.MATTHAEUS (ΌΜΊ·: \ CORONATA O \1. (lap. notion El LECTOR IllilS < \ ΜΙΝΙΟ . IN ARCHII). O.NI EN. EMMIMIOK ET ÎUllEX SYNODUIS INTERPRETATIO AUTHENTIC CODICIS TURIS CANONICI et circa ipsimi Sanctae Sedis iurispiTideiilia 1916-1947 11)1 I 10 \l, 11.10 ' FRANCISCAN. FATHEBS PONUS RID6E, M #3, BOX O WN, CONN Cum licentia Superiorum Ordinis. Nihil ob'lal. l atu ini. dic I I Januarii 1918. l)r. ΡΚ.ΙΚΓΛΊΊΟ II) PRIM.IM EDITIONEM him plores editi sunt libri interpretationes authenticas a Com­ missione Pontificia ÇôdiH inris canonici interpretando (C. I. Com­ missio Interpres) datas el etiam aliorum dit asteriorum Sanctae Sedis resolutiones et responsa collecta continentes; at (pii ex his utiliores et melius ordinati sunt, (plia in aliqua Ιϊημιια vulgari conseripti. non omnibus prodesse possunt (cfr. e. gr. Rouscaren, Canon law digest); alii vero solummodo documenta offerunt (piae in Acta Aposlolicae Sedis promulgata sunt, pluribus aliis omissis, iptae non par­ vam pro pia.xi utilitatem afferre possunt (cfr. Collectionem ab excel­ lentissimo I. Rruno confectam, Codicis imis canonici interpretationes authenticae, 1935). Quam ob rem ab amicis rogatus hanc collectionem aggressus sum. (piam completiorem aliis antehac latine editis esse confido, cum in ea. praeter documenta in Arta \p. Sed. promulgata, plura alia documenla afferantur. \ec tamen ipsam omnia documenta iptae afferri possent continere affirmare ausim. Quaedam nunc de methodo a me adhibita in collectione confi­ cienda. Documenta quaedam integre seu ad litteram exscribuntur et referuntur. ! hic spectant omnia responsa Commissionis Pontificiae interpretis, sive (piae ex Acta Ap. Sed., sive (piae ex privatis fon­ tibus. Us semper indicatis, exscribuntur. Ilia documenta vel integi e in parte dispositiva seu resoluth a referuntur, vel compendiose enun­ tiantur, ne volumen in nimiam molem succresceret. Documenta ad canonem ad ipiem referuntur aut quem explicant apponuntur; et ipiia saepe idem documentum ad plures canones relationem habet. quant urn fieri potest, ad singulos canones ad quos refertur docu­ mentum ipsum vel eiusdem compendium refertur. Fontes e quibus documenta hausta sunt in calce paginae sigillatim indicantur: quandoque adduntur etiam indicationes ephe­ meridum seu periodicorum quae documenti aliquod commentarium habeant. id facilem libri usum praeter assignationem documentor uni ad singulos canones, quae de se sufficiens esse posset, copiosum indicem rerum confeci, ordine alphabetico. quo facile quodlibel documentum de qualibet materia inveniri poterit. In documentis afferendis ad singulos canones ordinem chronologicum secutus sum, ex quo fit ut saepe detur praecedentia resolu­ tionibus Sacrarum Congregationum prae responsis Commissionis in­ terpretis; at id saepe etiam evolutionem canonicam doctrinae et etiam iurisprudentiae demonstrat; nec desunt omnino documenta anteriora per posteriora correcta. Possit volumen studiosis et praesertim Praelatis ecclesiasticis pro pra.xi auxilium praestare in legibus ecclesiasticis interpretandis <./ applicandis. Datum Genuae, S. Bernardini, in Conventu cursus Theologi Ordinis Frat. Min. Cap·, 8 Martii 1940. I’. Matthaeus \ Coronata O. F. Μ. Cap. I’H.IEF ITIO Al) EDITIOVEM ll.TEH III Exhausta iam prima editione ad alteram manus apposui, in hac, praeter nova Sanctae Sedis documenta publici iuris jacta in Acta Aposlolicae Sedis et privata quae. reperire potui ex variis fontibus, quae, que post primani editionem prodiere usque ad finem anni 1917. inserta sunt quam plurima documenta privata, quae me in prima editione ef­ fuderant. Horum etiam privatorum documentorum utilitas duplex esse potest. Ipsa quidem normam absolute servandam constituunt solum pro personis quibus data sunt; at etiam aliis normam utilem ple' unique praebere possunt, ιμιαιη scilicet (dii quoque licite sequi pos'aint. Deinde documenta privata momentum habent in demonstranda nuts evolutione; quandoque enim aliquod iuris praescriptum obscu>'tale, laborans et difficultatibus scatens, data aliqua non definitiva "ιι<ί pretatione ab aliqua Sacra Congregatione quasi ad experimentum. 11 horia ipsa inventa, ipsum ius clarius et firmius per ipsam definitur. batiun Genuae (Ospedide Gallieni), 21 Novembris 1917. I». Matthaeus \ Coronita O. F. M. Cai. PERIODICA ET OPERA DE RE CANONICA QI VE PASSIM CITANTI R A.Λ.S. = Ada Aposlolicae Sedis - Romae. Vpollinaris. Commentarium juridicô-canonicum cura professorum alhenaei pontificii Seminarii ad Apollinaris - Romae, 1928 ss. Arcliiv fur katholischcn Kirchenrecht - Mainz. Bouscaren Lincoln. - 77ie canon laic digest. Officially publish? docu, nient Affecting the Code of ('.anon Laio, 1917-1933. Idem. - Volume II including two hundred Rota Cases. 1938. Idem. - Supplement 1938. Milwaukee, Bruce Company. Bruno Jos. - Codicis imis canonici interpretationes authenticae seu responsa a Pontificia Coni missione ad Codicis canones authen­ tice interpretandos anni 1/C U\ ΙΊΙ-MC 11 \ \ λ 1 data. Ro­ mae, 1935. Cimelier I'. - Pour étudier le Code de droit Canonique. Introduction générale. Bibliographie, réponses et décisions. Document com­ plémentaire (1917-1927). - Paris, 1927. Commentarium pro religiosis - Romae, 1920 ss. Hilling Nicolaus - Codicis iuris canonici interpretatio. Responsiones, résolut tones et decisiones Sam lue Sedis Codicem iuris cano­ nici illustrantes. Friburgi Brisigavorum, 1925. Il Monitore ecclesiastico - Roma, 1876, ss. Jus Pontificium - Romae, 1921 ss. Nedcrlandsche Kalholicke Stemmen - /.nolle. Nouvelle Revue théologique - Louvain. Perfice Munus - Taurini. Periodica de re morali, canonica, liturgie*,a - Rrugis. Romae. RaSscana di morale c dirillo - Romae, 1925 ss. Revue de- Communautés Religieuses - Louvain, 1925 xx. Sal terrae - Santander. Sartori Co-ina- - Enchiridion canonicum seu Sanctae Sedis respon­ siones post editum Codicem iuris canonici datae. Ed. IV, (1917-1933). Vicetiae. Sylloge - praecipuorum documentorum recentium Summorum Pon­ tificum et Sacrae Congregationis de Propaganda Eide necnon aliarum Sacrarum Congregationum Romanarum. Ad usum missionariorum. Cum auctoritate Praefecti S. C. de Propa­ ganda Fide, 30 Junii 1938. Romae, 1939. The Australasian Catholic Record - Marclv. & The Ecclesiastical Review 1937-38-39, 5 roll. Philadelphia. The Irish Ecclesiastical Record - Dublin. Thcologisch - praktische Quartalschrift - Linz. Toso \lbert. - Repertorium iuridicum ecclesiasticum seu Pontificiae Commissionis Codicis iuris can. Interpretando praepositae responsiones authenticae itemque Curiae Romanae iarispru dentia universa, post editum Codicem publici iuris I, Romae, 1925, fascic. II, 1931. \ umeri marginales maxi nu canones indicant. <' • I. - Favor trium Missarum in dic Commemorationis Omnium Fidelium Defunctorum non est applicabitis Ecclesiae Orientali. S. C. pro Ecclesia Orientali, 22 Martii 1916 '. 2. - Canones, qui aliquem favorem omnibus fidelibus cuiuscumque ritus concedunt, applicabiles sunt etiam fidelibus orientalibus, licet lex proprii ritus contraria esse videatur. Ita permittitur orientalibus, vi canonis 866, communio paschalis ritu latino. S. C. pro Ecclesia Orientali, 26 Januarii 1925 *. 3. - S. C. pro Ecclesia Orientali, 2 Aprilis 1928, «ledit monitum ad praecavendos abusus quorumdam mendicantium se Orientales profitentium qui per Italiae dioeceses et alias regiones pervagabantur ad colligendas eleemosynas Missarum, exhibitis etiam ad hoc falsis documentis aut litteris Commendat i is 4. - « Cum quaesitum fuerit a nonnullis, utrum orientales teneantur, sicut celeri, decretis damnationis librorum et diariorum a S. Congregatione Sancti Officii editis, et specialis mentio facta sil «le prohibitione ac poenis irrogatis in illam «piam dicunt ACI ION FRANÇAISE», S. C. pro Ecclesia Orientali, 26 Maii 1928, declara\il: « Praefata decreta omnes cuiuscumque ritus fideles attingere seu eodem modo obligare, quippe «piae, poliusque disciplinam, directe specient doctrinam Ecclesiae, λ ult enim Sancta mater Ecclesia huiusmodi decretis fidem ac mores sers are atque tueri et ad hoc Codex iuris, canone 1936, aperte statuit ac sanxit libros ab Apostolica Sede damnatos ubique locorum et in quocumque vertantur idioma prohibitos censeri » 1 Can. 1. — 1) J. J. X., VIII, 101. — 2) Apud < 'Irmrnani, 'Comme ntarlum in librum / Co· diris. 1925, p. 338-339; Van Hove, De IryibiiA ccclcsia*licis, η. I. ρ. 7, 8; Μ. a Coronatu, Com· pr odium iuris cunouiri T, n. 133, p. 121, nota 9. — 3) .1. ζί. S,, NX, 107; Periodica, XVII, 72. - - I ) ζί. J. X., XX. 105; PtriôdiCd, X \ 11 I < h . » » i. ii· I h < t< t uni s. c. S. (Iflleii 10 lull! 1939, quo prohibit lo diaril Action Fronça ire aufertur; Λ. J. X.. XXXI, 303; A pot· I hiaris, xii, 311; Periodica, XXVIIJ, 312. ■ sra&Eeg 9 HI I I Ill I I I I I I II I II II II II II < I I I I I I I |I I I I II II II I II II I I 5. · S. C. pro Ecclesia Orientali 19 Decembris 1928 resolvit varia • Inhia de Maronili- in Statibus Foederatis \mericae Septentrionalis. En -ummatim dubia et responsa: I J). I trum Maronitae qui doini< ilium aut quasi-domicilium habent in Statibus Foederatis American legibus Codici- iuris canonici ligentur. Re-p. Negative ad normam can. I. sahi- speciaiibit- decretis S. Sedis pro ipsis latis cl sal\a dispositione Litter. Apostoiicae Orientalium dignitas, 30 Novem­ bris 1891. I\. ubi statuitur Orientales extra territorium -ni patriar2. XXII. Uti. t>) non-uni pvomuluuui in I. J s., < i nfrru i x Lincoln Bou*tk«hn. 77'< Ctnion lair <1ιφ>ΐ, I. p. 4-5. Bouscnn n rc*pon«a r) Ulter encyclic. Rerum Orientalium diei 8 Septem. I92B. circa studia rerum orientalium |!. r) Decretum S. (’.. pro Ecclesia Orientali I Martii 1929, de spirituali administratione ordinal iatuum graeco-rutlienorum in foe(I) .Notificatio anni 1929 constitutionis Commissionis pro studio praeparatorio rodilicationis Juris orientalis e) Decretum S. C. pro Eccle-ia Orientali. Qua sollerti, 23 Dec. 1929. de clericis orientalibus sive saecularibus sive religiosis, qui e territorii- aut dioecesibus orientalibus in seplemtrionalcm vel mediam vel meridionalem Américain, vel in Vuslraliae regiones demigrant, ut "piiitiialem inibi curam praestent fidelibus proprii ritus". /) Decretum S. C. pro Ecclesia Orientali, Von rara accidit, dici 7 lanuarii 193(1. de clericis orientalibus, sive saecularibus sive religions, «pii e territoriis aut dioecesibus orientalibus in Américain Septentrionalem vel Mediam vel Meridionalem, a el \ustraliac re­ giones sc se conferunt, non ad cuiam spiritualem fidelibus proprii ritus praestandam sed ob aliam causam, oeconomicam vel moralem, vel demum ut inibi per breve tempus versentur ir. μ) Decretum S. ('.. pro Ecclesia Orientali, Saepenumero ipO' stolira Sedes. 7 lanuarii 1930, de clericis oriental ibus eleemosynas, pecuniam vel Missarum stipendia colligentibus seu corrogantibus extra ( hientalcs regiones et dioeceses 1 . ID on: -1 I. J. X'., XXV, alit). — I)) >1. I. J. X'., XXXII. 3(13.-12) .1. . .XI. 152; Apollinaris, III, IS «<] 1 noli inoris, III, 225. XXVII, 333. 10) .1. .1. s . XXVII. 3(!1. - 13) J. J. S'., XX. 277. — ID .1. .1. .S'., XXI. Gül). Ili) 't. .1. X., XXII, IIIG; Λ pollinaris, III. 22S s Ecclesia Orientali de admiiiHral ione ordinariatu« graeco-nilheni in regione Canaden*i, 21 Maii 1930 1 i) Declaratio S. C. pro Ecclesia Orientali, II lunii 1930, exten­ dens ad Status 1'oedcratos Vmericae normam datam pro Ruthenis Canada relate ad dic* festo* in ritu latino et rutheno simul vigentes /) Instructio S. C. pro Ecclesia Orientali, 26 Septembris 1932, dc clerici* orientalibus extra propriam regionem versantibus m) \otifieatio S. C. pro Ecclesia Orientali qua conceditur sub•litulio «capillari* cum numismate metallico, 25 Martii 1935 . n) Notificatio S. C. pro Ecclesia Orientali de pontificia Com­ missione constituenda ad redigendum Codicem iuris canonici orien­ talis, 17 lulii 1935 2I. o) Decretum S. C pro Ecclesia Orientali, 16 \ovembris 1938, «le annua relatione ad Samiam ('ongregationem mittenda a saccrdotibu* ritu* orientali* emam animarum habenlibu* extra line* territorii «ni patriarchatiis, *ub iurisdiclione Ordinarii alieni ritus·'. />) Decretum S. C. pro Ecclesia Orientali. 27 Januarii 1910. de recta cleri orientali* institutione in territorii* Patriarehalibus q) Decretum S. ('. pro Eccle*ia Orientali, 23 Novembris 1910, quo decretum I Martii 1929 ad decennium confirmatur et partialiter modificatur 1. - Vicariis el Praefecti* apostolici* non compiti) privilegium liturgicum ut connu nomen intra fines siii territorii nominetur in ca­ none Missae. S. Rituum Congii-gatio. 8 Martii 1919 ‘. Id tamen eis plerumque permittitur ex speciali induito . 2. - \ i canoni* 116 canonicus theologo* et poenitentiarius non eximimini ab officio diaconi el -ubdiaconi praestando Episcopo • · · I sollemnilrr celebranti, quia id es*e| contra Caeremoniale Episcoporum, es, m*i expresse dicatur, non abrogantur a Codice. S. C. Concilii, II Februarii 1920 (Vide can. 116) ’. • IliK' referimini* oninr> com enlionc> *eu concordata post Co­ cm iuris canonici a Sede \po-tolica cum ci\ilibu> gubernii- inita can. 404) \ • - Ih’iirdii'lu- \\ . \llocutione ron-bluriali 21 Novembria 1921. i . XXII, 3ltl. — 20) f. I. s . ΧΝΠ, 351. 2r) J. .1. S„ XXIV, 331. XXVIT 11«. —23) .1 I. S., XXVII, 31IG. - 21) .1. J. N. XXXI. 101'. J. J XXXII Γ.2-157. — 20) .1 (. S., XXXIII, 27-28. Cfr. ellum can. 1090. ii. a. 2. ) · 1 s XJ. U >. - ’) Cfr. Formulas (uculfatum S. C. dc Propniniml i tirmulA Uhilor, Il »3, apud Μ. a < *»ronrttii. ίη-hhtlionr * i uris fanon ici, V-, p. 205. k L N., XII, HT. u 3 11 I M, Ib^tnpo (’ο·.<·οπ/»ψι rt/nanb Snn< tis.-imo Ihintino Γίη ]*Γ. XI inibi 1 ·’*·» ·* r’ •/•dhr-f j ddibi ·! Hhtnlralo. Honnie, D3I: A. PtTUglnl, Conconlnta viqcnlia noli s htsh.rirx luminis dcrlnnibi, Itoin.u , 1035ζ A. Glunnliü, I Concordai i post-InllM, Milano N ?· \ |»k it. < I -·· \..\ 1922, de vI lurt- (. oneordatorii IncoUatlonc lx n« fit lonnn. I — 5 — Can. 3-4 declaras it privilegia al» \poslolica Sede concordatis concessa ante bellum certi' rebu-publicis, non posse amplius a novi' rehuspublieis ροΊ bellum orti' sibi s indicari, cum res inter alio- acta nee emolumentum ner praciudicium celeri' afferre debeat. Idem vale! de illi- civitatiIni' (piae ex bello funditu- renovatae sunt ita ut quae nunc est non illa ip.-a po"il haberi morali' persona eum qua Sedes Apostolica olim coin encrai. Ex quo 'equitur ul etiam paeta et conventa (piae inter \po.'tolicam Sedem et illas ci\itales inlerees'Crant, vim iam suam amiserint 3. -’Onera canonicis imposita in Hispania vi concordati sustinentur <4 vim 'iiam retinent non obstantibus can. 1 III). 121. 1328. >. C. Concilii 10 Mari. 1923 . I. - Pius \l. sermonibus habitis II et 13 Februarii 1929. ad parochos et concionatorcs quadragesimalcs Urbis, et ad antecessores alumno'ipie Catholicae Universitatis mediolanensis, plurima caque scitu utilissima de Concordato a Sancta Sedi* cum Italia concluso et dc Tra­ ctatu Lateranensi dixit ’. 5. - Die 13 lunii 1939. subscripta est conventio intci Sanctam Sedem et Gubernium Italicum pro applicatione articuli 29, lit. G. Concordati II Februarii 1929. circa renuntiationem ex parte Status italici privi­ legii exemptionis ah iurisdictione ecclesiastica cleri Palatini, exceptis quibusdam tantum ecclesiis nempe Sacrae Sindonis. Taurini, et Sacri Sudarii, Romae, nomon cappellis residendae regis et principium re­ galium ’. Secretaria Status. Λ Huc spectant: * 1. - Responsum Pracsidis C. L, 30 Martii 1918. de abrogatione decreti Provida (Vide can. 1099). 2. - Responsum C. L, 2-3 lunii 1918. de negata actione ad ma­ trimonium ex sponsalibu' ante Codicem initis (Vide can. 1017). 3. - Responsum S. C. Consistorial is, I Iulii 1918. de non revo­ cato induito applicandi Missas pro Seminario ’. I. - Responsum C. L, 1 I Iulii 1922, quod abrogat inra paro­ chorum cumulativorum (Vide can. 160). 5. - Responsum C. L, 26 Nov. 1922, quod abrogata declarat privilegia conferendi beneficia sedi' clerici- indigeni- (Aide can. 101). 6. - Decretum S. C. dc Propag. Fide revocans privilegium prae­ cedentiae titulo Missionarii apo-tolici adnexum. 16 Januarii 1921 2) I 1. S., XIII, 521. Cfr. ellam Pasqimzl in Apollinari*, I, 119 et sqs.; M. u Coronata, l’on.paûliuw, I, Μ — 3) -<■ J· S > XV’ f’SS· “ 0 -<· ·'· XXL 103. Ô) /l Voiiil'irt' KccbvoL 51» 11H»· I^^H 7. - Con-litulio Ans scientiarum Dominus, 21 Maii 193], ijua abrogantur quaelibet ima Conslitutioni ip-i contraria, ari. 58 ‘. * Γζ \ idcri possunt: 1. - Decisio S. C. Concilii. 9 Februarii 1918, de consuetudine non admittenda applicandi Missam pro populo per turnum (Vide can. -166). 2. - Responsum S. C. Concilii, 1 1 Dec. 1918. de non toleranda consuetudine admittendi in tribunalibus ecclesiasticis iurisperitos laicos (\ide can. 1574). 3. · Resolutio S. C. Concilii. 8 Februarii 1919. de immemo­ rabili consuetudine tenendi librum confirmatorum et c\ eo exscri­ bendi attestationes cum iure ad laxas (Vide can. 170). I. - Responsum S. C. Concilii. 10 lanuarii 1920, di consuetu­ dine gestandi barbam (Vide can. 136). 5. - Resolutio S. C. Concilii, 10 lanuarii 1920, de consuetudine ix inulrhitniiiiilc, n. ’>■»3. nota S3, (’an. 1095, COKox ΧΤΛ, /nlfrpri taUa attlhtnlica. Can. 6-]Ο — 8 8. - Responsum C. !.. |(> Oct. 1919. de disciplina ehorali in I rbe servanda (\ ide can. 396). 9. - Resolutio S. C. Concilii qiia indicatur, modii- -ervandus in legi- interpretatione, quando lex Codici- partialiter tantum cum lege vcleri concordat. Fontes (piae in calce canonum citantur non indicant legem Codicis cum fonte citata convenire. Cfr. S. C. Concilii. 15 Februarii 1920 2. 10. - Responsum S. Pocnitenliariae, 18 Februarii 1921, quo abro­ gata declarantur decreta anteriora circa obtecta indulgentiis ditata (can. 92*1). 11. - Responsum S. C. Concilii, 19 Februarii 1921, de vi decreti concilii provincialis non transmittendi stipendia extra dioeccsim (Vide can. 838). 12. - Responsum S. C. de R< digio-i-. 30 Dee. 1920. de v i decret i 10 Septembri- 1912 circa professionem in articulo mortinonem 57^). 13. - Responsum Pracsidis C !.. 13 Decemini' 1923. de abrogalionc decreti S. C. Concilii 15 Octobri- 1915. circa retributionem pro altera et tertia missa in die Commemorationi- Omnium Fide­ lium Defunctorum (Vide can. 824). I I. - Responsum C. 1.. 10 Martii 1928. de abrogatione facultatis assistendi passive matrimonio (Vide can. 1102). 15. - Responsum S. C. S. Officii, 13 lulii 1930, quo declaratur vim -nam relinere prohibitionem laetam ab eodem S. Officio 25 Sep­ tembri- 1710. imprimendi folia tractantia de ritibus Sinensibu- adhi­ bitis ad honorem philosophi Confucii ‘. \d petitionem complurium Episcoporum et Ordinariorum locorum. Benedictus \\ decrevit ut prae-cripla can. 859. § 2: 1108. £ 3: ». § I; 12.>0: 1251: 1252: 1253: 1251. non exspectata legis vacatione, « die 20 Vugu.-li 1917 vim haberent: item concessit ut Cardinaleprivilegii- can. 239. 210. 600. n. 3: 1189. 1101 ab eodem tempore vim haberent. Secretaria Status, 20 \ugusti 1917 '. • Can. 111. quo decernitur ineatdinalioncm fieri si clericus 10 — beneficium residcntialc ab Ordinario alienae dioecesis obtinuerit «•uni licentia seu ronsen-u -ni Ordinarii, non habet vini retroactivain pro hi* qui tale beneficium obtinuerunt iule Codicis promulga­ tionem. el-i in eo 'latu clericus per aliquod tempo- remanserit etiam post diem 19 Maii 1913. lia rc-olvil S. C. Concilii. Il lulii 1995 (Vide 2) j j Can. 9. tau 10 « ('.an. I (I-1 I 2. - \ XVI HI. T). ' IU tam . q»t i - poiwl. >11 :l hnne pit ttcuhll i In pt···*· «td λΙΙ·*« i χΐυικίΐ 1i In ('. -u non ι< η n ιι··ο ul nb>i hwnHuui .d alwHiu utlaiu Qtoutac Uf ihohtt h (M th droit CtniirnUjHt » IKHitifii*iuin, 102 J ’ · i- ·-’ ·· 1 ■ \1H I' » Irttji 19’24, «VU· n .i. i »., X. X. I "2, in nota. .1 XI. CJ 1|<>h n< <· il. 2. Ifr· I8er rr •a: ideo preces veritate nitantur xel Cardinali' gratiam concedit, oportet eo momento quo R. et rescriptum subscribit: e< momento xim obtinet gratiae concesso. Resci ipliim tamen ile parti rcmissuiin et traditum. Can. 25. H Can. 33. 1)1. 1H2IÎ, 5; l'rrioii (an. 19-66 Ordinario loci exhibendum e-l ad normam can. 51. S. C. de disciplina Sacramentorum. < Maii 1923, ex /frgw/ô, processus super matt. ruto... n. 103. 105 ZQ Responsio Sani tae Sedis data pro alitpio casu speciali non <‘-l extendenda ad alios casus similes in quibus non cerificantur ean­ dem circumstantiae. Ita respon-io olim data de toleranda consuetu­ dine benedicendi fontem bapti-male.m sCme| tantum in anno non est extendenda ad casu- in re-pon-ione non expressos. S. C. Concilii 10 Junii 1922 ί Ί Rescriptum disp< nsationi- -uper matrimonio rato el non con­ summato praesentandum est Ordinario loci et-i remi-sum directe Ή partibu- petentibus. S. tie dix*iplina Sacramentorum. 7 Maii 1923 (Vide can. 41). Religiosi·' qui indultum -accularizalionis obtinuit, obtenta no­ titia impetrationis, potest illud rpeu^are cl~i iam datum 'it decrelum cxsecutoriale ad normam can. 56. S. C. de Religiosi-. I Vugu-li 1922 (\ i de can. 639. 610) *. Canon 63 non dicit privilegium acquiri con-ucludine sed solum praesumptionem inducit concessi privilegii: quod valet solum in casibus in ipiibu- consuetudo habetur legitima nec reprobata. S. C. Concilii, 15 Novembris 1930 (Vide can. 118). ££ I. - S. ( ’.. ( .on-i-toi iali-. lecreto 25 \prili- 1918, déclarai il in­ troduetione novi Codici- ieris canonici cessare facilitate'' quinquennale- ante Codicem Episcopis concedi solitas *. - S. !.. Lonsislorialis, | Julii 1918, declaravit decreto 25 \prili1918 non comprehendi seu non abrogari indnlla circa Missa- in fa­ vorem Seminarii applicanda' nonnullis dioecesibus concessi '. 3. - S. < .oii'i'loi i a li>, 2 \ugu-ti 1918, extendit pro \mericac Ordinarii- certa' facultate- iam eisdem qonec—as dispensandi in certi' impedimentis matrimonialibus -. I. - Pin- \l. motu proprio 2(1 \prili- 1923, determinat quinquen­ nale' facultate', a S.nicta Sede dai i solitas Ordinarii-, locorum, j-in ρ<>'tcriiin requirendas esse a S. C. Con-i-toriali *. Can. 41. 1) 1 J -S.. XV, 391 sq. Can. 49. — 1) J. J. S., XV, 225; S Enchiridion canon icutn, ad r hi. HI mi can. IG*2. Can. 5d. — 1) J. J. S.. XIV, 501. Can. 66. — 0 « J. S., X, 190, — 2) A. .1 .s., X. 325. — 3) I. I. SIkTrvto I Marti! » ardvtii (.imitates t xlciuluntiu ad ecx incn?*< *· post bclluiu 1. J. .S' XI, 1 JO ; kki< nuL.L Can. 66-81 5. - S. C. Con.-istoriali* 8 Decembri* 1939 promulgavit Indicem facultatum quae a Pio ΧΠ « \ icariis castrensibus >eu Cappcllani* maioribus, quocumque vocantur nomine, in omnibus uationibu* aut regionibus in quibu* status belli ani militum ad arma convocatio adest \el forte aderit, conceduntur, babitualiler subdelcgandae suis cappellanis militaribus aliisque, si velint, acerdotibus utriusquc cirri ralione militiae sibi subditis, dummodo idoneis et dignis, in favorem tum ipsorum sacerdotum et clericorum Ium militum aliorumque fide­ lium exercitum terrae, mari* et aëris comitantium, atque perdurante praesenti bello dumtaxat valiturae » '. 6. - S. C. Consislorialis, 13 Aprili* 1910, edidit decretum circa jurisdictionem Ordinarii militaris in Italia quod octo numeris con„ i Λ. c» I /2^7 Privilegium quo admittuntur advocati ad causa* agendas seu W pldefendendas , 1 λ x1 x» m 1 ? X*w Romana 1 1 V · %non1 O i dal in* ut admittantur in in Curia Decembris 1923 curii- dioecesanis. Signatura Apost., /?O Privilegia contra legem et libertatem Ecclesiae stricte inlerpretanda sunt. S. C. Concilii, 16 Maii 1925 (A ide eam 395). 1 7Π Parochus habitualis nequit renuntiare iuri praesentandi vicarium * actualem pro sui* successoribus. S. C. Concilii. 13 lulii 1910 (Cfr. can. 471, 6). I. - S. R. Bola, 10 .Augusti 1926, canonem 81 de facultate Ordinariorum dispensandi applicavit etiam ad dispensationem ab im­ pedimentis matrimonialibus ’. 2. - Auctores non conveniunt utrum Ordinarius valeat, praeter casus can. 1013-1015, dispensare ab impedimenti* matrimonialibus vi can. 81. S. R. Rota affirmativam sententiam admittit. — Publicus concubinatus, proles illegitime nata, v igen* scandalum et necessitas hi- malis medendi non pos-unt tamen haberi ut legitimae causae pro dispensatione vi can. 81 et 1015. Gravis causa haberetur e contra, si concubinalius in contrahendi proposito incostans. ab eo iam coepto resilire posset in mora dispernationis oblinendae a S. Sede. At hoc periculum probandum non fingendum c.*l (S. R. Hola, II Martii O1 3. - « D. Vn a i ran. 81, conlati cum can. 1015, Ordinarius di — pensare valeat ab impedimentis matrimonialibus intra lines eiu*dcm canonis 81. etsi nondum omnia narala sint ad nuntia*. Affirmative». C. I., 27 lulii 1912 . 710. line facultates videro poteris in inch \ol I1, p. 995. j. S., XXXIT 230-281. Cnn 07. — 1) J. j. Can 81. — 1) Dcclirioitea mu Setitenlifie, XV1I1 .ils <1 sqs. 2) Drcistuncs scu S· ίη. I _ 3) J. I s \XXIl, 52. Cm. 9?, • I) /) · '««NU· «<"»· '■ . XII, Ή —2) Drrhiunc* Hfii iriilfiilirtf, XV I, ....... V Xf ..... ---- Can. 93-1(10 93 1. - « I). - I truin uxor, a viro malitiose deserta, possit, ad normain canonis 93, £ 2, obtinere propriuni ac distinctum domici­ limn. le. - Negative, nisi a indice ecclesiastico obtinuerit separationem perpetuam aut ad tempus indefinitum ». ('.. I., die II lulii 1922 ‘. 2. - C. 1., II lulii 1922, non agnoiil forum domicilii et quasidomicilii pro muliere malitiose deserta a viro et pro muliere actrice catholica non legitime separata, admisit e contra iorum quasi-domicilii pro muliere a \ iro aealholieo non legitime separata (Aide can. 1961). QU I. - Benedictus XV, Constitutione Kposlolica Sedis huius, Il Aiaii J 1919, declarat se lactium esse in approbando ictere ritu Lusitano Bracareusc et approbat revisionem Breviarii factam a Sacra Rituum Congr. ’. 2. - « I). - 1 Irum qui ad preces parentum, contra praescriptum canonis 756, a ritus alieni ministro baptizati sunt, pertineant ad ritum in qno sunt baptizati, ici ad ritum in quo, iuxla praescriptum canonis 756, baptizari debuissent. R. - Prout casus exponitur, negative ad primam partem, affirma* live ad secundam ». C. 1., die 16 Octobris 1919 ". 3. - Legati apostoliei veniam concedere possunt transeundi ad alium ritum. S. C. pro Ecclesia Orient., 6 Dec. 1928 ‘. I. - « Nati in regione Statuum Foederatorum Americac Septen­ trionale ex parentibus diversi ritus, ritu patris sunt baptizandi; pro­ be (mini utriusque sexus sequi omnino debet patris ritum... Infantes ad eiu- parochi imi-diciionein perlinent, cuius ritus est eorum pater, exceptis natis ex illegitimo thoro, qui sequuntur ritum matris ». Decret. S. C. pro Ecclesia Orient., I Martii 1929, nn. U et 13 5. - S. C. pro Ecclesia Orientali, 23 Novembris 1910, revocavit facultatem, de qua supra, concessam 6 Decembris 1928. Eadem facili­ ta' concedendi transitum ad alium ritum nunc uni S. Sedi re-ervatur . I. - S. de Religiosis, 30 Novembris 1922, insistit in neces­ 100 sitate decreti formali- erectioni- in fundatione novae cuiusvis religionis (\ ide can. 192). 2. - In disceptatione causae .-libérien. et Saskatoon., apud S. C. Concilii, 20 Martii 1932, inter alia dicitur decretum erectioni- non Can. 93. — 1) J. J. .S'., XIV, 52«. Can. 98. - 1) J. J. S., XII, 317. 2) I. Λ. £■>., XI. 178. 3) I. J. .S'., XX, 116, AI -i mratur ile naccrdote ml S. <*. pro Eccli -ia Orh nlali In «hnrnlis casibus tcciim niliini < -t. Idem valet pro casibus in ipilbiis Lciratu» nul ί»Ί< trahis Sanctae Sidis In icirione non < x-i-tat. Cii. . t ι>ί/Ιi imrin, II, 119 s<|s. I) .1. J. .S.. XXI, 152; l‘i rirxlic.ti, XVIII, HIS vl <' 'ufiragancos in Concilio provinciali alii-que coetibus provincialihii' dclinienda Ή a die praeeonizationis seu electionis ad episcopa­ tum, an a dic promotionis ad ecclesiam suffragancam. R. - Miirnialive ad primam partem, negatae ad secundam ». C. I., 10 Novembris 1925 ‘. 8. R. Rota. I Maii 1926, praecedentiam adiudicavit tertio Ordini dominicauo super tertium Ordinem Iranci-canum ob quasi-po''C'sioncm demoii'lralam qua fmilus erat tertii!' < )rdo dominicarius . Can. 100. - I) Can. 101. 1) J. J. Λ. χχγ, 430. XLY, 159. Can. 100. 1) J. I. ,S'., XVII, 582. —2) Dtcixionf.t set» acntenliac, XVIII, 159 ct 8q>. lu I'.ai «"'.i uutatur toiiLcm prunurium d«l dlguottcendum ins praecedentiae c«8c pneifleam -»ί··η·.■·: scu quusl-pi>>-. '-lonviu quae exercita sit ante quuiuUlæt controversiam -i •Γ> ^1·Ρ'·""ΊΊ «it unmt mori ilk, lemtima . i.msctur. Quaei-poesesMo legitima clliun’wl» atumo retinetur it non amittitur si de facto al> allo usurpatur. Ex facto «piod qui hire pmvisdintl.i. Caud.t .ib-tlnit uti Intervint» proc.-.-ioni deduci nequit renuntiatio. Si non eun*ΙΗ'"' quied-p»—i-«ionc inil- ad tontcui siibsldhiriuru untiquiotitatts in loco recurri po­ terit. Xululiu- ]>tu> t< nu qnne a Gnnorio XIII '·Λΐηΐη sent de praecedentia inter Mendicantes applk-.i,i li , \ ( r uni X III, et;.un ad Dominlcano» qui proinde ud anteriora privilegia ptov>K-.uv I. q uia. IXr ab- utuui - 1. licet ipse in eadem dioecesi do­ micilium nondum acquisiverit. R. - Affirmative ». G. I., 24 Iulii 1939 e. j I Ο Ca“· 61 *· $ 2 ubi de incardinatione po-t certum templis- ipso iure facienda. non <‘-l applicabili- -ocii- illarum -ocietatiim quae vola non habent, sed -(dum iu-iiirandum emittunt persev erant iae iu -ocictatc. S. C. Concilii, 15 Iulii 1933 ’. 114 Concilii. II Iulii 1925, post longam di-cu.-.-iommi re-olvit normam can. Ill non vigui'-e ante Codicem, nec appli­ candam e-'·· clerico qui ante ('odirem, -ine expre--a excardinatione obtinuit beneficium rc-idcnlialc in aliena dioecesi quod, adhuc vi­ gente ('odire, retinuit ad certum tempus *. 116 Decreto S. C. Gm-i-toi iali- 3(1 Decembri- 1918, dantur normae - de cx< ai dinalione J...... ....... ....... et “* incardinal 1.....‘ ionc clericorum 1 ’in certas ‘ tpiasdani regione- demigrantium (Vide can. 113)’. Soli clerici Mint capaces iuri'diction i' reclcMaM icat' 118 piendac el < xciceniLic. S. (λ Concilii. II l)ccenibri> 1918 ean. 1571). S. C. de Rcligio-i-. re-pon-o 22 Decembris 1913. con-uliiil rc121 ligio-i- qui. bello perdurante. mililiac nomen dare coacti, impair- facti -uni ad regularem vitam instaurandam, bello expleto ’. ii l‘rr. -ι,',ι. Will, 1S9. Ilixponsuni non fuit proiiiulirattun in J. J.,S'.— 5) .1. J..S'., XXXI, .121. — (!) J. .1. A'., XXXt. 321. Can. 112. — 1) .1. .1. .S'. XXVI, 231. Can. 114. — I) I .1 Will (S **<ι ·. \Ί4<· // vol . 38. i». 2G0 Can. lie. — 1) I’eritttlica, X, |2. Can. 121. — 1) J. .1. .S',, X(, 1«; prr><»l ■.ST- - X. 00. Can. 125-130 inf I. - Recitatio rosarii inariali' ditatur amplissimis indulgentiis a Pio XL Litteris Apostolieis I Septembris 1927 (\ ide ran. 931). 2. - Pius XI. Brevi Litteris nostris, 3 lunii 1932. indulgentias con­ cessas pro visitatione Sanctissimi Sacramenti auxit '. \ ideri possunt: I. . Constit. Apostolica Pii XI. Summorum Pontificum, 25 Iulii 1922, qua S. Ignatius Loyolcn. exercitiorum spiritualium pa­ tronus declaratur ‘. 2. - Epistola Apostolica 3 Decembris 1922 qua Pius XI. occasione anniversarii canonizationis Sancti Ignatii, iterum commendat exer­ citia methodo ignaliana facta ‘. 3. - Litterae Pii XI, 20 Dee. 1929, quibus exercitiorum spiri­ tualium usus inculcatur '. 1. - Litterae Encyclicae Pii XII. Mediator Dei. 20 Novembri' 1917 '. 127 !. - S. C. Concilii, 15 Martii 1927, propositis dubiis: « 1. * 1 l Irum Ordinario ius sil et officium interdicendi per prae­ ceptum actionem politicam viris eccloiasticis, qui in ea explicanda non se conforment instructionibus Sanctae Sedis. — Et quatenus af­ firmative: — 11. An qui praeceptum violaverint et moniti non se emendaverint, congrua poena puniri possint et debeant ad normam sacrorum canonum». Respondit: « Affirmative ad utrumque » (Vide can. 139) '. 2. - S. C. Consistorialis, 1 Februarii 1929, declaravit non expe­ dire ut Ordinarii permittant clericis nomen dare societati Rotary Clubs 129 Suis litteris encyclicis 15 Septembris 1920. Benedictu.' \\ hortatur clericos ad studia Sacrae Scripturae '. I. - Clerici universitate.' laicas frequentante' si novensiles 130 'ini, ab examinibus quae in can. 130 el 590 praescripta sunt, minime eximantur, quin potius eadem subire vel strictius iubeantur. Can. 125. — 1) .1. .1. S’., XXIV, 211. Iluhwmodi indulgentiae sunt: Fidelibus, qui SS. s.»ei .mentum devote x i-it averlnt el quinqul· ' i'ater, .Iri et Gloria leeltinii ini, ac ptacteiea - mei has easdem pieces ad mentem Summi 1’ontilleis iteraverint, conceditur: Indul­ gentia decem annorum; indulgentia plenaria semel in hebdomada, si quotidie per integrum hebdomadum idem obsequium devote pruestitcdnt, additis conti sslono et sacra communione ·. ( ir. l’rm·· cl μία opi ra iit favorem omnium Chri ‘tifidiham... intlul(/t nhis dilata, 1938, n. 120, p. Gli, 67. Can. 126. — 1) J. J. S., XIV, 120. 2) J. J. .S’., XIV, 027. -3) I...I. .S’., XXI, 089. I) L’OfiUcrvalore Romano, 30 Nov. 11117. Can. Î27. — 1) J. J. S'., XIX, 138. 2) I. .1. S’., XXI, 12. Xourcllc Rccui ll«‘<>logiqae, 56 (1929), 331. Can. 129. — 1) J. J. .S'., XII, 385. ( an. 130-135 — 20 ne profanarum -ludio abrepti, ecclesiastica -ludia praelcreant. contra pia· -criptiim canoni- 129, Dei return S. (ion-i-loi iali-, 30 \prili- 1918 (Vide eau. 1380) 2. - lu examine ad paroceias ratio habenda e-l examinum eau. 130; quae tamcn examen candidatorum ad paroecias supplere non ponunt. C. I., 21 Novembris 1920, ad λ I (\ ide can. 159). 3. - \ icarii cl parochi religiosi examen de quo in e. 130 -ubire non tenentur coram Ordinario loci -i illud coram Superioribus -ubeant de quo in c. 590. |., || lulii 1922 (A ide can. 590). « I). - \n inter auram animarum habentes, de quibus in M*L canone 131. § 3, recensendi sint religiosi sacerdotes, qui mu­ nere funguntur calerhbtae, \el \ icarii cooperatoris, \el eappcllani a parocho dependenti- iu nosocomii- aliisque piis domibus. K. - \egali\e quoad religioso- calcchislas; affirmative quoad religio-o- vicario- cooperatori'-, vel cappcllanos. -i, ad normam ca­ noni- 176, ξ 6 Codici- 1. C., vicem parochi suppleant cumque adiu\en| in universo paroeciali ministerio ». C. !.. 12 Februarii 1935 1 1 91 1 ' idcri possunt : I. - Litterae Benedicti \\. Multiplices, 12 Martii 1919. ad Card. Czeruoch. ubi haec legunlui : « \lte \ eheinenterquc denuntient Episcopi nullam prorsus ab \poslolica Sede de sacerdotalis conti­ nentiae lege permitti po—e quae-lionem. quae quidem lex ab ipsa tamquam peculiare ornamentum habetur Ecclesiae lalinae. eiu-demque fons quidam praecipuus actuosae villulis»1. 2 - Epistolae Benedicti \\ . ad ai eh iepi-eopum Kordak. 3 et 29 lanuarii 1930. de eadem re. ide-l de lege coelibato- clericalis non· relaxanda 19C Huc referri possunt: I. - Ke-p ntl.u- 1M0. -i- -t. 5., Nil. C*u. 135. - I) J A. S.. XXII, W3. — 2) J. J. S„ ΧΧΙΠ, 23. Can. 133-136 I - Decretum S. Poenil 1932, quo eadem indulgentia de cvangelium annuntiant inducere conentur, quasi regulam de iisdem legibus particularibus et consuetudinibus cf formando; sed omnino curent ut ecclesiastica disciplina in omnibus prouli in universali Ec­ clesia viget ubique inducatur saneleque servetur. III. \ itare pariter (-urent Missionarii quodlibel studium pro­ movendi inter populos sibi concreditos suae nationi.- vel imperii aut reipublicac potestatis praeposteram pervasionem; ne videantur quae patriae suae terrestri·, -uni quaerere, non (piae lesu Christi regnique coelestis. Politicarum itaque atque temporalium rerum cuiu-vi s jicnens cuiis in favorem nationi- suae vel etiam alterius sesc nunquami admisceaut; sed hoc unum prae oculis iiugiler habeant supremum -anctumque negotium: animarum nempe lucrumI assequendum. Dcique gloriam totis viribus propagandam. Ιλ . Quodcumque denique fuerit gubernii civilis regimen in regiombii'. ad lhesiae scrutationes unquam pro­ cedant, quae supradictas scrutationes respiciant. Eorundem Ordinariorum vel Superiorum religiosorum erit', si id necessarium vel opportunum duxerint, huiusmodi vetito poena­ lium sanctionum minas addere. Quod -i cpii- ex clericis et religiosi- hoc vetitum transgrediens recidivus fiat, vel gravibus, incommodis aut scandalo locum dederit, Ordinarii vel Superiores id deferant ad hoc S. Supremum tribunal. Datum Romae, ex \edilm- S. Officii, die 26 Martii 1942 » \ I. - « Explorati iuris e-t non posse clericos sine aposfolico ' induito officia publica quae exercitium laicalis iurisdictionis vel administrationis secum (erunt, assumere (cfr. Novum Cod. iur. can., can. 139, 2), idcoque nec munere fungi Officialis civilis ad matrimonia. \po-l*oliro autem induito ad postremi huius muneris exercitium intercedente, cum ('orum ad-istenlia validitatem matri­ monio conferat in foro civili, dubitandum non e-t ad-i-tenliam ipsam matrimonii- haereticorum et infidelium, genera tini loquendo, adhuc manere illicitam -i forte determinati alicuiu- matrimonii validitati «distet impedimentum dirimens iuris naturae vel positivi divini, vel etiam ratione scandali. Siquidem igitur huiusmodi \postolicum in­ dultum ratio boni publici mi-sionarii- impertiendum -uadeat, nihil prohibet quominus per Sacram <'ongrcgalionem de Propaganda Γ ide Vicariis \po-tolici- illud imploranlibu- concedatur, dummodo tamen: 1} \iillum matrimonio obstet impedimentum dirimen- iuris na­ turalis vel divini. 2) Nulla in paetum deducatur conditio ma­ trimonii -ubstanliae repugnans. — ,») Nulla actui civili haeretica aut superstitiosa caeremonia adiungalur. I) Nullum demum, ad-it -eandalum vel periculum fovendi indifferenti-mum religio-um ». S. C. S. Officii, 25 lulii 1917 ‘. 2. - « D. - I Irum quoad licentia- habendas, de quilm- in de1 1) I. I. S’., XXXIV. 1 H; II Monitor? ecclesiastico, 1912. 57-59. Can. 139. 1) < fi Syilogt praecipuorum documentorum Summorum Ponti ficum »t Sacrae <’< di munus explere, dummodo per Vicarium generalem aliose modo -ni- obli­ ilisfaciant. gat ionilni \ ema Episcopi, chienisco \ffirmativc ad primani partem, 5. - S. C. Consistoriali.*, 18 Novembris 1910. ad avertendos cle­ rico* ab iis -useipiendis muneribus «piae administrationis curas, obli­ gatione*. <*l pericula secumferant, «pialia sunt officia praesidis, mode­ ratori* a secreti* . arcarii, horumquc similium etiam in operibus quae socialia 'orantur , statuerat ni clerici qui talia munera gererent eadem infra quatuor men*»·* dimitterent, nique in posterum nemo e clero quodvi* id genu* niunu* su*cipcre aut exercere posset nisi de Apostolirae Sedi* peculiari licentia. Codex licentiam S. Sedis non amplius requirit. Commissio Codicem interpretata, decretum abrogatum de­ li pra n. 2 hoc canone). Verum, ad olniandum varii* incommodi* quae in Italia veri fica ta ii* Pontifex, littcri* circularibus ad Ordinarios Italiae *unl. missis *laluil ut deinceps, *eu a dalalione ipsarum litterarum. 6 luiasticu.* in Italia et in Insulis adiacen* nii 1923, Concilii licentia, officia «le qiiibu* supra libii", *im* qui iisdem forte iam fungerentur intra -uscipcrc X, 3 1 I. Aellui’ de tiflidirt ιμιιιν ciinim udininlM nit iunis in upt rlbu> sociali 151. <’h. tlhun n. 5 hoc In <·.Ίΐιι»η<·. 3) n GU. i»7. D ■<· Can. 139-141 — 26 — annum dimitterent λ<·! ad S. Sedem obtinendae licentiae eau-a re­ currerent . 6. - S. C. Concilii, 26 Februarii 1927. ad dubia: « 1. I Irum Or­ dinario ius sit et officium interdicendi per praeceptum actionem po­ liticam viris ecclesiasticis, qui in ea explicanda non se conforment instructionibus S. Sedis: — et quatenus affirmative: II. An qui prae­ ceptum violaverint, et monili non -e emendaverint, congrua poena puniri possint et debeant ad normam sacrorum canonum », respondit: « Affirmative ad utrumque » '. 7. - S. C. Consistorialis, I Februarii 1929. ad dubium: « \n Ordinarii permittere possint clericis ut nomen dent societatibus, hodiernis· trmporibu- constitutis, quibu.- titulis Rotary Clubs, \< I nt earumdem coetibus -altem intersint», respondit: Non expedire7. 8. - S. C. de Propaganda Fide, Instructione II Februarii 1936, permittit religiosi- institutis Sororum missionariaruni uniseisitates sub certis cautionibus adire ad medicinam addiscendam et ad camdcm exercendam etiam in munere obstetricis pro locis missionum (\ ide can. 492) *. 1 ΛΛ I. · S. C. Con-istorialis, 31 Martii 1916, vetuit sacerdotibus x quibuslibet promovere aut fovere chorea- ad pia opera susten­ tanda, itemque prohibuit choreis ad id promoti- clerici- intéresse '. 2. - S. C. Consistorialis, 1(1 Dee. 1917, declaravit in decreto 31 Martii 1916 de quo in n. I. comprehendi etiam chorea- quae liant diurnis horis, nec nimium protractis, necnon ea- quae in Ame­ rica Septentrionali fieri solent methodo vulgo appellata Pic-nic2. 3. - \ icariatu- l rbi- decreto, 25 Maii 1918, utrique clero prohi­ buit publici- spectaculis el cinematograph i- intéresse I. - S. C. Concilii, litteris circularibus I lulii 1926, dat normas senamla- a clericis vacationi- cair-a extra propria- dioeceses (Vide can. 113). 141 '■ " Oecreluni S. <’·. Con-i-toriali-, 25 Octobri- 1918, Ordina­ ri?- facultatem tribuit dispensandi ab irrcgulai ilatibn- ex defectu corpori- pro redeuntibus a militia; item ex defectu lenitati-; statuit redeuntes a militia clerico- exercitiis spirilualilm- \ arare debere; Episcopi- commendat prudentiam in promox endi- ad ordine- clericis etc. '. Redeuntes autem a militia -unt etiam ii qui licentiam indefi­ nitam (lieenza il limitata) obtinuerunt. S. C. Consi-t. 21 Der. 1918 . 5) II WnnUû't <) quotiescumque, secundum indicium rationis, cassationem electionis ad bonum commune Ordinis expedire indicaverit» « I). I Irum confirmator teneatur, ad normam can. 177. § 2, x 1 1 confirmationem dare, si electum repererit idoneum et electio ad normam iuris fuerit peracta, vel possit confirmationem denegare, non quidem secundum libitum suae voluntatis, sed pro bono com­ muni, secundum indicium rationis. R. Affirmative, ad primam partem: si tamen indicium rationis (nempe grave) militet contra (ductionem, id indicat subiectum minus idoneum esse, ac proinde Su­ periorem posse confirmationem denegare ». Praeses C. I. I Novembris 1919, ad Magistrum Generalem Ordinis Praedicatorum (Vide etiam can. 175) ’. « I). I. I Irum ad normam canonis 18(1, § I, concurrente postulalione cum electione, si in primo, allero et tertio scrutinio 'iiffragia dividantur inter postulatum et eligibilem, atque nec postu­ latus duas tertias partes suffragiorum obtinuerit, nec cligibilis maioritalem absolutam sed relativam tantum, hic valide electus sit. 11. Si plure* sint eligibiles, utrum valide electus sit qui inter cos maiorilatem obtinuerit relativam. R. - Ad 1. Affirmative, seu in tertio scrutinio valide eligi ma ioritate relativa, excluso postulato. zkd II. Affirmative, seu inter eligendos valide eligi eum qui obtinuit maiorilatem relativam, excluso, hoc quoque in casu, postu­ lato ». C. 1., I lulii 1922 ‘. <( I). - I Irum instrumentum postulationis ad Provincialem mitti debeat, an directe; ad alium habentem facultatem dispensandi. idc'1 vel ad Superiorem generalem, vel ad Romanum Pontificem. R. - Instrumentum postulationis, ad normam can. 181, £ 1, mitti potest ad Superiorem, ad quem perlinet electionem. confirmare etc. per tramitem Provincialis». Praeses C. 1., I Novembris 1919 l. Ί QG I· ■ « D· * lArum, ad normam canonis 189, $ 2, Ordinarius renuntiationem valide acceptare possit, elapso iam integro mense a renuntiatione facta, quin nova intercesserit resignalio. R. - Affirmative, nisi resignatarius ante acceptationem renuntiaCan. 175. - I) Analecta Ordini# Praedicatorum, XIV, 3. Can. 177. i) Jloponsuni non eat promulgatum in J. J. N., rcTcrtur autem a Fanfuni, De i ure rct i (i iodorum» rd. 2, n. 109, p. 126-127. Can. 180. — 1) J.yl.X., XIV, 106; 10 vae des ('ommunaulfa lOtif/husex, Documente (lu Saint-Siège, 31'5. Can. 181. 1) Desponsum non est promulgatum in -4. «Λ. N.; repelles nutem apud Fanfani, J)c xurc rctivtosorum, ed. 2, n. 115, p. 132. Datum vero dicitur Magistro Generali Ord. Praedicatorum, et ad iuris specialis interpretationem refertur. (fin. 3(1 189-199 tioni-. renuntiationem Ordinario exhibitam revocaverit et rev oratio­ nem Ordinario signicaverinl ». C. I., J I lulii 1922 2. - Pensio parocho renuntianti super paroeciam renuntiatam non est contraria canonibus Codicis. S. C. Concilii. I I Nov. 1922 ". 3. - Ordinarius potest admittere renuntiationem cum reservalione pensionis in favorem renuntiantis. C. I., 2(1 Maii 1923 (Vide ran. 1429). « I). - l Irum, ad normam canonis 191, £ I. resignans renun191 liationeni revocare valeat ante acceptationem. R. - Affirmative ». C. I., II lulii 1922 '. Huc referri possunt: i. . Decretum S. C. Consistorialis, 3(1 Xprilis 1918. de ordina» riatu in classi gallica *. 2. - Decretum S. C. Consistorialis, 3 Septembris 1918. de Ordi­ nario profugorum in Italia tempore belli 2. 3. · Decretum S. C. de Prop. Eide, 8 Decembris 1919, quo datur Superioribus Mi-sionum f.Kiilla- nominandi vicarium d> legatum qui practice omnia possit quae Vicarius generali- (Vide can. 291). I. - Decretum S. C. Consistorialis, 23 Octobris 1920, de Ordinario pro Italis emigrantibus . 5. - Decretum S. C. Consistorialis. 6 Martii 1925, de Ordinariatu militari in Italia '. 6. - Litterae Vpost. Pii \l. 19 Septembri·. 1935, de -tatuli- circa curam spiritualem in exercitu germanico ’. 1 QQ ‘ re'l,oll'° C.. L, 16 Octobri- 1919, parochi aliive sacer­ dotes delegati ad universalitatem causarum nequeunt iurisdiclionem ad confessiones delegare (V ide can. 871). 2. - Ordinarius delegare potest facultatem celebrandi extra locum -aerum de qua in can. 822. £ I: licet enim illa facultas eidem Ordi­ nario per modum actu» concedatur, est tamen potesta- ordinaria et intra limites a hire concesso^ delegari potest. S. C. de Sacramentis. 5 lanuarii 1928. adnolationibu» Secretarii ’. 3. - S. C. Concilii, 9 Februarii 1928, proposito dubio: « l Irum Moderator piae unionis alium -acerdolem -ubdelegare possit ad be­ nedicendum et imponendum numi-m i in actu adseriptioni-., qiiamv i| θ€) Can. Can. Can. i) J. Can. 189. 1) I 191. 1) .(. 198. D I. t s.. XVIII 199. Il J. t I. I. Γ-* I. S_. X.. s.. — - XIV. 52*». 2) .1. J. X.. XV. 151. XIV. figi. X. 238. 2) J. J. X.. X. 415. 3) .1. J. X.. XII. 534. >) .1. I S.. XXV 11. 3Γ»7; .h>otli» et iuribu- necnon obligationibus quasi-parochi (ruitur et ligatur. g) In loci- ubi qua-i-paroeciae non -uni erectae mi—ionarii pro ) <'ir. Idlhtas Ihlcytdi .IpoidoUci tipud Sbdus /‘'oedcralrs linier. St 10 \*ov. 1922 npihl Boihmitii, 1'ht (buitm bnr difj&d, I, CiHi. 216, p. 119*151· θ) -ί· *Ι· S., XVI, 113. < an. 216-239 HI. . Omnia leriilciia dependentia a S. C. de Propaganda Tide < on-iderant nr ut terrae mi.-sionnm. saltern in favorabilibus. Ita Nova Zelanda et \ii-tralia sunt Terrae Missionis circa numerum Mi—arum pn> populo applicandarum el ritum celebrandi festum S. leresiae ab lnfanl<· lesu. S. C. de Propaganda Tide, II lanuarii 1930 7. II. - Decretum erectionis requiritur quidem in erectione pa­ roeciae. al non probatur requiri ad valorem ipsius erectioni». Ita in re-olntione Pririfipi> Uberlen. et Saskatoon. S. C. Concilii. 20 Martii 1932 ‘. ................ 1 r217 Onmino desiderabile est etiam in territoriis missionum, facta ahisione in quasi-paroeeias, territorium dividi in xicanalus foraneos. Instructio S. C. de Prop. Fide, 25 Iulii 1910 (\ ide can _l >). Ouandoque Romanus Pontifex sua suprema auctoritate modo 21ô c\traordinario utitur per Visitatorem Apostohcum. Decreto S C de Propaganda Fide, 22 Iulii 1919, nominatus est \ isitator M.sionmn Sinensium . ad normam canoni.» 236. I et 2. S. R. E. < air236 dinalis, "α.· Xnex’ ordine diaconali transiens per optionem ad ord inem pre-bv lendem decennio nondum expleto, locum obtineat ante Cardinale- pre-bv tero», qui post ipsum creati sunt. R. - Affirmative ». C. I., 29 Maii 1931 ’. 9QQ '· - ,,l“· sPcclal decretum S. C. Cacremonialis, 2 Decembris 1930, de mandato Sanctis-iini. quo confirmantur duo decreta eiusdem S. Congregationi-, alteium ad Eminentissimos Patre- Cardi­ nales, incipien- Dignitatis eminentia. 23 Maii 1902 deliberatum a S. Congregatione et 30 Maii 1902 a Romano Pontifice confirmatum; alterum ad rectori...... •cle-iarum I rbi-, incipien- Solemne semper. 23 Maii datum el 30 Maii 1902 confirmatum. Duobus autem decret i-tatuilur Cardinale- ad ecclesia- l rbi» non c-e invitando- ad sol­ lemnia et pontificalia peragenda, ni-i audito caeremoniarum magistro apostolicarum, ex aequa el probanda causa. Detei minatur ibi quinam Cardinale- comitari debeant, quaenam functione- exclu-ae »int, e. g. absolutio ad tumulum post Mis-am dc reipiie praesente cadavere etc. Cardinales diaconi extra propriam diaconiam invitari nequeunt ad pontificalia peragenda ‘. 2. - « I). - An, vi canonis 239. § l. n. 12, 13 et 24. S. R. E. Cardinale- in ba-iliei- palriarchalibu- l rbi- uti po—ini baculo pa­ ît Xfttlw. η. 1ΛΙ. p. 30«. *) J. I. $»·.. χχν. 13«; .hMltinaris. (1933), 123. Can. 218. 1) J. I. S., XI. |t’>3. Can. 238. I) I. .1 XXVI. I9.T. jxinli/ici mu. XIV' (1931). 221; . fil (1931). 972 .1193.’». |fi; XXIII, 111; /rish rrch· s» du tit lM3l. fit'·. Can. 239. I) J. -L s’·» XXXIII. 5fi < fr. Vrrinrcr>cb, /‘/rn/Jio/, XX. 131 ct 'torali, benedicere populo more Episcoporum, el concedere indul­ gentias ducentorum dierum. 3. - Cardinales ex decreto S. Pocnilenliariae 20 Iulii 1912. non possunt indulgenlia> trecentorum dierum concedere . Sede, scilicet: Ad quindecim, immo ad decem el octo die- proro­ gavit tempus inchoandi conclave post mortem R. Pontificis, ut ad illud etiam Cardinales qui longe a Roma absunt convenire possint; clavistes; datur Cardinalibus in conclavi optio vel celebrandi Missam vel Communionem faciendi '. 2. - \iinc nofe-las 'acri Cardinalium Collegii definitur in Con- I. - Benedici ii' \V. Motu proprio ('.tint inris canonici, 15 Sepi. 1917. iii'liliiit Commissionem ad Codicem inris canonici authentice interpretandum. Eodem Motu proprio statuit ut Sacrae universae necessitas aliud suadeat, curare autem debeant ut Codicipraescripta serventur editi' ad hoc instructionibus. Dantur item ibi­ dem normae ad nova, si necessarium erit, condenda decreta quae sint serenda 1. 2. - Tribunalia non -uni competentia ad recipiendam actionem judicialem contra decreta administrativa Ordinariorum, liret actio proponatur apud ipsa ad damnorum refectionem obtinendam. C. I.. 22 Maii 1923 (Vide can. 1601). scripto can. 1557, £ I, η. I, tenendum est Sanctum Officium haberi' competentiam exelusivam in quibuslibet causis matrimonialiimpartem catholicam interet aiatholicam, quocumque modo hae causae ad Sanctam Sedem deferantur. S. Offic., 27 lanuarii 1928 ‘. 2. - Facultas absolvendi a censura incursa oh violationem secreti S. Officii non continetur in facultatibus concessis confcssariis occa­ sione iubilari. Constitutio Pii \|, (i lanuarii 1929 . 2) J. I. S.. XXVI, 193·, hix jionti/ii ium, X IV ( 193 I), 221 ; Periodic·!, XXIII. Ill: !/«. - ό) J Can. 251 »S. \| 2.ÎJ; lit rm dti ( ^mmitmmif * > ihit )> IT. 1‘rriodica. Xl|, ||; /l(, Pontificium, 1923, 12, 1 hic unt. orientalis 2. - Pin- \l. Motu proprio Inde ab initio. 6 Aprilis 1930. Com­ mi— ioncin pro Russia anno 1925 constitutam et S. C. pro Ecclesia Orientali coniunctam, ab eadem Sacra Congregatione -eiunxit et sui iuri-> constituit 3. - Pin- \l. Motu proprio Quam solliiita, 21 Decembris 1931. decrevit C.ommi—ioni pro Ku—ia negotia et causa,- tantummodo reser>ari. quae ad Ku—o- perlinent in patrio -olo degentes, incolumi tamen auctoritate S. C. pro Eecle-ia Orientali. Commissio unitur S. C. pro Negotii- extraordinarii- cuiu- proinde Secrelarius praeses erit Com­ mi—ioni- pro Ku—ia. Eodem Motu proprio, apud S. C. pro Eccle-ia Orientali con-lituitur .Sectio pro Orientalibus ritu- Slat ici-HyzanImi. Decernit pariter Suimmi- Pontifex -ine mora libro- liturgicos ritu- Sknici-B\zanlini esse in lucem edendos * I. - Notdicatione 17 lulii 1935. constituitur Pontificia Commissio ad redigendum Codicem imi- canonici orientalis. I)e.-ignanlur perso­ nae C.ommi—ioni- et Consultore- et dantur normae a Commissione servandae '. 5. - Piu- \l. Motu proprio 25 Martii 1938. plurima -latuit de im i-dietioue S (’.. pro Eecle-ia Orientali. Praemittit Romanus Pon­ tifex -olliciludinem Ecclesiae erga fidele- i ituum orientalium. Deinde im i-dictioni Sacrae Congregationi- qua-dam regiones orientale- plene 2) J. J. X.. XXIII, 151. 3) J. J -S’., ΧΧΙΠ, 211: Periodica, XX. 298. — I) J. J. XNHV. 140. Can 257 l> I I " . \ \ I cc · 2) I i. XXII ΙΛ.;; /I n (2 i» 97: iffdiutaris, ΠΙ, »Ή ι?Π% - ·> ί. I S.t XXVII, G5. *|) j | s., XWll. V»G. subicil nempe: Ve«’vpluin, Peninsulam Smailieam. Li s thraeam.,· partern scptemlrioûàlem Aethiopiae, Albaniam au-lralem, Bulgarian). (Aprum, Graeciam, Dodecanesum, Iran, Iraq, Libanum, Palaestinam. Svriam, Tran-iordaniam. Transiordaniam, asiaticam Turearum ieinpublicam, el Tbra* eiam furcarum dicioni «ubieclam. In iiis autem regionibus hirisdielio Congregationis pro Ecc esia Orientali extenditur etiam ad fideles ritu» lalini ibi morante.* Firma e contra manet iurisdiclio eiusdem ('ongregationis in fideles rituum orientalium extra Orientales regiones degentes, Determinat deinde Motu proprio partem administrativam et bonorum temporalium aliquotam partem quae in posterum cedere in favorem ('ongregationis pro Ecclesia Orientali ’. I. - S. C. pro Ecclesia Orientali, 26 lunii 1930. declarabit fi­ deles ad ecclesias rituum orientalium pertinentes, in iis quae forum internum. etiam non sacramentalc, respiciunt, de quibus in ran 258, recm rere debere ai S. Poenilenliariam '. Î. - S. C. S. Officii, 21 lulii 193 1, de mandato Pii \l. 'latuit as can. 2320, 2343, | I 2367. 2369 extendi etiam ad Ecclesias Itale' el pro loro interno essi' de Poenitenliariae 2. 3. - Bulla Pii \l Quae dii imius, 25 Martii 1935. de novo ordi­ natur Tribunal \poslolicum Sacrae Poenilentiariae. Plurima in hac (Constitutione statuuntur, quibus generat im disciplina hucusque adhi­ bita et \ ai iae consuetudines \ igenles confirmantur I. - S. C. pro Ecclesia Orientali. 21 lulii 1935, auctoritate Summi Pontificis 'latuit, fideles cuiuscumqiie ritii' orientalis in iis quae in­ dulgentia- respiciunt, Sacram Poeniti lUiariam adire debere 5. - Monito promulgato in (Commentario officiali S. Poenitenliaria, anno 1935, redarguit confessarios qui in recursibus ad ip-am 'Ocrctum non -rixant. Litterae mittendae -mit clausae et nominibus rclicilis ’. 30 Lumarii 1923. ubi ’ de exceptione incompetentiae ex decreto S. (C. Concilii non ad­ missa ’. 2. - S. R. Rota dcci'ione, 30 \prili- 1923. in causa refectionis damnorum ex decreto di-ciplinari poenam suspensionis infligente or9 enato rerum usu. \ isum e-4 KudiCan. Can. 259 237 : bix Poiili/riimi, XVII l (1938). 137. I. S.. XXVI. 550. 3) I. I S XWll. 37·). .->) I. I. X.. XWll. I Itmii'i mu linlm (Irriaitmt s sriih'lih4U\ (an. 259-291 toribu- Rotae noxa- norma Hae normae, a R. Pontifice approbatae, editae •uni 22 lunii 1931 O/?A Pin* XI, Motu proprio Ipostolicae Li lierai WVv „··. J ί t ί 11 _ mittantur iii 11 ! Ί n I 111· RiilhlA 11111111 to 11 > quoλ expeditin' Bullae, 1plumbeum 18 lanuarii 1931 sigillum in •tru- (turn pondere et amplitudine mutavit ;. Quae in hoc canone dicuntur de observantia Const. I acmite Sede tpostoliea num· intelligenda sunt de Conslil. I (nantis t postolicae Sedis Pii XII, 8 Dec. 1915 '. 267 Plurimae sunt facultati··· delegari -olitae Delegatis \postolicis et Legalis Romani Pontificis ’. 274 Decreto S. Poenitentiai iae 2(1 lulii 1912. \ rehiepiscopi nunc indulgentia' ducentorum dierum concedere possunt '. Vrchicpi-copii' Melropolila extra snum territorium non prae­ cedit Arcbicpiscopo -uffraganei- carenti. C. I.. 5 \ug. 19 11 I. - Decreto S. (.'. Comisloriali', 15 Februarii 1919. ut difficul­ tati habendi concilia prosincialia provideretur, flalulum est ut loco conciliorum pro\ ineialium haberentur in plerixpic provinciis Italia»· Concilia plenaria seu regionalia in determinati' a S. Sede normae aliquae nro Iniiu-modi Conciliis convocandis 1. 2. - Litteris S. C. Comistorialis, 22 Martii 1919, definitum est ad quod Concilium regionale adire debeant Episcopi Italiae iu regionibu- ubi ex decreto I.» Februarii 1919 concilia regionalia celebranda sunt '. 9QÛ Concilium i‘ro''lu 'a'c '“‘Ί"'1 prohibere ί nclll stipendiorum missarum manualium. Februarii 1921 (Vide can. 838) · 1 ransmissioConeilii. 19 1918, ad dubium: « I Irum dis^*'1- iinunbi ala anni' ecclesiastica provincia \\ olmoiia^lcririw cl cirali* ex ea nmis quatuor provinciis, leges et S) I. j. XXVI. 11··. Can. 280. I) I- I. .S*., XXIII. 33. Can. 262. I) J. I. .S . XXXVIII. Can. 267. I i>ih>nron it ’ I» -lvembris 1915 ’. 9f|û I. · I na cum facultate eligendi prov icarium conceditur Vica­ riis et Praefectis Apostolicis facultas eligendi -ibi vicarium de­ legatum cum facultatibus \ icarii generalis. Epi-I. S. C. de Prop. Fide, 8 Dec. 1919 ( \ ide can. 29 I ) 2. - In \udienlia Sanctis.-imi. 7 Xovembri.- 1929. Romanus Pontifex conce>-it nl iu- nominandi vicarios delegatos concessum Vicariis et Praefecti:- \postolicis, decreto S. (’. de Prop. Fide, 8 Decembri1919. extendatur ad Superiores ecclesias!it lacerna • Decreto S. C. Caeremonialis, 31 I )eeeinbri' 1930, tribuitur iam Praelatis Curiae Romanae, ut Sacrarum Con? gregaliomim etiam non Episcopis, tituhi' Excellentiae Rereiemlissi· mue 3. - Decreto S. C. Caerimonialis, 21 lunii 1933. conceditur certis Praelatis (.miae Romanae usus indgnium coloris violacei I. - Con-tilutione Pii \| P/ incrementum. 15 Augusti 1931. plura 'latuunlur de privilegii' Praelatorum Curiae Romanae, eorumqne privilegia et iura melius definiuntur '. 330 s· c· ------ propositauluerunt: CouMslorialem sequentia dubia pro solutione « I. Num ii- qui -nb secreto Oflnii de informationibus requiiiinliir circa peiOiia' ad cpi'copatum promovendas, liceat delatum 'dii iiiiniU' ualibct de causa, etiam ad tutiore - notitia' hauriendas. 1) -I I 1) J r. 1) J r. (IU31). Π9. 1) I. .1ùn. 329. Γ. 341. — Il .1 J. N. ( iiroiiübi Can. 312 Can. 319 Can. 323. XXHL 110. /n.* ponb/D ititutiouvju Invenire poteris, pliam iipnd P. 151 I I I i I I 17 ('.an. 330 II. Num, reli( ila eommi"ione de qua supra, Iiceal ab aliis no­ titias exquirere, quotieii' adsit periculum, eliam remotum, revelationis secreti? III. Num datas informationes Iiceal, quacumque de causa, alteri, etiam secretissimo et intimo vel in ipsa sacramenlali confessione re­ velare? IV. Quibus poenis plectatur qui talia (‘gerit in primo, vel secun­ do, vel tertio casu? \. Qui ignarus certae notitiae, eam ab alio vel aliis tutissime haurire valeat absque ullo periculo v iolationis secreti, num possit ex se, absque S. Congregationis licentia, banc personam vel bas personas interrogare? A 1. Et si hoc fecerit, tenelurne banc personam vel lias personas a quibus notitias hausit, in suis informationibus S. Congregationi ma­ nifestare? Et S. C. Consistorialis, omnibus mature perpensis, ad praedicta «Inhia respondendum censuit: Ad 1. Ii el III. In omnibus his casibus non licere. Ad l\ . Excommunicatione, a qua nemo, nisi ipse Romanus l’onlifex, excluso etiam Eminentissimo Cardinali Maiori Poenilenliario, absolvere potest: aliisque poeni- ferendae sententiae, quae contra vio­ latores sécreli S. Officii a iure statutae sunt. Ad V. Posse. Ad VI. reneri. Quae solutiones eum ab infrascripto Cardinali Secretario ad Sum­ inum Pontificem, in \udientia diei 20 huius mensis relatae fuissent. Sanetila- Sua eas approbavit et publicari mandavit. Romae. ex aedibu- S. C. Consislorialis, die 25 Aprilis 1917 » '. 2. - Decreto S. C. Consislorialis, 19 Martii 1919. dantur normae .ul probandam idoneitatem eorum (pii ad dignitatem episcopalem pro­ moveri a S. Sede poterunt pro Dominio Canadensi et Terrae Novae. Candidati, ab anno 1920. in coetibu» Episcoporum singulis biennii' habendis designabuntur. Nomina candidatorum a 'ingulis Ordinariis tempestive Metropolitano mittentur. De ipsi' in coetu Episcoporum disceptatio liet et per plura scrutinia de dignioribus constare debebit. Veta totiii' conv< nilis ad Sanctam Sedem mittentur . ♦ 3. - Decreto S. C. Consislorialis, 20 Nov. 1920. definitae* sunt nor­ mae quibus Episcopi Scotiae, inv esi igationibiis 'ccn-tissime fartis, in coetu triennali uffragia ferent de iis qui ad dignitatem episcopalem 'iiscipicndam dotes haberi* et Sanctae Sedi proponendi videantur . Can. 330. I) J, J. X,, IX. 232. Tenet turnen Veriiie<»rKcli, Periodica, VIII, quid­ quid dictum "it vere siib "Icilio "iicramcntall seu in foro Dei non... !><»·"*<· in ullo foro hunumo poena et In m «.voinmuniciitloid" plecti·; Periodica, VIII, 157. Verun bare materhi, ut notnt Idem auctor, numquam erit materia jieccH^arin confcxslonlx. — ?) «J. I. X.. XI, 121. si mile huic nt acc< ->er.it decretum s. (\ Consist oria I In 25 lulii I !»](’·, pro Statibus KocdenitN America*· Sepleintrionali", J. .1. x., VIII, ion. — 3) J. J. X., XIII, 13. ( tin. 339-33. I. - Decreto S. Con-i-torialis, 19 Martii 1921. dantur normae pro designatione Episcoporum in Brasilia ). - Decreto S. C. Consistorialis, 30 .Aprilis 1921. ad Jlempublicam Mexicanam extenduntur normae datae ad commendationem pro dignitate episcopali pro Dominio Canadensi ’. 6. - Decreto S. C. Consistorialis 20 Augusti 1921, similes normae dantur pro dioecesibus ritus latini in Polonia h. 7. - Decreto S. C. Consistorialis, 29 Februarii 1921, ob mutata temporum adiuncla, et ad promovendorum idoneitatem et dignitatem agnoscendam, suffecta praevia secreta inquisitione, in designatione ad officium episcopale, sollemnis duorum testium interrogatio, ab 1 rbano VIII, 15 Maii 1591, praecepta, abolita est r. I. - I nu« EpFeopns est legislator in sua dioecesi, sive in synodo sive extra synodum. Ad consulendum Capitulum ante oiiarum legum promulgationem non tenetur. S. C. Concilii, 15 lunii 1918 el in -.ollenmL Confirmationis collutione », S. C. ( '.oncilii 9 Februarii 1921 (Vide can. 412) 2. I. - « D. - Quacnam sint festa suppressa, de quibus in canoiii'W*' bus 339, £ I et 166, £ I, in quibus nempe ab Episcopis et parochis applicanda est Missa pro populo sibi commisso? R. - Nihil hae in re per Codicem iuris canonici immutatum esse a disciplina huc usque \igenlc». C. I., 17 Februarii 1918 ‘. 2. - Index festorum suppressorum, quibus, iuxta can. 339 et 168, in universa Ecclesia onus inest applicandi Missam pro populo hic est: «Feriae II et Ili post Dominicam Resurrectionis 1). N. I. Ch., et Pentecostes; — dies Inventionis S. Crucis; — dies Purificationis B. M. A .: — dies Annuntiationis B. M. \ .; — dies Nativitatis B. Μ. λ dies Dedicationis S. Michaeli» Arch.; — dies Nath itatis S. loanni' Bapt.: dies SS. Apostolorum: A nd reae, lacobi, loannis, Thomae, Philippi et lacobi. Bartholomaei, Matthaei, Simonis et ludae, Alatlliiae; — dies S. Stephani Protomartyris: — dies SS. Innocentium; — dies S. Laurentii martyris; — dies S. Silvestri Papae; — dies S. Annae Matris B. Μ. V.; — dies S. Patroni Regni: — dies S. Pa­ troni loci ». Ex decreto S. C. Concilii. 28 Decembris 1919 *. QQQ I· ’ In'lruetione S. C. Consistorialis, I Novembris 1918. datur mna formula servanda in relationibus dioecesanis ad Sanciam Sedem faciendis. Tribus monitis praemissis, nova formula constat \ll capitibus et centum articulis ’. 2. - Episcopi tertio quoque anno ad S. C. Concilii referant de lota hac materia (cateebetica), maxime quod spectat ad scholas illas alliores et collegia de quibo- in Motu proprio Pii \l 29 lunii 1923 ( A ide can. 250) ‘. 3. - I riennalis relatio de statu Seminariorum facienda est ab Ordinarii- Sam lac Sedi idest Sacrae Congregationi de Seminariis. S. ('. · -I· ·''·» XH. 12. Veinuvo-cli, •liai. X, 189, 19». Can. 340. I) I I..S'., X. Is7. I <>rniul m· hnciilrc pirtrrh cliaiit npild M a <<>ι··ηιιΙ.ι [ttrtihitfoiu . \ ’ |._ I1·, 2) I J >·· XV* :ί-<· ·0 Ί· 's XVII 6’17 'r Perfo· liât, XIII, 191. J) J. J. X’., ΧΧΠ, 2(L (an. 311-319. 50 - 1933 mense lanuario ad S. C- de Sacramentis referre debent de causis mat rimonia libu- anno praecedente agitatis. S. (’. die Sacramentis I lulii 1932 (λ ide can. 1960) . ‘)/Z Ordinarius loci nequit xi-itare ecclesias Ordinum regularium * exemptorum. ('.. I., 8 Aprilis 1921 (Vide can. 1261). ΟΛΤ \i ■hiepi-copus melropolita extra -mini pioviuciam non prae’J 1 · cedit \icbiepiscopo suflraganei- carenti. C. !.. 5 Augusti 1911 (\ ide can. 106, 13). QZÛ 1· - Decreto S. (λ Consistorialis, 25 Aprili' 1918, facultates triennales ante Codicem Ordinariis locorum concedi solitae, excepti- loci* S. C. de Propaganda Fide subicclis, supprimuntur. Eodem decreto in suo robore manere declarantur facultate.' a S. Poenitentiaria pro foro interno datae. Quibusdam Ordinariis dissitarum regionum conceduntur certae facultate' dispensandi a certis impedi­ mentis matrimonialibus ‘. 2. - Responso S. (i. Consistorialis, I lulii 1918. declaratur de­ creto supra citato 25 \prilis 1918. non fui—e revocatum indultum speciale aliquibii' Ordinarii- conccs-um applicandi mi-sas in faxorem Seminarii . 3. - Decreto S. C. Consistorialis, 2 VugU'li 1918. Ordinariis \nicI icae conceduntur quaedam facultate' extraordinariae di'peusandi a legibus ecclesiasticis, tempore belli ·’. I. - Decreto S. C. Consistorialis, I Martii 1919. facultates de quibii' in decretis 25 \prili- 1918 cl 2 \ugu-li 1918 duraturae es-e dicuntur ad sex menses post signatam pacem '. 5. - S. Pocnitentiaria, 18 lulii 1919, ad dubium: « \n liceat Episcopis communicare presbx teris -uae ditioni' habitua liter pote­ statem benedicendi rosaria, etc., de qua in canone 319, £ 1. η. I, < um applicatione indulgentiarum, observati- rilibu- ab Ecclesia prae­ scripti- ». Respondit; « Negative » . 6. - 1 lile puto hic integre re-pon-a S. Biluuni Congregationis, quainxi- nimi- longa, circa plura quae Epi-copo- respiciunt addu­ cere: «Sacra Rituum Congregatio enixe rogata e-l, ut opportune in-equenlia. ile quibusdam Episcoporum prixilegii-. in-ignihii- ac fun­ ctionibus, dubia enodare dignaretur, nimirum: « 1. De quolibet Episcopo quaeritur: 1 \mii episcopale birelum rubro torulo exornari queat? 2 \iini mix i- Epi-copo liberum -it uti cappa cclcrisqne x <·-tilni- a panno -erico et ondulalo (vulgo amwrro), aut -altem -erico? Can. 319 3" I Iriitii violacei coloris esse possint, an potius nigri colori» esse debeant, vesti·, talaris, mantel Ictum et forte mozzela et hiretum Episcopi, in ii» functionibus quae poenitentiae temporibus, xel pro defunctis fiunt? I Num umquam Episeopu», stante praesertim consuetudine. g. ad Confirmationem sive publice .sive privaiim ministrandam, aut in processionibus, gestare possit stolam et mitram et pastoralem ba­ culum cum habito praelalitio uti supra? 5" Num usus mitrae argenteae cum laciniis item argenteis*, pro simplici mitra damasccna vel linea eum rubeis laciniis, sicubi in­ vectus fuerit, tolerandus sil? II. De Episcopo in propria dioecesi petitur: 1 Praesenti» S. R. E. purpurato Patre non Legato, utrum mozzctani, an satius manlellelum Episcopus Ordinarius induat? 2 Praesente item Cardinali vel Metropolitano, debealne Epi­ scopus Ordinarius cappam, si induerit, reflexam sustinere, et a pri­ vatis benedictionibus abstinere? 3° Possitne Episcopus Ordinarius, post Missam de Requiem, cui niozzeta indutus in choro adfuit, »tolam super amictum, et plu­ viale assumere, et, recedente celebrante, absolutionem ad tumulum ritu consueto peragere? I’ - Utrum Episcopo Missam lectam (sive privatam sive or­ dinationis) celebranti assistere valeant ad altare, ubi »allem id iam inoris est, duo canonici qiiamvi» insignibus vestiti; an tantum adhi­ bito superpelliceo super rochetum, si huius usu gaudeant? III. I)<* Episcopis extra propriam dioecesim, inquiritur: I Num, attenta consuetudine, tolerari po»«it ut Episcopus extraneus, >i\c prac»ente .»i\e al »t ntc Episcopo Ordinario, non manlellelo sed mozzela super rochetum utatur? 2" Num et quando extraneo Episcopo fa» sit, praesente vel absente Episcopo Ordinario, cappam adhibere? 3 Quomodo Episcopus extraneus, si. functione id requirente, aut annuenti’ Epi»copo Ordinario, pastorali baculo utatur, superio­ rem huiusce baculi partem vertere debeat? Γ Praesente Epi»ropo Ordinario, qui extraneo Episcopo sole· niniter celebrant i throni u»um concessit, utrum hic thronus e»»e possit trhonus ipsiu» Episcopi Ordinarii ah Evangelii parte positus: an erigi debeat a parte Epistolae thronus alter. Episcopo quidem Ordi­ nario proprium thronum relinente? ό ‘ Po»»ilne Episcopus Ordinario» assistere in proprio throno, thronus ipsiu» Episcopi Ordinarii ah Evangelii parte positu.»; an lenmiter celebrat? 6" Si Metropolitanus, vel Episeopu» exlraneu». utens Episcopi Ordinarii throno pontificaliler celebret: a) Num Optimum candelabrum adhibendum »il? Can. 349 b) Possiiitne. praeter pie-bvterinn assistentem et diaconum et Mibdiaconum. duo etiam diaconi parati Episcopo celebranti adsi-tere? 7 i-lenlc Epi-copo Ordinario in proprio throno. dum alter Episcopus sollemniter ad lahli-toriiim celebrat, -i cantato ίλ angelio, liat concio «) utri Episcopo concionalorem ante sermonem beiied icere Corani utro, in line, diaconus confessionem decantare debeat ? c) I Irin- -it sollemnem tunc benedictionem impertiri? 8 Si forte eiusniodi concio ab alio Episcopo praesente, ut supra. vel celebrante Episcopo Ordinario, habita sil. quis indulgentias post publicam confessionem nuntiare debeat? 9" i-lcnte autem in Choro, vel absente. Episcopo Ordinario, dum extraneus Episcopiis poni i fica Ii 1er in eius throno celebrat, -i fiat post Evangelium concio, numquid hae conclusa, sollemnis quoque benedictio dari debeat, aut possit? I\. De pluribus Episcopis simul praesentibus, dubitatur: 1 Ficrinc debeat Episcoporum, Missae sollemni pontificali as­ sistentium, thurilicatio -talini ante incen-alioneni presbv teri et dia­ conorum paratorum, qui Episcopo celebranti assistunt? 2 Num probanda sil consuetudo instituendi, sollemnital um quarumdam occasione, processiones, in quibu- omnes, qui eisdem in­ tersunt, Epi-copi stola et pluviali et mitra parati sunt, ac baculum pastoralem gestant? 3 In eiusniodi processionibus: a) Quonam ordine incedere debeant tum Episcopus qui pro­ cessioni praeest, tum ceteri Episcopi? b) Num debeatur, an saltem concedi possit, singulis Epi-copi- non celebrantibus duorum canonicorum assistentia? I Num probari possit ut populo, piae cuiusdam peregrina­ tioni- aut fc-lhilali- occasione congregato, omnes -iniul Episcopi praesentes eon-uctain benedictionem, verba mia voce decantantes, so­ lem ni ter ini per liantur? \. De Episcopo Ordinario et de \ icario Generali, qui est Epi­ scopus titularis Auxiliaris. 1 Polestne Epi-eopn- Cardinariu- permitiore -no \ icario Geucrali. qui e-l etiam Episcopii- titulari- \uxiliari . induere -olam mozzelam loco mantelleti? 2 Idem \ icariu- Epi-eopiis etiam \u\iliari Clledicer» populo infra et extra Ecch -iam? 3 \ttento can. 337. £ 3 i.oairi- i, i... maneine in suo bore Decretum S. K. C. n. 102. . diei 12 lunii 1899, uper iure -< < pJ ii i < t modulo coloris violacei pracM ripti, 15) .1 -I. S., XXXIV, 211·. Can. 350. 1) !>·· episcopo auxiliari Sedi dato cfr. rc-ponsum s. < DiiKietorialilici 10 lanuarii 1920, in -I. .1. S., Xll, 11: Xotivclh Itcvuc Tltâilouiqut, 17 (1920), 1ÎS, c. Can. 362. Can. 363. / \ IHU'fUt /1* CU< Γ, Can. 370. 58 (an. 37(1-381 S. Concilii, 15 Decembri·· 1923. ad dubium: « \n Vicario generali qui non sit canonicus, competat, etiam in choro et in actibus capitularibus, locus eum praecedentia super oninibu* canonicis et digmlatibii- » Ri-pondit: < Vliirmative ad normam canonis 370, I. - S. ('. Concilii. 10 Maii 1931. ad dubia: « I. An vi prae­ cedentiae \ ieario generali competant iura et officia, de quibus in canone 397: II. \n vi praecedentiae \ icarius generalis canonicus exi­ matur a numere .id-i-lendi Episcopo in Missis aliisque functionibus pontificalibus; III. \n Vicario capitulari, vi muneri', competat in.' cl officium peragendi functiones sacras in sollemnioribus anni festivitatibii'. de quibii' in canone 397. η. I ». Respondit ad tria relata dubia: « Aegaliv e » *. Q'TQ « I). - I irum verba can. 379. I: retento facti brevi summario ” cam texta sententiae definitivae, referenda -int tantum ad causa', quae a decennio 'Cillentia condcmnaloria ub'ohitae sunt, an etiam ad rausis, quarum rei vita cesserint. K. - Affirmativi· ad primam secundani ». C. !.. 5 XugU'li 1911 . 9Q/i I. · « In generali eonsesO 'supremae S. Congregationis Of* licii habito foria IV. 2 lulii 1919, proposito dubio: — l trum insti uetione huius eiusdem Supremae Sacrae Congregationis, latae catholicorum cuidam *ocielati Lonrlini (.•rectae ad procurandam. ut aiebant, christianam unitatem. applicandae -ini el i (idelibu- -rivandae etiam quod ad p.u licipationem < onvcntibu- quibuscumque, comi I i i-que publici' vel privati' ab acalholici? luunt unionem procurandi omnium coetuum chi i-lianoriim nomen 'ibi vindicantium. — Eininenlissinii ac Rev erendi"imi Domini Cardinaic- in rebu? fulci et morum inqiii-itor< » generale· re?pon dendu ni mandarunt: Iffirmatii e. et iterum evulgandas in ephemeride officiali Sanctae Sedis Mipra memorata' littera una cum alii? ad quosdam 1’iisci'tas angiico- dati' die 8 Xoveml 1865 ». S. C. S. < Ifficii, I lulii 1919 . . - S. C· S. Officii. 18 lulii 1919. ad dubium: vembris 1910 Decorem domus Dei. de chori disciplina in l rbe-er vanda, l-VII. adhuc vigeant. R. - Affirmative* ». C. I., 16 Octobris 1919'. 3. - S. C. Concilii, 15 fanuarii 1921. ad dubium: « \n absentes a choro vi inelulti apostolici, quo conceduntur distributiones: amissis inter praesentes lanium, in- habeant ad fallentia- in casu ». Respondit: « \fiirmalive. dummodo ne agatur ele fallendis e distribulionibuinter praesentes tantum provenientibus » ’. I. - S. C.. Concilii, 16 Maii el I lulii 1925, ad dubia :« I. \n supplementum congruae canonical!- subsit, necne, legi canonicae distributionum ad tramitem canonis 395 in casu; — et quatenus af­ firmative ad primam, negative ad alleram partem; II. \n sit ab ea lege excipienda summa cumulata a dic quo congruae supplementum decretum e-l. vulgo arretrali: III. \n et quomodo canonici et heneliciali. a civili auctoritate non recogniti, participare debeant de in­ tegro congruat* supplemento in Capitulis ubi viget -v-leina ma—ac communis. vel potius de illa tantummodo parte, quae -it ab Episcopo assignata sive pro ' distributionibus quotidiani- sive inter praesentes: l\. \n quota, peculiariter assignata dignitatibus et officiis, immitti debeat in massam communem capitularcm in casu: V. \n et qua pro­ portione dignitate- et officia participare debeant de parte -ibi peculia­ riter a—ignala. quae -it immissa in ma-sam communem capitularcm in casu; \ I. \n quota par-, peculiariter assignata dignilatihu- cl of­ ficiis, -iibsil legi canonicae distributionum ad tramitem canoni- 395. >> I et - i·* casu; \ II. Quamnam pariem de massa communi distri­ butionum lucrentur inserviendo dignitates et officia in Capitulis ubi viget sv-tema praebendarum separatarum in casu? ». Respondit: « \d I. \ffirmative ad primam partem, negative ad alleram, et ad men­ 9Qr si .1. .1. fi., XIX. 27 S. Can. 395. 1) .1. I. S . XI. 177' /’< riodii-Ji, 2) .1. J. s . XI. 17G. 3) I. .1. S., XIII, Ills. !»23 l| Can. .395-396 60 leni ». Men- e-l: Episcopus, quod spectat ad actualem -eparatioiiem tertiae par’is supplementi et conversionem eiusdem in distributiones quotidianas, utatur iure et munere suo ad normam canonis 395. I et 2 C. I C.; \ui- expensis ponere substi­ tutum, sen-u quod canonici qui al» ordine diaconali ad pre.-bv leralem transeunt praecedentiam inter canonico- ordinis pre-byterali- habeant a die facti Iran-itn-, non a die quo in po.