JOANNES DOMINICUS MANSI SACRORUM CONCILIORUM NOVA ET AMPLISSIMA COLLECTIO VOL. 33 19 61 AKADEMISCHE DRUCK- U. VERLAGSANSTALT GRAZ - AUSTRI Unverànderter Abdruck der 1927 bei H. Welter, Arnheim und Leipzig (Société nouvelle d'édition de la collection Mansi) erschienenen Ausgabe Druck: Akadeniische Druck- u.Verlagsanstalt, Graz Printed in Austria JO.il/U NOVA ET AMPLISSIMA COLLECTIO CUIUS IOANNES DOMINICUS MANSI ET POST IPSIUS MORTEM FLORENTINUS ET VENETUS EDITORES AB ANNO 1759 AD ANNUM 1798 PRIORES TRIGINTA UNUM TOMOS EDIDERUNT NUNC AUTEM CONTINUATA ET DEO FAVENTE ABSOLUTA CURANTIBUS 3 Ulmo et Rmo D. D. LUDOVICO PETIT ARCHIEPISCOPO ATHENARUM E CONGREGATIONE AUGUBTEflANORUM AB ASSUMPTIONE ET BONAE MEMORIAE IOANNj 3 BAPTISTA MARTIN SACERDOTE, OLIM PROFESSORE 15 CATHOLICA UNIVERSITATE LUGDUNENSI. TOMUS QUINQUAGESIMUS TERTIUS SACROSANCTI OECUMENICI CONCILII VATICANI PARS SECUNDA ACTA SYNODALIA (Congreg. LXXXYII-LXXX1X). ACTA DEPUTATIONUM. POSTULATA SCHEMATA DECRETORUM. PROMULGATIO. CATALOGUS PATRUM. INDEX MONUMENTORUM TOMI LUI Verborum compendia: patr. «= patriarcha; aep. ■» archiépiscopal; ep. = episcopal. Anxo Christo Ammo Christi 1869-1870 Sacrosanctam oecamenicam emiliani Vati­ canam. Pars secunda. 1870 Acta synod al I a. 7. Monitum quo patribus mittuntur ©men­ tiones propositae super dicto schemate, et intimatur proxima congregatio gene­ ralis 32 A. Sessiones publicae et congregationes gene­ rales. 1870 A\Y V. Discussio schematis reformati consti­ tutionis de sede episcopali vacante 1-46 8. Emendationes a nonnullis patribus pro­ positae in congregatione generali super schemate de sede episcopali vacante 33-35 1. Monitum de proxima congregatione ha­ benda, deque electione facienda decem patrum deputatorum pro rebus disciplinae ecclesiasticae 1 aug. 13 2. Congregatio generalis LXXXVI1 3. Monitum quo patribus mittitur schema reformatum constitutionis de sede epi­ scopali vacante, et proxima intimatur congregatio generalis 3 4. Schema constitutionis de sede episcopali vacante a Deputation© pro rebus disci­ plinae ecclesiasticae reformatum patrum examini propositum 3-6 5. Summaria relatio eorum, quae ad schema de sede episcopali vacante reformandum acta sunt a Deputation© pro rebus dis­ ciplinae 6-8 aug. 23 6. Congregatio generalis LXXXVIII 9. Schema de sede episcopali vacante a De­ putation© pro rebus disciplinae ecclesiasti­ cae ad mentem emendationum in con­ gregatione generali propositarum refor­ matum 35-36 1-3 Electio ΧΠ patrum deputatorum pro re­ bus disciplinae ecclesiasticae 2-3 8-36 Annunciator mors nonnullorum concilii patrum 8-9 Indicitur discussio schematis reformati de sede episcopali vacante 9 Relatio de schemate reformato facta ab episcopo Conchensi nomine Deputa­ tions 9-17 Inchoatur discussio de eodem schemate generarim spectato. — Oratores: Gandolfi ep. Cométanos et Centumcellonsis 18-20 Crespo y Bautista ep. Arcensis 20-21 Discussio specialis in caput I. — Oratores: Ferré ep. Casalensis 22-23 Zunnui-Casula ep. Uxellensis et Terralbensis 23-94 De Lacerda ep. S. Sebastiani Fluminis Januarii 24—25 Discussio specialis in caput II. — Oratores : Caixal y Estradé ep. Urgellensis 25-26 Ferrò ep. Casalensis 26-27 Zunnui-Casula ep. Uxellensis et Terralbensis 27-28 De Lacerda ep. S. Sebastiani Fluminis Januarii 28-29 Discussio specialis in caput ΙΠ. — Orator: Vasconcellos ep. Lamacensis 29-32 CONCIL·. OK.KKKAL. tomus LTIL Monentur patres emendationes typis impressas domi esse mittendas una cum intimatione futurae congrega­ tionis 32 sept. 1 10. Congregatio generalis LX.XXIX 36-46 Indicuntur suffragia ferenda de emenda­ tionibus schematis de sede episcopali va cante 37 Relatio Petri Trucchi ep. Foroliviensis 37-42 Suffragiis patrum proponitur caput I schematis a Deputation© reformatum iuxta emendationes in generali congre­ gatione propositas 42 Suffragiis subiiciuntur emendationes in integrum schema, quarum nonnullae acceptantur iuxta modum 43 Proximam congregationem per folium typis impressum patribus esse signifidam 43 11. Schema constitutionis de sede episcopali vacante iuxta emendationes a congrega­ tione generali admissas reformatum 43-46 XX VI. Discussio schematis constitutionis super missionibus apostolicis 45-156 1. Monitum quo patribus mittitur schema constitutionis super missionibus apostolicis 45 2. Schema constitutionis super missionibus apostolicis patrum examini propositum 45-61 3. Animadversiones a nonnullis patribus scripto traditae in schema constitutionis super missionibus apostolicis 61-156 Emendatores: a. Paulus Hindi aep. Jezirensis 61 β'. loannes Belluomini prior, gener. Ere­ mitarum S. Augustini 61-64 γ*. Henricus Elder ep. Natchezensis 64- 65 o'. I. Μ. I. Baillés ep. iam Lncionensis 65- 68 e'. Raphael D’Ambrosio aep. Dyrrachiensis 68-69 ς. Ludovicus Marangoni minister gener. Minorum conveotualium 69-71 II INDEX MONÜMEMTORÜM XI Axxo A 5X0 CHRISTI CHRI8TI 1870 Ç. Card. Corsi aep. Pisanus 71-72 η'. F. B. Trionfetti op. Terracinensia 72-80 θ'. Agapius Baciai op. Gariopolitanus 80-81 *c. F. L. Zelli abbas S. Pauli de Urbe 81-83 . *ια Cyrillus Behnam Benni aep. Mausiliensis Syrorum 83-85 ψ'. Angelus Kraljevié ep. Metellopolitanus 85 *. ιγ Carolus Pooten aep. Antibarensis 86 *. ci Joseph Aggarbati ep. Senogalliensis 87-89 «*. Hilarius Siliani ep. Callinicenais 89-91 *. Eustachias Zanoli ep. Eleutheroις politanus 91-94 *. < Laurentius Bergeretti aep. Naxiensis 94-96 vr¡. Joseph Novella ep. Patarenais 96-93 ιθ'. Bonaventura Attanasio ep. iam Liparitanus 98-100 x*. Theobaldus Cesari abbas gener. Cisterciensium 101-04 xa'. Rodesindus Salvado ep. Portus Vic­ toriae 104-05 x^. Ant M. Fania ep. Marsicensis 105-06 I *. χγ Lud. Th. Pallu du Parc ep. Blesensis 106-07 x£'. Nicolaus a S. loanne miniater gener. I Capuccinorum 107-09 I xti loan. Ang. Mondani, prior gener. Ser­ vorum b. Mariae virginis 109-11 χς'. Philippas Manetti ep. Tripolitanus 111-13 *. χζ Patr Armenus Ciliciae cum suis epi­ scopis 113-17 xif. losepbus Caixal y Estradé ep. Urgellensia 117-35 χθ'. Petrus Beckx praepositus gener, societatis lesa 135-42 λ'. losepb Angelini aep. Corinthiensis nomine fratrum Lemann 142 *. λα Tobias Ann aep. Berytensis Maroni tarum 142-43 λ^. Ludovicos Faurie ep. Apolloniensis 143-44 *. λγ VincentiuB Spaccapietra aep. Smyrnensis 144-48 *. λί Innocentius Sannibale ep. Eugubinua 148-49 Xt’. Anonymus 149-51 4. Schema alteram decreti de apostolici missionibus 152-56 oct 20 1870 ita. 7 Un. 11 XX VU. Litteras apostolicae quibus ad aliud opportunius et commodius tempus concilium Vaticanum suspenditur 155-58 B. Acia Diputationli pro rebus ad fidem perti­ nentibus 157-332 1. Quomodo electa sit Deputatio pro rebus ad fidem pertinentibus 157-59 2. Congregatio I 159-61 3. Congregatio II 161-63 4. Schema reformatum constitutionis dog­ maticae de fide catholica patrum deputa­ torum examini propositum 164-69 1870 XII 5. Eiusdem schematis pars altera examini patrum Deputationis de fide proposita 170-77 mart. 1 6. Congregatio III 177-80 mart 2 7. Congregatio IV 180-82 mart 4 182-86 mart 5 8. Congregatio V 9. Congregatio VI 186-88 mart. 6 10. Congregatio VII 188-89 mart. 8 11. Congregatio Vili 190-92 mart 9 12. Congregatio 192- 93 mart 11 193- 94 mart. 12 13. Congregatio 14. Congregatio mart. 13 15. Congregatio XII mart 14 16. Congregatio XIII 199-203 mart 17 17. Congregatio XIV 203-06 mart. 20 18. Congregatio XV 206-10 xi 194- 97 197-99 19. Capitis VI alterius schematis textus re­ formatus patribus deputatis denuo pro­ positus 210-12 mart 25 20. Congregatio XVI 212-14 mart 27 21. Congregatio XVII 214- 15 mart 30 22. Congregatio XVFII 215- 16 mart. 31 23. Congregatio XIX 216 apr. 3 24. Congregatio XX 216- 17 9 apr. 4 25. Congregatio XXI 217- 18 26. Congregatio XXII 218- 19 apr. 5 27. Congregatio XXIII 219- 20 apr. 6 28. Congregatio XXIV 220- 21 apr. 8 Congregatio XXV 221 apr. 9 30. Congregatio XXVI 221- 22 apr. 16 31. Congregatio XXVII 222- 23 apr. 20 32. Congregatio XXVIII 223- 25 apr. 21 33. Congregatio 225- 26 apr. 22 226 apr. 23 34. Congregatio 35. Congregatio XXXI apr. 25 36. Congregatio XXXII 228- 29 apr. 26 37. Congregatio ΣΧΧΙΠ 229- 30 226- 28 Schema secundae constitutionis dogma­ ticae de doctrina catholica a Deputatane 230-38 pro rebus fidei reformatum apr. 27 39. Congregatio XXXIV 238- 39 apr. 28 40. Congregatio XXXV 239 maii 1 41. Congregatio XXXVI 239- 40 maii 3 Constitutio dogmatica prima de ecclesia Christi patrum Deputationis pro rebus 240-44 fidei examini proposita 244- 45 43. Congregatio XXXVII 245- 47 44. Congregatio XXXVIII mali 5 45. Congregatio XXXIX 247-50 maii 5 46. Congregatio XL 47. Congregatio XLI 48. Congregatio XLII 250- 51 maii 2 maii 6 maii 7 251- 52 252 49. Constitutio dogmatica póma de ecclesia Christi a patribus Deputationis pro rebus fidei reformata 252-56 maii 8 50. Congregatio XLIII 256 maii 22 i 51. Congregatio XLIV 256-57 iunii 8 52. Nova forma capitis IV integre reformati patribus deputatis proposita 257-58 ¡unii 8 I 53. Congregatio XLV 259-62 ¡unii 9 I 54. Congregatio XLVI ¡unii 12 I 55, Congregatio XLVII 262- 63 263- 64 INDEX MONUMENTORUM xiii A MXO C11R18T1 Anno Ohribti 1870 1870 ¡unii 19 iunii 19 66. Congregatio XLV1II 264 67. Novum schema capitii IV patribus de­ putatis propositum 266-66 ¡unii 91 68. Congregatio XLIX 266 iunii 24 59. Congregatio L 266-67 iunii 26 60. Congregatio LI 267 61. Votum Friderici Zinclli ep. Tarvisini de definienda infallibili tato Romani ponti­ ficis 268-69 iulii 3 62. Congregatio Lll 269-70 iulii 7 63. Congregatio LILI 270-72 iulii 8 64. Congregatio LIV 272-73 iulii 9 66. Congregatio LV 273-75 iulii 11 66. Congregatio LVI 275 iulii 14 67. Congregatio LVII 275-76 iulii 14 68. Congregatio LVIII 276 69. Quomodo caput IV constitutionis primae de ecclesia Christi, quo definitur Ro­ mani pontificis infallibility, extiterit et a concilio sancitum sit 276-86 70. losephi Kleutgen epistola, qua alterum schema reformatum de fide catholica card. Bilio, Deputationis praesidi, mittit 286-87 71. Schema constitutionis dogmaticae se­ cundae de fide catholica patrum examini propositum 286-95 72. losephi Kleutgen relatio de schemate reformato 295-307 73. Schema constitutionis dogmaticae se­ cundae de ecclesia Christi secundum patrum animadversiones reformatum 308-17 74. losephi Kleutgen relatio de schemate reformato 317-32 C. Acta congregationis specialis ad recipiendas et expendendas episcoporum proposifiones deputatae 7. 331-716 Postulata varia a patribus exhibita 331-662 1. Postulata ab XI Galbarum epp. pro­ posita 331-52 2. Propositiones decem ad varia disciplinae capita spectantes a XV Germaniae epp. exhibitae 352-78 3. Series propositionum a XXXVII Nea­ politanae regionis epp. exhibitae 378-456 4. Postulata aep. et epp. Belgii do rebus disciplinaribus 456-61 5. Postulatio aep. Lucani super privilegiis et exemptionibus praelatorum saecu­ larium qui territorium non habent 461 6. Propositio in gratiam piae operae a Propagatione fidei nuncupatae a CX patribus subscripta 461-65 7. Propositio correctoris generalis ordinis Minimorum de conformitele et unitato in recitando horas canonicas ac cele­ brando missam 466 8. Propositio ep. Tarvisini de publicandis simul omnibus schematibus cum prope a fine erit concilium 466-67 9. Postulata aepp. et epp. provinciarum Quebecensis et Halifaxiensis 467-70 XIV 10. Propositio ep. Albinganeosis pro iuvanda disciplina cleri 470-72 11. Postulatum ep. Moguntini ut decretum concilii Tridentini quoad normam pro­ cedendi ad electionem episcoporum et cardinalium a synodo Vaticana confir­ metur 472-73 12. Postulatum aep. Mcssanensis de nova quarundam dioeceseon, quae intra abarum ambitum continentur, circumscrip­ tione 473-74 13 a. Postulatum aep. Hydruntini de usura 474-75 13 b. Alterum postulatum de usura a XX patribus exhibitum 476 14. Propositio circa ius gentium per veri­ tates a Deo revelatas instaurandum a XL patribus subscripta 477-78 15. Postulata quatuor op. Vicentini de non­ nullis discipbnae ecclesiasticae et sa­ crorum rituum articulis 478 16. Propositio XXXIII patrum de novo co­ dice iuris canonici conficiendo 478-80 17. Postulata sex ep. Concordiensis de variis disciplinae capitibus 480 18 a. Postulatum a fere CC patribus sub­ scriptum pro dogmatica definitione as­ sumptionis corporeae in caelum Deiparae 481-82 185-18i. Postulata novem pro eadem de­ finitione 481-89 18 k. Propositio ep. Giennensis de eadem veritate definienda 489-90 18/. Ep. S. Christophori de Havana votum de eodem dogmate 490-514 18 m. Votum ep. Laquedoniensis pro eadem definitione 514-17 18 n. Synodi Smyrnensis ad summum pon­ tificem epistola de eodem argumento 517-19 19. Postulatum aep. Westmonasteriensis de additione facienda canonibus de pri­ matu Romani pontificis in schemate de ecclesia 519-20 20. Postulata dogmatica aep. Mechliniensis de suprema in ecclesia potestate 520-27 21 a. Postulatum aep. Mechliniensis respi­ ciens schisma Stevenistarum, seu, ut appellatur in Galbis, dissidentium vulgo la Petite Église 527-28 21 b. Postulatio ep. Lucionensis super eodem schismate 528-29 21 c. Reverentissima commentatio ad sacro­ sanctum oecumenicnm concilium Roma­ num de variis actis ad ecclesiam gallicanam spectantibus 529-37 21 d. Observationes criticae ep. Lucionensis 537-38 21 e. Card. Donnet ad summum pontificem epistola de eodem argumento 538-39 22. Propositiones sex ad varia rerum ge­ nera spectantes ab ep. Halicarnassensi oblatae 41 * 540 23. Postulatio a XXXV vicariis apostolicis exhibita pro promovenda pia sodalitate Sanctae Infantiae 541-4 INDEX MONUMENTORUM Axro AMMO Christi hristi 1870 XVI 24. Observationes uop. Berytensis ritos maro n itici de iis quae pro animarum uti­ litate corrigenda videntur in Syria eorumque maiori in dies augmentatione in Alemannica Helvetia 599-603 1870 I 43. Propositio cardinalium Riario-Sforzu et Pccci postulantium, ut a concilio dam­ netur ootologismuv 603-08 543-47 25. Propositio abbatis Einaiedlensis circa vota simplicia solemnibcs praemittenda 547-50 26. Postulatum ut opificum societas Der Gestilen-Vîtñu a s. condilo Vaticano laudetur atque commendetur 551-52 27. Postulatum ep. Pistoriensis et Pratensis nomino quorumdam epp. Italiae cen­ tralis exbibita de nonnullis disciplinae capitibus 552-53 44. Salvatoris Viteileachi, ep. Auximani. propositio de tribus pietatis officiis ab episcopis inter se reddendis 608-10 I 45a. Supplicatio ep.Laquedoniensis pro par­ vulis in materno utero clausis 610-12 I 455. ludiciutn ab uno o theologis latum de dicta propositione ep. Laquedoniensis 612-17 46. loannis Theodori Laurent, ep. Cherso­ nensis, rota concilio oecumenico Vati­ cano proponenda 618-22 28 Postulatio DX epp. de invitatione fa­ cienda Hebraei? ad agnoscendum Mes­ siam salvatorem lesum 554-64 47. Epp. Rumenorum postulatum de Orien­ talium disciplina religiose servanda 622-28 29. Postulatum a CVHI patribus exhibitum, ut Vincenti! a Paulo associationes, quae vulgo Conferentia/ dicuntur, a sacro Vaticano concilio laudentur ac commen­ dentur 564-67 48. Orientalium de trabica Vulgatae ver­ sione postulatum 628-29 49. Propositiones a Commissione orientali exhibitae de coelibatu sacro deque im­ pedimentis matrimonialibus apud Orien­ tales 629-31 30..Postulatum a XXX epp. exhibitum, ut societas s. Vincendi de Paulo a sacro concilio Vaticano laudetur et commen­ detur 567-68 50. Postulatum epp. Belgii pro extendendo cultu b. Julianae Corneliouensis 632-34 31. Postulatio exbibita a nonnullis epp. tam maronidci quam chaldaici ritus de malis quae societatem perturbant 568-69 51. Postulatum pro nigris Africae centralis 634-39 32. Postulatum a XVI epp. exhibitum de socialismi erroribus 569-70 33. Postulatum XVIII epp. de strictius ob­ servanda lege Tridentina in episcopis aliisque praesulibus eligendis et nomi­ nandis 570-71 34. Postulata a LXX patribus exhibita, ut piae operae Scholarum Orientalium et solemuis ab ecclesia consecratio et nova commendatio tribuatur 571-74 52. Postulatum pro introducenda causa Chriatophori Columbi 639-40 53. Petitio aep. nonnullorumque presbyte­ rorum Neapolitanae dioecesis, ut surdis, mutis et caecis propria et methodica institutione occurratur 640-47 54. Postulata duo, ut s. Francisco Salesio ep. Genevensi titulus docloris ecclesiae decernatur 647-51 55. Aep. Brundusini postulatio de augendo cultu ss. Nominis lesu 651-54 35. Episcopi Warmiensis petitio de lege ferenda in sacerdotes rarissime sacramentaliier confitentes 574-76 56. Postulatum pro ter celebrando in die Commemorationis omnium defunctorum 654-55 36α. Propositio CXVIII epp. postulantium, ut s. loseph eligatur ac declaretur uni­ versae ecclesiae patronus atque pro­ tector 576-79 57. Libellus supplex, quo epp. Germaniae petunt, ut festum b. Alberti Magni tanquam doctoris ecclesiae in officio et missa celebretur 655-57 365. Idem postulant XLIII generales diver­ sorum ordinum 579-81 58. Votum a multis patribus summo ponti­ 37. Ut debiti honores ·, losepbo beatae Mariae virginis sponso a concilio oecumenico Vaticano in sacra liturgia de­ cernantur postulatum 581-85 38. Votum synodi * patriarchal! Armenorum de re militari et bello 685-91 I 39. Postulatio exhibita ab aliquibus epp. ritus armeni circa ius gentium 591-92. I 40. Postulatum CV1II epp. et capituli ec­ clesiae cathedralis Concordiensis pro inserendis Salutationi Angelicae verbis Fïfÿo Immaculata 592-96 41. De scholis mixtis earumque corruptela in Alemannica Helvetiae parte ad sche­ ma de ecclesia brevis relatio a Carolo Ioanne G rei th ep. Sangallensi exhibita 596-99 I 42. Eiusdem ep. Sangallensis observationes et propositiones de matrimoniis mixtis fici oo fine oblatum, ut novis honoribus sacratissimo Cordi lesu exhibitis ecclesia efficaciorem eius tutelam consequatur 657-59 i 59. Postulatum aep. Tolosani de festo Ca­ thedrae b. Petri ad altiorem ritum eveI bendo 659-62 I IL Acta congregationis specialis deputatae ad recipiendas et expendendas epp. pro­ positiones 663-98 1. Nomina cardinalium et patrum ex qui­ bus constat peculiaris congregatio de­ putata pro recipiendis et expendendi * patrum propositionibus 663 1870 I 2 Sessione dei 23 gennaio 1870 663-67 3. Sessioni dei 25 e 28 febbraio I 4. Sessione dei 3 marzo I 5. Sessione dei 8 marzo 667-76 676-79 679-82 XVII win INDEX MONUMENTORUM Axxo Curiati 1870 Christi 6. Sessione dei IO marzo 7. Sessione dei 14 marzo 8. Sessione dei 17 marzo mart. 14 682-84 684-85 685-87 9. Peculiaris congressus tertiae commissionis 687 10. Sessione dei 11 aprile 687-89 11. Sessione dei 22 aprile 689-91 12. Altera postulatorum distributio inter quatuor commissiones 691-92 mai a 13. Peculiaris congressus quartae commis- sionis mai 5 692-93 14. Peculiaris congressus commissionis pri­ mae 693- 94 15. Sessione degli 8 maggio 694- 96 16. Sessione del 19 giugno 696-98 III. fíelatio summaria super postulationibus patrum a Deputations secretario exhi­ bita 697-712 1. Secretarii Deputation!» epistola ad subsecretarium concilii 697-99 2. Conspectus generalis postulatorum quae Deputation!» examini subiecta fuerunt 699-712 IV. Appendix. — Consultoris cuiusdam anongmi in varia postulata ab episcopis Austrias exhibita 711-16 D. Schemata constitutionum ac decretorum pa­ trum examini proponendorum I. 715-914 Index schematum quae a theologis et ec­ clesiastici iuris consultis praeparata fue­ runt 715-18 II. Schemata de rebus theologico-dogmaticis 719-22 1. De sacramento matrimonii capita doc­ trinae et canones 719-21 2. Doctrina de sacris libris veteris et novi Testamenti 721-22 III. Schemata de disciplina ecclesiastica 721-84 1 a. Schema constitutionis de episcopis, de synodis et de vicariis generalibus a De­ putatone pro rebus disciplinae refor­ matum 721-27 1 b. Adnotationes ad schema decreti de residentia episcoporum, a secretario commissionis pro rebus Orientalium 727-28 propositae 2. De sede episcopali vacante 729 3. De capitulis canonicorum 729-31 4. De parochis, ubi de modo conferendi parochiales ecclesias, de parochorum officiis, eorumque remotione 732 1870 9¿>. Ad schema decreti disciplinaris super confectione et usu unius parvi catechismi pro universa ecclesia 733 10a. De oneribus missarum aliisque piis dispositionibus 733-36 105. Ad schema decreti disciplinaris de oneribus missarum aliisque piis dispo­ sitionibus 736-37 11. De observantia ritualis Romani 737 12. De administratione sacramentorum 738-45 13. De patrinis 745-46 14. De titulis ordinationum 746-48 15. De impedimentis matrimonii, ac speciatim de impedimentis cognationis le­ galis, poblicae honestatis, et affinitatis 748-52 16. De civili, quod vocant, matrimonio 752-54 17. De matrimoniis mixtis 754-56 18. De matrimonio coram parocho proprio celebrando 756-62 19. De concilii Tridentini capite Tametsi retinendo et ubique promulgando 762-64 20. De statu libertatis in contrahendis ma­ trimoniis probando 765-66 21. De festorum dierum sanctificatione et de abstinentia et ieiunio 766-70 22. De monomachia 770-71 23. De suicidio 772 24. De magnetismi abusu et spiritismo 773-75 25. De sectis vulgo clandestinis 775-81 26. De usuris 781-84 IV. Schemata constitutionum de regularibus 783-854 1. De regularibus 783-85 2. Supervotoobedientiae regularium785-88 3. Super perfecta vita communi 788-93 4. De clausura 793-98 5. De parvis conventibus 798-803 6. Super novitiatu et novitiorum ac neo803-07 professorum institutione Super affiliationibus 8. Super studiis regularium 807-09 809-12 9. Super gradibus et titulis regularium 812-15 10. Super ordinationibus regularium 815-20 11. Super electionibus regularium 820-27 12. Super visitatione regularium 827-29 13. Super expulsione religiosorum incorregi bilium 829-32 14. Super iurisdictione episcoporum in re­ gulares delinquentes 832-37 15. De monialibus 837-40 16. Super instit. votorum simplicium 840-46 5 a. De vita et honestate clericorum 732 17. De spiritualibus exercitiis, sacris reces­ sibus, et domibus recollectionis 846-47 bb. Ad schema decreti disciplinaris De vita et honestate clericorum 732 18. De privilegiis praesertim regularium 847-54 6. De seminariis ecclesiasticis, ubi de me­ thodo studiorum et graduum collatione 732 7. De collationibus ecclesias ti eia 733 V. Schemata constitutionum de rebus poli­ tico-ecclesiasticis 853-94 8. De praedicatione verbi Dei 733 9 a. De parvo catechismo 733 1. De verbi Dei praedicatione et instruc­ tione religiosa libere exercenda 853-55 2. De libere exercenda ecclesiae potestate 855-56 INDEX MONUMENTORUM XIX Anno Christi Α2ΓΜ0 Christi 1870 XX 3. De bonis ecclesiasticis, deque eorum 856-60 libera administratione 4. Circa inrispatronatus exercitium 860-62 862-64 5. De concordatis 6. De admissione adolescentem ad statum ecclesiasticum, deque eorumdem privi­ legiis et immanitatibus 864-66 7. De clericis, qui in scholis, quae a gu­ bernio pendent, aliquo funguntur munere 866-67 8. De pauperum operariorumque suble­ vanda miseria 867-72 9. De educatione et instructione clerico­ rum 872-74 10. De regularibus ordinibus et congrega­ tionibus 874-76 11. De confratemiutibus, aliisque piis ope­ ribus 876-77 12. De potestatis civilis interventu in epi­ scoporum electione 877-78 13. Schema unius capitis in quo explicantur consectaria practica, quae ex tradita circa matrimonium doctrina ultro pro­ manant, habita ratione ad civiles leges 878-81 14. De Christianae inven tutis institutione 882-90 15. De communione catholicorum cum acatbolicis 890-91 16. De indiciaría ecclesiae potestate ab ap­ pellationibus tamquam ab abusu vindi­ cata 891-94 VI. Schemata constitutionum de rebus Orien­ talium 893-914 1. Schema decreti de ministro extraordi­ nario confirmationis 893-97 2. Schema constitutionis de ritibus 897 * 914 E. Documenta ad constitutionis Pastor aeternus promulgationem et receptionem spectantia 913-1062 I. Acta sanctae sedis 913-16 1. Litterae nuncii apostolici Parisiensis ad card. Antonelli a secretis Status de con­ stitutione Pastor aeternus 913-16 2. Responsum card. Antonelli 916 II. Documenta ab episcopis Germaniae simul edita 915-34 1. Acta conventus, quem Fuldae habuerunt epp. Germaniae 915-17 2. Epp. Germaniae post conventum Fuldensem litterae pastorales 917-20 3. Aep. Colonieasis epistola, qua eos epp. Germaniae, qui Fuldam non venerant, invitat, ut epistolae pastorali subscribant 920 4. Pii ΓΧ ss. pontificis ad aepp. et eppn qui litteris pastoralibus subscripserunt, responsum, quo, quanto iis solatio af­ fectus sit, significat 920-23 I 6. Epp. Germaniae post alterum conventum Ftildensem litterae pastorales ad clerum I datae 923-30 I 6. Eorundem litterae pastorales ad fideles editae 930-34 1870 III. Litterae plurium episcoporum orienta­ lium ritus latini ad summum pontificem Pium IX 933-36 IV. Adhaesiones patrum qui aut in congre­ gatione generali aut in publica sessione constitutioni Pastor aeternus non sunt suffragati 935-1062 1. Card. Mattei 935-37 2. Card. Schwarzenberg aep. Pregonéis 987-3S 3. Card. Mathieu aep. Bisuntinus 939 4. Card. Rauscher aep. Vindobonensis 939-40 5. Card. Orfei aep. Ravennatensis 940-41 6. Card. De Silvestri 941 7. Card. Trevisanato patr. Venetianim 941 8. Card. Gnidi aep. Bononiensis 941 9. Card. d’Hohenlohe 941-42 10. Card. Berardi 942 11. Card. Antonelli 942 12. Card. Grassellini 942 13. Inssef patr. Antiochenus rit. greec. melchit 942-43 14. Audu patr. Babylonenais rit chald. 943-46 15. Tarnóczy aep. Salisbnrgensia 946 16. Salomone aep. Salernitanus 946-48 17. Simor aep. Strigoniensis 948-52 18. Ginoulhiac aep. Lugdunensis 952-53 19. Mac Hale aep. Tuamensis 953 20. Trioche aep. Babvlonensis rit lat 953-54 21. Aun aep. Berytensis rit, marón. 954 22. Saint-Marc aep. Rhedonensis 954 . 23. Kalibgian aep. iam Amasenus rit. armen. 955 24. Asinari aep. Ephesinus 955 25. Blanchet aep. Oregonopolitanus 955 26. Kenrick aep. 8. Ludovici 955 27. Hur mus Ed. aep. Siracenaiarit. armen. 955 28. Beniamin aep. Neapoleos rit graee. 955 29. Furstenberg aep. Olomucensis 955-57 30. Tizzani aep. Nisibenus 957 31. Errington aep. Trapezun tinus 957-58 32. Scherr aep. Monacensis 958 33. Bostani aep. Tyrensis rit. marón. 958-59 34. Deinlein aep. Bambergensis 959-61 35. Bartatar aep. Sertensis rit chald. 961-62 36. Connolly aep. Halifaxieneis 962-63 37. AVierzchleyaki ep. Leopoliensis rit. lat 963-64 38. Martinez aep. de Manila 964 39. Monson y Martins aep. Granatensis 964 40. Darboy aep. Parisiensis 964-67 41. Dubreil aep. Avenionensis 967 42. Mac Closkey aep. Neo-Eboracensis 967 i 43. Haynald aep. Colocensis 967-75 44. Melchers aep. Coloniensis 975-76 45. Mérode aep. Melitenensis 976 46. Nazari aep. Mediolanensis 977-78 I 47. Landriot aep. Remensis 978 48. PnecherPassavalliaep. Iconiensis 978-79 49. Bernadou aep. Senonensis 979 50. Rodrigo Yusto aep. Burgenais 979 51. Loza aep. de Guadalaxara 979 I 52. Attar aep. Amidensis rit. chald. 979 53. 54. 55. I 56. Mollano aep. Nicomediensis De Ferrari aep. Naupactensis Losana ep. Bugellensis Labis ep. Tomacensis 979 979 979-81 981 XXI INDEX MONUMENTORUM XXII Ammo Christi 981 lb70 57. :Biale ep. Vontimilienaia 981 58. !Severa ep. Interamnenaia 59. Marguerye ep. Aaguatodunenaia 981 981-84 60. Moreno ep. Eporediensi· 984-85 61. Rivet ep. Divionenaia 985 62. Verrolloa ep. Columbicenaia 985 63. Beai ep. Canopensia 986 64. Carli ep. Almircnaia 65. Dupont dea Loges ep. Meteríais 986-87 987 66. Alberti ep. Syrenai· 67. Fertiita ep. Carenai· et Sarneniia 987 987 68. Montixi ep. Eccleaienaia 988 69. Orioglio ep. Eurienaia 988 70. MoccagatU ep. Zenopolitanua 988 71. Attanasio ep. iam Liparenaia 988 72. :Pelici ep. Aquipendienaia 73. Ullathorne ep. Birminghamienaia 988 988 74. Demers ep. Vancouverienaia 988-90 76. Legat ep. Tergeatinua 990 76. Mincione ep. Miletenais 990 77. Ricci ep. Signinua 990 78. Alcazar ep. Paphenaia 990-96 79. Dupanloup ep. Aurelianenais 997 80. Ranolder ep. Veaprimieuaia 997 81. Dreox-Brézé ep. Molinenais 997 82. Ketteler ep. Moguntinaa 997-1001 83. StroBmayer ep. Boanenaia 1001 84. Jirsik ep. Budvicensia 85. Hindi ep. lazirenaia rit chald. 1001-02 86., Delaplace ep. Hadrianopolitanua 1002 1002 87. Pukalaki ep. Tarnovienaia 1002 88. De France ep. Catacenaia 1002 89. Régnault ep Carnntenaia 90. Caixal y Estradò ep. Urgellenais 1002 1002 91. Amat ep. Montereyenaia 1002- 03 92. Forster ep. Vratislavienaia 1003 93. Salzano ep. Tanenaia 1003- 04 94. Moriarty ep. Kernenaia 1004 95. Peraico ep. Savannenaia 1004 96. Barbieri ep. Neocastrenais 97. Fanelli ep. S. Angeli de Lombardia 1004 1004 98. Forwerk ep. Leontopolitanua 1005 99. Majorsini ep Laquedonienaia 1005 100. Rosati ep. Tudertinua 1005 101. Gallo ep. Abellinonsia 1005- 06 102. Giampaolo ep. Larinensia 1006 103. Vaughan ep. Plymuthensis 1006 104. Pace ep. Amerinua 1006 105. Formiaano op. Nolanae 1006 106. Moretti ep. Imolenaia 1006- 07 107. Clifford ep. Cliftonienais 1007 108. Pagliari ep. Anagninus 1006-09 109. Sola ep. Nicienaia 110. Dobrila ep. Parentinua et Polensia 1008 111. Smiciklas ep. Crisienais rit ruth. 1008-09 112. Condo y Corral op. Zamorensia in 1009 Hispania 1009 113. Blanco ep. Abulenais 1009-10 114. Vérot ep. S. Augustini 1010 115. Idèo ep. Liparenaia 116. Payá y Rico ep. Conchensia in Hispania 1010 117. Dinkel ep. Auguatanua Vindelic. 1010 118. Wiery ep. Curcenaia 1010-12 119. Guttadauro ep. Calataniaiadenaia 1012-14 120. Peitlcr ep. Vacienaia 1014- 15 121. Riccio ep. Caiacenais 1015- 16 122. Milella ep. Aprutinua 1016 1016 123. Spoglia ep. Coraaclonsia 1016 124. Abda ep. Mariamnensia 1016 125. Rogers ep. Chathamenais 1016 126. O’Connell ep. Vallispratenaia 127. Bonoaz ep. Csanadiensia 1016- 17 1017- 18 128. Domenec ep. Pittaburgenaia 1018 129. Vaaconcelloa ep. Lamacenaia 1018 130. Colet ep. Lacionensia 1018- 26 131. Maret ep. Sarenaia 1026-27 132. David ep. Brioconaia I 133. Monaerrat y Navarro ep. Barcinonen­ 1027 sia 1027 134. Eberhard ep. Trevirenaia 1028 135. Bravard ep. Constantienais 136. Stepiacbnegg ep. Lavantinua 1028-30 1030 137. Pettinare ep. Nacerinus 1030- 31 138. Doura ep. Sue&sionenais 1031 139. Melias ep. Akrensis 1031 140. Cosi ep. Prienensis 141. Fogaraay ep.Tranasilvanienaia 1031- 32 1032 142. Meignan ep. Catalaunensia 1033 143. Gaeullette ep. Valentinenaia 1033- 34 144. Ramadié ep. Elnenaia I 145. Garcia y Anton ep. Tudenaia 1034 146. Martinez op. S. Chriatophori de Ha1034 vana 1034- 35 147. Huerta ep. Puniensis 1035 148. Mari assy ep. Palaeopolitanua 1035 149. Conroy ep. Albanenais 1035 150. Frangipane ep. Concordienaia 151. Baciai ep. Cariopolitanas rit. copt. 1035 152. Fitzgerald ep. Petriculanua 1035 153. Melcbiaedechian ep. Erzerumiensia rit. 1035 armen. 1035- 36 154. Place ep. Massiliensis 1036- 37 155. Grimardiaa ep. Carducenais 1037 156. Beckmann ep. Osnabrugensia 1037 > 157. Bovieri ep. Faliscodunenaia ___ 158. Cerruti ep. Savonensia et Naulenaia * in 1037 1 1037 159. :Biró ep. Szathmarienais 160. :Pankovics ep. Munkacaiensis 1037- 38 1038- 39 ibi. :Hugonin op. Bsiocenais 1039 162. Pagnucci ep. Agathonicensia 1039 163. Zalka ep. laurinenais 1039- 40 164. Thomas ep. Rupellenaia 1040- 42 165. Foulon ep. Nanceyensis 166. Laa Caaes ep. Constantinianus 1042-44 1045 167. Meurin ep. Ascalonensis 1045- 46 168. Callet ep. Oranensis 1046- 47 169. Guilbert ep. Vapincenaia 1047- 49 170. Krementz ep. Varmienais 171. Achaval ep. S. loannis de Cuyo 1049 1049- 50 172. Canzi ep. Cyrenenais 1050 173. Tosi ep. Rbodiopohtanus 1050 174. Mac Qaaid ep. Roffenais 1050- 51 175. Ryan ep. Buffalensia 1051-53 176. Perger ep. Cassovienais 1053 177. Gentili ep. Dionyaienaia 1053 178. Mrak ep. Marianopolitanna 1053 179. Orrego ep. de Serena 1053 180. Farao ep. Mardensis rit chald. 181. Lipovnizcki Magno-Varadinenaia rit. lat 1053-55 182. Kovacs ep. Quinque-Ecclesienaia 1955-56 1056 183. Vaisecchi ep. Tiboriadenaia 1056- 57 184. Szabò ep. Sabarienaia 1057- 59 185. Hefele ep. Rottenburgenaia 1060 186. Cuttoli ep. Adiaccnaia INDEX MONUMENTORUM XXIII À5M0 XXIV Asso I I Christi Chribti quibus aut ius aut privilegium fuit sedendi tn oecumcnieo concilio Vaticano 1061-94 187. Serafini ep. Viterbiensis et Tuscaniensis 1060 I 188. De Cesare abbas Montis Virginis I 1060-61 I 189. Burch all abbas gen. praeses Angliae I 0.8. B. 1061-62 I 190. Eliasabbas gen. S. Hormisdae rit I chald. 1062 191. Grifoni abbas gen. Camaldulensium I 1062 I 192. Guardi vie. gen. ce. rr. Ministrantium I infirmis 1062 193. Jandelmagister gener, ord. Praediea! torum 1062 P. , CiUlogui patron qui ad oecumenicam Vati- I canam synodum convenerunt J. 1061-1112 praelatorum ecclesiae catholicae | 1. Emi et rmi dd. cardinales 1061-63 2. Rmi dd. patriarchae 1063-64 3. Rmi dd. primates 1064 4. Rmi dd. archiepiscopi 1064-69 5. Rmi dd. episcopi 1069-90 6. Abbates nullius dioecoseos 1090 7. Abbates generales ordinum monastico­ rum mitrae usum habentes 1090-91 8. Generales et vicarii generales: a. Congregationum clericorum regula­ rium 1091 b. Ordinum monasticorum 1091-92 e. Ordinum mendicantium 1092 9. Sacri concilii patres qui a die 8 decem­ bris 1869 ad diem 20 octobris 1870 obierunt 1092-94 II. Index cdphabeticus sedium vel titulorum 1092-1112 SACRORUM CONCILIORUM NOVA ET AMPLISSIMA COLLECTIO. TOMUS QUINQUAGESIMUS TERTIUS. SACROSANCTUM OECUM EN 1CUM CONCILIUM VATICANUM 18694870. PARS SECUNDA. ACTA SYN0DAL1A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES. XXV. DISCURSIO SCHEMATIS REFORMATI CONSTITUTIONIS DK SEDE EPISCOPALI VACANTE. A torce locorum accurato descripta fuerunt, exhibet 1. indiculus patrum octogesimae septimae congrega­ Monitum de proxima oongrogatlono habooda, tionis generalis, qui inter acta concilii asservatur. deque olootlono facienda deootn patrum deputato­ Reverendus pator dominus Hyacinthus do Ferrari rum pro robus dlsoipllnao oooloelostloao. archiepiscopus Naupactonsis missum lectam celebra­ Onm ox patribus, qui congregationem seu do puta­ vit. Qua absoluta, et recitato oratione Adsumm tionem pro robus disciplinae occlcsiusticao constitu- Domine. etc., eminontissiinus primus praeses indixit unt, pleriquo, usi venia a sanctissimo domino nostro electionem faciendam decem patrum qui in deputaconcussa, e Horna ud tempus discesso ri nt, no, per­ liono pro rebus disciplinae ecclesiasticae vices inte­ duranto eorum absentia, Miiaceptiim ioni nb ipsa rim gerant absentium deputatorum, bis verbis: deputarono schematum examen in suspenso maneat, „ Reverend issimi patres, procedatur ad electionem eminentissimi ac reverendissimi praesides congrega­ decem patrum, qui in deputationo pro robus disci­ tionum generalium roverondissimos concilii patres plinae ecclesiasticae interim vices gérant corum, rogant, ut, loco absentium, alios decem eligere qui usi facilitato a sanctissimo domino nostro con­ velint, qui illorum vices interim gerant. Quapropter cessa. Roma ad tempus discesserunt: adcoquo qui proxima dio sabbati, quno est decima tertia currentis ex patribus schedulam scriptam non attulerunt, mensis augusti hora octava cum dimidio in aula eam scribant, et reverendus dominus subsecrctarius conciliari habebitur congregatio generalis ad cius- cum suis adjutoribus schedulas colligendos curet,M modi electionem per srhodulns secretas peragendum, n Dicti officiales commissum sibi munus excquuti Rogantur itaque reverendissimi patres, ut eorum sunt. Collcctisquc schedulis ac depositis super tnbuquilibet in schedula, quae huic folio adnexa distri­ lam coram praesidibus situm, eminentissimus pri­ buitur, adnotaro velit ex putribus Ronmu praesenti­ mus praeses suffragiorum computationem indixit his bus, decem, quos nd praedictum temporaneum munus verbis: seligendos judicaverit. nReverendissimi patres, scrutinium schedularum Ex secretaria concilii Vaticani dio 9 augusti 1870. quae modo exhibitae sunt, statini fiet in cnnspcctu vestrum: idcirco rogantur duo ex senioribus tum Ludovici!» .In robi ni, patriarchis, tum archiepiscopi», tum episcopia, tum MulwerrotariiiH concilii Vaticani. abbatibus, ut huic scrutinio velint operam dare." U. Tunc subsecretarios et eius ndiutores, seniores Congregatio gonoralls octogesima septima ex patriarchis, archiepiscopi», episcopis et abbatiI87<) augusti 13. bus n primo praeside vocatos ad tabulas in medio Dic sabbati 13 augusti 1K7(I horn octava cum aulae positas invitarunt, ut una cum notarii * ct dimidio ante meridiem in conciliari aula Vaticanae scrutatoribus suffragiorum schedulas reverendissimo­ * patriarchal! basilicae, generalis reverendissimorum rum patrum examinarent, adhibita in scribendo patrum congregatio habita est; cui interfuerunt con­ opera scriptorum secretante et stenographorum. tum triginta sex patres, nempe 22 cardinales, ñ pa­ Singulis vero schedulis perlectis et computati· triarchae, 1 primos, 23 archiepiscopi, 59 episcopi, suffragiis, ciuincntissimus primus praeses factam 1 abbas nullius dioecesis, G abbates generale * sive electionem significavit patribus, dicens: praesides congregationum nrdinum monasticorum, nRevorondÍMÍmi patres, absolutum iam est scru­ usum mitrae habentes, 1H generales et vicarii ge­ tinium schedularum, ex quo, loco absentium depu­ nerales; quorum nmninm nomina, quae per assigna- tatorum pro rebus disciplinae erdcsisstictc, maiori CoxeiU OXNKRAU TOMUS Llll. I A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 3 suffragiorum numero patres inventi aunt olecti, quo- A cupientes, sacro approbanto concilio, decernimus, rum nomina reverendus dominus subsecretarios ex ut quibus in dioecesibus cathédrale capitulum caambone recitabit/ nonico erectum existit, idem capitulum officialem Tunc ambonom subsecretarías ascendens sequen­ seu vicarium infra octo dica post mortem episcopi constituere, vol existen tem confirmaro omnino te­ tem tabellam perlegit; * flNomina reverendissimorum patrum, qui nd do­ neatur iuxta latam a synodo Tridentina disposi pa Catione m pro rebus disciplinae ecclesiasticae loco tionem1. Unas sit capituli vicarius: ubi vero usua absentium, maiori suffragiorum numero electi sunt: plores eligendi hactenus ita invaiali, ut statini abo­ Vinccntius Jekelfaluay episcopus Alba-Rega- leri difficili; possit, primus inter electos in ordina­ I* riam episcopi jurisdictionem solus succedat, cui *. lensi 2· Michael Payà y Rico episcopus Conchensis. reliqui »ubano in omnibus debeant. Ad vicarii 3e Benvenutos Monxon y Martins archiepiscopo» munus is tantum assumi possit qui sacro ordino sit *. Granatene! insignitus, ct in quo morum integritas, piota , * sunn 4· lacobus Quinn episcopus Brisbancnsi . * doctrina, et α qualibet nota, praesertim ecclesiasticae 5· losepbus Targioni episcopus Volaterranus. censurae, immunitas cum scientia ac prudentiae 6* Francucus Robertos Blanchet archiopiacopus laude conspirent. Et quamquam apprime deceat Oregonopolitanus. ac valde optandum sit, ut qui assumitur sit etiam 7* Petrus Paulus Trucchi episcopus Foroliviensis. in sacra theologia vel iuro canonico doctor aut 8· Alexander Franchi archicpiscopus Thessa- : E lieentiatiK. huiusmodi tamen qualitatis defectum lonicensis. election is validitati officere nolumus. Canonicis 9® lacobus Bailies episcopus wm Lueiononsis. autem sanctionibus inhaerentes, prohibemus ne in 10· Vincentia» Moretti episcopus Imolensie/ vicarium deputetur qui vacantis sedis fuerit patri­ Facta nominum promulgatione, eminentissima * archa, arcliiepiscupu , * vel episcopus olcctus, nomi­ primus praeses patres dimissurus dixit: natus, seu praes en tat η*. et si ipso vicarius certum ^Reverendissimi patres, dica proximae congrega­ habuerit nuncium dc aoa electione, nominatione, tionis generalis per folium typis impressum vobis seu praesentatione ad praedictam vacantem eccle­ significabitur/ siam, eo ipso ab officio cesxct, et capitulum ad novi 1 lisca omnibus expletis, consueto signo declara­ vicarii deputatiouem deveniat. tum est congregationem absolvi, fiuriqae omnibus Quodsi praescriptae conditiones posthabitae fue­ abeundi facultatem. rint, minori capitularium numero, vol alteri cuius l*h. card. Do Angelis praeses. interest, ad m otro pol i tan um ; »i voro ecclesia metro­ Antonius card. De Luca praeses, politana vacans fuerit, vel do ipso capitulo metro­ los. Andreas card. Bizzarri praeses. politano agatur, ad antiquiorem provinciae episcopum Aloisias card. Bilio pmooG *. in devolutivo provocare liceat; ad propinquiorem Hannibal card. Capaltí praeses. vero episcopos», mí ecclesia exempta fuerit. Et is Ludovicos Jacobini su becere tari us *. ad quem provocatum erit, agnita recursus iustitia, C vicarium pro c.i vico deputabit. 3. Vicario legitime constituto, nullam prorsus juris­ Monitum quo patribus mittitur schema reformatum consti ία Lio nís do sodo episcopali vaoanto, dictionis partem penca capitulum remanere, et quamcumquo ab hoc factam rose nationem irritam cmc et proxima Intimatur congregatio generali . * declaramus; ipsum veru vicarium nrquo ad tempus Mittitur huic folio adicctum schema constitu­ eligi posse, nec sonivi electum praeterquam a godo tionis disciplinaria de lede episcopali raconte, refor­ apostolica removeri: .statutis et consuetudinibus quimatam iuxta observatione * patrum, una cum relatione buscumqui', etiam iurameiito firmatis, non obstan­ ad ipsum pertinento. tibus. Legitime electus «ire o reditibus mensae Proxima congrogatio generali * habebitur feria III vacantis, sive ex alii * * emolumenti ad episcopum sequentis hebdomadae, dio 23 currentis mensis au­ spectantibus, ubi aliter provisum non fuerit, partem gusti, hora octava cum dimidio, in qua post rela­ congruam percipiat; quae quidem pro singulis pro­ tionem ah uno ex patribu * députation» pr«» rcbas vinano diurrexibus ti metropolitano cum sui * suffra­ disciplinae ecclesiasticae habendam, fiet do eodem gatici . * »ivo in concilio provinciali, »ivo extra, stabili schemate disctiwdo generalis, qua absoluta procede­ ratione promt ituciidit erit ln upcr * diebus et horis tur ad discussionem "pcciiiloin. Itaque revorondisoimi quibus ratione rui muneri * !m]»cditur, α chori aorpatres qui de hac srhemata loqui voluerint, poterunt vitio sit exemptus. et distributionibus gaudeat, ii * suum diffondi propositum luodu solitu lignificare tantum niiiisais quae inter praesento * dicuntur. ad normam decreti dici 20 februarii huius anni. D Sede vero per episcopi captivitatem vel relega­ K acero tari a concilii Vaticani dio 1 ft augusti 1870. tionem «ut exilium ita impedita, ut i» cum sur» Ludovico» «lacubini, grego communicare nullatenus possit, dioecesi» re­ «ubarcrutariiiM concilii Vaticani. gimen penes vicarium generalem, vel quemlibet alium virum ecclesiasticum nb episcopo delegatum, 4. Scherma oonatllutlonia de sedo epieoopali vocanto remanent, doner aliter nb huc .*edo apostolica pro­ e deputation» pro robus dtarfpifaao cccicilastlcao videntur. lis autem deficientibus vel simili modo , * impediti capitulares vicarium constituent, totiusque reformatum patrum examini propositum. rei eventum quamprimum ad eiusdem sanctae sedis ÏMV /rrrtfj terrorum Dei fncru approbante notitiam déferont. recepturi humiliter, et efficaciter rvncilio ad perpetuam rei mnnoriain. impleturi quod per ipsam contigerit ordinari Oe aede episcopali vacante. <’p·» in Caput 11. Cum ex veteri sacrorum canonum sententia sede vacante nihil sit innovandum; ne ex praepropera vicarii capitulari»» ndministrntiono ullum contingat dignitati episcopali detrimentum inferri, sacro ap­ probanto concilio * districto prohihcmuv ne idem «XXIV cap. 14 «U rrforn 6 6 SCHEMA REFORMATUM DE SEDE EPISCOPALI VACANTE vicarius dimissorius nd ordines etiam poet annum ? vacationis umquam couccdut iis qui u proprio epi­ scopo reiecti fuerint; novo ulionuui clericum dioecesi adseribat vel proprium ex ca dimittat, nili ab hac sedo apostolico facultatem obtinuerit. Invectum etiam quibusdam io locis consuetudinum, ut liberae collationis beneficia animarum curam adnexam non habentia a vicario conferuntur, tolerandum baud oso declamimi·. Quod si do beneficiis paroebialibus ngatur in pcrpctuiiiii titulum conferendis, auctoritutum vicario tribuimus ut, deputatu statim oeco­ nomo seu administratore, postquam umius a vaca­ tione nodis episcopalis fuerit elapsus, concursum indicat, atque adhibitis examinatoribus synodalibus sou pro synodalibus vocantem parochiam illi con­ ferat. quem digniorem inter approbatos ipse una cum iisdem oxumiimtoribus iudicavcrit. Caput I1Í. Nostram modo sollicitudinem convertentes ad ecclesia· quae cuthedrali capitulo canonico erecto curent, ut illarum, dum vacant, regimini en ratione consulamus, quao et communis pro omnibus alt, et controversiis, quoad fieri ponit, aditum praecludat, methodum n felicis recordationis praedecessore nostro Benedicto XIV hac do ro constitutam1 ali­ quantum variantes et moderantes, sacro approbante concilio, haec in posterum servanda praecipimus. Omnibus itaquo istiusmodi ecclesiarum hodiernis archiepiscopis, episcopii, atque etiam vicariis apoatolicis, qui neque coadiutorein Habent cum futura successione, ncque vicarium generalem, mandamus, ut statini ¡ib hac edita constitutione deputaro te­ neantur vicarium habilem atque idoneum; eorum voro successores statini post adeptam dioecesis vel vicariatus possessionem idipsum omnino efficiant. Hic autant vicarias post illorum obitum dioecesis vcl vicariatus regimen illico assumet tamquam huius eanctao sedis delegatus, ot in ciusmodi mu­ nero permanebit, donec novus episcopus voi apo­ stoliche vicarius dioecesis seu vicariatus possessio­ nem adierit, vel aliter ab cadoin sancta sedo fuerit ordinatum. Pari modo alterum atatim ipso depu­ tabit ecclesiasticum virum, qui sibi in munero, si forte interim obierit, succederò deboat. Volumus autom cos ad quos sic, ut praefertur, vacantis dioecesis vel vicariatus cura devenerit, quamprimum certiorum reddoro dobero sudem iipostolicam ; oosdomquo omnibus ot singulis uti posso facultatibus, quao ecclesiae cathodralis vicario capitulari compe­ tere dignoscuntur, ac praeterea in vicariatibus apoatolicin iisdem fruì facultatibus, quibus dofunctus vicarius apostolicus pollebat, iis dumtaxat exclusis quao requirunt charactorem opi oopnlcm, * vel non sino sacrorum oleorum ueu exercentur; eisdem tamen potestatem facimus ut, quandocumquo in ciusmodi vicariatu apostolice necessitas urgent, possint conse­ craro calices, patenas, ot altaria portatilia, cum sacris oleis ab episcopo benedictis. In ecclesiis ritus orientalis, iis exceptis quae habent capitulum legitime institutum quod iuro polleat eligendi vicarium capitularom, defuncti epi­ scopi vicarius rogimen vacanti· dioecesis eo ipso assumat, donec certioro quamprimum facto metro­ politano vel patriarcha, oiusdom vacantis ecclesiae gubernio rite consulatur usque ad novi episcopi electionem. Decernimus tandem ut omnes praedicti vicarii, quibas modo memoratarum ecclesiarum regimen, dum vacant, committimus, rationem suae administrationis novo episcopo vol vicario apostolico reddoro 1 Brevi Kj tritimi 8 sognati 175Λ. teneantur eodem prorsus modo, quo Tridentina sy­ nodus vicarios capitulares, oeconomos, et alios quo·cumquo officiales et administratores sedium vacan * tium ad id tenori voluit1. 6. Summaria rolatlo eorum, quao ad «choma do sodo episcopali vacanto roformandum acta sunt a deputations pro rebus disciplinae. Ut huius schematis ordo clarior sit. in duas veluti partes divisum reverendissimis patribus a deputatione nunc proponitur; in duobus enim prwribun capitibus statuitur do ecclesiis capitulum cathédrale habentibus; in tertio nutem de quibuscumquo ec­ clesiis eo carentibus. Circa ecclesias quao capitulum habent pauci ex patribus in congregationibus generalibus proposue­ runt, ut methodus vacantibus ecclesiis providendi per vicarium capitularen) abrogaretur, vel ex partu saltem immutaretur, no lacus amplius osso posset abusibus ex mala vicariorum capitularium administrationu hic illic inducti·. Verumtumen disciplina quae tribus ium «nuculis utiliter viguit, minimo visa, est abroganda nec quoad substantiam immutanda propter incommoda, quao ox hominum tantum culpa subindo occurrerunt, nec tentando nova disciplina cuius incommoda forte oritura no praevideri quidem possunt. Quibusdam potius cautelis circa vicariorum potestatem appositis aditus videbatur praecludendus praecipuis malis, do quibus memorati reverendissimi patres conquesti erunt. No confusio inducatur et dubia reddatur con­ ciliaris dispositio in nonnullis ccclesiie capitulo cathedrnli revera destitutis, in quibus aliqui pres­ byteri canonicorum nomine vulgo appellantur, et peculiaribus etiam utuntur insignibus, passim in hoc 0 schemate, iuxta desiderium in generalibus congregationibus expressum, sermo est de capitulo canonice seu legitiuie erecto. Caput I. 1. Quoad vicariorum capitularium pluralitatem, quao in Gallia viget, alii ex reverendissimis patribus institorunt, ut unus tantum vicarius admitteretur; alii vero ut usus existen * in posterum etiam ser­ vari posset; alii domum ita id permittendum esse consuerunt ut simul curaretur regiminis unitas. Hac in ro deputatio considerans, hinc gravissimam rationem unitatis regiminis, hinc peculiares ratione· ob quas iuxta plures reverendissimos patres in Gallia usus ciusmodi aboleri non posset, iu eam ivit sen­ tentiam ut reverendissimorum patrum exnmini talem subiiceret decreti formulam, quao utriusquo partis vota exprimeret Formula proposita imprimis urget legem de uno tantum vicario capitulari constituendo; D do usu autem contrario ita loquitar, ut pateat eum introduci nequaquam posso ubi hactenus non existit; ubi vero nunc viget, abolendum esso si absque nimia difficultate fieri queat; secus vero eum, qui in schemate praescribitur, modum esso servandum, quo quidem in ipsa vicariorum quoad nomen plura­ litate revera procuratur regiminis unitas, ot unius proprio dicti vicarii capitularis deputatio. Utrum formula proposita videntur admittenda, vel quid hac in re praestare oporteat, ipsi reverendissimi patres indicabunt 2. Ad qualitates vicarii capitularis quod attinet, imprimis indicantor cao quao necessario requiruntur. Inter eos ordinem sacrum, etiam in vicario generali episcopi α nonnullis patribus expetitum, enumeran­ dum osso deputatio consuit. Contra vero iuxta multorum patrum votum gradus academlci necessita· iauuaril I7A3, et Çimini tritimi » Sr . ** XXIV cap. ¡8 de rcLrra. 1· A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 8 non imponitur, ot consequenter eius in tirano al·- Λ pendeat. In praedictis omnibus satisfactum osso sentía coetroverriis sou querelae rei appellationii videtur, quantum fieri potest, diversis roverend iarilocum doro in posterum nequit Desiderium tamen uiorum patrum circa ocelaria» parochialcs observa­ concilii exprimitor, sed hoc ipsum comprehendit tionibus et votis. Caput III. docioratum sut licenciatura siro in sacra theologia Suppressa fuit ea para, in qua iuxta Bene­ sire in iure canonico. 3. Cum aliis re rerond issi mis patribus exiwiiraarit dicti XIV brovo Quam ex luidìmi sonno erat dc deputACio expedire ut disertis verbis dicatur, electo dioeeeMu capitulum catbcdralo habentibus; cum semel vicario, nullam pronus jurisdictioni· partem eiusmudi dioeceses, etiamsi in remotis regionibus capitulo re tua a ero; reserrarionem quamcumquo ab existentes, cx ipsa Benedicti XIV dispositione eamhoc factam esso imtam; et vicarium, ut ad tempus dom sede varante regimivi» normam sequi debeant, eligi nequit, ita a sola sede apostolica pesse re­ quam aliae sequuntur dioeceses capitulo cathedrarii moren. Ob gravissimos causas α praedictis roreren- non destitutae, dc quibus in duobus prioribus nostri diniuiu patribus allatas addita fuit clausula dero­ schematis capi tibe· statuitur. Unti tuitum do re dubitari potest, utruin nempo derogandum sit u«ui, gatoria statutorum ot consiictudinoro. 4. Observarunt aliqui putres litibus ansam dari, quera lknodiclU5 XIV alicubi esistere posse sup­ si pan congrua a vicario percipienda nulla radono ponit. ut ana cum canonicis eathvJnriibus alii quo­ determinetur. Hinc deputatio perpendens propter que ecclesiastici viri MUlfnigiain in vicario eligendo maximam in diversis ecclesiis redituum diversitatem II babeanL Nihil ra do re schema pronuntiat quotam ipsam ««ignari non posse, et solius con­ Quod spectat ad capitulo carentos, iuxta suetudinis nonnam nimis case vagum ac contro­ plure * reveroudis»im»M pitres ea quxe in Bene­ versiis facile aditum praebere. aliam determinationem dicti XIV brevi Quam ex fMimi leguntur de vicario proponit. Addenda etiam putat illa verba ure ex per parochos rivo solae rivo una cnm aliis eccle­ ntiit emolumenta ad tpiicvpum ipeetautibuf, quia in siasticis viris, prout nsua ferat, eligendo, litibus nonnullis ecclesiis ox legibus in regione vigentibus facile et dubiis oetarionem praebcuL Quapropter et antiquo usu reditus mensae vacantis alia ratione cum iisdem rovere * duri mi» pxtribns altam viam applicati tur, et ia pluribus ecclesiis mensa episcopalis iocundim rase deputatio ccusuit. As>uniptri ituque, proprie dicta non existit. •cd ex paru imnuilatii, regulis, quae in utroque 5. Ut, iuxta aliam observationem in generalibus Benedirti XIV brevi statuuntur, sive pro dioecesibus congregationibus fictam, in dispositione circa sedem in qmbus nulli parochi, sed missionari i tantum impeditam omnis evanescat obscuritas, maiori per­ longo disperai exist un t. rive pro vieariatibus a postospicuitate exprimitur, eam solam cum sacris canoni- ite»; decernitur ut omnium ecclesiarum capitalo bua bypothesim intelligi, in qua episcopus cum suo cathedrali carentium archiepiscopi, episcopi, vel vi­ grego communicaro nullatenus potest; et eadem de carii apostolici, ri ncque eoadiutorera cum futura causa dicitur: .lis autem deficientibus vel ¿¡aiti BUceesrioDO aeque vicarinni generalem babeant, huiusmeda impeditis/ modi vicarium assumere teneantur, et vocanti * ocCaput II. C clesmo regimen ait penes ipsum, vel pene» virum NonnulH reverendi *»imi patres de nimia priorie eeciariotticuD ab hu turni od i ricario generali «tatim scherniti» duritie sunt conquesti, ot opinati sunt pro sui obitus tempore designandum. Imponitur munus vicarii capitulari· indo in cloro et populo autem obligatio ut ia qui vocantis ecclesiae regimen vilipeusura iri. Mutatum itaque bar in parte fuit, suscipit, quamprimum certiorem reddat aedem apost praeterea iuxta plurium patrum desiderium neces­ stolieam. sita· conte MU” capituli pro dimissoriis ad ordines Tandem vicarii» itlsx, qui iuxta huius capitis III a vicario post annum ui itionis concedendis non dispositionem vacantem ecclesiam rexerint, applifuit lego generali imposita. Satisfit etiam eorum csntur quaccnmquo de rationibus a vicario capitu­ patrum votis qui voluerunt, ut in memoriam re­ lari aliisque novo antistiti reddendi» synodus Triden­ duceretur sacrorum canonum prohibitio no sedo tina praescripsit; idque codera promus mudo quem vacante aliquid innovetur. iUius decretum indicat. Quo fit, hanc quoque exAd beneficia liberto r<>llati«>ois qu<>d attinet, pre»«n in memoriam revocari Tridcntinom disposi­ riaprimi» quidem non talentar completado ut a vi­ tionem. ut nunnnlli reverendissimi patres exoptarunt. rano conferantur, si curam animarum aduviam non 6. hsbr ini. Huius autem qualitatis mentio addita fuit, Congregado go no ral la octogoslma octava tum qma dc beneficiis parochi riibu- in titulum per­ petuum eonfernndiv illico pw»t dicitur, tura quin 1B70 augusti 23. ntiliiicnu? eie attinguntur quieeumque «pretant ad U Feria tertia dio 23 augusti 1870 bora unte meri­ ccclt «<« parochulr« quae imuribilra ructare»habent, diem orlava cum dimidio in conciliari ani λ Vatiranao et tpcriatfm ad ra * quae in («alita et alibi peculiari pAtriarrhahc basilicae generalis rovcrcndineimoruin rtceuraaliuM m-k-iarum nomine dicuntur. Forro patrum «•«•ngregntio habita cet; cui interfuerunt mneira» beneficia pnrocbialia in perputunm titulum tnm viginti septem patre», nempe 24 cardinale». ronbrrnda nota proponitur disciplina. Cum enim 3 tmtriardmc, 1 prima». 20 nreliicpiacnpi. ·Γ>Γ> epicopi, bodierinm non -«him. ip-a (ob *r«iitc sodo apnrtulini. ahbalrs nullius «liuvcesi» omnes aberant. 5 abbate» • pleri «que lock erta mnctipn- pro etdlationn ■ fn- generale^ vive pnUmidcM cougmgntioninn ordinum cRoda Rnniam mitti m· » adeant, Argumentum: ^Reverendissimus Cornetanus dedi ravit Videtis quod tempora obnubilantur1, ot inimicus schema in genere albi probari et nonnulli Unium adnolare homo facit ut non ulterius progrediatur nostrum velle circa cautelas adhibendas iu electionibus vicariorum capi­ tularium. Ecclesiae disciplinam immutandam esse quoties id opus, ne possimus perficero. Faciamus igitur ut ini­ necessarium appareat. Idcirco optare se novam d epositionem micus homo non consequatur suum obiectam, si forte pro missioniba«, ut nimirum in iis vicarius capitularis ait ipse aliquid nostrum opus posset omnino destruere. Fa­ vicarius generalis episcopi defuncti. Huiusmodi dispositionem ciamus itaque ut inimicus homo victus evadat, fa­ etiam pro ecclesiis catbedralibtu utiliter sanciri posse; et si id non placuerit, saltem aliquid statuendum ease ad praecavendas ciamus cito ct faciamus beno. electiones aimonlacas vel a gubernio impositas. Id nou fieri Ilis dictis silentium impono ori meo, sed antea D in proposito schemate, et iddrcb proponere m velle ut saltem indulgentiam vestram exopto ct imploro pro multi­ in primo capite haec verba addantur: ,Cum elicitur vicarias plicibus defectibus huius meae relationis. Dixi. capitularis, ai aliquae suboriantur quaestione * vel de aimonia vel de pictis, ad a sedem recursus fiat' Quo autem metus vicarii Relatione absoluta ominentissimus primus praeses capitularis electio procedat, exprimendum 1· electionem fieri posse tam de gremio capituli, quam de universo clero dioecesi *; dixit: ^Reverendissimi patres, inchoabitur iam exa­ 2° In comitia una cum canonicis ecclesiae cathedralis convenire minatio propositi schematis de sede episcopali vacante. posse et buffragium dare duos vel tres parochos. Parochos eiusdem dignitatis esse ac canonicos ecclesiae calhedralis, eosque Iuxta num VII decreti diei 20 februarii discussio pone ad bonam electionem utiliter invigilare. In capite autem fiet primum do schemate gencratim spoetato, prius­ primo nbi dicitur ,canonicis autem sanctionibus inhaerentes... quam ad singulas eias partes deveniatur. Super ab offido cesset * darius poni posse ,eo ipso ab officio cesset quo veniam loquendi potierunt duo reverendissimi et inhabilis evadat ad id officii iuxta constitutionem ccndlii patres, nempe Franciscus Oandolfi episcopus Comc- Lugdunensis 21 cap. Avaritiae in 6® decretalium.4 In capite 2® verba , cum ex veteri canonum sacrorum sententia sede va­ tanus ot Centumcellcnsis, ot Franciscus do Sales cante nihil est a vicario capitulari innovandum *. A4 calcem Crespo y Bautista episcopus Arccnsis. Itaque ad autem huios capitis quaestionem solvi posse utrum vicarias ambonem ascendat reverendissimus dominus Fran­ capitularis posait indulgentias concedere at dicendum , rirarii ciscas Oandolfi episcopus Cornetanus ot Contumcel- capitulares non possunt ullo modo Unquam delegati apostolici conferre imlnlgenlias neque dare thecas cnm reliquiis et litteris * lonsia. authenticis nisi in caso, quo ipsi charactere episcopali in­ ’ Alludit ad politica Europa: dixsidia. signiti sint·.· COXCIL. DXXKRAL. TONUS LUI. 2 19 Λ. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 20 nei re! do simonia rei de pactio, ad sanctam sedem A illi tantummodo vicarii capitulares, qui charactere episcopali insigniti sunt, ut exempli gratia sunt recursus fiat; saltem haec rerba ponantur ut deter * reantur electores, et aliquod remedium etiam malis multi qui sunt vicarii capitulares ubi nnn adeat verua pastor, et faciunt pontificalia ot alia quao huius temporie adhibeatur. Ut .melina procederet canonica electio ricini episcopi facere debent. Exempli gratia in arcbicapitularis, ego existimarem (parcite, reverendissimi episcopatu Genuonsi non adest arrhicpiscopus, udest patres, exprimo meam opinionem, erit indicii vestri tamen vicarius capitularis reverendissimus Mugnusco, decidere) melius foro hisco praesertim temporibus, qui est episcopus etsi ipse carcat potestuto episco­ cum 6unt comitia ad electionem vicariorum capitu­ pali. Huiusmodi vicariis capitularibus concederem, larium, ut 1· exprimeretur in schemate: electio vi- ut cum faciunt pontificalia, possint dare indulgentias corii capitularis fieri potest et fiat tam do gremio sicut cauteri episcopi; non autem possent unquam capitali, quam do universo clero dioecesis. Scio hoc darò indulgentias vicarii, qui sacerdotali chaructaro fieri posse, sed bonum est exprimere. 2· Iluiusmndi insigniti soni; ego totaliter eos excluderem. Et sic temporibus vos scitis gubernia restrinxisse tantum­ finita CMSCt hacc quaestio de indulgentiis, utrum modo ad duodecim canonicos in omnibus capitulis vicarii possint eas dare; quae quaestio etiam in ecclesiarum cathedralium. Fingo casum quod in modernis libris ¡uris canonici potest videri, quo» electione unus sit morbo affectus, alius absens, ot ego vidi ultimo impressos in Gallia et Italia. bine pauci reducantur ad electionem. Noo esset Haec sunt, reverendissimi patres, qu.au vestro opportunum bie providero, ut in electione vicariorum 1 1 sapientissimo indicio proponere statueram. etiam adhibeantur duo vel tres parochi dioecesis, ORATIO Ita ut ibi adessent in comitiis et votum darent in reverendi patris domini Francisci Crespo electione vicarii capitularis? Hoc 6cri posset, quia episcopi Arcentis . * parochus est existimandus eiusdem dignitatis, ut sunt canonici cathedral is; quia parochi pouont etiam Eminentissimi praesides, eminentissimi et roveinvigilaro ad bonam electionem; quia et ipsi, dato rendisaimi patres. quod haberent lauream illam doctoralem, possent Liceat mihi vere minimo huius sanctio oecueligi in vicarios capitulares. menicae synodi Vaticanae membro coram vobis hodie In capito 1 ad illa verba „eauonicia autem sanc­ apparenti brevissimo sermone meam humiliter pate­ tionibus inhaerentes, prohibemus ne in vicarium facere mentem. Non ad impugnandum schema constitutionis de deputetur qui vacantis sedis fuerit patriarcha, archie piato pus, vel episcopus electus, nominatui, seu sede episcopali vacante amboneui ascendi, non ad pneaentatua; et ai ipse vicarius certum habuerit corrigendum nec ad immutandum, sed ad insinuanda nuntium de sua electione, nominatione, seu praesen­ tantum ac proponenda quae meo saltem iudicio in tatione ad praedictam vacantem ecclesiam, co ipso eo desiderantur. Ad hoc veniam petii loquendi, et ab officio ccMCt". Quaesitum fuit inter doctores ideo fultus vostra benevolentia aliquas insinuationes canonicos, utrum possit oligi vicarius capitularis proponam: mihi esso videbatur prooemii et inseripetiam ille qui nominatus, constitutus esset opiseopua, C tioonm seu titulorum tribus capitibus respondentium et ipso renuente, si capitulum voluerit, ai sit et defectus, qui in schemate apparet. Si in aliis con­ possit oligi 3od relinquamus huiusmodi quaestiones. stitutionibus huius s. synodi praemissum fuit pro­ Dico bono fuisse positu huiusmodi verba, ot adiico- oemium, et quidem perpolitum, si capita carum rem etiam, eo ipso ab officio cesset, ot inhabilis singula suas habent inscriptiones, quare hoc in sche­ evadat ad id officii lux ta eonstitutionem concilii mata constitutionis do sedo episcopi vacante defi­ Lugdunensis II. cap. Jroririav in sexto decretalium. ciant? Ut aliis conforme evadat, optnrom ut sapien­ In capito II ego proponerem ut illa verba, dura tissimi! et reverendissimis patribus doputationis pro dicitur »enm ex veteri sacrorum canonum sententia, robus ad ecclesiasticam disciplinam pertinentibus sedo vacante, nihil sit Innovandum * mutarentur in proponerentur, et a sacra synodo approbarentur. positiva verba; ex veteri Merorum canonum lenien­ Haec do insinuatione. tia, ude vacante nihil est a vicario co pitu!ari inno­ Nunc ad olia, quae mihi videntur cae proponenda vandum. Prosequatur bene opera, quae incepit epi­ vestro iudicio, devenio. Omnibus notum est, ecclesias scopos. Nil ego ponerem, nihil innovandum putarera vacaro et vacaro frequenter non tantum morte, sed auferendo «eum * et prosequendo, „no ex praepro­ 1 Arrnmrotura : «Episcopus Arceiui· ia proposito schemate pera vicarii capitularia administrationo ullum con­ scannila desiderari dixit Petiit in primis ut singula capita tingat dignitati episcopali et etiam dioecesi detrimen­ nis Ululis inscriberentur, skul in aliis schematibus. et in con­ tum inferri (ut pluries vidi), hinc sacro approbanto stitutionibus iam publieaüi factum est Addidit ecclesias vacare concilio districto prohibemus etc. * Beno omnia sunt D pose nou tantum morte, sed et translation· et reunntiaUoue praelatorum. Porro de duobus his postremi» modis ne verbum in hoo secundo capitulo. Bed nd calcem huiuscoquidem in schemate occurrere. Utile praeterea esee aliquid modi capituli, parcito, reverendissimi patre», ego addere circa modum cnmpcuadi tempe» capituli» praefixam dirimerem quaestionem, quae eat apud Benedic­ ad constituendum vicarium capitnlaxem, ut rails praecaveantur, tum XIV, utrum vicarius capitularis possit darò quae hac In ro obvenere solent Haec autem omnia hii aut indulgentias et reliquias cum authenticis littoria. similibus verbis exprimi posse: ,Vacante ecclesia propter trans­ lationem aut renanciationem antistiti *, spatium octo dierum ad Ego auforrem litem, et dicerem aliquid do hac couti tu Uonem vicarii capitulari» computabitur a momento quaestione. habitae notitiae, quam ex offttio et per litteras capitulo pro­ Quaestio mota fait sub Benedicto XIV et habo- ponere debet antistes, statim ae sciat suata translationem ant mus sub eodem Benedicto XIV responsum abstinen­ renuntiationem e»e ab apostolica sede factam vel admissam.' .Addidit quod sublectio ·. sedi debita, obvequinm lauda­ dam esse1. Bed eliquata ro et disputata in prae­ bile erga metropoli tanum d vacans ecdeia fuerit suffraganea, senti concilio, ego adiieerem ad calcem huius II vel commenimi pro ea vice vicarium deputabit. Volumus autem etc· patres, «tuno vobis dicenda putabam in conscientia B Parcito mihi * i in argumentatione exempla quae­ mea. ram ex negotiij patriae meae, quia, cum sint effectus revolutionis, qune in regno Portugnlliao radíeos Post haec surgen * emiuentitfiiinus primus praeses gessit, etiam in aliis regionibus, quod nunc fit in dixit: regno Pot tugulliae, potest, quod Deu * non per­ pRovcrcndihrinii patres, quoniam nemo alius mittat, accidero, ut nova revolutio profiteatur eas­ super secundo cupito propositi echomutis veniam dem doctrinas et in cumdum scopum pergat, id est loquendi poliit, et nemo super tertio capito aliquid ut sanctam ecclesiam Dei expungat ab hominibus, observare necessarium iudicaverit, declaramus dis- et etiam nomen ipsius Dei oblivisci faciat inter cussionviu secundi et tertii capitis esso terminatam, mortales. Idooquo quamquam argumentum sit salvo iuro deputatorum respondendi in proxima particulare meae nationis, potest applicari ad na­ congregatione, si quid respondero necessarium ¡udi- tiones, in quibus nunc incipit aut iam incepit revo­ caverint/ lutio, quao in omnibus sompor est eadem, semper Tunc surrexit episcopus Lamacenai», ot ait ali­ est impia, semper contra ecclesiam laborat. quid circa tertium caput observare velle. Facultas Perspectis itaque circumstantiis patriae meae, loquendi ei concessa est, et idcirco ambonem ascen­ ad mala et perturbationes praecavendas peto, ut dens haec habuit. haec emendatio admittatur. Siquidem, eminentissimi ac reverendissimi patres, quae fuerit ex parte guORATIO C bcruii oppressio ecclesiae ut ministrorum sacrorum reverendi patris domini Antonii de Vasconcellos in regno Lusitano, saltem post annum 1834 usque Pereira de Mello episcopi Lamaceiisis1. nunc, longius foret dicere, si de rebus omnibus Eminentissimi et reverendissimi praesides, emi­ occasio informandi daretur. Idooquo tantum de nentissimi ct reverendissimi patres. quibusdam circumstantiis, quae cum nostro sche­ Quodam cum timore ct tremore ambonem mate ct emendatione mon conucctuntur, mentionem ascendo, quia neque paratu * crnrn ad loquendum faciam. in hac hora, ncque omnia coordinare potui sicut Iu regno Lusitano sunt quaedam dioeceses, quae desiderabam. Et si tractaretur tantum de materia semper capitulo cathedrali carucrunt: sunt et aliae, scientifica, numquain ascendissem qui sum minimus in quibus post pauca tempora capitula cuthedrnlia inter fratres, et scio me oportere magis audire deficiunt, quia etiam anno praeterito edictum seu quam audiri. Sed cum in nostro ochumatu de disci­ decretum cum vi legit et obligandi gubernia fatura plina sermo sit, ct negotia disciplinaria magis pen­ exivit, in quo decretabatur no in postorum nomina­ dolini ex informationibus undique collectis in unum, rentur episcopi et canonici ad maiorem numerum et alius non sit qui morum, rerum ct circumstan­ ecclesiarum cathedralium, saltem dum concordata tiarum patriao meae rationum reddat, tacere omnino cum sancta sedo non conficerentur circa suppres­ non possum. Officio vero uie< functurus in magnam sionem aliquarum dioecesium. Hoc modo ovenire difficultatem incurro, quia do rebus ecclesiasticis in potest, ut paucos post annos paucissimae sint sedes infelicissimo regno Lusitaniae dicturus, forsitan ali- catbedndes, in quibus sit capitulum cathédrale, et qua proferam quao meao amantisrimao ct quondam vacantes ecclesiae a vicariis regantur, quin immo tlorcntissimao patriao splendorum maculis aspergant. iam reguntur pro maiori parto et numero. Si autem Nodum vero oportet expedire, ideoquo rum quasi hoc fieri possit cum fructu animarum iuxta modum aliquid contra gentoin meam dicturus, sed tantum praescriptum in schermito, ex his quao dicturus ut res et circumstantiae quomodo sunt, rolaturua sum vos videritis. loquar. In animo enim meo non est vos testes Nemo forsitan nescit, quod anno 1834 omnes fa­ contra fidem ot mores gentis meao, inter quam si miliae religiosae hominum in regno Lusitano fuerunt non desunt homines absque fide ct pravis moribus, supprussao, quod omnia aut furo omnia seminaria qui nequo labiis neque factis Deum ot sanctam ec­ fuerunt cianea quasi per triginta annos, quod pau­ clesiam honorant, sunt etiam, ct valdo maiori et cissimi erant scholares ecclesiastici qui universitatem quasi universali numero, fideles, qui vestigia maiorum cursitabant, quod aliqui aut fere omnes episcopi sequentes ct gratia Dei adiuvanto fidem firmissime patriam propriam deseruerunt, et cathédrales va­ profitentur, quao religioni sunt adversa deplorant, cantes fuerunt per multos annos; adeoquo evenit quod educatio ministrorum ecclesiae fuerit minus » Argumentara: «Episcopos IxUBaeenris proposait euirtrh· curata, quod tactum post annum 1854 quaedam lionera quae tub num. IM habetor. canino pl π ri box coanuuuivit ratiouibas ex eircumsUntiu »nxe patrite petiti·, qnaks seminaria fuerint militata; desunt tamen adhuc in aliquibus dioocoeibus. Hinc evenit, quod etiam tales esse asseruit, ut propesila e wes datio omini bullo tu> *Iu pos»eL" deficerent magistri pro disciplinis edocendis in wiai- 31 A. 8 χς IONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 32 atriis, et maxime pro danda alumnis educatione A occurrit emendatio mea, cuius approbationem im­ morali et religiosa. Fuerunt enim episcopi, quibus ploro. si alia meliori sensu non fuerit praesentato. Praeterea omnes vos sciro volo ct scire debe­ ucut mihi ipii evenit, omnibus exercitii» ordinan­ dorum erant praesentes et forsan directores, quia mus, quanta pertinacia et viribus gubernia saecu­ antiqni magistri et rectores perierant, et inter no- laria seso opponant ct resistant omni variationi vos non inveniebantur qui apti fuissent ad hoc disciplinae ecclesiasticae ; et forsitan si vicarius profaciendam. Et quamquam ex aliquibus seminariis capitularis non fuerit nominatus ct constitutus modo Iam boni fructus colligantur, et iam ad vestram et solito, gubernia negabunt subicctionem vicario novo meam consolationem dicero possim, mo multum iam modo constituto, ex quo fiet quod non solum ne­ obtinuisse ex uno gemmario, in quo * unt fixi oculi cessaria eis desint ad saltem modesto vivendum, et spes mea: affirmaro tamen non possum, quod in sed etiam conflictus oriatur inter gubernium ct omnibus dioecesibus et saltem in iis quae seminaria vicariam eum detrimento animarum. non habent, rimilo contingat. Denique vicarius succedor quaerendus est aut Sciro debetis, ominen tifimi et reverendissimi in propria dioecesi, aut in alieno. In prima hypopatres, quod ri non in omnibus dioecesibus inveniun­ theri n officium aut redditus proprios non habeat, tur, qui constituantur magistri in seminariis, diffi­ undo Beoessaria acquiret ad vitam sustentandam? cile erit invenire sacerdotem, qui officium vicarii In secunda hypothec aut statini ad dioeccsim perget generalis digne exercere possit et velit. Auditoria in qua sustentabitur, expectativa succensionis, nui enim ecclesiastica fuerunt etiam dispersa, uotsrii B in alia dioecesi commorabitur, forsitan sino otficio et alii officiales antiqui perierunt, pensiones quao aut benefido; ct ubi invenietur qui sesubiiciat tali officiales et vicarii generales auspicabant a mensa contingentino? Emincnlisrimi ct reverendissimi episcopali, extinctionc decimarum ecclesiasticarum patres, scire etiam debetis, quod mensa episcopalis et paupertate episcoporum iam non accipiunt, post ia his dioecesibus e* t nulla «ut fero nulla, ct quod extinctum in regno privilegium fori et canonis et maxime ct praecipue conficitur ex pensione α gu­ postquam otium causeo circa divortium quoad tho- bernio constitela (desuni nonnulla verba) tam pro rum et cobabitaiionem in iudicio sarculari admittun­ episcopis quam pro vicariis capitularibus: si haec tur et indicantur, emolumenta in iudicio ecclesiastico subventio negetur, noe episcopus nec vicarius pos­ sunt tenuísima, adeo at vix aut ne vix quidem sunt a equi roro necessaria ad vivendum. Etnineninveniantur, qui officium vicarii generalis vel notarii tisriml ac reverendissimi patres, nos omnes scimus exercera velint ct poxsint, saltem si aliud officium quantum ex poetati vae sint odiosae in sensu eccle­ aut beneficium non possideant, cx cuius fructibus siastico, ct quam facilius sit invenire sacerdotem vivere poasint. dignum ad quodeumquo ministerium ecclesiasticum Experientia propria scio quam difficile sit di­ excorccndum, cum directe invitatur et nominatur, gnum vicariam obtinere, ot quamquam hunc valde quam cum indirecte invitatur, et tantum expectativa desiderarem, tantum tamen post sex annos unum ei conceditur , * ideoque imploro ut approbetis banc inveni, quem primo a longinquo invitavi cum aliis emendationem mesni, quia si admissa fuerit, otnniad magisterium seminarii, postea in canonicato C bus occurritur circumstantiis, quae nunc existant constitui, et post quatuor annos exercitationi» mo­ in patria mea. cara in omnibus robus judiciariis dioecesis meao Hace sunt, eminentiuimi praesides, eminentisvicariam generalem constitui; sed si alium deside­ simi ac reverendurimi patres, quao vobis submit­ rarem, forsitan non subito invenissem. Si autem tere necessarium iudicavi, ut secundum vestrum hoc evenit in dioecesi, in qua existit capitulum sapiontissimum indicium de hoc indicetis. Et iam catbedralo ct seminarium, quomodo invenietur vi­ coram vobis profiteor, mo sententiam, quae a vobis carius in aliis dioecesibus in quibus haec deside­ dicta fuerit, intimo eordu et submisso animo nmrantur, ut quam primum et quasi in continenti plccturuin. Si autem in bac informatione aliquid constituatur? minus roete ct incongruente a me dictum fuit, Antequam autem progrediar, mihi diccro liceat veniam, precor, et gratias omnibus in Domino ago. quod haec difficultas in inveniendo digno vicario generali, non tantum cx deficientia personarum Terminata hac ratione discussione in schema prodiit quantum ex effectibus rerum politicarum; quoad singulti capita, eminentissimus primus praemultos enim cognosco sacerdotes, saltem in ali­ res ait: quibus dioecesibus, qui auffirientum litterarum et „ Emendationes α patribus propositae typis immorum possident, sed adeo mo dolente et repro­ pre *>sflc distribuentur, antequam exquiruntur suf­ bante immiscui ct promiscui sunt in rebus politicis, fragia. Proxima tutem congregatio nunciubitur re­ ut suspecti sint in iudicxndis negotiis aliorum qui D vercndiwiiiiia patribus per folium typis impressum, ti contrariam politicam sequantur. Jam itaque evi­ Post hace, dimirsa congregatio est. denter videtur quam difficile sit eligere, robu» sic stantibus, vicarium generalem, si postea in mentem revocaverimus, quod nominatio do qua agitur non 7. tantum ut vicarii generalia qui uet amovibilis, aed Monitum quo patribus mittuntur emondationoe pro­ •diam successoris, qui forsan per mullos annos positoo super dicto aohemate, et Intimatur proxima roget diooensim, maior erit difficultas in eligendo, congrogutlo generalis. quia maius est etiam periculum errandi. Proxima congregatio generalis habebitur feria V Quomodo vero providetur secundum doctrinam schematis in lijpothcai, de qua agitur, do futuro diu prima septembris hora nona. In ea fiet relatio dioecesis regimino in cusu mortis episcopi sou vicarii do emendationibus schematis constitutionis De tede ct eorum succcasuris, quando ambo adeo remoti episcopali tacaide, quae huic folio adnexae distri­ sunt et ambo moriuntur sino cognitione mortis buuntur; ct exquirentur suffragia patrum de iisdem alterius, sicut iam evenit in mea dioaccai, ubi prae- emendationibus. detCMor meus vita functu» est sino notitia mortis sui vicarii? Quid fiet si epiteopus aut vicarius prorapitnlnris cx negligontia aut ex aha causa non constituat vicanum successorem ? Ad haec omnia E socrotaria concilii Vaticani dio 30 augusti 1870. Ludo vicus Jacobini, subaocrctarius concilii Vaticani. EMENDATIONES IN SCHEMA DE SEDE EPISC. VACANTE η 34 A tione, ubi de electionibus extra Italiam in remotis regionibus/ 10. Ferré Casalensis [22 D io] : Quaedam in cap. I forent adjungenda ad compescendos sacerdotes, qui, vix defuncto episcopo, civilem adeunt magi­ 1. Crespo Arcensis [20 Ci|: Apponatur pro­ stratum, et magno studio ab eo episcopalis mensae oemium, et inscriptiones singulis capitibus respon­ administrationom non parvo cum emolumento sibi dentes. demandari efflagitant. 2. Idem [21 Be): inseratur sequens periodus: 11. Zunnui-Casula Uxellensis [24 a ·]: Pag. 4 „ Vacanto ecclesia propter translationem aut renun­ § Quodsi lin. 5 post verba „Provinciao opiscopumtiationem antistitis, spatium octo dierum ad consti­ huoc addantur: Bvel si omnes provinciae sedea va­ tutionem vicarii capitularis’* computabitur a mo­ cantes fuerint, ad episcopum dioecesi viciniorem mento habitae notitiae, qunm ex officio ct per in devolutivo1 ctc/ líteme capitulo proponere3 debet antiMes statini 12. Ferré Casalensis [22 Dr.]: In fine pag. 4 ac canonico t>cint nuam translationem vel renuntia­ [4 0 is] pro verbis quae quidem etc. ponantur haec tionem esso α Mincta sedu factum vel admissam/ alia: pin singulis autem provinciis mctropolitanus 3. Zunnui-Casula Uxellensis [23 λ ιι|: In cap. I cum suis suffraganeis invigilabit3, ut in congrua lin. 7 [supra 4 Λ ?| verbis „unuR ait capituli vica­ ipsa determinanda legitima consuetudo servetur, rius: ubi vero1* etc. haec alia substituantur: Con- B ct sive excessus «ivo quaelibet malae cupiditatis stitutio autem haec vel confirmatio fieri debet ab­ species omnino vitetur/ soluta praesentium suffragiorum pluralitate, ct unus 13 o. Lacerda S. Sebastiani: Pag. 4 in fine [25 B7] sit capituli vicarius. Ubi vero * etc. omissis aliis, dicatur: Plnsapcr perdurante officio 4. Idem.[23 D io) pag. 4 lin. 13 [4 B io] post euo a chori servitio sit exemptus, ct distributioni­ verbum devenial haec adiiciantur: nI)istricto prae­ bus gaudeat,4 etc. terea vetamus, no quiequum sibimet suffragium con­ 13b. Zunnui-Casula Uxellensis [24 Ba]: Pag. 4 in ferat; quod si quis electus praesumpserit, declara­ fine, periodus Insuper etc,, omissis verbis „diobus et mus eo ipso electionem fore irritam, cumque, si dioe­ horis quibus ratione sui muneris impeditur,- sic se cesis regimen assumere nihilominus non metuerit, iis habeat: Plnsuper si electus3 canonicatu gaudeat, omnibus censuris ct poenis subiectum esse, quao α chori servitio sit exemptus, et iis distributionibus in illos latao fuore, qui absque jurisdictione hujus­ cum iuro accrescendi, ac emolumentis gaudeat, quibus legitimo absentes non privantur. Volumus modi4 munia exercere attentaverint/ 5. Crespo Arcensis [21 On): Sequens inseratur tamen, ut si quae sunt alia sui beneficii munia periodus: nCapitulo ecclesiae vacantis praecipitur sivo animarum curam, sive Scripturarum sacrarum quod, facta vicarii canonica constitutione, do ea lectiones spectantia, sivo per se sive per alium ea certiores faciat hanc sanctam sedem, et proprium omnino adimpleat/ metropolitanum. si ecclesia sit suffraganea, vel anti­ 14. Zunnui-Casula Uxellensis [27 D 11]: Caput II quiorem ex provinciae episcopis, si fuerit metro-C hoc sit: pQuoniam vicarius capitularis omni ordi­ politana, per litoras sigillo munitas/ naria episcopi me rao iurisdictionis auctoritate pollet Si vero hujusmodi clausula non in&eratur obli­ non in direptionem sed in conservationem ct aedi­ gationem importans, inserenda erit ut monitoria ficationem, ac proindo ex veteri sacrorum canonum vel commendatoria, mutando verbum praecipitur, sententia sedo vacante nihil sit omnino innovan­ eiquo substituendo verbum monetur aut commendatur. dum: ne ex praepropera eiusdem vicarii admini7. Lacerda S. Sebastiani [24 D n]: Pag. 4 lin. 5 stratione ullum contingat dignitati episcopali, ct [4 a n] post verbum licenliatus inserantur haec: net bono dioecesis inferri detrimentum; ideo, sacro de gremio capituli1*; ot consequenter lin. 6 pro approbanto concilio, districto prohibemus no idem vicarius militiae ecclesiasticae eos adseribat, qui qualitatis ponatur pqualitatum-. 6. Zunnui-Casula Uxellensis [23 B s]: In fino vel postulantes non admissi, vel admissi iam amoti peg. 3 [4 A n] periodus Ad vicarii munus etc. sic α proprio episcopo fuerint; ne dimissorias ad or­ redigatur: pAd vicarii munus is tantum assumi dines etiam post annum vacationis umquam con­ possit qui sacro ordino sit insignitus, ne in sacra cedat iis qui ab eodem episcopo fuerint reiccti; theologia vel iuro canonico doctor aut prolyta nevo alienum clericum dioecesi adseribat, vel pro­ ronunciatus; et in quo morum integritas, piotas, prium ex en dimittat, nisi ab hac sede apostolica et a qualibet nota, praesertim ecclesiasticae cen­ facultatem obtinuerit. Invectam etiam quibusdam surae, immunitas, cum sana doctrina uo pruden­ in locis consuetudinem, ut liberae collationis benetiae et boni ordinis laudo una conspirent/ Omit- d ficin nniniaruin curam adnexam non habentia a tatur itaque integra periodus Et quamquam etc,, vicario conferantur, minime tolerantes, statuimus ut ea, sicut et beneficia parocbialia in titulum per­ quao legitur pag. 4 lin. 3 [4 a io]. 8 a. Lacerda S. Sebastiani [24 D in]: Pag. 3 in petuum conferenda, futuro episcopo iuxta i uris fino [4 a is] pro verbis et in quo haec adhibeantur: regulas providenda omnino reserventur. Statim ac itaque horum parocbiuliuin beneficiorum vacatio pet apprimo decot ut in eo/ 8b. Ferri Casalensis [22 Ci]: Pag. 3 in fine, ct habebitur, vicarius oeconomum seu administratorem pag. 4 verbis in quo morum etc. usquo ad conspirent constituid, qui etium parochi officiis interim fun­ inclusivo haec alia substituantur: psanam profiteatur gatur, cum en congrua parte emolumentorum quae doctrinam, scientia uo prudentia sufficienti polleat, ad idem bcnetieiuni «pectant, quae per provinciales nec ulla sive ecclesiasticae censurae, sivo immorali- synodos, aut aliter u provinciae episcopis statuta fuerit. Si quae hae in re oriatur urgens necessito», tatis nota sit inustus/ 9, Lacerda S. Sebastiani [25 a is]: Png- 4 lin. 9 vicarius sanctam hanc sedem upostolicam consulere [4 Be] et seq. post praesentutus addatur: „ot irri­ diligenter curabit. In bonum autem dioecesis et tum facimus ot declaramus caput Nihil 44 de elec- animarum salutem concedimus, ut idem vicarius ad 8. Emondntionoe a nonnullis patribus propositae In oongrogatlono generali super schemata do sodo episcopali vaoanto1. i Palribcw distributas (titrant die 30 augusti a pratbcrc e*l. CONOIL. OMNK&AU TOMUS Lilt. * ir 'Uroitditv eie. um. ed. 3 viÿdtbil etL 5 om. rd. 35 A. S IONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 36 annum facultatibus gaudeat, quae specialiter de- a plurea eligendi hactenus ita invaluit, ut statini abofuncto episcopo ab hac sancta sede concessae fue­ Ieri difficile possit, primus inter electos in ordinariam runt, iis exceptis, quae nostrae huic constitutioni episcopi jurisdictionem solus succedat, cui reliqui subesso in omnibus debeant. Ad vicarii munus is adversantur/ • 15. Ferré Caealensu [26Bis]: Initium capitis II tantum assumatur qui sacro ordino ait insignitus, sic reformetur: .Cum ex veteri sacrorum canonum et in quo morum integritas, pietas, sana doctrina, sententia aedo vacante nihil sit innovandum, vicarius et a qualibet nota, praesertim ecclesiasticae cen­ capitularis studiose servare debet ea, quao ad nor­ surae, immunitas cum scientia ac prudentiae laudo mam legum ecclesiasticarum pro recta cleri insti­ conspirent Et quamquam apprimo deceat ac valdo tutione, atque pro bono tum spirituali tum tempo­ optandum sit, ut qui assumitur sit etiam in sacra rali seminarii, parochiarum aliorumvo piorum in­ theologia vel iure canonico doctor aut liccntiatus, stitutorum ab episcopo antecessore instituta fuerunt huinimodi tamen qualitatis defectum electionis vali­ ditati officere nolumus. Quodsi praescriptae con­ Item ne ex praepropera®, etc. ditiones posthabitae fuerint, minori capitularium 16. Idem [26 D s): Pag. 5 lin. 7 capitia II [5 a 4 verbis nete alienum etc. haec substituantur: pEt numero, vel alteri cuius interest, ad metropolitanum : quamvis possit ac debeat expungere ex clericorum si vero ecclesia metropolitana vacans fuerit, vel do albo iuvenes, qui graviter deliquerint aut eccle­ ipso capitulo metropolitano agatur, ad antiquiorem siastica vocatione se destitutos ostenderint; attamen provinciae episcopum in devolutivo provocare liceat; B ad propinquiorem vero episcopum, si nullus in pro­ neve alienum- etc. 17. Lacerda S. Sebaetiani [28 D <]: Pag. 5 lin. 10 vincia supersit episcopus vel ecclesia exempta fuerit. capitis II [5 a 4 post obtinuerit addantur haec: Et is ad queen provocatum orit, agnita recursus .et si Ulom in beneficio cum vel sine cura ani­ institio, vicarium pro ea vico deputabit. Canonicis autem sanctionibus inhaerentes, pro­ marum instituerit, nulla ipso facto1 erit institutio.· 18. Idem [28 Du]: In fino pag. 5 [6 a u) pro eon- hibemus ne in vicarium deputetur qui vacantis sedis currum indicat adhibeantur verba: .concursum in­ fuerit patriarcha, archiépiscopal, vel episcopus dicere possit®, ideoquo paulo post pro conferat electus, nominatus, seu praesentatas ; et si ipse vicarios certum habuerit nunciam de sua olectiono, dicatur: .conferre/ 19. Ferri Colalemie [27 B »]: In fine pag. 5 loco nominatione, seu praesentatione ad praedictam verborum quem digniorem inter approbate! etc. haec vacantem oeci osi am, eo ipso ab officio cesset, et ponantur: .quem digniorem inter ab iisdem exa­ capitulum ad novi vicarii deputationem deveniat: nullius roboris et inane decernente·, si quid in con­ minatoribus ad probatos in Domino indicaverit/ 20. Caixal g Estradi UrgelUntii [26 Air]: Post trarium in quavis etsi dissita regione, ac posita ultima verba capitia II addatur: .Si quando vero etiam plena electionis concordia, fuerit attentatum. Vicario legitimo constituto, etc. ut in eebemate. adaequent vota, pro ca parte stet electio, cui In cop. Ill Un. 24, ad mentem emendationum exvicarii capitularis votum1 favere compertum fuerit/ 21. Idem [ibid.]: Pag. 6 lin. 24 post verbum bibitorum, port terba succedere debeat legumi prodebeat addatur: .Si vero quacumque de causa supra-1 1 ponitur additamentum: Quod si forte contingat ut, dicti episcopi vel vicarii apostolici, aut alii his suc­ aliqua cx supradictis ecclesiis vacante, nemo praesto cedentes, suam electionem praeceptam non fecerint, elt qui illius regimen iuxta praemissas regulas valeat rea deferatur ad episcopum vel vicarium apostoli- assumere, administratorem co in earn deputabit cum viciniorem ab iis qui antiquiores sunt, ut ipse metropolitanas pro dioecesi suffragane^, antiquior provinciae episeopus pro ipsa ecclesia metropoli­ pro eo casu * provideat 22. Vajconcdlo! Lamaceneù [30 a s): Caput III tana, [atque huius vacatione perduranto, etiam pro ita reformetur ut circa dioeceses quae, quamquam aliis eiusdem provinciae dioecesibus]1, propinquior capitulo cathedrali careant vel in posterum caruorint, vero episcopus vel vicarius apostólicas, si do dioe­ cum aliis dioecesibus provinciam ecclesiasticam cesi exempta vel do vicariata apostolico agatur. constituunt, nihil innovetur. Si autem hoc non Volumus autem, etc. ut tn ichcmate. placuerit, isltom post verba euecedere debeat (pag. 6 10. lin.24 [5c»]) addentar haec: .Quod si praescriptae Congregatio generalia octogesima nonaconditiones posthabitae fuerint, metropolita aut, 1870 septembris 1. sedo vacante, capitulum cathédrale metropolitanum, Feria quinta dio 1 aeptombris 1870 hora ante aut, etiam hoe deficiente, provinciae antiquior epi­ meridiem octava cum dimidio in conciliari aula scopus pro ea vico vicarium deputabit * Vaticanae patriarchalis basilicae, generalis rove9. D rendissimorum patrum congregatio habita est; cui Caput! schematis Do sede episcopali vacante interfuerunt centum et quatuor patres, nempe a deputations pro rebus disciplinae ecclesiasticae 19 cardinales, 4 patriarchae, 1 primae, 18 archi­ ad mentem emendationum in congregatione generali episcopi, 43 episcopi, 1 abbas nullius dioecesis, propositarum reformatum1. 4 abbates generales sive praesides congregationum Ecclesiarum vacantium regimini pro apostolica ordinum monasticorum, usum mitrae habentes, nostra sollicitudine omni meliori modo prospicere 14 generales et vicarii generales; quorum omnium cupientes, sacro approbanto concilio, decernimus, nomina, quae per assignatores locorum accurate ut quibus in dioecesibus cathédrale capitulum cano­ descripta fuerunt, exhibet indiculus patrum octo­ nice erectum existit, idem capitulum officialem seu gesimae nonae congregationis generalis, qui inter vicariam infra octo dies post habitam vacationis acta concilii asservatur. Reverendus pater dominus lacobus Quinn epi­ notitiam constituera, vel existentom confirmare omnino teneatur iuxta legem a synodo Tridentina scopus Brisbanensis missam lectam celebravit. Qua sancitam1 *4. Unos sit capituli vicarius; ubi vero usus absoluta, et recitata oratione Adsumur Domine 1 tRO fud9 em. sd. ’ ticarü capiteteli» ed. 1 Patrito distributae hit to foliosi aes eum cxendiLenito to nsi praecepti exhibitis, seape die 30 aagmtL 4 tos. XXIV cap. HI de reform. 1 Verba atque àwius -duxetribu» deerant in folio patribus distributo; item in eo legebatur et propvnqvwr loco propm•peur vero. E * statini addenda censui iuta emendationem a reverendissimo relatore in proxima congregatione propositam. *î 37 CONGREGATIO GENERALIS OCTOGESIMA NONA 1 septembre 1870 38 idquo non solum ex praesenti constitutione con­ ciliari, sed jure qaoqno i am antea sancito, idooque irritatione minime indigente. 2° Ib, ad qnem iuxta § quod si praescripto e appellatio facta fuerit, ipac vicarium pro ea vice deputat; at contra est ai vicarius iam existons ut talia eligitur, nominatur aut praesentatur in vacantis ecclesiae antistitem. Tunc enim novus vicarius de­ putandus est non quidem ab eo, ad quem prius fuerit habitus recursus, sed ab ipso capitulo. Quae cum ita sint, liquido apparuit vestrae deputation! do disciplina ecclesiastica, quod logicus et verus rorum ordo, ac falsae interpretationis evitandae RELATIO necessitas omnino postulant, ut post enumeratas reverendi patris domini Petri Pauli Trucchi qualitates seu conditiones, quao in vicario prae­ episcopi Foroliviensis. scribuntur, immediate sequatur illud appellationis Eminentissimi praesides, eminentissimi ac reve­ remedium, do quo in § quod ri praescriptae etc. ; rendissimi patres. deinde vero et quidem nova inchoata linea ponatur Ambonom ascendero noluissem, conscius pusilli- B casus altor totaliter diversu.', in quo do deputatione tatis meae, sed obedientia compulsus venio ad vos, et actis agitur, qui non irritandi sed ipso iuro iam eminentissimi αο reverendissimi patresrvcrba fac­ nulli sunt ex dispositionibus canonicis ante banc turus nomine Deputationis do disciplina ecclesiastica ipsam praesentem constitutionem existontibua. circa emendationes in postrema generali congrega­ Quamobrcm deputatio in hanc sententiam, omnibus tione a nonnullis patribus propositas super echo­ diligentissimo consideratis, tandem devenit, ut scili­ mate De sede episcopali cacante. Et haec verba non cet transpositio duarum paragraphorum, prout ego memoriter dicam, sed de scripto logam, ut vos cer­ hucusque exponobam, in schemate apponeretur, sicut tiores sitis do vera et genuina mento deputationis; revera factum est in novo folio vobis distributo. quam mentem ego fideliter in omnibus, assequi Nunc veniamus ad singulas emendationes. Bre­ curabo. Itaque supportato me, oro obtestorque, vissimo utar sermone, ita tamen ut in illum scopu­ ea qua praediti estis summa benignitate et patientia. lum non incidam, „brevis esso laboro, obscurus fio1.* Emendatio 1B, apponatur prooemium et inscrip­ Imprimis animadvertendum mihi venit, quod typis aliquantulum immutata vobis exhibita est tiones singulis capitibus respondentes. Cum prooomii pars prior capitis primi, ut maturius eam possetis et inscriptionum formulas reverendissimus emen­ expendere. Potissima huius rei causa fuit duarum dator non proposuerit, ad normam decreti diei paragraphorum mutua transpositio, qua nempe illa 20 februarii currentis anni, do eius emendatione quae in schemate alteram praecedebat, nunc e ratio haberi non potuit, nec eat suffragiis patrum contra eamdem subsequitur. In schemate § canonicis C subiicienda. Nihilominus ut aliquid pro abundantia autem pag. 4 lin. 7 praecedebat, sequebatur autem dicatur relato ad prooemium, Deputatio de disci­ § quod ri praescriptae eadem pag. lin. 14. Nunc e plina ecclesiastica existimavit et forte non immerito, contra praecedit paragraphus ista posterior, et para­ quod ipsum initium capitis primi sufficero possit graphs illa anterior subsequitur, ot quidem nova ad legis prooemium. Ad inscriptiones vero capitum quod attinet, ipsi in decretis disciplinaribus con­ inchoata linea, seu, uti aiunt, a capite. Ut pateat quam necessario transpositionem hanc cilii melius forsitan est ut non apponantur, quia postulet logicus rerum nexus, sufficit animadvertatis secus ac contingit in decretis dogtnaricis, capita in schemata pertractari: Ie do conditionibus sou disciplinaria multas saepe saepius et diversissimas qualitatibus in vicario requisitis; 2° sermonem ibi ac parum inter se colligatas materias complectuntur. esso de electo vel nominato aut praesentato in Quapropter inscriptiones ab ipso concilio eisdem vacantis ecclesiae antistitem; 3° tandem sanciri, ut appositae ansam facile praeberent dubiis ot contro­ si praescriptae conditiones posthabitae fuerint, locus versiis. £x illis enim inscriptionibus argumentum detur appellationi in devolutivo, nec non deputa­ adduci posset ad ampliandum vel restringendum tions irritationi novique vicarii constitutioni ab oo, sensum locorum, quao in ipsis capitibus disciplinariad quem appellatum fuerit. Iam vero, ut probo bus continentur; idque ita servandum esse, vel ex noscitis, eminentissimi ac reverendissimi patres, pars oo magis apparet quod concilium Tridentinum has hace applicari nullimodo potest in hypothesi, de inscriptiones minimo adhibuerit. Nam illae inscrip­ qua in paragraphe intermedia canonicis autem etc. tiones, quao in praesentiarum leguntur in eodem, sermo est; ibi enim do deputatione agitur quae privatorum tantum studio fuerunt postea super­ ipso iure nulla est; bene vero referri debet ad additae. constitutiones seu qualitates in vicario requisitas, Emendatio 2*, inseratur sequens periodus, wvaquarum defectu vicarii deputatio irritari potest post cante ecclesia otc.“ Ista admittitur sed iuxta appellationem. Hinc est quod casus, qui per § ca­ modum, modus autem est, ut mentio specialis non nonicis autem providetur, alienus omnino est a sanc­ fiat do singulis eventibus, quibus sedes vacaro potest ; tione, quae continetur in § quod si praescriptae etc. neque do determinata ratione qua vacationis notitia Enimvero 1· appellatio ob praescriptarum con­ habeatur, quao utique a legislatore intenditur de­ ditionum dofectum iuxta § quod si praescriptae etc. bere esse authentica; sed ita cuncta simul com­ non habot effectum nisi devolutivum: valida enim ponantur ut loco verborum schematis „poBt mortem est vicarii deputatio quando ab eo, ad quem fuerit episcopi , * adhibeantur haec alia verba: post habitam appellatum, non irritatur; o contra deputatio ali­ vacationis notitiam. cuius iam electi vel nominati aut praesentari in Emendatio 3% tn capitis primi linea Ί verbis antistitem vacantis eclesiao, nec non omnes actus „unus sit capituli vicarius: ubi vero etc. * haec alia eiusdem nullitato laborant ipso iure, non secus ao substituantur etc. Haec emendatio a deputatione actus vicarii iam existentia, qui post acceptum non admittitur; et ratio est, quia non omnes quaenuntium de sua electiono vel nominatione aut prae­ sentatione vacantis ecclesiae noluit cessare ab officio ; « Horatia», epbt ad Piso» *·, v. » etc., eminentissimus primus praeses sic patres allo- a quibus est: pRoverendissimi patres, antequam hodio ad ac­ tum suffragia ferendi do emendationibus schematis De sede episcopali vacante procedamus, audire oportet reverendissimum dominum Petrum Paulum Trucchi episcopum Forolivicnsem, qui, nomino Deputationis pro rebus disciplinae ecclesiasticae, animadversioni­ bus ol emendationibus oratorum brevi quadam relatione respondebit. Itaquo ascondat ombonem reverendissimus dominus Petrus Paulus Trucchi episcopus Foroliviensis.- 39 A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 40 itiones, quao ex iure commuai solvoodao aunt, in electio u Romano pontifico confirmari debet, ante condili decreto exprimi possuot; iremo fia est. ut hanc confirmationem «o immisceat sub quocumque non exprimantur iâtac, nam aliquao buiuecomodi nomino aut titulo administration! ecclesiae, ad quum quaestiones ex inris communia principiis et dis- est electus. Attamen excipitur ibi casus, quo in poaitionibus opportunam .«olutioncm accipcrodcbent. remotis regionibus, extra Italiam scilicet, electio Emendatio 4*, linfa 13 post verbum Bdevoniat suffragiis concordibus peracta fuerit. Jam vero ia * etc. Hanc emendationem deputalo non admittit. voto est reverendissimi emendatoris, ut huic excep­ Ut iam dictum cat nd emendationem praecedentem, tioni derogetur expresse. (trave est huin· emendationis fundamentum. quaestiones huiusmodi remitti debent ad quae­ stiones iuria communis: hoc autem ius ncque mutan­ Licet enim exceptio illa non rvspicint nisi electio­ nem. nullatenus vero nominationem aut praesenta­ dum eat neque aggravandum aino necessitato. Emendatio 5*, srquens inseratur periodus: Capi­ tionem: liret etiam iuxta doctrinam communem tulo ecclesiae vacantis praecipitur quod facta vicarii exceptio pracJieia fuerit absque dubio implicito canonica constitutione, de ea certiores faciat hanc abrogala per Ex tra vagan toni primam do electione sanctam sedem et proprium metropolitanum etc. fn inter communes, alusquo plurvw constitutiones, qui­ votis maximo fuiavct deputation! ut illa emenda­ bus dicitur, nearinem poaw incipere adminiMrationcin tionis pars admitteretur, quae per impositionem nisi acceptis ct exhibitis littori * apostolici! et rapta obligationis certiorandiscdem a pos toi icam tum titulo poMc/sione; nihilominus nonuulli gravo» uuctorca summae reverentiae erga eam, tum quia utile re- : sustinuerunt, per easdem constitutione * non fulaso vera videtur ut illico sanctae sedi innotescat, qui­ derogatum prarritutao exceptioni, quae continetur nam fuerit in vicarium deputatus Nihilominus in dicto capite NthiL nequn hanc emendationi? partem admittendam esso Certum quidem est «-as in hac ro falli, ct ipso­ ccnsuit deputatio. Et ratio c^t, quia posita tali rum doctrina h odi edum facilius refellitur argumentis obligatione pro omnibus caaibui, vix conciperetur petitis cx litteris apostolici * recen rio rum summorum cur ea peculiariter imponatur in casu graviori, cui pontificum, exempli gratia Pii Vii. Consequenter providetor in fine capitis secundi § sed cero cte., valde utilia hoc n<»n obstanto videtur expresa * abro­ ubi tamen retinenda procul dubio videtur mentio gatio exceptionis, quae repentur in citato capito praefatae obligationis. Et haec quoad priuiam par­ Nihil. tem emendationis. Quapropter a dcputationc admittitur emendatio, Quoad alteram vero, non apparet ratio sufficiens sed iuxta modum; ct modus oit, ut expresse qui­ emendandi praeceptum relate ad reo tro poli tau ure dem memoratur nullità * cuiuslibet actu * in con­ vel antiquiorem episcopum, cum ipse non obtineat trarium positi, n>t derogatio rapitis Niki! fiat per potestatem irritandi deputationem vicani intra octi- verba, quae sub prohibitione ct nullitatr praecise duum fachiro, ni» interposita appellatione. Non comprehendant dux· illas conditiones, in quarum admissa clausula praeceptiva, nec admittenda vide­ concursu locus fuerit exceptioni in eodem capite tur monitoria vel commendatoria. Tunc rnim rea admissae Verba autem sunt haec (verba quae ad convenientiam reduceretur, cum tamen non 0 referuntur ad iuxta modum:) Nullius roboris ei inane constet hac in parte laedi consuevisse. decernentes, si quid in contrarium in quavis etsi Emendatio 6B, pagina 4, linea 5 post verbum pli- dissita regione ac posita etiam plena electionis con­ centiatus etc." Ipsa non admittitur huc de causa; cordia fuerit attentatum. Et hic considerantur duo in schemate leguntur haec verba „ct quamquam illi rasus, propter quos facta est exceptio. apprimo deceat et valde optandum ail . * lam vero Emendatio 10 *. quaedam in capite primo forent non eadem ratio militat adhibendi haec ponderosa adiunqcnda etc. llacc emendatio non admittitur verba pro qualitate ut quis sit do gremio capituli, nec suffragiis submittitur, eo quia nulla verba pro prout militat pro gradu académico. Equidem gradus casu ibi exposito proponuntur. acadcmicus est quid maius ct amplius quam qualitas Emendatio 11 *. pag. 4 § quod si, lin. 5 post verba canonical is. provinciae episcopum haec addantur etc. If ace Emendatio 7*. Haec pariter emendatio non ad­ emendatio admittitur iuxta modum, nempo ut post mittitur n dcputationc. Nam post maturum examen verba pad propinquiorem vero episcopum" dicatur: ism exclusa fuit iuxta inultorum patrum desiderium si nullus in provincia supersit episcopus vel ecclesia gradus aradcmici necessitas nd validitatem deputa- exempta sit etc. tionis vicarii. Emendatio 12a ia fine pay. 4 pro verbis „quac Emendatio 6* (o et b) istae quoquo emenda­ quidem etc." ponantur haec alia: in singulis autem tiones non admittuntur: 1* quia ex una parto quali­ provinciis ote. Haec emendatio puriter non admittates in schemate nostro indictae non possunt cum I > titur, nam determinatio congruae potest quidem prima ex iis duabus emendationibus ad simplicem committi metropolitano cum suffragan cis; ast vigi­ decentiam reduci: ex altera autem parte non eufli- lantia» do qua in emendatione, spectaret ad motroeiunt in vicario capitulari ca solum, quao exprimun­ politunum. non ad suifragancos. tur in secunda cx iisdem emendationibus; 2* sup­ Emendatio 13 * (a ct 6). Emendatio 13 a, pag. 4 press necessitate gradua aeadcmici merito insisti in fine, omissis aliis dicatur: insuper etc.; 13 6, debet argentieri modo quoad reliquus qualitates; pag. 4 in fine periodus /insuper cte. * omissis verbis 3* Undem quamquam harum qualitatum occasiono, diebus et horis cte. Istae quoque emendationes prout liment reverendissimi emendatores, recursus non admittuntur. Rationes sunt; 1* locutio illa tnvtitui possit, probo tamen notandum est, quod diebus et horis etc. semper in similibus adbibetur, lita recursus eat in devolutivo, et valida est vicarii ct sanam ac moralem explicationem pro conscientia absque inopportunis scrupulis accipere debet. deputabo donec irritetur. Emendatio 9*, pagina 5 lin. 9 et leq. post Pprae- 2® ratio: aequum absque dubio non foret contra * tentatas 1 addatur: ei irritum facimus ei declaramus piorum testatorum intentionem vicarium eximere cap. Nihil, 47 de electione etc. llacc emendatio ad­ eo tempore, quo non impeditur. Emendatio 14 *. caput II hoc sit: quoniam vicarius mittitur iuxta modum. Capit reverendissimus emen­ dator at fiat derogatio ex pressa capiti Nihil, 47 de capitularis etc. Hanc emendationem deputatio non electione, relate ad exceptionem in eo positam. In potest admittere; et ratio eat, quia proprio non eat capite igitur Nihil habetur prohibitio, ne ia cuius emendatio, sed nova totius capitia II formo seu 41 CONGREGATIO GENERALIS OCTOGESIMA NONA 1 septembris 1870 42 methodus; idooquo opus esset ut prius io congro- , tina synodo: itaque haeo sunt verba addenda. In gationibus generalibus eminentissimorum no reveren­ principio antepenultimae lineae (in novo folio typis dissimorum patrum examini proponatur. impresso), postquam dictum est „antiquior provin­ Emendatio 15· ct 16·, ini/ium capitii II sic re­ cial» episcopus pro ipsa ecclesia metropolitans * sunt formetur etc.; 16· Yero, lin. 7 pag. 5 capitii II cerini addenda haec verba: atque huius vacations per­ „nevo alienum etc.J haec substituantur oto. lias durante, etiam pro aliis eiusdem procinctae dioecesi­ emendationes nempe 15 ot 16 non esso admittendas bus, et prosequitur: propinquior cero episcopus cel existimavit deputatio, cum iure ipso communi iam vicarius apostolicus etc., ut sic consideret tres casus, contineantur. Praeterea id quod dicitur in emen­ qui contingere possunt. datione 15· satis superquo comprehenditur in gene­ Exhaustis emendationibus, quae propositae rali sententia, quao habetor initio capitia II his fuerunt, nunc notandum est unam vel alteram cor­ verbis ncum ex veteri sDcrorum canonum sententia rectionem α deputatione factam fuisse, nempe oto.- aliunde non omnia exprimi singillatim possunt. 1* schematis pag. 3 ad caput I loco verborum 0iuxta Emendatio 17·, pag. 5 lin. 10 seu potius lin. 9 latam a synodo Tridentina dispositionem * haec alia capitis II post ^obtinuerit etc.- Haec emendatio posita sunt, scilicet: iuxta legem a synodo Tridentina 17· non potest admitti, cum sufficere pro nunc sancitam, prout habetur in novo folio: quia sic videatur generalis prohibitio incardinando disertius innuitur sanctio, quam Tridontinum addidit Emendatio 18‘, 19· ct 20·, propter intimam per deputations vicarii dovolutioncm ad metropo­ materia© connexionem do his tribus emendationi- B litanurn etc. 2* Schematis eadem pagino linea ultima bua loquendum venit Perpendens emendationem pro verbia Dassumi possit * positum nunc est verbum 18·“, vidit deputatio potestatem illam, nempe con­ assumatur, prout ponitur in novo folio lin. 12 in ferendi, non posso exprimi verbib facultativis, nam principio, melius enim haec locutio convenire videtur post peractum concursum ius habent approbati ut cum notiono appellationis in devolutivo. 3° Tandem ex illis eligatur digoior, et isto ius habet ut sibi variatio schematis pag. 4 lin. penultima post verbum collatio fiat. Occasiono insuper emendationis 19·· ^insuper * deputatio conset inserendum hoc incisumdeputatio consuit revera difficile esso ut conser­ Insuper si coniunctum habeat, ut pateat vicarium ventur illa schematis verba nuna cum examinatori­ non debere necessario esse do gremio capituli. Ad bus synodalibub aut prosynodalibus otc.u Quid inserenda huiusmodi verba occasionem sumpsit ex enim si vicario nota sit alicuius ex approbatis in­ initio emendationis 13 6, et per ea satisfit insuper dignitas, quam tamen examinatoribus pandoro non saltem ex parto menti emendationis 6M, quatenus possit? Ultorius quid si vota sint paria? Num nempo insinuatur, non officere electionis validitati, adoptari tunc poterit dispositio, quam proponit 20· si quis uon sit do gremio capituli emendatio? Sed talis dispositio abusui ex parto Haec dicenda mihi erant, ut muneri mihi de­ vicarii locum praebere posset, et nihilominus alia mandato pro modulo meo satisfacerem. Si non solutio congrua non ita facile perspicitur. Eapropter satisfeci, habeatis quaeso me benigniter excusatam. consuit deputatio satius fore si electio dignioris iudicio relinquatur solius vicarii, ex quo incommoda c Absoluta relationo reverendissimi episcopi Fooriri forte vix possunt, cum (en ratio) dignior oligi roli vie neis, cminontiasimus primus praeses dixit: debeat tantum cx approbatis. pReverendisrimi patres, procedamus nunc ad Admittuntur igitur emendationes 18· ct 19·, sed ipsum actum suffragia ferendi „do emendationibus iuxta modum; ct modus est, ut loco verborum sche­ circa schema hoc De sede episcopali cacante pro­ matis nostri pCOncuTdum indicat otc.u dicatur: con­ positis; idquo per actum surgendi fiet moro solito. * cursum indicere et pacantem parochiam ad praescrip­ Perlectis voro singulis emendationibus per con­ tum sacrorum canonum conferre caleat. Tali modo cilii aubsecrotarium, ct duplici experimento facto non fit quidem mentio explicita de examinatoribus more solito, suffragiorum exitus hic fuit. bjnodalibus vel prosynodalibus, sed haec implicite In folio separato dabatur caput primum sche­ continetur, uti vidotis, eminentissimi et reverendis­ matis De seds episcopali cacante a deputatione pro simi patres, in verbis illis ad praescriptum sacrorum rebus disciplinae ecclesiasticae ad mentem emen­ canonum; ct haec verba id insuper commodi habent, dationum in congregatioDo generali propositarum ut nempo non praeiudicotur quidquid forsitan a con­ reformatum1. Huiusmodi autem reformatum caput cilio Vaticano variabitur circa legem tridentinam; in primis propositum est, illudque, uno tantum etenim de modo conferendi paroecias actum iri dici­ excopto, patres omnes admiserunt. tur in elencho materiarum, do quibus tractandum Quoad singulas vero emendationes, prima pro­ posita non fuit quia nullam exhibebat formulam, erit. Quod si modus a deputatione propositus a vobis D item et secunda, quia provisum iam fuerat in capite admittitur, eminentissimi et reverendissimi patres, reformato; tertiam, quartam, quintam, sextam, sep­ per se cadit emendatio 20·. Si vero non appro­ timam, octavam (a ct b) fore omnes reiecerunt. betur, nihilominus deputatio etiam in hoo casu exi­ Quoad nonam et undecimam provisam iam fuerat stimat non debere admitti emendationem 20·“ propter in capito reformato, et idoirco suffragia exquisita abusus, quibus causa dari potest a parte vicarii, non sunt; item quoad decimam, quia nullam ex­ ot quibus evertendis non satis apparet aliunde con­ hibebat formulam. Decimam secundam, decimam gruum remedium. tertiam (a et Ò), decimam quartam, decimam quin­ Emendationes tandem 21· et 22·. Istae emen­ tam ct decimam sextam foro omnes reiecerunt; dationes admittuntur iuxta modum, scilicet ut est decimam septimam omnes reiecerunt nemine ex­ in novo folio1 typis impresso et vobis distributo, cepto. Quoad decimam octavam, decimam nonam dicendo post illa verba ^succedere debet , * dicendo et vicesimam, nomino Deputationis hio modus pro­ inquam, ad modum additionis pagina 6 linea 23: positus est, ut nimirum diceretur: concursum indi· quod si forte contingat etc. etc. Ilio autem adver­ cere et cacantem parochiam ad praescriptum eacrorum tendum est, quod ex oblivione relicta sunt nonnulla canonum conferre caleat, hunc vero modum omnes verba, quae necessaria sunt ut provideatur illis admiserunt. Demum quoad vicesimam primam et tribus casibus, quorum contemplatio fit in Triden- vicesimam secundam modus propositus est in folio 1 Vide docum. sub num. 9, col. 35 c. 1 Sopra tub nnm. 9 sopara to typis impresso, cui tamen adinugenda sunt a in quavis otri diesita regione, ac poeita otiam piena nonnulla rerba ex oblivione omina. Post verba electionis concordia, fuerit attentatum. Vicario legitime constituto, nullam prorsua iurio^antiquior provinciae episcopus pro ipsa ecclesia * capitulum romanero, et quammetropolitana4* * addatur: atque huius vacatione per­ dictionis partem pene durante etiam pro aliis eiusdem provinciae dioecesibus; cumquo ab boc factam reservationem irritam caso propinquior cero episcopus vel vicarius apostólicas declaramus; ipsum vero vicarium nequo ad tempus etc. Hunc modum a deputatione propositam om­ eligi posee, nec acme) electum praeterquam a aedo apostolica removeri; statutis et consuetudinibus nes admiserunt. quibuscumque, etiam iuramento firmatis, non obAbsoluto actu ferendi suffragia, eminentissimus stantibus. Legitime electus sivo o reditibus mensae vacantis, sive ex aliis emolumentis ad episcopum primus praeses subiunxit: ^Reverendissimi patres, emendationes admissae spectantibus, ubi aliter provisum non fuerit, partom suis locis inserentur schemati, quod revisum iurta congruam percipiat; quae quidem pro singulis pro­ easdem emendationes approbatos singulis reveren­ vinciae dioecesibus a metropolitano cum suis suffra­ dissimis patrióos distribuetur. Proxima congregatio gan eis, sive in concilio provinciali, aire extra, stabili generalia per folium typis impressum patribus ratione praestituenda erit Insuper, si canonicatum nnneiabitur.habeat, diebus et horia quibus radono sui muneris Domum consueto signo dimissa congregatio est impeditur, a cbori servitio sit exemptus, et distribu­ ii tionibus gaudeat, iis tantum amissis quae inter 11. praesentes dicuntur. Schema constitutionis do sodo episcopali Sedo vero per episcopi captivitatem vel relega­ vaoanto luxta emendationes a congregatione tionem aut exilium ita impedita, ut is cum sue * generali admissas reformatum1. grege communicare nullatenus possit, dioecesis re­ gimen penes vicarium generalem, vel quemlibet Pius episcopus servus servorum Dei sacro approbante alium virum ecclesiasticum ab episcopo delegatum, concilio ad perpetuam rei memoriam. remaneat, donec aliter ab bac sede apostolica pro­ De aede episcopali vacante. videatur. lis autem deficientibus vol simili modo Caput L impeditis, capitulares vicarium constituent, totiusEcclesiarum vacantium regimini pro apostolica quo rei eventum quamprimum ad eiusdem sanctae nostra lolliatudiuo omni meliori modo prospicere sedis notitiam deferent, recepturi humiliter, et cupientes, sacro approbante concilio, dcccrnimui, efficaciter impleturi quod per ipsam contigerit ut quibus in dioecesibus cathédrale capitulum ca­ ordinari. Caput II, nonice erectum existit, idem capitulum officialem seu vicarium infra octo dies post habitam vacationis Cum ex veteri sacrorum canonum sententia sede notitiam constituere, vel existentem confirmare om­ vacante nihil sit innovandum : no ex praepropera nino teneatur iuxto legem a synodo Tridentina vicani capitularis administrationo ullum contingat sanci tom1. Unus sit capituli vicarius: ubi vero C dignitati episcopali detrimentum inferri, sacro appro­ usus plores eligendi hactenus ita invaluit, ut statim bante concilio, districte prohibemus ne idem vicarius aboleri difficile possit, primus inter electos in ordi­ dimissorias ad ordines etiam post annum vacationis nariam episcopi jurisdictionem solus succedat, cui umquam concedat iis qui a proprio episcopo rciecti reliqui eubesse in omnibus debeant. Ad vicarii fuerint; nevo alienum clericum dioecesi adscribir munus is tantum assumatur qui sacro ordine sit vel proprium ex ea dimittat, nisi ab hac sedo insignitus, et in quo morum integritas, pietas, sana apostolica facultatem obtinuerit. Invectam etiam doctrina, et a qualibet nota, praesertim occlcsiasticao quibusdam in locis consuetudinem, ut liberae colla­ censurae, Immunitas cum scientia ac prudentiao tionis beneficia animarum curam adnexam non laudo conspirent Et quamquam apprimo deceat habentia a vicario conferantur, tolerandam haud ae valde optandum sit, ut qui assumitur sit etiam in esso declaramus. Quod si de beneficiis paroehialisacra theologia vel iure canonico doctor aut licen- bus agatur in perpetuum titulum conferendis, auc­ tintos, huiusmodi tamen qualitatis defectum electio­ toritatem vicario tribuimus ut, deputato statini nis validitati officere nolumus. Quotisi praescriptio oeconomo seu administratore, postquam annus a conditiones posthabitae fuerint, minori capitularium vacatione sedia episcopalis fuerit elapsus, vacantem numero, vel alteri cuius interest, ad metropolitan uni; parochiam ad praescriptum sacrorum canonum con­ «i vero ecclesia metropolitana vacans fuerit, vel do ferre valeat. Caput IU. ipso capitulo metropolitano agatur, ad antiquiorem provinciae opiscopum in devolutivo provocaro liceat; D ad propinquiorem vero episcopum, ri nullus in provincia supersit episcopus vel ecclesia exempta fuerit. Et ia ad quem provocatum erit, aguita re­ cunas justitia. vicarium pro ea vico deputabit. Canonicis autem sanctionibus inhaerentes, pro­ hibemus no in vicarium deputetur qui vacantis sedis fuerit patriarcha, archiépiscopal, vel episcopus elec­ tus. nominatus, seu praesentatus ; et si ipse vicarius certam haburnt nunciam do sua electione, nomina­ tio a e seu praeaeatatione ad praedictam vacantem •eri e* i un, eo ipso ab officio coeci, ot capitulum ad aovi vicarii depatationrm deveniat ; nullius ro­ bori· st inane decernant», si quid in contrarium 1 Safev b» pstfr*** ■rk'ml* nínc» pilniro rogari *©q plumat. ©6 MwmMsum UrWs vke mette «p• XXIV, cap Irt 4« r*hna. Nostram modo sollicitudinem convertentes ad ecclesias quae cathedraii capitulo canonice erecto carent, ut illarum, dum vocant, regimini ea ratione consulamus, quao et communis pro omnibus sit, et controversiis, quoad fieri possit, aditum praecludat, methodum α fel. rcc. praedecessore nostro Bene­ dicto XIV hac de re constitutam1 aliquantum variantes et moderantes, sacro approbanto con­ cilio, haec in posterum servanda praecipimus. Omnibus itaque istiiumodi ecclesiarum hodiernis archicpiscopis, episcopis, atque etiam vicariis apo­ stolici·, qui neque coiidiutorcm habont cum futura successione, neque vicarium generalem, mandamus, ut statini ab hac edita constitutione deputaro tene­ antur vicarium habilem atque idoneum; eorum vero successores statini post adeptam dioecesin vel vica- » Brevi Er ruttimi 16 tannini 1763. el (¿unm er rullimi H 49gU lacek III, 13. 51 Á. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES *52 exierunt in praelium, misero cecidisse Scriptura1 a atque obedientiam exhibeant; otsi forense ** qui illas testatur. Eosdem ea qua par est veneratione et ho­ excreent infideles sint aut haeretici, ministri enim nore prosequantur, et exdpiant, praesertim venientes Dei runt in hoc ipsum servientes, llludquo beati in suas ecclesias, et functiones sacras pontificali Petri praeceptum1 fideliter custodiant: aubiccti ritu peragentibus assistant atque ministrent Sacrum estote omni humanae creaturae propter Deum; sive ministerium nullatenus exercere praesumant, nisi regi quasi praecellenti, sivo ducibus tamquam ab postquam vel episcopis vel vicariis apostolici! pro­ eo missis nd vindictam malefactorum, laudem voro prii ritus, quorum jurisdictioni subsunt, litteras ex­ bonorum; quia sic est voluntas Dei, ut benefacientes hibuerint, quibus ad missiones destinantur, ct faculta­ obmutescere faciatis imprudentium hominum igno­ tes quibus ab hac sancta sede ancti fuerint. Noverint rantiam. Reddant itaque quao eunt Caesaris Cae­ autem iisdem praesulibus integrum esso praedic­ sari. ct quae sunt Dei Deo. tarum facultatum exercitium suspendere, ai iisdem Caput III. abutantur; quod apostoliche sedi erit quamprimum Ik taediis odAiAmdis ad sacras vtissioues rile manifestandum. Easdem vero litteras exbibrro obundas. teneantur aliis etiam episcopis cuiusque ritus, licet Ut sacrae missiones institui, vel institutau con­ eia non subiaccant, in quorum diocceribuj sacrum ministerium eos obire contingat. servari possint, atque uberiores semper fructus Cactcrnm eui missionani regulare * episcoporum afferre, congruo missionariorum numero opus est, i eu vicariorum apostolico™ m jurisdiction! sint ob- B necessariis subsidiis, aariduni precibus, noxii quoad sacri ministerii exercitium, superiori Messis gaidcni multa est, mulrisque eget atque tamen sui ordinis in his quao respiciunt regula:em idonei * operariis: ideireo episcopi aliique loco run· observantiam obtemperaro omnino debent atque ordinarii, nec non moderatore * ordinum regularium, obedi re. Meminerint autem ii ad quos spectat, atque carum imprimis congregationum, quao pio officia apostolici ministerii illis omnino esso prae­ buie operi mancipantur, omnem curam impendant ferenda, quae a statu religioso prominant, proinde ad augendum semper c clero iam sacculari quam ai quandoque contingat duobus iisque contrariis regulari, congruum operariorum numerum, quoe praeceptis, episcopi scilicet seu vicarii apostolici, prae requisitis dotibus praeditos ad populos evan­ et regularis superioris misiionarium urgeri, epi­ gelizando * apostolica sedes mittere valeat. scopi praeceptum omnino praevaleat opus «L, qnod Pias sodalitates in earumdem missionum sub­ et in communem missionum utilitatem ordinatur, sidium nonnullis abhinc annis in variis Europae et a speciali apostolicao sedis auctoritate fluit. partibus rito ac legitimo institutas episcopi patro­ Demum ita se gerant miaiionarii erga populos cinio tuo fovero non desinaut; simulquo fideles inter quos versantur, ut omnibus omnia facti omnes adborteotur no beneficentiae et communionis velint Christo lucrifaciant. Singulari igitur canute, omni- oblivisci. talibus enim hostiis promeretur Deus. que benevolentia illos prosequantur; eorumque in­ Praecipuo autem illos excitent ad efficacissima doli usibus ac modis se aptaro satagant, quin tamen precum marum adiuincnla temporalibus olcemosylimites apostolicao sedis indicio definitos (K) trans- C narum erogationibus consocianda, ut aerino Dei gredi praesumant; neque enim Christi servi essent, currat et clarificetur in omni gente, quao sub ii hac ratio no hominibus placerent. Sit sermo caelo est. eorum non in sublimitato sermonis, neque in per­ Quoniam vero omne donum perfectum desur­ suasibilibus bumanao sapientiae verbis; sed sapien­ sum est a Petro luminum descendens, et nomo votiam Dei quae est in mysterio abscondita loquantur nit ad Christum nisi Pater caelesti» traxerit cum, inter perfectos: cum parvulis autem atque infirmis idcirco universi fideles, imprimis vero episcopi, et sive simplicibus, parvuli et ipsi ae simplices effecti sacerdotes sive sacculares sive regulares, ii prae­ lac dent eis potum, non escam; neque aliquid sc sertim qui sacris missionibus seso dediderunt, in­ seiro iudicent, nisi Christum lesum ct hunc cruci­ stent obsecrationibus et orationibus nocte ac dic, fixum. Peculiari autem charitatis studio infideles, ut Deus ct Dominus noster lesus Christus quod haeretico» omnesque a vera fido extonca complec­ iamdiu promisit, impleat cumulatissime, omnia ad tantur ot exdpiant; illoeqae in omni doctrina ot eo a terra iam exaltatum trabendo, peccatores, patientia erudire satagant, errores quidem dete­ schismaticos, hneroticos atque infideles. stantes, errantibus autem Christi exemplo miserentes. Dum autem omnes gentes apostolica nostra Istis adlaborare, eos quaerere per aspera quaeque sollicitudo complectitur, non potest eos praeterire, ct invia praecipuam reputent officii sui partem; qui licet in ebristianis civitatibus degentes, Christum neque enim mittuntur ut sedeant in civitatibus tran- tamen Filium Dei miserrime non agnoscunt. Enixis quiHaa paucorum catholicorum ibidem degentium D ergo precibus Patrem misericordiarum et Deum curam habentes, sed etiam et imprimía ut infideles totius i consolationis instanter obsecrent universi, ut et haereticos ad veram ecclesiam adducent Hoc memor testamenti sui, quod loquutus est ad Abra­ Christas odocuit exemplo pastoris boni, qui paratus ham, Isaac ot lacob servorum suorum fidelium, non animam darò pro ovibus suis, ea» quaerit sollkitus; repellat usquo in finem filios Israel, quibus credita donec iaveaiat; ac tanto magisterio edocti apostoli sunt eloquia Dei, quorum adoptio est filiorum3 et usquo ad sanguinis effusionem idipsum constan­ gloria ct testamentum ct legislatio ct promissa, tissime peregerunt. Quos labores ut alacrius ferant, quorum putres, et ex quibus est Christus secundum ac difficultates undequoquo exurgentes impavidi carnem, qui eat super omnia Deus benedictus in aggrediantur, divinam opem assiduo imploraro non saecula. Adeamus itaque universi cum fiducia thro­ praetermittant: non enim sumus sufficientes cogi­ num unigeniti Filii Dei ct Salvatoris hominum Icsu tare aliquid α nobis quasi ex nobis, sed omnia Christi Domini nostri, quem eorum prophetae praesufficientia nostra a Deo est; et ipse Christus Do­ nunciarunt, cuius diem patres eorum videre desi­ minus licet in forma Dei esset, in similitudinem derarunt; qui in terre eorum apparens cum cis tamen hominum factui exibat in montem orare, et conversatus est benefaciendo et sanando omnes; qui a maioribus comm in ignorantia crucifixus, sub erat pernoctans in oratione Dei. Denique civilibus potestatibus debitum honorem ipsa morte rogavit Patrem suum ut eia ignosceret: ~ ϊϊβρ. Π, 3. i t MvL V. «Π. 3 Row. IX. 2. 53 SCHEMA CONSTITUTIONIS SUPER AfISSIONIBUS APOSTOLICIS 54 ipsumquo humillime procemur, ut quoniam com * a placuit Deo per cum1 reconciliaro omnia in ipsum, pacificane per sanguinem cnicis eius sire quao in terne sivo quao in caelis sunt, reconcilietur etiam filile lacob, quorum roliquiao eunt in gentibus in medio populorum multorum ; ct ablato velamine quod est super cor corum cum legitur Moysee, det oie sensum ut intelligant scripturas quao do Christo Deo loquutao eunt, et conversi ad eum intrent in ecclesiam, quam ipso acquieivit ct fundavit san­ guino suo. Tuno enim vero plenitudinem Israeliti­ ca© dignitatis assequontur; quia * qui ox fido sunt, ii sunt filii Abruhao. Potens o»t autem Deus iterum inecrero illos3 in olivam uberem fructiferam atquo speciosam; et rie omnis Israel salvus fiet, sicut scriptum est: veniet ex 8ion qui eripiat ct avertat impietatem a lacob. Haec eunt quae do sacris missionibus decernere visum est; caquo omnia accurato servanda sunt, 1 non obstantibus exemptionibus ac privilegiis regu­ laribus quibuscumquo ac tniisionariis etiam aposto * licis quomodolibot concessis, et speciali etiam ct individua mentiono dignis, quao tamen in iis quao praemissis non opponuntur, in suo robore manere debout. Caetera voro, quao ad maius apostolici huius oporis incrementum necessaria atque utilia videbuntur, nos ot successores nostri pro temporum ac locorum opportunitate decernenda curabimus per nostrum congregationem de Propaganda fide, quae missionibus regendis ot gubernandis a prae­ decessoribus nostris iamdudum instituta fuit. A qua etiam directorium confici jussimus, quo pressius ct enucleatius singuli mieaionarii tutam atquo uni­ formem agendi normam ediscero ot servaro possint. ADNOTATIONES AD SCHEMA DECRETI DE APOSTOLICIS MISSIONIBUS. (A) Cum opitulanto Doo opus sacrarum missio­ num ad infideles vel haereticos do dic in diem augeatur, multique episcopi sive diocccsant sive titulo alicuius occlesiao in partibus infidelium con­ secrati, iisdom praesint ot sedulam operam navent, visum est do apostolicis missionibus in sacro con­ cilio Vaticano fusius pertractare; ut qua fieri potest generalis constituatur norma earumdom exercenda­ rum, atquo omnia ordinato procedant iuxta eccle­ siasticas logos et sanctorum patrum traditionem. Qua in re tria potissimum prao oculis habenda erant: Ie Episcoporum et vicariorum apostolieorum qui praesident in locis missionum iura, facultates et officia nd normam iuris communis moderari, quantum patiuntur peculiares sacrarum missionum circumstantiae. 2° Sacris operariis, quos ex regu­ laribus ordinibus ut plurimum assumptos et pecu­ liaribus facultatibus instructos sancta sedes aposto­ lica mi Itero consuevit, opportunas leges dare, quo utilius et efficacius apostolico ministerio perfungan­ tur; atquo eorum privilegia et exemptiones ita servare, ut nullum idcirco detrimentum vel animarum saluti, vel honori et reverentiae episcopis debitae umqusm inferri possit. 3° Denique viam atquo rationem tradere, quao ad sacras missiones vel instituendas vel conservandas magis idonea sit atquo opportuna. (B) Ex ecclesiasticis monumentis palam inno­ tescit, Romanos pontifices, qui peculiarem nulliquo secundam sollicitudinem propagandi ovangelii sem­ per gesserunt, consuevisse vel-a remota aetate presbyteros quandoque praemittere in eas regiones, quibus Dei verbum erat annunciandum ; his deindo ’ *.Coins I. 20. « OaL III. 7. ’ Koci. XI. episcopos praeponere vel nulli certao sedi defixos, vel titulo alicuius ecclesiae in partibus infidelium consecratos, apostolica tamen auctoritate suffultos; demum ubi excrevisset fidelium numerus, omniaque necessaria in promptu essent, et nullum obstaret impedimentum, dioeceses primum, deinde etiam me­ tropolitica provincias instituero. IIano viam, ceteris omissis, inierunt sanctus Gregorius Magnus misso ad Anglos sancto Augustino, sancti Gregorius II et 111 miseo ad Germanos sancto Bonifacio; et bac nostra aetate ita actum est in pluribus regionibus. Ubi autem licet fidelium numerus excreverit, non tamen praesto est sufficiens praesertim ex indigenis clerus, certuaquo reditus episcopalis officii oneribus ferendis necessarius, ubi vel ox locorum natura, vel ex populorum indole, aut ex civilium potesta­ tum voluntate vel agendi ratione aut alia demum quacumque do causa non posset prudenter existi­ mari, stabilem foro episcopi sedem, liberum pote­ statis ecclesiasticae exercitium, illudque ad iuris communis regulas facilo esse componendum, ab­ stinuit apostolica sedea a dioecesibus erigendis et propriis episcopis instituendis, easquo regiones per vicarios apostólicos regero consuevit. Ex quo nullum praeiudicium animarum saluti pertimescen­ dum; siquidem vicarius apostolicus ordinariis epi­ scoporum iuribus instructus, amplioribus ab apo­ stolica aedo facultatibus extra ordinem adauctus, eiusque peculiari patrocinio et ope suffultus, stre­ nuam atquo alacrem operam, quantum peculiaria locorum adiuncta patiuntur, impendere valet ad officium suum cumulatissimo adimplendum: ao gentes eiusdem sollicitudini commissae omnibus bo­ nis et auxiliis spiritualibus perfruuntur, quae pos­ sent a proprio episcopo praestolari. (C) Solemne fuisse catholicae ecclesiae, indi­ genas adsciscero in clerum atque ad episcopales etiam sedes ovehere, ubicumque evangelica lux afful­ sisset, ecclesiasticae historico monumentis satis superquo comprobatur. Eoquo potissimum consilio episcopos vicarios apostólicos Romani pontifices constituerunt in dissitis barbarisquo regionibus, ut qui ex indigenis magis habiles essent, eoa morum integritate probatos, necessarias scientias edoctos, et assidua exercitatione in piotato ebristianaeque religionis functionibus excultos ad sacerdotium pro­ moverent. Quod tam diligenter curarunt, ut ve­ nerabilis Innocentius XI missis legatis ad Sinensium regiones potestatem fecerit cogendi vicarios apo­ stólicos canonicis etiam poenis ad instruendos et ordinandos clericos ct sacerdotes naturales sive indigenas. Id autem sapientissimo factum fuisse intclliget, qui perpendat praecipuas illas utilitates, quae ex indigenaram ordinarono derivantur ; scilicet I) quod melius noverint ct linguam ct mores regionis suae, quod libentius audiantur, quod securius ibi mañero possint saevientibus etiam peraequationibus. A fino nutem quem ecclesia intendit longius abirent sacrorum antistites ac missionari!, qui ita excolendos ct erudiendos susciperent indigenas, ut hi minoribus quidem sacerdotii officiis idonei evaderent, impares voro forent gravioribus atquo etiam episcopalibus obnundie. Quomobrem a Gregorio XVp manda­ tum fnit missionum praesulibus, ut quos ox indi­ genis clericis praestantiores consuissent, eos gra­ dation ad potiora implenda munera instituero, ac suos quoquo vicarios pro opportunitate deputare non renuerent; reprobato more indigenas presby­ teros nd cleri tantum auxiliaris conditionem eis merito molestam drprimendi. (D) Agitur iam de relationibus mUsionarios 1 n«rtL & α de prap. FhL 23 aoveebr. ΙΜΛ. 4· 55 A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 56 inter et episcopo^ scu ricarica apostolico *. Extra A ait1, ¿umniia pontificibus fuerunt fratribus con controversiam est praesulibus istis et ius et onus cces.t pro terris infidelium, haereticorum, aut schis incumbere dirigendi sacras missiones, ac praesi­ maticorum, quao sedis apostolicac magisterio ot dendi sacerdotibus et clericis omnibus, qoi in eorum obedientiao non subduntur, in quibus re/ non sunt ricari ali bus comraornntJr. Dubitari solummodo pos­ episcopi, cel a episcopi aut patriarchae rrperiuntur, set, utrum et quatenus potentati praedictorum prae­ non tamen habent communicationem cum ecclesia ca­ sulum obnoxii sint regulares ratione suarum exemp­ tholica. Jn bis igitur provinciis uti licito possunt tionum, et missionari! eo quod ab apostolica sede religioai; ia terris vero infidelium aut schismati­ tiothentieis litteris instructi et peculiaribus facultati­ corum ubi suat episcopi catholici, aliquibus ox * privilegiis tuta conscientia gaudoro uobus adaucti mittantur, quam ob causam apostolici praefati dicuntur. Cum autem talus animarum suprema ait queunt 6 Et hoc indicium suum aperiebat: nSine omnium legum, minimo censendum est, apoitolicam dubio censeo (praedictam facultatem) nulla ratione t edem voluisse aut velle, ut saluti animarum prae­ extendendam ad illa Juca, ubi sunt episcopi ei alii judicium inferatur sivo per exemptionis privilegium, ecclesiae praelati, niai in illis casibus, in quibus ex sive per concessionem specialium facultatum, quando­ mente pontificis expresso colligitur, quidquid dicat * 4 quidem utrunque indulserit ot indolgeat ad ma- P. Emmanuel Rodrigues etc. iorem ipsarum animarum utilitatem. liine in con­ Reapso nucem fuisse revocata privilegia regu­ cilio Tridentino ita regularium exemptiones probatae laribus concessa pro partibus infidelium, quatenus fuerunt, ut episcoporum potestati in ministerio verbi B praejudicant auctoritati episcoporum aut pnrochoet «aeramentorum enent obnoxii; atque insuper rura in locis ubi sunt episcopi aut parochi catho­ cautum eat, ut in peculiaribus quibusdam circum­ lici, docuit Angelus Maria Verricelli’, relatu otiam stantiis iideru episcopi, qua aedis apostolicac dele­ ea do causa apostolica litteris Innocontit X (Cum gati, etiam quoad regulares opportune providerent. sicut 16 aprili· 1668) in causa excitata inter epi­ Nulla autem suppetit ratio, ob quam tura et facul­ scopum Angel opoli Unum et PP. societatis loau. tates tam ordinariae quam delegatae, quas Tridcn- Neque dissentii P. Carolos Franciscos a Breno3: linnm episcopia attribuit in regulares, denegentur ait enim rationem quao movit summo» pontifices episcopi aut vicariis apostolici * in locis sacrarum ad huiusmodi privilegia concedenda, fuisse, no in­ missionum degentibus, ad tramitem juris communis fideles conversi vel christi&ni alii apud barbaros exercendae. degentes sacramentis ob inopiam ministrorum de­ Quod yero pertinet ad facúltala , * quas apostolica stituerentur; et eo b co·· io ne· illas tributae iuhso eo sedes iamdudum consuevit musionariis concedere, solummodo casu, quo parochi non adessent, vel compertum est amplissimas eas fuisse non solum alii ecclesiastici aequipolleutcm habentes jurisdic­ quoad sacramentorum administrationem, absolutio­ tionem. Et hace rcapso fuit Romanis pontificibus nem a censuris etc., verum etiam quoad misionara codeurs agendi ratio, ut constitutis vicariis aposto­ ipsarum regimen. Etenim Innocentius IV1 cum lici * cum omni auctoritate quao competit cuilibet easdem facultates cn umor asset, addidit Rnec non ordinario in sua civitate ct dioecesi, atque sancito alia facere quae ad augmentum divini nominis ot libero et tranquillo ordinariae episcoporum auctori­ ampliationem catholicxo fidei, ac reprobationem et tatis exercitio, eo ipso desineret regularium misirritationem illorum, quae sacris traditionibus con­ aionariorum immunitas pro sacramentis administran­ tradicunt, sicut pro loco et tempore videritis ex­ dis, quae antea concessa bis fuerat, cum praedictum pedire/ Atque Hadrianus VIs agens peculiariter de liberum exercitium nullatenus permittebatur, cuius musionibus lodicis concessit, „ut praelati fratrum rei exempla congerit Benedictus XIV « in consti­ (seu superiores regulares), et alii quibus ipsi do tutionibus infra notatis. fratribus suis in dictis Indita commorantibus duxerint Ex quibus omnibus satia conficitur neque exemp­ committendum, in partibus in quibus nondum epi­ tiones reguiaribua indultas, ncque facultate» misscopatus creati, vel ei luerint, tamen infra duarum eionariis apostolici» iampridem concessa» impedi­ dietarum spatium ipsi vel officiales eorum inveniri mento case, quominus constitutis episcopi» aut vi­ minime possint, tam quoad fratres suos ot alios cariis apoBtolicis summa rerum in locis missionum ouiuseumque ordinis qui ibidem fuerint ad hoc vindicetur, corumque potestati missionari! etiam opus deputati, ac super Indos ad fidem conversos, apostolici subdantur. quam ad alios Christicolas ad dictum opus eosdem (E) Cum decent viros, qui saecularibus soluti comitantes, omnimodam auctoritatem nostram in curis per regularia vota arctioris vitao institutum utroque foro habeant, tantam quantam ipsi et per sunt professi ab omni mulierum familiaritate ab­ tot deputati de fratribus suis ut dictam est judica­ horrere, idcirco tam generalium ac provincialium verint opportunum et expedientem otc/ Quod et ’ conciliorum decreti», quam summorum pontificum, ab aliis pontificibus factum est, quorum constitutiones imprimía sancti Pii V 5, G rego rii Kill· ac Benecollegerunt vel retulerunt Rodriguex, Verricelli etc. dicti XIV’ constitutionibus cautum est, ne intra ro.Hanc autem amplisiimam facultatem (aiebat ligiosorum virorum septa mulieribus quibuscumque Thomas a lesu1) α summis pontificibus permitti pateat aditu», indictis gravissimis poenis tam viris et concedi religiosis, non solum conveniens, sed ot qui focminos quocumque praotoxtu intra regularium omnino videtur necessarium pro illis partibus, ubi domorum ambitum admitterunt, quam foeminia quae nec parochi nec episcopi sunt, ncque ad sedem apo- earumdum domorum clausuram violarent. Nulla autem suppetit ratio, quaro misaionarii stobeam /odiis eri aditus; ...oportere tamen viros religiosos magno cum indicio uti his concessionibus t Eod. pag. 848. et quantum fuerit possibile non recedere α com­ 2 De apstiolicis miiriontbuf, tit IV, <\uaest. 91, Venelli» muni praxi et nilo ecclesiae, alias graviter delin- 1650. '225. qaeni/ Etenim ea privilegia, uti ipso P. Thomae V Manual, miuiannr. oriental., Venellis 1726. tom. 2. lib. 2, eap. t. qoKeat. 2, pM- W». a< Benedick XIV /tpoaCoiiaiw minùfcriam 30 mati 1753 • HU. Cum Uro »teina 23 tali! lì» VerI 10. (BuU. prop-, tom. ΠΪ, pag. 0061. Idem count. Çwmrû rifili, d/ ÂpntoL RMttaite·, psg. 21». 1 Aprxi. Ult Erpni «Où W «mu IB22 tp. Verricelli U febr. 1740 in «no bollar, tom. 2 s Ctod. Ke9idar-rMm2toct 1546.—CcuiL Decet 16 InL 1570. went • C« · et L' unie grabat 13 tatui 1575. • De ewucrtu^. λλ prxurqnlrt, lib. XIII, • Cou· dejulartf dieciftmae 3 Ιλβπλγ. 1742. AlAvrj. ΚΙΧ. pM. ΜΛ. 67 SCHEMA CONSTITUTIONIS SUPER MISSIONIBUS APOSTOLICA 58 huiuimodi logo maximo salutari non adstringantur; a chialibus regularium ecclesiis tribueretur, quam quam peculiares missionum circumstantiae magis quod definitum fuerit α Romanis pontificibus. Neque exposcunt, ot propo nocciu ariam * caso evincunt, lis id a Tridentini concilii mento esset prorsus alie­ enim in locis quo graviora sunt pericula, quibus num: etenim in loco citato salvum voluit esse ob liberiores regionum mores, caclumquo ferventius, eorum episcoporum ius, qui maiorem in praedicta ut minorem regularum custodiam, ac superiorum loca ot personas (monasteriorum in quibus resident vigilantiam obnoxii sunt missionari !, * eo magis abbates generales) iurisdictionom exercerent; ac necessarium, ut iidem nedum sanctum intaminatam * praeterea ut episcopis, qua apostolieno sedis dele­ quo vitam gerant, verum etiam abstineant ab omni, gatis, magis essent obnoxia monasteria, in quibus specio mali, ut iuxta monitum Apostoli1 sine aut regularis observantia1 non viget, aut quao supe­ offensione sint Indatis et gentibus et ecclesiae Dei. riorum vigilantiam3 effugiunt. Cur vero praestet in Hinc sucra congregatio do Propaganda fido clau­ locis missionum facultatem tribuero ricariis aposto­ surae observantiam missionum pracfoctis identidem lici» plenam atque integram visitationem peragendi pt pro rerum opportunitate enixo commendaro non in ecclesiis regularium, in quibus cura animarum praetermisit, ot logis istius fermo obsolescentis vim exercetur, ex sequentibus fucilo potest dignosci: uuetoritatemquo renovavit edito decreto dio 26 iunii quibus etiam ea suadentur, quao in schemate de­ 1780, quod ii felicis recordationis Pio VI pontifico creti proposta sunt circa praedictorum praesulum máximo confirmatum est; unaquo sancitum eos ox vigilantiam et correctionem in his quao pertinent , * missionari! qui hisco ordinationibus contrairent, ad observantiam logum ritualium. poenas contra clausuran violatores, et sacrorum Revera ecclesiae illtto, corrogatis intuitu sacra­ canonum upustolicarumquo constitutionum contemp­ rum missionum eleemosynis nd parochialia munia tores inflictas, essu incursuros. obeunda potissimum orcctac vel restitutae fuere: Huius autem legis custodiam episcoporum ot quare potior in eis debet esso vicarii apostolici vicariorum apostoiicorum vigilontiao esse commit­ potestas, cui principaliter mia tiubiaccro aequum tendam, iisquo non tam potestatem quam et onus esset. Hovera et missiones sino regularibus esso esso imponendum providendi statim, si quid contra possunt, et vicariatus apostolicus sino miMsionariis factum fuerit, duo suadent, scilicet demandata iam apostolici;}: impossibile autem eut vicariatum apostomemoratis praesulibus auctoritas in missionaries, licum esae sine antistite, aut antistitem sine ecclesia. et gravitas mali ipsius, quud per longas moras Accedit praeterea quod plurimis in locis unica appellationum in suspensivo posset miserrimo in­ quandoque existât ecclesia, regularium carao con­ credito, a qua omnem divini cultus peragendi nor­ valescere. (F) Notissimum est ordinariis locorum ius inesse mam populus debet accipere. Quin et non desunt visitandi ecclesias regularium, quibus imminet ani­ vicariatus apostolici, in quibus omnes ecclesiae paro * marum cura personarum saecularium3. Verum post chialcs regularium ordinum curae commissae sunt. alia praedecessorum suorum decreta novissimus Quibus proinde subductis α plena et omnimoda Benedictus XIV in constitutione Firmandis edita antistitis visitatione, iam in locis sacrarum miteiodio 6 novembri» 1744 declaravit „in excqucnda C num, publicus cultus catholicus, qm tantopero fidoi pastorali visitatione ecclesiarum parochialium, quao ae dogmati cohaeret, vicariorum npostolicornm vigi­ a regularibus administrantur, minime quidem liccro lantiae fermo omnino subtraheretur: quod profecto episcopo omnia ecclesiarum huiusmodi altaria visi­ sacris canonibus in ecclesia Dei semper custoditis tato, sed illud dumtaxat, in quo SS. eucharistiae haud buno consonat Quuccumquo onim m dioecesi sacramentum asservatur et consequenter sacrum ad Dei cultum spectant, ab ordinario diligenter cu­ ipsum tabernaculum: fontem quoquo baptisterii, si rari, algue iis ubi oportet procederi aequum est1', ndsit, item confessionale in quo parochus ad audien­ imprimis vero advigilare is debet, ut in sacrosancto das confessiones reeidero solet: pulpitum ecclesiao, mieeao sacrificio4 celebrando quaedam diligenter o quo parochus ius habet verbi Dei anuunciandi; serventur, quaedam religiose vitentur; circa sancto­ sacrarium paritor ecclesiae ad inspiciendum locum in rum invocationem, reliquiarum venerationem et quo asservatur sacra supellex pro sacramentis tam sacrarum imaginum usum nihil inordinatum aut intra ecclesiam quam extra illam decenter admini­ praepostero et tumultuarie accommodatum, nihil strandis: sepulchrum excipiendis subditorum paro­ profanum, nihilquo inhonestum appareat3: aliaque chino corporibus addictum, coumotorium parochiano- huiusmodi. Horum vero officiorum potiorem haben­ rum humandis cadaveribus destinatum: turrim cam­ dam esso rationem in lucis sacrarum missionum, panuriam, dummodo in eu sint campante ad paro- quam alibi perspicuum est. Haec quidem do solis chiam proprio spectantes; ac domum omnia sacra vicariis apostolici * «incita sunt; neque enim tanta vasa quibus vel particulae consecratae servantur, D videtur urgere necessitila huius potestatis in dioecevel sacra olea sive in baptismo sivo in extroma sibus, quao in locis mirionum n proprio pastore unctione adhibenda, vel aqua baptisterii, vel alia reguntur. Verum potior quaedam ratio habenda est rarum rito benedicta, quao pro ingredientium aspersione ad ecclesiao foros poni consuevit1* Atque his do dioeccsuni, quao constitutae auut in terris infidelium; materiali praedicturum ecclesiarum visitatione de­ in quibus praesertim fore omnes parocbiales ec­ claratis alia subiungit do personali parochorum re­ clesiae pertinent ad regulares. Quo enim illi a gularium visitatione; cuiu· * poragondao plenum ius vora fido magis alieni sunt, eo solcrtiori studio apud eos procuranda sunt quao ad rectam ovangelü ac potestatem vindicat episcopis. Porro cum in locis musionum haud facilo sit praedicationem, noe non ad divini cultus decorem omnia eodem iuro metiri, quo alibi utuntur dioeceses ot puritatem pertinent; ut gentee harum luco per­ * facilius convertantur ad unicum verum Deum rito constitutae; et praecipua in iisdem sit auctori­ culsae tas episcoporum aut vicariorum apostolicorum, iis1 CottdL Trid «ens. XXL cap. 8 do refunn. quo subiacero debeant rogularcs iu omnibus quao 3 Eud. a-u. XXV, cap. 4 de regalar. 3 *E>.L *«ο· ν XXI, cap. 8 retona. ad curam animarum porti nero dignoscuntur, non 4 scm. XXII decret, de ebeerv. et evitaa. is célébra­ abs ro visum est, si ob peculiares causas in casu tion. minar. concurrentes maius iisdem ius in visitandis paro» Eod «μ. XXV de Invocat, venerat et rvl^u * emetor. ~ » I. Cor. X, 32. • Tbotn. a le»u de cvnrerñm. Mna. yndiw·· prucwnen., 3 Tri lent. uss. XXV, de regular., cap. 11. lib. XI, cap. I, edit. Antaerp. 1813, patf. t'/i 59 A. 8 IONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 60 et quom rnisit Jesum Christum. Ideircv opus est, , lies delegatione aut vicariato praestantes; rariore» omnes christi&nae ccdesito ercetio inter infideles, autem, incerti, et alicubi tartasso etiam nulli non modo ab omni specie superstitionis sive quoad episcopi. Postquam vero, auspicanto Deo, uberiores fructus formam, aire quoad ornatum, sire quoad sacras coeremonias omnino abhorreant, sed tales se exhibeant sacris o missionibus germinarunt, licuitquc Romanis ut qua nitore aedium et sacrarum supollectilium, pontificibus episcopales sedes multis in locis erigere qua diligentissima ritualium legum custodia, qua vel restituere, aut certe vicarios apostolieoe primum, ordinatissima rerum omnium et sacrorum ministro­ tum delegatos constituere, tuno vigento adbuo prae­ * qui sensim sine sensu aposto­ rum compositione, imaginem praeferant caelestis fectorum auctoritate, urbis Jerusalem. Inconveniontisaimum enim esset lici dicti sunt, factum eat ut praesules illi vol nullam si templis infidelium et falsorum nominum, eccle­ exercerent potestatem quoad missionum directio­ siae Dei riri neque ordinatiores essent neque re­ nem; vel si quando id aggressi fuerunt, conten­ ligiosiores. Nequo minus dolendum esset, si sacra­ tiones ea de causa exortae fuerint, quae haud semel rum oblationum et ecclesiasticorum bonorum ad­ apud apoatolicam sedem exagitatae fuerunt, non ministratio non effugeret quamlibet suspicionem sine gravi populorum admiratione et ipsarum mis­ turpia lucri aut avaritiae quam Apostolus appellavit sionum detrimento. Etsi autem apostoliche sedi idolorum servitutem ; vel in piorum legatorum exe- quaedam componere licuerit, et quasdam in non­ quutioDe omnimoda fides non servaretur, quia non nullis regulas sancire, ut vel nulla aut saltem minor innotesceret. Quapropter sancitum in schemate, B esset duarum potestatum colluctatio, oxporientia ut quod vicariis apostolicis io omnibus missionum tamen compertum est, non posse eam praecaveri, locis datum est iua omnimodae visitationis per­ nisi omnis missionum dirigendarum via et auctoritas agendae in ecclesiis regularium, in quibus animarum praelatis illis adieiacoretur, quod hiorarchicao ordi­ cura exercetur, id etiam episcopis tribuatur qui ec­ nationi, musionum tranquillitati ac salubriori re­ clesias suas regunt in torni infidelium. gimini convenientiasimum eat, ao maximo ne­ Duo supersunt in boo articulo expendenda, quae cessariam. spectant ad exeeutionsm piorum legatorum, et ad Verum, inspecta hominum indole ct conditione, rationem vicariis apostolici» ubique, episcopis vero haud facile haec fieri possent, niai omnia iuro, in torris infidelium, reddendam a regularibus de facultates, et privilegia praefectis missionum quooblationibus receptis intuita missionis, deque illarum modolibet concessa penitus abrogarentur; et haec administratio no. Quoad primum synodus Triden­ omnia episcopis seu vicariis apostolici® asaerercntnr, tina1 veterum canonum formam acquata, statuit, α quibus pro temporum, locorum, ac personarum ut episcopi etiam tamquam sedis apostolica® dele­ ratione misaionarii eadem derivarent Quin viaum gati, in casibus a iure expresáis, omnium piarum est ct ipsum apostolici praefecti titulum abolere, dispositionum tam in ultima voluntate, quam inter ne quis, uti assolet, veteri appellatione deceptus, vivos sint exeqnutores. Itcrumquo * eadem synodus abrogatas facultates et iura illi adhuc intaso re­ sanci vit: ^Curent episcopi ut fidelium vivorum putaret suffragia, missarum scilicet eleemosynae aliaque C Hanc autem abrogationem ad ea loca coercere pietatis opera, quae α fidelibus pro aliis fidelibus iuvit, quae alicuius sacri antistitis latini dioecesi defunctis fieri consueverunt, secundum ecclesiae aut vi cari atu apostolico continentur. Quae enim institutum pie et devote fiant: et quae pro illis ex in nullius steri antistitis potestate consistunt, ea testatorum fundationibus vel alis ratione debentur, praefecti misaionariorum auctoritati concredita esse non perfunctorie, sed a sacerdotibus et ecclcsiao oportet, uti in antecessum factum eat. ministris ot aliis, qui hoc praostaro tenentur, dili­ Episcopi autem ritus orientalis facile ferent, genter et accurato pcrsolvAntur.· Rationem vero eorumdem regimini non subiici sacerdotes diversi do exequutione ultimarum voluntatum etiam a re­ ritus; α quibus nullam dotrimentam ordinaria ipso­ ligiosis exemptis esae reddendam, sancitum iam rum episcoporum jurisdictio patietur, uti inferius eat in fare1; idemque cautum est * quoad admini- patebit, quin et opportunum auxilium habebit. strationem confraternitatum, hospitalium, montium (R) Localem quondam fuisse episcoporum tam pietatis seu ¿boritali * et piorum locorum omnium, latini quam orientalis ritus jurisdictionem explora­ quomodocumque nuncupentur, etiamsi praedictorum tissimum est. Á miserrimis dissidiis quae orientales locorum cura ad laicos pertineat, vel eadem pia regiones iamdiu exagitarunt, profectum est, ut loca exemptionis privilegio sint munita: ct ius sacrorum praesulum potestas non ubique solis loco­ assertum est iisdem episcopia cognoscendi et exc- rum limitibus coerceretur, verum alicubi in cos quendi ex officio suo iuxta sacrorum canonum tantum oxeri posset, quo» eisdem ritus observantia statuto omnis, quae sd Dei cultum, aut animarum D pastori suo consociaret. Etsi autem apostolica sedes salutoni, seu pauperes substoatondos instituta eunt, ab hac nova disciplina comprobanda primitas1 ab­ non obstantibus quacumque consuetudine etiam stinuerit, successu tamen temporis ad fovendam animorum concordiam ut unitatem catholicam acimmemorabili. privilegio aut statuto. (6) Com primum recentiori aevo patuit aditus ■ quiovit, ull factum est imprimis ab Alexandro IV»; ad orientales praesertim regione·, Romani pontifices qua in ro locali latinorum praesulum jurisdictioni io aas mittere consueverunt apostólicos viros ex eatenus tantum derogatum est, quatenus hanc regularium praesertim familiis adaeitos, quibus exercere non possent erga fidele» ritus orientalis, praeerat superior eiusdem ordinis, qui aliquando quibus proprius episcopus rito ct canonice institutas vicarias, aliquando praefectus dici consuevit, quao praesideret. Idcirco ut omnis controversiarum, quae inter posterior appellatio magis usu recepta ad haec tempora perduravit. Eius pono erat missionanis episcopos divortorum rituum possent oriri, occasio precesse, ei missionum opus dirigere. Nulli autem praecideretur, et una simul fidelium saluti, quao taae erant in iis loris sacrorum antistites, aposto- suprema lox est, opportune consuleretur, regulae, qua» hactenus apostolica sedes servandas proposuit, heio in praesenti» decreti schemate propositae » 8e * XXH. e»p Vili 4« rtL « Asm XXV fctt. i» Pur^iur. - CtasMtla. «vwtfeu fuerunt. 4» r«(i<. fcsrit. i (WIL Latenn *j>. IV. cap. IX (ur ΠΙ5). • Qsm. Brfÿfak Ut. 4s 'ImUs. et alti· vrisal• In i M]. Nunquam neglectui habendum, sed paritor in societatibus pro supplendis ornamentis ecclesiarum, dictis Opera apostolica, idem episcopus sedulo complendum hoc cleri indigeni eflbrmandi ne­ gotium tantopere ab Innocentia XI et Gregorio XVI plurcs annos nulla ornamenta accepit, alio vero * commendatum anno quatuor societates eum iuvarunt. Plurimum * Pag. 6 [ib. D b) notae ... IV adde: (al. Ill) de ergo interest missionum in locis pauperioribus ut une sit societas universalia, quae sciet necessitates natali ipsius IV, in anniversaria die eiusdem as­ omnium, ct iuxta eas subsidia aequaliter distribuet, sumptionis. Ballerini, t. I, p. 18. Pag. 7, lin. 7 |ib.Ci«], curent. Addendum; medila quatenus sinit humana fragilitas. Insuper commodissimum erit, ni fallor, ut ad­ opportunis, adhibito consilio duorum vol trium misministratio huius societatis maneat viris laicis: salva sionariorum apostolicorurn doctiorum, usuquo exercisemper supervisione ex parte ecclesiae quae ne- O tutiorum, et iisdem vel aliis horum defectu prnesenceasaria poterit esse ad abusus praecavendos. Et tibus, ratio redituum seminarii exigatur. Pag. 7, lin. 23 [ib. 1) »], commorantes. Addendum : hoc c diversis rationibus. Io Quia maxime inservit religioni ot pietati ut viri laici attrahantur ad opera in his quae ad curam animarum et nd sacramento­ activa religionis, tribuendo illis ca * partes quae ipsis rum udministrationeni pertinent, iuxta Grego ri i XIII conveniunt. Sed speciali modo convenit viris laicis constitutionem Inscrutabili. Pag. 7, lin.24 [ib.], regulares. Addendum necessa­ administratio pecuniaria, cui magis assuefacti sunt, et quao ex alia parte fortiter distrahit sacerdotes rio: iis quae ad substantiam regularis vitae pertinent, etiam bonos a vita interiori. Si nostris temporibus iuxta sacrum concilium Tridentinnm, sessione ΧΧλΓ debent necessario implicari in aliquibus negotiis de regularibus, cupite 1, in quo statuitur regulares pecuniariis, eo fortius deberent liberi manere ab omnes ad regulae quam professi sunt praescriptum aliis quae laici possunt dirigere. 2° Quia multum vitam instituero oportere. Quod hac gravissima arridet laicis, qui eleemosynas tribuunt his operibus, sententia concludit: „8i enim illa, quao basca sunt inter quos multi sunt fidei quidem fortis, sed cari­ et fundamenta totius regularis disciplinae, exacto tatis dubilis, — multum illis arridet videro sacer­ non fuerint conservata, totum corruat aedificium dotes relinquere laicis admiiiistrationem aliquam accesso est.“ Idouque iuro merito Benedictus XIV pecuniariam; undo vident sacerdotes non agi spiritu statuit in iis quao nd regularem observantiam re­ avaritiae. Ilis punctis excellens iam habemus egre­ spiciunt, missionari! regulares suis superioribus pri­ gium illud opus Propagationis fidei: cuius sedes I> calice, non autom vienriis apostolici * subiiciuntur. Parisiis ot Lugduni. Et vellem de illo fieri spe­ Constitutio Apostolicum ministerium § 15; constitutio * § 8, et alibi. Exinde sequitur regulari· cialem mentionem non tantum honoris causa et Firmandi , * gratitudini sod ad illud roborandum ot extenden­ instituti observantiam ad essentiam regularis vitae dum. ut adaequatum eveniat necessitatibus mis­ pertinentem, nullatenus inter privilegia et immuni­ sionum. tates regularium amandari posso. Peg. 7, lin. 35 [48 a s], ad missionum regimen et Romae dio 10 augusti 1870. f Gulielmus Henricus Eldor episcopus Nntchezcnsis. directionem. Haec verba quae sensu tantum activo, non nutem passivo ¡ntclligi possunt, expungenda caso o. viderentur, utpoto nullo modo contenta in praelauAnimadversiones 1. M. I. Baillés episcopi iam Lucio- data constitutione Apostolicum ministerium § 16, nec n en sis. in aliis constitutionibus quao illic referuntur. Etenim I. M. I. Th. Gloire λ Mario immaculée. regimen et directio ad vicariam apostolicum perti­ Animadversiones, ineris typographic! * non omissis1. net, ad cuius nutum missionari ! * omne· tum ·«ocu­ Pag. 3, lin. 8 [45 d i] (Marc. XVI, 15) ad calcem la res tum regulares reguntur et diriguntur quoad paginae rejiciendum, curam animarum et sacramentorum administraPag. 5. lin. 40 [47 A n], in gua = in quo, scilicet tionem, ut ceteroquin recte exprimitur in anno­ tationibus. quao schemati in hoc non concordant, » locirfaru» cod. 5 Harum nonnullas omisi nipote null in· momenti. pag. 23» lin. 10 [55 a j]. CONCTU OXXXMAU TOMUS LÌTI. A 67 A. SESSIONES PUBLICAE ET ONGREGAT1ONES GENERALES 68 Pag.8, lin.6 [48 A nJ, plenissime. Loco huius vocis desiderantur. Linea 27, 32, 36, 38, 44 [ib. C1-11), indicari possent Scripturae loca citata. dicatur Bquantum fieri potest2; nam res multum ¿if * Pag. 25, lin. 26 [56 C11] subdantur. Non nutem in ficui ta tía habet in quibusdam hospitiis et stationibus seu domibus, ubi duo vel tres domicilium per his quae ad regularis instituti observantiam pertinent, ubi do regularibus agitur. accidens et ad breve tempus habent Pag. 19, lin. 2 [52 c u), lin. 15-23 [d 4-10J, 40 (53 a 2]. Pag. 8, lin. 10 (ib. A h], reyularis: adde ,vironim , * de quibus exclusive agitur in constitutionibus quae in notae apponendae (1) Rom. IX, 2, dicendum EX, 4. Porro haec sunt quae de hoc echemato breviter ηοώ 4, 5 ct 6 pag. 25 [56 d] citantur. Hae vero con­ stitutiones in ipso textu indicandae essent Caeternm observanda mihi visa fuere: non enim satis con­ cum multae sanctimonialium congregationes in mis­ gruit schema propositum cum constitutionibus apo­ sionum regiones se conferant animarum saluti pro stolica ot sacrae congregationis do Propaganda fide posse incumbentes, viderentur quaedam de harum instructionibus, huic praecipue, quae anno 1848 in domnum clausura specialiter aut saltem generaliter omnibus quidem regulares vicariis apostolici» sub­ ditos declarabat, exceptu Union interna disciplina statuenda. Pag. θ, lin. 6 [48 C ·], intuitu: adde „in genere, regulari. Hac enim vero ornisi vel neglecta ex­ vel specialiter domui cuidam, vel ecclesiae vel in­ ceptione, infeliciter cederet hoc schema missionibus apostolici!, tum respective ad regulares quos a stituto pio-. Pag.9, lin. 26 [ib.Ds], continentur, adde: ,Incolumi regulari observantia1 removendo, scilicet a sancti­ tamen remanente tum iure priratico regularis supe- B tate vitae quam professi sunt, inermes modia inter ri oris, quod nunquam cessare potest (constitutio Apo- pericula relinquit, tum erga superiores regularium tlolicum ministerium § 15 et 16), tum cumulativo (§17, quorum auctoritas in suis respective domibus pesct constitutio Firmandis § 10 et 11), dum ex altera eumdarctur. Unde regulares vere pii ot hoc nomine parte intactum perseverabit ius tum pricatirum digni a missionibus apo»iolicis se removerent; et vicarii apostolici, tum eiusdem cumulo lìeum iuxU in horum locum snccederent sacerdote» a norma constitutiones apostolica^ quae unanimi voluntate abhorrentes, tepidi, animo saeculares, et prorsus et consensu res geri inculcant (Aposlolicum mini- indigni qui inter regulares computarentur. Superiore»' eUrinni, §21). sapientia et zelo praediti hoc importabile fugerent Pag. 9, lin. 38 |ib. D iol, cwatMl, adde: iuxta onus domum regularem, bis in conditionibus, diri­ constitutionem Benedicti XIV Demandatam. gendi. Inde innumera scandala, maximo apostolici * Pag. 11, lin. 27 [49 c»¡, dialoyistes. Cur non dice­ missionibus nocentia. Caeterum in hoc schemate retur ^primos vel magnus , * usitatiori modo? Utrum valde adimo est desudandum, ut inter sanctae autem sanctus G rego ri us Magnus sit auctor huius synodi Vaticanae3 constitutiones annumerari queat. commentarii, controvertitur inter criticos. Il· mae die 9 augusti 1870. Pag. 11, lin. 32 [ib. Cn]. conversationis. Hic ap­ γ Idcobns Maria looeph olim episcopus Lucioncnsk. ponenda indicatio notae (1), ct claudendae virgulae, X*. quae linea 28 [c a) sunt aperiendae. * Daphaeli» de Andarono archiepiscopi Pag. 12, lin. 25 aliti, 27 restituantur, 28 reco- C Obiercalùmi center [5Ú a i). Tria haec gravitate non carent, >ed Dyrradànisis. nimis vaga sunt. llererendifdmae secreta riac sacri concilii Vaticani, Pag. 13, lin. 33 (50 u im|, decretis. Nonne quaedam — Domain. addenda essent de sanctimonialibus, etiam simplicium Conscientia urget me subscriptum ad quasdam tantum votorum? observationes faciendas super schemato constitutionis Pag. 14, lin. 10 [ib. c π] excolantur, adde : „Per hoc de missionibus apostolici!. autem non intendimus his derogare quae in constitu­ I*. — Omni cum obsequio proponere audeo, ut tione Apostolicum ministerium § 20 statuuntur, nbi in capite I, pagina 7, linea 4 [47 c h), post verba adhuc vigent, vicario apostolico sel superiore regu­ „Huius rei gratia clericorum seminaria4*, addantur et lari id, prout expedierit, decernentibus . * sequentia: rDioecesana vel saltem provincialia, ei ve Pag. M. lin. 28 (50 D 7) virgulae ante vocem uti nationalia, ubi constituta nondum fuerint- etc., ut et linea 37 |d nJ post vocem pacem (2). ct in fine in schemate. Et linea 8 [c i»¡ eiusdem paginae post paginae: (2) idem ib. V, 16-18. verbum adolescente * subiungatur „indigenae sivo Pag. 15, lineis 22-27 (51 a h). Aliquid obscuri dioecesani. sive eiusdem provinciae seu nationis, praesefert haec phrasi *. quorum indoles etc. * Horum additamentorum ratio Pag. 15, lin.39|ib.B,] prom mían l, adde „ dummodo sequens est, nempe: quia in pluribus missionum non eogatur quisquam regukris instituti observan­ dioecesibus et vieariatibus apostolici * turn ob gran­ tiam aliquo modo violare . * Ita Benedictus XIV in η dem operariorum evangelieorum penuriam, tum ob constitutione ApoMtatm utinisierium § 15. reditus haud certos, vel ob subsidia non sufficientia Pag. 16, lin. 18-28 |ib. C2-1·) indirctur I ad Cor. ad seminarios estruendos, et ad mercedem prae­ cap II et HI; item pag. 17, lin. 15, 20 (ib. ü 11-1«}, ceptoribus et ministris, aliosque sumptus solvendos, Il Cor.. Philip. 1,3. et nota 1. Ep. loco ep. erigi nequeunt seminaria dioecesana. Idcirco ubi Pag.21,lin. 20 (53 Di| privilegia et exemptione·'. I n- haec haberi non possent, satis eue mihi videtur, stituti regularis observantia minime est inter privilegia si saltem seminaria centralia, ubi constituta nondum computanda, cum ita sit ordini rcgukri essentialis, ut fuerint, erigerentur in unaquaque provincia ec­ * sublata regularis «tatù <· * penitus destruatur. Vide clesiastica sive nntionsli, in quibus reciperentur cle­ •apra pag. 7. lin. 24 |47 1» ιφ pag. 17, lin. 40 [52 λ ■«]. rici indigenae uniu cuiusque * dioecesis eiusdem pro­ Hic titulus ei annotatio A inter se dkaident, et aliunde vinciae seu nationis. Hoc pacto sane nedum huiustitulus non completur traditi» in capite. modi concilii Vuticani decreto fieret satis, sed etiam Pag. 23, lin. 22 |55 a n| utilitatem. Ea omnia vera clericorum diocccsanorum institutioni prospiceretur, «unt dummodo episcoporum et viçariorum apostolico- simulque episcopi vel vicarii apostolici conscientiae rum ios minime extendatur ad regularis instituti ob­ consuleretur. II», — Suppliciter peto, ut leges clausurae, de qui­ servantiam; tunc enim illud cessare certum est, ut declaravit Benedictus XIV constitutione Apoitolicum bus agitur in capite I, pagina 8 (48 a i·], et capite II, minsttenum § 15, et Firmandi * § 10 Pt IL t c¿>· habere debent. Licet enim praxis forsitan usque Obiercationes Ludovici Marangoni ministri generalis nunc servata eorum electionem vel praesentationem Minorum Contadnatium. maioribus ordinis superioribus relinquat, optimum tamen erit in schemate ipso constitutionis ipsis In caput II schematis do missionariis apostolici». illam aperte tribuero; immo, si agatur de ordine, In id potissimum praesens constitutio intendit, * ut episcopis vel vicariis apostolicis in locis sacrarum qui in aliqua missione plures domas vel hospitia missionum degentibus, eaedem prorsus facultates habeat, optarem ut ministro generali daretur fa­ in regulares tribuantur, quas concilium Tridcntinum cultas cnmmissarium generalem in illis regionibus episcopis ubique locorum attribuit, sive ordinariae sibi constituendi, qui ea omnia, quao ad regularem sint, sive delegatae. Negari haud potest huius disciplinam pertinent, delegata auctoritate curet et constitutionis utilitas, immo ct convenientia, per quam disponat 4· Denique, reverendissimis patribus Dcputatum in ministerio verbi, tum in sacramentorum administratione, missionari! apostolici episcopis et vi­ tionis effugere non debet alia quaestio: quomodo cariis apostolicis omnino subiaccant; sicut utile, ne nempe in locis missionum ad parochorum electio­ dicam necessarium censori debet, ut quoad ipsum nem procedendum erit? Num olectio huimunodi regimen missionum summa rerum sit apud ipsos fiet directo ab episcopo et vicario apostolico, vol episcopos vel vicarios apostolica , * utpote qui vicaria praevia praesentatione facta n superioribus ordinis? summi pontificis auctoritate praediti, eaui in bonum Perpendant reverendissimi patres rationes quae hinc omnium fidelium sibi concreditorum exercera te­ inde se offerre poterunt. Mea sententia est, supe­ nentur. Optimo ergo iuro in praesenti constitutione riores ordinis, melius quam vicarii apostolici, reli- 71 A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 72 gìmo rum riunì, inclinationes, ingenium cognoscere, a missionum illi commendati fuerint a rectoribus do­ nec in his tam facile dcdpi posse; proinde arbitror morum regularium, qui disciplinae legem negligentes, * superiore ordinis iure praesentationis donandos, uti viri molesti habebantur; neque aliud orat in rei «altem consulendos ease, antequam ad electionem votis ipsis rectoribus vol superioribus, quam ut ab parochorum deveniatur; et peto ut huius electionis illis domibus et a provincia longe abessent. Cum hodio facilior aditus pateat etiam ad remo­ ratio in ipsa constitutione determinetur. His breviter enuntiatis, proponerem, ut para­ tissimas nationes, curandum eat ab episcopis et vi­ graphic capitis Π, quae incipit Caeteru»nt pagina 15 carila apostolicis ne omnes indiscriminatim ecclesia­ [511 uj, sequenti modo se haberet: sCaoterum etsi sticos benigne excipiant, qui ad eoa accedunt ex missionari! regulares episcoporum seu vicariorum aliis regionibus, et sacris ministeriis deputent: multi apostolicorum iurisdictioni sint obnoxii quoad sacri enim non zelo et caritate animarum propriam ministerii exercitium, in his tamen quae regularem dioecesim relinquunt, ct longa aggrediuntur itinera, observantiam respiciunt superioribus sui ordinis sed turpis lucri cupiditate, qua miserrime ducuntur. omnimodam pariter obedientiam praestare tenentur. Quo fit ut animarum salutem negligunt, aut tantum Quapropter ministris generalibus facultas conceditur, amant, quantum ct non amplius sibi ipsis prodest ordinis missiones, quandocumque opportunam con­ ad auri acervos cumulandos, quibus postea in pa­ suerint, vel per ce, vel per idoneum deputatum vi­ triam redeuntes, ibi beatam vitam ducant, non sine sitandi, missionaries ad munus parochorum episcopo chriatifi dolium aerumna spirituali. vel vicario apostolico praesentandi; in ipsis domibus B Romao, cx aedibus Valliccllianis dio 12 augusti vel hospitiis missionum superiores locales ex ipsis mis- 1870. sionariis electos instituendi; immo, ai circumstantiae t Cosmos cardinalis arch i episcopus Pisanas locorum id ferant, commissarium generalem io prae­ η· fatis missionum loris habendi, cui misaionarii omnes Animadtrrfionss F. B. Trionfetti episcopi in robus ad religiosum statum spectantibus sub­ Tarracinensis. jiciantur, quique observantiam eorum omnium urgeat et tueatur, quao in praesenti constitutione statuta Commissionem illustrissimorum et reverendiasisunt. Poterunt etiam supremi ordinum moderatores morum patrum reboa, quae apostólicas missione * aliquem o suis religiosis a missionibus revocare, si respiciunt, disponendis praepositam, debito honoro gravis aliqua causa id oxposcero videatur, prae­ prosequor, i psique summopere gratulor, tum quia monito tamen episcopo seu vicario apostolico. opus missionum de dio in diem augeri affirmat ^Meminerint autem- etc. (quod cunctis amatoribus Christi dulcissime sonat); Romae ad Sanctos XII Apostolos die 12 augusti tum etiam quia quinam praecipui extent evangelici 187A. operarii explicite declarat, viri scilicet ex ordinibus Frater Ludovicus Marangoni minister generalis regularibus ut plurimum assumpti (quod et regulari Minorum Convcntualiurn episcopo gratum et religiosis familiis perhonori­ ficum oet). tum denique quia in quonam tanti ’»· C operis bonum situm sit, quibusque generalibus me­ AniiMthersiosifi Casmac cardino lis Corsi diis obtineri, servari, ac foveri debeat tribus in archiepiscopi Pisani. prima ’notula (α) veluti constitutis principiis, quae Quae me longa experientia docuit, haec animad­ toti schemati praesint oportet, optime, ut arbitror, vertenda aggredior in schemate super missionibus comprehendit ct determinat. apostolici^ nuper patribus concilii exhibito. Quamquam hoc verum putem, mihi tamen non­ Uberes fructus ex missionibus apostolicis ec­ nulla proferendi ex c* »nscientmo debito et animad­ clesia colligere nunquam poterit nisi ad loca infi­ vertendi onus incumbit ob expcrimentalem, quam delium pro verbo Dei evangelizando sacerdotes mit­ longo annorum cursu assecutus sum missionum tantur probatae virtutis ot regularis disciplinae scientiam. Primo namque Fra nàscali um terrae amatores; iis semper exceptis qui bono nomine, sanctae ct utriusque Aegipti custodiae per novem ubi morantur, amisso, et monasticam vitam fasti­ annorum spatium, et postea per sexennium totius dientes, de missionibus ea mente cogitant, ut ab ordinis Minorum regimine oneratus, multa audivi. oculis praepositorum semoti, liberius genio indúl­ novi, vidi, expertus eum quae ad apostólicas mis­ gela t, laxiorem vitam ducant, ct lucri cupiditatibus siones referuntur, quae nunc, seposito quocumque satisfaciint. Huiusmodi apostoli, ai hoc nomine partium studio, episcopali caractère sancte utique com­ vocari mereantur, cum animarum zelo pronus ca­ plectens ad carumdcm missionum incrementum re­ rean t, non aedificant sed destruunt, et quando in ferre intendo. Etenim elementa generalia missionum patriam redeunt, plerumque regularium superiorum D facillime determinantur: valde autem arduum est ct episcoporum patientiam exorceut, ct dolores cis ad praxim deducere ct sapientibus decreti· definire. moleatiasque afferunt, otiosam ct interdum immo- Ipiui ι-oinmÌMÌonÌA agendi ratio hoc evidentissime rahzn vitam io ipsis claustri * degentes. Dolet me probat. Nam iura praesidum missionum cum pri­ hire referre, sed «eio quia non mentior. vilegio· niissiouariorum, maxime regularium, amico Idi peu m fore dicendum est interdum de aliquibus foedere sociaro cupiebat, optimos obtinere pastores episcopis, qui pro loci * missionum creantur, cum in et perfectos apostólicos viro· utrorumque zelum et iis eligendi» minus caute proceditur. Optandum fervorem excitare, pacem denique perpetuo consta­ igitur hset, ut sntoquam nominentur, severa ináti- bilire ut fovero intendebat, et nihilominus quae tuator inquisitio de eorum vitae honestate, ct do practico constituta sunt ad contrarium iter perdu­ spiritu quo dominantur, requirente· qui fuerint in cere videntur. Nam schema generic·? inspectum in exofuHerio, et qui sunt, no propter pastore» in­ hoc valdo adkborat ut episcopis et vicariis apo­ ** rem gratam perficiat, ct potestatem cumulet ; dignos credente * fidem amittant, ct alii a veritatis stolici * missionario vero, praesertim regulares, n pacifico via arceantur Ut rite procedatur, a prwsporiti * nive roapcctivia privilegiorum usu exturbet, tt onus, cui· assueti superioribus testimonia sunt accipienda, eo tam··!» non »unt, imponat. Quo fit ut commissionis sensa . * mÍMÍunariis pacto ut non excludamur attestatione· illorum vi­ rectoribus mitrionum placero debeant rorum, qui pradoutin ot probitate praestant. Ex- vvm omnino displicere. Revera schema episcopi» * * apostolici· in loris missionum eamdem perientta wnim dor t * non raro evenito, ut pro loris et vicarii 73 OBSERVATIONES IN SCHEMA CONST. SUPER MISSIONIBUS APOST. 74 tribuit facultatem et iurisdictionom qua episcopi in i eleemosinis seminaria et ecclesiae excitentur, sed sici-s ciritatibus et dioecesibus ordinario iure pollent, opus praecipuum est praesidum missionum. Huc caque praeterea, quae locorum ordinariis tanquam itaque montis aciem convertant: ad hunc finem * apostolica sedie delegatis per concilium Tridenlinum obtinendum vires colligant; auxilia tum moralia tum et per summorum pontificum constitutiones concessa materialia a congregatione de Propaganda fide ex­ est (pag. 6 (47 B·]). Et optimo quidem: unicuique postulent, et tunc clerum obtinebunt ordinariae et enim concedendum quod suum est» Aat si quod epi­ immediatae jurisdictioni sublectum, loca quoque ot scopale iua ad netum erumpere non potest in locis ecclesias nullo oxomptionis privilegio donatas, eorum missionum ob circumstantias speciales ot adiuncta episcopalis potestas plenissima erit tam iure quam locorum temporum vel personarum, si uno verbo facto. Quoadusque autem circumstantiae perdurant, materia seu obtectum inris deficit, non dobet creari omnia ad tramitem iuris communis essent disponenda; cum aliena iactura, sed res tantum apte disponi religiosi viri non essent exturbandi, nec eorum pri­ donec exceptionibus sublatis et impedimentis amotis, vilegiis ct fortasse laboribus privandi. Hoc aequum omnia adamussim legitime queant reduci. Eadem videtur, hoc iustum, ne fructus messis detur ei qui ratione de iuribus disserendum est episcoporum et non seminavit. Sed quoniam pernegari non potest, vicariorum missionum, qua do eorum officiis: sicut commissionem sibi in animo proposuisse (quod in enim quandoque necessitato vel impotentia com­ toto schemate elucet) cito expeditam reddere pote­ pulsi quaedam omittunt quae spectant ad debitum statem episcoporum ct vicariorum apostolicorum in ministerii, ita eisdem de causis alicuius potestatis locis missionum, hanc aequitatis regulam abiccit, actu destituuntur: undo sicut absurde omissionis unde derogato, atque cassato veteri regularium iure accusarentur, quae hoc ipso quod necessaria est a sapientissimi * pontificibus lato et confirmato nec voluntaria esso non potest; ita irrationabiliter non saeculorum longo cursu suffragiis aucto, novum prorsus de iuriadictionis defectu conquererentur, tulit expensis utique ct sacrificio regularium. Quae deficientibus obiccto. materia, et circumstantiis quae agendi ratio acquirentibus iura placet omnino, sed ad iurie actum pracrequiruntur. amittentibus privilegia displicet. Dum de missionibus Quod hnud sano latuit ipsam commissionem, loquitur, in quibus, ut commissio fatetur, viri labo­ quao notula sexta (/’) explicite fatetur in locis rant ut plurimum ex ordinibus regularibus assumpti, missionum haud facile esse omnia eodem iure metiri, hoc verbum displicet utique aliquid sonat, quod quo alibi utuntur dioeceses rite constitutae. Quaenam considerandum est. Qua in re firmiter teneo, com­ autem sint huius impossibilitatis causae, ox quanam missionem longe abesse α mento summi pontificie, parte se teneant, an scilicet episcoporum aut mis- ct propria placita edidisse. Novi enim quid res­ sionariorum, cui tandem onus illas removendi in­ ponderit summus pontifex cuidam episcopo qui vini­ tandi ecclesias regularium ius sibi arrogare prae­ cumbat, commissio ncc assignat, nec inquirit, in quo tamen totum, non solum prudentiae, sed et sumebat: solemnia sunt haec cerba. Jlaque de spolio iustitiae criterium positum est. Dum enim de iuris- agitur, aiebat pontifex, per factum patrato contra dictionis impedimento sermo est, haec tria firmiter possessionem quam apostolica sedes et regulares haretinenda censeo. Primum: omnia amovenda esse C bebant. Et quao commissio proponit spolium eat. ad quao illegitime vel iniuste exercitium iuris impediunt quod consummandum episcopos in concilio congrega­ Secundum: omnia servanda quae iuridica sunt et tos invitat contra possessionem quam apostolica sedes iusta, etsi limitibus iurisdictionem episcopalem de­ et regulares pacifice habent. An haec proponere finiunt. Tertium: obstacula, quae defectu obiccti expediat ignoro: super aliena enim facile definit, iuris concluduntur, quaeque propterea potestatem qui do propriis securus manet; nec aliorum dolori non infirmant, sed actum nd tempus excludunt ob compatitur, qui voluptate percellitur. Arbitror autem, cuique episcopo ius eMO tanti deficientium materiae, esse superanda vel cito vel successu temporis prout rerum adiuncta exposcunt faciendi cogitata commissionis, quantum rationes valent, quibus ipsa ad votus ius obrogandum et ot quidem ab iis qui tali debito obstringuntur. Porro commissio non conqueritur de illegitimis novum condendum movetur; etenim nulla sanctione et iniustis causis, quae iurium episcopalium usum pontificis adhuc firmata sunt ct proinde libero sub­ irppediant: neo pernegat quaedam impedimenta iuri­ sunt episcopali iudicio. Hae autem rationes mani­ dica esse, scilicet regularium exemptiones et privi­ festae fiunt ex notulis schemati adicctis, quue ct legia ab apostolica sedo promanando : commissio mentem et animum commissionis cordisque intima tertii generis impedimenta recognoscit, obstacula pandunt. Ideo revera additae, ut hoc elucesceret, nempo quaedam quae se interponunt, quominus in commissionem missionibus studuisse, nec GX arbitrio actum prosiliat illa ipsa episcopalis jurisdictio, quae in proponendis egisse. Itaque pondus rationum, nullimodc limitibus circumscripta in dioecesibus rite D quibus singula proposita fulciuntur, ad rectum tra­ constitutis manet. Haec autem impedimenta multis mitem revocetur. In primis itaque se offerunt cupite in locis missionum sunt deficientia cleri saoculuris1 primo iura episcoporum ct vicariorum apostolicorum qui semper ot in omnibus ordinariae subsit epi­ in locis missionum, quae eiusdem valori· otextensionis scoporum jurisdiction!, ct defectus ecclesiarum non esse dicuntur, ac ceterorum episcoporum qui prae­ exemptarum, in quibns eadem ordinaria iura valnant sunt dioecesibus rite constitutis. A«t commissio de­ episcopi exercere: desunt nobiliores subditi, desunt buisset primum pararo extrema pro huius generis nobiliora Inca ad exercitium iuriadictionis. Ita plano! imperio Dioeceses ritu constitutae sua habent Quid ergo? Removeantur haec impedimenta: boo seminaria, suum saecularem clerum, ruus ecclesias ratio dictat, hoc ius decernit. Quomodo removetur nullo privilegio exemptas, ct exemptorum auxilio defectus cleri saecularis? Clerum saecularem sibi non subsistunt, sed tantum iuvsntur. Atvetx» in comparando: quomodo defectus ecclesiarum? Ec­ multis locis mirionum haec non occurrunt; potestas clesias sibi extruendo: utrumquò ad episcopos ct ergo vel iurisdictio hisce in locis potest utique vicarios apostolices spectat; ipsis hoc onus incumbit: significare ius seminaria et ecclesias extruendi. ct mission ari i quidem amicas manus praebere poterunt, clerum sibi elfonnandi, non autem factum. Milione» ut numerus augentur operariorum in vinea Domini, multis in locis ideo Bubnistunt. quia regularibus assi­ conversio infidelium et haereticorum, salus denique gnatae fuerunt, ot episcopus vel vicarili * apostolico» animarum ampliori ot officaciori modo obtineatur: frustra adhuc unum clericum aut sacerdotem saecu­ pietatem quoquo fidelium et chnritatem invero, ut larem inquirit. Antequam ergo «ermo dr ea iuris- 7δ A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 76 dictione ordinant fieret quao riget in dioecesibus A autem suppetit ratio, inquit commissio, guare misstorite cons titubi; omnia eodem ordine debuissent nani huiuswodi lege morirne salutari non adstringan· disponi et parari, ne animus in tcnutionein incideret tur: utique ceteris paribus, id est occurrentibus iuris defectum supplendi cum aliena isctura. Quod re­ extremis, seu loquendo de conventibus et collegiis ren factum est Nam in primis ins concessum est missionum, in quibus tamen iam servatur. Lex ita­ episcopis ct vicariis aposto licis in oixna ac singulos que, quam commissio proponit, non est vetus ius, sed missionarios tam saeculares jnaut regulara (pag. 7 dispositio nova, quam bona ratio suadet. Quae ratio [47 0·)) et sic subditi non naturala dati sunt illis in clare a commissione exponitur (pag. 26 [57 à)) ubi locis in quibus extant sofí missionarii regulares. Nec pericula enarrat, liberiores regionum mores, caolurnprodest respondere, additum ibi fuisse: raids tímen quo ferventius etc. quae ad instar praemiwioo im­ tjuoad regulares pricilegiis et iifunnnilalibits religions plicite constituta sunt, ox qua deducitur, clausurae ordinibus ab apostolica tede concessis, guae serrandae legem cmc prope necessariam in locis laissioHHm. erunt ad normam inris communii. Nam rerba quae Sed nonne ct rutilum ferventius et liberiores mores sequuntur: et catenas, quatenus decretis hnius oecu- regionum, verbo pericula omnibus missionari is com­ menici concilii non adcenantHr, infirmant praece­ munia sunt, sivo sint regii lares, sive saeculares, qui dentia. Siquidem commissio unico ictu calami cassat utique omnes in Adam peccarunt ot lutea vasa omnia privilegii, quae summi pontifices summo gestant? Ex generali ergo hac praemissa missio* indigent clausurae praecepto. laboro ct maturo iudicio pluribusquo sacculis scrip­ norii etiam sacculare sero et decreverunt ordinibus religiosis qui mis- B Et hoc satis est, ut dicatur, vitio non carere comlionibus vacant. Quam agendi rationem ut com­ misAhinis argumentum. Celerum clausura est salu­ missio legitimam osse probet, notula tertia (/>) taris; undo etsi l'orma sub qua a commissione pro­ ius coMiHMxe a Tridentino pro regularibus sancitum posita fuit, valde odiosa «it regularibus cosquu invocat contra ius speciale, id est privilegia, quae dedecore afficiat, parebunt tamen ubi circumstantiae non obdautc iure euwmnni apostolica sedes servavit. vel necessitas non obstabunt. Item summis viribus commissio demonstrare cona­ Sequitur tribunal ecclesiasticum, et ius episcopis tur, limites quoad exercitium habere amplissimas et vicariis apostolici * concessum dirimendi etiam apostólicas facultates misainnariis ratione officii ct summatim, ubi optts fuerit, dissidia quae fortasao oriri circumstantiarum concessa *, auctoritatem Tbomae poterunt sive inter singulas miwmarion, sire inter dia lesu invocando, nt procedat lento gradu ad rent- etrscrt ordines regulares (pag. 8 (-18 R »]). Ratio huius cattoueui,· quam ipso iure factam fui< *e declarat dispositionis est. ue diutiu * protracta erumpaid iu (opinioni innixa Angeli Meriao Verricelli), ubi vel scandala. Novit porro commissio, quao cuiuscumqno parochi vel episcopi sunt instituti. At vero (bona tribunalis ecclesiastici sint elementa constitutiva, ct dicam venia sapientissimorum virorum) quaestio non quao iustitiae administrandae solem ni taces, etiam est neo de prudenti usu, nec dc iuridica cessatione in iudicio summario. Quod sciam, nemo datnnnri facultatum: quaestio est, quid caleant facúltala, potest quin sit vel ore confessus vel factorum veriguai apostolica sedes adhuc serrat in locis inis do­ tato convictus: nemo qui subditus sit superioris num, ubi episcopi et ricurii apostolici sunt cvadiluti. C regularis ad tribunal episcopi vel vicarii apostolici Si autem aliquid adhuc valent, commixtio uon vocandos est ut «ententiam audiat vel do inribus potest invocare auctoritatem commistarum theo­ missionum. vel du factu personali, inscio superiore logorum et inris ut adstruat, neque esemptumes regulari, cui deneganda nuu eat defensio propriorum regularibus indultas, uegue facultates miseionarüs iurium, quique subditum quoque assisterò debet ne apostolici iamprìd'm concessas impedimento esse, minate damnetur: nec iustum est controversias diri­ quominus emuTtlulis episcopis aut ricariis apostolici», mere exortas inter diversos ordines regulares in summa rerum in Iodi mUrintmm rindicetur, eorum- locis missionum inconsulto ipsu ordine, et quin ordo gne potestati mùdonani etiam apostolici /tdeluulur suos habeat defensores penes tribunal episcopi vel (psg.25 [56Cm]); sed candide fateri debet, hoc valde vicarii ajKietolici. Iam voro commissio potestatem tibi placere, ut facultates regularibus concedi solitae supremam indicandi concedit episcopia ct vicariis vel revocarentur omnino, vel a consensu penderent apostolici· ; * at denegat defensores ordinibus re­ episeo|Orum et vicariorum apostolicoruni. Utrumqne gularibus . * dirimit quaestiones iuris ordinum regu­ autem limes est' non facultatum milionari i, sed larium individuum unum vel alterum audiendo. iurium apo *tolieao sedis. Misaionariua erga fideles examinando, intimando ut comparcat, cui tamen illud rniniiterinm exercebit, quod sibi commissum vel quibus nulla est facultas ordinem repraesentandi, erit: distribuet dona accepta: seti apoitolicac aedi Hoc perficere potuissent praefecti apostolici mkdomitur ius mitem m far.lt> mittendi facultatibus eiunum, sed commissio lio· non recognoscit et penispeeialihus instructos ap *>i»lolir tu * abrogat. Quibus autem subsidiis episcopos et dentia al» episcopis et vicariis quos ipsa constituit, vicarios apostolico» commissio cumulat ut iaridire Commissio sokmoitsr declarat, animarum sulutnn ct sancte iudicent et definiant? Ubi sunt iudicew. ncprrninm etse omnium legum: ergo ostendere de­ ubi saltem prudentes consiliarii, qui ad tramitem buisset salutem animarum expostulare, ut revocentur iuris controversias revocent, illis in locis missionum, facultates, quxs apostolica sedes in salutem ani­ ubi episcopi et vicarii apostolici vix unum sacer­ ibi familiarem et socium habent? Valde marum concederà intendit *, non autem tanto studio dotem * et perseveranti animo ideae iurisdictionis episcopalis timeo, un lux suprema ad arbitrium reducatur, et insistere, quae utique impedimento en-n non puteat tli;Midia tuli forma definiti erumpant in scandala. Progreditur commissio dotemque episcoporum facultatibus ab apostolica sedo conccMt». Nec vitio caret argumentatio, qua notula quinta et vicariorum apostolicorum adauget ius ipsis con­ (E) clausura adstniitur in hoipttiu et dationibus seu cedendo ecclesia» etiam regulares adusvis ordinis rrl individua mentione digni, tlomibus guibudibet cui^Kurngne ordinis, «ocieintir, instituti etiam spedali entiqfryaliouh aut institnti regulari» iu locis tui asionum in quibus cura animarum tre.reelur, eodem prorsus (pag. 8 ‘48 A u|). Nara praemista iuridica ex consti· modo quoad ο>μηπι«ι risitandi, guo carteras ecclesias tutionibns apostolic» dcsumpU determinata est ah guae ad clerum saecularem perlinent (pag. 8 [48 B n]). ipso iuro et quae vero monasteria dicuntur com­ Utquo commissio sibi viam aperiat aditumque in * sensa sua prehendit: perperum «rg»i ox hac praemissa ad patroni Vaticani concilii mentem, quei hospitia et stationes mMonum concluditur. Nnl/u proponit, commemorat vorba Benedicti XIV in 77 OBSERVATIONES IN SCHEMA CONST. SUPEH MISSIONIBUS APOST. *8 constitutione Firmandis, quao cum nova disposi- a (pag.9 |48ci«]). Quod certe regularium quisque liben­ tiooe pugnant, ct procodit ad abrogationem veteris tissime exciperet, si ab apostolica sedo sanciretur, i uria, affirmando, hoc non case proreus alienum a quae pro sua sapientia et consilio iura contri et mento concilii Tridentini; ubi quaedam decreta relaxat prout in Domino expedire sibi visum fuerit enumerat quuc valent utique pro casibus deter­ Sed commissio recurrit ad contentiones praefectos minatis, quin tamen referri queant ad illimitatum inter et episcopos vel vicarios apostólicos exortas, illud ius ecclesias regularium visitandi, nisi fortasse quae haud semel upiul apostuiicam sedem exagitatae recurri volit ad illam argumentandi formam quam fuerunt, non eine yrari pupulorum admiratione el transitum sophisticum dialectici vocant u casu ad ipsarum missionum detrimento (pag. 30 [60 a ii|). casum, a genere ad genus. Regularium nomo dene­ Ast si una vel altera contentio sufficit ad officia gabit episcopis ea innu quao u concilio Tridentino ct privilegia revocanda, nescio quodnam officium pro determinatis circumstantiis sancita sunt, inter vel privilegium commissio servaret, quoties su­ quao illud sane locum non habet, quo praedicta prema cuncta disponendi potestate polleret For­ facultas eisdem tribuitur eodem modo quoad omnia tasse non omnes controversiae originem duxerunt visitandi ecclesias regularium, in quibus animarum a praefectis: fortasse plura dissidia missiones tur­ cura exercetur, quo caetera * ecclesias, quae ad barunt ob conatus iura regularium usurpandi: for­ clerum saccularem pertinent. Commissio ergo prae­ tasse non omnes praefecti vacarunt culpa; nec omnes terire poterat concilium Triduntinum, ct cito mon­ episcopi vel vicarii apostolici innocentes fuerunt. tem suum nova constituendi contra privilegia regu­ B Commissio autem videtur notula septena (6’) gra­ larium aperiro. Rationes voro speciales quas in vare saltem indirecte solos praefectos. Aliquis ordo medium profert ut suadeat, derogandum esse privi­ regularis hoc demonstrare posset, floridissimas mis­ legio regularium, non concludunt. Sane quando siones defecisse culpa unius vel alterius praelati. praeclarissimi viri ita argumentantur: rMissiones Eccur haec scribuntur, quae animos separaro valent, sine regularibus esse possunt, ct vicariatus apostóli­ non autem chari ta te Christi conglutinare? Eo vel cas.sino missionariis apostolici : * impossibile autem magis, quia limites praescripti decreto derogatorio est vicariatum apostolicum osse sine antistite, aut evidenter probant, opus regularium occeptari, ubi * regendi, retici antistitom sine ecclesia , * hanc deducere debuissent alia media non suppetunt missione * ipsi omnia ad aliquem consequentiam: ergo oxtruntur antistiti ecclesia, autem statim ac regulare sicut aliis in locis factum eat, quia absonum vide­ ordinem disciplinae reduxerunt. Cactorum amotis , * qui missionum directioni prae­ tur antistitem constituero sino ecclesia: nescio autem praefectis apostolici an recta sit conclusio: ergn detur antistiti ius visi­ erant tum auctoritate sanctae sedit», tum superiorum tandi omnes ecclesias regularium in quibus ani­ ordinum regularium, determinandum est quo nexu * devinciantur proprio ordini et marum cura 'exercetur, eodem modo quo proprias missionari! regulare visitat. An quia antistes non habet ecclesias, ec­ quisiiam obedientium eorum reducat ad submissio­ clesiae regularium desinunt esse regulares ? Aut quin nem superiori generali debitam. Num regulares regulares in bonum animarum parochorum munere non ideo pergant ud missiones, ut se ab ordinibus. funguntur, et ecclesias exemptus iuxta Benedictinam : quibus nomen dederunt, separent, sed ut religioni Firmandis parochiae instituendae dederunt, puniri catholicae ct ordini ipsi inserviant. Missionari! regu­ debent subtractione privilegiorum? Ergo melior est lares intendunt directe communicaro cum praebito conditio ecclesiarum regularium, in quibus cura regulari, a quo sibi auxilium expectant: quao com­ animarum non exercetur, quae innuent exemptae. municatio sou dependentia non potest imminui quin Expediens ergo erat ut regulares nunquam moram scindatur bicrarchia ordinum regularium ct intrin­ * gessissent praesidum missionum qui ecclesias in seca eorum constitutio. Itaque amotis praefecti parochiae usum expostulabunt, ne se privilegio alius regularis constitui debet, qui missionariis re­ exemptionis expoliarent. Commissio hunc, faicto suo, gularibus praesit, disponat disponenda circa disci­ * excipiat, causas defendat, cum pro faturis temporibus resistentiam consulit Vident plinam, querela * ca aequo agat, an expediat ita in locis missionum cum regularibus episcopis vel vicariis apostolici agere, qui fortasse innumeros tulere labores ut par­ praecipue ubi vicarius non assumitur cx eodem or­ vam ecclesiam sibi oxtruerent! Nec prodest de­ dine regulari. Quod negotium non debet relinqui corem ot puritatem cultus invocare; etenim missio­ prudentiae vel arbitrio praesulum regularium, sed nari! superstitiosi non sunt, ct liturgiam sequuntur apte determinari ct magna animorum mutua con­ catholicae ecclesiae. Utinam cudoni puritate ct sensione perfici, ne vel niissionarius extra proprine splendore templo ubiqno nitescerent, quo splendent regulae sinum vaget, vel dissensioni^quoviadiourianregularium occlcsiao! — Tandem commissio non tur. quibus extinguendis et roa et titulus praefecti distinguit ea missionum loca in quibus regulares apostolici cassata fuerunt. Vetus aedificium destrueunam vel aliam ecclesiam habent cum uno vel alio rere facillimum est; sed <|iiid novi substituimus sacerdote, ubi fortasse plena illa iurisdictio episco­ quod opportune valeat rerum adiunvtis accommo­ palis erit sine incommodo, ab illis in quibus collegia dari? Neque siquidem putandum e* t limites sufficere formalia ot integrae custodiae vel provinciae mis­ * qnuftd regulare * sionibus addictae sunt, quibus praesunt custodes episcopali potestati praescripto vel provinciales, qui superiores locales cuilibet illis verbis: R Caelorum etsi missionari! regulares monasterio assignant. Quisque autem novit, hisce episcoporum seu vicariorum apimUdicorum jurisdic­ in locis nimium derogari per novam legem aucto­ tioni sint obnoxii quoad aut ministerii exercitium, ritati praesulum regularium, ot dunliemiiin induci superiori tamen sui ordini·, in his quae respiciunt valdo molestum ct periculis plenum, quod dabit regularem observantiam obtemperare omnino debent quisque, qui homines novit. Sapientius est ct tutius atque obedire ** Nam istud potestatis duulixmuni *, ne onu- idvmque ** ubditus iure communi facultatem visitandi ecclesias regu­ indiget puncto unionis ? * impellatur, et larium moderare, ne promoveantur dissidia quibus duplici morali opposita vi fertas extinguendis commissio tantopere adlaborat. nesciat cuinam obtemperandum sit, •superiori «cilicet Ad eiusdem dotis augmentum tendit revocatio regulari vel epu»ro|K>. Equidem commissio obtectum non solum iurium, facultatum, ot privilegiorum prae­ distinguit utriuMjue auctoritatis proprium, aañnitafectis apostolici * intuitu missionum quomodolibet nem scilicet ct t caniorem ••bserraultam. 5ed ne concessorum, sed etiam tituli praefecti apostolici unita * |H«rwunali> udraionarii 'findatur. nonne A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 80 * amico foedero procedere debet utrumque? Etenim A privilegiis missionarios cumularunt, ut eorum mini regularis qui recte sentit, non pergit ad missiones, eterium libero cursu procederet. Regulares hisco * missiones constituere. Si qui ut a regula, quam professus est, se expediat, sed privilegiis aucti plure ut spiritum utriusque vocationis foveat Porro su­ abusus occurrunt, proscribantur; si quae culpae corri­ perior regularis observantiam invocabit: superior gendae vel puniendae sunt, puniantur et corrigantur. ecclesiasticus ministerium: mission ari us ut obtem­ Non putetur autem omnes hucusque aberrasse et peret episcope, debebit violare praeceptum sui su­ missionum negotium periclitari, nisi regulares privi­ perioris regularia: episcopus hoc semper concla­ legiis expolientur et novum ius cudutur. Iterum mabit, mandata sna ordinata esse ad ministerium, dicam, regulae fixae malo se aptant locis, in quibus et ideo potiora: missionariua autem successu tem­ nihil stabile est nihil firmum, demptis laboribus, poris contrariis praeceptis divexato», ad claustra periculis, egestatibus, persecutionibus et martyrio. redibit suoque facto confratribus praedicabit quid f E. B. episcopus Tarracinensia, Sotinunsis proficiat ad missiones porgere ot imperium sibi et Privorn ensis. acquirant epìscopi vel vicarii apostolici. Missionari) r. regulares mudo pauci sunt, ct pauciores erunt novo * Agapii ¡¡sciai episcopi Cariopolitani. iure sancito. Ipsi superiores generales ordinum Animadvcrsiom frustra juvenes sacerdotes ut ad miwionei sc con­ Lo schema della costituirono sullo missioni apo­ ferant excitabunt quibus hoc satis erit responsum. stoliche, quale fu dettato con mirabile unzione, mi nominem volle pacem claustri amittere, ct imperium B lascia a desiderare solo piccolo coso, cho sono lo amantissimi patri», qui eodem utitur victu, vestitu et seguenti. cubiculo, eum imperio episcopi vel vicarii apostolici Nel capo I. ¡hi ccscoci c cicuri apostolici. commutare. Qui autem missiones petent cx his erunt, quibus vita monastica oneris est, quorum Crederci opportuno oltre a quello eh’ è detto opera non ovangelizantur, wsd scandalo popnli affi­ nel capitolo, inserire una clausula ed ύ questa, ciuntur. che riguardo alla amministrazione spirituale o Tandem subtectio ista vicariis apostolici * minio- materiale della missione, i vescovi s’ attengano, nariorum regularium adversatur arctiori illi vinculo quantum fieri potest, al saggio regolamento già conjunctionis apostolicac sedi, cuius neecMÎtacem dato dal concìlio Tridentino, c quale sarà dall'ecu­ commissio adstruit pagina quinta schematis. Enim- menico Vaticano concilio proclamato. Tale osser­ vero quisque novit regulares viros servane catholi­ vazione è motivata dal desiderio di far partecipar cam religionem schismate et hnoreribu * dilaceratam pure le minfofii di quella saggia providenza, cho et apostasia sunrum magis quam errorum immanitate già è stata tanto fruttuosa nelle diocesi dell’ Europa excruciatam tum in Germania, tum in Holhndia, e cho pure nelle missioni pub giovare alla propa­ in Afiglia, tum etiam penes orientales ot longiuimas gazione della fede. illis regiones: pugnarunt contra schismaticos et Capo 11. ¡hi HÙttiwiari apostolici. * haeretica utut dignitate fulgentes olíameccleriasîica, mori maluerunt quam separari ab apostolica sede. C Pag. 9, lin. 23 |48 c n|. Desidererei cho fossero più Et hoc perfecerunt, quia immediate subdebantur precisamente specificati questi privilegi dei regolari pontifici, quia vol ipsos episcopos non timebant a che a seconda dello ulteriori decisioni di questo quorum jurisdictione exempti erant: quia oculos in­ ecumenico concilio potranno o nò esser contemplate, * tentu lu.be Oint in apostolica!!) Mrdcm, cuius iura c metterò: ^Salva tuttavia riguardo ai regolari la tuebantur. At nonno commissio hoc vinculum re­ facoltà di libera amministrazione nell' interno dello laxat? Unio regularium cum apostolica sede rea loro famiglie religiose1*, ben intesa già che questa magni momenti ust o« tam facile scindenda vel libertà non si diffondi al di fuori delle cote, cito infirmanda. Ia loci * missionum cu «cándala pussunt possano toccare gl’ interrasi dello diocesi o vicariati. utique contingere, quibus reculo XVI afflictu fuit Pag. 12, lin. 9 |49 D?|. Parlando dello studio dello Europa. Profecto exorta olirn est controversia do lingue non credo opportuno decretare cho vengano ritibus sinensibuf ot mahbaricis, quam commissio anted patamente studiate, c penserei oltre ciò più sollicite commemorat nt missionari) * suadeat eibi conveniente che ai vescovi n vicari apostolici delle officium usibus, indoliquu populorum, penes quos missioni foste dato tale incarico, ordinando cho morantur, conformandi incumbere, quin tamen limites all’ entrare nella miurono un tniadonirio novello excedant ab apostolica rode definitos. Potuissent invece di caricarlo subito di faccende cd affisi, lo etiam commemorali virtute * ct martyria, quae non tengano, o presso di loro, o in altro luogo adatto, «ulani entem ic templa seri ot saxa enarrant. occupato specialmente allo studio della lingua, apHaec quav forUMO uberiori calumo conscripsi, D prendendola cosi dai nativi di questa o quell’ altra ea chariutu proferre volui quae ab Augustino rcri- missione. latír dieilur, rl ea fimtafe quae cha rítala ab eodem Nel 2® paragrafo linea 12 (50 a i|. Oltre al voto njr.^upatur. Miuionum negotium summi momenti eh’ è manifestato che siano repristinati i collegi di e*t; nec romper nec ubique firmis regulis dirigi missioni giù fondati a Roma cd altrove, sarebbe mio puteat. Mi««iones ponunt existera sine regularibus; desiderio che si facesse parola d’ incorrogimcnto ♦cd nunc ut plurimum viri regulare * illas regunt alla fondazione d' altri seminari csclusivumunte pei •t administrant, qnibu· deficientibus alii operarii sacerdoti secolari o per tutto le missioni tanto più evangelici non sunt parati: est autem contra quam- eho questi secolari sacerdoti potranno dalla Pro­ cumque prudentiae regulam parum benevolum ani­ videnza casero chiamati a supplito alla deficenza mum illis ostendere, quorum opera absolute indi- dei regolari. E por tutelare in qualche modo lo gema». Opportunius mihi videretur, hoc negotium sviluppo d* istituzioni tanto utili, sarebbe opportuno *» concili Vstkano quadam generali ratione exponere, cho fosso manifestato il desiderio che i vescovi nnn et curam relinquere apostolirar sedi ea moderandi, vogliano mettere difficoltà ai loro chierici e sacer­ quae wvCMaru temporis opportuna iudicarenlur. doti, dal Signore chiamati alla propagazione della Quo liberior erit actio apostolicen sedi», ct superio­ fedo nelle estero missioni, memori di quanto disse * sua sunt. Il re· generalium ordinum influxus in ml« ionra, * eo co- ΓApostolo: barilai non f/uaerit qua rvpiowtor frit fructu» et maior miasionarionim numerus. vero e ordinato zelo non conosco confine et 8apientii»imi utique et sanctissimi pontifice * ideo hndit ad cx^rat. 81 OBSERVATIONES IN SCHEMA CONST. SUPER MISSIONIBUS APOST. 82 Pagina 15. Desidererei, lin. 13 [51 A *], cho fosee 2 i aimo observentur clausurae leges, in domibus cuius­ specificata quel proprii ritus, si sit episcopi vol mis­ cumque ordinis, societatis, congregationis, aut in­ sionari!? — Mi si permetta a diro, elio l esterno di stituti regularis, canonico erectis ac fundatis in locis questo intiero paragrafo non corrisponde all'intento: missionum ubicumque intra dioecesis aut vicariatos questo paragrafo escludo al vescovato orientale sui fines oxistentibus: facta tamen facultate epi­ quella ordinaria autorità su i missionari nelle loro scopo vel vicario apostolico dispensandi, quoties diocesi, o cho quindi sarà piu di danno che di necessitas vel utilitas id exegerit. Si quid autem bene Γ avero missionari nella propria diocesi colti­ praetor ot contra voluntatem ipsorum factum fuerit, vando la mudesima vigna non soggetti, o cho frutto etiam4 otc , ut in schemate. 3. In § 8 oiusdem capitis [ibid. B s], cavendum eat si rocavvrà? discordie? Ma oramai dobbiamo scos­ tarci da quel vizioso laburinto, elio è nla tolleranza no episcopis dotur iudicium in causa inobedientiae soltanto doi vescovi oriental! por il loro rito, ed è superiores inter ct inferiores eiusdem ordinis. Hoc tolcmto il rito perchè lo conservano ancora pochi enim esset eversio disciplinae regularis et ruina mis­ vescovi oriontali4. Porto questo frequento detto, sionum. Itaque propono ut nonnulla verba adperchè sembrami cho il rito è quello cho fa argino iungantur, prout infra, videlicet: nSi qua dissidia, ai vescovi oriontali a non esercitare l’ordinaria loro quod Deus avertat, alvo inter singulos missionaries, giurisdizione su i missionari collaboratori nella loro praeterquam inter superiores ct inferiores oiusdem diocesi o sul loro groggó. Il missionario è quella ordinis regularia, sivo inter diversos4 etc., ut in persona cho coopera col pastore in una medesima Π schemate. 4. Maximi ponderis est quod edicendum pro­ vigna, o cooperando su i suoi (di qualunque rito siono) nella sua dioecosi è di necessità apostolica ponitur in secunda parte § 9 oiusdem capitis, quae­ cho il pastore presieda. Corto è uè Pietro nò stio sano gravissima usque adhuc agitata, neo a Paolo (nati orientali giudei corno erano) fecero al­ sapientissimo consilio do Propaganda fide soluta, cuna distinzione tra giudeo o tra gentile greco. multis difficultatibus implexa, ex qua oxistentia Dunque è contrario allo spirito apostolico questa ordinum regularium in missionibus pendet Facile oniin est nonnullis episcopis interpretari τό mis­ distinzione. Ma forse non son di pari autorità il vescovo sionis intuitu, ita expedite, ut regularibus ncc red­ latino, od il vescovo orientalo? Non hanno un común ditus nec eleemosynae ullae relinquantur liberae, padre o capo e pasturo? Non hanno una medesima atque ea ratione iurisdictio episcopalis in missionicomunione? Dunquo la soggezione dei missionari bus producatur usque ad victum, vestes, ot nume­ collaboratori coll * orientale vescovo nella sua diocesi rum regularium, ot omnis disciplina interior corruat la richiedo lo spirilo unico apostòlico, la comunione necease est. Insuper deterior esset conditio insti­ * coll unico capo della chiesa, la diocesana ammini­ tuti regularis ipsismet presbyteris saecularibus pleno iuro episcopis subicctis: quibus lex talis facta nun­ strazione, sonza alcuna preferenza o distinzione. Ilo preso Γ ardirò di pariaro francamente per quam fuit, et quod titulo remunerationis accipiunt, ovviare a tanti inconvenienti, e spero d’esserno per­ sibi acquirunt. Proindo vellem ut pag. 9 lin. 7 [48Os) donato. C post verba missionis intuitu adiungaotur sequentia Posto ciò. vorrei puro che siano severamente verba: ¿quod aestimari debet iuxta ecclesiae in­ ammoniti i missionari latini tra gl’ Orientali (corno stitutum ct donatorum voluntates, oblatae4 etc., ut più volto lo fecero egreggiamontu i sommi ponte­ in schemate. 5. Praeterea, sub fine oiusdem § 9 capitis 2 fici) di non addurrò in veruna maniera Orientali a seguire il rito latino; come puro convertendosi iubetur episcopis cognoscere de Jideli pioruin operum qualche scismatico di questo o quel rito, seguire execulione, quae missionibus fortassis fuerint adnexa. unicamente il rito proprio cattolico, giacché grazio Sed notandum id quod decretum fuit a concilio al cielo o alla santa sedo, di tutti i riti si trovano Tridentino sessione 22 de Reformatione, capitibus 8 cattolici: c che desistano d‘ introdurre usi contrari ct 9, non posse sino iniuria extendi ad missiones. alla prisca disciplina orientale, approvata dalla Etenim ibi sermo est de testamentis vel donationi­ santa sedo, conio por esempio di digiunare il sab­ bus inter vivos, hospitalibus, collegiis ot confraternibato invece del mercoldi precettivo appresso i mede­ tatibus luicorum, de montibus pietatis etc. Nihil autem dicitur do monasteriis, conventibus ct insti­ simi Orientali. Tanto ho avuto, o credetti in coscienza di dover tutis regularium: ct additur in casibus a iure ex­ esporre, e so c' è qualche cosa cho ofrenda, intendo pressis. Sed in missionibus plura loca pia, iuimo opera, confunduntur cum victu regularium ipsorum. di ritrattarla. Agapio lisciai vucovo di Chariopoli o vicario Atque ita possent episcopi inquirere ot cognoscere D do omnibus umilino rebus regularium. Quare pro­ apostolico d' Egitto pei Copti cattolici. ponerem ut pag. 9 lin. 9 diceretur (48 Os]: rEt simul 8 agosti 1870. cognoscere de fideli missionis administmtiono, ot legatorum piorum execulione, quae eidem fortassis Animadversiones Francüd ILeopoldi ¡Celli fuerint adnoxu.4 abbatis Sancti Pauli de Urbe. G. Iuxta dicta sub numero 2 in capito 2, § 4, 1. In prooemio videtur expressius declaranda pag. 13, lin. 20 [50 D »·], ita cinondotur: „Domus vero cniuscumquo ordinis, societatis, congregationis aut nc.liu efficax, activa, generosa ordinum regularium in mirionibus. Ipsimet sacerdotes saeculares in instituti regularis, etiamsi votorum simplicium, cano­ missionibus operam dederunt, qua constituti in con­ nico tamen ercctao nc fundatae, ubicumque exi­ gregatione. Ut ergo veritati consulatur, scribendum stantes, clausurae legibus omnino sublidantur, iuxta est pag. 3, lin. 21 [45 Du], post fovent, nsacra regu­ modum" etc., ut in schemate. 7. Saluberrimum est decretum quod luntinotur larium instituta ac presbyterorum congregationes in § 5 svq. Sed cavendum, no dum missionari}» provehunt, laicorum4 etc., ut in schemate. 2. Clausurae lex, uti proponitur in pag. 8 capito occasio datur sanctificationis, Dei plebs sino adprimo, § 7 [48 a ii), nedum exitum habeat, uti spes iutorio deseratur. Romani pontifices spiritualia exer­ est, magno incommodo, multis difficultatibus, et ani­ citia indixerunt quolibet biennio parodiM ct conmarum damno futura esset Quaru popone ut ita fossuriis Urbia, ita tamen ut initium fiat vcapcre scribatur. ..Caveant quoque diligenter, ut pleniedivi dominicae et finis ait mane sabbati sequentis; Coxnu UKXKRAU TOMI» JJH. • 83 A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 84 2· Quia iniuria afficit et ritus orientales ot prae­ idqoo in hebdomada in qua praeceptiva festa non A inveniuntur. Ratio sapientissimae legis cuique patet sules eorumdem rituum, cum eadem restrictione Ergo potori ratione mÍMÍooariie applicanda est, videtur indirecte adstrui praestantia latini ritu· qui in locis dissitis vivunt, nec cooperatores habere super cieteros; ac proinde excluderentur orientales possont Itaque pag. 14, lin.9, dicatur[50cu): „Spiri- praesules a iuro communi utut Agar filii. Quod tualibus exercitationibus quinque diebus devote ex- certe ab initio non erat sic. 3* Quin ista restrictio nimio moeroro ct desola­ colantur; quibus rite confessis ct sacram eucha­ ristiam ultimo die suscipientibus cumulatissimam tione afficiet animos orientalium omnium; cum ox una parte eolcmnibus ac firmissimis dccrotis hocco culparum omnium indulgentiam impertimur/ 8, In § 7 capitis 2 describuntur relationes obe- sacrosanctum A'aticanum concilium unificatiunem dientiac miswionarioruni regularium erga episcopos orientalis ecclesiae cum latina in omnibus auspica­ et superiores ordinis. Optimo quidem, sed ad tol­ tum est; ex altera ven» eiusdem ecclesiae antistites lendas nonnullas aequi vocatione *. et unosquosque excludit a iuro communi, et pluribus restrietionibna ia sao officio ct iuro continendos, necessarium duco: prae reteris ecclesiae Dei praesulibus obstringit: a) pag. 15, lin. 33 (51 D sj, post verba superiori tamen quae duo corte incomp<>s»ibilia sunt. jKj ordinis ita immutare: „in hia quae respiciunt 4* E c» nitra ven» si in omnibus huius sucri con­ regularum observantiam, ct obedientiam adveniendi, cilii decretis nulla restrictio vrl distinctio institue­ manendi et recedendi a missione, obtemperaro- etc., retur quoad praoules orientalia ecclesiae, sed uti ut in schemate; b) peg. 16, Jin. 1 [51 bis), post verba B onera sunt communia, iu ct iura ac privilegia regularis superioris haec adiungerc Fin iis quao eumraoma praedicarentur, nulla rausa suppeditabitur spectant missionum regimen et directionem, curam orientalibus conquerendi: quin immo propitia ocanimarum et sacramentorum administrationem. mis- easio praeberetur omnia lacto animo ct fidenter sionarium urgeri * 4 etc,, ut in schemate. excipiendi: et aditus quam latus pateret ad istam 9. Tandem nonne speciali mentione digna eat felicisritn.im unifica tioncin perficiendam. sodalitas pii operis Propagationis fidei, quam multis 5· Sublata quacunque restrictione vel distinctione, laudibus prosecuti sunt Pius VII, Leo XII, Pios VIH, Vaticanum concilium aeterna gloria circumfulsum Gregorius XVI, ct sanctissimus dominus noster Pius iri, cum ad vetustissimum ecrlcaiac disciplinam papa IX, qui indulgentiis et gratiis asseclas ditarunt? instaurandam opus admovebit, circumscribendi sci­ Praesertim cum nonnullis abhinc annis zelus iste licet episcopalem iuri«dictionem ad loca ct territoria, commendabilis aliquantulum refrigescat? Ideo pro­ ct non in personas tantum. pono, ut capito 3, pag 18 [52 B ii), § 3 ita incipiat: Pruindo enixe peto ut tum in hoc ecbcmato, tum „Pias sodalitates, inter quas ab hae apostolica sede in quvcunquo alio quaevis vel levis exceptio aut speciali laude usquo honestata est ea, quao in dioe­ restrictio, excepti * semper ritibu , * omnino de medio cesi Lugdunensi ortum habuit ct per universum fero tollatur; et ita omaei quid unum «wemus sub uno orbem catholicum diffusa eat, in canimdein mis­ summo pastore, quod toto animo Dominus noster sionum- cte., ut in schemate. lesus Christus a Patre suo postulabat Haec sunt quao indicio Deputation! * submitto in C His itaque preciseti . * reformandum censeo schema obedientia apostoliche sedis permanens humillimus hoc nostrum etiam quoad sequentes paragraphes : famulus Pag. 9 |48ct>¡ paragraph u λ quao incipit idem tero * etc., nee nun et paragraph!!· Quod si t Franciscos Leopoldo * Zolli ordinis .sancti Benedicti, omnino et tu contingat cte., et alia Praefectorum apostolico· Hin titu­ abbas nullius Sancti Pauli de Urbe. lus etc. ita ut altera paragraphu * quae png. 10 [49 A) Die 19 augusti 187Û. incipit per verba Λ7 autem intra fines latinat ilioea ΙΛ. cesis cte. Haec methodus si adbiberetur, non solum *e.rcatwnes (tb Cgrilli Beh nam Btuui archiepiscopi potentissime alliceret animas orientalium, verum SlausilienM Syrorum. etiam aperiret facilem viam ad inducendam omni­ Pagina 7 [47 υ] in paragraphia, quao incipiunt per modam nuifieationem disciplinae, quae, ufpoto utiverba Plenum ius ac potestatem etc. ct Eoruiudcni rice fari mao ct in voti * sanctae nvdis, a concilio hoccc episcoporum, site rica riorum aposloUcorum etc., vi­ Vaticano omnino procuranda est. detur hoc ius ae potestas tribui unico praesulibus Caeterutn fateor in praesenti *Latu rerum, esso latini ritus ad exclusionem praesulum ritus orien­ aliquantulum difficile subiiccro missionario * latinos talis. Intelligo rationem huius decreti, quia scilicet episcopo loci, propter gravissimum inconveniens, misiionarii apostolici sunt latini, ct proyterea debent quod uno in loco plure * existant episcopi diversorum subiici episcopo sui ritus. Verum valde timeo, no rituum. Notum siquidem est nuuc temporis magno haec generalia exemptio mhuionariorum latinorum ab D scandalo et incredibili confusione piares episcopos ordinariis orientalibus possit isti· dhqdict ro. Pro- iin Oriente episcopalem iurisdictionem exerccro in feclo nil r»t tum iisdem, tum eorum populo tam unum candcmqua civitatem, quamvis Christianorum molestum, quam episcopos latino· habero maiorem numerus parvus vel valde exiguus est. Sic ut aliqua honorem ac potestatem in comparatione episcoporum exempla a floram. Aleppi neptem exstant praesule·, orientalium; et utiliarimuin f· ret. m «minium rituum qui upùcupnlem luritdicliunotn exercent; nempe ex episcopi aequalibus itribus et honoro írucrcntur. catholicis archiepiscopi pro Armeni·, Maroniti·, * pro Latini ; * E contra roro quaevis restrictio, mea sententia, MelchilL, Syria, rt vicanus apostolici! nimri odiosa videtur, ac innumeris difficultatibus nec non ox adii «malici· unus pro Armenia, ct alter obnoxia Siquidem, l· per hanc restrictionem non pro Graeci·: ηιιιη··πιι veru omnium Christianorum obtinetur fisis unificatiuni * orientalis ccclesiao cum Aleppi degentium vix viginti mille attingit. Sic latina. Nam admina illa odiosa restrictione, illo etiam in urbe Amcd seu Diurbckir, ex catholici· ingens ac infaustus pario· separationis inter utram­ archiepiscopi pro Armeni». Chaldaeis et Syrie; ct que ecclesiam potiusqunm funditus destrueretur, ex ^chiamatici» archiepiscopi pro Armeni·, (Iruecis . * dun» ehriatianonim numerus vix attin­ novi» difficultatibus firmaretur, et per hoc sacro­ ct lacobiti sancti occumcnici Vaticani concilii decretum corro­ git duodecim mille. In urbe Marde, οχ catholici· boraretur; quod certissime alienum omnino est tum archiepiscopi pn» Arnioni·, Chaldaeis et Syrie; et * pro lacobiti·; et i mento sacri concilii, tum a mento sanctissimii ex Bchiamaticis nrchicpiecopu tornei» rbru»ti»in«»mm numerus vix neptem mille aut domini nostri Vii IX Romani pontificis. 85 OBSERVATIONES IN SCHEMA CONST. SUPER MISSIONIBUS APOST. Rb octo attingit. In urbe vero Bagdad seu Babyloni, A ex catholici» pro Chaldaeis patriarcha; pro Latinis et Syris archiepiscopi, et pro Armenie vicarius gene * Animadcersio Caroli Poeten archiepiscopi ralis episcopalem iurisdictionem exercens. Numerus A ntiba ren sis. vero omnium Christianorum illic degentium vix aut Schema constitutionis super missionibus apone vix quinque milio attingit. Ex his, quao exempli luco posui, facile est cog­ stolicis ita, mea quidom sententia, numeris omnibus noscere quao ot quanta confusio necessario osse absolutum est, ut vix quidquam immutandum esse debet in exercitio episcopalis jurisdictionis, quin videatur. Unam tamen, ot unam solam animad­ iremo ot scandalosa saope saepius contentio. Hoc versionem facere mihi liceat. Pag. 13 a lin. 11 [50 Bs) autem ab antiqua disciplina ecclesiae est valde haec verba leguntur: „Proindo nemo ex missi on ari is alienum, uti patet ex concilio Nicaeno I», quod in solus in aliquo hospitio vel statione commoretur, canone Vili agens do haereticis, qui converterentur, nisi fortasse urgento necessitate atquo ad breve cavit, no in civitnto una duo sint episcopi. Haec tempus id vicarius apostolico» indulsorit/ Cum hic voro disciplina servata semper est, aliquo tantum gencratim da omnibus agatur, adeoquo ct de illis fortasse casu rarissimo et speciali excepto, usque sermo sit, quibus in pagis eou villis paroeciarum ad concilium Lateranense IV, ubi decretum est: maximam partem pauperum regimon concreditur, nProhibemus omnino, ne una eadumque civitas sivo id quod citatis verbis praescribitur, tam arduum dioecesis diversos pontifices habeat, tanquam unum 1 I mihi apparet, ut raro, ne dicam rarissimo, execution! mandari possit. Quod ut luculenter demonstretur, corpus diversa capita, quasi monstrum/ Scio equidem Romanos pontifices, post illud haec duo prae oculis habero satis est: Ie missionatompus, recessisse ab illa regula in gratiam Orien­ riorum numerum adeo exiguum caso, ut paroeciis vix talium, ot ad evitanda mala maiora. Verum cum unus praefici possit, saepe vel tunc cum duo neces­ experientia demonstraverit quanta malit oriantur sarii forent; — 2“ paroecias res pluribus sacerdotipropter illam multiplicitatem episcoporum, opportu­ bus ad vitam necessarias subministraro plerumque num esset ut in praesenti concilio excogitaretur haud posse. — Sine dubio, missionarium in hospitio aliquod remedium, quo fieri posset, ut unus tantum vel statione solum commorari malum est, sed malum in una civitate sit episcopus. Tota difficultas est est quod evitari nequit, ct contra eiusmodi malum in episcopis orientalibus, ot in aemulatione quao decretum ferendum non esse rcor. — Equidem vi­ est inter diversos ritus: verum iuvaret summopere carius apostolices urgente necessitate cum missionario si Latini praeirent exemplo, saltem tribuendo epi­ dispensare potest, ut solus maneat: ast, cum neces­ scopis orientalibus iurisdictionem in Latinos, ubi sitas urgere nunquam cessat, cui bono decretum isti proprium ordinarium non habent, quemadmodum ederetur, in quo semper dispensandum est? — Duas in schemate statutum est de populis orientalibus, pag. conditiones nd edendam decretum necessarias esso 9 et 10 [48 D ii], non habentibus episcopum ritus sui. censeo: lam ut vicarius apostolicus tot circiter misaioCactorum attentis gravissimis difficultatibus, quae narios ad manum habeat, quot necessarii fuerint, occurrerent iu praesenti, si unus tantum episcopus C ut decretum ipsum observari possit; — 2“ ut paroe­ esset in civitatibus, sufficeret ut canone quodam ciae tales sint, ut plurcs missionaries alero valeant. hoc concilium saltem desiderium exprimeret unius Sed quandonam has conditiones adimpletas vide­ sedis episcopalis in qualibet civitate, licet diversi bimus? Quam ob rem commemorata verba ita, ut sint ritus: ot ita fundamentum poneret, cui suc­ ego quidem sentio, immutanda essent, ut vehementer cessu temporie poterit sancta apostolica sodés hoc quidem inculcetur, no missionari’! soli sint, ubi id absque gravi difficultate fieri potest, sed decretum opus unitatis supercxtruerc. Haec sunt quao humillimo animo ct summa sub- non imponatur, ac res tota vicariorum apostolicorum prudentiao committatur et conscientiae. icctiono animadvertenda mihi erant. Ut ea quae hactenus dixi magis pateant, quae­ Humillimus addictissimus famulus. dam hic subiungenda e&so duxi. In dioecesibus t Cycillus Bchnam Benni arcbicpiscupus Mausilicnsis Syrorum. meis Antibarensi ct Scodrcnsi missionari! Francis­ cani 13 paroecias administrant, quarum cuilibet Romae dic 19 augusti 1870. unus missionarius praeest, qui socium nec habet, nec habero potest, licet aliquao propter magnam Obsercalio Angeli Kraljeri¿ episcopi MrItilopolitimi. extensionem ct populi frequentiam duobus missioSchema constitutionis super missionibus apostoli- nariis indigeant. Quod autem do dioecesibus meis eia mea quidom sententia est optimum. Unicum ex dico, dicendum quoquo est do Pulatensi, Alexiensi, eodem schomnto delendum osso puto, utpotc ob­ D Dyrrachicnsi in Albania sitis, nec non do Nicopoliservatu impossibile, nempo pag 13 a lin. 11 [50 B □]: tana dioecesi in Bulgaria, in qua, longa abhino an­ pProindo nemo ex missionari is solus in aliquo norum serio nio ibidem degente, missionari! Pas­ hospitio vol statione commoretur, nisi fortasse ur­ sion istae singuli singulas paroecias regebant, et de gente necessitato atquo ad breve tempus id vicarius vicariata apostolico- Sophiensi seu Philippopolitano, apostólicos induisent/ Haec vix unquam, ut reor, ubi missionari! Cappucini camdeni missionem anno in effectum deduci poterunt. In meo vicariata sunt 1841 ipsis traditam eodem modo administrarunt. paroeciae 19, in quibus religiosi Franciscani paro­ Id autom quod in recensitis regionibus, quibus alias chorum munero funguntur in 10 paroeciis; in singu­ adderò possem, semper fieri consuevit, in coterie lis non nisi unicus religiosus commoratur; ideu quia etiam orbis tormrum partibus fieri non ambigo. Ratio desunt apti missionari !, * ct otiam si adessent, populus nutem, ob quam omnes eo modo egerunt, haec est, adeo pauper est, ut vix unum honeste sustentaro quod alio modo agere nequiverint. valeat. Ideo puti» legem non esse ferendam quam Quae dixi, ideo dicta a me sunt, qu;a officii observaro est impossibile. Cactorum hanc meam mei ratio id a me postulare vidobatur; ceterum observationem altieri iudicio humillimo substerno, humillime iis me submittam quao decisa fuerint. paratissimus obediro quibuscumquo ordinationibus Romae 17 dio augusti 1870. sanctae sodis apostolicao. Carolos Pooten archiepiscopUA Antibarensi· Frater Angelus Kniljovic episcopus Motel Io polis et Scodrensis. ct vicarius apostolices in Hercegovina manu propria. ‘f. 6· 87 A. S χ·; IONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 88 A cilii patres etiam regularium ordinum professore» CG. homines esso! Nequo valet dicere, salutem animarum in hac Anivtadcersiones losephi Affarteli materia esso legem supremam, ct ideo privilegia episcopi Senôfallietisi*. abolenda, quae iuxta schema, haud facile cum ani­ Schema super missionibus Apostolici» patrum marum salute componi possent — In primis enim «smini propositum snbiicicndum ridetur nonnullis concipero nequirem quomodo sancta sedes, quno nil alinci intendit, nec aliud tam sedulo quaerit, animadversionibus. Ut sileam de stylo, qui formam constitutionis quemadmodum semper quaesivit, praetor animarum parum meo submisso iudicio refert, ac ideo mode­ salutem, ut Senatoris nostri dicentis: Fiet unum randum censerem, aliqua ipsa constitutio exhibet, orile ei unus pastor. promissio adimpleatur, potuorit * peculiaribus privilegiis ditaro. quao dum ostendunt scriptor» telum summopere regulares missionario laudandum, einsdemque eruditionem atque doc­ Ex facto autem constat sacras missiones, non ob­ trinam. parum tamen ftd praei icam utilitatem mihi stantibus privilegiis, magnos fructus in dies pro­ videntur conferre, ne dicam quod augeant potius duxisse; immo, attentis relationibus typis vulgatis Propafalioms fidei eruitur missiones regularibus com­ difficultates ad finom assequendum. Caput primum, maximo pag. 5 (46 d). putaretur miaras prao cauteri * prosperare. Quod si ox privi­ magis specimen scholasticae exercitationis quam con­ legiis aliquod inconveniens oriatur, tunc privilegia ciliaris constitutionis. Altorum caput dicendum esset R ipsa opportune moderentur, eatis clare determinentur. fere totum enneionstorinm. Utrum vero sit necessaria non vero omnino auferantur. Omitto, deplorata in­ concio, reverendissimi patres Deputation»» indicabunt, convenientia cnaroi non ex privilegiis per se, sed cum tempori» et personarum adiuncta facilius agno­ potias ex unias vel alterius immoderatis exigentiis, scant. Quod ai videatur quodammodo necessaria, quae utrum semper proveniant α regularibus, nacra profecto nimis longa reputabitur, uti legitur in prae­ congregatio de Propaganda fido peroptimo noscit! fato capite secundo. Non in secunda hypothesi, id csL si constitutio Sed ot quaedam in specio innuam, animadverto, tendat ad regulares in omnibus subiiciondns imme­ quod pag. 7 (47 f)| paragraphe Plenum ius et poMaleui diatae episcoporum aut vicariorum apvstolicorum etc., neenon paragraphe sequenti Eorumdem sire jurisdictioni, videtur ipsa admittenda. Ordines scu episcoporum etc. gcncratim statuatur, episcopos et societates vel congregationes regularium sunt es­ vicarios apostólico» plenum ios et potestatem habere sentialiter corporationes morales sanctae aedi imme­ in omnes et singulos missionaries, sivo saeculares diato subicetac. et a superiore proprio ad normam sive regulares, etiamsi sint missionari! apostolici. suarum regularum et constitutionum, nec non iurta Huiusmodi dispositio, vol tendit ad abolendum omnia communis, directe moderatae. Si omnino subiicianprivilegia illa specialia a sancta sede iutnitu mis­ tur episcoporum aut vicariorum npostolicorum im­ sionum regularibus et missionariis apostolici» con­ mediatae jurisdictioni, proprium amittent, et cessi. vel ad hos sublidendos omnino immediatae missionarii non amplius censori poterunt suae morali episcoporum aut vicariorum npostolicorum iurisdic- 0 corporationi coniuncti. Ex hoc autem maximum tioni. Neo in primo, nec in altera bypothesi vide­ exurgeret missionibus detrimentum. Enimvcro mis­ tor dispositio admittenda. sionari! ita separati et subiecti episcoporum vel Non in prima: parum enim grati animi argu­ vicariorum npostolicorum jurisdictioni non illum solimentum praeberetur erga misionarios regulares, darictatcm servabunt, quao missionum utilitati sum­ eorumqoo ordines, qui facto omnibus notissimo mopere confert. Hine facile evenire powet, ut non •omper sacras missiones ubique incooperunt, colue­ amplius ad invicem m? ad i u tarent, aut in sacris runt» vitamque ipsam ct sanguinem ad fidem veram- functionibus peragendis, aut in gravibus sustinendis que religionem propagandam fortiter dederunt, ita laboribus. Nec ipsis pateret via recursus efficacis ut quod habet ecclesìa, quo possit modo iuro gau­ ad proprium superiorem, ut hic vel novos operarios dere. id debet curae, sacrificii» ac sincerae regu­ in auxilium mittat, vel desides compescat. Huius larium abnegationi. Quod ai adhuc in difficilioribus namque auctoritas ct iurisdietio esset implicite de­ missionibus quoddam ecclesia obtinet emolumenti, structo, nee aliud do ea remaneret nisi nudum et nonne acceptum habet a regularibus? Non aeque vanum nomon. igitur remunerari viderentur ordines religiosi, socioQuaererem insuper, an, robu * stantibus nrout in tate» et congregationes, qui vineam Domini impense constitutione proponuntur, rationabiliter a superiori­ colunt, romperque coluero. — Absoluta insuper bus regularibus peti posset, ut ipsi pios, doctos, privilegiorum abrogatio damnosa reddi posset ipsis prudentes, laboriosos viros mitterent ud missiones? mwonibns Regulares namquo ordines sacras mis- Quinam episcopus assenti re tur, ut a propria in aliam ronca suscipientes duos fines honestos quidem ct dioecesim ubirent sacerdotes pii, docti, prudentes, rancios sibi proponunt, videlicet, 1· Det gloriam laboriosi, oorumque opera omnino privaretur1, nbset salutem animarum, quae omnium ceelcsiastieorum quo ullo propriae dioecesis emolumento ac bono? aaimii alte insidere debent; 2· proprii ordinis in­ Si hoc nullus episcopus permitteret, ot quidum crementum ct bonum, quod, pressius loquendo, idem rationabiliter, possetne idem ipsum peti a superioriest ac incrementum ct bonum «desino, quia re­ bus regularibus? Nonne ct ipsi ius habent et of­ gulare· ardine», historia lentanto, intra propriae ficium prius consulendi bono proprii ordinis, quem­ activitati· limites semper effictrilorquc ecclesiae admodum episcopi suae dioecesis? No igitur praebonum promoverunt, ot promovent. Auferantur om­ iudioium ullum sacris missionibus a fiera tur, caute nino httee ordinibus privilegia intuitu sncrarum mis­ procedendum censerem, ct serio cogitandum, ut sionum ipsi» concessa, ita ut nequeant amplius spe­ nihil statuatur, quod possit, etiam indirecte, diraidiin raro illud emolumentum ot bonum, quid evoniet? et contontionibua occasionem praebere. Ex quibus omnibus reverendissimi patro· Depu­ Praosto ne erunt omnes ad parandos et excolendos operario· mittendos in vineam Domini? Nonno tation!· facillimo iudicnre poterunt quid ego sentiam potius timendum ordinum superiores talibus diffi­ super altera paragraphe eiusdem capiti· 1. pag. 8 cultatibus obstringi, quibus impossibile ipsis reddatur et 9 (48 u u|, incipiente : Hearts· tipostatici» eticfta uti munnris adimplementum, quod hucusque laudabiliter ’ prinrtHiur eod. •xerruorunt? Reminiscantur reverendiroimi con- 89 OBSERVATIONES IN SCHEMA CONST. SUPER MISSIONIBUS APOST 90 ab apostolica sede etc., in qua statueretur ius visitandi A domus vel alia habitacula, quau ex limo vel foliis regularium occIchim habentes curam animarum, arborum ita sunt constructa, ut imi tantummodo quoad omnia, sicuti caeteras ecclesias, quao ad sufficiant, et missionariorum saluti satis officiant? clerum saecularem pertinent; necnon ius exigendi Quid, si duo? 2· Vicariatus conflantur ex civitati­ rationem oblationum ct bonorum omnium, quae mis­ bus, oppidis et ruribus, quorum incoino occasiono sionum intuitu oblata fuerint, vol offerri contingat. matrimoniorum, festivitatum, etc. etc. ac insuper — Duae istao dispositiones praeterquam quod dero­ necessitate componendi eorum lites domum patris gent iuri communi regularium, habent etiam motiva, ingrediuntur eo cordis mota et impulsu, quem tituli no probentur. Siquidem in prima non patet ratio nuper enumerati ab ipsis exposcunt. Missis festivis sufficiens cur episcopus aut vicarius apostulicus ec­ diebus peractis Angli cum suis foeminis, nativi et *! etc. etc. patrum domos ingressi urbanitatis clesiam quod omnia visitaro debeat, cum satis sit mestiti ad finem intentum visitatio ad normam iuris com­ ct rovorcntiao testimonium eisdem praebent, inibi, munis. In secunda nutem, antequam ius statuatur cubiculo ad id assignato, aliquantisper mutui» de­ exigendi rationem oblationum etc., oporteret clare tinentur, veniaquo diRcedendi petitu «uns vias abeunt determinare qmicimm dicenda sint et intelligcndn Ne illud taceam, quod «aepo accidit, mulieres uxo­ ratas ut puellas oppressas etc. etc. modo quo possunt bona ne oblationes data intuitu miwionnm. Aequali modo intelligent reverendissimi patres missionario!) adire, ut relatis vexationibus ot iniuriis laudati quid mihi viduatur de parngmpho, quao in­ a suis acceptis, eorum auctoritate viros compescant, Ex istis aliquae cum sint cipit: Cacteruin etsi inissioiiarii rrijitlare * ctc.,ot habe­ B ct meliores habeant. tur capito II pagina 15 [51 Ais). Admissa hac dispo­ pudicae ct verecundae, publice ct secus viam nolunt sitione, Io superiorum regularium iurisdictio facto ab aliis videri ; quandoque reputantur in communi ablatu esset; 2® superiores regulares nnn amplius hominum societate aliis gradu vel dignitate prae­ medium haberent in locis missionum consulendi bono stantes, quas nonnisi domum recipi como est: alia suao communitatis, cum non possent do suis sub­ loca non suppetunt. . . Quonam pacto clausurao lex custodienda? Consuetudines hic delatas per clau­ ditis disponere. llaeç, et alia quao omitto, constitutionem esso surae legem removere, missionariorum respectui reformandam Huadcro videntur, quod reverenter et favebitne, vel oberit? In aversionem populi induci probabilius duco. submisso expostulo. 