istic a Lusitanis condita et Sancto Salvatori dicata, singulari animi Nostri delectatione intelleximus. Si enim adversae huc usque rerum condiciones sollemnia ista differre potuerunt, minime vero vestrorum animorum ardorem restinxerunt, i m m o studia erga Sacramentum mirabile magis magisque in dies acuerunt. M o x autem auspicato continget, ut tamdiu optata Congressio Eucharistica anno h o c iubilari perficiatur, undevicesimo exeunte saeculo a sacrosanctae Eucharistiae institutione ac peracta humani generis Eedemptione. Magna equidem opportunitate dilecta ista terra Sanctae Cruci dicata in memoriam suorum civium revocabit quantopere Salvator noster homines dilexerit et quot quantisque beneficiis eosdem pretioso suo sanguine cumulaverit, ita ut omnes Brasiliani, qui christiano nomine censentur, in h o c unitatis signo, in h o c vinculo caritatis, in h o c pacis ac fraternitatis s y m b o l o iam tandem aliquando conveniant et concordent. Hisce itaque sollemnibus proximis splendorem Nos addere cupientes, simulque optatis obsecundare venerabilis fratris S. Salvatoris Archiepiscopi, qui ipsius conventus celebritati ac decori magnifico in urbe sua apparatu prospicere studet, consilium cepimus tibi, dilecte fili Noster, committendi, ut personam Nostram in eo coetu geras. Te igitur per has Litteras Legatum Nostrum renuntiamus, ut nomine et auctoritate Nostra isti Congressioni praesideas, pro certo habentes te, pro eximia tua erga augustum Sacramentum pietate ac romanae purpurae splendore ac maiestate, exspectationi Nostrae plane digneque responsürum. Interea Christum R e d e m p t o r e m effusa prece obsecramus, ut praecellentes Eucharistiae fructus per hanc sacram celebrationem tota natione ista uberiores efficiantur, et, omni virtute christiana accrescente Acta Pii Pp. XI 461 in ipsam rei publicae tranquillitatem atque emolumentum redundent. H o r u m quidem caelestium beneficiorum auspex, Nostraeque simul caritatis pignus, apostolica esto benedictio, q u a m tibi, dilecte fili Noster, sollerti S. Salvatoris Archiepiscopo, ceterisque sacrorum Antistitibus et fidelibus Christi universis, iis praesertim qui sollemnibus intererunt, peramanter in D o m i n e impertimus. D a t u m E o m a e , apud Sanctum Petrum, die xv mensis Iunii, in festo Ss. Corporis Christi, anno MDCCCCXXxrn, Pontificatus Nostri d u o d e c i m o . PIUS PP. X I II AD EMUM P. D. ALOISIUM TIT. S. PETRI AD VINCULA S. R. E. PRESBYTERUM CARDINALEM CAPOTOSTI S. S. PRO -D AT ARTUM, QUEM LEGATUM MITTIT MACERATAM AD CONVENTUM EUCHARISTICUM EX UNIVERSA PICENA REGIONE. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Si peculiari semper favore illos catholicorum conventus prosequendos censuimus, qui eo spectant ut Augusti Sacramenti honores amplificentur, at nunc potissimum censemus, sacro h o c tempore, quo undevicesimum saeculum ab instituta in « Coena D o m i n i » sacrosancta Eucharistia fauste volvitur. H o c enim admirabile Sacramentum, q u o d tamquam caeleste animarum c o n v i v i u m perpetuumque Ecclesiae sacrificium Christus pro nobis moriturus instituit, profecto est « d o n u m dignissimum ex intimo plane Corde prolatum eiusdem Bedemptoris, desiderio desiderantis singularem huiusm o d i cum hominibus coniunctionem, maximeque factum ad salubérrimos fructus redemptionis eius dilargiendos » (Epist. Encycl. « Mirae caritatis » 18 Maii 1902). Quare nuntium libentissime accepimus eucharistici conventus, qui Maceratae ex universa Picenorum regione, proximo Septembri mense, cogetur; simulque votis venerabilis fratris Episcopi Maceratensis ac Tolentini libenter annuentes, sacrorum rituum splendorem Nostra quidem participatione adaugere statuimus. Te igitur, dilecte fili Noster, pro tua eximia erga Augustum Sacramentum pietate ac perampla Purpurati Patris dignitate, Legatum Nostrum hisce Litteris deligimus ac renuntiamus, ut sollemnibus coetibus sacrisque caeremoniis, Maceratae proxime habendis, Nostro|nomine Nostraque auctoritate praesideas. D e u m interea precamur impense, ut commune Episcoporum studium et concordem fidelium 463 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale voluntatem caelestium luminum gratiarumque copia ad secundos exitus perducere velit. Illud autem praecipue ominamur, ut boni Piceni fideles, bortatibus Sacrorum Pastorum obtemperantes, non m o d o interdum per annum, sed quam saepissime ipsi pane vitae enutriantur, o m n e delecta m e n t e m ex eo haurientes. H a c firma fiducia freti, in auspicium divinorum munerum inque Nostrae caritatis pignus, tibi, dilecte fili Noster, sollerti Episcopo Maceratensi ac Tolentino ceterisque Picenorum Praesulibus, itemque fidelibus omnibus, qui conventui eucharistico intererunt, apostolicam benedictionem amantissime in D o m i n o impertimus. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, die x x x mensis Iulii anno MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri duodecimo. PIUS PP. X I III AD E M U M P. D. P E T R U M TIT. LA FONTAINE LEGATUM A VENETIARUM SS. X I I APOSTOLORUM S. R. PATRIARCHAM, QUEM E. MITTIT PRESB. CARD. VINDOBONAM LATERE. PIUS PP. X I Dilecte fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. — Quinquagesimo ac ducentésimo exeunte anno, ex quo V i n d o b o n a e teterrimo obsidentium Turcarum discrimine erepta est, non solum ex Austria, sed ex aliis quoque, iisdemque non paucis, Europae regionibus catholicos viros novimus in nobilissimam hanc urbem conventuros esse, ut egregii eiusmodi facinoris memoriam recolant. Et merito quidem ; ut enim praeclara illa ex infensissimo hoste victoria, non unius tantummodo populi exercitu, sed foederatis e christianis nationibus copiis parta est, ita non de una dumtaxat civitate, non de uno imperio, sed de ipsa catholica religione, de civili ipso christianoque occidentalis Europae cultu ad moenia Vindobonensia dimicatum est. Quapropter felicissimi huius eventus recordatione non minus Ecclesia mater, quam Austriaca Respublica, quamque ceterae excultae gentes, vehementer laetatur ; atque imprimis Apostolica haec Sedes gaudet, cuius potissimum suasioni cuiusque curis foederatarum virium triumphus iure est tribuendus. Siquidem memoriae proditum est Decessorem Nostrum f. r. Innocentium X I , excitatis catholicorum principum studiis, illud assecutum fuisse, ut Leopoldus I imperator Ioanni Sobieski, Poloniae Regi illustri, adstipularetur ; qui consociatis omnibus copiis praefectus, civitati 463 Acta Pii Pp. XI obsessae et a Rogerio Starhembergensi Comite acriter defensae necessario tempore subvenit. Iamvero, quemadmodum Apostolica haec Sedes christianorum familiae numquam defuit, quoties ipsis esset cum religionis hostibus depugnandum, ita in praesens, quando auspicatissimae memoriae permovet recordatio animos, eorum libentissime fit laetitiae consors. Quapropter votis dilecti filii Nostri Cardinalis Archiepiscopi Vindobonensis ipsorumque Reipublicae illius moderatorum annuentes, proxima sollemnia ex animo participamus, iisdemque quodammodo praesentes esse volumus. Te igitur, dilecte fili Noster, quem doctrina, pastoralis sollicitudo aliaeque praeclarae animi dotes ad id muneris commendant, Legatum Nostrum per has Litteras eligimus et renuntiamus, ut catholicorum coetibus, sacris caerimoniis ceterisque sollemnibus, quae propediem Vindobonae peragentur, nomine Nostro Nostraque auctoritate praesideas. I d q u e putamus non sine fausti ominis significatione effectum iri; eam enim praeclarissimam urbem pastorali sollertia tua moderaris, quae, per saeculorum decursum, quemadmodum Vindobona, tot gloriis memoriisque referta, non semel christiani nominis hostes profliga vit atque subiecit. Ut igitur, quem supra memoravimus, Decessor Noster p. m. Innocentius X I , ad illius tempestati^ periculis medendum, venerabilem virum Marcum ab Aviano ad principem Austriae urbem Legatum suum « a Latere » misit, qui et principes et christianos populos ad unitatem et concordiam revocaret ; ita N o s , n o v o impendente in Catholicam Religionem discrimine — aberrantibus scilicet multorum animis ab avita fide, christianisque moribus in deterius actis —• te itidem Nostro nomine mittimus, ut non m o d o vetera egregie gesta dignius in memoriam redigantur, sed etiam ut omnes — te praesertim suasore atque auspice — ex horum sollemnium recordatione novae laetiorisque sumant victoriae auspicium. Quamobrem iis omnibus, qui proximae celebritati intererunt significare velis Nostris verbis quanta N o s animi delectatione noverimus et congressionis disceptationum ordinem, rationem, capita, et excitatos animos ad sanctissima eiusmodi incepta promovenda. In quibus memoratu digna videntur quum communes ad D e u m admovendae preces paenitentiaque firmandae, t u m studium catholicas vires consociandi ad ingruentia pericula, praesertim gliscentis atheismi, propulsanda. Peropportunum sane consilium ! In tanta enim humanarum rerum vicissitudine, in tanta fluxorum bonorum conquisitione, qua plerique distringuntur, catholici viri, Nostris monitis sacro praesertim ineunte anno iteratis obtemperantes, oculos animosque ad D e u m convertant, ut superno lumine perfusi, sententiisque mutua caritate conlatis, communem quand a m agendi rationem animadvertant ac statuant animosius acriusque tuendam et ad christianorum ad catholicam fidem m o r u m sanctitatem 464 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale satius faciliusque servandam. Plures praeterea sunt quaestiones ad catholicae doctrinae normas decernendae; nimirum de viis aptioribusque m o d i s , quibus integra custodienda sit familiae constitutio, quibus recta perficienda iuvenum educatio, quibus denique civiles socialesque res omnes evangelicis praeceptis imbuendae atque conformandae: itidem de christianae veritatis sententiis cogitatisque per diaria, per libros, per cinematographicas scenas ac radiophonicus concentus pervulgandis. Neque consilia atque incepta praetermittentur, quibus et missionalia opera magis cotidie magisque refoveantur, et laicorum apostolatus per A c t i o n e m Catholicam quam maxime increbrescat atque augeatur. H a e c quidem omnia, quum nostrorum temporum necessitatibus optime respondeant, multa sunt cura multoque studio perpendenda ; atque adeo ex iisdem haud mediocres confidimus profecturos esse salutares fructus. At vero maxima vis et efficacitas ad secundos congressionis exitus consequendos iure jes^b a D e o imploranda, exspectanda est a D e o . E a d e m sane ratione dux ille praestantissimus, Ioannes Sobieski, c u m hoste saevissimo dimicans, non bellica tantum exercituum fortitudine, sed virtute praecipue rehgionis confisus est, ut tum aperte declaravit, quum partam victoriam Innocentio X I , mirabili illa, christianoque animo omnino digna, nuntiavit sententia : « Venimus, vidimus, Deus v i cit ». Optimo igitur consilio proximus catholicorum conventus ut per publicas piasque supplicationes apparatur, ita certam diem precationi et paenitentiae integram dicabit ; atque die nomini Virginis Mariae sacro absolvetur, quod quidem venerabile nomen idem Decessor Noster, ob adeptum Vindobonensem triumphum, in Ecclesia universa singulis annis celebrari iussit. Ac praeterea, hac eadem faustitate, in cathedrali aede, Sancto Stephano dicata, cuius perfecti operis quinquies saecularia memoria pariter celebrabitur sollemnis ritus peragetur. Quapropter, dilecte fili Noster, obeundum tibi munus fidenter aggredere, quod Nos ex animo ominamur ut, opitulante D e o ac Deipara deprecante Virgine, in rei catholicae decus atque incrementum feliciter cedat. Caelestium interea gratiarum conciliatrix et peculiaris caritatis Nostrae testis apostolica sit benedictio, quam tibi, dilecte fili Noster, itemque sollerti Cardinali Archiepiscopo Vindobonensi, ceterisque Praesulibus. et iis omnibus, qui conventui intererunt, peramanter in D o m i n o impertimus. Datum R o m a e apud Sanctum Petrum, die xxx mensis Augusti, anno MDCCccxxxm, Pontificatus Nostri duodecimo. PIUS PP. X I Sacra Congregatio Consistorialis 465 A C T A SS. CONGREGATIONUM SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i TREVIRENSIS LIMBURGENSIS DE FINIUM DIOECESIUM MUTATIONE DECRETUM R . P . D . Franciscus Rodulphus Bornewasser, Episcopus Trevirensis, plene consentiente R. P. D. Antonio Hilfrieh, Episcopo Limburgensi, supplices preces S. Sedi porrexit ut, in quorumdam fidelium utilitatem, districtus Wetzlar, comprehendens paroeciam Wetzlar et vicariam paroecialem Braunfels, a dioecesi Trevirensi, ad quam m o d o pertinet, dismembraretur, atque dioecesi Limburgensi incorporaretur. Porro Ssmus Dominus Noster Pius div. P r o v . P p . X I , rei opportunitate perpensa, precibus benigne annuens, h o c Consistoriali decreto m e m o ratum districtum Wetzlar c u m paroecia Wetzlar et vicaria paroeciali Braunfels a territorio dioecesis Trevirensis separat, atque territorio dioecesis Limburgensis in perpetuum aggregat. Ad haec vero exsecutioni mandanda, idem Ssmus Dominus Noster deputare dignatus est R. P. D. Caesarem Orsenigo, Archiepiscopum Ptolemaidensem in L i b y a ac Nuntium Apostolicum in Germania, eidem omnes tribuens facultates necessarias et opportunas, etiam subdelegandi, ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, facto onere remittendi intra sex. menses ad Sacram Congregation e m Consistorialem authenticum exemplar actus peractae exsecutionis. Contrariis quibusvis minime obstantibus. D a t u m B o m a e , ex Aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 17 Martii 1933. Fr. E. C. Card. B o s s i , a Secretis. L. . £8 S. : ACTA, vol. XXV, n. 16. - 3-11-933. V. Santoro, Adsessor, 32 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 466 II SIPONTINA E T VESTALA TROIANA E T FODIANA D E E A R U M D E M DIOECESIUM ADSCRIPTIONE A D ECCLESIASTICAM R E G I O N E M BENEVENTANO!. DECRETUM I a m pridem metropolitana Ecclesia Sipontina cum suffraganea sede Vestana, necnon episcopales Ecclesiae Troiana et Fodiana, immediate A p o stolicae Sedi subiectae, regioni ecclesiasticae Beneventanae aggregatae fuerunt, ut eius Concilio regionali atque Episcoporum conferentiis earum Antistites interessent. Nuper autem sedes Sipontina et Vestana primum, Troiana et Fodiana postea, a circumscriptione regionali Beneventana separatae, ad Apulam regionem adscriptae fuerunt. Cum vero experientia c o m probatum sit peropportunum esse magisque ad utilitatem ecclesiasticae disciplinae conferre, si dioeceses omnes, quae ambitu uniuscuiusque provinciae civilis continentur, ad eamdem pariter ecclesiasticam provinciam vel regionem pertineant, Ssmus Dominus Noster Pius div. P r o v . P p . X I , de consilio E m o r u m Patrum Sacrae Congregationi Consistoriali praepositorum, auditisque Ordinariis quorum interest, decrevit ac statuit, ut memoratae dioeceses, quae intra civilem provinciam Fodianam patent, iterum ecclesiasticae regioni Beneventanae attribuantur, prout eidem attributae exstant ceterae dioeceses in praefata provincia civili sitae. Iamvero haec Sacra Congregatio in exsecutionem Apostolici mandati, vi praesentis decreti, metropolitanam Ecclesiam Sipontinam eiusque suffraganeam dioecesim Vestanam, itemque dioeceses Troianam et Fodianam a regione Apula separat atque Beneventanae assignat. Quapropter ipsarum Antistites tum conferentiis episcopalibus huius regionis, quibus Metropolita pro tempore Beneventanus semper praesidebit, tum Concilio plenario regionali intervenient; simulque pro sua quisque dioecesi tribunal M e t r o p o litae Beneventani, ut tribunal ordinarium secundae instantiae, habebunt. Quae autem superius decreta sunt plenam, quoad omnes iuris effectus, a v i m obligandi a die I proximi mensis Novembris huius anni obtinebunt. Contrariis quibuslibet non obstantibus, etiam speciali mentione dignis. D a t u m R o m a e , ex aedibus Sacram Congregationis Consistorialis, die 29 Septembris 1933. Fr. R. C. Card. R o s s i , a Secretis. Jj. © S. V. Santoro, Adsessor. Saera Congregatio Consistorialis 467 III PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia Papa X I , successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum: 28 Augusti 1933. — Cathedrali Ecclesiae Eoffensi in America praefecit E . P . D . Eduardum Mooney, hactenus Archiepiscopum Irenopolitanum i n Isauria, servato ad personam titulo Archiepiscopi. S Septembris — Cathedrali Ecclesiae Celsonensi, R. P. D. Valentinum Cornelias et Santamaria, hactenus Episcopum Amathusium in Palaestina. — Cathedrali Ecclesiae Monasteriensi, R. D. Clementem v o n Galen parochum ad S. Lamberti in civitate Monasteriensi. 8 Septembris. — Metropolitanae Ecclesiae Quitensi, E. P. D. Carolum Mariam Della Torre, hactenus Episcopum Guayaquilensem. 12 Septembris. — Cathedrali Ecclesiae Tehuantepecensi, E. D. Iesum Villareal, canonicum metropolitanae ecclesiae Durangensis. 13 Septembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Sitensi, R. D. Christianum H. Winkelmann, parochum ad S. Francisci Salesii in civitate S. Ludovici, quem deputavit Auxiliarem R. P. D. Ioannis Glennon, Archiepiscopi S. Ludovici. 15 Septembris. — Titulari episcopali Ecclesiae Phocaeensi, E. D. Eugenium Baziak, Protonotarium Apostolicum « ad instar participantium » et parochum in dioecesi Stanislaopolitana Ruthenorum, quem deputavit Auxiliarem R. P. D. Boleslai Twardowski, Archiepiscopi Leopoliensis Latinorum. 18 Septembris. — Metropolitanae Ecclesiae Limanae R. P. D. Petrum Paschalem Franciscum Farfan, hactenus E p i s c o p u m Cuschensem. — Cathedrali Ecclesiae Cremensi, B. P. D. Franciscum Mariam Franco, hactenus E p i s c o p u m Octeriensem. — Cathedrali Ecclesiae Mazariensi, R. P. D. Salvatorem Ballo Guercio, hactenus Episcopum titularem Oëensem et Praelatum nullius S. Luciae. — Cathedrali Ecclesiae Montis Politiani, E. D. Aemilium Giorgi, Canonicum ecclesiae metropolitanae Senensis. 468 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale IV DECRETUM DE CONSISTORIO SEMIPUBLICO AD EXQUIRENDA SUFFRAGIA PRO CANONIZATIONE BEATARUM MARIAE BERNARDAE SOUBLROUS ET IOANNAE ANTIDAE THOURET, VIRGINUM. Habitis iam de more Consistoriis, t u m secreto, tum publico, diebus decima sexta et decima nona huius mensis in Palatio Apostolico Vaticano, Ssmus Dominus Noster Pius d i v . P r o v . P p . XI die decima mensis Novembris p. /.Consistorium semipublicum fieri decrevit, in quo exquiret Episcoporum sententiam pro canonizatione Beatae Mariae Bernardae Soubirous, virginis, e Congregatione Sororum a caritate et ab institutione christiana « de Nevers », et Beatae Ioannae Antidae Thouret, virginis, fundatricis Instituti Sororum a caritate. Quapropter Ssmus Dominus praescribit f u t omnes Patriarchae, Archiepiscopi, Episcopi, Praelati et Abbates nullius, qui sunt intra centesimum ab Urbe lapidem, si possint, Romam tempestive petant, praefato Consistorio intersint, suffragium suum edituri, et solemni canonizationi, si in eodem Consistorio indicta fuerit, adsistant suo tempore. Ceteros v e r o Antistites de his quae supra memorantur certiores reddit, laetus quidem si qui ad eumdem finem romanum iter suscipere velint. Ne autem frequentibus itineribus nimium graventur Ordinarii locorum, Sanctitas Sua benigne indulget ut qui, sive occasione Consistorii R o m a m convenerint, sive praefatis solemniis adfuerint, proxima vice ab obligatione sacra Limina visitandi eximantur. D a t u m R o m a e , ex Aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 20 Octobris 1933. Fr. R. C. Card. R o s s i , a Secretis. L. SB s. V. Santoro, Adsessor. MONITUM Rmi Archiepiscopi et Episcopi qui, iuxta praecedens Sacrae Congregationis Consistorialis convocationis decretum, Romae semipublico Consistorio pro Canonizationibus vel sacris Canonizationum Solemniis intererunt, quamprimum Adsessor Sacrae Congregationis Consistorialis (Palazzo della Cancelleria, Piazza della Cancelleria, 1 - Boma-116) et subscripto Apostolicarum Caeremoniarum Praefecto (Piazza 469 Sacra Congregatio Consistorialis Capranica, 98 - Boma-120) per epistolam significent quo circiter die venturi sunt, ut Praesulum numerus opportune cognoscatur, et ipsi schedulas et intimationes pro Consistorio vel Ganonizationibus tempestive accipere possint. Ne vero Apostolici cursores in schedularum distributione ancipites haereant de Episcoporum domiciliis, oportet ut ipsi Archiepiscopi et Episcopi in scriptis eumdem Caeremoniarum Praefectum de suo quisque domicilio certiorem faciant. Iidem Antistites secum défèrent vestes praelatitias laneas violaceas, cum mantelleto pariter laneo violacei coloris, biretum, rochetum et cappam laneam violaceam sine pellibus armellineis pro Consistorio. Pro sacris vero Canonizationum Solemniis, Praesules défèrent amictum, mitram ex linea tela alba et unum pluviale simplex et lamina sin minus ex serico damasceno coloris diei solemnitatis. Antistites autem cardinalitia dignitate praefulgentes, vestes càrdinalitias rubri coloris et cappam violaceam sine pellibus armellineis pro Consistorio habebunt. Pro Solemniis autem Canonizationum induent vestes càrdinalitias rubri coloris, calceos rúbeos, amictum, planetam opere phrygio aureo distinctam, mitram sericodamascenam. Cappellani caudatarii induent vestem sericam violaceam cum crocea lanea violacei pariter coloris, cum superpelliceo et vimpa. Praesules ad Ordines vel Congregationes religiosas pertinentes quoad rochetum et qualitatem ae colorem vestium, consuetum morem servabunt. Romae, die 20 Octobris 1933. De mandato Sanctissimi D. N. Papae. L. © S. Carolus Respighi, Protonot. Apost., Caerem. Praefectus. PEOVISIO ECCLESIAE Sanctissimus D. ÏT. Pius divina Providentia Papa X I , decreto Sacrae Congregationis Orientalis diei 30 Augusti h. a. archiepiscopali Ecclesiae Beryten. et Gibailen. Melchitarum praefecit hactenus Archiepiscopum Tyren. Melchitarum. R. D. Maximum Saygh, 470 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale SACRA CONGREGATIO CONCILII TARVISINA E T PATATINA DECIMARUM Die 16 Iulii 1932 SPECIES FACTI. - Decreto Sacrae Congr. Consistorialis diei 14 Septem- bris 1929, instante Ordinario Tarvisino et consentiente Ordinario Patavinae dioecesis, incolae et vicus vulgo Baluello c u m parvo adnexo agro e paroecia S. Michaelis Archangeli in loco Arino, huius dioecesis, separati sunt et aggregati propiori paroeciae S. Bartholomaei, dioecesis Tarvisinae. Territorium vero dismembratum decimis onerabatur, quae vulgo dicuntur quartese, parocho loci Arino quotannis solvendis. A t , cum nec a partibus, nec in memorato decreto ulla de iis facta fuisset mentio, Episcopus Tarvisinus hanc Sacram Congregationem adiit ut, novis perpensis adiunctis, cuinam parochorum in posterum ius esset percipiendi decimas in agro dismembrato decerneret. A D IUS QUOD ATTINET. - Censet Ordinarius Patavinus ius decimandi in controverso agro adiudicandum esse, uti nunc est, parocho loci Arino, attenta in primis natura dominicali harum decimarum, de qua nulla est quaestio, cum in. idem consentiat et Ordinarius Tarvisinus. Memorat quoque consuetudinem, in sua dioecesi vigentem, integra manendi singula patrimonia ecclesiastica in paroeciarum dismembrationibus, quo facilius in easdem rectores consentiant, et animadverti quoque vult quod parochus loci Arino, qui dismembrationem aegre tulit, si horum proventuum solutione privaretur, ad inopiam redigeretur. Aliter sentit Ordinarius Tarvisinus, qui non videt cur eidem, cui principale fuit concessum, accessorium denegaretur, nec quanam ratione decimar u m solutioni obnoxii declararentur paroeciani erga parochum, cui nulla c u m iis amplius intercedit relatio. Iamvero, decimae dividuntur in reales seu praediales et personales. Illae inhaerent fundis, ita ut solvi debeant ab iis qui actu possident et colunt fundos, ideoque onus reale constituunt. Istae afficiunt personas et solvendae sunt ratione laboris, industriae etc., ac propterea onus mere personale constituunt. Cfr. cap. 5, 20, 2 3 , 2 8 , 3 0 , X de decimis, primitiis et oblationibus, Sacra Congregatio Concilii 471 I I I , 30; Zech, De iure rerum ecclesiasticarum, sect. I I I , tit. 4 ss.; Schmalzgrueber, lib. I I I , tit. 30, n. 4 ss., etc. Frequentius, hodie, decimae dividi solent in sacramentales et dominicales. Illae sunt semper et necessario ecclesiasticae, utpote quae a fidelibus solvantur ratione ministerii ecclesiastici proprio cuique parocho a quo Sacramenta et sacramentalia recipiunt. Dominicales, contra, perspecta earum origine, possunt esse quoque feudales, sive profanae, utpote solvendae ratione proprietatis v e l iurisdictionis civilis, sive politicae, ad instar census v e l tributi aut vectigalis (cfr. Zech, 1. c, § 22, 34), et, universim acceptae, sunt reales seu praediales. Nullum dubium est quin decima de qua agitur, vulgo quartese, censenda sit tamquam dominicalis, ideoque realis, quod constanter tenuit doctrina et iurisprudentia civilis, praeterquam ecclesiastica, praesertim recentiore aetate. Ante Codicem vero, communis certaque erat doctrina, decimas praediales solvendas esse illi paroeciae, intra cuius fines praedia exstarent. Schmalzgrueber (lib. I I I , tit. 30, n. 29) docet: «Decimae praediales de iure communi solvendae sunt Ufi parochiae, intra cuius fines sita sunt praedia, c a p . Cum sint, .18, cap. Ad Apostolicae, 20, cap. Cum contingat 29, h o c tit. Estque h o c verum, etsi dominus praedii alibi habitet, et recipiat Sacramenta, ut recte advertunt D D . communiter. Eatio est, quia onus solvendi decimas praediales reale est, et impositum non personis, sed praediis ». Quae doctrina constanti iurisprudentia Sacrae Congregationis Concilii confirmata reperitur. Ita Pallottini refert: « Decimae debentur parocho territorii, ubi praedia decimanda existunt... ad tradita per R o t a m in dec. 48, n. 2 coram Bichio et in Recent., dec. 169, n. 4, p. V . , in Sarsinaten. Onerum, diei 30 iulii 1774, ad I I I , etc.» (Collectio omnium conclus, et resol., t o m . V I I , v. Decimae, n. 67). Quapropter, ut tradit Reiffenstuel (lib. I I I , tit. 30, n. .104), « quando parochia aliqua dividitur in plures, tunc decimae praediales etiam de limitibus parochiae noviter erectae pertinent ad ecclesiam matricem, seu potius ad eam remanent, nisi in erectione novae parochiae Episcopus una cum limitibus certis, etiam dictorum Umitum decimas parocho expresse assignet». Et q u o d dicitur de erectione novae paroeciae, a pari, immo a fortiori, arguendum est de paroeciae dismembratione. Attamen, memorata veteris disciplinae principia adhuc vigere dicenda sunt, attento iure Codicis quo utimur, ad normam canonis 6. I d q u e saltem implicite confirmatur praescripto canonis 1500, statuentis: « Diviso territorio personae moralis ecclesiasticae ita ut... illius pars alii personae morali uniatur..., etiam bona communia quae in c o m m o d u m totius territorii Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale m erant destinata..., ab Auctoritate ecclesiastica, cui d i v i s i o competat, c u m debita proportione ex b o n o et aequo dividi debent, salvis piorum fundator u m seu oblatorum voluntatibuSj iuribus legitime quaesitis, ac legibus peculiaribus, quibus persona moralis regatur ». N o n ipso iure igitur, facta territorii divisione, bona, et, in casu de quo agitur, decimae praediales transeunt in personam moralem cui pars territorii unitur, sed Auctoritatis ecclesiasticae est huiusmodi bona, ex b o n o et aequo, dividere. Cum vero in casu nulla mentio fiat in decreto Sacrae Congregationis Consistorialis de assignatione decimarum in favorem paroeciae S. Bartholomaei, cumque ex relatis ab Ordinario Patavino beneficium paroeciale l o c i Arino, his decimis spoliatum, ad inopiam redigeretur, aequum sane est ut eidem h o c ius integrum maneat. Sicuti enim in paroeciae divisione, ita et in dismembratione (cfr. can. 1421) solemne est in iure canonico, ipsa iustitia suadente, ut paroeciae a qua sufficientes reditus maneant (can. 1427 § 3 ) . RESOLUTIO. - His omnibus perpensis, in Congregatione plenaria diei 16 Iulii 1932, proposito dubio: An et cuinam parocho solvendae sint decimae ab incolis territorii dismembrati, in casu: E E . P P . responderunt: Affirmative, favore parochi loci Arino dioecesis Patavinae. Facta autem d e his Ssmo D n o Nostro div. P r o v . P i o P p . X I relatione p e r subscriptum huius Sacrae Congregationis Secretarium in Audientia diei 20 Iulii 1932, Sanctitas Sua hanc resolutionem approbare et confirmare dignata est. I. Bruno, Secretarius. SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE P R O V I S I O ECCLESIARUM: Successivis decretis huius Sacri Consilii, Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia P p . X I dignatus est praeficere: 1 Augusti 1933. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Phasianae R. P. D. I a c o b u m Leen, Episcopum Portus L u d o v i c i ; qui ideo Archiepiscopus Phasianus et Episcopus Portus Ludovici appellabitur. 15 Septembris. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Doclaeanae R. D. Paulum Marella, quem constituit Delegatum A p o s t o l i c u m in Iaponia. Sacra Congregatio Rituum 473 SACRA CONGREGATIO RITUUM NEAPOLITANA SEU BISUNTINA CANONIZATIONIS BEATAE IOANNAE ANTIDAE THOURET VIRGINIS FUNDATRICIS INSTITUTI SORORUM A CARITATE. SUPER An, DUBIO stante duorum miraculorum approbatione post indultam eidem Beatae venerationem, tuto procedi possit ad sollemnem eiusdem Beatae canonizationem. Quas Apostolus Paulus divinas caritatis notas magnifico extollit eloquio (1 Cor. 13), eas in Beatae Ioannae Antidae Thouret vita videre est mirabiliter deductas in actum. Quum vero, eodem testante Paulo, sit plenitudo legis dilectio ( E o m . X I I I , 10) facile inde coniicere est ad quam altum perfectionis culmen Beata Ioanna Antida cohscenderit. Qua die orta terris est, vigesima septima Novembris mensis anno 1765, eadem per baptismi lavacrum regenerata est Christo, veluti properante D e o hanc sibi dilectam animam suae gratiae d o n o sanctificare. Natale ei oppidum fuit Sanceij-le-long Bisuntinae dioecesis in Gallia. Parentes habuit tenui quidem fortuna, sed piis instructos moribus Ioannem Franciscum et Ioannam Claudiam Labbe, quos densa sepsit filiorum corona. Innocentissimam adolescentiam d u m ageret, orbata matre, in eius quasi vicem, domus curam sedula atque alacer suscepit. Verum, vocante ad altiora D e o , fortiter disruptis carnis et sanguinis vinculis, devictaque patris obsistentia, se t o t a m Christo ac proximi saluti mancipavit, annos nata duos supra viginti, in Instituto puellarum a Caritate, S. Vincentii a Paulo. At nondum tirocinio expleto nec ullis adhuc obligata votis, ex illa sanctitatis sede violenter avulsa est ea temporum procella, quae, decimoctavo saeculo exeunte, in Gallia praesertim saeviit. Attamen in D e i Famula haud deferbuit, quem alto pectore hauserat, sancti Vincentii a Paulo spiritus. Quin i m m o ex ipsis temporum difficultatibus vires animumque sumens, quum ad Puellarum a Caritate societatem ne rediret a suis dioecesanis Superioribus, eam retinere cupientibus, fuisset praepediti, n o v u m generosa puella religiosum Institut u m Vesuntione moliendum suscepit, quo tempore cetera huiusmodi ho- 474 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale stium impetu eversa corrueránt. In quo tamen Ioanna Antida, vere virgo ex prudentibus fuit, non humano innixa consilio, sed inspirantis D e i freta o p e atque potentia. N e c eventus spem fefellit: ac recens quae eius opera ex Vincentiana radice tunc prodiit sobóles, Institutum Sororum a Caritate, m o x late ramos protendens, in magnam ac fecundam excrevit arborem. Mirum tamen quot enascens Institutum, varia vice, adversi impetivere venti. At q u o d caritas excitaverat opus, illud eadem Beatae Fundatricis caritas aluit, sustentavit et auxit. Quum enim caritas non quaerat quae sua sunt (1 Cor. 13, 5), nihili fortissima virgo suas aerumnas faciebat, d u m m o d o proxim o r u m saluti consuleret, ac Iesum Christum in suis pauperibus atque infirmis honore afficeret. Caritas patiens est, benigna est (ibid.). Qua patienti benignitate puellis instituendis, infirmis curandis, pauperibus sublevandis Ioanna Antida praestiterit, v i x dixeris. Uberes autem fructus referens in patientia ( L u c . 8, 15), innumeras ad D e u m reduxit animas; nec defuit, qui impium constitutionale, q u o d vocabant, iusiurandum, humana fragilitate datum, ea suadente, retractaverit. Caritas omnia suffert... omnia susti- net ( I b . ) . Uni D e o intenta iugiter animo, eius implendae voluntati ac quaerendae gloriae, incredibile est quot quantaque generose pertulerit. Fervente persecutionis aestu, fidem Ubere profitens ac sibi aliisque spiritualia subsidia quaeritans, mortem quandoque v i x evasit; semel gravi ictu a milite percussa duabusque luxatis costis diu aegrotavit; illicitum iusiurandum, dare iussa, impiis iudicibus stupentibus, impavida detrectavit. H i n c illinc extur- bata, innumeris obnoxia periculis, Galliam, Helvetiam, Germaniam pedes peragravit; unde c u m Apostolo iure dicere poterat: In laboribus plurimis, in carceribus... in plagis supra modum, in mortibus frequente)"... in itineribus saepe; periculis latronum... periculis in civitate, periculis in solitudine... periculis in falsis fratribus: in labore et aerumna, in vigiliis multis, in fame et siti, in ieiuniis multis, in frigore et nuditate (2 Cor. 23-27). Quae omnia, varia variis temporibus, Beata Ioanna Antida fere t o t o suae vitae cursu, invicto animo sustinens, gloriose superavit. Reddita autem aliquantula Ecclesiae pace, Neapolim Ioanna Antida accersita, ut ad eam civitatem actuosae suae caritatis operam extenderet, magnis devictis difficultatibus, florentem ibi d o m u m ac novitiatum constituit. Quas vero iampridem Archiepiscopus Bisuntinus probaverat Sodalitatis constitutiones, eaedem, amplificata iam feliciter familia, ut Apostolica auctoritate firmarentur pia Fundatrix, obtinuit. Exinde, praeter o m n e m exspectationem, ea novissima ac prae ceteris aestuans oborta est procella, quae postremos Servae Dei annos exagitavit. At moerentem maternum eius animum heroica in D e u m fiducia atque Apostolicae Sedis benevolentia sustentavit. 475 Sacra Congregatio Rituum Tribulationum igne, veluti aurum purgata, mortalis vitae cursu Neapoli consummato, Ioanna Antida iustitiae corona a D o m i n o die vigesimaquarta Augusti mensis anno 1826 redimita fuit. Sed, praeterlabentia tempora superans atque in aeternitate permanens, caritas numquam excidit. Enimvero caritatis flamma, quae Ioannae Antidae animam adhuc peregrinantem a D o m i n o incendit, non m o d o purior ac vividior nunc in perpetuas aeternitates splendei, sed veluti radiis in terras demissis lucet et fervet in eo tate agmine, quae Beatae frequentissimo Sororum a Fundatricis Cari- operam mirabiliter per orbem perennant. Q u u m Servae Dei Sanctitatis fama, praesertim post eius obitum, longe lateque increbuisset, Ordinaria auctoritate constructi sunt processus; L e o autem X I I I fel. rec. die 16 Iulii mensis anno 1900 Causae introductionis Commissionem obsignavit. Apostolica deinde auctoritate super virtutibus et miraculis inquisitum est, iisque probatis, die 23 Maii mensis anno 1926, Ioannae Antidae beatificatio in Vaticana Basilica sollemniter fuit celebrata. Sequenti anno die 5 Iulii Causa fuit resumpta; et, servatis de iure servandis, alia duo miracula, per decretum nuper die 6 mensis huius latum, approbata fuere. Ad complementum autem Sacrae huius Congregationis actorum in hac causa, novisimums discutiendum dubium supererai: An stante approbatione duorum miraculorum, post indultam eidem Beatae venerationem, tuto Emus procedi possit ad solemnem ipsius Canonizationem. Dubium hoc Cardinalis Ianuarius Granito Pignatelli di Belmonte, Episcopus Ostien. et Albanen., Causae Ponens seu Relator in Generali Congregatione, die 8 mensis huius coram Ssmo D. N. Pio Papa XI coacta, proposuit. In unanimem Patres Cardinales, Officiales Praelati et Consultores concessere sententiam; Suam vero Beatissimus Pater edere aliquantisper cunctatus est, ut in re tanti momenti divinae gratiae lumen suis et adstantium precibus imploraret. H a n c autem Suae sententiae proferendae laetissimam selegit diem Beatae Mariae Virgini in caelum Assumptae sacram. Gaudeamus omnes in Domino Assumptionem Beatae Mariae Virginis hodie celebrantes; gaudeamus quoque B. Ioannae Antidae, optime de tota christiana familia meritae, properantem Canonizationem salutantes. Exsultet et nobilissima Galliarum gens, quae ampliore sanctitatis splendore illustratur; exsultent praesertim B. Ioannae Antidae spirituales filiae per totum orbem diffusae ob tantae Matris hodiernum gloriae decus, quod per h o c decretum, R o m a n i Pontificis auctoritate evulgatum, eidem accedit. Ssmus itaque Dominus Noster, R m o s Cardinales Camillum Laurenti, S. R. C. Praefectum, et Ianuarium Granito Pignatelli di Belmonte, Epi- 476 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale s c o p u m Ostien. et Albanen., una c u m B. P. Salvatore Natucci, Fidei Promotore generali, meque infrascripto Secretario ad Se accivit, et, sacra Hostia pientissime litata, pronunciavit: T u t o procedi posse ad Beatae Ioannae Antidae Thouret Canonizationem. H o c autem decretum promulgari, et in acta S. B. C. referri mandavit. D i e Assumptionis B . M . V . anno D o m i n i 1933. C. Card. L S LAURENTI, Praefectus. S. A. Carinci, Secretarius. SACRA CONGREGATIO DE SEMINARIIS IT STUDIORUM UNIVERSITATIBUS DECRETUM ANTONIANUM ATHENAEUM O. F. M. CANONICE ERIGITUR. Fr. Bonaventura Marrani, Minister generalis Ordinis Fratrum Minorum, qui inter primos Constitutioni Apostolicae « Deus scientiarum D o m i nus » d. d. XXIV Maii a. M D C C C C X X X I pleno^corde adhaeserat, expostulavit ut Athenaeum Antonianum de Urbe, n o v a sede ad d o m u m Ordinis principem nuper auctum, quod veluti altiorum studiorum coenaculum docendique Institutum pro minoritis alumnis selectis undique confitentibus iamdudum exstat, omnibus studiis suis ad laudatae Constitutionis Apostolicae praescripta omnino accommodatis, canonice erigatur c u m iure conferendi gradus academicos — nempe Baccalaureatum, Licentiatum, Doctoratum — in sacra Theologia, in Iure canonico et in Philosophia, solum tamen et exclusive alumnis Ordinis Minorum. Sanctissimus Dominus Noster Pius Papa X I , infrascripto Cardinali Sacrae huius Congregationis Praefecto referente, omnibus rei adiunctis probe exploratis matureque perpensis, precibus perlibenter annuit. Itaque haec eadem Sacra Congregatio, auctoritate a Sanctissimo D o m i n o Nostro Papa sibi facta, Athenaeum Antonianum de Urbe pro Ordinis Minorum Franciscanorum alumnis praesenti decreto canonice erigit et Sacra Congregatio de Seminariis et Studiorum Universitatibus erectum 477 declarat c u m tribus optatis Facultatibus, servatis adamussim Statutis ab hac Sacra Congregatione approbatis. Contrariis quibuscumque minime obstantibus. D a t u m ex aedibus Sancti Callisti, die x v n Maii, in Festo Sancti Paschalis Baylon, anno MDCCCCXXXIH. C. Card. L. S BISLETI, Praefectus. S. E. Buffini, Secretarius. 478 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ACTA TRIBUNALIUM SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA (OFFICIUM DE INDULGENTIIS) DECEETÜM INDULGENTIA PLENARIA IIS CONCEDITUR, QUI SOLLEMNIBUS PROCESSIONIBUS EUCHARISTICIS PIE INTERSUNT. In sacris ritibus, qui catholicam fidem refovendam maximopere conferunt* illae profecto annumerantur pompae, quae vulgo « processiones » vocantur, d u m m o d o eaedem non m o d o ad liturgiae normas, sed intento etiam pioque animo ducantur. Quas inter procul dubio « processiones » excellunt, in quibus non sacra vel Sanctorum caelitum, vel Deiparae Virginis vel D. N". Iesu Christi reliquiae aut simulacra populari pietati proponantur, sed ipsemet B e x gloriae vere, realiter ac substantialiter ineffabili m o d o eucharisticis velis delitescens ; sive per templorum saepta, sive per vias publice fiant, ut fidelium multitudo, pio desiderio flagrans, suas deferre possit adorationes ac preces, sive denique ad infirmorum domos sollemniter procedant, ut eis caeleste pabulum ac levamentum in aegritudine, qua afficiuntur, in suaeque vitae discrimine afferant. Iamvero Ssmus D. IS. Pius P p . XI die 8 mensis Iulii c. a., in audientia infra scripto Cardinali Paenitentiario Maiori concessa, ad « processiones » huiusmodi ac praesertim ad sollemniores, quae aptius valent fidei caritatisque sensus, Sacro Iesu Christi Cordi pergratos, in christifidelibus excitare, animum curamque suam convertit. Ac quemadmodum recens iis omnibus, qui, servatis servandis, pium exercitium XL horarum participant, novas indulgentias dilargitus e s t , 1 ita in praesens, ut fidelium pietas in Augustum Sacramentum, ad sacrae liturgiae normas triumphali p o m p a ductum, magis magisque revirescat, ' Cfr. Acta Ap. Sed. vol. X X V , pag. 381. 479 Sacra Paenitentiaria Apostolica eiusque cultus adaugeatur, idem Summus Pontifex h o c in perpetuum concedere dignatus est: eos scilicet, qui, confessi ac sacra Synaxi refecti, « eucharisticis processionibus », sive introrsum in sacris aedibus, sive publice ductis intersint, at que ad mentem Suam de more precentur, indulgentiam plenariam lucrari posse. Contrariis quibuslibet non obstantibus. Datum Eomae, ex A e d i b u s eiusdem S. Paenitentiariae, die 25 Septembris 1933. L. L. Card. LATTEI, Paenitentiarius Maior. © S. I. Teodori, Secretarius. 480 Acta Apostolicae Sedis 'Commentarium Officiale DIARIUM ROMANAE CURIAE Sabato, 7 Ottobre 1933, la Santità di Nostro Signore ha ricevuto in solenne udienza Sua Eccellenza il Signor Don Luis EGUIGUREN, Ambasciatore Straordinario e Plenipotenziario della Repubblica del Cile, per la presentazione delle Lettere Credenziali. SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI Martedì, 17 Ottobre 1933, presso l'Emo e Revmo Signor Cardinale Alessandro Verde, ha avuto luogo la Congregazione Antiprepairatoria della Sacra Congregazione dei Riti, nella quale i Rmi Consultori teologi ed i Prelati componenti la stessa Sacra Congregazione, hanno discusso sopra di un miracolo che si asserisce da Dio operato ad intercessione della Beata Teresa Margherita Redi, Carmelitana Scalza, e che viene proposto per la sua solenne Canonizzazione. Martedì, 24 Ottobre, 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, alla presenza di Sua Santità Papa Pio XI, si è tenuta la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale si è discusso sopra due miracoli presentati per la Canonizzazione della Beata Ludovica de Marillac Vedova le Gras, confondatrice delle Figlie della Carità. Martedì, 31 Ottobre, dinanzi air Augusta presenza del Santo Padre, si è tenuta nel Palazzo Apostolico Vaticano la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale gli Emi Signori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali ed i Revöii Consultori, appartenenti alla Congregazione medesima, diedero il loro voto su due miracoli che si asseriscono operati da Dio per intercessione della Beata Maria Michela del Santissimo Sacramento, Vergine, fondatrice delle Suore adoratrici del Ssmo Sacramento, i quali furono presentati per la sua Canonizzazione. NECROLOGIO 8 Settembre 1933. Monsig. Edoardo Sheehan, Vescovo tit. di Calidone. 6 Ottobre » Monsig. Antonio Fetser, Véscovo di Giavarino. 11 » » Monsig. Riccardo Bartolom, Arcivescovo tit. di Laodicea di Siria. 13 » » Monsig. Tommaso Broderick, Vescovo tit. di Petnelisso. 17 » » Monsig. Agostino Hombach, Arcivescovo di Tegucigalpa. 23 » » Monsig. Giovanni Batt. Fallize, Arcivescovo tit. di Calcide. » » » Monsig. Giuseppe Marazzi, Vescovo tit. di Oropo. 24 » » Monsig. Tommaso Guglielmo Drumm, Vescovo di Desmoines. Annus XXV - Vol. X X V 1 Decembris 1933 Num. 17 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE ACTA P Ï Ï PP. X I SACRUM CONSISTORIUM Die X mensis Novembris CONSISTORIUM SEMIPUBLICUM DE CANONIZATIONE EEATAEUM VIRGINUM MARIAE BERNARDAE SOUBIROUS ATQUE IOANNAE ANTIDAE THOURET. Feria sexta, die .10 Novembris 1933, in Aula superiore Palatii A p o stolici Vaticani, Consistorium semipublicum habitum est, in quo Sanctissimus Dominus Noster tam Eminentissimorum Patrum Cardinalium, quam Excmorum Patrum Patriarcharum, Archiepiscoporum, Episcoporum, itemque B e v m o r u m A b b a t u m nullius, quibus ius est, suffragia excepit pro futura canonizatione Beatarum virginum, Mariae Bernardae Soubirous, ex Instituto Nivernensi Sororum ab instructione et charitate cristiana, et Ioannae Antidae Thouret, fundatricis Sororum a charitate. H u i c actioni Sanctissimus Dominus Noster Pius Papa XI brevi allocutione initium dedit ut sequitur: VENERABILES FRATRES De causa beatarum virginum Mariae Bernardae Soubirous atque Ioannae Antidae Thouret tam gravi iudiciorum severitate et a supremo Consilio sacris ritibus praeposito, et Nobis coram in suetis coetibus superioribusque Consistoriis actum est, ut res nihil prorsus dubii relinquat, sed in tuto omnino esse videatur. Luculentissime siquidem constat utramque virginem ACTA, vol. XXV, n. 17. — 1-12-933. 482 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale ita christianis virtutibus praefulsisse, quoad mortalis vitae usura fruitae sunt, ut digne utiliterque non modo omnium admirationi, sed imitationi etiam iure meritoque proponerentur. Accedunt rerum mirabilia, diligenter quidem comprobata, quae, interposito a christifidelibus earum patrocinio, a Deo patrata sunt; quae quidem miranda facta, ut nostis, inerrantem ipsum sanctitudinis Altorem Statoremque in hanc causam quodammodo iudicem inducunt; quandoquidem, cum eadem naturae vires prorsus excedant, eius dumtaxat nutu atque opera haberi queunt. Iussimus nihilo setius apta unicuique vestrum commentaria reddi, ut, re etiam atque etiam prudenter explorata ac perpensa, sententiam vestram ferre ac Nobiscum communicare possetis. Faveatis igitur, venerabiles fratres, in hoc amplissimo consessu alius ex alio, pro vestrae ordine dignitatis, de beatis hisce virginibus ad sanctorum caelitum honores provehendis consilium vestrum religiose Nobis aperire. Exceptis vero adstantium suffragiis Beatissimus Pater haec addidit t Suffragia vestra, modo lata, in id ipsum consentire, quod Nobismet ipsis summopere placet, laetamur vehementer; eoque vel magis gratulamur, quod licet, per hanc mentium animorumque concordiam, piacularem hunc annum, divinae humani generis Redemptionis memoriae peculiari modo dicatum, et sollemniorem reddere et, novis caelestibus deprecatricibus catholico orbi ad imitandum propositis, locupletare; quod quidem uberiores portendit salutis fructus. Iam nihil aliud reliquum est, nisi ut utriusque sacrae caerimoniae peragendae tempus ex more praefiniamus. Scitote igitur, venerabiles fratres, summos sanctitatis honores beatae Mariae Bernardae Soubirous die VIII proximi mensis Decembris - quo die scilicet festum Deiparae Immaculatae celebrabitur - Nos esse, favente Deo, decreturos; canonizationi vero beatae Ioannae Antidae Thouret diem Nos xiv proximi mensis Ianuarii condicere ac praestituere. Acta Pii Pp. XI 483 Atque interea vos omnes, quotquot adestis, ac per vos christifideles universos enixe in Domino adhortamur, ut impensa ad Deum adhibere vota precationesque ne intermittatis. Ita enim auspicato continget, ut huiusmodi geminatae laetitiae faustitates et in Catholicae Ecclesiae decus cedant et in salutem animarum. Posthaec, obtenta venia summi Pontificis, Illmus et E e v m u s D. Carolus Bespighi, Praefectus caeremoniarum Apostolicarum, absente Procuratore Fiscali Camerae, consueta forma rogavit D D . Protonotarios adstantes ut publicum actorum instrumentum conficiant. Cui Illmus et E e v m u s D. Dominicus Iorio, ex adstantibus senior, nomine ceterorum, respondit: « Confidemus » et conversus ad familiares Pontificis qui stabant circa Solium, eosdem in testes appellans, addidit: « V o b i s testibus». CONSTITUTIO APOSTOLICA ATURENSIS DIOECESIS EPISCOPALIS SEDES AB ATURO URBE AD AQUAM AUGUSTAM URBEM TRANSFERTUR. PIUS E P I S C O P U S SERVUS SERVORUM DEI AD PERPETUAM REI MEMORIAM Ad rectum et utile dioecesium regimen haud dubie maxime prodest, si Episcopi sedes et cathedra ea in urbe constituta sit, quae ceteris praestantior viarumque facilitate sit commodior. Quod quidem prae oculis habens venerabilis frater hodiernus Episcopus Aturensis, c u m in eius dioecesi A q u a Augusta urbs exstet, quae, certo praestantior ipsa antiqua A t u r o urbe, ubi sedes episcopalis hucusque fuit, opportuniore l o c o et in media fere dioecesi sita est, ac itinerum commoditate ab omnibus facilius adiri potest, supplices Nobis porrexit preces, ut sua sedes et cathedra una c u m Capitulo cathedrali et Seminario ab Aturo ad A q u a m Augustam transferretur. Nos itaque, accedente venerabilis fratris Aloisii Maglione, Archiepiscopi titularis Caesariensis in Palaestina et in Gallica Eepublica Nuntii Apostolici, favorabili v o t o , oblatis precibus annuendum censuimus. Quapropter, suppleto, quatenus opus sit, quorum interest vel eorum qui sua interesse praesumant consensu, ab Aturo urbe Episcopi sedem et cathedram ad A q u a m Augustam transferimus, ibique perpetuo constituimus c u m omnibus iuribus et praerogativis, quibus ceterae episcopales sedes iure communi gaudent; eamque Aturensem et Aquae Augustae in posterum 484 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale appellari volumus. Ecclesiam autem Beatae Mariae Virgini dicatam, in eadem A q u a Augusta urbe exstantem, ad ecclesiae cathedralis gradum et dignitatem extollimus c u m omnibus iuribus et privilegiis, honoribus et praerogativis, quibus ceterae cathedrales ecclesiae iure vel legitima consuetudine in Gallia fruuntur, et cum omnibus pariter adnexis oneribus et obligationibus. In hanc idcirco ecclesiam Capitulum cathedrale transferimus, ibique ut resideat et iuxta canonicas leges chorale servitium persolvat, uti antea in cathedrali Aturensi, volumus et mandamus; facta tamen uni illi canonico, qui adhuc Aturi commoratur, facultate ibidem vita durante degendi, adeo ut interim uti praesens in choro censeatur et distributiones etiam quotidianas percipiat. Ad antiquae autem Cathedralis ecclesiae Aturensis memoriam servandam, statuimus ut ea Concathedralis titulo posthac condecoretur. Parochus vero pro tempore huius Concathedralis ecclesiae Aturensis titulo Canonici ad honorem cathedralis Capituli A q u a e Augustae honestabitur. Officii autem erit Episcopi pro tempore Concathedralem ipsam quotannis adeundi, ac sacra illic aliquando peragendi. Vehementer insuper exoptamus ut Aturensis et A q u a e Augustae Episcopus, non solum dioecesanum Seminarium maius, sed minus etiam in A q u a m Augus t a m urbem transferendum curet, ut iuvenes in sortem Domini vocati sub ipsius fere oculis succrescant et in sacris disciplinis ac in spiritu ecclesiastico efformentur. Quibus omnibus ut supra dispositis, ad eadem omnia ad exsecutionem mandanda quem supra diximus venerabilem fratrem Aloisium Maglione, in Gallia Nuntium Nostrum, deputamus eidemque propterea necessarias et opportunas tribuimus facultates, tum omnes dirimendi controversias in exsecutionis actu quomodolibet orituras, t u m subdelegandi ad effectum de quo agitur quemlibet virum in ecclesiastica dignitate vel officio constitutum, eique onus imponimus ad Sacram Congregationem Consistorialem infra sex menses ab his Litteris acceptis authenticum exemplar transmittendi peractae exsecutionis actorum. Volumus autem ut harum Litterarum transumptis, etiam impressis, manu tamen alicuius Notarii publici subscriptis ac sigillo alicuius viri in ecclesiastica dignitate vel officio constituti munitis, eadem prorsus tribuatur fides, quae hisce Litteris tribueretur, si originaliter exhibitae, vel ostensae forent. N o n obstantibus, quatenus opus sit, regulis in synodalibus, provincialibus, generalibus universalibusque Conciliis, specialibus vel generalibus constitutionibus et ordinationibus Apostolicis et quibusvis aliis B o m a n o r u m Pontificum, praedecessorum Nostrorum, dispositionibus ceterisque contrariis quibuscumque. Nemini autem hanc paginam translationis, erectionis, evectionis, concessionis, statuti, derogationis, mandati et voluntatis Nostrae infringere, vel Acta Pii Pp. XI ei contraire liceat. Si quis vero, ausu temerario, h o c attentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei ac beatorum Petri et Pauli, A p o stolorum Eius, se noverit incursurum. • D a t u m B o m a e apud S. Petrum anno D o m i n i millesimo nongentesimo trigesimo tertio, die trigesima prima mensis Martii, Pontificatus Nostri anno d u o d e c i m o . Fr. T H O M A S P. Card. B O G G I A N i Cancellarius S. B. E. Fr. R A P H A Ë L C. Card. R O S S I S. C. Consistorialis a Secretis. Ioseph Wiipert, Becanus Collegii Protonot. Apostolicorum. Alfonsus Carinci, Protonotarius Apostolicus. Loco i& Plumbi Reg. in Cane. Ap., vol-XLVII, n. 60. - G. Stara Tedde. » LITTERAE APOSTOLICAE I SEIUNCTO TERRITORIO E DIOECESI HYDERABADENSI ERIGITUR MISSIO SUI IURIS DE BEZWADA. PIUS PP. XI Ad futuram rei memoriam. — Christi regno in omnes catholici orbis partes magis magisque in dies dilatando, sicut officium Nostrum postulat, iugiter intenti, ea omnia opportune praestare satagimus, quae ad hunc finem facilius consequendum aptiora videantur. Quamobrem c u m venerabilis frater Dionysius Vismara, Episcopus Hyderabadensis, a Nobis enixe expostulaverit ut e dioecesi sibi concredita civiles districtus de Kistna et de Godavery occidentali dismembrarentur; atque insuper cum Superior generalis Pontificii Instituti a Ss. Apostolis Petro et Paulo et a Ss. Ambrosio et Carolo pro missionibus ad exteras gentes petierit a Nobis ut n o v a ex praedictis districtibus civilibus erigenda sui iuris Missio sodalibus sui Instituti evangelizanda concrederetur, petitionibus huiusm o d i libenti quidem animo annuere decrevimus. Comperimus namque c u m magna animi Nostri laetitia sodales dicti Pontificii Instituti brevi annorum spatio copiosam multitudinem incolarum memoratorum districtuum ad Christi fidem adduxisse et nunc spem effrilgere laetissimum uberiorum spiritualium fructuum, si regio illa, quae peculiari gaudet civili ordinatione, proprio etiam gaudeat spirituali regimine. Quare collatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae B o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus qui negotiis Sacrae Congregationis de Propaganda Fide praepositi Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 486 sunt, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, civiles districtus de Kistna et de Godavery occidentali e dioecesi Hyderabadensi seiungimus ac dismembramus eosdemque, adiectis etiam civilibus subdivisionibus — vulgo toluJcs — de Polawaram, de Eazole et de Amalapuram quae ad districtum civilem de Godavery occidentali pertinent, in Missionem sui iuris a civitate principe de Bezwada appellandam, spiritualibus curis memorati Pontificii Instituti ad Nostrum et Sanctae huius Sedis beneplacitum concredendam atque Madraspolitanae provinciae ecclesiasticae adiungendam, erigimus et constituimus. Haec volumus, edicimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si" quidquam secus, super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Non obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m E o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die x mensis Ianuarii, anno MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri undecimo. B . Card. PACELLI, a Secretis Status. II. DISTRACIO TUR TERRITORIO PRAEFECTURA E VICARIATU APOSTOLICO APOSTOLICA DE DE CHENGTINGFU ERIGI- SHUNTENHFU. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Supremum v o t u m Nostrum idem est quod divini Redemptoris, cuius in terris vices, licet immeriti, gerimus, id est omnes homines evangelicae veritatis lumine quam primum collustrari, ut unum ovile fiat et unus Pastor; ac proinde ea omnia quae ad hunc finem facinus et citius consequendum faciant sedulo studio providere satagimus. Quapropter c u m vicariatus apostolicus de Chengtingfu in provincia Sinarum de Hopei, curis concreditus sodalium Congregationis Missionis latius pateret quam ab unico Ordinario in urbe Chengtingfu sedem habente, cum optatis spiritualibus fructibus administrari possit, venerabihs frater Hubertus Franciscus Schraven, Episcopus titulo Amyclaeensis, Vicarius Apostolicus de Chengtingfu, expostulavit a Nobis ut pars meridionalis territorii suae iurisdictioni subiecti a suo vicariatu canonice seiungeretur et in n o v a m praefecturam apostolicam erigeretur. Collatis igitur consiliis 487 Acta Pii Pp. XI c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Eomanae Ecclesiae Cardinalibus negotiis Sacrae Congregationis Fidei Propagandae praepositis, attento quoque v o t o venerabilis fratris Oelsi Costantini, Archiepiscopi titulo Theodosiopolitani, Delegati Apostolici in Sinis, omnibusque rei momentis sedulo studio perpensis, praedicti Vicarii Apostolici precibus annuere decrevimus. Quare motu proprio, certa scientia ac matura deliberatione Nostris deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, a territorio praedicti vicariatus apostolici de Chengtingfu n o v e m sequentes sub-praefecturas civiles, nempe de Kwangtsung, Kiülu, Pingsiang, Nanho, Jenhsien, Tongshan, Hingtai, Shahohsien, Neikiu seiungimus sive dismembramus, earumdemque territorium in n o v a m apostolicam praefecturam, « de Shuntenhfu » nuncupandam, erigimus, eamque ad Nostrum et Sanctae huius Sedis beneplacitum curis Sodalium e Congregatione Missionis committimus. Contrariis non obstantibus quibuslibet. Haec statuimus, mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent, sive spectare poterunt, plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. D a t u m R o m a e , apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die n mensis Martii, an. MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri duodecimo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status. Iii EX APOSTOLICO VICARIATU SINYANGCHOW LICA DE SEPARATO CHUMATIEN IN DE NANYANGFU TERRITORIO SINIS, ATQUE EX PRAEFECTURA DE ERIGITUR PRAEFECTURA APOSTO- CLERO INDIGENAE COMMITTENDA. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Supremi Apostolatus officium Nobis divinitus commissum postulat ut quae rei sacrae procurationi melius gerendae faciant, nulla interposita mora praestemus. Iamvero cum venerabilis frater Celsus Costantini, Archiepiscopus titulo Theodosiensis, Delegatus Apostolicus in Sinis, septem ab hinc annis, Vicario Apostolico de Nanyanfu consentiente, eiusdem vicariatus territorii partem presbyteris sinensibus concredendi et in praefecturam apostolicam erigendi consilium müsset, ea omnia parari coepta sunt quae ad hunc finem necessaria et o p - 488 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale portuna videbantur. N u n c autem idem Delegatus Apostolicus simul c u m venerabili fratre Flaminio Bellotti, Episcopo titulari Sufetulensi, Vicario Apostolico de Nanyangfu, preces Nobis enixas adhibuit, ut ad optatam praefecturae apostolicae erectionem procedamus. Quibus votis Nos, collatis consiliis cum venerabilibus fratribus Nostris Sanctae R o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus negotiis Sacrae Congregationis Eidei Propagandae praepositis, omnibus rei momentis sedulo studio perpensis, benigne concedendum existimavimus. Quare, m o t u proprio atque ex certa scientia et matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, ex vicariatu de Nanyangfu quattuor sequentes sub-praefecturas civiles, nempe de Tongpeh, Miyang, Y e s h y e n , W u y a n g , ex praefectura vero apostolica de Sinyangchow tres sequentes sub-praefecturas civiles, nempe de Siping, Suiping, Kioshan seiungimus sive dismembramus. Praedictarum vero sub-praefectùrarum civilium territorium, ita per Nos separatum sive dismembratum in praefecturam apostolicam erigimus cui nomen facimus de Chumatien et curis committimus sacerdotum e clero indigena Sinensi. Haec mandamus, edicimus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces semper exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos pertinent, sive pertinere poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his, a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuscumque. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die n mensis Martii, an. M D C C C C X X x m , Pontificatus Nostri duodecimo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status. IV AUGETUR, TERRITORIO E VICARIATU APOSTOLICO DE SUTFU ATQUE IN VICARIATUM APOSTOLICUM ERIGITUR PRAEFECTURA DE YACHOW IN SINIS. PIUS PP. XI . Ad futuram rei memoriam. — Quod divinus Magister apostolis suis eorumque successoribus praeceptum dedit eundi in m u n d u m universum atque praedicandi Evangelium omni creaturae, sic Nos urget ut ea quae christiano nomini propagando aptiora videantur incessanter procurare Acta Pii Pp. XI 489 studeamus. Iamvero cum vicariatus apostolicus de Suifu in Sinis, sodalium Societatis Parisiensis Missionum ad exteras gentes curis commissus latissime pateat, cumque, contra, finitima praefectura apostolica de Y a c h o w , clero indigenae Sinensi concredita, ob territorii angustiam et parvum incolarum numerum v i x possit laeta incrementa suscipere, venerabilis frater Ioannes Baptista Guébriant, Archiepiscopus titularis Marianopolitanus, praedictae Societatis Parisiensis Moderator generalis, e x p o stulavit a Nobis ut praefectura de Y a c h o w , quam diximus, ampliaretur et ad potiorem vicariatus apostolici gradum elevaretur. Collatis igitur consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris Sanctae B o m a n a e Ecclesiae Cardinalibus negotiis Fidei Propagandae praepositis, omnibusque rei m o mentis mature perpensis, huiusmodi precibus concedendum esse existimavimus. Quapropter motu proprio atque ex. certa scientia ac matura deliberatione Nostris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, quinque subpraefecturas civiles, quae sinensi sermone vocantur de Tsin-yen, Jenchow, Penchan, Tsinchen, Meichow ex vicariatu apostolico de Suifu seiungimus, easque praefecturae apostolicae de Y a c h o w canonice unimus, ita ut eadem praefectura ex nunc constet ex territorio quindecim subpraefecturarum civilium, idest quinque iam dictarum et decem quae nominantur de Y a c h o w , Minghshan, Pukiang, Tanning, H u n g y a , Kiakjang, Omei, Opien, Yungking, Lushan. H a n c autem praefecturam apostolicam sic amplificatam maiorem dignitatem vicariatus ad apostolici, eodem servato nomine de Y a c h o w , evehimus, et sacerdotum e clero indigena sinensi curis relinquimus. H a e c edicimus, mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere, suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt, nunc et in posterum amplissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri, si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. Contrariis non obstantibus quibuscumque. D a t u m B o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die m mensis Martii, anno MDCCCCXxxrn, Pontificatus Nostri duodecimo. E . Card. PACELLI, a Secretis Status. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 490 V IN VICARIATUM APOSTOLICUM ERIGITUR APOSTOLICA PRAEFECTURA DE Y U N G N I E N I N SINIS. PIUS PP. X I Ad futuram rei memoriam. — Comperimus non sine magno animi Nostri gaudio in praefectura apostolica de Yungnien, quam anno MDCCCCXXVIII curis concredidimus presbyterorum indigenarum, catholicam religionem magna brevi tempore suscepisse incrementa, et spem eifulgere maiora etiam quam primum susceptum. Ultro libenterque igitur annuere statuimus precibus venerabilis fratris Gelsi Costantini, Archiepiscopi titularis Theodosiopolitani, Nostri in Sinis Delegati, qui expostulavit a N o b i s ut, ad maiorem animarum spirituale b o n u m et ad peculiarem benevolentiam Nostram erga clerum et populum Sinensem magis magisque ostendendam, praefecturam apostolicam de Yungnien, q u a m diximus, ad potiorem gradum vicariatus apostolici eveheremus. Quare, collatis consiliis c u m venerabilibus fratribus Nostris S. E. Ecclesiae Cardinalibus Sacrae Congregationi Propagandae Eide praepositis, omnibus rei momentis mature perpensis, m o t u proprio atque certa scientia et matura deliberatione N o stris, deque apostolicae Nostrae potestatis plenitudine, praesentium Litterarum tenore, praefecturam apostolicam de Yungnien ad ampliorem dignitatem vicariatus apostolici, iisdem servatis finibus et titulo de Yungnien, evehimus, quem curis cleri saecularis indigenae concreditum relinquimus. H a e c edicimus, mandamus, decernentes praesentes Litteras firmas, validas atque efficaces iugiter exstare ac permanere; suosque plenos atque integros effectus sortiri atque obtinere; illisque ad quos spectant, sive spectare poterunt, nunc et in posterum plenissime suffragari; sicque rite iudicandum esse ac definiendum, irritumque ex nunc et inane fieri si quidquam secus super his a quovis, auctoritate qualibet, scienter sive ignoranter attentari contigerit. N o n obstantibus contrariis quibuslibet. D a t u m R o m a e apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die vi mensis Martii an. MDCCCCXXXIII, Pontificatus Nostri decimosecundo. E. Card. PACELLI, a secretis Status. 491 Sacra Congregatio Consistorialis SACKA CONGREGATIO CONSISTORIALIS i AGRIENSIS-STRIGONIENSIS DE MUTATIONE FINIUM ARCHIDIOECESIM DECBETTJM Fideles pagi Rálcóczitelep pertinentes ad paroeciam Nagybátony in archidioecesi Agriensi, ab Apostolica Sede efiiagitarunt ut aggregarentur viciniori curatiae Mátraverebély paroeciae NagybárMny, quae pertinet ad archidioecesim Strigoniensem. Porro Ssmus Dominus Noster Pius div. P r o v . P p . X I , rei opportunitate perpensa, attento consensu t u m Ordinarii Strigoniensis t u m Ordinarii Agriensis, atque praehabito favorabili voto E. P. D. Angeli B o t t a Archiepiscopi titularis Thebani et Nuntii Apostolici in Hungaria,, oblatas preces benigne excipiendas decrevit. Quapropter vi praesentis Consistorialis decreti statuit ut praefatus pagus Rálcóczitelep a paroecia Nagybdtony et ab archidioecesi Agriensi separetur atque curatiae Mátraverebély paroeciae NagybárMny, ad archi- dioecesim Strigoniensem pertinentis, perpetuo uniatur, mutatis hac ratione finibus earumdem archidioecesium. Ad haec autem exsecutioni mandanda, Sanctitas Sua deputare dignata est praefatum E. P. D. Angelum Eotta, eidem tribuens facultates ad id necessarias et opportunas etiam subdelegandi ad effectum de quo agitur, quemlibet virum in ecclesiastica dignitate constitutum, eidem facto onere mittendi intra sex menses ad hanc Sacram Congregationem Consistorialem authenticum exemplar peractae exsecutionis actus. D a t u m E o m a e , ex aedibus Sacrae Congregationis Consistorialis, die 21 Aprilis 1933. Fr. E. C. Card. B o s s i , a Secretis. L. $ S. V. Santoro, Adsessor. 492 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale II PROVISIO ECCLESIARUM Sanctissimus Dominus Noster Pius divina Providentia P a p a X I , successivis decretis Sacrae Congregationis Consistorialis, singulas quae sequuntur Ecclesias de n o v o Pastore dignatus est providere, nimirum: 4 Novembris 1933. — Cathedrali Ecclesiae S. Thomae de Meliapor praefecit R. D. Carolum de Sà Fragoso, Praelatum Domesticum Sanctitatis Suae. — Cathedrali Ecclesiae Coccinensi, R. D. Abilium Y a z das Neves, presbyterum dioecesis Brigantiensis. 12 Novembris. — Titulari archiepiscopali Ecclesiae Darensi, R. D. Torquatum Dini, Protonotarium Apostolicum ad instar participantium et R e c t o r e m Pontifìcii Collegii Urbani de Propaganda Fide, quem deputavit Delegatum Apostolicum i n A e g y p t o , Arabia, Erythraea, Aethiopia, Palaestina, Transiordania, et insula Cypro. SACRA CONGREGATIO CONCILII SUBRETTINA SUBSTITUTIONE IN CHORO Die 9 aprilis 1932 Litteris diei 21 Ianuarii 1931 Archiepiscopus Surrentinus huic S. Congregationi Concilii referebat, dignitates Capituli cathedralis ex antiquis 'constitutionibus oneri adstrictas esse praestandi servitium chorale, itemque morem esse inductum ut a canonicis in h o c servitio substituantur. Quapropter pro opportuna solutione eidem Sacrae Congregationi h o c dubium proposuit: « Utrum in servitio chorali dignitates a canonicis possint substitui, an per alias tantummodo dignitates haec substitutio fieri debeat ». ANIMADVERSIONES. - Concilium Tridentinum, sess. X X I Y , cap. 12 De ref., decrevit officia choralia a capitularibus, per se ipsos, obeunda esse: « Obtinentes in cathedralibus dignitates, canonicatus, praebendas aut por- Sacra Congregatio Concilii 493 tiones omnes divina per se, et non per substitutos, compellantur obire officia ». « Patet igitur, ait Fagnanus (in c. Cum omnes, lib. I Decret., de const., n. 28) sublatam esse quamcumque consuetudinem inserviendi per substitutum in cathedralibus ecclesiis ». A t , quia disciplina illa nimiam severitatem sapere visa est, haec Sacra Congregatio in Eugubina diei 15 D e cembris 1605 declaravit: « non esse sublatam capitularibus facultatem sese invicem substituendi, d u m m o d o eodem tempore substituens et substitutus eidem servitio adstricti non sint ». Praeter haec, communior sententia fuit ut substituens eiusdem ordinis ac dignitatis esset ac substitutus, adeo ut dignitates alias dignitates, canonici et portionarii respective alios canonicos et portionarios, in sua quisque substitutione, deputare tenerentur ( D e Herdt, Praxis capit., cap. X X V I I , § 10). I m m o Barbosa hanc sententiam decisione S. B. Congregationis in Abulen. (sine data) fulciri censuit, scribens: « Si quando aliquis capitularis legitimo impedimento detentus, ea per se ipsum adimplere non poterit, tunc alios, eiusdem tamen ordinis et gradus, non autem inferioris, dignitates nempe alias dignitates, canonici canonicos, et portionarii respective portionarios in sua quisque hebdomada, ne graduum et ordinum praerogativae confundantur, deputare debebunt » (De canon, et dignit., cap. 3 1 , n. 6). Et Garcías de authenticitate memoratae decisionis seipsum testem facit: « Quam declarationem vidi authenticam, nempe manu d. Illustrissimi Cardinalis Comen, et d. Secretarii subscriptam et sigillo eius Cardinalis munitam» (De benef., cap. I I , n. 497). Attamen in decretorum authentica collectione S. C. E i t u u m memorata decisio non invenitur. Quapropter de hac re certo constare aliquis auctor in dubium revocabat. Ita Monacelli (Form. leg., tit. 2, form. 4, adnot. 9), et inter recentiores D ' A n nibale qui, veterem disciplinam paucis colligens, scribit: « Quamvis autem quisque haec officia per se obire debeat, nihilominus non est sublata faculo tas se invicem substituendi, d u m m o d o : I ) substituens sit praesens in civitate ubi exstat ecclesia, ut in suburbiis vel territorio; 2°) substitutus sit unus ex capitularibus; 3°) uterque eodem tempore eidem servitio non sint adstricti ». Et addit in nota: « Utrum vero esse debeat eiusdem coetus, non satis constat » (Summ, theol, mor., p. I I I , n. 178). Itemque Oietti (Synopsis, v. Canonici, n. 733). Sed animadvertendum est agere hos auctores *de substitutione in genere, idest et de canonicis et de beneficiatis, non vero de dignitatibus, de quibus m o d o est quaestio. Veterem autem iuris disciplinam, quam communiore sententia Doctores amplectebantur sanxit Codex, statuens in canone 419: « In ecclesiis in quibus non omnes simul choro intersunt, qui ad eum adstringuntur ne- 494 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale queunt per alium huic obligationi satisfacere, nisi in casibus particularibus, iusta et rationabili de causa, et m o d o substitutus eodem tempore servitio chori non sit adstrictus, et sit in eadem eeelesia canonicus, si agatur de supplenda vice canonici, beneficiariis, si de beneficiarii)). Q u o d si de dignitatibus in citato canone expressa mentio non fit ex eo fortasse quod, cum sint numero pauciores, perraro substitutio l o c u m habeat, de iisdem tamen per analogiam idem sentiendum esse recte arguitur. A t , quia dignitates, qua tales, munia sibi peculiaria obire debent, de quibus in canone 397, quatenus vero sunt canonici, iisdem officiis ut ceteri canonici sunt adstricti, rectius videtur inferri q u o d in his postremis quae sunt omnibus communia a canonicis possint substitui, non in iis quae, ut dignitates, sibi sunt propria et peculiaria munia. RESOLUTIO. - His omnibus perpensis, in Congregatione plenaria, die 9 Aprilis .1932 habita, proposito dubio: An dignitates in servitio chorali a canonicis substitui possint, in casu. E m i Patres responderunt: Negative quoad officia dignitatum propria; affirmative quoad officia communia, ad normam tamen iuris. Pacta autem de his Ssmo Duo nostro div. P r o v . P i o P p . XI relatione per Secretarium huius Sacrae Congregationis in Audientia diei 18 Aprilis 1932, Sanctitas Sua hanc resolutionem approbare et confirmare dignata est. I. Bruno, Secretarius. SACRA CONGREGATIO DE PROPAGANDA FIDE NOMINATIONES Decreto huius Sacri Consilii christiano nomini propagando dato die 30 Iunii 1933 Ssmus Dominus Noster Pius divina Providentia P p . XI dignatus est deputare in Vicarium Apostolicum Districtus occidentalis Promontorii Bonae Spei, R . P . D . Franciscum Hennemann, Episcopum titularem Coptitanum. 495 Sacra Congregatio de Propaganda Fide Insuper eadem Sacra Congregatio de Propaganda F i d e renunciavit ad suum beneplacitum: 21 Iulii 1933. — R. D. Patricium Cleary, e Societate Sancti Columbani pro Missionibus exteris, Praefectum Apostolicum de Kienchangfu. 4 Augusti. — R. D. Petrum W a n g , Praefectum Apostolicum de Chumatien. 26 Octobris. — R. P. Alfonsum V a n Sambeck, e Societate Missionariorum Africae, Superiorem ecclesiasticum Missionis de Loangwa. — R. D. Adolf um Poisson, e Congregatione Spiritus Sancti, Praefectum Apostolicum — R. insularum S. Apostolicum — R. Petri et D. Ignatium Krause, de P. Miquelon. e Congregatione Missionis, Praefectum Shuntenhfu. Silvestrum W a n g , O. F. M., Praefectum Apostolicum de Fongsiangfu. 11 Novembris. — R. D. Dominicum Grassi, e Pont. Instituto Ss. A p o stolorum Petri et Pauli, Ambrosii et Caroli pro missionibus ad exteros, Superiorum ecclesiasticum Missionis de Bezwada. SACRA CONGREGATIO RITUUM i PARISIEN. CANONIZATIONIS B . L U D O V I C A E D E MARILLAC V I D U A E L E GRAS C O N F U N D A TRICIS SOCIETATIS P U E L L A R U M A CARITATE. SUPER DUBIO An et de quibus miraculis constet post indultam eidem Beatae ab Apostolica S-ede venerationem in casu et ad effectum de quo agitur. Miserentis Dei providentia ut tot tantisque malis occurreret, quae ex bellis profluebant seu externis seu civilibus, decimoséptimo saeculo Galliam ita vastantibus, ut horrenda quae Iosephus Flavius in historia de iudaico bello narrat, facta quaedam renovarentur, insignem suscitavit virum, Vincentium a Paulo, eique coadiutricem emcacissimam in eo arduo caritatis opere perficiendo adiunxit, Ludovicam de Marillac, viduam Le Gras. Ea Parisiis sub saeculi x v i exitum e nobili gente orta, brevi annorum spatio utroque parente orbata, et tutelae piissimi patrui Michaelis commissa, 496 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale claustralis vitae amplexandae desiderium, q u o d mature conçeperat, m o d e ratoris conscientiae suae consilio humiliter postponens, Antonio Le Gras, genere et christianarum virtutum splendore spectatissimo, anno 1613 nupsit, ex eoque filium genuit. A n n o 1625, viro pie defuncto, viduitatis v o t u m nuncupavit, et sub prudenti et sanctissimo Vincentii a Paulo moderamine, omnigenis caritatis operibus ad mortem usque heroice incubuit. Qua urgente caritate, n o v o in Ecclesia exemplo, mulierum Societatem condendam feliciter suscepit, quae extra claustra omnibus pauperum necessitatibus subvenirent; sapientissimis ad id regulis, eodem S. Vincentio approbante, ab ea conscriptis. Meritis onusta die decimaquinta Martii anno 1660 ad superos evolavit. Leonis Papae X I I I s. m. auctoritate Beatificationis huius Dei Famulae causa apud Sacram Bituum Congregationem introducta est: servatisque de iure servandis, Benedictus Papa XV fel. rec. Beatificationis honores ei die 9 Maii a. 1920 solemniter contulit. Novis a D e o , ut ferebatur, eius intercessione patratis portentis, biennio post, Canonizationis causa fuit resumpta, et super duabus sanationibus Parisiis et Panormi adornati sunt processus, pro quorum iuridico valore diebus 8 Iulii a. 1925 et 20 Aprilis a. 1932 ab hac Sacra Congregatione edita sunt decreta. Quum autem postea, quae Panormi evenerat, sanatio seposita fuerit, de alia mira sanatione Labaci processus est constructus, cuius iuridica vis per decretum datum die 1 Februarii anni huius probata fuit. Itaque de sanationibus, quae Lutetiae Parisiorum et Labaci contigerunt, disceptatum est. Soror Teresia, in saeculo Maria, Darracq, e Societate Puellarum a caritate S. Vincentii a Paulo, iam inde ab anno 1908 Pottiano m o r b o tentari coepit, qui per duodecim annos, accedente meningite spinali tuberculari, eamdem dire vexavit adeo ut, flaccidis paralysi inertibusque cruribus, lecto affixa, viribusque corporis in dies deficientibus, iam morti proxima videretur. Quum incassum omnes medicae curationes cessissent, Beatae Matris Ludovicae auxilium per binas integras novendiales preces infirma et censor ores implorarunt. Et mirum ! dum ipso mane diei 28 Maii a. 1920, decimae nonae post eiusdem beatificationem, in pessimis, uti antea, versabatur teterrimi morbi conditionibus, hora ante meridiem decima, Soror Teresia de repente, depulsis illico doloribus, n o v a m veluti vitam in se innuere sentit, e lecto surgit, ad domesticum sacellum, nemine adiuvante, se confert perfecte sanata. In quem morbum, uti periti physici testantur, non amplius recidit. Unanimis est peritorum sententia in miraculo conclamando. Parisiis haec evenere. Sacra Congregatio Rituum 497 Soror Veronica, in saeculo Agnes, Hocevar, ex eadem Societate, tuberculari diathesi ab adolescentia affecta, primaria adenopathia hilari peribronchiali et mediastinica tuberculari laboraverat, pleurite pariter tuberculari fuerat afflicta. Exinde pleuro-pericardicae adhaesiones cum m i o cardica insufficientia processerunt, quae in iuge vitae periculum Sororem adduxerunt, quaeque insanabiles erant, uti concorditer docent in arte periti. Eo autem res devenerat, ut infirma anhelo saepe pectore spiritum aegre traheret, frequentibus cordis pulsationibus moleste laboraret, totoque debilitata corpore in peius quotidie, sine ulla spe, rueret. Iamvero hora post meridiem quinta diei 29 Ianuarii anno 1926, novendialium precum ad B. Ludovicae implorandam intercessionem ultimae, Soror Veronica in instanti et perfecte sanata est, ita ut graviter laboriosa officia, a quibus diutissime omnino impediebatur, sine ullo i n c o m m o d o iterum suscipere valuerit, et in optima a praegresso morbo recuperata valetudine, perseveraverit, uti periti physici testantur. Ex quibus omnibus miraculi character clare in hac sanatione elucet, prouti etiam omnes adlecti ab hac Sacra Congregatione periti unanimi sententia agnoscunt. Sanatio haec Labaci contigit. De priore sanatione, Parisiensi, Antepraeparatoria Comitia apud E m u m Card. Alexandrum Verde, Causae Ponentem seu Eelatorem, die 28 Iun. 1932 habita sunt. De altera, Labacensi, Antepraeparatoria Congregatio apud eumdem E m u m Cardinalem die 9 Maii mensis h o c eodem anno habita est. Praeparatoria vero de utroque asserto miraculo apud Vaticanas Aedes die 18 Iulii mensis: Generalis demum coram Ssmo D. N. die 24 nuper elapsi mensis coacta est. In qua Emus Cardinalis Alexander Verde, Causae Ponens seu Eelator, sequens proposuit Dubium: An et de quibus miraeulis constet, post indultam eidem Beatae ab Apostolica Sede venerationem in casu et ad effectum de quo agitur. E m i Cardinales, Officiales Praelati et P P . Consultores suum quisque protulere suffragium. Ssmus vero D. N. cunctari aliquantisper duxit, divini luminis copiam communibus precibus imploraturus. Ad mentem vero suam pandendam hanc diem primam Novembris mensis congrue selegit, ut in hac sollemni Sanctorum Omnium festivitate n o v o miraculorum fulgore haec insignis caritate mulier illustrata appareret, quae vere de tribulatione magna ad caelestem patriam victrix pervenit. Quapropter Rmos Cardinales Camillum Laurenti, S. E. C. Praefectum, et Alexandrum Verde, Causae Ponentem seu Relatorem, una cum R. P. Salvatore Natucci, Fidei Promotore generali, meque infrascripto Secretario ad Se aceiri iussit, et, sacrosancto Eucharistico Sacrificio religiosissime litato, eisque adstantibus, pronunciavit: Beata Ludovica de Marillac ACTA, vol. X X V , n. 17. — 1-12-933. Constare de duobus miraculis Vidua Le Gras intercedente, a Deo patratis; 34 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 498 scilicet: de instantánea perfectaque sanatione tum Sororis Teresiae Darracq a morbo Pottiano dorsuali cum spinali meningite tuberculari coniuncto, tum Sororis Veronicae Hocevar ab insanabilibus adJiaesionibus pleuro-pericardicis cum insufficientia myocardica. H o c autem decretum promulgari et in acta S. E. C. referri mandavit. Die 1 Novembris anno Domini 1933. C. Card. LAURENTI, Praefectus. L . © S. A. Carinci, Secretarius. II PARISIEN. CANONIZATIONIS B. LUDOVICAE DE MARILLAC VIDUAE LE TRICIS SOCIETATIS PUELLARUM A SUPER GRAS CONFUNDA - CARITATE. DUBIO An, stante duorum miraculorum approbatione post indultam eidem Beatae venerationem, tuto procedi possit ad sollemnem ipsius Canonizationem. De caritatis laudibus edisserens, S. Augustinus ita mirifice eloquitur: « Quanta est ista (caritas) ? Anima litterarum, scientiae solidamentum, fidei fructus, divitiae pauperum, vita morientium... Inter opprobria secura est, inter odia benefica est, inter iras placida est, inter insidias innocens, inter iniquitates gemens, in veritate respirans. Quid illa fortius non ad retribuendas, sed ad non curandas iniurias? » (Serm. 350, 3 ) . Tota B. L u d o vicae vita hisce verbis graphice descripta videtur. In triplici enim statu, virginitatis, coniugii et viduitatis, insigne caritatis exemplar B. L u d o v i c a effulsit, et notas, quas ex Augustino audivimus, apprime in se expressit. Ex L u d o v i c o de Marillac, dynasta de Farinvilliers et Margarita Le Camus, nobilibus et avita pietate claris, ineunte Augusto mense, anno 1591, Lutetiae Parisiorum orta est Ludovica. In ipsa prima infantia, matre orbata, prius monialibus Ordinis S. Dominici in monasterio S. Dionysii in l o c o vulgo dicto « Poissy », a patre traditur instituenda: deinde Lutetiam revocata curis cuiusdam piae magistrae committitur, apud quam cum nonnullis aliis honestis puellis commorans, suavem iam dabat virtutum omnium odorem. A n n o 1604 patre vita defuncto, puellae curam quam diligentissimam Michael de Marillac, eius patruus, egit, qui eam et solidis virtutibus Sacra Congregatio "Rituum m formandam et humanioribus litteris, quin et philosophicis disciplinis e x c o lendam felici successu sategit. Suae conscientiae moderatori morem gerens, licet inter rigidissimae disciplinae Capul atas moniales adnumerari vehementer optasset, cum nobili ac piissimo viro Antonio Le Gras anno 1613 matrimonium inivit. In ipso coniugio quod saepe ab altiore divinarum rerum studio avocare solet, nihilosecius perfectionis cursum, quem ab adolescentia arripuerat, alacriter prosequi institit, sociumque in excolendis virtutibus Antonium habuit; quem multis agitatum vitae procellis multisque tentatum doloribus mira patientia et caritate solata est, atque ad fortiter patiendum confirmavit. Sui autem spiritus moderatoribus S. Francisco Salesio, eiusque dilecto discipulo Episcopo Bellicensi prius, postea vero ab anno .1623 ad mortem usque, non sine divinae providentiae consilio, S. Vincentio a Paulo usa est. Filium ex matrimonio susceptum, Michaelem Antonium, summa cura educare piissima mater contendit. A n n o 1625, demortuo coniuge, viduitatis perpetuo servandae v o t u m nuncupavit, atque, ut omnigenis pauperum necessitatibus subveniret, quod semper in votis habuerat, nobilium matronarum sodalitio, cui a Caritate nomen, adscribi voluit, in quo piae illae mulieres, Vincentio dirigente, sive Parisiis, sive alibi, horrendis, quibus tunc temporibus nonnullae Galliarum provinciae premebantur, calamitatibus, o p e m ferre studebant. Inter eas virtutum splendore et actuosa vita, summa humilitate comitante, L u d o v i c a excelluit, quam Deus ad altiora paraverat. Quo enim tot tantisque operibus perficiendis et perennandis prospiceret, Filiarum seu Puellarum a Caritate n o v a m societatem, S. Vincentio fautore, ad instar religiosae familiae, nobili, pro eorum temporum adiunctis, ausu condidit, sapientissimis legibus communivit, utque a generali Congregationis Missionis Moderatore regeretur obtinuit. Ea autem Societatis huius fuit ratio, ut sodales nullo claustrali vinculo adstrictae, pauperum servitio adducerentur. Societas die 29 Novembris anno 1633, tribus ferme ab hodierno die saeculis, initium coepit. Paullo autem post mystica haec arbor in humilitate, in simplicitate et in caritate, veluti altis defixa radicibus, propria vita virescere coepit, suosque ramos ad omnia caritatis opera mire extendit. H i n c factum est ut novae huius Societatis alumna e, non tantum priori saecularium matronarum caritatis sodalitio adiutricem o p e m ferrent, sed et seiunctim ab eo, ac magis effuso impetu caritatis matris exemplo permotae, sive in privatis domibus, sive in nosocomiis, aegris, vel pestifero m o r b o affectis, adessent, ludos pro pauperibus puellis instituendis aperirent, senibus, orphanis et derelictis infantibus maternam c u i a m impenderent, carcere detentis, ad trirèmes damnatis pium solamen Acta Apostolicae Sedis - Commentarium, Officiale 500 afferrent. Quin i m m o et act cruentos praeliorum campos, vulneratis militibus adiuvandis media inter arma, flagrante certamine impavidae accurrerent. Quam D e o grata Societas haec fuerit, ipsa eius mirabilis per decurrentia saecula propagatio testatur: quaeque nunc exstat tantae Matris sobóles quadraginta millium filiarum, quae late per orbem, praeclaro caritatis exemplo, omnigenis hominum indigentiis miseriisque succurrunt. Sed nec silenda martyrii insignis palma, quam nonnullae retulerunt, nec praetereundus ille favor prodigiosi numismatis, quo Virgo Immaculata, per B. Catharinam Labouré, delectum hoc virginale caritatis agmen velut proprio emblemate decoravit. In hoc tam magnifico ac t a m salutari opere, quod ex infiammato B. Ludo vicae corde prodivit, conspicere sane est q u o m o d o , iuxta Augustini praeconium, caritas revera facta sit tum, fidei fructus, anima litterarum, scientiae solidamen- divitiae pauperum, vita morientium. V e r u m c u m Dei opera cruce, veluti sigillo, sint obsignanda, opprobriis, odiis, iris, insidiis, insectata B. Ludovica est, sed D e o confisa inter opprobria... inter odia... inter insidias, sui victrix iniurias non retribuii, sed secura, benefica, placida, innocens incessit inter iniquitates gemens, in veritate respirons (Aug., 1. c ) . Nihil tam arduum q u o d ad animas Christo lucrandas invicta femina non susciperet. Porro non viarum asperitas, non itinerum pericula, non frigus, non aestus, non fames, non nuditas eam, infirma semper ac tenui valetudine laborantem, ab agendo retraxerunt. Februario mense ineunte, anno 1660 in extremum morbum incidit. Medios inter dolores summa animi demissione-, peccatricem se existimans, « Ubi peccatum abundat, aiebat, pati necesse est: Deus me iuste punit, et puniendo misericordiam elargitur »•. Die 15 Martii morientium Sacramentis refecta sanctissime in Domini osculo obdormivit annos nata 69. Sanctitatis vitae f ama illico non solum in utraque Vincentiana familia, sed per orbem diffusa quidem est, apud vero S. B. C. nonnisi sub elapsi saeculi finem, Leonis X I I I fel. rec. auctoritate, beatificationis causa fuit introducta. Heroicis virtutibus et tribus miraculis rite probatis, a Benedicto Papa XV s. m. Beata fuit renuntiata. Canonizationis causa die 22 N o vembris mensis anno 1922 resumpta fuit; duo autem miracula a D e o , ea intercedente, patrata fuisse, per S. B. C. decretum in Festo Omnium Sanctorum nuper editum, declaratum est. Ut autem ad ulteriora procedi posset, discutiendum adhuc erat dubium: An, stante approbatione duorum miraculorum post indultam ab Apostolica Sede Beatae Ludovicae de Mar illae Viduae Le Gras venerationem, tuto procedi possit ad sollemnem ipsius Beatae Canonizationem. Quod dubium Sacra Congregatio 501 Rituum a R m o Cardinali Alexandro Verde, causae Ponente seu Relatore in Generali Sacrorum R i t u u m Congregatione coram Ssmo D. IST. die 7 Novembris habita propositum fuit. R m i Cardinales, Officiales Praelati et Consultores unanimi suffragio in affirmativam conveñére sententiam, quam Beatissimus Pater benigne excepit. Suam autem mentem aperire distulit, ut interim divinum beneplacitum multiplicatis precibus magis patefieret. D i e m hanc, Dominicam X X I I I post Pentecosten selegit, in qua congrue ad rem nostram l o c u m Evangelii legimus. Etenim insigne Christi miraculum fìliolam archisynagogi pro sua infinita caritate ad vitam revocantis, nos edocet eodem Christo vivificante, perpetúan in Ecclesia per suos Sanctos, ut mirabili exemplo in B. Ludovica lucet, ea praestantissima miracula, quibus si frequenter mortali vitae servantur hominum corpora, potiore victoria ad ineffabilem vitam gratiae innumerae suscitantur animae. Vere vita morientium caritas (Aug., l o c . cit.). Laetandum equidem ad supremos altarium honores iam properare hanc caritatis heroidem, qua non solum Gallia, felix Sanctorum altrix, sed et universa nobilitatur Ecclesia. Arcessitis itaque Emis Cardinalibus Camillo Laurenti, S. R. C. Praefecto, et Alexandro Verde, Causae Relatore, nec non R. P. Salvatore Natucci, Fidei Promotore generali, meque infrascripto Secretario, sacrosancto Eucharistico Sacrificio pientissime litato, pronunciavit: « T u t o procedi posse ad Beatae Ludovicae de Manilae, Viduae Le Gras, Canonizationem ». H o c autem decretum publici iuris fieri et in acta S. R. C. referri mandavit. Die 12 Novembris anno Domini 1933. C. Card. LAURENTI, Praefectus. L . © S. A. Carinci, Secretarius. 