-ses-ionem canonicalem ingre—i sunt. Quo responso accepto, cum Capitulum iterum recnr-inn interposuisset eadem S. (i. Concilii r decisionem ipsam « exteudenI) I. .1 Can fus I'initi/iriuni. 192G, 7. /»s ΓηηΙί/iiitiiii, 1923 (an. 108-109 6-1 — e decreto Epi-copi et -ii-lincri suspen­ sionem qua punita fuit inobedientia decani -. C. Concilii, 13 lunii 1925. ad dubia: « I. Perlinetur \rrns censeantur tanquani abdentes. ad iilruinque. quod in canone |0(\ £ I adducitur, praescripti membrum, ita ut non tan­ tum canonici \e4em praescriptam in choro non deferente*. *ed etiam Episcopi auxiliares. vMc episcopali in choro non induti, iribcndi sint tainpiain absentes? II. Suntnc. praesciiplo >latuloruni capitularium *upra adducto, Episcopi auxiliare* rxcn*ali a deferenda in choro \e*te episcopali/ III. Ponuntur Episcopi auxiliare*. qui in choro pro epi­ scopali. \c-le tantum capitulai i utuntur, provocare ad immemorabilem con'Urludinem in Capitulo observatam? I\. PohMnr Epi*eopi* aitxiliaribu*. dum in choro ecclesiae melropolitanae et non in *aecllo chorali in *lalli* a**i*tunl. permitti u*u* cappae *uper rocheto. tem­ pori* hiemali cum armellino? »». Respondit: « \d I. \flirmati\c: ad II. \cgali\e; ad III. \fiirinativ< ad nonnam canoni* 5, *i ( )i dinariu* t \i*tnnrl huiinincdi con*uetudiuem immemorabilem prudenter *ubmo\<*ri non posse; in Mvihohmt n. 16 Martii 1833 ad 1 d Ii. n 409 -unctio '· -s' C w» r (.an. 109-11 I (lultinn a S. Rituum Congregatione ». Quaestio proposita fuerat Com­ missioni Inlcrpr. quae eam remisit ad S. C. Concilii. Decreto S. Rituum Congregationis in responso citato praescribi­ tur ut Episcopus in choro induat rochelum super subtanam et manlelleluin violacei coloris. \d cappam induendam requiritur Sanctae Sedis indultum ‘. 2. · Iuxta statuta Capituli ecclesiae calhedralis, choralis habitus Canonicorum c-t rochctum eum mozzeta serica nigri coloris, inlurubro panno -ub-uta. cum fimbriis et globulis item rubris, et birelo laneo nigro eum limbrii- rubri- ad ora. Ex induito aposlolico insuper ad pectus gestant parvam crucem auratam octangulam. Quaeritur in horis canonicis absolan quotidianas lucrentur distributione vendi- non utantur: — I birelo, quia praesertim aestivo tempore incommodum est: — 2° cruce peclorali, quia ex consuetudine non geritur nisi diebus fc-ti- ei dominicis — 3'1 mozzeta, quae intus rubro panno subsuta sit, cum fimbriis et globulis rubris, sed mozzeta -impliciter nigra, prout eapcllani gestant. In hoc enim tertio iam punctalor Capituli aliquem canonicum (pii casu fortuito mozzeta eapcllani indutu- erat, ut absentem notavit et distributione quotidiana privavit. Porro Sacra Congregatio perpensis omnibu-, in congressu diei respon­ deri mandavit: \d |. Negative. \d 2. Affirmative. — \d 3. Negative et punctato, utatur hire suo ». S. C. Concilii. II Novembris 1928 410 circularibus, 25 lulii 1923, S. C. Concilii mandavit ■■ Episcopis ut quisquis proprio Capitulo terminum praestituat •ex mensium ad capitularia statuta conficienda vel ad iuris tramitem emendanda: quo tempore frustra elapso, ipse Episcopus eadem conficial iinponalquc Capitulo ’. 411 I. - « Capitulum Ecclesiae catbedrali- N. ex induito quo die J 1 I Septembris anni 1862, S. I). X. sancire et confirmare in per­ petuum numerum /lorr/n canonicorum in Ecclesia catbedrali nunc cx-islenlium dignatu- est, constat revera noveni canonicis numeratis. Hi canonici numerali vocantur in Gallia: titulaires. Porro decursu tempori.-, anni- -cilicel 1903 et 1916. de consensu Capituli, iuxta prae­ dictos noveni canonico- a RR. 1)1). X. Episcopis duo canonici consti­ tuti sunt »lifiriuiii, 192.5. i2) Risponna non sunt promulgata In .1. .1. ,s. Vide <■;, fu // \hinitorr ccclcs ia*l ico, N 1,1, XV, 153; VennecrHch, Periodica, NH, 99. Can. 410. i · —* <»(* (an. HI-413 lhedrali- ·Ί Capituli. 2. I (tum. -i ad primum affirmative, hi thi<> <.monil i vembri- 1921) 3. - \ id · etiam re-pOu-um S. C. Concilii, || Decembri- 1920, de iure prae-idendi coetibus capitulai ibu- non concedendo canonico eoadiulori eum iure successionis (\ ide can. 397). I· · S, (.. Concilii, 9 Februarii 1921. re-olvil canonicos teneri *"* Epi-copo -aera peragenti a-si-lere ad normam can. 112, £ I aut § 2, iuxta qualitatem functionum '. 2. - V icariu- generali- vi praecedentiae non eximitur a munere a—i-lcmli Epi-copo in Mi-i- aliisqne function ibu- pontificalibus. S. C. Concilii. 10 Maii 1931 1 ^23 * Concilii. 12 Martii 1921, ad dubium: « An festi- in facli-pecic recensiti-, quibit- dignitate- Capituli ex con-iietiidine canunt Mi--am convcnlualcm. oim- eam applicandi pro benefactoribus incumbat dignitati celebranti vel canonico hebdomadario in ca-u ». He-pondil: « \fiiimalive ad primam partem, negative ad alleram » '. Can 411. , I) Hi-pun-uin non fuit promulgat uni In I. I s Vid illini In fl Mimi.\i _'7u ( uiu inlnotniionlini- cxpllcntlvls , „·ι ι i - xn, 573: Can 112 11 .1 I X Ϊ) Λ. Λ. S.. XXlIt. 233. Can. 413. — 1) .1. ( \\ ΙΓ, . i XIII. 138. /’rriix'tf narum adiuiida. toleranda, loci Ordinario spectat ad normam prae­ fati canonis ». S. R. Rota, 13 Augusti 1925 1. In eadem. 13 Augusti 1925. causa S. R. Rota ad 11 u I » i n ni 111. hi' verbis concordati': « II. casu, competat cura actuali' universa e.xc a Capitulo exercenda. Kt quatenus Ili. Quaenam curae actuali·, of>) C'bx Iero competant ». Respondil : Can. 414. 11'·. // Can. 415 1) I. J. .S'., V, 101. — 2) J. J. .S., XXVI. 183. ;) n'l· ninslico, XI., Il; J’criixlicn, XVI, 172: / im l'onliihiuiu I /I. rcoozi-··< .xu soilrnlicu , XVII, 330 et sqs. I. f s l!’2S. 8 • f (tin. 115-1ΙΠ 6» — \<| II. Mfirmative. ni-i Ordinarius ccn-ueri·, ad normam can. 5 to­ lerandam e—e consuetudinem, vi cuiu- Capitulum, privative respectu .id Xrchipresbyterum. celebrat Missas exsequiales praesente cadavere, limera moderatur, alliorrm catcche>im tradit, el cumulative rum eodem domibus benedicit paschali tempore: canonici vero confessio­ nes fidelium excipiunt vi -ui beneficii. — \d III. Provisum in se­ cundo » ’. /. I /? I. - S. C. Concilii, II Februarii 192(1, ad dubium: « \n vi canoni- 116 C. i. C. canonicus theologus et poenitenliarius exempli -ini ab officio diaconi e· -ubdiaconi praestando Episcopo sol­ lemniter celebranti ». Respondit: « Negative, et servetur Caeremoniale Episcoporum » 1. 2. - S. C. Concilii, 13 lanuarii 1923, ad dubia: « 1. \n canonicus theologu- eximatur ab onere hebdomadarii et Missae conv entuali- in ca-u; et quatenus affn mative: II. \n idem canonicus hae exem­ ptione fruatur etiam tempore feriarum -chola-lirarum in casu ». Re-pondit: « \. R Rotnm. 9. Nuumsti 193(1: /hrisiones st tt Ibidem p. 565 Inu <- nota adllcitur: R« -t it ut tone in integrum quoad con"U ‘iuIhiv", curam u«-t natem Xrehiprv*b>teri couretante", di«* 2 Mail 1932 obtenta n S. T. st· gwiturae \p«i»tollc4< , cau*.i rediit ad S. Rotam videntlbu> omnlbu*.. et prodiit deripio <·<·!*!·» non init pi<»innl*rtitn iu J. J. S 3) I) J. u Can. 419. — 1) J. J. Can. 419-420 — 70 — 3. - « I). - \n sub nomine canonici vel beneficiarii, de quilhi- in canone 119. £ I, veniant toriiindcm coadiutores. R. - Negative ». C. I., 29 lanuarii 1931 1. - S. C. Concilii, 18 \prilis 1932, declaravit etiam dignitates in servitio choral i substitui posse a canonici-, ad nonnam imis, in officii- communibus eum canonicis, non posse xero substitui a canonicis in officiis quae sunt propria dignitatum, de quibus in can. 397 ΖΠΛ 1. - S. C. Concilii, 8 Februarii 1919. declaravit canonicum theologum, in lli-pania, sicut alibi, non obstante praxi con­ traria et antiqui- rcsolutionibu- contrarii-, lucrare distributiones tota die qua docet 2. - Cau.-ae excu-anlc- praeter eas quae in can. 120 et 121 enu­ merantur non admittuntur. S. C. Concilii, 10 lulii 1920 (\ide can. 2381, 418) 2. 3. - Ab-en- a choro vi indulli apostolici, quo conceduntur distri­ butione-: amissis inter praesentes tantam, iu- habet ad fallentia», dummodo ne agatur de fallentii- e di>lri]'.utionibu> inter praesentes lanium prox enientibu-. S. C. Concilii, 15 lanuarii 1921 (Aide can. 395) ’. I. - S. C. Concilii, l<> Aprili- 1921. Capitulo \, in quo distribu­ tione;· inter praesentes non ex-islebanl, ut maior stimuli·.- ad phy­ sicam praesentiam in choro haberetur, concessit ut fallentiac seu di-ti ibutione- amis-ae ab absentibus haberentur in posterum ut distri­ butione- inter praesentes tantum lucrandae ad normam can. 120. £ 2. dummodo in hac immutatione facienda omnes capitulares con­ sentirent ‘. 5. - Canonico- theologus qui de Episcopi licentia, ex stipendio, theologiam docet in Seminario regionali excusatur a choro, non te­ netur ad eon-liluendum substitutum et di-lributiones quotidiana- per­ cipit. S. C. Concilii, 9 lulii 1921 . 6. - S. C. Com ilii. 13 lanuarii 1923. declarat it canonicum theo­ logum eximi ah onere hebdomadarii et Mi—ac conventualis cum onere tradendi congruum stipendium pro Mi—a. Exemptio non extenditur ad tempu- feriarum schola-ticarum (Aide can. 116). 7. - « D. - l Irum prae-criptum canonis 12(1 comprehendat quo­ que eappellano- seu dei ico- secreto.-, personae Romani Pontificis actu iiiMu x R. - Ulmualixr quoad praescriptum ranoiib 12(1. S |. n Ile. 21 I I S.. WHI, 11Π. /^nnfbctt. W 151. -) J. h .s.. XXV, 192. Cm. 420. Ii \ iih Π MiHiUurr < rcb \1 (I02S), p. 2i,., „ „| ( c ····· I I litU ·· Ii.iIm id n* . 2) J. I s \1’ "· . 1 >■ '·'.. XIII. 1H-. I I \ ί )· fl \fi>n>!ur· i f'rt·- i'lyf ·»■*>, \ L. 29G. I •i s . Ml. 397 / , rn^li, I, 120-121 ■rative 1923 8. ventui diam piant. quoad praescriptum eiusdem caiiquis ». C. I.. 20 Maii - Canonici vel beneficiarii qui de consensu < h'dinarii cou­ eucharistico inter-unt. ita excu-anlur a choro ut di-trilmtionccotidiaiia-. imino et illa- qua- inter praesentes vocant, perciPitis XI, Litteris 7 Martii 1921 (Vide can. 821) 7. - « I). - An excusatio a choro, de qua in canone 12(1 extendatur ad servitium paroeciae non capitularis. K. - Negative ». C. !.. 19 lanuarii 1910 s. a choro dum munere iudieild « I). fungitur, lucretur distributiones quotidianas, etiamsi pecu­ liarem retribuiionem ratione huius muneris percipiat. K. - Affirmative ». S. C. Concilii, II Februarii 1912 9. I. - « D. - 1° I irum canonici dioecesis lbu-en-i-. qui (ionem habent ex edicto praebendae adnexam docendi sacram theologiam et iu- canonicum in Seminario, excusentur a choro et ianisi scholam habeant extra horas servitii choralis. Et quatenus affir­ mative 2’ I Irum excusentur diebus festis aut in quibus scholae va­ cant, innuo etiam tempore feriarum. K. \d primam affirmativi*, amissis tamen distributionibus quoti­ dianis. ’. I., 24 Novembris 1918 '. 2. - « I). - I. I Irum in £ I η. I canonis 121: (pii de licentia Or(linarii loci publice docent in scholis ab Ecclesia recognitis sacram theologiam aut ius canonicum. etiam comprehendi debeant canonici, qui de Ordinarii licentia docent, retributione peculiari pro lectione percepta: an tantum qui ab.-que tali retributione theologiam vel iuΛΟ1 II. I Irum illud: sacra theologia vel itis. in praefata paragraphe stricte -it interpretandum ut theologiam fundamentalem. theologiam dogmaticam et moralem, et in inrc institutione- canonicas necnon trxtmn Codicis tantum significet: vel ampliore ratione illa verba sint sumenda, pro Facultati* videlicet sacrae* theologiae vel uni- canonici, ita ut ubi etiam comprehendantur disciplinae, quae ad normam sta­ tutorum uniuscuiusque Seminarii in praelaudalis Faeultatibu- edocen­ tur. hi-leria nimii um ecclesiastica, archaelogia -acia, linguae bibli* cae. etc. \d I. Affirmative ad primam partem, negative ad -ecundam. I. Negative ad primam partem, affirmative ad secundam ». Novembris 1920 *. Can. U s) /. i 421. I Periodirut XIII, s?,; Inu ρηιι·{fh»'utli, 1921. .’· XXXI!, 92. 9) J. J, 299-399 \Inhifon t rrh xnishm, \\ Ζι/s PnnH /iri mu, 1923, III. \ (ηκοχνιι, l nlrr l^rchitio aid ht nh(u. Can. 121-427 i 3. - Canonicus poenitentiarius horis quibus theologiam moralem in Seminario docet non censetur praesens in choro ad effectum lu­ crandi di-tributiones quotidianas: et circa ipsum servetur praescri­ ptum can. 421, £ 1. η. I. S. C. Concilii, in Oxomen. 9 ! unii 1923 1. - S. C. Concilii, in Malacilana. 15 Novembris 19311. inter alia resolvit duo- canonicos in -ervilio Episcopi occupatos, de ipiibus in η. I, percipere non posse distributiones quotidianas. can liret contrarium evinci videretur ex decreto erectioni- Capituli. Kalio autem datae responsioni- affertur quod mutatae hodie -ini conditiones Capitulorum in Hispania 5. - Indice- synodales percipiunt d bent retributionem pro officio judicis I I Februarii 1912 N 1. - « I). - I trum canonici iubilali tari- pro -ua vice praestando, non obstante contraria consue­ tudine. - Affirmative ». C. I.. 16 Octobris 1919 , Concilii, 14 Novembris 1925 proposito dubio: « l trum canonicus S B. ius habeat etiam ad emolumenta incerta et adventitia, in ca-u?». Respondit: « Affirmative ». Xgebatur autem de canonico mbilato cui ('.apilulum agnoscere nolebat iu- ad di-lribuliones inter praesentes adventitias '. 3. - S. C. Concilii, proposito -ibi dubio: « An iubilali ius habeant ad di-tributiones inter praesente- in ca-u »: II Februarii 1912. re-pondit: « Affirmative, ni-i ob-d expre-sa fundatorum vel oblatorum voluntas: cauto praeterea ut ('.apilulum T. hac in re propria statuta capitularia emendet ad normam Codici- iuris canonici ». Agebatur autem in ca-u de Capitulo Cathedral! quod canonicis iubilati- distri­ butione- inter praesentes denegare imitabat ob dispositione- Synodi Dioecc-anae anni 1877 et ob -talula capitularia anno 1921 approbata . 423 1. · « I). - An -ub nomine sacerdotes, ile quibus in canone 123, veniant etiam religiosi vel religiosi saecularizati. K. 29 lanuarii 1931 ’. 427 i — ' η'■ -Is. -ini. c - « 1). - I. 1 trum di-po-il tone- particulare- Concilii plenarii Itimorcnsi-. quoad ius nominandi Administratorem diocce' arante, adhuc vigeant; an per novum Codicem abrogatae ,t quatenus negative ad primam partem: 3) J. .1. J., XVII, »to. i. . ■>. — .>) i. .i. s., χχχιν, ·2υο-3οο. Can. 422. — 1) .1. J. S 77: . 103; /iw Pontificium, 1923, G6. — Viti It Woni/ur· civfaifutico, XXNUX, J (J g Ηο'φοηβηηι uou (uit proninlftatum In .1. I. «J*· «— -U J 1. I. XXXV. H.-ISI, Can. 123 1 .1. 1. > XXLll H·; Peri > liai, XX, Ljp.-fm PoiUiflcium, 1931, l»7. canoni* K \d II. \ffirmativc, et ad mentem. Mens autem haec e-t: Qua­ terni- speciales circumstant»ae hic et nunc impediant quominu- in illa regione applicetur canon Consistorial is instructione- opporlimas, ad tempus -erv , praebeat, dempto omnino Episcopis hire nominandi Administratorem dioecesis, morti- causa ». !.. 21 Novembris 1918 ‘. 2. - Summus Pontifex, attenti- peculiaribus adiuncli- in quibueccle-iae Foederatorum Statuum Amcricae versantur, -latuit et de­ crevit ut in omnibus dioecesibus in quibus quinque saltem vel sex (Consullore- dioecesani non adsint, firma prohibitione a (Commi-.-ione (’odiris facta. Krchiepiscopus aut Episcopus senior provinciae eccle­ siasticae providere possit cum ratihabitione Delegati \postolici. pro nominatione administratoris dioecesani sede vacante. Idque per trien­ auctu· ad nium. dummodo inierim coelus Consultorum non fuerit auctus numerum superiu- indicatum. Ue-pon-nni S. C (Consi-torialis. 22 binarii 1919 -. i.-, 8 Maii 1919. ad Dominium Canaden-e —<«ii responsum supra relatum 22 Februarii < I i 13 I. - Eliam in Vmerica scplemtrionali servandum e-t ius commune, abrogato iurc paiticulari nominandi \dminislratorem «ede vacante. C. I.. 21 Novembris 1918 (Vide can. 427). 2. - Decreto S. C. (Consistorial is, 22 Februarii 1919, provisum est diocce-ibiis Statuum Foederatorum \mericae in quibus (Consultores sufficienti numero desunt. Item decreto eiusdem S. Congregationis. 8 Maii 1919. provisum est pro eodem casu Dominio (Canaden-i et lenae Novae (Vide can. 127). Λ91 icario Capitulari, \i muneris, non competii ius aut officium peragendi functiones -a< ra­ in sollemnioribu anni festivitati* biis, de quibus in can. 397. η. I. , C. Concilii. 10 Maii 1931 '. /iQTC /(Xfi « I). - An vicarius foramus, qui sit stmu canonicus tuli c dlegialis in suo districtu, vi canonis 150. S 2, cedat ceteris canonicis in choro et actibus capitularibus ative ». C. L. 1° Novembris 1925 Can. 427. Can. 435. — 1) .1. A. S Can. 450. i) i. .i. .s < un. 151-159 I. · Derielo S. (i. ( .on-i-lori.lli-. 19 \o\embris 1917 c-ι saeerdo- inspector sacerdotibus el liro militantibus inspector. 2 - Decreto S. C. Con-i-loriali* «latus ut -upr.i. cleri· i- in eli--» gallica. 30 \pi ili- 1918 2. 3. · Decido S. C. Con-i-loriali*. 6 Martii 192"). ordinal ialu- mililari- in Italia constituitur . I. - In rc-olulionc S. C. Concilii, 12 Novembris 1927. declaratur qui I -i| conferre in liluluin aut in admini-lralionem *. 5. - \ icariu- paroeciali- qui plena paroi tcnelm ad Mi—am pro populo applicandam, Requiritur autem ut pialibet paroecia seiunlinario a—iguattnn -it territorium proprium cluin. S. C. Concilii, 20 Martii 1932 ’. S. (λ Coii-i-loi ialis, 13 \prili- 1910. instructionem edidit de iuri-dictione cappellanormn militarium in Italia Λ”1 Diaconus qui ante Codicem paroeciam oblinuei il eam non * amittit introductione (aulicis quia in ea in- quae-itum habet. S. C. Concilii. 18 Maii 1919 '. ΛΓ7Λ Iu- removendi mi-sionario- religio-o- ab oliiiio quo funguntur in missionibii- aequo iure perlinet ad Superiore- leligiosocl .id Superiorem Mi —ioni-. In-lruelio S. C. 8 Decembri- 1929 (\ ide can 296) *. 455 Capitulo I lint dm a S. Concilii, 19 bcbruarii 1921. «mniluni 1 eM nr praesentationis ail paroeciam ph no iure Capitulo incor­ poratam: ius \cro inMitncndi agnitum e*| Epi-ropo « D· - \n Mil) Peculiaiia locorum ac /n*/ sonamm ad· ' ( iam ta. de (piilni> in can. 158, \rnian( quoque nece»itale> oeco­ nomicae dioere>i*. ll. · \cgali\e ». C. I.. 8 Mail 1915 1 Λ 7Q I - S. C. Concilii, 15 \pril. 1918. r<-pondit in l.u-ilania paroecia- quae ίιΙΙ'κ ienleiu dolem habent conferenda- esse ad nonnum ran. 159. 3. n. 1-3: alia- iero paroecias quae, ob fa­ elam -epar at ionem Eccle-iae a Statu, dolem -uffieieulein iion habent, conferendas e—e ad nutum. Curandum tamcu l'.pî-COpi.- nt imines paiociiae congrua dote compleantur '. 151. II Uutali^ HI‘JG \ XV. c.m n Π·ι.η#ι»ζ» » > nt «· fi · h< . XI \ . t.>5. 11 t. j. XI. Illi). Can 45 i. 1. S . \XH 111 Cati. 454. υ o j. 1. s. XIV. 551. Can. 455. s . XXXVII Il-J Can. 458. — n a, < Can 459 1} j. s XI. 2W.: It \f Caii X» 2l·. I. J. .S’., apud 3) J /. .1. N. ; 1117 m) vol. tu19, p. 191 2. - S. C. Concilii, 21 lulii 1919, decla.i ax il nec connu -mu ηιι* examen requiri in translatione parochorum de qua in eau. 2162 et sequentibus *. 3. - « In canone 159, £ 3, n. 3 Codicis praescribitur ut loci Ordinalius clericum, ιμιΐΊΐι magis idoneum indica! ad paroeciam xai alitem, examini -uper doctrina -ubiiciat coram -<· et examinatoribusxnodalibus. Quaeritur : • * I). - I. I Iriun huic examini subiici debeat clericus iam de una paroecia prox isus, toties quoties de nota paroecia pro·, idendii- erit; an vero -ulliciat periculum semel factum pro prima paroecia. II. I Irum examini subiiciendus sil parochus icmotus a pa­ roecia qui. ad tramitem canoni- 2151. transfertur ad aliam pa­ roeciam. III. I trimi paril<*r examini -ubiiciendus -it parochu- qui ex officio transfertur ad aliam paroeciam, ad tramitem tituli \\\l\. libri l\, canonum 2162-2167. I\. Quid agendum -i clerici, quos Ordinarius idoneos reputat, nolint examini -ubiaeere. quod forte non semel accidet pro mino­ ribus paroeciis? V. I Irum periculum, de quo in canone 996, § 2 et 3. dum­ modo coram ipsomel Ordinario ei examinatoribus synodalibu- liai, -uilicere possit saltem ad pi o\ i-ionem pro prima paroecia. \ I. I Irum examen, de quo in canone 13(1. £ I. sufficiat ad pro­ visionem paroeciarum loto tempore, quo sacerdote- illud subire te­ nentur, dummodo coram Episcopo et exam R. - Ad I. Ad primani pariem pr< -ecumlam partem: affirmativi*, -i Iran-lal dente Ordinatio; negative si liat ad in-l. narius eum examinatoribus synodalibus perdurari*, eamque e—e -uilieienlem ad no* Ad II. Negative. Ad III. Negative. \d. IV. Quatenus non -ii provisum hium. Ordinario- recuirai ad S. Congregati \d \. Negative, nisi examen versctn qnibii- interrogandus -it clericus de paroi \d \ I. Negative, -alxo tamen pr; nonis». C. I., 21 Novembris 1920 . I. . S. (3. Concilii, ad in-tantiam (I abrogati- decreti- Concilii IJallimorensis. in aniovibiles et inainox ibile- in Statibus Fo 9 J. 1923, II.', I. S’.. XI. 3IS. — 3) .1. 1. .s’., XII. 371: / Can. 159-162 tiionali-. conferantur ad normam <·«ι·ι. 159. £ 3 Codicis. S. C. Con­ cilii, 24 Iimii 1931 ‘. 5. - « D. - An forma concursus de qua in canone 159, £ I. -.enanda sit etiam in prima provisione novae erectae paroeciae; R. - Negative ». C. !.. 25 lulii 1932 ZPA 1. - « D. - I· I Irum canon 160, § 2 applicetur dumtaxat ad pmoecias erigendas post promulgationem Codicis an etiam ad paroecias iam erecta'. Et quatenus negative ad primam partem, affirmative ad secundam: II. I Irum idem canoni- praescriptum applicetur etiam paroeciiin quibus pluralitas parochorum inducta est non consuetudine aut privilegio, sed legitimo statuto. Et quatenus affirmative: III. 1 trum iura iam quaesita parochis, ut aiunt, portionalis -eu cumulativ is, integra maneant tum quoad spiritualia tum quoad temporalia; an vero revocentur etiam quoad temporalia. — Et qua­ tenus negative ad primam pattern, affirmative ad secundam: 1\ . ( Irum cura animarum principalis et unica tribuenda sit pa­ rocho, «pii praeeminentium honori- habeat prae alii-: an vero an­ tiquiori possessione. R. - \d i. Negative ad primam pariem, affirmative ad secundam. \d 11. Affirmative. Ad III el I\. Provi-um in praecedentibu-: pro applicatione vero canonis ad hos ca-u- particulares recurrendum e.—e ad S. Con­ gregationem Concilii ». C. I., 11 lulii 1922 '. 2. - S. R. C., 2. \prilis 1929, declaravit a parocho qui duas ec­ clesias paroeciales regit, recitandum esse officium eum octava de utro­ que titulari et non tantum de titulari ecclesiae residentialis (\ ide etiam can. 166) E - Publica proce—io in oppositionem ad processionem privalam definitur in causa agitata apud S. Romanam Rotam 3 Februarii 1922 (Vide can. 718) '. 2. - S. Concilii, Hl lulii 1922. ad dubia: « I. An et quomodo benedictio sacri fontis fieri possit etiam in paroecii- iilialibu- in casu: II. \n tolerari possit consuetudo benedicendi aquam baptisnialem semel in anno, seu Sabbato Sancto Paschali- dumtaxat in ea-u ». Re-potidit: « \d |. Mlirmalive. -crvali- \li--ali- romani rnhriei-; ad 11. Negative » -, 3. - << D. - l trum verba canoni- 162. n. 7: publicam procesΛ CO I) H Can. — 2) J. Can. 2) I \ÎotoUort i · tlf XJ/ΠΙ, 2>9, 5) . I. I. ,s. XXIV 281. 460, - 1) I. I. X., XIV, 527; /VnWini, XI, |GS; Pontificium, 19>* S., XIV, 39>; JVnWicn, XI, 131; Zu* Pontificium, 1922 168, 1 x.. XV, 225, JVnWirc, XII, 87; Zw.< Pontificium, 1922, 128. sionein extra ecclesiam ducere, intelligenda sint tantummodo de pro­ cessione, . - \ ieariu- oeconomu.- qui plures paroecias vacante- regit unam lanium debet diebus festi- Mi'-am pro populo applicare. C. I., II Iu­ lii 1922 (Vide can. 173). 6. - S. C. Concilii, 12 Novembris 1927. ad dubium: « l Irum parochii' qui. praeter propriam paroeciam, alleram aut plures alias in administ rationem habeat, teneatur Missam applicare pro populo tan­ tum dic festo suae paroeciae, an etiam in festis patronorum alterius xel ceterarum ». Respondit: « Negative ad primam pariem, affirma­ tive ad alleram » ’. • - Quando idem parochus duas regit ecclesias paroecialcs, te­ netor oilicium cum octava celebrare de titulari ambarum ecclesiarum pai oecialitim. S. Rituum C., 27 \prili- 1929 (Vide etiam can. 160) *. 8. - S. ('.. ('oncilii, in Toletana et aliarum declaravit, 19 Iulii 1930, obligationem applicandi Mi'-am pro populo ex-i-terc eliam pro diebus leslis suppressis, olim ex iure particulari de praecepto ’. 9. · Dic 27 Februarii 1932 S. (i. Concilii Episcopo Ermland re­ spondit; Examini .-ubiccto dubio ab Excellentia tua proposito sub die 2 februarii 1932 circa applicationem .Vli-.-arum pro populo ex paile Rectorum « curatiarum » haec S. Cong. respondit: Teneri in casu ad normam can. 466 C. 1. C. 6. 10. - \ icaiiii' paroccialis plena potestate cum proprio territorio -Cium lo ? qualibet paroecia gauden- tenetur ad Mi-'ae pro populo applicationem. S. ('.. ('.oncilii. 20 Martii 1932 ‘. 11. - S. ('. (.oncilii in Principis libérien el Saskataonen, 20 Mar­ tii 1932. detdaraxil parocho* parocciarimi Dominii Canaden*!*. dc <|iiihn* non constat datum lui—r decretum erectionis, considerando* esse. -I ί. I X.» XI. IG. /7γ·'*η/ιγ/ι, X. Gl. - 3) I. I .S'., XX, SI; Pcrindira^ XVII, GI ; / 1 Old > 192K, 12 I J Is· W’. 21 f J X., XXII -.21, G) jr■■ A /· ' · ' Ii. 1 i I *· · - »90 7 : J 1 .s. \ \ \ 1 ; i. // i/,,,,,/,,/, ,, . fAM.ts/uo, XLV. 3 > . 79 ('.an. 166-170 hoc non obstante. vere parocho- cl obligatione teneri applicandi Mi — -am pro populo. Itemqiie eadem obligationi' ligari statuit vicario* eiusdem regionis si vera el plena potestate paroeciali praediti -ini ad normam can. 451, §2, n. 2 \ /i£Q I· ■ Benedictus \\ . Litleri* II .Martii 192(1 ad F.pi-copum Bergomcn-cni, excitat pa-lores animarum ad pugnandum contra ei rore- contrarios fidei catholicae el ordini publico (\ ide can. 1521) . 2. - Pin* XI, Mloeulione 23 Maii 1923, declarat promotionem actionis catholicae esse partem ministerii pastoralis . A y fi I. - S. C. Concilii, 8 Februarii 1919. favore parochi rc-olv it ad ipsum spectare ius tenendi librum confirmatorum, non ob­ stante contraria consuetudine immémoriale hoc iu- agnoscente cano­ nico sacristae ‘. 2. - « Ihibia circa applicationem novissimi inris in tua dioecesi quae A. Γ. huic S. (.. proposuit, litter's diei 9 elapsi men-is, hi-ce breviter explanare liceat. Ad I. laxae dioeecsauae utique uniforme- in tota dioecesi imo in tota provincia ecclesiastica c-se debent: at. sicut in omnibu- di-po'itionibiis generalibu- subintelligitur: ubi fieri potest, \iinc \ero ra­ tiones quae contra hane uniformitatem in tua dioecesi militant haud -uni -pernendae: ideo, -icul ait \. T., relinquenda e-l missionariis aliqua libertas, secundum loi orum personarumvc diwr-a- circumstan­ tias, ut paiillalim ad requisitam uniformitatem -uo tempore deve­ niri possit. \d 2. Quoad libro- paroeciales et archivum dioece-anum. Impo­ natur in primi- missionariis onus mittendi Curiai episcopali exem­ plaria librmum paroecialium, quod certe aliquam diligentiam po­ stulat, sed maxime ad utilitatem confert. Aeque praeterm i ! tend i -uni libri defunctorum: ex mine mis-ionai iu- in unaquaque -nae paroeciae -talione uni ex praestantiorilm- lidelibus libri defunctorum melius quam poterit, conficiendi onus committat, quem librum ipse missionariu- cum venerit accipiet. Archivum autem dioeccsanum ita decet constitui ut ex formicarum albarum irreptione nihil detrimenti ca­ piat: -.ma Emhaii-lia semel in men-c cel sacrat' species decimoquinlo quoque die icnoventur Ad 5. Hisce facultatem, habeas, usque ad aliarum quibus frueris facultatum expilationem valituram transferendi sollemnitatem exter­ nam festorum in dominicam insequentem vel aliam -eeimdum oppor­ tunius indicaveris. Jj Ad 6. Color aurcaus in paramenti- lilurgici- locum timere potest in -acri- functionibus aliorum colorum, nigro excepto. Ad 7. S. Congregatio hisce tibi facultatem concedit tuis sacerdo­ tibus permittendi ut aliam eleemosynam pro secunda Missa, in casu scilicet lunationis, accipiant, dummodo pecuniam ad Episcopum mit­ tant in fax orem Seminarii xel in bonum dioecesis, duraturam usque ad expilationem aliarum facultatum. Inierim... ». S. C. de Propa­ ganda Fide, I I Martii 1922 . Ζγΐ 1. - S/C. Concilii, 19 Februarii 1921 agnovit Capitulo 1 tinensi * 1 χ iu- praesentandi clericum ad paroeciam Capitulo pleno iure incorporatam; ius vero instituendi Episcopo ’. 2. - Circa curam habitualem et actualem in Capitulis canon icalibus utilissime consulitur decisio S. Rota, Taurin. 13 Augusti 1925 2. 3. - « An emolumenta funeraria xel alia, ex curae actualis exer- lerum (vicarium actualem). K. Emolumenta funeraria, excepta pecu­ liari retributione Archipresbytero debita, itemquc pro rata parte, fidelium oblatione*, propter domorum benedictionem paschali tem­ pore, -pedare ad Capitulum. dummodo ( hdinariu-... cen-uerit con­ suetudinem tolerandam e--e Cetera omnia ad Arcbiprcsbx lerum ». S. R. Kola. 13 Augusti 1925 et 9 Augusti 1930 (Aide eau. 115) ‘. I. - « Adnotare praestat quod probata statuta dioece>ana et lau­ dabile* consuetudines, de quibus canon, respiciunt modum curam animarum exercendi, rcticitis, ni-i -ubductis, statutis et consuetudini­ bus (haud certe laudandi-). quae exchi-ixum vicarii iu- in lotam ani­ marum curam limitare po--cnt, ne dicamu- canonem pugnantia, in unico verborum contextu, congloba—h· ». S. R. Bola. 13 Augusti 1925 '. 5. - S. C. Concilii, in festi la na, 21 Iulii 1930. Capituli calbedralis ni- ad praesentandum xicarium perpetuum eiu-dem ecclesiae cathe­ dral·- non agnoxit. quia contraria x ignit in dioecc-i. ab anno 1786. eon-uetudo. Itemquc Capitulo in eodem ca.-u iu- non agnoxit nominandi x icarium oeconomum quia x i can. 172. £ I. iu- nominandi ......... -pedal non ad Capitulum, -ed ad Ordinarium loci '. .·) χ·/Ποφ·. Can. 471. i < Wit *•11*302 il !>", p Ι'·'< I) I .1 S nlf till (If . ii. /·'- Piihh/tr nun Γ·22. 123. - 2) C’fr. S. H. KuhlC 81 Cun. 171-476 6. - S. C. Concilii, 9 Iulii 1938. proposito sibi dubio: « \n vi­ carius curatus paroeciae, pleno iure unitae mensae episcopali, obli­ gatione teneatui applicandi Missam pro populo in casu »: respondit: « Affirmativa ». Ideo hic applicationem non habent canones 339. 5 et 146, § 2 7. - S. C. Concilii propositis sibi dubiis: « I. \u Canonicus Archiprcsbvler Capituli Catbedralis Bosanensis iuri praesentandi etiam pro -uis successoribus renuntiaverit in casu; et quatenus negative: 11. An paroecia loci vulgo Santuhissiirgiu praemisso concursu confe­ renda sit in casu »; 13 Iulii 1940 respondit: « Ad I: negative. — Ad II Provisum in primo, seu negative ». Agebatur autem in casu fle paroecia pleno iure primae digni­ tati archiprcsbyterali Capituli Cathedralis incorporata ad quam vi­ carium curatum praesentandi ins habebat parochus habitualis. Pa­ rochus autem aliquis habitualis togatus ab Episcopo iuri suo praesen­ tandi renuntiaverat. Renuntiatio vero fuerat ancre personali» et suc­ cessores non afficiebat '. I. - Vicarius oeconomus potest licentiam dare ad assistendum * matrimoniis. C. I., 20 Maii 1923 (A ide can. 1096). 2. - S. C. Concilii,r in l·'esu lana.< 21 lunii 1930.r declaravit ius nominandi vicarium oeconomum non ad Capitulum, sed ad Ordinarium Icoi spectare ’. 473 ?·'*?_· Irum vicarius oeconomus, qui plure- paroecias 1’ tempore vacationis regit, unam tantum debeat Missam pro populis sibi commissis, diebus praescriptis, applicare. R. - Affirmative, ad normam canonis 173. £ I. collai i cum canone 466, § 2 ». C. I., 14 Iulii 1922 '. 2. · \ icarius oeconomus legitime constitutus, ad normam can. 172 cl 173. licentiam a—istendi matrimonio determinato sacerdoti dare potest. C. I., 20 Maii 1923 (Aide can. 1096). 4 74 Commis-io I.. I I Iulii 1922. definivit quandonam possit vicarius substitutus matrimoniis assistere (Vide can. 1096). uο C. 1., 20 Maii 1923, delinit potestatem vicarii coadinlori» assi­ stendi matrimoniis (A ide can. 1096). 476 I. - Potestas Alicarii cooperatoris dandi licentiam determinato sacerdoti ad assistendum determinato matrimonio metienda mu mam can. 176, § 6. C. !.. 2(1 Maii 1923 (\ ide can. 1096). est ad o) j. J. S., XXXVII, 207-299. — 7) J. .1. 5.. XXXIII, 309-370. Can. 472. — 1) ,t. 4. S., XXV, 38. Can, 473. — 1) J. J. Λ>’., XIV, 328. ( tin. » 82 17(>-187 2. - S. C. Concilii, 13 Novembris 1920, ad dubium: « \n ccntc· naria consuetudo nominandi v marios cooperatore;., inaudito parocho,... seivari po.—it ». Respondit: « Standum dispositioni Codicis, can. 176. > 3 » '· 3. - \ icarius cooperator qui ad normam can. 1096. £ I ·> generalem delegationem a-i-tendi matrimonii' obtinuit. potest alium determina­ tum sacerdotem siibdelegare ad a—istendum determinato matrimonio. C. I., 28 Decembris 1927 (λ idc can. 1096). I. - Proposito dubio: «Cum v icariiis cooperator ex praescripto can. 176. § 6 debeat ratione officii parochi viceni supplere eiimqui adim.ire in universo paroeciali ministerio, quaeritur: .An valide as-i'leic matrimonii' possit atque etiam delegare ad assistendum iisdem, 'i ex 'laluli' dioeccsanis aut ex litteris Ordinarii vel ex parochi com­ missione non constet de facta iurium limitatione ». Eminentissimus Ga-parri Praeses. C. I.. 'pecialibus utens facultatibus, 13 Septembris 1933 respondit: « Negative ad utrumque » -, 5. - « I). - \n vicariu» cooperator ratione officii, de quo in can. 176. £ 6, matrimoniis valide assistere possit. R. · Negative ». C. I., 31 lanuarii 1912 '. Λ *7 O S. C. Concilii. 9 limii 1923. ad dubium: « \n ius praecedentiae in collegio parochorum competat canonico -parocho cathedralis, vel canonieo-primicerio in ca~u ». Respondit : « Affirmative ad pri­ mam partem, negative ad alteram » ‘. I. . S. (i. de Religiosi' interrogata utrum 'laudum 'it textui 487 Codiris an vci-iombu- ipsius textus in canonibus qui de re­ ligiosis agunt a Sancta Sede am lorizatis respondit : Standum cso textui Codicis et vcisioncs quae a textu discordant corrigenda' et emendan­ das esse. 2 Aprilis 1919 '. 2. · Piii' \l \postolicis litteris 19 Mailii 1921. Statum reli­ giosum, eiii' \arielalem et sanctitatem laudat: atque plura alia de ipso bene fovendo et colendo statuit -. - S. (i. de Religiosis propo'ito 'ibi dubio respondi -ns, 25 Mar­ tii 1937 declaravit non expediri concedere facultatem dandi bene­ dictionem cl consecrationem virginibii' in saeculo viventibus . Can. 476· I) I. I. s · XIU. 13. 2) ΙΈ.Ι l>i I ». Ilo iixpoiiMiin linn lull ρι··ιηιιΙ^.ιΐιιηι in Can. 478. I) I. J. VII, 77. I..I.S 3) J /\//r.4rr/ #/< / <7rro, J.5., ΧΧΧΙ\\χ XVI. loo. Cnn. 4S7. Il J I. X I, 179. <‘fr. Vcrnnxr^cli. i*< rWira, X, g;, nbi duo errores ulvtl «ini i i «'Vlbnsduin % vrvioni’m*· farti Mint. In tan. >22 addita erat in ver-done clausula Im In can. “Il \erbum Λ»/7« \cmihi »-d qiuiM ι,ΐ,ιπα significaret. <7i. ctium μ/i ■· /:■' ■/·'·* I »··· urn. nt - du -niut '"i· -· I * J i J J.s. x\j H:;. • ·· \IIJ I I I s X’\ 11“ I........ X\|. j. /e., Γ,.,.ι, 1927, II. 83 Can. 188 I. - S. de Religiosis, 22 Maii 1919. ad dubium: « \n mo­ 488 nasteria monialium, quarum vola ex instituto -mil solemnia, S. Sedis praescripto simi simplicia, in Gallia cl Belgio ab Ordinanis loeoriim dependeant eadem ratione ac ante Codicis promulgationem ». Respondit: «Supplicandum bs.nio ut decernere dignetur nihil innovandum e-se in dependentia monialium praedictarum ab Ordinariis locorum in (/allia et Belgio, prout post restaurationem ab uno saeculo et amplius hucusque observatum esi; cauto tamen quod nulla potestas sil Episcopis ad immutandas regulas antiquorum Ordi­ num aut constitutiones monialium a S. Sede adprobalas » '. 2. - S. C. de Religiosis, II Octobris 1922, ad dubia: « Con­ tigit aliquando ut monasteria monialium, ex m-tilulo quidem votorum soleinniuin, in quibus tamen ex praescripto VpostoJicae Sedis pro aliquibus locis vola nonnisi simplicia emittuntur, procedant ad fun­ dandum novum monasterium eiusdem Ordinis missis aliquibus nionialibus in loeiim eidem praescripto minime obnoxium. Hinc quaclilur: I. \n vota emissa aut emittenda in novo monasterio , ut supra fundato aut Inudando, habenda sint solemnia ad normam iuris conis \n moniales, de quibus in canone 188. n. 7. possint alibi Inudare nova monasteria absque beneplacito Sedis \postolicae: III. \n monasterium monialium cum volis sollemnibus et clausura papali. quando in alium locum transfertur, pergat esse clausurae papali' et votorum solcmnium; l\. Quid iuris quando monasterium nionialium. de quibus in canone 188, n. 7, transfertur in locum ubi non viget praesciiplum S. Sedis, de quo m dicto canone? ». Respondit: \d I. Affirmativi II. Negative, et supplicandum Ss.mo ut fundationes huiiisinodi hactenus absque Sedis \poslolicae interventione peractas sanare di"lietur: \d HI et l\. Recurrendum in singulis casibus ad \postolicam 3. - S. C. t s, I >< ηίΙΙΙκίι! v Pt rituhcti, X, Ci9; <'tuiiitit tiltiri,ιμι prn 1, 1, 2/»7. tlts Coniniuimulia HrligU mms, I locinm tie* <|u Vwn/b /Λ ri// /7/r , 5(1 ( I923)t 98; Pcrioilini, XI. I’>U: / r* Pn/jh/irt i//>t 1922. lil l'fiiiiitt /ilttrinm ///<> rtUtj, |\ , |G|. 3) Pt rm ties f 'uiitni RW! tfh < II» Ι··ρ x( | iiicibut ;ih lltl ·>ι<·'4ν. i(‘»; f mumt iihtriuμι pru relit/», IV, 321. i. (fin. Rmr τα τ ς FΗs H» 188-192 81 uni' tantum dioecesani. El, ([ualenus affirmative ad primam par­ iem cl negative ad secundam: II. \n sint similiter iuris pontificii etiam pl ures illae Congregationes Sororum a Misericordia, quarum diversae domus variis in loci', cum adprobalione Sanctae Sedis sub uno gubernio centrali coaluerint». S. ('. de Religiosis, 7 Novembri» 1925. re mature perpensa in congressu, respondit: « Vd I. Affirma· live ad primam pariem: negative ad secundam. \<1 II. \fiirmalive». R. Pontifex approbavit, 24 Novembris 1925 5. . Moniales de quibus in can. 188. n. 7, et in Decreto 23 lunii 1923 supra citato, nequeunt de proprio ad aliud monasterium trans­ ire. ne ad tempu» quidem, de Ordinarii licentia, sed servandum e»! eau. 632. S. C. de Religiosis, 9 Novembri?· 1926 (\ ide ran. 632). ZQQ I. - S. C. de Religiosis, 26 lunii 1918. mandavit textus Rcgtilarum et Constitutionum religiosarum emendandos esse ad normam codici' et emendatos examini eiusdem Sacrae Congregationis 'iibiicicndos esse ’. 2. - S. C. 2; ( niiino nhtri oui pro /M.. VH, S?». Can. 489. — 1) J I. X. 29»»; PtrioJo.a. IX. 137; Ilrrm ('ohiiii unnotrs Ifriiijoo™·*, Document* ih * IDlo/oo^\ Document* du Saint p. I ·; χ, 293; Cominrn· loruno pru Π· -‘ V. (.an. 192-193 niliii' religiosi' el pii' Ocietatibu' in suis dioecesibus exsi'lenl ihii'. quae ab Apostolica Sede saltem per decretum laudi' approbatae non fuerint. Decernitur pariter eodem decreto ut. si Ordinarius, debita venia Sanctae Sedi> obtenta, religiosam Congregationem aut piam societatem erigere voluerit, satagat ut erectio per decretum formale in -eripli' datum liat, cuius exemplar in tabulario dioecesano servandum De peracta autem erectione S. ('.. de Religiosis edoceat3. 3. - S. C. de Religiosis, I nslruclione 6 Februarii 1930. dat normas pro obtinenda a Statu in Italia recognitione personalitatis moralis domorum religiosarum ". 1. - Instructione II Februarii 1936, a S. C. de Propaganda data, pro religiosis mulierum institutis ad tuendam puerorum matrum­ que vitam in loci' missionum emollitae sunt normae anni 1921, eo sensu quod hae Instructione hortatui· Sancta Sedes ad nova instituenda sororum instituta seu sodalitia quae iuvandis matribus et infantibus periclitantibus se devoveant, seivatis servandis. Praeterea declaratur eadem Instructione pergratum acceplumque fore in Institutis reli­ giosis iam creetis coetus sororum formentur (piae ad praedictum finem tendant, \ttanien in eadem Instructione decernitur neccssc non esse ut omnes religiosae operam omni curationum generi praestent. \d obstetrici' munera obeunda sorores obligari non poterunt, sed illae solum ad id deputari poterunt quae sponte illud munus ac­ ceptent. \d littera' probationis obtinendas sorores universitates adire poterunt at solum catholicas, et in casibus necessitatis etiam alias adhibitis tamen cautionibus ’. à. - S. C. de Propaganda Fide, 10 Martii 1937. dedit Instru­ ctionem de Congregationibus religiosis indigenis condendis. Instructio quatuordeeim : egulis constat in maxima parte ex normis a S. C. Religiosis. a. 1921, excerpti'. Regula 5 huius in-truclioni' dicitur agatur de instituenda religione sacrarum virginum. curandum < ut saltem duae sorores ex aliquo instituto iam rite approbato in prom­ ptu 'ini, (piae munera moderatricis generalis cl magistrae notitiarum in nova Congregatione, ad tempus, assumer»' taleant. donee scilicet ΡοΊ Codici' Imi- Can. promulgationem variae religione?· sup­ 493 pressae sunt, nempe: - Congregatio religiosa mulierum, vulgo Mis.donaiie idoratrici e l\i paratrici del S. ('.non· Elicaristico di (iesù, Decreto 2 lulii 1930 *. 2) J. J. XIV. 611 ; Periodica, XI. 176; Commentarium pro reliti., IV, 193. 3) J. j v. XXII. 138* — I) J. J. S . WVIIL 208; Pctltàfcà II sas.î ilWHiiUtr/it, IX, 359; Cmniif idarium pro rrli'j,, XVII. 63. — 5) 510; Xmic/lb Ci cue ThSohifpipa, 61 (1937), 1019 k*. Can. 493. — 1) J. (.tui. 193-505 86 2. - Ordo s. Ilieronymi. ('.on tire ua tin If. I>,‘hi de Pi sis·, Decreto 12 lanuarii 1933 '. 3. - Ordo I ratruin Poenitentiae tie le.su \azareno. Decreto I’ii \|. 20 Xovembris 1935 '. I. - Moniale- eum voti- simplicibus i» Gallia et Belgio etc. 500 subduntur Ordinariis locorum. S. (L de Religio-i-, 22 Maii 1919 (Aide can. 188). 2. - Moniales cum votis simplicibus in Gallia. Belgio etc. petere po—unt a Sancta Sede facultatem emittendi vola -oleinnia. S. C. de Religiosis, 23 lunii 1923 (Vide can. 488). i'* (’e 23 lulii 1922, revocavit indultum eonces-um occasione belli prorogandi tempus pro celebratione ca­ pitulorum generalium 505 ’« I). - l trum praescriptum canoni- 505: su periores mi· V nore.s locales ne constituantur ad tempus ultra trienniuni. etc., applicetur quoque superioribu- -eu directoribus scholarum, hospi­ talium aliarumque piarum domorum. R. - Affirmative, -i superiores isti seu directore- sint -iiuul su­ periore^ religio-oi um. -ub -ua potestati· habente- alio- religiosos, etiam quoad religiosam disciplinam ». (î. I., 2-3 lunii 1918 2. - u Rev erendi—ime Domine. Eminent i—imu- ac Reverendissi­ mo- I). (and. Brae-e- (’.omini —ioni- ad dubium a te per littera- 18 Martii 1919, circa caminem 505. propositum rc-pondens. libi com­ municat in praedicto canone, ut iam II lulii significatum est S. C. de Religio-is, etiam Superiore- locale- comprehendi, qui ante diem 19 Maii 1918 fuerunt con-lituli: unde temporum in eodem canone prac-eriptoiuni oh-ervalio ipso- quoque tenet: quae tempora a die nominationi- ip-orum Superiorum computanda -unt ». C. I.. 25 Maii 1919 3. - Ouamvi- non -ini revocatae Con-tituliones quae perpetuam admittunt ’.· N, 3IU C wwid rium pm . j 99. ,1, s / · ' i ’ ■ ·■ I'M ni' '' ' ' ' V ‘ ’ / 9 ..... I \ I ; I , /1/. /*,,,, f,, ημ) 19Ϊ2, 2_‘ .) < 'd>n iiwfar 1 γ·Ιο/., Tl. 1».». — 87 Can. 505 electioni seu postulationi et ad ipsam requiri graves causas, quia agitur «le vera di-pen*atione a legis obseivanlia. S. (.. de Religiosi.-, litteris circularibus 9 Martii .1920 I. - S. C. de Religiosis, 6 Mallii 1922, ad dubium: « An funda* tore.* aut fundat i ices Congregationum religiosarum vel piarum socie­ tatum more religiosorum viventium, qui quaeve munere Miprenii Mo­ deratori* aut Moderatricis in sua congregatione funguntur, ius ha­ beant illud retinendi ad vitam, non obstante praescripto constitu­ tionum, quae ducationem muneris praedicti ad certum tempus coarcleiil et reelectionem eiusdem personae ultra certum limitem prohi­ beant ». Respondit: « Negative, nisi apostolicum indultum obti­ nuerint » 5. - S. C. ile Religiosis, I Februarii 1924, ad dubium: «Cum in aliquibu- Ordinibus aut Congregationibus religiosis exstent do­ mus stricte filiales, quae videlicet non constituunt propriam commu­ nitatem nec bona propria possident, sed sunt quasi membra domus maioris, a qua omnimode dependent et reguntur a superiore dele­ gato ad nutum superioris, qui totam gubernat communitatem et resi­ det in domo maiore, propositum fuit dubium: An superiores domo· rnm -tricte filialium, de quibus agitur, qui sunt simplices delegati ad nutum superioris domus matricis, veniant sub nomine superioris lo­ cali-ad sentum Codici- I. C. ». Respondit: « Negative, et ad mentem. Mens autem est ut in revisione constitulionum singulorum Ordinum aut Congregationum ad Codicem conformatarum, appositae provi­ deatur per applicationem eorum canonum, qui circa relatione.-, inter subditos et praepositos pre—ius versantur, prout in singulis casibus opportunum indicabitur » ’. 6. - « I). - An praescriptum canonis 505 comprehendat etiam -ocietale-. de quibus canones 673-681 agunt, earuimpie domos, quae non sint vere et proprie religiosae sed externae seu non pertinentes ad societatem, in quibus nempe -odales pauci numero adhiberi -olent, ex. gr., in seminariis, scholis, nosocomiis. R. - \ffirmalive. ad normam responsi diei 2-3 lunii 1918 ». C. I., 25 lulii 1926 h. 3) J. .1. X., XII. 3G5; Ucriu des Coninuinaulfa IU Hgiroscs, Documents du Saint-Siège, p. 32; P· riod ira, X, |9G; Pomoo olorioio pro rtliU· — I) /I. -I· *S’., XIV, IG3; Htriit dm Cum· untnmdm IU-1 i(/if uxm, Documents du Saint -Siciic. p. 31 ubi memoratur posterius indultum conCongregation! Saccrdot. a S. Corde, favore eorum von. Fundatoris, IL P. Dchon: /Vfwdlcn, XI. 31; ( omm< oloriom pro rtloj., III, 97. 5) J. J· -s’·» X V 1, 95; f ohu ί| etiam hoc in casu Ordinarius tempestive moneri debet de die et hora electionis, cui potest una cum Superiore regulari per >e ipse i el per alium assistere et, si assistat, praeesse, ita intolligenrla -int ut Ordinarius loci possit (sed non debeat) assistere perse ipse vel per alium electioni \ntistitae in monasteriis inonialium, >upcrioribu- regularibus etiam etfempti» sub icetis, el praeesse, idcsl gubernare actum electionis sive per se sive per alium: an tantummodo per se ipse. R- · Mlirmative ad primam partem, negative ad secundam, seu Ordinarium loci praeesse, -ive a—islat per -e ipse -iv«* per alium». C. !.. 24 Novembris 1920 2. - S. C. de Religiosis, 2 lulii 1921, ad dubia: « I. I trum ad Ordinarium domus principi- Congregationi- religiosae iuris dioece-ani. quae iam per plure- dioeceses diilu-a e.-l. spectet ius statuendi locum ubi Capitulum generale celebrandum sit: an potiu- ad Modera­ tricem generalem: II. I trum «‘idem Ordinario, de «pio in praece­ denti dubio, competat prae-idere electioni Moderatrici- generalis < amqiie conliimare vel rescindere; an potiu- -pectet ad Ordinarium loci, in «pio electio peragitur»». Respondit; « \d I. Negative ad primam partem, allii maliv «* ad -ecundam. ad normam canonum 162 el 507; VI II. Negative ad primam partem, affirmativi* a«l secundam iuxta canoncm 506, § 4 »> '. 3. · « D. - 1 trum verbum praeesse. de quo in canone 506. § 2 el interpretatione diei 21 Novembri- 1920. intelligendnm -it «le prae­ sidentia honoris, an iuri-dictionis. ■ R. - Negative ad primam partem, alliim.ilive ad -ecnudam ». C. I., 30 lulii 1934 . "7OQ S. < . de. Religionis. 25 Novembri- 1929. didit ad Superiorenligionum lai« alium Insti actionem d«* curanda catechetica alumnorum institutione (Vide can. 565). SIO ' ’ s ^'* ’** R* huin-i». 8 Martii 1922. dantur normae ’ pi<> i» latione «piimpienuali ad >auctam Sedem a religionibus mittenda. Quinquennia lixa cs-«* debent pro omnibu- religionibu*. el initium habent a prima die Januarii 1923 l<\ religionibu- virormn prime anno «piimmennii relationem exhilnic debent Canonici Regu­ lar·-. Monachi et Oidine- militare-: -ecundo anno Mendicante-: tertio • 1« ri< » i « _iii lai < - : «piarto Congregation»*- clori«*alc- et laicale-: «piinto Can. 506•Hnl Sktr* >) .1 . I / i I XHi X. 3H<» 1 - ’’ I i ■■■’ / Potdff · /.‘rrt/e th · (’niiiiiiiipiiiilf ]>t ]i,jh j I'1 1 . 117'· ·ί t i -i,,, !,Γ'> nh-i < / b i Qifwtfs, Document*) na-leria monialiuni. quae regularibus etiam exempli- -ubduntur. circa ea (piae elau-iirac legem spectant eo. qui in canone modo. \ffirmalive ». C. I.. 21 Novembris 1920 1. 514 “,11; ·,?i) canon 511. I ita inlelligemhi- -it ul in ndigimie (h'iicali Superioribn- in- el officium -il omnibus, de qiiibuin eodem canone aegroti- Eucharisticum \iaticum et Extremam Unctionem ministrandi. R. - \ffii malive, -i agatur de religiosi- professi- vel nov ilii-, lii nio l.inicii prac-cripto canoni- 818: -ecu- negative ». C. L, 16 lunii 1931 '. Can. 510. — I) J. J. X., XIV, 1G|; \ ci mcci μΊι, in Pc.riudlctt, XI, 2H; /6 rut th M ( Munaithh l!tli‘jh w#. Document* ch, Periodica. X 1, 28, In Λ<7o .I. X., v*>|, XV, prodimini < I lam (ntductinnc' gallica, Hispanica» Italica, anglka <1 ncrninnlca clench! qiuukniiim uro rclal loin : i HI. 2II et s(|«*. ('wnmenlonuiH 1 ) J . J. S., X1 i. 575; Ih rottliro, X, 2 '· 117 < nui Can. 512. wmhirium pro >/., II, 33 et KQR. I) J. J. S., XXIII. 353; H(0Uf deft ( ttniiiioitituh < fb I itjh tou VII (1931), Can. 514. 177; (Crvi XII 335. ('.an. 517-522 « S. C. de Religiosis, I lunii 1920, opportunum duxit monere * Moderatores generales Congregationum religiosorum iuris pon­ tificii. qui Procuratorem generalem ad negotia Instituti gerenda apud Sanciam Sedem nondum constituerint, vi canonis 517. § I C. 1. C., unamquamque religionem virorum iuris pontificii teneri ad depu­ tandum Procuratorem generalem, qui praedicta negotia agat, quique e gremio eiusdem religionis esse debet. Ut autem commisso sibi mu­ nere fungi valeat, Procurator generali? rcsidcntiani habitualem in Urbe, iuxta praxim, habeat oportet » ‘. ri 7 ri O (.. I., 27 Septembris 1918. declaravit magistro? spiritu? rclivXO gj05onim 'ludentium subiici praesciiptioni can. 518. 2, ?i Studente? partem a communitate aliquo modo seiunclam efformant 520 •f I. - S. C. de Religiosis, 3 lulii 1916, declaravit obligationem nominandi confcssarium ordinarium pro sororibus. non susti­ neri, si communitas sex saltem sororibus non constat ■ 2. - S. C. de Religiosis, 10 lanuarii 1920, responso particulari ad Epi-copum Pragcnsem dato, declarat it canonem 520 de confcssario ordinario etiam parvi? domibus non formalis esse applicandum . 3. - « I). - 1 Irum stricta obligatio singuli? religiosarum domibus -eu respective unicuique religiosarum communitati dandi confessarium tam ordinarium quam extraordinarium urgeat etiam quoad domos religiosas, in quibus mimi? «piam sex religiosae «legunt; an solummodo quoad domos formatas. R. - Provisum in can. 520 et 521 ». C. I., 16 lanuaiii 1921 . 522 I. - « I). - ( Irum \crba canonis 522: con/twio. in (/unlibrl ecclesia ici oratorio etiam semi-ptiblico peracta, valida cl licita est, ita inlelligenda sint ut confessio extra ea loca peracta non tantum illicita, sed etiam invalida sit. R. - Canon 522 ita est intclligendu? ut confc-sioncs, quas ad suac e<»u?cienliac tranquillitatem religiosae peragunt apml conférai imii ab Can. 517. I) J. X, XII. 301; J\rvue d<& ComnninanhA liyn u*i *, IlocumcuU du Saint-Siège, II; Periodica, X, 198; Commentarium pro rclifj., I. 358. Can. 518. — 1) Thwlogische praktischc Quart., 1921, 139. Me Connick, Γωι/ews o/ rt/ipfoti#, 1926, p. 39-19. Can. 520. 1) Il Monilorc ccclfsiasticn, XL (1928), 33. Re sponsum < >l pal t iriilare ml hpÎMOpuni Line lense i ηj nee in -I. .1, >x. fuit nuniqumn promulgat mu. f ’inii nu nlui t it in pro PrhguHOH, IX, 81. — 2) Responsum non est in J. J. S’, promulgat nm Vubblicatum fuit in Arrhir fur k sub indice ose et opinioni ne· inti 't’niani obligationem -alt· m ·χΐ rinse en probabilitas neganda non »-·<· videtur, (Vido do iirtC qua< diom H Uooilnn ncbaihlii-n, XL. 36: ( i'imm atari mu pru CJi(/io^i* \ î‘»ot r,2; ri <|.; (( ’n-iisen) AWIle /5 rue Thr'doffbjiic, 55 ( 1928), 276-287 . I pollinaria ’ 1.00; I η.. / <·. \\ ii. /,/s i fît i ii ut. 1938 I; ( 'umiiti nhiri r/ m pro nlig / ’r ruitluu, ί· J S·.. XXVII, 93; Reme th s ( ^nnniitiifiiihls Ih lbjit lis/s, 82; Rccicic, 92, 006, Irish f t rItdiusliCdl Rtcuril > >33; i ' Humi ithi. nun pro nHy*, NV1, 361. — 92 § 2. lirinis praescriptis canonum 630. ξ I. el 1550. (’,. I., 25 lulii 1926 "(Vide can. 631). 3. - De collocatione et adininislratione pecuniae a religiosis col­ lectae pro mi—ionibus videndum est responsum S. C. de Religiosis 28 lulii 1932 de quo in can. 296. I. - « I). - I Irum vi canoni* 535, £ 1. η. I. -i monasterium monialium subiectum -it Superiori regulari elian exemplo, admim-trationi- ratio reddenda sil Superiori regulari et etiam ()r· dinario loci. R. - Affirmative ». C. !.. 24 Novembris 1920 ‘. 2. - Ordinarius loci iu- habet exigendi rationem de administra­ tion»· fundorum et legatorum paroeciae religiosae de qua in can. 1425, £ 2. firmis praescriptis can. 630. > I. et 1550. C. !.. 25 lulii 1926 (Vide can. 631). *9“ 538 !’.·■■■ .in Allocutione habita mense lunii 1938. ad Capita* him generale Capuccinonim. omnibus religiosis valde commen­ davit rigorosam observantium iuris particulari- et communia praesertim in acceptandi- po-tulantihu- ad religionem '. 542 I. - <( I). - I Irum verba: a Io 1G2. Can. 538. 1) ll Can. 542. 1) J. .1. s.. XI. ITT; tinnuli nhir> iw pn, nhtj.. 1. 1G1 : ,h < Ctfpt/6Document dn >9 \tnirdi, /{trip Ί hmlwpir, 61 (1934); 1»7I; / iix l'indi/irmui, Iteruc dc' CumiiiUhijhI' > JIi‘p< tt*t X, (1931). 177. niales ab Ordinario loci non esse requirendas, pro teinpore quo in ista domo vixerint '. 2. - S. C. de Religiosis atque de Seminariis el Studiorum l niversilatibus, 25 lulii 1911, decreverunt quae sequuntur: « Antequam iu Seminarium admittantur (pii, quocumque titulo, ad familiam religiosam pertinuerint, Ordinarius ad Sacram Congregationem de Semiliariis et Studiorum I niversiUitibus recurrat quae dc indicio suo Ordinarium certiorem faciet, peractis iis omnibus quae casus ferat. Itemque antequam familiae religiosae adseribantur qui, quavis de causa, e Seminario egressi sint, Superiores Religiosi ad Sacram Congregationem dc Religiosis recurrant, quae de suo indicio Stiperiores certiores faciet, peractis iis omnibus quae casus ferat » 3. - Ex declaratione S. C. dc Religiosi:·, 15 lunii 1912. decretum supra relatum 25 lulii 1911 non afficit clericos qui c Seminario eo praeciso fine egrediuntur ut religionem ingrediantur, nec item clericos e Seminario egressos qui ut conversi religionem ingrediuntur ; 1 1 ΧΛΧ S. C. de Religiosis, 21 Novembris 1919, ad dubium: « Quid u agendum in casu quo Superior religiosus vel rector Collegii aut Seminarii renuerit iuramenlo firmare, ad normam canonis 545, § I, litteras testimoniales a Superiore alterius Instituti requisitas pro admittendo postulante ad normam canonis 5-1-1, £ 3? ». Respondit: μ Praescriptum canonum esse servandum, et Ordinarius, si agatur dc Institutis iuris dioecesani aut laiealibus, sive Collegiis aut Seminariis, vel Mipremib Moderator in Institutis clericalibus aut in Ordinibus regularibus, contra tales Superiores renuentes procedant, eos cogendo etiam per poenas, usque ad privationem officii. Quod si nihilominus litterae iuratac haberi non possint, res deferatur ad S. Congregationem » *. S. C. de Religiosis, 20 Martii 1922, ad dubium: « \n consue­ tudo exigendi laxam pro exploratione voluntatis religiosarum •u-tiiicalur in casu ». Respondit: « Negative » '. 033 I. - S. C. de Religiosis, 3 Novembris 1921, Instructionem de secundo anno novitialus edidit. In ipsa plura statuuntur, sci- Can. 544. 1) Coininisslonis responsum non fuit promulgatum in .1. J. .S’., refertur Ou In J.pilono, Verineersch-Crcnscn, P, n. G19, p. 102. — 2) .1. .4. >S’., XXXIII, 371; PrriiMlica, XX\, 73 sqs. et XXXII, 172; Connut ntariuui pro llelipiofis, XXIII, 22(1; „lwa· Itrla 0. 1 ■ M. Cap., XbVIII, 103. — 3) Cfr. Commcntarinin pro /{cHyioirie, l. c., 220-237 et AnalfCta O. /■’. .1/. Cap., LVIII, 109. Can. 545. )) j. J. S., XII, 17; lieritr ilr* f'oinnioniiul<'n i:65 > I 91 licet, quod novitii altero novitiatii' anno numquam ad opera propria instituti destinentur extra domum novitialus ni'i id constitutione' permittant et etiam in hoc casu numquam ni'i per modum exceptio­ ni'et ex gravi rausa quae debet exsistere, non ex parte religionis, sed ex parte novitii. Duobus autem mensibus anti* professionem novitii ab omni opere externo abslim aut et ad domum novitiatii' revocentur ut integro bimestri ad professionem emittendam se praeparent 1. 2. - Responsum C. !.. 12 Novembris 1922, delinit modum com­ putandi annum novitiatii' ad normam can. 31, £ 3. u. 3 (Vide can. 31) ■. 2. - « I). - I. An indultum apostolicum requiratur ut annus ca­ nonicus novitiatii', de quo in canone 555. £ I. n. 2, transferri possit in secundum novitialus annum iuxta £ 2 eiusdem canonis. II. \n loci Ordinarius dispensare possit super secundo novitia­ lus anno, 'i hic in constitutionibus ad professionis v aliditatem non requiratur ad normam canoni' 555, £ 2. R. - Ad I. .Affirmative. Ad II. Affirmative, dummodo agatur de i eligionihus iuris dioecesani ». C. I., 12 Februarii 1935 :î. 556 « 1). - An sub verbi comprehendatur eliai quo in £ I eiusdem canoni' I!. - \flirmaliv e ». ( I 33/ duel e '/naen nu/uc e.v causa canoni' $ l transitus in aliam novitialus domum. «!<· 13 lulii 193(1 lbdigio'11' qui ad aliam religionem liandi. in novitiatii tene­ tur 'icnt alii novitii habitum religioni' ad t/uam transit inS. C. de Religiosis, II Maii 1923 (\ide can. 633). Sovembri' 1929. dedit histrudioneni 565 ad Superiore' générait religionum laicalium de obligatione subditos in doctrina chrisliana rite imbuendi. In ip*a omnibus utri­ mque 'C\U' religiosi' institutorum laicalium praecipitur ul It nipore probamlalii' et novitialus lyrone' chri'lianam doctrinam ita edocean­ tur, ut unusquisque frater vel -oror eam non oIuiu memoriter teneat, sed etiam rite nee ad vola nuncupanda -ini' suffiCan. 555. 1) J. J. X.» XIII, 539; Vermcersch. Ptrimliru, \, 365 <1 sq*.· ubi, inter nllii notat instructionem non diriiri ml Ordine* religioso*, *vd nd ('ongrv irati ont s u Institutu votorum «impliciuni. Eodem sensu. Creuse n, in Krcw «>·<-, Ducunu ni < du Siint-Si<’-c, r>2 « î I (1925), 101, ubi habes exemplum induit! Minationis professionum hac γίιιμι inx alidnrnm; Ptrixlica, XI. ISI. - 3) .1. J sXXVII. 93; limit ilts ( roinm unuub . Ut liyit usra, XI (1935), S5; /Vruxticu. XXIV, 95; < 'ninuit nturimu prt> rrlufiiw*, 193*». 37 1; Eirk^ia^tirul littitir. 92. 50 I ; /μλ Pontificium, 1935. S3, II Can. 556. 1) J. .1- S-, XXII, U»5; limit tb:a C'ommuniiulrs lit I it/it uw, VI (1930), 179 * (< 'n in n); vir 7’Ζκ /· rr/< oo.do o/ Rmtir, 1931, 107. ubi evidens contnidid io quam aliqui in hao r<*poit*l<»uv ndr*sc ονιιχ ηΙ, explicatur; HI. 566 I*t rindicu, /u* Pontificium. 1939. 231. cicnti eiusdem cognitione admittatur, praevio examine. Religiosis au­ tem «pii in scholis doctrinam chri'lianam explicaturi sunt ila debent esse cum in ipsa doctrina tum in methodo eam docendi instructi ut examen coram Ordinario loci de his rebus sustinere valeant. Promamma autem examinis proponitur illud quod apud \ ieariatum I rl>i- - I Irum, ad normam canonis 567. $ I et canonis 57, η. I. 567 “novitii et professi a votis temporaneis, si morte praeveniantur, - ad eadem ac professi a volis solemnibus aut professi a votis simpli­ cibus perpetuis suffragia ius habeant, etiamsi aliter ferant constitu­ tion^ antea approbatae a S. Sede. R. - Affirmative, et ad mentem. Mens est; Ordines et Congrega­ tiones religiosae possunt congrua eademque suffragia pro omnibus noviliis, temporanee professis el professis a votis solemnibus aut pro­ fessis a \<>li- simplicibus perpetuis, praescribere in suis constitutio­ nibus emendandis et pro approbatione exhibendis ad S. C. Rcligio'Orum. ad normam eiusdem S. Congregationi' decreti diei 26 lunii 1918 ». C. 1., 16 Octobris 1919 Anni \ erba : nisi constitutiones aliud ferant canoni' '■ ■ "S 11 ad toceni libere referantur, ila ut liceat per consti­ '569 niu M). tutiones determinare in (piem finem de usu et usufructu a novitiis sit statuendum. R. - Constitutiones, ante promulgationem Codicis approbatae, sertandae sunt. sive novitiis adimant ius disponendi de usii el usufructu suorum bonorum. si\e hoc ius limitent seu praefiniant ». C. I., 16 Octobris 1919 ’. 2. - I esiamcntuni de quo in hoc can. 569. £ 3, conficiendum est, etsi ex lege ci\ili invalidum esi. Sed curandum est ut eum primum heri poterii vim etiam ex lege civili habeat, nulla tamen facia nititalione dispositionum nisi ad normam ran. 583 •inc tia­ I. - S. de Religiosis, 10 lulii 1919. ad dubium: « \ιι resolutiones S. C. EE. el RR.. sub die 18 lulii 1902 ad lanuarii 1903 ad I el II. circa modum sen andiim in emittenda .'im­ plici et 'oleinni monialium professione post editum decretum Perpensis dici 2 Maii 1902, vigeant post inductam a Codice iuris canonici 7*70 2S; Vcrinccrsch, Periodica, XIX, 199, tibi etiam afCan. 565. — 1) .1. J. .S' f Ponli/iriinii, 1923, 67. «lit Saint 63: Pcriudico, N 103; Can. 569. I) J. J. N., 2 . 178; lit riit (1rs ('tnnm uimulis /Λ ////h hs< t» 1 hjcuineiit s Apud Scliuefvr. //< Λ6, 96 professionem votorum temporaneorum, quae volis solemnihus prae­ mitti debet ». Respondit: « Negative, et ad mentem. Mens est ut professioni solemni reservantur ritus illi omne.* et caeremoniae 71 Codicis iuris canonici, ide-t expleto triennio vo­ torum -implicium et vigesimo primo aetati- anno completo ». Re-pondit: « “Negative ' ad primani partem, affirmative ad secundam » - S. de Religiosis, 15 lulii 1919. ad dubia: « I. Utrum 574 decretum /nter re/i \ 1 1 ! 17- rtrituhrtt. \ 3*25; 7i/s . 156; rimltcti, 73 76 rut th μ ( oinmtntfuit^ Hrliuit tist s, i )ocuinent* 97 ('.an. .”>71 \(l II. Negative, et vola temporanea emittantur valitura usque ad servilium militare », addita peculiari instructione '. 2. - S. C. de Religiosis, 30 Novembris 1919, ad dubium: « l irum in Congregationibus seu Institutis religiosis, in quibus ex constitutio­ num praescripto post novitiatum vola annualia emittuntur, alumni servilio militari adstricti, absoluto novitialu, admitti valeant ad pro­ fessiones annuales». Respondit: « Affirmative, ita tamen ut vota an­ nualia cessent, si religiosi ad servitium militare vocentur, et eo die quo militiae effective adscript! et disciplinae militari subiecti eva­ dant » 2. 3. - « In quibusdam Institutis votorum simplicium vota emitlunlur sub hac vel simili conditione apposita: donec in congregatione vivam. ila ut alumnus, sive sponte discedat sive a Superioribus di­ mittatur, ipso lacto a votis liber evadat. Hinc quaeritur: I). - In hisce Institutis debet ne tali professioni praemitti trien­ nium volorum temporaneorum, ad normam canonis 571? R. - Negative ». C. I.. I Martii 1921 4. - S. C. de Religiosis, 5 Februarii 1925, ad dubia: « I. I Irum professus votorum 'implicium in Ordine vel in Congregatione, qui durante triennio amens evaserit, indicio medicorum etiam insatia­ biliter, possit, linito triennio, ad 'iios vel ad saeculum remitti: an vero debeat iu religione retineri; et quatenus negative ad primam pariem, affirmativi* ad 'ceundam: II. Qualis 'it praedicti religiosi conditio iuridica. et ad quid teneatur religio in casu? ». Respondit: « \d I. Negative ad primam pariem, affirmative ad secundam; \d II. Religiosus, de quo agitur in dubio I, perlinet ad religionem in eo -latu in quo erat quando menti* captus est. el religio tenetur erga eum ad eadem officia ad quae time tenebatur » ‘. 5. - Ad iii'tanliam Superioris Provinciali' Fratrum Minorum liroleii'i' S. C. de Religiosis propositüin fuil dubium: « Ex decreto S. C. de Religiosi' lato I lanuarii 1911 el sequentibus declarationibus eiusdem, palet vota temporaria religiosorum, qui ad servitium mi­ litare prac'tandinu vocantur, durante hoc servitio suspendi, lam tem­ pore quo \nstria erat Statu.' independeu' in hac ditione nullum e\Can. 574. 1) -I. .1. .S., XI, 321; Ihrut drs < ‘oiiimuiiaiih s lai i(/i< its< Document* dit Saint-Siège. GS; Periodicity N, 71. Ex Rerta des Coiitmitiitiuli* Relif/iciWHy III, 1927. re­ terimus hic in nota rt sponsum privatum S. C. de Religiosis mi P. Procuratorem generalem Barnabitarum. Responsum etiam aliis applicubile est. La S. C. des lUdigleux n mûrement examiné la «Imite smn n iso par Jo R. P. Bernard Cas. de la Congrégation de S. Paul \p6tre (Barnabites) ‘•avoir: Les voeux temporaires quo les religieux on Belgique peuvent garder durant leur service militaire, d’après l’induit de cette S. C. de Religieux du 20 Juin 1922, comptent -Ils également en vue de la profession solenne lle ou «le la profession simple per· pétuelle, suivant le eau. .571, à condition qu'il y ait au moins un an d'intervalle entre le rctour du servire et cette profession solennelle ou simplet ·. Tout bien considéré, la S. Con­ grégation n « n devoir répondre et répond: Oui .— 2) J. A. X., Nil, 73; Periodica, X. 195. — 3) j. j. s . Mil. 177; PcrMHca, X. 325; /"·ς Pontificium, 1923, 120. l) i. J. S XVII, 197; Recta de# Contnntnaitl·'# Rdiffituw*, I (1925). (5.5 (Creuscn); Periodica, XIV. 31; /iM Pontificimu, 1925, 5. ..-. .à J I I I 1 ( .an. 5 < 1-38(1 98 i H it sistebat pro religiosis officium praestandi sen ilium militare; hinc post adeptam aetatem praescriptam vota solemnia emittebant. \uiic alitem, po-tquam \u-lria coniuncla e-l imperio germanico, mulli eo­ rum qui priu- rota solemnia nuncupaverant. ad militiam vocantur. Quaeritur ergo au etiam his rota solemnia duranti* servitio militari suspendantur, vel -alieni aliqua mitigatio in iis servandis concedatur. I><·- magni momenti est, propter conflictus con-cientiae qui oriri pos-uni ex periculi- et difficultatibus servandi vota durante -erritio mi­ litari ». S. Congregatio, II \prili- 1939 (n. 353-39) re-po.idit: « Haec Sacra ('ongregatio, mature perpensis expositis... attenti- om­ nibus ad rem facientibus rescribendum censuit prout rescribit: Stiperioribus maioribus, praesertim in loci- de quibus agitur, lacullas tri­ buitur providendi, in -inguli- -imilibu- casibus, durante necessitate et tempore militiae, per concessionem indulli exclaustrationi- ad nor­ mam, quoad fieri potest, can. 639 » 5. 6. · S. C. de Religiosis. 23 lanuarii 1940 declaravit: I. Eos religioso- qui rota iam emiserint perpetua, -i occasione mobililalionis generali- ad militiam vocentur, ut exclau-lratos ad normam iuris con­ siderando- esse. 2. Eo-dcm religiosos non primitus vocatos ad mili­ tiam -ed ocea-ione mobi litationi- generali*, -i roti- ligentur tempo­ ranei*. iisdem teneri et tempore servitii militari-, admitti vero non po—e ad sola perpetua durante eodem -erritio. 3. Religiosos autem qui definitive inhabile- non -mit declarati durante Ime statu non posse sola perpetua emittere et -i habile- declnrentui ut primitus vocatos subiici di-posil ionibu- decret i Inter reliquas Suffragium Capituli ile quo in hoc can. 575. £ 2, in admittendo religioso ii< » in um-lanlii- de quibus in can. 631 ad pro­ le—ioncm perpetuam est deliberatiruni. C. I., II lulii 1922 ad \ III ( \ i de can. 63 I). 576 De litu in professione emittenda -errando videri utiliter pole-t deci-io S. C. de Religiosi-, HI lulii 1919 (\ ide can. 572). '· " ^ovilii et profes-i a voti- temporanei- iu- habent, -i mo­ riantur. ad -uflragia -ieul profes-i j voti- perpetuis. C. !.. 16 Octobris 1919 (Vide can. 567). 2. - (area pririlegimii emittendi profe--ionem religio-am ante ex­ pletum noritiatum pro casu periculi morti- rideri pole-t re-poii-nm S. (’. de Rcligio-i-, 3 Decembri- 1922 (Vide can. 572). 580 1. - S. C. Religio-orum Sodalium negotii- praepositae. -equenlia dubia pro opportuna -olulione -ubiecta fuere: I lium rcligio-i -olcimuter proie—i ad tenorem imi- communis .») II \fonibtrt xh\> 51 r 170 <·χ „ !■/« I minim Minorum, 1939. 15s. __ 1;) Hue < a* l< -.r. ρ,,ο τί. iinriikir non «unt pr«*iiiulcular bi .1 J. schnen r. h. litmus. 111 I». 11I < (r. vilain Μ. o Coronatu, Iiiehtuliones t. I. , ni. p. hhpj — 99 Can. 580 quidquam pecuniarum, quae illi* occasione -ervitii militaris durante bello praestiti obvenerunt, vel obvenient, iure sibi retinere valeant, vel potius eas omnes suo Ordini refundere teneantur. II. I Irum religiosi solemniter quidem professi, sed ex induito Xpostolico post professionem nihilominus capaces acquirendi, quidquam pecuniarum, de quibu* iu primo dubio, suum facere valeant absque assensu et licentia expressa sui Superioris maioris. III. Utrum religiosi simpliciter professi, ive in perpetuum sive ad tempus «piorum constitutione.' excludunt post professionem omnem ulteriorem acquisitionem bonorum temporalium, teneantur dictas pecunias omnes suae religioni tradere. I\ . I trum religiosi quomodocumque simpliciter professi, in per­ petuum vel ad tempus, sive in Ordine sive in Congregatione, «piorum constitutiones non obstant, ile pecuniis titulo stipendii (le solde) ac­ ceptis quidquam suum facere valeant, vel potius quidquid post eorum dimissionem ex exercitu superfuerit respectivae Reli"ioni tradere teneantur. \. 1 trum pensio vitalitia data ob mutilationem vol debilitationem in bello perpessam religiosis simpliciter professis, vel iis de quibus in can. 673, £ I, aut demum is quorum vota vel promissa suspensa manebant, pertineat ad respecti\am Religionem aut Societatem. \ I. I trum (‘mollimenta pecuniaria, ob decus militare (la mé­ daille militaire, la croix de la légion d'honneur) in bcllo repoi latum obvenientia, pertineant ad ex-mi lites aut potius ad Religionem. \ II. I trum retributio singulis militibus in actu eorum dimis­ sionis tribula tamipiam solem ne publicae gratiludinis signum prime de la démobilisation) pertineat ad Religionem. \ III. I trum qui de pecuniis occasione belli perceptis contra Superiores iam disposuerint etiam in favorem tertii, ((‘neantur ad -litationem. Porro Kminentissimi Patres in plenario coetu ad Vaticanum ha­ bito, die 21 Februarii 1922, re mature perpensa, ad proposita dubia respondendum conserunt. \d I. Negative ad primani partem; \ffirmalive ad secundam. Ad II. Negative. Ad III. Affirmative, quoad religiosos qui tempori' servitii mili­ taris volis ligati erant; negative quoad ceteros. \d l\ . Si agatur de iis qui tempore servitii militaris votis adslricti erant; negative ad primam partem, affirmativi' ad secundani: -i vero dc ii- (piorum vota cessarunt, al firmat ivi* ad primam partem; quoad alteram vero: aequam compensationem suae Religioni tradant. \d V. Quoad religiosos tempori* servitii militaris votis obstrictos: pertinet ad Religionem: quoad ceteros: pertinet ad personam, quae tamen tenetur eam siiO Instituto tradere quamdiii in eo permaneat. \d \ I. Negative ad primam partem: affirmative ad secundani, nisi de ii- agatur qui volis non erant obstricti tempore belli. (.nil. 580-,>B> \ίΙιι malive. ni-i ligati minime 3 W ACHTH? fuerint. Ad \ 111. Miimiative, nisi Religiosus ex permissione Superiorirationabiliter praesumpta egerit 2. - « I). • \n requiratur venia S. Sedi- ul professu-. ad normam canonis 580, ; 2. cessionem vel di-po-iiionem saltem de notabili bonornin parle in favorem religioni* mulare po*sil. R. Affirmative ». C· !.. 15 Maii 1936 2. XQZ S. C. Concilii propositum fuit dubium: « \n cap re· '-'θ * ligionem ingressus itis habeat ad fructus beneficii, hoe vaeel ad nm mam can. 581 (aulicis I. C. ». Quae, 13 \prilis |9|(l. respondit; « Negative, -alvo apo-lolieo induito » '. I. - Si clerici laiea- l niver-ilale- adire debeant attendendum rsl Instructioni a S. (λ C.oii-i-loriali datae 30 \prili- 1918 (Vide can. 1380). 2. - Pin- \l. Epi-lola apo-lolica I nigeiiilus, 19 Mai hi 1924. ad Supremos Moderatores Ordinum regularium aliai unique -ocietatiim religiosorum virorum directa, praemiss a generali commendatione vitae religiosae plui ima e,docel dc recta vitae ipsius religiosae ratione. Coliortatui religio-os omnes ad coiiOivandum -pii itum -ui funda­ toris. Considerata scientiae necessitate pro -a«-ro ministerio implendo, sacra -ludia valde commendat, etiam ea habita consideratione quod studia ipsa -acia valde adimant ipsum vitae interioris profectum el vitiorum expugnationem. Commendat pariter parva -eminaria el col­ legia iuvenibu- excipiendi- et excolendi- destinata qui aliqua vocationi> religiosa» signa dederint: qui laincn erunt prudenter -eligendi. Statuit autem ut delecti iuvenes candidati in novitiatum non admit­ tantur regulariter ante expletum eur-uin gymnasiale. Si religio vel provincia -ludia bene ordinata non habeat, iuvenes ad aliam -edem studiorum aptam mittantur. Commendatur autem praesertim -ludium calechi-mi romani e( linguae latinae. Determinatur quali- -it oportet in-lilulio nov iliorum : quod -cilice! remoti- quarumve di-< iplinarum -ludii- et oblectamenti- huc tantummodo nov ilii- animo- intendant ut -ul» -apiculis magistri -ui ductu interiori- vitae exercilalionibu- va­ cent. In domibus -ludiorum pbme vigere debet regulari- o|>-ervanlia: idonei magi-li i a--ignamii qui conari debent ul <\ discipulis -anctos <•1 operosos faciant apostolo-; doctrinam -cholaslicam I hornae principia edoceant; fidei -piritu- in alui alendu- ne scientia inflet. Etiam eonversoium vocatio curanda -edulo e.xcoCan. 580. L I I. S., XIV. PJ6. /VruiJiro, XI, 31; /ΜΛ Ponli/iciutii. 1922. 5S. — I ’10; ZVrirxfini, XXV. 205; ΛροΖ/niririx, X. »7, ubi u*ceptis ordinibu* -acri* noceant. Statuit una eum doctrina pietatis curanda esse studia gymnasialia; prudentiam adhibendam in eligendis candidatis qui specialia vo­ cationis signa dederint; arcendos iuvenes a legendis libri* et epheme­ ridibus quibus bona studia impediuntur el ab exercitationibus cor­ poreis quae clericos dedecent. Curandum ul magistri spiritu* bene suo munere fungantur: ul ad studia sacra assidua adhibeatur applicatio; ul iuvene* studii* destinati in suis domibus studiorum tudiorum constanter permaneant, permaneant. et studio incumhaut assidue, (arra specialis adhibeatur de neo-.*acerdolibu* ne *ihimetipsis cum periculo animae reliquMnlur. Memorato hire Superiorum concedendi dimissoria* ad ordim ip*is Superioribus strictissimam obligationem inculcat candidato* · mei atque iterum probandi. Deinde *equenlia ah omnibus Superioribus obscr\anda decernit: noxitii antequam ad profe-sionem \ olorum temporalium admiltantui Superiori pel itionem *rriplo deferant, in qua declarent *uam religio­ sam et clericalem vocationem simulque firmum propositum in -latu didalos admittat se certiorare per accuratum scrutinium dc moribus, pietate, modestia, castitate, profectu in studii* curet, adhibito prae­ sertim testimonio magistri spiritus el aliorum qui cum candidali* do­ mestice versati sunt. Dc factis inquisitionibus documentum condatur in archixo asservandum. Dein Superior, per se vel per alium candi­ datos interrogare curet, ut tandem aliquando certior liat dc eorum vocatione. Superiores districte velantur alumno.* ante triennium completum \olorum temporariorum ad ordines *acro» candidatos promovere. \lunmi ad -ubdiaconatum ne admittantur nisi po*l novam institutam inquisitionem, qua peracta, si digni el idonei inventi fuerint a Supe­ rioribus dimis*orias littera* obtinere poterunt. \l Superiores dimisCan. 587. I) J. J. S., XVI, 133; V< rmcfi TMototiiw » 51 (1921). 627; Periodica, XIII, 1. Ptrioduu, XIV, 11; Xniuvlh r m. ΒΠ5 Tj c hw Can. 587-592 — 102 -orias concedere non debent nisi a candidatis testificationem de sua libertate a coactione et de plena cognitione onerum ex ordine dima­ nantium et de perceptione oneris praesertim castitatis acceperint, ac praeterea candidati iure iurando promittant -e obtemperaturos Su­ perioribus iuxta Ecclesiae disciplinam praecipientibus, \lque haec testificatio volis solemnibu- praemittenda est ac Episcopo ordinanti transmittenda 5. - S. C. de Seminariis etc., 20 \ugu-ti 1942. Normas edidit de personis ecclesiasticis universitates laicale- civile- adeuntibus. Inter alia in his nonni- edicitur neminem ex ecclesiastici- viris universi­ tates civiles adire posse sine licentia S. Congregationi.-. (Cfr. can. 1380. n. 5). Quamvis in calce harum normarum dicatur easdem va­ lere et pro religiosis, sunt tamen qui docent religiosis licentiam S. Congregationis necessariam non esse ‘ ^n'dii clerici regulariter noviliatum ne ingrediantur, ni-i humanitatis curriculo confecto. Pin- \l. 19 Martii 1921 (\ ide can. 587) '. 2. - S. C. de Religiosis et de Seminariis. 