3° Qui missionibus vel christianorum congrega­ t Frater loseph Aggarbati episcopus Senogallicnsis. « tionibus praesunt, regulares sunt, vel presbyteri *· !£ sacculares, et hii qunndoquo una simul praeficiuntur Animadversiones Hilarii Siliani episcopi Callinicentis. alicui missioni moderandae. Presbyter saecularis, Notao priori littera A signatao addenda desidera­ vel solus vol regulari consociatus, clausurao onus, tur iurium enumeratio et privilegiorum, ab apo­ a quo liber semper oxititit, απ ferro velit pensan­ stolica sedo collatorum Portugalliae patronis, us- dum est. Hoc ideo admonitum volo, non quia quodum ii vigoro permittuntur. Maximo refert ea mulieribus aditus patent quo missionarioruni domus rescire, no missionari! in aliorum m essem intro­ C vel frequentent vel adeunt; et n remota aetate mos gressi, quod suum non est, motant, ac similiter no servatur in vicariata Columbcnsi mulieres o nostris patronatu utentes nostra iura impune infringant, et domibus repellendi, no utiquo in suspiciones et la­ vilescere audeant. Nisus vel ausus, quibus non­ quea adducamur, sed ideo quia presbyteris arduum nulli obsecundant ex Gonnis presbyteris praetextu omnino videbitur, ct curto erit, clausurao lego ligari, regii patronatus, sunt ideo refmcnandi, quin «cún­ qua nunquam ligati fuere. Ex iis quao sunt prolatu, ex perantiqua con­ dala in populis, dubia ct anxietates in administran­ dis sacramentis, nc iurgia inter evangelizantes pacem suetudine honoris causa missionario» invisendi, et cortissimo gignunt, oxortaquo esso aegre fateor. ex gravi formidine, no inducta clausu rau lege, miaAbsonum est schemati super missiones apostólicas sionariorurn decus ct nomen vituperetur, ct no po­ patribus venerabilis concilii proposito praefata re­ pulus huiusmodi legi subicctioiiem fastidiat (Orien­ tales quippe contra suos mores noviter statuta ferre, cum per illud intcllignntur enumerari et de­ cerni, quao vicariis npostolicis novo iuro confcrro repoliunt, et ob id de facili rixas, et in^urrcctioncs sanctissimus dominus noster Pius papa IX sapien­ in damnum pietatis ct obedientiue excitant, ct pro­ tius decrevit: sed silero non patior, multo melius sequuntur), claro innuitur vim constitutionis coercen­ esse, conflictus ct anfractus o ¿ordibus apostolicorum dam essu, cnquo tantum si quao sint in vicariutibus, operariorum undequaquo propulsari, no uorum auc­ complecti loca, quao ad formam iuris conventus toritas ex aliorum repetitis conatibus coram po­ stricto dicuntur: hospitia vero vel stationes, ubi pulis pessuindotur. κΐ τό quid inris cx incertitudino D commoda habentur, id cak locupletata variis cubi­ * clausurao legi «ubicela censeri, ut ista ad vel nescientia cor latcjit. Absit mo vello praesenti culis, it constitutioni ullo mndo detrahere, ciusdemquc con­ dormitionem capessendam destinata, aliaque quao structioni concinno elaboratae vel leviter derogare; adire nccesso non est, nullimodo mulieribus pateant; id solum prosequor, o re osao appendicem do iuri- excipi tandem ea omnia loca vel habitacula, quae bus etc. condi constitutioni adncctenduni, vel Tri- hospitalitati inserviunt. Ad notam sub littera D contentam animadver­ dentini concilii decreta De violatione alienae iurisdictionis altius rocognosccro ct recolere, si forto sionem adiiccre censeo, ut, si lubcat, huius sensum GoancnscR en recognoscant ct recolant. Utinnm patro­ in corporo inseratur constitutionis, ct in posterum natus rescindi possint! Non enim hac nostra aotato tamquam regula, o qua discedere nefas sit, habentur. patroni onera persolvunt, ecclesiae favent, populis Missionari!, ab apostolica sede acceptis authen­ sana pabnln praebent; oiusmodi ministros sibi com­ ticis litteris, iis in locis ubi non sunt neque epi­ parant, nt mancipia non desinant esse, nutnqno scopi, neque alii praelati, neque paroebi, iuxU domini moveantur. Quam hoc ovangoiii praecones facultates sibipsis concessas apostolicam navent dedeceat, apud omnes in confesso est. operam, ct gregem, qui forte inibi repentur, vel Pag. 13 lin 11 [50ns], no soli in hospitiis tc! statio­ crescente fidelium numero ctTormatur et Christo nibus miRRionarii commorentur, stricto vetatur. Ali­ Icmi Domino nostro adstipulatur, custodiant ct re­ qua enodanda esso exinde occurrunt, nc 1· sub gant : nulla sano ratione ab hoc praestando remo­ appellatione hospitiorum vel stationum veniuntne ventur. Sed iisdem authenticis litteris alii inMructi. 91 A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 92 •irò saeculares eivo regulares, qui mittuntur a «aera A fundarunt, quique plerxsque nunc quoquo admini congregatione de Propaganda fido ad loca quae strani excoluntquo; sed o contra ox eiusdem lee Tel episcopi, vel vicarii apostolici jurisdictioni et tione deducitur regulares praecipuo uiiasionee petere conio eubsunt, perutiJo sono» rectius et consultius ad regularis disciplinae iugum excutiendum, ipsos est, ut facultates apostolici ministerii ab iisdem esse divitiarum ac proprii iuris amatores, episcopis episcopii vel vicariis, hisce in locis a uncta sedo ao vicariis apostolici· insubordinato· ac inobedientes, iam constituti·, immediate recipiant. Misaionarii discordiarum ac litium inventores fautoreaquo, uno utique sint et dicantur apostolici. immo personalibus verbo sua in omnibus quaerere, non quao leso privilegiis, qualia sunt ^altare privilegia tum, prae Christi; quae omnis, demptis exceptionibus, falsa officio divino in casu necessitati· Rosarii recitatio, omnino sunt. Quod si ex exceptionibus omnes incusaro vesci carnibus" ote. etc., munerentur: at titulus volumus, collegium apostolicum quoque incusandum buiusmodi non raro patrocinatur, ut subicctio et erit; ct manus dandae essent ecclesiae hostibus independentia eludantur, et paci et mutuao caritati fenrixsimii, qui nunc praecipuo insano odii spiritu obesso plano experitur. Ea sum opinione, immedia­ imbuti in regulares modis omnibus insurrexerunt tam facultatum collationem dependentiam propin- atque enituntur ut eradentur e terra viventium ct * quim denotare, paci fovere, et abnegstioocni mia- nomen eorum non memoretur amplius. Varum ec­ •i onori orum promoveré. Clarius et latius patet auc­ clesia ut mater benigna illos semper dilexit ac pro­ toritas, quo magis ex collatione munerum alios texit, plexit quoquo ac verberavit, sed uti muter, aibipii connectif. Neque, si hoc fiat, sacrae con­ B eornmque nuditate * nunquam profani· patefecit, gregationi de Propaganda fido ulla advenit pote­ immo poti us materna caritate contexit. stati· imminutio; cius enim auctoritate vicarii apo­ In specie autem ad caput 1“ § 4a, pagina 7a stolici praeeunt, et agunt: apud ipsam sarta et tecta linea 13 (47 D»|. Non placet |»eriodu8 qo o * incipit Ad mauot miasionariorum missio ct approbatio, ac Un­ outHfm aero acKHturm etc. Neminem sane episco­ dem praelatos inter et missionario· concordilo et porum latet elenco· quoque indigena· ad oninom dilectioni faciliori via providet. pietatem oc scientiam informandos esse, ut tandem Humiliter dicta sapientiori consilio subjiciuntur. idonei efficiantur ad ecclesiastica munia obeunda; t Hilarius Siliani episcopus CalliBÍcenau verum non ítem omnibus persuasum ceso videtur, hoc i¡r*um clerici· iisdem detegere nullimode ex­ vicariu» apoiitolicue Columbi. pedire; esset enim plurimorum causa malorum. Komar die 5 suganti 1870. Cirrum namque indigenam, maxime in Sinis, com­ a moveret ae in superbiam erigeret ecclesiasticas digni­ (Msrrrobonrs Enstarkii fonti episcopi * tate appetendo; ct cum ilbx * obtincro non possent, ElsuthcrupAiteni, turba» ac sedibonv * contra episcopum ac missiona­ LM.L ri»»?· excitarent Hoc quidem quibusvis perspicuum Ili ustrini ino monrignorv. furet »i lucorum quoque rerumque adiunctorum ac Avendo dovuto eoi brividi della febbre dar ter­ personarum indigenarum indoli * cognitio haud dcmino ad alcuno osservazioni fatte sullo schema dello C ficeret. Comprobatum r* t enim cum in Sinis ab missioni, non potei, come era conveniente, pon­ aliquo praesule publicatum fuisset decretum sacrae derarne le fruì ο Γ ospregioni o darle una forma congregationi * do Propaganda fido 23 novembri» I84f» più decente; per la qual com se mai dovessero trium tnieouonum presbyteros indigenas omnes eu ra­ stamparli, exrei a pregarla a volerne fare il sunto pavo * mirmuDAricm eiiccrv pertentasse, magno rei analitico e non farle stampalo corno si tonano. clirixtiaimc detrimento, et in praesentiarum quoque Questo le chiedo come sommo favore o con tutta in pluribus aaccrdulibu· tale insidet desiderium. stima c rispetto mi dichiaro di vostra signoria illu­ Urinam clerici indigenae omnia ecclesiastica munia strissima devotissimo servo. obire posent! A«4 fatendum est nunc adhuc longe * propriam ec­ + Fra Eustachio Zane li vescovo d’ Eleu tero poli. no· e*»c a tempore illo quo Sincnxc clesiam regere poterunt, ct inter cos non deficiunt San Pier in Montorio 20 agosto 1870. propriae nationis gnari qui fassi sunt baud religio­ Obstrmfonts ruprr Khrmule de mitsionUma. nem Christianam perdurare po«se quadraginta vel Praeter stylum, qui aridus videtur ct minimo quinquaginta annis ·ί miMÍonarii omne» ab illo im­ conciliari·, schema istud in genero apparet mancum perio exularcnt. io pluribus, redundans in nonnullis et iniuriusum in Nequo iuro meritavo oamtì potest missionario» * apostolico operario· praesertim regulares. europaeuci velle indigena· pre»by teru * ad cleri auxi­ Et in primis leges et statuta multiplicantur pro liari» conditionem deprimere; nam ibi ecclesia admusionarite et nu unum qnidcni verbum dicitur do D huc in incunabulis dici potest ct tutoribus ac actori­ cleri indigenae obligationibus, qui maiori directione bus indiget, ct clerus indigena in eadem conditione prae aliis indigere nemo non videt. Praeterea nimis est ne |»upuluw, scilicet pusillus et modicae fidei; obiter frigidi^que verbis sacrrdutes ad divinum mjsMutiarii campaci vero, usquuduui Hincnx * pro­ mÌMÌm··ιιηΙ echumati huic, quao „Ut Ime ratione clerici ipai indigenae nd omnem in peculiaribus observatmnibna breviter attingam, scientium ct pietatem puulatim informari possint.Ad panigrnphum E> * “ eadem pagina post verba uti m quae redundantia mihi videntur. Tandem illud iniuriostolicorum titulus, iura etc., addenda dum in prooemio putius integrum missionum ob­ propono sequentia vel similia: pActuales veru prae­ jectum significandum eat, primam ipsius prooemii fecti apostolici, quorum titulus, iura etc., vigore periodum usque nd verba strenuo incumbers ita praesentis constitutionis abrogantur, remanebunt modificandam case censerem: „Ut misericors aeterni Patrie propositum de superiores, quoad observantiam regularem, tam­ quam delegati superioris generalis, missiunariorum gentium vocationo iuxta propheticum sermonem1 proprii ordinis, in respectiva suppressa praefectura impleretur, Dei filius. Dominus noster Icsus Christus, apostolica existentium. donoc idem superior generalis qui illa ipsa significaverat vaticinia3, solemne istud ipsos confirmaverit, vel alios elegerit, cum iis facul­ apostolis mandatum dedit: Euntes in mundum uni­ tatibus, quas ipsis delegare voluerit. Cui quidem versum praedicato evangelium omni creaturae4. In superiori generali integrum omnino erit praefatos hoo divino custodiendo praecepto, quod perpetuo suos delegatos confirmaro, vel alios eligere, aut viget, ac diligentissime servandum est donoc in iam confirmatis vol electis alios substituero, quo­ unicum Christi ovile totius orbis transeat plenitudo, modocumque ot quandocumquu sibi placuerit, quin D sancta catholica et apostolica Roman a ecclesia episcopi aut vicarii apostolici ullatenus possint hac i lloinsiu mi «a e una cum epistola sequenti: I. >L I. Venein parte ci obsistere.11 ratUiimo ino ori çaore — Prego la bontà di voetra «iguuria „Praeterea ubi modo non adsunt praefecti apo­ ilIo>trÌMÌina c rev> *mulix>iuia di far pervenire eoa «Jcurtxsa *è stolici regulares, nec missionariorum regularium e soiled (anente cioè per tnttu «abbaio SW del corrente, ch *o, lu cui le perverrà qnetta mia, il plico qui superiores, idem superior generalis teneatur uli- il giorno «tc< ocelo» al wgreCario del concilio Valicano. Ncuro de *favori quem ex ipsis mi&siomiriia eligere, ut supra, in di lei. Ime anticipo i più dulia il riugraxutaexilL suum delegatum, no quoad observantiam regularem Ilo ricevuto Γ ultima «na graditici ma: il rettore «Pn praefati missionarii ulterius remaneant vclut acc- U io ranni Fioretti, che la «ahita, mi In ditto di non aver phuli, et quasi extra ordinem. Quod si episcopus ancora ricevuto il deaaro dal signor Vitellaio, perchè questi aut vicarius upostolicus sit eiusdem onfinis, supe­ è alalo ammalato. Con altra mia le farò sapere U risoluto dell'a fiere di monsignor Tagliatatelo. rior generalis poterit, si voluerit, ipsum oligore ad Intanto dopo averla ooequiau. la thiodo ne’Sacri Cuori, tompus a so determinandum in suum delegatum, e le imploro dal Signore la «anU benedirione. ut sub hoc titulo oosdem missionaries regero ot Napoli li 18 agurio 1870. Suo dewtùuioo servo ci amico afeaknaturimo. gubernare valeat, etiam circa ea, quae vitam reli­ t Bonaventura vescovo già di Lipari. giosam respiciunt". — lUtioncs sunt per se mani­ « Vidi praesertim l’· 103 A. S xs IONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 104 fuerant condecorati , * idque line harum demeriti!, a do ecclesia Chneti, cap.III, tam sollicite definiverunt, idque co praeciso tempore, quo omnes virée colli- Sed absit, ut imprudens adeo facinus a prudentisgunt, ut evangelica esnctitai laetius crescat et floreat, simorum virorum consessu timeamus. Impossibile eo praeciso tempore, quo dirie vexationibus ab ini­ est, ut patre» et tutores ecclesiao in animum indu­ micis Christi ubique terrarum impetuntur, vixquo cant suum, ut velint ardentissima sancirò et exequi respiraro sinuntur. Aequumno c*t, ut pastures cum vota acerrimorum ccelerino hostium cxtingiieridu lupia conveniant ad mactandas ove», ut ministri Dei, vel extenuando regularium exemptionem. ncuius uti­ icto malo foedere, cum ministris diaboli manus con­ litas (eunt verba felicis memorine Gregorii XVI ad nrchicptacopnm Mcchlinicnsein scripta, et ab codoni serant ad pencqumjiis filios sanctorum? Denique quaeritur 3* num ex propositi * inno­ arcliipracsule in epistola ad suum cicrum die vationibus naius aliquod bonum vel utilitas 15 ianuirii 1836 Milcmniter repetita) ecclesiasticis pro ecclesia Dei aut salate anirnarnm spcniri me­ sanctionibus longaquc P.-icculorum plurium ex­ rito possit? — Quanta fuerit prosperitas mia- perientia. e: Ve! ipM» hucrrticoriim et incredulorum sionum rotholjrurnm servato veteri rornm or­ odio comprobata est/ Quae cum ita sint, apem dine, ot religious in pacifica anno exemptionis nutrio futurum, ut reveroodtaximi patres commis­ * poMessiono manentibus, longa experientia »atta sionis inbcant propositam schema quoad rotatione suprrquo ostendit: quid rx novo >cquuturum sit inter eptaropo * vel vicarios apostolici» , * ot niissionuboni, saltem valde problcmatieum cet, ot rg<» quidem. rin» regataras funditus reformari, intacta servata dempto absoluto imperio vicariarum apostoiicorum, B horum exmnptioao; et plena ct immediata aubiecnullum bonum inde spero: num vero absoluta illa tiono erga nuperiore» e>uu» regularte et sanctam vicariorum Apostoiicorum potestas ntllta tatara ait apUftolicam sedem. Quod meum votum nomine *iionibu« mi et ecelcsiio Dei, examinent reverendis­ totius ordinis Ci· tercie tuta rnixta precibus sapientiae simi patres. Mihi videtur taturnm seminarium di *ut aequitati reverendissimorum patrum eomnitasionia ridiorom, et ad rei temporali * .idniintatratinncm in etiam atque etiam cumacnJo. mirionibus regularium conlaturum, non multum Datum ex monasterio Sancti Bernardi ad Thcr* sccuvaccomnitarionc laieornma quibusdam guberniis mos Di “C le tian a*, in vigilia tasti sanctis-imi patris liberalibus instituta * nd bona occ Ieri astica recto ot nostri Bernardi abbatis 1870. utiliter administranda contano experientia probat. * Domna * Tlieobaldu * abha Cesari generalis In ordino autem spirituali, propositno innovationes «aneli ordini * . * Cistcrciensi mihi ninnino noxiae ridentur et plcnno pericoli. xa'. Etenim 1· mi«ionarii regulares duabus dominis. vicario apostolico ot superiori regulari sor» ire aneti, Animatiti < l!itdc4¡wlt Saltarlo episcopi Portu * * dipendente Animi» parti m upa# mtarionum de­ V¡cíoriae. ferent. roliqui minoro rum nlacritatc et segnius In p ru oc m i o pag. 1, lin. 21 [45 Dn|. sic immute­ eidem incumbent. 2’ Q * [48 tu), ita irnmutotur: ¿Si *cario u postalie··· revocata, immediatus nexns fide­ qua dtxsidia, quod Deui avertat, tiro inter singulo * lium in torris mitrionum degentium cum upu»tulica mta»iori.irio«, prat turquam inter superiores et in­ sedo poriculo«tB»hno abrumpitur, vel saltem valde ferturas eiusdem ordinis regularis, rive inter diver­ extenuatur. Quid chira ri aliquis episcopus aut non sos ordines1* cir. optimis Instructe» principii· theologicis, aut uon l’ng. 9, § 9, lin. 3 (-18 C <). ita emendetur: ¿Noque optimo * animata spiritu incipiat noxius * errore praetermittant rationum exigere oblulinnum ac buspargere, puta «i inrijii.it ^ordinarium ac directam nonim omnium, quae ubilibet intra fines sui vicaria­ Rimani potitifirls in ornar· dioeceses iuri^diclioncm ta». mUriuni * intuitu, quod au»iimnri debet iuxta impetere, ciuwdomquo exercitium impedire? (Confer cccleriac institutum Ot donantium voluntate», oblutuo litteras sanet tarimi domini nostri Pii data» eub dio I> fuerint, vel ulferri contingat, eurumque odministru26 uetobris 1865 ad arrhmpiscnpuDi Paririrnsom.) liunem expendere: ut rimUl cogito«cerc du fideli (bimani dominatiti illi in cierta »e»e officacitcr op­ Itiuriunta miniinistratiuno, et legaturum piorum oxuponent pro doran taraul? Hi abrogarent patre» cutiune. <|UHU uidurn furkueis fuerint adnexa/ Png. 13, cupite 2, § 4, lin. 20 50 u i«|, eie emen­ Vaticini rcgiihiriutii cxvmptinuc . * mc<» quidum Mitio, «uta Jfri >ubvertorrnt manibus Vaticani dandum: MDumus varo cuiuscnmquo ordinis, eocic* aut instituti regularis, etiamsi . * propugnata! Onora regularium causa ranctao sedis tatis, ciingrcgatiuni e»t, o«w|uo et caura rccleriue linde recita«iinu satiC- YuLornm simpliciuin. canunicu tamen erectu^ ntquu ttaeitnu» domina» noster Pius IX, cuín paterne re- fumlatae, ubicumquo ¿listantes, clauxurau legibus prt benderei arvhivpi»cup«im PnridviiMsm, quod re­ umilino subiiciantur, iuxta imiduin4 etc. Pag. 14, endoin capite, $ 5, lin 2 [50 c:]: rIdcirco gulares vistlalioht eptacopali «ubiiccro nttcnLiwet, .do i|ndiu agitur, wcribudmt, pur factum palrnlu quolibet anno, aut 4 fieri illud nequeat, talioni contra paatovriotoai. quam apostolica sode * et re­ quolibet biennio, sccediuit iniutomirii in aliquom gatare· habebant4 (lAlterao citâtac pag. 10). .. . lucum arbitrio vicarii aporiotjci dutanninandum, Hi patres Vaticani regulare» »ua oxomptìono priva­ ibiquu mnni externarum cura quantum valebunt rent, prectic * ad niliilnm fern redigi rout ordinariam ubiuctu, sacria spiritualibus exorcitatiunibu» quinque illam, immediatam rernquo episcop.-dem Romani diebus devolo vxcotanlur, ita ut cum amlnnrum * pontifici» in ennorasm. qime tabi patvt. etrlrrium detrimentum non patiitur. Pag. ΙΓ», eodem cupito. £ 7, lin. 28 [51 λο»|, sta pttosittetn. qilUi in prim a coNwtittitimi»· dogmatica 105 OBSERVATIONES IN SCHEMA CONST. SUPER MISSIONIBUS APOST. 106 emendetur: nCaoterum etsi missionari! regulare» epi- A 5. In isto primo capito optarem, ubi melius vero scoporum acu vicariorum apontolicorum iurisdictioni visum fuerit, inserì haec verba, pro illi» missionibus, sint obnoxii quoad sacri ministerii exercitium, supe­ quae missionari! regulares colunt, tenentque, ut paci riori tamen sui ordini», in bis quao respiciunt re­ et concordiae consulereretur regulares ordines inter gularem observantiam, et obedientiam adveniendi, et vicarios apostólicos seu episcopos, maximo ei manendi et recedendi u missione, obtemperare om­ accideret casus nonnullum miarionarium de loco in nino debent atque obediro. Meminerint- etc. nPro- locum amovendi, vel quaestio erit do munii» et indo ai quandoque contingat duobus iisque contrariis officiis mutandis, vel de visitatione regularium ec­ praeceptis, in iis quao spectant missionum regimen clesiarum, et cetera huiuamodi. Haec verba vellem et directionem, curam animarum et sacramentorum apponi exempli gratia, post verbum concessa lin. administratioueni. episcopi scilicet seu vicani apo­ pag. 6 [47Bit): BCaeterum vicarii iidem apostolici in rebus utcumquo regularibus missio na ri is spectantibus, stolici4 etc. Pag. 18, dip.3, § 3, lin. 19 [52 B ii], sic immutetur: munii» mutandi», de loco in locum translocationibus, nPia» rtodalitatc», inter qua» ab hoc apostolica sede delictis cognoscendis, ecclesiis visitandis, ineant cum speciali Inudo honestatur eu qu.io in dioecesi Lug­ superioribus regularibus amice consilia.6. In capito II, pag. 12, lin. 34 [50a?|, haec adiidunensi ortum Imbuit et per universum fero orbem catholicum diffusa est, in cururndem missionum sub- cienda post verbum exercendi: „Atque omnino provisidium rito Ao legitime institutu», episcopi- etc. ut dendum, duo saltem uumquam esse dufecturos, piein schemate. B tate, scientia, missionum peritia, immo et experientia, t Rudesindus episcopus Portus Victoriae, abbas , et gravitate probatos patre», quorum alter illis in nullius Novae Nuraiao in Australia. collegii» munero rectori», alter in spiritualibus officio fungatur.•ψ. 7. In capito III propo finem, post verba a prae­ Animadversiones Antonii Mariae Fania episcopi decessoribus nostris iamdudum [53 B η] adiungi im­ Marsicensis. mediate „Um salubriter et glorioso- instituta fuit. 8. Tandem pag. 20 [ib. Bn] in postremia verbis, Ad illustrissimum ac reverendissimum dominum dominum Fessior, episcopum Sancti Hippolyti, sacri bacc interponi pulchrum et solemne mihi videtur, scilicet ita: „uniformem agendi normam ediscere et concili Vaticani secretarium. ad maiorem chrietiani nomini» gloriam, in animarum Romae 19 augusti 1870. salutem, serrare possint * Excellentissime domino. · Qua decet humilitato Frater Antonius Maria Fania do Avignano, ac reverentia meas super schema de missionibus episcopus Mnrsiccnsis ot Potentinue. apostolici» animadversiones amplitudini vestrae re­ mitto, iuxta monitum 26 iulii proximo praeteriti *. ζγ patribus datum. Interim cum affectu et magna Animadversiones Ludovici Thomae Pallu du Parc existimatione amplitudinis suao permaneo addic­ episcopi Blesensis. tissima» humillimus servus C Illustrissimo domine. — Iuxta monitum ad reve­ t Frater Antonius Maria Fania de Avignano rendissimos patres concilii directum dio 26 iulii episcopus Mnraiccnsis et Potentinu». proximo olapri, transmitto ad dominationem tuam Animadversiones super schema constitutionis de quasdam annotationes in schema constitutionis super missionibus aposlolicis. misBÌonibus apostolici». Ea libentissime utor occasiono ut dominationi Omnia huius schematis capita, una cum prooemio, mihi bene adrident, illudquo probo. Merito ex­ tuao prospera cuncta adprecer, devotosquo animi cellentia missionum apostolicarum laudibus extolli­ mei sensus iterum exprimam, illustrìssime domine, tur, perpetuum et per universum orbem exercendum celsitudinis tuno »crvu» et frater in Christo. ecclesiao magisterium, donec fiet in terris unum f Ludovicus Thoma» episcopus Bleiensia. ovilo et unus pastor. Munia et iura et institutio Aquis Calidis (Vichy) in Galliisdio 16 augusti 1870. missionariorum sapienter diligenterquo descripta, Animadversiones in schema constitutionis super simul ac episcoporum et vicariorum apostolicorum missionibus apostolici. praerogativae recensitae, modia apte missionibus Schema istud videtur bonum; sunt nonnulla huiusmodi apostolici» promovendis, atque augendis accommodata, etc. etc. Omnia quao scripta sunt tamen quae mutanda aestimarem. Pag. 7, lin. 17 [47 D 4] delerem vocem quaeris, mihi placent, omnia praescripta profuturo existimo missionibus catholici» ampliandis, Vcrumtamen, ad D quippe inter infideles sunt populi, e quibus nondum maiorem rei tantae, ut opinor, perfectionem asse­ prudenter educi queant verbi gratia episcopi. Pag. 8, lin. 7 [48 a 11] hospitiis. Non videtur quo­ quendam, nonnullas animadversiones io medium pro­ modo possint clausurae leges in hospitiis mere ferre duco, quas hio breviter exscribo. 1. In prooemio pag.3, lin. 1 [45ci»]: pCuni Domi­ hospitiis servari. Pag. 12, lin. 28 [50 a ψ Regularium praesertim nicum illud mandatum- interponerem apostolis, scili­ cet aCnm Dominicum illud apostolis mapdatum- ordinum alumni. Tollendae viderentur istae voces. Etenim religiosi equidem imbui debent spiritu apo­ exprcMe, quibus mandatum indictum fuerit. 2. In eadem pag. 3, lin. 9 [ib. Do), immediate post stolico; sed unusquisque iuxta rationem et formam immerentes adiicerem nomniura ecclesiarum, immo sui proprii ordinis. Pag. 13, lin. 11 [50 B a). Nemo ex missionariis solus. et totius generis humani, ut salvum fieret, una cum apostolica beati Petri auctoritate, curam et sollici­ Sane optandum est ut missionario» nunquam abequr socio inveniatur, seu solus omnino itincretur, bospitudinem obtinemus, ad divinum illud opus etc.3. Pag. 4, lin. 2 [46 Bn), post u/ dicerem „eccle- tetur, etc.; sed non necesse eat ut socius illo sit siae docentis, et nostrum ministerium omnem gentem sacerdos, et sufficere videtur si sit vir christianus, in veritatis agnitionem adducondi in diem magis probus et fidelis. Pag. 14, lin. 9 (50 C it). Loco decem ponendum adimpleatur-. 4. Capite 1, pag. 4, lin. 36 (46 Ds), post verbum videretur: Octo decemre diebus; octo namque dies recepta „ propria-. sufficiunt, si serio ot servato silentio exercitia spiri- 107 A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 108 tua’i< fiant; nec maiorem dierum leeeeaue numerum A dum regnum Christi in posterum via ordinaria dilaiuii alumnis praescribunt plores religiosi ordines. ta tum iri, sed agrum ipsum cccleamc hucusqao Pag. 15, lin. 37 [51 B ¡] Meminerint autem etc. excultum timendum potius no deficientibus in po­ Totum istud, usque ad alinea sequens Demum ita sterum validis operariis ad omnimodam fere sterili­ exclusive, delendum indicarem. Sufficiant enim tatem reducatur, uti aliquando accidit, et satis quae praecedunt pro cursu rerum ordinario. Quod compertum est; nam quomodo audient sine prae­ si peculiaria quaedam hominum negotiorumve ad­ dicante, quomodo vero praedicabunt nisi mittantur? juncti aliquid amplius exigant, id commitcndum Fovendae sunt ergo ot omni studio, ut par est, missiones excolendae, omni prorsus amoto obstaculo, curae summi pontificis. Pag. 16, lin. 7 [51 BnJ. Occasione huius alinea ut finem a Deo et ab ecclesia intentum, quod est Demum, id annotabo; nempe si non io illo, ast in convenio populorum ct salus animarum, assequan­ alio huius schematis loco aliquid esse inserendam, tur; speciosi enim sunt pedes ecangelizantium pacem, unde vicarii apostolici vel superiores missionariorum mnyelisantium bona, quos semper materno ct sin­ intelligant quod, apud quosdam populos, ad religio­ gulari quodam allectu sancU mater ecclesia pro­ nem facilius et efficacius propagandam, id omnino secuta est. Quod si aliqui irrepserint in aliqua expediat ut scilicet missionari! quidam linguam ac parte vel regione abusus, corrigantur, ncc deleatur scientias regionis in qua versantur, omnino calleant, quod ab antiquissimis temporibus caelesti proreus ita ut doctissimis ac peritÌAiimis infidelitatis viris sapientia a sancta Romana ecclesia statutum est. non deprehendantur impires. it ct fructum centuplum, millenumquo iam reddidisse Psg. 18, lin. 10 (52 BsJ. Imprimis, hanc vocem videmus. tollerem. Praesertim quod admisso prout iacet schemate Pag. 19, lin. 15 (52Dì] Servorum suorum. Gnm- totum fere ^obverteretur missionum systema, ot matice deberet scribi, ternos suat fideles. Quod ai praescripta sacrorum canonum cum magno ecclesiae vox memor repeteretur post Jacob, tunc optime detrimento non parum labefacterentur. Ad quid enim possint retineri voces terrorum suorum etc. ex nunc congregatio do Propaganda fido? Ad quid Et illa sunt quae coram Domino animadvertenda amplius superiores ordinum res pecti v oni m ? Mis­ indicavi. sionari! posi en tco pendere α duabus auctoritatibus, + Ludovicos Thomas episcopus Blesenais. et duos habere eodem tempore et veluti sub eodem Aquis Calidia i Vichy) in Galli is die 16 angusti 1870. respectu nuperiores? Nonne saepissimo bao duae auctoritates inter se colliderentur? Et cum sit xo. varius missionum status pro diversitate locorum, Animadtersicmes Nicolai a Sancto Jeanne ministri errine opportunum legem ferro pro omnibus omnino generalis Capucdnoruui. locis? Quidquid tamen sit, certum est excogitatum Schema constitutionis super missionibus aposto­ systema minimo conferre posso ad bonum ct pro­ lici! patrum examini propositum non est satia ex­ fectum missionnm; certum est missionario^ ex eo plicit um, son ex ipso non satis claro arguitur quid quod sint ruririonarii apostolici, omnimodam habere sibi velint ipsius auctores. Quod intentio alia non < i non posse dependentiam ab episcopis qua veluti sit quam ut uberiores fructus cx missionibus in dioeceaani fierent sui iuris, etiamsi agatur de vi­ posterum colligantur, haud dubitari potest. Sed, cariis apostolicis; certum est denique religiosos qua cum pace ipsorum, via quam aggredì sunt, mea talea a duabus auctoritatibus penderò non posse, saltem sententia, contrarios nanciscitur1 effectus. quin idea destruatur regularis disciplinae pcrfccAgitor de musionibus apostolici·, ut fert titulus, ct taequo snbiectionis. quae ab unico moveri debet omne studium in eo intendere videtur ut de hac principio practico atque formali. nota characteristics exterae missiones in facto ex­ Mea igitur sententia, unica modificatio quae polientur. et velati ad miuiooca dioecesin as rédu­ videtur possibilis, vel saltem missionibus non nocivo. cantar. haec est, ut summa rerum ad missionem spectan­ Quid enim tibi vult missionario) omnes regulares tium in manibus tum episcopi seu vicarii apostolici jurisdictioni subnet vicariorum spostolicorum. ita ut tum superioris niissionariorum intelligatur reduci, in aliquibus saltem nec de exemptionibus a sacro ita ut misaionarii singuli in ministerio verbi ab concilio Tridentino regularibus tributis fruì amplius utriusque potestate ot iurisdietione intelliguntur valeant, nisi totum aut fere totum subvertere sy­ pendere, et inter utramque potestatem talis pro­ stema a sancta sede legitimo introductum, atque moveatur intolligenlia ut episcopus seu vicarius non in missionibus ubique receptum, «alubcrrimiiqno ef­ possit do isto vel illo missionario ad ministerium fectibus estri ftbuode exploratum? Hoc autem enb- uti absque consensu respectis i superioris a quo s totis lì ter mutato nonne in «lamnam verteret potius D pendent atquo pondere debent, nec iste ad prnediqusm profectum missionum? Quis enim ex supe­ candurn verbum Dei suos subditos huc vel illuc rioribus regularibus quamtumrri xolo animarum in­ mittere, aut ipsis facultates spirituales prout α sacra fiammiti suos vellet excitare subditos ad missiones congregatione do Propaganda acceperit communi­ adeundas in partibus infidelium qui sciret ex hoc care, niai do consensu ot approbatione episcopi in illos velati ab ipsius iurisdictiono subtrahi ut sub­ cuius jurisdiction© illa munia erunt exercenda. Sio integra servarentur memoratae congrega­ dantur episcopis? Vel quia religiosorum vellet ad * missione prompto hilariquo animo adire si ab or­ tionis iura, nec nomen misrionarii apostolici foret dino cui spectat intendatur quamvis ad tempus vacuum ct absque sensu, sarta tectaque maneret praecisus? Non deficient aliqui hoc ip um * ex­ superiorum quocumque nomino vocentur, missionum optantes, eed heu Î ex hoc ipso Indiguos nut saltam auctoritas in suus subditos, integra servaretur regu­ tiiMM aptos ad missiones m exhibebunt. Quod si larium disciplina, quod ad bonum missionum maxime regulares in hoc tam praecellenti opero manum non confert, nec abolendae forent praefecturae aposto­ praestrat Msidusm, aut mlnns quam par est opus lica©, uti innuitur in notia, quod valde absurdum «nom praestent, quid eveniet tractu tumporis dc case videtur. Si enim miasionarii apostolici suum missionibus ubique dispersit, quomodo in posterum fas eat ut habeant ex proprio ordine superiorem, («vehuntur et nutrientur? Nedum videtur spernn- ut unum corpus officiant, et ut consulatur unius­ cuiusque disciplinae, si superiores a praelaudala consrcgatinno nomine sanctae sedi * statuuntur. 109 OBSERVATIONES IN SCHEMA CONST. SUPER MISSIONIBUS APOST. nescio quo nomino vocari vellent, vel cuius auctori- ? tato missionem regero debeant. Ordinis? Non, quia missiones sunt, ot dicuntur apostoliche, et nomino sanctae sedis aguntur. Restat ergo quod praodicti superiores sicut auctoritatem ipsis ot quidem neces­ sario tributam, suum otium habeant titulum. Quocumquo tamen nomino vocentur, romnnot ipsos necessario praefici nd gubernium rcspoctivac mis­ sionis sivo missionariorum ipsi tamquam legitimo directo et immediato superiori subiectorum a suprema iiuctoritato cui subesae debent, et ideo episcopis subdi non possunt quin idea corporis, irnmo ct ordinis destruatur. Frater Nicolaus minister generalis Capuccinorum. 110 iis modo exstant aedificarunt aut aedificari cura­ runt. Undo factum est ut cum in iisdem regionibus vicarii apostolici constituti fuerint, non alias ecclesias invenerint quam quao ad regulares per­ tinebant. Idem dicutor do ecclesiis parocbialibus regularium curae concreditis. Cum episcopi aut vicarii apostolici parochias erigere voluerunt aut eas multiplicaro, prout locus ot numerus fidelium exigebat, non nisi in ecclesiis, quao fere omnes α regularibus tenebantur, eas erigere et constituero putuero. Ex huius sacri concilii patribus neminem latet, quod nisi religiosae familiae viros pietate et doctrina insignes in omnes fero regiones misissent qui sedulis curis et laboribus in illis catholicam fidem propagarunt ct ecclesias aedificarunt, tot *. Xt parochiae in torris infidelium non extaront, quot Observa!iones et emendationes foannis Angeli Mundani, hodiu oxtant ct vigent Haec regularium in ec­ prioris generalis Servorum b. Mariae virginis. clesiam Dei beneficia in memoriam revocent, quaeso, Duobus incommodis hoc constitutionis schema i et considerent qui eorum privilegia et exemptiones laborare mihi videtur, qune, nisi eliminentur, grave esso imminuendas aut penitus tollendas existimant forsitan processu temporis detrimentum afferent in Si episcopis aut vicariis apostolicis tribuatur locis infidelium tum mirionibus tum ordinibus re­ plenum ius et potestas in omnes et singulos misio­ gularibus, tum episcopis aut vicariis apostolicis; narios tam saeculares quam regulares, nullum aut primum est, quod iis episcopis aut vicariis aposto­ fere nullum erit amplius discrimen inter saeculares licis nimia tribuatur potestas ct fere nullis definita presbyteros ct religiosos viros et nulla restabit auc­ limitibus: secundum, quod eorum auctoritati ita toritas ct potestas superioribus regularibus in sub­ subdantur religiosi viri corumque ecclesiae paro- ditos suos. Quamvis enim dicatur pag. 7 schematis chiales ut incerta res bit, an et quaenam privilegia [47 db]: pSalvis tamen quoad regulares privilegiis® ot exemptiones eis supersint. Quamvis aequum sit, etc. ot pag. 15 [61 ais]: nCeterum ctei missionarii re­ in mirionum locis, in quibus episcopi aut vicarii gulare» episcoporum sea vicariorum apostolicorum apostolici sunt constituti, summam rerum ad eos iurisdictioni sint obnoxii quoad sacri ministerii exerci­ pertinere, aequum tamen pariter videtur, religioso- tium, superiori tomen sui ordinis in his quao respiciunt rum virorum, quia superioribus sui ordinis de apo- regularem observantiam obtemperare omnino debent stolicao sedis auctoritate in illas regiones missi atquo obediro®; cum tamen postea addatur: „Me­ populos infidelitatis aut haercscos tenebris obvolutos minerint autem ii ad quos spectat, officia apostolici ad evangelicam doctrinam aut ad catholicam veri­ ministerii illis omnino esso praeferenda quao a stato tatem profitendam adduxerunt, ac in iis domos et C religioso promanant: proindo si quandoque contin­ ecclesias vel christifidelium oblationibus vel sui gat duobus iisquo contrariis praeceptis episcopi ordinis nero α fundamentis erexerunt, ita ut vel scilicet sou vicarii apostolici et regularis superioris necessarium vel commodum summi pontifices in misrionarium urgeri, episcopi praeceptum omnino eisdem aut vicariatos apostolices constituere aut praevalere opus est®, episcoporum praecepta pote­ dioeceses erigere aut instaurare iudienverint, quae­ runt eximoro regulares ab obodientin superioris dam saltem privilegia et exemptiones in hisco apo- ordinis et regularem observantiam perturbare. Quaro stolicis vicariatibus aut dioecesibus conservari, ct ordinum moderatores alumnos suos quos ad omno claro, praeciso ac solemniter affirmari. A nemine ea opus bonum instructos atque in ministerio salutis sententia impugnatur quao in adnotationibus sche­ studiosissimos noverint, difficile in illas regiones in matis pag. 28 [58B7) legitur: r Missiones sino regu­ posterum mittent in quibus non ipsi moderatores laribus esso possunt, et vicariatos apostólicas sine sed episcopi aut vicarii apostolici eorum opera pro missionariis apostolicis; impossibile autem est vica­ suo arbitrio uti poterunt Hinc fiet ut missiones riatoli) apostolicum esso sino antistite aut antistitem in locis infidelium a regularibus aut negligantur sine ecclesia.® Verum ex hac sententia inferendum aut minori cura promoveantur, religiosorum virorum tantummodo videtor quod regulares veneratione et in iis commorantium numerus pau Ilari m extenuetur, honoro hos antistites prosequi, ad ecclesias eorum- et sacris operariis, qui in excolenda vinea Domini dern regularium accodontes excipero ot sacras func­ impensissimo laborabant, episcopi aut vicarii apotiones ritu pontificali peragentibus assistere, prae­ D stolici destituantur. sertim si alios sacerdotes et proprias ecclesias non Adde incongruum poraus videri privilegia, im­ habeant, non autem quod regulares iuribus omnibus munitates ct exemptiones quibus summi pontifices et exemptionibus sint privandi no omnimodo obo- regulares ordines ideo decorarunt ut non modo dientio sit exhibendo, ut si episcopus, aut vicarius eorum in ecclesiam Dei et in apostolica™ sedem pro apostolicus velit, oxcmpli gratia, regularibus in meritis praemia rependerentur, sed eorum familiae eorum ecclesiis omno divini cultus exercitium aut magis magisque vigerent ac uberiores fructus in sacras conciones interdicere, huic interdictioni ob­ agro Dominico producerent, tum a sacro Vaticano temperare teneantur. Cur plnrimis in locis (liceat concilio imminui et peno aboleri, cum inimici crucie mihi ndnotatores schematis ipsis eorum vorbis in­ Christi eos tanquam inutiles ot hominum societati terrogaro) unica quandoque existit ecclesia regu­ noxios traducentes non modo bonis omnibus iam larium curae concredita? Cur non desunt vicariatos expoliaverunt, et ex domibus exturbarunt, sed peni­ apostolici in quibus omnes ecclesiao parochiales tus disperderò et destruere conantur. regularium ordinum curae commissae sunt? Cur Quidquid tamen decernendum esse existimabunt dioeceses in terris infidelium constitutio sunt in reverendissimi patres, ut omnes in poatontm contro­ quibus fero omnes occlesiao parochiales pertinent versiae evitentur, optarem ea privilegia, quae regu­ ad regulares? Non alia, arbitror, do causa, nisi laribus erunt conservanda, non generarim, sed quia regulares praesertim in illis regionibus ad spociatim decorni et declarari. Sicut enim iura. sacras missiones incubuerunt, ct ecclesias quae in facilitates. ot officia episcoporum aut vicariorum IH A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 112 apoetoficorum denao in hoc constitutionis schemate A provideatur; quapropter occasione sacrosancti Vatiasseruntur, licet a concilio Tridentino et a summis cani concilii nonnulla proponuntur vel immutantur, pontificibus iam asserta fuerint, ita expediret ut pri­ ut firma remanente unitate directionis, dependentia vilegia et exemptiones regulariora, quae supererunt, et iure summi pontificis, facilius ad fidei dilatatio* nem et praedicationem provideatur. denao asseverentur. Hisce breviter praemissis, nonnullas emenda­ Caput I”1. tiones propono: Inscribitur in schemate: De episcopis ei de pi­ lio 19 [4/Ds], deleri optarem verbum plenrti et periodum initium sumere a verbo ius et pote­ cariis apostolici^ qui praesident in locis missionum. statem etc. Si autem haec mutatio non placet, perio­ Ex allatis do prooemio, et ex infra dicendis, cre­ dos ita componi posset: ^Plenum ius et potestatem derem potius esso inscribendum; BDo coadiutoribus * 1 habeant in omnes et singulos missionaries tam et praesidibus Romani pontificis in missionibus. sacculares quam regulares in eorum dioecesibus et jCum messis in immensum excreverit, ideo ne­ vicariatibas commorantes, ita tamen ut nullus regu­ cessitas mediis omnibus ad praedicationem evangeli! larium a suo conventu removeri possit et alio trans­ occurrendi et animarum conversionem et tallitaci ferri nisi de consensu superioris regularis et ulvis procurandam, ideoque exhortationem faciendaiu om­ aliis pnrilegiis etc.u nibus totius orbis episcopis, qui coadjutores ponti­ Pag. 8, lin. 4 [48 Aie), periodum adderem : p Quoad ficis poterunt appellari et assumi, si videbitur, ut poenas infligendas missionariis regularibus episcopi B unusquisque Ad hoc praecipuum ministerii pontificii aut vicarii apostolici ius non habeant privativum officium toto animo auxilium afferat, sivo dignos sed cnmulativum cura praesule regulari, casu excepto missionarias inquirendo et proponendo, sive consilia gravissimorum scandalorum, in quo episcopi aut ferendo, ita ut sub unica directione sanctae sedis, vicarii apostolici poterunt etism privative decer­ cooperatione omnium antistitum et christifidelium nere poenas.4 facilius et totis colla tie viribus finis attingatur. ** Eadem pag. 8 [ib. Bu] si non placet emendare to­ Nisi iure vero summi pontificia et ipsius facul­ tam psragrapbum quae incipit Vicariis apoMids tate, sire vicarii Apostolici, sive praesides, sive iuxta es quae statuit Benedictus XIV io constitutione cuiuscumque tituli superiores statuantur pro una­ Firmandis do visitatione ecclesiarum parocbialium quaque missione. Quibus omnibus non plus facul­ ad regulares pertinentium ab episcopis peragenda, tatis et jurisdictionis exercendum, quum ipso pontifex addere esitem caperem perspicuitatis gratia pag. 9 iudicaverit, ct in litteris constitutionis expressum [ib.CuJ, lin. 11, post verba fuerint adnexa periodum: fuerit BNnlJum autem ius habeant rationem exigendi eo­ Non crederem, immo, mea sententia, indecorum rum bonorum qua© ad ordinem aut ad domum et aliquali modo iniuriosum summo pontifici in con­ regularium pertinent.4 cilio descendero ad apologium, et rationem redder© Haec pauca sapientissimo indicio Deputationis sive de vicariis apostolici^, sive de praesulibus etc., pro rebus ad missiones apostólicas pertinentibus pag. 4 et 5 [46-47], Haec omnia sunt pleni iuris sedis humillime subiicio. C apostoliche, rectissime moderata, idcoque summo Frater loannes Angelus Mondani, prior generalis pontifici integre relinquenda; et a concilio Vaticano ordiois Servorum beatae Mariae virginis. ex propositione et voluntate pontificis non exquirendi nisi novi cooperatores, ut res in immensum multi­ plicata facilius expediatur. Obserralionts Philippi Alanetti episcopi Tripolitani. In prooemio enuntiatur non ita clare ius excluCaput IIe®. ■ivnm Romani pontificis circa miawonee, et prae­ De missionariis aposlolicls. dicationem verbi Dei in universam terram. Hoc ius Equidem, ut in schemate, nihil Deo gratius et exelusivum vi primatus competit avii Romano ponti­ ecclesiae salubrius, quam sacerdotes ct ministri fici Constat indubitanter ex universa ecdexiastica Domini in exteras ct dissitas regiones proficiscentes historia, a sancto Petro ad nostram usque aetatem. ad evangelizandum. At experientia constat non Beatus Petrus vix Romae sedem suam habuit, omnes hunc dignum finem sibi proponere. Hinc nuncios evangeli! episcopos ubique misit. Omnes erit cavendum, 1· ut missionari *! aine vocatione Italiae sedes a suis discipulis, vrl a seipso fundata© et animi paritate et scientia probata admittantur; fuerunt. Ut Christiana religio ubique propagaretur, 2° vigilantia, ne tractu temporis hanc virtutem ipsius succeworcs hoc officiam semper exercuerunt amittant. Praetor ea quae adlegantur nota Ii in schemate, ut Missionarius igitur non erit ad hoc officium pateat quod adseritur, sufficit historiam percurrere. D sumendus, nisi habita prius dc integra ipsius vita Sanctus Sergius Kilianum et socios in Germaniam, informatione, auditis episcopis ct superioribus ordiWillebrordum et Svibertum in Frisiam, aliasque num, ii regulares, et constilo de universa vita© regiones misit. Passim haec notantur do Hispania, honestate, qualitatibus et virtutibus ad hunc statum Anglia, Dacia, etc. etc. Quod ius constituat pri­ nobilioris perfectionis assumendum, et tandem de vativum Romani pontificia ex primatu jurisdictionis scientia necessaria et speciali, pro diversitate loco­ descendens, non indiget probatione, satia est rum probata. Quo peracto, cum oratio ecclesiae et consecratio manifestum. Ut igitur per Vaticanum concilium nulla inferatur ritualia sit valde utilis ad tantam virtutem, missionari huic iuri diminntio, adtorendum est clare, et sicuri palam hoc officium in ecclesia assumant, speciali fundamentum inconcussum pontificiae auctoritatis. quadam formula a sanctissimo statuenda, in sepulcro Qno adserlo, tune rationes demonstrandae, cur et sanctorum apostolorum Romae, ad excitandam fidem quo sensu a summo pontifice proponatur, sequenti et pietatem ipsorum, ad confirmandum sacrificium, modo: „Cum ostium evangeli *! in universa terra et abundantiam gratiae promovendam, et tandem magis quotidie aperiatur, et ex celerrimis itineribus ut discant enormitatem culpae si defecerint, et terra «»t mari mraris excreverit ; ideo adiutore» ad poenae incurrendae ob indignationem sanctorum ’tane supremam cathedram appellandos duximus, ot apostolorum. Formula haec benedictionis ct declarationis mis­ novum methodum adoptandam, ut maximum hoc ifficnim recto adimpleatur, animarum conversioni sion uriorum erit rituali addenda, si placuerit, post 113 OBSERVATIONES IN SCHEMA CONST. SUPER MISSIONIBUS APOST. concilium Vaticanum Romao ot quando possibile A ost in sepulcro sancti Petri omittatur, si non, ali * cubi a quocumque episcopo vel praeside ex depu­ tarono sacrao congregationis auctoritate pontificis recipienda. Caetera quao hoc capite in schemate continen­ tur, putarem, esse remittenda ad Directorium, iam a summo pontifico commissum, ut onuntiatur pag. 20 in fine [53 B15]. Non enim, ut nimis practicae et exhortatoriae tantum, ad dignitatem concilii oecumonici videntur pertinoro. Neque do privilegiis regularium (pag. 7, § PU· num [47 Do]), cum de iis orit alibi pertractatio. 114 oriri permultae difficultates inter monachos et epi­ scopos vel patriarchas ritus orientalis, ideo necessa­ rium videtur ex una parte declarare explicite episco­ pos quoque orientales in locis infidelium existentes, uti sunt omnes hierarchise patriarchates ritus orien­ talis, fruì respectivo iisdem privilegiis quibus per hanc constitutionem et intuitu missionum donantur vicarii apostolici vel episcopi latini in locis missionum Orientis. Ex altera parte, ne post hanc constitu­ tionis confirmationem monachi armenii ius exemp­ tionis sibi per illam tributum credant, opportunum videtur ut explicit© exprimatur de iis regularibus tantummodo intelligi, in quibus sancta sedes reco­ gnoscit nominatim ius exemptionis. Caput III··. II. Quod in paragr. VI (incip. „Eorumdem sive" De inediis adhibendi * ad sacras missiones rite pag. 7 [47 D 14]) dicitur „omnes ot singulos missiona­ obeundas. ries apostolices etiamsi regulares sint visitationi etc. Existimarem potius esso inscribendum: nQuo- episcoporum obnoxios esse", desideratur ut explica­ modo uniuscuiusque gradus fideles cooperare de- ]ti tur, utrum de visitatione solummodo ecclesiarum vel beant ad fidei praedicationem et dilatationem.u etiam conventuum regularium intclligatur. Quamvis, ut diximus, successori beati Petri ius III. Optimum est quod statuitur in paragr. XI et facultas huius praocipui officii, praedicationis ad („Ubi intra" pag. 9 [46Da]) quod ubi episcopi orien­ infideles, a Christo Domino ipsi tradito competat; tales vel per se vel per suos sacerdotes praesident legi­ tamen cum universa christiana familia non efficiat time suis fidelibus, super hos nullam exerceant iurisnisi unum corpus, haereditas nempe Salvatoris nostri, dictionem episcopi ritus latini vel vicarii apostolici; domus patris communis, ecclesia militans; a singulis sed compertam est quod, nunc per hos, nunc per ergo pastoribus ot fidelibus adlaborandum, ut filii illos praetextus non pauci missionarii ritus latini et haeredes extra domum errantes miserrimi numero in nostris regionibus non raro illud intendunt ut penes infinito, totis viribus, a singulis ut patrem catholicos ritus orientalis in ritum latinum convertere communem Christi vicarium adiuvent, audiant et velint. Ad id nunc allegare solent quod tales orien­ sequantur." tales subditi facti sint exterarum potentiarum, nune Et Io orationibus: nihil enim oratione potentior quod serviant ministris occidentalibus, et propter apud Deum. Statuantur per concilium Vaticanum hoc ritum orientalem relinquere deberent et similia. preces, festa, et devotiones pro universa ecclesia, Hinc necessarium omnino credimus ut in hoc para­ in missis, in domibus religiosorum utriusque sexus, graphe, strictissime praescribatur etiam missionariis sermones etc. latinis nullo pacto in ritum latinum admittere de2° Praeter iam existentes, episcopi associationes C hero orientales sub poenis iam a Rom. pontificibus promoveant ad eleemosynas colligendas pro mis­ sancitis et hoc Vaticano concilio renovandis, et sionibus et missionariis ct nullum relinquant medium asseratur principium quod nritus est norma iurisut pio et ferventi animo adiuvent et provideant dictionis", ita ut qualiscumque fidelis ritus armeni 3° Confraternitates et ordines etiam religiosorum, qui invenitur in dioecesi alicuius legitimi episcopi iam olim florentes in ecclesia, a sanctis viris con­ armeni, cuiuscumque gubernii sit subditus vel re­ stituti, mutatis temporum circumstantiis excitentur gionis oriundus dobeat necessario subiacero inrisper Vaticanum concilium ad hoc tam gratum maie- dictioni episcopi sui ritus, salvis illis particularibus stati divinae officium adiuvandum et assumendum, casibus, in quibus indulto apostolico tantum, pro ita ut nulla habita differentia nationum ct coloris, omni vice obtinendo, dispensetur mutatio ritus pro ecclesia universa catholica, sicut iam tempore sancti urgenti causa. IV. In paragr. ΧΠ („Quod si" pag. 9 [48 D u]) ubi Bernardi, sancti loannis de Matha et sancti Bonaventurao etc., surgat ad sanctam hanc cruciatam, asseritur ius episcopis ritus latini et vicariis aposto­ ct prout uniuscuiusque fidelis facultas permiserit, lici» curam suscipiendi fidelium qui carent solatio epi­ in adiutorium et subsidium materiale sanctarum scopi aut parochi proprii ritus vel per mortem vel missionum. per discessum etc., necessarium videtur statui ut Hoc sensu et hisce rationibus integro schema in hisce casibus episcopus vel vicarius apostolico» propositum do missionibus apostolicis submisso temporario modo tantum curam gerens eorumdem meo indicio existimo reformandum. fidelium illico advertere debeat proprium patriarcham t Philippus episcopus Tripolitanus in partibus ut provideat populo suo, ac cum illuc pervenerit parochus legitime a suo patriarcha vel episcopo infidelium. . deputatus, episcopi latini vel vicarii apostolici nul­ Dio 20 augusti 1870. lum amplius ius exerceant in fideles illos ritus orien­ talis. Illud etiam certissimum est ct experientia Obsercationes quaedam patriarchae Armeni Ciliciae compertum quod si diutius tales fideles ritus orien­ et suorum episcoporum de schemate super m issi on i- talis permanserint sub iurisdictione et gubernio epi­ bus apostolicis patrum examini proposito. scopi et cleri ritus latini, necessario ritus eorum I. Non bene intelligitur quando in titulo cap. I orientalis abolebitur et inde tot tantaeque discordiae (pag. 4 [46 Cs]) „Do episcopis ot dc vicariis apo­ et dissidia in Oriente: quapropter obligatio adver­ stolicis" sermo fit, et in paragr. V (pag. 7 [48 a]) tendi illico proprium legitimum patriarcham vel et sequentibus quando do regularibus ct de limi­ episcopos opportuno exprimenda videtur. tandis eorum exemptionis privilegiis statuitur, utrum V. In paragr. XIU (e8i autem® pag. 10 (49 A»]) episcopi quoque et monaci ritus orientalis includan­ alius casus providetur, id est de illis orientalibus, qui tur in sermone. nullae dioecesi sui ritus pertineant, et horum cura Verum est quod in Oriente iuxta orientalem denuo assignatur episcopia vel vicariis apostolicis, disciplinam non existit exemptio monastica; sed qui exhortantur ut, ei, et quantum fieri potest, illis post confirmationem praesentis constitutionis possent orientalibus sacerdotes proprii ritus praeponere cuCOjrOIL·. OKJTXRAU tomus LIII. 116 A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 116 rent. Jlic etiam animadvertendam ridetur quod ai , cleri orientalis ritus eiusdem loci vol imminui vel talea orientales degunt proximo ad limites patri ar­ laedi possit apud suos fideles. Illud etiam addere· cha tus proprii ritus, nulla difficultas cor eorum cora necessarium ridetur, scilicet ne missionari! conentur patriarchae assignetur auctoritate a, sedis. Hoc praecipito consilio introducere inter fideles orien­ certe grato est ridere, quod orientales etsi prope tales usus quosdam rei libertates, quae in Occasu ad sua propria painarcJiat tel epiuopos legitimos, cum communes sint, non obsunt publicao morum gubernentur tamen ab episcopis et clero latini ritus honestati vel observantiae disciplinae, sed in Oriento cum certissimo periculo amittendi et linguam litur- possent esse valde noxiae, cum adhuc populi illi gicam et ritum. Ita fit pro armenia provinciae in maiori simplicitate degant ot austeriori disciplina Smyrncusis qui cum proximi tint episcopo armeno canonica utantur, prout est do ieiuniis, foetis, de Brussensi, et etiam suo patriarchae CousUntinopoli dispensatione impedimentorum matrimonialium etc. degenti, tamen archiepiscopi Smyrnensis iurisdic- etc. Experientia ot illud videmus quod in limitibus tioni subjacent Si rero tales fideles ritus orienta­ patriarchatus orientalis pionque missionari! acholos lis degent in regionibus dissitis a limitibus proprii instituendo et iuvenca orientales ibidem colligendo, patriarchates, rei legitimi episcopi sui ritus, tunc quin illos propriam linguam edoceant, exterarum s. sedes providebit an et quomodo conveniat auctori­ linguarum studium iUw proponunt, quo fit ut gene­ tatem facere patriarchae illius gentis ut episcopum ratici talea ¡avenes abhorreant pia exercitia proprii vel parochum praeficiat illis; interim illud neceasa- ritus et tamquam sapientes contemnant proprios riom ridetur statuero in hoc paragraphe ut parochi B fratres, clerum et pastorea, et totum in eo sunt ut omnes illorum orientalium debeant esse e clero eius­ impias ephemerides exteras legant, ct ita magna dem ritus, alloquio ritus ille orientalia cito abolebitur, damna inde proveniunt ad pietatis ot disciplinae rei erit confusio quaedam latioo-orienlalia; et haec illius populi relaxationem. Illud etiam accidit quod 'cautela eo magis necessaria est ne schismatici orien­ tales ¡avenes catechism urn addiicuut in lingua ex­ tales autument non obstantibus tot tantisque con­ tern materialiter, quin aliquid iotclligant, et cunt non stitutionibus apostolici * do conservatione ritus orien­ ediscant linguam maternam, in qua melius n pueris talis, practice intendi a missionariis evellere sensim ediscuntur eatechisticac institutiones, hinc fit ut aine sensu eoa ritus orientales. pueri apud latinos miMionarioa edocti non instruan­ VL Hic et illud observandum est quod non tur in catechesi. Compertum cat aliunde, quod raro accidit ut advenae quidam latini ritus in­ melius providetur tam gubernio spirituali orientalium veniantur In limitibus patriarcharum orientalium, in catholicorum, quam conversioni schismaticorum quibus nullus episcopus rei sacerdos ritus latini in­ orientalium per opus proprii cleri, ot ideo ad verum veniatur. Quis curam horum assumeret? Saepe et durabile profectum religionis catholicae inter saepius Ancyrae, Adanae, Caesareae etc. ubi nullus orientales tam catholicos quam schismaticos omnino sacerdos latinos Invenitur, degunt fideles ritus latini, neceasarinm est ut a. sedes cum respcctivis patriar­ et his, episcopi et sacerdotes nostri curam spiri­ chis et episcopis ea modia adhibere dignetur quibus tualem praestare solent iuxta proprium ritum árme­ numerus sufficiens bonorum et piorum sacerdotum nnos. Hine necessarium est providere ot huic casui i ritus orientalis quamprimum formetur, in quibus ut et statuere in hoc p&ragr. XIII quod si in limiti­ illa virtus effulgeat necease omnino est ut speciali bus e pu. purum ritus orientalis fideles latini in­ modo s. apostolicao sedi addicti sint. Interim prae­ venirentur et sacerdotes proprii ritus absint, epi­ scribatur missionariis qui pueros orientales in suis scopi vel parochi catholici ritus orientalis eodem scholis admittere solent, debero eosdem docere modo curam eorum assument, advertendo scilicet linguam matero am et in hac eadem lingua eos in­ interim proprium delegatum vel episcopum, in cuius stituere in catechesi christiaua. circumscriptione invenitur locus ille. IX. In eodem cap. II, paragr.V (^Videant-) finem VII. In cap. Il, par. II (wAd apostólicas missio­ versus (pag. 15 [50 B hJ), additur quod rnissionarii nes') ad finem (pag. 19 [49dv]) scientia linguarum apostolici teneantur litteras apostólicas exhibere aliis orientalium sedulo missio nari is apostolici * inculcatur etiam episcopis cuiusque ritus, licet cis non subiaccant, et re quidem vera. Quia non raro videre est quos­ in quorum dioecesibus sacrum ministerium cos obire dam missionario! qui vix aliqua verba linguae orien­ contingat Ex hoc vero intelligitor nunquam in­ talis pronuntiare possent, confessiones suscipere duci quod missionari! illi per banc formalitatom iua fidelium orientalium non obstantibus observationi­ obtinere censeantur exercendi ministerium super bus proprii episcopi. Hinc non pauca scandala pro­ ritus eiusdem episcopi fideles. veniunt Ut autem huic inconvenienti obvietur noX. In cap. vero 111, paragr. III (,Pias sodalitates-) cesse est ut vel examen aliquod do sufficienti cogni­ pag. 18 (52 B ii), ubi mentio fit piarum sodalitatum, tione linguae orientalis instituatur, cx quo inno- D explicite nominetur opus pium Propagationis fidei teacat posse eos rite ministerium sacerdotale exercere Galliarum, quod eminet inter omnes alias sodalitates in lingua orientali, vel alio modo huic difficultati et meretur omnium missionum mundi gratum ani­ provideatur. Haec autem dicimus pro illis locis mum; specialiter vero patriarchatus noster debet praesertim ubi episcopi proprii ritus orientalis re­ principaliter huic piae sodalitati quod in brevi spatio sident. temporis construere potuit in toto patriarcbatu tot VIIL In hoe eodem cap. II, paragr. V, pag 14 scholas, ecclesias, seminaria etc. etc. Mentio haec (49 D h) (pHaee sedula") ei paragr.VII, pag. 16 (61B i<) speciali· certo erit solemnia recognitio tot tantorum­ (pDemum ita se") ubi consilia diriguntur sapienter ad que beneficiorum quae per pium illud opus per uni­ misionario· exteros, ut cum omnibus cuiuscumque versum orbem operantur, ct <*rit simul incitamento gentis et ritus pacem servent et benevolentia populos pro aliis sodalitatibus. XI. In eodem capite autem paragraphe V („Dum indigenos prosequantur etc. etc., valde necessarium nobis videtur ut et illud addatur quod mission arii autem-) pag. 18 [62Cis), ubi conciliantor vola expri­ verbo et exemplo non solum praestent honorem ct muntur pro conversione Hebraeorum, non solum op­ obodientiam episcopo vel vicario apostolico cui sub- portunum sed et necessarium videtur ut identidem iaoent, sed ei honore prosequantur episcopos catho­ votum conciliaro omittatur praesertim pro contorsione lico· euinscumque ritus qui ibidem possent inveniri, ecclesiarum orientalium, quae illustratae fuerunt tot et debeant abstinere a quocumque verbo vel actione tantisque clarissimis et sanctis patribus, doctoribus qua honor vel devotio vel iuriadictio episcopi ct; etc. etc. Ideo etiam votum hoc conciliare neces- 117 OBSERVATIONS IN SCHEMA CONST. SUPER MISSIONIBUS APOST. 113 oarium ct opportunum videtur quod cum in boo A mate disciplinae mutatione generatim probabo. Vaticano concilio catholici antistites orientalium ec­ Primo, cam chronologic© et theologico spectatam in­ clesiarum interfuerint cum episcopis ecclesiae oc­ niti principio haeretico, atque in haeresim ducere; se­ cidentalis, gravo prorsus videretur quod cum do cundo, eam logice consideratam introducere in eccle­ gentis Israel conversione votum synodale emittitur, siam Dei monstrum inordinatum et ruinosum; tertio, non iidem sensus ac desideria exprimantur pro eam religiose ac historico introspectam nullum salu­ conversione ecclesiarum ss. Polycarpi, Dionysii, tare missionibus apostolicis parare incrementum, sed Athannsii, Berilli, Grcgorii Nazianzeni, Oregorii potius exitiale vulnus. Sum equidem episcopus e Armentae illuminatoris, lacobi Nisibeni etc. ote., clero saeculari electus et consecratus; numquam qui non solum Orientis, sed universae ecclesiae enim, meis innumeris demeritis, hanc specialem gradecus et gloria extiterunt: nonno memoria m. ho­ iam, quam Deus eminentissimo et reverendissimo car­ rum patrum et doctorum, quorum sedes ct ecclesiae dinali Odescalcbi aliisquo insignibus viris concessit, olim perillustres nunc passim dirutae ct divulsae hactenus promeritus sum, licet eam petierim multumin schismate lugent, exigit ut vota ardentissima ad quo desideraverim et desiderem, ut in sanctissimum caelum dirigantur do regeneratione antiquarum statum regularis obedientiao ac disciplinae ndciaceror. illarum ct venerabilium ecclesiarum? Ideoque pleuiori spiritus libertate animadversiones XII. Tandem illud observandum censemus quod faciam, quas necessarias ad commune ac universale iu hoc schemate nulla mentio fit de relationibus quae totius ecclcsiao bonum coram lesu Christo pastore possent esso inter delegatos apostólicos ot patri- B aeterno iudicabo. archa» orientales, quorum nequo nomina inveniuntur Atque in primis facillimum est demonstrare, in huc schemate, etri constituti sint in locis infide­ propositam examini patrum in schemate vetoria ac lium. Coordinatio harum relationum necessarissima apostolicao disciplinae immutationem pro missio­ est, ut omnu motivuin disridii ot querelarum naria regularibus inniti principio, quod theologico amoveatur, et si in alio quocumque schemate non semper fuit materialiter haereticum, hodie vero erit meutio de hisco relationibus, necessarium est chronologico est etiam formaliter haereticum. Et in huius schematis opportuno quodam luco de illis sano cuilibet legenti novum schema patet luculenter, sermonem instituero: de qua re generaliter liceat principium, quod in co subintelligitur, voluti om­ nobis afferre quod decreta a a. sodo in praeteritum nibus notum, ad urgendam necessitatem moralem sancita pro hac re tamquam basis harum relationum immutationis, quae proponitur, non aliud esse, quam proponantur, et in nota haec eadem decreta tex- quod iugiter, unoquoque fero saeculo, invocatum est tuuliter inscribantur, ait in posterum norma direc­ α multis etiam cardinalibus et episcopis contra pri­ tiva sit tam pro delegatis quam pro patriarchis et vilegia et exemptionem monachorum ct regularium, episcopis orientalibus. Si autem desint aliqua ne­ nempe divinum et proprium et plenum episcoporum cessaria, addenda erunt eo modo et consideratione, ius ad regendam iuriedictiono ordinaria et im­ ut praesenti statui patriarchatuum hierarcbicac con­ mediata ecclesiam intra fines territorii illis ad si gnati. ditioni et proprio clero formato omnino conveniant, Supponitur enim, istud divinum episcoporum ius et nulla indo obstacula vel motiva oriantur ad im- C imminui, coarctari, et ligari privilegiis, ac exempminuendum apud orientales honorem debitum, juris­ tione regularium. Non negatur Romanos pontifices dictionem legitimam ac reverentiam canonicam quao potuisse privilegia regularibus concedere; sed con­ α propriis fidelibus debentur erga suos patriarcha­ tenditur ea esso contra ius commune, adeoque ea esse exemptionem odiosam, et perturbationem ordinis tus et pastorea etiam. Haec sunt quao observanda consuimus in Do­ hierarchicL Legantur, quae de hac ro disseruit eru­ mino do hoc sebomato. Absentes quoque coepiscopi ditissimus et infensus hostis privilegiorum, Thomanostri huius patriarchatus armoni, cum quibua saepe sinus in suo opere: De vet. et nov. disciplin. ecsaepius do hia negotiis sermonem institueramus, clesiast. cuius eruditione cooperuit se procellosus eamdem mentem nobie aperuerant: quaro do bisco turbo Jansenistarum contra monachos et regulares, observationibus debemus diccro quod exhibeant ducibus van Espcn, Fobronio, Scipione Ricci cum mentem totius patriarchatus Cilicino Armeniorum. Pistoriensibus, aliisque bene multis. Longissimus essem, si omnia referre vellem hac super ro testi­ Romae, Ritiro Piatti, dio 20 augusti 1870. Antonius Petrus IX patriarcha Ciliciensis Ar- monia; duo ergo vel tria excribam, quibus probetur assertum1. menorum. Institutum fuit anno 910 coenobium Cluniacense, Giovanni I(agían arcivescovo di Cesarea. Leone Korkoruni arcivescovo di Melitene del- cui auctoritate Romanorum pontificum multa mona­ steria aggregata fuerunt Extat in bullario CluniaΓArmenia Minoro. D censi solemnis loannis papao XIX confirmatio 8. Melcbisedech episcopus Erzerumiensis. privilegiorum ct libertatis exemptionis ab omni Stefano Israelian vescovo di Karputh. iurisdictiono episcopi cuiuscumque localis, quao alii χη. pontifices Cluniaco concesserant Perpendantur quao Observationes losephi Caixal y Estradè ex pontificio diplomato excerpta subiicio. „ loan nes episcopi Uryellensis. episcopus, servus servorum Doi, dilectissimo filio I. Observationes ytnerafa. Odiioni abbati monasterii, quod dicitur Cluniacum, Gravissimo affectus sum moerori in perlegendo ot in honoro beatorum apostolorum Petri et Pauli ponderando novo hoo schemate quo ad opus divi­ consocratum, in comitatu Matisconensi situm, et per num missionum magis in Domino promovendum to cunctis successoribus tuis abbatibus iu perpe­ proponitur examini patrum ut velint upostolicam ot tuum ... Per huius uostrao auctoritatis privilegium sanctissimam et justissimam exemptionem regula­ statuentes decernimus, ut cuncta loca et mona­ rium in locis missionum commorantium omnino steria ad praedictum Cluniscenso coenobium per­ coarctaro eosdemquo auctoritati et pleno iuri epi­ tinentia, quae ab aliquibus fidelissimis ebristianis, scoporum localium omnino subiiccre. Qua utiquo 1 Quse sequantur testimonii, profecto exscripsit emendala r innovatione, non tam promoveretur divinum missio­ ex egregio libro a Victore de Bmi, presbytero sode Ut» lesa, num opus quam destrueretur. Itaque ut rei absurditane temporis edito, hoc praeaatato titolo: ïk exemp/kme tatem demonstrem, priusquam singulares depromam reyuZnrÍMm cosso rax¿> et confirmanda commotrviws. Brcobservationes, haec tria de proposita in novo sche- xelli?, 1ΘΛ9 In ‘JO7 p. 119 A. Si χς IONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 120 regibui, episcopis, ducibus seu principibus eidem a eis fuit responsio ad calumniam facta α b. Petro loco sunt concessa, et ab antecessoribus tuis abbati­ venerabili monacho Cluniacensi. „ Respondemus bus adquisita, Benone videlicet, Odone, Eymardo, veritati contrarium opposita fronto existero; quo­ et beatae recordationis sancto Mayolo praedecessore niam patet nos proprium episcopum habere. Quis tuo, vel quaecumque ad eumdem locum pertinere enim rectior, quis verior, quis dignior Romano epi­ videntur, absque ullius contradictione, cum magna scopo potest inveniri? Nonno ille est, cui dictum securitate quietus debeas possidere, et per te uni­ est: Tibi dabo dares regni caelorum etc,? Hunc versi inccessores tui in perpetuum. Necnon sub unum solum ct maximum nos habere episcopum divini indicii promulgatione ct confirmatione ct gloriamur, huic soli specialiter obedimus, ab hoc anathematis interdictione corroborantes decernimus, solo.si causa, quod absit, exigeret, interdici, suspendi, ut nullus episcopus seu quilibet sacerdotum in eo­ atque excommunicari possumus. Haec (nempe, privi­ dem venerabili coenobio pro aliqua ordinatione, sive legia) ipsius sedis irrefragabilis sanxit auctoritas, consecratione ecclesiae, presbyterorum aut diaco­ nec unius tantum sed multorum decreta indo apud norum, misaarumve celebratione, nisi ab abbate nostram matricem ecclesiam conservantur. Haec eiusdem loci invitatus fuerit, venire ad agendum ipsi ita condiderunt, non ut hanc, de qua loquimur, praesumat, sed liceat monachis ipsius loci cuius­ Cluni&eensem ecclesiam alteri episcopo prius eam cumque voluerint ordinationis gradum &u?cipere, possidenti auferrent, sed a fundatoribus, qui eam ubicumque tibi tuisque successoribus placuerit. in proprio allodio construxerunt, rogati, in proInterdicimus autem sub simili anathematis promal- B prism retinuerunt, atquo soli Romano pontifici cum gationo ut isdem Jocus sub nullius cuinscumque in aeternum decernentes pluribus hoc privilegiis episcopi vel sacerdotis deprimatur interdictionis confirmarunt Hoc non solum Cloniaccnses ob­ titulo, seu excommunicationis vel anathematis vin­ tinent; sed et quampluribua datum cernimus, ct culo ... Decernimus etiam, et illius, cuius vico longe ante Cluniacum conditum multis aliis mona­ quamvis indigne fungimur, auctoritate sancimus, ut steriis ab eadem apostolica sedo concessum cerni­ isdem locus omnibus ad se ob salutem confugienti­ mus.- (Mabillon, Annal, ord. s. Bened., lib. 41, bus, sit misericordiae sinus, sit totius pietatis et num. 60. tom. 3). En duplex principium, alterum salutis portus. Obtineat in eo locum ¡ustus, nec catholicum, alterum semper theologico haereticum, repellatur poenitere volens iniquus. Praebeatur quo privilegia monachorum vel concessa ct defensa, innocentibus cha ri tas mutuae fraternitatis, nec ne­ vel accusata et impugnata fuerunt, tamquam ad * getur offectis spes salutis et indulgentia pietatis. versantia iuri communi, et institue, ordinique hierar­ Et si aliquis cuiuscumque obligatus anathemate chise divinae. eumdem locum expotierit, sive pro corporis sepul­ Utrumque principium optime intellixit s. Ber­ tura, seu alterius utilitatis ot salutis gratia, minime nardus, qni bac de causa, tum in libro de officio a venia et optata misericordia excludatur, sed oleo episcoporum (oper. tom. 1, cap. 9), tum in libris de medicamenti salutaris fovendus benigne colligatur. consideratione ad Eugenium (lib. 3·, cap. 4-), dum Quia et iustum sic est, ut in domo pietatis et iusto ex una parte redarguebat superbiam abbatum, qui praebeatur dilectio sancUo fraternitatis, et ad C causis non necessariis ambiebant a Romano pontiveniam confugienti peccatori non negetur medi­ fice dispensati od em et exemptionem monasteriorum camentum indulgentiae ct salutis. Sit autem omni­ a iorisdictiono episcopi, cui illa ratione fundationis bus ibi adveoientibus causa salutis, hic ei in perpe­ et originis erant subdita; attamen ex altera for­ tuum divinae miserationis ot pietatis refugium, ct titer vindicabat contra nonnullorum episcoporum apostólicas benedictionis ct absolutionis praesi­ exactiones iura et privilegia monasteriorum, quae, dium... Si quis autem temerario ausu, quod fieri vel ratione fundationis et origini» Romano ponti­ non erodimus, contra huius nostrae apostolicae fici addicta fuerant, vel aequis ct necessariis ex confirmation» seriem veniro aut agere tentaverit, causis a iorisdietione episcoporum subtrahebantur. sciat se Domini nostri, et apostolorum principis Hinc ipse sanctissimus abbas, cum practice pal­ Petri anathematis vinculo innodandum, et cum dia­ paret difficultates inextricabiles, quibus nonnulla bolo, ... atque cum luda traditore ... in ignem monasteria ordinis Cisterciensi» episcopis subdita aeternum concremandum ».. Qui vero custos et impediebantur ab obedientia enb uno praeside ab­ observator huius nostri privilegii extiterit, benedic­ bate et capitulo generali, nisi libera redderentur et tionis gratiam et vitam aeternam a Domino conse­ emanciparentur & sententiis episcoporum, petiit et quatur: Arnen. “ obtinuit ab Innoecntio II breve npostolicam quo, Patet autem evidenter, huiusmodi privilegia et in gratiam meritorum in extioguendo schismate exemptiones concessas a Romanis pontificibus mo­ Petri Leoni , * concedebantur Claraevaliensi abbati nachis s. Benedicti et coenobio Cluniacensi inniti D optata privilegia, XIII kal. mart, indict. X, incar­ catholicae veritatis principio quo credimus: Roma­ nationis Dominicae anno MCXXX1, pontifie. Inno­ num pontificem babero supremam episcopalem iuris- cent» papae II anno III (oper. e. Bernardi, tom. 1·, diclioncm ordinariam et immediatam in omnes ct coL 321-22, ed. anno 1719). Atquo his Romani singulas ecclesias, et in omnes ct singulos fideles. pontificis privilegiis ditatus ordo Cisterciensis novos Mira est etiam et abundantuaima copia fructuum et abundantiorca fructus reddidit ecclesiae ad quam monachi muniti istis privilegiis pontificiis laudem et gloriam Dei et Domini nostri lesu collegerunt in conversione barbarorum seu genti­ Christi. lium ad fidem catholicam, ct in sanandis peccatis Altorum factum ad ostendendam veritatem nostri populorum. asserti desumo ex iis quae referunt Thomasinus (De Quam oh rem, ira fremens daemon, serpens vet. ct nov. eccles. discip., tom. I, part. 1, lib. Ill, sstutiirimu». movit quorumdam episcoporum et sacer­ cap. 39, η* 2) et continuator alter chronici Gulielmi dote· saecularium animos contra huiusmodi mona­ de Nangis (Spicilegium Dacherii. tom. 3, p. 110, chorum privilégia et exemptionem, ac si ea casent ed. 1723) ad annum 1349 et 1351. In comitata Avecontraria inri proprio ordinario et immediato loca­ * tee. lium epitroporum, atquo divini ordinis hierarchici et pagos ut vix unus e decem maneret sopor eversiva. Hinc per contemptum monasteria mona- Gradante peste parochi saeculares et alii pastorea “borum vocata fuerunt ocephala. At non omnes perterrefacti, relicto grege fugerunt omnes. At vero *copi *pi consenserunt invido nomini; probataque fratres mendicantes animas suas morti exposuerunt I 121 OBSERVATIONES IN SCHEMA CONST. SUPER MISSIONIBUS APOST. 12S pro saluto miserorum. Magna hinc veneratio et grati- a infensissimus hostes privilegiorum et praorogatitudo populi erga fratres, quorum ecclesias ct mona­ varum, nedum mendicantium, sed etiam apostolici steria vel nova exaedificarunt, vel diruta repara­ primatus Romanae sedis, claris tandem verbis alle­ runt ct ornarunt. Pupugit res haec multorum gans principium haereticum, quo innitebatur tota animos, et saevum bellum contra fratres accensum haec diuturna pugna contra regularium privilegia, est, ac si essent homines exleges, eversores hierar­ pquod, nempo, ad universitatem Parisienaem, filiam chise, speculatores uvidissimi tum iurium tum regia (vel ad alios quoslibet episcopos et doctores), bonorum parochialitim. Atquo adeo fiamma odii spectat secundum doctrinam de sanctae ecclesiae erupit foras, ut domini cardinales et episcopi bene iudicare gubemamino- (oper. Gers. edit. Dupinii multi efflagitarunt a Clemente VI abolitionem tom. 2, coi. 434). lussu universitatis, inquit con­ fratrum mendicantium. tinuator Hist, cedes. Flcurii, condonatus est contra «Anno Domini 1361, inquit continuator chronici bullam papae Alexandri V et conclusit, id rescrip­ Guliclrui Nangiaccnsi», insurrexerunt domni cardi­ tum intollerabile esse, nec componi posso cum nales et praelati alii inulti cum magna multitudine ecclesiae commodis, atquo ut tale annihilandum curatorum contra religiosos mendicantes in curia esse, cum hinc turbari posait ordo hierarcbicus Romana, volentes et petentes a domino papa de­ praelatorum sanctae ecclesian, quorum iuribus de­ mento VI eorum annullationcm et quod deficerent rogatur (Hiat, cccl., lib. 101, tom. 21, pag. 127). in se: episcopi allegantes fortiter in consistorio, Et in sermono habito ad populum Parisienaem, quod ipsi mendicantes non erant ab ecclesia vocati B vehementer cie inculcabat haereticam hanc doctriet electi, ot quod cis non incumbebat fidelibus nam contra supremum primatum Romani ponti­ praedicare, ncque confessiones audire, ned neque ficis. „Si dicat aliquis papam ense, qui mittit sepulturas reciporo alienas. Undo requirebant mendicantes: respondemus, videndum esso, an ne­ dicti praelati cum curatis, quod ipsi mendicantes cessitas sit: non enim dandus est curator aut cassarentur, vel saltem quod cessarent α praemissis, coadiutor praelato aut alteri, ipso invito, sine de­ aut ad minus, quod non solum quarta portio de fectu eius aut impotentia, alioquin gravatur; quoi sepulturis alienis daretur, sed totum emolumentum non vult, aut velle non debet facere papa fratribus ipsis curatis ex integro redderetur; quia nimis erant suis * (op. io. Gers, loco citato, coi. 434). Quae om­ ditati ipsi mendicantes de talibus sepulturis, prout nia consona sunt doctrinae de clavibus regni caelo­ dicebant ipsi praelati ct curati. Haec ct similia rum collatis α Domino non quidem personao b. Petri praelati et curati allegabant contra mendicantes, et singulari et principi reliquorum apostolorum, sed b. multo plura; magno do hoc sermone contra ipsos Petro, quatenus repraesentabat ecclesiam, cui im­ facto per domnum cardinalem, et praefatis mendi­ mediate ac proxime claves datae fuerunt. Quam cantibus ibidem praesentibus, et nihil ad obiecta ob rem, privilegia a Romanis pontificibus concessa respondentibus, sed potius cogitantibus illud quod monachis ct mendicantibus censebantur α non­ scriptum est: „Estotc in paco, ct Dominus pugnabit nullis episcopis pervertero divinum ordinem clavium, pro vobisu ; quod statini ibidem factum est. quas habent singuli episcopi immediate ac proxime „Nam, finitis dictis allegationibus contra ipsos, per auctoritatem ecclesiae, quae illos elegit, a Deo domnus papa statim pro mendicantibus verbum et Domino lesu Christo iure pleno in omnes ec­ sumpsit, allegans pro parte mendicantium, eleganter clesias ot personas dioccescos sive saeculares, sive ostendens per multa iurn et scripturas, dictos regulares. mendicantes non esso sic spernendos, ut illi dixerant, Haec omnia confirmantur ex continuato bello nec cassandos; probans cos a Deo et ecclesia fore universitatis Parisionsis contra bullas Nicolai V et vocatos nd auxilium regiminis ecclesiae, licet tar­ Calixti III, quibus privilegia mendicantium con­ dius quam do multis, etiam cos inter alios vocatos firmabantur. Nam plurcs mendicantes, qui sententiae deberi merito computandos . . . Addidit autem universitatis non adhaeserunt ciecti fuerunt cx ea domnus papa, quod idcirco multi praelati et curati (Raynal. Annal, cedes, ad an. 1471, Cont. Fleur, odio habebunt mendicantes, ot eis claudebant por­ loc. cit, Thom, de vet. et nov. discip. cccl., tom. 1, tas suas pro tanto, no viderent vites eorum . .. part. 1, lib. 3, cap. 39). Ncc hoc gravissimum ec­ dicens iterum cis, quod dolere nnn debebant, si clesiae dissidium pacatum est, nisi donee in con­ mendicantes aliqua bona tempore mortalitatis, quae cilio Lateranensi V mitissimus omnium mortalium nuper fuerat, receperant in visitationibus laboran­ Leo X aliquid relaxans de aposlolicao sedis iuribus tium ct cura, quam dicti mendicantes, fugientibus in gratiam episcoporum conquerendum et con­ curatis multis, solcmniter exercuerant circa dece­ clamantium contra privilegia mendicantium con­ dentes; et, si de dictis temporalibus aliqua aedi­ stitutionem edidit pDum intra mentio arcana re­ ficia construxerant, non erat dolcndum; cum hoc volvimus- (Labb. Cone. torn. XIX, coi. 970), qua totum esset, ut dicebat domnus papa, in suis aedi­ bullas praedecessorum suorum pro mendicantificiis appositum ad decorem totius universalis bus ex parto confirmavit, ex parto derogavit sanctao Dei ecclesiae, non in voluptatibus et acti­ Atqui, vel in ipso concilio Lateranensi epibus impudicis . . . Tandem dixit eis domnus papa, • scopi do hac controversia contra religiosos decer­ quao et qualia mala et quanta emergebant ec­ tantes adversus privilegia, eodem fero tempore in­ clesiae, si ea, quao ipsi praelati petebant contra nixi sunt principio, scilicet, iuro divino auctoritatis mendicantes, finaliter obtinerent. Dixit tomen eis. episcopalis, cui per privilegia data α Romanis ponti­ quod si aliquo haberent contra ipsos religiosos, ficibus religiosis mendicantibus irrogatur iniuria ponerent in scriptis et alii o converso; et ipso ot dodecus. Testis huius rei doctissimus vir Aegidomnus papa daret eia optimos auditores. Et sic diua Viterbiensis, generalis praepositus Eremitarum vacui recesserunt dolentes ct confusi, religiosis 8. Aug. et deindo s. R. e. cardinalis, qui in eodem gaudentibus ct laudantibus Deum verum.“ concilio una cum magistro generali ord. Praedica­ At vero diuturnus non fuit mendicantibus huius torum sustinuit pondus vohementissimao pugnae, pontificiae protectionis et defensionis fructus. Et­ quam episcopi moverant contra religiosorum enim, sub finem sacculi XIV et ineunto XV, Parisiis exemptionem. Aliqua excribenda censeo ex illius recruduit bellum contra privilegia et exemptionem litteris ad universum Eremitarum 8. Aug. ordinem mendicantium opero atquo studio universitatis. (Murteno voter, script, collect, amplisi·, tom. 3. Huius namque cancellarius, lounnrs Gcrsonius. col. 1264, Aogid. Viterb. op 24). «Volebat eon- 123 A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 124 cibum delere omnia, quae nos a pontificibus, cir- a dementino exfnixit, nempe: nihil, salva ccclcsino cumventis dolo, fraude, importunitate, vi extorsisse hierarchia agi posse a mendicantibus, etiam iuasu jactabant. Episcopalem dignitatem non laesam Romani pontificis, absque licentia nedum episco­ modo, verum etiam inhonwtatam, affi ictam, et porum, verum praesbytororum parochialium seu prope eversam esae dicebant. Itaque, ut in capitulo curatorum. Ad quam consequentiam deductus fuit Ariminensi ostendimus, nc omnia persequerentur, Gnhelmns intolligens, non posso tam assiduam ut dictitabant, oetuaginta articulos formaverunt, quos pugnam suitincri ab episcopis contra bullas Roma­ de nostris privilegiis abradi contendebant, ... ut norum pontificum in causa monachorum ot men­ nisi per mensem faceremus, in ias epùcoponun Iran- dicantium, nisi ex divino iuro bierarchiao judicia atque alia huius generis. Scripsimus hoc Romanorum pontificum subiecta forent iudicio ac discrimen ad universum ordinem, ut in omnium sententiae episcopatus et ecclesiae. periculo, omnium suffragio atque orationibus iuvaLiber haereticus Gulielmi damnatus et ignibus remur ,.. Pontifex nos in aliquibus cedere impera­ comburendus proscriptus fuit ab Alexandro IV bat. conciliò claudendo won aticnruroi (episcopos) (Natal Alex. hist, ecdes. saec. 13 et 14. art. 7; referens, niai aliqua, quae vellent, do nostris privi­ Toaron, vie. de St. Thomas d'Aquin; Raynaldus ad legiis abrogarent Nos, ubi omnia servari posse an. 1255; Fleury hist, eccles. lib. 83 etc,), at iterum non datum est ea serrare annixi sumus, quae tam­ versipellibus correctionibus ab auctoro callidissimo quam praecipua et ordinis esi entis lis esse videban­ mutatus et récusas est Nec multo post anno 1281 tur. Multum generalis Praedicatorum reverendis- B quatuor archiepiscopi et viginti episcopi Pariai!· limus profuit, multa doctissime, copiosissime, con­ congregati praecipuo» ex singulis ordinibus reti * stantissimo adduxit Ego religionem obsessae gio sos ad te τ oca runt in conspectu doctorum om­ civitati comparavi, cui duo essent maxime neces­ nium universi ta ti» ac immensae scholarium multitu­ saria: intus annona ad victum, foris murorum pro­ dinis; fecenintquo concionem primum nrchiopi»copu· pugnacula ad tutelam; utrumque civitati nocea­ Bituriceniia, deinde episcopus Ambianenais. Ridicula narium, alterum ut a fame, alterum ut ab hostibus nedum, verum etiam aehismatica atquo indigna tueatur, utroque vix tuto agi; unum si desit, esse episcopo fuerunt concionis verba, quibus placuit intereundum; ... intus eleemosynas non alere, foris multitudo. Causam tanti odii quo etiam s. Thomas nos jurisdictione defendi : periturum alterum, si quarta et a. Bonaventura ex universitate Pari sic na i non solveretur; alterum casurum, si praelatorum iudicio minus ac eaeteri mendicantium doctorea, expellendi nostra cognoscerentur. Proinde, nos omne tormenti erant, memorat Thomas Cantipratenais ia opere genus subituros potius, quam in hu duobus laedi J6rae. ct ampi. m Imponi, lib. 2, cap. 10, in­ pateremur ... Nunc agito gratiae Deo servatori, quinas: ,8 am mi autem in supradictìs magistris et et orate pro sanctissimo domino nostro, qui i.ihil aliis saecularibus clericis invidiae causa fuit, quod nostra causa non fecit; et reverendos praelatos fratres Parisiis plure· et prope omnes litteratiores summa reverentia prosequamini/ in scholis auditores habebant, et in regimine prae­ Et une mirabilis fuit hoco victoria, quam men­ eminebant * Sedata tandem fuit saeva tempestas dicantes, strenna prudentia, vigilantia et fortitudine C prudenti· Nicolai papae V, qui cunctando restituit Leonis pontificis et optimi religiosorum parentis, rem. Atque haec satis de secundo argumento. reportarunt ab episcopis privilegiorum mendican­ Tertium ad ostendendam et confirmandam veri­ tium hostibus tunc temporis infensissimis. Etenim tatem nostri asserti depromo ex altera pugna quae sacro approbanto concilio, essentialia ct praecipua, mota fuit contra privilegia monachorum mendi­ maximeque necessaria religiosorum privilegia in­ cantium et regularium in concilio Tridentino. tegra steterunt ct amplissimo veritatis catholicae Non is equidem sum. qui assentiar Petro Suavio laude roborat· et confirmata (Raynal. Anual, eccles. (Hist cone. Trid. multi·, in locis), you Espcn (Ius an. 1515 ct 1516). Finem facio huic secando nostri aedes, unirer., part. 3·, tit 12, cap. 6), Febronio asserti argumento deprompto cx iterata saep? pugna (De statu eccle·., tom. 1, cap. 7), aliisque auctoribus contra privilegia facta · Romanis pontificibus eiusdem furfuris mentientibus, actum fuisse α patri­ religiosis mendicantibus, hac gravissimi ponderis bus Tridentini· de revocandis omnibus privilegiis observatione. regularium; attamen negari nequit, nonnullos epi­ Saepe ac diu cogitanti mihi de radice ac origine scopos parum devotos supremae iurisdictioni ordi­ haeretieao thooriae gallicanismi quae die 18 iulii nariae atquo immediatae Romani pontificis in huius anni 1870 a concilio Vaticano 1 damnata eat, omnes et singulas ecclesias rénovasse bellum ad­ hice una semper subibat in mentem pertinax et versus privilegia regularium, quod in concilio La fere schismatic· pugna multorum episcoporum et teranensi V motum fuerat a praelatis contra menuniversitatis Parisien·!· contra bulla· Romanorum D dicantea, argumento desumpto ex iniuria, quao oi· pontificum super apostolici· privilegiis monachorum videbatur fieri iuribus episcoporum. Itaque ad et mendicantium. Neque enim umquam potui assen­ magis coarctanda privilegia apostolica religiosorum tir! eorum opinioni, qui dixerunt, natum fuisse a concilio Lateranensi eisdem iterum confirmata, Gallicanismum ex dura necessitate extingnendi nonnulli Tridentini episcopi eodem etiam tunc in­ magnum occidentale schisma. Altiores et pro­ nixi sont principio haeretico systematis Gallicanismi, fundiores sunt radices haeretici systematis, quod quo et olim universitas Parisicnsis multique prae­ tandem scientifica forma expolivit, perfecit ct or­ lati saeculares, et nunc quoque inniti videntur, non navit loannea Geraon. Fomes pessimae haereseos dubito quin inscientes, auctores schematis novae latebat in obstinata ac diuturna multorum episco­ reformationis constitutionis. Rem factis indubiis porum pugna contra auctoritatem pontificum Roma­ evincamus. Narrat card. Pallavicinus ex actis sinceris, quae norum in causa monachorum et mendicantium, cui nihil aliud simila reperire est in historia ecclesiastica, in arce 8. Angeli servantur, card. Lothario gum in •i de praelatis catholicis agatur. Intellexit intimam coctu generali habito die 23 novembri· an. 1563, huius pugnae naturam et vim astutissimus et eru­ praeconio amplissimo laudasse regulares, quorum ditissimus Gufielmus a 8. Amore, doctor parisicnsis, tria millia in Galliis, ne obedientiam debitam Ro­ et in opere, quod scripsit contra mendicantes evol­ manopontifici eiurarent,martyrium subierant. rtQua­ vit principia quae supponebantur et subintelle­ propter uti ceterorum clericorum immunitatem ab gebantur in ills pugna, et lotius Gallicanismi fun- episcopis plurimum improbabat, ita eamdem in 125 OBSERVATIONES IN SCHEMA CONST. SUPER MISSIONIBUS APOST. regularibus admodum a se comprobari; et patres A cohortabatur, ut illorum privilegia illaesa prae­ * starent (Pallav. hiet. cone. Trid. lib. 24, cap. 3.) Atquo eadem erat cardinalium legatorum sententia. Attamen, nonnulli praelati Germaniae, supremo primatui sedis apo»tolicae infensi, persuaderont Ferdinando imperatori, ut inter articulos nomino episcoporum et principum Germaniae exhibendos, ot revora exhibitos ominonlissimis praosidibus con­ cilii, quartus hio esset: „Rovocandas orneos exemp­ tiones contra iura communia passim concessas, monasteriaquo omnia sub episcopi potestate con­ stituenda, sub cuius sunt dioecesi/ (Pallav. loco cit. lib. 17, cap. 1 ; Annal, ocoles, ad an. 1563.) Qua ru legati pontificii vehementer commoti por officia nuntii apostolici dimoverunt Fordinaudum a pessimo consilh. Et iuro merito, nam schismaticum ct haereticum fuerat consilium a praelatis, quos Pius IV vocavit scandaloso», datum Caesari ad iniuriam irro­ gandam gravissimam primatui beati Petri opera patrum Tridontinorum, quos ambitio episcopalium iurium forto deciperet Callidius fuit istud quorumdam Germaniae prae­ latorum; at vehementius fuerat conceptum ot mani­ festatum odium Braccii Martelli, episcopi Fesulani in regulares. Reverendus episcopus, teste Rnynaldo, aeque in pontificem ao in regulares male affectus, in congregatione generali habita dio 15 aprili * anni 1546, orationem habuit schismaticum et scandalosam contra privilegia regularium. „Mo torquet, inquit, ut sit liberum regularibus in suis mona­ steriis, nec missis nec vocatis a nobis, in nostris dioecesibus praedicare. Nam hoc si admiserimus, pontifices, quid aliud est quam pati, ut lupi non per ostium, sed per posticum intrantes greges nostros turbent? Quapropter rogo vos, pontifices, ut haec pati nolitis. Quod si secus factum fuerit, protestor quod invitus omnino hoo permittam, verum provocabo ad Christi tribunal, mo nihil in hoo peccasse. Super vos igitur erit culpa et sanguis eorum/ (Raynal. Annal, eccles. ad an. 1546.) Itane ergo regulares, qui facultate ac missione accepta a Romano pontifice conciunantur in alicuius epi­ scopi dioecesi, sunt veri lupi occidentes et turbantes gregem? Nulla igitur dicenda erit inceso Romano pontifici in singulas dioeceses jurisdictio ordinaria et immediata. En principium haereticum tempe­ statis turbulentissimae quao occasione concionis episcopi Fesulani excitata fuit in concilio ad re­ stringenda regularium privilegia quoad ministerium condonandi. Neo valuit flammam extinguero optima episcopi Britononcnsis oratio ad patres inquions: ePacrcs, sciro nos oportet omnium Christianorum episco­ porum pastorom esso papam; nos autem in partem eius sollicitudinis vocatos esse; quamobrom, non minus per ostium intrat qui u pontifico maximo mittitur ad nostras oves, quam is qui a nobis mitti7 tur. Cogitate, si placet, pontifices ipsos maximos pri­ vilegia ipsa regularibus concessisse propter nostram desidiam, no dicam ignorantiam; quod ni fecissent, protinus Christi ecclesia corruisset. 8unt enim re­ gulares, qui omne onus episcopato subeunt; nos si quid lucri est, nullo laboro suscipimus/ (Raynal. loc. cit, Pallav. hiat. cono. Trid., lib. 7, cap. 4.) Pla­ cuit pluribus patribus Britonorionsis oratio; placuit etiam oratio temperatissima Soripandii, prioris generalis ord. s. Augus. ad vindicanda privilegia regularium. Attamen, non cxtincta fuit flamma accensa in pluribus patribus contra privilegium regularium ad concionandum. Auxit incendium altera Fesulani episcopi oratio, cuius petulantiam decrevit pontifex n legatis de suborta tempestate 126 monitus, verbis castigandam esae. Inflammavit tan * dom episcoporum plurium animos captiosa ob­ servatio episcopi cuiusdam, olim regularis, qui monuit patres, „magnao esse dementiae in suam rem potestate non uti, cum ea iam obtinetur et alias speranda non est: haud semper : < metam extare synodum oecumenicam; repeterent itaque episcopi sua iura, dum possent, et dum inerat pon­ tifici ea reddendi voluntas/ (Pallav. hiet. cono. Trid., lib. 7, cap. 5 ) Haec autem de pontificis vo­ luntate reddendi episcopis sua iura dictum fuit ab episcopo imprudenter, immo petulanter ot fallaciter ad alliciendos episcoporum animos. Nihil enim tunc temporis pontifex hac de re scripserat ad legatos. At huiusmodi declamationibus factum est, ut plurimi patres, mutata priori sententia regularibus propitia, petierint ut paratum decretum reformaretur. 1 Quorum votis pontifex Paulus 111 pro pace eccle­ siae tandem cedens scripsit ad legatos brevo, quo iiccret patribus do interpretatione ao praedicatione verbi Dei ea decernere pro arbitratu suo, quae tamen minimo esset repugnanti-ι iuri communi et canonibus conciliorum et privilegiis sedis apostolicae Romanae. Coarctatum ergo fuit privilegium regu­ larium et dio 16 iunii anni 1546, probatum fuit decretum reformationis, quod habetur in ses». V, in cap. Il decreti do reformatione. Atque ita quod α nonnullis episcopis ex schismatico ct hae­ retico principio efflagitatum fuerat, benignitate et gratia sedis apostolicae, reiecta prius et castigata pessimi principii doctrina, tandem concessum est. Distinguenda ergo est mutabilitas disciplinae do privilegiis regularium a principio quo disciplinae huiusmodi mutatio exigatur. Nam disciplinae mu­ tatio potest permitti aut concedi ultro; ot tamen ) reiiciendum quandoque erit principium, quo ea petatur vel exigatur. Notavit optime rem hanc sanctus Thomas in opusculo contra impugnantes Relig. cap. 4 (opuse. 19) redarguens multorum epi­ scoporum et doctorum pessimum principium quo exi­ gebant aboleri privilegia mendicantium propter praeiudicium illatum iuribu * episcopalibus. ^Dicendum quod praeiudicium dicitur fieri alicui, quando subtra­ hitur ei aliquid, quod in favorem cius est indultum, vel quod ad utilitatem eius ordinatur; sed sublectio alicuius subditi ad rectorem ecclesiae non est ordi­ nata principaliter ad utilitatem praesidentium, sed ad utilitatem subditorum ; et ideo nullum praeiudicium fit rectori, quando subditus eius α sua potestate eximitur; sicut papa eximit abbatem α potestate episcopi sine eius praoiudicio. Si autem ipsemet operetur in subditis quae pertinent ad salutem, vel aliis hoc ipsum committat, non solum non facit praeiudicium, sed praestat ei maximum beneficium; quod maximo acceptatur a cunctis rectoribus, qui non quaerunt quae sua sunt, sed lesu Christi/ Haec aurea Angelici doctoris verba in defensionem privilogiorium regularium demonstrant errorem principii, quo perperam ea et *i igitabantur, et simul indicant, occultas humani cardie causas quibus impellebantur ad immutationem disciplinae exigen­ dam, nempe: ambitionem mundani honoris et cu­ piditatem pecuniae. Atquo eadem ratione optimo disseruerant Sal­ meron, theologus indentions, et cord. Pallav. hi­ storiae tridentinao scriptor doctissimus, aliique doc­ tores quorum doctrinam elegantor exposuit erudi­ tissimus Zacharias solvens errorem haeretici prin­ cipii, quo adeo decertatum semper est contra privilegia regularium, quod ea sint contraria hie­ rarchise ecclesiasticae, ct contra ius proprium epi­ scoporum ordinariorum. „Nam, etsi, inquit, epì- 127 A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 128 1'opi pontificis vicarii non sint, uti praefecti a suis superioribus, quidpiam singulare et practicum urbium ac provinciarum praesides regis vicarii ha­ jubentibus, quod dissonum sit mandatis episcopi ; nam * bentur, ad summum tamen pastorem spectat, quem­ maior profecto est dignitas episcopi dignitate près admodum illorum ovilia aut coarctaro aut ampli­ byteri superioris regularis (in schem. pag. 7 [47 D ·], ficare, ita et oves cis assignare. Quid ergo vetat § Plenum ius, cont cum pag. 13 [51 A is], § Coterum quominus harum aliquot sibi soli pascendas servet? etsi missionari! regulares). Porro haec omnia et alia Atqui hoc demum eat quod pontifex facit, dum huiusmodi inducunt animum lectoris ad credendum, regularium coctus uni sibi subiectos esso edicit: aut superiores regulares exemptos α iurisdictione oves illas minoribus pastoribus subtrahit, sibiquo episcoporum non habere episcopum proprium ct supremo universarum ovium pastori regendas ad- immediatum ac ordinarium, cui omnes religiosi oboiciseit. Neque vero id «t episcoporum iura inva­ diunt, nempe Romanum pontificem; aut hanc su­ dere. Nonne saepe contingit, ut in alicuius premi pontificis jurisdictionem et auctoritatem in­ episcopi dioecesi aut etiam principe urbe alterius juriam inferre inri ac potestati plenao episcoporum, episcopi dioecesis sese exporrigat? Sic Fesulanus aut denique in concursu utriosquo potestatis iubentis episcopus in Florentina ipsa urbe suae dioeeescos ae imperantis minorem ac inferiorem case iuriaparticulam habet, sic Ravcnuatcnsii... Num prop- dietionom pontificiam iurisdictiono episcopali. No­ ferea Florentinus aut Fcrrariensis archiepueopus que enim vicarii generales sunt episcopi, ct tamen sua laedi inri conqueratur? Minime vero; id enim non minor eat natura ct vis praecepti, quo iubent ad diocccseos designationem, quae superioris inris B aliquid sacerdotibus saccularibus, quam si ipse epicst, omnino pertinet Sed exemplum profero multo scopus idem iubcret orc suo. His ergo de causia, ad rem nostram accommodatius. Parochi intra pa­ mihi riaa est innovatio quae desideratur induci roeciarum suarum fines unum aut alterum, aliquando apostoliche regularis disciplinae pro missionariia plura, sanctimonialium coenobia habent; fac illos regularibus, non alio in schemate constitutionis de episcopia queri, quod illa ab ipsorum regimine examini episcoporum proposito inniti principio, avulsa aliis sacerdotibus in omnibus, quae ad sa­ quam toties re prod acto ac inculcato sacculis elapsis cramentorum administrationem ac spiritualem gu­ haeretico principio theoriae gallicanismi. Atque bernationem pertinent, regenda tradant Ridebun­ iisdem de causis addidi etiam, novae constitutionis tur sane: neque i ni uria. Cum enim episcopi sint propositam innovationem in re gravissima et tanti intra dioeeesim ovium ordinarii pastores, ita gregis momenti a Romania pontificibus ct conciliis occa­ sui portionem parochis custodiendam credere pos­ ro en i eis saepe statuta, sancita -et confirmata, at­ sunt, ut ex illa ipsa aliquot oves demant, quas que a ianscoistis odia habita ct pertinaciter im­ vel ipsi per se, vel per alios pascant. Quidni pugnata, nisi aliis principiis demonstretur evidenter, igitur id ipsum supremo christiani ovilis pastori quod non fi: in schemate, illius necessitas, videri liceat, quin inferiores pastorea illatam «ibi suoque mihi inducere in bacreaim. Et satis de primo muneri iniuriam doleant? * (Zacha. in Antifebro. membro animad ver tuoni * in genere. vind. divert. 10, cap. 4.) Haec adeo sunt perspicua, Progredior nunc ad secundum membrum, quo quae nullo indigeant commentario. C asserui innovationem propositam logice considera­ Sed dicetur: esto, quod multi episcopi exegerint tam. introducere in ecclesiam Dei monstrum in­ a sede apostolica importuno vel opportuno immu­ ordinatissimum ct ruinosum. Et ro sano vera, quod tationem aut abolitionem privilegiorum regularium Christus Dominus monuit apostolos: „Nemo servus ex pravo vel haeretico principio contra sacram potest duobus dominis servire- (Luc. XVI, 13), valet maiestatem supremi primatus b. Petri: quid haec optime ad rem nostram. Quod ut practico intolliomnia ad nostrum propositum schema, quo pro gatur finge casum, quo aliquis parochus vel ca­ misiionariis regularibus desideratur et sancitur nonicus vel sacerdos quilibet saecularis subiiccresuorum privilegiorum imminutio et coarctatio? tur iurisdietioni et auctoritati duorum episcoporum Anne in eo urgetur haeretici principii pessima vel duorum vicariorum npostolicorum, quibus parere causal Respondeo: maximo ad rem pertinent quao ac obediro teneretur. Nonno foret ipso mortalium hactenus dicta fuerunt. Nam concedimus libenter, omnium miserrimus? Nam cum in rebus humanis non urgeri in schemate haeretici principii iura epi­ moderandis, quod bene notavit s. Thomas, homines scopalia apertis et oxpreasis verbis; net, uti nam pos­ etiam sapientissimi saepe probabilitate ducantur, semus concedere, illud in eodem non latore, ac difficile est, ut diversi superiores ab invicem indesubintelligi, tamquam principium, quo urgetur pendentea eiusdem sint sententiae. Quamobrom oeqnitas et necessitas innovationis disciplinae re­ utrique placere superiori, esset ei negotium supra gularis pro minionariis apostolici!, qui in locis vires humanas. Et systema politicum seu ccclemnkMonum commorantur? Et re sane vora, cuius- D siosticum quod hoc imperaret, exhiberet monstrum libet mutationis in ro tanti momenti ratio aliqua num exortae statim comommbus ei singulis religioais ... exigere posrint et peaeautnr. Hodie siquidem controversiae, quao sive debeant, ut suas patentes seu alias qcascumque inter missionario , * sive inter diversorum ordinum eorum missionis deetinMionis, constitutionis et depu- C regularium familias, sive inter bos et laicos quos­ tationis litteras exhibeant, iisque qui illas exhibere cumque illic degentes agitantur, solent deferri recusaverint, tauqizm sedis apostolieao delegati ad sacram congregationem do Propaganda fide, prohibere, ne facultates sibi per litteras huiusmodi quae rebus universis maturo perpensis, aut ius dicit coneezsas exerceant; iprique regulare * licentiam aut indices delegat sive ad referendum sivo ad exercendi suas facultates petere teneantur ab iis­ quaestionem dirimendum. Haec tamen praxis satis dem vicariis apostolicis, quam ipsi denegaro non diuturnum tempus neces sario absumit, et iccirco ob debeant, nisi in casu gravis caussae, dictae congre­ moras definitivae sententiae animi magis ac magis gationi cardinalium (de Propaganda fide) communi­ exasperantur, atqne ita difficilior evadit apea dis­ *. candi© cordias penitus restinguendi. XXVII. LITTERAE AP0ST0L1CAE QUIBUS AD ALIUD OPPORTUNIUS ET COMMODIUS TEMPUS CONCILIUM VATICANUM SUSPENDITUR 1870 octobris 20. Editoris monitum. — Observationes illae s patri­ patrum qni ex omnibus orbis terrarum partibus fre­ bus factae in sebem· de musionibus apostolicis quentissimi convenerant maxime adnitente, ita ree nunquam ad examen in concilio ipso revocatae D gravitimi huius ct sanctissimi operis procedere, ut fuerunt Nam iis diebus cum grave bellum inter spes certa nobis affulgeret eos fructus quos vehe­ Boralo· et Gallos exarsisset, et gallicorum militum menter optabamus, in religionis bonum et ecclesiae praesidium quod in urbe erat, in Oallias fuisset Dei hnmanaeque societatis utilitatem ex illo fore revocatum, Subalpinum gubernium, bac occasione - feliciter profecturos. Et sane iam quatuor publicis ac capta, fines ecderiuticarum provinciarum quae aolcnnibua sessionibus habitis salutares atque op­ pontifici supererant armatis militibus occupavit, ac portunae in causa fidei constitutiones α nobis eodem tandem die 20 septembris hoc anno ¡870 urbem sacro approbante concilio editae ac promulgatae ipiam expugnavit omniaque in suam potestatem fuerunt, aliaque tum causam fidei tum ecclesiasticae redegit. Tuae aummus pontifex in eam necessita­ disciplinae spectantia ad examen α patribus revo­ tem ae adductum sensit ut concilii Vaticani cele­ cata, quae suprema ducentis ecclesiae auctoritate brationem locum amplius habere non posse decla­ brevi sanciri ac promulgari possent. Confidebamus raret, quod reipra effecit per apostólicas litteras, iitiusmodi labores communi fraternitatis studio ac zelo suos progressu· habere, et ad optatum exitum quarum exemplar hio exhibetur. facili prosperoque cursu perduei posse; sed sacri­ Pine papa IX ad juturam rei memoriam. lega repente invasio huius almae urbis, sedis Poitquntn Dei munere oeeuincnici V aticani con­ nostrae, et reliquarum temporalis nostrae ditionis cilii celebrationem inire anno proxime superiori nobis regionum, qua contra omne fas civilis nostri et datum eat, vidimus sapientia virtute ac sollicitudine apostolieao sedis principatus inconcussa iura in- 157 LITTERAE QUIBUS CONCILIUM SUSPENDITUR 158 credibili perfidia et audacia violata aunt, in eam a lumus ac mandamus, ut ea quae in apostolicis lit­ nos rerum conditionem coniecit, ut sub hostili do­ teris die 11 sprilla anno proxime superiori datis, minatione et potestate, Deo aio permittente ob quibus indulgentiam plenariam in forma iubllaei Imporscrutabilia indicia sua, penitus constituti simus. occasione oecumenici concilii omnibus christifideliIn hae luctuosa rerum conditione, cum nos a bus concessimus, a nobia disposita ac statuta sunt, libero oxpcdltoquo uau supremao auctoritatis nobia iuxta modum ot rationem iisdem litteris praescrip­ divinitus collutae multis modis impediamur, cumque tam in sua vi firmitate et vigore permaneant, perinde probo intelligamus minime ipsis Vaticani concilii ac si ipsius concilii celebratio procederet. Haec patribus in bao alma urbe praedicto rorum statu statuimus nunciamus volumus mandamus, contrariis manente, necessariam libertatem securitatem tran­ non obstantibus quibuscumque; irritum et inane quillitatem suppetere et constare posse ad ros ec­ decernentes si secus super his a quoquam qua­ clesiae nobiscurn rite pertractandos, cumque prae­ vis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit terea necessitate·, fidulium, io tantis iisque notissi­ attentari. mis Europae calamitatibus ot motibus, tot pastores Nulli ergo omnino hominum liceat hanc pagi­ a suis ecclesiis abesse haud patiantur; idcirco nos, nam nostrorum suspensionis nunciationia voluntatis co res adductas magno cum animi nostri moerore mandati ac decreti infringere vel ei ausu temerario perspicientes, ut Vaticanum concilium tali in tem­ contraire; si quis autem hoc attentare praesumpserit, pore cursum suum omnino tenere non possit praevia indignationem omnipotentis Dei et beatorum Petri matura deliberatione, motu proprio eiusdem Vati- ] I no Pauli apostolorum cius se noverit incursurum. cani occumcnici concilii celebrationem usque ad Ut autem caedem praesentes litterae omnibus quo­ aliud opportunius et commodius tempus per hanc rum interest innotescant, volumus illas seu carum sanctam sedem declarandum, apostolica auctoritate exempla ad valvae ecclesiae Lateranensis ot basilicae tenore praesentium suspendimus, ct suspensam osse principis apostolorum nec non s. Mariae maioris nunciamus, Deum adprccantcs auctorem ct vindi­ de urbo affigi et publicari, sicquo publicatas et cem ecclesiae suae, ut submotis tandem impedi­ affixas omnes et singulos quos illae concernunt mentis omnibus sponsae suae fidelissimae ocius re­ perinde arctaro, ac si unicuique eorum nominatici stituat libertatem ac pacem. et personaliter intimatae fuissent. Quoniam vero quo pluribus ct gravioribus peri­ Datum Romae apud S. Petrum sub anulo Pis­ culis malisque vexatur ecclesia, oo magis instandum catoris die 20 octobria anno MDCCCLXX, ponti­ est obsecrationibus et orationibus nocte ac die apud ficatus nostri anno viccsimoquinto. Deum et Patrem Domini nostri lesu Christi, Patrem N. card. Paracciani Clarelli. misericordiarum et Deum totins consolationis, vo­ B. ACTA DEPUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS. Editoris monitum. — Ea est deputationis huius C tatos. Ab ipso autem concilii initio latere non connexio ac necessitudo cum iis quao in congrega­ poterat, multum inter ee dissentire patres in una tionibus generalibus disceptata sunt, ut ab his illa illa quaestione, do qua tantopere iam ante con­ vix disi ungi possit. Quoniam vero non satis com­ cilium disputatum erat: alios infallibilitatem summi modum visum est eiusdem acta passim ac voluti pontificis definiri nolle, alios, numero longe plures, membratim inserere inter cetera congregationum definitioni favero. Tantum autem ab huius quae­ generalium monumenta, necesso fuit una simul ea stionis solutione utriquo pondere existimabant, ut exhibere, lectoribus amandatis, ubi res postularet, tales, qui secum sentirent, in deputationem deli­ ad ipsos discussiones in congregationibus illis habi­ gendos esso censerent. tas. Deputationis fidei duo exstant in archivo con­ Itaque ex patribus, qui definitioni illi adversa­ cilii Vaticani actorum exemplaria, quorum alterum bantur, eminentissimus cardinalis Schwarzenberg (A) ab ipso deputationis secretario notatum, alto­ episcopos Austrino, Hungariae, Germaniae apud rum (B) alia manu, quam domini Stahl esse suspi­ reverendissimum dominum Nardi coegit; Aurelianencor, perscriptum est; in utroque tamen singulae sis cum Parisiensi Gallos alio convocavit; similiter sessiones secretarii nomine munitae sunt. Alterum America© septentrionalis antistites inter se con­ hoc, cum videretur ab auctoro secundis curis re­ venerunt. His in coetibus definitionis adversarii cognitum, semper adhibui, nisi forte disertis verbis numero plures orant. aliud adnotetur. Titulum habet tenorili sequentia: D Ex illis autom patribus, qui infallibilitatem de­ Pratocolium congregationum habitarum a reverendis­ finiri volebant, aliqui primo cum eminentissimo car­ simis patribus deputationis pro rebus ad fidem per­ dinali do Angelis, qui eo tempore non iam inter linentibus in sacrosancto concilio Vaticano. praesides concilii erat, de nominibus eligendorum deliberabant; deinde adm. rov. patrem generalem 1. congregationis sanctissimi Redemptoris rogarunt, ut Qiininwlo electa sit deputntio pro rebus ad fidem sibi episcopos, qui definitioni favebant, in aliquam . * perlinentibus eius congregationis domum convocaro permitteret Prima sessione solemni concilii celebrata, inter Qua venia impetrata, episcopi variarum nationum se deliberaro coeperunt patres, quos eligerent in plus quadraginta in principem congregationis sanc­ deputationein pro rebus ad fidem pertinentibus tissimi Redemptoris domum (villa Caserta) convene­ cooptandos. Patebat enim, episcopos, qui ex toto runt, ut do olectiono facienda consultarent. Ab his orbo alii aliis ignoti convenissent, nisi temero agoro igitur communi consilio statutum eat, nullum esso vellent, ante electionem consilia inter so conferre eligendum, quem a definitione infallibilitatis alienum debere, ut quos idoneos haberent, eligerent depu- esso constaret; episcopos autom ex diversis nationi­ bus deligendos; eorum nomina archiepiscopo West1 Narratio haec ex episcopi Ratisboneniù unios Patrum monasterionsi tradenda. Sio iam paucis post diebus deputatorum diarnie commentariis denmpta primum prodiit eligendorum numerus, qui etiam eminentissimo car­ in CoUectùme Lacrnti, C. VII, p. 1646. F.im primo lew prae­ fationis imitar placuit repetere. dinali do Angelis placuit, erat confectus, eorum in- 159 B. ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 160 Invocato Spiritu sancto ab eminentissimo praeside dei lithographice descriptae et inter amicoe epi­ A scopos distributus, qui cum cum aliis communicarent proposita est quaestio prima, utrum secundum ea, Quo facto die 14 decembris 1869 in congregatione quae in generali congregatione hucusque dicta ot generali maximo suffragiorum numero omnes et soli audita sunt, schema decreti de doctrina catholica electi sont, quorum nomina in illo indice proposita contra multiplicet errores ex rationalismo derivatos erant, qui infallibilitatis definitioni aut favebant aut prorsus novum conficiendum, an vero praesens, quod saltem non aperte obnitebantur1. Adversarii quo­ ad substantiam attinet, retinendum sit, et quidem que definitionis indicem eligendorum typis descri­ spectato tum delectu, tum necessitate, tum oppor­ bendum curaverunt, sed ex iis, quos definitionem tunitate rorum expositarum et errorum. Omnes patres reverendissimi in eo consentientes vel aperto vel occulte oppugnare cognoscebant Quare quid maior patrum para de pontificia infalli- erant, schema quoad substantiam esse retinendum, bilitate sentiret, iam ex deputations pro rebus cum in eo doctrina catholica vero ac genuine sit fidei electione manifeste apparuit Pracaea autem exposita, et errores, qui in eo damnantur, latissime huius ¿epulationis a sanctissimo domino eminentis­ non Uotom per Germaniam, sed et alias regiones simo» cardinalis Aloysius Bilio, secretarios reveren­ dispera sint, atque quae contra illud in medium dissimus dominus Schwetx, praelatus domesticai, >unt prolata, non sint tanti momenti, ita ut melius theologus summi pontificis et in universitate Vindo- sine magno temporia dispendio vix conflari possit, bonenM professor theologiae, nominatus est contra quod non excitarentur novae querelae, nec Postquam in congregatione generali diebus 23 et B non quia id iam ipsa sanctissimo patri debita ro30 decembris 1869 ct 3 et 4 ian. 1870 multum verentia postulat, cuius jussu exaratum ait α viris iam disceptatura est de schemate constitutionis de ab ipso saltem mediate ad id munus designatis doctrina catholica5, deputationis sessio prima habita Similiter in eo omnes conveniebant, quaedam est die 7 ian utri i 1870. esse addenda, alia vero supprimenda. Ad priora, prout ab uno alterove insinuatum est, 2. pertineret approbatio editionis sacrae Scripturae vul­ Congregatio I. gatae, condemnatio indifferentismi, spiritismi, darwi­ Die 7 ian uàrii anni 1870 prima habita est con­ nismi, declaratio quoad decedentes cum peccato gregatio commissionis electae pro rebus ad fidem originali, de resurrectione corporum, de duabus napertinentibus, praeside eminentissimo cardinali Bilio. tuna in Christo. Omittenda autem essent prao Aderant omnes reverendissimi patres deputati, omnibus, quibus liberae scholarum opiniones laedi scilicet: videntur, ct prout unus aut duo advertebant, omnia 1. Antonius Hassun, patriarcha Ciliciae, ritus Ar­ quao iam prioribus conciliis sunt definita et reiecta. meni. Quoad quao tamen ab alio responsum est, cum 2. MiocesUus Ledochowski, arch i episcopus Ones- hi errores, non obstante iam facta damnatione donuo nensis et Potnanicnsis. resuscitati sint, eosdem iterum proscribendos esse 3. loan nes Simor, archiepiscopus Strigoniensia, et quidem non simpliciter, sed provocando simul primas IIangariae. C ad prius iam factam condemnationem. 4. Raphael Valentinus Valdivieso, archiepiscopus Denique observatum fuit ab uno reverendissi­ Sancti licobi de Chile. morum patrum, cum populus fidem catholicam sin­ 5. Renatus Franciscos Regnier, archiepiscopus cere confiteatur, alii autem christiani amplias e* se Camcracensis. nolint, concilium praesens non tam in damnandis 6 losephus Sadoc Alcmany, archiepiscopus Sancti erroribus, sed potius sola expositione doctrinae PranciscL revelatae occupari debere, eo magia, quia etiam 7. Franciscos Aemilius Cugini, archiepiscopus Muti­ ecclesia antiqua errores externos non curaverit nensia. Verum eum in medio illarum duarum partium 8. Patritius Leahy, archiepiscopus Casailicnsis. alii adhuc aiti sint, imprimis fidelium magistri, pro 9. Emmanuel Garcia Oil, archiepiscopus Cacea ro­ quibus proxime, ut in conciliis semper factum est, gastonas decreta fidei conduntur, ut ab erroribus praemuni­ 10. Inannca Martinos Spalding, archiepiscopus Balti- antur et doctrinam fidei accuratius cognoscant, no morensis. fidelibus pro veritate venenum falsae doctrinae pro­ 11. Honricu» Eduardos Manning, archiepiscopus pinent, ex altera parte responsum est, a damnatione Wesimonastcri ensis. errorum adeo divulgatorum abstinendum haud esse, 12. Gualterios Steins, archiepiscopus Bostrensis. idquo eo minus, cum iam ab apostolis et dcindo 13. IcHcphus Cordoni, archiepiscopus Edessenus. per succedentia saecula α sanctis patribus errores 14. Victor Augustus Dochamps, archiepiscopus Mech- externi quoquo gentilium, iudaeorum, muhamedanolimeesù. rum impugnati, et etiam imprimía quando commisce­ 15. Andreas Ignatius Scbaepmauo. archiepiscopus bantur cum doctrina Christiana, in concilii» ealtem U It núcetensi s. particularibus condemnati sunt. 16. Petrus losephus de Preux, episcopus Seduuensis. Tum ab eminentissimo praeside altera proposita 17. Antonius Mooescillo. episcopus Oiennensis. est quaestio: num immutatio schematis quoad for­ 18. Ludovicui» Franciscas Pie, episcopus PicUviensis. mam fieri debeat? et ai, quomodo? 19 Itartbalomaeus d* Avanzo, episcopus Calvcnsis ot Quoad hanc quaestionem ab uuo reverendissi­ Tbcaneasis. morum patrum observatum est, prae omnibus pro­ oemio descriptionem tristis statua, in quo versatur 20. Conrados Martin, episcopus Paderbornensia. genus humanum in praesentia, esso inserendam et 21. * Vincentia Gaster, episcopus Brixlncnsis. a viris eminentibus, qui ad id imprimis idonei sint, 22. Ignatius Rcnestrey, episcopus lUtisbonenris. 23. Sebastianos Dias Laraogcira, episcopus Sancti- conficiendam. Alii optarunt, ut capitibus et canonibus expositio totius doctrinae christianae praemittatur. Petri Fluminis * Orandomi Australis. In hoc autem omnes conveniebant, expositionem 24. Pridericus Maria '¿incili, episcopus Tarvieinus. doctrinae catholicae ubique damnationi errorum esse 1 Ϊαπλ sontas vW. t U cd. 49, et tV initio primi ccn- praemittendam. Plure· insuper desiderarunt, ut in­ mti». vii «Utlm M-pnUr. star decreturum concilii Tridentini canones post • illsA at prinxt prvpHilnai palnbns. hsbrtar omnia capitula in fine decreti punautur, si tamen, ·βρτ> L L
    t Atf. * C.2 • Itti. Pm rriito hsUUler In sditi» ailu-, non bene Martino. rt» *· ** 71XT 1 Cone- oeram. V caa. Lì 17 3 SCHEMA REFORMATUM . DE FIDE CATHOLICA 174 Minctus, innocens, impollutus, segregatus a pecca- λ fratribus. Unde hanc nobis cbaritatem dedit Pater, toribu» et excelsior caelis factus. Qui per Spiritum ut ox Deo nati filii Dei nominemur ct simus. Qua sanctum semetipsum offerens immaculatum Deo, quidem filiorum adoptione redditum nobis est illud per proprium sanguinem semel introivit in sancta, divinao naturae consortium, quod nunc inchoatum aelerun redemptione inventa (Ilobr. VII, 9). Vere per gratiam, aliquando consummabitur in gloria. igitur Christus leaus, mediator Dei et hominum, Spiritu voro Filii, quem Deus misit in corda nostra, unus morions pro omnibus, divinae iustitiac pro uncti ot sacrati, templum quoddam divinae maieatatis lobis satisfecit, ot deleto chirographo, quod erat efficimur, in quo Trinitas sacrosancta habitare, seque contrarium nobis, expolians principatus et potestates, ipsam animae fideli fruendam praebero dignatur, do vetusta nos sorvituto in filiorum libertatem vindi­ dicento Christo Domino: Si quis diliget me, ser­ cavit. Si enim unius delicto mora regnavit per monem meum servabit, et Pater meus diliget eum, unum; multo magis abundantiam gratino et dona­ et ad oum veniemus, et mansionem apud eum facie­ tionis et iustitiac accipientes in vita regnabunt per mus (Ioan. XIV, 23). unum lesum Christum (Rom. V, 17). Quaro hoc quoque tenendum ct ab omnibus Haec voro vis satisfaciendi pro peccatis omnium Christi fidelibus profitendum ost, sanctificantem gra­ ot merendi nubis iustificationis gratiam et haeredi- tiam, qua Deo coniungimur, non in mero favore t itcm, passioni Redemptoris inerat, propterca quod Dei consistere, nequo in actibus tantum praeter­ «inanis cius actibus dignitas personae divinae, per euntibus reperiri, sed permanens esso donum superassumptam naturam operantis, pretium contulit in- ] 3 naturalo, quod divinitus infusum animae inhaeret, finitum. Redempti igitur non corruptibilibus auro et tam in adultis iuatificatis, quam in infantibus bap­ argento, sed pretioso sanguino quasi agni immacu­ tismo regeneratis. lati, animus nostras eas tifi ce mus in obedientia cari­ Haec hominis per incarnatum Verbum renovatio tatis, ot in fido viventis Filii Dei, qui dilexit nos illud est mysterium α saeculis absconditum, quo et tradidit semetipsum pro nobis, exspectemus bea­ Deus, quae in primo Adam mirabiliter condiderat, tam spem et adventum gloriae magni Dei et Sal­ mirabilius in secundo reformavit. Quapropter de­ vatoris nostri lesu Christi. ploranda eorum est caccitus, qui Christi religione, Quo magis autem hac nostra aetate impii ho­ quod supernaturalis sit, naturae humanae dignitati mines ot magistri mendaces, ns»? vox stemdst ne «Menât omnino viAelnr. ! Ite te sette In dixrio notetur 3 tnsrtii 181 CONGREGATIO ΙΎ 2 mariii 1870 182 11. Ut quao leguntur lía. 20 (I. 19] seqq. maneant a Christi commiscentes, depravant sensum et integri­ aicuti extant, et ncque lin. 18 [I. 17] pro 0capito- po­ tatem sinceritatemquo fidei in periculum adducunt-; natur ^capito ecclesiae-, noque „ aucta iljius- pro atquo ut loco secundae sententiae ponatur: 0Nam „aucta- (lin. 20), ncque 0uberior- pro "ampliata-, per varias et peregrinas doctrinas vera et genuina nequo "Splendida indicia- pro "instituta- (lin. 24 idea religionis supernaturalis penes ipsos obnubilari (1.22)), nequo 0mulriplicatae familiae../ tanquam coepit ipsique ../ proponit reverendissimus relator, consectarium ampliatae foccundìtatis describatur. ut deleto "impune- ct substituto "lato- in locum — Quod longo pluribus roverendÌMimis patribus in "Circumquaque-, et adiccta ante nfieriu vocula 0vixomnibus probatura. atquo pro na via verae pietatis- substituta phrasi 12. Ut lin. 10 [I. 15] loco ^militiae . . / ponatur 0a veritatis tramite-, reliqua intacta maneant. — "Clericorum in scientia ot pielato, populiquo in doc­ Quod omnibus probatum est. trina Christiana institutio magia exculta . . / non 21. Ut initium § 4 0Qnibua ., / non mutetur autem illud lin. 17 |1. 16] post "frequentia- adden­ in propositum 0Ad quorum adspectum-. — Pro­ dum recipiatur aquies et sanctitas familiarum a labe batum omnibus. matrimoniorum clandestinorum vindicata-.— Utrura­ 22. Ut lin. 4 eiusdem § loco "pervenire- pona­ que ad mentem reverendissimi relatoria acceptum tur "Venire- et loco propositi 0bonos confirmare cum hno conditione, ut lin. 17 vox "populi- deleatur, iliisque in viam perfectionis animos addere-, potius aut por aliam substituatur. lin. 9 [I. 8] addatur „fideles confirmare et ad meliora 13. Ut pag. 4, lin. 3 [§ 2 I. 1] seqq. pro 0 Verum- . t incitare-. — Ab omnibus admissum. tamen ... acerbum nihilominus- ponatur 0 Verum 23. Ut § ultima lin. 2 post 0cum- i ne era tur dum . . acerbum tamen . . / — Admissura ab "insistentes vestigiis praedecessorum nostrorum-, omnibus. atque lin. 8 [1. 6] loco "immutabiliter .. / ponatur • 14. Ut propositum additamentum lin. 3 "Roma­ "integre custoditum et genuino expositum-. — Ab norum pontificum . . / et similia lin. 6 post nmulti- omnibus acceptum. ot lin. 12 [1.9] post „quaau non admittantur. — Omni­ 24. Ut lin. 4 post "episcopis- inseratur: 0in hac bus probatum. a. oecumeniea synodo...-; reliqua autem integra 15. Ut loco eorum quae α diversis diversa sunt maneant, oihilque addatur aut immutetur, neque proposita, lin. 11 [I. 8] ponatur: "Manifestum enim etiam verba illa pedentibus et indicantibus- tantum est omnibus, haereticas sectas, contempto vivo ec­ conditionate proponantur. clesiae magisterio admissoque privati, ut aiunt, exa­ His absolutis convenerunt reverendissimi patres minis iure, in alias plurimas sectos pan latini disso­ in eo, ut tantum illi in congregationibus futuris lutas esso; quibus inter se dissentientibus ot dis­ loquantur, qui aliquid proponere voluerint, atquo ut ceptantibus . . / — Ab omnibus admissum. proposita verbis succinctis concipiantur et simul 16. Ut lin. 16 [1.13] loco 0tum- non Boxinde“ sed scripto exhibeantur; atque ut schema reformatum „inde- ponatur, et quao lin. 17-19 leguntur, maneant, congregationi generali viva voce proponatur ac com­ nisi forsan "appellabatur- in 0appellabante mutetur, mendetur. Tum ab eminentissimo praeside hora 12l/iconnon admisso additamento 0ab ipsis ecclesia© hostigregario dimissa est bus-. — Probatum omnibus. loonnes Schwetx, secretarius. 17. Ut lin. 23 [1. 20] loco "Vulgatissima- pona­ tur "Dimis vulgata- et lio- 27 [I. 24] loco "Servatoris8. dicatur w-Salvatoris-. — Probatum omnibus. Congregatio V. 18. De verbo lin. 28 [1. 24] occurrente 0Christi Die 4 m arti i anni 1870 quinta congregatio Depu­ dominio- non propter veritatem, sed opportunitatem tollendo sive retinendo controversia orta est. Praeter tations pro rebus ad fidem pertinentibus habita est textum cxet&ntom tres aliae sententiae substituen­ praeside eminentissimo cardinali Bilio. Aderant dae sunt propositae, videlicet: Ie 0Ut conditore ao omnes reverendissimi patres exceptis reverendissimo Salvatore lesu Christo a rebus humanis excluso../ episcopo Sancti Petri Fluminis Grandensis et reveren­ 2° pUt rebus humanis conditoris et Salvatoris dissimo archiepiscopo Mutinensi ot reverendissimo Christi legi omnino subtractis .. / 3® 0Ut robus episcopo Giennensi. Invocato Spiritu sancto et lecto protoco j ces­ humanis conditori et salvatori Domino * subtractis... — Prima et altera sententia proposita longo ma­ sionis antecedentis, examinatum est caput I sche­ iori suffragiorum numero reiecta; tertia duodecim matis reformati emendatum cum canonibus respon­ suffragiis contra decora admissa, intra quae tamen dentibus atque caput II. Locuti sunt reverendissimi patres patriarcha erant plura solummodo conditionatim data, in quan­ D Ciliciae Armenorum, primas Hungarlae, archlepiscotum aptior non praesto sit. 19. Do sententia addenda in finem § 2: „ Ita pus Sancti Francisci, archiepiscopus Cassilionsis. proh dolori factum est, ut iam societas humana in archiepiscopus Caesaraugustanue, archiepiscopus rebus privatis aequo ao publicis vacillet, quia aedi­ Baltimorensis, archiepiscopus Westmonasteriensis. ficantes reprobaverunt lapidem angularem, funda- archiepiscopus Ultraiectonsis, episcopus Sedunensis, mentum praeter quod poni non potest aliud, Deum episcopus Calvensis, episcopus Brixinensis, episco­ ac Dominum nostrum Icsum Christum, salvatorem pus Ratisbonensis ot episcopus Tarvisinns. A reverendissimo episcopo Calvensi propositum mundi-, reverendissimus relator ex sententia Com­ missionis censebat, eam, quamvis sit pulcherrima, fuerat, ut ubi do creation© sermo fit, addatur 0por propter contextum orationis tamen inseri non posse. Filium unigenitum-, veruni a reverendissimis patri­ — Deputati© tamen iudicavit loco accommodato bus acceptura non est Reliqna quao sunt pro­ eam esse inserendam. posita scripto sunt exhibita. Quoad caput I observatum est ab uno reveren­ 20. Quoad ca quao relate ad initium § 3 pro­ posita orant, ut 0impuno- deleatur, et rlate“ loco dissimorum patrum (Cassinensi) inscriptionem mo­ "Circumquaque- ponatur, ut rfieri non potuit- de­ tandam caso in hanc: 0De Deo et creatione-, atque leatur, aut "Contigit- ponatur; porro ut substituatur : inter attributa esso spiritualitatem disserte com­ "Hac porro impiotate late grnssanto haud pauci mendandam. ecclesiae catholicae filii labe erroris infecti α via Ab alio (Strigoniensi) propositum, ut Hn. 3 delea­ veritatis aberrarunt, quippe qui naturam et gratiam tur "aeternum, immensum- et inseratur lin. 5 post 12· 183 B. ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 184 Hinc ;«substantia * «Spiritui purissimus, immutabilis, A ante oculoa eorum1. (Rom. III, 16-18). aeternus, immensus ... perfectione infinitus.- et sancta Romana ecclesia catholica etc. . . .to Quoad canones animadversum est: loco «elevatus- ponatur «exaltatus-. Ab uno reverendissimorum patrum (Strigonionsi), Atque in § 2 loco «ad man i fea tan d am perfec­ tionem suanj- ponatur «ad impertiendam auia crea­ illos ad tres sequentes reducendos cue: 1. Si guie in rationem aegue ac fidem contumax, turis bonitatem-. Ab alio (Ultmiectenai), ut pro .infinita- scriba­ unum verum Deum risibilium et inrisibilium crea­ tur .infinitus- rei .praeditus-. Et forsan pro «re torem negarerit, rei affirmare non rrulu^rit, praeter et esientia distinctos- melius dicatur nro et essentia materiam nihil eue (exiitere); vel Deum omnia et omnia Deum eeee, contenderit ; anathema eit. diversus-. 2. Si guis non confiteatur, mundum resque In fine capitis citari debere concilium Latera­ omnes — (ut habet S), vel dixerit, Deum non volun­ nense Br cap. Firmiter. Ab alio (S. Tranciaci), cap. I lin. 1 loco «profitetur® tate ab omni necessitate libera elc.. . ., ut 9. 3. Sí guis dixerit, per creationem etc. . . .“ (ut ponatnr «confitetur- citato concilio Lateranensi IV. Lin. 7 loco «essentia® melius dicatur .«ubstan- a. 10): rei negaverit etc. ... (ut m. 11); anathema eit. tia” vel «eisentia aive subsUntia-. Et addendum: «Improbat vehementer s. con­ Lin. 10[L 9| pro .elevatus- praeferatur rexaltatua-. cilium impietatem eorum, qui, ut suis pervenis doc­ Lin. 13 (§ 2 L 3] pro .manifestandam- ponatur trinis aliquid Christianum lubesse, incautis persua­ .communicandam-. B deant, illas sanctissimorum mysteriorum. Trinitatis, Ab alio (Baltimorcnsi), lin. 6 pro «profitendus® Incarnationis, Redemptionis, Resurrectionis nomini­ ponatur .praedicandus-. bus obtegere atque ipsa haec veneranda ebristianae Lin. 13 ante «perfectionem- inseratur ^essen­ religionis mysteria ad perversissimos sensus detor­ tialem-. quere ac depravare non verentur. * 4 Ab alio (Sedunenri), inscriptionem pro hoc argu­ Ab alio ( Cassii icn>i\ canones 1 · * ct contra­ mento hanc esso debere: «Do Deo uno in natura hendos esae, similiter 3, 4, 5, necnon 10 ct 11. ct creatione in genere-. — Praeterea, causa proAb alio (Sed un e ari), ut numerus canonum im­ fenionia in hoc capito contenue non inopportune minuatur. indicaretur. — Verba «visibilium ct invisibiliumIn can. 2 potius «in fidem aequo ao rationemnon debuissent omitti. legatur, et po»i «esae4 ponatur „aeu existere®. Ab alio (Tarvisino), attributa, Deum esso ne­ In can. 5 «Si quis dixerit, Deum esae-. cessario exii ten tem, aapientissimum ct provideatiasiIn ean. 6 ante « emanasse * inseratur .proprie-. muEU disserto debere declarari. In can. Il ante .gloriam* inseratur «externam-. Ab alio (Caesarauguitano), lin. 5 (1. 4] post ver­ Ab alio (S. Francaci), can. 6 ita concinnandum: bum «simplex omnino- addendum «spiritualis-. «Si quis dixerit, aliquas aut omnes res finitas, sive Item post .intellectu ct voluntate- addendum corporales sivo spirituales ox divina substantia «praedita4’ et loco «distinctus- potius dicatur «dis­ emanasse; anathema eit. ** cretus® aut «divenus-. C Ab alio (Tarvisino): Secundam vero § ordinandam : «Hic solus verus 1· Voces can. 2 .in rationem aequo ac fidem Deus bonitate sua ct omnipotenti virtute, non ne­ contumax- adhiberi potuisse in omnibus canonibus; cessitate aliqua, sed liberrimo consilio, quo ipse cur itaque hoc discrimen T perfectionem suam communicare et manifestaro vo­ 2® In can. 2 phrasim .affirmaro non erubuerit® luit, simul ab initio temporis etc.® in simpliciorem commutandam. Ab alio (Calvensi), ut § 2 ita habeat: .Hic 3· In can. 3 post «substantiam- inseratur «aut solus verus Deus non ad acquirendam vel augen­ essentiam-. dam suam perfectionem, sed ad bonitatem suam 4’ Can. 7 eliminandum. creaturis communicandam, suaque attributa mani­ 5· In can. 10 potius dicendum: .augmentum per­ festanda, liberrimo consilio sua omnipotenti virtute fectionis et beatitudini * acceasisso.simul ab initio temporis per Filium unigenitum Ab alio (Ratisbonensi), can. 1 omittendum. suum utramque de nihilo condidit creaturam, spiri­ In can. 2 pro «nihil essa- ponendum «nihil reale tualem et corporalem, angelicam videlicet et mun­ existere®. danam, ac deinde humanam quasi communem ex In can. 3 dicendum: «unam eamdemque essen­ spiritu et corpore constitutam; ipsumque Filium tiam vel substantiam.® «uum constituit haeredem universorum® (Hebr. I, 1). Can. 10 omittendum. Ab alio (Brixinensi) propositum est, ut cap. I Can. 11 omittendum, doctrinam vero in capito hunc in modum ordiatur; «Caeli enarrant gloriam D collocandam. Dei et opera manuum cius annuntiat firmamentum Ad caput II observata. (Pt. XVin. 2): nam a magnitudine speciei et creaturae cognoscibiliter poterit creator mundi vi-. Unus reverendissimorum patrum (Strigonionsis) deri (Sap. XIU, 6). Sed non est, quod e longin­ proposuit, ut initium ita habeat: «Eadem sancta quo rationes, quae Deum esse probant, afferamus, mater ecclesia docet, Deum etc.... et ad hoc reve­ eum ,non longe sit ab unoquoquo nostrum. In ipso latam do Deo® vel .ad hoc positivam ot supematuenim vivimus et movemur ct sumus * (Act. XVII, ralem de Deo doctrinam non absoluto ease neces­ 28). Nam liberi arbitrii ct legis in cordibus sariam®. nostris scriptae probe conscii, facile nobis persua­ Alius (Calvensis): «Eadem— rationis uti nunc demus, nos ultimo non a rerum natura, in qua ne­ est naturali lumine, non tamen directa titione cessitate omnia eveniunt, sed a Deo omnipotenti, e rebus creatis certo cognosci posce, neque ad hoc vapientisaimo ac sanctissimo pendere. Quod animus fide traditam .. . necessariam esse ; invisibilia enim cuiusque inveniens seipsum, testatur, hoc ex generis ipsius a creatura mundi per ea, quae facta sunt, bomani conditione evidentissime evincitur. Societas intellecta conscipiuntur (Rom. I, 20); placuisse enim humana sino religione salva consistere nequit, autem eius sapientiae et bonitati, alia caque di­ teste apostolo Paulo, qui de iis, qui Deum non re­ recta via se ipsum et voluntatis suae decreta olim quirunt, dieit: ,Contritio ot infelicitas in viis eorum, protoparentibua, deinde patribus ct prophetis, no­ et viam paci· non engnovenmt; non est timor Dei vissime vero etc.® 185 CONGREGATIO V 4 mardi 1870 186 Aliue, ut verba .principium et finom44 mutentur Á i morum pro vero sit habendus sensus, quem tenuit in .Conditorem et Dominum44. ac tenet sancta mater ecclesia etc....“ Alius (Tarvisinus) : .nequo ad hoc omnino ne­ Alius (8. Francisci): Pag. 8 lin. 5 [1. 8] .aut quom cessariam omo proprio dictam revelationem fiori. * 4 otc....“ omittatur, vel addatur: .Quisnam voro sit Alius (Ratisbonensis): .noquo ad hoc absoluto unanimis sanctorum patrum consensus, non est noccssariam esso doctrinam do Deo peculiari reve­ tandem privati cuiusque iudicio, sed ecclesiae auc­ latione traditam.44 toritate determinandum.44 Aliua (Ultraiectensis), ut addatur Sap. XIII, 5. Alius (Ratisbonensis): Pag. 7 lin. 34 [§ 4 1. 14] Alius (Brixinensis), ut lin. 4 (bui. cap.) dicatur omittatur .proprie®. Pag. 8 lin. 6 [§ 5 1. 9] omitta­ .traditam do Deo revelationem44. tur .unanimis®. Alius (Westmonasteriensis): Pag. 8 (1. 8] ultima Aliua (Oaesaraugustanufl): nEadem ... tenet ot docet, Deum etc. ... posse (deletis: ,neo ad hoc verba .aut quem sanctorum patrum ..omittenda. traditam do Deo ... necessariam esse4) ... con * Alius (Ultraiectensis): Pag. 7 lin. 3 [§ 2 1. 3] pro spiciuutur. Quia tamen investigatio naturalis ra­ .revelanto® ponatur .revelanti® ; atquo .se® delen­ tionis non sufficit humano generi ad cognitionem dum, vel addendum .aut opera sua . * etiam illorum, quao ratione ostendi possent; cogi­ Alius (Brixinensis), ut § 2 loco hoc moveatur tationes enim mortalium timidao, et iocertao provi­ et § 4 lin. 33 [1. 13] dicatur: .Deum habet auctorem dentiae nostrae, corpus enim quod corrumpitur, principalem44, ne humana industria prorsus excludi aggravat animam, ot terrona inhabitatio deprimit B videatur in sacris litteris conficiendis. sensum inulta cogitantem; et difficile aestimamus, loanncs Schwetz secretarios. quae in torra eunt, et quao in prospectu sunt, in­ 9. venimus cum laboro, quae autem in caelis sunt, Congregatio VI. quis investigabit? (Sap. IX): placuit amantiaaimae Die 5 martii anni 1870 sexta congregatio Depu­ providentiae divinao, alia faciliori tutiorique via tations pro rebus ad fidem pertinentibus habita est seipsum... in Filio. .Cui tamen positivae revelationi non illud tan­ praeside eminentissimo cardinali Bilio. Adorant om­ tum maximum beneficium tribuendum eat, quod in nes reverendissimi patres exceptis archiepiscopo praesenti (lin. 8-10, [§ 3 1. 3]) ... cognosci possunt Mutinensi et episcopo Sancti Petri Fluminis Granveritates plurimae, quae tamen humanae rationis densis Australis in Brasilia. Invocato sancto Spiritu ct lecto protocollo ses­ captum omnino non superant: nec hac do causa positivam revelationem simpliciter et absolute ne­ sionis ultimae, continuatum est examen schematis cessariam singulis hominibus credimus et profitemur, reformati de fide catholica, et quidem capitis III. sed ex eo, quod elementissimus Deus hominem ad Antequam tamen examen hoc inciperetur, praelegit reverendissimus Paderbornensis caput I reformatum, finem prorsus etc.44 quod quoad priorem partem omnibus suffragiis, Calvensis, ut § 3 prorsus refundatur. Westmonosterieneis, ut § 1 lin. 3 post .luroine® quoad alteram partem tantum duobus exceptis proinseratur „non quidem immediata cognitione® vel C batum est. Etiam canones roformati omnium reverendissi­ "immediato intuitu44. Lin. 16 (pag. 7 [§ 3 1.10]) loco .comprehensionem® morum patrum approbationem retulerunt, cum hac ponatur .cognitionem® vel .quae a ratione sola tamen restrictione, ut canones 4, 5, 6 a Deputarono non proponantur, nisi a generali congregatione de­ attingi non possunt . * Tarvisinus: Lin. 13 [1. 8] substituendum: .Deus siderati fuerint Deinde devontum est ad examen canonum „do hominem ad se videndum facie ad faciem, ad quod viribus suis pervenire non potuisset, sola sua boni­ revelatione®. Quoad canonem 1 propositum est, ut dicatur: tate ordinavit; nd finem nempe, qui cognitionem rationis excedit, ao proinde, ut in eum homo ten­ .Si «piia negaverit oxietentiam Dei etc. ... certo deret, necease erat, non solum finem, sed et modia, demonstrari et ab homine ... [t minime] cognosci posse; anathema sit44 quibus eum consequi poterat etc.® Ab alio (S. Francisci), canonem I posse omitti Lin. 11 [1. 6] pro .Attamen etc.® substituatur: "Attamen revelatio simpliciter et absolute neces­ aut ita redigi: rSi quis dixerit, Deum unum et saria dicenda est, non hac de causa, sed eo quod verum, creatorem et Dominum nostrum per ea quao facta sunt naturali ratione nullimode cognosci posse : ciernentissimns Deus ...® Sednneaais: Lin. 3 [§ 2] loco .veritati® ponatur anathema sit.® Ab alio (Strigoniensi), idem, sed ponatur: * .rationi et unto .tenetur® inseratur .praestandum®. Cassi liensis: Lin. 6 (§3 1.1] .Supernae discipli-D .Deum ... eiusquo existentiani demonstrari.Ab alio, ut tantum dicatur .demonstrari posse1*. * nae mutetur in .superano huic revelationi. * Lin. 14 Ab alio, ut .demonstrari® praemittatur .veleerto |1. 8| loco .finem * ponatur .ordinem®. Pag. 7 lin. 13 [1. 8] loco .elementissimus· * ponen-, cognosci posso®. Ab alio (Baltimorensi): rSi quis negaverit, Dei dum .infinito bonus®. Lin. 8 [1. 3) deleatur .quo­ quo® ct lin, 5 1. 2] ponatur .quod en e/vom . * Pag. 8 existentinm naturali ratione ab homine lapso pro­ lin. 3 (§ 5 1. 6) pro in robus® ponatur rquod in bari posse, vel dixerit, Deum unum et verum, Domi­ num nostrum per ea, quao facta sunt, minime co­ . * rebus Scdunonsis: Pag. 7 lin. 29 [§ 4 1. 9] pro .sola gnosci posso; anathema sit® licet® ponatur .licet sola®. Lin. 35 [L 15] voci .tra­ Ab alio (Westmonostoriensi): r8i quis negaverit, diti® aubiungatur .fuerunt®. Pag. 8 lin. 6 (§5 1. 9] existentiam unius veri Dei creatoris et Domini nostri pro .attestatur® ponatur .adoptavit®. per ea, quao facta sunt, naturali ratione ab homine Strigoniensis : Pag. 7 lin. 33 (§ 4 1.14] verba .oiuslapso certo probari idcoquo cognosci [f non] posse. quo sunt vere et proprio ... traditi® deleantur. anathema eit® Ultraiectensis: Lin. 26 (L 7] ut .canonicis- delea­ Ab alio (Sed un ensi): .Si quis negaverit [legen­ tur. Lin. 29 (1. 9] .licot® ot lin. 30 [1. 10) .tamen® dum dùrrriz], Deum ... non aliter quam per fidem delentur. divinam eupernaturalem ab buniino lapso certo co­ Tarvisinus: Pag. 8 lin. 2 (§ 5 L 5] ponatur: .Hanc gnosci posso; anathema sit.® eius mentem esso definimus, ut in robus fidoi et Quoad can. 2 observatum eat ab uno (Sedunenai), 187 B. ACTA DEPUTATIONS PHO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 18K enei ita sonare debere: rSi quis dixerit fieri dod a § nlt lin. 8 [L 7] Jn nostra potestate ** non esse posse, ant non convenire, ut ... de Deo adiuiqut sat clarum quid significet ri exhibendo edoceatur; vel dixerit, fidem homini Lin. 13 (L li] (eiasdem §) ab alio, ut pro pre** ponatur rad alias aociotatea4*. a Deo imperari non posse; anathema eita; et ita 3 ligionis communionem . * Lin. 21 (I. 18] verba: Onon et 4 contrahi posse, omisso in 3e „rationem hu­ et deleatur Bomnia deserit, nisi deseratur-; § ult. lin. 24 (pag. 9 lin. 27 manam pronus independentem esse’. * 1. Ab alio (Cassiliensi), ut canone 2 legatur: ret [§ 4 L 23]) ponatur .falsas religiones A duobus reverendissimis patribus observatum obsequio ei praestando. ** Et in can. 4 pro B cogni­ tionem'1 ponatur „ad statum supernaturalem divini­ eat, ult § debere reformari, ut facilius eius argu­ mentum pateat Quorum unus hanc proposuit for­ tus evehi *. Ab alio (Caesaraugustano), ut 2 ct 3 contrahan­ mulam: „Immo ecclesia ipsa magnum quoddain et tur: F... ahilando ... (et Bsltimoreiui) Ita indepeo- perpetuum est motivum erodi bili ta tin ct voluti dentem a Deo esse, ... fides divina ... possit et signum levatam in nationibus, divinae suae legatio­ nis testis irrefragabilis. Ipsa est sponsa Christi, debeat../ In can. 4: PSi quis dixerit, hominem non posse quam unice dilectam ribi subarrbavit annulo fidei ; divinitus perfici ct supra naturalem conditionem ipsa est, quae Christum r&uscitatum a mortuis, evehi, sed ex propriis suis viribus et iugi profectu ascendentem ad caelum. Spiritum sanctum descen­ omnem veri ct boni possesMonem exspectare do- dentem in caenacnlo, adimplcmcntum eorum, quae B do Christo scripta sunt, miracula Christi et apostolobere; anathema rit® UkrAiectenris : Ut ad .veri et boni * addatur rum vidit et testimonium perhibuit, ct ipsa potest fetiam revelati . * dicere, ut sanctus loannca: et testimonium mrnm est Quoad can. 5 proporitum est (a Strigonicnsi), «rum, quia est testimonium vivum et testis ocularis. ut dicatur accommodate ad verba concilii Triden­ Quis ea, quae narrantur a fido digno, qui asserit, tini: 0Si quis... libros integros cum omnibus suis ae propriis oculis vidisse. auribus audisse, in dubium partibus a Tridentina synodo recensitos pro sacris voeare audeat? Quis exietentiam illius non niai et canon icis non susceperit; anathema sitabsurde inficiarctur, cura quo loqueretur? Ast ec­ Abalìo(Baltimorcnsi): ySi... cosque, vel aliquem clesia non eat evidenter illo testis fido dignus, qui eorum Deum non habere auctorem; anathema sit * in toto aaeeuhrum decursu semper loquitur, ipsa Ab alio (Cassinensi); BSi... eosque aut aliquem divina, immutabilis, dum videt circum se humana eorum, vel aliquam eorum partem divinitus inspira­ continuo fluxu transire T* tam easo/ Ab alio (Itatisboncnsi) propositum est, ut adda­ Ab alio (Scdunensi), ut ponatur .vere inspiratos . * tur in fine: wQua fide complecti et credere debe­ Ab alio, ut addatur: „aut ecclesiam errare circa mus omnia, sive explicite sive implicite, quae et eorundem sentum, aut licere cuilibet illos inter­ quemadmodum in utroque sacrae revelationis fonte pretari contra unanimem «anctorum patrum sen­ contenta ab indeficienti ecclesiae magisterio pro­ tentiam/ ponuntur.Absolutis canonibus dc Rnclaliont examinatum C Et canone: rSi quia dixerit, fideles catholicos eat rop. IH : De fida. eas tantum veritates fido divina credere pusse et Ab uno reverendissimo patre (Strigonicnsi) pro­ debere, quae ab ecclesia ita propositae vel definitae positum eat, ut § 1 lin. 2 Jnfu&am * deleatur, at fuerint, ut sententias oppositas tanquam haereticas lin. 4 post 'revelata4 addatur ,et ut talia ab ec­ damnaverit; anathema et * clesia credenda sunt proposita-, et hn. 6 . auc­ Hora 12U1 congregatio ab eminentissimo prae­ toritatem, qui nec fallere, doo falli potest . * Et side dimissa est. Iu annes Schweta secretorius. lin. 23 ult § illud wmagno intervallo- mutetur. Ab alio, ut pro Bauctoritatem * substituatur 10. .veraci tatem-. Congregatio VII. Ab alio, ut lin. 5 rex se ipsa” mutetur in aliam phrasim, qnae exprimat omnia media naturalia. Dio 6 martii 1870 habita est congregatio sep­ Ab alio, ut § 2 ad finem paragraphs addatur: tima Deputation^ de rebus ad fidem pertinentibus, rquiquo sola mentis illustratione saepe efficit, ut praeside eminentissimo cardinali Bilio. Aderant homines videant, eno credendum/ omnes reverendissimi patres, exceptis solummodo Ab alio, ut § 2 initio pro verbis: „Ut nihilominus archiepiscopo Mutinensi et archiepiscopo Sancti rationabile ete/ aha adhibeantur. Iacobi de Chilo. Ab alio, ut pro his verbis ponatur: aCum tamen Invocato Spiritu sancto et praelecto protocollo non debeamus omni spiritui credere, sed prius pro- D ultimae congregationis, reverendissimus episcopus baro, ut, quod bonum est, teneamus/ et simul ad· Paderboraensis praelegit caput 11 schematis novi iiciatur: eAd confirmandam alicuius doctrinae divini­ emendatum, cum respondentibus canonibus. tatem vel ad divinam missionem comprobandam Paragrapbus prima omnibus reverendissimis diorum, in quorum gratiam edantur/ patribus placuit, duobus exceptis, quorum priori § 2 lin. 8 post elegimn·-: B Annuntiate, quae non probatum est, quoniam verba „rerum omnium ventura sunt in faturum, et scietis, quia dii eatis principium * ad mentem cius non sunt omissa, cum vos. Et rursum . Illi etc. * Deus ut rerum omnium principium et finis naturali Ç 3 lin. 7 loco pqui dat ... in assentiendo ..." lumine a ratione humana cognosci non possit; alteri ponatur „qui ad assenlienduta allicit ct credendum . ** autem, quoniam non fiat expressa mentio revelationis Ab alio, § 2 lin. 2 ante ^motione- inseratur iam primis parentibus factae. Paragraphus altera ex unanimi consensu in ^illuminatione-. alium locum et quidem in caput sequens trans­ Ab alio, pro ,motione * ponatur ^gratin . * Ab alio (Edesseno), pag. 9 lin. 2 (§ 3 1. 11) omitta­ ferenda visa est. Paragraph! tertia et quarta, nunc secunda et tur ,eui resistere poswt“, et lin. 1 (1.10] pro „quo homo ete/ ponatur ,quo homo liberum praestet Deo tertia, omnium reverendissimorum patrum suffragium tulerunt. iatelUctua obsequium . * Paragraphus ultima pariter ab omnibus acceptata Ab alio, ut § ult. post „sine qua ** (lin. 1) pona­ est cum hac tamen restrictione, ut ultima sententia tur '«duitis . * 189 CONGREGATIO VU 6 martii 1870 190 „aut quoin sanctorum patrum consensus unanimis a attoRtatur- deleatur. Congregatio Vili. Deinde canones hunc in modum concepti omni­ bus reverendissimis patribus placuerunt, solummodo Die 8 martii 1870 octava habita eat congregatio quoad vanonem secundum duobus exceptis: Doputationia de rebus ad fidem pertinentibus, prae­ Canon 1. r8i quis negaverit, Deum unum et side cminontieaimo cardinali Bilio. Intererant om­ verum, creatorem ot Dominum nostrum, per ea quao nes reverendissimi patres, exceptis solummodo archi­ facta sunt naturali rationis lumino ab homine certo episcopo Mechliniensi et episcopo Sancti Petri cognosci posse; anathema sit.Fluminis Grandcnsis Australis. 2. «Si quis dixerit, fieri non posse, aut non ex­ Invocato Spiritu sancto ot praelecto protocollo pedire, ut per revelationem divinum homo de Deo congregationis proxime praecedentis reverendissimus cultuque ei exhibendo edoceatur; anathema sit.44 episcopus Paderbornenais praelegit caput HI de 8. «Si <|uis dixerit, hominem ad cognitionem, fide reformatum. quao naturalem superat, divinitus evehi non posse, Paragraphus prima unanimiter approbata est. sed ex soipao ad omnis tandem veri et boni possea- Paragraphus secunda ab omnibus receptaest, quatuor bioncin iugi profectu pertingere posse ot debero; reverendissimis patribus contra sentientibus. Paraanathema sit. * 4 graphus tertia omnium approbationem tulit. Para­ Tum examinati »unt canones de fide. graphus quarta in quibusdam miuoris momenti imUnus roverondissimorum patrum (Strigonicnsis) B mutata ab omnibus pariter recepta est, tamen cum proposuit, ut canones 1 ot 3 maneant, 2 et 4 omit­ hac animadversione, ut hic et alibi ubique loci tantur, 5 roiiciatur ad doctrinam de gratia, atque allegati accurate indicentur. G reformetur secundum schema prius pag. 24 [L, Quoad paragraphum ultimam autem decisum est, 6611] ad calcem cap. IX, ita tamen, ut (ibid. § ult. ut, antequam approbationi proponatur, ratio ha­ lin. 10 [Uu]) pro «reale44 ponatur «serio in dubium44, beatur quorundam, quae observata sunt, imprimis atquo ut praemittatur «assensu suspenso44, locorum in primo schemate ad rem praesentem fa­ Alius (S. Francisci), ut can. 1 pro «ad octum cientium. fidei etc.“ ponatur «fidem, qua .. . non innitti in­ Dein canon 1 reformatus praelectus omnibus fallibili auctoritati Dei revelantis; anathema sit44; placuit. Pariter canones 2 et 3 «movendos esso" aut saltem ut «actum4* omittatur. in «movere44 [legendum «moveri44] transmutato, ct Alius (Caaailiensis), ut in can. 1 mutetur «reve­ canon© 3 omisso Bet ratiocinia44. Item prior 4 et 5 latoris· in «revelantis·; et in can. 3 oet non con­ in unum contractus; nec non canon ultimus iuxta fiteatur44 in naut non confiteatur44. schema prius concinnatus, omisso tamen «serio ** Alius (Oaosaraugustanus), ut can. 1 pro «Dei ante rin dubium vocari44. revelatoris44 poiiatur nDei revelantis44, et can. 2 pro Tum examen capitis IV institutura. «ideoque etc.44 ponatur «sed sola .. . homines se Unus reverendissimorum patrum (Calvensis) ob­ ipsos ad fidem movere44; can. 3 pro «miracula nulla servavit, in titulo forsau pro «ratione * po^so wsei natquc individua· ponatur: nIIaec igitur una numero essentia seu mati emendatum cum canonibus respondentibus. Praelecta quoad longe maiorem partem, solum­ natura incomprehensibilis et ineffabilis non est ge­ modo quibusdam minoris momenti immutatis, om­ nerans ncque genita, neque procedens, sed veraciter nium omnino reverendissimorum patrum, roliqua èst Pator qui generat, Filius qui gignitur, Spiritus autem tantum duobus vel tribus exceptis, appro­ sanctus qui procedit, tres simul personae et singillatim quaelibet eorumdom: ita, ut personae realiter bationem retulerunt1. distinctae cum essentia tamen non ob unionem Deinde inchoatum est examen capitis F . * Reverendissimus Strigonienais proposuit, ut ul­ quandam conscientiae sui, sed ro et numero unum tima sententia § 1 in aliam priori schemati et defi­ idomquo sint (concil. Later. IV).11 Ab alio (Sedunensi): lin. 14 [1.13) post nspiratione nitionibus ecclesiae iam extentibus conformem mu· aeterna1* addatur „utriqnc communi1*. Ab alio, ut quoad spirationem accurate serventur 1 Ei diario novimus, patre» hoc loco decrevisse, ex pro­ oemio et qnalnor capitibus propriam faciendam es*e constitu­ verba concilii Florentini. tionem. quae typis descripta patribus concilii traderetur. Vide Inter haec annuntiatum est, ultimam sententiam eam supra, L LÍ, coi. 31-38. β 1 ct etiam § 2 n Doputationo speciali esse mu­ ’ Altera schematis emendati pars quinque capitibus (V-IX) tatam; ct quidem priorem habere; w...ita, ut per­ continetur universamque reliquam priori* schematis materiam sonae inter se. non nutem ab essentia realiter complectitur; ex ea riformanti* erat altera conrtitufio de fide. distinctae alni.4 Posteriorem: rNeque enim personae Habetur supra sub nnn. 6, coL 170-77. COXCIL KRAL·- TOMUS LHI. IB 195 B. ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 19b ad extra operantor secundum originis relationes, A uno primo parente Adam originem suum repetere quibus distinguuntur, aed secundum quod sunt ea- (ortum habere). Homini enim, quem creavit ad sentía, intellectu et voluntate, omnipotentia unum imaginem suam, masculum ot foeminam creavit eoa, benedixit Deus et ait: „ Creaci to et multiplicamini (universorum) principium/ Quoad alteram § observatum est ab uno reve­ et replete terram- (Gen. I, 27, 28). Hinc et Adam rendissimorum patrum (Tarvisino), non tantum quae­ nomen uxoris auae vocavit Hova, eo quod mator dam, sed omnia attributa nominanda esso, quando esset viventium; atque Adam dicitur primus for­ matus α Deo pater orbis terrarum. Et Apostolus agitur de operationibus ad extra. Ab alio(Weetmonasterienti): .Licet in oeconomia gentium praedicat disserto, fecisse Deum ox uno divina Patri et Filio et Spiritui s. per appropriatio­ omno genus hominum inhabitaro super universam nem attribuantur (assumantur) operationes distinctae: faciem terrao (Act XVII, 26). Et iterum scribit: personae tamen divinae ad extra operantur non .Sicut per unias delicium in omnes homines in con­ * secundum originis relationes, quibas distinguuntur, demnationem, aie et per unius iustitiam in omno sed secundum quod essentia, intellectu, voluntate, homines in iustificationem vitae/ Alius (Caesaraugustanus), ut lin. 11-12 verba omnipotentia unum sunt principium/ Ab alio (Edesseno), ut pro .disponit- (§ 2 .Neque enim per aliam animam seu quoddam aliud lin. 4) ponatur .conservat-. vitao principium, sed- omittantur, et legatur: Ab alio, ut dicatur: „Eui secundum uniuscuiusque „...forma est, quia ipsa per se__ * Alius (Bai timo renais), ut lin. 9 post «rationalis * 4 personae characterem singulis appropriantur/ B Ut appropriationis mentio Hat, a pluribus rat addatur .seu intellectiva-, ct videatur, an potius desideratum. verba concilii Viennensis tantum retineantur, omQooad .canones8 observatum fuit a duobus re- misso .immediata . * verendissimis patribus, si non possint prorsus omitti, Alius (Oiennensia), ut verba postrema maneant. ut ad paucos redigantur, ut solummodo diversi er­ Alios (Sedunensis\ ut lin. 6 loco .igitur * 4 ponatur rores in sua radice sivo principio damnentur. Quorum .enim-, et § 2 lin. 2 loeo .mandavit * aliud voca­ unus proposuit, ut can. 1 et 2 ita contrahantur: bulum substituatur. „8 i quis dixerit... rase, aequales quidem, sed nu­ Alina (Canaliensis), ut § 2 lin. 2 mutetur textus mero distinctas; anathema sit/ In can. 3 ante in hunc modum: «Benedixit Deus dicens * 4. * .tinguloriUtem 4 inseratur .trium personarum . * In Alius (Turviainus), videndum accurate, no per can. 4 post Bnliama inseratur .Dei * scilicet opera­ verba .eiua tamen vero et per so immediata forma * 4 tionem. — Alter autem censebat, forsan tantam tamquam dogma definiatur. can. 3 et 4 retineri posse. Alius (Ultraiectenaia), aut .incorruptibilem- de­ Alias (Caesaraugustanas), ut can. 2 lin. 2 post lendum, aut loco .divinis litteris * 4 (lin. 1) ponendum «qualitate- ponatur .tantum . * .divina revelatione-. Lin. 6 (§ 1) delendum figi­ Alios (Cassilientis), ut can. 1 et 2 contrahantur tur-. Lin. 14, 15 pro ratque ita ete/ ponendum sic.: „Si quia dixerit, divinam essentiam esse specio .atque ita cum eo naturam humanam vere et reaet non numero unam, numero vero ternam; ana­ liter absolvit-. thema sit/ Alius (Brixinensis), attendendum ne contra men­ Aliai, ut can. 1 dicatur .essentias seu naturas tem congregationis generalis creatianismns directe seu substantias-, et forsan addendam .distinctas-. doceatur, et ne per verba „ad esse homini proprium In can. 2 post .eamdemquo- addatur .in tribus determinat- concursos materiae excludatur. personis-, aut vox .csmdemquc- omittatur. Can. 3 Ab alio (Calvcnsi), ut .intellectiva * 4 addatur, post .aequalitatem9 forsan addi posset: „teu spe­ .immediata- deleatur, Croatian is mus indirecto de­ cificam unitatem4, atque pro «substantiarum aequali­ finiatur, .forma- explicetur. tatem- ponatur «substantiarum perfectam- vel „in Ab alio (Posnanicnsi), ut .immediata * 4 maneat. perfectione aequalitatem. Quoad cananei animadversum est: . Ab alio (Calvensi): can. 3 dicatur .ad se invicem A Strigonienri, ut can. 1 et 2 conjungantur sic: in unione conscientiae suae relationem-. .Si quis dixerit {?]... esse, aut dixerit corpus per Alius (Tarvisinus), ut tres priores canones con­ animam rationalem non animari et vivificari, ana­ trahantur ac in 2 pro «specie seu qualitate- dicatur thema sit/ Can. 3 omittendum. Can. 4 maneat. tantam ^specie *. Can. 4 post .operationem- ad­ Ab alio (Ultraiectensi), ut can. 3 ita reformetur: dendum .divinam-. • .8i quis dixerit [?), naturam humanam corporo et Quoad caput VI ab uno reverendissimorum patrum anima absolvi; anathema sit/ (Sltigonicnri) propositum wt, ut reformetur prorsus Alius (Scdunensis), ut can. 3 dicatur .naturam io hunc modum: De ipsa vero natura hominis, d completam-. • quem formavit Dominus Deus de limo terrae et Ab alio (Braailiensi), ut canones quatuor maneant. inspiravit in faciem cius spiraculum vitae, et factus Ab alio (Ratisbonensi), ut hi can. 2 utrumque eat in animam viventem, docemus et declaramus esse aliud animam et aliud vitae principium dam­ naturam hominis ex rationali anima atquo ex cor­ netur1. pore compositam constituí unam. Animam autem Ab alio (Calvensi), ut can. 2 .intellectiva4 ad­ corpore formato, de nihilo productam, immaterialem, datur, et 3 retineatur. Ab alio (Tarvisino). in can. 2 plus damnari, incorruptibilem, immortalem, intelligentia et libera voluntate praeditam, atquo per eandem animam quam communis doctrina postulat. Post 12l/a horam ab eminentÍMitno praeside, in­ rationalem corpus animari, et ex oius consortio babore, ut vivat. Est enim anima rationalis, quao dicta congregatione in crastinam diem, congregatio immediato creatur, dum corpori infunditur, vere et dimissa est Addi tamen t um : per se seu immediate ot essentialiter formo corporia S. Francieci episcopus, ad cap. Vi ut lin. 11 ot humani, quemadmodum α praedecessore nostro * 4, Clemente V declaratum et a nobis etiam iam 16 loco .S- (litterae) scribatur pleno .Sanctus lùn. 17 dicatur, .ita, ut personae inter se, non enuntiatum est. .Porro de hominie origine tam veteris quam autem ab essentia reali ter distinctae sint, edeoque uovi Testamenti doctrinae innixa tenet ac docet 1 Ita in B. Ia A habetur: .ut ia «j can. ulrumque esse eathoHca weclcaia. universum eenus humanum ab »Iio4 aninuun et aliud ritas nriarininm dsrauptny - 197 CONGREGATIO XI 12 martii 1870 198 alius sit Pator, alius Filius, alius Spiritus sanctus, a Lin. 20 (1. 21) vox «conditione” ponatur post «coruon autorn aliud, sed unus natura Doua, trinus vero poni animalis”. in personis distinctis.” Si § 2· * textus immutetur, Ab alio dubium motum est, an revera ut dogma lin. ultima pro «singulare” ponatur «indivisum”. definiri possit, in sanctitate et iustitia adoptionem Ad pag. 12 canone» posse omitti data quadam filiorum Dei esse comprehensam. Atque desidera­ ampliore exposition© in capito. Sod si rctinçntur, tum, ut donum integritatis ot immortalitatis Lin­ contrahantur in duos vel tros, quarto quodammodo quam consectarium sanctitatis et iustitiae originalis immutato. Simul autem addatur canon: «Si quis describatur. dixerit, in Deo non tres distinctas roaliter pcr»onas, § 4 lin. 11 [I. 10] post «transfusum” addantur sod unam tantum esso, quao iuxta diversitatem verba concilii Tridentini «unicuique est proprium11, operum ad extra vocotur nunc Pater, nunc Flius, et dein sequatur «et proinde unumquemque etc.” nunc Spiritus sanctus; anathema sit”. Ab alio (Caasiliensi), ut omittatur citatio s. Petri Ad cap. VI lin. 12 omittatur «seu qunddam (pag. 3 lin. 10 et 11); lin. 12 ut «quibus in propria aliud vitao principium” et ponatur «Nequo enim natura perficeretur” mutetur in «quibus naturaliter per aliam animam rationalem et intellectivam, sed perficeretur”. per seipaam corpus etc.” Sontontiam, quod anima § 2 lin. 6 et seq. pro «visurus, non ut facultate a Doo in singulis donuo crcotur et infundatur, intra naturali ...” dicatur «ut in hac vita praesenti” vel parenthesim esso ponendam. «in boc sacculo” vel similiter. Canones contrahantur et can. 2 sonet: «Si quis B Ab alio (Calvensi), ut pag. 3 lin. 11 [§ 1 I. 12] praeter animam rationalem aliain etiam intellectivam exprimatur, qui sit finis elevationis, addendo: «Divi­ ab hac roaliter distinctam in homino osso affirma­ nae consortes efficeremur naturae, undo filii Dei verit, aut por transmigrationem animarum fiori, nt nominemur et simus, atquo regni caelestis haeredes, aliquando anima sit in pluribus corporibus; ana­ ut tandem revelata facio gloriam Dei spéculantes in thema sit” eandem imaginem transformemur, voluptatis divinae loannes Scbwetz secreta ri us. torrento potati. Itaque etc.” § 2 lin. 3 «... terreret exitio; posuit idcirco ante 16. bominem vitam et mortem, et quod placuerit, dabi­ Congregatio XII. tur illi. Quare ox ipsius divini et omnipotentia Dio 13 martii anni 1870 habita est duodecima conditoria nostri voluntate exsurgit necessaria illa congregatio Deputation^ pro rebus ad fidem per­ inter ordinem naturalem ot supematuralem cohae­ tinentibus, praeside eminentissimo cardinali Bilio. rentia, cui nemo pro arbitrio suo renuntiaro aut Intererant omnes reverendissimi patres, exceptis negligere potest, nisi velit ignibus inferni detractus Mecbliniensi et Sancti Petri Fluminis Grandensis cum diabolo tradi cruciandus”. Australis. § 3. «Atquo haoc illa est hominum elevatio etc.” Invocato Spiritu sancto et praelecto protocollo Ab alio (Tarvisino) observatum eat: Bonum praecedentis congregationis, examinatum cat ca­ esset, si conceptus naturae purao at non integrae, put VII schematis reformati, «do hominis elevatione O integrae, elevatae ad ordinem supematuralem, porro et lapsu”; circa quod animadversum est: potentiae seu virium naturalium, exigentiae, con­ Ab uno reverendissimo patre, ut in paragra­ gruentiae etc., tum finis naturalia, tum supernaturalis phe 1· in principio dicatur «Fides catholica docet” ; praeciso enuclearentur. Quod cum neglectum sit, lin, 17 [1.18J pag. 3 dicatur «insuper” vel «praeterea” caput VII obscuritate aliqua laborare; sic exempli pro «Ad haec”; lin. 19 pro «mortis ipsius timorem α gratia inter dona supernaturalia recensetur, carnem mortali removit” ponatur «immunitatem a necessi­ spiritui subioctam esse.quod tamen ad dona pertinet, tate moriendi”, vel «donum immortalitatis corporis quibus homo in natura perficitur. Dein supernaturalcm finem dici «quondam sublimem statum”, et impertitus est”, vel «concessit”. In § 2 ante «posuit ante eum vitam et mortem” in seq. § demum sermonem fieri do visione intuitive, prius memoretur expresso mandatum de non edendo quao stricto tamon connoctantur. Porro illud prioris schematis «modo viribus na­ fructu arboris vetitae; lin. 5 loco «do virtute in virtutem conscendens” dicatur potius «de virtute in turalibus congruente” moline sonoro, quam prae­ sentem textum, in quo legitur lin. 4: «modo, qui virtutem progrediendo”. Lin. 6 deleatur «deorum”; ct lin. 8 et 9 «trans­ insitae fucultati congruit.” Atquo per illa verba formatus” exprimatur omnino aliter, ne panthois- «statum quemdam sublimem ... in quo divinao ipsius consors efficeretur naturae” enervari potius ideam, mum redoloro videatur. Lin. 8 § 4 addatur «per speculum in Benignate”. quam ut sublimis inducatur. Insuper § 2 verba «in umbra vitae ... terreret In fine § 4 omittatur «sacro approbanto concilio”. D Ab alio (Cacsaraugustano), ut § 1 lin. 4 pag. 3 exitio” forsan iu aptiora potuisse mutari. Ab alio (Ultraiectensi), pro «qui insitae facul­ loco «insitae facultati” ponatur «insitae sibi facul­ tati”; lin. 18 pro «mortis ipsius timorem” ponatur tati congruit” ponatur «qui viribus naturalibus con­ «et immortalitatis dono insignivit” vel «cumulavit”. gruit”, vol «qui insitae facultati naturali competit”. A duobus aliis (Baltimorensi et Westmonaste- • § 3 lin. 3 pro «ut quao . . .” ponatur «utpote rionsi), ut citata verba s. Petri (II Petr. I, 4) omit­ quao ... transcendit ... gratuitum est”. § 4 lin. 5 pro «tam sibi, quam nobis” ponatur tantur, et sententia voce «voluit” lin. 10 claudatur. Lin. 13 omittantur verba «natura quidem servus, «tam sibi quam posteris suis”. Quoad canones a tribus reverendissimis patri­ sanctitatis autem gratia filius”. § 2 lin. 8 post «visione” ponatur «in similitu­ bus postulatum est, ut 1 et 2 contrahantur, et 4 dinem ipsius”. et 5; ab aliis autem, ut quinque canones separati § 4 lin. 13 omittatur «cuius decreta .. . reno­ maneant. Deinde ab uno, ut can. 2 pro «instituta” pona­ vamus”. Ab alio (Sedunensi), ut pag. 3 lin. 4 (§ 1 1. 6] pro tur «beneficia”, cui tamen ab alio contradictum est. «insitae facultati” ponatur «naturali cius facultati”. Ab alio, ut can. 3 pro «per insitas naturae facul­ Lin. 15 attendatur, ne dicatur, omnia opera meritoria tates” ponatur «per solas naturae vires” vel «per debere fex charitatis motivo fieri, quod nimium esso vires naturales . * videtur. Deinde autem explicatione data acquievit. Duo reverendissimi patres postularunt, ut can. 2 13· 199 B. ACTA DEPUTATIONIS PBO REBUS AI) FIDEM PERTINENTIBUS 2tX> clarius concipiatur. Tum ab aliquibus propositum A pro peccati» totius mundi et meritum ad redempest, ut can. 4 pro .vero et proprie peccatum cuse1* tionetn humani generis lapsi Filius Dei consum­ ponantur Terbi concilii Tridentini .veram ct pro­ mavit secundum naturam suam humanam, passiono priam rationem peccati habere"; ab aliis autem, ut ac morte io ara crucis etc... Quao § 8 [fye 9] occurrunt, alibi, oxompli gratia verba schematis retineantur, quia Oûnther verbi» Bvere et proprie peccatum ** utitur, et quia, quod in cap. I schematis de ecclesia dici posse. Si autom veram et propriam rationem sive essentiam peccati retinerentur, debere reformari, ac nominatici illam habet, vero et proprio peccatum est; hisco assen­ cacophoniam, quao oecurrit pag. tì lin. 1 et 2 (§ 9 1. 3-4] .cius ... eos-, .studiosius * 2 debere tolli; verba tire videntur. * omitti aut alio transferri. Alius (Ultraiectensis), in can. 3 lin. 3 forsan pro 8. Pauli ad Philippense Ab alio (patriarcha Armeniorum Cilicino), ut nted oiusmodi, ad quam" ponendam .sed ad earn3, § 1 lin. 2 pro .sacramentum- aliud vocabulum ad­ ut restringatur claro ad ordinem supcrnaturalcm. * 2 Alius tamen, ut Unquam altera pm ad can. 1 hibeatur; ut lin. 9-10 £2 aut .furnia- aut .natura * 1; pag, H addatur: «aut contendat, huic ipsi supernatural! deleatur; item § 3 lin 2 deleatur .contra * 1 substituatur .eo * ct lin. 19 elevationi posse pro suo arbitrio ab homine renun­ lin. 2 [§ 9 L4l pro .hoc tiari, vel erga ipsam indifferenter eo habere; ana­ .magno impetu * 2 .calore solventur * 1 .exurentur * 2 tollenda et dicendi modum mutandum. thema sit. * 2 Hora 12 congregatio ab eminentissimo praeside Deindc inserendam doctrinam do B. 31. Dei B Genitrice, ci usque virginitate ante partum, in partu dimissa est. loaones Schwctx secretorius. et post partam. Ab alio (Cae«araugustano), ut§ 2 lin. 16-17 verba 16. eHaec etc. * 1 commutanda cum his: .Haec igitur • Congregatio XIII. est unio humanao naturae in persona divina etc. ** Dio 14 mirtii * 1670 habita est congregatio Χ1Π § 3 lin. 4 pro .distinctis ct diversis * dicatur . * Deputationis pro rebus ad fidem pertinentibus, prae­ .distinctis et inconfusis side eminentissimo cardinali Bilio. Pag. 5 lin. penult (§ 4 1. 2] pro .inseparabilia12 Intererant omnes roverendÌMÌmi patres, exceptis substituatur .indivisa . * Meebliniensi. S. Petri Fluminis Orandomi * Australis Pag. 6 lin. 3 |§ 4 1. δ] pro .seu in eo * 1 legen­ et S. laeobi do Chile Examinatum e*t caput Vili dum .in id quod ; * posso tamen forsan phrasim obs­ schematis reformati : de mytlrrio Verbi incarnati, et curam prorsus omitti. sequentia observata sunt; § 5 lin. 4, 5 .divina” ponatur ante .de homino * 4; Ab uno reverendissimorum patrum, ut in § 1* [§ 6] lin. 1Û pro .At vero etc.12 et .Qui passioni­ exordium ditor incipiat, ut omissa particula .at * 2, bus etc.4 verba Leonis M. substituenda1 : „Noc Tab aeterno * conjungatur cum .decrevit12, et pro vero, quia communionem subiit infirmitatum, idoo .ut omnes crederent * dicatur .ut quaereret et salvum nos tro ruro fuit particeps delictorum. Assumpsit faceret, quod perierat" vel aliquid diud, ut expri- formam servi sinu sorde peccati, humana augens, matar, totum genus hnmanom fu issu redemptum. C divina non minuens, quia exinanitio illa, qua se §2 loco .Haec ete? dicatur «linee est ecclesiae invisibilis visibilem praebuit, et Creator ac Dominus catholicae de Verbo incarnato fidos vel doctrina a omnium rerum unus esso voluit mortalium, inclinatio •serii conciliis definita et ab universa semper ec­ fuit miserationis, non defectio potestatis. * clesia credita et praedicata, ut etc.” Lin. 19 post Pag. 7, lin. 3, 4 (§7 1. 3] verba .pro nobis preca­ .ut1* inseratur, .quamvis sit aliud natura humana tum faceret * 2 complenda addendo .ut nos efficeremur et aliud natura divina, tamen non alius sit etc? iustitia Dei in ipso . * § 3 ad calcem pro rquol sint intellectuales sive, Pag. 8 lin. 17 |§ 9 1. 18] pronomen .sibi12 aequiut loquuntur, sui consciae naturae etc. * 2 dicatur vocationi locum dare co modo, quo interponitur. .quot sint naturae intellectu et voluntate praeditae12 ; Alias, ut pag. 5 lin. 21, 22 2 1.20] pro .divinam12 cum falsam quidem sit, quod a Gfinlhero traditur, ponatur .naturam divinam ct homo ait per humanam tot ewe penonas, quot sunt naturae intellectu et naturam assumptam*. voluntate praeditae, non autem tot esse personas. Pag. 6 lin. penult |§ 6 I. 14] dicatur. .Qui pasquot sunt naturae sui consciae, quod potius verissi­ ■ionibus ei cami» concupiscentiis non mulestatus , * et mum est. Dici utique posse do Christo: Deus sui addantur verba concilii oecumcn. V can. 12 proximo conscius ct homo sui conscius, ct tamen unus sui sequentia .et ita ex promotione operum melioratum eonscios; cum in hoc casu, sicut natura divina, ct ex vitae conversatione incontaminatum constitu­ ita et natnra humana cuoi persona concreta, ut ro­ tum . * Ab alio (Wcstmonaateriouai). ut pag. 5 [§ 2] tera est, cogitatur. Minimo autem dici posse: Na- D tura divina sui conscia et naturo humana sui con­ lin. 9 potius legatur: .Cum enim in forma Dei esset scia; quia in isto casu natura humana non, ut ipsi Deo Patri consubstantialia, nascondo ex matre divina, cum persona divina, scilicet Filio Dei, con­ Virgine formam servi ita sibi propriam fecit, ut in * creta, sed potius secreta ct abstracta adeoquo per hac homo factus esset nobia consubstantialis. so existen· ven persona necessario cogitari dcboroL Lin. 23[§ 3|: «Quare sicut In sanctissima Trinitate una natura in tribus subsistit personis, ita in Christo In § 5 [Icje 6] ut .Qui nequo passionibus etc. * deleatur. Quae nutem in fine § occurrant, statini contra duae naturae distinctae et inconfusae in una * 2 post .nequaquam suscepit * ponantur ct corrigantur, subsistunt persona. Pag. 7 § penult, lin. 8 8 1.7] post .immaculati * ut non dicatur .a Spiritu a.* 2, sed .per Spiritum s. * Deinde, ut paragrsphus inseratur congruo loco de addatur .incontaminati et divinae ipsius consortes . * B. M V. genitrice Dei eiusquo ante partum, in effecti naturae Alius (Sodunensis), ut pag. 5 lin. 7 2 I. 8] post partu et post partum virginitate. * adiicintur: «id cet naturam nostram" explica­ In 5 6 (feye 7] loco .sic nihilominus*2 alia fiat .nos tionis causa; lin. 15 post .nostris * addendum .quae eougrnentior transitio* In § 7 Ibflf 8] ut restituatur prius schema, ubi sua fecit- : lin. l< .humanao naturae cum divina per­ * haud bone sonare. pag.M (byf 34; cf. t L,69d] dicitur: .Satisfactionem sona unio secundum hypostasin * lia in actif, la 4»·» · 4i· Ifi. » Ep. to Flavian, e. 3. 201 CONGREGATIO XIII 14 martii 1870 202 Pag. 7 lin. 1 [g 6 1. 16] textum videri obscurum, A diceretur: ¿nobis similis", ut habetur anathemate 10 esse forsan verbum ¿non- praemittendum, atque pro sancti Cyrilli. Generarim haec § 2 et sequentes particula ¿verum" potius particulam ¿quippo qui" videntur nimis diffusae et verbosae et aliquantulum vel ¿quia" ponendam. obscurae. Bonum esset, si contraherentur et in § 8 (pag. 7) lin. 8 pro ¿castificemus® aliud voca­ maiorem ordinem conceptus absque repetitione re­ bulum substituendum ease, verbi gratia ¿purificemus". digerentur, imitando caput Firmiter, quo concilium Pag. 8 lin. 20 [§ 9 1. 21) ¿calore solventur" posse Lateranense eadem de re agit. Omnino autem ultima periodus § 6 omittenda, tum quia non bene falsae interpretationi locum praebere. Alius (Gicnncnsis), pag. 5 [§ 2] lin. 7 pro ¿inclina­ intelligitur quid significetur verbis ¿a malis paulatim vit" substituendum ¿do caelis descendit"; lin. 13 voci se separavit4, tum quia verba ¿conceptus et natus * * ¿consubstantialis· aliam substituendam. narrationem praeposteram ycddunt e* Ab alio (Brixinensi), ut in addenda paragraphe In § ultima clarius esset exprimendus scopus do beata Dei Genitrice semper virgine dulce nomen impiorum nostri aevi, scilicet extrudendi Christum ¿Maria" expresso commemoretur; dein ut § 3 ultima do regno huius mundL Posset igitur exordiri post verba ¿sui consciae naturae" supprimantur, ct ultima verba § praecedentis ¿adventum Dei et salvatoris capitis sententia immutetur, ita, ut non videatur nostri lesu Christi" ita: ¿Qui utique lapis ille est excludi glorificatio naturae futura. angularis in fundamento fundatus, quem ex regno Alius (S. Francisci) desideravit, ut § 1 lin. 2 pro huius mundi filii huius saeculi omnino avellere con¿sacramentum" poneretur ¿propositum" ; pag. 5 [§ 2] B tendunt, nescientes, quod qui ceciderit super lapidem lin. 1 loco ¿Verbi incarnati" dicendum ¿de Verbo hunc, conteretur, super quem vero ceciderit, con­ incarnato"; lin. 16, 17 [I. 15] dicatur: ¿linee igitur teret eum. Hic enim Dei ingeniti .. Eadem § lin. 6 [lege 8] ii ¿alpha et omega" est illa hypostatica unio naturae divinae et naturae humanae in una persona Salvatoris lesu Christi (conc. ad lin 15 transferendum; post ..haeredem univer­ Chalced. net. 5)"; lin. 33 [§ 3 1. 11] supprimendum sorum" inserendum ¿auctorem fidei et consumma­ ¿sive ut loquuntur sui consciae"; pag. 6 |§ 4 1.5] torem (llebr. XII, 2), caput omnium comprehen­ lin. 3 dentur ipsissima verba concilii Toletani; pag. 8 dentium (s. Thom. I, q. 8, a. 4), ut alpha et omega, lin. 11 [§ 9 1. 13] loco ¿consedit" dicatur ¿sedet". principium et finis (Apoc. XI, 15 [XXII, 13]) in omni­ Alius (Mutinensis) aiebat, quaedam in priori bus primatum gerens etc." Lin. 25 pag. 8 [§ 9] post ¿resurrectionem iudicii" schemate melius dicta fuisse. Pag. 6 lin. 3 [§ 4 1. 5] verba Toletani XI genuine ut addatur: ¿et ibunt hi in supplicium ignis aeterni, esse citanda1; §5 lin. 2 pro ¿generatus" ponatur qui paratus est diabolo ct angelis eius; iuati vero in ¿genitus" vel ¿natus". Verba pcnultimac et ultimae vitam aeternam, ut possideant paratum sibi regnum lineae eiusdem pag. [§ 6 1. 14] sonare debere: ¿neque ab origino mundi." Eadem linea pro ¿Tum etc." passionibus animae, neque carnis concupiscentiis", et concludatur potius verbis Apocalypsis: ¿Tum reve­ canoncm synodi V integrum citandum, quantum ad labitur molestas cius, divinitas et virtus, ct ab rem praesentem pertinet; §7 lin. 5 anto ¿sanctus" omnibus conclamabitur: Factum est regnum huius inseratur ¿omnino". Insuper paragraphum de beata C mundi Domini nostri et Christi lesu et regnabit in Maria Dei Genitrice semperque virgine addendam. saecula saeculorum." Apoc. XI, 15. Quibus annexum est votum, ut quoniam hic fit Alius (Cassilicnais) postulavit, ut in § 1 dentur ipsissima verba symboli Athanasinni: ¿Est ergo mentio de camis resurrectione, videant reverendis­ simi patres, utrum sit locus satisfaciendi postulationi fides recta, ut credamus etc...." In § 2 tertiam periodum esso invertendam, alio- illi iam ad sanctissimi patris nostri pedes humiliter quin nullam esse vim consequentiae. Dicatur igitur: depositae de definienda doctrina catholica circa ¿Cum enim nascendo ex Virgine formam servi sibi assumptionem beatae Muriae virginis immaculatae, propriam fecit, in forma Dei Patri aequalis remansit. sive directo sive indirecte, eo scilicet modo, quem Atque ita etc...." §5 lin. 2 vocem ¿generatus", sacra Tridentina synodus adhibuit pro immaculata quam habet s. Leo, retinendam. Pag. 7 |§ 7], ut textus ipsius beatae Virginis conceptione. Alius (Tarvisinus) animadvertit: § 1 lin. 3 et 4 ex II Corinth. V, 21 ; I Tim. II, 5, et Col. II, 14-15, accuratius ct religiosius citentur; ita in primo loco dicendum: ¿cuius versutia periturus erat", aut potius legatur net eum, qui non habebat etc."; in secundo ideam versutiae diaboli coniungendam cum idea et tertio: ¿Mediator Dei et hominum Christus lesas nostrao ruinae. Illud tamen, quod maximi intereat, (I Tim. ΙΓ, 5), unus morions pro omnibus divinae no laedatur sententia liberrime disputata, quae as­ iustitiao pro nobis satisfecit, et delens quod ad­ serit quod Deus incarnatus fuisset, etiamsi homo versum nos erat chirographum decreti, quod erat non pcccasset. § 2 lin. 16, 17 potius dicatur: ¿humanae naturae contrarium nobis — ot expolians principatus et pote-Di statos (Col. II, 14-15) de vetustato" ...et quidem cum Verbo divino unio secundum hypostosim seu ita, ut accurato loca citata indicentur, ne verba personam.u § 3 lin. 4 loco ¿ex quo quidem etc." dicendum: etiam alia videantur sacris scriptoribus tribui. Alius (Calvensis) proposuit, ut § 1 prorsus omit-, ¿Ne autem in ro tanti momenti ambiguitas ulla tatur, no opinioni Scotistarum praejudicetur. Tran­ oriatur, ex qua sacrata dogmata subvertantur, situs vero ab uno ad aliud caput sumi posset ab nomina essentiae, substantiae sou naturae cura no­ ultima § capitis, in qua de privilegio beatae Mariae minibus hypostasis, subsistentiae sive personae con­ virginis sermo fit, dicendo hoc vel alio simili modo: fundenda non sunt; nam ex instituto patrum, quod ¿Haec siquidem beata Maria virgo est admiranda inviolabiliter servari debet, ea nomina diversis illa mulier, iam inde ab initio in protoevangelio notionibus respondent Factum est enim abusu praenuntiato, a qua, cum venit plenitudo temporis. vocabulorum, ut neoterici dixerint, tot semper omo Spiritu sancto cooperante Unigenitus Dei Filius personas, quot sunt intellectuales naturae" — de­ Verbum caro factum est de habitavit in nobis. letis verbis ¿sive, ut loquuntur, sui consciae" (scili­ Cuius ineffabilis mysterii, quod absconditum fuit a cet naturae). sacculis et postea sanctis eius manifestatum, haec In § 5 6] (pag. 6) ad calcem per verba summa est, ut credamus et confiteamur etc." icitata concilii ©ecumenici VI minime consuli pulchri­ § 2 lin. 13 loco ¿consubstantialis" fors securius itudini sermonis, quae scopo sermonis inservit, nempe » aiata cod. i ut clare et apte de re describenda disseratur. 203 B. ACTA DEPUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 204 Afina (Utraicctonsia), io § 1 bn. ulL pbuius’* de-A quae indissolubili nexu a concepirono coniunctao . .............. -* u — *T— aunt; anathema ait" lendum; psg. 5" [§ 2] lin. 1 loco s” Ikec ete/ potius Quoad oinonem 4 a duobus desideratum est, ut dicatur: „Haec autem de Verbo incarnato recta et sincera fides est .. .** Lin. 6 [Ifÿt 6] Baummus enim omittatur, ab aliis autem decem (Cacsaraugustano, et“ delendum esso; lin. 13 totam sententiam BAt­ Seduncnei, Giennenai, Brixinensi, Ratiaboncnai, que... in nostris *· delendam; sin vero retineatur, Ultraiectensi, Tarvisino, Boitrensi, Edesseno, Calin fine-addendum ^proprietatibus"; lin. Il loco „ei vensi), ut sic reformetur, ut post nnecessario1* in­ * 4 ponatur enegat<“, matre virgine * 4 dicator ,ex matre semper virgine * 4; seratur Bin Christo4, pro ^reiocta lin. 21 legatur „ied una hypostasis acu persona et pro ^negandam esso4 ponatur encgari4, omirisia Deus sit per divinam et [homo ait per) humanam verbis ^conscientiam sui ct libertatem14 ai in capite omittantur. Unus vero existimavit, haec utrubique naturam assumptam". retinenda caso. Joannes Schweix «ecrctarius. Alii duo (Baltimorensia, Calvcnsis) putabant, 17. canones 4 ot 3 conjungendos esse ita; 08i quia Congregatio XIV. dixerit, tot necessario in Christo case personas, quot Die 17 martii anni 1670 habite est congregatio sunt intellectus ot voluntates, aut negata duplici decima quarta Deputationis pro rebus ad fidem in Christo persona negari humanae naturao perfec­ pertinentibus praeside eminentissimo cardinali Bilio. tionem, vel unam aubeixtentiam (hy postasi») seu Intererant omnes revcrendÌMÌmì patres, exceptis B personam Ictu Christi tamquam plurea comploctcnMeebliniensi, Sancti Incubi do Chile, Westinona- lem intclligat, duasquo in Christo personos intro­ ateriensi, Caasilicwi ct Sanet» Petri Fluminis Gran- ducat; anathema «it/ Alius vero (Bostrensi«) haud densis. esso contrahendas putabat Peractis precióos ct praelecto protocollo praece­ Canoncm 5 quinqué rei sex reverendissimi patres dentis congregationi», examinati suuc conoura ad (Ci Iiden» is, S trigon ¡ensis, Brixinensis, Sancti Fran­ caput Vili pertinenta. cisa. Edessenus) consuerunt esso superfluum. Quoad canoncm 1 ab nno reverendissimo patre Quoad canoncm 6 postularunt sex (Strigoniensis. (Strigoniensi) animadversum rat, illum case omitten­ Brixincnsis, Bostrcnsis, Edessenus, CaIvenais,Tnrvi«idum; ab aliis sutem novem (Ciliciae, Cacsaraugu- nus),ut respondens doctrina in capito VIH exponatur. stano, Baltimorensi, Sedimenti, Sancti Francisa, Quoad canoncm 7 desiderarunt sex reveren­ Ultraiectensi, Edeercno, Calvcnai, Tarvisino) esse dissimi patres, ut ante ^satisfecisse * 4 inseruntur verba retinendum, ita tamen, ut inserantur verba nin Fverc ac proprie4, et quatuor (Baltimorensis, Calduabus naturis distinctis ct inconfusis subsistentem * 4, Vensis, Sancti Frincisci, Ultroieetenais), ut 6 et 7 vel, ut uno» proposuit, /ideoquo duas esso in Christo contrahantur ct dicatur.' „Si quis non confiteatur, naturi»4. Qatnqnu vero (CacsaraugustaiiQs, Ultra- ipsum Dei Verbum in assnmpta carne patiendo et iectensis, Sancti Fraarisci, Baltimoronsis, Tarvisinui) moriendo, pro peccatis nostris Deo vero ac proprie potarunt, canones 4 et 5 contrahendos esso ut dica­ satisfecisse, nobisque gratiam et gloriam meruisse. tor.’ r8i qois non confiteatur, unum eundemquo Domi- C affirmaro praesumpserit, satisfactionem vicariam, oom nostrum lesum Christum verum Deum et verum unius scilicet Mediatoris pro cunctis hominibus, hominem esae, sed alium owe Filium Dei, qui mira­ iustitiae repugnare; anathema ait * 4; vel: BSi quis cula fecit, et alium Filium hominis, qui paa&us est; non confiteatur, ipsum Dei Verbum in assumpta anathema sit4; vel: eSi quis non confiteatur unam came patiendo et moriendo pro peccatis nostris in Christo personam divinam, in duabus naturis Deo potuisse satisfacere; aut vere et proprie satis­ distinetis ct inconfusis Bub V nullam § Quapropter pag. 34 (t. 1^, 69 c|, ct § Filius enim existera. Horum etiam 1res (Ultraioctoiuis^ Sedu­ pag. 33 (ibid. u|; quod omnibus probatum eat. cente», Tarvtsiiiu·) desideraverunt, ut pro win my­ Quoad cap. IX observatum est a quatuor reve­ sterio Christi4 ponatar rimplicilcr win Christo4, vel rendissimis patribus (Ballimorcnsi, Brixinensi, Sancti Francisci, Bostrensi), ex voto congregationis gene­ (TarveuBus) tin mysterio Verbi incarnati4. Unus insuper oxistimavit, primum comma „unim ralis doctrinam de voluntate Dei omnes homines anUistentiam ... complectentem’4 prorsus omitti sahandi, do Christo mortuo pro omnibus hominibus, poaae. Alitu vero, forvia inter verba ,compositam do damnatorum reprobatione positiva absoluta et efficiant- inseri po»w Jiumano-divinnm4. Ab alio impossibilitate excidendi o statu iustitiae, proponi de­ (Camraagusteno) propositum eat: ^Si quin unam ber»! cum adicctis duobus canonibus respondentibus. Porro a sex reverendissimi» patribus (Ciliciensi, Cbriati pertutiam ita intelligat, ut hn«c persona *it composite ex duabus prrwnnia, dir mu et humana, Ca< sacaugustano, Baltimorcnsi, Sancti Francises, CONGREGATIO XIV 17 martii 1870 205 206 Bostrensi, Tarvkino) postulatum est, ut in hoc ca- a negent. Et hinc ultimam periodum ita reforman­ pito purgatorii mentio fiat. dam: nPostquam .. . constituit, iam non est in alio Ab alto (Caitonsi) animadversum est, ordinem aliquo salus (Act. IV, 12), sed qui in Christum cre­ dicendi mutandum caso ita, ut agatur primo do dere oiusquo mandata servare detrectaverit (recusa­ viribus humanae voluntatis sibi relictae, deindo de verit), cum peccatoribus eiicietur etc.4 Lin. 16 [1. 21] (Ultraiectensis) ad ^tenebras4 ad­ necessitato gratiae ad opus undequaque perfectum, tum do necessitato gratiae ad opera salutaria. At­ dendum .exteriores4. Pag. 10 § 2 [§ 4] (Sancti Franeisci) ante ^mandata4 que idoo § 3 transferri dobere. Similiter in § ul­ tima incipiendum omnino a iudicio particulari, deindo ponatur naliqua4 ; et lin. 2 (Sedunensis) loco nquod4 mentionem faciendam poenae damni et sensus actor- ponatur nquantum4; lin. 5 pro plonge distet4 pona­ nao pro adultis graviter peccantibus, temporalia pro tur yjonge sit remota4. Lin. 7 (Sancti Franeisci) post rsentit et facit4 nondum sal purgatis; deniquo sermonem instituen­ dum de iis, qui cum peccato originali solo dece­ addatur · hwii; Htt apost Pii IX d. d. 16 ion. 1867. • Gen L 28. 4 Act XVn, 26. 6 Gea. III, 20. • Sap. X. 1. ’ Rom. V, 18 14 B. ACTA DEPUTATIONS PHO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 212 ad Deam, oui dedit illum V- Haec duo testimonia a Explicatur 3e vocabulum essentialiter per ea, etiam ab aliis theologis pro hoc dogmate prae re­ quae sequuntur. Proptorea enim, quod anima per liquis afferri solent Sed prius a sanctis Basilio, ipsam suam essentiam corpori coniungitur tanquam Cjrrillo aliisque Graecis de infusione Spiritus sancti forma seu tanquam principium determinans, cum eo exponitur; et quamquam s. Augustinus optimis ra­ unam naturam compositam constituit. 3. Tertium dogma, quod statuitur, est unitas tionibus ostendit, illud de creatione ot infusione animae esse intelbgendum, tamen visum non cet, generis humani, do quo nulla est difficultas. 4. Quod iam ad punctum doctrinao catholicae eo hic uti, ne concilium controversiam de sensu huius loci Scripturae definire videretur. Itaque op­ attinet, animas scilicet humanas a Deo creari, hoo positum erat alterum, quod ideo etiam opportunum dogmati sic insertum est, ut non definiatur, siquidem credebatur, quod ex eo praecipue creatio animae in inadenter dictum. Selecta autem est formula simil­ singulis hominibus, de qua in periodo proxime se­ lima ei, qua usus iam est a. Leo Magnus in epistola quenti sermo eat, probari solet Sed quia reveren­ dogmatica ad Torribium. Videatur do hae schema prius pag. 122 [supra L L, 109D sq.|. Inter ea vero, dissimis patribus non placuit, sublatum est 2, Alteram dogma est: animam rationalem esse quae ibidem de hac doctrina referuntur, illud formam corporis humani. Etsi per vocabulum im- maxime notandum est, non obstanto dubitatione mediata nihil novi adiici, sed praecedens per se a Augustini nliorumquo post eum. sententiam do tantum explicari videatur, tamen ad omnem diffi- creatione animarum a saeculo XI in ecclesia tam cultitem removendam, eo praetermisso, formula, B communem fuisse, ut usque ad haec nostra témpora qua concilia Viennense et Lateranense V utuntur, nemo eam amplius in dubium vocaret. Testatur restituta est hoc Bellarmiuus his verbis: ,.llonc sententiam (aniNon unus alterve sed plurimi, qui de priori mam filii esae ex anima patris, ut corpus filii ex schemate vel in aula locuti sunt vel scripto sen­ corpore patris) ut exploratum errorem reiiciunt ac tentiam suam exposuerunt, conquerebantur de nuda refellunt omnes theologi scholastici cum Magistro huius dogmatis enuntiatione. Etsi vero aliqui opta­ sententiarum.’*1 Melchior Canus commemorata dubi­ runt, ut formula concilii Viennensis pronus omit­ tatione 5 [/.a] Augustini: ,^Nunc autem, ait, cum teretur, plerique eam retinendam, sed explicandam post ea tempora theologorum fideliumque omnium indicarunt Hac de causa adiecta erat et nono consensu firmatum est, animum non per genera­ etiam retenta est periodus: Neque enim. tionem, sed per creationem existere, aine dubio ad Notandum imprimis est, ab ecclesia non solos fidem illa quaestio pertinet. * 3 Item Alexander rudes, sed eruditos quoque et maxime philosophos Natalis: wHoe tamen antiquorum dubium non im­ docendos esae, quoniam horum opiniones paulatim pedit, quin modo ab omnibus catholicis asserendum in omnes disciplinas penetrare solent Hinc iam sit, animas a Deo creari, et creando corporibus in­ in antiquis conciliis, verbi gratia in quinto oecum, fundi.-1 Similia apud alios passim leguntur; neque necnon in posterioribus, ut in Rhemenri, ubi prae­ praetermittendum est, a s. Tboma, qui eam sen­ sentibus Eugenio papa III et s. Bernardo de sim­ tentiam ab ecclesia approbatam L et contrariam etiam plicitate Dei actum est, in Lateranensi IV cap. C haereticam * dicit, mentionem fieri dubitationis s. bamnamm, inveniuntur non pauca, quae a doctis Augustini, item a s. Bonaventura0. Itaque omnes tantum hominibus intelligi possunt Iam vero qui hi summi viri indicarunt, non obstante illa dubi­ doctnnam philosophicam de natura hominis norunt, tatione qnorundam veterum patrum, nunc eam sen­ explicationem, quao in capito dogmati sublecta est, tentiam per consensum ecclesiae certam factam esse. lino diffionlute intelligent Adde, quod Benedictus XII oppositam sententiam Exp' «tur scilicet Ie forma corporis humani, per errorem contra fidem esse definivit, et synodo vocabaU; Adenmnal corpus ad esse homini proprium. ustionali [AnncnorumJ praescripsit, ut eam tanquam Nam i> ímirí substantia sou natura composita, talem aolemniter roiicerctL Ex tat etiam responsum qudis eat bw;n»ia, duplex distinguitur principium; sacrae Romanae Inquisitionis, quo declaratur, eam quorum unum cet subiedum seu materia, alterum sententiam erroneam esse, et qui eam docuerat, ad forma. Forma autem per suam unionem cum aub- retractationem cogendum. Quibus omnibus certum ieeto efficit, ut bocce sit res certae speciei, puta est, passe incisum, de quo sermo est, dogmati in­ planta, brutum, homo. Haec porro actio formae seri; hoc vero etiam expedire videtur, propterea seu haec formatio vocari solet determinatio; estque quod contrarius error nostro tempore in pluribus hoc vocabulum communiter receptum, ita ut apud reguis, in Germania, Gallia, Belgio, et Italia revixit philosophos nullam possit babero ambiguitatem. 20. Explicatur T per se inciso: non per aliam aniCongregatio XVI. siom, sed per se ipsa. Hia vero verbis non definitur D contra quosdam catholicos scriptores, nullam aliam Die 25 m arti i 1870 habita est congregatio decima animam seu nullum aliud vitae principium in ho­ sexta Deputationis pro rebus ad fidem pertinenti­ mine poise admitti; sed hoc tantum definitur, per bus praeside eminentissimo cardinali Bilio. Intere­ nullam aliam animam, nisi per rationalem corpus rant omnes reverendissimi patres, exceptis Sancti determinari ad esse humanum. Quare si quis dice­ lacobi de Chile, Edesseno et Sancti Petri Fluminis ret praeter animam rationalem, quao essentiam deter­ Grandensis. Peractis precibus et protocollo praecedentis con­ minet, esae in homine aliam quandam animam, tan­ quam formam subordinataci, quae corpus ad re- gregationis praelecto, eminentissimus praeses pro­ ripkcdim primariam formam, animam scilicet posuit, cum observationes ex porte maiori factaeR rationalem, disponat: ii per ipsum dogma et ex­ 1 De amiss. graL 1. 4. c. 11. plicationum odiunctam non posset refutari, nisi ad• Ds loe. theol L 12, e. ait. eeith rationibus philosophicis, quibus eiusmodi • Hiat. eecL aaec. V, ap. 4. a. 3, § 10. < De pot. q. B, a. 9. inbordtnatio formarum tanquam absona demon­ ° Summa, p. I, q. 118, a. 2. straretur. Qoae demonstratio etiamsi evidens esset, • In e. Π, dbt. 18, q. 2. tamen eam opinionem non haereticam, sed erroneam 1 V. aeheum p. 125 (sopra lL, 111]. tantam dicere ponemus. » Scilicet ia conjntgaüoníbns generalibus. Habentur t LI, » Baeaa. Ρ. 1. q. 75. a. B. eoL 123-27. B rerunme saepe in actis notator. quae de emenda­ tionibus ia congregationibus generalibus propositis in aeasiuni- 213 CONGREGATIO XVI 25 martii 1870 214 ad stylum referantur, nliao autem ad rem ipsam A quidem anima, quamvis origine ct conditione ompertinentea minoris momenti atque insuper iam revo­ nino a corporo diversa, corpori tamon ita unitur, catae et probabiliter revocandae sint, ita ut solum­ ut vero, per se et essentialiter sit eius forma. modo duae vel trox gravioris momenti quoad pro­ Neque enim per aliam animam, sed per seipsam oemium remoneant, lin. 10 in prima alinea ct ultima corpus ad esse hominis proprium determinat, atquo contentae, ex sua sententia in proxima congregatione ita cum eo constituit naturam vere et realiter unam. „Primo ... descendant (§ 2 lin. 1-9 [l. 1-10]. Quod generali tantum has duas vel tres propositiones proponendas patribus concilii, ut do iis suffragium etiam confirmat Apostolus, cum de peccato ab uno ab omnibus feratur, reliquarum autem observationum primo genitore in omnes transfuso et do redemp­ in emendando prooemio rationem habitum, illudquo tione omnium per unum mediatorem Icsum loquens, quum primum fieri poterit reverendissimis patribus ait: Sicut etc. „Fide igitur tenendum est, omnes homines ab exhibitum iri. Quod omnibus placuit. Deinde quoad caput I'ub uno reverendissimo patro uno protoparonte Adam originem ducere, quamvis ' * (Strigo n i on si) animadversum est, ut loco ¿Pater, Fi­ anima singuli» a Deo creatore infundatur. Ab alio (Ciliciensi) pro „bcnedicons“ § 2 lin. 3 lius, ct Spiritus sanctusJ ponatur potius, prout omuia omnino symbola habent: ¿Pator ft Filius et Spiritus [1. 2] potius ponendum: „Benodixitquo illis ct ait Ab alio (Strigonicnsi), ut post ,.scd ipsa per se ; * sanctus porro ut ad verba „in tribus personis * distinctis ex bulla Auctorem fidei deprompta adda­ corpus ad esso homini proprium determinat11, si tur alterum quoque membrum ciusdom sententiae B alio modo non explicetur, saltem addatur „illudquc „non in tribus personis distinctus * ; atquo ut post anùnat et vivificat0. § 2 post verba ¿naturali generatione descen­ nprout relationibus distinctae , * quao mutari debe­ * abre ¿originem ducunt * ponatur in textu: rent in nprout relationibus distinguuntur , * ponatur dant nAtquo Apostolus huic sententiae universalitatem . * „aingillatim Tum discussio capitis VI emendati instituta csL peccati originalis ct redemptionis nostrae per Chri­ * Unus reverendissimorum patrum (Tarvisinus) stum Dominum superstruens, ait: Sicut cte. Ab alio (Boltimorenai), ut loco ¿Sancta Romana observavit generatim: . * Io Sino necessitate in capito praesenti definienda ecclesia,, dicatur oSancta ecclesia catholica Romana * addatur nct intellec­ proponi, quae expressa sunt in 8. Scriptura ct quae Lin. 14 [1. 9] post ¿rationalia omnibus sunt nota, nec ab ullo negantur. Deinde tiva·. Ab alio (Westmon ustori ensi), ut lin. δ § 1 ante „ut praeesset * in Scriptura non legi, sed „ut prae-. aitu. Atque in 3 commate § 1 „singulis“ non ha­ nut“ ponatur 0et constituit eum super opera manuum * suarum (Hebr. II, 7). bere suam correlationem. Pag. 2 lin. 17 (1. 10] (in schemate huius capitis 2° Ut verba concilii Viennensis, quod anima * rationalis corporis humani sit vere, per so et essen­ donno separatim impresso) pro ¿qua fidei sententia . * Lin. 6 ab infra {L. 13] tialiter formo, quae nostris temporibus a plerisquo dicatur Bqua fidei doctrina non intelliguntur, per alia clariora substituantur. pro „conlra Apostoli doctrinam0 ponatur „contra Quod adeo difficile haud sit, cum scopus concilii C verba Apostoli docentis11. Ab alio (Sancti Fron ci sci): p. 1 lin. 4 ab infra [1.12] Viennensis alius non fuerit quam ex eo Scripturae textu: Inspiravit in faciem eius spiraculum vitae et dicatur: „Ncquo enim per aliam animam, sed por factus est in animam viventem, concludere, animam so corpus ad esso homini proprium ipsa determinat0; rationalem esse principium vitae in corpore, cx ea, pag. 2 lin. 3 [1.1] dicatur: ..Primo autem homini Adae non ab alia anima id habere corpus, ut sit corpus eiusque uxori Evoe°. Ab alio (Sedunonsi): ibid. ,.primis hominibus, humanum vivum, idque non per accidens, ut caset, si coniungerotur anima rationalis corpori, ut rector Adao ot eius uxori11. Ab alio (Ultraicctcnsi), toxtum priorem esse navis navigio, sed per se, ita ut cx natura sua anima ordinetur ad se coniungcndum corpori, cor­ praeferendum: „Ncquo enim per aliam animam seu pusque animae ita, ut ex duobus, anima ct corporo, quoddam aliud vitao principium .. Ab alio (Calvcnsi), ut verbie sancti Leonis papao inter se diversis, natura humana una resultet. Tem­ pore concilii Viennensis vocabulum t,forma0 omni­ creatio animao definiatur: ,,Catholica fides con­ bus notum erat, quod nostris diebus non est, et stanter praedicat atquo veraciter, quod animao ho­ hinc alio explicandum; idquo eo magis, cum con­ minum, priusquam suis inspirentur corporibus, non cilio, quando aliquid definiendum est, non tantum fuere, nec ab alio incorporentur, nisi ab opifice liceat, sed omnino congruum sit, ut novo aliqua Deo, qui et ipsarum eat creator et corporum11 (Ep. 16 ratione, quao ambigua eunt aut obscura in defini­ ad Turib. c. 10). D Tandem, cum non possent reverendissimi patres tionibus prioribus, clarius explicentur. Ab alio (Caeearaugustano) prorsus nova capitis inter invicem convenire, conclusum ost, ut verba huius proposita est forma haec: „Do hominis vero ita Bouent: „... essentialiter forma est, ita, ut cum natura et origine, testantibus sacris litteris, Deum eo constituat naturam voro ct realiter unam“ omissi» creasse hominem ad imaginem ct similitudinem verbis intermediis. Indicta proxima congregatione in diem 27 buius suam, ut cunctis animantibus et universae terrae praeesset, formasse vero illum do limo terrae ot mensis congregatio hora 12 /a congregatio ab eminentissimo cum hac tamen animadversione (a Strigoniensi facta), praeside dimissa cati ut congregationi generali communicetur antequam Ioan nes Schwotx sccretarius. ia sessione solcmni publicetur. 2R. Hora 9J/s congregatio ab eminentissimo pracaide Cun^repitio XXIV. dimissa est.1 loanues Sebwctz 9 ocre Uri □ s. Dio 6 aprilia 1870 Labita est congregatio vige­ sima quarta Deputation» de rebus ad fidem perti­ 27. nentibus praeside eminentissimo cardinali Bilio. ConznsgnUo XXIU. Intererant omnes reverendissimi patres, exceptis Die 5 aprili» anni 1870 habita est congregatio Mechlinicnsi, Edesseno, Cameracensi, Casailicnsi, vigesima tertia Deputationis pro robu» ad fidem Baltimoreasi, l'adcrborncnsi ct Sancti Petri Flumi­ pertinentibus praeside eminentissimo cardinali Bàlio. nis G ran dens is. Intererant omnes reverendissimi patres exceptis Peractis precibus, ab cminontiMimo pracaido Ciliciensi, Caneracensi, Qissilicnei, Baltimorens:, observatum est, in schemata emendato capitis II Weitmonutcriensi, Edesseno, Mcchlinicnsi, Scdu- § 3 linea 6 praepositionem „ex“ debere omitti, ncnri, Giennecri, Padcrborncnri, ct Sancti Petri Flu­ cum in editione prima prout iu posterioribus melio­ minis G ran dtuii Australis. ris notae non occurrat; legi quidem in actis ori* Peracti precibus, ab cmioentiMimo praeaido C ginalibua ^ab14, sed hoc statim ab initio ob cacopraelectum est caput 112 cum canonibus responden­ pboniam omissum c*îC videri. tibus, et approbatum. Deinde conclusura eat, ut in canone 3 eiusdem Deinde proponente theologo duao hae mutationes e&pitia, rcieeta immutatione a latinista facta, prior in caput 111 approbatae sunt, nempo ut iuxta emen­ forma restituatur. dationem n.50 propositam dicatur cap. Ill § 4 «ordi­ Tum praelecta est observatio episcoporum Nea­ nario et universali magisterio", atque ut (ita desi­ politanorum, ut in eodem capite verba sub Unem derante aliquo ex reverendissimis patribus Deputa- occurren Ga „in rebus fidei et morum etc.u, praeser­ tionis) § 3 lin. 14 loco „nondnmu ponatur wnonu, tim quoad positionem magis conformentur decreto et quidem immediate ante nOpcrctur1·. sessionis IV concilii Tridentini, cum ita ut haben­ Tam instituta est discussio emendationum in tur alium sensum fundere videantur; quae obser­ caput IV * propositarum. vatio non cat admissa, cum sensus textus a decreto N. 1 reiicitur. Tridentino plano non differat. N. 2 admittitur, corrigendo errorem typi „cogIlie praemissis, continuata est discussio animad­ * noscitur 4 in rcognoscimuau. versionum ad capul IV incipiendo a nn. 17 et 26, N. 3 reiicitur, quia de re ibi proposita iam agi- iuxta quarum mentem pag. 18 schematis loco „Quatur cap. II. propter tantum .. .u acceptata est (quatuor taracú N. 4 admittitur. contrasentientibus) sequens forma : „Quapropter tanN. 5 reiicitur, cum animadversione, ut rcvcren- D tum abest . ut hanc multis modis iuvet atque diarimus relator in congregatione generali diserto promoveat Non enim utilitates ab iis ad hominum moneat, textam intuitismo minime favere. vitam dimanantes ignorat, et sicut a Deo profectae No. 6-8 excluduntur. sunt, ita, rite tractatas ad Deum, gratia eius iuvante, N. 9 reiicitur, quia alia ex propositis iam dieta, [ducerei] confitetur. Nec sano ipsa vetat, ne buiusalia ad finem dicenda sunt. modi disciplinae, in suo quaequo ambitu, pro­ Nd. 10 et 11 reiccti, quii errore typi corrigendo priis utantur principiis et propria methodo; sed votis proponentium satisfieri potest i ustam hanc libertatem agnoscens, illud sedulo cavet, ne ete.u Nd. 12-15 excluduntur. Nn. 32-34 reiiciuntur. N. 16 exclusum iam per ea, quae prius obser­ N. 35 prior para reiicitur, altera dilata. vata et decreta sunti N. 36-42. Reiiciuntur, eed occasione carum a N. 17. Prima pars usque ad verba ..Ecclesia enim'1 remittitur usque ad discussionem nn. 26 ct reverendissimo Cacaaraugustano proposita et ab om­ 27; et partis posterioris ratinnem bibendam esae, nibus acceptata cit sequens formula: ^Si quis dixerit, disciplinas humanas ea cum libertate tractandas * n*rts9U I^puUtiooM pro rtbos Mri in aliqna esse, ut carum assertiones, etsi doctrinae revelatae snh pAliîii Ystlraai kxb*bato suffragio, summus ponti­ ut, si vitam . . . transferretur, Deum aeternum visu­ fex auctoritate apostolica decreta et canones con­ rus, non facnltatu naturali, nec per speculum in aenigmate, sed facio ad faciem sicuti eat, ct hac firmavit 33. vipione in cius imaginem transformatus divinae ('oiigiegiitlo XXIX. voluptati» torrente potaretur. Dllacc illa est— ductores (theologi) catholici Dio 21 nprilis anni 1870 habita est congregatio vigesima nona Deputationia pro rebus ad fidem per­ C recte supcrnaturalcm vocaverunt, ut quao naturae tinentibus in urchigymnasio Romano hora nona anto creatae tum exigentiam, tum vires transcendat, meridiem praeside eminentissimo cardinali Bilio. idcoquc nec naturali conditioni hominis nec meritis Intererant omnes reverendissimi patres, exceptis duberotur, sed gratuitum sit divinao largitatis bene­ Sancti lucobi do Chilo, Cumoraconsi, Cassiliensi, ficium. „At vero . .. c statu, ad quem evectus erat, .. . Bostrensi, Mcchlinionsi, Utraicctonsi, Gicnnensi ct transfudit. Quod quidem Adao peccatum propa­ Sancti Petri Fluminis Grandcnsis. Peractis precibus, praelectum est caput H partie gatione, non imitatione omnibus eius posteris trans­ Bocundao schematis do fido emendatum: De hominis fusum, unumquemque in statu peccatoris constituit, creatione et natura (vido caput hoc denuo refor­ quemadmodum ecclesia constantor docuit, et sacra Tridentina synodus definivit, cuius decreta reno­ matum [supra sub n. 19]). Linea 3 dicatur nSancta mater ecclesia11. Dcin vamus. „Ab omnibus . . . definitum cat.u ^Facturus Deus hominem ad imaginem ot similitu­ Hora I’M congregatio ab eminentissimo prae­ dinem suam, ut praccssct universao terrae, corpori do limo terrae formato inspiravit spiraculum vitae, side dimissa est Joannes Schwctz sccretarius. animam scilicet . . . Haec .. . quao singulis hominibus . . . por so ct essentialiter forma est, ita ut cum 35. eo constituat naturam humanam vero ot realitor Congregatio XXXI. unam1*. D Dio 23 aprili» 1870 habita est congregatio tri­ Quao prior pars capitia II omnibus patribus placuit; reverendi^imis probata est etiam altera, gesima prima Deputationis pro rebus ad fidem mutato verbo nviolatur“ in „lncditurw, duobus vero pertinentibus in archigymnasio Romano hora nona praeside cminontissimo cardinali Bilio. Intererant aegre consentientibus. Deindo decretum, ut in prima parte schematis omnes reverendissimi patres, exceptis Strigonivnsi, do fido’ nihil mutetur α priori forma, excepto ad­ Sancti lacobi do Chilo, Camoraccnsi. Canaliensi, ditamento „ad arcendos ottt; atquo ut canone 6 Baltimorcnei, Mcchlinionsi, Gicnnensi, Pictavicnsi, Paderbornensi et Sancti Petri Fluminis Grandensi·. capitis III loco nfidolosu dicatur „catholici“. Peractis precibus, praelectum est caput IV (alias Tum ab eminentissimo praeside moniti sunt re­ Vili) alterius partis (De mysteriis) schemati· do verendissimi patres, ut cogitarent de duabus doputationibus specialibus o quaternis reverendissimis fido per doputationem specialem emendatum, ot patribus constituendis ct eligendis pro examino ob­ hac forma approbatum est: ♦Vcrumtamen Deus dives in misericordia per servationum ad capita do summo pontifice et eius infallibili Late pertinentium. Filium suum unigenitum, incarnatum de Spiritu sancto ex Maria virgine, lapsum hominem erigerò 1 I· etism de toto schemate reformato relationem habuit et devicto daemone, cuius versutia perierat, do morte ante dlteusrioneia funeralem. Cf. L LI, coi. 42-48. ad vitam revocaro dignatus est Cuius quidem my­ 1 Cf. tamen L ciL, coL 335-36. sterii baco est recta et sincera fides, ut credami· 1 Id est m pnwa constitutione rfc fide eatAoiicu. CONCIL. GKNKBAL T0MÜS LI1L IS 227 B. ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 228 „Quemadmodum igitur in primo Adam, qui ost et confiteamur, Domiaum π οι tram lesura Christum k ▼eram Deum et rerum hominem case, Deum ex forma futuri (Rom. V, 14), tanquam in suo capito substantia Patria ante saecula genitum et hominem genua humanum cecidit, ita iu novissimo Adam, ex substantia matris in anéenlo natum. Sempiternus hoc est in Icau Christo, tanquam altero suo capite Deo reconciliatum est. Vere onim mediator Dei et enim Dei Filius, cum in forma Dei esset Patri con * sa batan ti alia, nascendo ex metro semper virgine hominum homo Christus Ictus, unus... por unum formam serri ita albi propriam fecit, ut per hanc Icsum Christum (Rom. V, 17).rere homo factus, consubstantialis esset nobis. At * Indicta proxime congregatione pro foria secunda /a ab eminen­ qne ita in integra reri hominis perfcctaquo natura die 25 aprilis, congregatio hora l* rerus natus eat Deus, totus in suis, totus in nostris. tissimo praeside dimissa est. (Sanctus Leo Magnus, epistola ad Flavianum.) Joannes Schwcta secretarlo . * ’Haec igitur est Verbi divini cura humana natura 36. unio secundum hypostas in, a sacris conciliis definita Congregatio XXXII. et ab universa semper ecclesia eredita et praedicata, ut non alius ait Deus Verbum et aliua homo lesus, Dio 25 aprili * 1870 habita est congregatio tri­ sed ut una hypostasis seu persona et Deus ait per gesima secanda Dcputationis pro robus ad fidem divinam ot homo perhumanam naturam assumptam. pertinentibus in arcbigymnasio Romano hora nona w Quare sicut in sanctissima Trinitate tres per­ antemeridiana praeside eminentissimo cardinali sonae distinctae in una subsistunt natura, ita contra Bilio. Intererant omnes reverendissimi patres ex­ in Christo una divina persona in duabus subsistit ceptis Bai timo remi, Cassinensi, Gionncnsi, U1 tra­ naturis distinctis et inconfusis. Ex quo intelligent iestensi, Sancti Petri Fluminis Gran de ns ia et Sancti omnes oportet, essentiae, substantiae seu naturae lacobi do Chile. notionem cum notione hypostasis seu personae Peractis precibus, continuatum est examen asminime esse confundendam ; ne cum manifestissima pilù IV oiusdem secundae partis schematis emen­ sacratissimorum dogmatum subversione, tot semper dati incipiendo a paragraphe 8 .linee vero..et dicantur esso personae, quot sint naturae perfectae, ita approbatum: intellectu ot voluntate praeditae. ’Haeo vero . . . propterca quod humani eius ^Quamvis vero incarnationem Filii Dei tota Trini­ actus valorem habebant secundum dignitatem per­ tas operata sit, quia inseparabilia sunt opera Trini­ sonae divinae per assumptam naturam operantia. tatis, solos tamen Filius formam servi accepit in Redempti igitur ... agni immaculati ct inconta­ singularitate personae, non in unitate divinao na­ minati . .. turae, in eo1, quod e»t propriam Filii, non quod ,,Quo magia autem hac nostra aetate magistri commune Trinitati. (Cone, Tolelan. XI confessio mendaces ot impii homines, quos venturos esse fidet) apostoli praenuntiarunt (II Petr. Il; lud. IV), illius, „Ex quo igitur Filius Dei n paterna gloria non qui emíteos, gloriae obtrectant, solum dominatorem reoedens, nova nativitate generatus, haec mundi ac dominum nostrum lesum Christum negantes; infima ingressus est, humana do Deo, qui vere este tanto studiosius . .. figura substantiae eius, prin­ homo, et divina de homine, qui vere est Deus, cipium et finis, per quem et propter quom condita veraciter praedicantur. Invisibilis enim .,. legibus sunt universa. Qui ob nimiam caritatem . . . caelos subiacere. Quae quidem ... patrum consensu tra­ ascendens sedet ad dexteram . .. causa sit salutis dita est. aeternae. .Sicut vero duao in Christo naturae non per„Iterum autem venturus est cum virtute magna mixtao nec confesso... succombons iniuriis (epist et maiestate, iudicaro vivos et mortuos; et omnes a. Agathonis ad cone. Constantin. Ill ; cone. Lsteran. I qui in monumentis sunt audient vocem filii Dei, sub Martino; epist. s. Leonis ad Flavianum.)... et procedent qui bona fecerunt. . . resurrectionem wEx admirabili vero Deitatis cum humana natura iudicii Tum revelabitur mai es tas eius, divinitas in uno Christo coniunctione illud etiam consequitur, et sempiterna virtus, ut omnis lingua confiteatur, ut sancta et immaculata semper virgo Maria pro­ quia Dominos lesus Christus in gloria est Dei prie vereque Deigenitrix sit et salutetur, quippe Patris (Phil. ll).u ex qua carnem sumpsit et natus est ille, qui verus CANONES: est Dens. Haec igitur Christum Deum ac Dominum nostrum pariendo nobis mater gratiae exstitit, atque Canon 1. Manet ut in schemate. per illum de antiquo serpente triumphans facta Canon 2. Suspensum est iudicium; theologis eit mater cunctorum vere viventium, nec desinit committitur aliam formam proponere. potenti sua intercessone aeternae nobis salutis dona D Canon 3. „Si quis unam personam lesu Christi conciliare. aie intelligendam esso dixerit, ut haec composita ’At vero cami et sanguini participans cum in­ sit ex duabus penonis, divina et humana, nexu firmitate naturae culpae maculam nequaquam sus- indivisibili inde a conceptione coniunctis; ana­ cepit; verum in purissimae virginis utero de Spiritu thema sit.“ sancto sanctu * conceptus ac plenus gratiae ct veri­ Canon 4. „8i quis dixerit, tot necessario esse tatis natu * est. Qui nulla unquam concupiscentia personas, quot sunt intellectus et voluntates, aut * tentato fuit, et licet voro libero arbitrio praeditus, negata duplici in Christo persona negari in eo non solum non peccavit, sed nec peccaro potuit humanae naturae perfectionem; anathema sit.11 «Sie autem Deus dilexit mundum, ut hunc Filium Canon 5 omittendus. suum unigenitum victimam daret, oumque, qui non Canones 6 et 7 contracti sunt in hunc modum: noverat peccatum, pro nobis peccatum faceret, ut „Si quia negaverit, ipsum Dei Verbum, in assumpta no» officeremur iustitia Dei in ipso (11 Cor.V, 21). came patiendo ct moriendo pro peccatis nostris ,,Ταΰι enim ... caelis factus (Hebr. VII, 26). Deo vere et proprio satisfecisse, nobisque gratiam Qui per Spiritum sanctum semetipium offerens im­ ct gloriam moruisse, aut affirmare praesumpserit, maculatum Deo (ibid. IX, 14) per proprium san­ satisfactionem vicariam etc. ... (ut in canone 6). Canon 8 omittendus. guinem introivit in sancta, aeterna redemptione in­ Canon 9. „8i quis alia impia dogmata α «acris venta (ibid. IX, 12). conciliis oecumenicis damnata defendat, nec con» «4 etri. 229 CONGREGATIO XXXII 25 aprilis 1870 fitcatur doctrinam do mysterio Christi, quae ab A iisdem synodis et praedecessoribus nostris sancto Lcono ot sancto Agathono declarata, atque in Florentino concilio oecumcnico denuo confirmata est; anathema sit. ** llora 12l/i indicta pro crastino dio congrega­ tione, ab eminentissimo praeside congregatio di­ missa est. loannes Schwetz secretarios. 37. Congregatio XXXII!. 230 mortem obeunt beata Dei visione in perpetuum carebunt. Qui vero in curitato decesserint, ante­ quam dignis paenitentiao fructibus de commissis satisfecerint et omissis, eorum animae poenis pur­ gatoriis post mortom purgantur. Illorum doniquo animae, qui post baptismum nullam peccati macu­ lam incurrerunt, aut post contractam maculam sive in corporo sivo post mortem purgati sunt, mox in caelum recipiuntur, atquo Deum unum et trinum claro intuente», divina essentia in omnem aeterni­ tatem fruentur." Cf. concilii Florentini decretum unionis; Innocentius IH decretali Maiores do bap­ tismo; Benedictus XIV constitutione Benedicius Deus; Pius VI bulla Auctorem fidei, pag. 26. Indicta congregatione pro dio proximo sequenti congregatio ab eminentissimo praeside dimissa est. loannes Schwetz secretarius. Die 26 aprilis anni 1870 habita est congregatio trigesima tertia Deputationi» pro rebus nd fidom pertinentibus in archigymnasio Romano hora nona antemeridiano praoaido eminentissimo cardinali Bilio. Intererant omnes reverendissimi patres, ex­ ceptis Sancti lacobi do Chilo, Cnssiliensi, Mecblinienai, Gienncnsi, ct Sancti Petri Fluminis Gran- B 38. densis. Schema secundae constitutionis dogmaticae de Peractis precibus, examinatum est capul V doctrina catholica a Deputat Ione pro rebus fidei (alias IX) ct ultimum huius secundae partis sche­ reformatum matis reformati. Caput L * Paragraphus 1 paucissimis tantum immutatis De sanctissima Trinitate. hunc in modum approbatur: „Grutia, quao . . . spi­ Mysteriorum, quae fido illuminati profitemur, ritu mentis nostrao innovati, sanctitatem, quam . . . recuperemus. Neque igitur hacc gratia naturae omnium supremum ipeo Deus est, uuua in essentia, vires tantum reparat, ut per eam adiuti ad omnem trinus in personis: Pater, Filius et Spiritus sanctus. honestatis normam ... (linea 16 (L 18|) consortium, Haec beata Trinitas secundum sinceram catholicae quod in hac vita inchoatum per gratiam . . . fidei veritatem unus est Deus, propterea quod essen­ (lin. 21 [1. 23]) sequo ipsam animao fideli com­ tia seu substantia tribus personis communis re et numero una est. Pater enim ab aeterno Filium gene­ municaro dignatur — Paragraphus 2. „Quare . . . (lin. 3) non in ex­ rat, non aliam suae aequalem essentiam emanatione terno tantum favore ... (linea 8) regeneratis. Haec producendo, sed ipsam suam simplicissimam essen­ tiam communicando; pariterque Spiritus sanctus non hominis per incarnatum Verbum .. . reformavit. * 1 Paragraphus 3. „Deploranda autem eorum est multiplicatione essentiae, sed eiusdem essentiae caecitas ... (pag. 10 lin. 4 [§ 3 L 5]), ut eum mirum C singularis communicatione α Patre et Filio tam­ ia modum exaltet. A peccati . . . (linea 6 [1. 12]) quam ab uno principio una spiratione aeterna pro­ ornet atquo perficiat . . . (linea 10 [I. 15]) appetere cedit. Haec igitur una numero essentia seu natura licitum esso contendunt, necessariam illam cohae­ veraciter est Pater, Filius et Spiritus sanctus tres rentiam destruentes, quae Doi voluntate intercedit simul personao et singillatim quaelibet earumdem : inter utrumquo ordinem, qui tum in natura, tum ita ut personae inter se realitor distinctae sint, supra naturam est. Postquam enim . .. constituit, natura autem seu essentia unum idemque sint1. Et quoniam in Deo omnia unum sunt, ubi non iam non est in alio aliquo salus, sed qui in Chri­ stum credere aut eius mandata servaro detrecta­ obviat relationis oppositio9, una est voluntas et verit, cum peccatoribus ciiciotur ;n tenebras ex­ operatio, qua Trinitas sacrosancta cuncta extra se teriores, ubi erit fletus et stridor dentium . . .u condidit, disponit et gubernat Neque enim per­ „Hino etiam fit . . . producit, longo remota sit sonae divinae extra se secundum originis relationes, (linea 5 [§ 4]). Licet . . . (linea 11) transfert aeter­ quibus distinguuntur, sed secundum quod sunt unum nam (conf. n. Augustinus, De spiritu et litiera, cap. 28, et singulare principium, operantur. η. 48). Quemadmodum enim haeo ipsa beata vita, Caput II. ita dispositio ad eam ... (lin. 17 [1.16]) solius na­ De hominis creatione et natura. turae vires sufficiunt ... (pag. 11, lin. 2 [1.19]) ali­ De hominis vero natura et origine, divinis litteris quid a nobis quasi ex nobis . . . (lin. 7 [I. 24]) per naturam nullo modo possumus, ot velimus et per­ edocta, haeo erodit et praedicat sancta mater eccleficiamus. Deus est enim, qui operatur in nobis et sia. Facturus Deus hominem ad imaginem et simili­ velle et perficere pro bona voluntate (Phil. II, 13). tudinem suam, ut praeessot universae terrae; corpori „8ed haec ipsa opera bona, quao gratia prae­ do limo terrae formato inspiravit spiraculum vitae, 5 veniente, comitanto, . . . non habent sino illo sancti­ animam scilicet de nihilo productam, immaterialem,i* tatis dono ... (lin. 6 [§ 5]) consociati sunt; monente i Post telonem XXXIII Deputatio ad secandam eoaDomino: Sicut palmes non potest ferre fructum a Atitalienem de fide, quae rfe mysteriis dicenda erat, non iam semel ipso, nisi manserit in vite, sic nec vos nisi ìh me rediit Qaare baiai constitutionis textum, qaalis ab ea re­ manseritis (Ioan. XV, 4), ot asseverante Apostolo: formatas fait, hoc loco exhibeo editionem secutu Coeredi Martin. Omnhim concilii Vaticani quae ad doctrinam et disci­ Si (/uis autem filii . .. (Rom. Vili, 17). „Ut enimvero ... ita qui ea privati moriuntur, plinam pertinent documentomm collectio (¡’aderberai*. 1873). p. 27-38. Quamvis eaim tn nonnullis diserepet sb eo lextu, ad illam nunquam perventuri sunt. Post mortem quem patres deputati in proxime habiti» congrega ti mi bus pro­ enim, quao est viae nostrae terminus, mox ad Dei baron t, tamen com editor socius fixerit et quidem eximius illias tribunal sistimur, ut referat ... ad justificationem. Deputation!», peculiarii eius operi tribaenda videtur aoeterita*. Quare monemur, ut .. . potest operari (Ioan. IX, 4). Neque vero hic nitendum; etenim textus ista postea multis in ,,Omnes igitur, qui in actuali peccato mortali locis a theologi» mutatas est. donee eam reciperet fena ani. vita funguntur, a regno Dei exclusi, cruciatus ge­ quae ad calcem boram actorum dabitur simal eam reinitas ab ano e theologis in illam conscripta ad ddem facierdac. hennae, in qua nulla est redemptio, aeternum 5 Cf. Cone. Lat V cap. Damnamus. sustinebunt. Etiam qui cum solo originali peccato ■ Cone. Florent, deer. pro lacob. 231 B. ACTA DBPUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS incorruptibilem, immortalem, intelligcn tía ct libera a dj inda tum cius libere transgrediendo, c statu, ad voluntate praeditam. Quae anima rationalis cor­ quem super naturae conditionem evectus erat, una poris humani, etsi ab eo essentia differens, vere cum propagino »ua excidit, iram Dei et indigna­ tamen, per se et essentialiter forma est1, ita ut tionem incurrens, sanctitatem ct iustitiam tam sibi com eo constituat naturam humanam vere ct rea- quam nobis perdidit, ct peccato inquinatus non mortem et poenas corporis tantum, sed etiam pecca­ liter unam. Primo autem boraini Adae et Erae uxori, e tum, quod mors est animae, in oinno genus bumacosta eius divinitus formatae, benedicens Deus ait: num transfudit. Quod quidem Adae peccatum pro­ nMultiplicamini et replete terrain ; ** atque ita „cx pagatione. non imitatione ia nmnes cias filios trans­ uno frat omne genus hominum inhabitare super fusum, unumquemque in statu peccatoria constituit: universam faciem terrae * Quart? etiam 9vocavit quemadmodum ecclesia constanter docuit, et s. TriAdam nomen uxoris «une lleva, eo quod mater dentina aynoduj definit, cuius decreta hoc appro­ esset cunctorum viventium ** 1; Adam vero ipso pri­ banto concilio renovamus. mus dicitur formatu * x Deo Pater orbis terrarum ·, Ab omnibus Union fidelibus firmiter credendum quippe a quo cuncti, qui incolunt terram, naturali coDtUntenpie profitendum est, Dei mut rem b. v. generatione descendant corno de carao nascente, Mariam in primo instanti auae conceptionis fuisse cui anima a Deo in singulis de novo creata in­ lingulari omnipotentis Dei gratia et privilegio, in­ funditur. Qua fidei sententia negata, dogma quoque tuitu meritorum Obviait Salvatoris humani generis, de peccato ab uno primo genitore io orano * trans- B ab omni originalia culpae labe pracsvrvaturn im­ fuso, et do redemptione omnium per unam media­ manem, prout per a post. nostram constitutionem, torem Jesum laeditur, contra apostoli doctrinam: quao incipit Ineffabili ìkus, λ uubis declaratum pSicnt per unius defictum in omnes homines in et definitum est condemnationem, sic et per unius iustitiam in om­ Caput IV. nes homines in iustificalionem vitae”·. De mysteria Verbi incarnati. Caput III. At Deus generis nostri ruinam praevidens, se­ cundum sacram υη tum voluntatis suae, lapsum ho­ Verum in ipso generi * humani primordio mag­ minem erigere rt devicto daemone, cuiue versutia num insuper quoddam divin&o pietatis arcanum perierat, do morte ad vitam revocare initcrizorditer fides Christiana agnoscit Homo, ad imaginem Dei ab aeterno decrevit. Quapropter ubi venit pleni­ factus, ipsa quidem natura sua ordinatur ad Deum tudo temporis, misit Filium suum unigenitum, fac­ cognoscendum, colendum, amandum, eo videlicet tum ex muliere, ut omnes, qui crederent in eum, modo, qui insitae facultati congruit Ve rum tam en dc tenebrarum potestate ereptos in regnum huius summus rerum conditor et Dominus, cuius potentia Filii dilectionis suae transferret. creatae naturae proprietatibus ct legibus non cir­ Ihcc autem recta et sincera est Verbi incarnati cumscribitur, inexhausta bonitate humanum genus fides, ut credamus ct confiteamur. D. n. lesura ia primo parente super naturae conditionem ad c Christum verum Deum ct verum hominem esae, statum quendam sublimem elevaro voluit, in quo di­ Demn ex Bubstantia Patris ante saecula genitum, vinae iprius confove efficeretur naturae (II Pctr. 1,4). et hominem ex »ubstantia matris in saeculo natum. Itaque praetor dona, quibns io propria natera per­ Summus enim c: sempiternu-» Dei Filius, qui se ficeretur, Spiritum «anctum ci infudit, ut, natura ad humani gcnerti salutem inclinavit, nos quidem quidem servus, sanctitati * autem gratia filius, iam in mm gloriam transtulit, sed, quod erat, esso non con solius naturae vigore, sed charititc desuper deetitit’. Cum enim in forma id est natura Dei infuna, divina mandata et virtutis opera eiuqaendo, eaact Patri aequalia, nascendo ex matro virgine for­ aeternam baereditatem promeretur. Ad haec car­ mam servi, id est uaturam humanam ita sibi pro­ nem spiritui gratia 302 pleno subiectam fecit, ct priam focit, ut per liano homo fieret nobis conxubmortis ipsius timorem a mortali removit Mortalis etantinlix Atque ita in integra veri hominis perquippe erat homo conditione corporis animalia, fcctaquc natura virus natus est Deus, totus in ouis, * immortali autem beneficio conditoris7. totus in nostris2. Ilacc igitur est humanae naturile Bone Deu * in paradisi felicitate tar.quaiu in cum divina persona unio secundum bypost&sin, a umbra vitae collocavit, sic munerans libero arbitrio, sacris conciliis definita et ab universa semper ec­ ut tamen regeret imperio, terreret exitio . * Posuit clesia credita ct praedicata, ut non alius sic Deus ante cum vitam ct mortem, ut, siquidem vitam Verbum ct alius homo leans, ted ima hypostasis eligeret, do virtute in virtutem conscendens, ad seu persona et Deus per divinam et homo sit por regnum cacicato tnujsfcrretur.Donni Deorum visurus, D humanam naturam absumptam. non ut facultate naturali videri potest, sed facie Quare sicut in ss. Trinitate tres personae distinc­ ad faciem deuti est, ei hac visione in ipsum trans­ tae in una subsistunt natura, ica in Christo contra * formata divinae voluptatis torrente potaretur. una divina perdona in duabus subsistit naturis di­ Bacc illa est homini.-» olcvatio, quam m. patrum stinetis ct diversis. Ex quo quidem secundum vestigiis insistentes doctores catholici recte super­ m. patrum admonitionem intelligent omne» oportet, na tura km vocaverunt, at quao naturae creatae tum essentiae, substantiae seu naturae notionem cum vir·» tum exigentiam transcendat, idcoquo ncc notione hypostasis, subsistentiae seu personae mi­ * meriti noe naturali conditioni hominis debita, ecd nimo esse confundendam ; ne cum manifesta sacragratuitam sit divinae largitatis beneficium. tissimorum dogmatum eubveraiono tot semper di­ At vero homo conditori et Patri suo ingratus cantar CMC personae, quot sint intellectuales cive ut loquuntor sui contóse naturae. i Cf. One. Vi *in. CUq’d'im. Cese. Lai. V. Jposf. RcjiQuamvis vern incarnationem Filii Dei tota mMs. Ult sp »k Ki IX «L d. 1δ ina. 1»7. Trinitas operata sit, quia inseparabilia aunt opera * Gru Í. Ά Trinitatis; solus tamen Filius formam servi accepit • Act XVII. .* « (Im. III. » in singularitate personae, non in unitate divinae Dt homini elecalùmc et lapin. X. b » Hmb. V. !«. * s Aw- Dr G-a U Hu. IV! r. m* • ’ Cf. Cvnc. ( halefd. AHteitlb; nme. oecum. V cab. 8. 333 SCHEMA REFORMATUM SECUNDAE CONSTIT. DOGMATICAE 234 naturae, sou in eo, quod est proprium Filii, non a celsitudinem illius efferre et revereri maiestatem quod commune Trinitati1. decet. Hic enim Dei ingeniti unigenitus Filius Ex quo igitur Filius Dei, u paterna gloria non splendor eat glorino et figura substantiae eius, recedens, nova nativitato generatus, haec mundi principium ct finis, per quem ct propter quem coninfima ingressus est, humana do Deo, qui verus est dita sunt universa. Qui propter nimiam charitatem, homo, et do homine, qui verus est Deus, divina qua dilexit nos, in assumpta servi forma traditus veraciter praedicantur. Invisibilis enim in suis visi­ est propter delicta nostra ct resurrexit propter bilis factus est in nostris, ante tempora manens iustificationom nostram, atquo inferorum ot mortis esso coepit ex tempore, impassibilis Deus non de­ victor super omnes caelos ascendens sedet ad dex­ dignatus est homo esso passibilis, ct immortalis teram mainatati» in excelsis, Rex rogum et Do­ mortis legibus subiacero . * Quao quidem proprie­ minus dominantium. Eum enim super omnem prin­ tatum utriusquo naturati in una erdemque Filii Dei cipatum ot potestatem Pater constituit haeredem persona communio, sicut in apostolicis ut evange­ universorum, ut in omnibus primatum gorens, cre­ li cis scriptis manifestata, ita perpetuo Patrum con­ dentibus ot obtemperantibus sibi causa sit salutis sensu tradita et sancita est. aeternae. Iterum autem venturus est cum virtute Servat proindo utraquo natura etiam post unio­ magna ot maiestate, iudicxrc vivos et mortuos; ct nem sine defectu proprietatem suam: quoniam nec omnes, qui in monumentis sunt, audient vocem Deus mutatur miseratione, nec homo consumitur Filii Dei, ct procedent, qui bona fecerunt, in rcdignitate3. Quaro sicut duao in Christo naturae, B surrectionem vitae, qui vero mala egerunt, in re­ ità dune voluntates et operationes confitendae sunt; surrectionem iudicii. Tum revelabitur mai es tas eius, unus tamen et idom operator nostrae salutis, Uni­ divinitas ct sempiterna virtus, ct omnis lingua con­ genitus Dei, qui per divinam divina, humana per fitebitur, quia Dominus le^us Christus in gloria e.ut humanam naturam indiviso et inconfuso operatur, Dei Patria (Philipp. II). per formam Doi coruscans miraculis, et in forma Caput V. servi succumbens iniuriia·. Atvcro carni ct san­ De gratia Jtcdemploris. guini participans cum infirmitate naturao culpae Gratiam, quao propter Christi Redemptoris me­ maculam nequaquam suscepit, et licet vero libero arbitrio praeditus, non solum non peccavit, sed nec rita donatur, ecclesia catholica eiusmodi osso pro­ peccaro potuit. Qui neque passionibus animae aut fitetur, per quam non solum α peccati servitute et carnis concupiscentiis molestatue a malis paulatim potestato diaboli liberemur, verum etiam spiritu seso separavita, verum in purissimae virginis utero mentis nostrao renovati iustitiam et sanclitatem. de Spiritu sancto sanctus conceptus ct natus est. quam Adam peccando sibi ut nobis perdidit, re­ Sic nihilominus Deus dilexit mundam, ut hunc cuperemus. Neque igitur haec gratia naturao tan­ Filium suum unigenitum victimam daret, cumque, tum vires reparat, ut per eam adiuti ad honestatis qui non noverat peccatum, pro nobis peccatum normam mores ot actus nostros pleno componere faceret. Talis enim docebat, ut nobis esset pontifex, possimus, sed ultra naturao terminos ad caelestis sanctus, innocens, impollutus, segregatus α pecca- C hominis id est Christi imaginem nos transformat in toribus ct excelsior caelis factus. Qui per Spiritum novamquo vitam regenerat In Christo enim Icsu sanctum semetipsum offerens immaculatum Deo, olegit nos Deus ante mundi constitutionem, et prae­ per proprium sanguinem semel introivit in sancta, destinavit conformes fieri imagini Filii sui, ut sii aeterna redemptione inventa (Hcbr. VII, 9). Vero ip&c primogenitus in multis fratribus. Undo hanc igitur Christus lesus, mediator Dei ot hominum, nobis charitatom dedit Pator, ut ex Deo nati filii unus morions pro omnibus, divinao iustitiao pro Dei nominemur ct simus. Qua quidem filiorum nobis satisfecit, et deleto chirographo, quod erat adoptione redditum nobis est illud divinae naturae contrarium nobis, expolians principatus et pote­ consortium, quod nunc inchoatum per gratiam, ali­ states, ct vetusta nos servitute in filiorum liber­ quando consummabitur in gloria. Spiritu vero tatem vindicavit. Si enim unius delicto mors re­ Filii, quem Deus misit in corda nostra, uncti c*. gnavit per unum; multo magis abundantiam gratino sacrati, templum quoddam divinao maiestatis effi­ et donationis et iuatitiae accipientes in vita regna­ cimur, in quo Trinitas sacrosancta habitare, sequo ipsam animae fideli communicare dignatur, dicente bunt per unum lesum Christum (Rom. V, 17). Haec vero vis satisfaciendi pro peccatis omnium Christo Domino: Si quis diligit me, sermonem et merendi nobis justificationis gratiam ot hacre- meum servabit, et Pater meus diliget cum, ct ad ditatom passioni Redemptoris inorat, propteroa quod eum vunicmns», et mansionem apud cum faciemus humani cius actus valorem habebant secundum (Ioan. XIV, 23). Quaro hoc quoquo tenendum ct ab omnibus dignitatem personne divinao, per assumptam na- D turam operantis. Redempti igitur non corruptibili­ Christi fidelibus profitendum est, sanctificantem bus auro ot argento, sed pretioso sanguino quasi gratiam, qua Deo coniungimur, non in externo agni immaculati et incontaminati, animas nostras tantum favore Dei consistere, neque in aciihus castificcmus in obodientia cbaritatis. et in fide * vi­ tantum praetereuntibus reperiri, sed permanens esse ventis Filii Dei, qui dilexit nos et tradidit semet- donum snpernaturale, quod divinitus infusum ani­ ipsum pro nobis, exspectemus beatam spom et mae inhaeret, tum in adultis iustificatis, quam in adventum gloriae magni Dei et Salvatoris nostri infantibus baptismo regeneratis. Haec hominis per incarnatum Verbum renovatio illud eat mysterium Icsu Christi. Quo autem magis hac nostra notato magistri a sacculis absconditum, quo Deus, quao in primo mendaces et impii homines, quos venturos esso apo­ Adam mirabiliter condiderat, mirabilius in socuodo stoli praenuntiarunt (H Petr. H, lud. IV), eius, qui reformavit. Deploranda autem eorum eat caecitas, qui Christi emit cos, gloriao obtrectant; tanto studiosius nos religione, quod snprmnturalis ait, natura» humanae • ('one. To!eL XI coni, fidet dignitati derogari, carr.quo libertati oc felicitati 3 8. Mo M. e¡>. ad Piar. obrase arbitrantur. Tantum enim abest, ut h.iec i IbW. divina institutio hominem deprimat, ut eum mitum • Kp.8. Agath. ad Cone. oec. VI ; Cone. LaU I wb Martino; in moduin exaltet. A peccati enim servitute libe­ • pisi. 8. Monis ad Flav. ratum ad caelestem gloriam itn disponit, nt raturse x Crac. oemm. V can. 12. 235 B. ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 236 quoquo dotos ornet, aut perficiat Neque minue A nullam peccati maculam incurrerunt, aut post con­ tractam maculam sivo in corpore sive post mortem profecto abhorrendus error, quo quidam super * naturali Dei ordinationi resistentes, intra naturae purgati sunt, mox in caelum recipiuntur, atque * divina es­ fines sistere nequo ultra huius bona quidquam Doum unum et trinum clare intuente appetere liberum esse contendunt, necessariam illam sentia in omnem aeternitatem fruontur1. Quare monemur, ut, dum tempus habemus, cohaerentiam destruentes, quae Dei voluntate inter * cedit inter utrumque ordinem, qui tum in untura, operemur bonum (Gal. VI, 10); quia venit nox, tum supra naturam est Postquam enim divina quando nemo potest operari (Ioan. IX, 4). dementia ad caelestia regna hominem transferri decrevit, viam autem ad ea lesum Christum con­ CANONES stituit, iam non est in alio aliquo salus; sed qui I. in Christum non crediderit, aut eius mandata non De sanctissima Trinitate. servaverit, cum peccatoribus ejicietur in tenebras, ubi erit fletus et stridor dentium. 