502 Acta Apostolicae ACTA Sedis - Commentarium Officiale TRIBUNALIUM SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA (OFFICIUM DE INDULGENTIIS) DECRETUM C I R C A " I N D U L G E N T I A S R E C I T A T I O N I ROSARII: E T P I O V I A E C R U C I S E X E R C I T I O QUIBUSDAM IN ADIUNCTIS LUCRANDAS. Saepius huic Sacro Tribunali supplices libelli oblati sunt ut animum Summi Pontificis intentum facere dignaretur in difficultates, quibus non raro obnoxii sunt christifideles, gestandi scilicet in manu, prout generatim praescriptum est, sive coronam pro acquirenda maiore indulgen- tiarum parte, quae recitationi sancti Rosarii sunt adnexae, sive Crucifixum pro lucrandis indulgentiis Viae Crucis, adnexis recitationi viginti Pater, Ave et Gloria, q u o d quidem in eorum favorem conceditur, qui impediuntur, quominus iter quatuordecim stationum complere queant. Hae supplicationes eo spectant ut idem Sacrum Tribunal a Summo Pontifice indultum benigne ab huiusmodi implenda praescriptione, his diffi- cultatibus occurrentibus, obtineat. Infrascriptus Cardinalis Paenitentiarius Maior, in audientia sub die vigesima Octobris p r o x i m e elapsi, prout sui officii erat, de his petitionibus Ssmum D. ET. P i u m P p . XI certiorem reddidit, qui vehementer exoptans, ut quantum fieri possit, usus utriusque salutaris exercitii facilior evadat, ideoque maior frequentia in dies succrescat, — sive quia sacratissimi Rosarii cultus Genitrici Dei Mariae est gratissimus atque ad eius maternam protectionem impetrandam efiicacissimus, sive quia erga Iesum Crucifixum pietas aptissima est ad christianos animos sancte c o m m o v e n d o s ad memoriam recolendam mysteriorum R e d e m ptionis, cuius h o c anno exiens undevicesimum saeculum ut perquam solemniter commemoraretur Ipse voluit et imperavit, — praefatarum difficultatum valore mature et aeque perpenso atque recognito, nolensque eas obstaculum fore allaturas spiritualibus beneficiis, quibus christifi- deles frui valeant, benigne concedere dignatus est ut quoties vel causa operis manualis vel propter'aliam rationabilem causam oriatur impedi- Sacra Paenitentiaria Apostolica 503 mentum, quominus, iuxta praescriptiones, in manibus gestari queant vel corona v e l Crucifixus, quibus accessit benedictio ad lucrandas Indulgentias vel Ssmi Rosarii vel Viae Crucis, possint cuncti fideles easdem lucrari, d u m m o d o recitatione, de qua agimus, durante, secum q u o m o d o c u m q u e coronam vel Crucifixum deferant. Praesentibus, absque Apostolicarum Litterarum expeditione, in perpetuum valituris, contrariis quibuslibet non obstantibus. D a t u m R o m a e , ex aedibus S. Paenitentiariae, die 9 Novembris 1933. L. Card. LAURI, Paenitentiarius Maior. L . $ S. I. Teodori, Secretarius. SACRA ROMANA ROTA Citatio edictalis NEO-EBORACEN. NULLITATIS MATRIMONII (TRONCELLITI-ALESCIO) Cum ignoretur locus actualis commorationis Viti Alescio, in causa conventi, eundem citamus ad comparendum, sive per se, sive per Procuratorem legitime constitutum, in sede Tribunalis S. R. Rotae ( R o m a , via delia Dataria, 94) die 11 Decembris 1933, hora 1% ad concordandum de d u b i o disputando, vel infrascripto subscribendum, et ad diem designand a m , qua habebitur Turnus Rotalis pro causae definitione: An sententia Rotalis diei 14 Aprilis 1933 — qua declaratum est constare de nullitate in casu — sit confirmanda vel infirmanda in casu. Ordinarii l o c o r u m , parochi, sacerdotes et fideles quicumque notitiam habentes de l o c o commorationis praedicti Viti Alescio, curare debent, ut de hac edictali citatione ipse moneatur. L. J$j S. U. Mannucci, Ponens. Ex Cancellaria Tribunalis S. R. Rotae, die 20 Novembris 1933. T. Tani, Notarius. 504 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale DIARIUM ROMANAE CURIAE SACRA CONGREGAZIONE DEI RITI Martedì, 7 Novembre 1933, dinanzi all'Augusta presenza del Santo Padre, fu tenuta la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale gli Eihi e Revmi Signori Cardinali, i Revmi Prelati Officiali e Revmi Consultori teologi, facenti parte della stessa Sacra Congregazione, hanno dato il loro voto sul tuto per la Canonizzazione della Beata Ludovica Marillac, vedova Le Gras, fondatrice delle Figlie della Carità, e sopra due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione del Beato Pompilio Maria Pirrotti, Confessore, della Congregazione dei Chierici Regolari della Madre di Dio, Scuole Pie, e che vengono proposti per la sua Canonizzazione. Martedì, 14 Novembre 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, innanzi all'Augusta presenza del Santo Padre, ha avuto luogo la Congregazione Generale dei Sacri Riti, nella quale gli Emi e Re voli Signori Cardinali, i Revmi Consultori teologi e i Prelati Officiali hanno dato il loro voto sul dubbio detto del tuto per la solenne Canonizzazione della Beata Maria Michela del Santissimo Sacramento e della Carità, e del Beato Pompilio Maria Pirrotti, sacerdote della Congregazione dei Chierici Regolari della Madre di Dio delle Scuole Pie; inoltre si è discusso sopra due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione del Beato Giovanni Bosco, Confessore, fondatore della Pia Società Salesiana, e che vengono proposti per la sua solenne Canonizzazione. Martedì, 21 Novembre 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, con l'intervento degli Emi e Revmi Signori Cardinali, dei Revmi Prelati Officiali e dei Consultori teologi, componenti la Sacra Congregazione dei Riti, ha avuto la Congregazione Preparatoria per discutere sopra due miracoli che si asseriscono da Dio operati per intercessione del Ven. Servo di Dio Contardo Ferrini, professore nell'Università di Pavia, miracoli che vengono proposti per la sua solenne Beatificazione. Venerdì, 24 Novembre 1933, nel Palazzo Apostolico Vaticano, ha avuto luogo la Congregazione Particolare dei Sacri Riti, nella quale gli Emi e Revmi Signori Cardinali ed i Revmi Prelati Officiali, facenti parte della m e desima, hanno discusso sopra le seguenti materie: I. Sulla validità del Processo Apostolico costruito nella Curia arcivescovile di Torino sopra un miracolo del Beato Giuseppe Benedetto Cottolengo„ fondatore della Piccola Casa delia Divina Provvidenza in Torino. Diarium Bomanae Curiae 505 l i . Validità del Processo Apostolico costruito nella Curia ecclesiastica di Innsbruck sopra di un miracolo del Beato Corrado da Parzham, laico professo dell'Ordine dei Frati Minori Cappuccini. III. Sulla validità del Processo Apostolico costruito nella Curia ecclesiastica di Barcellona sopra di un miracolo del Ven. Servo di Dio Antonio M. Claret, Arcivescovo di S. Giacomo di Cuba e fondatore dei Missionari del Cuore Immacolato di Dio. IV. Intorno alla validità del Processo Apostolico sopra di un miracolo della Vén. Serva di Dio Margherita Bourgeoys, fondatrice delle Suore di Nostra Signora. SEGRETERIA DI STATO NOMINE Con Biglietti della Segreteria di Stato il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di nominare: 3 Novembre 1933. S. E. Revma Monsig. Giuseppe Pizzàrdo, Arcivescovo tit. di Nicea, Segretario della Sacra Congregazione degli Affari Ecclesiastici Straordinari, e il Rev.do D. Giulio Guidetti, Consultori della Sacra Congregazione dei Religiosi. 20 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Camillo Laurenti, Prefetto della Sacra Congregazione dei Riti, Procuratore delle Bernarda Canonizzazioni della Beata Maria Soubirous e della Beata Giovanna Antida Thouret, che avranno luogo prossimamente nella Patriarcale Basilica » » » Vaticana. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Angelo Maria Dolci, Membro della Sacra Congregazione de Propaganda Fide. Con Brevi apostolici il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di nominare: 16 Marzo 1933. S. E. Rma Monsig. Filippo Bernardini, Arcivescovo tit. di Antiochia in Pisidia, Delegato Apostolico in Australasia. 22 Maggio » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore dell'Istituto delle Suore Missionarie delVImmacolata Concezione (Montréal). » » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Angelo Maria Dolci, Protettore dell'Ordine dei Minori. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 506 13 Luglio 1933. L' Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni-Biondi, Protettore della Società di Maria (Marianisti). » ' » » L'Emo e Revino Signor Cardinale Angelo Maria Dolci, Protettore delle Figlie del Calvario (Tivoli). 15 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore della Congregazione delle Suore Mis- sionarie del Preziosissimo Sangue (Bois le Due: Aarle-Rixtel). » » » L ' E m o e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore della Congregazione delle Suore Mis- sionarie di Nostra Signora degli Apostoli (Lione). » » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore del Collegio di S. Girolamo degli Illi- rici (Roma). 20 » » L ' E m o e Revino Signor Cardinale Pietro Segura y Saënz, Protettore dei Monasteri dell'Ordine di S. Brigida (o del Ssmo Salvatore). » » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Giulio Serafini, Pro- 24 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, tettore dell'Istituto delle Maestre Pie Venerini. Protettore dell'Istituto delle Religiose del Sacro Cuore di Maria (Béziers-Montpellier). » » » L'Emo e Revino Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore delle Canonichesse Missionarie di Sant'Agostino (Malines: Lovanio). 28 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore della Congregazione delle Suore del Ssmo Sacramento e della Carità (Bourges). » » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore dell'Istituto delle Suore della Compassione (Wellington). 31 » » L'Emo e Revino Signor Cardinale Eugenio Pacelli, Protettore dell'Istituto dei Fratelli delle Scuole Cri- stiane. 1 Agosto » Monsig. Desiderio Nobels, Cappellano ^Comune Pontificio Sopr annumerar io. 4 » » L'Eiìio e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore dell'Istituto delle Suore Francescane di S. Giuseppe (Green Bay). 5 » » L ' E m o e Revmo Signor Cardinale Raffaello Carlo Rossi, Protettore dei Monaci Benedettini Camaldolesi (Roma: S. Gregorio al Celio). 8 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Diarium Romanae Curiae Protettore dell'Istituto 507 delle Suore della Carità (Cincinnati). 10 Agosto 1933. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore della Congregazione dei Preti delle SS. Stimmate di N. S. G. C. 11 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Eugenio Pacelli, Protettore dell'Istituto delle Suore di San Carlo Borromeo (Praga). 12 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Eugenio Pacelli, Protettore della « Ehrenwache des heiligsten Herzens Mariae» (Monaco). 23 » » L' Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore dell'Istituto delle Suore di S. Agnese (Milwaukee). » » » L ' E m o e Revmo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore dell''Istituto delle Suore dell'Immaco- lata Concezione (Annecy). 7 Settembre » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore delle «Petites Sœurs de l'Ouvrier» (Lilla: Nazareth). 15 » » Cardinale Pietro Fumasoni L'Emo e Bevmo Signor Protettore dell'Istituto delle Biondi, Suore Fedeli Com- pagne di Gesù (Malines). » » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore dell'Istituto delle Suore di S. Maria (Oregon). 23 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Luigi Capotosti, Datario di Sua Santità. 28 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Eugenio Pacelli, Protettore delle Suore Misericordia 6 Ottobre » delle Scuole Cristiane della (Coutances). L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Segura y Saënz, Protettore dell'Istituto dei Fratelli del Sacro Cuore. (Le Puy). » » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Alessio Enrico Lépicier, Protettore dell'Istituto dei Fratelli Poveri di San Francesco Serafico (Aachen). » » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Segura y Saënz, Protettore delle Suore Carmelitane della Carità (Vich). » » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Segura y Saënz, Protettore della Congregazione delle Serve di Maria, Ministre degli infermi (Roma). Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 508 18 Ottobre » » 1933. L'Emo o Revmo Signor Cardinale Lorenzo Lauri, Pro- tettore delle Suore di Carità (Sidney). » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore San -» » » » » Suore della Misericordia di L'Emo e Revino Signor Cardinale Teodoro Innitzer, Protettore 27 delle Vincenzo de Paoli (Zagabria). dell'Ordine Teutonico. L'Emo e Revmo Signor Cardinale Eugenio Pacelli, Protettore dell'Istituto delle Suore dei Poveri di S. Francesco (Aquisgrana). 30 » » S. E. Rma Monsig. Paolo Marella, Arcivescovo tit. di 4 Novembre » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Lorenzo Lauri, Protet- 8 » S. E. Rma Monsig. Bartolomeo Cattaneo, Arcivescovo tit. Doclea, Delegato Apostolico al Giappone. tore delle Suore del Ssmo Sacramento (Lafayette). » di Palmira, Tesoriere generale della B. Camera Apostolica. 14 » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore della Congregazione delle Suore della Divina Provvidenza (S. Antonio - Texas). » » » L'Emo e Revmo Signor Cardinale Giulio Serafini, Protettore delle Suore Adoratrici Sacramento » » » Perpetue del Ssmo (Roma). L'Emo e Revmo Signor Cardinale Pietro Fumasoni Biondi, Protettore dell'Istituto delle Suore di Carità del Verbo Incarnato (S. Antonio - Texas). Assistenti al 7 Luglio » » » Soglio Pontificio: 1933. S. E. Monsig. Paolo Rhode, Vescovo di Green Bay. S. E. Monsig. Giovanni Gföllner, Vescovo di Linz. » » » S. E. Monsig. Enrico Streicher, Arcivescovo tit. di Brisi. 14 » » S. E. Monsig. Roberto Guglielmo Spence, Arcivescovo di » » » S. E. Monsig. Francesco Alberti, Vescovo di La Piata. » >> » S. E. Monsig. Giovanni D'Almeida Ferrao, Vescovo di Cam- Adelaide. panti a. » » » S. E. Monsig. Adolfo Duparc, Vescovo di Quirn per. » » » S. E. Monsig. Vittore Emmanuele Sagrada, Vescovo tit. di Irina, Vicario Apostolico di Toungoo. 5 Ottobre » S. E. Monsig. Trifone Pederzolli, Vescovo di Parenzo e Pola. » » » S. E. Monsig. Giovanni Giuseppe McCort, Vescovo di A l toona. Diarium Bomanae Curiae 5 Ottobre » » » S. E. Monsig. Ugo Singleton, Vescovo di Shrewsbury. 21 » » S. E. Monsig. Ettore Fronzi, Arcivescovo di Camerino. 1933. S. E. Monsig. Alfonso Belloso, Arcivescovo di San Salvador. Protonotarii 20 Marzo 22 Maggio 509 Apostolici ad instar participantium : 1933. Monsig. Antonio Alvarez Caparros, della diocesi di Cartagena (Spagna). » Monsig. Gioacchino di Leo, dell'archidiocesi di Palermo. » » » Monsig. Giulio Cantagalli, dell'archidiocesi di Bologna. 8 Giugno » Monsig. Giuseppe Baldi, dell'arci)idiocesi di Napoli. » » » Monsig. Camillo Balzano, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Gaetano Sandomenico, della medesima archidiocesi. 16 » 20 Luglio 22 '» » Monsig. Francesco Mujesan, della diocesi di Trieste. 25 » » Monsig. Pietro Arthaud, dell'archidiocesi di Lione. » >> » Monsig. Francesco Olgiati, dell'archidiocesi di Milano. Monsig. Carlo Rossi, della diocesi di Pavia. » » Monsig. Marcello Chevallier, della diocesi di Ne vers. 3 Agosto 26 » » Monsig. Alessandro Grigaitis, della diocesi di Vilkaviskis. » Monsig. Lodovico Lamerand, della diocesi di Lilla. 12 Settembre » Monsig. Raffaele Zepeda, dell'archidiocesi di Guadalajara. 26 » Monsig. Renato De Boismarmin, dell'archidiocesi di Bourges. » Monsig. Serafino Banfi, della diocesi di Southwark. » Ottobre » Prelati Domestici di S. S.: 4 Febbraio 1933. Monsig. Carlo • tìandloss, dell'archidiocesi di Vienna. 9 » » Monsig. Floriano Strausz, della diocesi di Sabaria. » » » Monsig. Scipione Pensuti (Roma). 8 Marzo » Monsig. Giovanni Origer, della diocesi di Lussemburgo. Aprile » Monsig. Enrico De Masi, della diocesi di S. Agata de' Goti. 20 9 Maggio » Monsig. Gerardo Cornelio Van Noort, della diocesi di Haar- » » » Monsig. Teodoro Maria Vlaming, della medesima diocesi. » » » Monsig. Giovanni Cerny, della diocesi di Hradec Kralové. » » » Monsig. Teofilo Opatrny, dell'archidiocesi di Praga. » » » Monsig. Alberto Maria Bros, della diocesi di Meaux. » » » Monsig. Modesto Louis, della medesima diocesi. lem. 29 » » Monsig. Ludovico Bilinszsky, della diocesi di Alba Julia. 31 » » Monsig. Liberato Tosti (Roma), 5 Giugno » Monsig. Tommaso M. Conroy, della diocesi di Fort Wayne. 6 » » Monsig. Andrea Boenigk, della diocesi di Warmia. 17 » » Monsig. Giovanni Rosso (Roma). 19 » » Monsig. Tommaso F. Egan, dell'archidiocesi di Chicago. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 510 19 Giugno » » 1933. Monsig. Daniele Byrnes, della medesima archidiocesi. » Monsig. Enrico Betto, della diocesi di Lomza. 26 » » Monsig. Secondo Stella, della diocesi di Asti. 8 Luglio » Monsig. Nicola Altavista, dell'archidiocesi di Rossano. 13 » » Monsig. Antonio Calcagna, della diocesi di Policastro. 18 » » Monsig. Luigi Scipioni dell'archidiocesi di Urbino. 19 » » Monsig. Dionigi Brano, della diocesi di Teggiano. » >> » Monsig. Giovanni Giuliani, della medesima diocesi. » » » Monsig. Boceo Zunni, della medesima diocesi. 25 » » Monsig. Enrico de la Selle, della diocesi di Le Mans. » » » Monsig. Pietro Jarry, della diocesi di Nevers. 28 » » Monsig. Guglielmo Enrico Flynn, della diocesi di Hartfort. » » » Monsig. Aristide Adinolfi, della diocesi di Ariano. » » » Monsig. Colomanno Papp, della diocesi di Giavarino. 29 » » Monsig. Ugo Me Menamin, della diocesi di Denver. » » » Monsig. Matteo Smith, della medesima diocesi. » » » Monsig. Guglielmo O'Ryan, della medesima diocesi. 5 Agosto » Monsig. Alfonso Poelaert, della diocesi d'Orano. 6 Agosto » Monsig. Marino Priori, della diocesi di Indianapolis. 8 » » Monsig. Giovanni Molino, della diocesi di Alba. » » » Monsig. Carlo Dubois Wood, della diocesi di Charleston. 9 » » Monsig. Giulio Bastai, dell'archidiocesi di Modena. 10 » » Monsig. Carlo Thiele, della diocesi di Fort-Wayne. 11 » » Monsig. Emilio Vincent, della diocesi di Sherbrooke. » » » Monsig. Zaccaria Letendre, della medesima diocesi. 12 » » Monsig. Giovanni Boylan, della diocesi di Des Moines. » » » Monsig. Vito Stoll, della medesima diocesi. » » » Monsig. 28 » » Monsig. Carlo F. Goeckel, della diocesi di Scranton. » » » Monsig. Gualtiero A. Gorman, della medesima diocesi. » Monsig. Giovanni J. Murphy, della diocesi di Newark. Giovanni Agostino Ryan, dell'archidiocesi di S. Paolo del Minnesota. 12 Settembre 22 » » Monsig. Guglielmo Byrne, della diocesi di Waterford. 16 Ottobre » Monsig. Pietro Baima dell'archidiocesi di Torino. » » » Monsig. Antonio Bronzin, delle diocesi di Parenzo e Pola. 20 » » Monsig. Giovanni Unterluggauer, della diocesi di Gurk. 23 » » Monsig. Vittore Chastrè, dell'archidiocesi di Bourges. » » » Mongig. Ludovico Breton, della medesima archidiocesi. » » » Monsig. Carlo Vitéz Subik, della diocesi di Agria. Diarium Romanae Curiae 511 Con Biglietti della Segreteria di Stato, il Santo Padre Pio XI, felicemente regnante, si è degnato di nominare : Camerieri Segreti Soprannumerari di S. S. 9 Febbraio 1933. Monsig. Fabio Italiani, dell'archidiocesi di Perugia. 21 Marzo 11 Maggio 6 Giugno 22 Monsig. Felice del Campo, della diocesi di Madrid. Monsig. Faustino B. Falconi, della diocesi di Ayacucho. Monsig. Alessandro Frins, della diocesi di Berlino. Monsig. Edoardo Facchini, della diocesi di Sora. Monsig. Gregorio della Tolla, del vicariato apostolico di » Constantinopoli. Monsig. Giacomo B. 0' Reilly, dell'archidiocesi di New York. 29 » 13 Luglio Monsig. Uberto Busch, della diocesi di Aquisgrana. » » Monsig. Giovanni Jade vaia, della diocesi di Caserta. » » Monsig. Giacomo Lucchini, della diocesi di Como. » » Monsig. Luigi Ortelli, della medesima diocesi. 27 » Monsig. Vincenzo Fonzi, dell'archidiocesi di Chieti. 6 Agosto 7 » 16 » Monsig. Stefano De Luca, della medesima archidiocesi. 17 » » « 7 Settembre 5 Ottobre 19 » » Monsig. Pietro Passaro, dell'abbazia di Cava dei Tirreni. Monsig. Augusto Vigolungo, della diocesi di Alba. » »» Monsig. Antonino Piromalli, della diocesi di Mileto. Monsig. Bartolomeo Noetti, della diocesi di Mondovì. » Monsig. Giuseppe Rodolfi, medesima diocesi. » Monsig. Matteo Sardanelli, della medesima diocesi. » Monsig. Alfredo Puccinelli, dell'archidiocesi di Lanciano. » Monsig. Giuseppe Borghino, della diocesi di Saluzzo. » Monsig. Innocente Bastasin, della diocesi di Vicenza. » Monsig. Francesco Grillo della diocesi di Avellino. » Monsig. Andrea Posch, della diocesi di Secovia. » Monsig. Ottone Etl, della medesima diocesi. » Monsig. Francesco Köhl, della medesima diocesi. 29 » Monsig. Giovanni Battista Pessano, della diocesi di Savona. 26 » Monsig. Martino Giovanni Schräder, dell'archidiocesi di » Monsig. Pietro Gerardo Groenen, della diocesi di Haarlem. » Monsig. Giovanni Pauri (Roma). Monsig. Carlo Corvo (Roma). Utrecht. » 30 Cameriere Segreto Soprannumerario di Spada e Cappa: 15 Ottobre 1933. Il sig. Alberto Hackelsberger, dell'archidiocesi di Friburgo in Brisgovia. Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale 512 Camerieri d'Onore in abito paonazzo di S. S.: 3 13 20 Luglio 1933. Monsig. Francesco Fournier, della diocesi di Limoges. » >r » Monsig. Stefano Bruell, della diocesi di Aquisgrana. » Monsig. Giuseppe Olsina, della archidiocesi di Olomouc. » » » 21 » 2 4 Ottobre » » Monsig. Ludovico Alfieri, dell'archidiocesi di Milano. » Monsig. Tommaso Ponte (Roma). 5 » » Monsig. Tommaso Castiglione, dell'archidiocesi di Milano. » Monsig. Antonio Lattuada, della medesima archidiocesi. Monsig. Ladislao Janea, della medesima archidiocesi. Monsig. Giovanni Battista Carissimo, della diocesi di Sezze. Cappellani Segreti d'onore di S. S. : 27 Luglio 1933 Monsig. Giovanni Wimbeck, della diocesi di Gurk. Cappellano d'Onore extra Urbem di S. S.: 15 Giugno 1933 Monsig. Anton-io Veyrunes Dubois, dell'archidiocesi di Santiago di Cuba. NECROLOGIO 3 Novembre 1933. Monsig. Uberto M. Fiodo, Vesc. tit. di Prusiade. 20 » » Monsig. Ovidio Charlebois, Vesc. tit. di Berenice. Annus XXV - Vol. XXV 31 Decembris 1933 Num. 18 ACTA APOSTOLICAE SEDIS COMMENTARIUM OFFICIALE I I N D E X G E N E R A L I S ACTORUM (AN. I. - A C T A PII XXV Instructio liturgica, 3 3 5 . Provisio Ecclesiarum, 341, Monitum, 3 4 6 . EPISTOLAE ENCYCLICAE, 2 6 1 , 2 7 5 . CONSTITUTIONES APOSTOLICAE, 11, 2 5 , 75, 145, 229, 2 9 3 , 325, 357, 456, 4 8 3 . 2 3 2 , 2 9 5 , 3 2 9 , 363, 485. 431, 460. SOLEMNIA CANONIZATIONIS, 288. CONVENTIONES, SACRA CONGREGATIO 105, 197, 449, 4 8 1 . PROPAGANDA Provisio Ecclesiarum, 2 4 9 , 3 7 5 , 4 7 2 . Nominationes, 3 7 5 , 4 9 4 . Designationes, 2 5 1 , 376. SACRA CONGREGATIO RITUUM: Decreta liturgica, 4 1 , 168. Decreta in causis Servorum Dei, 177, 3 8 9 . 41,159, II. - A C T A S S . C O N G R E G A T I O N U M SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII : Decreta, 3 6 , 333. Proscriptiones librorum, DE F ID B: 73. SACRA CONSISTORIA, Decreta, 2 4 0 , 242. Resolutiones, 38, 83, 155, 208, 3 1 5 , 3 7 3 , 436, 469, 4 9 2 . LITTERAE APOSTOLICAE, 2 8 , 5 7 , 147, 199, 330, 372,469. SACRA CONGREGATIO CONCILII: LITTERAE DECRETALES, 4 1 7 . EPISTOLAE, 3 5 , 150, 3 0 9 , VOL. X X V ) SACRA CONGREGATIO ORIENTALIS: PP. XI INDICTIO ANNI SANCTI, 5. CHIROGRAPHUS, — 252,318,377,439,473,495. SACRA CONGREGATIO CAEREMONIALIS: Decretum, 3 4 1 . SACRA 36, 3 1 3 , 212, CONGREGATIO DE SEMINARIIS ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS : Decreta, 1 6 9 , 4 4 5 , 4 7 6 . 332. SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS: Documenta, 142, 154, 206, 466. De finibus dioecesium, 2 0 7 , 2 4 7 , 465, 4 9 1 . Provisio Ecclesiarum, 37, 82, 248, 313, 334, 372, 467, 492. Designationes, 38, 155. Monita, 143, 4 6 8 . vol. XXV, n. 18. - 31-12-933. III. - ACTA TRIBUNALIUM SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA: Monita, 6 0 . Decreta, 6 5 , 170, 254, 3 2 2 , 3 8 1 , 447, 478, 5 0 2 . Declaratio, 72, 4 4 6 . Dubia, 173, 343. 35 Index generalis actorum 514 Diarium Curiae Romanae: SACRA ROMANA ROTA: Index sententiarum, 8 5 . Index decretorum vim definitivam habentium, 9 7 . Citationes edictales, 4 9 , 1 0 2 , 2 2 0 , 255, 303. Audientiae solemniores, 1 0 3 , 2 2 1 , 448, 480. Notificationes, 2 2 1 , 3 4 6 , 3 8 3 , 448. Congregationes Ss. Rituum, 5 1 , 103, 174, 221, 257, 324, 346, 383, 480, 504. IV. - A C T A Nominationes, * 5 4 , 104," 1 4 4 , 1 7 4 , OFFICIORUM 2 2 2 , 228, 257, 347, 383, 505. PONT. COMMISSIO DE RE BIBLICA : Resolutio, 3 4 4 . PONT. ' G o M M r s s i o AD CODICIS CANONES Necrologium, 5 6 , 1 0 4 , 1 7 6 , 2 2 8 , 2 6 0 , AUTHENTICE INTERPRETANDOS : Responsiones, 3 4 5 . 324, 356, 388, 448, 4 8 0 , 512. * A d i n q u i r e n t i u m c o m m o d u m haec s i t d i s t i n c t a r e c e n s i o : PP. Cardinalibus concreditae Protectoriae: 223, 348, 5 0 5 . PP. Cardinales dati SS. Consiliis: S . G. C o n c i l i i , 5 4 ; S . G. de S a c r a m e n t i s , 3 4 7 ; S . G. de R e l i g i o s i s , 2 5 7 ; S . G . d e P r o p . P i d e , 347, 5 0 3 ; S . G . a n e g o t i i s e c c l e s i a s t i c i s e x t r a o r d i n a r i i s , 3 4 7 ; S . G . R i t u u m , 505 ; S i g n a t u r a e A p . , 2 5 7 . Consultores deputati: S . G. C o n c i l i i , 5 1 ; S . G. de R e l i g . 5 4 , 5 0 5 ; S . P a e n i t e n t . A p . , 3 * 7 G o m m i s s . P o n t . p r o R u s s i a , 257. Officiales renunciati: S . G. O r i e n t a l i s , 174; i n S i g n a t u r a A p . , 2 2 2 ; i n C a m e r a A p . , 5 0 8 ; i n Delegationibu.-?, 343, 5 0 5 ; i n O f f i c i i s e t C i p p e l l a P a l a t i i , 54, 176, 228, 508. Episcopi Assistentes Solio: 223, 3 4 9 , 5 0 S . Protonotarii Apostolici ad instar: 2 2 3 , 3 5 0 , 509. Praelati Domestici: 223, 3 ) 0 5 0 9 . C ab lc utar ii sacrati supra, numerum: 54. 174, 227, 259, 387 , 5 1 1 . Cubicularii honoris in habitu: 5 5 , 175, 227, 25'í 3 8 8 , 512. •Cubicularii secreti ab ense et lacerna de numero: 3 8 8 . Cubiculari), seereti ab ense et lacerna s. n.: 5(5. 175, 3 8 8 , 5 1 1 . Cubicularii, honoris ab ense et lacerna s. n. : 5i>, 17>>, 3 8 8 Cappellani secreti hon.: 5 6 , 176, 227. 388, 512. Capellani honoris eatra Urbem: 5 6 , 176, 227, 512 . Ee Supremo Christi Ordine: 3 5 3 . Ee Ordina Piatto: G r a n Ccoei, 225, 3 5 3 ; Placca, I 0 ì , 225, 3 5 3 ; C o m m e n d a t o r i , 225, 3 5 3 ; C a v a - l i e r i , 2 2 5 , 353. Ejo Ordin», S. Gregorii Mar/ni: cl. c i v . , 104, 2 2 5 , 3 5 4 ; e l . m i l . 1 0 4 ; G r a n Croci, ci. civ., 104, 2 2 5 , 3 5 3 ; cl. m i l . , 353; Placea, C o m m e n d a t o r i , c i . c i v . , 22*5, 3 3 4 ; c l . m i l . , 2 2 6 , 3 5 5 ; C a v a l i e r i , 226, 258, 355, 383. E c Ordine S. Silvestri Papae: mendatori, 384; Cavalieri, 385. G r a n G r o e i , 3 8 ï ; C o m m e n d a t o r i c o n placca, 104, 3 8 4 ; C o m - II Í N D E X DOCUMENTORUM CHRONOLOGICO ORDINE DIGESTUS I. - ACTA PII PP. XI 1933 Ian. Anni Sancti extra ordinem ac generalis maximique Iubilaei undevicesimo exeunte saeculo a peracta humani generis Redemptione 6 INDICTIO I. - E P I S T U L A » Iunii » » Iunii ENCYCLICA 3 Dilectissimo, Nobis. - Ad Emos PP. D D . Franciscum S. R. E. Presb. Card. Vidal et Barraquer Archiepiscopum Tarraconensem, Eustachium S. R. E. Presb. Card. Ilundain et Esteban Archiepiscopum Hispalensem, ceterisque R R . PP. D D . Archiepiscopis et Episcopis atque universo clero et populo Hispaniae: De iniusta rei catholicae condicione in Hispania 261 » Siempre Nos fué. - A los Eminentísimos Señores, Cardenal Francisco Vidal y Barraquer, Arzobispo de Tarragona, Cardenal Eustaquio Ilundáin y Esteban, Arzobispo de Sevilla y a los otros Excelentísimos Arzobispos y Obispos y a todo el clero y pueblo de España: Sobre la injusta situación creada a la Iglesia católica en España. 2 7 5 II. - LITTERAE » 4 DECRETALES Inclita Pictavonim Ecclesia. - Beato Andreae Huberto Fournet, Congregationis Filiarum Crucis, Sororum a S. Andrea quas vocant, fundatori, Sanctorum honores decernuntur III. - CONSTITUTIONES 1932 Martii 5 25 417 APOSTOLICAE Iam pridem. - De paroeciarum S. Mariae trans Tiberhn et S. Francisci ad Ripam maiorem de Urbe dismembratione ac de novae paroeciae B. Mariae Virginis Reginae Pacis erectione 293 516 1932 Index documentorum chronologico ordine digestus Man » Iulii » Aug. » Nov. 1933 Ian. » » » » » » » Febr. » Marth » Apr. » Man » Maii » Iunii 2 Apostolica Sedes. - De novae archidioecesis de Transjordania pro ritus graeci-melchitici fidelibus erectione . . 