2 Februarii 1911, Normes ediderunt de -ludii- religiosi- peragendis. Huc tendunt hae Normae ut religiosorum studia, quantum fieri potest, programmati .-ludiorum scholarum -tatalium conformentur, et ut alumni diplomata statalia de studiis peracti- et de periculi- superatis consequantur *. « I). - I. 1 Iruin parochi vel vicarii curati religiosi, examen, de 590 quo in can. 13(1, I, subire teneantur coram Ordinario eiusxe delegato, -i coram Superiore religioso ciu-ve delegati- examen -ubiei ini. de quo in canone 590. — Et quatenus negative: II. I Irum in casu negligentiae Superiorum religioso· mu circa examen, de quo in citato canone 59(1. Ordinario- loci cogere possit religioso- isto- ut examen, ad normam citati canoni- 130. £ I. coram se suisve delegatis subeant. R. - Ad 1. Negative. \ XXIV. ii. Venuwi-ch. /Vriorfir,,. XXI. 1SS. - 3) cfr. pro XXI, 11«»Can. 589 II Kx Epistola ApostoHcn Pit XI. fj Martii 1021. ·_’) // •"'•«-/ή.., 1041 14-341 .Vermw i-Uip non Mint pllbliciitav in .1. wplvlunt. I Can. 590. I) I. I. Λ. Xl\. 520; Pcmulica, XI. I2G; Can. 592. - 1) Ptriudiru, XXV (1030), 209. /h.x /·>. itnlimn re- Ponliliruup t |922, s|. 103 Can. 596-6(10 fn? S’ religio-u- ad aliam transeat religionem, durante novitialu dvO |rHe|U1· habitum gestare religionis ad quam transit. S. C. de Religiosis, 14 Maii 1923 (\ ide can. 557). ’7(1’7 I. - S. C. de Religiosis, 22 Maii 1919. declaravit nil innovan’ dum circa moniales in Gallia et Belgio, quae vola emittunt simplicia et Ordinariis locorum subduntur (Vide can. 188). 2. - S. de Religiosis, decreto 23 lunii 1923. declaravit: « I. In Gallia cl in Belgio moniales monasteriorum quae regulas Ordinum regularium profitentur, >eu (piarum vola e.x in-litnto solemnia, quam­ vis vola dumtaxat simplicia emittant, esse vere moniales i uris pon­ tificii ad sensum canonis 188. £ 7, piout ceterae moniales in Ecclesia univer>a: II. Ea tamen monasteria Superioribus regularibus, salvo peculiari privilegio, miniim esse subiecla, idcoque ad normam cano­ nis 615 exemptione non gaudere, -ed esse Ordinariorum locorum ju­ risdictioni subiecla in iis quae canones Ordinariis ipsis circa monia­ les attribuunt: 111. Nihil vero (distare in praesenti quominus, si quod monasterium id postulaverit, vola solemnia, servata clausurae papalis lege, moniales emittere (picant, dummodo id ab \postoliea Sede ob­ tineant » '. non \uper edito de clausura monialium votorum solenmium. In ipsa mulla de clausura statuuntur et inimité determinantur sensu forte ali­ quatenus severiore quam in ipso Codice. Prohibant e. gr. exitus po­ *lulanti> e monasterio ad caeremoniam vest i lion is peragendam '. stulantis I. - S. C. de Religiosis. 9 Novembris 1926. declaravit moniales ctiani in loci* ubi vota eniittimt lanium simplicia non posse ab uno ad aliud monasterium transire, nisi ad normam can. 632 (Vide can. 632). 5. - Edita -unt 16 Iulii 1931. a S. C. de Religiosis, Statuta pro sororibus externis monasteriorum monialium. In quibus statutis quae­ dam pro bis sororibus statuuntur circa clausuram . ΧΰΎ.ίζίΙΠ “ θ· ' ''“rc clausurae papalis, de qua in canonibus d*7 « Uuv 597.βίκ). comprehendantur etiam moniales, (piarum vola, quamvis ex instituto deberent esse solemnia, tamen in aliquibus locis ex prac-cripto Sedis Apostolieae sunt -implieia. R. - Negative, ratione imlulti apostolici adhuc in vigore manen­ tis >». C. I., I Martii 1921 *. 2) .1. .I. .S'., XVI, 9i;. / nxlriiclio prodiit in Can. 597. I) .1. -i. .S’.. XV 357. Γ,,ηιι,κ iihiri" ctinm itultCC, trnllie*·. et hispaiilcc. (ft. V< i tm. Γ< riro nliyioxi.'·, XII (1931), H>9, ubi diiini habetur < oniiiientiiihini Stntutoniui. Can. 597 600. 1) .1. J. .S’„ XIII. 177; ftri ; /,/Λ I'onli/iciuiH, 1923, I2S. S Λ < ι'Κο.χπλ, !nlerprctatio authentica / Can. 600-610 ΙΟΙ C· llcHgiosis, rescripto anni 1936. ad Card. Ordinarium Qenuenseni. declaravit editione Statutorum pro Sorori bits ex­ terni.» monasteriorum monialhun 16 lulii 1931. quibus praescribitur ut sorores externae extra clausuram monasterii habitent, abrogatam . .... quamlibet particularem consuetudinem qua permittebatur exter­ nas huiusmodi sorores intra clausuram degere £ΛΛ Uvv S' C· ‘l·' Religiosis concedit aliquando munialibiis inslitulionem collegii pro educatione puellarum, dispensando partialiter moniales collegio addictas a lege clausurae '. £A1 S. Congregatio de Religiosis « mature perpenso dubio circa 606 necessitatem recurrendi ad S. Sedem ut religiosi gravibus in­ firmitatibus afflicti possint degere extra domum propriae religionis, attentis omnibus ad rem facientibus, rescribendum censuit, prout re­ scribit: Provisum in can. 606, § 2 » ’. ΡΑΓ S. Congregatio de Religiosi . 5 lunii 1916. Superiorissis reli* giosis misit litteras circulares circa itinera religiosarum in praesentibus circumstantiis fu ipsis praecipitur ut religiosae itinera ne suscipiant singiilatim: ne religio»ae sorores itinera suscipiant sine urgente necessitate; urgente autem necessitate, si longa sint itinera suscipienda, praevideatur ci prox ideatur pro nocturna degentia ’. I. - « I). · l Irum \i canonis 610. > 2 quo praescribitur: Missa M quoque officio diei respondens secundum rubricas quotidie ce­ lebrari debet in religionibus virorum et etiam, quoad fieri possit, in religionibus mulierum. Mi»»a officio diei respondens debeat celebrari tantum in religionibus regularium cl monialium vota sulemnia ha­ bentium: an etiam in domibus religiosarum xota simplicia habentium, quibus ex constilulionibu» a Sancta Sede approbatis e-t obligatio chori. R. - Negative ad primam partem, affirmative ad secundam ». C. !.. 20 Maii 1923 '. 2. - S. Rituum Congregatio, 2 Maii 1921, declaraxit religiosos choro adstrictos non teneri ad plure» mi»»as comenluale» quando plu­ ies a rubricis praeripiuntur: seclusis legitima consuetudine aut reli­ giosis constitutionibus ’. i' ] A Can. 600. I) Vide Cumin· nbirium pro r< XVII (1936), 299; /.’< rin th muiitmlt'^ Urlbjitusr*, XHl (1937, 3: Jrc/iir /ur kiibitifichm Kirchmrecbt 113 ( 1933) 111 ( H iHiiur). Can. 601. I) V£dv exemplum hnlUMtmdl concessionum in Comm, nhirmm pro rcll· Qiwfa, 1935. 119, vcl in Prrbxlicu, XXVI, 78. Can. 606. 1) Ib-pon-um privatum datum 25 Mail 1912 ud Procurai orcin ( ieiiernlrni <> F M. <’fr. Acbi Ο. I'· LX I (1912), 125: Jluihcta ο. Γ, ,U. ('up.. l„v 111 (1912), 111. Can. 607. lX<*fr Littera* npud P Monitore Ecrlrsitisbcn, 1916, 153. Can. 610. 11 -I. I. s·» X\ I, 111; lb rm ti< > Coinmuiiaultls lblu/it ιι.ήν, 1 nuuicnt s du Saint-SI νΦ-Ί M,î Ptfi&Hrtf, XIII, S3; Iu> Pontificium, 1021, 5. — 2) .1 .1. S-, XVI, 11 15 (un. 610-616 3. - S. Rituum Congregatio, II Maii 1926, declaravit: ni Congregationes religiosas quae ad officium divinum recitan­ dum tenentur, etsi id eveniat solummodo ratione ordinum sacrorum receptorum, si sub regimine unius praesidi- generalis constitutae -uni. calendarium proprium habere debere pro officio recitando. 6) Praefata- Congregationes, sine speciali induito, non posse ad­ dere in oratione 1 cunelis nomen Fundatoris. c) Sacerdotes religiosos qui proprium habent Calendarium, si alicui ecclesiae addicti -ini. tenentur recolere titularem suae ecclesiae cum octava 5 Decembris 1930, concessit mon ia Ii bualii-que piis mulieribu- in communi viveut ibus indulgentiam plenâriam pro recitatione officii divini coram Sanctissimo Sacramento '. Poenitenliaria, decreto 31 Martii 1937. indulgentias pro recitatione divini officii coram Sanctissimo Sacramento, clericis in constitutis olini concessas, ad clericos omnes, necnon ad novitios el studentes iii-tilulorum religiosorum quorumcumque extendit ”. 6. - S. Pocnilentiaria, II Decembris 1937. declaravit supradictum responsum, 31 Martii 1937, non esse applicable religiosis mulieribus /'I 9 « I). - \n verba canonis 613, £ I. exclusa in posterum qualibet O-LO communicatione, ita inlelligenda sint ut revocata fuerint pri­ vilegia a religionibus ante ('odirem I. Ci. per communicationem ac­ quisita et pacifice possessa. R. Ncuativc ». C. !.. 30 Decembris 1937 1. Pj r I. - S. C. ile Religiosis, 22 Maii 1919. declaravit nihil innoULD circa moniales in (rallia el Belgio, ubi hae -uhiectae sunt Ordinariis locorum (Vide can. 188). 2. - S. C. de Religiosis, 9 Novembris 1926. declaravit moniales noii· ρο-se ile -ola Ordinarii loci licentia transire de domo ad aliam domum etiam in lori- ubi vota solum emittunt -implieia et subiectae Mint Ordinariis locorum (Vide can. 632). (ΊΓ ,( II· ‘ tllrum parocho an cappellano, ad normam canoni- 123bl Dotatur obligationem quidem non n·. XXIX, 'M ■ ΛπΛ/ι.α. 2«1. Can. 613. I) I. ->■ AAA. (Λ .. Coinnnmniihs IUligirii*". , 11933). 13s; 'l'htnloaisch praklixrhr Qiiarlalechrljt, ·ru. XXVll. 157; 5 tui. (Creu>en) 91 (1938), 53«. \\ \ i. >13 t pollinaria c») /’/ · 106 (.an. 621-622 BîBLîOTHECÀ K. Xegatixe ad primam pariem, affirmative ad secundam ». C. !.. 31 lanuarii 1912 '. i?Q1 « I). - l Irum canon 621. £ I intelligendus sit tantum de reli·"·*· gio-i- mendicantibus stricto -en-u dictis; an etiam de illis, qui latiori sen-ii tale- appellantur, uti .-mit Eratre- Ordini- Praedicato· nun. El quatenti- affirmative ad primam partem: \n dicti Mendicante- indigeant Ordinarii licentia, si velint stipem petere in dioe­ cesi pro aedificatione, ornatu, etc., -narum ecclesiarum. IL - \ffirmatixe ad primam partem, negative ad secundam: quod vero attinet ad licentiam ab Ordinario obtinendam prox i-um in citato canone 621. >· I ». C. 1., 16 Octobris 1919 '. I. - S. C. pro Ecclesia Orientali l/oniliim, 2 \prili- 1929. in Commentario officiali edidit, in quo declaratur certo- viros orientale- in Occidente apud latino- quaei itante- eleemosyna- missa­ rum non obtinui—e a se nece—ariam licentiam .-lipem petendi '. 2. - S. C.. pio Ecclesia Orientali, decreto \on raro. 7 lanuaiii 193(1. de clerici- orientalibu- in \merieam -e conferentibu-. infra relati de­ creti 7 lanuarii 1930, observantiam iterum inculcat ‘. 3. - S. ( .. pro Ecele-ia Orientali, decreto numero. ~ lanuarii 1930, plura decernit » 31 lulii 1929 ’. iv97 " ^lc “ ' Decembri- 1920, in \iidientia S. Pontifici-, declaratum e-t eanonem 627, £ 2. valere quoque, durante munere, de Prae- /’O/j I· - VI indicium ferendum circa bona quae dicenda -int rcligio-o obvenire intuitu paroeciae et tpiae intuitu religionis, videri utiliter poterunt tpiae in Decisione S. Romanae Holae 18 Ee312 0 .1. J Can. 625. 1)1 IS.. XIII. 116; Periodico. Χ.3ΙΙ. — 2) Ex Pt riodico, XV | i |, ·»||, Can. 627. 1) Itn Wrnirersrh-i ΐΐ·ν»Μ·ιι. Epiltniif, 13, 7 29, |». 176. Eximii in· igitur IVdcicctns Api^iolieiis religion* ii Supciimum <1 5 i villi obedient inc imi RomnnO Pontifici Hulifirit ur. C un. 630-631 I Oil limarii 1919, «I 16 \iigusli 1921. necnon in sententia Signaturae Vpo· -lolicae 6 Aprilis 1920 discussa sunt '. 2. - Responso C. I.. 25 lulii 1926 ad l\ definitur ius Ordinarii loci circa bona paroeciarum religiosarum. I. - « I). - An vi canonum 631, îj 3. 535, $ 3, n. 2, 533, § 1. n 3 (>t |_ |ocj Ordinarius ius habeat exigendi rationes de administratione fundorum legatornmque paroeciae religiosae, de qua in canone 1425, § 2. R. - Affirmative, firmis praescriptis canonum 630. £ I et 1550 ». C. L, 25 lulii 1926 '. 2. - Eadem norma hoc canone statuta de praevalentia decreti Ordinarii loci in casu conflictus valet et pro loci- Missionum. In­ structio S. C. de Propaganda Fide, 8 Decembri- 1929 ( \ ide canoneni 296) BïBEîOTHFCA PQ] OOJ 632 S. C. de Religio-i-, 9 Novembris 1926, ad dubia: « I. I trum moniales mona-teriorum. in quibus vota dumtaxat simplicia emittuntur iuxta canoneni 188. n. 7 Codici- I. C. et decretum S. C. de Religiosi- sub dit* 23 lunii 1923. e proprio ad aliud huiusmodi monasterium sui iuris ct eiusdem Ordini- tran-ire queant sola Or­ dinarii vel Ordinariorum auctoritate: II. I trum caedem moniales ab Ordinario ve) Ordinarii- e propiio ad aliud monasterium, uti supra, de ipsarum cl utriusque communitati- consensu, tran-ferri queant -altem ad lempu-, ita ut in novo monasterio, dum ibidem commo­ lantur. iuribu- gaudere et officii- Iungi valeant ut moniales ile fa­ milia ». Respondit: « \d I. Negative. et -crvetiir canon 632 CodiciI C.: \ I Pt riothtu, XV, 132: /iis ΓοηΙίίκ nun, 1'J»G 135. - 2) J. A. S., XXII, 111. Can 632. — I) I· -I x » Will, llhi; Iteru, th* ΓσΐιιιηιιηηυΙόΛ Iteliuif iifw in (19*7) 13; Ptàodtal, \\ ’ Can. 633. 1} I I **·. XV. 2S 13Ü. Vffirmalive ad primam partem, negalibc ad >eciiii I comprehendat omnes, qui saecularizalioni' indultum obtinuerint "ive a Sede \postolica Ordinario loci. R. - \ffirmalive ». C. 1., 12 Novembris 1922 I) I. .1. S., XIV, 528; Itrriu .,' XIV, G62; /'/ riodica, XI, 181; luti I'uidiflc illiil, 1922. 129. Can. 640. — 1) A. J. -S’., XIV. 501: liCCtu ilfti ConuHunaidcn /UlifjicW*· I hicuinciit « du Solnt-SIcuc Si. Cfr ctiam IhiMfdnG di uu)T(i/r c (HrU/ot III (1937)» 59; Periodica, XI. 15«; /im Poitli/hiuitt, 1922. 90. - 2) J. J. X.. XIV, «02; l‘< ritxUfti, XI. 181; /»« /'"»· Mfici uni, 1922, 129. FRANCISCAN LIBRARY Canaan, Conn. Can. 641-616 I 10 ?/. i I. - Can. 6ll non est applicabitis 'odalibus societatum qui non "■*·*· vota -<·» ‘. (2Z9 I. - De absolutione apostatarum el fugitivorum occasione iubi646 laei videri potest Bulla Pii \l. 25 Decembri' 1925. IX, \ . 2. - « I). - \n declaratio lacti, de (pia in canone 616, £ 2, re­ quiratur ad hoc ut religiosus ipso facto habendus 'it tamipiam legi­ time dimissus. R. Negative >». C. !.. 30 lulii 1931 ’. 3. - Praescriptum can. 672, § I. quo praecipitur dimissos a votis Can. 641. 1) .1. J. S’.. XX VI. 231; Reçut des Communautés Iit l it;it ases, X (1931) II. I><' /'<.((/(/■.,.(,.., 1934. 227. 2) J I >. XXXIV. 241; Analecta O. r. M.top. LV1I1, 113 sq.; Commi nlnrium pro rdiffiosis, XI, 59 et XXII, 239-215. Can. 642. -■ 1) J. -t. «S.. XII, 57 5; vide /trs Ponliflcium, 1923, p. 119; Revue Λ& Communautés Rdujuusi*, IhicumvnU du Saint-Slew,*!; Periodica, X, 252; /as Pontificium, 1923. 119. Can. 643. — 1) -ί. -I· ,Xs·· X^ I. 165, /.mu des f ommunautés lit litjicuscs, Documenta* du S.iint-Sihr, 91, 198; / ri^/t ecclesiastical Ricard, 193|. li.js. III ( tin. (»17-618 non solutos ad religionem redire et a Superioi ibu- recipiendos e—e, non extenditur ad dimissos de quibus in can. 616. C. I.. 30 lulii 1931 (\ ide can. 672). /’/.'7 I· ‘ ’* '*'· '|,|'bii-dam Institutis votorum simplicium vota emilu 1 ’ tuntur sub bac vel simili conditione apposita: donee in congregatione vivant, ita ut alumnus, sive «ponte discedat sive a Superioribu- dimiltalui, ipso facto a votis liber evadat. Hine quaeritur: 1). - In dimissione alumnorum, qui similem professionem emi­ serunt, debent ne servari canones (»17 et (»18 de dimissione religio'oruin qui vota temporanea emiserunt, ve] canon 619 et sequentes de dimissione eorum qui vola perpetua emiserunt? R. - Pro iis, qui vola iani emiserunt sub hac conditione, serventur canones 616, 617 et 618 »>. (7. I., I Martii 1921 ’. 2. - S. (7. de Religiosis, 20 lulii 1923, ad dubium: « (aim in ca­ none 617. § 2 -amitum -it ut religioso professo votorum tempora­ riorum, qui a Superioribus dimissionis decretum recipit, -it facilitarecurrendi ad \postolicam Sedem, el. pendente recursu, dimissio mil­ ium iiiridicum habeat effectum, quaeritur: Quale spatium temporiconcedatur ad recursum interponendum quoad effectum suspensivum? ». Respondit: « Tempus utile ad interponendum recur-um quoad effectum .-uspensiv mu. de «pio in canone 617. ·§ 2. esse decem dierum ab iniimalione decreti religioso dimisso facta, iuxta normam traditam in similibus casibus, ut canonibus 1165, £ I, <*t 2153. £ I ι·| 2 »: additis praeterea ad rem normis -. 3. - Societas lesu in dimittendi- solemniler professis, iure commit legitur: in dimittendis voro -impliciter professis in- proprium spe­ ciale -enare potest, ita tamen ut etiam praescriptum can. 617, £ 2 -enet circa dimissionis causas, et dimittendo plena detur respon­ dendi faculta- (can. (»51). § 3) atque responsa ad Praepositum Gene­ ralem fideliter referantur ac tandem iceur-ii- pateat ad Sedem \po-lolicam in suspensivo. (’. I.. 29 Imiii 1928 \ (7ZQ '< H· - I Irum vola religiosa simplicia perpetua ex parte vo­ venti- emi—a ante promulgationem Cndiei- in religionibus vo­ torum -olemnium, sive virorum sive mulierum, sint moderanda quoad modum dimi--ioni- reiigiosormn et quoad effectu- dimissionis a iure antiquo vigente ante Codicem. R. - \fiirmative »». (7. !.. 16 Octobris 1919 '. Can. 647. — 1) I. J. X.. XIII, 177; Γ· riiHliCa, X, 325: his Pontificium, 1923, 126. - 2) J. J. X , XV, 157; Perioiticfi. XII, JOl; his Pontificium, 1923. 131. 3) Hespunsuiil imn promulgat mu in J. .1. X., vide npnd Sehaofer, />( P'ligiosis. cd. Ill, n. 587, p. 1ΠΙΙ. Can. 648. I) I. 4. X.. XI. 176; /us Pontificium, 1993. p. 9; llemti ties Com mubm^ s Itdiyif us< s, I )ocumeiit- du Snint-Siège, 85. 669-68I ( un P 6. A I). - Quid 'i religiosus fugitivus monitione vel <*ilati<»n<* attingi θθ" nequeat? R. - Sali- provisum est per canon»·-, qui contra fugitivos et apo­ statas poenas statuunt '. 669 Dimissio religiosorum votorum simplicium perpetuorum in Societate lesu solutionem a voti- continet. (’.. 21 lunii 1918 « I). - \n praescriptum canoni- 672, £ I extendatur etiam ad religio.-o- ipso facto dimi—o- ad normam canoni- 616. R. - Negative ». C. I.. 30 lulii 1934 £’70 “ 0. ’ -«‘’ielatilms clericalibus -ine votis applicentur Û-OOU canones 2386, 2387, 2389, 2410, 2411, 2413. R. - Xffirmativc quoad canones 2386. 2387. 2389. quatenus so­ dale- vitam communem degant; quoad canoncm 2110. quatenus socieIa- privilegio gaudeat dimi—orias concedendi ad ordine- suis subditis; quoad primam partem canoni- 2111. salvis quoad reliqua constitutionibu-; et quoad canoncm 2113 ». C. !.. 2-3 lunii 1918 '. (701 « I). - In canone 681 praescribitur ut in dimissione alum· L norum societatum -ine voti- -crvenliir canone- 616-672, qui de «limi—ione religio-orum agunt, (’.um vero hi canone- diversa praescri­ bant, pio diver-itate casuum votorum temporaneorum aut perpetuo­ rum, quaeritur: \d quemnam casum referri debeat praescriptio prae­ dicti canoni- 681. cum in eo agatur de alumni- qui nulla vota emit­ tunt? I». - Si vinculum quo ad-tringuntur sodale- -oeietalis sine voti<•-1 temporale, -erventui canone- qui agunt de dimi-sione religiosorum qui vota temporaria emiserunt: -i -it perpetuum, serventur canones de dimissione religiosorum qui vota perpetua nuncuparunt ». C. 1., 1 Martii 1921 μ j I ■ Ï' ■ ■ ■ Can. 660. IU -ponsnni non init promulgntum in .1. .1. S.; cfr. illud apud VenncerschCrrtb<»n· Ejubtinr, 1, n. 757; cfr. diam Antonianum, 1912, 223-230. Can. 669. — I) Ih^pon^ntn non promnluatnm in .1. .1. S.; cfr. upud Schncfcr, /><· ed. Ill, n. 596, p. 1023; aut apud VcruiccFM h <’rmw n. Epitomr. I, n. 820. Can. 6<2. 1 ' I. I X.. XXX Γ. 191; Periodica, XXIII, 1 17*. /.rr/r xto.s-firo/ /Crririr 91. 198. Can. 673 680. — 1) J. J. X., X, 3 16; Parut tb x ( 'oinniui'milr* Itrlii/h ιιχ· Λ, Documents 5. I 13 Can. 681 bi-681 I I I I M S W I Ibis fQI I *.l. - Pius XH (Constitutione Apostolica Provida Mater. OoJL DIS o februarii 1917. legem condidit et promulgavit de Slatibus canonicis inslituiisque saecularibus chrislianae perfectionis ac­ quirendae. Sunt autem Instituta seu Instituta saecularia « societates, cleri­ cales \cl laicales, (piarum membra, chrislianae perfectionis acquiren­ dae atque apostolatum plene exercendi causa, in saeculo consilia evangelica profitentur » ( \rl. I). Non -unt religiones proprie dictae, quia non habent vota publica, nec vitam communem seu commora­ tionem -ub eodem lecto, in quo differunt et a societatibus in communi viventium sim* votis (Art. II). Habent tria vola religiosa privata ( \rl. III). Possunt esse iuri» dioecesani aut pontificii, ut religiones, atque a S. (Congregatione de Religiosis pendent (Art. IV-X II). Quam­ vis vitam communem sub eodem lecto haec Instituta non habeant, linam tamen vel plurcs domo- commune- habere debent pro resi­ lientia Superiorum, pro exercitiis spiritualibus peragendis, pro insti­ tutione accipienda et complenda, atque pro infirmi- sodalibus reci­ piendi- et curandi- (Art. III). Regimen Institutorum saecularium re­ gimen religionum imitatur (Ail. IX)1. 2. - S. (C. de Religiosis, decreto 25 Martii 1917. specialem Commi— donem im i- peritorum instituit. « quae S. (Congregationi in illis omnibu- assideat. quae ad legislationem Instituta saecularia quoquo modo respicientem ad ipsorum Institutorum approbationem alqur evolationem -pedant » S. (C. de Religiosi», 25 Martii 1927. ad dubium: « \n expe­ diat concedere facultatem dandi benedictionem et consecralioncm virginum mulieribus in sacculo vivcntibu- >». Respondit: « Vgative. e| nihil innovetur » '. 684 S. Officii. decreto I lulii 1919, declaravit Inslru- uti aiebant, chri-tianitatis unitatem applicandas esse cl a fidelibus urvanda- etiam quod ad eorumdem participationem com entibus quil>n-cuinque comitii-que publicis vel privatis ab acatholiei- indicii-. I Can. 681 bis. 1) j. j Can. 683 1 ) J. J. X. 4 ΒΪΒΪΛΟ (an. 681 ✓ qui finem 'ibi praestituunt unionem procurandi omnium coetuuui cliristianorum nomen sibi vindicantium '. 2. - S. C. S. Officii, 18 lulii 1919. ad dubium: « \n doctrinae, qua.- hodie iheosophicas dicunt, componi possint cum doctrina ea· tholiea.. ideoque an liceat nomen dare societatibii' theosophicis, eannn coment ibii' intéresse, ipsarumqiie libros, ephemerides, diaria, scripta · legere ». Respondit: « Negative in omnibus » -. r i 3. - S. C. S. Officii, in Epistola ad locorum Ordinarios directa. 5 Novembris 1920. ipso- Ordinarios hortatur ut fideles admoneant . I .ongregalione. dir I lulii 1919 edito, de participatione calhih licoium >ocietati ad procurandam christianitatis unitatem » . (>. - S. C. S. Officii, decreto. 2 Martii 1928· consociationcin vulgo nnitd Israel abolendam 'latuit 7. - S. C. Con-i-toriali-. I Februarii 1929. declaravit non expedire quod clerici nomen dent -ocietalilm- Rotary Club, aut earumdcm ( oelilms intersint ’. II - Hue referimini etiam plurima documenta Summi Pontifici' Cau 684. C ut b" I tv 59 Λ ; / *<η«ι»ί ι <**t \1 \ .» nj I I ΙΛΙΙΙ 35. t (p. • tiiMii dubium cfr. /5 riodira, \ 3(Jf 37 J i -I. .1 .s.. XIII, I 15; /5nor/<<-»/, \ n dur· tum l .hilU VH9 Mib hoc enn Osi, |.i. J i ub huc X11 J. s (un. 684-698 bus defenditur et normis ditatur: inter plura haec (itantur: (i) Allocutio Pii XI, 23 Maii 1923 s. b) Epistola Paterna sane, 2 Februarii 1926 ". Epistola Pii XI, 13 Novembris 1928 " Sermo Pii XI. 24 Decembris 1929 ". Cbirograpbus Pii XI. 26 Aprilis 1931 Litterae enes dicae \on abbiunio. Pii XI. 29 Imiii 1931 ' . Enistola Pii XI. I<> Novembris 1933 14 /i) Instructio Card. Secretarii Status, 15 Martii 1936, ad Su­ periore' Ordinum et Congregationum religiosarum utriusque sexu* de promovenda Actione catholica '. i) lipi'lola Pii XII ad Cardinalem Piazza II Octobris 1916 data, qua approbantur statuta Aetionis Catholicae Italicae CQD « 0· - A" canon 692 ita intelligendii' sil ut : ad fruenduni assodationis iuribus. privilegiis, indulgentiis aliisque gratiis spi­ ritualibus, necessaria quoque >inl pia opera ad id legitime praescripta. R. - Affirmative ». C. I., 4 lanuarii 1946 ‘. 696 Canon 696 agit de determinatis dimissionis causis, monitione, servatis propriis statuti el salvo recursu ad Ordi narium. Ilaee omnia propria sunt ordinis administralh i, sicut ad or (lineni administratif um pertinet dimissio ex iusla causa. Velus di missionis potest utique ad indicem deferri, sed tantummodo ad nul litatcm obtinendam ex neglectis formis lege S. Rota, 27 Aprilis 1928 '. Rcligiods, 22 Martii 1922. declaravit 698 cum numismate benedicto >iib>lilui non posse . Hluum Congregatio, 8 Maii 1925, proposito sibi dubio: sacri scapularis, quibus coniungi colent binae parvi ha· possint valide el licite fieri ex qualibet decenti materia, dummodo partes scapularis ita disponantur, ut una pars ab humeris, altera a pectore dependeat ». Rescripsit: « Affirmative iuxta decreta, praesertim decretum S. Conm cgal ion is indulgentiarum diri 29 \ugiisti 186-1 » 2. 3. - S. Rituum Congregatio, 8 limii 1925. proposito *ibi dubio: « ndore s) j. j. XVIII. 170. n») i. i 760 I 11) J J. s. XXIII, I 15. XXV, 209. — II) J. .1. .s. Can. 692. 1) .,1. X.» XXX VIII, 102; /' XI, si (crlfsiuffhfu, XXXIX, 196. :isi. 2 s.,. 2) // I 16 Can. 698-71 quibusdam sacculi' (borsette) ex qualibet decenti materia confecti», dummodo -acculi non sint assuti etc., panno seu inseparabiles ab eo. -ed polin» 'ini faciliter mobile*, et dummodo vincula scapularis unian­ tur panniculi* et non directe sacculis, cl mediante sacculo panniculi' ». Rescripsit: « Nihil obstat » . 4. - Moderator piae unionis potest delegare alium ad benedi­ cendum cl imponendum numi*ma. S. C. Concilii. 9 1'ebruarii 1928 (\ ide can. 199). 701 * S’ *'* Religiosis, 30 Martii 1925, interrogata utrum ’ insignia de quibus in can. 701, § 3, sint solummodo habitu* magnus an etiam panum scapulare respondit esse tantum habitum magnum el ad iam alia» edita responsa remisit. Declaravit pariter ve­ xillum Tertiariorum supplere posse crucem de qua in can. 706 '. 2. - S. R. Rota. I Maii 1926. ex quasi-possessione praecedentiam Tertio Ordini Praedicatorum adiudicavil prae Tertio Ordine franciscali in casu particulari (Vide can. 106). 3. ■ S. C. Concilii. 13 Aprili' 1935. declaravit in casu sibi pro­ posito, confraternitatem quae ad gradum arrhiconfralei nitalis (‘vehi­ tur, gaudere a die (pia facta est archiconfralcrnilas praecedentia super omnis confraternilalcs, iis non exclusi» quae ante ipsam ut confraIrrnilales erectae fuerant et antea Opra ipsam praecedentia gaude­ bant . 707 S. C.. Concilii, 25 Imiii 1930, Instruction's dedit pro Confraternitatibu- in Italia in regimine concordalario '. I. · « I). - I. I Irum, vi canonis 711. 2, locorum Ordinarii 'Iride teneantur erigere in qualibet paroecia confraternitatem S'.mi Sacranum!i, an ciu» loco po"inl, secundum peculiaria adiuncla. instituere piam unionem vel 'odalitatem Ss.mi Sacramenti. II. I Irum arebit onfraleruilati Ss.mi Sacramenti in I rbe erectae, de qua in canone 711. £ 2. ipso iure aggregatae sint tantum eonfratcrnilate' Ss.mi Sacramenti proprie dictae, an etiam piae unio­ nes aliaeque 'odalilatcs S».mi Sacramenti. R. - \d I. Negative ad piimam pattern, affirmative ad 'ceundam. \d II. \ffirinative ad primam partem, negative ad secun­ dam ». C. !.. 6 Martii 1927 ’. "711 I) II Muniton XXXIX, V.H». Can. 70t. I) R« -poi^uin h recurrant casus, in quibii' non uniti or­ thodoxi du i'tiani petant, quando orthodoxii' mini-ler adiri non possit. auxilium catholici sacerdotis, praesertim in morbo gravi, licetne or­ thodoxum hominem aegrotum precibus, provocando ad actum cini, Irilioni saeramenta conferri*? sensui catholici sacerdotis oi (hodoxuni fratrem 2) J. J. XXIV. 2 111 Can. 714. 1) J. Λ. S Can. 718. 1) J. J. .S‘ .»11. ( un "31 -<31 118 in Christo -inc ullo ecclesiastico funere relinquere. Sed committere defunctum orthodoxum ministro prolestantico ul funus ecclesiasticum perficiat catholico sensui adversatur. Quomodo tunc procedendum? 3. - Orthodoxi parentes filios suo- baptizandos offerunt. Sacerdos orthodoxus attingi nequit. Licclm* puerum (non in ecclesia) in sacristia baptizare et eius nomen in regi-tro non in serie ordinaria no­ minum sed seiunctim inscribere? ». Ipsa vero Congregatio,· 29 Octobris 1911 respondit: «Sacerdos catholicus effusa caritate illos schismaticos ad Ecclesiam reducere conetur (pio- commendato* -ibi in Domino Ordinarii et parochi habere bibentur. Infirmos paterne viset et. praesertim -i in periculo mortis fuerint, eo* ad orationem, ad contritionem de precatis et ad submis­ sionem voluntati divinae excitet (can. 1350 § I). Schismaticis autem, etiam bona fide errantibus caque petentibus, velitum est -aeramenta Ecclesiae ministrare ni-i prius, erroribus re· icetis Ecclesiae reconciliati fuerint (731 £ 2). Eliam cum in peri­ culo morti* con-lituunlur, requiritur ul meliore quo fieri polest modo, pro rerum et personarum adiunetis. -altem implicite errore- reicianl et fidei professionem faciant. Iis autem qui bona fide* errant ct iam sunt sensibu- destituti, ea -aeramenta conferri poterunt sub conditione, prae-erlim -i conicere lierai <*08 implicite saltem -ito* errores reiecisse. Semper autem curai.dum e*l ut scandalum et vel suspicio interconfessionalismi evitentur. Quo mimi* autem est periculum in mora, eo magi* explicita retractatio errorum el fidei catholicae professio exigi debent. Quod ad sepulturam -tandum e-t Rituali Romano, tit. \ L c. 2. de iis quibus neganda e-t -epultura (Cod. I. ('. can. 1210). Sacerdos tamen -ille ve-tc -aera ullove ritu sacro coram cadavere domi exposito preces privatim fundere, officii civili- causa, funus -equi el in coe­ meterio item privatim prece- apud tumulum fundere poterit, remoto, si periculum adsit, scandalo. Pueri autem a parentibus -rhi-inalici* oblati ul baptizentur, extra morti* periculum a -accrdote catholico generatim baptizandi non -uni. ni*i probabili* -pe* effulgeat catholicae educationi- (can. <51 ) '. Cum occa-ione belli \ariis de cau-is, phiribu- in locis oli· 734 \aruin oleum ad Sacrum Chrisma, Catechumenorum atque In· (irinorum Oleum conficiendum. congrua «piantitate \i\ haberi posset. S. Kiluum Congregatio hmc difficultati occurrere intenden-, -latuit. ut in dioece-ibu-. ubi novum oleum debita < pian t i tat <* comparari ne· queat, confectis de mort' nox i- Sacri- Olei-, velu- Chrisma el Cate­ chumenorum atque I nlirmoi um Oleum u-que ad con-uininal io nem Can. 731. 1) Dccrutum b·*· non fuit pnunulgntuin in «ipud II MonUitrr 191-. 111-115. I. J. .s'.· illud legere poteris 119 adhiberi posset. Quae concessio pro anno 1911 tantummodo facia est. S. C. Rituum, 28 lanuarii 1944 l. « An probari possit consuetudo renuendi baptismum pueris ct ’puellis, infidelium filiis, qui scholas catholicas missionis fre­ quentant el bene de religione edocti, baptismum petunt, eorum pa­ rentibus consentientibus, licet post baptismum, in suam familiam pa­ ganam redeuntes, permultis periculis sint expositi ». S. (b S. Officii, idest consuetudo renuendi 2(1 Martii 1930, baptismum pueris el puellis infidelium liliis, de quibus agitur, pro­ bari nequit, ideoque baptismus tuto illis conferri potest » ‘. '7CA Pueri a parentibus schismaticis oblati, extra mortis periculum * vF'L a catholico sacerdote gencralim baptizandi non sunt nisi spes adsit catholicae educationis. S. (i. S. Officii, 15 Novembris 1911 (Vide supra can. 731). '7C1 S. Officii, ad subveniendum Ordinariis in casibus in qui752 idepfendenler a bona voluntate coniugum. speciales cir­ cumstantiae obstent baptismo et catholicae educationi prolis ad Or­ dinarios Japoniae misit solutionem aliquorum dubiorum recenter a se datam. Huiusmodi dubia eorumque solutio haec sunt: « 1" l trum Missionarii baptizare possint parentes catechumenos, quorum proles ma­ ior natu non x nil converti: aut qui super prolem minorem iuxla mores terrae omne ius amiserunt, quia eam tradere tenentur paren­ tibus sui> paganis necnon inahumetanis, qui impediunt educationem Catholicam el hae de causa ipsi (coniuges) conversionem aut educa­ tionem catholicam universae prolis promittere non possunt. 2° I Irum missionarii in matrimonium coniungere possint catholicos qui iuxla morem terrae unam aut aliam prolem naseituram parentibus aut tutoribus paganis necnon inahumetanis tradere timentur qui edu calionem catholicam impedire praevidentur. — 3“ I Irum valide di spensari possit super impedimento disparilatis cultus cum iis super maiores natu potestatem amiserunt, aut qui iuxla mores terrae unam aliamque prolem naseituram parentibus aut tutoribus gani- necnon mahumetanis tradere tenentur, qui educationem tholieam impedire praevidentur, et propter hoc contrahentes educa­ tionem catholicam universae prolis promittere non possunt ». Quibus dubiis S. C. S. Officii, 21 Aprilis 1938 ita respondit: « Ad I et II. affirmative, dummodo partes paratae sint facere quod in se est ad fovendam conversionem et obtinendam calholieam educationem ιιιιίCan. 734. Can. 750. (1931), 278. 9 1) J. J. N., XXXV I. <>*'· 1) llcsponsiini non fuit proniuljrutwii in J. .1. s. Vide .lj>ohhit natu maior): quoad secundam partem (seu in aliis casibus) affirmative, dummodo partes paratae sint facere quod in se est ad oblinendam catholicam educa­ tionem universae prolis » '. l «us salivae in administraiione Baptismi omittitur quoties* /33 cmnque rationabilis causa munditiei luendae et morbi citandi cerificatur. S. C. Bituum, II lanuarii 1911 C. I., 16 Octobris 1919, resolvit baptizatum contra ius in * alieno ritu, pertinere ad ritum in quo baptizari debuisset (\ ide can. 98). baptizanda sine ulla cooperatione mini-tri in aquam descen­ derat el minister formam «aeramenti proiiuntiacerat. Sacra Congre­ gatio de Sacramentis, 17 Novembris 1916 !. " Εχ ca,ion bis, ρ. 5G1. Responsa Imre rrh rnntur vi him < t publici lnri> facta sunt in ( 'ommr nlarium μηι rtligitufis. XIX (1938). 7 1. sub datai jour l'j Februarii 193S ( ·). Responsis adduntur Adiurttilionr * a S. <·. OlHcIl datac. Can. 755. — I) J. J. S., XXXVI. 28*29. Can. 758. — I) J. J. VIII. IT8; Il l/wiiforc tcclcfiiaslicu, 1917, SG. Can. 765-771 per dictam consuetudinem manet incertum el acquivocum: 2. quia patrimis suum munus suscipere debet cum plena notitia el conscien­ tia inde exorientis obbligalionis ad mentem canonis 769, quod exclu­ dere videtur praefata consuetudo, quippe quae redigit patrini officium ad quemdam inanem ritum; 3. quia ex tali recepto more facultas fere demitur parocho conditiones explorandi, quae a canonibus 765 et 766 requiruntur, ul quis valide et licite munus suscipiat »; addita ad rem instructione diei 25 Novembris 1925 de qua statim '. 2. - S. C. de Sacramentis, 25 Novembris 1925, Instructionem promulgavit. de munere patrini. In ipsa ostenditur qualiter a Sancta Sede semper monitum sil patrinos teneri ad religiosam institutionem liliorum curandam. Hae ratione semper exclusi sunt a munere pa­ trini certae personae quae muneri huic implendo inidonci videntur. Insistitur ut, si mandato designetur patrimis, mandatum determinatae detur personae quae apta sit et bene determinata ita ut indicare possit parochus utrum qualitatibus a hire requisitis fulgeat. Praecipitur pa­ riter ut patrini dc munere patrinorum ciusque vera ratione edo­ ceantur. Instructio haec adneclilur supra relato responso eiusdem S. Congregationis diei 24-29 Iulii 1925 2. 768 “D· -1 Irum cognatio spirituali ante diein Pentecostes ' anni 1918 contracta ultra terminos nunc a novo Codice defi­ nitos in canone 768, a praefata Pentecostes die ipso facto cesset quoad omnes effectus, an tantum desinat esse impedimentum ad matrimo­ nium. , affirmative ad >eeundam ». 2-3 lunii 1918 patrino fungatur. S. C. de Sacramentis, 21 Iulii 1925 (\ ide can. 765). ' S. C. de Sacramentis, Instructione 25 Aovembris 1925, inculcat obligationes patrinorum erga filios spirituales (Vide can. 765). r7r7Q Codex conatui laicizandi caeremonias ecclesias!icas plurimum resistit. S. C. de Sacramentis, 18 Decembris 1925, 30 Aprilis et 3 Maii L926 (\ idr ‘an. 822) . 77Λ '· ‘ ^ons baplismalis marmoreus haberi nequeat, ex latc* ' ribus coctis ipse conficiatur. S. C. de Propaganda Fide, 14 Martii 1922. Can. 765. — 1) J. J. »S\, XVIII, 13; Periodica, X\ Ius Pontificium, 1926, 12; Ntdcrlandschc Katholickc Stcmmcn, 1936, 340. — XVIII, 44 ; Periodica, XV, 13 et 8Q8.; Nouvelle Perite ThMogiqito, 53 (1926) 386; Ius Pontificium, 1926, 12. Can. 768. — 1) J. J. S., X, 316; Periodica, X » 151; / us ! *on t i fici u m, 19 2 2, 53, Can. 773. — 1) J. J. XVI11, 388. Cnn. .. 2. - Benedictio fonti- fieri potest etiam in paroeciis filialibus: nec tolerari pote-l consuetudo benedicendi aquam bapti-malem semel dumtaxat in anno. S. C. Concilii, HI lunii 1922 (Vide can. 462). 3. ■ « I). - l Irum ecclesia, quae ante Codicis iuris canonici pro­ mulgationem fruebatur legitimo hire exclusive fonti- prae aliis paroe­ cialibus ecclesiis, illud con-ervel cumulati' uni cum iisdem ecclesiis, quae ex praescripto canoni- 774, £ I ius fontis oblinent. R. - Canonem 771, I ita intelligenduni e--e ut ecclesia, rpiae in- fonti- habet cumulalivum eum aliis totius civitatis ecclesiis paroe­ cialibus, illud obtineat etiam prae ecclc-ii- paroecialibus noviter in civitate erectis cum foule baptismal). \t ius fontis cumulati'um in posterum obtineri nequit ex consuetudine, quae corruptela dicenda est. Ecclesia vero quae ante Codici- promulgationem habebat ius fontis exclusi'um prae alii- eccle-ii- paroecialibus, post Codicis pro­ mulgationem erectoque in iisdem ecclesiis fonte ad praescriptum citati canonis, nonnisi iu- cumulalivum oblinet, salvo praescripto canonis 778 ». C. !.. 12 Novembris 1922 Sacramentis, 22 lulii 1925. ad dubium: « l irum sit 776 ■ · _ ?· iuri'··toiifoimi* praxis iuxta quam miaule·', qui non versantur in periculo mortis, -cd non sine periculo ad ecclesiam transferri possunt, domi sollemniter (i e. cum omnibus caeremoniis etiam ablutionem praecedentibus) baptizantur a parocho aliove sacerdote de parochi licentia : nam ad ministrum ncce—ilalis et in -pecic ad obstetricem non potest recurri nisi in neces-ilale -tricte dicta, scilicet cum positive limetur periculum ne infans moriatur (S. C. S. Off.. II lanuarii 1899). el mmni-i in eadem necessitati omittuntur caeremoniae ablutioni praeviae (S. Rituum, 17 lanuarii 1911: Cod. I. C., canone 776, § 1)». Rc'pondil: « E-se iuri conforme quod, si infans non versatur in periculo morti', -ed -i ne periculo ad ecclesiam ad normam canoni' <75 transferri nequit. Oidmariu-, 'i canonis 776, § 1. n 2. permit Iere potest, pro suo prudenti arbitrio e( eon-cientia, iusta ac rationabili de causa, in aliquo ca-u extraordinario, quod domi bapti-mus sollemniter admim-trelur : ae-limare autem ca-u- extraordinarii gra'italem est r<*mi--iim prudentiae et conscientiae ipsius Ordinarii in singuli' ca-ilms » *. ’7'7'7 « 1). - ,\u verbum illegitimi canonis 7 omnes omnino ’ comprehendat illegitime nato-, etiam adulteros, -acrilegos cclerosipic spurio*, ita ut liceat parentum ip-orum cognomina ex-eriberc in adnotatione collai i baptismi. parentum ita inserenda esse ut omni- infamiae viR. - Can 770. I S 1. > XiV 002: Z'< r,...hr.< XI 1-1 z^nili[922, 129. X'III. 1 -■ Z'· ritifhca. XIV, 10”, /„« Pontificium, 1925, 09. MBi Can. 778-782 tehir occasio: in casibus vero peculiaribus recurrendum esse ad S. C. Concilii ». C. L, 14 lulii 1922 '. I. - S. C. Concilii propositi* dubiis: « I Quis debet actum ' ’ θ baptismi redigere in casu quo in ecclesia catbedrali infans ba­ ptizetur qui domicilium in alia paroecia habet; vicarius-parochus ec­ clesiae catbedralis, an parochus domicilii baptizali? 2° Si redigere debet \icarius parochus ecclesiae catbedralis, quamnam \ ini et exten­ sionem habent verba can. 778: certiorem reddat?». Respondit: « Bene consideratis verbi* canoni* citati evidens videtur actum baptismi re­ digendum esse a parocho baptizante, cui onus incumbet de collate baptismo monendi parochum domicilii ». S. C. Concilii. 31 la­ nuarii 1927 1. 2. - Sacra Congregatio de Disciplina Sacramentorum. 2 Octobris 1911, aliquibus dubiis sibi propositis a (.uria Tauri nensi respondens determinat ubinam facienda -it registratio baptismorum extra pa­ roeciam et praesertim in clinici.* privatis collatorum, ubi parturientes occasione proximi partus recipi consueverunt. I 1 norma generalis statuitur baptismos adnotandos osse in ecclesia ubi revera baptismus confertur et etiam, si agitur de domicilium habentibus, in libro baptizalorum paroeciae ubi domicilium habet baptizandus *770 781 \uinquam licet ad administrandam Confirmationem chrisma ab Episcopis haereticis aut schismaticis accipere. Instructio de Sacramentis. 20 Maii 1931, II. 3 (Aide can. 782) 1. - S. C. de Sacramentis, 25 lanuarii 1921, declaravit non recedendum esse a praxi severiore a S. Sede servata in conce­ denda facultate administrandi confirmationem simplici sacerdoti *. 2. - S. C. de Sacramentis, 20 Maii 1931. edidit Instructionem, pro simplici sacerdote Sacramentum Confirmationi* ex Sedi* A postolicac delegatione administrante. Per hanc Instructionem quaedam ad­ ditamenta afferuntur Instructioni in Appendice Ritualis Romani «di­ tionis typicae anni 1925 impressae. In ipsa declaratur, praeter alia plura, mentem osse Sanctae Sedis, quotiens necessitas occurrit de­ legandi simplicem sacerdotem, ut sacerdos sil in aliqua dignitate con­ stitutus et insignibus fruatur Protonotariorum Aposlolicorum. Deseri- TOO Can. 777. 1) .1. J. .S’.. XIV, 528; Periodica, XI. 1GG; his Pooti/lctuni. 1922. 123. Can. 778. 1) // Monitore ecclesiastico, XL, 112; Tht Irish reel· sia st [cal He co rd, 1935, p. 531. - 2) Dispositiones latac non fuerunt in J. Λ. promulgatae nec proinde stricto pro omnibus obligatoriae sunt; eas legere poteria apud Pcrftcc Munus, 1912, 5-G; vel apud 7/ .I/o· ni/οπ reelcsi a sti^o, 1912, G5-GG. Can. 781. — 1) J. zl. S., XXIV, 18. Can. 782. — 1) Kesponsuin refertur in /iistrudionc eiusdem S. ( ’ongn gut ionh 20 Mall 1931, de qua infra. , 121 Can. 782-788 bilnr deinde in eadem Instructione ritus a simplici sacerdote privi­ legio fruente adhibendus dum Sacramentum administrat 2. 3. - S. C. de Disciplina Sacramentorum, 14 Septembris 1946, de­ cretum edidit « De Confirmatione administranda iis qui ex gravi mor­ bo in mortis periculo sunt constituti », quod decretum vim habere coepit a dic prima lanuarii 1917. Decreto additur disciplina Codicis servanda in conferenda Confirmatione vi eiusdem decreti: itemquc ritus servandus a sacerdote in hoc rasu Confirmationem conferente. Vi huius Decreti ex generali induito S. Sedis tamquam ministris extraor­ dinarii- facultas conferendi Confirmationem tribuitur parochis pro­ prio territorio gaudentibus exclusi' personalibus et familiaribus, nisi et ipsi proprio, licet cumulative, fruanlur territorio; item vicariis, de quibus in can, 171, atque vicariis oeconomis; i tonique sacerdo­ tibus, quibus exclusive et stabiliter commissa sit in certo territorio ct cum determinata ecclesia plena animarum cura cum omnibus pa­ rochorum iuribus et officiis, Tales ministri Confirmationem valide et licite conferre valeant per se ipsi, personaliter, fidelibus tantum­ modo in proprio territorio degentibus, personis non exceptis in locis commorantibus a paroeciali iurisdictione subductis; non exclusis se­ minariis, hospitii', valetudinariis aliisque omne genus institutis etiam religiosis quoquo modo exemptis (can. 792) dummodo hi fideles ex gnn) morbo in vero mortis periculo sint constituti. ex quo decessuri praevideantur. Si huiusmodi mandati limiti·' iidem ministri praeter­ grediantur. probe sciant se perperam agere ct sacramentum nullum conficere. Hac autem facultate uti possunt, dummodo Episcopus dioccesami' haberi non pos-it vel legitime impediatur quominn- Confirma­ tionem per se ipse conferre valeat, nec alius Episcopiis licet titularis lanium sine gravi incommodo ipsi suffici queat . 7SG ' onlirmanili. -icul el palrini, ve-tilm- 'ini induti simplicibus el ail mode-liam eompo-iti1 ’ ·. Mulieres vero Sacramentum susccpim ae et quae mati inarum officium exercebunt in ecclesiam ne ac\ ani' indutae ornamenti' aul fucata facie, sed eum omni moC. de Sacramentis. 20 Maii 1931, II. lu (\ iile can. 782) 1. * ° confirmationi 7SS * canon 788 ita inlelligendus sil ut Sacramentum in Ecclesia latina ante septimum circiter aetatis annum conferri non pos-il ni-i iu casibus, de quibu- in eodem canone. R. - \ffirinalivc ». C. !.. 16 lunii 1931 ‘. I - I S XXVII. 12 Ι*.γ..χ/νπ. XXIV 29; Vourrlfr I i '' ' / ! * VI H ( 1I ·ι . ·, I Can. 786. 1) .1. Cw. 788. — 1) J. I I I I , 62 (1935). } s XXVIII ' ■■'■uiiiininih , ISlii/i, i/>, VU (1931), (.an. 788-801 30 lunii 1932, ad dubium: «An con­ suetudo antiquissima in Hispania et alicubi vigens ministrandi Sacra­ mentum confirmationis infantibus ante usum rationis servari possit ». Respondit: « Ufirmative, et ad mentem. Mens est ut ubi Sacrament i confirmationis administratio differri potest ad septimum circiter aetatis annum, quin obstent graves et i ustae causae, ad normam canonis 788, contrariam consuetudinem inducentes, fideles sedulo edocendi sunt de lege communi Ecclesiae latinae, praemissa sacrae Confirmationis administration! illa catechesis instructione, quae tantum iuval ad animos puerorum excolendos et in doctrina catholica solidandos, prout experientia docet ». Simulque « declarat eadem S. Congregatio, equi­ dem opportunum esse et conformius naturae et effectibus Sacramenti confirmationis, pueros ad sacram Mensam prima vice non accedere nisi post receptum Confirmationis sacramentum, quod est veluti comple­ mentum Baptismatis cl in quo datur plenitudo Spiritus Sancti (S. Tho­ mas, pari. 111. quaesi. 72, art. 2): non tamen censendi sunt prohiberi quoimini- ad eamdem Mensam prius admitlantiir, si ad annos discre­ tionis pervenerint, quamvis Confirmationis sacramentum antea ac­ cipere non potuerunt » 2. 7QQ Multa perturbat innes «pia* -acerdole- celebrantes «Ί fidele.* ad-tante- experiri possunt cum detrimento *acra«* actionis et rubricarum. Quapropter expedit ut ser­ vetur praxi* communi*, uti in simili ca*u pluries responsum est. Ad II. Negative, neque permitti potest fidelibu* adslantibu* quod a ru­ bricis velitum est sacerdotibus celebrantibus, «pii Canonis verba seV) f'omm· nhirhihi pro religiosi#, XIX (19.38), 3; /7 Mmiilort Eccle#ifi*liro, L, 136. V. nlluH ronci In ftlr katholischrn Kirchrnrrcht. Ill (1931), 132 cl sub dic 19 Septem­ bri.* 1936; ibi/hin, 117 (1937), 269 6) Cfr. exemplum apud Bou^cnrcn, II.'ad can. 806. Can. 808. — 1) J. j \\ 1 .1 Periodica, XII. ::i 2) I. I s. XV. 685; P< rMira, XII, 113. 3) Vide Bmiscareii, H, nd can. 821. I) Jrchiv fur ktit/iolischcn Kir· rhtnrahl, 1 12 ( 1932), 151 e.; Nedtrlanfaclic Kalholitke Slept hich, 1933, p. 211. 128 creto dicunt, ut sacris Mysteriis maior reverentia concilietur, et in ipsa Mvsteria fidelium veneratio, modestia et devotio augeantur; ideoque mos enunciatus, tamquam abusus, reprobandus est, et, sicubi intro­ ductus sil, omnino amoveatur» 2. - S. Rituum Congregatio, rescripto 30 Novembris 1935, ad Archicpiscopum Gcnucnsem rescrip-it ad indicium Ordinarii pertinere determinare in singulis rasibus utrum usus in nonnullis locis vigens quo populus alta voccf cum sacerdote recitat in Missa Gloria, Credo, Sanctus, Benedictus et Agnus Dei sustineri in praxi possit ‘. ΟΙ ί 1. - S. C. de Sacramentis, 7 Decembris 1918, ad dubium: « An probari possit praxis adhibendi, pro Ss.mo Eucharistiae Sacramento, hostias a tribu- vel duobu- mensibus confectas». Re­ spondit: « Negative et servetur praescriptum Ritualis romani (Iit. 1\ . cap. I. De SS.rno Eucharistiae Sacramento) et ('odiris iuris ca­ nonici, can. 815 et 1272 » ‘. 2. - In sacrificio Missae adhiberi potest vinum ex musto, sulphu­ rato per additionem anhydridis sulphurosae vel metabisulphiti potassiei. S. C. S. Officii, 2 Augusti 1922 2. 3. - S. C. ile Sacramentis, 26 Martii 1929. dedit Instructionem ad Ordinario- de quibusdam \ itandis atque obseriaudis in sacrificio Mi—ac conficiendo et in Eucharistiae Sacramento asservando et distri­ buendo. In hac Instructione praemittitur sollicitudo Ecclesiae de fre­ quenti u-u Communioni- Eucharisticae, de abusibus circa ipsam Eu­ charistiam vitandis. Speciali- cura adhibenda e-t in materia paranda quae ad conficiendum -acriliciuni et Sacramentum Eucharisticum re­ quiritur. Materia invalida declaratur vinum ex pomis, vel ex uva sed permixtum aqua maiori vel pari quantitate. Si pani aut vino aliqua materia admisceatur minori quantitate at notabili, materia Sacramenti erit dubia cl proinde non adhibenda. Si vinum -il sable debile ebul­ liri poterit ne corrumpatur et ebullition adhiberi poterit. Vino nimis debili, ut con-crvclur addi poterit alcohol -eu -pii itu-, dummodo ipse spiritus ex uvi- -it confectus non ex alii- materiis, vel eum uvis uvae
  • —it eum aqua aut acescere. I l certa materia habeatur, vinum et pani- sacrificii ah illi- comparentur qui optime edocti -int et vi­ num ip-i ex vitis fructu, panem ex tritico conficiunt, quavis fraude remota. Maxima cura habenda e-ι de fragment i- hostiarum consecraCan. 813. 1) J. J· S’.. XIV, 505; Ii» rn< s ('omminifnttt'e /5 lif/h ust s, Documents 4.1 Sti - · 50 i s··' / · rrai. 1 9 Ut ; Periodico X X V · < t -Ί 2) Pcriodica, XXV. 1.1 et 57· et ut»i üllft documenta S. U. (*. in j. j. x. non proinutaita nlTcruntur hac ,. t.. nuo rescripts Manlynna, is Februarii 1921; m Piwuiren . j-, Fobnmrii 1021; Xh‘hl' η Γ. \prili' 1921. U J- i* *-· X1· S rhriirp. 155, 11 Moniton Can. 815. X, >9. rrchsiashft,, \\\ - o) Jrc/ur , 289, h,r kutholischcn Kir· — 129 larum. Antequam ad allaic hostiar consecrandae* afferantur fragmenta amoveantur. Corporale mundum omnino sit ut fragmenta hostiae di­ scerni possint a fragmentis cerae. Ad impediendum ne fragmenta in terram decidant in communione fidelium adhibeatur parva patina metallica subter mentum apponenda. Curandum etiam est ut altare a vento protegatur ne fragmenta spargantur. Feria V et λ I maioris hebdomadae Sanctissimum Sacramentum asservetur in calice et altari bene parato sim* statuis aut imaginibus Sauciorum. Eucharistia pro communione infirmorum inzhis diebus asservetur in sacello prope ecclesiam, vel si sacellum non habeatur, in loco decenti domus paroecialis ab usibus domesticis libero, in tabernaculo obserato et cum lampade. Si id fieri nequeat in ipso sepulcro eucharistia asservetur, cl postea in aliqua cappella remota ecclesiae. Ordinarii ea statuant qui­ bus supra dicta ad praxim deducantur: rurent ut in suis -dioecesibus personae designentur conficiendis hostiis cl parando vino sacrificii de­ stinatae: advigilent ul fragmenta ante consecrationem amoveantur; curent ul particulae recenter confertae consecrentur et frequenter renoventur: in distribuenda communioni* linteo et patina metallica adhibeantur. Monentur etiam ecclesiarum redores ul munda servent altaria et linteamina ’. I. - S. Rituum Congregatio interrogata utrum in communione fi­ delium iuxla Instrudionem 26 Martii 1929, de qua supra, acolythus metallicam patinam subter- mentum communicantium tenere possit. 19 Septembris 1930, respondit id instructione citata non prohiberi, dummodo sufficienti cura id fiat ‘. 01 Ο 1. - « Utrum, attenta Constitutione Ypostolica Incruentum (litaris sacrificium, diei 10 Augusti 1915, in Commemoratione omnium Fidelium Defunctorum, liceat canere Missam pro defuncto praesente cadavere». S. Rituum (Congregatio, 10 lanuarii 1919. re­ spondit: « Affirmalixc, iuxla rubricas et decreta. Missa autem sil ima ex Iribus Missis quae dicuntur in Commemoratione omnium 1· iileliuni Defunctorum : el orationi Mi-sae addatur oratio pro defundo sub unica conclusione » '. 2. - Sacerdotes celebrantes in Oratoriis sororum Tertiariarum te­ nentur se conformare Kalendario Ordinis quo utuntur ipsae Sorores tertiariae. S. Rituum (Congregatio, I luiiii 1920. ubi remittitur ad de­ cretum 28 Februarii 1914 *. 3. - « Ad maiorem declarationem et explicationem statuit (S. R. 3) .i. A. S., NXT, G31; l‘< riotlictt, X\ Ul, 305. · I) Ih-sponsuni non fuit proniuliiatuin in .1. .1. .S. < fi. illud apud Bousearen, /. t·., 11, ad ervato debito decore, ac in eodem loco nihil adsit quod sil alienum a sanctitate divini Sacrificii ». Eadem Sarra Congregatio de­ claravit casum extraordinarium et iustam ac rationabilem causam de qua in can. 822. § I haberi occasione obitus E *eu Ordinarii, aut pcr«onae c principe familia, aut aliter insignis ob merita el benefacta in Ecclesiam vel in Reinpublieain. λ cl ob munificentissimas elargitiones in pauperes ( egenos. ilemque personae huiusmodi privilegio aposlolico iam ornatan. 822. — 1) Λ, -L I J. S.. XII. 370. 19 17. 111-112. /V/Wtar. N. 103; Zhs /'οηΙΐ/ΐηΊ/ηι, 1923. 70 133 Can. 822-82 I celebrationem, abrogato induito S. Rituum Congregationis 29 1891 et contrariis quibuscumque minime obstantibus l. 4. - S. C. de Sacramentis, Instructione 26 Martii 1929, inulta alia, statuit ut. -i missa sub dio celebretur, ad praecavendam fragmentorum dispersionem, curetur quod altare ubi Missa celebratur, Iribus e lateribus tabulis tegatur, vel tentorium adsit super altare ob­ ductum et ad tria eius latera descendens in formam aediculae, quo ipsum altare a veniis protegatur, vel alia ratione id fiat consentanea cum reverentia tanto mysterio debita 5. - Commissio pro Russia, 25 Novembris 1929, Episcopis ct ad­ ministratoribus in Russia concessit indultum permittendi Missae cele­ brationem et sacrae Communionis receptionem post meridiem et etiam sero, observato iciunio eucharistico quatuor horarum (Cfr. etiam can. 818, 7). nuntium apo-tolieum Germaniae a Sancta Sede concessa est facultas celebrandi in navi aerea I lindenlnit μ occasione itineris a nave facti a Germania in \mericam 23 Mai i 1936 ". I tflieii S. C. Concilii. Hl Novembris 1917. approbavit decisionem vel nuptiae liant et parochus Missam exsequialem vel pro sponsis ce­ lebrare debet, stipendium usitatum pro Missa privata tantum nobis tradendum est; iu omnibus aliis casibus vero stipendium integrum sive manu oblatum -ive ex fundatione statutum nobis transmittendum est». S. Congregatio approbavit quidem decisionem at clausulam adiccil : « nisi morali certitudine constet, excessum communis eleemo-viiae oblatum fuisse intuitu personae vel ob maiorem laborem aut incommodum » '. 2. - S. C. Concilii, 8 Maii 1920, ad dubia: « 1. \n ioci Ordina· riiis, vi indulli apostolici, adigere valeat presbyter natam vel pro populo dispensatam applicent in favorem piae causae; II. \n tolerari posait quod favore causae piae exigatur eleemosyna laxae dioeeoanae dumtaxat, relicto cappellaniae reditu, laxam exce­ dente. sacerdoti ex apostolico induito Missam iteranti vel pro populo dispensatam celebranti in casu ». Respondit: « Ad 1. \fiirmalive; \d II. Si legitime >it designata eleemosyna, quum ea tola cedere debeat tamen Ordinarii facultate aliquid favore piar causae: 160; I its Γ/inh/ici h m, 1926, 136. II. nd 821, p. 87. — 6) 3) J. J ad can. 82-. Can. 821. — 1) J. J. X. 368, I) 3 I. c ( an. 821-833 — 134 — a—ignamli sacerdoti celebranti, ratione incommodi vel laboris. Si vero eleemosyna non -it legitime staluia: affirmative, seu (’edere in casu favore causae piae dumtaxat eleemosynam laxae dioecesanae, facta item Ordinario facultate aliquid tribuendi eidem sacerdoti celebranti, ratione incommodi vel laboris » . 3. - « I). - I trum per canoncm 824, £ 2 Codicis abrogata censeri debeant ea. quae S. C. Concilii -latuerat sub die 15 Octobris 1915 in rc-pon-ionc ad III. de retributione non recipienda, ne ratione quidem cxlrin-cci incommodi, in secunda et tertia Mi-.-a in dic Commemo­ ea adhuc in suo rationis omnium fidelium defunctorum; an vigore permaneant. R. - \ffirmalive ad primam partem, negative ad secundam ». 13 Decembris 1923 \ I. - S. C. Concilii, 13 Novembiis 1937, propo-iti- dubii « I. An expediat indultum apostolicum concedere ut parocho, in propria ec­ clesia Mi--am iteranti, tribuatur aliquod emolumentum ex reditibus legatorum. II. \n -u-tincatur dispositio dioece-ana. vi cuius sa­ cerdotes, Mi--am binalam applicante-, eleemo.-vnam tantummodo dioece-anam Curiae tradere teneantur ». Re.-pondil: « \d I. Negative, seu non expedire. Ad II. Negative » ‘. 9 lulii 1921. declaravit Ordinarios monere debere iidelc- ad auferendo- certo- abusu.- circa accumulatas intentione- Mi-sarum ( \ ide can. 836). S. C. Concilii. 15 Iimii 1918, ad petitionem sibi porrectam reduc» iuli onera Mi—amin respondit, potiu- laxam Missarum manualium augendam esse (\ide can. 811) QQ1 S. (’.. Concilii. 16 \prili- 1921. ad dubium: « \n el quomodo retineri po--il exces-u- eleemosv nae Mi--arum in casu ». Rcspondii: « Prout proponitur: ncgalivc, el ad mentem. Men- e-t ut in ca-u exterion- -ollemnilati- iu Mis-arum celebrationc, vel quando har committantur loco funeri -. I’.pi-copu- praeligat modicam laxam, non nutem ex elcemo-vui- Mi—arum desumendam, iii compensatio* 'in pro parochi- el rectoribus, moniti- -uper ho (dilatoribus » < rleemo-Mii- Mi—arum Pro Novendialibus aut Gregorianis. a se ac‘pt.ili- e| alii- Iran-mi-si-. S. C. non admittit aliquid retineri a paolio et-i Gregorianae loco funeri- offerantur (Vide etiam can. 8 fO). 190, 6 2) J. J S . ΧΠ. Λ36; Periodico 3) -i. -1. .s., XVI, 116; Periodica, (. S . XXX, 10Γ; 77m I celt siani irai ; M /i/M Pt»i»lifiri unt. 1921. 115. — l) J XVIII I 1938), 139. 98 (193M .»<*»!· /l/M Can. 831 1) .i. J. .S.. X, 5o|. ( rr. vtlum >. ( . CoiisUtorialU Lht. circular.» 29 1910. \1I1 ·«- P Monilort cxxkfiaâlico, 1922 vol 31, η. .50. Can 833. Can. 836-810 liceat, conscntientibus oblatoribus, «omponere duas vel plures intentiones Missarum cantatarum, ita ut una Missa cantata celebretur ad intentio­ nem unitam in ecclesia oblatorum, ceterae veio ad intentionem unitam legendae tradantur sacerdotibus exteris; II. I trum liceat, consentien­ tibus oblatoribus, duas vel pluri > Missas cantatas ita coniungere, ct nna tantum Missa cantetur cum maiore sollemnitati* ad intentionem ex oblatis compositam . pro qua stipendium iuxla laxam dioecesanam sumatur, celcium λ ero impendatur pro piis operibus». Respondit: \d mentem. Meus est ul Ordinarius prudenter studeat relatam praxim submox eri : el, ad normam canonis 836 (λ I. C., fulcies moneantur per tabellam in sacrario, loco patenti posi im, non omnes Missas cantatas oh effluentem carum numerum in ecclesia parocciali celebrari poss •ed alibi supcrexstanlcs mitti pro celebratione » ’. QQQ S. C. Concilii, 19 Februarii 1921. ad dubium: « \n el quomodo dispositio Concilii provincialis N. (quae / cndnd„r< rcr/rxn.s/ieo. XXXIV ,371. Quae datui io alTcrtur in codcin Pc· riodim, XXXVI, 21.< ’ 1“ Iulii 1919. (’(r . liainC. I. 1G Martii 1936, ml can. S21 et 867. Can. 817-819 0Λ7 S. C. de Sacramentis, 5 lanuarii 1928, ad dubium: « An index ’ causae iuslae et rationabilis, prout ex Codice inris canonici can. 817 requiritur ut sacra Communio privatim ad infirmos de­ feratur. »it quilibet sacerdos ministrans vel tantum Ordinarius loci ». Respondit: « Negative ad primam partem, affirmative ad secundam, addita tamen mente, quae sequens est: Si ex communi experientia el opinione nullum in dioecesi aut in aliquo particulari loco adsit inconveniens pro privata delation»' sacrae Communionis ad infirmos, ab Ordinario cavendum est ne per regula' nimis praefinitas aut geneiile- praecipiente^ publicam delationem, vel per reservalionem sibi laetam dandi veniam in singulis* casibus deferendi privatim Sacramentum Eucharistiae, praepediatur infirmis solatium Communioni' eliam quotidianae » ’. I ΟΛΟ I· - Ius parochi exclusivum deferendi infirmis sacram Cominunionem cessat, si, indicio Ordinarii, ratio sacram Coinmil· rionem privatim deferendi exsistit, Tunc cuilibet sacerdoti ius cum· petit saetam Communionem deferendi ex can. 819, £ I. S. ( ( 'oncilii, 5 lanuarii 1928 (Vide can. 847) ’. 2. ■ Authentice declaratum est ius et officium deferendi eucharisticuni \ ialieiim et ministrandi Extremam l nelionem religiosis et ninilii' etiam extra domum religiosam spectare giosos ad normam can. 511: non item relate ad ceteros de quibus in religiosam domum versantur. C. !.. 16 lunii 1931 (\ ide ran. 514). ΟΛύ S. Rituum Congregatio, 9 lanuarii 1929, edidit Instructionem in qua continetur brevior et facilior ratio administrandi sa­ cram Communionem pluribus infirmis praesertim in hospitalibus. Quando Communio ministranda est pluribus infirmis in eadem domo •rd dislincli> in cubiculis degentibus minister « in primo tantum cu­ biculo récilet plurali numero omnes preces ante infirmorum cominunioneni dicendas iuxta Rituale Romanum, tit. 1\, cap. 4; in aliis autem cubiculis dicat tantummodo preces Misereatur tui... Induigcnlifim... Ecce Ignus Dei... semel Domine non sum dignus... accipe frater (soror)... vel Corpus Domini nostri... el in ultimo cubiculo addat versum: Dominus vobiscum cum suo responsorio et cum se­ quenti orationi' plurali numero dicenda: Domine Sancte... ibique -i qua particula consecrata superfuerit, benedictionem euebaristicain im­ pertiatur ac tandem reliquas preces praescriptas ab Ecclesia de more persohat » ’. Can. 847. 1) .1. I. S., XX, SI: Nouvelle Hcvtie Théolof/iqur, 55 (1928), 300: tus Pontificium, 1928; Pcrimlica, XVII, 30. Can. 848. — i) .1. J. S., > Can. — 819. — 1) .1. .4. .S’ »7 (1937), 58S, <-t 98 (1938), 178 - 138 — (.an. 851-858 Q“ Z i. - « I). - I trum usii' rationis de quo in can. 851, § 2, 3, $; θ859, $ 1, et 906 is intelligalur qui ad mortale peccatum re­ quiritur, an sufficiat qui requiritur ad peccatum veniale commit­ tendum. R. - l sus rationi' pro Sancta Communione indicatur clare in can. 851. £ 2. 3: pro praecepto confessioni.' annuae est qui indicatur in can. 906 ». Praeses C. L, 24 Februarii 1920 ‘. 2. - Huc spectat responsum S. C. de Sacramentis, 30 lunii 1932. de non differenda adniinistratione primae Communionis ratione non­ dum receptae Confirmationis (Vide can. 788) *. 855 ',· • Indicium de emendatione el poenitentia et de reparatione 'candali dati a peccatore publico Ordinario loci, 'i quaestio oriatur, deferendum est. lia in casu contestato resolvit S. C. ('oncilii. 18 Novembris 1922 (Vide can. 886). 2. - Muliere- immodc'le vestitae a -aera Communione arcenda·' -unt. instructio S. C. ('.oncilii, 12 lanuarii 193(1. I\ (Vide can. 1262). 856 S. C. de Sacramenii'. 8 Decembris 1938. Instructionem rescr\ a tarn communicavit cum Ordinariis locorum et religiosis de vitandis abusibus in usu communioni' generalis praesertim in colle­ giis, ubi tali- communio facile aditum aperire potest communionibus sacrilegis 1. 858 - Puis \l. saeerdolibii' adoratoribus concessit ut. si (piando infirmi 'ini ner valeant ex medici attestatione ieiunium na­ turale 'enare, ad sacram Communionem more laicorum accedere va­ leant de coii'ilio confcs-arii, etiam quotidie, postquam sumpserint aliquam medicinam aut aliquid per modum potus, praemonito Ordi­ nario loci eiii'ipie venia obtenta ei fidelium remota admiratione. S. C. de Sacramentis, 29 Martii 1926. ad septennium *. 2. - « 1). - I Irum mensis, de quo in can. 858, £ 2. mathematice sumendus sii, an potius moral iter ». « R. - Negative ad primam partem: affirmative ad secundam». C. 1., 24 Novembris 1927 ". 3. - Inter facultate' extraordinaria' pro Mexico concessas 23 De­ cembri' 1927 e-t facultas communicandi non servato ieiunio (N ide can. 845). I. - Die 15 Decembri' 1936 S. C. de Sacramenti- Episcopo BeCan. 851. XXIV. 271. Can 85β. I) trehir fur kafh u Kirrhenrrcht, vol. loi (1921). HS. — 2) .!, J S.. · <* I) /n4rurti<> non fuit pronmlgiitu in J. J. s.. letfere poteris upnd // W.uidnn /n7.vmdir. . I··.· Can. 858. induit! linlM iilur XXllî. 234·. 1) 2.1 /«.’J ..nm.o.brriHm nfn; »h ■ ,, \\| 69 64)9 p, \VÏ. <. rl ss ubi rtlam vatiü<* derobirat inné* cIuaIciu 2) Ib-ponxnn non fuit proinuluatuni In J. J. Vhlr apud Periodic^ 139 Can. 859-867 rolinensi concessit ad triennium ut veniam dare posset aliquid su­ mendi per modum potus vel medicinae ante SS. Eucharistiam, fide­ libus sexagesimum annum attingentibus nccnon mulieribus praegnan­ tibus, bis vel ter in hebdomada \ QXû « D. - l Irum pueri, qui etsi septimum aetatis annum nondum J”” expleverunt, tamen ob aetatem discretionis, seu ibum rationi··, ad primam Communionem admissi iam luerint, teneantur duplici praecepto confessionis saltem semel in anno et Communionis semel in anno, saltem in Paschale R. - Affirmativi· ». I 3 lanuarii 1918 *. S. C. de Sacramentis, 8 Decembris 1938, dedit Instructionem de non commendanda communione generali praesertim in colcfr. can. 856). 866 Impune doceri potest fideles rituum orientalium mortaliter peccare et praecepto paschalis Communionis non satisfacere, -i ritu latino communicent '. \ erum de hac responsione haec scribit Cicognani ·; « Non constat de illa plenaria quae dicitin habita die II Aprilis 1921. Constat ex adverso de alio coetu plenario S. Congre­ gationis pro Ecclesia Orientali, die 26 lanuarii anni 1925 celebrato, in quo ad nonnulla dubia discussa circa interpretationem can. 866, de­ claratum luit tum orientales him latinos praecepto communionis pa­ schalis satisfacere, si alieno ritu communicent ». Οβγ I. - « I). - l Irum vi can. 86 £ I, absque induito apostolieo ’ Communio distribui possit petentibus in missa, quae celeluatur in nocte Natix itatis Domini in ecclesiis paroecialibus et eonvenlualibus. quotie-cu impie iudieio -altem < )i dinarii adsit rationabilis causa id faciendi. R. - Affirmative ». C. 1., a. 1920 '. 2. - « I). - An can. 867, § 4, collatus eum can. 821 ita intclligendus -it ut sacra Communio distribui possit in Missa, quae sive hire sive apostolieo induito celebratui media nocte Nativitatis Domini. R. - Affirmative, nisi loci Ordinarius iusti» de causis in casibus particularibus id prohibuerit ad normam can. 869 ». C. I.. 16 Martii 1936 2. .1) Non publicat, in .1. .1. .S’.; et Invenitur in .trehir ftir kalhol ischcn Kirehenrecht, 117 (1937). 20»; et etiam ibidem, 116 (1936), 198. Can. 859. 1) Apud II Monitori ecclodwttCO, XXX. 112; .trehir ftir kathol isehen Kirrhenrreht, vol. 99, p. 62; Ilillinsr. I. r.. 62. Responsum non init promuliriitUin in A. .1. .S, Can. 866. 1) S. ('■ Ecclesiae Orientalis, II Aprilis 1921; 11 Monitore. ccclesianlteo, XXXVII (1925), 103. — 2) Commentarium ad lib. I Cod., p. 339. Can. 867. I) Responsum refertur in .trehir fur ka that inch en Kirrhrnreeht, vol. 103, 170; i t sub dat.itione 10 lulii 1919, /l Monitori ecclesiastico, XXXVI (1921), 21, 2. Vide etiam C. I. 16 Mtiriii 1936 infra in hoc canone. 2) .1. .1. N., XXV1I1, 176; .1 /loltinari», ΐχ, 195; ft.riu d - ( ‘ommnnaiihs lielivicunrx, XII (1936), 121: Commentarium pro reliffiosis, 1936, 133. .Ί Cnn. 867-871 3. - Operarii' Belgicis qui diebus festis laborare coguntur per­ missum est 28 lanuarii 19 L, ad annum ut praecepto audiendi Sacrum satisfacere possint et sacram Communionem sumere, iisdem diebus festis horis pomeridianis (Cfr. can. 821). S. C. de Sacramentis, 5 lanuarii 1928 ad dubia: « I. An fideles in montanis pagis habitantes, quotie ad infirmos sacra Eucharistia deferatur, possint sacra Synaxi refici in loco sacro, vel etiam, cum agatur de re tam sacra, in loco decenti et honesto qui ; 11. Num in itinere exstet, non x alentes -.li ra Communio et Confessionis sacramentum administrari possint iis, qui in domo infirmi versantur; III. \n admini-lrari debeant in enuncialis circumstantiis iis, qui aetate Mint provecti vel morbo laborant ». Ke'pondit: « \d I. \ffirmalive, ad normam canonis 869. iuncto ca­ none 822, £ I. seu dummodo Ordinarius lori id concedat ad normam citatae praescriptionis, scilicet pro singuli* rasibus et per modum actu*: \d II «·! III. Quoad Communionem : provi-um in primo; quoad < < > 11 fe " i < > 11 < Ί11 : \ffirmalive, servatis servandi' ad normam can. 910, § I. 2 et 909, § 1.2»'. 873 !·. - Sacerdos ritus Orientali' non potest valide et licite audire u eonfesMom·' et absolvere poenitentes in cedes i exclusive Mi­ biecti' Ordinariis ritus latini. nisi obtenta facultati ll) Ordinario - Sacerdos ritus latini nec valide nec licite potest confessiones audire aut absolvere poenitenh·. in ecclesia aut oratorio subicclis inlisdictioni exrhi'ivae Ordinarii ritus gracco-byzantini, nisi facultatem expresse ab hoc Ordinario obtinuerit. S. C. de Propaganda Fide, 2 De­ cembris 1932 874 “£·.- I Irum, ad normam canonum 199, I et 874, § 1, pa­ rochi. vicarii parochorum, aliive sacerdotes ad universitatem causarum delegati, possint sacerdotibus sive saecularibus sive religiosis iO)i Ιηιίυ- S. 1’ικη. AV·. I" Β<<·. I’JIO; I 13 Can. 882-886 quamvis sibi conscii sint culpae mortalis, nondum in confessione recte accusatae et remissae, el obligatio integre Icthalia peccata confitendi urgeat ex lege sive divina sive eccle-ia-lica, de industria declinent huic obligationi satisfacere, occasionem exspectantes, qua absolutio turmatim detur. \ I. Meminerint vero locorum Ordinarii ut de hisce normis gravissinioque officio tunc Sacerdotes commonefaciant cum iisdem facul­ tatis usum permittant, in peculiaribus rerum adiunctis, sacranientalem absolutionem generali formula una simul impertiendi. VII. Si tempus suppetat, haec absolutio sueta atque integra formula in plurali numero impertienda est; secus vero haec brevior formula adhiberi potest: — Ego vos absolvo ab omnibus censuris el peccatis in nomine Patris et Eilii el Spiritus Sancti » '. 1. · « I). - 1· Utrum adverbium obiter canonis 883, £ 2 ita (JOO intelligenilum sil ut sacerdos rite praeditus facultate, iuxta £ I eiusdem canonis, audiendi confessiones, possit, quoties navis in portu maneat, terram adire ibique in ecclesia vel sacello confessiones exci­ pere eorum, qui confiteri petant, eosque valide ac licite absolvere, etiam a casibus Ordinario loci reservatis, per integrum diem, vel per integros duos vel 1res dies, si lamdiu navis in portu maneat. 11. I Irum id possit per integrum diem, vel per integros duos vel 1res dies dictus sacerdos, quoties ad idem iter prosequendum unam navem relinquere debeat ut alteram conscendat, si in portu hanc naQQ9 111. Utrum in utroque casu idem possit dictus sacerdos etiam ultra triduum. R. - Ad 1 et II. Affirmative. Ad 111. Negative, si loci Ordinarius facile adiri possit ». C. I., 20 Maii 1923 *. 2. - « 1). - An sub nomine Ordinarii, de quo in canone 883, 1, veniant etiam Superiores maiores religionis clericalis exemptae. R. - Negative ». C. I., 30 lulii 1934 posita emendatione el difficultate separationis, poteslne Epi­ scopus el debet hos propinquo* concubinarios prohibere, ne ad Com­ munionem accedant, donec separentur, ut scandalum reparent: aut potin- exigere debet scandali reparationem alio praedicto modo (pu­ blica menstrua communione per annum, quin separentur). II. El quatenus negative ad primam partem, affirmative ad alleram, quid 5) J. .1. S.. XXXVI, 155-156. Can. 883. 1) J. J. S.,. XVI, lit; XIII, S|; /(lisch< ιι KιΠ'ΛdirechI, \ ol. 163, p. 156. J 219; /u> Pontificium. 1923 1) .1 XIÎ. Can. 891-912 \d frangendam quorumdam sacerdotum contumaciam absolvenjuin adhaerentes factioni iction française, de mandato Pii \l Sacra Poenitcntiaria « statuit ac decernit peccatum confessariorum sacramentaliter absolventium (pios quomodocumque noverint factioni .Iction française actu adhaerentes quique ab ipsis, uti tenentur, mo­ nili. ab ea sc retrahere renuant, Sanctae Sedi reservari. Huius reservationis ea vis est ut in illis quoque casibus, in quibus iuxta canonicas dispositiones quaevis reservatio cessat, onus adhuc remaneat praedictis sacerdotibus ad Sacram Poeni ten tiariam recurrendi, sub poena excom­ municationis specialiter Sanctae Sedi reservatae, intra mensem a die obtentae sacramentalis absolutionis, vel postquam convaluerint si aegroti, et standi eius mandatis ». S. Poenitcntiaria, 16 Nov. 1928 '. 0ΑΛ QAA " U. ' I’ Utrum quaevis reseri alio. de qua in canone 900. sit *,vv lanium ratione peccati an etiam ratione censurae. 11. Utrum canon 900 agat de reservatione casuum ab Ordinariis tantum, an etiam a Sancta Sede statuta. R. - Ad I. .Affirmative ad primani partem, negative ad secundam. \ 5 7 6 J p fili naris, I, 107 eqs.; Periodica, X, 219; Zu.s Pontifici a ni, 1923. 121. Can. 912-913 — 146 ab Ecclesia praescriptis ». S. Poenitentiaria, re mature considerata, respondendum censuit: « Negative ». 18 Iulii 1919 '. 2. - Episcopi nequeunt communicare, ne per modum quidem actus, cum sacerdotibus facultates adnectendi indulgentias rosariis, etc. et erigendi I i as Crucis. S. Poenitentiaria, 10 Novembris 1926 (Vide can. 349) 3. - Arcbiepiscopus Calanensis S. Poenitentiariae sequens dubium proposuit: « I Irum clausula dummodo sil adprobatus ad recipiendas sacranientales confessiones quae invenitur in aliquibus facultatibus ap­ plicandi indulgentias obieclis religiosi-, inlelligcnda sit de sacerdo­ tibus tantum, qui ad recipiendas fidelium ulriusque sexus confessioneadprobali -ini, an etiam de illi- qui ad chrislifidelium unius tantum sexus confessiones recipiendas adprobali sint ». Sacra autem Poeni­ tentiaria, 2 Martii 1912, respondit: « Negative ad primam partem: affirmative ad secundam » '. I· · S. Poenitentiaria, 20 Martii 1933. de expresso mandato pjj X| edidit decretum de facultatibus indulgentias piis operibus aut devotionis obieclis adnectendi deque analogis < piibusdam induitis tantum directe a S. Poenitentiaria in posterum concedendis. In ipso decreto quae sequuntur habentur: « Concessiones omnes et singulae pii- fidelium as-ociationibus cuiuscumque nominis vel natu­ rae, el-i forte -accrdotibu- tantum constantibus, quo\ is loco aut tem­ pore seu modo vel titulo hucusque factae, largiendi privatis sacerdo­ tibus facultates et indulta quae sequuntur, nempe benedicendi devo­ tioni» oblecta ei-que indiligentia- apo-lolica- aut Sanctae Birgillac, ut aiunt, adnectendi, benedicendi corona- casque (quamque pro suo modo) indulgenlii- ditandi - benedicendi crucifixo- ad lucrandas in­ dulgentia» pro I iae Cruris exercitio pro legitime impediti» adnexas necnon ad plenariam in morti» articulo indulgentiam acquirendam — impertiendi benedictionem papalem in tine concionum concedendi indultum, quod dicunt, altari- privilégiait personalis, praesenti de­ creto revocantur; abrogantur atqui’ omnino abolentur ita ut ab huiuip-in- decreti evulgationis dic omni prorsus vi careant omnique effi­ cacia destituantur. Qui. igitur, sacerdote» hac vel illa ex supra reeen-ili- facultatibus aut hoc vel illo ex supra memorati» induitis post hac augeri cupiant, nonni-i directe atque immediate a Sacra Poe­ nitentiaria desideratam gratiam -e obtinere posse sciant, oblati- toties quoties peeuliaribu- proprii Ordinarii ad rem lilteri» commendaliliis. Quod vero ad privilegia attinet quibusdam Ordinibus vel Congre­ gationibus religio-i- conces-as benedicendi corona- ea-que ditandi in­ dulgentii- — adnectendi crucifixi- indulgentia- I iae Crucis, in aliquibu* rerum adiuncli- etiam absque -lationum percursu lucrifaciendas Û1 Q Can. 912. I) I I. -S M VHtu^uin uon fuit promulgatum iu i I. s.. Win. 5Π0. -- 3) Rc· lc*4itut aplld U Munihtn u-i int, IUI'* 80· Can. 913-911 — Stationes I ’iae Crucis erigendi, haec ipsis manent, ea tamen lege ut in posterum membra eorumdem Ordinum vel Congregationum uti eisdem valeant tantum personaliter, non autem ita ut ea concedere quoque possint aliis sacerdotibus ad eosdem Ordines vel Congregatio­ nes non perlinentibus: hi enim omnes facultates usui talium privi­ legiorum necessarias tantummodo a Sacra Poenitentiaria, modo supe2. · S. Poenitentiaria, responso 2 Martii 1937, declaravit decreto 20 Martii 1933, quo revocantur facultates generales concessae certis fidelium associationibus adnectendi indulgentias certis devotionis obieclis non revocari facilitate.-- sacerdotibus ante diem 20 Martii 1933 iani de facto concessas; revocari vero easdem facilitates seu potius non concedi easdem illis clerici- «pii ante diem 20 Martii 1933 erant qui­ dem adscript! societatibus «piae illis induitis gaudebant, sed sacerdotio eodem tempore nondum erant initiali Λ I. - S. Poenitentiaria, 25 Aprilis 1922, declaravit Episcopum 1 non pos>e delegare sui- presbyteris facultatem, «piam habet vi «an. 91-1. impertiendi bis in anno in sua dioecesi benedictionem pa­ palem cum indulgentia plenaria. — Item declaravit Episcopum non |Mi‘-e delegare eamdem facultatem impertiendi benedictionem papalem quam oralitcr obtinuerit a Romano Pontifice, nisi Romanus Pon­ tifex expresse facultatem etiam fecerit subdclcgandi ad hoc pre-byteros *. 