1. Si quis dixerit, sicut * tre personas, ita ot Hinc etiam fit, ut illa, quam dicunt, vitae pro­ tres essentias seu substantias in Deo caso; ana­ bitas, qua mandata Dei, quod ad operum substan­ thema sit. tiam pertinet, utcumquo servantor, a iustitia et 2. Si quis dixerit, divinam substantiam non sanctitate, quae operantem ad caeleste regnum numero, sed specie seu qualitate triutn personarum perducit, longe distet. Licet enim vis illa naturae B unam candemquc caso; anathema sit insit, qua legitimum aliquid anima rationalis ct 3. Si quis dixerit. Trinitatem unum Deum esse sentit et facit, quod non solum non vituperetur, non propter unius substantiae ringuUritatcm, sed verum etiam merito rectcque laudetur: nihil Lamen propter Dei trium substantiarum aequalitatem ct horum, quandoquidem sino fide ct »ine gratia fiunt, personarum ad *o invicem relationem; anathema sit ad ilium pietatem pertinet, quae in vitam trans­ 4. Si quis creationem aut quamvis aliam opera­ fert aeternam1. Quemadmodum enim haec ipsa tionem ad extra uni personao divinao ita propriam beata vita, ita dispositio ad cam. utpote super na­ esse dixerit ut non sit omnibus communis, una et turam posita, cx gratuito miserentis Dei beneficio indivisa; anathema sit est Ad nullum igitur actum salutarem sive in 11. iustis, ut iuitifiemtur adhuc, sive in peccatoribus, Dt hominis natura ft origine. ut disponantur ad justificationem, naturae vires sufficiunt, attestante Domino: Sine me nihil potentis 1. Si quis negaverit, animam hominis a cor­ facere (Ioan. XV, 5); et Apostolo eius: Non quod pore natura diversam, spiritualem ct immortalem * sufficiente simus cogitare aliquid a nobis qua»i ex esse; anathema ait nobis, sed sufficientia nostra cx Deo est (II Cor. III, 2. Si quis praeter animam rationalem aliam ah 6). Quare ct illud verissime dicitur, per gratiam hac realitcr distinctam in homine esso affirmaverit; non solum dari nobis, ut, quod per naturae vigorem anathema sit3. difficulter possumus, facilius possimus, aed etiam C 3. Si quis negaverit, naturam humanam e cor­ ut illud, quod per naturam nullo modo possumus, pore et spiritu compositam vere et roaliter unam ct velimus et perficiamus. Deus est enim, qui esse; anathema sit operatur in nobis et velle cx pcrfiecrc pro bona 4. Si quis universum genus humanum ab uno voluntate (PhiL II, 13). protoparente Adam ortum esso negaverit; ana­ Sed haec ip. Ob-Trationes illas habes sapra, L LII, eoL 8-12. 3 t eiL, coL 12-28. Tam haee quam illa rwUtio prinum seonim typis impressa est. Ambae postea in «sta era ñata# sont; ea ipsa est, quae prae» in locis maiala casi ipeo sebemate novae ecnstitutìmb primae de ecdeaia patribus concili! tradita est die 9 maii. VH. L LU. ceL 8-S& 239 B. ACTA DEPUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 240 4* Ut de ulteriori methodo adbibenda inter eo Rceponiiones ad duas alisa quaeationca datae a non ennt deeiaÍTse, re dilata u*que ad schematic deliberent Insuper consenserunt omnes reverendissimi pa­ ipsius diicuiaionem. Fait autem quaesitum: 4· Ad canon adiiciendus ait, quo error oppositus tres, cum caritate et suavitate per omnia esso pro­ cedendum. anathemate percellatur; ct Adierit unus reverendissimorum patrum neces­ 5e Formula definitionis mutanda iit iuxta modum in relatione pag 7 littera d (in relatione vero de sarium esae, ut difficultati ex bulla Bonifacii VIII observationibus in schema de Romani pontificis Unum sanciam motae in ipso decreto diserte oc­ primatu, quae omnibus reverendissimis patribus con­ curratur. Deinde praelegit idem theologus canonicus Maior cilii distributa est, pag. 15 littera o) indicatum1. observationibus in caput de primatu Hora 12U1 congregatio ab eminentissimo prae­ relationem Romani pontificis. side dimissa est loannea Scbwetz secretorius. Quoad animadversiones generale * ot speciales circa prooemium nihil observatam est. 40. Quoad caput I vero animadversura est, ut vorba Congregatio XXXV. fÿo autem dico tibi, prout postulatur, adjiciantur, Die 23 aprili * anni 1870 habita est congregatio et quae dicuntur pagina 6 (D, III, 2, c) corrigantur1, trigesima quinta Deputationis pro robus ad fidem cum non sint universim vera, sed solum quoad alipertioentibus in arcbigymnasio Romano hora nona B quos textus. ante meridiem praeside eminentissimo cardinali Quoad caput III ut verba „iudicom supremum * Bilio. Aderant omnes reverendissimi patres, ex­ ex citatione concilii Florentini tollantur, et potius ceptis solummodo Gionncnsi et Sancti Petri Flu­ alibi rea exponatur3. minis Grandensis. Quoad animad versiones generales, in specie lit­ Peractis precibus, theologus canonicus Maier tera A, III, conclusum est, promittendum esso continuavit relationem de observationibus reveren­ congregationi generali doctrinae de iuribus epi­ dissimorum concilii patrum in caput do infallibili- scoporum suo loco rationem habitum iri3. tato Romani pontificia. Relatio in omnibus placuit Indicta proxima congregatione in diem sequen­ reverendissimis patribus, excepta solum sententia tem, congregatio hora J2Vs ab eminentissimo prae­ illa, qua relator asseruerat, epistolam sancti Aga- side dimissa eat. Joannes Schwetx secretarias. thonis papae ad imperatorem Constantinum quoad integrum argumentum a synodo VI approbatam 42. esso. Indicti proxima congregatione pro dio 1 mai i Constitutio dogma! i en prini a dc ecclesia Christi congregatio hora 12 ab eminentissimo praeside reverend issi moni ni patrum Deputationis pro dimissa eat. rebus fidei examini proposita . * Joannes Schwetx lecretarins. θ J Vus episcopus servus servorum Dei sacro approbante 41. concilio ad perpetuam rei memoriam. Congregatio XXXVI. Pastor aeternus et episcopus animarum nostra­ Die 1 maii anni 1870 habita est congregatio rum, qui priusquam clarificaretur rogavit Patrem, trigesima sexta Deputationis pro robus ad fidem ut credentes in ipsum omne * unum essent, sicut pertinentibus in archigymnasio Romano praeside ipse Filius ct Pater unum sunt4, ad catholicae eminentiwimo cardinali Bilio. Aderant omnes re- fidei ot communionis unitatem in sua ecclesia iugiter verendiirimi patres, cxceptia Sancti lacobi do Chilo, conservandam, in beato Petro apostolo instituit Gienncnii et Sancti Petri Flaminia Grandensia perpetuum utriusque unitatis principium ac visibile Australia. fundamentum. Contra quod fundamentum divinitus Peractis precibus, theologus (canonicus Maier) positum, quoniam portae inferi maiori in dies odio continuavit relationem de observationibus reveren­ undique insurgunt, ad catholici nobis commissi dissimorum concilii patrum do infallibilitato Romani gregis custodiam, incolumitatem, augmentum, sacro pontificis, prout exstat typis impressa, et quidem approbante concilio iudicamus necessarium esse, a pagina 39 littera e). Qna finita, reverendissimi praecipuam banc doctrinam de institutione, per­ patres convenerunt in eo. petuitate, natura ac praerogativa sacri apostolici 1* Ut quatuor illa capita, quae in hoc relatione primatus, a quo totius ecclesiae vis et salus de­ de observationibus opponuntur obiectionibua factis, pendet, secundum antiquam atque constantem unt­ il rdatiocem Deputationis ad congregationem ge- D venalis ecclesiae fidem cunctis fidelibus credendam ner»1 em faciendam suscipiantur, correcto tamen et tenendam proponere, atquo perniciosos dominico quod pagina 40 (littera C, It 2) dicitur1, contrariam gregi errores debitu condemnationis iudicio pro­ scilicet doctrinam non semel α magisterio eccle­ scribere. siastico fuisse proscriptam, quia haec assertio ex parte saltem veritate destituatur. « Dicuntur ba.ee : .Qaaecunque omnibus apostolis ana cura 2* Ut peculiaria sdiiciantur principia, cx quibus Petro dicta fuerunt, ea Petro etiam soli dieta sunt.· Ct L clt singula· illae objection es solvi queant,. quin ad coLB ■ M. lingulas difficultate * iam io hac relatione descen­ 5 in primo schemate de ecclesia habetur : .Declaramus ... datur. credendum ... ease..., pontiflerm Rnmaaum successorem esae 3* Ut hia specialibus difficultatibus in congre­ beati Petri, principis a poiu lo rum ... et omnium eh ristiano rum gatione generali, si motao fuerint, respondeatur, patrem, ductorem d nuikcwi mpremam exütcre etc.· (Ct t- LL, cot SU C rj). Verba, quae subduximus, erant in patrum *nim•t reverendinimi patres Deputationis prae ceteris adverrionibns reprehensa, quasi lia aditetis decretum concilii baac provinciam suscipiant et * laborem inter so Fiorentini mnUtn» easel. Relator verta retinere vult atque refutat, quod animadversum eat. Patres tamen censent, verba distribuant. « (XLUI.cU.UBik * U *a «Ulo habetur , .('entraría ιΠΙ (doctnuae de InfattitibUU llw nl pentiteli] a-nUntta aosi *mel a raari»rio wdrur fai prier! pu.· VH· l. cit. 4 * a i. hoc loco esae omittenda. Ct L Lll, col. IO ü a * Ct t. MI, eoi 8 ni .* * Proposita in 37 wm. *Deputation! . » Cf loan. XVII, l. al sq V. infra. 241 CONSTITUTIO I DE ECCLESIA PATRIBUS DEPUTATIS PROPOSITA 242 A ordinationis, veraequo obedientiao obstringuntur1, non solum in rebus quao ad fidem et mores, sed De apostolici primatus in beata Petro institutione. etiam quao ad disciplinam ct regimon ecclosiao Docomua itaquo ot declaramus, α Christo Domino pertinent; ita ut custodita cum Romano pontifice iuxta evangeli» testimonia primatum iurisdictlonis tam communionis quam eiusdem fidei professioni * in universam Dei ecclesiam immediato ct directo unitato, ecclesia Christi sit unus grex sub uno beato Petro apostolo promissum atquo collatum summo pastore. fuisse. Ad unum numquo Petrum Christus Filius Haec est catholicae veritatis doctrina, a qua Dei vivi dixit: nTu es Petrus et super bauo petram deviaro salva fido atquo saluto nemo potest. Qoa.ro aedificabo ecclesiam meam, ct portae infori non a recta fido discedunt qui attendentes spiritibus praevalebunt adversus eam: ot tibi dabo claves erroris’ affirmant, Romanorum pontificum jurisdic­ regni caelorum: ct quodeumquo ligaveris super tionem ordinariam ct immediatam non esse tam in terram, erit ligatum ot in caelis: ct quodeumquo omnes simul quam in singular seorsum particularium solvetis super terram, orit solutum ct in caelis-1. pastorum ecclesias; aut contendunt beerò ab iudiciis Atque uni Simoni Petro contulit lesus post suam Romanorum pontificum ad oecumcnicum concilium resurrectionem oummi pasturis ot rectoris iuris- tanqunm ad auctoritatem Romano pontifice supe­ dictioncoi in totum ipsius ovile dicena: rPasco riorem appellaro. agnos moos. Pasco ores ηιοιι1'1. Unde apparet, Ex hac autem suprema, ordinaria et immediata reiioioodae omnino esso buio tam manifestae sacra­ tí tum in ecclesiam universalem, tum in omnes et rum Scripturarum doctrinae, ut ab ecclesia catho­ singulos particularium ecclesiarum pastores ut fideles. lica semper intellecta est, contraria.· eorum sen­ . potestate iurisdielionia consequitur, Romano pontifici tentias, qui constitutam a Christo Domino in sua necessarium ina osse, in huius sui muneris exercitio ecclesia regiminis formam pervertentes negant, libero communicandi cum pastoribus ct gregibus solum Petrum prae omnibus apostolis sire seorsum totius ecclesiae, ut iidem ab ipso in via salutis singulis sive omnibus simul vero proprioquo iuris- doceri ac regi posrint. Quare damnamus ac repro­ dictiqnis primatu fuisse o Christo instructum; aut bamus illorum sententias, qui banc supremi capitis qui affirmant, eumdem primatum non immediato, cum pastoribus ct gregibus communicationem licite directcque ipsi beato Petro, sed ecclesiae, ct per impediri posso dicunt, aut eamdem reddunt saccu­ lari potestati obnoxiam, ita ut contendant, quao hanc illi ut suo ministro delatum fuisse. ab apostolica sedo vel cius auctoritate ad regimon Caput II. ecclcsiao constituuntur, vim ac valorem non habere, De perpetuitate primatus Petri in liomanis nisi potestatis saccularis placito confirmentur. pontificibus. Caput IV. Quod nutem in boato apostolo Petro princeps De Pomanorum pontificum infallibilitate. pastorum ct pastor magnus ovium Dominus Christus Caput I. Ut nutem tanto imparilo muneri responderet lesus3 in perpetuam salutem ac perenno bonum occlcsiao instituit, id eodem auctore in ecclesia, C ct donum, Dominus lesus voluit, ut cum apostolico quae fundata super potram ad finem saeculorum primatu singularis praerogativa apostolica semper usque firmiter stabit, iugiter durare ncccsso est. maneret. Sequentes itaque ot declarantes conrtanManet ergo dispositio veritatis, ot beatus Petrus tem fidem ac doctrinam tum huius sanctao apostosuscepta ecclesiae gubernacula non reliquit4. Sem­ licao sedis tum ipsorum occumonicorum conciliorum, per enim in suis successoribus, episcopis sanctae in quibus Oriens cum Occidente in fidei caritatis­ Romanae sedis, nb ipso fundatae, ciusqtio con­ que unionem conveniebat, cum Florentino concilio secratae sanguine, vivit et praesidet ct indicium repetimus: .,Pontificem Romanum, verum Christi exerret, ita ut, quicumquc in hac cathedra Petro vicarium, totiusquo ecclesiae caput ct omnium succedit, is iuxta Christi ipsius institutionem pri­ christisnoruin patrem ac doctorem exis tore: ct ipsi in beato Petro pnsceudi. regendi ac gubernandi matum Petri in universam ecclesiam obtinent. universalem ecclesiam n Domino nostro lesu Christo Caput III. plenam potestatem traditam esse1*’; et cum Lugdu­ De ri et ratione primatus Pomanorum ¡mulificum. nensi concilio secundo credimus, „Sanctam RomaHinc innovantes tum praedecessorum nostrorum nem ecclesiam summum ot plenum primatum ot Romanorum pontificum decreta, tum praecedentium principatum super universam ccclcriam catholicam conciliorum generalium disertas, perspicuasque de­ obtinere, quem se nb ipso Domino iu beato Potro , * finitione docemus ct declaramus, credendum ab apostolorum principo ct verdeo, cuius Romanus omnibus Christi fidelibus c,«se, hanc sanctam aposto- D pontifex est successor, cum potestatis plenitudine licam sedem, ct Romanum pontificem, in universum recepisse veraciter ct humiliter recognoscit; et sicut orbem tenero primatum, et ipsum pontificem Ro­ prae cacteris tenetur fidei veritatem defendero, sic manum successorem omo beati Petri principis et si quao de fido eubortac fuerint quaestiones, apostolorum, et verum Christi vicarium, totiusque suo debent iudicio dcfinirik‘4; atquo cum concilio ecclesiae caput, ct omnium christinnorum patrem, quarto Constnntinopolitano profitemur: „ Prima sa­ doctorum ct indicem supremum oxistoro; ct ipsi lus est, regulam rectae fidei custodire, et a con­ in beato Petro poscendi, regendi nc gubernandi stitutis Patrum nullatenus deviaro. Et quis non universalem ecclesiam a Domino nostro lesu Christo potest Domini nostri lesu Christi praetermitti sen­ plenam potestatem traditam osso; ct hanc, quao tentia dicentis; Tu os Petrus ct super hanc petram propria est episcopalis jurisdictionis potestas, ordi­ aedificabo ecclesiam meam4, haec quao dicta sunt, nariam osso et immediatam, erga quam particularium rorum probantur effectibus, quis in sedo apostolica ecclesiarum pastores atquo fideles tam seorsum ’ Expressa ad formala» idei rene. LaçdoMQis. II. wne. singuli quam simul omnes officio-hicrarchicnc sub» 1 • < Natth. XVI. 18, 19. loan. XXI, 15-17. Ep. 1 ΡΛ V, 4, eell ep. ad Hebr. XUI, 20. S. M. ser. 3 (al. 2). η. 3. Covrii.. OKNULAU TOMUS LUI. Floreo Ihu et Pii VI brev. Styw soliditate d. Χ8 dot. 1756. « Ct 1 Tim. IV. 1. > (X Ia» XXI. 16-17. 4 Ex profeeriaae 6dri rdit· a Graeci» in canriHo oeewrt» Lugdarenii H. » Matth. XVI. 1«. IH 243 B. ACTA DEPUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 2-14 immaculata eat semper catholica servata religio, A dendum vel reiieiendum sit, non deberi plenam et lancti celebrata doctrina *·, quam acqui in om­ atque perfectam tam ¡nentis quam professionis nibus Christi fideles tenentur, ut esse mereantur obedientiam ab omnibus et singulis, quamprimum „ÌD una communione cum sede apostolica, in qua ipsis illa innotuerint; aut ai quis affirmaverit, oiusest integra et verax christianao religionis soliditas-1. modi apostolieao sedis ct Romanorum pontificum Hinc, sacro approbanto concilio, docemus et tam­ decreta rivo iudicia errori vel reformationi obnoxia quam fidei dogma definimus. per divinam assi sten- esse, ideoquo posse fideles sublectionem eu.im differre, tiam fieri, ut Romanus pontifex, cni in persona donec do catholicorum episcoporum asson.iu sibi beati Petri dictum est ab eodem Domino nostro certe constiterit; aut si quis licitum esso dixerit, lesu Christo: «Ego rogavi pro te. ut non deficiat a Romani pontificis sententia ad concilium generalo fides tua, et tu aliquando conversus confirma fratres appellare; anathema sit. tuos143, cum supremi omnium chri-tianorum doctoris Si vero canon placuerit, capitia IV pcnultimuni munero fungens pro auctoritate definit, quid in rebus fidei et morum ab universa ecclesia tenendum incisum, ut plurimorum reverendissimorum patrum vel reiieiendum sit, errare non powt; et hanc votis obfccDndctur, ita concipi poscet : Romani pontificis infallibilitatis praerogativam ad Et hanc Romani pontificis infallibilitntis prae­ idem obiectum porrigi, ad quod infallibili laa ec- rogativam, qnao una eadrmquo est cum ininllideriâx» extenditur. Si quis autem huic nostrae de­ bilitatc ccrleriac, ad idem umnino obioctum porrigi, finitioni contradicere (quod Deus avertat) prae- B ad quod illa semet extendit sumpserit, sciat se a veritate fidei catholicae et ab unitate ecclesiae defecisse. 43. Canon L (un^rvgatiu XXXVII. Die 2 maii anni 1870 hora nona ante meridiem in archigymnnaio Rumano habita cat congregatio trigesima septima Deputationis pro rebus ad fidem pertinentibus praeside cmincaiusimo cardinali Bilio. Intererant omnes reverendissimi patres, exceptis Pcunaniensi, slechlinicnsi, Sancti lacobi do Chilo, Edesseno, Gicnncnsi, Sancti Petri Fluminis GranCanon II. d ensis. Si quis dixerit, non caie ex ipsius Christi Do­ Peractis precibus, theologus canonicus Maior mini isstitntione, ut beatus Petrus in primatu super continuavit relationem do observationibus reveren­ universam ecclesiam habeat perpetuos successores; dissimorum concilii patrum in caput do Romani aut Romanum pontificem non uso iure divino Petri pontificis primatu incipiendo a pagina 8; eaque in eodem primatu succosiorem; anathema sit omnibus placuit excepto quod omnes contra votum C relatori· consenserunt, ut daasula illa, ex Floren­ Canon III. tino decreto adjiciatur in citatione, scilicet „queSi quis dixerit, Romanum pontificem babero madmodum etiam etc.. . .w Insuper uni reveren­ tantummodo officium inspectionis vel directionis, dissimo patri (Strigonicnai) displicuit expresrio illa non autem plenam et supremam potestatem juris­ ^potestatem Romani pontificis cvso episcopalem", dictionis in universam ecclesiam, non rolum in rebus non ac ti rem non admitteret, aed quia potestas quae ad fidem et morca, sed ottani quao ad disci­ pontificia potius deprimi videatur. Dcin perlectum est novum schema constiledion is plinam et regimen cecleaiao pertinent; aut hanc eius potei tate m non esse ordinariam ct immediatam dogmatiche primae de ecclesia ChrutL Quoad prooemium generarim, reverendissimis in omnes ac singulas ecclesias; anathema sit. Noto. Ut plurimorum reverendissimorum patrum Brixinensi ct Sodun^nii postulantibus atque eminenpostulationibus fieret satia, rei novn paragraphus tiMimo praeside proponente, conclusum est una­ nimiter (Ratisbonenri aliquantum disentiente), ut rrf canon adiieiendas foret. reformetur ita, ut incipiat ab institutione ecclesiae, jVvra paragraphus. atquorimul ratio nppareat,quare inter constitutiones Post iietfum: rnd quod infallibilitas ecclesiae de ecclesia Christi prima posita sit de Romani extendiUr9 addi poterii: pontificis primatu. Quemadmodum autem una atquo eadem est inDeinde spcciitim observatum est n reverendisfallibilitatis praerogativa, sive in ecclesiae capite, D simo Caesaraugustano, ut oratio Christi ante mortem sive in univervo magisterio spectetur; ita suprema cum primatu non coniungatur, cui tamen alii qua­ Husmodi Romani pontificis de rebus fidei et morum tuor (Bostren i«, * Tarvisinus, Ultraiectensis et Brixidecreta seu indicia ab omnibus Christi fidelibus, nensis) oblocuti sunt. cum primum ria innotuerint, non ore solum, sed Porro desideraverunt (Strigonicnsis, Ultraiecet eorde1. id est, perfecto mentis asaensu, pleno- tensis, Padcrbomcneis), ut linea 7 [§ 1 I. 4] vox wcaque fidei obsequio recipienda et tenenda esso do- tholicao" deleatur, et unus (Scdunensis)utloco rcomeirroua. Si quis autem vte. munionis- ponatur «regiminis unitatem1*, aut ,,ca­ tholicae fidei ot communionis unitatem * 4 prorsus Conon. deleatur. Si quis dixerit, decretis vel iudiciis. quibus Ro­ Lineali (1.7)sq.plures(CneaaraugueUnus. Baltimanus pontifex apostolica auctoritate definit, quid mo ren sis, Wcetmonaatericneia, Mutinensis, Cassiio rebus fidei oc morum ab universa ecclesia cre- licnsis, Bostrcnsis, Calvensis, Bedunenris, Tarvisinus, Brixinensi», Sancti Francisci) postularunt, ut loco * 4 dicatur «visi­ ’ Kt kraral * s. H erraiMae papv. prout lUdriano 11 ..principium et visibile fundamentum patrita coorr'j ovanunici VIH. ( ouvUfitiaopoliUni IV. pro­ bile principium et fundamentum * 4. posta H ah Uri»a vtUeripU est Dein Strigonicnsis et Calvensis consuerunt, • uc. xxn. λ linee 13 (L8) «fundamentum divinitus positum" esse • Ri eoa-itiUL Ckraeatú XI Vtaam Dsrài A 4 16 iuL delendum, ne eadem vox iam repetatur; alii vero 1706. Si quis dixerit, beatum Petrum apostolum a Christo Domino constitutum non esno apostolorcm omnium priori peci ct totius eccleriae militantis visibile caput; vel eundem honoris tantum, non autem verse proprisequo i uri sdirti oris primatum directe et immediate accepta·; anathema sit. 245 CONGREGATIO XXXVII 2 mail 1870 246 duo (Seduuensie, Tarvisinus) claritatis causa hanc A doctrinae virtute sublimia emicuit, ita sanguinis repetitionem retinendam esse ludicarunt. gloriosa effusione decoratus aeterno hospitio con­ Pagina 4, linea 1 [1.11] „augmentum4‘ pluribus quiescit, praestans sedi, quam ipse benedixit, ut a (Strigonionsi, Ciliciensi, Caesaraugustano, Baltimo- portis inferi nunquam ex Domini promissione vin­ rensi) non placuit . * Baltimoronsis proposuit „robur * 1. catur omniumquo sit fluctuantium tutissimus portu·44 Pagina 3, linee 13 |1. 8] „Contra quod fundamen- (Trait. II, n. 10). tum etc.44 unus (Sancti Francisci) hoc substituendum Pictaviensia proponit verba Chrysologi epistola putavit; „Quod quidem fundamentum divinitus ad Eutychetcm: „Qooninm beatas Petrus, qui in positum, adversus quod portae inferi non praevale­ propria aede vivit et praesidet, praestat quaerenti­ bunt, ut plenius in dies undique dignoscatur, ad bus fidei veritatem44. catholici nobia etc.41 Sancti Francisci proponit a. Ambrosii: „Ipso est Padorborncnsis linea 16 [1.10] dicendum proposuit Petrus, cui dixit: Tu es Petrus et super hanc petram „ad divinitus nobis commissi gregis41. aedificabo ecclesiam meam. Ubi ergo Petrus, ibi Strigoniensis et Ciie.’iirnugu-tanus, ut pagina 4 ecclesia; ubi ecclesia, nulla mors, sed vita aeterna44 linea 4 (I. 13| praecipuam * 4 deleatur. (in Ps. XL, n. 30). Atque o concilio Ephesino: Linea 6 |l. 14) fere omnes desideraverunt ut pro „8anctus Petrus, apostolorum princeps ct caput * praerogativa 4 alia vox aptior seligatur, atque fideique columna et ecclesiae catholicae funda­ linea 13 [I. 18] voci perniciosos4, alia vox "ad­ mentum, a Domino nostro lesu Christo claves regni versos’4 vol ,.oppositos4* vel similis substituatur aut B accepit, qui ad hoc usque tempus ct semper in suis addatur. successoribus vivit et iudicium exercet44; vel o con­ Quoad capi// I Caesuraugnstnnus volebat, ut cilio Nicaeno II: „Beatua Petrus ubique principatum linea 5 (I. 3] "immediato et directo44 deleatcr; Stri- obtinuit et obtinet.44 goniensid, ut pagina 5, linea 8 (1. 15], illud „Unde Quoad capul III trcdecim reverendissimi patres apparet. .mutetur, quia nimis scholastice dictum. (Posnaniensis, Mechlinienais, Caesaraugustanus, Ciliciensis, ut linea 10 [I. 16] ,,tam manifestae44 Baltimorensis, Cameracensis. Westmonaitcriensis, deleatur. Mutinensis, Cassiliensis, Bostrensis, Ultraiectensu, Calvensis voluit, nt Ioannis I, 42, ct Cossiliensis, Tarvisinus, Pictaviensia et Sancti Francisci) postu­ ut Luc. XXII, 31-32 adiiciatur. Maiori tamen laverunt, ut pagina7 linea 18 [1.15] vox „episcopali·44 patrum reverendissimorum parti placuit, ut hi duo omittatur et dicatur ,.quae vera et propria est... * 4 textus omittantur, solum quinque contra sentien­ Alii tamen (Edessenus, Calvensis, Brixinensis, Padertibus. bornensis, et (Sedunensis) retinendam censuerunt; Indicta congregatione proxima pro crastino die, audito vero theologo nova suffragia ferenda erant, hora 12 congregatio ab eminentissimo praeside quod tamen dilatum est, donec novus textus a theo­ dimissa est. logis proponatur. loannes Schwetz secretorius. Porro proponente Baltimorensi omnes consense­ runt in id, ut in fino § 1 apponatur additamentum 44. 0 in hunc sensum: ,,Qua suprema Romani pontificis Congregatio XXXVIIL potestate non negatur aut laeditur, immo roboratur Dio 3 maii anni 1870 hora nona ante meridiem ordinaria ac immediata episcoporum potestas in in archigymnasio Romano habita est congregatio ecclesias particulares sibi commissas, dicento sancto trigesima octava Deputationis pro rebus ad fidem Gregorio (epistola 30 nd Eulogium Alexandrinum): pertinentibus praeside eminentissimo cardinali Bilio. ,Mcus honor est honor universalis ecclesiae. Meus Intererant omnes reverendissimi patres, exceptis honor est fratrum meorum solidus vigor. Tuno Strigonionsi, Sancti lacobi de Chilo, Giennensi, ct ego vere honoratus sum, cum singulis quibusque Sancti Petri Fluminis Grandcnsis. honor debitus non negatur4; vel, ut alius (BrixiPeractis precibus, examinatum est schema con­ nensis) monuit: „dicente sancto Bernardo (do Con­ stitutionis de ecclesia primae, incipiendo a capite II. sider. 1. II, c. 8):, Habent illi assignatos sibi greges, Padorborncnsis postulavit, ut caput inscribatur: singuli singulos. Tibi univorsi traditi sunt, uni „Do perpetuitate primatus in Romano pontifice’4. unus. Nec modo ovium, sed et pastorum, tu es Alius (Posnnniensis) pagina 6 linea 4 .,eodem unus omnium pastor4.44 auctore44 melius exprimatur. Insuper Caesaraugustanus desideravit, ut pro Alius (Bostrensis) linea. 9 [1. 7] "dispositio veri­ pinnovamus44 ponatur „in memoriam revocamus , * tatis44 obscurum esse. quod tamen aliis non placuit. Alius (Ciliciensis), ut verba concilii Ephcsini Posnaniensis proposuit, ut pagina7 linea28 (1.21) „vivit ct praesidet ct iudicium exercet44 tanquam D post „regimen ecclesiae44 inseratur ,,pcr universum verba conciliaria diserto adduntur, ut vim testi­ orbem diffusae44; Sancti Francisci, ut dicatur „totius monii habeant, et ad „in universam ecclesiam * 4 ad­ orbis ecclesiae4’. datur ,.Orientis et Occidentis44, vel ut dicatur ,.per Proporitum iam erat, ut pagina 7 linea 17 [1.14) universum orbem diffusam4*, quod Caosaraugustanus post citata verba concilii Florentini cum clausula4* proposuit. Sedunensis, ut verbis „iugitor durare quemadmodum etiam,..44, nova pericope incipiat necease est44 addatur „et in perpetuum durabit44. ,,Porro docemus, hano quae propria est44... CaeEdessenus, ut post „iudicium exercet * 4 addatur saraugustanus proposuit iam, ut dicatur: ..Proinde ,μη omnes fidelea44. docemus .. .4’, ne malignae interpretationi aditus Porro plures reverendissimi patres desidera­ detur, ac si hio aliud definiatur, quam forsan in verunt, ut testimonium aliquod adiiciatur, quo pro­ locis citatis definitum est, et ut ita indicetur hano betur, Romanum primatum in Romano pontifice definitionem iam datam esse in concilio Florentino. perpetuo durare. Fere omnes consenserunt, ut paragraphes saBrixinensis locum Gelasii proposuit: „Cumque eunda usquo ad verba ,,aut contendunt4* omittatur, omnes (apostoli) aequali spirituali luce fulgerent, et errores hio reiecti omnes in canone anathemate unum tamen principem esse ex illis voluit Christur, percutiendi enumerentur, et ut in altera paragraph! eumque dispensatione mirabili in dominam gentium huius parte exponatur positiva doctrina directe op­ Romam direxit, ut in praecipua urbe vel prima posita errori ibi reiecto, dicendo ,.Cum Romano * primum et praecipuum dirigeret Petrum. Ibiqne sicut pontifex sit summus iudex . * IS· 247 B. ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 24« Paderborncnsis voluit ut linea ultima pagina 7 Λ concilio Florentino B Credi mus et profitemur14; in­ super mentionem faciendam esse recuruua semper, [§ I 1.24] dicatur ecclesia iix«vr/e * ‘. Ratisboucnsis, nt caput inscribatur T,De natura etiam ab haereticis, facti ad sanctam sedem, tanquam insignis testimonii pro primntu Romani pontificis. * primatui ’. Camcraecnsis, textum definitionis ita concipien­ Bsltimorenris, at pagina 8 linea 2 [I. 25) verbo dum esse, ut non videatur duplex infillibilitatis ..pastore·· praeponatur ..visibili *·. Tandem unanimiter conclusum est, ut incisum, sublectum atatui. Baltimorensis idem postulat, atquo ideo novam prout relatione pagina 14 littera γ proponitur, textui pagina 9 linea 3 (§ 3 I.14] post «constitu­ paragraphurn, tt pagina 13 [243 CD] exhibetur, ad­ jiciendam esse; item clausulam a Mcchlinieriei heri * antur haud inseritor1. Quoad caput IV unus reverendissimorum patrum propositan». Cojisilicn-K postulavit, ut initium ita immutetur observavit [pag. 1IJ linea 16 [1.44) ..pro auctoritate ** eUt intoni tantu imposito muneri picoa sathfirret. obscurum esse. Biltimorrnris addendum censet, ,.pahm se de­ Dominus lesus npostolicum primatum singulari finire dcclsrat atque libero definit *·, et post ..ex­ praerogativa coronavit4, vel: „Ut sutam tantum * tenditur addendum ,.ad quam ecclesiae icfallibili- impolitam muou * quam optime adimpleretur... · * titetn artam tcelamquo in perpetuum tuendam Wea tino nailer i rasta. ut pagina 13 [ibid ) p.irahanc Petro successoribusque oins praerogativam grapho nova po?t verbum Judicia- addatur „irrc*tus Chri Dominai impertivit14. B formabili . *** MeehfiucDiis advertit, pagina 10 linea 31 [1.33] Bostnmris consentit cum Meehlinionii ct Ca«textum ease immutandum, ut ambiguitas tollatur, ita silicnsi ot postulat, ut addatur Jrrefornmbilia , ** et ut post ^doctrina- ponatur punctum (.), ct ita textos definitin ita concipiatur, ut patent, infallibilitatia prosequatur: Jfanc autem sedem ctc.__ u, et ut in subicctum non essu duplex, »rd anum tantum; quao textu concilii Lugdunensis II pagina 10 linea 7 (1.19] do obiecto dicuntur, c*«o in»ufticicutia. pro ..et vertice * ponatur „»ivc vertico4*; ut pagina 11 Edessenas, ut linen 3 pagina 11 [1-37] «lientur: linei 6 [1.38] post "definimus * 4 addatur Juxta Christi Jlinc suero primula ex post niante r.t duin ap­ institutionem ct promissionem . ** Insuper, ut loco op­ probante concilio * ’, vel .,sacro tum postulante tum portuno addatur; "Perpetuos ecclesiae sensus et approbanto... * atque ad nicntom a. Leonis 51. di­ usus oiteodunU sanctorum patrum consensus (enet, cendam, lin. 22 [*. 49): ..ad quod in fui li hi li ta» ocsummorum pontificum ot conciliorum gesta ac clcsiio extenditur, quae sicut in ip-.a nonnisi ob statuta declarant, ad summum iurisdiclionis pri­ couiunctioncm cum suo cupitu Romano pontifice matu ui, quem super universam ecclesiam obtine: existir, ita in ipsam n Romani pontificis magisterio Romsnus pontifex, pettinerò munus depositum fidei infunditur, atque unicum eiusdem constituit inprae ceteris fratribus custodiendi ct «ubortas de fftllibiliUtu donum ·· fido quaestiones definiendi. *' Atque alibi : „Dum Scduncrita, ut addatur initio capitis lin. 3)1.2] vero iuscriioncs huic nostrao definitioni contrarias ,ut nd manna ct opus explendum cum apostolico pridamnamas, improbamus etiam ct reiicimus quae-C natta... semper connexa maneret ·; * — ut pag. II itionei inanes, quas nonnulli de summo pontifico et lin. 9 [1. 40] addatur: ..inter ilia dictum est__ ut coetu episcoporum instituant, fingente , * quod salva appareat, unam tantum in ecclesia infallibilitatoru prosrini divini ventato contingere non potest, esse, dicendum lin. 23 [1.48] Jnfallibilitas Romani membra scilicet a capito distrahi, eceleaiam2, pontificis una eum corporo cptacoporum ducentis ex­ quae sopri Petrum aedificata est, a suo funda­ tenditur , ** ct novam paragrophum textui inserendam. mento dimoveri, fratrum coctum, quos Petrus in Calventis, ut initium capitis IV ita habeat: ,,Ut successoribus suis confirmaro iubetur, ab illo de­ autem tanto imposito muneri omnia responderent, sciscere, cuius fides ex Christi promissione nun­ voluit espirntis'imuA Dominus noster, ut Petrus quam deficiet. Romanus igitur pontifex nunquam cinaque mi crearono Romani pontifice' , * in omnibus solus est noe esso potest; ot ei docenti semper ad­ primatum gerente , * etiam per magisterium infalli­ haesisse episcoporum collegium, omnia ecclesiae bile primatu in docendo pollerent. Sequentes ita­ sneeuta demonstrant.4 que. png. II lin.6 [I. 38]: „definimus. secundum * Indict congregatione proxima pro dio 5 maii, Christi ipsius Domini Salvaturis divinam pollici­ id est foria quinta, congregatio hora 1 ab eminen­ tationem, quam «tiornm apostolorum principi in tissimo praeside dimissn est. sanctis ovangelii * fatus1 est: Petre, ecce Satanas loanoes Schwetz secretario?. expetivit, ut cribraret ros, lient . Atquo uni Simoni Petro hierarchicao subordinationis, veraeque obedientiae contulit lesus post suam resurrectionem summi obstringuntur, non solum in rebus quao ad fidem pactoris ct rectoris jurisdictionem in totum ipsius et mores, sed etiam quae nd disciplinam et regi­ ovilo dicens : nPascc agnos meos. Pasce oves mcasu>. men ecclesiae per totum orbem diffusa© pertinent; Huic tam manifestae sacrarum Scripturarum doc- ita ut custodita cum Romano pontifico tam com­ trinao, ut ab ecclesia catholica semper intellecta munionis quam eiusdem fidei professionis unitate, est, aperto opponuntur damnandae eorum senten­ ecclesia Christi sit unus grex sub uno summo tiae, qui constitutam a Christo Domino in sua ec­ pastore. Hace est catholicae veritatis doctrina, a qua clesia regiminis formam pervertentes negant, solum Petrum prao omnibus apostolis sive seorsum singulis deviaro salva fido atque salute nemo potest. Tan­ sivo omnibus simul vero proprioque iurisdictionis tum autem abest, ut hoco summi pontificis potestas primatu fuisse a Christo instructum; aut qui offir­ opponatur ordinariae nc immediatae illi episcopalis mant, eumdem primatum non immediate, dirccte- iurisdictionis potestati, qua particularium ecclesiaquo ijSfii beato Petro, sed ecclesiae, et per hano C rum postores assignatos sibi greges, singuli singu­ los,' pascunt ot regunt, ut eadem a supremo ct ltii ut suo ministro delatum fuisse. universali pastore asseratur, roboretur ne vindicetur, Caput 11. dicente sancto Gregorio Magno: „Mcus honor est De perpetuitate primatus Petri in Romanis pontificibus. honor universalis ecclesiae. Meus honor est fratrum Quod autem in beato apostolo Petro princeps meorum solidus vigor. Tum ego vere honoratus paitorurn ct pastor magnus ovium Dominus Chri­ sum, cum singulis quibusquo honor debitus non stus lesus3 in perpetuam salutem ao perenno bo­ negatur”l. Porro cx suprema illa Romani pontificis iuris­ num ecclesiae instituit, id eodem auctoro in ccelcria, quae fundata super petram ad finem saccu­ dictionis potestate consequitur, necessarium eidem lorum usque firmiter stabit, iugiter duraro neccsse pontifici ius esse, in huius rui muneris exercitio est. Nulli enim dubium, immo sacculis omnibus libero communicandi cum pactoribus ot gregibus notum cet. quod sanctus bcatissimusquo Petrus, totius cccloaiao, ut iidnm ab ipso in vio salutis apostolorum princeps ct caput, fidciquo columna doceri ac regi possint. Quare damnamus ac repro­ et ccclosiao catholicae fundamentum. qui a Domino bamus illorum sententias, qui hanc supremi capiti.·» nostro lesu Christo et Salvatore humani generis cum pactoribus ct gregibus communicationem licite ac Redemptore claves regni accepit, ad hoc usque impediri pos^e dicunt, aut camdem reddunt saecu­ tempus ct Fcmpcr in suis successoribus, episcopis lari potestati obnoxiam, ita ut contendant, quao sanctae Romanan sedis, ab ipso fundatae, ciusquo D ab apostolica sedo vel eius auctoritate ad regimen consecratae sanguine, vivit et praesidet et iudicium ecclesiae constituuntur, vim ac valorem non habere, exercet<: ita ut, quicumque in hac cathedra Petro nisi potestatis saccularis placito confirmentur. Et quoniam divino apostolici primitus iure Rosuccedit, is iuxta Christi ipsius institutionem pri­ matum Petri in universam ecclesiam obtineat. • manus pontifex univerrao ecclesiae praeest, doce­ Manet ergo dispositio veritatis, ct beatus Petrus (...) mus etiam ot declaramus, cum caso supremum iudicem~ fiddium, „ct in omnibu * causis ad examen suscepta ecclesiae gubernacula non reliquit\ ecclesiasticum spectantibus ad ipsius posse indicium Caput III. recurri4’3; „sedis vero apostolica©, cuius auctoritate De n et ratione primatus Romani pontipeis· maior non est, indicium a nemine foro retractan­ * ’ ·. Hinc inhaerentes tum praedecessorum nostrorum dum, nequo cuiquam do cius licere indicare indicio Romanorum pontificum decreti», tum praecedentium Quaro a recto veritatis tramite aberrant, qui affir­ mant licere ab indiciis Romanorum pontificum ad oecnmcnicum concilium tamquam ad auctoritatem » Mstth. XVI. JR, 19. « Iraan. XXI, 15-17. Romano pontifico superiorem appellare. commissi gregis custodiam, incolumitatem, augmen-A tum, sacro approbante concilio indicamus neces­ sarium cese, doctrinam de institutione, perpetuitate ac natura sacri apostolici primatus, α quo totius ecclesiae vis et salus dependet, secundum antiquam atquo constantem universalis ecclesiae fidem cunctis fidelibus credendam ct tenendam proponere, atque contrarios, cosque dominico gregi adeo perniciosos errores debito condemnationis indicio proscribere. > Ep I Peu V, 4. coil. ep. ad lîebr. XHI, 20. « Cf Ubbe Coll concit. U IH. mi. HM. Ephwiai eonrilii act. IH. orat. Philipp! «d. ap. legali; coll ». Petri Cbryiol ep. ad Eutyck prr-byt. 51 S. L *o >L, aer. IH (al. II), n. 8. ’ R Orcgor. M. ad Kafog. Akitadrm. ep. XXX. • Condi Leudan. IL • E¡k NMal I ad Mtchaekm tapcrMlHrw·. 255 AD FIDEM PERTINENTIBUS JL ACTA DEPUTA Tl ONIS PRO Capot IV. X 256 Canon I. Si quis dixerit, beatum Petrum apostolum α De Roman oro m pontificum infallibilitole. Christo Domino constitutum non csjc apostolorum Jd «uprcma intoni apostolieoo iurusdictionis omnium principem et totius ccclcaiao militantis potestate, qnam Romanos pontifex tamquam Petri visibile caput; vel cumdem honoris tantum, non principis apoatolorum successor in univorsam ec­ autem verno propriaequo jurisdictioni * primatum clesiam obtinet, supremam quoque magisterii po­ ab eodem Domino nostro Ie¿u Christo directo ct testatem comprehendi, hacc sancta sedea semper immediate accepisse; anathema ait. tenuit (..ipsaque occumenica concilia tradide­ Canon II. runt Sequentes itaque in primis generalium con­ ciliorum, in quibus Oriens cum Occidente in fidei Si quis dixerit, non otte ex ipsius Christi Do caritatisque unionem conveniebat, solemnes fidei mini institutione, ut beatas Petrus in primatu super profesiones, cum concilio quarto Consfantinopoli- universam ecclesiam habeat perpetuos Mire * ‘sores ; tano credimus: „Prima sa los est, regulam recto? aut Romanum pontificem non caso iure divino Petri fidei custodire, et a constitutis patrum nullatenus ¡n eodem primatu auccosaoruni; anathema sit. deviare. Et quia non potcat Domini nostri Irau Canon III. Chri'ti praetermitti sententia dicentis; Τα cs Petrus et super hanc petram aedificabo ecclesiam moam1, Si qaii dixerit, Romanum pontificem habere bave quae dicta ?unt, rerum probantur effectibus, B tantummodo officium inspectionis vel directioni/, quia in sede apostolica immaculata eat semper ca­ non autem plenam et supremam potestatem juris­ tholica ¿errato religio, ot sancta celebrata doctrina dictionis ia universam ecclesiam, non solum in Ab bac ergo fide tt doctrina separari uiinime de- rebus quao ad fidem ct morca, sed etiam quao ad knt Chririi fideles, ut c»so mercantur ..in uni com­ disciplinam ot regimen ecclesiae per totum orbem munione cum sede apostolica, in qua eat integra et dittasse pertinent; aut hanc eius j»otc.Btatcni non vera christianao religionis soliditas *'. Et cum Lug­ CMC ordiuariaru ct immediatam sivo in omnes ao dunensi concilio xecuudo profitemur: .,8anetam Ro­ singulas ecclesias sive in omnes ct singulos pastore» manam ccclrrism ruminum ct plenum primatum et fideles; anathema sit. et principatum super universam ecclesiam catholi­ 5<». cam obtinere, quem >c ab ipso Domino in beato Congregatio XLIII. Petro apostolorum principe sive vertice, cuius Ro­ manas pontifex est successor, cum potestatis ple­ Die 8 maii arui 1870 hora nona ante meridiem nitudine recepisse veraciter et bandliter recognoscit; in archigymnatio Romano habita eat congregatio et sicut prae esoforia tenetur fidei veritatem de­ quadragC’itna tertia Deputations pro rebus ad fendere, aie et si quao do fide subortao fuerint fidem pertinentibus praecido eminentissimo cardi­ quaestiones, suo debent iudicio definiri"’. Et cum nali Bilio. Intererant omnes reverendissimi patres, Florentino concilio repetimus: nPontifircm Roma­ •xcoptis Ciliciensi, Sancti laeobi do Chilo, Giennum, verum Christi vicarium, totiuique ecclesiae i nensi, Ultraiectensi, ot Sancti Petri Fluminis Grancaput et omnium christiaoorum patrem ac doctorem decais Australis. extriero; et ipsi in beato Petro pascendi, regendi Precibus peractis, praelecta est relatio1 de ob­ ac gubernandi universalem ecclesiam a Domino servationibus reverendis:-! morum concilii patrum in nostro Iwu Christo plenam potestatem traditam schema de Romani pontificis primatu, et reveren­ *· ease dissimorum patrum deputatorum approbationem Dine, «acro approbanto concilio, doeemua ct retulit, paucioribus tantum mutationibus desideratis, tamquam dogma fidei decbvamus, Romanum ponti­ scilicet ut pagina [4 1.] 10 in fine 111 (LII, 8 b tsj ficem, cui in persona beati Petri ab eodem Domino dicatur „et partim alibi fusiori modo habebitur * 1; nostro lesu Christo praeter alia dictum eat: „Ego deinde, ut pagina 35 |LI1, 24 λ s¡ pro rost discri­ rogavi pro te ut non deficiat fides tua, et tu ali­ men subiccti ** ponatur rcst discrimen in modo con­ quando convenus confirms fratres tuos"1, vi ossi- siderandi tubicetum ', * atque ut dicatur, quare non atmtiao divinae ipsi promissae errare non posse, sit adiectu» canon capiti IV respondens3. cum supremi omnium cbrhlianorum ductoris mu­ Hora duodecima congregatio ab eminentissimo nere fungen· pro apostolica sua auctoritato definit, praeside dimissa est. quid in rebus fidei ot morum ab universa ecclesia Ioannua Schwctz secretarias. tamquam de fido tenendum vel tamquam eidem 51. fidei contrarium reficiendum sit; et ciusmodi de­ Congmyatlo XLIV. creta sive iudiria, per se irreformabilia, a quovis D chririiano, ut primum ei innotuerint, pleno fidei Die 2*4 maii 1870 hora nona ante meridiem in obsequio excipienda ot tenenda caso. Quoniam archigymnario Romano habita c* t congregatio qua­ vero infallibilius eadem eat, sive spectetur in Ro­ dratomi a quarta Deputationis pro rebus nd fidem mano pontifice tamquam capito ecclesiae, sive in pertinentibus prat-side eminentissimo cardinali Bilio. universa ecclesia docente cum capito uniU, insuper Inter erant omnes rcvcreiidivvimi patres, exceptis definimus, banc irifallibilitatcm etiam ad unum Strigonienai, Givnncnsi, Bancti laeobi de Chile et i demque obtectum seso extendere. Si quis autem Sancti Petri Flumini» Orandensis. huic nostrae definitioni contradicere (quod Deus Peractis precibus, ab eminentissimo praeside avertat) praesumpserit, sciat se a ventato fidoi ca­ proposta est quaestio Cum formula do obiecto infallibili tatis summi pontificis multis reverendissi­ tholica· et ab unitate ecclesiae defecisse. mis patribus etiam e numero eorum, qui definitionem > lüllh XVI. 18. desiderant, non arrideat, num de alia paranda De> Ex fornii a. HamiaUc papae. P™1 ώ Hadriano H oncilii aoruMsH Vili. CooUntincpoUtanl IV, propuiU et ah iiriem MhscrtpU est. » Ri pfrimtoa Me» «dita a Graecis ia condilo owns. lAjá’nevJi 11« «Cf.lM0tt.XXl. IVW. ♦ Ut XXII. «L * Non dirilsr ia acti*, conlinnstsjn faiue in hac senione disceptationem tto ip*o schemate; ex diario tamen et noti* theologorum hl patet. » Iit» nlatfo tyjis impressa, una cnm achmate consti­ tutioni· prima· de ecclesia Indila ert patfihm concilii die 9 is ai. tXt. Ul. C1.L&.-JB 257 258 CONGREGATIO XLIV 22 maii 1870 putationi cogitandum sit. Postquam plura hinc A indo dictu eunt, omnes reverendissimi patres con­ venerunt, oxpcctnndiim osso, donec novso formulae a patribus concilii proferantur, e quibus, quao op­ tima visa fuerit, eligi posset. Quoad nltcrnrn ab eminentissimo praeside pro­ positam quaestionem, an satius CrtOt, si provincia ad singulus difficultate» in congregatione generali propositas respondendi, habita rutiono earundum affinitatis, inter plurrs reverendissimos Deputationis patres distribuenda sit, visum « st, ut relicta singulis respondendi libertate ad singulas difficultates ob­ movendas, tum domum, quando schema emendatum proponetur, ad ea. quao forsan restabunt, responsum daretur. llora duodecima practorlupso congregatio ab ominonlisaimo prnosldo dimissa est. loannes Schwrtz secretorius. 52. Nova forum cupitis quarti Integre reformati patribus deputatis proposita. 1870 iunii 8. Caput IV. J)e lioinunonun puntificuui infallibilitale. trcctant; necessarium omnino esso censemus, veri­ tatis ot fidei non deficientis charisma, quod uni­ genitus Dei Filius una cum pastorali officio beato Petro eiusquo in hac cathedra successoribus con­ tulit, adversus prava hominum studia asserere. Itaque ad Dei Salvatoris nostri gloriam, ad fidei catbolicao exaltationem ct omnium populorum salutem, sacro approbanto concilio, docomus ot divinitus revelatum dogma esso declaramus: Ro­ manum pontificem, cui in persona beati Petri a Christo Domino dictum est: Tu es Potrus, et super hanc petram aedificabo ccclet-iam meam1; et iterum: Ego rogavi pro te, ut non deficiat fides tua3; cum supremi doctoris munero fungens quaestiones de fido ct moribus suo iudicio definit, per Spiritus sancti assistentiam ab orrore immunem servari, ct has cius definitiones sive decreta, per se irreforma­ bilia. n quovis christiano. ut primum ei innotuerint, B pleno mentis ascensu et fidei obsequio excipienda ct tenenda e* so. Definimus insuper, hanc Romani pontificie iiifallibilitntom ud idem obiectum porrigi, ad quod înfàllibilitaM ccclesiao extenditur. Si quis autem huic nostro decreto contradicere, quod Deus avertat, praesumpserit, sciat so a veritato fidei ca­ tholicae ct ab unitote ecclesiae defecisse. ADN0TAT10. Quoninin autem cum ipso summo prinmtu hace sancta sedes apostolica ot Romanus pontifex pote­ 1. Utile visum e»t, inserere cupiti nonnulla ad statem pascendi universum Christi gregem a su­ rectam intclligentiam dogmatis accommodata,ncmpe premo et uoterno pastore suscepit1, omnium Chri­ Summum pontificem, doctoris munere non sine stianorum pator et doctor constitutus: propterea commercio et unione cum ecclesia fungi; nunc per prae cctoris tcuetur fidoi veritatem defendere, et concilia nunc per se decreta edere; antequam de­ si quao de fide subortae fuerint quaestiones suo finiat, Scripturam ct traditionem consulere; deniquo debent iudicio definiri2. Ita enim et haec sancta donum infallibiliUtis non hoc sensu personale esse, sedea divina edoctu traditione veraciter ct humi­ ut ei abstrnetione facto a suo munero conveniat 2. litico co magis videbantur inserenda, quod litor semper tenuit, ot oecumcnicn concilia, eu im­ primis, in quibus Oriens cum Occidente in fidei et C ipsius dogmatis aliquam demonstrationem ex usu charitatia unionem conveniebat, professa sunt. et consuetudine ecclesiae contineant, et occasionem Huic vero pastorali muneri ut satisfacerent prae­ praebeant, gravissima traditionis testimonia in decessores nostri indefessam semper operam de­ memoriam vocare. derunt, ut salutaris Christi doctrina apud omnes 3. No tamen caput nimis prolixum fieret, de­ terrae populos propagaretur, purique cura vigilarunt, creta conciliorum brevius contracta sunt; id quod ut, ubi recepta esset, siucera et pura conservare­ eo facilius fieri potuit, quia Florentini concilii de­ tur. Quocirca otium antistites „longam ecclesiarum cretum in capite HI totum recitatum e»t, o con­ consuetudinem143 et „nntiquae regulae formam eo- ciliis autem Lugdunensi II ct Constantinopoliquentes4*1, ea praesertim pericula, quao in negotiis tano IV ea, in quibus vis praecipua ineat, non fidoi emergt^bant, ad hanc sedem npostolicam re­ omittuntur. 4. Quod ad ipsam definitionem pertinet, sensus tulerunt, ut ibi potissimum resarcirentur damna fidei, ubi non potost fides sentirò defectum6. Ro­ formulae, quao nunc proponitur, eatenus indetermi­ mani nutem pontifices, prout temporum ot rerum natus est, quatenus quaeri potest, quaenam sit de­ conditio suadebat, nunc congregatis occumcnicis finitio quaestionis fidei, num ea tantum, qua ali­ conciliis nunc per synodos provinciales nunc per quid fido divina credendum proponitur, an eso eo ipsi adhibitis, quao Spiritus sanctus suggerebat, quoque, quibus do facto dogmatico decernitur, aut auxiliis ea tenenda definiverunt, quao sanctis Scrip­ censura minor infra haeresim infligitur etc. 8od turis et apostolici * traditionibus consentanea Deo D huic dubitationi per ea, quao de obiecto infalliblliadiutoro cognoverunt. Quorum quidem auctori­ tatis addita eunt, quantum hic satis est, respondetur. tatem, utpoto apostolorum principis, omnia semper Si enim in alia constitutione obicctum infullibilicatholica Christi ecclesia fideliter secuta eat·, plenis­ tatie occlcsiao determinabitur, eo ipso etiam obiecsimo sciens, in hac s. Petri sede, secundum Domini tam i n fu llibi Iit a tis Romani pontificis declarabitur. nostri leau Christi sententiam, immaculatam sompor Sin vero nulla talis definitio fiet, de obiccto vi catholicam servari religionem ct sanctam celebrari huius decreti iudicandum erit secundum eu, quae nunc iam de ecclesiae infallibilitnto communiter doctrinam 7. At vero cum hac ipsa aetate, qua salutifera tenentur: nempu dogma fidei Orte, Romanum ponti­ apostolici muneris efficacia vel maximo requiritur, ficem non posse errare, cum divina fido credenda non pauci insurrexerint, qui illius auctoritati ob- proponit, ct theologico certum esse, cum etiam in aliis rebus declarandis ab errore immunem * Vide decrelora cone. Floreat. esse. Undo patet, per hanc formulam nec plus nec • Ex professione fidet edita a Graecis in cone, oecum. Lug­ minus definiri quam in prius proposita definiretur dunensi II. < 3. Cyr. Alex, ad a. Caelest. sod per hanc formulam genorieam vitari videntur < S. Innoe. 1 ad cone. Carth. et Jlilev. incommoda quaedam in priori a nonnullis inventa. - Cf. a. Bern. ep. 190. « S. Agatbo ep. ad lmp. a concilio oecum. VI approbata. T Cf. formula a. Hormisdae papae proni ab Hadriano II patribus cone, oecum. Vili proposita et ab his anbscnpta est CONCIL. 0K5KRAU TOMUS Lili. i llttlk. XVI. 18 • Lac XXII, 32. 17 259 B. ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 2(x0 A declarationes a theologis ot eminentissimo praeside factas formula nova sibi probetur, tamen quaedam Congregatio XLV. animadvertenda aibi vidori, et quidem: 1· Luculenta testimonia ex conciliis Florentino, Die 8 ¡unii 1870 bora nona ante meridiem in archigymna^io Romano habita est congregatio Lugdunensi et Constantinopolitano ita abbreviantur, quadragesima quinta Drputationis pro rebua ad ut fere omnem vim ac robur amittant. 2* Potestas pascendi universum gregem data in fidem pertinentibus praeside eminentissimo cardinali Bilio. Intererant omnes rev cren diasi mi patres, ex­ textu loaunia Past * etc. hic, non recto, distin­ ceptis Strigonienri, Gionneniit et Sancii Po tri guitur a primatu regiminis, cum ipse primatus re­ giminis optime probetur ex hoc toxtu, ot ita hunc Fluminis Orandensis. Peractis precibus, distributae sunt observationes textum mulli ex sanctis patribus interpretentur. scripto factae a nonnullis patribus in priora decem Quod fero in idem recidit, textus hic restringitur capita schematis * comtitulionii dogmaticae de ec­ ad doctrinam, dum significat tum potestatem re­ clesia Christi. gendi tum docendi. Dein lata sunt suffragia de emendato capile JY 3* 1 nfallibilitatis potestas, quam habet summus constitutionis dogmaticae primae de ecclesia Christi. pontifex, hic exhibetur Unquam distincta α primatu. Priusquam autem a singulis suffragia pete­ Dicitur potestatem hanc summi pontificia datam rentur, auditus est theologus pater Franxolin, so­ esse exm primatu. Iam vero hace infallibilitatis po­ cietatis lesu, qui exposuit emendatum caput quoad f testas docendi, ut videtur, pars est primatus, et rem cum priori prorsus convenire, quoad formam exhiberi debet Unquam para primatus, saltem tamen simplicius et generalioribus verbis conceptum melius foret, eam uon exhibere tanquam distinctam. esse, ita ut multae difficultates evitentur, quao • 4· Tum sancta aedes, toro Romanus pontifex contra priorem adumbrationem moveri possnnt et dicitur omnium Christianorum pater et doctor con­ probabiliter movebuntur. stitutus, quod in priorem non quadrat; quao potius Dein alter theologus, pater Peters1 (KI cutgen) dicitur mater et magiatra omnium Christianorum. societatis Insù, exposuit, quare verba illa omissa 5“ Duae periodi paragraph! prima© locum in­ sint: ,,Quoniam vero infallibilius eadem est, sive vicem mutaro deberent Quale enim est argumentum. spectetur in Romano pontifico Unquam capite ec­ Ut stat? In prima periodo infallibilità * pontificia clesiae, sive in universa ecclesia docente cum capite probatur ex condito Florentino et Lugdunensi. Et ; ** unita quoniam videlicet infallibilius ecclesiae tunc haec particularia probatio in altera periodo non videatur revera sub omni respectu eadem esso, per generalem banc assertionem, quod ita tenuerit cum alia sit infallibilius activa, alia passiva, alia, sancta sedes ct oecum enica concilia. Procedendum quae excerceatur modo solemni siro ab ecclesia in eaaet modo inverso concilio oecnmunico congregata, sive a pontifice o 6* Pagina 3 paragraph! primae |§ 3 1. 6] omit­ cathedra loqueóte, alia, quae exerceatur a magisterio tantur vcrb.i „una cum pastorali officio , ** a) quia ecclesiae ordinario. infallibile munus docendi est para pastoralis officii, His praemissis, primus reverendissimorum pa­ 0 non aliquid simul cum eo; b) quia pastorale offi­ trum, patriarcha Ciliciae, declaravit, sibi schema cium hic restringitur ad potestatem regiminis, dum novum non displicere. in paragraphe prima restringitur nd doctrinam, ct Altor, Poinanieosis, sibi placere magis quam sic diversimode sumitur hic ct illic primum. 7· Pagina 3 § 2 |§ 4] vel textus Bcripturao donlur Tertius, Mechliniensis, sibi novum schema pro­ integri, vel saltern addatur etc., quia pars textuum bari. dummodo ea, quae io nota prima dicuntur, quao datur, non coutinct plenam probationem textui ipsi inserantur aut adiiciantur. doctrinae. Quartus, Caeearaugustanua, quamvis non sit 8· Videtur necessariam addere „ut ree definita necessarium, consultum tamen fore, si ad nauprcmi toti ecclesiae credenda proponatur . ** ** (doctoris) addatur „et universalis0, ut magia pa­ Novus ordo mateiiac igitur hic caset: „Quod teat, definitiones, quae infallibilci sunt, pertinero autem primatum honoris ct regiminis, quem Dominus debero ad univorsam ecclesiam. lesos Petro ct successoribus contulit, etiam suprema Quintus, Baltimorcnsis, priorem formulam esso et infallibili auctoritate in docendo coronaverit, praeferendam, cum nova sit vaga, ambigua, in­ haec sancta aedos, divina edocta traditione, condeterminata; et ideo timendum, nc pluribus patribus atanlique praxi fulta veraciter ote." usquo ad in congregatione generali displiceat. finem § 1. Contra qnae emincntissitnua praodca animad­ Tunc incipiat § 2 sic: ^Insistentes igitur huic vertit. formulam minimo caso vagam et ambiguam, D fidei ot praxi, praedecessores nostri indefessam .., sed dumtaxat magis generalem ot ideo sinistrae fideliter secutu eat1* additis verbis „ct concilia interpretationi minus subiectam; oamque priori professa sunt. Undo cuín concilio Florentino etc. * 1; lubititutam, quoniam status quaestionis id desiderat, et tum ponantur verba Florentini, vel ad longum no sententia theologorum libero propugnata et sedi vel abbreviato, ot verba concilii Lugdunensia et apostólicas magis favens reietta videatur. Conatantinopolitaui, et dein ponatur paginae 3 § 1 Bextui, Cameracensis, sibi novum schema uti­ (§ 3] „At vero etc.que placer·. Nonus, Westmonastericniis. animadvertit, in for­ Septimus, Mutinensis, sibi similiter novam for­ mula ipsa pro apeciali .,quaestiones fidei et morum ** mulam probari, sed exoptandum esse, ut simpli­ ponendum esso goucraliter ,.in rebus fidei et mo­ ciori modo enuntietur, forsan sio: ncum ... in rebus rum . ** Dein in verbis ,,ρίοηο mentis aaser.au et ** illud et copulative sumptum cofidei et morum circa obiectum idem, ad quod ec­ fidei obsequio arctarc formulam ud priorem, id eat „fide tenenclesia· infallibilitaa extenditur, definit otc.k* . ** Oetavus, Caaailiensis, quamvia imprimis post dum Decimus. Boat renai·: 1· formam praesentem in­ 1 *U abcat lte pnrtrtt. Kana&dl observabat * habentur tentioni declarandi, papam esae infallibilem in iis­ npn, LU. ealTlVm dem obiretis ac ecclesiam, non satisfacere vidori. ’ lawvkt» KhnUçm roaca in Pdrn (sataverit, eum 2· Ratione· alistan pro formula mutanda non sas» 1101, M esentar «pM senesi Melatati acUenieae videri iat fundatas. Nam non idem bis dici codoni ftbMwin invisas ledlawl, ta Htlrtltae MccaùL 53. 261 262 CONGREGATIO XLV 8 ¡unii 1870 modo, sed prius aliquid speciale, dein aliquid magis j . fide et moribus ad salutem necessariis suo generale. Atque etiam in nova formula idem bis iudicio definiens, quid ab universa ecclesia sub dici. Neque verum esse, primam assertionem in beeresti nota fido divina credendum vel reiiciendum priori schemate exclusivo dictam esse. praecipit, per Spiritum sanctum . .. case. Definimus 3° Formulam novam caso quidem generalem. insuper hanc ... extenditur, hoc est, ad fidei de­ Et sano eam complecti plura, quam theses pro * positum scilicet verbum Dei scriptum vel traditum batorum theologorum, ot hoo etiam in opinione fideliter custodiendum ct exponendum. ** eorum, qui Iceturi ct audituri sint, et exin maiorem Decimus septimus, Brixinensis, sibi recens hoo oppositionem timendum. Noque hanc gonoralitatom schema placere, illud tamen „fidei obsequio , ** omni­ per sequentem poricopon corrigi. Utramque sen­ bus definitionibus vindicatam, aliquem scrupulum tentiam debero rctinoro suam totam veritatem, undo sibi creare, atque etiam sibi vidori, de simpliciori stabilitu unirrrrim i nfa Ili bi Ii ta te in quaestionibus formula cogitandum esse. fidei ot morum non posso restringi. Decimus octavus, Sancti larobi de Chilo, super­ Undecimus, Edessenus, declaravit, so consentire sedendum esse, donec emendationes super caput IV Mutinensi. iam patribus exhibitum factae fuerint Duodecimus, Sedunensu, desiderat ut formula Decimus nonus, Tarviiinus, sibi «choma hoc re­ brevius exprimatur. Dein 1* ut pro „suprcmi“ formatum quoad definitionem non placore, cum dicatur „supremi in ecclesia et universalis doo- senius eiusdem sit ambiguus, et quia, quod definiri ; ** toris 2· pro „quaoetionos do fide etc. ** pona­ B non intenditur, tamen definitur, scilicet infallibili­ tur nin definiendis rebus fidei etc. ; ** 3* in sententia tatem .tum Romani pontificis tum ecclesiae ad ea „ad quod infallibilius ecclesiao * 1 addatur „docen- etiam extendi, quao damnantur nota, quae haeres is tis“; 4® loco „ad idem obiectum ** dicatur „nd notn sit inferior. Hinc ut difficultates evitentur, idem prorsus obiectum * 4. videtur declarandum esse dogma fidei, pontificem Decimus tertius, Calvensi», ut initium paragraph! in decretis fidei ct morum eadem infallibilitate primae ita immutetur: . (linea 3) suprema quo­ gaudere, qua gaudet ecclesia, et eodem modo, quo que magisterii potostas comprehenditur, qua a su­ decreta ecclesiae, illa etiam pontificia, quao ad idem premo et adorno pastore omnium Christianorum obiectum porriguntur, esse per so irreformabilia. pater ac doctor constitutus, prao caderis tenetur Vigesimus, Padcrbornonsis, sibi videri priorem fidei veritatem doccro ot defendero, et si quao de formulam ciao praeferendam; si tamen non pla­ fido obortae fuerint quaestiones, suo debent iudicio cuerit, simpliciorem proponendam esse. Vigesimus primus, Ratisbononsis : 1® Romanus definiri. Ita haoo sancta sedes, divina edocta tra­ ditione veraciter ot humiliter semper tenuit, per­ pontifex non tantum do quaestionibus fidei et petuus usus comprobat d oocumonica . . . sunt. ** morum indicaro, eod etiam dogmata proponere, Pagina 2 linea 16 |§ 2 1.15] „adbibitis ox assisten­ etiam nullis praecedentibus, aut iam sopitis contro­ tia Spiritus sancti aliis auxiliis ; ** linea 20 [I. 18| versiis, ct fidei confessiones aut symbola conficere „cognoscant; undo sanctus Augustinus non dubitavit potest, atque ita iniungero consuevit, ut nonnisi, affirmare, quod1 Romanus pontifex respondet, quno C qui illis consonuerint, in catholicao ecclesiao com­ antiquitus apostolica sedes ot Romana cum caetcris munione esso possint. Itaque etiam haec in capite innuenda essent. tenet perseveranter ecclesia1*’. 2e Non deerunt, qui aliud modiorum gonna de­ Pagina 4 linea 1 (§4 1. 10] „in robus fidei et morum Romanum pontificem eadem indefcctibilitate siderent, scilicet „interrogatis episcopia, lioot non . ** poliero, qua ecclesia docens, eamque ad idem obiec­ aliqua synodo adunatis 8® Quao paragntpho 4 dicta sunt, forsan nimia tum porrigi, ita ut definitiones et decreta sint aequo irreformabilia, ita ut etc. ** Ibid, in linea ultima emphatico expressa videbuntur, ao si asseratur (id est in nota) addatur: „C£. verba sancti Aga- quaedam inspiratio positiva. thonis supra citata. * 1 4® Paragrapho ultima, linea 3 [§ 4 1.2] ad „poDecimus quartus, Pictaviensie, sententiam illam, pulorum ** addatur „catholicorum '. * pagina 2 [§ 2 1. 12], quao incipit „ Romani autem 5· Addendos textus: „Et portae inferi non prae­ pontifices . . .** esso obscuram. Deinde formulam valebunt etc. ** et „Tu aliquando conversu * . ** etc. Hormisdao integram citari debuisse. — Insuper for­ 6® Post „ supremi ** inseratur „ omnium Christia­ mulam definitionis esso prorsus generalem et indeter­ norum doctori· * 1. minatam ; praecipuo videri hoo offendere, quod etiam 7® Pro nquiiestionea ... suo iudicio1* ponatur iis decretis et definitionibus, quarum obiectum non „pro auctoritate1* vel „pro apostolica sua auc­ est revelatum, obsequium fidei vindicetur. Tandem toritate . ** formulam duplicem infallibilitatem statuere videri, D 8® Quao de obiecto dicuntur, immediate cum et ideo ox priori verba „sivo spectetur in Romano primo membro coniungantur. pontifice etc. ** esse retinenda. — Cactorum probari loannes Schwetx secretaria·. debero, quae observata sunt, scilicet quod primatus 54. a magisterio non sit distinguendus; insuper sedem Congregatio XLVL Romanam non debere appellari „ patrem et ma­ gistrum christifidelium1*. Die 9 iunii 1870 bora septima vespere in arcbiDecimus quintus, Ultraiectensis, ad verba ,,ηπηο gymnasio Romano habita est congregatio quadra­ congregatis conciliis11 addendum: „nunc rogata gesima sexta Deputations pro rebus ad fidem per­ episcoporum per ecclesiam dispersorum iudiciali tinentibus praeside eminentissimo cardinali Bilio. sententia11, vel utramque sententiam ita concipien­ Intererant omnes roverendiisimi patres, exceptis dam: „nunc rogata episcoporum in oecumcnicis Strigoniensi, Mecbliniensi, Cameracensl, Edesseno, conciliis congregatorum vel per ecclesiam disper­ Giennonsi, et Sancti Petri Fluminis Grandensis. sorum iudiciali sententia. ** Praemissis precibus, examinatae sunt emen­ Decimus sextus, Sancti Franeisci, sibi formulam dationes in congregatione generali super prooemia prorsus non placere, eamque sic mutandam videri: constitutionis dogmaticae primae de ecclesia Christi ’. Cum emendationes 1 ct 2 nimis longae depreheo’ quo eod. ’ (Wra Manum, lib. I, cap. 4, n. 18. Lat XLIV, M8.) (Migue, Patr. 1 Vide eœndalioaei in prooemran illnJ preposita· t LII. sub BUL X7, nate con gregitienen dio 18 lanii habitas. Π® 4_____ 263 B. ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 264 N. 3 admittitur, et dicatur: „Ad unum namque derentar, et tamen reverendissimi patres desiderio a proponentium, quantum fieri poterat, satisfacere Simonem, filium lonae, eui dixerat: Tu rocaberis vellent, a theologo (patre Franxelin) praelectum Cephas, poet confessionem : 'Tu es Christus otc., et ab omnibus referen diati mia patribus, duobus locutus eat Dominus: Beatus es etc.*1 exceptis, admissum est sequens additamentum. N. 4 admissa catcnus, ut loco „damnandaou paginaS linea 13, post ,,nnnm casent14 {lege aunt) dicatur npravaou. inserendum; ..Quemadmodum igitur apostolos, quos N. I ad caput II et n. 2 non admittuntur. sibi elegerat, communicato Spiritu sancto, misit, Nn. 3 et 5 ad stylum pertinentium rationem sicut ipso missus erat & Patre; ita in ecclesia eua habendam esse decretum csl pastores ct doctores perpetuo esse voluit Ut vero N. 4 admissa, ita tamen ut stylus textui con­ episcopatus ipse unus et indivisus esset, atque uni- formetur. A theologo altera dio haec formula ex­ versa credentium multitudo per cohaerentes tibi hibita eat: „llae dt' causa ad Romanam ecclesiam invicem sacerdotes in fidei et communionis unitate propter potentiorem principalitatem necease erat conservaretur, bes ti-simum Petrum omnibus apo- omnem cunvcniro ecclesiam1, ut in ea sode, quao stolis praeponens, in ipso instituit perenne utriua- [lege a qua] venerandae communionis iura in reli­ quo unitatis principium ac visibile fundamen quas dimanant2, Unquam membra in capite con­ tum ..pag. 4 lin. 4. sociatae io unam corporis compagem coalescerent . ** 3 a. Non proponendam suffragiis visum est. Hora 12 congregatio discessit, 1 Non admittitur. loanucs Schwetz secretarios. 5. Prior pars odmittitur. 6. Iam satisfactum per additamentum. 56. 7-9. Textus retinendus. Congregatio XLYIII. 10. Non admittitur. 11. Admittitur. Die IS iunii 1870 hora uona anto meridiem 12 et 13. Non admittitur. iu archi gymnasio Romano habita est congregatio 14a et 14b. Non admittitur vel iam provisum. quadragesima octava Dcputationis ad fidem perti­ 15. Non admittitur. nentibus praeside cmincotiosimo cardinali Bilio. 16. Admittitur consulendo emendationi per Aderant omnes reverendissimi patres, exceptis sententiarum transpositionem, ita ut dicatur inde Strigonicnsi. Baltimorensi, Sancti lacobi do Chile, a lin. 22: ndcpendet (reap, consistit), cunctis fideli­ Cassii i rnri, Edesseno, Giennensi, et Sancti Petri bus credendam et tenendam proponere secundum... Fluminis Grand ensis. fidem, atque contrarios.. .M Invocato Spiritu sancto, compositum est pro­ 17. Iam provisum in admissione emendatio­ oemium, capul I et II constitutionis dogmaticae ni» 11M. primae de ecclesia Christi ad mentem omendationum in congregatione generali admissurum. Hora nona congregatio dimissa est. Dein praelectum est ab eminentissimo praesido loannes Schwetz secrctariu». C (hic adiaeene) nonrm Schema capitis 1F, scripto a theologia exhibitum, quod reverendissimis patribus 55. multum placuit. Congregatio XLVU. Tum theologus, pater Peter», retulit de emen­ Die 12 iunii anni 1870 hora nona ante meri­ dationibus in congregationibus generalibus super diem in orchigymoMio Romano habita est con­ caput III propositis1. gregatio quadragesima septima Deputations pro N. I non admittitur, quoniam plura continet, rebus ad fidem pertinentibus, praeside roveren- quao ad praesens caput non perlinent; inferius disiimo primato Onosnienii ct Posnaniensi loco autem melius dicta recurrent. eminentissimi cardinalis Bilio infirmitate impediti. N. 2 non admissa. Intererant omnes reverendissimi patres, exceptis N. 3 admissa iuxta modum, ita ut caput sic Strigonicnsi, Cnmeraccnsi. Seduuenei, Giennensi, ordiatur: Iliae innisi racrae Scripturae apertis Sancti lacobi do Chile, Mutinensi ct Sancti Petri testimoniis. ** Fluminis Grandinìi» Australis. Nn. 4-7 non admittuntur. Invocato Spiritu sancto, praelectum est addita­ N. 8 admittitor cum hac emendatione. ut dica­ mentum ad prooemium constitutionis dogmaticae tur: nNcquo igitur primatus, id eat principatu*·· ·. primae do ecclesia Christi sicuri denuo immutatum Hora Iti1/- congregatio ab eminentissimo prae­ erat; licet vero nonnulli reverendissimorum patrum side dimissa est. illud admittendi nullam difficultatem haberent, pro- D loannes Schwetz secretarium batum tamen non est, sed formula retenta est, uti praecedenti congregatione adoptata erat, solum­ modo servatis mutationibus styli. • Cf. S. Irw. U 111. c-3. 1 B: dimanat. Deinde theologus pater Peters (Kleutgen) re­ ’ Babentar in U Lll ante acta congregat wu i* LXXX111 tulit de emendationibus in congregatione propositis die 5 iulii habitae. «ub nam. 49. pi caput I ei 11 oiuidcm constitutionis . * 4 Emendatio octavo loco ponila est haec: «fa?. 8 |L Lll. N. 1 non est admitía. eoi 5 di) poat verba ,ln aseris canonibus continetor·, eie per­ B. 2 in caput ¡ in illo tantum admittitur, ut gatur: Neque igitur principatus seu suprema in eederiani * partita. sed Uta plenitudo eius in beato loco .omnibus4 ponatur „caeteris4, quia priori potestas inter piare cui soli Dei Filins Kgni «ri ‘‘lave * et gregem aniversuiu parti iam per additamentum ad prooemium satis­ Petro, tradidit, Romano pontifici cóllata est; canteri aut *m pastora», factum est. quos Spiritai «anctnn posait episcopos regere ecclesiam Dei. in partem sollicitudini * vocantur, ut «nb uno mano totiui ovili * pastore suum quisque muñas gerant.· Quae emendatio in ‘ Vide fsranUra raendalMait, quae in nonnullis mutata sequenti sessione retractata, eiusque loco .uUtitnU est alia, typis teprem et ptirib-i» tradita «L in acti * eiuaiem conqua· In tu® taeckuli erarudaLiouum adttcltur. et in secunda diri 13 rudi pnt nlaticoest de emendationibus fasciculi editione rimplkiter loco hnin * octavae recipitur. Ad hanc novam emendationem refertur, quod halatur infra id ia pr»< *niiru &ne Μ ·*4οηΙα Uaec nova ea est, quae <*«t octava inter • Raboltr in L Lll. nh an® 33 ante acta cnucngttivni· emearfstiMua supra receptas loe. rit. dn Ift nati haMtoe. 265 NOVUM SCHEMA CAPITIS QUARTI 266 57. A meam1; et iterum: Ego'rogavi pro te, ut non de­ ficiat fides tua1; — cum doctrinam do fide vel Novum schema capitis IV patribus deputatis moribus pro sua in universam ecclesiam auctoritate propositum die 19 iunii1. definit, per assistentiam Spiritus sancti ea infalHCaput IV. bilitate pollere, qua divinus Redemptor occlobiam De fíonitmorum pontificum infaUibilitate. suam instructam osse voluit; ideoque baec Romani Ipso autem apobtolico primatu, quem Romanus pontificis decreta ex seso irreformabilia case. Si pontifex super universam ecclesiam oblinet, supre­ quis autem huic nostro decreto contradicere, quod mam quoquo magisterii potestatem comprehendi, Deus avertat, praesumpserit, sciat so a veritate fidei et baec s. sedes traditione edocta divina veraciter catholicae ot ab unitato ecclesiae defecisse. et humiliter semper tenuit, et oocunicniea concilia, Vel omissis iis, quao post vocabulum coluit se­ ea imprimis, in quibus Oriens cum Occidente in quuntur ponatur: fidei ct cbaritntis unionem conveniebat, declara­ CANON. verunt. Lugdunon/i enim concilio approbante, de Romano pontifico Oracci professi sunt: Sicut prae Si quis dixerit, Romani pontificis indicium in ceteris tenetur fidei veritatem defendere, sio et si fidei quaestionibus non esso irreformabile, nisi quao de fido subortao fuerint quaestione?, suo ecclesiae sensus accesserit; anathema sit. debent iudicio definiri ; eundomquo Petri in Romana 58. aedo successorem omnium Christianorum patrem et B Congregatio XLIX. doctorum existcre, Florentina synodus eolemni de­ creto definivit. Huic igitur pastorali muneri ut Die 21 iunii anni 1870 hora nona unto meridiem satisfacerent, praedecessores nostri indefessam sem­ in archigymnasio Romano habita est congregatio per operam dederunt, ut salutaris Chrikti doctrina quadragesima nona Dcputationis pro rebus ad fidem apud omnes terrao populos propagaretur, parique pertinentibus praesido eminentissimo cardinali Bilio. cura vigilarunt, ut, ubi rccopta esset, sincera et Intererant omnes reverendissimi patres, exceptis pura conservaretur. Quocirca totius orbis antistites Strigoniensi, Bostrensi, Edesseno, Giennensi, Sancti nunc singuli, nunc in synodis congregati „longam lacobi et Sancti Petri. Peractis precibus, theologus pater Peters conti­ ecclesiarum consuetudinem1'2 et „antiquae regulae formam sequentes1'3, ca praesertim pericula, quao nuavit relationem super emendationibus in caput III in negotiis · fidei emergebant, ad hanc sedem propositis, incipiendo ab octava, quae ab reveren­ apostolicam retulerunt, ut ibi potissimum resarci­ dissimo Mcchlinienei, eius auctoro, retractata est rentur damna fidei, ubi non potest fides sentire Nn. 9-13 reicctoo sunt. Quoad nn. 14-23 conclusum, ut vox nepiflcopalis“ defectum4. Romani autem pontifices, prout tem­ porum et rerum conditio suadebat, nunc convocatis retineatur, et, ut n. 20 proponitur, addatur „suoccumenicis conciliis aut rogata ecclesiae per orbem prenia11, et dicatur: „hanc, quae suprema est Juris­ ' * 3. Quoad dispersae sententia, nunc per synodos particulares, dictionis proprie episcopalis potestas nunc per se ipsi, adhibitis quao Spiritus sanctus sug- 0 alia ιι· 18 proposita conclusum est, opportuno loco gerebat auxiliis, ea tenenda definiverunt, quite sanctis provisum iri. N. 24 admittitur, retento tamen „cuiuscunque Scripturis ot apostolicis traditionibus consentanea * *. Deo adiutore cognoverant. Quorum quidem aposto- ritus etc Hora 1 congregatio ub eminentissimo praeside licam doctrinam omnes venerabiles patres amplexi, et sancti doctores orthodoxi venerati atquo secuti dimissa eat, indicta proxima pro die 24 mensis sunt3, plenissimo scientes, in hac s. Petri sede, currentis. Joannes Schweiz secretorius. secundum Domini nostri lesu Christi sententiam, immaculatam semper catholicam servari religionem 59. et sanctam celebrari doctrinam, nec in commuoiono Congregntlo L. ecclesiae catholicae permanerò posse, nisi qui huic Die 24 iunii anni 1870 hora nona anto meridiem sedi npostolicao consentiant0. At vero cum hac ipsa aetate, qua salutifera in archigymnasio Romano habita eat congregatio apostolici muneris efficacia vel maxime requiritur, quinquagesima Dcputationis pro rebus ad fidem non pauci insurrexerint, qui illius auctoritati ob­ pertinentibus praeside eminentissimo cardinali Bilio. trectant, necessarium omnino esso censemus, veri­ Intererant omnes reverendissimi patres, exceptis tatis et fidei non deficientis charisma, quod uni­ Strigoniensi, Scduncnei, Pictoviensi, Paderbomensi, genitus Dei Filius una cum pastorali officio b. Sancti lacobi, Edesseno, Mcchliniensi, Giennensi, Petro eiusquo in hac cathedra successoribus contulit, D Sancti Petri et Cassinensi, advereus prava hominum studia asserere. Peractis precibus, continuatam eat examen erflrzItaque nos traditioni a fidei christianae exordio dationum in caput III schematis constitutionis dog­ perceptae7 fideliter inhaerendo, ad Dei Salvatoris maticae primae de ecclesia Christi, incipiendo a nostri gloriam, fidei catholicae exaltationem et p. 26. Westmonastcriensis proposuit, ut haeo accepta­ Christianorum populorum salutem, sacro approbanto concilio, docemus ct divinitus revolatum dogma retur secundum hunc modum: „Docemus et decla­ esso definimus: Romanum pontificem, cui in per­ ramus, Romani pontificis primatum non esso tantum sona b. Petri a Christo Domino dictum est: Tu potiores supremae in ecclesia potestatis partes, es Petrus et super hanc petram aedificabo ecclesiam sed totam eiusdem potestatis plenitudinem, Petro et successoribus eius a Domino nostro collitam. ’ Iliad «ς de qao in sessione praecedenti senno occanit. Insuper docemus, hanc, quao etc.‘* Verumtamon Non typis impressum, sed satograpbico multiplicatum la ses­ a congregatione conclusum, huic n. 26 iam provisum sione 51 die ‘J6 iunii habita examini sublectum est > 3. Innoe. I ad cone. Carth. et MJIer. « Cf. *. Bern. episL 190. » S. Agatha, ep. ad Imp. a rone. oecum. VI approbate. • Cí fórrenla IIormisdAe p. ab Hadriano pAtribw cone, oecum. Vili proposito et Ab hia subscripta. T S. Agatho, cpbL supra citata. i Itolth XVI. 18. • toe. XXII. 33. • Hoc loco in nunçiie A «Alitar: .In ccrgregAli-nr [Deputotfoab) 83 Mtotitato est rmendatio 21, renuta roer ,ordiurite in .onlhuriAe·. * 4 Pe esendatirme 2S» nihil in arti·» est nrtoltm. 267 B, ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 268 N. 47 laudanda propter stylum, sed reiicitur, per acceptatam n. 20; et ofrorem, quem Wcstmona- A eteriensii caperet configi, paucis verbis addendis quia sunt paragraph i diversae. N. 48. Videndam, si alio loco ratio haberi queat canoni 3 reiici posse, scilicet dicendo „aut eum N. 49 reiicitur, quia quoad partem positivam habere tantum potiores partes, non vero totam ple­ non spectat ad hanc Deputationem. nitudinem huius supremae potestatis..." Nn. 50-69 reiiciuntur. N. 27. Declaratum, huic iam provisum per N. 60 reiicitur, quia non pertinet ad decretum canonem 1, in quo etiam de primatu honoris dogmaticum. sermo est Nn. 61-63 reiiciuntur. Nn 28 et 29 reiiciuntur. N. 64 admissa, ita ut dicatur canono 2: „8i N. 30 differtur ad alteram constitutionem de ecclesia Christi, quia discussioni locus dandus est. quia dixerit, non esso ex ipsius Christi Domini in­ N. 31 reiicitur, quia non necessaria, cum, quod stitutione, seu ex iuro divino . . .; aut Romanum pontificem non ease Petri in eodem primatu suc­ postulatur, iam in capite enuntiatum sit. Nn. 32-34 rejectee, ot animadversum, quod „ de­ cessorem; anathema sit“ Nn 65 et 66 reiiciuntur. ** viare (n. 34) est plus quam npeccareu. Nn. 35 et 36, de episcopia actum iri in altera N. 67 reiicitur, quia rea propositu intelligitur constitutione; errorem vero his numeris contentum per se. confutandum esse a reverendissimo relatore. N. 6S reiicitur. N. 37 reiicitur, ita ut textos maneat; dandam B N. 69 non necessario. tamen esso explicationem a reverendissimo relatore. N. 70 rea atylL Nn. 38 et 39 reliduntur, quia de his in altera N. 71 reiicitur. constitutione. N. 72. Occasione huius emendationis proponitur N. 40 reiicitur. in canone anto ultimum membrum sequens incisum: Nn. 41 et 42 ratio habenda, ita ut dicatur pa­ „aut cum habere tantum potiorea partea, non vero gina 9 linea 11 (LII, 6111] spotestati, qua episcopi totam plenitudinem huius supremae potestatis; aut ut apostolorum successores ot a Spiritu sancto po­ hanc eius etc.44 siti, tanquam veri pastores etc. * 4 Dein emendatio, quae 8* loco ponenda erat in Dein ab eminentissimo praeside xora proposita fasciculo patribus concilii proponendo (cum qui est fonnula definitionis pro capito IV, proxima priorem dederat, eam retraxerit), reiicienda ease congregatione examinanda, scilicet1: indicata cat1. „Hinc [sacro approbanto concilio docemus et fidei] Tum exquisita est sententia reverendissimorum dogma esse declaramus, Romanum pontificem, quando patrum do formula definitionis do infallibilitate ex cathedra loquitur, id est, quando supremi pa­ Romani pontificia (n. 68 inter emendationes super storis et docturis munero fungens, res fidei et caput IV) ab eminentissimo Dnblincnsi in con­ morum ad aedificationem doctrinae Christianae per­ gregatione generali proposita2. Quao cum iam tinentium definit, per assister.tiara divinam Petro aliis simpliciter probaretur, aliis cum quibusdam promissam aeque cmo infallibilem, ac si easdem una C mutationibus faciendis, in quibus iterum diversae cum episcopis in concilio generali congregatis de­ erant sententiae, et iterum alii formulam schematis finiret, atque huiusmodi iudicia Romani pontificis praeferrent, conventum est, formulam novam a De­ esse ex sete irreformabilia. putations ncque directe nequo indirecte proponen­ dam esse, sed exspectandum caso finem discussionis CANON: in congregationibus generalibus, ita ut optima dein „Si quis dixerit, Romannm pontificem ex ca­ eligeretur, nequo facile recedendum α formula thedra loquentem non esse infallibilem, aut eius schematis3. iudicia in rebus fidei ct morum ad aedificationem 61. doctrinae Christianae pertinentium non caso irre­ formabilia, antequam consensui ecclesiae accesserit; Votum Friderici Zinelli episcopi Tarvislnl de anathema sit. * 4 definienda In fai libilitate Romani pontificis . * Indicta proxima congregatione pro die 26 huius memii congregatio hora 1 discessit. loannes Schwctx secretarius. I. 1 nfdlibilitas ecclesiae est dogma fidei, imino est primum in ordine inter dogmata, nam nos om­ nia alia dogmata credimus, quia ecclesia nobis ca proponit credenda. 60. 11 Si infallibilità * ecclesiae est dogma fidoi, Congregatio 14. habet sensum determinatum, alias nos, cum dicimus Dio 2G ¡unii anni 1870 hora nona anto meridiem D credere ecclesiam, proferremus verba, quae signi­ in arthigymnario Romano habito est congregatio ficatum non haberent nisi vagum, ac proinde in quinqusgeiima primi Deputations pro rebus ad praxi plane inutilem. fidom perlinentibus praeside eminentissimo cardinali III. Nihil obstat tamen, quod, etiamsi admittatur Bilio. Intererant omnes reverendissimi patres, ox- ab omnibus catholicis, ecclesiae infallibilitatem seso esptii Slrigonicnxj.Cauiliensi, Gicnncnsi, Picta viensi, porrigere ad ea, quao ecclesia proponit de fide et Sancti Petri; praeterea theologi pater Franxelin, divina credendo, non conveniat tamen inter ipsos, pater Petera (Kleutgen), pater Schrader, et cano­ ad quae ulterius haec praerogativa ecclesiae eo ex­ tendat. nicus Maier. Praemiwis precibus, continuatum est examen IV. Quoad subicctum infallibili tatis, quod est emendathmim tuper caput Ill incipiendo a n. 43, 1 Ultima seatmtls dees! in A. Emendatio, qivitn respicit, quae retorta est, nipote sedi apostolica^ incuriosa. esi illa quae habetor ia fa«ckulo emeadationum L LII ante N 44 raiicilur, cum spectet ad caput de episcopis. acta congregationis dici 5 lolii De priori emendatione octava, cf. aupra coi. *26 1 nolam 4 N. 45 reiicitur, quia non necessaria « Srilictl in conrrezaUon * generali LXXIH did i8 ¡anü. N. 46 reiicitur, quia verba non inveniuntur in Est eadem formala, atque illa, quae paulo «aperias in eeoiene 48 eadem epistola sancii Oregorìi. propesila «nb nam. 57 prope ftnem exhibetur. ‘ fielaa fomite sictorei fusront arthiepi·^0?* w« *tsmiUdniì» *4 Tb *ewhsirea«i·. al «X diana ssepini Iso411» telhgltsr. Vide latra wt anta. 69 • In A : a formula Deputations prima. 4 Continetur inter acta in exemplari Λ post «esaionem 51, as primum prodiit in CoIIccImmic Lacean, L VII. p 1691. 269 VOTUM EPISC. TARVISINI DE DEFINIENDA INFALLIBI LITATE 270 ecclesia, rureue a) upud catholicos constat, quod a sublatum sit, postquam cminentissimus Vindobonenaino haereai negari non potost, esae pontificem sis declaraverat scripto, se minimo consulto, sed ox ■ummum cum episcopis sive congregatis sive dis­ errore textum genuinum concilii haud retulisse, de­ persia; b) num autem pontifex Romanus ecclesiae ceptum per n. 24 synopsis analyticae observationum infallibili tate gaudeat, cum decreta sua emittit, in caput et canones de Itomani pontificis primatu, etiam sino episcopis aivo dispersiti sivo congregatis, paginal!1. Quod omnibus reverendissimis patri­ controvortitur inter catholicos et hoc est, quod bus probatum est. bodio proponitur concilio Vaticano determinandum. Quod iam ad formulam definitionis attinet, re­ V. Convenit inter omnes hodie, minimo diri­ verendissimus Brixinensis formulam in schemate mendas esso quaestiones do obiecto infililibilitatis, „ip«o autem apostolico primatu4 reverendissimis ad quod nompo so extendat praeter ea. quao fido patribus in congregarono exhibito3 commendavit, divina credenda proponuntur. Certum est autem, cum hac tamen mutatione, ut loco verborum „ea α catholicis plenum mentis et cordis assensum prae­ infallibilitate poliero, qua divinus Redemptor eccle­ bendum osse ecclesiae decretis ad fidem vel inores siam instructam esso voluit4 ponatur werrare non spectantibus, etiamsi' non proponatur aliquid cre­ posso, sicut concilia generalia erraro non possunt4, dendum fido divina, quod ct in Syllabo legitur ct ut evitetur incommodum, quod inde enasci videtur, quoniam Romanus pontifex solemnitcr munus do­ ab omnibus sinceris catholicis admittitur. VI. Illi, qui tantopere cupiunt, definiri infalli- cendi exercens comparatur cum ecclesia illud non bilitutem, nibil aliud certo volunt, quam [ut) eadem B exercente solemnitcr. Alii tamen volebant, ut comparatio illa haud in­ infullibilitiw nec plus nec minus tribuatur pontifici, qua gaudet ecclesia, cuius in fallibili tas dogma est stituatur, sed simpliciter dicatur, Romanum ponti­ fidei et habet senium, ut diximus, plano deter­ ficem caso infallibilem. Quapropter alia formula a reverendissimo Wcstmonastcricnsi fuit proposita minatum. VI L Nulla necessitas hic et nunc definiendi ut ita habens: B Romanum pontificem, quando ex ca­ dogma fidei, infallibilitatem ecclesiae provenire ab thedra loquitur, id est, quando ex plena sua docendi infnllibilitato pontificis; nam quamvis hoc esset potestate supremi omnium Christianorum pastoris et certum, ut asseritur ab aliquibus, cum ab aliis doctoris munere fungens doctrinam de fide vel negetur, implicaret nos ulteriori quaestioni ct ex moribus ab universa ecclesia tenendam definit, vi alia definita semel ut dogma fidei in fallibili tato assiste n tino divinae ipsi in beato Petro promissae pontificis adversarii inultum amplius motivum habent, infallibilem csse4 eiusquo iudicia ex seso esse ir­ reformabilia4. id negandi [sic]. Contra hanc formulam autem animadversum est, Vili. Cum habeamus duas veritates, quarum una est ita nota catholicis, ut [enm] voluti dogma illam illud, quod imprimis definiri debeat, in quibus venerentur, aliam non adhuc ut dogma solemnitcr scilicet decretis Romanus pontifox infallibilis sit, definitam, a noto procedendum est ad aliqualiter indefinitum relinquere. Et ideo a reverendissimo ignotum, ac proinde, si nos definimus, pontificem Brixincnsi propositum est ut dicatur, decreta pnntiinfallibilitate in rebus fidei et morum gaudere C ficis ea certitudine, qua tenori debent decreta con­ eadem, qua gaudet ecclesia, scopum ad quem ciliorum generalium, ab omnibus christifidelibus tendebamus attingemus, nec ullo modo exprobraro esse tenenda. Quoniam tamen tempus usque ad horam 1 pro­ nobis poterunt, aut vagam aut obscuram defini­ tionem fuisse aut plus vel minus attribuisse pontifici cesserat, re iterum infecta congregatio discessit loanees Schwetz secretarías. quam ecclesiao, aut ullo modo laesisse sententiam, qua infallibilitatem ecclesiao derivari asserunt a 63. summo pontifico; non enim exprobraro poterunt, Congregatio LILI. nos derivaro pontificis infallibilitatem ab infallibiliQuae habita est die 7 iulii anni 1870 hora nona tato ecclesiae; nam hic non agitur de ordine reali, sed de ordine cognitionis. Cum vero in fallibili tas ante meridiem in archigymnasio Romano a Depu­ pontificia nondum fuerit definita et contra dogma tarono reverendissimorum patrum pro rebus ad fidem fidei sit infallibilitas ecclesiae, praescindentes ab pertinentibus praeside eminentissimo cardinali Bilio. ordino reali sequi debebamus ordinem cognitionis, Intererant omnes reverendissimi patres, exceptis scilicet aequiperaro pontificiam infallibilitatem in- Strigoniensi, Mutinensi, Gicnnenri et Sancti Petri fallibi li tati ecclesiae, voluti dogma litici a nobis Fluminis Grundonsis Australis; atquo theologi pater Petor», pater Franxolin, pator Schrader, canonicus admissae. t Fridericus, cpisc. Tarvisinus. Maicr et pater Bianchi, ordinis Praedicatorum. D Examinatae sunt emendationes in caput Ilrcon­ 62. stitutionis dogmaticae primae do cedería Christi1. Congregatio Lll. Relatorem agebat pater Petere societatis Icsn. Ex emendationibus prioribus octo, quao ad in­ Die 3 iulii 1870 hora nona ante meridiem in archigymnasio Romano habita est congregatio quin­ scriptionem referuntur, ita ut pro plurali singularia quagesima secunda Deputations pro rebus ad fidem numerus ponatur rDo Romani pontificis infallibili pertinentibus praeside eminentissimo cardinali Bilio. magisterio4, adoptata est quinta ad modum. Ex emendationibus sequentibus 9-21 admissa Intererant omnes reverendissimi patres, exeoptis Strigoniensi, Cassilienei, Scdunonai, Gicnncnsi, quoad substantiam est 10a, quoniam desideriis pluri­ Sancti lacobi ct Sancti Petri Fluminis Grandcnsis; morum reverendissimorum patrum satisfacere et praeterea theologi pater Petere, pater Franzelin, etiam aliis emendationibus ea provideri visa est; pater Schrader et canonicus professor Maier. ita tamen, ut textus schematis et nominatim loca Agebatur iterum do formula definitionis inf&lli- conciliorum oecumenicorum laudata retineantur. bilitatis Romani pontificie. Priusquam tamen dis­ » VH.C.U COL944O. putatio inchoaretur, a reverendissimo Posnaniensi 5 Habetur sopra sub num. 67. E *t eaden fsnaala, de iva propositum est, ut loco adoptatae emendationis 20 •ermo eet ia Maliose Deputation h praecedente. se» later potius 14 acceptetur, cum haec nonnisi propterea emendationes a patribnv In capot IV eihibitaa nuper reiecta sit, quia verba concilii Lateranensis IV « Habentor ra L LI I sate seta congregatjceL LXXXIT non integre referebat, et obstaculum hoc modo die 11 ialii habitae, reb nara. W. 271 B. ACTA DEPUTATI0NI3 PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 272 35 reiecta, utpotc adversans substantivo decreti. Compositio textus reverendissimo Brixinensi cum A 36 reiecta, quia infallibilitatem pontifìcie infra theologis relicta est. Propositio 9 reiecta est, partira quia non cat limites iuetos restringit atque simul conditionibus vera, parum quoniam negare videtur id, de quo ini un ci is constringit. 37 roiicitur ex eadem ratione. proprie hic agitur. 38-43 reiiciuntur ox ea ipsa causa. 10 admissa, ut dictum est, cum observatione ut 44. Priori parti iam in cap. 3 provisum ; altera illud npcr sou omittatur, cum Romanus pontifex para constringit pontificem definientem. qunmodoeunque definiat, semper per ac definiat 45 reiecta ob eandem causam. 11 reiecta, quia per adoptionem 10M iam eidem provisum est, partira quod illud, quod pontifex 46. Quae postulat, iam in praeambulo susci­ tantum in controversiis infallibilis est, veritate de­ pienda esse, decretum est; in ipsa definitione autem stituatur. eorum non videtur aptus locos. 12 reiecta, eum minus rei ipsi ct desideriis re­ 47 reiiecta, quia restringit infullibilitatom ponti­ verendissimorum patrum respondeat. ficis, atquo est ambigua 13 reiecta. De fino magisterii tamen alibi ser­ 48 reiecta ex eadem ratione. monem posse fiori. 49. Item. 14 reiecta, quoniam non iuvat omnes enumerare 50 reiecta. doctrinae praesentis locos. 51 reiecta; videndum tamen, annon possint verba 15 reiecta, quoniam verba sancti Augustini rom B a. Augustini alibi opportune inseri. revera non demonstrant. loanncs Scliwetx secrctariua. 16 reiecta, quoniam nil novi proponit, quod non iam inesset textui. Congregatio L1V. 17 non suffragiis proponenda, quoniam ad stylum solummodo refertur. Habita dio 8 iulii anni 1870 a reverendissimis 18 reiecta. patribus Deputationis pro rebus ad fidem perti­ 19 reiecta, cum vox roecumenicau de concilio nentibus Lora nona ante meridiem in archigymmisio Florentino iam in capite 111 et ipso capito IV dicta Romano praeside eminentissimo cardinali Bilio. occurrat Intererant omnes reverendissimi patres exceptis 20 reiecta. Strigonicnsi, Giennensi, Sancti lacobi et Sancti Petri 21 reiccta, cum rem. do qua agitur, resecat Fluminis Orandensis Australis, atque theologi pater 22 iam provisum in 10. Peters, pater Franzelin, pater Schrader societatis Antequam sequentes emendationes excuterentur, lesu, canonicus Maier ot pater Bianchi ordinis quao circa ipsam definitionem in fallibili tatis ponti­ Praedicatorum. ficiae versantur, monuit cminentissimus praeses, nePrecibus peractis, continuatum eat examen rmra· eeasariam esse, ut inter reverendissimos patres ac­ da liùnum in capul IV referente patre Petere. curato conveniat, primo do re definienda ct deinde 52 reiccta est, quia iusto arctior eat. de formula definitionis. C 53 non proponendam, quoniam tantum desiderat, Quoad primum consentientes erant patres reve­ nil proponit rendissimi, id infallibilitati» Romano pontifici solemnon es»e admittendam, quoniam largior est. niter definienti tribuendum esse, quod Romano 55 non admittendam, quoniam plus continet, pontifici una cum episcopis unito seu concilio oecu- quam definiendum est. mcnico competit, nec plus nec minus. Quoad se­ 56 reiicitur propter nimiam largitatem, cundum, id eat quoad formulam definitionis, in re­ 57 satisfactum. quenli convenerunt, uno obloquento: 58-59 iam provisum. „Romanum pontificem, cum ex cathedra lo­ 6° non admittitur, cum promulgatio definitionum quitur, id ost, cum supremi omnium Christianorum dogmaticarum, qualia desideratur, non sit necessaria. pistoris et doctoris munere fungens doctrinam de 61 reiicitur, quia est largior. fide ct moribus ab universa ecclesia tenendam de­ 62 reiicitur, cum non ait necessaria. finit, per aisislentiam divinam ipsi in beato Petro 63 reiicitur, quia iueto plue infallibilitatem ponti­ promissam, infallibilem caso ad eum modum, quo ficis restringit. per eandem Spiritus sancti assistentium in doctrina 64 iam satia factum per formulam receptam. de fide ot moribus definienda infallibilia sunt eanctao 65 non admittitur, quia est contra subvtantiam ercleriae ©ecumenica concilia. Adeoquo oiusmodi definitionis. Romani pontificis definitiones sive decreta .. 66 non admittitur, quia ex parte quoad initium Emendatio 23 rciccla, quoniam redderet defini- I) iam est provisum, quoad ipsam definitionem autem tioncm nimie longum. est nimis larga. 21 reietta, cum decreto dogmatico non conveniat. G7 rciicitnr ex eadem ratione. 25 reiecta, cum ventate omnino destituatur et 68 est in fonnula acceptata quoad substantiam interpretatione s. Luc. XXII, 32 prorsus inaudita contenta, quae ita iuxta novam immutationem sonet: nitatur. „ Itaque Nos.-..: Romanum pontificem, cum ex ca­ 26 reiecta, cum lora laudata in decreto revera thedra loquitur, id est cum supremi omnium Chri­ stianorum pastoris ct ductoris munere fubgens, doc­ citevtur, etsi non in definitione. 27 reiccta, cum sino necessitato novas excitaret trinam de 6do vel moribn» ab universa ecclesia difficultates. tenendam definit, per assie anaeipuet. Hora I congregatio soluta eaL Joannes Schwetx secretarial. 66. post longiorem 27ti discussionum re­ ionnnes SchweH aecrctnriua. Congregatio LVIII. Quae habita est dic 14 iulii nani 1870 hora 6>/s Congregatio LVL vespero in nrchtgym nasio Romano a reverendissimis Quae habita est die 11 iulii 1870 bora sexta patribus Deputations pro re bos ud fidem pertinenti­ vespero in archigymnasio Romano a Deputation» bus praeside eminentissimo cardinali Bilio. Intere­ reverendissimorum patrum do rebus ad fidem per­ rant omnes reverendissimi patres, exceptis Strigotinentibus praeside eminentissimo cardinali Bilio nionsi, Sancti laeobi do Chilo, Camcraconst, CaaIntererant omnes reverendissimi patres, exceptis ailiensi, Mcchlinicnsi, Mutinensi, Paderborncnsi, Strigoniensi, Camoracensi, Casailiensi, Sancti laeobi, Oiennrnsi et Sancti Petri Fluminis Grandensio Gìennensi et Sancti Petri Fluminis Grsodeniis Au­ Australis. Theologi intererant pator Poten», puter stralis. E theologis adorant pater Peters, pater Fronsclin, pater Scbmdcr, canonicus Maicr ct pater Franrelin, societatis Iosa, canonicus Maier et pater Bianchi ordinis Praedicatorum. Bianchi ordinis Praedicatorum. Praemissis precibus, referebat pater Franxelin Praemissis precibus, referente patre Peters re- B de owp/iombiu prepositis in congregatione generali formatum eat caput III et IV secundam emea- die 13 islii per vota rxx/a dation» in congregatione generali admissas ad Quoad ptwmium nulla acceptata fuit, nisi ut eam formam, quo impressum exstat. deleatur ,, itaqao ** folio IV linea 2, do quo iam Atquo deinde adhuc quaedam stylisticae emen­ provisum erat in congregatione praecedenti. dationes, postulanto quodam episcopo et proponente In capile I admisxi est solummodo transpositio linguista (mons. Nocera) in prooemio et capitibus I verbi „non esso'· in canone, ita ut legatur, „ Petrum et Π factae, sed tentum pauciores ct minoris mo­ apostolum Don c*sc a Domino. . ,u menti, quao in constitutione dogmatica prima de In capite 11 nihil immutatum, niai ut in inscrip­ ecclesia patribus pro suffragio definitivo ferendo tione dicatur „beati Petri , * et lin. 6 pro oniui“ in congregatione generali proponenda conspiciuntur. ponatur ,,ιαηο" ioannes Schwotx secretarios. In capite 111 nihil. In capite lVt ut pag. 10 lin. 16 loco „ rogata “ 67. ponatur „explorata * 4, et ut in fine definitionis legatur Congregatio LVII. ndefinitiones... ex nexe, non autem ex consensu Quae habita est dio 14 iulii 1870 hora octava ecclesiae irreformabiles c** u ante meridiem in archigymnasio Romano a reveren­ Deinde adhuc conclusum erat, ut, quemadmodum dissimis patribus Deputatioais pro rebus ad fidem postulat exceptio 150, linea 8 pagina XI post pertinentibus praeside eminentissimo cardinali Bilio. 0 n enee esaori bus" adderetur singulis“. Quod tamen Aderant omnes reverendissimi patres, exceptis Strigo- revocatum est, ot rogatus revcrendloimus relator, nictui, Sancti laeobi de Chilo, Giennensi et Sancti ut explicet, quare necessarium non siu Tunc con­ Petri Fluminis Grand ensis Australis. gregatio ab crainentiasimu prsesido dimissa est. Praemissis proci bua, agebatur do exceptionibus * loarme Schwetz secretorius >. seu conditionibus votis iuxta modum in congregatione 69. generali additis. Quoniam tamen impressae non­ dum habebantur, de principiis earundom potius Quomodo caput quartum constitutionis prlinue de ecclesia Uh r isti, quo definitur Romani ponti­ agendum esse videbatur. ficis in foil Ibi litos, extlterit et a concilio Prius autem quaedam emendationes quoad xancitum sit3. stylum proposiUo ct admissio sunt ct quidem: 1· ut iu prooemio pag. 3 linea 3 dolentur t|suaeM. Ium ab initio patres concilii de Romani ponti­ 2* pag. 4 lio. 2 deleatur „itaquo44. ficis ¡nfallibiliUite definienda in varias sontontias 3· pag. 4 lin. 3 ut „sacro approbante concilio14 abierunt. Nam uiii, cum in privatis conventibus ct transponatur post „ necessarium esso indicamus familiaribus colloquiis, tum in orationibus coram 4* ultimi verba sonent: „ errores condemnare concilio habitis, talem se definitionem omnino im­ et proscribere . ** pedirò vello significabant, et cum. si proponeretur, Deinde conclusum: eam plurimis probatum iri scirent, ipsam causae 1· ut pag. 6 lin. 8 pro „erat“ ponatur ,.fuit44 * D propositionem arcere nitebantur. Aliis contra, huius 2* in nota 3, ut addatur „inter opist. s. Am­ definitionis studiosissimis, omnia, quao obiicerontur, brosii XI * 4. impedimenta pro viribus removero fixum delibera3· pag. 8 lin. [23] post vocem „ etiam44 ut adda­ tumquo erat, quod cani definitionem, propter in­ tur n in iis' *. finitas auctoritatis supremi doctoris aggressiones, 4· ut tollatur virgula ante ot post „per totum Iam plane necessariam evasisse persuasici mu m habe­ orbem diffusa'4. rent. Multi autem primo veluti in medio dubii Tum : haerebant. Quamvis onim doctrinam ipsam decerni 1· ni pag. 9 Ilo. 10,11 loco „ inhaerendo" dica­ vehementer cuperent, prao timore tamon vix oam tor n inhaerente· * 4. quaestionem attingere audebant. Alii mala, quae PM· li ut expungantur textus s. Irenaei ot definitionem, ut adversarii aiebant, secutura essent, s. Angustiai, uno tamen obloquonte, quod verum 1 Ex diario; .Dic 16 iulii Hora 19 post congregationem verbis sancti Augustini adstruatur, quod revera gtuerslMa ab eminenti «boo praesHa patres Depnutionis in ipse generale principium statuat, ex quo argumen­ secretarum concilii «invocati «nat, nt de panels styli mutatatur, quod revera Romanus pontifex semper id tlonlbm eenlentlam lUeareaL Onstituant, ut theologi ad rem perâclendam Ια emintnU« *imi prxc»vlls demum conveniant, id definiat, quod cum ipso reliquae tonent ecclesiae, qnod hora 4Wi tempere diei 16 iulii 1670 factum etL“ et quod ita doctrina splendidius exponatur; atquo s Et dtaraU commentariis Ignatil de Senettrêy. epitropi 3· pag. H lin. 8 post „Cathedra44 addatur IUiMb«»r.ea«l·. nains et patribus pro rebus Idei deputatis. *** ^singelio ’; sed hoc additamentum in proxima Prtsrain prodiit ia rofirrfwnc fxurxH, t. clL. p UMS-l 277 QUOMODO INFALLIBILITAS PONTIFICIA FUERIT DEFINITA 278 alii gubernia sua catholicae religioni infensa metuo- a denuo sunt editae. Sed cam in priore editione ab bnnt; alii aliis de caunia e rei tractatione abstinen­ iis, qui litteras accipiebant, peteretur, ut de ro si­ lentium servarent, Id in novis cditionibhi1 omissum dum putabant. Cum vero definitionis adversarii in dies magis est, cum silentium neque necessarium neque utile populum, optimates, clericos, episcopos in suas partes videretur. trahere viderentur, illi, qui definitionem necessariam Libelli quoque, cum Pragensis concilii acta iam judicabant, no ros cum magno ecclesiae damno im­ in manibus essent, nova auctior editio facta est1. Comes Tauffkirchcn, Bavariao legatus, episcopis pediretur, eo magis sibi strenuo agendum esso duxe­ runt. Itaque roverondissimi patres Pndorbornensis, Bavaria, qui subscripserant, significavit, aliquas Bnxiueusis, Tridentinus, Sccovionsis, Crossensis cum Syllabi propositiones legibus statuum catholicorum aliis convenerunt, ut do via ct ratione consilium repugnare, ideoque infallibilitatis definitionem im­ caperent. Qui omnes firmiter illi au doctrinae ud- pediendam sibi videri: hanc omnium guberniorum hacroro professi sunt. Eorum uuus ab aliquo theo­ catholicorum esse persuasionem. Eodem tempore concilii patres nVarias propo­ logo libellum, quo definitio infallibilitnlis n concilio peturotur atquo ipsius definitionis formulam con­ sitiones “ ex libro episcopi Marct Du concile général ficiendam curavit, cui schemati alius theologus alto­ excerptas acceperunt1. Cuius anonymi opusculi rum infallibilitatis definiendae modum adiecit. Utra­ auctor putabatur esso Mechliniensia. que formula typis impressa nonnullorum patrum Hispani episcopi, omiua propria et amplierò judicio subiccta est Placuit, ut ex iis novum, qui- B definiendae infallibilitatis propositione, communi busdam additif·, schema conficeretur. Denique alte­ nomina dederunt; Neapolitani vero propriam, oUi . * rum libelli schema a tortio theologo est concinnatum. sententia a communi non discrepantem, exhibuerunt Quibus paratis, d. 23 dcc. 1869 fer. VI post meridiem Aliud quoquo schema pro infallibili tate negativo in Villa Caserta (congregationis as. Redemptoris modo definienda concilii patribus est transmissum1, domo principe) reverendissimi putres Manning, Dc- cuius anonymi libelli auctor fuit Baltimoreneis, qui champs. Stahl, Sonestrey, Loon rod, Martin, Ileiss, postea, literis ad Aurclianenscm datis, sententiam Adamem, do Preux, Mnrilley, Mcurin ud schemata suam explicavit. Quinque tantum patres huic libello examinanda convenerunt. Brixincnsis, cum gravi subscripserant, cum congregationi expendendis postu­ timore angeretur mulorum, quao fortasse definitionem lationibus traditus est. Interca patres a definitione alieni, numero orasequerentur, ad conventum in Villa Caserta vocatus, venire noluit, itemque Secovienaia ot Tridcntinus; nino 136, per eminentissimum cardinalem Schwarzen­ quaro non iam sunt invitati. Placuit, utriquo sche­ berg quinque politlones Sancto Patri exhibuerunt1, mati quorundam conciliorum provincialium adiici quibus hic obsecrabatur, no infallibilitatis definitio, decreta; priori brevem quoquo addi eorum, quao utpote importuna, periculorum ct difficultatum plena, a probis viris contra definitionis opportunitatem concilio proponeretur. Definitionis vero postulatio, objiciebantur, refutationem; denique ambo typis α patribus 410 (si Neapolitani quoque computantur) describi. Quo facto, exemplaria cum illis episcopis, subscripta, d. 28 inn. α reverendissimis dd. patriC archa Armeno ot archiepiscopo Gnesnensi eminen­ ut accuratius expenderentur, communicata. Dic 28 dec. fer. IV post meridiem, iidem patres tissimo cardinali Constantino Patrizi, praesidi con­ apud collegam couvoniunt, praeter archiopiscopum gregationis pustulationibus expendendis, tradita est1. Mecblinienscm valetudine impeditum, qui tamen Ceterum etiam postea subscribentium numerus scripto significarat, prius schema sibi magis probari. augebatur. Praesides concilii, etsi forsitan omnes definitioni Inter congregatos patres tum do schemate tum de modo, quo concilii patres subscribendum invitaren­ favebunt, non omnes tamen pari fortitudine diffi­ tur, diu disceptatum est. Denique ipsi quoquo prius cultatibus in re prosequenda resistebant Ipso schema anteponunt, idque, adiectia literis, cum aliis cardinalis de Angolis censebat, interim esso exspec­ patribus, ut subscribant et subscribentes colligant, tandum, donec Votum, quod archicpiscopus Cordoni communicandum esso consent; casque literas n ne­ (unus e patribus Deputations fidei) conscripserat, . * Cui qui definitionem in­ mine, qui ad poculiareni congregationem pro ex­ typis impressum foret pendendis propositionibus pertineret, subscribendas, fallibili tatis fieri postulaverant, minimo consenserunt. cum postulatio eidem congregationi esset exhibenda. Ncc immerito; parvus enim fructus ex illo Voto exstitit Literne illae typis impressae sunt, adpositis nomini­ 1 Prima editio est diri 30 dee. 186«, altera et tertia bus eorum patrum, qui credebantur nomina daturi. Itaque nomina primo adpositii orant: Ilerbipoleneia, 3 ian. 1870, qnarU 13 ian. 1 Libellum Uabes L ciL, eoi. 646-60. Argontincnsis, Sedunennis, Lauannensia ct Qeno* H λ bes illa later acta Depatatioais pro pcstulatia. vensis, Nicopolitanus, Brixincnsis, Cenomanensis, D < V. L dt, col. 660. doe. pr. Ratisbonensis, Leodionsis, Halicarnassensis. Scco1 V. LciU «I 6 *3-66 doc. J. • V. trit eoL 677-68. viensis, Eystettenaia, Wnrmiensis, Crossonsis, Metho1 V. L cit, coL 669-60, doe. f. nensis. Deleta nutem sunt nomina Sccovionsis ot ♦ Ad rem Camillas Sartori in epistola ad concilii secre­ Warmionsis: ille, quamvis alioqui fuerit neor pro­ tarium: pugnator infall ¡bili ta tin. noluit tamen alios invitare, Mund^aore veneratisrinKJ. ut peterent cius definitionem ; hic nb oa definienda Mi dice mua«iju«r Cardoni e»«ere vohatà del santo padre abstinendum esso judicabat. Deletis duobus uomini- che si sUmri immediatamente il no roto De iafaUitìlitafe Ra­ bus addita sunt alia tria: Hnssun. patriarchae Cili­ mini jnHdifirb, e si distribuisca »1 vescovi; la tïrtôd Caífatico ciensis; Francisci de la Bouillorio, ep. Carcaasnnensis; è «tata incaricata della sUnqn. e verrà quanto prima trans­ melo alla segreteria. Mi faccio u dovere di renderne In­ loscphi Cnixal et Estradò, ep. Urgcllcnsis1. Brixiformata reecelleuxa vostra, e con sensi della jd * distinta stima nonsis institerat, ut libellus postulationis cum omni­ ho l'onore di ripetermi di vostra eccellenza nrailksimo devobus concilii patribus communicaretur. Sed invitan­ tissicno servitore Pai pontificio seminario Remano 11 6 aprii * 1870. tium episcoporum videbatur esse, nd subscribendum Camillo Statori. hortari, quoscunque vellent Et fuero quidem com­ Ac re qai«kra vera op *v mox in Iacea prodiit hoc prae­ plures, qui invitati subscribere recusarent. notato titolo: Elttnttrath degmatien TfoM.mi mCrescente in dies subscribentium numero literie faflibiìilutf d^/htMhlutc per R P. D AMcjvtom Gtrrfori > V. L LÍ, coL Gí4. «loe. r» ardirKdtootasns» ItotMe, typìs (XrtMitfii 1870. 9 f., 174 p_. ¡ f. ir 279 B. ACTA DEPUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 280 8pcm vero eorum, qui. Dei auxilio freti, sine mora a ut do schoniato componendo deliberarent. Couvoncpostubtionem patribus concilii et deindo congrega­ runt sub vesperum, praeter Weatniomurtorienaonj, tioni proponi voluerant, eventus non fefellit. Die 9 febr. Ratisboncnsis, Qneenensis. Calvens», Pudcrburnencongregatio expendendis propositionibus petitionem aia, Tarvisinus. Sedimene», Bostrensis, (-a-soliuns». contra iofallibilitatis definitionem exaratam respuen­ Placuit, quod a duobus theologis proponebatur, ut dam esse, contra postulationem definitionis magno­ tota constitutio dc Romano pontifice (id est cap. XI pere summo pontifici commendandam consuit. Unus primi schematis cum capite addendo) in quatuor dissensit cardinalis Rattacher, qui negavi t» su diffi­ capita divideretur, et. quuad formulam definitionis , * nt in suasione Depufationis textus cultates contra infollibilitatem eiusque definitionem infallibilitati prolatas explicare posse; ceteri omnes definitionem schematis [capitis additi, quod erit quartum caput constitutionis do Rom. pontifico] ub omnibus reti­ vel maximo neccaiariam e±-e dixerant. Concilii tempore fero quotidie in ephemeridi­ neretur et approbaretur, prout in ¿Capito addendo “ bus Augustanis contra infallibilitat» definitionem, reperì cur. Putabant putres, qui infallibiUtis quaestionem I. sedem, episcopus definitioni faventes scribitur. Harum scriptionum praecipuus auctor est Ignatius mox io concilium introduci volebant, disensainnem do Dollinger, professor et praepositus Monacensi#, schematis in congregatione particulari incipi posse cui ab aliis. quaecumquu Romae eveniunt, referuntur feria II vel III PaschatK Sed qui oppositam sen­ Tandem dio 6 martii schema do Romani ponti­ tentiam sequebantur, discussionem schematis impeficis iafallibilitato (¿Caput addendum ** 1) inter eno-B dire omni npo studebant. Praeter aha. «o quoquo cilii pires distribuitur. Qui simul monentur, ut propositioni quaestionis id falli bilita tie consensuro» animadversiones in hoc schema intra dexem diet emo dixerant, si schema do ecclesia iuxta ordinem (a d. 8 usque ad diem 17 martii) concilii secretario cupitam proponeretur.. Quud sliquua ux patribus, . * tradant Sed definitionis adversariis instantibus qui definitioni favebunt, adduxit, ut quaestionem a cardinali Bilio impetratur, ut tempus urque ad differri rclloaL Cardinalia Monchini1 petitionem d. 25 martii prorogetur. Quod non «ine magno subscripsit aliisque subteri be udam transmisit, qun multorum patrum dolore factum est; suspicabuntur postulabatur capitum, uti disposita orant, tractatio. enim, procrastinationes ideo poatulari, at infallibili- Aocewm alio, quibus cardinalia Bilio timore af­ tatis definitio omnino impediretur. Quare cu etiam ficiebatur, ita ut rem proponere dubitaret. Maxi­ ma i oro studio incitabantur, plurimiquo subscripserunt mum igitur periculum erat, ne de aliis capitipetitioni, ut caput dc Romani pontificis infallibili- boa ageretur et. protracta nimia eurum discussione, tate ante alia tractaretur1. Cui desiderio non con­ crescentibus aestivo tempore caloribus, denique, tinuo acquieverant cardinales praesides, promiserunt antequam ad caput de in fallibili ta to ventum esset, tamen in colloquiis privatis, do infallibilitato agen­ concilium prorogaretur. Neque eolum urgebant ad­ dum rfeo poti primam constitutionem de fide ca­ versarii definitionis, ut, antequam ad doctrinam de tholica. summo pontifico veniretur, discuterentur dccom Interca episcopi, qui ex advenio stabant, nullum priora capita schema lis de ecclesia, sed volebant non movebant lapidem, ut impedirent praeposteram, C etiam, absoluta prima eomtitutionc de lido, ad sl­ ut aiebant, tractationem, instabantque. ut totum teram item do fide constitutionem gradum fieri, ac schema do ecclesia Christi secundum ordinem pro­ postea demum incipi tractationum schematis do ec­ positum tractaretur, incipiendo α capite primo flcc- clesia Christi, canique secundum ordinem In ipso clcriam cmu corpus Christi mysticum“·. Quod si schemate propositum. Cardinalis Bilio, praeses factum oeact. periculum erat, nc caput XI do„Ro- Deputation» de rebus fidei, iis obsequi vello vide­ mano pontifice *· omnino examinandum non propone­ batur, ncc iam in sessione Deputation» schema dc retur. Nam cardinalem Bilio advon».irii definitionis Romano pontifice, sed secundatu constitutionem de fere quotidie adibant, ut quod volebant oblinerent fide catholica proponere statuit. Hunc denique unus ex ita, qui definitionem cupie­ Patres igitur definiendae infallibili talia «tudiuai. bant, convenit peüitque, ut, infallibilitatis quac-tiono cum non aine gravi aaaeth«iu>ac co usuo periculo in concilium intrmlncta. tandem bono ecelceiuo et rem diutius differri pusac cerneront, habita delibe­ soluti animarum vellet oonaukro patrecquo tam ratione, nonnullos ad cardinalem dc Angelis mit­ gravi sollicitudine liberare. Illius quaestionis tracta­ tendos decreverunt, qui ci damnum, quod imminerot tionem sino magno periculo diutios differri non posso, ecclesiae, exponerent. Qui ex colloquio cum illo «d «Itoni post primam partem constitutionis de habito (18 aprili») cognoverunt, praesides ita magia fido catholica, cuius disquisitio in congregatione favere, qui discussionem infallibilitati» differri vellent. generali ante Pascha terminanda esset, proponi Quare nihil iam reliquum crut, nisi ut so nd summum debere. Respondit cminentisaimus, a cardinalibus D pontificem converterent atque, facta «incora relatione praesidibu' decretum c-see. ut statim proponeretur do statu rerum, enixo flagitarent, no cardinales schemi nCapitw addendi , ** nequo prius do primatu praeside^ in hoc ro gravissima diutius conniverent. (cap. XI) discussio haberetur. Itaque ub ipso pro­ Sequenti igitur die (19 up ri lis) mano ante congre­ visum esse, ut observationes sive harum summaria, gationem generalem eorum aliqui sanctum patrem tum Hde primatu“ tum „dc infallibilitato Romani adierunt, qui iis benigno exceptis promisit, id se *, pontificia Mparatim in duobus fasciculi· imprime­ facturum, quod congruum videretur. Sed, licet eo rentur. Iii«sit etiam relationes do observationibus ipso dio cardinalibus mandatum dedisse videatur, tcmpeilive scribi ita, ut in prima sessione congre­ tamen in congregatione particulari etiam sequentibus gation» particularis [ Deputation'» fidei] omnia pa­ diebus nulla facta est mentio schematis do Romano pontifice. Quare aliqui ex patribus, d. 22 nprilis rata essent, et ¿íbcomío brevi absolvi ponet . * Per hebdomadam sanctam (d. 10-16 aprili·) com­ vespere, conventu privato in domo episcopi Carplore· privati congroMUi a palribns Deputation» cawjncnsia habito, nancto patri petitionem oxhibero de fido habebantur in domo Wrttmunaetcricnsis, statuerunt, ut discussionem illius schematis incipi iuborct. Quam petitionem, cui 150 patres statim « V. t dt r«L 701 d. subscripserant, dio 23 aprili· per tres episcopos summo pontifici obtulerunt1. Eorum votis respondit » VAHLwl 70611. ‘ V. il!»i jriMiat· t cft. «L 639-636. * OWrvatkOM lito? Ubeelvr L ciL «4. W9-W70. I V. L clt. cd. 716 u s V. t. rii. eoi. 7W-24. 281 QUOMODO 1NFALLIBILITA8 PONTIFICIA FUERIT DEFINITA 282 eventus; naro dio 27 aprili» for. IV post Domin. in A maticis stricte dictis; ergo quaeritur, inquit, num Albii in sessione Deputation !· * do rebus fidoi pro­ proposito schemate infallibilius papae non nimia ponebatur constitutio do Romano pontifico, quae extendatur. Non negavit cardinalis, immo tamquam nessio huius Drputationie orat 34 *. Unus ex theo­ certissimum asseruit, papam infallibilem quoque esse logis retulit de constitutione ox capito XI schematis in factis dogmaticis, in canonization© sanctorum do ecclesia Christi conficienda et in suas partes aliisque paria momenti robus, sicuti ecclesia in hia distribuenda; alius theologus do unimadvorsionibua infallibilis eat. Addidit, se vehementissime capere, in schema do infallibilitate papae retulit . * ut in hoc concilio Vaticano definiretur, ecclesiam Dio 28 aprili» in Depututiono continuatur relatio infallibilem esae, non aoluin in definitionibus dog­ heri inchoata. Dio 1 maii, eadem absoluta, incepta maticis stricte sumptis, sed etiam in factis dog­ est relatio do primatu gencrutim. Dic 2 maii, maticis, in canonizatione sanctorum, in approbatione finita relatione do primatu, tractari coopta est nova ordinum. Sed cum nunc do infallibilitate papae constitutio nupor condita do Romano pontifice: cui definienda ageretur, antequam actum esset dc in­ visus eat inscribendus titulus „Constitutio primado fallibilitate ecclesiae, illud incommodi habere schema, ecclesia Christi quo indicaretur, agi de ecclesia quod plus diceretur, quam oporteret. Ad haec Christi ot quidem de eiusdem fundamento. respondebatur, neque in falli bilitatem ecclesiae hu­ D 3 ct 5 maii examinata sunt a Deputation© cusque ullo modo definitam ease, constare autem singula capita constitutionis. Quoad cap. ill dispu- apertissime infallibiliUteni ecclesiae dogma esse et tatum do inciso ,,quao proprie est episcopalis i uris- B dogma fundamentale, cum quilibet catholicus actum dictionis potestasua. Mcchliniensis censebat, hoc fidei enuntiando hoc profiteatur: „ Credo quod Deu» incisum esso superfluum, cum potestas summi ponti­ revelavit et ecclesia catholica credendum proponit? * ficis declaretur esae immediata ot ordinaria; cu * Cum igitur fide constet, ecclesiam esse infallibilem, etiam Pictuvicnsis accessit, quia multi ex minori idem dc papa definiatur. Sed cardinalis praeses noluit suffragia patrum parte episcopi iato inciso summopere offenderentur. Responsum eat, futuros esse, qui concedant illi petere indixitquo sessionem nocturnam eadem die quidem, potestatem summi pontificis immediatam 5 maii habendam. In qua sessione (erat haec or­ et ordinariam esse, sed negent, eam case ordinis dine 40 *) cardinalis porgebat contra schema eadem episcopalis, niei id expresse a concilio declaretur urgere, quae mano obiecerat. Dixit praecipuos (quod reapse a pluribus patribus in congregatione theologos tum ante ortum lansenismuin, tum eo factum est). Statutum igitur est, ut illud incisum durante, tum recentioro tempore, infallibilitatem papae duntaxat in definiendis dogmatibus defen­ retineretur. Maior exstitit quaestio, cum ventum est ad caput disse. Qua argumentatione plurcs patres Deputaquartum. Iam in conventu privato apud λνββ^ tionis decepti sunt, cum non animadverterent, illos inonusteriensem, do quo supra1 actum est, non ita theologos infallibilitatem papae in definiendis dog­ facile adducti eunt omnes, ut formam schematis, matibus tamquam veritatem de fido certam vel fidei qualis urat in „ Capite addendou, retinerent. Rader- proximam defendisse, et praeterea tamquam theobornensis novam proposuerat formam. Cum autem C logice certum probavisse, papam etiam in factis instantissime rogatus esset, ut ab hoo proposito in dogmaticis et in censuris haereai minoribus esso sessione Deputationia abstineret, acquievit. Rationes, infallibilem, idque eodem modo, quo ccclcaiam in­ cur pristina forma retinenda esset, hae afferebantur: fallibilem essu constat. Archiepiscopi Dechamps, „In congregatioue generali sine dubio plurimas Spalding, Steins ct episcopus Martin, adversarios propositum iri emendationes, quae a Dcputatione conciliandi studio ducti, argumentationi cardinalia do rebus fidei perpendendae essent, facileque eve­ Bilio favebant, alii fortiter resistebant. Sic hinc nire posse, ut totus textus mutari deberet. Ab­ atquo hinc disputatum est ad horam usque nonam. Postero die (6 maii) mane, einincntissimus praeses soluta demum discussione in congregatione generali, opportunum tempus fore cogitandi ct perpendendi, ad sessionem vocaverat duos theologos. Post brevem utrum ct quomodo constitutio melius conformari utriusquo orationem de quaestione, utrum ct quid posset. Quod si nunc uova proponeretur forma, definiri posset, mox iuopinuto a cardinali prolata in sessione Deputation!» certo non paucas nec breves est nova formula, quam ante sessionem ei Pader. * Hanc, ah uno o theologis dc singulis emendationibus propositis ori tu ros dis­ bornenhis tradiderat putationes, ita ut totam rei tractationem in longum praelectam, ulius theologus commendavit uti sol­ protrahi n occaso foret. Praeterea, ei in congrega­ vendis difficultatibus aptam. Rogatis sententiis, * 1 pla­ tione particulari mutationes fierent, futurum pro­ alii sibi formulam placere, alii „inxta modum fecto, ut nmgnuni id afferret incommodum et ansam cere dicebant; unus neo contradicere nec „placetu praeberet adversariis ad totum schema rciiciendum.“ D dicere voluit; duo formulam plane rciccerunt. Con­ His et similibus rationibus permoti patres Deputa­ clusit paulum festinanter cardinalis Bilio: „crgo tions, qui privatim apud Wcstmonastcricnsom con­ formula proposita, inquit, omnibus patribus placet, venerant, do schematis formula retinenda consen­ duobus tantum contradicentibus11. Eam sine mora serunt. In sessione autem orta est magna dissensio. typis mandari iuasit. In sessione d. 6 maii etiam exordii forma mu­ Schema capiti * IV sivo capitis addendi ab emi­ nentissimo Bilio compositum et a sancto patro Pio IX tata est. In sessione 42 * d. 7 maii redierunt patres ad probatum erat. Quapropter inopinatum omnibus accidit, quod idem cardinalis in sessione Deputa­ novum formulam capitis quarti, ac duo illi, qui eam tions d. 5 maii fer. V. (mano), cum nomo patrum reiecerant, rationes exposuerunt, cur reficiendam adversus schema loqueretur, ipso contra illud argu­ putarent. Praecipua ratio haec fuit, quod in capite, mentari coepit: non plus posso definiri de infalli- iam mutato, tan tumm modo doceatur, Romanum pon­ bilitato papae, quam definitum sit do in fallibili tate tificem errare non posse, cum definiat, quid ex­ ecclesiae; de ecclesia autem hoc tantum definitum presse fid' divina credendum sit. Indo enim timen­ case, eam esse infallibilem in definitionibus dog- dum esso, ne fidele», cum plenam expositionem doctrinae do Romani pontificis infallibilitate Hio 1 CL Auprw coi. 238. capito contineri putent, hanc ad Uh * sota· defini> V. enn-t. «apra o)L2IOs<|. ’ V. rupra eat 2-lft B. i V. eam *npra est. »1 bc. Ct col 210 r. 1 Supra. coi. ‘j8O a. I 283 B. ACTA DEPUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 284 * d. 19 iunii praelegit1. (iones referant, quibus fides divini praescribitur, A simus Bilio in seas. Deput. 48 adversarii autem infallibili tat ia huiusmodi aduuram In hac sessione insuper novus textus prooemii ut interpretationem pervulgent Postquam illi duo di- cap. I et II constitutionis praelectus est, deinde ex­ eendi finem fecerunt, unus o theologia, quid do nova pensae emendationes cap. III usque ad numorurn 8; * d. 21 iunii uwque ad num. 26 formula sentiret, exposuit; concessit ille quidem, pergitur in sessione 49 * dic 24 iunii usque ad num 43. In difficultates non abesse et rationes propositas vi non et in seas. 50 carere; putabat tamen, iis facile occurri posse, si hac sessione facta est ulhma recensio prooemii, cap I et II, et deinde cardinalis Bilio alism prae­ pauca mutarentur. Quod cum maiori patrum nu * mero placeret, continuo id operis susceptum1 et legit novam formulam definitionis infallibili ta tía, schema, nonnullis mutatis, patribus eoncilii propo­ cuius auctores fuerunt Wcstmonaaterienaia ct Thes­ , * salonicensis Patres de ea privatim deliberare situm est2. Iu DopnUtionis seoionc 43“ d. 8 maii agebatur statuerunt de animadversionibus in primatum Romani pontiIn sessione 61 * Deputationis d. 16 iunii: discussio ficis atque ab aliquibus in nova constHutiooe prima emendationum in cap. III const, usque ad finem. de ecclesia Christi quaedam mutationes postula­ Praeterea cardinalia Bilio formulam definitionis in­ fallibili tatis denuo examinandam proposuit, quao bantur. Permulti patres concilii, cum audirent, quid in iam in sessione 48 * d. 19 iunii proposita orat Quae­ congregatione particulari (6 maii| accidisset, schema situm est praecipue, utrum haec vel alia similia de infallibilitate, non reformatum, sed deformatum B formula nunc a Deputation® congregationi generali esse rati, deliberare coeperunt, quomodo huie malo proponenda esset, quo citius inter au conciliarentur medela afferri posset. Itaque comploro habiti sunt animi. Conclusum eat a Deputatione, nullam con­ conventas privati apud archiepiscopum Bituricenscm gregationi generali proponendam esae formulam, et episcopum Carcassonensem, quibus adesae sole­ sed exspectandas emendationes a patribus concilii bant Weatmooastericusis. Corisopitcnsia, Hebro- scripto exhibitas nensis, Ascalonensii, Cenomanensis, Ratisbonenria, In congregatione generali 79 * d. 30 iunii habita, ct vicarii‘generales d’Alion et Chesnel, ut delibe­ episcopus Padcrbornensis proposuit emendationem2 rarent do emendatione formulae. Placuit omnibus, eius ipaius formulae, quam hucusque tam acriter ut, quoad fieri posset, nova reiccta formula, anti­ defenderat . * quum schema restitueretur et ut de obiecto infalliIn session * * Deputationis d. 3 iulii episcopus 52 bihtatia Romani pontificis n?n plus definiretur, quam Brixincnsis- et archicptecopus Westmonasteriensisc idem esse cum obiecto infallibilitatis ecclesiae Com­ proposuerunt emendationes formulae. Nihil con­ plures emendationes propositae. clusum est Dum haec aguntur in conventibus privatis, in Post diem 26 iunii multae emendationes formulae congregatione generali dio 13 maii novi schematis, propositae sent, tum in privatis plurium patrum quod supra diximus distributum esse, discussio congressibus, tum in Deputatione pro rebus fidei generalis incepit1, quae continuata est usque ad modo prirate, ut sententiarum unitas praepararetur, diem 3 iunii, corn, postulantibus 150 patribus et 0 sicque finem suum assecuti sunt patres, qui hos con­ ecteris plerisqqo assentientibus, tandem conclusa est. greasua frequentaverant Episcopi autem, qui in­ Privati autem illi conventus alii apud alios patres fere fallibili talem papae definiri nolebant eoromque as­ toto hoc tempore habebantur, quo schema in congre­ seclae, ut definitionem vel impedirent vel inanem gationibus generalibus tractabatur. Nec frustra. redderent, formulas nimia vagas, quae in utramque Io sessione 44 * Deputationis d. 22 maii, ipse partem trahi possent, afferebant ac laudabant, quao eminentiwirous Bilio refert, plurimos patres offendi si reciperentur, M quoquo suffragia pro definitione novn formula capitis quarti, et id quidem ob rationes daturos case pollicebantur. Sessio 53 * Deputationis non leves. Tum paene cadom iam ipse repetit, quae habita eat d. 7 iulii hora nona matutina. Displicuerat a duobus patribus d. 7 maii in sessione 42 * contra archiepiscopo Parisiens *! et eius amicis, quod epi­ novam formam allata erant Praeter Paderbornenscm, scopus Tarviiinus io congregationo generali 83 * die Mechfiniensem, Balcimorensom ct Bostrensem, prope 6 iulii, cum de emendationibus in cap. Ill relationem omnes iam censent, emendandam esse formulam. haberet, novum incisum proposuerat in canone III, Cardinalia in primis proposuit ut historicus quidam quod inseri voluerat Deputatio in sess. 51 * 7. Re prologus illi capiti praefigeretur, quo ostenderetur, igitur in seas. 53 * novo Deputationis examini sub­ qua ratione summi pontifices fidei magisterium in jecta, id consilii initum, ut totus canon III cum ecclesia exercere semper consueverint, simulque novo inciso typis mandaretur et sequenti die ex­ falsas suspicioni praecluderetur aditus, quasi Ro- penderetur. Deinde exapninatae emendationes ca­ mini pontifices absque consilio, deliberatione et D pi tin IV. Proximis sessionibus Deputation !#, * d. 8 scientiae subsidiis in rebus fidei indicandis proce­ et 9 iulii, de iisdem rebus agebatur. Priori die dere possint Die igitur 8 iunii cardinalis novam placuit, ut novum incisum in canone ΙΠ omitteretur; formulam Deputation! (owe. 45) praelegit Post die vero 9, instante cardinali Bilio, decretum eat, diuturnam deliberationem formula satisfacere visa oportere incisum retineri et in congregatione gene­ non est licet plura in ea placuerint4. rali proponi8. Ratio haec erat, quod eo impetere­ Io sewionc 46 * d. 9 iunii vespere, examinantur tur error, in quo totius subtilioris Gallicanismi cardo emendationes prooemii a concilii patribus propo­ vertebatur. sitae, in proxima sessione d. 12 iunii mane, emen­ • V. farwutem «upr^ ml. dationes item prooemii et cap. I et II constitutionis > V. formulam supra coL 267 π C. de ecclesia Christi • V. eam later seta dictae congregationis. Cardinalis Cullen, in congreg. generali 73 * d. 4 Ct rapra coL 249 o u. 18 ran. proposuit emendationem, quam ipsi cardi­ • Reverendissima» Brixlnenste voluit retineri foro alam nalis Bilio suggesserit quamque idem eminentis- .Ipso antem apostolico primatu ete.· d. 26 iunii examinatam, 1 Ct·#·! 962. 42. » V. M «Vn» L LU. «I. 4-7. • V.tLH. «4.29 iq 4 V. fcnoafc· npra «4. 2ft7 M; d» ori. ΊΜ -ftt. et npra ite tamen, ut m &ne diceretur : w... per aastetentiam Spiritu» sancti errare non po-ae, stenti condite generalia non peasant.· Cf. supra eoi. 270 a. • V. supra col. 270 n. • V. illud incteum coi. 2ΛΒ a. • Ct »upra coi 274 D. 285 QUOMODO INFALLIB! LITAS PONTIFICIA FUERIT DEFINITA 286 Deputatio tribus diebus continuis (7, 8, 9 iulii) Λ pitis ILI dolori et in definitione infallibili tatis addi diuturnas ct laboris plenos sessiones habuit, ut iuberet incisum 0innixus testimonio ecclesiarum * 1. omnes emendationes capitia IV in trutinam revo­ Quod sanctus pater, postridie per subsecrotarium caret. Decrevit, ut probatae emendationes typis concilii respondens, abnuit, committens omnia con­ descriptae patribus concilii distribuerentur, quo gregationi generali, iudicio definitivo sibi servato. facilius dc iisdem sententiam ferro possent. Patres illi in conventibus d. 16 et 17 iulii habitis In 84 * congregatione generali, dio 11 iulii, op. numero pluribus suffragiis — 36 contra 28 — con­ Tarviatnus de novo inciso canonis Ili retulit; canon stituerunt abstinere a sessione publica, atque multi integer, secundum Deputationis sententiam, a longe eorum iam 17 iulii Romam reliquerunt Ante dis­ maioro patrum numero approbatus csL Deinde cessum episcopi numero 55 subscripserunt prote­ * Brixinensi retulit dc emendationibus capitia IV. stationi summo pontifici exhibendae1; quae eadem Maximus patrum numerus approbavit illas septem dic 17 iulii sancto putri Pio IX tradita est a Deputatione receptas emendationes, quae typis Sessio solemnis habita est d. 18 iulii. Schema impressae et inter patres distributae cisque com­ illud authenticum, quod inter patres distributum mendatae erant, rcicctis omnibus aliis. Itaque in esse diximus, ab episcopo Fabrinnensi praelectum sessione 56 * Deputationis d. 11 iulii textus cap. Ill est Suffragiis nominatila exquisitis, dixerunt ot IV iuxta emendationes d. 5 et 11 iulii in congre­ patres 533 placet, duo autem non placet, episcopus gatione generali approbatas reformatus est. Placuit Cai ac ensis et episcopus Pctriculanus seu civitatis quoquo post longam discussionem Deputation!, ut ] ì Little Rock. Deindo summas pontifex constitu­ etiam capiti IV adderetur canon, id quod plurcs tionem comprobavit. emendationes postulaverant, et a longo maiore 70. patrum numero exoptari non ignorabatur. Cum vero graves difficultates obstarent, quominus pro loscphi Klcutgen epistola, qua alterum schema cap. IV, sicut pro reliquis, proprius canon condere­ reformatum do fido catholica cardinali Bilio, Deputationis praesidi, mittit1. tur, decretum tandem est, ut tota cius capitis de­ 1870 iulii 22. finitio sub anathemate ita comprehenderetur, ut, qui ei contradicerent, anathemate ferirentur. Cum Eminentissimo principe. autem id quoad caput IV decretum esset, visum 11 signore Stahl prima della sua partenza non est item decernere, ut unicuique trium priorum avendo terminata la copia dello Schema constitu­ capitum suus canon, antea sciunctus, subnecteretur. tionis II de fide o della Relazione, credetti di non In congregatione generali 85 * d. 13 iulii suf­ poter far meglio, che pregare ì Germanici stenografi fragia ferebantur primo de cap. Ill emendato, di continuare quel lavoro, avendo anche questi il deindo de cap. IV item emendato, moro solito, segreto. Da loro dunque vostra eminenza o avrà id est sorgendo voi sedendo. Tum vocatis singulis già ricevuto o ricovrà in questi giorni Γ uno e Γ altro nominibus suffragia ferebantur de integra constitu­ scritto tutto finito per la stampa. Si ricorderà vostra eminenza, che ancor prima tione, prout reformata et typis impressa inter patres distributa erat. Aderant Patres 601, dicebant placet 0 di Pasqua fu stampato o distribuito ai Deputati un foglio, nel quale si rese conto del modo, nel quale 451, placet iuxta modum 62, non placet 88. D. 14 iulii Deputatio duas habuit sessiones, nel capo IV o V ai erano eseguite alcuno mutazioni * “ mane ct 58 57 *® vespere. Examinatae conditiones, 0 aggiunte nella Deputazione o stabilito o da alcuni sub quibus 62 patres suffragium dederant placet proposte, ceteris non contradicentibus. Questo muta­ iuxta modum. Ex conditionibus duas solum recepit zioni ed aggiunte nello scritto, cho vostra eminenza Deputatio. Factis paucis correctionibus styli ad­ ricevrà, già sono fatto. Inoltre avverto, che noi capi secondo o terzo missa est a) exceptio, qua plurcs postulabant, omittendum alcuni punti, di poco rilievo però, rimasero nella esse textum s. Augustini. Eo deleto, etiam s. Irenaoi Deputazione quasi sospesi : cioè fu fatto qualche omissus textus, qui sine illo iam minus placebat. osservazione, proposto un cambiamento, ma niente b) Altera admissa est exceptio, scilicet ut ad propriamente deciso. Nel secondo capo si desi­ omnia effugio excludenda in fine definitionis addere­ derava con ragione, che si citasse qualche testo della * immortalità dell’ anima. Il testo di tur „non autem ex consensu * . ecclesiae Conclusum Scrittura sull porro est denuo. ut singuli canones ipsis capitibus poi citato dispiaque ad alcuno, cho parlava forte, tacendo gli altri. Ma ora il testo ò citato in maniera, subnecterentur. Relatio sic diviso inter Calvensom, Tarvisinum che al giudizio do! padre Franzelin o di monsignor et Brixinonsem, ut Calveosis referret do exceptioni­ Schwetx tutti sarebbero certamente contenti. — Nel bus in prooemium ct cap. I et II, Tarvisiuus de D terzo capo contro Γ inciso: et mortis timorem a mor­ tali remorii fu osservato, che anzi Adamo fu minac­ capite III, Brixinonsis do cap. IV. Die 16 iulii habita est ultima congregatio gene­ ciato di morte so avesse peccato. Propose qualralis, quao erat 86 . * Omnes propositae emendationes chuno di dire semplicemente: donum immortalitatis approbatae sunt et indicta est sessio solemnis in • impertiit. Ma una simile frase procedo e nel testo di s. Agostino, che segue, ai legge: immortalis benediem 18 iulii. Post congregationem generalem, consentientibus patribus pro rebus fidei deputatis, theologi apud * Cf. ephtotan mereslittimi archlep. f*arioetrii ad fa. cardinalem Bilio praesidem convenerunt, ut con­ pontificem ad calcem L LII. 5 V. cam ibid. stitutioni etiam quoad stylum extremam manum im­ 3 Post JMMOftem trigeminum tertiam Depalatis pro rvba» ponerent. Quod cum factum esset, duo ex theo­ fidei ad secundam constitutionem de fide nca amplias rediit logis, typographiam secretam in aedibus Vaticani Schema eiusdem constitutionis ab ipsa reformatum, rettone ha* adeuntes, totam constitutionem recto ac sincere im­ bita animadverrionua, quae a pluriVu» patribui ra eo dbentiendo primendam curarunt Hoc schema authenticum factae fuerant, habetur supr?. *ub nuto. 38. Attaieea theologi secundum discussiones habitas «chema enveudamut, quod multi· inter patres distributum est Eorum patrum, qui infallibilitatem nolebant de­ in loris mutatam simal cum relatione ad ¡litri explicandam em mentissi ran praeridi Deputationis tradidit losephn» Klnlqen finiri, deputatio d. 15 iulii vespere summum ponti­ e societate lesu, nuns opera Deputatio pro rrbu· fidei in re­ ficem adierat. Promiserunt ei, se suffragium placet formando ibernate uti voluerat. En eius erigida ad rerdidaturos, dummodo novum incisum e canone ca­ nalem Bilio in rat Itemi· echenaU data. *s- 287 B. ACTA DEPUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 28& fido conditoris, rho è di nuovo quasi 1’istCMO, che a quaelibet eorundem’; ita ut personae inter se, non donum immortalitatis. Quindi bo scritto: ct mortis autem ab essentia reuliter distinguantur. Quarc imperio mortalem exemit; in vece di imperio si po­ alias eat Pater, alius Filius, alius Spiritus sanctus; trebbe dire o ai direbbe, credo, meglio legibus ; cosi non tamen aliud3, sed unus natura Duus in tribue personis distinctis. ai esprime propriamente il posse non mori. Sicut vero trium personarum unit Deitas, natura Quando disse a vostra eminenza, che pensava di andare dopo la sessione solenne a Viterbo, credo et substantia, ita una ct indivisa est operatio, qua di non avere espresso il motivo. Questo non fu Trinitas sacrosancta cuncta extra so condidit, dis­ semplicemente per cambiare aria o riposare, ma per ponit et gubernat3. Neque enim divinae personae far uso dei bagni, giudicando i medici, essere questo operantur ad extra singillatim sed prout essentia, Γ unico rimedio per guarire quel male, che in questo voluntate ct potentia unus sunt Deus, unum uni­ anno non mi ha poco molestato. Ma io rimango versorum principium ·, sempre alla deposizione dì vostra eminenza. che Caput II. mi potrà richiamare a Ruma, quando vorrà. Se non De hominis creatione et natura ricevo altro avvi», ho intenzione di rimanere qui De hominis vero natura ct origine, divinis littori» fin al fine del meso di Agosto. Raccomandandomi alla benevolenza ed alle pre­ edocta, haec credit ct praedicat aaneta mater ec­ ghiere di vostra eminenza mi dico dì cuore eoo clesia. Facturus Deus hominem ad imaginem ct profondissimo rispetto, di vostra eminenza re ve reo- B similitudinem suam, ut praeeMct univorsae terrae. disrima umilivtimo servitore corpori de limo terrae formatu inspiravit apirarulutn vitae, animam sciliect de nihilo productum, imma­ Gius. Kirutgen, d. C. d. 0. terialem. incorruptibilem, immortalem, intelligenti * Viterbo al seminario 22 luglio 1870. et libera voluntate praedium. Quare de corpore quidem legimus4: Nerertatur pulris in terram, untie 71. Schema constitutionis dogmaticae secundae de erat; de anima vero: A7 redeat spiritus ad Deum, qui dedit illum; et iterum'’: Nolite timere eos, qui fide catholica patrum examini propositum. occidunt corpus, animam autem non possunt occidere. Pim episcopus scitus ¡errorum Dei. Hace porro anima rationalis, quae singulis homini­ sacro approbante concilio bus a Deu creatore infunditur, eurporis humani, etsi ad perpetuam rei memoriam. ab eo essentia differens, vere tamen, per se ot ceInter tot ot Unta mala, quae hisce temporibus aontialiter forma est7, iu scilicet corpori coniuncta, deploranda nobia sunt, illud sane haud exiguum, ut cum eo constituat nataram humanam vere ct inventos esse, qui in pertractandis augustae reli­ reali tor unam. gionis nostrae arcanis, contra Apostoli monitum plus Primo autem homini Adao ot Evae uxori, e vapore cenantes quam oportet sapere, α vero fidei costa eius divinitus funustae, benedicens Deus aitB: intellecta desciscerent Hinc enim accidit, ut errore» Multiplicamini et replete terram ; atque ita ex uno multiplicis, dudum ab ecclesia reprobati, velut nova C fedi ootne genus hominum inhabitare super unirersam specie induti reviviscerent, et latius in dies ad faciem terrae9. Quare etiam voca rit Adam nomen multorum calamitatem diffunderentur. Quapropter uxoris suae llera, eo quod mater esset cunctorum pastoralis officii cura, qua et fidei depositum inte­ rieentium ; ** Adam vero ipse primus dicitur formatus meratum custodire ct pericula a fidelium animis a Deo pator orbis terrarum H, quippe α quo cuncti, propulsare tenemur, a Nobis postulat, ut, declaratis qui incolent terram, naturali generatione descendant iam fidei ipsius natura ct proprietatibus, ad prae­ [carne do carne nascente, cui anima a Deo in sin­ cipua quaedam cius dogmata conversi, sensum gulis de novo creata infunditur,a] Qua fidei sen­ horum genuinum, quem tenet semperque tenuit tentia negata, laeditur quoquo dogma de peccato sancta mater ecclesia, adversus illiustnudi depra- ab uno primo genitore in omnes transfuso, et de vationes asseramus, nostraquo definitione, appro- redemptione omnium per anum Mediatorem leaum, baote sacro Concilio, confirmemus. contra Apostoli doctrinam11 : Sicut per unitu delictum in omnes homines in condemnationem, sic et per unius Caput 1. iustiliam in omnes homines in iuslifieationent citae. De fonctissima Trinitate. Caput III. Mysteriorum, quao fido illuminati profitemur, De hominis redattone et lapsu. omnium supremum ipso Deus eat, unus in oaaentia, trinus in personui: Pater, Filius et Spiritus sanctus. Verum in ipso generis humani primordio magHaec beata et individua Trinitas accundum catholicae D num insuper quoddam divinae pietatis arcanum fides 6dui veritatem unus evt Deus, proptcrca quod es­ christiana agnoscit. Uomo, ad imaginem Dei factus, sentia, substantia seu natura tribus personis com­ ipsa quidem natura sua ordinatur ad Deum cogno­ munis re et numero una eat Puter enim ab aeterno scendum. colendum, amandum, eo videlicet modo, Filiam generat, non alium suae aequalem essentiam qui naturali facultati congruit. Verumtamcn summus ex so producendo, sed ipaam suam simplicissimam 1 Cf. cuse Lateran. IV cap. 2 Damnamus. ewentism communicando; itemque Spiritus sanctus î Ibidem non multiplicatione cMoatiae, sed eiusdem singu­ > Cf cone oecum. VI eonfesrio fidei l Agalhonis laria ewotiac communicatione aeternaliter ex Patre • Ct cone Lateran. IV cap. I Firmiter. 4 Eoi ΧΠ. 7. et Filio Unquam ex uno principio et unica spiratione • lUtlh. X, 28. . * procedit 7 Cf. com. Vienaenait Clementina ; cone. Later. V ApcstsHaec Igitur re et numero una edentia, incom- lici rtgiminii; Utt apovt. Hi IX d. d. 15 ionii 1857, prebensibiU· et ineffabili *, non est generans nequo • Oen. I| 28. • Act. XVII, ϊβ. genita nec procedens, sed eadem veraciter est Pater, » Gen. UI, 20. qui generat, et Filium, qui gignitur, ct Spiritus sanc­ tus, qui procedit; tres simul personae ac singillatim » Ct smilis» rtriun nnik Il si ceratili! Fler telini de- n Qaae noda quadratis intimi, in meo apogrspho deerant; ea tamen addenda videntor ob adnolatlonccn ad fanno locasi ab Ipso κ ht mal£s anciore appositam. is Row.V, 18. Δ SCHEMA C0N8T1T. II DE FIDE CATHOLICA 289 290 rcru ni Conditor ct Dominus, cuius potentia crcatao a fecit, ut per hanc vere homo factus consubstantialis naturae proprietatibus ct legibus non circumscribitur, esset nobis1. Atque ita in integra veri hominis inexhausta bonitate hominum genus io primo pa­ perfoctaque natura verus natus est Deus, totus in rente ad statum elevare voluit, in quo super naturae suis, totus in nostris’. Haec igitur est Verbi divini simo conditionem boni divini particeps fieret1. cum humana natura unio secundum hypostasin, a Itaquo praeter dotes, quibus in propria natura per­ sacris conciliis definita et ab universa semper ec­ ficeretur, sanctitatis ct iustitiao admirabile ei munus clesia credita et praedicata, ut non alius sit Deus impertiit, ut, natura quidem servus, Spiritus sancti Verbum, ot alius homo leans, sed una hypostasis autem dono filius, divina mandata ot virtutis opera seu persona et Deus sit per divinam et homo per iam non solius naturao vi, sed gratia desuper infusa humanam naturam assumptam. exsequendo, aeternam huereditatem promereretur. Quare sicut in sanctissima Trinitate tres personae Ad hace carnem spiritui gratia sua sublectam fecit, distinctae in una subsistunt natura, ita e contrario ot mortis imperio mortalem exemit. Mortalis quippe in Christo una divina persona in duabus subsistit orat homo couditiono corporis animalis, immortalis naturis distinctis et inconfusis. Ex quo quidem autom beneficio conditoris’. intelligant omnes oportet, essentiae, substantiae seu Hunc Deus in paradisi felicitate tanquam in naturao notionem cum notiono hypostasis seu per­ umbra vitae collocavit, sic munerans libero arbitrio, sonae minime caso confundendam; ne cum manifesta ut tamen regeret imperio, terreret exitio’. Posuit sacratissimorum dogmatum subversione tot semper anto eum vitam et mortem, ut, siquidem vitam B dicantur cue personae, quot sint naturae perfectae, eligeret, do virtute in virtutem conscendens, ad intellectu ct voluntate praeditae. Quamvis vero incarnationem Filii Dei tota Trinitas regnum caelesto transferretur, Deum aeternum ■ visurus, non facúltalo naturali, nee per speculum operata sit, quia inseparabilia sunt opera Trinitatis; in aenigmate, sed facie ad faciem, sicuti est, ct hac solus tamen Filius formam cervi accepit in singulari­ visione in eiua similitudinem transformatus divinae tate personae, non in unitate divinae naturae, in id, quod est proprium Filii, non quod commune voluptatis torrento potaretur. Haec illa est hominis elevatio, quam sanctorum Trinitatis3. Ex admirabili hae Deitatis cum humana natura patrum vestigiis insistentes doctores catholici recto supernaturalem vocaverunt, ut quao naturao creatae in uno Christo coniunctione illud etiam consequitur, tum exigentiam tum viros transcendat, idcoque nec ut sancta ct immaculata semper virgo Maria proprie naturali conditioni nec meritis hominis debita, sed voreque Dei genitrix sit et salutetur4, quippe ex qua carnem assumpsit et natus est ille, qui verus gratuitum sit divinae largitatis beneficium. At vero homo conditori suo ingratus mandatum est Deus. Haec igitur Christum, Deum et Dominum eius libere transgrediendo, e statu sublimi, ad quem nostrum, pariens, mater gratiae nobis exstitit, atque evectus erat, una cum propagino sua excidit, iram per illum do antiquo serpente triumphans facta est Dei et indignationem incurrens, sanctitatem et iusti- mater cunctorum vero viventium, nec desinit potenti tiam tam sibi quam nobis amisit, et peccato in­ sua intercessione aeternae nobis salutis dona conquinatus non mortem ct poenas corporis tantum, 0 ciliare. Ex quo vero Filius Dei, a paterna gloria non sed etiam peccatum, quod mors est animae, in omne genus humanum transfudit. Quod quidem recedens, nova nativitato generatus, haec mandi Adao peccatum propagatione, non imitatione, om­ infima ingressus est, humana do Deo, qui verus nibus eius posteris transfusum, unumquemque in est homo, ot do homine, qui verus est Deus, divina statu peccatoris constituit: quemadmodum ecclesia voraciter praedicantur. Invisibilis onim in suis visi­ constanter docuit, et sacra Tridentina synodus de­ bilis factus est in nostris, ante tempora manens esso coepit ex tempore, impassibilis Doue non de­ finivit, cuius decreta renovamus. Ab omnibus tamen fidelibus finniter crcdondum dignatus est homo esso passibilis, ct immortalia constanterquo profitendum est, Dei matrem beatam mortis legibus subiaccre5. Quao quidom proprie­ virginem Mariam in primo instanti suae conceptionis tatum utriusquo naturao in una cademquo Filii Dei fuisse singulari omnipotentis Doi gratia ot privilegio, persona communio, sicut in apostolicis et evangelicis intuitu meritorum Christi Salvatoris humani generis, scriptis manifestato, ita perpetuo patrum consensu ab omni originalis culpao labo praesorvatam im- tradita est. Sicut proin duco in Christo naturae non permunem, prout per apostolicam nostram constitu­ tionem, quao incipit Ineffabilis Deus, a nobis de­ mixtao nec confusae, ita duae voluntates ot opera­ tiones confitendae sunt; unus tamen et idem operator claratum ot definitum est. nostrae salutis, Unigenitus Dei, qui per divinam Caput IV. D divina, humana per humanam naturam indivise ct De mysterio Verbi incarnati. inconfuse operatur, per formam Dei coruscans mira­ Vcrumtamon dives in misericordia Deus per culis, et in forma servi succumbens iniuriis'. At vero carni et sanguini participans cum in­ Filium suum unigenitum, factum ex muliere, ho­ minem lapsum erigere, et dovicto daemone, cuius firmitate naturae culpae maculam nequaquam sus­ versutia perierat, de morto ad vitam revocare cepit, sed purissima ex Virgine de Spiritu sancto sanctus conceptus, ac plenus gratiae et veritatis dignatus est. Huius autom mystorii haeo est recta et sincera natus est. Qui nulla unquam concupiscentia len­ fidos, ut credamus ot confiteamur, Dominum nostrum tatus fuit7, et licet vero libero arbitrio praeditus, lesum Christum verum Deum ot verum hominem esse, non solum non peccavit, sed neo peccaro potuit Sic autem Deus dilexit mundum, ut hunc Filium Deum ex substantia Patris ante saecula genitum, ot hominem ex substantia matris in saeculo natum. suum unigenitum victimam daret, cumque, qui non Sempiternus enim Dei Filius, cum in forma Dei 1 Cf. cone. Chaktd. deasitto ; eoac. veram. V can. fi. ’ 8. Leo M. Ep. ad FUv. Patri esset consubstantialis, nascendo ex matre » Cone. Tclet XI cent Mei. sempor virgine formam servi ita sibi propriam 1 S.Thom. Shih. UroL p. 1-2, q. 110, a. 1. ’ 3. Ang. D*** gen. ad. liti. L VI, e. 26 [Migue, Pair. Lit XXXIV, 8MJ. • S. Aug. Bachin β. 25 (Ibid. XL, 215 J. Cowoil. gxxkmau tomus LITL « Cene. EpbeHoum can. 1 j cone, oecum. V caa. 6. * S. Leo M. Ep- ad Fise. • Bp. s. Agalh. nd coac. cerasi. VI. evoe. Later. I Martino; epirt. S. Leonis ad Fiar. t Cf. cune, ceram. V can. 12. IV 391 B. ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 292 noverat peccatum, pro nobis peccatum faceret, ut a statu diaboli liberemur, verum etiam spiritu mentía noi efficeremur iusticia Doi in ipso. Talis enim nostrae renovati iustitiam et sanctitatem, quam decebat, ut nobis esset pontifex, sanctus, innocens, Adam peccando sibi ct nobis perdidit, recuperamus. impollutus, segregatus α peccatoribus et excelsior Nequo igitur baec gratia naturae tantum vires re­ caelis factus. Qui per Spiritum sanctum semetipsum parai, ut por oam adi uti ad honestatis nonnam offerens immaculatum Deo, per proprium sanguinem mores et actus nostros plene componere possimus, semel introivit in sancta, aeterna redemptione in­ sed ultra naturae terminos ad caelestis hominis id venta1. Quemadmodum igitur in primo Adam, qui est Christi imaginom noe transformat in novamquo est forma futuri1, tan quam in suo capite genus vitam regenerat In Christo enim lesu elegit nos humanum cecidit; ita in novissimo Adam, hoe est Deus ante mundi constitutionem, et praedestinavit in Christo lesu, unquam altero suo capita Deo re­ conformes fieri imagini Filii sui, ut sit ipso primo­ conciliatum est Voro enim mediator Dei ct homi- genitus in multis fratribus1. Undo hanc nobis num homo Christus lesu», unas moriens pro omnibus. charitateni dedit Pater, ut ox Deo nati filii Dei divinae iostitiao pro nobis satisfecit, et deleto chiro­ nominemur ct simus5. Qua quidem filiorum adop­ grapho, quod erat contrarium nobis, exspolians tione redditum nabis ost illud divinilo naturae con­ principatus et potestates, de vetusta nos servitute sortium, quod nunc inchoatum per gratiam, ali­ in fiborum libertatem vindicavit. Si enim unius quando consummabitur in gloria3. Spiritu voro delicto mors regnavit per unum; multo magis Filii, quem Deus misit in corda nostra, uncti ot abundantiam gratiae et donationis ct iustitiao ac- B sacrati, templum quoddam diviuao mai ea tatis efficipiontes in vita regnabunt per unum lesura cimur. in quo Trinitas sacrosancta habitaro, sequo *. Christum ipsam animai) fideli communicaro dignatur, dicente Haec vero vis satisfaciendi pro peccatis omnium Christo Domino : Sí φώ dilijjit me, sermonem uieum et merendi nobis justificationis gratiam et hacredi- serrabit, et Pater meus diliget rum, et ad eum renie mus, tatem passioni Redemptoris inerat, propterea quod et mansionem apud eum faciemus . * humani eius actos valorem habebant seeundum Quare hoc quoquo tenendam ct ab omnibus dignitatem personae divinae, per assumptam na­ Christi fidelibus profitendum est, sanctificantem turam operantis. Redempti igitur non corruptibili­ gratiam, non in favore tantum, quo Deus bominom bus auro et argento, sed protioso sanguine quasi uti gratum acceptet, paratusque sit ad nctualis agni immaculati et incontaminati, animas nostras gratiae auxilia largiendo, ncque in praetereuntibus casti8cernue in obedientia cbaritati», ct in fide dumtaxat actibus consistere, end permanens esso viventis Filii Dei, qui diloxit nos et tradidit semet­ donum supcrnaturole, quod divinitus infusum animae ipsum pro nobis, exspectemus beatam spem et inhaeret, tam in adultis iuatificatie, quam in infantiadventum gloriae magni Dei ct Salvatoris nostri bus baptismo regenerati». Ilaoc hominis per incar­ lesu Christi. natum Verbum renovatio illud est mysterium α sac­ Quo autem magis hae nostra notato magistri culis absconditum, quo Deus, quao in primo Adam mendace» et impii homines, quos futuros esse mirabiliter condiderat, mirabilius in secundo reforapostoli praenuntiarunt4, cius, qui emit cos, gloriae c mavit Deploraoda autem eorum est caecitas, qui obtrectant solum dominatorem et Dominum nostrum Christi religione, quod tu pernotu ral ia sit, naturae lesum Christum negantes; eo1 studiosius no» col- huraanao dignitati derogari, caraquo libertati ac aitudinem illius ciTerre et revereri maiestatem deeet. felicitati obesso arbitrantur. Tantum enim abest, Hio enim Dei ingeniti unigenitus Filius splendor osi ut baec divina institutio hominem deprimat, ut oum gloriae et figura substantiae eius, principium et mirum in modum exaltet: siquidem a peccati servi­ fini», per quem ct propter quem condita sunt uni­ tute liberatum ad caelestem gloriam ita disponit, versa Qui ob nimiam cbaritatcra, qua diloxit n«>s, ut naturae quoquo dotes ornet atque perficiat. Ne­ ¡n assumpta servi forma traditu» eat propter delicta quo minus profecto abhorrendus error, quo quidam nostra et resurrexit propter iustificationera no traio. * Kupcmaturali Dei ordinationi repugnantes, intra atque inferorum ct mortis victor super omnes caelo» naturar· fine» si»tero neque ultra huius bona quid­ attendens consedit ad dexteram inaieatatis in ex­ quam appetere liberum cmo contendunt. Postquam cellis, rex regum et dominus dominantium. Eum enim divina clementia ad caelestia regna hominem enim »upcr omnem principatum et potestatem Pater transferri decrevit, viam autem ad ea Iceum Christum constituit haeredem universorum, ut in omnibus constituit, ¡am non est in alio aliquo salus; ned qui primatum gerens, credentibus et obtemperantibus in Christum credere aut cius mandata servare de­ (ibi causa sit saluti * aeternae. Iterum autem ven­ trectaverit, cum peccatoribus ciicietur in tenebras tura» Mt cura virtute magna et maiostate, iudicaro exteriores, ubi erit tletus ct stridor dentium. vivos ct mortuos: et omnes, qui in monumentis D Illa autem vitae probitas, qua quidam honestatis sunt, audient vocem Filii Dei. et procedent, qui officia non modo sine fido in Christum, sed etiam bona fecerunt, in resurrectionem vitae, qui vero sine ullo ad Deum respectu colere praetendunt, mala egerunt, in resurrectionem iudicii. Tum revo­ hominem ne in naturali quidem rerum ordino per­ labitur maiestas eius, divinitas et sempiterna virtus, fectum, nedum coram Deo iustum ct aeterna vita et omnis lingua confitebitur, quia Dominus Icsus dignum reddit. Christu» in gloria est Dei Patris . * A Christiana cnimvero iustitia et sanctitate, quae operantem ad regnum caeleste perducit, omnis Caput V. omnino virtus ct honcitas, quae naturali tantum Dr yralia Redemptoris. facultate exercetur, longe remota est. Licet enim Gratiam, quae propbr Christi Redemptoris merita vis illa naturae insit, qua legitimum aliquid anima donatur, ecclesia catholica eiusmodi esms profitetur, rationalis et sentit ct facit, quod non solum non per quam non solum a peccati servitute et potc- vituperetur, vorum etiam merito recteqne laudetur: nihil tamen horum, quandoquidem sine fido ct sinu » Cf. Hebr. VII. V gratia fiunt, ad illam pietatem pertinet, quae in » Hra. V, ΙΑ » ÍUw. V. Π. • Π Prtr. 11. 1, 1ater. IV. perpetuas faturas esse negaverit; anathema sit Tura vera habitudo essentiae ad personas de­ Itaque supremi pastoralis nostri officii debitum finitor, cam scilicet c* ec huiusmodi, ut haec una exsequentes omnes Christi fideles et maxime, qui numero essentia si: quaelibet trium personarum, praesunt vel docendi munere funguntur, per viscera atque proinde ab hi· non distinguatur nisi virtualesa Christi obtestamur, nccnon eiusdem Dei et C liter, dum peraonao inter te realiter distinguuntur. Salvatoris nostri auctoritate jubemus, ut ad bos Quao item verbi· codc. Lat. brevius contractis pro­ errores e sancta ecclesia eliminandos ot purissimae ponuntur. fidei luces pandendam studium ct operam conferant. Postremo agitur do operatione Doi ad extra. Quoniam vero satis non est, haereticam pravi­ Quemadmodum sciiicot una est natura, qua personae tatem devitare, nisi ii quoquo errores diligenter operantur, ita una cet operatio, etsi tres sint ope­ fugiantur,. qui ad illam plus minusvo secedunt; rantes, cum c contrario in Christo unus sit operans, omnes officii monemus servandi constitutione· ct sed duplex operatio. lisce autem veritas dudum decreta, quibus pravae ciusmodi opiniones ab hac definita, denuo visa oat proponenda, propteroa quod eancta sede proscriptae ct prohibitae sunt. nostro tempore ab risdem, qui tres in Deo ponunt essentixs, negata est. Proponitur autem eo fere modo, quo in confezione fidei 8. Agathonis et sy­ 72. nodi Romanae, a concilio oecum. VI acceptata, le­ loscphi Kkntgcn relatio de schemate * gitur :... (Patris, Filii ot Spiritus sancti) una reformatu1. essentia sive substantia vel natura, id est una deitas, De capite primo. una aeternitas .. . una essentialis oiusdem sanctae Multi hac nostra aetate, dum Trinitatis mysterium ei inseparabilis Trinitatis voluntas et operatio, quae rationis lumine vel demonstrare vel certe penitus omnia condidit, dispensat et continet iotelligcre conabantur, α rectae fidei tremito plus ] De capite serundo'. minus deflexerunt. Quorum ai nonnulli personarum venni et realem distinctionem non agnoscunt, Postquam hominis creatio, verbis e Scriptura s. plerique tamen in declarando divina unitate orront. depromptis, breviter descripta est, in hoc capite tria Sic enim originem personarum exponunt, ut una tradantur dogmata, et unum punctum doctrinae cum personis naturam ecu substantiam divinam catholicae latius dictae. multiplicent Neque igitur aliam in Deo unitatem Primum dogma eat, animam de nihilo produc­ admittunt, nili speciei et relationis, atque illam tam, immaterialem etc. esse; alterum, hanc animam qualdatiram, bane dynamicam vocare solent. Tres cum corpore tanquam formam cius unam constituero enim personas dicunt totidem esse substantias, inter naturam. In huius secundi dogmatis enuntiatione se pronus aequales, atque tum ratione originis tum retenta est formula, qua conc. Viennense et La­ teranense V necnon sanctissimus dominus noster Pius IX usi sunt, explicatione brevi, qualis con1 Sya. III. ra 10 ei 12. — Coa?. Fhpxl. decr. pro IttoMUs. « Inn prMknl ha« relati· in ('eUtdwne Lwmn, L VII. ed. SU-4S, fi saisreshertkxea *rdpis· a L B. Franxelin in ea» *. ivU qiM et eoik * auU^raybn ipse eticripri. Mirara pro­ fert·. desta· *oV.e laenb. (M *n Mansi, tam. XI, p. 238. « Mansi, taca. XI. p. WQ. » Qua * Ma diaurinr. iam «apra rd. 210 d >q. toüd»m plennaqne retta» hataKintnr. 298 ciliari decreto convenire videbatur, o pi uri a m re- a verbis1 Hanc sententiam (animam filii esse ex verendissimorum patrum desiderio adiecta. Praeter­ animo patris, ut corpus filii ex corpore patris) ut missi· enim scholasticis quaestionibus, hoc solum exploratum errorem reficiunt ac refellunt omnes declaratur, animam corpon ita coniunctam esse, ut theologi scholastici cum Magistro sententiarum/ cum eo constituat naturam humanam, compositam Melchior Canus commemorata dubitatione Augustini: quidem cx materiali et spirituali substantia, vero „Nunc nutem, ait3, cum post ea tempora theologo­ tamen et realiter unam. Hoc vero est id ipsum, rum fideliumque omnium consensu firmatum sit, quod antiquorum conciliorum formula edicitur. In animum non per generationem, sed per creationem omni enim natura composita unum o componentibus existere, sino dubio ad fidem illa quaestio pertinet/ habet so ut determinans ct perficiens seu ab­ Item Alexander Natalis5: nHoc tamen antiquorum solvons, alterum ut id, quod determinatur et per­ dubium non impedit, quin modo ab omnibus ca­ ficitur. Porro prius illud appellatur huius posterioris tholicis asserendum sit, animas a Deo creari, et forma. Anima autom dicitur corporis humani forma creando corporibus infundi/ Similia apud alios per se et essentialiter, quia corpus non per aliud possim leguntur; neque praetermittendum est, a quidquam, sed por tornet, neo per aliquam tantum s. Thomo, qui eam sententiam ab ecclesia approba­ operationem, sed por ipsam suam substantiam per­ tam4, et contrariam etiam haereticam* dicit, men­ ficit1. Huno esso sensum vocabuli essentialiter, patet, tionem fieri dubitationis f. Augustini, item a s. Bo­ si prior pars decreti Viennensis concilii cum posteriore naventura, qui sententiam, animas α Deo creari, confertur: B solam catholicam esso affirmat*. Itaque omnes hi nl’orro doctrinam omnem seu positionem temere summi viri iudicarunt, non obstanto illa dubitatione asserentem, aut vertentem in dubium, quod sub- quorundum veterum patrum, nunc eam sententiam btantia animao rationalis, seu intellectivae, voro ac 'per consensum ecclesiae certam factam esso. Adde, per se humani corporis non ait forma, velut er­ quod Benedictus XII oppositam sententiam errorem roneam ac veritati catholicao inimicam fidei, prae­ contra fidem caso definivit7, et synodo nationali dicto sacro approbante concilio, reprobamus·, de­ praescripsit, ut eam tanquam talem solemniter re­ finientes, . . . quod quisquis deinceps asserere, de­ ficeret9. Exstat etiam responsum S. R. Inquisitionis, fendere, sou tenero pertinaciter praesumpserit, quod quo declaratur, eam sententiam erroneam esse, et anima rationalis seu intellectiva non sit forma cor­ qui eam docuerat, ad retractationem cogendum. poris humani per se et essentialiter, tanquam hae­ Quibus omnibus certum est, posse incisum, de quo sermo est, dogmati inseri; hoc vero etiam expedire reticus sit censendus3-. In priore igitur parto dicitur substantia animae videtur, propterea quod contrarius error nostro tem­ cere ac per se (omissa essentialiter)·, in posteriore pore in pluribus regnis, in Germania, Gallia, Belgio, animo per se et essentialiter humani corporis forma. et Italia revixit. Itaquo animam essentialiter formam corporis esse De capite tertio. idem est atque substantiam animae corporis formam In priore parte huius capitis agitur de statu esse. Iam vero ut anima per ipsam suam substantiam C supernatural*!, ad quem genus humanum in primo corpus determinet et ita perficiat, ut sit corpus suo parente a Deo elevatum eat. Ac primum qui­ humanum, neccsse est corpori per ipsam suam sub­ dem hic statue paucis verbis, cum s. Thoma, de­ stantiam, seu substantialiter unita sit, atque proinde finitur tanquam participatio boni divini, h. o. boni, unam cum eo naturam, unum essendi’ et operandi quod soli Deo naturaliter competit. Duplox scilicet est Dei dilectio erga creaturam, Buna quidem com­ principium constituat. Hoc igitur dogmata excluditur error illorum, munis, secundum quam diligit omnia quao sunt, ut qui statuunt, animam et corpus duo esse principia dicitur Sap. XI, secundum quam esso naturale rebus completa (quorum utrumquo propriam habeat sub­ creatis largitur; alia autem dilectio est specialis, sistentiam ot propriam operationem), ad mutuam secundum quam trahit creaturam rationalem supra tantum in so actionem ot vitao communionem con­ conditionem naturao ad participationem divini boni*/ tunda. Deindo, quao hoc supernatural! ordine continen­ Tertium dogma, quod statuitur, est unitas generis tur, singillatim declarantur. humani, do quo nulla est difficultas. 1. Primum hominem anto lapsum in sanctitate Punctum deniquo doctrinae catholicae, quod praeter hnec dogmata traditur, illud est: animas et iustitia constitutum fuisse, iam a concilio Trihumanas α Deo creari. Hoo sic capiti insertum dentino definitum est10. Per ipsam vero sanctifican­ est, ut non definiatur, siquidem incidenter dictum. tem gratiam confertur etiam adoptio filiorum et Selecta autem est formula simillima ei, qua usus D divinao naturao consortium; quod primo demon­ iam est s. Leo M. in epistola dogmatica ad Tur- strari potest o charitatis dono. Etsi enim e com­ ribium. Videatur de hac schema prius pag. 122. muniore sententia gratia sanctificans ab hoc dono (V. supra L L, 109 D). Inter ea vero, quao ibidem de distincta sit, tamen multis Scripturae testimoniis hac doctrina referuntur, illud maximo notandum manifestum est et a Tridentino concilio definitum11, est, non obstanto dubitatione s. Augustini alio- chari tat em a justificationis gratia separari non posse. rutnque post eum, sententiam de creatione animarum Chari tas autem est proprium donum filiorum Dei. λ saeculo XI in ecclesia tam communem fuisse, ut Etenim qui diligit, ex Deo ualM .ewendi* melini omitteretur; natum fina composite est quidem et (ri placet) potest did unum esse com pori tum, ied non iati· intelligìtur, quomodo dicatur principium essendi rient principium operandi, nisi ingrediamur tbeoriai leboliatieorum quorumdam valde difficile· de essentia in adu et de exist entia realiter distinctis. (J. B. Franteli*.) Hiit. eccL eaee. V, cap. 4. ·. 3, § 10. De pot, q. B, a. 9. Snnuna P. 1, q. 118, a. 2. In L II, diit 18, a 2. î Non crederem dicere definivit; potnu dicere»: .teter errore· «ntn fidem catholicam rremnot.* (JVanrriM.) » V. KhemA primum pag 12&. (V. rapta L U ill.) • 3.1·«··, q. HO. a.1. »» Seas. V, can 1. n Scats. VI. cap. 7, esa. II. » I Imjl IV. 7. • 4 • « ■■pra I09EPHI KLEÜTGEN RELATIO DE SCHEMATE REFORMATO 299 B. ACTA DEPUTATIONS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 300 ríamur in epe gloriae filiorum Dei, quia chantas Dei a abeolotusquo essct, per Spiritile snneti infusionem, diffusa ni in cordibus nostra per Spiritum sanctumf spiritalem effectum1, ad imaginem Verbi transforqui datus nt nobis1; Spiritus scilicet adoptionis matum1, splendidiores characteres divinae naturae filiorum, in quo clamamus Abba (paler)1. Idem con­ recepisse, in supernam, id est divinam formam sequitor, si gratia sanctificans consideratur ut do­ transitase, excellentiam sanctitatis et affinitatem num a virtutibus distinctam. Sic enim donum eias- cam Deo consequutum esse1, ita ut omni virtuto modi esso debet, quo ipsa animae natura elevatur, ornatos tanquam Angelus terrestria cum suo Crea­ ita ut virtutes infosso ad eam so habeant sicut tore familiariter conversaretur , * et divina mysteria, debitae dispositiones ad nataram altiorom1. Quare nominatim futuram Verbi incarnationem, superna s. Thomas1: vVirtus uniuscuiusque rei dicitur in revelatione cognosceret5. ordino ad aliquam naturam praeexistentem, quando Praeter haec dona sanctitatis et Doi visionem scilicet unumquodque sic est dispositum, secundum tanquam ultimum finom, quae statui supernatural! quod congruit suae naturae. Manifestum eat autem, essentialia sunt, paucis adhuc commemorantur io quod virtutes acquisitae per actus humanos sunt capite reliqua dona, quibus homo ante lapsum or­ dispositiones, quibus homo convenienter disponitor natus erat, integritas, immortalitas et paradisi feli­ in ordine ad naturam, qua homo est. Virtutes autem citas. De bis vero ita sermo instituitur, ut tanquam infosso disponunt hominem altieri modo ct ad altio- gratuita quidem Creatoris beneficia perhibeantur, rem finem; unde etiam oportet, quod (disponant nullus tamen nexus necessarias cum ultimo fine eum) in ordine ad sitiorem naturam, hoc est in B appareat. ordine ad naturam divinam participatam, quae di2. Declarato in hunc modum statu originalis initi­ ator lumen gratiae (lient id, quo natura animae tiae, subiicitur definitio, in eo hominem elevatum est rationalis, vocatur lumen rationis), secundum ease ad ordinem, qui tum exigentiam tum vires quod dicitur II Petr. I, 4: Maxima et pretiosa robis creata© naturae transcendat, idcoque recte super­ promura donant, ut per haec efficiamini dirinae natandis, indebitas, gratuitus dicatur. consortes naturae. Et secundum acceptionem huiusEtiam naturalia dona gratuita vocari possunt, modi naturae dicimur regenerari in filios Dei/ Per quatenus homo ea, antequam erat, mereri utique sitiorem illam naturam ipsa animae essentia intelli­ non potait; sunt tamen debita, quatenus ipsa na­ gent ost, per gratiam ad eupematundem simili­ turae humanan constitutio ca postulat, ne mancus tudinem cum Deo elevata; quae eadem dicitur sit homo et necessario miser. Quare S. Thomas5: divina natura participata, quia anima ipsa ea si­ D Po lest intelligi duplex debitam: unum quidem ox militudine, quoad fieri potest, divinao naturae con­ merito proveniens, quod refertur ad personam, cuius sors seu particeps efficitur: id quod a. doctor in est agere meritoria opera... Aliud est debitum se­ sequenti articulo distinctius explicat Ut iuetus in cundum conditionem naturae, puta si dicamus, de­ intellectu per virtutem fidei cognitionem divinam, bitum esse homini, quod habeat rationem ct alia, et in voluntate per virtutem cbaritatis amorem di­ quae ad humanam pertinent naturam.__ Dona igi­ vinum, Ita etiam in natura seu essentia animae per tur naturalia carent primo debito, non autem carent gratiam sanctificantem participat naturam divinam, secundo debito...; dona autem sapematuralia utro­ propterea quod, ad similitudinem divinae essentiae que debito carent, ct ideo specialias sibi nomen regeneratus, eue et operari coepit eo modo, qui gratiae vindicant." Ut vero bonum, ad quod Deus nulli creaturae connaturali * est. Hoc autem est, hominem ordinavit, conditionem, ita etiam vires ex Deo renixi, filium Dei et naturae divinao con­ naturae excedit, ct excedit quidem simpliciter, ita sortem fieri — Quam sit haec expositio doctrinae ut homo propriis viribus ad illud consequendum revelatae conformis, ex eo cognoscitur, quod sive nihil poxsit. Cum enim vires necessario naturae, utprima sanctificatio sive progressus eius sive con­ pote suo principio, respondeant, non possunt ad bona, summatio tanquam transformatio in Dei imaginem quae naturae proportionem excedunt, pertingercT. * exhibetur 4. Quam igitur certum est, primam ho­ Ex hac ordinatione homini» ad finem supernataminem ante lapsum in sanctitato et iostitia con­ ralem seu ut a. Tbomas dixit, ad participationem stitutum fuisse, tam certum eat, cum Dei filium per divini boni, cognoscitur necessitas gratiae absoluta. adoptionem et naturae divinae consortem, atqae Duo enim gratia praestat: sanat primam naturam per haec dispositum fuisse ad Dei visionem intuiti- eiusquo vires reparat, deinde elovat naturam eique vam consequendam, quae quidem baereditas est altiorea vires addit Sed naturae vires peccato ori­ filiis promissa et divini cohsortii felix consummatio. ginali peremptae non sunt, ideoquo ad aliquod bonum Et nisi ita caset, nec Christi redempturis opus tn- naturai! proportionatum etiamnum sufficiunt. Itaque staurutioc nec sanctificatio nostra per cius gratiam necessitas gratino ad omne omnino opus salutare moratio1 dici posset. D indo tantum oriri potest, quod salus nobis proposita Haec vero omnia sancturum patrum auctoritas___ luculenter confirmat. Tradunt cn’nn velut ano oro, t s Irfa. Lw,T> | 5c6 (Migue P. Gr. VII. 1187); primam hominem, cum in propria natura perfectus S. Auibr. ia Lee. L 7, c.10 (Bignè P. LXV, 1718 ;) S. August. » Ram. V, 2, B. 1 BmlVHI, 15; cf. I Ioann. IV. 19. 1 Chria * dkerttar jSirat ¿i«po«lionM congruentes ustirs· «tentae.· Ralb ent, quia viriate * pcMxnt wnriderari ita tels». w( d¿sp9vdi0nrt ad grutiam habitualem, uLe» 1. 10. 1 Epica IV. ». 34; CA 111. 10. Tik 111. 0 de Gen ccntr. Banich. L2, e. 8 (Ib. XXXIV, 201) ; 8. Batik canta Essoa. L 5 (Migue P. Gr. XXIX, 77U). 1 à. Ambr. Hexaêra. I. a, c.7 (Bignè P. L. XIV, 258); S. Aug de Gen. ad HtL k 8 (e. 27). a. 38 (lb. XXXIV, 855) ; 8.Cyr. Alex- «le adorat- in ipiritu kl (Migue P.Gr.LXVIU, 146 sq.) > S. Cyr. Alex- «ata Anthrop. e. 2; de as. Tria. Dial 7 (Ib.LXXVI. 1083; LXXV. 1087 iq.) 4 3. Chry *· in Ge®· 17 » 3· °reg.Nax. orat 42 (al. 45) ; S. Cyr. Alex, in l&aa. k9 (Bignè P.Gr.LIU, 184 ; XXXVI, 631, 627; LXXIV, 378.) * 8. Ang. de Gen. ad litU (Bignè P. L· XXXIV. 406) ; 3. Chry»· l» Qea- hcm· 18 P.Gr.LIU, 132); 8. Epiphan. adv. haer. In praet. (Ib. XLl, 189) ; S. Hieronym. In ep. ad Epb. c. 5. V. 25. (k 82. Bignè P. L. XXVI. 535.) • S. I* 2·· q. Hl. a. I· ’ Cf. a Tbom. ibi·!, q. 110, a l et 3, et whema antiqnnxn r. 127 sqq. (v. supra U ü 113), O •Μ 301 IOSΕPH I KLEUTGEN RELATIO DE SCHEMATE REFORMATO 302 omnom naturao proportionem excedit. Quodsi ita a prorsus negant, necessarium visum est, huno quoque est, gratia non lapso solum, sed innocenti quoquo fidei articulum breviter tractaro. Postquam igitur homini necessaria est. in capite ipsum dogma sententiis e Tridentino de­ Ex his, quao dicta sunt, intelligitur, quam ne­ creto depromptis propositum e et, duobus canonibus cessarium sit, hoc dogma a concilio definiri, neo errores hodie maxime diffusi damnantur. Porro ullum locum esso opportuniorem, quam ubi agitur qui in peccati originalia natura determinanda errant, do statu primi hominis. Necessaria enim definitio varia quidem ponunt , * alii scilicet peccatum in ipsa ost primo propter haereses, quao indo a concilii Tri- concupiscentia, alii in physico quodam morbo con­ dentini toinporo ecclesiam turbarunt. Iam Lutherus stituunt, alii a sola imputatione divina repetunt: negaverat, iustitiam originalem donum fuisse super­ sed tamen in hoc conveniunt, quod privationem naturale1, ot inter errores Baii hio est capitalis. gratiae sanctificantis do ratione seu essentia peccati Noque enim solum multae eius propositiones, quao esso non agnoscunt. Quare varii illi errores uno statum primi hominis respiciunt, eum ipsum errorem canone satis configi videntur. Neque vero hoc ca­ vel proxima cius consectaria enuntiant , * sed prarao none definitur, ip>ain essentiam peccati originalis etiam do merito ct libero arbitrio opiniones eius non esso nisi privationem gratiae, sed hanc priva­ ox eodem pullularunt. Quoniam scilicet constat, tionem cam essentiam ingredi: do quo plura videri iustitiam originalem peccato Adao totam perditam possunt in antiquo schemate pag. 131 (v. supra esso, si haeo erat naturalis atquo unica, quo homo t. L, 115), ubi etiam ratio redditur, cur definitio praeditus erat; consequitur, naturale quoquo bonum B immaculatae conceptionis b. Mariae v. hic inserta sit. prorsus corruptum essu: in quo quidem errore item De capilo quarto. Luthenis Baio praeiverat . * — lanscnius concessit quidem originalem iustitiam gratiam fuisse ct super1. Quoniam mysterium Incarnationis a non paucis naturalem, quatenus naturae vires excederet; sed hodiernis scriptoribus tam pravo exponitur, ut Netamen eam innocenti homini non potuisse negari storii error sub nova forma reviviscat: necessarium contendit1, ncc praeter cam ullam iustitiam naturae est, nova etiam veritatis declaratione fideles prae­ potentiis congruam agnovit: undo in eosdem er­ munire. Quod efficacius fieri non posso visum est, quam seligendo ox antiquis conciliorum decretis rores do merito ot libero arbitrio lapsus ost Sed definitio necessaria quoquo est propter eoa sententias duas, quao errori, ut hodie proponitur, nostri temporie errores, quos naturalismi vel ratio­ quam maximo sunt adversae. Prior est, Deum nalism! nomino comprehendimus. Proculdubio.cnim Filium naturam humanam sibi propriam fecisse, ita praecipua cura concilii caso debet, animos fidelium nt in tempore per eam sit humo, sicut per divinam ab bis defendere. Id autem consequi non potest, naturam ab aeterno est Deus1. Altera vero, ex nisi supernatural! * ordinis accurata definitione. uniono hypostatica, quam ecclesia semper professa Deniquo inultao falsae opiniones inter catholicos est, consequi, ut non alius sit Deus Filius et alius fideles serpentes, quao ad scmipclagianismum ct bo- homo lesu?, sed unus idomque et Deus per divinam . naturam miratioualismum referuntur, inde ortum habuerunt, et homo per humanam * 2. Definitioni mysterii subiicitur admonitio do quod vera ordinis supernaturalis ratio ignorabatur. (J Alii enim supcrnaturalo esso statuerunt, quidquid notionibus naturao et personae rito discernendis. essentiali ot necessaria hominis perfectione non con­ Quod enim saepo ss. patres conqueruntur, id nostra tinetur, proindeque quidquid ad ordinem moralem et quoque aetate experimur, causam scilicet praecipuam, religiosum refertur; alii omne id, quod a Doo nulla cur in doctrina do ss. Trinitate et Verbo incarnato intermedia creata causa proficiscitur. Hinc sicut reve­ errent, plcrisquo eam esse, quod existiment, omnem lationem divinam non simpliciter, sed tantum propter substantiam seu naturam completam per so etiam obscurationem intellectus per peccatum inductam, hypostasin, et consequenter omnem naturam intel­ ita etiam gratiam nonnisi ad reparandas vires na­ lectualem necessario per sc personam esse. Quo turao peccato debilitatas necessariam existimaverunt. sonici posito non possunt non inferro, tot esso in Cum igitur ad omnes has erroneas opiniones elimi­ Deo naturae, quot personae, et tot in Christo per­ nandos necessarium sit, statum supornaturnlcm de­ sonas, quot naturas. At quoniam secundum fidem finire, id hoc loco opportunius fieri videtur, quia catholicam in Deo unica est trium personarum na­ bona supornaturalia tum exigentiam tum vires omnes tura, et in Christo duarum naturarum una hypostasis naturao excedere, indo potissimum intelligitur, quod seu persona, utrnmquo unitatem realem et numerinequo innocenti homini naturalia ct debita erant. cam e&so negant. Admonitio igitur haec est, discri­ 3. In altera huius capitis parte igitur do pec­ men inter naturam et hypostasin, etiamsi illud ratio cato originali. Justitia originali perperam intellecta naturalis non invenerit, ex ipsa mysteriorum docconsequens est, ut etiam in natura peccati originalia D trina divinitus tradita colligendum cue. concipienda errotur. Et quoniam insuper nostri 3. Tertio loco verbis concilii Toletani XI de­ temporis rationalistao ipsum peccatum originale claratur, unionem naturao humanao cum Verbo di­ vino fac tarn esso formaliter in persona, non in * «Quare etataimav, imliliam non fuisse quoniam donum, natura divina. Verbum scilicet homo factum est. quod ab extra accederet, separatum a natura bominU. aed fuisse quatenus persono α Patro et Spiritu sancto distincta, vere naturalem, ut naturae Adae esset, diligere Deum, credere non veru quatenus cum Patre et Spiritu sancto una Deum, agnoscere Deum.* In Gen. e. 8. Neque igitur haeresi­ natura divina est Ut enim paulo onto diximus, archa Inter naturalem et supematuralem Dei cognitionem et amorem distingui voluit. homo est, quia naturam humanam sibi propriam * Prop. 1. Nec Angeli nec primi hominis adbuo integri fecit, ita ut in ea subsistat. Naturam autem sibi merita recta vocantur gratiae. Cf. propositiones 2-7. — Prop. 91. habero atquo in ea subsisten» personae est. Attamen Humanae natnrae sublimado et exaltatio in consortium divinas actio, qua natura humana creata et Verbo divino naturae debita fait integritati primae conditionis, et proinde unite est, sicut omnis operatio ad extra, toti Tri­ naturali» dicenda est, et non supernatural^. Cf. propositiones 23-9«, 78, 79. nitati communis fuit . * * «Porro haec probant, originalem itutitiam ease de natura hominis ; ea autem per peccatum amissa, non mansiise integra naturalia, ut scholastici delirant* L. c. < «Gratia Adami est sequela creationis et erat debita na­ turae tinae et integrae.* Bulla Unigenitus prop. 85. Cf. Bulla Auctore* /Wa prop. 15. 1 Cone. Ephw aaitk It (Ma&ii IV. lOtsi); eoae occata IV definitio fidei (Mnnd XI. 5K) ·, p. a Leon, sd FUv. c- 2 (líuj&i V, 1371). • Cone, occam. V ca*. 8 et fi (Mansi IX. 376). • Coae. Ut. IV cap. >V«ii/er (Maini XX H, 989). 303 Ii. ACTA DEPUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 301 Hw paragraphe, quae mysterium io se ipso a Adamum, noo potuisse sua obedientia nos redimere, considérant, respondent quatuor priores canones, nisi, quemadmodum primus Adarn, ea libertate quorum primos positas est ad asserendam Christi praeditus fuisset, quae peccandi potentiam ndiuncDomini divinitatem, toties et bm impudenter hac tam haboL Licet vero impotentia peccandi ab ec­ aetate negatam; alter ad veram notionem unionis clesia hucusque explicite non ait definita, dubium hypostaticae tuendam; tertias ad excludendum er­ tamen non est, quin definiri possit, cum sancti pa­ rorem illorum, qui numcricam personae Christi uni­ tres magno consensu eam tum ex Scripturae testi­ tatem negant. Dicunt enim, unam quidem esso moniis1, tum ex ipso inyrtcrio unionis hypostaticae personam Christi, sed e duabus personis compositam; derivent3, omnesquo theologi in ea plena cum cer­ et ad Nestori! haeresim eliminandam satis esse pu­ titudine asserenda conveniant, cui de eius causa tant admittere, has personas inde a conceptu ex nonnulla sit inter eos controversia. Cum voro possit, utero Virginis inseparabiliter coniuncUs esse. At etiam expedit, ut definiatur, eo quod cum magna secundum doctrinam catholicam, a quinta praesertim injuria Salvaturis et Domini nostri negata sit et ab synodo oecumcnica dedam tam, facta quidem est in ipsis quidem fidelibus catholicis. 6. Postremo loco doctrina redemptionis propo­ Christo compositio duarum naturarum, sed haec ipsa secundum hypostasin, ita ut una eademque sitar. Primum verbis Apostoli docetur, Christum, Verbi persona in utraque natura subsistat, et ne­ pontificem a Deo constitutum, se ipsum pro nostro quaquam alius sit Filius Dei ct alius homo leans. redemptione immolasse. Deinde huius sacrificii vis Quartus canon cos ferit, qui notiones naturae et B per sofir/arrionrai rica nam declaratur. Ut enim hypos Usis, ut sopra diximus, ignorantes, tot ne­ Adam, ita lesas Christus, Dei voluntate caput generis cessario esse contendunt personas, quot sint naturae humani constitutus, huius vices coram Deo egit: unde iatclleclnalcs perfectae; atquo non verentur ortho­ sicut peccatum Adami erat peccatum generis humani, doxos monophysitismi ct rnonothelctismi insimulare. ita voluntaria oblatio Christi satisfactio erat a ge­ Quoniam enim ipsi statuunt, omnem naturam in­ nere humano perhibita. Quare hic in memorium tellectualem inde a sua origine tese potentia, fieri vocandum, quod in capito secundo de generis humani autem actu pcrtocam, cum primum sui conscia unitalo traditum eat1. Tandem definitur, sacrificio esse et libero arbitrio uti incipiat: hinc inferunt, Redemptoris vim pro toto genero humano satis­ negare in Christo personam humanam idem esso faciendi et merendi infuisse, propterea quod omnes atquo negaro eius humanam conscientiam ct liberam eius actus humani actus erant ipsius Verbi per operationem. At e catholica doctrina sicut in Deo naturam assumptam operantis, adcuque pretium e unam intellectionem ct anam volitionem, tres au­ Verbi dignitate, infinita utique, habebant. tem intelligentes et tres volentes, ita e contrario Quoniam vero ab iis, qui veram rationem hypoin Christo duas conscientias, divinam alleram ot stati cae unionis ignorantes, alium Filium Dei ot alium alteram humanam, atque duas item operationes, filium hominis esse opinantur, Verbum ipsum pro sed unum sui conscium et unum o|»erantcm pro­ nobis passum esso negatur; ab aliis ipsa satisfactio fiteamur oportet: quemadmodum s. Agatho papa vicaria tanquam absona et Deu indigna traducitur : et s. Sophronius patriarcha Hierosolymitanus, in i canon, quo uter quo bic error configitur, additus est. epistolis, quas synodus oecumenica sexta contra Ultimas denique canon, qui antiqua conciliorum et ipsos Monotholitas congregata approbavit, declarant as. Pontificum decreta renovat, λ patribus orien­ et demonstrant1. talibus ¡ustissima de causa postulatus eat. L Post ipsius mysterii declarationem sermo fit ¡)f capite yui/itu. de nonnullis eius consectariis, ne primum quidem do maternitato divini beatae Mariae virginis, quao, Hoc caput tres partes complectitur; in prima etsi iam1 definita, c patrum Orientalium aliorumquo agitur de ipsa gratia Christi et ordine supernatural! desiderio propter errores recrudescentes dvnuo visa ab co instaurato, in altera de necessitate huius est definienda. Adiocta autem eunt aliqua idonea gratiae, in tertia aliqua de supernatural! Dei provi­ ad fideles excitandos, ut in hac temporum nostro- dentia, praesertim post hanc vitam, adjunguntur. rum iniquitate auxilium Virginia Matris confidentius I. 1. Quid et qualis sit gratia, declaratur primo implorent negative, deinde positive. Nun est solummodo, ut fi. Sequuntur iam tria dogmata, quao sicut ex aiunt, medicinalis, remedium scilicet contra con­ unione hypostatica sua sponte derivantur, ita hac cupiscentiam, ut per eam «diati naturalem hone­ unione vel negata vel prave intellecta, teneri non statem colere possi mus, sed est etiam eletvint, *iint, poet reapse a non paucis nostra notate im­ donum videlicet, quo, ut supra expositum est. ad pugnati sunt Horum primum est comniumo/Ιώ su pe maturai em cum Deu similitudinem regenerati. idÌMiaivm, de qua praeter s. Inonis epistolam ad D adoptionem filiorum et divitiae naturae consortium Flaiianum, quae in decreto citatur, conferri im­ recuperamus, atque per inhabitantem Spiritum sanc­ * primi potest cone. Epbes. canon (seu a. Cyr. ana- tum cum divina Trinitate umore amicitiae conjun­ ihtmafumu·) quartus1. Alterum dogma est duplex gimur. — Haec, etsi iam satia definita videri possint, voluntas et operatio, divina scilicet ct humana, a Tridentina praesertim synodo4, disertius tamen unius operatoris, id ost Verbi incarnati, quod „carno nunc affirmanda videntur, propterea quod a plurimis •ua propria tanquam organo utebitur ad carnis rcccntioribu!» ingenti sacrae doctrinae damno ne­ opera uaturalnsque infirmitates, ©t quaccumquc sunt glecta et quasi detruncata sunt. Adde, quud eadem irreprehensibilia, anima item sua propria ad humanas directe opponuntur praecipuo nostri temporis errori, irreprehcn-ibilesquo affectione· * 4. — Tertium de- naturalismo. 2. Subucilur distincta paragraphes, qua gratia nique dogma eat Christi Domini sanctitas et impernbilitas, quie in eo cum libero arbitrio con­ sanctificans definitur donum cebo permanens et luneta filme anentur. Plures enim hodierni scrip­ animus inhaerent. Hoc quoque in laudatu concilii tore· docuerunt, <'hri»lum Dominum, secundum Tridentini decreto iam ita continetur, ut r theolo­ gorum communi sententia sine errore in fide vel » Musi, IMI L XI, >«l j< < *· ’ Cent. *♦·. IH e. t, <1 V € £ (Mtasi IV, l!>Ü. IX. 3ϊΚ.) • Vos, IV, l<». • * tíjT.4· f«ta f>h * Lritanu UTW •rt.10. (Mik-i XI. «X) ia coacixcum VI i Mutune et lltbv.Vll, M, t l L petat., IH Inranu, Lll. e. 10, ||. • < t. srtamt Ntliqmim ρς. Urt. Π7 * VI. c. 7. IH. t. i, |oe.O71 305 lOSEPHl KLEUTGEN RELATIO DE SCHEMATE REFORMATO 306 etiam Bino bacrcsi negari non possit. Cum nihilo- A bum incarnatam passum et mortuum esse, ut nos minue hodie a pluribus tanquam mera opinio tradu­ ad eam imnginom repararet Praeterea, ut homo catur vel etiam impugnetur; distinctius iam efferen­ lapsus gratiam, quao gratum facit, recuperaret, dum et inculcandum est. Do cetero, etsi eiunmodi conservaret, augeret, multa Deus ex iis donis, quae donum permanent ct inhaerens procul dubio ut gratia data dicuntur, largitus cat, ct sacramenta quidpium realo ab animao essentia distinctum aliaquo instituit, quibus homo in primo illo statu concipi debeat; tamen in decreto ad oxcmplum non indiguisset. Ut denique maius est, peccatorem, eiusdem cono. Tridentini a vocabulis habitus vel quam innocentem, gratia filium Dei ct haeredem qualitatis abstinetur1. fieri; ita morti iam ct corruptioni obnoxius maiori Quodai supra dictum est, per gratiam Christi prodigio, carnis scilicet resurrectione, in regna cae­ sanctitatem, quam Adam perdidit, recuperari, ct lestia transferendus est. Quapropter etsi gratiae divinno naturae nobis consortium reddi; haec non dona, quao animam sanctificant ot nobilitant, eadem pugnant cum eo, quod hic asseritur: Deus, quao sint, multo tamen mirabilius Deus in nostra re­ in primo Adam mirabiliter condidit, in secundo demptione quam in prima illa institutione opera­ mirabilius reformavit. Dona interna sanctitatis, quae tus est. 3. Exposita supcrnaturalis ordinis gratia, ad per Salvatorem recipimus, eu ipsa ense, quao Adam peccando amisit, ex iis, quao supra do statu primi excludondas perversas naturalismi opiniones tria hominis dicta sunt, manifestam est, ct u sanctis declarantur: *1 per supernaturalcm ordinem hopatribus saepissimo disertis verbis affirmatur. Ita B minem non deprimi, sed cohonestari et perfici; s. Augustinus: Vide, inquit, quid sequatur: Reno­ 2° nequaquam homini liberum esse, supernatural ia, vamini autem spiritu montis vcftrac, ct induito ad quao Deus vocat, appetero aut respuero; 3· per­ novum hominem, qui secundum Doum creatus est peram n quibusdam moralem, quam dicunt a religione in iustitin et sanctitate veritatis1: ceco quod per­ inde¡tendentehi, jactari. II. Doctrinae de necessitate gratiae praemittitur didit Adam per peccatum. In hoc ergo renovamur secundum id, quod amisit Adam, id est secundum tanquam principium, magnum cmc inter honestatem spiritum montis nostrae: secundum nutum corpus, naturalem ct christianam sanctitatem discrimen1: quod seminatur animale ct resurget spiritalo, in quod quidem o duabus inter so collutis doctrinae melius renovabimur, quod nondum fuit Adam. catholicao sententiis infertur. Prima est, non ad Dicit item Apostolus: Exspoliantes vos veterem omno bonum naturam impotentem esse5*; altera, hominem cum actibus eius, induite novum, qui nihil tamen eorum, quae sine gratia fiant, quidquam renovatur in agnitionem Dei, secundum imaginem valero ad vitam consequendam aeternam. Cuius rei eius, qui creavit cum3. Hanc imaginem in spiritu causa alia esso non potest, nisi quod inter hanc mentis impressam perdidit Adam per peccatum, vitam ct naturao roclitudinem nulla est proportio. Ex illo igitur principio duo derivantur consec­ quam recipimus per gratiam iustitiac4. De baptismi gratin disserens s. Rasilius : Per Spiritum sanctum, taria: Io solius naturao vires ad nullum prorsus ac­ ait, datur in paradisum restitutio. ... in adoptionem tum salutarem sufficerei*3; 2* gratiam non solum ad filiorum reditus5. Idem de Spiritu sancto apostolis C infirmao naturao vires reparandas, sed simpliciter infuso magnificis verbis locutus, subiungit: Consen­ esae necessariam4. Postremo declaratur necessitas gratiae perma­ tire enim oportet cum ea novitate, quae fuit initio, praesentem renovationemc. Proreus similia eadem nentis, qua filii Dei sumus, ad vitam aeternam bonis occasiono loquitur s. Cyrillus Alex, in dial. 7 de operibus promerendam. Docuerat Trid. synodus3: ss. Trinit.7. Et nota sunt s. Leonis verba: Ad quum nCum illo ipse Christus Icsus tanquam caput in (dignitatem) quotidie nos utique rcpnrat gratia membra ct tanquam vitis in palmites in ipsos Salvatoris, dum quod cecidit in Adam primo, erigitur justificatos iugiter virtutem influat, quao virtus bona corum opera semper antecedit ct comita­ in secundo1*. Nihilominus ea dignitas recto mirabiliter condita tur ot subsequitur, ct sine qua nullo pacto Deo ot mirabilius reformata dicitur» Si enim mirabile grata ct meritoria esso possent: nihil ipsis iustifuit, hominem, qui natura servus orat, a Deo in ficatis amplius deesso credendum est, quominus filium adoptari, mirabilius sane, hominem, qui etiam plene illis quidem operibus, quao in Deo sunt inimicus factus orat, in filium regenerari; quaro facta, divinae logi pro huius vitae statu satisfecisse, Apostolus: Ubi nutem abundavit delictum, Rupor- et vitam aeternam suo etiam tempore, si tamen in abundavit gratia®. Accedit, quod haec gratia facta gratia decesserint, consequendam vero promeruisse *, huic doctrinae nobis est per losum Christum, Filium Dei. Si censeantur/ In canono quoquo 32 Adam quoque, quod multis videtur, per primam respondenti, bonis operibus vis merendi inesse diillam gratiam ad imaginem Verbi non est formatus, D citor, eo quod per Dei gratiam fiant, ot ipse iustinisi quia Verbum, etiamsi homo non peccasse!, in­ ficatus lesu Christi vivum membrum sit Nihilomi­ carnandum erat; multo tamen mirabilius est, Vor- nus Baius statuero ausus est: „Opcra bona, a filiis adoptionis facta, non accipiunt rationem meriti ox i Nntamlns est hic catechismi Romani locns: .E«t antem eo, quod fiant per spiritum adoptionis inhabitantem gratia, quemadmodum Tridentina synodnn ab omuiba* creden­ corda filiorum Dei, sed tantum eo, quod sint con­ dum poena anathematis proposita decrevit, non solnm per quam formia legi, quodque per ea praestatur obedientia peccatorum fit remissio, sed divina qualità* ¡n anima inhaerens, ac velnt splendor quídam et Inx, quae animarum nostrarum maculas nnines delet, ip«a«qne animas pulchriore « et splendi­ diores reddit. Atque id c sacris litteris aperte colligitur, com gratiam effundi dicant enroque .Spiritus «neti pisani soleant appellare.* P. Π, De bapU n. W. i Eph. TV. 23, 24. » Col II!, 2. » De Oen. ad lilL 1.6, c. 26 et 27 (Migue, P. U. XXXIV, 364 *q.). ' D* Sp.&, c. 15 (Mkne, P. Gn, XXXII, 131). n Cbntr. Ensota. 1. 5 (Migue. P. Gr., XXIX, 7301 î Ib. LXXV, 1(67. • Sena. 1 de leta. dedal· men*, c. 1 (Migee. P. L, I.IV, 168). » Rom. V. 20 rOMUU nKNFJUL tomos LUI. ' cf. Baii prop. 61 * et 62 *. 3 Eiusdem prop. S7·: .Cum Pellaio «alit, qui boni aliquid naturalis, hoc est, quod ex naturae soli» vinbu» ortua «tant. r^dmcìL * Cf. prop. 86 * et 38 *. — Bulla prop. 2·: .leso Christi gratia, principium ritrai beni euitraenmqus ce­ neris, nerasaafia est ad guido ©pai bonum; ataqoe illa aca solnm nihil fit, sed neque fieri potest * Cf. prop. 89 *. — Bul!» Judorrm fi4ei, prop. 24 *. • Cone. Trid. Se«. VI, ran. 1, Cour. Aranrir. 11. cm * 1 (Massi VIH, 712.) 4 (W. Trid. Sett. VI. can. 2; Milevit II. < ι·.Κ (IK III Hll et IV. 32».); Aramk.Il, ca».7. (Ib.VIII. 713) * Scm. VI. e. 16. 307 B. ACTA DEPÜTATIONIB PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 308 legi/ Prop. 13. CE prop. 12, 15, 17. Idem vero a 73. error hodie, si minos diserte, licite saltem vel im­ Schema constitutionis dogmaticae secundae de plicite traditur ab iia, qui veram rationem rei aupcrecclesia Christi secundum reverendissimorum na turalis non agnoscentes gratiam ad hoc Un tum patrum animadversiones reformatum1. necessariam putant, ut difficultarom io servanda lege Tametsi Deus ecclesiam, quam in huiua saeculi vincimus. IIL De providentia Dei supernatural! duo im­ diluvio certam nobis salutis arcam aedificavit, aspecta­ primis traduntur: eos, qui gratiae cooperantur, bilem cunctis gentibus effecerit; permulti tamen institue donum, et ai hoc ad mortem usque con­ hac maximo aetate deprehenduntur, qui tantum servarmi, viUm aeternam certo consequi; eoa vero, divinae misericordiae opus non solum non atten­ qui sine illo deeedant, post mortem non posse am­ dunt, verum iniquo etiam odio inflammati oppu­ gnant, ot in contemptionem adducere conantur. Hinc plius iustificari. Quod ad primum attinet, contrarius error, non­ modo actionem eius salutarem calumniis proscindere nullos scilicet homines Dei praedestinatione positiva omneque decus offuscavo, modo iura, quibus con­ et antecedente a saluto aeterna excludi, in aliqui­ stituta est, poteatatemquo caelitus collatam depri­ bus provinciis deouo serpit, vel oriam ecclesiae ca­ mere, modo quao in ea divinitus sancita sunt, humano tholicae per calumniam attribuitur. Quare canon, arbitrio subiicero non vorentur. Quao quidem per­ quo magis explicite reprobaretur, necessarius visus verso studia mueront i animo contemplantes ad est Conferri de hac re possunt cone. Trid. Sees. VI, B muneris nostri sollicitudinem pertinere arbitramur, can. 17 et cono. Valentinum (ΠΓ) can. 3. (Mansi, postea quam nuper, quao do ecclesiae capite, Romano XV, 4.) pontifice, divina revelatione accepimus, exposita ot Alterum paulo explicatius traditur: siquidem definita sunt; iam do reliquo ecclesia© corporo, eius error, do quo agitur, aetati nostrae magis proprias forma ot proprietatibus catholicae fidei doctrinam, est, neque solum in Italia ab illo scriptore, qui hoc sacro approbante concilio, declarare et sancire e. sedis iudicio se iam religiosissime aubiecit, sed ab constituimus. aliis quoque non paucis in variis regnis sparsus eat Caput primum. et spargitur. Porro mortem esso viae nostrae, id Dc divina ecclesiae institutione. est status, in quo merori ot demereri possumus, terminum, io universali praedicatione et doctrina Principio, sacris litteris et divina traditione edocti, ecclesiae Um manifeste continetur, ut ad stabilien­ profitemur, hanc unam, sanctam, catholicam et apodam dogma nulla alia probatione opus easet Quare sto lieam ecclesiam ab ipso Filio Dei, cum in carne a Augustinus nonnullis e s. Cypriani orat 4 de assumpta inter homines versaretur, conditam ccrtamortalitate allatis: Ris, inquit, atquo huiusmodi que lego et forma constitutam osse. Deus enim doctor ille sententiis tn catholicae fidei /ac< clarissima humanao saluti omni quidem tempore, diversis tamen satis aperteque testatur, usque ad huius corporis modia et mensuris providens, prima illa aetate lapsis depositionem peccandi pericula tentationeaquo me­ Adae posteris ita consuluit, ut futurao redemptionis tuendas, deinceps nulla talia quemquam esse pas- c fide et spe peccatorum remissionem consequi et surum: quod etri non testa rotor, quomodo de hac dignam aeterna beatitudine vitam degero possent. re Christianus qualiacunque dubitaret Π Idem s. Ut vero ipsum, quod pollicitus erat, redemptionis Cyprianus: Quando, ait, istinc excessum fuerit, nullus opus pararet, Abraham iustum elegit, in cuius semine iam poenitentiae locus est, nullas satisfactionis effec­ benedicerentur omnes genios terrae, eiusquo pro­ tas: hic vita aut amittitur aut tonetur1. Nihilomi­ geniem inito foedere suum prae caotcris populum nus aliquae Scripturae sententiae in memoriam vo­ offecit Huic et eloquia divina credidit et legem cantur, quae multis aliis confirmantur. Nam ot statuit in dispositione Angelorum, qua gens dilecta divinus Salvator in parabolis, quibus nos mortis regni superni, quod sperabat, ipsa multis modis semper memores esso iubet, de indicio, quod in ea figura existe ree. Ubi autem venit plenitudo tem­ flet, tanquam decretorio et irrevocabili loquitur1, et poris, in qua affulgento luco umbrae transiturae Ecclesiasticus disertis verbis monet: Facile est coram erant, Unigenitus Dei Filius homo Christus lesus, Deo, in die obitus retribuere unicuique secundum semetipsum tradens redemptionem pro multis, cae­ visa suas . * Ad illa vero Ecclesiastis verba: Quod- lestis in terra civitatis fundamenta posuit, per cuoque facere potest manus tua, instanter operare: quam, perfectis iam et completis, quae aeterno pie­ quia nec opus nec ratio neo sapientia ncc scientia tatis consilio statuta erant, universi populi Spiritus erunt apud inferos, quo tu properas4, s. Rieron, ad­ sancti gratia regenerati salutare Dei abundantias ontati Fao quodeunque nano potes, et labora, quia consequerentur. eum ad infernum descenderis, locus non erit poeni- D Do hoc lesu Christi regno, quae est ecclesia, , * Untilo Huic quid simile a Salvatore praecipitur: intcUiguntur prophetarum Illae voces: Et erit in Operamini, dum dia esi; venit noi, quando nemo novissimis diebus praeparatus mons domus Domini potent operari. Io. IX, 4. in vertice montium, et elevabitur super colles, et fluent Tandem e Florentino decreto aliisque ecclesia­ ad eum omnes gentes . * Hoc suum regnum Deus sticis documentis dogmata de varia sorte deceden­ ipse significavit per os prophetae dicens: Ab ortu tium summatim proponuntur, non solum ut doctrinae solis tuque ad occasum, magnum erit nomen meum caput, do quo supra, confirmetur, sed etiam, quia in gentibus, et in omni loco sacrificatur et offertur haec propter se ipsa videbantur utiliter nostro tem­ nomini meo oblatio munda. Et rursum: Dabo legem pore Inculcari. De iis vero, qui cum solo originali meam in visceribus eorum, ei in corde eorum scribam peccato moriuntur, id, quod fide certum est, docetur, tam, et ero ria in Deum, et ipsi erunt mihi in popu­ reliquis, quae in scholis disputantur, praetermissis. lum1. Hoc denique est regnum, de quo cantatur Γ De prwl sa 1.14. (Mixnt. P. K, 1UV. Wl). • A4 DomU. «nh flxm. (Ik IV, 543.1 • Hcc a (krya hem. II *d Laaaro grariiMiinu eealenUls npetit (Micae. P. ÜrM XLV1II, M6 «vb > a. io. • Is Ecdea L t - Cf a dreg. M. dial 1. 4. e. Μ». (ίΠ<αβ. P. L, ΧΧΠΙ. 10«; LXXV1Ï. m.1 » Constitutio ipta nec non relatio ad illam lUuitrandam •laborato hic primam predeunt ex ipso autographo losephi Klentgea e «cdeUU Ieri. Quamquam a Deputation pro rebus fidei huic wchemUl reformato extraña manui impetito non fuit, tua tomen auctoritate monumentum non carat * Is. II. 9. - Mieh.IV, 1-3. » Malsch. I, 11; le rem. XXXI. 83. 309 SCHEMA REFORMATUM CONST1T. II DE ECCLESIA CHRISTI 310 aedificationem corporis Christi; donec occurramus omnes in unitatem fidei et agnitionis Filii Dei, in virum perfectum, in mensuram aetatis plenitudinis Christi1. IIoo igitur tanquam fidei catholicae dogma tenen­ Caput secundum. dum est, divina ordinatione nonnullos in ecclesia Ecclesiam u Christo institutam esse coelum fidelium. potestate sanctificandi, docendi et regendi donatos Nequo enim auctor fidei ot consummator lesus, esso, qua castori careant; nequo recto ecclesiam quemadmodum errantes quidum opinantur, disposuit, dici coetum aequalium. ut fidoles singuli seorsum in spiritu ct veritate ad­ Caput quartum. orarent, sod ipsam legis ovangulicao naturam sic De ecclesiastica hierarchia. temperavit, ut, qui eam profiterentur, arctis inter se noxibus colligarentur. Quare Scriptura ad hoc Sed nequo omnes, qui in opus ministerii assu­ eum mortuum caso testatur, ut filios Dei, qui erant muntur, pari inter so potes ta to praediti sunt Si­ dispersi, congregaret in unum1, atquo ecclesiam non quidem apostolica traditione patrumque consensu modo regnum vocat, sed domui quoque spirituali, firmatum est, solis sacerdotibus prao ceteris ministris templo sancto et ovili assimilât, praecipuo autem potestatem esso, corporis ot sanguinis Domini sacra­ corpus ease docot, cuius caput quidem Christus, mentum conficiendi atquo fideles peccatorum vinmembra voro fideles sinU Itaquo voluti vivi corporis B culis solvendi; inter ipsos rursum sacerdotes epiinombra fideles Christi inter so iunctos et copulatos scopos, quos Spiritus sanctu» posuit regero eccle­ esse oportet, testante Apostolo: Sicut corpus unum siam Dei, presbyteris tam ordino quam iurisdictiono est et membra multa habet, omnia autem membra ex divina institutione superiores caso. Neque enim corporis, cum sini mulla, unum tamen corpus sunt; presbyteris, sod episcopis tantum competit, sacer­ ita et Christus. Etenim in uno spiritu omnes nos in dotes alinsque ministros ordinare, atquo ecclesias sibi commissas propria ot ordinaria potestate regere. wnum corpus baptizali sumus . * Est igitur ecclesia coetus fidelium Christi, atquo Itaquo et singuli in sua quisque ecclesia ct con­ vera societas, quavis tamen humana societate longe gregati in synodis do doctrina et disciplina decer­ augustior, atquo ideo Dei civitas et regnum cae­ nunt, logos ferunt, ludioium exercent. Nequo fas lorum merito appellatu. Super omnem oniiu naturae est presbyteris sive aliis clericis suo in gradu et ordinem divina potentia fundata, suos non humana munero quidquam sino antistitis auctoritate agere: sapientia neque externis tantum auxiliis, sed disci­ ut ecclesia super episcopos constituatur, et omnis plina caelesti et spiritualis gratiae muneribus ad actus ecclosiao por eosdem praepositos gubernetur1. Verum etiam supremi muneris docendi et guber­ summum ot aeternum bonum, Dei ipsius fruitionem, disponit, atquo ita dirigit, ut, illius spiritu, cuius nandi universam ecclesiam episcopi expertes non corpori tanquam membra innuxi sunt, affiati, fido sunt. Illud enim ligandi et solvendi pontificium, spo ot charltato ad haeroditatem conservatum in quod Petro soli datum eat, collegio quoquo apostocaolis una contendant. 0 lorum, suo tamen capiti coniuncto, tributum esse constat, protestante Domino: Amen dico vobis, quaeCaput tertium. curnque alligaveritis super terram, erunt ligata et in Esse iu ecclesia potestatem divinitus ordinatam. caelo; et quaecumque solveritis super terram, erunt Licet autem Doi Filius, qui auctoritate et vir­ soluta et in caelo1. Quapropter indo ab occleaiae tute propria nostram salutem operatus eat, mystici primordiis occumenicorum conciliorum decreta et huius corporis, sivo ecclesiae, ipso caput, summus statuta iure inorilo Unquam Dei sententiae ot Spiri­ quoquo sacerdos, pastor ot episcopus animarum tus sancti placita summa veneratione ot pari obse­ nostrarum sit ot maneat; nihilominus antequam ox quio a fidelibus suscopta sunt. At quoniam primatus Petro datus est, ut una hoc mundo discederet, selectos discipulos operis sui vicarios constituit, per quos redemptionis fructus ad ecclesia Uhristl et cathedra una monstraretur, Ro­ omnes, qni credituri essent, dimanarent. Quos enim mano pontifici ceteri praesules sublecti sunt, tum pridie quam pateretur, facta potestate consecrandi singuli in propriis ecclesiis administrandis, tum uni­ corpus ct sanguinem suum, novi et aeterni foederis vorsi in communibus ecclesiae negotiis gerendis. Ad sacerdotes fecerat; eosdem post resurrectionem, summum enim hiorarcbain pertinet, novas ecclesias communicato Spiritu sancto, indices cum potestate instituero, iam institutas aliis finibus circumscribere remittendi ot retinendi peccata, ac denique iarniam aut pronus abolere, singulis proprios pastores vel in caelum ascensurus, orbis totius doctores ct rec­ eligere vel electos confirmare, horum potestatem tores creavit dicens: Euntes docete omnes gentes ; D etiam ordinariam ampliaro et restringere, acta sive baptizantes eos in nomine Patris ct Filii et Spiritus singulorum sive synodorum dliudicare, ipsos quoque sancti; docentes eos serrare omnia, quaecunque man­ praesules, ubi opus est, a munero removere. Neque davi robis . * hi pro universali ecclesia quidquam disponere voi Quao quidem spiritualis potestas, quoniam data decornerò possunt, nisi ab regnanto pontifice in est in aedificationem, ut scilicet fideles accedentes partem sollicitudinis vocati: et licot, ab eo congre­ ad lapidem vivum, a Deo electum4, ot ipsi tanquam gati, tanquam veri judíeos et fidei decreta et disci­ lapides vivi superaedificarentur; noceeso est eandem plinae loges condant; Romani tamen pontificis est. in alios, qui in apostolorum et discipulorum focum generalis eorum concilia non solum convocare ot succedunt, per omnes aetates transferri. Quocirca dissolvero, sod etiam dirigerò et confirmaro. apud Apostolum legimus: Et ipse dedit quosdam Caput quintum. quidem apostolos, quosdam autem prophetas, alios De membris ecclesiae. vero evangelistas, alias autem pastores et doctores ad consummationem sanctorum in opus ministerii, in Ex his, quae do hierarchia et potestate eccle­ siastica constituta sunt, id etiam cognoscitur, quam i Apoc. V, 9-10. longe a fide recta aberrent ii, qui contendunt, non canticuni illud novum coram Agno, qui occisus est: a Redemisti nos Deo in sanguine luo er omni tribu et lingua et populo et natione, et fecisti nos Deo nostro regnum et sacerdotes, et regnabimus super terram1. > 1 Cor. XII, 18, 18. < Matth. XXVIII, 19-90. s I Pet II, 4-5. ■ & Cypr. ■ Ma Uh. XVIII, 18. 311 ): ACTA DEPÜTATIONIB FEO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 312 esis ecdeoram fideliam coetum externam, sed ia- a eonsutili tunica praefigurari vcluiL At noque per viribilezn aocic.&tem i usto rum aut praedestinatorum. maltipiic.ee coetus, qui Chrieti nomino gloriantur. Juin enim ia ecclesia divinitus institutam sit magi- ¿¡sporca et diffusa putanda est, o singulis nimirum «Urium, quo quae cordo credenda et oro confitenda oca, qui praecipuos doctrinae ebristianae articulos mot, populis proponuntor, ministerium etiam, quo retineant, complectens; sed tota in se collecta est, ritibus sacria Deo cultus perhibetor, ct divina plebi non alios ago oscena ut suoa, nisi qui externa quotnystana dispensantor, regimen deniquo, quo fidelas que et plena communione ipai cohaerent. Hinc enim vero omnes intelligent, quam ait ad salutari disciplina continentur: ipsum eeclesise corpas visibile sit Decesse est; quippe quod eos omnes salutem consequendam necessarium, verae ecclesiae. «mplecUtur, qui eiusdem fidei eorundemque sacro­ quae una est, aggregari. Unus enim mediator Dei rum communione inter se coninncti atque eidem ei hominum homo Christus lesus, nec aliud nomen summo capiti, id est Domano pontifici, «ubiocti sunt; esi sub caelo datum hominibus, in guo oporteat nos etiamsi aliqui eorum nec insti neo praedestinati, sed sáleos /feri1. Christi autem salutaris roligio extra peccatores et reprobi fuerint Ex ipsa enim evan­ ecclesiam baudquaquam reperitur. Ha no scilicet geli! doctrina manifestam est, non bonos tantum, cum dilexÙMct, tradens acipsum pro ca, ut illam sed etiam malos in Christi ecclesia esse, quae ideo sanctificaret et exhiberet «ibi gloriosam, non ha­ decem virginibus panirn prudentibus ptirtim fatuis, bentem maculam aut rugam: eidem soli redemptionis aecnon sagenae missae in maro ct ox omni genere fructus dispensandos credidit, per eam solam, unico piscium congreganti, agro denique, in quo inter B electam sponsam, praeter quam aliam non fovet, Dei triticum zixania crescant, similis esse perhibetur. filios gignit ot nutrit; ut habero iam non possit Nequo tamen qai snnt in ecclesia, externis tantum Deum patrem, qui ecclesiam non habet matrem3. nexibus inter se cohaerere existimandi sunt. Sacra­ Tanquam error igitur pestiferas fugienda est mentis enim velati sacris vinculis Christo lesa et opinio, quao longo latequo impiorum fraudo vaga­ sibi invicem comandi, spiritualium bonorum com­ tor: dummodo quis mores suos ad recti iustique munione quadam et pietatis commercio sociati sunt normam composuerit, qualibet fidei confessione Jline etiam sacrificia supplicationesqae Deo pro aeternam posse salutem comparari; aut varias haere­ omnium salute coni un ehm fiant, et qaaecuœque a ticorum sectas, ab ecclesia catholica disi unctas, nec­ singulis sancio suscipiuntur, ad universos aliqua ne n hanc ipsam divertas tantum esse unius verae ratione pertinent. Hac porro divinorum munerum religionis formas; vel certo constare non posse, et bonorum communicatione praecipue i usti fni untar, qnaenam ex omnibus genuina sit ebristianae fidei quippe qui Spiritus sancti gratia et chántate, quod profeasio; denique cuilibet in ea communione, in est viueulum perfectionis, inter sc et cum invisibili qua natus et educatus ait, persistendum esse, etsi capito ecclesiae Christo arctissimo copulentur. Qua eam falsam esso noverit aut dubitet. Quas porde causa etiam perfectiore modo de ecclesia esse versas sententias qui sequuntur, ecclesiam ipsam dicuntur, eo qaod non solum corpori eius tanquam reprehendere consueverunt, prop terca quod omnes membra inhaerent, sed spiritu quoque animantur. a sua communione separatas sectas proscribat et Verumtaaen etsi hi, de quibus legitur: Cognant C damnet ; haud intelligentes, quod docet Apostolus, Deus gui sunt ciuD, partem regni lesu Christi po- nullam esse participationem iustitiae cum iniquitate, tiorem efficiant, atquo divino indicio a malis, sicut aut societatem lucis ad tenebras, nec conventionem in eadem area frumentum a paleis, ct in eodem Christi ad Déliai1. corpore viva ab emortuis membris discernantur; non Nos vero apostolica doctrina atque manifesta tamen hanc piorum societatem spiritualem Scriptura patrum traditione nixi ct praedecessorum nostrorum putanda est nomine ecclesiae indicare, cum vel ac conciliorum decretis inhaerentes, fidei catholicae fidelibus, ut ecclesiam audiant, vel pastoribus, ut dogma esso definimus, extra unam ecclesiam Christi eam regant, praecipit; siquidem c* pastoribus oves, nullam esse sperandam salutem. Hunc vero sensum quas pascant, et ovibus pastores, quos sequantur, dogmatis «esse declaramus: omnes, qui extra eccle­ cognitos case oportet. Itaque totum fidelium corpus siam diem obeunt supremum, sive ecclesiam sua externum et visibile illa est ecclesia, cui et Spiritus culpa ignorent, sive agnitam non sint ingressi, aut sancti assistentia ct sempiterna du ratio promissa, ingressi in ea non perseveraverint, exitium aeternum multaque eximia divinitus collata aunt beneficia, non effugere. Quod si qui nullo suo vitio ecclesiam quibas non iam solum visibilis, sed illustris quoque et ignorant, non solum propter hanc ignorantiam a conspicua redditur velut civitas in monto ct lucerna insto Deo poenis non subiiciuntur, sed etiam si roper candelabrum posita, per quam divinae iustitiae legem scriptam in cordibus Deo invente custodierint, sol radios salutares per orbem diffundit universum. ciquo obedirc in omnibus parati sunt, divinae D gratiae operante virtute per lesu Christi merita Caput sextum. iustificationem vitamque aeternam consequi possunt. Unam esse veram ecclesiam, neque extra eam Quod si contigerit, non ideo hi extra ecclesiam salutem sperandam. salvi fiunt, quippe ad quam spiritu pertineant, et Cum igitur hac lego ecclesia sit divinitus con- ideo spiritu pertinere possint. quod ab externa ilituta, ut in ea Christi fideles eiusdem doctrinae communione praeter voluntatem suam impediuntur. sonmdemque sacramentorum communione tanquam Caput septimum. corporia membra sub uno capite visibili coalescant; De ecclesiastico magisterio. unam oase veram ecclesiam, fides catholica con­ Quemadmodum Dei Filius in mundum ipse venit, stanter tenuit et professa est Quod quidem tradit Apostolus hi» verbis: Unum corpus et unus spiri­ ut testimonium perhiberet veritati, ita voluit et effecit, ut in ecclesia sua veritatis testificatio, agnitio tus... unus Dominus, una fides, unum baptisma . * Idriroo quacumque secta ab huius corporis commu­ et confessio nunquam deficeret. Itaque cum apo­ nione seiuneta «st, verae ecclesiae'Chrieti pars aut stolis corumque successoribus perpetuum illud membrum esso non potest Ut enim Christus divi­ omnium gentium magisterium traderet: Ecce, in­ sas non ssL ita neque ecclesia eius, quam ideo tn- quit, ego cobiscum sum omibus diebus usque ai conVX Timoth- II. 5; AcL IV, 12. » nTlmth.n. Ii. • K0. IV. 44. » 3. Cypr. de unit eed. » Il Cor. VI. 14-15. 13 SCHEMA REFORMATUM T. II DE ECCLESIA CHRISTI 314 iummationem 9acculi1 ; ot iarn eodons ad dextram . tinentur, aut sententiam tenendam quidem pro auc­ Patrie in excelsis promissum Spiritum sanctum, spiri­ toritate edicant, non tamen divinitus rovolatum tum veritatis misit do caeliti, ut cum ipsis maneret in dogma caso declarent. aeternum, suggeretis omnia, quao ab ipeo dicta erant, Caput octavum. ot docens 00· omnem veritatem1. Quare Apostolus De ecclesiastica iurisdictione. ad hoc datos caso pastores ct doctores testatur, ut iam non fimus parvuli fluctuantes, et circumferamur Dominus noster lesus Christus humilitatis ma­ omni vento doctrinae in nequitia hominum, in astutia gister et exemplar, ut suos a dominandi cupidine ad circumventionem erroris1. ad modestiam revocaret, praecepit, ut qui inter Iam vero praecelsum hoc donum, quo ecclesia ipsos praecessor esset, sicut ministrator fieret1. Qua Dei vici columna et firmamentum veritatis est1, in de causa apostoli munus, quo ipsi ot reliqui ec­ co positum caso definimus, ut noque fideles univorsi clesiae praesules fungebantur, ministerium appellare credendo, nec ii, qui potestate docendi totam ec­ consueverunt, quo scilicet significarent, quidquid clesiam praediti sunt, cum hoc munere funguntur, sibi auctoritatis collatum esset, collatum esso in in errorem labi possint. Quaecumquo igitur in utilitatem fidelium. Errant tamen quam maxime rebus fidei et morum ubiquo locorum sub episcopis ot Scripturam in suam ipsorum perniciem depravant, npostolicao sedi adhaerentibus tanquam indubitata qui inferunt, nullam esse praepositis ecclesiae veri tenentur vel traduntur, necnon quae sive ab iisdem nominis potestatem, aut hanc a populis in eos tan­ episcopis, accedente Romani pontificis confirmatione, B quam in ministros derivari. Veram enim iurisdictionis sive ab ipso Romano pontifice ox cathedra loquente potestatem, cui in fidelibus officium obtemperandi ab omnibus tenenda et tradenda definiuntur, ea pro respondet, tum nomen ipsum postorum significat, infallibilitor veris habenda sunt. tum Christi verba, quibus in caelo ligata et soluta Iam vero Deus ecclesiae, quam veritatis ma­ esso attestatur, quaecunque in torris ecclesiae anti­ gistram fidissimam effecit, imperium quoque in stites ligaverint et solverint, manifestissime decla­ mentes detulit, eidem haud secus atque sibi ut fides rant Hinc apostoli potestatem saepe sibi attri­ ab omnibus adhiberetur, praecipiens. Ad discipulos buerunt, et multis modis cxercuoro, fidelibus autem, enim, quos primos per Judaeam regni sui nuntios ut praepositis sui? obediront, inculcarunt Neque legavit: Qui, ait, ros audit, me audit, et qui vos a fidelium communitate aut huius saeculi principibus, spernit, me spernit . * Apostolis autem, ut omnes sed a Deo ipso, rerum omnium conditore et domino, gentes docerent, inaudans adiecit: Qui non credi­ ecclesiasticam hiorarchiam constitutam, atque sicut derit, condemnabitur·. Hinc magnus doctor gentium sanctificandi et docendi, ita etiam hanc regendi in Domino gloriatur dicens: Arma militiae nostrae potestatem conferri, non modo constans patrum non canialia sunt, sed potentia Deo ad destructionem traditio tenet, sed ipsae quoquo divinae litterae munitionum, consilia destruentes, et omnem altitudinem aperte pronuntiant Ad delectos enim discipulos, extollentem se adversus scientiam Dei, et in captivi­ nomen, quo illos appellavit, declarans Redemptor di­ tatem redigentes omnem intellectum in obsequium vinus; Sicut, inquit, misit me Paler, et ego mitto ros1. Christi1. Ecclesia vero sciens, quao a Deo donata 0 Quare etiam apostoli legatione pro Christo se fungi * sint sibi, oraci tempore, quioumque ipsam sive vera dicunt, atque praesules, quos ipsi ordinaverunt, a proponentem sive falsa damnantem non audiverit, Spiritu sancto positos esse episcopos, regere ecslesiam 4*, contestantur. Quin etiam potestatem, qua a corpore suao unitatis abscidit, ut omnibus velut Deii* ethnicus et publicanus esset. inter fideles imperando ct castigando utebatur, a Porro eximia infallibilitatis dos, quao ecclesiae Domino sibi datam * esse, gentium Apostolus disertis divini Spiritus assistentia tribuitur, et ab inspira­ verbis affirmat Neque solum ordinis, sed hanc quoque iuristionis charismate distinguenda ost, tota eo spectat, ut ecclesia secundum Apostoli monitum bonum depo­ dictionis potestatem definimus supremum esso, illi situm custodiat\ fidoi scilicet et morum doctrinam nimirum soli obnoxiam, qui eam tribuens: Data est divinitus traditura, a profana omni novilate * et mihi, ait, omnis potestas in cacio et in terra9; neque corruptela tueatur, pro opportunitate accuratius aliis eam limitibus circumscribi, nisi quos divina uberiusquo dcclarot, necnon ad vorsus oppositiones falsi lex, atque ipsius salutaris ordinis ratio et finis nominis scientiae dofendat. Licet igitur ecclesiasti­ ponunt; ei denique omnes, qui per baptismi ianuam cum magisterium proprio ot maxime in ipso verbo ecclesiam ingressi sunt, subiacere. Dei scripto ot tradito versetur; nihilominus ad ea Postremo adversus quorundam novatorum per­ quoquo omnia porrigatur necease est, do quibus, versam doctrinam statuimus et declaramus, eccle­ nisi sententia feratur, illa divini depositi custodia siasticum regimen divina ordinatione non esso fori exerceri non potest10. Quam lato autem pntot ec­ ) tantum interni ct sacramentalis, sed externi quoque clesiae munus docendi supremum, tam lato extendi­ et publici, plenamquo occlesiao a Deo collutam esse tur divinum donum, quod docentem fallero non sinit. potestatem, non solum dirigendi per consilia et Quamobrcm damnanda est eorum opinio, qui non­ suasiones sed etiam iubendi per leges, ao devios nullis ecclesiae definitionibus mentis assensum non contumaccsque exteriore iudicio ac salutaribus poenis dobori affirmant, propteroa quod de rebus statuant, coercendi atque cogendi7*. Qua quidem potestate quao per so ips.no in rovolationis deposito non con- cum in definiendis iis, quae fidem ct mores, divinum cultum ct sanctificationem fidelium respiciunt, tum 1 Matlh. XXVIII, 20. in disciplina extorna constituenda ot sancienda ct » Cf. Ioan. XIV. 16. 17; XXVI, 16. 13. ipsos apostolos ot qui in eorum locum successerunt « Eph.IV, 14. praesules omni tempore usos cmo constat. ‘ 1 Timoth. III. 15. • Lae. X, 18. e ìlare. XVI, 16. ’ II Cor. X. 4 A B II Tim. I, 18. • Ct I Tim. VI. 20. M (Ilie ri videatur, addi poterii): Qualia inpriaus suat nonnulla i urii natandis aliamtnqne Luniauarncn disciplina rum theoremata, necnon librorum. de quibas quaeritur, genuiaut et proprias renras. i « • « * < : tire* Lne. XXII. lean. XX. SI. II Cor.V, W; Epb.VI. ». Act XX. sa II Cor. XIU. 10. Mslth. XXVlll. 18. Dcnedktus XIV ΛΊ amàsi, at. 1151; ri. balla Λι*· fidci. prop. 5. Caput nonum. Ecderiam eue teram regnum, dirinum, immutabile et sempiternum. A comprobatur. Hanc deniquo «olam a Christo in­ ch oata ni et per apostolos propagatam certa suc­ cessionum aerie usquo ad haec tempora toto ter­ rarum orbo dilatatam conspicimus, ut per eam a solis ortu usquo ad occasam magnum ait unius veri Dei nomen in gentibus, et in omni loco sacrificetur et offeratur nomini eius oblatio munda. Hanc igitur unam, sanctam, catholicam et apostolicam ecclesiam, licet io eam nunc maximo fre­ mant gentes et principes convenerint in unum, ut Deus excelsus tueri et custodire, regere ct guber­ nare non desinat, divina promissione freti certa cum spe precamur. Quibus omnibus perpensis dubitari non potest, quia ecclesia verum ait leau Christi regnum io terris. Est enim multitudo arctis ct sacralia nexibus colligata, quao ab ipso Domino Salvatore per suum in terris vicarium aliosquc pastores gubernatur, et ad finem certum, divinae scilicet gloriae et humanae salutis promovendae dirigitur. Qua do causa ecclesia etiam i ure merito societas perfecta dicta eat: quippe quae ad finem proprium propriis vii» et rationibus tendens, a quovis alio hominum coctu distincta, atquo ita in ae absoluta Ut vero expositam do ecclesia doctrinam, quam et completa est, ut sibi ad finem consequendum ab apostolis traditam accepimus, fideles securius sufficiens, in iis, quae eo pertinent, nulli alii socie­ tenore et oppositos errores fugero possint, placuit tati sive tubicela siro tanquam pars innexa sive nobis, approbante sacro concilio, sequemos cánones, permixta et confusa sit. B inviolabiliter servandos, subiungore. Quo vero magis boc regnum divinum est, eo minus CANONES. Dei Filius illud informe reliquit, humana scilicet prudentia ordinandum: sed per so ipse constituit 1. Si quis dixerit, a Christo institutam quidem et iura dedit Hoc enim praestitit tam credendi * e « religionem, non vero ecclesiam seu societatem, et vivendi normam tradens, tum sacrificium et sa­ in qua fideles Christianam religionem communiter cramenta instituons, tum pastorale munus et hie­ proficerentur, aed hanc a singulis seorsum rite coli rarch icam potestatem disponens, cui si multa pro et servari posso; anathema sit. rerum humanarum varietate moderanda commisit, 2. Si quis dixerit, omnes, qui sunt do ecclesia, alia tamen immutabili lege ipse sanci ri t. inter ae parea, nuRoaquo potestate divinitus prae­ Licet igitur ecclesia et disciplinae suso rationes ditos case, qua cauteri carcant; anathema ait, temporum et locorum conditioni accommodet, et abas 3. Si quis negaverit, in ecclesia divina ordina­ alita subsidiis ad fines suos consequendos utatur; tione hicrarchiam ex episcopia, presbyteris ali iaque eadem tamen in eo inaquo a Christo accepta con­ ministria ita constitutam esse, ut episcopi tam pres­ stitutione immutata perseverat: et licet optandum byteria quam reliquis ministris potentate ordinis et omnibus nobis ct contendendum sit, ut in dica cres­ * iariadictioui superiores sint, omnes autem unius cat ad consummationem sauciorum, in aedificationem summi pastoril, hoe ost Romani pontificia regimini eorporis Christi;.nulla tamen alia plenior ct per­ sub i aceant; anathema ait. fectior salutis oeconomia exspectanda, sed firma 0 4. Si quia dixerit, ecclesiam, cui factae aunt fide tenendum est, hanc ipsam ecclesiam, qualis α promissiones divinae, non oose rvotutn fidelium Christo lesu per apostolos fundata, et hic a nobis externum et visibilem, sed spiritualem societatem secundum divinam traditionem descripta ost, usquo praedestinatorum vel ¡ustorum aoli Deo cognitam; in finem saeculorum duraturam case. Etenim ad­ anathema ait. versus hanc, quam supra Petrum aedificavit, ec­ 5. Si quia dixerit, sectas omnes vel aliquot, quae clesiam portas inferi non esse praovalituras; ct cum a Romana ecclesia dissident, una cum bao Christi hac, quam per apostolos propagavit, so usquo ad ecclesiam universalem componere; anathema ait. con summation em sacculi futurum cue Doi Filius 6. Si quia negaverit, ad salutem aeternam con­ promisit, ut scilicet per eam ipso regnet in terris, sequendam necessarium eoo, relicto quovis alio ot impleatur, quod scriptum est: Et dabit itti Ihh religionis cultu, veram Christi ecclesiam ingredi, in minus Deus sedem Darid patris eius, et regnabit in eaquo fideliter perseveraro; anathema ait. damo lacob in aeternum, et regni eius non erit finii1. 7. Si quis dixerit, do vera ecclesia homini certo constare non posse; anathema ait. Caput decimum. 8. Si quia dixerit, ecclesiam non agere ex prae­ Prrnm Christi ecclesiam n»n esse aliam huí llomannm. cepto divino, aed ox iniqua intolerantia, cum sectaa Hoc igitur regnum, quod ad gentis buroanae α sua communione disiunctas proscribat et darnnet; salutem Deus cadi suscitavit in terris. Christi ec­ anathema sit. clesiam unicam ot electam, quam omni tempore fides D 9. Si quii dixerit, Christi ecclesiam alvo cre­ christiana professa est, eiusdem fidei firmitate te­ dendo live docendo a vera fide dcficcro poeao, aut nemus, eam ipsam esse, quao a principali sede, cui certe in aliis n allia, quam in iia, quao per ne ipsa tota aggregata et cubicela est. Romana nuncupatur. in verbo Dei continentur, ab errore immunom esso; Neque enim alia ulla, sed sota haec iis refulget in­ anathema ait. signibus, quibus veram eceleaiam a spuriis Deus 10. Si quia dixerit, licitum ease de opinione ulla dignosci voluit. Sola hace super petram, quam ab ecclesia proscripta docere vel sentire, contra Filias Dei delegit, aedificata, sacerdotalis unitatis quam ab ecclesia statutum ait; anathema ait. — exordium et fundamentum, credentium multitudinem Vel: Si quis dixerit, ecclesiam falli posse, cum eiusdem fidei eorundomquo sacrorum communione pravas opiniones censura hac reais minore aut nulla ianctam et copulatam tenet. Haec sola mysteriorum definita nota proscribit; anathema ait. 11. Si quia dixerit, episcopis compotere solum­ Dei alma dispensatrix; bulas solius doctrinae lex Domini immaculata, convertens animas, ut semper modo ministerium et officium, non autem veram virgo semperque mater foecunda novam in dies regiminis poteatatem, Christi ordinatione ipsis pro­ prolem inter gentes, quae Deum non noverunt, priam, et a subditorum beneplacito, atquo civilia caelesti sponso pariat, perpetuoque filiis laetetur, magistratus dominatione liberam; anathema ait. 12. Si quis dixerit, hanc potestatem esse tantum quorum eximia sanctitas divinis signis et portentis diroctivam, non vero legiatativara, iudicinriam ot cocrcithsm; anathema ait. 317 SCHEMA REFORMATUM CONSTIT. II DE ECCLESIA CHRISTI 318 13. Si quia dixerit, ecclesiam non esso tanquam a. perfectam societatem sui luris, sed civili potestati subiectam; anathema sit. 14. Si quis dixerit, ecclesiam nulla certa lego et immutabili forma ab ipso Christo Domino con­ stitutam esso; aut cam depravari posse, ita ut ali­ quando esse desinat, vel certo a prima sua constitutiono degeneret; anathema sit. 15. Si quis dixerit, hanc Christi ecclesiam non esso ultimam salutis oeconomiam, sed aliam per pleniorem divini Spiritus effusionem exspectandam eeso; anathema ait 16. Si quia negaverit, solam ecclesiam Romanam veram esso Christi ecclesiam, unam, sanctam, ca­ tholicam ct upostolicam; anathema sit. vissimis unum vel alterum, ab alita verbi gratia a Su&resio etiam utrumque negatur. Controversia haec, si ex ro ipsa ponderatur, non magni videatur momenti esse. Nam qui occultos haereticos adhuc de ecclesia esse dicunt, non ideo eoa eodem modo atquo vero fideles ad eam pertinero aiunt; et qui schismaticos ab en excludunt, éos tamen aliquo modo in ea esso non negant. Sed hac ipsa de causa a diiudicandis huiusmodi controversiis con­ cilia abstinent, no scilicet sino necessitate aut magna saltem utilitate libertas docendi restringatur, et viris do ro catholica optimo meritis erroris, nedum hae­ res is nota inuratur. Quod de definitione ecclesiae, de notis quoque dicendum ost. Ecclesiae proprietates illas, quao in ipso symbolo fidei recitantur, esse notas, hoc est signa, 74. quibus vera ecclesia dignoscitur, a catholicis omni­ losephl Kleutgen relatio |i, cil Mb n’. ministri in boe actu dici possint. BShldk 325 1OSEP1II KLEUTGEN J t-J j» . z. r-··.·-. . DE SCHEMATE REFORMATO .-·■-—.: 326 ecclesiae, ct in hac definitione similiter, quao patres i dummodo ne sit proscripta tanquam haeretica; ana­ •nonuerant, servata sunt. Itaque distinguitur primum thema sit. Do quo canon© concilium, patrum depu­ in fallibili tas in credendo ot in docendo, deinde do­ tatorum sententiam sequens, statuit, ut quoad opus centis ecclesiae magisterium perpotuum et extra­ esae videretur, reformatus in hac constitutione de ordinarium; determinatur etiam subiectum duplox ecclesia poneretur, et capiti doctrinae quidpiam de De canonis reformatione episcopatus scilicet una cum Romano pontifico, et re eadem insereretur. Romanus pontifex solus o cathedra loquens; ob- mox loquemur; nunc do iis, quae capiti addita sunt. Haec per se ipsa nihil statuunt, nisi non esse iectum autem hoc loco recepta formula in rebus negandum mentis assensum definitionibus, quas paulo fidei et morum enuntiatur, 2. Ostenditur e sacris litteris et praxi ecclesiae ante commemoravimus; idcoquo infallibilita te m ec­ officium fidelium audiendi ecclesiam; quao quidem clesiae in eiusmodi definitionibus directe non asserunt; paragraphus duplici do causa inserenda visa est: asserunt tamen oblique. Nam opinionem, quao Ie quia nihil magis hao aetate inculcandum eat negat illum mentis assensum his definitionibus de­ fidelibus, quam obedientia goncratim et nominatila bori, reprobandam esso deducitur ox eo, quod ec­ intellectus obsequium ; 2° quia testimonia sacrarum clesia non solum in iis, quae per se ipsa revelata litterarum, quibus hoc obsequium praecipitur, ipsam sunt, sed in illis quoquo, quae cum his aliquo modo sententiam de infallibili ecclesiae magisterio mirum cohaerent, infallibilis sit. Praeterea in ipsa defini­ in modum confirmant, eo maximo quod ccclesiao tione infallibilitatis consulto scripsimus: quae doctrinam doctrinam Dei osso asseveratione gravi B . . . tenenda et tradenda, non : quao fide divina tenenda ct tradenda definiuntur. Quamquam vero et luculenta affirmant. 