15 Ad Christi regnum. - De Jarensis et Nominis Iesu seu Caebuanae dioecesium in Phihppinis insulis dismembratione et novae dioecesis « de Bacolod » erectione . . . .1 Pastorale munus. - De nova archidioecesis Iadrensis circumscriptione . 8 Quae in faciliorem. - De Mariannensis ecclesiasticae provinciae dismembratione, novae provinciae Goyasensis erectione, et Goyasensis sedis ad metropolitanam elevatione . 20 Ad maius religionis.-De dioecesis Zamboangensis dismembratione et de novae dioecesis Cagayanae erectione . . 30 Nullo non tempore. - Indulgentiae et facultates suspenduntur vertente anno generalis maximique Iubilaei a die 2 mensis Aprilis a. 1933 ad diem usque 2 mensis Aprilis a. 1934 » Indicto a Nobis. - Paenitentiariis aliisque in Urbe confessariis extraordinariae conceduntur facultates anno vertente generalis maximique Iubilaei a die 2 mensis Aprilis a. 1934 » Qui umbratilem vitam. - Indulgentiae Anni Sancti 19331934 conceduntur monialibus aliisque stabili impedimento detentis cum opportunis facultatibus circa absolutiones et votorum commutationes 1.0 Quo Christi fideles. - De dismembratione aliquot paroeciarum dioecesium Gurcensis et Labacensis, earumque aggregatione dioecesibus Utinensi, Goritiensi et Tergestinae 31 Ad rectum et utile. - Aturensis dioecesis episcopalis sedes ab Aturo urbe ad Aquam Augustam urbem transfertur 6 Ad aptius christifidelium. - Ab archidioecesi S. Salvatoris in Brasilia territorii pars dismembratur et inde nova erigitur dioecesis « de Bomfim » nuncupanda 1 Quod omnes. - De nova S. Francisci Xaverii paroeciae in Urbis regione vulgo « Garbatella » nuncupata erectione 3 Quod divina favente. - In patriarchali Basilica Ostiensi Paenitentiariorum minorum collegium in perpetuum stabiliterque conditur 13 Iam annus elapsus. - De Pontificia Basilica Patavii S. Antonio dicata IY. - L I T T E R A E 1932 Iulii » Aug. 18 4 25 357 75 145 360 11 14 26 456 483 429 458 229 325 APOSTOLICAE Expostulavit a Nobis. - Fines reguntur inter vicariatum apostolicum Novae Antuerpiae et praefecturam de Ubanghi in Congo Belgico Inter potiores. - Ecclesia cathedralis Sydneyensis ad Basilicae minoris dignitatem evehitur 199 200 Index documentorum chronologico ordine digestus 1932 Aug. 21 » » 25 » » » » » 26 » » 31 » » » » » » » Nov. 29 1933 Ian. 9 » » 10 » » » » » » » » » » » » » » 11 » » 12 » » 14 » » 27 Gratmn Nobis. - Dioecesis Faliscodunensis Patrona caelestis declaratur Sancta Lucia Fiíippinia Tum Sanctae Romanae Eeclmiae. - Monasterium Parisien»® a Sancto Ludovico ad Templum, monialium O. S. B., ad abbatiae gradum evehitur Clusinae et Pientinae. - Oppidi Sarteani, intra fines dioecesis Clusinae, Patrona caelestis B. M. V. Boni Consilii Mater declaratur Allatum ad Nos. - Castri Aliphani intra fines dioecesis Aliphanae Patronus caelestis aeque principalis declaratur S. Antonius Patavinus Sacrae Paenitentiariae Apostolicae. - Indulgentiae stationales Urbis ad certas Ecclesias Mediolanensis civitatis extenduntur Exstat in dioecesi. - Ecclesia B. M. V. de Bono Succursu prope civitatem S. Nahoris in dioecesis Metensi, Basilicae minoris titulo et privilegiis augetur Refert ad Nos. - Sanctuarium B. M. V. in caelum Assumptae vulgo « Ta Pimi » dioecesis Gaudiensis, Basilicae minoris honoribus augetur Ecclesiae universae moderandae. - Dismembrato territorio e vicariatu apostolico de Yukiang erigitur apostolica praefectura de Kienchanfu in Sinis Primos ex inclyio. - Sancti Berardus, Petrus, Accursius, Adiutus et Otho, protomartyres O. F. M., declarantur Patroni principales vicariatus apostolici de Rabat . . Quae catholico nomini. - Praefectura apostolica Guyanae Gallicae in vicariatum apostolicum erigitur Nihil Nobis magis. - In territorio provinciae Sudanensis a "Nilo Superiore erigitur apostolica praefectura de Kodok Omnes homines. - Mutantur fines inter vicariatum apostolicum de Nanning et Missionem de Wuchow, in Sinis. Universae Ecclesiae commissa. - Fines immutantur inter praefecturam apostolicam de Umtata et Missionem de Queenstown in Africa Meridionali Christi regno. - Seiuncto territorio ex dioecesi Hyderabadensi erigitur missio sui iuris de Bezwada . . . Septuaginta quinque. - Gratiis privilegiisque augentur solemnia Lourdensia, L X X V ab apparinone anno habenda Inter instituta. - Ordo S. Hieronymi Congr. B. Petri de Pisis supprimitur Ad montem Avenfinum. - Abbas Primas O. S. B. pro tempore constituitur Magnus Cancellarius Athenaei S. Anselmi de Urbe Sancti Geminiani in civitate. - Templum praepositurale B. M. V. in caelum Assumptae in oppido Sancti Geminiani, dioecesis Collensis, Basilicis minoribus accensetur 517 28 26 30 31 32 201 203 232 233 234 235 237 238 485 57 147 239 240 Index documentorum chronologico ordine digestus 518 1933 Febr. 20 A venerabili fratre. - Basilicae minoris titulo ornatur ecclesia paroeciani Ss. Mauritii et Soc. Mm. in civitate « L'Bpinal » dioecesis Sancti Deodati intra fines . . . » » » Euremondensis dioecesis. - Titulo et honoribus Basilicae minoris augetur templum B. M. V. sideribus receptae, quod exstat Traieeti in dioecesi Ruremondensi . . . » Martii 2 Supremum votum. - Distracto territorio e vicariatu apostolico de Chengtingfu erigitur praefectura apostolica de SbuntenMu » » » Supremi Apostolatus. - Ex apostolico vicariatu de Nanyangfu atque ex praefectura de Sinyangchow separato territorio erigitur praefectura apostolica de Chumatien in Sinis, clero indigenae concredenda . . . » » 3 Quod divinus Magister. - Augetur territorio e vicariatu apostolico de Suifu atque in vicariatum apostolicum erigitur praefectura de Yachow in Sinis ». » 6 Comperimus non sine. - In vicariatum apostolicum erigitur apostoHca praefectura de Yungnien in Sinis . » » 7 Post consilium initum. - Pont. Collegio seu Instituto Angelico, de Urbe, Magnus Cancellarius tribuitur Magister generalis pro tempore O. P. . ". . » » 12 Paterna caritas. - Institutum Ordinis Societatis Iesu denuo, post Codicem I. C. confirmatur » Apr. 30 Bonus Pastor. - Venerabilis Dei Famula Maria a S. Euphrasia Pelletier, monialis professa ex Ordine Dominae Nostrae a Caritate, Instituti Sororum a Bono Pastore fundatrix, Beata renuntiatur . »• Maii 7 .Mirabilis Deus. - Venerabilis Dei Famula Vincentia Gerosa, Instituti Sororum a Caritate a Maria Infante altera fundatrix, Beata renuntiatur . » » 14 Crucifixi Domini Nostri. - Venerabilis Dei famula Gemma Galgani virgo saecularis Lucensis, Beata renuntiatur . » » 21 Ardore inexplebili. - Venerabilis Dei Servus Ioseph Pignatelli presbyter professus Societatis Iesu Beatus renuntiatur » » 28 H orti conclusi. - Venerabilis Dei famula Catharina Labouré, e S. Vincentii a Paulo Societate Puellarum Caritatis, Beata renuntiatur >> • Iulii 31 Ad Senarium Montem. - Facultas conceditur recognoscendi ac recondendi exuvias ss. V I I Fundatorum O. S. M. ad Senarium Montem, ad id Legato Emo viro Card. Alexio H. Lépicier . 241 242 486 487 488 490 243 245 295 300 363 304 367 329 V. - CHIROGRAPHUS .1933 Martii 2 Tra i sacrosanti. - Ad Emum P. D. Franciscum tit. S. M. Novae S. R. E. Presb. Card. Marchetti Selvaggiani, vice Sacra in Urbe Antistitem; de piaculari exercitio vulgo « Ora Santa » in honorem Agoniae D. N. L C. in Horto Gethsemani, sub Anni Sancti initium peragendo. 73 Index documentorum chronologico ordine digestus IV. 519 - EPISTOLAE PAG. 1932 » Oct. 24 Nov. 29 1933 Ian. 2 » » 6 » » 18 " » » 28 » Febr. 8 » Martii 14 » » 15 » Apr. 4 » Mah 1 Suavi sane. - Ad R. P. D. Ioannem Evangelistam de Lima Vidal, Archiepiscopum Villaregalensem, de Lusitana Societate catholicis Mssionibus provehendis Quum in ipso. - Ad Emum P. D. Andream tit. S. Laurentii in Damaso Presbyterum Cardinalem Frühwirth, S. B. E. Cancellarium, x x v episcopatus annum expleturum Nobilissimus ardor.-Aa R. P. D. Caelestinum Suhard, Archiepiscopum Rhemensem, x i v exeunte saeculo ab obitu S. Eemigii Laeto iucundoque animo. - Ad Emos PP. D D . Alexandrum tit. S. Augustini S. R. E. Presbyterum Cardinalem Kakowsld, Archiepiscopum Varsaviensem, Augustum tit. S. Mariae de Pace S. R. E. Presbyterum Cardinalem Hlond, Archiepiscopum Gnesnensem et Posnaniensem, ceterosque Poloniae Episcopos; de studiorum hebdomada, ad unitatem christianorum dissidentium restaurandam Les constatations si heureuses. - Ad egregium virum Henricum De Vergés, summum moderatorem sodalitatis conferentiarum S . Vincentii d e Paulo, Parisiis . . . . Auspicatus profecto. - Ad Emum P. D. Carolum Iosephum Henricum tit. S. Priscae S. R. E. Presbyterum Cardinalem Sinet, Archiepiscopum Bisuntinam, quem mittit Legatum ad solemnia Lourdensia L X X V a manifestatione B. M. V. exeunte anno Suavi quodam. - Ad R. P. Ferdinandum Napoli, Congregationis clericorum regularium a S. Paulo Praepositum generalem, quarto abeunte saeculo ab Ordinis approbatione . Summa animi delectatione. - Ad Emum P. I). Ioannem tit. S. Baibinae S. R. E. Presbyterum Cardinalem Verdier, Archiepiscopum Parisiensem, quem Legatum suum deputat ad solemnia, centesimo appetente anno ab instituta Pia Sodalitate Vincentiana a conferentiis, Parisiis habenda . . . Plures iueunditatis causae. - Ad R. D. Aemilium Cazot, Vicarium generalem Presbyterorum Congregationis a Missione et Societatis Filiarum a Caritate: de centenariis commemorationibus Vinceiitianis proxime habendis Non sine admirando. - Ad R. P. D. Ioannem Dominicum Aengenent, Episcopum Harlemensem, quinto exeunte saeculo ab obitu Beatae Liduinae Virginis Singulari quodam. - Ad Emum P. D. Eham tit. S. Marci S. R. E. Presbyterum Cardinalem Dalla Costa, Archiepiscopum Florentinum, de Concilio plenario Etruriae. 150 35 78 23 330 80 152 309 310 204 431. Index documentorum chronologico ordine digestus PAG. 1933 Maii » » » Iunii » Iulii » » » Aug. 25 Singulari semper. - Ad Emum P. B. Aloisium tit. S. Petri ad vincula S. R. E. Presbyterum Cardinalem Capotosti, Sanctitatis Suae Pro-datarium: x x v appetente natali episcopatus eius . » Quae ad divini. - Ad Emum P. D. iosephum tit. S. Ioannis ad Portam Latinam S. R. E. Presbyterum Cardinalem Mae Rory, Archiepiscopum Armachanum, quem Legatum suum deputat ad auspicalem lapidem ponendum novi metropolitam templi Liverpoliensis 15 Quod erat in votis. - Ad Emum P. D. Sebastianum tit. Ss. Bonifacii et Alexii S. R. E. Presbyterum Cardinalem Lerne Da Silveira Cintra, Archiepiscopum S. Sebastiani Fluminis Ianuarii, quem mittit Legatum ad Conventum Eucharisticum Brasilianum, Bahiam . . . 16 Septimo abeunte saeculo. - Ad R. P. Raphaelem M. Baldini Ordinis Servorum Mariae Priorem generalem, septimo exeunte saeculo a condito Ordine . ^ 30 Si peculiari semper. - Ad Emum P. D. Aloisium tit. S. Petri ad Vincula S. R. E. Presbyterum Cardinalem Capotosti, S. S. Pro-datarium, quem Legatum mittit Macerataci ad Conventum Eucharisticum ex universa Picena regione 30 Quinquagesimo ac ducentésimo. - Ad Emum P. D. Petrum tit. Ss. X I I Apostolorum S. R. E. Presbyterum Cardinalem La Fontaine Venetiarum patriarcham, quem mittit Vindobonam Legatum a latere . 33 2 432 460 434 461 462 V I I . - SACRA CONSISTORIA 1933 Martii » » » Maii » 13 Consistorium secretum 105 Camerariatus Sacri Collegii 105 Relatio causae Beati A. H. Fournet 105 Allocutio Ssmi Domini Nostri 106 Deputatio trium Cardinalium ad Portas Sanctas aperiendas 119 Confirmatio Patriarcharum Armeni e t Maronitae . . . . 119 Creatio et publicatio Patrum Cardinalium . 122 Provisio Ecclesiarum 123 Praestatio iuramenti ac postulatio Pallii 137 16 Consistorium secretum 140 Provisio Ecclesiarum 140 Oris aperitio et titulorum assignatio 140 Postulatio Palliorum 140 Consistorium publicum 140 2 Consistorium semipublicum de canonizatione Beati Andreae Huberti Fournet, confessoris, sacerdotis saecularis, conditoris Instituti Filiarum a Cruce, vulgo nuncupatarum Sororum S. Andreae 197 Oct. 16 Consistorium secretum . .............449 Camerariatus Sacri Collegii 449 Index documentorum chronologico ordine digestus 1933 Oct. » » » Nov. 16 Allocutio Ssmi Domini Nostri Relatio causarum BB. Mariae Bernardae Soubirous et Ioannae Antidae Thouret Optio Ecclesiae Provisio Ecclesiarum Confirmationes Praestatio iuramenti et postulationes Palliorum 19 Consistorium publicum 10 Consistorium semipublicum de canonizatione Beatarum Virginum Bernardae Soubirous atque Ioannae Anti dae Thouret 521 449 450 451 451 454 454 455 481 I X . - CONVENTIONES 1932 » » .1933 » Oct. 12 Inter Sanctam Sedem et Badensem Eempublicam solemnis conventio 177 » » Protocollo finale 189 Nov. 7-10 Protocollo addizionale 193 Iulii 20 Inter Sanctam Sedem et Germanicam Rempublicam solemnis conventio 389 » » Protocollo finale . 409 IL - ACTA SS. CONGREGATIONUM I. - SUPREMA SACRA CONGREGATIO S. OFFICII 1933 » » » » » Ian. Febr. 27 1 Decretum, quo damnatur liber Ernesti B u o n a i u t i . . . . Evulgatio decreti suppressionis cuiusdam religiosae mulierum consociationis Iunii 17 Decretum, quo damnatur liber P. Alf arie, P. L. Couchoud, A. Bayet, cui titulus « Le problème de Jésus et les origines du christianisme » Iulii 14 Decretum, quo damnatur opus, cui titulus «Congrès d'histoire du christianisme (Jubilé Alfred Loisy) » . . . . » » Decretum, quo damnantur « Opera omnia » Caroli Guignebert, professoris in Universitate Parisiensi « à la Sorbonne » » 29 Decretum, quo sacerdos Prosper Alfaric excommunicatus vitandus declaratur et paena degradationis damnatur. 36 36 313 332 332 333 II. - SACRA CONGREGATIO CONSISTORIALIS 1932 Febr. » Iulii 5 De Guayana. - Decretum divisionis dioecesis et erectionis praefecturae apostolicae « De Alto Orinoco » . . . . .15 Novae Segobiae. - Decretum dismembrationis dioecesis et erectionis praefecturae apostolicae « Montanae » . . . 154 206 522 Index documentorum chronologico ordine digestus PAG. 1933 » » » » » » » » Ian. 20 Parisiensis et Versaliensis. - Decretimi commutationis finium dioecesium Martii 13 Decretum de Consistorio ad exquirenda suffragia pro canonizatione Beati A. H. Fournet » 16 Monitum Praefecti Caeremoniarum Apostolicarum . . . » 17 Trevirensis-Limburgensis. - D e finium dioecesium mutatione » 24 Paderbornensis-Coloniensis. -Decretum de finium dioecesium mutatione Apr. 21 Agriensis-Strigoniensis. - Decretum de mutatione finium archidioecesium Sept. 29 Sivontina et V estana, Troiana et Fodiana. - Decretum de earumdem dioecesium adscriptione ad ecclesiasticam regionem Beneventanam Oct. 20 Decretum de Consistorio semipublico ad exquirenda suffragia pro canonizatione Beatarum Mariae Bernardae Soubirous et Ioannae Antidae Thouretf virginum . . . « » Monitum Praefecti Ap. Caeremoniarum I I I . - SACRA 1933 Iunii 26 Martii Iunii Nov. » Iunii Iulii Martii Apr. Iulii 142 .143 465 247 491 466 468 468 ORIENTALIS Patriarchatus Alexandrini Coptorum. - Ordo lampadis sive unctionis infirmorum (Formula brevior) approbatur . 335 IV. - S A C R A 1930 » » » 1931 » 1932 » » CONGREGATIO 207 CONGREGATIO CONCILII 15 Alexandrina. - Iurispatronatus 21 Festdana. - Iuris praesentandi 15 Malacitana. - Vacationum et distributionum » Gallipolitana. - Funerum 24 Aversana. -Matricitatis 11 Dioecesis N. - Coemeteriorum paroecialium 5 Principe Alberten, et Sashatoonen. - Missae pro populo . . 18 Sun entina. Substitutionis in choro 20 Tarvisina et Patavina. - Decimarum 315 38 83 155 208 373 436 492 470 V . - S A C R A CONGREGATIO R I T U U M 1932 Dec. 23 1933 Ian. 8 » » » Dubium. - De Missis celebrandis in honorem Sancti fundatoris vel Sanctae fundatricis cuiuslibet Congregationis Pietavien. - Decretum super tuto in causa canonizationis B. Andreae Huberti Fournet, confessoris, sacerdotis saecularis, fundatoris Instituti Filiarum Crucis. . . A ndegaven. - Decretum super miraculis in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Mariae a S. Euphrasia Pelletier, professae ex Ordine Dominae a Caritate, fundatricis Instituti Sororum a Bono Pastore 41 41 43 Index documentorum chronologico ordine digestus 1933 Ian. 22 » Febr. 5 » » » » » .13 » » » » » 19 » » » » Martii 8 » » 12 » » » » Maii 31 » Iulii 2 x . » » » » Aug. 9 26 6 523 Brixien. - Decretimi super miraculis in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Vincentiae Ge rosa, alterius fundatricis Sororum a Caritate in oppido Luere, Brixiensis dioecesis 46 Andegaven. - Decretum super dubio de tuto in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Mariae a S. Euphrasia Pelletier, professae ex Ordine Dominae Nostrae a Caritate, fundatricis Instituti Sororum a Bono Pastore 252 Lucen, in Italia. - Decretum super miraculis in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Gemmae Galgani, Virginis saecularis 212 Brixien. - Decretum super tuto in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Vincentiae Gerosa, alterius fundatricis Sororum a Caritate in oppido Luere, Brixiensis dioecesis 159 Parisien. - Decretum super miraculis in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Catharinae Labouré e Societate Puellarum a Caritate . . . . . . 16.1 Lucen, in Italia. - Decretum super tuto in causa beatificationis et canonizationi Ven. Servae Dei Gemmae Galgani, Virginis saecularis 163 Romana. - Decretum super miraculis in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Iosephi Mariae Pignatelli, sacerdotis professi Societatis Iesu . . . . 165 Approbatur lectio IX contracta in festo S. Gabrielis a Virgine Perdolente, Confessoris 168 Romana. - Decretum super dubio de tuto in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Iosephi M. Pignatelli, sacerdotis professi Societatis Iesu . . . 214 Parisien. - Decretum super dubio de tuto in causa beatificationis et canonizationis Ven. Servae Dei Catharinae Labouré, e Societate Puellarum a Caritate . . . 217 Nivernen. seu Tarbien. et Lourden. - Decretum super miraculis in causa canonizationis B. M. Bernardae Soubirous, e Congregatione Sororum Caritatis et Institutionis christianae Nivernen 318 Nivernen. seu Tarbien. et Lourden. - Decretum super tuto in causa canonizationis B. M. Bernardae Soubirous, e Congregatione Sororum Caritatis et Institutionis christianae « de Nevers » 377 Taurinen. - Decretum super virtutibus in causa beatificationis et canonizationis Venerabilis Servi Dei Dominici Savio, adolescentis laici 439 Lucen, in Italia. Decretum reassumptionis causae canonizationis beatae Gemmae Galgani Virginis 380 Neapolitana seu Bisuntina. - Decretum super miraculis in causa canonizationis B. Ioannae Antidae Thouret, virginis, fundatricis Instituti Sororum a Caritate 442 Index documentorum chronologico ordine digestus 524 PAG. 1933 Aug. 15 » Nov. 1 » » 12 Neapolitana seu Bisuniina. - Decretum super dubio de tuto in causa canonizationis B. Ioannae Antidae Thouret, virginis, fundatricis Instituti Sororum a Caritate. 473Parisien. - Decretum super miraculis in causa canonizationis B. Ludovieae de Marillac, viduae Le Gras, confundatricis Societatis Puellarum a Caritate . . . 495 Parisien. - Decretum super dubio de tuto in causa canonizationis B. Ludovicae Marillac, viduae Le Gras, confundatricis Societatis Puellarum a Caritate . . . 498 V I . - SACRA CONGREGATIO CAEREMONIALIS 1933 Iunii 24 Decretum de colore violaceo 341 V I I . - SACRA CONGREGATIO DE SEMINARIIS ET STUDIORUM UNIVERSITATIBUS 1933 Ian. 15 » Maii 17 » Sept. 1 Decretum, quo Institutum Internationale a S. Anselmo de Urbe, Pontificii titulo insignitur . . Decretum, quo Antonianum O. F. M. Athenaeum canonice erigitur Decretum, quo canonice erigitur Bomae penes Pont. Athenaeum Urbanianum Institutum Missionale Scientificum cum iure gradus conferendi 169 476 448 Iii. - ACTA T R I B U N A L I U M I. - SACRA PAENITENTIARIA APOSTOLICA 1933 Ian. » » » Febr. » » » » 12 Decretum: facultates extraordinariae Palaestinae confessariis Anno Sancto vertente conceduntur 30 Decretum: indulgentiae augentur pio exercitio annexae, quod feria sexta ad sacri aeris pulsum perficitur in memoriam D. N. Iesu Christi morientis 20 Decretum de indulgentiis recitationi annexis precationis « Angelus Domini » vel alius precis ut in textu notatur. 25 Declaratio decreti circa indulgentias Stationibus adnexas. 28 Monita. - De usu facultatum confessariis per Annum Sanctum tributarum deque ratione indulgentiae Iubilaei lucrandae, ad normas constitutionum Benedicti X I V et Leonis X I I I exarata, auctoritate Ssmi D. N. Pii Pp. XI ad hodiernam disciplinam accommodata eiusque iussu edita 69 70 71 72 Index documentorum chronologico ordine digestus i 525 PAG. 1933 Febr. 28 » Martii 20 » » 21 » » 23 » » 30 » Apr. 22 » Maii .18 » Iunii 2 » Iulii 24 » Aug. 1 » Sept. 20 » » 25 n » » » Nov. 9 Facultates confessariis peregrinis concessae anno vertente generalis maximique Iubilaei a die 2 mensis Aprilis a. 1933 ad diem usque 2 mensis Aprilis a. 1934 . . . . Decretum de facultatibus indulgentias piis operibus aut devotionis obiectis adnectendi deque analogis quibusdam indultis, tantum directe a Sacra Paenitentiaria in posterum concedendis . . Decretum, quo pium exercitium, quod « Horam Sanctam » vocant, indulgentiis ditatur Decretum, quo indulgentia ditatur invocatio quaedam ad Ssmum Redemptorem Dubia circa facultates confessariis peregrinis concessas anno vertente Generalis Maximique Iubilaei Decretum de quibusdam indulgentiis adnexis recitationi « Pater, Ave et Gloria » sexies repetitae Decretum de indulgentiis per recitationem divini Officii coram Ssmo Sacramento lucrandis Decretum, quo invocatio in conficiendis vel reficiendis sacrarum aedium supellectilibus ac liturgicis vestibus recitata indulgentiis ditatur Decretum, quo novis indulgentiis ditantur pium XL Horarum exercitium frequentantes . Decretum de non permiscendis operibus pro multiplici Iubilaei acquisitione Declaratio de clausulis « visitandi ecclesiam vel oratorium » et « precandi ad mentem Summi Pontificis » . . Indulgentia pro invocatione B. M. Virginis « Maria, Mater gratiae» Decretum, quo indulgentia plenaria iis conceditur, qui sollemnibus processionibus eucharisticis pie intersunt. Decretum circa indulgentias recitationi Rosarii et pio Viae Crucis exercitio quibusdam in adiunctis lucrandas II. - SACRA 5 Ian. Martii 12 24 11 Tyrnavien. - Nullitatis matrimonii (Wolf-Kralik) . . . . Mediolanen. - Nullitatis matrimonii (Costa-Maurer) . . . Citatio edictalis: Altunen. - Nullitatis matrimonii (Qua- Apr. 19 Monasterien. - Nullitatis matrimonii (Hesse-Eicken - Maii Nov. 11 20 Neapolitana. - Nullitatis matrimonii (Ciallorenzi-Mari). Neo Eboracen. - Nullitatis matrimonii (Troncelliti-Alescio) Dec. » » 1933 170 171 172 173 254 322 323 381 343 446 447 478 503 ROTA I L Decreta i n causis aliter eodem anno f i n i t i s . . . . Citationes edictales: Antiochen. Maronitarum. - Nullitatis matrimonii (Ouar 1932 » ROMANA 65 85 97 49 50 102 220 » 4( 255 256 563 Index documentorum chronologico ordine digestus 526 IV. - ACTA OFFICIORUM I. - COMMISSIO PONTIFICIA DE RE BIBLICA 1933 Iulii 1 v, De falsa duorum textuum biblicorum interpretatione. . II. - PONTIFICIA P A e 344 COMMISSIO AU CODICIS CANONES AUTHENTICE INTERPRETANDOS 1933 Iulii 17 Responsa ad proposita dubia 345 III INDICES NOMINUM I. - INDEX NOMINUM PERSONARUM (OMITTUNTUR NOMINA ACTIS SUBSCRIPTA) A Abd A . , 454. Adam G., 55. Adamski St., 128. Adamson T., 55. Adenauer I., 350. Adinolfi A . , 130, 510. Aegidius a Sacris Cordibus, 380. Aengenent I. T)., 204. Agostini C., 133. Agidmi A . , 175. Agudelo H., 128. •j- Agudelo I., 324. f Aguilera A . , 228. Ahumada R., 354. Alberti F., 508. Albouy I. P., 237. Alcaide y Bueso B. I., 132. Alcázar y Moratilla I. A . , 385. Alfaric P., 313, 333. Alfieri L., 512. A l i e n Paula, 443 s. A linei M., 385. Aliprandi V . , 386. Allmeyer E. A . , 356. Aloisi P., 104. Aloisi Masella B., 145 s., 429 s. Altamirano Bulnes A . , 123. Altavista N., 510. Alter C, 130. Alvarez Caparros A . , 509. Alves da Cunha E., 350. Alves de Pinho M., 134. Alves de Souza B. P., 133, 372, 454. Ambrosi Tornasi S c , 354. Ambrosini L., 384. Amicarelli A . , 384. Andreuzzi I . , 385. Angelucci L, 354. Antigo A. M., 52. Antonelli A . , 387. Antonelli I., 381. Appendino M., 351. Arana Goigoras B. I. V . , 130. Araujo Porto A . , 130. Arborio Mella di S. Elia, 104. Arcangeli Pr. 56. Argnani D . , 131. f Arguinzonis y Astorbiza B., 260. Arida A . , 121. f Arlet H., 324. Arnberger F., 388. Arpinati L., 353. Arrobbio L, 386. Artaraz Emaldi Ë., 134. Arthaud P., 509. Aspe Th., 130. Aspinall G., 55. Astorri C , 97. Attipetty Io., 37,127,249. ; Attuoni H., 140. f Audino N. M., 324. Audren P., 134. Auvity Fr., 314, 453. Avedis Petrus Arpiarían, 120. B Bacci A . , 138, 288, 454. Pagella G., 55. Bai A . , 387. Baima P., 510. Bayet A . , 313. Bayle L., 258. Balan I., 352. Baldi I., 509. Baldini F., 454, 572. Baldini R., 434. Baldino I. B., 350. f Ballerini I., 324. Ballo Guercio S., 454, 467. Balzano O., 509. Bambini A . , 258. Bandini A . , 223. Banfi S., 509. Baranzini H., 249, 451. Barata Duaïte A . , 352. Baratta F., 356. Barbier A. M., 351. Barda Fr., 131. Barelli I., 384. Barillon Ae., 37, 136. Barry M. W . , 352. 528 Barthès Ae., 135. Bartoccetti V . , 95. Bartolomei Bonzani C , 386. f Bartolom R., 480. f Bascherini U., 324. Bassetti R., 354. Bastai I., 510. Bastien P., 54. Batanian A . , 373, 452. f Batignani I., 104. Battistelli St. H., 135. Baumann A . , 136. Baumgartner E., 178. Baziak E., 454, 467. Bega M., 356. Behn H., 225. Beyaert I., 355. Beyaert L., 355. Belivau A . , 334, 452. Bellini P., 54. Bellis I., 258, 385. Bellone F., 386. Belloso A., 509. Bellotti Ven. F., 488. Bencivenga F., 386. Benedetti I., 87, 89, 92, 93, 94, 95, 96, 97. f Benitez L., 356, Beimi I., 384. Benvignati H., 86 ss., 91, 93, 95. Benziger A., 126. Berardus S., 233. Beretta F., 54. Bergamini O., 258. Berkes P., 388. Bernardi Fr., 130, 385. Bernardi M., 175. Bernardi R., 385. Bernardini O., 89. Bernardini Ph., 123, 505. Bernareggi H., 132. Berni F., 258. Bersani F., 87, 93 s., 96. f Bertazzoni I., 356. Bertha R . , 350. Bertram A. Card., 124, 140. Betto H., 510. Index nominum personarum Bettoni Fr., 227. Bettoni P., 385. Bewley O., 353. Biagetti B., 226. Bichier des Ages (Ven.) Elisabeth, 42, 420. Bies N. I., 351. Bihary E., 223. Bilciuresco Gr., 385. Bilinszsky L., 509. Binet O. I. H. (Card.), 80. Bini Fr. Xav., 128. Biolgliini, 96. Bisleti C. Card., 42, 45, 160, 174, 222, 253, 299, 302. Blanc A e . , 225. Blanchard Luciana, 422, 424. Blain L., 258. Blaxo L, 352. Bodet C , 383. Boenigk A . , 509. Boggiani Card. T. P., 123 s., 137. Bokelmann Fr., 384, 386. Bona St., 132. Boncompagni Ludovisi Fr., 225. Bonhomme I., 249 s., 452. Bonnabel A . , 135. Sonora P. P., 385. Borghino L, 511. Borgogelli I. B., 385. Borgongini - Duca Fr., 327, 457. Bornewasser Fr., R., 465. Bosco I. (B.), 52, 139, 257, 347, 439. Bottaro L, 127. Bourgeoys (Ven.) Margarita, 505. Bourne Card. Fr., 134. Bourquin L., 355. Boutry G., 354. Bova P., 385. Boylan L, 510. Bozzi F., 355. Bozzuffi A . , 386. Bracci F., 85 s., 88, 94 ss. i Brandsma G., 375, 453. ! Brano D . , 510. I Brans M. L. T., 135. Breton L., 510. f Broderick Th., 480. Bronzin A . , 510. I Bros A. M., 509. ! Bruell S., 512. ! Breslin P. N., 351. I Breynat G., 131. i Brenninkmeyer R., 258. ! Bressan L, 54. Breton A . , 130. Brenkers I. M. U., 355. Briacca S., 136. Bridier A . , 223. Brien B. C, 258. I Brocco I., 86 s., 94 s.. 175. Brosadola I., 225. Brown I. T., 223. Browne R., 131. ! Brugam de Walzin Fr., I 355. Brunhès G., 134. Bruni C, 223. Brunissen., 227. Brunner I., 223. Brykczynski B., 176. Bühl B., 129. Bukraba P. C, 135, 314, 453. Buonaiuti Er., 36. Burquier B . , 135. Burtin A . , 355. Busch U., 511. Buteler L., 132. Byrne E. I o . , 37, 136, 129, 223, 249, 510. I Byrnes D . , 510. Caban T., 224. Cahill P., 352. Calcagna A . , 510. Calderone Fr., 385. Calvo I. M., 356. Campbell Ae. I., 175. Campillo H . , 126. Canazei I., 127. Candolini A . , 226. Cantagalli I., 509. Cante I., 175. Cantin I., 386. Cantu ti Castel vetri Fr., 225. Capalti A . , 93. Capasso N., 124. Capelli I., 227. Capizzi P., 136. Capobianco I., 314, 453. Capotosti Card. A . , 312, 347, 461, 507. Cappelletti E., 385. Carabini A . , 90, 92. Carinci A . , 366, 370,424. Carissimo I. B . , 512. Carlotti P., 385. Carroll L, 130. f Carsalade du Pont J. M. L., 56. Cassa Chidané M., 127. Castellanos y Nuñez V . , 136. f Castelli C, 104. Castelli G., 100. Castelli I., 258. Castelli L., 226, 385. Castelli P., 226. Castiglione T., 512. Cattan B . , 372, 452. Cattaneo B., 508. Cavalletti Fr. X., 353. Cavioni E., 227. Cáyzedo y Cuero I., 1.26. Cazot Ae., 310. Cecco Ae., 130. Cento F., 154. Centoz A . , 126. Centra L., 385. Cerny I., 509. f Cerretti Card. B . , 105, 119, 123, 137, 348, f 260. Cerniti V . , 225. Cesar ano A., 125. Cesarano C, 132, 349. Cesarmi I., 174. Index nominum personarum 529 Cesarez I., 259. Cevese P., 385. Cézérac P . C , 135 Chaleil B . , 258. Champion D. L, 226. Chapelle I., 356. f Charlebois O., 249 s., 453. Chartrand I., 82, 137. Charveriat Ph., 355. Chasseloup Florentia Elisabeth, 417. Chastré V . , 510. Chatelus P., 126. Chevallier M., 509. Chichester A., 129. Chiesa Bini C, 176. Chigi Albani Lud., 353. Ohimot E., 258. Chow L, 130. Chrzanowski L, 175. Giaci D . , 386. Cicognani H. I., 248, 348, 451. Cioccetti U., 386. Cybichowski St., 176. d a r e t (S. D.) A. M., 505. Cleary P., 495. Clementia (Soror), 422. Clive R. H., 221. Clune P. L, 375, 452. Coelho M., 126. Cognata I., 140. Cogneau Au., 334, 453. Cogoni I., 128. Colangelo N., 134. Colcinet A. A . , 386. Colin A . , 251. Colli E., 134. Colmenares Pacheco Fr. Coppée E., 384. f Coppel Fr., 176. Corelli A . , 384. f Corsini L, 135, 228. Corvo C, 511. f Cosió y Medyna F., 260. Costa G., 386. Costantini C, 487, 490, Coste E., 126. Cottolengo (B.) I. B., 53, 504. Couchoud P. A . , 313. Coulon G., 223. Conreoux A . , 354. Court G., 350. Coussa A., 174. f Couzian L, 260. Coyne P., 350. Grotti Fr., 248, 452. Crowley T. L, 224. f Crouzet I., 324. Crumbach L, 388. Osala P., 176. Cuccarono C. S., 124. Cuccia Fr., 355. Cullen Th., 351. Curatola I , 176. f Curi A . , 176. Curran Th. P., 351. Cuvelier L, 127. Czarneckij N., 129. A . , 355. Colori L, 355. Comeau D . , 351. Cornelias y Santamaria V., 454, 467. Conan I. N., 125. Conroy T. M., 509. Consigliere V . , 131. Conte A. C, 86 ss., 90, 94. Copello I. A., 127. A c t a , vol. XXV, n. 18. — 31-12-933. D f Daeger A. T., 104. Dagonig L, 54. Da Guerra Vanna H., 226. D'Alessandri A . , 85, 86, 88, 96. D'Alessi L, 54. D'Alfonso L, 384. Dalia G., 387. Dalla Costa Card. E., 122, 126, 139 ss., Ì44, 431. Dalla Torre di Sanguinetto L, 225, 388. Daly-Comeau L, 351. D'Almeida Ferrao L, 508. 