2. - «« D. - ·\η Episcopus, pluies habens regendas dioeceses, in '■arum altera benedictionem papalem Paschali Resurrectionis adncxam, ) -I. -i. -s., XXXIV. 210. Can. 915. — .1. J. XXXII, 199-201. Can. 916. — 1) J I ·'»·, IX· ,,H· nor/ioi, IX, 6S. I 19 sonalc, cuius vi indulgentiam plenariam quotidie pos ciiiiciuiii celebrando, uni animae in purgatorio detentae applicare ». Const. Pii XI, 6 lanuarii 1929 ’. 3. · Privilegium in supra citata Constitutione Pii XI concessum ita intelligendum est « sacerdotes Sacrum litantes, in quolibet Missae -acrilicio plenariam indulgentiam lucrari et applicare possint, independenter a Missae applicatione, uni animae, in purgatorio detentae ab ipsis ad libitum designatae ». S. Poenitenliariae, 8 Martii 1929 I. - Pius XII Motu Proprio, 12 Mai: 1942. occasione iubilaris celebratione sui Episcopatus singulis sacerdotibus, Eucharisticum Sa­ crificium celebrantibus, altaris pi iv ilegiati facultatem ad annum, idest a dic 13 Maii anni 1912 usque ad diem 13 Mail 1943. tribuit .3. - « 1). - l Irum privilegium personale, in Motu Proprio Summo solutio, 12 mensis Maii vertentis anni, sacerdotibus concessum, intelligen Ium -it ad tramitem Dcdarationis S. Poenitenliariae Vpostolicac 8 Martii 1929 (A.A.S., XXI. 168), ita ut sacerdotes, sacrum litantes, in quolibet Missae Sacrificio plenariam indulgentiam lucrari et ap­ plicare possint independcnler a Missae applicatione, uni animae, in Purgatorio detentae, ab ipsis ad libitum designatae ». S. Poenitentia­ ria, 10 lunii 1942, respondit: « Affirmative » ‘. 6. - Pius XII per S. Poenitenliariam indultum 12 Maii 1942 con­ cessum prorogare dignatu- est ad integrum diem 29 lunii 1943 ". QI *7 S. Poenitentiaria, decreto dieii 31 Octobris 1934 auctoritate K ’ Ptt Pi» Pii Pp. \XII itifliilcll induisit:· « II. iif ut. rliit·· durante Commemorationis omnium fidelium defunctorum octavario, Missae omnes in quocumque altari et a quocumque sacerdote celebratae habeantur tamquam privilegiatae. pro anima tamen cui applicantur: 2. ut fideles omnes qui, eodem octavario durante, coemeterium pie ac devote visitaverint et. vel mente tantinn. pro definietis exoraverint, lucrari valeant, suetis conditionibus, 'ingulis diebus indulgentiam plenariam, sed defunctis ipsis tantum applicabilem; 3. ut fideles omnes qui, ut supra, coemeterium visi­ taverint et pro defunctis exoraverint, quovis anni die lucrari valeant indulgentiam partialem septem annorum; hanc quoque tamen applicabilcm tantum ipsis defunctis » '. 01 Q 1· - S. Poenitentiaria, decreto 22 Februarii 1929, authenticam collectionem precum et piarum operum indulgentiis ditatorum ab anno 1899, promulgavit ’. 2. - S. Poenitentiaria, decreto 31 Decembris 1937. promulgavit 5 et «QR. — 3) XXI. 1G8. - ■ I) J. J. S., XXXV. 158. Can. 917. — I) J. J. S Can, 919. - 1) J. J- S Monilort J Kill l »>.*>; ft) J. Can. 923 grae rémanent. 3" Induito temporaria eiusdem indulgentiae antea obtenta revocantur. 1" Privilegium Portiunculae, si concedendum .sit, concedendum erit ecclesiis, prae? aliis, Beatae Virgini \ngelorum, Sancto Francisco dicatis. — 5" Ecclesiae ul privilegium obtinere possint distare debent tria kilométra ab ecclesiis franciscalibus. 6’ Si Portiuncula concedatur oratorio semipublico, eius usus restringitur ad personas quae oratorio utuntur, seu in quarum commodum erectmn est. — 7' Ordinarius el etiam rector'ecclesiae quae PorliuncuIa gaudet, potest diem 2 Augusti eum dominica proxime inscquenli substituere. — 8" Tempore quo indulgentia acquiri potest, in ecclesia venerationi exponatur aut reliquia aut saltem imago S. Franciser vel B. Mariae Virginis; publicae preces liant pro Summo Pontifice et pro universa Ecclesia militante etc., et -acer ritus praemissis invocationibus B. Mariae \ irginis \ngeloruin et S. Francisci atque litaniis Sanctorum, benedictione eucharistica absolvatur. — 9° Conditiones ad lucrandam indulgentiam sunt: Confessio, Communio, visitatio ecclcsiae cum recitatione saltem sexies Pater, Ire. Gloria ad mentem Summi Pontificis. — 10° Conditiones easdem adimplere debent qui privilegio gaudent indulgentiae Portiunculae ob recitationem sex Pa1er, Ave, Gloria '. 2. - S. Poenitentiaria. 13 lanuarii 1930, proposito dubio: « An verba eiu-deni decreti (10 lulii 1924), sub η. IX. saltem sexies Pater, Ire et Gloria ita inlclligenda sint ut bar ipsae preces modo praesciiplivo solvi debeant, vel integrum sit christifidelibus alias aequivalentes recitare? ». Respondit: « \llirnialive ->m n<%trn. live ad secundam » '. 3. - S. Poenitentiaria, responso 13 lai les qui indulnentiam Portiunculae dic 2 crati sunt, posse camdcm iterum lucrari clesia ubi ipsa indulgentia ad insequenten I. - S. Poenitentiaria, decreto 5 lulii I -ex Pater, Ire. Gloria requiri eodem im liunculac, etiam pro omnibus aliis indulge! pe ad modum indulgentiae Portiunculae i religiosis ‘. 5. - S. Poenitentiaria, decreto 18 Iu in ipso Sacello S. Mariae \ngelorum Assisi Indulgentiae Portiunculae, lecitalionem ipso sacello. Quod si ob populi concursui servari nequeat, valeant fideles praedici ipsum sacellum, prosequi per ipsum tra exitum » ’. Can. 923. — 1) .1. .1. S., XVI. 315: Periodica, X Periodico, XfX, 219. 3) .·!. A. S., XXII. 13; Ρι i XXII, 363: /’< riodica, XIX. 311; / iis Pontificium. 193 n ,\ Coroxata, Interj>rc!a‘.:o authentiea. I I 1 1 J 1 j 1 Ί 1 i s 1 1 J k 1 ) I 1 I · « (.mi. 923-921 6. - Sacrii Poenitentiaria, decreto I Martii 1939, ’ I · · - ■ 'lp|n COÙf( < 1.1- rl T. Pi i XI : -. X 111. 20: W Ii*; P yfiHiitûrf <(Τίο(π.4ιπ). vol. 3t» (1921), 332 3) J. .1. S.. XVIII. 2 I ; Pt nixlicu, XI 12. XHI. (205): XV. 7$; S»r»ph. Jh· Angeli·*, hr IXsti, 19IG. n. 221, p. 110; < , ii. i ,..i nli ' υ 2" - 21 In noto < t < t ·.>>·» responsum S I'··'··■·’'·' t. 20 Νθ· x I * j ((| |‘t «*< llFAtOH in Civili r.»l» n» / h'< > *■ · · Mi* ,1/i > num, aj nd P> f i ‘I>· . X 111,20.'». Can. 921-925 3. - S. Poenitentiaria, 22 Septembris 1942, declarationem edidit circa indulgentiam plenariam Crucifixis adnexam solummodo in mortis articulo lucrandam, In ipsa corrigitur opinio asseverantium indulgentiam plenariam adnexam esse illis Crucifixis ab infirmis lucrandtun servata, chri'1 ifideli·' (pii vitam communem agunt, de quibus in can, 929 C.. I. C.. Indulgentias pio Aiae Crucis exer­ citio adnexas lucrari pos-int, si unus vir vel, respective', una mulier -latione' A itie Crucis circumeat et metas orationes recitet. Et Sacra Poenilcnliaria Aposlolica dic 25 lanuarii vertentis anni i r'pomleiidiim ceii'iiil : Ad 1. I jfii mahie ad primam partem, negative ad secundam. Ad II ct III. Affirmative. 927 Episcopi po"int m ίιο terriloiio concedere indulgentias etiani religiosi' exempt i* el etiani in ip*ornin ι rligiosornm exemplo· mm ccclcsii'. (*. I 6 Dccrmbris 1930 (\ide can. 319). 929 S. Poenilcnliaria. 20 Septembri' 1933. definivit quid significet visitare ecclesiam. (Cfr. can. 931. η. 10). C. S. Officii. 9 Novembri' 1922. propositis dubii': « T. Utrum 930 post can. 930 novi Codici' adhuc perseveret exsistentia altaris privilégiât! pro agonizanlibus el quaterni' affirmative. Π. Quo­ modo <-'t int< lligenda indulgentia plenaria pro agonizanl ibus. _ TI1. I trum eehbraii' pro phiribii' agonizant ibus determinare debeat cui applicet indulgentiam plenariam. — IV. Quid in cam. quo -aeerdos . O'* I’ > nil n' i im. I I Hirtii 10|β . oeni tent luria Can. 930-933 neminem determinet ». Respondit: « Ad I. \ffirmativc. 4<1 II. Indulgentiam esse intelligendam tamquam pro vivis per modum abso­ lutionis. — Ad III. Negative. Ad IV. Provisum in III » ‘. I. - Proposita Sacrae Pocnilcnliariae quaestione de modo in* terpretandi Litteras Ap. I Xprilis 1927 ubi dicitur indulgenlia concedi iidiim a»· vim clausularum: visitandi ecclesiam vel I) J. J. *S’.. XIII, 163; Perfodiat, X, 31S •S.t XII I, 566: Periodica, X, 3*5. (’(r. etianr responsum eiusdem S. IL C. 1925, ad VI, ubi statuitur in recitatione LiUiniarum absque cantu iterari licere prions invocatione» hoc modo: Kyrie eh-Lon, Kyrie eleison; Christe eleison, Christe eleison: Kyrie eleison, Kvri< el< Lson. J. -I. »s’.. Will. 21. — 6) I. -I. > . \\ 376; Ptrtodfca, \\i. 7) I. J. XXII, 292; Periodica. XIX. 297. — 8) J. J /*( riotl ictt. I ( an. 93 I Can. 931-917 oratorium publicum tel ( pro legitime utentibus) semipublicum, et pre. candi ad mentem Summi Pontificis, quae indulgt'aliarum concessionibu> non raro addi solent », Pin- XI, « ad omnem in posterum dubie­ tatem anxietatemque auferendam benigne declarare dignatus est per visitationem ecclesiae vel (ut supra) oratorii intelligi accessum ad hoc vel ad illam saltem cum intentione quadam generali seu implicita honorandi Deum in se vel in Sanctis suis, aliqua acjbibila prece, et quidem prece praescripta, -i aliqua imposita luerit ab indulgentiae largitore. vel aliqua qualibet sive orali sive etiam mentali pro cuius­ que pietate ac devotione; clausulae vero precandi ad mentem Summi Pontificis plane satisfieri adiiciendo ceteris operibus praescriptis reci­ tationem ad eam mentem unius, ut aiunt, Paler, lie et Gloria, relicta tamen libertate singulis fidelibus, ad normam can. 931, £ I, quam­ libet aliam orationem recitandi iuxta imiu-cuiti-que pietatem aut de­ votionem erga Romanum Pontificem ». S. Poenitenliaria. 20 Septem­ bris 1933 11. - S. Poenitenliaria declaravit indulgentias adnexas precibus jaculatoriis acquiri posse, ceteris paribus, a fidelibus quibuscumque etiam per mentalem lanium carumdem recitationem. S. Poenitentiaria, 7 Decembris 1933 '°. 12. - S. Poenitenliaria, 26 Novembris 1931. declaravit verba can. 931. § 2: Indulgentiae penitus cessant ob quamlibet additionem vel interpolationem inlelligenda esse non de quibuslibet additionibus, dc· tractionibus vel interpolationibus, sed de iis tantum quae carumdem substantiam alterent 11. 1.3. - « Die 3 lunii a. 1888 S. C. Indulgentiis Sacrisque Reliquiis praeposita sequen- Rescriptum emisit: S. Congregatio Indulgentiis Sacrisque Reliquiis praeposita, utendo facultatibus a SS.mo I). N. Leone Pp. \lII -ibi specialiter tributis, benigne declarat, et quatenus opus est indulge!, ut Salutatio Angelica prouti hucu-que recitari con­ suevit apud Ruthenos uecnon alios Chri-tifideles ritu- orientalis, quo­ ties praescribatur uti conditio necessaria ad Indulgentias lucrifacien­ das. aeque valeat ad huiu-niodi effectum ut Salutatio \ngelica quae recitatm a Chrislifitlelibus Eeele-iie lalinae. Contrarii- etc. ('.uni autem a quibusdam disceptatum luerit de -ensu huius Re­ scripti, S. Congregatio pro Ecclesia Orientali -cquetilia dubia Sacrae Poeniteiiliariae \postolicae solvenda proposuit: 1. utrum Rescriptum adhuc vigeat; 2. utrum Rescriptum valeat lanium pio fidelibu- rituum orien­ talium. aut etiam pro fidelibu- ritu- lalini. qui recitant Salutationem \ngelicam iuxta textum in ritibus orienlalibu- u-itatum; 3. utrum Indulgentiae, recitationi Ss.mi Rosarii B. M. ad­ V») ii rar th λ ConiI. .1 /m- nexae, lucrifieri possint ab omnibus, qui recitant Salutationem Ange­ licam iuxta textum in ritibus orientalibus usitatum. S. Poenitenliaria Apo-lolica, die 21 Martii 1911, ad proposita dubia respondendum consuit: ad 1: affirmative; ad 2: negative ad primam partem, affirmative ad secundam ; ad 3: affirmative, sed in publica recitatione nihil immutetur ». S. C. pro Ecclesia Orientali, 22 Aprilis 1911 « D. - \n confessarii, vi canonis 935, commutare possint v isitalionem ecclesiae determinatae, etiam ad lucrandas indulgen­ tias toties quoties el Portiunculae nuncupatas. R. - Affirmative ». C. I 19 Januarii 1910 '. Q9C7 l’,cnario conventu Supremae Sacrae Congregationis ’ Sancti Officii habito feria l\ die 31 lanuarii 1917 proposito dubio: \n administrato Sacramento Extremae l nctionis in casu ne­ cessitatis unica unctione in fronte adhibita, per verba: Per istam san­ ctam unctionem indulgent tibi Dominus quidquid deliquisti. Anien, •ulo, singulae unctiones, ad tenorem decreti diei 31 lanuarii 1907 -upplcndae, sub conditione adhibendae sint v el non: Eminent i-simi ac Reverendissimi Domini Cardinales... omnibus malure perpensis, .. respondendum deereverunt : Negative ad primam partem, affirmativi ad secundam ». Datum Romae 9 Martii 1917: Romanus Pontifex approbavit 7 Februarii 1917 '. 2. - Decreto S. Rituum Congregationis 9 Augusti 1922, factae sunt hac additiones Rituali Romano: « Titule A, cap. I. De Sacramento Exlremae Unctionis. — Post rubricam n. 20 sequens instructio addahir: 21. Quando pluribus simul infirmis hoc Sacramentum ministra­ tur. sacerdos singulis aegrotis cruce pie deosculandam porrigat, omnes picee- quae unctiones praecedunt,-plurali numero semel recitet, mi­ ctione- cum re-peclivis formi- super singulos aegrotos efficiat, omnes vero prece- quae unctiones -obsequuntur, plurali numero semel dicat. - Cap. II. Ordo ministrandi sacramentum Exlremae 1 nctionis. — n. 7... mox dieal: In nomine Patiis... etc. po-l verba: per invocatio­ nem addatur: gloriosae el sanctae Dei Genitricis I irginis Mariae eitisque inclyti Sponsi Joseph et omnium etc. (uti in oratione, tit. \ cap. 7. Proficiscere etc.) » Orientali, 26 lunii 1933. approbavit bre­ 3. - S. C. pro Ecclesia Orientali. viorem el brevissimam formulam administrandae Exlremae I nctionis pro Coptis Patriarchates Alexandrini \ Can. 935. I) .1. .1 Can. 947. — I) .1. -I — 3) J. .1 335 17-S; Periwlira, VIII, 1U2.— 160 q£Z Pin- Ml. sua Constitutione Vposloliea Episcopalis consecrationis, 30 Novembris 191-1. de duobus Episcopis qui episcopali consecrationi adsunt, sequentia decernit atque statuit: « Licet ad episcopalis consecrationis validitatem unus tantummodo requiratur Epi­ scopus idemque sufficiat, cum essentiales ritus perficiat, nihilominus duo Episcopi, (pii ex vetere instituto, secundum Pontificalis Romani praescriptum, adsunt consecrationi, debent eum eodem consecratore, et ipsi consecratores effecti proinde conconsecratores deinceps vocandi, non solum utraque manu caput Electi tangere, dicentes Accipe Spi­ ritum Sanctum, sed, facta opportuno tempore menti·· intentione con­ ferendi episcopalem consecrationem una simul eum Episcopo conse­ cratore, orationem quoque Propitiare recitare cum integra sequenti Praefatione, itemque, universo ritu perdurante, ea omnia submissa voce legere quae consecrator legit vel canit, exceptis tamen precibus ad pontificalium indumentorum benedictionem praescriptis, (piae in ipso consecrationis ritu sunt imponenda » ‘. I. - « Cum nonnulla ecclesiastica collegia seu Seminaria, quae privilegio donata fuerint promovendi ad ordine·· alumnos sine litteris dimis-orialibu- suorum Ordinariorum, dumtaxat de consensu Superio­ rum ipsius collegii, vel de licentia Cardinalis Protectoris collegii et de consensu Hectori··, vel etiam cum litteris testimonialibus Rectoris, quaesitum est, utrum in praesenti, mutati·· temporum el locorum adiunctis el Codice iuri- canonici promulgato, memorata privilegia adhuc perseverent ». S. Congregatio Con-islorialis. de mandato Bene­ dicti \\, rebus mature perpensis, 8 lanuarii 1920 respondit: «Me­ moratum privilegium. cessatis causis oh quas concessum est. cessare debere, et ius commune esse restituendum, incolumi tamen iure col­ legii S. C. de Propaganda Eide ab 1 rbano \ III. Brevi Id uberes, diei 18 Maii 1638 concc'-o, aliorumque Seminariorum seu collegiorum pro mi'sionibus a S. C.. de Propaganda fide dependentium ». Benedictus \\ resolutionem, 5 Novembri' 1920. confirmavit, quae 6 Novembris 1920 promulgata est ’. 2. - C. L. I> februarii 1930. declaravit Episcopum alienum sub­ ditum 'im legitimi' proprii Episcopi dimi"orii' ad pi imam tonsuram licite promovere non posse (Vide can. 111). 3. I.. . I)eeembri' 1931, iam declaraverat, responso non pro­ mulgato. id quod postea declaravit 21 lulii 1919. de quo hoe can. n. I ( λ ide can. 111). I. - « I). - \u Episcopii' dioecc'i', in cuiii' 'crvilium laicus ad pi imam loii'iiram a propt io Episcopo promotus fuerit, illi iure proCan. 954. J. I. S·. XXXVIÎ, 1.31-13*2. Pan. 955. — 1) .1. .1. XIII. 259; /'rnYxié'iJ, X, *291, 'J Can. 955-976 161 prio et exclusive ordines conferre aut litteras dimissorias dare valeat ad normam canonis 955, > I. licet ipse in eadem dioecesi domicilium nondum acquisiveril. K. Affirmative ». (λ I., 21 lulii 1939 Ο 956 ]. - « D. - Quisnam. sil Episcopus proprius pro ordinat ione illorum qui nullum domicilium habent. R - Prout dubium exponitur, esi Episcopus loci in (pio Iit ordinatio, modo tamen ordinandus praevie acquirat acuuiral domicilium cum iuramento ad normam can. 959 ». C. I., 17 Augusti 1919 '. 2. - Laicus per tonsuram incardinatur dioecesi in cuius sen ilium ordinatur. S. C. Concilii, 10 Martii 1923 958 de Sacramentis, 27 Decembris 1930, promulgax it 973 J l Ο I'·, Instructionem ad Ordinarios locorum directa, dc munere se­ dulo scrutandi mores candidatorum ante ordinationem (Vide can. 992). 2. - S. C. de Religiosis, I Decembris 1931. edidit Instruetionem ad Supremos religionum el societatum clericalium Superiores, de for­ matione clericali et religiosa alumnorum (A ide can. 587). 3. - Eliam candidati ad ordines, (pii societatibus Missionariorum adscript! sunt et ad S. C. de Propaganda Eide perlinent, emittere debent iusiurandum praescriptum ab Instructione Sacrae Congregabonis de Religiosis Decembri- 1931. in forma praescripta pro religiosis. S. C. dc Propaganda Fide, 27 lunii 1933 ’. S. C. de Religiosis, 27 Octobris 1923, de mandato Pii \l, de­ claravit in quibuslibet dispensationibus super curriculo stu­ diorum ad sacros ordines suscipiendos concessis modo generali, \el concedendi- quovis modo, semper includi, etsi in rescripto id non declaratur, hanc conditionem : « Sacrae theologiae (dispensati vel dis­ pensandi) operam sedulo dare pergant, -altem usque dum praescriptum quadriennium rite compleatur, vetito inierim quocumque animarum 2) J. .1. .S., XXXI. 321. Can. 956. 1) Responsum non fuit authentic» promulgat tun. Publicatum est in II Munituri << · l< -iu.-lico, XXXII (1920), 57. Responsum refertur sub <1 a latione 3 Augusti ab Hilling,/. <·., p. 70 ex -irchir fur liatlioliM-hen Kirc/icnrecht, vol. 103, p. 169; Browne, In 7Λ< Irinh Ecrlisiimlical lieront, 1936, p. 531. responsum interpretatur ut canonis In se eerti de­ clarationem ; .Xoucette Herme The'olopiquc (1929), 17, 372. 2) .1. .1. ,S., XVI, 51. Can. 958. I) -I. -I. .S'., XXI, 573; .1 polliniirm, III. 232 s<|s.; Hi rioitira, XVIll, 219; hm Ponli/lciuin, 1929, 193. Can. 973. 1) Silllotjr, n. 180, p. 451. g vi canonis 310. $ 2, conlati cum canone 958 ii. j. Proviearius apostolicus intra annum a sede vacante litteras dimissorias concedere possit. K. - Affirmative ». C. I.. 20 lulii 1929 I 162 — Can. 976-987 ministerio, idc't, ne destinentur concionibus habendis aul audiendis conf<'"ionibus aul exterioribus religioni' munii': super quibus Supe­ riorum conscientia graviter onerata remaneat, servatis celeri' etc. » ‘. I· · $· C. Sancti Officii. II lanuarii 1918. declaraxit recisio* nein mtegrae manus dextrae non esse impedimentum ad reci­ piendum Sacramentum Ordinis a quo dispensari nequeat *. 2. - S. C. de Sacramentis, I lulii 1918, dispensavit, rogante Epi­ scopo, candidatum ad sacros ordines recipiendos qui integrae manus dextra»· cum arteriis rescissionem pali coactus erat, at ex medici et magistri caeremoniarum testimonio manu arte facta ritus Missae rite facere poterat 3. - S. C. Concilii, 10 Februarii 1923 et 13 lunii 1925, declaravit i) icgulai ilatem incurri ob duella aeademiea germaniea (Vide eanoncni 2351). 1. - S. C. de Keligiosis, 28 Novembris 1921. dcelarax it non constare de irregularitate « ob solum defectum oculi sinistri, nulla exsistente deformitate vel exercitii diiiicullate » . 5. . Filii per subsequens parentum matrimonium légitimai! sunt considerandi legitimi ad normam can. 1117. I., 13 lulii 1930 (Vide can. 1363) 4. 6. - Datur quandoque dispensatio ab inquisitione de natalibus le­ gitimi' ordinandi, etiam modo generali, 'i ipsa inquisitio inutilis, vel nimis difficilis xel impossibili' sit. Exemplum huius dispensationis habetur iu rescripto S. de Propaganda Fide ad Ordinarium Vi ca­ rinius Apostolici Bataviae, 7 Februarii 1938 ÛQZ »701 985 193 I Sectae athei-licae adscript! Mini considerandi ad instar eorum qui sectae aealholieae adhaerent vel adhaeserunt. C. !.. 30 lulii ( \ i de can. 5 12). I. - S. Consistorialis, decreto 2 lamiaiii 191,. ad Ordina987 rio' Italiae directo certa' normas «ledit de ordinatione cleri­ corum occasione praesertim belli servitium militare obeuntium. Sta­ tuit autem, clericos «ei vitio militari iam addicto' vel illud mox adi­ turo' ad 'ubdiaconalum nullo modo C"e promovendos: clericos vero iam subdiaconos ad ulteriores ordines promoveri quidem posse, at tantummodo certi' sub cautionibus et conditionibus '. Can. 976. Il Can. 984. Il .11 Ville Jno/rdfi XIX. 315 ml HI. Can. 987. U I I S.. XV. 511»; Γ-r.\||. | I I ',\HI 13β 2).I..I S XIII. I ;g. y.,,,-,χ On/iiii’ Viwc»riiiw (·»ψιη·«ιμογμιμ. %·»!. Il (1925). 37 n /» ·’ ». 5) Syllou*. n 20Ü. p. 5ÜÔ. ’ 7 J. I. S.. IX. 16: Prrimfim. VIH 155. 163 Can. 987-992 2. - « D. - I. I Irum, ad sensum canonis 987, n. 5, impediti sint tpii ad militiam forsan vocabuntur, sed de facto nondum sunt vocati, vel quia aetate impare.» »unt, vel quia, examine recte peracto, ad tempus inhabiles sunt declarati. Et quatenus negative: II. 1 Irum praedicti non solum ad primam tonsuram cl minore» onlines, sed etiam ad maiores licite promoveri possint, servato tamen, quoadusque hoc bellum perduraverit, decreto l t ius certum. (Decre­ tum Ut ius certum est quod supra hoc can. »ub (Litatione 2 lanuarii 1917 refertur). R. - Ad 1. Affirmative. Ad II. Provisum in primo ». (b 1 2-3 lunii 1918 \ 3. - « 1). - l irum, ad normam canonis 987. impeditis adnumeranvel mater lanium est acalholicus. alter parens , cuius paler ,.............. «lus .* affirmativi catholicus. Et quatenus allii malive: An etiam eo in casu, quo ma­ trimonium mixtum dati- cautionibus. cum dispensatione ab hoc vetito, contractum fuit. R. - Affirmative in omnibus». 0 16 Octobri» 1919 . 4. - « 1). - I Irum nomine filiorum, de quibus in canone 987, η. I. intelligendi -int tantum descendentes in linea paterna usque ad primuni gradum. \flirmalive ». I.. II lulii 1922 *. R. 992 Decembris 1930, edidit histru1. - S. C. de Saeramentis, ctionem de scrutinio ordinandorum. In ipsa plura decernunlur, videlicet: Praemitiitur nostris diebus frequentiores esse causas propositas vi can. 219, £ 3, ad petendam declarationem nullilalis ordinationis aut onerum ex ordinatione ortorum, ex non satis lemnoro anto explorata aul libera voluntate ordinandorum. Lnculcatur Ordinariis observantia can. 973 quo moralis certitudo vocationis can­ didali requiritur in Ordinario ad promovendum candidatum. Ordi­ narii vigilent super qualitatibu» admitte udorum in Seminaria. \ aide interest ut minus idonei a limine eiciantur. Scrutinia huc tendere debent ut causis in processibus contra ordinationem afferri solitis obvietur. Causae autem huiusmodi '-uni intrinsecae, ut desiderium oblinendi honores, fugiendi labores manuale», fruendi privilegiis cle­ ricalibus etc.; aliae sunt exlrinsecae, ut metus gravis candidati» in­ cussus. Duo scrutinia facienda sunt, alterum ante primam tonsuram, al­ terum ante Ordines maiores. Duobus mensibus ante ordinationem »eu tonsuram, candidatus petitionem sua manu exaratam exhibeat : Periodica, IX. 119; XI. I"s; Periodica, X. 103: lux Pontificium, dica, XII, ill); Ius Pontificium, 1922. Ill, 1922 I) A. I 3) I. -I. X. 52K; l'rriti (.an. 992 — 16-1 petitionem, cum attestatione suscepti Baptismatis et Confirmationi.» ct -η;» personali informatione Episcopo praesentabit. Idem valet de collegiis Urbis et de Seminariis regionalibus, nisi moderator speciale mandatum Episcopi habeat ad faciendas alias investigationes de qui­ bus infra. Accepta petitione, Ordinarius Moderatori, et si hic desit vel aptus non sit quia in munere recens, alteri sacerdoti mandatum spe­ ciale det ad investigationem faciendam apud praefectos ct magistros candidati etiam insimul convocatos vel singillalim, de pietate, mo­ destia, castitate, profectu in studio, propensione ad sacras functiones etc. Moderator, faciam investigationem scripto remittat ad Episcopum cum suo volo. Episcopus mandabit praeterea parocho candidati investigationem de anteacta vita candidati, de vocatione, de pietate, de modo quo se gerit tempore feriarum, num impellatur a parentibu» ad sacerdotium. Quam investigationem, »i parochus sil candidali consanguineus. Epi­ copus alii sacerdoti committat. Quaerat praesertim Episcopus num aliquid abnorme ex parentibus in candidatum manavisse coniici fas sil, praesertim in materia libidinis. Deinde Episcopus iterum ad se Moderatorem Seminarii advocet ab coque inquirat quid de candidali bona fide sentiat. I bi id expe­ dire \ idealur aliae etiam personae ab Episcopo interrogandae erunt. Demum Episcopus candidatum ipse per se vel per alium singulatim interroget cumque doceat quaenam sint onera ordinibus adnexa; utrum libere ea sumere intendat et paterne ei promittat auxilium ad ani­ mum libere sibi manifestandum. Alterum scrutinium faciendum est ante Ordines maiores, eodem fere modo ac primum. Inquirendum erit praesertim de vita candidati in Seminario et de profectu in studiis. Si nihil obstet, candidatus scribere debebit sua manu declarationem, iureiurando firmandam, qua fatetur se libere omnino ad sacros Ordine» accedere et onera adnexa cognoscere. Quae declaratio repetenda erit pro singuli» ordinibus. Si, ordine subdiaconatus recepto, candidatu» amittat vocationem, vel ap­ pareat ipsum numquam vocationem habuisse, re» ad Sanctam Sedem deferatur. Instructioni adduntur Ire» moduli: primus est Declaratio propria mana subscribenda a candidato in singulis sacris Ordinibus suscipian­ dis. iuramento coram Ordinario praestito; alter. Inquisitio ope pa­ rochorum peragenda; tertius, Interrogatorium (diis personis probis proponendum 1. 2. - S. C. de Religiosis. 1 Decembri» 1931. edidit Instructionem de formatione clericali alumnorum ad sacerdotium vocatorum et de scrutinio ante ordinationem religiosorum faciendo (\ ide can. 587) 165 Can. 1001-1012 -i AAI S. ('.. de Sacramentis interrogata de modo servandi can. 1001. -Lvvx £ i ;n casibus in quibus ordines sive maiores sive minores in brevi temporis spatio omnes vel plurcs conferuntur, 27 Aprilis 1928 respondit: «Stetur canoni 1001, £ I, idest si qui inter semestre, vel etiam spatio unius mensi' ad pluies ordines maiores promovendi sint, Ordinarius poterit exercitiorum spiritualium tempus pro ordinatione ad diaconatum reducere, non tamen infra 1res integros dies. Si vero 'acri ordines sive beneplacito apostolico, sive decreto Episcopi ad normam canonis 1006, £ 3, gravi interveniente causa, servatis tamen servandi', praesertim canonibus 975-978, distinctis et subsequent i bus vel proximis diebus, alicui conferantur, ita ut tempus non suppetat servandi praescriptum canonis 1001, § I, praemissis semper sacro or­ dini. qui primus erit conferendus, spiritualibus exercitii' saltem per -ex integros dies, celeris ordinibus, si fieri poterit, indicio Episcopi, ad normam canonis 1001, £ 2, una saltem dies spiritualis recessus praemittatur » ’. 1002 S. C. S. Officii, rescripto 28 lanuarii 1937, interrogata utrum ordinatio ad presbyteratum, in qua calix adbibitus non erat consecratus valida sil ita ut taliter ordinatus continuare possit Missae celebrationem. Respondit: Oratores acquiescant - \n sub verbis festo de praecepto, de quibus in ca1006 none "η· (oof,, £ 3, veniant etiam festa per Codicem in universa xvwvy Ecclesia suppressa. 15 Maii 1936 ’. - I’iu- \1, Litteris Eneyclicis Casti eonnubii. 31 Decembris 1012 U lotam doctrinam christianam de Sacramento matrinionii exposuit Praemissa divina institutione matrimonii et eiusdem ad naturam Sacramenti elevatione, exponit Romanus Pontifex tria matrimonii ebristiani bona, nempe bonum prolis; bonum fidei seu fidelitatem; bonum Sacramenti seu indissolubile vinculum et gratiam sacramenlalem. — Deprecatur deinde Romanus Pontifex hodiernam incredulorum matrimoniorum abieclionem; damnat negationem divi­ nat matrimonii originis; matrimonia ad tempus, matrimonia ad expe­ riment nni. matrimonia amicalia: studiosam prolis evitationem vitiato actu naturae; facinus attentatae vitae prolis in 'imi inalris matris: eugenismum exaggeratum quo impeditur ne nascatur vel a matrimonio arcentur naturali cos facultate generandi 1) J. J. .S’., XX, 359. Cfr. // Mnnilort crdcsin^tico, Xb, 321 et 8(|s.; 213: Pontificium, 1928, 113. 1002. 1) Ptric ctlarn de cudem re responsum Aprilis 1932. in i 1006. I) -I. I. N . XXVIII. 219; Periodica, \\\, 297 ; I potit naris. IX. 59(1; ΓοπιιιηιιηηιΙ^ IMipit uses, 111 (1936). 122 el Xourclb lb rm Th· ulopi/pic, 63 (1936). Irish Reeled i uslicul Record, 1936, 125. Can. 1001. Can. Olllcii II Can. Rcrtlt df'X 916: The 166 — Can. 1012 ope operationi' chirurgicae privando; emancipationem socialem, oeco­ nomicam et physiologicam mulieris; contractum pure civilem et dis'oluhilein: mixtas nuptias temere initas; divortia el facilitatem ea concedendi. — Indicantur deinde remedia ad mala enumerata et re­ probata; huiusmodi remedia Mini: admissio divinae origini' matri­ monii et eiu-dem ad naturam 'aeramenti elevationis; pietas coniugum chrisliaiia qua legi Dei libenter oboediunt; cognitio legum de matri­ monio. quamvi' le se non sit sufficiens, si pietati* separata sil; frequens recordat io dignitati' el virtuti' 'aeramenti; necessaria a puerili aetate ad matrimonium per virtutum exercitium praeparatio; subventio per publicam caritatem et per suppletionem publicae auctoritatis civilis patribus familias prac'litiun ul sua opera se suosque alere possint. Optime omnia procellent si actio, in hac re. Ecclesiae et actio Status civilis plena concordia concurrant ‘. 2. - Occasione legis civilis in ludii' Hollandicis matrimonium civile praecipienti', Sacrae Congregationi Sancti Officii proposita fuere dubia de his quaestionibus nempe: «) l Irum infideles teneantur, ad valorem suorum matrimoniorum, servare formalilates a lege civili impositas, b) l trum missionarii catholici fungi possint munere of­ ficialis civilis in caeremonia matrimonii civilis. Sacra autem Congregatio, 22 lunii 1938. dubiis examinatis se­ quenti forma respondit: .4) Primum quod attinet: « Γ I trum omnia matrimonia Sinen-ium infidelium, post prae­ dictam legem promulgat ani inita secundum morem Sinendum lanium, omissa formalitate civili, invalida haberi debeant: Besp.: \on certo const.ire de nullitate matrimonii Sinensimn infidelium in circumstantiis propositis. 2 I trum Sinenses qui. post civilem illam legem promulgatam, in infidelitate non secundum formam a lege civ ili praescriptam, sed tantum Ocundum morem popularem Sinensium matrimonium contra­ xerunt in recipiendo 'aeramento baptismi debeant in forma Ecclesiae matrimonialem consensum renovare. Rcsp.; In recipiendo -aci amento baptismi debent renovare con-en-um in forma ecclesiastica, '«diem ad cautelam; ad quam renova­ tionem per se admitti non debent nisi velint actum quoque civilem perficere. 3 Quomodo agendum 'it in casibus, in quilni' Sinenses catho­ lici revera volunt contrahere in foro Eccle-iae. nolunt autem se subiicere legi civili atque recusant consensum matrimonialem exhibere coram magistratu civili. Rc'p.: Mis'ioiiarii generalim loquendo Sinensc' 'ponsos ehri-liano', ad civile matrimonium apto', ad nuptia- ne admittant, nisi Can. 1012 1) j. I. S . XXII. 539; Γ<ΓκχΙί<·<ι. XX, |·>. 167 Can. 1012-1011 prius civili praescripto obtemperaverint vel eidem obtemperare certo parati sint; et interim accurate edoceantur de vero matrimonio christiano ct Ê£a sc I I. - Pro Italia edidit S. C. dc Sacramentis, 1 Iulii 1929, Instructionem ad Ordinarios et per eos ad parochos de exsecu­ tione sententiarum nullitatis matrimonii eliam in foro civili, ad nor­ mam articuli 34 Concordati ilalici circa matrimonium *. 2. - Supremum Tribunal Signaturae Vposlolicae, 3 Augusti 1929 mbit ail Ordinarios- Italiae litteras circulares de exsecutione senten­ tiarum nullitatis matrimonii etiam in foro civili, ad normam arti­ culi 31 Concordati ilalici ’. 3. - S. C. Concilii, decreto 4 Augusti 1931. statuit mutandas esse aliquas formulas calcchismi Pii \ circa Sacramentum Matri­ monii. Mutatione» factae erant necessariae vi articuli 31 Concordati ilalici effectu» civiles agnoscentis matrimonio ecclesiastico. Catcchisinus Pii \ communiter in Italia adhibetur (\ ide can. 1329) I. - S. C. dc Sacramentis, I Iulii 1939 Ordinarios Italiae monuit de articuli» novi Codicis civilis ilalici legendis nupturientibus ad normam Concordati. Novi articuli sunt 111, 112, 113, qui i i dem sunt ac articuli veteris Codicis 130, 131, 132 *. 5. - S. C. de Sacramentis, 21 Septembris 1910. dedit Ordinarii* <•1 Parochi» Ludlaniae Instructionem pro exsecutione articulorum Con­ cordati 7 Maii 1910 inter S. Sedem el- Ivempublicam Lusitanam rela­ tivorum ad celebrationem matrimonii pro effectibus civilibus 1017 « 1). - I. Si quis reclamet ius suum ex sponsalibus valide * contracti- contra partem inituram matrimonium cum alio, matrimonium erilnc suspendendum u»que dum actum fuerit de iusta causa dispensationis priorum »ponsalimn et de damnorum reparatione, si tpia debeatur? II. I Irum actio reparationis damnorum, de qua in canone 1017, 3, perlinet ad forum ecclesiasticum, an ad cis ile? K. - \d I. Negative, seu non ampliu» admitti actionem de iusta causa di»»olulioiii» sponsalium; actionem vero reparationis damnorum non suspendere matrimonii celebrationem. \d II. Actionem reparationi» damnorum, de qua in canone HH7, § 3. esse mixti fori ». C. I., 2-3 lunii 1918 * 2. - « 1). - \ i» novi Codici» e»tne retroaeliva in hi», quae modi­ ficantur circa «poiisalia el impedimenta lam impedientia quam diri­ mentia matrimonium, ila ul quodlibel iu- acquisitum vigore spon­ dilium validorum nulliniode po»»it reclamari. ni»i in quantum no­ vus Codex concedit, el contracta impedimenta modificata a novo Co­ dice nulla dispensatione indigeant? K. - Codi· i. etiam quoad spon»alia el impedimenta, non esse Can. 1010JJT; PtrtoiUca Can. 1017. I) '■ XXI, - ' 1 » X XI i j f i » I) Λ. J. S.» XXXI, 225. 1) ·*· -‘- ■''·· *^· XXI. ,1U ( ( s XXI11, 51 4- X. S-, XXXIII, 20-56. l'erwriieu, IX, 151; Zu.* Pontificium, 1022 23. 169 — Can. 1020-1(123 vim retroactis am : sponsalia autem el matrimonia regi iure vi­ genti «piando contracta sunt vel contrahentur, -alvo tamen, quoad actionem ex sponsalibus, canone 1017, £ 3». C. I., 2-3 lunii 1918 2. 1 βΟΑ « D. - Si sponsa vel sponsus inveniantur ignari doctrinae IvwV christianae, eritne locus eos respuendi a matrimonio, vel dif­ ferendi matrimonium usque ad instructionem? R. - Parochus servet praescriptum canonis 1020, £ 2; et dum ea peragit quae Codex peragenda praescribit, sponsos ignorantes sedulo edoceat prima -altem doctrinae christianae elementa: quodsi renuant, a matrimonio ail normam can. 1066 ». C. 1., 2-3 lunii 1918 *. 2. - S. C. de Disciplina Sacramentorum, 29 lunii 1911, longam Instructionem promulgavit « de normis a parocho servandis in pe­ ragendi- canonici- inv c-t igationibu- antequatm nupturientes ad ma­ trimonium ineundum admittat ». \’., X, 315; Periodica, IX, 151 ; /us Pontificium, 1922, 25. — 2) Archie fur kidholiMhcn Kirchenrccht, vol. 1U0, p. 28; Hilling, 7. c., p. 73. « Can. 1023-1036 et eam suffultam praescriptionibus Codicis iterum promulgat. In hae statuitur: I Matrimonium non licet nisi de partium baptismo et earum 2" Denuntiatio inili matrimonii facienda est statu libero constat: ad parochum baptismi vi can. 1103, §2; — 3" Parochi testimonia de statu libero et denuntiationes de secuto matrimonio petant et transmittant per cancellarium Ordinarii loci: — I Cum matrimonia opilicmn alio transmigrantium quandoque sini vera matrimonia va­ gonnn in ii- servando* est can. 1032. ilemque ob alias etiam rationes n. 3 et 1023. 2. humo omnia matrimonia opilicmn can. 1031 longe transmigrantimn a parocho ne celebrentur nisi consulto Ordi­ nario loci: 5" Si ex recepto testimonio constiterit alterutram partem iam ligatam esse matrimonio, id stalim significandum erit parocho contra fas attentati matrimonii: 6 Instructionis observantia valde commendatur Ordinariis locorum \ Praescriptio huius can.. 1031 diu.irio loci seivelur >empei ficum ex Europa in dissita> π gione* clionern S. C. de Sacramentis, I lulii 1 βϋ 1 £ I, n. 3, de consulendo Or­ in matrimoniis celebrandis opitransmigrantium (Vide Inslru192), ad can. 1023). 1032 Mulla matiimonia opificum ex Europa transmigrantium ut matrimonia vagorum sunt coii'ideranda et ad ea celebranda opii·, est licentia Ordinarii loci S. C. de Sacramentis, 4 lulii 1921 (λ ide can. 1023). 1036 I. - « 1). - Quid dicendum de matrimoniis, si quae nulla -ini ex capite impedimentorum a novo Codice abrogatorum, iimitne matrimonia illa valida ipsa promulgatione novi Codicis, vel etiam ροΊ dictam promulgationem indigent dispensatione, sanatione, etc.? affirmative ad secundam η. R. - Negative ad ., 2-3 lunii 1918 2. - « l irum responsum Commi"ioni' ad Codici' canones authen­ tice interpretandos datum 2-3 lunii 1918. sub n. 7 dum in line dubii apposuit illud etc intelligendum sil ita ut dispensatione vel sanatione eiii'inodi matrimonia sci per indigeant, an potius eonvalidari etiam possint ad normam can. 1133, § I, et 1135? — R. - In dubio de quo quaeiitur (quod propudium luit ab Epi-eopo Melevitano) non habetur verbum semper; et \ erba etc. indicant talia matrimonia convalidanda e>se ad normam can. 1133 et sequentibus » *. : 3) J. J. S.. Nlll, 3 IS: /’ i. mbi. A <1 matrimonia non ipso furto conviiliilnntur, 'se. cinn nec ner , ... . μ».· t-· ··!'■· ■·> 1 i»-» cum recurri potest ;m cliam cum solum per littera.' impossibile est, R. - Negative ad primam pariem, affirmalhi ad secundam; seu ad effectum, de quo in canonibus Hill et 1015, s 3. censendum esO Ordinarium adiri non posse, si nonni-i per tel pliomnn ad eum recurri possit »>. C. I., 12 Novembris 1922 ‘. 2. - S. S. Officii, decreto diei I I lanuarii 1932. sui stricti muneris esse duxit « omnium Sacrorum \utistilum nec non parocho­ rum aliorumque, de quibus in canone 1011, qui super mixtae reli­ gioni' ac disparis cultus impedimentis dispensandi facultati' audi sunt, attentionem excitare et conscient iam convenire, ne dispensationes liuiusmodi unquam impertiantur, nisi praestiti' antea a nupturien­ tibus cautionibus, quarum fidelem exsecutionem, etiam vi legum cililiuin. quibus alteruter subieclus sil, vigentium in loco actua­ lis vel (si forte alio discessuri praevideantur) futurae eorum commo­ rationis, nemo praepedire valeat; secus ipsa dispensatio 'it prorsus nulla et invalida >» 2. 1045 1 . - « I). - 1 Irum, ad normam canoni' 10 15, £ I. clausula: (/uolit-s impedimentum detegatur mm iam omnia sunt pa­ rata ad nuptias, intelligi debeat stricto sciimi. s< ilicei quod impedi­ mentum antea omnino ignotum fuerit et tunc rc-ciatui : an potius eo ΜΊ1Ί1 quod, quaimis antea cognitum, tum* solum tamen ad notitiam parochi aut Ordinarii sit delatum. ve ad primam partem, affirmative ». i Martii 1921 ’. Can. 1037. — 1) i. J Can. 1044. LXIV, 602; rrritulicu, XI, 1S5; /i/.t Pontificium, 1922, I) i. .1 130. — : I .1. .1. S’.. The .ίuslrtibishm Citthulit Record, 1938, p. 261-266, ubi adhuc sustinetur Vicarium cooperatorem pusse, urgente mortis periculo, dispensationem ab impedimento di-paritatis cultus concedere, quin cautiones formales u parte acatholieu prai-litiH suit, saltem vi eau. 21 1 5* lolii 1912 Ί8, misit decretum ad Or­ ni ul cautiones, quae scriufficiant. Si nec oraliter prudentiae ( h dinarioruni equipollcnter datae sint in msione ad Delegatum Apoinbri- 1931. non admittens lento mixtae religionis aut i-positiones S. Officii, non habeatur moralis certitudo natae quam nasci turae ca­ mi » ’. attentionem eorum qui fa­ tis mixtae religionis et diigendi cantiones, sub poena i lac di-pen-alioni- (\ ide lanuarii 1932. non respicit num afrieanarum. S. C. de n catholicorum qui iuxta n parentibus paganis eduparalae -int facere quod in ί. -I. -s , XX, G|; Tin Eccbxiattirai ‘2SS, Apollinaris, 1, 2457 S . XXXIV. 211. tui can. 1061. — 2) IUsponsum hoc 1221. — 3) c fi etiam apud Bon· • ’exmqira/ /fcron/ |o. 109, rtspotwum u1937), 308; Bouscaren. /. r.. I ad hunc can. 1070, refert et aliud responsum de eadem re et eodem sensu datum a S. C· 28. Olllcii ad Archiepiscopum Friburgcnsem oil Itum ab .Irc/iir fur failing i n Kirclit nrtchl. 1925, 202. (.an. 10.0-10,6 |,u- exempla C'l par·· catholica ». Quam sententiam Summus Pontifex benigne adprobavil j in aud. dici 16 mensis Apr. 1931], Haec tibi communicamus ». S. C. de Propaganda Fide, 20 Maii 1931 5. - « I Irum in Sinis valere pergat dispositio primi Concilii anno 1921 celebrati, vi cuius secundum antiquam praxim in dispensatione super cultus disparitate Ecclesia dispensare intelligebalur etiam ab impedimentis, a qmlm« pars infidelis erat exempta; an potius standum «il Decreto S. Officii diei 16 Aprilis 1931, iuxta quod Ecclesia in talibus casibus non intelligitur dispensare ab impedimentis a quibus exempta est pars acatholica ». Sacra Congregatio Sancti Officii, examinato dubio proposito, 25 Maii 1932. respondit: « Negative ad primam pariem; affirmative ad secundam partem El ad mentem: mens est ut corrigatur can. 396 Concilii Sinensis anno 1921 celebrati ». S. C. S. Officii, 30 lunii 1932 5. 6. · Matrimonium contractum ante Codicem a persona non hapli/ata cum persona dubie tantum baptizala invalidum est habendum ob impedimentum disparitatis cultus. S. C. S. Officii. 15 Maii 1936 b. 7. - « I). - \n ab acalholieis nati, de quibus in can. 1099, § 2. ad normam can. 1070 subiiciantui impedimento disparitatis cultus, quoties cum parte non baptizala contraxerint. R. - .Affirmative ». C. I., 29 Aprilis 1910 7. Codi'd> promulgationem adhuc sustineatur iigregalione Sancti Officii emissum in In­ structione Vrchiepiscopo Quebecen. die 16 Septembris 1824 tradita: Ecclesia di-pen-ando eum parte catholica super disparitate cultus ut eum infideli contrahat, dispensare intelligitur ab iis etiam impedi­ mentis, a quibus exempta est pars infideli«. ut inde huius exemptio propter contractus indix idiialilatem communicata remaneat et alteri ». S. S. Officii respondit: « Negative, i. c. Sancta Sedes, dispensando >upei impedimento disparitatis cultus, non intelligitur dispensare ab impedimentis, a quibus exempta est pars acatholica ». Atque co in­ mumeaxil S. ( ongr. de Propaganda Fide, 20 Maii I93I (Vide canonem I070. 4) '. 2. . Huc spectant responsa S. C. S. Officii 10 Maii 1911 et 16 lanuarii 1942 (xidc supra can. 1061). 1 (1TG 1’ S· interrogata quid sentiendum de matrimonio ” contracto in infidelitati- a fratre «uni sorore uterina, deinde , .· I .s ' i '■ I V »11. II M»rtH lf-s r.tu · I» ~ *’ 1 H Can. 1071 >'■ 1 · <«V »rri. l>> '/■rfrinu>ni/)t 504 refert < t ,»liu non eotvdure de pmxi . 5) SyUnge, /<<'■/··-/ \ \ V, 1’2·. 7 ) J . J . x., \ \ \ 1 i 212 t) K ,p<>n«ntn ant. in S. C s. ottlcli datatimiein non fen. nee in A. A. ··'·■ Ill vi ■ ■· In I’-r..·.<.«, X\I. |r,·. ΊΙ,,,,ΙηαίηΙη-ρπιΙ.Ι,η In Q^arlalschrift, , tina ΠοιηιγιΗ. I. «*., I. dua manu subscri­ bantur et speciali modo commendentur ’. 5 . 2-3 lunii 1918, declaravit, ad nonnam can. 1076. £ 3. 1077 5. 1:.· niim<|uain pennillrnduin iinatriinonimn si dubitari possit1 an nubenda sit soror vel lilia alterius partis (Vide can. 1076). 1078 1. - « D. - \n vi canonis 1078 ex solo actu, ut aiunt, civili ±v O i|][rr eoSj jc quibus in canone 1099, £ I, indcpcndenlcr a cohabitatione, oriatur impedimentum publicae honestatis. R. - Negative ». C. L, 12 Martii 1929 ’. 2. - Impedimentum publicae honestatis est \ineulum iuridieum quo, ratione naturalis decentiae, ad consulendum dignitati el honestati convictus domestici, prohibetur matrimonium pcixmae coneubinariae cum alteriu* personae concubiti ariae consanguineis in primo et secundo gradu lineae rectae. Quid autem sil concubinatus publicus el noto­ rias impedimentum parions describitur in rausa agilata a S. Hola 29 Novembris 1930 *. I., 2-3 lunii 1918. declaravit cognationem spiritualem 1079 1 ' Pentecosten 1918 contractam, post iones, etsi concordes, perpendere tenetur. Nam medici acta examinant iuxta artis prae­ cepta, index vero iuxta leges. S. R. Kola, 16 Februarii 1928 *. 2. - Qui externe consen-um mali imoniale exprimit, sed interne illum non habet aut substantialiter mutat, is mm contrahit matrimonimii, quia illud rcicit aut aliquid substantialiter dh orsum inire vult, puta -orielatem a I tempus. I nde si eonlrahen- excludit \el limitat ius coeundi. vel eius ordinationem ad pridem, vel perpetuitatem vd unitatem, dicens non interpretative tantum, sed positive in mente sua: \olo contrahere matrimonium. >ed nolo tradere ius in per petuum et cxclii-ivum. mihi rc-c rvo potestatem scu ius vitandae prolis \cl adhaerendi aliis matrimonium c-l invalidum; delicii enim consensus matrimoniali quod substantiam allinet et >ine -ua substantia nihil consipiere poles·!. S. R. Kola. 16 lanuarii 1930 3. - \clus ρο-ili durante In pn<»i mm ΊΐηΙ liberi, pallem -i agatur de hypno-i perfecta, ideo consensu* in mali imonium eo tempore poni 'alide nequii, Vein* voro po'ilO' post In pnosim ex .«ugge-lioiie indita in ip-a hy pilosi non certo eon*tat ea libertate carere (piae necessaria e-t in conii ahendo matrimonio S. R. Kola. 22 Februarii 1930 . I. - Inter mnuc- constat amenle- *eu qui in omnibus rebus insaniunl incapace- e—e ad quemlibet actum humanum ideoque etiam ad consentiendum matrimonio; demente- vero seu qui «olnm in una aut altera re insaniunt iurc merito amentibus in re matrimoniali aequiperantur, -i eorum insania in ipsum matrimonium feratur. Ta­ lium autem incapacitas c-t iuris naturali', mule -olum indirecte a Codice tangitur can. 1928. S. R. Rota. 1 Martii 1930 ‘. 1086 \Linonrs 1081 ri 1086 arclc inter >e conncctunlnr; nam cum iuxta can. 1081 matrimonium uno liat partium consensu, per -e palet < um invalide < onlrahcrr qui in matrimonium aliter ac eius natura exigit· con-entil. I nde tripliciter haberi simulatio in contra· Can. 1081. I' /JrriMonr* ·" it >rnhri/iui, N\. \ I, v 57, in qua enu-a pbirhna dissenuitur d» 'ini-uiia H d< dctni’uUa. 2) .< sri/ <· nb’iitbir, XXII, p. 55 el sqs.— J) lb ··. »r ’ΐη/(π/ΜΛ, XXII 'G ut -q·*. — l) Dtct-ion/.s #ct< hr nb nbtu , XXII, 125 sqs. 179 Can. 1086-1092 hen l.e poles! ; si contrahentes externe contrahunt interne vero contiactum ipsum omnino reiciunt; externe contrahunt et interne reiciunt obligationes suscipere ex contractu orientes; contrahunt et excludunt non quidem contractum aut obligationes sed earum imple­ mentum. In hac postrema hypothesi matrimonium valet, in aliis dua­ bus non valet. S. R. Rota, 19 Decembris 1930 *. I· ' Gravitas metus ab extrin-cco non aestimatur solum ex ' damno obieclivo, gravi aut levi nempe pro omnibus; nam iisdem malis non omnes aeque perturbantur; ideoque -edulo perpen­ dantur oportet et patientis affectio seu aetas, sexus, indoles, institu­ tio. et inferenti- ingenium, mores ac potestas in patientem. S. R. Rota, I Aprilis 1930 *. 2. - Ad dignoscendum an in casu particulari sermo sit de metu matrimonium iri it ante non sufficit solum critérium, quod contrahens matrimonium non iniissct, m< tu non compul-us, quia dari potest me­ tus ob quem quis matrimonium contrahat alias non contracturus, qui tamen metus non sil gratis et iniustus. S. R. Rota, 21 lunii 1930 . 1 fjQT G " S. C. de Sacramentis. 10 lulii 1932. misit Litteras cir­ culares ad Ordinarios Italiae ad melius et practice ordinan­ dam materiam matrimoniorum per procuratorem, ne Uniusmodi ma­ trimonia difficultatem ex parte Statu- civilis inveniant qui ea agnoscere recuset. Exigitur inter alia ut mandatum pioeurae vidimclur ab Or­ dinario loci ubi ipse mandans degit ’. 2. - S. (’. de Sacramentis, Litteris circularibus 10 \o\embri- 1911, Ordinariis It,aliae norma- servandas dedit circa transmissionem radioIclcplionicam celebrationi- matrimoniorum per procuratorem celebra­ torum a militibus in ludio pugnantibus. In hi- matrimonii- celebrandis -enandae sunt omnes leges canonical* et coneordalariae matrimonium respicientes; eaeque praesertim quae ad celebrationem per procura­ torem referuntur. Tran-millitur autem radiotelephonice caeremonia celebrationis seu requisitio, expre-sio et receptio consensus neenon Missae celebratio, -i locum habeat, ad solatium dandum mililibii- con­ trahentibus in audienda transmis-ionc celebrationis matrimonii quod ipsum revera non designatum procuratorem ligat 2. 1 f)QQ 1. - « Posita semel conditione, haec firma manet, nisi fuerit 1092 revocata; et siquidem falso adimpleta retineatur et consensus consequenter exprimatur, huius effectus nullus e-t: praestitus est enim Can. 1086. — 1) Derisiones seu sententiae, XXII, l»09 et sqs. Can. 1087. — 1) Decisiones st u sententiae, XXII. 202 et H(|Ht 2) Decisiones sen sen­ tentiae, XXII, 359 sqs. Can. 1089. — 1) Litterae non sunt promuluatm? in J. J. s. Publicavit autem cas 7/ Monitore ecclesiastico, XLIV (1932). 227, — 2) Cfr. Litteras circulante apud II Monitore ec­ clesiastico, 19 11, 269-27 1. - 180 Can. 1092 in hvpothesi conditionis adimpletae secundum veritatem, el non se­ cundum falsitatem; el ideo perinde est habendus ac non praestitus ». S. R. Rota, 19 lunii 1920 ‘. 2. - In condiiione potestativa seu arbitraria, cuius nempe exse­ cutio pendet a voluntate compartis, haec valent, si agitur de condi­ tione suspensiva, cuius obicclum e-l aliquid perpetuo faciendum, v. ». -pon-i recessus ab ebrietate: « \c in absurdum incidatur quod ma­ trimonii valor, a quo honestus ipsius usu- pendet, maneat perpetuo incertus, censendum est, rei substantia cogente, quod conditioni subesi ip-a promissio oneris ex animo praestanda a eomparle, non vero fu­ turum promissionis implementum ut pluries tenuit Rota. ... Quare obligatione sincere suscepta a eomparle, matrimonium valet: quodsi in po-tcrum obligatio non adimpleatur, matrimonium ex hoc tantum non dici potest invalidum. Facta vero promissione, ex animo facta prae-umitur, ni-i contrarium evidenter probetur». S. R. Rota, 20 Februarii 1929 *. 3. - « Conditio proprie dicta tunc habetur quando par.-, explicite xohmtati- actu, suum consensum exsistentiae alicuius qualitati- alli­ gavit, ita ut, si qualitas deficiat, etiam consensus, qualitati subordinatu-, deficere debeat ». S. R. Rota, II lunii 1930 '. -1. - Conditio de futuro contingenti illicito vel turpi pro non adiecta habetur, (plia iu- praesumit ea- serio apponi matrimonio non po-se. \t ista praesumptio est iuris lanium, quae proinde probatio­ nem in contrarium admittit. Conditiones contra substantiam matri­ monii adicctae semper attenduntur et matrimonium irritant. S. R. Rota, 16 Iulii 1930, 25 Iulii 1930 '. 5. - Conditione- fere numquam in ip-a matrimonii celebratione apponuntur. \t appositae ante matrimonium nec virlualiter revocatae permanent et in consensum influunt. Revocatio conditioni- appositae est laetum cl demonstrandum est. Conditio semel apposita imn tol­ litur certitudine, quae post conditioni- appo-itionem ex factis inxe-ligationibus oritur. Certitudo enim moven- ad celebrationem matri­ monii xeritatem obicetivam supponit. Si autem xerila- obiecliva desit, licet ex certitudine .-ubieclixa matrimonium contrahatur, conditio adimpleta non e-l. et con-en-u- in matrimonium non evadit purum. S. R. Rota. 25 Iulii 1930 ’. 6. - Si conditio eventum futurum et contingentem respicit, matri­ monium tam diu -u-penditur done·· eventu- aut continuet aut non continget; tunc igitur -i eventu- continuel, con-ensus completur et mali imonium • fficiel: exenlu autem deliciente, eon-en-u- cadit et matrimonium non efficitur. « \d dignoscendum autem an rex era conCan. 1092. ■ · 1) XXI. 217-231 XXII, 120-338 U. ' ' 5) /h-rt · or« *iont » -<··· «oi/enltac. XII, 17 2 ; . t s lunii 1929 />cci«ifinee xr« wnMie» «u «oUenKoe, XXI, 112-121. - 3) Drritfinnrn «eu Mn.- <> . ............... xxh - u -fittfHtûif, XXII, l”l ct |ι<ι ,.t sqs . (50 ,.t Kq(, 181 (an. 1092-1095 trahens alligaverit suum consensum conditioni, inquiri praesertim debet, quanti aestimaverit contrahens ante nuptias illam qualitatem, cuius exsistentiae affirmat se alligasse consensum, <*t quomodo post nuptias se gesserit, ut primum cognovit conditionem appositam non esse purificatam. Quo pluris enim antea illam qualitatem aestimaverit, «pio celerius postea abrupit vitam coniugalem, eo facilius probari po­ test contrahentem noluisse matrimonium inire si non exstiterit in altera parte qualitas, (piam in asserta conditione postulaverat ». S. K. Rota, 11 Augusti 1930 °. - In Germania matrimonia mixta inter decretum /Ve leniere 1094 et Codicem iuris canonici regebantur eodem decreto temperato Constitutione Ypostolica Provida, et non servata forma canonica valida erant. Quod ius novo Codice abrogatum est. S. K. Kola, 2(1 Iulii 1931 '. 9 - « Utrum in facultate data Ordinariis Sincnsibus dit* 31 \ugu-li 1908, dispensandi a forma substantiali matrimonii pro casibus lautum verae necessitatis, cum potestate hanc facultatem etiam habitualiter subdelegandi missionum rectoribus, sub verbis missionum re­ ctoribus, in locis missionum ubi quasi paroeciae canonicae erectae i\-i-liint, comprehendantur etiam vicarii cooperatore-. Sacrum hoc dicasteriuni. re mature perpensa, respondendum consuit: I/firmat i ue, nempe Ordinarii Sinarum, iuxta dispositionem decreti 109 primi Con­ cilii Sinensis, possunt, servatis servandis, sub delega re facultatem de qua unitur etiam vicarii- cooperatoribus quasi parochorum ». S. C. de Propaganda Fide, 12 Aprilis 1933 2. 3. - In Italia etiam cappellani castrenses matrimoniis assistere possunt servato praescripto can. 1097, £ 2, cl can. I 103. I cl 2. S. C. Consislorialis, 13 Aprili!- 1910, n. 7 1095 • 9 10 Martii 1928. declara'it revocatam esse a can. Sancta Sede ante Comatrimonii- mixtis illicitis (\ide dicem concessam can. 1102). 2. - Sacerdos, qui ut testis authorizabilis a—i-lit matrimonio, suo munere fungi non potest nisi percipiat et inlelligat quid agatur, secus non e-l prac-ens in sensu iuris. Quapropter si parochus vel delegatus a-i-terct matrimonio perfecte ebrius matrimonium esset nullum ex defectu formae. S. K. Kota, 31 Januarii 1929 6) Derisioni:# seu sriifenfine, XXII. ôG8*583. Can. 1094. 1) Decisiones seu sententiae, XXII, 102 et «t|H.; 1. 9 Decembris 1917, apud De Snu t. Dr S/Htns. ct Matriin., n. 143, 1>. 118. 2) Si/Uoy,, n. 177> p. 1,5 L 3) J. Can. 1095. 1) Decisiones seu sententiae, XXI, p. H2. 182 (mi. 1095-1(196 3. - Hu'· spectant etiam plura responsu (’. I., de quibus in canone 1096. 1096 I. - lure ante (.odiccm vigente probabiliter ad assistendum lUJv xa|j()e matrimonio sufficiebat parochi vel Ordinarii licentia tacita proprie dicta. I nde iuxla hanc doctrinam ex tali licentia cele­ bratum matrimonium validum habendum erat. S. R. Rota, 9 lulii 1918 ’. 2. - « I). - I. 1 trum vicarius substitutus, de quo in canone 465, ji I. po—il post Ordinarii approbationem licite et valide assistere ma­ trimoniis, si nulla limitatio apposita fuerit. II. 1 trum itioni vicarius id possit etiam ante Ordinarii appro­ bationem. . III. I trum idem vicarius parochi religiosi id possit post ap­ probationem Ordinarii, -ed ante approbationem Superioris religiosi. I\. I trum vicarius, seu Sacerdos supplens, de quo in citato canone 165, $ 5, id possit ante approbationem Ordinarii. R. - Ad I. Affirmative. Ad II. Negative. Ad III. Affirmative. Ad l\. Affirmative, quoadusque Ordinarius, cui significata fuit designatio sacerdotis supplentis, aliter non statuerit ». G. 1., 14 lulii 1922 2. 3. - « 1). - I. I trum vicarius oeconomus legitime constitutus in paroecia vacante, ad normam canonum 472 ct 473, possit licentiam assistendi matrimonio dare -accrdoti determinato ad matrimonium determinatum. II. ( trum id possit vicarius substitutus, de quo in canone 465. > I, post Ordinarii approbationem, si nullam limitationem Ordinarius apposuerit. III. I trum vicariu- parochi religiosi id possit post Ordinarii approbationem, -ed ante approbationem Superioris religiosi. I\ . Utrum vicarius, seu sacerdos supplens, de quo in citato canone 165, § 5, id possit ante Ordinarii approbationem. \ . I trum id pos-il vicariu- adiutor parochi imparis suis muniis rite obeundi', legitime constitutus ad normam canoni- 175, £ 1. \ I. I trum id po>sit vicarius cooperator, de quo in can. 476, inscio parocho. R. - Ad I. Affirmative. Ad II. Affirmative. Ad III. Affirmative. Ad 1\. Affirmative. quoadusque Ordinarius, cui significata fuit dc-ignatio sacerdoti* supplentis, aliter non statuerit. Can. 1096. nolint \! 1) li.f»; /Ut» fh · liti illine X. 7S et sqü. — 2) J. J, -S‘.t XIV, 527: Pe 1922, 121. 1 · ulHf 5 '♦ H Vd \. Provisum in citato canone 175, Ad \ I. Pi'ov i-um in citato canone 176 ». ., 20 Maii 1923 4. . « D. - l triiin, ad nonnam canonis 1096, N ·* 9 sacerdos sil determinatus, si parochus Superiori monasterii in casu particulari declaret, se ad matrimonium proxima Dominica in ecclesia filiali celebrandum delegare aliqucm sacerdotem religiosum, qui a Superiore sequentibus diebus id Missam die Dominica ibi celebrandam deputa* bitur. R. - Negative ». C. I., 20 Maii 1923 *. 5. - « An certo constet cappellanos carcerum fuisse institutos Laniquam veros parochos aut saltem tamquam vicarios cooperatores, ad effectum validae adsisleiitiae matrimoniis, in rasu ». S. C. Concilii, 9 lanuarii 1926, respondit: « Negative et ad mentem » 6. - « 1). - i. .An vicarius cooperator, qui ad normam canonis 1096. £ i, a parocho vel loci Ordinario generalem obtinuit dclegationem assistendi matrimoniis, alium determinatum sacerdotem submatrimonio determinato. II. .An parochus vel loci Ordinarius, qui, ad normam canonis 1(196, § I acerdotem determinatum delegaverit ad assistendum matrillion io determinato, possit ei etiam licentiam dare subdclcgandi alium sacerdotem determinatum ad assistendum eidem matrimonio. - .Affirmative ad utrumque ». C. I., 28 Decembris 1927 ·. « · - Decretum Ve temere modum concedendae licentiae determi­ navit. Post ipsum licentia danda est sacerdoti certo et determinato et valet intra limites territorii eam concedentis. Codex addidit ut licentia detur expresse; unde excluditur licentia tacita, praesumpta, interpretaliv a vel mera tolerantia aut ratihabitio. Urentia scripto, verbis signisve aut factis vere concludentibus, quae nempe demonstrent intentionem concedentis, manifestanda est. Lex non requirit ul scripto detur licentia. S. R. Rota, 16 Maii 1929 8. - Delegatio danda est sacerdoti determinato, unde excluditur delegatio generice data vel designat io sacerdoti' per tertiam personam vel per sponsos; at necessc non est ut delegatu- deleganti notus sit. ni i autem potest sive scripto, sive verbi sitivi-- acquiv alentibus. Exclusa vero esi sive etiam aliis signis pocentia seu delegatio prae­ 3) .1. J. ,S'., XVI. Ill: Periodica, Xl.ll, «I; 1 as Ponli/iciiiiti 1021, lis. I) J. .1. .S'., XVI, 115; Periodica, XIII, 80; Ius Pontificium, 1924, 08. 5) Iteaponsuin non fuit promutkitiiin In .1. t. S.; H Wonitore reel·siaslico, XXXI X. p. 225 et sq». sqH. hae< haec addit: addit : La mente zzlunta alla r|sp<»Mn delta >. <'oinrrcKazione non la conosclaino, ma ύ 1« n nirevole indovin.irla: che <·!<»··, se vi sono veri Inconvenienti ml aciniire. come >d è fatto flnora, il diritto eoniuin·, col domandar la dclega al parroeo o ail 'Ordinario, c ove oecorra il tiwc-sstuio, il Vescovo conferisca a tali Ni il ut i la esenzione a norma del eau. 1111, * 2. e délia citatu rlsoluzionc del 1 Ftbbraio l'.lllS, ad X . (J) J. .1. X., X X. (11 : lit mu Tiu ohitP't···. 55 ( 1 *.»28). 291 ; Apollinaris, 1. lol; Periodica, XVII, 13; lus Pontificium, 192S * ;) Decisiones seu runtenliae, XXI, 194-205. (an. 1(196-1097 184 — sumpta vel inlerprelativa quae in rerum natura non exsistit et nihil operatur, aut mera tolerantia, nec item sufficit licentia tacite data. S. K. Rota, 14 Maii 1930 9. - « l). - Cum vicarius cooperator ex praescripto can. 476, £ 6 debeat ratione officii parochi vicem supplere eunique adiuvare in uni· ver-o paroeciali ministerio, quaeritur: An valide assistere matrimo­ niis possit atque etiam delegare ad assistendum iisdem, si ex statutis diocccsanis aut ex parochi commissione non constet de facta iuriuni limitatione ». Eminenlissimus Card. P. Gasparri, praeses Commissio­ nis, 13 Septembris 1933 respondit: « Negative ad utrumque » '. 10. · Etiam cappellani castrenses in Italia assistere possunt ma­ trimoniis. S. C. Consistorialis, 13 \prilis 1910. n. 7 (Vide can. 1094. n. 3). 11. - Vicarius cooperator ratione officii nequii matrimoniis assi­ stere. C. 1., 31 lanuarii 1942 (Vide can. 476, un. 4-5). 12. - Delegatus episcopalis etiam ad universitatem negotiorum nequit matrimoniis assistere. C. !.. 25 lanuarii 1943 (\ ide can. 199). 1097 de Sacramentis, 2 lulii 1917, proposito dubio: « \n vidua ad solum matrimonium ecclesiasticum admitti possit, -i per matrimonium civile ineundam pensionem militarem amitteret». Re-pondit: « Non esse recedendum a praxi S. Congregationis ideoque amissionem pensionis non esse cau-am sufficientem permittendi cele­ brationem matrimonii absque ritu civili. Quod si aliae habentur circumstantiae, recurrendum in singulis casibus. Sanctissimus resolu­ tionem confirmavit. Vgitur de causa ex quadam dioecesi italica oriun­ da » 1. 2. - C. !.. 2-3 lunii 1918, declarav it remittendum esse prudenti indicio Ordinarii loci, qui exigere poterit in casu iusiurandum supplelorium, utrum permitti slalim ρο-sint nuptiae parti quae post pu­ bertatem phisquam per sex mense* morata sit in longissimis et dissitis oris, si matrimonii necessitas urgeat ( \ ide can. 1023). 3. - S. C. de Sacramentis. I lulii 1921. edidit Instructionem de pYobalione *lalu* liberi, relate praesertim ad opifices qui ex Europa in dissitas regiones demigrant (Vide can. 1023). 4. - S. C. Con-istoriali*. communicatione 26 lanuarii 1923, Ordi­ narii* Italiae commendavit ut eos qui ex Italia in Americani aliasve regione* migrant vel migravcrini, muniri curent tessera quadam eccle­ siastica, in qua indicetur nomen. loeu* origini*, quan Io el ubi baptis­ mum et confirmationem receperint, ct quinam *it praesens eorum «latu*, utrum scilicet liberi sint, an coniugali. cum lilii* vel non. an C' v idui 2. S) prcimimr* hcv nh itlun , XXII» 275-2S1.— 9) Cfr. -I i lutris, \* 11 (1931), 77. Can. 1097. 1) Archir ftir kulholinchni Kircht nrtchl, vol. 103. p. 15S; Hilling, t. p. 71 — 2) J. J. S.» XV, 112. 185 — ‘ Cnn. 1098 “j flQQ I. - D. - Cum in nonnullis regionibus parochi- civili leg· lUJO graviter prohibeatur quominus matrimonio assistant nisi praemisso civili connubio, quod non semper praemitti potest, el tamen ad mala praecavenda et pro bono animarum matrimonium celebrari expediat: quidam horum locorum Antistites a S. C. de Disciplina Sa­ cramentorum elllagitarunt : an el quomodo bis in adiunctis providen­ dum sit. R. - Recurratur in singulis casibus, excepto casu periculi mortis, in tpio quilibet sacerdos dispensare valeat ab impedimento clandestinilatis, permit tendo ut in relatis adiunctis matrimonium cum testibus valide et licite contrahatur. S. C. de Sacramentis. 31 lanuarii 1916 '. 2. - « I). - Utrum, secundum canoneni 1998, ad valide et licite matrimonium coram solis testibus contrahendum sufficiat factum ab­ sentiae parochi, an requiratur etiam moralis certitudo, ex notorio vel ex inquisitione, parochum per mensem neque haberi neque adiri posse sine gravi incommodo. K. - Negativi* ad primam partem, affirmative ad secundani ». C. !.. 1(1 Novembris 1925 2. 3. - Ad hoc ut valeat matrimonium in forma can. 1098 requiritur factum absentiae parochi et moralis certitudo ex notorio vel ex inqui-ilione parochum per mensem haberi vel adiri non posse sine gravi incommodo. Deficiente facto absentiae aut certitudine morali matri­ monium validum haberi non potest. S. ,R. Rota, 30 lanuarii 1926 . I. - « I). - An canon 1098 ita inlclligendus sit ut referatur tantum ad physicam parochi vel Ordinarii loci absentiam. R. - Affirmative ». C. I., 10 Martii 1928 '. 5. - « I). - An (id physicum parochi rei Ordinarii loci absentiam. de «pia in interpretatione diei 16 Martii 1928 ad canoneni 1098. refe­ rendus -it etiam casus, quo parochus vel Ordinarius, licet materialiter praesens in loco, ob grave* tamen incommodum celebrationi matri­ monii assistere nequeat, requirens et excipiens contrahentium consen­ sum. R. - Affirmative ». C. I., 25 lulii 1931 ’. 6. - S. C. de Propaganda Fide, 12 Aprilis 1933, declaravit facul­ tatem datam Ordinariis Sinen-ibus 31 Augusti 1908. dispensandi a forma -ubslantiali matrimonii pro casibus verae necessitatis subdelcgari posse etiam vicariis cooperatoribus quasi parochorum Can. 1098. — 1) A. J. .S., λ’III, 36; cfr. ctluin rescriptum S. Congregationis do Sa­ cramentis 16 lunii 1922 Itcmquc responsa eiusdem (’onglcgat Ionia ad Episcopum Metenscm, 25 Midi 1920, et ad Ordinarium 1’adcrboinensem, 9 Martii 1916, apud De Sinet, />r Sponsu· UbUA Mttlrii/( n. 136. 2) I. J, s . XVII 583; Pi riod ica. xiv. 186» Zw Pon* tificiuiii, 1926, S3. — 3) Decisiones seu sentential , XVIII, 17-21. 1) J. J. X.. XX, 120; Nouvelle II» rue Theologique, 55 (1928), 157; Apollinaris, 1, 331; Periodica, XIV, 185; Ius Pontificium, 192s, .» ») i. i. .s*.. XXV. 388; Periodica, \\i. 12. 6) Declaratio non fuit promulgata in J, J. .S. Eam refert Sarturi, l. c., ad can. 1008. Cfr. etiam can. 1091, 2. Can. 1(198-1099 186 7. - « \d dubium propositum ab Episcopo Melon, pro opportuna solutione: An scilicet, ratione habita responsi dati a Pontificia Com­ missione ad Codicis canones authentice interpretandos diei 25 'lulii 1931 relate ad can. 1098, ad hunc ruminem referendus sit casus, quo parochus vel Ordinarius celebrationi matrimonii religiosi assistere nequit, quia lege civili prohibetur, etiam sub poena, matrimonium coram Ecclesia celebrare, nisi praecesserit matrimonium sic dictum civile, et hoc ab auctoritate civili omnino recusatur, v. g. oh defectum instrumento· um quae lex civilis requirit. S. Congregatio de disciplina Sacramentorum rescribendum ceil'd: Vllirmal ive. Datum Romae, ex aedibii' eiusdem S. C. die 24 Aprili' 1935 » 8. - « I). - I Irum grave incommodum, de quo in can. 1098 sil tantum illud quod immineat parocho, vel Ordinario, vel Sacerdoti de­ legato qui matrimonio assistant, an etiam illud quod immineat utri­ que vel alterutri matrimonium contrahenti. R. · Negative ad primam partem, affirmative ad secundam ». C. I., 3 Maii 1945 \ 1099 1. - C. I. declaravit, 9 Decembris 1917, exemptionem a forXv*/*/ malitatibus decreti Ve /emere qua ante Codicem fruehantiir Imperium Germanicum cl Regnum Hungarian circa celebrationem matrimoniorum mixtorum, promulgatione Codicis abrogatam esse ’. 2. - « Ad consultationem Kcierendi'simi Ordinariatus Pragensis S. C. S. Officii ita respondit: in consessu habito feria IV, die 26 No­ vembris 1919. propositi' precibus i>lius \rchiepiscopalis Curiae, dati' die 5 \prili' 1918. quibus peti* quomodo se gerere debeat in exci­ piendo consensu sacerdos. qui adsislil celebrationi matrimonii inter catholicum et acatholicum. qui non dant cautiones. Eminentissimi ac Reverendissimi Domini Cardinales mia merum Inquisitore' Generales respondendum mandarunt, in omnibus servandas esse praescriptiones Codicis 1. C. Hinc sacerdos his matrimoniis adsistere nequit, nisi, praestitis cautionibus, obtenta fuerit dispensatio super impedimento mixtae religionis aut di>parilatis cultus, ad muniam can. 1066 et 1061; i-oiiOU'uni vero requirendum ad normam can. 1102 et 1095. Contrariae S. Sedi' prar-criplionc' atque contraria indultu per ipsum Codicem*!. C. abrogata sunt. R. Card Merry* del Val » ‘. 3. - « 1° I Arum can. 1099, 2 ila inlelligendus sit, ut nomine acatholici non baptizati venial etiam ethnicus, aliis verbis, utrum protestantes baptizati cum ethnici' matrimonium contrahentes, valide contrahant. 7) Cotlcctanai WrcAliniraato. XXVI, C»9; ZVrioJûvr, XXVII, 15. 8) J. .·!. S.t XXXV1T. 119. Can. 1099. — D Cfr. apud Dc Smcl, Dc ^wn^aUbus cl matrimonio, η. I 13. p. 1 18 ubi in nn· .· do aliâ simili declarati....· I® Martii 1918. nota 1; cfr. etiam can. 11“-» η. 1· ί Γ 1 · D Sinet» υ .>12, p. us, 187 Can. HICO 2° Si affirmative, utrum matrimonia protestandum baptiza* torum cum ethnicis ante promulgationem Codicis contracta (quae ha­ ctenus invalida consebantur), valida evadant per promulgationem Co­ dicis, obice legis amoto, perseverante vero consensu. Infrascriptus Eminenlissimus Cardinalis Commissionis Praeses re­ spondet: Ad Ium Affirmative ad primam partem, scilicet, nomine acatholici non baptizati venire etiam ethnicum. Quare persona haptizata in Ecclesia catholica vel ad eandem in haeresi vel schismate con­ versa, licet sive haec sive illa ab Ecclesia catholica postea defecerint, cum ethnico matrimonium contrahens, invalide contrahit oh impe­ dimentum disparitatis cultus. de quo in can. 1070, I. Imo taliter con­ trahentes, etiam post obtentam dispensationem ab impedimento disparilalis cultus, tenentur insuper ad formam canonicam celebra­ tionis matrimonii servandam, ad normam can. 1099, § 1. n. 2. — At protestantes vel schismatici in haeresi vel schismate licet valide bajiti/ati. nec ad Ecclesiam catholicam in haeresi vel schismate conversi, cum ethnicis matrimonium contrahentes, valide contrahunt ex novo Co­ dice, (piia nee delinentur impedimento disparitatis cultus, ner te­ nentur ad formam canonicam celebrationis matrimonii servandam. Ad 2um Negative. Scilicet matrimonia protestandum baplizaloiiini cum ethnicis ante promulgationem Codicis contracta, valida non evaserunt per promulgationem Codicis, sed etiam cessante, ope legis, impedimento disparitatis cultus in casibus de quibus dictum est supra, matrimonia convalidari debent per renovationem consensus, ad nor­ mam canonis 1133. Innuo matrimonia invalide, oh impedimentum disparitatis cul­ tus, contracta cum ethnico a persona in catholica Ecclesia haptizata, vel ad eam ex haeresi vel schismate conversa, sive haec sive illa ab Ecclesia catholica postea defecerint, convalidari debent per renovatio­ nem consensus in forma imis praescripta. >eu in forma canonica ce­ lebrationis matrimonii, ad normam can. 1135, § I ». C. I., 3 I )eecmbris 1919 \ acaI. - In catholica Ecclesia baptizati considerantur illi qui tholicis dati, a catholico luerunt in necessitate baptizati. S. ('. de Propaganda Fide, 1 Aprilis 1922 5. - S. C. S. Officii, 1 Maii 1925, declaravit non constare de nullitate matrimonii celebrati in \merica a muliere graecoinelchita ca­ tholica, cum viro graeco schismatico coram ministro greco-schismatico anno 1912 '. 6. - « 1). - An ab acatholicis nati, de quibus in canone 1099, £ 2, 3) SiHloyr, n. 75, p. 128. — i) A pud De Smet, n. 110, p. 111. n. 2; Xouvclh Jît vue ThtoloiMiic, 1925, 197 sq. — 5) Vide hunc causam apud Pcriof/ica, MV, 99, Can. 1099-1102 188 — dicendi 'ini etiam nati ab alterutro parente acatholico, cautionibus quoque praestitis ad normam canonum 1061 et 1071. R. - Affirmative ». C. I., 20 lulii 1929 ·. 7. · « 1). - An sub verbis: ab acatholicis nati. de quibus in canone 1099. > 2, comprehendantur etiam nati ab apostatis. R. - Affirmative ». C. L, 17 Februarii 1930 7. 8. - Persona nata ex matrimonio mixto, catholice baplizala at sine religione educata, «piae viro acatholico nupserit, valide nupsit etsi forma ab Ecclesia praescripta minime servata sil in celebratione matrimonii. S. C. S. Officii, 9 lunii 1931 *. 9. - « I). - I Irum interpretatio diei 20 lulii 1929 ad canoncni 1099, 2 sit declarativa, an extensiva. R’ ad secundani ». \ffirmalive ad primam partem, lulii 1931 ’. ]<). - « Γ). - An mulier latina, quae vi can. 98. £ 4, declaret se idle transire in matrimonio ineundo ad ritum orientalem viri, adhuc teneatur ad formam celebrationis matrimonii, de (pia in can. 1099. § 1, n. 3. R. - Affirmative ». C. I., 29 Aprilis 1910 11. - « Matrimonia tum inter fideles Gracco-Ruthenos, tum inter fideles mixti ritus, servata forma decreti λ e temere contrahi debent, ; «· proinde in ritu mulieris a parocho mulieri' benedicenda sunt. Quod -i insta causa adsit, poterunt nuptiae celebrari in ritu viri, de indicio et de consensu Ordinarii loci ». S. pro Ecclesia Orientali, 23 No­ vembris 1940 11. 1100 S. Rituum Congregatio interrogata an in regionibus ubi pas· ■L’L -ini in celebrando matrimonio, administrando Viatico aul Kxtrcma l notione adhibetur manualr Toletanum, idem manuale sit praeceptivum: dic 6 Novembris 1925, respondit expedire ut adhibea­ tur Rituale Romanum, iuxla Decreta n. 3651. 16 Februarii 1886 et n. 3792 ad IX, 30 Augusti 1892 '. 1102 I. - S. C. S. Officii, 26 Novembris 1919. proposito dubio: ■*· « Quomodo se gerere debeat in excipiendo consensu sacer­ dos, qui adsi'tit celebrationi matrimonii inter catholicum et acatholicum, qui non dant cautiones». Respondit: « In omnibus servandas ("r praescriptioni - Cod. iuri> can. Hinc sacerdos his matrimoniis ad'i'li re nequit ni'i. praestitis cautionibus, obtenta fuerit dispensatio r.) .1. J .S.. XXI. 573; l'tnixlini, XVIII, 251 iit# Pontificium, 1929, 191.— 7) J.J. •S. XXII. 195; Tht Ecrh-f-ifixticnl Review, 1931, p 522; Ptritnlita, XIX, 2G8; lux Pontiff citfm 1030. 143- — 8) vide XXI, ll XX111, 388; Periodico, \\l. 15; .1 )Η>ΙΙ i miris, 1930, 0(14. 1») .·! 11) J. J. S.» XXX11L Can 1100. — 1) J. J 189 Can. IIO2-IIO8 super impedimento mixtae religionis aut disparitatis cultus ad normam can. 1(160 et 1061; consensum vero requirendum ad normam can. 1102 et 1095. Contrariai' Sanctae Sedi- praescriptiones ataiie contraria induit» per ipsum Codicem hiris canonici abrogata sunt » '. 2. - « I). - An canone 1102, § 2 in matrimoniis mixtis, praeter Missam pro sponsis, prohibeatur etiam alia Missa, licet privata. R. - Affirmative, si haec Missa ex rerum adiunctis haberi possit uti complementum caeremoniae matrimonialis ». C. I., 10 No­ vembris 1925 3. - « D. - An canone 1102 § 1 revocata sit facultas, alicubi a Sancta Sede concessa, passive assistendi matrimoniis mixtis illicitis. R. - Affirmative ». C. J., 10 Martii 1928 3. 1103 I. - S. C. de Sacramentis, 4 lulii 1921. edidit Instructionem de probatione status liberi praesertim quod spectat opificequi ex Europa in alias regiones demigrant (\ide can. 1023). 2. - Possessio status conformis actui celebrationis matrimonii suf­ ficeret sola ad factum matrimonii ostendendum etiam independenter a paroeciali regesto; si circumstantiarum complexus, ex quo possessio -talus habetur, verificelur. Quae circumstantiae tribus vocibus vulgo 'iguiiieanlur, nempe nomine, tractatu, fama. Mulier enim ex quo co­ ram parocho contraxit nomen v iri habet; tractatur ah eo ut uxor; publice reputatur legitima uxor. S. R. Rota, I I Martii 1930 '. S. C. Rituum. 14 lunii 1918, ad dubia: « Iuxla canonem 1108 c , c ( )rdinarii locorum benedictionem nuptialem permittere possunt, ex insta causa. etiam tempore Adventus usque ad Nativitatem Domini inclusive, et a fer ia IV Cinerum usque ad Dominicam Paschalis inclusive, salvis legibus lilurgicis. Hinc quaeritur: 1. Si Ordinarii ex hac licentia, quae non benedictionem nuptialem permittant in Nativitate Domini et Domi­ nica Resurrectionis, licetnc orationi Missae de respective festo ad­ sicul dere commemorationem pro spon-is, quamquam haec alia festa Epiphaniae, Pentecostes, Ss.mae Trinitatis et Corporis Christi, ullam aliam orationem excludant? II. I jrelne tempore clauso Missam votivam pro sponsis celebrare? 111. In vigiliis, occurrentibus extra tempus clausum, pi ivilegialis, nempe Pentecostes et Epiphaniae, licetnc legere Missam votivam pro sponsis? ». Respondit: « \ub unica conclusione; \1. 