3. Ex fino et natura accuratius determinatur in- hic modos loquendi fortasse non est aatis apertus fallibilitatis ambitus sou obiectum. Do iis, quae in et decretorius, ut iam a concilio definitum esae dici hunc finom iam in priori sebemato proposita erant, possit, ecclesiam infallibilem esse quoties aliquid in triplex in observationibus reverendissimorum patrum rebus fidei et morum pro auctoritate statuat, etsi sententia roperitur. Aliqui enim praeter consuetam non definiat dogma fidei; hoc tamen propter ea, formulam in rebus fidei et morum nihil exprimen­ quae in fine capitis adduntur, satis manifeste con­ dum esse censent; sive quod reliqua incerta vel cludi posset, atquo ideo a concilio saltem indirecte falsa sint, sive quod in iis accurate enuntiandis affirmaretur. Et quoniam a nonnullis dubitatum magna sit difficultas. — Alii contra etiam disertius est, an hoc tam certum sit, ut α concilio tradi possit, loquendum et mentionem apertam facti dogmatici argumenta strictim proponemus: 1. Cum Christus Dominus apostolos ct in apo­ saltem et legis moralis faciondam esse iudicant. — Nonnulli tandem retinendam esso sententiam schema­ stolis ecclesiam mitteret, usque ad consummationem tis, sed simplicius et clarius eloquendam arbitrantur. sacculi se cum iis futurum esse promittens; iussit Ilis postremis obsequendum esse visum est: at­ cos, qui credidissent et baptizati essent, doceri tamen in declarationo depositi, quod ecclesiae custo­ omnia servare quaccumque ipso mandavisset. (Matth. diendum est, statim initio morum doctrina comme­ ult.) Itaque ecclesia suo munere functa non est, moratur, quo fit, ut ca quoque, quao sequuntur, ad C nisi fideles ita instituerit, ut ad Christi praecepta hanc referantur, atque ita secundis ex hac parte vitam universam componere sciant. Id autem fieri satisfactum esso putamus. Quodsi insuper facti non potest, nisi doceantur de plurimis, quae reve­ dogmatici et disciplinarum humanarum mentio ex­ lata non sunt, ex revelatis indicare. Ut enim inter pressa facienda esso videatur; textui inseri possunt, ordinem supcmaturalom ot naturalem miltiplcx est quao eo in loco adnotavimus. Quod vero aliqui ex nexus, ita revelata dogmata tum speculativa tum primis doctrinam ipsam sivo incertam sive falsam maxime practica cum iis, quae naturali ratione et dixerint, miramur. Certe quod facta dogmatica at­ experientia cognoscuntur, multis modis connexa et tinet, res ipsa loquitur, et dudum hoc miserum conserta sunt Si autem ad munus ecclesiae per­ lansenistarum subterfugium sanctae sedis iudicio tinet, in his indicandis fideles dirigere; in exequenda interclusum est1. — Esso autom ecclesiae et ius ct hac muneris parte haud secus atquo in aliis prae­ officium do conclusionibus philosophiae ali&rumquo sentia Redemptoris ab errore defendetur. 2. Quod ex ipso munere ecclesiae, id etiam disciplinarum indicare, et sancti Pauli effato de op­ positionibus falsi nominis scientiae certum, et in con­ cognoscitur ex verbis, quibus lesus Christus divini stitutione prima do fido definitum est. Quod autem Spiritus assistentium pollicitus est: Ille cos docebit in schomate subjungitur, tam lato scilicet patero omnia (loan. XIV, 26); docebit cos omnem veri­ infallibilitatis donum, quam lato pateat suprema ec­ tatem (Ioan. XVI, 13). Haec dicta non ita quidem clesiae auctoritas docendi, e rei natura facile cog­ premenda sunt, ut putemus, in iis quoque rebus, noscitur, et iis, quao mox dicturi sumus, plano evin­ D quao ad salutem aeternam nihil pertinent, ecclesiam cetur. Quo posito iam id, quod in quaestionem a Spiritu sancto erudiri; sed neque tam restricto vocatum est, tonetur, nempe ecclesiam non solum sumenda sunt, ut eam in ipsis tantum revelatis sen­ de iis, quao per so ipsa in verbo Dei continentur, tentiis dirigi arbitremur. Annon haec tam ampla sed etiam do assertis humanis, quao divinis directe promissio ea cuncta complectitur, quae ad Christi doctrinam fructuose intolligendom et in universa vel indirecto opponuntur, infallibiliter indicaro. At vero his, quae iam in antiquo schemate, vita nostra exoquendam cognita sunt necessaria? quod ad rem ipsam pertinet, habebantur, nuno Nequo voro, ut ecclesiae iudicio, quao huc pertinent, ultimo loco aliquid additum est dc definitionibus sint certissima, requiritur, ut Spiritus sanctus nova ecclesiae, quae sententiam aliquam tenondam esse ei revelet, sed tantum ut eam dirigat tum in verbi statuunt, non tamon fidoi dogma esso declarant, divini intellectu tum in rationis usu. Nonne et noe aut, quod in idem recidit, opinionem pravam dam­ de multis, quae revelata non sunt, ex revelatis nant, at sine haeresis censura. Atquo do hoc paulo quotidio judicamus, et iudicare debemus? Quod fusius iam exponendum est. igitur nos singuli facimus cum periculo utique er­ In schemate constitutionis primae de fide pro­ randi, id facit ecclesia in publicis illis suis judiciis positus erat hic canon: Si quis dixerit, licitum esse ab hoc periculo Spiritus sancti assistentia immunis. tradere vel tenere opinionem ab ecclesia proscriptam, Ex iis, quae diximus hactenus, proxime quidem non infertur, nisi hoc: Ecclesiam in definiendis illis, t Clem. XI xmlla Frxeam Domini sa. 1706. quae per se revelata non sunt, sed cum revelatis 91· -—· fwr- 327 B. ACTA DE PUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS 328 tamen connexa, falli non posse. At merito hiño A condemnatae sint. — Perpendat autem, qui logit, dedudtur, quod proprio quaerimus. Nam ea, quae quam hoc argumentum ait vastum, quot rea gravissi­ non tanquam haeretica, sed tanquam erronea, scan­ mas involvat Eodem modo, quo Wicleffii ot Hussii dalosa etc. etc. damnantur, plerumque sunt ex ilio errores a concìlio Constantienei, Lutheri a Leone X, genere. Sod iam afferamus argumenta directa et Baii a sancto Pio V, Michaelis do Molinos ab Inno­ centio XI, lanseoiatarum propositiones triginta ot propria. 3. E a, quae non sunt haeretica, sed ad haeresim una ab Alexandro VIH, Quosuelli deoiquo opiniones plus minus accedunt, non tollunt quidem fidem, sed in balla Unigenitus a Clemente XI pluribusque eius eam corrumpunt; quod Melchior Canus similitudine successoribus damnatae aunt Do his igitur erroribus illustrat morborum1, quorum plurimi, otai lethalea cunctis, si ecclesia solum in haeresia nota inurenda non sint, valetudinem tamen graviter afficiunt, et infallibilis eet, fateri debebimus, quod modo diximus, paullatim ad mortem adducunt; et card, do Lugo, nempe nullius perversitatem per ecclesiae indicium alio exemplo utens, indicia ecclesiae, de quibus constare. Non potest osse vera nec tolerabilis opinio, agimus, antemuralia vocat, quao doctrinam fidei quae tot constitutionibus, quas orbis catholicus tan­ . *muniunt Si igitur ecclesia in his iudiciis fallere­ quam regulas fidei veneratur, robur onino adimit tur, dicine adhuc posset columna et firmamentum Sed /Aroloÿos inquiunt de hac re inter so non veritatis? annoti erroneis suis iudiciis fidem ipsa consentire, atque plorooque, ubi de Romani ponti­ labefactaret? Neque sane boni pastoris munere ficis infallibilitate agunt hanc non affirmare nisi fungeretur, alimenta salutifera .praebendo, sed gre­ i in decretis, quibus fidei dogmata proponuntur. gem in mortifera pascua ageret, a salubribus arceret. Longum esset de theologia siugulatim quaerere; 4. Quod do fidei doctrina generarim diximus, itaque summatim respondemus. Theologi veteres praecipue in morum disciplina considerandum osti hanc controversiam prorsus non agitant; sic autem Tam varia et multiplex vitae humanae conditio est, de ecclesiae et nominatim de Romani pontificis ut do moribus excitentur quaestiones innumerabiles, auctoritate irrefragabili loquuntur, ut eam nequa­ quibus in ipsa revelatione responsum non invenias. quam dogmatum terminis circumscribant, sed ad Et tamen ecclesia earum plurimos suo iudicio de­ omnem prorsus doctrinam, quae aliquo modo fidem finivit, pravas opiniones censuris, de quibus loqui­ et mores attingit, extendant; id quod imprimis de mur, afficiens. Fac igitur in his eam iudiciis de­ sanctis Thoma, Bonaventura et Antonino luculenter ripi. num sancta esset, quae sua nos doctrina et demonstratur1. A fine saeculi XVI theologi hanc auctoritate ab honestis averteret, ad turpia indu­ nostram quaestionem tractaro coeperunt; sed quam­ ceret? Quae ratio quam late pateat, intelliget, qui vis multi do ea scripserint, no unos quidem integrae propositiones Eccardi a loanno ΧΧΠ, Wicleffii famae theologus invenitur, quin certissimum esse ot Hussii a concilio Con stantiensi, ac praesertim defendat, ecclesiam in usurpandis censuris, quos opiniones ab Alexandro VII, Innocentio XI et minores vocant, hand secus atque in haoresi con­ Alexandro VIII damnatas consideraverit demnanda ab errore immunem esse. Estenua tan­ fi. Et quoniam plerisque omnibus exploratum est, tum dissentiunt, quatenus oppositum alii dicunt ecclesiam in doctrina morum non posso errare, ita C haereticum esae, alii erroneum vel errori proximum. ut quod honestum est pro turpi, aut quod turpe Quod ad Romani pontificis infallibilitatem attinet, est, pro honesto habendum esse decernat: ecquid veteres, ut iam diximus, eam ad omnem doctrinam aliud est, opinionem ut temerariam, erroneam, scanda- fidei et morum generalissimis verbis extendunt; *am, lo seditiosam etc. proscribere, quam declarare, recentiores non pauci decreta, do quibus nobis illicitum et inhonestum esse, eam fovere et defendere? quaestio est, disertis verbis includunt; alii multi, 6. Iam vero ecclesia indicia, de quibus loquimur, ibi quidem, ubi de Romani pontificis auctoritate gravitate ct severitate maxima edere solet Hinc agunt, theeim de infallibilitato ita enuntiant, ut autem cuncta, quae diximus, novo roboro firmantur. fidei dogmata tantum comprehendant ; sed plcriquo 8i enim ecdeela in proscribendis opinionibus falli horum nostram quaestionem alio loco, qui fere est potest, quid sequitur, nisi fieri posse, ut universi de haertsi, pertractant, atque ibi, ut panilo ante fideles ab ecclesia, matre et mngutra divinitus diximus, de certitudine nostrae sententiae conveniunt. constituta, ad errores, qui fidem et mores corrum­ In nonnullis nuper editis libellis legitur, e com­ punt, amplectendos, severo edicto ct proposita ex­ muni theologorum sententia Romanum pontificem communicationis poena, compellantur? tum solum e cathedra loqui, cum dogma fide divina 7. Supcreet argumentum tam manifestum et tam credendum proponat. Verum est, ei verba tantum robustum, ut solum sufficere possit In multis enim attendas, hoc apud recentiores non paucos theologos constitutionibus, quibus errores damnantur, consumo legi; at hanc esse sententiam theologorum com­ non singulae singulis opinionibus appositae, sed D munem, a veritate alienissimum eet. Veteres omnes enumeratis opinionibus coniunctim aubiectae sunt, non ita ut omnea singulis, sed ut cuique una saltem » 8. TXomæi p.» q. I, a. 10, ubi quaerit, caia· sit convenire dicantur, quod rn globe condemnaro vocanti fidei q/mbohun ordinare, non Inquitar utique nüî de fidei Iam ai ecclesia in censuris infligendis omnibus In­ articulis : at in QuodL 9, a. Ifi, ubi quaerit, quibus in rebus fallibilia est, non magnum eat incommodum, theo­ ecclesia ait infallibili», respondet m ki», quae ad fidem perti­ nent. Porro p. 9» XM q. 11. a. 2. Ad fidem, inquit, aliquid logorum disceptationi relinqui, quao cuiquo opinioni pertinet dupliciter, uno modo directe fi principaliter, ficui eensura adiungeuda sit; cum constet, nullam cuso articuli fidei, secundo moda indirecte et tecundirio, riori ea, ex ex opinioaibut proscriptis, quan non mereatur guibu» negati», sequitur corruptio alieuiu» articuli. — 8. Bona­ aliquam et proindo reprobanda siti At si ecclesia ventura in Apok>¿. panp. c. 1, de officio obediendi definitioni in haereris tantum censura decernenda falli nequit, vicani lexu Ckritti in fide ct moribus, eo quod illi plenitudo potestatis cullata riti verbic disserit, quae late patenti In MWtrerstm tule ritu indicium robore et efficacia corei. opuscolo autem de paupertate Chruti arti in Fxporil. Quid enim, si hoc ponatur, constabit? Nempe id Bcg. ». Franc. Prolog. et e. 0. prorsus illicitum. impium, haere­ uuum. inter plurimas opiniones Wicleffii exempli ticum MSB affirmati de reguli» ». Francaci, de mado rivendi gratia aliquos esae haereticas et proindo certo Fratrum, de eorum turibus aliter sentire, quam < *. Mile Statutam riti — H. Antoninus in rum tbeolog L fi, c. 4, reprobandas. At quoniam non constat, quaenam docet apud scium summum pontificem tanquam caput ecclesiae * illa sint; neque constat, quacnam infallibili iudicio potestatem dubia circa guaceumquc ad fidem, ad ius De tac. AfA. L 19, c. B. » De fide. IMn- naturale ct divinam pertinentia declarandi eum a oc ton te te. cui cmnet fidrie * ae submittere te tentar. 329 Ι03ΕΡΠΙ KLEUTGEN RELATIO DE SCHEMATE REFORMATO 330 et plcriquo recentes illa verba e cathedra loqui A agebatur, ab aliquo reverendissimo patre propohis vel similibus reddunt: vuliciuliter vel in iudicio situ erat. determinare, pro potestate decernere, rum auctori­ Dubitari certo non potest, quin baeresis sit, tate apostolica aivo ut papam loqui etc. ita ut dicoro, non teneri nos ecclesiam docentem et solocutio e cathedra ab alia distinguatur per modum, lomni quidem iudicio docentem audire. Hoc unum quo docet pontifex, non por rem. quam tradit, ut demonstretur, postulari adhuc possit, semper neque per censuram, quam apponit. Etiam illi ecclesiam, cum opiniones proscribit, mentis assensum recontiuros, apud quos scriptores hodierni interpre­ a fidelibus oxigero. De quo si quis idoo ambigat, tationem, quam praepropero communem dixerunt, quod in huiusmodi edictis saepe externas tantum legerint, Ballerini exempli gratia vel Sardagna, nihil actiones docetuii, defendendi, praedicandi vetantur; aliud significaro voluisse videntur. Etenim cum rem, consideret, in ipsis quoque canonibus conciliorum ut fieri solet, per contraria explicant, non dicunt: lo­ legi, s> quis dixerit, si quis non confiteatur, non vero cutionem o cathedra non cwe, si Romanus pontifex si quis cogilarerit, si quis Han credat. Quia scilicet opinionem aliquam minori tantum censum notet, sed ecclesia do externis tantum actibus iudicium exercet, si tantum, quid sibi videatur, exprimat vel suadeat, eos nominatim exprimit; interim tamen internos nihil autem pro potestate decernat. Itaque hi quoque, qui illis respondent, sive prohibere sivo quoquo theologi dogma fidui dicunt, ut sententiam praecipere arbitranda est apostolica auctoritate definitam a sententia privati Deindo in his decretis prohibitio (vel praedocturis, non voro, ut sententiam sub nota hacresis B ccptum) a definitione (nive iudicio do doctrina) α sententia sub minori censura definitum distinguant. distinguatur nccceao est. Primum enim ecclesia de­ Superest ut de canonibus 9 ut 10, qui ad hoc caput finit opiniones illas caso pravas; tum eas ut tales referuntur, dicamus. Canon nonus praeter ipsam prohibet, et in contumaces poenas sancit. Iam infallibilitatem nihil enuntiat nisi generale prin­ voro ecclesiae definienti montis obsequium debetur, cipium, non in iis tantum, quao per se ipsa recelala etiamsi nullum praeceptum adiungat. Cum enim sunt, ecclesiam infallibilem osse. Hoc tum certum Doua ecclesiam nobis in omnibus, quae ad religio­ esso, ut canono ranciri possit, tum iis, quao supra nem piotntemquo pertinent. matrem et magistram ex ipsa Scriptura deduximus, tum inde cognoscitur, dederit, eam docentem audire tenemur. Quare ei quod ulioquin ecclesia in ipsis canonibus conciliorum nobis do totius ecclesiae sensu ct doctrina constat, oecumenicorum infallibilis non caset. Legantur exem­ ctinmsi nihil definiat, assentivi ei debemus: quanto pli gratia canones concilii Tridentini du sanctissima igitur magis, si do cius sensu et doctrina nobis Eucharistia, ct sacrificio missae, necnon dc matrimonio, publica definitione constat? Praeterea qui de peccato in quibus certo non pauca definiuntur, quae per se suo in fratrem ecclesiam judicantem non audierit, ipsa revelata dici nequeunt. Opportunum veru esso, Domini sententia vclut ethnicus et publicanus haben­ hunc errorem proscribere, indu colligi potest, quod dus est; quid ergo, quid do eo dicemus, qui iudicium Innsenistao aliiquu novatores eo continuo ad se ecclesiae solemne, quod bonum universale et perpe­ suamque contumaciam defendendum usi sunt et tuum respicit, contemnere audeat? Tandem non desunt decreta, in quibue mentis utuntur. Nihil autem aliud in hoc canone positum C est, quia sufficere videbatur, si per canonum id assensu» etiam disertis verbis praecipitur. Ita Inno­ reficeretur, quod haeretici dicoro solent, in capito centius XI Midi. de Molinos errores variis censuris autem, quid ex sana catholica doctrina tenendum notans, non solum eas defendere, sed etiam credere et tenere vetat Clemens XI in constitutione Uni· sit, exponeretur. Canon decimus illo oet, qui pro constitutione . genitus prohibet, no quis de propositionibus, quas do fido propositus erat, iam a nobis secundum damnavit, aliter sentire praesumat, quam in con­ reverendissimorum patrum monita refurmntus. Ut stitutione continetur. In bulla denique Auctorem antea enuntiatum erat, hanc difficultatem habebat: Jidei legitur: Mandamus igitur omnibus utriusque Accurato expositus non condomnabat nisi opinionem, sexus Christifidelibue, ne de dictis propasitíaiubus et licitum osso toncro sententias, quacumquo censura doctrinis sentire, docere, praedicare praesumant, ab ecclesia notatao sint, dummodo haec censura contra quam in lure nostra canstitatione declaratur. non sit censura haeres is. Ad hunc igitur cnnonein Itaque recte inferimus, hanc esse montem ecclesiae subterfugiendum satis esset, praeter hacresis cen­ in eiusmodi edictis, ehi nominatim non prohibeat suram unam aliquam excipere, dicendo exempli nisi actúa externos, quippe quos solus poenis, quas causa nefas quidem esso, tenero sententias ub ec­ adiungit, in suo iudicio vindicare possit. Cuius rei clesia damnatos tanquam haereticas vel hacresi evidens demonstratio in uctis concilii Constantiensis proximas; eas nutem, queo solummodo ut erroneae, perhibetur. Cum enim Wicleffii et Ilussii opiniones temerariae, scandalosuo etc. proscriptae sint, libere D a concilio damnatao essent, Mortinus V in ipsu posso tradi et defendi. Quodsi canon sio immu­ concilio, damnationis sententiam confirmans, per taretur, ut ad omnes oinnino opiniones ab ecclesia bullam bíter cunctas triginta novem capita prae­ proscriptas pertineret, nonnullis severior futurus scripsit, do quibus suspecti do hacrcsi interrogaren­ esso videbatur. Sunt enim theologi, qui (contra tur. Iam voro inter has interrogationes undecima communiorem utiquo sententiam) defendunt, opinio­ haec est: Specialiter litteratus interrogetur, utmm nem, quurn ecclesia certis nonnullis censuris temeri­ credat, sententiam sacri Const, concilii saper /5 /oi.f, tatis exempli causa proscribit, non necessario falsas Wicleff et loan. IJuss M artculis superius descriptis esso. Quare ex horum sententia tenemur quidem latam, fore feram et catholicinn; ¿cilicct quod supradu opinionibus proscripti» iudicaro, ut do iis iudi- dicti 45 articuli L Wideff et loan. Hues 3Ü hou cavit ecclesia, scandalosas scilicet reputaro, quos sunt catholici, sed quidam cr ris saut notarié haeretici, ut scandalosa , * temerarias, quas ut temerarias pro * quidam erronei, alii temerarii et seditios», ubi piarum scripsit, ct sic do aliis: at voro non quamlibet aurium o/fensiri. Itaque Murtinus V eum concilio tenemur pro falsa habere. Ad hanc igitur difficul­ pro certo habuit, exigi α fidelibus, ut opiniones tatem declinandam iam non definitur, illicitum esso proscriptas ea censura dignas two crederent, qua sententiam proscriptam tradero rei tenere, sed illi­ a concilio notatae erunt; ot tamen In ips-a sententia citum esso, do sententia proscripta aliter docere vel concilii, dc qua loquitur, non ptohibentur, ni«i actus sentire, quam statuit ecclesia: quao quidem emen­ externi docendi rt praedicandi. Postremo Ciernen * X! datio iam tum, cum in concilio do hoc canone in bulla I tutruM Ihmini § 25 decernit rl declarat, 331 B. ACTA DEPUTATIONIS PRO REBUS AD FIDEM PERTINENTIBUS obedientiso, quae apostolicis constitutionibus contra liasen i i doctrinam editis debetur, obsequioso illo silentio, do quo lanaenuUe, minime satisfieri. Atqui quod de his constitutionibus ct de concilii Con * itintiensis decretis hoc modo authentice declaratum eat, id etiam de reliquia tenendum esse nulla oc­ currit ratio dubitandi Quapropter canon decimus, ut nunc a nobis proponitur, nihil difficultatis habo.ro ridetur. Quo­ niam vero aliqii exiitimant, magis etiam expedire, ut non solum obedientia debita, sed ipsa quoque infallibilius ecclesiae in his censuris ferendis de­ finiatur; ideo in schemate alius canon, qui huic substitui possit, adscriptns est De capile aclaro. Tria in hoe capite traduntur. Primam est, potestatem ecclesiasticam non esso ministcrialem, sed veram regiminis potestatem eamquo divinitus collatum; quod quidem, ut plures reverendissimi patres desiderarunt, diríais litteris panilo explicatius ostenditur. Alterum est, hanc potestatem case supre­ mam et universalem; tertiam eandem case plenam. Hoc tertium nonnullis difficile visum eat, prop­ ter ea maxime quod per ea, quae do potestate pu­ niendi et cogendi dicuntur, ecclesia videri possit invidiosum ius poenas corporales infligendi sibi attribuere. Sed ii do ecclesiae constitutione et iuribus agendum est, haec potestas silentio praeteriri certe nequit, non modo, quia manca esset doctrina, sed etiam ct maxime, quia haec potestas coercitivi a plurimis negata est et negatur. Mode­ ratio autem in ea declaranda alia adhiberi non powe visa est, nisi haec, ut nihil novi statueretur. Ideo ipsa verba, quae iam in constitutionibus ponti­ ficiis leguntur, assumpta sunt. Minus enim affirmare eo, quod iam solenini iudicio ecclesiae definitum est, nec concilium Vaticanum decet ncc fidelibus prodeat Cum autccn nihil addatur, non eat, cur ex hac concilii definitione nova ct maior invidia timeatur: siquidem per illas pontificias constitu­ tiones, et maxime per bullam Auctorem pdri, quae 332 A ¡n omnium manibus vereatur, quao eit ea de ro ecclesiae sententia, notissimum est. Proponunt aliqui, ut vocabulo poenis addatur spiritualibus. Sed quamvis qui ius poenas spirituales infligendi affirmat, eo ipso non negat ius infligendi etiam corporales; haec tamen concilii mena case multis videri posset, co quod nulla alia ratio appa­ reret, cur consuetam loquendi formulam mutavisset. Canones ad hoc caput referuntur duo, IIe· et 12". Eoe proponimus studio decem reverendissi­ morum patrum reformatos. (V. Observationes, n. 568, pag. 303 [t. LIT coi. 857-58].) In secundo tamen locutioni quae etiam poenis canonicis reprimere possit delinquentes brevitatis causa substituimus vocabulum *. coercitiva» Nam quao ait potestas coercitiva, et per se notum et in capite explicatum est. Ik capite nono. Cum iam constitutio ecclesiae ct praecipua eius iura declarata sint, in hoc capito primum conclu­ ditur, ecclesiam esso verum regnum et perfectam sociotatem, adiecta, quao desiderabatur, perfectae societatis perspicua definitione. Quod vero in hac universe dicitur, ecclesiam scilicet non esae alteri societati subicctam vel Unquam partem innexam, id in canone 13·, qui huc pertinet, ad libertatem ecclesiae a civili potestate nominarim transfertur. Deindo docetur, constitutionem ecclesiae utpote divinitus sancitam, immutabilem esse. De erroribus, quibus hoc dogma opponitur, agitur in antiquo schemato pag. 59 [t cit coL 558]. Postremo solemniua definitur, ecclesiam usque ad mundi finem duraturam esse. Duplici huic dog­ mati de immutabilitate et perpetuitate ecclesiae respondet canon unus, scilicet 14“. Sed quia error antiquus, cuius in definitione mentio fit, aliam 3 perfectiorem exspectandam esso salutis oeconomiam, hodio revixit ct late spargitur (V. schema antiq. a pag. 91 [t. cit. coi. 574 D¡), proprio canone dam­ nandus visus est, ut etiam in priore schemate pro­ positum erat Hi enim tres canones 13, 14 ct 15 respondent canonibus 10, 7 et 8 prioris schematis. B C. ACTA CONGREGATIONIS SPECIALIS AI) RECIPIENDAS ET EXPENDENDAS EPISCOPORUM PROPOSITIONES DEPUTATAE. I. POSTULATA VARIA A REVERENDISSIMIS PATRIBUS EXHIBITA . * 1. Postulata ab XI Galliarum episcopi * D proposita. Jd eminenlusirntini cardinalem praesidem wvjreydwnis ad esaminanda podulntn sacro candito Valiamo proponenda deputatae. Eminentius i me praeses. Episcopi qui precinte» litteras subscripserunt, cmisentiae vcelrae, et, per illam, patribus ad exa­ minanda postulata deputatis, otferunt et commen­ datum cupiunt scriptum, praesentibus litteris an­ nexum. cui titula·: Postulala a pluribus GulUnrum episcopis sanetisnnto i/onrino nostro Γω Papae IX, et sacrosancto concilio Vaticano reverenter pro­ posita. Haec postulata, seu potius vota, eo fine a nobis simpliciter oiTcruntur, ut prudenti vestro patrumque deputatorum iudicio perpendantur, et ex illis de­ promi possit, ct sacrosancto concilio submitti,quidquid melius, opportunius et utilius visum fuerit, ad Dei gloriam, cleri sanctificationem, animarum salutem, ccclcsiaeque utilitatem procurandum. Quapropter, licet ea multis certo episcopis pla­ cere noverimus, a paucis tantum, nihilominus, du­ ximus subscribenda * tum ne importunius agere vi­ deremur, tum ut liberius examinari possent, quae • Ts eriLçxsdlji «cima rati· rum logicum at aiunt rerua ordinem tenebo, «d eum i pium quem DepntationU •radirai uslraiq» pntnhto ain»rem praenotando, quem ille praefixit, ne Itopatattoato seta «eu verbalia Meando toe» plorata ex turbalo n turerò rora ordine Brina· comtxMs lee lo rí bu * videanUir. lnu probit. addidi. lis except», quae in concilii Vaticani tabulario amplia* non adíerraatur: qoM ubi debtoscMt, band «ibi coW|»rtu« rat. H« n&tradt nut cb ancorali tlmiflUdinem pia Uls desideria, qua* cardinal» Scbwarxraberj. arehiepùcopui Fragrasi·, tin reo qnus eoejtorop*irun «torno Dobemiae notnise anLe initam concilium nnntio a;l»co Viadobonenal dgniftcaviL Ea trn toa netpU rant In tras XUX, ral. W-M. Alia dasden «taeris vota >b episcopi» Autlrtoe iwUí redi ftrim porrecto, tófrtnr qaádMn *x snt-radTerwwibn· a erarattort qnodw Ποααηο raper ili» fretto, qnae mihi charta» L> courilH tabalario minad «cvnvrrit, ipa tamra rato wn postulato reperir· minime rant»x»·. 333 POSTULATA AB XI GALLI ARUM EPISCOPIS PROPOSITA 334 non petentium multitudine urgerentur, sed sola a quo libri sacri scripti fuerunt, ot tot supersunt rerum petitarum gravitate, aequitate et utilitate traditionis catholicae eximia monumenta, quis non doleat oius studium ita in maioribus seminariis praecommendarentur. termitti, ut huius linguao notitia prorsus in iis ipsis Nonnulla ex his petitis iam vel a summo ponti * fico concessa fuere, vel in recenti schcmato, nobis iuvenibus obliteretur, qui ei addiscendae plures distributo, reporiuntur proposita. Ea tamen in no * annos in minoribus seminariis insumpserant Prae­ e tro libello reliquimus, quia iam tuno illo confectus scribendum igitur omnino esset, ut linguae graecae erat; et haeo caeterum duorum vel trium postula * studium in maioribus etiam seminariis continuari deberet. torum superfluitas vos minimo gravare potest, De soperlorlbas stadiis ecclesiasticis restan ran dbu Spo freti quod aliqua utilitas ex his nostris pe­ titionibus et votis sanctae ecclesiae accedet, nosmet Evidentiasimum est elementa scientiae, sive profitemur, reverendissimo praeses, eminentiae ve­ sacrae, sive profanae, qualiter in seminariis, tum strae, item et venerabilium patrum deputatorum minoribus, tum maioribus tradi solent, necessaria obsoquentissimos atque addictissimos famulos et in quidem esse, et quasi ulterioris doctrinae funda­ menta, nequaquam tamen sufficere, nec ad exposi­ Christo fratres γ Paulus, ep. Motonsis tionem, nec ad defensionem dogmatum Christiano­ t loscph cp. Nauceicn. et Tullen. rum, prout id nostrae aetatis necessitates postularent t Franciscus, ep, Divionon. Valde igitur optandum esset quosdam nunc, sicut γ Carolus, ep. Lucionensis B olim, in cuiusque ecclesiae clero viros inveniri, qui specialius et plenius superioribus studiis incumbe­ f I, P. archiep. Albiensis γ Viet. Fel. archiep. Scnonensis rent. Cum autem hoc communiter nec facile, nec sufficienter praestari possit absque publicis quibus­ t G. archiep. Parisien. dam institutionibus, — quales extant, verbi gratia, γ Petrus ep. Cadurccn. t Felix, episcopus Aurclianensia in Urbe Roma, apud Belgas, ot alibi, — utilissimum videretur episcopos, communicatis consiliis et conatit Stcph. A em. episcopus Elnensis bus, curare ct allaborare ut, praeter seminaria, t Ioann es episcopus Ebroicen. ubiquo servanda et in meliorem statum adducenda, Postulala a pluribus Galliarum episcopii sanctissimo instituerentur etiam, prout leges moresque cuiusque domino nostro Pio papae IX et sacrosancto concilio gentis sinerent, vel magna collegia, vel universi­ Vaticano recercnler proposita 1869, tates, in quibus eminentior scientia coli tradique De seminariis clericorum ubique instituendis. posset. De academlcls gradibus. Instituantur in omnibus dioecesibus maiora se­ Gradus academici certe ad eminentioris scientiae minaria, a minoribus prorsus distincta, in quibus omnes ordinandi teneantur habitaro et communiter zelum in clero fovendum aptissimi sunt. Ut vero vivere, per quatuor, aut tres saltem annos, studiis­ finis ille obtineri possit, neccsso foret gradus prae­ que ecclesiasticis et exercitiis spiritualibus, sub fatos nemini unquam, nial post maximo serias prosancto piorum et doctorum sacerdotum regimine, C bationes, ullibi conferri. Quapropter, pro singulis gradibus, determinari deberent quaedam quaestio­ operam dare. Si quae vero dioeceses non possent statini pro­ num programmata, in quibus materies examinis, prium sibi seminarium constituere, ordinandi barum copiosior et difficilior prout gradus alti ores sunt, dioeceseon collocentur interim in aliorum episcopo­ exigeretur. Sed, quia parum statuta prosunt, sl non rum seminariis, ut sic deinceps nemo ad sacer- servantur, stricte simul examinatoribus imponenda dotium promoveatur, quin ct diu ritequo probatus, esset obligatio neminem, sub ullo quovis praetextu, et competenti scientia instructus, et ad virtutes, ad honorem graduum unquam admittendi, nisi cuius mores ingeniumquo status clericalis per sanctam scientia longis severisquo probationibus vere condisciplinam ct competentem institutionem fuerit stitisset. Non deberent gradus superiores obtineri per saltum, omissis probationibus ad gradus infe­ e (Formatus. Ut autem clericorum educatio in seminariis, riores requiri solitis. Utilissimo etiam renovarentur tum maioribus tum minoribus, perfectior ot accu­ plures canones qui in Decretalibus continentur, sub ratior caso posset, valde utile videretur speciales titulo: De magistris, et ne iiHquid exigatur pro li­ aliquas scholas institui, in quibus et ars docendi, et centia docendi. Cum vero universitates nunc paucissimae sint, ars altior et difficilior virtutes clericales in juveni­ concedere dignetur s. pontifex ut gradus theologici bus efformandi addisceretur. in nonnullis maioribus seminariis conferri possint De promovendo In seminariis hac rarum linguarum stadio. D lunlores Ulcerilo 1rs, per aliquot annos, circa sacram sclentl&m examinandi. Revelationis divinae adversarii nihil intentatum Ut iuniores sacerdotes peritiores in sacrio studiis relinquunt, ut sacrorum librorum auctoritatem con­ vellant, ct ad huno pessimum finem assequendum, fiant, simulquo otiositatis periculo subtrahantur, quo­ multas obicctioncs depromere maligno student ex tannis, per sex vel septem snnos α tempore ordina­ primigeniis bibliorum idiomatibus. praesertim ex tionis suae computandos, teneantur coram episcopo, hebraica lingua, aliisque linguis semitici». Valde vel ab eo designatis examinatoribus, respondere igitur optandum est, immo prorsus necessarium, ut circa quaestiones ad sacras scientias spectantes, et apud catholicos non torpescat harum linguarum in programmate ad hoc publicato propositas. Ita studium. Quapropter, in omnibus clericorum semi­ vero instituatur programma istud, ut contineat, per nariis, tradenda esset, saltem peritioribus alumnis, sox vel septem annorum spatium distributas, materias bobraicae linguao sufficiens notitia, ut facile possent, omnes, quao solent in seminariis explicari. privatis postea studiis, ad pleniorem huius linguae De collationibus ecclesiasticis Inter sacerdotes * Instituendi et freqaeutandis. scientiam usumquo pervenire. Turpe siquidem foret ecclesiam catholicam, quae vora eat sacrorum li­ Instituantur in omnibus dioecesibus collationes brorum custos et interpres, studio linguarum, in qui­ ecclesiasticae, sexies vel septies «altem in anno ha­ bus primitive scripti sunt illi libri, minorem zelum bendae, quas eiusdem districtus presbyteri frequen­ ac protestantes et incredulos impendero. taro omnes debeant, et in quibus, iuxta programma Quoad linguam graecam. in qua et plures quo- ab episcopo propositum, tractentur, tum scriptis. 335 α ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 336 tum onliter, quaeitiones illae, quae ad partes sacra­ A docti, ned et ex omni parte magia digni viderentur, rum scientiarum maxime clero necessarias pertinere posthabitis doctioribus, sed minus dignis. In locis autem ubi, propter peculiares causas, ridebuntur. lex concursus non est in usu, difficiliorisquo praxis De exercitiis spiri toil ib ns a clero saeculari qnotaanb foret, scopus nihilominus legis obtinebitur, si in pro­ bobea dia. movendis parochis magna habeatur ratio scientiae, Omnes ubique episcopi curare debeant, ut exer­ cuius quisque probationem exhibuerit, tum in semi­ citia spiritualia, quotannis, per aliquot dies a citro nariis, tum in examinibus clericorum iuniorumque saeculari habeantur; idquo, quantum fieri poterit, sacerdotum, tum in collationibus ecclesiasticis, tum communiter, sive in seminarii maioris aedibus, sire maximo in obtinondis gradibus academicis baccain quovis alio loco, qui ad bnne finem aptior ri­ laureatus, licentiatus et doctoratus: ita ut, cacteris debitur. paribus, vel non multum imparibus, doctior minus docto semper prachabeatur. In exercitiis «plrituailbis praesbyteronin facultates latissime con fessa ri is concedendae. Ut vero de scientiae probationibus certius con­ starer, simulque magis accenderetur studiorum Facultates latissimae, tum quoad casus reter * ratos, tum quoad censuras et irregularitates, imper­ aemulatio, statui posset, ut varii meritorum gradua tiendae esveot, non per indultum, sed per modum in variis illis probationibus exhibiti, non solum in conceastonia generalis et perpetuae, confessoribus regestis notari, sed etiam vulgari deberent. ab episcopis specialiter designatis ad audiendas Dr prardlcallsDf» verbi diilnf. confessione» sacerdotum spiritualibus exercitiis in commnni vacantium. Hanc gratiam, in ccucilio Va­ Non pauci, hodie, verbi divini praedicatore», ne ticano, a benignitate s. pontificis concedi reverenter multos dixerimus, in magnis praesertim civitatibus, postulatur. praedicare noscuntur modo magis philosophico, litte­ rario et naturali, quam vero christiano; unde illo­ De vita e obi ei s ni in clero saecahri fovenda. rum concionca, solida doctrina vacuae, ct motibus Cum nihil sit in ecclesiastica disciplina ct spi­ illis ac sancta unctione destitutae, quae ad cordis ritui ecclesiae, et antiquis canonibus, et exemplis compunctionem animas excitant, vel nullos omnino, sanctorum patrum magis consonum, quam rita com- vel modicissimo» tantum fructus producunt, ct audi­ tnunû ckricorum, ex qua maximae certe multipli- tores, etiam assiduos, in magna et lugenda igno­ cesque profluere noscuntur utilitates, tum pro morum rantia religionis relinquunt. integritate tutius servanda, tum pro pietate et Summi igitur pretii esse videretur, ai concilium scientia uberius excolendis, tum pro sacro ministerio Vaticanum, aac. concilii Tridentini vestigiis inhae­ magis concorditer et fructuose exercendo, adbortetur rens, decretum speciale ea de re ederet, in quo concilium episcopos ut, quantum in Domino dabitur, explicite veras chriatianae praedicationis regulos buio wncUe communi clericorum vitae favere om­ traderet et intimaret, omnes verbi divini praedica­ nimodo satagant. tore» fortiter commonendo, quatenus scripturarum Quapropter: 1· Statuant, — ut ia multis dioe- ( divinarum, ss patrum et sacrae theologiae stadio cesibus iamdiu fit, — quoslibet paroeciarum vicarios incumbentes, inde potissimum concionum suarum cum parochis suis sub eodem tecto commorari de­ haurirent materiar, ct ita verbum divinum annun­ bere, et eidem mensae assidere. 2· Sacerdotum tiaro studerent, ut et ignaros erudire, et peccatores saecularium communitatibus, vel piis quibuslibet ad poenitentiam convertero, et insto» in via virtu­ sodalitatibus, sub divertis formis ac nominibus in­ tum promovero efficaciter poaten L stitutis vel instituendis, omnem favorem ct gratiam Praeciperetur quoque ut, in parochialibus qui­ praestent 3· Nihil demum negligant ct intentatum busvis ecclesiis, doctrina chribrianu, in pronais et relinquant, ut clerus saccularis a separato illo ct concionibus, per ordinem, successive, complete ct soEtario vivendi modo, qui nimis Amorem proprium lucide traderetur; ita ut nemo, parochiae suae prae­ aapit ad cohabitationem. convictum, consociationem, dicationum auditor asiduas. religionis dogmata, quae caritatem redolent ct unioni favent, transferatur. praecepta et sacramenta ignorare posset: ad quem etiam finem multum iuvabit, ai interdum bis verbi De ranlieroci in dotnlbEs «arrrdetuta fλ malato. gratia in anno, praecipuis maxime festivitatibus, * Sacerdote a domibus sui * vel prorsus famulatum quando plebis rnaior adest concursus, tota doctriuae mulierum excludant, ve), ai aliquam mulierem in ohrisiianao borica breviter ct clare exponeretur. famulam haberi Mense fuerit, eligatur quae vitae D» pastorali wo’.l icit ud ino erga puero * et iurrnrs; •it omnino probitisaunac famacquv integerrimae; * frequenti et sedula puerorum confc^Hnc, nec aetate minor quam quadraginta annis, nisi sit et primo d ex iri proximo cognatis, quas ab antiqui» etiam Cum adultorum tanta para, virilis praecipue canonibus cura presbyteri» habitare concernai erat. sexus, praxim Christianam proraug ncgligat, eccle­ * sia. parum frequentet, et sancto cleri influxui se De coscaran r.·! elrclUacm. prope totaliter subtrahat. maximi, hac nostra prae­ Concursum ad parochorum electionem in multis sertim aetate, momenti caset, ut pastoralis cura regionibus obsolevisse nemo est qui nesciat. Hoc zolusquo sacerdotalis sollicitius, et quovis possibili vero ex multis variisqur causi» evenit, sed ideo modo, erga pueros ac iuvenes se impenderent. forsan praecipue, quia sola fere in eligendis atton­ Qunmobrem valde optandum videretur, instantiusdebatur scientia, ipsomet probationi» exitu compro­ que postulatur, ut ea de re, tantae utique et tam bata. non autem satis prospiciebatur nd pietatem, urgenti» necessitatis, parochos omnes ac sacerdotes ad unrtos more», et ad parochitilis regiminis peri­ admonere vellet concilium, vehementissimeque. tum tius; unde waepo flebat, ut ad regenda * maiores adhortando, -tum etiam praecipiendo, eoe ad id parochia» promoverentur, qui ne digni quidem fuis­ faciendum excitaret. Et primo: cum matura, frequens ct sedula con­ sent minoribus praefici. Quamobrcm, ubi coaeuraus in umi habetur, ne­ fessio, cfficucissimum rit medium, quo pueri averti ? ** re· foret rem ita componi, ut latísima reliaquere- α vitiis et christiania virtutibus imbui possint; nihi­ tnr episcopi· liberta», omrubu· perspectis ct librati». lominus vero nomo nesciat puerorum confessionem co« pro *ua prudentia eligendi, qni non solum α permultis parochis valde negligi, commoneantur 337 POSTULATA AB XI QALLIARUM EPISCOPIS PROPOSITA ct iubcantur omnes sacerdotes curam animarum j habentes, ut parvulos, utatim ac rationis aetatem adepti sunt, confitentes audire incipiant, frequenter eos ad sacrum tribunal accordant, et teneras ipsorum animas, Christi sanguine redemptus, a peccatis ab­ solvere, ct ad pietatem virtutesquo informare, omni quo poterunt zelo, studeant. 338 ordines gerunt, summae necessitatis sit regulares quoslibet et sancto vivere, et quidquid scandalum praebere posset, ab institutis suis promptissime re­ movere; statuendae viderentur aliquae iuria regulae, quarum ope: Ie religiosi dyscoli et scandalosi, quan­ tumvis solemnibus votis ornati, facilius et expeditius expelli possent et v;tae saeculari reddi; 2* domus religiosae, statini ac regularis in eis disciplina Do CAtechbmls primae communioni praeviis, et de gravius relaxari constitisset, reformari, aut supprimi Invcnom perseverantia. possent et deberent; 3· neque toleraretur in poste­ Saluberrima praxis pueros ad primam commu­ rum ulla religiosa societas, vel domus, quae mani­ nionem, per aliquot annos, catccbismis publicis ct feste inutilis in ecclesia facta esset frequentioribus confessionibus praeparandi, uberri­ Valde etiam expediret exemptiones do novo non mos fructus, ubicumque illo mos receptus est, pro­ concedi, ct iam concessas ita moderate temperari, duxit. Valde igitur optabile videretur, α concilio ut supprimerentur, quantum possibile erit, regulares laudabilem illam salutaromque praxim commendari, inter et saeculares occasiones illorum conflictuum, atque in universa praecipi ecclesia. qui, in hodierno rerum statu, non nisi periculosis­ Maxime etiam laudandae et commendandae easent simo erumpere ct agitari possent. maiorea illae catecheses a perseverantia nuncupatae, B Do religiosis mullcrnm familiis, puellarum educationi in quibus, post primam synaxim, iuventus doctrinam et operibus caritatis vacantibus. Christianum, pluribus annis, altius pleniusquo ebibit, Longissimo abest, ut religiosarum mulierum nu­ ot ad veram aolidamquc pietatem efficacius efformatur: item et illae variae adolescentium ct iuve- merus, quae iuventutis educationi, infirmorum visi­ num societates, sub variis formis ct vocabulis ihetitu- tationi et curae aliisque operibus misericordiae, tao (CEucres de jeunesse, Sociétés de patronage, Cercles tum in urbibus, tum in ruralibus paroeciis, vacant, religieux), ubi îuvenilis aetas, honestis relaxationibus sufficiens sit Quantumvis igitur huius generis in­ allecta, periculis voluptatum societatumquo munda­ stituta, hoc praesertim saeculo, multiplicata sint, narum feliciter eripitur, simul et per pia quaedam novis fundationibus, nedum obsistendum, favendum exercitia christiannaquo adhortationes in via vir­ econtra, positis ponendis, videtur. Neque ullo modo satia liquet melius fore, ut tutum et salutis dirigitur et firmatur. quidam vellent, ai omnis ille institutorum varietas, Do regularibus. quadam voluti fusione, ad tres aut quatuor maiores Circa regulares, qui pars tam nobilis et tam congregationes reduceretur. Timendum quippe esset utilis sunt ecclesiae, modo secundum status sui per­ ne sic tam sanctu illa et tantae utilitatis res fun­ fectionem et vigorem sancte vivant, nonnulla sta­ ditus perturbaretur; ne vocationum copia notabiliter diminueretur; immo no observantia et fervor tanto tuenda viderentur, quorum haec praecipua: Suadeantur et admoneantur omnes religiosi or- C difficilius persisterent, quo facilius, in numerosis­ dines, sed illi maxime qui, de novo fundati, vel simis huiusmodi ct valdo extensis congregationibus, renoscentes, periculosissimae tentationi citius cre­ et vigilantia superiorum deficere potest, ct nervus scendi obnoxii esse possent, ut circumspectissimam disciplinae languesccre. No ergo fiat huiusmodi fusio, nove severius ct severissimam attentionem adhibere nunquam omittant in discretione ot electione subditorum, qui novae fundationes cohibeantur. Admoneri sufficiat illis adsociari postulant. — Novitiatus eo instituan­ episcopos, ut novis fundationibus prudenter invigi­ tur et dirigantur modo, et ita diuturno tempore lent, eas non concessuri, quando vel inutiles, vel protrahantur, ut aptissimi sint ad etîormandam in­ spo successus destitutae videbuntur: curent etiam dolem religiosam, et instillandas ac excolendas in novitiatus rite institui et dirigi; neo unquam, sub novitiis omnes virtutes evangélicas, quibus personae quovis praetextu, tempus probationis minui; item Deo dicatae poliero debent — Item, et post emis­ et disciplinam religiosam sancto servari; abususque, sam professionem, aptiora quaeque adhibeantur et si aliqui surrepserint, citius reformari. Ilaoc autem cumulentur media, quibus eaedem virtutes servari ut praestare possint episcopi, omnino necease esset atque perfici valeant, et si opus fuerit, promptis­ praefata instituta sub illorum iurisdictione et manu relinqui; ideoque nullis exemptionibus immediatae simo reparari possint. Haec porro, etsi omnibus regularibus communia, ordinariorum gubernationi ipsa subtrahi. at illis maximo necessaria essj liquet, qui externis Do capitalis. sacri ministerii operibus occupati, pluribus undequa- D Si de capitulis eorumquo statutis in concilio que patent relaxationis periculis, et, si n status sui integritate defecerint, maiora scandala ecclesiao in­ agendum veniat, ita omnia componantur cautcquo generaro possunt. Qunmobrem horum praesertim attemperentur, ut, quantum fieri poterit, arceantur ordinum ct institutorum superiores prudentissime omnes occasiones conflictuum episcopos inter et caveant nb admittendis illis sacerdotibus vel clericis, capitula: ad quod certo maximo conferet, ai serve­ qui minus digni sacro ministerio in dioecesibus et tur laudabilis mos in ecclesiis nostris a concor­ ot seminariis habiti sunt, ot quibus saepius, si do datu 1801 receptus, iuxta quem vicarius generalis sua salute vero solliciti vitam religiosam amplecti episcopi simul est decanus capituli. Inde enim velint, claustratae potius et poenitentes religiones feliciter contingit, ut exstet vinculum quoddam uni­ suadendae sunt, quam illae, quarum subditi, extra tatis, quo episcopus et capitulum facilius ct quasi claustra ut plurimum degontes et vigilantiae supe­ naturaliter ad invicem connectuntur ct conciliantur. riorum subtracti, praedicationi ubivis locorum vacant: Episcopi dispensationes omnes concedere possint, qaao quod utinam nunquam soli facerent, sed semper s. pontifici expresse non fuerint reservatae. bini, iuxta regulam ovangelicum, caute mitterentur! Cum facultas a positivis legibus, prudenter, in Cnm autem, in statu praesenti ecclesiao ot hu­ manae societatis, circumstantibus hinc ot indo in­ casibus particularibus dispensandi ad bonum regimen vidis hostibus, haereticis scilicet. incredulis et malis animarum pertineat, necessitas nutem ¿bperjiaUanutii politicis, qui infensissimos animos erga religiosos ita frequenter ncevrrat. ut nimia molwiuru teret COVriL. CBFKIUL. TOMI ** T UI 340 immo nocivum saepe, ai ad Romam ordinario re- A Do titulis curiae Romanae honorificis non conferendis canendum easel pro dispensationibus obtinende, «eerdotlbos extra Romam degentibus, inconditis Ipso, nonne con ven iena caset decerni, et in ius commune 17,01 °1' nor *'· poni, episcopoe deinceps dispensaturos, ubi tantum Tituli honorifici et privilegia camerariorum, de casibus agetur particularibus, super ecclesiasticas protonotariorum, missionariorum apostolicorum, leges, nisi quarum dispensationem a. pontificum non concedantur praesbyterii extra Romam coniprudentia expresse sibi censu erit reservandam T morantibus, quin prius consulti fuerint episcopi, Reservationes autem dispensationum a. pontifici quorum iuria sunt; ne periculum incurratur huius * locum babere forsan sufficeret in gravissimis legibus, modi honores ct favores indignis, per ignorantiam, super quas raro et non nisi ob graviores causas conferendi, et molestiam ipsis episcopis creandi, dispensari solet. dum sacerdotes dubiae famae, imrnn quos aliquando Episcoporum badiate circa cjuw ocealtas Ialina ordinarii poenis plectere debuerint, n Romano iolcrpreUadac. pontifice honorificari videbuntur. Decretum concilii Tridentini, vi coins episcopi Item nullus episcopus canonicntu ad honorent absolvere po&sunt α casibus a. pontifici reservatis, alienae dioecesi * presbyterum ornet, nini prius con­ quando sunt occulti, item et dispensare in irregulari * aulto huius presbyteri ordinario. tati bat ex delicto, ei occultae sint, applicetur quo * que, propter paritatem rationum, ad irregularitates Do viris In oae. cardinalium collegio romanhquo conet peccata reservata quao post concilium Tridcn- B gregat Ionibus «t tribunalibus adhibendis. tinum constituU fuerunt, immo et ad ea, quao deincepe constitui possent Motiva siquidem legis Tri * d en tinae a tempore, sive ante, sive post concilium, independent!! prorsus esse manifestum eat. Isdalta apostolica cpbcopls por totna rpbcopalns lem­ pas serenarla pro toto episcopatus tempore eoaeedantur. Indulta episcopis concessa pro facultatibus, quao huius sunt generis, ut episcopus iis pariter indigere per totum episcopatum debeat, viderentur non concedenda ad tempus, ut none fit, v. g. ad annum, vel ad tres, aut quinque annos, sed protendenda ad totum tempus episcopatus, idque propter duplicem hanc rationem: — 1· ne episcopis inutiliter imponatur molestia illa petendi tam frequentes renovationes indultorum; — 2* (et haec ratio est praecipua) ne actus episcopales multi et gravissimi, v. g. dispensa * tiones, absolutions etc., exponantur facillimo nulli * C tatis periculo, dum, ut non raro fit, episcopus vel eius cancellarius obliti fuerint postulare, tempore requisito, renovationem indultorum. Hanc obligationem obtinendi per indulta, in­ desinenter renovanda, facultates ad bonam muneris publici execution em necessarias, nullibi, ut putamus, videro est nisi in regimine ecclesiastico, quod tamen deberet case omnium regiminum simplicissimum, ct in quo praeterea episcopi locum praestantiorem tenent, quam, in regimine politico, praefecti et officiales. In sacro cardinalium collegio, nec non in a. Romanis congregationibus et tribunalibus, utinam semper sociarentur, cum doctissimis viris, multi etiam homines practici, cx his scilicet, qui in gerendis diversis muneribus ecclesiasticis versati fuerint et manum diu habuerint; quales sunt opi * acopi, eorum vicarii genera le * et officiales, parochi, rectorea domuum religiosarum, missionari] in re­ gionibus infidelium, etc. Haud enim videtur quo meliori et effieaeiori modo ad prudentem tutamque tractationem et decisionem tot negotiorum et litium ecclesiasticarum, quae Hornam undequaque affluunt, perveniri possit, niai iunctis simul in iisdem con­ ciliis doctrina et experientia, quarum una principia proponit, altera principiorum applicationem, salvis ipsis principiis, rerum exigentiis et difficultatibus attemperare et conciliare novit. EminenlLMinl card Inalce et praecipui curiae Romanae * officiale ex cunctis nationibus assumendi. Eminentissimo cardinale/, item que au. congre * * gatiouum tribunaliumquc Romanae ecclesiae con­ , * sultore officiales, indices, ex omnibus gentibus assumi omnino expediret; quatenus aie, melius cognitis ct perspectis uniuscuiusque nationis ingenio, moribus, consuetudinibus, statuquo omni religioso, civili et politico, rea tam generales quam particu­ lares ecclesiae, vel ecclesiarum, aptius possent et prudentia., gubernari1 De archiepiscopali visitations restituenda. D· esattili * oreuaienlcb «arpias celebrandis. Quilibet archiepiscopus debeat, singulis saltem quinquenniis, cunetas dioeceses provinciae suae Cum in concilio Tridentino multi enixe postu­ visitare; ubi do omnibus diligenter inquirat, ct quae lassent, maximo vero Italiae episcopi, ut concilia corrigenda esse videbuntur, per se. vel relatione ad oecumcnica saepius celebrari deborent1, re ad Romanum pontificem facta, corrigat aut corrigi ■. pontificem per rr. cc. legatos delata, libenter procurat. annuerat Pius IV ut, si ita videretur patribus, doArehidioeceses antem, ab aliquo eiusdem nationis D cretum confici posact de generalibus conciliis singulis archiepiscopo, a Romano pontifice ad hoc specialiter 20 annis habendis. Ros tamen deliberationi concilii delegato, singulis saltem decenniis visitentur. α legulis proposita non fuit. Postulatur igitur, ut De appellationibus ad a. aedem non admittendis, omlwo medio, neque pro levioribus canile. Appellatio neo ad ». sedem, omisso medio seeundae instantiae, motropolitaoi scilicet, ñon deburent admitti ; Nee, etiam post ipsam eecundam instantiam, locum hebere in eauie levioribus, eed tantum in gravioribuo et maioribus, a iure detcnninandle1. t Ct pMikta s. eundi Trid. proposita-. «Vtttaar itrtaeudmn, al otanís canoa tracistar in pris * tasUstia caram crdiaario. et ia vetanda corun metropolitans, et ia tertia «oram rode aportotlca, ai agatur «oper beneficio ueesdrate vl rabrom magnam.- (Postulat. Barth. a Martyr.) •Appllrtkaei KVadatin betas dumtaxat admitti possint, * se *e rai« medio * (Poeta! regi» Lnàtan.) ‘ Hoc reformationis punctum, nipote maximi et evidenthsimi momenti, propositum repentur in omnibus postulatis concilio Trid. rabmiaM * -. „Sint divenamui na»i· ustlonlbsi b redactions decretorum errores eondemBintium none adhibendis. 352T χ De prodenti modo specialiter servando In condemnandis *» moderni erroribus. Si rideatur aliquos ox erroribus, qui moderni dicuntur, damnandos cese, — quamquam ipsorum revera nulli moderni sint, et omnes iam per prin­ cipia fidei ct ecclesiae definitiones satia damnati existant, — errores qui proscribendi judicarentur, clare, praecise et determinate enuntiandi casent, nequaquam vero per voces complexas ot multivocae, sub quarum ambigua generalitato bonum cum malo, verum cum falso simul admixtum confundi possit Ab illis maximo abstinendum vocibus, quao, licet ad errorem a quibusdam trahantur, bonum tamen sensum prae se ferunt, immo in communi hominum sensu bene sonant: ne unquam videatur sancta Dei ecclesia, quae omnium temporum est, infensam se exhibero iis, quao moderna sunt, ut stulte ct maligne ab eius hostibus conclamatur, sed tantum Ha, quae mala et falsa sunt. Novas fidei definition , ** nbl ex omnino necessaria casta, non edendae. Attento praesenti statu ecclesiae humanaeque societatis prudens opportunumquo videretur, ut novae definitiones fidei nou ederentur, nisi ob maximam et ovidentusimam necessitatem; in his praesertim materiis ubi, pro notia temporum cir­ cumstantiis hominumque hodiernorum ingenio, praevideri et timeri facile possent animorum per­ turbationes et scandala. Do caritatis ot misericordias opcrlbas landandls et promovendis. Flac nostra aetate, quam mirabiliter apud ca­ tholicos efforeseant caritatis et misericordiae opera, nemo est qui non videat, et omnes pariter norunt, quantum inde, apud ipsos indifferentes ct incre­ dulos, laudis et decoris sibi vindicet religio. Quamobrem maximi pretii foro videretur, si concilium, pro auctoritate qua pollet, huic sancto caritatis fervori nova cumularet incentiva, impenso ct nominatim laudando opera misericordiae, quae passim fieri noscuntur, et fideles vividius adhortando, ut id inveniendis et exercendis novis caritatis operibus aolertiorea adhuc et largiores seso exibero niteren­ tur. Huius enim profecto sancti concilii et copiosis­ simus fructus existeret, et summus honor foret, si, Ipso suadente et impellente, ita magis ac magis misericordiae opera et institutiones deinceps multi­ plicarentur, ut nullae iam extarent pauperum ne­ cessitates et miseriae, quibus abundanter n cari­ tate catholica non subveniretur. Quando nunc nova profertur errorum aliquorum dogmatica condemnatio, haec etatim, velit nolit 2. ecclesia, in omnibus per totum orbem publicatur diariis, qui suis illam commentariis adornare nun- D Propositiones decem ad varia disciplinae capita quam omittunt Cum autem diariorum illorum Bpectantea a XV Germaniae cpltfcopifi exhibitae1. scriptores dialecticae theologiaequo regularum ot Illustrissimo ac reverendissimo domino Alexandro styli prorsus ignari sint, inde fit, ut falsissimos saepe Franchi, archiepiscopo Thessalonicensi, secretario con­ sensus huiusmodi decretis adseribant ; sicquo maxi­ gregationis propositionum. mae perturbationes in animis fiant, multique, etiam Illustrissime ac reverendissime domine. catholici, in fide graviter tententur. Hoc certo magnum dispendium est, quod, partim saltem, vitari Mitto amplitudini tuae propositiones X ad varia posset, si nulla unquam ederetur errorum condem­ disciplinae ecclesiastica© capita spectantes, quas epi­ natio, qnin clarum et praefinitum sensum exhiberet. scopi Germaniae quindecim, nempe arcbiepiscopus Immo, damnatae doctrinae falsitatem et contra­ Colonienais. Monnccnsia ot Bambergensis, atque epi­ dictoriae veritatis motiva, paucis verbis, quantum scopi Wratialavienris, Augustanus, Moguntinus, Trofieri posset, ostendi opportunum esset. Moderandus virensi·, Eystettcnsis, Varrniensis, Oanabrugensis, forsan et stylus foret, abitinendumque, vol parcis­ Leontopolitanus, Halicarnassensis et Agathopolisime utendum, erga errantes, quibusdam acrioribus tanus exhibuerunt, ut congregatio specialis ad huiusverbis, quas, licet < parle sui nihil immoderatum modi propositiones recipiendas et expendendas n habeant, attentis lamen hodiernorum hominum sancio patre constituta iuxta litteras apostólicas dispositionibus, multo plus nocitura quam profu­ * Acta, nnm. 96. tura timendum est 353 POSTULATA A XV GERMANIAE EPISCOPIS PROPOSITA 354 diei 27 novombris 1869 .Multiplices inter n. li circa > easdem officio sibi demandato fungatur. Eaquo occasione lubentissimo usus simul pro­ fiteor sinceros elimino observantiae sensus. E secretaria occunicnici concilii Vaticani dio 16 ianuarii 1870. Amplitudinis tuao humillimus ac devotissimus servus losophua op. S. Hippolyti secrotarius. criminis ox solo adulterio absque coniugicidio vel ipsius machinatione proveniens abrogentur. b) ut episcopis concedatur facultas dispensandi super gradu tertio et quarto mixto secundo consanguineitatis ct affinitatis. e) ut dispensatio sive facultas dispensandi a s. sede apostolica impertita non amplius per copulam reticitam vel patratam vel iteratam post missas preces tanquam nulla reddita habeatur, quia exinde saepissimo matrimonia contrahuntur invalida. Cum Quaedam desideria sacro concilio oecumenico Vaticano oratores falsa verecundia seducti aut novos difficul­ proponenda L tates timentes verum conscientiae statum non mani­ I. festent, maximo desiderandum est, ut nupturientes Quia omn« verum ct sincerum reformandi stu­ non cogantur ea manifestare, quao ad propriam dium n somotipso reformando incipit, anto omnia turpitudinem spectant. alia potimus, ut s. synodus Ium episcopis quam d) petitur, ut conditio seu obligatio, alteram omnibus clericis on, quao ad vitam sanctae suae partem de matrimonii nullitnto certiorem reddendi, vocationi congruam ot ad muneris sui officia gra­ quae facultatibus pro matrimonii rovalidationo ne­ vissima fideliter implenda spectant, serio inculcet, B cessariis apponi solet, in iis casibus, in quibus in specio ut episcopis ct sacerdotibus exercitiorum causa nullitatia occulta est et alteri parti notificar! spiritualium usus singulis vel binis annis repeten­ non potest sino scandalo, vel modificetur, vel per­ dus. nec non conferontiac pastorales singulis vel mittatur, ut renovatio consensus matrimonialis conalternis mensibus instituendae atquo vita clericorum ditionata eo modo, quem commendavit Beuediccommunis onixo commendentur, ut certao regulae tus XIV papa fel. recordat, fieri possit, quia alias circa sacerdotum cum mulieribus cohabitationem, gravissimae semper difficultates obveniunt in exede cauponis ab iisdem vitandis, do dispositione quenda huiusmodi facultate. super bonis ex beneficio vel officio ecclesiastico e) petitur, ut episcopis facultatum, quibus gau­ provenientibus debita tam inter vivos quam mortis dent, dispensandi super matrimonii impedimentis, causa, de obligatione paroebi circa scholarum ot usus ita concedatur, quatenus concurrentibus quo­ pauperum curam donuo definiantur et praescri­ que pluribus impedimentis iisdem sine dubio licite bantur. ac valido uti possint. f) potitur, ut in verificandis dispensationum Cum multao dioeceses tam amplae existant, ut episcopi officii sui partes etiam gravissimas omnino motivis non amplius requiratur formalis processus implere non valeant, petimus, ut ubicunque fieri iuridicus, sed episcopi arbitrio relinquatur, qua via potuerit, dioeceses nimiuo amplitudinis per novam causarum veritas sit eruenda. g) ut gravo odium, quod per taxas pro dispencircumscriptionem ita imminuantur, quatenus epi­ scopi omnibus sui officii partibus, saltem gravioris C sationibus solvendas contra s. ecclesiam inter fideles atquo infideles excitatur, imminuatur, petimus, ut momenti, ipsi satisfacero possint. causae, ob quas pro pauperibus dispensari consue­ II. vit, aequiperentur iis, propter quas pro divitibus . Quia teste s. concilio Tridentino S. 24, do rof. dispensatio couceditur. h) doniquo considerantes, quot peccata atque c. 2, experientia docet, propter prohibitionum multi­ tudinem multotiea in casibus prohibitis ignoranter scandala per moram diuturnam haud raro oriuntur, contrahi matrimonia, in quibus vol non sine magno quao cum recursu ad sacram sedem apostolicam scandalo perseveratur, vel quao non sino eodem necessario coniuncta est et per curiarum ferias saepe dirimuntur, iam concilium Lateranenso III ct con­ valde prolongatur, humillimo atque enixo petimus, cilium Tridentinum matrimonii impedimento diversa ut in rebus matrimonialibus quacunque anni tem­ abrogarunt. Hodierno nutem tempore, quo iam pore absque mora dispensationes expediantur. plurimis locis matrimonium, quod vocant civile, III. per leges civiles praescriptum eat, atquo impedi­ Casuum ct censurarum summo pontifici reser­ menta canonica formaque a concilio Tridentino pro matrimonio contrahendo praescripta per ousdem vatorum in praesenti tantus est numerus et tanta leges civiles non amplius agnoscuntur, plurima con- incortitudo, ut exinde dubia multa ct difficultates nubia ubique fero contrahuntur, quae ex iuro ca­ episcopis et confcsiariis oriantur, parum autem nonico nulla sunt censenda, et exindo peccata at- D utilitatis proveniat, Propterva maximo desidera­ que animarum pericula neternno salutis innumera mus, ut eorum catalogus revisioni ot reductioni et gravissima proveniunt. subiiciatur et in specie censurae, quas vocant latae Praeterea commercium hominum atque nationum sententiae aut omnino tollantur, aut ad parvum etiam maximo inter so dissitarum nec non domicilii criminum maximo enormium numerum reducantur; sive commonitionis immutatio frequentissima, quao facultates autem, quibus episcopi ad muneris sui moderno temporo ubique fero pristinae immobili­ administmtionem ordinariam indigent, non ad quin­ tatis et stabilitatis locum obtinuerunt, impedimen­ quennium, sed ad muneris durationem concedantur, torum matrimonii indagationem valde difficilem quemadmodum a sxcra congregatione de Prop, corumquo imminutionem maxime necessariam red­ fide vicariis apostolicis concedi solent. dunt. Propterva petimus: IV. a) ut impedimentum quarti gradus eonsanguinoitatis, quarti vero et tortii affinitatis ox copula licita Petimus, ut regulae Indicis, quao partim in re­ ortae neo non coguationis spiritualis et publicae gionibus mixtis nunquam omnino observari pote­ honestatis ex sponsalibus provenientis atquo affini­ rant, partim vero ob omnino immutatum societatis tatis ex copula illicita ultra primum gradum et humanae et in specie rei literariao statum in prae­ senti nusquam fere observari possunt, ¡deoque i SuprascripUu titulus, «cut et ipsae labscriptiooes. ia multas conscientiarum anxietates et confessoriorum unoquoque poi la Isto exhibentor. Ut satem Joco parean, salis duxi semel tam titulum quam lobeeriptioaes repetere. dubia provocant, recenti revisioni ot redaction! CONCEL. OXXXKAU TOMOS L!f 1. sa 355 0. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 350 submittantur. Petimus quoque, ut novorum libro- a modi societates iam pridem promulgata renovare rum censura non promulgetur, niti prius audito nec non officaciori modo contra easdem procedere auctoris ordinario, quia baud raro evenit, ut abs­ dignetur. Motiva necnon spéciales postulationes, quae ad que censurae publicatione erroris rorocatio effici hanc petitionem pertinent, in libello adiecto sub valeat, si auctor bonae sit voluntatis. titolo; Qua ria ecclesia centra societates secretas V. procedere valeat etc. satius exponuntur. Petimus, Forma processus canonici hodie in diversis dioe­ ut ex adiectis exemplaribus unum sanctissimo patri, cesibus valde exiitit diversa; quare humillime octo eminentissimi» sacri concilii praoeidibus et petimus, ut certa forma ubique observanda et qui­ secretariis exhibeantur, caeteraquo inter singulos dem summaria praescribatur. Quia autem io Cor­ patres distribuantur. pore i uris canonici permulta inveniantur praescripta, Romae VIII ianuarii 1870. quae in praesentiarum non amplias habent vigorem, maxime optandum est, ut nova collectio fiat eorum t Gregorius, aep. Monacensi * et Frisingensis. canonum, qui adhuc vigent, omissis omnibus, qui iam t Paulus aep. Coloniensis. abrogati eue dignoscuntur. Propterea humillime f Michael, aep. Bambergenais. petimus, ut s. synodus ad sanctissimum patrem Henricus ep. Wratiulaviensis. dirigat lupplioam, quatenus ad redigendam ejus­ t G. Antonius, ep. Herbipolonsis. modi u. canonum novam collectionem viros aliquos b Eduardus lacobus, ep. Hildeabeimcusis. peritissimos deputare dignetur. Pancratias ep. Augustanus. Guilelmus Emmanuel, ep. Moguntinus. VI. Ludovicos, ep. Leootopo li launa. Breviarium Romanum nonnullis locis quaedam Matthias ep. Trevircnaia. continet, quae cum historia certa fide digna et Franciscos Leopoldos ep. Eystettcnsis. nana a scripturae exegesi non omnino convenire t AdolpbuaNamssanowski ep. Agathopolitanus i.p.i. videntur; quare petimus, ut ad corrigendos huins- f Philippus ep. Varmiemis. modi locos nonnullos breviarium revisioni accuratae f Joannes Henricus, ep. Osnabrugensis. subiiciatur. Simulque petimus, ut sacerdotibus f Nicolaus, ep. Halicarnassensi . * saltem curatis permittatur, officium matutinum sem­ ALLEGATUM. per ab hora pomeridiana secunda anticipando re­ citare, quia postea saepo aliis functionibus sui Qua ria ecclesia contra societates secretas procedere maneris impediuntur. valeat. — Expositio quam oecum enico conatio Vaticano a sanctissimo ]>atre Pio IX con zoeato episcopi Ger­ vn. maniae in cintate Fuldensi ineunte mense septembn anui 1869 invicem conferentes humiliter offerunt1. Decretum s. concilii Tridentini de concursu pro parochiis spedali instituendo in multis amplioribus Omnibus notum est, quante mala nostro temdioecesibus nunquam in usam pervenit, in multis c poro ex molitionibus societatum secretorum prooliis autem iam approbante o. sede apostolica eius­ veniant Sufficit enim oculos ad res Italicas vel dem loco hodie concursui generalis ad exploran­ ad sodales Massonici foederis Belgici vel ad Fenios dam scientiam ot omnigenam idoneitatem sacer­ aliosque convertere. dotum, qui ad parochiae munus adipirant, habetur. Attamen consideratis Germaniae necessitatibus Propterea petimus, ut illud s. concilii Tridentini expedit, de sola societate Massonica disserere. At­ decretum revisioni submittatur, et ea examinis sivo que opus non est, argumentis probaro, hanc secre­ concursus norma praescribatur, quae ubique valeat tam societatem etiam num magnam vim, potissimum ac debeat observari. ecclesiae detrimento, exerere. Nam societas Mas­ sonica vix instituta iam prona erat ad fovenda Vili. oonsiliu duietica atque integro abhinc saeculo sub Propter gravissima detrimenta, quibus per iuris colore tolerantiae politicae, inter Christianos diversapatronatus laici abusum salus animarum saepe affi­ rum confessionum promovendae, consulto propagavit citur, petimus, ut meliori quovis modo huic malo indifferentismum, qui praecipuus fons eat et auctor medela offeratur. Quod fortasse fieri potest per calamitatum saeculi nostri. Hinc facile intelligitur, praescriptum, ut patronus laicus inter tres ab ordi­ hanc causam provocare continuam ecclesiae sollicitu­ nario designandos sacerdotes praesentandum eligere dinem. teneatur. Quaeritur ergo: 1. Quid actum ait hucusque ab ecclesia contra D Ut gravissima mala, quae cx vita vitiosa ot ista foedera secreta? scandalosa parochi aliorumquo sacerdotum in popu­ 2. Quonam exitu? lum fidelem redundant, facilius evitari vel averti 3. Quaenam consilia in postorum capienda sint? possint, petimus, ut inter causas privationis bene­ ficii curati legitimas assumantur: simplex fornicatio notoria, concubinatus manifestus, ebrietas nec non Apostolica aedes sua consilia, quae ad massoniprodigalitas incorrigibilis atque scandalosa. Pariter cam societatem spectant, nunquam mutavit. petimus, ut permittatur translatio parochi non Ista conventicula in Britannia primum anno 1717, voluntaria vel dimissio cum pensione congrua, quod serio vix in dubium ab aliquo vocari potest, quoties per sententiam sive per vota examinatorum instituta indeque brevi tempore longe latcque dis­ prosynodalium constiterit, eundem ad regendam seminata sunt. Viginti annis post Clemens PP. XII iam aggreditur huno societatem per celeberrimas lit­ parochiam non amplius esse idoneum. teras In eminenti die 28 aprili» 1738 datas. Quam Propter immensa pericula, quae per sectam muratorum liberorum nuncupatam aliasque socie­ tal** secretas quotidie rei christianae parantur, enixe petimus, nl s. concilium decreta contra eius- 1 lAeliti prodierat McKunliae, Franerei Saosea, sano IMO. Is*, 48 p. Ex epistola episodi Montini ad lasephum Feeler. eoMÍlii secretaria·, dita Róese ex collega (knnaaKo di* i decembri» IflftU, colligitor, opturoli ab episco­ pis Folta* ccoKrr rich Uber dis Trac· irrite der pipsdichen Bxnabrikn «irriten 14ÛI «ad deren Otlligkrit in venehiedenea Lindera vtrachiedea 1st, indes djwlben nvr dina geseulkhe Autoritât, vie a B. ta Frankrtieb. b*n, vena der Steal setas Approbatio * e risiit hat’ . ** Laio 1888. pag 156 *eq. * Liceat Toenn hase a re sceaica antous ad *siraibcaa daa rem H assoc iram, çxae ran «cenia Untas rooaiMuem habet a ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 36Q vesticula subtecta sunt1. Aliae ephemerides Mas-a dignitas viri honesti tantopere violoturu,I modo aeparntisticum christianismum una cum blasphcniia blasphcmia sonicae huius anni numerant 9724 logia1. Nume- waeparntieticum ran tur autem plus minus duodecies centena millia co en ao dominicao-5, modo „ histrionicas ineptiis adhibita resina stoliduniquo gladiorum tinnimen­ consociatorum1. Bene vero memoria tenendum est, pleraque to m-1; deinde nnugatorías dicendi formulas4 ahue­ * manifestila4, logia in territoriis protcstanticis sita esso. Ita qui­ que sexcentas indignas nugas ot fraude dem 4ÛÛÛ logia et amplius exstant in solia foede­ quibus potiuimum lucri faciendi gratia3 insistere ratis atatibus Amcricae septentrionalis, ubi tamen videntur. Item exprobrant .frivola cantica, quae non tantam videntor vim exererc. quanta ingenti vel iprie praesentibus matrunis- producebantur logiorum numero respondeat. In Europa pleraque inter convivia, ita ut locum cedete cogerentur·. logia, nempo 1700, complectitur Britannia. In Demum exprobrant ^gradua a vindicta- nuncupatos, Germania sunt 311, quae tamen paucis exceptis quibus retentis, prout ipsi condientur, auspicio ad protestanticum septentrionem pertinent4. In perdurabit timendi, no pugio ctiamnum adhibeatur, Austria et in Russia degunt quidem socii Massonici, qui pridem in coninrationibus contra legitimos prin­ sed logia instituta non sunt, cum societates secretae cipes practico in usu urat».- Ex quibus tandem bodiednm in istis binis regnis non admittantur. In idem auctor massonicus concludit : ^Gubernia tales Hnngaria tamen nuperrime duo logia initiata sunt, societates misteriosas, apud quas insaniae huiusce in Uiapaniis autem et in Italia rcccntioribus tem­ generis perpetrantur, toleraro non debere’.41 poribus res Massonica revixit, quae etiam floret in B Aliud praeterea argumentum insinuandi ec­ Gallia catholica, ubi 318 logia numerantur·. Ab clesiae, nt >emet inertem spectatricem rei muaanno 1858-1862 Massonici gallicani undecim, ct sonicao praebeat, ex eo etiam colligi posset, quod tribus «obsequentibus annis quadraginta septem liberi caementarii nostris diebus, in Germania nova logia inaugurarunt. Notum est omnibus, tamen magis quam alibi, a vera natura sui insti­ quantam operositatem Massonici in Belgio exer­ tuti sibi ipsis alienati videntur ac iam per plures ceant. Quinam vero sit status rei Massonicac in annos, sed sine ullo successu, nova semper refor­ Portugallia, ignorantur in Germania ab ipsis con­ mandi systemata excogitant, ut ruinam declinent. sociatis. prout liquet ex eonim libellio, quos ,manuSed istis argumentis haudquaquam evincitur, scriptM pro fratribus4 appellant magis expedire, ut ecclesia sileat nihilque agat. Ex dictis autem constat, foedus massonicum Etenim 1. sedes apostolica non ita sentit, utpote praecipue esse institutionem proteetanticam. Nam- iquao hodie quoque non desistit a reprobandis imque in regno protestantico orta, in regionibus pugnandisque sccrctiv societatibus, cqiuecunque de­ protestantieis longe lateque diffusa est ac prote­ mum nominis sunt. 2. Neque episcopi in plenario stantes videntur fere ubique logiis praefecti case ·concilio Baltimorensi ante triennium adunati ita vel in ipsis torris catholicis. isenserunt, quippe qui causam nostram diffusius Qua de causa vix sperari potest, fore ut opera Itractaverint·. 3. Neque defuerunt episcopi Galliae ecclesiae, cuius auctoritatem protestantes non ad- m exprobrent modo „nefandum iuramentum, quo 1865. pag. 903. V .Der Verdaeht wird imiter bleiben, weun man bel Jen bOheren Graden, namenllich den Rachegra *lea, serbarti, dad, » Fri· tppndiees L wie früher der Dolch praktiwh gebrancht wurde in Ver* •FrritBaaru ZtitaMic' 1609 mun. 6. schwórungra gegen die geaetxmlüigen Hemeher, deraelbe 4 .Ettjvpa4 1666 asm 89. aneh Jetxt noeb «eme Anwendung rtndra k&ane. * Latom. ibid, 4 Cf. Dslea, JaVUcA /Wr FVtmeurcr 1MX pag. 306. > Utos. 18U PM- IM. » .Dio ftegierungen dOrfen suiche gshelmniúvolle (ie’ .Die taasrttitchs ForUehriUspartd.· lUahûtle 1865. noasenschaften, in deren BchaOa dcrglekheu Tullheiten geirieben nenien. nichl tableo. * Ibid. 1 JtotarM Msnmti (HtæaaiUUmvirtrei).* Drnk*?brifl ■ Ct octa el deer. til. XII. nn. 611-593. [Hand, XLVH1 der mi EiitDuht Ia Dinantodl vvn Kûaxsl DVH aui lort-ftM Utopia 1W. p«. 1«. 361 POSTULATA A XV GERMANIAE EPISCOPIS PROPOSITA 362 Anglia ipBB extant, potius oblectationi ot bone- a salutares. Plurimi enim catholici, prius existimantes, ficontiae, quum perversis rcligioniquo inimicis con * rem massonicam conciliari posse cum religione ca­ siliis insisterò videantur, ita ut beterodoxi theologi, tholica, hoc mandato impediti sunt, quominus in qui ritualistao nuncupantur, ¡ustam causam post­ conventiculum mossonicum admissi paulatim omnes remae excommunicationis -harum beneficiorum sensus catholicae religionis amitterent. Nunc vero ** societatum haud perceperint1. 4. Ex internis tan­ tantum abest, ut res massonica in provinciis belgidem discordiis non licet proximam foederis ruinam ciò, in quibus, velati in Flandria occidentali, fides divinaro, cum similes rixae litosque iam dudum atque religio florent, popularis sit, ut odium pariat, agitentur totaque pono historia massonica rideri ac proinde pedem figore nequeat. Hinc est, quod possit enarratio belli perpetui segesque discordiarum massonibua erectio logii Rmgis vel in alia huius indesinentium1, quin tamen res massonica indo de­ dioecesis civitate haud successit, licet tempore creverit. holandici regiminis tum Brugis tum aliis in locis Attamen putiore iuro contra unanimem impu­ huius dioecesis logia haberentur. gnationum foederis opponi posset difficultas, qua Haec omnia confirmantur ex authenticis docu­ timeretur, no inasaouea a profanis, prout loqui mentis de numero logiorum bclgicorum. Anno solent, potiti, missis internis certationibus, arctiori nimirum 1837, quo episcopales litcrao prodierunt, vinculo colligantur atque adeo maiori successu numerabantur 35 logia Belgica, qui numerus postea maloriquo odio ecclusium aggrediantur , * quod qui­ ita imminutus est, ut anno 1852 dumtaxat 23 logia dem ipsa experta est in Belgio, simul ao episcopii restarent1. Anno 1857 item 23 logia orant; sed huius regni unno 1837, impulsi erectione novi logii iam anno 1865 non nisi 13 logia recensentur, quo­ Gandavensis8, breves literas pastorales contra mas- rum bina, alterum Lovanii, alterum in civitate Huy, sonicos editas in omnibus ecclesiis promulgandas recentissime restaurata adhuc parum operosa erant. iniunxerunl4. Ncque defuerunt viri catholici, quibus Observatu tandem dignum est, post annum 1838, res i?ta minus opportuna videbatur, inter quos quo duo nova logia aperta sunt, ne unico quidem praestat nominare presbyterum Dcfoero, qui eden­ novo logio foedus in illo regno adauctum esse. dis ephemeridibus sive foliis publicis magnum sibi Hanc vero defectionem scriptor mossonicua, qui nomen comparaverat; neo non cl. Dumortior, qui ex authenticis documentis refert, deplorando ipsein deputatorum comitiis anni 1842 recensens politi­ met innuit1*3. In aliis tamen massonici^ Annalibus cos errores catholicorum, primo loco invectionem huius anni numerantur 18 logia Belgica, quorum ordinum mendicantium, altero autem loco epi­ undecim Magno Orienti obediunt septemque alia scopales literas contra masso nes posuit Ipso tum Supremo Concilio1, quibus nominibus suprema logia . * quoquo affirmaverat, foedus mossonicum extinction! Bruxellae indicantur Ergo certum est, numerum logiorum In Belgio proximum, promulgato episcoporum mandato, no­ vam vitam recepisse. Sed haec propositio nullo post unanimem episcoporum actionem vai do esse nititur fundamento. Constat enim ex Annalibus imminutum. Contra vero in Gallia, ubi res mas­ massonicis, logia numero viginti quinque, quao sonica nunquam ab omnibus simul impugnata est, anto revolutionem bolgicam ibidem floruerunt, pene intra tres annos (18624866) quadraginta septem, omnia iam ante edictum episcoporum resuscitata imrno anno nuper elapsu viginti septem nova logia , * prout magnusmagister Mellinet comitiis ao insuper decem nova logia instituta esse5*. Hisco creata sunt Annalibus usus est Kersten, qui anno 1843 in generalibus die 1 iunii 1869 habitis annuntiavit, ephemeridibus (Journal historique) contra prae­ hunc felicem exitum adscríbeos praecipue impugna­ fatam assertionem cl. Dumortier dissertationem tionibus, quas foedus expertum est, nec non tran­ vulgavit eamquo sequentibus verbis absolvit: „Ces quillo animo, quo fuerint refutatae. Cum vero principia, quae moderna vocantur, détails prouvent à l'évidence, qu'il s'en fallait do beaucoup, que la maçonnerie fût sur le point do nusquam in Europa prius invecta magisque ad res s'éteindre, lorsque l’épiecopat a parlé. Au con­ publicas applicata sint, ac in Belgio, iuvabit hio traire on voit, qu'elle s'était propagée avec uno paulisper morari. Primo nequit negari, logia Bel­ rapidité étonnanto depuis sa réorganisation, et l'on gica numero quidem diminuta, sol in adversanda ne peut douter, qu’après un tel succès, outre les ecclesia propriaque causa quoquoversum promo­ dix nouvelles loges, d'autres ne fussent on voie venda eo magis progressa esse. Ibi enim iam ante d'être constituées, ou do reprendre leurs travaux. viginti annos in solemnissimia sermonibus contra Dieu sait quels développements la secte aurait religionem catholicam sequentes siniileaque senten­ pris, si les évêques avaient gardé le silence. — tiae auditae sunt: 9 L’hydre monacale, selon l'heu­ Ces succès étaient, en grande partie, dûs à l’erreur reuse expression du vénérable des Vrais Amis, où se trouvaient la plupart des gens du monde. D l'hydre monacale, si souvent écrasée, nous menace On croyait assez généralement, que la franemaçon- do nouveau de ses têtes hideuses. En vain, avec nerio belge n'était qu’uno association d'amitié on le dix-huitième siècle, nous flattions-nous d'avoir de bienfaisance, qu ello n’était pas contraire aux ¿crarí Γinfâme, l’infâme renaît plus vigoureuse, principes catholiques ot quo les défenses portées plus intolérante, plus rapace et affamée que jamais, par les souveraine pontifes n’ayant pas été publiées Pour établir plus sûrement son empire, c’est de la en Belgique, n y étaient point obligatoires. — Les jeunesse qu’elle veut s’emparer . .. Quel sera le franemaçons mettaient tout en œuvre pour répandre cette erreur etc." 1 La Franc-Maçonnerie soucis· à la publie. 1 l'aide de Saniori porro parti catholicorum Belgii per­ documents anthentiquea. Amand Seul à Gand 1866. pag. 14. 3 Lateada 1866 pag. 960 eeqq. suasum erat, episcopales literas protulisse fructus 1 Id quidem testatus eat Dr. CM, anetor libri: The Eût of Pace or England and Home, adinngenx, dictos theologo·, aen.akn *· Jahrirach fUr Freinanrer auf «la· Jahr 1969. pog 169. • Invai hic observar?. MX logia ditioni· Magni Orienti» Belgici, qui a logli· germankis excom manicatas est, cui Magno Concilio Medi .'Unenti. et sex logia dì licuis Sapt-cmi Concilii Belgici rum Magnò Oriente Fiorentino amico com­ municare, quo vincalo externo eignificatur. Maxaoakoa binorum regnorum eodem spirita eadenquo sententia imbutos ease. 3 Accuratu in Jex «xmitua logiorum Galliae deocnbdur in Latomia 1865 pag. 963-968. IX Latoa. 1869. pag HA 363 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 364 résultat de celte ciurp&tion? L abrutissement des A et odium, quo iam consulto et aperto in ecclesiam classes inférieures, h perversion de l’éducation feruntur, idque aegro fert, is porro consideraro moyenne et supérieure... Mais, comme si cette debet, eam rerum conditionem ecclesiao semper organisation cléricale, ayant sa tête ύ Kame et ses funestissimam fuisse, qua duranto homines bonae bras partout, si formidable par sa discipline et ses fidei rectique consilii iunctis manibus gradiebantur richesses, ne lui suffisait pas, elle a créé ct orga­ cum ecclesiae hostibus, quorum prava et haeretica nisé, pour lui développer plus efficacement son studia nondum claro cognita et proscripta orant, système d'envahissement, une milice spéciale, sorte ita ut probi etiam sed incauti homines facile er­ d avant-garde nomade, composée d’aventuriers clé­ roris retibus captari potuerint; is deinceps consi­ ricaux recrutés dans tous les pays, véritables che­ derare debet, meliora tempora, si historiam con­ valiers errants du fanatisme, troupe semblable aux sulamus, tune demum semper illuxisse, quando hordes que commande Abd«el-Ksder, toujours dé­ errore solemniter proscripto, ut facile ab omnibus truite, toujours renaissante, chassée partout et re­ vitari possit, tota morbi causa foris uiieiobatur, venant sans cesse. C’est contre cette domination, quod certe perfici nequit, quin odium ot irae ma­ si fortement reconstituée dans notre bello patrie, lorum cieantur. Quid quaeso catholicis magis c’est contre ces fanatiques, ... que nous devons proderit, quam certo sciro, se, siquidem catholici combattre, — mais combattre avec h certitude de manere velint, massones fieri non posse. Etenim la vict ire. Pour atteindre ce but, il faut établir ^Maçonnerie et catholicisme s’excluent récipro­ autel cantre autel, enseignement cantre enseigne- B quement, ce sont les antipodes, ** prout insignis ment1 ., / vir masónicas scripsit1. Quid obstat, quominus Quod autem Masson es in rebus publicis Belgii haec veritas a praedicatoribus in omnibus orbis tantum valeant, id repeti debet tum a vigore vi­ catholici ecclesiis proclametur? Nonne ecclesia rorum, qui praeclaris naturio dotibus praediti su­ hac ratione semper errores aggressa est, neglecto prema logia primariae regni urbis moderabantur, vel ipso periculo i ac turae non solum plurimorum tum a stricta disciplina et constitutione foederis fidelium, ex propria culpa a matre deficientium, ae domum ex intimo nexu, quo cum liberalismo sed etiam universae ipsorum prolis, quae praeter totius regni cohaeret, cuius ope massonea ibi summa optionem apostasiae vinculis irretitur, simul ac spe­ rerum potiti sunt. Et profecto iam impletum eat, cies quaedam hiérarchisé ecclesiasticae constituta quod Emit Grisar in An twerp i ensi logio Persévé­ est; quod periculum, ubi de moMSonibus agitur, rance anno 1845 dixit: rLe libéralisme sera nous: nullatenus est timendum, quippe qui, nisi volint nous serons sa pensée, son âme, sa vie: noua serons ipsi causam mmonicam prorsus interimere, nullo lui enfin V pacto possunt coetum aut ordinem ecclesiasticum Accedit, quod ab anno 1854, auctoro Moyna- ad instar haeresis vel schismatis efformare. magistra Verbaegea, rca religiosae et politicae adEcclesiae ergo plane ex voto accideret, si qui­ scriptae sint quaestionibus in logiis ex officio trac * dem inimicitia, qua res massonica a re catholica tandis. Quatuor sermones ad hunc acopum ob­ intrinsece secernitur, magis magisque omnibus pa­ tinendum die 24 iunii 1845 io Magra Oriente ha- C teret ac porro liberi caementarii cogerentur pro­ bitos Amandus Neut publici inris fecit. Orator fiteri, sua consilia et studia re vera religioni Chri­ Bourlard applaudentibus sociis clarissime dixit: stianae opposita ease, atque adeo ipsis adimeretur rll est non seulement du droit, mais encore du facultas simulandi aliosque minus providos fallendi. devoir do la Maçon. *, do s'occuper de matières Quo magis logia ecclesiam adversantur, veluti in politiques et religieuses, paree que c'est là quo Belgio et in Italia, eo minus erit timendam, ne nous trouverons la réalisation de toutes les théories viri catholici accedant. dont noua nous occupons1/ Quam vero inimica Haec est propria ecclesiae provincia, ut veri­ ratione logia illa religiosas quaestione- tractatura tatem annuntiet, errores detegat et condemnet, sint, ex dictis »crmonibui satis elucet. Idem ipse quin ullo timore, ne adversantes experiatur aut orator Bourlard sanctissimum Transsubstantiations inimicitias provocet, prohiberi poscit, quominus mu­ dogma aliosque religionis nostrae articulos com­ nere fuo fungatur. muni auditorum ludibrio tradidit4. IV. Iam vero hoc videtur esae concedendum, a p-aefato episcoporum edicto sicot diminutum logiorum Quodri iam quaeritur, quid ecclesia agere de­ numerum, ita etiam eorum immodicam hostilitatem beat, ut rubor ct audacia frangatur societatum se­ ac infatigabilem efficaciam repetendam esse. Atqui cretarum, nominntim maesonum. ot damna inde omisso edicto conventicula massonica, multo magis emergentia maiori cum succensu avertantur, epi­ disseminata, iuxta sententiam, quam catholici Belgii Iscopi Germaniae nuper in civitate Fuldensi de bac etiamnum tenent, damna etiam maiora intulissent. quoque causa invicem conferentes, quae certo totam Sed qui censet, eosdem episcopos excitasse has iras ecclesiam spectat, consilium inierunt, patrum ·. con­ cilii Vaticani examinationi humiliter commendandi » IhKonr» prononcé pu le P.·. FmrU Fai&cr, à fecca- .articulos, qui sequuntur: IMS d * sc *a istallatila covjtte Πη/raMc de ta R.·, o .·. la L Condemnatio α s. sedo iam saepius contra FidKdL de Gand. i la taue freirá Manses unwfirdigeu Gehor»aasth<'urie, die (ir. L.-L. mil ihrem auront sa confiance1 ve ral tetes uní virifach ¡ptsrhinackwidrl^en Ritual, mil íhrer In alio rescripto d. d. 1 martii 1856, quod Ver- uuhaltbareu Geschiehtaihrorie. mit íhrer AassrhliefiUchkeit, mit baegen subscripsit, item legimus; ,Le Or Λ Orient. , * ihrtm xeitwldrigea Ritterspiel. mil ihren fibertriebenen Titula­ pense, qu'il faut être sévère et inexorable envers tum. mit íhrer UrbeimtiiAÏrimertl usw. Wer so stark amceux qui. rebelle» aux avertissements, poussent la gebildete G lantén sorgane bat, nm die geachicblltcheu Theorien der Or. L.-L. v. D., «lie wir ala Fabelei verwerfeu. fdr wahr xu félonie jusqu'à appuyer, dans la vie politique, des halUa, der thu· e» in GotUs Namm: der Glanbe macut ja aelig/ actes que la Msç. *. combat de toutes ses forces, Rittmkaiu Ln ephem BonJiUUe 1865 p. 101. • BauhUlte 1865 p. 20 Auctor logii Neapolitani La Secomme contraire· à ses principe· sur lesquels il ne òeria, p reeby ter A... nostri» diebus continuo fallit credulam p«ut être permis do transiger * ·. gentem maMonicam. Z^ofom. 1669 p. 210Sed quo pacto, quaeso, potest in regno, ubi oc­ • .Spione und Schwinner, Schufle and Narren rallen auf cultae virei huius generis operantur, perduraro henarhbarten Zweigu deaaelben Baume». · IU teribit Springer, fiducia, pax, aequitas et iustitla erga omne·; quo Gcaeh. Osterr. salt 1809. Vide L. Rapp, Freim. in Tirol p. 157. v Lattm. 1BC5 p. 312. 311. 308. Da turpissimo modo agendi paeto possunt rives fidere regimini, quo potiti sunt viri secretis iuramentis adstricti, ut secreta consiliai* logiorum Vindobonae, ubi .pectora desudabantur insanientium mulierum, quae foederi initiabantur·, cf. Latirm 1868 p. 48. • IbiA p. 814. Consentit R. Banner, qui in fua Apologis pro ordine maxaonico, Berolini nuper edit *, rogitur scriberei A. NeW, Ia Tnar.-Xat tons. XXXVIII pag. 16». .Waa Ut au. ihr (der Maure rei) im Lanie der zelt ge woHen’ i Le. ιρρηέ. ΧΠ. p»g.m weleht Drachanwaun Zxi/om. 1663 p 3*23 et 317. in logia Copemikus in Williamsburg collatus est. 2 Bauhúttc 18« p 259. cum quatuor Lufinns (i. e. filii massonicorum) ad­ 2 Lolom. 1865 p. 328. mitterentur. E. Jiohr, magister logii iuvcnilis, qui < .Die mlntelose Max» dtr HfcMtertaiditthB. die nrthcilsloM! MehrbeiL ‘lie Tburheif Baukidte ¡8«, μ 228. coll. cetcroqui fortiter adversari omnes nugas et abusus Baukütte 18ó6, p. 349, obi ex J/aaoaic rnan/Uy ebani ratio massonico» dicitur, eandem rem placido animo huius rei affertur: .Da» Eìnerlci. die Monotonie, die EnnQdnng, narrat in ephemeridibus Tria * gel, no ullo quidem die Eliderti, die hindircrksmÂDiçe Fertigkeít, da< ewij^e vituperationis verbo adhibito1. Drthen derriben Knr8d .., T *fchen bin, ‘leu PHtte«trn un i I>dmm«ten dcrcr, die nnserc Hallen bonrhen. wiedrr damns zu verCreibcn... Manner von VersUad und Talent ... fliebra vor dem ewiçeu verdummcnJen maeibinenmiùiifru Riseria anserer Verna fernet» eie/ » One. Marbach, Katerhisemredeo, p. âbseq. « Banhùilt 18«. μ 86, c¿ L e. μ 71; Rapp CONCIL. OK.VERAL. TOMC.« LUI. « AìradeA GeoeKder Freiro.. p. 786. VWe BmAiiffr |«S. p. 153. 169; et £ ¿MwW/e HW5 p. «6. 21 371 α ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 372 5. Res massonica denique digna cat, quao pro­ Bbiphemum vero crenae Dominicae reprehendit A ma»j<úDÍctK sequentibus verbis: „Ntacimu . * quo­ scribatur, quia eius opo Indiflerentismux ot merus modo ex. gr. vir ecclesiasticus, «>up remis foederis Dcismus propagatur hominesque pnulatini eo. du­ gradibus adacriptuu, apud quos Christianismus cantur, ut rc\elationi supernae omnem prorsus srparatisticus exercetur cum bla-phcmia coen^c fidem denegent Causa rat manifesta, lleno quidem cogitari Dominicae, non vereatur, suggestum in cecilia nacendere gregemque sibi commissum docere Christia­ potest honesta societas, quao religionem ct fidem nismum popularem, cx sententia soi Ordina laicis sociorum non curet, qualia forsitan fuit pristina anglicana societas fabrorum murariorum, quae, ut tantum illius temporis adaptatum1.** Hunc ritum, prout in gradu eruas rosaceae in retwtis officiis massonicia legimus, α «ocio tan­ peragitur, describit Findcl sequenti ratione: «Cocua tum postulavit, ut non ait F«tupidue ulhou«, neve amoris. Omnes equites auident menrae. Sapien· homo dirsolutu» “ quin Limen indifferentiae et nogliiissimus: Magne architecte mundi, qui omnibus gentian fidei ct religionis patrocinata sit. Sed foe­ creaturis provides, benedic cornac nostrae, ut con­ dus quod socios *td -uprcmns quosque virtuti» ct ferat ad tuum honorem nostram qua silui» ra ' Poucu religiositatis .ictus provehere intendit, quem finem sumit panem, frangit cuoique porrigi: equiti ad murator» » ano foeden assiduo assignaro nolent, dexteram «edenti, qui tunc facit, ut singulis per quodque rimai fidem, qua christiani inter eo dif­ orbem detur. Deinde sumit calicem euro vino farlo- ferunt, iramo totam revelationem christianam m glique algeo cum digito indico bibit ct tradit cam B git, McesMrio s»ocin». nd inoilTvrcntiamuin «lucie * vicino. Utraqie ro circurmuissa pranse» proiicit an i mix] ac sentas religioni ebristianao adversanto parem residuum ct fundit vinam in ignem dicens: vel s;rtato vrl etiam consulto irsorit. Id corte Con«umroaîum crt Equites manibus super pectore quotidiana experientia abundo confirmat1. Plura iam retulimus documenta, quibu· idem dccassatii dant sibi invicem osculum dicendo: Pax probetar. Ilae spectant etiam Statuta massonica *cum vobi s/ Et Mysterium christianum ab illustrissimo fratre ritus symboHei in Italia, quae in comitiis gene­ magni Germaniae logii Berolincnsia ita declaratur: ralibus secanda et sequentibus diebus mensi» maii gabbato post mortem lesu celebratum est ab anni 1864 Mediolani habitis adoptata sunt Ibi apostolis primum logimu sceundum ritum hodier­ enim legimus Jrf. 7: „Inter praecipua studia (foe­ num. Vespere autem eiusdem sabbati, cum ditei- dus) sibi proponit: omnes homines libero? in unam puli congregati, forci autem clausae want, venit magnam familiam congregare, quao paulatim in leans et stetit medius ct dicit. Pax vobiscum· locam omnium sectarum cacca fide ct thcocratica (quod ipsis tum orat signum seu tessera) . . . auctoritate suffultarum succedere et omnes super­ Primus Urdirás magnusmogistor fait lesas, post stitiosos, intolerantes ribiquo muttuo adversantes leium successit Jacobus in cathedra ct poet cam usut religiosos supplere debet, fundato vero et convenerunt discipuli et propinqui Domini et ele­ unico humanitati· templo3/ In Germanicis autem logiis tanquam „religio gerunt Simeonem, Ckopbao filium.... Dic Pcotecostei orant omne * apostoli ct dt?eipuli congregati C omnium reìigioL’iui * proclamatur rdeas humaniid celebrandum logium magnorum magistrorum. tarins, quem Christianus, Judaeus, Mahomed anu9, Vox magistri in Orienta (Logo similis, qui de rado Paganus perinde ac Mono th cista. Deista, Panche­ descendit ei mundum creavit) replevit logium ot tta. immo vero ct Atbeus agnoscere debeat’/ Vel vivificavit fratres graduum superiorum (apostolos ipse tnatrridlisinns et alheismas protegitur . * ct principes discipulos), ut loquerentur cum ardore De incredibili idearum confusione, qua animi et calore. ... Num forte reprobandam est, >i so­ mutatorum Galliae laborant. certiores reddimur ex cietas ineatur sociique seront rep-tent successores annalibus Monde maçvnniyue anni 1864. apostolorum ct discipulorum lesu atquo christia­ Ibi nimirum legimus; O W.L’idée de Dieu eat celle nismum ad pristinam paritatem redigere studeant qui nous (maçons) divise le plus. Il n’est pas néetc1/ ccasairc d’avoir assisté très-souvent à l’interrogatoire „Scd quid dicemus, ita scribit masaonicus alio de# récipiendaires pour être convaincu de la vérité in loco, si magnum logium Germaniae, uti veri- de oetio uurtion. „Tandi» que les una admettent simplement le simile est, suis illustribus equitibus bodieque pro­ ponat cramben huiusee generis/ quo verbo signi­ Dieu personnel, rémunérateur et vengeur du caté­ ficat inrlrudioncs historicas, quae rtantopcrc omni chisme, d’autres représentent toutes les nuances veritati historicae repugn ut tan tos quo ineptias in­ du panthéisme, se ralliant, suivant les tendances sulsos continent, ut legenti horreant vel ipsi ca- ct les affinités de leur esprit, aux théories hertnépilli.... Quinam vir probus et instructus potest D tiques, à la théologie indienne, à la philosophie similes rea proponere, quin divinum monitorem do Spinoza, ou au mysticisme anodin et vaporeux conscientiae sentiat ; quinam maesonicua, cui veritas de M. Renan. Les déistes sont en grand nombre, reconnaissant et adorant Dieu, par raison, comme historica cordi sit, easdem rea potest audire, quin * indignanlissimo animo ab iis recedat, qui tanta Voltaire, ou par sentiment, commi! Rousseau; diffé­ impudentia veritati historicae factisque probatis rant, du reste, dans leurs doctrines ot dans leurs aspirations, au moins autant que les panthéistes, et in faciem resistunt4?4 Ab hoc autem systemate parum distat ulcerum comptant parmi eux, malheureusement, quelques magnnm logium Berolincnsc (Grofr National-Mulier- vengeurs officieux do la divinité, qui ont pris à la loyt tu den drri Wdlkuydn), quod in dictis ephe­ lettre l’épithète de théistes dont ils se décorent, meridibus massonicis pari vi et fastidio rciicitur5. et qui occasionnent partout où ils se présentent, autant de tumulte que les sectaires les plus intoléranta. » IzX/dWL I8tt p 3«. nNous avons rencontré d’honnêtes philosophes 1 linnkídLg IW, p. 170; ci Cérémonial de la Ctas Maron, sped A’nrf, la Fnae-Xaç., p. M u« o^a íxíom. IW8, p.174. 1 JUür *r -TMrkenVnd» e»L Msg. (knn. Log. RerM. 18G2 RM, p. no»; et BvsAtlif iiôft *. p. 363 «· < faMst iwr» p. sw. * IW. ρι ΐω Ιί-νμ ΚΛ wL /λ!ομ. 1368, y. 1« t Cf. 1885, p.28|. Frtimaurmig. 1668, ρ. 180 gtq. et Stni panini. « Frftmaurcrsig. 1869. p. 15Λ, » /MntwKc ΙΗΛ, p. Itó côL 37. * IbbLp. UL IM» Ιβδ, *fi». 373 POSTULATA A XV GERMANIAE EPISCOPIS PROPOSITA 374 qui rêvent un Dieu constitutionnel, un gérant per- a ad episcopum Philadelphiensem, aecrclurn ac te­ fceliblo et mémo responsable, régnant mais no nebras, quibus societates nonnullae obvolvuntur, gouvernant guère, metteur on œuvre ot modérateur praecipuam este rationem, ob quam per apostolicam plutôt que créateur et tout-puissant. sedem contra ipsas damnatio fuit lata1.* 4 "Quolquos-uns considèrent Tespèco humaine VI. Supremo autem gradu condemnationi ob­ comme fatalement vouée nu mal moral ct au mal noxia sunt scelesta foedera secreta nefandorum physique, et, tout en réagissant eux mômes, parla coniuratorum, quia a nullis flagitiis abhorrent, force d’uno volonté indéterminée, contro le vice et dummodo causa propria promoveatur. Ilao socie­ contre la douleur, tout en recherchant, comme leurs tates, quao quidem cum massonici· confundendae compagnons d infortune, lu bien ct le beau, ils non sunt, lucem diomquo fugiunt nequo subsistere semblent résignés à no jamais atteindre le but do possunt nisi in latibulis, sed iure quodam reclamant idem privilegium, clanculum scilicet et in tenebris leurs efforts. „Beaucoup s’abstiennent prudemment des affir­ agitandi, quod moratores sibi vindicant. Quare mations hasardées, et, possédés cependant dc toutes muratore· culpam removero nequeunt, quod ad les curiosités de l’esprit, usent leur vio à chercher propagandus huiusmodi societates contulerint ac la vérité que d’autres, plus favorirò·, pensent avoir continuo conferant. Saepe etiam caedem societates » * découvert sans poinu et san· * efforts. ex ipsis logiis massonicis prodierunt1. VII. Maior corte utilitas proveniret ex decreto „Lc petit nombro peut-être, mais non les moins obstinés assurément, nient enfin avec autant de B synodali, ei brevem historiam ex authenticis docuvivacité quo les croyaut» affirment. mentis collectam do institutione rebusque gestis rNous n'acnlyserons pas les opinions exprimées foederis massonici complecteretur. Huiusmodi autem en ces occasions, sur l'immortalité do l'Arno, encore synopsis historica sponte suppeditaret omnia inoplus variées, et quolqueq-uncu beaucoup plus menta damnationis cunctisquo facilino persuaderet, étranges quo les conceptions relatives à la divinité. ecclesiam latibulis ct tenebris non obstantibus bene a * incognita iudicium „Devant ces contradictions sans nombre, dont informatam, nequaquam do cau les esprits sérieux so préoccupent, aussi bien en ferre foedusque massonicum, cuius veni indoles Allemagne qu’en Franco, ct qui sembleraient con­ plerisquc impervia est, iusto damnari. VIII. Prosper tamen exitus obtineri nequit, damner la maçonnerie à débrouiller éternellement l’écheveau théologiquo, on a dû saisir avec empres­ nisi decretum, quod a concilio hae de re editur, sement l’occasion qui s'est offerto do faire dispa­ ab omnibus et singulis episcopis authentice pro­ raître uno dernière cause dc discorde4* (c’est-à-dire, mulgetur promulgatumque strictae et constanti en échangeant l'ancienne base contre le nouveau execution! mandetur. Ab hoc articulo certo tumma rei dependet principe). IX. Stricto ubique servandum est mandatum, nQuello conscience droite ct équilibrée ne se trouverait à l'aise devant la déclaration du nou­ > Cone. Plen. Baltim. p. 336. veau préambule, devant ce respect absolu, professé 3 Hoc aluqoo doctrinae capita rapinas eipaiita confirpour tODtoe les croyances ot pour toutes les opi- C π^ΐη,'/χ diLüuüuneFÎÔrtotiB * Λíoederñ>u nions1?u masónico in Italia, quam die 23 augniti 1869 vulgarunt epheSed satis est. Nam foedus, quod sociis sum­ merides Augustanae AUgemâne Zdlvng, alias spirita masso­ mam virtutem adipiscendam pollicetur ac simul nico infectae el ecritdxe penitus adversae, lavat inde senten­ tias quae acquiratur excerpere ; .Foedas nussockam generatila tantam confusionem permittit, ubi do summo ot loquendo pene a bique pristinam suam anctoriUtem amisit, illodinfinito bono ac fonto omnis virtutis agitur, vel que bodio vix qnUquan» censebit Institutum ntcetóxriam ad sen­ fallat vel fallatur necease est Et quidquid magis sus moresque civiles ( Uefi^aryeriAum), tole ran tiara li beramque *. Forsitan placet, semper manifestum est, inter hanc socie­ renun diacu-tioneui per trai versam orbem promovendo tatem et religionem christianam, quao ad veram adhuc utile est rei beneficiariae stndioqne familiaris consue­ tu dials vel saltem tolerari potest» ut sibi ceu lusui et loco in­ virtutem verique Dei cultum aspirat, necessario nocuo ius existendi vindicet. Attamen res massonica, qualis existera inimicitiam, qua iunior vix cogitari possit1. nostris diebus io Italia est, imprimis servit consiliis politias Ex dictis autem colligitur, condemnationem et tantum abest, ut id quod operatur, innocuum putari possit, ratione secreti pro omnibus ct singulis logis valere. ut praecipuum iiupedimentnm censeri debeat, quod obeat libe­ Altera ratio licet non eodem modo tamen omnes rarum reipnblicae institutionum profectui .Tempus erat, quo conventicula lenebrieosa in Italia erant spectat; nam iuramentum fere in omnibus logiis necessaria, quippe cum nello politica alio modo exerceri non postulatur, cuius forma plerumque ab honestato posset. Ac sane nemo negare potest, secretas societates, ideam abhorret; ubi vero sponsiones sufficiunt, iuramenta nationalcm inter homines cuiuslibet ordinis excitando reparatissuspensa quidem, sed penitus sublata esso non que paeninsulae partibus retem foederis sui obducendo, ad solent. Accusatio rituum indecororum item omnia D praejmrandam magnum liberationis opus potenter contulisse. Sed quo momento viri constante * et eoMpcni palam et in logia afficit; gradus autem superiores, praesertim conspecto totius mundi, nationis independentiam, libertatem et qui systema succicum observant, insuper rei sunt unitatem proclamare puguandoque adipisci coeperunt, conven­ profanationis mysteriorum religionis christianae. ticola recreta damno magis quam utilitati erant, nune autem Tandem omnia logia conferunt, etiamsi non omnia eadem conventicula pro regno, in quo «uggesttun, res literaria eodem gradu, ad diffundendam pestem indifferen­ et associationes liberae sunt, speciem indnnnt calamitatis ab ingenio temporis omnino abhorrentis.... Postremii annis tismi, Quamvis autem huius aliorumquo delictorum factio radicatium foedere massonico fin Italia) prerrus potita socii plurimi sibi conscii non sint,‘nihilominus sua est, ita ut logium spectari debeat cen conspiratio radicrHt nomina dando pondus et vigorem eorum- augent, per totum regnum diffusa. Fractio oppo^diouis in ccniitiis qui malis consiliis aguntur, ac proindo delictorum nation&libus et in illis ephemeridibus, quas palam et ex officio, inde provenientium participes ac porro digni sunt, ut ita dicam, agnoscit, tantum profert doctrinas exotericas; eso te ricae autem manifestantor fratribus confoederatis, clan­ quibus censurae ct poenae ecclesiasticae infligantur. culum in intimo logio invicem coufervutibua, ubi iterum direni V. Una cum foedere massonico ceterae etiam gradu reicKrinm distinguuntur.... societates secretae reiicicndao sunt propter detri­ wFoedus imprimis in eligendis drpuiatù suam absccnditam mentum, quod rei publicao ox secreto imminet. potentiam maximo xclo et «oceesau exercet... ,· Iblquo tandem allatis exemptis, «quorum innumera refe­ Hinc etiam animadvertit card. Fran soni in epistola i Neuf, La Franc-Ma^ p. J 95 req. * Cf. V. KeUeler, Kann tin glinbiger Christ Freituaurer rein? Mains 1865. renda terent,· probatur, quantopere secretis max^otici fbedtris machinatioaibu txn solum politica civium rara nolenter. «4 etiam in,tiliae ac gtueralim reruns pcblirarum mbxinutraiKi impediatur ac corrumpatur. ÎI· 375 C. ACTA CONGREGATIONIS l’R° POSTULATIS 37« quo m ut ori bus corumquo fautoribus participatio a Mago, lo?· Germania© Berolin. fund. an. 1770 cun1 68 log­ 5 log- 1>Γ0ν· °1· · · sacramentorum ecclesiae et sepultura cccleriastica *η. log- Boyal York Berolin. fund. an. 1789 eum denegatur; neque benedictio nuptialis iisdem ccu Μα· l°log. P * 0*· ............................................ -V log­ excommunicatis competit, nisi resipiscant; neque convenit, ut parentes àlias suas muratoribus iungant Magn. log. Hamburg, fund. an. 1811 cum 1 log25 log, prov. ct................................................... matrimonio. 23 logIn Belgio quidem benedictio nuptialis denegari Magn. log. Hannover, fund. an. 1828 cum 17 logvidetur, prout colligitur ex literis massonicu iam Μα·»π. log- Saxoniae fund. an. 1811 cum ante quinque lustra «criptis. Ibi enim legimus: Magn. log- ad solom Bayreuth fund. un. 1811 13 log· pL’anathème do l’Église prononcé contre les mem­ cum............................................................. bres de notre ordre en Belgique; le refus des Magn. log. foederis eclect. Francofart. ad M. 1823 cum............................................................. 10 log· sacrements et notamment de celui du mariage...; toutes ces circonstances suffiront sans doute pour Magn. log. Concordine Darnistad. fund. nn. 1846 8 log. cum.................................................. vous démontrer que l'existence de la lutte dont 2 log. nous venons vous entretenir, n’est pas une chimère1.® Suprem. concil. musson. Luxenburg. Quod ad alterum punctum pertinet, licebit re­ Loda exempta (5) et pcregr. magn. logiis sub­ ject» 2....................................................... 7 log. ferre verba Georgi i V regia Hannoverani, dio 14 ianunrii anno 1857 prolata, quo foederi initiatus ¡y. Helvetia. est. PRliüm menni, inqmt, i la volo educare, ut B J(a^ Iog. Alpina Inni an. 1844 eum . 28 log votum semet massonici * aggregandi ex corde suo V. Italia. sponte efflorescere dobeat; mibi autom maximo in optatis eat, ut filiae meno Beo providento aliquando Magn. Oriens Italiae, August. Inurinor, cum 60 log. Magn. concil. symbol, matron. Mediolan. muratoribus nabant2.** cum................................................................... 20 log. X. Aequum ct iustum esset parentes monere, ne filios scholis et collegiis massonicis demandent Π. Portnçallla. Quae muratores pro suis et contra cathoiicas scholas Magn. log. Portugalliae (?) factitent, iam supra commemoravimus. Prov. magn. log. Hiberniae, Lisbonae cum 4 log. XI. Si porro in catechismo brevis mentio fieret VII. Belgium. poenae excommunicationis, qua ecclesia omnes filios Magn. Oriens Belgii (non agnoscitur). suos, qui societatibus secretis, nominarim m* assonici nomen dant, a gremio suo expellit, indo corte co- Suprera. concil Belgii cum.............................. 13 log. piosus utilitatis fructus caperetur. Id quidorn com­ Vili. Batavia. mode fieri posset ox. gr. in articulo, ubi do fidei Magn. Orieus Bataviao Hagac Comitum fund. an. periculis agitur. Tenacius enim haerere solet, quod 1756 cum.................................................... 50 log. iam teneris animis imprimitur. Rea vero ipsa certo IX. Dania. satis gravis eat, quao vel in ipso catechismo trac­ tetur. Agitur enim do baeresi saeculo XIX pro­ C Magn. log. Daniae, Hafniac fund. an. 1792 cum .......................... .......................... 6 log. pria, videlicet de indifferentismo, qui nullibi magia quam in logiis fovetur. X. Saecla ai Norvegia. XU. Quam maxime iuvaret, si auctoritas ec­ Magn. log. Succine fund. an. 1780 cum 3 log. clesiae pedisequam haberet scientiam, si indicium prov. et .... .........................................12 log. ecclesiasticum stipatum esset libris accurato ador­ XI. Tarda. natis, quibus res mas onica * pro ingenio cuiuslibet Prov. mag. log. Anglian Conatantinop. (Anglia). nationis 0 fontibus genuinis describeretur. XII. America septentrional^. XIII. Positive tandem promoveri deberent om­ fund. an. 1821 cum 235 log nes associationes catholicae, sive relaxationem, sive Magn. log. Alábanme e Arkansas w , 1838 „ 128 r instructionem et culturam animi, sive sublevandas _ντ Californian TV_ . 1850 r 134 „ pauperum aerumnas, sivo nobiles nutriendos sensus „ Cunadae r „ 1855 , 118 , virtutemque generosam excolendam, sive literas ct w Connecticut r . 1789 „ 57 „ scientias aliaque studia honesta fovenda respiciunt. e Delaware _ . 1806 „ 12 . APPENDIX. „ Columbine(dist.) „ . 1811 . 11 . „ Floridae „ I. , 1830 R 40 „ 0 Georgian F * Coaspec/w magnorum logiorum. . 1786 . 226 . I. Britannis. D p 1823 „ 290 r a*- Illinois ·w Indianao p r 1818 r 250 „ Mag. log. Angliae, fund. an. 1717 cum 63 log. r Jowae r . 1844 „ 138 „ prov. et cires......................................... 1000 log· 0 Kansas „ n 1856 „ 23 , Magn. log. Hiberniae, fund. an. 1730 cum 10 logn Kentucky „ . 1800 „ 311 „ prov. et arca......................................... 300 log- · „ Louisinnae „ . 1812 , 112 „ Mag. log. Scotiae, fund. an. 1736 cum 38 log. prov. w Maino „ - 1829 „ 93 „ et circa........................ 300 log­ „ Maryland p ■ 1783 r 37 , li. Odila. „ Massachusetts „ - 1”7 „ 99 „ Mag. Orione, fundat anno 1772 cum . 230 log· 0 Michigan „ - 1826 „ 104 . Suprem. concil. „ r 1804 B . 50 log­ p Minnesotac „ » 1853 , 36 B n Miesisaippi „ r 1818 „ 239 „ in. Germania. p Missouri n » 1821 „ 189 p Mago. log. nation, trium mundi globorum „Π Ncbraskae Π ■ 1857 „ « „ Berolin. fund. an. 1744 cum .... 102 log, Neo-Bronevig. n . 1856 „ 22 „ „ Neo-Hanipahirc „ I Lettre ¿Ftaritaifai ¿u F.·, C. A. Vtrvûr, Vénérable ® . 1789 , 39 n . Nco-Jorscy n la Fmií /lmii, ά fdrient d· Gaad, au F. . * tta1 * » 1786 , 52 „ ée U r· vue aurait FürimL Exetrpait A. Ntut , Nco-Eborac. , r 1787 „ 413 p. Wï) tt vybvm. Γ Orient. Pari * IHU-tv . Carolinas eeptent . 1787 „ 127 . « Aür^a 18M jaç. ‘XM. 377 POSTULATA A XV GERMANIAE EPISCOPIS PROPOSITA fund. an. 1809 cum 298 log. Magn. log. Ohio Oregon 26 n H ΙβδΙ n Pennsylvaniae „ 1786 159 n F Rhode Island 1791 F 16 fl Carolinao austral. F 70 F 1787 n F 1813 n 213 n » n Tenessee Toxas 1838 210 F n Vermont 1794 n 44 n F Virginiae 152 r F 1778 P Wisconsin 1843 n 106 n n n AVushington ‘ere. „ 7 n 1858 n F F Huron. . r Virginiao occident. . . . a 378 f Gaspar-Joseph, évêque de Tournai, γ Nicolae-Joseph, évêque de Namur. Pour monseigneur l'cvêquo de Gand G. De Smot, vie. gen. L. Sonnevillc, vio. gen. 3. Serles propositionum a XXXVII Neapolitanae regionis antistitibus exhibita . * Illustrissimo ac reverendissimo domino episcopo S. Hippolyti concilii Vaticani secretario. Illustrissimo et reverendissimo domine. Vox illa sanctissimi domini nostri Pii ρρ. IX, XIII. America nostrali». Brasiline cum 65 n quao die XXIX iunii anni MDCCCLXVIII per uni­ n reipublicao Venezuelan n 15 versum orbem resonando, omnes et singulos eccle­ „ Uruguay 17 siae catholicae episcopos arcessivit ad oecumenicum r concilium, quod die Vili perlabcntis mensis in Vatin Poruan., reipubL Argent, et Haiti (ignota). n Existunt ergo 70 magna logia et circa 7300 logia. B cana Basilica initium iam habuit; vox, inquam, illa (J. G. Findel, Gcsch. der Freimaurerei. 2. Aufl. solemnis quidem episcoporum omnium animos adeo vehementer excitavit, ut locus ambigendi non sit, Lipsiae 1866. S. 805 aeqq.). unumquemque eorum tam praeclaro et tanti pon­ H. deris consessu interesse so disposuisse quanta maxima Les archevêque et évêques de la Belgique à messieurs potuerit alacritate et studio. les curés de leurs diocèses. Et simul factum est, quod ex Neapolitanis epi­ scopis non pauci una mocum in consilium illud Messieurs. Nous avons appris avec peine, que parmi les venerunt, non solum utile, sed pernecessarium fore fidèles confiés à notre sollicitude pastorale, il y en ao ipsos coniunctim in praeparatione faturi con­ a qui croient qu’ils peuvent, sans blesser leur con­ cilii omni audio in eo servari, ut quao in auia dioe­ science, se faire recevoir dans les associations des cesibus sit hodierna conditio relate ad catholicam francs-maçons, et en fréquenter les réunions. doctrinam et disciplinam, plene et perspicuo sibiComme il est de notre devoir d’empêcher qu’une motipsis praeberetur. Existimarunt enim ipsi ea, erreur aussi nuisible au salut des âmes no se pro­ quae duabus illis praestantissimis praepositis rebus page, nous venons vous prier, messieurs, do porter continentur, maiori perspicuitate eorum animis ap­ à lu conuaisance de vos paroissiens, en publiant parere, si ipsi una simul, et non divisim do illis notre présente circulaire au pròno, que les asso­ inter se discussiones haberent. Re sane vera tanti ciations des francs-maçons qui existent dans nos C momenti est moralis nostrorum temporum conditio,ut diocèses, sous quelque dénomination que ce soit, individua mena impotens dicenda ait ad explanan­ tombent sous les défenses expresses ct les con­ dam profunditatem, vim et diffusionem erroris ao damnations portées par les souverains pontifes1. licentiae, sicut et damna, quao ex ipsis dimanant. Cogitaverunt etiam quod mutuo inter se con­ D’où il résulte qu’il est rigoureusement défendu d’y prendre part, ou do les favoriser d’une manière silia conferentes, cum idea aliqua magis apta pro­ quelconque, et quo ceux qui le font sont indignes diret pro illa vineae Domini nostri lesu Christi por­ do recevoir l’absolution, aussi longtemps qu’ils n’y tione, quae ipsis in Neapolitana regione obtigit ex­ colenda, fortasse et communi bono universalis ec­ ont pas sincèrement renoncé. Vous continuerez vous-mêmes, messieurs, à tenir clesiae inservire posset, si sanctissimo domino nostro co principo pour règle invariable do votro conduite pontifici maximo et episcopis omnibus in oecumedans les fonctions du saint ministère. Vous pro­ nica synodo congregatis, fructus suorum laborum fiterez avec prudence dos occasions que ces fonc­ humillimo subiicerontur, cum fructus sint non exi­ tions vous offriront, pour exhorter vivement, et guae sollicitudinis plurimarum ecclesiarum. Hinc supplier même en notre nom ceux do vos parois­ triginta et septem Neapolitanae regionis antistites siens, qui ont eu lo malheur do prendre part à ces omnes ad unum assenserunt iis sententiis, quae in­ associations illicites, de revenir promptement sur sertis paginis proponuntur; et prout ipsis animo leurs pus; vous leur direz quo rien no peut les firmatum, sic inibi declaratum et patefactum est. dispenser d’obéir à la voix do leur pasteur, de lour D Quae autem ex studiis et curis nostris pro­ évêque, et surtout du souverain pontife, chef su­ dierunt in oxpectatione illius magnae diei festi prême do l’Église do Jésus-Christ, aux décisions beatae Mariae Virginia sine labe originali conceptae, duquel on doit so soumettre en tout co qui regardo haec per ministerium tuum, illustrissimo ac reve­ lo salut, si l’on veut être vrai chrétien: car celui · rendissimo domine, sanctissimo domino nostro dcqui n’écoute pas l’Église, dit lo Sauveur, doit dicamus omnes quotquot in laboribus convenimus être regardé comme un payen ot un publicain. episcopi, quorum nomina in calce huius epistolae Matth. XVIII, 17. notata videntur. Quod si in nostro hoc opere aliqua Recevez, messieurs, loasuranco de notre sincèro menda typographica irrepsisse videantur, et fortnssb etiam quaedam non en, qua par est, perspicuitate affection. explanata, hoc angustiae temporis et officio ser­ Donné en décembre 1837. vandi secretum attribuatur confidimus. Praeterf Engelbert, archevêque do Malines, quamquod in spe consistimus nobis etiam postea t Corneille, évêque de Liège, datum fure mittere ad to, uti appendicem operis t François, évêque do Bruges. nostri, quao nobis deinceps uti opportuna et utilia videri possunt. Quat» autem laboris nostri consilia » Clemens ΧΠ, CoustituL In eminenti, an. 1738; Bene­ dictus XIV, CunsL prvvitlas, an. 1751; Pitts VII, UoosL ecderiam u lesu Christ», su. 1891; Leu XII, ConxL grurioni. an. 182K, et Pins Vili, Api */. rnua d corren» potuiveet hominum in illa male clesiae uuivetsan. idcirco in Scripturis legimus, et auspicata omnium acrmwnurum sedo; at miiari- vel in primis in epistolis et actis apostolorum, illos, cordino suae indiato iterum cum eo intro amicitiam postquam Spiritum «anctum acceperunt, nun solum voluit, foedusque, nequitia homini» violatum, novum ordini» et iuriwdictionia potestate functo» essi», sed sancire. Hoc foedus, hanc amicitiam initum ot ipsam ordini» »’l iurUdictiunl· potestatum aliis quo­ ^··, * mandante®, ut idip«nm in alius vffl. uncittm voluit Dem per letum Christum Filium que coniali 389 POSTULATA EPISCOPORUM DITIONIS NEAPOLITANAE 390 cerent, in perpetuum camdem potestatem in ecclesia a non est consilii dumtaxat aut directionis, sed eat constabilientes. Quuro ita divus Paulus ad Titum vora potestas legitlalira, iudiciulis ei exeeuiira. scribebat: R Reli qui to Cretae, ut... constituas per Adeoquo potest ecclesia praecipere quicquid ne­ civitates presbyteros, sicut ot ego disposui tibi- (I, 5). cease esse existimatur ad bonum fidolium societatis 4. Ex quibus eruitur lesum Christum ccckeiao provehendum; potest omnes diiudicaro lites ot moderatoribus eamdem reliquisse potestatem ipsi quaestiones quoad illas res ipsi a Christo concredi­ α Patro delatam, et ad cuindcm finem, scilicet ad tos, et praecipere obedientiam, aliqua salubri poena supremum finem homines perducendi. Ex hac ac­ irrogata: quibus sublatis, inania esset omnis potestas, cepta potestate ecclesia servat ot tuetur depositam omnis lex. Quae triplex ccclcsiao potestas com­ omnium, quao Christus Dominus eam edocuit; et pluribus Scripturao locis eruitur; satis eat pro om­ ipsa est magistra et iudex, quao fallero vel falli nibus illud (Matth. XVIII, 15): nSi peccaverit in non potest, ad dirimendas quaestiones et contro­ te“ etc. Undo clarissime colligitur triplex pote­ versia quoad huiuscomodi doctrinam. Atquo id- statis species ccclcsiao suae a Christo collatao. * ipsuin Christus pollicebatur illis verbis: wEgo rogabo 7. Per triplicem hanc potestatem perficit man­ Patrem, ct alium Parodi tum dabit vobis, ut maneat datum suum ecclesia et perducit homines ad ex­ vobiscum in actornum,Spiritum veritatis- (Ioan. XIV, optatum finem. Ast sicut nequit homo sibi sufficero IG). RIllo vobis docebit omnia, quaccunque dixero alium finem, quam quem Deus ipsi praestituit, ne­ vobis- (ibid. 26). Qui cum mansurus sit in aeter­ que aliter, quam Deus statuerat, illum adacqui, num, plano constat, Christum non apostolis tantum B ita penes semetipsum non est posse vel non posse illum pollicitum osse, verum otium successoribus in Christi ecclesiae esso ct [cius) legibus obtemperaro, ministerio. Quid? Ipso otium Redemptor promiserat: vana illa innixus1 spe alia quavis rationo supremo pEcco ego vobiscum sum omnibus diebus usquo ad fino potiundi; sed velle tenetur in ecclesia tali fino consummationem * sacculi 1 (Matth. XXVIII, 20). poliri; illius omnino eue, et latis ab ipsa legibus Quod autom huiuscomodi promissis steterit, caque obtemperare. Hinc nnn est ecclesia societas liberae, persolverit, certiores nos facit divus Paulus ad Ti- sed necessariae electionis, atquo uti omnino neceiino thouin scribens; nIInec tibi scribo . . ., ut scias sariam Christus ipso ostendebat, cum apostolis prae­ quomodo oporteat to in domo Dei conversari, quao cipiebat: r Praedicato evangclium omni creaturae. * est ecclesia Dei vivi, columna ct firmamentum veri­ Qui crediderit, ct baptizatus fuerit, salvus erit; qui vero non crediderit, condemnabitur” (Mare. XVI, tatis- (I, c. Ill, V. 14, 15). 6. Ex his a Redemptore nostro gestis, nimium 15-16). Omnibus igitur praecipiebat praedicari, quantum compertum est atque exploratum, ipsum quippe quod omnes obtemperare evangelio tenentur, pro divinae sapientiae suae iudicio partiri dignatum ut salvi fiant, idque in ecclesia, cuius fieront membra esso universam fidelium societatem in gubernatores per baptismum. 8. Triplex haec potestas, quam Christus ec­ ct gubernandos, in ecclesiam docentem ct discen­ tem, in clerum ct populum. Enimvero si Christus clesiae delatam voluit, illa, quemadmodum paulo Dominus, quam spiritualem potestatem constitutam ante innuimus, prorsus erat, quam ipse a Putre ac­ voluit in ecclesia, non illi quidem societati fidolium ceperat: aiebat enim: „Sicut misit me Pater, et ego detulit, sed paucis, quos elegit, qui nomino et auc­ mitto vos- (Ioan. XX, 21). Iam vero, quum illo toritate sua ipsius vices gererent in ecclesìa; exindo occeperat potestatem α Patre, haec plena erat, per­ consequitur, illos a reliquis fidelibus segregatos esse, fecta, absoluta, divina, α nulla alia potestate pen­ et addictos officio suam regendi societatem consti­ dens: PData est, inquit, mihi omnis potestas in tuero coetum diversum ab aliis, qui sunt laici et caelo et in terra- (Matth. XXVIII, 18). Ergo populus ebristianus. Sicut autem parti docenti im­ eodem quidem modo ccclcsiao suae acceptam con­ ponebat onus custodiendi atquo explicandi ab eo ferebat potestatem. Atque itn omnino esse Christus traditam doctrinam ot latam docendi legem, ita ipso praefatis verbis significat: „Euntes ergo do­ parti discenti mandabat, ut doctrinam exciperent cete-; ubi in illa particula ero»ita sibi aemuUtionu quisque pe­ et obedientiae debito honore prosequi. Nos quidem titor studio primas referendo’ exardesceret. Ipsi non latet, quod idem cardinalis Larabcrtini superius ad d ¡"pergenda * valermi nonnullas sententias passim ibro II, cap. 7, η. H |/ 2¡ praefatae operae ne­ apud hane et illam gentem αdscitai, qnas pluries gative se habet, afferens decretum Clementia VIII magno farse detrimento experti sumus. Ipsi vire * anni 1594, desumptum & libro [8| decretorum sacrae et stimulos adderent serioribus ingeniis in illas Concilii congregationis p. 100; aut hujusmodi de­ doctrinas peraequendo, «piae ud protiigandos nostrae cretum in tabulas relatum non reperì tur, teste Angelo c aetatis errores quam plurimum conferunt. Et, ne Lucidi in sua opera de Visitatione SS. LL, vol I. bete diutius immoremur quam satis est, illud dum­ cap. 4, n. 61 ; adcoquo nullam de eo rationem fur­ taxat adiicimus, ad graviora studia provehenda lane habendam consuit, illam defendens sententiam calcar adderent, quibus theologicis, canonicis et ,Titulares episcopos sacra limina adire plane teneri-. rationalibus scientiis arripiendi· uibil, quod absolu­ tissimum foret, omnino deewct. adeo ut talibus § vin. annis adprime instructi pro ccclesiao defensione in Statuat ut sanctae sedi· sollicitudini in Ircntsmitlead's arunam descendat Quamquam voro ab ipso exordio pontificiis aclis, tptat ad diurna, mores ft disci­ pxuci admodum forent, qui sui periculum facere plinam spectant, nedum sacrae congregationis deauderent, non aliter quam treceni Grdconis milites clarat icm ibus pro unirersac creiesine bono, episcopi fortissimi, qui ingentes Madianitarum copias pro­ respondeant in unitale actionis una mente unnfpie fligarunt, illi, conferto agmine rollathquc signis, roce episcopali, in lucent edendo et ttulgoinlo, g uà e hac illae magnis passibus incedentes alios eisdem fidelium sibi commissorum praeci/u· interesse instruent anuís, maximo futuri adiumento in pasto­ norunt, litteris pastoralibus. Algue idipsnm si rali cura. guando rei gracilas et circumstantiae postibant, § XI. ab epitcop:! cuiusvis ecclesiasticae provinciae aut In catholicorum hominum auimitui inducere guani regni simul perficiatur. giiod maxims refert, ut, duce et auspice episcopatu, Ignari enim interdum esae solent clerus ci D christifideles complurium dioecesium quid statutum et declaratum sit; siquidem1 quam quod plurimum interest ei regiminis bone constituti norma est, ut quam citissime praescriptionum ct declarationum, quae ab ipso medio auctoritatis centro proficiscuntur, communicatio fiat Pastorales enim litterae simul atquo uno codcmquo tempore missae maxime ex­ pedire videntur,-ut omnis suspicio et pericula ab singulis episcopis amoveantur. Ac no nanctae sedis acta seu in transmittendo, seu, quod non raro ac­ cidit, in tabulariis dioeccaanis dispergantur, optan­ dam caset, ut schedularum monsilium instar fieret expeditio. 8 IX. Permittat arbitrio emi filioque conciliorum provincia­ lium, qui fieri possit, ut menstruis periodicis en»i* Vox Irwre posita pro gMinguam vel Hri Operam ipsi conferant situm, sen per catholicos concentus, proposito sibi exemplo (dermaniae, llelvel ae, litigii, seu guarís alio ratione, quae scopum attingat et finnn plane assequatur, Ie solrmnem iu modum declarandi, quae absolutissima obtempe­ ratio est sacrosanctis cuti * alicae Itomauar ecclesiae praeceptis nec non supremi capitii eius lesu Christi vices gerentis; 2* pie ac religiose obnoxios te ex­ hibendi rebiti ducibus episcopis tuis, guos Spiritus saucius posuit tegere ecclesiam Dei, quam acquisivi! sanguine ruo; 3” mutuo sete excitandi ad persererantiam usque ad extremum vitae rxilum in huiusctmodi obtemperatione; <· sedulo curandi modos, quibus opportune inopiae populorum operibus mi­ sericordiae spiritualis tt corporalis rr et actu oc­ curritur, mens colitur et corda ad meliorem fru­ gem reducuntur. Atque ut concentus huiusmodi i Hic sliqnW inttrcUUe videtur. t Scñtendnm referendi. 405 POSTULATA EPISCOPORUM DITIONIS NEAPOLITANAE 406 omni riho cartoni, declaret, necesse omnino ette, a tholica disciplina, adeo comperta ree est, ut filii ut illius regionis episcopi ipsis adsint et mode­ tenebrarum in id unico incumbant, quo inano et rentur. minimo perficiendum reddant susceptum ecclesiae Ita istiusmodi conventuum menu constane ct firma opus. Ilia maturius perpensis, nostra interesse perstaret in ea bari, iuxta Sctipturao verba, ut in visum est accurato perscrutari, qui fieri possit, ut ecclesia conventus fierent. Duplex quidem eat of­ in susceptis muneribus expediendis exercitium, nec ficium, quod exigit n nobis fides, cordis scilicet et non effectus curae pastoralis in tuto locetur ac pro­ linguao: verba haca sunt divi Augustini de fide el pugnetur. Quapropter operam ac studium in rem symbolo: ^Duplex officium a nobis exigit fides cordis propositam conferentes, omnes ad unum animad­ et linguao, id est nos, ut salvi fiamus, non solum vertimus, nccesso omnino esse, conciliatibus canonigerere fidem debemus in cordo: at debemus bus, qui praefata pastoralis actionis remedia ad­ etiam pro ro nuta Illam ore ot lingua confiteri, uti bibenda suggerunt et moderantur, talem sese evol­ divurt Paulus in epistola ad Romunos [X, 10] ad­ vendi vim omnino esso impertiendam, ut. Dei af­ monet: Corde creditur ad iustitiam, ore autem con­ flanto gratia, efficaciter explicetur vel adversus vix fessio fit ad salutem I, 1V“1. Talis esso debet lai- superanda ab impiis interiecta impedimenta. Quamcoruni conventuum spiritus, ut confiteri possint fidem obrem haec peropportune providenda putamus; coram hominibus ad Dei gloriam, suis pastoribus videlicet, ut Vaticanum concilium iuro datis morem gerentes ac ve) in primis Romano Do sancta HriUtlonc. pontifici. Quemadmodum vero fides, quam quisque n § Ioro confitetur, nihil omnino est sino operibus, uti divus lacobus apostolus [II, 20] monet: nFides sine Declaret, sanctae visitationis officium postulare, ut in tota dioecesi, statis temporibus, adimpleatur operibus mortua estu, ita spiritus catholicorum con­ praescripta forma, actisque in ordinem redactis, ventuum ro et actu innitatur, spiritualis scilicet et ut optalo fine poliatur. Confirmet, teneri episcopos corporalis operibus misericordiae. Nec congruere ad sacra limina mittere relationes, si qua dioecesis tantum, verum etiam necease esse, praesertim in pars non fuerit visitata, et qua de causa facta regionibus libero regimini obnoxiis, istiusinodi con­ praetermissio. Demum bienne spatium ad trien­ ventus existimamus. Ibi enim impiorum coetus nium producatur. procaciter licenterquo se habent, piisque catholicis, Collatia consiliis ao viribus coniunctis, praetexunt Sunt qui opinantur cum cardinali Ioan. Bapt. insidias, qui paribus armis instructi idcirco tenentur De Luca ( Vescovo pratico, cap. ΧΙΠ, η. 8) Triden­ inter se coire et transversis cuniculis hostium cuni­ tini concilii legem ad bienne spatium non ease ad culos excipere, armis scilicet moralibus socios ad- verbum intelligendam, adeo ut episcopus possit, scisccndo, et congressus habendo ad conflictandos prout necessitas postulat, visitationem perficere. fortiter adversarios; ut nisi ad montis sanitatem, At istiusmodi opinio non est ex communi doctorum ad impotentiam certo impietatis sectatores reducere sententia; quippe quod in cap. Ill seas. XXIV valeant. Alia ncc minoris momenti causa est, in­ praefati concilii satis ac super declaratum eat, tespecta alicuius episcopi conditione, qui nullo prae­ 0 neri episcopos intra biennium in tota dioecesi sanctam fectorum urbis subsidio suffultus, habet profecto complere visitationem. Iam vero, quemadmodum ubi innitatur, in catholicis scilicet suae dioecesis opposita opinio obstat uni eidemque actionis rationi conventibus et bonis, quae istis congressibus maximo episcopatus in sanctis visitationibus, eiusquo vim derivantur, cum ii magnis praesertim in urbibus imminuit; ita quam plurimum confert, ut quid in habeantur, quo viri confluunt certo praeclaro no­ re proposita episcopi debeant, declaretur. Nec minoris momenti est altera consilii ad rem mino ot spectata religione ex omnibus ac variis diversarum dioecesium coetibus catholicorum, qui suscipiendi para; siquidem eo spectat, ut malo por­ magno orectoquo animo moralem episcoporum vim opportuno occursetur, quominus plures per annos sustinendam suscipiunt, apta praebent media, qui­ aut fero nunquam pastores sinant dioecesanos ora bus charitatis opera instituantur, puerorum ingenia vultusque suos intueri. Quamobrem, quo isto epi­ ad catholicam informentur disciplinam, ot ecclesiae scopi fungantur officio, recto quidem atque effica­ iura sino ulla offensione exercenda propugnentur. citer, ad trienne spatium producatur visitatio oportet Maximae quidem utilitates ex hoc fonte dima­ saltem in amplia dioecesibus, et ubi gravioris mo­ nant; contra vero non sunt minora, quao mala oc­ menti res procul dubio complicantur. Id enimvero currerent, si quando istiusmodi congressus vel ma­ satis ao super ox diuturna experientia constare gisterii locum arriperent, vel, quod peius, quaestiones edocemur. Quid vero quod neminem fallit, tempore discutiendas susciperent in ipsius ecclesiae doctrinam. concilii Tridentini dioeceses angustiores intra limites At vero si sanctitas tua una eum pp. Vaticani concilii D plerumque teneri; sed non ita posthac, cum per istorum congressuum limites circumscribent, et epi­ pacta inter Romanum pontificem et principes con­ scopis ducibus, iuxta regulas a sancta sede statuen­ venta plures dioeceses simul collectas atquo uni dos, nd rectam normam dirigantur, pro certo haben­ episcopo subiectas conspeximus? Ad haec, per dum est, hujusmodi congressus optato fino potituros. temporum vicissitudines laboriosiores magis quam Quibus sano modis adhibendis, absolutissima antea evaserunt; adcoque rei ratio postulat, ut epi­ habori poterit unio nedum episcopatus, sed ct cleri scopi per semotipsos totam circumeant diocccsim, atquo cbristifidelium cum Romano pontifice, et ac­ quicquid cuique ecclesiae opus sit inspecturi, spiri­ tionis unitas in ecclesia magis mngisquo' aucta, in tualia populi cognoscant, atquo oculorum aciem in dies constabilietur. quasdam vulpeculas intendant, quarum unum opus est vineam Domini Sabaoth per technas et cuniculos Caput II. demoliri. Quare haec stat animo sententia, pasto­ Do vl et effloacia actionis. rales visitationes intra biennium, nisi in exiguis Quod efficacia actionis ecclesiae postorum ma- dioecesibus, non posso compleri. ximopero explicatur per sanctam visitationem, per synodos provinciales et diooccsanos, perquo cleri operam perbelle collatam in animarum cura et ca1 Locas invenitur in ciato Augustini opere I iniL § n. Praescribat, ut, quoad eius fieri postit, ad normam magis accuratam arcum scribantur dioeceses, quin ipsarum numerus imminuatur. ΐβ· 407 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS Nonnullae enim dioeceses tantis locorum angu■riis coarcUntur, ut non sinant episcopos curam et cogitationem suam, prout hodierna rerum conditio postulat, prorsus impendere. Contra voro aliae dioeceses tam longe lateque patescunt, tantaque amplitudine laborare videntur, ut propter locorum asperitates atque itinerum difficultates pastoralis visitatio non est nisi perraro suscipienda neque omnino expedienda. Huc adde, quod in medio nonnullarum dioecesium, quae neapolitanao ditioni subiiciuntur, exstare videntur pagi quomm paroe­ ciae ad alias spectant dioeceses; nonnullae vero tam longe ab episcopali sede remotae sunt et aliis con­ terminis proximae, ut praeter graviora, quibus oc­ cursatur, incommoda in sancta viri latione, ecquid abnormius caso poterit, quam, quod ibi liceat, idipsum alio in loco, ct quidem contermino nefas sit? De synodis dbeeesanH. 4« a rione, cum episcopus ipmnncl suis oculi * materialem perindo ac formalem ecclesiarum auau diorccris atatom inspexerit, quaeque ad conmiunoni christifidelium utilitatem constabilienda. Quare sancta visitatio ad triennium constitutu, numeris omnibus absolutu, synodo dioecesana promus compleretur: sic utraque ree ad optatum exitum, altera alterius opem po­ scente, perduceretur. Et quoniam huiu-unodi synodorum desuetudo initium ab impedimentis habuerunt vel patriis legi­ bus vel socialibus perturbationibus interpositis, pluri­ mum conferre videtur istiusmodi casus in posterum antevertere, ut pvritct, neve tam salutaris actionis ecclesiae efficacia imminuatur. Hinc opus est, ut episcopis adventus tot intcriecta impedimenta copia fiat synodos celebrandi aliqua privata forma a sancta seda comprobata, ai forte situilo contingat, sicut Lucidius de Visit. SS. LL vol. I, pag. 199, n. 165 et seq monet, atquo vel in primis ea forma, quae desumpta est a Benedicto XIV de syn. dioee. lib. I, cap. 2, n. 6, cui sacra congregatio Concilii frequentius se remittit. Expedit autem prudentiae episcoporum committere indicium ferre de impedimentorum gravi­ tate, et ex privatis formis sapra relatis illas seli­ gere, quas ipsi opportuniores putant; atque id plane constat ex eo, quod frequentiara illa wunt, et relatae formae a sancta sedo comprobatae sati * case pos­ sunt pro temporum difficultatibus. Neque vero anti­ stites in suis relationibus ad nacra limina dcessent officio his de rebus reddendi rationem. § IIL Ad praescriptas revocet normas ei observantiam synodorum celebrationem, quas quisque in sua diae­ resi episcopus habet, ad triennium proferens ter­ minum ab Tridentina synodo constitutum. Insuper ut fiat episcopis, si quid obstat, quominus solemniter celebrentur, copia supplendi aliqua privata forma similibus casibus a sancta sede comprobata. Non desunt doctores, cum de dioecesana synodo verba faciunt, quotannis celebranda ex praescripto concilii Tridentini, qui opinantur, posse, si nihil addendum aut immutandum ait in praecedentibus I>r sjsfrdh pruiinciullbu^. eynodxlibus constitutionibus, episcopum sibi tempe­ rare novam aliquam synodum celebrando, cum vaIcat firmo gradu procedere aut a se novissime prae­ Iam usque a rerum primordiis, quae ad disci­ scriptis, aut ab antecessore suo. Quamquam vero plinam spectant, in medium protulimus, quantum istfasmodi opinio a Benedicto XIV (de synod, lib. I, necease foret, ut episcopi quam saepissime con­ cap. VI, η. 5) vehementissime oppugnata sit; st-C venirent, et coniunctionis vincula necterentur, et tamen synodos dioecesanas perraro celebratas vide­ firma perstarent, vel in primis quao personalem epi­ mus potissimum propter impedimenta patriis legibus, scoporum concordiam respiciunt. Id potissimum quae catholicis adversantur, improbe verauteque inter uniu cuiuequo * provinciae episcopos statuendum interiecta. Iure igitur meritoque sanctitas tua en- est ct per provinciales synodos noe non por an­ cyclicia epistolis, VIII dec, 1849, quao incipiunt nuos congressus habendo * cum metropolita. Quo Nostis, ad vigorem pristinum revocabat synodales proposito, prudentiacquo stndio diligenter adhibito, conventus, uti presentissi mu m remedium ad im­ aegre fit. ut impedimenta interponantur, quominus pietatis vim oppugnandam ct malorum insidias pro­ istiusmodi congressus vel solemniter, vel privarim pulsandas. Noa vero ita agentes, abs rc neutiquam habeantur. Ad hunc finem vota suscipimus, atque eue arbitramur, ut Vaticanum concilium id, quan­ illud ia primis, ut Vaticanum concilium tum esc in se, confirmet, adeo ut in toto episcopatu celebrentur. Maxima siquidem solcmnis huius co Confirmet praescriptum, quo metropolitas tenentur pastoralia actus efficacia habetur una cum actionis convocare synodos provinciales, nd ad quinquen­ nium: Ipsis copia fiat supplendi forma privata, unitate, quao propter temporum iniquitatem neces­ cum, quominus solemniter celebrcnter, gravia ob­ saria omnino est; et faciliorem sternit episcopis stant impedimenta ; neque inculcare omittat, ut ultro viam, qua optatum possint assequi finem, excitandi citroque mittantur actus iam evulgati inter eorun­ scilicet in suis dioecesibus magisquo in unum re­ digendi cleri aetionem, atque exundantem malorum D dem regionum metropolitas. vim, oppositis veluti molibus, immorandi, ut qua­ Nunc enim non utilitate tantum, ecd necessitate quaversus leso Christi ecclesia usquo vigeat ct compellimur, provincialium synodorum celebrationem efflorescat. ad pristinum revocare, ex quibus omnis tamquam Ast illud necease profecto existimamus, ut cele­ ad libellam in tota dioecesi componitur disciplina bratio istiusmodi synodorum ad trienne spatium ad ea prospicienda, quibus omnes ad unum assensi producatur. Experientia enim, quao vitae magistra sunt episcopi suffragane! ; quaeque magis ac magis est, satis ac super nos admonet, fieri non posse, ut valent per actionis unitatem impiorum conatus vehe­ quotannis magna cum utilitato indicantur, inspectis mentius propulsare. rebus, quae pertractentur, studium quod sit ad­ At experientia docet pluribus de causis huiushibendum, nec uon ipsa rerum cognitione, quae sta­ modi synodos evasisse rariores, quae nobis suadent, biliendae supersunt, et ceteris omnibus quibus con­ triennium a Tridentino concilio praescriptum ad quin­ sulendum existimatur, nedum defectibus ac vitiis quennium prorogari. Ita enim maior esset talium quibus occursandum sit Huc occedit, quod fiori non synodorum efficacia, seu quia in actionis unitate a potest, ut conventus synodales quotannis habeantur, toto episcopatu celebrarentur, scu quia maior opera in actum reducantur, atque experientia comprobetur provinciarum accori talibus cognoscendis impendere­ rerum observantia ct opportunitas, de quibus initum tur. Quibus certe adiicienduni est, quod a dioeceest ennsifium Denique par asquumquo videtur, sy­ sanis ad provinciale» synodos semper gradatim ascen­ * convocandas trienne nodum non indicendam, nisi peracta pastorali visit a- sus patet. Quod si ad illi § rv. 409 POSTULATA EPISCOPORUM D1TI0N13 NEAPOLITANAE 410 spatium praescribendum, maius certe his constituen- a cepto metropolita, provincialia concilia habendi et dum, ecquis uon videt? Hete voro silentio prae­ congressus quotannis ineundi causa, ipse metro­ terire nolumus, quod huiusmodi prorogatio requiri­ polita una cum sujfraganeo, fi habet, illi adhaereat tur ad tutandam carum doni celebrationem, non ad provinciae, quam faciliorem accessu et propin­ coercendam facultatem, adeo ut brevius intra tem­ quiorem putat, nulla facta iactura privilegiorum poris spatium haberi possint, prout necessitas aut sedium, aut illorum episcoporum, qui sanctae sedi utilitas videtur postularo. immediate subliduntur. Atque ut numquam deficiat aut imminuatur Complures enim ecclesiasticae provinciae, in synodorum provincialium actionis efficacia, necease meridiana Italia ad incitas peno redactae, aut metro­ esso existimamus, ut copia episcopis fiat ipsas pri­ politana dumtaxat recensent, aut binos ad summum vata forma habendi, quotiescumque solemnioribus episcopos. Idcirco multum conferret, ut quaelibet obiicervntur impedimenta , * et causa, cur ita fieret, provincia ecclesiastica tribus saltem constaret epi­ comprobaretur a metropolita ncc non ab ipsis suf- scopia, non excluso metropolita. Tantum synodorum fragancis. Tunc vero renuntiari pussent confecta provincialium dignitas postulat, quo graviores effiinibi decreta, siculi metropolitan praescriptum, de caciorcsquo evaderent conciliares providentiae. Id­ consilia fratrum nostrorum, et a sacra Concilii con­ circo existimamus statuendum esse, ut metropolita, gregatione facta adprobatiuno, nd ipsorum obser­ cui nulli sunt suffragane *! episcopi, aut unua omnino, vantiam univorsa ecclesiastica provincia teneretur. sese adiungat alius provinciae episcopis,illius nempe, Ad amplius vero perducendam synodorum pro­ B quam propinquiorem facilioremque accessu arbi­ vincialium actionem pro eo, ac aliis atque aliis tratur, ct cum eo unicus, cui superest suffraganous, dioecesibus res bene verteret, plurimum prodesset uti in Tridentina synodo cum episcopis sanctae ultro citroque mitti synodales actus inter metro­ sedi immediate obnoxiis, quoad provinciales synodos, politas, saltem suae regionis, ut uniuscuiusque pro- actum esse compertum eat. vinciae ex normis illic statutis possent alienos in De puroeborum et foraneoram τ Icario r am apad rem suam vertere ct sibi consulere, illas sancire rpheopos conventlbct. in synodis suis provincialibus et dioecesanis, quae § VIL ad rem facero videntur, atquo magis ac magis unam oamdemquo disciplinae rationem tueri. Iam vero Vaticani concilii erit statuere, ut episcopi apud se conventus habeant deadorum foraneorum bis in ne id quidem sutis est, propterea quod quinquenne anno; saepius vero omnium parochorum ; nec non, temporis spatium synodis provincialibus habendis quoad dus fieri possit, speciatae probitatis foráneos praescribendum satisfacere non potest pro vertentis vicanos seligant, qui alii ac parochi sint. aetatis nequitia, quae, ut episcopi per seipsos fre­ quentius secum conveniant, omnino exigit; adeoque opus est ut concilium Unusquisque per semetipsum intelligit, quo spec­ tent istiusmodi conventus, quantique conferat, ut nuno potissimum habeantur, quo magis ac magis § V. efficax reddatur pastoralis actio in clero ac proinde Praescribat congressiones quotannis habendas cum C in fidelibus. Plerisqno iam in dioecesibus hi locum metropolita, ea mente, ut opportuna consilia susci­ habent; hinc illos sanciendo, ut singulis in dioecesi­ piantur, ut una eadeinque et magis ac magis effi­ bus haberentur, non quid novi institueretur; immo cax pastoralis actio evadat. nec nova ferretur lex, quippe suppleret, quao iamdiu Praesens aetas catholici spiritus ingravescentis exstabat disciplina, iuxta quum conventus synodales foecunda parens, cui prolabenti calcar increduli bis in anno praescribebantur; simul autem facit, ut adiecerunt dolos, insidias in dies instruentes, nunc diocccsanac synodi non amplius quotannis, sed potissimum postulat, ut uniuscuiusque provinciae trienni confecto spatio commodius celebrarentur. episcopi saepissime conveniant et sermones con­ Quod voro seligantur vicarii foranei, qui omnino serant, quo coniunctior et cfficacior sit uctio pasto­ a parochis secernantur, saltem pro eo, ac fieri possit, ralis ministerii. Itaque, cum crebra praefatis do id certe boni afferet, et apertius et plenius status causia provincialia concilia haberi nequeant, opus rerum pateat, nec quidquam lateat, quod necease est, ut episcoporum congressus cum suis metropolitis est; ot sic utroque res poscit opem alterius et quotannis habendi suppetant. Idquo profecto con­ amice coniurar. silium ad n mu esi m est iuxta illud a sanctitate tua De conficio parochorum coni eoadlulorlbns lo domo initum in litteris encyclicis ud episcopos Italiae, parochia II, scilicet Nostis, datis Vili dio decembris 1849; quibus § VIII. significavit, quam vehomontiori flagraret desiderio, ut non solum in pristinum synodales conventus re­ D Praescribat, ut parochi eodem sub tecto candeant in domo parochiali una cum suis adiutoribus, a familia vocarentur, verum etiam sermones ultro citroquo segregati; et episcopis etiam atque etiam com­ inter episcopos instituerentur, his conceptis verbis, mendet, ut quam diissime praescriptum aequantur; quod ad illos spectat: „Communicate invicem con­ interim vero, ubi peropportuna parochiali * domus silia11; pro hisce vero: „ Pergi te, ut iam instituistis, omnino deest, usque dum instauratur, laxantur coctus habere inter vos.u Hinc in utramquo. simul spatia aut aedificatur, altera prope paroedam sup­ conferebat efficaciam: „Ut malorum insidiis et prae­ pleatur. cipuis, pro locorum diversitate, periculorum fonti­ bus communi investigatione perspectis, sub auctori­ Nimium quantum experientia compertum est, tate et ductu huius sanctae sedis promptiora illis immo magis ac magis exploratum patet, impensum remedia comparare valeatis, atquo ita nobiscum con­ quorumdam parochorum studium in affines et con­ cordissimis animis totoque pastoralis studii robore, sanguineos, seso inferentes in procurandis paroeciae curas laboresquo vestros, Deo adiuvante, in id con­ reboa, eorumque necessitates nullis terminis circum­ feratis, ut hostium ecclesiao impetus, artes, insidiae, scriptae; qui plerumque cum admiratione, interdum molimina irrita fiant.0 etiam cum christifidolium offensione, habendi cupi­ ditate affecti ad actus omni dignitate prorsus ab­ § VI. horrentes impelluntur nimia iu suos amore et di­ Statuat, ut, si ecclesiastica provincia talis non sit, tandi aviditate. Idcirco providendum, ut procul a ut ternos saltem episcopos exhibere possit, «on w- suis inhabitet parochus, ct, quoad eius fieri posait. 411 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 412 in parochisli domo prope ipsam paroeciam. Et quo A opportunis destituetur auxiliis. Semper enim in­ accuratius suo munero fungatur, aecum habeat in veniet, qui tonsura initiari, qui per minorum, qui rebus ecclesiao gerendis adiutores. Ita sano prae­ per sacrorum ordinum gradus ad sacerdotii fastigium clara virtutum exempla populo exhibere poterunt, promoveri, qui denique ad ecclesiastica beneficia spiritualibus obeundis. Ad honestam quorum ali­ viam sibi munire studeat Gravissimis idcirco verbis moniam proventibus redditibusque paroeciae pro­ (et verbis facta respondeant) affirmet episcopus, videretur, quae io procurandis ecclesiae robus unico nunquam se facturum, ut tonsura inauguret gran­ sunt collocanda. diores aetate, aut minores, praesertim vero maiores ordines iis conferat, qui in tradenda christiana doc­ De isccnlollbo * In parochi adiatoriam. trina operam suam parochis commodaro neglexe­ § isrint .., Denuncie! praeterea, ac fidem praestet, in Praecipiat episcopis, ut nemini cleri saecularis manus conferendo parochiarum et aliorum beneficiorum i ure, imponant, quin privi alicui paroeciae ipsum ad­ plurimum apud se ponderis et momenti habiturum dixerint, adeo ut adjurare poixit parochum, neque studium ct diligentiam in hoc opus a clericis col­ abesse nine sontica cauta ab ordinario suo cognita latum; atque iu reipsa constabit, non rectori tan­ et adprobata. At epitcopi prudentiae reterret illum tum impositum e*»c docendi munus, sed plures illis1 alio transferre, ft, prout ecclesiae cura postulat, praesto esse, ut omnes officii cui numeros cumulato moderan. Simal mandet synodis pro r indoli bue, ut implero possit.ad revi statuta conficiant, quibus actionis sacer· 1 Cum autem eongeratur pecuniae cumulus, quao dotum unitas cum parado regeretur pro co, quod ex adventitiis provenit, α binis administrata ab clero attinet ad animarum curam; et lege constituatur, electis atque a tertio, quem episcopus ad»ignat, transgressores in beneficiis conferendis omnino re­ complures hinc utilitates dimanarent. Atque ex hio, ddendos aliasque poenas infligendas; et, i alvis inri- L Adventitia lucra non amplius essent causa, cur bus, quae ex legibus ad parochum spectant, pro derni a parochis abalienaretur. 11. Non amplius rata parte, quae adcentitia runt, distribuerentur osent, qui pecunia diffluerent, et quibus omnino operosioribus. deficeret III. Perfacile esset inertia torpentes IIoc consilium suscipiendum caso arbitramur, uti pecunia mnlcUre. quod nullo pacto fieri nunc potest. quam quod maxime necestarium, inspecta temporum IV. Demotu sacerdotes inter se magis magieque ac rerum conditione, quae omnino postulat, ut cohaererent. $ X clerus sit laboriosus et maximis unionis vinealis obiigatue, ct teneri eo sentiat officio in bonum atque Parochis et clero suo concordiam et actionis unitatem commendet in Dei g.'oria, animarum sanctificatione, incolumitatem animarum incumbendi, parocho duco ac moderatore. Nulli dubium, quin episcopus ex celrriique ckristianae pietatis operibus provehendis Tridentina synodo (sees. XXI, cap. 4 de rei) ct ex episcopi iudicio magis ad teta pus upportwiiusque constitutione Innocenti! XIII, cuius initium est Apo­ accommodatis; nedum ecclesiae hostium insidiis prostolici ministerii, possit cogere parochos „ribi tot pulsandis. Atque ut magis dent operam, quo, quan­ sacerdotes adiungere, quot sufficiant ad sacramenta C tum in ipsie est, iu quaestionibus citae actu atque exhibenda et cultum divinam celebrandum4 ; nihilo­ usu positis, quod maxime christifidelium interest, minus id non semper ad effectum adducere est doctrinae unitas et integritas serretur, iuxta illud propter congrui inris parochial is inopiam, cx qua Pauli apostoli, 9ut idipsum dicatis omnes perfecti nihil admodum suis adiutoribus supereat Insuper in eodem sensu rt in eadem sententia . * Adeo ut parochorum curae, his potissimum temporibus, adeo inter multiplices hutuawrrum opinionum varietates excreverunt, ut vel adiutoribus sibi adjungendis ad derus rx furma gregis ducem se praebeat non an­ sacramenta administranda et cultum divinum cele­ cipitem, edocius a sancta matre ecclesia, quae non brandum nullo pacto fieri posset, et parochus officii sdrm qnneslionilus circa dogmata persolcendis, sui partes expleret in tota paroecia. Illud quoque rerum etiam morum disciplina pjscit ac dirigit habendum pro certo est, posso episcopum, urgento animos in praxi actionum humanarum et socialium necessitate, quemlibet cogere sacerdotem adiutorem ad [esum Christum Dominum nostrum, Idcirco ‘eto parocho exhibere, habita dignitatum rationo; praercribendum putamur, ut sacerdotes semel in attamen, quando haberi posset appellatio in suspen­ mense, omnes ad unum, concernant una cum sivo, inefficax prorsus esset qulcquid illico episcopus parocho, quo paroeciae suae spirituales perinde ac constitueret, etiam gravissima urgente cura ani­ temporales agnoscat necessitates, aptiora parentur marum. Ad haec non desunt, qui, nulla habita ani­ remedia app^rtuneque adhibeantur, ordinario suo adprobante. maram curandarum ratione, in gravioribus ecclesiao necessitatibus pro suo ingenio, nullo permittente, D Nonnullorum cleri cum parocho suo discordes extra dioecerim seso conferunt. Hinc quo tot malis sententiae, disparita * opinionum, quae plerumque occursetur, rem modo propositam qusm maxime op­ locum habet inter ipsos animarum moderatores circa portunam existimamus, quao solide innititur in illa mores ct vitae rationem, quae propius tangunt Tridentinac synodi lego («ess. XXIII, cap. 16), ubi christifidelium societatem, ct defectus unius atquo legenti occurrunt: eNullus in posterum ordinetur, eiusdem instructionis, per quam unusquisque sacer­ qui illi ecclesiae, aut pro loco, pro cuius necessitate dos in exercitio ministerii utilior esso possit, eunt aut utilitate assumitur, nnn ad scriba tur, ubi suis in causa, cur quam quod maxime necessarium sit fungatur muneribus, nec incertis vagetur aedibus. * 1 ad optatum finem quod proposuimus perducere. Quin immo id est prorsus consentaneum constitutioni Quo profecto habetur in omnibus paroeciis actionis Benedicti XIV Etsi nemini1, datae VII februar. 1742, unitas sacerdotum cum parocho suo, et collutis viri­ § VI, ubi haec ipsa ferme leguntur: nVcrum salis bus alacrius contendunt ad sanctificandas animas experientia compertum est, imparem ease solius et impiorum molimina funditus evertenda. parochi laborem;cum nequeat unus omnes instruere, De Inslitalls clericorum saeculariam. ubi doctnris diligentiam numen» vincit Quoties § XI. Lamen episcopus toto animo ac studio in ecclesiam sibi commistam incumbit nunquam necessariis et Commendetur institutio congregationis clericorum sae­ cularium, qui simul uno sub tecto niventes ordinano i Lege illi. * Legs mMm. 413 POSTULATA EPISCOPORUM DITIONIS NEAPOLITANAE 414 suo subiiciantur, nec non Oblatorum divi Caroli, et A cae religionis utilitatem magnopere redundaret, ut venerabilis Harlholomaei llolshauser, quae in maxi­ in Belgio, in Anglia, atque alibi factum est Si­ mam ecclesiae utilitatem redundare pro certo ha­ quidem catholica institutio a Christo Domino com­ bemus. missa est apostolis, atquo hinc episcopis et clero Oravita· oniro huius consilii suscipiendi in eo sita episcopis subiccto; adeoquo illud necease est, ut cat, ut quam plurimi viri ecclesiastici recenseantur, ab episcopis opera et studio sacerdotum doctrina qui familia eoiuncti, in integritato vitae murumque et pietate praestantium promoveatur. Quod nisi sanctitate perseverante· et magisterio addicti, in toto conatu in instruendam et od evangeli! nor­ animarum cura nliisquo dioecesis muneribus susci­ mam iuventutem educandam clerus incumbat, po­ piendis, haud fucilo dictu est, quot ct quam uber­ stera aetas pessum ibit Si clerus otio marcescit, rimos parerent fructus. Quam multi sacerdotes dum laici nequam susque deque contendunt iuniorum familiaribus conficiendis rebus a recto tramite rece­ animos pervertere, nequius agit, nec tantae incuriae dunt, ot praecipites ruunt; alii vero, nisi scopulis Deus, conscientia sua ot ipsa historia indulgebit. impingunt, parum aut nihil ecclesiao bono con­ Iam vero ecquis non videt, quantum hoc alte­ sulunt. At diu multumquo aecum animo reputantes rum caput conferat ad amplificandam episcopalis inibi praestantiorem in modum sacerdotalis ministerii actionis vim? Quippe tali modo constans et perpe­ vocationi eo posse respondere, ct idoneos magisque tua habetur efficacia ex eo, quod spectant ad epi­ dignos, quibus officia ot beneficia In sua dioecesi scopale ministerium. conferrentur, spento ct nullo cogente illuc conflue­ ‘ Caput ΤΠ. ront, statini ac istiuamodi congregationes institueren­ Do idoneitate in primariis agentibus eorumquo tur. Quam bene ad rem nostram facere videtur adiutoribus. venerabilis Holzhauserii institutum, excepto, quod Unitas et efficacia actionis omnino in primariis cogitarent de eo Germaniae episcopi, apud quos iamdiu viget et propagatur! Ibi enim convictus ecclesiae ministris eorumque adiutoribus maximam est praecipui maximiquo momenti. Adde huc, quod praesupponit idoneitatem. Quibus inspectis, sacri character ct nota cleri saecularis in hisce institutis canones sapientissime praescripserunt, quae in sin­ integra servatur, cumque huiuscemodi ndspectus ad- gulis eligendis requirenda essent, quaeque, divina prime consignatus se ostenderet, ab iis probabiliter adiuvanto gratia, normao habendae essent. Sed quo­ elaborentur decretis, quao ad dolondos religiosos niam experientia nos docet, nonnullos istorum ca­ ordines a publicarum rerum moderatoribus con- nonum parum aut nihil sufficere posse pro eo ac ficiuntùr. Unum Vaticani concilii verbum nimium aetas nostra postulat; alios vero in desuetudinem quantum valeret ad excitanda inque actum redu­ prorsus abiisse, cum graviores abusus irrepserint cenda isthaec instituta, ubi nondum constabilita con­ causa privilegiorum seu quia vera, seu quia per­ spiciuntur: atque in dios certo augerentur, ubi peram percepta et a noxiis oppositis consuetudini­ episcopi stimulos et robur adderent, propositoque bus inducta; ideo peropportuna erit opera patrum iuventutis instituendae programmato, fastigium at­ Vaticanae synodi in rem sedulo incumbere, ut contingerent. Convictus certo animum oxeitarot, quo C suito removeantur obstacula, quao persaepe adver­ quis in studium incumberet suae sanctificationis santur canonicae electioni seu praecipuorum mini­ inquo multiplicium sui ministerii operum in episcopi strorum seu adiutomm, qui magis idonei sint, nee non in novis tam saecularibus, quam regularibus adiutorium. Ieritis ad ecclesiao normam instituendis. De mediis ad lalcam lavcntutem erudiendam opportunis. Nos igitur, ro bene perpensa, caelesti opitulante § XII gratia, illuc devenimus, ut oculis subiiciamus mala, Episcopatui etiam algue etiam commendet, ne desit quao magis notanda, videntur, quaeque magnopere ubique dioecesium laica e inveniatis instituendae expediant, quo illis opportunius occursetur. gratia unum aut pfura constabibre gymnasia epi­ De promovendis ad episcopalem dignitatem. scopalia, quae ampliora sint in magnis urbibus; quibus aliqua, uti cumulus, addatur studiorum uni­ § I. versitas; artificibus ver·· et agricolis quoris pago Graviter ac serio perpendantur regiae nominationes vel ruri pateant scholae, nec non sacella vespertina in promovendis od episcopatum, quae maximum in et dominicana, ea mente, ut perditissimorum doc­ discrimen adductae sunt ab ecclesiae hostibus, qui­ trinis subducantur atque per utilium rerum cogni­ bus solia principum obsidentur. tiones ad semitam rectam dirigerentur. Privilegiorum excessus in episcoporum nomina­ Duabus de causis vebemontiori flagramus desi­ tionibus intentos animos patrum concilii Tridentini derio isthaec consilia ineundi. Unum est, quod, D revocarunt, qui, Pallavicini cardinali referente in quamquam votitum est Tridentina synodo, recipi eiusdem concilii historia (lib. XXI), diu multumque posso in seminariis, qui ab ecclesiastico statu ab­ cogitaverunt, qui fieri posset, ut illa prorsus tolle­ horrent, tamen pluribus in dioecesibus intolerandos rentur. At postea rem eo perduxerunt, ut mone­ non esso novimus, modo nd rectam vivondi nor­ rentur, qui talibus privilegiis a sancta sedo concessis mam seso composuerint. At illud inficiendum non fungebantur, quanti id momenti esset, quamque est, quod si in molius seminaria sunt corrigenda, graviter suae incumberent conscientiae, iliaque ad­ neccsao omnino est illos, qui divino cultui so manci­ jecerunt: Nihil in iis pro praesenti temporum rations paro exoptant, ab iis, qui profani fiant, omnino segre­ innovando. Iam vero quoniam experientia compro­ garo. Salis enim suporque experientia constet clericos batum est, huiuscemodi regias nominationes pericu­ cum laicis conviventes ecclesiasticum spiritum ad­ losiores evasisse, postquam regales aulas ambili ipisci perfacilo non esso. Alterum ost, profanos iu- maior hostium ecclesiao turba, omnino necesso esse venes lutulentos Inticos haurire potius babero. Id­ videtur, concilium Vaticanum iterum iterumque in circo necesso existimamus hac nostra notato non id incumbcro ad propulsanda, quae ex hoc fonte solum cloricorum seminaria case, verum etiam collegia derivantur mala. constabiliri ad laicam iuventutem instituendam sub Ad haec ipsi Tridentinao synodi patres, quo regimine episcoporum. Magnis in urbibus ampliora melius dirigerentur investigationes suscipiendae circa possent institui collegia: atque nonnulla studiorum promovendos ad episcopalem dignitatem, disposue­ universitas constabilienda variis regionibus in catholi­ runt: rQuoniam vero in sumendo do praedictis om- 415 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS n ibus qualitatibus gravi ideoque bonorum et doc­ torum liominum testimonio, non uniformia ratio ubique ex nationum, populorum ac morum varie­ tate potest adhiberi; mandit sancta synodus, ut in provinciali synodo, per metropolitanum habenda, praescribatur quibusque locis ct provinciis propria examinis, seu inquisitionis faut instructionis] facien­ dae forma, sanctissimi Romani pontificis arbitrio ad pro bands, quae magis eisdem locis utilia atque opportuna esse ridebitur otc/ [Se«. XXIV, cap. 1 de refj Iam voro, retenta hac formae varietate pro investigatione sumenda, videtur ad melius merita, idoneitatem et laudabile· qualitates praestandas in quovis promovendo, haud omittendum committero examen seu inquisitionem ante electionem metro­ politano, una cum episcopis enffraganeis provinciae, ubi ortum et ubi domicilium habet. Et quoniam non omnes, uti digniores indicati in semetipsis, talos sunt, ut consistere possint, ct ex sententia, in sedi­ bus episcopalibus pranUntioribus pro conditione loci; ita necesse foret, ut examen committeretur quoque ipsorum ecclesiasticae provinciae epiteoporum iudicio, pro dioecesis ratione, quam designato viro placeret adsignare. De episcopi asxIlUrll». 416 A a diversis partibus. Iam vero adventus haec adeo perniciosa exempla, quae persaepe redintegrantur, illud nobis expedire videtur, decernere, capitulum vacantis dioecesis ternos eligendi ius habere, ox quibus ecclesiasticuo provinciae episcopi seligant vicarium capitularen!, dummodo non aliter sentiant atque alium pro tempore ac re eligendo suppleant Ad hoc igitur omnes provinciae episcopi convoca­ buntur a metropolita. Quod si non omnes, satis ease poterit metropolita una cum aliis duobus eius­ dem provinciae. At, vacanto ecclesia metropolitana, senior episcopos convocabit. Quod ai numero mi­ nores sunt quam quatuor, illis addatur metropolita vicinior. Hinc improbandum non case videtur, ut «patiam octo diorum praescriptum ad vicarium a capitulo eligendam ad quindecim proferatur. Quid quod illud etiam quam maximo expediret, ut capi­ tularibus vicariis auferretur ius dimissorias litteras scribendi pro ordinandis, vel primo elapso anno sedis vacantii, nedum beneficia conferundi, seu pa­ tronatus laicali * sint, seu ecclesiastici, »cu mixtae collationis, et teneantur pro re nata quolibet in casu ad dispensationem obtinendam quicquid exit singillatim exponere? De vicarili graersllbas. δ IV. Praescribat, ut fa sicariis generalibus /eligendis hae qualitates requirantur; I. Artas non minor triginta annorum; 11. Ut sit doctoris laurea in utroque iure exornatus; 111. Ut praeter studium elementare istris civilis et canonici, laudabilem operam dederit perficiendi causa alicui tkeorico-practieo exercitio Compertum est atque exploratum iuxta verba harum scientiarum; IV. Denique, ut bent se pro­ Benedicti XIV (de syn. lib. XIII, cap. X, n. 24): barent qua ad zelum ecclesiasticum, qua ad inte­ r Saera e antiquitati proba tao quoque noscuntur coadgritatem tn operib is ministerii sacerdotalis atque iulonao cum futura successione, quoties ea ait prac/ulis conditio, ut administration *! ct gubernio C in aliquo officto a suo episcopo ei commisso. ecdoaiao utiliter amplius processo non valeat; quo­ Divus Alpbonsus dc Ugorio in Animadversionibus ties designatus coadiutor et meritis polleat ct re­ ad episcopo * haec notanda censuit: „Quod ad vi­ rum agendarum scientia; quoti» denique in coa­ carium spectat, compertum proraua eat, ab ipso diutore cooptando, ne aliena inra laedantur, eorum scilicet pendere maiorem partem quietis ct regi­ exquiratur obtineaturque consensus, quorum suffra­ minis in tota dioecesi. Quapropter episcopus om­ giis episcopi electio esset perficienda. Haccquo nem adhibeat diligentiam, quo adsit ei vicarius, plano methodus illa cat, quae constanti usu recepta, qui doctrina ct sanctitate sit praeditus, comi», in­ nostris bisco temporibus servatur/ lamdudum quam desinenter aures praebeat omnibus, negotia expediat, multa impedimento sunt, quominus destinentur coad­ et vel in primis, ut nulla mercedis spe ductas officio iutore· cum futura successione. Inierim in dioe­ fungatur.- Nunc enimvero homines hac idoneitate cesibus, ubi episcopi aut devexa notate, aut senio praediti, ac praesertim altiori notitia theorico-pracse viribus enecti, impotentes evaserunt, una cum tica ecclesiastici iuris, quam maxime desiderantur. putoribus uve·, miserum ! latiguero videntur. Quaro Ut autem numerus illorum hominum increbrescat, ne episcopalis actionis efficacia vel paulisper de­ expedire quidem videtur in ipsis eligendis, quas ficiat, plurimi refert illam normam statuere, cuilibet antea recensuimus conditiones praescribi. Quod nd episcopo impotentia laboranti episcopum in partibus aetatem spectat, uihil eat quod plura dicantur, cum auxilio dandum, sine futura successione. In amplio- ad istiusmodi munus fungendum requiratur homo ribus vero dioecesibus, nihil est, quod plura loqua- D aetato provectus et experientia praeditus. Quoad mur, cum necessitas ibidem habendi episcopum ductoris lauream, etsi non desunt cunonistao, auxiliarium per «e ipsa pateat. qui opinantur, sufficere posse, quao est docto­ rum in sacra theologia, attamen abs re non erit De vicarii» eipltnlarlba *. reposcere, quae in utroque iure sit. Quemad­ § III. modum enim piarne animadvertunt canonistae, Ut conudal et provideat, qui fieri possit, ut tollan­ inter quos Berardi (Com. tom. I (Diss. V, cap. 1) tur, qui non raro abusus irrepserint in viearii de vic. episcoporum): e Quamquam magistris in capitularii electione et iuri/diction is exercitio. sacra theologia arbitrorum officio fungi concedatur Satis enim experientia compertum est, quod, in ecclesiasticis causi , * sunt tamen causae quaevacanto episcopali sede, haud raro causa ambitionis daui, veluti matrimoniales, criminales et liberales, magnopere improbandae gravia damna et vulnera quae vero dirimi iudicio, non arbitrio debent, alia» infliguntur, medio illo tempore, disciplinae et eccle­ autem |vcri| iudicii capaces non sunt, nisi (qui] siae rationibus per vicarios capitulares, qui ad illam saltem prolytae in iuro sunt renunciati (can. (lepe evecti dignitatem per ambitum, diruunt, aedificant, cap.) D in fin. de in integrum restitutio no). Addatur matant quicquid ab episcopo vita functo beno gestura constitutio Clem. Vili, 60, 19/ Quare non sine eat, et nnva comparant obstacula regimini suc- causa concilium Tridentiuum («ess. XXIV, cap. 26 ce»Miris episcopi, praeter scindala ct discordias, (lepe 16) de refor.) haec praescripta habet tam do quae exciuntur in ringuli· quibusqun electionibus capitulari, quam do generali vicario: „aaltem in iure § II. Ari normam redigat, ampliorum dioecesium episcopos, quique Senio confecti irnt, aut perpetua aegritu­ dini laborantes, auxiliarium habere episcopum, titulo alicuius ecclesiae in partibus infidelium silae, absque iure futurae successionis. 417 POSTULATA EPISCOPORUM DITIONIS NEAPOLITANAE 418 canonico sit doctor vel liccntiutusa. Sed cum ipsa A dendum, quod dioecesanus, nisi doctrina et probieynodurt subiocerit Bvel alius quantum fieri potent tato spectabilis est, nullam sibi conciliat fidem at­ , ** idoneus ansam prnebuit interpretationi, quae sub­ que existimationem, iuxta illud, nemo propheta ac­ ducit stimulos clero iuniori in iuris studio, et coegit ceptus est tn patria sua; ct quamvis neque ulla episcopos valde laborarc, quo idoneum vicarium, gratia aut metu adamussim suo munere fungeretur, quoad eius fieri possit, nanciscantur. Et quoniam tamen praeiudicia multitudinis, quao nullo pacto elementare dumtaxat studium iuris civilis et cano­ vitari possunt, in animum inducerent, in hoo vel nici, cui datur opera in seminariis, si ad doctoris alio negotio non iustitia, sed alia certe causa illum lauream adacquendain satis est, tale utique non est esso adductum, adeoque huiusmodi regimen quam ad efforinandum canonistam; siquidem altius re­ maxime obstaret actionis efficaciae. quiritur studium, idquo thcorico-practicum, in evol­ At non desunt episcopi, qui votis susceptis pre­ vendis classicorum voluminibus, in quibus textus cantur, ut episcopi arbitrio remittatur vel dioeceexplicatur, ct ad ius scito fit traductio; necease lanum vicarium adhibere posse pro rei convenientia, omnino esse arbitramur, quod tertio luco proposui­ scilicet cum nemo sit ex extradioecesanis, qui quae mus, scilicet ad perficiendum ingenium iuris studio requiruntur qualitates prae se ferro potest, dum ali­ sedulam operam navare, optimis antecessoribus duci­ quis ex dioecesanis non deesset dignissimus, cuius bus, quod testimonio auctoritate digno comprobe­ perspectae animi dotes fidem atque existimationem tur. Denique prono alveo fluit, iuniores sacerdotes conciliarent, quique ob locorum, hominum, consuesatis se probasse, zelum ecclesiasticum atque inte- D tudinum et cogitandi rationis, quam callet, notitiam gritatem in opere sui ministerii, aut in quovis mu­ plurimum .quidem prodesse posset ecclesiae regimini nero fungendo ab episcopo ipsis commisso, prae ad evangeli *! normam conformando. Quo in eventu se ferentes. Quod maximo incitamento foret sacer­ eminentissimus no reverendissimus Sis tus Ri ario dotibus, quo iuxta praescriptam normam magis ac Sforza (ircbiepiscopus Neap, necease esse arbitratur, magis idonei evaderent. Quisvis vero episcopus ut capituli cachedralis suffragium faveat electioni, curabit aliis atque aliis studiis distentos habere saltem quoad maiorem canonicorum partem, quo dioecesanos suos, statim ac ex ephebis excesserint, magis in electione opportunitas elucesceret, ac magis partem operibus ministerii sacerdotalis addicant, ut magisque electas dioecesanorum animos, fidem, excitent in eis, et experiendis deprehendant illorum benevolentiam sibi conciliaret. zelum in animarum sanctificatione, alios vero in De cancellarli» et notarili. aliquo episcopalis curiae officio, vel aliis fungendis 9 VL muneribus, queis nimium quantum scatet curia epi­ Ut praefiniantur, quae requiruntur qualitates in eli­ scopalis. Quo facto quam multi recenserentur idonei gendis cancellariis et notariis curiae ecclesiasticae, vel generalem vicariatum suscipiendo, seu pro-vicascilicet: 1, Aetas triginta annorum; 2, Saltem riutum, aut capitularem; seu alia denique officia licentia doctoralis in utroque iure; 3, Ut eligendus obeundi, in episcopi adiutorium. periculum sui faciat scribendo de iudiciis ecclesia­ At quo tutior ac securior istiusmodi electio fiat, illud addi posse videtur, ut eligendi periculum sui C sticis sire civilibus, sive criminalibus. faciant coram episcopo, apud quem domicilium ha­ Id maximo interesse existimamus, propterea bent, in iure ecclesiastico, cuius scrutinium ad idonei­ quod si curiae ecclesiasticae fore ad occasum pro­ tatem probandam committendum ipsis episcopis seu labi visae sunt, tribuendum est maxima ex parte eorum arbitrio. Quod si non desunt in ecclesia cancellariis et notariis canonici causarum processui munia ecclesiastica ad nutum, quibus obeundis statu­ omnino imperitis; dum do iure ipsorum est redigere tum examen est, videtur potiori iure id perbelle se actus indicíales, uti eruitur a concilio Lateranensi habere vicario generali. Neque verendum, ne id (cap. XI. De probationibus), nodum ab ipsa verbo­ defungerent; siquidem maiori ipsis decori esset, rum explanatione seu glossario. Neque novum atque inito studiorum curriculo, et quam quod ma­ sano atque recens saperet requirere examen, cum xime prodesset, ut talis electio ex sententia eva­ Tridentina synodus (sess. XII, cap. X) praescripserit, deret Addo his quod episcoporum plurimum certe ad vitanda, quae ab inscitia et malitia notariorum referret peropportuna ipsis incitamenta exhibere derivantur mala: „Cum ex notariorum imperitia solertissimi» ingeniis, quo facilior socuriorquo optimi plurima mala et multarum occasio litium oriatur; vicarii generalis fieret electio. possit episcopus quoscumquo notarios . .. examina­ tione adhibita, eorum sufficientiam scrutari, iliisque § V. non idoneis repertis, aut quandocumque in officio Ut firmetur, generales vicarios omnino extradioece- delinquentibus, officii cius in negotiis, litibus et sanos seligendos. Et copiam fieri episcopis adhi­ D causis ecclesiasticis et spiritualibus exercendis [lege bendi etiam dioecesanum, si quando magis deceat, exercendi] usum perpetuo aut ad tempus prohibere/ modo sufragia faveant maioris partis capituli De p&roehl *. cath'dralis. Illud enim procul dubio habendum, por vicarios extradioeccaanos praefatis qualitatibus exornatos vehementiorom officaciorcmquo fieri actionem, post­ habitis certo, quao necessario intersunt inter cognatos et amicos, quaeque in vicariis dioecesanis ud obse­ quentiam flectunt, et ducunt in mala. In id omnes ad unum conveniunt doctores. Divus Carolus Borromaeus experientia ductus do vicariis dioecesanis haec ad firm a re non dubitabat (Actorum pars I cone, prov. V, do episcopo); „Sacpe enim fit, ut cum iustitiae quasi oculis tenebras cognatorum affiniumquo illa innata vis offundat, tum gratia metuquo eorum, quibnscum vixerunt, vivendumque deinceps est, etiam boni constantesqno viri ab aequitatis norma rectaque via facilius deflectant/ Illud quoque adCnvcii. OXNKRA.L. TOMOS Lfll. § VII. Recenseantur qua * praecipua et maximi momenti sunt officia parochi; iis, qui graviter ab officia suo defecisse deprehenduntur, irrogetur poena nib pensionis ab officio, et beneficio, satiem ad qua­ tuor menses; et redditus episcopi arbitrio addicatur paroeciae pro eo quod ueeesse existimatur; in contumaces de aliis gravibus eorumdem qfficiorum omissionibus depositionis poena a beneficio curato ; eàedemque poenae sanciantLr in parochos, qui in re turpi prato sunt exempto, ebrietate, illicitis icéis, blasphrmiis; nec non m cos, qui quamlibet mertatutam exercent, in reos sacramentalis confessionis temerariae notationis, solHeitalionis ad turpia, et ceteris eiusdem grarila tic. 419 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 420 Etsi sancta Tridentina synodus tiliis acque aliis a pertinacia io improbitato constaret. deponuntur a * enim, sessionibus magna ex parte officia parochorum signi­ beneficio curato ex leu1 sententia. Parocho ficavit; attamen istorum mentis conceptus paucis qui voi brevi tempore scandaloso vixerit, etiamsi ex ac summatim attingunt ea, quao singulorum pa­ miracolo ad meliorem frugem so reciperet, nunquam rodi ialinm sunt officiorum, atque eorumdem omia- bene illic in paroecia manere poterit, quam pravo sionem. Adversus enim monita continenter edita exemplo incestavit ab episcopis quam multi persaepe conciones ha­ § VIII. bere, christianam doctrinam tradere negligunt; nec perraro accidit, ut ipsorum negligentia christifidelea Praefinienda videtur, pro eo quod spectat ad indicia de removendis parochis delinquentibus, forma iunsupremum diem obeant quovis sacramentorum so­ dicialil summaria, et declaretur, provocationem latio destituti. Complures autem improbanda qua­ nullam vim habere in suspensivo, et sanctae sedi dam prudentia dneti eos, qui male agentes pravo unice produci posse. Simul autem copia fiat epi­ sunt exemplo, neque monent, neque certiores faciunt, scopis extra iudicium, duobus ecclesiae cathedralis quibus decet; immo nullam suscipiunt curam et adsistentibus, procedendi, quoties praevideri possit, cognitionem, ut erubescant1, et utcumquo fieri potest, formam iuridicam scandali causam esse posse, aut eluantur. Qoamplorimi vero in animum inducere iustitiae laesionis. nesciunt, qood temporum iniquitas adeo non pur­ gatos ab inertiae culpa facit; immo revocat eos ad Si nihil tam exitiale est saluti animarum, quam vehementius agendi studium atque ad ea promo- B parochus o pastore gregis Christi lupus rapax factus. venda opera pietatis, quae Christi chari tas suggerit, si salus animarum suprema lex ost, ut sollicitudo quo a saeculi contagio animae subducantur; quod servandi eas moram non patitur, illud quam quod suo maxime interest, et neutiquam ultra suum of­ maximo expedit, ut ad removendam parochum, qui ficium est. Quapropter Vaticani concilii erit, prae­ iam a recta semita aberravit, procedatur ritu con­ cipua et maximi momenti officia parochi recensera, sentaneo supremae legis spiritui, et rebus gerendis et declarare quanti interest, ea ad amussim exer­ nulla interposita mora, sicut ante dictum est, pro­ cere. Atque ut plane intelligent, quanti sit deficere vocationem scilicet nullam vim habere in suspensiro, ab officio, necease ease existimamus, aequas culpae esse omnino iuxta illud, quod iam dispositum fuit poenas canonicas comminari. Concilium Tridentinum a patribus Tridentina© synodi (seas. XXI, cap. VI) (seu. XXI, cap. VI) in eos dumtaxat cogitationes sqaacumque appellatione et exemptione remota4. suas intendit, qui imperiti essent et sc&ndalaiam Interdictum autem declararo usum appellationum degorent vitam. Nunc vero opus est, ut ante om­ ad metropolitanum, no in infinitum causa producatur, nia peropportuna incantar consilia in negligentes, collationem prorsus habet in brevi Impensa dato qui complures numerantur. Ilio ad rem facit gra­ 13 augusti 1819, ubi Pius VII idipsum sancivit in vissima Barbosae sententia, per quam ad patrea caaais relatis ad collationem portionum in ecclesiis Vaticanae synodi alloqui videtur: „ Cogitet et pon­ receptivis. Tali modo iustitia defensa manet, patente deret, quod etiam negligentes gravissimas Deo da­ via duplici sententiae. Quamquam vero post primam turi sunt poenas. Inutilem servum eiicite in tene­ C sententiam, cuius certe effectus neutiquam suspen­ bras exteriores, ubi erit fletus et stridor dentium. deretur ab appellatione, episcopus oeconomum cura­ Inutilem, ait Dominus, non dissipatorem, non pro­ tum sufficit parocho, vocaret tamen paroecia usque digam, non sceleratum; sed otiosum, sed torpentem, ad appellationis discussionem, quam ad rem quinque, animarum lucrum et quaestum minime facientem. ad summum »ex mensium terminus esset definiendus. Tot occidimus, inquiobat divus Greg. Mag. (Hom. II Sed quoniam non utique decot, episcopum expensis saper Ezocbiel.), quot ad mortem ire quotidie te­ propriis aliquem causarum actorem destinare apud pidi et tacentes videmus. Et si homicida non habet aacram congregationem Concilii, ad sustinendum vitam aeternam in se manentem, quae supplicia in depositionis sententiam, opus est, ut in integrum animorum interfectores expendentur?4 (De parochis restituatur, quod a Benedicto XIII dispositam fuit, part. I, cap. Ill, η. 15). qai ex praestantissimis Rumania praelatis binos cau­ Quod vero spectat ad curatores animarum prae­ sarum actore * statutos voluit addictis stipendiis, fatarum culparum reo», per quas plerumque obnoxii qui causas episcoporum dicerent ex officio. saut eisdem legibus canonicis ad coercendos clericos S IX. latis, optimam aequiasimumquo erit, ut appositae poenae sanciantur. Illud pro certo habendum est 5» vero parochi imperitia laborantes nullo pacto in animum inducunt curam resignare aequa pensione patres concilii Tridentini’ in parochos, qui turpiter et adsignata, cuius capax est paroeciae redditus, aut scandalosi urunt, sanxisse Fesae prius praemonendos, et ubi non resipuerint, coercendos et castigandos D olio quovis beneficio ipsis impertiendo, possit epi­ scopus illos ad formale examen in scriptis reto­ cum censuris; ac deniquo si adhuc in sua nequitia care, et iteratis experimentis minime probatos ab perseveraverint, (a beneficio] deponendos- ; attamen examinatoribus ad hoc arcessitis, a beneficio curalo nunc experientia odocti, aliquid addendum arbitra­ delapsos decernat. mur. Etenim sinere eos impune abire et monitos tantam pro prima vice, cum comperta omnino ait Pluribus concurrentibus cx Tridcntinao synodi ipsorum turpiter vivendi ratio, graviori esset damno praescripto (ses . * XXIV, cap. XVIII), nulli in et maiora mala Christi fidelibus importaret, qui illos posterum parochi imperiti futuri profecto fuissent ; intuerentur sacris ad aram operari et sacro fungi et quidem sunt et erunt! Quoties hi devoxa non ministerio, quominus coram Deo et Christi fidelibus eunt aetate, et impotentia laborant, coadiutori» sub­ saltem aliquo modo poenas sui reatus luissent. Hinc sidio, quem vul coacte excipere tenentur (ibid, necease eue arbitramur, pro huiuscemodi reatibus se». XX [lege XXI], cap. VI do ref.), satis spirituali suspensio saneiatar saltem ad quatuor menses. paroeciae bono haud consulitur. Coadjutores enim Multo magis quia, antequsm tanta pateret nequitia, nunquam ox sententia vires explicare, aut gratiam autnquam monita defuerunt pro aliis et similibus iniro possunt, neque fortiter agere, cum parochus, eansis, quao satis constare nequiverint Restituti quem certe piget illum iniquo animo excepisse, * intuetur, eique quoqueversus adversatur. vero in integrum statum curae parochiulia, quoties limis oculi • Is ali· »î«stflari ktfUr «fnthoncw». «d wtfwid. » ?·*. XXV, ea?. 14 4* rW. » Adde ttaíitria 421 POSTULATA EPISCOPORUM DITIONIS NEAPOLITANAE 422 quem iniurioaum imperitiae atquo inertiae suso a circomspcct.it. Nequo minus consideranda sunt scan­ dala, quae dimanant ex huiusccmodi oppositione per complurium annorum spatium in longurn ducta. Cum voro gravissimo in damno vertat animarum saluti, necease omnino est, ut ex proposita rationo opportuno consulatur. Et quoad officii sui fungendi munus, necease est, ut declaretur, canonicos, praeter operam choro ex­ hibendam, aliis atquo aliis muneribus fungendis omnino teneri, quibus ad nutum episcopi destinan­ tur in tanta episcopalium curarum varietate. Coneionandi munus assidue exerceant in cathcdralibus, ad ebristianam disciplinam Christi fideles erudiant, lumen salubris doctrinae eorum menti praebeant, § X. Prohibeatur, quominus curatum beneficium ad sacri eosque praemuniunt contra errores, deliramenta at­ patrimonii titulum conferatur, aut priori patri­ quo omnigenus blaspbcrnias, quao a factioso per­ ditissimorum hominum globo buccis crepantibus, monio substituatur. Causa, cur id prohibeatur, illa est, no in remo­ offusis tenebris editisque typis libellis passim evul­ vendis u cura animarum parochis delinquentibus gantur. Horis voro ac diebus ab chori officio soluti animum advertant audiendis fidelium confessionibus; aut imperitis graviora obstent impedimenta. cetera ex sententia ordinarii sui. Et quoad chori § XI. servitium, aba re non erit definirò tempus matutinis Prorogetur, qui ad sex menses a concilio Tridentino horis impendendum non minus binis cum dimidia terminus est definitus1, in paroeciarum cacantium hora; vespertinis vero saltem ternis horae qua­ provisionibus. li drantibus (excepto cum per festos dica, aut ad pia Brevia enim sex mensium terminus cogit plerum­ legata oxolvenda, aliquundiu protrahendum sit); et que episcopos satia babero homines mediocres et ea quidem lege, ut dici illius distributio amittatur, parum probatos. Nequo paucae neque rarae sunt, in qun ob praeproperam festinationem minus tem­ quae occurrunt difficultates in provisione idonei ali­ poris esset expensum. Atque adeo oportet, ut quae­ cuius curati, vacante paroecia. Siquidem, iuxta vis excludatur consuetudo, per quam canonici sine divum Alphonsum, illud prae oculis habendum, per­ venia episcopi, singulis casibus, statutam horam ad paucos revera esse sacerdotes, qui inveniuntur inchoandas horna canonicas pro suo arbitrio trans­ idonei huic muneri suscipiendo tam difficili tam- ferunt Damno enim publici cultus vertitur per­ quo gravi; cnimvero ab ipsorum cura pendet aut peram haec inducta consuetudo. profectus aut pernicies populorum (Rifleos. cap. I, In definiendis autem poenis maxime interest vere. 4). Quare non sino causa opus eat ad diffi­ praescribere, ut omnes capituli redditus in massam cultates superandas, ut episcopi in longum ducant redigantur, quotidianis distributionibus addicti, ex temporis spatium concursibus habendis praestitutum. quibus, dignitatibus tantum exigua praebenda attri­ Hinc maior episcopis in proposita re danda est lati­ buto, quod supereat inter praesentes dumtaxat divi­ tudo. Difficile voro dictu est, quantum sit hoc tempus datur, remota omni collisione vel indulgentia1. Haec producendum. Pro locorum varietate, seu paroecia­ agendi ratio, uti legitur in canone Sancta Romana 3 rum, seu dioecesium, varias ob rationes mora magis vel disL 15 etc. „omnino servanda ob divini cultus faminus produci potast; hinc oportebit aut productam C vorem . * Siquidem experientia edocemur, quod iacdilationom committere conscientiae atquo arbitrio tura in quotidianis facta distributionibus, u Triden­ episcoporum, aut, perpensis aliis aliisquo, quao tino concilio disposita in tertiam partem redditus2, multimodo variantur, circumstantiis, quantum homini parvi aut nihili aestimatur. Et simul praescribantur * licet pro sua prudentia, talem terminum praescribere, capita verae utilitatis aut necessitatis, per quos qualis valeat superare obstacula, saltem frequentiora, canonici absentes fruì possint distributionibus, ne quae adversatur necessariae libertati in idoneo ani­ praebeatur ansa capitulis augendi causas praedictae marum curatore eligendo. Quod foret etiam secun­ absentiae nimium quantum dilatando caput illud dum iuris vim: nam, uti Innocentius III declaravit Cum non deceat 30 de elect, in 6 [I, 6), ubi In genere in cap. Quia [5], De concessione praebendae (ILI, 8], dicuntur procuratores capituli, quiquo negotia capi­ concilium Lateranense statuit amittendum ius bene­ tuli gerunt, fruì distributionibus. Ad rem propo­ ficium conferendi contra negligentes tantum, qui intra sitam confirmandum est, quod iam diiudlcatum est sex menses conferre négligeront; adeo ut sex men­ a sacra congregatione Concilii in Trancimi distri­ sium tempus non currat legitime impedito (v. Gir. butionum dio 20 decembris 1862, quao in dubio „An part. I, sect. 417). At quao graviora impedimenta, et quomodo lucrentur distributiones canonici ab­ sentas α choro ad expendendas rationes massae capi­ quam idoneorum virorum defectus? tularis in cusu , * respondit, ^affirmative per tempus Da cccleslarani cathedrallam canoulcíl. ab ordinario praefiniendum . * Ero reliquis absenti§ XII. D bus quamdam oporteret instituero distinctionem, Quam maxime expedire existimamus, ut singillatim scilicet inter eos, queis nulla est causa a iuro cognita, praescribantur praecipua canonicorum munia, ot qui aliquam prae so ferro valent. His danda esset poenae in desidiosos, et ad rem expeditior proce­ illa pare fructuum, qui quotidianis distributionibus dendi ratio. destinantur, no aequiperentur absentibus sino eausa Sapiontissimao constitutiones a Tridentina synodo canonica; cuiusmodi sunt, qui ab episcopo adhiben­ sancitae fuerunt pro cathedralium ecclesiarum capi­ tur in s. visitatione; qui docent in seminariis, quibus tulis; at tempus praesens postulat, ut graviora non sufficiunt redditus ad arcessendos praeceptores ineantur consilia ad maiorem capitularium idonei­ extra dioecesim etc. Insuper plurimum confert, ut declaretur, quod tatem; atque ut omnes tandem aliquando addiscant, canonicatos non sio ot simpliciter conferri ad repen­ nulli canonicorum prosit vacatio trium mensium denda morite, sed ut episcoporum latori fidissimi, conciliarium, in aolemnioribus anni festis diebus, in dignissimi, laboriosissimi maximequo idonei coadju­ adventu, in quadragesima; neque dum abest am­ , * uti sancitum tores adsint in multis gravibusquo curis ministerii plius tertiae canonicorum partis episcopalis. i Su totem est decretara de tornino Uls s Lateranensi 1Π et innovatam a S. Pio V Utterb In c&grrniflit die 13 martii anno ΙΓ67 edili *, sab poena derulntionit ad Romanam ponti­ ficem. Cf. cap. Sulla 2. de coicea. praebendae (ΤΠ, æ • 1 • • Coae. Tri.L «ax XXIV, cap. 12 do rei Id. am XXI, cap. 3. et m, Χ.\Π, cap. 3 de ref. I tono proffer I. Iam voro irrogandas, illud adiiclcndum existimamus, quod ex­ nequo viginti duorum, neque viginti quatuor (Zcyc pediat itidem poenam amittendi quamdam distri­ quinque] annorum aetas exhibere poterit homiues butionum partem illis inferre, qui nihil admodum iis dotibus exornatos, quao ad statuendum in am­ Gregoriani cantus scientes intra temporis spatium plissimo canonicali! dignitatis gradu satis sunt, ot ab episcopo praescriptum non addiscunt. Quod omnino probatos in gravioribus occlesiao munii» exer­ aptissime cum sacrae congregationis Concilii decreto cendis, probitatis constantia et nominis amplitudine; cohaeret in causa Andrianexsi die 14 martii 1820, quae profecto magni momenti sunt ad cationicalem hisce verbis edito: ^Episcopum debere omni studio dignitatem super i pao» cleri proceribus ’ [Zeyc proceres] et diligentia eniti, ut praedicti omnes cantum ad­ extollendam. Quid quod haec ipsa aetas, xaltcm in­ discant, atquo in eos. qui in choro, prout tenentur, directe, quae ex canonieatu» iuris1 patronatus dima­ non psallunt, posso procedere etiam per subtrac­ nant, arceret mala? Et quod ad doctoris lauream. tionem quotidianarum distributionum/ Quod vero Tridentina synodus adprinw callens, quanta doctrina alicuius capitularis gravi scelere inquinati remo­ praediti osse debeant canonici, „hortatur episcopos, vendi causas spectat, necease omnino caso exieti- ut . . . dignitates omnes, et saltem dimidia pars camamus oculis subiicere turpiter «candalosequo vi-B nonicatuum ... conferantur tantum magistris vel docventium rationem, qui exemplo sao solent in reliquo foribus, aut saltem liccntiatis in theologia vol iure clero moram pravitatem promovere. Siquidem in canonico * [loc. cit). At quam pauci buiusccmodt hoc genero vitiorum deprehendimus a Tridentina cohortationibus benignas aure» praebuerunt; idcirco synodo (seas. XXV, cap. XIV), uti remotionis cau­ disertis verbis instauranda res esset. Quod non sam a quocumque beneficio habendum esse con­ incolumes tantum redderet episcopos, verum otium cubinatum. Ast hoc difficillimum probatu est, quippe clero ¡uniori nimium quantum prodesset, sui enim veteratorum opera plerumque fit, ut qualitas con­ iuris essent mature sese conferre, quo’ ad ingenii cubinatus prorsus evanescat. A deoque persaepe perfectionem stadiis ipsi vacarent, ct in doctorum impune abit, qui tali est crimino inquinatus, cum numerum recenserentur. Hinc prono alveo Huero nihil ad confirmandum supersit, quam probatio cri­ videtur, quae tertia dos requiritur, scilicet idoneitas minis in genere, scilicet turpiter et scandaloso vi­ ad munus illud fungendum, cui ad nutum ab epi­ vendi rationis, quod idem sapit, quam scortis im­ scopo destinatur. plicitum vivere. Hinc opus est, ut contra bénéficiâtes, § XV. qni turpiter et scandalose vivunt, remotionis poena ■Atroyrfur osvmm adseensus capitula rium, ratione an­ sanciatur. tiquitatis, optiones tt graduutiones, seu consuctuDenique, qao expeditior fiat forma procedendi dine intectae, seu aliqua institutione ; nec non illa in remotione alicuius capitularis, cum quae s Tri­ dentina synodo (ses *. XXIV cap. XII de ref.) in C consuetudo, u! in aliqua dioecesi·, eligendi canonicos absentes iam sancita fuit, nimis prolixa sit, et occa­ ex clero tantum illius urbis, ubi residet episcopus. sionem praebeat, qua licet reo persolvendos effugere Quanti habendum ait, quod pros bae priori parte poenas per interruptam moram, idcirco existimamus suscipitur consilium, vel ex hoc innotescit, quod non solum statuendam esse poenam suspensionis sanctitas tua, brevi, cuius initium est Beati Petri, missae celebrandae ipso foeto incurrendum, verum dio 13 iannarii 1860, abrogavit in Tarentino capi­ etiam distributionem amittendam, si per menees sex, tulo consuetudinem ad uberiores reddituum per­ licet interruptos, quis chori servitio desit sine causa ceptiones ascendendi per antiquitatem, videlicet sontica, cognita ub episcopo, ct remotionem α bene­ «quod cum participantes et mansionari! certum ficio, quoties per alios sex menses, licet interruptos, habeant ascensum ad percipiendos ecclesiasticos red­ in sua pertinacia perstaret sine insta causa. ditus, ac securi item sint ulterius progrediendi solo titulo anzianilatis, nullum in eodem clero fervere § XIIL possit aemulationis studium aivo in sacris doctrinis In capitulis cathedralibus, ubi admodum pauci sunt colendis, sive in exercendis ecclesiasticis virtutibus canonici, aut legibus rei ecclesiasticae adversanti­ ct obeundis sacri ministerii partibus; atquo adeo bus, aui locorum circumstantiis, suppetias ferant nulla praemiorum spe, nullo salutari metu proposito, canonici honorarii. extinguetur sublectionis studium erga proprium anti­ Tali inito consilio, legibus temere supprimenti­ stitem. oc nullam plane reliquum sit ad recte agenbus e: ad paucos canonicatos redigentibus virilis D dum incitamentum . * Posterior notem consuetudo certe obiicereiur actus, et simul consuleretur ne­ est canonicos seligendi ex illo dumtaxat clero, qui cessitatibus quibus ecdtsiae cathédrales metantur. in episcopali residet civitate; quod facit, ut epi­ Superest illud ad trutinam revocandum, utrum ho­ scopus neutiquam habere possit omnes idoneos norarii canonici ius habeant ferendi suffragium, atquo omnibus numeris instructos, qui a Tridentina praesertim in vicario capitulari seligendo, et prae­ synodo requiruntur, scilicet spietate praecellentes ferendi sint, aliquo vacante canonicato prebendato. qui sint aliis exemplo, doctrina et morum integri­ tate commendatus, ut merito ecclesiae senatus dici § XIV. * possint *. [ses XXIV, cap. 12 de ref.]. Recenseantur qualitates, quibus inspectis potest quis ad canonicatum evehi, et precipue, 1* Aetas saltem § XV L triginta duorum annorum. 2° Laurea aut saltem Cleri receptivi definito numera carentes, qui capitulis licentia in theologia pro quadam capituli parte, cathedralium adnectuntur, ad certum numerum re­ pro reliqua vero in utroqno iure. 3e Dexteritas ducantur, prout opus est, et dirigantur iuxta breve in agendo, obeundogus aliquo curiae episcopalis » Se». XXIV. tap. 12 de rei. munire. Sancivit Tridentina synodus, quod gitano dcineep4 ad dignitate» quascatnquo, quibus animarum cura subcvt, promoveatur, nisi qui «altam XXIV « Videtur legendam tare, • Sri licet ru c^ferre, ubi. < Adde «attwnit. - tmmu in. -125 POSTULATA EPISCOPO HUM DITIONIS NEAPOLITANAE 426 Pii Vil Imponte1. liedditu» rero superantium par- A gialium, suscoptumquu opus bono animarum vertat; ticipationum addicantur coadiutoribus paroeciarum siquidem ndiuvarc parochum tali modo, quam quod indigentium eiusdem civitati». maxime tonentur. Neque augetur tantum func­ Cathedralium ecclesiarum capitula, quibus ad­ tionum ecclesiae deeu« et splendor; ecd etiam, quan­ nectuntur receptivas certo numorn carentes, totum tum fieri potest, collegiales ecclesiae subducuntur exhauriunt clerum episcopali· civitatis. Iam vero legibus, quao illa·, quae nullam animarum curam cum plano innotescit noccs»ita«, omnes paroecias habent, suppressas volunt. habere proabyterium in adjutorium parochi, ad de­ § XX. finitum numerum sunt receptivae redigendae; ot peropportune ceteri· oiusdem civitati» consulendum Attemperentur insignia collegialiurn ecclesiarum ca­ nonicorum, cum nihil aut parum discriminis inter­ egenis paroeciis. sit inter collegialiurn et cathedralium et canonico­ § XVII. rum insignia. Nonnullos saltem intra limitet privilegium illud coer­ Rei quidem ratio postulat, ut insignia collegiaceatur, quu quaedam capitula potiuntur, scilicet lium ecclesiarum inferioris ordini· sint, quam catheeligendi erclrtiae cathedrali» parochum tuo arbi­ dmlium. Sncu· enim imparata plerumque forent tratu, nullo episcopi astrum, aut nominandi; odeo cathedralium capitula, vi risque dignioribus ct spec­ ut episcopus, quantum in se est et episcopalis cura tata probitate carerent, qui in pagi· degentes satis sinit, in rem plane injluat. B habent insignia suarum collcgialium. atquo iniquo Id consilii suscipiendum omnino est, tum ad vi­ animo paterentur natalo solum relinquere et firmum tanda·, quae plerumque lite· ot perturbatione· ca­ in urbe domicilium stabilirò. pitulum inter ct episcopum excitantur, tum udz § XXL graviora quao inferuntur damna fidelibus, cum tale· homine· episcopo adprobandi proponuntur aut in­ Debita proportione servata, quae consilia suscipiuntur digni, aut oneri impare· sustinendo: aut episcopo pro cathedralium capitulis, eadem apponantur in dissentiente, aut ad nutum capituli. Enimvcro non ecclesiarum collegialiurn canonicis eligendis. defuerunt quovis temporo capitula, quorum unum § XXII. opus fuit irritum facero, quod factitatum fuit ab episcopi·, quibus Tridentina synodue (seas. VII, Ad haec1, ut collegialium ecclesiaruoi capitula, nec non ecclesiae receptitiae unum vel duo» canonicos cap. VI [lege 7]) praescribebat „Bollicite providero vel participantes habeant, qui gratis omnino adule­ procurent, ut per idoneo· vicarios etiam perpetuo·, scentulos docere teneantur. niai ipaia ordinariis pro bono ecclesiarum regimine alitor oxpediro videbitur . . . ibidem deputando·, Valde quidem prodesset, immo expediret, tum animarum cura laudabiliter exerceatur41. Quapropter ut canonicus aut etiam aliquis ex participantibus plurimum confert, ut episcopi pleno auo iure, qui collegialium, tum unu· aut plure· ex reccptitiarum iuxta cor ipsum Dei sit, virum seligant. ecclesiarum participantibus omnino dicentur eruC diendao iuventuti, ct quidem nulla lucri spo allecti, § XVIII. quo maturius mores expolirent ct vivendi rationem. Quodvis abrogetur privilegium, vel si qua inoluit con­ Ili vero, qui disciplinae dicati, etsi chori servitio suetudo beneficia a capitulis conferendi, vel ab alio, vacare nequeant nisi in diebus festis, fruantur qui infra episcopum sit. tamen beneficii redditibus et quotidianis distribu­ Quamquam voro institutio conferendi beneficia tionibus. excepti· quao sunt inter praesentes. Ita iure communi nd episcopum spectat, attamen sunt fieret, ut dum pauci in adolescentium disciplinam •qui vel infra episcopum conferre possunt ex consue­ incumberent, neque Dei cultu· nequo ecclesiae func­ tudine, uti Fagnani ostendit (de aetate et qua lit. tione· imminuerentur. cap. Eam te), vel cx privilegio. Sunt enim vero De ecclesiis reclutili. capitula, quao ox consuetudine aut privilegio capi­ § XXIII. tularia conferunt beneficia. At ecquemnam fallit, quam gravi damno id sit ecclesiae, cum saepissimo Ut in melius progrediantur ecclesiae receptitiae, con· ftnbiliatur, ubi deest, paroecia; quae a propin­ indigni· conferuntur? Si nominandi aut eligendi quiori transferri potest. Omnes ad normam brevis dumtaxat iure gauderent, hoc certe tolerabile Impensa Pii VU et satis apto statuto dirigantur. malum; propterca quod episcopus remedium af­ In omnibus et singulis quotidie divinum recitetur ferre posset, reiiciendo quos indigno· tali beneficio officium. Fiat episcopo copia permittendi, an non, existimaret. Awt cum ipsi sint, qui conferunt, ex hoc ipso indigni capitulare· multiplicantur, vimque D ut ipsa participatio valeat pro titulo sacri patri­ monii. Quod superest a massa» episcopi sudicio (hoc) addit et robur improbi· ct malo moratis, qui illis addicatur, qui ceteris praestant parochum contempto episcopo, nihili ecclesiasticam faciunt auc­ adiuvando, et in negligentes p. rn.1 pro rata anim­ toritatem, beneficio vel invito ordinario potituri. advertatur. Adeoque quam maxime oxpediro existimamus con­ suetudine· ot privilegia [huiusmodi], qualiacunquo sint, penitus tollenda et abroganda. De ecclesiis collcglallbns. § XIX. Quavis in collegiali ecclesia constabiliatur paroecia, quam episcopus a semelipso libere conferre possit; parochus vero praesit, et participantes adiuvent in cura animarum. Quare ubi deest, a propinquiore paroecia transferatur. Quod propositum nobis est, eo omnino recidit, ut magi· actuosi reddantur elcri ecclesiarum colle——— · w e » Datum 13 augusti 1819. 1 Adde praccGcenda. Nimium quantum compertum experientia est. quam proposita a nobis ratio peropportuna sit, per quam concorde· probitatis instar et operosiore· fiunt receptitiarum ecclesiarum cleri in bonum ani­ marum. lamvoro statutum iam adprobatum in Nea­ politana ditiono utique sinit, nullo limite praefinito, buiuscemodi participationes, sacri patrimonii loco, exhiberi posse, quod non levia damna persaepe affert; siquidem addit animum iis, qui graviter ferunt dare nomen ecclesiasticae militiae. Quo­ circa haec stat animo sententia, quod episcopi auc­ toritati id omnino permittatur, qui cui vult dat, cui 1 Sdficst praescribatur. 1 Ita in originali. Intelligv. ni fallor, post 427 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 428 vero non vult, abnegat. Neu grave videatur quo-A Ute et ecclesiastica potestate vetitum omnino est. tidie in choro officium divinum recitare illis recep- Ilinc emanat, ut poenitentes eamdem currant viam, titiie ecclesiis, ubi festivis dumtaxat diebus recitatur. quam antea, et, quod praecipuum est, cum erronea Enimvero tali modo quam multi ab otio amoventur conscientia; immo nisi quia ducem se praebeat, et dissoluta vivendi ratione; nec levi incitamento serius ocius pessum ibunt, interioribus gratiae ufest, quo rectius divinum recitetur officium, cum flatibus obsurdescent, infidelitatisquo rei fiont. — non desint, qui nullo chori officio adstricti, aut Illud ad extremum non est silentio praetereundum, satisfacere domi negligunt. aut perperam certe ex­ quod non admodum pauci confessariorum omnino plent divini officii praeceptum. — illud autem per­ theologiao mora 1rs studio valedicunt, cum pro certo pendendum superest, utrum iam nunc expediat habent causa novi periculi faciendi iterum non esse praefatas conferre participationes ea lege, ut una arcessendos. § XXV. cum parocho convivant, ct sic deinceps ad con­ tubernalem vitam receptitios cleros adigere, pro­ Valde prodesset diri Carali liorromaei vestigiis in­ sistere adprobandis et statuendis apposita facul­ posito exemplo instituti ven. BartLolomaci Ποίχtate cleri confessoriis. hauxer, et massae redditus communi victui addicantur. Quam quod maxime conferret, ut quoad cius fieri poterit, sacerdotes magia idonei et efficaces ad De eeofessarIU excitandum pietatis, orationis ot ecclesiastici zeli § XXIV. B spiritum, cleri statuerentur confessarli. Siquidem Regat ac moderetur episcopatus moralis theologiae magni ponderis eat, quod divus Borromaeus in pro­ studium, adeo ut dogmatica semper illud antecedat; vinciali synodo II (tit. Il] § XXVI eancivit: nDiaaddiscatur sapientibus absolu tisque institutionibus, coni, aubdiaconi et reliqui clerici inferioris ordinis... rei quoad mysticam theologiam. Quod studium confiteantur iis tantum sacerdotibus, quos ad audien­ sane conugwslur praxis atque exercitatio, queis das eorum confessiones idoneus episcopus et in urbe adprime cor hominis cognoscatur, et ad rectam et dioecesi comprobabit; dummodo talis sit numerus nonnam componendam spectata prudentia. Insuper eiuamodi sacerdotum, ut confiteri volentes delectum quam maximam adhibeat diligentiam, cum sui peri­ habeant inter illos.4 Dein in Instruet confessorum culum faciant in ea facultate iuniorts presbyteri, subdit pro universo clero, ^neminem ex clero sac­ cosque identidem per temporis interralla recoced ad culari confitentem audiat, niai ad id specialiter de­ examen. legala· ait4 Heic vero praeterire nolumus, quod Tali in re proposita non experientia tantum dux in archidioeecsi Neapolitana ct alibi idipsum pro fait ot magistra, sed ipso Itencdictus XIV, qui in inferiori clero factitatum esse deprehendimus. cncy elicis apostolici , * datis dio 26 iunii 1749, § 18, $ XXVI. his conceptis verbis rem plano significavit: rIIaud ignoramus, aacramcntalea confessiones... eum quem Praescribat, ut omnes sacerdotes saeculares uecnon confessorii regulares adsint congressibus institutis expoctamus et summopere expetimus fructum non parituras, nisi α probis, doctis ac in sana cccksiae C ad dissolvendos casus in moruli theologia et ad sacros ritus; et quoad casus, ut scriptam exhibeant doctrina rite instructis poenitentiae ministri» ex­ solutionem. In omnibus dioecesibus norma illa cipiantur. Quo tempore archiepiscopnlis ccclraiao praescripta a Dened. XIV jlegc XIII} in appen­ Bononieoiii regimini nos ipsi praefuimus, nullum dice XVII· Romani concilii, quoti ad rem propo­ ia poenitentiae ministrum delegimus, quem aut no», sitam spectat, statuatur; atque in quads episcopali aut alii coram nobis, praevio examine, non proba­ urbe ecclesiasticis doctioribus negotium committatur verint; ut scilicet solidum do moribus ac doefriua ud examen revocandi quicquid a singulis cleris suppeteret testimonium. Ncque vero indefinitam ad solutum, qui rem cum praefectis ipsis agant, ut confessiones audiendas cuiquam tribuimus auctori­ sententiam ferant. tatem, sed certo ac brevi temporis «patio circum- ■criptam concedimus, ut semel probati iterum vxaSublato enim incitamento solutionem tum ca­ mini sublimentur, aut a nobis ipsis, aut nobis ad­ auum moralium, tum sacrarunt rituum scriptam ex­ itantibus, perficiendo. Hoc autem sicut multam hibendi, quam pauci superaunt, qui sedulam illis confettarne molestiam, ira poenitrntibus magnam dant operam; et congressu· academici plerumque afferebat utilitatem.4 Nemini dubium eat, quin oblanguesci te videntur, nec ullam afferunt utilitatem. haec omnia penes ipsum episcopum sint; nec desunt, Quare huiusmodi unari subiiciantur omnes cleri sae­ qai hanc tonent praxim. At illud statuere uti nor­ cularis sacerdotes, uti sancitum fuit u sacra congre­ mam communiter excipiendam, ecquis non videt, gatione in Larinensi dic 30 augusti 1752, nec non quintum conferat ad exoptatam omnibus in dioo-1) confessorii regulare , * ut una cudcinquc normo La­ teribus unam camdeuique studiorum rationem? Neu beatur in conscientiis ad veritatem dirigendis. Item gravius videretur illic praescribi, quod alibi, et qui­ lili ipsi «ace rd otea regulares non curtferaarii, quorum dem contermini· dioecesibus plane negligitur. In­ religiosa familia, cum sit infra numerum a s. caiiusuper neminem fallit, confewarium, cuius vi tau ot nibua praefinitum, episcopali jurisdictioni aubiicitur. morum integritati non apte cohaereat, saltem quae Atque hinc non eat quod pluribus dicatur, tali onere iati· sit, supernaturalis theologiae, praesertim vero eximi propter autatem sexagenarius, quique iustam moralis ct mysticae cognitio, quique humani cordis prae «e ferrent causam cognitam ab episcopo. peritia in actum redacta omnino non calleat, nedum Quoad poenam vero irrogandam iis, qui prae­ bene, gravioribus damnis afficere animo fidelium a dicta servare negligunt, illud statuendum potissi­ Christo redempto. Nunc potissimum, cum ìd ea mum videtur, privandus omnino esse spe beneficii tempora incidi mut, in quibus pterique, perditorum vel officii ecclesiastici consequendi, et modice hominum exemplo decepti eorumquo conscelerati» muleteado· iu bonum seminani; iis vero, qui sol­ eaationlbu» dcliniti, nuro iure, uti perhibent, suffulti, vendo non sunt, comminandam suspensionem u recte agere se autumant, cum ad morum disciplinam missa celebranda per aliquot dies. Inficiandum uou a*vum«nt civiles teges, quae advena fronto cum est, quod sacra congr. Concilii in iMrinensi dic rathaiiea doctrina repugnant, nec laica potestà» 30 augusti 1737, praescripsit, non cese irrogandam deest praesidium st fulcimen praebere in eu, quod suspensionis poenam ub epicopo Appositam, aed MM sucluriUiis limites excodit, et morum rancti- potius muklundu» drachma una parochus, dimidio 129 POSTULATA EPISCOPORUM DITIONIS NEAPOLITANAE autem ceteros sacerdotes. A»t tunc temporia alia A suppetebant modia curiis episcopalibus, quibus carent nunc. Quapropter, nc delinquentibus et contumaci­ bus praebeatur ansa frequentius relabendi, per­ mittatur quoque suspensionis poena arbitrio episcopi. De contionatoribus et sacris oratoribus. § XXVII. ¡n qualibet dioecesi instituatur schola ad sacrorum oratorum ingenia perficienda, quae ad eloquentiae scientiam coniunctas habeant exercitationes, quibus omnes nd unum iuniores tenentur sacerdotes. Vetetur omnino divini verbi praedicatio iis, qui epi­ scopalibus litteris ad hoc dotis carent, quas illi praevio examine consequuntur. Illud etiam ratum habeatur, quod unusquisque in eo genere eloquentiae versetur, cui ab episcopo destinatur. Commendet episcopis, ut in quavis dioecesi nonnulla operariorum congregatio instituatur. 430 ct quoties solemniorum diorum vel temporum ratio postulat. Ita enim exercitatos in dicendo, ct qui­ dem aliis atque aliis generibus, illos reddit episco­ pus, quos magis aptos atquo idoneos existimat. Illud extremum commendet Vaticana synodus, ut in qualibet dioecesi instituatur sacerdotum con­ gregatio, qui sanctis missionibus vacent; quique dum in iis, quao spiritus sui hunt, perficiendis caram im­ pendunt suam, aptiores promptioreaque praesto sint, quoties ab episcopo arcessentur missiones sacras suscepturi aut spiritualia exercitia per uni­ versam dioecesim. De exercitiis spiritualibus. § XXVIII. Praescribatur, aliqua poena irrogata, omnibus et singulis sacerdotibus, ut per annum in aliquam religio­ sam domum recedant piisque exercitationibus ea, quae sunt spiritus, eurent; ex defectu vero, utcum­ que episcopus statuet. Etiam atque etiam commendeEcquomnam fallit, rhetorices elementa in ludo tur episcopis, ut omnem operam dent, quo quisque litterario percepta, satis plano non esse, quibus sacer in sua dioecesi vel saltem in quavis provincia Hat orator? Quod si nulla suppetat ratio, per quam ecclesiastica piis exercitationibus habendis aptam clerus iunior ad conciones habendas instituatur, pro­ domum instituat; omnia vero, quae ad rem propo­ posito exemplari sncrao Scripturae et sanctorum sitam /pedant, in relationibus ad sacra limina ecclesiae patrum, carobit certo dioecesis compluri­ significentur. bus evangelii praeconibus, qui idonei ct aptiores sint ad meliorem frugem fidelibus revocandis uberPontifices Romani soloriia vere admirabili numrimisquo fructibus paviendis divini verbi praedica­ quam non1 destiterunt cleros excitare, ut piis exerci­ tione. Quapropter necease omnino erit iuniorum tationibus ea, quao »unt spiritus, sedulo curarent. sacerdotum animos amovere a puerili studio temere Quare Innocentius Pl . * XII2 ad rem facilius per­ colligendi tot concionatorum volumina, quibus pro­ ficiendam in litteris encyclicis, per sacram congrega­ fecto inhiant non alia do causa, nisi quod seipsos tionem Episcoporum et Regularium datis dio 9 febr. noscunt earum pauperrimos notionum, queis quam 1700’, ordinarios admonet et hortatur „ut fructu, maxime opus habent; et [eoe] revocaro ad illa qui sano uberrimus cx praedictis spiritualibus exer­ studia, quao ad sacram eloquentiam coniunctas citiis percipitur, opportuno proposito et explicato, aptequo cohaerentes habent exercitationes, duce et univorsos ex clero sibi subjectos, sed praecipue auspico praestantiaaimo praecepturo, cui in praecep- C animarum rectores, confcesarios, canonicos, aliosquo cis tradendis basis sit ot fundomontum praedicare beneficiates, chori servitio adstrictos, diligenter ex­ Christum, et hunc crucifixum, et sacram pubem od citent ad eadem exercitia, saltem semel in anno, Illam normam reducat habitam ob ipso Domino peragenda in domibus religiosorum societatis lesu, nostro lesu Christo ct sanctis eccleaiao patribus. seu presbyterorum congregationis Missionis, si ad­ Hino slbiinotipsi persuaderò potuit Benedictus XTV sint; sin minus in alia pia, seu regulari domo ab (inat. I, I. IX [lege inst. LIXj, n. 14) haec scribens: ipsis ordinariis ad id designanda et adprobanda3. „Notum omnibus facimus, non futuros modo peri- Quo facto, plenariam indulgentiam impertire dignatus tissimos viros, qui grammaticam ct humaniores lit­ est, et eximere per eos dies a sua residentia pa­ teras edoceant, sed excellentem quoquo eloquentiae rochos nliosquo beneficio ecclesiastico gaudentes, professorem, quao necessaria proreus ecclesiasticis eisque induisit, ut vel absentes beneficii fructus habetur, ut clerici verba ad populum faciant, Chri­ perciperent, nec non quotidianis distributionibus stianae legis disciplinam explanent, aliisque rito [fruercntur], modo iis facta sit copia ab episcopo, muneribus perfungantur. Deus ipse in sacris lit­ et in cura paroeciae operam conferant suam idonei teris sermonis ornamenta saepius adhibuit, uti com­ oeconomi. Id enimvero si satis est ad probos et probat Mabillonius1. Cetorum quantum acuminis dociles excitandos, tonti non est, ut excitet illos, [in sacris] divinorum vatum meditationibus adest! quibus magis ao magis opus est4. Adeoqne poena quanta in elocutionibus gratia! quanta troporum iis irroganda omnino est, quoties non ex sancita et figurarum varietas! Quis non miretur in mo- D causa praefatis piis desunt exercitationibus, statis ralium libris brevitatem et apophthogmatum ener­ ab episcopo temporibus: quae poena esset suspensio giam? In prophetis virtutis ac vitii expressas ad a divinis per quinque et decem dies. vivum imagines et obiurgationnm minarumque De lead era lis religionis. pondera?3 Hinc dimanat necessitas in quavis dioecesi aca­ § XXIX. démicos congressus constabiliendi; iuniores vero Etiam atque etiam episcopis commendetur, ut quis sacerdotes illos adire teneantur usque dum sui peri­ academicus congressus instituatur d* omnibus, quae culum fecerint, ot per epistolas datos ab episcopo ad religionem spectant, in episcopali urbe cuiusque conciones habendi copia ipsis fiat. dioecesis; et alter pro singulis provinciis in urbe Tam vero cum satis superque experientis com­ metropolitana, ad illorum uberiorem institutionem, probatum sit, quod aegre sacras habendi conciones qui nomen ecclesiae dederunt. Insuper congres· munus suscipit, qui a inventato sua usum non ha­ suum numerus definiatur, qui quotannis habeantur; buit; hinc optandum omnino foret, ut sacerdotes, et quid agatur, in relationibus ad sacra limina et praesertim iuniores, per menstruas vioes aut significetur. hebdomadicas conciones ad populum habendi onus • Vacala dttaUs» susciperent, ad episcopi voluntatem, per dies festos, 8 Immft (YrmcMJ X/. ’ De studiis monastici/, part. II, e. II. ’ die / febr. ITK>. • Scáfcft Iris rrrrrüiis. C ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 431 432 Ad alacriorem ingeniorum exercitationem num- a in Lateranensi concilio disposita, ad officili ni revo­ quam Romani pontifices destiterunt académicos con­ cat illis conceptis verbis „ut magiatri ct magistrae . * Ad extremum Trigressus provehere ct stimulos perbelle canentibus doctrinam tradant Christianam adiicere. Quemadmodum vero refert pater do Ara- dentina synodus, regula septima do libris prohibitis reda in oratione habita in institutione academiae decreto sancivit, no praeceptore# in manus trade­ oóseomís tractantes vel sacrorum rituum, Benedictus XIV non modo revo­ rent discipulorum libros catos voluit in aulam pontificiam quatuor ex prae­ impietatem in animos inducentes; atque illud addit: cipuis facultatibus Acidomicos congressus, sed ipse- ut serere ab episcopis puniantur. Quid plura? In met persaepe intererat, immo ipsis praeerat. Non sess. XXII, cap. Vili revocat episcopos ad auctori­ minorem dent operam episcopi instituendis, quisque tatem suam sustinendam vigilando ct adeundo col­ in sua dioecesi, congressibus acadcmicis a clero legia et scholas. Nunc vero cum ludi-magistri. dioeceeano adeundis; atque etiam in ecclesiastica omni excusso auctoritatis iugo, nihili habent iura provincia, quo alacriora diversarum dioecesium in­ episcoporum quoad schola#, hinc iterum atque genia perficiendi gratia convenire satagant. Ita iterum ad canonum pracecripu confugiendum osse enimvero clerus continenter in studium, praestans existimamus; ot vel in primis pro eo, atquo [lege quidem et proficuum, incumberet; undo otium ar­ quod] ad ecclesiae ministros spectat, qui humaniores ceretur et omnis turpis cupiditas; acquisitis ditior perinde ac severiores disciplinas tradendas susci­ scientiis, quao vivaciores usque vigerent, peroppor­ piunt, omnino necease cm e, ut nomo illorum mngitune dignosceret, quibus appetitur artibus religio et i aterium ineat, nisi ex episcopi auctoritate in scriptis, fides, et quibus armis conferta hostium agmina irrogata poena suspensioni * a sacris ad ara * ope­ disi i cerentur. Quo facto ab humili abiectoquc statu randis. Quae docendi facultas non detur, nisi epi­ «ese relevaret, quo nonnolhe provinciae miserandum scopalis curia certior fiat vel summatím de rita et in modum prolapsae sunt; nec omnino deesset1, moribus, ct quodam ficto periculo in ipsa curia do undo eruditioribus sapientioribusque invideret, idoneitate; haec autem facultas quotannis, vel ad Deo optimo maximo opitulante. In actum igitur summum biennii spatio exactu repetatur. referre huiwcemodi academias praesertim hac Dt vita et honestate clericorum. nostra aetate, quam plurimi intereaset, eusceptisque § XXXI. votis expetendum. Filii enim tenebrarum magis sapere se iactitant, quam filii lucis, qui Unta Unta Interdicatur clericis negotiatione impropria artificiali line tenia episcopi, nte non quocunque seu publico Iniuria hostiliter illata aequo animo ferenda? Cul­ sru privato nondum iure retilo munere Jungendo, tura quidem cleri co celsitudinis seae extollat, ut quod laicorum est, cum copia nulla ab episcopo in ceteris omnibus vel sapientioribus antecellat; piac­ scriptis facta id. Irrogetur poena suspensionis ab que se ferat, qualis fuit ab initio, principium, fons officio ipso facto incurrenda illis, qui dant operam ot magistra omnium disciplinarum, quoi * laieae stu­ negotiationi propriae et muniis obeundis a iure diorum scatent universitates. Atque haec de neces­ vetitis: nec non illis, gui sine venia episcopi sitata religiosos congressas académicos instituendi, operam in negotiatione impropria, aut in privatis deque maxima, quae io clerum redundat, utilitate, i et publicis munti? fungendis impendunt. Do praeceptorlbu poblicis et privatis. Non est impropria negotiatio interdicta, quippe § XXX. quae praescriptos a lege non excedit fines, et dum In integrum restituatur, quod officii et obtemperantia? victui necessaria. praebet, neque a rebus divinis cleri­ debent in episcopos publici et privati praeceptores, cos abstrahit, neque illus implicat negotiis saecu­ et vel in primis qui ecclesiasticas scientias traden­ laribus cum dedecore clericalis statua. Reapse das suscipiunt. tamen compcrimus illam damna ipsa ferro, quao a Apostolis quidem atquo una cum illis Redemptor negotiatione propria diinanmt, specie quidem im­ noster leans Christus onus docendi fideles episcopis propriae simulata. Ita. exempli gratia, aunt qui in commisit quid credere, quid agere debeant. Apte suis praedii» studium conferunt iu propagandis pecori­ omnino cohaeret cum iatiusmodi officio ius illis col­ bus. quae ipsi a se in nundinis vendenda curant. latum ludis litterariis, gymnasiis, scholis advigilandi, Non desunt qui causas praetexunt suppetias domui ea mente, no tonellulao puerorum mentes inficiantur ferendi; adcuque ipsius ecclesiae praedia conducunt eiusmodi rudimentis, quae catholicae doctrinae ad­ rcbu·» campestribus unico studentes, magnisque quae­ versantur, atquo ut adulescentes ad praescriptam rendi» cumparanduque emolumenti . * Alii machinas evangelii normam instituantur. Hinc colligere erit, dirigendas suscipiunt suas vel etiam aliena * ad quot et quantis officiorum vinculis obligantur prae­ maiora captanda lucra. Alii demum, ut d« ceteris ceptores io cpwcopos, quae omnia ad unum α sacris i conticescam, edendis ct vendendi * libris, et quidem canonibus significantur. Re quidem vera qui docendi non suo inarto elaboratis, dant operatu, omnia in manas suscipiunt, emittere tenentur fidei profes- quaestum conferentes. Quod vero ad munia propria laicorum spectat, sionetn apud episcopum auum, iuxta constitutionem Pii IV, cuius exordium est Iu tacrasancla. Qua­ non iure1 vetita, non pauci occurrunt ecclesiae propter Colonienso concilium 111 praescripsit, ne­ ministerio addicti, qui sacerdotii characterem dede­ minem potio ducere, nisi qui praevio examine quoad corantes villicos agunt, rei familiaria curatores, ct fidem ot morum integritatem idonei ab upUcopo ceteros eiusdem furfuris famulatu.«i &b ecclesiastica * insta iudicantar, etiamsi a municipio stipendio conducti dignitate prorstta abhorrentes. Quamvis ven (Lil. Quoad institutionem cap. 17) . * Insuper Bene­ de causa nliquo fungi possint munero publico nd dictas XIV litteris cncydicis dati * (ad episcopos bonum commune, uti retinendum consuit Tridentina Italiae] die 26 iunii 1754 scilicet Cnm religiosi, synodus (bcm. XXIII, cap. I de refor.), tamen nutum eadem prunus repetens, quae fuerunt a Leone IIP quamdam inurunt sacerdotali ministerio·, nec raro ac­ cidit, ut sacerdotes ipsi eo deducantur, ut in actum rcdigint ratione officii leges rei catholicae adver> tagtataa riut. » Vrietnr μ» ¿· prweripto ctmdlii Cwknknù * II anno celebrati. (Ut. q l e * M imtituiiucrm isp. 1). Ustui. XXX11. Ml H. « L *¿w eosrtitatkes X ia bit vive. V «Utpvtita· ; teüiwl dispvetfwjsis, 4 *t tertio non *· *i> c 1513, n. S'L Maari XXXI!, Λ0. ee DsU 9 ian. 1M»9. > VoenU delenda. Concil oksmui. tomus » Leçcnduin v( i LUI t. Bul’* Ai rfpritxrudas data l Ubr. 1IÏ8. dictus XIV decessor noster, pauciores habero mini­ • Baita (ffni ntüri data ® Isa. 1459. stros, sed probos et idoneos atquo utiles, quam < De billa Cana ib?. 1, q, 17, p. I, s. Ά t Dsu« l bov. ΙΛ94. * Cfr. balta Fü IX ttdù data lü oct. 1M9. De ardlnaBdls. ■^L 1, ML <, • Leicvadtnn njni/Vata·. 437 POSTULATA EPISCOPORUM DITIONIS NEAPOLITANAE 438 describatur. Quod quidem sanctitas tua haud diu est cum ad ditionis Austrian episcopos encyclicos litteras dabat die 17 rnartii 1856, sua maxime in­ De studiis clerlearuni. teresso significavit, scribens: BSutnma contentione § XXXVI. omnia conamini, ut in vestris praecipuo seminariis Mixta docendi forma etiam atque etiam serretur in optima ac plane catholica vigeat studiorum ratio, omnibus scholis latinorum litterarum studio addictis. qua adolescentes clerici vel a prima pueritia per Neminem praeterire existimamus illam, quae, probatissimos magistros ad pietatem omnemquo diu non est, quaestio1 inter Galliae episcopos exorta virtutem et ecclesiasticum spiritum maturo fingantur, fuit, utrum in litteris latinis edocendis ct eloquentiae ac tatinac linguao cognitione et humanioribus lit­ praeceptis tradendis evolvendi dumtaxat forent teris philosophicisquo disciplinis ab omni prorsus classici ethnicorum libri, nn sanctorum patrum opera erroris periculo alienis sedulo imbuantur. Atque in Christiana sapientia plano roforta, an utrisquo simul primis omnem adhibete vigilantiam, ut cum dog­ animum clericalis iuventus adiiciat. Nimium quan­ maticam, tum moralem theologiam ex divinis libris tum celebrantur, quos sanctitas tua encyclicas lit­ sanctorumquo patrum traditione et infallibili ecteras dedit ad rem propositam dic 21 rnartii 1853 clcaino auctoritate haustam ac depromptam, ac Galliae episcopis, quibus finem imponens dissidenti- simul solidam divinarum litterarum, sacrorum cano­ bu8, aiebat: ^Porgito, ut facitis, nihil unquam in­ num ecclesiasticacquo historiae rerumque liturgitentatum relinquere, ut adolescentes clerici in vestris B carum scientiam congruo necessarii temporis spatio seminariis ad omnem virtutem, pietatem et ecclo- diligentissime addiscant1'. No autem, uti ab initio siasticum spiritum maturo fingantur, ut in humili­ diximus, inducantur, maximo clericalis studiosae * periculo, rcccntiores institutionum libri, tate crescant, sino qua nunquam possumus placere inventati Deo, ac simul humanioribus litteris aevorioribusque noxii quidem ct erroribus infecti, experientia edocti disciplinis, potissimum sacris, ab omni prorsus cuius­ precamur ct obsecramus, ut tantae consulatur ne­ que erroris periculo alienis, ita diligenter imbuantur, cessitati. Et ad id satis ca.se arbitramur, ai vel ut non solum germanam dicendi scribcndique ele­ apostolica sedes identidem indicem diversorum li­ gantiam, eloquentiam tum ox sapicntiwirois sancto­ brorum quoad singulas scientias sufficiat, vel quoad rum patrum operibus, tum cx clarissimis ethnicis illorum delectum prospiciant episcopi omnes cuius­ scriptoribus ab omni labe purgatis addiscere, verum vis provinciae una cum metropolita. etiam perfectam praecipuo solidamquo theologicarum Ita seminariis. doctrinarum, ecclesiasticae historiae ct sacrorum 8 XXXVIII. canonum scientiam, ex auctoribus ab hac apostolica sedo probatis depromptam, consequi valeant." Hoc Opus omnino foret, ut probatissimorum hominum coelus, ad hoc arcessitus, quoad substantiam prae­ porro venerabilissimo oraculo accepto conticuere scriberet rirendi normas tam pro seminarii alumnis, omnes Galliarum episcopi, intentiquo docilem ani­ quam poa clericis domi suae degentibus; definire mum ad ea mandata peragenda converterunt; atquo autem adiuncta rerum et secundas dioecesanis et omnibus in ludis litterariis clero addictis omnes nd θ provincialibus synodis remittatur. unum mixtam tradendam disciplinam susceperunt, Nimium quantum prodessent istiusmodi nonnae exercendis adolescentium ingeniis delectis sanctorum patrum operibus, ct prnestantissimorum ethnicae proscriptae; ita una eademque esset educatio mo. * Exulaantiquitatis scriptorum, quao omnino foront omni rumque disciplina ecclesiasticae inventati labe purgata. Iam vero nos, quotquot sumus, vota rent certe tot deformitates pessimo publico1 inductao suscipimus, ut eadom methodus universo clero prae­ arbitrio iuventutis educatorum: ct amoverentur im­ scribatur a concilio Vaticano, quanta maxima inspecta pedimenta, quibus ephebi α servanda seminarii utilitate, quao exindo in ecclesiam et clerum ipsum disciplina abalienantur, inspecta aliena. Sed quo­ niam istiusmûdi normae, quoad morum disciplinam, satis superque derivatur. illuc spectant, ut pietas, orationis studium et zelus § XXXVII. ecclesiasticus ait i ores agant radices in adolescentium Describatur ordo studiorum dandus clericis, iuxta animis, ita expediet, ut praescribatur in quovis quem singulorum idoneitas dignoscatur promoren- seminario aliquis animarum moderator; qui con­ dorum ad presbyteratum; alius cero, inito sacer­ fessarli quoquo partes gerat, excepto, quod arces­ dotio, ad ingeniorum perfectionem. sentur5 alii ad excipiendas confessiones, si neces­ Adprimo consulendum, quo arceatur periculum sitas postulat. Verba non suppetunt, quibus signi­ in cleri disciplina volutandi libros, qui simulato re­ ficentur damna, quao in clericos derivantur ex ligionis adspoctu poetor» inficiunt venenatis doc- D defectu unius et probatissimi animarum modera­ trinis. Solcmniori modo celebrentur examina, con­ toris; at ecquomnam fugit, quot et quanta cx op­ fecto annuo studiorum curriculo, qua ab seminarii timo moderatore dimanant bona? Quavis hebdomada alumnis, qua ab externis. Et quo res uno eodem- habentur homilía super ecclesiastici status officiis. qno modo seso habeat, episcopi eiusdem provinciae Statuatur hora ad meditationem peragendam; et tam in synodis provincialibus, quam in congressibus praeter pias exercitationes quotannis perficiendas, quotannis habendis, hanc suscipiant curam dignissi­ quovis mense ad spiritum renovandum diet consti­ mam certe episcopatus. Quo autem unus nt idem tuatur. Illud quoque nolumus praeterire, quod nullo sit studiorum ordo ct doctrinae unitas in omnibus pacto impune habeant immo α seminario expellan­ cleri scholis, et quo scopus attingatur, per quem tur, qui refragantur regulis, et depravato sunt corde. tirones levitac. pro eo atquo par est, oa sint scientia Praescribatur, autumnales ferias, quantum fieri praediti, quae in ecclesiae bonum vertat, expedire poterit, transigi ruro ab omnibus simul alumnis, arbitramur proposito modo rei consulendum. Ast non domi apud familiares; ita vero ut animi rela­ illud non est silentio praetereundum, Tridcntinam xatio semper ooniunctum habeat aliquod stadium; synodum nonnulla significasse studia, quibus opus quo torpor et otium amoventur, nec ea, quae esset ad clerici institutionem; at nostra haec aetas spiritus bona sunt, obliguriuntar. Atque, ut de iure suo postulat, ut absolutissimus studiorum ordo alita conticescere par est, quae certe praeterire plures, qui in aedificationem corporis Christi, quod est ecclesia, ncquicqunm sint valituri." a 1 Addita correctio; i/Zaw φΜβιΧωΉ«v, iptse paacu abldnc annù inter eU. » Sdlkcl es» r«ix(w«o f^btieae rii ’ U est da Unn, tu arerttan/wr etc. C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 439 nequeunt viros probatissimos ad hoc arcessitos, non abe re erit prae ocalis habere. quas scripserunt regulas divus Carolus Borromaous et divus Alphonaus de Ligorio. Illud autem adjiciendum existi­ mamus, quod, cum sermo sit de rectore seligendo deque anis officiis, praescribatur, ipsum ab omni chori servitio immanem esse debere, ab omni ani­ marum cura, ab excipiendis sanctimonialium con­ fessionibus, aliisque rebus, per quas opus esset, ut a pio loco abesset, statis horis, diebus, cum gra­ vissimo seminarii disciplinae detrimento. § XXXIX. Praescribantur officia ad seminarii deputatos fpoe­ tantia, d cel in primi * signijicetur in relationibus ad sacra limina, utrum praescripta munia adim­ pleantur. Tridentina sjnodus (cap. 18 seas. XXΠΙ) ad du­ plex officium, alio ab alio sciuncto, statuit diversi generis deputatos. Quoad ipsorum officia, sacra Condili congregatio piu ree et maximi ponderis cdìdìt declarationes, quae referuntur in appendice XXIV primi voluminis Romanae ephemeridis, cui titulos Acta tic.1. Maxime quidem conferret illas colligere et confirmare, si patribus Vaticani concilii placeret. Et quo studiosius in suum officium incumbant de­ putati, praescribendum arbitramur, ut in rclationibns ad sacra limina perfuncti officii plano ratio habeatur. 440 Quo alacriora universi cleri ingenia magis ma gisquo in diversarum facultatum ot praesertim sa­ crarum studiis perfici valeant in unitato doctrinae, et singulis ecclesiasticis muniia obeundis nptissinii ac praestantissimi reddantur, perutile ducimus, ut cuiusque ditionis episcopatus collegium ecclesiasticum Romae habeat. Maior est enim Romae pro unaquaque facultate excellentium professorum copia, ct potissimum pro ecclesiastico iuro; do quo ¡uniores sacerdotes exerceri quoque possent in praxi inter alumnos sacrae Concilii congregationis. Sed quoniam collegia istiuamodi satis omnino non sunt, quo praestantes praebeant seminariis prae­ ceptores, quorum inopia est, quantam conferret in quavis ditione aliquod centrale seminarium con­ stabilire? Huic cnimvero accommodari posset, quae statuta fuit norma seminario Pio, nuper instituto in obsequium principum apostolorum, cuius pro­ li gramma, quoad scholas, haec omnino habet: nQuoniam scopus praecipuus seminarii sanctae sedis est, ut idoneos faciat magistros, qui possint pro summis locorum indigentiis alios instruere/ Quod vero spectat ad redditus collegio et centrali seminario addicendos, expedire videtur, illis tribuendam ter­ tiam partem conventam titulo pensionum super di­ tioribus meads episcopalibus. Et si quid aliud ne­ cease foret, ceterae menate episcopales, et redditus, dioeeesanis seminariis addicti, pro rata suppeditarent. a § XL. Quoad seminaria parris in dioecesibus constabilit * t, quorum satis esi curta supellex, passini dnu rei plures conterminarum dioecesium episcopi inter se conrenire, ea mente, ut dicertae studiorum partes in dicertis seminariis locum habeant, et in singulis omnes cogere alumnos, pro sua quemque ratione ac modulo ad facultates addiscendas. DE CLERO REGULARE Quoad monasticos ordines, re coram Dei adprimc perpensa, quamvis ipsi, immediate apustolicae sodi obnoxii, sint velati procerae arborea, fructus uber­ rimos pariturae, tamen necease case arbitramur, ut episcopi in monasteriis suarum dioecesium, uti dele­ gati apostolici, ampliores facultates ct vigilantiam C exerceant Secus ubi disciplina remissa ot collapsa Cum seminarii institutio hoc sibi propositum eat, nihil valere potest, quo instauretur ct nd pri­ habeat, ut disciplina sacerdotum quam absolutissima stinum restituatur, aut malis occursetur, quao ex ■it, nec semper ad proestantisrimos praeceptores ipso fonte dimanarunt. Quapropter, dum nos pa­ * arcessendo sufficiant redditus, neque ad coemendos trum Vaticani coneilii oculis subiicimus, quae susci­ fibros pro facultatum varietate ot bibliothecam com­ pienda sint consilia, quae aptiora nobis visa sunt, ponendam; quod obstaculum nullo pacto superandum ut ad vitam quodammodo revocentur illi monacho­ videtur; ita expedire existimamus, inspecta rerum rum ordines qui α praestituto fine desciverunt, ad ac temporum conditione, ut, uno programmate pro­ quem iter straverunt sanctissimi fundatores, et ob posito, quao in aliis seorsum habentur, in unum quem ecclesia Christi eos tuetur, nostra interesse colligantur; et episcopis adsentientibus cuique semi­ ducimus verbis animi sensus aperire, quibus in rebus nario paro studiorum praefiniatur. Tali habita episcoporum vigilantia et facultates potissimum pro­ ratione, curriculum studiorum binis aut ternU in latandae sint. Itaque eius sumus opinionis:§* seminariis absolveretur ab alumnis, unoquoque pro sua facultate ; impensis parcendo tantum certe super§ XLII. esset, ut quovis in seminario bibliotheca componere­ Praepositos generales aut ad citam, aut saltem ad tur, et praeceptorum vel praostantissiiuorum nu­ decennium futuros esse; neque electionem renun­ merus absolutus haberetur. Si enim penes gallicas tiandam et rim habendam1 nisi a pontifice maximo dioeceses in more positum est, ut bina habeant d approbatam seminaria, quorum alterum ad humaniores, alterum g XLIIL ad -everioros et sacras tradendas disciplinas insti­ Abbatiarum nullius, quae episcopalem jurisdictionem tutum oc ciperi mus; quare praeter opportunitatem habent, magnopere expediret abbatem perpetuum erit apud nos in plura scminariola alias atque alias fore, ct a Homano pontifice nominatum, non aliter partiri disciplinas, ad superanda exiguorum reddi­ quam episcopi sunt; alium vero seu abbatem seu tuum obstacula? priorem regimini processe monasterii. D» coIIeçlLs ecclesiasticis. § XLL Ut episcopatus, praeter peramplum seminarium in medio cuiusvis ditionis centro constabiliendum, aliud Hamae habeat collegium ad praestantiora cleri in­ genia eximiaeque spei iueenes colligendos, ad per­ fectionem. 1 Acte ex iit ΊχπτρΙα apud eanctam trdem in compoUtuM nppirftme redacta ct illustrala. \'i>- Itan I IVnwb» prMiil *»xa» IW5; iM. p. 491-Vft. tegular lltee *. ■ledartfht»· ** v Uudaslsr. § XLIV. Ne unum quidem essa monasterium sinat concilium Vaticanum, ubi communis vita non sit, et regula qualis fuit ab ipsa ordinis institutione. Concilium Tridentinum (cap. I resa. XXV de regular, et monial.) „necessarium esse consuit, quo facilius ac maturius, ubi collapsa eat, vetus et re­ gularis disciplina instauretur, et constantius, ubi conservata est, perseveret, praecipere . . . nt omnes » Inullize Mr«píc afa Wtomun. 