36 530 D'Ambra G. I., 227. Danusso A., 225. D'Angelo A., 354. Danner S., 355. Da Silva A . , 429. D'Aquila E., 223. D'Arbonne L., 54. Dard Ae. L., 103. Da Ronco H., 175. Darracq Soror Teresia (Maria), 496. Daublain A . , 355. P'Avack P., 88, 92. De Almeida A. A . , 136. De Angelis S., 387. De Araujo IT. B., 259. de Assis A. A . , 131. de Assis Pires Fr., 131. De Barcza G., 225. de Barros A. A . , 387. Debernardi I., 124. De Bogorja Podleski L. E., 176. De Boismarmin R., 509. De Cinque A . , 384. De Ciutiis de Sancta Patritia Ph., 226. f De Cormont C. M. A . , 125, 228. De Durfort de Civrac de Loge O. M., 127. De Filippis C. A . , 387. De Filippis Fr., 129. de Fonseca A. V . , 132, 453. f De Gorostarzu C. M., 134, 228. De Hemptinne I., 133. De Jonghe d'Ardoye G. M. I. H. G., 314, 375, 453. De Kempeneer I., 376. De Larminat H., 354. De Las Cases E., 353. de la Selle H., 510. De la Tribouille H., 258. Delattre Le Merce C, 258. del Campo F., 511. Del Castillo J., 52. Delehaut I. W . , 383. Index nominum personarum De Leeuw H. I. M., 355. de Lima Vidal I. E., 132, 149, 314, 451. Dell'Aquila D . , 135. delia Tolla G., 511. Della Torre C. M., 452, 467. Della Vedova D . , 82, 137. Dell'Aversana A . , 128 s. Dell'oro S., 55. Delpuig Gelabert von Paula Aloisi, 52. Dei Rosario A . , 140. De Luca J., 56. De Luca S., 511. De Marillac L. (B.) Vidua Le Gras, 52, 257, 346, 480, 495, 497 s., 500. De Masi H., 509. Dembek B., 127. De Meyer A . , 353. De Menthon Fr., 226. De Miranda y Quartin C, 384. De Miranda Henriques A . A , , 126. Denza Fr., 153. De Parva A . , 225. De Peray y March L, 388. de Pietro Fr., 133. De Prai P., 258. Der Abraamian S., 341, 453. de Sà Fragoso C., 492. De St. Quentin E. I. M. L., 383. De Sanctis A. M., 372, 454. De Sanctis P., 384. de Silva Campos Neves L , 130. Desmarais A . , 129. Desmedt L., 132. Desmond D . , 37, 136. f de Sousa I. S., 448. De Souza Cunha T. B . , 350. de Souza T. S., 135. De Stotzingen Fid., 169. D'Eusebio P., 386. De Valera E., 353. de Vasconcellos C. C, 135. De Veiga P. V . , 54. De Verges H., 333. Devoghel E., 54. Dhuit A . , 350. Dieni L, 259. Di Joro A . , 350. Dikavicius V . , 1.74. Dini T., 492. Distelberger M., 387. Dittel St., 352. Dix G. L. P., 354. Dolan B. J., 55. Dolci Card. A. M., 122, 139, 140, 144, 347, 505 s. Dolfuss E., 353. Donati Fr., 384. Drago A . , 133. Drago M., 385. Droulers P., 355. f Drumm T. G., 480. Dublelmann C, 376. Dubois Wood C, 510. Duffy I. A . , 130,248,452. Dufresne D. V . , 352. f Dumi L, 448. Duparc A . , 334, 453, 508. Durand M., 259. Durieux P., 132. Düringer I. P., 227. Duross L, 356. Durst R., 385. Dutoit H., 128. Düvergey L M. A . , 383. Dzioba I.. 352. E Egan T. F., 509. Eguiguren A . , 480. Eichen C , 55. Eickenscheidt E., 255. f El-Khazen A. I.¿ 104. Eltschkner A . , 82, 137. Erberhold E. J., 129. Ernestus a Montagny la ! Ville, 314, 376. Index nominum personarum 531 Flynn G. H., 510. Flock H., 351. Fodian., 466. Foehr E., 350. Fogolla Fr., 222. F. Fontana S., 55. Fabian A . , 352. Fonzi V., 511. Fabrizi U., 213 s. Ford R., 258. Facchini E., 511. Formusa I., 352. Fagnens L., 258. Forti Fr., 385. Falconi F. B., 511. Foschini L, 175. Fallaize P., 131. Fossati Card. M., 122, f Fallize I. Bapt., 480. 125, 139 ss., 144. Fan I o . , 38, 136, 250. Fongeras de Lavergnolle Fantosati A . , 222. L , 175. Fantozzi A . , 125. Fournet de Thoiré P., Farfan P. P. Fr., 452, 4.17. 467. Fournet (S.) A. H., 41. Farrelly I., 130. 42, 43, 46, 51, 105, 138, Fasolino N., 136. 142, 197, 288 s., 417, de Fanlhaber Card. M., 426. 140. Fournier F., 87, 91, 512Fedele S., 340. Fourquet A. P. L, 130. Feliziani F., 176, 348. Fox Th. M., 130. Feltin M., 127. Franceschi G., 352. Fernandes I. M., 130, 387. Franciolini L, 133. Ferrata I. B . , 87, 90, 93. Franco M., 467. Ferreira L. I., 259. Franco Fr., 454. Ferreira de Silva E., 129. Franoluvié P., 54. Ferri L, 386. Franz A . , 350. Ferrini C., 53, 174, 504. Frazioli N., 131. Ferroni A. M., 133. f Frind V . , 56. f Fetser A . , 480. Frindt E., 227. Feurstein H., 387. Frins A . , 511. Fezzi A . , 354. Fritz P., 55. Fialbo I. G., 55. Froissard B . , 56. Fiandaca F., 124. Fronzi H., 509. Fibiger A . , 352. f Frühwirth Andr. Card., Fiedler St., 128. 35, 104. Filipetti I., 386. f Frutos Valiente F., Filippini Lucia (S.), 28 s. 56. Filippini (V.) Fr., 314, Fulciniti Fr., 259. 376,453. Fumasoni - Biondi Card. f Fiodo H. M., 512. P., 122, 139, 140, 144, Fischer I. M., 354. 347, 505-509. Fischer S., 351. G Fitzroy McLaughlin L., y Gaggia IL, 228. 350. Gajato B., 439. Fivizzano (a) I., 251. Gajato C, 439. Flynn P., 135. Gaillard L., 126. Gal E., 352. Galeazzi P., 136. Galeazzi R., 225. Galgani (B.) Gemma, 52 s., 163,165, 212, 214. 380. Gali St., 82, 127. Galla Fr., 259. Galletti D . , 175. Galli G., 353. Galvin I. M., 55. Garan D . , 353. f Garcia Fontcubertà A . , 37, 104, 136. Gardini Fr., 130. Gareffi A., 355. Garneau B. Ph., 350. Garnich E., 227. • ' Garriga S., 130. Garzia R., 226. Gasparri Card. H., 257. 451, 454. Gasperini G., 225. Gaston J. 223. Gatti T., 259. Gaucher L., 356. Gaudron, 128. Gawlina L, 82, 137. Geers G. H., 224. Genies A . , 386. Generosa (Soror) a Ssma Trinitate, 423. Gentil Fr., 353. Gentileschi O., 175. Genuardi R., 131. Gerard G., 356. Gerdes A. M., 224. Gerken R. A . , 314, 452. Gerosa (B.) Vincentia, 46, 48, 51 s., 103, 159 s., 300, 302, 309. Gessi Fr., 227. Gföllner L, 508. Ghedini O., 354. Ghegaray P., 386. Ghetti Br., 356. Ghio L, 126. Giardini M., 125. Gijlswijk L, 238. Ertel C. A . , 224. Etl O., 511. Eugenin Th., 130. 532 f Gilfillan Fr., 56. Giordani A . , 334, 453. Giorgi A e . , 454, 467. Giorgis I., 132. Giovannoni G., 384. Girelli P., 386. Giroux E., 386. Giuliani I., 510. Giusino C , 92. Giusti V . , 55. Glennon I., 454, 467. Glotin P., 259. Goeckel C. F., 510. Goena Ph., 176. Goethen E., 136. Goggin I. Fr., 224. Gomà y Tomas I., 145, 451. Gomes de OhVeira H., 127, 145. Gómez de Santiago Fr., 136, 249. Gonçalves I., 223. Gonçalves Cerejeira Card. E., 125, 130. Gondelowski L., 351. Gonzales A . , 133. Gonzales R., 53. Gonzalez Fr., 129. Gonzalez Ï. E., 334, 453. Gonzales de Santa Cruz R., 52, 222, Gorman G. A . , 510. Gorman Th., 130. Görordo I. Bapt., 130. f Gorostarzu C. M. de, 224. Gourtay P. M., 38, 136, 250. Graffili R., 132. Granito Pignatelli di Belmonte Card. I., 119, 124, 140, 164 s., 167, 213, 216, 222, 308, 366, 380, 443 s., 475. Grassi A . , 124. Grassi D . , 495. Grassi G., 53, 222, 352. Grazioli I., 85^92, 94-98, 100 s. Index nominum personarum Grente G. Fr. M., 349. Hefter A . , 335, 453. Grigaitis A . , 509. Hegarty I. M., 224. Grillo F.; 511. Hennemann F., 494/ Grimal M., 258. Herder-Dorneich T., 388. Grimmelsman E. I., 351. ¡ Hentgen A e . , 227. Griseri I. A . , 352. i Hie I., 258. Gröber O., 126, 129. Hilf rieh A . , 465. Groenen P. G., 511. Hill, P., 224. Guaseo I., 139. Hindiè Gr., 373, 452. Guébriaiit I. B . , 489. Hinsley A . , 236. Guerrieri E., 104. Hyland Fr. E., 227. Guerrin A . , 383. Hlavicka M., 226. Guglielmi F., 85-98. Hlond Card. Aug., 23. Guidetti Giulio, 505. Hocevar soror Veronica Guidi P., 96. (Agnes), 497. Guignebert C , 332. Hodges M. M., 44 s. Guiu Martínez Maria Ber- Holszky C., 352. tha, 166 s. Holte I., 351. Guizar A . , 132. f Hombach A . , 480. Guillois I., 350. Huayek E. P., 120. Gumy L. I., 314, 376, Hubert Au., 352. Hudal A . , 314, 453. 453. ITurault St. I., 128. Gusti D . , 353. Gundl Fr., 56. i Guzzi 1)., 385. 1-J H f Habra G. P., 228. Hackelsberger A . , 511. f Hackett B . , 224. Hadzsega B., 224. Haering Ed. A . , 248, 250. 457. Hay es I., 140. Hayes R., 133, 334, 453. Hamel O., 355. Hamill I. E., 351. Hamonet I., 283. Handloss C , 509. Hanna E., 126. Hartley I. I., 223. Hartmann L., 227. Hartz Fr., 137. Haverty G., 355. Hazuka V . , 387. Heard G., 86, 87, 88, 90, 1 91, 92, 93, 95, 96, 99. Hebbé H. 454. Heffernan I., 133. lacomoni Fr,, 104. ladevaja I., 511. Iaksch V . , 227. Iaia C , 354. landa I. N., 224. landa V . , 226. f lannotta A. M., 1.31. lasoni E., 350. lemolo A . C , 93. Ilundaiii et Esteban Card., 261. Imberti Fr., 135. Innitzer Card. Th., 122< 127, 139, 140, 141, 144. 508. Iorio D . , 198, 483. Irgens H., 223. Italiani F., 511. Iulia Sor. Paulina, 422. I zart M. H., 314, 453. Janasik S., 85, 87, 88, 91, 92, 93, 257. Jaimin M. P. M., 38, 136, j 250. Index nominum personarum Jansen Fr., 351. Jansen H., 387. f Jarlin St., 104. Jarry P., 510. Jasinski VI. Br., 128. Jelin A . , 175. JOckum G., 352. Joie E. A . , 453. Joie L., 376. Joffily I. I., 125. Joosten Fr., 134. Jousseaume de la Bretesche I., 355. Julian P., 224. Julien A . , 354. Jullien A . , 85-95, 97 s., 100. Jumelais P., 355. K Kakowski A l . Card., 23. Kalapurakal Th., 133. Kaller M., 128. Karapurakal Th., 134. f Karlin A . , 228. Karosas A . , 223. Karpinsld F., 388. Kaspar O., 82, 126, 137. Katz G., 356. f Kean G., 268. Kearney I., 135. Keefe G., 352. Kelemen Chr., 140. Kelly M., 200. Keppl C , 259. Kertesz P., 175. Ketter Fr., 352. Khouzam M., 340. Kidd I. Th., 131. Kieffer G., 227. Kierkels Ii. P., 125. Killian A . , 375, 452. Kinane I., 248. 452. King I. H., 350. Kiralmyey T., 259. Kisielewicz L., 175. Klein G., 124, 136, 247. f Klein N., 176. Kiemann I., 129. f Klimke A . , 56. Köbl F., 511. Kohont A . , 259. Koller I., 351. Korczyk I. M., 351. Kordac Fr., 125. Körmendy L., 56. f Kortikian G., 388. Kostkan I., 259. Koúdabaché I., 137. Kozal M., 175. Kralik Helena, 50. Kratochvil I., 352. Krause I., 495. Kreis G., 352. Kroczek I., 176. Kuéera Ae., 354. Kuics St., 352. Kuiper C. I., 356. Kumpf mulier., 128. Kuodis R., 174. Kupka I., 132. Kurowski P., 352. L Labbé Marquez C, 127. Labouré Catharina (B.), 51, 53, 103, 161, 217, 219, 311, 318, 367, 370, 500. Lachenaud I. B . , 383. Laera A . , 131. Lafayette L., 128, 508. Lafitte F., 132. La Fontaine Gard. P., 462. Lajeunesse M., 249 s., 453. Lamerand L., 509. Lamy Fr., 135. Lanza d'Aieta I., 104. Lapierre A . , 134. La Puma V . , 350. Lara y Torres L., 248, 452. Lari Ae., 125. Larrart I o . , 38, 250. Lasserre L, 223. Lattuada A . , 512. Laubser T. C, 226. 533 Laurenti Card. Camillus, 43,45,48,157,160,163, 165, 202, 213, 216, 219, 234, 253, 288, 303, 308, 320, 366, 370, 379, 424 s., 441, 444, 450, 475, 497, 505. Lauri L. Card., 230, 380, 508. '" • Lauzirica Tovralba Fr., Xav., 129. Lavigueur H., 355. Lavitrano A. Card., 131. Lazik A . , 388. Lazzart L, 137. Lazzarato D . , 85-92, 9496. Lazzati F. Fr., 131. Laztzerini A . , 55. Le Blond C. H., 334, 453. Leccese S., 224. Le Clerc A., 347. Lecomte C, 223. Le Cour-Grandmaison I . , 356. Le Divelec I. P., 259. Ledochowski W . , 245. Lee G. I . , 132, 224, 452, 472. Legge P., 136. Legge W . , 388. Legrand L., 91. Lejards L., 359. Lekó A., 227. Le Mailloux M. M., 134. Lemaître A . , 319. Lemire A . , 202. Lemmens G., 133. Lerne da Silveira Cintra Card. S., 460. Leo L , 509. Lépicier Card. A. I L , 222, 329, 349, 506 s. Lepri A., 353. Lepri L, 384. Leridez L., 224. Le Ruyet P. M., 130. Leska I., 55. Letendre Z . , 510. Leto D . , 385. ; 534 Index nominum personarum MacRory Card. L, 432. Mader A . , 55. Maertens R . , 384. Mattaccini G., 386. Magenet I., 223. j Maglione A . , 207, 483 s. ! Magnaghi A . , 356. ! Magnifico Maria SeraphiI na, 47 s. ! Mahieu-Liebaert, I., 387. j Majan I., 55. i Maiztegui Besoitaiturria i i., 127. Malatesta A / M . , 352. I Malatesta P., 352. j f Maldonado Calvo E . / i 56, 129. Mancinelli A . , 131. Mandelli R., 385. Mandron P., 258. Mangenest L. G. A . , 355. Mangers I., 135. f Mankowski P., 228. Mannot A. I., 224. Mannucci U., 85-87, 8995, 97. Mantiero A . , 131. Mantini Ph., 130. Manuelli G., 125/ Marais L., 386. t Marazzi I., 480. Marchaud L, 355. Marchesi L., 385. M Marchetti Selvaggini Fr. (Card.), 54, 73, 257, Ma A . , 251. 294, 348 s., 458. McCarthy I., 134. McClean P. H., 351. Marcou I. P. A . , 137, 250. MaeCloskey I. P., 357. Marella P., 352, 452, 472, Macchi di Cellere C, 104. 508. McCort I. L, 508. Marelli A. M., 132. MacDonald C. C, 224. Mari L, 256. McFadden L, 134. Maria (B.) a Sancta EuMacGinley I. B., 136. phrasia, 45, 296, 299. Machet G., 259. Maria a S. Fideli, 319. Mclntyre A . , 224. Maria (Pallotta) ab AsMcKinnon M. G., 224. sumptione, 166 s. f MacMahon I., 56. Maria Michaela de Ssmo McManus C , 351. Sacramento, 221, 346, MacNulty I. Fr., 134. 480, 504. Maconi L, 227. Mariani A . , 56. Leutmotzer A . , 227. Leven H., 249 s., 453. Linijer L., 356. Liou-King-Wen F., 127. Lippolis A . , 136. Lisowski Fr., 82, 137. Lisson A e . , 125. Lladoc C., 334, 453. Locatelli A . , 450. Lochner G., 385. Loehr T., 383. Logié G., 355. Loisy A . , 332. Lombardi, 96. Lombardo A . , 386. Lombardo L., 385. Longinotti F., 388. Longoni L, 223. Lopez Santamaria I., 128. Lorks L, 314, 376, 453. Loschi A . , 54. Lotthé A. W . , 258. Louis G., 135. Louis M., 509. Lucchini G., 511. Lukomski K. St., 127. Lugue Chr., 129, 135. Lustosa A . , 125. Luzio S,, 350. Ly-iun-ho M., 140, 250. Lyons P., 351. Mariétan L, 129. Marillac (B.) Ludovica, Vedova Le Gras, vide De Marillac, 504. Marinaros V . , 354. Margaría S., 128. Margiotte Nicolaus, 350. Marinelli De Marco H . , 384. Marinetti A . , 226. Marissens L., 355. Marmora M., 223. Marmotin A . , 128. Maron I o . P. A L , 38. Marques A. P., 55. Marrani Bon., 476. Marroquin I. E., 54. Marschall B., 175. Marsiglia D . , 125. Martina P., 175. Martinelli A . , 124. Martínez G., 00 f Martínez Nufiez Z . , 448. Martins Junior A. B . , 127. Martinus a Sancto Nicolao, 52. Marx I. A . , 350. Marzetti L, 351. Marzo N., 355. Marzotto C , 354. Massimi M., 85, 88, 94101. Massimiliani M., 131. Mathieu CL, 131. Mathieu G. A . , 385. Mattei Gentili P., 384. Matteoni G., 126. Mattes G., 178. Matthews A . , 56. Maurer G. H., 102. Mayer R., 225. Mazzei D. A., 384. Mazzotti A . , 125. Medici del Vascello L, 354. Melanson A . , 136. Melchior a Sancto Augustino, 52. Melena C, 55. 535 Index nominum personarum Melitti I., 259. Mujesan F., 509. Melo R., 258. Muller F., 175. Melo y Alcade Pr., 129, Mulligan G., 224. 349. Mulochean E., 224. Méndez I., 248. Munzani D . , 76, 140. Méndez y del Rio I., 452. Murphy I. J., 510. Menicucci Maria, 213 s. Murray I. Gr., 126. Meriano Fr., 226. f Mutel G. C, 176. Meroni G., 385. Messa F., 354. n Messner I., 387. Meyer H., 55. Naassani H., 137. Miari I., 384. Nabaa G., 137. Michalscki Fr., 352. Nannerini Schiavetti, 96. Michelon M., 376. ! Napoli F., 152. Micheloni P. T., 248, 250, I Natucci S., 43, 45, 48, 160, 163, 167, 214, 219, 376, 452. 253,320,366,370,379 s., Mientas G., 350. 424, 444, 426, 497. Migliorini R., 376. Migneu R., 125. Navarra P. L., 133. Mignot L., 224. Neuenheuser P., 175. Milani A . , 288, 425. I Nepustil I., 384. Militto S., 352. Nessimian I., 372, 454. Mimmi M., 335, 452. Niccoli Fr., 134. Minrilv I., 259. I Nichetti C, 226. Minya L., 56. Nicoletti F., 388. Misuraca I., 352. Niemira C, 314, 453. Mitty T., 126. Nobels D . , 506. Mittuen I., 55. Noël L., 386. Miville G., 352. Noetti B., 511. Myatt Fr., 354. j Nogara B . , 56. Myers E., 134. I Noìan I., 224. Mogabgab C, 26 s. j Noll R., 352. Molino I., 510. j Nonis A . , 226. Molony D . , 55. i Noto Sardegna I., 354. Momo I., 226. j Nouailles I. M., 134. Monachesi P., 386. i Novak A . , 259. líonahan P. I., 134. I Noviello A . , 31, 127. Monard Fr., 233. ! Novy V . , 55. Mondami I., 124. j f Nowak A . , 228, 131. Montini A . , 175. i Nowowiejski, 125. Mooney E., 454, 467. Morano F., 85-96, 98,100. Mori Card. I., 123. Moriarty A. I., 132. j Ochaba I., 388. Monconi I., 386. I O'Connell Card. I., 135, Moro C. D . , 131. 351. Moscato D . . 135. ! O'Connor M. Fr., 351. Mosso Fr., 226. j O'Connor P. S., 351. Mottis P., 96. j f O'Dea I. E., 56. Oetter G., 255. O'Gorman M., 55. O'Hara Edv., 128. f O'Hern I. Fr., 324. Okonski St., 175. Olchowicz C, 388. Olgiati F., 509. Olivan Generosa, 424. Olive Maria, 44 s. Olsina I., 512. Opatrny T., 509. Oppo Palmas A., 355. Ordoñez A., 128. O'Reilly Fr., 225. O'Reilly I. B., 350, 511. Orescu A . , 226. Origer I., 509. Orsenigo O.. 247, 465. Orsini L., 353. Ortelli A . , 511. O'Ryan G., 510. O'SulIivan I., 129 , 224. Ozanam Fr., 309, 331. P Pace L, 223. Pacelli Card. E., 177,222, 348 s., 390, 506 ss. Pacha A . , 128. Pacifici P., 314, 453. Paladini A., 223. Palan Torres Antonia, 166. Palloroni Th., 130. Palombari P., 386. Pandini S., 387. Panier I., 225. Panikervirtis I., 126. Papenfuss V . , 175. Papp C , 510. Parenti E., 226. Paronelli C, 385. Parrillo F., 86-92, 94 s., 98-101. Parzham (B.) C, 52, 505. Pasetto L. H., 149. Basino U., 386. Pasquel A . . 132. Passarelli T., 226. 536 Index nominum personarum j Pimenta I. A . , 130. j Piossek A . , 387. j Pirastru I., 127. I Piromalli A., 511. i Pizzardo I., 505. I Pirrotti (B.) P. Maria, 504. Pisciteli! C , 55. Plebani A . , 223. Pocci C , 353. Poelaert A . , 510. f Poggenburg L, 56,124. Poisson A . , 495. Polding I. B., 200. S. Euphrasia, 43, 46, Poletti V . , 386. Polidori A . , 131. 51s., 252, 205. Ponte T., 512. Pensieri A . , 387. Popp I., 227. Pensuti S., 509. Popp R., 159. Pepe A . , 350. Porter G. Th., 249 s. Pereira S. P., 55. Peretti E., 176. 453. Perez y Cecilia A. M., Posch A . , 511. Poskitt A . , 55. 127, 249. Perez y Rodriguez R . , i Potenza Fr., 131. ! Pozzi P., 385. 248, 452. ! Pradzynski I., 223. Perier M., 223. j Prampolini A . , 354. Pernoud I., 223. Perongini L., 385. j Prato (a) Pacificus, 248. Peruzzo I. B . , 133. j Preller L., 385. Pessano I. B., 511. Prendiville R., 375, 452. Peterson., 134. Priante V . , 249, 453. f Pétrone L, 176. Prikryl Fr., 176. Petroni D . , 127. Priori M., 510. Petrucci A . , 25S. Prusso A . , 386. Pezzi P., 227. Puccinelli A . , 511. Phelan I. H . , 258. f Pulvirenti I., 448. Philippi C , 140. Pyszynski I., 259. Piani G., 206, 257, 360. Pibernat I. M., 224. Q Pic C , 135. Quaglia I., 354. Picaud Fr., 131. Quagliatilo P., 220. Piccioni I., 349. Quaglino F., 385. Piccoli I., 384. Quargnassi A . , 223. Picha M., 132. Quattrocolo H., 85-96, 99. Picha T., 55. Passaro P., 511. Pastena Caecilia, 443 s. Pasztor I., 175. Patané C., 124. Patrizi N . , 94. Paulissen H.,37,136,250. Pauri I., 511. Pays L, 135. Peczeli E., 227. Pederzolli T., 508. Peira V . , 136. Pelckmans H., 258. Pellegrini B., 96. Pelletier / S . ) Maria a Piens I., 355. Pignatelli I. M. (B.), 53, 103, 165, 214, 304, 307. Pigott I., 354. Pucho wski S., 387. R Raab F. X., 387. Raballo C , 55. Racine Fr. M., 351. Raggi P., 352, Räska A . , 388. Rayappa P., 129. Raymundos T. G., 133. Re C , 132. f Re Fr. I., 56. Reali E., 227. Realini P., 226. Rebecchini C , 355. Redi (B.) Teresa Margarita, 52, 480. Reid I. F., 258. Reis A . , 131. Relaing G. I., 224. Resinger I., 387. Respighi C, 198, 483. f Ressia I. B., 135, 448. f Rétb C, 448. Retzbach A . , 224. Reyes G., 135. Rhode P., 508. Ribet I., 162 s. Ricca F., 36. Ricciardelli L., 385. Richard A . , 383. Rigot H., 258. Richaud F., 224. Ritter I. E., 82, 137. Roche I., 131. Rodolfi I., 511. Rodriguez A . , 52, 132. Rohracher A . , 335, 453. f Rojas y Arrieta G . 104. f Rojas St., 356. Roland-Gosselin B., 207. Rolla I., 136. Romani S., 86, 89, 92, 222, 224. Romanini Fr. Xav., 258. Romano Fr., 352. Ronovsky C , 355. Roosmale Nepveu R. C. S., 384. Rosa Fr., 54. Rosa I. Bapt., 349. Rossi C , 509. Rossi H., 134. Rossi O., 259. Rossi Card. R. C., 348. y Index nominum personarum Rossi Berarducci I, 354; Rossi Longhi V . , 104. Rossino I., 125. Rosso I., 174, 509. Rotta A . , 491. Rousset A . , 38, 137. Roy asi A . , 356. f Rovetta I., 104. Roy Ae. M., 128, 376. Ruffo di Calabria H., 104. Ruggeri J., 54. Russo A . , 226. Russo S., 135. Rusic A . , 128. Ryan I. A . , 510. Ryan I. H., 454, 372. Rys A . , 356. Rzewnicki S., 86 s., 89, 91, 93, 96. S Sacconi V . , 85, 88 s., 454. Sagarminaga A . , 54. Sagrada V. E., 508. Saint-Maur C. Fr., 356. Salatino P., 226. Salazar T., 126. Salmas P., 137. Salmón H., 355. Salucci R., 224. Salvadori G., 386. Salvagno C, 387. Salviati P., 353. Sampson Bishop F., 226. Sancho I. C, 206. Sandomenico C., 509. Santin A . , 372, 454. Santistevan I. B . , 125. Santolini I., 385. Sardànelli M., 511. Satke I., 175. Satriano M., 384. Saudreau I. An., 352. Sauer I., 351. Savazzini E., 224. Savio Ven. D . , 103, 139, 346, 439. Saygh M., 452, 469. Scalese Franciscus, 354. Scaccia Pr., 126. Scanlan A. I., 351. Scansetti A . , 384. Scapinelli P., 353. •f Scapinelli di Léguigno Card. R., 448. Scatizzi I., 386. Schäfer T., 54. Scheiwiler A . , 128, 251. Scher Ph., 249, 453. Schiebel Fr., 55. Schmid A . , 138, 424. Schmid I., 227. Schmid de Grüneck G., 133. Schmitt I., 177. Schneider I., 227. Scholl G., 360. Schotte G., 132. Schräder M. I., 511. Schraven (Ven.) H. F., 486. f Schreiber Chr., 128, 223, 448. Schrembs I., 134. Schrijnen L., 133. Schlüte Card. C. I., 133, 247. Schurmann O., 350. Schussig Kurt., 353. Scipioni A . , 510. Scortegagna A., 133. Sechi A . , 227. Sedej Fr., 126. Sedky Pacha I. (S. E.), 225, Seguin Fr. L., 38, 137. 250. Segura y Saenz P., 54, 222, 348 s., 506 s. Sena de Oliveira E., 125. Serafini Card. I., 348, 506, 508. Seralessandri O., 387. Serono C, 226. Setanchi H. G., 140. Sette I., 55. Shaughnessy G., 334, 453. 537 f Sheehan E., 480. Sicardi L, 385. Siderous Sesostris, 353. Simeon L. A . , 350. f Simon I. M., 56. Simonis A . , 226. Sincero Card. A . , 105. 123,' 137, 348. Singleton H., 132, 509. Sirola C, 175. Sklenár L, 226. f Sliwowski G, 56. Sloskan B., 349. Smith M., «510. Soares I., 136. Sobota I., 54. iSolá y Farrell M. J., 129. Solaro dal Borgo A . , 104. Soldat A . , 224. Sommariva H., 176. Sosa Gaona Ae., 130. Soubirous (B.) Maria Bernarda, 51, 57, 174, 257, 314, 318, 346, 377, 450, 454, 468, 481, 505. Spada D . , 350. f Spandre A . , 56. Spangaro B., 175. Spano I., 384. Spellman Fr., 135. Spence R. G., 375, 452 508. Spolverini D . , 313, 451. Squarcimi P., 355. Squintani A . , 224. Srzecmicki A . , 387. Stanchi H. G., 250. Starcevié I., 135. Steber Z . , 224, Steffi V., 227. Steinen A. P., 347. Steinmetzer F., 387. Stella I., 85-93, 95. Stella S., 510. Steté G., 454. Stockums G., 133. (Stoll V . , 510. Stoppa M., 226. Stoyka A . , 134. Straka I., 224. 538 Index nominum personarum Strambi (B.) V. M.. 52. Tinajero M., 314, 453. Tindall O., 55. Strandman O., 448. Tinoco P. R., 226. Stransky A . , 352. Tirinzoni E., 386. Strappa Fr., 176. Toccabelli M., 128. Strausz F., 509. Streicher H . , 314, 451, Todesco A . , 387. Tokarski M., 350. 508. Toman I., 175. Stritch S., 124. Tomazic I. I., 334, 453. Stubbs C., 258. Tong I o . Bapt., 38, 137, Stupin M., 176. 250. Suardi G., 104. Suarez E. (O. P.), 87, 89, Tonnini G., 354. Torchio R., 100. 93, 96. Torcq G., 258. Suhard E. G., 78, 125. Torok O., 351. Suvich S., 104. Torrini A . , 380. Sweere P. R. A . , 55. Tosti L., 509. Szentmihalyi L., 175. Toulemonde Lestienne I., Sztankay Î., 224. 258. Szych I., 175. I Tournier L. I., 133. Szychowski I., 176. ' Touvet H., 258. Travnicek A . , 175. T Trenta A e . , 349. Trezzi I., 86, 90-93. Tadini I. Bapt., 175. Tritschler G., 129. Tagliabue V . , 3S7. Troili A . , 386. Tagliapietra P., 133. Trudel I., 249 s., 452. Tahy A . , 223. Ts'oei I., 140, 250. Takacs E., 387. Turchetti L., 386. Taliani Fr. M., 104. Turquetil A . , 132. Tani A . , 126. Tuz St., 54. Tani T., 351. Tappouni I. G., 454. Tchang I., 132. Twardowski B., 454, 467. f Teixeira A . , 176. Teodori I., 222, 224. Tephy L., 259. U Teruzzi A . , 351. Ubaldi B., 133. Tesauri P., 124. Ugliengo H., 135. Terzian P. P., 119. Unterluggauer I., 510. Teullières G., 54. Urbana vicius Fr., 351. Theccanat M., 174. Urilli M., 388. Therry I. I., 200. Usmiani V . , 65. Thiele C, 510. i Thieullent A e . , 386. T Thouret (B.) Ioanna Antida, 347, 383, 442 s., Vaccari I., 385. 450, 454, 468, 473, 481, Valente A . , 314. Van Cauwenbergh I., 128. 505. Van de Ven I., 356. Thoury I., 386. Vandewalle O., 376. Tihen I. H., 128. ¡ j j j I j Vanëcëk Fr. X., 350. Van Gils I. M., 227. Van Goethem E., 37, 250. f Van Hoeck L,, 228. Vanni P. I., 134. Van Noort G. O., 509. Van Roey Card. I. E., 128. Van iSambeck A . , 495. Van Voorst tot Voorst L. Fr. G. M., 226. Varroukas D . , 134. Vaughan, 200. Vaugoin G., 353. Vaz das Neves A . , 492. Vester M., 354. Veccia V . , 384. Vecera C., 175. Vehr U. I., 130. Venet A . , 355. Venczell E., 351. Ventafridda P., 384. Venturi I., 125. Verde A. Card., 43, 51, 162 s., 218, 219, 221, 222, 320, 370, 379, 424, 441, 481, 497. Verdier I. Card., 207, 309, 311. Vergallo S., 223. Verhoeven T. I. Fr., 55. Verriet I., 132. Vertessy de Vertesalja A . , 384. Verwimp A . , 131. Vettori G., 126. Veyrunes Dubois A . , 512. Vianello M., 129. Vico A . , 96. Vidal et Barraquer Card. I., 261. Vieille H . , 234. Vieira de Castro Th., 129. Vieira de Maltos E., 127. Vigliani M., 387. Vigolungo A., 511. Villa C , 388. Villa (a) di Serio M., 248. f Villanueva A. R., 356. Villareal I., 454, 467. 539 Index nominum personarum Villeneuve R., 122, 126, 139, 140 s., 144. Vincent A . , 510. Vinceñz L. M., 133. Viola R., 55. Vismara A . , 386. Vismara D . , 485. Vitelli Fr., 350. Vitéz Subik C, 510. Viti A . , 503. Viti P., 227. Vittone 1., 386. Vlaming T. M,, 509. Vogel I., 227. Vogt Fr. Xav., 132. Vogt I., 129. Vomero R., 258. Von Galen CL, 454, 407. Von Hornbostel T., 352. Von Papen F., 390. Von Preysing C, 136. Vu Ngog-Noanh I., 258. Y W f W a i e g a L., 82, 127,134, Velle Ae., 334, 452. Yeung B., 130. 228. ! Youens L., 314, 453. Wall Fr., 129. I Young G., 351. Walsh A. I., 248, 452. Wang P., 495. Z Wang S., 495. Zaccaria A. M., 152. Weber A . , 132. Zadavil L., 224, Weld G., 133. Zaffarami A . , 82, 137. Wembach er I., 227. Zaffrani I., 136. Wigge A., 259. Zanchini G., 354. Willemin I., 386. Zanisi Placida, 47 s Wilson B. St., 376. Zapletal Fr., 82, 137. Wimbeck I., 512. Zarli I ) . , 386. Winkelmann Chr., 451, Zeme M., 161, 163. 467. Zepeda R., 509. Woznicki C , 175. f Zerr A . , 104. Wulffleff C, 387. Zirnheld I., 226, Wynen A . , 86, 87, 88, 89, Zoeiii Decelles F., 129. 90, 91, 92, 93, 94, 95, Zornlaib U., 226. Zunni R., 510. 96, 98, 99. IL - I N D E X NOMINUM DIOECESIUM VICARIATUUM, ETC. A Abellinen., 384, 511. Aberdonien., 224. Acerrarum, 124, 133. Acmonien., 376. Adamantin., 135. Adelaiden., 375, 452, 508. Adrahen., 132. Aeginen., 126. Aelan., 228. Aelaniticae, 314, 453. Aenen., 228. Aesernien., 124. Aesin., 51. Agathopolitan., 129. Agrien., 227, 351, 491, 510. Agrigentin., 133, 387. Aimeren., 130. Alatrin., 128. Albae Julien., 352, 509. Albae Pompéien., 55,124, 510 s. Albanen., 124, 352. Alben., 56. Alb'.en., 135, 333. Albinganen., 385 s. Aleppen., 388. Aleppen. Armenorum, 373, 452. Aleppen. Syrorum. 137. Alexandrien., 260, 384, 386. Alexandrin., 315. Alexandrin. Armenorum, 372, 454. Alexandrin. Coptorum, 335, 340. Alexandrin, in Luisiana, 136. Algerien., 54. Algizen., .135. Aliphan., 31. 127. Alto (de) Orinoco, 154. Altunen., 90 , 220, 508. Amarillo (dè), 314, 452. Amasen., 125. Amathuntin., 314, 324, 375. Amathusiae in Palaestina, 453, 154, 467. Amazonas, 154. Amyclaeen., 486. Anagnin., 125, 130, 141. Anasarthen., 125. Anazarben. Armen., 120. Anconitan., 110, 125, 141. Andegaven., 43, 252, 296, 299, 352, 383. Andrien., 130. Angelopolitana 348. Angelorum, 55, 224. 540 Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. Anglonen.-Tursien., 127, 352. Angolen. et Oongen., 134, 150, 350, 352. Arricien., 507. Annecien., 223 s., 507. Anthedonen., 104, 248, 250. 452. Antinoitan., 126. Antiochen., 120. Antiochen. Maronitarum, 138. Antiochen. Melchitarum, 27. Antiochen. Syrorum, 454. Antiochen. in Pisidia, 123, 126, 505. Antipyrgen., 132. Aprutin., 54. Aquae Augustae. 483. Aquen., 126, 141, 386. Aquilan., 125, 141. Aquinatem, 131,354,511. Aquisgranen., 129, 259, 388, 507 s., 511 s. Arabiae, 248, 250, 452. Araden., 38,133, 134,136, 250. Arboren., 355. Arcadiopolitan., 334, 452. Arcen., 135, 228, 249, 250, 453. Argentinen., 227, 333. Arianen., 100, 510. Armachan., 351, 432. Asculah. in Apulia et Oeriniolen., 131. Aspendien., 133. Assisien., 168, 386. Ästen., 56, 134, 351, 510. Athenarum, 354. Atrebaten., 44, 128, 355. Aturen., 89,125,131, 385, 483. Augustan. Vindelicorum, 128, 135, 352. Augustodunen., 98, 355, 383. Aulonitan., 38, 127, 137, 250. Australasiae, 505. Auximan., 354. Aversan., 124, 132, 175, 208, 349, 385. Ayacucho, 511. B Bac-Mnh (de), 134. Bacolod (de), 334, 357 s., 453. Bahiae, {vid. SS. Salvatoris), 460. Bahr el-Gebel (de), 236. Bahr el-Ghazal (de), 236. Baiocen., 101, 125, 131, 296, 335. Baionen., 223. Balneoregien., 55. Baltimoren., 372. Bananalen., 145 s. Barcinonen., 87, 388. Baren., 176, 334, 454. Bargalen., 334, 375, 453. Basutolanden., 249 s., 452. Belemen de Para, 125, 141. Bellicen., 355, 499. Bellograden., 385. Beneventan., 386, 466. Berenicen., 512. Bergomen., 95, 132, 223, 227, 385. Berolinen., 128, 223, 387, 409, 448, 511. Beryten., 131. Beryten et Gihailen. Melchit., 49, 372, 452, 469. Beroën., 126. Bethleemitan., 129, 135. Bezwada (de), 485. Biden., 127, 134. Bikoro (de), 376. Birminghamen., 354. Bisuntin., 80, 225 s., 258, 442, 473. Biterren. - Montispessulan., 506. Bituntin., 384. Bituricen., 314, 453, 506, 509 s. Bluefields (de), 129. Bogoten., 54, 258, 348. Boianen., 101. Bolivaren., 128. Bombay en., 376. Bomfim (de), 429. Bonaëren., 127, 141, 352. Bononien., 98, 166, 305, 355, 384, 509. Bonusten., 249 s., 4o3. Bosanen., 130, 131. Bosanen. in Arabia, 128. Bostonien., 37, 135. Boven., 140 , 259. Bovinen., 124. Bracharen., 127, 141. Bredan., 55. Brictinorien., 130, 259. Brigantien., 127,136,492. Brixien., 46 s., 54, 159, 228, 258, 300, 303, 352, 385 s. Brugen., 355 s. Brunen., 132, 175, 224, 352. Brysien., 125, 228 , 314, 451, 508. Budvicen., 55. Buichu (de), 258. Burdigalen., 99, 333, 383. Burgi S. Sepulcri, 36, 258, 384 s. Buscoducen., 355 s., 506. C Oaceres (de), 334. Oadurcen., 225. Caebuan., 130, 357. Caesaraugustana 165, 304, 308. Oaesarien. in Mauritania, 145, 429. Oaesarien. in Palaestina, 207, 483. Cagayan., 140 , 360. Cajamarcen., 356. Cajazeirasen., 126. 