100, p. 28. 3) J. I. S.. XX. 120; A pol XVII, 583; Periodica, XIV, 186: /tis Pontificium, 1026. SI. Periodica, XVII, 77; las Pontificium, 1928, G. linaris, I 339 1) Derisiones eni sententiae, XXII. p. 15G, I. Can. 1103. Can. 1108. — 1) Periodica, IX, 111. Can. 1108-1119 190 etionem nuptiarum, Missa \ oliva pro sponsis celebrari poterit, ex­ ceptis tamen Dominicis, festis de praecepto etiam I et II classis, octavis privilégiât i- I et 11 ordinis, feriis privilegiati- et vigilia Nativitatis Domini; Ad III. Negative in utraque vigilia » ‘. An testes, parentes et propinqui admitti possint ia presbyterio tempore celebrationis matrimonii. Quaestioni ita pro­ positae, 20 Noiembris 1910. ita respondit Sacra Rituum Congregatio: Rationabiliter testes, sui officii causa, in presbyterio intersunt ma­ trimonio, non vero ceteri parentes aut propinqui *. 1 1 J-J-"*' 1 1 1 O -L-LJ.0 Parentes iu- naturale habent circa educationem liliorum. Encyclic. Pii XI, 31 Decembris 1929 (\ ide can. 1372) ’. 1. - C. L, 13 Iulii 1930, declaravit filios per subsequens parentum matrimonium legitimates habendos esse uti le­ gitimos ad effectum de quo in can. 1363, £ I ( \ ide can. 1363). 2. - « I). - An vi canonis 1116 per subsequens parentum ma­ trimonium legitima efficiatur proles, ab eisdem genita delentis im­ pedimento aetatis vel disparitatis cultus, quod cessaverit tempore initi matrimonii. R. - Negative ». C. I., 6 .Decembris 1930 '. ΊΊ -ÜJ-V 1117 1119 Filii légitimât! subsequent! matrimonio admitti possunt in seminarium. C. 1., 13 Iulii 1930 (Vide can. 1363). I. - S. C. de Sacramentis, 7 Maii 1923, edidit Decretum de processibus in causis dispensationis super matrimonio rato et non consummato; ilemque \ormas -ervandas in processibus super matrimonio rato et non consummato *. 2. - Iusta causa requiritur ad valorem dispensationi.-· a matrimonio rato non consummato inter baptizato- vel inter partem baplizatani el non baplizatani. S. R. Rota, 20 Martii 1926 ‘. 3. - S. C. de Sacramentis, 27 Martii 1927. edidit \ormos obser­ vandas in processibus supei rato el non consummato ad praecavendam dolosam personarum substitutionem '. 1. - S. C. pio Ecclesia Oiientali. 10 lunii 1935, dedit Insint· clioneni pro processibus super rato el non consummato Can. 1109. I) l‘> rtt> < WiniiM, 1911, 233192: /I Uoiiilnr· rob^irtstiro, 1911, 16S-KÎ9. Can. 1113. 1) .1. .1 .S.. XXII, 19. Cfr. etiam Decretum S. C. Concilii 12 lanuarii 1035. A. A. S., 115, ad can. 1329. Can. 1116. 1) .1. .1. -S., XXI11. 25·, /«.» I‘untiiicium, XI (19.’,1), ju.5; /‘criotlica, XX. 119. Can. 1119. 1' I I.·*■·.. XV. 3S9. ll.iec documenta Invenire poteri·· etiam in Appen­ dici 1 ad III vol. M. a Cornu.it... iiln< J‘, rioitu-ii, XII, 100 et 113. 2' IhC' xiom .>!< iituir, XX III, 76-92. .1. |. .s., XXI, p.ll). 4) j j ,3;7’Λ< Ecclr^iiiflic Lortiii it nsts, 1925, 62H; 1926, 13.». ('(r. clin be Suu·!, Iff Hpantful. cl iimlnm., cd. I. p. 2N Can. 1121. — 1) /Jccisionr* sm stnloih Can. 1125-1131 192 — locum tenere possit Consilii a fl ministration is et Capituli quoad alie­ nationem vel locationem bonorum ecclesiasticorum, ad normam ca­ nonum 1532 et 1521. Infrascriptus E.mus Commissionis Praeses respondit: Ad him. dictae facultates dispensandi aestimandae sunt ex te­ nore constitutionum, de quibus in canone 1125. Ad 2um, affirmative. C. I-, 26 lanuarii 1919 *. 2. - 1). - « l trum vi can. 1125 hire concessa sil facultas dispen­ sandi, ile (pia in Constitutione Populi Gregorii XIII. etiam quasi-parochi-». Praeses C. I.. 3 Augusti 1919, respondit: « Affirmative»''. 3. - « Primum Concilium Sinense videns frequenter inter no-Iros catechumeno- r: periri tales qui cum secunda vel ulteriore suc­ cessae uxore, in baptismum consentiente, baptismum petant, quibus durissimum est el fere impossibile tale matrimonium dissolvere, hu­ millime Sedem Apostolicam orat, utrum ad mentem Constitutionis S. Pii I Romani Pontificis liceat A icariis Apostolicis el Prae­ fectis Apostolicis tales catechumeno- cum tali in baptismum consen­ tiente uxore simul baptizare, data eis insuper facultate ul in eodem matrimonio permanere valeant absolute et sine ulla interpellatione primae uxoris ». S. <’.. de Propaganda Eide respondit: « Affirmative » sine dela­ tione, anno 1924 1127 S. C. S. Officii, 10 limii 1937, propositis dubiis: « I. Utrum -*--*-** · in matrimonio contracto a duobus acalholicis dubie bapti­ zatis, in casu dubii insolubilis circa baptismum, possi permitti alte­ rutri parti ad fidem conversae u-ii- privilegii paulini vi can. 1127 Codicis iuris canonici. II. I trum in matrimonio contrado inter partem non baplizatani el parte aealholicam dubii* baptizalam. in casu dubii insolubilis de bapli-mo. possint Ordinarii alterutri parti ad fidem catholicam consersae permittere usum privilegii paulini vi can. 1127 ». Respondit: « Ad 1. Negative. Ad II. Recurrendum ad S. Officium m singulis casibus» (Aide etiam can. 1120) '. « 1). - I. An separatio coningum ob causas, de quibus in ca­ 1131 none 1131. £ 1. forma administrativa decernenda sit. II. An in eau-i- separationi- coningum, de quibus in canone 1131, s* 1. in -ecundo gradu eadem -ervanda -it forma ae in primo "radu. 1) Vtrn. r>fi, p. 1115. 2) Syllour, n. 70, p. 111. __ 3) Cfr. /*ri. ,ηι/ιιιπ. Su , Γ'-1· I !.(>> rl imstitlalu, n. 12, p. 273. Cfr. etiuin I 'appello, Dr Ma· iriHHtnin, u. 7S7» · Can. 1125. Can. 1127. 1> < 1 ' ,XX!X, '' X X V1 · I 73 : -hwllinafle, X. 331 ; \ο·<ι·/6 /»5 au i I»· _ ·'1 ’ ·>-·»· rirnit >antuiu|rrv 1938 p. 3bG-39l: Archie i>r λ*»//*·»/* μ Λ« n l\\rrht prtcbt9 107 (1027), 183*. 193 Can. 1131-1118 R. - Ad 1. Affirmative, nisi ab Ordinario aliter statuatur ex officio vel ad instantiam partium. Ad II. Affirmative ». (’. I.. 25 lunii 1932 1139 luxta ultimas dispositiones S. Officii, Officii non possunt sanari m radice mixta coniugia certitudo partem radie»· coniuiiia nisi habeatur moralin aealholicam universae proli- tam natae quam nasciturae catholicam educationem non <·.--<· impedituram. S. (’ 1931. Cfr. can. 1061. n. 2. 1141 « I" l trum quando par- acalholica non renuit se sistere I'll. ram parocho catholico, renuit tamen omnino praestare de­ bitas cautione-, providendum -it per dispensationem el renovationem consensus coram parocho catholico passive se habente, vel potius per -anationem in radice: el quatenti- providendum -it per sanationem in radice, 2" I trum laculla- sanandi in radice in hoc secundo casu, com­ prehensa censenda sil necne in facultate iam obtenta sanandi in radice matrimonia mixta, nulla ex capite clandestinitatis, vel, 3" Utrum peti debeat au non nova facultas a Sancta Sede ». S. C. S. Officii, 20 Novembris 1912. respondit: « Ad 1. Negative ad primam partem, affirmative ad secundam. Ad II. Non comprehendi. bl III. Pro\ i.Mim in secundo. Et supplicandum Sanctissimo ul sanare dignetur in radice matrimonia ex hoc capiti' nulla, quae usque adhuc invalide ab Episcopis sanata fuerint ». El die 21 eiusdem mensis Pius \ approbavit et sanavit. Datum Romae 22 Decembris 1916 ‘. 1148 - S. Rituum (’.ongregal io. 30 lunii 1922, declaravit servari posse consuetudinem in Arrhidioece-i Aquensi a mulli- annis vigentem imponendi fidelibus prima Dominica Quadi age-imae cineres praecellenti leria IV benedictos: dummodo revera leria IV Cinerum ritu- benedictioni- el impositionis expletu- fuerit iuxla Missale Ro­ manum ‘. 2. - S. Rituum ('.ongregalio, I Februarii 1921. declaravit decre­ tum 30 lunii 1922. de quo supra circa impositionem cinerum, valere etiam pro oratoriis piarum unionum et -aci lli- ruralibus aliisque ubi peraguntur exercitia pro opificibus. Ilemque declaravit pro benedi­ ctione gutturi- in festo Sancti Bla.-ii servandam esse formulam in Ri­ tuali Romano editionis typicae relatam, non vero formulam antiquio­ rem decreto 20 Martii 1869 praescriptam *. Can. 1131. I) J. 1 XXI. 283. Can. 1141. — 1) Λ. J Can. 1148. 1) J. I XXIV, 2si; /1/5 Pontificium, XII (1922), 235 IX. 13; Periodica, VIII, 191 XIV, 171. 2) J. .1. ,S.. XVI. 102; Periodica. XIII, 72. (an. il 18-1166 — 194 3. - S. Rituum Congregatio, responso 16 lanuarii 1936 ad Epi­ scopum Limburgensem dato, declaravit candelas pro bcncdictidpe gutturi- in die Sancti Blasii adhibendas accensas esse non debere, cum accensionem non requirat Rituale Romanum editionis typicae novae 1 1 ZQ S. Rituum Congregatio, 8 Martii 1919. J-J-ncs imprimis catholicis impertiendas, declaravit benedictioquae iuxta can. 1119 dari quoque possunt catechumenis, inlelligendas esse de sacramentalibu» publicis, ac proinde admittendos esse vel admitti posse catechu­ menos ad impositionem cinerum, traditionem candelarum et pal­ marum f Pro Italia omnino \idenda Instructio S. C. Concilii 25 lunii 1161 1930, de applicatione praefica articulorum 28 et 29 Concordati italici, circa ecclesias, consilia fabricae, Sanctuaria, Con fra­ ternitates et fundationes cultus *. 1164 L - Pius \1, dedicaturus novam Pinacothecam Vaticanam. -LJ.V 28 Octobris 1932, sermonem habuit de arte sacra in quo damnat quaedam Optra, quae etsi artis sacrae nomen usurpant, ima­ gines depravatas, ridiculas, saepe vere sacrilegas exhibent. Romanus Pontifex -perat et Mill ut lex canonica, quae clare in Codice sancita est, observetur et ars huiusmodi non admittatur in ecclesiis ad nor­ mam can. 1164, § 1; 1279, $ 2; 1296, § 3 ‘. 2. - Pius \l. Motu proprio 11 endo Ia Commissione, 22 Decem­ bris 1931. pro Civitate Vaticana instituit coetum super consultatio­ nibus technicis aedificiorum 1166 1. - « 1). - \n iciunium in consecratione ecclesiae, de quo in canone 1166. 2. moderandum sit secundum communem le­ gem ieiunii ecclesiastici. R. - Affirmative ». C. I., 20 lulii 1929 ‘. 2. - S. Rituum Congregatio, 26 Octobris 1931. dubio sibi propo­ sito: « \n delegatio sacerdotis ad altare fixum consecrandum secun­ dum Ritum Pontificalis Romani, data ex facultate quinquennali. etiam contineat delegationem \alidani ad indulgentiam concedendam \i can. 1166. $ 3: et quatenus negative, an ip-e Episcopus Ordinarius loci, qui -acerdotem delegat ad altare fixum consecrandum, intelligi possit 3) Periodica, XXVI, 349. Can. 1149. — 1) .1. -Ï. ·**>., XI, 111; Periodica, X, 81. Can. 1161. — 1) -<· -I. XXII. HO; Periodica, XIX, 322. Can. 1164. — 1) -4. J. * . XXIV, 355. — 2) J. J. S’., XXVII, 8. Can. 1166. 1) J. -U s . XXI. 574; J/xjUiwms III, 236;Periodica, XXI, 513; Ia» Pimhfiriinii, 1929, 191. 195 Can. 1166-1169 tamquam Episcopus consecrator secundum mentem praefati can. 1166, $ 3». Respondit: « Indulgentiae in consecratione altaris concedun­ tur ab Episcopo qui altare consecrat, vel consecrare deberet, el tan­ tum promulgantur ab ipso delegato » 11 fiQ « \n diebus 1· - S. C. Rituum, 21 Octobris 1927. J dominicis aliisque diebus, quibus Missa cantata de requie absente cadavere prohibetur, tolerari possit lugubris sonitu- aeri- Cam­ pani et appositio pannorum nigri coloris ad ingressum templi in iis ecclesiis vel publici- oratoriis, ubi. permittente ritu, ex consuetudine, absente defunti corpore, dicitur officium defunctorum aut fit absolutio pro defunctis». Respondit: «Negative et quoad Missas defunctorum serventur rubricae novissimae Missalis tit. III. el decreta, sub vigilautia Ordinarii lori et rectoris ecclesiae vel oratorii » '. 2. - S. C. Concilii, decreto diei 20 Martii 1931, mandavit « paro­ chis aliisque ecclesiarum rectoribus ut ipsi campanarum sacrarum ii-iiui in suis eecle-ii- ad normam Codicis I. C. adamu—im moderen­ tur. requisita etiam tempesti\e < t habita proprii Ordinarii licentia, -i. gravi ex rausa, sacrae campanae in usum non stricte religiosum sint quandoque adbibendae ». statutis quoque canonicis poenis contra inobedientes 3. - Pius XI. per decretum S. Ppenilentiariae, 30 lanuarii 1933. indulgentias, a Benedit Ιο XIV, 13 Decembris 1710. concessas pro pul-atione aeris campani cum recitatione quinquic- Pater, Ire feriis sextis hora tertia post meridiem, adiecta prccaliuncula: tdoramus te Christe . 3S1 ; I us 1927, Can. 1169 116. — 3) J. J Can. 1169-1193 196 linn, aut alia hora, qua. secundum diversorum locorum consuetudi­ nem. -olet dicta commemoratio fieri: facto verbo cum Sanctissimo». S. Poeni tent., 28 Decembris 1935 '. 5. - Episcopus Papiensis quaesierat a S. Rituimn Congregatione an liceret in turribus campanariis ecclesiarum loco campanarum collocare instrumenta radioplionica. S. Congregatio 27 Novembris 1911 respon­ dit: Non expedire J. 1 1 70 J-J- · θ S. C. Rituum, 20 Octobris 1922. ad dubium: « I Irum in ecclesiis earunique cryptis dixino cultui destinatis apponere lierai tabulas cum inscriptionibus et nominibu- fidelium defunctorum, (piorum corpora inibi tumulata non smil ner tumulari possunt iuxta canonein 1205, 2 Codicis I. C. ». Respondit: « Non licere iuxta alias resolutiones et ad tramitem decreti S. R. (i. n. 733. et canonis 1150, I Codicis I. C. » '. Quaevis oblatio parocho aut alteri ecclesiae rectori data piae 1182 cuiusdam causae intuitu ipsimet piae causae acquiritur. Ex (pio fit ut cpii rem pecuniariam oblatam accepit administratoris loco sit, cuius est illam erogare iuxta mentem et consilium largitoris. S. R. Rota, 30 lulii 1930 ’. 1183 De con-ilii- fabricae in Italia post Concordatum \ idenda est Instructio S. C. Concilii 25 lunii 1930 ‘. 1184 De iure sedilium el scamnorum in ecclesiis videri utiliter poterit decisio S. C. Concilii II Decembris 192(1 (\ide can. 1553) ‘. 1190 1205) '. 1193 Corpora defunctorum pos-unt -epeliri in oratorii' privatis coemeteriorum. S. R. 10 Decembri' 1927 (\ ide canonein In oratorii' 'cmipublici' nequeunt corpora defunctorum se­ peliri. S. R. Congr., 10 Decembris 1927 (\ ide can. 1205) ‘. I) I .1 .S., XWHI 7». — 5) Responsum non fuit protnuliratutii in .1. .1. S.; illud refertur a II Moniturr trrleeitiMiico, 1012. 12 et a ptrfict Munitu 1912, loi Can. 11/8. I) ,ί. .1. X.. XIV, 556ζ Periodica, XI, 196. Can. 1182. — 1) Dérivions sentrntiiif, XXII, p. |S8. n. 13 vt gqg. Can. 1183. I) Λ. J. S., XXII, 11·'. Cfr. Hitim pro Italia 1>ν<τυΙηιιι mduin 26 Scptcm· bra 1935; n. ;2.LpUil Fam II Biwlano ecctedwticv gjurUHto, Supplemento·,^ 105 eqs· Can. 1184.— I) J. J. Xlll. 2G< Can. 1190.— 1) J. .1. S.t XX, 261. Can. 1193.— 1) J. J. S.. XX. 265. I 97 Can. 1191-1203 30 Aprilis 1926 (λ ide can. 822) Rituum Congregatio. 17 Octobris 1931, dubiis sibi propo1198 s : « 1. I (rum valida sit consecratio altaris immobilis, cuius mensa, contra praescriptum can. I 198, non constat ex unico lapide naturali, sed e duabus vel tribus laminis lapidis naturalis super se positis et cemento ita innetis ut appareat sieuti unicus lapis naturali'. — 11. I Irum in tab altari, per nefas consecrato, Sancta Missa cele­ brari possit ». Respondit: « Ad I. Consecratio altaris invalida fuit. \d II. Pro celebratione Missae stetur can. 822 » 1 1200 1Rituum Congregatio, 9 Septembris 1920 (‘didit ritus hre1 \ iores consecrationis altarium immobilium, scilicet: I. Ritus seu formula brevior consecrationis altaris immobilis quoti amisit con­ secrationem ob separationem. etsi momentaneam. tabulae seu mensae a stipite: uti in casu de quo apii Codex iur. can. in canone 1200, £ I. II. Ritus et formula brevior in consecratione altarium quae amise­ runt consecrationem. uti in casu dc quo apit Codex iur. can. in canone 1200, § 2, nn. 1 et 2 '. R ituum Congregatio, 25 Octobris 1933. interrogata de 1202 modo computandi distantiam (piae intercedere debet inter cadavera recondita et altare respondit: « Distantia computanda est non a petra sacra sod a mensa (piae petram sacram sustinet » *. 10 Xovembris 1925, declarat it ecclesiastica qui mandaverint corpus miiiiii cremari si in hac voluntate usque ad mortem permanserint, etsi crematio ad normain eau. 1203, 2. locum non habuit (Vide can. 1240). 2. - Invalescente abusu cremationi' cadaverum, S. Congregatio S. Officii. 19 lunii 1926. edidit Instructionem de ipsa crematione ad Ordinarios locorum. In ipsa praescribitur ut doceantur fideles de vero consilio ob quod ipsa crematio fovetur et de gravitati* culpae (piae in ea fovenda habetur, lis, (piorum corpora aliena voluntate cremationi stibiiciunlur, tunc tantum funera ecclesiastica concedi possunt, si scan­ dalum remoteri possit. Si crematio liat propria defuncti voluntate, non sufficit aliqua coniectura retractationis. Quotiens funus ecclesia* • 9 S'., XVIII, 388. Can. 1194. — 1) J. Can. 1198. — 1) KcMpoiwuin non apparuit in J. J, N., invcnios nutcni in .1 poUinuris, IX (1931·), 186, et in .I rrh ir fur kaMol·mhι η K irch< nrcch/, 112 (1032)· 601. Can. 1200. I) J. f. »S’., XII, HO <‘t 150; r Inc· vforet* editi stint etinin in llihutli Uoiituiio edit. typ. in Jcptiulicc. Can. 1202. I) Uesponsnin non fuit promulgatum in J. .1. .S'. Vide illud in I rrti'< inuiuix, X, SI et XIII, 87-88. Can. 1203-1211 198 — s licum prohibetur, prohibetur quoque sepultura seu inhumat io in loco sacro. Quodsi auctoritas civilis \i contrarium exigat, ne desint sacer­ dotes ad «pios spectat, ri* 1922. ad dubium: « \it aliquid 1211 qumninu> lampade* diam elrrlrieae ardeant supra sepulera defunctorum in Christo quiescentium in eoemeterii* rite benedirli* ». Kcspondil: « Non ob-tarr in ca*u • <‘l ad mentem. Mens est ut haec lux. irut ornatus ippi»*ihn, imii ni tantum Can. (203. n i. Can. 1205. I) .1 5.>G. I) .1. J i) i J XVIÎ 190: hi* Pnnliflcium, I92s, tin n·:;: n j 1923. 71. — 199 Can. 1211-1216 officium humanitatis et solatium vivorum, sed horum in carnis resur­ rectionem et vitam aeternam, fidei catholicae testimonium et profes­ sio. Insuper nullum afferri debet detrimentum supplicationibus quae, iuxta dogma catholicum, praecipue prosunt fidelibus defunctis, nempe sive altaris sive orationum sive eleemosynarum sacrificia» ‘. 1. - « 1). - lilium periculum offensionis, vulgo malumore, ex parte fidelium cl cleri sil, ad normam canonis 1215, gravis causa, quae excuset a transferendis cadaveribus fidelium e loco in quo reperiunlur, ad ecclesiam ubi funus persolvatur. R. - Negative, et consuetudinem non transferendi cadavera fide­ lium, antequam tumulentur, e loco in quo reperiuntur in ecclesiam, esse reprobandam ». C. L, 16 Octobris 1919 ’. 2. · « Ritus exsequiarum ut in Rituali romano praescribitur, in hac archidioeccsi non est servatus, quia cadavera ad ecclesiam non ducuntur oh leges civiles, quae obligant ut sepullurat tradantur vigintiqualuor horis post obitum: et etiam quia coemeteria, quae sunt sub lege civili, satis distant a paroecia. Parochi vocantur domi et hic cadavera commendantur. Hinc quaerihn : Quacnam rubricae et nor­ mat* in casu servandae? ». S. Rituum Congregatio, 28 Februarii 1920. respondit: « I" Servandum esse, quantum fieri potest. Rituale Roma­ num ( I it. VII, Cap. in. Exsequiarum Ordo) et canon 1215 C. I. C.; 2" Familia defuncti certior liat, funus eum Missa exsequiali peragi posse, etiam praesente mora Ii 1er cadavere, iuxta rubricas et decreta: 3° pro casibus autem extraordinariis dabitur instructio S. R. C. » . 3. - In translatione cadaveris iam humati in definitivam sepultu­ ram dici vel cantari nonnam novarum rubricarum Missalis Romani titulo III, n. 6. S. Rituum Congregatio, 16 lunii 1922 (Vide can. 1237). I. - S. C. Concilii, 12 lantiarii 1921, declaravit can. 1215 referri ad funus proprie dictum, non ad funera occasione translationis cada­ veris iam suo tempore humati (Vide can. 1237) ini ρζ 1216 L- Ius funerandi parochi proprii restringi potest ct excludi lis lege <1 loeee-ana, consuetuKola, 12 Februarii 1919 (Vide can. I2ZZ) . 2. - S. C. Concilii interrogata respondit, 9 lunii 1923, paroeciam quasi-domicilii etiam post (aulicis promulgationem ad effectum per· cipiendi emolumenta funeralia c>*e considerandam paroeciam propriam defuncti 598. Can. 1211. I Can. 1215. s·.. XXI, 128. 3) J. J. S., XVI. 188. Can 1210. 1) .1. J. X., XII. 129. 2) .1. J H A Cokowta, /nt transferendi sunt, funeris causa, aut in ecclesiam quam ip-imel legitime elegerint, aut si haec electio de­ fuerit, in ecclesiam propriae paroecia»· vel loci in quo mors accidit, iuxla norma- communes pro cunctis fidelibus, et canonibus 1216. 1218 contentas ». Et contra hoc ius nihil statuere possunt statuta capitu­ laria et. si quid -latuerint, non -u-tinelur. Si autem canonicus honora­ rius ceci· siam (jipiluli pro suo funere elegerit, funus facere debet Capitulum non parochus ecclesiae; parochus vero cadaver le\at, cique debetur portio paroeciali». S. C. (’.oncilii, 9 Decembris 1939 '. 1221 « 1). - An praescriptum canonis 1221 extendatur etiam ad postulantes et ad alumno- -eholarum aposlolicarum in reli- gionibus. R. - Negative ». C. !.. 20 lulii 1929 '. 1222 S. R. Rota. 25 Ecbruarii 1919, infirmando sententiam primae instantiae, addixit parocho N. N. in- exclusivum fune- 3) -ί. -I. «S’., XX, 112; Periodica, XVII, 136; /im Pontificium, 1928, 57. — 4) J. J. XXXVIII, 162: Periodica, XXXV, 187 sqs. Can. 1217. t) J. J. X.» ΧΙΠ, 531; II Monitore ecclesiastico, XXXIV, 75. Can. 1920. — I) J. J. XXXII, 75-77. Can. 1221. 1) I. J. > . XXI. 573; ( 'om nn nhimun pro rtlif/iosis, X (1929), 331; ptvio dr » CdiiiiiihiiîiiiIi i Ii· lop* \ (1929), 177; Xoiirtlb Pcrut TlictdoQbiuc, 1929, 120; IjjoHim/riX HI. 23* Periodico, XVIII, 251; hw Pontificiuni, 1929, 195; Ecclesiastical /i· rif ir, * I. 511. - 201 Can. 1223-1226 randi defunctos in hospitali in -ua paroecia silo, quia eidem faverat lex dioeccsana, consuetudo legitima et praescriptio 1909 I. - Electio sepulturae potest quidem fieri per mandatum tqiam non scriptum, al excepto casu mandati nequit fieri a parentibus et familiaribus defuncti. S. C. (’.oncilii. 9 lulii 1921 (\ide 2. - S. Romana Rota. I Decembris 1930, in causa appellata a Su­ periore Capuccinorum correxit sententiam primae instantiae. Superior fecerat funus personae quae ecclesiam funerantem «degerat ecclesiam regularem. Parochus, fretu·· lege dioeccsana quae prohibebat in qua­ libet ecclesia fieri primum fumi- sim* licentia scripta parochi. Supe­ riorem in iu- rapuit ut sanctiones canonicas lueret quasi transgresso­ rem legis dioeeesanae. I iibunal dioccesanum Superiorem damnavit in emolument i- omnibus percepti- occasione funeris, et in causae expen­ ds. Superior appellavit ad S. R. Rotam quae proposito dubio: « \n et quamnam -ununam Superior 11·. MM. Capuccinorum loci Lo.s Inloci », senlentiav it : « factam appellationem excipiendam esse » et ad mentem : « men.- e-l. ad parochum in casu non spectasse nisi porlionem canonicam ad normam can. 1236, ss. ». In hac causa ponens, relato principio can. 1507, £ I, quod praestationes fidelium cedere debeant parocho, etsi alius officium paroeciale impleat, nisi certo constet de contraria offerentium voluntate circa summam 31. Can. 1226. — I) J. J. .S·., Kill, 531. 2) /)i risiones neu senti nlinr, XXII, l>31 sqs. BIBT IOT>?FCA (.an. 1226-1229 • 202 clamantibus parochi', contra huiusmodi consuetudines vi quarum ec­ clesia paroeciali- fen numqiiam oral ec le-ia funeraii-, et quaestione proposita Sacrae Congregationi Concilii, eadem Sacra Congrégatio 24 Maii et 15 Novembris 1930. respondit: « Ordinarius loci utatur iure -uo ad normam canonis 5 Codici-· iuris canonici el ad mentem »; pa­ rocho autem defuncti deberi portionem paroehialem a Confratcrnitalibus et a Capitulo calhedrali quotiens eonfraternitatum aut Capituli ecclesia eligatur funerans. Per se facium adseriptionis alicui confraternitati non implicat electionem sepulturae in ecclesia ipsius confralernitatis, quae ecclesia per se potest etiam non gaudere iure sepultu­ rae; in casu autem ex consuetudine implicita electio habebatur: quam tamen consuetudinem Ordinarius loci vi can. 5 abolere potest 3. - Electio sepulturae probari potes! quolibet legitimo modo; cx quo sequitur nullam esse sollemnitatem electionis seu formam eligendi -ub nullilate praeceptam, quod e-t dicere validitatem electionis nullo pacto pendere ab eius probatione. Si lex dioecesana aliquid addat praescribens, e. g., ne funera celebrentur in ecch >ia quae non sit paroecialis intra ambitum paroeciae bine licentia scripta parochi loci, et lex illa particularis non sil contra ius commune permittens sepultu­ ram electivam, considerari potest ut magi- delerminalixa probationiiuris eligendi fumi' de quo in can. 1226. \l validitas electionis factae non potest pendere ;· lege illa dioecesana et proinde limus factum ex electione contra ius diocce-ammi est valide factum et emolumenta ce­ dere debent ei qui funus fecit. S. K. Kola. I . Decembris 1930 (\ide can. 1223) ». 1. - Nequit Ordinarius impedire ius electioni' sepulturae. S. C. Concilii, II lulii 1931 (Vide can. 1229) 5. - Erectio sepulcri maiorum in ecclesia non οΊ habenda ut legi­ tima electio ecclesiae funeranti'. C. I.. I lanuarii 1916 (\ ide canonem 1216, n. 4). 1229 1. - S. C. Concilii, 9 lulii 1921, declaravit non sustineri consuetudinem faciendi omnia funera risitatis in calhedrali (Vide can. 1216). 2. - S. C. Concilii. II lulii 1931. declaravit Episcopum posse qui­ dem in magna civitate a"ignare coemeteria determinati' paroeciis, non po'se vero prohibere -inguli- fidelibu- sepulturam sibi (digere in coe­ meterio dixeiO a coemeterio propriae paroeciae, quia id esset contra­ rium can. 1226. 1228, 1229 2) i. 1 > . XXV, pint harum statuta, ne­ que ipsa in-ignia -eu vexilla aliquod emblema de se velitum ac repro­ batum piae-eferant. in eeele-ii- admitti pos-unt. Quum vero in favorem el ob-equium eiusdem Religioni- catholicae pacifice postuletur supradictorum in-ignium -eu vexillorum benedictio, haec concedi potest, adhibita formula Rituali- romani ». In-tructionem promulgandam edixit S. Congregatio 26 Martii 192-1 3. - « 1). - An sub verbis can. 1233 Clerici... ecclesiae addicti. veniant etiam ecclesiae ealhedralicollégiale eapitularcs, qua tales. R. - Negative ». C. 1.. B Aprili- 1911 \ \n -ii-tincatur caput \ 111 collcgialis loci % C. Concilii, 5 1) < 'r. Puir.-fn/ ti.l Cirro, XX Π. ( 1911. Octob.). p XIII· 111· ' I ■ ■ ■ ΧΧΧΙΠ. 173. ......................... ’ΊΓ. — °) ί i S — 205 — Can. 1233-1237 lulii 1911, respondit: « Affirmative ». kgebalur aulem in casu de sta­ tuto quod sic sonat: « Per i funerali (nempe partialia) rhe hanno luogo nolle chiese filiali (in decem nempe suburbiis), ncl caso che, oil re ai sacerdoti della frazione, si invitassent altri sacerdoti, sarà da dan* la prefercnza nell’invito di intervenire ai cappellani cd ai canonici, pri­ ma che ai sacerdoti del clero regoIarc » *. 5. - « An vexilla cuiusque civium partis (partito politico) benedi­ cere liceat ». S. C. S. Officii, 5 Martii 1917, respondit: « Negative ». S. C. S. Officii, 20 Martii 1947 5. 1O9/| « I). - An religiosi, etiam exempti, subsint indici funeralium taxarum, de (pio in canone 1234. R. - Affirmative ». C. I., 6 Martii J927 ‘. 1 I. - S. C. Concilii, 9 lunii 1923. declaravit paroeciam quasiΙώϋν domicilii etiam in ordine ad percipienda emolumenta fune­ rum aequiparari paroeciis domicilii *. 2. - "S. C. Concilii, 12-20 Novembris 1927. parocho paroeciae sitae extra civitatem in qua situm est coemeterium municipale agnovit ius deferendi proprios paroecianos ad idem coemeterium de licentia tan­ tummodo auctoritatis civilis, excluso quolibet hire parochi ecclesiae cathedral is in cuius territorium coemeterium situm est, non obstante can. 1230, £ 7 (Vide can. 1230) '. 3. - S. C. Concilii, 15 Novembris 1930. declaravit solvendam esse parochis portionem paroeeialem a Capitulo et a rectoribus eonfralernilalum in casu electionis sepulturae, non obstante contraria consue­ tudine (Vide can. 1226) ‘. 1237 }.: ■ 'L- Irum officium funebre, quod non intra men· seni a die lumulalioni- celebratur, sed intra mensem a die notitiae obitus alicuius, qui in regione longe di-sita decessit (v. g.. in America), haberi debeat officium sollemne, de quo in canone 1237, quoad effectus paragraph! secundae illius canonis. II. An Ordinarius, ad vitandos abusus eorum qui ultra mensem protrahunt officium funebri* eo animo ut parochus emolumenta non percipiat, possit statuere quod oliieium a parentibus celebratum pro defuncto publice el cum cantu habeatur uti officium sollemne fune­ bre, quoad omnes suos effectus. I) .1 .1. S., XXXIV. 101-103. — Λ) J. J. W., XXIX. 1311. Can. 1234. 1) -I. J. .S’., XIX 161; Ittritt <1· .m ( 'om mu imuhs AV/îj/m 111 (1927), HI; Periodica, XVI, 5Ô; /o* Ponlifiimm, L027· 0Can. 1236. — I) A. A. .S., XVII. 568: PtrindicH. XIV, 118: /iim Pontificium, 1925. 117. _ ο) J. J. S., XX. 112; Periodica, XVII, 136. 3) J. J. S., XXV, 16ÔS // Monilurc e.cclctdajdico, XLV, 168. Can. 1237-1240 — 206 — R. . Ad I el II. Recurrendum esse ad S. C. Concilii ». C. I., 24 Novembris 1920 2. - Missae Gregorianae aut Novendialis quae celebrentur loco funeris non subsunt normis datis a can. 1237 sollemne primum offi­ cium funebre spectantibus. S. C. Concilii, 16 Aprili- 1921 (Vide can. 833). 3. - S. C. Rituum, 16 lunii 1922, ad dubium: « Utrum Missa de requie, quae celebratur in translatione cadaveris iam humati in defi­ nitivam sepulturam, gaudeat privilegiis Missae exsequialis ut in die obitus -eu depositionis, quamvi- exsequiale funus peractum fuerit oc­ casione praecedentis sepulturae». Respondit: « Negative, sed ad ca­ sum propositum eadem S. Congregatio extendit privilegia contenta in hum’s rubricis Missalis, tit. Ill, de Missis dejunctorum, n. 6 » 2. 4. - S. C. Concilii. 12 lanuarii 1924, declaravit canoneni 1215 ct sequentes referri ad funus proprie dictum quod fit in translatione ca­ daveris ad ecclesiam ante depositionem ipsius cadaveris, non ad funera quae fieri aliquando solent occasione translationis cadaveris iam suo tempore humati. Ideo parochus proprius nullum iu- in haec funera cadaveris iam humati et deinde exhuniati el translati habere potest . 5. - S. Rituum Congregatio, I Maii 1942, decretum edidit de riti­ bus servandis in funeribus faciendis diebus dominicis (\ ide can. 1230, n. 5). Eunus ecclesiasticum nequit a fidelibus ehristianis renuntiari: 1239 potest excludi -ollemnila- non autem funus. S. C. Concilii, 12 lanuarii 1924 ide can. 1215) 1240 ’’ 1*1 1'ebrnarii 1923, I \prilis 1925 ct 13 lunii 1925 declaravit duella aeademica germanica subiici poenis duellorum de ipiihn- in can. 2351 (\ ide can. 2351). 2. · « I). - An, vi canonis 1240, £ I. n. 5, ecclesiastica sepultura priventur qui mandaverint -num corpus cremationi tradi el in hac voluntate perman-er int usque ad mortem, etiamsi crematio ad normam canonis 1203. £ 2 non sequatur. R. - Vffirmalive ». C. 1., 10 Novembris 1925 ’. 3. - I)e privatione sepulturae contra cos (pii suum corpus crema­ tioni (radi mandaverint edidit Instructionem S. Sancti Officii. 19 lulii 1926 (\ ide can. 1203). 1. - S. C. S. (Mlicii. 15 Novembris ΙΉ1. dcelarav it «pia ratione Can. 1237. It I I. ., XVII. 5S3; /’ 207 Can. 1215 sacerdos catholicus Itineribus schismaticorum intere-se aut ministrare possit (Vide can. 731). I. - Dr facultate ordinaria aut delegata dispensandi fideles 1^*3 Ordinariis competente videri potest responsum S. C. de Pro­ paganda Fide, 2 Decembris 1922 (V ide can. 319) '. 2. - Congressibus eucharisticis participanto dum ad congressus eunt et etiam durante itinere a ieiunio et abstinentia dispensantur. Pius XI, Litteris 7 Martii 1924 (Vide can. 821) -. 3. - « I). - An magnus populi concursus, de quo in canone 1245, S 2. habeatur etiam per extraordinarium concursum fidelium unius tantum paroeciae ad festum in ecclesia celebrandum. R. - Affirmative ». C. L, 12 Martii 1929 . I. - S. C. Concilii, 15 Octobris 1931, ad quinquennium concessit Episcopis Foederatorum Statuum Americae Seplemtrionalis facultatem dispensandi ab ieiunio el abstinentia diebus festis civilibus '. 5. - S. Congregatio Concilii. 20 Decembris 1910, nomine Pii XII dispensat pro Italia a lege iciunii ct abstinentiae pro anno 1941 ex­ cepta feria IV Cinerum et feria \ I in Parasceve attentis peculiaribus circumstantiis belli '. 6. - S. Congregatio pro Negotiis Ecclesiasticis Extraordinariis, 19 Decembris 1911, de mandato Pii XII. attentis peculiaribus hodiernis rerum adiuncti-, quamdiu praesens bellum perdurabit, benigne conces­ sit omnibus Ordinariis locorum cuiuslibet ritus, ut. pro suo prudenti arbitrio, in territorio suae iurisdietionis, indulgere valeant generalem dispensationem super lege abstinentiae et iciunii ecclesiastici, in favo­ rem etiam religiosorum et religiosarum exemptionis privilegio uten­ tium; firma tamen lege abstinentiae et iciunii pro fidelibus ritus latini, Feria IV Cinerum et Feria VI in Parasceve, pro fidelibus vero alius ritus duobus diebus ab eorum Ordinariis statuendis ®. 7. - « Attentis difficilibus rerum adiunctis quae recens bellum sequuta sunt, Ss.mus Dominus Noster Pius Divina Providentia Pp. XII benigne prorogare dignatus est, in iisdem terminis el donec aliter pro­ videatur. Vpostolicum Indultum diei 19 Decembris 1911 circa legem abstinentiae cl iciunii ecclesiastici 7. Quapropter omnes locoium Ordinarii, cuiuslibet ritus, concedere poterunt, secundum prudens ipsorum indicium, in territorio propriae iurisdietionis, generalem dispensationem super lege abstinentiae et iciunii ecclesiastici in favorem quoque Religiosorum et Religiosarum etiam exemptionis privilegio frm nlium. Firma tamen manet lex ab- inz* Can. 1245. 1) Sylloge, n. 107, p. 207. 2) .1. .1. S.. XVI, 151. 3) .1. J. s . XXI. 170; Xourrllc /6 rut ThcolQQique, 56 (1929), 681; Periodica, XVIII. 173; /u.s Ροη/ί· "π 1029, loo ii « n. Bouscarcn, /. I» .·■! ©an. 1215 5) j. i SM xxxiii. 21: // W milorr < cd( situtfiro, 1911, 8-9. — 6) .1. J. .S., XXXIII, 516-157. 7) J..I. ,S., XXXIII, 51G. (.an. 1215-1251 208 — stinentiac et ieiunii ecclesiastici, pro fidelibus ritus latini, Feria IV Ci­ nerum et Feria \ I in Parasceve; pro fidelibus vero alius ritus, duobu* diebus ab eorum Ordinariis statuendis. Locorum autem Ordinarii, qui supra memoratam dispensationem concessuri sunt, hortari cu­ rabunt fideles, praesertim Clerum saecularem, Religiosos ac Religio­ sa*, ut hanc apostolieam concessionem compensare studeant volun­ tariis exercitiis chrislianae perfectionis et expiationis atque bonis ope­ ribus, praecipue caritatis erga inopes et aegrotos, neve omittant pias Deo ad mentem eiusdem Pontificis preces offerre ». S. C. Concilii, 22 lanuarii 1916 \ 1247 « I). - I trum festa, quae non enumerantur in canone 1247, -1·4* ’ £ 1, ipso facto ipsaque lege nullibi sint amplius de prae­ cepto, etiamsi in aliqua natione, dioecesi aut loco antea fuerint de praecepto ex particulari lege vel consuetudine etiam centenaria loci, aut ex speciali concessione Sanctae Sedis. R. - Affirmative, ita ut in iis diebus non amplius fideles urgeat duplex obligatio audiendi Missam et abstinendi ab operibus servilibus ». C. L, 17 Februarii 1918 L I. - In decreto S. Congregationis pro Ecclesia Orientali 24 1248 Maii 1930 statuitur ut Graeco-Rutheni in regione Canadensi diebus festis incidentibus in utroque ritu, scilicet graeco-rulbeno et la­ tino, praecepto audiendi Missam satisfaciant quocumque ritu catholico Missam audiant. Idem valere 'latuit Sacra eadem Congregatio et pro Graeco-Rutheni* in Statibus Confoederatis \mcricae Septentrionalis, die 11 lunii 1930 ‘. 2. - Romanus Pontifex permisit ad consolationem fidelium, qui tempore belli hispanici 1936-1939 Missas audire in ecclesia non poIerant, ut Mis-a in cappella erecta in *ede ubi radiotransinissiones fiebant diceretur. Ex hoc tamen minime deducendum est Romanum Pontificem pernii'i*-e praecepto satisfieri audiendo Missam radiolelepbonice transmissam ·. 1251 1. - << I). - Potestne retineri tuta conscientia doctrina quae te­ net. post publicationem novi Codicis, diebus ieiunii tantum pluries vesci posse carnibus? R. - Negative ». C. L, 29 Octobris 1919 ’. 2. - S. C. Concilii, 17 Octobris 1923, proposito dubio: «An die­ bus solius ieiunii ii' iis pluries carnibu* vesci liceat, qui ratione aetatis. S) I. S.. XXXVIII, 27. Can. 1247. 1) .1. .1 S., X. 170; Perindiea, IX, 82. Can. 1248. I) I J. S . XXII, 351; ll Monitor* crcb.fiuMiro, 19.30.230. 2) Tta, in nota ()-·<* rrolorr Honomu, Π MartH 1938; 11 Monitor* Hvlejritutlico, vol. 03. 70-71. Can. 1251. - 1) i. J. S.. XI, <80; l\ru>'Hra, X, pH. — 209 — Can. 1252 officii, vel valetudinis lege ieiunii non teneantur». Respondit: « \ffirmalive » *. 1252 1. - « D. - I trum canon 1252 iam ubique obligandi v*m |ia]H.rc inceperit, non obstantibus legibus particularibus. R. - .Affirmative ». C. 1., 3 lanuarii 1918 2. - « I) - An lex abstinentiae cesset in Gallia diebus festis sub praecepto in universa Ecclesia servatis, sed in Gallia ex concessione Sanctae Sedis suppressis, scilicet festis Circumcisioni^, Epiphaniae, Immaculatae Conceptionis beatissimae Virginis Mariae et beatorum Apostolorum Petri et Pauli. live ». C. I., 17 Februarii 1918 ". - « D. - I. Utrum, si festum S. losephi diei 19 Martii incidat in feria sexta vel sabbato, teneat tantum lex ieiunii. an etiam lex absti­ nentiae. — Et quatenus affirmative ad primam partem, negative ad secundam : II. Utrum cesset lex abstinentiae, etiam si festum S. losephi inciderit in aliqua die quatuor Temporum. R. - Ad I. Servetur canon 1252, ξ I, seu non cessant nec lex ieiunii nec lex abstinentiae. 21 Novembris Ad II. Provisum in responsione ad I ». 192(1 \ 4. - « D. - 1. ( trum, ad normam canonis 1252, $ I. ieiunium ccsset (piando dies festus, (pii ieiunium in vigilia habet adnexum, incidit in feria secunda, ita ut non amplius ipsum ieiunium anticipari debeat sabbato praecedenti. II. Utrum verba: nec pervigilia anticipantur. respiciant tantum exceptum tempus Quadragesimae, an etiam lotum annum. R. - Ad I. Affirmative, salvo praescripto canonis 1253 1920 *. Ad II. Respiciunt totum annum ». C. !.. 21 No 5. - Hue spectat etiam responsum S. C. Concilii, 9 Februarii 1924. de obligatione abstinentiae peregrinorum in locis ubi viget ex induito S. Sedis legis universalis mitigatio (Vide can. 14). 6. - S. C. Concilii, 13 Novembris 1937, proposito dubio: « An et quomodo expediat concedere dispensationem a lege abstinentiae et ieiunii in pervigilio Nativitatis Domini ». Respondit: « Negativi* seu non expedire et ad mentem. Mens autem est ut Ordinarii satagant opius commune servanportunis instructionibus fideles inducere dimi » 5. 2) Responsum non fuit promulgatum in J. J. .S’. Legore illud poteris in Jniiir fur katho· litchen Kirclu nrcrfd, vol. 103, p, 63; Rouscaren, I. (·., I, ad can. 1251. Can. 1252. — 1 ) fl Monitore reelc*i astico XXX (1918). 112. Responsum non fuit nu· X, 179; Periodica. IX, 82. — 3) -I. Client ice proinultrutum in J. J, S. — 2) J 1923, 123 I. .S.. XII» 576; J. S’., XII, 576; Periodica. X, 219; Ius Pontifici mu Thcolouisch&pra· Periodica, X. 219; Ius Pontificium, 1923, 122. — 5) J. J klischc Quartalschri/L 91 i 1938), 519. Can. 1253-1258 210 1· · S. C. Concilii, 10 Novembris 1919, renovavit indultum LûJj (jr abstinentia et ieiunio pro Xmeriea Latina et insulis Philippinis, paucis introductis mutationibus '. 2. - C. L, 21 Novembris 1920. declaravit verba: nec pervigilia anticipantur, de quibus in can. 1252. respicere lotum annum, salvo praescripto can. 1253 (A ide can. 1252). 3. - S. C. de Religiosis, 22 Martii 1921, declaravit diebus festis de praecepto extra Quadragesimam non cessare legem iciunii (piae vi­ geat vi Regulae Fratrum Minorum I. · S. C. Concilii, 9 Februarii 1924, declaravit, peregrinos tem­ pore Quadragesimae, in loci* ubi ex speciali dispositione Sanctae Se­ dis abstinentia sabbati servari debet l’eria IV, teneri e ani dem absti­ nentiam -erva re alleiutra die ad libitum, scilicet vel feria IA xel sabbalo (Vide can. 14). 5. - S. (’.. Concilii, 18 lanuarii 1936, proposito dubio: « An et quomodo adime vigeat votum in casu »; respondit: « Ex deductis non constare de obligatione voti ». Agebatur autem in casu de voto emisso ab Xrdiicpi-copo Bogolen-i una cum clero sacculari et regulari ai Capitulo Ecclesiae Catlicdralis 27 Octobris 1819. celebrandi nempe quotannis festum Immaculatae Conceptionis eo die quo Romanus Pon­ tifex dogma definiret, atque iciunium servandi in pervigilio eiusdem festi. Iu causae autem disceptatione principium hoc -ine discussione admittitur: Iciunium ex voto posse vi voti solummodo voventes, non vero eorum successore* aut postero*, obligare. Posteri poterunt obli­ gari lege ecclesiastica aut legitimo statuto non vero vi voti. At in casu nec obligatio ex lege agnita fuit l. 1OÎQ I). - An verbum omnes huius can. 1251. § 2, quoad legem 1254 ecclesiasticam ieiunii, applicetur eodem modo etiam mulieribus prout applicatur viris. R. - Affirmative. C. !.. 13 lanuarii 1918 '. 1255 De -aera lilurgia omnino videndae -uni Litterae Encyclical* Pii Nil « Mediator Dei et hominum », 2(1 Novembris 1947 . I. - S. C. de Propaganda Fide in epistola ad A icarium Apo1258 stolicum de Kirin. 28 Maii 1935. normas propositas ab Or­ dinarii- de Manchoukuo approbat, liai* normae respiciunt honore* tri­ buto- imagini Confucii in scholis cxpo-ilae: ingre-sum alumnorum, militum el officialium in /’ugodas: cooperationem pecuniariam cathoCan. 1253. — 1) J. .·!. .S., XI, IG2. — 2) ~lrhi Ortliuix Minormn, 1021, p. 125. Vide Sirtori» /. r.. ud can. 1253. 11«sponcun non luit piuniuluat uni in J. J. ,s.— 3) J. J, S.» XXIX, 313. Can. 1254. — 1) H Monilorr urU^a^irn, 1929, 15S; Pniulra drl Cirro. 1929, 180. Can. 1255. — 1) Cfr. L'Owrrolorr liomano, 30 Νυν. 1917, ubi integre ipsae Litterae report ant nr. — 211 — Can. 1258-] 261 licorum in constructionem vel reparationem Pngodarum ; ac tandem assistent iam ad funera pagana '. 2. - S. C. de Propaganda Fide in Instructionem, 26 Maii 1936, ad Delegatum Apostolicum in laponia dal normas a catholicis servan­ das circa officia erga patriam. In ipsis permittuntur catholicis certi actus ex ethnicis religionibus orti (pii tamen hodie, ex declarationibus auctoritati- civili- localis, ut mere civiles considerantur. Ita permitti­ tur catholicis intéresse caeremoniis (piae fieri solent ad monumenta linja; itemque caeremoniae in funeribus, matrimoniis aliisque ritibuvilae privatae in vita sociali laponensi usitatis ·. 3. - S. C. de Propaganda Eide. 8 Decembris 1939. dedit Instru­ ctionem circa quasdam caeremonias et iusiurandum de ritibus Sinen­ tibus. Praemittit Instructio nonnullas caeremonias, (piae antiquilucum ritibus ethnici- connexae erant, hodie, mutatis moribus et animis, civilem tantum servare significationem pietatis in antenatos vel amoris in patriam vel urbanitatis in proximos. Et, eum Gubernium Sinense declaraverit caeremonias (pias fieri iubet in honorem Confucii non licii animo tribuendi cultum religiosum, licitum est catholicis iisdem caeremoniis adesse. Item tolerandum ul catholici magistratu- el alu­ mni. qui publicis caeremoniis ad-istere iubeantur (piae speciem prae­ scierant superslilionis. intersint quidem, dummodo, ad mentem can. 1258, passive se habeant, liem licitae et honestae habendae -mit in­ clinationes capitis ct aliae civilis observantiae manifestationes ante defunctos vel defunctorum imagines. In eadem Instructione S. Congregatio dispensandum censu it a iureiurando a Benedicto \I\ per C.oii-lihilionem Ex .-».-. IX 213; in opusculo llis,iuisitio circa ius Ordi· non i ) .1. .1. > . \\\il, 24; 1940, Γ»|Κ el 3*3, I») -I. J. XXXIII, G9; // Monitore ecclesiastico, 19 II. 5S-59. ' 1 /m» Hon t eelcsiastico. 1942, I. S) .1. .1 3) I. ( fin. 1262-1261 cl qua* admi-iiint pudorem doceant; - 7" Instituantur associationes ad abusus in hac re auferendo- cl impediendos; 8° In associatio­ nibus mulierum inhoneste vestientes ne admittantur aut expellantur: 9 Inhoneste vestientes a Communione, a munere matrinae et ab ipso ingre—u in eccle-iam arceantur: 10" In fe.-li- B. Mariae Virginis nmde-iia in vestibus commendetur in concionibus el in festo Imma­ culatae Conceptioni- quotannis in ecclesiis cathedralibus et paroecialibus habeantur etiam -crmone- de hac re; 11° Consilium vigilan­ tiae de quo in declaratione S. Officii 22 Martii 1908 hac de re quo­ tannis deliberet; — 12" Triennali- relatio de his ad S. C. Concilii mittenda erit ‘. 2. - Pin- XI, in sermone habito, II Februarii 1931, ad parochos l ibi- el ad concinnatores quadiage-imales, inter alia valde commen­ davit concionatoribus ul de indecenti mulierum vestitu et de religiosa in-lructionc contra excessus sporlivos praedicarent 1263 Quaestio de L 4^csl quaestio sedilibu- aliquibus reservatis in ecclesia non mixti fori, sed potius quaestio de re materiali spirituali adnexa, ideoque est quae-lio fori ecclesiastici. S. C. Concilii, 11 Decembris 1920 ‘. 1264 Pius XI. Motu pioprio Id musicae sacrae, 22 Novembris 1922, * promulgav ii legem organicam I rbanae Scholae alti oris de musica sacra a Pio \ fundatae. Schola e»l Sedi \postolicae imme­ diate subiccta; habet patronum Cardinalem; praesidem sacerdotem a electum: ius habet conferendi gradus acadcinicos in cantu gregoiiano. in -acri- modi' conficiendis et in organo moderando; z. - rnis XI. Bulla Divini cultus, 20 Decembris 1928, plurima statuit de lilnrgia de cantu gregoriano el de musica -aera quotidie niagis pro\ client! Praeni i-sa praestantia liturgiae ex connexione cum dogmate in anctilicatioiu animai um: ilemque praemissa sollicitudine Romanorum Pontificum cl peeiatim Pii X in hac re, aliqua statuit de no\o ad ea quae iam -latuta -mit melius -ervanda occasionem nadu memoriae Guidoni- Melini. Haec igitur commendat Ordinariis |ii*copis: I Clerici* etiam religiosi- a prima aetate et deinde continua ration, cantu- grcgorianus el musica -aera proponenda -uni; 2 in seminarii- cl -ludiorum domibu* fere quotidiana brevis exer­ 3" Instauretur in ecclesiis cathedracitatio in hi- rebus habeatur; libti-. collegiati· et com enlualibus chorale officium etiam quod cantum attinet. — I Cantu- gregorianu- adhibendo- e>l ille (pii in cdi\ alicana i-cfertur. In choro constituatur rector chori (pii Ciin. 1262. Can. !263. Can. 1251. η 195. I I Xlll 192. I Can. 1261-1267 alios dirigat et corrigat. 5° Commendantur cappcllae musicorum et polyphouicae. 6° liem commendantur scholae cantus puerorum in ecclesiis paroeeialibus. - 7° Reprobatur immoderatus instrumen­ torum usus el commendantur cantus vocis humanae. — 8° Organum praeservandum est a profanis novitatibus. — 9" Optanda est populi participatio in cantu lilurgieo. 10" Curandum ut populus institu­ tionem liturgicam musicamque recipiat. I I" Laudantur instituta quibus periti cantus magistri praeparantur, praecipue Pontificia Schola allior musicae sacrae '. 3. - S. C. Concilii, 25 Februarii 1932, dedit Instructionem de libero musicae sacrae usu in ecclesiis; contra aliquos qui volebant reservare auctoribus seu scriptoribus musicae sacrae in ecclesiis exsequendae aliquam exactionem pecuniae pro qualibel exsecutione, S. Congregatio id reprobat. Proinde statuit in ecclesiis eas solas musicas admitti quas fide scripta constat a qualibet exactione pecuniali esse immunes. Selectio musicarum admittendarum fiat opera Commissionis dioeccsanae pro musica sacra. Instructio italice edita est '. 1. - Datur Pontificio Instituto musicae sacrae ius conferendi gra­ du- academicos in Cantu gregoriano etc. S. C. de Seminariis, 12 Martii Ό936 (Vide can. 1377). l. - « D. - ( trum Ordinarius, attenta immemorabili consue· 14/UvF possit licentiam dare asservandi Ss.mam Eucharistiam in curatis ecclesiis, quamvis non stricte paroeeialibus, sed subsidiariis. R. - .Affirmative ». C. I., 20 Maii 1923 ’. 2. - De cultu Ss. Eucharistiae videndae sunt Litterae Encyclicae Pii XII, 20 Nov. 1947. 1 9^'7 I « 0- - L Canon 1267, quo statuitur in religiosa vel pia domo Ss.mam Eucharistiam custodiri non posse nisi vel in ecclesia vel in principali oratorio, int< lligendusne est ita ul prohibeatur eam custodire, praeterquam in publica ecclesia pro commoditate fidelium, etiam in principali oratorio, in quod sodales conveniunt ad exercitia pietatis communia? — El quatenus negative ad primum: II. An idem dicendum sil, si quando ecclesia clan maneat et fidelibus non pateat. III. An idem dicendum sit de pluribus oratoriis in eadem pia domo pluribus sodalium classibus destinatis (duobus, tribus, etc., pro noviliis, ex gr., fratribus laieis, studentibus, sacerdotibus), ita ut unaquaeque clas>is suum distinctum habere po—it oratorium cum Ss.mo Sacramento: an potius hoc coarclandum ad ecclesiam et oratorium pro tota communitate destinatum. R. - Sensus canonis 1267 hic est: Si religiosa vel pia domus ad3) J. J I 7 2; Period ico 9 Can. 1265. — 1) .1. J. -S’.. XVI, 115: Periodica, Xlll. S0; /us Pontificium, 1021, m diligenter inquirant quo­ modo in -inguli- eccle*ii? et oratorii? cii-todiae Sanctis-imac Eucha­ ristiae prox ideatur; ea «piae necessaria exislimax crint praecipiant el 316; limitCoinnnniitutrA /?< ht/i< us1; /im 1922, 51. ilii SaintΗ: /\η<κΜη 1) j. j s . XXI. «31. Can. 1268. 1) -poionui pronxnliM’'ini ·· lu II Moniti,η > <<·/» hmOco, vol. Can. 1269. (1933), 120. 217 — Can. 1269 contra neglegentes ad normam can. 2382 procedant. Ordinarii in hac re procedere, cumulative cum Superioribus religiosis, possunt etiam contra religiosos exemptos. Si furtum sacrilegum SS. Eucharistiae in dioecesi veri fice tur, Ordinarius loci summarium processum conficien­ dum curet circa responsabililalem sacerdotis saecularis aut religiosi etiam exempti, quem processum ad Sacram Congregationem transmit­ tere debebit, poenas forte reo applicandas proponens. Diligenter in­ quirant Ordinarii ulium oratoria <4 ecclesiae, in quibus de lacto SS. Sacramentum asservatur, iurc id faciendi revera gaudeant, et in casu negativo abusum removeant. Ne commendent Ordinarii preces ad im­ petrandam facultatem asservandi SS. Eucharistiam, nisi certo constet condiciones omnes iurc requisitas in singulis casibus vcriiicari pro recta eiusdem SS. Sacramenti asservatione et custodia '. 3. - S. ('. de Sacramenti-. 10 !·'<·!) mari i 1941, Ordinarios denuo hortatur « ne graventur parochos ecclesiarumque rectores omnes ite­ rum mom re ut. sollicitudine aucta, quae per praefatam Instructio­ nem (diei 26 Maii 1938) praescriptiones editae sunt, sedulo planeque observent. Quod si nihilo serius furtum aliquod sacrilegum infeliciter perpetratum forte luerit, numquam prorsus omittant Ordinarii ipsi processum oeconomicum, de quo in dicta Instructione (n. 1(1. liti, b), illico conficere, actaque omnia dein huic S. Congregationi deferre » . I. - S. C. de Disciplina Sacramentorum, 15 Septembris 1943. pro­ mulgavit Epi'loiam ad Ordinarios de cusio lia et protectione Sanclissiniae Eucharistiae adversus bellicos incursus. In ipsa, praeter alia «prudenti Ordinarii indicio, spectato hostilium offensionum incum­ benti periculo, potestas committitur suspendendi ad tempus, done·· scilicet periculum ipsum perseserel. facultates asservandi Sanctissi­ mam Eucharistiam in ecclesiis, quae tamen paroeriales aut praecellen­ tes in loco non sint: el in oratoriis semipublicis, idesl cappellis com­ munitatum, seminariorum, nosocomiorum etc., ubi sacerdos aut dia­ conus praesto non sint, qui sacras species in luto collocare possint tem­ pore incursionum; necnon praesertim in oratoriis domesticis ». In communitatibus quae refugium contra incursiones aereas bel­ lica' habent, si in refugio aptari bene possit oratorium, in eo asservari poterit Sanctissima Eucharistia ibique communita' *ueta pietatis exer­ citia explere poterit. Idem fere servari poterit et pro ecclesiis parorcialibii'. Sacerdos, qui prope ecclesiam incolat, tempore incursionis Sanctissimam Eucharistiam arripiat el in tutum locum deferat. Pa­ rochus edoceat aliquos fideles prudentia et pietate praestantes in extrema necessitate, si sacerdos desit et periculum profanationis im­ mineat. sacras species in loco tuto ponere ac forte deperditas quam diligentissime requirere et colligere ‘. 2) J. -I. ♦S., XXX, 108; Prrt&lica, XXVII, 3SG; /itrut ilm ('oihihuiuwIih lîrhyit XIV (1938), 1GG; Thcoloffiwhc-prakliMht Quurhibchrifl, 91 (1038), 713. 3) J. J. «.> ΛΓ **I . (.an. 1271-1271 213 S* ^’,uum Congregatio, decreto 13 Martii 1912, praesenti ’ -*· bello perdurante atque iisdem redeuntibus adiunclis, aucto­ ritate Sumini Pontificis, derogans can. 1271, el inhaerens decreto 23 Februarii 1916, rursus remittit Ordinariorum prudentiae ut peculia­ ribus belli circumstantiis sive ordinariis sive extraordinariis perduran­ tibus. ubi oleum olivarum vel cera apum vel penitus deficiant vel sine gravi incommodo et dispendio haberi nequeant, ibi lampas Sanctissimi Sacramenti aliis oleis, quantum fieri potest vegelalibus, nutriri pos­ sit, ultimo autem loco etiam lux electrica adhibeatur. Item Ordina­ riis remittitur ut in iisdem adiuncti? reducatur numerus candelarum pro sacris functionibus praescriptus, el huic deiieenliae sufficiantur usque ad numerum requisitum candelarum alia lumina etiam ele­ ctrica '. 10'71 1272 I. - S. C. de Sacramentis, 7 Decembris 1918, declaravit « probari non po.-.-e praxim adhibendi, pro Sanctissimo Euchari-tiae Sacramento, hostias a Iribus vel duobus mensibus confectas1. 2. - S. C. de Sacramentis in Instructione 26 Martii 1929, inter alia plura statuit pervigilem curam adhibendam esse ut hostiae non­ nisi recenter confectae con-ecrentur, et -aerae particulae in pyxide as­ servatae frequenter renoventur 2. 1273 I. - S. Poenitenliaria, decreto 12 Aprilis 1935. indulgentias partiales cone» --it \ i-itantibu- s-pirilualiter Sanctissimum Sa­ cramentum seu iis qui, ad ecclesiam ire impediti, spiritualiter eo se conferunt *. 2. · S. Poenitenliaria, decreto 29 Mali 1935, peculiares indul­ gentia,- concessit visitantibus Sanctissimum Sacramentum in sepulcro, quod vocant, reconditum per triduum Maioris Hebdomadae2. 1274 I.;-; « D. - l Irum ecclesiae in quibus , ad normam canoni1 1274, £ 1. sine Ordinarii licentia fieri potest Expositio pu­ blica, seu eum ostensorio, die fe.-lo Corpori- C.hri-li el infra octavam inter Mi—arum solemn i a el ad \ e-pera-. -ini illae tantum, quibus datum est asservare S.-.mam Eurhari-liam. R. - \ffirmalive, firmo prae-cripto canoni- 1171 ». C. L, 14 lulii 1922 '. 2. - « D. - An sub nomine Expositionis publicae, de qua in ca­ none 12.1. § I, veniat etiam Benedictio eucharistica quae, palam exposito S-.mo Sacramento in ostensorio, impertiri solet. R. - Affirmative ». C. I., 6 Martii 1927 2. Can. 1271. — 1) .1. J. -S’., XXXIV, 112; P, riodica XXXI, 307. Can. 1272. 1) (. J. S’„ XI. S. — 2) .1. I. .S'.. XXI, 1531; Periodica,XVITI, 305. Can. 1273. — l) J. .1. -S’., XXVII, 1G0. — 2) .1. J. .S'., XXVII. 277. Can. 1274. 1) J -· s·· XIV, .'>29: Periodica, XI. 171. iu.. Pontificium, 1922, 121. 2) I I S . XIV 529: /.''<·»' de., Comtiluttante* litligii u.s· ., III (1927), 99; Periodica’ XVI, G»; Iu, Pontificium, 1027, 7, 219 Can. 197C iU I. - « In ecclesiis ubi 'lie Commemorationis Omnium Fidelium Defunctorum liat oratio Quadraginta Horarum cum Sanctissimo Sacramento sollemniter exposito, huiusmodi expositio sequatur, repositio vero cum processione praecedat missam cantatam de dic Commemorationis Omnium Fidelium Defunctorum ». S. Rituum Congregatio, 26 Februarii 1919 '. 2. - S. Rituum Congregatio, 17 Aprilis 1919, declaravit non licere nec tolerari posse usum ut missa lecta vel cantata coram Sanctissimo Sacramento -ollemniler exposito celebretur aut durante eadem sollemni expositione in ipso altari expositionis Sacra Communio administretur. Usus missae cantatae permitti solum potest ex necessitate,1 cx gravi causa aut de speciali induito 2. 3. - Pius XI, Litteris aposlolicis 7 Martii 1924, iis qui congres­ sibus eucharisticis intersunt aut iisdem operam navant plurima pri­ vilegia concessit. Durante congressu una Missa celebrari potest media nocte, aliae post ipsam, vel transacta una hora post mediam noctem. Durante congressu recitari potest officium SS. Sacramenti loco Officii divini. Canonici eximuntur a choro cum iure ad quaslibet distribu­ tiones etiam inter praesentes. Ordinarii permittere possunt ut sacer­ dotes supplentes parochos aliosque congressuum causa absentes binent etiam diebus non festivis. Durante itinere et durante congressu inter­ venientes dispensati sunt a lege ieiunii el abstinentiae. Haec privilegia conceduntur quibuslibet congressibus eucharisticis etiam regionalibus, diocccsanis el localibus ‘. I. - S. Rituum Congregatio, 27 \prilis 1927, dedit Instrnctioneni dc Missis in Oratione Quadraginta horarum. Missa sollemnis de SS. Sacramento el pro Pace permittitur iisdem diebus quibu- Missa vo­ tiva soli mnu is pro re gravi: diebus autem quibus Mi>»a votiva -ollemnis prohibetur in Missa diei currentis -ub unica conclusione additur pri­ mae orationi oratio Missae votivae impeditae. Oratio autem Missae dc SS. Sacramento omittitur ob identitatem mv-lerii in festis Passionis, Crucis. SS. Redemptoris, Sacratissimi Cordis Icmi et Pretiosissimi Sanguinis. In Missis votivis et in Missis quae votivas impediunt di­ cuntur tantum orationes el commemorationes quae permittuntur in Missio votivis sollemnibus ad normam novarum rubricarum Missalis tit. II, n. 3 et til. V, n. 3 el 4. In Missis privatis el in Missa votiva sollemni pro Pace triduo Expositions celebratis addatur oratio de Sanetis-imo Sacramento, etiam occurrentibus festis sollemnioribus uni­ versalis Ecclesiae, at numquani sub unica conclusione, sed post ora­ tione- a rubricis praescriptas. Haec oratio omittitur, si Missa -it de idcntico mvsterio el in die Commemorationis Omnium Fidelium DeCan. 1275. — 1) Λ. .4. fit., XÎ, 112. — 2) A. A. S.. XI. 216; Periodica. S.V. Herui s Coiit mu iuiut& JlcliffieuW!. Doctam nl- ilu Saint Siège, 19. — 3) .1. .1 Can. 1275-1278 — 220 — functorum. In Missa votiva pro Pace sollemni addatur semper sym­ bolum 4. 5. · S. Rituum Congregatio, 27 Iulii 1927, iterum declaravit non licere Missam cum cantu aut lectam celebrare coiam Sanctissimo Sa­ cramento velato vel in pyxide exposito intra vel extra tabernaculum: nec usum haec faciendi tolerari posse '6. - Sacrat Rituum Congregationi proposita fuerunt dubia: rarum dicenda sil in qualibet Missa (piae celebratur ad altare, ubi Ss.mum Sacramentum statim post Missam exponatur pro publica causa, dummodo Missa vel Commemoratio in Missa occurrens non sit de identic© Domini Mvstcrio. II. An praefata Oratio in eadem Missa,9 etiam occurrentibus Festis solemn ioribus universalis Ecclesiae, recitanda sit semper sub altera conclusione, post Oratione a Rubricis praescriptas el ante Col­ lectas a loci Ordinario imperatas. III. An extra tempus Orationis XL Horarum, perdurante per aliquod tempus extra aliam sacram functionem expositione et adora­ lissis tarn tione Ss.mi Sacramenti pro publica causa, in omnibus cantatis quam lectis addi debeat Oratio Ss.mi Sacramenti eliam oc· currentibus Festis solemnioribus universalis Ecclesiae, dummodo Mi*sa vel Commemoratio in Mi-sa occurrens non sit de identico Do­ mini Mysterio, et exceptis Missis quae in Commemoratione Omnium Fidelium DefunclQrum celebrentur ». I Sacra autem Congregatio, II Lumarii 1928, respondit: « i//irmnlire in omnibu-, ad mentem Decreti Romana seu Instructio circa Missas in Oratione XL Horarum celebrandas, die 27 Aprilis 1927: -ed Oratio Ss.mi Sacramenti teneat locum Missae votivae impeditae de Ss.mo Sacramento ex Apostolic© Induito concessae vel a loci Or­ dinario pro re gravi et publica simul causa praescriptae et dicatur sub unica conclusione cum prima Oratione Missae » 1- · Sacra Rituum Congregatio, 13 Martii 1929, declaravit festa Sancti Francisci Xaverii et Sanctae Teresiae ab Infante le-u in loci- Mi"ionum. vi decreti S. R. Congregationis 14 Decem­ bris 1927. 'iib ritu duplici primae classis cum octava communi a clero saeculari, sine octava a clero regulari recolenda esse 1. 2. ■ Pin- XI. Bimi 20 Novembri' 1933, confirmat B. Mariam A irginem tlel Pilar tie Zaragoza patronam principalem et S. loanncm Ncpomucenum patronum -ccundarium alienin' civitati? in Costarica . 3. - Pius XI. suo Brevi 16 Iulii 1935. B. Mariam \ iruinem de 1 97Q 289. 0 j. J Can. 1278» - J. 6) .1. j. S., 1278-1283 Guadalupa coelestem apud Deum Patronam Insularum l’h i Ii ppiuarum declaravit et constituit 4. - Pius XII. Brevi 18 lunii 1939, Sanctum Franciseum Assisienseni et Sanctam Catharinam Senensem primarius Patronos Italiae deeorumque festa quotannis ab utroque clero, Missa et Officio debilis sub ritu duplici primae classis absque octava celebrari prae· cepit 1 1279 I. - S. C. S. Officii, 8 .Aprilis 1916, promulgavit decretum w prohibens imagines exhibentes Beatam , Virginem Mariani indutam vestibus sacerdotalibus 2. - S. C. S. Officii, decreto 30 Martii 1921. declaravit ipso iure prohiberi ad normam can. 1399. n. 12, et proinde slatim removendas ab ecclesiis, oratoriis etc. in quibus forte expositae inveniantur ima­ gines sacras cuiusdam novae scholae pictoricac, quarum specimen exhibetur in opusculo cui titulus: La Passion de \otre-Seiiniieiir JésusChrist, par Cyril V erschaeve 2. 3. - S. 0. Rituum, 23 Aprilis 1926, ad dubia: « I. An statua, re­ praesentans Dominum nostrum lesum Christum detecto corde, col­ locari possit in altari ubi permanentor custoditur Ss.ma Eucharistia, non tamen supra tabernaculum, sed retro apud parietem: et qua­ tenus negative ad primum: II. An supradicta statua, repraesentans Dominum nostrum Icsum Christum delecto corde, perpetuo exponi valeat in aedicula facta in pariete apud quem exstat altare, in quo permanentor custoditur Ss.ma Eucharistia ». Respondit: « Affirmative ad utrumque, iuxta prudens Ordinarii indicium » ’. 4. - S. C. S. Officii, 26 Mailii 1928, dcclara\ it non posse reprae­ sentari Spiritum Sanctum sub forma humana -ive cum Patre et Filio sive seorsi m 5. - Ars quaedam nova a sensu chrisliano aliena damnatur a Pio XI, in Allocutione 27 Octobris 1932 (Vide can. 1164) s. « i), - An V icarius generalis, ad normam canonis 1283, £ 2, speciali mandato Episcopi indigeat ad aullienticandam par- - Affirmative ». C. !.. 17 Iulii 1933 '. 3) Λ. J. 1) J. J. S.. VIII. 11«; Periodica, VIII, 171 Can. 1279 I .1, .S., XIII, 197: 3) J. J. .S'·. XVIII. 291. I) .1. .1. .S.. Periodica, X, : t; Periodica, XVII. 58. — 5) J. J. S., XXIV, 355. Can. 1283. I) J. J. .S’., XXV, 31.5; /h« l'ontlflcium, XIII (1933), 180; jp.>Uiiuirin, 1933, 110. i (an. 1285-1295 « D. - An Vicarius generalis, vi canonis 1285, £ I. sine speciali mandato Episcopi novum authentici tatis documentum Iradere vel «aerae reliquiae novum sigillum apponere possit. R. - Negative ». C. L, 17 lulii 1933 '. 1ΩΟ" I. - Episcopi <-l ius privativum permittendi, abolendi et 1290 !:i,an.ferendi processiones. Processiones solitae non indigeni licentia singulis vicibus data, nisi consuetudo adsit. Episcopus potest proce.-siones legitime introductas ex causa prohibere. Duae \el plure·processiones eadem die diversis Ituris fieri non prohibentur etiam in coilem loco. Qui in possessione est ducendi aliquam processionem non est turbandus. Ius quod habet aliqua confraternitas ducendi proces· -ionem non eu ludit in- aliarum confralernilalum eadem dii* ducendi processiones. Ius exchisivum importat ius prohibendi ne alii idem fa­ ciant. Ius exchisivum laedit ius Episcopi impraescriptibile permittendi processiones. S. R. Rota, 3 Februarii 1922 '. 2. - S. C. Concilii, II Februarii 1936, dedit decretum de piis fidelium peregriiialionibu- ad celebriora sanctuaria moderandis. Pe­ regrinationes istae ad pietatem ordinentur: vir ecclesiasticus ea- in parte -pirituali diligere debet: quaexis species lucri ab iisdem arcen­ da est 1OQA 1ώ<7ν Proce—io de qua hoc canone paragrapho 2. non subiacel re­ 1291 strictionibus can. 162. C. I.. 12 Novembri- 1922, et 10 Novcmbris 1925 (Vide can. 462) ‘. Religiosi possunt ducere processionem Corporis Christi 1293 etiam extra ecclesiam propriam. C. L, 10 Novembris 192.) ( \ i de can. 462) '. 1294 videnda aliquam minime ecclesiis 1290) \ De iurc quod habere possit aliqua confraternilas faciendi processionem decisio S. Romanae Rotae, 3 Februarii 1922. est. In hire animadvertitur eos concedat processiones faciendi (\ide can. E - " Ordinariu- Bergomensi- Sacrae Rituum Congregationi «.kfllllklll a , a . I I « I . * aW * Λ B *· a · * % I' a a % «B · · k a a a a a f *o I leni n io ri bus processionibus Can. 1285. - I) I. I. Can. 1290. „1 I* IliiMfi <, IX, um>, Can. 1291. - 0 Can. 1293. - i) J. j. Can. 1294. XW.3IÛ fu* Ponti firi um. 1933. IGS ; J poli> nitris. 1933, 110. XiV 2) I . I. s . X X V i 11. I · * Can. 1295-1296 quibus defertur Sanctissimum Eucharistiae Sacrani en tum, praecipue cum finis imponitur eucharisticis conventibus, deferre SanctiSSI 111 U 111 Sacramentum super currum triumphalem, baldachino coopertum, magnificeque exornatum, equis tractum, super quem ascendit etiam sa­ cerdos qui processioni praeest, quique ostensorium regit genuflexus. II. An usus currus et equorum, ut supra, liceat vel expediat eum, loco Sanctissimi Sacramenti, deferuntur vel statuae Beatae Ma­ riae Virginis, vel Sanctorum exuviae. III. An usus currus et equorum, ut supra, liceat vel expediat non solum ratione extraordinariae sollemnitatis, sed etiam cum pro­ cessio iter nimis longum percurrere debeat. I\ . \n currui equis tracto possit substitui vehiculum quod vulgo automobile audit. Et Sacra Rituum Congregatio, audito specialis Commissionis suf­ fragio, praepositis quaestionibus respondendum consuit: Negative in omnibus et ad mentem », 28 Octobris 1922. « Men- est: quoad primam quaestionem praeclarum extat exem­ plum Congressus eucharistici inlernationalis Romae habiti amm 1922, in quo nullus currus adhibitus fuit pro deferendo Sanctissimo Eucha­ ristiae Sacramento in sollemni processione; idque omnino factum est iuxta dispositiones Caeremonialis Episcoporum. Lib. 11. cap. 33, tirs Comnet naulii IbUuit tisea. Documente du Saint-Siôgo, 52. (an. 1296-1328 ficiendis et adhibendis parament i- pro Missae sacrificio sacrisque fun­ ctionibus liceat recedere ab usu in Ecclesia recepto, aliumque modum et formam etiam antiquam inducere ». Respondit: « Recedere, non li­ cere inconsulta Vposlolica Sede iuxla decretum seu litteras circulares S. R. C. ad R.mos Ordinarios datas sub 21 Augusti 1863 » . 1302 \rcbnum Vaticanum de mandato Pii XII, die I Novembri]9|2. litteras dedit Ordinariis Italiae circa ccnsimenlum fa­ ciendum de Vrchivi- cl de Bibliothecis eccle-iaslicis, in (piibus conti­ nentur quaestiones ad quas Ordinarii respondere debent *. 1310 S. C. Concilii, 18 lanuarii 1936, declaravit votum iciunandi emissum a clero duce Vrchiepiscopo posse obb ligare vi voli .-(dummodo illas persona.- quae revera votum emiserunt (\ ide canonem 1253). I. - Sacerdotes Bohemi nalionalem ecclesiam schismaticam constituentes damnantur. S. ( S. Officii. 15 lanuarii 1920 '. Pius XI, Litteris cncyclicis ad locorum Ordinarios dati- 6 lanuarii 1928, agit de vera religionis unitate fovenda. In ipsis, praeter alia mulla, declaratur nec Ecclesiam catholicam, nec fideles partici­ pare pos-e comentibus aealholieormn ad unitatem fidei operam dan­ tibus, quia, deficiente in promoventibus vera fide, tales conventus non ad unitatem fidei sed ad indifferentismum vel ad modernismum tra­ here dicendum e-t. \ ia recta ad unitatem oblinendam esi reditus hae­ reticorum et aliorum ad veram Ecclesiam et admis.-io primatus Romani Pontificis ". I. - Benedictus \\ . Litteri- encyclicis Humani generis, 15 lu­ nii 1917, plura -latuit de praedicatione divini verbi. — Ma­ gni facienda praedicatio verbi Dei quia per ipsam voluit Deus homines salvari. Si non obstante magno numero praedicatorum mores non emendantur defectu- in ipsis praedicatoribu- quaerendus est. Praedi­ catore- male electi, malum finem in praedicatione -ibi praefigunt et male suo munere funguntur. Sunt qui praedicant sine missione cano­ nica. Mi--io non e-t danda, nisi idoneis, idest nisi moribus et doctrina probati-. Praedicator -ibi finem proponere debet in praedicatione sa­ lutem animarum: aliqui autem vanam gloriam et plausu- hominum aut que-tum -ibi proponunt, ad quae obtinenda re- mundana- praedi­ cant, vocem molliorem et contentiones tragica- imitantur, sententias non ex divina revelatione -ed hominum impiorum afferunt ad proba­ tionem. Rectu- praedicandi modu- exigit seriam praeparationem do­ ctrinalem al etiam, et praecipue, 3) J. I ' Can. 1302. Can. 1325. 1) .1. J .V, XXXIV, 3S| 1) j. J. .s., XII, 37: l‘,r Bouscarvn, L c., I» ud cun. Can. 132a humilitati.' (piae si habeantur, partim saltem deficienti doctrinae supplere poterunt *. 2. - S. C. Consistorialis, 28 lunii 1917, edidit I nsl ructionem multas normas coniinentem pro sacra praedicatione, ut ea quae Benedi­ ctu.' \\ in suis Encyclicis de quibus -upra statuit ad praxim faciliudeducerentur. Instructio quinque constat capitibus: Caput primum determinat a quibus et qua ratione praedicatore- verbi Dei eligendi sint. Ad Episcopos locorum Ordinarios assumere et deputare praedi­ catore- pertinet etiam in casu quo impensa»' praedicationis ab aliis solvendae sint. Parochi et canonicus theologus missionem ad coneionandum obtinent in provisione canonica officii sui, salvis conditionibu ab Ordinariis fori» oppositis. Alii facultatem obtinent ab Ordinariis, per primam dignitatem, audito Capitulo in ecclesiis capi­ tularibus; per Superiorem religiosum in ecclesiis religiosorum; per parochum in ecclesiis paroecialihus, etiam capitularibus et conventualibus pro praedicatione quae pendet a parocho: per cappellanum in oratoriis confrateinilatum; per rectorem in aliis ecclesiis. Electio et deputatio concinnatorum spectat ad Ordinarium, alii postulare pos-uiil facultatem nomina condonatorum proponendo. Haec postulatio generat im duobus mensibus ante praedicationem facienda est: possunt tamen Ordinarii hoc punctum melius definire. Praedicatori extradioecesano facultas scripto detur et bene definita. Facultas non concedatur nisi de idoneitate constiterit. Superiores interrogati circa dotes prae­ dicatorum tenentur eum veritate respondere. Si facultas denegetur non necessario petenti causa denegationis manifestanda erit. Caput seeundum determinat quo pacto constare debeat de concionaloris idonei­ tate. Ad dignoscendam idoneitatem examen genera lini instituatur coram tribus examinatoribus subeundum de doctrina et moribus. Di­ plomata praedicationis honoris causa dari prohibentur : pagella autem dari poterit ad tempus et condiiionata. Examini pro praedicatione ad populum coram Ordinario loci subiciunlur etiam regulares exempti. Caput tertium statuit quid in sacra piaedicatione servandum et vitan­ dum sit. Concionatoi ad officium se praeparci studio et oratione 'iinumla -acia sunto; ad argumenta tractanda non stricte sacra elusis -emper politicis, licentia Ordinarii loci necessaria esi. E funebria speciali approbatione, praesentato si casus ferat manuscriplo. Ordinarii loci indigent. Probationes ex Sacris Scripturis et ex Sancti- Patribus, exclusis testimoniis profanis praesertim hominum viventium, afferantur. \c quaeratur propria praedicatoris gloria prae­ sertim in ephemeridibus. Concio accomodetur auditorum capacitati: \ itetur lucri cupiditas et praedicator confirmare moribus conctur quae verbi- praedicat. Caput quartum determinat cui et quomodo inter­ dicenda -it praedicatio. Concionalores in supradictis peccantes repre-i emendationem neglexerint, ab officio praedicationis Can. 1328. I. »S*.. IX, Periodica, IX Can. 1328-1329 removendi. Ordinarius loci potest pagellam a se concessam revocare: potest praedicatori exlradioecesano aut regulari praedicationem in sua dioecesi prohibere, monilis in casu proprio Ordinario et Ordinario qui pagellam concessit, et si casus ferat etiani Sancta Sede: potest etiani. concionatori graviter peccanti coepiam praedicationem inteicipere Praedicatio ad tempus poterii etiam illi prohiberi qui bonam aesti­ mationem in aliquo loco, etsi -ine sua culpa, amiserit. Constituatur in dioecesi Commissio vigilantiae in praedicatore» et munus vigilandi in locis dissitis vicariis foraneis assignetur. — Caput quintum agit de praeparatione remota ad munus praedicationis. Superiores subditos doctrina et lectione ad praedicationes praeparent, ilemque exercitiis practicis eorum ingenium cognoscere satagant. Haec institutio etiani post ordinationem prosequatur exercitationibus progressivis el etiani examina ad hoc praescribantur ". 1329 I. - S. C. Concilii littera* ad Ordinario* Italiae. 31 VIaii 192(1. misit de obligatione parochorum calechismum el instructio­ nem religiosam tradendi. In ipsis, probante Summo Pontifice, Sacra Congregatio Ordinarios rogat ut secundum scientiam et conscientiam Sanctam Sedem edoceant de modo quo providerint ut pueris et adulti? calet-helica instructio tradatur, el evangel iuni populo explicetur cl quibus sub sanctionibus; de modo quo parochi de lacto calechisniuni doceant el de sanctionibus contra neglegente- lati.-: de modo quo cle­ rus saecularis et regularis in hac instructione danda parochos ad invent el tandem de consiliis ipiae ipsi Ordinarii Sanctae Sedi suggerere pu­ taverint ad efficacius oblinendam Codicis iuris canonici hac in re ob­ servantiam ‘. 2. - Piu- XI, 29 lunii 1923, apud S. C. Concilii peculiare officium calecbistieum instituit (Vide can. 250) ‘. S. C. Concilii, decreto 16 Aprilis 1921. de norma servanda cum coetu- catcehisliei aliique pro scholis religioni conventus indicunlur, quaedam statuit. Uniusmodi coelus et conventus laudantur quidem sed simul liant• cautionem in ipsis Sacra Congregatio requirit: ut ante nationales vel provinciales conventus nuntius cum libello disceptandarum rerum ad Sarram ipsam Congregationem mittatur. Desiderat parilei S. Congregatio ul idem servetur el pro coin entibus dioecesanis ’. l. - S. C. Concilii, 23 \prili- 1921, occasione instaurationis catecheticae in Italia, in-lilil pene- Ordinario», ul a parochis diligenter officium tradendae doctrinae pueris impleretur ‘. ad omnes Ordinarios 37. Can. 1329 299 \nuve ealeehisinmn docere, tamen difficillimum est illum bene et eum fructu ani­ marum tradere. Proinde Sacra Congregatio Episcopos enixe rogat ul canonis 1365, £ 3 observantiam valde urgeant 7. - S. C. de Seminariis, 28 Augusti 1929. valde commendavit -tudium rerum orientalium el sacrae catechesis in Seminarii- (Vide can. 1365). 8. - S. C. de Religiosis, Novembris 1929. (ledit hi sir uct io item ad Superiores religionum laiealium de obligatione subditos instituendi in doctrina Christiana (Vide can. 565). 9. - Pius XI, Litteris Apostolicis, 12 Martii 1930. loco antiquanun novas indulgentias substituit pinguiore-, favore omnium fidelium qui per mediam circiter horam, non minus quam per tertiam horae partem, doctrinae christianae tradendae vel discendae operam dant saltem bis in mense 10. - S. C. Concilii, 1 Augusti 1931, aliquas formulas catechismi Pii \ in Italia adbibiti, occasione in praxim deducti concordati ita­ lic!, relate ad Sacramentum matrimonii refoi manda- et substituendas constituit, habita praesertim ratione articuli 31 eiusdem Concordati quo matrimonio catholico in Italia effectus civilers agnoscuntur ..... "............. s 11. - S. C. Concilii, decreto 12 lanuarii 1935 , plurima statuit de caleehetiea institutione impensius curanda el promovenda. Caleehetiea in-lilulio maximum momentum habet quia per eam quae ad salutem necessaria sunt docentur. Maxime curanda in pueris et adolescent ibus qui in aliis scientiis erudiuntur. Plurima obstacula opponuntur nem­ pe: parentum incuria: leges civiles perversae el ius Ecclesiae in hae re violantes; commixtio in certis regionibus catholicorum et haereti­ corum; desidia ipsorum puerorum (pii ludis profanis allecti a recta via abducuntur; ad (piae vincenda Sacra Congregatio intervenire cen­ set. Episcopi pro gravissimo officio sibi commisso perpendant quid j .S·., XVI, 332: Periodica. XIII, nil 3111. — s) J. J. (an. 1329-1314 providendum, quid praescribendum pro hoc sacratissimo cl necessario opere, iu neglegentes poenis animadversuri. Parochi summopere sint diligente·, in servandis canonibus 1330, 1331. 