441 POSTULATA EPISCOPORUM DITIONIS NEAPOLITANAE 442 regulares, tam viri, quam muliere», ad regulae A tem praescriptam votis simplicibus emittendis et quam professi eunt, praescriptum vitam instituant ■olcmnioribus, nedum tempus idem in tirocinio ct componant; atquo in primis, quao ad bubo pro­ conficiendo constabilitum, quam quod maxime con­ fessionis perfectionem, ut obodiontiae, paupertatis ferre, ut sanctimonialibus in claustrorum umbram ot castitatis, ac si quae alia sunt alicuius regulae receptis praescriberetur. Ita enimvero non modo ot ordinis peculiaria vota et praecepta, ad eorum diutius diligentiuaque vocatio ad religiosum statum respectivo essentiam, neo non ad communem vitam, probaretur, verum etiam utrum pro sua valetudine victum et vestitum conservanda pertinentia, fide­ in suscepta vitao ratione permanere possent; cum liter observent41. Haec inter praeter paucos, ot fero quotidie non sine maximo moerore animi vi­ quidem laudandas exceptiones, quam in multis mona­ demus, plures o claustris egredi causa infirmitatis. chorum septis perperam certo illud invaluit, vorba xlvl concilii „nd regulae, quam professi sunt, praescrip­ tum, vitam instituant ot componant * intelligcnda Quoad conventus ex integro aedificandos et a funda­ mentis excitandos ad pristinum revocentur sacri esso iuxta regulam iam consuetudinibus invectam, canones, et circumscribatur numerus non minor ct accommodatam pro rerum nc temporum condi­ octo sacerdotum inibi incolentium, praeter laicos tione; atquo huiuscomodi causam praetexentes quam fratres: ita ut illic, ubi saltem octo sacerdotes non multi religiosi ultro seso subiicere defugerunt com­ recenseantur, istiusmodi conventus episcoporum iurismunis vitao rationi et regulao a monasterii pri­ mordiis praescriptae. Itaque nisi maturo consulatur, B dictioni subiicianiur. imino quanta maxima opum vi, eaedem fictae causae Cum enim Tridentina synodos (se&a. XXV do usque manebunt, nullius efficaciae erit quaelibet regni, cap. Ill) aanxusct, regularium et sancti­ sanctio, ot collapsa monachorum disciplina in dies monialium monasteria in posterum non excitanda pessumdabitur. Quandoquidem vero quorumdam paino episcopi, in cuius dioecesi erigenda sunt, li­ ordinum monachorum alia© atquo aliae fuerunt re­ centia prius obtenta , * non defuerunt, qui ex hoc formationes, quarum nonnullae etiam reformandae, ipso inferendum autumarunt, non amplius opus esse, quippo quao α prima regula desciverunt, opus om­ ut ad rem ipsam copia fieret a Romano pontifice. nino foret illos omnes instituto primaevae funda­ Quapropter Innocentius X, apposita constitutione1, tionis adnoctere, modo alius scopus, et quidam in quam legero est in Boll. Rom. (tom. IV, η. 27), de religionis utilitatem redundans, non prae so foratur. recentioribus claustrorum fundationibus, quao in Italia et adiaccntibus insulis excitantur, sermonem § XLV. instituens, declaravit, pro huiusccmodi fundationibus Cunctis regularium ordinibus professionem votorum omnino requiri summi pontificis confirmationem. simplicium praescribendam prorsus esse non ante Postea vero Urbanus ΥΙΠ1 ct Gregorius XVs uno aetatem anni vigesimi primi, confecto tirocinio ore ot concordibus animis praescripserunt, ut epi­ saltem duodeviginti mensium; nec solemnium vo­ scopus, antequam quaesitam faceret copiam, audiret torum professionem emittendam, nisi tribus post ceterorum conventuum moderatorei ad quatuor millia annis. C passuum in circuitu, utrum inibi novos excitare conSapientisaima fuit recens norma, quam sanctitas ventus eorum ipsorum damno vertere posset. Insuper, tua praescripsit quoad votorum omissionem, scilicet, ut compertum cxploratumque ait, ibidem plane suf­ quod vota simplicia cum trium annorum probatione ficere, quo duodecim viri religiosi alerentur. Nunc solemnem professionem antecedant; ita ut haeo intra quid utilius, quam ut istiusmodi constitutionem ad istud trienne temporis spatium emitti non possit pristinum revocentur et vigeant? Quod voro spec­ sub poena nullitatis. Iam vero efficacior videtur tat numerum religiosorum, qui professionem emi­ evadere posso probatio, quoties praescriberetur aetas serint, Innocentius X duodecim esae satis habebat1; anni vigesimi primi iam exacti ad vota simplicia at hoc praescriptum parum aut nihil prodesset, emittenda; numquam vero aetas anni decimi sexti; quoad monasticam disciplinam, si maior illorum pars id enim magis no magis prodesset, quo ad statum laici fratres forent, ut plerumque evenire solet. monasticum vocatio probaretur. Quod si in non­ Adooque necesse esse existimamus, ut definiatur nullis ordinibus magis observantibus bienne tem­ omnino numerus, scilicet octo sacerdotum, praeter poris spatium ad tirocinium conficiendum et qui­ fratres laicos; cumque minor numerus foret, con­ dem adamussim exactum, peropportunum fuit com­ ventus illo, usque dum sacerdotes praescriptum nu­ probatum; idem opus esset, ut definiretur, uti norma merum expleant, ordinarii dioeccsani subiiciatur pro omnibus et singulis religiosis ordinibus, duode­ jurisdiction !. * Hac itaque declaratione, Innocentii XII viginti mensos vel binos annos tirocinii antecedere constitutionem Nuper, datam die 23 [dec.) 1697 votorum simplicium professionem; neque pro forma > § 25, ratam habendo, nullus patebit aditus, qua tantum hanc esso habendam; atquo omnino ser­ subterfugiant. vandum, quod sanctitas tua praescripsit do admis­ § XLYIL sione religiosorum ad habitum ct professionem1. Experientia transacto tempore comprobata in causa . Tollantur omnino conventus, quibus praescriptus reli­ giosorum numerus deest, nec suppetit quod regu­ quidom est, cur quaecumquo evanescat difficultas, larem observantiam tueatur. inspecta maxima, quao ex hoo suscepto consilio eruitur, utilitate in probanda religiosorum vocatione. Innocentius X in constitutione Instaurandae re­ Ncque mora temporis in sacris ordinibus suscipien­ gularis disciplinae data pro Italia et insulis adia­ dis, emissa solcmni professione, scilicet confecto ccntibus die 13 octobris 1652. edicto peremptorio anno vigesimo quarto, gravis esse potest, cum in id sancivit, pro eo quod spectat ad domos religiosas, ipsa societate lesu non conferuntur sacri ordines quae aut praefinito religiosorum numero carerent, nisi aetate vel provectiori. aut non haberent, unde alerentur Ro quidem vera Atque heic praeterire nolumus, hanc ipsam aeta- § 1 Decreto scilicet sacrae congregationis Episcoporum et Regularium, quod incipit Regulari disciplinae, edito die 25 tan. 1848, nec non decreto Neminem latet diei 10 roxrtii 1857, et constitutione apostolica Ad unicertalit ecelenae data die 7 febr. Wl. 1 Coastit Inurendae data kfck ocl. Wl * CcnstiL. Aomanuf pant^/n «Lita S8 atff. *1 94, ta *q» herma servari nudavit *coa titnbcneai deseratis V1U datan die 23 tali! It'A.i ft Orrgcrii XV «apra citata»·. * CnzutiL Oíjw ibas Aita die 17 sag. I82J. 4 CetutlL «apra badata. Il3 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 444 ipse praescripsit, ut conventus, qui non haberent A liceat discedere. Ad haec, quemadmodum episcopi, unde sex saltem religiosi homines alerentur, omnino confecto clericorum curriculo studiorum in aedibus abolerentur; qui vero alere possent sex religiosos seminarii, praestantiora ox illie ingenia oximiaque viros, quorum quatuor sacerdotes spectata probi­ ope aut in centrale seminarium mittent, aut in col­ tate, et bini fratres laid, correctionibus, visitationi legium ecclesiasticum, Romae constabiliendum ad et Jurisdictioni ordinariorum, quibus uti delegatis studiorum perfectionem: ita praepositi provinciales, apostolicis morem gererent, subiicerentur, usque cum clerici professi aliquo in provinciae regularis dum ad duodecim habendos pervenirent Cumque conventu curriculum confecorint studiorum, praevero ad duodencs numerus auctus esset, denuo stantissimo * quosque Romam mittant ¡n collegio ad correctionibus, visitationi et iuriadictiom suorum ingeniorum perfectionem constabilito, quod quivis moderatorum subiicerentur1. religiosus ordo suis alumnis patefaciendum aggre­ Quamquam vero istinsmodi sanctiones apostolicae dietur. fuerint saluberrimae, tamen postquam ad pristinum Iam vero etsi ordinum regularium studia ad in­ restituti fuerunt ordines religiosi ab anno R. 8. 1Θ15, teriorem spectant disciplinam; tamen expediro om­ non semel, sed iterum ac tertio conspiciendos sete nino videtur episcopos tamquam delegatos apostóli­ praebuerunt parvi quidem et exigui conventus, cos ipsis advigilare, et si quando regulares modera­ quibus nihil erat, unde saltem sex viros religiosos toree moneribus suis deficiant, providere ne quid alere possent; nequo alia de causa, nisi quod cum detrimenti interior disciplina patiatur: praesertim conventu reddituum restitutio in integrum facta non B pro eo, quod ad studiorum rationem religiosorum fait. Non est infitiandum, conventas etiam parvos spectat. § XLIX. et exiguos, quibo· vix est, unde sex aut etiam minores numero alantur, alicuius episcopi judicio, Abrogentur pnrdegia, quibus gaudent circa sacras religiosorum ordinationes praepositi generales et nonnullo eue dioecesibus a diu men to, praesertim in provinciales, algue alia, quibus carent episcopi. pagis et ruribus; at simul ac perpendatur, ibidem, Siculi /i/ rit danda facultate confessiones excipiendi, defectu virorum, regularem disciplinam nequaquam ito rn sacris ordinationibus el condonandi copia vigere posse, qua sublata, nullus haberi potest spec­ facienda, nullo b abi to discrimine congregationum, tata probitate vir religiosus, qui proinde episcopia mendicantiwm et mon acb orum. Qui ex alio in sit adiumento, prono alveo fluit, concilium oecumealium concentum transmigrat, ad sacros ordines, nicum quam bene de ecclesia mereri in pristinam mei exodo anno, non accedat. praefatas constitutiones revocando, neque in Italia solum et insulis adjacentibus, sed etiam extra. Dedecet profecto episcopalem dignitatem, prae­ positos generales iuxta ac provinciales ordinum re­ § XLVIII. ligiosorum privilegiis condecorari, quibus ipsi carent Humaniorum ac ureriorum litterarum studia ordi- episcopi. Nec aliter, qui maximi irrepserunt abusus, «am mosnitirorum ad eamdem morentur normam, decedent, quam denuo privilegia abrogando circa quam Vaticanum concilium praescribere teliti clero sacrae ordinationes, quemadmodum sancta Triden­ saeculari, et penes episcopos rit, quoad cius peri c tina synodus agendum existimavit. Re sano vera possit, istiusmodi studiis adrigilare, et, ubi ordinis Clemens VIII, decreto sacrae Concilii congregationis, moderatores desunt, dlic providere. sancito die 15 martii 1595, praescribebat, episcopum Unus idemqne est ecclesiae catholicae clerus, regularium, qui ordines suscepturi sunt, illum omnino aleuti unum et idem est sacerdotium a Christo Do­ esse, in cnius di oece»i conventus est positus, ubi mino institutum. Quod si illi saecularis, huic regu­ ■•dem et domicilium habent de familia. At plerum­ laris inditum eat nomen, non hoc immutatur sub­ que accidit, ut, sicuti eruitur ex constitutione Bene­ stantia; sed tantum vitao genus aliud ab alio re­ dicti XrV Impositi nobis, data die 1 martii 17461, spicitur, eui ultro se nonnulli clerici subiiciunt, alii ^superiores regulares ad eludendam decreti Clementis vero alia contendunt via. At regulares saecularesve observantiam, advenientibus ordinationis temporibus, sint, unus et idem eat omnium eccloaiasticorum finis, subditos suos domicilio moveant, cosdemque statim scilicet ecclesiae inservire precibus, exemplis, doc­ post susceptos ordines falsis de causis ad pristinum trina, et sacri ministerii laboribus suspiciendis. Id­ monasterium reverti jubeant . * Quare boo? Id ipse circo Seraphicus doctor divus Bonaventura ita in pontifex ibidem ait: „ Complures regulares non alia quodam suo opusculo de regularibus scribit: BSedes de causa, proprio domicilio relicto, iter arripere, apostolica vocavit nos in adiutorium tam cleri, quam quam ut se subducant examini episcopi dioecesani, populi, ut per officium praedicationis et confessionis cuius hac in re iurisdictioncm aut nimium rigorem subveniamus animabas, et opus pastorum suble­ perhorrescunt, aliumque inveniant, qui vel nullo vando alloviemus/ I > vel admodum levi praemisso examine, ordines ipsis lam vero si quoad substantiam unus est clerus, impertiatur. * Cui malo, nec certo levi, quo vehe­ et idem est finis, ad quem tendit, quam plurimum mentius occursetur, idem sanctissimus pontifex in confert ordinem studiorum cleri reguleris ad eam- praefata constitutione sancivit, dimissorias litteras dem normam clero saeculari praescriptam omnino ad quemcumque episcopum nihili prorsus habendas, revocari. Itaque sicut episcopi uno eudemque se­ quoties in ima pagella authentica ratione et fide minario, quisque pro sua dioecesi, clericos saeculares certa non appositum esset: Impedilus ab episcopo colligunt; ita praepositi provinciales in unum aut dioecesano, vel ub eius vicario, aut cancellario, aut binos provinciae conventus colligant omnes clericos secretario, qui confirmarent, episcopum aut abesse professos. Quemadmodum vero clerici saeculares a sua dioecesi, aut nullas habere ordinationes. Iam intra seminarii septa totum conficiunt studiorum ecquis dicendo aut scribendo consequi poteat, quot curriculum a grammaticae rudimentis usque ad su­ et quas ad artes confugiant huius furfuris homines, premum studiorum, quod est theologia; ita clerici quibus arripiant istiusmodi fidei testimonium, et professi, cuiuscunque ingenii sint, Idem omnino exi­ laqueis aese expediant? Idque vel in primis propter gant curriculum studiorum. Una sit omnium me­ aliud, quo gaudent, privilegium, scilicet suscipiendi thodus et norma, unde transversum unguem non ordines extra tempora. Itaque rimando, quaeritando scrutantur temporis peropportuna momenta, cum « Nea 14 bulls statataci wL sed derretu cad sacerdotes autem, non alios, quam qui actu multiplices imminuendas servitutes, praemisso, quod concionandi et confessiones excipiendi munero fun­ illi, qui patronatus im sibi vindicant, prae se ferre gantur. debent titulos, ita pergit: .Reliqui patronatus omnes Quod si pro clericis ordinandis concilium Triden­ in beneficiis tam saecularibus, quam regularibus, tinum (ses . * XXIII,cap.V do ref.) praescripsit hujusce­ seu psrocbialibus, vel dignitatibus, aut quibuscum­ modi litteras testificantes a parocho mittendas; quo que aliis beneficiis, in eathedrali, vel collegiata ec- 0 magis faceret ad rem nostram fides et epistola testi­ desis, seu facultates et privilegia concessa, tam in fican * ordinarii dloecesani pro clericis inferioris ordinis vim patronatus, quam alio quocumque iuro nomi­ ad patronatus beneficium nominatis [lege nominandis]? nandi, eligendi, praesentandi ad ea, quae1 vacant Quoad sacerdotes vero, cum praescribantur praestan­ (exceptis patronatibus super catbedralibus ecclesiis tes, quae illos condecorant, dotes confessarti et concompetentibus, et exceptis aliis, quae ad impera­ fonatoria, neutiquam fieri posset, ut praesentarentur torem, regem, seu regna possidentes, alioaquo subli­ indigni; et calear aliis adderetur, qui hoc pacto mes ac supremos principes, iura imperii in dominiis digni haberentur, quibus excipiendi confessiones suis habentes, pertinent; et qua» in favorem stu­ et conciones habendi pagella deferretur. Illud quo­ diorum generalium concessa sunt) in totum prorsus que adiiciendum supereat, penes esse episcopum abrogata et irrita cum quasi possessione inde secuta nominationes reticere ex informata conscientia, nec intelligantur.teneri palam facere, cur ita egerit; atquo hoc sensu Nunc vero mature perpendenda res est, utrum declarare, quod praescriptum fuit a concilio Triden­ expediat istiusmodi sanctiones instaurare, aliqua in tino, nempe: „Liceat episcopo, praesentatos a pa­ genere habita dispositione, (ipsis etiam] exceptioni­ tronis, si idonei non fuerint, repellerò0 (sees. XXV, bus in parenthesi notatis derogando. Praeterquam cap. IX do ref.). Plurimum quoque conferret, aliquam quod nimis compertum est, patronos persaepe ac­ poenam patronis laicis irrogare, videlicet, ut quoties quisitis ¡oribus abuti, et parum aut nihil, qnod sui indignum praesentare audeant, amittant illa vice muneris est, factitare. Quao sano intemperantiae D ius alios nominandi. non latuere concilii Tridentini patres, qui idcirco Cum voro res do paroeciis sit juris patrona­ alia atquo alia consilia efficaciter ineunda sanxerunt tu * laicalis, accommodandum iis prope videtur, Nudo vero supereat ut Vaticani concilii patres ocu­ quod dispositum fuit ab ipso Tridentino concìlio lorum aciem convertant in alia, quao pro temporum (ses . * XXIV cap. XVIII (de ref.J) do paroocii * pa­ iniquitate graviora evaserunt, incommoda. Quae tronatus ecclesiastici, nempe, vacanto beneficio, pe­ UD0Í1 tres in classes distribuere existimamus; titorum concursum haberi, et ^is quem patronus quarum prima spectat sd abusus quoad iura, quibus digniorem inter probato * ab examinatoribus iudipollent patroni, novos nominandi beneficiato!; altera cabit, episcopo praesentare teneatur, ut ab eo in­ respicit complurium ecclesiarum et sacellorum stituatur.0 Ad haec complures sunt ecclesiae, vol sacella statum, quae squalore situque marcescere conspi­ ciuntur; tertia illorum est patronorum, qui domi­ luris patzonatus, quae restaurandae omnino sunt, nantes in ecclesia, sibi tribuunt, quod est episcopalis et sacra supellectili apparandae; nec [lego ri] non paucao paroeciae, quao congruis carent redditibus, jurisdictionis. Verba non suppetunt, quibus significemus, quan­ quibus illi, qui parochi vices gerit, sufficiatur, undo tum acquisito iure abutantur patroni in novis bene- apprime suo fungatur munere, et ad tuendum ec­ clesiae cultum. Ncc satis constat, num dos con­ • U Ero «xiliftrW. usus conversa. Et interea tempori * patroni adhuc * * l· L CXM. 453 POSTULATA EPISCOPORUM DITIONIS NEAPOLITANAE 454 ius nominandi parochum, boneficiatos et rectoree ex­ Vaticani concilii patres, ut, qua polletis sapientia, ercent, neque quod necease est, suppeditant. Hinc et Spiritu sancto afflante, quid magia expediat, quo par aequumquo caset, ut istiusmodi patroni omni ex Orci cancris evadant, excussis ceteris iam ex­ iuro patronatus exciderent, quoties quatuor intra cogitatis, ast rem minime acu tangentibus, quantum menses satis omnino non fecerint, quibus tenentur, in vobis est, significetis. iuxta illud quod pro necessitatibus praescriptum Caput V. sit ab episcopis. Do quibusdam corniliis ad ohristifldoHum Neo minor eat abusus, per quem patroni immiutilitatem suscipiendis. scero soso velint in iis, quao ad ecclesias sui pa­ tronatus spectant, contendentes illic plenam exer­ Postquam per singulas partes, quantum magis cere jurisdictionem, excludendo aut coercendo ipsam expedire visum nobis est, exposuimus, undo ec­ episcopalem jurisdictionem. Hinc opus eisot ut clesiae actio vehementior sit ct aptior illic, ubi sub interdicto ecclesiae forent, in quibus laici, nihil maior urget necessitas pro temporum conditione, obstanto facta prohibitione, tribus elapsis mensibus non minus nostra interest mentis aciem convertere a promulgatione, adhuc se immiscerent in iis, queo in christifideles, ad quos certe quidem illam spec­ prorsus sunt episcopalis iuriadictionis. taro compertum nobis est. Si enim efficacibus con­ Insuper opus esso putamus, iura patronatus, siliis ea disiiciantur, quae illorum mentes amovent quoad oius fiori possit, in posterum esse coercenda. a Deo, nihil erit, quominus eidem ecclesiae actioni Ad quam rem statuendum caset, haec iura tunc B respondeant, ct in propriam congerant utilitatem, tantum concedenda, quoties maximao in ecclesiam quae sanctissima mater pro sua benignitate in ipsos redundarent utilitates, nec exigui redditus statue­ agit. Ac ne fusius rem protrahamus, quam par est, rentur; qui proinde a provinciali synodo in singulis pauca, sed quao potioris sunt momenti, Vaticani casibus definiantur, inspectis locorum conditionibus. coneilii patribus subjiciemus. Attamen expediret, ut ius praesentationis aut § I. omnino excluderetur, satis habentes patroni ius suf­ fragationis pro se et suis familiis, unde onerare Quam prodest ad pristinam revocare observantiam dies festos sanctificandi. valeant redditus, atque aliquod monumentum vel Magnopere dolendum est, festorum dierum sancti­ lapidem inscriptum ad perpetuam rei memoriam, honoris gratia; aut ita arctetur, ut ternos praesen­ ficationem minime certe et nihili aestimari, quod tent idoneos, facta episcopo copia arbitrio suo eli­ nimio plus pervagatum est. Maxima fidelium pars gendi; aut ipse patronus seligat ex ternis ab epi­ per festos dies in labores incumbere non dubitat; scopo propositis. illamque praetexunt causam, quia festorum dierum Nunquam vero omittendum, licet de beneficio numerus in immensum in aliquibus mensibus ex­ simplici sermo sit, praesentatos sui facere periculum crevit, vel quia necessitas rerum magis urget. Cui in scriptis apud episcopum, uti in paroeciis usu- malo potissimum occursandum, sapiente adbibito venit. Verum necease prorsus videntur qualibet consilio, quod magis e ro sit, quo in observantiam concessione patronatus excludendi episcopatus, pa­ C revocetur festorum diorum sanctificatio, et plane roeciae, dignitates et canonicatus cathedralium ec­ vigeat atque ardentiori studio a fidelibus colatur, clesiarum, vel ipsa pleno iure sanctae sedi reservetur. in corumque animis pro illius transgressione ct scandalo maximo horror excitetur. § VI. § Π. Nonnulla norma instituatur, iuxta quam episcopi, seminaria, clerus quocumque modo dotentur adver­ Foenus, immedicabile societatis vulnus, inusta censoria nota, omni est animadversione dignissimum. sus leges iniquissimas ecclesiae iniuriosas atque in ipsius detrimentum promulgatas. Ncc minus gravo malum societati impendens Miserrima ecclesiae conditio.quam continenter ex­ eat foenus, quo pauperes et egeni miserandum in spoliatam et redactam intuemur ad paupertatem latis modum opprimuntur; quod et innumerabilium foenelegibus ipsi quam maximo infensis, certe in causa ratorum facit cauteriatam conscientiam; quique per­ fuit, cur diu multumque investigemus, qui fieret, ut fricta fronto audacter supremum perditionis iter ecclesia acquirere posset; nec in posterum a nostri magnis itineribus currere videntur, ct inanes causas aevi praedonibus exspoliaretur. praetexentes, eo temeritatis deveniunt, ut sacro­ Pro certo habemus, Vaticanum concilium nihil sanctae iustitiae fines se non excedere arbitrentur. intentatum relinquere, quo adversus leges ad distra­ Hinc statuendae sunt normae magis ac magis clarae henda ecclesiae bona latas in magna curia Floren- ac planae quoad conditiones, quibus positis foenus tina, novas solemncsque declarationes adiiciat circa D pouit iustificari; simulquo illa sacrae Scripturae proprietatis inviolabilitaiem, ad quam illa, utpote so­ verba „mutuum date, nihil inde sperantes" clarius cietas autonoma, ius pollet absolutum, neque ullo explicanda; nedum a sacra Poenitentiarla won esse pacto α statu pendens; anathemate percutiat, qui inquietandos prolatae declarationes, iuxta MastrofinI ecclesiae bona coemerint, et nullitatis huiuscomodi thooroticen1. 8 III. coemptiones damnet, nedum1 in legum latores iniqu arum quo legum exocutoros multiplicet censuras. Diris omnibus iterum iterum que merdricum ars aman­ Ast id totum quantum est, problema propositum danda, nedum theatralis licentia, et libellorum con­ minime solvit; quippe quod Christi fideles nequitia tra religionem et mores editiones, quibus addendae istiusmodi legum animo cadunt, et no sacrilegis effigies obscoenissimae, quae passim ante oculos ob­ servantur. manibus miserandum in modum discerpta ecclesiae bona conspiciant, indotatam esso aegre sinunt, cum Haec omnia sunt morum pravitatis origo, haec nihil admodum occurrat, quod illa in posterum tuea­ lues, pestis, excidium societati». Quare ipsi civiles tur. Nec desunt, qui rimando, quaeritando investigare legumlatores severiora sanxerunt decreta, queis [ea] satagunt, quid potissimum expediat, quo in tuto exterminanda curaverunt. [bona ecclesiastica] locentur; quare id enixis preci­ Quamquam vero meretrices tolerandas oxistlbus Neapolitani episcopi obtestantur vos. sanctissimi m&Ment, quo gravioribus sceleribus occursaretur; » Scilicet qum imao. ’ Le litri tre. Reo» ISSI. 455 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 456 nunquam rero vol in mediis urbibus, vel ίη pagis A bus istis praebenda foret peculiaris institutio, qua tolerari posse putarunt, ut fusius monstrandum aptiores evaderent Deo cognoscendo et religionis suscepit servus Dei p. Sarnellius in opera ! hqnrtAtlaafe Î9 Hitvhis rsrvü*. Jr/g. nam. 173. rtUrintr. ot;-** 4r* 475 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 476 culi amittendae sorti’, novum ex Crin se cam titulum, A 13 b. scilicet principis legtm, admitti oporteat Alterum postulatum de usura λ XX pulrlbuM Interim theologia hinc inde disputantibus do exhibitum hoc nuper inveeto titulo, sacrae Poenitentiariac pro­ Eminentissimi domini ot reverendissimi patres. posita fuit quaestio: „num cogendus esset ad re­ Subscripti episcopi necessitatem universalis ocstitutionem poenitene, qui sine alio extrínseco titulo, occasione mutui auctarium scutorum quatuor in desino prao oculis habentes officii sui esse ducunt, quovis centenario, vi civilis legis tantum, perce­ iuxta apostólicas literas sanctissimi domini nostri perat/ — Eminentissimus pocnitcntiarius respondit incipientes Multiplices inter § 2, eminentias et ^dictum poenitentem non esse inquietandum, dum­ paternitates vestras enixo rogare, ut ¿n concilio modo in bona fide esset, et paratus stare iudicio Vaticano proponatur schema de mutuo et usuris apostolicae sedis *. Quae responsio procul dubio axi conficiendam definitionem, quam opportunam, non ad normam absolutam, et perpetuam exhiben­ immo et necessariam existimant, sive ad plenam dam fuit prolata. Emincntissimus poenitentiarius conscientiarum fidelium tranquillitatem, aivo ad enim bino probe sciens quot contra usuram habean­ illustrandas et confirmandas quamplurca ab apo­ tur decreta, et declarationes, indo vero catholicorum stolica sedo datas responsiones, definitivam senten­ doctorum, (qui in rebus dubiis stant pro posses­ tiam baud quidem continentes, sed in futurum sionis iure servando, donec evidens dominii titulus reservantes. ipsi possessioni refragetur) sententiam non audens B Cum vero nonnullis concilii patribus exhibita damnare, pro re nata tantum provisoriam quasi re­ fuerint quaedam exemplaria consultissimi voti, in gulam darò voluit, donec a Romano pontifice su­ quo duplex acrior quaestio, tum do lucro in mutuo premam latum fuerit iudieiam. iuxta hodiernas societatis conditioner, tum do luero Posita vero praedicta responsione, quao resec­ vi legis civilis taxato, perspicue enucleatur ac tion theologorum opinion: videtur favere, non pauci solido resolvitur, ab eminentiis ac paternitatibus inde, siro sua malitia, rivo culpabili inconsidcratione, vestris suppliciter petunt, ut, praevia illius voti aut infirmitate, occasionem arripiunt aut peccandi, distributione, superallatae quaestiones ab occumoaut in suo peccato permanendi Praetermisso enim nico concilio in fidelium bonum dirimantur. quod aliqui indicant generarim quamlibet usu rao Romae b.«c die 25 rnartii 1870. quantitatem α sacra Poenitentiaria tolerari, (prout notorias quidam usurarius, qui non auctarium scu­ t Benvenutos archiep. Ora na ten sis. torum quatuor tantum, iuxta legis taxam. sed ultra t Marianus losephus archiep. Bonaerensi . * decem, pro centenario, exigebat, oratori episcopo, t Petrus, archiep. do Guadaluxara. eum ad poenitentiam hortanti, respondit, summum t losepb. Ignatius archiep. Quitensia. pontificem iam prohibuisse hac de re pocnitentcs t loaepbus Ignatius episc. Riobambcnais. inquietari); generarim qui s. Poeni ten liariao pro­ t AobjLuìui, archiep. Burgensis. visorum regulam recto intelligunt, licet coram conf Antonius archiep. Traianopolitanus. feasariis affirment ao paratos ad restitutionem, cum c f Silvester archiep. do Venezuela. hoe ab apostolica sede decernatur; facto tamen f Petrus archiep. Platensis. tum ipsi, tum eorum haeredes, decursu diuturni t loannee Baptista e pise. Tulancingucnsis. temporis, quamdiu ecclesia, vel summus pontifex, t Franciscas episc. Sancti Beverini ¡d Piceno. iudicium differat, restitutionis oneri implendo im­ Nieolaus Paco episc. A m irinus. pares passim fiunt. Bernardas archiep. do Guatemala. Quapropter videtur in hac caussa supremum Calixtas episc. Pac ens is. iudicium non posso diutius contineri, tum quia non f loannes Ambrosius episc. Punictuis. agitur de ritibus ad divini cultus essentiam non Pelagius A. archiep. Mcxicanus. spectantibus (quo in citu, salva fidei, ac morum Carolus Maria, episc. Angclopolitanus. doctrina possunt decreta ad longum etiam tempus t Germanus episc. de Chispa. differri), sed do commutativa institio, cuius violatio, Ignatius M. episc. do Zacatecas. si exstet, restitutionis onus inducit, cui quam citius Ambrosius, episc. de Chihpa. debet satisfieri ; tum quia tractu temporis, ut paulo ante est expositum, neque mutuantes, neque hae­ 1 Houe p'/ttnlxlioaew cardinalis Monaco can» aceepizset, redes, si forte teneantur, restitutioni faciendae in­ •d secretarium congregationis pro recipiendis patrum postavenientur pare». latís deputatae trausmirit hisce tubinnetis litteris: .lllnitruiàmo e reverendissimo moasigujre- È etalu a me Quibus breviter expositis, archiepiscopus orator consegualo il postulato, che qui le tranuncUo. Esso riguarda sacrosanctum Vaticanum concilium, seu universam D V usura, su di che la nrntra congregazione ha già dato il suo ecclesiam congregatam humiliter appellam, super parere affermiti vo; ma domanda inoltra che venga fatto noto expositis supremum iudicium expectat; cumque a tutti i padri del concilio Vaticano il voto fatto su questo ipsa a Spiritu veritatis regatur, et columna, ac firma­ proposito da mxuiguor Lardoni. Io non so so questa seconda mentum sit veritatis, nonnisi catholicae veritati parte del postulato spetti alla neutra ccngregazioue ovvero a quella dei presidenti delle congragaxkni generali : ella coll * emicongruum iudicium expectandnm. nentieaimo Patrizi potrà vedere che cosa convenga di fare. Supereat, ut oratur archiépiscopal, genibus pro­ A ine sembra, che un volo ben fatto potrà servire di molta volatus, beatitudini tuso pedes deosculando pro­ luce in materia così intrigala , « son certo, che monsignor Carfiteatur, a te tamquam petra omnem ecclesiae prae­ deni avrà scritto benissimo, tanto che ha destato il desiderio rogativam derivaro; cumque in Petri persona tibi dei vescovi postulanti. Ad ogni modo io compio il dovere di rimettere a lei la loro domanda · baciandole di vero cuore le ohm a Christo dictum fuerit pro te rogati ut non mani colla solita antica stima mi seguo devotissimo servitor vero deficiat fides tua, a te praecipuo supremum iudicium R. cani. Monaco. Casa ai 16 di aprile 1870. a sicut in exposita causia, ita in omnibus, quao ad fidem spectant una cam universa ecclesia prnestoVotam losepbI Carduni, cuius mentio in riusmodi postu­ ìntur; et ctim ipea falli nescium te agnoscens ac lation· occurrit, commissioni theologico-dogmaticae exhibitum feliciter prae dican e humiliter demum se subscribat. (tiil mense dreembri lb6U hoc praenotata titulo: VoXum reterradimmt domini /arrpAx Cardani artkicpiscapi XdtnasA Hydruntii die 28 lanuarii 1870. cernitori» Dt Vturi», in-foL, Ü41 pug. Cf. torn. XLLX, cob t Viuccntius Andreas archiep. Hydruntinue. 7»>36. 477 POSTULATUM DE IURE GENTIUM INSTAURANDO 14. 2 Propositio circu Ius gentium per veritates a Deo revelatas instaurandum n XL patribus subscripta1. 47« loscphus, ep. Urgellensis. Conrados Martin, ep. Padcrborncusis. Theodorus losephus Gravez, ep. Namurccnais. lacobus Gibbons ep. Adramyttonsis. Cyrillus Behnam Benni aep. Syrorum Maussi * tienila. f David Moriarty ep. Kerricnsi . * f Guilelmua Emmanuel cp. Moguntinus. ■f loseph Franciscos Ezecbicl ep. Ayacuquenais. + Antonine Maria ep. Fabrianensis et Matiliccnsis. f Petrus ep. Molinensis. j Stepbanus Charbonneau ep. Iassensis vic. apost. Myssorii. f P. Bigandet, op. Ramathonsis. vic. apost. Bir­ in aniao. f Guillelmus Keane, ep. Cloynensis. t M. O'lloa ep. Rossensis. f P. Dorrian cp. Duncnsis et Connorensis. if C. Mac Cabo op. Ardagadensis. f f f t f Postulata a pluribus episcopis sanctissimo domino nostro Pio papae IX ct sacrosancto concilio Vaticano rccerenter proposita. Intoleranda proreus facta est praesens mundi conditio propter exercitus adeo ingentes, perpetuos ac sorte conscriptos. Sumptibus gravati gemunt populi. Impietatis spiritus, legumque io rebus, ut aiunt, iuternationalibus oblivio faciliorem omnino viam aperiunt bellis inchoandis illegalibus et in * iuatis, seu potius horrendis caedibus longe latequo grassantibus. Hinc imminuta pauperum subsidia, fractaque commercii ratio; hinc humana conscientia, vel devia penitus ot aberrans, vel indigne laosa, plurimaeque tandem animae in aeternum pereuntes. Tantis porro calamitatibus sola mederi potest 15. ecclesia. Cuius otium voci licet non omnes aurem Postulata quatuor episcopi Vicentini tic non­ accommodent, ipsa tamen innumoris semper homi * nullis disciplinae ecclesiasticae ot sacrorum num millibus dux praeibit, intontumquo serius ocius rituum articulis1. assoquetur. Humillime Caeterum, quod aeterna firmissime asserantur Postulatur ut tollatur obligatio transferendi of­ principia, id iam ox sese divinae majestati praestat, neque fructu suo carere potest ficia sanctorum festo aliquo maiori impedita, im­ De illa voro ecclesiae cum mundo relatione, posita tantum eorumdem commemoratione in of­ quod ad praedictas attinet veritates, viri graves ficio ct missa maioris festi. Postulatur, ut post contractam matrimonium in rerumque publicarum periti, idem sentiunt ac non pauci alii viri sanctitate insignes roligionisquo stu­ facio occlesiao, si quod impedimentum iuris humani dio accensi, persuasum habent necessariam esso detegatur, peuce episcopum sit ordinaria potestas omnino declarationem, qua authentice promulgen­ illud tollendi et matrimonium convalidando, excepto tur eao iuris canonici partos, quae ad iura gentium casu, quo utraque pars in fraudem contraxisset, et belli naturam spectant, illaquo omnia respi­ et multo magis eit penes episcopum ordinaria faciunt, unde vol officii, vel scoleris rationem bellum C cultas dispensandi ad petendum debitum coniugale. Postulatur ut per a. sedem apostolicam dirimatur obtineat. Cum hoc facto instaurata, ut ita dicam, fuorit quaestio inter theologos agitato an opiscopus possit moralis hominum conscientia, tunc amota videbimus absolvere: siro per eeipsum, sive per suum spe­ pericula nobis iam iam imminontia, quod quidem cialem delegatum ab excommunicatione lata in per mundanam prudentiam rationesquo politicas confessorium, qui complicem suum in peccato turpi absolvit, si casus sit occultus. baudquaquam speraro fas ost. Postulatur, ut a s. sodo declaretur, an et qua­ t Gregorius Jussef patriarca Antiochenus, Alexan­ tenus vigeat adhuc obligatio gravissima imposita drinus ot lerosolymitanus. fidelibus per constitutiones pontificias denunciando f Fr. Emmanuel, aep. Caesarauguatanus. haereticos, de haeresi suspectos, blasphcmatores f Gregorius nop. do Manila. haereticalcs, carbonarios ct reliquos sectarios etc. t Fr. Hilarius Alcazar ep. Paphensis, vic. apost. superioribus ecclesiasticis, cum ob aerumnosas tem­ Tunquini Orientalis. porum nostrorum vicissitudines valde difficilis ac t Antoninus, ep. Qiennensis. plerumque exiguao seu nullius utilitatis evaserit f Ludovicus M· Idèo ep. Liparensis. baco dcnunciatio. f Honricus Camacensis vic. aposL Cnraçaoenais. t loanncs Antouius Farina episcopus Viccntinus. t loscphus Sadoo O. P. aop. Sancti Francisci. t T. Michael ep. Aprutinua. D 16. t Augustinus, ep. Niverncneis. Propositio XXX1U patrum do novo codice t Ludovicus, op. Rutbencnsis. iuris canonici conficiendo3. t Ludovicus Eduardus ep. Pictavienais. t lacobus, ep. Hagulstadonsis ot Novicastroneis. Ad congregationem a sanctissimo domino nostro Pio t Caspar op. Ilebroncnsis aux. Gcnevensis. papa IX deputatam ad excipiendas et expendendas t Anastasius, aep. Burgensis. propositiones episcoporum. f F. Maria-Ephrem Garrolon ep. Nomosinus. Ut ecclesiasticae leges in mores, in vitam, in t Androas ep. Argentinensis. instituta Christianorum populorum suam cumulate t Florianus aep. Tolosanus. exserant efficacitatem, nihil profecto accommodatius f Franciscas ep. Carcnssonensis. est nihilque opportunius, quam si sapienti ordino f loannes op. Ilamiltononsia, Canada. digestae in unum codicem colligantur, ad cuius t Patricius Leahy, aep. Casseliensis. normam sacrum ius et dicatur in foro ct tradatur t Victor Augustus aep. Mechlinicnsis. in scholis ct in usus quotidianos religiose dedu­ t Claudius Maria op. Galvestoniensis, America, catur. Quod cum probe sentirent RR. pontifia , * f Laurentius Gillooly, op. Elphincnsis. ’ Exhibit * fait die 10 februarii 1870, et a coadlii secretario ad Depa talionem mit.«a die 19 eiusdem u-íhíú. Ad», num 170. * Dk 18 februarii exhibito, v pesIridie a eesciìio «cctv Urb ad depatalwab «e-crtUricn munu Ahi, sum ITO. • Dia I» februarii exhibita Mmtarfo *<. ilfi et poeSriJfc ab «Mka ad DeputalMs secretam Ada. asm IU. 479 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 480 f Anastasius, aep. Burgensis. nullo tempore commiserunt, ut ipeorum vigilantia A f Aloysius, cp. Motbonensis. ct providentia in hac parte dcessct Huc sane f M. lulianus ep. Dinicnsis. spectavit Innocentius III, huc Honorius HI quorum in curandis Decretalium collectionibus solertissimao curao praeclara adhuc monumenta suppetunt. Quem 17. vero latet, dc sacra iurisprudenlia quam bene me­ ruerit Gregorius IX, cuius auspici», et ope, et auc­ Postulatu sex episcopi Coneordlenjtfg de variis disciplinae capitibus1. toritate amplissimus pontificii iuria codex editus est? Neque minor habenda est gratia Bonifacio VIH, Sacrae congregationi a sanctissimo domino nostro qui opus Gregorii uberrima atquo in primis oppor­ Pio papa IX deputatae pro recipiendis et tuna accessione ditavit, perfecit. expendendis patrum propositionibus. Sed hae proridao curae summorum pontificum Infrascriptas episcopus Concordions! * humiliter quamvis superiorum temporum commoditati plane satis fuerint, aliquid Carneo aetate nostra desiderari proponit: 1. Ut lex, qua Christi fideles diebus sabbati patiuntur. Neque mirum cuiquam esse debet si parumper consideret, disciplinares leges variae carnea manducaro prohibentur, abrogata declaretur, temporum conditioni sic accommodari oportere, ut, uti iam fuit in non paucis regionibus, excepto tabentibus annis, immutentur, novisque obvenienti * quadragesimae et adventus tempore, et hoc ob bus casibus, augeantur. Quare plurimae RR. pon- B physicam hominum constitutionem, quao do die in tifi cum constitutiones decretaque conciliorum in diem magis debilitatur, et ad scandala vitanda, corpas inris canonici nondum illata sunt, quao nam hoc ecclesiae praeceptum vix observatur, ot tamen dispersa non evagari diutius, cum indiciorum non pauci putantes pro omnibus factam esse con­ tum scientiae inris magnopere intereat. Nam quam- cessionem, carnes sine conscientiae perturbatione diu in pluribus documentis, voluti disiecta corporis manducant 2. Ut episcopis tribuatur potestas dispensandi membra, sparsiti) circumferantur, difficile, qua lato patet Christianus orbis, rito a cunctis dignosci; et, au per impedimentis matrimonii ortis ex tertio et si dignoscantur, opus est exquisita admodum no­ quarto gradu consanguinitatis et affinitatis, et ex titia circumstantiarum (quae est paucorum) ad de­ publica honestate *, cum enim praesertim in oppidis clinandam rerum atque temporum in iis interpre­ nullum fero contrahi possit matrimonium quin opus tandis confusionem. sit eiusmodi dispensationibus, timendum est ne quis Hace omnia mature cogitantibus subiit demisso hisce miserrimis temporibus, in quibus fides ct pie­ atque enixe petere α sanctissimo domino nostro tas rofrigejcunt, civile matrimonium contrahere Pio IX ut adhibita opera atque ingenio virorum malit, quam a s. sedo praedictas dispensationes huius temporis doctissimorum, novum iuris cano­ petere, atque ut obtineat, pecuniam solvere. nici codicem digercro et apostolica auctoritate mu­ 3. Ut ad vitandas contentiones, rixas, inimi­ nitum edere no gravetur. Opus sar.e arduum: eed citias, quae facile oriantur ex sponsalibus temere quo plus difficultatis habet, eo magis est tanto pon- C et clam celebratis, constituatur dehinc sponsalia tifico dignum. quao facta non fuerint cum aliquibus solemnitatibus ox. gr. coram duobus testibus, ac monitis pa­ f losephus Ignatius aep. Quitcnsis. rentibus, case invalida, atquo cum solemnitatibus t N. losephns Dabcrt ep. Pctrocoricensis et Sarinita, fiori invalida si, quin renoventur, annus in­ latensis. teger ex quo facta sunt, transeat t losephns Maria ep. Paronensis. 4. Cum his praesertim temporibus formatio t loannes Hilarius ep. Emeritensis de Maracaibo, processus regularis ot canonici contra parochos et t M. Domenec ep. Pituburgcnsis. bénéficiâtes * inamovibile rca sic periculi piena; ut f Claudius Maria Dubnis ep. Gahestoiienflis. tribuatur episcopis facultos praedictos quovis be­ t Fr. Laurentius Bergcretti aep. Naxicnsie. neficio expoliandi absque formali processu, quoties t loiephas Francifcus Exechicl ep. Avacoqucnais. constiterit eosdem adeo gravia crimina perpetrasse, t P. Bernardinos ep. Tarracinensis, Betinensis, et ut ab ipso episcopo, auditis iudicibua synodalibus, Priverncniie. illud sino scandalo diutius retinere non posso t Fr. Aloisias ep. Aquitanus, existimetur; ita tamen ut beneficiario relinquatur t Emygdius ep. Civitatis Plebis, ius appellandi ad s. sedem. t Laurentius ep. Salutiarum. 5. Cum saepe contingat viros ecclesiasticos typia t Fidelis Abbati ep. Sanctorinensta. vulgaro libros aut opuscula, vel articulos inserere t Ioannes Brady ep. Pcrthcniis. in diariis ex quibus ignominiam captant, et scan­ f Anselmas ep. Grossetani». dala oriantur; ut sub gravibus poenis prohibeantur t loachim aep. Florentinus. quidptam typis vulgare sino permissione irt scriptis t Thomas ep. Recioetenei» et Lauretanus. obtenta ab ordinario. f Benedictus ep. Tridentinus. 6. Cum praesertim in Italia iam fero nullum t loannes ep. Mobilieniis. reliquum sit beneficium simplex cuius titulo quis t Fr. Thomas Maria ep. Dionysiensis. possit sacros ordines suscipere, ac pauci sint qui f Fr. losephus Badoc, O. P., aep. Sancti Francisci. possint titulo patrimonii ordinari; providere opor­ t Aloysius ep. Signinos. teret ut debino episcopi, eos inter clericos patri­ f Carolus ep. Antibarensis et Scodrensis. monio vel titulo destitutos, et ecclesiae ministerio t F. Antonius Maria ep. Nucerinus. Idoneos et necessarios, ordinaro possint titulo Sert Henricus ep. Pistoriensis ot Pratensis. situlis ecdesiae. t Fr. Felix ep. Parmensis. f Nicolaus episcopus Concordiensis. f Franciscos ep. Corneti et Centumcellarum. t loannes «p. Cionfertensis. t loaones ep. Ptotamaidensis. t Ad lecrttarium ecucilii mlm die 19 februarii. f Victor Felix aep. Senonemie. 481 POSTULATA DE ASSUMPTIONE B. MARIAE VIRGINIS 482 18 e. A mitti: aut non ita esse do corporibus, quae tantum Postulatum n fere CC putribus subscriptum pro in novissimo iudicii die evigilabunt resumptoquo doginntlcn dvflnltlono assumptionis corporeae Iu spiritu, divino intuitu fruentur. II. Neque locupletissima ss. patrum testimonia caelum Deiparae1. a remota aetate ad duodecimum usque saeculum ¿Wnentiw’mís atque excellentissimis patribus conditi desiderantur, qui uti testes divinae revelationis hanc Vaticani primi pro petitionibus. veritatem propugnant, atque in nonnullis sanctarum Eminentissimi atquo excellentissimi patres. Scripturarum oraculis etiam insinuari autumant. Postulatum a fero bis contum patribus concilii Antiquiorum vero patrum silentium, quod ad sum­ Vaticani, cardinalibus scilicet, patriarchis, archicpi- mum est argumentum negativum, a posteriorum scopis, episcopis, nullius abbatibus, et supremis aetatum patribus abundo compensotur. sodalitiorum regularium moderatoribus, germanis III. Nec theologorum suffragia a duodecimo ad sensus totius ecclesiae interpretibus obsignatum nostrum usque novum desunt, qui pro virili sua incredibili laetitia exultantes vobis exhibemus. In parto hanc veritatem propugnant. eo onim ad maiorem Dei Filii atquo Deiparae IV. Pro pia sententia gravissima quoque theo­ gloriam, ad ineffabilem omnium Christifidclium con­ logica militant momenta, quao nempo a divina solationem, beatam Mariam anima immaculata ct potissimum maternitato desumuntur. Si enim Christi corporo virgineo ad dexteram Dei Filii, nostram caro caro Marino est, prout ille corruptionem minimo praesentissimam inediatriccm in caelis adatare1, a 1 vidit, ita et ista. Immaculata insuper conceptio sacrosancto concilio Vaticano explicite et solcm- huc etiam potissimum spectat. Si enim u labe nitor declarari ot definiri perardenter postulatur.. peccati fuit immunis, ita etiam ab eiusdem pec­ Omnes quidom certam habent spem generalia ec­ cati poena, ideoque a corruptione carnis immunis clesiae catholicae comitia, quao sub faustis auspiciis osso debuit.. Multis denique aliis omissis argu­ almae reginae ab omni originali labo immunis tam mentis, cum as. virgo angelorum sit regina, incon­ felicia habuere oxordia, ipsa patrona, interemptis gru um esset angelicos spiritus in propria natura cunctis hacresibus, ad desideratam usque motam perfecta divina visione fruì, eorum autem reginam ad novissimum usque iudicii diem integram ex­ quamprimum ot feliciter esse porventura. pectoro Dei visionem. Romae die XXIII februarii A. R. 1870. Humillimi et addictissimi t losoph Benod. Dusmct nrchicp. Catanien. t Ludovicus M * Idèo episc. Liparen. Momenta pro dogmaticae dcflaltlouls assumptionis cor· porenc bon tuo Murino virginis In caelum possibilitate. I. Pervetustus ct constans utriusquo ecclesiae occidentalis et orientalis cum docentis tum discentis est sensus circa corpoream Deiparac assumptionem. Hoc autem factum, quod scilicet hominis corpus ante extremum iudicii diom in caelis vivat, neque sensibus, nequo humana auctoritate testificari potest ; quamvis enim Scriptura dicat Enoc ot Eliam raptos esso in caelum, inferri non potest ad intuitivam Dei visionem admissos esso. Nisi igitur firmissima ecclesiae fides quoad corpoream boatae Mariae virginis assumptionem dici velit levis nimis cre­ dulitas, quod vel cogitaro impium est, procul dubio eam α traditione divino-apostolico, id est a reve­ latione ortum haboro firmissimo tenendum. Quod gloriosum quidem facinus divo cvangelistae loanni, qui post beatae virginis dormitionem obiit, reve­ latum esso potuit. Insuper Deiparae virginis anticipata resurrectio ot integra glorificatio cum connexa cum divina maternitato et immaculata conceptione sint, inter facta dogmatica iuro merito accensori possunt. Idcirco assumptio Deiparae corporea cum sanc­ torum canonization©, vel Petri Romam adventu comparari nequit; quippe quod istao veritates ad summum ecclesiasticae certitudinis sunt, do quibus tamon dubitari minimo potest, quin fides labe­ factaretur; illa voro definibilis do fido est, quia inter facta dogmatica sensibus non subieeta accensetur, atquo traditioni divino-apostolicao consig­ nata est. Praoteroa magni momenti est animadvertere iuxta ordinariam Dei oeconomiam animas ¡ustorum, quibus nulla supersit peccatorum poena luenda, illico post mortem ad intuitivam Dei visionem ad1 Documenta signata 18e-184 in manus venerunt patrum Deputationis; reliqua hactenus latuerant in Concilii Vaticani tabulario. ’ adolere cod. Coxcru GXXXRAK. tomus LIII. lio menta pro Invocatae definitionis opporlo altato. I. Revelatus solcmnitcr manifestare veritates peropportunum semper est. Ait enim Christus: Quod dico cobii in tenebris praedicate super tecta. Et sane aliquam implicito revelatam veritatem aperto praedicaro est semper recens victoria, fideiquo imperii extensio adversus rationalismnm hac C nostra notato tam impio grassautem. II. Tenerrimi huius promulgatio dogmatis aperta esset divinitatis D. N. I. C. confessio; tali enim privilegio divinae maternitatis intuitu Deipara fuit condecorata, adooquo diris devoverentur errores, qui nontro quoque novo Christi divinitatem tam sacrilege impetunt. III. Cumquo do bosta Virgino canat ecclesia: Cunctas haereses sola interemisti in universo mundo; dogmatica oiusmodi definitio quin esset haereticis ansa in haeresi insurdescendi, in ovilo potius Christi por eam reducturos foro sperandum. IV. Suavis haec dccrctatio esset eonsibilo argumentum articuli fidei — Credo camis resurrectio­ nem —. Claro enim hoc facinore materialismo, noe non indifferentismo, sanientibiis temporum nostrorum plagis, ostracismos daretur. Ecclesia enim exaltans quasi tuba vocem suam, lotbali de­ pressis soporo clamaret: Sursum corda. V. Lucentissima hac nova aureola cyclua Mariae gloriarum in hac Hierosolyma militanto clauderetur. VI. Cum lex supplicantium sit lex credentium; pastorum et gregum vota hanc solemnem decretationem expostulant: et hac causa fidei meritum augeretur, ex fide enim, quod nunc ex pietate, di­ vinitus teneretur. VII. Concilium Vaticanum I sub auspici is al­ mae Virginis ab omni labe immunis inchoatum, dum luculentum erga Deiparam pietatis monumen­ tum poneret, ad desideratam usque metum, ipsa patrona, quamprimum et feliciter perventurum certo confidimus. Quao omnia quidem argumenta fusiori calamo enucleata examinari possunt in opero, cli titulas De corporea Deiparae assumptione, an dogmatico de­ creto definiri possit, disquisitio historico· critica theo­ logica Aloysii Vaccari Cassinensi? etc. 483 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 4*4 A Virginis fuisse quodammodo initium huiiianuo aaCum infrascripti concilii Vaticani patres iuxta lutis, quia ex illius «anguino corpus Christi sump, perpetuam utriuequo ecclesiae sensum et veneran­ tum cat, quod fuit nostrae salutis pretium; idcoquo dam traditionem beatam Mariam Virginem intuitu inconcussa fido tenendum, idem Virginia corpus meritorum Christi lean Salvatone, .-¡cut de pec­ singulari modo redemptionem participas , *** seu cato per immaculatam conceptionem ct do con­ anticipatam gloriam ct immortalitatem conscquulum cupiscentia per virginalem maternitatem, ita de fuisse. inimica morte singularem triumphum retulisse, per Insuper do hac immaculatan Virginis resurrec­ acceleratam ad similitudinem Filii sui resurrectionem, tione ct in caelos assumptione, uti ex concordi firmissime teneant; ideo, ut eius gloria novo splen­ maiorum consensu, et constanti, publico, solemnidore augeatur ciusquo praesidium ad interimendas que cultu clare evincitur, antiqua eat utriusquo ec­ haereses hac nostra piaculari aetate gravantes, clesiae traditio; ad qumn servnndnm rei manifesta eamque et Denm Filium eius impetentes, magis cohaerentia cum aliis beatae Virginia praerogativis, magisquo ecclesia experiatur, et christifidcJcs vo­ carentia reliquiarum, sepulchrumquo corporo vir­ torum sint tandem compotes: Deiparam anima et gineo vacuum conspirabant. Quod ei aliquando corpore cado adesse viventem aolemniter declarari. nonnullis haesitatio quaedam fuit, occasione, ut proclamari atque definiri a sacrosancta Vaticana videtur, decreti Gelasiani, do libris apocryphis. ea synodo, quam ardentissime expetunt tamen non obstanto, antiqua et venerabilis sententia Mario card. Mattei vescovo di Ostia e Velctri. B talem nacta est α pluribus «acculta consensum, ut Aloisius card. Vonnicelli tituli S. Práxedis aep. a theologis communiter habeatur pro certa et de­ Ferrariensis. finibili do fido, do qua dubitaro viro catholico nefas D. card. Carato tit, S. Mariae Angelorum ad ait; imuio non desunt gravea auctores, qui eam ut Thermas aep. Beneventanus. iam do fido habeant. Satia heic erit in memoriam F. card. Asquinius près b. tit. S. Stephani in monte revocaro Benedicti XIV verba, qui postquam pro Coelio. virili tua parte de pia sententia d i ¿se ruerit, addit, GioT. Batt. card. Pitra tit. S. Calliat. Dr ctiaonrr. jonc/. lib. I,cap. XLII, n. 15: „Do eodem Enrico card. Orfei arcivescovo di Ravenna. scilicet fczto loquitur sanctus Bernardus, cp. 174, t A, B. card. Antonucci aep. cp. Anconae. ad can. LugiL num. 3, Tom. II opp.: Accepi sane losephus Aloisius card. Trovisanato patriarcha ab ecclesia illum diem cum summa veneratione re­ Venetiarnm. colendum, quod caeli * intulit celeberrima festa gau­ Fr. Philippus Maria card. Guidi aep. Bononiensis. diorum. G rego ri i praeterea Turoncn. is, * Andrene I. card. Pccci ep. Perusinus. Hierosolymitani, Grcgorii magni pontificis, IldeJosephus card. Milesi tit. S. Mariae in Aracaelì. phonsi Toletani opiscopi, lonnnta Damasceni, Ber­ t Caesarius, cord. Mathieu, tit S. Sylvcstri in capito, nardi abb. assertiones praeclaro ostendunt beatis­ aep. Bizantinos. simam Virginem placida morto terris ereptam in C. A. card. Morichini cp. Aesioua. caelos statini assumptam fuisse. Piae ac roligioaae Luc. card. Bonaparte del titolo di Santa Pu den- 0 sententiae de assumpto in caelos virginis corpore. ziana. rationes etiam theologicae suffragantur petitae cx Giuseppe card. Berardi del titolo dei Santi Mar­ dignitate matris Dei, ab excellenti virginitate, ab cellino e Pietro. insigni super omnes homine * et angelos sanctitate, Ed. card. Borromeo diacono do’ Santi Vito o ex intima cum Christo filio conjunctione ct consenModesto. sione, ex filii in matrem dignissimam affecta; denit Ladovicus, card, de Is Lastra y Cuesta, aep. quo, quod caput est, si ecclesia non modo absump­ Hispalensis. tam in caelum virginem celebrai, sed etiam homilía * Raphael card. Monaco tit. SS. Crucis in Hieru­ sanctorum Ioanois Damasceni et Bernardi legendas salem. fidelibus tradit, quuo cum corporo uirnul ct anima 18 e. absumptam disertissimis verbis affirmant, de eius Beatissime pater. auctorilatu ct suffragio ncutiquam dubitandum esse Cum inxta apostolieam doctrinam, Rom. V-VIII, videtur/ I Cor. XV, 2-1. 26, 54. 57. lleb. II, 14, 16, aliisquo Exinde plano constat hoc privilegium, quod in locis traditam, triplici victoria de peccato, et do systemate Mariano conspicua pur» est, quodque peccati fructibus, concupiscentia et morto, voluti ex tantopere cum aliis doctrinis revolatis cohaeret, partibus integrantibus constituatur ille triumphus, apostolos, ipsumque loanncm latero non potuisse. quem de satana, antiquo serpente, Christus retulit; proindequo ex apostolica traditione ecclesiae innocumque Gen. III, 15, Deipara exhibeatur siogu- D tuisic. tarifer associata Filio suo in hoc triumpho; acce­ Ex his, aliisque gravibus momentis, quae ab dente unanimi sanctorum patrum suffragio, non dubi­ antiquis sexccntisquo rerum ecclesiasticarum scrip­ tamus, quin in praefato oraculo, eadem beata Virgo toribus possim offeruntur, hanc piam votustamque triplici illa victoria praesignificetur illustris; adeo- sententiam omni firmitato muniri, atque do fido dcquo non secus ac de peccato por immaculatam finibilem esse novimus. conceptionem, et de concupiscentia per virginalem Quapropter, beatissime pater, qui a paucis ab­ maternitatem. sio etiam do inimica morte singu­ hinc annis, tuum infallibile oraculum, longo iam larem triumphum relatura, per acceleratam ad populorum desiderio cxpcctatum, effusaque gentium similitudinem Filii sui resurrectionem, ibidem prae- deprecatione expetitum, maximo episcoporum et nunciata fuerit. Id quod ex naturali unitate carnis, christifidelium plausu exceptum, dogmaticam nempe Christum Inter eiusque matrem, illustrationem novam definitionem do immaculato primo Deiparao con­ accepit. Optimo igitur iure Christum lesum ita ceptu emisisti; a te nos ct christianae plebes solli­ alloqui sanctissimam matrem suam' posse clarissi­ citudini nostrao commissae quam vehementer ex­ mus Buarmius docet, III part q. XXXVII, art. 4: postulamus, ut ecclesia, omnia Deiparae ornamenta wBaec nunc est caro, de qua est caro mea/ Et ct triumphos in unum congerens, illam anima simul nos omnes firmiter affirmare possumus, corpus et corpore caelorum sedibus fuisse receptam definiat. Neque enim hoc gloriosum facinus immerito i A Miribt MrreUrh vi dqraUticoi· vccratarius mU» postulatur ; quippe sicut virgineo pedo antiqui scr••t U * prwtakÜQ drt W f* brwb 1870. Ada, num. 17®. 485 POSTULATA DE ASSUMPTIONE B. MARIAE VIRGINIS 486 Aloisias Maria aep. Tcatinus. Fr. Aloysius Maria ep. Crotononsis. Franciscus Aemilius aep. Mutinensis. Stephanas ep. Thermopylensis vie. apost Madraspatanus. t Philippus losephus Viard, cp. Wcllingtoncnsis (Nova Zelandia). + Joseph cp. Lunensis, Sarzancnsis ot Brugnatensis. + Salvator Magnasco ep. Bolincnsis vie. capitularis Gcnucnsis. f L loseph ep. Senogalliensis. f Andreas Casasola aep. Uticensis. f Petrus Cilento aep. Kossani. t Fr. Aloysius De Agatio ep. Trivontinus. t Fr. Aloisias Filippi ep. Aquilana». t Livius cp. 8. Marci et Bisinianensis. t Philippus cp. Nicotercnsis ct Tropiensis. t Antonius losephus ep. Nicopolitanus. » f loannes ep. Feltrcnsis et Belluncnsis. f Rudesindus ep. Portus-Victoriae, nec non abbas nullius Novae Nursiae. t Benvenuto», aep. Granatene !». * t Constantinus, ep. Geruudcnsis. t Antonius M. aep. Traianopolitanus. t Fr. Paulus Benignus ep. Portoricensis. t loseph Benedictus Dusmct aep. Catanensis. t losephus Ignatius, ep/ Bolivarensis. f Laurentius Pontillo aep. Casontinus.’ f Vinccntius Spaccapietre aep. Smyrncnsis vie. + Benedictus, ep. Dcrtuaensis. t Fcrdinandus cp. Asturicensis. apost. Asiae Minoris. t Caietanus aep. ep. Melpbicti, luvcnacii et Terliiii. + losephus Ignatius, aep. Quitensis. t Io»cph Franciscos Ezecbiel ep. Ayacuqucnsis. t loseph aep. Teanensis ct Nazarenus. + lanuariu» Maria op. Anglonensis et Tureicnsis. t Bernardus aep. Guatemalensis. + Carolus-Victor ep. Myndonsis, ct praelatus ordi­ t Emmanuel, cp. Nicaragûensis. f Marianus losephus aop. Bonaorensis. narius dioecesis Sanctao Luciae in Sicilia. t Fr. loseph Maria Benedictus ep. Daulicnsis. γ Marianus aop. Rogincnsis. t Gregorius aep. de Manilo. t Aloysius ep. Oritanus. t loseph cp. Auriensis. t loanncs Baptista ep. Atrobatcnsis. C f Hyacinthus ep. Megarensis. t Petrus-Paulu» cp. Forolivicnsis. t losephus Maria cp. Cananensis. + Aloysius aop. Messinensis. t Michael, ep. Conchensis in Hispania. t loseph Maria ep. Bynopenais. t Franciscus de Sales cp. Arceneis auxil. Toletanus. t loanncs op. Derbcnsis. f Sebastianos, cp. Calagurritanus et Calccatensis. t Ludovicus Maria Idèo cp. Liparcnsis. + Antonius Rossi-Vnccari aep. Colossensis. f loanncs Guttadauro cp. Calatinisiadcnsis. F. Petrus cp. Caurienris. t Casparus op. Antipatrcnsis L p. auxil. Curiensis. t Franciscus Marinus Vibert ep. Maurianonsis. f Raphael Maria Do Franco ep. Catacensis. Philippus cp. Miletensis. f Vinccntius Bisccglia cp. Thermularum. f Petrus Rota ep. Guastallensis. + Aloysius ep. Neritonensis. + Eleonoras ep. Montisalti. t F. Darius aep. Scopiensis. f Leonardos ep. Asculi, et Ceriniolae. t Fr. Aloiaius aop. Ircnopolitanus. + Petrus ep. Molinensis. f Fr. Amatus Paguucci op. Agathoniconis. Antonius Petrus IX Hassun patriarcha Ciliciensis f Fr. Angelus Kraljoviô cp. Metellopolis et vie. Armcnorum. apost in Hercegovina m. p. Pietro Apelian arcivescovo di Morase. t Fr. Petrus Beverini ep. Sappensis. Giovanni Ghiuregbian vescovo di Trebisonda. t Fr. Aloysius Moccagatta ep. Zenopolitanui. Stefano Melchisedech vescovo armeno d'Erxerum. f Fr. Eligius Coei cp. Prienensis, D Stephano Israélien vescovo di Karputh. t F. Paschalis ep. Antiphellensis. t Gregorius aep. Compsanus administr. Campa­ t Raphael Morisciano ep. Squillacensis. mente. t Carolus Pootcn aep. Antibarcnsis et Scodrensis, f Petrus Maria Vranckon ep. Colophoniensii vio. t lacobus Donnelly cp. Clogherensis in Irlandia. t Philippus aep. Caietnnus. apost Bataviensis. t losephus Maria Fanelli ep. Sancti Angeli Lom- + lacobus ep. Brisbanensis. t Augusta» Maria Aloysius, ep. Natchitochensis. bardorum et Bisacicnsis. t Ansclmus Fauli ep. Orossetanus. t loannes losephus ep. Andrionsis. t Fr. Raphael Corradi op. Balneoregicnsìs. t loseph ep. Oppidensis. t Nicolaus Adames, ep. Halicarnassensis, vic. apost. t loseph Maria cp. Montisfalisci. Loxcmburgensis. f Antonius cp. Placentinus. t Ilcnricus ep. Gandavensis. f Edmundus F. Guierry, ep. Danabensis. t Michael Adrianos Hankinson ep. Portui Ludovici. f Innocentius ep. Eugubinus. t Petrus ep. Delconent . * t Franciscus Giampaolo ep. Larinensis. Franciscus ep. Iraquí «bmiensie. f Vinccntius Rubensis et Butuntinus cp. t Aloisias Sodo ep. Tholesinus seu Cerrctanensis. t Franciscos Xaverius cp. Caitrimaris Stabiarum. t Leo Meurin S. I. ep. Ascaloncnsis, vie. apost. + Dominicus cp. Diancnsis. f Hcnricu· ep. Casertanus. Bombaycusis. Franciscus ep. Abcllinonsis. t J. B. Miégo ep. Messcnensis. pentii caput lienta \ irgo contrivit, ita solomni hac A uova glorilo suno manifestatione Christi Filii sui, suosque hontes in hao piaculari aetate g rosea n tes invicte eo n toroL Si illa quidem ad nos misericordes oculos convertat, immanes, qui debacchantur errores, rationalismuin praesertim ct matcrialiamum, ceu tumentes aequoris fluctus confringendos, vitiaque nefanda, quao voluti N oeni i aovo terram undique polluunt, cxulaturn. foro confidimus. Quin irnmo ipsis catholicae fidei adversariis, praelucento maris Stella, ad Petri navigium festinanter remeantibus, unum erit ovile ct unus pastor. Quao cum ita sint, sanctissimo pater, sacerdotii culmen ct apex, ot ecclesiae catholicae os, nos Vaticani concilii a te indicti patres ad tuos pedes, do quibus dictum est: Quam pulehri pedei evangelizantium pacem, evangtlizanlium bona, devoto provoluti, Deiparam anima immaculata ot virgineo corporo in caelos viventem, supremo tuo magisterio, in hac sacrosancta synodo firmari, proclamari, de­ finiri, enixis precibus postulamus; ideoquo chiro­ grapho nostro has supplicationes fidenter ob­ signamus. t f f t 81· C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 488 t Adrianos Languillat 8.1. ep. Sergiopoiitonua, rie. A atquo definiri n sacrosancta λ aticana synodo quam apost Nankinonaia. ardentiaaimo expetunt t losepbus Giagia aep. maronita Cipri. f Stepbanua ep. Bethleomensis. f loaephus Matar aep. maronita Alepi. f Eugenius, ep. Basileensis. t Petrus Bostani aep. Tyri et Sidonidia Maroni- f Victor-Augustus aep. Mochliniensis. t Gaspar losophus ep. Tornaccnsie. tarum. 18 d. f Joannes I. ep. Brugensis. Cum infrascripti concilii Vaticani patres iuxta 18A perpetuum utriusque ecclesiao sensum et veneran­ Cum intor ea, quae universalis ecclesia cre­ dam traditionem beatam Mariam Virginem intuitu mentorum Christi lesa Salvatoris, sicut de peccato denda semper retinuit, ao Christi fideles maxima per immaculatam conceptionem et de concupiscen­ devotione venerati sunt, sit illud finale privilegium tia per virginalem maternitatem, ita de inimica beatissimae Virginia matris Dei Mariae, cx quo morte singularem triumphum retulisse, per accele­ creditur, quod, sicut a Deo, qui eidem fecit magno, ratam ad similitudinem Filii sui resurrectionem, custodita fuit a corruptione peccali in ipso suo firmissime teneant: ideo, ut eius gloria novo splen­ primo introitu ad vitam, sic et in felici suo oxitu, dore augeatur clueque praesidium ad interimendas ob reverentiam virgineae camis, ex qua carnem haeresea hac nostra piaculari aetate gradeantes, sumpsit, a corruptione corporis servatam immunem, eam que et Deam Filium eius impetentes, magis B quin tamen ecclesia docens hoc do fide definierit; magisque ecclesia experiatur, et christifideles vo­ infrascripti sacri Vaticani concilii potrea, ad maio­ torum sint tandem compotes: Deiparam anima et rem Dei, Dciparaequo gloriam, ad meritum et fir­ corpore caelo adesse viventem solemniter declarari, mitatem fidei, ad fidelium consolationem, devotissime proclamari atque definiri a sacrosancta Vaticana efflagitant, ut de doctrina corporeae Virginis as­ synodo, quam ardentissimo expetunt. sumptionis in caelum in ipso sacro concilio per­ tractetur, ac (quod Deus concedat) si ipsi videbitur, f Petrus do Villanova Costellarci aep. Petrensis. dogmatice declarare ac definire dignetur, Mariam t Josephus Ignatius, aep. Quitensis. Virginem sanctissimam corporo et anima, ftd simi­ f Salvator aep. ep. Auximanus et Cingulanus. litudinem Filii sui Salvatoris nostri, in caelis gloriose t Aloysius ep. Berissensia. regnare. t Thomas ep. Rccinetensis et Lauretanus. t Ambrosias, ep. de Chilapa. + Fr. Fidelis ep. Rosaliensis et vie. aposL Tuneti. + Germanus ep. de Chispa. t Fr. Michael Angelus Jacobi ep. Pentacomiensis t Bonifacios Antonius ep. Neo-Pampilonensis. et vìe. aposU Agrae. f loanncs B. ep. de Tulancingo. t Fr. Paulus Tosi ep. Rhodiopolitanus, vie. «post. Fr. Joannes I. de lesu ep. de Comaysgua. Patnao. Calixtas ep. Patentia, t Fr. Franciscos Dominicus ep. Aegeneis, et vie. Bernardus aep. de Guatemala. a post. Sophiensis. + Petrus, aep. de Gaadalaxara. C t Fr. Antonius Maria ep. Nucerinus. f Carolus cp. Poptyancnsis. f Fr. Bernardinus ep. Tarracinensis, Setinus et PriRemigias, ep. Conchonsis. veruensit. loseph Ignatius cp. Riobambensis. t Fr. loannes do lesu ep. de Comayagua. Fr. Buenaventura obispo de Salla f Fr. Eustacbius Zanoli ep. Eloutheropolitanus vie. t Petrus cp. S. Sebastiani Fluminis Januarii, apost. Uu-pe. f Aloisias, cp. Fortalexiensis. + Fr. Laurentius Bergeretti aep. Nnxienaie. t Leonardos ep. Ascali Satriani, ct Ceriniolae. f Fr. Raphael De Ambrosio aep. Dyrrachieneis. t Antonius, aep. Salernitanus. t Fr. Joseph Novella ep. Patarensis. Philippus aep. Patraconsis. t Fr. Gabriel ep. Euriensis. t Henricus cp. Casertana?. t Fr. Gabriel ep. Mellipotamensis. loannes op. Calatanisiadensis. 18 g. Vinccntias cp. Pennensis et Atriensis. Bartbolomacus cp. Calvensis nc Theancnsis adCum infrascripti concilii Vaticani patres iuxta ministr. «post. Castollanctensia. perpetuum utriusque ecclesiao sensum et traditio­ t Bonaventura ep. iam Liparensis. nem venerandam, beatam Mariam Virginem in­ f Josephus ep. Nolanus. tuitu meritorum Christi lesu Salvatoris, sicut de t Fr. Thomas Michael cp. Tancneis. peccato per immaculatam conceptionem, et do Laurentius Pontillo ncp. Cusentinus. D concupiscentia per virginalem maternitatem, ita et Fr. Antonio M. Fania vescovo di Marsico e Potonxa. do inimica morto singularem triumphum retulisse per acceleratam ad similitudinem Filii sui resur­ 18e. rectionem firmissime teneant; ideo, ut cius gloria Cum infrascripti concilii Vaticani patres iuxta novo splenderò augeatur, cinaque praesidium ad perpetuum utriusque ecclesiae sensum et traditio­ interimendas haereses hac nostra piaculari aetato nem venerandam, beatam Mariam Virginem intuitu grassantes, camquo et Deum Filium cius impeten­ meritorum Christi lesu Salvatoris, sicut do peccato tes, magis magisque experiatur, et christifideles per immaculatam conceptionem, et do concupiscen­ votorum sint tandem compotes; Deiparam anima tia per virginalem matemitatem, ita ot do inimica ot corporo eaelo adesse viventem solemniter decla­ morte singularem triumphum retulisse per accele­ rari. proclamari, atquo definiri a sacrosancta Vati­ rat am ad similitudinem Filii sui resurrectionem fir­ cana synodo quam ardentissime expetunt missime Umeant: ideo, ut cius gloria novo splen­ (LfB) Ignatius Philippus Harcus patriarcha dore augeatur, eiuaqno praesidium ad interimendas Antiochiae Syrorum. haereaet hac nostra piaculari aetate grossantes, f Fr. Franciscos Xaverius ep. Murantis. camquo M Deum Filium suum impetentes, magis 18A magfoquo experiatur, et cbrintifidelcs votorum sint Cum infroscripti concilii Vaticani patres iuxta Undem rompoUn; Dripnratn anima *»t corpore caelo ad(M«F viventem enlcmmUr declarari, proclamari. perpetuum utriusque ccelrrinr »οη«·ιυ et traditio- •189 POSTULATA DE ASSUMPTIONE B. MARIAE VIRGINIS 490 nem venerandam, buntam Mariam Virginem, in- λ potius acclametur Assumptio beatae Mariae Virginis tuitu meriturum Christi lesu Salvatoris, sicut de in caelum. Indicandii ut postea verbo explicentur. peccato per immaculatam conceptionem, et de con­ 1. Dogma fidei est conceptio immaculata beatae cupiscentia per virginalem maternitatem. ita et de inimica morte singularem triumphum retulisse, per Mariae Virginis; dogma fidei oportet esse eiusdem acceleratam ud similitudinem Filii sui rcsurrectio- beatae Mariae Virginis assumptio. 2. Peccati stipendium mors. Quae non pec­ nem, firmissime teneant: ideo ut cius gloria novo splendore augeatur, ciusquo praesidium ad interi­ cavit, poenam peccati non potuit ferre. Decuit in mendas haereses hac nostra piaculari aetate gras- caelum gloriose transire. 3. Sicut praemium immunitatis est glorificatio santus. mugis inngisquo experiatur, et christifidcles votorum sint tandem compotes; Deiparam anima desumpta ex radice sanctificationis, ita et trium­ ct corporo caelo adesso viventem solemniter decla­ phalis corona debuit esso in beata Maria Virgine rari, proclamari atque definiri a sacrosancta Vati­ assumptio singulariter gloriosa. 4. Festum quo celebratur assumptio beatae cana synodo quam ardentissimo expetunt. Nos quidem cum omnibus patribus certam fiduciam ha­ Marino Virginis in caelum solemnis quaedam pro­ bemus, generalia comitia catholicae ecclesiae, quao fessio est fidei populi chrLtiaoi; idcoque acclamatio sub tam faustis auspiciis nlmao Murino Virginie in concilio dogmatis assumptionis beatae Marino ab omni labo originali immunis tam felicia exor- Virginis, necdum augebit pietatem credentium, sed dia habuere, ipbu protegente, interruptis cunctis 11 magnam tenerrimamquo consolationem universo hnerosibus, ad desideratam usque metam quam conturbato praestabit. primum et feliciter foro perventura. Romao dio 8 ianuarii an. Dom. 1870. Fr. Thomas Maria Gentili episcopus Dionysiensi·. Antoninus episcopus Giennensis. 18 Í. Cum inter ea, quao universalis ecclesia cre­ denda semper retinuit, ao Christi fideles maxima devotione venerati sunt, sit illud finale privilegium beatissimae Virginis matris Dei Mariae, ex quo creditur, quod, sicut α Deo, qui eidem fecit magna, custodita fuit a corruptione peccati in ipso suo in­ troitu ad vitam, sic et in felici suo de mundo exitu, ob reverentiam virgineae carnis, ex qua Deus ipse carnem sumpsit, α corruptione corporis servatam immunem, quin tamen ecclesia docens hoc de fide definierit: infrascripti sacri Vaticani concilii patres, ad maiorem Dei, Deiparaeque glo­ riam, ad meritum et firmitatem fidei, ad fidelium C consolationem, devotissime efflagitant, ut do doc­ trina corporeae Virginis assumptionis in caelum in dicto sacro concilio pertractetur, ac (quod Deus concedat) si ipsi videbitur, dogmatico declararo ac definirò dignetur, Mariam Virginem sanctissimam corporo et anima, ad similitudinem Filii sui Salva­ toris nostri, in caulis gloriose regnare. Uenricus Corvnju abbas ot praeses generalis con­ gregationis Cnssincnsis Italicae O. S. B. Fr. Bernardinus u Portugruario minister generalis ordinis Minorum. Fr. Nicolaus minister generalis Cappucinue. D. Franciscus Maria Cirino vicarius generalis cleri­ corum Regularium. Petrus Beckx praepositus generalis societatis lesu. Nicolaus Mauron, superior generalis» congregationis sanctissimi Redempteris. Basilius Grifoni O. S. B. abbas vicarius generalis congregationis Camaldulensis. Guliolmus de Cesaro abbas generalis et ordinarius Montis Virginis. D. lulius do Ruggiero abbas ordinarius sanctissimae Trinitatis Cavensis. Franciscus Lcopoldus Zelli abbas nullius S. Pauli do Urbe. D. Carolus Maria do Vera abbas ordinarius Montis Cassini. 18 k. Propositio nd concilium1. Episcopus Gicnnensis In Hispania petit ad con­ cilium ut tamquam dogma fidei declaretur, vel * A concilii secretario ad secrr Urium Deputation! * mioa die 26 februarii 1870. Acta, num. 175. Ibidem exstat prolixior tractatus de eodem argumento exaratus a Ferdinando Blnerle dioecesis RotUnbnrgeari· presbytero, qui eum summo ponti­ fici Pio IX exhibuit. 18». Episcopi S. (JJirlstopliori de llavnini votum circa B. V. ac Dei pen i tricis Marine assumptionem in caelum1. Ad sanctissimum dominum nostrum Pium papam IX: humillimae preces circa beatae Virginis ac Deigtnitricis Mariae assumptionem in caelum: quas supplex fundit Hyacinthus Maria episcopus S. Christophori de Hacana. Ne laeteris, inimica mea, inper me, quia eccidi: consurgam cum sedero in tenebris: Dominus lux mea est. Mich. VII, 8. Veni de Libano, soror mea sponsa: coronaberis. Cant. IV, 8. Beatissimo pator. Optatissimus, ac valde cordi meo desiderabilis tandem illuxit dice, in quo Deus, misericordiarum pater, quod maxime expetebam, concessit mihi, episcoporum omnium minimo, nempe, ut ad vestrae sanctitatis pedes humillimo provolutus cordis mei ardentissima desideria aperire, ac nota facere possim, ac preces supplici animo fundere, quas vestram sancti­ tatem ea, qua semper pollet, clementia ac bonitate, exaudituram minime dubito: deaidorium enim pau­ perum exaudivit Dominus et praeparationem cordis eorum audit auris Dei. Et quidem, beatissime pater, cum maxima fiducia ad thronum, in quo, vestra sanctitate Dei vices in terra gerente, ipsomet Christus vivit, et sedet, et imperat, ac regnat, me accedere profiteor, eo quod certo sciam neminem ad hoc vere summae in terris glorino fastigium, digno eccederò thronum gratiae, quin impetretur, quao expotit. Maior etiam cordi meo inest fiducia, dum de Doigenitricis gloria coram vestra sanctitate, cui inter omnes, ni dicam super omnes, principia apostolorum successores, praecipuam Deus contulit erga virginem Muriam dilectionem, agero intendo. Hoc enim permultum mihi arridet: cum profecto vestra sanctitas, omnes ct singulos ad vestrao beatitudinis pedes pro qualicumque negotio accedentes, benigne excipia^ benignissime profecto excipiet, qui pro virginis Mariae honore amplificando 1 Pratchriasiinaa hinc diis* r( alitem antea prursu* i»· editam e schedi· meis nuper «vulgavil reverrnduauan· Paula· Rennndio, La doctrine de Γ.Ιο^ΐΜρΤύ*· dr Ii T. SL l’ierpr. Sa dífaibüdi «taime dogtnt de foi Arine (Pari­ siis. 1918). p. Î31-256. Ibidem M18-WQ, Ubeutnr dxwtnU 18 a—18A, rum pa traca «ubjcripli^nibus a me edituri opti»· rabmmhtritia. 491 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 492 ac procurando legationem sumit Ilis proinde pro- a nunc tandem accedo. Vestram eapropter deprecor latis, ad ea, quae exponere ac postulare oportet, sanctitatem, ut, quae sequuntur, legere non tncdoat enodanda, securo pede progrediar. Nihil omnibus sancti Petri siicceasnribus, Romanis A non paucis annis, beatissime pater, praeser­ pontificibus, beatissime pater, antiquiu· * in animo tim tamen postquam ad Sancti Christophori regen­ fuit, quam sanctam Dcigonitricem omni proreus dam ecclesiam a vestra sanctitate gratiam ac mis­ cordis ac mentis affectu venerari, ipsius excellentias sionem accepi, in animo semper habui beatissimam sartas tee Usque ab haereticorum insidiis ser * aro, virginem Mariam, «if hunc solem Λ latis, vel ab ipso Christo Domino nostro apostolos electum conspicere nudis oculis cupientes, et eius edoctia, detrectandis. Profecto, quao do ip»a imma­ malcntatem »-crutari. opprimerentur ab ipsius gloria, culata mundi regina et angelorum domina hi ho­ Untamquo Virginem tamquam Deum adorare forsitan minum sceltativsimi dixerunt, ac impraesentiarum tentarent. dicunt, describere mens dubitat, calarnusque refugit. Alio autem modo rea po«tca evenerunt: quis Quao etenim, nisi ex inferis prodeuntium monetenim dicem sufficit quot Virginia praeconia, quo»ve struorum, lingua dicoro audebit illam Spiritus sancti budes Ambrosius, Chry»ontumu», Hieronymus, So­ virginalem sponsam, quae, i promet operante nc de phronius, nliiquo sancti putres, ecclesiao praedura ipsius virtute, Verbum Dei concepit, nec minore m quarto ac quinto sacculo lumina concinuerunt? caelesti robnre interveniente, in lucem edidit, illum* Qui· ea. quao Petrus Chrysologu», Cyrillua Alexan­ que virgineis uberibus lactavit, million milliesque drinus, loannes Damascenus. Tarasius. Germanus, illum osculando, ot nt unicum Filium Dei ac suum lldcplionsnx. Epiphanius, liidorua Tbeasaloniccnai», diligendo, ncc virginem in partu manshuc. ncc Anselmo». Bernardus, Bonaventura nc Thomas Aqui­ cantitutem postea servasse, quinimo alios, quos in nas, ecclesiae patres ac doctores, de Virgine narra­ evangelio fratres Domini nominatos invenimus, cx verunt, quantum bat est dicere queat, iliaque mento loseph filios habui aso? tenero, ac lingua exprimere, quae praeclarissimi Unce ulinque vere horribilia. horum temporum fidelium paedagogi Antoninus Florentinus, Bernardi- haereticis blaterant: haec etiam ubique,quod maxime nu» Senensis, Thomas n Villanova, Petrus Caninius, B lugendum, libercolo» his blaspbemiis repletos cxAlphonsusquo do Ligurio, aliiquo prope innumeri pargendo, percrebeareru satagunt, mendaciis ac sapientes ac pii viri de laudibus virgini» cecinerunt, naeniis virginitatem beatae Deigenitricis in partu nc denique describere qua voce, quo cordis affectu, inficiantes, ac benedictam inter mulieres in male­ quautoqun animi delectamento ea fidelibus explica­ dictione filiarum Evao implicatam ac aerumnis in bant, nc pro gloria Dei, ct Virginie matri» honoro, partu, aliarum more mulierum, ob peccati poenam sed ct fidelium consolatiuno et solatio vulgabant, multatam dicentes: do quibus quid aliud dicendum, nisi quod, ut semper assolet, mentita est iniquitas ac vulgari faciebant? Impossibile hoc cese omne» norunt: interca tamen sibi ? Nam, qui traditiones omnes divinas, inter quas neminem latet cx his omnibus duo colligi, venera­ tionem, nempe, nc fidelium erga beatissimam vir­ virginitas Deigcnitricis Mariae post partum numera­ ginem Dcigonitricem dilectionem, a primis ecclesiae tur, inficiantur, aniles brachiis apertis amplectuntur exordiis una cum fide in eius Filium in corde creden­ fabulas, ut errorem suum sustineant et inter homines tium innatam fuishO, cainquc non aliunde haberi, rudes ac litterarum parum gnaros baereaim plantare nisi ex vera in Deum fido et dilectione: unde cum possint Miruiu autem, quo tandem error ac mentis omni veritate dici potest neminem in ecclesia Deum pervicacia homines perducunt: hi enim impiissimi diligere se gloriari posse, quin cius etiam matrem homines, carnem ubique sapientes, ncc aliud nisi veneratione afficiat, ac in ea fiduciam ac apem habeat carnem redolens percipere valentes, non equidem Quis namque innoro prosequi dicendus filium, quin C virginitatem, uut puritatem, sed nec honorem cuiusct eam, quae illum genuit, affectione ac reverentia cumque, vel parum mulieris, proprium, beatissimae etiam prosequatur? Profecto dicendum, ex eodem Spiritus sancti sponsae concedunt, enmque inter fonte atquo cx eisdem rationibus dilectionem ho­ vorc muliercula», do quibus, quao Christus Dominus minum in Redemptorem ac in oiu» Genitricem Samaritanae dixit, affirmari possunt, collocare ten­ dunt, dum asserunt cam ex loseph alios habuisse provenire. Quia autem improbi homines, qui statini ac ipsa post eius primogenitum lesum filios, quua fratres ecclesia fundata ac stabilita fuit, in Christum in­ evangvlium dicit, O vere animalia in volutabro surrexerunt, atque cius ecclesiam vexaverunt, iu luti lota! O vere carnale» homines, quae Dei sunt ipsam eiiiH immnculntum matrem etiam debacchati non percipiente», qui carnaliter sapiunt, carnem sunt, dicere oportet, quod cimili modo mendacii ho tantummodo cogitant, quibus spurcitia carnis oculos haerebis natura ad piam matrem nullomodo honoran­ habere sublimes, caelumque tueri, abstulit, ut non dam ac venerandam homine» proclives facit, quem­ nini in terram oculos declinent, et in eis impleatur admodum dilectionem Dei habente» naturali pror­ quod canit propheto, dicens: ^Obscurentur oculi sus gressu ad ipsum Virginem diligendam inclinantur. eorum, nc videant, et dorsum eorum semper in­ Hinc facillimo conspiciendam se haec scelestum curva/ (Psalm. LXV1I1, 64.) Quis enim umquam talia audivit? Nonne, quae hominum iniquitas ao miseranda conditio ubiquo praebet; duin enim Arius divinitatem Filii inficinba- cx Spiritu sancto concepit, do homine concipere tur, ac creaturam illum appellabat, nonno in matrem D vellet? Nonne, quae materni tate m Dei detrectavit, insurgebat, et illam nequaquam inter mulieres bene- eo quod virginalem puritatem omni cuicumque dignidictam faciebat? Undenam Virgo super omne» tati, etiam divinae maternitati», praeponeret, nec mulieres benedicta, nisi quia Filium suum, eumdem- Dei esso mater adsensa est, nisi postquam α cadite que cum Patro meruit habere communem? Sublata audivit virginem ipsam semper mansuram. ad carna­ proindo divinitate Filii, etiam omnis matris digni­ lium transiret oblectamenta nuptiarum? nonne, quae tas, ct gloria, ac excellentia auferebatur: idipsum Filium perperit Altissimi, cui Pater caelestis omnem Nestoriu», licet alio modo, facere tentavi!; idquo in caelo ot in terra dedit potestatem, regnum etiam assequi voluerunt quicumquo vel minimam gloriam, illi tribuens David patris sui secundum cani em, quae ad divinam Virgini» mnternitatem perlinet, cuius imperium sicut dies caeli, et thronus eius «icat sol in conspectu Dei manet in aeternum, filios habere labefactare quoquo modo tontanint. Novissimi» autem temporibus advenientibus, in vellet servo» peccati, et damnationis et gehennae? quibus puteum abyssi apertum fuieao, ac ex eo Nonne, qUao angelorum regina, caelorum domina, hacrcsum ac haereticorum turbas,'locustarum more, totiua mundi haeres, ropera tri x Erae, ac totius exiisse omnino certum est, in nullo alio, tanto generis humani decus et gloria ex eo devenit, quod furore impietis efferbuit, quam in virtutibus ac ex­ Filium Dei de Spiritu sancti virtute generare meruit, cellentiis beatissimae Virginie inficiandis, ac pii» et ipsiusmet Spiritus sancti gratia, quemadmodum ecclesiao traditionibus circa hanc piissimam mntrom virgo concepit, etiam virgo peperit, serva, ct ancilla, Dei ab apostolis acceptis, et a Spiritu sancto reve- ct ignobilis, et vilis, ct abiccto, et vere con temp ti- 495 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 496 bilis fieri vellet, ad carnalis sponsi amplexus transe- A etiam honorem ab aliis tribuendum impedire gestiunt undo, et carnalis, qnam nesciebat, vere innocens ac audire debent quae Apostolus fidelibus Corinthiorum impolluta, concupiscentiae experimenta capiendo? dicebat: non est bona gloriatio vestra (I Cor. V, 6). Deliramenta prorsus baec sunt, quae infernus con­ Ut quid autem do hac loquentes gloriatione, dice­ cepit, et ex eo prodeuntes haereticorum turmae mus eam non bonam? Quin et impiam, et blasinter homines vulgarunt, ut, foedata matris digni­ phemam, et iniquam, veram Christi Domini reli­ tate, ex qua prodiit nostra salus, omnia etiam ad gionem destruentem, ac omnes fidelium virtutes ad ecclesiam catholicam pertinentia, foedata etiam, et orcum relegantem. Filii profecto absque matre huiuscemodi haeretici dicendi: cumque huiuscemodi spurcitiis obvoluta, irent Nec minore animi vesania in beatam virginem eos esso compertum sit, quam cordis affectionem, semper debacchantes, haeretici omnia inficiantur, quae viscera misericordiae, quam etiam erga Deum quao ad eiusdem Virginis gloriam ac nostrum etiam dilectionem habero possunt? Ipsi profecto norunt: solatium et incolumitatem spectant Nihil omnino ipsi etiam, non nos, dicant. eam in caelis circa nos posse, do nullo ex his, quae Hia itaque rerum eventibus stantibus, videtur circa nostram salutem versantur, eam in caelis esse magnum inter inferni potestates et ecclesiam ca­ sollicitam, nulloque nos ipsius egere patrocinio, eo tholicam intercedere certamen: illae etenim totis quod sufficiat nobis lesna Christus, qui advocatus viribus Virginis Mariae glorias obnubilaro conten­ noster est apud Patrem, aliaque huius furfuris per­ dentes, magna vi dimicant, ut id assequantur: haoc multa indesinenter praedicant. Simili etiam modo B autem e eontra, ipsam immaculatam Deigenitriccm, fideles, imagines beatissimae Virginis, sive pictas quae fons lucis eat ac veritatis, materquo omnium sive sculptae apud se retinentes, idololatriae insi­ nostrorum, quos Domino pariuriit, cum Filium Dei mulant, cos a cultu ipsius mundi reginae retrahere suis castis visceribus genuit, toto cordis ac mentis intendentes, ab cisque solatium, spem, ac consola­ affectu magis inagisque honorare contendit: ut, quo tionem auferentes. validius portae inferi eius dignitatem impetere ten­ Nova profecto baec non sunt in ecclesia, quae, tant, eo ferventius eam ipsam et ecclesia cum om­ iconoclastia ecclesiam ipsam ac pietatem vastan­ nibus filiis suis beatam, ac millies beatam, di­ tibus, innumeros prope ac gloriosos martyres ha­ cere. illius dignitatem extollere, virtutes praedicare, buit pro defensione sanctarum imaginum. Aliunde merita laudare, et cius apud Filium potentiam, ut autem, quam ab invidia diaboli ac huius nequissimi illum propitium nobis suis precibus reddat, magis spiritus in beatam Virginem odio haec omnia haud notam facere, et publice confiteri, eamque omnes provenire, omnes norunt: interea tamen, quis a lacri­ ac singulas baeresea interemisse, hostes veritatis mis temperaro queat, dum hanc videt haereticorum prodigasse, ecclesiam ipsam vclut matrem fovisse, hominum insaniam ac vesaniam contra sanctissimam ac fovere, at semper protexisse, non desinat. Deigenitricem ? Habemus certo Redemptorem, qui Eapropter, beatissimo pater, ad vestram sancti­ sanguinem fudit, ac vitam dedit io cruce pro nobis: tatem cum plena fiducia accedo, ut mea desideria, sed, nonno aliunde quam a beatissima Virgine hanc quae equidem, et omnium sacrorum antistitum fore vitam ipso Redemptor hausit, et hunc sanguinem C non dubito, ni dicam et cunctorum Christi fidelium, sumpsit? Habemus etiam advocatum apud Patrem ultro depromam ne patefaciam. Cui autem cum Imuid Christum ipaummet: eed. nonne haberemus, maiori fiducia baec palam aperiam, quam vestrae nisi sanctissima Virgo, ab angelo sciscitata cl ex sanctitati? Non etenim tantummodo cum funda­ Dei mandato salutata, ac quaerita, an vellet ease mento fidei ac petra ecclesiae, veritatisquo ac pie­ mater Filii sui, ipsa respondisset: ecco ancilla Domini, tati» magistro et totius orbis doctore, cui Christus fiat mihi secundum verbum tuum? (Luc. cup. I. 38.) Dominus oves et agnos pascendi partes in beati Tantusne honor debetur Filio, quia carnem assumpsit, Petri persona commisit, loquor, sed cum Romanorum ut nullus omnino debeatur ipsi mot matri, quia dedit? pontificum praecipua summitate, quem Deus ab Nonno regibus ac huius mundi principibus quid­ aeterno eligere voluit, ut super pulcherrimum, ac quam aufertur honoris ct gloriae ex eo quod sub­ Spiritui sancto amabile, concupiscibile, ac desidera­ diti, gratum impetrare volentes, ad cubilia acce­ bile, sponsae suae, Doigenitricis Mariae caput, decoris dant reginao ac matris, ut ipsa ad sponsum et filium, et gloriae pretiosissimam poneret coronam, de qua facilius miseri gratiam obtineant? ipsaxnet mundi Regina in tantum gloriatur, ut eam Nutnquam profecto huiuscemodi res inter ho­ cuicumque aliae praeponat, eo quod ad illam, quao mines locum habebunt, cum gloria matris sit filius supra angelos et urchangelos infinito eam extollit, sapiens, nec in aliquo alio filius iungis glocietur, dignitatem, ut Deum scilicet in sinu suo concipere quam in matre honoranda, ac in honoribus ab aliis mereretur, nunquam pervenire potuisset, nisi a primo erga illam exhibitis. Sed, quid haereticorum mente D suae conceptionis momento de daemone victrix, ac corde miserius ac aridius? A Virgine, quae Dei omnino impolluta, ac prorsus immaculata, Deo dia­ Filium a Spirita sancto concepit, non modo modi­ rissima, ct gratia undequaqne plena extitisset. cam virtutem, sed etiam vel minimum honoris, Quia ergo vestra sanctitas, dum dc fido tenendum quod quaecurnquo mulier e minoribus ud sublimia decrevit beatissimam Virginem in primo suae Con­ thori regalis a principe elata, haberet, expungunt, ceptionis momento, intuitu meritorum Filii bui, Do­ afium cum caelesti sponso pro filiis procreandis mini nostri ac Redemptoris mundi, ab omni peccati sponsum illi tribuentes, iniuriamque illi inferente», labe fuisse servatum immunem, ct in gratia concep­ quam quaelibet mulier, utcumque parva ac misera tam. omnibusque virtutibus ornatam, serpentis antiqui et rerum ignara, omni proreus vi a se repelleret: caput in felicissimo instanti conterendo, et omne a Deo autem, qui sapientiuimu· est, ac piisrimus genus humanum solando, ac honorando, plurium et misericors et iustus. omnium filiorum, etiam ru­ saeculorum expcctationem. catholicorum regum, et dium oc imperitorum, maximo ubique terrarum ac populorum fidelium vota, sed et omnium fero sanctae gentium in honore propriam matrem habentium, et ecclesiae antistitum desideria et studium explevit: ab omnibus eam honorari volentium, virtutes ac ideu impraesentiarum, beatissime pater, ego epi­ animi qualitates tollere gestiunt. Proh miseri ·. Qui scoporum novissimus, auspicatissimam nactua occa­ Menim de huiuscemodi religione gloriantur, in qua sionem concilii oecumenici Vaticani proxime cele­ filii matrem absque honore debito »· haber»? con­ brandi, gnudens utique ct maxima cordò» laetitia , * acredo, vestram deprecatili u· sanctitatem, tendunt, nee eam ab omnibus h onorari volunt, quin perfusu 497 POSTULATA DE ASSUMPTIONE B. MARIAE VIRGINIS 498 ut novam ac fulgidam Deigonitrici coronam decernere a germinans, et immortalitatis ferens fructus. Symdignotur, novum etiam omnibus Christi fidelibus lae­ bolum porro semper viventis, semperque virentis, titiae ac gaudii illucescere faciat diem, novumquo qua potieris iucunditatis, hunc palmae ramum tibi do inferorum potestatibus triumphum universo orbi porrigere iussus sum. Haec intulit Angelus, quibus notum faciat, quo et Dei gloria augeatur, et ipsius dicti», et palmae ramo porrecto, discessit11 (De Dormit, Virginie decus fulgidius cernatur et ipsa etiam catho­ virg. η· VI). lica ecclesia in Domina hua ot mundi regina, do Nec quod do apostolorum adventa refert traditio morte ac inferno omnino victrice, magis magieque silentio praetereundum. Ipsa namque humilis virgo, gloriotur. suso ad caelos evectionis probo conscia, pias contri­ Omnibus namque fidelibus notum est, beatam bules suas ad se post paranymphi discessum venire virginem Mariam, per aliquos annos post Filii sui fecit, ac do caelorum gaudiis ac aeternao vitae gloriosam in caelos ascensionem inter apostolos et oblectamentis cum illis loquebatur, cosque do suo discipulos Domini et simul cum aliis fidelibus, in iam imminento ad aetherea regna profectu solabatur. terra vitam egisse, quos omnes ipsa, apostolorum Accidit autem, ut, edum hos purissima Virgo sermones regina ao magistra dulcissimis edocebat verbis, sola­ haberet, et familiaribus dulco instillaret solamen, batur, et, velut pia mater, fovebat, ac in omnibus quippe cuius lingua divinum quid resonans, et ad iuvabat. Cumque pcrplurimos iam Filio suo pro­ suavitatem effundendam, et ad ingerendum audien­ genitos filios in terra haberet, ac Romanis arcibus tibus iucunditatis sensum nata erat, intonat re­ et omnibus fere orbis, tunc notis nationibus ac B pente caoluin, tonitruis fremens, ac fragore suo, populis apostolorum praedicatione veritas fidei etiam quodam voluti signo dato, ministros, qui Dei matri illuxisset, tempus tandem advenit, quo ipsamet de extrema persolvant, assurgere iubet. Nubes vero e morte ac inferno victrix regina mortem oppetere multis partibus accurrentes, novum curruum genus debebat, non quidem ut multatum ex poena peccati seso funeris curatoribus subponcre properabant: et naturao debitum solveret, sed ut, in omnibus Filio utique, excitatis illis tonitruum fragoribus, non socua suo simillima, per paucum temporis intervallum ac per turbarum clangores exercitus in consuetum anima; corporo in terra relicto, ad caelitum evolaret pugnao ordinem convocatur, haud alitor ministri limina, ac lumine indueretur gloriae, quo lumen sanctae Virginis, quorum aures magnae huius mur­ aeternum videret, ac aeterno amplecteretur amplexu, muris indicium agnoverunt, voluti praecincti milites corporo illo angelis venerando interea inter angustias assurgentes, ad nebulas quasi equos conscendentes sepulcri manente, pannis obvoluto, lapido obsignato, accurrebant, amico agmini, Angelorum scilicet exer­ ac caetororum more, in tenebris dormiente et umbra citui, sumet adiungere properantes-. Haec laudatus mortis. Isidorus, cui consonant, quao antea dixerat ioannea Quod equidem ita ovonit: nam „ideo virgo cum Euchaitensis his verbis: „Et apostoli, alii aliis ex hominibus in terra post Filii in caelos discessum mundi plagis eodem tempore iam in unum con­ mansit, ait sanctus Isidorus Thessalonicensis (Serm. venientes, quinimo ut magis proprio dicam, ex aere, do Dormit b M.Virg. n° V), quoniam amor in Deum, nescio unde in terram pluentes, adproperant. O novam quo pridem ardebat, etiamnum, dum sancta illa carne 0 pluviam! Û viatores volantes! 0 pedites aothercos! detinebatur, ingens sumere incrementum poterat, ut Quao causa tam admirandi noviquo eventus? Undo ineffabilibus proemile caelestibus abunde ditari de­ nobis e nubibus homines? Quomodo e caelis tantus beret: insuper yero aliis quoque hic afferre poterat terrestris exercitus? Non ergo unus dumtaxat Elias utilitatem: iam nisi fructus, isque tantus, reconditus heic per aethera graditur: non solum Abbacuc subli­ fuisset, matrem quoque, ut arbitror, unigenitus eius mis supra nubem attolitur: neque solus Paulus o terra Filius, cum discederet, in caelum secum sustulisset41. ad tertium caelum rapitur, sed a caelo in terram Haec Isidorus. hic simul cum multis aliis se sistit/ (Dir. Ioan. Multa profecto antiquae traditiones de pretiosa Euchaiten. serm. do Deipar. Dormition. n’XIX.) morte, seu melius dormitione, beatissimae Virginie Haec, aliaque ox antiqua sanctorum patrum tra­ nobis retulerunt; paucis tamen haec dicenda, nun- ditione accepimus, ox quibus neminem latot bea­ cium scilicet nd eam venisse de caelo, nrchangelo tissimam Virginem naturae concessisse more cactend eam loquente, palmamquo in manu gestante, rorum hominum. Quod equidem adeo admirationem quam virgini tradidit in signum victoriae: apostolps parit, nempe quod ea, quao fons est vitae, pretiosum etiam in dissitis regionibus peragrantes, ad eamdem caput mortis gladio inclinaverit, ut tempora non sacratissimam invisendam virginem, prout ipsamet defuerint, in quibus inter aliquos invaluerit opinio expetierat, angelorum humeris portatos, advenisse, beatam Virginem nunquam, ut caeteri hominum, cosque sacrum corpus propriis scapulis extulisse, et fatis concessisse, sed ad caelos, morto non gustata, praeclarissima parentatione ad sepulclirnm detulisse, D migrasse. Do quo verba faciens devotissimus Io­ nique inter angelorum concentus, quos suis auribus tín nes Damascenus, veluti admiratione perculsus, quisque fideliam audiebat, atquo hymnos ot psalmos, ait: „ex qua omnibus vera vita manavit, quomodo pro ipsius virginis enarrandis gloriis concinnatos, 'illa mortem gustaret?u Sed difficultatem ipsemet terrae mandasse: quao equidem obiter referro non solvit, traditionem ecclesiao propalam confitendo: licet. pcedit, inquit, legi latae ab eo, quem genuit: et ut Et primum quidem, de angelo ad Virginem ad­ filia veteris Adam, veterem sententiam subiit: uam ventante permulta refert antiqua traditio: sequentia cius Filius, qui est vita ipsa, eam non recusavit/ etiam Virgini archangelum dixisse Isidorus Thessa­ (Do Dormit, virgin, orat Ίa.) lonicensis refert: „Gaudc, o Virgo beata, nam Filius Nec minori perspicuitate ipsemet omnis, quao tuus to ad so vocat, paratusque sublimis est locus, ecclesiao traditio a primo rerum exordio acceperat, qui te, o laude oinni dignissima, tertio ab hac lega­ Virginis transitum ar gloriosam sui corporis paren­ tione die excipiet. Fulgentissimnc enim lucis to tationem narrando, luculenter refert; ait enim: „ex splendor non periturus collustrabit, ct quodam quasi antiqua accepimus traditione, quod tempore glo­ fulgido indumento vita circumvestieris aeterna, quao riosae dormitionis beatae Virginia, universi quidem inenarrabiles tibi delicias, ot iugo in saecula cum sancti apostoli, qui orbem terrae ad salutem gen­ Filio tuo ac Deo gaudium tribuet. Avi» igitur, ani tium peragrabunt, momento tempori· in »ul»litne puritatis nitentissime: ave, alabastrum odore nun­ elati convenerunt Ivruaolymw cumque ilhc e<-rnt, quam deficiente plenissimum: ave. hortus vitam cis apparuit visio angelica, et audit4 esi psalmodia CüNOIL. OKNKUL TOMUS Ulli. 499 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 5OO caelestium potestatum, et sic cum divina gloria in A proficiscebatur, essent odore repleti, loculum clauaemaoua Dei sanctam tradidit animam. Eius autem runt/ (Do Dormit, virg. serm. 2.) Hoc etiam Virginis singulare privilegium refert corpus, quod Deum ineffabili quadam ratione susce­ pit, cum angelica ot apostolica hymnodia elatum, sanctus loannes Euchaitensis supra laudatus: post­ in loculo fuit depositum Gethsemane; quo in loco quam etenim lamentationem in oratione do Virginis angelorum cantus mnnsit tres dies continuos/ (De dormitione nc corporis tumulammo inducit, sequen­ tia infert: „at nemo haec vereatur: neque de huius­ Dormit, virgin, orat. 2α.) Magnalibus hisce, vere mirabilibus, explicandis mc modi angatur discrimine : novis enim nova congruunt, commentandis immorari mihi arrideret, quia cordi atquo iit, quae iugi quodam portento constant, ineundum mirabilem Deum in Virgine ubique prae­ merito alia portenta accedunt. Non cteuim tulit dicare: sed quia haud necessarium iudico, et illud penes eu tellus, quod erat caeleste: neque corruptio praetereo, ut bis iam dictis similia referam, quae quod immaculatum erat, invasit. Et hoc igitur a sanctus loannes Euchaitcnsis narrat, dum de dor­ tergo eam cito sequitur, ot animae prorsus imma­ mitione Virginis atque his, quae invisibiliter huius culatae incorruptum vestigiis haeret, et pari cum occasione evenerunt, sermonem texit: ^Christus honore α praeclaris illis satellitibus ad eanidem cum namque ipse, inquit, o caelo, sibi et amicas et illa quietem sortemque beatam evehitur: tantisper famulantes secura addocens virtutes, qoao circa nihilominus, quippe naturae lego morti traditum, ipsum satellitium agunt, huc usque in occuraum apostolorum simul ac sacerdotum munibus elutum, advenit: ot eam, quae toties ipsum alnis complexa B hymnisquo ac vocibus sacris collaudatum, ad aepulgestaverat, summo et utique sincero filii affectu eh rum defertur/ (Serm. in Deipur. Dormit η* XX.) vicissim amplectens sustinet: et mira quaedam fit Iisdem prope rationibiu, licet fusius ne ciegancompositio atquo rei parilitas. Dominus deducit bas i mis verbis, haec omnia, piisaimua Dcigeni tricis Dominam, Reginam rex, Sponsus sponsam. Filius praeco, Isidurus Thessalonicensis describit. Ait enim matrem, virginem qui purus. Sanctus sanctam, cunctis sanctissimam Virginem ex lectulo, in quo amore praeexcebior pracexcelsiorem omnibus, et caelum languens iacebat, verba suavitatis plena ad apostolos animam semetipso ampliorem suscipit: hi vero, fecisse, post quae Bbcnedictionem purissima ilia eis apostoli nempe, quao sunt funeris oblivioni haud impertiit, moeroremque eorum in laetitiam transmu­ tradunt, et ad corpus illud immaculatum et hospicio tat, ct omnibus pacem precatur et salutem. Tum Dei nobile curas convertunt- (Serm. div. Ioann. vero a sacratissimo corpore illo solvitur anima sanc­ EuoLaiL archiep. do Dormit. Deip. η°ΧΓΧ et XX). tissima, atque unigeniti ct omnipotentis cius Filii ma­ En quo modn hic praeclarissimus archipraesul nibus excipitur (serra, de Dormit Dcipar. η· XXI). Virginis transitum describit, perspicuis verbis separa­ Deinde incorruptum thesaurum, vas admirandum cae­ tam animam a corporo fuisse affirmans, adventum leste illud, quod caelis ipsis est sublimius, sub terra Christi ad eam suo sinu excipiendam narrans, et recondunt-(id. ibid. η· XXVII). Eadem circa apostoli ea, quae ad ipsius sacratissimum corpus terrae Thomae procrastinatum narrat adventum, ipsius refe­ mandandam apostoli peregerunt, non praeter­ rens animi moerorem ac pias lachrymaa, eo quod ter­ mittens. Et notandum quod antequam ad ulteriora 0 tio post traditum scpulchro diem advenerit, nec sancnarranda procedat, lachrymationcm et fletum in­ tissimae monentis Virginis verba audierit, ac, pari ducit. quasi dolens de tanti thesauri in terra recon­ cum aliis coufratribus sorte, benedictionem acceperit, diti amissione, velut si illud corpus, quemadmodum jjAudit interca Thomas mirabilia patrata, quae ab et alis, in pulverem conversum iri timeret. Ait onim: unoquoque narrantur, exaestuacquo animus igne cae­ „Proh dirum probrum! Quomodo enim non dignum lesti, cupitque, et hoc apostolos precatur, Virginis fuerit id, quod lamentetur! Proh iniuriam non feren­ corpus inanime licet, propriis oculis intueri, sacrasdam, quod mora primitias vitae possederit, atque quo exosculari manus, ac illud sacratissimum Dei illam sepulchrum tenuerit, quae partu suo vivifico cimclium adoraro: quod equidem fratres non re­ sepulchra evacuavit!- Haec divus loannes Eucbai- fugiunt, precibus antea Deo et Virgini porrectis, ut tensis de dormitione Virginis pertractando. e caelo lumen in eurum descenderet mentes, atque Ex his proinde, quae ex priorum saeculorum tra­ quod Deo et Virgini simul esset acceptum, pro tanto ditione accepimus, manifestum est, quod beatissima confratris levando dolore scirentvirgo Maria pretiosam in conspectu Domini, aposto­ Alia praeclarissima infert divus Isidoras, in qui­ lis ipsis ac multis fidelibus testibus, eam quo paren­ bus bcatissimao Virginis corporis incorruptio, ct re­ tantibus, oppetiit mortem, ipriusque sacrum corpus surrectio atquo in caelos evectio, luculentissimo inter apostolorum manus, ac eorum psalmodiam et describitur, his rerum eventibus ad lucem deductis, angelorum concentus nd sepulchrum delatum fuisse. occasionem praebente eodem apostolo, qui, sicut Alia autem plurima, eaque praeclariora, post Vir- D olim Dominnm resurrexisse noluit credere niai proginis transitum evenisse nos etiam docet traditio, priis oculis fixuram clavorum et lateris vulnus antea nempe, eam post mortem virtute Domini nostri e videret et manu palparet, fide nunc et charitate mortuis resurrexisse secundum carnem, atque ad plenus, ad munera obeunda apostolica redire nolebat, caelns fuisse assumptam. Quae autem, quantaque. quin virginalem exosculari manum illi liceret, cuius horum occasione magnalium evenerint, solus Deus benedictionem summopere exoptarat. nec habuerat. scit, qui facit mirabilia solus. Qu stituebat, nam ideo ex ea carnem sumpsit, ac in Nonne tanta humilitas ad caelorum suprema fastigia eius visceribus homo fictus est, quia puritato evehenda? Nonno, quam prodigio novo semper omnimoda mentis ct corporis illum extra »o exire morientem non vicit mors, dum animam habuit coegit, ac eius amoro volat rapi, iuxta illud: diris confixam doloribus, et iuxta erneem ob amorem „Averto oculos tuo· α me, quin ipsi mo avolare Filii cor gessit adamantinum, dnm ipsum, vero pium fecerunt" (id. VI, 4). Reginam tandem omnium cre­ et amabile, ferrea clavis, fel, aloe, spongia, lancea, dentium Spiritus sanctus eam instituebat, eo quod sitis, spina ot eruor promebant tyrannide, pi issi mam in cius utero virginali miraculorum maximum pere­ ac mirabilem matrem nova ac pulchritudinem omnem gerit, quod, nisi in immaculata ac luce puriori terra vincente ornaret corona? Coronavit igitur Filius fieri nequibat, quam in Virgine quaesivit, ac invenit, matris humilitatem, ac puritatem, necnon et forti­ iuxta illud: FTota pulchra e·, amica mea, ct tudinem, supra choros angelorum reginam eam macula non eat in te. Veni do Librno. veni, co­ constituendo, et potestates tenebrarum illius pedibus ronaberis (id. IV, 7, 8). Haec aliaque plurima, caque inenarrabilia pro­ subjiciendo. Quid autem de sponsi corona dicendum? Ex fecto, sanctorum patrum mens in Mariae ad caelo· sacris litteris accepimus, ideo praecipue virginem assumptione vidit: attamen de hae re recte cum Mariam beatam fuisse, quia credidit: Beata, qnae Damasceno dicore possumus, quod nemo sit morta­ -um * pro credidisti, dixit illi Elisabeth Spiritu sancto plena, lium. qui sacrosanctum Deigenitricis di»c quoniam perficientur, quae dicta sunt tibi a Domino/ dignitate laudare queat, nec si sexcenis· quidem 507 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 508 linguas, tatidemque ora habeat. (De Dormit. Virg. A citus in mente fidelium orat impressum, ut, nec serin. 2). Id tamen dicendum, quod omnes bea­ quidem mortem oppetere dobuisao beatam Virginem tissimam Virginem in caelis prope Filium sedentem, crediderunt, eo quod ipsa, semper illibata et absque ac continuo pro nobis ipsummct Filium precantem, peccato concepta, mortis ¡aculis subiacero nullo contemplati sunt: nihil proinde mirum, si verba illis modo patuerit, cum mors sit poena peccati. Quem defuerint, dum ea dignitate, qua par est, eius erga sensum fideliam his verbis explicat sanctus Epi­ nos dilectionem, eius etiam erga Filium potentiam, phanias (Haeres. 78), dum ait nso nolle de hoc ac supra infernas potestates imperium ac domina­ texere sermonem, co quod nihil do murto Virginis tionem, explicare voluerunt Spem omnium patri­ in Scripturis sacris dicatur, nec aliunde certum sit, archarum, gloriam patrum, praeconium apostolorum, an mortua fuerit, vel absque morte in caelum as­ . * honorem martyrum, laetitiam sanctorum, lumen, sumpta: nullus tamen de tanto prodigio dubitavit decus, splendorem cactus biorarcharum, omniumquo Hanc etiam fidem ecclesia profitetur, dura inter sanctorum ac virginum coronam, spem etiam des­ praecipuas solcmnitatea hunc beatae Virginis ad perantium, peccatorum et auxilio destitutorum uni­ caeloa assumptae a primis christianao fidei sacculis cam advocatam atque adiotricem, naufragantium instituit, non alio quam assumptionis nomine illam portum, solatiam mundi, susceptionem orphanorum, ingeminando. Non enim hoc animao ingressum in redemptionem captivorum, aegrotantium salutem, regna caelestia significat: nam, dum de natali dio ac mundi laetitiam sanctas Ephrem eam pleno ore sanctorum ecclesia proloquitur, de illo nempe, in appellabat (Serra, de laad. Virg.). Post illam antera B quo anima, α corporeis vinculis soluta, nd dulces Petrus Chrpologus, loannes Damascenus, Basilios aulae caelestis spirandas auras progreditur, eosdem a Sdendo, Methodius, aliiquo ecclesiae catholicae unctos ad regna caelestia migrasse, in Domino ch­ iarirli patres grafici et latini, gloriam sanctao dormisse, ad coronam promeritam accipiendam evo­ ecclesiae, generis humani honorificentiam, christia- lasse, et alia similia, tantummodo dicit. Nullo tamen nnrnm tutamen, peccatorum refugiam, haereticorum modo de illis dicimus, quod fuerint ipsi sancti in malleum, daemonum terrorem, omniumque iustorum caelum assumpti, cam hoc modo loquendi aliad ioh linci toto cordis ac mentis affectu beatissimam quidpiam significetur, animae nempo non solum α Virginem praedicaverunt. * terr in caelos transmigratio, sed etiam corporia lis praeconiia ac laudibus primi ecclesiae patres una eum illa ad aeterna regna evectio. virtutes ac excellentias beatissimae Virgin:· extule­ Utrnmqac aatem de virgine Marii fideles cre­ rant, qaae etiam velati haereditate sacra omniora dunt ac profitentur, ipsiu· scilicet animae in caelos accaloraci viri pii Unquam propria fecerunt, eadem evolatura, corpore in »epalchro per aliquod tempus qu-te patres dixerunt, et ipsi eisdem prope verbi· relicto, ac corporis .esurrectionem ac una cum dicentes. Ut enim omnia paucis dicamus, tanta anima ad caelestia limina assumptionem, quod fuit »ar.ctorun) patrum ac piorum scriptorum in profecto de. reliquis sanctis nominatim non praedi­ beatam Virginem dilectio ac pietas, ut de illa, prope cant; nam resurrection cm speramus, et quemad­ Filium saura in caelis sedento ac cum illo regnante, modum ipsa Virgo ad caelos assumpta fuit, et nos ■equentia, quae fidem sanctorum patrum ac totine sperarne· in novissimo die assumptos iri, ut una oedcatae onmibes continent numeris, nanctus Anto­ cum Christo in aeternum regnemus, interea tamen ninus praedicet: tMater, inquit, stat ante Filiara: nonnisi virginis Marine assumptionem colimus: quam Filius stat ante Patrem: Mater Filio ostendit pectus profecto colimus, quia factam credimus. Undo fide­ et ubera: Filius ostendit Patri latae et vaincra, ibi les maximam hauriunt solamen, dum virginem nulla poterit e»e repulsa, ubi eunt tot amoris in­ Mariora, quae mater est pietatis et mieericordiae, signia." Hinc sanctus Bernardina· Senensis asserere prope Filium suam in caelis sedentem contemplantur non dubitat omnem gratiam, quao huic mundo intuitu fidei, quin et cum illo de ipsorum periculis, communicatur, triplicem habere processam: nam a ac necessitatibus, et aerumnis, et periculis, loquenDeo in Chrutam, a Christo in Virginem, a Virgine tem et pertractantem, atquo deprecantem, ut ab ad noe ordinatissime dispensatur. (Serm. do nativ.) eis omnia avertat probra, abigat mala, tempestate· Nec mirum·, ea etenim omnia rite explicat divue sedet, aerem purificet, pestem extinguat, morbos Thomas dum ait, quia r Dei para dimidiam regni auferat, et in omnibus solatium illis tribuat ac Dei partem impetravit, at ipsa sit regina misericor­ levamen. diae, cuios Filio· est rex iustitiae/ (Praefat. in Haec fides populi credentis: interea tamen ne­ Ex posit, cp. can,) minem latet horum temporum haereticos totis viri­ Nullum proindo dubium esso potest circa beatao bus tentasse hanc, circa beatissimae virginis Mariae virginis Mariae in caelos gloriosae assumptionis pro nobis nor. interruptam in caelis orationem ac veritatem, cum ab apostolorum tempore hanc fidem D deprecationem, fideliam fidem de medio tollere, ut tenuerint omnes sancti patres. Nec mirum, quod nihil pietati· ac religionis in terra permaneat, Si­ circa buio· aeratissimi mysterii modum pauca ipsi mili modo, beatissime pater, omnes certo norunt, patres dixerint: huiusque autem silentii vel verbo­ vestram sanctitatem religionis catholicae negotia rum parcitatis rationem dat praeclarissimus divus * omnia in manibus beatissimae Virginis collocasse, Bernardas, dum sequentia asserit: „uec in terris idcoqae de potestatibus tenebrarum triumphasse. locus dignior templo uteri virginalis, in quo Christum Quis praeterea, ut per eat, dicere queat, quantum Maria saicepit, nec in caelis regali eolio, in quo in religione catholica bonum habuerimus, quotvo Mariam Mariae Filius sublimavit Felix nimirum animae ab errori· barathro lumen veritatis adductas utraque susceptio, ineffabilis utraque, quia utraquo ipsa ecclesia catholica in sinu suo contineat! Quis inexcogitabilis «t * (Serm. 2 de Asaumpt.) Sed etiam dicero sufficit, quot, quantaque, pietatis ac quidquid illi circa modum dixerint, id omnino certum dilectionis in virginem Mariam incrementa corda e«t ac exploratum, omnes patii» et fideles semper fidelium habuerint? Luce clarius apparet, haereti­ credidiue beatissimam Deigenitricem in corpore et corum plurimorum ad fidem catholic !?. * onversionem, anima ad eaelos virtute Filii sai ascendisse. Haec atque etiam plurium iudaoorum illuminationem, ut autem circa assumptionem Virgini» in corpore et Christum faaum Deum agnoscant, nccnon et paga­ anima fidelium fides ita corumdom cordibus haere­ norum est. relinquant idolorum superstitiones in dies · * p.»stquam vestra sanctitas de fide creden­ bat, at eam. velati necessario eveniendam, intimo crevi· velut religionis sensu Indicarent: idque adeo radi- dum ac tenendum decrevit beatissimam Deigeni- 609 POSTULATA DE ASSUMPTIONE B. MARIAE VIRGINIS 510 tricem virginem Mariam a primo suao conceptionis a imperium oxercoro, cum principi omnium infernarum momento intuitu meritorum Filii sui Domini nostri potestatum per peccatum) etiam ad levissimum tem­ lesu Christi ab omni labo peccati fuisse immunem pii» subjects fuisset? Haec omnia, nempo, supra servatam, ac in gratia conceptam. angelos principatum, supra spiritus nequitiae im­ Et quidem, beatissime pater, ecclesia catholica perium, medianto divina maternitato sacratissima vero et fidenter do Virgine praedicat, quod ipsa Deigenitrix assequi debebat: sed, quid illi proficie­ cunctas haereses interfecerit in univorso mundo. bat angelorum servitium, daemonum subtectio, ac Hi· nutem fundamentis innixus, dicere audeo, sed divina maternités, dum illi non inerat omnimoda ot audobo totum hominum genus ad verao fidoi puritas? lumon venturum fore, si hi, qui in tenebrie infide­ Hia itaque huiuscemodi stantibus, dico, ct re­ litatis sedent, vel Deum agnoscentes extra ecclesiam dicam puritatis coronam ab initio, id cat, a primo catholicam degunt, beatam Virginum cognoscerent, suae vitae instanti in virgine Maria, sicut illa fuit, ot eius virtutes ac excellentia» nota» haberent. qua ab initio sponsus caelestis, qui eam ob aeterno Quomodo enim eam cognoscerent, nec diligerent? columbam vidit immaculatam, perfectam, amicam, Et quomodo diligerent, quin Filium cius Dominum et totam puram, cara decoravit, etiam illam esse, nostrum etiam noscere desiderarunt, et cognitum sino qua sanctissima Virgo ad divinam obtinendam diligere, ot dilectum apprehendere? Naturali prorsus mnternitatem nunquam evehi potuisset. Vestra gressu in nostra natura c matris dilectione ad filium proinde sanctitas saeculorum desiderio, patrum diligendum, ot o converso o dilectione filii ad di- D vota, ct fidelium explevit pietatem, dum primo lectione afficiendam matrem progredimur. Simili beatae virginia Mariao in vita mortali momento etiam modo hoc in religione Christi, gratia Dei lauream decrovit immunitatis α culpa, puritatis, afilante, evenire compertum est: dilectio virginia ot gratiae. Ignoscat mihi, nunc supplex oro. vestra Marino dilectionem Filii cius parit, Christi autem sanctitas, si interrogaro audoo: et nonno, qui illam Patris: ot nonne haec est vita aeterna, dice­ Virginem Dei matrem futuram, de daemone, pec­ bat ipsemet Christus Dominus cum Patre loqueos, cati labem in genus humanum ex ore suo ne­ ut cognoscant homines Patrem et. quem misit, Filium quissimo vomentem, in primo suae vitae instanti suum? Hoo nutem sic et non aliter evenire lucu­ declaravit triumphantem, ipsius Virginis do morte, lentissimo explicat divus Bonaventura his verbis quao est poena peccati a quo immunis servata fuit, (in Specui, cap. 6): „Quicumqiio voluerit gratiam perfectum ac omnimodum triumphum velamine invenire Spiritus sancti, quaerat florem divinum in quodam coopertum relinquet? virga eiusdem Spiritus. Per virgam ad florem, ot Tempus adest, beatissimo pator, quo terrarum per florem pervenitur ad Spiritum, qui requiescit orbis plaudat manibus, ac supra modum exultet, in ea. Haec virga est Maria: per Mariam perve­ cum α vestrae sanctitatis oraculo, in rebus fidei et nimus ad Christum, et por Christum invenimus morum loquenti, omnino infallibili audierit de fido gratiam Spiritus sancti." Quid clarius ac luculen­ tenendum beatissimam virginem Mariam, virtute Domini nostri lesu Christi, a mortuis resurrexisse ct tius dici potest. Haec itaque, beatissimo pater, mento revolvens, C in corporo et anima assumptam fuisse in caelum, ubi statini ac vestra sanctitas concilium Vaticanum in­ continuo pro nohie precatur Dominum nostrum, ut dixit, ad vestrae sanctitatis pedes humili proco ac­ misereatur nostri, ct illum propitium nobis reddat. cedere in corde habui, et cogitationes cordis mei Loquatur itaque vestra sanctitas, ct, quod incoopit, etiam in aporto ponere decrevi. Magnum etenim perficiat opus, ut sciant gentes, quia domina nobis religioni ac pietati incrementum obventurum non est in caelo, quae sicut misericors est et pia, ita est dubitandum, si vestra sanctitas opus, voro et potens ad salvandum virtute Filii sui. Intendat magnum ot mirabile, quod incoopit, et perficiat. ergo prospere sanctitas vestra, ac novissimos et Vestra profecto sanctitas, sanctorum patrum tradi­ voro meritos virgini Dcigonitrici decernat honores, tionibus, qui beatissimam Virginem semper impol­ quo ipsa sole amicta, omniaquo, quao in terra sunt lutam, incorruptam, ot immaculatam fuisse prae­ pedibus premens, ut domina ac regina cernatur: dicabant, innixa, sacrorumquo antistitum fulcita ac daemonibus appareat, ut semper, terribilis, fide­ suffragi is, desideria etiam et vota catholicorum libus autem ut pia mater, amabilis, fidei autem rogum, nc totius populi christiani cognoscens, post semper infensis hostibus, ut acies castrorum ordi­ plurimas preces ad Deum optimum maximum, ut nata, terribilis, his denique, qui in infidelitate ac propter maiorem cius gloriam, ac virginis Mariao haeresi versantur, ut sol refulgens, quo caeleste summam dignitatem mugis praedicandum. Spiritus lumen nspiciant, ct ad veram fidem et ecclesiae sancti gratiam infundere «lignaretur, quo catholica catholicao sinum ct ipsi adveniant. Maxima etenim bona ex huius piisimae traditio­ veritas omnino panderetur, solomniter declaravit D doctrinam, quae docet beatissimam Virginem in­ nis do fido tenendae declaratione solemni animabus tuitu meritorum Filii eius lesu Christi Domini nostri, advenient, magnaquo ecclesiae catholicae gloria, nb omni labo in sua conceptione immunem fuisse , magnumquo in terris beatissimae Virgini decus. servatam, esso a Deo revelatam, quod sanctissimae Ipsa etiam, quao haereses cunctas Intorcmit in uni­ Trinitati gloriam, angelis laetitiam, populo Chri­ vorso mundo, cnput antiqui serpentis super omnia stiano gaudium, ipsi nutem virgini Mariao maxi­ so extollere hisco, vero nefandis, temporibus conten­ mum inter homines contulit splendorem. Magnum dentis conteret; princcpsquo ipso tenebrarum, voluti hoc opus fuit, beatissimo pator, melius dicam, mi­ novo vulnero saucius, etsi furens, tremens tamen, rabile ac ineffabile. ad ima inferni praeceps abibit, cum videat se Initium dierum sanctissimae Deigenitrieis pretio­ tempus et operam perdidisse in virtutibus ac excel­ sissima redimivit corona, nc caelestibus vestra sanc­ lentiis beatae Virginis opo iniquorum hominum titas splendoribus circumdedit. Nonno profecto inficiandis, et experimento capiat fidelem catholi­ haoc beatissimo Virgo mater Dei “aso voluisset, corum populum firma fido tenere ac erettore piissiquao, no uno quidem temporis momento, ipsi cara mam matrem virginem Mariam, carne indutam in­ ot accepto ct amica non fuisset? Nonno ange­ corrupta atque gloriosa, in caelis una cum Filio lorum regina nominari, ac constitui) quae, una sedere, ubi nostras preces exaudit, et coram l>ee saltem morula, minus pura quam ipsi angeli in supplex fundit, ut nostri miserentur. conspecto Dei apparuisset? Nonno in daemones Quid autem de huius mundi potestà! ibu . * de 511 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 512 haereticis, potencia ac divitiis tumentibus, ac rcli- a excelsior factus: mortua est etiam mater, quao gionem catholicam totis viribus vexantibus, dicam? innocens ac sine macula semper fuerat, ac mortem Ipsi etenim, in curribus ac equitibus, in divitiis ac subiit ex conditione naturae, non tamen ex poena viribus sapientiae carnalis confidentes, ecclesiam Dei peccati, quod nec levissime quidem incurrit. Re­ * tertia die, et ad caelos ascendit, ac vexare, et eius pastores persequi non desinunt, surrexit Filiti stulto credentes quod rapiendo bona ecclesiae, sedet ad dexteram Patria: et nonno resurgeret destruere possunt eius potestatem, ct ad carceres mater? Nonne in pulvere usque ad consummationem et exilium adigentes pastores, destruere quibunt saeculi requiesceret? Quao Filio per omnia similia gregem Christi: nos tamen in nomine Domini invo­ fuit, ac in innocentia ac virtutibus illi comparabilia, cabimus, nec omnino timebimus, scientes nostram ac etiam cum illo passionem pertulit, tormenta, ac piissimam matrem cum carne gloriosa, in qua ipsi Us­ dolores, quae ille patiebatur in corporo, sustinens enet anima, dum vitam ageret terrenam, gladio et ipsa in anima, et inculo mortis ob Filii amorem doloris transfixa fait, in caelis sedere, nostrae tribu­ se subiecit, in aliis ad gloriarn et exaltationem per­ lationis ac miseriae non immemorem, immo vero tinentibus Filio similis non esset? Similia in laboribus, memorem, quippe, quas nos patimur, animi angustius ac dissimilis in praemio? Similia in morte, ao dis­ ac dolores et moerores ob poenam peccati, ipsa similia in triumpho et in gloria? Absit: absit, nam etiam, licet vere innocens ac impolluto, passa est, corona justitiae similitudinem expetebat, amor autem Filii dissimilitudinem in gloria non patiebatur. ideoque amplius nostrum miseretur. Si autem in tum ineffabili sacramento naturali Quid interca de ecclesia catholica dicendum erit, B dnm ipsa beatam Virginem quotidie suum decus, rationi suum sensum exprimere liceat, illam, post­ fulcimentum et praesidium, et suam gloriam ct quam, quae in corpore Virginis patrata sunt magna­ »cit, ** audiro non pigeat. Ex eo honorificentiam appellat? Ipsa profecto, quae de lia, ex fide cogn tot tantiequo periculis huius beatissimae Virginis enim corpus illud formavit Spiritus sanctus, quod praesidio erepta est, quae etiam firmiter credit eam Verbum assumpsit, ut nos redimeret: intra virginei continuo precari Dominum nostrum in caelis, ut corporis claustra sacratissima per novem menses fidei hostium impetus cohibeat, ac daemonum artes Filius Dei commoratus est, ex Virginis substantia eludat. nec contra eam inferi portae praevaleant, substantiam sumens, ac ex eius vita vitam hauriens: de Uniae Dominae a dextris caelestis regis sedentia, ubera autem sanctissima fragrantia unguentis opti­ ac in vestitu aureo circumdata varietate iuxta Filii mis eomdem Filium Dei lactaverunt: labia illa, vitta thronum adatantis, magnificentia et gloria amplius coccinea splendidiora, millics, milliesque, in labiis gandebit, potenterque ac fidenter iaculo fidei hoste» ac genis saoetinüni pueri Imu infixa sunt: oculi veritatis prosternet. Ipsa etenim gaudens de tantae autem illi, virginitatis ac puritati» speculum, de reginae potentia, ubique et semper de illa cantabit quibus optime dici potest, quod vulneraverunt prae quod praeclarissimus eiusdem Virginis dignitatis nimia pulchritudine Regem gloriae, centies etiam, propugnator, Cyrillus Alexandrinus in concilio Ephe- centiesquo lacrymas effuderunt, quae cum illis, ■ino decantabat, ad ipsam in spiritu fidei Virginem quas prae frigore et fame etiam offundebat infans, verba faciens: „Tn enim, dicebat, es pretiosa mar- C miscebantur, uinaque in unam, voluti margaritam, garita orbis terrarum, tu lampas inextinguibilis, coalescentibus. Et nonne tabernaculum, in quo tot corona virginitatis, templum indissolubile, sceptrum mirabilia patrata sunt, et illum comprehendit, quem orthodoxae fidci.J (Homil. cont. Nestor.) terra et caelum capere non possunt, voluti taber­ Nunc Undem, beatissime pater, ct de ipsius nacula peccatorum in pulverem abiret, et, ut caesacratissimae Virginis gloriae in terris incremento terorum i usto rum, in terra requiesceret, usque dum, quidquam mihi adiiccre liceat, ut anima mea, do tuba clangente angelorum, omnes omnino e pulvere tantae Virginis gloria tractando in ea exultet, et surgant, ut, quod pro meritis quisque habet, omnes gaudio ilio impleatur, quod habet filius, dum de proreus accipiant? Nonne sacrum totius Trinitatis matris bonitate ac pulchritudine sermonem facit cimelium in umbra requiesceret mortis; sanguis, ex Duo sancta ecclesia de Deigenitricis novissimis in quo ille, qui mundum redemit, formatu» est, eva­ terra instantibus ac temporibus canit; eam, nempe, poratione evanesceret, et caro, in qua Verbum caro pro conditione carnis mortem oppetiisse, ipsamque factum est. corpusque, in quo sedit, dum infans, ad caelos assumptam fuisse. Quod asserit, dum dum puer, qui sedet super cherubim, inter angustias gloriosam hanc colit assumptionem, ac publico pro­ eepulchrales clausum maneret? fitetur, quod, licet ex conditiono carnis migrasse Nihil horum alti&simae virginis Deigenitricis digni­ cognoscit, in caelis tamen pro nobie intercedere; tati convenire ratio ipsa suadet: immo, ipsa ratione quod et precatur, ut sentiamus. (In missa assumpt. duce, dicere possumus nullo modo ad perfectionem b. V. M.) Quanta proinde gloria Deigenitriei ob- D rerum divinarum convenire, ut virginis matris Dei veniet, cum de illa certa fide praedicari possit in­ do morte victoria usque ad illum diem, in quo omnes corruptum nunc corpus ac gloriosum habere in homines do morsu inferni victores erunt, transfera­ caeli·, sicut a primo snao vitae instanti impollutam tur. Decebat etenim, ut, quae in primo suae vitae ac incontaminatam animam habuisse firmissima fide momento daemonem contrivit ac vicit, in novissimo, credimus? Magnum deinde ac singulare privilegium, do morte omnino victrix existerot. Christus enim cuius virtute Virgo beata in primo euae vitae mo­ lesas morte propria mortem destruxit, iuxta quod ** mento serpentia caput contrivit, alio prorsus singu­ scriptum fuerat: „ Absorpta est mora in victoria lari ot novo coronatum videbitur, ac eadem Virgo (Oseo XIII. 14). Sed quaenam fuit haec victoria? per omnia Filio suo simillima, in conceptione, nempe, Illa profecto, per quam Christus, semel peccato et in morte ac resurrectione conspicietur. Sanctae deleto, per quod mors intravit in mundum, etiam et impollutus erat Filius, eo quod erat Filius Dei; mortem vicit ac delevit. „Per hominem namque, sancta utiquo ac impolluta fuit Maria, quia futura ait Apostolus, mora, et per hominem resurrectio * (I Cor. XV. 21). Haec autem mortuorum erat mater Dei. Habebat Filius illam sanctitatem, mortuorum' ot in suo conceptu, et in bus vita, vi noturae di­ resurrectio non nisi illo ordine fiet, quem idem Apo­ vinae; quae omnia habuit Maria ex Dei gratia. stolus describit dicens: ^Primitiae Christus: deinde * Mortuus o«t Filius, ut nostra peccata deleret, cum ii, qui sunt Christi, qui in adventu eius crediderunt mori nunquam debuisset, qui semper innocens fuerat (ibid. r. 23). Quapropter hacc Christi aupra mortem et segregatu· a tabernaculis peccatorum, et caeli» victoria duo temporis momenta complectitur, ut •a J- 513 POSTULATA DE ASSUMPTIONE B. MARIAE VIRGINIS 514 pleun, ac universalis appareat: praeclara utiquo ac A stituti [periculis1], ad matrem gloriosam in corpore rutilans haec Christi victoria fuit, dum ipsemet a et animo in caelis regnantem ac prope Filium se­ mortuis resurrexit: sed praeclarior adhuc ac illu­ dentem, et cum illo, de nostra salute et incolumi­ strior conspicietur, curo, omnibus rastis virtute eius tate pertractantem ac precantem firma fide et certa a mortuis excitati», ac redivivis, et caelestibus cir- spe accurrant, et eius intercessione gratiam ob­ cumamicti splendoribus, regnum ipso Christus tradet tineant in auxilio opportuno, ct ipsius sanctissimae „Dco ct Patri, cum evacuaverit omnem principatum, matris gloriam contemplantes dum commorantur in et potestatem, et virtutem4 (ibid. v. 24). Interea terris, ad eamdem, licet illi Virgini imparem post tamen, omnibus hominibus post labilem vitam in vanitates mundi spretas, et pompas saoculi tanquam orcuru euntibus, aliquantum imperii in terra mortem stercora proiectas ac diaboli insidias delusas, per­ habere dici potest: sed illo omnium hominum re­ venire exoptent ac mereantur. surrectionis adventanto momento, mors ipsa mor­ En ergo, beatissime pater, ardentissimum cordis tem in aeternum suhiro tenebitur: iustique omnes mei desiderium propolam patefactum, vestraeque cum Christo iam redivivi, ipsimet morti exprobraro notum sanctitati. Nihil omnino deest pretiosissimae poterunt, dicentes: „Ubi est, mors, victoria tua? Ubi coronae, quam texuit sponsa Christi ecclesia catho­ est. mors, stimulus tuus?4 (ibid v. 55). Plenissima lica, ut dileclissimao matris suae Virginis Mariae proindo in illa die ac universalis Christi supra sacrata tempora ornaret, si tamen hoc excipiamus: mortem victoria laudabitur; dum illam, quum ipse nondum etenim de fide tenendum decrevit ipsam in propriis meritis ac virtute, in die suae resurrectionis B corpore glorioso ad caelos assumptam fuisse, sed traobtinuit, omnes omnino homines, unusquisque tamen ditionem apostolorum ac patrum accepit, et serva­ in ordino suo, ipsius meritis ac potentia obtinuerunt: vit, hacquo suffulta, solemnitatem ac festum sanc­ nam, teste Apostolo, nnovissiina inimica destruetur tissimae Dcigenitricis ad caelos assumptae instituit. Sed nonno Deus hanc vestrae sanctitati gloriam mors4 (I Cor. XV, 26). En ergo natura ct effectus victoriae Christi supra reservavit? Hoc itaque humili prece, beatissime pater, epi­ mortem : do morte ct inferno Christus est victor: de morte etiam victores erunt omnes sancti: sed scoporum novissimus vestram deprecatur sanctitatem. victoria illa victoria Filii Dei dicenda, haec autem Et, licet maximo aquarum ac terrarum spatio a sanc­ servorum nominanda: ille namque statim post tissima urbe disiuoctus, atque ab omni impraesen­ mortem, ipsammet contrivit ac calcavit, propria do tiarum venerabilium fratrum consortio ablegatus, inferis resurgendo virtute, et en victoria Filii: ii dicere tamen non vereor, omnes ad concilium Vatica­ autem non nisi post mille, vel bis milio annos de num iam iter facientes ac properantes sacrorum morto victores existent, ct en victoria servorum. antistites, si illorum iudicium vestra sanctitas ex­ Et nonne Filius, qui mortem vicit et infernum, quirere dignetur, idem dicturos, eumdemque sen­ omnesque iustos in novissimo die e pulvero resur­ sum habituros: quinimo et ipsi forsitan eamdem gere faciet, eodem ageret modo cum matre, quao gratiam vestram sanctitatem deprecabuntur. Interea mortis poenam non incurrit, eo quod nunquam pec­ etiam dicere, et asserere audeo, hoc vestrao sancticatum fecit, ac cum filiis adoptionis, qui labe primi C tati gaudium magnum, mox i mam que animi consotaparentis infecti in mundum venerunt, ac mortis tionem pariturum: nam corona immortalia gloriae poena ob peccatum multati, in pulverem redacti veatra cinget sanctitas illud pulcherrimum caput, fuerunt? Nonno ipsa, quae in redimendis homini­ illudquo pretiosissimum corpus, cuius animam inno­ bus Filium summopere iuvit, ac mortem oppetiit, centiae ac puritatis laurea in primo suao existentiae non ut solveret poenam peccati ft quo semper fuit momento decoratam, ac vestimento iustitiae indutam immunis, sed ut in omnibus similis esset Filio, plus fuisse iam declaravit; hinequo fiet, ut qui fulgensimilitudinis haberet in morte no resurrectione cum tissimam ac praeclarissimam coronam ad pedes Deiservis quam cum Filio? Naturalis ratio haec credere genitricia collocavit, ut eam do aspide inferni vic­ refugit: nam mater similitudinem habet cum filio, tricem in primo suae vitae momento faiaso omnes non cum servis; nec, si unum naturalem filium firma fide profiterentur, alteram etiam, illi non im­ habet, et adoptionis plurimos, natura confert illi parem, pro novissimo eiusdem vitae momento omni­ similitudinem cum his, dum omne quod illa est, in moda de morte victoria decorando, decernat. Nunc tandem, beatissime pater, vestram depre­ filium naturao transfert: ideoque naturalis ratio, fidei lumine illustrata, convenientiam resurrectionis cor sanctitatem, ut mihi, ac clero, et populo meae et assumptionis Virginia agnoscens, eo quod mater curae commisso, vestram sanctam apostolicamque est Filii Dei, sapientiamque, ot bonitatem Dei etiam benedictionem impartir! dignetur, dum Deum humili optimi maximi, qui, quod convenit, ut fiat ad prece exoro, ut omnia vestrae sanctitati, ac sanctao maiorem gloriam suam, facit, intelligens, hoc esse D ecclesiae prospera ac felicia obveniant. Apud Sanetum Christuphorum de Havana, die XV Septembris, factum confitetur. Ergo, beatissime pater, quod sanctorum patrum anni Domini MDCCCLXIX. Beatissime Pater, tenet traditio; quod ecclesia universa profitetur; quod cathedra apostolica, super quam vestra sedit· vestrao sanctitatis humillimus filius. sanctitas, oro pleno praedicat, praeclarissima Vir­ j* Hyacinthus Maria, episcopus S. Cbristopbori ginis in caelos assumptae solemnitftte ac festivitate de Havana. instituta; quod fidoles populi summa exultation© (Loe. Sigil.) profitentur, ac sincera fide credunt; quod denique 18m. ratio catholica tantae Virginis sanctitati ac digni­ Votum reverendl«Ìml Frnnrlscl Hajorsinl tati convenire suadet, hoc vestra sanctitas, in rebus fidem et mores continentibus pertractandis, ac ex episcopi Laq neti on I ensis pro assumptione Imma­ culatae beatae Virginis Mariae. cathedra definiendis falli nescia, confirmare dignetur, et beatissimae virginis Mariae gloriosam in corpore Beatissime Pater. et anima ad caelos assumptionem do fide esse cre­ Ut cbristifidolium devotio ac pietas erga Dei­ dendam ac tenendam decernat, ut in fine saeculorum param immaculatam Virginem Mariam magis mahoc solatium ubique terrarum fideles habeant, ac in tantis fidei ac verae religionis amittendae eon1 Dee*t in originali. CfixniL. αχχηίΑΐ- tomus LITI. 615 α ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 516 gisque augeatur, et clariores effulgeant io ecclesia A deferretur in caelum; uti sanctus Petrus Damianus Dei dotes eius animae corporisque ineffabiles, qui­ ait: nAscendit Salvator in caelum potestativae vir­ bas divinitus prae aliis creaturis singulariter eat tutis imperio, sicut Dominus et creator, angelorum ditata; iti humillimo rota mea auppliccsque preces comitatus obsequio, non auxilio fultus. Assumpta sanctitati vestrae exponere audeo, ut in hac sancta eat Maria in caelum, sed gratiae sublevantia indicio, synodo oecumenica Vaticana proponere dignetur comitantibus et auxiliantibus angelis, quam suble­ sententiam universim admissam, mentemque fidelium vabat gratia non natura/ Idem tradit sanctus Gregorius Turonensis lib. omnium, qua semper tenuit ac tenete atquo con­ stanter pioque credit ipsam immaculatam Deiparam de mirae, cap. 4 hisce verbis: „Dominus susceptum virginem Mariam non solum anima sed et corpore Virginis corpus sacratissimum in paradisum doferri ab angelis in caelum assumptam fu isso. Velim ¡usait, ubi nune resumpta anima cum electis eius igitur, ei ita sanctitati vestrae placuerit, ut post exultans aeternitatis bonis nullo occasuris fine diligens examen, te doctore, te magistro, te duco, perfuritur/ Itemqne sanctus Germanus in homilía do ob­ infallibili indicio tuo, adstantibus totius catholicae ecclesiae patribus, Deo afflante definiatur do fide dormitione Virginis dicit: wVivit spiritus tuus in esse tenendum sanctissimam Dei matrem et Virginem omne aevum, ot caro tua sopulchralem corruptionem Mariam anima et corporo redivivo ad caelestem non est experta/ Pariter sanctus Andreas Cretensis, oratione de sedem speciali Dei gratia fuisse evectam. Qua de re votum meum hisco praesertim innixum B laudibus assumptae Virginis, ait: „Erat novum reipsa rationibus absolvere curavi. — Et primo quidem, spectaculum, animiquo rationibus inaccessum, mu­ quemvis ex divina scriptura argumenta clara ac lierem caelorum naturam supergressam, caelestium lucida relate ad assumptionem Virginis corpoream aditurum uncta corpore penetrare; quemadmodum minimo appareant, attamen id sub symbolorum enim pavientis incorruptus uterus, ita nec morientis figurarumque velamine procul dubio adumbratur; disperdita caro/ Idem tradit nuper citatus unctus Petrus Damiani ac proinde legitima ¡Ustiono ex ipsa sacra scriptura facile deducitur, praesertim ei patrum traditioni, de sermone Assumptionis hoc modo: „Tota glo­ pervetusto ecclesiae ritui, catholicorum omnium meratur angelorum frequentia ut videat reginam devotioni, scholasticorum placitis, rationibusque theo­ sedentem a dextris Domini virtutum, in vestitu deaurato, in corpore semper immaculato, circum­ logicis animum quis applicuerit ac intenderit Quamobrem merito sancta ecclesia iam ab imme­ datam varietate, virtutum multiplicitate distinctam/ Clarius sensit tanetus Fulbertua Carnotensis, morabili festum instituit do Virginis Mariae assump­ tione, cui sapienter accommodat praeconia ac laudes sermone 2 de Nativitate beatae Mariae Virginis: do Canticorum libro excerptas. Ilino est quod bea­ ^Credit Christiana pietas quia Christus Deus, Dei tissima Virgo comparatur cedro exaltata in Libano, filius, matrem suam gloriose resuscita ve rit, ot exal­ utpoU quae altius prae cactoria creaturis extollitur taverit super caelos/ Itemque sanctus Bernardus sermone 4 de assumppropter caelestia dona quibus perfusa α Deo fuit — Comparatur cypresso, quao arbor symbolam eat C tionc ait: /Tempus loquendi omni carni, cum ossuincorruptibilitatis, eo quod corpus eius non decebat mitur incorrupti Verbi mater in caelum/ Magis aperto loquitur etiam do hac re Ugo a in pulverem reverti, cuius in sinu Verbum caro factum est — Comparatur arcae antiqui foederis, Sancto Victore, qui lib. 3 de Erudit. Theolog.: ut in spiritu canit do ea regius psaltes: Surge Domine .Septimum Virginia privilegium eat, quod cum cor­ in requiem iuam tu et orca sanctificatiorñi tuae. Nec poro suo, quantum credimus, in caelo vivit... Non vero id gratuito affirmatur de Virgine, cum doctores impossibile Deo fuit ut illud divinitatis habitaculum praesUntissimi ecclesiae do ea praedicta verba ex­ singulare corruptioni non subiaceret vel vermibus.. / Sanctus autem loannes Damascenus minutim ponant. Et praestat inter alios huc referre Angelici doctoris verba, qui in expositione salutationis an­ enarrat modum quo corpus redivivum Virginie as­ gelicae, ubi agens do poenis propter peccatum portatum ab angelis in caelum fuerit, ut videre homini inflictis, inquit; /Fortia fuit communis viris licet in oratione 2a de Dormitione Virginis, ubi ita et mulieribus, ut scilicet in pulverem reverterentur: exclamat: nIlodie Virgo immaculata quae nullis et ab hac immunis fuit beata Virgo quia cum cor­ terrenis inquinata est affectibus, sed caelestibus pore est assumptu in caelum. Credimus enim quod educata cogitationibus, non in terrain reversa eat; post mortem resu ici lata fuerit, et portata in caelum, sed cum esset animatum caelum in caelestibus iuxta Psalmum 131: Surge Domine in requiem tuam tabernaculis collocatur/ Quo in sermone, quem tu el arca sanctificationb tuae.a Eandem sententiam ecclesia in festo Assumptionis legit, Damascenus tradit duobus in locis Summae part 3, qu. 27, art. 1, D totus est ad sustinendam hanc catholicam sententiam, nec non qu. 83. rt. 6 ad octavum. i additis quibusdam circumstantiis quas non potuit Si igitur vetiti· Testamentum sub symbolorum ex alio fonte haurire, nisi ex veteri traditione, uti velamine typus est faturi, ut tradit sanctus Am­ patet ex eo quod asserit in oratione Ila num. 14 de brosius lib. 2 cap. in Lucam; quis non videt tot Dormitione beatae Mariae Virginis, hisce verbis: figuris, inter caetera innumeraque privilegia, obum­ pBanctissimum corpus clarissimo praestantiuirnoque bratam erae corpoream quoque Virginis in caelum tumulo imponitur, unde triduo post in caelum attolitur.. / assumptionem 1 Praeterea theologi omnes, scholastici altioris Et praeterea quae praedicantur de Filio, iuxta omnes theologos, habita proportione, praedicari ordinis ac pietatis, uti Suarez, venerabiles Bcllardebent et de metro Virgine Maria propter arctissimum minus et Canisius, Melchior Canus, aliiquo innumeri, nexum cum lesu Christo eius Filio rolato nd hu­ quibus praeit Angelicus doctor, eamdem quoquo manitatem. Unde quemadmodum corpus Filii sui tuentur sententiam, quam validis roborant rationibus. nullam pati debuerat corruptionem, sicut iam prae­ Unde eVenit ut sancta ecclesia amplectendo eundem dictum fuerat in Psalmo 15: Nec dabis sanctum sensum in Patrum locutionibus significatum, iam tuum videre corruptionem, et tertia din leeus vero ab immemorabili tempore, in Assumptionis festo resurrexit vi ena, prout de *e apostoli» praedixerat: usa sit orationibus hanc veritatem exprimentibus, Post 1res dies resurgam; sic decebat ut corpus Vir­ uti colligitur ex quadam antiqua nratione sancti ginis matris revivisceret post mortem, et ab angelisi Gregorii Magni, quae in eius Sacramentario asser­ 517 POSTULATA DE ASSUMPTIONE D. MARIAE VIRGINIS 518 vatur, quncquo tunc temporia legebatur in praedicto a angelorum translationem credere aperte constaret festo: nVeneranda nobis, Domino, huius diei festi * Hanc veritatem pleno cordo profitentes, ad pedes vitas opem conferat salutarem, in qua sancta Dei tuos provoluti suppliciter et unanimiter ut illam de­ Genitrix mortem subiit temporalem, nec tamen finitione tua dogmatica vel proximi concilii occumortis nexibus deprimi poterit, quao Filium tuum mcnici sententiam firmare, et ecclesiae catholicae * de ao genuit incarnatum. Qui tecum vivit etc." ex fide credendam trudero digneris obsecramus at­ Cum igitur patres graeci et latini in idipsum quo instantissime desideramus. consentiant, argumentari tuto licet hanc semper Et quidem recte omni modo. Nam ipsissimis fuisso totius ecclesiae mentem-, scilicet, beatissimam argumentis, quibus in bulla dogmatica privilegium Virginem Mariam anima et corpore ab angelis in Mariae sine labe conceptae sartum tectumque fuit, caelum evectam fuisso. Quare concludendum est et eius in caelum assumptio defenditur et probatur. cum Benedicto XIV cap. 42, lib. I do canonizationo Ut enim victoria Mariae plena do serpente antiquo sanctorum num. 16: ^Dignitatem, qua ut Dei mater manifeste appareat et praecinatur, illam oportet caeteris antecellit, excellentem virginitatem, insignem credere immunem a triplici roe, ut ait sanctus sanctitatem qua omnibus praestat ot angelis et ho­ Bonaventura, originalis miseriae, videlicet miseriae minibus, intimam cum Christo filio suo coniunctionom, nascentium, parturientium et moriendum. Si de summumque filii in sanctissimam matrem amorem, homine lapso haec lata fuit α Deo sententia: Pul­ haec omnia totidem esse theologicas rationes, quibus vis es et iu pulverem rererteris, do Virgine innocensatis ostenditur, singularis resurrectionis privilegio 1 i tissima nefas est illud pronunciare. Ideo nsicut — beatam Virginem esso auctam, atque in caelum ut verbis utamur Hildeberti Turonensis — beata Virgo n maledictione mulieris cui dictum est: In anima ot corporo assumptam/ Demum tot monumenta vetera, ecclesiarum tituli, dolore paries, facta est immunis, quia peperit sino sacrao icones, sacolla atquo altaria innumera Vir­ doloro, sic et a communi viri et mulieris maledic­ gini in caelum evectae dicata, argumentum suppe­ tione, cui dictum est: In cinerem ibis, facta est ditant satis firmum, quod definiri do fido possit hoo immunis0 (Serm. I in Assumpt). Profecto morte praestanti&simum Virginis privilegium, quodquo sem­ mortua est, quia non est creatura supra auctorem per, quod ab omnibus fidelibus creditum ubique est, vitae, qui pro nostra omnium salute interfici voluit; nempe /ipsam Deiparam Virginem Muriam anima et sufficit discipulo ut sit sicut magister eins et servo sicut dominus eius. At si Pater non dedit et corpore in caelum assumptam fuisse/ Ita igitur votum meum quoad potui conficere sanctum suum videro corruptionem, ct Filius non curavi iuxta intimos animi mei sensus, et sancti­ dabit sanctum illud corpus ct immaculatam carnem, tati vestrao flexis genibus subitelo, ut, si videbitur, de qua carnem accepit, in pulverem redigi. Et nsi patribus oocumonici concilii Vaticani sub auctoritate Moysis corpus ab homine non invenitur in terris, vestra in Spiritu sancto congregatis discutiendum cum quo locutus est Deus facie ad faciem, illius proponero velit, dum ego ad sanctissimos pedes quaerere dementia est, per quam idem maiestatis Deus incarnatus effulsit in terris * 1, ut ait in saeculo provolutus apostolicam benedictionem efflagito. Romae die sacro ipsius Virginis Mariae puri­ octavo Autbertus (horn, de Assumpt., Act. as. ord. Bened. saec. 3, p. 2). Bene igitur ad foederis arcam, ficationi anno Domini MDCCCLXX. Sanctitatis Vestrae humillimus obedientissimus quae lignis Selim incorruptibilibus erat composita, sicut etiam ad myrrham electam, galbanum, incen­ addictissimus filius et famulus Franciscua Majoraini episcopus Laquedoniensis. sum et aromata fuit configurata, cum ea omnia a corruptione servant. Et si Mariam Esther novi 18 n. Testamenti ecclesia proclamat, fatendum prorsus Synodi SmyrncnslN nd Minimum pontificem est quod ille qui do Laxaro dixit: Lazarus dormit, epistola de eodem Argumento. et do filia lairi : Non est mortua puella, sed dormit, ipse profecto matri suae reclamatione loquutua Beatissime pater. Immaculatam et ab omni labo servatam Virginem fuerit: Surge, ego sum frater tuus, non monens Mariam matrem Dei» esse gloriam generis nostri, (Esther, XV, 13). „Quod quidem, — ut bene dis­ et Orientis decus, nullus est qui, nisi o vangai icae serit Baronius, — haud adeo mirum vel novum videri historiae ot ecclesiae monumentis impio velit conatu debet; nam si caetera in illam collatu pensentur, refragari, dubitaro possit. Omnes enim qui hio mo­ levius censendum cat beneficium hoc quod et aliis rantur iuro meritoque prae aliis clamaro gestiunt: plurimis constat fuisse divina liberalitate concessum. caro et soror nostra os, honorificentia populi nostri. Quod si Christo resurgente ex mortuis, multa su­ Hìno maioree nostri ot buina regionis Asiae minoris binde, ut ait evangelista (Matth. XXVII, 53), sanefideles strenui veritatis propugnatores, tam et tantis D torum corpora surrexerunt et introiorunt in sanctam faustis acclamationibus concilii Ephesini de eius civitatem, et apparuerunt multis, quos penetrans divina matornitato sententiam susceperunt, ut omnes illo caoluiu duxit secum in altum, captivam, ut est — eunt verba sancti Cyrilli Alexandrini (EpisL 14 apud Paulum, ducens captivitatem ; quid inquam, al. 22, ad cler. et pop. Aloxandr.) — una voce sanc­ tam mirum, tam novum, ut matri concessum sit * tam synodum laudare coeperunt, multaque passim quod compluribus servis constat fuisso tributum? laetitia, multa etiam luminaria accensa, ita ut non­ (ad ann. Christi 48). Huic vero piae et religiosae nullae quoque mulieres thuribula gestantes, antecede­ sententiae, — sunt verba Benedicti XIV de asrent episcopos. sumpLVirginis in caelum corporea. — rationes etiam Hinc quoquo factum, quod orientalibus dies theologicae suffragantur, petitae cx dignitate mstrie festos in honorem beatae Mariae Virginis celebraro Dei, ab excellenti virginitate, ab insigni super omnes atque numero augere, solemne fuit; inter quos homines et angelos sanctitate, ex intima cum Christo Conceptionem eius ab omni labo exportem primi Filio comparatione et consensione, ex Filii in ma­ ritu festivo coluerunt Nec minori pompa glori­ trem dignissimam affectu. Denique, quod caput ficationem eius in caelo venerari soliti sunt a primis est, ai ecclesia non modo assumptam iu caelum saeculis, scilicet Dormitionem una dio et altera ad Virginem celebrat die 15 augusti et aliis sequentibus, caelum Assumptionem, ut hac sola distinctione quam sed etiam homilías sanctorum loaunis Damascati in Occidente Mediolanensis ecclesia est amplexa, se et Bernardi legendas fidelibus tradit, quae eam virginei corporis resurrectionem et in caelum manu corpore simul et anima assumptam dissertissimis 3ΰ· 519 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 520 verbis affirmant; de eius auctoritate et suffragio a fuerunt infrascriptos sequentia canonibus de primatu neutiquam dubitandum esae videtur (De canonis, ss. Romani pontificis in schemate de ecclesia etc. in­ serenda rereren ter proponit. Libr. I, o. 45). Quapropter hanc doctrinam de corporis Mariae Rationes huius propositionis ex adiecto schemate in caelum assumptione dicere licet, quod tu, sanc­ patebunt. tissimo domine noster, in bulla dogmatica de im­ I. Canoni XIV addatur hoc tertium membrum : maculata Conceptiono dixisti solemniter: rApud „aut ipsum iurisdictionia primatum vel po­ omnes catholici orbis populos ac nationes mirum * testati spiritualis principatum in totam ecclesiam in modum propagatam in ipsa ecclesia semper exnon fuisse soli Petro eiusque successoribus divi­ titisse velu ti s maioribus acceptam et revelatae doc­ nitus collatum. * anathema sit.“ trinae charactere insignitam, illustria venerandae Π. Cononis XVI membro priori hoc addatur incisum: antiquitatis ecclesiae Orientalis et Occidentalis mo­ ratque tam in omnes simul quam singulos numenta validissima testantur." Nihil igitur impe­ seorsum ecclesiae pastores." dire posse quominus haec sententia, quam hodie impugnaro summae temeritatis esset, iuxta eximium III. Post canonem XVI inseratur canon: doctorem Suarex (3 part. qu. 37, art. 4, disp. 25), pSi quis dixerit decreta fidei et morum edita et petulantis temeritatis, secundum Canum (libr. 12 a Romano pontifico tanquam α supremo to­ de loc. theol. cap. 4), inter fidei dogmata adnumetius ecclesiae pastore ot doctoro auto aliorum retur. Eia ergo, beatissime pater, haec vota et B sive plurium sive pauciorum episcoporum con­ supplices preces nostras, et ardentia Christi fidelium sensum posse reformari (vel reformabilia esse): desideria excipias obtestamur. Qui enim matrem aut eadem examini vel iudicio alterius ullius immaculatam virgineo pedo serpentis ab initio ho­ auctoritatis etiam concilii oecumonici ita subiici micida© caput conterentem ecclesiae lesu Christi posse, ut liceat illa sive reiiccro sivo recipere: venerandam ex fide catholica aolemni definitione atque ipsum Romanum pontificem iudicio vel sanci vieti, profecto opus bonum. Deiparam sanctis­ reformationi huiusmodi renitentem posso α con­ simam corona gloriae redimitam ct ante communem cilio oecumenico per actum superioris iurisresurrectionem comitantibus et auxiliantibus angelis, dictionii corrigi vel deponi: anathema sit." sancto Petro Damiano teste (hom. de Assum pt), 15u die februarii 1870. redivivo corpore in caelum assumptam, dogmatico Henriette Eduardus archiepiscopus decreto declarare. Ipse qui coepisti, perficere velle Westmonastericnsis. et solidaro haud dubitamus. Et haec est spes re­ 20. posita in sinu eorum, quod sicut saeculo IX sanctus Leo EV octavam huius sol em ni tatis, post obtentam Postulata dogmatica archiepiscopi McchlínicnsiM. De suprema ¡n ecclesia potestate1. cessationem pestis ex diri draconis halitu contagiose initium sumentis, instituendam curavit, ita qui dae­ L moniorum doctrinis et erroribus omno iustum et 1. Ecclesia non procedit ad definitionem dogma­ honestum peaaumdantibus tamquam lue impura, C tum, nisi quando veritates revelatae negantur, aut pollutum saeculum nostrum vehementer dolemus, in dubium vocantur; nec devenit ad condemnatio­ per Mariam parta victoria illud virtutibus florescere nem errorum quae fidei adveniantur, nini quando gaudeamus; et fides firmata iam stirpe sanctitatis, huiusmodi doctrinae de facio disseminantur. atque ovibus errantibus adductis, ut fiat unum ovile 2. Sed in hi· casibus, non tacet ecclesia, iuxta et unus pastor, ad antiquum splendorem ubique Augustini effatum: „Quae eunt contra fidem, vel reviviscere videatur. Hinc nostram hanc aetatem bonam vitam, ecclesia non approbat, nec tacet." sacculi Mariae et saeculi Pii IX merito nomen cAd inq. lao. L. 12, n. 75.) sibi a dec i ce re omnia saecula pronuntiabunt. 3. Non igitur quaestio moveri poteet, an sit in Interea ad pedes sanctitatis tuae provoluti bene­ praesentiarum opportuna condemnatio novaram qua­ dictionem tuam super nos et super populos nobis rumdam doctrinarum quae circa fundamentum re­ commissos effundere digneris precamur et obte­ giminis a Christo in ecclesia constituti hodie prae­ stamur. dicantur super tecta1, cum haec condemnatio non opportuna tantum, sed omnino necessaria evaserit. Humillimi et obsequentissimi filii. „Error quippe cui non resistitur, approbatur, et ve­ Smyrnis, 13 iunii 1869. ritas, cum non defenditur, opprimitur" (Corp, iuris Vincentius Spaccapietre aep. Smymensis, vie. aposL can.. Diet. 83, cap. error.) Asiae minoris delegatus apost 4. Necessitatem huius condemnationis luculentius Fr. Laurentius Bergcretti, aep. Naxopariensis. D adstruit ipsa agendi ratio eorum qui doctrinas istos Spiridion Maddalena, aep. Corcyrensis, administr. spargentes, solemne huius s. oecumenicao synodi apost. Zacynthi et Cephaloniae. de iis iudicium expetunt. Procul igitur dubio indi­ Ignatius Giustiniani, ep. Chiensis. cium petitum proferetur. loseph Maria Alberti, ep. Syrenais, delegatus apost. 5. Cum vero de forma huius iudicii alia atque in regno Graeciae. alia in concilio proponi possint, examinabunt patres Fr. Fidelis Abbati, ep. Sanctorinensis. an ea quao sequuntur, et quae ex decreti» prae­ Ioannes Marangò, ep. Tcnensis et Myconenais et cidentium oecumenicorum conciliorum, et ox verbis administrator Andrensis. comitiorum cleri gallicani praecipue excerpta eunt, Nicolaus Adulphus Marinelli ep. Solensis, hunc in finem usui caso valeant: lacobus Barozii, illustrissimi ac reverendissimi vi­ II. carii apostolici Constantinopolilaui procurator. L Si quia dixerit, contra concilii Florentini· de­ finitionem, sanctam apostolica™ sedem et Romanum 19. Postulatum nrchleplHcopl 'WestmonaMi'rIcohÌh pontificem in universum orbem non tenere prima­ dr til di tl our facienda cuuonihiis de primatu tum, et ipsum Romanum pontificem successorem non esse b. Petri principis apostolorum, verum Romani pontifirln in schemate de errlcrtln. Speciali patrum congregationi qui ad propo ut tones patrum expendendas deputati « Exhibita a souveraineté spirituelle est composée do doux clesia a Christo constitutam, non residere in totius ecclesiae capite, sed in magna pluralitate episco­ éléments essentiels: l'un principal, la papauté; l'autro porum4, quasi non soli Petro dixerit Dominus: wTu subordonné, l'épiscopat (Préface, pag. XX.) Dixi: In ecciesiam. es Petrus, et super hanc petram aedificabo eccle­ Sur eo texte do Martin V au concile do Con­ siam memo, et portae inferi non praevalebunt adversus eam, et tibi dabo claves regni caelorum , * C stance : Utinam credat quod papa canonice electus, qui pro tempore fuerit ... sil successor beati Petri, anatherna ait. 6. Si quia dixerit, contra professionem fidei a habens supremum auctoritatem in ecclesia Deit Mr. concilio oecumenico secundo Lugdunensi accepta­ Muret dit: On a remarqué quo le souverain pontife tam et confirmatam, Romani pontificis successoris ne dit pas: xur féglise de Dieu, mais dans Véglise b. Petri principis apostolorum iudicio definiri non de Dieu, pour toujours réserver les droits du condeboro quaestiones do fido, si quae subortae fue­ cile général. (T. Ier, pag. 429.) Dixi: Complexa. rint; eidemquo iudicio unines ecclesias non esae Cette puissance, on no peut le nier, est évidem­ eubiectas vol ipsarum praelatos obodiontiam ac roment celle du pape ct des évêques, formant une vorontiam illi darò non dobere, anathema ait. 7. Si quis dixerit supremam ac plenam summi souveraineté complexe, uno grande unité collective. pontificis potestatem pascendi seu docendi univer­ (T. 1, p. 164.) Dixi: Composita. salem ccclosiam non esso plenam ac supremam in lui troisième (hypothèse) refuserait la souveraineté definiendis quaestionibus fidei et morum, ita ut ap­ pellari liceat α iudiciis dogmaticis supremi ecclesiao absolue ot au pape tout soûl et aux évêques sé­ capitis ad iudicium episcoporum, sive dispersorum, parés du pape,... I^a souveraineté serait composée. (Id. p. 144.) siro coadunatorum, anathema sit. Dixi: J ta ut non resideat in Petro cisque succès8. 8i quia dixerit Indicia pro sancienda regula fidei a suminis pontificibus lata, sive episcopi super D soribus. Sì le Seigneur avait voulu attribuor à Pierro et his sententiam suam exponant, sive omittant, divina ac summa per univorsam ecclesiam auctoritate non À sea eu ecos» e urn cotto monarchie, aurait-il attribué niti, cui christiani omnes ex officio, ipsius quoque une partie de» pouvoirs souveraine aux apôtres ot mentis obsequium praestare ten on tur* , anathema sit à leur» b ucees» cur»? (Id. p. 137.) Dixi: Sed in corpore primariorum ecclesiae pas­ 9. Si quis dixerit losum Christum non fund&sse torum, in papa scilicet et episcopis. 1 Mémoire soumit au prochain concile du Vatican, par Mgr. Naret, évêque de Sura ’ Mémoire soumit, etc. ut supra. ■ Ibid, contra seni. d. Thomae: .Papae habet plenitudinem pontificalis potestatis, quasi rex ia regno-, sed episcopi assn­ man tar in partem Bollici tediáis, quasi indices singulis d vitali­ bus praepositi" (S. Thomas q. Ï6, art. 8). 4 Mémoire soumis, etc. * Iuxta haec verba cleri gallicani ad Innoeaatiua X: .Indicia pro sanci end a regula fidei a summis pontificibus lata super episcoporum consultatione (sive suam in actis relationis sententiam ponant, sive omittant, prout illis collibuerit) divina ae.}ue ac stimma per nnirercam ecclesiam anelontale niti, cui Christiani omnes ex officio ipsius quoque mentis obaeqniun praestare tenentur·. i Iuxta baec eiusdem deri gallicani verba ia comitiis anui 1626: .Ils respecteront aussi N.S.P. le pape, chef visible de l’église universelle, vicaire do Dieu en Une, éréqne dea évêques et patriarches, auquel l'apoAlolal et l'épiscopat ont eu com­ mencement, et sur lequel J. Cl a fondé son église, en lui bail­ lant les de dn ciel avec l'ia fallibili lé de la foi, que l'eu a vu demeurer immuable en ses sneoeeeeurs jusqu’aujourd'hui”. η Opus fasBotinstnum cuique notum, cuius auctor fuit H.L.C. Meret, episcopos Sartoris in partibus ac decanas fanütatis theologicae Sorbonicae. Prodiit Parisiis menue aepUmbri 1969, hoc praenotatu titulo 1ht concile général et dc le paix rdigicutc. Mémoire soumit au prochain concile oecuménique du Vatican 2 voL in-»·. 523 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS En vertu de l'institution divine, la souveraineté spirituelle réside dans le corps des premiers pasteurs, c. à. d. dans le pape et dans lea évêques. (T. 1, p. 632.) .... Dans Pierre et les Apôtres, dans le pape et les évêques formant un seul corps. (T. 2, p. 2.) Dixi: Consentientibus. La troisième (hypothèse)... la ferait consister dans l'accord du pape avec les évêques et des évêques avec le pape. (T. ln p. 144 ) Propositio secunda. ft24 Dira-t-on que les droits exercés par les conciles généraux sur In doctrine ct les personnes des papes n’ont été que des concessions dos papes oux-mômes? Mais pouvaient-ils refuser ce consentement? Et quand le cinquième ct le sixième concile ont rejeté la constitution du pape Vigile ot condamné les lettres dogmatiques d’Honorius, agissaient-ils en vertu d’une délégation pontificale? (Id. ρ. 342.) Dixi : Eumque, sub poena depositionis, corrigendi.. 11 est incontestable quo le concile général, quand il dépose un pape, ou quand il le réprimande, fait acte de juridiction supérieure. (T. 2, p. 207.) Si tous les moyens do conciliation ct do tem­ porisation étaient rendus inutiles, lo papo s'ex­ poserait À la rigueur des peines canoniques. Aux termes des décrets de Constance, il pourrait être déposé. (T 1, p. 424.) Dixi: Atque cogendi ad maioris concilii partis sententiam admittendam et promulgandam. Sous cette divine influence ... portant scs dé­ crets à la majorité des suffrages, le concile restera toujours dans la vérité. (T. 1, p. 424.) Les votes (dans Ica conciles) n’ont-iU pas tou­ jours été portés a la majorité des suffrages? (T. 2, P- 317.) (I POSTULATA DE PARVA ECCLESIA 529 ■1/ 530 est, Parva ecclesia, ut vocant, excommunicationis a dernier» pasteurs de l'ancienne Église de France publicatione fuit prodigata: non ita in dioecesi réclamèrent de notre filial dévouement Lucionensi, ubi semper cum Dissidentibus illis actum Quo votre sainteté, ύ très saint-père, quo vos est indulgentia quadam ct mansuetudine: hanc ob seigneuries, ύ pères très illustres, daignent nous causam necessaria mansuetudo quod huius schis­ écoutor avec bonté; et si jamais, dans le cours de matis occasio ih Vendete intricetur1 elemento quo­ cet écrit, uno parole blâmable s'échappait de nos dam politico, quod quidem innititur dispositione lèvres, nous la désavouons par avance. Qu’elle soit ingenita, a patribus scilicet suis accepta, in favorem pardonnéc à notre inexpérience, à cause de la regiae Icgitimitatis. Tota Vendra perpetuo in praxi droiture de nos intentions et do notre forme et protestata eat contra quasdam Concordati ordina­ inébranlable résolution de vivre ot do mourir dans le tiones, ex co quod illae ordinationes coaevae sint soin do l'Église catholique apostolique et Romaine. regiminis politici quod aegro illius regionis incolae Pondant les orages do la révolution française admittunt. Sic festa a Concordato suppressa in (do 1790 à 1801), Diou fit à nos pères la grâce Vendea celebrantur, operum servilium abstinentia, d'être fidèles à cette illustre Église gallicane, dont maiori etiam fidelitate quam ipsae Dominicae, et les pasteurs vénérés, unis au saint pontife Pie VI, quidem non solum a fidelibus christiania, sed ab dirent anathème à la constitution civile du clergé, iis etiam qui religionis iuguin caetcroquin roiiciunL ot souffrirent Ica plus dures privations, l'exil et la Meridianae Galliae, spcciatiinquo Lugduni urbis mort même, plutôt que do manquer à ce qu’ils deDissidentes schismatis sui rationes mero religiosas B voient à leurs diocèses, au saint-siège et à l'Église afferre videntur. Vcrumtamcn quao sacrum con­ universelle. Au commencement de ce siècle la persécution cilium Vaticanum media indicabit opportuno adhi­ benda aut praescribenda, ad procurandum illorum parut s'apaiser, et déjà les saints mystères étaient conversionem, ot regressum in ovile lesa Christi, célébrés par des prêtres catholiques dans plusieurs Dissidentibus etiam Vendeur erunt acceptabilia, cum milliers de chapelles et d'oratoires, ainsi que le omnes nunc temporis oculos ad ominentissimos constatent divers documenta contemporains, lors­ patres concilii occumenici olevent, verba vitae qu'une convention fut signée le 15 juillet 1801 entre le successeur du vénérable pontife Pie VI et postulantes, summoque desiderio expectantes. le gouvernement français pour le rétablissement du Mihi opportunum visum est huic supplici libello culte public de la religion catholique. En vertu de ce concordat, l’existence officielle de la religion adiuogero, 1. Duo scripta ab oratoribus Dissidentibus typis était reconnue, mais quatre-vingt-seize églises archi­ épiscopales ot épiscopales étaient condamnées à mandata, quorum tituli sunt2: — Canonicae et reverentissimae expostulationes disparaître sur les cent cinquante-six qui existaient dans toute l’étendue du territoire soumis à la Ré­ (1W3). publique française. — Reverentissima commentatio . . . (1869.) En exécution des articles 3 et 4 de cette con2. Quasdam observationes criticas circa haec C vention, sa sainteté Pic VII adressa le 15 août 1801 duo scripta. Cum maxima reverentia vestrum me fateor, les lettres apostoliques: Tarn multa, aux arche­ eminentissimi et reverendissimi patres, observantis- vêques et évêques français, pour leur demander do se démettre do leurs sièges; puis, par la bulle: simum ot humillimum servum Qui Ch nsli Domini vices, du 3 décembre suivant, Romao 19 februarii 1870. dérogeant à tout consentement des archevêques et f Carolus Colet, ep. Lucionensis. évêques légitimes dont les démissions n'étaient point (L-tS.) encore parvenues au saint-siège, sa sainteté dé­ 21 c. clara leurs églises et diocèses libres ot vacants, et Reverent issi mu commentatio ad sncro-sanrtnm établit la nouvelle circonscription convenue avec le occunionicuin concilium Romanum de variis gouvernement français. Cet acto sommaire, qui, sans aucune enquête actis ad ecclesiam gall i canam spectantibus. préalable1, supprimait un si grand nombre d'églises, Sanctissimo summo pontifici Pio IX, eminentissimis ot qui, sans jugement canonique, frappait de desti­ cardinalibus et reverendissimis archiepiscopis episco­ tution près de 40 archevêques et évêques, tous illu­ pisque in sacrosancta oecum enica et generali Romana stres pur la généreuse confession qu’ils avaient synodo congregatis. fait© do la foi, cet acte, do l'aveu du cardinal ConTrès saint-pèro, éminontissimes cardinaux do la salvi lui-même, était sans exemple dans les dix-huit *ainto Eglise Romaine, et révérendissimes archovô- D siècles de ΓÉglise . * quos ct évoques, légitimement assemblés on concile L'émotion qu'oxcita cotto mesuro inouïe, fut si œcuménique ct universel sous la conduite du vivo et si générale, qu’on en retrouve les traces Saint-Esprit. jusque dans la lettre que sa sainteté Pie VII adressa Pénétres d'un respect inviolable pour l'autorité · le 24 mars 1813 à l’empereur Napoléon Ier. „Votre majesté so rappellera Bans doute Ze cri sacrée des conciles œcuméniques, nous nous incli­ nons avec uno profondo vénération dovant les suc­ qui s'éleva dans i' Europe ft en France même, lorwcesseur» des apôtres, assemblés do toutes parts 1 „ün bous demande d'appronrrr cette division de dio­ autour do la chaire do saint Pierro pour représenter l’Eglise universelle, commo elle le fut dans le saint *cèse décrétée par FasseaNte ... Joignes à cela qu'avant de donner les mains à une telle opération. Il nous faudrait cos­ concilo do Trente, ot autrefois λ Nicéo. su iter les évêques dont il «’agit d'abolir les droite, prose uctr A ce moment suprême, nous venons, on nous je­ sur leur sort, sans les avoir entendus: ce serait violer les lois tant à lours pieds, lour soumettre humblement notre de la justice; ... enfin, il faudrait que nous fussions instruite conduite, ct accomplir la promesso que jadis nos des sentiments du peuple â qui l'ou veut ravir l’avantag· • inirinedur cod. 2 Ambos libellos iatn in hac nastra evnhraTiaina e&nàliontn collectione, L XLÍ, anum quidem, eoi. 847-94, al(enun vero, coL 911-62. Hunc tamen placuit repetere. »ed ^allice tantum, ut exhibeantur subscriptione*, q uso nondum hncuaque prodierunt. Co.nciu e VII, par k chevalier Artaud. 1 vol, p 209. Tari·. A4. Leclère. I8M) 4= 531 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS qu’en 1801 noue fîmes usage do noire autorité pour priver de leurs sièges les anciens évêques de France1/ Les évêques réclamèrent aussitôt contre la me­ sure qui brisait les liens sacrés qui les unissaient à leurs églises1, ot plus tard, lo 6 avril 1803, con­ formément à ce qu'ils avaient annoncé dans leurs premiers écrits, trente-huit d'entre eux adressèrent au saint-pèro, sous lo titre de déclamations canoniques et très respectueuses, un mémoire signé par tous, où ils exposaient avec les développements que demandait une affaire do cetto importance, les rai­ sons définitives qui les portaient à persister dans leur refus do démissions, et à former opposition aux actes qui décrétaient la vacance do leurs siégea. Et commo autrefois saint Jean Chrysostôme, violemment arraché de son siège, n'avait cessé du fond de son exil de protester contro Tusurpation de ses droits1, d'instruire et de diriger par ses lettres le clergé et lo peuple qui lui demeuraient fidolce, de même les évêques signataires des éléctamatioru de 1803, agissant avec toute l'autorité quo leur donnait leur caractère do légitimes pasteurs, et s’appuyant sur les lettres apostoliques ct brefs du saint papo Pio VJ, prescrivirent por une significa­ tion officielle aux catholiques do Franco de consi­ dérer lo nouveau clergé commo intrus et schisma­ tique, Ils déclarèrent que toute communicaticai avec lui dans Us choses de la religion ¿tait ab&jlument interdite et défendue, Ajoutant quo les fidèles no devraient recourir qu'au soûl ministère des prêtres non acceptants (lo concordat), ct placés sous leur direction. Gardez-vous, écrivait en 1810 Mgr Scignolay Colbert, évêque de Rodez, au nom ct par déléga­ tion spéciale do scs collègues, „de reconnaître comme vrais pasteurs, et de confondre arec la suinte Eglise gallicane ces différents assemblages d'évêques, de prêtres ct do ministres inférieure quo l’on a vonlu décorer du nom d’église, soit consulaire, soit concordatiato/ Puis encore, à la fin do l'année 1813, Ica évêques réfugiés à Londres répondaient ù des prêtre * fran­ çais „qu'il« n'avaient d autres choses à dire que de rccommandur aux ecclésiastiques qui sont restés attachés aux vrais principes, de s'en tenir aux écrits que tous les évêques non dèmissûmnaircs ont faits en commun et signés, ct dans lesquels sont contenus ces mêmes vrais principes, lesquels ont été faits pour éclairer les fidèles, et servir do regio nux ec­ clésiastiques qui no peuvent s’égarer en les suivant-. Plusieurs milliers do catholiques entendirent la voix do ces pasteurs vénérés, ct do mémo qu’ils leur avaient été fidèles au temps de la constitution civile du clergé, ils leur vouèrent apres le concor-1 dat (de 1801) uno fidélité que rien no put ébranler. 639 A l'épiscopat, pour lequel ils avaient si longtemps combattu, allait enfin recevoir une sanction écla­ tante, et dans le but d’assurer lo triomphe do co principo tutélaire, en lo dégageant do touto ques­ tion personnelle et do tout intérêt privé, ils dépo­ sèrent conditionnellement leurs démissions. 11 résulte en effet do divers documents, ct no­ tamment do deux lettres do Mgr do Vintimille, évêque de Carcassonne, ot do Mgr do LauxièrcaThémines, évêque do Blois1, quo duns lo dessein de faciliter les négociations avec lo eaint-slègo, les évêques réclamants qui vivaient cncoro en 1816, remirent leurs démissions commo un dépôt sacré entro mains du roi Louis XVI11, sous la très oxprosso condition qu'il n’en serait fait usage quo si les principes étaient conservés. Mats cctto condition no fut pas réalisée, ot dès lors, jamais la violation du principo do l’inamovlbilité dea évêques n'a été réparéo depuis 1801. C’est par co motif que les évêques signataires des Iléclam niions canoniques (à l’exception do six d'entre eux qui adhérèrent aux préliminaires du concordat de 1817). jugeant quo les principes étaient pioles par la nouvelle convention, décla­ rèrent qu'ils restaient ce qu’ils étaient, ct refusèrent énergiquement de prendre aucune part ù l’ordre do choses que l’on projetait do fonder sur Io con­ cordat do 1817. wUn concordat,· écrivait Mgr do Carcassonne à 1a fin de 1817, 0dans l'acception ordinaire n’est qu’une convention politique. Ainsi fut colui passé entre liéou X ct François 1M, qui trouva et laissa l’Kgliso do Franco dans son entier. Celui de J&01, au contraire, ία ruinée de fond en comble, et celui Lettre à Loáis XVIII, 15 octobre 1817. > Lettre À un anden magistrat, 20 août 1835. • Lettré à on anden eacirlrat, 90 août 1895. 1 Concile de Trento. XXUl session, chap. [V. M· 535 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 536 Michel, — J. Pelletier, — Beriiet Etienne, — Prost a Chasseriau, — Gabard, — Faxillau, — Billy, __ Pierre-François, — Proet Florian, — Rochand Bertaud Paul, — Charrier F., — Grollicr, — Raintaud, — P. Arnault, — Bibard. — Merceron, — Jacques, — Villard Benoit, — Joseph Dubois. Benoit Terraillon, — J. Terraillon, — G. Ter­ Berta ud, — Baudouin, — Baudouin, — Deguil, — raillon, — Perrin, — Bernard £ Perrin, — Jullien, — Ganoe, — Marrillau, — Bourreau, — Coûtant, — Rochan d, — Jean Bellet, — Pirón Benoit, — Roy Bâtit, — Pineau, — Courrillaut, — Turpaud, — Joseph, — Guy Roi, — C. Bionnet, — Vincent Coûtant, — Turpaut, — Contant, — Pierro Prieur, Quemin, — C. Prost, — Giraud, — Perenet, — — L. Gourmaud, — Gourmaud, — Louis Coûtant, Lardier, — J. Due, — Seb. Nardy, — Termoy, -- — Célestin Arnault, — Arnault Alexandro, — Joseph Labruyère, — F. Labruyère, — C. La bruyère, — Baudouin, — G a tard, — C. Cbaruau, — Courilleau, Pierro Pelletier, — Antoine Broyer, — P. Bardet, — Ferchaut, — Bortaud, — Pierro Foulonncau, — — André Vernay, — Morel, — H. Faure, — Villard .•'t-reeron, — Bouin, — Charrier, — Bodin, — Pierre Antoine, — L. Miches, — Geay Jean-Marie, — Ch. Gaudin. — Jean Chasseriau. Bertet, — Geay, — François Gear, ~ Geay Prosper, Turpaut, — Alexis Fcnotau, — Hayo Jean, — — Claude Geay, — Alexandre Merlai, — Jcan- Pointecouteau Félix, — L. Fuzeau, — Pierre BréBaptisto Merlat, — Jean Baptiste Beriiet, — Bernard, maud, — Louis Gaut, — Brémaud, — V. Ginchclcau, — C. Roi, — B. Roi, — Thivolet, — Bionnet1,— — Berthelot, — Brouard, — Joseph P. Rcvéreau, Auguste Delosmea. — Louis David, — Coudrin Louis, — Joseph GauLyon le quinio août mil huit cent soixante neuf. B frétés u, — Alexis Aumond, — François Richard, — Clément Orolleau, — Augustin Brochard, — Pierre [p. 13} Pierre Jottreau, — Jean Guionnet — Gauf- Rétaillcau, — Jottreau F., — Jacques Brossot, — freteau, — Grellier, — Charrier, — Berthelot, — Jacques B rosse L François Debordes, — Contant, — Auguste Charrier, François B rosse t, — Giraud Rene, — Brochard, — Brin Jean-Baptiste,—Louis Baudoin, — Ferchaud, — Jean Brochard, — Jean Godet, — Jean Lucas, — Berthelot Bainjamain, — Victor Ferchaud, — — Jean Lucas, — Pierre Charrian, — Baptiste Eugène Louis, — Baudry Benjamin, — Aristide Caillaud, — François Jouet, — Gaboriau F., — Bonnet, — Auguste Fcneteau — Bortaud Pierre, — Jean Hy, — Challct Baptiste. — Augustin B rosa et, Joseph Vion, — Mari Obvier, — Joseph Fcnneteau, — Augustin Brosset, — Constant Loiscau, — Con­ — Constant Billaud, — Louis Billaud, — Jean stant Loiseau, — Jobard, — Clément Loizeau, — Compagnon, — Pierre Fenneteau. René Chabot, — Pierro Pasquier, — Jacques Rous­ Pierro Courrilliau, — Pierre Courrilliau, — Bau- seau, — Jean Pasquier. — René Pasquier, — Jean dry, — Clerc, — Vandet, — Juteau, — Blais, — Baudon, — lierre BrocharJ, — Armand Brochard, Bolouard, — Boissinot, — Marillcan, — Nauleau, — — Jean Brochard. Guignard, — Alexis Jottreau, — Ilenri Jottreau, — Le soussigné certifie que toutes les signatures Blsiseau, — Victor Guiet, — Gauthier, — Souchet, apposées depuis la page 13 jusqu’à la pago 16 ont — Oafard, — Bertrand, — Gonnord, — Jottreau. — été recueillies dans la Vendéo (France). René Bertrand, — Jotreau J., — B. Frouin, — Au(Septembre mil huit cent soixante neuf.) lanncau, — Laurent Texier, — André Tcxier. Paul Maingret Charruaud, — Moulcvrier, — Mouluvricr, — FaSaint Martin Lara (près Tiflauges-Vendée) le rilleau, — Joseph Bertrand, — Ligner François, — vingt einq septembre mil huit cent soixante neuf. Robin, — Victor Gaudry, — Bonin, — Aubrit, — Thibaudcau, — Noiraut, — Couturier, — Jean Billy, Nous soussignés, ayant été empêchés par diverses — François Vinatier, — Hardy, — Violleau Pierre, circonstances indépendantes de notre volonté d’ap­ — Souchet Auguste, — Ilusseau Pierro, — Gobin poser nos signatures au bas du mémoire que plu­ Louis, — Châtré Célestin, — Thibaudcau François, sieurs catholiques de France restés fidèles à lu — Jottreau Victor, - Baudoin François, — Robin, cause des évêques non démissionnaires en 1801, — Ronger, — Jottreau Henri. adressent aux pères du concile oecuménique con­ Thibaudcau, — Constant Millasseau, — Pierre voqué à Rome pour le 8 décembre 1869, déclarons Luneau, — Maupillier Armand,— Rouget, — Robin, donner notre pleine et entière adhésion au susdit — Toussaint Charrier, — Gabard, — Alexandre mémoire, dont communication nous a été donnée, Eaond, — Ronger Toussaint, — Louis Baudoin, — ot voulons on témoignage do nos sentiments que Boissinot. — Eugène Colin, — René Bodin, — la présente déclaration soit annexée nux deux Pierro Verdon, — J. Billy, — Texier Pierre, — exemplaires destinés à notre saint père le pape Texier Joseph, — Pierro Billy, — Rouger Augustin, Pio IX et aux autres pères du concilo. — Baudin Pierro, — Joseph Charrier, — Bertrand 1 Fait double sous nos seings à Parthenay arronPierre, — Baudin. — Fouillet, — Baudouin, — dissement de Parthenay département des Deux Thibaudcau. Sèvres, le 21 octobre mil huit cent soixante neuf. Gingrcau, — Jottreau, — Fouillet, — Fouillet, A. Moynaton, — Verger, — Morisset, — O. — J. Frouin, — B. Bonin, — Thibaudcau, — Thi- Moynaton, — Jules Moynaton, — 8. Moynaton, — baudeau, — Thibaudcau, — Bortaud, — Jottreau E. Moynaton, — J. Moynaton. — Pierre Verger, Auguste, — Gouby, — Gatard, — Baudu, — L· Bru- Henri Bonncnfant, — Grellier, — Célestin Bonnennault, — Châtré Henri, — Jeanncau Joseph, — fant, — Germanique Moynaton, — Léopold Moy­ Max Billeau, — Brossnrd, — Bénétreau, — Ga- naton, — René Moynaton, — F. Peltier, — L. Ni­ veaux, — H. Niveaux, — J. Verger, — Clochard, billy, — Gourmaud Pierre. Qouin Joseph, — Bénétreau, — Thibaudcau, — — Pierre Verger, — F. Bonnenfant, — BoucheBaudoin J. F., — Fierre Bertrand, — Marolleau reau. — L. Moynaton, — J. Métayer, — B. Métayer, Jacques, — Paschal Guédon, — Aumon Baptiste, L. Métayer, — Bap. Moynaton, — Amédée Verger. — Eugène Bertaud, — Dominique Bortaud, — Les soussignés, délégués par les signataires du Geay François — Hardy, — Pierro Boisson, — F. Luneau, — Gobin, — Robin,— Robin,— Bortaud, — présent mémoire, avec mission do le porter à notre Vignaud, — Texier, — Merceron, — Fuzeau, — très saint pero le pape Pic IX ct aux pères du concile oecuménique convoqué à Rome pour le huit décembre prochain, avons, en cette qualité, annexé au mé» ibCFrtum. 537 POSTULATA DE PARVA ECCLESIA moire la prèmente déclaration de vingt neuf habi- A tanta do Parthenay (département des 2 Sèvres, Vendéo) conformément à la volonté formelle qu'ils ont exprimée. Lyon cinq novembre 1869. 533 haberent quasi intrusos eos qui iurisdictionem a summo pontifice receperant. (Reverentissima com­ mentatio, p. 11, 13, 19, 21, 23.) Hic est error funda­ mentalis dissidentium. Porro, intrusi esse non possunt ii quibus summus (L.S.) Marius Duc. Jacques Beriiet. (L.S.) pontifex confert iurisdictionem. Concesso etiam quod veteribus episcopis jurisdictio manshset inte­ 21 d. gra (et hoc valde dubium est ex verbis Pii VII, Observationes criticae litt. Tam inulta), instituti a Pio VII episcopi ad Super duobus scriptis ad quaestionem dissiden­ minus erant delegati s. sedis. tium post concordatum Galliae spectantibus, quorum Obiicitur revera illos, aut saltem quosdam ex tituli sunt: ipsis fuiste notorie schismaticos, et perseverantes Canonicae et reverentissimae expostulationes in suo schismata, ideoquo nullam fuisse pro eis iuris(1803). dictionis collationem. At 1* clausula absolutionis Reverentissima commentatio etc.... (1869). quae ordinario in litteris pontificiis adjungitur, vali­ Io Ad hanc quaestionem rite discutiendam fa­ dat collaronem. (Homo apost. s. Lig. tr. 19, n. 19, tendum est quod episcopi do quibus agitur non not. 5); 2° licet nulla in so esset collatio, adest fuerunt vituperandi propter expostulationes ab ipsis titulus coloratus qui cum errore communi sufficit ad summum pontificem directos. Verba Bene- B (Ifottio apud. tr. 16, n. 90). dicti XIV et Pii VI in pagina 12 Canon. et reo. li· Plurimae citationes allatae in expostulationibus expost. id clare probant. sufficerent f d tollendum schisma- - Praesertim verba 2° Procul dubio argumenta non levis momenti e. Ilicron. p. 5; s. Aug. p. 64 et 98; s. Cypriani p. 98. afferebant ipsidem episcopi in suis expostulationibus, 10° Ipse /). de Thémines nunc diceret dissidentisive intendatur quaestio in se (pag. 40, 53-55); sivo bus obtemperandi obligationem, siquidem ad auc­ respiciuntur abusus ex parte Gubernii Galliarum toritatem summi pontificis et episcoporum orthodoxograssantes (verbi gratia art. organ.); sive atten­ rum mundi catholici in suis ultimis litteris totum datur ad prohibitionem exigendi retractationem ab Galliao ecclesiae negotium transtulit (Referen­ iis qui fuerunt intrusi (pag. 90-95); — ad nominatio­ tissima commentatio, p. 25.) 11° Supponendo etiam quod veteres episcopi nem episcoporum et parochorum intrusorum qui se retractare nolebant (pag. 72-90, 98-104, 107 etc.) suam servaverint iurisdictionem, episcopi do novo 3° Sed plurimae citationes a iure canonico, pon­ a summo pontifico instituti, post eorum mortem, om­ tificio etc., non spectant ad quaestionem do qua nis generis iurisdictionem habebant. Qui ergo re­ agebatur. (Vid. p. 4, 5, 40, 56, 57, 58.) Sese re­ cusabant auctoritatem et iurisdictionem agnoscere ferunt istae citationes ad casus in quibus summi pon­ eorum qui vetus suum schisma non retractaverant tificis auctoritas minime intervenerat. Sic exemplum (non obstanto titulo saltem colorato) nullam rationem Arsacii in Reverentissima commentatione, pag. 11. habebant reficiendi eos qui fuerunt instituti post C reten m schismaticorum mortem. Non sic in concordato anni 1801. *· IS Et sane in concilio Vaticano claro perspici­ 4° Inmnovibilitatem episcoporum late probant expostulationes (pag. 47, 48, 53-55). At non age­ tur tmscopos totius ecclesiae cum episcopis Galliae batur do hac quaestione in se. Agebatur do casu ci>hi’.iiaticarr, et plenam esse communionem episco­ summae necessitatis in qua certo summus pontifex porum Galliae cum summo pontifice et tota ecclesia poterat, saltem tanquam interpres iuris divini, pro­ catholica. Unde cum error dissidentium nulla tergiversatione videro saluti totius Galliao quao iam n decem annis, dissimulari possit, sperandum est quod quaedam schismate horrendissimo vexabatur. Et vero comparatio coniugii spiritualis episco­ benevola verba a sacro concilio Vaticano prolata porum cum coniugio corporali sponsorum (png. 54, reducent illos ad unitatem catholicam. n. 2) non debet in omnibus urgeri, siquidem con­ Romae dio 19 februarii 1870. iugii corporalis sponsorum nequit indissolubilità * f Carolus, ep. Lucionensis. etinm ex libero consensu labefactari. 5° Episcopi in suis expostulationibus (pag. 32, (L.tS.) 34, 3G) opponunt agendi rationem Pii VI cum 21 r. agendi ratione Pii VII. At nihil probat ista op­ Canliimlis Bonnet ml hiiihiiiuiii pontificem positio, cum circumstantiae fuerint valdo diversae. epistola de eodem argumento. Iam ab annis decem, sicut prius dictum est, schisma Gallins vastabat, et ai Pius VII occasionem sibi D Romo: Quirina!» Io 9 juillet 1870. oblatam nactus non fuisset, forsan illud schisma Très Saint Pero. etiam nunc Galliam opprimeret. Dans les Emendationes relative· au chapitre troi­ 6° Expostulationes semper supponunt (p. 10-12, 15, 16) Pium VII poena mulctare veteres episcopos sième sur la constitution do Γ Eglise1» nous lisons, diocccscon. Sed minimo agitur do poena inflictu. ii la page 34: „Non fiat dogmatica declaratio de Immo Pius VII (litt. Tam multa 15 ang. 1801) eos parva ecclesia; sed per reverendissimum concilii paterne obtestatur ut cessionem faciant sedium Vaticani secretarium ad hos misere devios rescriba­ suarum, et agit ox auctoritate apostolica tantum­ tur: clare perspici, in hoc concilio Vaticano, episco­ modo in casu necessitatis extremae (Expostulat, p.8). pos totius ecclesiae communicare cum Galliae et 7° Innuunt expostulationum auctores (p. 58, 106, Belgii episcopis; et sic plenam esso communionem 108) episcopos a Pio VII institutos esso quasi in­ episcoporum Galliae ct Belgii cum summo pontifice trusos, sed id minimo affirmant. et tota ecclesia catholica: ipsos extra salutis viam Et certo constabat oos, saltem ut delegatos a versaturos esse, quamdiu suis episcopia non obe­ summo pontifice, validam cxerccro iurisdictionem. dient". Ipsi expostulationum auctores summam successoris Ainsi, d'après co texto, on semble croire qu’un b. Petri auctoritatem in tota ecclesia profitentur. 8* Epistolae quorumdam episcoporum hisco ex­ » IX supra, L LU, aa!e c«o. f loscph ep. Nanceiensis et Tallonai». f Franciscas cp. Tarentasiensia1. t Fridericu» cp. Augustodunensis, Cabillonensis et O Ad finem fortiter, omnia suaviter. — t FordiMstisconensis. nandos cardinalis Donnet ep. Burdigalensis’. t Paulus, ep. Metensis. t Ludovicus, cp. Leontopolitanus et vie. apost in 29. regno Saxonite. Postulatum aCYIll patribus oxhlbltnni,ut gnneti t loannes ep. Palentinas. Vincenti! a Paulo lusocintioneM, quae vulgo Cont losephus cp. Santanderionsi». ferentlae dicuntur, a sacro Vaticano concilio t Petrus do Villanova Castcllacci aep. Petrae. laudentur ac commendentur1. t Pantaloon, ep. Barcinonensis. t losepbus Angelini aep. Corinth, vices gerens. Romani pontífices in docenda regendaque ce­ t Sebastianus, cp. Calagurritanus et Calceatensis. * dati non ita curam exhauserunt, ut aliquando t loscph ep. Auriensis. opera misericordiae fovere ct commendare inter­ t Silvester aep. de Venezuela. miserint. Ad eos enim pertinet zelum et pietatem t Gregorius aep. Compsanus, admin. Campanionsis. promovere in sustentandis pauperibus ct in catot loannes Baptista ep. Aquipendiensis. chirondi» rudibus. t Stephanos Fennelly ep.Thermopylensis, vic. apost. Ad haec vero ch ari tatis tum spiritualis tum Madraspatauuf. corporalis implenda officia, plure» in decursu tomt loseph Franciscas Exechi el ep. Ayacnquenais. D porum prodiero societates, et in nostris temporibus t loannes Baptista cp. Antinocnsis. maxime enituit pia haec sodalitas, quao, sub vul­ t Antonius aop. Traianopolitanos. gato nomino Con/erenliarum sancti Vtncentii a Pauló, t loannes ep. Feltrane» ei Bellunensis. omnibus non est aequo comprobata. + Eugenias O’Connell ep. Marysvillensis. Haec autem societas, ex laicali ordine praef David Moriarty cp. Kcrrionsis. f Fr. Fidelis Sutter ep. Rosalicnsis, rie. apost Tuneti. » Deeit hoc loco apud iZmana. VIA rapra. col MÎ n. L f Fr. Franciscos Dominicus ep. Aegeensis, ac vio. > Sequitor apud T/mann: «Salvator ep. Bolin, rie. cap. apo< Sophiae et Philippopolis. Oenuenii··, quae iam hiMbatur supra, col δΑ3 a i. f Fr. Michel Ange Jacopi évêque de Pentacoraia ’ In editione fratrun Lémann p. 970 additur: .In fidem, quod hoc esemplar traasrriplam ad verbum concordat eum et vicaire apostolique ¿’Agra. t Fr. Paulus Tosi ep. RhodiopoliUnus, rie. apost oriaiarii. quod awervatar in Actia S3, concilii oecumenici Vati­ cani. — Datum in Secretaria concilii Vaticani die 31 martii 1870. Patnensis. t lowphnv epm «.Hippolyti lecrelar. concilii Vaticani.· t Fr. Antonius Maria Fania de Arignano ep. MarsiIbi tamen habentur multa nomina perperam aive leeta rive typi» eu»a, ut culvli legenti patebit. Quae vero formi» cenria et Polentinus. linguarum orientalium nonnunquam formi» latini» addebantur, t Petrus aep. Rossauensis. ea confluito orairi ob typorum illorum penuriam in nofltra f loseph ep. Thyatirensis, officina. f loannes Hilarius Boset ep. Emeritensis de Mara­ « Ab archiepiscopo Turoneari exhibitum die Î8 martii et caibo. t loseph ep. Aretino». M aprili» 1870. direni» folii», quorum alia ab ahia interiecti» puncti» hic distinjtuuntur. 565 POSTULATUM PRO CONFERENTIIS S. VINCENTIl Bcrtim efformata, nobiliores civitatum et vicorum a viros optimoaquo scholarum liberalium ephebos in sinu suo computat) latequo per universum terrarum orbem iam diffusa, uberiores fructus ubique protulit, quos hio enumeraro superfluum esset. Vix exstat corporalis inopia quae ab eis non relevetur, aut animi afflictio quao non sit rocreata. Isti enim pauperes saopo ot regulariter visitant, eosque du­ plici panis et consolationis pabulo reficiunt; aegrotis opitulantur, iisque salutaria medicinae remodia sub­ ministrant: senes in hospitiis et orphanos in conservatoriis collocant; artifices et operarios erudiunt, iunioresquo cx cis qui in officinis tirocinantur suo patrocinio a pravis exemplis praeservant; optimos libros per domos ot familias disseminant, et matri­ monia moro civilia cohouestant; quo fit ut ex hac institutione miris in modis in rempublicam Chris­ tian ani bona dimanent, multiquo salventur qui sino hoc auxilio poriissent. Ilis igitur piae sodalitatis meritis commoti, rem prorsus utilem reputaverunt infrascripti patres, si hanc publico sodalitatem laudaret atque commen­ daret praesens ©ecumenica synodus, ot si magnus noster pontifex qui, tanto omnium bonorum plausu, navim ecclesiao regit et gubernat, suo etiam prae­ conio decoraret ot conciliaria approbatione fulciret Et hoc enixo precantur oratores subscripti, fausta omnia insuper exoptantes reverendissimis patribus, qui ad munus examinandi postulata deputati sunt. Romae, dio 30 ianuarii 1870. f f t f t f f t f f f f f t f 566 lacobus Gibbons ep. Adramyttensis i. p. i. Gulielmus Henri cub Elder ep. Natchezensi·. Edward Fitz-Gerald ep. Petriculanus. 1. F. Shanahan, ep. Harrisburgensis. Michael Domcnec ep. Pittsburgensia. t loannes Franasene aep. Remensis. f Loo Meurin S.I.ep. Ascalonensis vie. apost. Bombayensis. f Alexius Canoz S. I. ep. Tamassensis, vie. apost Madúreoste. f Eduardos Dabar S. I. op. Canathensis, vie, apost Tcheli Meridio-Orientalis. f lacobus Etheridge ep. Toronensis, vie. apost. Guianae Britannicae. f loannes Baptista Miége S. L ep. Messenensis, vie. apost Kansas. f Christophorus Bonjean O. M. I. op. Medensis, tío. I apost Jaffnae. f Fr. Maria-Ephrem, Carm. Exc., op. Nemesinus, vie. apost Quilonensia, f Ludovicus do GoCsbriand ep. Burlingtonensis. f Stephanas Fennelly ep.Thermopylensis vie. apost Madraspatam. t Petrus Dufal ep. Delconensis, vie. apost Bengalas Orientalis. f Stephanas Charbonneau ep. Iassensis, vie. apost du Maysaour. f Franciscas Laouënan ep. Flaviopolitanus, vie. apost. Pudicherianus. j* loannes Paulus aep. Albiensis. Guillclmus Keane cp. Cloynonsis. f Franciscas, op. Divionensis. Laurentius Gillooly op. Elphinonsis. f Carolus, op. Lucionensis. M. 0’IIca ep. Rosseneis. f Ludovicus aep. Avonionensis. Cornelius Mac Cabe ep. Ardagadensis. f loscphus Armandus cp. Bollovaccnsis, Noviodu­ loannes cp. Ebroicensis. nensis et Sylvanectcnsit (iterum). Vincentius Spaccapictra aop. Smyrnensis, vio. C f losophus Eugenias ep. Ottawcnsis. apost Asiae Minoris. loanncs-Iulius ep. Sucssioncnsis ot Laudunensis. f Patricius Leahy, aep. Cosscliensis. R. F. aep. Cameraccnsis. E. F. Guierry cp. Danabcnsis, vie. apost. provinciae f Fr. loannes Pius Loahy, O. P. ep. Dromorensis. t David Moriarty Korricnsis, Tché-Kiang. los. Ar. op. Bcllovacensis, Noviodunensis et Syl- f Eugène O’Connoll Valiispratonsis, f Augustus Maria Martin, ep. Natchitochcnsis. vanoctensis. f Renatus Oorisopitcnsis et Leonensis ep. Car. Frid. ep. Sagionsis. t Ludovicus, ep. Ruthonensis in Gallis. Thomas L. Conolly aep. Halifaxinnsis. f Daniel Murphy ep. Ilobartoniensi». I. Sweeny cp. Sancti loannis, Nco-Brunswick. Thomas Grimlcy, cp. Antigonensis et vie. apost. f William Lanigan bishop of Ooulburn. f Ludovicus Eugcnius cp. Carnutcnsis. districtus occidentalis promontorii Bonae Spei. Renatus· Franciscas aep. Cameraccnsis (iterum). t Timotheus O'Mahony op. Armidalcnsie. f Antoninus op. Gicnncnais (in Hispania: Jaén). + Fr. Hilarius Alcaznr cp. Pnphensis, vic. apost D Tunquini Orientalis. + Gregorius, aep. Monacensi· ct Friungensis. Michael, aep. Bambergensis. Petrus Ricardos Kenrick, Sancti Ludovici aep. f Pancratius, cp. Augustanus Vindel. loannes Mac Closkoy aep. Nco-Eboraconsis. f Antonius Aloysius, cp. Vicenaia. loannes Baptista Purcell aep. Cincinnatcnsis. Fr. Emmanuel, aep. Cacsaraugustanus. lacobus F. Wood op. Philadelphiensis. Ricardos Vincentius Whelan ep. Whoolingensis. f Anastasias, aop. Burgensis. f Ignatius cp. Ratisbonensia. loannes Baptista cp. Sanctao Fidoi. ■f Theodorus loscphus, ep. Namurcensis. Guliclmus O'Hara ep. Scrantoniensis. f loannes losophus ep. Brugensia. lacobus Roosevelt-Bayley op. Nowarconsis. f Gaspar loscphus ep. Tornaccnais. loannes Quinlan, ep. Mobilicnsis. f Victor-Augustus aep. M cohi i ni ensi . * loannes loscphus op. Bostonionsis. f Gregorius aep. de Manila. loannes losophus Conroy Albancnsis. t Gcraldus Petrus Wilmer cp. llarlemensis. f Augustinus Vérot op. Savnnnensis. loannes Mac Gill op. Richmondlensis. f Victor-Augustus aep. Mechliniensie primas Bel­ P. N. Lynch op. Cnrolopolitanus. gii (iterum). loannes Loughlin cp. Brnoklynicnsis. f Theodorus cp. Leodteosis. Tobias Mullen cp. Eriensis. lacobus M. O'Gorman cp. Raphancnsis. f Flavianos ep. Baioccnsis et Loxoviensis. f I. Hippolytus αορ. Turoncnsis. f lacobua ep. Ceramonsis. C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 667 f loannes, aep. Tuamonsie. f loannes Derry ep. Clonfertansis. f Daniel Mac Gcttigan ep. Rapotensis. f loannes Mac Evilly ep. Galviensis etc. f Georgius Boiler, ep. Limericcnsis. f Nicolaus Power coadjutor cp. Laonensis. f Thomas Nulty ep. Midensis. f Nicolaus Conaty ep. Kilmorensis. f lacobus Donnelly ep. Clogherensia. f Thomas Furlong cp. Femcnsia. f Franciscas Kelly ep. Demensis. f f f f f f A propter oratores infruscripti congruum cose consent enixeque postulant, ut sacrum concilium Vaticanum laudatam piam societatem e. Vincentii publico lau­ dare atque fidelibus commendare dignetur. Romae XII mnrtii 1870. Godcfridas aep. Rhedonensis. Petrus ep. Veraalicnsis. Pelagius aep. Mexicanus. Carolus Mana, cp. Tlnscalensis. C. Franciscas aep. Quebecensis. M. lulianus cp. Dinicnsis. ....................................... f Henricus Eduardus aep. Westmonosteriensis. f Gulielmus ep. Cliftonensis. f Robertos ep. Bovorlacenais. f Gulielmus ep. Plymouthensis. f Franciscas ep. Northantoniensis. f Gulielmus ep. Salfordensis, f Thomas ep. Suthwarccnsis. f lacobus ep. Hagulstadensis et Novocastrensis. 30. Postnlatum a XXX episcopis exhibitum, ut so­ cietas sancti Vincentii de Pania a sacro concilio Vaticano laudetur et commendetur. &68 B Fr. card. Schwarzenberg m. p.1 aep. Pragensis. losephus Othmar card. Rauschcr m. p. aep. Vien­ nensis. loannes Simor, primas Hungarian, aep. Strigoniensis. Maximilianos losephus m. p. aep. Saliaburgcnsia. Frid ericas m. p. aep. Olomucensis. Andreas m. p. aep. Ooritiensis, Gregorius, aep. Monacensi * et Frisingensis. Michael, aep. Bambergcnsis m. p. Franci/cus Xaverius aep. Lcopolicnsis latini ritus. Ludovicos I lay nal d m. p. aep. Colocensis-Bacaiensis. Paulus aep. Coloniensia losephus Georgius Strossmayer m. p. ep. Bosnensia et Synniensis. Gnilolmus Emmanuel, ep. Moguntinua. Henricus ep. Wratielaviensis. Alexander Bonnaz, ep. Csanadiensis. Eduardus lacobus, ep. Hildesiensia. Carolus loan nes, cp. Sangallcnais. Pan erat ius ep. Augustanus Vindel. Matthias ep. Trovirensis. Michael ep. Tra nasi Ivan i en sis. Ludovicos, ep. Leontopolitanus et vie. apost. in regno Baxoniae. losephus Aloysius ep. Tornoviensis. Philippus ep. Varniiensis. Stepbanus m.p.ep. Magno- Varadinensis latinorum. Sigismundu* m. p. ep. Quinque- Eccleaiensis. loannes Henricus ep. Osnabrogerais. G. Antonius, ep. Hcrbi pol ensis. Conrad us, ep. Paderborncnsis. loannes ep. lauri n ensi/. loannes ep. Ctusoviensis. loannes, ep. Seccovicnsis. Inter opera pietatis et charitatis eh ristia nae, quae aevo praesenti florent, praecipuum locum ob­ tinet pia illa societas, quae sub nomino Conferen­ dorum s. Vincenti! primum Parisiis exorta ac dein celerrimo per totum fero orbem catholicum propa- C gata viros iuvenesque fideles inter se coniungit ad opera ch ari tatis et misericordiae tam corporalis quam spiritualis omnigena viribus unitis peragenda Ί* ad exemplum et sub patrocinio s. Vincentii de Paula, f magni illius apostoli chantada Christian se. qua vi­ + vens aliquando universam patriam suam Galliam 31. illustravit ct adhuc superstes piis operibus a se institutis ubique terrarum ecclesiam aedificat. Haec Postulatio exhibita a nonnullis episcopis tam societas, quao spiritu vere catholico animata in maronltiei quam chaldnici ritus de malis quae societatem perturbant2. operibus externis peragendis ante omnia animarum salutem promovendam sibi scopum proponit, ope­ Bcatbsime pater. rationi suae provinciam amplam fertilemque elegit, Clarissime notum eat intigni tuno sapientiae cum socii ipsi pauperes atque infirmos visitant quantum difficillimis hi ce * temporibus undeqaiique atque consolantur, eorum indigentiis quoad corpus minatur tranquillitas publica totius mundi, et di­ et animam providere satagunt, orpbanos et senes vina praecepta, in quibus dependet felicitas hu­ in conservatoriis atquo hospitiis collocant, pueros mani generis praesenti saeculo et futuro, ot apederelictos erudiri curant, iunioribus opificibus suo ciatim praecepta secundae tabulae Decalogi «prêta patrocinio contra fidei et morum pericula prae- D sint, ct ipsa, gentium iura pedibus conculcata; et sidium praestant, bonos libros per familias distri­ ideo videmus per maximum periculum circumdare buunt, matrimonia mere dvilja ut revalidentur vitam, bona, ac iura uniuscuiusque hominis, nemine curam gerunt aliisque innumeris fero modis ad excepto; ac propterea malum praevaluit bono, et pauperum miseriam sublevandam ct animarum tenebrae depellunt lucem. Cum autem unusquis­ salutem promovendam mirabiliter operantur nec que summopere optet sui liberationem ab his im­ non semetipsos per pia exercitia et bona exempla minentibus aerumnis, ct cum non inveniatur auc­ maxime invicem iuvant. toritas non impedita ad medendum morbum istud Ista societas, quao bonum odorem Christi per pestiferum, nisi persona tuae sanctitatis, ideo ausi socios suos eorumquo opera ubique diffundit et sine sumus offerre pedibus tuae sanctitatis hoo humil­ dubio inter efficacissima remedia atque praesidia limum postulatum, adstante hoo sacrosancto con­ ad nam erari meretur ad tuendam societatem hu­ cilio oecumenico Vaticano, congregato in Spiritu manam contra ingentia mala ac pericula, quibus sancto a suprema tua auctoritate; et enixe depre­ moderno tempore ex parte socialismi perveni un­ camur sollicitudinem tuam apostolicam, ut in ipso dique circumdatur, iam dudum episcoporum nec eleves magni pastoris vocem contra ista mala in­ non summi pontificis sanctissimi patris Pii PP. IX numerabilia, quae nostro saeculo vocantur profeliciter regnantis, a quo largis indulgentiarum pri­ vilegiis ditata est, peculiarem animadvertentium » lUe st passim abi occurrunt, W .F e « Adiectma erat exemplar arabteum. atque insignem benevolentiam sibi vindicavit. Qua- 66» POSTULATIO NONNULLORUM EPP. ORIENTALIUM 670 gressus, et cogitandi libertas, sperantes, te correo- a rarii ad piam matrem ecclesiam oculos mañusque turum ista insana doliria, quae ducunt ad veram levant, ut christianae caritatis et iustitiae leges servitutem, et perennem infelicitatem, aut ad minus in omnium mentibus resuscitat, et in societate ra­ illa redìgerò inter limites ferreos, ut non possint stituat. iterum praetergredi confines, no amplius mundus Cum vero in indice schematum, quae a theo­ immergatur in abyssu scelerum, et iniquitatum ; in logis et ecclesiastici inris consultie praeparata fue­ ultimo certo omnipotentia caelestia iudicia corri­ runt, nullum reperiatur, quod do illis principiis, gent omnia, sua iustitia vindicatrice, quoniam veritatibus, mutuiequo officiis agat, hinc subscripti ipse est omnipotens vindox, ot omnia sapientia- patres humillimo imtanterquo petunt, ut in hoc sime modebit. sacro oecum enico concilio gravissima ista et ne­ Homines vero cordo recti, et amatore ** veri cessaria res opportuno proponatur. boni baud possunt oxpectare aliquam meliora­ Romae die 7 martii 18701. tionem status calamitosi hodierni mundi ab alia auctoritate, quantum hoo possunt oxpectare a su­ f Ignatius, ep. Ratisbonensis. prema tua auctoritate, quae certo pluriores habet t Franciscos Leopoldos cp. Eyatcttensis. auscultatores obtemperantes aliis quibuscumque f Theodorus losephus, ep. Namurcensis. auctoritatibus, qui non solum audiant sod etiam j* Henricus Bracq cp. Gandavensis. faciunt alios audire, et adiuvant, ut bonum prae­ f loannes losephus ep. Brugensis. stet malo, ot ita aliao auctoritates audientes vocem B f Gaspar losephus cp. Tornacene». luam, elevabunt ipsae otism voces suas contra f Nicolaus, op. Halicarnassensis. horum auctores malorum, qui perturbant subditos et t Michael Heiss, ep. Crosionsis. • ipsasmet auctoritates. Certe, beatissimo paler, nemo se detrectat audiro sana verba inducentia homines f Andreas cp. Argentinensis. ad verum sui stabile bouum, et correctio optima j* loannes aep. op. Buscoducensis. fundata est in iuro gentium ad rito componenda j* Andreas Ignatius aop. U1 trai ec ten sis. mutua societatis iura; propterea neminem rationa­ f Gerardus Petrus ep. Harlcmonsis. biliter posse couquori, dum detur illi ius suum, ao f Carolus Pooten aep. Antibarensis ct Scodrensis. praesertim cum illo summopere indigeat. f Petrus Maria, cp. Colophouionsis, vie. apost. Iterum atquo iterum, beatissime pater, te de­ Batavicnsis. precamur, ut clames, ot no cesses, quasi tuba f Florianus aep. Tolosanus. exalta vocem tuam, ot annuncia huic saeculo sce­ t Theodorus cp. Lcodicnsis. lera sua, et populo perverso peccata sua, quoniam 33. te constitui vigilatocela aeternae hominum salutis, et deprecamur Deum optimum maximum ut dex- Postulatum XVIII episcoporum de strictius obtera sua omnipotenti to perenniter conservet et Borvanda loge Tridentina In episcopis alllsque adiuvet. praesulibus eligendis et nominandis. Romae 20 februarii 1870 Potrus Boatani aep. Tyri et Sidonidis Maronitarum. losophus Matar aop. Alopi Maronitarum. losephus Giagia aep. Cipri Maronitarum. Giro. Paulus Hindi aep. lezironsis Caldeus. Timotous Attar aop. Amidensis. 32. Postulatam a XVI episcopis exhibitum de socialismi erroribus. Sacro concilio oecunimico Valicano. O Sacro concilio oecumenico Vaticano. Maximo salutaria quidem concilium Tridentinum, inprimis sess. XXIV, cap. 1 do reform., quoad crea­ tionem sou electionem episcoporum et cardinalium praescripsit. Experientia tamen teste constat, a pluribus principibus vel magistratibus, ius nominandi vel proponendi episcopos habentibus, in ciusmodi no­ minationibus longo minus ecclesiao utilitatem et animarum salutem, quam alia quaedam ob oculos haberi, quao fusius adumbrare necease non est. Ex qua iigondi ratione pericula maxima in ecclesiam Christi redundant, quao avertero vel saltem immi­ nuero occumenicao huius synodi munus esso cen­ semus. Eiusuiodi ^ynodalia constituta fortitudinem etiam augere poterunt, qua apostolica sedes nomi­ nationibus minus idoneis resistere debet > Cum vero in indice schematum nihil do gra­ vissima hac ro inveniatur, humillime subscripti * patre instanter rogant ct flagitant, ut sacra haec occumenica synodus principibus, magistralibus, ca­ pitulis, alihque episcopos nominandi, proponendi vel eligendi ius habentibus, gravissimum Dei iudi­ cium in mentom reducat, provideatque, ut lex a Tridentino concilio de cleptorum examine constituta, nunc eo severiori adhuc et strictiori modo ab omnibus observetur, quo ovidentina ecclesiarum pericula creverunt; et ut simile examen rtiam in aliis ecclesiasticis dignitatibus ab apostolica sede conferendis instituatur, ad quas principes vel ma­ gistratus nominant aut proponunt. Inter gravissima huius notatis mala cminot so. * cialismiit Impii ot n christiana ventato abhor­ rentes errores, qui amplissimis modis inter homines quotidiana manuum suarum industria victitantes sparguntur, tam christianam fidem in pauperum operariorum mentibus exstinguoro, quam univer­ sam societatem, rcctumquo socialem ordinem sub­ vertero minantur. Ncccabo ergo prorsus videtur, ut oecomenica haec synodus exsecrandis eiusmodi erroribus ca­ tholicam veritatem ot moralis doctrinae iustitiam sanctitateinquo opponat; ut divites ct proceres do­ ceat officia, quibus erga pauperes, operarios, famulosquo adstringuntur; ct viciuim, quao sint istorum officia erga patronos, cosque quibus ma­ nuum operam praestant. Negari enim nequit, di­ vitiarum praesertim cupiditatem ot abusum, operariorumquo neglectum, inhumanamque in eos duri­ tiem, qua quintum ot septimum divinao legis praeceptum latento quodam modo saepissimo viola­ tur, socialismi errores, conatusquo plurimum favore. Romeo dic 7 martii 1870’. Omnes etiam bonao voluntatis homines ab ©ecu­ f Ignatius, ep. Ratisboncnsis. menica synodo exspectant, vehomentorque deside­ rant, ut recta ct sancta socialis ordinis principia 1 Alteran exenplar «latan eat die II eiankn measiv praedicet et tueatur; ct religiosi praesertim ope’ Tertian exemplar <ùt«» est dse 11 ssartB. 571 C, ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 572 A societatum secretarum fautores nihil non relinquant inausam ad iuventutem alliciendam et perverten­ dam, valde optandum est ut scholas omnimodas, orphanotrophia, seminaria, aliaquo huiusmodi in­ stituta maiorem in numeram instauraro uc susten­ taro possimus. Ad hunc tam utilem scopum obtinendum, paterna summi pontificis benevolentia veatraquo, venerabiles f Petrus loseph ep. Sedunensis. patres, hanc nostram non dedignetur exaudire f Stephaniis, ep. Lausannensu et Genevensie. postulationem, qua suppliciter potimus, ut .inter f Eugenios, ep. Basilceoris. decreta quae de missionibus catholicis sacrosanctae f Stephanos, ep. Bethleemensis. oecum enica e synodo Vaticanae proponentur, unum adiiciatur, quo piae operae Scholarum orientalium t Andreas ep. Argentineans. nuncupatae et solomnis ab ecclesia consecratio et f loannes nep.-ep. Buscoduccnsis. nova commendatio tribuatur4. f Andreas Ignatius, aep. Ultraiectensis. Confidimus enim foro ut exinde fidelium adau­ f Gerardu *» Petrus cp. Harlemensis. f Petrus Maria ep. Colophoniensis, vie. apost. Bata- geatur zelus, et ampliora piae operae suppeditentur subsidia ad colligendos parvulos qui panem vitae viensis. B ot intellectus undequaquo petentes, ne ullum quidem f Elorianns aep. Tolosana·, huc usquo invenere magistrum qui frangeret eia. f Theodorus ep. Lcodienris. Quapropter hanc spectatissimam gratiam a vobis, 34. venerabiles patres, et a sacrosancta ©ecumenica Postulata a LXX patribus exhibita, ut piae operae synodo humiliter efflagitamus, summo cum vene­ Scholarum Orientalium et solcmnls ab ec­ rationis affoctu nos profitantes dominationum vestra­ rum devotissimos et obsequentias i mos servos ac clesia consecratio et nova commendatio fratres. tribuatur1. t Carolus aop. Algerianus. a. + Gregorius Jussef patriarca Antiochenus GrecoPropositio in gratiam piae operae Scholarum orientaMelchitarnm. Hum nuncupatae a rererendis patribus dominis patri­ t losephus patriarcha Hierosolimitnnus latini ritus, archis, archiepiscopis, episcopis et praelatis, qui huius t Angelus Kraljevic ep. Metellopolis et vie. apost operae beneficia suscipiunt et suscipere sperant, ex­ in Hercegovina. hibenda congregationi eminentissimorum et reverendis­ f Antonius Petrus IX Has su n patriarcha Ciliciensis simorum patrum sacrosanctae oecumenicae synodi Armeno rum. Vaticanae ad excipiendas patrum propositiones a sanc­ t Fr. Petrus Beverini ep. Sappenais. tissimo domino nastro Pio papa IX institutae. f Fr. Paschalis Vuicié ep. Antiphallensis et vie. Venerabiles patres. O apost in Bosna. Praecipuas inter christifidelium operas quae, f Fr. Aloisias Ciarcia aep. Irenopolitanus vie. et tnm precibus, tum eleemosynis, opem nostris mis­ delegatus apost. Aegypti ot Arabiae. sionibus perutilem subministrant illa quae Schola­ t Raphael D. Popoff évêque administrateur dea rum orientalium nomon prae eo fert, locum a pluri­ Bulgares Unis. bus abhinc annis obtinuit non immeritam. t Clemens Bahus ex-patriarca Anthiochenus. Haec est enim quae, approbante sancta sede f Vinccntius Spaccapietra aep. Smyrnensis, vie. apostolica et episcopis faventibus, multiplices apud apost Asiae Minoris. nos sustentat operarios ot ministerii nostri coadiu­ t Paulus H atom aep. Aleppensis et Selcuciensis et tore·, qui pueris alendis et iuvenibus educandis Cyrus. reae impendant ae devovent f Ambrotius Abdo cp. Furzulensis ct Zahleensis. inde fit ut, a finibus Austriaci imperii usque t Grégoire Butta archevêque de lloms et Ama. ad Indos, ab Algcriensibus oris usque ad Abys- j· Beniamino arcivescovo greco cattolico di Nasiniae recesaos, innumeri iuvenos et perplures puellae, plousa. aive monialrum cura, sive sacerdotum ct fratrum t Ignace Akawi archevêque do Hauran ot Boera, nostrorum magisterio, per saniore· disciplinas in­ f Basile Nasser évêque de Balbek (Eliopoli). formati, ad sensus erigantur illos qaiba· ecclesiam t Athanose Kawam archevêque de Tyr. catholicam et sanctam Romanam sedem magis ac t Tbédoso Koyomdji évêque do Sidon, magis in die· diligant, ct maximam profiteantur f Agapius Doumani évéqae de Saint-Jean d’Acre. venerationem erga pontificem summum, cuius benig­ f J. Kalybgian archevêque d’Amaaic. nitate ac providentia orientales popoli toc ct tanta t P. Apolian archevêque de Maracbe. beneficia suscepere. t J. II agi an archevêque de Céaarée. His nostrarum dioeceseon ct missionum bene­ f J. Bahdiar archevêque de Diarbékir. factoribus nos animi sensus gratissimi testificari f G. Balitian archevêque d’Alep. cupientes, piam illorum operam intimo cordis im­ •f Léon Korkorouni archevêque de Mélitène. pulsu commendamus tum patribus venerandis qui t Melchior Nasarian aep. Mardcnsis. in 'hac sacrosancta synodo oecumenica sedent, tum f P. Tilkian évêque de Brousse, praesertim episcoporum ct totius ecclesiae capiti f A. Halagian évêque d’Artvin. ramno pontifici Pio PP. IX, cuius pretiosissimis t J. Ghiuréghian évêque do Trêbizonde. benedictionibus haec Scholarum orientalium opera f J. Israélien évêque de Karpouth. f Etienne Melchisedech évêque d'Erzerouni. ortam debuit et incrementum. Nane autem, cum vastissimos inter tractus spiri­ f D. Arsenius aep. Tarsensis ritua armeni. Pour le diocèse de Beyrouth I). Ôayvghian. tuali nostro regimini a principe pastorum concre­ Pour le diocèse de Jérusalem A. Alexandrian ditos, mahumstani, protestantes, schiamatici, ot Pour le diocèse do Sébaato N. Daghdagh. Pour le diocèse d'Adana J. Ghiulian. ’ A samiaris condili ad DqrataUom· secretarium tnlssa Pour le diocèse dÉgypte B. Akchéhirlian. di· 27 sprilli 1H7U Ado, ssm. 5l *J. t f f f f f Theodorus losephus, ep. Namurcensis. Henri cus Bracq ep. Gandavensis. loanuea losephus ep. Brugensis. Gaspar losephus ep. Tornacensis. Nicolaos, ep. Halicarnassensis, Michael Heiss, ep. Cross ensis. 673 POSTULATA IN GRATIAM SCHOLARUM ORIENTALIUM 674 Pour l’évêque d’Angora Etienne Azarian. A instauraro ac .sustentare possimus, tum ad catho­ Pour lo diocèso d'Ispahan J. Kafdangian. licos iuvenes iuxta a. religionis catholicae principia + Francisco· Dominicus ep. Aogcae, ac tic. apost educandos, tum ad idoneos operarios in dominica Sophiae ot Philippopolis. vinea instituendos, tum etiam ad haereticos ot f Placidus Oasangian aep. Antiochenus abbas geno- schismaticos ad unitatis vinculum reducendos. Ad hunc tam utilem scopum obtinendum, pa­ ralis ordinis sancti Antonii. •f Fr. Paulus Tosi op. Rhodiopolitanus vie. apost. terna summi pontificis benevolentia veatraque, ve­ nerabiles patres, hanc nostram non dedignatur exau­ Patnonsis. diré postulationem, qua suppliciter petimus, ut f Fr. Fidelia ep. Rosalicnsia vio. apost. Tnnoti. f Fr. Michael Angelus Jacopi op. et vio. apost. Agrao. nIntcr decreta, quao do missionibus catholicis f Emmanuel Asmar archevêque do Zako et do Nou- ss. oecumonicao synodo Vaticanae proponentur, unum adiiciatur, quo piae operae Scholarum orien­ hadra rit chaldéen. Eliam ai nondum ox tam pia sodalitate aliquid talium nuncupatae, et solemnis ab ecclesia conse­ nostra missio Turquinensia acceperit libenter meo­ cratio et nova commendatio tribuatur." rum confratrum votis subscribo. Confidemus enim foro ut exinde fidelium adauFr. Hilarius Alcazar op. Paphonsis ao vio. apost. geatur zelus et ampliora nobis pino operao suppe­ ditentur subsidia ad colligendos parvulos, qui pa­ Tunquini Orientalis. nem vitae et intellectus undequaquo petentes, no Fr. Thomas Maria Gentili op. Dionysionsis. f loannes Tarerez aep. Kerkukiensis ritus Chal­ ullum quidem huc usque invenere magistrum qui frangeret eia, quia auxiliis destituti fuimua suffi­ daeorum. f Augustinus Bor-Scinu aep. Salmasieneie et ad­ cientibus. Quapropter hano spectatissimam gratiam a vo­ ministrator Aderbogian (in Persido). f FranciscusLaouonan ep.Flaviopolitanus vie. apost. bis, venerabiles patres, et α sanctissima oecumenica synodo humiliter efflagitamus, summo cum venera­ Pudicheriensis. f Yves Marie Croc, évêque do Laranda, Tongking tionis affectu nos profitentes, dominationum ve­ strarum devotissimos et obaequcnlissimoa servos méridional. + Stephanus Charbonneau évêque de lassen, vicaire oc fratres. f Ignatius Philippus Harcus patriarcha Antiochiae apostolique du Mayssour. Syrorum. f P. Bigandet ep. Ramathcnsis. f Gregorius lacobus Haliani aep. Damascenus j- E. J. C. loseph op. Sinitensis (Armonia). Syrorum. f C. M. Dépommier évêque do Chrysopolis, vicaire f Cyrillua Behnam Benni aep. Mausiliensis Syrorum, apostolique de Coimbatour (Indes Orientales). f Splridlon Maddalena aep. Corcyrensis et admin, f Dionigio Georgio Scclhot arcivescovo siro d’Aleppo. apost. Zacynthi et Cephaleniae. f Leonnrdus Mellano ep. Olympensis, vie. apost f Athanasius Raphael Tciarki aep. Babyloneneis. f loannes Elia syrus aep. Constantinopolitanus. Mal ab arine. Fr. A. V. Jandel, magister ordinis Praedicatorum, θ f Flavianus Petrus Matah aep. Jazironsis. Petrus Becks praepositus generalis Societatis leso. f Statene Ephrcm ep. Bugiacene!· etc. Antonius Kandalaft corepiscopue vicarius dioe­ -f Paulus aep. Icsirensis ritus Caldeorum. cesis Amidensi·. b. losoph David chorepiscopus procurator dioecesis Perillustri congregationi eminentissimorum et reveren­ Hemesae ot Hamonsis. dissimorum patrum sacrosanctae oecumenicae synodi loannea Memarbasci cam. ext. Urb. chorepiscopus Vaticanae ad excipiendas patrum propositiones a sanc­ procurator dioecesis Berytensis. tissimo domino nostro Pio papa IX institutae1. loseph Memarbasci procurator dioecesi· Cairi Syrorum. Venerabiles patres. Petrus Amidensis chorepiscopus procurator dioe­ Praecipuas inter Christifidelium oporas, quae cesis Edessensi·. tum prccibns, tum eleemosynis, opem missionibus perutilem subministrant, illa quao Scholarum orien­ 35. talium nomen praesofert, et quae, approbante sancta Episcopi Warmlcnsis petitio dc lege ferenda in sedo apostolica, ot episcopis faventibus, latini» sacerdotes rarissime encramentaiiter apud nos missionariis magna, nobis autom quae­ confitentes1i. dam auxilia suppeditavit, locum a pluribus abhinc Beatissime pater! annis obtinuit non immeritum. Philippus Kremcntz, episcopus Warmiensis, ad His oriontalium missionum benefactoribus, nos D animi sensus gratissimi testificari cupientes, piam pedes sanctitatis vestrae provolutus humiliter petit, illorum operam intimo cordis impuhu commenda­ ut sacrosancto concilio Vaticano proponatur, quod mus tum patribus venerandis, qui in hao sacro­ sequitur: Ex omnibus, quao ad puritatem sanctitstemque sancta synodo oecnmenica sedent, tum praesertim episcoporum ot totius ecclesiae capiti summo pon­ levitatum fovendam atque promovendam in ec­ tifici Pio PP. IX, cuius pretiosissimis benedictioni­ clesia constituta sunt, nihil forsan aptius rfficabus hnec Scholarum orientalium opera ortum de­ ciusque est, quam ut sacerdote» et clerici saepe pieque ad sanctum poenitentiae tribunal accedant buit et incrementum. Hinc cum vastissimos inter tractus spirituali Quod enim catechismus Romanus de eo sacramento nostro regimini concreditos Mahometan!, prote­ habet: POmnibus fore piis persuasum esso, quid­ stantes, schismatici et societatum secretarum fau­ quid hoc tempore sanctitatis, pietatis et religionis tores nihil non relinquant inausum ad iuventutem in ecclesia sumido Dei benefido conservatum sit, alliciendam et pervertendam, valde optandum est id magna ex parte confessioni tribuendum esse/ ut scholas omnimodas, orphanotrophia, seminaria multo magis sacerdotibus videtur esse dictum. aliaquo huiusmodi instituta maiorem in numerum Nam si frequenti confessioni illud proprium sit, 1 Ullitnnm est illorum postal* tomín, qnae & peculiari con­ gregatione in examen revocata inerunt i A ecncilil 'tertiari· xd De¡*nuún>H KtrtUriv· ηί<« die 9 martil Acta, nnm. ÎSQ. 575 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 57e at a peccato avertat, vigilantiam foveat, fervorem A commodis coufessarium adiro possunt, non solum logeai, humilitatem, omnium virtutum tacilo matrem, do die in diom vel do hobdomado in bubdomadem, conservât, magis sacerdotibus huius salutaris me­ sed do mense in mensem confessionem differant, et dicinae frequens usus necessarius eat, quoniam ce­ quod maxime dolendum est, non desunt, qui si teris debent esse cautiores et sanctiores, quippo somel vel bis in anno confessi sunt, obligationi qui ad sancta sancto peragenda omni bora parati ■uso satisfecisse sibi gratulantur, ct tamen fortasse sint oportet omnibusque exemplum praebeant bo­ quotidie agnum immaculatum contrectarunt ot Do­ norum operum. Atque hinc ipsa mater ecclesia minum maiestatis in cor introduxerunt. Voro bino sacerdotes ad frequentem poenitentiae sacramenti multi imbecilles et infirmi ot dormiunt multi. Cum nsum invitat, cum in ipso sacrificii initio, antequam lex non instet, ut saepius so ostendant sacerdoti ad altare Dei introeant, eos humili confessione neque culpam neque nogligentiam suam agnoscunt culpis suas piangerò iubeat Sed ipsa benigna et tabescunt in tepiditato ct languoribus suis. Tanto malo ut occurratur, iam magnus illo et mater confisa conscienliao filiorum suorum, quam speravit religiosam et timoratam fore, cum suo setosissimus in concilio Tridentino praesul Braca­ periculo teneantur, opus Dei non negligenter tacerò, renai· Bartbolomaous a Martyribus in petitionibus co contants hucusque fuit, ut hortaretur eos verbo snis ad synodum Tridentinam quoad sacerdotes et exemplis, nulla vero lege generali frrquentiorem et sacramenta tactis sub n* 2 hanc habet: .Sacer­ □sum sacramenti poenitentiae sanciret Nam quae dotes aliquando compellendi ad celebrandum ot concilium Lateranense IV de annua confessione B ad singulis mensibus confitendum.0 Et inter postu­ in canone .Omnis utriusquo sexua * statuit, et quae lata in concilio Tridentino a nonnullis patribus concilium Tridentinum decrevit, no quis gravia anno 1562 n. 17 hoc habetur: .Item videtur abusus, peccati sibi conscius ad sacram mensam accedat, quod celebrantes quotidie, licot peccati mortalis non magia clericos urgent quam reliquos fideles. sibi non sint conscii, non confiteantur saltem sin­ 3rd si laids hominibus sub anathematis periculo gulis dominicis.0 (Cfr. vitam venerabilis Bartholopraecipitur, ut semel saltem in anno confiteantur maei de Martyribus hoc anno a lob. Thoma Ohipeccata sua, et si minorum ordinum clerici monen­ lardi editam, p. II, petition, pag. 10 ot 57.) At­ tur, ut singulis saltem mensibus poenitentiae sacra­ tamen inter tot negotia his petitionibus directo mentum frequentent, eo quod in via sint ad sacros provisum non est, quod utique magnopere dolen­ ordines (cone. Tnd. seas. XXIII, c. 13 et 18 do reL), dum videtur, cum ob synodi oecumenicao do hao multo magis congruit, ut sacerdotibus omnibus et re silentium vel statuta provincialia diocccsanavo maxime parochis lege praecipiatur, ut saepius con­ condita non sint, vel multotjcs robur suum paullafiteantur, quia illis ex concilii Tridentini praecepto tim amiserint Quam ob rem mihi liceat, bea­ (seas. XXIII, c. 14 et seas. XXII deer, de obaerv. et tissime pater, tibi sacro que concilio proponere: evil in celebr. micsao) omnibus diebus Dominicis et L Ut α synodo Vaticana non solum frequens festis, quanta maxima fieri potest interiori cordis confessio sacerdotibus commendetur et inculcetur, munditia et puritate munus incumbit immolandi sed apertis verbis graviter prohibeatur, ne ultra Deo tremendum sacrificium. C bimestre eam differant coi legi custodiendae invigi­ Ilaec quidem considerantes saepissimo episcopi lare obstringantur episcopi, quorum uti erit ex in synodis provincialibus ct dioecesanis sacerdotes causa gravi legem remittere, ita illis etiam datum, eadem de re monuerunt. Sunt enim, qui quoties sit negligentes et contumaces acriter corripere sacrificium offerat sacerdos, cor poenitentia mun­ propositis poenis. dari voluerunt; sunt qui saltem quavis hebdomado IL Quod si haec sacro concibo minus convenire vel quindenis diebus illud expostulant, denique, videantur, peto, ut saltem primo concilio provin­ qui mitius a gero videntur, singulis saltem mensibus ciali post praesentem synodum habendo committa­ hoc sacramentum a sacerdotibus percipi mandarunt. tur, ut definiat et statuat, quae in Domino in hac Ast, ut mihi videtur, non sufficiunt baec decreta. re magis expedire noverit, poenis ferendae senten­ Primo enim nescio, nn talia ubiquo statata sint, tiae propositis in cos, qui legitima causa, ab epi­ cum lamen causae illao gravissimae exigere vi­ scopo cognita et approbata non excusati, confessio­ deantur, ut generali lego ubiquo servanda clericis nem s&craincntalem ultra bimestre procrastinentur. frequentior quam laids confessio iniungatur. Denique, beatissime Pater, apobtolicam Tuam Ncc praetereundum est, illa synodorum decreta benedictionem supplex imploro, baud raro non observari, quod et do nonnullis Sanctitatis Tuao nostri temporis synodia compertum est. Romao, 8 martii 1870 Cuius rei si causa quaeratur, ex eo hoc evenisse obedientissimue puto, quod illa decreta non satis expresso dicant, D t Philippus, opiscopus Warmienais. leges et statuta do hae re ferri, quao conscientias Eminenlissimorum et rererendissimorum patrum de· obligant, non mera consilia presbyteris proponi. putationi pro recipiendis et expendendis Nam eum io his decretis sanctio plerumque desit, propositionibus. non desunt, qui ut ipsi remissius egere possint, laxiorem in his sententiam sequantur, consilia baeo 36 α. opinantes non statuta. Atquo eo etiam tartasso eo Propositio CXVIII epheoporum postulantium, tuentur, quod statuta illa nimis gravia praecipiant; ut RunctuM loHopli eligatur ac declaretur uni· seiunt enim omnes, eas leges, quao nimia expostu­ veruic ecclcxiac patronna ntque protector. lant, nunquam observari. Neque negari potest, Beatissimo pater. saepius haec synodorum statuta plus exigere, quam Cum populi ebristiani erga sanctum loseph de­ «xeentioni mandari posait. Cavendum ergo vide­ tur, hac in ro ne consilia cum legibus, suadenda votio crescat in dies, miraquo illius sancti bonitas et potentia novia innumvrieque beneficiis eo quoque eum mandandis confundantur. Cum ex his causia contigerit, multis in dioece­ in dies prodant, et ipsum universa ecclesia am­ sibus statuta illa do frequenti sacerdotum confes­ pliori cultu celebrari altioribusque decorari hono­ sion· neo observari neo de ea vigilari vel rationem ribus ardenter optaro videatur, infra scripti Vati­ expostulari, bine non raro fit, ut sacerdote» minus canae synodi patres, ad pedes sanctitatis veatrae fervidi imprimis Ii, qui ruri degentes non sine in- provoluti, humillime efflagitant, ut qui a Domino • * *.— - jWíüfciiafe ». - POSTULATA DE 577 578 IOSEPIIO conetilutue cat unigeniti Filii ani custos, quique 4 erga leaum et Mariam patria ac sponsi officia fidis­ simo amore summaquo diligentia indefesso adim­ plent, ia etiam a vostra beatitudine eligatur ac declaretur universao ecclesiao, quao corpus Christi eat, patronus atque protector! ot festum patrocinii eius cum ritu primae classis ot octava ubique et ab omnibus peragatur. Interim pro seipsis et pro animabua sibi concre­ ditis benedictionem apoatolicam instanter postulant t Augustinus Vérot ep. Savanneneis. f Joannes Mac Gill ep. Richmondiensia. t Tobias Mullen ep. Eriensis. t loannes Quinlan ep. Mobilieneis. + Edward FitzGerald ep. Petriculanus. + I. P. Shanahan op. Harrisburgensis. + Qulielmus O’Hara Scrantoniensis. t Ricardus Vincentius ep. Wbeelingensis. f Daniel Mac Gettigan ep. Rapotensis. f Jacobus Donnelly ep. Clogherenais in Hibernia. t Jacobus Etboridgo ep. Toroaensia vie. apost. Beatitudinis vostrae Guianae Britannicae. Humillimi et devotissimi in Christo filii, t Adrianas Languillat ep. Sergiopolitanus, vie. Martinus Joannes Spalding aep. Baltimorensis. apost. Nankinensis in Sinis. t Joannes, aop. Tuamonaia. t Eduardos Dubar, ep. Canatbenais, vie. apost. t C. F. aep. Quebcconsis. Tcheli Meridio-orientalis apud Sinas. t C. A. aep. Bituricensis. f Leo Meurin S. L ep. Aecalonensis, vie. apost t Ludovicus Maria ep. Sancti Deodati. Bombaycnsis. t Joannes Joseph Lynch ep. Torontinus. B f loannes B. Miége 8.1. ep. Messenensis, vie. apost. loannes Baptista Purcoll aep. Cincinnatensia. Kansas. loannes aep. Neo-Eboracensis. . f Walter Steins 8. I. aep. Bostrensis, vic. apost t Joannes Derry ep. Clonfertensis. Calcattensis. + Joannes ep. Galviensis. t Fr. Armandus ep. Sozopolitanus, M. C. f Nicolaus Power Saroptanus et coadiutor Lao- f N. Renatus Corisopitenais et Leonensis ep. n en sis. t Henricus, ep. Nemaueensis. f Nicolaus Conaty ep. Kilmorensis. I Carolus aep. Algérienne. f Alexander aep. Thessalonicensis. ΐ Carolus, ep. Lucionensis. t Josephus Armandus ep. Bellovacensis, Noviodu- t François évêque de Bayonne. nensis et Sylvanoctenais. f Franciscas, ep. Divionensis. t Ludovicus, ep. Jtuthenonsis. f Josephus Sadoc Alemany O. P. aep. Sancti t Aloysius, ep. Methonensis, vicarius apostólicas Franeisci. t Fr. Thomas Gentili ep. Dionysieneis. Senegambiao. t L. Eugenias ep. Carnutensis. t Fr. Emmanuel, aep. Caesaraugustanus. t Felix ep. Lemovicensis. t Eugenius O’Connell Marysvillenait + Thomas L. Connolly aep. Halifaxiensis. t E. I. ep. Kingetoniensis. * Brunswick. t Ludovicus ep. Castabalensis vie. apost. Idaho ensis. f I. Sweeny ep. Sancti Joannie, Neo t Ignatius ep. Marianopolitanus. C γ Jacobus Rogers, ep. Chathamensis. t Patricius Leahy, aep. Cassoliensis. t Leo ep. Rupellensis et Santonensis. f Renatus Maria Carolus ep. Rosonsia in Indili f Laurentius Gillooly ep. Elphineniis. t Ferdinandus card. Donnet aep. Burdigalensis. Occidentalibus. + Thomas, ep. Antigonensis, vic. apost districtus t David Moriarty ep. Kerriensis, sed ûôsçms octava. occidentalis Bonae Spei. f M. 0’Hca ep. Rossonsis. f Timotheus O'Mahony, ep. Armidalensis, Australia. f Patritius Dorrian ep. Dunensis et Connorenaii. f Guillelmus Keane, ep. Cloyncneis. t Georgius Butler, ep. Limericensis, Hibernia. f Cornelius Mac Cabe ep. Ardagadensis. t loannes-Antonius-Maria ep. Mimatensis. t loannes Strain ep. Abilensis. t Carolus ep. Sancti Hyacinthi. t Joannes Macdonald ep. Nicopolitanus. t Carolus Fridericus ep. Sagicnais. f I.-M., ep. V. (= loannes Muria, ep. Venetensis). f Vincentius Spaccapietre aep. 8myrnenais. t Januarius Maria ep. Anglor.ensis et Tursiensla. t Paulus, ep. Mctcnsis. t Thaddaeus Amat, C. M. ep. Montereyensis et t Ludovicus Theophilus ep. Blesensis. Angelorum. f Josephus Clarus ep. nominatus dioec. Imae t M. Domenec ep. Pittsburgonsis. Telluris. t Edmundos Franciscas Guierry, ep. Danabemii, t Josephus Eugenias ep. Ottawonsis. vie. apost. Tche-Kiang. f loannes ep. Hamiltonensis. D f Aloisius ep. Uritanus. t L. F. op. Anthedonensis. f Joannes-Iulius op. Sueasionensis et Laudunensis. t Joannes, op. Sancti Germani de Rimouski. t Potrus-Paulus ep. Foroliviensis. + Daniol ep. Hobartoniensis. t Franciscas Xavcrius aep. Surrentinus. t Timotheus ep. Armidalonais (iterum). Innocentius ep. Eugubinus. f Guliclmus ep. Ooulburnensis. t Joseph Maria ep. Faliscodunensis. t Jacobus ep. Brisbanonsis. f loannes Franciscas aep. Remensis. f Claudius Maria op. Galvestonensis. t Renatus Franciscas aep. Cameracensis. f Stopbanus Vincentius BufTalonais. f Caietanas aep. cp. Molphieti, luvenacii et TerlitiL t Joannes, op. Brooklyniensis. f Joannes Baptista Josephus ep. Atrebatensis, Bot I. op. Novarcensis. lonionsis ot Audomarensis. f loannes Josephus op. Bostoniensis. f Bernardus ep. Myriophytensis vie. apost. Japoniae. t Patritius N. Lynch, ep. Carolopolitanus. t Antonias ep. Placentinus. f Joannes Josephus Conroy ep. Albanensis. t Joannes, ep. Ebroicensis. f Gulielmus Henricus Elder ep. Natcbezonsis. t Fr. Aloisius cp. Aquilana^ t Jacobus Fredericas Wood ep. Philadelpbiensis. t Conrados ep. Paderbornensis. f Jacobas Μ. O’Gorman ep. Rapbanensis. t Jacobus Gibbons ep. Adramyttenus, vic. apost t Petrus ep. Anicienais. Carolinge Septentrionalis. f Petrus Mac Intyre, ep. Carolinopolitanua t Mauritius de Saint-Palais ep. Vincennopolitanus. t Col. H. Mac Kinnon ep. Arichatensis. Cox cru. ossiuL tomus LUI. Γ7 579 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS t loannes Brady ep. Perthensis. t Pranciscus Kelly Dorriensi». 580 A illam sanctamque laetitiam, quum nemo dubitat, quin idom concilium suis constitutionibus sit alla­ turum, cumulatissimam fore. 365. Idem postulant XLIII generates diversorum oi «ituum. Sacro concilio oecumenico Vaticano1. A sacra ©ecumenica synodo Vaticana nos infraecripti, nostro et regularium familiarum, quibus praesumus, nomine, humiliter et instanter efflagita­ mus ut, ad maiorem Dei gloriam, sanctissimae Deiparae Virginis honorem, ct omnium Christifidelium tutelam atque consolationem velit s. patriar­ cham losepli, lesu Christi Domini nostri nutritium patrem, ciusdemquo b. Mariae Virginia sponsum, conciliari constitutione, unirenalis ecclesiae eximium ac primarium patronum solemnitcr declarare, con­ stituere atquo decernere. Permulta autem sunt rationum momenta, quao B nos ad supplicem hunc libellum offerendum movent ac fere impellunt, quaeque nobis magnam spem ingerunt, fore, ut peramanter a sacro Vaticano con­ cilio excipiatur; at ne nimium onerosi simus, potiora seligimus, atque cunitn ca recensemus. 1. Itaque imprimis animadvertimus, cum non modo omnes christiani nominis civitates, omnosque dioeceses, in quos distribuitur sancta Dei ecclesia, verum etiam omnes christifidelium nationes suum baheant caelestem patronum, quem ^olemniter colunt ot venerantur, id magnum caso argumen­ tum, cur et totus Dei populus omnesque oves pas­ cuae eius debeant alicuius inter caelites patrocinio potissimum sc committere, cumquo magnis sollcmniis communibnsque gaudiis colere. Beatum vero losephum, beatae Mariae semper Virginis sponsum, inter omnes caelites eum esso, qui prao ceteris to­ tius ecclesiae Christi protector praecipuus sit ro- 0 nunciandus. ab eaque magnos sibi vindicet honores, nemo certo inficias ire potest. 2. Praeterea cum innumeri fere sint chria li fi del os, qui divino plano instincta in cius patrocinium seso iam contulerunt, quiquo vehementissime optant, ut multus honor in ecclesia universa eidem habeatur; nonno maxime convenire dicendum est, ut quem Deus iustum proclamando amplissimo honestavit praeconio, oumdem universa ecclesia magnis ho­ nestet honoribus? 3. Atquo, cum ecclesia et Christus, qui eam sibi acquisi vit sanguino suo, sint quasi una persona (S. Thom. qq. dd. q. de gratia), nonno item convenit, ut ipsa ecclesia in eius peculiaro quodammodo-se committat patrocinium, quem Christus hic in terris nutritium habuit et custodem; ac domum ut eadem ecclesia, quanta quanta est, nb eo magnopere postulet praesidium contra innumeras suorum hos- D tium insidias, illudquo so obtenturam confidat, qui puerum Icsum ab insidiis vaferrimi crudelisquo Herodi» ad noccrn cum quaerentis incolumem ser­ vavit? Ita profocto. Si igitur hic supplex libellus noster, quem nomino etiam subditorum nostrorum sacro ct auspicatissimo ©ecumenico concilio Vaticano offerimus, ita benigno excipiatur, ut conciliari constitutione decernatur, dehinc terquo qunterquo beatum losephum, beata© Mariae semper Virginis Sponsum, ab universa ec­ clesia solemnitcr honorandum ot colendum esso tanquam omnium Christifidelium caelostem oximiumque patronum, pro certo haberi potest magnam * EibiWttm di» 3 nutii 1B70, ac die 10 eiaidem meoiis a eotftlii secretario iri DejraUliosb •etteUristn mUram. Atia, Bi· Ü1L Albertus Passeri abbas canonicae Sanctae Agnotis extra moenia vicarius generalis canonicorum re­ gularium Lateranensium. Pater abbas D. Antonius Anzù procurator gene­ ralis pro visitatore generali abbate Garces. Henricus abbas Einsidlensii et praeses congre­ gationis helveto-bonedictinae. Placidus Burchall abbas Wotmonaetoricnsia et congregationis anglo bcnedictinao praeses gene­ ralis. Bonifaciu» Win? mer abba» Sancti Vinccntii, praeses congregationis bcnedictinae Americanae. UttoL&ng, abbas Mettenensis pro tempore praeses congregationis bcncdictino-bavaricae. Germanus Gai abbaa generalis congregationis Vallisumbrosae. D. Theobaldus abbas Cesari praeses generalis sacri ordinis Cisterciensi». Frater Ephrem van der Menlen, abbas de Monte Olivarum ct vicarius generalis antiquioris refor­ mationis de Trapp a. D. Adamus Adami abbas generalis congregationis Silvcstrinae ordinis sancti Benedicti. Elisaeus Elias, ordinis sancti Antonii, abbas ge­ neralis congregationis sancti Honnisdao ritus chaldaieL Basilius Grifoni ordinis sancti Benedicti abbas vicarius congregationis Camaldulonsis. D. Benedictus Santini abbas archicoenobii montis Oliveti maioris in Hotruria vicarius generalis congregationis Olivctanae. Alexander Moria Teppa praepositus generalis clericorum regularium sancti Pauli. Bernardino» Secundus Sandrini praepositus ge­ neralis congregationis do Somaacha. Petrus Becks praepositus generalis societatis lesu. Quiricos Quirici roctor generalis congregationis Matris Dei. Giuseppe Calosanzio Casanovas preposito gene­ ndo delle Scuole Pie. Franciscas Maria Girino vicarius generalia Cleri­ corum Regularium. íofcph Maria Novaro Clericorum Regularium Minorum vicarius generalis. Camillus Guardi vicarius generalis Ministrantium infirmis. Pctrus-Damianus M arsili procurator generalis Eremitarum Camaldulensium congregationis Ποtruriae pro reverendissimo patro Gregorio Cioci absente. Mauritius Dorassi procurator generalis Eremitarum Camaldulensium congregationis Montis Coronae pro reverendissimo D. Itaynaldo Lesti absente. Carolus Maria Saisson prior generalis ordinis Cartusianorum. Padre Giacomo Kattar representante del gene­ ralo Tonimoa Cabbace e del generale Demetrio Giamcd basiliani grcco-molchita. Fruter Alexander Vincentius Jandel, magister generalia ordinis Praedicatorum. Erutor Bernardinus α Portugruario minister ge­ neralis ordinis Minorum. Frater Ludovicus Marangoni minister generalis ordini» Minorum Convenluidium. Frater Nicolaus minister generalis Cappucinorum. Frater lonunea Bolluomini ordini» Eremitarum sancti putris Augustini prior generalis. Frater Dnmiuicu» a Sancto losoph, praepositus generalis Carmelitaruin Discalceatorum. POSTULATA DE SANCTO lOSEPHO 581 583 Frater loannes Angelus Maria Mondani prior a primarius, post beatissimam Virginem, patronus generalia ordinis Servorum beatae Mariae Virginis. habeatur. Frater Raphael Ricca generalis Minimorum. Huic postulationis formulae subscripserunt1. Frater Benedictus α Virgine minister generalis ordinis Excalceatorum Sanctissimae Trinitatis Eminentissimi sanctae lìo man a e ecclesiae cardinales redemptionis captivorum. t Ferdinandus card. Donnet, archiep. Burdigalenaia. Frater Carmelus Patcrgnani prior generalis or­ t Cosimos card. Corsi archiep. Pisanus. dinis sancti Hieronymi congregationis boati Petri t Ludovicus card, de la Lastra archiep. Hispalensis, do Pisis, t Paulus card. Cullen archiep. Dublinensis. Frater Victorius Mengbini generalis ordinis do Reverendissimi patriarchae, primates, archiepiscopi et Paonitcntia. episcopi Frater Franeiscus Salerni vicarius generalis tertii ordinis regularis sancti Francisci. + Antonius archiep. Primas Salernitan, et Acernen. Frater Innocentius a Sancto Alberto vicarius f Petrus archiep. Ro asan en. generalis Discalceatorum sancti Augustini. f Franciscas Xaverius archiep. Surrentin. Frater Angelus Savini vicarius generalis Car- f loseph Benedictus Dusmet archiep. Catanen. melitarum antiquao observantiae. t Joseph Maria Severa epis. Interamne usis. Frater Joseph Marin Rodriguez, vicarius generalis t Raphael epis. Albinganensis. ordinis beatae Marino Virginis do Mercede. B I Petrus Maria epis. Casalcnsis. Frater Antonius Martin y Bienes vicarius geno- f Laurentius epis. Vintimiliensis. ralis ordinis primitivi Sanctissimae Trinitatis. t Laurentius epis. Pineroliensis. Frater Timotheus abbas do Trappe maiori et t Philippus archiep. Caietanus. vicarius generalis ordinis Cistercionsis recentioris t Eleonoras epis. Montis Alti. reformationis in Gallia. f Philippus epis. Forosemproniensis. f Carolus epis. Regiensis in Aemilia. f loannes Baptista epis. Aquipendii. 