541 Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. Caietan., 224, 350. Calaritan., 226, 384. Calgarien.,131, 134. Calidonen., 480. Callien. et Pergulan.,125, 130. Calynden., 133. Cameracen., 355, 386. Camerinen., 258, 334,384, 509. Campanien., 132, 136. Campanha (de), 259. Campecoren., 129, 132. Campinen., 54, 508. Campobassen., 101. Camulianen., 448. Canton (de), 130. Capuan., 223. Caracen., 55. Carcassonen., 126, 135. Cärdicen., 133 s. Carolinopolitan., 129. Carpathien., 82, 127. Carthaginen., 314, 319. Carthaginen. in Hispania, 509. Cartennitan., 129. Cartunen., 350 s. Casalen., 255, 356, 387. Casertan., 94, 385, 511. Casiotan., 136. Cassilien., 224 248. Castellaneten., 131. Castorien., 132. Cätalaunicen., 259. Catamarcen., 136. Oatanen , 124, 141. Caven., 350, 511. Celsonen., 454, 467. Cenomanen., 223, 349, 510. Centumcellen., 133. Cephaluden., 352. Ceramen., 132, 314, 376, 453. Chalciden., 480. Chamberièn., 223. Changsa (de), 140, 250, Chaosien (de), 132. Charystien., 127. Charlestonen., 510. Chengtingfu (de). 486. Chicagien., 509 s. Chiquitos (de), 129, 376. Chumatien (de), 251, 487 s., 495. Cidyessen., 237. Ciliciae Armenorum, 119 s., 138. Cillien., 349. Cincinnaten., 224, 351, 507. Cingulan., 175. Circesien., 127. Citharizen., 128. Civitatis Castellanae, Hortan. et Callesiu., 128, 385. Civitatis Vaticanae, 388. Cleveland en., 134, 226, 335. Cliftonien., 132, 258. Cloynen., 131. Clusin. et Pientin., 30. Coccinen., 492. Cochabamben., 130. Coimbaturen., 128, 133. Collen., 134, 240 s. Colonien., 55, 97, 133, 175 s., 247, 350, 354. Colophoniëh., 129. Comen., 386, 511. Compostellan., 254, 448. Concordien., 175. Constantien., 223 s., 507. Constantinieh., 91. Constantinopolitan., 100, 251, 350, 511. Conversanen., 131. Coptitan., 494. Coquilhatville (de), 37, 136, 250. Corduben. in America, Corisopiten., 334, 508. Cornen., 135. Coronen., 37, 136, 250. Cortonen., 133. Corumben., 125, 249, 453. Cotennen., 134. Cracovien., 175, 387. Cratien., 130 s. Cremen., 227, 334, 452, 454, 467. Cremonen. 175, 224. Croën., 129, 135 s. Cucusen., 341, 453. Cuernavacen., 129. Culmen., 175 s., 352. dimanen., 224. Curacaën., 132. Curien., 133. Guschen., 452, 467. Cypselen., 375, 452. Oyrenaica (de), 131. Cyrrhen., 124. D Damascen., 228. Damascen. Syrorum, 454. Daren., 125, 492. Dausaren., 136, 245. Denverien., 128, 130, 510. Des Möhren., 480, 510. Diamantinen., 448. Dianen., 510. Dionysien., 136. Divionen., 99, 368. Doclaean., 122, 452, 472, 508. Douala (de), 134. Dramen., 206, 357, 360. Drepanen., 136. Drusilianen., 129. Dublinen., 54,106 s., »29, 223, 225. Dubuquen., 351. Durangen., 467. Ë Ebroicen., 128. Ecclesien., 127. Edessen., 125 s. Egugen., 130. Eistetten., 136. Eleuthernen., 132. Engolismeh., 324. EperJessen., 223. Ephesin., 26. Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 542 Ergadieu., 175. Erythraea, 127, 181, 133. Eucliaitan., 238. Eugubin., 133. F Faliscodunen., 28 s. Faneii., 385. Fenyang (dé), 127. Ferrari en., 215, 305. Fesulan., 3 8 s . , 223, 385. Fidentin., 129, 227. Firman., 104, 140 s., 351. Florentin., 122, 126, 141, 144, 215, 329, 431. Fulminen., 372, 454. Fogarasien., 352, 509. Fongsiangfu (de), 495. Forolivien., 136. Forosempronien., 131. Friburgen., 38, 126, 141, 189, 193, 224, 350 s., 388, 511. Friburgen, in Brisgovia, 178, 180, 184, 186, 387. Fukuoka (de), 130. Fulden., 175. Fulginaten., 82. Furnitan., 134. . ' V * Gabalen.. 249. Gabulen., 37, 127. Gadaren., 56, 156, 250. Gadicen. et Septen., 248, 452. Gallipolitan., 155. Galvestonien., 258. Ganda ven., 355, 384. Gaudisien., 203 , 223. Gedanen., 175. Geritan, 149, Germanicopolitan., 134. Gnesnen, et Posnanien.. 23, 223. Goajiren., 132. Goan., 129, 155. Goritien, et Gradiscali., 126, 456. 1 Goyasen., 127, 141, 145, Huajuapanen., 123, 248, 146. 452. Granaten., 222, 348. Huaraz (de), 99. Grandormen., 128. Hudson (de), 132. Gratianopolitan., 134. Gravelburgen., 126, 136. I-J Grossetan., 126, 136, 386. Guadalajara (de), 509. Iacien., 134 s. Guastallen., 135 s. Jacen., 134 s. Guayana (de), 154, Jadren., 75 s., 140 s. Guayaquilen., 452, 467. Ianuen., 356, 385. Guineae Centralis, 453. Jaren seu S. Elisabeth, Gurcen., 223, 335, 453, 357, 358. 456, 510, 512. Jatahien., 145. Gurzen., 129. Jaurinen., 480, 510. Guyana Anglica, 133,235. I barren., 128, 132. Guyana Gallica, 38, 186, Ilheosen., 129. 234 s., 250. Indianapolitan., 82, 137, 351, 510. H Indiarum Occidentalium, 248, 452. Hacodaten., 251. Indiarum Orientalium, Hadruinetin., 132. 125. Hagnlstadien., 354. Haiphong (de), 37, 136, Insulae Grandis, 130,132. Insulae S. Petri et Mique249. lon., 495. Halicarnassen., 82, 127, Insulae Sundae minores 248, 452 . 249, 250, 453. Halifaxien., 141, 351. Insulae Tahiti, 134. Halmyren., 234. Insulen., 258, 354, 507, Hamiltonen., 354. 509. Harlemen., 204, 258, 509, Interannen., 385. '511. • Iquique (de), 127. Hartforden., 351, 352, Irenopolitan. in Isauria, 510. 454, 467, Helenen., 334, 453. Isbitan., 335, 356, 453. Helenopolitan. in BithyIsclan., 227, 350. nia, 135, 448. Jubbulpore, 376. Hepbaestien., 104, 314, Iuvenacen., 55, 223. 453. Heracleaen., 327, 457. Herbipolen., 353. K Hermopolitan., 129, 131. Kaffa (de), 236. Hierapolitan., 122. Kagoshima, 376. Hierissen., 130. Kaifeng (de), 251. Hippen., 82, 134, 137. Kartum (de), 128. : Hispalen., 84, 261, 349. Katanga (de), 133. Hyderabaden., 485. Katovicen., 82, 89, 95, Hydruntin., 124, 141. 128. . Hortan., 386. Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. Keewatin (de), 249 s., 453. Khartum (de), 236. Kielcen., 93. Kienchanfu (de), 232, 495. Kilima Njaro, 37, 136, 249. Kisantu (de), 131. Kisumu (de), 375, 453. Kodok (de), 235, 236, 376. Kontum (de), 38,136,250. Kottayamen., 174. Kumasi (de), 37,136, 250. Kumbakonamen., 129. Kweiyang (de), 38, 137, 250. L Labaeen., 456 s. La Crossen., 351. Lacus Salsi, 126, 135. Lamen., 134. Lampsacen., 127. Lancasteren., 350. Lancianen., 511. Laodicen., 248. Laodicen. in Phrygia, 348, 451. Laodicen. Syriorum, 480. Láohokow (de), 133. Larissen,, 260, 313, 451. Lavantin., 228, 334, 453. Lebedien., 128 s. Lemovieen., 175, 512. Leodien., 87. Leopolien. Latinorum, 454,467. Letaen., 248, 250, 448, 452. Letopolitan., 130. Leucaden., 126. Leucen., 130. Lexovien., 131. Liburnen., 349. Liman., 125, 452, 454, 467. Limburgen., 465. Lincien., 508. Lincolnen., 351, 383. Lisbonen., 55, 99, 125, 130. Lismoren., 130. Litomericen., 132. Litoris Aurei, 249, 250, 453. Liverpolien., 55, 352, 432. Loangwa (de), 495. Lodzen., 96, 259, 352. Loiden., 55. Lomzen., 127, 387, 510. Londonen., 131. Lourden., 57, 61, 80, 106, 318, 377, 450, 454. Lucen., 224. Lucen, in Italia, 163 s., 212, 348, 363 s., 380. Luceorien., 175. Lucionen., 296, 299, 355. Luganen., 226. Lugdunen., 256 506, 509. Lünen., 356. Luxemburgen , 227, 509. Lycien., 175, 233 s,, 354. Lystren., 135. M Maceraten. et Tolentinen., 52, 461. Mackenzie (de), 131. Macren. in Rhodope, 127. Madraspolitan., 486. Magno Varadinen., 86. Malacen., 37, 136. Malacitan., 83 s., 349. Mallotan., 133. Manchesterien., 134. Mangaloren., 130. Manilen., 358, 360. Manizalen., 126, 334, 453. Marcianen., 136. Marden. Armenorum, 372s., 452ss., 454. Mariammitan., 82, 135. Mariannen., 145,146,350, 387. Maramuresen., 128. 543 Mariano politam, 88, 334, 354, 489. Marsorum, 55 s., 224. MartiniceU., 387. Massan. et Populonien.. 454. Massen., 356, 372. Massilien., 356. Matadi (de), 127. Matagalpen., 133. Matriten., 511. Mazarien., 97, 324, 454, 467. Mechlinien., 90, 128, 258, 355, 506 s. Medelitan., 314, 376, 453. Medellen., 334. Medien., 131. Medioburgen., 55. Mediolanen., 32 s., 55, 102, 106, 152, 157, 223, 225, 226, 258, 351, 354, 383-388, 509, 512. Melden., 126, 135, 509. Meliten., 133, 203, 443. Melphien. et Rapollen., 128 s. Meten., 201 s. Methymnaen., 125; Mileten., 511. Miletopolitan., 132. Mile vitan., 133. Milwaukieh., 124, 141, 507. Misnen., 126, 128 s., 136, 396. Mitylenen., 125. Myndrien., 324, 453. Modren., 356, 372, 454. Modrussen., 135. Mogadiscio (de), 131, 314, 376. Moguntin., 178, 396. Monacen, et Frisingen., 56, 351, 507. Monasterium, 56, 124, 255, 454, 467. Montana (de), 376. Montereyen. - Fresnen., 136, 249, 453. Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 544 Montisclaren., 130. Montis Pessulan., 125, 134, 506. Montis Politiam, 104, 454, 467. Montis Regalen., 135 s., 350 , 352, 355, 385, 505, 511. Mosynopolitan. 132. Mrmkacsien., 134, 224, 352. Mutilen., 131, 312. Mutinen., 258, 354, 510. N Nagporen., 176. Namaqualand (Magni), 129. Namurcen., 3S5. Nanceien., 128. Nanneten., 355 s., 386. Nanning (de), 237 , 251. Nanyangfu, 488 s. Xapo (de), 130. Narnien., 355. Nashvillen., 44. Nazianzen., 131. Neapolitani., 94, 166, 215, 256, 306, 350, 354, 384, 387, 442 s., 473, 509. Neo Eboracen., 125, 258, 351, 356, 503, 511. Neosolien., 352. Nepesin., 387. Neven., 130. Newarcen., 223, 248, 510. Nicien., 92. Nicopsitan., 56, 124. Nictheroyeri., 54. Ningsia (de), 132. Nitrien., 55, 89. Nivernen., 51. 126, 135, 1:74, 318 s., 377, 510. Noben., 249 s., 452. Nominis Iesu seu Caebuan., 135, 138, 357 s. Nortliantonien. • 314, 453. Nottinghamen., 134. Novae Antuerpiae, 199. Novae Aurelianen., 351. Novae Guineae Centralis, 314, 376. Novae Segobiae, 206. Novarcen., 248. Novarien., 385. Nullius Altamuren. et Aqua viven., 134. Nullius de Bono Iesu de Piauhy., 128. Nullius Sanctae Luciae, 454, 467. Nullius Sancti Ioseph de Alto Tocantins, 130. Nullius Sancti Martini in Monte Pannoniae, 140. Nullius Sancti Mauritii Agaunensis, 1.35. Nullius Sancti Pauli de Urbe, 230. Numanen., 125. Nuoren., 128. Nyassa (de), 251. Nyeri (de), 132. Nyssen., 132. O Octerien., 454. 467. Oëen., 454, 467. Oenipontan., 227, 387. Oklahomen., 224. Olomucen., 95, 176, 512. Oppiden., 133 s. Oregónopolitan., 507. Orisen., 372, 454. Oropen,, 480. Oslo (de), 135, 223. Osnabrugen., 387. Ostien. et Albanen., 119, 124, 140, 164, 167, 213, 216, 229, 280,308. Oxyrhynchitan., 82, 127, 228,314, 451. P Pacten., 121, 124. Paderbornen., 124, 136, 141, 247, 384, 386 s. Palaestinae, 61, 69. Palmyren., 508. Pampilonen., 419, 423. Panamen., 104, 127, 141. Panormitan., 131, 352, 354, 388, 496, 509. Paphien., 133. 136. 250. Papien., 38, 56, 100, 174, 227, 324, 355 s., 504. Parahyben., 126. Parentin, et Polen., 508, 510. Parisien., 29, 88, 91, 93, 95, 99, 161, 207, 223, 226, 309, 313, 330, 332, 348, 349 s., 353, 356, 369, 495 s., 498. Parmen., 134, 166, 215, 224, 306. Pastopolitan., 128, 324. Pata vin., 126, 133, 325 s., 387, 470, 509. Pekinen., 251. Pergulan., 13Ö. Perpignanen., 56. Perthen., 375, 452. Perusin., 349, 511. Petinessen., 132. Petnelissen., 480. Petrocoricen., 135. Petrolinen., 136. Pharbaethitan., 104, 140, 250. Pharsalien., 131. Phasian., 126, 452, 472. Phat Diem (de), 137. Philadelphien., 227. Phocaeen., 133, 454, 467. Pictavien., 41, 127, 417, •422. Pientin., 55. Pinsken., 135, 314, 453. Pisan., 126, 141. Pistorien., 124, 126. Pittsburgen., 334. Placentin., 227, 388. Platen., 508. Plocen., 125. Plymouthen., 258. Polen., 372, 508, 510.' Index nominum dioecesium, vicariatuum, etc. 545 Reatin., 384. Sanctae Agathae GotoRegien. Aemiliae, 124. rum, 509. Reginae Gradecen., 54, Sanctae Crucis de Sierra, 126, 132, 259, 352, 125. Renen., 130. Sanctae Fidei in AmeRhedonen., 125, 141, 253. rica, 104, 136, 314, 452, Rhemen., 78, 125, 141. 454. Rhodien., 386. Sanctae Mariae, 131. Rhyzaean., 126. Sanctae Mariae OrmenRhusien., 124. sis, 224. (Sancti Antonii (Texas), Ripan., 175. Riopreten., 128. 508. Rockhamptonen., 133. Sancti Bonifacii, 334,452, Roffen. in America, 283 s. Sancti Caroli de Ancud, 324, 454, 467. 130, 228. Roman., 7, 14, 55, 60 s., Sancti Claudii, 56. 165 s., 169, 175 s., 184, Sancti Deodati, 128, 241, 214 s., 224, 226 s., 229, 242, 386. 239, 243, 254, 258, 293, Sancti Francisci in Cali305, 308, 312 s., 349 s., fornia, 126. 352, 354, 384-388, 397, Sancti Hippolyti, 387 s. 445,476,506-509,5118., Sancti Hyacinthi, 129. 458. Sancti Iacobi de Chile, 126, 141. Rosnavien., 55 s., 352 Rossanen., 125, 141, 510. Sancti Iacobi de Cuba, Rossen., 131, 224. 505, 512. Rothomagen., 224, 259, Sancti Ioseph de Alto Tocantin, 145 s. 350, 386. Sancti Ioseph in AmeriRottenburgen., 38, 178, ca, 56, 335, 453. 396. Ruremonden., 133, 227, Sancti Ludovici, 348,454, 467. 242 s., 356. Sancti Ludovici PotoRuspen., 129. sien., 129. Ruthenen., 333. Sancti Marci et Bisinianen., 135. Sancti Miniati, 372. S Sancti Pauli de MinneQ sota, 141, 510. Sabarien., 56, 352, 509. -Quebecen., 122, 126, 141, Sagien., 223. Sancti Petri et Miquelon, 144,350,352,355,386. Salamantin., 56. 495. Quilonen., 126. Salaminen., 125. Sancti Salvatoris in AmeQuiten., 452, 454, 467. Salen., 350. rica, 509. Salernitan., 386. Sancti Salvatoris in BraSalfordien., 55. silia, 429. R Salmasien., 137. Sancti Sebastiani FlumiSalonen., 137. Rabat (de), 233. nis Ianuarii, 460. Salonitan., 82, 104. Sancti Severi, 384. Ragusin., 54, 75 s. Salopien., 132, 509. Sanctissimae ConceptioRapollen., 128. nis de Chile, 99. Ratiaren., 176, 375, 452. Salutin., 511. Policastren., 510. Pomarien., 37, 134, 136, 250. Poonen., 376. Portaugustan., 375, 452. Portlanden., 126, 134. Portuen. et S. Rufinae, 96, 123 s. Portus Ludovici, 452,472. Portusmouthen., 350,388. Portus Nationalis, 145, 146. Portus Principis, 125, 141, 352. Portus Victoriae seu Seychellarum, 314, 376, 453. Posnanien., 23. Potentin, et Marsicen., 56. Praenestin., 123, 127. Pragen., 82, 125 s., 137, 141, 224, 226, 350, 354 s., 387, 507,'509. Praten., 93, 124 s. Premislien. Latinorum, 130, 175, 228, 350 s. Principis Alberten., 436. Proconnesien., 56, 372, 452. Prusiaden., 512. Ptolemaiden. in Lybia, 247, 465. Ptolemaiden. in Phoenicia, 104, 132. Puteolan., 176. ACTA, \ o J . XXVI, n. IS. — 31-12-!-933. 37 546 Index nominum, dioecesium, vicariatuum, etc. Sanctissimae Conceptionis et de Chaco, 103. Sancti Thomae de Meliapor, 155, 176, 492. Sanctorien., 133. Sandomirien., 128. Sangallen., 128, 251. Sardian., 236. Sarepten., 76, 140, 453. Saskatoonen., 436. Sarsinaten., 130. Savannen., 355. Savonen., 385, 511. Schneidemühlen., 137. Serantonen., 510. Scyllacen., 100, 259. Seattlen., 56, 453. Sebastopolitan., 131. Sebenicen., 76. Secovien., 55, 92, 511. Segusien., 38, 134 s. Seleucien. in Isauria, 125. Seleucien. in Syria, 154. Seljen., 135. Senen., 55, 126, 135, 141, 176, 467, Senogallien., 110. Senonen., 127, 141. Setin. et Privernen., 133, 512. Sherbrookien., 510. Shuntehfu (de), 251. Sidonien. Melchitarum, 137. Siedlcen., 54. Sierrae Leonis, 376. Signin., 372, 454. Silanden., 130. Silen., 135. Silven., 125. Sinianden., 129. Sinus Viridis, 350, 506, 508. Sinyangchow (de), 488. Sipontin., 125, 141, 466. Siten., 454, 467. Smyrnen., 251. Soanen. -Pitilianen., 126, 135. Soran., 131, 354, 511. : Southwarcen., 509. Sozopolitan., 38, 137, 250. Soteropolitan., 127. Spalaten., 101. Spedien., 356. Spiren., 96. Spiritus Sancti, 133, 372, 454. Spoletan., 314, 453. Stanislaopolitan. Ruthenorum, 467. Strigonien., 90, 387, 491. Sucre (de), 376. Suessan., 352. Suessionen., 258. Sufetulan., 488. Sundae (Insulae), 249 s., 453. Surrentin., 98, 492. Sutrin., 387. Sydneyen., 200, 508. Syenitan., 248, 452. Synaitan,, 124, 128. Synnaden., 125 s. Syracusen., 248 s., 451 s., 454. Szätmarien. et MagnoVaradinen. Latinorum, 86, 128. T Tahoren., 249, 452. Tacambaren., 248, 452. Tacapitan., 130. Tahiti (Insulae), 134. Tanaitan., 127, 140, 250. Tarbien. et Lourden., 57, 80, 318, 377. Tarnovien., 82, 134, 137. Tarquinien., 133. Tarraconen., 261. Tarvisin., 54. Taurinen., 55, 97, 122, 124, 125, 141, 144, 161, 354, 386, 439, 504, 510. Tavian., 260, 314, 453. Tegucigalpen., 480. Tehuantepecen., 248, 452, 454, 467. Telsien., 174, 351. Tergestin., 456 s., 509. Terracinen., 133. Thabracen., 314, 451,453. Thasien., 129. Thaumacen., 37, 56, 136. Theatin., 125, 141, 511. Theban., 340, 491. Theodosien., 487. Theodosiopolitan., 490. Thessalonicen., 125. Thevestin., 130. Thibaritan., 127. Thinisen. in Numidia, 314, 376, 453. Thmuisan., 131. Tianen., 124. Tiburtin., 82, 101, 137. Tifernaten., 248, 452. Timisoaren., 128. Tinien., 132. Tirasonen., 248, 451. Tirnavien., 224, 388. Tiruvallen., 134. Tloën., 82, 127, 134, 140, 250. Toletan., 83, 248, 451, 454. Toletan, in America, 124, 130. Tornacen., 355, 349. Townsvillen., 350. Traianopolitan. in Phrygia, 131. Traianopolitan. in Rhodope, 228. Tranen., 386. TransJordania, 25. Transilvanien , 87, 89,91. Trapezuntin., 251. Trehennaten., 128. Trecen., 127. Treien., 133. Trentonen., 55. Treviren., 465. Tripolitan. Maronitarum^ 121, 454. Trivandren., 126. 547 Triventin., 130, 132. Troaden., 127. Troian., 466. Tudertin., 82, 137, 454. Tulanen., 249 s., 452. Tullen., 241. Tunquen., 56, 129, 135. Turonen., 126, 141, 296. Turritan., 55, 125, 141, 227. Turuzitan., 134. Tyren., 125. Tyren Meleh., 452, 469. U Ubazen., 129. Ucculen., 130 s. Ulpianen., 82, 137. Ultraiecten., 55, 226,356, 511. Urbinaten., 126,141, 510. Urimen., 454. Urmien. Chaldaeorum, 137. Urusitan., 249 s., 453. Utinen., 85, 175, 223, 225 s., 456. Uxentin., 136. Uzhorod, 175. Uziparitan., 133. Uziten., 131. Vacien., 259. Valentin., 129, 135, Vallitan., 128. Vancouverien., 141, Vapicen., 135. Varmien., 128, 141, Varsavien., 23, 92, ; Viennen., 55 s., 86, 92, 112, 127, 141, 144, 226 s., 351, 462 s., 509I Vilkaviskis, 223, 509. j Villaregalen., 132, 150, j 314, 349, 451, 453. I Viterbien. et Tuscanien., I 349. i Vivarien., 128, 132, 224, ! 226, 258. j Vladivostokien., 56. Vratislavien., 98, 124, 141. j j V 349. 224. 509. 176, 314, 388. Vasaden., 37, 136, 249. Vasten., 125. Vatarben., 130. Vaterfordien. et Lismorien.,228, 248, 452,510. Veglen., 75, 76. Veliternen., 123,137, 451. Venafran., 124. Veneten., 355. Venetiarum, 462. Ventimilien., 38, 137. Venusin., 129. Verapolitan., 37, 127, 249. Verbian., 135. Veronen., 55, 376, 385. Versalien., 207, 355 s. Verulan., 125, 129. Vestan., 125, 466. Vicen., 507. Vicentin., 354 385. Victorien., 54, 176. Vrhbosnen., 251. W Wayne-Castren., 351, 509 s. Wellingtonen., 506. Westmonasterien., 87, 92, 134, 226 383, 433. Wilcannien., 130. Y Yungnien (de), 140. Yunnanfu (de), 134. Z Zagabrien., 88, 251, 508. Zamboangen., 140, 360 s. Zanzibaren., 133. Zaparen., 134. Zephyren., 82, 137, 324. Index nominum religionum 548 III. - INDEX B Benedicti (Sancti), vide Ordo S. B. Benedictina Congregatio, 230. C Canonici Regulares Praemonstratenses, 348,376. Canonissae Missionariae Sancti Augustini, 506. Canonissae Regulares Nostrae Dominae, 347. Canonissae Regulares Ordinis Sancti Augustini, 166, 296. Carmelitae Discalceatae, 347, 480. Carmelitanae Caritatis, 52. Cellitae, vide Fratres, Clerici Regulares Sancti Pauli Apostoli, 124, 152. Congregatio Clericorum excalceatorum Ssmae Crucis et Passionis D. N. Iesu Christi, 52, 168, 380. —i Clericorum Regularium Matris Dei et Scholarum Piarum, 504. — Clericorum regularium a S. Paulo, 124, 152. — Filiarum a Cruce, vide Filiae, 142. — Filiarum S. Ioseph, 348. —• Immaculati Cordis B. M. V. (de Scheut), 199, 376, 505. —• Missionariorum Africae, 249 s. NOMINUM RELIGIONUM — Missionariorum Sacratissimi Cordis Iesu, 37, 250, 348. — Missionis, 217, 232, 310, 371, 376, 487, 495. — Oblatorum B. M. V. Immaculatae, 249 s. — S. Familiae de Nazareth, 349. — Servarum Mariae Ministrantium infirmis, 507. — Sororum a bono Pastore, 52, 296, 299, 319. — Sororum Caritatis et instructionis christianae de Ne vers, 51, 174. 257, 318, 346, 377, 454, 468, 481. — Sororum Missionariarum Pretiosissimi Sanguinis, 506. — Spiritus Sancti, 37 s., 249 s., 495. — Veronensis Filiorum Ss. Cordis Iesu, 236. E ' Ehrenwache des heiligsten Herzens Mariae, 507. Equités Sancti Ioannis Hierosolymitani, 203. Eremitani Recollecti San cti Augustini, 52. Esclavas Concepcionistas del Sagrado Corazón, 349. F Filiae Calvaria, 506. — Caritatis, 51 s., 103, 161, 217, 257, 310, 346, 367, 473, 480, 495 ss , — Crucis, 41 s., 51, 142, 187, 197, 417, 422. — Mariae Auxiliatricis, 52. Filii Ss. Cordis, 376. Fratres Cellitae s. Alessiani, Aquisgranae, 222. — Minores Cappuccini, 52, 54, 199, 248, 314, 505. — Minores Conventuales, 326. — T Pauperes Sancti Francisci Serafici, 507. — Scholarum Christianarum, 506. I Institutum Fratrum Sa cri Cordis, 507. — de Marianhill, 238. — Sororum Caritatis, 347, 383, 442, 450, 454, 468, 473 , 481, 508. — Sororum Caritatis Doveren. , 5 1 . — Sororum Compàssionis, 506. — Sororum Filiarum Christi Regis, 348. — Sororum Immaculatae Conceptionis, 507. —• Sororum « Madres de Desamparados », 349. — Sororum Pauperum a S. Francisco, 508. — (Sororum S. Agnetis, 507. —• Sororum Sacrae Familiae Ss. Cordis, 348, 349. — Sororum S. Mariae, 507. Index nominum religionum — Tertiariarum O. S. D. Infirmis ministrantium, 348. M Magistrae Piae, 28. — Piae, Venerimi, 506. Missionarii Immaculatae Conceptionis, 505. — Cordis Immaculati Mariae, vulgo de Scheut, 199, 376, 505. — Ss. Cordis Iesu, 37, 250, 318. — Dñae Nostrae Reginae Apostolorum, 506. — Societatis a S. Columbano, 233. — Africae, 495, Monachi Benedictini Camaldulenses, 506. Moniales B. M. de Caritate e regula S. Augiistini, 166, 296. O Oratorium Salesianum Beati Ioannis Bosco, 139, 346. Ordo Carmelitarum discalceatorum, 52. — Dominae nostrae a caritate, 43, 52, 252,295s. — Fratrum Minorum,140, 233, 248, 250 s., 314, 370, 376, 476, 495, 505. — Fratrum Minorum Cappuccinorum, 52, 54, 199, 248, 314, 505. —. Fratrum Praedicatorum, 35, 37, 243 s., 249. — Praemonstratensis, 348, 376. — Sanctae Birgittae, 506. — Sanctae Clarae, 52. — Sancti Benedicti, 29, 44, 140, 169, 201, 230, 239, 250. — S. Hieronymi Congr. Beati Petri de Pisis, 147 ss. — Ssmi Salvatoris, 506. — Servorum B. V. M., 329, 376. — Theutonicus, 508. P Pia Societas Missionum, 238. —' Societas Salesiana B. Ioannis Bosco, 52, 140, 249, 257, 347, 504. Pontificii Instituti a Ss. Apostolis Petro et j Paulo et a Ss. Ambroj ! sio et Carolo pro Mis] I sionibus ad exteros, j 485, 495. Parvae Sorores infirmorum de Mauriac, 222. Passionistae, 52,168,380. Petites Soeurs de POu'; vrier, 507. Piccola casa della divina Provvidenza. 504. Presbyteri a SS. Stigmatibiis D. N. I. C, 507. j Puellae a Caritate, 51, 103, 161, 217, 257, 310, 316, 367 s., 473, 480, 495, 496, 498, 499 , 564. It Religiosae Dominicanae SS. Cordis, 349. — Missionariae Ssiîii Sacramenti et Mariae Immaculatae, 222. Religiosi dei S. Cuore di Maria, 506. 549 S Siervas del Sagrado Corazón de Jesús y de los Pobres, 348. Societas filiarum a caritate, 161, 217, 257, 310, 367, 473, 495 ss. Societas Iesu, 52, 103, 140,166, 214,222,245s., 304, 306 s., 347. — Lugdunensis Missionum ad exteros, 250. — Lugdunensis pro Missionibus ad Afros, 37, 249 s. Societas Mariae, 334, 506. — de Maryknoll pro missionibus exteris, 237, 248. — Nostrae Dominae, 348. — Parisien, missionum ad exteras gentes, 38, 237, 250, 314, 489. — Presbyterorum a Sancto Sulpitio, 333, 334. — Sancti Columbani pro Missionibus exteris, 495. — S. Ioseph de Mill Hill, 375. — Verbi Divini, 249, 250, 314, 376. Sodalitas Vincentiana a conferentiis, 309. Sodalitium Sancti Petri Claver, 222. Sorores Adoratrices Ancillae Ssmi Sacramenti, 221, 480. — Sorores Adoratrices Ssmi Sacramenti et Caritatis, 346. — Adoratrices Perpetuae Ssmi Sacramenti, 508. — Sorores Betlemitae, 348. 550 Index nominum religionum — a Bono Pastore, 43 s., 51, 252, 295, 319. — a Charitate, 347, 383, 442, 450, 454, 468, 473, 481, 507. — Caritatis, a Maria Infante, 46, 103, 159, 300 s. — caritatis et instructionis Christianae, 51,174, 257, 318, 346, 377, 454, 468, 481. — Carmelitanae Caritatis, 507. — Divinae Providentiae, 508. 51, 142, 187, 197, 417, — Fideles Sociae Iesu, 422. 507. — Franciscanae Nostrae — Sanctae Crucis de InDominae de Perpetuo genbohl, 349. Succursu, 348. — S. Caroli Borromaei, — Franciscanae S. Io507. sephi, 506. — Ssmi Sacramenti, 508. —' Misericordiae S. Vin- — Ssmi Sacramenti et centii de Paulo, 508. Caritatis, 506, Christia— Misericordiae de Be- — Scholarum narum a Misericordia, thesda, 349. 507. — Nostrae Dominae, 505. — a S. Rita, ex Institu- — Tertiariae Franciscanae Sacrorum Cordium to Oblatarum Spiritus Iesu et Mariae de MaSancti, 363. laga, 349. — Sancti Andreae, 41 s., IV I N D E X RERUM A N A L Y T I C U S Antonianum Ordinis A Abbatia m o n a s t i c a e r i g i t u r ex p r i o r a t u m o - P r o t o m a r t y r O. F . M . P a t r o - nus de Rabat, 233 s. Actio Catholica, Ecclesiae, mania, n u s de Aedes B. confert Hispanis, 273; in Ger- Rabat, ac 233. munificentia 110. Agonia D. N. I. C, p. 7 3 . Alf arie Paul, i n I n d i c e m r e l a t u s , stata, excommunicatus datus 333. 313; apo- vitandus degra- sedem con- 170 s. evehitur, c a t h e d r a l i s ecclesiae p a l l i i p r i v i - aeterna apud M a t t h . X V I , 26; 25; litterali sensu exponenda, Annus sanctus e x t r a o r d i n e m ac m a x i m u m I u b i l a e u m generale i n d i c i t u r x i x exeunte saeculo a peracta h u m a n i generis R e d e m ptione, 5 s s . , 8 s s . , 80, 4 4 9 - 4 5 1 , 460 s . , computatio, Sanctae Nyassa, 251; 376; de Chiquitos, 376. n o v a sedes dioecesis A t u r e n . , Arca (Ven.) S . Archidioeceses 8; celebratione, Antonii Patavii, 326 s. novae: Arida Antonius, Goyasen., 146; de inchoatur laudibus effertur, Patriar- cha A n t i o c h e n u s M a r o n i t a r u m , 121. n o r u m , laudibus effertur, 120. Arthrosinovites p r o d i g i o s e s a n a t e , 2 1 3 . Associatio H o r a e S a n c t a e , 7 4 . Associationes ( p i a e ) : C o n c e s s i o n e s l a r g i e n d i Horae supplicationem nas obiecta Apostolicas adnectendi, aut eisque sanctae benedicendi easque I n d u l g e n t i i s d i t a n d i , crucifixos ad lucrandas corobenedi- Indulgen- t i a s p r o Viae Crucis exercitio et ad plenar i a m i n m o r t i s articulo Indulgentiam, i m benedictionem papalem in fine concionum, concedendi indultum altaris privilegiati personalis, revocantur, Atheismus g l i s c e n s , 1 1 4 ; Athenaeum A n t o n i a n u m 170. propulsandus, 463. O. F . M . , e r i g i t u r , 476; P . F . I n s t i t u t o missionali auctum, in 445. Vaticana Basilica participante B . P . 171. Aturen, Anselmo (a S.) I n s t i t u t u m i n t e r n a t i o n a l e , 1 6 9 . Antiocheni Bitus P a t r i a r c h a c o n f i r m a n t u r , devotionis Indulgentias pertiendi 344. 134. 251; Nanning, 251; Aqua Augusta cendi 141. Luc. IX, Constantinopoiitan., S m y r n e n . , 2 5 1 ; de Sapporo, 2 5 1 ; B o m - Birgittae legium, 502; tehfu, benedicendi et E r e m i t a e , quoad I u b i l a e u m , Animae salus 251; 2 5 1 ; F r i b u r g e n . B r . 38; Goan., 155; S h u n - p r i v a t i s sacerdotibus facultates et indulta 26. prodigiose sanata, 319, 3 2 1 . 20. Anagninae Ordi- nariis: de Papua, 251; Vhrbosnen., 251; Armellineae p e l l e s , 1 4 3 . Armenorum P a t r i a r c h a c o n f i r m a t u r , 1 2 0 . Arpiaran Avedis Petrus, P a t r i a r c h a A r m e - Amazonas r e g i o i n p r a e f . a p . e v e h i t u r , 1 5 4 . Amman c i v i t a s , o l i m P h i l a d e l p h i a , a d a r c h i e piscopalem Castri Aliphani, 3 1 . d e s i g n a t u r ab TransJordania, 26 s.. Alteri Paula, p r o d i g i o s e s a n a t a , 4 4 4 . Aliphanum C a s t r u m , 3 1 . Altaris p r i v i l e g i a t i p e r s o n a l i s i n d u l t u m cedendi f a c u l t a s , 476. Thaumaturgus, 483. paroeciales, exstructae, Amoebiasis, Anachoretae 325; P a t r o n u s bayen., P r o t o m a r t y r O. F . M . , P a t r o - sacrae P. plurima 406. Adiutus (8.) 31, Appellationis tribunal Chumatien., beneficia 108 s s . , 464; peculiari ratione commendatur canonice e r i g i t u r , Antonius (8.) Patavinus nialium O . S . B . a d T e m p l u m P a r i s i i s , 29. Accursius (8.) A t h e n a e u m O. F . M . p r o s o l i s alumnis sedes episcopalis ad A q u a m A u g u - stam (Auch) t r a n s f e r t u r , d r a l i s ecclesia, Authenticatio 483; concathe- 484. reliquiarum sacrarum, 345. 