1332: in opere institu­ tioni'. caleciii-licac opera utantur delicorum el laicorum piorum et. *i id Ordinariis videatur, etiam opera religiosorum adhibenda erit. Pa­ rentes -uo officio fungantur. In singulis paroeciis sodalitium doctrinae chrislianae ad normam can. 711, §2 instituatur. In singulis item pa­ roeciis ad normam litterarum S. Congregationis, 23 Vprilis 1921, scho­ lae catechislicae paroeciales, si nondum exstent, instituantur. Ad Sa­ cramenta Poenitentiae et Confirmationis ne admittantur pueri qui congruam institutionem ac in singulis casibus ad S. Congregationes 16 Octobris 1919 (cientes ». Can. 1347. Can. 1350. Can. 1354. Γ»5ζ /*/ruiilirtt, XV, I. Can. 1355. 1) J J J XXXIII. 3*9-31)1. XI. 110-155 XI IL 551. ΗΗ: /ιλη (.an. 1356-1357 - 230 — i 9~Z? Erectis quasi-paroeciis a pplieabilis est praescriptio huius canonjs> Instructio S. C. de Propaganda Fide, 25 lulii 1020 (A ide can. 216) ’. 1. - S. C. de Seminariis etc.. 26 .Aprilis 1920. longam edidit i Instructionem circa ea omnia et singula quae ad rectam se­ miliariorum dioecesanorum admini'lralionem, regimen necessaria et opportuna sunt ’. 2. - Benedictus XV, Epistola 30 Novembris 1920, Episcopis Coco-lovacbiae gravissimis verbis rectam institutionem clericorum in Se­ minariis commendat. Studentes doctrinam S. Thomae sequantur. Epi­ scopi ipsi per se clericos ad studium el ad virtutes adhorlentur, et magistros pietate el scientia insignes constituant. Ad efformandos au­ tem magistros idoneos iuvenes clericos Romam mittant ad collegium Bohcinum *. 3. - Benedictus \\. Litteris 23 Decembris 1921. presbyteris Sancti Sulpicii privilegium concessit acceptandi directionem et administralionem Seminariorum eum aliquali exemptione a normis iure com­ muni vigentibus ’. I. - S. C. de Seminarii- decreto 2 Februarii 1921, singulis loco­ rum Ordinarii' praecepit ut singulis triennii' relationem de statu Se­ minariorum secundum formulam adiectam decreto ad Sanciam Sedem mitterent. Triennia incipiunt a dic I lanuarii 1924: primo anno re­ lationem mittere debent Ordinarii Italiae, Galliae, Hispaniae: allero triennii anno Ordinal ii ceteri Europae; tertio triennii anno Ordinarii Amcricac. Lingua latina facienda est relatio et ab Ordinario subsi­ gnanda. Responsio danda est -ingulis quaestionibus formularii. In re­ lationi* indicandum erit si durante triennio textus scholasticus theo­ logiae. philosophiae, iuris canonici aut Sacrae Scripturae mutatus sit. Decreto adneclihir formula servanda in relatione facienda septeni ar­ ticulis et II numeris constans ‘. 5. · Pius XI. motu proprio Praecipua sane, 21 \prilis 1931, perpenso momento Seminariorum, collalis consiliis in Sacra Conjxrecalionc de Seminarii' nmmi' condit \ isitatori' ordinarii Seminariorum Italiae. \ Litator alterum post Secretarium in Congregatione dignitatis locum oblinet el est Consultor Congregationi». Singuli' saltem annis j 1357 '· s· 6. - « Si l imersitas \el raculta- Collegio coniuncla sil. statuta clare et rum clericorum Seminario vel efficaciter provideant, ut illius Can. 1356. l) I I. X.. XII. 331. Can. 1357. il Instructionem 1ι«·ι< p<»t< ri­ upud II \i<>nHorr 1921. 112 vet apud UU'Ot* /lislilutionr-M. II. ι<1. 3, PUÇ. «35. 2) J. .1 S.. XIII, 551. I S XIV. 37. I) -I. J. IUI. < Ύr. .irrhiv fur h,, K Can. 1363. I) J. J. X.. XXII, 36.'>: .1 hu Poiilifleiuni, l!>30, 231. 2) J. Λ. X.. XX' Can. 1364. 1) J. -1. X., XIV, Ιύ. Perit ii> A Coronata, liilerfrelalio aul/tea Can. 1361-1365 232 — 2. - Pins XI, 19 Martii 1921, Superioribus religiosis inter alia valde commendat studium religionis et linguae ialinae (Vide can. 587) :. 3. - S. C. de Seminariis. II Februarii 1911, Litteris Ordinariis Italiae datis, normas dedit tendentes ad aptanda programmata studio­ rum in Seminariis Italiae ad programmata scholae mediae statalis . 1365 - S. C. de Seminariis, 7 \ugusti 1917. praescripsit nicthoduni adhibendam in studio iuris canonici, praesertim in l ni· versitatibus (Vide can. 1377). 2. - S. C. de Seminariis, 31 Octobris 1918, dat normas pro exami­ nibus ad gradus academicos in iure canonico (Vide ean. J377). 3. - Benedictus \\, Litteris 30 Novembris 1921. ad Ordinarios Cecoslovaehiae insistit in urgenda observantia legum duorum annorum philosophiae et quatuor theologiae I. · Mutatio libri textus adhibendi in scholis Seminariorum notiliranda est in relatione Sanctae Sedi facienda. S. C. de Seminariis. 2 Februarii 1924, n. 6 (\ ide can. 1357) 5. - S. C. de Seminariis, Epistola 8 Septembris 1926 ad Ordinario» directa, agit de urgenda catechislica disciplina in Seminariis ad nor­ mam can. 1365. £ 3. S. Congregatio attentos facit Ordinarios locorum ad praescriptum Codicis quo praecipitur clerico* in Seminariis insti­ tuendos in practices exercitationibus de ratione tradendi catecliisinuin pueris. Quae institutio est necessaria oh rei ipsius momentum in salute animarum el <>1> difficultatem quae habetur in bene exercendo calechistae munere. Quam ob rc»n S. Congregatio enixe Episcopos rogatui praeceptum Codici* vehementer in sui* Seminarii* urgeant (Vide cati. 1329) \ 6. - S. C. de Seminariis etc., 28 Vugusti 1929. misit Litteras ad \rchicpiscopos, Episcopos aliosquc locorum Ordinarios de studii* orientalium rerum et de catechesi in Seminarii* impen-ius excolendi*. Vult S. Congregatio ul in theologico cursu peculiaris ratio habeatur rerum orientalium praesertim a magistri* theologiae dogmaticae, Idstoriae ecclesiasticae et sacrai* liturgiac. Gratum erit Romano Ponti­ fici, si alumni electi ad institutum orientale in l rbi ni mittantur. In­ culcat etiam S. Congregatio ut schola et magisterium in Seminarii» instituatur el foveatur de sacra catechesi '. 7. - Huc etiam 'pectant praeterea Motu proprio Pii \l. 22 No­ vembre 1922; Huila Pii XI. 20 Decembri* 1928: Instructio S. C. (Con­ cilii. 25 Februarii 1932. quihu* agitur de liturgia, cultu divino, cantu gregoriano et de musica sacra (X ide ean. 1261). -I 2) J. s*·· XA 1» 133, -l) 1 it. tiptid 7/ r<’/7#>pr.x71911 291-293 Can. 1365. D < I " XIII 151, 2) .1. .1. s., XVII, ISO. — 3) A. .1. ·''·· XVItt PrreAicu, \V 233. .Xniirrllr ISrur Thinhujiiiur, | (prjî). I>7. I) f |. S.. XXII 116: XIX. 215. — 233— Can. 1365-1366 8. - S. C. de Seminariis etc., S Augusti 1941, Litteris Excellentissimis Coni ni issari is pro studiis Seminariorum Regionalium Italiae datis, in ipsis Seminariis Regionalibus specialem cursum de Psalmorum explicatione instituendum praecipit '. 9. - Commissio de Re Biblica, 20 Augusti 1941, Litteras dedit ad Episcopos Italiae eos praemonens contra opusculum anonymum cui titulus: Ln gravissimo pericolo per Ia Chi esa e per le anime. II sistemu eritico-scientifico nello studio e nell' interpretazione della Sacra Scrittura, le sm» deviazioni funeste e le sue aberrazioni. In hoe opuiculo agitur de sensu litterali Sacrae Scripturae; de usu Vulgatae; de critica textual!; de studio linguarum orientalium el scientiis auxiliari is ". 10. - Pius XII Litteris Encyclicis Divino afflante Spiritu, 30 Septembris 1943, plura statuit de Sacrorum Bibliorum studiis opportune provehendis ‘. 11. - S. Congregatio de Seminariis el Studiorum l niversitatibus, 21 Decembris 194 1. edidit Epistolam Ordinariis directam de studio paedagogiae in Seminariis. In ipsa decernitur ni in cursu philosophico biennio paedagogia el didactica edoceatur in (pio clare principia evol\anlur de conceptu educationis, de line, legibus et mediis ipsius edurationis, de homine educando iuxla varias eius aelales; de educatore ciusquc officiis et qualitatibus; de iure educative Ecclesiae, Familiae et Status; de ambiente educative; de didactica eiusque conceptu el inelliodo. Pariter in cursu theologico biennio edoceatur rateehetira duabus horis singulis hebdomadis *. 1366 .' . - Pius XI, Litteris encyclicis 29 lunii 1923, occasione ceuiduu lenarii canonizat ionis S. Thomae, iterum inter alia plura, commendat eiusdem S. Thomae doctrinam '. 2. - Pius XI, Motu proprio Hibliorum scientiam, 27 Aprilis 1924, considerato momento studiorum biblieorum praesertim ex impugnationihus contra Sacram Scripturam hodiernis, ut idonei parentur anagislri, memorata fundatione Instituti Bibliei Romae facta decernit; I' Gradus academicos obtentos apud Commissionem biblicam vel Institutum biblicum eosdem parere effectus ac gradus academicos in theologia ei iure canonico. — 2’ Beneficium théologale ne conferatur ni-i liccntialo aut laureato in re biblica. — 3” I itulus seu gradus baccalaureatus in re biblica sufficit ad beneficium théologale el ad magisleriiini exercendum in re biblica. 4° Si habiles habeant Superiores religiosos alumnos ad Institutum biblicum mittere ne omittant. — 5° Idem faciant Episcopi relate ad clericos saeculares. — 6" Constituit 5) // Voiiilorr. ucclrjtia*tia>, 1912, 79-80; Prrimlica, XXX. 385-391. — (!) J. .1. .S'., .XXXII. 165-172. - 7) J. -I. XXXV, 297-351. S) j. J. ,s„ XXXVII. 173-170. Can. 1366. 1) .1. J. Λ’.. XV, 307. ill II | | Ii I II Hl II II | J Dl Il I I1 1| 11 | [1 Il I I I U I |} Il I , * I I |h| Hd | .1 ■| B| Ijj I | I -1 1 |;|;| ||lj| l· Ii II 18 I II { III <1 p I -I Inir |||4 U I Inl B IBI I Ll 4 |]Ri| IBI j( |||ll ■ Hfll |r» ΙΙΐΒ D·] Ii I I I I I 1 I I I I I ||l|| I I | | ! 234 — Can. 1366-1372 Romanus Pontifex Romae reditus annuos ad duos alumnos Instituti biblici alendos *. 3. - « Proposito dubio: An ad quamcumque disciplinam in Fa­ cultate Theologica tradendam laurea congruenti praeditus, ex prae­ scripto art. 21 Constitutionis \po-t1 fici i recitationem . 1372 I. - Pin- \l. Chirographo 21 lanuarii 1927 ad (Cardinalem (Ca-parri diredo, de ordinationibus gubernii ilalici circa Opera Nazionale lialilla, quaedam principia in mentem revocat de iuribu- Ecclesiae in materia educationis, praesertim quod in iis quae ad instructionem religiosam dandam referuntur adulescentibus prae­ dicto operi adseriptis Sancta Sedes consulenda fuisset, quod factum non e-t. Suggerit tamen Romann- Pontifex modum spiritualiter talibus adulescentibus subveniendi 2. - Pius XI. (Chirographo 2 Maii 1928 ad (Cardinalem Vicarium directo, de gymnica athletica puellarum demonstratione in Urbe, eidem (Cardinali exponit cur qua Episcopio Romanus non possit non didere de ista demonstratione muliebri verecundiae contraria. Decla­ rat -e redamare debere etiam qua Episcopii- lotius mundi qui Epi-coporum hac in re rei laniationes approbavit. Demonstrationes istae reprobandae -unt etiam -i cautiones quaedam in ipsis faciendis adhi­ bitae Mint, quia non decent muliebrem pudicitiam et educationem ’. 3. - Maximi momenti -unt Litterae Encyclieae Pii \l Dii ini illius, 31 Decembri' 1929. de chri-tiana iuventutis educatione. Agit Romanus Pontifex de iis quae m educatione -pectant ad Ecclesiam, ad fami­ liam ct ad Statum civilem. In educatione danda ratio habenda est -tatu- -upei naturali' n.iturae humanat* a quo tamen -latu homo de­ cidit oh peccatum, quam oh rem damnandus est natural i-nius paedaΓ* 135. w — 235 Can. 1372-1376 sianul data. Declaratur qualis debeat esse familia et schola ut aptae sint ad bonam et christianam dandam educationem. Finis autem edu­ cationis est hominem ehrislianum ef formare qui si talis erit, erit eliam optimus in statu civili civis \ 4. · S. C. S. Officii, decreto 21 Martii 1931. declaravit: I Probari non posse methodum educationis sexualis vel initiationis sexualis, sed potius excitandam aestimationem castitatis eiusque amorem et deside­ rium. inculcandam esse frequentationem Sacramentorum Poenitentiae et Communionis atque devotionem B. Mariae \ irgini. — 2“ Theoriam -ic dictam eugenicam sive positivam sive negativam, et indicata ab ea media ad humanam progeniem in nudius provehendam, posthabitis legibus naturalibus divinis el ecclesiasticis matrimonialibus, esse om­ nino improbandam ul falsam el damnatam in Encyclica Casti Connu bi i Pii XI, 31 Decembris 1930 '. 5. - De mandato Pii XI. S. C. de Religiosis, 24 Aprilis 1932. notificavil Superioribus omnibus religionum quibus commi-sa est in­ structio et educatio cuiuscumque gradus pendere debere in posterum in hac re a S. C. ile Seminariis, cum apud ipsam constituatur Centrale officium pro scholis et catholicis institutis in Italia . 6. - « I). - An licita sit directa sterilizalio sive perpetua §ive tem­ poranea, sive viri, sive mulieris. R. - Negative et quidem prohiberi lege naturae, eamque, quoad 'terilizalionem eugenicam allinet, decreto huius S. C„ die 21 Martii 1931. reprobatam iam esse ». S. C. S. Officii hoc responsum dedit 21 Februarii 1910. quod R. Pontifex 22 Februarii 1910 approbavit: et S. C. die 24 Februarii 1940 promulgavit °. 1374 Pius XI. Encyelicis Litteris 31 Decembris 1929. inter alia plura, scholas neutras condemnat (Vide can. 1372) *. Pius XI. Encyelicis Litteris 31 Decembris 1929. inter alia 1375 Ec( lesiae ius vindicat cuiusvis disciplinae scholas aperiendi I \ ide can. 1372) 1. '· * S* Seminariis, decreto 21 Iulii 1920. erigit Lublini ΙΟ ί Ο l niversilatem catholicam ’. 2. - Decreto S. C. de Seminariis, 20 Decembris 1920. erecta est Catholica l ni vers itas a Sacratissimo Corde lesu, Mediolani 2. 3. - Pius XI. Constitutione \poslolica Deus scientiarum Dominus, Ί 3) I i s., XXI, 723, I) J. .1. X.. XXIII, 118; S., XXX 11, 73. Can. 1374. — 1) J- iCan. 1375. — I) Λ. -ICan. 1376 I) J. J. ft XXII, I'·· ubi rcfertnt textus italiens aeerdotibus qui iam -mit magistri. — 7" Ordinarius antequam licentiam concedat frequen­ tandi scholas normales a petentibus requiret subscriptionem supradictis conditionibus *. 6) J. J > i. 117; 201. — 8) J. Can. 1380. — I) Λ. ·!· *s·· X» 237; /'rrior/irti, IX, 120; /?< rm des Coinmunaultf& Ht· ligicmtcs. Documente «lu SainbSiège, 73.— 2) line Litlcrae circulare* publicatae «uni in // Mnnilnn t rrh'iiastico· XXXIX» 72. 240 (.an. 1380 3. - S. C. Concilii, Decreto 22 Februarii 1927, quaedam statuit de sacerdotibus qui in scholis Status civilis munere magistri Iungi de­ bent: I Declaratur vim icti nere praescripta S. Sedis de clericis Uni­ versitates laicas frequentantibus. praesertim Litteras 18 Novembris 1920. 2 Sacerdotes magistri a serx ilio dioecesis el a subieclione Mio Ordinario non eximuntur. — 3" Ordinarii cure.it ut sacerdotes magistri munere fungantur in dioecesi. — I \d munus magistri exercendum licentia Ordinarii, quae revocabili' est, necessaria est. — 5" Licentia ne concedatur, nisi sacerdotibus idonei' qui exemplo sint. — 6’ l t munii' in aliena dioecesi exerceatur, necessaria quoque est licentia Ordinarii illius loci. — 7’ Ordinarius proprius ne licentiam conce­ dat pro exercendo munere in aliena dioecesi, nisi praevie obtenta ve­ nia Ordinarii illius dioecesis. — 8 Sacerdos magistro fungens in aliena dioecesi vigilantiae et auctoritati Ordinarii illius loci se submittat. — 9" Ordinarius loci poterit praecipere ut sacerdos magister alicui ec­ clesiae addicetur: vicarii foranei \ igilantiae substet: referat in qua domo commoretur; mulieres suspectas ne frequentet ; apud domum religiosam legat: ne munii' exerceat in seholi' ubi sunt puellae; confe­ rendis casuum intersit; parochum in suis officiis adiuvet. — 10° Or­ dinarius loci Ordinario proprio singulis anni' referat de moribus el v ita. II Si -acmtlo' eo loco discedat per notabile tempus, Ordinalimn moneat, el in dioccesim suam reversus Ordinario proprio se de Seminarii', litteris circularibus 30 Aprilis 1938, 0r(linariis Italiae datis, desiderium esse S. Sedis dicit, ut aliqui clerici gradus academicos consequantur tam ini sacris (piam in profanis scicntiis. . \t voluntas expressa Summi Pontificis est ut gradus academicos clerici omnes sacculares et religiosi in I niversitate Catholica Mediolanensi consequantur, si id fieri possit: idest si ibi erecta sit facultas in (pia gradus consequendus est '. 5. - S. (’. de Seminarii' etc., 20 VugUsli 1912, norma.' edidit de personi- ecclesiastici-, qui 'ludia academiea apud universitates civiles complere intendunt. Iuxta ip'as nullus \ir occleda-licus qui non sil ilosophica el theologica rite non perfecerit uni\ ersitalC' adirc poterit. Omnibu- autem adeuntibus no­ mi nihil obstat S. (Congregationis per Ordinarios necessariis formationibus petendum. Sacerdotes universitatem adeunte- in convictu ec< Ic'ia'lico aut in domo religiosa atque in eorum defectum apud aliquem -accrdolem ab Ordinario designatum degant. Sacerdotes studentes ab examinibii' a Codice praescriptis (can. 130 et 590) non eximantur; associationibus inter studentes civiles i- ne ad-cribantur et ea omnia exilent (piae dignitatem sa­ tu dedecent. Si sacerdos universitatem frequentans vitam a i II"· Il U.>■■ ' ■■ "Γΐ,.ίη^ν;,, \ XX] X mo. I) // Mnitilnrr ccclr- Can. 1380-1388 a proprio Ordinario ci frequentatio universitatis interdicenda erit. Expletis studiis sacerdotes gradus aca­ demicos consecuti ίιΙ» proprii Ordinarii plena iurisdictionc manent, idcoquc officia aut puinera civilia sim* Ordinarii licentia assumere nequeunt. In fine normarum edicitur easdem valere etiam pro religio­ sis viris et mulieribus '. 1381 I. - Pius \l vindicat Ecclesiae ius vigilantiae super universam catholicam educationem, in Encv elicis 31 Decembri' 2. - S. C. de Seminariis, 15 Aprilis 1938, litteras misit ad Ordi­ narios locorum de quibusdam erroribus circa stirpes humana.' confu­ tandis in scholis a docloribus catholicis (test sui razzismo). KuiunnO'di errores in praedictis litteris octo thesibus compendio referuntur ". 1385 . - Commissio Pontificia de Re Biblica, 17 Novembris 1921. declaravit licere in editionibus versionis Vulgatae tam Novi quam \ eteris Testamenti lectiones varias aliaque huiusmodi studio­ rum adiumenla ad calcem textus adiicere ‘. 2. - Commissio Pontificia de Re Biblica. I Iulii 1933. declaravit: relinquas in inferno... quasi auctor sacer non 'it locutus de resurrectio­ ne D. N. I. Christi. 2' Non licere asserere verba fesu Christi: Quid prodest homini... sensu litterali non respicere aeternam salutem ani­ mat*. sed solum vitam temporalem homini' non obstante unanimi in­ terpretatione catholica 1386 ! . - De servandis a Missionariis in edendis libri', foliis, libelIJUu lis, |>t.rjoijjci, (]e rebus pracserlim politicis agit, praeter alia. Instructio S. C. de Propaganda Fide, 6 Januarii 1920 (Vide can. 138). 2. - S. C. Concilii, 7 lunii 1932, decretum edidit pro observantia can. 1386. de censura speciali adhibenda in publicatione gratiarum in ephemeridibus sacris (\ ide can. 1261). 1388 Dec re to S. Poenitentiariae, 31 Decembris 1937, édita est nova c(tilt ( 11 ( i in 1111 L < 11i <11 11111 : <( Preces el pi a opera in fa· vorem omnium christifidelium rd quorumdam coetuum personarum ». typis polyglottis Vaticanis (Vide can. 919). 5/ Huc nonnae non sunt promulgatae in I. J. X.; legi possunt in // J/ont/orr /rcZoi/ffilict), 1912, IG1-1G5; vel In Couimniloritini pro Itrliuionift. NX IV (1911), 3 sqe. Can. 1381. — 1) J L S., XXII. 19. — 2) II Monitore cccleffilufitico, L, 175; ibidem nutem p. 17“ et sqs. explimntlo et refutatiu thcshun habetur. 311. Can. 1385. Can. 1390-1391 S. Rituum Congregatio, 10 Vugusti 1916, Decretum edidit 1390 de facultate edendi libros liturgicos, sublata qualibet con­ cessione in contrarium. In ipso baec tatuunhir: « 1° I ni dumtaxat Typographiae \ aticanae. celeris exclusis, IiBros liturgicos typis excudendi ius esto. 2' Quilibet typographic, sive pontificio diplomate gaudet, sive non. loties a S. Rituum Congregatione licentiam obtinere debebit, quolicbos libros edere velit. 3 \ilinini'trationis Bonorum S. Sedis est pro publica horum li­ brorum divulgatione singulis vicibus condiciones ferre. I Concordantia cum editione \ alieana ab Ordinario iuxta can. 139(1 Cod. luris Canonici concedenda, ne subscribatur al ipsis, imi post diligentem atque accuratam viri in re lilurgica periti revisionem. 5 \d huius decreti effectum, hi qui sequuntur liturgici acccnscntur libri: Breviarium Romanum — Missalc Romanum Rituale Romanum Marlx rologium Romanum Caeremoniale Episcoporum -Memo­ riale Rituum — Octavarium Romanum — Collectio Decretorum S. Ri­ tuum Congregationis » '. 1391 I. - \ ideri potest responsum Commissionis Pontificiae de re biblica, 17 Novembris 1921, de editionibus versionis Vulga­ tae lectiones varias referentibus (Vide can. 1385) ‘. 2. - « I). - l Irum particula el canonis 1.391, quo praescribitur: i ersiones .sacrarum Scripturarum iu linguam vernaculam typis imprimi nequeunt, nisi sint a Sede Ipostolica probatae, aut nisi edantur sub vigilantia Episcoporum et cum adnotativnibus, etc., interpretanda sit copulative an disjunctive, ail secundam ». R. - Affirmative ad primam pariem, - Commi-do de Ke Biblica. 30 Vprilb 193 1. deelarax it permitti et ex angeliorum -ecundum xersionem ex textibus primigeniis graccis xel hebraieb. >ed xersionem faciendam cs»c ex Vulgata, ut legi possit fidelibus, ex textu ab Ecclesia pro sacra liturgia approbato 3. 4. - Connu. Pont, de Re Biblica ad solvendam quaestionem sibi propositam de usu et auctoritate versionum biblîcarum el ad magis declarandum decretum 30 \prili- 1931. de quo supra,, aliquas normas norma? dedit. In ipsis edicitur: versione- Sacrae Scripturae in lingua vernacula legitime editae a lidelibu- pro privata ipsorum pietate adhiberi pos­ sunt; pericopae biblicac in Missa legendae c textu Vulgatae in linCan. 1390. I J Can. 1391. I) < Γ< riodicu, XIII. 8C- — 371-373. ; l'crifxlïca, XI, 16. — o) j. j Mi ■ — 213 Can. 1391-1396 gnus vernaculas vertendae sunl intégra nranente facultate illam ipsam versionem, si expediat, ope textus originalis vel alterius versions magis perspicuae apte illustrandi. Commissio Pont, de Re Biblica. 22 Augusti 1943 4. I· · S. (’. S. Officii locorum Ordinarios el Superiore- religiosos enjxc hortatui, ut in curanda praevia censura librorum caute omnino procedant. et licentiam edendi ne concedant, nisi post­ quam a censoribus idoneis, in re vere peritis, ad examen deputatis sententiam faventem habuerint, ad evitandum m libri cum prae­ scripta licentia Ordinariorum editi deinde a S. (',. S. Officii prohi­ beantur. S. C. S. Officii, 29 Martii 1941 ‘. 2. - S. C. S. Officii, 17 Aprilis 1912. decretum edidit dc praevia censura librorum pietatis. Cfr. can. 1261, 9. 1 QQQ J-OUO j 9ΛΓ 1. - S. C. S. Officii. Instructione 3 Maii 1927 ad Ordinarios |(>cornm directa, eosdem horiatur ad utendum iure sibi a can. 1395 concesso prohibendi, si opus sit, libros in suis dioecesibus editos vel diffusos de sensuali et myslico-sensuali litterarum genere, xel si dc libris iam ex se vi canonis 1399 prohibitis agitur, declarandi huiusmodi libros ipso facto prohibitos (\ ide can. 1399) '. 2. - S. C. Consistorialis, I I lunii 1938. zelum Ordinariorum ex­ citat, ad vigilantiam super malas publicationes quae passim prodeunt cum animarum damno. In memoriam revocat praescripta can. 313, 1395 et 1397 2. 3. - S. C. S. Officii, 17 Vprilis 1913. olens quod in pravi- libris denuntiandis morae et omissiones sunt saepe < inique christ i fideles in exitiali ignorantiaa circa denuntiationes el prohibitionem perniciosorum librorum \ creantur, praecipua -aerorum canonum hae de re praescripta in memoriam revocat, praecipue vero obligationem Ordinariorum in suo territorio prohibendi pravos libros (can. 1395, § 3). Ibidem eadem S. Congregatio Ordinarios aliosque curam animarum habentes horiatur ut fideles edoceant quid importet prohibitio librorum: quinam libri sint ipso iure communi prohibiti vel lege naturali vel lege positiva (aulici- vel insertione in Indicem Librorum Prohibitorum I. - Pius XI dammnil diarium Γ -Irtion française et promu 1garj praccepit decretum 29 lanuarii 1911 quo aliqua opera Caroli Maurras damnantur. S. (λ S. Officii, 29 Decembris 1926 l. Ί Can. 1393. Can. 1395. S., XXXV, Can. 1396. 270-271. — 1) zl. ζί. X.» XXXIII, 121. 1) zl. zl. s., XIX, 186. — 2) ll Monitore ecclesiastico, jJt 212. — 3) J. I 11-1 15. — 1) .i. J. s.. XVIII, 529; Periodica, XV, 221. Videri etiam pussunt de <1 L. Can. 1396-1102 2. - S. C. pro Ecclesia Orientali, 26 Maii 4928, declaravit Orion· tales sicut fideles cuiuscumque ritus teneri seu ligari decretis damna* tionis librorum el diariorum a Sacra Congregatione S. Officii editis, quippe quae, potiusquam disciplinam, directe spectant doctrinam Ec­ clesiae. cic'iae. A ult enim sancta mater Ecclesia bis his decretis fidem el inore* tueri el decreta proinde ad normam can. 1396 ubique locorum obligant 2. 3. - Decreto S. ( S. Officii, 10'lulii 1939, prohibitio diarii let ion française aufertur (Aidc etiam can. 1, 894. 1102) ·'. I QQû 1· · S. C. S. Officii, 30 Martii 1921, prohiberi ipso iure ad normam can. 1399, n. 12, declaravit imagines pictas cuius· dam novae scholae bclgicae (Vide can. 1279). 2. - S. C. S. Officii, 3 Maii 1927, Instructionem edidit, de sensuali ct mvstico ensuali litterarum genere in qua declaratur quam damnosa animabus sit huiu.-modi litteratura, quam nostris diebus extensa, et quam dolenda cooperatio ad ipsam scriptorum qui se catho­ lico·· profitentur. Memorat Instructio regula' Codicis vi quarum li­ bri <|iii morum integritatem data opera laedunt prohibiti ipso iure sunt. Excitatur zelus Ordinariorum ad impediendam divulgationem in suis dioecesibus talis litteraturae utendo iure sibi a Codice concesso declarandi libros ipso iure prohibitos ct prohibendi co- qui prohibiti ipso iure non sint ‘. I·. 3. - « Cum quaesitum fuerit utrum fideles orientali' ritus tenean­ tur. praeterquam can. 1396 Cod. I. C., etiam eau. 1399. S. Congregatio pro Ecclesia Orientali respondendum ceiwiit: Affirmative » 20 la­ nuarii 1944 aim Summus Pontifex ipse ephemeridem Iction française 1402 *: ---------prohibuerit, ipse solus potest eiusdem lectionem permittere. Concedit tamen Smnniu* Pontifex Episcopis Galliae « ut veniam dare queant, raro quidem et gravibu- lanium de causis, fidelibus suae cuius­ que iurisdietionis subieeti'. legendi commentarii \’ Iction française n. Facultas legendi hanc ephemeridem non continetur in facultate ge­ nerali legendi libros prohibitos. Ita Summus Pontifex Pius XI, iu audientia Cardinali Parisicn-i conce-sa 21 Februarii 1927 ’. hac re: Epitdalu Pit XI, nd <’ard. \ndihux, 5 .<< |it< Hibri- 1926, -1. J. .s’., XVIII, 382; Item Chlrogniphuiii 5 Innutirif 1927. J. J. x., XIX, ·: Normor direct irm Epi*cnporum Galliae npnd Periodica, XX". 219 et sqs. etc. — 2) .1. J. s.. XX. 195; Ptrindicu, XVII, 131. — 3) J, J. S., XXXI, 303; Periodica. XXV111, 312; J polii nari*, XII. 311. ct hqs. Can. 1399. - 1) I. J. .S„ XIX, isg; Itcrut ΊΊοοΙηηυριι, 51 ( 1927). 516; Prriodicu, XVI, 20. — 2) J. J. S.. XXXVI 25. Can. 1402. I) Pcrindicu, XVI, 15. Decreto autem S. C. S. OlPcii, 10 lulii 1939, abro· z it » i Ί prohibitio bxviuH ephemeridem Jdiw»Vide .VoMifim 'iab(iro, vol, 61 (1939), p 201; ct iMioib.j S. Po< nit « nt luri.u·, 21 lulii 1939, declarat in conic curios alffiolvcw pOMc eociüb Action française certis sub cauti<>nlbu>: •4 Can. IIO6-III2 — 244 — «06 I.. x»; S. Officii, Decreto 22 Martii 1918. itissu Benedi- piantia et iuranienlum antiniodernislicum, de quibus iu Constitutione Pascendi Pii X, 8 Septembris 1907, el in Motu proprio Sacrorum Inlistitum Pii \, I Septembris 1910. ob serpentes in praesenti moderni* •licos errores, latas, natura quidem sua, temporarias esse ac transi­ torias. ideoque in Codicem imis canonici referri non potuisse; aliunde tamen, cum v irus .Modernisini dilfundi minime cessaverit, eas pleno ίιο robore» manere debere usquedum hac super re Aposlolica Sedealiter statuerit ‘. 2. - « 1). - An Superiores in societatibus clericalibus sine volis, de quibus agunt canones 673-681. fidei professionem ad normam canonis 1406, £ 1, n. 9 emittere teneantur. R. - Affirmative ». C. 1 25 lulii 1926 2. 3. - Rector Facultatis pontificiae emittere debet professionem Fidei. S. C. de Seminariis, 12 lulii 1931 . ari. 5. Itemque Professores. Ari. 6 (Vide can. 1373) ’. dubia: « I. An aug1410 ' S" Concilii, 16 lunii 1927 L t-LV mentum, de quo in casu, sil tamquam accessio seu dolis beneficii sive muneris uniuscuiusque obtenions (canonicatns, paroe­ ciae. vicarialus, cappellaniae) habendum, iisdemque proin iuris prae­ scriptionibus respective, obnoxium: II. An saltem pro canonicis celerisque, qui ad choralem residentiam tenentur, tertia pars augmenti in casu sii inter distributiones computanda, prout generalim de tertia parte assignationis cavetur in Codice». Respondit; « Negative ad ulrnniquc dubium » '. — Agebatur in casu de augmento dato certis viris ei'clc'ia.'liris a Gubernio civili. Aide votum Consultoris in I. Concilii, 12 Decembris 1931, ad dubium: « \n. el quanain mensura, proventus fodinarum beneficialium pertineant ad dotem beneficii vel ad beneficiarium in casu ». Respondit: « Proventus fodinarum beneficialium pertinere ad dotem benefieii, detracta congrua summa pro expensis factis el pro amissione fructuum naluraliutn » -. . Consislorialis, 1 Augusti 1919. definivit quid requi1412 ------- Lil· ralur ad constituendas paroecias et quid agendum in casu quo aliquid deficiat ad earum legitimam erectionem (λ ide can. 216). Can. 1406. 1) J. I. S.. X. 136: Periodica Periodica, XV, 171; Itis 1 nidificium, 1929, 133. Can. 1410. - 1) J. J (1932), 17 1. 30. — 2) J. J. X., XVIII, 393; .1. -S'., ΧΧΠΤ. 2G3. XXIV, 117; /1/.9 Pontificium, XII ( an. I 115-1 127 216 i: Airoeciae erectae in Statibus Foederatis Americac Septem· trionalis ad normam can. 1315, £ 3, sunt beneficia etsi dolem ad normam can. 1110 non habeant, Litterae Delegati Aposlolici Statuum Foederatorum. It) Nov. 1922 '. 1415 I ΛI y 1. - S. C. ('.oncilii, 3 lulii 1918, ad dubia: « I. Ulrum li■L^‘L ’ ceat clausulas apponere in limine fundationis beneficii, vi cuiii' pi umi' oblenior fiber sil ab oneribus beneficio adnexis rite fe­ rendis, etiam cum agitur de oneribus , quae alicui ecclesiae paroeciali ve| fidelis populi necessitati respondeant; et quatenus affirmative, 11. 1 Irum bcneficialus primus oblenior, dum onera non implet, ius habeat assi'leavdi functionibus suae ecclesiae sive fundatis sive adventi­ tiis, necnon et stipendium pro hi' percipiendi : et quatenus negative ad secundum, 111. 1 irum sustineri possint clausulae contrariae olim adieclae in limine fundationi' et ab Ordinarii' approbatae». Respon­ dit: « Ad 1. Affirmative; Ad II. Concedi posse, dummodo nihil obstet ex parte intéressé habentium Ad 111. Provisum in praecedentibus»1, 2. - Quid sil /('.v fundationis definitur in voto consultoris causae resolutae a S. C. Concilii 9 lunii 1923 (Vide can. 396) 2. 1418 Decretum erectionis est de praecepto faciendum, non requiritur autem ad valorem erectionis paroeciae. S. C. Concilii, 20 Martii 1932 (\ ide can. 166) '. 1 ΛΟΊ Quid 'it dismembratio definitur in resolutione S. C. Concilii lanuarii 1922 (Vide can. 1427) ’. 1425 Circa admini'lrationem bonorum paroeciae domui religiosae ·*incorporatae omnino videndum est responsum C. L, 26 lulii 1926 (Vide can. 631). 1. - S. R. Rota, sententia III Augusti 1917, decidit con· -------- stare de malricitale ecclesiae in causa proposita, quatenus malrieilas praeeminenliam tantummodo honorificam importat ‘. 2. - S. C. Consistorialis, I Augusti 1919, dedit normas ad divi­ dendas paroecia' praesertim pro dioecesibus quae antea a S. C. de bant (Vide can. 216). C. Concilii. Il lanuarii 1922, ad dubia: «I. An loci Ordinario absque beneplacito apostolieo competat dismembratio paroe­ ciarum in casu 1427 1 Can. Can. Can. Can. Can. 1415. 1) Vide Bouscnren. I, ud can. 216. 1417. — I) I. J 136 1418. — 1) J 1) .1. J. fi.. XIV 129; /us Pontifh nun, 1922. 60. 1421. 1) J. J. .s., X. 1 1427 -analionem quoad praeteritum, concedi possit la< ulla- peragendi di— inembralionem aliarum paroeciarum in casu». Respondit: « \d I. Affirmative; Ad 11. Provisum in primo» '. I. - S. C. pro Ecclesia Orientali, 30 Aprilis 1930, antiquam quae­ stionem inter dua- ecclesias, unam ritu- graeci et alteram ritu- Latini rc-olvens respondit: Constare de matricitate ecclesiae orientali- ritu­ el amplius, seu constare de i ure matricitatis ecclesiae graecae quatenus importat honorificam praecedentiam; atque iterum perpetuum alen­ tium auctoritate aposlolica super hac quaestione imposuit. Resolvit pariter in eadem causa nullum onus ecclesiae filiali imponendum esse. Xonna praecedentiae in processionibu- desumenda erit ex antiquo con­ cordato seu conventione inter duas ecclesias l. 5. - S. C. Concilii, 13 lunii 1931 (Resolutio approbata fuit a Romano Pontifice 24 lunii J93I), in causa sibi proposita resolvit non constare de matricitate .ecclesiae super alteram ecclesiam in casu; con«lare e contra de eiusdem maiorilate. In hac causae disceptatione de- ecclesiae super alteram simplex maiorilas seu praeeminentia. Vd in.itricitalcm requiritur nt filialis ecclesia a matrice dismembrata fnerit. in titulum erecta fnerit el in cura animarum autonoma sen indepen­ dent -it a matrice, ac insuper ad normam can. I 127, ut filialis ex re­ ditibus matricis dolationem obtinuerit. Distinguuntur etiam signa re­ cognitionis matricitatis et signa simpliciter reverentialia unius cccle«iac ad alteram quae non necessario matricitalem important ‘. 1429 - Ordinarius potest renuntiationem valide acceptare elapso iam 1111 n-e ab ipsa renuntiatione facta. C. I.. II lulii 1922 (Vide can. 189). 2. - Dari potest pensio parocho renuntianti ex beneficio renun­ tiato. S. C. Concilii, II Novembris 1922 '. 3. - « I). - l Irum loci Ordinarius possit admittere renuntiationem paroeciae eum reservatione pensionis ad vitam pen-ionarii -uper be­ neficio paroeciali in favorem parochi renuntiantis. R. - Vfiirmative, firmo praescripto canonis 1129. £ 2 2(1 Maii 1923 2. I· - « lb ■ Utrum, ad normam canonis 1132, 3. devolvatur ad S. Sedem collatio beneficii, -i Ordinarius intra semestre ab habita certa vacationis notitia beneficium non contulerit non ex negligcnlia, sed ob absolutum defectum subicclornm. .1. J. .s., XIV, 229; Zue PonUficiwn, 1022, 99. 3) .1. .1. S., XXII, 27 1 , 29(1. — i) j. J. S., XXV, 208; Periodic·'. XXII, 159. Can. 1429. 1) J. J. S., XV, 451. — 2) J. J. A»., XVI, 116. Can. 1432. 1) .1. .S., XII, 577; Periodic·', X, 219; /im Ponli/lciuiii, 2) 17 Λ ( oronata, //Pirfreight Periodic, 248 (on. 1132-1435 2. - Applicatio can. 1132 devolventis ad Sanctam Sedem colla­ tionem beneficii habetur in resolutione S. C. Concilii, 12 Novembri' 1921 el 10 lunii 1922 (Vide can. 462) 3. - S. C. Concilii non agnovit ius Capituli Collegialis Beatae Mariae de Eleemosyna eligendi dignitates. S. C. Concilii. 1.5 lunii 1940. (Cfr. supra can. 396. 7). 1435 I. · C. I., I lulii 1922, resolvit ad Sanctam Sedem spectare, vi rex rvationis, collationem dignitatum quarumlibet etiam illarum quae nulla emolumenta adnexa habeant (\ ide can. 396). 2. - C. 1., 26 Novembris 1922, declaravit «ervandum esse in con­ ferendis beneficiis Romae fundatis praescriptum can. 1 135. § 3. ita tamen ut, si nullus inter indigenas reperiatur idoneus seu dignus, be­ neficia conferri possint et debeant alii' idoneis et digni' ad normam can. 101 (Vide can. 401). 3. - Dataria Apostolica, I I Novembris 1930. promulgavit normas servandas ab Ordinariis in impetranda ab Ipostolica Sede collatione beneficiorum. Normae tendunt ad observantiam can. 396, 1435, et 1432, £ 3. Quae sequuntur continent normae: 1° A die vacationis he­ neficii reservati ad diem recursu ld Sanctam Sedem pro collatione intercedat tale spatium temporis ut clerici notitiam de collatione fa­ cienda habeant. 2" In supplici libello ad Cardinalem Datarium prae­ sententur nomina omnium clericorum qui beneficium optant, indi­ catis saltem Iribus dignioribus. — .3 Si beneficia conferenda concursus legi 'ubiaceant. suffragia in concursu obtenta dc idoneitate et scientia cum vitae curriculo una eum libello mittantur Romam. Si agatur de canonico theologo promovendo, servandus erit motu proprio Pii XI. 27 Augusti 1921. dc gradu academico requisito. Quodsi Ordinarius in hoc dispensandum es-e consuerit, de scientia candidali testimonium ferat, onerata cius conscientia. — 4” Si agatur do beneficio eum cura animarum, 'emper requiritur indicium Ordinarii de scientia, pietate. zelo animarum et idoneitate candidali. Romanus Pontifex libenter semper accipiet votum Ordinarii circa Candidatum quem magis dignum et idoneum reputat . 4. - Dataria Apostolica. I lanuarii 1912. promulgavit Instructionem « de observandis a Reverendissimis (hdinariis cum ab Apostolica Dataria collationem petant beneficiorum non eouMstorialium. quae ad normam iuri' Apo>tolica< Sedis 'int reservata vel devoluta ». In ipsa praemittuntur normae quaedam circa beneficia a ('.oilice Sedi \poslolicae servata (can. 396. $ 1 et 1155). aut devoluta (can. 1432. $ 3). Deinde definitur qua ratione collatio beneficiorum reservalorum a 'it el quid continere debeant litterae, utique Ia.4. Ι.ΊΟ. 219 Cm/. I 135-1 151 line conscriptae et a Reverendissimis Ordinariis subsignatae, illam collationem petente-·. Continere nempe debent: nomen el naturam be­ neficii vacantis, an sil dignitas, an simplex canonieatus. an curam ani­ marum adnexam habeat, an sit iuris patronatus; quonam ex tempore beneficium vacet: qua ratione vacaverit, an morte, an renuntiatione, an translatione, an privatione: quinam sit annuus beneficii reditus: nomen el cognomen candidali: an candidatus possideat aliud benefi­ cium: an candidatus pertinuerit ad aliquam religionem: an beneficium legi concursus obnoxium sil ", 5. - 1). - « An, ad mentem can. 1435, £ 1, n. 4, collali cum cano­ nibus 6, nn. 2-1 et 20 Cod. I. C., sil Aposlolicac Sedi reservatum be­ neficium resignatum intuitu alterius beneficii reservati ». S. C. Concilii. 20 Decembris 1942, respondit: « Affirmative « . 6. - S. Congregationi Concilii propositum fuit hoc dubium: « An. ad normam can. I 135, § 3 Codicis Iuris Canonici, sit S. Sedi reservata collatio beneficiorum vacantium in Titulis \el Diacon i is dum Cardi­ nales Titulares a Romana Curia absunt ». S. autem Congregatio. 12 lunii 1943, respondit: « Affirmative » 1ΛΛΑ ^on sunl <‘on6idcran(la diminutio beneficii onera quae ei l* imponimini ex induito Sanctae Sedis in concordatis concesso. Talia enim onera censentur beneficio legitime imposita ex iure parti­ culari. S. C. Concilii, 10 Martii 1923 1. 1ΖΛΊ Si Ordinarius in collatione paroeciarum laxam favore Seminarii paroeciae iam obnoxiae tribulo sominaristico imponere velit, ad Sanctam Sedem pro necessariis facultatibus recurrere debet. 16 Octobris 1919 (Vide can. 1355). Ius patronatu' agnoscitur solummodo in fundatoribus non 1448 \ ero ex consuetudine aut ex privilegio aut alio titulo. S. C. Concilii. 12 Novembris 1921 el 10 lunii 1922 '. 1449 Decisione S. Romanae Rotae. I I Novembris 1919, bene dcliniuntur variae specie iuris patronatus, familiaris et gentii t -r i \ i i? verbi curent canoni? 1151 - « D. 1451 > - Verbum curent citati canonis declarat ab Ordinariis lo­ corum suadendum esse patronis ut, loco iuris patronatus quo frumitur aut saltem loco iuris praesentandi, spiritualia >uffragia etiam perpetua 39Ü too. Can. 1410.- 1) -I- A. S., XV. ύβδ. Can. 1448. 1) Λ. Λ· *s » ΧΒ’ Can. 1449. — 1) J -L $·ι Xlll, 01 /...... , Z'eriodictf, XI» 191; Zt/x 192’.\ 89. Can. 1451-1462 25(1 pro sc suisve acceptent: el hinc patronos, praesertim ecclesiasticos, optime se gerere, si hi' suasionibus obsequantur ». C. L. 12 \o\cmbris 1922 ‘. 2. - S. C. Concilii, proposito sibi dubio: « \n dignitates, canonicatus aliaque beneficia minora ecclesiae cal hedral i- C. subsint rcscrsationibus apostolicis, in casu», II Novembris 1911. respondit: « \ffirmalivc ». Agebatur autem in casu de beneficiis iurispatronatiis municipalis a Pio \ II concessi etiam quod dignitates attinet. \nno autem 1912 Municipium C.. conventione cum Episcopo inita, in favo­ rem Episcopi iuspatronalus formaliter et in perpetuum renuntiave­ rat. Hae renuntiatione beneficia iurispatronatiis liberae collationis facta fuisse declarat S. (’ongregalio 2. S. (’. Concilii, II Februarii 192(1. respondit, non obstante 1452 praescripto can. I 152, sustineri usum praesentationis popu­ laris ad beneficia paroccialia in certis regionibus ditioni' Venetae vi­ gentem. Haec autem est praxis ibi vigens. Capita familiarum in comitiis eligunt praesentandum inter clericos omnes qui praevio concursu ab Ordinario idonei renuntiati -nul. Praxis haec admittitur quia in ipsa libertati Ecclesiae magis consulitur «piam in forma a can. I 152 sta­ tuta *. S. Romana Rota, sententia II Novembris· 1919. confirmai il 1454 decisionem qua agnitum e-| iiispalronatiis alicui personae agnatae fundatori'. In causae discu-sionc seu in molilis in iurc definiiinlur variae species iurispatronatiis. agnoscitur ius fundatori- conditiones apponendi etiam iuri communi contrarias, modo honestae 'ini '. S. C. (Concilii. 15 Martii 1930, re-ol\ it standum esse, in causa 1460 iurispatronatiis. decreto Curiae quo agnoscebatur ius sacerdoli- praesentali ad paroeciam post electionem ad normam decreli convocanti- comitia pal i oiiorum. \gebatur in ca-u de iurcpalronalu populari exercendo collégialité!- a determinati- personi- physicis com­ munitatis. Ibi etiam de hire -uflragium ferendi per littera' aut per procuratorem vi can. 163 exclu·» 1. 14 62 pondit I. - S· G. Concilii. II Februarii 1920. praxim <|ua. \ igenle ini opali onalii- populari, in* habentes praecentandum eligunt inter plure> ab Ordinario in concursu iani approbatos (\ ide eau. 1152). Can. - 2) J. Can. Can. Can. 1451. 1) J 1. ·*>’.. XIV, 1\ t XI, ISI /w J. S.. XXXVH. IIS-12I». 1452. — 1) J. J. N.. XII. UÎ3; Λποώπι, X. 191. 1454. I) J. J. ΧΠ1» Gl. 1460. — I) J. J. χ · XXV, 315: I'rrWfru, XXII» 13s. him. 1922,131. Can. 1162-11 2. - « I). - l trum ad normam canonis 1162 paroeciae aliaxc bene­ ficia obnoxia iuri patronatus laicali» conferri semper debeant per con­ cursum, ita ut patronus etiam laicus non possit praesentare nisi cle­ ricum legitime ex concursu probatum. R. - Affirmative, si paroeciae aliato be laicali» sint obnoxia concursui iurc particulari, ., fundationis vel legitimae consuetudinis; secus negative ». C. !.. 12 Novembris 1922 . 1470 Decreto S. Consistorialis, 20 Decembri» 1919, auferuntur J- 1 1 v quidam abusus circa iuspatronahis in Insula Melevitana. Iu» patronatus in casu revocatur a Sancta Sede nisi determinatae ab ip»a et eius auctoritate variae conditiones serventur . fodinarum beneiicialiuni perlinet ad dotem bcncdetracta congrua summa pro expensis et pro amissione fnietuum beneficii. S. C. Concilii, 12-17 Decembris 1931 (Vide canonem I 11<0 1. 1473 - S. C. Consistorialis litteris circularibus 29 lunii 1919. ·*■ subvenire nititur honestae cleri ilalici sustentationi. Consi­ derati» praesenti» tempori» necessitatibus, Sacra Congregatio hortatui Ordinarios ad laxam missarum manualium »altem ad Ire» libellas au­ gendam. Concedit Ordinariis ad laxam manualium reducere onera missarum ex legatis. Si id petierint Ordinarii Sancta Sede» facile con­ cedet ut beneficiis pinguioribus pensio imponatur in favorem clerico­ rum indigentium. Ordinarii fidelibus inculcare ne desinant ut clero opitulentur ne ipse eleru» ob defectum mediorum ad vitam nece»»ariorum deliciat '. . S. C. Concilii, 12 Decembris 1931. declaraxit proxenlus fodina rum in fundis beneiicialibus, detracta congrua Minima pro expend et pro amissione fructuum, pertinere ad dotem beneficii (\idc canonem 1410). 1 *7 77 I. - S. C. Concilii, 9 lulii 1921. ad dubia : « I. Vn Episcopus. * * · '' Missam pontificalem celebraturo», satisfaciat obligationi hoiae eanonicae (tertiae vel nonae), recitando preces a ('.aeremoniah E piscoporum praescriptas; II. \n Episcopii» »ali»faciat respeclivae obligationi officii divini, dum ponlificaliler celebrat in Vesperi» cl Laudibus, in proccs»ione Litaniarum maiorum et minorum alii»que in -ollemnibus functionibus, quanni» »ecundum rubrica» Caeremoniali» Epitroporum, chorus a certi cantores parte» officii recitare aut caCan. Can. Can. Can. 1462. 1470. 1472. 1473. Il> rd. 3, p. .’riS. 1) J. J. N 1) .1. J. .s 1) J. J. s i) .i. J. x.. Γ, 663; /*< rhnlica, XI, ISI. , 38; \nitrtlb Ittrm Thculmtiqut 277. imi mus jnveniiu puteri?· Iu nions 3(17. ΖηνΟΟζ/ϊΟμ Can. 1175-1189 nere debeant, «juin ipse <*a- récit I ». Respondit: « A»l I. Affirmative; ad II. Negative, nisi aliqra eaer» nionia. iuxta nbrica- Caereinonialis Episcoporum, ipse impediatur » ’. 2. - S. C. Concilii. 10 Martii 1923. ad dubia: « I. 1 Irum post ('odirem I. C. -u-tim ri po>- it onera in schedula eonvoealoria, cano­ nicis de officio imposita in casu; - et qual -nib a ! iirmaliv e : 11. I Irum haec onera debeant a praedicti- canonici- impleri, non solum absque ulla retributione, sed etiam non medici- ex proprio peculio sumptibus in casu... ». Respondit: « Ad i. Affirmative; Ad II. Affirmative». Agebatur in ea-u dc oneribus impositi- vi iuris particularis in Hispa­ nia vigentis ex Concordato *. S. C. Concilii. 20 Novembri- 1930, ad dubium: « An reditus intercalares -ne ci\ de- -ive naturale- distribuendi sint in Italia iuxta annum -olarem -eu civilem ». Respondit: « Affirmative » '. 1480 S. Con-i-loriab-, 30 lunii 1931. dedit normas t (can. 151 I -q-J. In fundationibus non est loeu- eru lioni cum bon i « redantin persona»· iam erectae. At etiam in fundationibu- acceptatio ncce-saria c-t el ad acceptationem n»*»·»·—aria licentia Ordina* i. Sin» hac licentia acceptatio valet, at pol»*.-! ab Ordinario i » -» odi ’>!·> .i a utra» jue loima eau-ae piae sunt ecclesiastica. Si autem bona a l pium finem -im* Ordinarii interventu. el in per-onam iuridiram eligantur, vel personae laicali tradantur, causa pia eccl» -ia-tica non » \- -til. -ed -oluin institutam pium laicale 1489 Can. 1475. I) .1. J. X . XIII, 177. - 2) .1. I. ,s., XV. flgS. Can. 1480. I) .· .1 S. XXIII, 1». /».« /’<>,■/7« . o/). XI (1931) XX. 140. Can. 1483. X) r ■ I x - W N ’ - 1. H. - noti » invenire hmc- II, ed. 3» p. 3>S. 107; Periodica ;. i1.» .1 i- Can. 1489-1503 et bona laicalia remanent in quae tamen vigilantia Ecclesiae exerceri ‘ potest. S. R. Kola, 9 lulii 1920 2. - f undationes, quae ex privata fidelium voluntate fiunt ad fi­ nem religiosum, absque ullo interventu auctoritatis ecclesiasticae vo­ cantur simpliciter causae jiiae, et earum bona in privatorum dominio manent, non afficiuntur legibus ecclesiasticis, sive in favorabilibus sive in odiosis iam perlinet ut piae fidelium voluntate cutioni mandentur. S. R. Rota. 30 lulii 1930 ·'. 1495 I. - Benedictu» XV. Litteris 12 Martii 1919. ad Card. Czernocb, condemnat trinci italem eorum « qui non verentur bare contendere: Bona sive mobilia sive immobilia singulorum bene­ ficiorum seu institutorum ecclesiaste orum, immo etiam piarum qua­ rumvis fundationum, quoquo modo ad ecclesia- et instituta illa per­ linentium, esse inalieiiabih m proprietatem omnium in Hungaria exsistentium catholicorum^ eoruniqne admiiiislralionem, in-que de illis pro lubitu disponendi. non tantum in fine- praestitutos, sed etiam in alio- prorsus fines, traii-ferandam es-e ad comitia sic dicta catholico­ rum » 2. - S. R. Rola. 5 Maii 1922. ius proprietatis bonorum quorum­ dam alieni sodalitati adiudic.n it, ius vero administralionis eorumdem bonorum Ecclesiae catbedrali 1500 S. C. Concilii, 16 lulii 1932. resolvit dismembrata portione territorii alienius paroeciae el unita territorio alterius pa­ roeciae in alia dioecesi, decimas ex usu solvi -olitas paroeciae a ίμια portio territorii dismembrata e-l. eidem etiam in posterum solvendas cs-e ne. ad normam ran. 1127. § 3. paroecia a (μια sufficientibus re­ ditibus careret, non obstante quod territorium decimis gravatum nunc alteri dioecesi adnexum sil Lui endae sint decimae in ca-u dismenibratae paroeciae jn (,asu particulari rc-olv ii S. C. Concilii 16 lulii 1932 (Vide can. 15(10). 1 \d fraudes λ itandas monuit S. C. pio Ecclesia Oricn1503 2 \prili- 1929. se licentiam Oi ientalibus quibusdam qui stipem in Occidentalibus regionibus quaeritabant. non dedisse (Vide can. 622) Can. 1489. — I) XXII 187» n. 8. Vidv cum. SGf. Can. 1495. I) Can. 1500. I) Can. 1503. 1) IhrisinncA r>i f*t n!t nfint. \||t !s(» 2) / h ciaioiif s nt u s/nh nlnif, rtlain ΖΛ wihitiniu in S. ('oiitnvgut lonh ConclHl. 13 Novembri* 1020 sub i J J I. .1 I7<> I. (.an. 1503.1509 251 2. -S. ('. pro Ecclesia Orientali, decreto 7 lanuarii 1930, quaedam -latuit dc clericis orientalibus eleemosynas in Occidente colligentibus (\ ide can, 622). 1504 I. - S. C. Concilii, 20 Augusti 1917, resoh it tributum calhe1 dralici sede \acante non posse imponi, quippe quod in obse­ quium Episcopi, non in subsidium, solvitur 2. - S. C. ('oncilii, 13 Martii 1920, petitioni aliquarum provincia­ rum ecclesiasticarum in Gallia ul approbaretur quaedam ratio exi­ gendi cathedraticuni, ad consulendum expensis cancellariae, ab eccle­ siis paroecia I ibu- primae classis in summa decem francorum, ab aliis ecclesiis octo francorum etc.... habita ratione quod cathedraticum non -obitui ad expensas perferendas sed in obsequium Cathedrae, et al­ icula diuturna desuetudine, respondit: Prout petitur non expedire *. 1505 S. C. Concilii, 20 Martii 1931, ad dubium: « An distribu­ tiones quotidianae obnoxiae -ini tribulo, de quo in art. 5, ΙηΊι iiclioniim diei 20 lunii 1929 circa bona ecclesiastica ». Respondit: « Negative, -eu distributione- quotidiana? et. si omnes beneficii reditu? distributionibus constent, tertiani earumdem partem, tributo de quo agitur non esse obnoxias » '. I. - S. C. (’.oncilii, II Decembri' 1920. in causa Taxarum respondit: I" uni formitatem in laxi- Curiae in lota provincia ecclesiastica servandam ose nec posse duplicem laxam, alteram ma­ ximam. alteram minimam definin’: 2“ pluries vetitum fuisse quidquam exigere, praeter expen-as materiae, pro facilitate concedenda exer­ cendi -aeros ordines, administrandi Sacramenta, concinnandi, colli­ gendi clcemo-vnas, etc.: 3 nullum emolumentum pro concessi- dispensationibu- matrimonialibus, -ine expres-a S. Sedi- facultate exigi po—e. Praeterea S. Congregatio reprobat graviorem taxam a -acerdotibii- extradioecesani- exitii 2. - Tolerari potest in loci- missionum ul in taxis definiendis aliqua liberta- relinquatur mi — ion.irii- et ul paulatim ad uniformi­ tatem deveniatur. S. C. de Prop. Fide. I I Martii 1922 *. I CΑγ Fine- certi cl indubii paioeeiarum non adinillnnt praescri1509 ptionem: bene vero eam admittunt linr> incerti et dubii. S. R. Rota. 31 lanuarii 1919 . * Can. Can. Can. Can. 1504. 1505. 1507. 1509. I) J. J. S’.. IN, 197. — 2) J. J. S’.. NIÎ, III. 1) J. J. S'.. NN1II, 165. 1) J. .1. N , XIII. PerintJiru, X, 353. 2) Si/llnt/, . n. »7, )>. IliG, i) j. j. >·.. xi, urn. . , Can. 1511-1,-» 17 1511 Decisio S. R. Rotae 21 lunii 1921 agit dt tempore ad prac-cribendiiin necessario, quando praescriptio coepta ante Co­ dicem post Codicem complenda est 1 "1 Ο I. - S. C. Concilii, 23 \prilis 1927. ad dubium « I trum testamentum 1). Angeli in favorem I). loannis contineat transmissionem fiduciariam ad conservanda bona utilitati* patronatuin ca>u, an potius liberam heredis institutionem ». Respondit: « \lfirmative ad primam partem, negative ad alleram: et applicentur in n* canones 1515. 1516 et, si opus fuerit, canon 1517 »*. 2. - « I). - Utrum verbum moneantur, de quo in canone 1513. $ 2. sil praeceptivum an tantum exhortativum. R. - Affirmatis e ad primani pariem, negativi* ad secundam ». C.. I., 17 Februarii 1930 1516 ( )b en ilium legum prohibitionem nonnumquam bona ad pias causas destinata aliter civiliter sunt inscripta, quam quod revera voluit pius fundator. In tali casu clericus vel religiosus qui bona ad pias causas sive per actum inter vivos -iu* ex testamento fiducialiter accepit, debet de sua fiducia Ordinarium certiorem red­ dere eique omnia isliusmodi bona seu mobilia seu immobilia cum oneribus âdiunclis indicare. Unde actus inter vivos et testamenta. aecedente fiducia1, nihil prorsus valent ecclesiastico in fiducia, potissimum in scripto consignata, unicum fontem constituit ad disponentium voluntatem eruendam. S. R. Bola, 6 lunii 1930 ’. 1517 I. - « I). - I trum Ordinarius, ad normam canonis 1517 <1 x canonis 1551, ob imminutos reditus, onera Missarum redu­ cere valeat. si id in tabulis fundationum expresse caveatur. R. - Affirmative ». C. 1., 14 Iulii 1922 S. C. Concilii. 21 Maii 1927, ad dubia: « I. \n cappellaniι­ οί casu adnexa -it celebratio cotidiana Missarum; el quaterni- af­ firmative: II. Ad quam usque rationem rector paroeciae S. \. teneatur reditu- cedere in fax orem cappellaniarum in casu». Respondit: « \d I. \ ffirmat h e: \d II. \d rationem taxae dioecesanac » . Can. 1511. J. S., XX, 362: Ptritniica, Will, II; Ius pontificium, 1928, I 15. Can. 1513. 196; Jpollinaria, III, 217; Periodica, XIX, 269; Ius Pontificiunt, - 2) J. 1. x 1930, 111 • 1) DrcMnncs <1 scntcnliat, XXII, 310 cl sqs. Can. 1516. Can. 1517. — 1) J. J. X.. XIV, 529; Periodica, XI, I G<î; Ius pontificium, 1922 2) J. J. X. (tin 1519-1521 1 - IQ I. - Episcopus ul administrato! bonorum <■< cl<'-iasliconmi in .ua dioecesi in- habel lege·, condendi pro aequa bonorum administralione el distributione. S. R. Kota, 28 Februarii 1919 2. - S. C. Concilii, 21) lunii 1929, Instructionem, ad Ordinarios dioecesmo·. Italiae, ledit de Mlmini»lral tone bonorum beneficial) um <•1 ecclesiasticorum in Italia ad normam Codici» iuris canonici el Con­ cordati inter Italiam ct Sanctam Sedem. Instructio constat septem capilibu» e! -exaginta diwbus articulis. En rubri a- -ingulorum Capi­ tum: .1 De consignatione gestionis oe< onomi< a' - ante Concordatum videnti» ad Ordinario» locorum. 2 De olfiem :. Immi»lrati\o dioeresano. — 3° De custodia titulorum ct pecuniae. — Γ’ De admini* 'tratione beneficiorum vacantium. 5 De admini-ti alionc beneficio­ rum non vacantium. 6" De χ·ί ·· i I ? η : ί a dioece».ina. 7 De officio administrativo centrali penes S. C. Concilii 3. - S. C. Concilii, 21 Maii 1939, promulguait di-positiones pro custodia el conservatione rerum ecclesiasticarum ad historiam el artem sacram in Italia pertinentium . .'}· ln Mi»»ionibu» consiliaiii aJmii>i»tr terni» esse possunt illi 1520 qui constituunt Consilium Missioni». Praefectus S. C. de Propag. Fide. 13 lunii 1921 (Vide etiam cati. 1521 ct 1126)’. 1521 1. - (ion-ilium mis»ionariorirm d< quo in can. 302, tenere potot etiam locum consilii administrationis de quo in ca­ non. 1521 ct 1532. C. !.. 26 I urnarii 1919 (\ ide ean. 1126). 2. - S. R. Rota, decisione 15 Maii 1925. adiudieaxil ecclesiae cathedrali administration) m bonorum quorumdam ad aliquam sodalitatem perlinentium ’. 3. - Pio» \l. Epistola Encjeliea Utnininiii. 18 lanuarii 1924, ad Ordinario» locorum Galliae diiecla <π·ί »(ionem «’i» »mit de conso­ ciationibus dioccesani». Praemittit Rom ■ 'iis Poni ilex deploranda facta quibus in Gallia ad separationem ! ■ ' ac a Statu perventum est. Considerata deinde c leri populique gal' < i bona voluntate et liberalilale necnon gallicae eccle pre- i» ■ > <·<>·> 1 i( i <» 11 <·. < on or at ones dioe<-e»ana». ab illi» di\(i»a~ qua» antea Pius \ damnaverat, ad experi­ mentum, cautionibu» quibit»'a da'.i . permittit. Quamvis igitur ni­ hil stricte praecipere intendat Romanus Pontifex, ad experimentum tamen lentandum ij »· ΙηΊ. t.i. lini autem harum associationum dioece»aiiai um <-·( I. ’> » ·.··■ . <· » i-tentationi cultus Can. 1519. I) f i> XII — > t i s.. \\!. :i»i Vide etiam BettolaJeinoln, I ■>»!><> ·'■! ■<'<·■■ 2 ·· u . el alii' rnliim· < alluralibu» in applicatione Comordali italiei. ln»triulio ccn-iai q.imqui «api ibu <| viginti octo articulis. Capite primo agitur de ecclesiis, scilicet de eorum per-onahlale iuridiea el de modo eiusdem agnitionem ex parte Status ci­ vili- obtinendi. Capile all· id agi tui d< loiisilii» fabricae ecclesia­ rum. 'cilicet de eorum muneribus, statuti- el obligationibus. - Caput tertium agit de -am luai ii». -cilii < | de eorum libera administralione vindicanda Ecclesiae. Caput quartum est de Confralernitalilms, idest de earum pci sonalilate iuridiea ab Eccle-ia concessa a qua de­ pendent ct qua ratione. Capite quinio sermo e»l de fundationibus cultu» earum characli re aulonomo ab auctoritate, »i casus ferat, etiam civili agnoscendo ’·. 1524 I. - Benedictus XV. Epistola II Martii 1920, ad Episcopum Bergomensem direct i mca»ione erecti in illa dioecesi officii opificum rationibus, pro eorum varietate. provehendi». institutionem ipsam laudat, al. ut fructus bono» afferre possit, valide commendat ob-erv ani iam praesci iptionum Samiae >edr- in re sociali el piac-ei · lini Encvcl. Rerum novarum 1. 2. - Benedictu» XV, Epi-tola II lunii 1920. ad Cardinalem Veneliaium. operarii» moderationem in »ui- iuribu» prosequendis, heri» autem aequitatem potiu» quam -Iriclum in» erga operarios commen­ dat. Ad inconsultos motu» operariorum evitando» el impediendos prin­ cipiorum eatholicorum ol»-ervanliam incitat. Hortatur pariter Ordi­ nario» ad associationes catholicas fovenda», quae recta principia te­ neant el ad praxim deducant '. 3. - S. C.. Concilii litleii- ad Epi-copum ln»itlen»em datis, 5 lunii 1929. occasione -u horti iuli i hero» ct opifice- conflictu» quaedam principia de quaestione sociali tradidit. \ffirmatur initio competentia Ecclesiae in dii i mendi - conii n lilm- « > « ial ilm». quia hae quae»! io ne» non -uni generalim quaestiones mere oeconomicae, \gnoseitur iu» et uti­ litas constituendi -vnda itu» »eu -oci ial· » opérai iorum el herorum »ive -eparatorum sive mixta». Tlortatur Sacra Congregatio ad ha» socie­ tates -ceundum normas fidei et morum < on-1 ituenda». I I sint huius­ modi societates »<-n -vmlaialu» instrumenta pa< i» sociali». Sacra Con­ gregatio hortatur ad «v mia: .itu- mixto» opeiai iorum el herorum. Gc2) I. I. S.. XVI. /’triodiO, Xtll. ■ ;) I ι λ.. X \ 11. | |o. /», nWio». XIX. 322. ( ir. ellam /· ·■., p. 511 reu capitale sine opera nee -i ne re seu capitali potest opei.i sub-i-lere. a) Ex nimis libera competitione ortus e>l capilali-mii- oeconomicus, quo re- oeconomica univer-a a parvo numero hominum pendet qui potentatum absolutum in re oeco­ nomica excreent. Inde nalionalismus oeconomicus el im perialismus e| in Irinal ionalismus oeconomicus. Duae omnia evitarentur -i capitale et opera ehristiane eon-iderarentur el caritate chri-liana competitiones lempei arentur el bonum publicum prae bono quolibet privato prae oculi- haberentur. — b) Socialisions christianismo radici tu infeii-ii- in dua- partes no-tris \ liera violenfovet el liccitatem prilior, «piae luctam inter class ip-i Deo bellum indicen- conivati dominii munismus seu bolscevismus appellatur, \ltcra par- milior nomen relinet tocialismi. I face cla-sium luelam el dominii privati illiceitatem absolute non docet. Et si solummodo honestam inter varias classe·» -ocia le.- di-putationem propugna! et Status civilis interventum in or- forma -ociali-mi. (piae verum -ociali-mum non eoii-lituit. etiam a eagenera tim dominium privatum illicitum Cnn. 1521 260 habet el classium luctam propugnat. At etsi his erro’ribus purgatus est. difficile componi polc-l -ocialismu- cum iide catholica, quia socie* talem fingit a fide ipsa alienam, quod ex eo etiam palet quod vir catholicus et \ ir socialista inter se pugnantia princ ipia enuntiant. Socialismu-enim prae -«inden- a moralilate et Iide. si in societate vigeat, ip-am societatem efformat a religione alienam et religioni piam* extra­ neam. quod cum principii?· catholici' non concordat. Him* dolcndum quod plurimi catholici ad partes socialism! incaute transmigraverint. \ec eo* excusare potest, quod ip-i transfugae affirmant, Ecclesiam nem­ pe favere di\itibu< et capitalist!-. lior enim verum non est. sed, si de­ fectus habentur, id non evenit ex eo quod principia ehrisliana bono operariorum opponantur 32 .Alienatio in iurc canonico latissime inlelligitur el comprehendit nedum artus translationis dominii, sed alios quoque quibus ad longum tempus bonorum ecclesiasticorum administratione et usui ructu Ecclesia privatur. Ini autem Ecclesiae ius est de bonis -ni- libere disponendi, abiudicala auctoritati civili qualibet potestate. Si ob non observatas iuris sollemnitates irrita fuit alienatio, Ecclesia habet actionem personalem contra male alienantem et realem ut rem. penes quemcumque pos-essorem, prosequatur. Per alienationem ipso ime nullam dominium non transfertur. S. R. Rota. 5 Maii 1922 ‘. 1 “90 IJJU C. Concilii, 17 Maii 1919, ad dubia :« I. An loci 1532 Ordinarius ί; — \i canonis 1532 sanare valeat peractas sine debita licentia alienationes bonorum ecclesiasticorum, quorum valor non ex­ cedat triginta millia libellarum: et quatenus affirmative: 11. An idem Ordinarius, quum sanationem impertitur, teneatur servare prae­ et 3». Respondit: «Ad I. Nescriptas normas canonis 1532 jiative Ad II. Provisum in primo » '. S. C. Concilii, 12 lulii 1919, ad dubium: « An donaria votiva aliénai i possint ab-que beneplacito Aposlolicae Sedis». Respondit: «i Acuat i\ e » .>. - « uuou 'peciai autem e. l.i 2. \alor [rancorum aestimandus < *t ex i alium* normali nummorum, non autem ex cursu cainbii. Si fundus venumdetur per partes, in ordine ad can. 1532 summae vendilionum partialium coalescunt, si venditiones partiales (sive simultaneae sive aliquo temporis -patio separatae) hoe animo liant ut totum fun­ dum alienandum intendas; e contra non coalescunt, si una pars ven­ datur, «juin ceteras partes Fide, 1 lulii 1920 ’. quo in canone I. - « I). - I. 1 Irum i -it ae valor rei secundum aestimationem a probis j clam ad normam canonis 1530, £ 1, η. I; an vero maius pretium per publicam licitationem, «‘te., oblatum ad normam canonis 1531. § 2. II. \n requiratur \poslolicae Sedi- beneplacitum ad aliena­ tionem peragendam, si. indicta licitatione, pro pretio a peritis legi­ time laxato infra libellarum triginta millia, offeratur tandem pretium hac -umma superius. R. - \d I. Affirmative ad primam partem, negative ad secundam. \d II. Provisum in responsione ad I ». 1920 *. 5. - S. C. Concilii, II lanuarii 1922, ad dubia: nationem rerum utcumque pretiosarum semper necessarium -it beneCan. 1530. 1) Decisiones Seu siuhnti'u , XIV, 132 et sqs. Can. 1532. I) J. J. S., XI. 382; Periodica, X, titi, — 2) J, J. .s„ XI. Hll; Peri»· linn. X <’>(>. — 3) St/ZZoj/c, n. 80, p. 138. I) .1. I S'., XII, 577; J/evut des ('onimuimulf* /!>l"j<< n-/.-. documents du Saint-Siège, 57 /'< noth· a, X, 219, /us Pontificium, 1923, 125. Can. 1532-1512 cJ ft a ft 3 IJ Im < ΛΑ Λ È3 «ι 262 placitum aposlolicum, an possit Ordinarius intra certos summae li­ mites huiusmodi alienationem permittere: II. I trum ad alienationem quorumcunique donariorum votivorum requiratur beneplacitum apo'lolicum. an possil Ordinarius de eisdem disponere intra certam sum­ mae quantitatem; III. \n ad alienationem donariorum votivorum re­ quiratur beneplacitum apostolicum, quando ipse oblator donarii in alienationem ultro consentiat; l\. I truni mera oblatio doni ad altare, vel ad sacram iconem, praesumptionem voti secuni ferat: an positive constare debeat, donarium ex voto oblalum esse; \n in Ordinarii facultate sil. quando Consilium administration!' cl Capitulum cathé­ drale inter se dissentiant, supplere alterutrius consensum, tum in ne­ gotio alienationum tum in quovis aequipollenti contractu». Respon­ dit: « \d ]. \ ipsum creditorem obligari ad 5) .4. J..S. XIV. l‘»>. Perimi ira, XT s Tu* Pol ti/îcium, 19S‘J 51». 6) I. .1 X., XXI 571; -l P"Uiiuiris HI. 211; Periodica, XVIII, 256; /ux Pontificium 1929, 196. Can. 1536. 1) 1·Χ· XU -52 eUniii «kehionciu S. H Hot i.· 1» Viçiistî 1921. I. / s \i\ 239 Can. 1542. Π Λ. I. s , XV, 513; Perimi ira, XH. 151; lus Puptifu iuut, 192.3, 179. 263 Can. eam solvendam sentential· it. licet census, quando constitutus fuit, liber a qualibet laxa praesenti el futura declaratus fuerit 2. 3. - S. R. Rota, decisione 21 lunii 1924, in appellatione a priore sententia 22 lunii 1923, de qua supra, in eadem cama obligationem ipsa censu*, impositione, reformata priore sententia, init relate ad praeteritum praescriptio ex iure civil \dmi--a tamen 1544 I. - Bona relicta pro Mis.-i- celebrandis designari possunt a pio fundatore taxati te vel demonstrative. Cum fundus de. monstrative legatur, heres tenetur supplere quod necessarium est ad (incra Mis-arum adimplenda. Hoc principium applicavit S. C. Concilii. 21 Maii 1927 2. - In Instruetione ad Ordinarios Italiae, a S. C. Congregatione Concilii 25 lunii 1930, eapile V. ari. 28. agnoscitur fundationis cul­ tu- character autonomus cum patrimonio proprio. In Italia Ordinarii, d id expedire indicaverint, poterunt petere a Statu ut fundationetalcs etiam civiliter agnoscantur (Vide can. 1521) *. ' 3. -«It fundatio pia. ad mentem can. 1541, habeatur, requiritur quidem ad valorem (quando ipsa onerosa e-l). quod a persona morali acceptetur, al de substantia Ordinarii loci consensus haud requiritur, quamvis in huius facultate sit acceptationem absque suo consensu pe­ ractam rescindere, si fundatio potius in detrimentum, quam in uti­ litatem causae piae cedat. Similiter de rigore iuris non ita requiritur quod bona pro fundationi' data annuos reditus producant, ul. iis sub­ ducti''. de piae fundationi- indole dubitandum sil ». S. R. Rota. 30 Iulii 1930 3. I· - Concesso alicui dioece-i induito reducendi omnes mi--a(undatas, S. C. Concilii propositum e-l dubium: « fundatio­ ne·· Mi-sarum a confralernitalibu- administratae Ordinariisque subie* clae. -ed erectae in ecclesiis religiosorum. eomprehendunturne in in­ duito reducendi »? Quae, |(l Decembri- 1921. respondit: « Negative »'. 2. - Si tabulae fundationi- expre—t concedant. Ordinarius pole-t reducere etiam onera Missarum. C. I.. II Iulii 1922 (Vide can. 1517). j XXI 1^1 vJJ- 1Γ*ζ9 Si index partem conventam contumacem declaraverit et deinceps. ea absente, super merito sententiam tulerit, haec irrita est -i index superior non constare do contumacia edixerit; quia par2) .1. .1. <»ιιόιιιι edlluni <·Μ in Π Munitori · rrlt tia^tiro. XXXIX, 257 Unu Cillit alii" ι«ΜΊ’,’·ΐ”ί·ί rmlrin o(xui>i<»ne datis rodent sciisti. \ ( Όκοχ ιγλ, InhrIrrlalie Can. 1553-1557 261 conxcnta privata est jure se defendendi quod ad indicii substantiam perlinet. S. K. Rota, 27 Februarii 1930 1553 .! . - Causa indicata a indice laieali nequit iterum a indice ecclesiastico indicari, nisi in iis quae forte contra ius canonicuni indicata sunt. Decisio S. R. Rotae, 28 Februarii 1919 1* . 2. - S. C. Concilii, II Decembris 1920, ad dubium: « An ap­ probari vel -altem tolerari possit consuetudo provocandi ad tribunal laicale vel partes ad hoc remittendi in causis dc iure sedilium el -canmorum in ecclesiis». Respondit: « \d mentem. Mens est: tole­ rari non posse ut. si parte.' libere recurrerint ad Ordinarium, remit­ tantur ad tribunal laicale; eo vel magi' si agatur dc lite intentata adversus Ordinarii praescriptum. Curandum autem ut mos, de quo in casu, removeatur » =. 3. - S. R. Rota, decisione 18 Martii 1922, scnlenliavit rem indi­ catam in foro sacculari impedire quo mimis eadem causa in merito agitetur iterum in tribunal’ ecclesiastico primae instantiae (Vide can. 1886) 3. 1. - Pius XI. lege η. II, 7 lunii 1929, indicatis variis fontibus iuris pro Civitate Vaticana .-latuit ibidem, circa res de quibus lex specialis de-iderabatur. ut ius supplelivum, servandum esse ius Statu- Italici. 5. - Pius XI, Motu Proprio 21 Septembris 1932, ad melius provi­ dendum tribunalibus in Civitate Vaticana constituit Commissionem cum numere redigendi legem processualem ibi servandam ‘. 6. - Pius XII. Motu Proprio 1 Maii 1916. adprobavit legem de or­ dine iudiciali cl de ratione procedendi in causis civilibus in Statu Civitatis \ alieanae -enandis . 1555 Eliam in causis a S. Officio acti- neccs-e e-l ut reo essentiales x M defensione- dentur, idest: contestatio accusationum reo fa­ cienda; facultas accu-atione- impugnandi reo concedenda; libera rei defensio personalis aut per advocatos; (piae omnia etiam in tribunali S. Officii habentur. Pin- XI1 in Allocutione ad Praelatos Auditores •·< terosque Officiales et Idminislros Tribunalis .S. Romanae Rotae... () Octobris 1946 ’. I. - S. R. Rota, decisione 3(1 lanuarii 1923. se competentem 1557 declaravit in cau-a promota ab aliqua \rchiconfraternitate contra Archiepiscopum et parochum ad exsecutionem urgendam inilae conventionis inter ipsam Xrcliiconfraternitalem el Archiepiscopum. non Can. 1552. 1) Decisione* nm srntentiae, XXII. 117 <1 'i|~. Can. 1553. Il I. I. -S.. XII. S5; Nouvcllr Ihrur Thiolimii/uc, 17 (192(1), 828. -Ί (. .1 -S’., XIII. 262; Ι',ηη,Ι,,;, X, 293. — 3) .1. J. .S., XIV. 852. I) i | XXIV. 332. — 5) .1. -i. S., XXXVIII. 170-172. Can. 1555. — J. J. S„ XXXVIII, 301-397. ’ 265 obstante exceptione ipsius \r< hicpiscopi affirmantis quaestionem esse de competentia S. G. Concilii, quia ipse egerat fretus rescripto sibi dato a S. C. Concilii. In casu non agebatur de recursu -eu appellationi' a decretis Ordinarii de quibus in can. 1601. Nec agebatur de confir­ matione data a Romano Pontifice de qua in can. 1683 '. 2. - S. R. Rota, in deeidone 30 \prilis 1923. in causa incidental'! de competentia ipsius Rotae, se incompelenlem declaravit, el causam ad S. C. Concilii remisit. Titius a suo Ordinario suspensus, recursum interposuit ad S. C. Concilii ad obtinendam declarationem nullitatis poenae. Repulso eum monitione recursu, ipse ad S. R. Rotam ad sa­ tisfactionem oblinendam recurrit allegans suo favore can. 1557. £ 2. Proposita est a Ponente quaestio el 1559, £ 2 et 2210, § 1, n. incidental is per memoriale Furno. Pio intelligentia can. 1557 notalum fuit Episcopum considerari posse ut indicem in sua dioecesi, vel ut administratorem politiae ecclesiasticae, vel ut subiectum iurium et obligationum seu ut personam privatam. I I index Episcopus subiicilur superioribus tribunalibus; quando agit ut administrator habet •uperiores solummodo Sacras Congregationes, unde non datur in hoc casu appellatio: ut persona privata a Rota indicatur in contentionis. Si causa, quae iudiciario el administrativo modo agitari potest, agitari coepta sil via administrativa, eidem viae datur praeventio. Indicare utrum quaestio administrativo an iudiciali tramite videnda sit. re integra ad Decanum cum duobus auditoribus primis spectat . 3. - C. I-, 22 Maii 1923. declaravit non posse institui actionem iuilicialem contra Ordinariorum decreta etc. quae regimen dioecesis spe­ ctant. etiam si actio intentari velit ad damnorum refectionem (\ ide can. 1691). I. - Pius XI, Motu Proprio 20 Februarii 1937. speciali Commis­ sioni 21 Septembris 1932 institutae ad indicia in Statum licanae ordinanda qua.-dam causas civiles, (piae personas aulae pontiliciae respiciunt, subiecit . ratione Ί « D. - I Irum, ad normam canonis 1565, . . £ , I. . par. J vJvO contractus conveniri pos-il coram Ordinario loci, in quo con­ tractus initus est vel adimpleri debet, etiamsi e loco discesserit. I? . Neant ive. salvo nraescrinto $ 2 citati canonis >». C. I.. II lulii 1922 '. . I irum in controversia, quae ad nonnam can. 1572 " 2— dirimenda defertur ad dioeeesannm convenire tantum, an etiam conveniri possit. Can. 1557. — I) ->· v// scab nliae, XV, 82 et linaris, X, 7. Can. 1565. — D J- , 29«. 2) J 3) j. j. .s’.. : XV, 29G. |< rta in meis / ι<>· Can. 1598-1601 268 2. - S. Romana Rota, 8 lunii 1915. deç^clum edidit de ordinario Studio apud eandem Sarram Romanam Rotam, quod per triennium frequentare tenentur omm - qui ad titulum Procuratoris et Advo­ cati Rotalis assequendum adspirant . I. - S. R. Rota. 30 lanuarii 1923. -e competentem dedlaravil in causa promota ab aliqua Archiconfralernitale contra Episcopum et parochum ad exsecutionem inilae com ml ionis obli­ nendam (Vide can. 1557). 2. - S. R- Rota, 30 Aprilis 1923, se incoinpetenlcm declaravit in causa promota a sacerdote suspenso contra Ordinarium suspen­ dentem, ad refectionem damnorum concedendam (\ ide can. 1557). I. - Limitatio competentiae S. R. Rotae videndi de disposi­ tionibus Ordinariorum quae non sunt sententiae, non pro­ venit ex indole rei controversae, sed ex parte formae, quatenus ea veste iuridica carent quae essentialis esi ut indicio appellationis submitti queant. S. R. Rota, 17 lunii 1920 ‘. 2. - S. R. Rota, 30 Aprilis 1923. se incompctentcm declaravit ad acceptandam appellationem, etiam ad refectionem damnorum con­ cedendam. contra decretum suspensionis ab Ordinario latum (Vide can. 1557). 3. - « I). - I. I trum ad normam canonum 1552-1601 institui possit actio iudicialis contra Ordinariorum decreta, actu-, dispo-iliones, quae ad regimen seu administrationem dioecc-i,- -pectent, ex. gr., provi-ioneni beneficiorum, officiorum, etc., aut recusationem -eu dencgalionem collationi- beneficii, officii, et. El quatenus negative: II. (irum ob eiusmodi decreta, actu-, di-positiones, actio iudieialis institui possit, -altem ratione refectioni- damnorum: el proinde Ordinarius conveniri pos-it, ad normam canoni- 1557. £ 2 et 1559. §2, penes tribunal Sacrae Romanae Rotae. R. Negative ad utrumque, et ad mentem. Men- esi : exclusive com­ petere Sacri- Congregationibus cognitionem tum buin-modi decreto­ rum. actuum, dispositionum, tum damnorum, quae quis praetendat ex iis sibi illata esse ». C. L, 22 Maii 1923 *. I. - Episeopu- Seccov ien-i- (Seckau-Graz) a S. C. Concilii postu­ lavit « ut (.uria Xrdiiepi-'mpali- Sali-burgen-i- ad recur-um diiudicandum delegatur (sic!) (in duobu- cau-i- de ime patronatu-), quia -ceu- documenta permulta in iimmam latinam vertenda -mit ». El imitaient iuxta preces tantum 931), 531: lui l'uiili/iehliii, 1931,30 |. — 152 -.. 2(1 Decembris 1938 '. Signatura Aposlolica, interposito ad ipsam recursu contra 1603 sententiam interloeuloriam negantem actrici supplementum inquisitionis, decisit in congressu concedendum esse supplementum petitum. Contra decisionem appellationem movit defensor vinculi in Rota; tunc in plenaria, 25 Noiembris 1922, Signatura rescripsit de­ cisionem Congressus confirmandam esse. Notatur in iure vi Chirographi Benedicti XV, 28 lunii 1915, competentiam Signaturae Apostolicae circa nullilalem sententiarum Rotae non limitari canonibus 1892 el 1991. et recursum admitti etiam si lata «cillentia sit manifesto vel contra legem vel non salis pérpensa sil factorum veritas '. 1608 Tolerari nequit ut index ecclesiasticus ad indicem laieum 1VUU reillitlal partes quae ad tribunal ecclesiasticum recurrerint. S. C. Concilii, II Decembris 1920 (Vide can. 1553). 1 £1 Π (’.outra decretum indicis ,-e incompetenlem declarantis datur 1VLV xera appC]|aijo a(] superius tribunal. Si tribunal superius ap­ pellatam decisionem confirmaverit habetur res indicata a . ί I. XVI, 105; PrrWini, Xlli pmiUfbfhtin,1921, 9. afferendis a fraudibus et dolis atque a falsis testibus inducendis ni­ que ab omni arte inhonesta quae -it contra conscientiam et contra obiectivain veritatem abstinere debet. Pius \ 11 in llloctitione 2 Octo­ bris 1944 *. 2. - Emptio litis ex communi doctorum doctrina est nulla non solum \i legis canonicae vel civili- sed ex ip-o iure naturali quia e-t aliquid intrinsece turpi·. S. R. Rota, 16 lulii 1920 . S. R. Rota, in decisione 30 lanuarii 1923. de can. 1683 sermonem instituens haec affirmat: «) Index inferior de cd eius curatori. (’. 5 lanuarii 1913 ( \ ide can. 1650). 1736 Ium instantia litis perimitur aut eidem renuntiatur si actio non perit, pereunto ···■······:..........iterum · ■ :· proponi -......... .apud cinmleni indicem scilicet apud indicem eiusdem instantiae. S. R. Kola. 16 Martii 1920 ’. « I). - Λη secundum eanoiiem 1761. S 1761 vi cuius index eum altera parte communicare solet positione-eu arliculos argumentorum, super quibus teste- -uni examinandi, ut interrogatorium conficiat exbibeatque indici. R. - Affirmative. remoto tamen suboi nationis periculo». ('.. 