37. L’t debiti honores sancto losepho beatae Mariae t Augustus Maria Martin epis. Natchitoches. f Petrus Paulus epis. Foroliviepsis. Virginis sponso n concilio oecunicnico Vaticano + Antonius epis. PlacenGnus. in sacra liturgia decernantur postulatum1. f Michael epis. Pittsburgensis. Beatum losephuin, singulari Dei providentia, f lanuarius M. epie. Ang. et Tura. prao ceteris creaturis electum fuisse, ut Deiparae f loannes Baptista Joseph epis. Atrobatensis. Virginis sponsus et Verbi incarnati, non generatione t Thomas episcopus Recinetensis et Lauretanus. quidem, sed charitate, adoptione, ac matrimonii t Raphael epis. Squillacensie. iure, pater esse mereretur, nemo unus ignorat Adeo f Petrus Maria epis. Colophoniensis etc. ote. ut, nedum in sacris evangcliis atquo ab ipsamet f Carolus archiep. Antibarensis et Scodrensis. beatissima Virgine, illum Christi patrem possim nan- C f loseph episcop. S. Angeli Lombor. ot Bisacien. capan*2*, sed ct Dominum nostrum lesum Chnstum, t Joseph Audo patriarcha Babylon. Chaldeorum. in diebus carnis suae, ei tanquam patri humilitor t Georgius Ebedyesus Khayatt archiep. Amadiensii subesso dignatum, legimus . * Chaldeorum. Jnfrascripti sacrorum antistites, haec serio per­ f Abcd-Elmesih Timotheus Attar archiep. Amideniii seu Diarbckirensis. pendentes, eimulque probe noscentes magnum diu in orbe exardescere desiderium ut sancti loseph j- loannes Elias Mellus archiep. Akren. ot Zibar. publicus cultus, quantum par est, augeatur, enixis t Vincentius Spaccapictra archiep. Smyrnensis, vie. precibus orant atque obtestantur, ut sacrosancta ap. Asino min. oecumenica synodus Vaticana, tot tantisquo votis t Ed. Franciec. Guierry epis. Danabensis, vie. apost Tché-Kiang. inclinata, pro sua auctoritate solomniter decernat: Ie Ut, quemadmodum beatus loseph, ceu pater t Aloysius opis. Oritanus. Christi, tanto melior creaturis omnibus effectus fuit, + Joseph cpiscop. Thyatircnsi·, vic. cap. Venafren. quanto differentius prao illis nomen hacrcditavit4, t loannes Hilarius episcop. Emeritensis de Mara­ sic ipsimet, per sacrorum Rituum congregationem, caibo. publicus dui i au cultus in ecclesia catholica atquo f Valerius epis. Gallipolitanus. in sacra liturgia, post beatam Dei Genitricem, prao j* Raphael do Ambrosio archiep. Dyrrachienais. f Fr. Laurentius Bergeretti archiep. Naxionsis. omnibus caelitibus in posterum tribuatur; 2° Ut idem sanctus loseph, cui sacrae familiae D f Fr. Fidelis Abbati epis. Sanctorinensis. tutela a Doo iam credita fuit * universae ecclesiae t Fr. loseph Novella epis. Patnrensis. t Fr. Eustachius Zanoli e pis. Eleutheropolitanu . * + Matab Flavian epis. Jaziren. Syrorum. » Primum prodiit Romae, ex Typographia Romana, sano 1870 (Ada. nom. «VM). deinde in libro cui titulos: De cuitu Sancti t Gabriel Capaccio opis. Mellipotamensis. Joseph Sponsi Virginis Mariae ac Christi parentis amplificando f Fr. Aloysius Moccagatta opia. Zenopolitaous. postulai um a plusguam*nongentis cardinalibus, episcopis, supe­ f Franciscas epis. Laquedonionsis. rioribus generalibus ruhieriptum, theologicis thesibus obfir­ + Franciscas Xaverius opis. Castrìmarìa. matum, auctore C. M. 8. theologias lectore. Paris, librairie f Marianus archiep. Reginensis. V. Lecoffre, 1908, p. 4-13. Auctor est sácenlos MariaaL 2 Cum inducerent puerum lesum parentes eius, ut facerent f Petrus Tilkian opia. Bruaensis Armenor. secundum consuetudinem legis pro eo, etc. Luc. II, 57. — Et + Petrus Apelian epia. Germaniciensis Armenor. erat pater eius et mater mirantes super bis quae dicebantur f Antonius JJalagian opia. Artviuensis Armenor. de illo. Ibid. ver. 33. — Ibant parentes eius per omnes annos f loannes Ghureghian opia. Trabisonenais, in lerusalem. Ibid. ver. 41. — Cum redirent remansit puer t loannes H agi an archiep. Caesareensia in Cappa­ Iens in lerusalem et non cognoverunt panules ei na. Ibid, ver. 43. — Et dixit mater eius ad illum : Fili, quid fecisti nobis docia. ■ie? Ecco pater tuus et ego dolentes quaerebamus te. Ibid, t Melchior Naxarian arch. Armenos M arden aia. ver. 48. + Leo Korkoruni archiep. Molitenensia Armen, min. ’ Descendit (lesus) eum eis, et venit Nararetb, et erat subditos illis. Luc. II, 51. < Raebr. I, 4. 1 N’ohùm pea on tor ordine qxo er*U>t in antoempbe. an 583 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 584 f Stephanos laraelion episc. Karputhensis Armen. A ex dominicis menais ianuarii, inter dominicam sanctissimi nominis lesu et featum purificationis f Aloysios Maria epis. Montis Politiani. b. Mariae Virginis, in quo casu festum patrocinii f Fr. Aloysius archiep. Irenopolitaooa. b. loseph collocari poterit die 19 menais martii. f Fr. Amatus Pagnacci episc. Agathonicenaia. f Joseph episcopus Aurionsis. f Fr. Angelus Kraljerió epiac. Metellopolitanua. f Fr. Ioan. Thomas opia. Montis regalia in Pedef Fr. Petrus Beverini epis. Sappensis in Albania. mon tío. f Fr. Eligios Cosi epiac. Prienensis, min. obs. f Petrus episcopus Guastallensis. t Fr, lulins archiep. Lucensis. f Fr. Bcmardinus episcop. Tcrracincnsia Setinenaia f Antonina episcopus Urbanien. et 8. Angeli in Vado. f Ludovicos Elloy epia. Tipasitanus, eoad. Oceaniae et Priverncnais. Centralia. f D. episcopus Dianensis. j- Marcus episcop. Spalai, et Macaren, olim. Salonit. t Fr. Elias Antonios epiacopua A soutenus. f Lu do ri eus Maigret episc. Ara th en., vie. apost, f Constantinus epiacopua Gerundonsis. t Fr. Ioachim episcopos Salamantinua et adm. apost. JnauL Sandwich. Civitatenais. t Ildephonsus-Rcnatus Dordillon epis, Cambyaof Fr. Salvator Angelus Maria episcopus Galtollinpolitanus, vie. apost. Insui. Marchionum. Noren, f Vincendus Ruben, et Bituntin. episcopus, t Victor Aog. archiop. Mechlin^ primas Belgii. f Aloysius episcop. Theleain. seu Ccrretan. f Petrus Domnius Maupas archiepiscopus metro- B f Carolus episc. Cenomanensis. f L. F. La FIécho epiacop. Trifiuvianensia in Canada. poL Jadrensis in Dalmatia. f Eugenias Luebat episcopus Basileensis in Helvetia, t Franciscos episcopos Taran tasi ensis. f Fr. Armandus de Charbonnel ep. Sozopoli tonus, f Laurentias episcopus Salutiarum. Capucinus. f Eugenios episcopus Albao Pompeienaia. t N. losrphus epiac. Petrocorenais ct Sar. ■f Fr. C. archiépiscopal episcopus Melitensis, f L Baptista episcopus Savonen. Naulen. f Vinceo tina episcop. Imolensis. f loseph epiac. Lunen. Sarzanen. et Brugnaten. t Lodovicua Ed. episcopus Pictaviensis. f Benvenutos archiep. Granatensis, etiam desiderat + L Hippolytus archiopiacopua Turonensis. et humiliter petit, ut in omnibus festis beatis­ f Miecialaus archiep. primas Gnesnon. et Posnan. simae Virginis Mariae, immediato post orationem t Ialina episcopus Nepesinus et Sutrinus. diei, sancti losephi soi Sponsi commemoratio f Franciscas Aemilius archiep. Mutinensis et abbas fiat, et vicissim in festis sancti loseph do sanctis­ Nonan tutee. sima sua Sponsa eadem commemoratio fiat, ut f Henricos Eduardus archiep. Westmonaster. agitur nunc eum sanctis apostolis Petro et Paulo, t Andreas Ignatius archiep. Ultraiectensis. in eorumdem respectivis festivitatibus. Arctis­ f Gerardus Petrus episc. Harlemen. sime coniuncti fuerunt semper in Christo lesu t Spiridion archiep. Corcyrensia. Maria et loseph: coniuncti appareant semper in t Ignatius epia. Pharaneoa. ecclesia Dei, et quot Deui coniunxit, homo non C t Antonius epia. Lumacone. separet. f losephus epis. Capitis Viridis. + Michael episcopus Conchensis, in Hispania. f Thaddaeus Amat C. M. epis. Montereyensia et f Antoninus episcopus Oiennensis, in Hispania. Angelorum. t Franciscos archiep. Barensis, iuxta mentem γ loannes Marcellus epia. Otenen. et vio. apost. archiop. Granatensis. Abyssiniae. t C. M. Depommier episc. Chrysopoli^ vie. apost. t Innocentias epia. Eagabinas. f Bcbutianna episcopus s. Petri Flum. Grand. f loseph Marin epis. Faliscodunens. Australis. f R. Fr. archiep. Cameracensis. f Ludovicus Faurie episcopus Apolloniensis, vie. + Caieianus archiep. epis. Mclphicti, luvenacii et ap. Kouy-Tcheou apud Sinas. Exoptat ut honores Terlitii. sancto losepho amplientur, quantum per sacram t Joseph archiep. Tranen. ct Nazarenus. liturgiam licebit. t Fr. Franc. Xav. d'Ambrosio epis. Muran. t Hyacinthus Luxi epis. Narniensis et adm. apost. f fìartholomaeus ¿‘Avanzo epte. Calven.ac Theanen. Mándeteos. adm. apost. Cast ell an. f loseph archiep. Edessenus. t Fr. Anselmos Fauli epis. Grosaetanus. î Nicolaus episc. Amerinus. t Fr. Raphael Corradi epis. Bnlneoregiena. f Hyacinthus M. episc. Ncocastrcnsis. t losephus Maria epis. Canaricnsis. f lacobus episcop. Brisbanensia. B t Vinccntins Gasser epis. Brixincn. t Petras episc. Aniden. f loannes Zwergcr epis. Secoviensis (Gratz), f Petrus Dufal episc. Delconensis, vic. ap. Bengalee t Ludovicos Maria Epivent apis. Aturen, et Aquén, Orientalis. t C. A. archiep. Bituricen. t loannes episcopus Tudertinus. + loseph M. episc. Sinopensis. f Carolus episcopus Astensis. t Franciscos epis. Carcassonensis. t Antonius M. epis. Fabrianensis et Matheliccnsis. f Stephanas, episcopus Bethlemensis. t Adrianos Languillat 8. L epis. Sergiopolit, vie. f Vincentius archiop. Sypontinus. + Raphael Bachetoni epis. Nursinus. ap. Nank. •f Gesualdus Vitali epis. Fercntin. in Hernicis. f loannes Emmanocl episcopus de Serena. j- loannes Cameron epis. Titopolitanus. f Franciscos a Paula episcop. Ancudien. f Eduardos Dubar 8.1. ep. Canathen., rie. ap. Tchele f lacobus Bernardi epis. Massanus. + loseph Henricus epis. ForoiuL ac Tolonensis. Mer. Orient. Buio postateto libenter subscribit infrascriptos Romae dic 20 Ionii 1870. episcopo·, ot optaret ut litaniis sanctorum, post Concordat ad amussim cum autographo. matrem Del, bis invocaretur 8. loseph, dicendo: f Vincentius Spaccapietra archiop. Smyrnensis, Sánete loaeph Sponse b. Mari in Virginis, ora etc. rie. ap. Asino min. 8. loaeph paler putative lesu, ora etc. Optaret etiam at festum 8. loseph transferatur ad nnam (L.tS.) 585 POSTULATUM EPP. ARMENORUM DE RE MILITARI 586 Nota. — Unno poetulntioaii formulam edebat a docictns a cultu loseph promovendo. Collectores loseph Olivier et Antonius loseph Boullnn, sacer­ dotes o Galli * et sncrao theologiae doctores, a promotoribus ad hoc designati, v« *niont curii autographo, et aliorum patrum subscriptiones excipient, ut in manifesto sit quot sacrorum antistitum pleniorem liane, tutiqnc Christiano orbi jucundissimam, sancti loseph exaltationem exoptent. Editori» monitum. — Alia postulatio patribus concilii exhibita fuit a moderatoribus generalibus arcbiconfraternitntis vulgo nuncupatae de SaintJoseph de Deaiiruis. Eam tamen, rum non ab ipsis episcopis, sed n privatis viris fuerit porrecta, con­ sulto neglexi. Habotur in libello: Mémoire prisenié tiiir éminents Pere» du Concile du Vatican, à Feffet d'obtenir F Γ Institution /F une Fete en Fhonneur de la Sainte Famille ; 2· la Proclamation de saint loseph comme Patron fl Protecteur de ΓEglise universelle. Reauvnis, Imprimerie do D. Père, imprimeur de l'Évêché, in -6e, 48 p. — Aliae etiam subscriptiones nandi, et at quae similia, non iam culpentur in bello1. Itine illae immensae multitudines et exer­ citus perpetuo armatarum nationum, quasi perpe­ tuo inter se hostilia parantium. Compertum igitur habemus, et eos qui bella iubent aut parant, et eos quibus hnec iubontur, non iam amplius impe­ rare et obediro iuste3, sicut praecipit ordo natu­ ralis, sed oblitos esso aut parvi pendere hoe grave, et quidem inter homines gravissimum mandatum Domini, olim per Moysem servum suum dicentis: Non occides3. Haud minus oblivioni vel despectui dederunt ct antiqua dicta sanctorum patrum, et praescripta conciliorum a sanctu sede probatorum, nec non et ipsorum snmmorum pontificum docu­ menta atque iudicio, quibus constat nunquam in ecclesia sancta Dei damnabiles non fuisso habitos tanti praecepti in hac parte trar.jgressores. Cuius erroris et agendi rationis perversae causa I haec non omittenda est, nec sub silentio dissimulanda, scilicet impietas istorum, qui adversus Deum et adversus Christum eius infrementes4 contendere post diem 20 iunii priori illi postulato accesserunt ausi sunt omnium iurium originem et fontem esse Attamen cum mihi non constet utrum durante con­ cuiuscumque, ut aiunt, rcipublicac statum4 ct qui­ cilio an post absolutum concilium datae fuerint, dem ab ecclesia sciunctum aut sciuogendum ; * ct eas consulto neglexi. Adeat qui cupit laudatum quia abyssus abyssum invocat, in peius prorum­ pentes inficiati sunt morum leges divina non egere opus Mariani, p. 5-13. sanctione7 et opus non esae ut leges humanae ad 38. naturae ius conformentur·. Votum synodi patriarchalis Armenorum de re Verum enim voro unus est Legislator·, et legimus militari de bello1. in veteri testamento Dominum dixisse populo suo: Argumentum do re militari ot bollo. „Ego Dominus, et non est alius10-, et Filio suo: Cum in hisco luctuosissimis temporibus, sicut „Postula a me, et dabo tibi gentes haereditatem in diebus Noe, diminutae sint veritates a filiis ho­ tuam11®: quas postulavit Filius Dei unigenitus minum12, ot multi iam non regnum Dei et insti- quando exinanivit semetipsum, et in similitudinem tiam cius3, sed qune sua sunt, quaerant4*, videre est hominis factus13, intravit in hunc mundum, dicens: et imprimis in iis quae nd rem militarem spectant nEccc venio ut faciam, Deus, voluntatem tuam13-; omnem aequitatem conculcari, et omnia iura per- C et daino sunt ei, quando se ipsum dedit in cruce misceri. Itaque, dum quidam hac tristi rerum con­ Redemptorem pro omnibus14, omnia trahens ad ditione commoti, sed non secundum scientiam4 scipsum14. Hinc ipse idem amantissimus Redemptor, rex sanctam sentientes, somniant tempus futurum quo homines, licet Deum non secuturi·, non tamen am­ regum ct dominus dominantium1·, dixit apostolis plius ulla bella videbunt, alii o contra bella quae­ et Petro: „Sicut misit me Pater, et ego mitto vos; cumque, vel potius strages ot homicidia magna et euntes ergo docete omnes gentes, docentes eas horribilia reputant licito; ita ut et nocendi cupidi­ servare omnia quaecumque mandavi vobis17-. Deinde tas. ct ulciscendi crudelitas, impacatus atquo im­ Petro soli, et ipsius persona Petri, soli Romano placabilis animus, feritas rebellandi, libido domi­ pontifici, cius successori: RPasce oves meas1·- meas, inquit, ct generaliter, non singulariter has, vel illas; 1 Supplementum hoc propositioni & quadratini* episcopis per quod commisisse sibi intelligitur universas1·. exhibitae, quie tmb nnin. 14 superius habetur, adiungendnm Et ita caelestem ei potestatem trudens quodeumque commendavit episcopus Niveruensis sequentibus litteris ad con­ ligandi, ct solvendi in terris10, constituit eum tam­ cilii Mecretarinm datis: quam suum vicarium super gentes et regna11, id 4 Sa Grandeur, monseigneur ¡’¿còpte de Saint-Hippolyte, est, super quoscumquo rerum publicarum status, secrétaire du S. Concile du Vatican, etc. etc. etc. Monseigneur. Deux hommes qni ne sont sans doute pas postquam efficaciter, ut decet verum Filium DeiM, inconnus à Votre Grandeur. M. Urquhart et le commandeur Monteith, m'ont prié de faire parvenir an concile, à l'appui θ • I>ecr. 2, port. Caos. XXIII. QuaesL 1, caa. 4. d’au postulatum déjà présenté, tes décrets ci-joints du synode • Decr. 2. part. Claus. XXIII, quaesi. 1. can. 4. arménien de Constantinople. 3 Kiod. XX, IX Je ne vois pas de meilleur moyen de m’acquitter de celte 4 Psalm. II, 1, X commission que de 1 * transmettre à Votre Grandeur, en la 4 Syllabas complectens praecipuos nostrae aetatis errores priant très-humblement, mais très-instamment, de vouloir XXXIX. Prop, damnata. bien s'en charger. Il a’asril d'une question où la vérité et le • Ibid. LV. Prop, damnatae. bien me semblent notablement intéressés. — Je suis, aree re­ i Ibid. LVI. Prop, damnata. spect, Monseigneur, de Votre Grandeur, la très-buinble et très• Syllabus LVI. Prop, damnata. obéissant aervitenr. » (ac. IV, 12. A. Foreade, évêque de Never *. m BsaL XLV. 18. Rome, le » mars 1870. U Psalm. 11. 8. Integrum Postulatura Antonias Hassun patriarcha Cili­ » Phil. II. 7. ciensis A meno rum. propria manu exaravit; ab eo translationem »· Uaebr. X. ». latinara adornatam fuieoe suspicari licet. Concilii secretarias M Tim. II. 8. bocce supplementum Deputations secretario misit die 3 aprilis. u Ioan, XII, 32. Acta, num. 170. " Apoe. XIX. IA n Matlh. XXVIII. 20. 1 Psalm. XI. 2. > Matth. VI, 31 * kan. XXI. 17. «· Coa· Li L ('nam nmdam. de maritate et obedtealia. « Phil. II, 91. =» Maith. XVI, 19. * Rom. X, 9. • Quod si nolueritis «equi eum (Dominan). .. Vos causa 31 lerna. I. 10. eritis necis omnium (Num. 82, v. 16). « I. Ivan. V. 90. 587 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 588 rogavit pro eo, ut non deficeret fides illius, ad con- a expugnandam civitatem ** (ct agebatur do civitatibus ab ipso Domino rcicctis et damnatis) ^ofTeres ei firmandum fratres suos1. ** 1; et legitur in libro ludicum filios Si ergo Deus voluit esso plures potestates in primum pacem ecclesia sua, spirituales scilicet ot temporales, eas Israel misisse nuntios ad omnem tribum Beniamin, quoque voluit esse inter se ordinatas ct gladium ut traderent viros do Gabaa ad satisfaciendum in­ sub gladio2. Igitur ecclesiae unius et unicae, unum juriae illatae, antequam bellum inferrent1. Quicum­ corpus, unum caput, non duo capita, quasi mon­ que igitur sive princeps, sivo dux aut miles, aut strum, Christus videlicet, ct Christi vicarius2. Cui bellum suscipere, aut in eo participare, hisce omissis tanto vicariat» fungenti, ct unico plenitudinis apo- solcmnitatibus, praesumpserit, se sciat mortaliter stolicao haeredi nos quidem inhaerentes, α quo et peccasse, ct quidem in genero homicidii, tamquam ipso episcopatus noster emergit4, cum herymis auctorem vel complicem in solidum omnium caedium, oramus ct deprecamur in hac synodo solemnitcr quao in tali bello vel potius impia strego fierent, congregata, summum Deum ac Patrem, ut illuminet atque insuper irregularitatem ox delicto, id ost for­ intelligentia» omnium et corda Spiritu sancto suo, malis homicidii causa, incurrisse, secundum decreta eo fine, ut omnes tandem gente», et regna, et po­ patrum ac summorum pontificum sancita’. puli, ct nationes et reges terrae, quibus coadunatur Capitulum secundum. ct coadunari debet unicum ovile’ Domini nostri Icsu Christi sub pastore uno ipsius vicario’, cui De ntcessilale ac lejjitimis ctWfi * ad bcUum iusium easdem omnes oves suos commisit» vero et pleno B Agnoscant Domnum apodolicum tamquam patrem Quia ruro pacer» habere debet voluntas, bellum omnium gentium et episcoporum totius ecclesiae7 * ct bellum vere Jcllua est, quao om­ et iam non amplius circumferantur omni vento doc­. Becca·ita» , * trinae sed ab ipso dirigantur in viam salutis nia devorat4; ideo non licet ubsquo gravi causa ot nini vera et quasi extrema necessitate ¡uste impe­ aeternae, et sic iustitiam ct veritatem sectantes * transeant per temporalia, ut tranquillam vitam rante, suscipere bellum. Testatur enim Nicolaus agentes aeterna non amittant1® ad eum recurrente» papa in responsi» ad Búlgaros, omni temporo armis bona voluntate Unquam ad arbitrum ct iudiccm in abstinendum, nisi neceas i tas urgeat atquo inevita­ . * Ab­ omnibus rebus quae impediunt eorum perpetuam bilia importunarum rerum adsit concurrentia pacem11. Interca confidentes divinae providentiae horreant ergo Christiani principes et populi α falsis auxilio, quao tantam orbi felicitatem in tempore bellorum causis, seu potius a suggestionibus diaboli, opportuno praestabit, errores in hac parte ct per­ qui ab initio homicida erat7. Illi non semel aurem versas agendi rationes proHigcrc statuimus, necnon praebuere caeci homines, cum ad bellandum so ct profiteri ac declarare ius gentium et pontificium motos praedicarent, nunc propter vanum gloriam, circa rum militarem ct bellum, aienti profitemur ct seu, ut aiunt, praestigium nationale, sub cuius vo­ declaramus in capitulis sequentibus. cabuli fumo latet superbia vitae, apud loannom damnata1, peccatum draconis qui pugnabat cum Do ro militari ot bello. C angelis eius ; * nunc propter imperii extondendi vol divitiis augendi desiderium, quod non eat aliud Capitulum primum. nisi concupiscentia oculorum 10, radix omnium malo­ Dc s^finitilalibuf belli. rum cupiditas11 ct avaritia, ab Apostolo dicta idolo­ Ius gentium circa reni militarem ot bellum, anto rum servitus12; nunc etiam propter invidiam erga omnia requirit solemne belli12. Hinc bellum i ni us­ caetera» nationes vel principes, furorom hunc Cainitum est, ac proindo homicidiis ct latrociniis plenum, cum, quem semper abominabitur Dominus, qui solus quod non ux edicto ct praedicto geritur1’, id est est iuro aemulator iustiasimus, cuius nomen privative quod non fuerit ante omnia parti adversae indictum vocatur Zelotes1’. Etenim haec eadem peccata aequo ac publice denuntiatum. Denuntiatione nutem belli ac mugis14 detestanda sunt in nationibus et guberniis, intclligitur gravaminum obiectorum publica decla­ quae in hominibus privatis damnantur. At vero ratio, cubi legitimae et cotiqtvtcntis reparationis aut horrendum testi dicere insontes homines, qui, sive saciifactinrirt petitione, parti adversae per legatos ut ostentareut so esso validos pugiles, aut gladia­ solemnitcr facta. Indictioni * nomino vero intelligero tores, sive ut aliona raperent, sivo ut invidino ce­ fas est edictum quasi i udi darium, quo publice de­ derent, proximos privata auctoritate occidero medi­ nuntiantur belli cauMic simul, ac parti» .idversae tarentur. Igitur non moventur unquam bellum, nisi contumacia11. Dominus en.m in veteri Testamento de necessariis repetendis turibus, vel hustiuin iniuste inerii populi» mío dicen·: „Si quando accessorie ad invadentium propulsandorum causa15·. D s (’o * 4 hj-TJu mutlam, de maioritate et obedietdiestia. > Ibid. 4 Kjr.wloh huoerulH I, ad eoneilinui Cartba;inen e * pl. inter Aegtt'ìioi. «ic; a qao ip»e eptxopntnt et tota tacUriUa wsir.« hnim esterni). | Migue P. L.XXX111, 780. | 1 loan. X. K, et «*η. • IM m.thritata rt ob-licnlii he dU 1 Proal definit Pelagia * Il œatUL Jinni/r·/», Una tpi•cvpQ4 Voluti trbit, e. Ad Aortorrn» 4. • Kpkro. IV. 14. » ÍUm. IX. I». *· Orati· «fletta . * |Dominica III pc l * Peutacixten ) ” l»L Feria VI m Parasceve. »· In· militare eoi belli interendi solemuitas. ... deer. I, » I«wU u e·' Uilnn. qn®4 «% edict· ceritnr («Ircr. ‘Λ piri, fiat XXIII, e. I <>»rr. IUka. — In cwliclbaa l* stüur ♦t praedicta. (Ibid.) M (Jnn. IU·». — eaii· (l«e4»rK«) Π<«τσβ *ιη. qel se­ gai rottane U-íltfm bM druualistaie, niel ¡««hcUim (>b>4). » Dentar. XX, IO. 1 bilie. XX, 13 tt 13. ’ In beilo wuuifaU iniusU», ni ve often· ivo, live defruti vo licet pauci lunlilcutur ecu ocridaninr, vrl etiam unni wltu occulatur rei rautiktnr evadant irregulares onince udii Laute·, quia coinè· ad Luniicùlmm coopéras tur. et cornili n unt unam causam totalem ad rara intarncvivucm, arguitur ex cap. òìod diyMMm (rt|, § ftnaL, de Ifomkid. cap. Quoi trt duini *, ft, de l'otmU. et ibi gkt««a v»rbu JotitmU (Ferrant, verbo licllum.) * t'ap. .VUi (ex Antonimi») 3, Voua. XX(II, quaesL 1. 4 Rol. Rotn. parL Vil!, unni. V, annoi, ad deci». 23, — (apod Ferrari· lœ. cil). * Decr. 2. part, rant XXIII. quiesL 8, e. 15. ì km. Vili, 44. » I loan. IT. 16. w I l>4ui. 11, 16. H I Tiinuth. VI, 10. « Eph. V. fi. rt Εν·.! XXXIV. 14. rt Arimrnim Aii 7Mt’ pnitmí * Sap VI W. rt Ihcr. 2» p»rl. Va·». XXIII, qturot.S, c. |. 589 POSTULATUM EPP. ARMENORUM DE RE MILITARI 590 IV. Hinc non amplius iustitia sed ius fortioris, aut secretarum molimina societatum, in humanam De officiis el obedientia ducum nc militum. societatem ubique grassantur. Secundum divi Augustini sententiam, ad malos V. Hinc principia quoque christianae moralitatis iure puniendos, bolla geronda ab ipsis bonis susci­ sus deque vertuntur, per illas neotericas perveraasquo piuntur, cum in eo humanarum rerum ordine in­ doctrinas, quas nonnullae ephemerides, factae iam veniuntur, ubi eos vel ¡ubero talo aliquid, vel in impietatis instrumenta, et secretarum societatum talibus obodiro ¡usto ordo ipso constringit1. Sciant conatus per omnes regiones excitare atque pro­ ergo duces ac milites se militaro debere tamquam pagare nituntur, et iam praeruptus tantae impie­ bonos viros, Deo sacramento baptismi ligatos ; * ao tatis torrens nostras quoque plagas invadit proindo iurumontum seu quod vocant sacramentum VI. Speciatim vero idea praecepti Decalogi „Non militiao non adversuri logi christianae, noo unquam * occides 1 cuius custos et interpres est ipsa sancta adversari posso. Hinc nihil in bollo insto agant catholica ecclesia, propter iniusta bella tam vitiata contra ius gentium, immunitates personarum et ro­ est in mente populi, ut inter bella i usta, ao iniustos rum Doo sacrarum, necnon ruricolarum, ot opera­ caedes stragemquo Iam orano discrimen ablatum riorum artibus pacis incumbentium, feminarum, videatur, nequo inter utrumquo populus discernere puerorum, senum ot omnium innocentium agnoscant, valeat. ot rito observent·. So esso iustitiae servos ao VII. Sed quia Christus Dominus noster, cum ministros, non autem crudelitatis, neo cupiditatis, B suam In terra instituit ecclesiam, illi soli non modo nec vanao gloriae meminerint; contenti stipendiis divinae suae revelationis tradidit depositum, sed et suis, nominem concutientesi*4, legitime quisque in infallibilis magisterii auctoritatem usque ad con­ suo gradu superioribus suis obedientiam praestent. summationem saeculi duraturam, neque per gentium vel regionum amplitudinem limitandam, eius of­ Capitulum quartum. ficium est omnibus gentibus et nationibus iustitiam De auctoritate et consilio in bellis suscipiendis, ac moralem evangelii legem praedicaro ac docere, et forma indicii de iustitia belli et haec inerrabilis magisterii inviolabilis auctoritas Quoad bellum suscipiendum auctoritas et con­ in persona Petri legitimis eius successoribus est silium non apud cives singulatim sumptos, sed apud concredita. nationes ot eorum principes et gubernia esi Nam VIII. Quamvis autem zelantissimi ecclesiae mi­ cives singuli, si laesi fuerint, iure possunt ad su­ nistri, vocem suam extollentes, perversa baee prin­ periores appellare, vol recurrero, quin inter se aut cipia impugnare iusquo gentium, ac sacra moralitatis cum alienigenis pugnent, et ordo naturalis morta­ principia propugnare, et bella iusta inter ac cae­ lium paci accommodatus, requirit ut ita se res mi­ dem stragemquo discrimina populos edocere pro litaris habeat5. Verumtamen si in ecclesia Dei viribus conentur, attamen inter clamores impietatis cautum est no episcopus absque consilio aliquid vox zelantissimorum pastorum iam ferme extinguí ugat grave, pari saltem norma circa tanti momenti videtur. rem nationes seu earum principes, et gubernia uti 0 IX. Quare patres huius synodi miserrimum hoc necesso perspicitur. Quapropter, ut iustitia, ot spectaculum a longe non sine lacrymis aspicientes iustitiae forma in bellis suscipiendis caute servetur, et horum principiorum quao omnia delere minan­ opus est ut leges cuiusque regni et populi statuant tur, quaeque libertatis, nationalitatis, et similium viros non tantum peritos, sed ot maxime probos fallacium nominum sub velo abscondita sunt, gi­ consulendos esse, a quibus secundum ius gentium, ganteos Orientem versus impetus conspicientes et leges evangélicas necnon et canonicas seu pon­ apprime intellexerunt, quod eo magis aggressiones tificias, causarum belli iustitia prudenter exami­ istae noxiae sunt nobis, quo debilior est conditio netur, ct libere declaretur. Nam iuro disceptare, nostra est ¡uste indicare *, ot non est iudox, si non est in X. Quapropter haec omnia in hac nationali eo iustitia·. synodo contemplantes et in tribunali iustitiae per­ pendentes, patres s) nodales vocem suam ad ca­ Votum synodi. thedram Romonam et tibi vicario Domini nostri I. Universis compertum est, quot quantaquo lesu Christi, cui concredita est suprema infallibilis scelera et mala tam spiritualia quam temporalia magisterii auctoritas, oxtollunt, et his praesentibus novissimis praesertim hisco temporibus ab Iniustis scriptis synodalibus consilium suae mentis tibi pro­ bellis dimanaverint, ita ut fundamentales societatis ponere festinant, et te Christi vicarium adprecanhumanae conditiones subverti videantur. tur, ut si opportunum tibi videbitur, gravis haec II. Haec eadem calamitas Orientem quoque in­ D et valde necessaria quaestio imminenti oecumonico vadit miserrimis suis effectibus ot ad gentem nostram proponatur concilio, et ius gentium solemniter ecclesiamquo, et ad universum in Oriente rem ca­ ibidem proclametur atque tyrannica luris fortioris tholicam teterrima exindo damna oriuntur, quibus, principia penitus condemnentur, et divini praecepti ut rem pro voritate dicamus, obnoxium quoque „Non occides14 vera notio omnibus praedicetur, est providissimum paternumqno nostrum gubernium, bellaque iniusta vero caedem stragemqne consti­ cui gratum habet Animum tota Armena hiérarchie, tuero donuo confirmetur. Hinc et solemniter insti praesertim pro religiosa libertate qua ipsa fruì tur. belli conditiones iuxta canonicum ius, quod ubique III. Haec autem calamitosa conditio magis proculcatur, ab eodem oecumenico concilio infalli­ noxia evadere dignoscitur, eo quod sit teterrimus bili auctoritate publicentur. Et quia universa haec effectus perversorum quorumdam principiorum, qui­ impietas, quae omnia destruere minatur, necessario bus iustitia et iura gentium conculcantur. exigit, ut in applicatione principiorum christianae moralitatis, et canonum ecclesiae, permanens et In­ i Ibid. quAMk 1. c. 4. cessane veritatis oraculum quocumque vocem suam » Vide martyriam m. Msaritii et sodoma spud Bollasti. extendere, omniumque conscientiam tutam reddere Acts «netorum 29 Septembria possit; quapropter haeo ipsa synodus illud valde • Capit. /wnowiRMf de tregua et pace. necessarium esse reverenter ac humiliter credit, « Lue. IH. 14. quod oecumonico concilio, si ita tibi videbitur, pro­ » Cans. ΧΧΙΠ, QaaesU 1, con. IV. (AagmL) • De re militari et bello, quaaat II, can. I. ponatur, ut apud sedem Petri permanens tu proCapitulum tertium. 591 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 592 manque ex omnium gentium iuris peritis compo­ A hommes, les dangers qui les menacent seront écar­ situm tribunal constituatur, quod in verbo bolli tés: ce qui est impossible par ta prudence mon­ examinet ot perpendat utrum mutuao societatum daine et les calculs politiques. Le moment qui nous est accordé pour l'action relationes cum moralibus ebristianae religionis le­ gibus conveniant; ac nomine sedis Petri defensor peut être de courte durée. S'il n'est pus mis έ iorium gentis constituatur, cuius vox iuridica ab profit, ta responsabilité pèsera sur l'Église, de n’avoir infallibili tua auctoritate, qui vicarius es Christi, pas profité de l'occasion qui lui est offerte par ta confirmata, canon seu regula publicae constituatur Providence. conscientiae; quo fiet etiam ut humana societas ab Romo 20 décembre 1869. imminentis ruinae praecipitio erepta, quo perversa praesentis temporis socialia principia trabendo deii- t Antoine Pierre IX Hassun patriarche do Cilicie des Arméniens. cere eam minantur, tandem aliquando quiescat; et gubernia ab immani illa necessitate liberentur in­ t P. Apélian archevêque do Maracbe. gentes perpetuo alendi exercitus, qui cum magno f Grégoire Balitian archevêque d’Alep. sint incitamento socialis corruptionis morum, innu­ t J. Hagian archevêque do Césarée. meras quoque aerumnas, teterrimosque effectus pro­ t Melchior Nasarian archevêque de Mardin. gignunt, populisque iam intollerabile pondus omnino f Léon Korkorouni archevêque do Mélitène. t Pierre Tilkian évêque de Brousse. efficiuntur. I f I. Israeli an évêque de Karpoutb. Ego infrascriptas testor quod per extraordina­ t A. Halagian évêque d’Artvin. riam motionem, formula, cuius authentica et fidelis t J. Ghiuréghian évêque de Trébizoude. traductio praecedit sub titulo /Votam synodi * 4 lecta t D. Arsène archevêque do Tarse. fuit armeno idiomate in congregation© generali 75 t Etienne Melchisédéchian évêque d’Erzeroum. diei 20 octobria anni 1869 synodi patriarchies Ar40. moaorum habitae ConstantinopoIi praedicto anno, cui synodo omnes antistites Armeni numero viginti Postulatum OVILI episcoporum et capituli ec­ intervenerant, et in forma schematis pro examino clesiae rallied ralis Concord I ens is pro inserendis salutationi angelicae verbis Virgo eiusdem patribus synodalibus fuit per varia exem­ Immaculata.1 plaria distributa, ot postea in congregatione gene­ rali 78 dici 28 eiusdem mensis et anni facta inter­ pellatione a promotore synodi, eadem formula fuit Beatissime Pater. unanimiter ab omnibus patribus ad pro bata eamque Cupientes infrascripti oratores, honorem beatae litteris synodalibus consignari statutum fuit, prout Mariae virginis, quantum in Domino possunt, ex­ in verbali processu, et actibus notarialibus eiusdem tollere. et Christi fidelium corda in eius amorem synodi relatum est. inflammare, exhibitione specialis reverentiae, devo­ Datam Romae, ex aedibus ^Ritiro Piatti- die tissimo efflagitant ab Sanctitato Vestra, ut quemad­ 10 martii 1870. C modum in concilio Ephesino, addita fuit in saluta­ Antonius Petrus IX patriarcha Ciliciensis, tione angelica, gloriosa illa praerogativa Mater Dei, lacobus Kafdangian ita et in praesenti generali concilio, adiungatur altera Kiryo Inr.naculnla. — BSancta Maria, Virgo notarius synodi patriorebalis. Immaculata, mater Dei ora pro nobis peccatoribus/ 39. Quam gratiam etc. Postulatio exlffbifc ab aliquibus episcopis ritus Armimi circa Ins gentium1. Fr. Ludovici]® Maria Idèo ep. Liparensis. 1. La condition du monde est devenue insuppor­ Antoninus ep. Giennensis (in Hispania). table par causo dea armées énormes, permanentes, T. Michael ep. Aprutinus. ©t levées par la conscription. Les dépenses oppri­ Carolus-Victor Papardo ep. Myndensis, ot prae­ ment les peuples. L esprit de l'infidélité et l’oubli latus ordinarius dioecesis Sanctae Luctae in Sicilia. de· lois dan» les affaires internationale^ donnent une ? Fr. Hyacinthus Maria ep. Ncocastrensis. facilité completo au commencement des guerres in­ t Petrus ep. Anicicnsis. justes ct informelles, c'est-à-dire au meurtre sur f Felix ep. Lcmoviccnsis. une échelle colemie. Ainsi les ressources des f loseph Benedictus Dusmet aep. Cataniensis. pauvres sont diminuées, le commerce paralysé, les t Michael Angelus ep. Itac tenais. consciences des hommes entièrement égarées ou t Hcnricus Corvaja abbas, et praeses congregationis outragées, ct des âmes perdues chaque jour. D Cassincnsis Italicae. 2. J/égliio seule peut remédier ces misères. t Carolus Maria de Vera obbas ordinarius montis Même si ea voix no nera pas obéie par tous, elle Cassini. sera toujours un guide h des millions d’hommes, et t Utto Lang, abbas, praeses congregationis beneplutôt ou plus tard produira son effet. Enfin l’as- ’ dictino-bavaricae. ►crtion dc.4 principes éternels est toutaura en ello f Michael Adrianas Ilankinson, ep. Portus Ludovici. même un hommage à Dieu, et no pfdt pas rester + Rudcsindus ep. Portus Victoriae nec non abbas san· fruit nullius et praefectus apostólicas Novae Nursiae, 3. Des homme» graves ot versés ¿an» les affaires •f lonnncn ep. Catatanisiadensis. voient ta position du mondo ct do 'église par rap­ t Fr. Thomas Michael Salzano ep. Tancnsis. port k ces vérité» do ta meme minierò que beau­ f Aloysius nep. Messancnsis. coup d'homme» saints cl dévoués »\ ta religion. Ils t Fr. Joannes Pius Leahy O. P. ep. Dromorensis. sont persuadés do ta nécéwwité d'une déclaration t Eugeniuq O'Connell ep. Marysvillcnsis. do cotto partie du droit canon qui touche nu droit t Melchior Lo Piccolo ep. Nicosiensis-Herbitensis. dw *gen , à ta nature de ta guerre, et à tout co γ Eugenias ep. Baaileeneis. t Carolus ep. Astensi». qui ta rend ou devoir ou crime. Par cette restauration de ta conscience des f Fr. Thomas ep. Troianus. * In alUra colvnmt adkrclaa eral Uxttw arw« *nu·. VerKtHitMB, «|Wnvii la seriorrj sive col­ ran! vel omnino increduli vi latae legis adseripso- legia et gymnasia in gymnasia mixta iniquis legibus runt. Magnus proindo fictus et ploratus parentum vel pactis commutantur. Et tristissimum eiusmodi et parvulorum catholicorum, sed incassum. Cogun­ commutationis exemplum ex mea diocesi S. Gallensi tur parentes catholici per mulctnm et poenam mit­ expono, quo uno cetera exempla omnia dignosci tere infanto» suos ad scholas acatholicas, quas mix­ poterunt Exstitit pro catholicis incolis in S. Gallo tos falso nuncupant, cum vere sint scholae proto- iam decem abhinc anto annos collegium sive lycoum stnnticao vel nullius fidei. In eiusmodi scholis B catholicae fundationis satis splendidum, catholicae parvuli catholici magistro Zwingliano instruendi religioni, scientiis et artibus dicatum ot a trecentis committuntur, qui cis coram, data sibi occasione, amplius adolescentibus catholicis frequentatum. fidei catholicae veritatem, cultam divinum, leges, Opes et fundos huiusco collegii quondam suppedi­ consuetudines, as. sacramenta, caeremonias catholi­ tabat ditissima h acredita» monasterii S. Galli iniucae ecclesiae obtrectaro, deridere et diffamaro non ria temporis anno 1805 oxtincti. Postquam populus praetermittit, ut parvulorum mentes falsis doctrinis catholicus una cum celeberrimo hoc monasterio inficiat; et ecquid1 iniquitatis semina, quao spargit, scholam oidem ¡anctam amiserat, in oius locum ad frugem iniquitatis accrescoro debent? Ut ini­ pro catholicis in aedibus amplissimi coenobii novum qui illi legislatores acatholicis civibus facilius sua­ subvectum fuit collegium, magnisquo fundis dita­ derent, scholas has mixtas sive acatholicas religioni tum. Floruit schola haec Sangallensis reconti or parvulorum catholicorum nil detrimenti esso adla- usque ad annum 1856, quo tandem iniquo ct vio­ turas, primum catholicao doctrinae instructionem lento actu soppressa et in mixtam conversa fuit a parochis tradendam in scholis primariis admitte­ Nam tomporo nostro nec fundationes neo loria titoli bant, sed brevi etiam eam religionis instructionem et documenta contra novum ius violentiae et iniquao e scholis eliminarunt, ita ut catholici parvuli in maioritatis amplius valent. In consilio cantonali scholis amodo arbitrio ot seductioni ludimagistri maiori votantium numero collegium illud catholicae protestantici prorsus relicti, summum periculum per­ fundationis fuit suppressum, catholico populo subversionis ot defectionis n fide catholica subeant ne- O reptum, in collegium mixtum commutatum vel cesso sit. Etenim quodeumque ipsis α parocho ut clarius dicam parti protestanlium traditum. Non proprio in ecclesia parocbiali verum ac divinum defuere monitiones episcopi universiquo dori, noo docetur, α ludimagistro in scholis falsum ct hu­ petitiones catholicorum, eorumquo Lamenta nd auc­ manae inventionis figmentum declaratur, et quod­ toritatem legislatoriam directa, quominus iniquum eumquo eis sancto tenendum ct pio servandum in hoc facinus committerent, sed non obstante solemui parochiali ecclesia commendatur, in schola mixta catholicorum protostationo iniquum decretum coep­ veluti res vilis et superstitiosa consuetudo calum­ tum fuit et execution! commissum. Ad obtegen­ niatur. Sed eiusmodi scholae non solum in ludi­ dum malae machinationis finem fraudolenti novamagtstro, vorum etiam in libris elementariis, in toros fingebant ct etiamnunc asserere soient, scien­ spirituali aura, quao in iis viget, in doctrinis olo- tiam proprio dictam nec catholicam nec protestantem quiisquo, quao foruntur, nonnisi negationem ot odium esse, sed ntraquo fidei hac professione superiorem î in religionem ot ecclesiam catholicam redoleant De­ mathesim ot linguarum studium pro catholicis et protestantibus sibi similem et parem, atquo facto­ cesso est. 2. Quod voro dictum est do scholis mixtis in­ rum in historia narrationem utriquo parti esse ean­ ferioribus, id de scholis mixtis mediis sive civilibus, dem, ideoquo sufficere, ut nonnisi religionis doctrina uti nuncupantur, maiori adhuc rationo valet, in qui­ discipulis pro separata eorum fidei professione bus puori provectioris aetatis, in disciplinis, quao seorsim ct seiunctim tradatur. Sed quid do ciusad statum civilem spectant, erudiuntur, Idem in D modi cavillationibus iudicandum facile dignoscitur. iis pro iuventuto perversionis periculum, idem ordo Omnes namque experientia comperti sumus, omnem dissolutus et genium plerumque impium. Termini scientiam, quaecumquo sit, ab hominibus erronea finesquo locorum ot communitatum iamdudum sub­ doctrina semel infectis ad expugnandas fidei ca­ lati fuoro, quibus catholici quondam a protestanti- tholicao veritates perverti posse, ac saepissime in bus seiuncti degebant; nnm apud nos fero in om­ manifestam iuvenum discipulorum perniciem reapeo nibus civitatibus, oppidis, vicis et communitatibus perverti. Novimus dein, quanta pestis spiritualis catholici mixti cum acalhalicis amodo commo­ vel ab Historiae disciplina in mente» hominum di­ rantur ot quotidianae vitae commercio ot.conver­ manet, ubi fraudo, dolo, mendacio historiographo­ satione invicem cohaerent. Unde saepissimo fiat rum violata fuerit. ’Fune etenim non admirabilem oportot, ut crescente in dies eorum numero acalho- temporum ordinationem, quam divina providentia lici communicationem in scholis cum catholicis im­ in Christo, quasi in centro sacculorum disposait, pensissime quaerant, ot catholici cives vel fraudo enuntiabit historia, sed confusam impiamque rerum protestandum vel propria animi levitate ot pravis doc­ factorumque congeriem providi Dri moderaminis trinis obcaecati saepenumero pacttfm cum aeatholicis prorsus expertem; non luculentissima ecclesiae ca­ ineant do commutanda schola hucusque puro catholica tholicao lumina et merita, sed fictam a nequissimi * in scholam mixtam, quao postmodum etiam acatholi- auctoribus, ignominiam eius et obtrectationmi mani­ festabit. Catholici iuvenes eiusmodi detractiones > ntyrid cod. contra religionem et ecclesiam catholicam proiectaa M· 599 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS GOO Ioti mente suscipiunt, a magistris acatholicis in re clesiae catholicae ubiquo terrarum conquassare, cum­ litteraria edocentor, in communione quotidiana cum que in communitatibus ct familiis labofactare atquo pueris acatholicis conversantur, aerem vel impietate diruere connituntur. Hoc loco do matrimoniis mix­ vel erroribus corruptum iugiter respirant atque sub tis ago sub triplici eo conspectu, quom eorum peri­ continuo adiunctorum horum influxu fieri necease cula, genera et remedia exhibent. est, ut sensim in fido catholica tepescant, errores L pe do ten tini suscipiant, indi fle ren tismo, quinimo im­ Pericula. piotati ot morum etiam corruptelae succumbant. Et Pericula, quae ex mixtis matrimoniis catholicae hoc tristissimum praesagium, proh dolor! verus rerum eventus affirmat Exactis namquo in collegio mixto ecclesiae nascuntur, notissima sunt, ot raro exemplo aliquot annis adolescentes, raro plerumque exemplo eiusmodi eonnubia coniugibus Dei benedictionem excepto, fidem catholicam et pietatem amittunt, vitamque beatam conferre quotidiana experientia poreuntque pro catholica ecclesia, pro propria suae docet. Attamen hoo non impedit, quin sicut alibi vitae sospitato ot nisi gratia postmodern subvenerit, ita etiam in Alemannica Helvetia ac praesertim in pro saluto aeterna. De filiis s. matri ecclesiae quon­ dioecesi Ssngallcnsi numerus mixtorum connudam impense addictis brevi facti sunt infestissimi bionim inter catholicos in dies magia accrescat: ot hostes, quam honoribus ot muneribus mundi semel non mirandum. Intra dioecesis eiusdem finos 120,000 aucti, quomodocumque potuerint, acerrime expug­ protestantes circiter cum 130,000 catholicis vivunt; nant Ita crescat oportet Aosrium numerus in pn>- B qui omnes ct singuli quotidiano socialis vitae com­ pria ecclesiae catholicae domo et fiant infestissimi mercio, unius eiusdemque reipublicao constitutione, hurtes ipsi domestid cius. Sod malum hoc gravissi­ magistratibus legibusque invicem satia arcte iuncti mum in dies augetur, in generationibus futuris sunt. Hinc inter homines utri usque sexus ct reli­ atquo ecclesiae exinde parantur funestissima fata, gionis consuetudines frequentes, multiplices peccandi cum impia temporum horum potestas per scholas in turpi occasiones, ct urgentes nubendi rationes, mistas eam quasi in radice e1 seminario fidelium quibus accedunt apud catholicos sponsus sponsasve perturbare et estirpare ametur. Et hic est questus levis do religione sensus, indifferentismus, sucra meus gemebundos, haec lamentatio mea amarissima auri fames, contrahens perniciosum tot mixtorum de scholis mixtis, quam vobis eminentissimi ac reve­ matrimoniorum exemplum et ab iis deprompta rendissimi patres ad adiuvandum me refero; gravis­ conclusio: quod aliis licitum fuerit, singulo cuique sima mala video, nec mederi valeo, cum ciusmodi non illicitum esse. Itaque catholici iuvones virscholae statutis dedis nostrae constitutionis innitantur; ginesve ad matrimonia mixta advolant, notis ab ecclesia praescriptis conditionibus satisfacturos se quam mutaro viros mihi desunt II. Habita ratione tot tantorumque malorum, promittunt, dispensationem do impedimento dispari­ quao in animas, in ecclesiam et catholicam socie­ tati» cultus impetrant, sed brevi familias plerumque tatem ex scholis mixtis redundant, s. concilium Vati- constituunt, a catholica religione io dies magis dis­ num silentio praeterire eas non potest, sed reme­ sentientes, quao quippe religionis officia ac pietatis dia certa contra eas statuere debet Imprimis, C exercitia negligent liberoeque suos in pestìfera in­ prout opinor, summi sui muneris et officii erit so- differentismi aura educant Proindo ea mixta ma­ lemni suo consultu trimonia et ex iis ortae familiae foecunda plerumque 1. Scholas mixtas cuiuscumque generis ac or­ fiant necesse est seminaria eiusmodi catholicorum, dinis reprobare, qui nec fidem catholicam profitentur nec officia 3. Episcopos, parochos et parentes serio adhor­ hominis catholici adimplent, sed infidelibus dete­ tari, utpote episcopos, ut pro posso suo contra ejus­ riores facti ecclesiam acerrime infestant ct eo effi­ modi scholas militent, parochos, ut Christianam cacius cam perturbant, quod sub fictitio nomine iuventutem ib eis arcere studeant, parentes, ne inter veros catholicos recensentur, tanquam morbida pueros suos eiusmodi scholis unquam committant, membra corpori ecclesiae adhaerent et non a foris 3. hfagistratus driles admonere, ut scholas ca­ sod ab intus ideoquo funditus ordinem ct pacem tholicae fundationis oarumquu facultates catholicis ecclesiae confundere ipsis contingit. Praetermitto iniqua vi et lege subtractas, restituant, liberamque exponere tot animarum pro vita aeterna iacturam puerorum instructionem ipsis concedant, quam pa­ vix unquam vatis deplorandam. Hinc facillimo po­ terna utique potestas ¡uro ex i gero potest test evinci per mixta matrimonia in iis regionibus, Haec sano doctrinae ¡arisque principia, siquidem in quibus pari iuro catholici et protestantes mixtim ad tempus abs viris iniquae violentiae non respi­ commorantur catholicam ecclesiam magis magisque ciuntur, tempore, quod adveniet, forsan praevale­ in dies labefactari, fidelium suorum numero et sua bunt, nisi interim terrarum orbia prius ruerit atque D integritate et auctoritate diminui atque ad cxtincappropinquaverit ventura ira! tionem verti oportere, nisi divina providentia ad­ Summo ot perenni cultu. mirabile quoddam ci subministret auxilium. Romae idibus apriL 1870. In dioecesi Sangallensi ultimo transacte septem annorum spatio 530 amplius mixta matrimonia inita f Carolus loannes Oreith ep. Sangallensis. fuerunt utique praescripta ecclesiae dispensatione 42. provisa, sed praeter ea non exiguus adhuc numerus Eiusdem episcopi SanguiIensis observationes et ciusmodi connubiorum, quae vel coram ministro propositiones de matrimonii * mixtis Corumque protestante acatholico ritu celebrata fuero, quia maiori In dies augmentations in Aleman ni ea nupturientes ncc praescriptas ecclesiae conditiones Helvetia1. implere, nec ecclesiasticam dispensationem sibi ac­ quirere volebant. Crescit cum numero malum quod Eminentissimi et reverendissimi pairee. Scholae mixtae et coniugia mixta in manibus e mixtis connubiis in ecclesiasticum ordinem copiose Iniquorum hominum hac nostra tristissima aetato dimanat, ct difficile nimis est dictu, quaenam ad totidem eunt Mortis instrumenta vel bollici arietes, cohibendum malum congruo adhibenda sit medela, quibus duce spiritu nequam arcem religionis et ec- quoniam ingravescente morbo acerbius aequo ali­ quod remedium infirmo facile potest mortem parare, * rf eod. defectionem dicam multorum catholicorum de fide ’ Die II isoli rxMMUe. sc die SO ♦iuwktn mmiii a con­ manifestam. Nil ox parte mea supersedi, quo madili BsenaUrin »A DepaUtMUis tctreUrinn uuuj. 469. 601 POSTULATUM DE MATRIMONIIS MIXTIS IN HELVETIA 602 him ot ox co nascitura pericula arceam; litteras a tia, In Sangallensi nimirum et Basileenai dioecesi­ pastorales, commonitoria, mandata saepcnumero ad bus, plura eiusmodi connubia passim existant, sive clerum populumquo direxi, ut mixta matrimonia maritus in iis sit catholicus et mulier acatholica quomodocumque cohibeam et in solemni decreto sive vico versa. Et ob praecavendum maximum im­ matrimoniali, dominica prima ianuarii quotannis in piorum tumultum episcopi hodiedum necdum ausi singulis parochialibus ecclesiis a parochis ox ambone sunt ferre in catholicam eiusmodi matrimonii par­ praelegendo contra ineunda matrimonia mixta con­ tem solemnem excommunicationis sententiam; quod gruas ac severas admonitiones edidi indigitans peri­ si exequi deberet, ex s. huius Vaticani concilii con­ cula quao exindo animis, coniugibua, familiisque sultu speciale decretum contra tales coniuges emit­ eorum nascuntur. Parochos quoque adhortatus sum, tendum eat atque episcopis inculcandum, ut ubique ut sedulo invigilent super familiis atquo adolescen­ locorum eadem et concordi censurae sententia con­ tium utriusquo sexus consuetudine, ne levitate animi tra nefarios eos et apostatas coniuges procedant. vel seductione capti mixta connubia ineant. Interea Tunc facile fiet, ut quod omnibus episcopis sancto folia dispensationis, ut nuncupantur, vacua, a nun­ servandum nova lege praescribitur, singulo antistiti tiatura nobis retracta fuerunt, nosquo coacti singulis facilius ad oxequendum reddatur et disparitale praxis vicibus ot casibus pro dispensationibus ad nuntia­ sublata, quae hucusquo intervenerit, minus cadat turam Lucernensem recurrere, quod nobis quidem la­ odium in singulum episcopum, qui seorsim contra re­ barem auxit, numerum autem mixtorum matrimo­ fractores legis poenam exoqui tenetur. 3. Tertium porro mixtorum connubiorum genua niorum nequaquam minuit. Omnia igitur quae ad B coercendum hocco malum usquedum tentavi mus, vel coniuges complectitur, qui praevio conditionibus ab exigua frugo vol prorsus incassum tentata fuero. ecclesia praescriptis fideliter staro se velle scripto Quod eo magis deplorandum quo certior isdomquo promittunt scilicet do educanda utriusque sexus funestior pro ecclesia catholica in istis regionibus prole in fide catholica e. s. p., ideoquo dispensatio­ fit rerum exitus. Omnia namquo per mixtorum nem ecclesiasticam pro ineundo mixto matrimonio connubiorum accumulationem pedotentim in eccle­ impetrant et coram proprio suo parocho catholico siastico ordino susquo deque vertuntur, exoritur matrimonium rito contrahunt; sed ecclesiastica pa­ hominum generatio, qui nec catholici nec protes­ rochi benedictione semel suscepta a promissis suis tantes sunt nec ullam religionem profitentur, perit fraudulenter et impie recedunt, liberos suos in he­ iu catholicis cum fido catholica omnis pietas et terodoxa fide efformant, atque ecclesiae auctoritati filiali» in matrem ecclesiam amor; quinimo in oppo­ oiusquo salutaribus praeceptis illudunt. 4. Maiorem denique mixtorum connubiorum nu­ situm i. e. in odium pervertitur. merum ii coniuges constituunt, qui impetrata apos­ IL tolica dispensatione coram proprio parocho catholico Genera mixtorum connubiorum. rito matrimonii vinculo iuncti fuerunt, suasque proles Iam vero intueamur oportet diversa matrimonio­ in religione catholica efformari curant. 8ed edu­ rum horum gonera, quo facilius quaedam remedia catio infantium in iis defectuosa admodum est et contra malum statuero nobis contingat. C saluti eorum valde periculosa. Nam cum in iisdem 1. Concluduntur apud nos (raro tamen exemplo) matrimoniis coniux mater plerumque sit acatholica, mixta matrimonia, quorum una alteravo coniugum cui primordialis utique liberorum instructio in pre­ pars impedimento ligaminis obstricta est, sivo vir cibus, devotionis exercitiis, in moribus christiania acatholicus vivente adhuc sua uxoro cum alia ca­ incumbit, in eiusmodi familiis neglecta sit necease tholica libora matrimonium vel potius concubinatum est precandi consuetudo, catholicao vitae ac reli­ adulterinum ineat, sive mulier acatholica, superstito gionis exercitium, quo fieri oportet ut liberi sicuti adhuc primo suo marito, viro catholico nupserit. eorum parentes eodem tepore et fastidio fidei et Eiusmodi coningcs coram ministro acattolico adul­ religionis languescant. Proinde, quemadmodum per terii sui consortium plerumque ineunt, in iugi adul­ scholas mixtas catholica inventus plerumque reli­ terio cohabitant, liberos suos voi sino religione vel gioni catholicae detrahitur et avellitur, ita per main protestantismo educant Quid ad comprimendum trimonia mixta integrae familiae matri cstholicao scandalum contra catholicam eiusmodi conjugiorum ecclesiae abalienantur atque ad plenum indifferenpariem sivo vir sivo mulier sit catholici nominis, tismum protrahuntur; per utrumque denique im­ ecclesiastica auctoritate decernendum et exequen- pietatis medium spiritus huius saeculi nequam ec­ dum? Sano solemnis excommunicationis poena cius- clesiam in semetipsa dissolvere conatur. modi coniugos catholici mulctnndi sunt, sed diversa III. est episcoporum in eo praxis, et uniformitas agendi Remedia ad arcendum malum. perquam necessaria esset, ut contra contumaces ordo D Urgens necessitas exposcere videtur, ut ex s. ecclcriao servari possit. 2. Sunt etiam catholici sponsi utri usque sexus, concilii Vaticani consultu severiores universim In qui mixta matrimonia ineunt sino praecia dispen­ mixta matrimonia leges statuantur, sod difficillimum sations rorum ministro * ) protestanti? sub manifesto est, aptas s&lutaresquo leges ad coercenda haec eccleiiattirac auctoritatis contemptu. Eiasmodi con­ mala proponere, cum malum, de quo agitur, pra­ iuge omnes cx matrimonio suo exorituras proles vorum exemplorum multitudine, suffragante impio * ab» ministro acattolico baptizari et 0» heterodoxa huius aevi genio, levi catholicorum fide, adeo in­ religione educari permittunt vel curant; officia dein oleverit, ut qui litania colligere voluerit, facile era­ religionis cuique homini catholico sacra et ecclesiae dicet simul cum eis et triticum (Matth. ΧΙΠ, 29). praescripta negligunt atquo nec catholicos nec pro­ Numquid igitur ecclesiae expedit, ut crescere sinat testantes, sed omni religione extorres ae esse verbis utraque usque ad messem vel falce mania evertat ct factis profitentur. Attamen apostatae isti eccle­ oportet? Quidquid sit, consultum videtur pro uni­ siae catholicae solemnitor renuntiare nec volunt nec versali ecclesia de mixtis matrimoniis certas statuere audent, quinimo si mors eis supervenerit, prnximi leges vel iam statutas solemnitor innovare atque cognati sepulturam et officia ecclesiastica pro mortuis episcopis serio inculcaro, ut uniformi praxi nbique vehementer expostulant, quod semper nonnisi provo­ terrarum iuxta leges ferendas et latas contra mixta cato maximo scandalo odioquo in clerum ct «ccle- matrimonia procedant Nam si diversa praxis huc flinm ipsis denegatur. In Alcmannica nostra Ilclve- illuc abs rpivonpM sonatur, integrum ndii pondu * 603 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS ex parte impiorum cndat in episcopum necease est, qui ecclesiasticas leges exequi Cur. Quod si vero conioges transgressores nuspiam aliqua censura poenali feriuntur, ordo matrimonialis et ecclesiae auctoritas ubique concussa pedetentim concidet Nani scandala publica poenali ictu non amplius vindicata contagionera vitiorum inter fide­ les dispergent, cbristianiqno matrimonii ordinem et sanctitatem diruent Arceantur igitur do ecclesiae sinu ct rciiaantur α communione oins falsi nominis catholici coniugcs, qui protervo vultu sapientissimas ecclesiae leges ot fidem catholicam de indissolubilitate et unitate matrimonii infringere audent; res­ cindantur haec putrida membra a reliquo corpore, ut una cum sanis membris corpus maneat integrum, salvum ntque illaesum. Quae cum ita sint, statuendum esso opinor L Omnes episcopo * novo matrimoniali decreto a a. concilio Vaticano proximo ferendo teneri publi­ cam ac solemnem excommunicationis sentencian ferro in coniugo· praevaricatores sub numeris 1, 2 ct 3 supra commemoratos, quae sententia scraper α pa­ rochis diebus duminicis vel festis c prono promul­ ganda iubeatur in ecclesia pxrochixli, cui coniugcs rei per domicilium praweos adpertinent. 2. Facultatem dispensandi de impedimento dis­ paritati? cultes ordinariis locorum esso remittendam, quorum conscientia oneranda est, ut connisi sub gravibus causia et urgente necessitato atqne sin­ gulis vicibus nonnisi post eretta» causae recogni­ tionem indicio vel unientia in consistorio lata dis­ pensationem de disparitate cultus vel concedere vel abnuere teneantur et utrumque gratis omnino. Ea procedendi rr.tionc ct forma servata numerus mixtorum matrimoniorum multum diminueretur. Summo ct perenni culta permanerò lactor Romae 19 aprii. 1870 C f Carolus loannes Grcitb, cp. Sangollonsis. 604 A grega lio (18 Septembria 1861) allatam propositionem tuto tradi non posso decreverit, ot multi episcopi (praesertim Neapolitani in sua epistola collectiva nd clerum saecularem et regularem, 28 iunii 1862) ontologismum graviter reprehenderint; Christi fideles huius damnationis confirmationem expectoro viden­ tur: qui insuper mirarentur, ex totius orbis partibus episcopos in Vaticanum concilium coactos fuisse, ut pantheiamum et rationaliamum aliosquo errores, quos per se ipsi cavero poterant, damnarent; errores voro illos qui ad haec monstra viam sternunt in­ tactos reliquisse. Quapropter Proponitur damnanda a concilio Vaticano sequens propositio: „ Naturalis est homini cognitio Dei immediata ct * directa. 1. Satis est huius propositionis terminos intolligere, nt statim innotescat, eam opponi veritati illi catholi­ cae qua credimus, visionem Dei intuitivam qua beati perfruuntur, case supcmaturalem. Quid enim sibi vult cognitio immediata alicuius rei? Cognitio immediata distinguitur u cognitione mediata in eo quod cognitio immediata ea est, qua res cognoscitur in se ipsa; mediata vero ea est per quam res cognoscitur in alio. Ex. gr. cognitio qua obiectum mihi praesens video eat immediata; cognitio qua illud obiectum video in speculo eat mediata. Nam in primo easu obiectum in se sine ullo modio video; in secundo video immediate imaginem eius, ot hac mediante venio in cognitionem obiccti quod illa repracmjntat (v. a. Th. 1 p., q. XII, r. 9, ct q. LIVr a. 3, et in epist. ad Corinth, c. XIII, lect XV). 2. Animadvertendum praeterea, immediatam Dei cognitionem ewc idem ac immediatam Dei visionem, ut notat s. Th. eont. geni. lect. 3, c. 63. Et sane Deum immediate cognoscere est cognoscere Deum 43. non per ullam ideam seu similitudinem α creaturis Propositio cardinalium Riarl 0-8 fonai ct Pccci derivatam, aut a Deo ipso in anima impressam, sed postulantium, ut n concilio dumnetur est cognoscere Deum in s<» ipso, seu per cius essen­ * ontologismo 1. tiam (b. Th. IccL 4 sent diaL 49, q. 2, a. 1). Hoc In cs senione, in qua sermo habitus eat de autem fieri nequit niti ipse Deos seso praesentem onlologismot exccllcntioimus ct reverendisairaua monti videndam exhibeat, ita ut mens cum videat Gasscr episcopus Brixincnsis nomine congregationis non per aliquam speciem sed per ipsam eius essen­ robus fidei praepositae affirmabat, quaestionem tiam, id est immediate ct directe. Ergo immediata illam non esso co loco leviter ct perfunctorio at­ et directa Dei cognitio est immediata ot directa tingendam, sed alibi opportunità de ea agendum, ut cius visio. Insuper ontologi id aperto profitentur tota re * melina ct plenius definiretur . * ct docent, Deum humanae menti scipsum immediate Huic declarationi inhaerentes infnucripti cardi­ videndum praebere, ea ratione qua lux oculis nostris * nale episcopi, ne cnnlrovcnda nimia late pateat, affulgens ubicela ipsis exhibet et visibilia efficit. damnandam proponerent illam dumtaxat ontologismi 3. formam, quao aperto catholicae doctrinae opponitur. ct fundamentum est multorum errorum qui nunc D Hoc posito, quantopere baec Dei visio catholicao late pervagati sunt: ct continetur3 in illa propo­ fidei opponatur, videamus. Scholastici sanctos patres sitione: r Naturalis est homini cognitio Dei directa secuti non modo evidenter ostendunt, immediatam ct i inmediata Dei visionem naturaliter repugnaro cuicumquo in­ Ex Alla parte non videtur expedire ut concilium tellectui creato (s. Th. 1 p., q. 12, a. 4) ct multo Vaticinum penitus do ontologismo sileat. Ex hoc magis homini in statu riaer ut loquuntur theologi enim silentio ontologistao statim vires resumerent, (a. Th. ibid α. 11 ct qq. dd. de ver. q. 13, ft 3); sed tuis controversia * restaurarent, ipsa Romanae con­ praeterea docent, unicam esso viam, qua humana gregationi» responsa (18 snptcmbris 1861J infirma­ mone Dei cognitionem acquirere potest, ct hanc rent, ct huic sedi turba * ct molestias crearent Cum non caso aliam quam ut incipiat ab iis quae facta vero sacrio Romanae universalis Inquisitionis con- sunt, seu a creaturis, ct assurgat arguendo ad cogni­ tionem Dei. Sufficit in re notissima unum vel * EvMMta die X3 insii, se die 25 a concilii secretario ad alterum s. Thomae locum indicare. In qq. dd. de * DtpatalM afarelariam mim. Ad *, nnn. 4M. ver. q. 18, a. 2, ait: „Nos aliter Deum notum habere 1 U sspra, U LÎ. t»A 'J73 a. Hanc opportunitatem nactus. lector»· meaiùM r»|r», omnis aaacUa h4U «iocnmenta circa non possumus, nisi ex creaturis ad eius notitiam «ratotapMBtra, 4« qiutat Un hie quo alibi in actis concilii veniamus.14 Et sent 1. 1, diet 3, q. 1 (a. 4]: nNatuVataaai «erro occanit, ia aaum collecta referiri nptid Avan­ ralis ratio non cognoscit Deum nisi ex creaturis.· zai, Atta te ttf ¿ *crrjta furt/ apud tandam icdcm jerunhir, Iuxta s. patres Dei cognitio in hac vita acquiri non till IlVnrrw, IWi), p S04-M ΪΚ3-Ρ8. potest, nisi aut per fidem aut per argumentum α • rM. 605 POSTULATUM CONTRA ONTOLOGISMUM 606 creaturis deductum, ut legero est apud Petavium a attributa Dei intuetur, non poterit ea certe intueri theoL dog. [do Deo) I. 7, c. 1. Theologi post auctorem nisi ubi sunt, seu ut concedunt adversarii, in essentia librorum de diviniti nominibus lib. 1, c. 7, triplicem divina. Sed non potest una rea cognosci in alia modum statuunt quo Dei cognitio a creatis robus tanquam in obiocto cognito (ut notat s. Thom., deducitur, scilicet per effectum, per remotionem, per 1 p , q. 84, a. 5), quin cognoscatur etiam obiectum in excessum. Iam vero quocumque modo explicetur quo ipsa cognoscitur. Non posset ergo mons in­ immediata Dei cognitio, ea sempor differt a cogni- tueri attributa Dei, quin cius otiam essentiam tiono arguilica seu drductica: quia intuitif) ot de­ intueretur. 7. ductio sunt duo cognitionis processus diversi et oppositi. Igitur immediata Dei cognitio, utcumque Dicunt 3· alii, intuitum Dei naturalem esse ob­ explicetur, opponitur doctrinae patrum ct scho­ scurum, intuitum beatorum ease clarum. Quao otiam lasticorum. evasio vana est. Nam si est visio Dei immediata, Animadvertendum insuper, sanctos patres ct est cognitio clam ct distincta quae beatum fdccret scholasticos docere, processum hunc a posteriori videntem. S. Thom. hanc evasionem unanimi Scrip­ ewe necessarium, non ut immediata Doi cognitio turarum testimonio contrariam declarat, et concludit quao humano intellectui naturaliter inceso dicitur differentiam inter cognitionem Dei, quae propria ciani et distincta tantummodo reddatur, sed ut cat beati ct cognitionem viatoris, non in eo positam humanti mens ad Dei cognitionem perveniat cius- caso quod illo dilucide, hic nutem obscure Dei essenquo existentiam contra atheos demonstrare possit: B tiain videant, sed in hoc quod illo ridet, hio non ut aperto patet tum ex fine quem sibi proponunt, ridet essentiam Dei. En verba s. doctoris qq. dd. do tum ox modo quo suas demonstrationes conficiunt verit q. 18, a. 1: 0Quidnrn dixerunt, quod Deum lamvcro immediatae Doi cognitionis defensores illud per essentiam videro non solum contingit in patria, contendunt, probationes nempe a posteriori a patri­ sed in via, quamvis non ita perfecto in via sicut in bus et scholasticis caeterisque theologis pro exi- patria ... Sed htud dictum contrarium est Scrip­ atentin Dei allatas, valere quidem pro periodo re­ turae testimoniis quao concorditer in divina visione flexa ct secundario, ut ipsi loquuntur, non autem beatitudine™ ultimam hominis ponunt. Undo ex pro directa et prima: hoc est non valero nd de­ hoc ipso quod aliquis Deum per essentiam videt, monstrandam Dei existentiam, sed solum ad efficien­ boatus est ... Non est autem possibile, ut ultimus dam claram ct distinctam cognitionem illam imme­ terminus perfectionis humanae accipiatur secundum diatam, qua iuxta ipsos anima nostra naturaliter aliquem modum intolligendi, quia in istis modis inpraedita est. telligcndi possunt considerari infiniti gradus, quo •k unus alio perfectius intclligit; undo oportet quod Omnes theologi catholici non modo ex sacris ultimus terminus humanto perfectionis sit in intolliScripturis ot s. patribus statuunt tanquam fidei dogma, gendo aliquod perfectissimum intelligibile, quod est non posde humanam momom in statu viae habere essentia divino. In hoc igitur unaquaeque rationalis naturaliter cognitionem Dei intuitivam, verum etiam creatura beata est, quod essentiam Dei vid< t, non idipsum confirmant auctoritate concilii Viennensis C ex eo quod ita limpide vel plus vol minus eam an. 1300 [lege 1311] sub Clemente V celebrati. Hoc videt. Non igitur visio beati a visiono viatoris concilium Reguardos damnavit, qui dicebant: ¿Anima distinguitur per hoc quod est perfectius et minta non indiget lumino glorino ipsam elevante ad viden­ perfecte videre, sed per hoc quod est ridere et non dum Dcum.u Quo praemisso, sic urguendum vide­ ridere. * o D. tur: Certe lumine gloriae non amplius indiget hu­ Contra ha * aliosquo similes ontologorum evasiones manus intellectus ut ad Dei visionem perveniat, si notandum est, concilium damnando Reguardos qui visio Dei est ipsi naturalis, ut patet Igitur et in­ dicebant posse Deum videri ab anima sine lumine curritur damnatio concilii, et visio beatifica non glorine, nullam fecisse distinctionem inter substan­ erit mnplius supcrnntumlis linee videntur per so tiam et essentiam, inter essentiam ct attributa, inter manifesta. visionem claram ct obscuram. Ex quo videtur 5. colligi immediatam Dei visionem, utcumque ea ex­ At cognitionis immediatae ndsortorcs hnne con­ plicetur, effugere non pomo concilii damnationem. cilii damnationem vitaro conantur. Dicunt aliqui Io concilium damnat cos, qui contendebant posse ab humana mente in statu vino videri essentiam Ut brevitati consulatur, omittimus hanc imtneDei; nos docemus videri non essentiam sed sub­ diafani Dei cognitionem conciliari non posse cum stantiam Dei. Sed haec otiam sanno doctrinso alia veritate catholica n concilio Viennensi (Clement. opponuntur. Cum enim Deus sit infinito simplex, D de summa Trinit. ot Fid. cnlh. tit. 4) definita, et in nulla in no eat distinctio inter essentiam ot sub­ Lateranensi sub Leone X confirmata (aena. Vili can. stanti.mi. Quapropter fieri nequit, nt humana mens Apostolici rcgiin.): pAninm intellectiva est forma hu­ in videndi» Deo videat cius substantiam ct non cius mani corporis per ac et essentialiter * 1. Nam ex essentiam. Praeterea cum in Duo esse et essentia hac definitione sequitur animam non posso natura­ non distinguantur, ut docent theologi, nequit videri liter cognoscere immateriale in se ip o, * sed sub for­ Deus, nisi cius essentia videatur. ma aliqua sensibili: eum notum sit axioma: „ Modus operandi conformis c* t modo cxistrndP. Omittimns 6. pariter, posita immediata Dei cognitione, raptum Alii dicunt 2" mens humana habet intuitum ct prophetiam non esso amplius extraordinaria facta naturalem Dei, non quatenus videt cius essentiam, et miracolosa, co modo quo explicantur a sancto sed quatenus videt attributa Dei, ita nt terminus Angustino nliisque patribus et scholasticis per extra­ naturalis intuitus non sit essentia sed divina attri­ ordinariam intellectus elevationem ot sentientium buta. Sed otiam haec evasio opponitor doctrinae facultatum suspensionem. Nonnullas potius ontolo­ catholicae, quao negat omnem distinctionem rc-alcm gismi sequelas attingamus. inter attributa ot essentiam. At si omne attributum 10. Dei est ipsa cius essentia, nequit humana mens intueri aliquod Dei attributum, quin simul cius * Ontologismo vinm late sternit Si essentiam intueatur. Praeterea m humana mens enim mens nostra non α creatis rebut ad Del c«»^ni- 607 C. ACTA CüNquo voti eo regenerari lavacro Spiritu sancto afflante, aliquid super hac re affir­ in utero, quo regeneraretur extra uterum-1. ms rivo statuero existimaverit, procul dubio salu­ II. Stato della questione. berrimum erit, tum ad exaltationem divinae provi­ 1* 11 Bianchi non impugna menomamente il dentiae, tum ad aeternam animarum salutem pro- C damma, che niuno può salvarsi senza il battesimo o curandam. fluminis, o fiaminu, o sanguinis; o però la sua dot­ Donique sanctitatis vestano pedes humiliter deos­ trina si differenzia da quella de * protestanti, i quali culando spostolicam benedictionem efflagitat. negano la necessiti del battesimo. — 2° Il Bianchi Romae pridie idua februarii anno Domini sostiene che quell’ offerta elio fa la mndro giusti­ MDCCCLXX fica e santifica il bambino (caso che questi muoia Sanctitatis vestrao humillimus obedientisaimus nell * utero chiuso) ex opere operalo, cioè ò il mezzo addictissimus filius ot famulus divinamente istituito con cui questi bambini possono Franciecus Majoraini episcopus Laquedonionsis. conseguirò Γ eterna salute in via ordinaria: quindi ai vedo chu a questa dottrina non suffraga la sen­ Formula orationis nomini filii in ulero clausi a tenza del Genuino: .Debent multare * praegnantes, matre Deo porrigenda. similiter ct viri sui por so ct alius diligentius pre­ Pagina 102. ces fundere Deo, et ad sanctos angelus custodes Oratio. hominum, etiam puerorum in utero; debent ad eno­ Respice, Domine Deus, ad infantulum, quem tu tere * sanctos sanctasque omnes confugere, qua­ in utero meo generari voluisti. Quoniam por car­ tenus infans nondum natus, ai furto moriturus ost nalem istam generationem, communi originalis pec­ priuAquam ad baptismi fluminis gratiam pervenire cati labe coinquinatus, in regnum tuum nisi apiri- valeat, dignetur ipsum Dominus lesus oummus tu ali ter renascatur introire non potest: ipsomet D pontifex baptismo Spiritus sancti praeveniendo mi­ infantulus, qui ut puor nescit loqui, to deprecatur sericorditer consecrare. Quis enim scit, si forte Deum optimum maximum per mo matrem suam, exaudiat Deus, imo quis non devotius sperare valeat, ut si forte ex concursu occursuquo causarum natu­ quod orationem humilium et in se sperantium nequa­ ralium, quas tu noe impedirò ncc immutaro tenoris, quam de spiciat? Proficit haec consideratio ad ex­ mortem in utero meo ait subiturus, te, inquam, per citationem devotionis in parentibus, proficit ad temo matrem suam infantulus isto deprecatur, ut sicut viandani eorum angustiam, dum sino baptismo de­ infantes ab iniquo 1 (erodo occisi tui prndconium cedit puer, quia non omni» indo spes ablata est. non loquendo sed moriendo confessi sunt, ita eius Sed neque absque revelatione datur (fateor) certitudo". mortem excipias in confcsaioneni vomo fidoi, et in Così il Gemono nel sermone sulla natività dolía coiit relationem ardentissimi desiderii oo regenerari beata Vergine tenuto innanzi a* padri del concilio lavacro si fieri posset in utero, quod tuae ecclesiae di Costanza1, ed è seguito da alcuni antichi: ma ò chiaro cho questi partano delta provvidenza stra­ consignasti, ut regeneraretur extra uterum. ordinaria, non dell’ ordinaria, dell * opus operantis, Formula brevis non dell' opere operato, di una pia credenza, non Pagina 104. di una dottrina implicitamente o virtuiilmento rivo­ Domine, Infantulus, quem mo in utero gesture tata, uomo pretendo il Bianchi che mìa qtielta da lui voluisti, per me matrem suam deprecatur, ut si in » p M 1 iqq» L in, c. 1350, Anver » * 170α. utero ensot mortem «ubitarus, eius mortem excipia * POSTULATUM PRO PARVULIS IN UTERO MATERNO CLAUSIS 613 614 Qiewa in mcwo1. È poi da notaro ancho quello a lezione è uno de * principali argomenti con cui prova eh' è avvertito dall * editore delle opero del Gerson e, che il desiderio della madre produce nel bambino che è omesso da molti che citano il passo che ho gli effetti stessi del battesimo reale quanto alla recitato, vaio a dire, cho lo stesso Gerbone altrove giustificazione e alla santificazione; nella prima scrive assolutamente: Obligavit Deut (parvulos) ad edizione promette che appresso avrebbe trattato baptùma suscipiendum, et taliter quod in utero ma­ la questione fisica1: nella seconda edizione mantiene terno ai moriantur, rei alias absque huiusmodi bap­ la promessa premettendo una dissertazione sopra tismo, cum constat eos non solum ignorare, immo questa relazione. Io appena ho dato un' occhiata non hubere posse, utique damnabuntur . * alla seconda edizione, giacché mi sono accorto che 3. Il Gaotano nel commento dalla Somma di b. in essa non avrà fatto altro che accrescere ed illu­ Tommaso, ill q. LX VI li, insogna cho i bambini strare gli errori contenuti nella prima, e segnata­ nati che muoiono bonza potor ricevere il battesimo mente avrà svolto più ampiamente Γ argomento della possono salvarsi pur la fedo de' genitori o il desi­ relazione fisica della madre col feto, e perciò vi derio del battesimo da’ genitori concepito pel figlio: aggiunse il titolo di dissertazione fisico-teologica. In BI)ebet in tali casu parens signo crucis infantem questa seconda edizione si trovano anche lo lettere cum invocatione Trinitatis munire, sicque Deo of­ di un certo patre Bussa agostiniano veneto, delferre moriontem in nomine Patris, ot Filii et Spiritus Γ arciprete di Covigliano o di quello di Aviano e sancti 4 : poi estende questo beneficio ancho *a bam­ del Bambinai ex-generale do' chierici regolari, i * bini che muoiono *nell utero: „In articulo undecimo B quali tutti approvano la dottrina del Bianchi: un’al­ occurrit scribendum sub correctione tamen: Par­ tra lettera, in cui si dice cho quella dottrina era vulos in maternis uteris periclitantes posso salvari piaciuta ad alcuni teologi della Baviera; è notato per sacramentum baptismi, non in ro sed in voto ancho che le lettere di altri celebri filosofi o teo­ * è più notabile susceptum, cum aliqua benedictione prolis, seu ob­ logi si erano perdute, ma quella eh latione ipsius ad Deum cum invocatione Trinitatis/ è la lettera di monsignor Negri vescovo di Parenzo, * autore, cho avrebbe procurato *L opinione del Bianchi si diversifica per tre capi il quale diceva all da quella del Gaetano: *1 il secondo parla ancho d* insinuare a’ parrochi cho consigliassero alle donne * autore. In questa dei bambini cho sono nati, il primo solo di quelli incinto U rimedio proposto dall che muoiono noli utero chiuso, giacché quanto agli stessa seconda edizione l* autore aggiunse una terza * bambini non chiusi altri (compresi ancho quelli cho sebbene siano ncl- dissertazione per provare che pc * utero non vi è altro mezzo di saluto cho il Γ utero, puro si possono vodoro, o toccare almeno nell con qualche strumento1, tiene eh è necessario il battesimo reale, il cho fece perchè riuscisse meno * bambini chiusi nell * utero. battesimo reale ·. Il Gaetano esigo in genere cho dura Γ eccezione fatta pe si din al bambino una benedizione, o cho venga Il Bianchi ανονα molto zelo, ma il suo libro mostra offerto a Dio; il Bianchi vuole cho si debba a Dio ad evidenza che non aveva molto ingegno, o che offrire precisamente la morto del bambino in con­ anche più scarsa era la sua dottrina ed erudizione * anno stesso della seconda edizione testazione della fedo o * dell ardente desiderio del teologico. — L battesimo4. Il Gaetano si contonta cho * quest of­ 0 fu stampata a Faenza una confutazione col titolo, ferta sia fatta dall’uno o dall’altro *de genitori: il Clementis Blasii Cremonensis monachi Camaldulensis Bianchi tiene cho non ò valida so non è fatta dalla sacrae theologiae professoris in monasterio Clasiensi madre; il Bianchi aggiungo un’altra differenza, ma Bavennae. Dissertatio adversus novum systema pa­ è una sofisticheria1. Quanto però alla sostanza tris d. Bianchii clerici regularis: De remedio aeter­ amenduo convengono in quest’ opinione, i bambini nae salutis etc.; da cesa apprendiamo che anche le che muoiono * nell utero materno possono salvarsi donnicciuolo leggevano II lavoro del Bianchi, e lo senza il battesimo in re, e Γ autore stesso non lo leggevano MflNDin cum delectatione1; o il Bingi fa sospettare cho già indotto da questa lettura alcuno nega6. 4. Si debbono distinguere tre quistioni: Io cho madri a faro Γ offerta suggerita dal Bianchi, si erano debba dirsi della dottrina del Gaetano cho i bam­ poi abbandonato all eccesso o esposto al pericolo bini elio muoiono nell’ utero possono salvarsi senza dell’ infanticidio, sicure cho il bambino si sarebbe il battesimo in re: 2° che debba dirsi della dottrina salvato. Questa confutazione non è di gran polso, propria dol Bianchi, che cioò solo la fodo o il de­ ma è sufficiente. IV. *6i dimostra *1 che i bambini anche chiusi nelsiderio della madre può giovare al figlio, e cho non può giovargli se non offro precisamente la morto f utero materno di ragion comune non possono sal­ del figlio: è evidente cho so ò falsa Γ opinione del varsi senza il battesimo reale;*2 e che l'asserire il con­ Gaetano, dov' essere falsa ancho quella del Bianchi; trario è almeno obiettivamente eresia. La prima parte di quest * asserzione si trova ma la seconda presenta più orrori di quelli choD presenti la prima: 3° cho debba dirsi *do principi! dimostrata e pienamente da molti teologi: essi im­ pugnano il Gaetano, Il quale, come ai è dotto, es­ su quali il Bianchi fonda la sua sentenza. tendeva questo beneficio anche a bambini usciti III. Cenno storico dell'opinione del Bianchi. Il Bianchi stampò Γ opera di cui parliamo a dall' utero e cho sono in caso di necessità. Io mi Venezia nel 1768, o perchè la potessero leggere contento di accennare due argomenti molto ovvii: anche le madri vi unì la versione italiana. Dopo 1· La prassi della chiesa. Lo prassi della chiesa due anni fu ristampata eziandio a Venezia, ma chiare, costanti e universali hanno obiettivamente accresciuta ed illustrata, o vi fu posto il titolo di lo stesso valore cho lo definizioni espresse; ma Dissertazione fisico-teologica : il perchó di questo tì­ innanzi tutto per ben apprezzare tutto il valore tolo io accennerò appresso. Quest * altra edizione della prassi di oui ora si parla è da notare che le è preceduta da un * altra dissertazione in cui tratta prassi si distinguono in due specie: altro sobo po­ della relazione che passa fra le immaginazioni e gli sitive (per esempio la prassi di non ribattezzare * erano Btati battezzati dagli eretici), altre appetiti della madre con quelli del feto; questa re- quelli oh negative (per esempio la prassi di noe battezzare • p. 114. i figli degl * infedeli, prima che abbiano Γ uso della ■ Liber de vita Spirituali aslmae, Opp. U UT, c. 18. ragione contro la volontà o all' insaputa dei genitori): ■ p. 5. « p. 164. * pp. 154«. • p 18. • p. il· »· C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 615 6 Hi * bambini non vi ò altro mezzo di «aiuto, secondo la prassi dì non offrirò s Dio il bambino chiuso A pe * nell utero materno con animo che quest * offerta in la provvidenza ordinaria, cho il battesimo realo. qualunque modo eia fatta, equivalga ex opere ope­ Ilo detto di unanimo consenso, o in fatti il Vega ralo al battesimo in voto del bambino, è negativa. dice: „Omnct scholastici quos mihi contigit legere, Le consuetudini negativo sono anch * esse di due exceptis Caietano ct Gersono, stant pro huc sen­ * 1: ina il Gemono egli lo nomina appoggiato sorti: una merita propriamente il nome di consuetu­ tentia * autorità doli * Eckio. Noi concilio di Tronto fu dine ecclesiastica, c si ha quando la chiesa si as­ all tiene dall’ operare in qualche modo, dal prescrivere proposto di condannare Γ opinione dui Gaetano; no qualche cosa, in quel tempo o in quelle circostanza tolse la difesa solo il Scapando con tre debolissime in cui so potesse operare in quel modo, prescriverò ragioni, lo quali non persuasero gli ultri; tuttavia quegli ordini, sarebbe obligato a farlo: di questa non fu condannato quest * articolo, „di che, scrivo il sorta era la prassi di non ribattezzare quelli cho Pallavicini, apportarono la ragione, eh' egli non erano stati battezzati dagli erotici; so la chiesa non apparteneva alla dottrina del battesimo, onde puleavesse tenuto per valido il battesimo da questi vasi tralasciare senza che un tal silenzio lo dichia­ amministrato, nessuna ragione avrebbe potuto scu­ ralo per tollerabile3*. Dunque i teologi tridentini * articolo. Ap­ sarla dal non ribattezzato quelli che essi avevano non tenevano per tollerabile quell battezzato: laonde questa prassi equivale obietti­ presso a. Pio V fece tòglierò dall’ ediziono romana vamente alla definizione espressa: è una consuetu­ delle opere del Gaetano le sentenze che ho sopra dine negativa quella di non battezzare i figli de- B : riferito. L'opinione del Gaetano non trovò cho gl'infedeli invitis parentibus; c puro a.Tommaso tiene pochi seguaci, e il Sorry dice che la difesero solo che essa provi in modo apodittico, cho la chiesa Tommaso Campanella o Giovanni Caramuclo, „at non ba questo diritto1. Un * altra sorta di prassi ut aunt illi portentosarum opinionum magistri, adeo negativa è quella cho non merita il nomo c non ha non est id Caietano perhonorificum, ut dedecori il valoro di prassi ecclesiastica, e si ha quando la ecdat potius et ignominiae, non alios illum praeter chiesa non esercita qualche diritto in quelle circo­ Cara mud cm et Campanellam «equnces ct adstistanze, in quel tempo, che non richiedono Γ uso di p alato rea habuisse3*. All’ incontro Γ universale questo diritto, o che anzi domandano il non-uso: de * teologi la rigetto come certamente contraria alia per esempio da) non avere In chiesa radunati i con­ dottrina o alla fede cattolica; ma ò impossibile cho cilii ecumenici al tempo degl' imperatori pagani, Γ universale de’ teologi tenga come certamente op­ non se no può inferirò cho nou abbia questo diritto. posta alla dottrina o alla fede cattolica una sen­ Or venendo al battesimo de' bambini, la chiesa mai tenza vera: dunque ecc. non ha prescritto nò consigliato allo madri di of­ Parte seconda. La dottrina che i bambini chiusi frire a Dio la morto del bambino (caso cho questi nell utero materno possono in via ordinaria salvarsi morisse nell'utero) in contestazione della fede o del per la fede o il desiderio del battesimo concopito desiderio dc) battesimo riguardando quest' offerta da * genitori, cioè senza il battesimo reale, è almeno * com equivalente ex opere operato a) battesimo re­ obiettivamente ereticale. ale, nò si ha memoria cho lo madri cristiane lo C N. B. Dico, almeno obiettivamente, ma non man­ abbiano mai fatto, nè lo fanno al presento; ma se cano gravi teologi i quali la dicono tuie anche fosso vera la dottrina del bianchi questa condotta subì etti vomente. — Prova. Gesù Cristo ha dotto: della chiesa non potrebbe affatto conciliarsi con la Amen amen dico tibi, nisi quis renatus fuerit de nuo, sua santità, giacché secondo quella dottrina la chiosa non potest videre regnum Dei: loh. Ill, *J. Ur bvno Ie il avrebbe per diciannove secoli al tutto trascurato il contesto prossimo dico aperto che In nuova natività mezzo divinamente istituito per la salute di questi di cui parla Gesù Cristo, cioè la natività spirituale, bambini, o sarebbe da attribuirsi tutto e solo a suppone già la natività naturale fuori dell' utero; colpa della chiesa cho milioni di bambini morti nel- (dico, fuori dell utero, imperciocché il Bianchi dis­ Γ utero siano esclusi dalla visiono intuitiva di Dio, tingue la natività nell utero dalla natività fuori nè può dirsi che il tempo c lo circostanze abbiano dell' utero, u sostiene cho i bambini, che stanno finura impedito Γ uso di questo rimedio, exuendo rinchiusi dentro Cutero sono veramente nati4: per ciò falsissimo e quanto al fatto, giacche nessun tempo questa interpretazione sta ancho la tridizionu ver­ tt nessuna circostanza ba mai impedito quest' uso, e bale e la tradizione roale, cioè la consuetudine ec­ quanto al diritto, imperciocché quello eh * è neces­ clesiastica. 2· Similmente la tradizione verbale e la sario di necessità di mezzo a conseguirò Γ eterna reale mettono fuori di controversia elio quanto a .«aiuto, la chiesa è obligata a praticarlo in tutti i quelli cho non hanno 1* uso della ragiono il batte­ tempi o in tutti i luoghi, quando ai tratta di per­ simo reale è di necessità di mezzo. Dunque il dire itone cho in qualche modo appartengono alla chiesa; p che i bambini chiusi nell utero materno possono or su * figli dei cristiani In chiesa ha un diritto ri- salvarsi senza il battesimo reale contraddice formal­ goro«ÌMÌmo, e però può battezzarli anche invitis mente all * oracolo evangelico. parentibus. Sarebbe cosa molto facilu svolgere IV. Da dottrina del Bianchi è erronea eziandio per quest’ argomento, ma a me basta 1 averlo accomiata, altri capi. perchè è mutilo aggiungere altro; e però conchiudo N. B. Ie Dico, la dottrino. e non parlo perciò cho la dottrina de) Bianchi essendo contraria alla di tutto il suo «¡alema. 2* Dico, eziandio per altri consuetudine ecclesiastica propriamente detta, chi­ capi, e però suppongo eh essa è da rigettarsi ed ara, costante od universale, è assulntunicnto da ri­ è almeno obiettivamente ereticalo; il cho ò evidente, gettarvi: quindi il Voga non dubita diro: * lllud giacché ai è dimostrato che c da rigettami ed ò deterrere omne· deberet a sententia Uaietani. quod almeno obiettivamente ereticale Γ asserire che i bam­ nunquam ecclesia usa est illo benedictionum et pre­ bini chiusi nell' utero possano salvarsi senza il bat­ cum remedio quod ipse adinveuit1.* Non so perchè tesimo reale; or questo è appunto quello cho dice il Bianchi: egli non fa altra che aggiungervi la con­ il Hiagi abbia omesso affatto queat' argomento. T II consenso de * teologi. 1 teologi di unanimo dizione. che il desiderio del battesimo debba essere consenso insegnano comi» un capo che certamente • p. Gl. appartiene alla fodo o alla dottrina cattolica, cho » L IX. e. Vili, n. t. U III, μ. ». Farìl/4 ΠΛ • ‘J * ‘J~. <. X. a 11. e. V L V, c. XVI. |·. *f2; AkaU IftM. • /irNnTum. U. Il Praei. XV..IVV, t. |V.I·*, Μυηβ I77D • p.4. <517 POSTULATUM PRO PARVULIS IN UTERO MATERNO CLAUSIS 618 concepito dalla madre, altrimenti non è valido ; or a 46. questa condiziono ò nnch’ essa un altro errore. In n mi is Theodori (murent, episcopi Chersoncn^U, Prova. Il diro cho il desiderio dol battesimo solo voti concilio oecuiuenico Vaticano propoueuda1. quando ύ concepito dalla madre santifica il figlio 1870 februarii 13. ex opere operato ò una dottrina materialistica, im­ a. perciocché suppone che l unione materiale che vi Epistola ad Pium papam IX. ha fra la donna incinta e il feto possa produrre * nell anima degli clfulti soprannaturali. Inoltre con­ Beatissimo Pater. fimi con Γ eresie che i figli do * cristiani non abbi­ Ultimus eorum quos sacra paternitas tua fratroa sognino del battesimo, giacché quegli antichi ap­ suos nominaro dignatur, Chersonesi in partibus punto dall * unione materiale do' genitori col figlio infidelium episcopus, qui nd concilium oecumcnicum inferivano che questo nasco santificato. quod convocasti venire non putuit, anxietate cordis VI. Parecchi anche de' principii su cui il Bianchi pressus sedi apostolicae tunc scriptis appropinquaro si fonda, Ia sono apertamente erronei, & altri sono audet. Horreo videro quot in hac patria mea pericolosi, 5* altri, asserzioni gratuite ecc. Non fo cho Germanica viri cum laici tum ecclesiastici obliterata darne un saggio. Parte prima. Il suo primo prin­ filialis in tu pietatis quam nuper in catholicis huius cipio é cho b bambini, che stanno inchhui dentro nationis laudaveras memoria, nunc supremam ot I' utero, sono veramente nati1, u soprututto con questo infallibilem tuam in docendis fidei veritatibus aucprincipio prova la sua tosi, o scioglie lo difficoltà *, B toritatem blaterando impugnant, simplicis et fidelis od ò curiosa hi risposta cho dà alla difficoltà cho populi sensum pervertentes ac si fieri possit ab w. Pio V volle che dalle opero del Gaetano fosso obodientia ct reverentia pastori ot doctori omnium espunta la dottrina di cui sopra si ύ parlato: „Cum Christianorum debita avertentes. Ad haec schis­ iam invaluisset eo temporie opinio, pueros in utero matico molimina nisi primam certo fortissimam im­ existentes nondum voro natos esse; ac renascondi pulsionem dedit perfidus illo et maledicus historiae necessitas appellaretur ad solam vulgarem nativi­ ocelcsiasticao in universitate Monacensi professor, tatem ox utero; aliundo in regnum caelorum nomo olim do doctrina catholica haud immeritus; quem possit introire, nisi spiritual i ter renoscatur; clare longo mutatum ab illo discipuli et asseclae, pro innotescit quod ea in suppositione Caictani opinio, tenui huius notatis scientia ¡arantes in verba ma­ quao in fido parentum aiebat, pueros in utero peri­ gistri, caeco sequuntur. Hos inter eheu plcrique clitantes posso salvari: opinio illa recedebat a sup­ sacrae thcologiao in universitatibus ot acadcmiis positione principii, quao per fidem aut votum pa­ Germaniae professores oxistunt, qui ¡uniorem clerum rentum niebat pueros posso renasci, cum nondum sibi traditum opinionum suarum commentis imbuunt, essent nati; ut rcnascentiao necessitas ex communi ita ut istius multo maior pars hic et ubique illo­ explicatione verborum, Nisi quis renatus fuerit, ap­ rum sententiis inhaereat. Tantam seditionem com­ pellaret ad solam nativitatem vulgarem ex utero, primere facile fuisset ct foret, nisi plurimi Ger­ nativitato in utoro minimo comprehensa. Ab hoc maniae episcopi, ex quo Fuldam convenerunt, autem contradictionis periculo abest opinio nostra, 0 summo pontificis Romani magisterio parum favero quao, cum in prima propositions satis siiporque aut saltem in fallibilità tis eiusdem per concilium ostenderit, pueros in utoro conceptos, ac anima ra­ definitioni quasi inopportunae resistere in suis dioe­ tionali instructos voro natos esso, etc. * 3 In sostanza cesibus audirentur. Quao vero definitio nisi a con­ egli dico che a tempo di s. Pio Y la dottrina del cilio Vaticano pronuntiaretur, praovidere liceret in Gaetano era erronea, giacché si teneva cho il bam­ mundo confusionem et perturbationem exitiosissi­ bino chiuso nell' utoro non è nato, o però lo parole, mam, in qua ut sanctae sedis ita ot latius ecclesiao Nisi quis renatus fuerit, comunemente s’ interpretavano auctoritatis magis quam ullo temporo pessumdaretur, di quella rigenerazione spirituale cho ha luogo dopo errores autem pullularent. la natività fuori doli * utoro; ma cho avendo egli Quapropter, sanctissimo pater, indulgcas quaeso dimostrato cho il bambino chiuso nell * utero è ancho filiorum tuorum minimo sed sanctitati tuao dedi­ nato, o però cho in questo sonso debbono inter­ tissimi», ipsam tuam infallibilem sapientiam implo­ pretarsi lo parole di Gesù Cristo, la sua sentenza raro, obsecrare, ut semciipsnm in et cum concilio non é più erronea: dunque egli tiene cho un tempo Vaticano affirmaro velit, tuquo fratres tuos a diabolo le parolo di Goeù Cristo orano comunemente spiegate cribratos por tuam non doficenteni fidem in fidem in un senso falso; dottrina apertamente ereticalo. erga tuam proprinm auctoritatem confirmare non Inoltro questa dottrina ò identica a quella di quo * mo­ differas. Placeat, precor, apostolico robori tuo perderni, i quali dicono cho il progresso nello disci­ rumpero nefandam istam falsorum fratrum conspiraplino filosofiche può far cangiare i dommi. — Mi D tionem ad decretum illud dogmaticum, quod ii qui vergogno di riferirò l'argomento cho ricava dallo sunt undiquo fideles anhelantes expectant, cavilla­ voglio della donna incinta; o puro egli no fa gran tionibus suis gnrrulisquo sermonibus ac commentis . * caso • indefinito impediendum. Parte seconda. Sostiene corno certissimo cho so Quinimo quod adversarii pontificiae infallibilinon si ammetto la sua dottrina, no vicno neces­ tatis eidem temero et perpuro obiiciunt, factum sariamente che il demento di Adamo è stato più praedecessoris tui Honorii, id certo nil facit ad efficace del merito di Cristo4: argumontaziono peri­ illam concutiendam, sed valde Impellit nd eandem colosa molto, giacché mona noccssariamento a con­ declarandam: quippe posteritas Pio nono exprobrare chiudere, cho la Rcdonziono rimetta l'uomo nello non poterit, quod veritati catholicae subdole et stato in cui era Adamo prima della colpa. violenter impugnatao definiendae supersederit, .im­ Parte terza. Suppono como certo che nello maculatam apostolicae traditionis regulam a prae­ stato della leggo di natura, e in quello della legge decessoribus acceptam maculari sacrilega proditione” scritta, i bambini non nati potevano salvami per la illorum sinens. Perficies potius, beatissimo Pater, fede della madre4: asserzione al tutto gratuita. 1 » • 4 4 p. 4. p. ÎM. p. 70. p. 30 p. £8. 1 Primum prodiit spod JINter, Lfbcn u*d Brufe icti Jai. Tleodor Laurent (Tre virii, lâK7-8»K paite 111 peg. XXIX; dei»4e apod Anatinum de ReaksvAay, Ammw f<^tQex ecrltsme /trimai H priuetju eirdh. twi. Vili (rt^ XVili). N’llriae, 18^, psg. 3Û3-I! 6)9 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 620 A catholicae doctrinao in illam ultimo resolvendae formale esse fundamentum; quippo cum ot in omni­ bus etiam conciliaribus definitionibus dogmaticis semper indeficiens Petri fides sit quao fratres cius episcopos confirmet Undo recto concluditur, Papae infallibilitatem utpoto in omni docentis ecclesiae actu certo necessario subintellectam atquo supposi­ tam ita certam caso ac evidentem, ut expressa definitione non absoluto indigeat; immo sustineri possit, id quod est ultimo dofiniona, definitum esse non posse. VcruniUmen corn manifesta haec fidei catholicae veritas his ignorantiae et incredulitatis temporibus non tantum celetur ct circumcatur, sed etiam protorvo negetur et impugnetur, praesertim ub asseclis systematum seu scholarum sou sectarum quarumdam Aquisgranidom. septuagesima1 anno Domini 1870. nondum ait directe ct aperte condemnatarum Gallicannimi ct Febronianismi; cumque hts diebus tam b. in Gallia quam in Germania error isto ct seditio ct ΓοΜ concilio proponenda. in cloro et in laici» recrudescat, guberniis foventi­ a) Vota dogmatica. bus et favontibns, necease cat ut effugium istud absurd nm dc doctrinali rcformabili iudicio ponti­ I. De beuta Maria Virgine. 1. Beatissima Virgo Maria, sino macula peccati ficio ct per assensum episcoporum aivo congregatooriginalis concepta, non tantum a reatu, sed etiam rum sivo dispersorum demum confirmando malevolis a debito hunc incurrendi libera erat propter suam seductoribus praecludatur. Siquidem nunquam motus spirituum turbulentior ct fastus animorum turgidior, destinationem ad matrem Dei. 2. Beatissima Virgo Maria, quae Christo pro sa­ nunquam novarum rorum et proprii sensus pruritus lute humana patienti et morionti eompaaaa et postea ardentior et sanno disciplinae humana mens into­ commortua, divinae iustitiac satisfactionem gratissi­ leran tior extitit: nunquam igitur summa doctrinalis mam, pro so innocente nullatenus debitam, prae­ auctoritas in ecclesia vivacior, efficucior, expeditior, stitit, nostri corredemptrix cum Christo effecta est, fortior esse debuit ad errores contra fidem arcendos, non quidem quoad necessitatem, cui infinitum Christi veritates fidei custodiendas. meritum abunde suffecit, sed per spontaneam et Immo concilii Vaticani, tam inopinato et con­ vere meritoriam associationem. fidenter a summo pontifice convocati, tam subito 3. Beatissima Virgo Maria, quao sicut Christus ct novo modo congregati erit, mundo asserere et mori non debuit, sed ex amore voluit, cum corpore declarare, non seipsum. quippe ncc permanens. a mortuis resuscitato fuit in caelum assumpta. C nec periodicum et a mille casibus dependens, esse II. De Romano pontifice. pono omnium fidolium doctoren), sed solum caput 4. Romanus pontifex, utpote nverus Christi vi­ toti ecclesiae usque intimo et individue unitum, carius et beati Petri principis apostolorum successor solum papam semper viventem, semper praesentem, totiuequo ecclesiae caput ct omnium Christianorum ubiquo vigilantem, ubique conspicuum. pator et doctor-, in definiendis catholicae fidei veri­ Si objiciatur periculum apostasiae ex definitione tatibus infallibilis est, ita ut suis definitionibus con­ infallibilitatis pontificiae forsan secuturae, respondeo sonius episcopatus sire congregati rivo dispersi non primo: periculum boc nullo tempore minus timen­ demum consequenter accedat, sed iam antecedenter dum fuisse quam nostro, ubi vero mundus totus semper inhaereat, nec ullus unquam ab cis valeat abit post Pium nonum; dico secundo: periculum recursos, ncc nova earum liceat discussio; quoniam boc removeri fidelitate episcoporum, qui ut vir unus papa, ut unicum ct universale ecclesiae caput et pontificem circumstant, quorum certe in Germania organon, id tantum, sive in concilio sive extra con­ nullus, in Gallia forte unicus defiuitioni factae re­ cilium. eloquitur quod tota ecclesia erodendo iam sistet, populum autem rite edoctum episcopis ad­ tonet. Nec summi pontificis auctoritas subost con­ haesurum; dico tortio: sin vero aliquot doctores et cilio generali, cui potius praeeat, illud convocando, professores in uni ventilati bua divagentur et reni­ dirigendo ct approbando; noe coarctulur canonibus tantur ct nonnulli clerici ox sic dictis liberalibus disciplinaribus, quos ricuti plerumque statuit, ita ct ot scmi-doctis istos sequantur, minus malum esso moderari, immutare ac abrogare potest. D quod infidelitas talis extra patefiat et secernatur, Ad rotum dogmaticum de summi pontificis in· quam diutius infra nos serpat: expurgatio orit, non fallibilitate commentarii". defectio. Equidem verum est, doctrinalem summi pontificis Si tandem timeatur ne haeretici definitione illa auctoritatem quamvis nondum ut infallibilem seu- a conversione retineantur, potius sperandum est irreformabilem oxprevao definitam, semper tamen foro ut fortius eadem attrahantur; apud scipsos nl talem ot vero supremam so gessile et egisse enim satis habent dissensionis et partialitntis, apud atquo ab episcopatu et ecclesia tota agnitam et nos autem unitatem ot concordiam quaerunt, quoque comprobatam esso ab ecclesia nata usque nunc. clariorem ot firmiorem eain invenient, eo laetius 1‘onHnuo enim per saecula cuncta controversiae fidei salutabunt. E contra multum timendum si con­ dirimens sancta sedes nunquam se aut ecclesiam cilium Vaticanum summi pontificis infallibilitatem fefellit, nunquam orrorem docuit. Quinimo, cum et non definiat, no magis inde intra ecclesiam debili­ oecumenicum concilium nonniri capiti unitum existât, tetur summa auctoritas ct dissensiones vel inter . * ncc aliunde atquo cx eiusdem çoniunctione robur catholicos crescant. Veni sancte Spiritus 5. Civile imperium, quo pastor apostolicus Romae se valorem num hauriat, dicendum ut, sicut Christi vicarius totius reel criso super ipsum aedificatae potitur ita ut nulli principi humano eubiaceat. ad » catholicae administrntionem in­ reale fundamentum est, ita ipsius auctoritatem totius liberam *ecclesia dispensabile est, et omnibus iuribue fultum; undo huius imperii laesio, directio aut imminutio sino » M ert 13 februrfi. quod cocpiiti opus „cunctis mundum purgans erroribu·-; oxccli!icano· in eoo venta Bauttae Mante «npra Minervam. Beatissime pater. Cum nonnulli e presbyteria archidioecesis meae sollicitudini commissae sub directione illustrissimi ac reverendissimi domini Bonavcnturae Attanasio episcopi olim Liparensis, exemplari zelo, ad utriusquo - sexus surdosmutos sivo in litteris, sive, quod t Vox decretum deerat in exemplari originali. 1 Alter einedetn argumenti supplex libellus ab abbate Lambert oblatas full, die ianuarii 1870, episcopo Foroiulienri. qui ilium ad patres Deputation!· rebut disciplinaribus praepositae transmisit his aditeli· verbis-. .EpUeopns Foruiulienrie enixe rogat reverendos Paire· deputations de disciplina ut rem maximi momenti supra expositam perpendere velint- POSTULATUM ΓΚΟ SURDORUM MUTORUM CAECORUM INSTITUTIONE G41 642 maius, por verbi Dei ministerium et sacramentorum A religionis ministris, quod eorum viteo et futurao et dispensationem in religione excolendos seso manci­ praesenti tantopere prodest. Cui defectui no ob­ paverint, mihi supplicem porrexero libello·. , eo viari quidem potest in familiis, privatorum paeda­ potissimum consilio, quod si sanctitati tuae foret gogorum ope, tum quia isti paucissimi relato ad placiturum, sacrosanctae occurncnicac Vaticanae syn­ infirmorum numerum existant,immo in aliquibus pro­ odo, quao pro opportunitate decernat, proponatur. vinciis omnino deficiunt, tum etiam quia minima Lucet nutem inter alias postulationes typis ex- istorum pars de coetu clericorum est, ceteri vero cusas, quas ego plurcsquo Neapolitanae ditionis laici, quibus ut plurimum decet sin minus capacitas, antistites sanctitati tuuo obtulimus, utpoto quae sollicitudo saltem gratuita ot certe religiosae in­ bono ecclesiae nobis expediri viderentur, pagina structionis mandatum. Exoptandum igitur esset ut centesima quarta1 unam adiunximus ad surdorum omnes episcopi, vestigiis aliquorum magnanimorum mutorum educationem scilicet spectantem, nihilo­ suorum fratrum insistentes, qui iam hoc magnum minus boatitudinem tuam minimo pigebit si uti pietatis opus susceperunt, illud foverent, suos cle­ mfci cleri praesul, eiusvo nomine, iterum eademquo ricos erudientes, pro unaquaque dioocesi scholam de rausu aliam offerarn; enixe deprecane ut eam methodi specialis ac tccbnicae instituentes ad sursanctitas tua benigno favore prosequatur. dos-inutos fide et ecclesiae catholicae praeceptis Etenim extra omnom dubitationis aleam positum imbuendos, ut ad sacramentorum participationem est, illorum hominum coetum, qui vel α nativitate idoneos faciant et sic in viam salutis immittant. vel unte rationis usum loquela et auditu privantur, B Hisce scholis in seminariis semel fundatis, traditioquorum ingens numerus2, quam maxime esse mise­ nales eruat pro clero catholico ars et ministerium randum. Dum revera iis communis cum ceteris instructionis pro surdis-muiis, quae fient una ex * humanitas, communequc vitae consortium, attamen ordinariis suis beneficentissimis et gloriosis missio non solum minus expeditam vitam agunt minusve nibus in hac peregrinationis via. Ad opus autem melius assequendum expediret societatis commodis fruuntur, peregrini in terris, quin immo, quod maxime refert, absquo peculiari quod episcopi pro viribus adniterentur ut in qua­ a diu torio ac prorsus proportionate aeternae vitae que provincia, si hoc possibile non sit in unaquaque gaudia sanctorumque consortium ut plurimum amit­ dioecesi, asyla pro surdis-mutis aperirent, ibique tere periclitantur, cum auditu careant (via nempe ipsos contubernales congregarent, idquo non tam * ordinaria et communi veritates ct leges cognoscendi propriis viribus innixi, quam providentiae Dei con ad salutem necessarias), et illa proinde actuali fido fisi, quao nunquam opportunis destituet auxiliis, destituantur, quae in adultis ad gloriam assequen­ praecipuo christianam charitatem excitando, quae dam quam maximo facit postorum exemplo cito incendetur ad opus quod * In hac tam extrema spiritali necessitate versantes per so animos movot ot urget quotquot fidei hu praesentissimam ac validam exigunt opem, quao manitatisquo sensus prorsus non exuerunt. Eo vel sibi neque latius neque congruentius ferri poterit magis de contuberniis providendum esset, quod nisi ab ecclesia a Christo Domino ad procurandam ipsa una simul accuratiori atquo utiliori instructioni animarum omnium salutem instituta, quaeque una C ac diligentiori vigilantiae consulunt, quae surdiapotest ac debet singulis convonientcr indeclinabilia mutis omnino necessaria est; ipai enim ex manco documenta ac media ad illam assequendam prae­ duorum praecipuorum sensuum usu et minori sociali * bere. Quoniam voro huic tanto operi pro surdis- commercio, cum ad spiritus elationem evehi ne mutis inefficax ac vana prorsus est loquela, modus queant et ab aliis remotiores sint, immo roiccti,sponte ordinarius instructionis ac disciplinae ceterorum ad ima sensus reducuntur, atque ab animali homine * hominum; in hoo quoque adlaboraro debet ecclesia, abstrahi minimo valent; ideoquo in unaquaque do ut peculiarem methodum inveniat ad illos veritates mo, ubi modus arbitrarius et varius in signorum * et praccopta huiusmodi infirmis insinuanda, lo­ usu quod in scholis didicerint destruit, ot ubi as quelam scilicet per gestus proprios ot accommodatos1, sidua disciplina vel omnino deest aut inconsulto quao methodus in studio eminenter philosophico inutilis censetur erga homines qui hino misericor­ indolis, virium, mentis processus, cordis et sensuum diam hinc confidentiam ingerunt cum quasi continuo ipsorum infirmorum relate ad sanos apprime fun­ in cunabulis essent, infelices isti praesertim in juve­ nili aetate in morum iacturam facile offendunt. datur. Insuper oxporiontia evidenter compertum est, Quibus praecipuis potioribusquo beneficiis religionem media α privatis familiis adhibita huiusmodi neces­ ot mores facilius excolendi, contubernia, ratione sitati satisfacere haud po.no: siquidem etiamsi istae habita mediorum, locorum ac alumnorum indolis, forte ignorantia non laborent vel socordes non sint iungere etiam possent illud institutionis in artibus, in doctrinis ct religionis operibus, illa tamen arte D litteris ac etiam scientiis quarum fortasse ipsi ca­ rminino propria ot difficili istiusmodi infirmis sub­ paces existèrent; ex quo illis alia sterneretur via limes abstractasquo fidei ideas communicandi carent. per quam o charitatis asylo, ut aliis locum faciant, Tametsi autem huiusmodi instructio in propriis recedentes, tota vita sua utiliter incederent Etenim familiis possibilis evadat, cum gestibus ct signis istiusmodi infirmi ad aliquam artem, industriam vel prorsus arbitrariis ac variis sine arte ac certis le­ professionem, in quibus saepe saepius mirifice pro­ gibus execution! demandetur, numquam obtineretur ficiunt, addicti, tum a periculoso otio abstinerent, * modus uniformis por quom surdo-muti ad planam tum per so ipsi propriae conservationi ao neceas! atque eortam communionem devenirent cum aliis tatibus consoleront, unde domestica civilisque so­ vel neque infirmis vel sanie, et praesertim cam cietas allevaretur, quin immo ipsis utiliores erunt, et aucta inter istos frequentia ad humanam dignitatem 1 Sapro, coi. 455 d u, restituerentur, universisque societatis commodis, quo 5 In operti cai titulus: Ccnti.kreuwni religione c mJi fieri possit, fruerontur. iniomo alia educazione de' turdu-muli, patrias sexta, iurdorumFatemur quidem etiam aliqua civilia gubernia mutorum namems arcnrate describitur. Et qno colligitor ipsos retate ad religaos betaines stare pront naum ad milk; ita nt iam iam domos et contubernia surdis * mutis con­ in Italia viginti millia, in Gallila fere triginta millia, et tn sti tuisse, nec non municipiis domandasse ut huie orbe sexcenta millia circiter aetenseantiir. suorum civium necessitati occurrerent, congruam e * linias generis loquelae (ne) breviter agit venerabilis Beds suis redditibus illis partem addicentes; haec tames in parvo tractata: Dc lancia per gettum Aigitorttm d kmprovidentia plerumque effectu frustratur, cum plutee * porvi ratûmc Tom. 1, pag. β8Α. edit Migue. Conci l. oknkrxr tomus LUI. 41 643 C, ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 644 communium administratores, dum in nocivis ct inu- A omnium aurdorum-mutorum ac una simul caecorum tilibus prodigant, infirmorum vol reddituum defi- bono prospiciatur. Missio quidem haec gravissima est, ad quam ec­ contiam effingentes, tam necessarium publicum opus praetereunt: ita ut si tantisper instituti huiusmodi clesiae pastores maxime decet ac decorat; ita enim a guberniis ot municipiis usque adhuc fundata cum ipsi, qua valent ratione, morali saltem ac spiritali, illis a Christiana pietate erectis in unum cum in­ idipaum prosequerentur opus, quod, inter cotora do firmorum numero conferantur, invenietur vix pro Messia signanter praedicta, princeps pastorum Chris­ tertia parte1 ipsis opitulari tus lesus, omnipotentia sua etiam corporaliter im­ Age nunc quaeso cuiosmodi sunt hae institutiones plevit ac divinitatis suae inquirentibus Praecursoris pro surdis-mutis a laicis fundatae? Sufficiuntne ct discipulis indubium attulit argumentum. respondent, uti par est, potissimo religionis mo­ Evangclixetur itaque miseris illis infirmis: Con­ rumque proposito? Heu! pluribus in locis inductae fortamini et nolite timere1, nani ecclesia Dei obviabit sunt ad humanitatem ct progressum iactandum: uni quasi mater ipsorum necessitatibus et salvabit eos. materiali bono a fundatoribus incumbendo, parvi aut Dicatur surdis-mutis: Ephphetha ; * caecis: Caeci in­ nihili religionis ac inorum faciendo, et quod hor- tuemini ad ridendum9; et audient ii» die illa surdi ribilo dictu, ex iis fortasse domibus aliqua ad hoc verba libri1, et aperta erit lingua mulorum , * ei vi­ ut infelices illos omnimode pervertat usque ad de­ debit omnis caro salutare Dei9. testabilem eorum abusum! Ita fiet ut prae ceteris beneficiis Vaticanae synodi, Semper igitur ecclesiae remanet quao deficiunt B quibus laetabunda ct gaudens erit ecclesia Christi, supplero, instructionem scilicet surdorum-motonim etiam hi miseri homines in sancto Israel equitabunt"·, pro viribus extendendo, asyla quantum valet multi­ omnesque gentes confitebuntur sanctam catholicam, plicando, atquo in iis quae n laicis reguntur adoiti apostolicam, Romanam ecclesiam unicam fidclemque ut religionem doceat, moresque dirigat Aguí sponsam immaculatam, omnium laborantium Quod opus dubio procul maximi laboris implendo vere matrem existere. atquo aulam conciliarem ceu ecclesia hacc inter cetera commoda suscipiet Ac beneficam aulam esse miserentis Dei, domum hos * primo, saluti et religioni tot animarum consulendo pitalem ac felicem caeli portam! gloriam prorsus suam sibi vindicaret, fovisse scilicet Tu autem» beatissimo pater» qui utut totius ec­ omnigenae beneficentiae opero, illud praesertim de clesiae caput, praefatae synodo iuro meritoque quo loquimur, quam gloriam laici rapere contendunt praesides, cui Deus dedit cor secundum latitudinem oiusdem sancta ac sapientissima facinora simulantes. arenae quae est in littore maris , * tu quaeso, prout Deindo pro hoc hominum coetu instructione peni­ iam pro tua pontificia ditione fecisti, benignos oculos tus potiretur, quod, cum coctus ipsius maximo ad universos eurdos-mutoa ac caecos catholici orbis bono, maximam universorum laudem illi compararet. converto ut cognoscant Icsum Christum Dominum Praeterea, infelici hac nostra aetate, in qua abiectum nostrum in quo reposita est aeterna vita. Utique, faleumquo utilitatis materialis principium tantum­ pater sancte, satia verum ac longo notum ost quod modo animos movet, cum ecclesia eo huic favere sicut Christus, cum inter homines ageret, perlranin iis, quae bono spiritalia hominis non repugnant, C siit benefaciendo9. ita et tu qui eius vices geris multa ostendat, sibi honestos quotidie alliciet et insanium opera bona operatus es et mirabilia nimis; at quo­ calumniatorum ora occludet. Demum episcopis alia niam do eodem Christo cum surdum-mutum sana­ in promptu adesset uberrima messis ad quam ope­ verit praedicatum fuit: Bene omnia fecit, non aliter, rari ·· clericorum gremio iuxta suae missionis beatissimo pater, vix ac charitate qua testaos et propolium mitterent, qui etiam hunestam et con­ potestate qua polles omnium eurdorum-mutorum gruam vitao sustentationem exinde caperent. atque coccorum simul extremis malis occurreris, do Quod si huius operis firmitati ac perpetuitati, te quoque semper ct ubique annuntiabitur: „Beno uti par est, prospici velit, opportunum foret alicui omniv fecit, et surdos fecit audire verbum Domini clericorum delectui hoo munus committere, qui in ct mutos loqui magnalia Dei/ Arnen. unum convenirent ot cortis legibus, ab episcopis Sanctitatis tuae humillimus addictissimus et obimmediato dependentes, ex instituto ad illud au ■equentixsimus famulus ct filius manciparent. Romae, dio 16 iulii 1970. Huiuemodi infirmis coniungi opportune poterunt, Xystus cardinalis Riario Sforza tum crescentibus rationibus necrosi tati, ex parte archiepiscopus Neapolitanus. eorum, tum commiserationis ct ferventioris zeli cx ABLEGATUM. parte cleri, infelices illi qui praetor duas praedictas infirmitates caecitate quoquo vel a nativitate, vel Petitio qua nonnulli Neapolitanae dioecesis presbyteri ab infantia afficiuntur. Proh! certe ad istos in- D venerabiles concilii Vaticani patres humillime instans ti tu on dos excellentior diari tas ot exquisitius stu­ terque flagitant, ut gravissimo periculo in quo surdi dium requiritur: at duritatis copia in cloro ca­ et muti versantur pereundi in aeternum, si propria tholico nusquam desiderabitur; ct quoad artem, ipsa . et methodica institutione. religiosa careant, modo quo planior ovadet ex profunda investigatione ac unalysi ipsi venerabiles patres in Deo iudicarerint, occurratur. illius status ct ex sagaci experientia, potissimum Venerabiles patres. voro Dei auxiliis, qui iugiter benedicere et prosperaro Dominus noster lesus Christus, ut omnes homines non desinit puri ac fervidi zeli solertes excogitationes. aeternam salutem consequerentur, cum misit apos­ A to Igitur, beatissime puter, ot si beatitudini tolos praedicare cvangelium, imperavit, ut omni tuao bene fuerit visum, ab almo cminentiuimorum creaturae, nulla excepta, illud praedicaretur: „Euntes et reverondiMÍmorum patrum conventu, quibus in in mundum univorsum, praedicate cvangelium omni praesentiarum ob alia atquo alia ecclesiae negotia lit. XXXV. 4. apud sacra» Vaticanas aedes ceu corona circumdaris, i Marc. VII. 34. i 1« XIJ I. IB. humilitor posritur, ut modis desuper expositis, vel ♦ Is. XXIX. IB. aliis quos magia in Domino expediri iudicabitur, ’ CeaftrUar inter alia ορπ·· .Sayyin m' aor¿o-i»»«H, auc­ * tor Ttrrrwwh putre Piedritto «od * titia lean. — Neapoli 18 *7, f 11. |«. 7, et $ XIII, pa<.4tt. » H XXXV. β. * Lol 111. 0. i Is. XXIX, I». - Gen. ΧΧΠ. 17. » Actor. X. 38. 645 POSTULATUM PRO SURDORUM MUTORUM CAECORUM INSTITUTIONE 646 creaturae 1. „ Doceto omnes gentes * * 1-. Ecclesia a cipcret, quamvis id affirmaverint, quippe quod ipsos fidelis interpres voluntati» sui divini sponsi, per XIX prorsus fallebant progressus, qui nunc temporis po­ saecula sino ulla interruptione semper praecepit tissimum facti sunt a scientia do surdorum et mu­ ministris bilie, ut gregem Christi erudirent, ct nemo torum educatione atque institutione. Idipsum evin­ unus υχ hominibus, modo aptus esset, evangclicae citur ex gravissimis sententiis clarissimorum virorum, doctrinae pabulo destitueretur, quamvis esset om­ qui bac in re omnem fidem promerentur, uti videro nium vilissimus, vel maximae difficult atea, no ad est in libro superius allato ^Considerazioni ec.e fidem perveniret, opponerentur. pag. 171 et seq. Ad eamdem veritatem confirmandam Huius tanti beneficii omnibus parati non est abs re non esse arbitramur in medium afferre particeps ingens numerus surdorum et mutorum a responsiones theologicas, privato factas tribus se­ nativitate, qui eunt ubique terrarum sexcenta millia, quentibus quaesitis, a quatuor cardinalibus, viginti ita ut in sola Gallia excedant numerum 29600, tum episcopi.» tum archiepiscopi», amplius viginti ntqUo in Italia numerum 20 000. institutoribus surdorum mutorum, scilicet: Ili homines miserandi, pleriquo aqua salutari „1. Utrum surdi et muti a nativitate per do­ abluti, carentes auditu, medio ordinario fidem cognos­ mesticam instructionem, qua vulgo auribus donantur, cendi, quoniam niente apostolo Paulo, fides exauditu, ad revelationis notitiam perveniant. etsi inter fratres catholicos vitam traducant, ac „2. Indigcantoc peculiari ct apposita methodo, possent facile ad fidem pervenire, si propria et me­ ut fidem actualem accipiant? thodica institutione donarentur, attamen falsae et B „3. An rudes isti tenendi eint, ut infideles fidei fallaci institutioni, quam fortuito per simplicem actualis? “ imitationem in auiir domibus accipiunt, derelicti, Omnes unanimiter responderunt, uti putet ex omnino rude» remanent in ipsis rebus ad fidrm per­ eodem citato libro pConsidcrazioni ec.u pag. 23 et tinentibus, quas necessitate medii unusquisque fidelium seq., 125 et acq. sciro tonetur; cx quo aeterna ipsorum perditio iure Ad 1. Negative. Ad 2. Affirmativo. defletur. Quod ita so habere, nemo prorsus sanno montis Ad 3. Affirmative. potest inficiari. Enim voro aurdus ct mutus oppor­ Ex quibus omnibus expositis evidentissime col­ tunis mediis destitutus, quibu» homines naturaliter ligitur, 1. gravissimum periculum, in quo vereantur fruuntur ad internas animi cogitationes mutuo sig­ infelices surdi et muti in aeternum peroundi propter nificandas, ope tantum sui sermonis mimici, varia­ ignorantiam veritatum fidei; 2. absoluta necessitas bilia, inopis, atque sola sensibilia obiccta exprimere huic malo occurrendi per propriam et methodicam valentie, eibimetipsi relictus, nunquam ad abstra­ institutionem, prout suggerunt progressus scientiae hendum potest pervenire, neque accuratos myste­ actualis; 3. gravis obligatio, qua clerus praesertim riorum fidei ideas concipere. Et quidem continua tenetur ad surdos mutos in rebus fidei instruendos. lamvero quis unquam efficere potest, ut veritas experientia palam fecit, omnes «urdos et mutos, antequam, ut ipsorum conditio postulabat, apto in­ tanti momenti, sicut par est, penitus intelligatur? — struerentur, ineptissimae atquo absurdissimas fidei C Sola ecclesiae suprema auctoritas. — Ipsa sola mysteriorum ideae «ibi cffonmuise. Et quod caput opportunis sanctionibus potest huic novo generi est, nonnumquam inventum est istiusmodi errores apostolatus universalitatem, firmitatem, atque effi­ vel in illos surdos ct muto» radices egisse, quos caciam donare. — Ipsa sola potest gravem obli­ proprii confessorii idoneos sacramenti» suscipiendis gationem declarare hunc populum erudiendi, qui a iudienverant, fascinati ab ipsorum externa imitativa fratribus catholicis in oblivione relinquitur, nec non tantum pietate; uti colligitur ex authentici» depo­ auctoritate sua orbem christianum cohortari, ne sitionibus multorum surdorum mutorum, quibus id recuset operam suam efficaciter praestare, ut hic accidit. Quae depositiones referuntur in opero, cui populus nome acquisitionis praeceptis fidei imbua­ titulus ^Considerazioni religiose o civili intorno al- tur. — Ipsa sola potest demum efficere, ut asyla l’cducaziono de’Sordimuti. Napoli, Stamperia re­ duritatis aperiantur pro utroque sexu, quae in una ale 1856tí, pag. 30 et «cq. Ex multis hanc unam fidelium charitntc fundentur, (quod opus omnes seligimus. Antonius Renaldius surdus ct mutus, so­ semper bene exceperunt, atque eidem auxilium dalis congregationi» filiorum Mariae in urbe Brixia, praestiterunt), quo omnes surdi-muti, tum nobiles, deinde educator surdorum et mutorum in domo Sa- tum plebei, α tenera aetate accirentur, ut vitam iensi, haec ad episcopum Brixicnseni scripsit : Prima communem viverent; unicum sane medium, quod della istruzione io οπι privo affatto dell * idea di Dio. facile evadit atque universale, ut ipsi, nemine ex­ Quando i miei parenti mi conducevano alla chiesa cepto, instructione religiosa et civili donari possint. io vi andava soltanto per vedere lo funzioni, i colori D Ita fict, ut opitulante Dei gratin, non modo possint delle piancto. o lo cerimonie della messa, lo stava perduci in viam salutis aeternae, sed etiam et so­ con divozione in chiosa, abbassava la testa all’ ele­ cietati, et familiis, et sibi ipsi utiles esso. Et quoniam venerabiles pntres concilii Vaticani, vazione del ss. sacramento, ma ciò faceva perchè me lo diceva mia madre cd altri: ma coll’intelletto auctore et auspice immortali pontifico Pio IX, in io non intendeva niente affatto. Vedendo una per­ Spiritu sancto congregati eo intendunt, ut spirituali sona, che si accostalo alla ss. comunione, pensava omnium Christi-fidclium saluti opportuna remedia che presto dovesse morire, cd il crocefisso credeva statuantur, infnucripti sacerdotes summopere cu­ che fosse un reo, vedendolo cosi maltrattato. Quando pientes de tot infelicium salute lactari, hanc peti­ faceva qualche male, aveva solamento timore del tionem humilibus atquo enixis precibus subilciunt, gaetigo do’genitori ; ma non intendeva ch’era offesa ut quod in Domino iudicavcrint, decernant; parati di Dio.- Ipso s. Augustinus’, Estius1, layman % ccteruquin libentissime excipere, quidquid Spiritus aperto significarunt nunquam fieri posse, ut surdus e anctus * ipsis venerabilibus patribus suggeret ct mutus accurata» mysteriorum fidci ideas conNeapoli — dio 23 ianuarii festo Desponsat b. Μ V. MDCCCLXX. « Mare. XVI. 16. Humillimi et addictissimi famuli « Match. XXVI», IU. *· &« loseph M. Finto Sac. Laurentius Apicella • L 111 contra Inliannm, e. IV. H en ricas Scotti Pagliara Aurelius Sbrecca < (VnnnjcnUr. in epbt ad Rom, e, X, v. 14. Fasquali» .Mordano * I»e Enchar. lib. II. tr. 1. «. Vili, b. A 41· C 647 ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 64 H A cessitates. Scripsit do notie ecclesiao, de primatu Petri, de sanctae Romanae ecclesiae sacramentis, de unione haereticorum cum ecclesia Romana. „ Viretum in eucharistiae sacramentum impio debacchantem confutavit opusculo, cui titulus: Medi­ 54. tationes in symbolum apostolorum. Eiusdem blas­ Postulata (Ino, ut sancto Francisco Salcsio epi­ phemies beatissimae Virginis puritatem temerantes scopo (iruerensi titulus (fortori * ecclesiae tum oro repressit tum calamo. Contra protes­ dece ruatur1. tantes, a. Crucis Istriani detestantes, „oximiam aliam scripsit upologiam, cui titulus Vexillum crucis * Inter dogmatica et apologetica s. Francisci opera Beatissime pater. Reverendissimis patribus ad sacrum occmneni- principem locum obtinet pervulgatissimus liber Con­ cum concilium Vaticanum coadunatis solatium sano troversiarum, de quo, vix cum prodiit, affirmare in tantis laboribus ct spem magnam afferunt uber­ non dubitaverint non unus episcopus: „Athannsium, rimi fructas, quos ex conciliis occumenici·, et in Ambrosium et Augustinum non maiori cum ardore primis ox concilii Tridentini definitionibus ct de­ fidem vindicasse quam Frnnciscum Salesium * 3. cretis norunt CMC collectos. Non minorem sane gradum obtinent alii duo Porro inter pastores ct doctorea a concilio Tri- libri, doctrina yimul et piotato fulgentes, videlicet dentino suscitatos ct quasi natos, quos misit Deus 1 ' Tractatus de amore Dei, qui de tam altis tam alte „ad confortandis manus dissolutas ot genua debilia loquitur4; et Phitothea sivo Introductio ad vitam roboranda, ad aperiendos oculos caecorum ct aures devotam, quao iam anno 1656 in septcmdccim ** surdorum ’, quis illico non meminerit 3. Francisci linguas, praeter gallicam, tran lata fuenit . * Salerii, cuius laus est in ecclesia sanctorum ? Fini­ Giarda, episcopus Castrensis, Salesii coaevus et timis Genovao populis, haeresi calviniana infectis, biographus·. asserere non dubitat Philotheam tot ■eae fidei praoconem exhibens, quantumvis ad necem laudes mereri, quot characteres continet. wVix, ab haereticis conquisitos, sanctitate vitae et doc­ inquit illustrissimus vir. qui vitam tam in castris trina septuaginta duo millia a via veritatis erran­ quam in regiis palatiis egerat, vix apparere incepit tium ad ecclesiae gremium revocavit; eipsi viderunt Philotbea, eum omnium aulae principum speciem gloriam Domini ot decorem Dei nostri-1. mutarunt ... Tum visa est vera pietas; viam Dein, adhuc vivens, non raris iam clarescere sibi stravit ad regum snlia, in ducum exercituum coepit miraculis, quae post illini mortem tot mox tentoria, in iudiciorum forum, in telonis, in nego­ et tanta fuerunt, ut apostolicis etiam legibus de­ tiatorum officinas, et in postorum oppidula * -. Sub­ rogans, quo citius ecclesiae votis et eius sancti jungit alius, audivisse rev. patres Ficbet, Magloriae satisfieret, felicis memoriae Alexander VII nilier et Ludovicum de Serres e societate lesu, Francisci Salerii nomon in divorum albo solemniter dicentes hoc esse opus a s. Spiritu dictatum, et inscripserit dignum quod inter as. patrum opera connumeretur; Nec minus scientia et doctrina quam vitae sano- C et hoc etiam notum est et omnibus notorium. Domiti tate iceo informans, squidquid temporis ab studio li­ nas praeses Faber mihi dixit so cx dd. cardinali de berum sibi supererat, in prolixas preces transferebat-4. Bérulle didicisse, quod omnea Sorboniae doctorea wEx quo, ad maximam errantium utilitatem, coepit publice déclarassent istum fibrum ex aequo ire cum ex scripto, pluribus confectis libellis evulgatisque operibus a Grcgorii, s. Ambrosii ot s. Augustini-·. thesibus intime haeresim percellere-s. Post exac­ Cum hisce doctissimis viris plano consentiunt et tissimam horumco Salesii scriptorum, tum editorum eminentissimus cardinalis Fronciottus9, cuius sensu tum non editorum discussionem, a. Congregatio ad­ praelaudata opera onnge)icam potius quam huma­ miran» ea probavit·. nam redolent sapientiam * et eminentisaimus car­ Spoctant autem alia ad theologiam tum dog­ dinalis Sacchetius. a. Rit. congreg. praefectus, qui maticam, tum apologeticum, tum osceticam, alia ait: .Vivit etiam (b. Salesiua) in aureis et seraad mores ot ad disciplinam, ct in eo prodierunt phicis opusculis, ab eo editis, quae uberrimos in ordino quem expostulabant tempus et ecclesiae ne­ toto orbo fructus parturiunt. Philothea, sivo Intro­ ductio ad veram pietatem, Epistolae spirituales, Tractatus de amore Dei et reliquae elucubrntiones, » PostahtittiM huías originalia «atari p lion ibus patrum seu mysticae, scu polemicae. in omnium pene na­ antographu obeguata eos aaaplin * habentor inter acta con­ cilii Vaticani, ied in tabulano «¿.-.rae congregationis RiUnus tionum idiumnta translata, omnium teruntur manibus, asservantor, is qood mense «cptembri anui 1870 translata fuere, cum ingenti legentium emolumento. Nemo potest nt liquet ex epistola Ludovici Jacobini, concilii Vaticani sub- p has paginas evolvero, quin totus ardeat Dei et per­ secretam, ad Douiuicoa BarUdini, congregationi * Ri tamo se­ fectionis amore; quisque enim in illis reperit apta cretarium, nina die 15 dicti meni» et anni. Quae quidem suo «tatui monita et documenta, sivo sacculo de­ epistola habetur in Adis concilii Vaticani num. 40H. Gum ob inséra »nm coutil in m res, quae petebatur, anno 1870 staivi ditus ille sit, sive claustro, sive coelebs, sive con­ nem potuerit, idem poetolatam, paucis tantam immutatis, anno jugatus, seu princeps, seu privatus. Omnibus enim Franciscos Poliiio Raphael Carino lanuarioe Giuliano Ferdinandus Pullo 1874 ad ennnes latro min antistites ab episcopo Anneritosi niiraat est ab ei * tutaribendnm. Ex quo factum est. ut tan­ dem per littéral apostólicas bites m mûericordia lleta. datas 1 KelaL a. P. M- Phaebeo S. RJL eongreg. «ecreL ad a. eong. die 18 novembri· 1877, vummni pontifes Ut patrum votis cani, et consult. directa. aannercL ’ IUI at. card. Sacche Ili in consi d. «errat. 21 ang. 1862. ’ 1«. XXXV. ■ KpiAt. illtutñ«AÍmae matri * de Changy, Vuitak supe ri o« It XXXV. i risaae. 4 Qui liber typis mandata· anno 1816, dein innumera· • Phoebe». a lUk cong. secret. habuit editiones, et illico in linguai anglicani, gcmianicam, • Balla KctL telk. canonia, b. FraneiicL hiipaukam, polotticam et italicam verra * transiit. • Patri* de thauxj, camae a Francaci procurat.. epi*to s GanL, deposit, ia acL canonia. In qna legitor’ .Os ordonna reunen duœnvrt* dn serviteur • Giuria, vita del B. de I8*a (·. Prunaia de Salci), dngnUémaent dea maunscrita ’ ìlar eh in n. Albert. Generau I nlHncnaiv Chabalhcem. gu­ non tncnre imprimé*, compel·** ¿ani la &· partie du proc?·, bernator. Ih-podL in arti» eanont *. pact. tcmuMr. ‘J voL, p. 753, m qui rnpi toctaeaement jusqu’il 14 juin IttfV, que la ■ DepoaiL canonici Gard. wcyM •••nçrScstb»! prononça, avec approbata* rt admiration, * COnaan Francivci pro tcatiL relator. en faveur de· «afra· du serviteur de IHea, par un lirs-btau ’e Ideai. décret, que «a sainteté txmhnna trois jour* apri·.· 6-19 POSTULATA UT S. FRANCÍ80US SALESIUS DOCTOR DECLARETUR 650 omnia factui omnibus profuit, omnium saluti con- a et quaedam etiam propria manu in italicum ser­ * suluit >. monem transtulit. Constat ab ipso fuisse compo­ Silemus do operibus aliis, ut sunt aurea illius sitam orationem in officio s. Francisci propriam, in Monita ad parochos et ad confessorios, ut sunt in­ qua orandum decrevit: ut eius dirigentibus monitis numerae quasi Epistolae tam doctrina quam dulce­ ac suffragantibus meritis aeterna gaudia consequamur. dine ch ari tat ia exuberantes. At illud silere non Item hoc de illo breviarium Romanum praedicat: possumus, quod in aaccticis etiam scriptis unita eSuis etiam scriptis caelesti doctrina refertis ec­ splendet fidei et inorum doctrina. Ilie praecipuus clesiam illustravit, quibus iter ad Christianam per­ est honor Balenio, quod, dum totus osso videtur fectionem tutum et planum demonstrat * 1. Videant in cordibus spirituali suavitate perfundendis, ad alii, num quis umquam in ecclesia solemnioribus doctrinam tamen attondit, et altas in ea pietatis encomili celebratus fuerit. radices demittit. Illius verbum eat vitao semitis Sancti Francisci gloria, tot iam laudibus aucta, lumen, et est simul animae cibus. Qua mirabili etiam temporibus nostris crescit eundo. Coram hoc numquamque satis laudanda norma et pietas firmo dulcissimo ot veneratissimo nomine indomiti et ho­ semper nititur fundamento, et doctrina, nedum ste­ stiles animorum impetus minuuntur et sedantur; rilis videatur ct arida, in uberrimos scie fructus nec tot infensis sacculo nostro animis est nomen explicat. aliud magis occeptum ad ipsos catholicae doctrinae Quao cum ita sint, quid mirum in his Britanniae et vitao roconciliandoi. Aureo ipsius scripta, nedum Parlamenti verbis ad Alexandrum VII? „Ut om- B obsolescant, novis semper editionibus propagantur, nia dicamus, Dei spiritus odeo clare apparet in eius non sine maximo certe profectu: nam errores, (Francisci) libris, ut sperare posset eumdom favorem quibus hodie societas conquassatur, non sunt nisi ac magnus occlcsiao doctor, qui sancti nuncupatio­ eorum consectaria, quos oppugnat sanctus Francis­ nem obtinuit ex excellentia suorum scriptorum, cos. Unde semper ct sanctitate et operibus immor­ quao miracula fuerunt ad eius nomen immortale talis vivit. Quin imo consociatur etiam sancto oecudecorandum, ct inter eos qui invocari debent in­ mcnico Vaticano concilio. Ipsi enim adest et sua * scribendum. doctrina, tamquam fonte ad hodiernos errores de­ Praeclarissima haeo apprime consonant ominen- bellandos, et suo lenitatis charitatisque spiritu, et tissimorum cardinalium votis coram Alexandro VII suis morum regulis, quae tanta sunt sapientia, ut prolatis, et hisco ipsorum effatis, quorum plura centena ct centena numerentur scripta, quibus baud sancti simul et doctoris coronam clare postulare parvi nominis auctores omnibus eas statibus et con­ ditionibus accommodare susceperint. videntur. Quare, beatissime pater, sanctitatem vestram jJJnus profecto [ox iis] censendus est (b. Fran­ cisons), quibus dictum legitur,Vos estis lux mundi * 3. instantissime oramus ct obtestamur, ut inter doc­ tores in ecclesia, cum officio et missa congruenti, „Misit tanquam imbres eloquia sapientiae suae . ** „Habeat ecclesia universa, quod in b. Francisci oraculo suo supremo, s. Franciscos Saleaiua ad nu­ meretur. Qui honor non sino singulari divinae virtutibus imitotur, quod doceatur in scriptis * 4. "Tandem sanctus declaretur Ille, per quem sano- C providentiae consilio tempore concilii oecumenici titatis consequendae ratio et ardor ad omnes cu­ Vaticani a sanctitate vestra, concilii auctore et prae­ iusvis conditionis homines penetravit, ut sapien­ side. tribuendus illi supereat. Quod enim ad tan­ tiam eius enarrent populi, et laudem eius enunciet tam ecclesiae gloriam docuit et fecit in tot hae­ reticis ad ovile revocatis, et in moribus ac disciplina * ecclesia a. nUt fidelium corda iugiter inflammaret nedum restituendis, hoc potissimum in concilii Tridentini exemplo sed scripto, divinum plane modum exco­ decretis hausit Et cum haec eadem omnia in con­ cilio Vaticano sanctitas vestra restauranda sibi et gitavit, et viam salutis ostendit ·. * "Si virtutes praedicantium sunt ornamenta cae­ nobis proponat, et in bis totus incumbat, novus lorum, profecto b. Franciscos de Sales splendere honor, qui ex a. Francisci Salesii sanctitate et doc­ debet inter maiora sidera in perpetuas aeterni­ trina in concilium Tridentinum redundavit,erit etiam, tates; ardens enim lucerna, imo lux mundi fuit, titulo doctoris ecclesiae, oriundorum ox concilio Va­ dum populis sibi commissis errorum umbra cali­ ticano bonorum pignus et benedictio·. . gantibus, cum exemplo, tum doctrina ad solem ve­ b. ritatis perduxit * 7. Beatissime pater. Quid praeclarius hisce verbis et quid amplius Episcopus Gaditanus ad sanctitatis vestrae pedes expetendum, si non adesset unum prae caeteris aliis supereminens testimonium, Alexandri nempe VII, humiliter provolutus, exponit: quod cum divinae qui quadraginta annis et amplius eius scripta diurna scientiae fama perillustria confessoris ct pontificis et nocturna manu versavit·, ot enixo legenda com­ beati Francisci Solcsii quotidie in ecclesia augeatur, mendabat, incunctanter asserens se in eis hausisse ideo qui illius gloria gaudent, suntque omnes qui quidquid in ipso boni esse posset·, ot ad rectas pia cius opera caelesti doctrina plena agnoscunt, vins Domini currendos Salcsium protinus currum ot indicant, aliquid illi deessc, ut cius honor et cultus aurigam praecipuum habuisse10. debito splendent. Imo, quantum potuit, illius scripta propagavit11, Dicunt enim, quod sicut recenter alter Pius doc­ torara maximum in ecclesia Bernardum declaravit, ita decebat magno actuali Pio, ut simili declaratione • Relat. in consist secreto 1662. • Cardinalis Pallotna. Salcsium Franciscum honoraret ■ Ablobraodinna. Quapropter episcopus subscribens eiusque clerus. 4 Cardinalis Franeiottns, causae relator. • Idem. • Cardinalis Delciua. 7 Cardinalis Farnesina. ·’ In consistor. semi-publico, SO ocL 1669. 9 Epiât ad nepotem. M Resp. secret epist in consist pubi. 14 sept 1669. Scribens •anctlmonalitau Visitationis Annedi. doctrinam Franerei plane dirinam proclamat 27 iut 1666. 11 Palla vicini, st or. di Alesa. VII. lib. I, cap V. > Sesta lectio in off. a Franebei, 29 ita. ’ Unie petitioni subscripserant patres 469, sclUcet 90 cardíñales. 7 patriarchae, 74 archiepiscopi, 396 epìscopi. 16 ab­ bates et moderatorei generale· ordinum reUgioaorum. at liquet ex ipsis som lai bus evulgatis inter mon amen ta ad nanetiasimi praesnha doctoratnm spectantia ta ea Z¥rihoas *s parte, quae more romano diri tur Αλιμπϊμ, p. 19- S3. Hate erro no­ mina non dabo, quoniam ίση at scripta fot runt, «ed ardine alphabet ico disposita ibidem Ir puntar. 651 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS G52 ad episcopatum evecti, nunc in nomine lesu nobiacum congregati, hanc sanctam synodum decorant, ct nos illorum subscriptiones accurato usque in hanc diem servavimus. Bcncdixitque Dominus humilibus obsequiis laboribusque nostris, ct in annos unde­ viginti sub auspicatissimis praesidiis tum Pii pp, octavi tum Gregorii pp. decimi sexti, tum alicuius 55. ex clarioribus viris, quibus cam dicavimus, liene Archiepiscopi Brnndnsini ad occuniriilcuni con­ prosper equo academia nostra processit, perquo eam cilium Vaticanum postulatio do ungendo cultu repleta est terra nostra laude iucundiaaimn nominis sanctissimi nominis Icsu. lesu; at nomen Icsu in hac nostra academia clarificatum clurifieavit enmdem. Ipsa namquo ab eodem Venerabiles patres. rEx quo elapsi aevi stultitia, philosophiae no­ sanctissimo nomine, quod praeeeferebat erecta, α , * mine tecta, sacrilego crocitu: Détruisez Finjusie, summis pontificibus, α Neapolitanis archiepiscopi sanctissimae lesu Christi ecclesiae nefarium indixit nec non ab utriusque Siciliae Rege adprobata per bellum, facta eat super nos indignatio Domini, qui omnes Italiae civitates honorifice dilatabatur. Et exemit gladium irao auac, illum non dimieaurus ego gloriabar in Domino propter sanctissimum lesu donec admirabile nomen unigeniti Filii sui omni­ nomen in academia, ct ucadciniam in sanctissimo mode clarificetur in nobis, donec formentur electi lesa nomine tam mire clarificatum. Et ecco, veneeius, qui in frontibus suis ineffabile lesu nomen et rabiles patres, post aliquot annos facta eat super nomen Patris eius gestantes, ipso summo Dei verbo me manus Domini tollens me o gremio fratrum et dulco ac novum canticum depromant * ponens episcopum regero lectissimam partem ec­ Iam ex tot annis, venerabiles patres, ego ita clesiae Dei, quam acqnisivit sanguino suo. Tunc o loquebar» quando ad repellendas procellas in Petri modio sublatus humilitatis meae, et super candunaviculsm saevientes, nec non ad litteris ot scien­ labrum positus, ut mea lux coram dilectissimis in tias, multimodis deturpatis stultitiis, expurgandas, Christo filiis luceret, anto omnia curavi lucernam ac nova luco novaque gloria honestandas, Acade­ accendero in camino ignis ardentis, in lumino vero, miam. Deo adjuvante, instituere aggrediebar sub in nomine Icsu, ct facta est prima vox episcopalis ineffabilis sanetissimique Nominis Icsu praesidio fir­ mea ipsa, quae praedictae academiac tessera fuerat: missimo ac tutela. Ex tunc enim, veaerabiles patres, Sciani gentes guia hoia en libi Jesus. etiam cx tunc in amaritudine cordis terram oper­ Accedit, venerabiles patres, quod ex prima die tam videbam errorum omnium atquo blasphemia- institutionis acadcmiac nostrae ardens urat in cordo rum colluvie, quae insaniente pelago ventisque sae­ nostro desiderium, ut iu missa sanctissimi Nominis vientibus, etiam italam gentem in procellam tene­ lesu nova atquo propria ad augendam eiusdem brarum obruero conabatur. Et iam temporibus admirabilis nomi nia gloriam adderetur praefatio. hisce, adhuc gladio Domini exempto, procella illa, Et ecce, talia me cogitante, nova praefatio ex cordo tenebrarum advenit; ecco ebeu quot hominum millia meo prosiliit, et ex corde ad os saliens, laetus exipsa illidit miserrimeque contundit ! Et quidem illam ultansquo cantavi : a longo aspirions, cum adhuc casem in patrio, et pVere dignum etc. — Sancto pater, omnipotens ibi cum adiutoribus meis iu hac academia in mi­ aeterne Deus. Qui unigenito Filio tuo in assump­ nimis sacerdotio fungeremur, scientes depositum tae humanitatis veritate nobis nato, «aeratissimum patria© catholicaeque fidei nobis sacerdotibus cre­ Icsu nomen, quod est super omne nomen, aeterno ditum, in gemitibus inenarrabilibus patuit cor no­ consilio donasti. Ipso enim pio cruore vetus no­ strum ad Deum, ct auxilium eius enixe implorantes, strum daterait piaculum, ct eructa supplicio, morte iterum atquo iterum ox tunc clamabamus: Domino triumphata, humanum genua perfecta filiorum adop­ salva nos, perimus! Et Deus adiuvit nos, locutus­ tione o perpetua captivitate liberavit. Quapropter que est nobis; nos audivimus eum arcana verba per nomini Icsu sanctissimo caelestium, terrestrium et apostolum loqucntem: Proposuit Deus in dispen­ infernorum omno flectitur genu, et ad dexteram satione plenitudinis temporum omnia instaurare tuam verum Deum vcnimque hominem super om­ quae in caelis et quao io terra sunt in lesu. Au­ nia, quae per ipsum fecisti, lesum regnare socia divimus, ot lactati sumus, et superabundavimus professione confitemur Sed et supernae virtutes gaudio, ct in verbo Duraini dic ac nocte meditan­ atque angelicae potestates in hoc unico salvationi» tes. in moditalione nostra ignis cbaritatis exarsit, nomine gloriantes hymnum maiestuti tuae concinunt atientes quod in nomino lesu omnia instaurarentur. sine fine dicentes/ Tunc recordati sumus vocatum fuisse nomen eius D Venerabiles patres, Dens investigabilia in vite lesum, eo quod ipso salvum faciet populum suum suis, et in indicite incomprehensibilia atquo sapienα peccatis eorum. Et iterum : Non est in alio aliquo tÌM&imue, postulationes prccesqno nostra * tum Pio salus, nec aliud nomen datum est hominibus, in pp. octavo per eminentissimum Ruffo Scilla Nea­ quo oporteat nos salvos fieri. Idcirco hilari promp- politanum archiepiscopum, tum post temporis elap­ toque animo aggressi fuimus praefatam academiam sum per successorem eius uminentiasiruuin Carac­ instituere, per quam laus plena decoraque sanctis­ ciolo Gregorio pp. decimo sexto delatas, noluit ut simo nomini Icsu totam per Italiam nostram re­ nostram probaret constantiam cito exaudire. Sacra boaret. Non est mihi mena, venerabiles patres, enim Rituum congregatio statuerat, ultra in missis □omina referre clarissimorum virorum, qui huic novns praefationes non addere. acadcmiae subscripserunt, quorum plurimi decus At nunc, venerabile * patres, levate oculos ve­ atquo maxima gloria religionis ot patriae nostxao stros; ecce quot percrebrescentia mala, quae minitautur penitus christiannm et civilem societatem evertere! Ecco filii Belial exultante» quasi victorea » Xrfo. η. 40β. ’ Servat»r in arehlvtl» «wv Ritant · c*>f>Rr»ZBlivnis vo­ capta praeda, quando dividunt spolia, regionibus ltali!» «paja dita anetor drfürrVal «luniiuu Grr^oriu papae nostris olim naviculae Petri addictissimis nova dog­ «tasso MXΙο pro nova pitta» ion» la mt«aa «. Nomini» lesa mata novasque doctrinas invexerunt! Ecce, hor­ Myr Aanda «jn» pistalalioue p»tebatar m. Notnen n a®· resco referons, impius ICenanus sacrilego blasphe­ n«rwa attma a 3. R. C. accepta nova» praefationes nitro non mat, et illius bla phemiis * socii eius plaudunt, illasMtaHsirfl. □oo oro et voce cum hispánico populo, supra dictam gratiam, ves tra nique spostolicam benedictionem fer­ venter apprecantur. Gadibus 2 iulii 1870. Vestrae sanctitatis obsequontissimus servus t Frater Felix Maria episcopus Gaditanus ». 653 POSTULATIO DE AUGENDO CULTU SS. NOMINIS 1ESU 65¿ que repetunt, ct granum fidei o cordibus fidelium A congregatio praescripserat ultra novas non addendi evellero conantur. Luget Gallia, luget Italia Euro- concessiones novarum in missis praefationum. Adsit paquo luget, nam torrentes iniquitatis, corruptionis nobis efficax praesidium sancliaeimaoVirginiaMariae atquo blasphemiac conturbaverunt ecclesiam, totum- in sua purissima Conceptione immaculatae; ipsa pia quo mundum in gurgitibus suis iam iam absorbent. virgo et mater, totius ecclesiae hisco diebus ab Adhuc manus Domini extenta, adhuc gladius eius impiis labefactatae spes ot tutela firmissima; ipsa evaginatus non reponetur, nisi sanctissimum leso quae inter omnes protoparentis filios prima ineffa­ nomen mirifico fuerit clarificatum. Deus enim pro­ bile Icsu nomen ab angelo didicit, et voro factum posuit in disponsationo plenitudinis temporum om­ est in cor eius hoo sanctum nomen oleum effusum, nia instaurare iu lesu. Quapropter nuper adivimus quod totam mira dulcodino eius replevit animam, sanctissimum invictissimumque dominum Pium pa­ ipsa dulcissima ac gratissima mater novas huic pam nonum, qui inter omnes clarissimus citai sanctissimo nomini nunc rependat vices, ut quem­ praeco gloriarum sanctissimi Nominis, et ipse dé­ admodum in nomine lesu dogmatum omnium com­ monter nobis induisit, ut do nova hac praefatione pendio, sexdccim ab hinc annis a Pio Conceptionis cum sancta synodo ugamus. Pensate, venerabiles pontifice tam glorioso in dogmatica definitione im­ patres, quanti referat admirabile nomen novis prae­ maculatae suae conceptionis clarificata fuit, sic ipsa coniis novisquo laudibus celebrare. Impietatis fluc­ nunc praestet, ut praedictam admirabile nomon novo tus tumentes omnino conantur sacrilego ausu hoo honore cum nova hac in missis praefatione clariaugustissimum nomen delere. Quod indicitur ne­ B ficetur. Sic postea ad oves nostras reversuri novas farium bellum ecclesiae, dogmati, sacerdotio atque laudes eidem sanctissimo Nomini exaltantibus ani­ Petro,conatus impietatis eat, quae, arrepto gladio mis concinemus. Fiat. fiat. cupit, sublatis religionis exercitibus, ad ipsam delen­ f Raphael archiepiscopus Brundusinus, administra­ dam ruere. At illa supra fidem innixa, et cbaritate tor perpetuus Oatunensis. vivens, sanctissimo nomino Icsu honestatur in fronto. Oh saeculo nequam, quamdiu finis turpitudinis tuae? 56. Eia venerabiles patres, in nomine Icsu nos hio Po,tutatum pro ter celebrando In die eonimecongregati, ia sacris etiam liturgiis hoo sanctissi­ nioratlonls omnium defunctorum1. mum nomen invocemus; adprobetur haec nova prae­ Beatissime potor. fatio, ut ubiquo terrarum et a solis ortu usque ad occasum lesu dulcissimum ac suavissimum nomen Multiplices inter fructus, qui e totius catholici resonet, et nomen Icsu, quod omnia dogmata in se episcopatus coadunatione nascuntur, annumeranda totamquo catholicam fidem complectitur, erit inter ■ane est fraterna illa communicatio, qua singuli missarum solemnia solemnis totius evangeli! pro­ suarum ecclesiarum pias consuetudines sanctaque fessio. Idcirco novo lumine religio nostra radiabit, instituta caetcris nota faciunt, ut, secundum legum claritas enim huius sanctissimi nominis circum­ ecclesiasticarum nonnam ct prudentiao regulas, in fulgebit eam; impietas videbit et irascetur, denti- proprii gregis utilitatem salutares hos fontes unusbus suis fremet et tabescet, desiderium peccatorum C quisque derivaro possit. peribit, et in memoria aeterna erit Vaticana syno­ Huiusmodi est praxis illa, quam ecclesiao omnes dus decorata nomino lesu, donec oblatio munda in praesenti aut etiam in praeterita hispanicao et totum per terrarum orbem ad finem usquo saecu­ lusitanicae coronarum ditiono sitae, cum sanctae lorum fuerit oblata. Etiam, etiam sic. Veniat ergo sedis approbatione retinent, ut nempe, die comme­ in cor nostrum lesus, sic tandem vos alloquor cum morationis omnium defunctorum, singuli sacerdotes divo Bernardo, veniat in cor nostrum lesus, et indo sanctum sacrificium ter celebraro possint. Et re saliat in os, et occo ad exortum nominis lumen quidem vera, cum Spiritus sanctus pronuntiet nubilum omne diffugit, redit serenum. O lesu, spes sanctam et salubrem esse cogitatiu.;em pro de­ suspirantis ecclesiae, o nomen super omno nomen! functis orare, cumque minime dubium sit omnium Nostis, venerabiles patres, quod olim filii Cha- orationum longo efficacissimam esae divini sacri­ naan cogitantes cogitationes nequitiae dixerunt ad ficii oblationem, nomo negaro potest eupraincmorainvicem loquentoa contra Dominum: Faciamus ci­ tam prsxim fini, quem sibi ecclesia in instituenda vitatem et turrim, cuius culmon pertingat ad caelum, solemni defunctorum commemoratione proposuit, celebremus nomen nostrum, antequam dividamur in optime congruero, nec viventibus minus quam de­ gentes. Si licet flagitiosas locutiones in verba viteo functis utilem esse. Cttusao porro omnes, quao in Hispania et Lusi­ convertere, sinito mihi praefatis verbis vos alloqui; Faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen tania hanc praxim commendant, io caetcris orbis pertingat ad caolum. Sit nomen lesu civitas atque D catholici regionibus non minorem certo vim habent; turris nostra. Deus congregavit dos in hac urbo itnmo in multis regionibus hocco praesertim tem­ * urgere videntur. sancta ex omnibus etiam dissitis nationibus, ox pore, causae illae multo magi omni gonto et populo ct lingua, ct posuit fecitquo Cum enim, frigescente fido, decreverit sacerdotum nos Deo nostro regnum, ut evellamus, destruamus, numerus, purgantes animae in diris suis doloribus evertamus, aedificemus, plantemus et in sanctissimo divini sacrificii refrigerium multo minus experientur, lesu nomino omnia instauremus. Eia, venerabiles nisi lugendum hoo decrementum, missarum incre­ patres, celebremus, antequam dividamur io gentes mento compensetur. nostras, celebremus nomon nostrum. lesus enim Quapropter, pater beatissime, infrascripti epi­ est sanctum nomon nostrum, fundamentum, robur, scopi ad tuam beatitudinem supplices accedunt, ut virtus atquo splendor noster, nam ipso dedit se- aivo per seipsam omnibus orbis catholici episcopis metipsum pro nobis. Clarificemus ergo in missis facultatem concedere dignetur bane piam con-aecum nova hac praefatione hpc admirabile nomen. tudinem suis dioecesibus extendendi, aut, si tua Quumobrem una mecum, quaeso, o ecclesiao pa­ beatitudo id potius esso iudicat, decretum concilio stores, enixe ac unanimiter ad primum atque maxi­ proponat, quo salutaris hanc exceptio totius ca­ mum pastornm omnium sanctissimum dominum tholicae ecclesiao regula fiat. Pium suppliciter clamato orantes, ut dignetur ineffa­ Et Deus, etc. bile lesu nomen, quod est super omno nome n, a generica norma excipere, qua sibi sacra Rituum 1 Asservatur in Aetit sib auuxre 4M. 665 ’ C. ACTA CONGREGAT IONIS PRO POSTULATIS 656 A creatus et ad hanc dignitatem suscipiendam, quam­ vis maxime repugnans, per obedientiani coactus est. In munere episcopali eodem, quo antea, humili­ tatis et paupertatis spiritu constantissime perse­ veravit et pari cum zelo quam profectu muneris sui functiones plenus auctoritatis et gratino ita im­ plevit, ut tamen monachi propositum ac spiritum non desereret. Sed iam duobus post annis, quod invitus susceperat manas, praevia summi pontificis licentia instantissime expetita et tandem impetrata, anno 1262 dimisit ot nd statam religiosum re­ versus adhuc plurima tam scriptis quam gestis necnon frequenti verbi divini praedicatione in honorem Dei peregit. Ad concilium Lugdunense II vocatus doctrina sua praestanttaima inter patres concilii sidus erat splendidum ne varios errores f lacobus aop. Lugdunensis, confundebat. Postremos vitae annos ad Colonienscm f Stephanas Aoniilius cp. Elaensis. sui ordinis conventum reversus nonnisi sacris func­ t H. L. C. cp. Sarensis. f Augustinas, cp. Brioccnsis. B tionibus et solitudini vacans se^n ad mortem prae­ t loannes Petrus, cp. Cons tan tiens is. paravit, donec anno aetatis 87 completo anno t Josephus Armandus cp. Bcllovaccnri#, Novodu- salutis 1280 virtutum ac meritorum plenus ad Dominum migravit. Iam indo a morto sua beatus nonsis ct SylvaiicctcnFK. Alberlu· Magnus, qui multa perpetrabo miraculo f Francisais cp. Divioncn»is. f Leo ep. Rupcllonsis et Santonensis. traditur, in veneratione fuit fidelium, ct quamvis f Frcdoricus ep. Augustodunensis, Cabilloncnsis et nunquam hucn>qao ipsius nomen sanctorum cata­ logo solemniter sit adseriptum, attamen cum licentia Matisconensie. sacrae sedis upostolicae fotum ipsius quotannis dio t Eugenios J. C. J. Desllèehcs ep. Sinitensia. XVI novembri. * in archidioecesi Coloniensi necnon t Philippus ep. Forosempronieneis. in dioecesi Itatisbonensi, singulari modo autem ct solemniori in ecclesia Coloniae parochiali ad 8. An­ t Laurentius cp. Salutiarum. drea m, ad quam, fratrum Praedicatorum conventu f Eugenias cp. Alba-Pompeiensis. Colonienei suppresso, beati Alberti corpus trans­ t Ludovicus Elloy cp. Tipmitanus. t loannes Maria ep. Doliebensis. latum in tumba pulcherrima super altari ipsi de­ dicato asservatur, magno cum fidelium concursu t Felix ep. Aurclianeniis. celebratur. Praeterea ordini1 fr. Praedicatorum concessa est facultas in suis ecclesiis celebrandi f loannes Franciscus aep. Remensis. C festum b. Alberti in missa et officio. Quantus t Victor Félix, aep. Senonensis. fuerit beatus Albertus tum doctrina sua mirum in t Augustinus, cp. Nivemeusia. modum universali atque originali, tum existimatione f Philippas losepbus Viard Wcllingtonensis. atque auctoritate, quu ubique fero terrarum frucrctur, haud minus cognomen Magni, quo ipsius me­ 57. moria per universum orbem honorificatur, quam Lihcllns supplex, quo epìscopi Germaniae petunt, opera ip«ius manu conscripta plurima et celeberrima, ut fexluui b. Alberti Maguí tanquam docturis quae v«duminibu« 21 in folio adhuc extant atque ecclesiae In officio ct missa celebretur1. doctriuac beati Alberti necnon ingenii ipsius prae­ Beatissimo puter! clari documenta praebent luculentissima atque pe­ Inter cos, qui medii aevi tempore in Germania rennia, satia superque probant. Hinc est, quod tum scientia ct ingenio, tam fide orthodoxa ct vitae episcopi infrucripti in concilio Vaticano congre­ sanctitate ante omnes eminuerunt, maximo con­ gati considerantes, nationem Germanorum camque spicuas est beatus Alborius Magnus, qui nationo fero solam nullum hucusque inter sanctos suos Suevas anno 1193 in loco Lauingen dioecescos patrios habere doctorem ecclesiae, vehementer desi­ Augustanae in Buvaria natus, iam invenis dio ac derant, ut beatus Albertus Magnus, qui tali honore nocto orationi ot litcrarum studiis incumbebat ct omnino dignus esse videtur, inter ecclesiae doctorea brevi tempore mirum in modum per intercessionem assumatur. atque ad sanctitatis tuae pedes pro­ b. Mariae Virginis, quam maxima devotione colebat. D voluti humillimo petunt, ut ipsius feetum tamquam adeo profectae traditur, ut in omnibus fero scien­ doctoris ecclesiae in officio et missa celebrari per­ tiarum disciplinis, praecipuo autem in philosophia mittere non dedignotur, qui summae venerationis ct theologia emi doctissimus et totam Germaniam sciiribua persistunt necnon Galliam doctrinae suae splendore illustraret. Romite in foto b. M. V. nux. 1870. Permultis impedimentis feliciter superatis, ordinem Sanctitatis tuae humillimi etobcdientifsimi famuli fratrum Praedicatorum ingressus est atque deindo Paulus necnon episcopi AVürzburg, Eichstattum Coloniae Agrippinae, tum Parisiis in ordinis tensis. Paderborn. Itatisbon., Moguntinus, sui monasteriis scholas habuit publicas tam theo­ urchiop. Sulisb. etc. logicas quam philosophicas, ct S. Thomsm Aqui­ natem (cf. Dante, Dio. commed. Paradiso X, 97-100) f/uic petitioni hoc pacto respondit cardinalis Patrizi: discipulum habuit ne erudivit, ciusquo futuram doc­ Colonien, trinam eximiam prophetico spiritu praedixit. A Perillustris et reverendissime domine uti frater. summo pontifice Alexandro IX beatus Albertus iam Cum amplitudo tua proprio ac plurium archiepisenex 67 annorum ecclesiae Itatisbonensis episcopus scoporum ot episcoporum Germaniae nomino sup­ plices proces porrexisset sanctissimo domino nostro • Haut IIWUwH. «pí Ib liValtrîo «malti Vaticani haad ràparitar, ·ΑΙ roruiti lunasatohat «abminlslravit tir el. 1’ Pio papae IX, in quibus ipse humillime exorabatur f I. It Dordillon op, Cambyiopoiitanus rie. apost. Marchionum insularum. f Ludovicus Maigret cp. Arnthicnris vie. apost. in­ sularum Sandwich. t St. Charbonneau cp. Iassensis vie. apost. Mayssurii. t Bernardas ep. Myriophytensis vie. apost. laponiae. f Petrus Dufal cp. Dclcouensis vie. apost Bengalao oriental». f losephua Hyacinthus Sohicr ep. Gadarensis ot vie. apost Cocincinao septentrionalis. f P. J. M. J. Pichón évêque d’IIélônopolis, vicaire apostolique du Sutehuen méridional, Chine. t Eduardus cp. Canathensis, vie. apost Tchcli austro-orientalis. *tV» . rirai IM centralo rj rhinali» artbkyw&fi Colonknri·, caí prtlico gratia· grain * ac bVen * refero. i citici in ajiocmpho qued uettu taoi 657 POSTULATUM UT B. ALBERTUS MAGNUS DOCTOR DECLARETUR 658 ut inter ccclcviae doctoree recensere vellet beatum a festum sacratissimi Cordis lesu, particularibus ec­ Albcrtum Magnum qui totam Germaniam necnon clesiis iam concessum, ad universam ecclesiam ex­ Galliam doctrinae muso splendore illustravit, sanc­ tendisti. Nec minimum hoc decus erit tui pontifi­ tissimus idem dominus subscripto sacrorum Rituum catus, tot aliis praeclare gestis insigniti, quod * congregationi secretario manifestavit mentem suam nempe caritas Christi, sub Cordis eius symbolo, in esso ut R. P. D. Petrus Minetti sanctae fidei pro­ toto catholico orbo, ct melius cognita et solemniorimotor sententiam ruam aperiret in scriptis super bus honoribus celebrata fuerit; quumquo ad illas precibus ipsis. Cum autem idem promotor votum omnes gentes, quae in tenebris hucusque sedebant, suum confecisset, illudquo sanctitati suao fideliter innumeros apostolos miseris, qui evangeli *! lucem ip­ retulisset praedictus accretarius, ipsa mandavit ut sis ostendant, in omnibus christiania nationibus aliam amplitudini tuno significaretur quod unum ex esson» excitaveris apostolorum turmam, eorum nempe qui tialibua requisitis deost ad hoc ut boatus Albortus suas preces coniungcntcs cum precibus Cordis lean, Mngnus possit inter ecclesiae doctores recenseri, semper viventis ad interpellandum pro nobis, ani­ nempe insignis sanctitas, eo sensu intellecta ut marum saluti efficacissimo hoc modio cooperan ipsius nomon inscriptum caso deberet in martyro- conantur. logio Romano. Cum voro requisitum hoc non ad­ Attamen multum abest, quominus ex fonte hoc sit in casu, inutile modo oasot ad examen ulterius in medio novae Jerusalem patente omnia bona prorequisiti, nempe eminentis doctrinae procedere. manavcriot, quao ex divina eius virtute ct ox sancTunc igitur id fieri potorit postquam ad eiusdem B torum promissi * exspectaro fas erat. Licet in fideles beati formalem canonizationem deventum fuerit. magis ac magi * effundatur spiritus gratiae et precum, Si autem hoc ab apostolica sedo obtinere cupiat multi sunt adhuc, sive inter heterodoxos, sive etiam amplitudo tua, necease est ut causau ipsius reaa- inter ipsos catholicos, qui in Cor eius quem con­ sumptio petatur, qua obtenta ad discussionem vir­ fixerunt aspicere renuunt, et ideo suavissima eius tutum eiusdem beati deveniri debet; nc tandem curitato attrahi non possunt Quod ut celerius fiat, probatis miraculis ad formalem ipsius canonizatio- beatissime pater, utquo ingravescentes humanae nem procedi poterit. societatis morbi supremo hoc remedio a divina Haec iuxta sanctitatis suao mentem erant a me bonitate ipsis parato, citius curari possint, infraamplitudini tuao manifestanda; ac interim diu­ scripti praelati, sacerdotes et pii fideles ad pedes tuae beatitudini * provoluti, eam obsecrant, ut festum turnam ex animo felicitatem ndprecor Amplitudinis tuae sacratissimi Cordis lesu ad supremum ecclesiasti­ Romae dio 2 eoptembris 1870 cae liturgiao ritum evehere dignetur, ipsoquo huius festi dio omnibus Vaticani concilii patribus circum­ Uti frater addictissimus Episcopus Portuen. ot S. Rufinao C. card. Patrizi data, totam huic amantissimo Cordi ecclesiam solemniter consecret. s. R. c. pracf. Si huic nostro voto benigne obsecundet tua G. Bartolini s. R. c. secretarios. beatitudo, firmissime speramus, sanctissime pater, l’erillustri et reverendissimo domino uti fratri C fore, ut benedictiones Cordis lesu et in hanc sanctam archiepiscopo Coloniensi synodum ct in totam ecclesiam abundanter pro­ 58. fluant. Omnes scilicet qui Christum diligunt, dum Votum a plcrisquo omnibus patribus Nucrosancti ad eius Cor propius accedent, quod ecclesiae uni­ concilii oeciinioiiici Vaticani et innumera sacer­ tatis vivum centrum est, omnibus divisionum causia dotum et fidelium multitudine summo pontifici abiecti·, nihil amplius in votis habuerunt, nisi quod fine oblatum, ut novis lionoribus sacratissimo ipse ardentissime cupit, noinpe ut omnes in ipso Cordi lesu exhibitis ecclesia cfficaciorcm cius unum sint, sicut ipse cum Patre unum est; dumtutelam consequatur1. que in christianorum pectoribus ardentius accen­ detur divinus ille ijptis, quem ex Cordis sui pene­ Bcatipsimo putor. Inter gravisbimos dolore?, quibus in hoc dis- tralibus in terram mittere venit, in eo ipsos, qui in cesaionÌM novo ecclesia Christi opprimitur, anulatis­ umbra mortis ambulant, salutaris eius calor diffun­ simus Salvator, qui suao sponsao num quam obli­ detur, eoeque nova vita donabit. Et Deus, etc. viscitur, in revelatione divitiarum Cordis sui non C. card. Patrizi, episcopus Portuensis et S. Rufinae. mediocre ipsi solatium providit. Phil. card. Dc Angelis, arcbicpiscopu» Firmanus. Quod nempe sanctae Gertrudi olim promiserat, C. card. Corsi, archiepiscopus Pisanus. id nostris diebus implevit: cum humaua societas, X. card. Ruño Sforza, archiep. Neapolitanus. * supernatural! vitae fontem deserens, mortifero in­ differentiae frigoro correpta nc propemodum de-D Ford. card. Donnei, archiep. Burdigal. Al. card. Barnabo. crepita videbatur, is qui sanabiles fecit nationes or­ Ant. card. Do Luca. bis terrarum, hunc cis fontem vitae, hanc divini A. card. Bizzarri. caloris fornacem, suum nempe Cor sanctissimum L. card. De La Lastra, archiep. Hispalensis. clarius patefecit ot plenius aperuit Undo factum Joseph Audu, patriarcha Babiloniae Chaldaeorum. est ut, quo longius impii a Deo recedunt ot quo Marianus Ricciardi, archiep. Reginensi . * insolentius contra cius legem rebellant oo vehe­ Franciscus, archiep. Barcnsis. mentius fideles so moveri sentiant ad interiora Walter Steins, S.I., archiep. Bostrensta, vie. apost. Christi scrutanda, intimamquo cum cius cordo so­ Calcuttensis. cietatem ineundam. Emmanuel Asmar, archiep. Za ko et Nouhab. Manifestum hunc divini Spiritus impulsum non loannes Tam rex. archiep. Kerkuk. parum ndiuvisti, beatissimo pater, cum heroicam Paul. Hindi, archiep. Gezir. illam virginem, cui Christus Dominus Cordis sui Ludovicus Eduard us, episcopus Pictavicnsis. arcana et consilia revelaverat, caelitum honoribus Ludovicus, episcopus Ruthcucnsìs. decorasti; quumquo haec consilia demum exequens, Fridcricus, episcopus Augustoduneniis, Cabillo1 Hoc postulatam, quod in Utalariu concilii Vaticani son ncnsis, ct Matisconensia. repentur, evacripsimus ex opere N. Nillea. De rntionióu» /este­ Renatus, episcopus Corisopitensis ct Leeaensis. ra vt meraturimi Cordis lesu ei ptrusimi Cordi» Afariae. Anton. Carolus, cpisc. Engolienionsi . * Oraipoflte, 1886, t. I. p. 189-191. CONCIU OKMKIUU TOMU8 IdII. 659 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 660 A extant in divinis officiis testimonia: nec nos fugit Ignatius, episcop. Ratisbonensis. festum cathedrae S. Petri quod a remotissima an­ Petrus, opiacop. Anieieosi·. tiquitate celebrarunt ecclesiae cunctae, orientales loannes, episc. Lingoncnais. C. M. Dépommier, cpise. Chrysopolit., vie. apost. scilicet et occidentales, pro obiecto babero me­ moriam ac eultum supremae illius potestatis, quae Coimbatour. I. B. Miége, S. I., episcop. Me *sen, vie, apost. Romano pontifici in persona b. Petri a Domino nostro lean Christo tradita oat, ut verus Christi Kansas. A Canos, S. L, episc. Tamasiensis, vie. apost. vicarius, totiusque ecclesiao caput, et omnium Christi­ anorum pater et doctor existons, ecclesiam uni­ Madurensia. Leo Mcunn,S. L, episc. Ascalon., vie. apost. Bom- versalem singulasquo ecclesias pascat, regat atque gubernet Imo, non mediocrem episcopi Galli per­ bayensis. Eduardos Dubar, S, I., episc. Canatb., vie. apost. cipiunt laetitiam, ex eo quod suis in ecclesiis festum illud sciant, ab initio cum pompa et solcmnitato Tchelí merid. orient. Adrianos Languillat. S. !.. episo. Sergio polit anus, nusquam vel exaequata, fuisse celebratum. Testis est enim Mabillonius, tren illas dominicas qutio vie. apost. Nankin. loachim Lluch, episc. SalmanticensÌB, adra. ap. Septuagesimae, Sexagesimae et Quinquagesimae nomen obtinent, aliter omnino in veteri Gallicana liturgia Cnitatonsis. Constantinus Bonct, episc. Geron. fuisse appellatas, «uninque designationem duxixso Salvator Angelus Maria, episc. Galtelliccn. et B a festo cathedrae S. Petri. Quapropter in kalcndario ponebantur eodem ordino ac festa cardinalia, Norcn. vocabanturquo Dominica 1Λ, 2 * ct 5 * post cathedram loannes, episc. Tudertinus. Antonius Mario, cpise. Fabrianensis etMatilie< *Diis. S. Petri. Igitur non novus est amor quem hodie Elias Ant, cpise. Accular.. Galli erga Romanum pontificem exhibere satagunt. GasparMermillod,cpise. Hebron.,adm. Gebcneuris. At quia, refrigescente charitatu lauguentiquo los. Annandus, episc. Bcllovacensis Nov. et Sylvan. fide multorum, huiusco festivitati * significationem E. L, episc. Kingatonicnsii. nondum ea qua par est intclligentia fideles asse­ Felix, episc. Lemoricensis. quuntur. optandum existimamus, et revera sum­ Franc. Leopoldos, episc. Eystctt. mopere exoptamus, istud officium cas suscepturum Fr. Fidelis, cpise. Kosalieneu, V. A. Tonetenais. modificationes, quae ringoiare Petri privilegium Fr. Paulus Tosi, cpise. Rhodiopolitanus, vie. apost. quibuslibet, etiam rudioribus, plane patefaciant. Patnae. Ncquo rem operosam errdimus. Igitur: Fr. M. A. Jacopi, episc. Pen tac., vic. apost. Agree1. 1· Nobis valde placeret, si mutato ritu quem adhuc obtinet festam cathedrae S. Petri, die 59. 18 i anu ari i. celebritas ad ritum altiorein arbitrio Postulatum archiepiscopi Tolosani tie fe^to sanctitatis suae determinandum eveheretur. cathedrae S. Petri ad ¡dilorem 2· Placeret etiam si tribus lectionibus secundi ritum evehendo3. C nocturni io duas redactis, tertia addatur specialis, Promulgata infallibili rati» pontificiae dogmatica quae historicam expreasamquu mentionem faceret definitione, episcoporum catholicorum profecto mu- definitionis dogmaticae in concilio Vaticano editae. nos est et officium veritatem hanc adeo salutarem Exempla huiusmodi additionis adsunt in officiis nitido exponere valideque inculcare. Talem vero immaculatae Conceptionis b. M. V., es. Cordis lesu, obligationem prompti ac laeti suscipimus, eu magis ss. Rosarii, ctc. quod lugentes intuemur quanam caligine, magno Per haec porro videtur satis provisum tum cleri animarum detrimento, benedictum infallibi li tatis devotioni, tum fidelium eruditioni. Confidimus dogma tribus abhinc sacculis a lansenianis protes- Dullum fore parochum qui, recurrente quotannis tantiehquo sectatoribus involatum fuit. Undo sacro­ festo cathedrae S. Petri, non inde sumat occasionem sancti Vaticani concilii patribus toto corde ad­ populos edocendi cxcitandiquo ad infallibilitatis haerentes. censemus pariter ac dicimus, necessarium pontificiae fidem cxplicitam. omnino tese, praerogativam, quam unigenitus Dei Caetcroquln, si nostra postulatio benigno exci­ Filius cum summo pastorali officio coniungere dig­ piatur a sede apostolica, illud optimum prodibit, natus est, solem ni 1er asserere; nec non una voce nempe quod fideles ingc» gratiarum actiones Deo docemus : Hoc igitur veritatis et fidei non deficientis reddent pro infallibilitatis charismate, a quo totam charisma Petro ciusque in hac cathedra successoribus securitatem fidei pandere clarius intelligent, quodque divinitus collatum est, ut excelso suo munere in um- tanto impetu labefactare conantur haeretici. Ve­ ntum salutem fungerentur; — ut universus Christi D rissinia sunt enim verba quae de primatu Romani grex per eos ab erroris venenosa esca aversus, cae- pontificii habebat magnus ille cardinalis Bellarlestis doctrinae pabulo nutriretur; — ut sublata schis- minus, sanctitate non minus ac doctrina mirabilis: malie occasione, ecclesia tota una conservaretur atque De qua re agitur, cum de Domani pontificis suo fundamento innixa, firma adversus inferi portas primatu agitur? Brevissime dicam: De summa rei consideret. christianae. Id enim quaeritur, debe at ne ecclesia Quoniam voro inter caetera quibus fidelium diutius consistere, an vero dissolvi et concidere. mente» excitantur modia, nullum efficacius occurrit Tolosae, in festo e. Gregorii VII. 25 * maii 1871. ae liturgiearum formularum usua, et sacrorum fe­ f Florianua arcbiepiscopus. storum celebratio, nobis opportunum visum fuit, ei t C. A, aep. Bituriennsis. (L. f S.) Mochliniao, 12 * iunii 1871. Votis aep. Tolosani, tantae definitionis memoria in solemni officio pe­ culiari ac pronus explicita mentione recoleretur. aliorunique epp. tota mente ct toto cordo accodo. Infallibilitatu utiquo nec pauca neo subobscura — f Victor Augustus aep. Mcchlinicnsis. Iluicco postulato libentissime a -cntior. * — Ca» «Irynnapta» *n»t ex Ihd/dm «mrile, moraci, 1* iulii 1871. f R. F. aep. Camcraconsis. rupp’-1 tient frUirc an J/r«w»^rr du Cireur de Jtsue, Ego infrascrip tus, nuperior generalis congrega­ η· 9·. B pâti IRTO, ju toi. tionis Sancti Spiritus ct Immaculati Cordis Mariae, ’ «* ιχ·μμΓι [xHtulxlnw abwtaln concilio inerii libcntiarimo auiiao, nomine tum meo, tum societatis jMmttS’r lllfH In nUr>M ¿Qrcvptes wnt ipso aedificavit ecclesiam suam. — Smyruis in festo ex originabbus ia Archiva aaens HitoM asAssumptionis beatao virginis Mariae 1871. t Vle- Mrvaú *. 663 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 664 II. ACTA CONGREGATIONIS SPECIALIS DEPUTATAE A SANCTISSIMO DOMINO NOSTRO PIO IX AD RECIPIENDAS ET EXPENDENDAS EPISCOPORUM PROPOSITIONES IN CONCILIO VATICANO·. 1. A imposto dal santo Padre ollo discussioni della Nomina eminentissimorum ac re verendissimo rum congregazione, dell' ordino col qualo si terrebbe Ια cardinalium et reve rend Issi ino ru ni patrum cx discussione degli affari, dello licenze accordato dal quibus constat peculiaris congregatio n sanc­ santo Psdro di servirsi di qualche teologo o ca­ * esame di qualche proposiziono più tissimo domino nostro Pio papa IX deputata nonista nell gravo, dell * autorizzazione dal medesimo concessa pro recipiendis ct expendendis patrum di manifestare, oro aia opportuno, lo risoluzioni propositionibus. dello congregazioni Romane, ed in fino del modo Eminentissimi ac reverendissimi cardinales: col quale il segretario farebbe relaziono al santo * Constantinn cardinalis Patrizi. Padre delle risoluzioni della congregazione e maniCamillus eardinnlii Di Pietro. festorobbe quindi ni cardinali presidi lo delibera­ Philippus cardinalis De Angelis. zioni definitive di ana santità. Coaimus cardinalis Coni. Interrogati quindi il venerabile consesso, so niuna osaervaiiono uvea a faro sullo cose dotto XÍBtae cardinalis Riari o Sforza. loseph Othmarua cardinalis Rauachcr. B dall * eminentissimo seniore, tutti per ordine rispo­ Henricus M. O. cardinalis de Bonnechose. sero Placet. Solo Verninentissimo Di Pietro osservò, Paulos cardinalis Cullen. ebo essendo la congregazione di sua natura odiosa Laurentius cardinalis Barili, ni vescovi, come quella che restringe il loro diritto loanncs Ignatius cardinalis Moreno. di petizione, molto più lo sarà, se non si farà loro Raphael cardinalis Monaco La Valletta. conoscere almeno il risultato dell' esumo delle pro­ Jacobus cardinalis Antonelli. posizioni da essi presentato. Al che l'emincntissimo acn i oro rispose, che il segreto cadeva sulla lieverrudissimi patre : * discussione, e che il risultato sia favorevole, sia Gregorius Jussef patriarcha Antiochenus Mel- contrario della medesima, vorrebbe comunicato ai chita rum. cardinali presidi, i quali ne darebbero poi notizia losephue Valerga patriarcha Hierosolymitanus, ai rcapetti vi vescovi proponenti, nella forma cho losephus Hippolytus Guibert archiepiscopus Tu- credcasero opportuna. roncnrie. Terminato questo incidente, l’cminentissimo se­ Alexander Riccardi de Netro archiepiscopus niore con altro discordo latino, che qui si unisce1, invitò i congregati a cominciare la discussione sui uTaurinensis. Marianus Barrio y Fernandez archiepiscopus postulati francesi, che erano stati precedentemente Valcntìncnsis. C distribuiti dal segretario, o cho eontenevansi in un Raphael Valentinus Valdivieso archiepiscopus opuscolo intitolato3: Postulata a pluribus Galliarum S. lacobi do Chilo. episcopis sanctissimo domino nostro Pio papae JX, et loannes Martinas Spalding archiepiscopus Bal ti- sacrosancto concilio Vaticano, reverenter proposita. morensis. Su di chê Γ eminentissimo seniore propose di Franciscus Xavcrius Apuzxo archiepiscopus Sur­ nominare una commissione composta di un cardi­ rentinus. nale presidente ed altri quattro prelati, oltre il Alexander Franchi archiepiscopus Thessaloni­ segretario, la qualo e’ in cari casso di dividero li dotti cen ris. postulati in quattro classi; cioè. 1· quelli cho non Petrus Giannelli archiepiscopus Sardianus. hanno i requisiti voluti dal breve Inter multiplices; Henricus Eduardus Manning archiepiscopus Wcst- 2· quelli che contengono negli schemi o già pro­ monastcricnris. posti, o da proporsi dai presidi al concilio: «ù di Victor Augustus L Dechamps archiepiscopus che annunziò che sarebbero comunicati alla congreMechliniensis. gaziono i sommai] di tutti i detti schemi; 3° quelli Conrados Martin episcopus Paderbornensis. che non sono di competenza del concilio, corno per Petrus HietOmias M. Ceiosia episcopus Pactensis. esempio Γ esercizio del primato dol Romano ponte­ fice. le istituzioni speciali della aedo apostolica ed 2. D altre simili; 4· infine quelli che possono proporsi Scadono del 23 gcnnajo INTO. con vantaggio della chiesa universale all * ‘name del Rapporto della prima sessione della congrega­ concilio. zione speciale deputata dal santo Padre per rac­ Messa a discussione quella proposta dell' eminoncogliere ed esaminare le proposizioni dei vescovi, • tissimo seniore, fu unanimemente approvata. Solo tenute al Vaticano la mattina dei 23 gcnnajo 1870. Γ eminentissimo Monaco propozo la questiona: nSe Tutti o singoli i cardinali e prelati nominati la congregazione dovesse occuparsi di modificaro dal santo Pudro per formar parte della congrega­ lo proposizioni presentato dai vescovi": al cbè ris­ zione speciale destinala a raccogliere ed esami­ poso Γ eminentissimo seniore cho Γ incarico della nare lo proposizioni dei vescovi intervennero a congregazione era solamento di esaminare lo propo­ questo prima sessione che si tenne al primo piano sizioni prout iacent, o di rimetterlo cosi alla deli­ del palazzo pontificio la mattina dol 23 gcnnajo berazione del santo Padre: spettare poi ai presidi 1870 allo ore 9. Dette lo consueto preci, Vemì- di darò al|o medesimo la forma che loro meglio nsniisiimo cardinal Patrizi, il più anziano fra gli piacesse. Procedutosi quindi a nominare la commissione eminentissimi cardinali, pronunziò un discorso Ia­ lino, cho va qui unito1, noi qualo parlò del segreto » Infra exhibetur post hoc verbale. » Datoli r ad eakean verbalium hnin * coagrwna. ’ Supra a. 1 col. 831-53. • Et eMiee mamwcripto rii tifato: Verbali detta ««fremanone epeciale pei postulati; In quo tuaen multa desnot, et alili naisqae sex vwlzmiaiba* petewla hand line taedio ae labore. 665 CONGRESSUS DIEI 23 IANÜARH 1870 per BufTragj segreti, si aprirono le schede, e lettele A ad alta voce, risultarono eletti a maggioranza rela­ tiva di voti: Eminentissimo Monaco presidente, monsignor Valorga patriarca Gerosolimitano, mon­ signor Guibert arcivescovo di Tour·, monsignor Barrio arcivescovo di Valenza, monsignorDcchamps arcivescovo di Malinca, monsignor Franchi arcives­ covo di Tcssalonica segretario. Siccorno poi erano stato distribuito a tutti i padri dolia congregazionu duo altre posizioni stam­ pato, Γ una relativa ai postulati presentati da al­ cuni vescovi Alemanni1, o l’altra contenente le domande dei vescovi Napoletani1, così Γ eminen­ tissimo seniore propose, cho si nominassero duo altro commissioni per Γ esumo dell' una o dell’altra posiziono, ed essendo stata approvata la proposta nd unanimità, si raccolsero lo schodo, o lettelo ad alta voce, risultarono eletti per la prima, cioè poi : postulati germanici: Eminentissimo Cullen presi­ dente, monsignor Spalding arcivescovo di Balti­ mora. monsignor Giannolli arcivescovo di Sardio, monsignor Manning arcivescovo di Westminster, monsignor Martin vescovo di Paderborna. Infido per la terza commissione fu ciotto presi­ denta Γ eminentissimo Rauscher, o si dichiarò cho gli altri cinque prelati che rimanevano ne formereb­ bero parte, cioè: Monsignor Yuesef patriarca d’ An­ tiochia, monsignor Apuzzo arcivescovo di Sorrento, monsignor Valdivieso arcivescovo di Santiago, mon­ signor Riccardi arcivescovo di Torino, monsignor Cclcei?. vescovo di Patti. Dopo ciò si sciolse Γ adunanza, c fu intimata la prossima sessione per la soguento domenica 30 gennajo allo ore 9 Va antemeridiane123. 24 gennojo 1870. La santità di nostro signore, udito il presento rapporto, si degnò approvare lo risoluzioni prese dalla sagra congregazione. Alessandro arcivescovo di Tessalonica. ABLEGATUM A. Oratio Constantini cardinalis Patrizi. Eminentissimi cardinales, reverendissimi praesules. Antequam sessiones nostrao huius peculiaris congregidioni^ a summo pontifice ad recipiendas et expendendas patrum concilii Vaticani propositiones constitutae, Deo bene adiuvante, auspicemur; sinito quaeso, eminentissimi cardinales,reverendissimipraosulos, ut ego qui in meo ordino senior sum, nonnulla vobis brevissima oratione communicem quao meo quidem iudicio ad rectum ipsius congregationis or­ dinem, agendiquo rationem conferre posse videntur. Ipsa enim demandati muneris gravitas et rerum pertractandarum natura nos luculenter cdocot. co melius nostro officio nos esso perfuncturos, ac fidu­ ciae a summo pontifico in nobis positao satius res­ ponsuros. quo perfectiori ordine ct consilio argu­ menta nobis exhibita simus expensuri. Et primo neminem vestrum latet, eminentissimi patres, reverendissimi praesules, nihil ad prosperum cuiusque negotii exitum melius conducere quam secreti legem ciusquo in rebus pertractandis plenissi­ mam observantiam. Quod quidem si semper utile in perpendendis gravioris momenti negotiis dicen­ dum est; in nostris consiliis ao discussionibus neces­ sarium omnino censori debet; cum do propositioni1 Supra n· 9, col. 359-78. 2 .qnpra n® 8, eoi. 378-456. ’ Acta sessioni* die 30 iaznarii habitae mihi eb&rt&< evol­ venti non occnrremnt. Qnae vero zeta suat ia senione diei 9 februarii, iam habentur snpr*. L ÎJ, coi 687-96» ubi de infallibilitalu quaestione eoatilio proponenda. 666 bus privatim exhibendis nobis disserendum sit, atque insuper non patrum, sed uniue Romani pontificis iudicio, quemadmodum in apostolicis litteris Multí­ plices inter aperto innuitur, nostrum consilium de admissione vel exclusione carum dem propositionum sublidendum eit. Propterea sanctissimi domini nostri mens est, ut quoad nostras discussiones et con silia idem prorsus servetur secretum quod in plerisquo apostolicae sedis congregationibus ct praeser­ tim in Supremo,ut vocant, sacrae Inquisitionis asser­ vari solitum fuit, ita ut nemini nostrum fas sit, quae in nostris sessionibu· sive faventes sive ad­ versae proferuntur sententiae, eas ulli, etiam ex concilii patribus, directa vel indirecta ratione pate­ facere: atque hunc in finem praedictum secretum a suprema Romani pontificis auctoritate nostrae huic peculiari congregationi impositum fuisse ipsa sanctitas sua nobis iussit significandum. Iam vero quod ad rerum pertractandarum or­ dinem ct formam attinet, singulao propositiones quae α patribus concilii ad examen afferentur, nobis communicabuntur per reverendissimum archicpiscopum Thessalonicensem, alterum ox praesulibus nostrae congregationis, cui insuper sanctitas sua. per litteras eminentissimi domini cardinalis Antonelli a secretis Status, ipsius congregationis secretarii munus benigno demandavit. Discussio autem in singulis negotiis instaurari poterit inter nos, si ita vobis videbitur, sequenti ordine: scilicet ut is inter praesules primus alloquatur qui postremo loco assi­ deat, et deinceps gradatim ascendendo caclcri omnes praesules ct cardinales ipsomet servato sedendi ordino, sententiam suam exponant. Licet autem nd formam praedictarum litterarum apostolicarum Multiplices inter munus tantummodo ad nos incumbat propositiones, prout a patribus ! traduntur, examinandi nostrumque circa earum ad­ missionem vel exclusionem consilium simpliciter emittendi: attamen cum fieri possit, ut propositio aliqua exhibeatur, quae pro argumenti gravitate vel novitate, digna censeatur quae peculiari studio ntque examini committatur nntcqunni nostrum de ea iudicium scutcntiamquc proferamus; hinc sanc­ titas sua plenam nobis veniam fecit alicui ex theo logis vel canonum peritis qui operam suam in com­ missionibus ad negotia concilii praeparanda sedulo impenderunt, propositiones, do quibus sermo eat, committendi, ut, ipsorum audito suffragio, maturiori examine a nobis discuti perpendiquo possint. Denique absoluto a nobis singularum propo­ sitionum examine, nostroque prolato iudicio. rationes ab unoquoquo nostrum pro earumdem admissione vel exclusione allatae summatim ab archiepiscopo secretario ad summum pontificem deferrentur, ut sanctitas tua, matura deliberatione, prout legitur in apostolicis litteris saepius allati», do iis statuat utrum ad synodalcm deliberationem deferri de­ beant. Quod ubi α sanctissimo domino fuerit sta­ tutum, ipsemet accretarius curabit ut propositiones enodem nd synodalcm deliberationem deferendae una cum rationum in nodra congregatione expen­ sarum compendio cminrntisrimw praesidibu * con­ gregationum generalium communicentur, quorum erit eas in schematum formam traducere ct gene­ rali patrum congregationi subiiccro. Praeterea sanctitas sua benigne induisit ut si in discussione propositarum quaestionum aliqnid occurrerit ox quo opportunum renaretur manifr tar© * cx quae in rliis sanctae sedis congrcgationihu * etiam Sancti Officii sub secreti lege pertractata fuerint, ea liceat nobis pandere semper tamen sub eadem secreti legr. liare sunt quae do nostrae rongrrgatioiris or- 667 C. ACTA CONGREGATIONIS PKO POSTULATIS 668 susseguente lunedi 28 febbraio allo scopo di esa­ minare il rapporto della suddetta commissiono, si venne alla discussione dei 56 punti del mentovato postulato francese, la qunl discussione fù basata * sull indicato rapporto dei Padri componenti la com­ missione incaricata del suo speciale osarne. Risolta dal rapporto medesimo ebo i postulati ALLEGATUS! B. francesi potevano esecro divisi in tro diverso cate­ Alierà eiusdem oralia. gorie. La prima tratta delle materio che la com­ Nunc vero de postulatis agendum est, quao a missione fù d'avviso di rigettare, per Ια ragione nonnullis Galbarum episcopia exhibita sunt, ac che le medesimo, o non hanno nessun valore nobis nuper transmisse Qua super ro conside­ prattico, o perche sono di speciale competenza della randum nobis est, utrum expediat singulas libelli santa sede, o in fine perchè dai schemi i quali propositiones hodierna die examini subiiccre, quod saranno sottorneai alle discussioni del concilio le longum ac perdifficile esset opus, vel potius, ai ita stesse materie orano state preoccupate. Questi vobis videbitur, specialem commusionem unius postulati sono distinti coi numeri 1. 4, 7, 9, 10, cardinalis ac trium vel quatuor episcoporum por 11, 12. 14, 15. 16. 17, ¡8, 19, 20, 21, 22, 23, 24. suffragia secreta nominaro: quao omnes et singólas 25, 26, 27, 28. 29, 30. 31. 32, 33, 34, 35. 36, 37, expendens propositione * ea-sqao volati in partes B 38, 39, 43, 44, 46, 47. 48, 49, 61, 52, 53, 54 e 55. La seconda categoria comprendo lo materie le secernens, varias eurnmdem series nostrae congregatioai subiiciat: nempo 1* carum quae requisita quali quatduuque apparirli gano strettamente alle a litteris apostolicis Multiplices inter enumerata prerogative del sommo pontefice possono però minime praescierant ; 2* carum quae in schemati­ essergli sottomesse in forma di umile dimande, u bus vel iam concilio propositis vel in posterum si trova distinta coi numeri 8, 20. 40. 42, 43, 50. proponendis contineantur: quem in finem congre­ La terza categoria dei suddetti postulati tratta gationi nostrae tradetur elenchus sto summarium di argomenti eui quali il concilio può pronunciarsi, omnium schematum concilii examini subjiciendorum ; per cui i postulati che la compongono distinti coi 3* earum quao concilii generalis auctoritati minime numeri 2, 3. 5, 6, 9, 13, 14, 15 e 56. furono dalla *ub«unt neque proinde in dieeuxsionem adduci ullo commissione ammessi. modo possunt, quemadmodum sunt ea, quao ud I. supremi primatus exercitium ct adminietrationvm, Cori in primo luogo la sacra adunanza si fece ad specialia sedis apostolieao instituta, aliaque ad esamiraro i paragrafi del postulato francese, hujusmodi referuntur; 4* denique earum.quae publi­ compresi nella categoria delle dimando non unicum rei christianac bonum respiciente» examini m’tesibili e si principiò col primo paragrafo del detto patrum concilii subiit! ac in discussionem vocari postulato intitolato: De seminariis clericorum ubique opportune possent. Haec autem specialis commis­ instituendis. sio plenam sui operi· * relationem una cum prudenti C Questo paragrafo trovasi diviso in tre parti. La suo consilio ct suffragio poîerit nobis proxima ses­ prima tratta della necessità di stabilire in ogni sione communicaro, ut nostram polimus senten­ diocesi un seminario grande distinto dal piccolo. tiam super praedictis postulatis facilius atquo op­ Nella seconda si vuole che i chierici delle diocesi portunius exponer»·. Cadorum Dominatione * vestros che mancano di tale istituto siano obligati di precor, ut si qui» arbitretur posse alia ratione fa­ passare negli istituti simili delle altro diocesi che ciliori ct expeditiori huiu?rr negotii resolutioni ne sono fornite. Colla terza poi si cerca di sta­ consuli, -nani hac do re ¿«Olentiam libere proferat. bilire uti» aporie di scuole normali nello quali stu­ dierebbero gli alunni 1 arto di educare la gioventù 3. ecclesiastica. Senioni del 25 c 2S febbraio 1870 L Quanto alla prima u alla seconda dimanda di Avendo alcuni vescovi francesi sottomesso, alla questo primo punto come esse formano parte degli sacra congregazione specialmente destinata dalla schemi sottomessi al concilio, la sacra adunanza Santità di Nostro Signore di raccòglierò ed examinaro secondo il parere della commissiono lo ha dichiarate I· proposizioni dei vescovi, varii postulati allo scopo già preoccupate nei suddetti schemi. Quanto poi elio venissero discussi dal sacro concilio Vaticano, alla terza Γ ha semplicemente rigettata come poco la sudelta sacra congregazione elesse il giorno 23 pradica, ossia di esecuzione so non impossibile gennaio 1870 una commissione presieduta dall' emi­ almeno assai difficile. nentissimo signor cardinale Monaco La Valetta c d Il paragrafo 4· del postulato intitolato De aca­ composta dagli illu«trisrimi o reverendissimi mon­ démica gradibus non che il 7’ intitolato De exer­ signori. Valerga patriarca Gerosolimitano. Guibcrt citiis spiritualibus a clero saeculari quotannis habendis arcivescovo di Tours. Barrio arcivescovo di Valenza, furono rigettati dalla sacra adunanza avendo la Dcchamps arcivescovo di Malines, Franchi arcives­ materia di cui trattano il suo posto nei schemi covo di Tev«alonica (segretario doliti sacra con­ rispettivi sottomessi al concilio. Il paragrafo 9* De vita communi in clero saecu­ gregazione). cui ha rimesso i mentovati postulati, onde questa commiarionc dopo averli proai a maturo lari fovenda si divide in 3 dimande. Colla prima Muso ne riferisse alla lodala sacra congregazione. si vorrebbe far convivere i parrocchi con i vicarii. Essendosi poi tutti i componenti la moderimi La seconda cerca di far promovere la vita com­ adunati il venerdì 25 febbraio 1870 non cho il mune dei sacerdoti secolari. La terza chiede cho si cerchi di allontanare il clero dalla vita solitaria ' Ex fata s4acxo colligitur priori kmìouì Interfatae o separata. *aii®n»o· cein TU riti, IH Pietro, ('otri, taun«boAe, Raoscher. Quanta alla prima parte tutta Γ adunanza emise Calta. Manaes. Mara·. Barili, ae rmrtadtaimte prwmten il parere, che non ri poteva sancirla con qualche Jnmf. Vstags. Derirunp *. Riccardi. tyaMInc. Galhcrt. Vshleriew. Fiaschi, Maxuing. Arato. Cetaia. Marti * ; alteri au(»Tn legge ecclesiastica speciale, e potersi al più esor­ soMiaal «te ·Λ ftbmrii habite * bterfatae Palmi. Di Ptetro, tare i parrocchi c i vicarii a tale convivenza. Quanto fansdta?, Cwnl. toucher. Calta. Mumco, AntousUi. Jav f. * alla seconda ni fece la distinzione che se la di­ Vstagx. Riccardi. VcdMicp. Spoblmg, Mitella, Marlin. Catate manda i riandò della vita commune dei sacerdoti dine ct rerum peragendarum ratione ccnaui vobis significanda, eminentissimi cardinale , * reverendis­ simi praesules: vestrum autem erit propriam hac super re sententiam exponere et quidquid ad eumdem finem assequendum couferro posse videatur, opportunius in medium adducere. Maanteg. Frutal. 669 CONGRESSUS DIEI 25 FEBRUARII 1870 670 secolari intendeva parlare degli istituti dei sacer- a spetto poi ai canonici onorarli, si dichiarò questo doti legati dai voti semplici, essa trova il suo posto argomcnto già preoccupato dallo schema „Dc capi­ in uno dogli schemi già preparati sui regolari. —So tulis canonicorum . * poi cercava rivolgersi al clero varamento secolare, 1 paragrafi 24® De viris in sacro cardinalium tale obbligo non potrebbe essergli imposto, o al collegio, romanisque congregationibus et tribunalibus più si potrebbe indirizzargli un esortazione allo adhibendis, β 25° Eminentissimi cardinales et prae­ scopo. Quanto alili terza parte no hanno trovato cipui curiae liomanae officiales ex cunctis nationibus Γ argomento superfino: per cui, anche questo para­ assumendi, furono ambedue rigettati como spettanti grafo fù a voti unanimi dai padri rigettato. alla speciale prerogativa della santa sede cd abba­ I paragrafi 10 De mulierum in domibus sacer­ stanza provveduti dal Tridentino (sess. 24 de dotum famulatu c 111® De concursu ad parochorum reform., c. 1). electionem furono ambedue dichiarati dalla sacra Il paragrafo 26® De conciliis oecumenicis saepius adunanza non ammissibili come preoccupati dai ri­ celebrandis, non potendosi concepire senza una spettivi schemi De rifu et honestate clericorum, et qualche lesiono del diritto del sommo pontifice, cui De concursu. solo spetta giudicaro dell * opportunità di convocare II paragrafo *12 De praedicatione cerbi divini in i concilii ecumenici, dovette essere rigettato. Si quanto [alla tua prima parte) De christianae prae­ osservò egualmente cho rispetto allo difficoltà esi­ dicationis regulis tradendis, fù dalla sucra congrc- stenti per la riunione frequento dei concilii, la gaziono ammesso sotto conditione però cho gli B domanda trovasi priva di senso pratlico, per cui autori del postulato debbano spiegarsi sullo regole la sacra adunanza rigettò il paragrafo intero. in parola. — In quanto poi alla sua seconda parto Parimenti eah a giudicò non poter»! ammettere ostia quoad doctrinam christianum in parochialibus il paragrafo 27 De conciliis plenariis interdum ha­ ecclesiis explanandam fù dichiarato preoccupato bendis, in primo luogo, perchè possono estero im­ nello schema De parco catechismo. pediti dagli attuali governi, in secondo luogo perchè 11 paragrafo 14° De catechismi * primae com­ questi potrebbero cadere nell * errore del naziona­ munioni praeciis et de iuvrnum perseverantia, venne lismo, perchó in fino quentu materia spetta al sommo egualmente considerato corno preoccupato nello pontefice, o non dipende affatto dalle decisioni del schema De parco catechismo; senza però occluderò concilio. Però all * occasione la loro convocazione che si possa rimetterlo alla discussione dei padri potrebbe chiedersi dalla benignità del santo padre. in quanto tratta del corcare ad eccitare la gio­ I paragrafi 2ÓU De conciliis provincialibus singu­ ventù alla perseveranza nelle virtù cristiane, ancho lis quinquenniis celebrandis, od il 29® De synodis per qualche tempo dopo cho essa ò stata ammessa dioecesanis furono dichiarati preoccupati nello schema alla prima communione. De episcopis intitolato. I paragrafi 15 De regularibus, 16 De religiosis Rapporto al paragrafo 30® De reformatione iuris mulierum familiis puellarum educationi et operibus canonici, la commisrionc fece osservare cho se i charilatis cacantibus, non che il paragrafo 17 De firmatimi del postulato in parola, intendessero per * capituli non hanno potuto símilmente essere ani- C tale riforma, il far aggiungere al corpo del diritto mesF-i come preoccupati dai rispettivi schemi. Il canonico il 7® libro delle decretali dello Strava­ paragrafo IS° Episcopi dispensationes omnes conce­ ganti o di coadunare in una colleziono nuova tutte dere possint quae summo pontifici expresse non fuerunt Io costituzioni ora vigenti, si potrebbe esaminare reservatae, c il 19® Episcoporum facultates circa se tale impresa potrebbe essere conveniente, o no, casus occultos latius interpretandae non furono pari­ quantunque sarebbe sempre affare assai delicato di menti ammessi, 1® percho si trovano contrarii allo sottometterne l’argomento alle discussioni del con­ regolo generali della chiesa rispetto a casi riser­ cilio. So al contrario si ροη?ηβ·ο di rigettarne o vati; 2® perche tanto dal concilio Tridentino, quanto modificarne alcune, tale dimanJa non potrebbe in dalla novissima costituzione apostolica sullo cen­ nessun modo accettarsi. Quindi il paragrafo prout sure c i cosi riservati, fù sull· argomento abbastanza iaeet, « onchiuse Ια commissione, deve rigettarsi, o la provveduto. sacra congregazione ammise unánimemente il parere Il paragrafo 20® Indulta apostolica episcopis per della commissione. totum episcopatus tempus necessaria, pro toto epi­ I duo paragrafi 31® De censuris praesertim re­ scopatus tempore concedantur, è stato, prout iacet, servatis ad jiauciorcm numerum reducendis, o il 323 rigettato; però In sacro adunanza giusta il parerò De reserratùmibus peccatorum íummo pontifici ad della commissione, ha osservato, che so si doman­ pauciores catus reducendis, furono arnbeduo dichi­ dasse cho lo conccarioni apostoliche possano ri­ arati preoccupati nella recentissima costituzione spetto ni tempo esecro por un più lungo tratto di D apostolica. Fù .incora osservato, nppogiarri questa tempo conceduto o cho fossero più uniforme ri­ dimanda t-npra un falso principio impcrrochc essa lo spetto allo stesso tempo, talo domanda potrebbe vorrebbe corroboraro colla ragione, che i cari riser­ privatamente esser sottomessa al santo padre. vati di cui parla sono innumerevoli, e molto diffi­ Sul paragrafo 21· De archiepiscopali visitatione cili a conoscersi; mentre essi furono ristretti ad un restituenda osservò In sacra adunanza doversi esso numero assai insignificante dalla costituzione di cui rigettare, come contrario allo disposizioni del Tri- sopra, o si trovano peraltro enumerati in ogni com­ den trino (som. XXIV, cap. 3) nonché alla costitu­ pendio di teologia morale. Parimenti il paragrafo 33® zione di Benedetto XIV’ Inter plures; nondimeno * De catalogo casuum fummo pontifici reservatorum i firmatari! del postulato frun ceso potrebbero por­ initio cuiusvis pontificatus rxarauJo et j-ublicando, tare le ragioni di tolo loro domanda senza lo quali ha dovuto casero rigettato, giacche non spetta che nessun postulato, secondo il breve Multiplices inter, al somnio pontefice di pigliare sìmili risoluzioni. può t sscr·» ammearo, <· ciò ondo la sacra adunanza Questa poi potrebbe portar seco il pericolo di far sia in grado di esaminarlo. Intorno al paragrafo 23® erodere a molti, clic le riterrò pontificio colla morte De titulis curiae liomanae honorificis non conferendis del pontefice vanno obrogato, o almeno rh^ deb­ sacerdotibus extra Romam degentibus, inconsultis bano astore confirmate Jal |K»utoficc nuovo. ipsorum ordinariis, l;i «arra adunanza decise doversi lì paragrafo 34® De legibus matrimonialibus rerigettarlo, ewondn Ih materia di cui tratta della fcrmandu, lù trovato troppo generica in ente es­ speciale competenza del sommo pontefice. — Ri­ presso. Quin-lì la ccnir.tisMonc ri limitò n dxhi- 671 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 672 ararlo preoccupato negli schemi cho la commissiono Al contrario proposo di rimettere allo deliberazioni disciplinare ha sul proposito elaborato, e la sacra del concilio la discussione sugli impedimenti di adunanza unanimamente ammise questo parere della cognazione cd affinità, per il 3® e 4® grado, par­ commissione incaricata dell * esame speciale del po­ ticolarmente se la dimanda relativa ni 4® grado di cognazione o di affinità fosso ammesso. stulato francese. Interpellatasi sul proposito la sacra adunanza, Col postulato 35® De minuendo impeditorum ma­ trimonii dirimentium· numero si domandano 1 abro­ risposero tutti i padri che la compongono: ih roto gazione di vani impedimenti, per cui conviene esa­ commissionis, meno tre padri i quali momentanea­ minarli uno a uno, imperocché quantunque la com­ mente si separarono dalla maggioranza, però sulla * eminentissimo Coni tutti si pro­ missiono non vi si presti di buon grado per rispetto proposizione dell dovuto alle leggi generali della Chiesa, nondimeno nunciarono con un dilata. conviene esserne alcuni particolarmente per ragiono Circa poi la 7 dimanda sull * impedimento cri­ delle presenti circostanze, che si potrebbero sotto­ minis ex adulterio solo absque coniucidio, a ut machi­ mettere alla discussione del sacro ecumenico con­ natione coniucidii, la commissione trovandosi fra cilio. Quindi si dovette esaminare i casi speciali potentissime ragioni che militavano per la sua con­ di cui tratta il paragrafo in parola, e cosi: servazione, e tra altre di non minor poso cho 1® Quanto al 3 grado di consanguinité, sul quale spingevano all * abrogazione del medesimo, si limitò gli autori del postulato rimangono dubbiosi, la do­ a sottomettere lo uno corno le altre al giudizio manda non fù ammessa dalle maggioranza dei padri della sacra congregazione onde questa decidesse componenti la sacra congregazione dei postulati. sul proposito, ciò cho questa fece, pronunciandosi Soli gli arcivescovi di Baltimora e di Torino si la maggioranza per la conservazione dell’ impedi­ mostrarono favorevoli all' abrogazione del 3 grado, mento iu parola. Γ arcivescovo di Malines o il patriarca Mei chi ta di Il paragrafo 36 fù dichiarato all * unanimità Antiochia chiesero di estendere l’abrogazione all'im­ preoccupato dallo schema intitolato De domicilio et pedimento di 3 grado misto col quarto e Γ eminen­ quasi domicilio ad effectum matrimonii. tissimo arcivescovo di Vienna al 4® misto col 3®. 11 paragrafo 37® Latiores facultates episcopis ad 1 padri però Γ hanno voluto ammettere rispetto al dispensandum super impedimentis matrimonii conce­ grado 4® di consanguinité. dendae trovandosi per sua natura far parte dei 2® Quanto all’impedimento della cognazione paragr. 18 ha parimenti dovuto essere rigettato; spirituale, il quale fù già assai mitigato dal con­ si è notato però che so per i casi eccezionali delle cilio Tridentino, la commissiono foco osservare, remote parti dell’ orbe cattolico qualche estensione trattarsi veramente in esso di cinque differenti im­ in proposito fosse necessaria, earn potrebbe am­ pedimenti. Nondimeno perù, purché non ai tratti mettersi come umile dimanda da portarsi sotto gli dell’ impedimento tra il levante ed il levato, cre­ occhi del santo padre. dette potersi lasciarli portaro alle deliberazioni del 1 paragrafi 38 Dispensationes in Romana curia concilio, il cui parere fù unanimamente ammesso promptius expediendae e il 39 De feriis ss. congre­ ss, tutti i padri, salvo lo osservazioni doli * ominen- 0 gatiemum et tribunalium Romanorum supprimendis tiesimo vicario c dell’ arcivescovo di Sorrento i quali vel minuendis dovettero essere rigettati come am­ vollero egualmente sottrarrò Γ impedimento inter bedue immoderati, esaggerati o massime corno di­ confirmatum et pa Irinum alle discussioni del concilio. pendenti dal giudizio del sommo pontefice, o non Qu into poi all' impedimento di affinità ex com­ del concilio. Sul paragrafo 41® De iudicio librorum mercio illicito nonché all * impedimento di affinità prohibitorum regulis et praxi, la commissiono os­ ex commercio licito, ultra primum gradum, si Osservò servò in primo luogo che quanto olla riforma dello che Iz materia dell * affinità trovasi specialmente regolo di cui por ora si serve Γ Indico, I» dimanda trattata nello rispettivo sclicna; per nitro la com­ poteva essere presa in considerazione, giacché, si missione fu del parere, cho fosse rigettato il po­ sa esistere una commissione speciale destinata ad stulato intorno all abrogazione del 3® grado di affi­ esaminare queste regolo, quindi doversi rivolgere nità collaterale ex copula licita c che si ammetta a questa. Quanto poi alla moderazione nel por­ quanto all * abrogazione desiderata del 4® grado di tare i giudizii e in genero quanto alla prassi della affinità collaterale ex copula licita. Parimenti cre­ sacra congregazione dell’ Indice doversi rimandare dette poter ammettersi la dimanda di discutere il i firmatari! del postulato alla costituzione di Be­ 2® grado di affinità collaterale ex copula illicita, nedetto XIV Sollicita et provida. Tutti i padri della porche salvi si lasciassero il 2® grado di affinità sacra congregazione si pronunciarono in voto com­ ex copula illicita in linea recta, nonché il 1® grado missionis. di affinità ex copula illicita in linea recta. Lo sacra B Il paragrafo 43 * nella sua prima parto fù ri­ adunanza adori pienamente a talo parere della gettato, poicchò contiene una critica ingiusta della commissione. Solo però Γ eminentissimo arcives­ prattica della santa sede; nella seconda parte covo di Dublino ha chiesto ancora che fosco abolito poi cho si riferisco allo indulgenze annesse alle Γ impedimento ddl affinità ex copula illicita in linea vario arebieonfraternità si giudicò secondo il parere collaterali. della commissiono di ammetterlo a titolo di umile Intorno allo duo dimando relativo all * impedi­ dimanda da presentarsi al sommo pontifico dopo mento dell’ onestà pubblica si osservò esecro in averlo espurgato dalle recriminazioni di cui sopra. genere preoccupate. Del resto mentre 1’ abrogazione Trovandosi la materia del paragrafo 44® -4h * dell impedimento proveniente dagli sponsali si giu­ conveniat leges abstinentiae et ieiunii ad quamdam dicò inopportuna, la commiesioro trovò essere uniformitatem reduci, vel etiam mitigari, già pre­ molto necessario il determinare lu forma della va­ occupata nel rispettivo schema non potè parimenti lidità degli sponsali, giacche dalla chiarezza di venivo ammesso. quatta determinazione dipendo il giudizio che si Il paragrafo 46® De diariis eatholieiis moderan­ deve portare sulla esistenza o non esistenza dello dis et compescendis, non includendo nessuna con­ «tosso impedimento. danna contro i giornali empii, ed essendo inoltre Quanto all' onestà pubblica proveniente dal ma­ concepito in termini odiosi por i buoni fogli, fù trimonio rato o non consummato, la commissione escluso. Il paragrafo 47· De cautionibus adbibendi, ne non gli volle concedere un interpretazione più larga. G73 CONGRESSUS DIERUM 25 ET 28 FEBRUARII 1870 674 rri concilii imprudenti et indisciplinata immistione A, Il parere poi della commissione venne confirmato diariorum perturbaretur fù dichiarato provveduto dall * unanimità dei voti della sacra adunanza. dal secreto precettivo stabilito nel breve Multi· Il paragrafo 40® del postulato De reformandis plices inter. stylo et regulis ad rescripta dispensationum matri­ 11 paragrafo 48® De adducendis vel reducendis monii spectantibus, fù parimenti rigettato come pro­ ad fidem et unitatem catholicam infidelibus schis­ posiziono da rimetterai ai concilio, però fu ammesso maticis et haereticis essendo stato contemplato da dalla sacra adunanza giusta il parere della com­ varii schemi già preparati, o massimo nello schema missione come semplice dimanda che privatamente dello missioni apostoliche, non potò parimenti es­ potrebbe farsi al s. padre cui solo spettava di serci ammesso. giudicare della materia in parola. Intorno al paragrafo 40® De conversione infi­ Intorno al paragrafo 42® De revisendo Breviario, delium si è deciso, cho quanto alla sua prima, se­ la sacra adunanza fù del parere trattare esso di conda o terza parto iu cui si tratta doi provvedi­ una materia certamente utile, in quanto chò senza menti da pigliarsi sul proposito, essi già trovanti dubbio la revisione del breviario può considerarsi contemplati dal rispettivo schema sullo missioni necessaria, per cui l'ha ammesso a titolo di dimanda non che guarantiti dalla costante cura della sede dn sottomettersi al sommo pontefice ondo nella sua apostolica per questa parto del suo sacro ministero. alta sapienza la santità sua degni provvedere a Quanto poi alla quarta parte del dotto paragrafo tale necessità Lo escluse però dalla discussione con cui si chiedo, che varii vicariati apostolici fos- B 1 del concilio, implicando talo revisiono un peno­ acro erotti in diocesi, o cho corte chioso già erette sissimo e lunghissimo lavoro di cui il concilio non cessino di dipendere dalla sacra congregazione di ha il tempo di occuparsi. Propaganda, la sacra adunanza, sul parere della Quanto poi al paragrafo 43 * del postulato De commissione, lu volle regettaro, trattandovisi di una indulgentiis i padri mentre non vollero ammetterlo materia di esclusiva competenza della santa sede. alle discussioni del concilio perché portava parti­ Quindi non fù ammesso o come già preoccupato colarmente nella sua prima parte Γ impronta d* una critica ingiusta della santa sede, nondimeno redatto o come dovendo rigettarsi 11 paragrafo 51® De dftidenda vel duplicanda in giusti o convenienti termini, lo dichiararono atto maxime in favorem orientalium sacra congregatione a potersi sottomettere in forma d* una privata di­ Propagandae fideit come in parto provveduto dalla manda al santo padre e ciò specialmente in vista costituzione apostolica Romani pontificis, o pre­ dello affiliazioni a vario archiconfmtcrnità di cui occupato dallo schema sulle missioni, fù dichiarato tratta. Il paragrafo 50® De schismaticis graecis ad uni­ non ammissibile. Si vuole però concedere alia proposizionu con cui si chiedo la creazione di col­ tatem ecclesiae recolligendis, trovaci diviso in sei legii greci nell’ Oriento allo scopo di sempre più parti. La parte con cui si dimanda di non proinculcaro la hcionza vera allo nazioni di costà di chihiaro nuovi domini per timore di non rendere poter ceserò privatamente sottomessa al sommo più difficile il ritorno alla fedo degli scismatici, fa C rigettata perchè si appoggia sul fu ho principio con pontefice. Sulla materia del paragrafo 52® De reducendis cui si vuole far credere, che a ragiono del minor haereticis tutti i padri convennero oscero questa pre­ sviluppo della fedo essa può faro maggiori conquiste. La seconda De orientalibus ritibus custodiendis; occupata in veril schemi non cho nella lettera del sommo pontefice all’ arcivescovo di Westminster; la terza De tolerantia disciplinae orientalium etc., non che la quinta De erigendis monasteriis vel colle­ per cui non potò esser ammesso. I due paragrafi, il 53 De cautionibus in redac­ giis Oraecorum furono ambedue dichiarato pre­ tions decretorum errores condemnant:‘ttm, non cho occupato dagli schemi già sul proposito preparati il 54® De prudenti modo specialiter servando in con­ Rispetto però alla quinta domanda I padri osser­ demnandis modernis erroribus furono rigettati perche varono doversi referire al santo padre la proposi­ appoggiati sopra ingiusto critiche degli atti pontificii zione secondo la qualo si vorrebbe cho al possa E cosi si miso fino all * esame dei paragrafi del ammettere nei collegii latini dei missionari!, a cui postulato francese, i quali fanno parto della cate­ si concederebbe il privilegio di poter abbracciare goria delio dimando inamissibili, mostrandosi la io seguito il rito orientale. La quarta De differenda emendatione eorum quas sacra adunanza sopra tutti i punti del parere della commissiono scolta fra i padri che compongono la apud orientales corrigenda forte essent, fu rigettata, come domanda troppo vaga ed indeterminata. La sacra congregazione dei postulati. sua parte però intitolata De habendis Romae viris IL JD rerum graecarum expertissimis qui apostolicae sedi a Sui 56 paragrafi di cui tratta il postulato fran­ consiliis essent, fù trovata conforme alla costituzione cese, lo sacra adunanza seguendo anche in questo Romani pontificis. Quindi fù ammessa a titolo di il parere della commissiono incaricata del loro mera supplica da presentarsi privatamente al sommo speciale esame, no dichiarò soltanto cinque atti a pontefice. HI. far parte della seconda categoria delle dimande, le quali, quantunque dichiarato inamissibili per lo Al capo della terza categoria dei paragrafi del discussioni del concilio furono però ammesso come postulato francese, i quali furono ammessi dalla semplici dimando da sottomettersi al sommo ponte­ sacra congregazione doi postulati alla discessione fice. Il primo di questi paragrafi distinto col numero del concilio, si vede il paragrafo 2® del postulato 8® nel postulato francese vi si trova intitolato come intitolato: De promovendo in seminariis sacrarum segue: In exercitiis spiritualibus presbyterorum facul­ linguarum studio. Questa dimanda fù unanimemente tates latissimae confessoriis concedendae. Però la dichiarata ammissibile, salvo, se il rispettivo schema commissiono cominciò col dichiararlo inamissibile se ne fosse già preoccupato. prout iacet, imperocché come vi si trova espresso In ogni caso però fù osservata utile in quanto parve ai padri rappresentare una dimanda esorbi­ non solamente quei studii debbono essere prati­ tante. Quindi la commissione dichiarò doversi esso cati nei seminari, ma ancora incoraggiati con ogni ridurre a più giusti limiti, e particolarmente non mezzo dagli stessi vescovi potervisi contemplare cho i soli casi occulti. 11 paragrafo 3® De eupenoribus studiis ectiesiaeCO.XCTU OBX1KAL. TOMCS LITI. 43 575 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 676 icis restaurandis, renne unanimamente ammesso Lche se lo sono in un mudo particolare meritato. Cori tutti i singuli articoli drl postulato francese imperocché corrisponde ai desiderii spesso espressi dalla santa tede. Si osservò soltanto dorerai in esaminato sotto 11 triplice rapporto, Io dello do­ alcune regioni evitare ta denominazione dello uni­ mando inamissibili; 2* dello domando elio possono versità destando questa ad alcuni governi sospetti privatamente sottometterei al giudirio del eunto padre; 3° o delle materio ammissibili alla discus­ e timori. Il paragrafo 5* Júniores sacerdotes per aliquot sione conciliare, fù secondo il parerò della commis­ * intoni congregnriono dei postu­ annoi circa sacram scientiam examinandi: quan­ sione discusso dall tunque dovrebbe piuttosto formare materia dei con­ lati, la quale le ha risoluto tutto m coto commissionis. cilii provinciali, che del concilio ecumenico, non­ 4. dimeno. purché hi» redatto conforrnanientc allo Sessione dei 3 marzo LS7O. regole portato dal breve Multíplices inter, fa Sessione della sacra congregazione speciale de­ dichiarato ammissibile, como veramente mita al putata dalla santità di nostro signore per ricevere bene della chicca. La materia del paragrafo 7· De collationibus cd examinare lo propositioni dei veacovi che obbo ecclesiasticis inter sacerdotes instituendis d frequen­ luogo nello stanze del Vaticano la mattina dei tandis, venne ammesso essendo per natura sua 3 marzo 1870, allo ore 9>/s antimeridiane. Intervennero gli rinincntisrimi: Patrizi, Riario, lodevole. Si foco però osservato spettare essa piuttosto ai concilii provinciali o ai stessi vescovi, Bonncchose, Barili, Monaco, Di Pietro, Corsi, Rauiehcr, Cullen, Monaco, Antonelli; gli illustris­ eho al concilio. Il paragrafo ir» De rita communi in clero saeculari simi u reverendissimi : 1υ»»ο1Γ, Val erga, Guibert, facendo, disco sio tanto dilla commissiono quanto Riccardi, Valdivieso, A puzzo, Giannclli, Patti, dalla stessa intera congregazione dei padri fù am­ Franchi, ancho corno segretario della sacra con­ messo, però semplicemente nel remo di una esor­ gregazione. tazione do farsi al clero strettamente secolare. Essendosi sul fine della sezione dei 28 febbraio La parte prima del paragrafo 12 * De praedi­ stabilito che la prossima adunanza della sacra con­ catione cerbi dicini, venne ammessa, ossia in quanto gregazione ri dovrebbe tenere >1 giorno 3 marzo, esso tratta de di ristianoe praedicationis regulis tra­ allo scopo di esaminare il postulato doi vescovi dendis, sotto la condizione però che i firmatari! de! della Germania, tutti i padri, all’ eccezione delpostulato facciano conoscere almeno eommariamento Γ eminontissimo De Angeli», degli arcivescovi di lo regolo di cui parlano. Malines c di Westminster, non che del vescovo di Intorno al paragrafo 13 * De pastorali sollicitudine Padcrborna, si trovarono nel suddetto giorno por erga pueros et iurenes, el primo de frequenti et se­ Γ indicata ora nello aUnzo del Vaticano. dula puerorum confessione, il rapporto della eomPrima però di procedere all * esiline dell’ oggetto miisione fece osservare, estera Γ argomento di cui su cui doveva raderò la discussione, Γ eminentissimo si tratta grave e quindi la domanda in parola seniore si fece ad osservare, essere necessario di lodevole. C dividero i numerosi postulati, che i prelati avevano Aggiunge sapero, che il ranto padre alcuni anni già trasmosto ulla sacra congregazione, fra alcuno addietro ne aveva fatto oggetto di raccomandazione, commissioni composte di padri eletti dai seno della anzi di precetto ad alcuni vescovi della Francia. medesima per poter meglio studiare la materia di Però prima di deciderò so gli abusi di cui parla cui trattano i mentovati postulati e farne un solle­ Γ attualo paragrafo si sono introdotti anche nello cito rapporto alla eacra congregazione. Appena altre parti dell * orbe cristiano, la commissione non cho fù ammtjwo quoto savio provvedimento, si crédette poterlo ammetterò prima di interrogare procedette allo scrutino, di cui il risultato si trova Γ intera congregazione sul proposito, la quale com­ sul qui annesso foglio stampalo. posta di pastori di quasi tutti i paesi del mondo Prima commissio. cattolico, sarebbe meglio in grado di risolvere il quesito. EmincntÍMÍnii cardinales: De Angeli», BonncLa sacra adunanza votò unauinmmcntc per Γ am­ chosv. Monaco. Reverendissimi praesules: Turomissione, salvo che Γ argomento già fos *o pre­ nersis, SurrentinuM, Sardianus, Paderborneneta. occupato da qualquo schema preparato. Iluic commissioni sequentia postulata ad examen 11 paragrafo 14 * De catechismi! primae com- tradita sunti auniOfti praeciis et de iutenmn perseverantia, mentre 1. Postulata archiepiscopi et episcoporum Belgii, venne rigettato quanto alla sua prima parte, ossia 2. Postulatio archiepiscopi Lucani super privi­ li» petto alta troppo lunga preparazione alta prima D legiis et exemptionibus praelatorum saecularium communione, che il postulato chiede, fu ammesso qui territorium non habent. rispetto alla sua parte seconda, quella che tratta 3. Propositio in gratiam pino o perno a Propaga­ delta perseveranza nell insegnare la gioventù per tions fidei nuncapatuo a 110 patribus subscripta. qualche tempo dopo la prima communione. 4. Postulatum generali· Minimorum do conformiDomandosi col paragrafo 45· De piis imaginibus, talc ut unitalo in recitandis horis canonicis. de miraculis et de norie devotionis praxibus, la rino5. Prupoeitio episcopi Tarviiini de publicandis vaxionc do! decreto Tridentino De invocations, simul omnibus hcbenmtibus cum prope n fine erit veneratione et reliquiis sanctorum (seas. 25), esso concilium. Secunda commissio. non potò eho citer raccommandato dalla commis­ sione alta sacra adunanza, di cui tutti in padri Emincntiasimi cardinales: Rauscher, Barili. An­ convennero doversi esso ammettere. Quanto al tonelli. Reverendissimi praesule·: Antiochenas,Tnuparagrafo 56 De cantati * et misericordiae operibus rimuiids, Ô. lacobi. Pactcnsis. Huic commtatani sequentia postulata nd examen laudandi» et promovendis, la aacra congregazione basandosi sal pnrcro delta commissione, trovò traditu sunt; 1. Postulata nrrhi. piscoporum ct episcoporum doverti rimetterlo alla dbeuMiono del concilio, ondo i p »ttemv> *h I Categoria. Il paragrafo ln di questa r.it<»goria ducette ul beneplacito del sommo pontifico, però ridotta ai erg·.enti trrrini R Valdo opt and» ni est ut ad • lU in calice. Xemnu hsbe/ifnr euprx cuLMta. * 4f 3. Postulatum episcopi Moguntini quoad oleo-, tioncm episcoporum. 4. Propositio archiepiscopi Mcssancnsia do nova qunruiuditm dioecesium, quao intra aliarum ambi­ tum continentur, circumscriptione. 5. Propositio archiepiscopi Hydruntini do usura. 679 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 6ÔO dUponsationeoi in forma pauperum obtinendam, a Ewendori nella aesriono doi [3 marzo) fissato eaedem luffirisnt rationes ac ad dispensationem di discuterò il postulato dei vescovi napoletani il iu forma communi obtinendam/ Si è pure notato giorno 8 di marzo, si adunarono nel medesimo ebe nella prassi talo riforma viene gii messa in giorno i padri componenti la sacra congregazione dei vigore. postulati all’eccezione dell eminentissimo * Antonelli, La prima parte del 4· paragrafo che tratta degli arcivescovi di Baltimora, di Valenza, di Tours, dello regole esistenti per Γ eaamu dei libri sotto * di Sardia, di Westminster, di Malines, di San Gia­ messi nil’lodice, ammessa al medesimo titolo ossia como e del vescovo di Pudcrborna, o si fecero a che può rimetterai ni sommo pontefice. Parimenti discuterò le materie di cui tratta il suddetto postu­ fù al medesimo titolo ammessa la prima parte del lato napoletano basando tale discussione sul rap­ paragrafo VI, in cui si richiede la reriiione del porto della commissiono specialmente destinata ad Breviario, però nel senso e nella forma usatasi dal esaminarlo presieduto dall * eminentissimo Rauscher Tridentino, sequendo in questo la risoluzione presa e composta dagli illustrissimi e reverendissimi: .. J, dalla sacra adunanza rispetto alla stessa dimanda ammettendo le conclusioni del rapporto in parola. del postulato francese. Trovandosi però il detto postulato assai lungo non III. potè la sacra adunanza discuterlo por intero in La seconda parto del primo paragrafo del postu­ questa seziono o dovette limitarsi all cenino dei lato tedesco appartiene alla terza categoria dello seguenti paragrafi. proposizioni di cui questo postulato trovasi com- B Seguendo poi Γ ordino servato noi rapporti sui posto. In essa si domanda che di nuovo vengano postulati già discussi si è dovuto anche per questo definiti i doveri dei parrocchi rispetto allo scuole postulato osservare la divisione dello motorio in tro o i poveri. La commissiono la giudicò ammissibile, categorie pmtticaUsi per la discussione degli altri, visto che in varia parti i diritti dei parrocchi ai ondo unire insieme 1· tutto lo dimando dichiarato trovano impugnati, e che occorro per il bene dello dalla sacra adunanza preoccupate nei schemi cho animo cho il concilio so ne occupi e pronunci delle sono «Uto sottomessi al concilio o ebo debbono parole in appoggio dei medesimi diritti. essergli sottomessi; 2· insieme questo proposizioni La parte prima del paragrafo V con qui si cho furono accettate sotto il titolo di pure dimande domanda cho venga ammessa una regola generalo da sottomettevi al sommo pontefice· privatamente; per i processi canonici da farsi, fù in volo commis­ 3* cd insierno questo cho la sacra adunanza cre­ tioni? parimenti ammessa. dette dichiarerò mero della competenza del con­ Egualmente verino ammessa la seconda parte cilio, per cui potervi sottomettersi ullo discussioni del paragrafo VI in cui i vescovi tedeschi esprimono del medesimo. Categoria 1. il desiderio di ottenere per i parrocchi occupati ai doveri del loro ministero. In facoltà di poter, prin­ Delle proposizioni dichiarate preoccupate a rigettate. cipiando dallo ore 2 pomeridiane, anticipare la Capitulo 1·: De iis qua e dogma respiciunt. — Il recitazione delle ore matuttine. Del resto, tale paragrafo 1· De Dei notione, il 2® De rerurn crea· facoltà fù già ad altre regioni concessa. C tione, il 3* De Cnrish notione, il 4* De homine, il 5° li paragrafo Vili che tratta del ius patronatus De ecclesia, il 6· De Romano pontifice, il 7° De re­ fù considerato di gravo peso, por cui venue am­ latione rationis cum fide m scientiis naturalibus, il 8° ines o, sotto la condizione perù che non si trovi De natura civilis societatis, et de relationibus ipsam già in qualche schema disciplinare preoccupato. interet ecclesiam, non ebo il 9e De matrimonio, furono Il paragrafo IX con cui si vorrebbe che alcuni tutti dichiarati preoccupati negli schemi già pre­ più gravi delitti commessi dal clero potessero es­ parati. Prima però di passare alla discucirono dei sere dichiarati cause sufficienti por la privazione paragrafi seguenti, si devo notare, che subito dopo dei beneficii fù parimenti ammesso nisi in schemate In disrupzione del paragrafo 1· De Dei notione, sulla de disciplina ecclesiastica n· 4 fosso già preoccupato proposixtono dell’eminentissimo Monaco la sacra 11 paragrafo X che tratta dello sette masso­ adunanza ha deciso dove rsi communicaro agli cminiche, quantunque preoccupato dalla costituzione nentissimi presidi. non solamente i postulati uni­ apostolica del 1369. che principia colle parole rne »»i, ma beasi ancora qui Ili che vengono dichiarati Apostolicae sedis, non che dall * apposito schema de preoccupali. secretis societatibus, lù ammesso, perchè la ¿acra Capitolo H; De iis que ad mores spectant. — adunanza trovò utile che il sacro concilio pronunci! 11 paragrafo 2* De officiis obedientiae ecclesiae et sul proposito delle parole le quali ccciliuo i fedeli pontifici maximo, fù dichiarato preoccupato. Pari* osservazione dei precetti della chiesa intorno a menti lo fù la seconda parte della proposiziono 3· all questo grave male del! età nostra. D De iuribus familiae con cui si vuole che il sacro E così si mise fino alla discussione del postu­ concilio fissi i principii dei diritti dulia domestica lato tedesco ammettendo la sacra adunanza, in ge­ società e condanni questi che li combattono. Il nere, le conclusioni della commissione specialmente paragrafo 4· Della difesa della cattolica verità contro destinata ad esaminarlo. gli assalti delf indiferentismo non potè egualmente venir ammesso corno già preoccupato. Intorno al 5. paragrafo \ 11, composto di setto diverso proposi­ Sttodone del 8 marzo 1870. zioni. la sacra adunanza deciso quanto alla prima Sessione della sacra congregazione special mento che trutta della leggo matrimoniale detta del Ta­ destinata dalla santità di nostro signore por tesarne metsi portata dalla Tridentina (De Ref. matr. cap. 1), delle proposizioni dei vescovi da sottomettervi allo non doversi innovare niente, quanto alla seconda discussioni del concilio cho si tonno nello stanze del sull’ abrogazione di alcuni impedimenti matrimoniali, Vaticano li 8 marzo 1870. allo ore 9l/s del mattino. preoccupata nel postulato dei vescovi francesi. Intervennero gli eminentissimi: Patrizi, Di Pie­ Quanto alla 4B sul somnambulismo, spiritiamo, tro, Corsi, Riario, Rauscher, Bonncchose, Cullen, abortiamo ece., preoccupato nell' apposito schema. Barili, Morano. Monaco; gli illustrissimi e reveren­ Parimenti rispetto alla quinta dimanda intorno al dissimi : Patriarca Antiocheno, patriarca Gerosoli­ duello non che rispetto alla sesta che tratta di mitano; arcivescovi:: Torinese, Sorrentino, di Tea- raifrenuru la licenza dei calti ri libri Quanto poi > lU n-irx. Cf. Mipra rvL ’ΛΊ D» salooica; vescovo: di Palli. 681 CONGRESSUS DIEI 8 MARTII 1870 68-2 alU settima aúlla nuova edizione della Scrittura a Dulia parto poi de ecclesiae disciplina, la sacra senza annotazioni da permetterai alla lettura dei adunanza volle ammettere per modum exhortationis fedeli, casa fù rigettata. il paragrafo 1° con cui si vorrebbe vieppiù maggior Terminatali coal la diacuaeione delle suddette mento rassodare Γ unione nell’ episcopato : nonché materie ai passò a quelle della disciplina ecclesia­ il paragrafo Vili, in cui si tratta dei modi di pro­ stica; principiando dal li paragrafo del capitolo mulgaro nelle singole diocesi gli atti pontificii, e Ie con cui si vorrebbe far prescrivere dal concilio con questa ammissione i padri dettero fine alla delle norme sullo prediche cho i predicatori do­ discussione della scseiono dei 8 marzo fissando il rrebbero faro intorno allo prerogative del sommo giorno 10 di marzo per proseguire Γ csamo del pontefice od alla necessaria unione dei fedeli col postulato napoletano. capo della chiesa, la sacra adunanza fù del parere 6 non potere ammettersi perchó appartiene alla deci­ Sessione del 10 marzo 1870. sione dei concilii provinciali o non spetta al con­ Sessione della sacra congregazione specialmente cilio ecumenico. destinato dalla santità di nostro signore per Γ csamo Intorno al paragrafo terzo con cui ai vorrebbe dello proposizioni dei vescovi da lottomctterri allo cho in ogni diocesi fosso istituita qualche opera discussioni del concilio, che ni tenne li 10 marzo di pietà allo scopo di vieppiù ricordare ai fedeli nelle stanze del Vaticano alle 8>/s del mattino. la necessità di unirsi col capo della chiesa, la Intervennero gli eminentissimi: Patrizi, Corsi, sacra adunanza lo dlchiaiò preoccupato nei postulati B Riario, Rauachur, Bonuechobe, Cullen, Barili, Mofrauoeai. reno, Monaco; gli illustristimì u reverendissimi Il paragrafo quarto con cui ai corca di prescri­ Gierosoliinitano, Torineso, Baltimora, Valenza, vere ai vescovi eletti di recarsi a Roma prima di Borrente, Bardia, Tcssalooica, Westminster, Padcrpigliar possesso dolio loro rispettive diocesi venne borna, Patti, S. Giacomo. rigettato corno poco prattico. Appena cho s' erano adunati i padri componenti La proposiziono sull' obbligo dei vescovi di la sacra congregazione dei Pustulati all * eccezione rendere conto alla santa sede dello stato delle dio­ degli eminentissimi Di Pietro, Do Angelis cd An­ cesi prescritto dall’ enciclica del XVI nov. 1673, o tonelli, nonché degli illustrùbiml e reverendissimi che forma Γ argomento dol paragrafo quinto, fù monsignori... si è dato seguito all’ interrotto Osarne dichiarata giù preoccupata. del postulato napoletano, di cui furono discusso lo Il paragrafo se^to cosi concepito : „Triennii spa­ primo parti nella seziono dogli 8 di marzo, basan­ tium episcopia Italiae praescriptum ad sacra Hmiua dosi sul rapporto della commiuiouo specialmente visitanda aliquanto amplius producat, et provideat deputata al suo «ame, o dividendone i paru grafi ut si iustis de causis episcopus abstineat, a poenis secondo che questi appartenevano allo tro già noto a iure irrogatis immunis abeat , * venne parimenti categorie dello petizioni sottomesso ul giudizio della dichiarato preoccupato, ma soltanto rispetto alla sacra congregazione dui Postulati. prima parto. Categoria L Il paragrafo settimo eho corca di estendere anche 0 ai vescovi in partibus i doveri di cui parla il para­ l paragrafi 1* De sancia visitations non cho il 3° De synodis dioecesanix cd il quarto De eynodts grafo precedente venne rigettato. Parimenti rigettò la sacra adunanza la domanda provincialibus furono dichiarati preoccupati negli del paragrafo IX con cui si vorrebbe proscrivere rispettivi schemi ai concilii provinciali di stampare dei periodici per Intorno ul paragrafo 6* con cui si vorrebbe cho divulgurc in lingua volgare gli atti pontificii. il concilio prescrivesse ai metropolitani i quali non Il paragrafo XI cho tratta dei congressi doi hanno nessun suffrnganeo o a questi che nou no cattolici non fù egualmente ammesso dalla sacra hanno più di uno di doversi recare ai concilii pro­ adunanza. vinciali di cui Γ accesso li fosso più facile, si è Categoria IL detto, quoad primam partem provisum est in iure, Nelle sessione del 8 marzo non furono ammesso et quoad secundam non esse admittendam. a titolo di miro dimando da presentarsi al sommo Parimenti venne rigettato il paragrafo 7· il quale pontefice, cho la seconda parte dol paragrafo sesto vorrebbe, cho il concilio stabilisca dovere 1 vescovi del capo De ecclesiae disciplina con cui si cerca di adunaro iu congressi attorno allo loro persone i sostrarro dallo peno prescritto dai sacri canoni quei vicarii forant i due volte oh’ anno u più spetto vescovi Italiani i quali per ragioni giusto sarebbero ancora i parrocchi e che preterì vesso alcune con­ stati impediti di effettuare la visita ad sacra limina dizioni circa la loro nomina. noi tempo a ciò prefisso. Nonché il paragrafo D Sulla coartazione dei vicarii coi parrocchi cho decimo con cui si dimanda di stabilire dei concorsi forma Γ argomento del paragrafo 8· la sacra adu­ annuali in Roma per il clero del mondo intero allo nanza lo dichiarò provveduto nel postulato francese. scopo di trattarvi delle materie ecclesiastiche le La prima parte dol paragrafo V * fù dichiarata quali si cercherebbero di al più possibile divul­ preoccupata dallo schema De titulo ordinationum, e gare nell’ orbo cattolico. la secunda venne rigettata perchó 1 padri la giu­ dicarono di pertinenza dei sinodi provinciali. Categoria III. I paragrafi X ed XI destinati a tir zar e alcune I paragrafi ammessi allo discussioni del con­ regole relativo alla vita del clero secolare non thè cìlio dalla sacra adunanza dei 8 marzo sono i delle congregazioni dei sacerdoti secolari furono seguenti : considerati provveduti nel postulato dei vescovi II paragrafo Ie del capitolo 2·, però solamente francesi. in principio intitolato ^Nonnulla adnotantur qnae in II medesimo parere venne emeus anche cirea genero ad catholicam moralem * . attipont Parimenti la prima parto del paragrafo XII che si riferisce venne ammessa in principio la prima parte del alle università cattoliche. Dì pui passando i padri 3· paragrafo, il qualo tratta: De iuribus /amiliae. all'esame del capitolo III intitolato De idoesetUts Non cho la terza parte del paragrafo 7· che si in primariis agentibus eorumque adiutoribus; dichiara­ riferisce alla necessità di stabilire certe condizioni rono preoccupati i paragrafi 3·, 4· e 6· che ri occu­ di cui dependerebbo la validità dogli sponsali. pano dell elezione o della giurisdizione dei vicarii 683 α ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS capitolari. Quanto poi al paragrafo 6* in cui ai tratta degli officiali delle curie vescovili, non Γ ac­ cettarono affatto. Il paragrafo 7·, il 8e e il 9* che parlano dei parrocchi, vennero giudicati preoccupati nello ichema riapettivo De parochis. Il 10 * e il 11 * preoccupati dallo schema de titulis, o i paragrafi XI, XII,XIII, XIV c XV·, dallo schema aui capitoli. Il paragrafo XVI circa il cloro aggiunto ai capitoli non fù ammesso. I paragrafi XIX e XXI furono dichiarati pre­ occupati parimenti dagli schemi testé mentovati sui pinocchi e sui capitoli. II paragrafo XXIII De ecclesiis receptitiis venne rigettato. 