552 Index rerum -analyticus B Bacolod (de) nova dioecesis in Ins. Philippinis, 357. Badensis Reipublicae conventio cum Ap. Sede, 177; circumscriptio ecclesiastica, 178. Baguio, sedes novae praefecturae Ap. de Montana, 206. Bahia, prima urbs in Brasilia condita, 460; sedes conventus eucharistici nationalis, 461. Baldini Baphael, O. S. M. Prior generalis; ad eum septimo saeculo exeunte ab Ordine condito epistola B. P., 434 s. Baluello territorium, licet paroeciae Tarvisio ae aggregatum, decimas solvere perget favore paroeciae Patavinae, 478. Baptisma Christi per Ioannem, typus Sacramenti, 26. Baptismus acatholicus Regiae infantulae deploratur, 116. Barnabitae, 152, vid. Clericorum Reg. a s. Paulo Ap. Basilica 8. Pauli in via Ostiensi: paenitentiarii minores ordinarii per Annum Sanctum, p. 14 s. — Pontif. Patavina S. Antonii, 325, novis legibus administranda, 326. Basilicae Patriar cítales Urbis, 8 s.; ad portas sanctas aperiendas Legati, 119. — minores declarantur templa; Collen, pagi S. Geminian., 240; Gaudisien., Assumptae, 203; Meten., pagi S. Naboris, 201; Ruremonden. Traiectense, 242 s.; S. Deodati, Spinalense, 241; Sydneyen., cathedrale, 201. Brasilia, S. Cruci dicata, 460; Congressus eucharisticus ex tota natione Bahiae, 461. Bay et Albertus, in Indicem relatus, 313. Benedicendi obiecta cum applicatione quarundam indulgentiarum facultatis concessio reservatur Paenitentiariae Ap., 170 s. Benedictus XV, 60 Beneventanae regioni, dioeceses restituantur, 466, Berardus (8.), Protomartyr O. F. M., Patronus de Rabat, 233. Bezwada nova missio sui iuris, 485. Biehier des Ages (ven.) Flisabeth, 42. Binet Card. Carolus Legatus B. P. ad solemnia Lourdensia, 80. Bolivia, 126; cum Paraquaria certamen, 112. Bomßm (de) nova dioecesis, 429. Bonus Pastor Christus, 295. Bono (a) Pastore Sororum Congregationis ortus, 43, 252. Bosco B. Ioannes, novis miraculis fulgere declaratur, 257, 347; tuto canonizandus, 504; de ven. D. Savio, 440. Bourgeoys Margarita miraculis clarere dicitur, 505. Braunjels, vicaria paroecialis Limburgen. adiungitur, 465. Bulgariae Regina, 117. Buonaiuti Ernestus, in Indicem, 36 s. C Cagayana nova dioecesis in Ins. Phil., 360. Coivano, quaestio de matricitate inter utramque loci paroeciam, 209. Camerariatus S. Collegii, 449. Cancellarius Magnus tribuitur: Instituto intern, a S. Anselmo de Urbe, 239; Pont. Collegio Angelico, 243. Cancer stomachi prodigiose sanatus, 45. Canonici in servitium Episcopi assumpti, quoad distributiones quotidianas, 84. Capitanio (B.) Bartholomeae, 46, 159 s., 300. Capotosti (Card.) Aloisius, in xxv episcopatus natali, laudibus egregie factorum cumulatur, 312; Legatus S. P. ad conventum euch. Picenum, 461. Cappae, armellineis pellibus exuantur a die 1 Maii, 143. Captivi, quoad Iubilaeum, 20 s. Cardinales creati, 122; reservati duo, 122. Caritatis laudes ex I). Augustino, 498; exempla anno saeculari Redemptionis impensius revocanda, 311, 330 s. Castelspina, opp. in Alexandrin, an iuripatronatus subsit, 315; qua ratione exercendo, 315 s. « Casti connubii » encyclica commemoratur, 106. Castri Aliphani, oppidi, Patronus s. Antonius Pat., 31. Causa impedimenti matrimonialis: verbum declaratur, 345. Censurae, quomodo absolvendae tempore Iubilaei, 61 s. Censurae specialissimo modo B. P. reservatae, quomodo absolvi possint anno Iubilari, 15. Cherso insula, a Veglen. ad ladren, transfertur, 75. Chumatien, nov. praef, ap., 487. 553 Index rerum -analyticus Claret A. M., miraculis clarere praedicatur, 505. Clericorum Regularium a 8. Paulo Ap. (vulgo Barnabitarum) Congregationis laudes, 152 s. Clerus uterque in Germania politica negocia agere prohibetur. 407; cfr. 412. — indigena, 26, 27, 487. Clodovei baptisma, 18. Codicis canones authentica interpretatione donati, 1283, 1285, p. 345; 1971, p. 345. citati et illustrati, 63, p. 83; 163, p. 317; 395, p. 84; 418, p. 83; 419, p. 493; 421, p. 83; 475, p. 437; 481, p. 83; 493, p. 149; 514, 518, p. 17; 687, p. 437; 894, p. 62; 900, p. 15: 908-910, p. 17 s.; 923, p. 8; 936, p. 63; 985, 4°, p. 16; 1135, p. 16; 1208, p. 375; 1223, p. 156, 373 ss.; 1226, p. 156 s., 375; 1228, 1229, p. 375; 1236, p. 156, 158; 1400, p. 316; 1427, p. 210; 1435, p. 181; 1451, p. 315; 1454, p. 315; 1500, p. 471; 2254, p. 15; 2314, p. 333; 2318, p. 61; 2336, § 2, p. 15; 2342, p. 62; 2359, p. 94; 2385 s., p. 62. Coemeteriorum paroecialium constitutio ab Ordinario pendet, 274. Collegium S. Thomae de Urbe, 244. Color violaceus: eius ratio et conditio praescribitur, 342. Commemorationes saeculares: X I X Redemptionis; VII Ord. Servorum Mariae, 434; III Congr. Missionis, 310; IV, Congr. a S. Paulo Ap., 152; I Confer. S. V., 321. Communio (sacra), ad Iubilaeum lucrandum, 17, 64. Communismus, unde foveatur, 112; audacia, 113; in Hispania, Mexico, Russia, 264. Compositio super bonis ecclesiasticis usurpatis, anno Iubilari, 15 s. Concordata civilibus Guberniis quoque proficua, 263; inita hoc anno: Baden., 177; Germanicum, 379. — Lateranense, recensetur, 75, 221, 230, 325, 459. Conferentiae diei martis, et menstruae recollectiones, 311. — S. Vincentii a Paulo, saeculum ab conditione celebrant, 311, 321, 330. Confessarii per annum sanctum, de facultatibus quibus gaudent uberius instruuntur, 60 ss. — electio tempore Iubilaei pro stabiliter impeditis adeundi Urbis Basilicas, 21. Confessarii peregrini tempore Iubilaei, peculiaribus facultatibus et monitis donantur, 65, 67; durante itinere possunt confessiones sociorum peregrinorum excipere sed non uti facultatibus specialibus, 173; intelligitur inclusa etiam facultas iurisdictionis delegatae ad excipiendas in Urbe et suburbio peregrinorum sociorum confessiones, 173. — Urbis anno Iubilari peculiaribus facultatibus augentur, 18 s.; de earumdem usu, 61 ss. Confessio ad Iubilaeum lucrandum, 17. Confraternitates, quoad ius funerandi, 115 ss., 157 s.; ex facto adscriptionis non sequitur necessario confraternitatis ecclesiae pro funere legitima electio, 157. Constitutio nova Hispanica expostulatur, 266 ss. Consuetudo abessendi a choro ultra tres menses, reprobatur; 83. Conventiones nuper initae cum Statibus, 106. Conventus Eucharistici hoc anno acti: Maceratae ex Piceno, 461; Babiae ex Brasilia, 460. Cor Iesu (S8.), 52. Coronae rosarii ad indulgentias usus, 50. Cottolengo (B.) Ioseph novis miraculis clarere dicitur, 504. Couchoud Ludovicus in Indicem bis relatus, 313, 332. Criminalis causa in S. R. Rota acta, 94, LVIII. Crucifixus cum indulgentiis Viae Crucis usus, 502 s. Crux anno piaculari praefulgens, 427. Curator ab Ordinario amenti datus, 93. D Dalla Costa {Card.) Elias, 122; de Concilio plenario Etruriae laudatur, 431; B. P. Legatus constituitur, 432. Damna, a Iudice repetenda, in casu, 97. Darracq sor. Maria (Teresia) prodigiose sanata, 496. Decimae: quotuplices, 470; dominicales, sunt reales seu praediales, 471; et diviso territorio remanent ecclesiae matrici, 471. De Lima Vidal, Io. Ev., de societate Lusitana pro missionibus, 150. Denza Franciscus, rerum physicarum peritissimus, commemoratur, 153. « Deus Scientiarum Dominus » constitutio, commemoratur, 106. 55ì Index rerum -analyticus Dignitates quoad officia communia, substitui valent a canonicis, 494; non autem quoad officia propria dignitatum, ib. Dioeceses novae de Bacolod, 357; de Bomfin, 429; Cayagan, 380. Distributiones chorales, computandae ad normam c. 395, p. 84. Divortium nefaria lege in Hispaniam invectum, 273. Dolci Angelus II.; Cardinalis creatur et publicatur, 122. Dublini Eucharisticus Conventus commemoratur, 107. Filiarum a Caritate Congregatio ter saecularia celebrat, 311. — Crucis seu Sororum a S. Andrea Congregationis ortus, 42. Filippini S. Lucia, patrona caelestis Faliscodunensium, 28. Fina (Beata), 241. F odian, regioni Beneventanae restituitur, 466. Fogolla S. D. Franciscus, sociique martyres praedicantur, 222. Fossati Haurilius Cardinalis creatur, 122. Fournet (B.) Andr. Hub., Pastor bonus, 42; decretum de tuto, 41, 46; causae peroratio, 138; consistorium secretum, 105; E semipublicum, 138, 142, 197; descriptio vitae, 417 ss.; fundator Filiarum Crucis, Ecclesia formam civilis regiminis honestam 197, 420; causae historia, 421; pater quamcumque approbat, 262. bonus, 420; solemnis canonizatio, 288, Electio sepulturae vid. Sepultura, 157, 314; 426; homilia B. P. deeodem, 290. ius eligendi ecclesiam funeris ad unum defunctum, non ad heredes pertinet Franciscus (S.) Xaverius, 216. salva tamen contraria consuetudine, 157; Friburgensis Br., sedes et Capitulum, 178, 189; Episcopus Auxiliaris, 184; Univerin casibus peculiaribus, si funerandi sitas, 186, 191. iure ecclesiae confraternitatum potiuntur, et ex receptis loci usu ac consuetu- Fruhwirth (Card.) A.,xxv annum episcopadine confratres omnes in propria funetus explens, laudibus ornatur, 35. r a n t i ecclesia, iure arguitur eosdem, eo Fumasoni-Biondi Petrus, Cardinalis creaipso quo alicui confraternitati nomen tur, 122. dant, ecclesiam sui funeris designasse. Fundatores, Sancti Septem, O. S. M.: 434; hoEt hoc satis est, ut legitimo modo electa rum lipsana recognita solemniter et in probetur ecclesia funeris, 157. nova arca recondita in novo sacello, 329 s. Erectionis decretum, ad paroeciam consti- Fundatorum vel Fundatricum (SS.) Missae, quibus privilegiis liturgicis gaudeant, 41. tuendam, an suppleri possit, 437. Funerandi ius, 155 ss.; quomodo acquiri Eremitae, quoad Iubilaeum, 20. possit, 157; etiam per consuetudinem Eucharistiae institutio anno sancto celepraescriptivam, ib. branda, 461. Eucharistica pietas nostri temporis, 108. Fusine in Valromana, paroecia, Utinen. adiudicatur. Eucharisticae processiones, novis indulgentiis donantur, 478. Eucharistici Conventus Dublinen. commeG moratio in Consistorio 106; Sydneyen., 478. Gabriel (S.) a Virgine Perdolente, lectio IX Eudes (S.) I., 252, 296. contracta, 168. Eugenius Pp. III, 240. Galgani Gemma, miraculis post obitum daExercitiorum spiritualium usus frequentior, rà, 212; tuto beatificanda, 163; vita, 108. 363 s.; studio Passionis D. N. I. C. praeclara, 364 s.; causae historia, 365 s.; ¥ Beatis accensetur, 366 s.; causae reassumpto, 347, 380. Eabrizi U., prodigiose sanatus, 213. Fantosati Antonius sociique, martyres prae- Gallia, temporibus S. Andr. Hub. Fournet dicatur, 222. dire vexata, 290. Feria sexta, commemoratio Mortis D. N". I. C, Garbatella in regione Urbana, nova paroecia 70 s. conditur, 458. Ferrini ven. Contardus, post obitum miracu- Geminiani (Sancti) templum et oppidum, lis clarere dicitur, 174, 504. 240 s. Index rerum -analyticus 555 Germaniae Respublica cum Ap. Sede init solemnem conventionem, 389 s.; praevias servando, 390 s.; Nuncium Apostolicum recipit et Legatum ad S. Sedem mittit, 390; cleri utriusque libertatem tuetur, 391-394, 397 s., 400 s., 406; circumscriptio ecclesiastica, 394; patrimonium ecclesiasticum, 399 s.; facultates theologicae, 400 s.; institutio religionis in scholis, 401 s.; de matrimonio, 403 s.; de exercitu, 404; de piis institutis, 405; de catholicis allogenis, 404. Hocevar sor. Veronica (Agnes) prodigiose sanata, 497. Hodges M. Magdalena prodigiose sanata, 44. Horae canonicae recitatae coram SS. Sacramento singulatim indulgentia donantur, 322. Hora Sancta, 73, 171; indulgentiis ditatur, 172. Humilitas in virtutibus, 159. Gei-osa Vincentia, vita, 300; Beatae Capitanio socia, 301; eiusque Instituti altera fundatrix, 301 s.; virtutes, studium Crucifixi, 301; causae cursus, 46, 302; tuto beatificanda, 159; Beata renunciatur, 303. Giannini pia familia Lucensis, hospes Beatae Gemmae, 364. Goanae Curiae, tribunal appellationis designatur, 155. Godavery, districtus civilis occidentalis, missioni de Bezwada adiungitur, 486. Goericus (8.), 241. Gonzalez 8. D. Rochus sociique, martyres praedicantur, 222, 324. Goyasensis Ecclesia in metropolitanam evehitur, 148. Graeeo-melcliitici ritus, nova archidioecesis, 25 s. Grassi 8. D. Gregorius, sociique, martyres praedicantur, 222. Guau Martínez Maria Bertha prodigiose sanata, 166 s. Guignebert Caroli, opera omnia proscripta, 332 s. Guyanae Gallicae, Praefectura in Vic. A. evehitur, 235. ladren, archidioecesis nova circumscriptione donatur, 75. Idria cum suo decanatu Goritien, adiungitur, 456. Immaculata Virgo, 106, manifestatio Lourden., vide Lourdes. Impedimenta occulta, dispensanda anno Iubilari, 16 s., vide Causa. Indulgentiae amplificatae; commemorationis mortis D. N. I. C. feria VI ad aeris I pulsum, 70; « Angelus Domini », 71; I Horae Sanctae, 172; eucharist. procesI sionibus, 478; XL Horarum, 381. j — definitae: 58: recitationis sex Pater, Ave, j Gloria, 255. i — Stationum Urbis, 32. ! — et facultates tempore Iubilaei suspensae, I 11; perseverantes, l i s . ! Indulgentiarum res reformanda, 170. ! Indulgentias quasdam adnectendi facultas revocatur, et S. Paenitentiariae reser j vatur, 170 s. j Infirmitate, vel imbecilla valetudine detenti a Romano itinere, quoad Iubilaeum, 21 s. i Innitser Theodorus Cardinalis creatur, 122. Institutio iuventutis religiosa magis aucta, 108. Institutum internationale a 8. Anselmo de Urbe, Pontificium declai"atur, 169; Magno Cancellario donatur, 239. Irregidaritas ex delicto occulto dispensanda j anno Iubilari, 16 s. ! Isidorus (8.) agricola, 216. j Iubilaeum Anni Sancti divinae Redemptioni recolendae celebratio, quo spectet, 117; pro multiplici acquisitione opera permisceri non possunt, 343. j Iulius Pp. II, 84. ! Iusiurandum Episcoporum in Germania, 399. ; Iuspatronatus, quomodo transferatur prae! scriptione, 316; quomodo exerceatur per I plures, 316 s.; quot suffragia requiranI tur in i. p. collegiali, 316 s. H Habitus Ordinis suppressi interdicta delatio, 148. Haeretici et schismatici quomodo absolvendi Anno Iubilari, 15. Hispania catholica gestis praeclara, 261, 361; Communistarum coeptis vexata, 113, 216,264; lex ibidem a novis moderatoribus lata « de religiosae fidei professionibus et Congregationibus » expostulatur, 262, 264 ss.; et iniqua demonstratur, quoad dominium sacrarum aedium rerumque, 266 s.; quoad cleri expoliationem, 268; quoad Religiosorum expulsionem, 269 s.; ac privationem magisterii, 272; ad meliora gens Hispana spem attollat, 273 s. I ! Index rerum -analyticus 556 K Kei Blanc fluminis vallis ad orientem, missioni de Queenstown adiudicatur, 238. Kienchanfti, nova praefectura apostolica, 232 s. Eistna districtus novae missioni de Bezwada adiudicatur, 486. KodoJc, nova praefectura apostolica, 235 s. «Kompetenzpfarreien» usw., 190. KrolewsJca Huta, 82. L Labouré Catharina, miraculis post obitum clara, 161; tuto beatificanda, 217; vita, 368; manifestatio B. M. V., 368 s.; historia causae, 311, 318, 369 s.; Beatis accensetur, 370 s. La Fontaine Card. Petrus, Venetiarum Patriarcha, Legatus S. P. ad solemnia Viennensi a, 462. Lagosta insula a Bagusin. ad ladren, transfertur, 75. Laicismus, pestis nostri aevi, 265, 272; in institutione iuventutis, 265. Lampadis ordo, seu unctionis infirmorum, brevius redactus, 335 s. Lapurdum: vide Lourdes. La Urbana paroecia olim dioec, de Guayana, nunc praef. ap. de Alto Orinoco, 154. Le Clerc Alicia, miraculis clarere dicitur, 347. Lemaître Alexius, Archiep. Carthaginen., prodigiose sanatus, 319. Lerne da Silveira Cintra Card. Sebastianus, Legatus S. P. ad conventum eucharisticum Brasiliahum, 460. Leo XIII, 60, 78. Lépicier Card. Alexius, 434; Legatus ad recognoscendas et recondendas solemniter exuvias SS. VII Fundatorum, 330. Libri prohibiti, censura ob lectionem, quomodo absolvenda per Annum Sanctum, 62 s. Libri proscripti, vide Aljaric, Bayet, Btionaiuti, Conchoud, Guignebert, 36, 313, 332. Li duina, beata Virgo, v ab exitu saeculo celebranda, 205. Lithiasis renalis prodigiose sanata, 166 s. Liverpolitanum novum cathedrale templum, 432 s. Loisy A. iterum in Indice notatus, 332. Lourdensis, B. M. V. manifestatio confirmans definitum dogma Conceptionis Immaculatae, 106, 318, 377, 450, 454; solemnia manifestationis B. M. V. ibi L X X V ante annos peractae, 12, 57, 80 s.; indulgentiae et facultates, 12 s., 57-59, 61. Lupus morbus, prodigiose sanatus, 45. Lusitana natio, de missionibus benemerens, 150; Societas catholicis missionibus provehendis, 150 s. Lussino insula a Veglen. ad ladren, transferia, 75. M Maceratae, conv. euch. Piceni sedes, 461. MacRory Card. I os., Archiep. Armacanus, Legatum R. P. ad auspicalem lapidem ponendum novi templi cathedralis Liverpoliensis, 432 s. Magnifico Seraphina, prodigiose sanata, 47. Maguntina sedes et capitulum, 396 s. Malacitanae cathedralis canonici, quoad vacationes, 83. Marcus ab Aviano, legatus a latere Innocentii XI ad Austriae principem, 463. Maria, B. V., in Redemptione humani gen., 71, 80 s., 435; Nominis festum, 464; de Bono Succursu, 201. Maria a S. Fideli, soror, prodigiose sanata, 319 s. Michaela (B.) a SS. Sacramento, miraculis clarere post obitum dicitur, 221, 346, 480, 504. De Marillac B. Ludovica, vid. Le Gras, 496; novis miraculis fulgere declaratur, 257, 346, 480, 495; tuto canonizanda, 498. Maronitarum, Patriarcha confirmatur, 120. Matricitas, quotuplex, 210; unde colligatur, 210; signa recognitionis, 211; in casu non constat, 211. Matrimonium, accusari potest ut nullum a metum passo, 345; aut a ponente causam honestam et licitam impedimenti, 345; a promotore iustitiae vi muneris sui, 345. — religiosum in concordatu Germanico, 403 s. Matrimoniales causae in S. R. Rota actitatae, 85. Matth. XVI, 26; authentica interpretatio, 344. Mauritius (S.) Martyr, 241. Mediolanenses ecclesiae quae fruuntur statis diebus stationum Urbis indulgentiis, 32s. Menicucci Maria prodigiose sanata, 213. Mens seu intentio RR. PP., in precibxis pro Iubilari indulgentia lucranda, 8 s., 117 s. Metropoliticum ius, 76. Index rerum -analyticus Metus, in matrimonio, a quo accusari possit, 345. Mexici afflictae res, 113. Missae de Sancto Fundatore vel de Sancta Fundatrice, 41. Missa pro populo in paroeciis de facto exstantibus, 436 ss.; in vicariis perpetuis, 438. « Missionarie adoratriei e riparatrici del Sacro Cuore Eucaristico di Gesù », loci S. Pier in Bagno, supprimuntur, 36 s. Misniensis dioec, sedes et capitulum, 396. Missio canonica professoribus in Facultatibus theologicis, p. 187 not., 191. Missionale Institutum Scientificum, canonice erigitur in Urbe, 445. Missionalia opera fovenda, 108 s., 464. Missione (a) Congregatio, CCC abhinc annis condita, 310. Missiones sui iuris novae de Bezwada, 485; de Wuchow, 237. Moniales, religiosae, aliaeque his aequiparatae, quoad Iubilaeum, 20 ss. Monita ad Confessarios per Annum Sanctum, 60 ss. Montana seu « Montagnosa » regio, intra fines dioecesis Novae Segobiae in praef. ap. erigitur, 206 s. Monteverde, nova regio Urbana, paroecia donatur, 293 s. N Napoli Ferdinandus, (R. P.) Congregationi Barnabitarum Praepositus gen., IV abeunte saeculo ab eiusdem approbatione, epistola B. P. donatur, 152. Nataliciis Redemptoris solemnibus, annorum tregua, 112. Nationum dubia condicio, 112. Nationalismus immodicus, 112. Nili Superioris (Upper Nile) territorium in praefecturam apostolicam de Kodok constituitur, 236. Nomismatis prodigiosi manifestatio, 161, vide Labouré. Norvegiae in spiritale bonum, adlaborantes Barnabitae, 153. Nuneius Apostolicus in Republica Germanica, 409. O Oeconomicarum rerum discrimen, 108 s., 112. Oleum infirmorum, benedicitur ex ritu alexandrum a sacerdotibus, 340 s. 557 Olive Maria, prodigiose sanata, 44. « Ora Santa » in honorem Agoniae D. N. I. C. peracta in Basilica Vaticana coram B. P., 74 s.; vide Hora, Associatio. Ordinarius exercitus Poloni, 82. Ordines vel Congregationes religiosae in Hispania, eorum condicio, 171. Ordo S. Hieronymi Congr. B. Petri de Pisis, supprimitur, 147. Orinoco (de Alto) nova praefectura apostolica, 154. Orientales, (erga), B. P. sollicitudo, 23, 25 s. Orientalis Sacra Congregatio, de litteris ad eam inscribendis, 346. Ostiensis patriarchalis Basilica, 229; auctoritati S. Sedis integre restituta, ib.; ibidem minores Paenitentiarii, 230. Otho (S.) Protomartyr, O. F. M., 233. Otites purulenta chronica, prodigiose sanata, 443. Ozanam Fridericus fundator sodalitatis Vincentianae a charitate, 309, 331. P Poenitentiaria Sacra, 171; sibi reservat facultatem concedendi indulta benedicendi obiecta cum applic. indulgentiarum etc., 171. Paenitentiarii minores in Basilica quoque S. Pauli in via Ostiensi, instituti, 229 ss. in Pont. Basilica S. Antonii Patavii, 327. — sacri Iubilaei, 17. Paenitentiarius Maior Cardinalis, 230 s. Palaestinae sacra loca, per Annum Sanctum invisenda, 7; de indulgentiis et facultatibus ibidem perseverantibus, 12 s., 61, 69 s. Palau Torres Antonia seu Maria ab Assumptione prodigiose sanata, 166. Pallium, ex privilegio, 141. Panis S. Antonii ad pauperes, 326. Paraquariae et Boliviae certamen, 112. Paroeciae « de facto » tantum constitutae, sunt verae paroeciae, earumque rectores ad Missam pro populo tenentur, 436 ss. — Urbanae novae: Reginae Pacis in « Monteverde », 293 s.; S. Francisci Xav. in « Garbatella», 458. Parzham (a) B. Conradus novis miraculis clarere dicitur, 505. Passio Christi in vita B. Gemmae Galgani, 164. Index rerum -analyticus 558 Passionis Domini reliquiae per Annum Sanctum peculiari pietate recolendae, 8. Pastena Caecilia prodigiose sanata, 443. Patavina Antoniana Basilica in dominio redacta Ap. Sedis, 325; exempta penitus ab Ordinario, 326; novis legibus quoad iurisdictionem et administrationem donatur, 326 ss. « Primogenita Ecclesiae filia », 78. Privilegia, 84; per communicationem acquisita Societati Iesu confirmantur, 246. Processiones, sacris ritibus accensentur, 478; eucharisticae novis indulgentiis donantur, 479 s. Promotor Iustitiae in accusatione matrimonii, 345. Pauli (S.) extra moenia Basifica Ostiensi, Protestantium proselytismi in Urbe repro- praesentia B. P. gavisa, 229; Paenitentiariorum minorum collegio donata, 229ss. batur, 115. Psalm. XV, 10-11 authentica interpretatio, 344. Pelletier Maria a S. Eufrasia, miraculis clara, 43, 46; vita, 296; fundatrix Congr. Puellae a Caritate, ortus institutio 499. Sororum a Bono Pastore, 297; causae historia 212; tuto beatificanda, 252, 297; Beata edicitur, 299. ¡ Peregrini confessarii quoad facultates erga j « Quadragesimo anno-» encyclica commemosocios peregrinos, 173. ratur, 106. Péritonites purulenta, diffusa, tubercularis, Quadraginta Horarum pium exercitium fresanata prodigiose, 162. quentantes novis indulgentiis donantur, Persona iuridica ex decreto aut ex lege 381. colligitur, 437. R Q Petrus (S.) Protomartyr, O. F. M. Patronus de Rabat, 233. Pignatelli Iosephus Maria, 165; miraculis post obitum clarus, 166; tuto beatifican dus, 214; vita, 304; restitutor Societatis Iesu, 306; causae historia, 307; Beatus edicitur, 308. Pirrotti B. Pompilius novis miraculis clarere dicitur, 324, tuto canonizandus, 504. Pleuro-pericardii adhaesiones miraculo sanatae, 497 s. Polonia, quoad unionem christianorum dissidentium, 23 s. Portio paroecialis, quomodo praescribi possit, 158; censeri non potest suffecta ab oblatione, 158. Portiunculae indulgentia, per Annum Sanctum in solo loco, propeAssisium, lucranda, 11, 234. Postumia cum suo decanatu, Tergestin. adiungitur, 457. Pottianus morbus cervicalis, prodigio sanatus, 162; morbus dorsualis, cum meningite tuberculari prodigiose sanatus, 497 s. Praefecturae Apostolicae novae: de Alto Orinoco, 154; Chumatien, 487; Shuntenhfu, 486, Kienchanfu, 232, Kodok, 235, 486ss. Praescriptio in habentibus tractum succesivum, 158; in iurepatronatus, 316. Preces iubilares, 9 s., 63; in dispensatione visitationum, 16 s. — liturgicae pro felici statu Resp. Germaniae in concordatu, 406. Habat {Vic. Ap.) Patroni principales, Protomartyres O. F. M. in Marroquio constituuntur, 234. Badiofonicus nuncius R. P. ad Dublinensem conventum, 107. Bálcóczitélep pagus Strigonien, adiungitur, 491. Redemptio humani generis in quemnam annum inciderit, 5 s.; rei momentum, 6; quomodo celebranda, 7, 23, 138; non seiungenda memoria B. M. V., 9, 12; vide Annus Sanctus. Bedi Beata Theresia Maria, novis miraculis clarere dicitur, 347, 480. Reliquiae sacrae a Vicario generali quonam pacto authenticari possint, 345. Remigius (S.), xiv saeculo ab obitu celebratur, 78 s. Respublica, nihil formidet ab Ecclesia, 262 s. Resurrectio D. N. I. C. vv. 10-11 ps. X V , praedicitur, 344. Rheumatismus articularis acutus cum cordis gravioribus affectionibus, prodigiose sanatus, 443. Ribet Ioannes, puer prodigiose sanatus, 163. Romanum iter per Annum Sanctum suscipiendum, 7, 10 s.; limitatio, 64; Basilicae invisendae, 8 s.; facultates peculiares paenitentiariis et confessariis, 14 ss.; qui quaeve ab eo prohibentur, quo pacto indulgentiam iubilarem lucrari valeant, 19 ss. Index rerum -analyticus Rönsahl pagus/archidioecesi Coloniensi adiudicatur, 247. Rosarii pro indulgentiarum acquisitione declaratur usus coronae, 502 s. Rottenburgenses sedes et canonici, 396 s g Ruellii pagi pars versus Suresnes, archidioecesi Parisiensi adiudicatur, 207. Rumenus ritus, 260. Russiae infelix condicio, 113; cum Ecclesia catholica coniunctio fovenda, 153. S San Piero in Bagno, consociatio religiosa mulierum ibi supprimitur, 36. Sarteani oppidi, Patrona caelestis B. M. V. a boni Consilii mater, 30. Schola superior ecclesiastica, (kirchliche Hochschule) declaratur, 184, n. 2. Seminaria sacra, maiora exstructa munificentia B. P., 110. Savio Dominicus, adolescens Oratorii Salesiani, 346; vita, 439; virtutibus heroicis praeditus declaratur, 346, 441. Sectis vetitis, massonicis etc. adscripti quomodo absolvendi anno Iubilari, 15. Senarius Mons, prope Florentiam, exuviis SS. VII Fundatorum nobilitatur 329. Separatio Ecclesiae a Statu in casu improbatur, 264 s.; cum cedat in persecutionem religiosam, 266. Sepulturae electio in ecclesiis confraternitatum, 155 ss.; vide Medio. Servi Dei per Annum Sanctum in caelites referendi, 118. Servorum Mariae Ordo: eius exordia septimo ante saeculo, 434; nomen prodigiose inditum, 434; praeclara vocatio, 434; conditores et sodales sanctorum honoribus aucti, 434; Collegium Urbanum, 435. Shuntenhfu nova praef, ap., 486 s. Sipontina et V estana, regioni Bencventanae restituuntur, 466. Siqujior insula, novae dioecesi de Bacolod tribuitur, 358. Sobieslci rex Ioannes, liberator Vindobonae, 46 s. Societas Iesu, 245; Institutum Ordinis confirmatur, 245 s.; ex Hispania inique depulsa, 270. Soubirous B. M. Bernarda novis miraculis clarere dicitur, 257, 318 s.; Lourdensi manifestatione B. M. V. praeclara, 377 s.; tuto canonizanda, 346, 379; relatio cau- 559 sae, 450; peroratio in Consistorio publico, 455; Consistorium semipublicum, 468, 4SI; canonizatur, 482. Storta (La), Portuen. et S. Rufinae; de ecclesia ibi, 96 s. Substitutio choralis, quibus legibus regatur, 492 s. Supellex, vestesque liturgicae, in ea reficienda aut conficienda precatiuncula indulgentia donatur, 383. Suppressio Ordinis, 147; sequelae pro eiusdem sacerdotibus, 149. — religiosae Consociationis mulierum, 36. Surigao provincia cum adnexis insulis novae dioecesi Cagayanae tribuitur, 361. Starhemberg Rogerius, defensor Vindobonae, 463. Stationes viae Crucis erigendi facultas, 170 s. — Urbis, 32; monitum circa facultatem indulgentias lucrandi, 72; indulgentiae, Mediolani, 32 s. Studium S. R. Rotae, 383. — Congr. Concilii, 448. Sydney en., conventus eucharisticus, 200; cathedralis basilica, 200. Syromalanharensis ritus Antiochen. regio Malabarica, 120, 133. T Tarvis cum suo decanatu archidioecesi Utinensi adiudicatur, 456. Te ergo quaesumus, invocatio, indulgentia donatur, 142. Templum (ad) Monasterium S. Ludovici, monialium O. S. B., Parisiis in abbatiam erigitur, 29. Teresia a Iesu, 216. Terrae motus Volturiensis, 110. Tersian Petrus Paulus XIII, Patriarchali Armenorum munere se abdicat, 120. Thouret (B.) Ioanna Antida, vita, 473; fundatio, 414; novis miraculis clarere dicitur, 324, 347; relatio causae, 451; peroratio in Consistorio publico, 455; Consistorium semipublicum, 468, 471; tuto canonizanda, 475, 482. Transiordunia, regio et archidioecesis, 25 s. Troi-an. regioni Beneventanae restituitur, 466. Tuberculosis, 47; Spinae dorsualis et genu, p r o d i g i o s e sanata, 320 ss. — peritonaealis et pulmonaris prodigiose sanata, 166. Tnrcica Europea, 134. 560 Index rerum -analyticus Vincentius a Paulo, 217. Vincentiana solemnia, 108, 309 ss.; sodalitas Unctionis infirmorum, ritus coptus, sive a Conferentiis, 309; Missionis CongreOrdo lampadis, 335. gatio CCC abhinc annis instituta, 310. Unitas christianorum in Ecclesia restau.Violaceus color, qua ratione distinguatur, 342. randa, 23 s., 25 s. Vippacco cum suo decanatu Goritien, adiunUniversitas Sacri Cordis Iesu, Mediolani, gitur, 456. sede ampliore donata, 111. Vindobona, abhinc CCL annis a Turcarum Urbanianum Athenaeum dePropaganda Fide, obsidione liberata, 462. instituto missionali scientifico augetur, Visitatio Basilicarum per Annum San445. ctum, 8 s.; dispensatio aut commutaV tio, 16 s., 63; stabiliter impeditis, 21. Vacationes ultra tres menses in casu non — Ss. Liminum, obligatio remissa eis qui occasione Consistorii Romam convenerint admittuntur, 83. sive solemniis canonizationum adfueVannutelli Card. V., 422. rint, 142. Varieosum ulcus prodigiose sanatum, 213. Varmiensis, episcopalis Ecclesiae, pallii pri- — Urbis Apostolica, 110. vilegium, 141. Vota quaenam dispensanda aut commutanda anno Iubilari, 16; modus, 62. Verdier Card. Ioannes, Legatus R. P. ad solemnia Vincentiana, 303. Vestes liturgicae, vide Supellex, 323. W — coloris violacei, quae probentur, 341. Wetzlar districtus, Limburgen. adiudicatur, Via ad sanctitatem triplex iuxta S. Bernar445. dum, 212. U Viae Crucis pro indulgentiarum acquisitione usus crucifixi, 502. Vicariatus apostolici, nov. ex praefecturis, G-uyanae Gaii., 234; Yachow, 488; Yungnien, 490. Vicarii paroeciales perpetui, quando ad Missam pro populo obligentur, 428. Viennensia solemnia, ob liberationem urbis a Turcis commemoranda, 462 s.; Congressus actioni catholicae promovendae, 463 s. Villeneuve Bodericus Cardinalis creatur, 122. Quaedam corrigenda licae Wuchow nova missio sui iuris, 237. Y Tachow, praefectura ap. in vicariatum erecta, 488. Yungnien, praefectura ap. in vicariatum erecta, 490. Z Zanisi Placida, prodigiose sanata, 47. Zeme Marius, prodigiose sanatus, 161. in vol. X X V (1933) Commentarii Acta Aposto- Sedis: Pag. 92, lin. 3, a calce, adde S. Rzewnicki. » 306, » 13, loco eius quod est idem Pontifex lege Summus Pontifex. v* VIGESIMUM COMMENTARII ABSOLVITUR i}/ TYPIS QUINTUM OFFICIALIS DIE 31 VOLUMEN Acta Apostolicae Sedis DECEMBRIS POLYGLOTTIS VATICANIS 1933