12 Martii 1929 i t Can! 199, n. o Can. Can. Can. Can. Can. 1665. D 1683. 1688. 1691. 1736. 1761. I) -I 0 Sf uh nlitn , i. .s-., XV, 296. i. .s-., XII r, 261). ' /)( cixioilf 8 8CU st ntcitliiit , XIII, |>. 29, n. 19. J)rrisimaliim, probatur quidem quod illa persona baptizata est et quinam fuerint patrini pro effectibus inde resuiex iurc, non autem probatur filiatio aut alia quae actui extranea sunt. S. R. Rota, 14 Martii 1927 1. I.. de Sacramenti.'». 2(1 Maii 1920. respondit, can. 1829 el 1829 183(1, § I concedi iure communi facultatem deferendi iiisiuranduin suppletorium pro aceertatiom »lalu» liberi matrimonia con­ trahentium '. 1850 Signatura Vpostolica. 15 Martii 1921. recursum Promo toris u v itistiliae reieeit quia in casu non eon»labat agi de bono pu­ blico (Vide can. 1588). 1874 « I). - I Irum, ad nonnam canoni» 1871. £ 5 et canonis 1891. n. 3, nullitatis vitio laboret sententia lata a tribunali collegiali. et subscripta lanium a praeside tribunali» et notario. R. - Affirmative ». ( lulii 1922 citatio vel denuntiatio sententiae fa1877 cienda r»l non ip»i »ed <*iu- curatori. !.. 25 lanuarii 1943 e can. 1650). Can. Can. Can. Can. 287-288. .1. 1775. 1816. — 1) 1829. — I) Syllixjc. n. 70, P- 138. ’29· /■"••'Xi»·», NI, 1874. — 1) > I h;g; Pontificium, 1922. 126. I. - Sententia inlerloculoria quae vim definitivae babel cs»et 1880 i·, g. '-cillentia quae ius agendi actori negaret. Ab ista potest appellari cl, si index appellationis ius agnoscat actoris, eum ad indiceni qui sententiam interloculoriam dedit remittit. S. R. Rota, 13 lulii 1918 '. 2. - Regula can. 1880, n. 6 refert ipsam iuris Tridentini exprèssionem. Quapropter ea regula aestimari debet ex receptis apud probalo» auctores interpretationibus (can. 6, n. 2). Vil inde mirum si anno 1922 Tribunal Signaturae Apostolicac admisit recursum parti.» petentis supplementum instructionis causae. S. R. Rota, 17 Februarii 1930 2. 3. - λ im definitivae habent sententiae inlerloculoriae. eae impi iinis (piae imponunt finem litis, praecludentes viam ad ulteriora prosequenda, ita ut sententia definitiva inutilis evadat: vel parantes in negolio principali praeiudicium, ita ut definitiva sil ferenda in praefinito sensu, e. gr. si index interloquendo pronuntiat aliquem non potuisse de iure appellare, aliquem non esse minorem qui ergo tacite excluditur a beneficio restitutionis in integrum petito in principali. Sed eae quoque sententiae inlerloculoriae vim definitivae habere dicunlur, quae obsunt negotio principali, quia inierunt praeiudicium grave quod a definitiva non possit reparari, nisi magna cum difiicullale, aut non ex loto, aut non sine praei udicio partis. S. R. Rota. 17 Februarii 1930 et 30 lulii 1934 '. S. R. Rota. 18 Martii 1922, ad dubia: « I. An lapsis fata­ libus appellatio facia sit in casu; et quatenus negative: II. \n res indicata in loro saeculari impediat quominus causa in merito agitetur coram tribunali ecclesiastico primae instantiae... ». Respondit: « Ad I. Negative, seu appellationem non esse factam lapsi» fatalibus; \d II. Affirmative, seu rem indicatam in foro saeculari impedire quominus causa in merito agitetur coram tribunali eccle­ siastico primae instantiae... » 1 QQH " O. * 8U^ vc,'lns de quibus in can. 1890, ve1O7/V njanj omnia acta iudicialia. R. - Affirmative ». C. I., 31 lanuarii 1942 '. 1 QQQ 'rvc '· ‘ Signatura Apo»lolica, K»-’’1 Maii 1919, veiccit relOv/4? cUc. cursum in quo petebatur declaratio nullitalis vel resti­ tutio in integrum contra sententiam aliquam rotalem. In causae autem * Can. 1880. tine. XXII. S3, Can. 188G. Can. 1890. — n. — — I) sententiae, X, p. 92 H squ. — 2) Decisionem seu senlcn· 9. — 3) Derisionem seu sententiae, XXII, 81, n. 7 el 197 8Q8. 1) J. J. X » XIV, 652. I) zL -1. $·> XXXIV. όϋ; Periodica, XXXI, 198. HI I 91 I 1 | H i?| I | , ·I | i I Hl ! I I J I ‘|| 91 Can. 1892-1903 disceptatione admittitur non omne- cau-a- ol> qua- irritari polc-l sen­ tentia enumerari in can. 1892-1897 '. 2. - Nullitas sententiae ob illegitime denegatum ius defensioni-, manifesto imi- naturali- est, atque. ut pluries vel po.-t datum Codi­ cem Kola sanci vil, semper operatur, licet in trita triplici enumera­ tione iuris positivi can. 1892 non recenseatur, quia non indiget reccn-eri. Data autem sententiae nullitate, penitus exiilat re- indicata, cum niillu- loeu- nec terminus detur appellationi- ab ea. S. K. Kola, 27 Februarii 1930 *. 3. - Inter omnes constat hicapaces ad quemquam actum humanum ponendum ideoque etiam ad consentiendum e—e amentes seu qui in omiiibu- rebus insaniunt. Dementes vero qui solum in una vel altera re insaniunt hire merito in re matrimoniali amentibus aequiparantur. si eorum insania in ipsum matrimonium fertur. Semiamentcs qui non omni destituuntur ti-u rationi- non sunt incapaces ad matrimonium contrahendum, lix unanimi doctrina auctorum constat infirmos mente in lucidis intervallis actus humanos elicere posse et etiam matrimonium inire. Lucida tamen intervalla non praesumuntur in ameute. Si tamen constat infirmum sacpiu- habui-se lucida intervalla, invalidila? matrimonii probari nequit, nisi simul demon-tret ur celebrationem matrimonii nihiloiiiiiiu- locum habuisse tejnpore tejnporc plenae amentiae. S. K. Kota. I Martii 1930. Qua in cau-a agitur etiam de illo principio quod ad matrimonium contiabeiidiim requiratur et sufficiat ilia co· gnitio et discretio quae ad peccandum m rlaliter sufficiens sit, dnm alii e contra maiorem discretionem indicii requirunt circa naturam cl essentiale?. qualitate- matrimonii . 1 <2ΰΛ L - Litatio e-l de hire naturali |iiia -pectat ad naturalem * defensionem, quod ita intelligas quod de inn* naturali est ut ren- -e defendere possit unde -ufficil si de lacto coram indice -i-tat iuri- experiendi cau-a i. K. Kola. 28 lanuarii 1918 '. pi ac-ide Iribimali- el a notario. x itio nullitali- ad normam can. 1891. 1 I lulii 1922 (\ ide can. 1874). K. Hola. deci>ione 20 lunii 1922. in quac-tione prae­ 1903 !; li a pronioloie iu-tiliae propo-ita, an scilicet senlen· lia primi gradu-, qua nulli ta- matrimonii declarata fuit, \ ini rei iuilicatae habeat quoad ci\ile- elleclu-. in ca-n -enlenliax i( Vffirmative. In hac autem sententia haec affirmantur : luitur -ententiam de in rem Can. 1892. 3) /ArfotwiH ·ι Can. 189t. I. I) IhtuDuif* 2) th ri/iimif s >1 if 117-125. ο ('.an, 1903-1905 indicatam, locum non habet ubi \ im ulum per mortem alterutrius coniugis certo dissolutum e-l. Sententia tune solum in rem indicatam transir»· nequit, ubi eius observantia in peccatum inducere po-scl quod consensu partium impediri nequeat. In casu autem par- actrix in pri­ ma instantia mortua e-t el defensor vinculi appellationem deseruit, ideoque ex can. 1902, n. 2 res indicata habetur '. 2. - Causa indicata in tribunali nequit iterum indicari ab alio tribunali eiusdem gradu-, licet agatur de causa quae numquam transit in rem indicatam. C. I., 16 lulii 1931 (Vide can. 1989). 3. - « I). - An causa»· separationis coniugum recensendae sint inter causas numquam transeuntes in rem indicatam, de quibus in can. 1903 cl 1989. R. - .Affirmative ». C. !.. 8 Aprilis 1911 '. 1 QA Z «Statum obiectivum inter parte- inductum per rem iudica1JV t |;|nJ jn £oro cjvj|j admittere debet index ecclesiasticus et \iei-sim... 1 ude unanimiter docent anciores exceptionem rei indicatae c\ -enlentia lata per indicem saecularem opponi posse coram indice (cclcsia-tico »; id tamen restringendum est ad casus in quibus ani­ marum periculum aliud non suadeat. S. R. Rota, 22 februarii 1922 posloiica, 27 lunii 1918. reiecil recursum 1905 pro restitutione in integrum contra senten­ tiam latam in plena Signatura 23 Martii 1912. Petitio nitebatur praelenso errore facti, quem adfuisse non fuit probatum '. 2. - Signatura \postolica, 31 Maii 1919. sententiam rotalem de inillitale matrimonii latam 27 lulii 1917 ad Rotam pro novo examine remisit, quia in ipsa sententia depositione- minori- aestimatae -uni ipiam meruissent et quia ah actrice nova argumenta propo-ita -uni pro nui Ii late ". Sinuatura liilionem in integrum contra rem indicatam in Rota, ob évidente neglectum legis praescriptum. I.ex autem in casu erat peculiare sit tutum ultimae voluntatis testatricis. \ ide etiam causam S. R. Rotae 16 Augusti 1921 3. I. - Cum agitur de concedenda 4itulione in integrum adversus rem indicatam ol> documenta postea detecta, requii itui ut haec peremfacla no\ a contrariam decisionem exigentia. S. R. Rota, 19 Maii 1921 I Can. 1903. [1930). '>·>· 2 Can. 1904. Can. 1905. Mil. p 23(J, II. Ill 1) .1. J. .S'., XIV, mill; II /liiillo Ichsia.-lit <>, I». (193.’>). 312 il 17 I. J. X„ -XXXIII, 173: Periodica, XXX, 391. 1) Decisiones ficu st nl< iilia», Xl\\ p. 15, 16 un. I, 5. I) .1. J. X., X, 391. 2) J. . I. X., XI. 295. -3) Decisiones seu .*« nlt iiliuc, ; Apollinaris, 1 (192S), p. 155 <_ ( 176, I) Decisiones st u st nlt tiliae, NI II. (an. 1905-19611 5. - Gnu is difficultas oritur circa intellectum verborum negle­ ctum praescripti legis de quo in hoc canone 1905; an nempe unice re· spiciant ius, quod constitutionis audit, quodque causae meritum con­ cernit, an leges quoque procédurales, in re gravi neglectas, quas pas­ sim legislator praescripta legum vel canonum appellat. Patribus visum est solido fundamento non nili animadversionem faciam ad extraor­ dinarium remedium restitutionis in integrum cohibendum ad unam violationem legum quas constitutionis appellant, procedurae legibus exclusis. Casum typicum exhibet can. 1861. § 2, indicis nempe qui novas probationes, post conclusionem in causa, admittit, ct, quin con­ gruum tempus ad se defendendum alteri litiganti assignet, ad senten­ tiam procedat. Nec aliter indicandum est de indice, qui lite non con­ testata rem sententia definit, vel ultra petila in libello pronuntiat, aut in causa se intromittit absque legitima appellatione et ita porro. S. R. Rota, 5 Iulii 1927 5. 1938 Actio criminalis uni promotori iustiliae reservatur eliam in causj6 iniuriarum el diffamationis, in quibus tamen promoter iustiliae procedere nequit generalim sim* praevia denuntiatione aut querela partis laesae. Reus autem iniuriarum el diffamationis satisfa­ ctionem praestare el damna reparare debet, et praeterea congrui* poenis, ad normam can. 2355. et poenitentiis puniri potest. S. R. Hola. 2 Decembris 1922 I960 Circa causas matrimoniale- videndae sunt variae Instructiones Sanctae Sedis, nempe: 1. - Decretum S. C. de Sacramentis, 7 Maii 1923, dc processibus in causis dispensationis super rato el non consummato, una cum Kcgulis servandis et formulariis 2. - Xorniac a S. C. de Sacramentis 27 Martii 1929 datae, ad prae­ cavendam in processibus -uper rato... dolosam personarum substitu­ tionem ’. I Iulii 1932, dc tractatione causarum matrimonialium . 1. - Instructio S. C. pro Ecclesia Orientali, 10 Iulii 1935, dc pro­ cessibus super rato et non consummato *. 5. - Instructio S. de Sacramentis, 15 \ugusti 1936. de normis servandis a tribunalibu- dioeccsani-* in pertractandis causis de nullitale matrimoniorum . 5) Dccisvmct seu Can. 1938. I) Decisione* act/ senknliuc, XIV 328, et sip. Can. 1960. — l) Λ .1. »S’., XV. 389. Decretum et Regulus invenire poteria etiuni in mrh /haH/uîioihôua, III. Append. 1. — 2) J. j ,s . XXI, 190 lias normas invenio eliam in inch /juttftulionUHiei m. Append. II. — 3) J. j. XIV, 272. Instructio al· fertUT qUUQUu in nico Compc/uito mru cun., 11, Appendice 11 l) J. .1. S.» XXVII, 333. — j) J J S . XXVUJ 313. Haec instructio luvcmtm ctunn in ivco Compendia iuri& cu — 2i i Can. 1063-1961 Conceditur quandoque ut facultas aperiendi processum super rato non consummato a Delegato Aposlolico, non directe a S. Congregatione, petatur. S. C. de Propaganda l'idc, 28 Martii 1935 '. IQfQ I. - « D. - 1. I trum uxor, a viro malitiose deserta, eum in 1 JU ! causa matrimoniali, ad normam canonis 1961, convenire pos­ sit coram Ordinario proprii ae distincti quasi-domicilii: an vero con­ venire debeat coram Ordinario domicilii vel quasi-domicilii viri. II. I trum actrix catholica, a viro non legitime separata, quae proprium ac distinctum quasi-domicilium habet, virum acatholicum in causa matrimoniali, ad normam canonis 1961, convenire possit tantum coram Ordinario proprii ac distincti quasi-domicilii ; an vero etiam coram Ordinario domicilii viri. K. - Ad I. Negative ad primam partem, affirmative ad secundam. .Ad II. Cum uxor iu casu habeat proprium ac distinctum quasidomicilium, el sequatur domicilium viri, potest virum convenire coram alterutro Ordinario ». C. 1., 14 Iulii 1922 *. 2. - Uxor a viro malitiose deserta nequii, ad normam can. 93. § 2. obtineri* proprium et distinctum domicilium, nisi a indici* ecclesia4ico obtinuerit separationem perpetuam aut ad tempus indefinitum. G. I., 14 Iulii 1922 (Vide can. 93). 3. - S. C. de Sacramentis, 23 Decembris 1929, dedit Instructio­ nem de competentia indicis in causis matrimonialibus ratione quasidomicilii. Iu hae Instructione agnoscitur etiam pro causis matrimo­ nialibus titulus competentiae ex quasi-domieilio, at simul notatur hunc titulum facile aditum praebere pos«e fraudibus ad subornandos testes el ad sententiam pro nullitate obtinendam. Praecipitur proinde: 1° antequam admittatur causa ex titulo quasi-domicilii advenarum in­ quiratur, assistente vinculi defensore: a) An revera titulus quasidomicilii exsistat in casu. 6) Cur partes causam proponant coram Ordinario quasi-domicilii. c) Quonam ex capite matrimonium nul­ lum esse petatu(r. d) Quacnam probationes ibi a partibus facilius adduci possint. e) I trum libellus veritate nitatur. Dc hoc informa­ tiones exposcantur ab Ordinario loci domicilii. Si hic Ordinarius as­ serat causam proponi in loco quasi-domicilii ad insidias veritati stru­ enda- et petat ad se avocare causam, videndum erit utrum ei assenlienduni sil. — 2' In indicio ferendo circa praejudicialem quaestionem huiusmodi parles principales aget vinculi defensor. 3° Discussionem tamen causae praejudicialis moderatur Officiali-. Γ \uditi- partibu- et testibus. Officialis decernet ubi tractanda -it eau-a nullitatis. tumiri, II, pug. 555; // Dirüta Pcrlrniantico, 17 (1936*), 32«>. Itofucyuu (ii moral* t diriltu, III (1937), 12; Xouccltc lîcmu T/uologviut, G3 (1930), 1163: 77h Ko b si asticot /fcrteir, 98 (1938). 262; ThtoliH/inchc.-pruklisrhr QuarlaUichri/l, 90 (1937), SI; //>., 91 (1938)· 330. Can. 1963. — I) StllIoQC, n. 190, p. 177. Can. 1961. 1) J- ·Ι· ·χ*«. XIV, 529; Periodica, XI, IGG; /us Pontificium, 1922, 127. ( un. 196 I Contra decretum a vinculi defensore el a parlihii- pos-iml oppositioin·· fieri coram eodem Officiali. Si Officialis decretum, non obstantibus oppositionibus, confirmet, defensor vinculi deferat quaestiopem a3-3<>l. S.» XXXVIII, 281. XXXIII, 304-368. — 8) J Can. 1965. — 1) J. J. S’., XXXVI, 281. Can. 1966. — 1) Syllooe, it. 178, p. 452. iy — A CORONATA lulerprcopo Salisburgensi, utrum etiam npostulat;... recensendi sint, in ordine ad accusan­ dum in causis matrimonialibus, inter acatholicos. S. C. S. Officii, die 27 Februarii 1937 (n. 291-1936) rescripsit: Affirmative, seu apostatas a fide, ad effectus declarationis S. Officii diei 18 lanuarii 1928. recen­ sendos esse inter acatholicos » '. 8. - Litteris S. C. de Sacramentis, 18 lanuarii 1938 ad Card. Archiepiscopum Mediolanensem datis, resoluta sunt varia dubia circa Instructionem eiusdem S. Congregationis diei 15 Augusti 1936. Un­ iusmodi dubia sunt sequentia: « I). - I. Circa articulum 35 Instructionis 15 Augusti 1936: l trum habilis ad accusandum matrimonium sit pars quae rausa fuit nullilati' aut impedimenti, (piando accusatio ex duplici capite Iit. e. g. ex capite vis et metus, et cx capite conditionis appositae , el ador causa fuit impedimenti seu nullilalis solum cx allero capite: et utrum hoc in casu processus de utroque capite nullitatis agere debeat. I). - II. Si negative ad prunum: utrum sententia agnoscens nullilaleni matrimonii ex eodem duplici capite valida sil, an retinenda 'it nulla ad normam can. 1892, n. 2. R. - Sententia est valida ex capite vis el metus, nulla cx altero I). - 111. I trum nulla sit an valida sententia admittens nullilaleni matrimonii ob impediment uni eunis causa culpabilis non luit actor. negans autem constare de nullilalc ob impedimentum cuius ador causa culpabilis fuit, ί in causa promoter iuslitiac non intervenit. R. - I t supra. 1). l trum apel licitae in matrimonio. e. g. si r.s positio Ί arbitrarie, i. e., inconsulto Ordinario, facta sil. inhabilem reddat ad accusandum matrimonium pariem quae illam conditionem appouiil vel acceptavit, quippe quae causa culpabilis nullitatis fuit. R. - Conditio virginitatis turpis fit. si pars se certiorare intendat 9 I S., XXV, 315; hm l'oitliltrîti r Iwn h· -prnkli^ hf QimrMtichnll t ‘JO (1937), Γ») /. i Can. 1971 282 de verificalione conditioni? mediante copula; itemque turpis fit quae­ libet .ilia conditio de se licita (e. g. conditio de divitiis com partis, de eiusdem familia etc.), si pars matrimonio uti intendat, antequam sc certioraverit de exsistentia conditionis appositae. D. - V. (area articulum 141. § 4: Utrum, postquam proniolot iustitiae ab accusatione nullilatis, ulpote quae facta fuit sine funda­ mento. recesserit, causa ipsa decidat, an partes, etsi utraque aliunde inhabili- est ad accusandum matrimonium, iu- habeant accusationem a promoture derelictam usque ad delinitis ani sententiam prosequendi. R. - Vffirmative ad primam partem, negative ad secundam. I). - \ I. Circa art. 46: Utrum, si causa prosequenda sit, advo­ cato, (pii ab officio cessavit ob recessionem promoturis iustitiae ab accusatione, alius advocatus ex officio substituendus sit. R. - Provisum in praecedenti. I). - \ II. Circa art. 41, § 4: Utrum promoter iustitiae possit vel debeat, etiam in gradu appellationis, accusationem revocare, quando in tribunali primi gradus declarata fuit nullitas matrimonii, si in altera instantia causam fundamento destitui appareat. R. - \ffirmative, dummodo res in aperto sil. Casus verificari pole-| frequentius in (pio promoter iustitiae actionem revocare debeat, quia, liabitis informationibus ab Ordinario coniugum, ('idem constat non ex-i-tere -eu deficere conditione- nolorietatis, scandali aut resipi­ scentiae (piae litis prosecutionem exigerent ad bonum publicum (ac­ cusatio enim ex parte promoloris iustitiae ad bonum societatis christianae aut dignitati- Sacramenti, non vero ad bonum privatum par­ tium. dirigitur). 1). - VIII. Circa ait. 62: l Irum ad libellum accusationis matri­ monii reiciendum requiratur semper decretum tribunalis collegiatis, an -tifficial decretum Officialis in casibus in quibus accusatio quolibet iuridieo fundamento destituatur, et evidens sit inhabililas actoris ad matrimonium accusandum, aut Tribunal incompeleus sit. R. - Haec S. Congregatio tenet. Officialem, decreto motivate, posse libellum reicerc, -i evidenter constet, aut accii-alionem quolibet de-litui fundamento iuridieo. aut actorem ad matrimonium accusandum inhabilem es-e, aut tribunal ·-se incompeleus. \ tali autem Officialis decreto recursus datur, al e.ve/»5ii e ad Collegium indicum, quod ad iuris tramitem procedet. Officiali* autem, quotiens ipse unus libellum suo decreto reicil. expresse in eodem decreto mentionem facere debet de iurc adori- recurrendi ad Collegium. Si Collegium recursum ad se interpositum rcieceril, -eu decretum Officialis confirmaverit, ius actori datur recurrendi geu appellandi ad tribunal superius ad normam can. 1709. § 3. 30 Maii 1938. S. C. de Sacramentis '. s; Dubin retat.i 1· mre Itali- n thuriui r-.biis in II Monitore. ecclesioetico, LXIII (11138), I 216 217. vel In liiri-lo υιιίσυ..-., 1938, p 396 Vvle cliaiu cuu. 1092 et Besp^u «Uni C I 21 lulif 1939 hoc Ipso ran. 1971. 283 Can. 1971 9. - S. C. S. Officii, 15 Martii 1939, propositi.- dubiis: « I. I trum decisio Supremae S. G. S. Officii data die 18 lanuarii 1928. ad I. qua nempe declaratum fuit acatholicos in causis matrimonialibus actoris parles agere non posse, -pedet tantum Tribunal S. R. Bolae, an etiam Tribunalia dioecesana. — 11. I Irum promoter iustitiae. vi can. 1971. nulla praebabita facultate a S. Officio, matrimonium accu.-are possit si nullitas matrimonii fuerit denuntiata a eoniuge acalbolico. Re­ spondit: « Ad I. Vegnhize ad primam pariem: . iffirniative ad alteram, seu: spectare etiam ad tiibunalia dioecesana. — Ad II. Vêge tire, nisi publicum bonum, Ordinarii indicio, id postulet ». Responsum appro­ bavit Romanus Pontifex 18 Martii 1939 el promulgatum est 22 Marlii 1939 10. - « I). - An S. C. dc Sacramentis competat ius interveniendi in casu. R. - Negative ». G. I.. 21 lulii 1939. Responsum adprobavit Sum­ mus Pontifex 27 lulii 1939. Agebatur in casu de hoe: In dioecesi Versaliensi Promoter iu-liliae accusaverat matrimonium aliquod. S. C. dc Sacramentis interve­ nit in casu litteris ad Episcopum Versaliensem datis in quibus inter alia haec dicebat: « Videtur non bene perspici in (pio adsit bonum publicum, nempe scandali remotio, ob quam unice Promoter iustitiae lab'- causas ex officio movere potest... E contra non perspicitur quo­ modo x itari possit periculum scandali orituri si domina Caia tandem aliquando libertatem rcacquiral. praecise quia matrimonium celebra­ vit cum exclusione libertati-». His litteris examinatis Officialis Versaliensis declaravit se obligari ad cessandum a continuatione processus iam instructi. Tunc Caia ad S. Romanam Rotam recurrit. Casus rela­ tus est Romano Pontifici Pio XII. qui quaestionem remisit Commis-ioni Pontificiae ad canones Codicis iuris canonici interpretandos de­ putatae. Commissio responsum ut supra dedit ’°. 11. - S. C. S. Officii, 10 lanuarii 1910. proposito dubio: « \n inter acatholicos, qui, iuxta decretum S. Officii diei 8 lanuarii 1928. in causis matrimonialibus agere prohibentur, connumerandi sint etiam apostatae a fide»; respondit: «Affirmative» ”. 12. - C. I., 8 lulii 1910. quaedam resolvit dubia circa competen­ tiam S. ('ongregationis de Sacramentis el circa ius eiii-dem Congre­ gationis interveniendi in causis matrimonialibus. (Cfr. dubia et re-ponsa sub can. 249, 2). 13. - « I). - l truni secundum can. 1971, £ I. η. I, et responsum diei 17 lulii 1933 ad II. inhabilis ad accusandum matrimonium liabendu- -it tantum coniux, (pii sive impedimenti sive nullilatis malri- J 9) .1. J. S., ΧΧΧΓ. 131. —· 10) Viik· XXXII, 52; cfr. run. 87. Can. 1971-1976 281 inonii causa fuit et directa et dolosa, an eliam eoniiix qui impedimenti vol nullitatis matrimonii causa exstitit vel indirecta vel doli expers. K. - Affirmative ad primam partem, negative ad secundani ». C. I., 27 lulii 1942 l2. I I. - « I). - An coniuges inhabile' ad accusandum matrimonium qui. iuxta can. 1971, £ 2 el interpretationem dici 17 Februarii 1930, iii' exercerevelint denuntiandi iiullilalein matrimonii, teneantur adire Ordinarium vel promotorem iusliliac tribunali' competentis ad viden­ dum de causa nullitatis sui matrimonii ad normam can. 1964. an possint etiam adire alium Ordinarium vel alium promotorem iusliliac. R. - Affirmative ad primam partem, negative ad secundani ». C. 1., 6 Decembris 1943 1 . 15. - Promoturis iiolitiae in causi* matrimonialibus est matrimo­ nium accusare, si id bonum publicum requirat. At cius inimus, sicut munii' 'defensoris vinculi, ad hoc tendere debet, ut indicium secunduin obieclivam veritatem index proferre possit, bene pensatis cum iis (piae a vinculi defensore tum ii' quae a promoture iusliliac dicta sunt. Pius XII in Allocutione 2 Octobris 1944 1‘. 16. - « D. - An coniugi. inhabili ad accusandum matrimonium ad normam can. 1971. £ I. η. I, competat ius appellandi vel recur­ rendi adversus sententiam in favorem matrimonii latam. R. - Negative, salvis extraiudieialihus recursibus ». C. I., 3 Maii 1945 ,s. 17. - « D. - An inhabililas coniugi' ad accusandum matrimonium, a can. 1971. £ I, η. I statuta, Ocum ferat mcapacilalcm standi in indicio, ita ut 'CUtenlia sitio insanabili' nullitatis laboret iuxta can. 1892. R. - "Negative ». C. !.. 4 lanuarii 1946 ". 1976 -C*' · " S. Congregatio S. Officii. 12 lunii 1912. decretum edidit de quibusdam cautelis adhibendis in causis mali imonialibii' impotentiae et incousummalioni In ipO decernitur inspectionem cor­ poralem eoniugum. iuxta regulas edita' a S. Congregatione de Sacra­ menti'. 7 Maii 1923 (art. 86). omittendam esse, >i consummatio matri­ monii haberi non potuit quia nec leinpu- nec locus nec modus adfuerunt eam faciendi: 'i. allcnta partium el testium morali excellet!· lia. ac «Clio pensatis eorum animi dispositionibus necnon celeris all­ miniculi ant argument is. Ordinarii indicio. pleni"ima iani habeatur probatio de impotentia aut inconsummalione: dc mulieri' defloratione; ileimiue omittatur iu'peclit de impotentia vili. Circa modum laciendi inspectionem mulici i* commendatur ob'vrvanlia can. 1979 13) .1. .1. S.. XXXVI. 01. nn.i xxxvin, -pectionem ipsam omnino recu-el abstinendum ab ea urgenda erit. Excussio mulieris quae pars sit in causa liat quidem coram tribu­ nali sed a medico religione, moribus et aetate gravi '. 1 Periti, in causis praesertim matrimonialibus ea scrutari · · debent quae ad obicctivam veritatem detegendam conferre possunt; debent proinde abstinere a laetis non exsistentibus artificiose construendis, aut ab iisdem exsistentibus male interpretandis. Pin- \l I in Allocutione 2 Octobris 1944. ut Episcopo vel eius ac in re vices gerenti, liceat in confectione pro­ prii voti cognitionem sumere, praeterquam omnium causae actorum. eliam animadversionum sacri vinculi defensori-; an potius idem Epi­ scopus teneatur suum promere votum, nulla praehabila cognitione circa memoratas animadversiones a vinculi defensore exaratas». Ad quod dubium S. C. ile Sacramentis, 31 lulii 1911, respondit: ad pri­ mam partem affirmative; ad secundam partem negative *. Defensoris \inculi est vinculum defendere matrimoniale; at 1986 non modo absoluto, sed subordinate ad finem processus, qui e-t veritatem inquirere el definite. Quamvis igitur ipsius sit vinculum defendere, nequit tamen ab eo exigi ut vinculi ipsius defensionem ar­ tificiosam conficiat etiam in casu quo dc nuditate clare constet; id enim sanae rationi repugnaret. Proinde ei omnino agnoscendum esi. -i casu- ferat, ius declarandi se, praemissa diligenti accurata et coti-cienlio-a investigatione adorum, non invenire ulla ctionem, contra adoris petitionem, el proinde ma c—e. Pins \l I in illocutione 2 Octobris 1911 '. I. - In foro externo metu- reverenlialis non fuerit qualificatus, seu nisi accesserint iurgi aut verbera el diam minae, licet non graves, aut sa lunae el repetitae, quae cum reverentia coniuncla bita revera el ipsae opprimunt et vexant. S. K. Pota. I Aprilis 1930 2, 30 Aprilis 1930 3. 2. - « I). - An, provocante Defensore vinculi, vi secundam sententiam, quae matrimonii nuditatem tertiam instantiam, Defensor vinculi ulterioris isti Can. 1976. — 1) J. J. S., XXXIV, 200-2(12. Can. 1977. — 1) J. J. -S. XXXVI, 287-288. Can. 1985. - 1) Responsum non fuit promulgatum In .1. .1. S scopo Trldentlno. Cfr. /I Monitore Ecclesiastico, 1942, 5. Can. 1986. — 1) .1. J. XXXVI, 283-285. Can. 1987. — 1) Decisiones seu sententiae, XXII, |5 ΜΙ|„, ·>) . XXII, 202 sqs. — 3) Decisiones seu sent., XXII, 213 sqs. Can. 1987-1990 agatur de tribunali aposlolico, interpositam appellationem, pro sua conscientia, deserere possit, ita ul tribunal, in casu, nequeat Defensori vinculi appellationem deserenti eiusdem prosecutionem imponere. — R. Affirmative ». C. 1., 29 Maii 1917 '. 1989 1. - Causae matrimoniales numquam transeunt in rem iudicatani. Id non extenditur ad casus in quibus altera pars seu coniux mortuus est. S. R. Rota, 20 lunii 1922 ‘. 2. - « 1). - An vi canonis 1989 eadem causa matrimonialis, ab uno tribunali indicata, ab alio tribunali eiusdem gradus iterum in­ dicari possit. R. - Negative ». C. 1., 16 lunii 1931 *. 3. - Causae separationis coniugum non transeunt in rem indi­ catam. C. I., 8 Aprilis 1941. Cfr. can. 1903, n. 3. 1990 1. - « I). - Utrum Ordinarius, praetermissis iuris sollemnitatil>Us in Constitutione aposlolica Dei miseratione requi­ sitis, matrimonium possit declarare nullum cum interventu tamen defensoris vinculi matrimonialis, quin opus sil secunda sententia, hi­ sce in casibus, nempe: 1° si duo catholici, in loco certe antehac obnoxio capiti Tametsi Concilii Tridenlini, vel post decretum Ac temere, matrimonium ci­ vile tantum inierunt, omisso ritu ecclesiastico, et obtento civili di­ vortio, novum in Ecclesia inire student matrimonium, vel novum ma­ trimonium, civiliter initum, in foro Ecclesiae convalidare; 2° aut catholica pars, quae cum acatholica, spretis Ecclesiae le­ gibus, in templo sectae protestanticae (in loco certe antehac obno­ xio capiti Tametsi Concilii Tridenlini, el ubi Benedictina declaratio extensa non est, vel post decretum \e temere) matrimonium contra­ xit, obtento civili divortio, in facie Ecclesiae novum matrimonium cum catholico consorte inire vult: 3° aut apostqtae a fide catholica, qui in apostasia civiliter vel ritu alieno se iunxerunl, obtento civili divortio, poenilentes ad Ecclesiam redire ct cum parte catholica altera- nuptias in Ecclesia celebrare desiderant. R. - Casus supra memorati nullum iudicialeni processum requi­ runt aut interventum defensoris vinculi, sed resolvendi sunt ab Or­ dinario ip-o. vel a parocho, consulto Ordinario, in praevia investi­ gatione ad matrimonii celebrationem, de qua in canone 1019 el seqq. ». ( !.. 16 Octobris 1919 . - « Sequente- quaestiones Commi--ioni propositae sunt : 1. - 1) Quum can. 1990 Ordinario potestatem faciat declarandi 4) A. J. S.. XXXIX. 373. Can. 1989. 1931. 234: Perio Can 1990. XIV, 0011. — 2) Λ. A 353; /i/s Ponlifiriuin, 17*·»; /‘en’odtca, X, 90; /tw Pontificium, 1923, 73. — 287 — Can. 1990 de plano nullitatem in his casibus, an Officialis servet facultatem diiudicandi, servato iuris ordine, huiusmodi casus qui illi delati fue­ rint. Et quatenus affirmative: 2) An, lata ab Officiali sententia nullilatis, teneatur Defensor \incidi ad interponendam appellationem ex officio, etsi pateat nullitateni matrimonii esse evidentem. 3) An saltem, introducta causa coram Tribunali, possit aut etiam debeat Officialis, slalim ac adverterit nullitatem esse evidentem, acta causae, in quocumque statu inveniantur, tradere Ordinario lunii 1889. ita Can. 1990 - 288 H io n a is ût nullitatcm evidentem ex capite clandeslinitatis declarare possit Officialis nec tamen Defensor vinculi appellare debeat ex officio. 4) .An per indicem secundae instantiae, de quo can. 1991, intelligi debeat Ordinarius dioeceseos ad appellationem designatae aul Officialis, aut Tribunal collegiale huius dioeceseos. Porro hisce dubiis, infrascriptus E.mus Commissionis Praeses rcspondii: affirmative ad secundam, salvo praescripto can. 1573, § 2. Ad 2. Negative et senentur can. 1990-1991. Ad 3. Faveat orator significare utrum in Curia Parisien, pen(leant causae nullitatis matrimonii oh defectum formae Tridentinae. quoad coniugia contracta ante decretum \e temere, an dubium sit tantum doctrinale. Id 4. Est Metropolita vel loci Ordinarius ad appellationem de­ signatus ad normam can. 1594. £ I et 2, firma hoc quoque in casu responsione ad 1. Responsio ad II quaestionem data est ab eodem Praeside (5 Maii 1924) his verbis: « Acceptis tuis informationibus die 29 elapsi Fe­ bruarii. modo ad propositum a te dubium: —· An vi can. 1990 Codicis· iuris canonici po-dt Ordinarius declarare via administrativa et sum­ maria evidentem ex capite clandeslinitatis nullilalem matrimoniorum ervenhir. sive quoad certitudinem impedimenti et omi'sac dispensationis. sive quoad mo­ ■·) Cfi. iipiid EiiinmmIH Primuiii, M Mlk Opm/h/s rjrrpii* in mnsis tmilruiiQiiiulibun, 1041, 289 ('.an. 199(> dum procedendi. Si re- dubia manserit, ad S. Officium erit defe­ renda » . I. - Episcopo 1 larrisburgensi interpellanti S. C. S. Officii, 20 Vprilis 1931, ita respondebat: « Lilleri- die 19 Septembris elapsi anui ad S. Officium «latis, Excellentia I ua Reverendissima notum faciebat acatholicam λ. declarationem petii — e invaliditatis matrimonii, quod ipsa contraxit cum IA. anno 1917, cum asserto impedimento dispa­ ritatis cultus. Ratio huius licentiae petendae afferebatur mulieris de­ siderium novas nuptias eum viro catholico ineundi. Haec Suprema S. Congregatio, re diligenter considerata, respondendum mandavit praefatum casum ab ipso Ordinario pertractari ρο-e ad normam can. 1990-1992. Horum canonum praescripta integre et praecise in re definienda erunt servanda, sive quoad certitudinem impedimenti et omissae dispensationis, she quoad modum procedendi. Si res dubia manserit, S. Officio deferenda. Ubi de invaliditale matrimonii in casu ex processu certo constiterit, dispensationem ab impedimento disparitatis cultus poterii Excellentia Tua ab hac S. Congregatione implorare, expositis causis quae ipsam suadeant et praehabitis cautio­ nibus exigi solitis ad normam can. 1061, ut novae nuptiae eum viro catholico contrahi possint » 5. - « I). - I. I Irum par certitudo, de qua in canone 1990. haberi possit tantum ex certo et authentico «locuniento. an etiam ex alio legitimo modo. II. Utrum citatio partium, dc qua in canone 1990. facienda sit ante declarationem nullilalis matrimonii. R. - Ad I. \egative ad primam partem, affirmativi* ad se­ cundani. Ad II. Affirmative ». G. I., 1.6 lunii 1935 ’. 6. - 1' « l Irum dispensatio super impedimento disparitatis cultus ab habente a Sancta Sede potestatem, ab una tantum parti* ac ea quidem catholica, non requisiti- vel denegatis cautionibus impertita, valida sit. 2° Quatenus negative, utrum matrimonii ex hoc capite nullitalem per se ipse Ordinarius, ad normam can. 1990 iuris canonici, de­ clarare valeat ». — Sacra Congregatio Sancti Officii, examinatis dubiis. 8 lunii 1932 respondit: « Ad primum: Me^alire. Ad se­ cundum: Iffirniative. dummodo ad mentem canonis 1990. ex certo et authentico documento quod nulli contradictioni vel exceptioni obno­ xium -it. omnino constet de non requisitis aut de denegatis praescripticautionibus. El ad mentem. Men- autem haec est, quod attinet ad praeteritum, ut prudenti arbitrio Ordinariorum remittatur aut sanatio 3) Cfr. Primum FumagalU» Dc Casibus cjcccptis.p. 39 in nota. — i) Cfr. Primum Funui· milii, Z><* Casibus acceptis in causis matrimonial ibus, p. 38-39 in nota. — 5) Λ. «J. S.» XXI H, 363; /»/x Pontificium, 1931, 255; Periodica, XXI, 38; 77u Ecclesiastical llrvinr, 98(1938), 2G2. (.an. 1990-1993 290 matrimoniorum iam celebratorum, ne eoniugcs gratia sacramenti pri­ ventur, aut relinquantur eoniugcs in bona fide, aut talia matrimonia nulla declarentur ». S. C. de Propaganda Fide, 2 Augusti 1932''. 7. - Causae matrimoniales de nullitate ob non appositas cautio­ nes in matrimoniis mixtis tractandae sunt ad ordinarium tramitem iuris. S. C. S. Officii, . Maii 1911 (10 Maii 1941). Cfr. can. 1061, 7. 8. - « 1). - I. I trum casus excepti can. 1990, sint laxative, an demonstrative enunciali. II. I trum processus, de quo in can. 1990, sit ordinis iudicialis, an administrativi. III. An nomine Ordinarii, de quo in can. 1990, veniat \ icarius generalis, saltem de speciali mandato Episcopi. I\. I trum sub verbis: index secundae instantiae, de qui­ bus in can. 1991 et 1992, veniat tantum Episcopus, an etiani Officialis. K. - Ad I et II. \ffirmalive ad primam partem, negative ad se­ cundam. Ad 111. Negative. CAd IV. Negative ad primam pariem, affirmative ad secundani». C. I., 6 Decembris 1943 . I- - S. R. Rota, deci-ione 9 Vugusti 1922, agitatis dubiis ex capite vjs (.j metus an con-let de nullitate ordinationi' aut onerum ordinationi adnexorum respondit: Negative ad utrumque ‘. 2. - S. C. de Sacramentis competens est ad \ idendas causas re­ spicientes obligationes ordinibus maioribu- adnexas vel validitatem sacrae ordinationis etiam pro religiosis. Coetus peculiaris Cardin. 13 et 27 Novembris 1922 (Vide can. 259). 3. - S. R. Rota, 13 lanuarii 1928, concordatis dubiis: I. An constet de nullitate sacrae ordinationis in casu — el quatenus negative: 11. \n actor contraxerit onera -talus sacerdotalis, sin minus: III. An actor, gravi metu coactus, -aero- ordine- receperit, cosque numquam ratos habuerit, ita ul redigendum sit ad laicalem statum sine coeli­ batus et horarum canonicarum obligationibus, ad normam canonis 211. Resolvit: \d 1. Negative. \d II. Xflirmative. Ad 111. Affirmathe ad primam pariem, -eu non constare de gravi metu in casu: 1 ÛÛQ Lv/v/tJ I. - S. R. Rota, I kugusli 1928, in appellatione camdem senten­ tiam de qua -upra, nempe dici 13 lanuarii 1928. confirmavit et exsecutivam reddidit '. 5. - S. C. de Sacramenti-, 9 lunii 1931, edidit Decretum quo promulgantur Regulae servandae in processibus super nullitate saG) Sylloyc, u. 17 2. p Can. 1993. — 1) U3) .1 I -J- 291 Can. 2004-2125 crac ordinationis vel onerum sacris ordinibus adnexorum ima cum formulis adbibendis '. - I trum, xi eau. 2004, £ 3, in Lrbe fixam habere sedem timeatur dumtaxat postulator in processibus aposlolicis, an etiam postulator in processibus informalivis seu ordinariis. R. - Affirmative ad primani partem: negative ad secundam ». C. 1., 16 lanuarii 1936 ’. ‘2004 “D· 2039 « D. - An canon 2039, § 1 sit ita intclligcndus ut competent -it ad processum informativum in causis Servorum Dei in­ struendum etiam Ordinarius loci, in quo testes utiliter examinandi sunt. K. - Standum praescripto eiusdem canonis 2039. £ I. seu nega­ tive ». C. I., 25 lulii 1931 ‘. 2077 S. R. Congregatio, 15 lanuarii 1935, Instructionem edidit ’ de postulatoriis litteris conficiendis. Tribus paragraphe de­ terminatur. — «) quibus dandae litterae postulatoriae pro introducenda quibus et quomodo causa Servi Dei et qua ratione dandae. dandae litterae postulatoriae pro oblinendo Officio el Missa alienin' Sancti aut Beati. — c) a quibus ct quomodo dandae litterae ad obti­ nendam alicuius festi ad universalem Ecclesiam extensionem '. S. R. Congregatio. 25 Novembris 1931. decretum dedit, de ώυΟώ niO(|() servando in examinandis processibus informat iv is pro signanda Commissione super introductione causarum Servorum Dei et pro causis confirmationis cultus. Decreto ad indicium ferendum circa valorem processus informativi etc. vocantur illi consultores qui Officiales Praelati inscribuntur. Roditur proinde in certa mensura ad difficiliorem antiquam praxim et modum procedendi ’. OfiQO <( D· ‘ A’1 praescriptum canonis 2101 extendatur etiam ad disceptationem martyrii Servorum Dei. R. - Negative ». C. 1., 28 lulii 1932 ’. Oi ill ΟΓζ S. R. Congregatio, 4 lanuarii 1939, edidit Normas sen antias in construendis processibus ordinariis super causis historicis. En textus Normarum: « De causis Beatificat ionis el Canonizalionis I) .1. J. S., XXIII, 157. Decretum et Ilcgulas invenies etiam in imis Institutioni­ bus, 111, Appondlc. III. Can. 2004. — 1) Λ. J. .S'., XXVIII, 17H; Apollinaris, IX, 11)3; Revue des Commitmilites Rclifficuscs, XII (1930), 120; /its Pontificium, XVI (193G), 100; .Xoinillc Merite Theol'ii/ii/in , vol. G3 (193G), 752. Can. 2039. — 1)J. .1. Λ'., XXlll, 338; Ttriodica, XXI, 12. Can. 2077. — 1)J. J. S., XXVII, 58. Can. 2082. — 1).1. J. S., XXVII, 310; ex quo patet de< return quidem datum fuisse· a. 1931, promulgatum autem in yf. yf. -e dccendium ab intimatione eiusdem decreti, supputandum, ad normam canonis 34, £ 3, n. 3 et canonis 35, certiore facto Ordinario loci ab ipso recurrente de legitime interposito recursu ad Apostolicam Se­ dem » 1. 2146 2150 I. - Ordinarius ad normam cau. 189, £ 2 potest valide accepiare renuntiationem, elapso iam mense ab ipsa renuntia­ tione facta, nisi resignatarius ante acceptationem renuntiationis, re­ nuntiationem ipsam Ordinario exhibitam revocaverit et revocationem Ordinario significaverit. C. I., 14 lulii 1922 (Vide can. 189). 2. - S. C. Concilii, 11 Novembris 1922, declaravit dari pôssc cle­ rico renuntianti pensio super beneficio renuntiato (Vide can. 1429) '. 3. - Ordinarius potest admittere renuntiationem paroeciae cum reservatione pensionis ad vitam pensionarii super beneficio parOeciali in favorem renuntiantis, firmo praescripto can. 1129, § 2. C. !.. 20 Maii 1923 (Vide can. 1429) 2. C. !.. 24 Novembris 1920, declaravit examini de quo in can. 159. § 3, n. 3, non esse subiiciendum parochum a paroecia remotum et ad aliam translatum ad normam can. 2154 (Vide canoncm 459). 2154 I. - S. C. Concilii, 21 lulii 1919. declaravit nec concursum nec examen requiri in translatione parochorum de qua in can. z I oz el sequcniiou* . 2. - C. !.. 24 Novembria 1920, declaravit examini de quo in can. 159. ξ 3. η. 3, non siibiici parochum ad aliam paroeciam translatum vi can. 2162-2167 (Vide can. 459). 2162 S. R. Rota, 7 lulii 1924, declaravit mm sustineri excommu­ nicationem latae sententiae inflictam a Vicario Generali in officialem Status civilis qui assistentiam praestiterat matrimonio civili duorum catholicorum qui a fide defecerant el >olo matrimonio civili iunni volebant. Sententia primae instantiae cassata est quia indices de 2218 Can. Can. Can. Can. 2143. c 1) J. 1) A. 2146. 2150. 1) j. 2162. 1 XII. 577; Periodica, N. 256; Zi/s Pontificium, 1923, 125. XVI. 162; Periodica, XII1, 130. 151. — 2) The AusinihiTiau Cu'holic Htcord, 1931, p. 61 3 IS, Can. 2218-2217 — 291 — -olo facto assistcnliae praestitae indicarunt, el indicium ad ipsos spe­ ctabat etiam de valore decreti, quod non sustinebatur quaternis in pub lie uni officialem latum fuerat. Publicus enim officialis, in casu, coo­ peratur tantum materialiter actioni illicitae sponsorum: et materialis cooperatio intrinsece mala non est et causae ad ipsam ponendam iustae esse queunt, (piae cooperantcm ipsum excusare possunt ‘. 2229 « J). - \n metiis gravis a poenis latae sententiae eximat si LiîiîjJ f]e]jctum, quamvis intrinsece malum et graviter culpabile, non vergat in contemptum fidei aut ecclesiasticae auctoritatis vel in publi­ cum animarum damnum ad normam canonis 2229, $ 3, n. 3. R. - Affirmative ». C. I.. 30 Decembris 1937 2233 « 1). - l Irum. ad normam canonis 2233 £ 2. ob violationem praecepti peculiaris, quod communitum erat censura ferendae sententiae, -tatim post delictum comprobatum censura infligi possit: an vero praemittenda sit nova monitio. R. - Affirmative ad primam partem, negative ad secundam ». C. I I I lulii 1922 ’. 9 2235 cxerci· Recurrens ad laical em potestatem causa i ituuu tiuin jurisdictionis ecclesiasticae, si recursus inefficax renia· neat, puniri potest vi can. 2235. ut reus delicti frustrati aut conatus delicti. C. !.. 25 lulii 1926 (\ ide can. 2331) ’. 2243 S. R. Rota, 18 kugusli 1921. in appellatione ad ipsam inter44 posita in causa excommunicationis, quae in prima instantia incursa (licebatur ob usurpationem bonorum ecclesiasticorum, propo-ito dubio: « \n constet actorem in excommunicationem incidisse in casu » Sententiavit : « Negative, -<·η non constare actorem in exconimunicationem incidisse in casu ». Inter motiva sententiae haec duo ut deci-iva afferuntur: quod extrema delicti in actore non inveniuntur, cum ip>e factum excommunicatione punitum non commiserit; quod, el-i admittitur factum ab actore commissum extrema delicti continere, admittendum tamen < -I ipsum actorem non praesum psisse agere contra legem poenalem quae praesumptionem requirebat. Quae causa reso­ luta est iure ante Codicem vigente, quia facta ad illud tempus refe­ rebantur et illa lex reo, «pii in casu de facto est actor, erat favora­ bilior ad normam can. 2226. § 2 ’. 2247 l’|,,egrinu< ligatur resrrvatioiiibu- poenarum quae vigent in loco in quo est. C. !.. 24 Novembris 1920 (Vide can. 11). Can. 2218« — 1' l)t « ·< l) I I. S. Can. 2229. Pontificium, XVIII (193S) Can. 2233. - 1) j. j. Can. 2235. 1) i. J. 1) * Can. 2243. seu toutentitle, XVI, ; η ; 'Ί χνπ· lG2: χι, ιβο; 119. Ί hcoloauchc-ttruMuchc QiuirtdUschriU, 91 (1938), 539. ΧΙ\. JjO; Pcr«sl,ca, Xf, IQG; Ilts Pontificium, 1922, 127. XVIII. 391. u ficiilcntiac. XIII, 295 Can. 2252-2315 2252 « I). - Utrum in canone 2252, quo statuitur obligatio recurLdiJKJLj rcluii a(i s; Poenitentiariam vel ad Episcopum alium ve fa­ cultate praeditum, etc., verba illa facultate praeditum re-tringenda sint ad vocabulum aliumve; an etiam pertinere dicenda sint ad aliud vocabulum Episcopum, ita ut Episcopus, qui non sil facultate prae­ ditus, mandata dare nequeat. R. - Negative ad primani partem, affirmative ad secundam, -eu Episcopum mandala dare non posse, nisi facultatem habeat a iure vel ex Sedis Apostolieae concessione». C. 1., 12 Novembris 1922 '. 2254 1. - S. Poenilentiaria, 21 Aprilis 1921. ad dubium: « Vi Bul1 lae Cruciatae, die 31 Decembris 1914 nationi Lusitanae con­ cessae, indulgetur: ut omnes absolvi in foro conscientiae possint a quovis confessorio a peccatis et censuris quibuscumque et quocumque modo etiam speciali reservatis a iure vel ab homine, ita ut sic absoluti non teneantur deinde recurrere ad alium quemcumque superiorem. Quaeritur: Utrum tale indultum, post promulgationem C. I. C., fa­ cultatem faciat absolvendi etiam a censuris specialissimo modo Sedi Apostolieae reservatis». Respondit: « Ad dubium, prout proponitur, negative: posse tamen etiam in hisce casibus absolutionem, ceteris pa­ ribus, poli atque impertiri vi et ad praescriptum canonis 2254 » '. 2. - Vi Declarationis S. Poenitenliariae, 4 Maii 1937, sacerdos qui ν' i can 2388 excommunicationem incurrit ob attentatum matrimonium I, nisi a S. Poenilentiaria. nequit absolvi ne vi quidem can, 2251, excepto solo casu periculi mortis (Vide can. 2388) 2. GDI 4 I. - S. C. S. Officii, 14 lanuarii 192(1. declaravit aliquos e Λ.rr c]ero bohemo sacerdotes excommunicationem de qua in eanone 2314 incurisse 2. - Commissio Pontificia pro Russia, 12 lanuarii 1929, monuit Ordinarios ut sibi submitterent casus conversionum schismaticorum russorum clericorum *. 3. - Commissio Pontificia pro Russia, 26 Vugusti 1929. dedit In­ structionem ad Ordinarios locorum de Russis ad catholicam Ecclesiam redeuntibus. In ipsa dantur normae servandae eum laici- tum clericis seu diaconis et sacerdotibus ’. ex praescripto can. 1240, § I 2315 S: priventur, qui mandaverint suum corpus cremationi tradi, saepius contingit, ut* eorum catholici parentes aul propinqui Can. 2252. Can. 2254. Can. 2314 3) .1. .1. S •() I) J I) J I I 1) .1. J. Λ Corox.ντ a XIV, BG5; Periodica, XI, 181; /t <> Mali 1023;/Vritjdica, XVII, 138. Can. 2343. — 1) /I. J. S., XXXVII1. UH. Can. 2315-2331 Λ 296 superstito.- advocent ministrum acatholicum, ut ritum funeris haere­ tici eorum corporibus ante cremationem adhibeat. Qui modus agendi non solum communicationem activam in divinis cum haereticis pariter illicitam continere, sed etiam can. 2316 plecti videtur, cum praesertim in regionibus catholicis haeresis propagationem aliquo modo iuvarc dicendus sil. Quaeritur igitur: 1° An talcs catholici dicendi sint -uspecli de haeresi ex canone 2315. 2° An ex can. 2315 actibus legitimis prohibeantur aut etiam habendi sint tanquam haeretici, haereticorum poenis obnoxii. 3° An aliam poenam ecclesiasticam incurrant aut poenam ex­ communicationis ex can. 2311 ipsis comminari aut infligere consultum sit ». S. C. S. Officii, 23 Februarii 1926 (n. 101)4/25) ita respondit: « Sacra Congregatio, dum te enixe hortatur ut vigili cura adlaborare ne cesses nedum contra vetitam cremationis praxim, sed eliam contra praedictum haereticarum exequiarum abusum: libi insimul mandat ut fideles accurate edocendo satagas, eos qui funera haereti­ corum pro suis petant, tanquam de haeresi suspectos haberi, el con­ sequenter obnoxios esse poenis ferendae sententiae per can. 2315, in terminis ah eodem praestitutis, comminatis; el si moniti non resipue­ rint, posse excommunicationis censura mulctari; nec ad Sacramenta e«sc admittendos, nisi antea, quo meliori modo indicio Amplitudinis Tuae fieri notuerit, scandalum renaraverinl » ’. <'· S· Ofhcii, 21 Iulii 1931. ad dubium: « An sanctiones conten[ae in canonibus 2320, 2313, § I. 2367, 2369 C. T. C., quibu- quaedam delicta excommunicatione latae sententiae specialis­ simo modo Sanctae Sedi reservata plectuntur, extendantur ad univer­ sam Ecclesiam», de expresso mandato Pii Pp. \1 decrevit: «Unius­ modi sanctiones, attenta omnino extraordinaria ipsorum delictorum gravitate, extendi ad universam Ecclesiam latinam et orientalem cu­ iuscumque ritus, atque eorumdem delictorum cognitionem quoad fo­ rum internum Sacrai* Poenitcnliariac. quoad forum externum Sancto Officio reservari » 1. OQOÎ) ad inem reiidam cxconiiniinicatioiiein, sio ad participationem Sacramentorum inore laicorum Sacrae Poenitentiariae \postolicae exclusive reservatur. In ipso autem decreto haec praeter alia leguntur: « Sanctitas sua... su­ prema auctoritate decernere ac statuere dignata e*l. ut firma excommu­ nicatione, de qua in can. 2288. § I, absolutio ab ea in casu supra expo-ito et con-equen* supplicantis admissio ad Sacramenta mort' laicorum -useipienda. ab ipsa tantum Sacra Poenitcntiaria Apostolica, servata 'peciali procedendi forma et sub peculiaribus quibusdam cautelis el conditionibus ab eadem Sanctitate sua patefacti·· ac praescriptis, con­ cedi possint; et si forte concedantur ab aliquo sacerdote in periculo morti··, maneat obligatio ad ip-am Sacrani Poenitentiariam recurrendi, ut praescribitur canone 2252 pro cen*uri* a iure Sanctae Sedi specia­ lissimo motio resonatis » '. 2. - S. Poenitcntiaria. I Maii 1937, emisit declarationem super decreto 18 Aprilis 1936. \i huius declaialionis constat Romanum Pon­ tificem mandasse publici iuri* fieri quae sequantur, nempe « banc es*e mentem legislatori*, scilicet: Absolutionem a censuram, de qua supra, ita esse Sacrae Poenitentiariae reservatam ut nemo unquam, excepto casu periculi* mortis, ab ea absolvere possit, non obstante qualibet facultate, sive per can. 2251. § I. sive per privilegium, sive denique per aliud quodeumque ius celeroquin concessa » '. 301 Can. 2108-2410 propositis dubiis: « I. An sustineatur poena inflicta in ca«u. II. An R. 1). Marcii* teneatur obligatione restituendi familiae I». P. franco* 117 in casu ». Senlentiavit: « Ad I. Affirmativi, dempti- tamen exer­ citiis spiritualibus. — Ad II. Affirmative ». S. R. Rota. 2 Decembris 1922 ‘. 2410 ! ste canon lis, si societates privilegio gaudeant dimissorias concedendi ad ordines suis subditis. C. 1., 2-3 lunii 1918 (Vide can. 673). Can. 2408. - 1) Decisiones seu seniculi tie, XIV, 328 ut 2386-87-89' *ti 1res canone* applicantur etiam societatibus cleui ricalibu* sine votis, quatenus sodale* vitam comean. 673). munem desunt. ('. I 2408 !’aroclni* \. damnatu- a tribunali dioecesano ad mulelam pe· cuniariam et ad restitutionem pecuniae perceptae iniusle ul­ tra fine* in laxa dioecesana admi**o* appellavit ad S. R. Holam, quae 3) J. .1. S., XIX 15. ■ Can. 2388. — 1) .1. J. S., XXVIII, 212; 1‘. riodica, XXV, 199 et XXVI, 501 et 8<μ.ζ l pollinarie, IX, 587 it X. 176; Aotice/lt l 03 (1936), ill I , 77il|rx 30 \pr. : S. (C. Consistorialis 30 25 2-3 2-3 \pr. Maji Junii Junii : : : : 2-3-Junii Junii 2-3 Junii Junii Junii 2-3 Junii Junii 2-3 Junii 2-3 Junii Junii 2-3 Junii 2-3 Junii 2-3 Junii 2-3 Junii 2-3 Junii Junii 2-3 Junii 11 Junii Junii Junii 2 Junii Junii Junii Julii Julii Julii Julii 13 Julii 13 Julii Julii : 13 Julii 11 Julii 28 Julii 9 \llg. w 9•0 \ug. 3 Sept. 27 Sept. 25 Oct. 31 Ort. 4 No\. 21 \ov. 4 Dec. l Dec. 0·i Dec. 11 Da 11 Dec. 11 D»n . 139, 58 1380 S. C. Consislorialis 151 110 \ icarialus Urbis 11 Commissio Inlerpre* (Commissio Interpres 10, 768, 101 1036 (Commissio 139 505 Commissio Interpres (Commissio Interpres 673 Commissio Interpres 987 (Commissio 1020 1023 Commissio Interpres 1066 Commissio Interpres Commissio Interpres 1076 1077 Commissio Interpres Commi**io Interpres 1079 1097 Commissio (Commissio Interpres 1267 Commissio Interpres 2386 Commissio Interpres 2389 2110 (Commissio 2111 Commissio Interpres (Comiui'*io Interpres 2113 1108 S. Rituum Cong. . S. C. Concilii 362. 3 1, 841 335 S. C. Concilii . . 669 Commissio Interpres S. C. de Religiosi^ . 189 1905 C. Consistorialis 4. 66. 31 981 1096 S. Romana Rota . . 162 S. Romana Rota . . 216 C. (Concilii . . 466 C. Concilii . . S C. Concilii 1117 1880 Romana Rota . . 162 S. Romana Rota . . 514 Commi S Xio Interpres 291 S. C. Consislorialis . 6, 319 198 S. C. Consislorialis 518 Commissio Interpres Ul Commissio Interpres 1377 S. C. de Seminarii* 340 S. C. Consislorialis Commissio Interpres 27. 131 6. 25. 27 S. C. Concilii . . 815 S. C. de Sacramenti . S. C. de Sacramenti • 3 118. 1571 1881 30 I )ee Dee 1 )ee S (C. Consistorialis . 141 C. de Religiosis . 121 C. Consislorialis 116. 113 1919 10 Jan Jan Jan 20 Jan 26 Jan 31 Jan 8 Febr Febr 15 18 22 22 ΜM Febr Febr Febr Febr Febr 26 26 26 28 Martii 8 Marti 8 Marti Martii 19 Martii: 13 Martii: 22 Martii: Martii : Martii: 28 Martii: 31 Martii: 9 Maji «e 8 10 Majt II 17 17 17 18 99 Maj' Maji Maj* Maji S. Rituum Congreg. 818 S. Romana Rota 121 1922 S. C. de Prop. Hide 111 S. C. Consistorialis 111 Commissio Interpres 1125 >. Romana Rota . 21 1519 S. C. Concilii . . 120 S. C. Concilii 5, I >. 798 S. C. Consislorialis 283 909 S. C. Consislorialis 1591 S. (C. (Consislorialis S. Romana Rota . 1922 S. Romana Rota . 630 S. C. Consislorialis 111 S. C. (Consistorialis 427 S. C. (Consistorialis 131 Commissio Interpres 152 1125 152 S. C. Concilii . 1275 S. Rituum (Congreg. 1553 S. Romana Rota 151 349 S. (C. (Consislorialis S. Rituum Congreg. 2, 308 294 S. Rituum Congreg. 1119 S. Rituum 1495 Benedictus 330 S. (. Consislorialis (Concilii . . S. C 283 (Concilii . S. ( Peculiaris (Coetu* (Car 251 dinalium . . . 505 Commissio Inlerpre* 111 S. C. Consislorialis 189 S. C. de Religiosis 187 S. C. de Religiosis S. Rituum (Congreg. 1275 1296 S. Rituum (Congreg. 127 131 S. Cong. Consist. Signatura \postolica 1892 Benedictus \\ . . 98 139 (Commissio Inlerpre* 106 Concilii . . 370 ( Concilii . . ( Comitii . . 1532 i Concilii . . 153 (C. de Religiosis . 188. 500, 597. 615 C. ile Religiosis . 615 Peculiaris Coetu tlinaliuni 251 305 canones canones 3’ Maji : Signatura \postolica 31 Maji : Signatura Aposlolica 2-3 Junii : Commissio Interpres 2 186, 2187, 2389, 2410, 211 Junii 29 Junii Julii Julii Julii 40 10 Julii 10 Julii 11 Julii Julii 15 Julii lii Julii Julii Julii 1 ·· Julii Julii Julii 21 Julii Julii 1 6 Oct. Ori. 16 Ori. 16 Oct. Ort. Ori. 16 Oct. 16 ( h i 16 Ort. 16 Orl. Orl. 16 O< i. Orl. 16 Orl. 16 Oil. 16 Ort. 16 Oil. 16 Orl. Ort. Orl. 29 ( >rl. S. S. S. S. C. C· C. C. Consistorialis Consislorialis S. Officii . . S. Officii . . 6. Commissio Interpres ( Commissio Interpres ( Commissio Interpres S. C. Concilii . 1892 1905 2113 1328 1173 381 Ool 2, 576 821 867 816 1532 6, 141, 5 I. 637 Poenitentiaria . 349 381 ( . S. Offit H . . C. S. Officii 681 Poenitentiaria . 912 C. Concilii . . 159 Poenitentiaria 934 C. Concilii . 2162 218 C. de Prop. Fide C. Consistorialis 216 1112 Consislorialis I 127 Commissio Interpres Commissio Interpres 111 Commissio Interpres 956 Bencdirtus 216 S. C. Consistorialis 1.501 0 573 S. C. de Religiosis 6 ( Commissio Interpres . 6. io. 395, 618 < aimmimo Interpres 199, 871 Commi**io Interpre* . 396 Commissio Interpres . 122 ( 'ommi*sio Inlerpre* . Commissio Inlerpre* 567, 578 569 ( Iommi**io Interpres 578 Commissio Interpres Commissio Inlerpre* 621 Commi**io Interpres 8. 756 Commissio Interpres 822 Commissio Inlerpre* 871 985 Commi**io I nlerpres 987 Commissio Inlerpre* 120.1 Commi**io Inlerpre* 1215 Commissio Inlerpre* ( '4ommi**io Inlerpre* 1355 1111 ( Iommis*io Inlcrpre* 1990 Commi**io Inlerpre* 1251 ( Commissio Inlerpre* Commi**io Inlerpres 101 ( à)inmi**io Inlei pre* .Xo% II Nov 1 1 1 I Nov Nov 26 26 26 26 30 30 30 3 Der Der 20 Der 28 Der s. l.ong. i.onciiii . S. Cong. Concilii . S. Romann Rota S. Romana Rota S. Cong. Concilii S. C. de Religiosi.S. Rituum Cong. S. Rituum Cong. S. Rituum Cong. Cong. Sancti Officii S. C. S. Officii . S. C. de Religions . 250 1119 1151 250 545 337 9. 370 350 1102 1099 111 Benedictu- XV . . 1350 1099 Commissio Interpres. S. C. de Prop. Fide 1.1. 291. 309 1171) S. C·. Consistorialis S. C. Concilii . . 339. 166 1920 Jan Jan 10 Jan. 10 Jan. Jan. Jan. 15 Jan. 26 Jan. 29 Jan. 6 Febr Febr II Febr. Febr. Febr. 21 21 28 Febr. Martii <) Marlii M ari i i 13 Martii Manii Marlii 6 h 26 Benedictus \\ . . S. C. de Prop. Fide 1317 138. 112. 138 ( Concilii . 5 20. 136 . 520 . 810 S. C. Concilii . Ill S. C. Concilii . 2311 Cong. S. Officii Cong. S. Officii 006 S. Rituum Cong. . 132 Bencdirtus X\ . . 1023 S. C. . C. de >eininarii1357 307 306 δ 20 25 31 31 I II 17 19 9 10 16 25 Maii Maii Maii Maii Maii Junii Junii Junii Junii Junii Julii Julii Julii Julii Julii Julii 25 Julii 27 Julii 9 Sept Oct 23 Ort 13 18 18 Non 20 21 λ o\ 24 21 21 21 21 21 30 Dre 9 Dec Dec Dr< mones 824 S. Cong. Concilii 1829 S. C. de Sacramentis 1098 S. Cong. de Sarram. 1329 S. Cong. 1111 S. Cong. Concilii 517 S. C. de Religiosi818 S. Rituum Cong. 1521 Benedictus 1601 S. Romana Rota 1092 S. Romana Rota 1532 S. C. de Prop. Fide 1189 S. C. de Prop. Fide 319 S. C. Concilii 5, 118. 2381 S. Romana Rota . . 1665 S. C. de Prop. Fide . 216, 217, 302, 1316 1376 S. C. de Seminariis 931 S. Pocnilentiaria 1200 S. Rituum Cong. 129 Benedictus XIV 931 Benedictus XIV 198 S. C. Consislorialis 681 Cong, Sancti Officii 955 Benedictus XV . 955 S. C. Con*i*loriali* 76, 681 S. Cong. Concilii 5 1069 1380 330 S. C. Consi*toriali* Commissio Interpres 10 642 Commissio Interpres It 893 130 159 Comm. Interpres 396 Commissio Interpres . 111 Commissio Inierpre* . 121 Commissio Interpres . 159 Commissio Interpres . 506 Commi**io Interpres . Commi*sio Interpres . Commissio Interpres . 535 Comm. Inierpre 909 Commissio Inierpre* 1237 Commi**io Inierpre* Commi**io Interprc* Commissio Inierpre* 1 132 Commissio Inierpre* Commi**io Inierpre* 2113 ( ’ommi'*io Inierpre* Commi**io Inierpre* 2162 Commi**io Inierpre* Comini**io Inierpre· Benedicius Benedicius S. C. de Prop. Fide 216, 306 S. C. Concilii 5, 27. 397. Ill < ( on< niirilii 11 Dec. II Dec. 11 Dec. Dee. Dec. 23 Dec. S. S. S. S. S. S. rimoncs Cong. Concilii . . 1507 C. Concilii 1181. 1553 Cong. Concilii . . 1608 C. de Seminariis . 1376 Cong. Concilii . . 1181 C. Consislorialis . 193 canones I 9 9 9 9 9 9 1921 S. Rituum Cong. 806. 818 Jan. Jan. S. Rituum Cong. . . 818 S. Cong. Concilii 395, 420 Jan. S. Cong. Concilii . . 420 15 Jan. S. Cong. Concilii .. 2381 Jan. S. Rituum Cong. . . 818 Jan. Commissio Interpres . 520 16 Jan. S. Romana Rota . . 1691 18 Jan. S. Pocnilentiaria . . 931 Jan. S. Pocnilentiaria 6. 921 Febr. S. Pocnilentiaria . . 922 18 19 Fehr. S. Cong. Concilii 6. 290. 838 S. Cong. Concilii . . 335 19 S. Cong. Concilii . . 155 19 Fehr. S. Cong. Concilii . . 471 19 Febr. S. Cong. Concilii . . 810 19 Febr. Commissio Interpres . 572 1 Marti Commissio Interprc* . 5*1 1 Marti Commissio Interpres . 597 l Marti Commissio Interpres . 617 Marti Commissio Interpres . 681 1 Commissio Interpres . 1045 1 Marti S. Cong. dc Religiosis 192 Marti S. Pocnilentiaria . . 931 Marti S. Cong. Concilii . . 113 .Marti Signatura Aposioliea . 1588 Marti Signatura Aposioliea . 1688 15 Marti Signatura Aposioliea . 1850 Marti 19 Mari i S. C. Consislorialis . 330 20 Marti Commi**io Inierpre* . 216 Comm. de Religiosi* . 1253 Marti 30 Marti Cong. Sancti (Illicii . 1279 30 Martii Cong. Sancti Officii . 1399 16 S. Cong. Concilii . . 120 16 S. C. Concilii 833. 810. 1237 S. Cong. Concilii . 2251 30 S. C. Con*i*toriali* . 330 19 Maii S. Romana Rota . . 1905 28 Maii S. Romana Rota . . 1068 11 Junii S. Cong. Concilii . 138 13 Junii S. C. de Prop. Fide . 1520 19 Junii Benedictus XV. . . 625 Julii S. C. de Prop. Fide . 1532 Julii S. C. de Religiosis . 506 Julii S. C. de Sacramentis . 1023 Julii S. C. de Sacram. 1031, 1032 Julii S. C. de Sacramenti* . 1097 9 14 21 16 18 20 26 Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii : S. C. de : S Cong. Cong. Cong. S Cong. Julii Julii Julii Aug. ( )ct 17 30 30 Dee. Dec. 10 Dec. 2 i Dec. Sacramentis . 135 Concilii Concilii Concilii Concilii 1103 1475 100 420 828 836 840 S. Cong· Concilii 1717, 1223 1226 1229 S. Cong. Concilii Commissio Interpres . 631 S. C. de Religiosis 1233 S. Romana Rota . . 630 S. Romana Rota . . 2213 S. C. Consistofialis 330 S. Cong. de Religiosi» 489 S. Cong. de Religiosis 555 S. Rituum Cong. 931 Commissio Biblica 1385 Benedicius 3 Benedicius 1351 Benedictus 1365 S. Cong. de Religiosis 522 S. Cong. de Religiosis 252 S. Cong. Concilii . Benedictus XV . . . 1357 1922 11 Jan. 1 1 Jan. Febr 3 Febr Febr 17 Febr 21 Marlii Marlii 3 Marlii Martii 6 Martii 8 Marlii 11 12 Marlii: Martii: 11 l:: Marlii 18 Marlii 20 9 Marlii: 1127 1532 S. Cong. Concilii 1291 S. Romana Rota 162. 718. S. Romana Rota S. R. Rota 5, 1290. 1291 933 S. Poenitenliaria 1901 S. Romana Rota 580 S. Cong. de Religio*!* 160 Pius XI..................... 211 Pius XI ..................... S. Romana Rota . . 1 195 S. Romana Rota 505 510 S. Cong. de Religiosis Co S. C. de Prop. Fide . 160 Pius XI . ... . 1629 S. Romana Kola . 1507 1553 . 1629 S. Rom. Rota 1886 S. Romana Rota 5, 552 698 510 S. Cong. de Religiosis ile Prop. Fide . 1070 1099 de Prop. Fid< 300 canone* 29 Apr. Maii Maii Maii 13 Maii 10 Junii 10 Junii 10 Junii 10 Junii lil Junii Junii 16 Junii 16 Junii 16 Junii 20 Junii 20 Junii Junii 23 Junii 30 Junii 30 Junii 1 Julii Julii Julii Julii Julii 6 Julii Julii Julii Julii 11 Julii Julii 1 I Julii 14 Julii I i Julii 1 I Julii 1 1 Julii 1 I Julii Julii 1 I Julii 1 I Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii Julii : : : : : : S. Pocnilentiaria 911 Commissio Interpres 139 S. Romana Rota 1068 152 1530 S. Rom. Rota S. Romana Rota 1653 S. Romana Rota 1196 S. Cong. Concilii 118 10 S Cong. Concilii 1413 Cong. Concilii 162 S Cong. Concilii 101 S Cong. Concilii Cong. Concilii 49 Pocnilentiaria 933 Rituum Cong. 1215 Rituum Cong. 1237 S. C. de Sacramenti' 1098 1903 S. Romana Rota 1939 S. Romana Rota S. C. de Seminarii' 1377 501 S. C. de Religiosis 1118 S. Rituum Cong. . 1296 S. Rituum 180 Commissio Interpres 396 Commissio Inierpre» 1135 Commissio Inierpre» Commissio Inierpre» 216 590 Commissio Interpres 408 S. Cong. Concilii 106 , 108 S. Cong. Concilii Commissio Interpres . 93 Commissio Interpres . Commissio Interpr. 130 590 189 Commissio Interpres . 191 Commissio Inierpre Commissio Interpr. 216 160 10 160 Commissio Interpr. 165, 1096 Commissio Inter. Commissio Interpr. 166 173 173 Commissio Inierpre 590 Commissio Inierpre* 631 Commissio Interpr. 5 777 Commissio Interpres 987 Commissio Interpres 1096 Commissio Interpres Commissio I 129 Commissio Inierpre' 1517 Commissio Inierpre* Commis>io < aimmissio Interpres 1891 Commissio Inierpre» 1961 ( iommissio Inierpre» 2150 < ommissio Interpres 2233 Commissio Interpres Commissio 501 126 I’iiib XI 1 308 canones Religiosis 56 639. 610 1111364 \ng - 4 Cong. Sancti Officii 815 \tig S. Rituum Cong. 5. 813 kug -t S. Cong. de Religiosis 56 \ug S. Cong. de Religionis 639 27 6 Mlg Romana Rota 214 \ug Romana Kota 1993 30 9 \llg S. Rituum Cong. 917 9 Dec 9 \llg S. Rituum Cong. 1068 10 \llg Dec S. Cong. de Religiosis 488 2 Dec 11 Oct. 9 I )ec S. Rituum 1178 20 OctS. Rituum 818 Dec Oc·· 9 Dec S. Rituum Cong. 1295 Oct. S. Rituum 1211 Dec 30 Oct. Cong. Sancti Officii 930 3 Dec S. Cong. Concilii 189 Dec I) λ<η S. Cong. Concilii 1129 II S. Cong. Concilii 2150 15 Dec 11 Commissio Interprt 30 Dec 34 Commissio Interpn 462 ·· Interprt Commissio 12 Commi—io Interpn 639 Commi —io Interprt 610 Jan. : Commissio Interprt 771 23 Jan. : 12 ( Commissio 26 Jan. 1011 Commissio Interprt 30 Jan. 1045 Commi—io Interprt 1151 30 Jan. 12 Commi—io interpn 1162 30 Jan. 12 \<»ν Commi—io Interpn 30 Jan. : Peculiaris Cochin Car dinaliuni . . 2 IB 10 Febr. : Peculiari- Coetu* Car 10 Febr. dinaliuni . . 219 1.) Febr. : Peculiaris Coetu* Car 10 Febr. 13 dinaliuni . . 250 10 Martii : Peculiari- Coetu- Car 10 Martii I I dinaliuni . . : Peculiari- Cortu- < ar 10 Martii (linaliiini . . 10 Martii : Peculiari- Coelus < air 10 Martii 1 I di na Ii uni . 1993 Martii : S. Cong. Concilii 855. 886 20 : Cong. Sancti Officii . 30 888 : Pius \l ... 30 . 1264 : Pius XI ... 30 . 1365 . 1603 30 Apr. 25 ( omini--io Interpre 3 Maji 26 Commi--io Interpre • Maji ( ommi—io Interpn lot 7 M.iji 26 ( ommi — io Interpn 1 135 26 Peculiari- Coetu < ar20 M aj i 97 o\ dinaliuni 211! : Pe< uliari* Cot Iu < ar20 Maji 219 20 Maji dinaliuni canones Peculiaris Coelus Car· dinaliuni . . • . 250 Peculiaris Coetus Car· dinaliuni . . • . 251 Peculiari- Coetus C»rdinaliuni . . • . 256 Peculiari- Coetus Car· dinaliuni . . . . 1993 S. Cong. de Religiosis 192 S. C. de Relig. 100, 192 319 C. de Prop. Fide 1(170 C. de Prop. Fide 1215 163 2108 Romana Rota Romana Rota 1938 572, 578 . 126 III*· Pec. Coetus Cardinal 248, 219. 250, 251. 256 S. Rituum Cong. . 1253 S. C. de Religiosis 6, 572 1923 S. C. Concilii 100, 116. 120 . 1512 S. Cong. Concilii . 109* . 259 S. Romana Rota . 1557 S. Romana Rota . 1599 S. Romana Rota . 1683 S. Romana Rota . 414 Concilii . 403 Concilii . 981 Concilii . 1240 S. Cong Concilii ( 'oncilii . 2351 Cong. ( '.oncilii Ill Cong. ( Concilii ('oneil ii 416 956 S. Cong. Concilii 1140 S. Cong. Concilii S. Cong. Concilii 1175 Cong. Sancti Offici 808 >6. 248 Pius \1 S. Romana Rota 259 S. Romana Rota 1557 S. Romana Kota 1599 S. Romana Rota 1601 ( Sacramenti 41, 51 Sarram. 119. 1587 ( n . 1960 : S. C. de Rel. 596. 633 : Connnis»io 189 1129 : Connni"io Interpres . 216 : < oiiinii'-ii> Interpres . 120 : I <>iunii"io Inter. 165 1096 30') canones 20 Maji 20 Maji 20 20 Maji 20 Maji 20 20 20 Maji 20 Maji 20 Maji 99 Maji Maji 6 Junii 9 Junii 9 Junii Junii Junii 9 Junii Junii 22 Junii 23 Junii Junii 23 Junii Junii 29 Junii 20 Julii 25 Julii 13 Oct. Oct. 27 Oct. 16 20 13 I )ec 15 I )ec Dec Dec : : : : : : 172, 1096 Commissio Inter. Comm. Inter. 173, 475. 1096 Conimi"io Interpres . 176 610 Commissio Interpres . Interpres . 883 Commissio Interpres . 1265 Commissio Interpres . 1391 Commissio Interpres . 1 129 Commissio Interpres . 1 186 Commissio Interpres . 2150 Commissio Interpres . 242. 1601 Interpres . 1557 Pius XI . . 169, 684 S. C. Concilii . 139 106, 478 S. C. Concilii S. C. Concilii . 396 S. C. Concilii . 403 S. C. Concilii . 421 S. C. Concilii . 1216 . 1236 S. Romana Rota . . 1542 S. C. de Religiosi' 118. 500 . 597 Signatura Apostolica . 1658 Pius \I . .... 250, 340 Phis \l . . . 1329 5 1366 Religiosis 617 S. C. Concilii . . . 410 Commissio Interpres . 821 Concilii . S 1251 C. de Religiosis 976 C. S. Officii 808 Poenitentiaria 924 Commissio Interpres . 6 , 824 Signatura \postolica 67 . 335 Commissio Interpres 1990 S. C. Concilii . . 100, 370 < iiiuhu-i 9 Febr Febr 26 Febr 29 Martii « Martii 8 Martii 15 Martii 15 Martii 19 Martii: 26 Martii: 2 Apr. : ο \nr. : 8 \pr 1 I \pr 16 Apr 22 Apr 27 Apr. Apr. 27 Apr. Maji 5 Maji Junii 21 Junii 21 Junii Junii 21 Junii 24 Junii i Julii 10 Julii 19 Julii 26 Julii 16 5 28 S. C. Concilii . . S. C. Concilii . . S. C. de Pr. Fide . S. C. Consistoriali· S. C. de Religio-i' Pius XI 120, 806. 82 S. Romana Rota S. C. Concilii . . S. C. Concilii . . Pius XI 487, 587, 58 S. Rituum Congreg. S. C. de Sacramenti' S. C. S. Officii . . Commissio Interpn·' 34 pro Eccl. Orien Concilii . . de Sacramenti' de Sacramenti' .... Ini· XI Pius 12 12 12 12 16 18 25 1 Febr de Pr. Fid· ( Concilii JI . 21 16 S ( Concilii 418 Concilii . 1215 Concilii . 1237 . 1239 de Pr. Fide 1. 106 1251 Pin* S. C. de Sacramenti· 782 505 S. C. de Religiosi» S. Rituum Congreg. . 11 18 S. C. de Seminarii». . 310, 1357, 1365 etc. S. ( de Religiosi' . 597 14, 1253 Concilii 337 112 Concilii 1261 366 1329 821 1329 399 1366 Pius S. Rituum Congreg Commissio Interpn S. Romana Rota S. Romana Rota S. Romana Rota S. Romana Rota S. Romana Rota S. C. Concilii . . S. Romana Rota . S. Poenitentiaria S. Poenitentiaria S. C. de Sacramenti' S. C. S. Officii . . S. C. S. Officii . . S. C. de Religiosis 610 1990 10 1511 1511 1512 1329 221« 923 931 822 1071 1120 981 1925 1921 Jan. Jan. Jan. Jan. Jan. Jan. Jan. Jan. Febr Febr 1252 1253 1070 330 613 1215 92 118 2381 1361 1233 821 1120 5 6 30 I 8 16 16 « 13 13 13 13 13 Jan. : Febr. : Martii: Martii: Apr. Maji Maji Maji Maji Maji : Junii Junii Junii Junii Junii Junii S S S S S. S. S. S. S 866 pro Eccl. Orien. 571 de Religio·!· Cnn'i'loriali· 19» 151 701 ( de Religio·!· 1210 Concilii 1099 ( , S. Officii Rituum Congreg. 349. 815 . 698 Rituum Congreg. C. Concilii . · 68. 395 404 C. Concilii . · . 698 Rituum Congreg . 409 Concilii . · . . 1240 ( ConciliT . Concilii . · . 2351 Concilii . · . 2381 Concilii . ■ . 5, 409 .'.Ill rnnonos canone* Commissio 635 Commissio Interpres 631 Commissio Interpres 1106 Commissio Interpres 2331 Commissio Interpres 1125 S. Romana Rota . 81 S. C. de Seminarii* etc. 1329 S. C. de Seminarii* etc. 1365 Religiosis . C. 188, 615, 632 de 597 632 S. Poenitenliaria 319, 368, 912 S. Poenitenliaria 368 S. Poenitenliaria 312 S. C. S. Officii . 1396 385 S. C. Concilii . . Juli Pius XI .... 255 25 Juli S. C. Concilii . . 10 111 25 Juli 776 S. C. de Sacramentis 25 Juli S. C. de Sacramentis 765 26 J uli S. C. \ 10 N <» \. Commissio Interpres 106. 150 10 Commissio 403 10 Nov. 10 Commissio Interpres . 162 10 Nov. 10 Commissio Interpres . 512 10 Nov. 10 No\ 900 Commissio Interpres . 10 Nov. 29 Dec Commissio 1098 10 Nov. Commissio Interprc· 10 Non. 1102 1927 Commissio Interpret 1203 10 Non . Commissio Interprc 1210 10 Non. . 1372 Pius XI 24 Jan S. C. Concilii . . . π Non. 118 de Religiosis 31 Jan S S. C. Concilii . . . Η Nov. 122 ( 778 Concilii 31 Jan S. C. γ Rituum Congreg. 9 Dec 1296 1377 Commissio Biblic a II I )ec Pius \l........................... 1205 1935 3 Martii: S. C. S. Officii . S. Poenitenliaria . . Dec 921 6 Martii : Commissio Interpres Dec Pius XI . . 616 6 Martii: Commissio Interpres . 1231 6 Martii: Commissio Interpres . 1274 M 822 1926 dc Sacramenti* . Martii 81 Romana Rota . 1 I . 1816 S. C. Concilii . . . 1096 9 Jan. I 1 Martii : S Romana Rota S. Romana Rota . . 1098 30 Jan. Concilii . . 127. 139 Martii : S 2 Febr. 683 Pius XI ..................... 681 •le Religiosi* Martii: S S. C. S. Officii . . . 2315 23 Febr. de Sacramentis . 1119 Martii : S ( 1350 28 Febr Pius XI..................... l Apr. : S C. de Pr. Fide . . 1573 111. 119 Pin* XI ..................... 1351 28 Febr S 2 : 20 Martii: S. Romana 1 Rota 119 1119 S. C. Concilii . . . 23 29 M.irlii : S. (D. dc Sacramenti* . 1513 858 S. C. Concilii 23 Rituum Congreg. . 2381 S. C. Concilii . 30 S C. de Sacramenti* . S. Rituum Congreg. . 773, 822 1191 S. C. de Seminarii* etc. 1377 29 \pr Maji S. Romana Rota . . 106 S. C. S. Officii . 1395 1399 I Maji S. Romana Rota . 701 Concilii . 1517 1511 Maji S. Rituum Congreg. . 1 I Maji 610 ( Julii 328 Caeremoniali* 19 Junii S. C. S. Officii 1203 Julii 1905 Romana Rota Julii II. 110, 113 8 Julii S [7. S. Officii . 381, 681 Juin 113 16 Julii 395 S C. Concilii S ( d< Pi I id< 1120 16 Julii 16 Julii . 1110 S C. Concilii S. C. S. Officii . . 1210 19 Julii Julii Rituum Congreg . 1275 ConimisMo Interprc 119 Julii 125. 931 Pin* XI ... -K Julii Commissio Interprc 505 . 217 Comnii**io Interprc Oct Julii S. Rituum Congreg . 1169 631 C. Concilii . 166 I Julii à Julii 11 Julii Julii 21 Julii 21 Julii 13 Aug. 13 Aug. 6 Non . K O Μ1 'Λ s s s i — 31J 12 Nov Nov 12 Nov 12 Nov 20 Nov 20 Nov NovNov 10 Dec. 23 Dec. 28 Dec. Dec. 28 1 )ec. 28 Dec. 28 Dec. canones S Concilii . . . 1216 Concilii . . . 1230 Concilii . . . 1236 Concilii . . . 451 S Concilii . . . 1230 S Concilii . . . 1236 Romana Rota . . 209 Commissio Interpres . 858 S. C. Concilii 5, 1190 1205 S. C. Concilii .818, 858 Commissio Interpres . 176 Commissio Interpres . 522 Commissio Interpres . 882 Commissio Interpres . 1015 Commissio Interpres . 1096 16 Nov 6 Dec. Dec. 20 Dec 20 Dec 1929 Jan. Jan. 31 Jan. 4 Febr 4 Febr Febr Febr 20 Febr 192« : S. C. de Sacramentis . 199, 847, 848 Jan. : S. C. de Sacramentis . 869. 910 6 Jan. Pius XI . . . 1325 S. Romana Rota 13 Jan. 211 13 Jan. S. Romana Rota 1993 S. C. S. Officii 87 Jan. 616. 1971 27 Jan. S. C. S. Officii 243 27 Jan. S. C. S. Officii . 1990 27 Jan. Peculiaris Coetus ùir(linalium . . . 247 9 S. C. Concilii . . 199 9 199. 698 11 Rituum Congri 2175 S Romana Rota 11181 10 Martii Commissio Interpr 6 1102 Martii Commissio Interpr 1095 1(1 Martii Commissio Interpr 1098 13 Martii Poenitenliaria 931 1 I Martii: S C. S. Officii . 1070 Martii : S C. S. Officii . 681 26 Martii: S C. S. Officii . 1279 2 S C. pro Eccl. Ori il 1 S. C. de Seminariis Apr. c 1377 27 Apr. S. C. de Sacrament 6 1001 27 Apr. S. Romana Rota 6 0. 696 2 Maji Pius XI ... 1372 26 Maji S. C. pro Eccl. Orii 11 1396 26 Maji S. C. pro Eccl. Orient 1 29 Junii Commissio Interpr· 647 Aug. Romana Rota 214 Aug. s Romana Rota 1993 s Romana Rota 1971 Pius XI 8 Sept 1 684 13 Nov S. C. Concilii 409 Nov 931 S. Poenitenliaria Nov- Jan. 2i — A Coronata, InterprdaU conones Poenitenliaria . . 891 pro Eccl. Orient, 98 S. C pro Eccl. Orient. 1 1’iUs XI................. 1264 Pius XI..................... 1365 8 12 12 12 12 12 13 26 26 26 26 29 2 Martii Martii Martii Martii Martii Martii Martii Martii Martii Martii Martii Martii Martii Martii 2 27 16 Maji 22 Maji Junii i Junii 8 Junii 20 Junii 20 Junii 20 Junii 20 20 Jul ii 20 20 20 Julii 31 2 3 Aug uthcnlica. Pilis XI . . . . 916 Kiluuin Congreg. 819 Romana Kola . 1095 C. Consistorialis 127 C. Consistorialis 139 681 S C. Consistorialis Pius XI .... 3 Pius XI .... 3 S. Romana Rota . 1092 S. Poenitenliaria 919 S. C. pro Eccl. Orien 1. 98 916 S. Poenitenliaria . 160 Pius XI Commissio Interpres . 3 I') Commissio Interpres . 1078 Commissio Interpres . 1215 Commissio Interpres . 1761 Commissio Interpres . 1971 S. Rituum Congr. 1278 Sacramentis 815 S. C. de Sacram. 822 1268 de Sacramentis 1272 S 1960 Sacrament S S Kit mini Cong. . S Rituum pro Eccl sin Orientali 622 Kiluuin pro Eccl sia Orientali . . 1503 S. Rituum Cong. 460, 166 S. Romana Rota 1096 S. Cong, de Religio* 615 S. Cong. Concilii . 1524 1553 S Romana Rota 1092 Cong. Concilii . 250 Cong. Concilii . 1519 Cong. pro Ecclt sia Orientali 257 S. C. de Sacramentis 1016 Commissio Interpr. 3 0, 958 Commissio Interpres 1099 Commissio Interpres 1166 ('ommissio Interpres 1221 Commissio Interpres 1532 S. Rituum Cong. . 625 Cong. Sancti Officii 2357 Signatura Apostolica 1016 S. Romana Rota 92 — 312 — canones 14 Maji Com. pro Russia . . 231 I S. C. pro Seminariis . 1329 24 Maji S. C. pro Seminariis . 1365 Maji 309 ‘I 26 Maji S. C. de Prop. Fide . I 31 Maji b Cong. de Religiosis Xov 509, 565, 587 31 Maji 565 Cong. de Religiosis Junii 25 Nov Cong. de Religiosis 587 11 Junii 25 Nov Cong. de Religiosis 1329 II Junii 25 Nov 808 Coni. pro Russia . . 21 Junii 25 822 Coni. pro Russia . . 21 Junii 25 No' de Propag. Fide 21 Junii 8 Dec. 296, 454, 631 21 Junii 126 25 Junii 2(1 Dec : Pius XI..................... 25 Junii 23 Dec : S. Congr. pro Eccle­ sia Orientali 143 Junii Junii 23 Dec : S. C. de Sacramentis 1964 681 : Pius XI 20 Junii 24 Dec : Pius 1113 1372 Julii 31 Dec : Pius XI 257 Julii 31 Dec 13 Julii 13 Julii 1930 13 Julii 13 Julii 1 S. C. pro Eccl. Orien. 13 Julii Jan. pro Eccl. Orien. 113 16 Julii Jan. 622 S. ( pro Eccl. Orien. 19 Julii 7 Jan. pro Eccl. Orien. 1503 25 Julii 7 Jan. de Prop. Fide . 216 30 Julii 11 Jan. S. Cong. Concilii Jan. 30 Julii 340, 363 796, 1262 30 Julii S. Poenilcnliaria 923 30 Julii 13 Jan. S. Romana Rota 1987 9 Aug. II Jan. S. Romana Rota 1081 16 Jan. 9 Aug. Pius XI . . . 253 Febr. 11 Aug. 492 6 Fcbr. S. Cong. de Religiosis 11 Aug. . . 1880 Febr. S. Romana Rota 19 Sept. Comm. Inlcrpr. 17 Febr. 111. 955 23 Oct. Commissio Interpres . Febr. 396 11 Commissio Interpres . 17 Febr. 914 11 Febr. Commissio Interpres . 955 Commissio Interpres . 1099 Febr 17 Febr Commissio Interpres . 1513 15 Commissio Interpres . 1971 22 Fcbr S. Romana Rota 1081 27 Febr S. Rom. Rota . 1552. 1892 20 I Martii: S. Rom. Rota . 1081, 1892 29 11 Martii: S. Romana Rota . . 1103 30 12 Martii: Pius XI..................... 1329 1 Dec Martii: S. Cong. Concilii . . 1160 1 I )ce 20 Martii: S. Cong. S. Officii 750 Dee S. Romana Rota . . 1087 «> Dee 1 Signatura Apostolica . 630 6 Dee Pius XI.................... 257 S. Poenitentiaria . . 29 931 6 Dec 3) S. C. pro Eccl. Orien. 1427 6 Dee 26 28 23 7 25 Ang Aug Aug canones : : : : S S S s s s S. S. S : : : : : : : : : : : : : : : : : Romana Rota . . C. pro Eccl. Orien. C. pro Eccl. Orien. C. pro Eccl. Orien. Rituum Cong. Rituum Cong. Romana Rota Romana Rota C. pro Eccl. Orien 1096 1 1248 1 718 1295 1516 1092 471 S. Cong. Concilii 472 S. Cong. Concilii 930 S. Romana Rota 1087 S 707 S Cong. Concilii 1161 Cong. Concilii 1183 S C. Cone. . . 1521 1544 s C. pro Eccl. Orien. 258 493 s, C. pro Eccl. Orien. Poenitentiaria . . 923 Cong. Sancti Officii . 6 Comm. Ini, 556, 984, 1363 Commissio Interpres . 1116 Comm. Inter. 1116, 1363 Commissio Interpres . 845 S. Romana Rota • . 1092 166 S. Cong. Concilii • . S. Romana Rota • . 1092 S. Romana Rota • . 1182 S. Romana Rota • . 1489 S. Romana Rota • . 1544 S. Romana Rota • . 1649 415 S. Romana Rota • . 471 S. Romana Rota • . S. Romana Rota • . 1092 S. Romana Rota • . 1596 815 S. Rituum Cong. • . 135 S. Poenitentiaria • . . 396 Dataria Apostolica . 1435 Dataria Apostolica 5. 1126 S Cong. Concilii . 395 Cong. Concilii Cong. Concilii 43, 418 . 121 n. uong. Concini . . 1236 S. Cong. Concilii . . 1480 S. Romana Rota . 1078 330 S. C. Consistorialis . S. Romana Rota . 1223 S. Romana Rota . 1226 S. C. Caeremonialis . 239 S. Poenilcnliaria . 610 S. Poenilcnliaria . 135 Comm. Interpres 349. 927 S. Cong. Concilii . 927 313 < 'anones 6 I )·*<· 19 D<< !)<·<· 27 I )cc 27 I )<·<· 31 Dec 31 Dec 31 Dec Commissio Interpres S. Romana Kola S. Romana Rota S. C. de Sacramenti'· S. C. de Sacramentis S. C. CaereinonialiS. C. Consistorialis Pius XI .... . . . 1363 1086 1971 . 973 . 992 . 328 . 349 . 1012 1931 ,· 18 Jan. : 29 Jan. : 29 Jan. : Jan. : II Pebr. : 20 Martii : 20 Marlii : 20 Marlii: 21 Marlii: Marlii: Marlii 20 Apr. Apr. \pr. 26 Apr. 1(1 Maji Maji 10 20 Maii 20 Maii Maji 9 Junii Junii I ( 16 16 16 16 16 21 29 II 16 16 16 21 25 ■>* J unii Junii Junii J unii Junii Junii Junii Junii Julii Julii Julii Julii Julii lulii Julii Julii Pius XI . . . . 260 Commissio Interpn 323 Commissio Inlerpr 119 Comm. Inter. 123 162 Pius XI ... 1262 S. Cong. Concilii 395 S. Cong. Concilii 1169 S. Cong. Concilii 1505 Cong. Sancti Oflici 1372 Cong. Sancti Oflici 1273 S. Poenitentiaria 925 Congr. S. Officii 1990 Pius XI . . . 256 Pius XI . . . 1357 Pius XI ... 684 S. Cong. Concilii 370. 397 S. Cong. Concilii 412 135 1521 Pin- XI 1071 s. c. s. Officii . Pr. Fide 1036. 1070 Pius XI 1, 5. 256. 1370 S. C. il 1099. 1993 Seminarii' i. C 1376 etc. I 127 S. C. Concilii 51 I Commissio Interpres . 788 Commissio Interpres . 818 Commissio Interpres . Commissio Interpres . 1989 Commissio Interpres . 1990 S. C. Concilii . . . 159 681 Pius \l ..................... 808 S. C. S. Officii . . S. C. (Joncilii . 1223. 1229 597 S. C. de Religiosis . 600 S. C. de Religiosis . Commissio Interpres . 1903 159 C. Concilii . . ('ommissio Interpres . 2039 Commissio Interpres . 1098. 1(199 ran one a 26 28 28 28 23 Julii Julii Julii Julii Julii Aug. Aug. Aug. Sept 2 15 17 20 26 25 1 1 1 7 12 12 19 Oct. Oct. Oil. Oct. Oct. Nov. Dec. Dec. Dec. Dec. Dec. Dec. Dec. Romana : : : : : : : : : : : : : Bola 1094 136 C Concilii . . . b 139 Concilii . . . 801 Concilii . . . 2379 S. C. de Sacramentis . 1076 Concilii . 1016 1329 106 S. C. de Propag. Fide K16I. 1139 Pius XI ... . . 1524 S. C. Concilii . . . 1245 S. Rituum Congreg. . 1198 S. Poenitentiaria . . 925 S. Poenitentiaria . . 1166 S. Poenitentiaria . . 2082 S. C. de Religiosis . . 587 S. C. de Religiosis . . 973 S. C. de Religiosis . . 992 S. C. S. Officii . .111. 955 S. C. Concilii . . . 1110 S. C. Concilii . . . 1473 S. Romana Rota . . 1086 1932 Jan. Jan. 25 Febr 2 Martii Marlii 20 Martii 20 20 20 21 3 Junii l Junii 10 Junii III Junii 18 Junii Junii Junii a Junii Junii 3d Junii 30 Junii 30 J unii 1 Julii S. Officii . . S. Officii . . C Concilii . . Concilii . . Concilii . . Poenitentiaria Poenilcnliaria Concilii . . Concilii . . Concilii . . Concilii . . Concilii . . ( de Religions de ReligioM* Pius \l . . . . S. C. Concilii . . S. C. S. Officii . . S. C. Concilii . . S. C. Concilii . . S. C. Concilii . . Commissio Interpres Commi io Interpres Commissio Interpres . 1044 . 1061 . 1261 . 1365 . 466 . 711 . 914 100. 216 . 451 . 466 . 1418 . 419 . 1372 . 256 . 125 . 1261 . 1070 . 1386 . 395 . 292 . 459 . 1037 . 1131 * 5 788. 851 S. ('. de Sacrament . 939 S. C. S. Officii . . 1070 Commi"io Inlerprt . 396 31 I canones 1 Julii 10 16 18 28 28 28 2 26 21 26 23 7 7 2 10 23 Julii Julii Julii Julii Julii Julii Aug. Aug. Sept. Sept. Ort. Nov. Nov. Dec. Dec. Dec. : S. C. de Sacramentis . 310, 1960 : S. C. de Sacramentis . 1089 S. C. Concilii . . . 1500 S. C. de Prop. Fi