11 paragrafo XXIV au gli studii teologici prov­ veduto nel postulato francese. Il XXV poi con cui ai vorrebbe che i confes- ; aori del clero avessero da essere muniti da una •pedale autorizzazione per poter esercitare questa parto de) loro ministero fù anche rigettato. Finalmente i paragrafi XXVI che si riferisce alla formazione dei confessori, il p. XXVII cho tratta dello apposito scuole di eloquenza sacra, non che il XXV1I1, De exercitiis spiritualibus por i sacer­ doti, furono tutti dichiarati preoccupati. Categorìa 11. 684 paragrafo XVIII. Fù ammessa ancora la dimanda contenuta nel paragrafo XXII. Finalmente il paragrafo XXIX con cui si vor­ rebbe far raccomandare dal concilio la fondazione di accademie di religione, da stabilirai in ogni diocesi, o massime nolle città dello aedi metropolitane, fù ammesso colla formula „ut sacro concilio ©ecumenico commendetur-. E ammessosi questo paragrafo la sacra adunanza ha messo fino alla scsaiono dei 10 marzo, fissando il giorno 14 * dello stesso mese per proseguire la discussione del postulato napoletano. 7. Sessione dei 14 marzo 1870. Sessione della sacra congregazione specialmente destinata all * esame dei postulali dei vescovi da sottomettersi allo discussioni del concilio che si tenne nelle stanze dol Vaticano li 14 di marzo 1870 alle oro 9Vt del mattino. Intervennero gli eminentissimi . ..; gli illustris­ simi c reverendissimi... Adunatisi tutti i singoli padri componenti la sacra congregazione dei postulati all * eccezione degli eminentissimi... si è dato principio all esame dei seguenti paragrafi del postulato napoletano, che per mancanza di tempo non si erano più potuto pigliare ad esame nella precedente sessione. Quindi secondo il metodo seguito finora si dichiararono preoccupati ossia appartenenti alla Nella medesima sessione i padri della sacra adunanza vollero ammettere a semplice titolo di domanda da sottometterei privatamente a) santo I categoria padre i 3 paragrafi seguenti del capitolo III: il paragrafo XXXI, preoccupato nello schema De il 2* De episcopi auxiliariis; potendo veramente vita et honestate derivos um, impurrocchè vi si tratta casero utile le proposizioni contenute in caso. — della proibizione da rinnovarsi al clero circa varie Il paragrafo XX con cui si vorrebbe vedere di­ negoziazioni e Γ accettazione di qualunque officio minuiti gh insigne delle chiese collegiali e renderli C spettante si laici senza la licenza del vescovo. differenti dagli insigne delle cattedrali: non che Parimenti i) XXX11 cou cui si vorrebbe che il XXII il quale corca di stabili™ che il clero dei il concilio imponessi) al clero 1 uso della veste capitoli collegiali e quello dello chiese recetlizie si talare. adoprí gratuitamente all * latrai ¡uno della gioventù. 11 paragrafo XXXIII si occupa di tre materie differenti. Nella prima parto si richiedo peno gra­ Categoria JII. vissime contro i sacerdoti cho prevalendosi degli In capo dei paragrafi che la sacra adunanza empii codici civili di alcuni paesi vorrebbero con­ nella sessione del 10 di marzo rollo dichiarare am­ trattare matrimonii civili. Nella seconda si tratte missibili alle discussioni del concilio si trova il pa­ di quelli che ricorrono allo autorità laiche in af­ ragrafo quinto del capitolo lì intitolato: „8acrum fari di pertinenza ecclesiastica o nella terza della concilium praescribat congressiones habendas cum frequentazione dei pubblici spettacoli ecc. Quindi metropolita, ea mento ut opportuna consilia sus­ la prima o seconda parte di questo paragrafo ven­ cipiantur, ut una eademquo et magis ao magis nero dichiarate preoccupate nello schema testò efficax pastoralis actio evadat , * però solamento per nominato, et pro tertia provisum in iure. La se­ modum adhortationis. conda parte del paragrafo 34 * cho tratta degli or­ Parimontl sotto la medesima condizione fù am- dinandi fù dichiarata provisa ih postulato Oallorum. moita In parte seconda del paragrafo 12 * del sud­ Quanto alle proposizioni seguenti esse non furono detto capitolo secondo, la quale si riferisce allo L ammesse. scuole rurali e lo scuole notturne, nello scopo di Vennero dichiarati parimenti preoccupiti: il para­ sottrarre il popolo all * influenza empia dello falso grafo 35 * cho tratte dei beneficii c patrimonii sacri, dottrino. Egualmente fra i paragrafi del capitolo IH imperrocchù forma già Γ argomento dello schema decisero i padri d’ ammetterò il 1* con Γ annota­ relativo ; il 36 intitolato Mixta docendi forma etiam zione in genere, nel qual paragrafo si raccomandano atgue etiam servetur in omnibus scholis latinorum ad un * esame speciale i privilegii sulla nomina dei litterarum studio addictis; il 37 il quale si occupa vescovi di cui godano i sovrani per concessione anche degli studii ecclesiastici, non che il 38 De apostolica. Venne anche ammessoli paragrafoXV11, seminariis dui quali trattano anche il § 39 ad il eoi qualo si domanda di limitare i privilegii con­ 40 * — Con queito duo ultimo dimando poi si vor­ cessi ad alcuni capitoli circa la nomina dei par- rebbe ottenere cho il concilio prescrivesse un certo rocchi, in virtù di eui questi vengono nominati senza modo di vivero per la gioventù nei seminarli non il consenso del vescovo. che per i chierici i quali abitano nulla proprie Ammissibile dichiararono i padri medesimamente case, cho definisse i doveri dei deputati dei semi­ la domanda di discuterò Γ abrogazione del privilegio narii, e prcicrivesso alcune regolo per i seminarii concesso sin a qualche capitolo sia a chiunque altro, dello piccole diocesi. 8i dichiararono anche preoccupati il 41· para­ eho si trova soggetto all autorità del vescovo di conferir»» i benefici», — o ciò nonostante qualunque grafo relativo alla necessità di stabilirò in Roma * Con consuetudine. — domanda che furum Γ oggetto dui dui collegii ecclesiuntici per ogni paese; il 42 685 CONGRESSUS DIEI 14 MARTII 1870 cui sì vogliono stabilirò regolo relativo al tempo a da proscriverai per U durata dell’officio dei gene­ rali d’ ordino; il 44 * sulla vita commune nei mona­ sterii; il 45 * sui voti semplici o lo solenni pro: fossioni dei regolari; il 46 * circa i monasterii da erigersi nuovamente secondo i sacri canoni; il 47 * con cui si richiede la soppressione dei conventi mancanti dal numero di religiosi prescritto dai canoni, nonché la stretta oraervunza della regola conventuale; il 48 * relativo ai studii dei regolari cho si vorrebbero veder equiparati ai studii pre­ scritti per il clero secolare ed inoltre sottomessi alia vigilanza degli ordinarii; il 49 * il quale do­ manda Γ abrogazione dei privilegii di cui godono i generali d* ordini religiosi o di cui mancano i vescovi; il 51 il quale domanda delle regole più esplicito per il transito dallo stato di clero regolare allo ¿tato di cloro secolare e dello peno per i contumaci; finalmente il 52 * circa la sottomissione alla giurisdizione dei vescovi dello congregazioni degli oblati o di quello cho omettano semplici voti, nonché circa lo ordinazioni dei medesimi congregati che ai vorrebbe sottomettere allo regole dello norme della bolla Speculatores. 686 Antonelli non cho degli illustrissimi o reverendis­ simi monsignori di Tours, di Baltimora, di Torino, di Westminster, di Malines e di Padorborna, si è subito dato seguito all * interrotta discussione della scssiono dei 14 corrente del postulato napoletano, principiando con i paragrafi del suddetto postulato che dalla commissione specialmente incaricata del suo esame furono dichiarati non ammissibili, aia perchó già preoccupati dagli rispettivi schemi, sia perchè lo materie di cui questi trattano, non sono di pertinenza del sacro ecumenico concilio. Categoria I. Capitolo IV : De mediis quibus ecclesiae actio ex­ peditior fiat. Essendo il paragrafo primo di questo capitolo diviso in nove parti ognuna dovette essere esaminata separatamente. Da tale divizione poi risultò che sulla parto B seconda del suddetto paragrafo cho si occupa dei casi riservati la sacra adunanza fù del parere, essere stato Γ argomento in parola bastantemente provve­ duto colla bolla recentissima sullo censure. Intorno alla quarta parte del primo paragrafo che tratta di alcuni impedimenti matrimoniali o massime rispetto allo suppliche del poveri, tutti i padri furono del [I categoria. parere estero già stato provveduta tale dimanda nelDopo di cbò la sacra congregazione dichiarò Γ esame del postulato francese nonché in quello del da sottomettersi privatamente al sommo pontefice tedesco. I^a quinta venne dichiarata preoccupata i paragrafi seguenti. Il 43 * relativo alle abbazie nello schema De missarum oneribus. La sesta poi nullius, di cui si vorrebbe che fosse sempre abbate sulle abbadesse riconfermando, o la settima parte un vescovo. sui provvedimenti da pigliarsi circa i beneficii riser­ Il 50 che vuolo sottomettere alla visita dei ves­ vati alla santa sede, furono rigettate. covi in qualità di delegati apostolici lo chiese pub­ Sul paragrafo 2* con cui si richiede una revisione bliche dei regolari. del diritto canonico, pronunciarono i padri un dilata È da notarsi però cho sul proposito il vescovo di non dovendosi esaminare questa proposizione altri­ Patti essendo religioso volle astenersi da ogni voto. menti cho insieme con le altro simili dimando già In fino il 53 * relativo agli ordini militari equestri, C contenute in vani postulati. collo scopo di farli emetterò i voti semplici soltanto Dippoi venendosi alla discussione del capitolo V ed esiggerno di diffondere la santa chiesa. il paragrafo 1 sull osservanza dello feste, il 3* re­ lativo all' immoralità dei costumi non che il 6* sulIli categoria. Γ astinenza cd il digiuno, li dichiarò k sacra adu­ Como appartenente poi alla categoria tona nanza preoccupati dai schemi già preparati. Non fu ossia a quella che contieno lo proposizioni da sotto­ affatto ammesso il paragrafo 7· sullo decime. Il metterai alla discussione del concilio, non venne 9* cho tratta della violazione della sepoltura eccle­ ammesso cd in principio dalla sacra adunanza dei siastica non venne ammesso perchè preoccupato. 14 di marzo, che il paragrafo XXX relativo ai pre­ Categoria li. cettori tanto pubblici cho privati. E con tale ammissione finirono i padri la dis­ Como ammesse al titolo di sottomettersi privata­ cussione della scssiono del 14 di marzo, fissando mente al sommo pontefice vennero dichiarato, le la prossima adunanza por il giorno 17 * del mese parti prima del primo paragrafo relativa alle pagelle corrente di marzo, in cui verranno discussi i rima­ dei vescovi ed alcuno facoltà di casi riservati, la nenti paragrafi del postulato napoletano, non cho terza che trattta della rivalidaziono dei matrimonii i postulati affidati all * esame della prima c della o la ottava sulla prolungazione del tempo del pre­ quarta Commissiono specialmente deputate por cetto pascale, sul giuramento dei vaghi, militari ecc, 1’ esame previo dei postulati dei vescovi o scelto D e sulla benedizione papale da impartirsi dai con­ fra padri componenti della sacra congregazione dei fessori in articulo mortis. Parimenti al medesimo Postulati. titolo venne ammesso il paragrafo 5 del capitolo V 8. sugl’ oratori privati. Sessione del 17 marzo 1870. Categoria IH. Sessione della sacra congregazione specialmente destinata dalla santità di nostro signore all * esame Finalmente furono dichiarati ammewl allo discus­ speciale dei postulati dei vescovi da sottomettersi sioni del concilio h domanda 9 del paragrafo 1 allo discussioni del concilio cho si tonno nolle stanze contenuto nel capitolo IV relativa alla facoltà di del Vaticano li 17 marzo 1870 allo ore 9l/s del cui tratta il canone Terrulas; il paragrafo 5 rela­ mattino. tivo agli abusi nell’ esercizio del iu.« patronatus In­ Intervennero gli eminentissimi : Patrizi, Di Pietro, trodotti do questi che godono del diritto in parola, Riarìo, Corsi, Rausch or, Boonccbose, Callen, Barili, ed il 6* sulla dotazione dei seminarii o del clero, Monaco; gli illustrissimi o reverendissimi; Patriarchi particolarmente pro obligatione sustentandi clerum loussef, Valerga; arcivescovi: Sorrento, Tessalonica, loco decimarum. Sardio, S. Giacomo; vescovi: Patti, Valenza. Nel capitolo V poi furono ammessi il paragrafo 2* Adunatisi all * indicata ora tutti i padri compo­ con l'annotazione però iti principio. Con questo nenti la sacra congregazione dei Postulati, all’ ecce­ paragrafo si richiede di censurare d un modo spe­ zione degl'eminentissimi Do Angelis, Moreno ed ciale il male dell usura. 687 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 688 A Corsi, Bonnechose, Barili, Monaco; gli illustrissimi c reverendissimi: patriarca Antiocheno, patriarca Gerosolimitano; arcivescovi: 8. Giacomo, Baltimora, Tours, Valenza, Westminster, Tessalonica; vescovi: Padorborna, Patti. Adunatisi gli eminentissimi o gli illustrissimi e reverendissimi componenti della sacra congregazione specialmente destinata per riceverò ed esaminare le proposizioni dei vescovi si sono dati a discuterò 1 seguenti postulati: 1. Postulata archiepiscopi et episcoporum Belgii· 9. 2. Postulatio archiepiscopi Lucani super privile­ Peculiaria congressus tertiae commissionis1. giis et exemptionibus praelatorum saecularium gui 1870 martii 14. territorium won habent. X Propositio in gratiam piae operae a Propaga­ Dio I4U martii habitus est congressus lubdeputationis commisaionis pro recipiendis ot expendendis tione fidei nuncupatae a 110 patribus subscripta. 4. Postulatum generalis Minimorum de conformiepiscoporum propositionibus in aedibus eminentissimi tate et unitate in recitandis horis canonicis. cardinalia Vicarii. 5. Propositio episcopi Tardisi ni de publicandis Adfuerunt eminentissimi cardinales Vicarius, B Di Pietro, Moreno, archiepiscopi Baltimorensis, simul omnibus schematibus cum prope a fine erit concilium. Westmooseterienris. Essendo 1 suddetti postulati stati primieramente 1. Examini propositum fuit postulatum plurium episcoporum de bellis iniustis deque malis inde pro­ affidati all’esame di una commissiono composta degli venientibus. eminentissimi Patrizi, Bonnechoao o Monaco nonché Patribus visum est qqod nullomodo ponit decre­ degli Illustrissimi e reverendissimi arcivescovi di tum fieri in concilio Vaticano super rebus belli et Tours, di Sorrento, di Bardia e del illustrissimo e pacis, nihilominus quod maxime expediret ut a reverendissimo vescovo di Paderborna, i padri adu­ concilio promulgaretur exhortatio aliqua ad arcenda nati basarono la loro discussione sul rapporto fatto bella iniusta, et ad pacem fovendam, ideoquo quod dalla suddetta commissione. E principiando dalpostulatum debet admitti: sed quod res ipsa debeat Γ esame del postulato dei vescovi del Belgio furono omni prudentia tractari. tutti del parere cho il 1* paragrafo del suddetto 2. De postulato episcopi Vicentini visum est postulato De indiciis clericorum non poteva essere quod primus et quartus articulus debeat ad summum ammesso essendo già stato preoccupato negli schemi pontificem referri, Unquam extra concilii competen­ sottomessi alla discussione del concilio. tiam: et quod secundus ct tertius articulus iam in Parimenti furono dichiarati preoccupati il para­ schematibus praeoccupati sunt. grafo 2· De clericorum seminariis, il 3° De colla3. Postulatam 33 patrum de leges ecclesiasticas 0 tiene ecclesiarum parochialium, il 4® De synodo dioeia unum codicem redigendo admissum fuit, ut ad cesano ed il 5° De piis virorum ac formina rum summum pontificem deferretur. issstilutis. 4. In postulato episcopi Concordicnsis omnes 11 6· paragrafo poi con cui ai cerea di ottonerò articuli seposito tantum quinto in schematibus prae­ por i vescovi delle facoltà relativo agli oratorii pri­ occupati videbantur; do quinto articulo iudicatum vati fu rigettato. est ut in respectu virorum ecclesiasticorum possit La prima parto del paragrafo 8° cho ai riferisco admitti. allo facoltà quinquennali, triennali ecc. fu dichiarato 6. Do postulatis pro dogmatica definitione as­ provveduto nei postulati dei veacovi francesi. Il sumptionis corporeae in caciaio Deiparae unanimiter paragrafo 9° che tratta degli impedimenti matrimo­ indicaverunt: niali fù rapporto alla aua prima, seconda o terza I. Quod nulla adsit definiendi necessitas, quo­ parte dichiarato provveduto nei postulati francesi, niam omnes ubique christifideles assumptionem coll' osservazione però che la forma della terza parte beatae Mariae Virginis pie et firmiter credant et usata in quello postulato est profferendo. Quanto solemniter singulis annis concelebrant. poi allo altro parti del medesimo postulato relativo II. Quod perpensis huius temporis adjunctis et alle petizioni con cui si domandone lo dispenso praesertim Vaticani concilii circumstantiis oiusmodi matrimoniali non cho all * espressioni in uso nolle definitio non expedire videatur. dispenso pontificie, tutte vennero dichiarato proIII. Qaod fidei traditional! christifidelium de hac D occupate, ventato periculum exoriri possit ox controversiis Parimenti i padri dichiararono preoccupata la scilicet et cavillationibus historicis catholicos inter parte A del paragrafo VII in cui si parla dello tasso et acstholicos excitandis: ideoquo unanimiter con­ cho sogliono pagarvi per le suddetto dispenso ma­ clusum fait postulatum licot do re maxime fidelibus trimoniali. non che il paragrafo X relativo alla nuova cara non admittendum compilazione del diritto canonico. Finalmente le Archiepiscopas Westmonastoriensis parti del paragrafo VII distinte colle lettere C e D secretarios. che trattano dello speciale studio delle cause adotte dagli ordinarii nelle suppliche di dispense matrimo­ 10. niali por lo quali i prelati del Belgio chiedono un Bellone del 11 aprile 1870. più equo esame, non che quella che si riferisce alla Sessione ... della sacra congregazione special- necessità di riconoscere in certi casi per motivo mente deputata dalla santità di nostro signore per sufficiente Γ istanza dell' ordinario, furono ambedue ricevere ed esaminare le proposizioni dei vescovi rigettato. 8ole quindi le seguenti dimando dei veacovi belgi che ebbe luogo nelle stanze del Vaticano la mat­ furono ammesse dai padri della sacra congregazione, tina dei 11 aprile alle ore 91/·. Intervennero gli eminentissimi : Patrizi, Di Pietro, e ciò a titolo di raccomandazione da farai privata­ i A et * Ï3ÎM ras/l 1. La dimanda di 40 padri relativa alla restau­ Intervennero gli eminentissimi: Patrizi, Di Pietro, Corsi, Bonnechoso, Rausoher, Barili, Mo­ razione del diritto dello genti sulle basi del diritto reno, Monaco; gli illustrissimi e reverendissimi: canonico, la quale venne dalla sacra congregazione patriarca Antiocheno, patriarca Gerosolimitano; ar­ ammessa per modum exhortationis facendola pro­ civescovo: di Tours, di Sardis, di Tessalonica ed cedere da una istruzione e seguire da una speciale raccomandazione. 11 vescovo di Patti. 2. Il postulato de) vescovo di Vicenza il quale Appena cho furono adunati i padri componenti la sacra congregazione specialmente deputata dal trovasi diviso In 4 parti relative tanto alla disciplina santo padre all * esame dei postulati dei vescovi, che ai riti della Santa Chiesa sullo quali dopo averli tutti i presenti principiarono la discussione della esaminate separatamente i padri emisero i seguenti serie delle dimando di questi vescovi che fù pri­ loro pareri. Rapporto alla prima dimanda che mieramente affidata all' esame speciale degli emi­ tratta della traslazione di alcuni officii dei santi, nentissimi Rauscher, Barili e Antonelli, non che tutti furono d'aviso tale materia non spettare al degli illustrissimi et reverendissimi il patriarca concilio, quindi non poterai ammettere. Parimenti Antiocheno non chè gli arcivescovi di Tours, di rigettarono la domanda terza relativa ali assolu­ 8. Giacomo e dol vescovo di Patti. zione dei confessori complici in peccato turpi perchè Il primo postnlato discusso dalla sacra congre­ provveduta dall ultima costituzione apostolica, noe gatione, la quale si basò sopra il rapporto dei 1 Supra a· 9. est 467. Coxoid. okmkiuu tomus LUI. 44 691 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS çy2 5. Postulatio il episcoporum ritus ormoni circa che la seconda relativa alle facoltà dei vescovi di a dispensare dagli impedimenti matrimoniali che ven­ ius gentium. Quarta commissio. gono scoperti dopo che il matrimonio è stato con­ Eminentissimi cardinales: Corsi, Riario, Cullen. tratto in facie ecclesiae. Sola quindi la dimanda quarta di questo postulato, cho si riferisco all ob­ Rererendisaimi praesules: Hierosolymitanus, Valen­ bligo di denunziare allo autorità ecclesiastiche gli tinus, Thessalonicensis.. Huic commissioni sequentia postulata ad examen eretici, sospetti di eresia, carbonarii ecc, venne ammessa per essere privatamente sottomessa alla tradita sunt: suprema decisione del sommo pontifice. 1. Postulatio contra mala, quao aacculo nostro ILL Tale fù anche il parere dei padri rispetto vocantur progressus et cogitandi libertas, exhibita al postulato dei 33 rescori i quali vorrebbero faro a quinque episcopis ritus maronitici ct ritus chalcompilaro un nuovo codice di diritta ecclesiastico. daici. E con tale risoluzione fù dato fine alla sessione dei 2. Propositio super socialismi! m ab octo concilii patribus exhibita. 22 aprile 1870. li 3. Postulatio septem patrum, ut strictius obser­ Altera postulatorum distributio Inter quatuor vetur concilii Tridentini lex de clectiono episcoporum, commissiones. utque severius instituatur examen in aliis ecclesias­ ticis dignitatibus ab apostolica sedo conferendis. Prima cmnmissio. Eminentissimi cardinales: De Angelis, Bon-B nechose, Monaco. Reverend ¡mí mi praesules: Turoneusis, Surrentinus, Sardianus, Paderborn ensis. Peculiaris congressus quartae commissionis. rr,JU 2 Dio 2 maii in conventu habito penes erninontiuimum dominum cardinalem Riario archicpiscopum Neapolitanum ab eminentissimis ct reverendissimis patribus quartae commissionis actum fuit do quatuor sequentibus postulatis, eiusdem commissionis exa­ mini eommUsis. 1“. Postulatum contra progressum et cogitandi libertatem. — In primo nonnulli episcopi maronitici et chaldaici ritus petunt remedium aliquod a Vati­ cano concilio decerni, ad oppugnanda falsa prin­ cipia progressus, ot eius quam vocant cogitandi libertatem, a quibus tot et tam gravia mala in societatem dorivari noscuntor. Secunda commissio. Licet Commissioni^ patribus visum fuerit postu­ Eminentissimi cardinales: Rausch er, Barili, Anto- C latum haud satis determinatam et explicatam for­ nelli. Reverendissimi praesules: Antiochenus, Tau­ mulam exhibere, et in aliquibus etiam praeoccupa­ , * rinensi 8. laeobi, Pactensis. tura iam fuisse; nihilominus animadversum fuit, Huic commissioni sequentia postulata ad examen postulatum ipsutn in se omnia requisita praeseferre, tradita sunt: quao ne cessarla sunt ad hoc. ut admitti possit; et 1. Postulata ab episcopo Pistoriensi et Pratensi, attenta rei gravitate, et mali» fere innumeri» quao nomino quorundam episcoporum Italiae centralis, in societatem proveniunt ex huiusmodi ideis, iudiexhibita. catum fuit valde conveniens et utillimum fore, ut 2. Postulatio quingentorum ct decem patrum do errore» praecipui qui sub nomine progresau» et libertatis cogitandi veniunt, accuratius enumerati, invitatione facienda Hebraeis. 3. Postulatum ab octoginta patribus, ut sancti expressius etiam a Vaticano concilio condemnaren­ Vincentii n Paulo associationes, quae vulgo Coa- tur. Quare unanimiter conclusum fuit, postulatum ftrentine dicuntur, a sacro Vaticano concilio lauden­ in principio esse admittendum. 2·“. Contra socialismum. Eadem omnino obser­ tur ae commendentur. s 4. Postulatum a 30 concilii patribus subscriptum, vata fuerunt relate ad secundum postulatum, in quo nt societas sancti Vincentii de Paula a s. concilio petitur ut Vaticana synodus cxecrnndis socialismi Vaticino laudetur et commendetur. erroribus catholicam veritatem et moralis doctrinae i u stiti am sanctitateruquo opponat; ut divites ot proTertia commissio. D ceres doceat officia, quibus orga pauperes, operario· Eminentissimi cardinales: Patrizi, Di Pietro, famulosque adstringuntur; et vicissim quae sint Moreno. Reverendissimi praesules: Mechliniensis, istorum officia erga patronos, eosque quibus manuum Westmonuteriensia, Baltimorenais. suarum operam praestant. Quare unanimi sententia Huic commissioni sequentia postulata ad examen conclusum fuit, postulatum, in guo nondum prae­ tradita sunt: occupatum fuerit, esse admittendum. 1. Propositio episcopi Varmienais de confessione 3··. De electione episcoporum. Ad tertium, in sacramentali presbyteris per novam legem ecclesia­ quo agitur do episcoporum electione, ot postulatur sticam congruis temporum intervallis praescribenda. ut sacrosancta synodus, principibus, magistratibus, 2. Postulatum a 118 concilii patribus subscrip­ capitulis, aliisque episcopos nominandi, proponendi tum. nt 8. loseph eligatur ac declaretur universae et eligendi iu» habentibus, gravissimum Dei iudicium ecclesiae patronus atque protector; et festum pa­ in mentem revocet; provideatquo ut quae hac de trocinii eius cum ritu primae classis et octava ubiquo re a Tridentino decreta sunt, severiori adhuc et strictiori modo ab omnibus observentur. Patres com­ vt ab omnibus peragatur. 3. Propositio 43 superiorum generalium ordinum missionis consuerunt, huic postulato iam provisum regulariora, ut S. losephus conciliari constitutione per responsionem ad postulatum episcopi MoguntinL 4* “. In favorem operae cui titulus: Œuvre des leetaretar primarius patronus universalis ecclesiae. * ('.cole Λ Orient. — Quartum postulatum in duplici 4. Votum synodi *patriarchal !» Armonorum de re folio exhibitum refertur ad piam operam pluribus militari et bello a patriarcha Ciliciensi exhibitum. Huic eommimioni sequentia postulata ad examen tradita sunt: 1. Postulatio pro sodalitate Sanctae Infantiae a 35 vicariis apostolici» exhibita. 2. Observatione» consideratione dignae, ot quae corrigi debent in Syria pro bona animarum salute. 3. Expositio congregationis helveto-benedictinae, per abbatem m ou os teri i Einsidlensis, illius congre­ gationis praesidem, exhibita, circa vota simplicia sûlemnibns praemittenda. 4. Postulatum, a 30 concilii patribus subscriptum, ut opificum societas Dtr Gesellen-Verein a sacro concilio Vaticano laudetur atque commendetur. 693 CONGRESSUS DIERU M 2 ET 5 MAII 1870 694 iam abhinc annis in Gallia fundatam, et iam per a vitentur ad libros evulgandos, etiam lingua arabica, variae Europae parte» propagatam, cui titulus: ut possit malo animarum occurri etiam in Oriente. CEurre des Ecoles (f Unent, et petitur ut inter de­ 2° Quoad secundam partem, commissio credit creta quae de missionibus sacrosancto oecumenico postulatum non esso de re generali et digna oecu­ concilio Vaticano proponentur, unum adiiciatur, quo menico concilio, cum agatur de collegiis particulari­ huic pio operi et solemnis ab ecclesia consecratio bus. Sed tamen quoniam res videtur aliqua con­ ot nova commendatio tribuatur. sideratione digne, putat priratim α secretario rea Ad hanc rem animadversum fuit tria iam eius­ indicanda summo pontifici, ut si credat in sua dem generis postulata exhibita fuisse, pro commen­ sapientis, aliqua fiat inquisitio de rebus expositis, dandis specialibus nonnullis operibus in favorem mis­ quarum aliquae commissioni videntur forsan non sionum, nempo postulatum pro opere Propagationis satis probatae. fidei Lugduni iam pridem fundato, item postulatum 3· Quoad tertiam partem, etiam commissio putat do quo in praesentiarum; tertium deniquo pro opero non agi de re vere conciliari. At quoniam dicitur Sanctae Infantiae nuncupato. missionaries instituere societates sine ordinarii aucSecundo observatum fait, tria opera pro quibus toritate, praedicare in ipsa hora qua habetur concio iajn postulatum fuit, quamvis ea certe quae do fidei in ecclesia parochial!, et circuirò domos magnatum Propagatione dicitur, caeturis longe praestet, tum invitantes illos ad audiendam concionem apud eos, obiecti gonoralitato, tum sociorum numero et fruc­ ot inducere foeminas tantum ad frequentandam suam tuum amplitudine, omnia nihilominus haud exiguae B ecclesiam ct ad emittendum votum sibi solummodo utilitatis esse ad missionum incrementum. Quare obediendi, nccnon recipere inconsulto ordinario etiam alia α concilio Vaticano commendanda esso haereticos ad fidem, ct sacerdotibus aliarum dioe­ cesium sine praevia licentia ordinarii concedere consuerunt patres commissionis. Verum observatum fuit, tertio, optandum for­ facultatem confessiones audiendi: hinc commmisaio tasse fore, ut huiusmodi opera aliquo strictiori vin­ credit summo pontifici deferendum privatim a se­ culo sanctae sedi iungerentur, tum adhuc ut distri­ cretario, si forte credat aliquam inquisitionem fieri butiones subsidiorum veris cuiusque missionis ne­ pro sua prudentia. cessitatibus semper proportionate responderent, tum Tertium postulatum: Expositio congregationis ut singularum huiusmodi institutionum actio per­ helveto-benedictinae circa vota simplicia solemnibus fectiorem et utiliorem inter se consonantiam prae- praemittenda. Commissio observat postulatum directe opponi seferrot. Dissimulatum tamen non fuit, rem in se certe utillimum ac desiderabilem, haud levibus in­ decisionibus congregationis Episcoporum et Regula­ commodis obnoxiam esse posse; ac proinde unanimi rium a sanctissimo domino nostro adprobatis, anno suffragio conclusum fuit: postulatum admittendum 1857; et agi potius de una congregatione quam de cum clausula: nisi rideatur Sanctissimo aliquid de­ omnibus. Hinc putat concilio non esso proponendum. Sed tamen, quoniam varii ordines regulares ob­ cernendum circa huius generis opera. tinuerunt aliquas regulas quae mitigant generales 14. C dispositiones, et proponuntur aliqua, quae non Peculiaris congressus commissionis primae. videntur esse spernenda, ut exempli gratia, „Nemo 1870 maii 5. recipiatur ad novitiatum anto annum XVIII ·, * ut Postulatum primum: Pro sodalitate Sanctae In­ postulantes saltem per biennium sint probari in eliquo seminario vel collegio monasterii : * Commissio fantiae. Quaeritur, ut concilium commendet hanc piam credit, quod possit deferri summo pontifici, ut, si credat, detur commissioni cuius est proponere sche­ sodalitatem. Commissio observat, quod in postulatis Gallorum mata de regularibus. Quartum postulatum: Ut laudetur societas opi­ fuit decisum, ut aliquod caput do piis Operibus inseratur inter schemata proponenda sacro concilio; ficum Der Gesellen-Verein. Commissio credit multum conducere ad melioran­ et dictum fuit quod possit laudari iure pia societas dos mores opificum, qui hao nostra aetato omnibus Propagationis fidei. Huic pio operi affino est illud Sanctae Infantiae, modia ad fidem abdicandam inducuntur, ei piae et multa bona ex oo proveniunt in salutem in­ societates, quae ad fidem catholicam firmandam in fantium infidelium qui baptizantur, erudiuntur in opificibus institutae sunt, commendentur. Quapropter scholis, et infirmi medicamenta suscipiunt opitulanto putat, postulatum esso admittendum, ita tamen ut Sanctao Infantino sodalitate. Hinc commissio credit in capite de piis operibus laudentur societates, quae postulatum esso admittendum, ea monte ut post ad fidem catholicam stabiliendam et confirmandam laudatam societatem do Propagatione fidei, commen­ D inter opifices institutae sunt, qualis est societas vulgo dicta Der Gesellen-Verein erecta in dioecesi Colodetur etiam sodalitas sanctae Infantiae. Secundum postulatum: Observationes considera­ niensi, et aliae quae passim in Italia et Gallia in­ tione dignae et quae corrigi debent in Syria pro bono stitutae sunt. 15. animarum. Sessione degli 8 maggio 1870. Postulatum continet tres partes: Prima respicit effusionem librorum, qui perversae doctrinae venena Sessione della congregazione specialmente de­ continent, et gratis distribuuntur a Societatibus putata dalla santità di nostro Signore per ricevere biblicis, ot remedium quaerit contra hoc malum. od esaminare le proposizioni dei vescovi che ebbe Secunda respicit collegia missionis Anturae et Gasi- luogo nelle stanze del Vaticano la mattina dei 8 rensis, ex quibus vix quinque inter centum enu­ maggio alle 9 Ma merari possunt alumni, qui permaneant boni. Tertia Intervennero gli eminentissimi: Patrizi, Di Pie­ respicit missionaries, qui legitimam superiorum ec­ tro, Rauscber, Bonnechose, Cullen, Barili, Moreno, clesiasticorum auctoritatem ovellore nitantur. Monaco, Antonelli; gli illustriMÌmi e revcrendiMiral: Ie Commissio credit circa primam partem, quod patriarca lonsseff, patriarca Valerga; arcivescovi: postulatum sit revera admittendum, eo sensu ut in Tour», Sorrento, Sardie, Teasaluaica, Patti. capite de Piis operibus, laudetur etiam opus gratis Adunatisi gli eminentissimi e gli revtrendinieii disseminandi libros bonus, et eorum praesides in- padri componenti la sacra congregazione special- 69δ C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTI ’LATIS 6yb mente dalla -anrità di nostro signore destinata per a gregazione sul postulato dell' arcivescovo di Malines ricevere ed esaminare lo domando dei vescovi al- che (ratta della suprema potestà della Chiesa. J’eccezione degli eminentissimi De Angelis, Risciò, HI. Non furono poi allatto ammessi i pustulati e Corsi, e dogli illustrissimi e reverendissimi arci­ dell'arcivescovo di Malines, ed il postulato doi vos. vescovi di Valenza, di S. Giacomo, di Torino, di covo di Luçon, i quali avrebbero desiderato cho il Westminster, di Malines, di Baltimora non che del sacro concilio Vaticano si fosso occupato della setta vescovo di Padcrborna, i quell non poterono inter­ doi cosi detti dissidenti Stovcnisti, la quale ai ò venire alla presento sessione, si è dato principio formata dopo la conclusione doi concordato tra la alla discussione del postulato del vescovo della beata momoria di Pio VII o Napoleone I u che vengono chiamati la Petite Église, Concordia1 diviso in sei paragrafi. E sul primo paragrafo con cui si cerca di fare IV. Sul postulato doi vescovo di Alicarnasso abrogare la legge dell'astinenza delle carni nei composto di vario dimando vennero dai padri emesse sabbati dell' anno, essendo cole logge in varii paesi lo seguenti sentóme. Rapporto al paragrafo in­ già abrogata, non che per ragione dell' indeboli­ titolato De Romano pontefice che tratta dei diritti mento della costituzione umana che si verifica in concernenti il dominio temporale del sommo ponte­ tutti i paesi del mondo, emisero i padri il voto cho fice e dell' ubbidienza dovutasi dai principi altale domanda poteva essere proposta alle discus­ Γ autorità del capo della chiesa, lo dichiararono sioni del sacro ecumenico concilio1. preoccupato. Quanto al secondo paragrafo, che tratta delie B Parimenti vennero dichiarati preoccupati i ca­ dispenso matrimoniali dal 3 e 4 grado di consan- pitalise potestate ecclesiastica, De potestate saeculari, guinità e di affinità, non che dall' impedimento di nonché il capitolo De instructione iurentutis od il pubblica onestà, dai quali impedimenti si vorrebbe capitolo De tic dictis libertatibus il qualo tratta dello che i vescovi potessero dispensare, senza ricorrere libertà di coscienza e dei culti. alla santa sede, lo dichiararono i padri preoccupata Solo quindi venne ammesso colla clausola in nei schemi relativi al matrimonio. principio il capitolo De beneficientia ebristiana con Parimenti vennero dichiarati preoccupati il para- ,cui si cerea di conservaro nelle mani della Chiesa grafo terzo relativo alla solennità che si dovrebbe le pie opere e le società di beneficenza avendo esse prescrivere per rendere valide le sponsali, non che tutto avolo Γ origine loro nel seno della Chiesa. il paragrafo quarto che si occupa delle facoltà da E con tale discussione venne dato fine alla sessi­ darsi ai vescovi perche questi potetero privare i (one dei 8 maggio 1870. colpevoli sacerdoti dai loro beneficii senza processo 16 canonico nei gravi casi di scandalo, lasciando tut­ Sessione del 19 giugno 1870. tavia ai rei, sempre, il diritta del ricorso olla sauta tede. Sessione della congregazione speciale deputata Il 6· paragrafo poi con cui si cerea di stabilire (dalla santità di nostro signore per riceverò ed che nessun ecclesiastico, e ciò sotto grave pena, (esaminare le proposizioni doi vescovi, ohe ebbe possa stampare alcun libro senza il permesso del C luogo nelle stanze del Vaticano la mattina dei 19 proprio ordinario, fu ammesso nel senso che se ne giugno allo ore 9 /z * dovrà fare menziono nello schema De rita et ho­ Intervennero gli eminentissimi: Patrizi, Riario, néstate clericorum, ι Corsi, Bonnccbose, CuiIcn, Barili, Monaco; gli illu­ Finalmente il paragrafo 6* con cui si domanda strissimi e reverendissimi: il patriarca Gerosoli­ per i vescovi di poter ordinare i chierici al sem­ mitano: gli arcivescovi : di Sorrento, di Valenza, di plice titolo Serritutù ecclesiae fu dichiarata pre- 1Tessalonica; il veeeovo di Patti. occupata, e si passò all· esame del postulato sotto­ Adunatisi gli eminentissimi e reverendissimi scritto da quasi 200 vescovi con cui i medesimi padri componenti la sacra congregazione destinata vorrebbero cho l'assunzione della beata Vergine a raccogliere ed esaminare le proposizioni dei ves­ fosse dommaticamenta definita. La congregazione covi, fù dato principio alla discussione dei postu­ dopo maturo esame fu intera del parere non do­ lati seguenti i quali furono precedentemente esa­ versi tale dimanda sottomettere alle discussioni del minati e discussi dalle rispettive commissioni com­ concilio, tuttavia i padri hanno espresso-il desiderio poste dei padri eletti a tale scopo, fra i membri di far conservare questa postulata negli archi vii, della congregazione. onde la gloria della beata Vergine ne ricavasse L 'Quindi, basandosi sul rapporto sottomesso maggior lustro . * alla- congregaziqno dei padri dalla prima commis­ Vennero quindi esaminati i postulati primiera- sione venne esaminata in primo luogo il postulato mento ducuaii dalla commiuione compoeta degli O re]atÌT0 al ^delirio della. Santa Infanzia con cui ai eminentissimi Corsi, Riario e Cullen nonché degli domanda al concilio di onorare queat' opera pia con illustrissimi e reverendissimi il patriarca di Geru­ pna sua lodevole raccomandazione. salemme e degli arcivescovi di Valenza e di TessaEssendosi osservato che nell' esame delle pro­ lonica. Quattro sono questi postulati. posizioni dei vescovi della Francia fù deciso cho si I. Il 1· sottoscritta dall’arcivescovo di West­ poteva lodare Topera pia della società della Pro­ minster, con cui si propongono akunc modificazioni pagazione delia fode, i componenti della congre­ da inserirsi nei canoni relativi al Romano pontefice, gazione giusta il rapporto della commissione, vol­ e fu giudicato preoccupata nello rispettivo schema. lero parimenti dichiarare il postulata, che tratta II. Tale anche fu la sentenza della sacra con­ della Santa Infanzia, ammissibile, nel sonso di poter essere raccomandato in seguito di quello che tratta dell opera pia del li società della propagazione 1 Udimxa dri 9 maggio 1970. — 11 santo padre ordinò della fede. tas bob ai cornauiexíie questa risolurione agli emiuenüsaimí IL Pigliatasi tale resoluzione intorno al primo pncdi. na ti tOBitlUMc uní ñwlnxion· del Stai* Officio di circa died usai indietro tu questo argomento (adnotalio ¡terc­ postulato passarono i padri all’ esame del secondo iar*). cho tratta di alcuni punti degni di considerazione • Udims λ dd 9 maggia 1970. — Sua «antità ha appro­ e cho debbonsi corregere pel beno delle animo, vato pienamente la presente riaolnxione aggiungendo che nelin Siria. Γ allo da custodirti negli archivj d esprimano parole di elogio Co>’ ..rima parto di queato postulato ai cotca alla pietà dei tettavi aegnatarj (adnotatio ¡ter riunì). 697 CONGRESSUS DIEI 19 1UN1I 1870 698 di ottonerà qualche rimedio contro Γ immensa dif- a si prestano ad aiutarli nello risito pastorali non fusiono dei pessimi libri elio vengono distribuiti con chò quelli cho sono esaminatori del clero, allo gravo perdita dolio animo in queste regioni dallo scopo di non privarli dallo distribuzioni cborali, società Bibblicho, o questa parto del postulato come anche la dimanda distinta dal numero VII fù dalla congregatione ammessa in roto commissionis con cui si domanda di faro stampare un iodico di giusta lo decisioni cho furono preso rispetto ad tutti i libri proibiti ct reservati in speciali modo al altro opero pie, aliar quando era stato discusso santo padre, vennero ambedue ammesse, ma sol­ il postulato doi vescovi francesi. tanto come da sottomettersi privatamente al sommo In quanto poi alla seconda parto di questo pontefice. postulato relativo alla Siria e cho tratta di alcuni Non venne per altro ammesso affatto la dimanda collegii di missioni locali, o massimo det collegii del η· IV relativa allo facoltà da concedersi ai di Anturi! o di Gasiro, non trattandosi d* un affare vescovi circa i conventi delle monache. d'interesso generale, vonno deciso, che non potava Le dimando poi V o VI relative alla revizione venir ammessa allo discussioni del concilio, ma che del breviario od alla compilazione d' un nuovo di­ sarebbe raccomandata privatamente per mezzo del ritta canonico furono dichiarato provvedute in altri segretario della congregazione all’ attenzione del risoluzioni della congregazione. sommo pontefice, il qualo so lo giudicherà oppor­ II. Il postulato relativo all· levitazione da furai tuno farà esaminarla dalla sacra congregazione di agli Ebrei fù dichiarato provveduto nella schema Propaganda. similo risoluzione fù parimenti presa B delle missioni1. dai padri circa la terza parto del postulato siro, III· o IV·. I duo postulati cho trattano dello elio tratta dogli ecclesiastici di quelle porti i quali conferenze di san Vincenzo a Paulo vennero an­ cercano di sottrarvi nell * azione del ministero apo­ mesi allo scopo di ussero in modo tutto speciale stolico dull’ autorità degli ordinarii. raccomandati dal concilio con tutta lo altre opere pie. III. Intorno al postulato 3° intitolato Expositio Finalmente lasciando da parte i postulati ri­ congregationis helvelo-benedictinae circa oola simplicia messi all' esame della terza commissione, la quale solemnibus praemittenda, venne osservato dalla Com­ non ha potuta per causa di altre occupazioni dis­ missione, o ammesso dalla congregazione, che questo cuterli, e stendere il relativo rapporto, la sacra postulato non poteva essere ammesso trovandosi congregazione si ò data all’ esame dei postulati in opposizione con duo decisioni della sacra con­ della quarta commissiono intorno a cui ha de­ gregazione dei Vescovi o Regolari, approvata dalla ciso di: santità di nostro signore nel 1857, e non avendo I. ammetterò in principio giusta il rapporta della per iscopo un interesso generalo della Chiesa, ma commissiono il postulato dei vescovi maroniti e bensì Γ interesse di una sola congregazione reli­ chaldci, intitolato Postulatum contra progressum ei giosa. Quindi vollero i padri che al più venga cogitandi libertatem, o ciò in vista dei gravi danni questa dimanda privatamente sottomessa al santo che no derivano per la società cristiana. II. Parimenti vollero i padri ammettere il postu­ padre onde egli so lo crederà opportuno la faccia esaminare dalla Commissione che si occupa degli lata contro il socialismo, ondo il concilio proclami ed opponga lo sucre verità della religione allo false affari degli ordini religiosi. IV. Finalmonte circa la proposta intitolata ut dottrine del socialismo, non tralasciando di am­ laudetur societas upificum Der G estilen- Verrin, vol­ monire tanto i ricchi quanto i poveri affinchò gli lero i padri che provia informazione sull * appro­ uni o gli altri siano pronti di eseguire vicendovolvazione di questa società dal sunto padre, essa menti i loro doveri gli uni verso gli altri. III. 11 terzo postulato relativo olla nomina o venga ammessa, per essere con lo altre opero pio raccomandata e lodata dal sacro concilio ecumenico. alle elezioni dei vescovi fù dichiarato provveduto Terminatasi la discussione dei postulati della nella risposta data al simile postulato del vescovo prima commissione la sacra congregazione passò di Magonza. IV. In fine venne ammesso il postulato che * esame dello dimando esaminato dalla seconda all tratta dcll’Œ’urre des /icoles if Orient, e ciò onde commissione. I. Ed intorno al postulato di alcuni vescovi del- con le altre simili opero pio venisse dal sacro ecu­ 1’ Italia centralo vollero i padri dichiarare preoccupate menico concilio meritevolmente o loduvolmcnta rac­ la prima o la seconda parto di questo postulato comandato. E con questa risoluzione fù dato termine alla relativo allo leggi sul matrimonio cd allo dispenso matrimoniali non cho alle dispenso dall’ impedimento sessione dei 19 giugno 1870. degli sponsali. Similo fù ancho il parere dei padri rispetto alla dimanda ottava cho tratta della ri- D I Frittes Léinanu, de reulutivi.e illa certiores facti, per duzione dello messo o dello fondazioni posteriori alteram postulationem petierunt, ut snuirans pontifex in prozitas BMriune concilii Vaticani dignaretur aliqua verta ad foheu al concilio di Tronto. diribere, tanto graviora, cum infallibili tatis deflnitituem comi­ La dimanda sognata col numero III che con­ tabantur. Altera haec petitio, die II maii data, exstat in cerno la potestà da ottenersi per i vescovi di dis­ Jdis, n® 385 (c). Miror quod de illa ne lerbmn quidem factum pensaro dall' obbligo del coro questi sacerdoti cho inerit in laudato ad hoc postulatura fratrum Létuanu opere. «III. RELATIO SUMMARIA SUPER POSTULATIONIBUS PATRUM A DEPUTAT1ONIS SECRETARIO EXHIBITA. 1. Secretarii Reputationis epistola ad hitbsecretarlitoi concilii. 1870 septembris 11. Monsignor Lwlorico Jacobini, sotto-segretario del concilio Vaticano. Dalla segreteria della sacra congregazione dei Postulati, 11 settembre 1870. Il sottoscritto segretario della sacra congregazione deputata dal santo padre por ricovero ed esaminare lo proposizioni dei vescovi, si fa un dovere di tras­ mettere alta signoria vostra illustrissima e reveren­ dissima un esemplerò a stampa di tutti i postulati presentati dai patri doi concilio alta detta sacra congregazione e dalla medesima in vario scssioai esaminati o discussi. Sítenme poi in questo esame 699 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS 700 il sacro concesso credette opportuno dì dividero in a qnenniis celobrandis- (preoccupata nello «chema „De cinque classi o categorie le suddette proporzioni episcopia-). giusta la natura dell * argomento che presentavano, § 29. pDo synodis dioeccsanis- (preoccupata nel cosi lo scrivente segretario usando dello stesso succitato schema). § 31. eDe censuris, praesertim reservatis, ad sistema si pregia di unire alla signoria vostra illu­ strissima o reverendissima altrettanti elenchi dei pauciotem numerum reducendis.§ 32. „De rescrratiooibua peccatorum summo dotti postulati in conformità alla decisione fattane dalla sacra congregazione o corrispondenti alle cinque pontifici ad pauciores casus reducendis- (preoccupata dalla nuovissima costituzione; o poi poggia sulla classi che si passa ad indicare, cioè 1· 1 postulali che i padri della sacra congre­ falsa base, eh’ casi sieno innumerevoli). § 34. „De legibus matrimonialibus reformandisgazione dichiararono preoccupati in alcuno degli schemi da proporsi al concilio, o già contemplati (preoccupaU nel relativo schema). § 35. rtDe minuendo impedimentorum matri­ in qualche atto pontificio. 2* I postulati rigettati ossia quelli che non monii dirimentium numero- (rispetto al)' impedi­ mento della pubblica onesti). vennero ammcMi per la discussione conciliare. § 36. „De modificando clandestinifutis impedi­ 3· I postulati intorno a’ quali la sacra congre­ gazione decise doverti differire Γ esame ad altro mento- (ti trova nello schema wDe domicilio et quasi domicilio ad effectum matrimonii-). tempo. § 44. eAn conveniat leges abstinentiae ot iviunii 1 postulati che furono ammessi, però soltanto B * 4 a titolo di domanda da sottomettersi privatamente ad quamdam uniformitatem reduci, vel etiam mitigari.al santo padre. § 48. 8De adducendis, vel reducendis ad (idem 5a I postulati ammessi nel senso da potersi pro­ et unitatem catholicam, infidelibus, schismaticis ot porre alla discussione del concilio Vaticano. Lo scrivente nel partecipare alla signoria vostra haereticis- (nello schema delle misrioni apostoliche). illustrissima o reverendissima le risoluzioni adottate § 49. pDe conversione infidelium-, por la prima, dalla prclodata congregazione ed approvate in se­ seconda e tona parto (nello schema suddetto). guito dalla santità di nostro signore, la prega a § 51. „De dividenda, vel duplicanda, maximo volerle commnnicaro agli eminentissimi e reveren­ in favorem orientalium, sacra congregatione Propa­ dissimi signori cardinali presidenti delle congre­ gandae fidei (nello schema suddetto, e nella costi­ gazioni generali onde servano loro di norma per la tuzione apostolica Roaiam pontificis, relativa alla parte che riguarda Γ elevato loro officio. riforma della Propaganda).E con seni»i della più distincta «tima si pregia rassegnami, di vostra signoria illustrissima e re­ Poitulite dei resemi della Germania (alleg. n" 2). verendissima, devotis^iruo obbligatissimo servitore. Del t? 1 la parte prima che tratta di vari argo­ t Alessandro, arcivescovo di Tes»alonica, segre­ menti relativi alla vita del clero: — (perchó pre­ tario della congregazione de’ Postulati. occupati nello schema „Do vita et honestate cleriC eorum). 2. Del § 2 solamento la prima partu, cho tratta Conspectus generalis postulatorum quae dell· abrogazione dì alcuni impedimenti matrimoniali, Reputationis examini sublecta fuerunt. distinti nel qui annesso postulato tedesco coi Priam ratearla numeri 1, 2, 3. 4, 5. 6, come quelli che sono com­ Contenente le proposizioni dei vescovi, che la sacra presi nei rispettivi schemi disciplinar}. congregazione dei Postulati ha dichiarato preoccupate Del § 3 la parte che tratta della diminuzione nei schemi da sottoporti alle deliberazioni del condito. delle censure (perchè provveduto dalla nuovissima costituzione); come pure l’altra parto cho riguarda Postulato francese (alleg. n8 l). le facoltà solite a darsi ai vescovi per un quin­ § 1. aDo seminariis clericorum ubiquo instituen­ quennio, o che si vorrebbe venissero dato durante di·-: Quanto alla prima ed alla seconda parte, nelle 1' officio: (perchè già « ne è parlato nel postulato quali fi tratta della necessità e forma dei medesimi. dei vescovi francesi). Il § 7 rho tratta dei concorsi per la collazione § 4. pDe aeademieis gradibus.§ 7. ,Dc exercitiis spiritualibus a clero saeculari dello parrocbie: (perchè se ne occupa lo schema quotannis habendis. * disciplinare rispettivo). § 10. „De mulierum in domibus sacerdotum Postulate napoletano (alleg. n" 3). famula tu.Parte prima. Quoad doctrinam. § 11. „Do concursu ad parochorum electionem- D (preoccupata nei schemi .De vita et honestate Del capitolo 1· De ite, guae dogma respiciunt: clericorum- o rDo concursu-). Il § 1 „De Dei notione1*. § 12. „De praedicatione verbi divini.- Per ciò Il § 2 „Do rerum creationo-. che riguarda la seconda parto (preoccupata nello Il § 3 „De Christi notione-. schema „De parvo catechismo)-. Il § 4 nDe homine-. § 14. „Dn catechismi· primao communioni prae­ Il § 5 jjDe ecclesia-. vii·, ot de iuvennm perseverantia- (preoccupata nel Il § 6 „Do Romano pontifico-. succitato schema). 11 § 7 „De relatione rationis cum fide in scientiis § 15. „Do regularibu».naturalibus-. 11 $ Θ eDc natura civilis societatis, et de re­ § 16. „De religiosis mulierum familiis, puellarum lationibus ipsam inter ot ecclesiam-. educationi et operibus caritali· vacantibus.“ II §9 nDo matrimonio- (I piecedenti nove para­ 5 17. „Do capitulis.§ 23. „Dn titulis curiae Romanae honorifici· non grafi furono preoccupati nei rispettivi schemi). Del capitolo II" De ite guai ad mores spectant: conferendis sacerdotibus extra Romam degentibus, Π § 2 nDe officiis obedicntiae ecclesia© et ponti­ intomullis ipsorum ordinarii·-: Per lu parte che si riferisce ai canonici onorarli (preoccupata nello fici maximo-. Del § 3 „De iuribus familiae-, la parte seconda. schema aDe capitulis canonicorum)-. Il § 4 „Quid agendum adversus aetatis nostrae § 28 „De conciliis provincialibus singulis quin- a El·- . 701 CONSPECTUS GENERALIS POSTULATORUM 702 Il § 27 bDo concionatorìbus et sacris oratoribus-. Il § 28 «De exercitii· spiritualibus * 4. Il § 31 cho tratta della vita del clero (nello schema «Do vita et honestato clericorum®). Il § 32 circa Γ uso della vesto talare (preoccu­ pato nel suddetto schema). Il § 33 cho tratta dei matrimonj civili del cloro; del ricorso del clero negli affari ecclesiastici alla potestà laica; o della frequenza ai pubici spetta­ coli (perchè preoccupato quanto alla prima ed alla terza parto, e provisum in iure quanto alla seconda). Il § 34 per la prima parte (nel postulato fran­ l’arto seconda: Quoad ecclesiao disciplinam. cese). Dol capitolo Ie De unitate actionis: Il § 35 «De sacro patrimonio®. I § 36 intitolato «Mixta docendi forma etiam Il § 3 «Inculcando instet, ut quisque episcopus in sun dioecesi aliquod pietatis opus instituat, et atque etiam senetur in omnibus scholis latinarum institutum provehat, adeo ut, tamquam sub aeneus litterarum studio addictis®. cadat omnium Christi fidelium unio cum ponti­ II § 37 relativo ancho agli studii ecclesiastici. I §§ 38 o 39 sotto il titolo «Do seminariis®, fico maximo® (perchè provvedutovi»! nel postulato B co' quali si cerca di prescriverò un certo modo di francese). Il § 5 «In episcoporum animum inducat, ut etc.®, vivere per gli alunni dei seminarii, nonché per i intorno all’ obbligo dei vescovi di render conto alla chierici cho abitano nello proprie case; o sui do­ santa sedo dello stato delle loro diocesi, prescritto veri dei deputati *de seminarii. II § 40 relativo ai seminarii stabiliti nelle piocoll' enciclica dei 18 novembre 1673. Il § 6 «Triennii spatium episcopis Italiae prae­ cole dioecesi. Il § 41 sui collegi nazionali di ecclesiastici da scriptum ad sacra Limina visitanda aliquanto am­ plius producat, et provideat, ut si i ustis de causis stabilirsi in Roma. episcopus abstineat, α poenis iure irrogatis immunis Il §42 Praepositos generale· aut ad vitam, * abeat 4 (però solamento quanto alia prima parte). aut saltem ad decennium futuros esse: ncque elec­ tionem renuntiandam, et vim habendam nisi a pon­ Del capitolo 11° De vi et efficacia actionis: tifico maximo approbatam®. 11 § 1 «Do sancta visitatione®. Il § 44 sullo vita commune e sulla regola dei II § 4 «De synodis dioecesanis". 11 § 6 «Statuat, ut si ecclesiastica provincia talia monasteri. Il § 45 sui voti semplici o sulla solenne pro­ non sit, ut etc.® por la parto con cui si vorrebbe che si prescrivesse ai metropolitani, i quali non fessione. Il § 46 sui monasterii nuovi da erigersi. hanno alcun suffragane©, di recarsi ai concilii pro­ il § 47 «Tolluntur omnino conventus, quibus vinciali, di oui Γ accesso fosse più facile (perchè 0I praescriptus religiosorum numerus decet, nec sup­ provisum in iure). 11 §8 «Do convictu parochorum cum coadiu- petit quod regularem observantiam tueatur-. II § 48 relativo agli studi dei regolari, da equi­ toribus in domo parochiali® (perchè so ne è avuta ! * paran agli studi del cloro secolare, e da sottomet­ ragiono nel postulato francese). 11 § 9 «De sacerdotibus in parochi adiutorium® tersi alla vigilanza degli ordinarti. Il § 49 col qualo sí domanda Γ abrogazione di per la prima parto (perchè preoccupata nello schema alcuni privilegii, di cui godono i superiori generali «Do titulis ordinationum®). Il § 10 ed il § 11 diretti a fissare alcnne regole d’ ordini religiosi, mentre ne mancano I vescovi. Il § 51 r Accuratior norma eligatur pro eo quod relativo alla vita dei sacerdoti secolari ad alle con­ gregazioni dei sacerdoti secolari (perché vi si è prov­ spectat ad regulares, qui ad saccularem clerum transire satagant. Pro dissolutis et contumacibus visto nel postulato francese). Il § 12 «De mediis ad laicam iuventutem eru­ vigeant canones corroctionales®. II § 52 «Congregationes in quibus oblationes diendam opportunis® per la prima parte, cho ri­ guarda lo università cattoliche (perchè provveduto aut vota simplicia omittuntur, jurisdictioni, visita­ tioni, et correctioni episcopi sui domicilii sublidan­ nel postulato francese). Del capitolo III· De idoneitate in primariis agen­ tur. Sacra ordinatio cuiuslibet congregati omnino sit iuxta normam bullae Speculatores * . tibus, eorumque adiutoribus: Del capitolo VI· Ih mtdiis, quibus redffias actio I §§ 3, 4 e 5, cho si occupano dell’ elezione e D della giurisdizione dei vicarj capitolari o dei vicarj expeditior fiat: Dol § l intitolato «Quo promptiora parentur generali. I §§ 8 o 9 che parlano dei parrochi (nello schema remedia etc." la parte seconda relativa alie censure (perchè provveduto dalla nuovissima costituitone «De parochis®). II § 10 «Prohibeatur, quominus curatum bene­ apostolica); la parte quarta (parché provveduto nei ficium ad sacri patrimonii titulum conferatur, aut postulati francese c tedesco), la quale tratta degpriori patrimonio substituatur® (nello schema * «Do Γ impedimenti matrimoniali; e la parte quinta rela­ tiva alla riduzione dei legati pii (nello schema titulis). 11 § 11 «Prorogetur, qui ad sex menses a eon- «Do missarum oneribus etc.®). Del capitolo V Ih quibusdam consiliis ad Christi cilio Tridentino terminus est definitus, in paroeciarum vacantium provisionibus". fidelium utilitatem suscipiendis: 11 § l sull' osservanza delle feste. §§12. 13, 14 o 15 (nello schema dei Capitoli). Il § 3 relativo all * immoralité. I §§ 19 o 21 (negli schemi «De parochis et de Il § 6 sull astinenza e sul digiuno (nello schema capitulis®). II § 24 sugli studii teologici (provveduto nel relativo). postulato francese). Il § 9 sulla sepoltura ecclesiastica (nello schema Il § 26 cho si riferisco alla formazione dei con­ «Do coemeteriis·). fessori. religiosum indifferontiamum, et qua ratione io populis a catholica verita· provehatur et vigeat®. Del § 7 (appendix) «Nonnulla proponuntur, circa quao expedire videtur, ut opportuna conidia ¡nean­ tur'4, la parto seconda cbo ei riferisco all * abrogazione di alcuni impcdimnnti matrimoniali (perchó pre­ occupato nello risoluzioni proso intorno al postulato francese), e la parte quarta che tratta dol somnam­ bulismo, spiritismo occ. (perchè no tratta Γ apposito schema), nonché la quinta intorno al duello, e la sesta sul raffrenare la licenza do cattivi libri. 703 C. ACTA CONGREGATIONIS PRO POSTULATIS Postulato dei vescovi del Belgio (alleg. n® 4). Il § I rDe iudiciis clericorum . * II § 2 BDe clericorum aeminariis-. II § 3 „Do collatione ecclesiarum psrochialium et succuraalium . * II § 4 rDe synodo dioeceaana . * I) § 5 „De piis virorum ac foeminarum insti. * tutis Del § 0 Ia prima parte relativa alle facoltà quin­ quennali, triennali ecc. (perchè provveduto nel po­ stulato francese). Del § 9 rDo sacramento matrimonii4 il primo articolo (perchè provveduto nel postulato dei vescovi dolía Germania), eoli * avvertenza, che la formols della terza parto di questo articolo è da preferirai. Dello stesso paragrafo 9 furono egualmente di­ chiarati preoccupati gli articoli secondo e terzo, re­ lativi alle dispense matrimoniali: nonché la parte A) * dell articolo settimo relativa alle tasse da pagarsi per B le dispense. Il § 10 relativo alla compilazione di un nuovo codice di diritto canonico. Postulalo delt arcivescovo di Lucca (allog. n· 5). Soi privilegii ed esenzioni dei prelati secolari, che non hanno alcun territorio, — quanto alla prima parte. Postulato di 110 padri (alleg. n® 6) 704 I>a parte sesta con cui si chiede la facoltà per i vescovi d* ordinare i chierici a titolo serritulu ec­ clesiae. Il postulalo deli arcivescovo di Westminster (alleg. n® 19). Relativo allo schema pDe Romano pontifice4. Il postulalo delT arcivescovo di Matinee (allog n® 20). Relativo alla suprema potestà della chiesa (nel rispettivo schema). Postulato del vescovo u contigit, ex quo fit ut auimsdrerxionea, qnvj Me Wo tzMWsUin eisoni vHmttt Eas lamn» uo« emani negligendo», quia uUunque conferant ad epi- tc*4por«m dhmo st saieio* ptuiÜtM dlgnoM*ndi»<. 713 CENSURA IN POSTULATA EPISCOPORUM AUSTRIAS 714 Ad II, num. 2. grave» ut froqucntiorem renovationem postulent, ot A nihilominus facilis est ot corta renovatio, cum tempus Videntur in his episcopi eatenus postularo immu­ durationis in ipso induito exprimatur,ct consequenter tationem sanctionum canonicarum quao ad investi­ a diligenti episcopo notum habeatur nccpraoteroatur. turas scu ad capiendam vel amittendam posses­ Ad I, num. 2, litt. c. sionem pertinent, quatenus cupiunt faciliorem reddi Imprimis quidom non est cur pro Germania et romotionem eorum qui possessionem habent. At Austria peculiariter hoc concedatur. — Sed do re nimis sapientes sunt regulao canonicae do non ipsa quid sentiendum? Circa facultates quinquen­ danda possessione alteri in locum beneficiati non­ nales pro foro extorno concedi solitas per organum dum iuxta illas regulas remoti. Sacri canones non sacra© congregationis do Propaganda fide, provi­ episcopi tantum sed ot bcncficiutorum iura salva sum iam est por varum numerum 20, qui sio habet: esse volunt. Optandam es»o parochorum stabilitatem pCommunicandi has facultates in totum vol in parte, unanimis est sacrorum canonum sententia; quo prout opus esso secundum eius conscientiam indi­ posito, satagant potius episcopi digniores promovere, caverit, sacerdotibus idoneis in convorsiouo animarum adhibitis in lu.«c rem canonicis praescriptionibus. laborantibus, ot praesertim tempore sui obitus, ut Si vero nimiui/i aliquid ipsis videatur in indiciorum sedo vocanto sint qui possint supplero, donec aedes formis, aut hoc est ub episcopia peculiariter indi­ apostolica certior factu, quod quam primum fleri candum, aut habebitur remedium, in iis quao de doboblt por dulogfttos, aut per unum ox iis, alio formis iudiciorum sunt discutienda in Commissione modo provideat-. — Nee est cur loco communica- B disciplinari. — Do patronatibus iute merito con­ tionis huiusmodi faciondao ab episcopo, fìat a sodo queruntur episcopi; sed do illis etiam habebitur apostolica dictarum facultatum translatio in vicarium sermo in praedicta Commissione disciplinari. Prae­ capitularon!, aliumve sodo vacante administratorem. terea eorum examen ct recognitionem iam diu con­ — Optandum vero videtur ut iu facultatibus quae cilium Tridcntinum (sens, XXV, cup 9 De reform.) pro foro conscientiae solet sucra Poenitontiarin epi­ episcopi» commisit, quorum turnen hac in ro solli­ scopis ad quinquennium concederò, inseratur facultas citudo votis Tridentinorum patrum in multis locis communicandi similia illi, quno in quinquennalibus non respondit. Multa iam sunt in sacris canonibus fori extorni, ut supra, tribuitur. — Pro reliquis au­ provisa, ct contra abusus existentes remedium prae­ tem induitis negandum existimo. — Nihil etiam novi terea erit in episcoporum vigilantia et in iis quao ridetur concedendum pro primo anno episcopi suc­ in Commissione disciplinari tractabuntur. cedentis; sufficiens enim buio tempus est illico re­ Ad If, num. 3. Negotium hoc est singulorum lucorum. Quomodo currendi ad sedem aposiolicam, ct nexus episcopos inter ct sanctam sedem nunc praesertim temporis enim a concilio vel sudo apostolica poterit, spectatis non est relaxandus. temporum et locorum indigentiis, determinari genera­ liter portio congrua? Quomodo id fiori poterit, Ad II, num. 1. Verissima sunt ca quao de vita honesta cleri­ cum episcopi hunc determinationem petant, tanquam corum dicuntur, — sod sacri canones providerunt, nonnam antiquis oneribus reducendis? Rccurrunot ubi contra eum, qui videtur incorrigibilis, iam 0 dum est in singulis casibus particularibus, sed ncc non potest brachium saeculare invocari, officium nimis leviter sunt tractanda iura antiquorum funepiscopi omni cbaritato ot severitate exercendum datorum. Do fundo religionis, ut potu negotio peculiari, est, uti in aliis passim regionibus nunc obtinet, absque co quod insolita illa quao petuntur con­ loqui non potcat concilium, vel sedes apostolica; cedi debuerint. — Quid nutem sibi vult illa, do singilUtiin eat do co, post plenam omnium exposi­ Immo qua sermo est, reductio ad statum laiealem? Pro­ tionem, agendum cum aedo apostolica. fecto credi non potest episcopos, quando volunt ut videtur in praesentibus Austriae circumstantiis vix tali clerico permittatur ad saecularia redire, intclli- quidquam bao in ro posse praestari, cum prae oculis gero ut tanquam laicas omnino habeatur, ct exempli habori debeat concordati Austriaci art. 31, ciusque gratia negotia saecularia oxcrcore ot nuptias con­ execution! insistendum Quoad applicationem missae trahere queat. — Haec enim enormia forent neo pru populo, ipso ranctisAimu» dominus noster Pius IX tilu(iono * Amantissimi discutienda. Potius ad normem oorum quao circa medium assignat in sua con religiosos apostatas a sueris canonibus commendantur Redemptoris, 3 mail 1858, ubi dicit: „Cutn vero nos otiam episcopis, ut omni cbaritatc et sollicitudlno minimo latent peculiares casus contingere posso, in conentur cos ad saniorem montem revocare (qua quibus pro re ac tempore nliqoa huius obligationis do ro vid. Benedictum XIV, De syn. diate, lib. XIII, remiselo parochis sit tribuenda, sociatis velimus, ab cap. XI, num. 12), officium suum huiusmodi cum omnibus nostrum Concilii congregationem unico esae saccularibus maximo clericis interponendum epi- D adeundam ad huiusmodi obtinenda indulta, illis dum­ fcopus habet, no omnis cum misero peccatore re­ taxat exceptis, qni a nostra congregatione fidei pro­ latio cesset. Quodsi nihilominus in caesum abeant pagandae praeposita pendent, cum opportuna» utri­ omnes conatus, nec coercendi modium habeatur, que congregationi contulerimus facultates.Ad 111, num. 1. quia imponit episcopo talem sustentandi obligatio­ Cur novum medium inquirendum pro sapien­ nem? Nullo tamen modo potest concedi ut ad saecularia redire permittatur. Memorant episcopi tissimo illo a sanctissimo domino nostro Dio IX ad­ usitatam olim, ut aiunt, reductionem ad statum lai­ hibito, eo vel magis quod in hoc non reponatur ca lem. Sed poona hace erat qua clerici degradati nimium ordinum incommodum et gravamen ? Prae­ nd laicam communionem reducebantur, ita ut aneris sertim in Austria non est nimis ob huiusmodi motiministeriis prorsus interdicti impostorum non aliter rum religiosis ordinibus indulgendum. quam moro laicorum sacram aynaxim acciperent Ad Ili, num. 2. (vid. Devoti, fnstit. canonic, lib. I, tit. 8, sect. 4, § 19, Abundo providerunt sacri canones ct constitu­ not. 1). — Nequaquam vero laica illa communio tiones apostoliche; canonicarum sanctionum notitia eum habebat sensum, quod clerico permitteretur ad omnem avertit incertitudinem. saccularia redire. — Non ost igitur cur do antiqua Ad IV, num. 1. illa disciplinae pnrto restituenda agatur, nam ctiamPraxis uniformis habebitur si observentur normae num eiusmodi effectua post depositionem, et maximo saepius datae a sodo apostolica. Manifesto rca post degradationem oxistit. pendet ex circumstantiarum diversitate; de hae 71δ D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 716 Ad IV, num. 4, liti. d. autem indicare episcoporum est, atque ita applicare A Partira hoc disparebit si fiat id quod dictum circumstantiis diversis ea quae sedes apostolica eat ad IV, num. 4, litt. b. Do reliquo solet multis saepius declaravit. episcopia sufficiens dari ejusmodi facultas; in discri­ Ad IV, num. 2. Nihil innovandum, sed potius curandum ab epi- jminatam autem et nimia generalem non esso con­ scopis ne huius sacramenti collationem non nimis cedendam existimo. Ad V, nura. 1. infrequenter faciant. Tentamina hujusmodi potissimum procedunt a Ad IV, num. 3. Provident scientia theologica et sacri canones. sectis occultis; his autem nunquam erit satisfactum. In numero autem casuum absquo censura reserva­ Frustra igitur fieret ampla concessio, et praeterea torum nihil est immutandum; praestandum tamen iam sunt non pauca festa abrogata in Austria. Ad V, num. 2. aliquid eat circa reservatos cum censura, sed potius Ad sacram congregationem Rituum eas mittant ut ipso censurarum numerus quam ut reservado restringatur; ea autem do re nunc, ni fallor, studium episcopi, ut pro publice adhibendis est praescriptum; habetur a selectis viris in ipsa Urbe. mirum potius est quod nondum providerint opiscopi. Ad IV, num. 4, lilt. a. Ad V, num. 3. Nihil innovandum. In fine butus numeri tangitur bonorum offendi­ Ad IV, nam. 4, litt. b. culum, sed non est hoc offendiculum ultimo loco Hac in re profecto videtur aliquid praestandam, B considerandum, primo vero loco peccata impiorum praesertim vis irritans α nonnullis clausulis demenda vel negligeotium. Hac quoque in ro multum la­ est, et exempli gratia supplendum per litterarum borant sectae, quibus numquam erit satisfactum. declara tori arum necessitatem. Alias ipse obtuli do- Necessario iu hac disciplinae parte est facile diversa tulam circa vinculi multiplicitatem; quoad hanc enim praxis et consuetudo ob diversas dioeceaum circum­ omnino necessariam existimo mutationem praxeoa. stantias. Vere non video cor non sufficiant prin­ Ad IV, nutu. 4, litt c. cipia theologica et indotta episcopis concessa. Verissimum id mibi videtur; interdum nimis diu Nota, Non possum quin fatear verum esse quod protrahitur, ut etiam in causis discutiendis et ter­ in fine dicitur, ea quao nuntio exponuntur cum minandis. festinatione fuisse proposita. D. CONSTITUTIONUM AC DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM SCHEMATA I. INDEX SCHEMATUM QUAE A THEOLOGIS ET ECCLESIASTICI IURIS CONSULTIS PRAEPARATA FUERUNT * L Circa Adora. Schema L De doctrina catholica contra multiplicci errarti ex ralionalismo derivatos >. Pars tkrtia. Declaratio doctrinae catholicae con­ Pars prima. Profusio doctrinae catholicae: tra erraret circa specialia dogmata. 1. contra materialismum et pautheismum ; 2. contra mtionalismum absolutum. PàM 1. De ordine scientiarum ad fidem et ad uuctoritntem ecclesiao custodientis depositum; 2. De incommutabili veritate doctrinae ecclesiao prae quavis scientiarum transformatione. Á. Doctrina de Deo: 1. Do unitate divinao essentiae in tribus personis rea li ter inter se distinctis; 2. Do divina operatione ad extra communi tribue personis, et de Dei libertate in creando. be< ( nda. Declaratio doctrinae catholicae contra principia stmirolionaliimi. Á. De revelatione supernaturali: 1. De fontibus revelationi? in scriptura et tra­ ditione; B Doctrina de Verbo incarnato: 2. Do necessitato revelationis; 1. De una divina persona Christi in duabus 3. Do obiecto suporrationali revelationis sivo de naturis; mysteriis. 2. De redemptione et satisfactione a Verbo in­ B. De fido divina: carnato pro nobis praestita secundum humanam 1. Do distinctione fidei divinao α scientia rationali ; suam naturam. 2. De motivis credihilitatis pro fido Christiana; D C. Doctrina de homino secundum naturam spec­ 3. Do supernatandi virtute fidei, et de libertate tato: voluntatis in fidei ** acnsu; 1. De communi origine totius generis humani 4 Do necessitate et supernatural! firmitate fidei. ab Adam; 0. De relatione inter fidem et scientium: 2. De natura hominis composita ex corpore et anima rationali ut forma corporis humani. ~ » VH.lL, eoLW-212. • fetasatas indicem primo foco sum eihlteo, .pii concilii patribn* dUtribotas est in eougregatfone XXIX d¡e «a februarii Ubita. Vid* L L. col. AM A Alia tamen «hrmata, praeter ea quae hie Indicantor, in costram eylloven recepta snot, sive in illo fodtee roswlto prartermhn, ati aunt ea omnia «pae a conanltohbua rommiadonia politico reetedatisM praepanu fuerunt, sive prit ffla» amgreffsUoinn tandem abwluU, ut est niter Bforun». quit ritos urtraUles re*j.t. iuU, ner non alia bene multa ad disepHua ·α lesini iram iperUntia. isprtwa, Inc profecto contienda erant. qw Ubi «ah Utebantur inter moaumenu eunçrv^ttoDum generalium typis 717 INDEX SCHEMATUM QUAE A CONSULTORIBUS PRAEPARATA FUERUNT 718 D. Doctrina do hominis elevatione supernatural·· : A collogiatarum, ubi de canonicorum officiis ct quali1. Do supernatural·! statu sanctitatis ct iustitiao tati bus. 4. De parochis, ubi du modo conferendi parooriginalia ; chiales ecclesias, do parochorum officiis, eorumque 2. De hominis lapsu et do peccato originali; remotione. De aeternitate poenae destinatae cuivis peccato 6. Do vita ot honestato clericorum1. letali in hac vita non expiato; G. Do seminariis ecclesiasticis, ubi de methodo 3. Do gratia, quao nobis per Christum redemp­ studiorum, et graduum collatione. torem donatur: 7. Do collationibus ecclesiasticis. Do habituali gratia permanento et animae in­ 8. Do praedicatione verbi Dei. haerento; 9. Do parvo catechismo .* De necessitato gratiae ad quemvis actum salu10. Do oneribus missarum, aliisque piis dispo­ ta reni. sitionibus. Schema II. 11. De usu ritualis Romani. De ecclesia Christi1. 12. Do admioistratione sacramentorum. Pars prima. De ecclesia in se spectata. 13. Do patriáis. A. De natura ecclesiao: 14. Do titulis ordinationum. 1. Ea est corpus Christi mysticum; 16. Do Impedimentis matrimonii, ac speciatim 2. In oa exstat concreta religio Christiana unice B de impedimentis cognationis legalis, publicae hones­ vera, quao ab ecclesia seiuncta consistere nequit. tatis, et affinitatis. B. De proprietatibus ecclesiao, ut est societas; 16. De matrimonio quod vocant civili. 1. Ecclesia est societas vera, perfecta, spiritualis 17. De matrimoniis mixtis. et * supernatural) ; 18. De domicilio et quasi domicilio ad effectum 2. Est sociotus visibilis; matrimonii. 3. Ecclesia visibilis est una, in se penitus co­ 19. De coemeteriis et sepulturis. haerens; 20. Do iudiciis ct praxi servanda. 4. Ecclesia est societas necessaria ad aeternam 21. De modo procedendi ox informata conscientia. hominum salutem, necessitate tum praecepti tum 22. Do emendandis populi moribus, ac speciatim medii; de indifferentismo, blasphemia, ebrietate,impudicitia, 5. Extra ecclesiam nemo salvatur: hino sicut theatris, choreis, luxu, pravorum librorum ao ima­ rationi, ita fidei Christianae repugnat doctrina de ginum diffusione, nec non de educatione filiorum religionum indifferentia. familias, do operariis, aliisque famulatum praestan­ 0. Do dotibus ecclesiae, ut ea perennis est: tibus. 1. De ecclesiae indefecti bili tate ; 23. De sanctificatione festorum, 2. De ecclesiae infallibilitate. 24. De abstinentia et iciunio. D. De ecclesiao potestate: 26. De duello. Est in ecclesia vora potestas non solum ordinis 0 26. De suicidio. sed etiam Jurisdictionis : legifera, iu dici aria, coer­ 27. De magnetismo et spiritiamo, citiva, eaque independeos. 28. De occultis societatibus. Pars seconda. De visibili ecclesiae capite. ΠΙ. Circa ordines regularos, A. De primatu Romani pontificis: Do regularibus in genere, 1. De institutione primatus in b. Petro; 2. Do voto obedientiao. 2. De primatus perpetuitate in b. Petri suc­ 3. De vita communi, cessoribus, Romanis pontificibus; De clausura, 3. De huius primatus divinitus instituti natura. 6. Do parvis conventibus, B. Do temporali s. sedis dominio. 6. De novitiatu, et de novitiorum, sc neo-pro Pars tertia. De ecclesia spectata in suis ad so­ fessorum institutione, cietatem civilem relationibus. 7. De affiliationibus. 8. Do studiis regularium. 1. De utriusque societatis concordia; 9. De gradibus et titulis. 2. Do civilis potestatis iuribus et officiis se10. De ordinatione regularium. eundum doctrinam ecclesiae catholicae; 11. Do electione rogularium. 8. De specialibus ecclesiae iuribus: oirca chris12. Do visitatione regularium. tlanam Institutionem ot educationem iuven tutis; 13. De expulsione regularium incorregibilium. circa publicam professionem consiliorum evangeli- D 14. De iurisdictione episcoporum In regularet eorum; circa ecclesiastica bona temporalia. praesertim delinquentes. Schema IH. 16. Do monialibus. De matrimonio chrùiiano. 16. De institutis votorum simplicium. 17. De spiritualibus exercitiis, et sacria recessibus. 1. De matrimonii chrlstlani dignitate et natura; 18. De privilegiis. 2. De eoolesiao circa matrimonium christianum potestate; IV. Oirda res ritus orientalia et apoatolioaa 3. Do matrimonil bonis, in comparatione cum missiones. coniugiis quao mixta dicuntur. Nonnulla ex iist quae ecclesias ritus orientalis rrΠ. Ciros disciplinam eoolealastloam. spiciunt, ih schematibus de disciplina ecclesiastica 1. Do episcopis, synodis provincialibus et dio e- et de regularibus suis quaeque locis inserta eunt; cesante, et do vicariis generalibus1. insuper sequuntur duo schemata, 2. Do sode episcopali vacanto .* 1. De ritibus. 3. De capitulis ecclesiarum cathedralium ot 2. De missionibus apostolicis .* l’evia. L lu. eoi. we-esa. i RW_, ecL δΠ-ft. i vid. L L, coi 33WS9. • IbW., ool. 353-58. » Ibid., col 5^702. • Vid. L LUI, coL U-βΙ. 719 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 720 Π. SCHEMATA DE REBUS THEOLOGICO-DOGMATICIS ·· A at haec potestatis suae limites oxccdcrot, et sacro­ I. sancta ecclesiae iura invaderet, ai de ipsa inter De sacramento matrimonii capita doctrinae Christianos nuptiarum validitate statuero aut iudi­ et canones. care praesumeret D-ecretum do sacramento matrimonii. Caput III. Prooemium. De matrimonii bonis, quibus coniugio mixta Cum boo tempore non sine maxima animarum adversantur. luctura et ipsius christianao familiae ruina homines Cum tria sint matrimonii bona, proles, fides impji, Dei nostri gratiam transferentes in luxuriam1 et libertatem carnis introducentes1 *3 omni arte ao vi et sacramentum, do priori, quo proprius matri­ agant, ut matrimonium christianum pessum dent: monii finis continetur, sacrosancta ot oocumonica sacrosanctum generale concilium ad salutem ani­ synodus docet et declarat, matrimonium, a Christo marum, ad ecclusiae et ipsius humanae societatis Domino ad sacramenti dignitatem evectum, non prosperitatem, et ad maiorem Dei salvatoris homi­ solum ad propagandum genus humanum, sed ad num gloriam, necessarium case duxit, antiquam procreandos ecclesiao filios et ad augendum popu­ et constantem ecclesiae doctrinam adversus gras­ lum Doi ordinari. Ilino quemadmodum a Christi sa n tei errores fidelibus omnibus exponere et incul­ fidelibus, ut filios sanctorum decet, coniugium non care, districtius inhibendo, no deinceps audeat quis­ ita suscipiendum est, ut Deum a so et a sua quam aliter tenere, praedicare et docere, quam prae­ monte excludant et suae libidini ita vacent, sicut senti decreto statuitur et declaratur. equus et mulus, quibus non est intellectus1: ita parentum officium est, liberos suos ad veri Dei et Caput L Salvatoris nostri lesu Christi cultum ao religionem De delation * matrimonii ad sacramenti dignitatem. educandi, ct Christiana disciplina ad pietatem in­ Sacramentorum novao legis institutorem atque stituendi Bonum autem fidei casto et nunquam perfectorem, Christum lesum, matrimonium ad dig­ violando coniugali foedere constat, quo alter tantum nitatem sacramenti elevasse, dogma fidei est n con­ alterius corporis potestatem habeat, et ordinato cilio Tridentino definitum1. Cum autem coniugale aanctoque amore ao invicem prosequantur, uti prae­ foedus per legitimum contractum ineatur, qui con­ cepit Apostolus3 scribens: Viri diligito uxores vestras, sensu perficitur, haoc sacrosancta et oecumenica sicut et Christus dilexit ecclesiam: et sicut ecclesia synodus, cui adest Spiritus veritatis, docet ct de­ subiecta est Christo, ita et mulieres viris suis in clarat, hunc ipsum contractum auctum divinitus omnibus. Vinculum denique, quod sacramento fir­ fuiaso dignitate et sanctitato sacramenti; atque ideo matur, sacra synodus docet, perpetuum esse; nec, in evangelica lege sacramentum non quidpiam caso postquam duo facti sunt una caro, dissolvi nisi matrimoniali contractui superveniens ac veluti ex­ morte intercedente unquam posse. Do qua indis­ trinsecus adhaerens; sed ab ipso matrimoniali con- < solubili magni sacramenti firmitate idem gontium tractu sacramentum secerni ac separari minimo posse. Apostolus1 scripsit: Iis autem, qui matrimonio iuncti Undo inter ebristianos matrimonium ini ri non potest, sunt, praecipio non ego, sed Dominus, uxorem a quin uno eodomquo actu sit sacramentum; et quae­ viro non discedere. Quod si discesserit, manero libet aKa inter eus viri ac mulieris praeter sacra­ innuptam, aut viro suo reconciliari. Et vir uxorem mentum coniunctio, cuiuscumque etiam civilis legis non dimittat; sed qui alligatus est uxori, nolit quae­ vi facta, nihil aliud est, nisi turpia atquo exitialis rere solutionem. Unde nullo pacto fieri potest, concubinatus, quem ecclesia damnavit semper4, et ut sanctissimum illud vinculum, cuius ipso Deus haec sancta synodus iterum damnat auctor, quodque sacrum signum est perpetuae ac inviolabilis coniunctionis Christi cum sponsa sua Caput II. ecclesia, ab ulla humana voluntate, lego aut pote­ De palesiate ecclesiae circa matrimonium. state dissolvatur. Quoniam vero his matrimonii Cam igitnr matrimonium ia lege evangelica vere bonis, ut experientia funesta testatur, atquo pastores et proprie sacramentum sit, hoc ipso ius ac potestas ecclesiae, ot maxime Romani pontifices constanter circa legitimum illius contractum ad ecclesiam per­ admonendo docuerunt, plurimum obsunt connubio, quao contrahuntur a catholicis cum haereticis: tinet, cui tota est do sacramentis cura concredita . * Quare sacrosancta oecumenica synodus docet, ad sacrum concilium connubio eiusmodi, quao sancta ecclesiae potestatem perlinere, conditiones ad vali- mater ecclesia perpetuo damnavit atquo interdixit, ditstem coniugslis contractus necessarias declararo D Per 90 detestabilia esso iterum declarat, α quibus ac determinare, alias si expedire visum fuerit sta­ catholicae ecclesiao filii οχ animo abhorrere et pror­ tuere, causasquo matrimoniales cognoscere et iudi­ sus sibi abstinendum ducere debent1, ne vera ip­ care. Haec voro potestas ab ipso Christo soli ec­ sorum fidos, religiosa filiorum educatio, et ipsa in­ clesiao tradita rat, ot propteroa originario ac divino dissolubilis unitas, corruptionis periculo exponatur. Explicata catholica doctrina, placuit oppositos iure ei unice competit; non autem ex concessione vel conniventi * p ri nei pu m4 derivata, aut ecclesiae errores sequentibus canonibus proscribere atquo cum principibus communis censeri potest. Id tamen damnaro. Do sacramento matrimonii. non impedit, quominus civiles matrimonii c fle cius Canon 1. civilis auctoritas secundum iuris ordinem disponat ; Si quis dixerit, Christum non evexisse matri­ 1 Ep. eatb. b. ludie ap. cvmn». 4. monium ad sacramenti dignitatem, ct viri ao mu> Coae Trid. tew. *4. de matrimonio. • Som. H can. I. 4 fierawhm Pii IX altee. 27. xepletnb. 1869. • lista Hi VI ad tp. Mota) ep. d 16. sept. 1788. • âvcsn-Jiua Pii VI eitxrtituL Auderem fidei n. 69. » Tob. VI, 17. s Ephes. V. 96, 94. i I Cor. VII. 10. 11, 27. < Benedict. XIV dedar. 1741 4 nov. • Past edita, lecte attprn ¡aditati·, duu «hemata de fide eaikolira et de rccietia Chridi, tupcreit exhibendum «chema de eAnWiano, caia· testa· ««Ut leter muaumraU (îmaudadums Iheelogieo-dogmaUeae tub num A. 4. d. — Decretum Mod «n poli», iwti MtamUa «M«> no· ·»·»»’ “ a0Tl TeOiimiti. 721 SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA 722 Horis coniunctioncm haberi inter Christianos posse, A quee sit verum matrimonium, non autem sacramen­ tum; anathema sit Canon II. Si quis dixerit, matrimonii sacramentum non esso ipsum ínter ebristianos contractum, qui con­ sensu perficitur; aut esso aliquid contractui acces­ sorium ot ab oo separabile; aut vi contractus mere civilis posso inter ebristianos vorum matrimonium consisterò; anathema sit. Christi fidelibus interdicere, ne aliter credere vel docere vel praedicaro audeant, quam hia decretis definitum declaratumque est. Quamvis dogma fidei sit manifeste revelatum et a conciliis, praesertim a Tridentino (sees. IV) de­ finitum: verbum Dei tum scriptum tum ore tradi­ tum habendum ease tamquam fontem omnis et sa­ lutaris veritatis et morum disciplinae, ot utrumque pari pietatis affectu ab omnibus esso suscipiendum, ut illud cum sacro Tridentino concilio sancta haec synodus suscipit, et aperto et simpliciter profitetur; Canon III. prao omnibus tamen divinae traditionis documentis Si quis dixerit, in Christianorum coniugiis ec­ iuxta sanam catholicae fidei doctrinam iidom utriusclesiasticae ot saecularis potestatis iura baoo esso, quo Testamenti libri integri cum omnibus suis par­ ut ecclesia sacramenti sanctitati unico consulat, tibus singulari excellentia distinguuntur. Cum enim coniugali» autom contractu» legibus subsit auctori­ illorum auctor vero et proprio Deus sit: haberi tati» civilis; anathema sit. iidom debent ut libri divini et sacri, non tantum quatenus divinam revelationem, etiam absque erroro Canon IV. B continent; sed quatenus a sanctis Dei hominibus Si quis dixerit, christianum coniugium in iis, Spiritu sancto inspiranto conscripti vere ac proprio quao vinculum respiciunt, non solis ecclesiae legibus ipsum Dei verbum credendi sunt Quaro sacro ap­ ac iudicio subcase; anathema sit. probanto concilio quemadmodum eorum impietatem detestamur, qui reiecta inspiratione sacros fidelium Canon V. libros tamquam mero humanos habent vel mythis Si quis dixerit, ius, quod sibi ecclesia circa ma­ ac fabulis refertos; ita tum eorum damnamus hae­ trimonium vindicat, non proprium ac originarium reticam doctrinam, qui inspirationis vim ab aliquot ipsius esse; -sed α civili potestato mutuatum; ana­ libris aut partibus eorumdem librorum excludunt, quos Tridentinum concilium veluti sacros et canoni­ thema sit. Canon VI. cos declaravit, tum falsas ao perniciosas eorum Si quis dixerit, erraro ecclesiam, vel sua pote­ sententias reiicimus, qui Spiritus sancti assis tenti am state abuti, dum matrimonia catholicorum cum aca- cum cius inspiratione vel ipsorum librorum verita­ tholicis proscribit; et, ubi certis ox causis dispensat, tem cum divina eorum origino confundentes con­ conditionem quam exigit, educandi universam prolem tendunt, Scripturarum libros propterea uti sacros ac in catholica fido, iniustam esso, ac ai iuribus sive diviuitus inspiratos haberi, quod in iis absquo or­ coniugum sivo principum, aut publico societatis bono rore divina revelatio continetur, vel quod iidem citra rationem originis α Spiritu sancto uti veraces adversetur; anathema sit. O in censum canonicorum librorum adoptantur. Ut autem caelestis isto librorum sacrorum the­ 2. saurus ferat salutares fructus, ad quos divina bene­ Doctrina do sacris libris veteris et novi volentia datus hominibus fuit, hoc sacro approbanto Testamenti L concilio innovantes decreta in generali ©ecumenica Cum varii (exprès, ad sesà. XXI c. Trid.) variis synodo Tridentina, tum circa latinan» vulgatam edi­ in locis de sacris libris, quos veluti caelestem the­ tionem, tum circa catholicam sacrarum Scripturarum saurum Spiritus sanctus summa liberalitate homini­ interpretationem statuta, non minus commendamus bus tradidit (ibidem sees. V, cap. 1 do reform.), legitimum earum ot ab ecclesia probatum usum, circumferantur errores; sancta ©ecumenica et ge­ quam nefaria hominum studia condemnamus, qui neralis synodus necessarium esso censuit, sequentia contra ecclesiae leges sacros libros ad maximam circa veram eorumdem librorum indolem, interpre­ Christianae rei perniciem edunt ac in vulgu» dif­ tationem et usum statuere ao decernere, cunctisque fundunt, quorum adeo lectionem omnibus Christi fidelibus sub poenis alias statutis districte prohibe­ 1 Decreto de rationalism© aat de ecclesia, ni aptior in­ mus ac interdicimus. veniatur loctu, inserenda (nota auctorum). 111. SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA. Schernii constitutionis de episcopis, de synodis et de V-ziriis generalibus n deputations pro rebus disciplinae reformatum *. N.B. Hetento titulo generali ut supra, suppri­ mendi videntur tituli speciales singulorum capitum. Supremum in hierarchia divinitus instituta gra­ dum obtinent episcopi, tantaquo illorum dignitas est ut angelorum appellatione in sacris litteris de­ corentur. Positi enim a Spiritu sancto regere ec­ clesiam Dei, presbyteris superiores sunt, atquo * AdnoUtio in c ina mol i sebem» a cardinali Capalp propria manu exarata: .Prima riforma dello schema fatta dai canoublì della deputazione pro rebus disciplinae in consonanaa delle diverse osservazioni fatte dai podrí della stessa deputazione in varie adunanze precedenti" Quamvis deputati * un operi manus extrema non accesserit, illud lamen in nostrani ?ylh * Dened. XIV cosai Ubi primitm 3 dee. 1740. 725 SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA 726 pro data opportunitate innovaro atquo inculcare; et nos ipsi ab initio pontificatus nostri ad haec usque tempora nihil potius habuimus, quam ut variarum nationum antistitibus, prout occasio ferebat, eamdem summopere commendaremus. Itaque recolentes ani­ mo uberem fructum ex redintegratis alicubi huius­ modi coetibus perceptum, vehementer optamus, ut quibus in locis provincialia concilia ad normam Tridentinae synodi cogi nequeant, singulis saltem quin­ quenniis celebrentur, atquo ut io id omni cura eni­ tantur, sacros antistites impense adhortamur. Verum cum plurimis in regionibus huio conciliorum pro­ vincialium frequentino graves obsistere causas vi­ deamus, ut universali lege complectamur quod ubivis observandum fore sperare licet, hac oecumenica sy­ Caput IV. nodo approbante, statuimus ac mandamus, ut me­ Cum catholica ecclesia ex membris quantocumquo tropolitani per seipsos, seu illis legitime impeditis, dissitis per mutuam in uno capito consociationem vel sedo archiepiscopali vacanto, coSpiscopua antiunum corpus efficiat, oportet ut sacri pastorea cum B quior intra biennium a fine praesentis concilii, ac eo qui confirmandi fratres, et universum catholicum deinde quolibet ad minus decennio synodum in sua gregem pascendi cura α Christo Domino demandata provincia cogere non omittat, nisi ob iustas et ca­ est, firmiori usque vinculo seso coniungant, Iam nonicae causas α sancta sede eiusdem termini pro­ vero ad hanc rem assequendam nihil magis con­ rogationem obtinuerit. Ad synodum omnes provinciae episcopi, et qui ducit, quam si iidem pastores iuxta perantiquam ecclesiae disciplinam et sacrorum canonum prae­ de iure vel consuetudine interesso debent omnino scripta beatissimorum apostolorum Petri et Pauli conveniant, iis tantummodo exceptis qui legitimo sepulcra veneraturi ad almam urbem accedant, eese- impedimento ab eiusdem synodi patribus recogno­ quo Romano pontifici sistentes do rebus personisque scendo detineantur. Volumus autem ut abbates vere nullius, quem­ suae dioecesis relationem exhibeant Itaque, sacro approbanto concilio, constitutionibus apostolicis hac admodum de episcopis nulli archiepiscopo sub­ do re editis inhaerentes1, iniungimus singulis patri­ lectis a concilio Tridentino statutum est1, aliquem archis, primatibus, archiepiscopi», episcopis, ac prae­ vicinum metropolitanum semel eligant, in cuius sy­ latis quibuscumquo iurisdictionem quasi episcopalem nodo provinciali cum aliis intersint, et quae ibi or­ et territorium separatum obtinentibus, etiamsi dinata fuerint observent ao observari faciant. Ot voro quao sancita sunt in usum facilius de­ sanctae Romanae ecclesiae cardinales sint, in vir­ tute sanctae obedientiao iubemus, ut iuxta spatia ducantur, et mala quao interim innata fuerint in­ tomporum in iisdem constitutionibus praefinita obli­ notescant, veteri ecclesiae consuetudini inhaerentes, gationem adeundi per se, vel per certum nuncium decretum concilii Lateranensis IV1 confirmamus, et apostolorum limina, et exhibendi relationem de innovamus, quo praecipitur ut a concilio provinciali statu suarum ecclesiarum religioso adimplere non deputentur per singulas dioeceses idoneae de clero praetermittant. Volumus tameu ut primus huius personae, gravitate, prudentia, pietate, ao xelo se­ obligationis terminus non amplius α dio quo memo­ cundum Deum praestantes, quae simpliciter ac de ratae constitutiones oditae sunt, pro omnibus in- plano absque ulla jurisdictione sollicite ac circum­ discriminatim sacris antistitibus computetur, sed specte explorent, an praecedentis concilii provin­ decurrere pro singulis incipiet a diu quo ad suam cialis decreta religioso serventur, ac simul investi­ gent quae correctione, vel reformatione indigent, quisque ecclesiam promotus fuit. Ut vero praefatae relationes, novis quao super­ eaquo fideliter metropolitani», et suffraganeis, aliis­ venerunt necessitatibus satius respondeant, instruc­ que in concilio subsequent! significent, ut super tionem α felicis recordationis Benedicto XIII prae­ his provida deliberatione consulatur. Insuper mandamus patriarchis, primatibus, archidecessore nostro in concilio Romano anni 1725 editam opportuno reformari, atquo in usum eorum­ opiscopis, episcopis, abbatibus vero nullius et om­ dem praelatorum quamprimum evulgari curabimus. nibus, qui de iuro vel consuetudine in synodo pro­ vinciali interesso debent, ut iuxta decretum TriCaput V. dontinonim patrum1 in ipsa prima synodo provin­ Saluberrimo ecclesiae instituto sancitum est, ut ciali post exitum praesentis oecumenici concilii metropolitani cum suis suffraganeis statis tempori­ habenda, omnia et singula in eodem definita ac bus concilium provinciale celebraro teneantur pro statuta palam recipiant, necnon veram obedientiam moderandis moribus, corrigendis oxeessibus, contro­ Romano pontifici spondeant ot profiteantur, unaquo versiis componendis, aliisquo ecclesiasticae rei ne­ pariter omnes haereses, ac praesertim iu hoc Vati­ cessitatibus reparandis4. Hanc disciplinam, si quando cano concilio damnatas, publice deteetentur et ana­ intermissa erat, non destiterunt Romani pontifices, thematizent. Idemquo in posterum quicunque in praedecessores nostri6, nec non conciliorum patres· patriarchas, primates, archie pisco pus, episcopos et abbates vore nullius promovendi, in prima synodo 1 Cone. Lugd. II, cap. 24. provinciali, in qua ipsi interfuerint, omnino ob­ « Loe. eit. servent •SixtOiV, const. Romanus poniifez 20 tec. 1585, Be ned. XIV, Postquam autem provincialia concilia dimissa consti t Quod tanda 23 nov. 1740. fuerint, metropolitani omnia eorum acta et decreta < Cone. Nk. I, can. 5; cono. ChaJeed. can. 19; eoae. Nie.II, sanctao sedi transmittant, noquo eadem anto publi­ can. β. * Sixtus V const, /mmenin 22 ixnnnr. 1588; Bened. ΧΤΠ cent, quam do more expensa ao recognita receperint. Creditas sibi oves verbo ot oxemplo pascant, eaqueA decernant quao illarum saluti utilia vel necessaria judicaverint. Quod vero attinet procurationem sibi debitam, ab immodicis suporfiuisquo sumptibus ab­ stineant, memores sanctionum quao tam in concilio Lugdunensi1, quam in concilio Tridentino1 hac super re constitutae sunt. Quoniam vero legum, otii optimarum, utilitas nulla est, nisi roipsa accurate impleantur, sacro oodom approbanto concilio, memoratos antistites hortamur, ut infra annum a peracta visitatione eo modo quem magis opportunum existimaverint, cer­ tiores fieri curont an ea quao decreta provisaque sunt exccutioni plene demandata fuerint. ·**> In conc. Rom noni 1725. tit. 2, cap. I et seq.; Bened. XIV const. Quamvis 26 tug. 1741 et const. Singulari» 1 icpt eius­ dem annL • Cone. Later. TV, cap. 18; cone. Later. V, «esa X; cone. Trid. swa. XXIV, cap. 2 de reforaalfose. ’ Coae. Trident sen. XXIV, cap. 2 d· rvformaUooa. 1 (Mp. Sieut olim 25 de accusat 1 Cost. Trident assa XXIV, eap 2 de reformations 46· 727 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRIBUS PROPONEN DORUM 728 Capot VI. A cnm, superioris quoque licentia opus est, cuius conSapienti paritor sacrorum canonum disciplina cedendae potestas n Tridentino concilio assorta fuit provisum est, ut episcopi in sua quisque dioecesi nedum Romano pontifìci, vcrum ot metropolitano synodum indicant, tum od decreta concilii provin­ sequentibus verbis: .Decornit sacrosancta synodus cialia publicanda, aliaque peragenda negotia, quao legitimas absentiae causas a bino. Roni, pontifico iuxta ecclesiasticas regulos nonnisi io ipsa synodo aut a metropolitano vol, oo absento, a su (fruga neo expleri debent, tum ad dioecesis necessitates pro­ episcopo antiquiore residente, qui idem metropoli­ vido relevandas, sive legibus quae alias sancitae tani absentiam probaro debobit, In scriptis esse fuerunt nd plenam observantiam revocatis, sivo approbandas; nisi cum absentia Inciderit propter novis oditis constitutionibus. Hanc itaque saluberri­ aliquod munus et reip. officium episcopatibus ad­ mam disciplinam ab omnibus episcopis accurata ser­ junctum; cuius quoniam causae sunt notoriao ot vari cupientes, dioeceaanam synodum quolibet saltem interdum repentinae, no caa quidem significari metro­ triennio habendam statuimus, atque ad npostolicam politano necease erit: ad cumdom tamen eum con­ aedem pro congrua provisione recurrendum, ai gravis cilio provinciali spectabit judicaro de licentiis a se alicubi causa obstiterit, quominus legitimo tempore ve) a suffraga neo datis, et videro no quis eo iure aut modo celebrari possit. abutatur, et nt poenis canonicis errantes puniantur. * Monitos autem volumus omnes ecclesiasticos viros Equidem nihil opportunius, nihil accoptabilius orien­ qui synodo intersunt, solum episcopum in ea esse talibus excogitari potuisset Visum autoin est disci­ indicem oc legislatorem, et quamvis adeuntium con- B plinari commissioni negotium istud revocaro ad ■ilium exposcat, ad illud tamen sequendum minimo constitutiones Urbani Vili et Benedicti XIV. Id­ teneri, doctrinam vero quae aliis praeter episcopum circo praefatis Tridentini verbis in schemata decreti decisivum suffragium attribuero nudet, a praedeces­ omissis, cautam est no episcopi praeterquam causa soribus nostris, ac α nobis ipsis iam diu reprobatam visitationis ss. liminum vel synodorum provincia­ fuisse1. lium ... aligue expreua sedis apostolicae licentia a Caput VII. sua dioecesi possint abesso. Quod quidem durius Ut episcopis in gravissimis dioecesis negotiis profecto orientalibus est, et fortasse minus oppor­ expediendis officialis seu vicarii generalis ministerium tunum: tum quia vix aliquis eorum dubitaverit sit vere proficuum, sacro approbante concilio, vo­ hano potestatem patriarchis ine«sc, tum quia a Trilumus ac decernimus, ut illud ecclesiastico viro dentino eadem fuerit patriarchis attributa, tum de­ deferatur qui probitate, pietate, scientia, rerumquo nique propter locorum longinquitatem. Proinde si gerendarum peritia commendetur, quique sacro ordine intuitu latinorum nequit res ad Tridentinum decretum sit insignitus. Valde etiam decet ut, si fieri possit, revocari, necessarium prorsus erit etiam patriarchis io sacra theologia vel iure canonico sit doctor aut ius illud asserere, caque de causa addita verba illa licentiates, quo maiorem apud eos, quibus vicaria tel tui patriarchae (si agatur de praelati» itu * procuratione praeeat, opinionem sibi conciliet Qui­ orientalis)1. bus in dioecesibus piares vicarii generales deputari (C) Patriarcha vel. Etsi ferme omnes episcopi solent, curabit episcopus varia inter illos officia sic C orientales se nuncupent arehiepiscopos, certum tamen ordinare, ut nulluo inter eos iuri«dictionis con tí ictus est neminem metropoliticis ¡oribus gaudero, quae oriri possit. proinde iis deficientibus in patriarchas coaluerunt. Iuverit proinde addere verba patriarcha vel, ut latinis U. Ad notatione * ad wlicma drenti de renidentia simul atque orientalibus consuleretur. (D) Pro suprema lua auctoritate. His verbis episcoporum1, u secretario Commiadonlu pro usum est cone. Trid. (aess. VI, cap. 1 de ref.) in casu rebus Orientalium propositae. et ad effectum do quo agitur. Iuverit plurimum (A) Quapropter. Schema concinnatum a com­ eadem verba hic adhibere, quao valdo opportuna missione disciplinae ecclesiasticae forme supponit erunt practicac primatus ideae in orientalium montionus residendi, quo tenentur episcopi; atquo omisit bus altius defigendae; simulque ostendent Rom. Tridentinam declarationem huius obligationis, quae pontificem in hitee casibus non uti anctoritato sibi in occidente nola est universis. Verum declaratio ab oecumenico concilio delegata (quemadmodum in ista orientalibus necessaria eat; otii enim fortasse similibus aliquando commenti sunt apud latinos nemo unus ox ois speculativo denegare velit, tali haeretici recentiores), sed proprio ac nativo inro, onere episcopos teneri, non tamen universis per­ quod primatui apostolico essentialiter cohaeret. spicua est idea huius obligationis. Hac de causa (E) Nihil innovamus. Perspicuum est constitu­ prooemio schematis a disciplinari coni mias, one con­ tiones Urbani Vili et Benedicti XIV pro latinis cinnati addita eat huiusmodi declaratio ex Triden- D fuisse sancitas; propterea ilsdom non obligare orien­ lino (seas. XXIII cap. 1 de ref.) desumpta. Aùditao tales. Cumque nec sit necessarium nec opportunum vero causae legitimae absentiae iisdoni generalibus praefatos constitutiones ad illos extendere, ideo verbis, quibus Tridentino uti pkcuit. Equidem in eiusmodi verbo sunt adbibenda, ut firmum maneat schemate praedicto verba illa omittuntur ob causam quod pro latinis in schemate decreti statutum fuit, in ad no lati une (a) expressam. Verum iuverit hanc quin ideo obligentur orientales. Id fieri posse vide­ doctrinam generalem orientalibus tradidisse, ut ali­ tur his verbis: Nihil innovamus·, hac enim ratione qua regula praesto sil patriarchis, quibus, uti mox fit ut constitutiones illae firmae maneant pro latinis, dicetur, neces». est ius tribuero eoncodendi epi­ quos respiciunt, quin extendantur ad orientales, scopis facúltatele a dioecesi abessendi. quos numquam obligarunt (B) Vel lui patriarchae (ei agatur de * praelati I Dir turn est si agutur de prodatis ritus orientalis, ut rituf orientali»). Legitimas causas abessendi a resi­ scilicet α tali tacnltalc cooccdesda uclnJulur patriarchae dentia admittendas case nemo negaverit; perspicuum Ialini. Quamquam dta-dmutaulum non ait, rninu» upportauum vero eat indicium de legitimitato earum uon cuius­ videri hauc loquendi ralioucm. quae ferme auppouil ius illud vis episcopi conscientiae, verum superioris arbitrio attribui praelatis qua orientalibus. Satius videretur ali» verbis esae committendum; idooquo pruotor causam eanoni- uti, ex. gr. i patriarchis extra Kuropavi, quo fleret ut ius 1 Maau cardinalis ('spalli. .Si rtaconlnno m idoneos ecclesiasticos viros sibi ad sciscant, qui in . disciplinam eos fore adigendos. Haec autem suspicio id muneris praecipuo incumbant studio, ac de omni declinari, vel saltem imminui posset, si praedictoupportuno eisdem adsint auxilio. Notum autem rum decretorum vel constitutionum dispositiones est aliquos episcopos hoo remedio uti consuevisse, ferme cx integro sancirentur. et prospero sane exitu. Nihilominus cum Id quod 2· Quae animadversio maioris ponderis esso vi­ proponitur forte alicubi negotium facessere possit, detur in casu: siquidem in constitutionibus Ur­ nec sine dispendio in usum perduci, hinc non prae­ bani Vili et Innocenti! XII, sublata episcopis ceptum datur, sed consilium. eoruinque synodis qualibet facultate, reservatur (r) Ad oxemplnm concilii Tridentini cit. loc. apostolicae tantum sedi reductio onerum missarum, dator episcopis et superioribus generalibus ordinum et alienatio fundorum capitalium quibus eadem onera regularium facultas id statuendi quoad missarum sunt adnexa: demum fit potestas generalibus aut onera, quorum fideli implemento ob expositas in provincialibus regularium suscipiendi onera perpetua schemate causas satisfieri nequeat, quod magis in missarum, quae omnia orientalibus insueta sunt Domino expedire censuerint. Additum tamen est 1 Ammadrerrumet itertiarii Commùewm» pro relue Orien­ episcopos uti posse hac facultate in prima tantum tali . ** E» Uctttias inedia * ali alio id geaus ex fpao sactoris synodo dioecesana, et superiores regulares in primis sntuffTBpho desctipd. SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA 737 738 Praestaret itaquo solertor investigaro, auditis pa­ triarchis orientalibus, num huiusmodi reservaciones gravem difficultatem oxhibcro possent. 12. Schema decreti de administratione sacramentorum1. 11. Schema decreti de sacramenti» in genere. Cum sancta quaelibet sancte tractanda sunt, tum vero praecipuo, quae Christus Dominus in ecclesia sua instituit sacramenta, quibus velati ex fontibus im­ mensae divitiao passionis eius dimanant, omnisque vera iustitia vel producitur, vel augetur, vel reparatur. Quao igitur ad ea rite ministranda, ao suscipienda, atquo etiam ad indignos ab iis arcendos in rituali Romano praescripta sunt, eadem religiose servari, sacra approbante synodo, praecipimus: illudque praesertim, quod ibidem edicitur1, iterum monemus, severequo mandamus, ne eadem administrantes quidquam exigant, aut petant, aut paciscantur; sed oa tantam, quae, peracto iam sacramento, eleemosy­ nae aut devotionis studio a fidelibus pro loci con­ suetudine offeruntur, tamquam spontaneas oblationes recipere possint, nisi aliter episcopo videatur: abu­ sum aatem, sicubi forto apparere coepit, liturgicam linguam, quao pro Occidentalibus latina est, in vernaculam commutandi vel etiam hanc illi in ipsa sacramentorum administratione adiiciendi aut ad­ miscendi omnino reprobamus, atque interdicimus. Insuper parochis, ceterisque verbi Dei praeconibus inculcamus, ut saepius de eorundem sacramentorum divina institutione, natura, effectibus, necessitate, utilitate, atque etiam de caeremoniis, quas in iis ecclesia adhibet, earumque vi ac significatione catechismum Romanum prae oculis habentes populum edoceant, eumque ad poenitentiae praesertim et eucharistiae frequentem usum excitare non desi­ nant: denique ut regesta parochialia ad baptismum, ad confirmationem, ot ad matrimonia pertinentia C recte atque ordino habeant, eaque latina, non ver­ nacula lingua exarata. Schema decreti de observantia rltualih Romani >. Cum exterior Doi cultus ad fidelium erga divina mysteria pietatem ao reverentiam fovendam maxime conferat, Romana ecclesia vigilanti cura omni aevo in id incubuit, ut in divinis celebrandis officiis, io sacramentorum administratione, ceterisque ecclesia­ sticis functionibus peragendis, ritus antiquitate originis venerabiles, consuetudine recepti, signi­ ficatione fideles, et splendido quodam ac magnifico apparatu praestantes adhiberentur. Huc spectant, quao prudenti ordinatione decreta sunt, ao summo studio et laboro exacutioni man­ data circa breviarium1, et misaale1, nec non circa pontificalo ·, et caeremonialo episcoporum6. Quod voro attinet ad rituale Romanum, illud non minori cura et labore concinnatam, ree. me. Paulus V praedecessor nostor, ut tamquam ad pu­ blicam et obsignatam normam cua ministeria per­ agerent qui curam gerunt animarum, unoque ac fideli ductu inoffenso pede ambularent cum consensu, observandum summopere omnibus commendavit·. Quoniam vero usus illius, Doo benedicente, et s. sedis hortationibus et impulsu, plerisquo in ec­ clesiis receptus est, nos tempus advenisse reputantes observantiam oiusdem in omnibus catholici orbis ecclesiis latini ritus praecepto confirmandi, in quibus alii non vigeant ritus remotissima antiquitate vene­ rabiles et sedis apostoliche sanctione muniti, volumus atque edicimus, ut in posterum in sacramentorum administratione ceterisque ecclesiasticis functionibus ritus et caeremoniae in praedicto rituali Romano contentae et praescriptae ab omnibus religiose ob­ serventur. Pro ecclesiis autem graeci vel alterius orientalis ritus catholici, volumus atque iubemus eos adhiberi debere ritus et caeremonias, quao in ritualibus earumdem libris ab hac s. sede recognitis et appro­ batis continentur. ADNOTATIO. Opportunitas inducendi observantiam ritualis Romani in omnibus ecclesiis eruitur in primis ex eo quod in plerisquo ecclesiis occidentalibus iam in usu est rituale Romanum, et quod complures sunt praesules, qui unitatis ritualis observantiam expetunt. Quare consultoribus opportunum visum fuit rituale Romanam, suprema auctoritate insti­ tutum, ad universam occidentis ecclesiam praecep­ tive extendero. Ceterum, in praecipiendo usu ri­ tualis Romani, prudenti quadam oeconomia exci­ pienda erant ritualia illa quao longissimo tempore in usu sont quarumdam ecclesiarum, exempli gratia Mediolanensis, quaeque apostolica sodés et agnovit et approbavit. > ΕΙω eu meo a canonisti· CommiMÍonis pro rebus dis­ ci plinse absolutum fuit die 81 angusti 1870. ■ 8. Pius V Çhuxï a nobis VII id. iuL 1568 , Clem. VIH Cum in ecclesia 10 mail 1602 ; Urban.Vili DiHnam psalmodiam ian. 1631. • S. Pius V Quo primum prid. id. iuL 1570; Clem. VIII Cum sanctissimum 7 iuL 1604; Ürb. VIH Si çutd ut 2 sept 1634. « Cleto. Vili Ex quo 10 febr. 1596; Urb. VIII Quamtns alias 17 «un. 1644. • Clem. Vin Cum novissime 14 lut 1600; Ino oc. X Quamyuam aliat 80 iuL I860. • Paul. V Apostólicas sedi 17 Ina. 1614. Conçu***, oxnkmal*. tomus LUI. ADNOTATIONES. 1. Ne eadem administrantes quidquam exigant etc. Haec quidem expresso ac speciali modo mo­ nere tum vetera, tum recenti! concilia necessarium duxerunt Intor vetera satis sit memorasse con­ cilium Eliberitanum an. 305, can. 48 ; Bracar. Ill an. 572, can. 3, 4, 7; Emerit, an. 666, can. 9. E recontioribus autem cone. Medial. lac. Carolo Bor· romaeo habitum p. 2, tit. 1 § Cum sacramenta; Capuan. an. 1859 p. 3 cap. I, num. VI; Urbinaten. ciusd. an. p. 1, tit. 3; Ultraicct. an. 1855, tit. IV cap. I § Cum ex Christi·, Baltimor. an. 1866, tit. V cap. I, num. 221. Neque defuerunt querelae re­ conter ad s. sedem ex quadam regione delatae, quibus avaritia parochorum accusabatur, qui in adD mittendis fidelibus ad matrimonium celebrandum adeo duros In exigendis, ot ad graviorem vira pro­ vehendis oblationibus seso exhibere dicuntur, ut complures paupores ad vicinam regionem transire satius sibi ducant, ut facilius ibidem matrimonia celobront 2. Abusum autem, sicubi eto. Do hoo quoque malo non esso tacendum, eique maturo occurrendum esso, concilia quaedam provincialia recenter habita iam censuerunt, intor quao Strigoniense an. 1858, iit. 3 § 1, num. 5. Recentissimo autem ex infelici quadam ragiono pervenit ad apostolicam sedem 1 Ex âduotatione quadam a Lodovico J snobini, Ooaualssioal pro rtbui disciplinae a secretis, die 10 Septembris 1870 exa­ rata, hoc schema decreti consultoribus distributam fail, ut Ufad io trutinam revocarent in congressu die 16 efasdem meruli habendo Hoirie vero congrvMui quia exitus fuerit, fateor m· ignorare, 1 Dt ii», quae km aocrammí^-iíR admmúfrotioMe penerelütr obsrrmda mi, # lUud pom. 47 739 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 740 acerbissima catholicorum querimonia de tyrannico a Ad eos autem quod attinet, qui ox haeresi ad sui principis lego, qua adiguntur latinam Unguam catholicam ecclesiam revertuntur, et ab haeretico a sacri· ritibus ab i icere, eique Unguam, quae ipsius ministro baptizad sunt, (A) de his regulae instar principis propria est, substituero; itemquo do ab- tenendum est, non continuo, neque indiscriminatim, iecto alicuius parochi animo, qui eiusmodi legi, sed delata, nisi periculum in mora ait, ad episcopum quae schismati viam aperit, formidine poenae sese causa, diligentique instituto examine, eatenus tantum accommodavit baptismum sub conditione iisdem ministrari debere, 3. Insuper ... diam de caeremoniis etc. Hac quatenus dubium aliquod prudens de valida eiusdem scilicet ratione occurrendum est incommodo, quod collatione supersit, (t) Nihilominus in illis regionibus, iampridem protestantes ecclesiae catholicae, quae in quibus episcoporum iudicio perspectum est, Uturgicae Unguao usum semper tuita est, obii cie­ communiter apud haereticos consuetudinem invaluisse bant, nuno autom imperiti quidam catholici incaute illum invalido conferendi, iterandus regulariter sub repetunt, populum nihil eorum intelligere, quao conditione erit, nisi de valida collatione indubio in administrandis sacramentis ecclesia precatur. Si constet, quamdiu tamen praedicta consuetudo du­ enim parochi caeremonias identidem exponant, po­ rare censeatur: qua do re in synodis tum dioccesanis, pulus ea, quae debet, profecto intelliget, aimulque tum provincialibus inquisitionem fecero episcopi non veteres traditiones, liturgica lingua religiose servata, omittant (i) Quotiescumque vero iterandus cat, custodien tur. primum abiuratio ha e resi a excipiatur, deinde bap4. Denique ut regesta etc. Merito eadem haec B tía mus accreto sub conditione conferatur, ac deniquo praecepit cone, Baltimor. an. 1866, til, P, cap. 1, aacramentalis confessio cius, qui ita baptizatus eat, num. 223. audiatur; (l) caeremonias autom, quae in adultorum b. baptismo praescriptae sunt, etsi ordinario servari Schema decreti de baptismo. debent, rationabili tamen, gravique causa interce­ Baptismi sacramentum aeternae saluti adipis­ dente, praetermitti, episcopi iudicio, posse in eius­ cendae omnino necessarium, idemque praeclarissi­ modi baptismis indulgomus. (m). mum, ac praestantisiimum Dei beneficium, quo in De acatholicorutn infantibus, si forte, quod aliadoptionem divinam assurgimus, et in templum quando usuvenit, ad ecclesiam catholicam deferan­ Spiritus s. dedicamur1, quanta cura ac reverentia tur, sciant parochi, vitae periculo excepto, non administrandum sit, serio parochi perpendant. In posse ad baptismum admitti, nisi alteruter saltem primis igitur caveant, ne quispiam ab hae ecclesiae, ex genitoribus, quive genitoris loco est, consentiat, regnique caelestis ianua culpa negUgentiaque sua et curaturum se polliceatur, ut in catholica religione excludatur. Parentes (e) identidem moneant, ne in educentur, (n) Filios item infidelium, nisi rationis filiis recenter natis ad ecclesiam deferendis, ut bap­ usum iam habeant, ac sponte ad catholicam fidem tizentur, moras innectant; quod pro multis aetatis accedant, vel in certo vitae periculo sint constituti, illius periculis non sine discrimine fieret spiritualis baptizari absquo consensa alterutrius ex genitoribus, eorundem salutis. Cumque non raro accidat, ut vel eius, qui in materia fidei eorum loco habendus reapse in vitae periculo versentur, quo in casu C est, prohibemus iuxta constitutiones praedecessoris quilibet debet, nedum potest, eo modo atque or­ nostri Benedicti XIV Postremo mense 28 februarii dine, qui traditur in rituali Romano, baptismum 1747, et Probe te meminisse 15 dec. 1751. At si iisdem conferre, (0 saepius populum doceant, qua quispiam ex iis temero ab aliquo absquo dicto con­ ratione valide conferatur, quao scilicet materia apta sensu baptizatus fuorit, rem parochus ad episcopum sit, quae sint verba formae, quomodo materia ipsa deferat, qui omnino curabit, ut is in Christiana sit applicanda, quomodo eadem cum forma coniun- religione educetur, probe noscens urgeri se prae­ genda, eademquo esse debeat persona, quae ma­ cepto Domini eum pascendi, qui gregi eius adteriam applicet, ac formam pronuntiet (c) Id ipsum numeratus est, et non sine gravi iniuria tum Dei, autom speciali modo exequatur quoad medicos, iis tum eius, qui baptismum suscepit, a christiana saltem in locis, in quibus hac instructione indigent; educatione, adeoque a vita aeterna excludi, qui ad praecipue vero quoad obstetrices, quas, quantum in eam per ipsum baptismum ius accepit, ac templum ipsis est, non sinant munus exercere, nisi prius Spiritus sancti factus est In eum vero, qui temere idoneao probatae fuerint ad hoc sacramentum recte ipsum baptizavit, severo pro ratione culpae animad­ ministrandum; casque moneant, ut in eodem con- vertet. ferendo curent, ut aliqua mulier, ct mater praesertim, (o) Denique ut reverentiae tanto sacramento de­ si potest, testes sint, quao sciBcet do eius collatione bitae consulatur, vehementer inculcamus, ut quibus­ et validitate examinari deinceps possint. cumque in locis abusus irrepsit illud extra ecclesiam, Cum vero in incertum aeterna cuiusvis salus D atque in privatis domibus conferendi, omnino evel­ poni non debeat, (d) quotiescunque dubium, non latur1: ai quando vero, necessitate urgente, conferri quidem temerarium, sed prudens occurrat do cullati domi debuerit, quamprimum qui ita baptizatus est baptismi sive veritate, sivo validitate, eundem sub ad ecclesiam deferatur, ut caeremoniae supplean­ conditione conferre non vereantur iuxta ca, quae tur1*. quo tempore de modo collati baptismi parochus docet 8 Leo Magnus in epistola ad Rusticum Nar­ sedulo inquiret, ut ai defectu aliquo eius validitas bonensem *, et in altera ad Neoncm Ravennatem ; * laboret, infantia saluti providere opportune possit. quod tamen, ii tempus patitur, (e) audito prius, in ADNOTATIONES. difficilioribus praesertim casibus, episcopo, fieri debet, (/) et io adultis quidem secreto, (g) Quapropter (a) Parentes identidem admoneant etc. Visum expositi, ae derelicti infantes, etiamsi schedulam est non debuisse do hoc vitio taceri, cum sit valde habeant ignoto auctore conscriptam de baptismo commune. Itaque vix ullum est ox conciliis pro­ iam cullato, nisi testo aliquo, aliavo monumento, vincialibus, quod eadem non moneat; quibus qui­ opportuna inquisitione adhibita, eius rei veritas dem concilii oecumenici auctoritate robur adden­ dum c«c, o re existimatum est, ut in re tam gravi comprobetur, sub conditione baptizentur. parentum socordia excitetur. 1 S Qrtgtr. Satiant, orat 40; fi. Lea M. eerwt. 1 de notie· (5) Saepius populum moneant etc. Haec geneDomini. 1 (Zrm. wn. De Baptinto. » CLXYlIdiu II Inquit. M et \Ί. • i.'LXV Illato * CXXXVL > Htt. Kant. De Ltpivandit parvulis ff Opportune. *«· «- 741 SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA 742 ralis populi instructio merito inculcata est etiam a A tit. 3, cap. 2, num. 3; Auscitanum 1851, n. 73Viennense in Austria an. 1858, tit. 3, cap. 2, § In­ s. Carolo in conc. Mediolan. 4, p. 2. Nunc autem multo magis id commendandum esso, iam plura fantes ; Slrigoniense eiusd. an. tit. 3, decr. 2, num. 2f viderunt ex recentibus conciliis provincialibus, inter et alia non pauca. Cum vero aliquando fiat, ut quao satis sit nominasse Senon. an. 185U, til. 3, deprehendatur is, qui infantem exposuit, aut indi­ cap. 2, § Quoad; Vend. an. 1859, cap. 22, g 2, v. cium aliquod, undo illo sit, habeatur, idcirco ad­ Et quoniam; Ultraiect. an. 1865, tit. 4, cap. 2, g Cum ditum est nisi teste aliquo etc. tanta. (λ) De iis regulae instar tenendum est etc. Ita (e) Id ipsum autem eto. Haec quoquo s. Carolus saepe a suprema Sancti Officii congregatione res­ in suis conciliis provincialibus commendare num- ponsum ost; eandemquo doctrinam habent complura quam destitit, praesertim cone. pror>. 5, p. 1; cx con­ concilia provincialia, inter quao Burdigalense an. 1850, ciliis autem, quae recentor habita sunt, complura tit. 3, cap. 2, num. 3; Viennense in Austria an. 1858, idem monoro necessarium duxerunt, praesertim tit. 3, cap. 2, g Infantes; Capuanum an. 1859, p. 3, Lugdunense an. I860, Decr. 21, nurn. 4¡ Capuannm cap. 2, num. 17; Baltimorense an. 1866, num. 210 an. 1859, p. 3, cap. 2, num. 6; Ultraiect. an. 1865, et 242, quae duo postrema testantur etiam de res­ ponsis supremae S. Officii congregationis, ita ut ne­ tit. 4, cap. 2, § Ne quisquam. (d) Quotiescumque dubium non quidem temera­ cease non sit eadem heic ad verbum reforro. (i) Nihilominus in illis regionibus etc. Ratio rium etc. In utramque partem solet in hao re pec­ cari, ab aliquibus quidem nimia formidine iterandi B huius dispositionis ost, quod in eiusmodi casu inbaptismum, qui proindo, nisi dubium valde urgens validitas baptismi ipso iure praesumitur; quando­ sit, animao securitati, illum sub conditione iterando, quidem ox iis, quao ordinario fiunt, praesumptio providero detrectant: quod merito reprehendite. Leo iuris natura sua oritur Olos. 5 in L. Cum de inde­ Magnus in epistola ad Noonem Ravennatem: alii bito ff. De probat. Itaque hanc doctrinam docuere autem nimia facilitate quemvis, do quo postuletur, complura concilia provincialia, inter quao Mechlisine ulla inquisitione ot vanissimis de causis re­ niense an. 1607 ab Albiensi an. 1850 citatum; ipsum baptizant: contra quos faciunt quao habet cate- Albiense an. 1850, iit. 5, decr. 2, num. 4 ; Senonense chismus Romanus De baptismi sacramento num. 56. eiusd. an., tit. 3, cap. 2, § Quoad; Westmonasterienss Itaquo ad utrumquo errorem vitandum animadver­ an. 1852, p. 2, § XVI, num. 7; Ultraiect. an. 1865, tendum esse duximus in iterando baptismo dubium tit. 4, cap. 2, § Propter. Quia tamen quidquid est aliquod prudens intorcedero oportero, quod tamen contra regulam, id caute, et nonnisi durantibus iis­ ita prudens sit, ut temerarium tantum reprobetur: dem causis adhibendum est; idcirco ea verba ad­ no scilicet, ut s. Leo ait loco citato, dum speciem dita sunt quamdiu tamen etc. (I) Quotiescumque vero etc. Ordo hic saepe aliquam cautionis quaerimus, damnum regeneran­ darum incidamus animarum. Qua de ro conferri praescriptus ost in instructionibus, quae a suprema etiam potest conc. Bituricmse an. 1850, in decreto S. Officii congregatione petentibus datao sunt, et ipsa rei natura exigitur; quandoquidem baptismus De baptismo, § Denique. . (e) Audito prius etc. Cum iteratio baptismi 0 ante abiurationem indigne susciperetur, et sacrares natura sua gravis sit, ot non raro accidat, ut mentalis confessio ante baptismum exponeretur inQuod autem sacramentalis parochus, ruralis praesertim, minus, quam oportet, validitatis periculo. peritus sit, hinc necessarium existimatum est pa­ confessio post baptismum collatum excipienda sit, rochum admonere, ut antequam sub conditione suprema S. Officii congregatio non semel declaravit baptismum itorot, suum opiscopum consulat. Ad­ moritoquo idem praescripsit concilium Westmona­ ditum tamon est in difficilioribus saltem casibus, steriense on. 1852, p. 2, g X VI, num. 8. Ratio est, quibus vorbis faciliores quidem casus omnino non quia merum do baptismo dubium non excludit eum, excluduntur, sed simul officitur, ut cum aliqua ope­ do quo dubitatur, ab ecclesiae corpore, neque ec­ randi ratio instat, non importuno α baptismo con­ clesiam liberat ab obligatione eum pascendi, adeoferendo parochus detineatur. Cetorum si necessitas quo ne ipsum quidem eximit a legis evangelicae, urgeat, quae oxpectari episcopi responsum prohi­ ecclesiaeque ipsius praeceptis observandis. (Z) Caeremonias autem eto. Ita scilicet rituale beat, baptismum parochi ipsius iudicio conferendum statim esse, manifestum est; adeoquo adiecimus Romanum tit. De baptismo adultorum § Haeretici vero. si tempus patitur. (m) De acatholicorum filiis etc. Eadem habet ) * (/ Et in adultis quidem secreto. Hoc quidem invecta in ecclesia praxis merito servat, ut infirmo­ concilium Baltimorense I, cuius decretum citatum rum scandalo occurratur, cum baptismum iterari et confirmatum est in conc. Ballimorensi II, an. 18o6, in eo vident, quem iampridem voluti baptizatum D num. 229. Item Westmonasteriense an. 1852, p. 2, habebant; itomquo ut pudori ipsius baptizandi con­ § XVI, num. 6. (n) Filios autem infidelium otc. Quao hole prae­ sulatur. 0) Quapropter expositi etc. Ritualo quoquo Ro­ scribuntur consentanea iis sunt, quao docuit sanctae manum monet, infantes expositos tub conditione memoriae Benedictus XIV in constitutionibus citatis. (o) Denique ut reverentiae etc. Necessitas eogit baptizandos esse. Cum tamen do scheda, quao iisdom identidem (ignota quidem manu) apposita ro- do hoc abusu loqui; quandoquidem per plura loca peritur, docente, baptismum fuisse iam .collatum, propagatum fuisse constat. Itaquo etiam concilia mentionem non faciat, ox quo cuipiam opinio su­ provincialia merito adversus oum vocem suam ex­ boriri posset, conditionatum baptismum eiusmodi in tulerunt, inter quae Romanum an Π25, tit 26, cap. 3 casu esso omittendum, idcirco expresso animadver­ in fine; Urbitanense an. Ib59, p. 1, til. 4, num. 13; sum est, contrarium tenendum esso iuxta resolutio­ Pragense I860, tit. 4, cap. 2, § Baptismi; Colócense nem s. congr. Concilii in Romana 15 ianuarii Π24, tit. 3, cap. 2, § Sacramentum hoc, et alia. quam refort Bonedictus XIV Instil. Vili, num. 8, C. et iuxta doctrinam complurium conciliorum provin­ Schema decreti de confirmatione. cialium tum eorum, quae loco citato a Benedicto XIV nominantur, tum praesertim recentiorum, cniusmodi Post sacrum baptisma mystico unguento in con­ eunt Albiense an. 1850, tit. 5, decr. 2, num. 2; Tolo­ firmatione delibuti sancti Spiritus armaturam indui­ sanum eiusdem anni n. 61; Burdigalense eiusd. an. mus, ut advenus oppositam potestatem consista- 743 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 744 moi, eimque debellamus1. Quapropter, ceu morito A Lambetéense an. 1281, cap. 4, et Biluricenee an. 1584, tit, XX, can. 7. Quao voro causa praetexitur k Petrus Damiani noimadrertit, Bdccretales paginae, ot sanctorum patrum instituta decernunt, non esso eucharistiam confirmationi praemittendi, ut maiore differendam post baptismnm sacramenti huius vir­ cum inlelligenlia haec suscipiatur, contra immo facit; tutem, no nos inermes inveniat fraudulentus illo cum manifestum sit maiorem iutelligcntiam in eucha­ contortor, a quo nemo unquam nocendi inducias ristia, quam in confirmatione requiri, atquo ad extorsit-1. Quod hisco praesertim temporibus, qui­ eucharistiae dignitatem pertinere, ut confirmatio bus graviora advenus fidem, bonosquo mores in­ potius ad cam, quam ut ipsa ad confirmationem gruunt certamina, eo magis curandum esse, iam praeparationis Joco sit Neque magia altera volet alias nos admonuimus1: nunc autem, sacro oecu- ratio, nimirum ut uberior in confirmatione susci­ m eo ico concilio nobiscum una decernente, episcopio pienda sit fructus. Cum enim ab usu rationis pug­ inculcamus, ut caveant, no soguea oint in hoc con­ nare cum spiritibus malis pueri incipiant, si paratis ferendo sacramento, neve baptiiatos a septennio et a Christo armis, hoc est sacramento confirmationis sopra adversus malignos spiritus colindantes spe­ interea priventur, id non fructui, neque utilitati, sed ciali hac sancti Spiritus unctione corroborare prae­ damno est acconsondum. Quamquam hoc generaliter termittant Itaque in civitate quotannis, in dioe­ cavendum est, no alicuius rationis specie, quao forte cesi vero tempore visitationis sollemniter illud occurrat, vetustissima atque universalis ecclesiae ministrare non negligent4: tum que ipsi, tum etiam praxis convellatur. Quod enim ubiquo ac semper parochi fideles moneant, quemadmodum in conati- B ecclesia tenuit, id non sine maximis rationibus factum turione Etsi pastoralis 26 mari 1742 * praedecessor fuisse, tenendum est Quid quod, septennio vix noster Benedictus XIV iam docuit, licet eiosmodi exacto, quo tempore ad eucharistiam nomo admitti necessitatem hoo sacramentum non habeat, ut sine solet, tonsuram conferre per canones licet, cum tamen eo salvus quis esso non possit, eos tamen reatu quempiam, qui confirmatas iam non sit, ad tonsuram peccati gravis teneri, qui cum possint ad ipsum ac­ admitti iidem canones vetent? Quid quod ai ad cedere, illud renuunt nc negligent4. Cumque ali­ eucharistiam omnes promoveantur, antequam con­ cubi mos ¡noluerit (a) perpetuae ecclesiae praxl firmentur, ansa plurimis praebetur confirmationem contrarius, ut ordine praepostero iis tantum con­ negligendi? Omittimus cetera. (b) Huc, recte ait Caulanua Comment, in pontif. firmatio ministretur, qui ad sacrosanctum eucha­ ristiae sacramentum admissi iam fuerint, emendari Rom. p. 1, tit. 1, J 1, num. 6, spectare videntur verba hoc omnino volumus; praesertim cum ab armatura pontificali» initio recitata: Pontifex infantes.,, arceri non debeat, qui adversus hostem iam coepit confirmaro volens etc. Conferri etiam potest pugnare, perspectnmque sit, quod ait doctor Ange­ Suar ea in 3 part. disp. 35, sect. 2, § Circa tertium. licus7, multos in puerili aetate propter robur Spiritus d. sancti perceptum fortiter certavisse pro Christo. Schema de sanctissimo eucharistiae sacramento. Quo vero debita cum reverentia suscipiatur, Admiranda charitatis effusio, qua Christus Do­ episcopi tempestivo parochos moneant, qua die boo sacramentum ministraturi sint; parochi autem con- C minus in venerabili eucharistiae sacramento semetfirmandos rite praeparent, atque omnia ordine dis­ ipsum nobis donavit, adigit nos, ut religionis graponant, adultosque doceant, nonnisi sacramentali tique animi sensus in fidelium pectore omni ope prius confessione mundatos ad hoo sacramentum excitemus et foveamus, invidiaeque satanae, qui furere adversus illud nunquam desinit, quantum in accederò oportere. De infantibus vero in periculo vitao constitutis nobis est, resistamus. Quod igitur omnium fidelium, (b) pertinet ad episcoporum c bari tatam, ut hac quo­ nedum pastorum, exprimoro lacrimas debet, id nos, que gratia, si commode possint, eoa augeant, cum sacrosancto nobiscum consentiente concilio, omnino noue probe debeant, se ita effecturos, ut iidem in detestamur, Dei Filium, de quo Pater aeternus in­ resurrectione perfecti appareant, maioremquo gloriam troducens eum in orbem terrarum dixit: Et adorent eum omnes angeli eius1, inter aliquas nationes, quae . * consequantur christiano nomine censentur, veluti profugum in­ ADN0TAT1ONE8. (a) Cumque alicubi mos moluerit etc. Negotium cederò cogi, civilibus legibus, aut magistratuum facessere nemini debet, quod hic abusus, quaecumque decretis interdicentibus, ne publice ad infirmos de­ tandem causa fuerit, immunis ab emendatione feratur, neve sacrae processiones, quas ecclesia ad tramierit in duobus conciliis provincialibus anni 1860, eius cultum instituit, et adversus haereticos semper hoc est in Senonensi, et in Tolosano, nec non etiam propugnavit, habeantur. Quapropter antistites sacri in Lugdunensi anni 1852. Notum quippe est ac omnem operam interponant, populumque fidelem saepius declaratum, examen, quod de conciliis pro- D 1 doceant, ut ipse quoque instanter postulet, neque vinciali bus apud e. congregationem Concilii insti­ unquam postulare desinat, ut eiosmodi sive leges, tuitur, ad omnimodam, proprieque dictam appro­ sivo decreta aboleantur, honorque debitus Dei Filio, bationem nullo pacto esso directum, neque raro ac religioni catholicae cultus sui libertas restituatur, fieri, ut quaedam emendatione digna dissimulentur . quique illam turbare ausi fuerint, ut par est, coer­ propter peculiares sive temporie, rive loci, rive per­ ceantur. Tum vero omnes sive per so, sivo per sonarum circumstantias. Ceterum confirmationem parochos, verbique Dei praecones hortentur, ut quoanlo eucharistiam conferri expresso vetuit concilium tiescunque praecelsum hoc et venerabile sacra­ mentum per vias, et loca publica, deferri contigerit, 1 S. CynL Ilierosol. caUck. 3 myitag. magna cum frequentia, magnaque fidei ac religionis ’ fcrm. t Dt de dic. erd. significatione illud comitentur, indulgentiis, quas pro • Eacyd. XmIm 8 dee. 1849, § Interea. tali honore ac reverentia haec apostolica sedes lar­ • flnvd. XIII m cene. prorine. Rum. an. 1725, tit. Μ, gita est, iisdem saepius expositis. Illud vero prae­ cap. 4. • 9 111, nnm. IV. sertim inculcari volumus, ut quam saepissime fieri 4 Cfr. diatn Mariinrt V, canti. Inter cunctae VIH Kai. potest ad idem sacramentum percipiendum fideles Mart 1418 » interro^. faeiendit nupectie de haereri Wieleffa accedant; et ad pueros quod attinet, licet requi­ ¡inni, interrap. 19. rendum sit, quemadmodum s. Thomas docet, ut ia7 3, puieW. 72, art 8, e¿. 3. • *Ctf· ·. Paris. IV an. 829, cap. 33, i. Them. 3, «pmert. 72, art 8, ad 4. I Ps. XCVI. 7, Hebr. I, C. 74b SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA 746 ceperint aliqualem usum rationis habere, quo possint A sunt: pstrini suscepUe tutelae gravitatem eae pe devotionem concipere huius sacramenti1, ne morosius aut ignorant aut parvipendunt. tamen, quam par est, prohibeantur, memores ver­ Quamobrem ne tam salutaris disciplinae ratio borum Domini apostolos reverentiae nomino arcentes unquam depereat, nos, sacro boo approbante con­ parvulos increpantis: Sinite parvulos venire ad me1. cilio, fideles omnes et praesertim parontea ac patriaos Cum voro frustra ad pietatem populus exsti­ graviter monemus, ut sedulo perpendant quid ab muletur, ai contraria sacerdotes exempla praebeant, iis, qui hoc munus suscipiunt, praestari oporteat. officiunt omni studio episcopi, opportunis etiam pro­ Itaque pstrini filios suos spirituales cohortentur „ut positis poenis, no citatu actione aut pronuntiatione castitatem custodiant, iustitiam diligant, caritatem missae celobrontur, sed ea immo non modo rituum, teneant, et ante omnia symbolum ot orationem do­ ac verborum integritate, verum etiam gravitate, sine minicam eos doceant, decalogum etiam, et quae sunt * 41. Haec enim sunt qua rovorentia esso non potest, ut ad semihoram, Christianae religionis rudimenta ai privatae sint, saltem accedant. Cetera autem quae Deo pro parvulis spoponderunt. Parochis omnia, quae ad cultum augustissimi huius sacra­ autem aliisque curam animarum habentibus manda­ menti pertinent, diligentissima cum caeremoniarum mus ac praecipimus, ut ad boc munus, sive per se observantia, dobitoquo modestiae ac pietatis habitu sivo per procuratorem, oboundum, non admittant perfici, loca etiam, vestes, vasa sacra, quae eidem infideles, haereticos, aut schismaticos, non publice sivo custodiendo, sivo ministrando dicata sunt, excommunicates aut interdictos, non publico crimimaximo, quo fieri potest, nitore, logibusque, quae B nosos aut infames, aut qui ignorant rudimenta fidoi: do illis ab ecclesia latae iam fuere, apprime ser­ continuo edocentes fideles sibi concreditos non posse vatis, haberi curent, ut iutuentes aspectu ipso ad tam sancto munere, uti par est, defungi, qui ab ec­ religionis sensa excitari, et ad divinarum rerum clesiae communione seiuncti sunt, aut oiusdem prae­ cepta manifesto et pervicaciter contemnunt. Epi­ contemplationem elevari se sentiant. scopi vero sedulo invigilent ut haec a parochis ADNOTATIONES. exoquutioni mandentur. Spiritualem eognationom, Visum est incongruum, oxemplique fore minime quae oritur ex sacramentis baptismi ct confirmationis, boni, si toleranti silentio gravissima illa iniuria in ultra personas et gradus a sacrosancta Tridentina Christum Dominum praetermittatur, aut levis quao- synodo sesa. XXIV cap. 2 Do ref. matrim. praefinitas dem do ipsa expostulatio fiat, qua oum ad infirmos extendi non permittimus, nullamquo eiosmodi cog­ publico deforri, aut sollemni pompa per vias circum­ nationem aliunde oriri expresse declaramus; ot duci alicubi interdicitur; praesertim cum ab ipso qunccumque alia α praedicto Tridentino concilio Turearum imperatore haec non modo permitti no- constituta sunt, religiose observentur. tum sit verum etiam eximiis honoribus decorari. 14. Nequo etiam omitti exhortatio potuit ad haec sacra mysteria frequentanda, cum fidelium pietas in Schema constitutionis do titulis ordinationum hac ro valdo intepuerit Omnino autem necessarium patnnn examini propositum1. visum est, coercere nonnullorum sacerdotum in 0 Pius episcopus serrus , ut tam sibi quam proli divinae gratiae abundantiam salutemque spiritualem conquirant. 754 Tridentina servanda liberi sunt validas nuptias ineunt, quacumque tandem ratione sibi verum prae­ stant mutuum consensum matrimonialem de prae­ senti. 2° Non aliter itaque conciliari posse ec­ clesiae iura et principia cum praescripta a civilibus legibus necessitate coram civili magistratu mani­ festandi consensum matrimonialem, nisi pro casuum diversitate eam adhibendo agendi rationem, quam praesens schema indicat. Demum propter summam hisco maxime tem­ poribus rei gravitatem visum eat, eas ab episcopis aliisque locorum ordinariis, a parochis quoque et quibusvis in animarum cnra laborantibus, partes osso explendas, quas in fine buio * nostri schematis descripsimus. 17. Schema constitutionis do matrlmouÜH mixtis. Pius episcopus terrui terrorum Dei sacro approbante b concilio ad perpetuam rei memoriam. Do matrimoniis mixtis. Graviter dolendum est (a), matrimonia inter catholicos, et haereticos vel schismaticos, a quibus ecclesia filios suos magna cura semper absterruit, ADNOTAT1ONE8. immodico hac aetate increbuisse. Pericula enim Cum Doi ecclesiacquo hostes maxime con­ sive defectionis a fido, sive propagationis indiffe­ spirent .contra sanctum matrimonii sacramentum, rentiae circa quamcumquo religionem, quao matri­ et mala ingentia induxerint per illud quod vocant moniis inter dispares cultu initis certissimo affutura civile matrimonium; idcirco inter quaestiones die Deus ipso frequenter monuit1, eadem atque gra­ 6 iunii 1867 episcopis propositas, haec quoquo vissima ex nuptiis mixtae religionis imminere et erat: 0Quanam adhiberi possint remedia ad im­ experientia docet, et ratio ipsa suadet Quapropter pedienda mala ex civili, quod appellant, matri­ antistites omnos in visceribus lesu Christi obtes­ monio provenientiaT“ Tam episcopia quam com­ tamur, ut greges sibi commissos ab hisco matri­ missioni nostrao visum est praecipuum remedium moniis omni studio nec obitor aut aliquando, sed haberi in eo ut falsa, quao circa civilo hoc matri­ perpetuum deterreant. Divina monita in sacris monium, ct civilis potestatis in ro matrimoniali litteris pluries repetita in memoriam revocent, immixtionem, multorum mentibus insidet existi­ sanctorum patrum, sacrorum conciliorum, summomatio exstirpetur. Opinati itaque sunt consultores 0 rumque pontificum sententias ac decreta exponant, in futuro concilio disciplinare etiam condi debere mala qnao ex talibus confugiis consequuntur oculis decretum, ita concinnandum, ut quae alias hac in subiiciant ac praesertim religionis indifferentiam, re a sede apostolica declarata fuerunt, plane ét qua nihil exitialius, nihil religioni inimicius, cum integre proponantur. omnem religionem veram fabamquo funditus tollat1. Ipsis imprimis gubernantibus iura ecclesiae circa Tum vero causas scrutentur undo ea conciliari solent, matrimonium christianum in memoriam revocantur, et quantum fieri poteat amoveant In primis fidem iiquo monentur no illa violari sinant. Fidelibus in dogma illud fundamentale, quod extra ecclesiam deinde ob oculos ponuntur ea, quae, occasiono ci­ catholicam nulla est salus, exsuscitent: quae si vilis, quod vocant, matrimonii, de valoro vel licei- firma ac vivida fuerit, vix fieri poterit ut quisquam tate matrimonii Christiani dicenda sunt, quod spec­ unum in carne una cum eo esso velit, α quo, si in tat ad potestatem sive ecclesiasticam sive civilem. errore suo pertinax fuerit, aeternum erit disso­ Dispositiones autem in hoc schemate indicatae ex ciandus. Tum nimiam cum haereticis familiaritatem variis sedis apostolicae documentis, sub Bene­ apostolica voco devitandam esse1 dcnuncient; prae­ dicto XIV, Pio VI, Pio VII, et sanctissimo domino cipue vero adversus gravissimam eorum neglinostro Pio IX emanatis desumptae fuerunt; non gentiam vocem extollant, qui filios cum haeretici tamen fuit facta singulorum citatio propter magnam puellis, filiasque suas cum adolescentibus haereticis circumstantiarum, de quibus agunt, diversitatem. imprudenter conversari patiuntur. Cumque non Ex duobns principiis ad dogmaticum potius de- D raro eveniat, ut incitamentum ad tales nuptias cretum pertinentibus pendent quae in nostro sche­ avaritia sit, ea quao Christus Dominus do divitiarum mata habentur; scilicet, quaocumquo matrimonii cupiditate coercenda saepius in evangelio incul­ christiani celebrationem et vinculum respiciunt, soli cavit, omni libertate ao vi exponere no desinant; ecclesiae nullatenus vero civili potestati competere, atquo illud praesertim: Quid enim prodest Konini et matrimonium christianum non posse ad instar si mundum unirertum lucretur, animae vero tuae de­ civilis contractus haberi, nec separatum umquam trimentum patiatur?* Quao quidem omnia non ipsi in eo existoro contractum a sacramento. tantum per se, sed et parochi, verbiquo Doi prae­ Positis bis duobus principiis, et diversis sedis cones sive in concionibus, sive in doctrinae Chris­ apostoliche documentis supra memoratis, fluit tianae expositione, tum confessorii in fidelibus diri­ 1· ipsam matrimonii celebrationem coram ecclesia gendis, tum otiam qui adolescentium, pucllarumvo fieri debere, et per se non licere nuptias ipsas inire institutioni incumbunt, ut pro suo quisque modulo coram civili magistratu. Consequenter non solum exequantur, diligenter curent Deindo si quid in­ illicite et invalide agere qui, cum sint clandesti- super remedii aut industriae pro suorum locorum nitatis impedimento ligati, aliter quam in faciem ec­ i Ei od. XXXIV, 1β, DeuL VH. 3 et 1 Her. XI. 2. clesiae contrahunt; sed illicite etiam agere reliquos 1 Vid. Gem. XIII brtve epue. Argvntsw omnes aliter contrahondo, quamquam ii qui a forma i Ephes. V, 32. I'ÜNCIU GhNUUU TOMUM Liti. tenvem 16 ncr. 1763. | 3. • Ad TiL Hl. JU. • Haith. XVI. 2 .* <3 β***Λ*· 755 I). SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 7b6 conditione reperirò valent, quod aptum et oppor­ A morum pontificum, quao numerari vix possent. tunum ait ad tam funeatam huiusmodi nuptiarum Nihilominus ad eam voluti manibus contrectandum frequentiam tollendam, adbibere no negligent; iuvat attendere ad tristes plerumque mixtorum eaquo de re in concilila provincialibus sedulo agant. matrimoniorum sequelas. Ex authenticis enim re­ Cum tamen fieri vix posait, ut non aliquando, lationibus constat promissiones datas saepo violari, gravissimis cauris urgentibus, permitti aliquod ex atque ex iisdem matrimoniis utcumque celebrati» hisco matrimoniis debeat, id primum sacris omnibus indifferentium erga religionem, ao otiam bucresim praesulibus inculcamus, no in illis admittendis, atquo propagari. Quod attinet ad media quao proponuntur pro huic apostolica^ sedi proponendis ct commendandis nimis faciles so praebeant; deinde ut nullum om­ abolenda ciusmodi matrimoniorum consuetudine, ea nino celebrari sinant, nisi debitae prius datae fuerint consonant cum iis, quao decreta sunt ¡n conciliis promissiones, quoad partem quidem heterodox ara provincialibus a s. sede expensis ot recognitis, de libero catholici cultus exercitio coniugi per­ Slrigoniensi anni 1.S58, Colon ¡ens i anni 1360, Ulmittendo, deque universa utriusquo sexu» prole in traiectensi 1665. 18. religione catholica educanda; quoad partem vero catholicam do stadio curaquo ponenda non modo Schema decreti do matrimonio corarn parocho proprio celebrando. in proli * suae catholica educatione, verum etiam in coniugia, quantum in «e est, conversione. Deinde Licet a logo Tridentinn1 repetendum sit, ut quoniam experientia docuit, haec saepe qua facili- ] matrimonia in ite locis contracta, in quibus ea vi­ tete promittuntur, pari prorsus aut socordia negligi get, irrita ct nulla sint, nisi praeter testea parochus aut perfidia violari, neque parochos decans qui in proprius alterutrius contrahentis, vel alius uacerdoa inquirendo cxigendoqno praedictarum pollicita­ de eiusdem parochi acu ordinarii licentia praesens tionum implemento segniores se praebeat, hinc nos, ait: attamen ut honesta ac licita habeantur, ciussacro approbante concilio, praecipimus, ut omnes modi sacerdotis proprii praesentiam perpetuo in parochi notntem retineant, in qua ei u sin odi matri­ ecclesia praeceptam fuisse constat3. Non enim monia sive apud se, sive apud decessores suos forte sacramenti sanctitati satis consultum esse visum contracta descripta sint, ut eam prae oculis habentes eat, si ab eo declinaro liceat, qui pro iniuncta sibi de officii sui exeeutiono assidue admoneantur; epi­ cura, ne quis in parochia ana legitimo impedimento scopi autem in sacra peragenda visitatione eandem prohibitus nuptias ineat, solus nossc debet ac facile percurrentes, tum do singulis hisco matrimoniis, potest, ai quid matrimonio obstet; ncque porro ec­ tum de curis a parodio praestitis arca promissionis clesiae de singulorum coniugi is constare posset ad implementum accuratissime inquirant;et si quos rom­ polygamiae praesertim fraudes arcendas, si ea pe rerint a fido data recensisse, auctoritatem suam, celebrare coram obvio quolibet sacerdote liberum quo meliori modo fieri poterit, interponant, «ironique foret. Quapropter sacris omnibus antistibus, non parochum doceant, quomodo erga illos soso gerere modo ite, qui in locte resident, quao legi Tridenoporteat. tinae de dandcstinitate subsunt, vorum etiam iis, Quao porro ut firmius serventur, praecipimus c qui locte ab eadem immunibus praesunt, inculca­ quoquo, ut occasiono visitationis ss. Liminum sacri mus, ut vigilem curam adhibeant, ac fideles sibi omnes antistites do matrimoniis mixtis distincto subditos pro opportunitate moneant, ne quia aliter, referant iuxta formulam, quam iisdem exhiberi quam coram paroebo alterutrius contrahentis curamos. Nimirum omnibus, quibus sacrorum cura proprio, vel alio sacerdote do ipsius parochi seu deista est, hoc firmiter persuasum defixumquo ani­ ordinarii licentia matrimonium celebraro atten­ mis esso debet, cum bonum ee;.icn catholicae fidoi tet (A). in agro suo Dominus seminaverit, si ite dormitan­ Parochum autem proprium eum primum esse tibus, adveniens inimicas superseminaverit zizania, sciant, in cuius parochia fixam ac perpetuam ha­ id non non sino magno animaram suarum periculo bitationem quis habet; ita ut qui alicubi se sic futurum. constituit, ut inde non sit rursus discessurus, is α ADNOTATIONES. primo dic verum ac proprio dictum domicilium (a) Movit ad deerctam de matrimoniis mixtis ibidem acquirat, ciusquo loci parochum proprium panilo uberius exarandum Ie rei gravitas, quia una faciat. Sed ct eum, qui vero proprioque domicilio ox praecipuis cautis ea sunt indifferentiae circa minime derelicto, ad maiorem anni partem, sive ad religionem, qua nunc ecclesia vastatur; quo fit, ut sex menses integros (B) habitationem suam alio quicumquo sunt societatum civilium moderatores transtulerit, ex quo primum (C) tali animo habi­ ecclesiae maxime infensi ciuamodi matrimonia totis taro in eo loco more civium (D) coepit, multoque viribus promoveant; 2· ut evitetur segnities in illis D magis cum praedictum habitationis tempus ibidem impediendis, nec unquam censeatur, adiumento ea expleverit, quasi domicilium adeptum ibi esse, sieste ad religionem catholicam propagandam, quem mulquo eius loci parochum ad matrimonium rite quidem errorem directe iam reprobavit et pluribus ineundum suum fecisse tenendum est (E). At quoniam constanti ac fermo universali per­ refutavit s. m. pontifex Clemens XIII in suo brevi ad episcopum Argentoratcnsem 16 nov. 1763, § 4. spectum est experientia, quoad illa praesertim loca, Porro de ingenti ruina, quam secura trahunt quae a lege Tridentina sunt immunis, vix aliquem eiusroodi matrimonia, nemo dubitaro potest post reperiri qui eo matrimonii causa divertens habita­ Dei monita saepissimo repetita tum in lego naturali tionem suam per maiorem anni partem, sive sex *), m (Gen. VI, 2 et segq., XXIV, 2 et seggn XXIV, 46, menses integros ibidem reapse continuot {E XXXIV, 14), tum in lege Mosaica (Ex. XXXIΓ, 16; quo identidem evenit, ut adolescentes vel sua con­ Num. XXV, 2 et tegg.; Deui. VII, 2 et seqq.; los. cupiscentis illecti, vel malis artibus «educti ad ea XXIII, 12 el segg.; lud. III, 6 et segq.; 3 Beg. XI, loca per paucos dies secedant, atquo ita indecora, 1 et segq.; XVI, 31; Esdr. IX et X per toL; Nehrm. XIII, 23 el segg.), tum iu lege nova (1 Cor. VII, 32, verb, tantum in Domino, Il Cor. VI, 14 et segg., finque iu locis, in quibus communicatio cum hacr e ti eis reprobatur), et post testimonia et sententias sanctorum patrum, sacrorum conciliorum, ac som- 1 Cap. 1, -·*** XXIV, De referm. mair. 3 S. IgnaU m. epùt <4 Polye. eap. 6 ; esa. Aliter. Cs. 30, qaxesL S; Cien. 1. De prieiL et erees, privilegiat; cone. T ros­ ** ie» an. * ». 8; cone. Bnrdeg. an. 1263. cap. 5. § Clande¡tína; cone. Cicfslr. an. Itósi, cap. 24; cone. Ateuion. an. 1326, cap. 48; cone. Uudin. an. 1312, <^ρ. ¡1; cone. Vareuse an. 1368, cap. HO; et alia ion panca. 758 SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA poasimiquo exitus matrimonia maxima facilitate a in suo brevi Exponi nobis^ legi quasi domicilii ad ineant, quao deinceps in fastidium versa, atque illud valido ineundum subesae pronunciarli. aliis non raro superimpositis nuptiis in ius deducta magnas inferunt dubitationes, gravissimaque pariunt ADNOTATIONES. animarum dispendia, atquo scandala: idcirco ne in Λ) Non latuit consultores quamplurium mis­ ro tanti momenti exitiose orretur, monemus atquo sionum, et aliquarum otiam dioccesum conditio, praecipimus, no a regulis in similis ambiguitatis praesertim in America, in quibus pro amplitudine, casibus α iuro statutis sive ordinarii et parochi in et natura locorum, ac sacerdotum paucitato arduum huiusmodi matrimoniis admittendis, sivo iudices ec­ videri potest, connubia celebrari coram parocho, clesiastici in iis diiudicandis ullo modo recodant. vel missionario proprio. Sed animadversum est, Itaquo cum adversus eu. quao ordinario fiunt, primo exceptionum loco haec habenda esse, qua­ praesumere non liceat, sed contra ex eo, quod rum gratia regulam toti ecclesiae salutarem, perplurimum accidit oriri praesumptionem et recta petuoque inculcatam evertere absurdum foret; ratio, et iura statuant1, hinc, praedicta animadversa deinde incommoda eadem esse, quibus, qua maiore experientia, hoo primum noverint, indicium ox sola cura fieri potest, occurri debet Secus enim hoc commoratione unius mensis in loco matrimonii etiam esset concedendum, tolerabile esse, ac per­ exacta, ad arguendum in contrahentibus, vel in mitti indefinito posse, ut matrimonii sacramentum alterutro oorum voluntatem permanendi in eodem profano modo, hoc est nullo ritu ecclesiastico adloco legitimo tempore, hoc est, por maiorem anni β hibito, recipiatur, partem, iam non sufficere; adeoquo illos ad ma­ B) Neminem sane fugit neque recentiorum quotrimonium admittere non licore, nisi sufficientibus rundam opinio existimantium, tempus quasi domi­ exhibitis probationibus, quod saltem eorum alter cilii ad unum mensem redactum fuisse a Bene­ ad sex integros menses continuaro habitationem dicto XIV in const Paucis ad archiepiscopum suam reapse decreverit (G): quas probationes ad Gonnum, neque eorum, qui nullum determinatum curiam episcopalem transmitti volumus, ct in eadem tempus esso constitutum censent. Sed re maturo diligenter servari (ΙΓ). Cum tamen in rebus ad perpensa, consultores inter se consenserunt, primam probandum difficilibus temperari probationum rigor opinionem esse omnino falsam, cum in ea constitu­ debeat atquo otiam indicia, dummodo levia non tione Benedictus XIV commorationem unius mensis fuerint, sint recipienda8, non minus in hoc, quam tamquam merum indicium proposuerit ad iudicanparis naturae esse constat, admitti ea posse sciant; dum, quod contrahentes ad locum matrimonii ac­ ita ut non solum ex testibus, aut ex facto aliquo cesserint cum vero animo ibidem permanendi toto sive domus conductae, sive operae suae locatae, tempore ad quasi domicilium acquirendum neces­ sive muneris, sivo negotii alicuius suscepti, sivo ex sario, et per totam illam constitutionem boo palam alio huiusmodi facto, quod sex mensium spatium fecerit, se nihil novi in ea decernere, adeoque re­ facile exigat, iudicaro do praedicti animi veritate ligioso retinere, quidquid circa quantitatem illius liceat; verum etiam ex aliis gravibus indiciis, a temporis iumpridem communiter tenebatur: id quibus no illud quidem excludimus, quod a com- c autem teneri, quod quasi domicilium non acquiritur, moratione menstrua iam exacta desumitur, dum­ nisi concurrat animus habitandi per maiorem anni modo solum non sit, sod aliis adminiculis fulciatur(Z). partem, iisdem prorsus verbis Benedictus ipse XIV Si qui voro talibus probationibus minimo exhi­ iam docuerat apud s. congr. Cone, in ladrensi 20 oug. bitis matrimonium utcunque inire attentaverint, eos 1720, § Ea videlicet, ea doctorum caterva adatipuabsquo adepto quasi domicilio, adeoquo invalide lanto, quao inris canonici prudentiam merito re­ illud contraxisse iuxta enunciatas regulas ac prae­ praesentant, cniusmodi sunt in lit. De ciand. desp. sumptiones inris iudicandum erit; eo vel magis Bei(fenstuel n. 60; Engel n. 12; Schmalzgrueber n. 150, quod explendi temporis ad quasi domicilium ne­ Pirhing. n. 19 in fine; Pichler n. 18; Wiensler n. 45; cessarii voluntatem non habuisso iure ipso evin­ Leurenius quaesi. 147; Gonzales in cap. 3 n. 8; cuntur, qui lege praescriptas do eiusmodi volun­ Sanchez De matriin. lib. 3, disp. 23, n. 12 el 13; Lestate probationes afferro subterfugerunt3. Qui autem sius De iust. et iure, lib. 2, cap. 40, dub. 18, η. 121 ; ex adverso contra probationes exhibitas insurgunt, Gutierez quaesi, can. tract. De matr. cap. 63, n. 20; simulatas eas fuisse contendentes, ut matrimonii Schmier p. 3 De spons., cap. 5, n. 97; Zyparus * iam contracti nullità· pronuntietur, ii mnlto magis, cons. 13 De spons., n. 12 el seqq.; atqoe ut alio sivo ob favorem, quem validitati actus , * ac prae­ taceam, card. De Lugo Deep. mor. lib. 1, dub. 37, qui sertim matrimonio5 iura praestant, sivo ob odium, postcaquam resolvit, tempus semestri brevius, quo propriam allegantes turpitudinem eadem pro­ etiamsi ad quinque solidos menses seso extenderit, sequuntur8, repellendi erunt, nisi omnino evidenti», D inhabile esso ad quasi domicilium constituendum, quaeque omnem collusionem excludant, argumenta contrariam referens Pontii opinionem, qui bretius tempus sufficere opinatus est, monet, eam Pontii proponant (L). Porro iisdem legibus eos quoquo tenori decla­ sententiam communiter non admitti. Quapropter ab altera quoque sententia, quao ramus, qui o locis legi Tridontinao do clandestinitato subicctis ad loca ab eadem immuni» matrimonii nullum determinatum tempus constitutum case contrahendi causa (A/) se transferunt, quos Urba­ docet, abstinendum, ot communem sententiam, quao nus VIII felicis recordationis praedecessor noster maiorem anni partem, sive sex menses integro· requirit, retinendam esso consultores eensuerunt Qua do re in memoriam quoque revocata est in­ • Glos. 5 in leg. Cum de indebito ff. De prob. ; et Arg. d. structio supremae S. Officii congregationis ad epi­ leg. Com de indebito, leg. Com Ucitam, leg. Si pactam eod.; scopos Anglino et American septentrionalis 7 iunü kg. In omni Dei iuris et facti ignor. etc. 1867, in qua eadem doctrina tradita est bisce ipsis ’ Arg. cap. Com causam 13. Do prob.; cap. Afferte do verbis: „Ad constituendum quasi domicilium duo praeeumpL; kg. Non omnes § A Barbans ff. De ro ailit. etc. i Arg. oul Decernimus ou 3, quaeaL 9; et cap. Nnllns de bneo simul requiruntur, habitatio nempe in eo loco, praesumpL ubi matrimonium contrahitur, atqne animus ibidem < Ixg. Quoties 13 ff. De rebus dubils. permanendi per maiorem anni partem. Quapropter s Cap. 47 De lestib. et attest, in fine. ei legitime constet, vel ambos, vel alterutrum ex • Cap. Inter delictos l>e donat. ; kg. Tranoctkue finita eod. De tran*acL ; leg. Cum. profitearis eod. Ik reme, donat. » Diei 14 asgttU 1627. 4β· 759 D, SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 76Q F) Ex pluribus episcoporum relationibus ad sponsis animum habero permanendi per maiorem a anni panem, ex eo primum die, quo duo haec supremam S. Officii congregationem compertum est, simul concurrunt, nimirum et buiusmodi animua et vix aliquem iam reperir!, qui matrimonii causa alio actualis habitatio, iudicondum est quasi domicilium divertens habitationem suam per maiorem anni acquisitum fuisse, et matrimonium, quod proindo partem, sive sex mensos integros ibidem reapso contrahatur, esso validum/ continuet. Complures enim, ut in iisdem relationi­ C) Ex primo ipso dic, quo duo haec simul con­ bus legitur, vix quindecim dies ibidem manent, ra­ currunt, nimirum et animus permanendi per maiorem riores mense, nonnulli autom aegro et vix adducun­ anni partem, et actualis habitatio, quasi domicilium tur, ut quinque hebdomadarum spatium explosât: statim acquisitum esse, ex instructione mox citata ex quo plus una vico a nonnullis episcopis postu­ supremae 8. Officii congregationis, animadversum latio proposita est, ut quasi domicilii tempus ad iam est; camque doctrinam communem, ac per­ breviorem terminum redigeretur. Sed oiusmodi petuam semper fuisse, videri potest apud Sanches propositio merito semper rciccta a suprema 8. De matr. lib. d, disp. 23, num. 14, ct alios. liadom Officii congregatione, ct ab ipso summo pontifice quippo regulis quasi domicilium procedit, ac domi­ reiecta est: 1* decreto feriae V coram sanctissimo cilium proprio dictum, do quo merito scripsit Be­ 22 aprili * 1869, cum reductio ad duos mcn»es pro­ nedictus XIV apud s. congr. Concilii in praedicta posita excepta non est; 2* decreto foriae IV 2 iunii ladrensi 20 aug. 1720 § Ea videlicet in fine; 1859 ad episcopum Sulhwarccnsem, cum unius .Domicilium acquiri statim ac quia incipit habitaro B mensis terminus reprobatus omnino eat; 3° decreto animo habitandi iuxta plenam decisionem 629, feriao IV 28 iunii 1863, cum iterum eadem rop. 4, tom. 3 recent.“ Qua in ro hoc etiam anim­ ductiono ad unum mensem proposita, s. congregatio advertendum est, quod non sine bonorum morum, respondit: Ad uuHortm cum sanctissimo. Sanciiset aequitatis detrimento matrimonium rite, itutisque simus vero eam reiccit, addiditquo ut scriberetur: „Ex documentis exhibitis, petentibus necessitas impo­ eo etiam capite admitti non posse, quod per illam neretur subsistendi innuptos per aliquod tompua, ea matrimonia, quae impedienda forent, ot diffici­ ex. gr. per unum aut altorum mensem ; adolescen­ liora reddi deberent, facilius contraherentur/ Quo tibus praesertim una simul ad ea loca profecti», postremo decreto, plures adesso rationes indicatum unaquu simul commorantibus, atque in eiuamod est, cur proposita imminutio temporia quasi do­ matrimoniis, quao calente cupidine ut plurimum micilii admitti non debeat, sed una praecipue ex­ conciliantur. Licet onim in casu aliquo particulari, pressa eat, quae circa periculosa quaedam matri­ in quo gravis urgeat causa, sperni haec pericula monia versatur, quao praedicto tempore imminuto fortasse possint, indiscreto tamen modo iisdem faciliora redderentur. aditum praeberi, non satis honestum, ac proinde Sunt autem hace matrimonia filiorum familias, haud facilo admittendum videtur. divitum praesertim ac nobilium, qui vafris mulier­ D) Eum, qui alienam regionem ita adit, ut culis irretiti aatis frequentor una cum illis in ex­ nullum eligat locum, in quo more civium consistat, tern in regionem evadunt, ut ibidem cum iis matrised illam viatoria moro peragret hac illae discurrens, C raonio se iungant cum magna non modo chuntatia quasi domicilium, etiamsi per maiorem anni partem et tranquillitatis domesticae, verum etiam sancti­ ea in regione versetur, nullo pacto nancisci, cer­ tatis sacramenti, ac plurium animarum pernicie. tissima doctrina est, quao aperto eruitur ce leg. Cum enim haec matrimonia a parentibus ac pro­ Eius 27. § Celsus ff. Ad municip., expresseque com­ pinquis ordinario soleant impugnari, immo etiam ab probatur per α congr. Cone. in Neapolitana seu Pu­ ipsis adolescentibus, qui ea contraxerunt, deferves­ teolana 3 ίιώϊ 1734, § Imo, ct communi doctorum cente vel mulata concupiscentia, atquo ut in gra­ sententia, quemadmodum videro ost apud Sancha tiam suorum redeant, fastidiri, hinc etiam ordinario De malr., lib. 3, disp. 25, num. 4, atquo alios. Itaquo ovenit, ut ad indicem Inicum logum civilium ob­ in praccitsta instructione supremae S. Officii congre­ tentu, nive praetextu, quao iisdem obstant, cum gravi gationis merito haec quoque tradita sunt: 0Practcrca ecclesiae, ct sacramenti iniuria deferantur, iniuriaque manifestum eat, actualem habitationem ineptam longo graviore a laico iudice declarentur irrita, ac esso ad quasi domicilium pariendum, si quis in ea dissocientur. Quod ubi factum sit (fit autem non regione more vagi ac itincrantie commoretur, non raro), facile est intclligcre, qui cumulus indo cri­ autem vero proprioquo habitantia, quemadmodum minum, quamque lata animarum perditio conse­ scilicet coleri solent, qui in eodem loco verum pro­ quatur. Alia enim hinc indo superinducuntur adul­ prieque dictum domicilium habent/ terina coniugia, aliacquo proiodo animao in perni­ E) Qui una cum habitatione re ot facto inchoata ciem vocantur; praesertim cum ex parto adoleaanimum permanendi usque ad legitimum tempus D contioni, qui seducti fuerant, conquiri nova uxor initio non habuit, sed illud sensim prorogavit, ita a parentibus soleat o domo aliqua splendida, ad ut denique etiam ad implendum pervenerit, cx quo quam proinde cum adulterinae nota deinceps ex­ animum ad ultimum terminum adiecit, quasi do­ pellendam vix quispiam sese inducit. Tum vero micilium, cum iuri plene satisfecerit protinus nac- damna etiam gravissima, nonnisi restitutione re­ tum esae, non est dubitandum; non secus ao du­ paranda, quae vix sperari potest, proli legitimae bitari nequit, morosum debitorem solutione ultimao inferuntur sive quoad bona, sive etiam quoad famam, poriionia ab omni obligatione liberari, licet antea quippe quae et spuria declaratur, et ab haereditate pecuniam integram solvendi intentionem non ha­ dciicitur. Atquo ex adverso quod adulterinum est beret. Neque enim applicari heie potest celebre coniugium, non sino publico honestatis morumque iurisperitorum adagium, deficiente animo permanendi, bonorum dispendio, quasi legitimam honorandum ne mille quidem annorum habitatione domicilium ac­ proponitur, prolesque adulterina legitimae antefer­ quiri. Uoe enim dicium est de domicilio proprie tur, odiis hinc indo non modo inter se, verum dicto, in quo terminus a iure praescriptus est inde­ etiam inter posteros facile progressuris. finitus, boo est perpetuus, qui proinde nullo definito Iam vero, imminuto tempore quasi domicilii termino, licet mille annorum, suppiori potest At eiusmodi matrimonia multo faciliora efficiuntur, in quasi domicilio cum contrarium accidat, hoc est cum multo facilius possint adolescentes ad breve terminus sit definitus, nullam eidem fieri posse tempus in exteram regionem proficisci, ibique seso praedicti axiomatis applicationem manifestum est. alere. Verum quidem est, inter plura matrimonia. 761 SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA 762 quae ab iia ita contrahuntur, aliquod reporiri, quod a vatia, vel ex eiua testimonio, quod exhibitae nullo honestam habet oauaam ; aed cum leges ad ca po- pacto eae fuerint, indicare eum oportebit Quod tous aptari doboant, quao frequentor, quam ad ea, ai litigantes excipere quidpiam velint, cum in utro­ quao rarius eveniunt leg. 3, et segg. ff. De legib.; que casu uti debeant argumentis omnino certia Olona in cap. Statutum tl, De rescr. in 6, V. locis atque perspicuis, certa quoque erit indici ratio ad insignibus, hino in gratiam illorum eventuum, qui sententiam proferendam. rariores sunt, minimo congruum visum cat freM) Animadvertit Benedictus XIV in const Paucis quentioribus, simulque gravioribus malis aditum ad archiepiscopum O o anum § Institerunt, necessi­ aperire, sed eos potius extraordinariis remediis tatem acquirendi quasi domicilium anb poena nullireservaro. tatis matrimonii impositam ab Urbano VIII iia, qui O) In praesenti rerum statu, in quo constat, fere e luco Tridontinao legi subiecto ad locum immunem neminem habero voluntatem permanendi per ma­ transeunt, ad eoa casus coarctari, in quibus fraus iorem anni partem, planum est sacramenti validi­ intercesserit, hoc est ubi matrimonii ipsius contra­ tatem in certissimum discrimen vocari, ai nullis hendi causa illuc commeatum sit. Quapropter si exhibitis probationibus do vero animo habita­ citra fraudem, atquo ex fortuito, minimeque prae­ tionem usque ad praedictum tempus prorogandi meditato eventu matrimonium ibidem celebratum ad matrimonii celebrationem quis admitteretur. Iam fuerit, quaestio de eius validitate non ad Urbani voro illicitum esse, certissimae nullitati sacramentum decretum, sed ad ius commune revocanda erit, quo exponere, nemo non videt. Fuit igitur necessarium B scilicet statuitur, contractus subesae legibus eius statuere, ut sufficientes probationes omnino exqui­ loci, in quo ineuntur. Hinc porro est, quod in rantur, quod alter saltem cx contrahentibus reapse decreto verba posita sunt matrimonii ineundi causa. decreverit, habitationem in loco matrimonii ad sex 19. integros menses continuare. H) Quod exhibitae probationes ad episcopalem De concilii Tridentini capite Tametsi retinendo et ubique promulgando. curiam transmitti, ibiquo diligenter servari debeant, a. aperta ratio est, ut, exorta lite de quasi domicilii Schema decreti. adeptione, de matrimonii ipsius validitate, certissima norma iudici ecclesiastico in promptu sit ad con­ troversiam dirimendam, iis scilicet servatis regulis, quae in.decreto ipso traduntur. I) .Receptissima est, ait Mascardus,De probationi­ bus conci. 1147' num. 1, in iure nostro illa propo­ sitio, in his quae difficilia sunt probatu, leviores pro­ bationes, ut sunt contecturae, et praesumptiones ad­ mitti debere. Hano vero probandi difficultatem in iis maxime occurrere, quae ad interiorem animum pertinent, adeoquo probationis rigorem exigi in iis non posse, et per se patet et expresso animad­ vertunt Paris, vol. 4, cons. 19, num. 11; Menoch. De arbitr. iud. cas. 116, aliique. Qua doctrina posita, eorum querelae per se concidunt, qui uicunt, in angustias, gravesquo anxietates se coniici, cum ad exquirendas interioris animi probationes coguntur; praesertim cum, aiunt, subesse in iisdem fraus facile possit Quotiescumque enim probationis plenae rigorem ius non exigit, aliquod fraudis, errorisve periculum contemnit: hoc enim naturale est et in­ trinsecum probationibus, quae plenae non sint. Quid vero quod in omnibus materiis, in omnibus iudiciie, in omnibus denique probationibus subrepere fraus et potest et solet? Cuius formidine si im­ pediri deberemus, profecto ex omnibus tribunalibus descendendum esset, et omnia fora claudenda. Nulla igitur homini prudenti, neque plus aequo meticuloso immittitur anxietas, cum probationes, ceteroquin omnino necessariae, interioris animi exiguntur; praesertim cum multiplex ratio eas facile habendi in ipso decreto exposita sit. Haeo tantum serio animadvertenda sunt, ut ea, quae adhiberi potest diligentia ad fraudes praecavendas, non omittatur, novo in contrarium vitium qne incurrat, ut le­ vissimas quasvis contecturos sufficientes habeat. L) Hisco regulis constitutis, quao vigenti quo­ que iuri consentanone sunt, dubitationes omnes vi­ dentor praecisae, quae occurrero in hisce iudiciie consueverunt. Sive onim exhibitae probationes fuerint, sivo non, planissima, oadomquo certissima norma ex praedictis iudici suppetit In prima enim hypotbesi pro veritate adepti quasi domicilii, adeoque pro matrimonii validitate: in altera pro quasi domi­ cilii defectu, adeoquo pro nullitato matrimonii ex mero ac nudo facto, quod oculis subest, hoc est vel ex ipsis probationibus in curia episcopali ser­ Quae maturo consilio salubriterque constituta sunt novis maximo ac gravioribus causis accedenti­ bus, tueri ac servare debemus. Iam vero multis in locis matrimonia profano ritu, nnllaque habita religionis ratione celebrantur, complura despiciuntur impedimenta dirimentia ab ecclesia instituta, aliaque sine eius auctoritate confinguntur, matrimonii in­ super vinculum, quod Deus ipse perpetuum ac in­ dissolubile effecit, civilium legum arbitrio disrumpitu r. Inde autem pertimescendum merito eat, ne Ohristi fidelium mentes a catholica doctrina de tanti sacramenti mysterio, dignitate, sanctitate, et de ecclesiae in sacramentum idem potestate aver­ tantur, i psique fornicariis ot adulterinis coniunctionibus, et una simul cum prole incredulitati, certoque perditionis periculo exponantur. Cum igitur huiusmodi nunquam satis lugenda mala maiorem inferant necessitatem saluberrimi Tridentini decreti cap. 1 sees. XXIV de Reformatione matrimonii, quo matri­ monia coram ecclesia minime cor Meta irritantur: hinc nos pro apostolica nostra sollicitudine, sacro­ sancta oecumenica synodo approbante, omnes ec­ clesiae catholicae antistites vehementer hortamur, ut diligenter caveant, ne de eiusdem decreti ob­ servantia quid piam relaxetur; quibus vero in locis nondum promulgatum est, eodem modo, qui in eo capite praescribitur, promulgandum curent; con­ fisque in Domino, qui nobiscum est, non se facile sinant difficultatibus deterreri. Quodsi alicubi adeo gravia ex promulgatione incommoda consecutura aliquis episcopus forte praeviderit, ut ad aliud tempus cam necessario differendam putaverit; adeat hanc apostolicam sedem, quae, ro sedulo perpensa, ea in Domino statuet, quae ad animarum salutem magis expedire existimabit. ADNOTATIONES ad schema decreti de concilii Tridentini capite Tametsi retinendo et ubique promulgando. Visum est omnino expedire ut decretum in alle­ gato capite contentum nedum ratum firmumquo declaretur, verum etiam eiusdem publicatio ubique perficienda proponatur. Cuius quidem consilii rationes plures caedemque gravissimae suppetunt. Prima ratio generalis cet. ct omnibus aeque legibus convenit, quod nimirum non urgere huius decreti 763 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 764 publicationcm perinde foret ac illi derogare. Atqui a tione moram civilem caeremoniam explendi. Deindo com recessus nb iis quae bcoe ordinata sunt non cum civilis magistratus non merum se agere testi­ facile, absque nota temeritatis, permitti debeat, tum monium, sed iurisdictionis actum exercere prae­ inulto magis de praesenti decreto id valet, quo sumat super matrimonii celebratione tamquam super quidem aliud nullum, sive contradictorum numerum, negotio quod civili potentati aubiacet, hinc ecclesia sive rationum pondus, sive examinis maturitatem ipsa civilem potestatem veluti unicum matrimonii spectes, maioris forsan momenti in Tridentino con­ indicem arbitrumquo facto suo recognosceret atquo cilio latum est, uti perpendit cardinalis Pailavici- probaret Praeterea admitti quodammodo videren­ nius in eiusdem concilii historia lib. 22, cap. 4, tur errores quos eiusmodi leges secumferunt, quippe num. 1. Nec vim argumento adimit quod de locis quao dum ecclesiae ius impedimenta dirimentia res sit in quibus decretum nondum riget, ac proinde constituendi denegant, idem ius saeculari potestati non videatur derogari legi cui publicatio decet. attribuunt Ulterius, indiferentismo, qui praecipuus Nam mena et voluntas Tridcntinorum patrum fuit aetatis nostrae morbus est, validum hac ratione legem pro universa ecclesia ferendi, quam etsi, praesidium compararetur. Ad haec adde matri­ peculiaribus suadentibus causis, non generatim et monii probationem civilia gubernii fide innixam vix usitata forma, sed singulatim in quolibet paroecia minimi momenti instar haberi posse; tum quia illius publicari iusserint, haec tamen specialis publicationis testimonium ad civilem dumtaxat caeremoniam, non ratio nihil plane detrahit de qualitate legis com­ ad verum matrimonium pertinet; tum quia de mntrimunis, et de generali praecepto publicationis, quod B moniis fidem faceret plerumque ob impedimenta quibus lex civilis perperam derogaverit nulliter perpetuo manet Accedunt peculiares rationes, quarum prima contractis; tum demum quia non omnia comprehen­ eadem illa est quao Tridentinam synodum od hoc deret matrimonia, sed ea dumtaxat quao remotis odendum decretum impulit, quaeque in allegato impedimentis a civili lego invectis et sancitis, quam­ capito 1, seas. 24, profertur, nempe ut impedirentur vis ab ecclesia non recognitis, contrahuntur. gratia precata quae tx clandestinis coniugiis ortum Hisce itaque momentis rationum, suis veluti habent, praesertim cero eorum giti in statu dam­ fundamentis, praesens decreti schema innititur. nationi permanent, dum priore uxore eum qua clam Ceterum ratio habita quoquo fuit incommodorum contraxerant relicta, cum alia palam contrahunt, ei quae ex decreti publicatione possent alicubi oriri, atm ea tn perpetuo adulterio rivunt. Porro quis quorum si probabile periculum adfuerit, rea non neget haec eadem mala in locis in quibas con­ ordinariorum relinquitur arbitrio, sed iisdom in­ ciliare decretum non eat publicatum persaepe com­ jungitur ut apoatolicam sedem adeant, ab eaque probari? potissimum vero cum in eorum picrisque quid consilii capiendum sit praestolentur. civiles leges divortium permittant ac propterea b. polygamiae frequentius admittuntur? Altera peculiaris ratio est quod ob civile, quod Ad schema decreti de retinendo capite Ta met 8 i et ubique promulgando animadversiones secretarii vocant, matrimonium ubique ferme iam misere in­ commissionis pro rebus orientalium. vectum, catholicum dogma impetitur, quo docemur C Etsi non ubique apud orientales institutae sint matrimoniale vinculum ecclesiae foro sube&se. In<|p igitur ius ct obligatio exoritur nihil committendi parochiae, quales apud nos ut plurimam habentur, quod errori favere quoquomodo videatur, uibilquo nullibi tamen desunt sacerdotes, quibus a suis epi­ praetermittendi quod ad errorem ipsum diluendum scopis animarum cura et sacramentorum admini­ et a mentibus hominum praesertim imperitorum stratio committitur. Cum autem diversorum rituum propulsandum pertineat. Iam vero nulla efficacior fideles in eadem urbe vel pago saepissime com­ to potentior fingi aut excogitari ratio potest ut mixti degant, plures ibidem adeunt parochi sive huic malo occurratur quam publicatio ubique per­ catholici sive haeretici tam oiusdem quam diver­ ficienda praesentis decreti, quo divina ecclesiae sorum rituum. Porro recepta est apud plerosque super matrimonii celebratione et vinculo potestas orientalium sententia, irritum esse matrimonium, cui sacerdos aliquis, quicumquc demum illo sit, asseritur et vindicatur. Postrema peculiaria ratio est, ut incommoda, non benedixerit. Itaque ei propoaitum in schemate decretum de quoad cius fieri po&sit, praecaveantur, quae ex matrimoniis mixtis in eoi derivant qui hujusmodi capite Tametsi ferendum videatur, orientalibus decreto non obstringuntur. Cum enim nulla eos­ molestum non erit; quin immo α nonnullis saltem dem necessitas ad seso coram parocho sistendum ex cis opportunum iudicabitur. Duo tamen erunt compellat, nedum nullum in hisce contrahendis animadvertenda: A) Necessarium cat non tam citare Tridcntinum nuptiis offendunt obstaculum, sed, quod potius est, D sine debitis cautionibus, et saepe depactis fortasse illud eaput, quam eiusdem verba recitare, ut praesto conditionibus catholicae ecclesiae legibus et ani­ sint orientalibus, quorum pleriquo illa fortasse alibi invenire non possent; ac praeterea ut eiusdem tenor marum saluti adversantibus contrahunt. Quamobrem vehementer errant ai qui censeant ait iisdem perspicuus atque exploratus. Equidem leges civiles adeo non intuliise maiorem necessi­ verba illa coram ecclesia, quibus schema utitur, tatem Tridentini decreti, ut illud etiam inutile effe­ possent eisdem occasionem exhibere confundendi cerint; atque adeo easdem leges civiles ad matri­ Tridcntinum clandeslinitatis impedimentum - cum monii probationem accepto haberi ct ipsi decreto necessitato sacerdotalis benedictionis, qua deficiente substitui oportero proponunt Quo posito principio invalidum censetur ab orientalibus matrimonium plura intoleranda sane consequerentur absurda. quod iu tali casu appellant clandestinum. B) Cum vero Tridentini verba historice non Nam primo actum esset de matrimonii sanctitate, actum de doctrina quam hac super re ecclesia ca­ toxtualiter afferantur, potest iisdem addi vox pro­ tholica constanter tenuit, nempe ita fideles civilibus prio, acilicet qui aliter quam praesente proprio do matrimonio legibus obtemperare posso, ut sarta parocho etc», ut ecilicet (ei apud orientales publi­ teetaquo quoad oiusdem celebrationem et vinculum cetur hoc decretum) non reputent ipsi validum esso ecclesiae potestas perpetuo foret, adcoque fas ipsis matrimonium coram quocunque parocho ; quod caset esso civilem adiro magistratum, non quidem animo veluti quaedam reliquiae opinionis praeiudicatae, rerum contrabendi matrimonium, sed cum iuten- do qua superius dictum est SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA 765 20. 766 A Praefata instructione Clementis X, in quibus oidem Schema decreti do statu Ubertatis in contra­ per praesens decretum derogatum est, aliisque hendis uniiriinoniis probando. in contrarium facientibus non obstantibus quibus­ Cum experientia docent ccclesiao leges ad cumque. sacramenti matrimonii unitatem, sanctitatem, et ADNOTATIONES reverentiam eidem debí tum tuendam latas, prae­ ad schema decreti de siala libertatis in matrimoniis contrahendis probando. textu induciarum aliarumquo difficultatum quas, ut ae.icritur, omnimoda onrum observatio necum fert, Primo: perpensum fuit Tridentinam synodum salutari suo i llectu quandoque fruwtrari, gravissima quoad matrimonia celebranda rem omnom respec­ indu conquerenda sint mala quao ox illegitimis tives contrahentium parochis reliquisse; exceptis damnntisquu nuptiis oriuntur, nos hoc incommodo casibus quibus denunciáronos remittendae sint, et quantum quidum sino sacramenti dispendio licet, probanda vagorum status libertos; tunc enim ordi­ occurrero volemos, sacro hoc approbanto concilio, nariorum partes ac iura sunt reservata. parochis permittimus ut super status libertate suo­ Secundo: perpensum itidem fuit ius privativam rum fidelium et extraneorum etiam qui cum iis­ quoad probandum status libertatem ordinariis fuisse dem matrimonium contracturi bunt inquisitionem a s. sudo tributum iteratis supremae 8. congrega­ instituero, ot, non requisita ordinarii licontia, eorum tionis universalis Inquisitionis decretis et praesertim matrimoniis adesso licito piwsiut ot valeant. Quia instructione sanctao memoriae Clementis X 21 au­ vero libera sponsorum conditio α quovis impodi- B gusti 1670 incipiente Cam alias, quao universalis mento wivo dirimunto sive impediunto rito probata legis vim habet; quaequu post diuturnam experien­ sit oportet, proptoroa parochi illorum vorbis aut tiam ideo edita o»t ut peccata et damnatae nup­ morii coniocluris minimo acquiescant, sed testibus tiae impedirentur. fido dignis, documentis, nliisquo probationibus turo Tertio: ex responsionibus episcoporum ad II receptis, sin minus, aequipollontibus saltem admi­ Quaesitum id nihilominus relato ad praedictam in­ niculis, riempo quao talia sint ut moralem do libero structionem colligebatur, ut, si eorum paucos ex­ statu certitudinum pariant, nitantur. Quod si du­ cipias qui cnmdcm wretiucndam putant44, reliqui bium aliquod supersit, vel difficiliori inquisitione omnes vel minimo receptam, vel temporis lapsu sit opus, nefas esto parochis huiusmodi matrimoniis prorsus obsoletam, vel ob praesentem societatis interesse, sed ro ad ordinarium dolata, ab eo li­ Christianae conditionem usu difficilem, aut prorsus centiam id faciendi oxpectabunt; quao quidem li­ impossibilem, sin minus supervacaneam agnoscunt; centia multo magis ab iisdem in matrimoniis eorum idooque ab eius observantia oxirni petunt. qui vagantur et certas non habent sedes semper Quarto: plures demum episcopos cmo qui Loc postulanda erit. Ordinarios porro omnes io Do­ super negotio facultatibus augeri postulant; prae­ mino monemus, ut eo accuratius advigilent no sertim ut ad iurumentum quod suppletorium dicunt quid praetermittatur eurum quao ad veritatem in­ admittero ipsis licent matrimonium contracturos, vestigandum necessaria videantur, quo frequontior quorum libertatem olitor probare datum non sit in praesenti temporum conversione datur violationis 0 Quibus positis c ro visum est novo decreto occasio. Meminerint itaqno donunciationea cx ve­ mediuin tenere, nimirum inter Tridcntinum ius et teri ccclcsino disciplina nc ex Tridentini concilii Clemcntinam praescriptionem, ita ut haec non uti ennetiuno1 matrimonii celebrationi praemittendas lex indeclinabilia, sed potius uti norma in inquisi­ esse, nec licere eas remittere praesertim cum adsit tionibus instituendis habentur, ot parochis prae­ suspicio doloso ne fraudulenter dispensationem po­ sertim pro matrimoniis parochiwnorum. nliisquo in stularii2. Ceterum si qua legitima causa aliter quibus magni momenti difficultates haud obveniunt, suaserit, ademptam haud intolligimus potestatem ius ox voleri disciplina promanane restituetur, re­ ordinariis ab ipsa Tridentina synodo attributam, servato ordinariis in canibus arduis uut dubiis ex­ qua tamen prudentis discrotiquc arbitrii legibus clusivo decernendi iure. Quia vero nonnullis arrideret ex sola coniugis moderata utendum esso sciunt. Cauto imprimis so gerant quando in re ardua vel dubia iudicium diuturna absentia argumentorum mortis eiusdem promero debent, itemque in concedendis licentiis orni posse, prout nlicubi civili iure admissum est; pro illorum matrimoniis qui secundos et ulteriores ideo expresso ea super ro canonicum sanctionem nuptius controllerò intendunt, cum alterius coniugi· esso revocandam opportunum visum est. loramentum suppletorium quod attinet, cum mors explorata non fuerit. Huius absentiam otii diuturnnm atquo silentium haud satis argumento perpensum fuerit facultatem ad id singulis peten­ esso perpendant ad mortem comprobandum; quod tibus ad tempus, nempo ad annum vol triennium, enim non corn paru orit non mngis mors in causa D concedi, haud abnormo visum est eam vi decreti esso potest, quam cius contumacia3. Quoties voro conciliaris bnbitiialitcr ordinariis indiscrimiuatim omni diligentia adhibita, plena seu sufficiens adhuc attribui, salutaribus tamen cnutclis ac conditioni­ non habeatur probatio, liceat ordinariis iúramen- bus appositis, ne exinde abusibus in sacramenti tum. quod vorant, supplctorium, personarum tamen perniciem aditus reseratur. habitu ratione4, deferro. Doniquo ut tam ordinarii 21. ipsi quam parochi huiusmodi inquisitiones, quod Schema decreti de festorum dierum sanet Ι­ nd utror.quo pertinet, debitis cautionibus perficiant, Α rationo et de ahstlnentln ct lelunlo. praestat ut praescriptiones ab hac apostolica sedo Caput L identidem ad rrm edita , * praesertim vero instruc­ De festorum dierum sanctificatione. tionem fol. ree. dementis X praedecessoris nostri auctoritate sancitam, quao incipit Cum aliai * prao Divino eultni aliquos dic· consecrando· osse, oculis habeant, ot quantum quidem fieri potest non naturao solummodo lege, sed peculiari etiam pro casuum varietale in usum opportune deducant. praecepto nos Drus edocuit, qui cum in ip«a mundi crcntinnn septimum dirm sane lìtica« rt \ * i Srjiu. 21, rap. I de Reform, ma!rira. populo suo mnndavit ut sabbato ab omnibus «periV Benedicts XIV remili. &ifis § 5. 27 nor. 1711. bua in Domino quiesceret2, tinam quidem -rptiini > Pins VI ad arcbicpi*er»pnin I’rm^n. Il ¡olii I7H9. < Cap. nit § nit. de inreiar. « IÏWU II. S. * 91 anéanti IH70 2 KimL XX. a-to. 767 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 7G8 diei celebritatem apostoli divino afflati spiritu in A perpetuo instaurata praevaleat, ics equo liberius primum diem, qui Dominicus appellatus est, trans­ elevet io Deum. Sanctam autem ioiunii legem, ad ferri statuerunt, ut figurae veritas succederet, et praedicta bona consequenda ipsa naturae lege im­ per huius diei solemnitatem saepius recoleremus positam, ot sub veteri Testamento iugiter incul­ maxima beneficia, quae Deus humano generi eo catam, eo magis voluti militino suae tesaoram, qua die conferre dignatas est: nam in ipso ut lux orbi ab inimicis crucis Christi secornitur1, christianus terrarum effulsit, sic Redemptoris nostri, qui ad populus custodire debet, quod ignoraro non possit vitam aeternam nobis aditum patefecit, resurrec­ seso ad eam observandam non solum per sacras tione e tenebris ad lucem vita nostra revocata, et litteras, verum etiam Chrieti Domini tum exemplo1, Spiritus sanctus apostolis datus est . * Quemad­ tum voco excitari, sive cum formam tradens modum autem in veteri lege alii etiam dies ad Dei ieiunandi1, infami usum insinuavit, aivo cum ablato opera et beneficia pie commemoranda designati sponso ieiunaturos esse discipulos suos praedixit4, fuerant, ita in nova lege solemnes aliqui dies in­ sive cum docuit genus esse daemoniorum, quod non * (a). Quamstituti sunt, quibus divinae nostrae religionis myste­ elicitur nisi per orationem et ieiunium riorum memoria renovetur, Deiparae Virgini aliis­ obrem sancta mater ecclesia considerans tam sa­ que sanctis, in quorum victoria Dei bonitas et lubre ao necessariam remedium singulorum arbitrio potentia colitur, honor tribuatur, ac per eorum non esso relinquendum, ne forte aut negligatur, exempla et invocationem ad eos imitandam facilius aut minori cum utilitate atque opportunitate ad­ hibeatur, pro officio ac potentato sua, sapienti ao excitemur et roboremur. Veram penerai homines, debitum Deo dene­ moderata dispensatione congruo modo opportunisque gantes cultum, impie conantur, ut quiescere faciant temporibus hanc legem praecepto suo determinavit dies festos Dei a terra1, et inter ipsos fideles piaree Ipsa apostolorum traditione edocta, quadragesimali inveniuntur qai religiosam horam dierum obser­ in primis tempori eam assignat, ut fideles Salvatoris vantiam parvipendere et negligere non verentur. nostri totidem dierum ieiunium honorantes ad Cui malo ut medelam, quantum in nobis est, affera­ resurrectionis quoque Dominicae Pascha celebran­ mus, hoc sacro approbante concilio, pastoribus dum praeparentur; quatuor otiam temporum ioiunia aliisque animaram curam gerentibus necnon sacris praescribit, ut Deo cuiusque partis anni primitiae, concionatoribus enixo commendamus, ut plane et et pro terrae frugibus gratiarum actiones suppli­ accurate populo explieent recurrentium solemnita- catio nesque offerantur, dignique ab ipso sacris al­ tnm originem, naturam, et causaa, eumque doceant, taribus ministri obtineantur. Aliis praeterea dioex ecclesiae lege sub gravis peccati reatu teneri bus ad praecipuos quosdam Christi Domini, bea­ pie et attento sacrosancto missae sacrificio interesse, tissimae Virginis Mariae, aliorumque sanctorum festos si legitima non excuset causa, atque a servilibus dies sanctius celebrandos ieiunia et vigilias disponit; operibus abstinere, nisi aliter vera necessitas exigat ac demum in ecclesia occidentali sextis quibuslibet aut pietatis ratio suadeat, propter quas causas feriis et sabbatis ex antiquissimo usu a carnibus ecclesiastica auctoritas fidelibus subvenire nun­ abstinendum esse praecipit, in illis quidem ut quam praetermisit ( passionis et mortis, in Lis ut sepulturae Domini * (¿)- Quam quidem obser­ Diligenter quoquo fideles moneant ne diebus memoriam colamus festis commodationibus, ludis, ebrietatibus indal­ vantiam dum inviolabiliter custodiri mandat, ecgeant, sed ecclesias adeant, orationibus instent, 1 eriarum tamen orientalium rituum hac in re dis­ ecclesiasticis officiis assistant, catechetica^ institu­ ciplinam aliter in quibusdam ordinatam integram tiones sacrasque conciones audiant, divinis sacra­ manere iabet, cui nec nos hoc nostro decreto quid­ mentis animam reficiant, seseque in nanctis operibus quam derogare intendimus (c). Verumtamen, licet refrigescente in christiano exerceant. Omnem vero curam sacri ministri ad­ hibeant ut patresfamilias suis erga filios ct domesti­ populo caritate, pristinum ieiuniorum rigorem plu­ cos obligationibus hae in parte non desini. Nec ribus concessis induitis apostolica sedes tempera­ omittant vehementer monere agrorum et opificiorum verit, non pauci hac aetate inveniuntur, qui salu­ dominos, rationem Deo se esae reddituros, si ter­ berrimam hanc disciplinam infringere, atque etiam reno quaestu ducti, operarios suos, praescriptam contemnere non verentur. Eoque gravius hoc do­ iisdem atque aliunde adeo necessariam ab opere landum est, quod cum ea tempora nunc inciderint, cessationem denegantes, festorum dierum trans­ quibus insolentia carnis effrenata ae iactat, ac dia­ gressores fecerint. Omnibus demum inculcent Dei bolica impietas divina quaeque pessumdat, eo etiam ultionem superventuram iis qui dies sanctos violare magis tot scelera reprimere, et publicas ac privatas praesumpserint, nec proindo labores in eorum con­ calamitates, quibus proinde aetas nostra iamdiu temptum susceptos prosperum exitum habituros. D premitur, humili poenitentia avertero oporteret. Hortamur tandem in Domino principes et magistra­ Quapropter prae oculis habentes illius divini tus, ut ecclesiae Dei pro dominicorum aliorumque indicii comminationem: Viri Ninivitae turgent in festorum dierum sanctificatione sollicitudinem, cuius iudicio eum generatione itta, et condemnabunt eam1, in civium etiam incolumitatem saluberrima vis esse sacrosancta hac synodo approbante, mandamus, ut noscitur, sua quoquo auctoritate, ne cultus Regi episcopi aliique locorum ordinarii, parochi, con­ regum exhibendus subtrahatur, adiuvare non de­ fessarli et coucionatorcs pro loco et tempore fideles trectent. de obligatione implendi ieiunii, servandaeque ab­ Caput II. stinentiae disciplinam moneant, ad eorum memoriam revocantes causas, ob qaas statuta fuit ab ecclesia/ Ik abitinentia et isiwiio. Ex quo natura humaua per inobedientiam et cui, ut salutem aeternam adipiscantur, obedirç ipsi immoderantiam sauciata peccati reatum ct poenam teneatur. Luculenter explicent in quo sita sit summa contraxit, carnem cum vitiis ct concupiscentiis suis 1 Be&ed. XIV const A' S. Leo M. serro. 44 de ieianio decimi mensis. » 8. Hier.epüt M. CoMca» OKNxaxi^ tomus LIII. A sua Nmincnsa reverendissima ii cardinale Prospero Celerini Emines lisdmo principe. Invio sil * Eat i sen xa rosira rvverendisüma b schema De monamacbU *«imo ™ U11OT.CO Jm optima forions incidi, dam Lodovici Jteobiil acbedxa pervoìalartn. » 28 aprili» 1738. i 18 nati 1751. 777 SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA 778 ficum α Spiritu sancto directam sapientiam funes- a conscientia graviter onerata monemus, ut assidui rissimi exitus veritas comprobavit, tum cum sa­ sint io ovibus suis adversus eiusmodi perniciem crarum civiliumquo rerum excidium subsecutum est. praemuniendis, epteque instruendis. Obligationem A quo vix emersi, iterum vocem extulerunt, ac qua tenentur, praecepto nostro obediendi, animae­ praesertim Pius VII constitutione Ecclesiam1 ac que ruinam, quam incurrunt, illud contemnendo, Leo XII constitutione Quo graviora . * sedulo exponant , * praesertim cum necessitas nobis Lamentabilis porro ac perdolenda res est, Icsu incumbat, non modo ab apertis hostibus ac mani­ Christi vocom per suos vicarios diffusam meliorem festo exitio, verum etiam ab eiusdem periculo ocauditum non invenisse, immo ex veteribus massonicis cultirquo fraudibus Christi gregem defendere, at­ sectis, alias complures exortas esse, quae, nomine que idcirco ab eiusmodi utcumque larvatis aut tonus diversae, et ad instar etiam societatum po­ cohonestatis sectis eum retrahere cogamur. Hinc pularium coalescentes, catholicam religionem, et etiam eosdem sibi creditos fideles doceant, non supremam quamque civilem legitimam potestatem nostro tantum praecepto, sed naturali quoque iure acerrimo impugnandam susceperunt. Sed quoniam obstringi ab eiusmodi consociationibus seso immunes latentes insidias suas penitus sb ecclesia intro­ servare. Cum enim nemini liceat peccandi periculo spectas, palamquo denuntiatas fuisse intellexerunt; se obiicere1; idquo multo magis nefas sit, si cum hinc Indicia suao pravitatis avertero satagentes, salutis publicae discrimine hoc fiat, profecto non ementitam pietatis vel philanthropiae (ut vocant) sine gravi piaculo, etiamsi positivo praecepto non speciem obiiciunt, nihil adversus religionem ac B prohiberentur, nomen, operamvo suam eius generis civilem ordinem se moliri, nihilque secreti babero sectis seu societatibus, utcumque larvatis, prae­ se simulant, neque amplius iurisiurandi vinculo suos berent. Qua de re illud quoquo ovibus suis de­ asseclas ob&tringero curant, quibus artibus homines nunciare non desinant, ne se male decipiant pu­ minime malos, ac potissimum adolescentes in suos tantes nihil admodum perversi agere, quod minima laqueos trahunt, occultaequo suae perversitatis in­ sint, et per se indifferentia, quae in huiusmodi sectis sibi committuntur. Quemadmodum enim strumenta validissima officiunt. Quapropter cum animarum salus, pro quibus dictum est de Saulo, eum, rapto Stephano in ne­ Dominus noster lesus Christus sanguinem suum cem, in omnium lapidantium manibus fuisse, quod fudit, suprema lex sit, probeque videamus civiles omnium vestimenta servaret2, ita porro qui qualemstatus suadeque versos turbari, ecclesiam vero, cumque operam in hisce societatibus ponunt, sce­ contra quam portae inferi praevalere non possunt, lero totius societatis so maculant, quia eiusdem tempestatibus tamen iactatam graviter fluctuare, conservationi, atque adeo fini, eam adiuvando, con­ quando sectis huiusmodi liceat impune grassari, sentiunt. Sed insuper animadvertant, minimum nos, qui non semel clandestinas sectas damna­ saepe nullo pacto esse quod tale videtur, veluti vimus3, nunc, sacro approbanto concilio, in primis cum ex penitiori societatis consilio pestilentissi­ singulis fidelibus sub gravi culpa, aeternaeque mis hominibus immissis ad aliquod munus occu­ damnationis denunciamone praecipimus, ne quispiam pandum, unde possint publicum ordinem aut im­ non modo sectis illis quao conspirare adversus re- C pedire, aut turbare, aut evertere, mutui subsidii ligionem vel rempublicam aperte vel probabilibus nomine, quod polliciti sunt, ignari nihilquo tale indiciis deprehenduntur, verum etiam quibusvis suspicantes socii flagitantur, ut cos, quo voti sui societatibus popularibus, sive instar popularium compotes fiant, omni ope adiuvent. vel cum ex initis, quae non sint ecclesiasticae potestati om­ aere collatitio, quod a sociis pensitatur, instru­ nino cognitae iliique obsequentes, yc! cuicumque menta, iis etiam insciis, parantur, aut homines ex illis, quocumque nomino io appellent aut occul­ aluutur, undo respublica subverti possit. Quin immo tent, etiam meri puriquo mutui subsidii, quacumque etiam perpendant, non raro contingere, cos, qui arte cohonestaro so studeant, etiam profitendo, ae vanis pollicitationibus decepti ad illicitas actiones nihil advorsus religionem ac civilis ordinis tran­ nunquam so adactum iri, nomen sectae dederunt, quillitatem moliri, sive exigant iusiurandum a so­ repente, occasione suborta, α recepta fide destitui, ciis do arcano servando, sive etiam non exigant, atquo atrocibus minis cogi vel ad proditoria ho­ adscribí sive nomon dare quovis vel infimo gradu micidia, vel ad incendia, vel ad alia scelesta facta, audoat aut praesumat, easvo consilio, auxilio, vel etiam adversus amicos et cognatione coniunctos quolibet favore palam aut in occulto, directe aut perpetranda; quao tum si velint defugere, aut etiam indirecte, per so vel per alios quoquomodo iuvare, pristinam libertatem recipere, sese ab impia so­ aut etiom alios hortari, inducere, provocare, ut iis, cietate retrahendo, id iam perficere sino vitae peri­ vel cuicumquo ex illis adnumerentur, vel etiam culo non possunt. Cum vero infelici hac aetate, quao corruptibilia simpliciter intersint; atque insuper mandamus ut D earnmdem occultos coryphaeos ac duces episcopis tantum sapit, aeterna non suspicit, non desint ali­ quibus tutandi gregis a luporum insidiis officium cubi, qui necessitate se premi dicant, ut hisce soest denuntiare debeant. Deindo poenam excom­ . ciotatibus nomen dent, quia illae in eo loco prae­ municationis maioris ipso facto incurrero volumus potentes non sinunt quempiam stipendia publicorum ao declaramus quoscumque, quavis etiam dignitate munerum attingere, nisi de suo gremio sit, revocent praefulgentes, aut speciali atquo individua mentione sacri pastores eiusmodi homines ad sanam mentem, dignos, qui praedictum praeceptum quomodolibet et indicia Dei in sacris litteris manifestata eorum violarint, eive seso opposuerint; qua si notorie oculis aubiiciant. Nam et de bestia scriptum est, innodati decesserint, debeant proinde catholicae quod factet.... ne quis possit emere, aut tendere, nisi ecclesiae exequiis, et ecclesiastica sepultura om­ qui habet characterem, aut nomen bestiae, aut numerum nominis eius1: et tamen dcnunciatum est: nino privari. Tum vero fratres nostros episcopos, sacrosque Si çuii adoraverit bestiam, et imaginem eius, et acce­ omnes antistites, ct quicumque sunt, qui animarum perit charaeterem in fronte sua aut ia mm sua, et . * Nihilominus cum inicoram exercent, vehementer hortamur, eorumque hic bibet de rino irae Vei > 13 Mptembris 1821. s 13 martii 1825. 1 Encycl. Qui plurilnu 9 nor. 1846, et alloc. UuUiptices inter 25 sepL 1865. 1 mart. a « < Cf. Prop. 61 inter damastu ab lance. X! decreto 9 1679. S. ΑαςηΜ. sena. 279, tom. V edit. Mann ApocXIll. 16-17. Apec. XIV, 9-10. oaissimuni hoc ait, removere honestos quoslibet, a apostolicie adversus ipaaa editis eximcro io atuDoamgoo tímentes homines a rerum publicarum duerunt, aientes, do aliis perversis societatibus, non administratione, quao honestos maxime requirunt, autem de se in illis agi. nihilque possit funestine contingere, quam ut illae Opus igitur fuit, fundamentum damnationis eiusreligionis, ordinieque publici hostibus dedantur, modi assignare, quo omnino tenerentur; quando­ quiconque animarum curam habent moncro fideles quidem longas subtiloaquo instituero disputationes non desistant, ne sua suffragia, aut operam qualem- ad extorquenda ab iis effugia, quao invenerunt, cumque suam conferant, ut ii, qui ciusmodi socie­ neque expediebat, nequo ad conciliaris decreti in­ tatibus adecripti eunt, munere aliquo potiantur, sed dolem pertinebat. Fundamentum autem certissi­ omni ope contendant aditum iisdem ad publico, mum desumptum est a necessitate tutandae reli­ vel privata officia, quantum fieri potest, impedire, gionis, ac rcipublicao a certissimo periculo, in quod ne via ipsis aperiatur ad pessima sua consilia per * immitterentur, si sub larvis ad arbitrium assumptis fidenda, vel ad alios contagione sua corrumpendos. grassari ciusmodi sectis liceret Quod sane pericu­ Quod multo magis patribus familias pro naturali lum cum indo maximo oriatur, quod per omnes, aut ipsa obligatione, qua tenentur, inculcandum est; no certe praecipuas populi classes pervagari illao so­ scilicet committant, ut pestilentium hominum affiata lent eaquo ratio no universam societatis massam filii sui corrumpantur, adeoque neque institutoribus pervadunt, ac voluti perforant, ut facillimum inde aut magistris sectariis eos tradant, neque nuptiali sit eam totam commovero, et sus deque vertero; foedere cum sectariis iunganL B hinc illas sub hoc praecipue aspectu impetendas Et quoniam astutia diaboli, qui cx ipso aposto­ esso duximus; adeoquo, cetoris salvia, quao tamen lorum collegio reperit, in quem intraret, merito vel aperto vel probabilibus indiciis adventus reli­ nobis timorem iniicit, ne ex iis quoque, qui in sortem gionem, aut rempublicam conspirare non deprehen­ Domini vocati sunt, colligat aliquando in hisce sectis dantur, ad societates tantum populares, vel instar membra sua, sacro concilio approbante, decernimus, popularium initas prohibitionem coarctavimus. Qua ut quiconque ex clero sive secolari, sive regulari ex ro duplex commodum dimanabat; afl/rum, quod iisdem sectis, aut cuicunquo ex illis tese adseripserint, intra meres necessitatis limitea decretum continovel post promulgationem huius decreti in iis per­ tur, ac proinde omnis querela, quae ¡usta dici manserint, praeter excommunicationem maiorem, possit, de libertate coeundi in societates nimis aliasque poenas ceteris communes, quaa vi apostoli- restricta praecluditur; quandoquidem amplior Illa carum constitutionum iam incurrerunt, atque in libertan, quae religionem ac rempublicam in peri­ posterum vi etiam huius decreti incurrent, in pri­ culum adducit, nequo ¡usta est, nequo homino vationem omnium beneficiorum, officiorum, digni­ honesto digna; alterum, quod perspicua habetur tatumque ecclesiasticarum, cuius cunque gradus sint norma ad iudieandum, quacnam sint societates, etiam necessario exprimendi, ipso facto pariter in­ quae conciliari decreto percelluntur. Immo com currant, ita ut ex ipsa adicriptione, licet occulta, in ipsis societatibus popularibus reperì ri aliquae vel in eadem post promulgationem huius decreti, possint, de quarum honestato omnino constet, ita licet etiam occulta, perdoralione, ante omnem indicis C ut fraudis ac periculi metus nullus in eia sit, cuiussententiam, vel etiam declarationem sub gravi culpa modi exempli gratia eunt consociationes, quos a teneantur ab iis scie dimittere, neque amplius temperantia appellant, quaeque nihil alterius, quam faciant fructus suos, et insuper in absolutam ac abstinentiam a liquoribus, qui inebriare possunt, perpetuam inhabilitatem ad alia beneficia, aut officia, sibi proponunt; hinc aliam restrictionem decreto aliasyo dignitates obtinendas item ipso facto incidant. adiecimus. qua declaratur, eas societates, licet popu­ lares vel ad instar popularium initas, in eo mi­ ADNOTATIONES. nime comprehendi, quas ecclesiasticae auctoritati Maximum huius aetatis malum certissime sunt penitus cognitas, eiiuquo iudicio obsequentes ad sectao clandestinae, cx quibus, voluti ex fonte sanctum vel certe honestum tin em institutas esse principe, vix non omnes sive religionis sire civilia constiterit. ordinis perturbationes et calamitates originem ha­ Difficultas altera sita erat in remediis invenien­ bent. Non potuit igitur de illis taceri. Nihilominus dis, quao vim aliquam ct efficaciam habere possent, in concipiendo, ct ordinando decreto non paucae sive ad homines non omnino malos ab bisce sectis occurrebant difficultates, quas prae oculis habere retrahendos, sive ad illas ipsas coercendas ac oportuit. reprimendas. Praeceptum atque excommunicatio Difficultas prima dimanat ex variis effugiis, quae maior in superiorum quoquo pontificum constitu­ excogitarunt ad damnationis vim declinandam. Cum tionibus habentur. Praeter hoc aliud remedium enim viderint, in apostolici * constitutionibus se D collocatum est in instructiono, noo modo ab epi­ co nomino damnari, quod adversus religionem ac scopis, verum etiam ab omnibus animarum curaui civilem ordinar? conspirent, quod iusiurandum do habentibus tradenda, cuius ratio diligentius, quan­ arcano servando a sociis exigant, quod arcano ipso tum fieri potuit, exposita est. Tum occasione capta so involvant et occultent, plcracque ex huiusmodi ab iniquis sectariorum artibus, quibus solent ho­ sectis hisco artibus utuntur, 1· ut expresso profi­ mines. qui do suo gremio non sint, a muneribus teantur, so nihil adversus religionem, ac civilem publicis arcere, remedium aliud, quod simul valeret ordinem moliri; 2° ut etiam assignent alium finem et ad sectas coercendas, ct ad quamlibet excusa­ specie sua honestum, seseque ut plurimum vocent tionem detrahendam ab iis, qui necessitate» so cogi societates mutui tubridii; 3® ut negent iusiurandum dicunt, ut iisdem sectis seso adacribant, additum de arcano servando α se exigi, illudque revera a est, ut quicumque eunt catholici debeant denegaro sociis inferioris gradus, qui maximam earum partem suffragia sua, auamquo operam, no sectarii in publico constituunt, non exigant; 4’ ut ab iis nihil, quod munera invadant, et etiam privatis domibus seso specio tenus malum dici possit, repetant, sed yoI insinuent ad alios corrumpendos. In hac tamen ro aliquam tantum pecuniae summam, vel eorum consulto vox praeceptum vitata eat, quia pro innu­ rsm * op ad collegas in publico aliquo munere collo­ meris circumstantiis quae praevideri i equeunt, casus candos exigant. Quibus artibus non modo ab ac­ forte contingere potest, in quo illud urgere minimo cusationibus in se illatis, verum etiam α praecepto, expediret. Denique, quoniam alicubi auditur querela, quod ac proindo ab exrommunicationo in constitutionibus 781 SCHEMATA DE DISCIPLINA ECCLESIASTICA 782 cipiens1: Afutuum date nihil inde sperantes. Nil itaquo mirum, ai concilia et as. ecclesiae patres omnem usuram α quocumque quaesitam gravo pec­ catum esse divinao logi in veteri Testamento latae, ac in novo a Christo confirmatae, adversum per­ petuo uno ore conclamaverint. Cum vero hoc vi­ 26. tium virtuti iustitiao quao commutativa audit „et Schema decreti do usuri * 1. cuius est in humanis contractibus aequalitatem cu­ Tanta est avaritiae tnmquo multiplex nequitia, iusque propriam ot sancto servare, et non servatam ut qui ea labo infecti sunt, ex aliorum etiam pan­ exacte repararo- manifeste opponatur, foooerator pepato locupletari velint , * dum onim pecuniam aut a ss. patribus cum furo comparatur; sic ut a ta­ quidquam aliud nitori mutuo dant, amplius ab eo bernaculo Dei alienus et a sancto monto eius ex­ exigere, quam dederint, consueverunt. Iam voro traneus sit habendus, nisi indebitum quaestum ipse licet ad damnandam usuram utriusquo Testamenti restituat. pagina conspiror, et ecclesia suis decretis atquo 2. eNequo ad usurae labem purgandam ullum sanctionibus usurarios nunquam insectata non sit; accerei ri subsidium poterit voi cx eo quod lucrum nondum tamen a ebristiano populo detestabile ac quod exigitur, non excedens et nimium, sed mo­ probrosum huiusmodi vitium cxulnsso dolemus. deratum, non magnum sed exiguum sit; vel ex eo Quin immo si focneratorcs semper extiterunt, eorum quod is, a quo id lucrum solius cauta mutui de­ nurnorum aetate hac nostra plurimum excrevisse poscitur, non pauper sed dives existât; nec datam conspicimus. Siquidem refrigescente charitate sibi mutuo summam relicturus otiosam, sed ad plures inveniuntur, quibus nil tam cordi est quam fortunas suas amplificandos eam quaestuosis agitan­ temporalia lucra sectari: ipsi autem divitiis, qua­ dis negotiis utilissime sit impensurus. Contra mutui cumque ratione eis datum sit, augendis unice in­ siquidem legem quae necessario in dati atque red­ hiantes, etiam por aliena cupiunt damna ditari, diti aequalitate versatur, agere illo convincitur quin .animadvertant ita cos thesaurizaro sibi iram quisquis eadem aequalitate semel positu, plus in dio irae ct revelationis justi indicii Dei, sequo aliquid a quolibet vi mutui ipsius, cui por aequale cum avaro divito perpetua fore egestate puniendos. iaio satis est factum, exigero adhuc non veretur.3. Cum autem usura in mutuo tontuin suam Quao cura ita sint, gros santi huio vitio obsistoro nostri muneria eat; et quia do ro agitur, quao ad sedem habeat, nil prohibet, quominus alii lucrosi quotidianos vitao usus pertinet, quaeque pluribus ineantur contractus, do quorum licitudino catholici locum dodit controversiis in utramquo partem magna theologi et ss. canonum interpretes inter se libere animorum contentione agitatis, sacro approbanto disputant; ita etiam exploratum est „posso multoconcilio opportunum existimavimus tum ad omnem ties pecuniam ab unoquoque suam per alios di­ opinandi licentiam cohibendam, tum ad omnes versae prorsus naturao a mutui natura contractus anxietates o medio tollendas, catholicam ca supor recte collocari ct impendi, sive ad proventus sibi ro doctrinam huc rovocaro atquo explanaro, ut C annuos conquirendos, sivo etiam ad licitam merca­ turam et negotiationem exercendam, honestaque quid liceat quidve vetitum sit, perspicuo pateat. 1. Quemadmodum ab aliis conciliis et Romanis indidem lucra sibi percipienda. 4. „Scd in ipso mutui contractu possunt quidem pontificibus, ac praesertim α recolendae memoriae praecessore nostro Benedicto XIVs declaratum fuit, alii, ut aiunt, tituli, iidenique ipsimet naturae mu­ iterum edicimus, npeccati genus illud, quod usura tui minimo innati ot intrinseci concurrere, cx quibus vocatur, quodquo in contractu mutui suam aedem iusta omnino legitimuquo causa consurgat, quid­ ot locum habet, in eo esso repositum, quod quis quam amplius supra sortem ex mutuo debitam rite ex ipsomet mutuo, quod suapte natura tantumdem exigendi-; quod autem intercedentibus hisce titulis dumtaxat reddi postulat, quantum receptum est, exigitur, ab omni usurae macula immuno censeri plus sibi reddi volit, quam est rccoptum, ideoque debet. Inter alios vero titulos, cuiusmodi sunt ultra sortem lucrum aliquod ipsius ratione mutui lucrum cessans, damnum emergens, vel periculum sibi deberi contendat11. Omno huiusmodi lucrum, amittendae sortis, lex quoque civilis odociscenda est. quod sortom suporet, usurarium est, ct iuro nedum Quamquam enim nulla humana lege effici possit naturali, verum etiam divino prohibitum. Nam in ut quod suapte natura malum est et illicitum, ho­ veteri Testamento scriptum est1; Non foenerabis nestum rcctumquo reddatur, et lex naturalis im­ fratri tuo ad usuram pecuniam nec fruges nec quam· mutabilitate gaudeat, negari tamen nequit, quan­ libet aliam rem. Quocirca dum propheta tradit4 doque in ipsa eiuadciu legis materia, quae dose muvitam aeternam foro consecuturum ad usuram D tnbilis est. aliquam contingere mutationem, ita ut non commodaverit et amplius non acceperit, docet eiusdem obligatio perimatur, quando mutationi morto aeterna damnatum iri ad usuram dantem et obnoxia est. In materia autem logis naturalis amplius accipientem. Quod si Hebraeis usuras ab usuram vetantia mutuilo inducitur, si lex civilis extraneis exigero permissum aut toleratum5 legi­ praebeat titulum, a mutuo quidem prorsus distinc­ tur, id propter duritiam cordis eorum factum est. tum, quo non causa, bene vero occasione, uiutui Indo omni distinctione sublata Christus Dominus, ipsius modicum aliquod lucrum legitimo percipiatur. qui non vonit solvero legem, sed adimplore, voluit Quandoquidem supremo reipublicao principi, quin ita nos esso animo comparatos, ut non gratis modo, suae potestatis limites praetergrediatur, integrum sed etiam, ubi proximi necessitas id postulet, abs- est sicut in aliis contractibus, ita etiam in mutuo quo epe sortem recuperandi, mutuum demus, prae- aliquam imponere taxam a mutuatario solvendam. Id namque commercii promovendi ratio, quod ad publicum bonum profecto pertinet, suadere illi ’ Hoc caput de usuris e codice maauseriplo deprompai quippe quod nunquam typis eommiaum est Qt cousu) to rum merito potest. Nihil autem vetat, quin princeps cumini proponeretur. Qnare non commissionis, sed privati ius ad eamdein taxam sibi sumendam mutuatoribua * homini foetos habendam esL ipsis conferat; hoc enim voluti praemio allecti * EncycL Ver ^ertemi die 1 novemb. 1745. divites lubcatius suas pecunias aliis mutuo dant, > Deui. ΧΧΙΠ, 19. non desint sivo cx clericis saecularibus, aito etiam ox regularibus, qui societatibus clandestinis ad­ script! sint, cuque ro nihil possit deterius contin­ gere, visum est adversus illos vim omnem exserere ecclesiasticae disciplinae. « Eaeeh. XVIII. » Re ned. XIV, De eyn. dine. I. X. cap. V, n. W a • law. VI. B5. 783 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM quo fructuosas negotiationes cum reipubhcae utili-a tuta conscientia aliquod sibi auctarium quaerat; tata frequentare valeant: huo autem legis civilis optimo enim iure is a mutuatario tantumdom valet quam vocant titulus facile revocatur. Quod si lex percipere, quod ox alus praedictis lucrandi fontiipsa praedictae praestationis quantitatem definiat, bus, qui omnibus quotidio patent, ct potuisset ct ea quidem observanda est, nisi consideratis omni­ reapse voluisset. In hoc autem emolumento poscendo bus adiunctis praestatio ipsa perspicue modum ex­ modum oportot omnino servaro; sciant enim usurae cedat; secus nil exigero licet praeter id quod pro notam incurrero quotquot in mutuo titulum lucri iisdem temporum ac locorum circumstantiis ab ho­ cessantis exaggerant, ut maius sibi vindicent auc­ nestis viris exigi soleat; hic enim ut in aliis con­ tarium, quam quod cis foret obventurum, si aliter tractibus, ex communi hominum aestimatione par pecuniam suam collocarent. est iustum pretium dimetiri. 6. Meminerint denique fideles, quandoque ur­ 5. Olim quidem neque semper nequo ubiquo gento charitatis praecepto gratis osso mutuandum. mutuo alii tituli legitimi accedebant, quorum prae­ Nam sicut tenemur aliquando ad pecuniam eleemo­ sidio, quotiescumque pecunia alteri eroderetur, to­ synis impendendum, ut proximo indigenti opitule­ ties liceret modicum lucrum ultra sortem integram mur, multo magis debemus saepo numero simplici salvamquo recipere. Verum immutatis hac in re ac nudo mutuo, etiam cum sortis discrimino altori humanae societatis conditionibus quaedam in prae­ succurrere, ipso praesertim Christo Domino docente: sens vel privatorum societates vel publica etiam Volenti mutuari a te non arertaris, ct Mutuum auctoritate sancitae institutiones passim suppetunt, b date nihil inde sperantes. Haec fideles omnes prae oculis habere volumus, quae opportunas ac legitimas occasiones cuiquo suppeditant pecuniam reddendi frugiferam, quando­ no dum lucra sectantur, so a cupiditato, quao om­ que fortasse etiam securius quam si mutuatario nium malorum radix est, misero abripiantur; quid traderetur. Nunquam desideratur promptus in ho­ onim prodest homini, si mundum univorsum lucrodiernis civilis societatis conditionibus titulus, quo tur, animae vero suao detrimentum patiatur? qui iis occasionibus renuntiat in mutui contractu IV. SCHEMATA CONSTITUTIONÜM DE REGULARIBUS. formationis decreta promulgata fuerint, quibus ad Schema primae constitutionis do regularibus. observantiam ot regularem disciplinam omni cura Praenotanda. revocabantur. His accessit, ut plurcs praesertim in Inimici erutis Christi, qui nonnullis abhinc annis parvis domibus, quin studiis ct operibus sacri mi­ maiori nisu et detecta facio catholicam ecclesiam nisterii vacarent otio ot saecularibus consuetudini­ aggreasi sunt, ut cam, si fieri possit, funditus ever­ bus indulgcrcnt. Hino scandala, hinc imminuta tant, inter vaferrimas artes palam debacchantur in populi existimatio, hinc contemptus; hinc manus regulares familias, utpoto quae invictum illius Domini tetigit nos permittendo suppressiones, disauxiliare agmen constituunt Hinc ni eas con- C perniones, bonorum usurpationes, temptum penes Christianum populum omni, quo Quae cum ita sint, fortasse non nbs ro erit in­ possunt, modo excitare et fovere moliuntur: et de­ cipero constitutiones reformationis regularium Ie ad­ inde pro viribus carant, ut s guberniis supprimantur; monendo christifi doles, ut impiis insinuationibus quod in pluribus regionibus et in ipsa Italia factum contra regulares aurem non praebeant, sed potius caso lamentamur. Quapropter spectatissimus quidam cos existimatione et amore prosequantur; 2® hor­ episcopus monobat: e Vista la tendenza dei politici tando episcopos, ut regulares familias foveant ot ad osteggiare il ripriatìnamento c Io sviluppo degli tueantur, ac unionem ct caritatem inter utrumquo ordini religiosi.., è indispensabile, cho sia procla­ clerum promovere curent; 3® graviter admonendo mata dal concilio la massima utilità di questi in­ regulares, ut debitum honorem, obsequium ct re­ stituti religiosi.“ Nec silentio praeterire expedit, verentiam episcopis exhibeant: cisque ndiutriccm nonnullos etiam aliando spectatos viros specie boni in excolendo agro dominico operam alacriter prae­ deceptos in regularium exemptiones insurgere, mi­ stent, regularem observantiam ct disciplinam sedulo nimo animadvertentes, cas antiqcitato ipsa esse con­ servent. firmatos, carum utilitatem et necessitatem ab apo­ Quao quidem novitatis ideam non ingerent; nam stolica sede proclamatam, ct exemptionum abro­ nonnulla monita n j/cono X in constit. 26 incipiente gationem autonomiam ordinum regularium, eorum Dum intra data fuerunt, eum pontifex § 24 hacc vim, et unitatem destruere, ita ut ad diocccsanas D habeat: Eosdem insuper fratres in virtute sanctae institutiones sino nexu, sino uniformitate reduce­ obedientiae monemus, ut eosdem episcopos loco rentur. Quapropter quidam cx moderatoribus ge­ sanctorum apostolorum subrogatos pro debita, ot neralibus ordinum expediens putat, ut a concilio nostra, ac apostolicae sedis reverentia congruo ho­ religiosae professionis existimatio in animis fidelium noro et convenienti observantia venerentur/ Et erigatur; ut clero sacculari, ct regulari enixo com­ deindo sic episcopos alloquitur: „Ipeos quoque epi­ mendetur animorum coniunctio, et caritas ad ex­ scopos hortamur, ut fratres ipsos affectu benevolo pugnandos adversarios Dei, ot ad animas caelo lu­ prosequentes, caritativo tractent, ac benigno fo­ crandas; ot tandem ut episcopis ordines religiosi veant®1. commendentur1. Clemens V in concilio Viennensi, prout habetur Verum denegari haud potest, n nonnullis reli­ in Clementina unica Frequens et assidua do ex­ giosis debitam reverentiam ct obsequium episcopis cessibus praelatorum § Verum edixit: „Verum quia haud facile exhiberi, disciplinam et observantiam una est regularium et saccularium praelatorum ot regularem uti par est minimo servari; abusus in subditorum, exemptorum et non exemptorum uni­ aliquibus ordinibus irrepsisse, et plurcs specio tan­ versalis ecclesia, extra quam nullus omnino salvatur, tum, non spiritu et veritate religiosos esso, quamvis quorum omnium unus est Dominos, una fidos et a concilila et ab apostolica sedo saepe saepius re- unum baptisma: decet, ut omnes, qui eiusdem sunt * Pareri dei saptvfori gelerai! pag. 42, b. I, M. 1 Haec ccastitaUa kta wt ία concilio Lateranensi V. (Svarione XI, apud Mansi XXX1L «H.) 785 SCHEMATA DE REGULARIBUS corporis, unius otitim sint voluntatis, et sicut fratre» a ad invicem vinculo caritatis sint adstricti. Docet igitur, ut [et] praelati, ct alii tam oxompti quam non exempti suis iuribus sint contenti, et alter in alterius iniuriam non prosiliat seu iacturam. Uni­ vorsi· itaque praelatis ecclesiarum praesentis sanc­ tionis edicto districto praecipiendo mandamus, qua­ tenus ipsi, a praedictis gravaminibus cessantes.... viros religiosos.... caritativo tractent et foveant, et sua iura et privilegia inviolabiliter eis servent" Quibus positis sequens schema proponitur. 786 et cap. 12; „Obedientia victimis iure praeponitur; quia per victimas aliena caro, per obodientiam vero voluntas propria mactatur ... vir obedieos loquitur victorias, quia dum alienae voci,humiliter subdimur, nos ipsos in cordo superamus." Pariter s. Augustinus lib. 14 [c. 12] De civitate Dei: „Obedientia, inquit, commendata est in prae­ cepto, quae virtus in creatura rationali mater quo­ dammodo est omnium custosque virtutum". Et merito quidem; nam finis ot perfectio vitae Chri­ stianae est, contemptis bonis terrenis, Deo inhae­ rere. „Inter virtutes morales", ut recte s. Thomas 2 2, Pius episcopus servus servorum Dei sacro appro­ q. 104, a. 3, „ tan to aliqua potior est, quanto ali­ bante concilio ad perpetuam rei memoriam. quis maius aliquid contemnit, ut Deo inhaereat. De regularibus. Sunt autem tria genera bonorum quao homo potest Dolendum vehementer est, malorum quorundam contemnere propter Deum: quorum infimum sunt hominum nequitiam eo processisse, ut religiosos or­ exteriora bona; medium autem sunt bono corporis; dines tamquam institutiones iam inveteratas otobsole­ supremum autem sunt bona animae, inter quae quotas, nostroquo aevo ncutiquam accommodatas,sed po- : B dummodo praecipuum est voluntas, in quantum sci­ tius noxias temere renunciarcnt; perinde ac ai evan­ licet per voluntatem homo omnibus aliis bonis uti­ gelica consilia α Christo Domino ad assequendam tur .. . quueeumquo alia virtutum opera ex hoc perfectionem tradito, quandoque essent societati ob- meritoria sunt apud Deum, quod fiunt ut obediatur futura: quodque deterius est, hi nunquam desinunt voluntati divinae; nam si quia etiam martyrium malis quibusque artibus in ipsos ordines contemptum sustineret, vel omniasua pauperibus crogaret,nisi haec excitaro ac fovere, quo facilius valeant ad eorum ordinaret ad impletionem divinae voluntatis, quod destructionem pervenire. Hinc nos, sacro approbante directe ad obedientiam pertinet, meritoria caso non concilio, falsas ac malignas huiusmodi insinuationes possent, sicut nec si fierent sine curitato, quae sino artesque reprobantes, fideles omnes enixe in Domino obedientia esso non potest." Quae in genero de virtute obodientiae exposita exhortamur, ut non modo tolibus abduci non pa­ tiantur doctrinis atque exemplis; verum etiam ut sunt, speciali modo religiosos afficiunt, qui ex voto religiosis familiis tantopere do ecclesia et do civili illam servare tenentur, quique propterca prae oculis societate benemeriti», existimationis, devotionis et habeant, has laudes obedientiao deberi quicumque demum sit superior, cui praestatur: Dei enim vicea amoris signa constanter exhibeant. Insuper inhaerentes vestigiis nostrorum prae­ gerit a quo omnis potestas bono instituta descendit. decessorum, omnibus inculcamus ecclesiarum prae­ Ex quo principio clerum fit, magno in errore ver­ latis, ut easdem religiosas familias benevolo diligant sari non solum feos qui in his quao ad carnem et affectu, paterna caritate tractent, modis omnibus C sanguinem pertinent, sed illos etiam qui in rebus adiuvent, foveant ac tueantur: omneque potissimum alioquin sanctis ac spiritualibus, ut ieinniis, preca­ studium conferant ad veram animorum concordiam tionibus, aliisque pietatis operibus, fas putant α inter clerum saecularem et regularem magis con­ praescripto superioris ac voluntate discedere. stabiliendam ac servandam, ut arctissimo inter se Sapienter Cassianus in collât. 4, cap. 20 Danieli» caritatis vinculo obstricti, coniunotis viribus agrum abbatis: nUnum sane, inquit, atquo idem inobedominicum excolere, et proeliari Christi praelia dicntiao est vel propter operationis instantiam, vel possint, atquo ecclesiae hostes profligaro, qui omni propter otii desiderium senioris violare mandatum: conatu illam (si fieri posset) destruere commo­ tamquo dispendiosum eat pro somno, quam pro vi­ gilantia monasterii statuta convellere: tantum de­ liuntur. Tandem superiores ordinum ac regulares omnes nique est, abbatis transire praeceptum ut legas, graviter monemus, ut debita reverentia, obsequio quantum si contemnas ut dormias." Sed obedientia, ut perfecta sit, non solum po­ et honoro opiscopos prosequantur, nihilque eorum iuribus detrahant, quin immo adiutricem cis operam stulat ut exacte fideliterquo execution! mandetur in sacri ministerii officiis obeundis iuxta proprium quidquid a superiore secundum regulam praecipitur; institutum alacriter praestent, vota, quao in pro­ sed etiam ut circa rem praeceptam voluntas ct iudifessione Deo nuncuparunt, fideliter reddant, regu­ cium subditi quantum fieri potest subiiciatur et larem observantiam ot disciplinam sedulo servent, conformetur voluntati iudicioque praelati, qui ipsum sequo religiosos non habita tantum sed ct virtuto D loco Dei gubernat: nnulloque vitio", ait Cassianus ac spiritu, quo sancti eorum fundatores animati collât 2. cap. 11, Rtam praecipitem diabolus mo­ erant, ostendant, ut propriam sanctificationem asse­ nachum pertrahit ac perducit ad mortem, quam qui. ot ecclesiao utilitati, ac populis aedificationi cum neglectis consiliis seniorum suo iudicio per­ suaserit definitionique confidere" ; et a. Bernardus esse possint. dc illis qui graviter ferrent imperata sibi minus 2. suavia: „haec, inquit, si moleste coeperis sustinere, Schema constitutionis super voto obedlcntiae regularium. si diiudicare praelatum, si murmurare in corde; etiamsi exterius impleas quod iubotur, non est haee Praenotanda. virtus obodientiae, sed velamentum malitiae." Necessitatem virtutis obodientiao tam in veteri, Scrm. 3, de circumcisione [n. 8). Haec ergo perfecta obedientia dum floruerit in quam in novo testamento sacra Scriptura frequenter inculcat. Consonant ss. Patres in hac divina schola familiis religiosis, florebunt procul dubio reliquae omnes virtutes, edentque sanctitatis fractus, quos efformati tum graeci tum latini. . Quao non solum necessitatem obodientiae osten­ ct sancti fundatores, qui eas instituerunt, et apo­ dunt, sed eiusdem etiam inter ceteras morales vir­ stolica sedea, quae eas probavit eonfinnavitque, et tutes praestantiam. Hinc s. Gregorius lib. 35 MoraL ipsa societas civilia, qui eas sustentat, exoptant H cap. 10: ^Obedientia, ait, sola virtus est, quae vir­ postulant tutes ceteras monti inserit, insertasquo custodit"; Hoc idem nos docet experientia. In his ordi­ Conclu UJonoUL. tostus LUI. no 787 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 788 nibus in quibus sanctum obedientiae votum exacte a ut qui statum regularem amplectuntur, praeter fldclitcrque servatur, et alia quaecumqne ilia sint temporalium bonorum renunciationem ct castitatis servantur, et virtutes omnes exercentur, unio ct professionem, abnegaro semotipsoa, ac perpetuum concordia inter fratres, studium orationis tum men­ propriae voluntatis holocaustum Deo olferro tene­ talis tum vocalis, xelna divini cultus, rerum mun­ antur. Nil igitur magia ad instaurandum servandanarum contemptus, sui abnegado, mansuetudo, dsmque regularem disciplinam conducit, quam ac­ humilitas, interna externaque mortificatio, chantas curata ot fidolis religiosae obedientiae observatio; proximorum, pro quorum salute quisque libenter quandoquidem ipsa ceteras virtutes menti inserit, impenditur. Contra vero ubi ncgligitur obedientia, insertaaquo custodit1. Magna quidum paupertas, laxatur vinculum unionis, totum religionis corpus sed maior integritas; horum autem eat obedientia vitiatis humoribus languescit, imperfectiones primum, maxima si custodiatur illaesa: nam prima rebus, deinde vitia dominantur: ^exarescunt corda reli­ secunda cami, tertia vero menti dominatur et giosorum, coagulantur ut lac, fiunt sicut terra sine animo1. Hino ai obedientiae votum negligatur, aqua, nec amplius compunguntur ad laerymaa, nec religiosorum corda velati terra sine aqua arescunt, libet legere, nec delectat orare, nec solitae medi­ nec ipsi amplius humilitato, oratione, meditatione tationes inveniuntur/ Bern. term. § 3 (ot serm. Μ, delectantur; quin immo religiosae familiao compago dis rumpitur. η. 8) in Cant Quibus positis in schemate constitutionis primo Quapropter sacrosanctae Tridentinao synodi docommendatur virtus obedientiao in genere, et deindo B cretis inhaerente», quo facilius et securius regularis in specio quoad regulares. Praecipitur obedientia diaci plina ubi collapsa ait instauretur, et constantius necessaria ad salutem; et enixo commendatur etiam ubi conservata eet perseveret, omnibus regularibus ea, quao pertinet ad cumulum perfectionis iuxta tam vir ia, quam mulieribus cuiuscumquo religionis, doctrinam S. Thomae, qui sic habet1: F Religi ori soci e Uti a, congregationis, ct instituti sint, sacro obcdicntiaiu profitentur quantum ad regularem con­ approbante concilio, praecipimus, ut ad regulae versationem, secundum quam suis praelatis sub­ quam professi sunt praescriptum, vitam instituunt duntur;- ct ideo quantum ad illa sola obedire te­ et componant, praecepta, ao vota observent, per­ nentur, quao possunt ad regularem observantiam fectae praesertim obedientiae animo volenti man­ pertinere. Et hace est obedientia sufficiens ad sa­ cipentur, crucifixum Christum Dominum intuente·, lutem. Si autem in aliis obedire voluerint, hoc per­ qui factus obedions usque ad mortem nedum nobis tinebit ad cumulum perfectionis; dum tamen illa dedit huius virtutis praeceptum; sed magnum quo­ non sint contra Deum, aut contra perfectionem que in ae ipso, quod imitaremur, reliquit exemplum. regulae ; quia talis obedientia esset illicita. Sic ergo Et quoniam omnis potestas a Deo est, regulares potest triplex obedientia distingui: una sufficiens omnes in suis superioribus Deum ipsum agnoscant, ad salutem, quae solum obedit iu his, ad quae ac memimerint non solum ordinationi Dei resistere, obligatur: alia perfecta, quae obedit in omnibus qui potestati resistit; verum etiam seso peculiari licitis: alia indiscreta, quae etiam in illicitis obedit/ obligatione teneri vi voti, quod in religiosa pro­ Tandem occurritur tergiversationibus illorum relt- C fesrione emittenda Deo nuncupant Quarnobrem giosorum, qui censent per simplicem recursum ad debita reverentia ct amore suos omnes superiores superiores mediatos a praecepto obedientiae a su­ prosequantur, et quae ipsi iuxta regulam iniungunt, periore immediato imposito, ab illius cxequutione integre, prompto et humiliter sine ulla excusatione se so interim immunes ewe, ac propterea sine ra­ perficiant. tionabili causa et temero saepe saepius ad supe­ Eos insuper hortamur, ut ad assequendam huius riores mediatos recurrunt, ut vim praecepti effugiant eximiae virtutis perfectionem, quao est quodam­ Hi nesciunt in materia obedientiae non admitti modo mater omnium custusque virtutum1, toto recursum in suspensivo, uti aiunt, sed in devolutivo pectoro incumbant; nec non a nequam huius saeculi tantum. Hac de re habetur decretum Benedicti XIV spiritu, qui est crucis Christi, omnisque auctoritatis diei 6 iulii 1754·, quo pontifex mandnvit, „ut in ac subicctionis inimicus, sibi maxime caveant, seque recursibus regularium advenus obedientiam suorum undiquo tueantur. Tergiversationi nihilominus eorum, qui causas superiorum semper rescribatur, pareant, et deinde recurrant, ad formam capituli Reprehensibilis do ad obedientiae iugum excutiendum interserunt, appellationibus ibi: ,praecipuo hoc in religiosis occurrere volentes declaramus atque statuimus, re­ volumus observari, no religiosi cum pro aliquo ex­ ligiosorum recursus, qui fieri solent ad legitimam cessu fuerint corrigendi contra regularem praelati auctoritatem adversus obedientiae praeceptum a sui et capituli disciplinam appellaro praesumunt, aed superioribus datum, haudquaquam obediendi oblihumiliter ac devote suscipiant quod pro enlute sua D galionum suspendere; nec facile illorum habendam fuerit eisdem iniunctum4, et ad formam capituli Ad esse rationem, nisi prius religiosi, qui reclamaverint, nostram do appellationibus ibi: , mandamus quatenus superiorum mandatis paruerint Si quis autem ad si quando quilibet subditorum tuorum ad remedium intercipienda superiorum mandata confugere ad appellationis convolaverit, non ideo minus cum iuxta laicam, vel aliam, quae competens non ait, potes­ tenorem mandati, quod in praedicta regula continetur, tatem attentet, admonitum eum volumus, se graviter contra obedientino votum facturum. ot institutionem Ordinis corrigas ot castiges * “ Quibus praemissis schema exhibetur. 3. Schema constitutionis super perfecta vita Pius episcopus sertus servorum Dei sacro approbante coiumuul. concilio ad perpetuam rei memoriam. Praenotanda. De voto obedientiae. Ea potissimum religiosae perfectionis eat virtus, I 9 2, q. 104, art. 5. U B. • Vide Collect. Card. Birum 422 [= Cclltdanea in utum seerdarii nenu cvnyrreafienu Epixvporum ft Rtgularium, cura A. Butirri ardir^Mfi ¡Mipptnnt secretarti edita. limate, « Rev. Camene apoetolicae, MDCCCLXH1 Is-fol 4 L, XXX, M p.. 1 f.| Exploratum est, sanctos ordinum regularium in­ stitutore· veteri ecclesiae disciplinae inhaerentes I a Gmorias lib. 36, Moral, cap. W. )Miçne P L. L LXXVI. 7«.) « lr>an. ΧΧΠ Extrarag. Qu orum dan I de verb, eiguif. • S. Aug. De cicitaie [Dei] lib. 44, cap. 12 |Mì™, P T. t XLI, 490.) 