    io Interpret 616. 672 : Commissio Interpres . 883 Pius \l ............................328 : S. C. de Prop. Fide . 306 : S. Poenilentiaria . . 917 : S. (.. de Prop. Fide . 1061 : S. C. S. Officii . . . 2367 : S. Poenilentiaria . . 931 : Pius XI ............................ 257 : Pius \1 1164 1935 10 Jan. : S. C. pro Eccl. Orient. 1 12 Jan. : S. C. Concilii . .711. 1329 15 Jan. : S. Rituum Congreg. . 2077 1 Fehr. : S. Poenilenliaria . . 889 12 Fehr. : Commissio Interpres . 131 12 Febr. : Commissio Interpres . 522 12 Febr. : Commissio Interpres . 555 25 Martii: S. C. pro Eccl. Orient. 1 25 Mai in : Pius XI ............................ 258 28 Martii: s, de Prop. Fide . 1963 12 Apr. : S. Poenilentiaria . . 1273 13 Apr. : S. Poenilentiaria . . 925 B Apr. : S. C. Concilii . . . 701 I Apr. S ( dc Sai ramentis . 1098 28 Maji : s. C. de Prop. Fide . 1258 29 Maji : se Poenilentiaria . . 1273 10 Junii : > C. j)ro Eccl. Orient. 1119 1Ί Julii : S. C. pro Eccl. Orient. 1960 16 Julii : pllH \|.......................... 1278 17 Julii : s. C. Pro Eccl. Orient. 1 17 Julii : S. C. pro Eccl. Orient. 257 1*1 lulii : s, Poenilentiaria . . 923 c αποικά 21 21 19 1) 25 20 20 30 28 28 Julii Julii Od Oct I). ( Dec Dec : S. C. pro Eccl. Orient : S. C. pro Eccl. Orient : Pius XI .... S. C. Consistorialis S. C. de Prop. Eide Pius XI .... Pius XI .... S Rituum Congreg. S Poenilentiaria Poenilentiaria C. de Relipio-is . 1 258 198 312 1329 193 1278 813 258 1169 601 1936 16 16 13 18 II 11 II II 11 Jan. Jan. Jan. Jan. Eebr 12 Martii Martii Marti Marti 16 Marti 16 Martii Maji Maii Maji 26 Maji Julii I )ec. 12 I )ec. Dre. Dec. S. Kituum Cong. . Commissio Interpres S. Conu. Concilii . S. Cong. Concilii . S. C. de Prop. Eide S. C. de S. (’ong. Concilii ( '.oncilii Pin* XI Pius XI S. Cong. Oncilii S. C. de Seminar. etc S. C. 13 20 10 19 19 Jan. Jan. Eebr. Eebr. Eebr. Martii Martii Mari ii Martii de Sacramenti- . Cong. Sancti Officii Cong. Sancti Officii Pius XI .... (’ong. Sancti Officii 87 S. Poenilentiaria S. C. de Sacramentis „ C. de rop. Eide iu- XII L ! 1968 1002 1205 1971 913 1067 192 25 31 J1 1 4 26 4 10 20 20 13 13 1l 1 1 1 1 30 30 31 .Martii : Marlii : Martii : Maji : .Maji : Maji : Junii : Junii : Julii : Julii : o · Nov. : Dee. : Dec. : Dec. : Dee. : Dee. : Dee. : S. Cong, de Kclig. . 187 S. Poenitentiaria . . 135 S. Poenitçntiaria . . 610 S. Poenitentiaria 2254 S. Poenitentiaria . . 2388 Cong. Sancti Officii . 1261 S. Ong. (’oncilii . . 1061 S. Cong. Oncilii . . 1127 S. C. pro Eccl. . Officii . . . 818, 823 : C. S. Officii . . 1061, 1990 : C. S. Officii . . 1061, 1071 S. C. de Sacramentis . 1020 : S. Cong. Concilii . . 1233 : S. Cong. Concilii . . 1317 S. Cong. de Religiosis el Seminariis . 544. 1363 31 Julii : S. C. de Sacramentis . 1985 5 Aug, : S. C. de Seminariis . 1365 5 Aug. : C. Inter. 106, 280, 317, 379 20 Aug. : Comm. de Re Biblica 1365 2 Oct. : S. C. de Sacramentis . 778 7 10 29 5 11 25 Maji Maji Junii : Julii Julii Julii : 29 Oct. : S C. S. Offi< ii . · . 731 Nov. : PiusXII...................... 1363 Nov. : S. C. de Sacramentis . 1089 Nov. : C. S. Officii 731. 751. 1240 Nov. : S. Cong. Rituum . . 1169 Dec. : S. Cong. pro Negotiis Eccl. Ex............................121') 20 Dec- : C. Sancti Officii . . 1061 4 10 15 27 19 1912 1 10 13 16 17 31 I ! 9 13 26 17 10 21 20 Julii — 4 Julii Dataria Apostolica 386. C. Sancti Oflicii Commi**io Inlerpre S. Cong. Officii 1135 1071 1096 1061 S 319 176, 616. 1230 1890 C Int. C. Concilii 120, 121. 122 912 S Poenitentiaria 1271 S Rituum Cong. 138 C Sancti Officii S. C. S. Oflicii . 1261 1393 S. Rituum Cong. 1230 1237 Pius XII . . . 916 S. Poenitentiaria 916 S. C. de Religiosis 606 S. Poenitentiaria 916 S. Cong. Oflicii 1976 S. C. de Religiosis S. C. do Prop. Fide 215 Comm. Pontificia de Ke Biblica 1377 : S. Poenitentiaria . . 239 271, 291, 319. 319, 914 : Commissio Interpres . 81 611. 1045, 1971 Jan. Jan. Jan. Jan. Jan. Jan. Febr Martii: Martii: Martii: Apr. : Maji : : Maji : Maji : Junii : Junii : Junii : Junii : : 1230 589 1269 1361 ■ C. ; Maji 871 1261 922 1393 1989 1261 1961 canones canones 20 99 I )ec S. C. de Semin. 588. 1380 S. Poenitentiaria 921 Archivum Valicanum 1302 S. Cong. Concilii . 1 135 3 Maji 8 22 8 8 Dec : : : : : Comm. Inter. . 1098 1971 458 Commissio Interpres . S. C. de Seminarii·. . 1366 308 Pius XII Pius \|I 160. 211. 262 1943 : Commissio Interpres . 1096, 1650, 1712 : S. C. Sancti Oflicii . Junii S S. C. de Seminariis . 8 Sepi. S. C. de Disc. Sacram. Pius Xll ..................... 30 Connu. Interpres 1971. 6 Dee Jan. 199 1877 1395 1135 1269 1269 1365 1990 1946 22 28 2(1 1944 Jan. 20 Jan. Jan. 28 Jan. Martii Apr. Apr. 9 (ht. Μ 11 3(1 21 Dec Rituum Cong. . . S. C. pro Eccl. Orient. 1399 S. C. de Religiosis 251 S. Cong. Rituum . . 731 S. Poenitentiaria . . 882 S. C. Sancti Oflicii 1013 S. C. pro Eccl. Orient. 931 Pius XI1 . 1616 1665 1965, 1971. 1977 1986 S. Cong. Concilii 1 151 Pius XII .. . 951 S. C. adhaerentes (pii dicantur, 542. Acatholici — non admittuntur ut acto­ res in indiciis ecclesiasticis, 87, 1646, 1971. — sunt etiam apostatae, 1099. ab acatholicis nati sunt etiam (pii nati sunt ab alterutro parente acatholieo praestitis cautionibus, 1099. Acceptatio renuntiationis post men­ sem, 1429, 2150. Accusatio matrimonii per acalholicos non admissa, 89, 1971. — (piando coniuges accusare possunt el (piando non possunt, 1971. Acta causae — in canone 1890. Actio catechistica, 250. Actio Catholica commendatur reli­ giosis, 592, 681. — est pars oflicii parochi, 469. Actio iudicialis - ad contrahendum matrimonium post inita sponsalia, 4, 10, 349, 1017. criminalis exclusive pertinet ad promotorem iustitiae, 1938. contra decreta administrativa Ordinariorum non datur, 1557. Aetion française interdicitur, et de­ inde permittitur. 1936. declaratur prohibitionem extendi ad Orientales, 1. dispensatio ab ea uni R. Ponti­ fici reservatur, 1 102. — peccatum sa', cerdo turn absolventium fautores Ac· Academici gradus — 32(1 »051. lion française resenatur Sundae Sedi, 893. Actio politica — prohiberi potest clero, 127. 139. Ictio socialis — catholica. 1524. Actita communicatio in sacris, 2315. in precibus indulgentialis, Additio in ritu Extremae Unctionis, 931. ■ 947. Aaatcli ecclesiae pro funeribus qui di< antui. 12 >3. Adire confessorium — quid sil, 522. Adiutor vicarius el assistentia ma­ trimonio, 1096. 4dministratio bonorum paroeciae re­ ligiosae, 631, 1115. ~ bonorum soda­ litii. 1521. — bonorum ecclesiastico­ rum in Gallia per consociationes dioece-anas. 1521. — Consilium adminislrationi- in Missionibus, 1520, 1521. Communionis per laicos, 811. — Commun, in node Nalivil. Domini, 821, 816. — Commun, ad infirmos privatae, 847, 8 >8. 819. sacramentorum religiosis el eorum famulis. 511. — bonorum pro missio­ nibus collectorum. 296 el · 533. — bonorum monasteriorum et ratio de ea reddenda. 533. 535. bonorum legatorum paroeciae religiosae, 631. 633. Admissio seminaristarum in Religio­ nem. 511. religiosorum in Semina­ rium, 541. Administratio Apostolica Lauretana, 312. A dm i n istra t i o eccles ias tica in Italia ex Concordato, 1519. Administrator in operibus socialibus nequit e--e sacerdos, 139. honorum dioecesis, 1519. dioecesis in Ameri­ ca abrogatur, 6. 427, 1658. Advocatus in Curia Romana excludi pole-l in dioecesana, 67. 1658. — eius iura el officia, 1665. /Ictas — mulierum pro ieiunio, 1253. Agere in indicio nequeunt acalholici, 1616, 1971. - potest parochus pro fundationibus suae paroeciae, 1649. Agonia dominica — in feria \ I el in­ dulgentiae, 1169. altare pri\ilegiatum pro Agonisantes ipsis, 930. Alienatio — in iure canonico late accipitur, 1530. imalide farta nequit ab Ordinario sanari. 1532. — donorum \oti\orum. 1532. — rerum prelio-n- ruin. 1532. in ea paries coalescunt, 1532. — bonorum Seminarii, 256. Altare privilegiatum varia dubia circa illud resolvuntur, 916. — speciale personale a Pio XI et XI1 concessum Sacerdotibus, 916. —- pro ago· nizantibus, 930. Altare SS. Eucharistiae ornatius aliis esse debet. 822, 1268. Altaris consecratio et iriunium ser­ vandum 1166. potest delegat speciali facultate, 1166. an fieri possit si altare non sit ex uno la· pide, 1198. ritus brevior, 1200. Alternativae priv ilcgium post Codi< em, 111. 119. llumni scholarum apostolicarum non indigent testimonialibus, 641. Amentes et consensus matrimonialis, 1081 et 1992. Amentia — votorum simpli- cium, 574. Amici Israel - associatio solvitur, 684. et invitatio ad A m ot i o paroch oru m renuntiandum. 2113. — decendium ad recurrendum contra decretum amotio­ ni-. 2116. Annua relatio Missionis. 300. Annus novitiatus quomodo compu­ tandus, 31, quid -i eo durante no· viliu- transeat ad aliam domum. 556. — annus novit, alter, 555. Antistita eius electioni assistit et praeesl Ordinarius loci, in monaste­ riis monialium el in Congregationi· bus, 506. Anulus Praefectorum \poslolicoruin <Ί indulgentia cum osculantibus, 308. — osculandus in communione ab Epi­ scopo administrata. 845. tpostatae a religione el eorum abso­ lutio in lubilaeo. 616. — a fide non admittuntur ut actores in indicio. 87, 1971. — a religione et eorum dimis­ sio. 660. Apostolicae indulgentiae promulgan­ tur, 924, 933. I postolicunt mandatum pro benedi­ ctione abbatum benedict inorum, 625. tppellatio in dioecesibu- Sanclai di directe subiretis, 1594 quomodo in ea procedere debeat tribunal ap­ pellationis, 1596. ex privilegio 'peciali comeditur appellatio in terlia instantia exln» Rotam, 1601. competentia Rotae in appellationibus recipiendi ; 1599. in paroecia incor­ porata Mensae, 171. — ex privilegio pro Seminario. 1. 66. 1355. — an eam praecipere possit Ordinarius loci, 821. convenlualis, 113. Applicatio Missae pro populo et pa­ rochus duarum paroeciarum, 166. in festis iuris particularis suppressis, 166. el rectores curatiarum, 166. el vicarius paroecialis autonomus, 166. 151. per lurnum 166. in festis suppressis, 166. el vicarius oeconomus, 166. Approbatio novarum religionum, 192. A rch icon fratem itas pruccedit semper confraternitali, 701 el con fraterni tales eiusdem nominis 711. Archiepiscopus citis praecedentia, 106. 280. 317 quas indulgentias Applicatio Missae A rch i va Ecclesiastica Litterae circa ipsa, 1302. quaedam circa eam damnatur, 1161. coetus pro consultationibus, 1161. Articuli — Codicis italic! el matrimonium 1012. — articulorum communi­ catio inter partes. 1761. Irticulus mortis absolutio in eo data valet solum pro foro interno. 882. et professio religiosa. 572, 578. Asservatio SS. Eucharistiae in ecclesiis subsidiarii 1265. — in oraloriis seni ipubl icis communi talum, 1267. — durante bello, 1269. tssessor in tribunali laicali an possil esse clericus, 139. Assistentia electioni per Ordinarium loci. 506. Episcopo facienda 112. issistentia matrimonio ri delegatus episcopalis, 199. \icarius oeconomus. 172. 173. 1096. el viraritis substitutus, 175, 171 1096. el vicarius coadiutor, 175, 1096. carius cooperator 176, 1096. licenlia tacita ad assistentium, 1096. as­ sistentia et dispensatio ab ipsa, 1098. et cappellani carcerum. 1096 assist. in absentia parochi, 1098 ssisl. passiva, 6, 1102, 1095. matrimonio mixto sine cau­ tionibus, 1102. Associationes inter clericos, 250. Issociationes dioecesanae in (rallia. Ars sacra Associationes Ecclesiasticae et gratiae indulgentiae et privilegia earum. 692. Atheisticae sectae adscripli, 512. 985. Augmentum — congruae, 1111. Authenticare reliquias nequit Vica­ rius Generalis, 368, 1283. 1285. Authorizabilis testis in matrimonio 1095. quomodo defen­ dendus Episcopo, 349. Baccalaureat us in S. Scriptura el be­ neficium théologale, 1366. Batilla — Opera Nazionale, 1372. Balneares Stationes — quatenus clericis permissae, 113. Baptismatis fons — eius materia, 771. debet adesse el in ecclesiis filialibus. 771. — permittitur cumulativus cum aliis ecclesiis, 771. Baptismus eius effectus quod ad adscript ionem determinato ritui. 98. an administrandus filiis et paren­ tibus infidelium 750, 752. — schisma­ ticorum an liceat, 751. — in alieno ritu. 98 el 756. — usus salivae in eius administralione 755. — eius admini­ stratio invalida 'oh defectum unionis materiae el formae, 758. eius paIrini, 765. an. quando et quomodo administrari possit in domo privata. 776. in qua paroecia inscribendum si administretur in paroecia alien, i. 778. eius inscriptio el ei stralio in libro baptismorum. 778. Baptizati in Ecclesia calli, qui di· cantnr. 1099. Barba an liceat clericis eam estarr 5. 136. Bellum clerici ab eo redeuntes, 111. facultates eo durante concessae, 66, 111. clerici irregulares ob ipsum, 111. Benedictio fontis baptismal!', 5, 162. \bbalum benedictinoruni el man­ datum pro ipsa. 625. - virginum in saeculo, 178. 683. eucharistica dan­ da a diacono communicante. 815. cum oslensorio. 1271. nuptiali'. 1108. — an catechumeni benedictio­ nis sint capaces. 1119, cinerum. 1118, 1119. gutturis in festoS. Bla'ii. 1118. Benedictio nuptialis si Episcopus eam permittat tempore clauso, 1108. Baculus pastoralis Benedictio papalis — danda ab Episco­ po, 911. — nequit ab Episcopo de­ legari. 911. — an acquiratur per radiophoniam. 91L facultas eam dan­ di augetur, 914. - formula eam dandi promulgatur. 915. danda populo qui exercitia spiritualia audivit per megaphonum ex privilegio, 925. Beneficia et beneficium dos et eius augmentum, 1110. an fodinae ad eius dotem pertineant, 1 110. eorum reditus intercalares, 1180. — eorum bonorum administratio in Italia ex Concordato, 1519. — in eorum funda­ tione apponi possunt clausulae contra ius commune. 1117. si Episcopus ea non conferat ob defectum cleri­ corum, 1432. Beneficial is fructus vide Eructus be· neficialis. quaenam sint et eorum collatio. 1435, 1451, 396. Beneficiarii in Capitulis amiserunt, promulgatione Codicis, ius suffragii cpio forte ex solis statutis gaudebant, 411. — ius cos eligendi aut nominan­ di post Codicem non spectat amplius ad Capitulum catbedrale, 103. in religionem ingressi et fructus bene­ ficii, 584. Bestimmungmensuren in Germania, 2351. Bibliothecae ecclesiasticae Litterae Beneficia reservata circa ipsas, 1902. conceditur ratione congres­ suum euclnirist·, 806, 821. quan­ doque conceditur etiam pro diebus non festis, 806. — normae in ea ser­ vandae pro ritu Byzantino, 806. stipendium pro ipsa, 824. B iret uni episcopale, 346. Bohemi · schismatici, 1325. Bolscevismus. 1524. Bona beneficialia in Italia. 250. Bona ecclesiastica eorum dominium. 1495. — eorum administrator in dioe­ cesi, 1519. el consociationes dioecesanae in Gallia. 1521. Bona pii sodalitii. 1495. Bona religiosorum an po**int redi in favorem religioni*, 580. — quae re­ ligioso obveniunt post professionem. 630. paroeciarum religiosarum, 630. 631. 633. — monasteriorum inonialilini, 533. 635. — nov iliorum qua ratione dc iis disponendum, 569, 580. Binai io Bona Seminariorum — et eorum alie­ natio, 256. Bulla — eius sigillum, 260. Bulla Cruciata el absolutio a censu­ ris, 2254. Bursa corporalium nequit adhiberi ad colligendas eleemosynas, 1296. Cadavera eorum sepultura in orato­ riis, 1190, 1193: in ecclesia sub­ terranea. 1205. eorum crematio, 1203. — eorum translatio, 1205. Caecutientes privilégiait - - instructio pro ipsis, 806. - el 1res Missae in Nativitate Domini et Connu. Oui. Fi­ di·!. Defunct·, 806. Caeremoniae sacrae el earum laicizalio, 773. Calendarium — adhibendum in orato­ riis sororum tertiariarum, 818. — pro­ prium el religiosi, 610. Calix. calices certae formae repro­ bantur. 1296. calix in ritu ordina­ tionis, 1002. Campana An substitui possit instru­ mento radiophonico, 1169. — eius sonus lugubris (piando prohibitus. 1169. eius usus profanus prohibitus, 1169. prece* el indulgentiae ad eius sonitum in feria \ I, 1169. Campanula - eius signum ad elevatio­ nem in Missa. 818. Canon — in Missa non dicendus a fi­ delibus, 5. ('anones emphyteutic! eorum redem­ ptio, 1542. Canonici honorarii eorum ecclesia funerans, 1220. Canonicus, canonical us non resi­ dens, 2381. — ran. coadjutor, 397. — praecedentia inter canonicos, 408. — canonici tenentur assistere Episcopo, 112. de iurc deliberandi canoni­ corum. 111. ran. absens el fructus praebendae. 118, 2381. — (piando ca­ nonicus occupahi> in servitio Episcopi. 121. 319. canonicus potest substi­ tuere dignitatem, 119. canonicatuum collatio. 403, 10 I. 396. Canonicus iubilatus, 418. Canonicus poenitentiarius el officium diaconi, 415. Canonicus theologus eius titulus acadeinicus, 399. — in scholis docens 323 < 400, 120. — an sit liber ab officio dia­ coni, 115. - ab officio hebdomadarii, 415. Cantus eius studium in Seminariis. 1264 et 1365. Capitale — et opera, 1524. Capitula religiosa prorogatio tempo­ ris pro ipsis congregandis, 501. eo­ rum suffragium in admissione novil iorum, 1634. ('opitulares non residentes, 1565. Capitulum cl ius eligendi canonicos, 396, 103. audiendum in collatione canon icat num. 103. praecedentia in eo quomodo ordinanda, 106. 408. Cuppa episcopalis et eius usus, 349. Cappellani secreti Romani Pontifi­ cis, 120. monialium et harum fu­ nera 615. carcerum el assistentia matrimonio, 1096. Cappellani Λ/ititares eorum iurisdi· ctio et facultates, 66. 451, 882. in Italia assistere possunt matrimoniis, 1094. 1096. Captivi Sacerdotes — et eorum iurisdictio pro confessionibus, 871. Caput - 1). X. I. Ch. non colitur cultu speciali proprio, 1261. Cardinales eorum optio, 236. — an et (pia ratione pontificalia in Urbe agere possunt. 239. — an possint in Urbe populo benedicere, 239. — quas indulgentias concedere possunt, 239. expectandi pro electione Papae, 241. Carnes iis pluries in die diebus ieiunii vesci non licet, 1251. — id autem possunt ii qui ieiunio non tenentur, 1251. Casus — occulti, 1045. Casus excepti in rausis matrimonia­ libus, 1990 iura officialis el defen­ soris vinculis in ipsis, 1990. Castrensis Ordinarius eius iurisdictio et facultates, 66, 882. Catacumbae Commissio Pontificia pro ipsis, 1205. Catechetica actio Officium pro ea in­ stituitur. 250. Catechetica instructio — relatio de ipsa, 340. Vide Catechism us. Catechismus eius studium in religio­ nibus, 509, 565, 587. 1329. - item in Seminariis 1329. 1365. obligationes parochorum circa ipsum, 1329. con­ ventus el coetus pro ipso, 1329. — eius in-tauralio in India. 1329. of­ ficium pro ipso. magisterium indulgentiis ditatur. 1329. — plura de eo determinantur. 1329. Catechistae religiosi non tenentur ad collationes morales. 131. Catechumeni rt Sacramenlalia, 1149. Cath edra ticum, 1504. Causa iusla necessaria ad dispensatio· nem, 1119. Causae excusantes a choro quae ad­ mittuntur, quae non, 120. 118. 2381. Causa iudicialis a indice laicali in­ dicata nequit iterum indicari in foro ecclesiastico, 1553. Causae matrimoniales in eis non ad· mittuntur actores aratholici ••I apo· s’alar, 87. varia de iis delermiliantur. 2125. Causa pia duplex eius forma. 1 189. — eius bona, 1489. sine forma a lege civili praescriptu. 1513. 1516. Causae separationis non transeunt in rem indicatam. 1903. Causae Seri orum Dei normae ad po­ stulatorias litteras conficiendas, 2077. servanda in caucis historici*. 2082. 2125. disceptatio de marvrio (piando inchoari possit. 2101. Cautiones in matrimoniis mixtis — *i non dentur sacerdos nequit matrimo­ nio assistere, 1119. si non dentur dispensatio ab impedimento est nulla. 1044. — quid si cautiones scripto obtineri nequeant, 1061. qua ra­ tione possint suppleri in Missionibus in certis casibus, 752. an implicite datae sufficiant, 1061. — an accipi possit consensus matrimonialis, >i non dentur cautiones, 1099. Celebratio Missae in domo priva­ ta, 822. — extra locum sacrum et >ub dio, 199, 822. — in navi aerea. 822. post meridiem el sero. 822. quaedam privilegia circa ipsam. 818. Censurae eorum irrogatio (piando ad­ nexae sunt praecepto. 2233. an Epi­ scopus dare possit manda’a absolutis a censuris specialissimo modo reser­ vatis si facultate non sit praeditus. 2252. aliquae specialissimo modo reservatae extenduntur ad t Irienlales, 2320· Censura librorum speciali* pro pu­ blicatione gratiarum. 1261, 1386. Census et taxa Ricchezza mobile. — 324 — Sacrae Congreg. de Propaganda Fide, 252. Cessio — bonorum religiosorum, 580. Cinematographs ei* intéressé prohi­ betur clericis, 14. 110. Cineres — eorum impositio die domi­ nica, 1148. Citatio est de iure naturali et quo sensu, 1891. Choreae omnino vetantur clericis, 140. Chorus eius disciplina in Urbe, 6, 395. reductio servitii choralis, 414. Chrisma ab Episcopo schismatico con­ fectum nequit adhiberi. 781. Clausulae — implicite contentae in re­ scriptis pro dispensatione studiorum, 976. Clausura monialium 597, 600. et sorore* externae, 600. dispensatio pro monial ibus addictis (‘ducationi puellarum, 601. Clavis — tabernaculi, 1269. Clerici ipsi soli sunt capaces Juris­ dictionis. 116, 1574. — eis prohiberi potest actio politica, 139. — non pos­ sunt nomen dare Societati Rotarv Clubs, 139. eis Romae vetantur spectacula publica el cinematograph i, 740. — si vacationes faciant extra propriam dioecesim, 1 10. 142. re­ deuntes a militia. 111. demigran­ tes, 142, 148. — Universitates laicales frequentantes, 587, 1380. - eo­ rum institutio. 1357. orientales elee­ mosynas colligentes, 1. — orientales et relatio ad Sanciam Sedem mittenda. 1. orientales extra propriam re­ gionem versantes. 1. habitum cle­ ricalem non deferentes. 2379. - eis an vetari possit venatio. 138. Clerici secreti Romani Pontificis, 120. Coadiutores non veniunt nomine ca­ nonicorum, 119. — an iure gaudeant praesidendi, 397, 411. Codex iuri* canonici et materia de praecedentia. 22. — et leges particu­ lare'-. 20. Codicis orientalis Com­ missio, 257. iuris can. textus in scholis adhibendus. 13.4. — et concor­ data. 3. Coelibatus clericorum omnino reti­ nt ndii'. I 12. Coemeterium haereticorum nequeunt in eo sepeliri catholici, 1205. ca­ r . ( G T « E C A T O U fflE K N IT & S S A O J U X J t A X JS S W C Î I Centenarium tholic. an in eis liceat lampades ap­ ponere, 1211. Coetus pro consultationibus artis 1164. Coetus peculiaris electus a Benedi­ cto X\ et eius decisiones. 248, 249, 250. 251, 256. — pro educatione re­ ligiosa, 251. Cognatio spiritualis si patrino bapti­ smi quis fungatur per procuratorem, 765, 768. eius effectus iuridici in eo qui eam contraxit ante Codicem, 768. Collatio — dignitatum. 396. — canonicatuum. 396, 103, 404. normae in coi latione servandae, 396. Collationes morales quinam religiosi ad eas venire teneantur, 131. Collectiones indulgentiarum. 919. 1388. Coiled i vism us , 1521. Civiles Universitates Vide Unirersi tat es laicae. Civitas I aticana — quo iure regatur, 1553. 1557. Clausula dummodo approbatus ad confessiones quid importet, 912. Collegium Cardinalium eius potestas, 211. Collegium parochorum — praecedentia in eo, 478. Color - violaceus definitur, 319. Commemoratio ()m. Fidei. Defuncto­ rum et indulgentiae pro ea concessae, 917. Omnium Fid. Def. et 1res Missae non permissae Orientalibus, 1. Commercium prohibitum missionariis, 142. Commissio ad Codicis canones authenlice interpretandos, 17. 212. ponti­ ficia ad Codicem iuris orientalis, 1. 257. — pro Russia, 257. Pontifi­ cia arrhaeologiae sacrae. 1205. hiblica. et gradus academiei in S. Scri­ ptura, 1366. Communicatio articulorum inter par­ tes in indicio. 1761. — activa in sa­ cris, 2315. Communicatio privilegiorum. 613. Communio ut conditio ad indulgen­ tias lucranda*. 931. pro acquisitio­ ne indulgentiae Portiunculae, 931. — paschalis puerorum post adeptum usum rationis, 589. 806. in Nocte Nativitati* Domini. 867. 821. — extra locum *acrum decente tamen. 869. — com ubinariorum, 886. — qua aetate pueri* admiuistranda, 12. 851. 858. — — 325 ι ab ea arcendae mulieres immodeste vestitae. 855. 1262. — cius admini­ stratio per laicos. 845. privata ad infirmos, 817, 818. 819. paschalis et orientales, 1, 866. Communio Generalis et abusus in ea vitandi, 856. 683. Communismus, 1521. Competentia S. R. Rotae in appella­ tione, 1557. Sacrae Congregationis de Sacramentis, 215. 1961, 1971. Complex - eius absolutio indirecta, 2367. Concilium provinciale et praecedentia in ipso, 106. si disinembrelur pro­ silient, 291. eius ordinatio specia­ lis pro Italia, 283. Concio coram Episcopo, 319. (.anclate quaedam circa illud mutan­ tur. 211. Conclavistae eorum privilegia. 160. Concordata ei onera in eis imposita beneficiariis, 3. 1110. 1175. - el pri­ vilegia in iis concessa, 3. ilalicum et allocutio de ipso. 3. Concordatum. Italicum et instructiones circa ipsum, 1016. Concordatum Lusitanicum — el eius ex­ secutio, 1016. Concubinarii el communio. 886. Concursus ad paroecias. 159. in pa­ roeciis iuris patronatus popularis, 1152. 1102. Concursus populi quando censeatur haberi pro dispensatione a lege ieiunii el abstinentiae, 1245. Conditio in matrimonio. 1092. po­ testativa, 1092. de futuro. 1092. eius revocatio, 1092. Conferent iae episcopales in Italia 292. Confessorius ordinarius in domibus parvis religiosis, 520. — occasionalis pro religiosis mulieribus, 522. Confessio extra loca destinata. 522. ante septennium, 12. delegatio ad confessiones excipiendas, 199. 871. —· extra ecclesias 869, 910. — orien­ talium apud occidentale- el e con­ verso. 869. apud sacerdotes navi­ gantes. 883. — eius sedes in ecclesia, 909. - pro acquisitione indulgentia­ rum, 931. Confessionalia in ecclesia, 9(19. ( onfirmandi - modesti sint in bu-, 786. Confirmati — eorum liber a quo tenen­ dus, 740, 798. Confit matin — de qua in c. 1683. electionis, 175. 177. Confirmatio sacramentum. 782 an el (piando conferri possit ante usum ra­ tionis. 5, 783. an conferenda ante communionem, 788. — eius patrini, 793. - nequit in ea adhiberi chrisma a schismatico Episcopo benedictum. 781. - an et quando et quomodo ad­ ministrari possit a presbytero. 782. Confoederatio inter clerum, 250. Confraternitates in Italia ex Concor­ dato, 1521. earum nomine agere po­ test Ordinarius. 1653. el procesad-c risiones, 5, 10. 718. 1291. an ptio defunctorum, 5, 1226. possint mutare habitum , 714 Instructio circa ipsas in Italia 707. — in pa(amfraternila* SS. Sacrainen Confr. Doctrinae (hriroeciis, 711 sii a nae. 71 Confucium \ idc Ritus Sinenses. Congregationes religiosae iuris pon­ tificii. 188. normae pro earum fun­ datione el approbatione. 192. Congregationes sacrae De Sacramen­ tis, eius competentia, 215. 219. — S. C. Concilii el eius studium. 250. — ipsa est competens in magistros laicos, 250. item in confoederatio­ nem inter clericos, 250. S. Rituum C.ongr. el in ea sectio historica. 253. De Negotiis Extraordinariis et eius Praefectus. 255. De Seminariis et eius competentia circa bona Semina­ riorum. 256. De Ecclesia orientali, et eius reformat io. 257. De Reli­ giosis. competentia. 159. De Pro­ paganda Fide, centenarium. 252. Consislorialis, competentia, 250. Congressus eucharistirtis et privile­ gia, 1275. Congrua et eius augmentum, 1110. et eius augmentum atque distri­ butiones, 395. Coniuges — accuratio et denuntiatio matrimonii per eos. 1971 - qua ra­ lione decernenda rorum separatio. 1131. Consan gu i n i tas — coHuteralis primi gradus mixti cum secundo, 1076. in 1° gradu inter infideles, 1076. Consecratio Episcopalis, 954. aba­ i is ci ieiunium servandum. 1166. altaris delegari potest ex speciali — 326 facultate, 1166. — altaris quod non constat ex unico lapide, 1198. — in Missa, an ea durante liceant preces publicae in ecclesia, 813. — virgi­ num non expedit, 478. Consensus — matrimonialis quid im­ portat, 1081. malrim. el amentes, 1081. -- simulatus, 1086. — et metus gravi*. 1087. Consilio fabricae — in Italia ex Con­ cordato, 1183. Consilium administrationis in mis­ sionibus, 1520, 1521. Consilium a vigilantia adhuc viget, 363. 1 106. — vigilare debet circa mo­ destiam in vestibus mulierum. 363. Consilium missionariorum audien­ dum in erectione quasi-parocc., 302. 316. Consociationes dioecesanae — in Gallia, 1521. Constitutiones religiosae — emendan­ dae, 489. Consuetudo — admittendi laicos in tri­ bunali ecclesiastico, 25, 27. — con­ traria can. 115 non reprobata. 115. — varia, 5. Consultores dioecesani — nequeunt esse religiosi, 123. 612. Contemptus in electione eam irritare potest, 162. Contractus forum competens ratione. 1565. Conventio — inter Italiam et S. Sedem de exsecutione Concordati. 3. Conventualis Missa — et religiosi, 610. Cooperator vicarius - consilium paro­ chi in eius designatione, 5. — assi­ stens matrimonio. 1096. Copula maritalis. 1068. — illicita prae­ cedens matrimonium nubendae, 1076. dimidiata et confessarius, 888. Coronae quae ditari possint indul­ gentiis, 924. Coutumiers — reformandi. 489. Crociata Mariana a**miatio prohibi­ ta. 1261. Crematio cadaverum prohibita. 1203. et privatio sepulturae ecclesiasti­ cae; 1240. Criminalis actio ad proniotorein iu»titiae perlinet, 1938. Crucifixi imago eiu* indulgentiae in articulo morti* quid importent. 921. Crux pectoralis an sit vesti* cho­ rally 109. Cryptae ecclesiarum — an in eis liceat nomina defunctorum inscribere, 1178. 1205. Cubicularii — ab ense et lacerna. 328. Cultus — novae formae non admittun­ tur. 1261. Capitis I). \. I. Ch. non admittitur. 1261. ? · Cultus disparitas \ ide Disparitas cultus. Cumulatio - intentionum Missarum. 386. 828, 838. Cumulativi parochi, I. 10. 460. Cura animarum —- actualis el habi­ tualis, 171. modus eam exercendi, 471. Curative earum rectores el Missa pro populo, 166. Curator pro infirmis mente a <μιο dandus. 1650: ei denuntiandae cita­ tiones, 1650, 1712, 1877. Currus triumphalis — in procession l· bus. 1295. D eorum reparatio oh dissolu­ tionem sponsalium, 1017. Dataria aposioliea — normae pro bene­ ficiis reservatis, 1135. Decanus - Capituli el eius praeceden­ tia, 106, 397. Decendium — ad recursum interponen­ dum. 31. Decimae — paroeciae dismemkratae, 1500. 1502. Declaratio - dimissionis a religione ipso farto decretae. 616. Decreta administrativa — Ordinarii, contra ea non datur appellatio ad tri­ bunal. 212. 1557. 1599. 1601. Decretum formale in fundatione re­ ligionis, 100. 192. an necessarium ad valorem in erectione paroeciae, 100. 216. Decretum indicis — de sua incompe­ tentia admittit appellationem, 1610. Defensor vinculi — eiu* itira, 219. — in cau-i* *uprr rato et non visitatio pro indul­ gentiis, 929. — regularis an possit gaudet titulo Excellentiae, 328. 349. visitari ab Episcopo, 1261. est unus legislator in dioecesi, Ecclesiae in Italia ex Concordato. 335. — eius potestatis legiferae ex­ 1521. tensio, 335. promotio ad episco­ Editio librorum lilurgicorum reserpatum, 255. praecedentia inter vata, 1390. varios Episcopos, 106. eorum quae­ Editiones — S. Scriptural* cum varia­ dam iura liturgica, 319. - in proces­ tionibus, 1385, 1391. — cum adnotasione, 319. nequit communicare lionibus, 1391. certas facultates, 319. quas indul­ Educatio — prolis et parentes, 1113, gentias concedere possit, 349. — an 1372. — sexualis, 1372. — et O. N. conveniri possit in indicio, 1572. Balilla, 1372. — et gymnica puella­ E [dsco pus vicar i us gen era! is. 370. rum, 1372. — varii de ea errores re­ Episcopalis consecratio et 1res Epi­ probantur. 1372. scopi in ea, 954. Educatio Religiosa \ ide Religiosa Erectio — Vicarialus el praefecturae Educatio. apostolieae, 215. noxae religionis, Electio — sepulturae quomodo probari 192. eius decretum in erectione possit. 1226. lumulationis in coe­ paroeciae. 216, 166, 1118. — Univer­ meterio municipali. 1216. sepultu­ sitatis catholicae, 256. rae per parentes aut heredes, 1217. Error communis ob ipsum Jurisdi­ sepulturae a quibus ct quomodo fa­ ctionem supplet Ecclesia in assisten­ cienda, 1223. sepulturae electionem tia matrimonii. 209. nequit impedire Ordinarius loci. 1223, Eucharistia eiu> asservatio in eccle­ 1229. sepult. potest fieri per man­ siis subsidiarii", 1265. — instructio datum at non per heredes sim* man­ circa eius acervationem, 1269. eius dato, 1217, 1226. — sepult. nequit asservatio et protectio contra bellicos fieri per inscriptionem in confraterincursu*. 1269. eius visitatio in­ nitatem post mortem. 1226. com­ dulgentiis ditatur. 1273. eius expo­ putatio schedarum in ipsi. 101. sitio, 12 71. Koniani Pontificis, 160 et 211. Eucharistici congressus ct servilium contemptu^ in ip-a. 162. eius con­ chori. 120. firmatio in Ordine Praedicatorum, Eugenica qualis reprobatur, 1372. 175. quando concurrit cum postu­ Erungelium eius explicatio, 1344. latione, 162. Superioris*»? el prae­ Examen novum causae eonce>siim a sidentia Ordinarii loci. 506. Signatura Apostolica, 1905. Eleemosynae pro mirionibus, 296. Examina ad gradus academiro* in orientait*" ea* quaeritante", 622. 1503. iure canonico, 1377. academica in nequeunt colligi bur-a corpora­ S. Scriptura. 1377. triennalia an lium, 1296. ad ca teneantur rcligio-i. 590. de Electio Canonicorum — el Capitulum, quibus in c. 130 non (diligant reli­ 396, 103. giosos. 130, 590. ea subire de­ Electrica Lux in substitutione lam­ bent frequentanti** Universitates laipadis el candelarum. 1277. I as, 130. — attendenda in promotione Emendatio — regularum, ron-t i lotio­ parochorum. 130. num el aliorum librorum religioso­ Excardinatio laicorum. 111. cleriI rorum demigrantium, 116, 143. rum. 489. Ebrius r Emigrantes el tessera ecclesiastica, 1097. Emolumenta funerum. 1236. Emptio — litis, 1665. Ephemerides -- et gratiae per eas pu­ blicatae, 1261. Episcopus an possit esse senator aut deputatus. 139. agere potest in iudicio nomine con fraterni tat is, 1653. potest indulgentias concedere etiani in ecclesia exempta, 349, 927. — 329 Excellentiae titulo gaudent Episcopi, 32«. Excepti casus V. Casus excepti. Exceptio incompetentiae, 250. rei valet ct in indicatae in foro eivili foro ecclesiastico, 1629. Exclaustratio el prorogatio tempo» ri- ab Episcopo concessi. 611. Exemptio - monasteriorum mon i alium cum \olis simplicibus, 188. 697. Exercitia pietatis per mensem agen­ da quomodo computanda. 922. Exercitia spiritualia eorum patronus. 126. eorum usUs commendatur. 126. ordinibus praemittenda. 1001. Exercitus — italiens el eius ordinarialii>. 151. — gallicus el sacerdos in­ spector, 451. Expositio SS. Sacramenti eum Ostensorio, 274. Missa coram ea. 1275. Exploratio voluntatis prohibentur la­ xae pro ea, 552. Exuviae mortuorum et earum trans­ latio, 5, 1205. Extrema Unctio, 947. pro ordinatione. 1006. — iure particulari abrogata a Codice, 6. 1217. Festa suppressa quae talia habenda sunt, 339. habent adnexam obli­ gationem applicandi pro populo. 339. Fides — errores in ip&i impugnandi, 169. - cius professio. 1116. Fiduciaria donatio. 1513. *ine for­ ma civili, 1513, 1516. Filiales domus e! earum Superiores, 505. lines paroeciarum. 216. an ad­ mittant praescriptionem. 1509. Finis matrimonii primarius et se< un­ ciarius, 1013. Fodinae an ad dotem beneficii per­ tineant, 1 110. 1 172. 1 173. Fans baptismatis eiu* benedictio, 5. 462. — eius materia, 774. Fontes — in margine Codicis citati. 6. Fori privilegium eius violatio. 2311. Forma — matrimonii. 1091. Forum — ratione contrarius, 1565. domicilii el quasi-domicilii in rausis matrimonialibus, 1961. — domicilii legalis, 1961. competens pro pro­ cessu informative» in causis Senorum Festa de praecepto Dei, 2309. Fabricae ecclesiarum in Italia ex Concordato, 1183, 1521. Facultates dispensandi a diebu> fe­ stis. 1245. aliquae can. 319 ne­ queunt aliis communicari aut dele­ gari, 3 19. extraordinariae tempore belli. 66. 319. applicandi Missam pro Seminario. 3 49. benedicendi rosaria. 319. erigendi Viam Cru­ cis, 39. extraordinariae circa pro­ visionem officiorum ecclesiasticorum revocantur, 152. aliquae datae pro \inerica extenduntur, 66. adnectendi indulgentias S. Poenitenliariae re­ servantur. ct revocantur quae iam concessae sunt, 913. Facultates Delegatorum /ipostolicorum. 267. Facultates quinquennales cessant in­ troducto novo Codice iuris canonici. 66. novae quinquen. introducun­ tur. 66. — a quo in posterum pe­ tendae, 218. Facultates triennales revocantur. 319. Fallentiae ius ad eas ex induito. 395. an eas lucretur excusatus a choro. 395. 12(1. et distributiones inter praebentes, 120. Fragmenta hostiarum consecratarum bene colligenda, 815. Fructus — praebendae et absentia a choro. 5. 118. 238L /* ructus beneficii et capitularis re­ ligionem ingressus, 584. / n git i vi religiosi eorum absolutio in lubilaeo, 616. el eorum dimissio. 660, Functiones pro defunctis c piando prohibitae 1230, 1237. pro schisma­ ticis, 731, 1210. Fundatio novae religioni* cum for­ mali decreto facienda. 101. 192. Fundatio pia. I 189. an ad eam requi­ ratur licentia Ordinarii. 1511. Fundationes cultus in Italia ex Con­ cordato, 1511. Fundationis lex in ea apponi possunt c lausulae* contra ius, 1517. Fundatores religionum Superiores earum, 505. Fundator Sanctus eiu* nomen in Ora­ tione /f cunctis, 610. Funera eorum emolumenta. 131. pro monialibti' < Irdinario subject is, 615. eorum iu* in hospitali, 1216. 1222. in paroec ia domic ilii ct qua- 330 eorum qui husi-domicilii. 1216. ruantur in eoemelerio municipali, 1216. — ius ea faciendi in cathedrali, 1217, 1229, 1230. — ex iure sepulcri maiorum, 1217. — alumnorum et po­ stulantium scholarum apostol irarum, 1221. — ex iure sepulturae electae, 1223. — ultra mensem a morte, 1237. et Missae Gregorianae quae eorum locum teneant, 1237. — in translatione rada\ erum iam humalorum, 1237. ati possint excludi a fidelibus, 1239. Furtum — in ecclesia et processus de eo faciendus ab Ordinariis locorum, 1269. G >?ι Germania et celebratio Historica sectio apud S. Congr. Ri­ tuum, 253. Honestas publica impedimentum ma­ trimoniale, 1078. Horae canonicae — el Episcopus ponti­ ficalis ab iis excusatus in parte, 135, 1175. eorum recitatio coram SS. Sacramento indulgentiis ditatur, 135, 610. — circa eas instruendi seminari· slae, 1367. ] Horae Quadrapinta in Commemora­ tione Om. Fid. Def., 1275. — In­ structio de iis, 1275. Hospitale el ius funerum. 1216, 1222. Hostiae — sint recentes, bene confeclae, etc., 815, 1272. II angaria — el celebratio matrimonii mixti. 1099. Hypnosis el consensus matrimonialis. 1081. matrimonii mixti, 1099. eorum necessitas el effectus 1366. — Vide etiam Aeademici gradus. Graeco-Rutheni in Statibus Foederatis \mericae Septenlr., et in Canada, 1 — el dies festi, ibidem. Gratiae carum publicatio in ephemeridibus, 1261, 1386. Gregorianae Missae non sunt de iure paroeciali etsi funeris locum teneant· 1237. Gregorianus cantus, 1261. studia in religionibus. Gvnnasialia 587, 589. Cvmnici ludi puellarum reproban· lur. 1372. Gradus academici — I H — an possit a Confraternitale mutari. 711. Habitus choral is Episcoporum, 109. \ ide 1 estis choralis. Habitus ecclesiasticus riu* gestatio commendatur, 136. et Missae cele­ bratio. 804. Habitus novitiatus pro transeuntibus ad aliam religionem. 557. 596. 633. Haeretici qui non ponunt admitti in religionem qui >int, 512. Ilebdomadariatus el canonicus thcologus, 115. 116. 120. Historicae causae Servorum Dei, Habitus confraternitatum indulgent i alae possunt diri mentaliter ad indulgentias aequirendu-. 931. laponia el impedimentum mixtae re­ ligionis, 1061. leiunium — ab eo dispensatio, 1215. — non cessat diebus festis suppressis, 1252. — in consecratione altaris, 1166. — non cessat diebus festis infra heb­ domadam in Quadragesima. 1252. — cessat in vigiliis anticipatis, 1252. — in pervigilia Nativitatis Domini, 1252. indulta de eo pro America, 1253. - ex Regula Fratrum Minorum non ces-at festis de praecepto. 1253. ex volo quos obligat, 1253. 1310. leiunium eucharisticum pro infirmis, 858. pro sacerdotibus zelatoribus infirmis. 858. — pro Missa ab eo dis­ pensat S. Officium, 808. pro com­ munione religiosos dispen-al S. Cong. De Religiosis. 251. Ignorantia doctrinae chrislianae ne­ quit matrimonium impedire, 1020, 1066. Illegitimi qua ratione inscribendi in libro baptismatum, 777. Imagines -aerae certae scholae repro­ bantur, 1279. Spiritus Sancti in forma humana. 1279. I mpedimenta matrimonialia eorum dispensatio in ea-u urgenti, 81. 1015. — publie.i, 1037, 1971. — an dispenini ab Ordinario loci. 81. — lacu latorup? — 331 ab eis dispensatio cum parata sunt omnia. 1015. quid significet impe­ dimentum, in facultatibus Sanctae Se­ dis, 1067. Impediti ad ordines ob servitium mi­ litare, 987. I mperiidismus oeconomicus. 1521. Impositio cinerum die dominica. 1118. I m potentia impedimentum matrimo­ niale in quo consistat, 1068. I ncardinalio — ob obtentum beneficium re*identiale, 10. - ob ordinationem in senilium dioecesis, 111. Dioe­ cesis in cuius scrv ilium iit ordinat io. III. de qua in can. 611. non ap­ plicatur Ocielatibus sine votis. 112. de qua in can. 111. non est retro· activa. 111. clericorum demigran­ tium, 116, 113. laici, 956. I ncornmodum de quo in can. 1098 (piando habeatur, 1098. Incompetentia exceptio de ea. 259. Rotae ad decreta indicanda Ordi­ nariorum, 1557. - contra decretum indicis de incomp. datur appellatio, 1610. Index taxarum — uniformis sit, 1505. — in Missionibus, 1505. eius violatio punitur, 2108. Indigenae — Seminaria pro iis, 1315. - el provisio Officiorum ecclesiastico­ rum, I. 101, 1135. — in Missionibus* et novae religiones pro ipsis, 192. I ndividualismus, 1521. Indulgentiae quas concedere possunt Cardinales, 239 item Archiepiscopi. 271 item Praelati el Abbates nullius, 323 — item Episcopi, 319 associationum e! opera pro eis prae­ scripta. 692. facultas eas conce­ dendi certis obieclis, 913. — concessae in Commemoratione Om. Fid. Def., 917. — earum collectiones novissi­ mae, 919. 1388. adnexae festo cum illud transfertur, 922. Portiumiilae, 923. ApoMolicae et earum nor­ mal·, 921. 933. quibus coronis adnecti possint. 921. earum acquisi­ tio pro mutilati', 925. \ iae Cruci* determinantur. 925. concedere eas potent Episcopus etiam ecclesii* exem­ plis. 319. 927. Litaniarum lauretanarum, 931. Rosarii B. Μ. Virg., 125. 931. prece* ad intentionem R. Pontificis pro earum acquisitione, 931. acqui'itio per jaculatoria' etiam mentaliter tantum dictas, 931. Interpolatio el additio in precibus indulgentiatis, 931. in consecratio­ ne altaris, 1166. indulg. et orien­ tales, 1. el obiecla quae eis ornari possunt, 6, 921. pro visitatione SS. Sacramenti, 125, 1273. -- pro recita­ tione horarum canonicarum, 135. 610. Indultum reducendi Mi"a*. 1551. applicandi Missas pro Seminario. 1. 66. 1355. ieiunii ét abstinentiae pro \merica. 1253. Infirmi delatio communioni' ad eo*, 817. 818, 819. Infirmi religiosi eorum commoratio extra domum religiosam. 606. Informationes pro promovendi' ad episcopatum, 330. I nquisitiones a Parochi' praemittendae matrimonio, 1020. Insania el consensus matrimoniali'. 1081. Insignia — violacea el Praelati Curiae Romanae. 328. tertiariorum. 701. Inspector sacerdos in exercitu et in classe gallica, 451. Instantia — liti' el eius perettiptio, 1736. Instituta saecularia a Pio XII intro­ ducta, 681. / nslitutum — Orientale. 1. Intentio necessaria ad ordinationem. 211. Intentiones Missarum el earum cuniulatio. 836. Intercalares reditus beneficii. 1 180. Interpellatio pro usu privilegii paulini. 1121. Interpolatio precum indulgent iatarum, 931. Interpretatio Codicis, 6. 17. 212. Interpretationes aliquae S. Scripturae reprobantur, 1385. Inter reliquas decretum adhuc viget. 6, 571. Intimatio el confirmatio electioni' in Ordine Praedicatorum. 175, 177. Investigationes a Parocho praemit­ tendae matrimonio, 1020. Invitatio ad renuntiandum in remo­ tione parochorum. 2143. Irregularitas ob defectum in bello contractum. 111. clericorum in bel­ lo pugnantium, 111. religiosorum, 251. ob recisionem manus non est indispensabilis, 981. ob duella aradentira in Germania, 981. 2351. ob TmW S « π ν ί Ο ίΓ ίΓ Ο ν ς C ÏH M IU L V IU defectum oculi sinistri. 984. — ob illegitimos natales, 984. 1363. — ob haeresim parentum, 987. Itinera - normat· circa ipsa pro soro­ ribus, 607. lubilatus canonicus el eius exemptio a choro cum iure ad distributiones, 122. Index Synodalis el distributiones quo­ tidianae. 120. 121. Index — eius oflicia, 1965. Indices — laici in tribunali ecclesia­ stico, non admittuntur. 1575, 1581. Indicia in Statu Civitatis Vaticanae, 1557. hidicialis actio contra decreta administraliva < Ordinariorum non datur. 1557. hira liturgica Episcopi deliciuntur. 319. Associationum el opera pro eis praescripta, 692. lurisdictio S. Congr. pro Ecclesia 0ricnlali definitur, 257. ad confes­ sion··* nequii a parocho delegari, 199. 871. pro sacerdotibus in custodia delentis, 871. sacerdotis in itinere maritimo, 883. In> patronatus el renuntiatio iuris praesentandi, 471. lusiurandum antimodernisticum ad­ huc viget. 6. 1406. Indurandum suppletorium — et matri­ monium. 1023. 1097. semper de­ ferri potest ab Ordinario sine speciali farultatr . 1829. luspalronatus agnoscitur solum si -it ex fundatione, 1118. — variae eius species. 1119. 1154. eius renuntia­ tio ex parte Ordinariorum el patrono­ rum. 1451. popularis, 1152. 1 160. 1162. laicalis et concursus, 1462. iusp. el certi abusus, 1170. Lampas electrica — pro SS. Sacramen­ to, 1271. Lampades 1211. Latina 587. — in sepulcris mortuorum, lingua commendatur clericis. matrimonii eius cum viro orientali delebratio, 1099. Laurea an necessaria professoribus Seminarii, 1366. Legata — pro religiosis, 251. Leges particulares el Codex, 20. Legislator Episcopiis unicus in sua dioecesi, 335. Légitimai i per snb>equens matrimo­ nium non sunt irregulares, 981, 1363. Legitimatio prolis. 1116. 1363, 1117. Liber textus in scholis iuris canonici est Codex, 1377. baptismorum quae in eo notanda. 777. - confir­ matorum a quo tenendus. 5. 170. 789. Libri eorum prohibitio per Episco­ pos, 1395. textus in Seminariis, 1365. religiosarum consuetudinum, etc. emendandi. 489. Libri liturgici eorum editio reserva­ ta, 1390. Libri paroeciales de quibus fidem faciunt, 1816. Libri pravi eorum denuntiatio, 1395. Licentia < Jrdinarii pro fundatione pia, 1541. - ad assistendum matri­ monio, 1096. Licentia in Sacra Scriptura in colla­ tione beneficiorum, 399. Licentia academica ad professoraluin in Seminariis, 1366. Litaniae lauretanae et earum indul­ gentiae, 934. Litis emptio. 1665. Litis instantia eius peremptio, 1 736. Litteratura sensualis el myslico-sensu. Metropolita eius praecedentia. 106. 280. 347. Metus — gravis in ordinatione. 214. — excu-ans a poenis, 2229. — gravis in matrimonio, 14)87. Militare servitium el religiosi, 111. — el missionarii, 111. et ordinatio clericorum, 987. Militares — Cappellani militares vide Castrensis Ordinarius vel ('appellant Militares. Militares ordines, 106. Milites pontificii cl praecedent ia. 106. cl clerici atque religiosi ab ea redeuntes. III. Ministri — in Mis>a Can. Poenitentiarius el Theologus. 415. }lissa conventualis in religionibus mulicrum el viroruni. 610. M issue applicatio si plures sint parochi in eadem ecclesia, 216. 166. — binatae el pro populo dispensatae praecipi potent parochis. 824. Vide Applicat. Missae. quaedam privileM issue celebratio gia circa eam. 818. - de Sancio Funan ea durante per· dalore, 818. mittantur preces elata \ occ <118. — 821. — media nocte, 821. sero in domo ante horam solitam. 821. privata. 822. - extra ecclesiam, 822. — sub dio. 822. — instructio circa eam, 815. quinam sacerdotes ad eam non admittendi, 804. — 1er in Commemorat. ()m. Fid. Defundorutu. et Orientales 1. — in translatione cadaveris iam humati. 1237. in domibus praesente cadavere. 822. 1191. coram SS. Sacramento. 1275. radiophonice transmissa. 1218. Missae fundatae eorum laxa potest demonstrative aut laxative designari. Militia erigitur Universitas catho- cl exercitia spiritualia eius auxilio frequentata, 925. Mendicantes religiosi, 621. Mensa episcopalis est de compelen- Megaphonus 9 Missae Gregorianae et funus, 1237. Missae stipendium — lotum tradendum celebranti, 824. Missa pro populo Missae. \ ide Applicatio ■ H j H H H I ■ ■ 1 1 i ί H ■ HS M ■ ( H U Il VI ■ ; ■ ■ B K J ■ 1 ■ 33 I Missio — canonica Verbi Dei, 1328. pro praedicatione Missionale Institutum — Romae erec­ tum, 252. Missionaria studia — fovenda. 1350. Missionariae — sorores et Ordinarii. 296. — Missionariae terrae definiun­ tur, 216. iXatales legitimi, 981, 1363. \ati ab acatholicis qui dicantur, 1099 et 1070. Missionaria unio franciscana, 296. el Vicarii atque Praefecti Apostolici. 291. el mercatura, 112. et servitium militare, 111. — et politica, 1317. apostolici ct prae­ cedentia, I. 106. — eorum consilium audiendum in erectione quasi-paroerianim, 216, 302. — a quo removeri possint ab officio, 292, -151. Missionarii Missiones et Officialis in ip*is, 1573. - et bona religiosorum, 296 el 611. Mitra — episcopalis et eius usus, 319. matrimonia sunt de compcten(ia S. Officii, 213, 217. ma'rim. in laponia, 1061. -- matrimon. cautio­ nibus deficientibus, 752. Mixta Moderator — associationis potest dele­ gare ad benedicendum numisma, 199. 698. Modernismus moralis iuridicus. 1521. Monasteria — monialium el eorum vi­ sitatio per Ordinarium loci, 512. — monialium ubi vota emittunt simpli­ cia, 188. 632. 697. et visitatio Ordinarii loci. 512, 615. - et earum confessarii, 520. 522. Ordinario subtectae et eorum funera. 615, 1236. transire neque­ unt ad aliud monasterium, 615. 632. - in Gallia. 188, 597, 600. el earum clausura, 597, 600. — an in Gallia sint exemptae. 188, 500. Mors probata ex indiciis, 1069. Mozzetla episcopali* quali* e**r debeat. 319. Mulieres immodeste vestita»· arcen­ dae a communione. 855. 1262. — et lex ieiunii. 1253. de earum vesti­ bus relatio facienda. 310. 1267. Musica sacra eiu* mIioLi altior. 1261. eiu* UsUs in eccle*ii*. 1261. gradus arademici in ea. 1261. 1377. Mustum sulphuratum pro Mi**a. 815. Mutilati ct indulgentiarum acqui*i lio, 925 el 931. Moniales I O Obiter in Oblationes can. 883 explicatur, 883. fidelium pro pia rausa. 1183. Obstetrices 139 · Otcasionalis religiosae · confessorius mi**ionariar, S religiosa­ rum, 522. Occultus casus. 1015. Oculus minister et irregularitas, 984. - 335 — vicarius et assistentia matrimonio, 1096. Officia -- in operibus socialibus et cle­ rici, 139. Officialis - in Missionibus, 1573. an possit tribunal constituere, 1574. Officia status civilis et clerici, 139. Officium Divinum et indulgentiae. 135, 610. ct Episcopus pontificalia agens, 1125. Vide Horae canoni­ Oeconomus cae. Officium Sanctum exclusive compe­ tens in matrimoniis mixtis, 213, 217. Olea Sacra non recenter confecta et eorum usus, 734. Onera — ordinationis el metus, 211, 1993. — officiorum ecclesiasticorum ex concordatis, 1475. Opera — et capitale, 1524. Opera Λazionale lialilla 1372. Operarii transmigrantes et eorum matrimonia, 1023, 1031. 1032. — plura de iis, 1524. Optio Cardinalium el eorum praece­ dentia. 236. — canonicorum, 396, 103. Oratoria — et sepultura fidelium. 1190. 1193. — et asservatio SS. Sacramenti. 1267. Ordinarius in can. 883 et in can. 638. Ordinarius loci praeest electioni Superiorissae, 506. Ordinariatus - pro Italis demigranti­ bus, 198. Ordinariatus militaris — in classe gal­ lica, 198. — in It.dia. 198, 151. in Germania, 198. - eiu* facultates, 66. ( Ordinariatus profugorum tempore belli, 198. Ordinarius confessorius in parvis do­ mibus religiosis, 520. Ordinatio in servilium alius dioece­ sis, 11. — ex metu gravi. 211. 1993. — obligationes ex ea ortae. 21 I. eius ratihabitio, 214. — alieni subdi­ ti, 111. Episcopus proprius pro iis (pii domicilium non habent, 956. Ordinationes et exercitia spiritualia, 1001. el festa in quibus eae haberi possunt, 1006. eis praemittenda sunt scrutinia. 973, 992. — eorum qui servilio militari sunt addicti, 987. Ordines militares praecedentia, 106. Ordines sacri promotio ad illos tem­ pore servitii militaris, 587. — obliga­ tiones ex ipsis ortae, 249. Orientales et tres Mi*$ae in Comme­ moratione Ont. Eid. Def., 1. et Communio paschalis. I. Collecto­ res eleemosynarum, 1. 622. 951. 1503. et Action française. 1. el Sacra Poenitentiaria in hi* quae forum in­ ternum spectant. 1. 258. et certi canones Codicis poenales. 1, 258, 2320. et processus super rato, 1. el indulgentiae. I. 257. clerici de­ migrantes. 1. clerici extra propria* regiones, 1. —- el scapularia, 1. clerici in exteris regionibus el rela­ tio annua ab eis facienda. 1. quid importent dignitates ab ipsi conces­ sae, 1. eorum cleri institutio. 1. 1357. — an possint admitti in religio­ nem ritu* occidentalis, 512. - el Sa­ cra Congreg. pro ipsis, 257. - - an admittendi ad Missae celebrationem. 801. — et prohibitio librorum, 1396 et 1399. Orientalia studia in Seminarii*. 1, 1365. Orthodoxi \ ide Schismatici eorum altaribus et sacra suppellectili uti ne­ queunt Sacerdotes militares. 818. 823. Osculum manu* Episcopi in administratione communionis, 349. 845. Ostensorium — Expositio cum ipso, 1271. P Paedagogia eius studium in Semina­ riis, 1365. Paramenia diffonnia ab u*u vigente non possunt introduci, 1296. Parentes et iu* educandi prolem, 113. Parochus actualis et habituali*. 171. praecedentia inter parocho*. 106. 178. — diaconus ante Codicem pro­ motus, 153. - duas paroecias regens, 160. eius iura el obligatione*. 216. - pluralitas parochorum exclusa. I, 10. 216. 160. agere potest in iudicio pro fundationibus in favorem paroe­ ciae, 1619. non *ervan* indicem la­ xarum punitur. 2108. el \ctio Ca· thoiica. 169. ct liber confirmato­ rum. 170. absens et celebratio ma­ trimonii. 1098. non potest delega­ re ad confessiones. 199. 871. si transferatur ad aliam paroeciam non *ubesi »\amini. 2151. quando pos­ sit administrare confirmationem, 782. Parochus habitualis an possit renun­ tiare iuri praesentandi, 72. — 336 — sine beneficio, 216, 466. — in dioecesibus subiectis S. C. De Pro­ paganda Fide, 216. — quid ad eam re­ quiratur. 216. — quid si erigi nequeat, 216. — an pro eius erectione requi­ ratur decretum, 217, 100, 1118. — an possit non esse beneficium, 216. 166. pro determinata lingua, 212. — eius fines et quaestiones circa ipsos, 216, 1509. — sine dole (pia ratione conferenda 159. — quando sine con­ cursu conferri possit, 159. — paroe­ ciarum provisio in .America, 459. ■ an fines paroeciarum admittant praescriptionem. 1509. — paroeciae dos bencficialis, 216 et 1115. — dos eius in statibus Foederatis Americae, 1115. paroecia religiosa et eius bona. 533, 535, 630, 631, 1 185. — paroecia­ rum divisio, 1117. Partes in indicio iura el officia, 1616. Paschalis communio puerorum. 858. in ritu diverso a proprio, 866. Passiva assistentia — matrimonio, 6, 1095, 1098, 1102. Patina - metallica in administrat tone Communionis 815. Patria — officia catholicorum erga eam 1258. Petrinus in baptismo per procuraloreni, 5, 765 qui patrinus esse possit ft rius munus 765. 169 modestia commendatur 786 in confirmatione. 793. Patroni Italiae, Missionum, 1278. Paulinurn privilegium — 1120. 1127. el interpellationes, 1121. Pauperismus, 152 i. Pecti nia data religiosis ratione servitii militari 580. Pensio parocho renuntiant i reservari polr>(. 189< I129, 2150. Pensiones ob servitium militare et religiosi . 580. Peregrinationes norm.ie in in servan­ Paroecia dae, 1261, 1290. el rcserv aliom casu u in 11, 893. 2217. el lex al 11. — clerici, in causis matrimonialibus Periti 1977. / *er y onal i (as i uri dica religionum novarum. 192. Pert igilia ieiunium atqut nentia. oblationes pro ipsa. 1182. Pin causa eius praec.cdentia, 106. Piccolo clero Peregrini Plenaria concilia — in Italia, 283. Poenitentiaria Sacra de novo ord i· natur, 258. modus ad eam recur­ rendi, 258. — el orientales, 1. — se­ cretum in recursu ad eam. 889. Poenitentiarius canonicus minister in Missa. 2, 115. in Seminario docens, 421. Poenales canones et Orientales. 258, 2320. Politica actio an possit clericis pro­ hiberi, 127, 139. — pro propria na­ tione prohibita Missionariis, 138, 1347. Polyphonic, 1264. Pontificalia exercere quid sil. 337, 412. Popularis praesentatio, 1452. Portio paroecialis cui solvenda in .sepultura electa aut gentilitia, 1217. — solvenda parocho a Confratcrnilalibus -i funus faciant, 1226, 1236. Portiuncula varia decreta circa eam, 923, 931, 934. Possessio status niatrim. probat matrimonium. 1 103, 1372. Postulantes — severitas in eis admittendis, 538. Su perior issarum, 505 Postulatio (piando concurrit cum electione, 180. — eius instrumentum ad quem mi ttenduin. 181. an in Urbe residere Postulator beat, 2001. in causis Ser· Postulatoriae litterae vorum Dei, 2077. et recursus ad eam, Potestas laica 2235. 2231. earum fructus a quibus Praebendae amittuntur. 2381. Vrchicpiscopi MelropoPraecedentia litae, 106, : Decani Capituli, 370. 106, 397. in Capitulis, 106. 408. 106, 397. possessio inter tertios eius quasi ' Arch icon fraterordines. 106, 701. innitatis prae confratcrnilale 701. 236. coadiutoris 1er Cardinales. canonici, 5, 397 — in collegio parovicarii foranei, chorum, 106. I' . Missionarii Apostolici, I, 106. 150. 106. — in Concilio provinciali inter inter tertios Ordi· Episcopo *. 106. - inter Ordines mines, 106.. 701. 106. inter milites pontili· litare i los. ]06. puerorum in habitu cierieali. 106. Praeceptum poenale eius 2233. Praedicatio verbi Dei el omnia quae eam respiciunt, 1328. Praedicatores, \ ide Praedicatio, Praefecti Apostolici privilegium no­ minis in canone, 2. quas indulgen­ tias concedere possunt. 291. — eius anuli osculum indulgentia ditatur, 308. — eis applicatur can. 727. Praefectus — S. Congr. de Seminariis, Praefectura Apostolica i eius erectio, 215. Praelati Curiae Romanae et eorum insignia. 328. Praelatus nullius - (pia* indulgentias concedere possit, 323. Praescriptio coepta ante Codicem, 10. — tempus ad praescribendum, 1511. an eam admittant lines paroecia­ rum, 1509. Praesentatio canonicorum. 103. ad paroeciam, 155. 471. popularis, 1452. Praesumptio mortis ex indicii*. 1069. Presbyterium an in eo admitti pos­ sint teste* etc. in celebratione ma­ trimonii. 1109. Preces — ad mentem R. Pont ilicis pro acquisitione indulgentiarum. 934. Privilegia quaedam lilurgica Episco­ porum, 349. communicatio inter religiosos, 613 an acquiri possint consuetudine, 63, 418. contra li­ bertatem ecclesiae stricte interpretan­ da, 68. 395. -- a concordatis con­ cessa (piando cessent, 3. — contraria Consi. Deus scientiarum, abrogata sunt. I. — associationum et opera pro eis praescripta, 692. Privilegiatum altare \ ide Altare pri· i ilegiatum. Privilegium fori eiu* 'iohitio, 2311. Privilegium liturgicum nominis in canone, 2. / lri vil egiu m paid i n u m \ ide Pauli· num privilegium. Processiones el confralern itate*. 718. ius privativum Episcopi circa ipsas permittenda*. 1290. de quibus in can. 1291 non subiacenl restrictio­ ni de qua in can. 461. 1291. Corporis Christi ducere possunt re­ ligiosi, 1293 et 462. — ius con1290. fraternitatum eas faciendi, 1291. u*u* curru- triumphali? Ill piorum sodalitiorum ad sepulcra. 1296. — publica et privata. 162. 718. Processus super rato, 1119. super rato et Orientales. 1. matrimonia­ lis, plura de eo. 1960. matrimo­ nialis in Missionibus, 1966. inatrim. (piando non est necessarius, 1990. de nullitate ordinationis et onerum e\ ea ortorum. 1993. informati'u* in causis Servorum Dei e.t modo eum examinandi, 2039, 2082. in catisi* historicis Servorum Dei. 2125. Procurator patrini in baptismo. 5. 765. in matrimonio. 1089. — genedata religiosi* ob senilium militare, 580. Professio fidei et Professores Universitalum, 1106. — el Superiores societatum sine votis. 1106. Professio religiosa — modii* eam einittendi, 6, 572, 576. qua ratione ad eam admittere possit Episcopus. 572. in articulo mortis, 6. 572. Professores l niver*itatum el profes­ sio fidei, 1106· Professus — x olorum simplicium amens liat. 571. Prohibitio librorum per Episco) 1395. tenet et orientales, 1396. ipiando viget ex ipso hire, 1399. Prohibitiones de quibus in can. 161 habent \iin retroacti' am. 162. Promotio Episcoporum, 23.5 in ea aboletur testium interrogatio. 330. in ea secretum servandum e*l. 330. Promotor iustitiae eiu- iura relate ad sacram Congregationem de Sacra­ menti*. 219. -- contra eum non ad­ mittitur recoin entio. 1691. ius ex· rlusivum habet ad actionem promo\endam criminalem, 1938. (piando inrompelens sit. 1588. eiu* munus in causis matrimonialibus, 1971. Promovendi ad episcopatum. 330. Prorogatio temporis pro < Capituli*. 501. tempori* concessi ab Episco­ po exclau*tralis, 611. Provicarius \poslolicus et ordinationes, 958. cius potestas, 310. Provida constitutio abolita, 16. Proi i do canonica per S. Sedem, 1 135. Psahni eorum studium in Seminarii*, 1365. Psalterium eius nova editio, 135. Praemia impedimenta quae dicantur, 1971. 1037. Publica honestas, 1078. Publicatio gratiarum in diariis, 1261, 1382. Puellae earum ludi gymnici, 1372. Pueri an et quando teneantur ad praerepta Communionis paschalis et confessionis annuar ante septennium, 12. 359. 806. Publica Q - instructio circa ip>a.% 1275. quaedam dubia circa collectas in Missa, 1275. Quaestio socialis — plura de ea, 1521. Quasi-domicilium in causis matrimo­ nialibus, 1961. Quasi-paroeciae x icariatus et prae­ fecturae apostolicae, 216. — quomodo erigendae e! ordinandae. 216. — quid si erigi nequeant, 216. Quasiuicariatus foraneus, 216. 217. Quinquennales facultates cessant in­ troducto Codice, 66. novae a quo petendae, 218. Quinquennalia examina an religiosi teneantur ea subire coram Ordi­ nario loci, 590. Quinquennia pro relatione a reli­ giosis facienda, 510. ÏO T H Quadraginta Horae R Radiaesthesia prohibita clericis, 138. Radio! ransmissio - Matrimonii per pro­ curatorem, 1089. Missae, 1218. — benedictionis papalis, 914. Radiophonica instrumenta an loco campanarum adhiberi possint, 1169. Ratihabitio — ordinationis. 211. Ratio administrationis cui reddenda a monasterio monialium, 533. 535. — bonorum paroeciae religiosae, 533. 631. Rato {Super) — processus, 1111. Razzismo aliquae theses de eo re­ probantur, 1381. Recisio manu- non est irregularitas indispen-abili-· 981. Reconventio contra promolorem iusliliae non admittitur, 1691. Rector collegii qui renuit d^e te­ stimoniales, 545. Recursus ad laieam potestatem el poenae, 2231, 2335. pro ab-olulio- ne a censuris, 2252. contra decre­ tum amotionis, 2116. — contra dimis­ sionem a religione, 617. — per telephonuin el telegraphum. 1041. Redemptio canonum iuxta valorem nominalem, 1512. Reditus -- intercalares, 1480. — in fa­ vorem cappellaniae, 1517. Reductio Missarum in ecclesiis reli­ giosorum. 1551. — onerum ob immi­ nutos reditus, 1480. — Missarum. 831, 811. Registratio baptizatorum — extra pa­ roeciam, 778. Regulae religiosae emendandae, 489. Regulares - visitatio eorum ecclesia­ rum, 311. 1261. - - Episcopi el rochetum, 349. Relatio — triennalis de modo vestiendi mulierum. 340, 1262. - annualis de causis matrimonialibus, 340, 1960. — quinquennalis de religiosis, 510. — re­ latio a clericis Orientalibus facienda, 1. — triennalis de Seminario, 340, 1357. — triennalis de calechismo, 310, 250. quinquennalis S. Cong. de Propaganda Fide facienda. 300. — annua el missiones, 300. — dioecesana el nova eius formula, 340. Religio — eius fundatio per decretum formale, 100. 492. Religiones pro luitione matrum et infantiae. 492. — pro indigenis, 492. — earum suppressio, 493. Religiosa educatio el Sacra Congr. dc Religiosis, 251. Religiosae mi-sionariae el medicina, 139. — et eorum itinera, 607. Religiosi militiae addicti impares fa­ cti vitat religiosae, 121. — subiiciuntur S. C. de Sacramentis circa onera ex ordinibus sacris, 249. — non ve­ niunt in can. 123. nomine sacerdo­ tum. 123. et calendarium proprium, 610. cl nomen Sancti Fundatoris in lilurgia, 610. el communicatio prix ilegiorum. 613. — mendicantes, 621. — et senilium militare, 580. 517. 637. saecularizali nequeunt es-e consultore- dioec., 621. — -i ameu­ te- liant. 571. eis commendatur stu­ dium calechi-mi. 565. — graxiler in­ firmi extra domum «legere possunt, 606. Religiosus status — laudatur, 478. Reliquiae et «‘arum authenticatio per Vicarium generalem, 1283. 1285, 368. - 339 — missionariorum ad «piem eius recitatio apud Ruthenos et in­ speciet, 454. dulgentiae, 931. Rota Romana - eius incompetentia. Renuntiatio — inris praesentandi ad pa­ 259. — eius normae, 259, 1598. — roeciam. 171. — eius acceptatio post eius competentia in appellationibus. mensem, 1429, 189, 2150. — pensio 1557. Studium apud ipsam, 1598. parocho renuntianti, 1129, I486. 189. Rota Hispanica restituitur, 1591, 1961. •— iuripatronatus, 1451. — paroeciae Rotary clubs - el clerici 127, 138 68 t. cum reservatione pensionis, 2150, 1129. Russi - ad fidem conversi. 2311. Reparatio - damnorum ex sponsalium Russia — Commissio pontif. pro ipsa, solutione, 1017. 257. Rescriptum saecularizationis quous­ Rusticatio clericorum. extra Mia* que renuntiari possit, 56, 630. 610. dioeceses, 113. super rato est gratiosum, II. 51. Rutheni in Canada <•1 in Statibus Reservata beneficia \ ide lieneficia Foederatis \mericae Septemtrionalis, reservata. 1. — Salutationis Angelicae apud Reservatio dignitatum S. Sedi. 396, ip>os recitatio pro indulgentiis, 931. 1435. normae pro officiis S. Sedi - celebratio matrimonii ipsorum cum reservatis, 1135. peccatorum el cenlat in is. 1099. sactisfactio praecepto surarum, 14, 893, 900. 2217. audiendi Missam pro ipsis, 1218. Residentia capitularium — 418 el sqs. Res indicata ob sententiam latam in foro civili, 1904. — in uno tribunali nequit iterum indicari in alio. 1903. 1989. — eius exceptio, 1629. in Sacerdotes an possint esse deputati re matrimoniali. 1903, 1989. et senatores, 139. magistri in schoResponsa - Sanctae Sedis (piando non lis, 1 îî:u· a < casus similes, 19. Sucro Scriptura licentia in ipsa el Restitutio in integrum ultra qua· collationes beneficiorum. 399. driennium non admittitur. 1683. Scriptura Sacra. contra sententiam Signaturae, 1905. Sacramenta eorum administratio re­ is contra sententiam Rotae, ligiosis extra domum religiosam. 511. 1905. ob neglectum legis. 1905. 818. Retroactivitas relate ad sponsalia. Sacramentum SS. eius visitatio, 125. can. Ill, exclusa. 111. 1017. Saecularia Instituta Religiones imi­ relate ad impedimenta a Codice abrotantia. 681 bis. can. 612, 10. 612. gala. 10. 1036. consul· Sa ecu lari zati - nequeunt Rituale Romanum — el manuale Tole­ lores dioeces. 612. tanum, 1100. Saecularizatio eius indultum quous­ Ritus Lusitanus Bracaren-ûs, 98. que possit renuntiari. 56. 69, 610. — ad quem ritum pertineant baplizati acerdotes an admittendi ad Missae celebrationem, 804. I exilia quaenam admittantur in ec­ clesiis, 1233. I ia Crucis — facultas cani erigendi, 319, 912. — eius indulgentiae deftniuntur, 925 — aliqua dubia circa eius exercitium, 925. Viaticum - eius administratio religio­ sis, 818, 514. I icariatus Apostolicus eius erectio, 215. I icarii Castrenses eorum iurisdiclio, 66, 882. I icarius Apostolicus - an possit hahere vicarium generalem, 291. - eius relatione*. ( um religiosis missionariis, praesertim circa eleemosynas 1 I incidi defensor in rausi* super rato, an collectas pro missionibus, 291. habeat privilegium liturgicum nomi1587. I inum quale sil oportet pro Mi*sa, nis in Canone Missae, 2, 294, 368. — 815. quas indulgentias concedere possit, I iolaceus color el insignia Praelato­ 291. rum Curiae R., 328. definitus (pia­ I icar itis capitularis et certae functio lis sil, 349. nes 133. I iolatio legis et praerepti poenali*, I icarius coadiutor — el assistentia ma2237. — privilegii fori, 2341. trimonio, 1096, 175. I irgines earum benedictio non expe­ assistentia I icarius cooperator — dit ul introducatur, 478. 683. matrimonio, 1096. 476. — eius nomi­ I isitatio SS. Sacramenti. 125. ec­ natio. 476. - religiosus subest can. clesiarum regularium. 311. 1261. 1273. 131, 131. J isitatio Ecclesiae pro acquirendis J icarius Curatus — Paroeciae habitua­ indulgentiis, 929. lis et eius obligatio applicandi pro Visitator - Seminariorum in Italia. 256. populo, 471. AposlolieiH in Missionibus Sinonin Missionibus, I icarius delegatus sibus, 218. 198, 294. 309. I ita religiosa commendatur. 587. Vicarius /araneus — eius praecedentia, Vitrum — res ex ipso confectae e! in­ 106. 150. dulgentiae. 924. Vicarius Generalis eius praeceden­ roratio declaratio vocationis, 587. tia, 370. 106. — eius officia, 370. — I ota simplicia religiosorum laicosi sil Episcopus, 319. 370. — el cer­ rum, 6. 573. annualia et servitium tae functiones. 370. 397. — non exi­ militare, 571. sollemnia post sim­ mitur ab assistentia Episcopo prae­ plicia ante Codicem emissa, 575. — standa, 412. - non potest authenlisimplicia monialium in Gallia. 138. care reliquiae, 368, 1283, 1285. — el Vide Moniales. emittenda ante pro­ facultates can. 319 contentae, 319. fessionem solemnem, 373. — durante 368. si religiosu* servitio militari I icarius oeconomus — el applicatio amens liai. 574 Missae pro populo, 166. et licentia Votiva donaria — eorum alienatio. 1532 ad assistendum matrimonio. 172. 473. Votum — ieiunandi quos obligare pos 1096. ius eum nominandi. 172. — sil. 1253 et 1310. duarum paroeciarum el Missa pro po­ pulo, 473. I icarius paroecialis quando teneatur Missam pro populo applicare, 451. 166. societates prohibitae Vicarius substitutus et assistentia ma­ tholicis 681. trimonio. 1096. 474, 465. I idua el secundae nuptiae. 1097. I igilantia Consilium a vigilantia. 363. I incendi Sancti Conferenliae seu so­ tempus, 33. Zonarium cietates, 681. DELLO STES'SO EDITOBE Collectio Theologica Romana AD USUM SEMINARIORUM pubblicata sotto la direzione di Mons. PIETRO PARENTE Professorc di Tcologia Dogmatica nclla Pontificia Univcrsità di Propaganda Fide in Roma. - Socio della Pont. Accad. Romana di S. Tomaso. Vol. I. De Ecclesia - De fontibus revelationis In-8, II ed. PARENTE (Petrus). Vol. II. De Deo Uno et Trino (cum introductione dc scientia theologica). In-8, II ed. 1946, pag. XII-330 PARENTE (Petrus). Vol. III. De Verbo Incarnato. In-8, II cd. 11946, pag. XVI-326 PARENTE (Petrus). Vol. IV. De Creatione universali - De Angelorum hominisque elevatione et lapsu. In-8, II ed. 1946, pag. VIII-252 PARENTE (Petrus). Vol. V. Anthropologia supernaturalis De gratia, de virtutibus et donis. In-8, II cd. 1946, pag. VI-320 PIOLANTI (Antonius, Theologiae Sacramentariac in Pont. Universitate De Propaganda Fide Professor). Vol. VI. De Sacramentis. In-8, II cd. 1947, pag. ΧΠ-466 PIOLANTI (Antonius). Vol. VII. De Novissimis. In-8, II ediz. I947> pag. 144 In preparazione i seguenti vdlumi sussidiari: a) Theologia Biblica. b) Theologia Patristica. c) Theologia Ascetico-Mystica. d) Theologia Orientalis. \