789 SCHEMATA DE REGULARIBUS 790 suit sectatoribus τί ta in communem perfectam prae­ iam professi pro viribus moneantur, ut vitam com­ scripsisse. Sed tracta temporis, prout in rebus hu­ munem amplectantur; et qui renuerint in separatis manis contingere solet, imminuto paupertatis spiritu, domibus collocentur, no neo-professi eorum con­ cuiusdam peculii usus invectus fuit. Hinc vita versatione, et non laudabili exemplo inficiantur, et communis perfecta collapsa est, et regularis obser­ ab observantia retrahantur. Ad maiores ordinis vantia et disciplina languescere coepit Ut vetustiora dignitates renuentes vitam communem amplecti omittamus, concilium Tridentinum eam instauraro minimo eligantur; ct in capitulis provincialibus vocem curavit. Romani etiam pontifices et praesertim passivam non habeant, ne inobservantes eligi con­ Clemens Vili1 idem opus aggressi sunt; sed eorum tigerit; vocem vero activam, si ea fruantur, haboant decreta ut plurimum in irritum cesserunt: tanta in electionibus, quao in capitulis provincialibus enim animis religiosorum inhucrobat oppositio, ut fiunt, non vero quando agitur do iis, quae obser­ etiam inanibus interpretationibus, ot exceptionibus vantiam et disciplinam respiciunt. Neo-professi non so so ab eorumdom decretorum observantia eximere transferantur in conventus seu domos, in quibus curaverint, et s. sedes nonnulla indulta concederò ▼ita communis non servatur; alias commiscerentur quasi coacta sit ad maiora praecavenda mah; quam­ cum religiosis non reformatis, ct eorum exemplo vis passim pro vitae communis instauratione institerit ad inobservantiam excitarentur, et assuescerent. Ad vitae communis observantium reiiciendam Ideoque si alia domus reformata praesto non esset, α nonnullis adducitur inopia conventus, vel mona­ nec conventus novitiatus interim novos novitios ca­ sterii; veruni hanc difficultatem probati auctores pere posset, suspendatur receptio novitiorum usque rofutnrunt1, animadvertentes, quod si singuli huius­ dum locus pateat; magis enim expedit novitios ad modi conventuum, sou monasteriorum regulares non tempus non recipere, quam religiosos reformatos, servantes vitam communem, de facto habent sibi ct observantes cum non reformatis, et inobservantinocessaria iuxta decentiam status; eadem haberent bus commisceri1. Hoc pacto fiet, ut vitae porfectao etiamsi vitam communem servarent, cum singuli communis observantia paulatim, sed certo in omni­ omnia in communitatis usum conferre debeant. bus domibus instauretur, et omnes religiosi eodem Quin imino quidam ex actualibus moderatoribus spiritu animati habeantur. Tandem cum religiosi generalibus testabatur, se se in regimino dumorum omnia necessaria a conventu recipere debeant, et sui instituti expertum esso ea, quae sufficiunt sin­ ipsi omnia, quae eis obvenerint, ad usum communem gulis, magis mngisquo sufficere si in communitatem religiosae familiae conferre teneantur, necessarium conferantur; nam res minori pretio comparari pos­ visum est superioribus caritatem et sollicitudinem, sunt, ai opportuno tempore, ct in maiori quantitate subditis autem religiosam moderationem commendari. Sed cum sanctimonialibus cautius agendum erit, provideantur: quod a communitate quidem, sed non cum earum separatio possibilis non sit, et no foeα singulis fieri potest. Verum huiusmodi oppositio tractu temporis ali­ mincae mentes turbentur. Prupterea quoad moniales quantisper remissa est; et cura ac opera nonnullo­ haec tantum decernenda esse reverendissimi con­ rum superiorum regularium in aliquibus locis eum sultores censuerunt. Nullum novum monasterium restitutam videmus; camque sanctissimus dominus C sine vita communi perfecta erigatur, vel suppresnoster Pius papa IX servandam decrevit in domibus eum restituatur; nulla ex novitiis ad professionem novitiatusi*3, ac etiam ab iis qui ante professionem admittatur, quin vitam communem polliceatur. Sed votorum solemnium simplicia vota emittunt4. Et in prudenter cum iam professis agendum erit iuxta praesens communis sententia est tum plurium reli­ mouitum Boned. XIV De synodo dioecesana lib. XIII giosorum, quibus observantia regularis cordi est, cap. XII, n. 22. Haec ct alia proposita sunt, quao tum plurimorum antistitum, inanem futuram reforma­ brevitatis gratia omittuntur, et in schemate, quod tionem regularium, nisi tamquam illius fundamentum examinandum proponitur, referuntur. Formula derogationum desumpta eat a sacro vita communis perfecta constituatur; et nisi religiosi concilio Tridentino seas. XXV De regid. cap. 22. reformati a non reformatis omnino separentur. Hinc in commissione reverendissimi consultores Pilis episcopus servus servorum Dei sacro approbante ccnsuorunt, vitam communem perfectam instauran­ concilio ad perpetuam rei memoriam. dam esso; sed iuxta modum, ut efficaciter quidem, Do vita communi. sed prudenter etiam procedatur. In novis con­ Regularem observantiam ob id potissimum col­ ventibus, seu domibus religiosis erigendis vel sup­ pressis restituendis, servetur omnino vita communis labi dignoscitur, quod perfecta vita communis, quam perfecta3. Ea denuncietur postulantibus camque sancti regularium ordinum institutores, suum voluti novitii ante professionem polliceantur. Servetur in aedificium veteri ecclesiae disciplinao superextrucdomibus novitiatus, professorii, ot studiorum. Et cum D tum voluerunt, ct α suis sectatoribus servari man­ sperandum non sit, ut res fauste procedant nisi darunt, penes plures religiosos ordines in desuetu­ superiores maiores exemplum praebeant, instauretur dinem abierit. Ubi enim ab designato α sanctis et servetur etiam in domibus, in quibus generales viris perfectionis tramite deflecti contingat, paulatim ct provinciales resident®, et in eis paritor definitores a vero eorum spiritu, et a primaevo instituto cum generales, ac provinciales commorentur; quod si magna disciplinae iactura desciscitur. Hinc licet renuerint eo praetextu, quod iam professi sint, mu­ ad gravissima removenda mala, quae ex huiusmodi neri suo renunciaste intclligantur. Alii vero religiosi communis vitae defectu promanant, concilium Tri­ dentinum1, Clemens Vili1, Urbanus Vili4, Inno­ centius XI1, Innocentius XII1, aliiquo pontifices prae­ i Coast. Au//*u omnino. * Ramirez episcopus in Quarti. mortili $ 6 citatas & Felice decessores nostri illam pro viribus instaurari curaPotestà tom. I, p. 2, η. 1093; Lucius Ferraris verb, vita eoe»munis η. 9; aliiqne. » Collect [Bizzarril pag. ZO. < Ibid. pag. 907, art X. » Clemen. (Ze$í4nnoc.| XII,deeret.Sundùrimuj 18 iulii 169&. e Provinciale* in aliquibus ordinibus proprium residen tue conventum non habent, eeeeret. de rcguL apoal. et eiecL 1 Cum alia». • I»ccret help. &ru-fiarmui 50· 791 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM τβπηζ nihilominuB non ubique eam serrari io compel H est Nos itaque rati nihil magis conferre ad rogulurium reformationem reapse promorendam, quam ot in boc sacrosancto oecumenico conalio vitae perfectae communis obligatio gravissimis verbis denunciator ac solemni sanctione muniatur, sacro approbante concilio, quae sequuntur districto sta­ tuimus, decernimus, atque mandamus. Caput I. 792 , transferantur, nisi in aliam reformatum domum, ubi vigeat perfecta vita communia: quod si nulla alia domus reformata habeatur, in eodem novitiatus con­ ventu permaneant: et si idem conventus ob ibi degentium religiosorum numerum, ad alios novitios recipiendos capax non sit, hoc ipso ulterior novitiorum acceptatio interdicta censeatur, donec occasio detur, ut neo-professi in aliam perfectae vitao com­ munia domum transferri commode valeant, ot con­ ventus novitiatus ad alios novitios recipiendos capax reddatur. Do reliquo cum vita perfecta communis in oo consistat, ut bona quueeuinque, reditus, emolumenta, aliaquo omnia, quao quovis titulo religiosis obve­ niant, in usum roligioaau familiae plene conferantur, et ipsum victum, vestitum, aliaquo necessaria a convento in communi accipiant, superiores nihil quod sit necessarium religiosis denegent, et religiosi nihil quod sit «upcrHuum exigant; ideoquo superio­ ribus caritas ot sollicitudo, subditis vero religiosa moderatio enixo commendatur. Nulla in posterum nova domus religiosa erigatur, vel etiam de iure vel de facto tantum suppressa restituatur sine expressa conditione ac lege in per­ petuum servandae vitae perfectae communis, secus erectio, vel restitutio irrita omnino habeatur. Quicumqno in futurum professionem emittet, prae­ cepto servandi vitam perfectam communem teneatur; ideoquo ei qui admitti ad profitendum in quolibet ordine, congregatione, societate, et instituto regulari B postulaverit, priusquam him domi recipiatur, tum habito religioso induatur, dictum praeceptum ex­ presso denundetur, ita ut ei huic se subiiccre re­ Caput II. cusaverit, nullo modo in religionem admittatur. Ad vitao perfectae communis professionem etiam Quilibet autem novitius in acto professionis tam votorum simplicium aolcmnibus praemittendorum, in sanctimonialium monasteriis constabiliendam, quam eorumdem votorum solemuium, observantiam praeter ea quae in praecedenti capite pro religiosis perfectae vitae communis polliceatur; proptereaque viris allata sunt, peculiaris veluti ratio concurrit, io admissionis ac professionis actis peculiaris do periculum nempo aemulationum ac distractionum, praedictorum observantia adnotatio fieri debeat: quod in eis maius est, removendi. Sacro igitur super quibus omnibus superiorum ad quos spectat approbanto concilio baec statuimus, decernimus atque conscientia graviter onerata remaneat; ac ai ea praescribimus. Nullum in posterum sanctimonialium novum mo­ exequutioni iidum demandare omittant, eo ipso voco activa ct passiva privati existant. nasterium erigatur, vel otiam de iure vol do facto Insuper infra annum ab absoluto condilo per­ tantum suppressum restituatur sino expressa con­ fecta vita communis omnino constituatur in domibus ditione et lege in perpetuum servandae vitao per­ novitiatus, professorii, ao studiorum, quatenus in fectae communis; secus erectio vel restitutio irrita Moniales, quao in praefatis eis introducta adhuc non reperiatur, vel etiam intro- C prorsos habeatur. ducta non servetur: idipsum in domibus fiat, in monasteriis vota omittunt, praecepto eiusdem vitae quibus superiores generales vel provinciales resident. communis servandae umnino teneantur. PostulantiQuod si provinciales domum propriae residendae bus, quae monasterium ingredi volunt ad effectum non habeant, eam eligant, in qua vita perfecta profitendi, perceptum illius vitae denunciotur, quod communia servatur; sin minus conventum novitiatus. denuo fieri debeat antequam monastico habitu in­ Etiam definitores, seu assistentes, vel consiliarii tam duantur. Novitiae vero onto professionem, vitam generales, quam provinrialea, in conventibus vitae ipsam perfectam communem, si voto emittant in perfectae communis morari debeant. Omnes reli­ monasterio, in quo ea vigeat, oxpresso polliceantur: giosi etiam antea professi, qui in omnibus enunciada ei voro in monasterio, in quo nondum ea introducta domibus commorantur, eam omnino servare tenean­ sit, polliceri debeant, so se paratas esso ad canidom tur. Nemo proindo religiosorum ad superioris ge no- amplectendam statini ac a superioribus introduci ralis munus, ve) ad aliam cx maioribus quoquomodo velit. In sanctimonialium monasteriis iam existentibus, nuncupatis sui ordinis dignitatibus eligi valeat, nisi oamdem perfectam vitam communem profiteatur; in quibus vita communis porfecta non viget, epi­ et qui in praesens ad dictum munus, vel dignitates scopi, vel alii superiores, quibus monasteria subtecta electi reperinntor, nisi eam amplectantur, eo ipso sunt, ad cani praescribendam prudenter se gerore muneri suo renunciano intelligantur. Quao otiam debent, ne secus maiora incommoda oriantur. Porservanda erunt quoad superiores locales aliosquo D pendant nimirum peculiaria rerum adiuncta, et si officiales iu aliis omnibus conventibus, in quibus do illa introducenda in Domino agere indicaverint, non comminationes adhibeant, sed moniales ad ex­ vita perfecta communis constabilietur. Ceterum superiores regulares in omni patientia optatam disciplinae restaurationem paternis adhor­ et doctrina, qua exhortationibus, qua suasionibus, tationibus ct spiritualibus exercitiis rovocare curent. modis omnibus pro viribus curaro debeant, ut omnes Audiant prius omnes et singulas, ut probo exploretur religiosi etiam iam professi vitam perfectam com­ carum animus, ac corto deprehendatur, quao huius­ munem quamprimum amplectantur: qui vero re­ modi reformationi libenter acquiescant aut contra nuerint, in separatis conventibus collocentur; hi obluctontur, et quo in numero recenseantur illae, tamen logi depositi in capsa communi obnoxii sint, quao aetato aut auctoritate graviores habontur. 8i nec pecunia uti valeant, nisi ad suos necessarios maior pars paratam ad reformationem se exhibeat, honestosquo usus, praehabita expressa singulis vici­ poterit episcopus, vol alius superior, nisi aliter el bus superioris licentia: insuper nec vocem passivam ob peculiaro» causas videatur, vitam communem habeant in electionibus et capitulis provincialibus; perfectam introducere, tolerando ut renuentes in attamen eis permittitor, ut in eisdem provincialibus priori statu remaneant; ita tamen ut ipsae tene­ electionibus et capitalis activam, quatenus ea gau­ antur in capsam communem monasterii pecuniam deant, ex ere ero valeant; non tamen in iis, quao inferre; nec ea uti possint, nisi ad suos necessarios, observantiam et disciplinam regularem respiciunt honestosquo uaus, obtenta prius a suporiorissa sin­ Praeterea expleto tirocinio, neo-professi non guli» vicibus licentia. E contra si maior ruonialium SCHEMATA DE REGULARIBUS 793 794 para reformationi obsistat, ad aliud opportunius tem- A lium congregationibus, ne facultates ingrediendi pus differenda res erit; vol saltem ad id temporis, clausuram foeminis ullo modo concedant sub poenis quo moniales, quao in professione vitam perfectam summo pontifici reservatis. communem pollicitae fuorint, maiorem communitatis Do egressibus religiosorum e conventibus Cle­ partem constituero comperiantur. mens Vili const Nullus § 19 statuit: „Nullus e Hoc modo introducta in aliquo monasterio vita conventu egredi audeat, nisi ex causa, et cum socio, communi perfecta, ai quas renuentes in eo superesse licentiaque singulis vicibus impetrata, ac benedic­ contingat, istae minime ad officium superiorissae, tione accepta a superiore, qui non aliter eam con­ vicariae, magistrae novitiarum. ot oeconomae eligi cedat, nisi causa probata, sociumque exituro advaleant; et si electao inveniantur, dictis officiis eo iungat non potentis rogatu, sed arbitrio suo, neque ipso ronunciasso censeantur; quandoquidem ad ea eumdem saepius. Licentiae vero generales exeundi nonnisi qune vitam perfectam communem observant, nulli concedantur. Contravenientes autem poena eligi poterunt. Sporandum tamen est sanctimoniales gravi etiam carceris superioris arbitrio plectantur. perfectiorem vitam Jubenti animo amplexuras fore, Eamdem etiam ianitor habeat, si sciens exeundi ut laxiorem vivendi rationem abnegantes, quae facultatem fecerit; cnm autem quis in conventum caelestis sponsi sunt, unice quaerant. revertitur, superiorem iterum adibit benedictionem Hacc quoad religiosos viros, et sanctimoniales recepturus, qui α socio itineris rationem, et quid volumus, ot mandamus; ideoque graviter praecipimus rei factum sit, diligenter perquirat/ omnibus moderatoribus generalibus, provincialibus, ] 1 Cum autem in aliquibus locis clausura haud commissoriis, abbatibus, prioribus, rectoribus, et diligenter servetur, socius in egressu e conventibus guardiani^ cuiuscumque sint ordinis, societatis, con­ passim non assumatur, ct religiosi otiam soli huc gregationis et instituti, uliisquo ad quos spectat, illuc in aliquibus locis vagari conspicientur, et non­ ut quae in hac nostra constitutione decreta sunt, nullorum conventuum tranquillitas, et disciplina exequutioni pleno committant, non obstantibus om­ saecularium frequentia turbetur, ac religiosi nimiam nium. et singulorum privilegiis, et induitis sub qui­ cum extraneis personis consuetudinem ineant, ne­ buscumque formulis verborum conceptis, etiam in cessarium visum est praemissa ad observantiam corpore iuris clausis; nec non constitutionibus, sta­ revocare. Propterea schema proponitur in cuius tutis, ot regulis otiam iuratis, et apostolica auctori­ primo capite do religiosis agitur. Adbibita sunt tate confirmatis, atque etiam consuetudinibus quam­ verba quavis hac de re ablato discrimine , r mu Iti sunt adeo infirmi, quod religiosis familiis restituendum, quam ut novi effor- potius sine confessione morerentur, quam talo pec­ * 1; quod praesertim montar religiosi, qui ad regularem observantiam et catum tali sacerdoti confiteantur disciplinam, obedientiam, paupertatem, mortificatio­ novitii» accidere potest, qui erga magistrum reve­ nem, caritatem, rite instituti uti novi palmites in rential! timore afficiuntur. Accedit etiam quod vinea Domini florescant Id autem obtineri minime magister novitiorum referre debet de qualitatibus novitii, ut ad professionem admittatur; et aliquando poterit nisi novitiatibus efficaciter provideatur. Causae, quae tirociniis maxime nocent, teste in foro externo gravia indicia habeat circa aliquem experientia, hae sunt Prima probatio, et institutio vitiosam habitum praesertim in materia luxuriae de novitiorum extra communem novitiatus locum : quo ex sacramentali confessione certitudinem ha­ secunda parvus religiosorum in novitiatus domibus buerit; ideoque impediatur ad indicia comprobanda, numerus, quo fit ut ibi perfecta observantia haberi ne scientia in confessione habita ullo modo uti non possit: tertia collocatio in eis religiosorum, qui videatur. Expedit propteroa ut alius confeasarius observantiam parum curant; et quin novitii» bonum ordinarius deputetur, quin immo assignentur pro exemplum praebeant, iis potius sunt lapides offen­ aliquibus vicibus etiam confessorii extraordinarii, sionis: quarta magistri religioso spiritu carentes, vel ut novitii praesertim cum tempus professionis ap­ minus idonei ad indolem et vocationem novitiorum propinquat, possint libere consilium expetero circa dignoscendam, et ad eos recte qua opere, qua veram ad statum religiosam vocationem. Deinde explicatur quomodo magister novitiorum exemplo in vita religiosa instituendos. Hinc Ro- C mani pontifices primo pro Italis1 praescripserunt sese gerere iu eorum institutione, quidque exquirere novitiatum sub poena nullitatis professionis fieri et agere debeat. non posse nisi in domibus ab apostolica aede appro­ Insuper statuitur ratio vitae, quam novitii ser­ batis, vel in posterum approbandis, ut praevio diligenti vare tenentur. Firma osse declarantur decreta con­ examine agnoscatur an domus ad id revera apta sit gregationis super Statu Regularium, et literao apoHanc vero legem Urbanus Vili decreto diei 21 Septem­ stolicae super professione votorum simplicium a bris 1624 § 8 incipienti Sacra congregatio ad omnes re­ sanctissimo domino nostro editae cum suis respec­ gulares, ubique locorum existentes extendit, uti ani- ti vis declarationibus1; nam quantum utilitatis haec madvertitGiraldi in Expos. iur.ponL part I, sect 804, omnia afferant, experientia comprobavit Tandem praecipitur, ut neo-professi in domibus n o 1.1.1 nsu p er In n ocen ti us X11 man davi t, n e in e ia collo­ centur nisi religiosi graves et observantes1. Clemens professorii, et studiorum sub speciali institutione voro III circa novitiorum institutionem plura con­ remaneant, ut in regulari observantia et disciplina stituit1. confirmentur. Cetera, qnae in schemate leguntur, At quao salubriter constituta fuerunt io praxi explicatione indigere non videntur. adamuasim non servantur, ct plura obliterata con­ spicimus. Quaro nonnulli religiosi, ac etiam epi­ Pius episcopus servus servorum Dei sacro approbante scopi anno 1847 hac super re lamentabantur, prae­ concilio ad perpetuam rei memoriam. sertim ob tirocinia, quae extra locum designatum D Super novitiatu, et novitiorum, ac nco-professorum aliquando fiunt, ob incapacitatem magistrorum novi­ institutione. tiorum, et ob defectum necessariae institutionis. Haeo confirmant aliqui moderatores generales in Ad regularis disciplinae incrementum et reli­ suis votis ad commiuionem pro regularibus trans­ giosorum ordinum decorem promovendum nihil tam missis. est accommodam ac necessarium, quam ut novitii Quibus positis in schemate constitutionis, quae sedulo rectequo instituantur, ao vora eorum vocatio sequentur, praescribuntur. Non recipiantur novitii ad religiosam vitam serio diligenterque probetur. nisi in domibus novitiatus ab apostolica sede de­ Hi enim regularis militiae tirones, electa sunt signatis vel in posterum designandis. In iis collo­ velati germina, ac novi palmites Dei vineam no­ centur religiosi graves, ot observantes: familia con­ vellantes, qui ita succrescere, et in regulares coetus staro debeat saltem duodecim religiosis, quorum ad coalescero debent, ut uberrimos perfectae abnegaminus octo sint sacerdotes: in qualibet provincia, tionis fructus ferentes, christianum populum exemvel etiam pro pluribus provinciis unus constituatur observantiam et disciplinam recte servandam, collocari possit. Ceterum quod attinet ad monasticos ordines rituum orientalium, nihil per praesentem, neque per ceteras alias constitutiones regulares respicientes in hoc oecumenico concilio edendas derogatum vo­ lumus jurisdictioni, oc i uri bus, quibus patriarchae vel episcopi respectivo in religiosos ordines legitime gaudeant Haec decernimus, atque mandamus quibuscumquo privilegiis et exemptionibus etiam in corpore i uria clausis remotis, aliisquo etiam speciali mentione dignis non obstantibus quibuscumque. » Deer. Omenti· Vili 12 msrtll 1696 Rejuiaris disciplinae, et Ñfndürimw 10 inali IM. ’ laaoceatias XII decreto edito dia 18 iulii 1699. ■ neiKM VITI decreto Cum ad refutarem disciplinam diri IS miriti 18B3. 1 In 4 seat, dist 7. q. < M 6 ’ Praecipia decreto «ont, hum ina pinot Romani pontifiéis 25 innondi 1848, Tìejulan disciplinae eiaedem die! et uni com dcclsrUfanibui, .Vrminon latri 18 martii 1848 cam dedanlkmiVu; et literse apottoUcae Ad unirerfatis ecclesiae 1 februarii 1862 805 SCHEMATA DE REGULARIBUS pio aedificent, ccclesiamquc Rplondore virtutum oxornenL Nihil igitur potius Romani pontifices praedecessores nostri habuerunt, quam ut ad rectam huiusmodi tironum institutionem praescribendam sollicito incumberent. Nobis aequo nil magis ab ipso pontificatus nostri exordio cordi fuit, quam ut praecipuas animi curas cogitationesquo ad haec praeclara religiosae vitae germina converteremus, quo opportunis decretis, quae iam edidimus, accu­ ratiori eorum probationi, qui ad habitum ot novitintum, suoquo tempore nd professionem admitti postulant, consuleremus. Ut nutem nihil desit eorum, quao nd novitiatum perficiendum possunt magis magisquo confcrro, haec quae sequuntur, sacro approbanto concilio, statuenda ac decernenda censemus. Caput I. 806 gister eiusque socius fideliter suum munus adim­ pleant, ac idonei nd illud inveniantur, poterunt in officio confirmari. Tandem in quolibet novitiatu praeter magistrum deputetur alius idoneus religiosus qui confessarli ordinarii munero fungatur; et in­ super superiores ter vel quater in anno, praesertim cum tempus professionis appropinquat, confessorios extraordinarios novitiis assignent, quibus singuli se se saltem praesentare debeant. Caput 1IL Quemadmodum ad rite formandos in perfectionis via tirones assiduo vigilantia opus est et exemplo; ita magister eiusque socius ad nullum aliud officium incompatibile interca deputandi erunt, iidemquo ita so gerere debent, ut regularis observantiae in eis velut forma resplendeat: sint ergo orationi ac me­ Novitii dumtaxat in iis domibus religiosis, quas ditationi dediti, mortificationis operibus addicti, pru­ apostolica sedes, vel pro ordinibus monasticis rituum B dentia et caritate referti, non sine affabilitate graves, Orientalium proprii ritus patriarcha, pro novitiatu zelum Dei cum mansuetudine praeferentes, ab omni designavit, vel in posterum designabit, sub poona cordis ac animi perturbatione, ira praesertim et nullitatis professioni» recipiantur. In iis autom do­ indignatione alieni; in omnibus seipsos exemplum mibus locus novitiatus ab ea parto conventus vel bonorum operum praebentes, ut ii, qui eorum curae monasterii, in qua degunt professi, segregatus om­ subduntur, non tom eos metuant, quam amore, ct nino sit ac distinctus. Ceterum curandum erit, ut reverentia prosequantur, nec quicquam unquam illis una novitiatus domus in qualibet provincia, vel detrahere possint. Caput IV. etiam pro pluribus provinciis, et quoad monachos Et quoniam magister novitiorum cuiusvis tironis praesertim una pro plurimis monasteriis constituatur, ut facilius idonei magistri novitiorum haberi possint, indolem perspectam habere, ac veram vocationem et religiosa tironum institutio magis efficax et pro­ diligenter perscrutari debet; idcirco haud omittat ficua reddatur. In domibus, seu conventibus, aut prudenter inquirere, an quisque religioso statuì vere monasteriis novitiatus, superiores omnimodam sta­ idonous inveniatur; an vitae perfectioris amore, tuere ubique teneantur observantiam regulae et liberiusquo inserviendi Deo in religione; seu potius constitutionum sui ordinis, nec non prout alibi de­ levitate, aut necessitate, vel alio inordinato fine re­ cretum est, perfectam vitam communem ab omnibus ligiosum statum amplectatur. Sed magnopere curet, inibi commorantibus districto servandam; ac in iis­ ut iidem novitii in regulari disciplina assidue se dem conventibus, seu monasteriis, aut domibus C exerceant, cisque claro explicet obligationes votorum nonnisi graves religiosos, probos, et observantiae ac religiosi status quem sunt amplexuri, vimque ac puritatis regulae studiosos, collocaro; indequo regulae et constitutionum sui ordinis declaret Quo eos removero, qui praemissis sive verbis sivo factis vero id facilius obtineat, aliquid quotidie ox ipsa seso opponere audeant Tam denique in praefatis regula ct constitutionibus in communi perlegi prae­ novitiatus domibus, quam in aliis ubi professoria scribat, modum in oratione ac meditatione servan­ vel studia habentur, duodecim saltem religiosi, quo­ dum novitios doceat; quomodo per sensuum custo­ rum ad minus octo sint sacerdotes, collocari ct mo­ diam ot mortificationem vitia cohibeantur, eos in­ struat; silentium, conscientiae puritatem, crebram rari prorsus debeant. illius discussionem, sacramentorum frequentiam, con­ Caput Π. fessionis praesertim, quao saltem semel in hebdo­ Ad gravo novitiorum magistri munus ab iis ad mada fiat, modestiam in cunctis actibus, ac humi­ quos pertinet deputandi erunt religiosi probatao litatis in vilioribus ministeriis oboundis exercitium vitae, qui zelo regularis observantiae et disciplinae commendet. Atquo ut ista examussim adimplean­ apprimo sint praediti, ac ad novitios recte insti­ tur, superiores locales, ct maiores, no visitatores tuendos, et ad eorum veram vocationem animique regulares, novitiatus domos diligenter visitant; ac indolem pernoscendam sint idonei. Sciant qui ius super praemissorum observantia efficaciter provi­ deant, quamvis novitiorum magister in tirones po­ habent magistros deputandi, eorum conscientiam super bis graviter oneratam mañero, sequo Deo D testatem bobcat, regimenquo novitiatus ipst unus strictissimam rationem esse reddituros. Ad ceteros teneat. Caput V. autem magistri qualitates quod attinet, oportet, ut Praeter cetera quao novitiis incumbunt, hi bis is sit ordino sacerdotali insignitus, in quinto saltem supra trigesimum aetatis suae anno constitutus, ac in die meditationi in communi vacare, propriamque per decennium a professione, comprehensa illa vo­ conscientiam examinaro teneantur. Cumque novi­ torum simplicium, quao est solemni praemittenda, tiorum cura eo potissimum tendat ut ipsi spiritualia in religione perstiterit. Socius quoque magistro vitao fundamenta iaciant, hinc durante novitiatus novitiorum non desit, quem debitis opus est quali­ tempora aliis non vacent studiis, praeterquam con­ tatibus esso praeditum, ac trigesimum saltem aeta­ stitutionum, librorum spiritualium, qui ex magistri tis annum excessisse. Nihilominus si magister novitiatus iudicio magis apti ac utiles existimentur, eiusque socius in officio defecerint, aut impares interposita etiam catechismi Romani lectione, ac suo muneri deprehendantur, ne institutio novitio­ explicatione. Tirones conversi etiam magistro no­ rum, quae maximi momenti ost, detrimentum pa­ vitiorum, aut superioribus monasteriorum seu con­ tiatur, superiores ad quos spectat eos ab officio ventuum iuxta cuiusvis ordinis constitutione * et dimittant, quin dimissionis eisdem causam afferre statuta, subditi case, et obedire debent Hi quoque teneantur. Sed cavendum eis est, ne ad huiusmodi circa obligationem votorum, religiosi statu», ao di­ dimissionem ox animi aversione, potiusquam ex sciplinae et observantiae sedulo instruantur, ataque enunciatis insti» causis procedant E contra si ma­ diincido catechesis rudimenta quam saepe tradantur. M· βΟ7 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM Capot VI. A conventi sono altra pinga dell’ istituto. Ciascun Id admittendis postulantibus ad habitum et no­ figlio del convento si crede aver preferenza a coloro, vi tia tum, ac deindo novitiis ad professionem, ser­ che noi sono; negli officii vantano non so qual ventur decreta a congregatione super Statu Regu­ diritto, e credono di godere una quasi immobilità larium iuuu nostro edita; nec non ea quae circa nel convento; ed ud superiore senza un delitto o professionem Totorum simplicium solemnibus prae­ causa grave temo di assegnarlo altrove por evitare mittendorum statuta sunt in encyclica eiusdem una lite. Lo affigliazioni talvolta, o non ò raro, congregationis, quae incipit Neminem laict, et in impediscono il superiore di raccogliere in un con­ nostris literis apostolicis, quarum initium Ad um- vento un buon numero di studenti; perchó poi vcrsalis ecclesiae regimen, cum editis quoad haec mantenimento dei figli e studenti esso si credo in­ sufficiente all * uopo. Si rimetta il religioso noi giusto omnia declarationibus. sentiero di abnegazione con togliere ogni ombra Caput VIL di affigliazione. Con questo mezzo si conserverebbe Ut autem neo-professi ac studentes in regulari l’uguaglianza innanzi alla legge, e rimarrebbe libera obserrantia et disciplina confirmentur, eorumque Γ autorità del superiore/ Accedit, magia conforme vocation is spiritus non tepescat, ipsi quoque in spiritui religioso esso, ut regulares nulli addicti domibus professorii ac studiorum peculiarem, se­ loco, aut conventui, unusquisque ox eis conventus dulam, diligentemque religiosae vitae institutionem inhabitet sive mediocres, sive ampliores in urbibus, iuxta apostolicae sedis sanctiones et cuiusque or­ I aut oppidia, aut pagis positos, quos provincialis dinis statuta omnino habere debeant, super quo singulis deeigneL Hac de causa in ordino Prae­ superiorum conscientia graviter onerata remaneat dicatorum in omnibus pene provinciis, in quibus In iis vero quae praesenti decreto non oppo­ regularis observantia et perfecta vita communis est nuntur, firma remaneant quae a iure communi, ac instaurata, nempe in Oallia, in Ilollandia, in Ger­ apostolicis ac cuiusque ordinis constitutionibus sta­ mania, in Anglia etc-, affiliationibus renuntiatum est Quare statuere visum est, affiliationes quoad tuta reperiuntur. Haec volumus, atquo mandamus contrariis qui- conventus supprimendos omnino esso, ut refioroat primaevus status ordinum regularium, in quo non bnscnmque non obstantibus. aderant huiusmodi affiliationes. 7. Non ita tamen dicendum de affiliationibus reli­ Schema constitutionis super afDIUtionihus. giosorum provinciis, tum quia praedicta incommoda quoad conventus, minime dantur circa provincias; Praenotanda. In nonnullis ordinibus vigent affiliationes, quibus tum etiam quia affiliationes religiosorum provinciis noo-profesai alicui conventui, et provinciae ad- utiles sunt pro istarum conservatione. Sartum nutem scribuntur; ideoque affiliationes de quibus agitur, tectumque man oro debet superioribus generalibus dispesenntur in affiliationes religiosorum conventibus ins dandi obedientiam religiosis pro aliis provinciis, vel provinciis. Aliquis dicitur filius conventus, quia cum bonum commune totius ordinis id postulet. Sublatis affiliationibus quoad conventus, com­ in eo vel pro eo habitum suscepit Filius provinciae quis dicitur, quia ei per habitus susceptionem ad­ mittendum videtur provincialibus, ut de bonis, si scriptus est Per utrasque affiliationes ius acquiritur quae religiosis obveniro contingat, in utilitatem vel conventui, vel provinciae in personis et bonis provinciae disponere possint, ea applicando con­ eorum, qui hoc nomine sunt eis addicti. Vicissim ventibus, qui magis indigent, et praesertim conven­ religiosis ius acquiritur, ut ab iisdem sustententur, tibus studiorum : et ita illud removeretur incom­ modum, quosdam nempo conventus vix sufficore necessariaque eis suppeditentur. Antiquitus huiusmodi affiliationes non agnosce­ alendis suis religiosis, dum alii e contra bonis bantur, ot ipsis fundatoribus religiosorum ordinum affluunt Quibus positis examinandum schema constitu­ fuerunt plane ignotae. Nihil certi statui potest de causis, quao affiliationibus originem dederunt. Pro­ tionis proponitur. gressu temporis introductae videntur, vel ut religiosi antiquos monachos imitarentur, qui ratione Pius episcopus terrui tertorum Dei sacro approbante vitae contemplativae in monasterio manebant, cui concilio ad perpetuam rei memoriam. erant addicti: yo! probabilius causa earum fuit De affiliationibus. relaxatio regularis disciplioao, praecipue quoad In nonnullis regularibus ordinibus affiliationes, vitam communem ob invectum usum peculiorum; vel forsan etiam causa fuit numerus religiosorum quas vocant, religiosorum conventibus vel provinciis pro quolibet conventu, ut nempe tot unicuique B introductae reperiuntur. Ex eo autem fit, ut qui assignarentur, quot ali ab eis possent, iuxta cuius­ hoc titulo conventibus addicti sunt, ipsius prae­ que reditus. textu quoddam sibi ius vindicantes in eisdem ma­ Quidquid sit de affiliationis origine, certum est nendi, obedientiae praecepto facile reluctentur, et illam quao respicit conventus, valde perniciosam religiosos, qui filii ipsius conventus non sunt, tam­ esse regulari disciplinao; nam ex eo quod religiosi quam extraneos respiciunt, et in eis dominentur. addicti sint alicui conventui tamquam filii, ab eoque Quapropter, sacro approbante concilio, affilia­ ali debeant, il facile detrectant o bed ire superioribus tiones religiosorum quoad conventus omnino sup­ ut ad alios conventus transferantur. Affiliationes primimus ac suppressas prorsus decernimus. Quod quoad conventus favent quodammodo religiosorum autem attinet ad affiliationes religiosorum certis peculiis, cum statutum sit, ut occasione obitus ea quibusdam provinciis, superiores generales ius ha­ conventui affiliation»· cedant, et ai aliquis religiosus beant religiosos unius provinciae ad alterius con­ ox conventu suae affiliationis ad alium accedat ventus mittendi. quin eius familiam constituat, pensionem pro ali­ Volumus insuper, ut si aliqua bona religiosis obveniro contingat, ea non favore conventus filia­ mentis praestare debeat Haec incommoda recensuit etiam aliquis ex tionis. quae suppressa eat, ut antea cedant; sed superioribus generalibus in votis nuper editis pro do huiusmodi bonis provincialis ad utilitatem pro­ studiis concilii.1 Inquit ipse: ΛΙ/β affigliazioni ai vinciae dc consensu sui definitori’! seu consilii, et 1 Nam. IO, pag- Ufi fAtntor eit Oliva praefectus approbatione superioris generalis disponat, ea ap­ emeratis ehnevrem reautanaio aiatatrastiam iufirwi·!. βου SCHEMATA DE REGULARIBUS plicando conventibus, qui magis indigent, et prae- < cipue domibus studiorum. Haec decernimus non obstantibus quibusvis pri­ vilegiis, induitis, constitutionibus apostolicis, et singulorum ordinum, atque statutis etiam iuratis, et s. sedis auctoritate confirmatis, aliisque contrariis quibnscumque etiam speciali ot individua mentione dignis. 8. Schema constitutionis sapor studiis regularium. Praenotanda. 810 grammaticam latinara et alia antequam severioribus disciplinis vacent Ubi actum est de parvis con­ ventibus, quorum familiae sex religiosis non con­ stent, constitutum est, ut sacerdotes regulares ad collationes casuum conscientiae cleri saecularis acce­ dere debeant: hio autem decernitur, ut in con­ ventibus, ubi sex saltem religiosi morantur, eaedem collationes in ipsis conventibus fiant; nam in primo casu ob parvum religiosorum numerum in conventu rite fieri nequeunt Tandem monentur regulares, ut verbi Dei praedicatio recto fint Alia, quae in schemate habentur, minime visa sunt explicatione indigere. Licet praeteritis temporibus regularium studia maximo floruerint, tamen ea in praesens languescere ipsi moderatores generales ingenuo fatentur. Id Pius episcopus sereut servorum Dei sacro approbante concilio ad perpetuam rei memoriam. autom tribuendum potissimum est deplorandis vi­ Super studiis regularium. cissitudinibus, quibus regulares pluribus abhinc annis miserrime iactantur, ot fortasse etiam ex immutata Cum ordines regulares non modo ad perfectionem maiorum methodo, qua ipsi non sine maximo pro­ iuxta evangelica consilia assequendam instituti sint; fectu utebantur. Necessarium igitur est regularium sed etiam in catholicae ecclesiae praesidium et or­ studiis quantum fieri poterit providere; quod plures namentum adseiti, hi propterea in id debent etiam episcopi, et religiosi enixo expostulant. curam impendero, ut invalescentium errorum malitiae Verum ita se res habet, ut simplici exhortatione, obsistant, ac spirituali proximorum saluti auxilientur. ct commendatione tanto malo occurri minime posait. Id autem haud assequi poterunt, nisi iis constent Nemo igitur miretur, ai in schemate decreti, ad religiosis viris, qui ad docendos fideles ne circum­ particularia quaedam descendere opportunum visum ferantur omni vento doctrinae sint idonei, ac ad ait: ubi onim generalia remedia non sufficiunt, pe­ omne opus bonum inveniantur instructi. Magnopere ergo intereat, ut recte ad literas, severioresque dis­ culiars indigitare oportet Praescribitur superioribus regularibus, ut studia ciplinas vel maxime sacras, religiosi alumni infor­ promoveant; dentque operam, ut religiosi ia hu­ mentur; prout anteacto tempore servabatur, quo maniores literas, ac severiores disciplinas addiscendas regularium ordinum praeclara laus fuit, literarum diligenter incumbant Cum autem id obtineri haud studia excolere, cruditisquo operibus scientias illu­ posait si studia privatim fiant cum paucis discipulis strare. Ut igitur studia ipsa excitentur, nos, sacro et magistris parum idoneis, constituitur ut collegia approbanto concilio, haec quae sequuntur consti­ erigantur pro philosophicis, ct theologicis studiis; tuimus atque mandamus. nempe unum pro qualibet provincia, vel etiam pro Caput I. pluribus, nam nonnullae provinciae existunt, quao Omnes regulares superiores maxima cura et parvae sunt, ot paucis domibus, et religiosis con­ stant. Et quia aliqui ordines provinciis carent, ideo solertia in suis ordinibus studia promoveant; ac additur: et si agatur de ordinibus qui provinciis omnem dent operam, ut religiosi alumni iu hu­ careni, prout in nonnullis congregationibus monasticis maniores literas, ac severiores disciplinas addiscendas locum habet, unum collegium pro pluribus domibus, diligenter incumbant, quo doctrina apprime exculti seu monasteriis constituatur. Insuper permittitur, ecclesiae dogmata tueri, et sacra ministeria obire ut loco unius erigi possint duo collegia distincta, rite valeant. Quapropter provideant, ut in qualibet scilicet unum pro philosophia, alterum pro theologia; provincia, vel pro pluribus provinciis, et ubi pro­ nam nonnulli ordines, qui eleemosynis sustentantur, vinciae non sunt, pro pluribus monasteriis collegium eam pecuniae summam in uno tantum loco colligere constituatur, in quo iidem alumni philosophicis ac nequeunt, quae sufficiens sit ad unicum collegium theologicis studiis omnino vacent, quin aliquis in­ structione privetur. Praedictum autem collegium, sustentandum. Praescribitur ut certa studiorum ratio seu me­ si peculiaria adiuncta id postulent, dividi atque erigi thodus conficiatur, iuxta quam studia tradantur. pro philosophia in uno loco poterit, pro theologia Determinantur studia, ot tempus, quo ea perficienda in altero. Insuper si ordo aliquis inveniatur qui sint. Commendatur ut alumnis, qui praes tantioris nullo modo collegium ob modicum studentium ac ingenii sunt, quantum fieri poterit etiam historiae lectorum numerum, instituere poterit, curabunt eius ecclesiasticae, ac graecao, ct hebraicae linguae in­ superiores, ut alumni studiorum causa aliorum or­ stitutiones dentur. Occurritur in severioribus dis­ dinum collegia frequentent. ciplinis nimiae opinandi licentiae, quae otiam in Caput II. institutis religiosis irrepsit, quaeque animorum di- * Pro expeditiori autem docendi norma, certa aliqua visionem, ot contentiones parit. Praescribitur usus linguae latinee, quae religiosis viris omnino ne­ studiorum ratio seu methodus conficiatur, in qua, cessaria est. Statuitur ut adhibeantur auctores, qui inspecta cuiusque instituti indolo et professione, rea clare solidequo doctrinas pertractaverint a modera­ tractandae per singulos annos ae certo ordine dis­ toribus generalibus approbandi; nec non ut lectores tribuantur ac determinentur. Isthaec studiorum ratio ab eis facile non recedant; alias confusioni cum sive methodus semel ac examinata fuerit et appro­ discipulorum detrimento o erario daretur: neque bata a moderatore generali eum idoneis consul­ ^utantur in doeendo methodo academies, seu ora­ toribus ab se deputandis, ad euneta sui ordinis toria, sed stricta methodo, quae scholis apta sit: ut collegia trasmittatur, ab cisque fideliter observetur; frequenter fiant exercitationes, et in fine sani neque immutari possit, nisi ab ipso generali modera­ scholastici examina, tum etiam expleto philosophiae, tore de suorum consultorum eoasensu. Quamobrem et theologiae carri culo. Inhibetur ne studentibus in unoquoque regulari ordine a moderatore generali, aliquod muons conferatur, a studiis enim distra­ si fieri id valeat, aliqui viri periti ae probo in hendi non sunt, salvo tantum, ubi ex instituto fit, scientiis versati deputentur, quorum opera et con­ activo studio seu munere docendi per aliquot annos silio io directione et moderatione studiorum utatur. 81] D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 812 Caputili A sacris canonibus, ac praesertim α concilio TridenAtqne ut ordinatici studia peragantur, regulares tino do verbi Dei praedicatione salubriter statuta alumni postquam do eorum peritia in arto gramma­ ac decreta fuerunt1. In ordinibus in quibus religiosi vitam contempla­ tices latióse sive liturgicae linguae, et in humaniori­ bus literis, quas maximo commendamus, praevio tivam tantum agunt, ea quoad studia serventur, quao examine constiterit, per duos saltem annos philo­ in eorum constitutionibus ot statutis praescripta rosophiae, ac dein per quatuor theologiae tam dog­ periuntur. Moderatores autem generales cuiusquo ordinis maticae quam morali, et sacrae scripturae operam navent, salvis illorum ordinum statutis in quibus infra biennium ab absoluto concilio de fideli eorum maius tempus praescribitur. Praeter has facultates, exeentione, quao in his literis praescripta sunt, alumnis, quantum fieri possit, iuris canonia, et sa­ apostolicam sedem certiorem omnino facoro debeant Super praemissis omnibus, privilegiis, ot aliis crae eloquentiae; nc iis, qui praes tantioris sunt in­ genii, historiae ecclesiasticae, ac graecae et be- contrariis quibuscumquo derogamus. braieac linguae institutiones tradantur. Et quemad­ modum in severioribus disciplinis nimia opinandi 9. licentia, rea periculi plena est; ita curare debent Schema constitutionis super gì adibui ot superiores, ut tam in philosophicis, quam in theo­ titulis regularium. logicis studiis per uliquos religiosos docendi peritia Praenotanda. et eruditione pollentes, praemisso sedulo ac dili- B In omnibus ordinibus regularibus existant gradus, genti examine, collatisque consiliis, praecipua doc­ trinae capita determinentur et lectoribus opportune et tituli, quibus superiores decorantur; sive sint assignentur, quibus clare constet quid sit tenendum, praelati ordinarii, uti sunt ministri, magistri, prae­ quid vitandum, qnidve liberis opinionibus conce­ positi generales, provinciales, guardiani, priores, rectores; sive sint superiores extraordinarii, nempe dendum. Caput IV. commissari!, visitatores etc. Ili gradus consti­ Praeterea adhibeantur auctores a moderatore tuunt in quolibet ordino propriam hiérarchisai; generali approbandi, qui clare solideque doctrinas ideoque nihil super his gradibus, et titulis inno­ pertractaverint, ac in moralibus disciplinis laxitatis vandum eat In aliquibus autem ordinibus praeter huiusmodi rigoriique extrema vitantes, mediam viam sapientis­ sime tenuerint Hos explicent et sequantur lectores, gradus praelatitios vigent tituli honoris, uti ex­ quin facile ab eis recedant In philosophia rationali, provincialis, ex-prioria, ex-guardiani, ex-lectoris, mnltoque magis in theologia tam lectores quam iubilati, ex-de fi ni toris, patris provinciae; nec non auditores latino, rivo liturgico proprii ritus, sermone grados academia seu scholastici, nempe magistri, utantur, ao methodum scholis aptam, non autem lectoris, praesentari etc.; quibus titulis et gradibus acadomicam, adhibeant Ad animos extimulandos quaedam exemptiones, ct privilegia adnexa sunt et acuenda ingenia frequenter fiant studiorum exer­ iuxta cuiusvis ordinis statuta. Optandum profecto esset ex nonnullorum etiam citationes, et in fine cuiusque anni scholastici accu- O rata examina, quibus singuli alumni coram reli­ religiosorum sententia, ut huius tituli honoris, ot giosis viris ad hoc deputatis doctrinae specimen gradus academici, nec non adnexae exemptiones circa traditas per annum disciplinas praebeant In­ penitus eliminarentur, ne occasio detur perturba­ super peracto cursu philosophico examen do uni­ tionibus regularis disciplinae, et ad laxiorem vitam versa philosophia; confecto autem theologico, de aditus aperiatur; ac expediens summopere foret universa cum philosophia tum theologia instituatur. religiosos postposita omni humana ratione solo vir­ tutis amore muneribus fungi, et studiis vacare ad Caput V. ecclesiae, suique instituti bonum, et utilitatem. Verum cum huiusmodi gradus, et tituli legitime Quia studia, ut fructuosa reddantur, indesinenter intentum animum et a curis omnibus expeditum introducti fuerint, et a constitutionibus adprobati, requirunt, vetitum erit superioribus, ne cui ex alumnis et religiosos ipsos ad munia recte exercenda, et iuboant aut sinant, antequam sacrorum etudiurum ad studia pro humana infirmitate allicere possint, cursum absolverit, et sacerdotio fuerit initiatus, nimis durum, et fortasse etiam periculosum visum munus aliquod obire: salvo tantum alicuius ordinis est huiusmodi titulos, et gradus penitus abrogare, statuto, quo suis alumnis, postquam inferioribus quamvis religiosi in suis exercitationibus et mu­ disciplinis vacaverint, activum studium praescri­ neribus obeundis altiorem sibi scopum proponere bitur, id est munus per aliquod tempus easdem In­ deberent, ac m omnibus potius quaerere humiferiores disciplinas docendi; ita tamen ut, eo mu- 1D litatem, ct mortificationem, Christum Dominum nero expleto, severiora ipsi studia suscipere, ac aemulantes, qui proposito sibi gaudio sustinuit rite perficere teneantur. Omnes autem sacerdotes crucem. vehementer in Domino hortamur, ut completo cur­ At necessarium omnino est huiusmodi titulos, riculo sacra studia numquam penitus intermittant; ct gradus inter iustoe limites coercere, ideoque in sed potius lectioni divinarum scripturarum, ac sanc­ schemate praescribitur no conferantur ex gratia, torum patrum ct studio theologiae pro viribus in­ sed uti aiunt, ex iustitia tantum, nempe iis, qui aisian t: immo volumus ac staturmus. ut in qualibet qualitatibus praescriptis in constitutionibus ab apôdomo, ubi saltem sox viri religiosi commorentur, stolica sedo adprobatis revera praediti sint; et ut fiant pluries in menso collationes casuum conscien­ gradus scholastici iis tantum concedantur, qui stu­ tiae in confessori orum commodum ct utilitatem. diorum curriculum, ali asque statutas exercitationes Ceterum caveant omnes superiores, ne ullo modo expleverint, et examine praehabito tam super mo-’ suis religiosis permittant, ut in verbi Dei praedi­ ribos, et religiosis virtutibus, quam super doctrina, catione exemplum eorum sequantur, qui selpsos gradibus digni reperiantur1. Insuper statuitur ut potiusquam Iasum Christum praedicantes, inanibus privilegia, et exemptiones praedictis titulis, ot grautuntur verbis et argumentis, neo a sacris literis * Seas. V. cap. 3 de reform. et a sanctorum patrum doctrina hauriunt, quae po­ ’ Qsae ernQatar circa examen et alia praemittenda pulo tradunt. Inwnpor fideliter servent ac servare *·αα» ΐα η cridas «bollitici eon fe rant nr, ex approbatis confaciant en, quae n es. patribus commendata, ct in rtllstlonibm qtv»ad eubstantUm devunpta rant. Expediens ■MU'. 813 * Mt? 2'5· SCHEMATA DE REGULARIBUS 814 dibus ndnoxuo ita reducantur, ut sublata ornnino λ exercitationes, aliaque ad id in propriis ordinibus intelliganlur quao obedientiae, disciplinae ot ob­ constituta, rito perfecerint. In huiusmodi vero servantiae regulari, ac vitao communi conformia graduum collatione haec erunt omnino sub nullinon siuL Prohibetur no in postorum tituli, et tatis poena servanda. Nullus religiosus, nisi praevio gradua cx gratia ullo modo concedantur; quanta moderatoris generalis mandato, ad académicos seu enim mala et scandala in observantiae, disciplinae literarios gradus promoveatur. Propterea generalis ac tranquillitatis, et pacis detrimentum ex iis pro- moderator sive per se, sive per subdelegandum manaut, nomo est, qui non videat: quao mala de­ quatuor saltom deputet ex gravioribus religiosis viris, scribunt ürogorius XV1, et Urbanus VIIIa in suis quorum erit sedulo inquirere, utrum ad gradus constitutionibus, quibus pro aliquibus locis illa pri­ promovendi rite expleverint omnia, quae a statutis vilegia revocarunt. et constitutionibus ordinis praescripta inveniuntur; Do abbatibus etiam agitur: etenim aliqui ad atquo iis moribus et virtutibus ornentur, quibas abbatis dignitatem ex gratia promoventur. Nimis religiosi viri praesertim quoad regularem obser­ late putet abbatum numerus, ita ut in aliquibus vantiam praestare debent. Idquo non solum per monasteriis praetor abbatem gubernii plures alii attestationes iuratas ab iis ad quos pertinet sub­ reporiuntur, qui dependentiam ub abbate gubernii scribendas; sed etiam per secretas alios informationes aliquando aegre ferre solent, et monachis non exquirant. Si post accuratam praemissorum in­ semper praebent verae observantiae exemplum. quisitionem, omnia viderint in promovendis requiInsuper accidit ut ob quamdam ambitioni·, et vanae B sita concurrero, testimoniales literas i uram en to firgloriae spiritum pro aliquibus monasteriis, in quibus matas conficiant, ct in eis expresse declarent, nihil pauci monachi existant, importunis quoque precibus obstare quominus ii ad examen super doctrina ad­ abbatiae titulus expostuletur, quo fit ut abbatialis mittantur. E contra si in eis debita requisita non dignitas deprimatur. Hac etiam super re in de­ concurrant, s ferendo testimonio prorsus abstineant Ceterum sine propitio huiusmodi testimonio, nemo creto ratio habetur. « Quibus breviter praemissis schema constitutionis poterit ad praefatum examen admitti. Acceptis testimonialibus his literis ab examina­ proponitur. toribus, quos moderator generalia super praefato Pius episcopus servus servorum Dei sacro approbante doctrinae experimento designabit, ii promovendo· concilio ad perpetuam rei memoriam. coram se sistere iubeant, ac ubi do congrua illorum Do grandibus et titulis. doctrina per accuratum ac diligens examen revera Extant in regularibus ordinibus legitimi gradus sibi constiterit, iudicium per secreta eu (Tragis, qua­ ac tituli, quibus superiores pro munere decorantur. cumque humana aflectiono postposito, do eorum In aliquibus autem vigent etiam tituli honoris et habilitate forant. Hinc superior generalis religiosos, gradus academici seu scholastici, nec non aliquae ut supra, approbatos, ac vere idoneos repertos ad exemptiones et privilegio, quibus iuxta ordinum gradus académicos etiam per subdelegandum pro­ constitutiones gaudent qui aliquo gradu aut digni­ movere poterit, praovia tamen fidei professione iuxta tate sunt praediti. Nonnulli tamen huiusmodi titulis C formam a Pio IV fcl. ree. praescriptam coram eodem non cx legis dispositione, sed ex mera libcralitato superiore generali, vel alio religioso ab ipso depu­ et gratia donantur. Experientia autem comprobatum tato pro graduum collatione omnino emittenda. Si est, ex titulorum et huiusmodi exemptionum multi­ quae alia in propriis constitutionibus praescripta tudine perturbationem disciplinae regularis oriri, ac reponantur, quao praemissis non adversentur, ea ad laxiorem vitam aditum reserari. Ut igitur huius­ quoque servari debebunt. Revocamus autem omnes facultates, si quas modi mala, quantum fieri poterit, abarceantur, haec quao sequuntur circa gradus ac titulos, sacro appro­ quocumque titulo habeant moderatores generales, capitula etiam generalia, diaetae, aliique superiore· banto concilio, decernimus. cuiuscumquo sint ordinis, congregationis, societatis Caput L ot instituti, conferendi cx gratia titulos académicos Cum ii, qui auctoritate praeeminent, aliis etiam litorarios, aliosque cuiuscumquo speciei; etsi secus debeant honoribus anteire; ideo servandos esso cen­ fecerint, quod absit, omnia sint prorsus irrita et , * et superiores huiusmodi gradus et titulos semus urnnes titulos, gradus et dignitates, quibus inania praelati regulares non solum ordinarii, sed etiam ex gratia conferentes, privationem vocis activae et extraordinarii, quemadmodum sunt commissari!, visi­ passivao s. sedi reservatam Ipso facto incurrant. tatores, ac alii huiusmodi, iuxta ordinis constitutiones Caput IU. ct statutu a s. sedo approbata, insigniuntur. Titulos No autem praescripti in privilegiorum usu li­ voro honoris, qui ox religionum statutis ab apostolica D sedo confirmatis tribuuntur, servari ad religiosorum mites excedantur, ac eadem privilegia ultra quam merita rependenda permittimus; ita tamen ut non par est protrahantur, omnino volumus ac praecipi­ ex gratia, sod servatis iuxta propria statuta de iuro mus, ut praelati, oliiquo, qui peculiaria privilegia servandis concedantur; ac religiosi, quibus con­ rationo muneris in religiosis familiis communiter feruntur praescriptis omnibus qualitatibus polleant. habent, iis uti nequeant nisi dumtaxat dum munere vel officio funguntur, et prout necessitas postula­ Caput Π. verit: proindeque cessaro debeant statini ae munus Retineri similiter poterunt gradus ct tituli aca­ vel ipsum officium cessat, propter quod concessa demici seu litorarii in iis ordinibus, in quibus legi­ sunt. Religiosi vero qui gradibus ct titulis insig­ time introducti roperiuntur, ea tamen expressa con­ niti existant, fruì poterunt particularibus privilegiis ditione, ut ox gratia nemini, sod ex iure iis tan­ quae eis α constitutionibus et statutis proprii or­ tum religiosis conforantur, qui praeter statuta in dinis ab apostolica sede approbatis iataltu graduum constitutione super studiis, praescriptum pro uno­ conceduntur, iis prorsus sublatis, quao obedientlae, quoque gradu studiorum curriculum, et scholasticos disoiplinao et observantiae regulari, ae vitae com­ muni contraria sunt; quao revocatio poli ori iure risum est ea i peci slim in decretam Inferre, cam de re gravis extendatur, ac extensa omnino intelligatur ad eos, momenti sfatar. qui huiusmodi privilegia et exemptiones cx gratia i Const Pastoralis officii die 3 februtrii 1390. s Const. Cum lievi accepimus. tantum iam obtinuerunt. Quapropter nullus om- 3Τ·Χ· 816 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 816 ■ino praetextu cuiuscomque privilegii et exemp­ A ordinationem non tenento, ad quemcumque; dum­ tionis, ve! muneris etiam generalatos, b servitio modo ab eo episcopo, qui ordines contulerit, exa­ chori, et sb actibus communibus censeatur immunis, minentur quoad doctrinam1. nisi tantum pro tempore, quo quis proprio officio Neo tamen regularium oppositiones finem ha­ perfungitur. buerunt Quapropter Clemens VIII nd huiusmodi Quoad lectores vero aut praedicatores, iis tan­ controversias perpetuo extinguendas decrotum edi­ tum diebus, quibus eos legere aut praedicaro con­ dit·, quo statuit, «superiores regulares posso suo tigerit, superiores cum eis dispensaro possint. Idem subdito itidem regulari, qui praeditus qualitatibus quoque praestare valeant cum valetudine laboran­ requisitis, ordines suscipere voluerit, literas dimis­ tibus, ac studiorum causa legitimo impeditis. In sorias concedere, ad episcopum tamen dioecoaanum, eos qui negligentes vel inobedientes extiterint sa­ nempe illius monasterii, iu cuius familia ab iis, ad lutari poenitentia ad regulae et constitutionum quod pertinet, regularis positus fuerit; et si di occa­ praescriptum animadvertant sa dus abfuerit, vel non esset habiturus ordinationes, Omnes religiosi etiam gradibus et titulis insig­ ad quemeumque alium opiscopum, dum tamon ab niti, ac superiores, et alii quicumque ii demum eo episcopo, qui ordines contulerit, examinetur sint, iisdem alimentis in communi mensa uti de­ quoad doctrinam, et dum ipsi regulares non distu­ beant, nisi infirmitatis causa dispensentur. Vestitus lerint de industria concessionem dimissoriarum in quoque omnium aa domestica supellex ex communi id tempus, quo episcopus dioecesanus vel abfuturus, pecunia comparetur, ct in cunctis ait omnino uni- B vel nullas esset habiturus ordinationes. Verum cum formis, atatuiquo paupertatis quem professi sunt, a superioribus regularibus, episcopo dioecesano ab­ consentanea. Quao de licentia a superiore petenda sente, vel ordinationes non habente, liturae dimis­ pro egressu, quaeque do socio, in decreto super soriae dabuntur, in eis utique huiusmodi causam clausura sanata sunt, etiam a religiosis quovis absentiae dioccesani episcopi, vel ordinationum ab grado donatis et quocumque alio titulo insignitis, eo non habendarum, exprimendam esse. Quod qui serventur; eisque generales egrediendi licentiae non fecerint, officii, et dignitatis, seu adminiatrationia, ac vocis activae, et passivae privationis, ac alias minime suffragentur. ar bitrio sanctissimi domini nostri papae reservatas Caput IV. poenas incurrant Datum Romeo dio 15 monsis Quae superius praescripta sunt, etiam pro ab­ martii 1696." Hoc edito pontificio decreto tam claris verbis batibus regularibus constituta omnimode intelligen­ te r. Ad abbatis autem dignitatem non promo­ concepto, sperandum videbatur quaestionibus huius­ veantur, nisi qui praescriptis qualitatibus sunt prae­ modi finem impositum fuisse, sed contra accidit; diti, ao ad monasteriorum regimen necessarii, nam regulares obtendentes in praefato Clementis VHT servatis de iure servandis iuxta constitutiones apo­ decreto derogatum non fuisse apostolicis privilegiis, stólicas, ac statuta ordinis a a. sede approbata. quae eorum ordinibus sivo directe, sive per com­ Praeterea ab abbatibus non regantur, nisi ea tañ­ municationem indulta fuerant, ut scilicet a quocumtum monasteria, quae abbatiae titulo legitime sunt C que catholico episcopo ordinari possent, eiusdem insignita, et in quibus competens familia ad regu­ decreti vim et observantiam declinare se posso pu­ larem disciplinam servandam habeatur. Abbates, tarunt Sed s. congregatio Concilii’ rescripsit, re­ qui suum gubernii munus expleverint, obedientiae gulares non teneri ostendero dimissorias ordinario­ novi abbatis, uti ceteri monachi, subiiciantur, et ad rum propriae originis; sod sufficere, ut observent omnimodam regularis disciplinae observantiam te­ formam praescriptam in decreto Clementia VIII. neantur. Et Innocentius XIII declaravit abrogata fuisse a Haec super praemissis omnibus servari volumus concilio Tridentino privilegia do promovendo a quo­ atque mandamus, quibusvis privilegiis etiam spe­ cumque; et servandum esse decretum Clementis VIII, ciali nc individua mentione dignis, consuetudinibus iis regularibus exceptis, quibus speciale privilegium etiam immemorabilibus, constitutionibus apostolicis a sedo apostolica post concilium Tridontinum fuerit et statutis cuiusque ordinis, ct instituti etsi iuratis concessum, ut a quolibet catholico antistite ordines et apostolica auctoritate confirmatis, aliisque qui- suscipere possint4; ac proinde exclusa fuit concessio buscumquo contrariis non obstantibus. prr comutHnicationem privilegiorum. Benedictus XIV in sua constitutione incipienti Impoliti nobis commemorat abusus, qui in ordina­ 10. tionibus regularium locum habebant, ct praesertim Schema constitution^ super ordinationibus quod «complures regulares non alia do causa, proregularium. D prio domicilio relicto, itor arripiant, quam ·ut se Praenotanda. subducant examini episcopi dioecesnni, cuius hac Concilium Tridontinum1 statuit «facultates de in re iurisdictionem, aut nimium rigorem perhor­ promovendo a quocumque non suffragentur, nisi rescunt, aliumvo inveniant, qui vel nullo, vel ad­ habentibus legitimum causam, ob quam a propriis modum levi praemisso examine, ordines ipsis im­ episcopis ordinari non possint, in literis exprimen­ pertiatur". Deinde summorum pontificum constitu­ dam; et tunc non ordinentur, nisi ab episcopo in tiones, et decreta innovavit, et confirmavit; ct in­ sua dioecesi residente, aut pro eo pontificalia exer­ super statuit dimissorias a superioribus regularibus cente, et diligenti praevio examine." Hac non ob­ datas, «nullius esso roboris, et momenti, nisi illis stante conciliari dispositione plerique ex regularibus iuncta fuerit authentica attestatio vicarii generalis, praetendebant so co posse ad quemcumque epi­ vel cancellarii, aut secretarii eiusdem episcopi dioescopum dimissorias dirigere; sed Gregorius XIIIa cesani, ex qua constet, vel ipsum a dioecesi abesse, omnia ad sacri concilii Tridentini terminos reduxit: vel clericorum ordinationem habiturum non esso quod etiam Sixtus V per resolutionem sacrae con­ proximo legitimo tempore per ecclesiasticus leges gregationis concilii Tridentini confirmavit, statuens, > Lib. IV decretaran pag. 108. «regulares posse concedere dimissorias ad episcopum • Décret «poi inripit De mandalo diei 16 martii 169«. dioecoaanum, eoque absente, vel etiam praesento ot • 8. C, C. die 28 (cbr. 1654 lib. XIX decret, p. 3IH. • Ses· VII cap. Il 4** reform. • C-ossiiL Is lania rrrnm. 4 Coutil. Apodolici miniatrrii «ninnata a Bentd. Χ1Π per apoiUbcM ìiUrxs hripknten In aupremo. 817 SCHEMATA DE REGULARIBUS ad huno effectum statuto^. Tandem poenas enun * a ciarit, quas praemissa transgredientes incurrunt. At voro abusus tractu temporis iterum irrep­ serunt. et plures episcopi in relatione ad ·. congre­ gationem super Statu Regularium anno 1847 data graviter lamentabantur, saepe concedi dim istoriai es literas religiosis ad sacros ordines, quin necessaria doctrina praediti sint, sacrisquo studiis vacaverint: ab ordinariis levo admodum praemitti examen, quod aliquando etiam omittitur: urgeri α superioribus etiam importunis precibus episcopos, ut statim sacros ordines conferant; et evenisse aliquando, ut supe­ riores ad sacros ordines dimissorias dederint iis, qui grammaticae addiscendae operam dabant: quod ai episcopus debito examini, uti par est, religiosos aubiicere velit, ad illud evitandum eos in alium conventum transferre inquiebant. Quapropter s. congregationem deprecabantur, ut huiusmodi abu­ sionibus efficaci modo providere vellet, et prae­ ciperet episcopia ut regulares, qui ordines petunt, diligenti examini quoad doctrinam subiiciant. Quamvis in aliquibus ordinibus religiosis omnia recte, seduloque peragantur, tamen dolendum est id semper in omnibus, ot ubique minimo servari, et quosdam episcopos ad imponendas manus se se faciliores exhibere; ac propterea necessarium visum est, efâcaciori modo a concilio provideri. Ideoque hac super re schema constitutionis examinandum proponitur. In primo capite schematis decernuntur, quae respiciunt qualitates, et studia ordinandorum; nec non eorumdom examen in religiosis ordinibus pera­ gendum. Examinatores praescripti sunt iuxta de­ cretum Clementis Vili incipiens Nullus. Insuper statuuntur ea, quae in dimi.nsoriaiibus literis ex­ primenda sunt. In secundo capito agitur de examine habondo penes episcopos, qui ordines conferunt, iuxta de­ cretum concilii Tridentini sees. 23, cap. 12. In tertio capito innovatur, ct ampliatur decretum Clementis VIH De inúndalo, et constitutio Bene­ dicti XIV Impositi nobis. Decernitur quod si epi­ scopus dioccesanus abfuerit, vel ordinationes non habuerit, non ad qucmcumquo episcopum, sed ad episcopum viciniorem, qui ordinationem habeat, dimissorialcs litcrae dirigi debeant; nam episcopi viciniores potius quam episcopi mugis remoti in­ formationem do ordinando babero possunt; ct non relinquitur regularibus libertas eum episcopum prae ceteris eligendi, quem faciliorem in examine futurum agnoverint Agitur etiam quid faciendum sit sede episcopali vacante, iuxta resolutionem sacrae con­ gregationis Concilii in Tirusonen. visitationis SS. LL. diei 13 iulii 1782. Decernitur, religiosis in alium conventum trans­ latis concedi haud posse dimissoriales literas, nisi postquam per tres saltem menses in conventu novae collocutionis permanserint, no translatio ex industria fiat ad evitandum episcopi diocccsani examen; ali­ quando enim accidit nt fiat translatio ad effectum dumtaxat ordinationis facilius obtinendae, et deinde ordinatus ad priorem conventum restituitur, .prout sibi accidioso narrat Benedictus XIV quando eccle­ siae Bononiensi praeerat. Cum instituta votorum simplicium exemptione non gaudeant, declaratur eorum superiores facultates dimissorias concedendi etiam episcopo dioecesano non habere, nisi eis spe­ ciale privilegium nominarim et directe concessum fuerit In quarto capite revocantur privilegia de promo­ vendo a quocumque, prout a concilio Tridentino factum fuit, ut uniformitas in omnilm- ordinibus servetur, et invidendi occasio removeatur. RevoCoscil. orxaaxu tomcs LUI. 818 cario extenditur etiam ad instituta votorum sim­ plicium, quorum aliquod praedicto privilegio gaudet; si enim hoc privilegium ordines regulares non habent, aequum minime videtur, ut instituta votorum sim­ plicium eo fruantur. Quibus praemissis patrum examini schema sub­ jicitur. Pius episcopus servus servorum Dei sacro appro­ bante concilio ad perpetuam rei memoriam. Super regularium ordinationibus. Probos et idoneos oportet esse Christi ministros, sicut bonos decet dispensatores multiformis gratiae Dei; ita ut qui ad sacerdotium ascendere cupiunt, non solum pietate castisquc moribus perspicui esse debeant, aed ea etiam doctrina pollere, quae ad rite rccteque sacri ministerii opera exercenda eat apprimo necessaria. Itaque religiosi ad ordines praesertim sacros promovendi, nisi debitis quali­ tatibus, praeter observantiae regularis testimonium, aucti inveniantur, quin ecclesiae suaeque sint reli­ gioni utilitati, potius futuri erunt eisdem detrimento. Quapropter ne quid eorum, quao praecipue servanda sunt in re tanti momenti, praetermittantur, nos, sacro approbante concilio, statuimus atque decer­ nimus. Caput I. Superiores regulares, quibus potestas est di­ missoriales literas suis subditis aeque regularibus eo need end i, eas nemini ad ordines impertiantur, nisi prius de eius vitae probitate, regulari observantia, congrua doctrina, aliisque a iure praescriptis quali­ tatibus per diligens saltem trium examinatorum iudicium sibi satis constiterit Quaro in capitulo generali vel provinciali (interim vero a generali vel provinciali superiore) aliquot ad id muneris graves et periti religiosi viri in qualibet provincia eligantur1, qui quacumque humana affectione postposita, suum munus fideliter adimpleant, relationemque ab se subsignatam ad quem oportet superiorem trans­ mittant Hic autem, quamquam nemini sine prae­ scripta examinatorum approbatione dimissoriales literas concedere valeat, eas tamen quandoque iure merito differet etsi propitium extet examinatorum iudicium; cum nempe ipse uti superior, aliquid ordinationi obesae sciat, quod ceteros latet Iidem superiores memoratas dimissoriales literas non con­ cedant pro sacro subdiaconatus ordine, nisi iis tan­ tum qui theologiae dogmaticae vel moralis studio saltem per integrum annum, pro diaconatu per biennium, et pro presbyteratu per triennium sedulam operam navaverint, salvis ordinum statutis in quibus maius ad id studiorum tempus praescribitur, sub poena contra transgredientes privationis vocis aetivaa ct passivae nobis ct successoribus nostris summis pontificibus reservata, eo ipso incurrenda. Qui vero ad sacros ordines admittendus erit, per decem dies spiritualibus exercitiis vacare dobeat. Ceterum superiores in dimissorialibus literis expediend» ex­ primere teneantur, religiosum ordinandum nulla censura innodatum, nullaque irregularitate aut alio canonico impedimento irretitum esse: in aetate a sacris canonibus praescripta constitutum: quoad mores, observantiam regularem praesertim vitae communis, et doctrinam, cs o * approbatum: et cum de sacris ordinibus suscipiendis agitur, mentionem facere, ad ordines promovendum praescripto superius tempore theologiae studiis operam dedisse. Super quibus omnibus superiorum, aliorumque ad quos spectat, conscientia graviter onerata remaneat Nullusque episcopus eis ordines conferat, nisi haec 1 Clcsea deereU Nulhu f B7. 3« “SX· * Ir S19 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 820 omnia accuratissime io eisdem literis expressa com- a Haec volumus atquo mandamus, quibuscumque periat privilegiis, consuetudinibus, aliisquo non obstantibus Caput II. in contrarium etiamsi eu speciali, expressa, ct in­ Concilii Tridentini decreto inhaerentes, quo sta­ dividua mentione digna sint, quibus omnibus penitus tuitur1, ut regulares quoque nec in minori aetate, derogamus. Declaramus vero quoad monasticos nec sine diligenti episcopi examine ordinentur, pri­ ordines rituum orientalium per hanc constitutionem vilegiis quibuscumque quoad hoc penitus exclusis, minime derogatum esso jurisdictioni, ao juribus, idem decretum innovamus; et mandamus episcopis, quibus respective circa ancras regularium ordina­ qui ordines conferent, ut regulares ipsos sire per tiones patriarchae, vel episcopi legitimo gaudeant. se, sive per suos examinatores diligenti examini 11. quoad doctrinam, eodem modo quo clerieos saccu­ Schema constitutionis .super elrrtionibus lares, omnino aubiiciant, non obstante quocumque regularium. privilegio, usu et consuetudine in contrarium; et Prurnolanda. nisi idoneos repererint, ad ordinationem non ad­ mittant. Nihil potias e>t ad habendos in ordinibus regu­ Caput IIL laribus aliisquo institutis magis probos ct idoneo» Innovantes, ac etiam ut abusus evellantur, am­ superiores, qusm ut eorum electiones recto fiant. pliantes decretum Clementis VIII, quod incipit Dt Ad removendos abusu», qui ia electionibus irrepaomandato, et comti turionem Benedicti XIV, cui ini- B rant. Innocentius III in concilio Lateranensi IV' edidit tium Jtnp&iti nu¿ú<, decernimus, ut superiores re­ constitutionem (hui propter, qua furmam in elec­ gulares, qui id iuris habent ex sui ordinis consti­ tionibus servandam constituit: ea tamen respiciebat tutionibus et statuti», possint suis religiosis, qui dignitates, quao in titulum perpetuum conferebantur. qualitatibus requisitis sint praediti, literas dimisConcilium vero Tridentinum seas XXV cap. 6 de •oriales concedere ad episcopum dumtaxat dioe- lieyulanbiu, quae in electionibus regularium utri usque cesauum, nempe illius conventus, monasterii, vel sexui serranda »unt, constituit, nempo nQuo omnia domus, in cuius familia ab iis, ad quas pertinet, recte, et eine ulla fraude fiant... districtu praecipit, regularis positus fuerit. Quod si episcopus dioe- omnes supradi« tos * eligi debere per vota secreta, ita ccfanus abfuerit, vel neque per se, neque per alium ut singulorum eligentium nomina nunquam publicen­ generales ordinatione» proximo tempore a iure tur. Nec in posterum liceat provinciales aut abbates, praescripto sit habiturus, vel sedes episcopalis vaca­ priores aut alios quoicumquo titulares ad effectum verit, et dummodo ipsi superiores regulares non electionis faciendae constituere, aut voces et suffragia distulerint do industria concessionem di miseriarum absentium supplero. Si vero contra huius decreti in id tempus, quo episcopus dioccesanus vel abfu- constitutionem aliquis electus fuerit, electio irrita tunw, vel ordinationes non esset habiturus, prae­ sit-. Huic decreto accessit constitutio Chnstifidetium fatis dimissorias non ad quemcumquot sed ad 16 februarii 1693, qua Innocentius XII interdixit no episcopum proprio conventui vel monasterio vi­ quavis auctoritate voces, et suffragia absentium ciniorem qui ordinationem hxbeat, vel ea non ba- C suppleri, seu alii vocales eorumdem absentium loco bento, ad alterum proximiorem dirigere dumtaxat subrogari, deputari, seu eligi valeant. pofsint: ita tamen ut dimissoriae ipsae nullius sint Ad evitandas fraudes, et partium studia in ali­ roboris, nisi iliis iuncta fuerit authentica attestatio quibus ordinibus constitutum est, ne infra sex monees, vicarii generali·, aut cancellarii, aut secretarii eius­ qui proxime praecedunt celebrationem capituli, su­ dem episcopi dioecesaoi, vel ai aedes vacaverit, periores, aliique qui vocem habent in capitulo immu­ legitimi vicarii capitularie, ex qua constet episcopum tari possint Hoc ad omnes ordinca extondi oppor­ dioecesanum o dioecesi abesse, vel ordinationem tunum visum est. Cum concilium Tridentinum sta­ proximo tempore a iuro statuto habiturum non «se, tuerit electiones fieri debere per secreta suffragia, vel episcopalem sedem vacare. Insuper iis religiosis s. congregatio Concilii proposito dubio „An in elec­ ordinandis, qui in conventum vel monasterium al­ tione superiorum possit procedi nedum per viam terius dioecesis transferuntur, dimissorialcs literao scrutinii, sed etiam inspirationis, vel compromissi , ** concedi non possint, nisi postquam in conventu vel respondit, electionem horum praelatorum debere monasterio novae dioecesis saltem per tree memes fieri tantum per vota secreta1. continuos permanserint. Qui vero horum, quae in Concilium Tridentinum seas. XXIV cap. 1 de liehoc tertio capite disposita inveniantur, transgressores formatione hortatur et monet, ut qui ad promotionem existant, in poenas in praefato decreto Clementis VIII episcoporum quodeumque tue habent, in primis me­ et in dicta constitutione Benedicti XIV contentas minerint, „se alienis peccatis communicantes mor­ eo ipso incurrant. ii taliter peccare, nisi quos digniores ct ecclesiao magis Facultatem huiusmodi literas dimissoriales con­ utiles ipsi indicaverint... praefici diligenter cura­ cedendi minimo habent superiores institutorum, in verint.- Quao concilii verba sumi non possunt, ut quibus vota simplicia tantum emittuntur; ideoquo per hoc diynioree non aliud concilium significaverit ius commune ipsi servaro debent, nisi proprio in­ nisi dignitatem eligendorum, sumpto comparatico stituto spedalo indultum hac de re ab apostolica pro politico, vel locutiono minus propria posuerit «ede directe et nominatim concessum fuerit digniores, ut excludat indignos, non vero dignos; nam hanc propositionem Innocentius XI dio 2 martii Caput IV. 1679 damnavit. Vestigia concilii Tridentini1 sectantes, facultates Porro licet Tridentina synodos do electione epi­ et privilegia do promovendo a quocumque catholico scoporum loquuta fuerit, tamen eadem doctrina antistite, cuicumquo ordini, congregationi, societati, quoad electionem superiorum regularium retinenda ao instituto etiam votorum simplicium, quamvis pariter est non solum ob paritatem rationis, eed nominatim et directo ao post concilium Tridentinum etiam cx summorum pontificum constitutionibus, ot conceda fuerint, minime suffragentur, et revocata, decretis, quae pro nonnullis ordinibus lata sunt, ab roga taque promus esso censeantur. quibus graviter praecipitur, ut regulares iuront se » XXIH cap. 12 de Rsform. > Se·». VII cap. 11 d· Reform. » la «taïiLi id Idea * capai Pent 137 et ad dubia 27 maii 1423 lib. ‘JI decrtL pig. 130. 821 SCHEMATA DE REGULARIBUS 822 electuros magie idoneos. Hanc dispositionem Cie- A experientia ipsa confirmat. Hinc in votis aliquorum mons Vili in Decreto Nullus omnino pro reformatione consultorum regularium referebantur, quae in ca­ regularium edito dio 25 iunii 1599, ad omnes or­ pitulis accidere solent. nVix credibile (sunt verba dines extendit praescribens: plurent electores se­ consultoris1) quomodo in electionibus praelatorum candum veritatem cuiusque conscientiae probiores, se agitent ambitiosi quique, quos motus cieant, quas ac magis idoneos so electuros/ Nomino autem turbas suscitent, scissuras ac factiones excitent non dignioris iuxta S. Thomam1 in ordino ad electiones sine gravi scandalo domesticorum, et aliquando exille dicitur, qui omnes habens conditiones a iuro ternorum. dum alii, quae sua sunt, quaerunt, alii requisitas, ceteris aptior est ad procurandum com­ quao Apollo, alii vero quao Cepbae, quasi ageretur munitatis bonum. Ex quibus patet, maiori ratione de summa re, ac non potius do onere angelicis reprobandos esse qui indignum digero audont: qua­ etiam humeris formidando. Nec tempestas haec propter in cap. Cum in cunctis do elect, tit. 6, clerici incipit in capitulo, sed multo antea dum vota sive eligentes indignos privantur pro prima vico iuro pro se sive pro amico disponuntur et procurautur; eligendi. Electio vero irritanda est, et ad supe­ nec cum capitulo cessat, sed paulatim sedari debet, riorem devolvitur. Hisco principiis inhaerendo cap. I si tamen unquam sedatur omnino; saepe enim la­ et II schematis conscriptum est. tenter perdurat, dum victores pugnam continuant, Ambitus, qui est inordinatus honoris appetitus, ne fructus victoriae in sequenti capitulo amittatur; quantum electionibus noceat praesertim in religiosis et victi, ut quod perdiderunt, recuperent1/ familiis, nemo est qui non agnoscat. Ideoque gra- B Hinc visum eat abrogaro electiones locales, seu vissimao poenae contra religiosos ambientes latae conventuales in ordinibus, ubi vigent, si in eis ha­ sunt. Satis hic est commemoraro const s. Pii V beantur provinciae, et provinciales, prout servatur incipientem Pastoralis officii pro Minoribus de obser­ in maiori parte ordinum praesertim mendicantium, vantia, et Gregorii XIII, cui initium Nihil in una­ in quibus superiores, et officiales conventuales non quaque relate ad congregationem Cussinensem. Et eliguntur a familiis conventus, sed a provinciali Clemens VIII2 pro omnibus ordinibus haec statuit: cum suo definitorio, ut ita non solum occurratur „Ut omnis officiorum ambitus occasio praecludatur, malis, quae in capitulis conventualibus oriri solent, caveant omnes α directa, vel indirecta vocum, seu sed etiam uniformitas inducatur. Difficilius est providere electioni provincialium, suffragiorum procuratione tam pro se ipsis, quam pro aliis tum in capitulis locorum, tum in ceteris quorum dignitas in provinciis praecipue Roma di­ praesertim generalibus capitulis, aut congregationi­ stantibus habetur tamquam omnibus potior, ideoque bus, seu alibi. Quicumque secus fecerint, praeter prao aliis plurium ambitionem excitaro solet; hinc alias poenas, et censuras hactenus contra huiusmodi provinciales Dominantes in nonnullis locis appellan­ ambientes inflictas in suo roboro permanere volumus, tur. In aliquibus ordinibus provinciales n modera­ in poenam privationis officiorum, et ad quaccumque tore generali deputantur; sed haec methodus ab pariter inhabiles habeantur, super quo cum eis dis­ usu communi nimis discrepat, nec induci posse pensari a nemine possit, nisi a nobis, vel succes­ videtur quin gravibus reclamationibus, et obstaculis soribus nostris, ct pro qualitate culparum gravius C locus daretur: propterea mediam tenentes viam etiam plectantur. Porro suprndictas omnes poenas proponimus, ut quando ad capitula provincialia ad complices, ac simpliciter scientes, et non reve­ superioris provincialis electio spectat, non unus, sed lantes extendimus/ tres religiosi eligantur, quorum nomina mittantur Cum autem hoc saluberrimum decretum nonnulli cum habito scrutinio ad moderatorem generalem, scriptores infirmare cenentur asserendo, usu non qui una cum suis definitoribus ex tribus unum io fuisse receptum, vel in desuetudinem abi isse, illud provincialem superiorem eligant. Haec omnia cum in capito III schematis ex integro innovatur cum maiori extensione, et declaratione in cap. V sche­ aliqua moderatione, ot cum declaratione edicendo, matis proponuntur. Cum regulares ab apostolica sede peculiari modo honestas consultationes non esso prohibitas. Quae do iuris alternatirac abrogatione in capito dependeant, ct eidem speciali vinculo adstricti sint, IV schematis proponuntur, explicatione non indigere congruum, ct expediens visum est constituere in cap. VI schematis, ut electio moderatorum gene­ videntur. Inter vota ab ordinum moderatoribus generalibus ralium ab apostolica sedo confirmari debeat; si emissa, quod sub num. XIII hebetur’, peculiari enim electiones episcoporum s. sedis confirmatione animadversione dignum visum est; in eo enim le­ indigent, maiori ratione id pro electione superiorum gitur: ,1/infernal verme, elio radicalmente rode le generalium constituendum esse videtur, non solum intcriori viscere dei corpi morali, è appunto quel ut electores diligcntiores sint in eligendis digniorisistema, che accorda a coloro, che lo compongono, D bus, sed ut s. sedes ngnoseat quinam electi sint, la voce attiva nello canoniche elezioni dei superiori cum non raro contigerit, praesertim in electionibus locali, e provinciali, e degli officii dei conventi e quae in locis longinquis fiunt, npostolicam sedem de provincia.... E por vero la voce attiva negl’indi­ electione certiorem minime factam fuisse: nec in vidui per eleggere od istituire li proprii superiori praesens locorum distantia ad obtinendam confir­ non ò possibile cho sia in concreto senza divisione mationem obstat; faciliores enim sunt communi­ loro, o partito....... . il corpo morale addivenga cor­ cationes: et in schemate proponitur, ut interim uti rotto, o diviso in due campi di battaglia ncl tcmpo vicarii regant qui regunt. elettivo, dei quali vincitore Γ uno, vinto Γ altro. Actum etiam est in commissione de duratione Questo ò confermato senza interruzione dalla es­ moderatorum generalium in suo munere. Et primo perienza. Da questa divisione sorgono i dominanti, quidem facta fuit relatio decreti sanctissimi domini cho a dispendio delta regolare osservanza e pro­ nostri, qui ducationem generatala» in aliquibus or­ gresso scientifico, per continuare nel regimo acca­ dinibus nd duodecim annos extendit, cum experienrezzano gli uni, e vilipendono gli altri/ Quae qui­ dem nonnulli alii superiores generales fatentur, et 1 IFinnhd Cfcita 8.1. h mo Voto de çradih^ H htuhs m i 2 2. q 63. art. 2; el q. 1», art 3. » Citato decreto Auffa mmw. > (A losepbo Oliva, praefecto Ministrantium ini nub, ex­ aratam.) ahqtdhu ordimhu mente inzio p, », eiUU» etiau a Itoj mundo Bianchi O. P. ia sui Voto de ΡγοΗμμΜμ mease aaputo 1889, p a I] • ¡Lee Ila dieta ìw Uttìflgantor. al nec^ef et tbiqat lucum babease. I i' 823 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM tia docuerit valde difficile esae, ut moderatores ge- a lent; electores minue circumspectos facit ad magis nerales minoris temporis spatio ordinem visitare, idoneos eligendos ea corte certo futili ratione ducti, quia religiosos et statum provinciarum, totiuaque ordinis nempe parum eius regimen durat; favet inobservan­ satia ago osen. * e, ac decreta sb ipsis lutλ ad abusus tiae, nam decreta superioris ad tempus vel cxccuevellendos, et ad observantiam restituendam exe­ tionem non habent, vel brevi tempore perdurant. cution!, uti par est, demandare possint Exposita Prosequebatur, ordines multo magis floruisse cum deinde fuit historia durationis moderatorum gene­ munus superiorum generalium perpetuum fuit; et ralium. Ex facto, ex institutione fundatorum con­ sanctos fundatores ad vitam munus superioris ge­ stat munus superiorum generalium fuisse perpe­ neralis constituisse. tuum, scilicet duranto eorum vita. Hoc ius per Quod si aliqua mala ex munere perpetuo pro­ plurimos annos in ordinibus viguit, et ordines ipsi manare possunt, ea comparanda non sunt cum gra­ tunc temporie observantia, et disciplina florebant vioribus malis, quae r\ munero ad tempus exo­ Progressu temporis s. sedes aliquibus ordinibus in­ riuntur, ut ipse Navanurt luco citato animadvertit duisit ut eorum generales superiores ad tempus eli­ Insuper superiores generales, qui munero suo abu­ gere possent; nempe Leo X id ordini Minorum in tantur, etiam ex iuro communi absolvi ab eo pos­ bulla Unionis anno 1517 conecssit; Sis tus V Eremitis sent amoveri1. Nec laudatum docrotum, quo s. Augustini, et idipsum deinde Carmelitis, Servitia, munus superiorum generalium ad duodecim annos aliisque indultum est: ita ut circa dimidium sae­ extenditur, obstat, nam illud oditum videtur uti praeculi XVI moderatores generales ad tempus elige- B paratio ad perpetuitatem deinde restituendam, Quibus omnibus perpensis consultores in duas rentur, excepto ordine Praedicatorum, et societate lesa. Anno vero 1804 vi constitutionis Inter gra­ sententiis abierunt, nempe nonnulli suffragium pro nares etiam in dicto Praedicatorum ordine duratio perpetuitate dederunt, alii pro duratione ad annos duodecim iuxta superius citatum decretum. Sed magistri generalis ad sexennium coercita fuit Quibus praemissis dno consultores deputati sen­ postrema sententia praevaluit; quamvis enim ani­ tentiam suam protulerunt Unus pro duratione ad madversiones pro perpetuitate gravis momenti visae duodecim annos iuxta superius memoratum decre­ sint, tamen maior pars existimavit contrarias ad­ ductas rationes non caso contemnendas, ct .natis tum, alter vero pro perpetuitate instabat Primus exponebat pericula, quae cx perpetui­ provisum fore, si enuneiatum decretum, quo duratio tate oriri possunt; timebat enim ne auctoritas su­ sd duodecim annos protrahitur, ad omnes ordines periorum in quamdam tymnnidem converteretur; et extenderetur. Nihil tamen consultores immutan­ si contingeret in superiorem eligi personam minime dum ceso consuerunt relate ad ordines, et insti­ idoneam, ignavam, negligentcm, senio confectam, tuta, in quibus superiores generales ad vitam ha­ gravissima mala, duranto eius vita, in universum bentur. Quae de electionibus regularium dicta sunt, etiam ordinem prominarent; addebat, ius antiquum ab ad instituta votorum simplicium oxtendi expedire apostolica sode legitime fuisse immutatum. Secundos vero animadvertebat, a. sedem non visum est, cum hac super ro eadem rationum mogenerali lego perpetuitatem sustulisse, sed specialia C menta concurrant, Proponitur igitur examini schema constitutionis. tantam indulta ob peculiares circumstantias con­ cessisse, ct in medium proferebat const Bene­ dicti XIV Inter maximas dio 31 martii 1745 fra­ Pini episcopus urna terrorum Dei sacro approbante concilio ad perpetuam rei memoriam. tribus Eremitis s. Augustini occasiono capituli Super electionibus regularium. generalis datam, in qua summas pontifex eus hor­ Si in qualibet bene constituta societate ratio tatur ad eligendum superiorem generalem ad vitam dicens: „Licct... post modum statuto temporis spa­ recti regiminis exigit, ut praestantiores eidem viri tio (munus generalatos) alligari apostolica haec et ad gubernandum aptiores praeficiantur, id ma­ s. sedes induisent, multae tunc allatae, et perpensae xime observandum erit in regularibus ordinibus, in sunt causae, quae quidem congruae, aptaeque vide­ quibus homines perfectionis itor aggressi, ad ovanbantur; sed non ferunt usus, ct consuetudines rerum gelicorum consiliuram normam, et ad regularum, semper retineri commodo posse, quae ante proba­ quas professi sunt, praescriptum, vitam moresque bantur.·1 Insuper praelaudatus pontifex describit componere debent Parum enim regulae, constitu­ incommda, quae ex electionibus superiorum gcne­ tiones, ac saluberrimae proderunt leges, nisi supe­ llum ad tempus proman&nt .Neminem enim, ait, riores habeantur qui omni studio ct cura illarum ipsimet (regularis disciplinae cultores) ignorare ar­ observantiam adurgeant, quique nullis parcant la­ bitrantur, quanta in appetendis honoribus cupidi­ boribus; pro opportunitate arguant, obsecrent, intate deflagrent quamplurimi ambitiosi homines tum D erepent in omni patientia ct bonitate; exemplar cum praefinita exiguo et brevi annorum curriculo religiosae vitae seipsos exhibeant , * in subditis non publica munera ad novos iterum magistratus ca­ dominentur, sed uti filios eos diligant; ao si opus piendos rursus viam facilo aperiant: hinc crebras fuerit correctionis virga, cum mansuetudine corri­ contentiones, miserrima chrietianae cari latis nau­ gant; abusus praepediant, ac si irrepserint, evel­ fragia, studio et arte obtrectationes quaesitas, et lant; studia partium non foveant; nec personarum longe omnium acerrimos motus invidiae saepe ex­ acceptionem habeant: non proprium commodum et citari non sino gravi cordium ipsorum aegritudine utilitatem, sed unice quaerant quae ad regularem merito semper deplorarunt- Deinde idem consultor disciplinam servandam ac fovendam, et ad proprii rationes exponebat quas electionem ad vitam sua­ ordinis bonum ac decorem promovendum magno­ dere putabat Scilicet ut docet Navarras1, electio pere conducunt. ad tempus auctoritatem superiorum generalium im­ Talea autem haberi superiores baudquaquam minuit, cum subditis subiiciantur ; fovet ambitionem poterunt, nisi omnia in electionibus ambitus arcea­ non sino detrimento regularis disciplinae ; superiores tur, electoresque solum Deum prae oculis habeant, ipsos segniores reddit, ita ut vitia praesertim re­ eosque tantum eligant, qui probi ot idonei magia ligiosorum, qui in capitulo vocem habont, diwima- existimentur. Quapropter sacro approbante concilio haec super electionibus decernenda censuimus. ’ CoessesL 8 de Ragli. a. 8, et eoariL de stata Moaaek s. 1 1 De Lexans to * 3 coanent in Mare manium WK iMnílr· SCHEMATA DE REGULARIBUS 825 Caput I. a Quae de superiorum quorumcumque regularium, ao coteromm officialium electione Tridentina sy­ nodus decrevit1; quaeque eidem decreto inhaerens statuit Innocentius XII praedecessor noster in con­ stitutione quao incipit Christifidelium, districte pro­ hibens, ne quavis auctoritate absentium vota suppleri, seu alii vocales absentium loco, seu vice subrogari, de­ putari, seu eligi valeant, in omnibus renovamus, et ad omnes ordines ubique existentes extendimus, ao ab omnibus omnino servari mandamus. Quin immo decer­ nimus, no infra sex mensos qui proximo praecodunt celebrationem quorumcumquo capitulorum, supe­ riores,, aliique, qui vocom habent in iisdem capitulis, immutari, atquo eorum loco aliis substitui ullo modo etiam ox causa obitus possint; sed potius, si eorum munus vacaro contigerit, oidem provideatur interim per vicarios, qui nullo suffragandi iure in capitulo potiantur. Declaramus insuper huiusmodi regula­ rium electiones non por inspirationem, nec per com­ promissum, sed. fieri dumtaxat debero per secretum scrutinium. Caput II. Singuli suffragatores super sacris evangeliis iuraro teneantur, so, quacumque humana affectione postposita, ao inspecta tantum voritate conscientiae, magis probos et idoneos viros in superiores esso electuros; ita ut non solum indignos, sed etiam minus idoneos excludere debeant: quapropter ante electionem diligenter legantur constitutiones super qualitate et requisitis eligendorum; et ad praela­ turas, et officia illi praecipuo eligantur, qui possint, et consueverint regulas ordinis, et constitutiones observare, ac regularem disciplinam promovere. Haec serio animadvertant electores, ac sedulo exequantur, nisi suo officio ct gravi obligationi deeaso velint. Si autem eo devenerint, quod Deus avertat, ut indignum elegerint, culpabiles electores praeter alios poenas in eos statutos, privationem omnium officiorum, nec non vocis activae ac pas­ sivae s. sedi reservatam ipso facto incurrant. Eleotio vero irritanda erit; ac ius eligendi ad superio­ rem devolvatur. Caput ΓΙΓ. Aditum praecludere volentes ambitus vitio, quod in maximam religiosarum familiarum perniciem vergit, omnibus religiosis districte prohibemus, ne per emendicato» favores ct commendationes, officia, munera, et dignitates quascumquo suae religionis, sive instituti assequi curent; cisquo graviter prae­ cipimus, ut a directa, vel indirecta vocum, seu suf­ fragiorum procuratione tam pro seipsis, quam pro aliis prorsus abstineant. Qui secus fecerint, eorumque complices, praeter alias poenas contra huius­ modi ambientes inflictas, in privationem cuiusque muneris, quo funguntur, eo ipso incidant, et ad quaccumquo alia inhabiles reddantur: super quo dispensari cum eis α nemine possit, nisi n nobis et succeseoribus nostris; ot pro qualitate culparum gravius etiam plectantur. Ad anxietatem voro con­ scientiarum removendam declaramus, honestas con­ sultationes, quae n viris prudentibus fieri solent ad veras eligendorum qualitates praenoscendas, et ad digniores eligendos, minimo esso in hao prohibitione comprehensas. Caput IV. Cum ex peculiaribus privilegiis, statutis, ac mori­ bus, qui apud nonnullos ordine» obtinent, eligendi moderatores ac procuratores generales modo ex una, modo cx altera provincia vel natione, quod vulgo altcrnntivae ius nuncupant, necessario accidati i Sees. XXV cap. 6 de Reblar. 826 nt coerceatur eligendorum numerus, ac difficilior eorum electio, qui magis sunt idonei, reddatur, huiusmodi alteraativao ius, non obstante quocumque privilegio, statuto, et consuetudine etiam immemo­ rabili, penitus abrogamus; ita ut moderatores ge­ nerales quocumque nomine appellentur, et procura­ tores generales, nulla habita ratione provinciae vel nationis, ex corpore totius ordinis libere eligi possint. Csput V. Ad animorum contentiones, quae in electionibus superiorum localium sou conventuum contingere possent, evitandas, decernimus, ut in ordinibus in quibus superiores provinciales habentur, omnes su­ periores et officiales locales seu singulorum con­ ventuum, directe eligantur α provinciali cum suo definitorio per secreta suffragia, salvo moderatori generali iuro eos sivo per se, sive per subdelcgan1 dum approbandi. Nihil tamen innovatum dec lara­ mus in ordinibus, in quibus ius superiores et officiales deputandi ad moderatorem generalem pertinet Et quia gravia mala ex partium studiis ovenire possent etiam in superiorum provincialium electio­ nibus, quae fiunt a capitulis provincialibus, iisdem malis quantum fieri poterit occurrero cupientes, sancimus, ut, quando ad dicta capitula superioris provincialis electio spectat, non unus, sed tres re­ ligiosi eligantur, quorum nomina cum praehabito scrutinio mittantur ad moderatorem generalem, qui una cum suis definitoribus, vel assistentibus, vel consiliariis, quibus hac in ro votum deliberativum concedimus, ex tribus unum in provincialem supe­ riorem, quem magis in Domino idoneum indica­ verint, per secreta suffragia eligant: et interim vicario nomine provinciam regant qui regunt: ac C salvum maneat moderatoribus generalibus ius ce­ tera capituli provincialis acta approbandi. Caput VI. Moderatores generales ct praesides ordinum electi, cuiuscumque ordinis, congregationis et so­ cietatis, comprehensis etiam iis qui praesunt insti­ tutis, in quibus vota tantum simplicia emittuntur, sui muneris exercitium nullimodc assumere, nce ullam exercere auctoritatem valeant, nisi postquam suae electionis confirmationem a s. sede obtinue­ rint; interea vero temporis tamquam vicarii regere debeant, qui regimen ante electionem habebant. Caput VII. Experientia compertum est. moderatores gene­ rales, qui ad triennium vel sexennium eliguntur, tam brevi temporis spatio nec statum ordinis probe agnoscere, nec sua decreta penitus exequi, nec coeptam reformationem nd exitura perducere, mul­ toque minus constabilire eam posse. Quapropter pro nonnullis ordinibus statuimus, ut illorum »upcriorcs generales ad annos duodecim eligantur, adiecta lege, ut saltem infra mensem ab expleto uniuscuiusque electionis sexennio, congregatio om­ nium sui ordinis superiorum provincialium in hac alma urbe habeatur, cui superior generalis rationem reddere teneatur do omnibus quae gessit, de re­ gulari disciplina, studiis, institutione novitiorum et neo-professurum, aliisque ad nrdinem spectantibus; et congregatio ipsa provincialium relationem ad apostolicam sedem transmittere debeat cum oppor­ tuni» postulatis, ut summus pontifex quidquid ex­ pedire judicaverit, decernat Hoc porro decretum ad omnes ordines, congregationes, societates, et instituta etiam voturum simplicium extendimus, iis tantum exceptis, in quibus moderatore» generales 827 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM ad vitam eliguntor; quod etiam io posterum ser­ retur. Cum autem non io omoibus ordinibus, congre­ gationibus, societatibus et institutis provinciales exiitant, nec omnium ordioum, et institutorum domus princeps seu gencralitia Romae habeatur, prop torea declaramus, congregationem seu capitulum prae­ dictum, ubi provinciales desunt, iis religiosis con­ stare debere, qui iuxta constitutiones cuiusque or­ dinis in capitulis generalibus, congregationibus, vel diaetis locum habent, illudque ubi domus genera­ liza exstat, celebrari posse. 828 A singulis do familia personis singulatim prudenter audiendis. Vestigiis concilii Tridentini inhaerendo1 prohibetur, no visitatores, eiusque socii munora oc­ casiono visitationis recipiant. Cum aequum ait, ut apostolica sodés statum ordinum, congregationum, ot institutorum agnoscat, decernitur superiores generales, quocumquo nomine appellentur, quolibet recurrunto sexennio debero ad s. sedem relationem status proprii ordinis trans­ mittere. Provincialibus voro iniungitur, ut rela­ tionem suae visitationis ud superiores generales mittant Tandem opportunum visum est moderatoribus Caput VITI. generalibus iniungore, ut debeant accederò ad limina Firma remaneant quao a iure communi et ab apostolorum eodem promus modo, quo episcopi apostolicis et cuiusque ordinis et instituti constitu­ tenentur; ipsi enim speciali vinculo summo ponti­ tionibus circa electiones regularium statuta sunt, in fici devincti sunt Quibus praemissis schema constitutionis patrum iis quae praemissis omnibus non opponuntur. Quae vero in praesentis constitutionis cap. 2, 3 et 6 B examini exhibetur. sposto li eae sedis dispensationi, et confirmationi re­ Pius episcopus servus servorum Dei sacro approbante servata fuerunt, pro monasticis orientalium rituum concilio ad perpetuam rei memoriam. ordinibus, patriarchis proprii ritus reservari iodulDe visitatione regularium. gemns, atque mandamus. Magna sollicitudine advigilandum est, ne ini­ Haec omnia volamus atque praecipimus non solum pro ordinibus regularibus, veram etiam pro micus homo qui superseminat zizania in religiosas institutis, in quibus vota simplicia tantum emit­ quoque familias, quao electam constituunt dominici tuntur, non obstantibus quibusvis privilegiis etiam agri partem, so so insinuet ad perfectionis bonum in corpore iuris clausu, constitutionibus apostolicis intercipiendum. Ad hoc sane in Regularibus ordini­ et ordinum, atque institutorum quorumcnmque sta­ bus sacrae visitationis munus institutum fuit, quod tutis etiam ¡uratis et apostolica sede confirmatis, summopere Tridentina synodus commendavit, ac Quamvis enim noe non quacumque etiam immemorabili consuetu­ opportunis decretis communivit. iidem ordines saluberrimis regantur legibus ac dine, aliisque contrariis quibuscumque. statutis, ea tamen humana conditio est, ut etiam 12. regulares α defectibus et subreptionibus non sint Schema constitutionis super visltntione immunes. Quamobrem opus est, ut superiores sin­ regularium. gulas religiosas domos diligenter perlustrent, ut si Praenotanda. 0 quae comperiant infirma, confirment: si quae diSacra visitatio instituta est, ut visitatores „de srupta, consolident: si quae depravata, convertant; statu monasteriorum et observantiis regularibus dili­ se regulae et constitutionum cuiusque ordinis ob­ genter inquirant, ct tam in spiritualibus quam in servantiam adurgeant Quae ut facilius obtineantur, tempornlibus corrigant ct reforment quae viderint haec sacro approbante concilio, decernimus atque * corrigenda 1. De visitatione regularium synodus statuimus. Caput I. Tridentina plura statuit5. In praxi quae sancita sunt, uti par est, semper non servantur, aliquando Singulis abbatibus, qui sunt ordinum sou con­ visitatio perfonctorio, ct specie tenus fit, et tamen gregationum capita, nec non omnibus aliorum conventus expensis gravantur. Omittuntur neces­ ordinum, congregationum, societatum, ot institu­ sariae informationes et inquisitiones ad conventuum, torum moderatoribus goneralibus quocumque nomino et monasteriorum statum revera agnoscendum; appellentur, praecipimus, ut sivo por se, alvo por negligitur accurata visitatio personalis, quae in eo visitatores deputandos, suum ordinem frequentor sita est, ut singulae de familia personae aeiunctim, visitent, servato tamen tempore si quod in propriis et secreto audiantur. Qui correctiono indigent, effi­ constitutionibus praescriptum est. Insuper volumus, caciter non corriguntur; abusiones, quae irrepserint, ut superiores provinciales conventus omnes ao domos non ovelluntur. Hinc observantia, et disciplina re­ provinciae suis temporibus visitare non praeter­ gularis detrimentum patitur, et mala augentur. Non mittant. Innovamus otiam et confirmamus quae a desunt vero plurcs superiores qui omni cura, zelo, D sacro concilio Tridentino quoad regularium visita­ et prudentia alacriter visitationes poragunt cum tiones decreta eunt; ac praesertim ea, quae circa maxima proprii instituti utilitale. monasteria, quae generalibus capitulis aut episeopis In schemato constitutionis inculcatur omnibus non subsunt, neo suos habent ordinarios regulares superioribus generalibus ut sive per se, sive per visitatores, statuta reponuntur’. visitatores deputandos proprium ordinem frequenter Caput II. visitent, quia impossibile foret ut ampliores ordines a superioribus generalibus per so visitentur. * Dici­ Cum sacrae visitntioncs eo potissimum tendant, tur frequenter, cum hoc adverbio Tridentina synodus ut abusiones omnes, quae in regularis disciplinae usa sit; sed additur quoad tempus standum esso detrimentum in singulis domibus introductae sunt, propriis constitutionibus, si in eis definitum reperia- evellantur, maximam profecto curam et diligentiam tur. Relato ad provinciales adhibendo verba con­ in iis, qui huiusmodi officio funguntur expostulant, cilii Tridentini dicitur suis temporibus, quia in pro­ ne quid eorum oculos quod sit emendandum effu­ giat Quare superiores regulares qui tantum obiter priis statutis ea praescripta inveniuntur. Deiodo agitur do modo visitationis peragendae, ac specio tenus sacram visitationem adimplent, ii de eius seopn, de informationibus exquirendis, de minime suo officio satisfacere intclliguntur. Ut igi1 Cap Ka quer d* vUL taua rouututtaae, que incipit Jpoatabcw * pag. 1β a. 5. * tawocrntiu· XI! decret. 24 laid IA74. « ta .paesüü». »iper Re^L fruir. MIm. U 831 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 832 declarat: „Dummodo in expulsis huiusmodi subsit A pulsos, ubi certo constet do illorum resipiscentia, praesertim por literas testimoniales ordinarii, re­ •pes evidens emendationis ex literis saltem testi * monialibus ordinarii1.* Etenim expulsio medicinalis cipere omnino teneatur. Ceterum in reliquis, quao hisce nostris literis non poena est, atque infligitur ad emendationem; ita ut obligatio inhaereat superioribus quaerendi suos re­ adversantur, decreta Urbani Vili1 et Innocenti! ligiosos expulsos, cosque emendatos in ordinem XIIs firma remaneant. Superiores autem ordinum recipiendi. Verum quia id in praxi fere non ob­ graviter in Domino obtestamur, ut momores pater­ servatur, additum est, regulares ordines teneri vere nae caritatis, qua animati case debent, nihil inten­ emendatos recipere; et no detur ambigendi occasio tatum relinquant, ut animas huiusmodi religiosorum super signis emendationis, statuitur emendatos cen­ lucrentur antequam ad eorum expulsionem de­ seri quos praesertim ordinarii suis literis tales esso veniant rcnunciavcrint. Race omnia observari praecipimus constitutioni­ Hinc examini patrum sequens schema proponitur. bus apostolicis, et ordinum, aliiaquo quibuscumque etiam io corpore iuris clausis, ot speciali mentione Pius episcopus serru * serrarum Dei Mero approbante dignis in contrarium non obstantibus. concilio ad perpetuam rei memoriam. Super expulsione religiosorum ineorregibilium. H· Nemo maius religiosis familiis detrimentum in- Schema decreti super lurisdictlono episcoporum fert, quam qui in illis cum scandalo versatur. Tales B n'"flares delinquentes. profecto sunt ii religiosi, qui sanctae vocationis Praenotanda. spiritu amisso, in graves prolabuntur excessus, ac Actum est in commissione pro regularibus do spretis superiorum monitis emendaro se minime illorum exemptione ab episcoporum iurisdictiono, et curant. Qaae quidem res ceteris religiosis pessimo inspecta illius origine, utilitate, ac necessitate, re­ exemplo est; ideoque in iure religiosorum ineorre- verendissimi consultores exemptionem ipsam ser­ gibilium eiectio constituta reperitur. Etenim ipsa vandam omnino esse existimarunt. Verum si in postulat ratio, ut ovis morbida a reliquis separetur, stadiis pro concilio peragendis aliquis casus occur­ nc sua contagione totum gregem inficiat. Quom.-tm reret, ad quem jurisdictio delegata episcoporum in vero huiusmodi pocnao irrogatio quibusdam iuris regulares extendi utile videretur, edixerunt, id spe•olcmnitatibus implexa est, nos ad planiorem eius ciatim in commissione proponendum esse ut res exeeutionem reddendam, sacro approbante concilio, sedulo perpendatur. haec statuenda ac decernenda censemus. Deindo vero animadvertebant quod de iuris­ dictionc in parochum regularem utrum sit ordinaria Caput I. an delegata disputant doctores. Fagnanus contendit Sartum tectumquo maneat regularibus ordinibus cam esse ordinaria tn, quia concilium Tridentinum’ ius, quod habent, religiosos professos expellendi. regulares curam animarum exercentes subjicit imme­ Huiusmodi tamen poena non irrogetur, nisi iis tan­ diate visitationi, jurisdictioni, ot correctioni episcopi tum, qui gravis ot notorii crimini * aunt rei; ita uti in iis, quae ad dictam curam et sacramentorum ad­ si in ordino retineantur, non solum alii religiosi ministra tioneni pertinent sino consueto addito tanmalo eorum exemplo infici, sed etiam extranei gnam sedis apostolicae delegato4. Passeri nus 5 contra scandalum sumero possint: quique praeterea in asserit eam esae delegatam, cum credibile non sit criminibus obstinato se gerunt, ac incorregibiles concilium voluisse privare pontificem subiectione evadunt. Habendi autem incorrogibilos erunt, qui immediata, qua ei regulares subjiciuntur. Bene­ post trinas do expulsione canonica * admonitiones, dictus XIV in const. Firmandis quamvis sub n. 3 non adhuc emendationis indubia signa praebuerint. referen * tit. * con Gregorii XV de iurisdictiono dele­ Admonitiones vero ita fieri debent, ut unaquaeque gata loquatur, sub n. 12 pressius agens de juris­ habeatur quolibet quadrimestri per annum; nec non dictione a concilio Tridentino in praedicto cap. 11 publice, coram nimirum religiosis in familiari capi­ •ess. XXV de Regni, episcopis concessa clare dicit tulo coadunatis; ac in scriptis religioso ciicieudo wquod quidem iuxta mugis receptam tribunalium tradantur. Interim religiosus ipse salutaribus poenis huius nostrae curiae sententiam intelligitur de iuriscoerceatur, sublato quovis alio experimento, quod dictione episcopi ordinario, non vero delegata4. pro religiosorum expulsione antebae praescriptum Cum igitur concilium Tridentinum in dicto capite exti terit non apposuerit consuetam clausulam, quod episcopi Caput II. jurisdictionem tan quam apostolicao sedis delegati Ad expulsionem vero decernendam sufficiat pro­ exercere possint, et insuper expresso addiderit ad­ cessus qui dicitur summarius; ct sino strepitu et 1 verbium immediate, quod in aliis capitibus minime figura iudicii, sed sola facti veritate inspecta ab iis, legitur, ot sententia curiae Romanae jurisdictioni ad qnna pertinet, procedi possit, praehabita tantum ordinariae faveat, reverendissimi consultores ut rei defensione per aliquem religiosum virum ab so, dubio, ct quaestiones o modio tollantur, ct certo vel eo renuente ex officio deputandum; ac salvo constet ad quem α iudicio episcopi appellandum ad apoatolicam sedem recursu. Decretum expul­ sit, consuerunt expresse declarandum esso, juris­ sionis tam ordinario loci in quo coenobium religiosi dictionem in personas, dc quibus agitur in dicto expulsi reperitur, quam ordinario originis. a su­ cap. Il seas. XXV dc Regul., esse ordinariam. Insuper ndnotandum esse edicebatur, quod doc­ perioribus notificandum erit Quoad monachos vero orientalium rituum, qui ab ordinariorum iurisdictiono tores in diversas abeunt sententias in quaestione dependent, ubi ea viget, servetur regula de non utrum episcopi censuris coercere possint regulares * in casibus, in quibus a iuro episcopis •iiciendis monachis sine consensu episcopi, vel pa- inobediente triarcbao. » DecreL incipienti Sacro congregatio diei 21 «eptemInsuper religiosus expulsus ipso facto suspen­ * 1624. sionem ab exercitio ordinum incurrat, in ea per­ brt « DccreL eni initium Instantibus procuratoribus diei 24 mansurus. donec in ordinem denuo recipiatur. Qui­ inlii 1674. libet propterca regularis ordo euoe religiosos ex3 Se . ** XXV rap 11 de ReiçuL I Cap final, de RtgaUr. 1¡H, 31, ♦ Cap. CwB» Jitrttat de Relig. doinib. n. 42. * De stala bornia, qusert. 1ÔU, art. 10, n. 9M. SCHEMATA CONSTITUTIONUM DE REGULARIBUS 833 834 iurisdictio in regulare * concessa est, si id cis ape-a in actu visitationis1, quo fit ut regulares degentes cialitcr concessum non sit, cum praesertim mendi * extra claustra ut plurimum impune delinquant; non cantes, monachi Cassinense * aliique habeant privi­ enim coerceri possunt ab ordinariis, quia in actu legium no possint excommunicari, suspendi, et inter­ visitationis non reperiuntur; difficillime vero a suis dici ah ordinariis nisi praedicto privilegio specialiter superioribus ; cum enim extra claustra commorentur, eorum vigilantiam effugiunt, quin immo aliquando derogetur1. Sed maior doctorum pars sententiam affirmati­ accidit, ut superiores ipsi religiosum a loco ubi vam tonet; cum enim iurisdictio in designatis casi­ delinquens commoratur in alium transferunt, ut epi­ bus episcopis in regulares attributa sit, oo ipso scopi coercitionem evitet. Ad haec quantum fieri poterit evitanda in sche­ coorcitivnm in eos potestatem concessam osso existi­ mandum est. Et Benod, XIV do synodo dioocesana1 mate immediata, et privativa etiam extra casum affert rescriptum sacrao congregationis Concilii ad visitationis ordinario loci datur potestas coercendi episcopum Noblensem die 7 februarii 1732 hisce regulares degentes extra claustra, ct extra ea de­ verbis expressum: „!n his, in quibus α iuro com­ linquentes. Et ne quaestiones oriantur circa tem­ muni, a s. concilio Tridentino, a constitutionibus pus, quo extra claustra manero debeant, ut puniri * apostolici tributa est episcopo iurisdictio in regu­ ab ordinario possint, trium mensium tempus prae­ lares, potest illos etiam per censuras ecclesiasticas finitur. Et cum accidero possit ut ordinarius loci compellere.“ Reverendissimi consultores animad­ delinquentem coorccro negligat, praeservator supevertentes jurisdictionem episcopis in regulares con­ B rioribus regularibus potestas eum puniendi, ai ordi­ cessam facile eludi posso nisi habeant potestatem narius loci ultra mensem α dio habitae notitiae de­ eoa etiam censuris compellendi, inhaerendo resolu­ licti inquirere neglexerit Deinde concilium Tridentinum statuit in cap, 14 tioni sacrae congregationis Concilii superius citatae consuerunt declarandum, et decernendum esso, epi­ sew. XXV de liegui.'. „ Regularis non subditus epi­ scopos in casibus, in quibus eia in regulares iuris­ scopo, qui intra claustra monasterii degit, et extra dictio tributa est, posse eos etiam censuris coercere. ea ita notorio deliquerit, ut populo scandalo sit, Actum etiam est do coercitione regularium de­ episcopo instante a suo superiore intra tempus ab linquentium, et sequentia ad examen revocata sunt episcopo praefigendum severo puniatur, ac do pu­ In genero regulares uti exempti a suis superioribus nitione episcopum certiorem faciat; sin minus, a puniuntur. Verum non desunt casus, in quibus suo superiore officio privetur, et delinquens ab episcopi eos punire possunt, vel etiam debent Coer­ episcopo puniri posait.- Ex hoc decreto episcopus ceri debent ab episcopo in rausa hae reais3 vel solli­ punire potest regularem delinquentem, qui degit citationis4. In aliquibus aliis casibus ab episcopo intra claustra, si tria copulativo concurrant Primum: puniri possunt si extra claustra delinquunt, sive si delictum perpetratum sit extra claustra. Secun­ extra, sive intra eadem claustra degant Nomine dum: si ait notorium ut populo scandalum afferat autem claustri intclligitur domus, quao monasterium, Tertium: si superior regularis ab episcopo admo­ coenobium, vel conventus appellatur, in qua regu­ nitus intra praefixum terminum delinquentem solares una cum suo superiore simul vivunt ad sor- C vere non puniorit Delictum ex sententia Inno­ centi} III dicitur notorium, cuius testis est universae vandaa proprii instituti regulam, ot ordinationes. Circa religiosos extra claustra degentes, ct extra viciniae populus, ut nulli inficiationi relinquatur ea delinquentes concilium Tridentinum cap. 3 sees. VI locus3. Igitur episcopus non potest agere contra de Reform, habet: „Ecclesiarnm praelati ad corri­ religiosum nisi prius saltem ex informatione sum­ gendos subditorum excessus prudenter ac diligenter marie assumpta de qualitate delicti constiterit. intendant, et nomo saecularis clericus cuiusvis per­ Deinde episcopus instare debet per literas requisi­ sonalis vel regularis extra monasterium degens etiam torias apud superiorem regularem, ut delinquentem sui ordinis privilegii praetextu tutus censeatur, quo severo puniat infra torminum ab eo praefixum, ac minus, si deliquerit, ab ordinario loci tanquam super do punitione ipsa episcopum certiorem faciat. Quae hoc a sedo apostolica delegato secundam canonicas quantum temporis, ot difficultatis afferant nemo eat, sanctiones visitari, puniri ot corrigi valeat-. Ex qui non rideat. Nec satis, superiores enim regu­ quo patot regulares degentes extra claustra, et lares, ut delinquentes ab iurisdictiono episcopi extra ea delinquentes posso ab episcopo cumulative subtraherent, in alium conventum extra dioecosim saepe saepius transferebant Hinc Clemens VIII quoad superiores regulares puniri. Degere est habitare, commorari, et vitam agere sancivit3, ut superior regularis si in regularem de­ aliquo in loco animo ibi manendi saltem ad nota­ linquentem non animadverterit, quin immo ii illum bile tempus6. Quocirca regularos extra claustra de­ impunitum ad alium conventum extra dioecesim gero reputandi sunt, qui extra ex causa permanente p transmiserit, in graves poenas incurreret si instanto habitant, voluti ad negotia religionis peragenda, ad episcope num in dioecesim non revocaret Sed non obstantibus delinquentes extra munus magistri exercendum, ad curam animarum gerendam, ad studia literarum in aiiqua universi­ dioecesim an nando transferuntur, et ordinarii no tate perficienda, ot alia id genus. Aliud enim est tot conditione», servaro debeant, dissimulant, ct degere extra claustra, aliud extra ea esso; ad hoc ut plurimum luinime instant. Quo fit ut regulares breve tempos satis est, ad illud voro maius tempus saepe impuniti remaneant non sino populi admira­ requiritur: quod discrimen concilium Tridentinum tione, et malo aliorum exemplo. Quae cum ita posuit in cap. 14 seas. XXV do regni., ubi agit do sint, in schemata decreti relata ad regulares intra regularibus intra claustra degentibus, ot extra ea claustra degentes, et extra ea delinquentes statuitur ut delictum publicum sit; quin requiratur tanta delinquentibus. , * ut nulli inficiationi locus relinqua­ Porro facultate concessa a Tridentino in dicto facti notorietà cap. 3 boss. 6 do ref. episcopi nti non possunt nisi tur: ius, et potestas conceditur episcopo immediate, et directe procedendi praesorvata tantum superi ο­ ι ■ ■ 4 * Cap. Volenite | In eos de privileg. in 6. Lib. 9. cap. 15, f 5. Panias V ia eonvt. Romani ponlificee 1 septembris 1606. Oreg. XV in const. Untateti 80 august! 1628. Vi eat, Vocsb. inrid. *. COMOTI 0KNERAU TOMUS LIII. 1 Faguanus in cap. rt La turn As c/mn rei monad!! (is sexto III. 94) η. M, et 66. 1 Fagnsnus la cap. Grave de oflfc. [iwdiei·) ordia. (I. 81. 19) a. b9. J Coast. Sutcepii muneri». 53 835 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 836 riba· regularibus cumulativa, si ipsi in causa prae­ A subessont, factum ex oo est, ut de illius qualitate venerint; prohibetur translatio delinquentis in alium ac vera indoio hinc inde disceptaretur. Ut igitur conventam ad ordinarii iudicium effugiendum cum obortae hac do re quaestiones e medio penitus obligationo eum revocandi ei iam translatus fuerit, tollantur, huiusmodi iurisdictionem quoad ea quae in memorata Tridentina dispositione comprehen­ et hoc sub gravibus poenis. Hoo pacto expeditior modus constitutus est ad duntur, ordinariam esse declaratur. regulares delinquentes puniendos. Caput II. Circa eum, qui a suo conventu sino permissu Quoniam jurisdictio, quae coercitiva vi caret, sui superioris in scriptis obtento discessisse repertus fuerit, statuit concilium Tridentinum „ut ab ordi­ inefficax evadit, magnopere intereat, ut ea, quae nario locorum tamquam desertor sui instituti pu­ episcopi in regulares tamquam apostolicao sedis niatur41. Et Clemens VIH praescripsit put fugitivi delegati ex iure gaudent, opportunis munita prae­ et apostatae, sive habitum regularem deserant, sivo sidiis ad coercendos inobedientes habeatur, no sub non. possint ao debeant ab episcopia loci, ubi moram privilegiorum praetextu intercipi ac cludi facile trahunt, in carceres confici ac superioribus regularibus contingat. Quaru decernitur episcopos in iis, in consignari secundum regularia statuta puniendi1.4 quibus eis α communi iure. a concilio Tridutino, et Cum vero tristissimis hisco temporibus episcopi ne­ apostolicis constitutionibus tributa in regulares juris­ queant uti carceribus, opportunum visum est sta­ dictio inveniatur, hos otiam per ecclesiasticas centuero, ut ab ordinariis locorum puniantur; et etiam ] I suras posse compellere, et coercere. per censuras ad claustra redire compellantur. Caput III. Tandem relate ad instituta, in quibus vota simplicia emittuntur, quamvis iure communi ab ordi­ Regulares extra claustra degentes ct extra ea nariorum jurisdictione en exempti non sint; tamen delinquentes privative quoad superiores regulares nonnulla ex speciali privilegio exemptionem ab ab episcopis tanquam a;>ostolicae sedis delegatis apostolica sede obtinuerunt. Porro pro huius­ etiam extra sacram visitationem, eo modo quo modi institutis exemptis eadem concurrit ratio ac clerici sacculares diligenter ct prudenter iuxta ca­ pro regularibus, idcoquo eadem in hoc decreto nonicas sanctiones puniantur; ita tamen ut sententia comprehensa esse declarantur. ab eis lata superiori regolari pro sui notitia ab Proponitur igitur schema decreti examini subji­ ipsis episcopis dcnuncunda sit. Ad id autem quivis ciendum. regularis extra claustra degero intelligutur, qui, quamvis suae sit adhuc religioni addictus, regularemquo habitum gestet, aliqua Union de causa etiam a suo supcriore regulari approbata, oxtra Etsi regulares ab episcoporum iurisdictiono ex proprii ordinis conventum aut monasterium ultra iuro communi generaliter sint exempti, nonnullis tre· * mensos commoretur. Quod si antistites locorum tamen gravioribus in casibus α concilio praesertim ultra men-om a die habitae notitiae delicti in de­ Tridentino et α summis pontificibus praedecessori- c linquentem inquirere neglexerint, superiores regu­ bus nostris, iurisdictio in eos episcopis saluberrimo lares cum debitis poenis coercere possint ct debeant, sano consilio attributa est. Quo vero expeditius exceptis criminibus, quorum cognitio episcopis a huiusmodi episcoporum iurisdictio in regulares exer­ iure unice reservata est, velati in causa haeresia1, ceatur, necessitas postulat, ut nonnulla quae ad vel sollicitationis ad turpia1; ac do incepta inquisi­ cius sivo declarationem, sivo otiam ampliationem tione, atque deinde do lata sententia episcopum spectant, ulterias constituantur, praecipue quoad loci, in quo delictum perpetratum fuit, certiorem regularium delinquentium coercitionem ; experientia facere omnino teneantur. enim probatum est eo, quae concilium Tridentinum statuit circa regularos extra claustra delinquentes Caput IV. etsi intus fnrisve sint degentes3 haud satis esse, ut Regulares vero intra claustra degentes ct extra prompto, ct efficaci modo eorum excessibus occur­ oa publice delinquentes possint ab episcopis uti ratur; ox quo fit ut vis debitae poenae adimatur, apostoliche sedis delegatis etiam per censurus im­ ac impunitatis spes, quao peccandi illecebra est, non mediate puniri, firma tamen remanento superiorum inferatur. Eocirca sacro approbanto concilio haec regularium cumulativa, nempe iure, si in causa epi­ quae sequuntur, declaramus, atquo decernimus. scopum praevenerim, eos itidem puniendi, exceptis semper casibus in quibus unico episcopi ex iure Caput L procedere possunt. Ceterum cum in iis puniendis Sacrosanctae Tridontinao synodi decreto4 sta- D qui intra claustra degunt extraque delinquunt, praetutum ei?o noscitur, in monastoriis sou domibus ventioni sit locus, superiores regulares de incepta virorum seu mulierum, quibus imminet animarum inquisitione, et deindo de lata sententia ordinarium cura personarum saecularium, praetor eas, qnao loci ducerò debeant; ct episcopi statim ac contra sunt de illorum monasteriorum seu locorum familia, eos inquisitionem adoriuntur, certiorem do ea su­ personas tam regulares, quam saeculares huius­ periorem eorum reddent, qui deinceps regularem nb modi curam exercentes, subesse immediate in iis, episcopo inquisitum o conventu seu monasterio, in quao ad dictam curam et sacramentorum admini- quo cum deliquit degebat, removere nullo poterit ilrationem pertinent, iurisdictioni. visitationi, et pacto quousque causa ad exitum perducta non fuerit, correctioni episcopi, in cuius dioecesi sunt sita. oc delinquens debitam punitionem non subierit; et Verum cum eadem Tridentina synodus haud ci­ si alio transtulerit sivo ante sivo post inceptam in­ pressini significaverit, utrum praefatae personae quisitionem, instante episcopo, illico ad conventum iurisdictioni episcoporum ordinariae vel delegatae vel monasterium a quo remotus eut, cnmdem re­ __ · mittet sub poenis in quolibet ex recensitis casibus privationis officii et inhabilitaos ad alia qunecumi S«e». XXV ¿s mtshr. tap. 4. • Iktrvlo tnp *r * Spoetati «t electis St MpUmbhs 1624 quo obtinenda, nec non vocis activae ot passivae I 3 et Clwrni X In eonatit. Autori * nriern». ipso facto incurrendis; ad quos a nomino praeter- Schema decreti super iurùdiciiûne episcaponfm in regulares delinquentes. 1 8ew. VI cap. 3 io Reform., et ww. XXV de Regulor, cap. 14. < F~s. XXV «p. 11 de Regni » Cqd«L Romansi pouíifer PshH V. • Osait. {¡foieerri Gregarii XV. 837 SCHEMATA CONSTITUTIONUM DE REGULARIBUS 838 quem a summo pontifico restitui possit, Quod si a superior religiosum amotum ad dictum conventum aut monasterium remittere detrectaverit, tunc ordi­ narius loci ad quem delinquens transmissus fuit, do praumisais ab alio ordinario cortiorutus, aut aliunde quoquomodo do crimine instructus, tamquam sedis apostoliene delegatus et ipso praedicta oxequi, ac in regulnrom delinquentem animadvertero possit ac debeat1. Caput V. ordinario· statnit concilium Tridentinum cap. X seas. XXV do K« gul. et Benedictus XIV constitutione Pastoralis curue, in qua pontifex plura praeteribit do confessarne monialium, praesertim extraordinariis sive monasteriis, sivo aliquibus monialibus ex spe­ cialibus causis concedendis. Innovantur, quao constituta sunt, etiam pro monasteriis exemptis, et regularibus quoque sublec­ tis circa specialem approbationem a confessarli· tam ordinariis, quam extraordinariis ab episcopis Apostatae, et fugitivi α regulari ordine ab ordi­ locorum obtinendam ad monialiunr confessiones ex­ nariis locorum, etiamsi habitum retineant puniantur, cipiendas, cum nonnulli ab hac obligatione se se et otium per censuras, ut revertantur ad propria exemptos autument ex constitutione Benedicti Xlll claustra, compellantur. incipiente Pastoralis officii solUcitudo diei 27 mar­ tii 1726. Caput VL Tandem confirmantur ea omnia, quae a a. con­ Omnia, et singula quae superius constituta sunt cilio Tridentino, a Romanis pontificibus, ot prae­ serventur otiam relato ad institutu quorum alumni sertim a Gregorio XV in conslit. Inscrutabili con­ vota simplicia tantum emittunt, si ea ox peculiari B stituta sunt circa iurisdictionem, quam episcopi in privilegio ab ordinariorum iurisdictiono exempta sint * monasteria exempta etiam regularibus sublecta Haec volumus, atque mandamus exemptionibus, exercere possunt; scilicet circa confessorios, clau­ privilegiis otiam in corporo iuris clausis, aliisque suram, administrationem bonorum, et electionem licet speciali, et individua mentione dignis super abatissarum. Exordium schematis desumptum cat ex const. bisce omnibus non obstantibus. Benedicti XIV incipienti Salutare in catholica ec­ 15. clesia 11 ianuarii 1742. Quibus praehabitis sequens schema patrum exaSchema constitutionis de monialibus. jnini proponitur. Praenotanda. Licet iam aliqua circa moniales in constitutioni­ bus de clausura et vita communi proposita fuerint, Pius episcopus servus senorum Dei sacro approbante concilia ad perpetuam rei memoriam. tamen plura alia addenda videntur1. Dc monialibus. Et primo quidem cum r anctimonialcs ipsae Flos ille evangelica© perfectionis, spiritualis tristissimis hisco temporibus plurimis periculis ex­ positae esse dignoscantur, necessarium visum est gratiae decus ct ornamentum, ac intemeratum lau­ earum vocationem magis magisquo probari debero dibus et honoris opus, sacrae virgines quao in antequam solemnibus votis ligentur. Quapropter claustris commorantur, peculiarem sibi in communi proponitur ut priusquam solemnia vota nuncupent, C regularium reformatione sollicitudinem rc provi­ vota simplicia emittant, ot in eorum professione per dentiam exposcunt. Quo enim eorum sublimior est quinquennium permaneant; secus ad professionem gloria, eo maior do eisdem debet e?so cura. Hinc, votorum solcmnium sub nullitatis poena admitti Beet iam quaedam in hoc Vaticano concilio etiam nequeant. Quantum hoc conducat ud bonum reli­ pro sanctimonialibus praesertim quoad vitam per­ giosarum familiarum experientia quoad religiosos fectam communem et clausuram statuta fuerint, viros confirmavit. Id nutem iam pro monialibus nonnulla tamen adhuc, quao peculiariter ct» re­ in statibus foederatis Amcrioae constitutum est*i3. spiciunt, constituenda supersunt. Quare, sacro Ad rite experiendum vocationis spiritum, con­ approbante concilio, ea quae «equuntur, decernenda cilium Tridentinum sois.XXV rap.XVII praescripsit ac statuenda censemus. explorationem voluntatis ab episcopis faciendam. Cnput 1. Ilaec saluberrima dispositio confirmatur, ot expresso Cum virgines Deo sacrae ob rorum conditiones declaratur; ac insuper inculcatur episcopis ut omnem diligentiam hac super ro adhibeant; cuín evenire gravibus expositae periculis inveniantur, volumus cumquo * sancti­ facile possit, ut puellae rovorcntiali metu, importunis atque praecipimus, ut in quibu monialium sollicitationibus, inscitia confessarli, vel monialium monasteriis cuiusque ordinis, congre­ humano potius alio motivo, quam vora vocatione gationis, societatis ct instituti, in quibus vota eoad emittenda vota inducantur: quo fit, ut ipsae lemnia emittuntur, novitiae, peracta probatione ct regularis vitae deindo pertaesae pacem monasterii D novitiatu prout de iure. in posterum vota simplicia turbent: ct aliquando quasi in desperationem addu­ omittant, postquam tamen aetatem expleverint an­ norum sexdocim. vel aliam maiorem, si oa a stacantur. De novitiatu, dc magistra novitiarum, do illarum tutis proprii monasterii a s. sede approbatis requi­ institutione agitur; et praescribitur, ut cum pro­ ratur: exnetisquo quinque nnnis r votorum sim­ int * ad vota fessionis tempus appropinquat, confcssarius ex­ plicium professione, admitti ipsae po« traordinarius nb episcopo loci novitiis exhibeatur; solemnia nuncupanda, praeviis spiritualibus exer­ expedit enim ut antequam novitiae votis obstrin­ citiis saltem per dreem dies, ac servatis de iure gantur, consilium a confessarlo, qui monasterio servandis. Insuper decernimus, professionem vo­ addictus non sit. libero expostularo valeant. Nemo torum solcmnium nullam omnino, irritam, ac nullius est, qui non agnoscat quantum monasteriis noceat roboris fore, si praefatae novitiao tam scienter, pluralitas confossariorum. idcoquo do confessarlo quam ignoranter non emittant priu· professionem ordinario, dequo eius qualitatibus sermo fit Con­ votorum simplicium, et in ea per quinquennium firmantur tamen, quao circa confessorios oxtra- integrum non permanserint Praedictae vero pro­ fessae votorum simplicium participes erunt omnium » Consi. Su»eepti muneris Clrm. VHL gratiarum et privilegiorum, quibus professae vo­ i Animadvertere praeaUt in boc «bemate agi do sancti­ torum solcmnium eiusdem monasterii legitime gau­ monia li bua, quae emiliani vota solemnia; et in alio ««parato dent. Ceterum professionem tacitam, voluti pro •chemate de tinti tutis votonia simplicium aermeaem haberi. > Vide Collect pag. 791. religiosis viris factum iam fuit, etiam pro monialibus M· 839 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM omnino abrogamus, atque abrogatam caso deolareina». Caput IL Quominus vero puellarum, quae ad habitum et ad professionem admitti postulant, vocationis api * ritus probe eat dignoscendus, oa omnia, quae a con­ cilio Tridentino1 cire· explorationem voluntatis statuta sunt, omnimode confirmamus atque inno­ vamus; declarantes, eamdem explorationem fieri debero ob episcopis etiam in monasteriis exemptis, et regularium jurisdictioni quoque sublectis antequam puellae tum ad habitum, tum ad professionem ad­ mittantur: ao proptcroa neo poste moniales, nec ipsos superiores regulares quoad monasteria sibi sublecta admittere postulantes ad habitum, ac uovitias ad professionem, nisi prius earum voluntas diligenter explorata ab episcopo fuerit. In rem autom tanti momenti omne stadium ac sollicitudinem sacri antistites impendero satagant; B ac ubi ipsi impedit: inveniantur, huic muneri per idoneos ecclesiasticas personas ab se deligendas, satisfacere non praetermittant. Caput 1IL Ad accuratam autem novitiis institutionem tra· dendam, locus sit in monasterio ab aliis, quoad fieri poterit, separatus ac distinctus. In co puellae religioso habitu indutae sub novitiaram magiatra rito peragaot tirocinium. Ad huiusmodi magistrae officium non eligatur, niai idonea sanctimonialia, quae minor non ait annis triginta, quaeque octo suae pro few ionia, comprehensa illa votorum sim­ plicium, laudabiliter exegerit Eius erit novicias quoad veram vocationem diligenter experiri, reli­ giosi statos ac votorum obligatioues edocere, earumque mores ad perfectionem effiugore. Quare saepe eis regulas legero ct explicare, easque in C catechismo recto instruere debeat; ac in id po­ tissimum incumbere, ut quotidie tum meditationi, tum propriae conscientiae examini vacent, sacra­ menta devoto frequentent, atquo ad sacram exhomologesim saltem semel in hebdomada accedant Cum vero tompus professionis appropinquat, no­ vitiis quae sunt vota nuncupaturae, confessarmi extraordinarius etiam in monasteriis exemptis et regularibus quoquo subiectia ab episcopo omnino erit exhibendus, cui ipsae saltem se eo praesentare teneantur. C ■ jgr ¿Caput IV. a 840 et regularibus subjects; ita ut nemo pronua con­ fessionos sanctimonialium excipero valeat, nisi ad id specialem approbationem ab episcopo loei ob­ tinuerit, quocumque privilegio remoto. Episcopi vero in eis approbandis omnom dili­ gentiam adhibeant, ut huiusmodi munus non con­ feratur, nisi iis tantum sacerdotibus, qui vere ad Christi sponsas in perfectionis semita dirigendas sunt idonei. Caput V. Quod vero spectat ad jurisdictionum, quam epi­ scopi exercere possunt etiam in monasteriis exemptis et regularibus eubiectia, serventur quae α asero concilio Tridentino, et a Romanis pontificibus prae­ decessoribus nostris, praesertim a Gregorio XV in constitutione, quae incipit Intcruiabili, praescripta reperiuntur. Haec volumus atquo mandamus, in contrarium facientibus non obstantibus quibuscumquo otium spedali et individua mentione diguis. 16. Schema constitutionis super iustitutis votorum simplicium. PrufAO/dAciu. Etsi summus pontifex «auctus Pius V motu-pro­ prio dici l decembris 1568 incipiente Lubricum rilar gthut neu non constiL Circa patlorabi officii omnes congregationes votorum simplicium suppres­ serit ob abusu» qui tunc irrepserunt, nihilominus post id temporis a. sedes novas congregationes et instituta votorum simplicium iterum origi permisit, et ad haec usquo tempora quamplurima approba­ vit. Siquidem cum in omnibus fero locis inimici crucis Christi ordines regulares dcxtiuero coucntur, et catholicam religium-m subvertero «tudeant, multi xelo religionis incerni ingruentibus tot malis obi­ cem parare curarunt, erigenti.·» haec nova instituta, quorum alumni diversis pietatis et cantatis ope­ ri bu» impedire quaquaversus satagunt, quominus abundet iniquitas ac refrigescat cantas. IU quidem vora huiusmodi instituta ecclesiae et avili societati valde utilia sunt sivo per sacri mi­ nisterii exercitium, sive per christianam juventutis educationem, sive etiam per operam quam assiduo praestant orphanotrophiis, notocomiis, aliisquo pu­ blica o beneficentiae domibus, unumquodque iuxta proprias constitutiones: quod quidem hodio per dispersionem religiosorum ubique fere gentium Nihil magis nd monasticam disciplinam promo­ praestari non aequo poterit ab ordinibus regulari­ vendam, et ad tranquillitatem sanctimonialium ser­ bus. Id sane in causa fuit, cum e. sedes nova in­ vandam conducen) noscitur, quam recta et uni­ stituta praescriptis salutaribus normis sua aposto­ formis in ois conscientiarum directio. Quare in lica auctoritate munierit, et gratiis spiritualibus quolibet monasterio confcssarius ordinarius habea­ cumulaverit. Et licet ea non accenseantur ordinibus regula­ tur, qui probatae sit vitae, maturae aetatis, con- D gran scientia et prudentia praeditus. Concedendi ribus, sed tantummodo sint societates ecclesiasti­ nihilominus erunt confessarli extraordinarii nd for­ cae. et congregationes de clero sacculari; attamen mam concilii Tridentini1, et constitutionis felicis quamdam imaginem illorum servant, ac in eorum recordationis Benedicti XIV incipientis Paitoralù supplementum posita esse videntur. Quare exemp­ curae, quam quidem innovamus, ao in omnibus tione a iure communi inducta favore regularium servari mandamus; addentes, unum ex confessoriis minime gaudent, exceptis privilegiis peculiaribus a extraordinariis quotannis assignandis in monasteriis, s. sedo concessis. Quapropter in capite 1 schematis, statuitur, quao regularibus subiiciuntur, esae deputandum ab episcopo loci sive ex clero saeculari, sive regulari, domos institutorum virorum (et in capite II domos diversi tamen ordinis ab ου, cui monasterium est sororum) sublectas esse debere jurisdictioni ordi­ narii loci, in quo sunt sitae, exceptis constitutioni­ obnoxium. Ea pariter innovamus, et confirmamus, quao n bus α s. sede approbati», nempe iis omnibus do decessoribus nostris Romanis pontificibus decreta quibus loquuntur constitutiones, tum quia s. sedes sunt circa approbationem ab episcopis concedendam superioritatem in eis approbat, a qua constitutio­ tam pro confessarne ordinariis, quam pro extra­ num observantia dependere debet, no superiorità» ordinariis etiam in monasteriis quae sunt exempta ipsa sit nomen vacuum et inane; tum etiam, quia ubi s. sedes munus apposuit, nullus alius ibi so ’ Sew. XXV Regáis r. eap. XVIL immiscere debet. 1 XXV dn Regular, cap. X. Ô41 SCHEMATA CONSTITUTIONUM DE REGULARIBUS 842 Haec imn decisa sunt, et α s. sedis praxi con- a id recuperare possit. Quin potius praecipit s. sy­ firmata; nam in literis in forma brevis Benedicti nodus sub anathematis poena dantibus et recipien­ XIV incipientibus Emanavit nuper dici 21 ianuarii tibus, ne boc ullo modo fiat, et ut abeuntibus 17b8 circa controversiam exortam inter archicpi- ante professionem omnia restituantur, quae sua acopum Liinnnum et congregationem Oratorii s. Phi­ erant. Quod ut recte fiat, episcopus etiam per lippi Neri, propositum fuit inter alia dubium: „An censuras ecclesiasticas, si opus fuerit, compellat1.* congregatio sil omnimode subtecta archiepiscopo in Additur, sororum domos subiectaa esse iorismodo, forma, assumptis et materiis?4 cui responsum dictioni ordinariorum, etiam quoad visitationem et prodiit: n Affirmative, excepto eius instituto, sive. Hs administrationem, prout cetera monasteria moniade quibus loquuntur constitutiones congregationis41. lium; quia amplior est iurisdictio ordinariorum Et quemadmodum constitutiones fore semper lo­ quoad sanctimoniales, quam quoad religiosos viros; quuntur de iis quao pertinent ad internum regimen, nnm earum monasteria, quao exempta non sunt, seu de oeconomica administratione, de electione subjacent ordinariae episcoporum jurisdiction!; quae superiorum, dc alumnorum admissione, ot cetera sunt exempta, eorum iurisdictioni delegatae; ita ut huiusmodi, ita in his ac similibus ordinarii non episcopi ius habeant ca visitandi, ct administradebent so ingerere. Id pariter decretum fuit in tionis rationem singulis annis exigendi etiam n caut>a Messanen, vertente inter patres Oratorii et monasteriis exemptis, uti s. sedis delegati, iuxta eiusdem civitatis arcbiepiscopum dio 15 decembris constitutionem Gregorii XV, quao incipit Jnscruta1826. Extut quoquo praxis s. congregationis Epi- B bili § 5. Potiori igitur ratione id dicendum orit de scoporum et Regularium, quae non modo solet in­ sororibus votorum simplicium, quao exemptione non gaudent, ncc ad veros regulares ordines attinent. stitutu approbare cum clausulo, ut maneant sub In capite 111 statuitur primo, moderatricibus iuriedictione episcoporum, salvis constitutionibus; sed etiam, ubi agitur de oeconomico statu vel generalibus non amplius licere auferre pecunias disciplina alicuius instituti reformanda ac instau­ a domibus sine expressa licentia ordinariorum; randa, solet episcopos in visitatores deputaro; quod quia passim recursus ad s. sedem pervenerunt, in profecto ostendit, ordinarios quoad ea, dc quibus quibus exponebatur, ipsas moderatrices generales agunt constitutiones, acu quoad internum regimen, abstulisse a domibus ingentes pecuniae summas, ac reliquisse cos in inopia. Ne igitur aliquod exinde nullam iurisdictionem habere. Veruntarnen superiorum auctoritas minimo im­ damnum obveniat domibus ipsis, statuitur, ut non pedimento est, quominus ordinarii in reliquis om­ amplius id fìat sine licentia ordinarii loci, qui tamen nibus suam exserant iurisdictionem; nam differt permittere debet apportationem illius pecuniae, superiorum auctoritas ab episcoporum jurisdictione. quae superest cum provisum fuerit decenti tuitioni Ea enim (secluso peculiari privilegio) reducitur ad sororum carumque domorum; quia moderatrices quamdam euperioritatein. seu ias curandi consti­ generales enunciata pecunia opus habent ad provi­ tutionum observantiam: e contra iurisdictio epi­ dendum universo instituto; ut puta ad novas domos scopalis extenditur etiam ad actus iuridicos, ad in aliis locis erigendae, vel ad subveniendum aliis dimissorias pro ordinibus, ad criminalia judicia pro C familiis ceterarum domorum. Secundo statuitur, ut moderatrices teneantur delictis communibus, ad approbationem confcssariorum etiam pro ipsis institutis. Unde minus late quolibet triennio relationem transmittere ud s. sedem patet superiorità * institutorum, quam iurisdictio super statu totius instituti etiam quoad oeconomi­ ordinariorum: atquo altera separatim ab altera cam administrationem ; secus enim independentes exerceri potosí, quin una in sua provincia ab alia evaderent circa administrationem universi instituti, dependeat. Ex quo fit, ut instituta visitaro pos­ .cuius rationem praeter s. sedem nemini reddere sint tam moderatores generales, quam episcopi lo­ tenentur cum iurisdictio episcopi dioocesani ad ea, cale»: illa est visitatio disciplinaris, quia ad disci­ quae extra suam dioecesitn fiunt, non extendatur. plinam iuxta disposita in constitutionibus pertinet, Haeo obligatio iam imposita reperitur in constitu­ nec extenditur ad ecclesias recque sacras ad eas tionibus recentium institutorum : cum autem eadem pertinentes; alia nempe episcopalis visitatio iuris- ratio etiam pro antiquioribus militet, ideo neces­ dictionalis est, et extenditur non solum ad ecclesias sitas postulat, ut eadem obligatio ad omnia insti­ ac res sacras, sed etiam nd domos atque alumnos tuta existentia protendatur, serus moderatrices ge­ institutorum in iis omnibus quao ad fidom, mores, nerales in regimine ct administratione totius insti­ tuti nimis independenter agerent. ot sacrorum canonum observantiam referuntur. Tertio tandem, cum nimis ampla sit superiorisAgitur in capito II etiam do exploratione vo­ luntatis puellarum ad habitum et ad professionem sarum generalium auctoritas, valde expedit, saltem admittendmum facienda ab ordinariis, iuxta ea quao D pro institutis in posterum erigendis, ut ea cohibeatur ad simplicem superioritatem ad instar illius mode­ decrevit concilium Tridentinum pro monialibus . * Atquo hace dispositio in approbatione institutorum ratricis Virginum Anglicanorum, do qua loquitur nuno praescribi semper solet a a. sedo. Extendere Benedictus XIV in constitutione Quamvis iusio. quoquo ad haec instituta existimatum est aliam Hoc enim decisum refort: „Eius (nempe superioriseiusdem concilii Trid. sanctionem de non recipien­ sae generalis) auctoritatem coercendam esso ad dis bonis novitiorum, praeter victum, ante profes­ visitationem, superintendentiam in materia educa­ sionem, ut libertas nullo modo impediatur, si qui, tionis puellarum, translationem virginum de uno vol si qua discedere velit ab instituto. Haec enim in alium locum, accedente debita subordinatione est Tridentina dispositio: nSod neque ante profes­ in praedictis ab ordinariis locorum. * Ita sane co­ sionem, excepto victu ot vestitu, novitii vel novi- hibita fuit in aliquo ex approbatis institutis, et rea tiae illius temporis, quo in probatione ost, quo­ auspicato cessit. Non in omnibus tamen ita factum cumque praetextu a parentibus vel propinquis aut roperitur. Sed no moderatrices institutorum exicuratoribus cius monasterio aliquid ex bonis eius­ stontium auctoritate ampliori a s. sedo donatae ex­ dem tribuatur, ne hac occasione discedere nequeat, turbentur, saltem pro noris institutis erigendis quod totam vel maiorem partem substantiae suae praescribendum erit ut servetur constitutio Bene­ monasterium possideat, neo facile, si discesserit, dictina Quamvis insto. i Vid. Collect rari lìitxsrri p·?. 461, ncc non pag. S3. « See *. XXV de Regalar. cap cap. 17 [Uge 16). « Seo. XXV eap. 16 de Remi. 843 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 644 Quoad caput IV sciendum est, magnos abusus a seu mixta instituta, quao nempo constant mulieribus irrepsisse tam ex manifestatione conscientiae, quao et viris sub directione eiusdem superioris generalis in aliquibus institutis fieri solet a subditis suis erigantur; ex quibus non levia incommoda pro­ «uporiorUsis. quam ex agendi mtiono superioris- manare experientia comprobavit. Similiter, ut non sarum circa sacramentum poenitentiae ct sacrae facile approbentur instituta, quao eumdem scopum eucharistiae; qusndoquu enim nimiam auctoritatem habent cum aliis: et no plus aequo huiusinodi in­ praesertim quoad sacrainentalom confessionem exer­ stituta augeantur. cent, perscrutantes tempus, quo sororum confessio Tandem praescribitur, domos institutorum exiperdurat, exigentes etiam exprrs«am licentiam, ut stontium nec erigi nec supprimi posso sino ordina­ sorores ipsae ad confoemriuin po-»t peractam con­ riorum consensu, aliisquo non servatis do iuro ser­ fessionem iterum acceduro poiAint, aliaquc prne- vandi·. Proponitur igitur examinandum schema quod tendeutes, quao magis ad munus confessarli quam superiorissao purtinent; ex quibus conscientiarum sequitur. perturbationem, et anxietatem exoriri etiam cx re­ StÀrraa co ttitutionii * tuprr inttitutii votorum cursibus ad ·. eodem datis compertum est Relato simp/ietum. veru ad manifestationem conscientiae perscrutari Do Regularibus....... Seas........ etiam solent ea, quao nonnisi uni confessano nianifostenda sunt. Aliquando inventae sunt superioQuamvis votorum simplicium congregationes seu rissao sedentes velati pro sacro tribunali ad instar B instituta inter veru» regulares ordine? non connucon fessa ri orum cum puellis genu Hex is ante cruci­ merentur, quamdam tamen illarum speciem prae­ fixum in actu so se accusandi sub praetextu ma­ scierunt, et evangelica perfectionis consilia sequun­ nifestationis conscientiae. Quao et quanta mala tur. Eorum alumni dum propriae sanctificationi oxindo provenerint, nemo ignoraro potest, qui tan- •ludcnt, utilitati etiam proximorum inserviunt. Ex tisper recolat lunscnismi historiam, et quid egerit divorsia autem, quae excreent, pietatis ut caritati· eupcriorÌASM instituti Filiarum infantiae cui vulgare operibus, probu noscitur quantum sint ecclesiao ot nomen Madama di Μ-fncLairiili. societati emolumenti. Nihilominus eum experientia S. sedee pcdutvnfim hunc abusum anforre exi- docuerit, nonnullis adhuc M, ut magis constubiliftimavit, principio cohibendo manifestationem con­ •ntur ac perficiantur, indigere» normis ac decía scientiae ad publicae transgressiones constitutionum, rationibus, nos sacro approbanto concilio quao eo et ad progressum in virtutibus; deindo eam redu­ quuntur declaramus atquo statuimus. cendo ad actos facultativos, ne subditao cogerentur Caput 1. a superiorissia; sed quia abusus minimo c<-«surunt. tandem ·. sed os in cdondis animadversionibus ad Congregationum scu institutorum virorum, qui constitutiones congregationis sororum Pauperi * In- vota simplicia omittunt, domus subicctiic sint orfantis lesu, cuius domus princeps est Aquisgrani dinxriae jurisdictioni episcoporum, exceptis constiin dioccc&i Colonicnsi, anno 186 *2 edixit: wOb graves turionibus ab apostolica sedo approbatis, nempe abusus, qui irrepserunt in manifestatione consejen- C dispositionibus quae in eis continentur; ac suivis rise facienda BUpcriortads, eam iu praesens minimo specialibus privilegiis, si quno eis e. aedes con­ approbat apostolica sedet»; ideoquu in constitutioni­ cesserit. Et quemadmodum dispositiones constitu­ bus supprimenda <*riL w Qua mobrem expediens videtur tionum potiMimum ad internum regimen referun­ eam in concilio omnino supprimendam esso, per­ tur. scilicet ad domorum gubernium, bonorum mittendo tantum accusationem publicam culparum, temporalium ad miniat ratio nem, superiorum elettilo * quao fieri solet in capitulo, ad instar ordinum re­ nes, novitiorum admissionem, transgressorum puni­ gularium; et quoniam sino ulla sanctione eupono- tiones, ac decretorum ct sententiarum, quae con­ rissao minimo s* abstinerent, prout ox per lentia stitutionum observantiam respiciunt, exeeutiones; dorct. ab ua iterum exigenda, addita cwt poena ita hia, aliisquo similibus ordinarii nullatenus so ac * privationi officii et vocis actinio ac passivae. ingerere debeant. Caput II. 8ub cadent poena vetitum cat. no impediant «ororibu», quominus libere ad sacram cxhomoloDomus aurorum quao vota simplicia profitentur, gesini acceda at. licet pertineant ad instituta quao sub regimine Et quemadmodum quandoque expediens oso moderatricis generalis vel etiam generalis superioris polv«t, ut nliquii soror, vel educanda ob aliquam manent, wubiivtnc vint vitati cetera anrictimuniapu Id Iram licet levem culpam u sacra communione liuni inunnstcria, etiam quoad visitationem et udarcentur, dummodo prudenter id fiat; ne supcrio- mihtstratiohvm eidem iurisdictioiii ordinarii lori, in rissar huiu-motli limites Irnn gicdiantur. prncscrip- D quo dnmuv ipsiio reperiuntur. salvis peculiaribus tum fuit, ut phu arqua circa ea quae respiciunt privilegiis ab apostolica sedo concessis. In domi­ sscrmn syanxitn non bo immisvennt. bus vero noviltatns nec postulante· ad habitum, Tandem iti rapito V agitor de dispusitionu con­ nec noviliuo ad professionem admittantur, nisi p.ius cilii l^terunensis sub Itmocentio 111 Nr nimio, a earum voluntas ab ordinario diligenter explorata quo prohibitum fuit, no qui» in posterum ob con- fueril, servatis iis omnibus, quao n concilio Trifasionrtn, quae ox nimia religionum divenutalo in dentino praescripta sunt pro virginibus ad habitum ceekriMin Dei redundaro solet, novam aliquam reli­ ct profess tone m in monasteriis sanctimonialium ad­ Atque ut pleno oarumdvm libertati gia m-m inveniat. Itane porro dispositionem etiam mittendis1 ad instituta votorum simphriuni extendi nb pari- consulamus, saluberrimam Tridentini sanctionem, tslriu rationum Suarveiua, ulilquc ductores docent1. qua prohibetur, no praeter victum ct vestitum ali­ Ne tamen aliquod dubium remanent.expediro vi»um quid ex boni? novitiorutn, vel novitiarum unto est ut id oxpre»Bo declaretur. Quo attain fieri profesvionem munastcrio detur ab coquo recipiatur, poterit» ut in postorum impediatur, quominus duplicia ad instituta votorum himpliciuin ubique locorum existcutium pariter extendimus, ac ub cis omnino » Su *r»x c. L cap. Ut, ct PirhiaK lib ill, lit. 5. babel. Borvari praecipimus . * «RaÜn Ht ψΓπ nui mimr reatwdo «l perfcculwn «<^ai po­ und tx reìichnav, adivqll· merita pruhibuio, et imUUo wmüH i4 i>u· vitan congtegsüoae» tait siUmax* i Se»<. XXV «le Rrgutar. esp. 17. 3 3rt«. XXV »lt ILeguUr. cap. 16. 846 SCHEMATA CONSTITUTIONUM DE REGULARIBUS 8-iG Caput 111. A approbati», privilegiis, aliieque contrariis quibus­ Cum moderatrice» generale» ob amplam quam cumque non obstantibus. exercent auctoritatem, do domorum pecuniis non 17. »ino Mororum quereli» pro lubitu disponere soleant, non timpliu» cis licebit ubnquc expressa ordinario- Schema constitutionis do spiritualibus exercitiis, sacris recessibus, ct domibus rccollcctlonis. rum licentia a dornibu» pecunia» auferre: verumtamen ordinarii cis permittant, ut pecuniae, quae Praenotanda. provino decenti sororum et propriae domu» tui­ Gravissimam religiosus sutu» obligationem oetioni supersunt, pro instituti necessitato vel utili- cumfort tria vota obedientiae, paupertati», ct ca­ tato asportare queant. Insuper generale» modera­ stitati» adimplendi. Quare hic status eam exigit in trices omnium institutorum mulierum, licet nihil regularibus virtutem, ut ipsi evangelicao perfec­ statutum ropuriatur in proprii» constitutionibus, tioni» in eo voluti formam exhibeant, ac vitao tenmiitur quolibet triennio ad ». sedem relationem sanctimonia fidele» populos indesinenter aedificent. statu» sui instituti, otium quoad oeconomicam ad- Undo ad hunc statum amplectendum non modo ne­ ministriiiioncin, trnn-mittero. Earumdem autem cessaria est divina vocatiu, sed etiam requiritur, auctoritas quoad instituta in posterum erigenda ut regulares animati vint observantiae ac disciplinae cucrucatur ud visitationem domorum, supremam spiritu iuxta proprium cuiusquo institutum, ac in directionem in eduentiono puellarum, ac transla- sui i pania nbnugationo voluti in holocausto, quod tionum surorum cum debitu in praedicti» omnibus B Deo iu religiosa proiettai onu obtulerunt, lubcnli Hubiectionn ordinariis locorum, iuxta constitutionem animo ac fideliter u-»que in finem perseverent. fel. ree. Benedicti XiV praedecessori» nostri, quae Huc profecto redeunt coiintiiutiouc» de regulari­ incipit Quamvis iuslo. bus, quiic hactenus in ho *· ocvumcnico concilio latae sunt pro disciplina et obsurvaniia con-tabilicuda ac Caput IV. instauranda. Sed quoniam neque qui plantat, nequo Et quin etiam nonnullae nupcriorissac domorum qui rigat, erd qui incrementum dut Deu», haec om­ potestati» suaü limite» excedunt in ii», quae per­ nia elargiri suu gratin potest; idcirco in concilio linunt ud manifestationem conscientiae, quae a sui» occunienico expedire nunc visum est aliquid innuero * praesidia, quibus regulares ad episubditi» ci» fieri nolent, neo non nd liberum carum circa spirituali accessum ad sacrum poenitentiae tribunal, ct ad rituin suae sanctae vocationis, observantiae, uc dis­ oudinristieam mensam ; idcirco praefata conscientiae ciplinae renovandum uc fovendum sedulo utantur. Quapropter regulares ipsi excitantur ad oratio­ manifestatio, licet in proprii» constitutionibus prae­ scripta inveniatur, omnino abrogata ac suppressit nem, nd loctionmn librorum spiritualium, ud «aera­ remanent, nec amplius fieri debeat »ub poena in mentorum frequentiam, ad silentium; atquo eis BuperiorÌHsns privationi» officii, uc vocis uctivao ct quotidiana meditatio, nc spiritualia quotannis exer­ pa»sivao ipso facto incurrenda; quiu tomen ob id citia praescribuntur. Commendantur quoquo eis ablatu censeatur eororibu» faculta» culpam contra sacri recensu», quibus religiosi aliqua dio cuiuslibet regulam ad instar ordinum regularium in publico mensis, sepositi» aliis occupationibus ad spiritualia capitulo accusandi ad humilitatis virtutem exer­ cacle?tiaquc cogitanda singillatim se impensius re­ cendum. Vetitum quoquo sit «ub eadem privationis colligant. Tandem decernitur, ut domus roeollocpoena quibuscuniquo supériorisai», no sui» subditi» tionis in ordinibus ubi urectau reperiuntur. serven­ ullimodo impediunt, quominus libero nd sacram tur; ct dummopvro commendatur, ut in ordinibus oxhomologesim accedant. Circa vero sororum ac in quibus non habentur, quamprimum fieri poterit puollnrum nd sacram ayiiaxim acceseum non plue constituuntur. Satia enim experientia docet, quan­ tum liuiusmodi domu» ruculleetionis conducant ad nequo Huporioriasau so immisceant. vocntionis spiritum excitandum, et renovaudum, ac Caput V. ud perfectionem facilius assequendam. Ncque enim recollcctionia domus post vitae per­ Dispositioni inhaerente» eoncilii Lateranensi» quod sub Innocentio III prohibuit nc quis in po­ fectae communis instaurationem in «iuguli» reli­ * censendae erunt; sterum ob confuaionom quno ox nimia religionum gioni» domibus supervacanea diversitate in ecclesiam Dei redundaro solet, novam quandoquidem vita perfecta communis ud pauper­ aliquam religionem inveniunt, hanc ipMtn disposi­ tati» votum diligentius observandum poti-simuni per !» * domus praeter pau­ tionem servari volumus etiam quoad instituta vo­ »o fertur; dum recollection torum simplicium tam virorum, quilín mulierum, pertatis et vitae communie observantiam, ad hoc no inconsulta ». sede novum aliquod institutum ori- maximo institutae sunt, ut qui vult magis ab-ronQuod vero >puctnt nd instituta iam exi- D dite in Christo vivere. ae in ferventiori» spiritu» . * gntur stantia et nb apostolica «odo approbata vol in exercitationibus, et mortificationis nctibus versari, postorum approbanda nulla domu» erigi, nut sup­ id fnciliiiit in hiero domibus «ncqui poult. primi valent sino rnnsonsu proprii ordinarii aliis­ Quibus ita im so habentibus examinandum pa­ que non servati» du iuro survendis. tribus, quod sequitur, schema proponitur. Caput VI. Licet in praofnti» institutis prnosortirn rccentioribu» observantia perfectae vitae communis ut plurimum vigent, tamen no in posterum remitti ct in desuetudinem nbirc contingat, praecipimus ut vita communis perfecta omnino eervotur. Quod »i in nltqiio instituto ea «tatuia non sit, superiore» pro viribus curaro debeant ut quamprimum intro­ ducatur. Haec volnniu» atquo mandamus conri charismata aemulantes ático ut e irne Mortificati, vivificati autem «pirita, humile- "cipao * uxMIm sut. 847 D. SCI: Μ ΑΤΑ DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 848 ,obediente * modestos, sobrios, caritate ferventes, A inducendam; si enim excipias (inquiunt) decreta moribus et disciplinae observantia irreprehensibiles, sees. XXV de refor. Regul., quao speciali clausula ac tales denique, quales esse decet, quibus mundus derogatoria in cap. XXII munita fuerunt, alia non­ nisi aliquam generalem clausulam praeseferunt: crucifixus est, et ipsi mundo. Qnne quidem ut fideliter impleantur, et spiritus quin immo in dicto cap. XXII mentio minimo facta mortificationis in eis excitetur ac foveatur, nos, sa­ fuit do privilegiis in corpore iuris elautu, quae cro approbante concilio, religiosis omnibus vehe­ speciali clausula derogatoria indigent. Hinc factum menter inculcamus, ut iugiter apud Deum orationi­ est, ut ipsi asserunt, aliqua privilegia non fuisse bus ct obsecrationibus instent; in spiritualium libro­ a Tridentino sublata, licet eius decretis adver­ rum ac praesertim divinarum Scripturarum lectioni­ sentur. Dubitationes circa privilegia ortao etiam bus exerceantur; conscientiam saepe discutiant, sunt ex induito, quo regulares fruuntur oa acqui­ sacramenta crebro suscipiant, ac silentium, quod rendi, uti aiunt, per communicationem, ita ut statini religiosas domos tantopere decet, iuxta propria ac alicui ordini gratia, vel indultum etiam ob spe­ ciales rationes concessum fuerit, generatim sino instituta sedulo intra claustra servent. Et quoniam ire nequeunt do virtute in virtutem, ulla exceptione aliis omnibus ordinibus communi­ nisi ascensiones in cordo suo disponant, ideo vo­ catum osse conclamarent, minimo animadvertentes lumus atque praecipimus, ut in singulis religiosis non omnia privilegia per communicationem acquiri domibus tam virorum, quam mulierum quotidie me­ posse. Quapropter confusionem bac super ro exorditatio fiat servato modo in propriis constitutioni- B tam esso omnibus patet, quin regulares in praxi bus praescripto; atque ab omnibus utriusque sexus pedem in tuto ponera possint, dum aliqui asserunt religiosis spiritualia quotannis exercitia per decem quod alii denegant Hinc necessarium visum est saltem dies continuos peragantur: quo sane tem­ de privilegiis regularium summatim agere, et nor­ pore animum ad aeternae salutis ac propriae per­ mam aliquam in genere tradere, et deindu ad fectionis negotium intendant. Eos insuper exhor­ quaedam particularia privilegia examinanda des­ tamur, ut. quoad fieri poterit, per unum diem quo­ cendere. libet mense, sepositis omnibus aliis occupationibus, Porro probati auctores, ct praesertim Fagnanus1 ad spiritualia caelcstiaque cogitanda singillatim se postquam rem scite perpenderit, docet: "Conclu­ impensius recolligant, ut Dei vocem, qui ad cor in dendum est igitur per dispositionem concilii gene­ solitudine loquitur, humiliter audiant ralis indistincte censeri sublata decreta contraria Ut nutem religiosi, qai severioris vitae rationem antiquorum conciliorum, licet de illis mentio facta inire cupiunt voti compotes fierent, in aliquibus non fuerit. Et hanc sententiam alias probavit ordinibus atquo institutis, domus, uti nuncupant, s. congregatio Concilii"; et paolo post prosequitur: rocollectioDis erectae fuerunt. Qoantae vero uti­ rQuod vero spectat ad privilegia, multo magis litatis sint: huiusmodi domus ad sanctae vocationis debet cenjcri dorogatum insertis in corporo iuris, spiritum servandum atque excitandum, e: ad per­ quam non insertis, cum de iia in legislatore igno­ fectionem facilius assequendam, iam testo experientia rantia praesumi non possit. ** Hanc Fagnani doosaris innotuit. Qaamobrcm mandamus, ut,ubi erectae C trinam approbavit benedictus XIV's scribens: „ Nihil recollcctionis domus roperiuntur, omnino serventur: autem valu ea, quae α quibusdam promovetur as­ et summopere commendamus, ut in illis ordinibus sertio, videlicet, concilium privilegio de quo agitur ot institutis, in quibus adhuc non extant, quantum minimo derogasse, eo quod illud in corpore iuris fieri poterit, quamprimum constituantur: atque in inclusum sit: etenim sacrum concilium iis etiam eas religiosi, tum qui magis absconditae vitae ge­ derogare privilegiis consuerit, quao in corpore iuris ner: zq manciparo, tum qui amissum sanctae voca­ inclusa sunt, nullam etiam do iis expressam men­ tion;.·· spiritum recuperare ¿arid erant, a superiori- tionem faciendo, sed simpliciter aliquid contrarium bus admittantur. ipsis determinando, generali adircta ad contraria Ceterum meminerint religiosi, quibus obligationi­ derogatione, quemadmodum celebris praesul Fagbus eo votis obstrinxerint: ac digno ambulent vo­ nonua in cap. Nonnulli de Rescriptis amplo demoncatione qua vocati sunt, cum omni humilitata et atrat . * Non desunt aliqui qui putant aliqua pri­ mansuetudine, cum patientia supportantes invicem vilegia revocata, esso pro foro externo ad pertur­ in caritate, solliciti servare unitatem spiritus iu bationes evitandas, sed pro foro inferno sarta rinculo pacis. teclnquo remanere; quae opinio nullo fulcitur fun­ damento, et summopere inservit ad revocationis 18. vim infirmandam: hinc Gregorius XV in const, in­ Scii»’tua constitutionis de privilegiis cipiente Romanus pontifex ct Clemens Xll in const pfnesrrtim regii lari uni. pariter incipiente Romanus pontifrx existimarunt Praenotanda. ad hasce cavillationes praecidendas de utroque foro Praeter exemptionem, qua legitime ab antiquo mentionem facere. Hisce principiis inhaerentes gaudent regulares, quaeque a summis pontificibus primum caput constitutionis concinnatum est, de­ et conciliis in ecclesiae bonum eie concessa est; clarando revocata esse privilegia Tridentino con­ et a concilio otiam Tridentino nsserta, ot confir­ cilio antiquiora, etiam in corpore iuris clausa, quae mata fuit, alia quoque privilegia, indulta, ct facul­ decretis eiusdem concilii adversantur, quamvis ea tates ordines religiosi pro temporum adiunctis sivo specialem derogationem non praescierant, firma directe, sive per communicationem conscquuti eunt. tamen declarantur privilegia quae certa formo, et Verum cum, prout accidero solet, tractu temporis modo post concilium Tridcntinum a summis pon­ niais excreverint, ct ob immutatas rorum ac tem­ tificibus concesso fuerint, et ab eis, corumque suc­ porum conditione * fortasse n«»n amplius omnia cessoribus non sint revocata; nam post concilium expediebant, sacrosanctam concilium Tridcntinum Tridcntinum s. Pius V plura privilegia iam revocata nonnulla revocavit: quod deinde a Romanis pon­ regularibus restituit, aliaquo concessit; sed Gre­ tificibus pariter factum est. At vero aliqui scrip- gorius XIII’ ea penitus obrogavit, et ad terminos torn cirea revocationem nonnullorum privilegiorum iuris communis, et concilii Tridentini reduxit. Quod quaestiones, et dubia in modium protulerunt, quasi i In cap. ΛσηηηΠί ηηπ. 37 rjb. tiL de Rricripfit. a concilio adhibitae minime faennt clausulae suf­ « Id eacydlca incipienti Magno | 30 dita die U inni i 1751. > Const. In tanta wnb die 23 martil 1573. ficiente· ad revocationem iuxta regulas inris rovers SCHEMATA CONSTITUTIONUM DE REGULARIBUS 849 850 pariter ab aliis summis pontificibus factum est, et a non requiri episcopi licentiam quando verbum Dei praesertim a Clemente Xll1, qui privilegia α Be­ extra ecclesiam verbi gratia in plateis annuntiatur, nedicto XIII pluribus constitutionibus concessa eo quod concilium Tridcntinum de ecclesiis tantum loquutum fuerit. penitus revocavit. Insuper cum vivae vocis oracula ut plurimum In memoriam quoquo revocatur diipositio con­ incerta lint, nec salis constet de mente summi cilii Tridentini cap. XV seas. XXIII de Ref. nempe pontificis, et a partibus, quao interesso habent, nNullum (presbyterum) etiam regularem posse con­ proferantur, ot per ea plura concessa asserantur, fessiones saecularium etiam sacerdotum audire ** quae decretis sacri concilii Tridentini contraria sino approbatione episcopi, et omnia privilegia sunt, prnclnudati sumini pontifices Gregorius XV· etiam post ipsum concilium hac super re concessa et Clemens XII in citatis constitutionibus pro utro­ revocantur: et declaratur approbationem episcopi que foro ca abrogarunt in dicto primo capite non esso simplex testimonium idoneitatis, prout schematis revocatio nd omnia vivan vocis oracula nonnulli asserunt; sed per cam ab episcopis iurishuc usque impetrata ob expositu» causas extenditur. dictioDcm conferri1. Etiam ex induito acquirendi privilegia per Circa privilegia absolvendi a censuris s. sedi communicationem plura incommoda, ot dubia oriun­ reservatis iam provisum est per constiL sanctitatis tur: nonnulla enim privilegia alicui ordini, non suae incipieo. Apostulieae sedis moderationi nuper vero aliis convenire possunt. Deinde dubitationes oditam. Plura alia privilegia regulares habero oriuntur utrum hoc, vel illud privilegium per com- B autumant etiam in excipiendis saecularium confosmunicationcm concessum intclligatur. Hac de causa sionibus circo vota, iuramenta, impedimenta ma­ proponitur, ut saltem pro futuro indultum acqui­ trimonii, ct alia huiusmodi, nquao ex iis privilegiis, , * referri solent ab aliquibus auc­ rendi privilegia per communicationem expresso ab­ ut docci Lczzana rogetur. Et deinde traditur norma circa interpre­ toribus pro confessoriis regularibus, non esse so­ lida, vel quia obscura, vel quia vivae vocis oraculo tationem privilegiorum, quae regulares per com municationem vel per generalem concessionem iam concessa fuerunt®. Verum nimis arduum esset de obtinuerunt. Haec norma n probatis auctoribus singulis in concilio agero; quapropter praecipitur, desumpta est. Pignatellus1 expresse docet: p Pri­ ut infra annum ab absoluto concilio ad apostolicam vilegia, quao sunt speciali nota digna, non veniunt sedem deferantur, iis omnino expunctis, atquo de­ sub generali communicatione privilegiorum. Privi­ letis, quuc revocata sunt Quod vero spectat ad privilegia personalia, quae legia, quae raro conceduntur, non veniunt sub generali communicatione/ Et Monacclliu»3 ex­ religiosi particulares obtinuerunt, eadem sublata ceptiones, quas tradunt canonistno, sub hac formula declarantur in iis, quao obedientiae, disciplinae, et complectitur, nempe: BPrivilegia, quae involvunt observuntiae regulari, ac vitao communi conformia praeiudicium tertio, vel sunt aliis onerosa, nut non sint. Tandem instituta, in quibus vota simplicia tan­ speciali notu digna, vel quae raro conceduntur, tum emittuntur, aliacquo piae congregationes licet vel demum iurisdictionis ordinariae episcoporum sunt laesiva, non conferuntur per solani communi· C privilegiis regularium non gaudeant, tamen aliquibus cationom, sed indigent speciali et expressa conces­ per concessiones sive directas sivo ad instar fruunsione, non obstante quod communicatio habeat tur; idcoquo quae circa revocationem, ot interpre­ tationem privilegiorum praescripta sunt, quantum clausulas praegnantes41. Quao etiam locum habent ia concessionibus, ad ens spectat, extensa declarantur. Appobitno sunt clausulno derogatoriae satis am­ quas ad instar appellant, scilicet quando sancta sedea in concessione non exprimit in specie privi­ plio ad omno removendum effugium, quao clausu­ legia, quae impertitur, sed concedit alicui instituto lae ad omnes constitutiones quoad regulares in privilegia ad instar alterius instituti, quod pro con­ concilio Vaticano edicas extensae sunt, prout a gregationibus votorum simplicium et aliarum ali- concilio Tridentino factum est cap. XXII som. XXV quando factum esi. Cum autem hic concessionis de IL-guhir Quibus praemissis sequens schema patrum exa­ modus cumularo possit in uno plurium institutorum privilegia, statuendum proponitur non communi­ mini proponitur. cari nisi privilegia directo et nominatim concessa Pius cpiscopui servus sei vorum Dei sacro approbante instituto, ad cuius instar communicatio conceditur. concilio ad perpetuam rei memonam. Tandem cum in interpretatione privilegiorum De privilegiis praesertim regularium. plura a nonnullis scriptoribus inconsulto asserta Ordines regulares non solum gaudent exempreperinntur, admonentur regulares, ut iis tantum privilegiis, ct facultatibus uti valeant, quao firmo D tiono. sed alia ctinm ccnsecuti sunt privilegia, tum ut religiosi facilius sua munera obirent, tum ut solidoquc fundamento innixa reperiuntur. A generalibus nd particularia gradum facientes, fructuosius in animarum salutem incumberent, tum omne norunt concilium Tridcntinum scss.V cap. II denique ut praemio pro susceptis in ecclesiae do Ref. statuisse regulares, postquam ipsi α suis utilitatem laboribus afficerentur. Verum «im pri­ superioribus fuerint approbati ad praedicationem, vilegio tractu temporie aliquantenus esct'verint. patero debero ab episcopo pro ecclesiis suis bene­ nonnulla, inspectis etiam temporum conditionibus, dictionem, ct pro aliis ecclesiis licentiam -.-ct super praesertim α concilio Tridentino, oc deindo a Ro­ exortis dubiis a Gregorio XV * ct Clemente X1 manis pontificibus praedecessoribus nostris revocata declarationes editos css<\ Ut linee omnia statuta fuerunt. Sed quia multiplices dubitationes super revera observentur, ct no dubiis locus remaneat, iisdem prhilegiis exortae sunt, nos, ut eas aufera­ contrario privilegia revocantur, ct conciliaris dis­ mus, sacro approbante concilio, haec decernimus positio explícito extenditur ad praedicationem quae atque statuimus. Caput L extra ecclesias aliquando fit; nonnulli enim docent ’ s i * Const, inripicnti /torna**» pontifex 29 mirti! 1739. Tom. X eonwlt I, n. 32 H 33. Formol. kc»l. pr*eL Suyplem. 108, B. 444 CcmtL ΙηκτνΙabili. CbMClU UWCKMAU TOUCH LUI. Omnia et singula regularium privilegia Triden­ tino concilio antiquiora, sivo in corpore iuris sint » Vidt Bcstd XIV dr Awe lib IX esf XVI H 7 d ft; sec bob < elle. 1. card Blsrarri yar. MI : SnmB * Rrcnlsr. Utu. 2. Ά7, a 22. 851 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM «52 clausa, sire non inserta, quibuscumquo ordinibus, A cilium Tridentinum concessorum, quae contraria sint congregationibus, societatibus, ct institutis concessa dispositioni cap. XV ersi. XXIII concilii Triden­ reperiontur, ubi ea decretis eiusdem concilii Triden- tini, qua statuitur, nullum presbyterum, etiam re­ tini adversentur, penitus revocata esso tam pro foro gularem, posse confessione? saccularium etiam sa­ interno, quam pro extorno declaramus, atque de­ cerdotum audire, nisi approbationem ab episcopis cernimus, quamvis eadem decreta specialem pri­ obtinuerit. Quin immo decernimus, talem appro­ vilegiis derogationem haud praeseferant, nec in cis bationem cs^o actum, per quem regulare? ipsi iuris­ de contrariis consuetudinibus abrogandis mentio fiat dictionem ab episcopis accipiunt ud audiendas sae­ In hac tamen dispositione minimo comprehendi in- cularium confessione? : ac episcopus eamdom po­ tclligimus privilegia, quao post concilium Triden­ testatem habere in confessano· regulares quoad * saecularium, quam habent tinum a Romanis pontificibus certo modo ac forma excipiendas confeziono concessa fuerunt; dummodo postea a praedecessori­ in ipsos c<>ufesχχ 1 Ibidem. » Cf. *ylL prof XX VL 859 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 860 perpensi on em invitet ingenia non omni veritatis 2 cipes ab ecclesia Dei hanc incipere ioiuriam, sed seneu carentia. Et quoad alios, qui lumini veri- ad sedes potentium progredi, et tum privata, tum taha oculos claudendi misero obstinatam intentionem publica iura delere, coquo delendo univorsam de­ praescierunt, non est impediendum, quin oracula nique susque deque vertero societatem. Deinde admonemus cos, nc falsas sequantur divinae sapientiae ad iudicium eis fiant, quia iam doctrinas de iuribus quae appellantur in sacra, inexcusabiles apparent Denique necessarium videbatur consultoribus, deque curatelac officiis, quao propria sibi vindicant ut etiam universos pastores concilium de gravis­ auctoritate, quaeque exercentes, dum ecclesiae iura simo officio admoneret, ut strenui et intrepidi ac privilegia minorum concedere ostentant, quamessent non solum in asserendo, sed etiam in vin­ cumque liberam bonorum ecclesiasticorum sivo addicanda ct retinenda bonorum ecclesiasticorum ministrationem, sive dispositionem, sive vindica­ tam proprietate quam admicistratione libera. Liquet tionem ei adimere, totamque cius actionem nutui enim miserrimam conditionem, in qua nunc tem­ arbitrioque suo subiicere praesumunt. Civilis namque poria ecclesiam paeno ubique terrarum gomero vi­ potestatis est 9 ecclesiae formam aequi, non ei demus, sicut una ex parte ab imperandi cupidine humanitus stabilita iura sequenda praefigere1/ moderatorum civilis reipublicae, iu altera ex parte Quod si voro principes civitatum ea vel pro sua ab inertia et ignavia rectorum ecclesiae originem pietate subministraverint, quae variis ecclesiao ne­ trabore, qui immemores muneris sui injustitiae cessitatibus ac officiis requiruntur, partem aliquam ausis fronto aperto resistendi interdum silebant, B in hisce bonis administrandis, sicuti alias, ita et ubi tempus erat loquendi. in posterum concedere utique poterit ecclesia, dum­ modo tamen non tanquam domini so gerant, sod Sequitur decretum. adiutore». sabia semper episcoporum iuribus caQuamvis ecclesia Dei hoc mundo, cuius figura nonicisquc sanctionibus. Pariter, nc pro iis compa­ praeterit utatur tamquam non utatur1, ut hacredi- randis, quae religioni» cultus expostulat, tributum tatem persequatur incorruptibilem, et incontami­ civibus sine ulla imponant ecclesiao interventione, natam, ct immarcescibilem, conservatam in caeli»1, perinde ac si ius ip?< non haberet, ea a fidelibus cum tamen ad officia ministerii sui, charitatisquo exigendi, qu»bus »ibi proapiccro possit. Neque opera adimplenda terrenis opibus carere nequeat, collecta * prohibeant, quale» institui cx antiquissimo sacri approbatione concilii, cunctis christiania po­ more solent, quibu» Christi fidelium charitas ex­ pulis declaramus: eidem ecclesiae, utpote perfectae citatur, ut quisque in ecclesiae bonum pro suo ar­ societati, ius proprium ac nativum incese tempo­ bitrio conferat stipem suam. Postremo, no leges rali um rerum domiaran habendi, suaque bona li­ ferant, quibu». aut omnino certae acqui.-itionca ab bere administrandi. Et prop terca quod, ut inquit ecclesia titulo gratuito vel oneroso fieri vetentur, sanctus Leo Magna»3, «regibus ct prinripiba * po­ aut saltam irritentur cae, quae sine speciali gu­ tissimum collata sit potestas ed praesidium ac de­ bernii eavcuhri * confirmatione fiant. Etenim quan­ fensionem naius verae ecclesiae catholirscJ, ius tumvis ecclesia, quando tempora urgeant, in suis hoc agnoscere, tucriquc omni cum stadio tenentur; C convertendis bonis in rcipublicac necessitatem co vel magis quod ¿it eis firmissimum quoddam aliena nunquam fuerit, nihil tamen de iuribus a munimentum, pauperibus egestatis solatium atquo Deo sibi concreditis renuntiaro sino eiuà gravissimo subsidium, nccnon verum communis prosperitatis contempta potest. fundamentum. Nunc ad universos fidelium pastores nos con­ Igitur non pro ecclesiao bono tantummodo, sed vertente», eis diatricti&simc iniungimua, ut non modo et pro emolumento populorum ab iis etiam atque in adserenda. »od in retinenda etiam, ac vindi­ etiam reposcimus, ut iura, quao dicuntur univer­ canda bonorum ecclesiasticorum seu proprietate, sitatis, sicuti oportet, ccu sacra et inviolabilia re­ acu libera administratione, memores officii aul, cognoscant. Qaamobrcm omnia et singula, sivo strenui ai ut omnino, mnxinivquo intrepidi; illud erecta, sivo adprobata ab ecclesia instituta, scilicet perpetuo ob oculos habentes: quod ab hac deper­ eius fabricae, beneficia, ipsaeque episcopales men­ dita libertate spiritalis procuratio saccularibus sae, domus religiosae, seminaria, scholae, hospitia, potestatibus obnoxia fit, atque ipsa Undem ec­ lodalitale», fundationes speciales, omoesquo alino clesiae existentia in discrimino ponitur. piae causae iuribus propriis gaudeant personae 4. moralis, quin civilis potestatis specialem conces­ Decretum circa furispatronntan exercitium. sionem, aut confirmationem obtineant. Atque in iis administrandis diiponendisquo neque canonicam Praenotanda. episcoporum auctoritatem ac tutelam impediant, D Consuerunt consultores, quibus id muneris inneque quocumque sub titulo aut praetexta ius im­ iunctum erat, ut de relationibus inter utramque pote­ minuant, quod sanctae Romanae aedi, pro summa statem per concilium futurum occumenicum rite qua in univcr.«am ecclesiam auctoritate pollet, om­ ordinandis examen instituerent, maximopero ad nino remanere debet, atque pro tempore ac con­ hunc finem obtinendum convenire, ut de exercitio ditione libero exercendum. iuris quod aiunt patronatus sermo fieret, ex hac Insuper renovantes censuras, quas sacri cano­ praecipuo cau n, * quia non pauci abusus, qui tem­ nes, ct praecipue Tridentinum concilium adversus poris decursu in hac re irrepserunt, iuri ecclesiao bonorum ecclesiasticorum usurpatores decreverunt, circa liberam beneficiorum collationem grave dam­ principes serio admonemus, ut ab nefaria illa ex­ num intulerunt. foliatione se abstineant, qua bonis suis, temporibus Sunt autem iura illa, quao patronatus vocant, praesertim ultimis, nonnisi por iniuriam privata fuit indulta et privilegia, quae in grati animi testimo­ ecclesia: eo vel maxime quod noecii esso nequeant, nium ecclesia viris de so bene meritis concedere per huiusmodi infoltiti om bona haec'impiorum avi­ solet; et sano magnam utilitatem procuraro pos­ ditati praedae facta, quin immo fasto indicio Dei sunt, cum zelum addant potentibus et nobilibus generosum erga matrem ecclesiam animum in sup­ turpiter dissipata faitee. Intelligent semel prin· peditandis mediis temporalibus commonstrandi. Sed » î Cor. Vil. an. > 1 F-tr. I. 4 » Epi.L IM. I Felix III ad Zenonem imp. (Labb. T. V. c. 17&) 861 SCHEMATA DE REBUS P0L1TIC0-ECCLESIASTICIS 862 ita tantum hic eorum fructus sperandus, si in a neficia sua auctoritate disponunt; qui iura priva­ iis exercendis canonicae sanctiones, quao de colla­ torum patronorum vario circumscribere modo prae­ tione beneficiorum agunt, adamussim observentur, sumunt; qui liberum iorisdictionis episcopalis exer­ E contrario si iura illa cum despicientia cano­ citium in beneficiis conferendis, vel in ipsa institutione num ot magis in fraudem legis, ad satisfaciendum canonica diversis statutis impediunt; qui pro ob­ solis propriis commodis, et imperantium cupidini tinendis parochialibus beneficiis examen ipsi insti­ exercentur, tum certo non ad aedificationem, sed tuunt aut ordinant; qui tandem do habilitate, et ad destructionem sunt, et non parum valent ad idoneitate concurrentium ius dicunt, et postulant labefactandam disciplinam ecclesiasticam. Impedi­ no ullus, nisi per so ipsos adprobatus, et admissus, tur enim, quominus digniores ministri provehan­ vel praesentari, vel canonico institui, vel etiam in tur; ot praeficiuntur gregibus pastores non secun­ realem collati beneficii possessionem valeat intro­ dum cor Dei, sed spiritu saeculi pleni, et magis duci. Cum vero haec omnia aliaque id genus sint quae ffua, quam quao Christi sunt, quaerentes. reapso valdo incuriosa, multamque allatura perni­ Et revera ita factum esse, ut iam dictum fuit, ciem, hinc sacri antistites omni meliori modo adsatis constat. Falso enim principio inducti, quasi laborabunt, ut principes ii ab incoeptis ultro con­ illa iura patronatus ox ipsa civilis potestatis na­ tinuandis abstineant, memores tunc solum sua tura fluerent, diversas reipublicao civilis modera­ quoque iura inconcussa manere, si una ipsi aliorum, tores supremi logea et ordinationes stabilirò ausi et ecclosiao praesertim iura sacratissima revereansunt, quibus iustitiac limites excedentes certis ec- ] 1 tur. Postea, si qua, in hoc gravissimo religionis desino iuribus non parum damni intulerunt. Non negotio, sui iuris parto fuerint nefarie privati, eam raro enim accidit, ut sibi usurparent patronatus cunctis viribus recuperaro nitentur, haud ignari, iura, ubi nullus iam praesto orat titulus: vel im­ ubi ministrorum institutio, beneficiorumque collatio pedirent liberum episcopalis iuriadictionis exerci­ imperantium cupidini fit penitus obnoxia, tum de­ tium in beneficiis conferendis, vel in ipsa canonica mum ecclesiam Christi, non Dei sed mundi spiritu institutione; vel propria auctoritate examen insti­ informatam, omnem suam caelestem virtutem omit­ tuerent, quod omnes subire cogerentur, qui ad be­ tere. Nihilominus, quod Deus avertat, si nihil inde neficium quodeumquo adspirarent, et do idoneitate profecerint, solemni imposita protestatione, totam concurrentium iudicarent; vel exigerent, ut nemo pro medela afferenda causam sanctao et apostolicae nisi per ipsos approbatus sive confirmatus praesen­ sedi remittant, eiusquo decisionibus se plane con­ tari vel canonice institui, vel in realem beneficii forment. Donique secundi ordinis sacerdotes monendi, possessionem introduci posset. Quibus malis ut conveniens remedium paretur, ne obtinendorum beneficiorum gratia, civilium po­ videtur consultoribus maximopero expedire, ut ante testatum praescriptis, contra ecclesiao statuta, so omnia, quao natura et indoles iurium patronatus audeant accommodare, scientes, hoc ipso ad cuiussit, enuncietur, et falsum illud principium redar­ cumquo tituli, aut conditionis beneficia consequenda guatur, quod ab imperio ipso derivatur; deinde se reddituros indignos, ita ut nisi poenitentiam ut principaliores abusus et arbitrariae ordinationes, egerint, ad nullum possint canonico institui bean­ do quibus ecclesiao querendum est, particulariter fioium. recenseantur et perstringantur. 5. Admonitiones autem circa totam materiam fa­ Decretum de concordati . * ciendas esso censent tam episcopis, ut pro viribus Praenotanda. tollendis abusibus, logibusquo iuiustis abrogandis Concordata et conventiones, quae inter s. sedem adlaborent, ct in casu, quo nihil profecerint, opem et consilium s. sedis implorent; tum sacerdotibus, et supremos reipublicao civilis moderatores ineunno beneficiorum obtinendorum gratia iis, quao a tur, maximi sane momenti sunt pro ordinandis guberniis civilibus perperam ct contra canones relationibus inter civilem et ecclesiasticam >&¿oriin statuta sunt, se accommodent, scientes, hoc ipso tatem. Ex quibus religiose servatis eo indignos et inhabiles ad quaccumque beneficia societatem bona redundant, praesertim itu in­ cordia ot pax inter imperium et sacerdotium, quo reddituros. Sequitur decretum. maius et optabilius bonum in publica mortalium Christus Dominus, qui ecclesiam suam apostolis, vita excogitari non potest. Id quod facile ¡niellioorumque successoribus regendam dederat, non alii gitur, tum si ex quo fonte fluunt, respicitur, qui quam ecclesiasticae potestati ius est impertitus ad est mutua iurium utriusque potestatis observantia, varia sacri ministerii munera, atquo ad iis adnexa et praesertim sedis apostolicae tanquam supremi cuiusque generis beneficia eos adsumendi, quos D harum rerum moderatricis; tum si quaestiones graipsamet idoneos, no vero dignos diiudicavorit. vissimne, quae in concordatis tractantur ct declVerumtamen ad cos sibi facilius captivandos, qui duntur. considerentur. Quamobrom cum magna in Dei gloriam animnrumque salutem liberalitatis, promptitudine, praesertim hac nostra aetate, a et munificontiao opera praestiterunt, oo grati animi s. sedo talia concordata cum principibus et supremis ergo pia mater ecclesia devenit, ut privilegia, quae civitatum moderatoribus iniri videmus, et non raro iura patronatus appellari solent, sive generalibus multum a ss. canonum rigore remitti, cum omni­ canonicis sanctionibus, sive sanctae Romaneo abdis bus concordatis, etsi in particulari multum diffe­ speciali indulscrit benignitate. Ea autem quaenam rant, hoo tamen commune sit, ut concessionibus sint, et quo usquo se ostendant, ad ecclesiam quibusdam ct quasi privilegiis componantur, quae tantummodo, non vero ad civiles potestates, spec­ a s. sedo ad exoptatissimam illam Inter utramquo tat definire, et a fortiori si civilia gubemia buius- auctoritatem pacem et unionem firmandam dispen­ modi patronatus iura non ut ab ecclesiastica po­ santur. Sed proh dolor! non raro accidisse constat, testate concessa, sed cum imperio naturaliter co­ ut, quod tanta liberalitate a summis pontificibus pulata, sibi tribuerent, alieni iuris usurpatores indultum fuit, in damnum ecrlexiao per abusus declarari damnariquo mererentur. Porro in istorum civilis potestatis perverteretur, quae pro arbitrio numero ii sunt profecto ponendi principes qui pa­ suo alia addere, alia demere, alia mutare vel per­ * tronatui in ecclesiis sibi vindicant in quibus eo peram interpretari non vereretur. Revera l-.oc modo insigniti non fuere, qui do rationo conferendi bores, quae in bona rst. in taalum · ■»···»- ··· 863 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 864 dum imperium civile sua solum commoda in con­ nore, vel dignitate insignitis, sed Romanis dum­ cordatis quaerit, et obligationibus per ea susceptis taxat pontificibus praefatam competere potestatem utcunque se subducere studet. Atque ita fit ut solemnes cum principibus conventiones ineundi, vel viri catholici, qui alias bona principia profi­ quae vulgo concordata appellantur. At non modo tentur, saepe in errorem inducantur, et quae solum religionis, verum civilis etiam ordinis, ao publicae abusui adseribenda, haec rei ipsi imputantes con­ privataeque rei interest omnino, ut ea sancta, atquo cordata in genere perhorrescant, et abolenda esse intemerata habeantur. Principes igitur, corumque clamitent, quippe quao ecclesiasticae libertatis nil successo res ab iie semel initis tam arcto obligationis vinculo detinentur, ut sino alterius partis consensu, nisi vincula et obstacula nominari debeant Caoteram moderni politici et reipublicao civilis aut ro aut lege, quidquam addere, auferre, inter­ moderatores saepe non contenti supramemoratis pretari, quovis immutare titulo, multoquo magis ausibus, ulteriui iam progredientes concordatis ip­ rescindere eorum nemini unquam liceat. Quod si sum fundamentum auferunt negantes ullum titulum tamen aliquid efficere sint ausi, iuro pollebunt legitimum eorum existenthe patrocinari. Sequitur pontifices eadem irritandi, propterraque in suam atrocissima haec opinio, ut verbis sanctissimi do­ redeundi plenissimam libertatem. Et siquidem per mini nostri utamur, eex falsa protestantium doc­ huiusmodi conventiones, peculiares quaedam in trina, ecclesiam in civili imperio quoddam veloci rebus ecclesiasticis sequendae normae mutuo con­ collegium existere, nullisque proinde poliero iuribus sensu decernantur, ea omnia, quibus derogatum non praetor ea quae concessa illi sint atque attributa B fuit, plenum robur habebunt, iuxta vigentem ct ab a civili potestate * t Atque falsum hoc principium ecclesia adprobatam disciplinam. in pluribus iam civitatibus ad effectum foede per­ Atque ne salutaria remedia in morbum commu­ ductum videmus, dum concordata vix solemniter tentur, episcopis toto satagendum animo, ut quae cum s. sede inita per comitia publica rescissa sunt sancitae fuerunt conventiones, adamussim serventur, His omnibus rite perpensis non longa deliberatione et in ecclesiae dedecus ac damnum nullatenus vio­ opus fuit inter consultores, in speciali decreto do lentur; vix autem violatae fuerint, ab sancta Ro­ concordatis loquendum esse, sed banc solum quae­ mana sede postulandum, ut pro summa qua stionem sibi discutiendam consuere, quae in boc gaudet auctoritate, quomodo se debeant gerero, decreto praecipuo urgenda essent. Sunt autem, in ipsa praescribat quao convenerunt, sequentia. 6. Primum do concordatorum natura et essentia Decretum de admissione adolescentum ad statum tantum esse dicendum, quantum expediat tum ecclesiasticum, dequo eorum dem privilegiis, et ad commondandam summam eorum utilitatem immunitatibus. contra cos, qui nociva et commodis ecclesiao ea Praenotanda. praeiudiciosa esso clamitant, tum ad monstrandos iuris ct aequitatis titulos, quibus innituntur. Inter iniuatas, quas hodie gubernia civilia contra Deinde expressis verbis declarandum, ad solum libertatem ecclesiasticam frequenter exercent, vexa­ Romanum pontificem, non ad quoslibet antistites C tiones, sane non ultimum locum obtinent leges et pertinere auctoritatem concordata cum principibus ordinationes civiles, quao respiciunt admissionem ineundi. ad olese on cum ad statum ecclesiasticum. In per­ Tnm inculcandam esse concordatorum summam multis iam regionibus vigent eiusmodi statuta, quae sanctitatem, inviolabilemquo vim, quae nullam ar­ diversis modia nativum illud ecclesiae ius coarctant bitrariam vel mutationem, vel interpretationem ad­ et restringunt independenter ab omni heterogena mittat. multoque minus abrogationem. Et si cius­ immistione eos nd altaris ministerium eligendi et modi quid factum fuerit, penes summos pontifices deputandi, quos ipsa per antistites suos ad hoo a esso concordata irritare, ita ut valor restituatur Deo vocatos ct idoneos iudicavcrit. turi communi secundum vigentem ecclesiae disci­ Constat interdum a guberniis statui, at ii tan­ plinam, quod omnino locum teneat in iis, quibus tum ad studium sacrae scientiae, vel iam ad or­ per particulares concordatorum sanctiones non dines admittantur, qui in certis quibusdam scholis derogatum fuerit studia absolverint. Interdum hoc sibi arrogant, ut Et haec quidem principibus ct rerumpublicarum iis tantum ordines conferantur, quibus ab ipsis ti­ summis moderatoribus applicanda esse videntur; tulus mensae dispensatus fuerit. Huc etiam refe­ episcopi autem non sino admonitione relinquendi, rendum. si arbitrarias conditiones pro obtinendis primum ut pro sua parte exequendis ot adamussim beneficiis et muneribus ecclesiasticis ponunt, praeter servandis conventionibus satagant, et in casu, quo illas, quae a es. canonibus stabilitae sunt. violatae fuerint, ad consilium s. sedis confugiant. D Maxima autem difficultas paratur et iniuria in­ fligitur ecclesiae hac nostra aetate legibus istis, Sequitur decretum. quao nullam a servitio militari exemptionem ad­ Multa quidem sunt, ut inquit s. Leo Magnus , * mittunt in favorem eorum qui clero adscribí volunt quao pro rationo aetatum, aut pro necessitate vel iam adscript! aunt. rerum oporteat temperari in iis, quao ad generalem Hunc rerum statum cum sedulo examini subiiceoeclcMae disciplinam spectant, quod a pluribus rent consultores, facile sibi persuaserunt do magna Romanis pontificibus, praecipue per aliquas solem­ opportunitate, ut concilium oecumenicum rem tanti nes conventiones cum saccularibus principibus pro momenti, et quae quasi nervum vitalem libertatis maiori inter utramque potestatem concordia initas ecclesiasticae tangit, silentio non praetermittat iuro ac merito factum fuisse dignoscitur. Cum Perpendebant enim in istis legibus et ordinationi­ vero in hisco rerum ecclesiasticarum adiunctis ab bus laicalis potestatis non solum gravem iniuriam ih tantum peragenda suprema procuratio, quibus inesse contra ecclesiam, cuius unius eat de voca­ omnium ecclesiarum sollicitudo fuit a Christo Do­ tione ad clericatum, et de idoneitate ad suscipienda mino coocredita; hinc etiam liquido patet non munera ecclesiastica decidere, sed cum manifesto episcopis, vel inferioribus praelatis quocumque ho- periculo animarum haec fieri. Multiplici enim modo vocationi divinae vis infertur; arcentur a » ¿ Ph IX altor. Π «tocenb. 1W0 A/uZiw pacibus s. ministerio, qui maximo digni sunt vel non tales et syllsb. XL111. accedunt, quales deberent, cum vitae militaris ra> Epwt. 147 ad RostifStn eptoeop. Nartfm. 865 SCHEMATA DE REBUS lOLITICO-ECCLESI ASTICIS tiono, spiritui clericalis vel extinguatur vcl dam- a num patiatur. Caoterum barbariem quandam sen­ tiunt istae leges vero ignominiosae hominibus Christianis, quos in hoc ipsorum paganorum mores confundunt, quippe qui, sola duco ratione, intelligerent, a lego armorum eximendos esso, qui sacris operam navant. Itaque his omnibus probe perpensis proponen­ dam sibi duxerunt sequentem decreti formam, in qua iueta principia dc pleno integroquo iuro occlesiao quoad electionem clericorum et ministrorum sacrorum enunciantur, et contra iniustns leges illud ius infringentes protestatio fit. Insuper autem visum est consultoribus hac oc­ casiono utendum esso ad facienda in genero verba do privilegiis ot immunitatibus clericorum; pauca quidem, ut ratio habeatur indolis aevi, quod, cum aegre induci possit ad iustitiam erga ecclesiam observandam, n nihilo magis abhorreat quam a privilegiis fei concedendis; tamen nonnulla, nequis silentium concilii falso interpretatus in animum in­ ducat, ab ecclesia non etiam hodie valde approbari privilegia, quae ex genuina ct recta inter utramquo potestatem relatione quasi sponte fluunt, et tanquam finem ultimum ipsius Dei honorem intendant. Sequitur decretum. 866 pandi, nec debent nec possunt seso negotiis saecu­ laribus implicaro1 et omnibus omnino muneribus excusantur, ne sacrilego livore quorumdam a di­ vinis obsequiis avocentur1; magis siquidem intereat praeliaro praelia Domini quam hominum; magis pro aris quam pro focis dimicare; magis ecclesiae, religioni, et animarum bono quam dominis tem­ poralibus inservire, sicut coelestia terrenis, spiri­ tualia bona atquo emolumenta temporalibus longe anteponenda esse catholica fides satis abunde commonstrat. 7. Decretum dc clericis, qui in scholis, quae a gubernio pendent, aliquo funguntur munere. Praenotanda. Gubernia civilia, etsi rem scholasticam suae ditionis exclusivo paene ubique facere intendunt, tamen in aliquibus regionibus munus dirigendi scholas ipsisque invigilandi viris ecclesiasticis com­ mittunt, ut animos catholicorum sibi magis devin­ ciant et ipsum clerum pro admittendis innovatio­ nibus suis faciliorem reddant. Sed praetendunt, ut in omnibus officiis, quae ab ecclesiasticis circa scho­ lam exercentur, adeo in tradendo catechismo ab ipsis mandatum accipiatur, ct nihil non suo nomine perficiatur. In quo recti ct debiti ordinis est ma­ nifesta perversio nec non evidens periculum, ne clerici legitimae auctoritati ecclesiasticae subtracti in partem laicalis potestatis nimium flectantur. Cui malo nt remedium paretur, et ecclesiao ius sino ulla ingerentia civilis auctoritatis ad munus sacrao doctrinae sivo in scholis popularibus sive in quolibet alio etiam nltiorum scholarum genere cos deputandi, quos ipsa dignos ct idoneos consuerit, sartum tectumquo habeatur, visum est consultoriC bus expedire, ut sequens decreti formula exoraretur pdo clericis, qui in scholis, quae a gubernio pen­ dent, aliquo funguntur munere14. In qua primum exponitur principium, iuxta quod soli auctoritati ecclesiasticae competit facultatem tribuere sive ecclesiasticas disciplinas, sivo disci­ plinam catechcticam. sive denique quamlibet aliam religionis doctrinam in quotnrer * sive privato sive publico instituto tradendi. Deinde fit exhortatio episcopis ut iuribus suis conservandis sedulo incumbant, et in scholis, quao ab apostolicae sedis auctoritate non immediate pendent, doctrinam magistroium do disciplinis sacris totam que eorum agendi rationem suo regimini et pastorali suae vigilantiae subiiciant. Deniquo clericis in memoriam revocatur nun­ quam eos, in quocumque officio vel gradu hac de ro constituti sinU ab officio episcopali eximi. Ecclesia Christi supra firmam Petram, ot apo­ stolorum fundamentum constituta et plenissima li­ bertate etinm in hicrarchico regimine α fundatore suo donata, plenum quoque atque integrum ius ab eodem obtinuit independenter omnino a quocumque terrena potestate eligendi, educandi ct promovendi inter fideles quales, et quantos in opus ministerii, officii, ac regiminis partem pro Dei ipsius cultu, divini verbi evangclizationo, sacramentorum administratione, ct animarum bono necessarios, atque utiles ipsa diiudicavcrit secundum perspectam Dei vocationem, sino qua nemo est assumendus, et se­ cundum ss. canonum sanctiones. Perfecta enim societas, qualis procul dubio ea est ab ipso Christo Domino instituta, sino rectoribus, ministris, et co­ operatoribus subsistere nullatenus potest. Hinc omni ox parte iniustissimao, sanctae matri ecclesiae maximo iniuriosae, nec non ipsi societati nocivao habendae sunt illao loges, quae sub falso titulo ac praetextu vol supremae in cives potestatis, vel publicae utilitatis, vel perfectae aequalitatis α quibusdam guberniis latao sunt, quae huiusmodi ecclesiae libertati in hao ministrorum electione, institutione, tituli assignatione, ot ordinatione sive directe, sive indirecto adversantur. Proinde sacrosancta synodus dum praefatas logos, ac statuta reprobat, et damnat, necessariam istam ac plonissimam libertatem i ure naturali ac D Sequitur decretum. divino sibi concreditam restitui, atque in integrum Cum Christus Dominus nonnisi apostolis ceteservari expostulat: atquo insuper inhaerens sacro­ rum canonum, uo praesertim con. Lateranensis sub risque in posterum succedentibus episcopis munus Leon© X1 ot Tridentini1 decretis, quae etiam, si cuncta docendi concrediderit, quao religionem spec­ opus fuerit, innovat ot confirmat, illas omnes ec­ tant, sacro approbante concilio, declaramus, ne­ clesiao, et personarum occlesiaeticarum immunitates, minem iuro posso sibi tribuere fncultatem, sive quibus Dei ordinatione et canonicis sanctionibus scientias ecclesiastica», sive disciplinam catcchetifrui debent, nullatenus violari, et a nulla quamtum- cam, sivo demum quamlibet aliam religionis doc­ vis suprema civili potestate exturbari, vel pessum- trinam in quocumque vel privato vel pnblico tra­ dari posso conclamat, ac praesertim quoad perso­ dendi instituto quin nb suo episcopo eam fuerit nalem illam immunitatem, qua clerici ab onere consecutus: neminem pariter iure posse camdem subeundae, exercendaequo militiae eximuntur, quae facultatem servare, quam ad se episcopus revocare profecto sine naturalis luris, et aequitatis violatione necessarium aut opportunum indicaverit. Sacri abrogari non potest1: qui enim a Domino in sor­ enim antistites ii sunt, ad quos vi sui muneris per­ tem suam vocantur, ct divino servitio sunt manci- tinet definire, quinam ad ea obeunda officia idonei ao habiles mereantur haberi. » Sfcv. XXV cap. 90 de Reform. « Ex propoli. XXXII ia Sjllibo dinasta. CoNCiu aurasAU tomus LIIL * II ad TtnwL 9. v. 4. ’ In leg. 7 red. Tbcwtoi Uh. Il tit X ÍA 867 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 868 Sed homines, non quae invnnt vol retrahunt, sod Hortamur itaquo ac monemus episcopos, ut pro­ A prias hac super ro sibi vindicent partes; caveant quae placent potius vel displicent, in rebus saopo igitur, no quid fiat, ex quo vel minimum haec considerant, ct quaerunt; hinc ordinatio, hinc im­ •ancta ecclesiae iura laedantur. Ei«quo praeterea perfectio omnis, hinc ortum habent peccata. Nam in mentem revocamus, ut in hisce scholis, quae ab quae placent, possunt retrahere, ct persaepe retra­ apostolica sedo haud immediate dependent, totam hunt, ct quae displicent, posami t i u varo ct persaepe magistrorum de re ecclesiastica doctrinam, totamque jurant maxime, nec raro iuvant unice. Utinnm haec omnes homines intclligcrent. Tum eorum agendi rationem suo regimini, euacquo pasto­ rali vigilantiae subiiciant; idcirco ab eis fidei pro­ enim divites non adeo bonorum desiderio urgeren­ fessionem exigant, eorumque opera vel scripto con­ tur; immo divitiaa suos facillimo largirentur, scientes signata, vel typis edenda approbent pro sua pru­ illud quod Paulus habet: „Qui volunt divites fieri dentia, vel reprobent Meminerint tandem clerici ab incidant in tentationem ot in laqueum diaboli, et episcopali potestate nunqnam eximi in qoovis hac desideria multa, inutilia ct nociva, quae mergunt do re officio vel gndu, liret eminenti, sint ipsi hominem in interitum ct perditionem. Radix enim constituti. omninm malorum est cupiditas, quum quidam ap­ * petente erraverunt α fide, ct inseruerunt so dolori8. bus multis * 1. Pauperes c converso non aegro animo Decretum do pauperum operariorumque tolerarent inopiam, immo Deum egestatem permit­ sublevanda miseria. * conce­ B tentem non laudarent minui, quaui divitia /Voooiiwim. dentem sibi: dicente Apostolo: FSempcr gaudeto: Infelix est adeo plurimorum pauperum opera- in omnibus gratias agite, linee enim voluntas Dei riorumquo conditio, ut eam intuente» acerbísimo est in Christo lesa in «minibus nobis * 3. dolore capiamur. Etenim istorum numerus in imCaput II. m casum est auctus; eorumque egestas gravior est Cknnlas omnibus commendatur. in dica effect a; quao olim a fluxis inccrtisque, nuno a corti * stabilibusque causis progignitur: et quae Lex Dei est, in cordibus nostris insculpta, u a fortunae olim temeritate, nunc nutem a quibus­ Christo lean in tota, qua latet extensione, propo­ dam falsis impiisque doctrinis sua sponte dimanat. sita, ab apostolis per universum orbem divulgata, Quaro potius quam ipsa divitia» caelestis vitao atque ab ecclesia inculcata saepissime, ut alter al­ multiplicet, cam coqioria prosperitate facile perdit teri pro viribus succnrrnL Cum igitur ox divino ct animas. Quandoquidem in miseriis hisce dimi­ mandato materna sit nobis cura miserabilium perso­ nutam videmus vel deperditam fidem, contemptam narum habenda, cumque in praesentia statum carum vel denegatam religionem, immutatos vel penitus tristissimum conspiciamus, cunctos christifidclcs corruptos muro; undo homine» ii, licet ad Dei ima­ cuinscumque gradus ct conditiouis commonemus ginem otiam procreati, similes tamen sunt facti hortamurque. nt unusquisque pro munere et digni­ ¡umentis insipientibus, ut ea, quae sunt spiritus, tate, pro facultatibus et opportunitatibus suis auc­ percipere nequeant C toritatem, sollicitudinem, diligentiam et munificionNequo mirum. Postquam enim ub stultorum tiam omnem impendat nd pauperum operariorumque quorumdam insaniam praedicari, ac longo lateque relevandam egestatem. Practerquamqiiod enim diffundi inceptum est totam hominis felicitatem unusquisque animao euao benefacit, quoties miseri­ intra huius vitae terminos contineri, homines creatis cordia suu inopiae succurrat alienae; illud est etiam, rebus unquam summo bono cor apponentes, eas quod tanta ait virtus charitatie, ut ceterae, ctai sint, voluti finem ultimum appetiverant; cx quo alii prodesse tamen non possint. Quamvis enim quis infitiabili acquirendi cupiditate capti, bon cautis fidelis esset ct castus ct sobrius nliisquc maioribus et iustitiae regulis omnino posthabitis, divitias ornatus insignibus, si misericors non fuerit, miseri­ quovi» modo cupidissimo congerere et cumulare non cordiam non meretur; Dominus onim nit: Beati mi­ desinunt: alii o contra, cum nihil aut parum sibi se ri cordes, quoniam ipsorum miserebitur DcusU|. valeant comparare, invidia, moca titia ut impietate Immo haec virtus umnes facit utiles ceso virtutes. correpti, in furorum quasi desperationemque labun- Siquidem ea ipsam fidem sui admixtione vivificat, tur. Undo praesens ac horribilia illo rerum huma­ quia sicut in fide est operum ratio, ita in operibus narum statu , * cui nisi prumptum et opportunum fidet fortitudo. afferatur remedinm, univers.™ minatur subversionem At cavendum est. ne Christiana charitas inter ac ruinam societati. arctiores limites continentur. Etenim nomino proximi Rebus itaquo ud extremum usque deductis, ine­ quem diligere cx Christi praecepto debemus, non stinguibili chnritatii igne inflammati, quem Christus D ii tantum intclligcndi, qui nobis amicitia aut pro­ venit mittere in terram ut accendatur, silere haud pinquitate ¡unguntur, sed omnes prorsus homines, posumus; quaro ad pauperum operariorumque sivo illi hostes sint, sive socii, sive boni, sive mali. sublevandam miseriam, haec, sacro approbante con­ Unus enim nos conditor finxit, unus nos creator cilio, tradenda proponimus. animavit Undo Christus aiebat; „Diligito inimicos vestros ct bonufacitc iis qui vos oderunt * 4. In­ Caput I. super cavendum est etiam, no charitas nostra cos I)t rtrto bonorum temporalium w.«u. minam posthabeat, qui maiori indigent benevolentia. Ea du causa creati sunt homines, ut Dominum Scilicet sollicita benignitate praecipuo vigilandum, Deum laudent, uiquo reverentiam praestent, et ohe- ut, „qucm modestia tegit, inveniro possimus. Sunt dicnlinm; atquo ita agendo vitam consequantur enim qui palam postero ea, quibus indigent, eru­ aeternam. At reliquo, quao sunt in terri·, ideo bescunt; et malunt miseria tacitae egestatis affligi, creavit Dominus, ut homines in finis consecutione quam publica petitione, confundi. Ab huc igitur iuvaront. Ergo ut vitao bonis utamur vel abstinea­ occulta necessitate sublevandi sunt isti, ut hoc ipso mus, illud praecipuo spectandum, an lurent nuc nu. Quao invent, adrniltonda, et in tantum admit­ • Ï A4 Tim. Λ. tendo, in quantum invent, nec plus nec minus. 3 t TWs. V. !·>. Contra, quae ti fine retrahunt, vitanda, ct in tantum > Haith. V, 71. • Matti·. V 44. vitanda, in quantum retrahunt, nec plus nec minus. . -T/ 869 SCHEMATA DE REBUS P0LITIC0-ECCLE8I ASTICIS 8?0 amplius gaudeant, cum ot paupertati eorum con- a tione. Quilibet scilicet homo in cbaritatis operibus eulturn fuerit et pudori441. seso exercere potest ac debet; at ecclesia Dei, coi Sed chantas variis personarum coetibus, pecu­ fidei depositum tradidit custodiendum Christus, ea liaribus quidem do causis, est otiam nobis com­ est, od quam proprio ac nativo iure pertinet, ut pia mendanda. Et primo rerum publicarum modera­ opera promoveat, privata ac publica instituta libere toribus. Quandoque onim tam gravis est hominum plano erigat, dirigotquo. Quapropter ipsa non egestas, ut ea minimo sublevari possit, nisi publica potest, quin tot tamque graves iniustitias vehe­ charités adhibeatur: praotorca publici moderatores menter doleat, iura iam erepto reposcat, leges illae in ca sunt conditione, ut ad eorum exemplum sub­ improbot ac damnet, suamquo et animarum pastoditorum mores componantur. Utinam secum ipsi rum ot omnium ecclesiasticorum plenam libertatem reputarent, quantum indo apud homines gloriae ot in faciendis misericordiae operibus, piis ad hunc amoris, ot, quod potius est, apud Deum laudis et finem fundandis societatibus et in erigendis pro meriti adipiscerentur, si charitatis opera largo dif­ cuiusque generis pauperibus domibus et institutis funderent, miscricordiacquo instituta liboraliter pro­ defendat auaquo cautione tueatur. tégeront ot sustentarent. Postea divitibus. Siqui­ Altera causa, quae miserrimam reddit pauperum dem ii magis tenentur proximi miseriam relevare, ao praesertim operariorum conditionem, est, quod qui maioribus facultatibus affluunt Meminerint ipsi a plerisquo officinis quaevis religiosa institutio, di­ nominem esse, qui debeat non timere quod aliqui vinique cultus exorcitatio do medio sublata fuerit possint incidere. Nulla est onim tuta folicitas; in B veluti si aliena furet ab illa mechanica, laboriosa, quibuscumquo hominibus mutabilis ost et caduca et quasi opprimenti operatione, cui artifices omnes mortalitas; meminerint deniquo cos copiosius me­ subiiciuntur ex lege. Ii enim fidei, religionis, botere, qai seminant abundantius; cum omnes pie­ nestatipquo dictaminibus plane destituti, nihil ap­ tatis expensae non solum integrao maneant, sed et petunt, nibil quaerunt, nihilque agunt, nisi quod modo augeantur, ot qualitate mutentur. De ter­ huius corporis iucunditatus augeat, ciusquo sensuum renis quippe caelestia prodeunt, do parvis magna foveat illecebras; quare ab iis minime distarò vi­ gignuntur, et temporale donum in praemium transit dentur, qui barbaram nc eylvestrcm vitam tradu­ aeternum. Deinceps cuiuscumque ordinis sacerdo­ cunt. At status huiusmodi operariis ot dominia, tibus Domini. Discipuli enim Christi non sunt, qui societati et religioni, temporaneae et aeternae plu­ dilectione, quam sibi invicem habere praecipiuntur, rimum nocet felicitati. Est ergo omni cura studioque ceteros non prosequantur; ministri Dei esse non de medio tollendus. Atqui de medio tolli nunquam merentur, qui una cum aliis terrona sua bona non posset, nisi officinarum praesides totam, ut par est, dividant; neque fidelium postores appellaveris, qui ecclesiae libertatem relinquant. Tum enim eius ovibus suis salutaria huius vitae pascuo non prae­ ministri nihil essent praetermissuri, ut miseros illos beant Christus portransiisso dicitur benofociendo caelestis doctrinae pabulo pascerent, cosque quotidia­ et sanando omnes; nos qui Christi imitatores esse nae orationis exercitium docerent, froquontiori sacra­ debemus, benefacere etiam et sanaro omnes tene­ mentorum usu confortarent, cisque ostenderent.quanta mur. Res ecclesiae sunt vota fidelium, pretia pec­ C sit consolatio in communicatione passionum Christi, catorum, patrimonia pauperum; non eae igitur vin­ quantum meritum in minoribus viiibusquo operibus dicandae in nostros usus ut propriae, sed ut nobis bouo conscientiae testimonio peractis, quot quanta commendatae pauperibus etiam dividendae. Si spiritualia et terrestria emolumenta in religiosa fe­ quis igitur in nobis inest Dei amor, si qua proximi storum observatione capiantur. Neque pauperibus satis provideri putent per dilectio, si quo pietas in ecclesiam matrem, si quod pro Christi lucrifaciendi studium, otnnes in id ope­ eam, quam vocant, charitatem legalem, quae elee­ rosa sedulitate incumbamus, ut ad egenos suble­ mosynas egenis erogari solitas victigalis Instar ci­ vandos nihil intentatum nihilque inexpertum maneat. vibus obligationis vinculo imponit. Per eam enim Ab hac tandem cbaritatis commendatione neque neque omnibus et singulis pauperibus consulitur, sunt pauperes excludendi. Siquidem in divinae nequo cunctis hominum indigentiis fit satis, neque lance iustitiae non quantitate munerum, sod pon­ spontaneis largitionibus locus relinquitur, nequo tota dero pensatur animorum. Evangelica vidua duos humani cordis urgetur effusio, nequo omne acqui­ nummos in gazophylacium misit, ot omnium divitum ritur a benefacientibus meritum, neque grati animi dona transcendit Nulla apud Deum vilis est pietas, sensa in accipientibus confoventur. Ut ergo mise­ rorum necessitatibus occurramus, pro legali est nullo infructuosa miseratio. Christiana cbaritas sufficienda. Quae quidem non Caput IU. coacta, non simulata, non deficiens et tenax eat, De tollendi» cautis charitatem impedientibus. D sed libera, sollicita, plena, splendid * et generosa. Parum esset charitatem omnibus commendaro, Hanc Christus praecepit, hanc praedicavit semper nisi causae do medio tollantur, quao pauperum ct ecclesia, hnno deniquo fideles cuncti valde bene­ operariorum impediunt egestati subsidia. Quas inter ficam experti, magno in honoro habuerunt illa principem locum tenet, qua aliquae e civilibus Nequo tandem, uti dictitant Monnulli, auxilii potestatibus supremam omnem pauperum loeorum- spes est in aliquo doctrinae systemate ponenda, vi quo piorum inspectionem sibi arrogantes, societates cuius omnia, uno veluti ictu in melius commutentur, ad miseros adiuvandos Christiana charitato fundatas cunctaquo inopiae mala removeantur. Haec enim ct ecclesiastica auctoritate probatas passim prohi­ systemata ad illudendos potius sunt apta, quam ad buerunt, atque ecclesiam ipsam, negato eius a sae­ miseros sanandos homines. Malum namque, quo culis possesso iure, ab hospitalibus ab ipsa erectis societas humana laborat, tam multiplex, tam varium aliisque ad opera pia destinatis domibus eiecerunt, tamquo diversis causis creatum eat, ut auferri nullo novasque sine praevia sua permissione prorsus ve­ modo queat, nisi plura ac diversa adhibeantur re­ tarunt. Nam etsi cbaritatis opera etiam a lege media. Quandoquidem socialia corporis, instar hu­ naturali praecipiantur, attamen nisi a fide proficis­ mani, prosperitas ex cunctorum membrorum robora, cantur, informentur et dirigantur, aut ipsa deficiunt, viriumque sanitate pendet et usu. aut perversa fiunt, aut sua saltem carent porfeeEt primo quidem ab oprraru» summopere pen­ det. Etenim eorum eonditio non adeo misera et 1 Senn. IX de eo». IV. tristis esset, si fidem in lesum Christum haberent, M· 871 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 872 ct Christianas prosequerentur virtutes. Solertes sint A moniis sit sanctitas, inter viros uxoresquo concordia, ipsi, patientes, sobrii, continentes, honesti et pii, in familiis pax ct felicitas; si fa ico rum cbaritatem et videbunt se non «impiius gravi saltem egestate erga cos omni studio excitare curaverint; si in in­ vexari, siente Christo1.· „Qmicrito primum regnum fantes, infirmos, senio confectos seso benignos et Dei, et justitiam eius; ct liacc omnia adiicientur beneficos praebuerint; si do iunioribus praesertim vobis-. Ceterum animo recogitent lesu Christi operariis oorumquo societatibus praecipuum curam inopiae ct aerumnarum exempla; gratiarum in ec­ ostenderint; si tandem sacerdotes eodern charitntis Meminerint ipsi clesia catholica thesaurum eiusque praesentis vitae zeliqno spiritu inflammaverint. consolationes, et pro futura promissam gloriam, ad unum Paulum parva ad Philemonem epistola abro­ quam, teste s. Paulo, non sunt condignae passiones gandae dictae servitutis fecimio initium. Eodem spiritu eademque fiducia tollendae operariorum mi­ huius temporis2. Praeterea ab operariorum infclicissimao condi­ serino manus admoveant, ct Spiritus vivificabit1; tionis causa neque ipsi supremi legumlator? $ sunt etenim manna Dei non est abbreviata2. peritus alieni. Etonim ab eorum ordinatione vel 9. permissiono factum est, ut vincula, quibus religio Decretum mutnaque fides eiusdem artis opifices quasi in unum dc educatione nt InstrueIIone clericorum. corpus consociatos praesidio quodam muniverunt, i^furunlanda. ubique soluta; minores artifices a ditioribus pauhtim superati, suppressi; singuli operarii arbitrio B Cum bona ct genuinis principiis consona edu­ magnarum officinarum derelicti, legraquo fatae fue­ catio ct instructio juventutis clericalia tanti mo­ rint, per quas tamquam licitum affirmatur etiam menti sit, ut ea dompta, ecclesia© nihil spei effulgeat, focminas puerosque in officinis, non raro supra ct e contrario cum ca omnium bonorum fons praesto vires adhibere, dica dominicos atque solemnes in ■it, ideo cum summa quasi zelotypia advigilavit ec­ operibus servilibus insumere, impune pecunias foo- clesia, ut educationis ct instructionis illius liber­ norc auctitare, ct quodlibct divitiarum lucrum fa- tatem, ct ab omni aliena ingerentia immunitatem cere;’nude juventutis educatio, morum integritas, isartam tectamquo sibi servaret. Nam non solum religionis firmitas maxima detrimenta exceperunt. ·cum summa iniuria fit, cum laicali» potestas educa­ Oportet igitur ut principes hac de re, quae maio­ tionis ct instructionis clericalia causae se immiscet, rem civium partem spectat, atque in rcipublicae ·quae sine ullo dubio unice ad ecclesiam do iure tranquillitatem et incolumitatem maximam vim nativo, ct quasi domestico spectat, aed etiam cum habet, sapientissima consilia ineant; at non ex non parvo spirituali damno, quia talis iniuria non prudentia, carnis, quae mors est, sed ex prudentia poterit non vini exitiosam exercere ad diminuendum spiritus, quae est vita et pax3. spiritum ecclesiasticum ct proprio clericalem. Insuper etiam dominii non minores sunt partes Revera illimitato illo iure libero ab omni inde­ tribuendae. Experientia nos edocet non paucos bita potestatis lai cal is ingerentia clerum suum edu­ cum suis operariis se gerere contra omnem iustitiao, candi gavisa est ecclesia usque in finem elapsi aequitatis et charitatis legem. lastitia postulat, C saeculi, quo tempore notissimae illae imperatoris ut operarii digna retribuantur mercede; attamen losepbi usurpationes primordia ceperunt Et ex non desunt domini, qui eam etiam mercedem de­ hoc tempore multiplices conatus a guberniis civili­ negant. quae neque ad victum sufficiat, vel eorum bus factos conspicimus ad autonomiatn illatn io vires ita exhauriant, ut brevi consummentur. Suadet gravibus vulnerandam, immo evertendam, iamquo aequitas, ut quo ditiores aliorum opera facti sunt eo pervenisse politicos nostros temeritatis, ut non domini, eo magis erga illos sc pios praebeant ct erubescant enuntiare „immo in ipsis clericorum beneficos; at plerique, ne dicamus omnes, id neque seminariis methodum studiorum adhibendam civili animo recogitaro videntur. Exigit tandem chantas auctoritati aubiici debere-. ut, cum possimus, eorum prosperitati ct saluti proEt quia, divino sane afflante Spiritu ecclesia apiciamus, qui pro nostris utilitatibus suos operas genuinam educationis clericalis normam in semi­ praestiterunt; ct tamen reperiuntur, qui in eaalbaa nariis, prout α patribus Tridentinis commendatur, infirmitatis, senectutisque aerumnis suos quoquo propositam censet cnixfaqiio viribus ut ubique eri­ servos ingrato animo nogligunt. Certe ai domini, gantur et floreant, adlnbor.it ; ideo non mirum est ct illud prao oculis haberent, quod iussit Christus. hisco seminariis non raro per moderatores rcipubliF0mnia quaccuinque vultis, ut faciant vobis ho­ eao civilis difficultates parari, dum yc! erectioni mines, et vos facite illis" , * ct alterum quod legitur eorum sub diversis praetextibus ac opponunt, vel apud Eccl., BSi eat tibi servus fidelis, sil tibi quasi indebito modo eorum directioni et administration! anima tua, quasi fratrem sic eum tracta-*, pauperum D se immiscent, Et hoc faciunt non obstantibus soiam operariurumquo nccetmfalibus non parum onset lomnibua itoratisquo episcoporum reclamationibus, non obstante vol sedis apostolicae iudicio, quao in consultum. Tandem cjnscopos obtestamur, ne tot miaoro» concordatis ut qualibet emergente occasione epi­ atquo in discrimino positos operarios sibi reliquant. scopia ius proprium inviolabile vindicatum voluit. Proh iam plurimi per inopiam, moosliliam, indig­ Quao cum itu sint, visum est consultoribus ecclesiam nationem circa fidem naufragantes in seductorum in concilio oecumenicn congregatam do hac gravis­ manus inciderunt, s quibus mox corrupti ct poni­ sima re silero non debere, praesertim cum omnes to· a Deo sunt alienati. Eos itaque pastoralis rationes, qnao necessarium ct opportunum esse dilectionis humeris in ovile, ad Dei cognitionem innuunt, ut propria iura quoad educationem et Ionique amorem reportent. Patemur equidem ope­ instructionem in genero reclamet, α fortiori pro rariorum egestatem neque tollero ncque multum reclamanda clericali»» educationis et instructionis ipsos solos diminuere posse. A| non purum effi­ libertate militent. Tollendam igitur vocem rati cient, si pro viribus sategerint, ut in eorum matri- sunt pro omnimoda hac libertate episcoporum in genere, sed in specio in favorem seminariorum, t Malta. VI, W. quao ab cccleaia quasi in deliciis habentur tanquam • VIII. M > ftae.VIII, H < Malta VII, 12 * Erri XXIII, 31 » lub. VI, Ut. t Iwu LIX, I. 873 SCHEMATA DE REBUS POLITICO-ECCLESIASTICIS 874 spiritus vero sacerdotalia firmissimum pignut et λ . militiae iudicaverint, sive indebitam auctoritatem praesidium. in earum regimine interponendo, sivo demum Decreti autem, quod de hac materia conG- earumdem bona vel eorum administrationem sibi ciendum sit, hnnc sequentem formam proponendum tribuendo. esse consoni. Sacrorum igitur antistites, qui coram aeterno Primo ut stabiliatur ot expressis verbis pronun­ iudice sunt rationem do impositione manuum red­ tietur principium absolutae, quao soli auctoritati dituri, iterum iterumque adhortandi, ut, reputantes ecclcsiusticao compotit, nutonomiao circa educatio * animo quam gravia mala ab hac iniusta laicalia nem et instructionem clericalem. potestatis interventione in ehristianam societatem Deinde ut huius principii particuluris applicatio invehantur, tantao iniuriae ipsis sanctuarii aditis fiat ad seminaria iuxta formam a concilio Tridentino illutae maxima fortitudine resistant, nulliquo iam statutam, ot nominarim iura illa recenseantur, quo­ labori et operi parcant, ut in causa tanti momenti rum liberrimum exercitium pro episcopis postulan­ illo restituatur ordo, quem religio ct ratio ipsa re­ dum, ut nd ipsos solos pertineat seminaria erigere, quirunt, Dcoque reipsa reddantur, quao unice Dei alumnos ndrnittore vel dimittere, superiores et ma­ sunt Deinceps admonendi sunt ipsi, no illud effi­ gistros assumere vel expoliero, totam educationis ciant, vel civilibus permittant potestatibus, quod et instructionis rationem ordinare et bona tempo­ clorici tum solum denique ad sacerdotalem spiritum ralia administrare; cum protestatione contra iniustas explornudum augendumque in seminaria ingrudiansaecularis potestatis usurpationes, quibus scholas et B tur. cum per aliquot annos Ii te rarum sciontiarumquo instituta clericalia subdolis commodis inservientia studia sivo in gymnasiis, sivo in universitatibus vel impedit, vel suo arbitrio subiicere studet. perfecerint: nemini siquidem licet tridentinam se­ Dcniquo ut adhortatio fiat episcopis, ut eius- minariorum formam immutare, neque alia in eorum modi iniustitiae fortiter resistentes sanctissima sua locum instituta sufficere, quao nunquam seminariis iura circa hanc materiam sibi revindiccnt. Et quia ecclesiae iudicio acquiparnntur, neque tandem ulla in aliquibus regionibus, per indebitam laicali * po­ vel minima educationis ct institutionis clericalis pare testatis ingerentium (cui sauo non restiterunt, uti civili auctoritati subiieitur, quin ecclesiao iura lae­ fas erat, episcopi) abusus invaluit, ut tum demum dantur eiusque sancto aeternoquo fini aliquatenus adolescentes, qui sacrae militiae nomen dare volunt, repugnetur. in seminarium admittantur, cum studia omnia sive 10. humaniorum sivo scientiae philosophicae et theo­ Decret mu pro rcixiilarlbus ordinibus logicae iam in collegiis ct universitatibus absolve­ et congregationibus. rint; ideo in fino decreti hic abusus perstringitur Praenotanda. tanquam intentioni ecclesiae perquam adversus et Cum certum, indubiumque sit quod hisce nostris non parva sccum trahens damna. praesertim temporibus religiosi ordines, piacque Sequitur decretum. congregationes tam virorum, quam mulierum noSancta Dei ecclesia usque ad consummationem C dum ab impiissimis religionis nostrae hostibus, sed ab saeculi duratura, ut munera, quao u Christo Domino ipsis guberniis acerbo odio undequaque afficiuntur, accepit, fideliter impleat, nunquam sacros non in­ totisque viribus de medio ecclesiao penitus evellendi, diget divinitus vocatis ministris, qui sana educa­ atque eradicandi dictitantur; hinc iure ac merito rono sint praediti, rectaquo instructione exornati. commissioni politico-ccclcsiasticao visum est aliquod Non est enim verus Christi miles, nisi qui fide, pie­ decretum sacrosanctae synodo proponendum fore, tate morumquo honestato praestiterit, ct scientia. quo ietiusmodi diabolici conatus omnino retundantur, Quapropter episcopi, quibus est ecclesiae regimen atquo insimul religiosorum ordinum dignitas, notura, a Spiritu sancto commissum, proprio ac nativo iure indoles, iura, ac privilegia contra eosdem defendantur. At no falcem in alienam measem mittere videre­ potiuntur, sacros non modo eligendi, verum etiam omnino educandi, instruendiquo ministros, absque mur, serio ac diligenter a nostra commissione curatum est no quid circa praefatorum ordinum disciplinam, ulla α civili potestato dependentia. Quod generaliter sancta synodus asserit, hoc est vel reformationem in formulando decreto innueremus ad seminaria specialiter applicandum. Seminaria (hoc enim ad alteram commissionem super /¿rywenim, iuxta formam a concilio Tridentino susceptam, larium discipline spectare non ignorabamus), sed ea sunt dilectissima quaedam ecclesiae instituta ideo tantummodo exponenda consuimus quao extrínsecas erecta, ccrtisquo regulis communita, ut sacrae militiae corumdcm ordinum relationes cum civilibus guberniis, tirones vel a toneris annis tanquam novellae plan­ ao modernis legislationibus respiciunt, quatenus scilitationes in circuitu tabernaculi Domini succrescentes, D cet vel cum iisdem opponuntur, vel ab iisdem quomo­ a sequendis mundi voluptatibus retrahantur, in Dei documque laeduntur. vocatione comprobentur, atque ad vitae innocentiam, Atque imprimis aequum diudicatum est decreti religionem, modestiam, aliosquo virtutes clericorum exordium sumere a recolenda sanctitate, perfec­ propriae componantur, simulquo literas, ot minores, tione, et sublimitato religiosae professionis, ac et maiores disciplinas praesertim sacras addiscant, maxima quoque utilitate, quam semper religiosi ab omni cuiusque erroris periculo alienos. Ergo ordines attulerunt, et adhuc afferro possunt tam ad solos episcopos pertinet seminaria erigere, Christianae quam civili reipublicae adhibendo eadem alumnos admittere vel dimittere, superiores et ma­ ferme verba quibus usi sunt Romani pontifices in gistros assumere vel expellere, totam educationis diversis allocutionibus; quod profitto plurimum et instructionis rationem ordinare, bonaquo tandem valere potest ad refellendas nostri nevi calumnias, arbitrio ac prudentia sua, intra tamen limites a ot errores circa votorum professionem, legitimam sacris canonibus praestitutos, disponere, et admini­ religiosorum ordinum existendi rationem, eorumstrare. Quare sancta synodus acerbissimo dolore demque utilitatem, etc. etc. deflet et detestatur iniustas illas saecularis pote­ Deinceps iura ecclesiao circa reculare * ordines, statis usurpationes, quibus haec sancta ecclesiae et personas a civilibus guberniis u-urpata. vel manu­ iura. hac praesertim aetate, laesa et infracta videt, missa vindicaro consuimus, et catholicam doctri­ sive scholas et institutiones ipsas impediendo, quos nam in re tam gravi claro, ct distincta exponere episcopi necessarias vel utiles pro alumnis sacrae existimavimus, tum ad fideliam instructionem, tum 875 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 876 etiam ad ea confutanda falsissima principia, qui-Anibus, siro qualitates, ac praesertim aetatem pro bos modernae legislationes innituntur. admissione ad novitiatum, vel professionem staUlterius reconaitis principalionbus huiusmodi tuendo, sivo in superiorum electione, institutione ecclesiae iurium usurpationibus, et ratione habita ac iurisdictionia exercitio, ao tandem in ipsorum ad multiplices guberniorum leges, et statuta, quae religiosorum ordinum directione, ac regularum obpraesertim nunc temporis vigent, ea exponenda servantia, et valoro soso intromittendo: baco enim curavimus, quae in praesenti gravissimo negotio omnia ecclesiastici sunt iuris, et α sola ecclesiastica facienda, vel omittenda secundum catholicam doo- potestate definienda et moderanda. trinam ab ipsis civilibus potestatibus necessario Insuper sancta synodus sacrum, atquo inseparadiiudicantor. bile ius agnoscens, et confirmans quo religiosae Tandem omnia ct singula iura, quibus ox divina familiae ac singulae carum domus sivo virorum, ordinatione, et canonicis sanctionibus fruí debent, sive mulierum ox divina ordinatione, et apostolici ac pouunt religiosae familiae, rite statuere, ct di- sanctionibus fruuntur pacifico possidendi, acquirendi, atincto confirmare intendimus ea moti ratione, quia et administrandi bona quaccumque temporalia, sivo in praesentiarum α civilibus guberniis nullatenus mobilia, sive immobilia pro Dei cultu, ne propria subadmittenda, aut recognoscenda existimantur, dum stenUtione, atquo etiam pauperum Juvamine; atquo interca aine ipsis nec perfici, nec ullo modo sub­ intuper adproban», et tueri cupiens sacrum quoquo ius, quod praesertim ordinibus mendicantibus comsistere religiosi ordines umquam poterunt. Hisce praenotaris, sequens proponitur 1 I petit, fidelium oblationes excipiendi, atquo elee­ mosynas, declarat huiusmodi iura sarta tectaquo Decrfluw. omnino esso debere, proindequo· religiosorum ordi­ Regulares ordines a sanctissimis viris divino af­ num et piarum congregationum ab apostolica sodo flanto Spiritu instituti, atque ab apostolica sede approbatarum bona velati sacrum patrimonium in­ confirmati multiplici eorum forma pulcherrimam te ngi bilia fore, et a nulla civili potestate cuius­ illam varietatem efficiunt, quae mirifice circumdat cumque gradus, ct dignitatis usurpanda, vel in alios ecclesiam, ac lectissimas illas auxiliares Christi mi­ usus convertendo, nisi ecclesiasticae potestatis ac­ litum turmas constituunt, quao maximo tum Chri­ cedente facultate, ct consensu, ncc praefata iura a stianae, tum civili reipublicao usui, ornamento, civili gubernio quocumque titulo, aut praetextu vel atquo praesidio semper fuerunt1. Cum vero hac impediri, vel coarctari posso sub poenis alias α iuro miserrima aetato flagitiosi homines in eo toti siut, statutis ac praesertim a concilio Trident, seas. XXII, ut tam α publicis, quam α domesticis institutionibus cap. XI. Itemquc integrum, ac plenissimum ius confirmat, sanctissimam Christi fidem ac religionem cura ipsa salutari morum disciplina amoveant1; hinc etiam quo frui debent singulae religiosao familiae, ex acerbo odio insectantur religiosas familias et nou quibus voluti ox pluribus membris unum corpus sine maxima iniuria blaterant easdem nullam ha­ conflatur, ut scilicet nullimodo exturbari valeant bere legitimam distendi rationem, atque ite hae­ quoad liberam communicationem, et dependentiam reticorum commentis plaudentes1, laedunt statura c a supremis moderatoribus tamquam a suo capito, publicae professionis consiliorum evangelicorum, ab coque regi ac moderari debero iuxta proprias, laedunt vivendi rationem in ecclesia commendatam et ab apostolica sede approbatas constitutiones, ct tamquam apostolicao doctrinae consentaneam, lae­ quoad liberum ecclesiastici ministerii exercitium dunt ipsos insignes fundatores quos super altaribus iuxta indolem et scopum proprii instituti pariter veneramur, qui nonnisi a Deo inspirati illos insti­ approbati, et secundum canonicas ac praesertim Tridentini concilii sanctiones1 quoad dependentiam tuerunt societate·4. Sacrum proinde atquo oecumenicum concilium ab ordinariis locorum in huiusmodi exercitio ser­ sequens constantem orthodoxorum patrum ecclesiae­ vandam etc. que doctorum, atquo imprimis Romanorum ponti­ 11. ficum doctrinam, ac institutionem soleinniter declarat, ac docet, quod sicut nni ecclesiao plenum atquo Decretum pro confrutcrnltatibiiM, nlHsquc piis Operibus. perfectum ina competit religiosos ordines, et con­ Praenotanda. gregationes approbaro, instituere, moderari, iisdem exemptiones nc privilegia impertire, votorum pro­ Neminem latere potest quod in bac miserrima, fessioni conditiones apponere, deque istorum valoro qua vivimus, aetato omnia ct singula religionis pronunciare, ao Undem, si necessitas id suadeat, nostrae pia instituta a pluribus guberniis per mo­ eosdem vel ex parte, vel ex toto immutare, atquo dernos legislationes omni vi, ct conatu exturbantur etiam supprimere; ito e converso nonnisi per sum- D sacris iuribus. quibus cx canonicis sanctionibus frui mum nefas istiusmodi sacra, ct inviolabilia ecclesiao possunt, ac debent, penitus exuuntur, ct ad nihilum, iura n civili, et laica potestate usurparentur cum ai fieri poaset, redigenda dictitantur. Hinc nostrae aliquid super praedictis fuerit ab eadem attentatum, commissioni politico-ccclesiasticuo, cui putissimum quodque proinde nullum omnino iniustum, atque onus incumbit sacra et inviolabilia ecclesiao iura inane existimandum esse affirmat, mcrituquo con­ contra civilium potestatum usurpationes tuori, ac clamat. Nequo pariter tolerari umquam putcrit, vindicare, aequum atque opportunum visum est, quinimmo reprobatur omnino praxis illa a quibusdam etiam do confraternitatibos, aliisquo operibus men­ guberniis invecta seto immiscendi in rebus, ac ne­ tionem facere, et annoi saltem decretum a sacro­ gotii» sd intrinsecam, et essentialem religiosorum sancta synodo examinandum, ct approbandum pro­ ordinum constitutionem spectantibus sivo examen ponere, quo Istarum piarum institutionum indemnitati In^ituendo pro recognoscendis, limitandi·, atque provideatur. Noveramus equidem quod etiam Tridentina sy­ etiam Impediendis ad religiosum statum vocationodus in diversi» capitibus de iisdem sermonem t Ek7c* rfemini nwtri Pii IX ul urones ra> habuit, ecd tantummodo ob ipsarum reformationem, prtnM Hederatae * tritam regalar. 17 innii 1847. et rectam administrationcm, ac directionem, neque > QtU p-nl litLU arrhiep Fribnr *. 14 iwtii IBM. nos in hisce vel repetendis, vel aliquatenus immu• Eiu p«otif. rnrycl *ty inta cura R decembris IBM. • Et epitt. Pu VI irf tsr»l. de Ia Bcrlwfnocaalvl lo mar· til Itti. t Praesertim lew.V cap. T, ct m XX Π cap.‘¿5 etc. 877 SCHEMATA DE REBUS POLITICO-ECCLESIASTICIS 878 tandis immorandum consuimus, sed unico animum A Verumtamen iidem Romani pontifices intelli­ convertimus nd modernos civilium logum conditiones, gentes tam bene mundum regi, Horero et fructi­ quibus praefata instituta vel destruuntur omnino, ficare ecclesiam, cum regnum ot sacerdotium inter voi ab ecclesiastica potestate penitus subtrahuntur eo conveniant1, eo nonnunquam, singulari bene­ cum manifesta ct iniueta violatione iurium, quao volentiae testimonio, devenero, ut quibusdam su­ soli ccclcsiHo nuper iisdem competunt, ot quibus premis populorum moderatoribus, de ecclesia optime semper ot in omni aevo usa est. meritis ob beneficia quaedam in eam ipsam colluta, Iura itaque ecclesiao in gtuere circa pia instituta, indultum viros ecclesiasticos praesentandi vel no­ atquo etiam in tpecie iura confrntcrnitatum, alia- minandi ad episcopales sedes concesserint. Ergo ruinquo piarum institutionum praesertim quoad moderatores hi praesontando vel nominando pote­ legitimam existondi rationem, liberam bonorum statem ab apostolica Romana sedo sibi factam possessionem, eorumquo sdministrationcm, nec non exercent, nullatenus vero ex niaicstatis, vel tutelae quoad ncco8ae fundamentum habetur, maxima damna chrietiano populo obveniunt dum publica tranquilli­ » Ex propali. 58 synod. PisUriens. damnata in balla tas perturbatur, conscientiarum pax disrumpitur, Audornn filiti moraliutis principia vel destruuntur omnino, vel * Seo. XXIV de Reformat, cap. I. saltem in maximum adducuntur discrimen, ao tan· » Qaae continentur tn pareutheri forran omittl po^uuL 881 SCHEMATA DE REBUS POLITICO-ECCLESIASTICIS 882 com quao iudicium durisrimum ¿il qui praesunt1 a .. minitatur. Decretum de Christianae lu ventu tis institutione. Pari modo in ro tanti momenti sancta synodus Praenotanda. sacrorum antistitum pastoralem curam, vigilantiam, firmitatum totis viribus excitandam consuit ut so Necessarium esse, ut concilium Vaticanum de pro muro domui Israel ponentes, quo validiores scholis sermonem faciat, nemo eat, qui dubitet. in dies hostiles impetus fiunt, eo firmiori animo Postulat onim hoc non solum roi gravitas, quao suatinondos atquo frangendos curent, atquo adeo tanta est, ut, niai cum speciali diligentia tractaretur, contra serpentes errores ot fallacia principia circa concilium occumenicum officio suo in aliqua parto matrimonii dignitatem, et contra illos leges quao insigniori defuisse non immerito diceretur, sud e «un non sino summa iniuria eidem opponuntur, vel praescntissimum periculum, quod ccclosino mimo sacrosanclao ecclesiae iura invadunt, impavido animo societati ipsi ox hodierni aovi multiplicatis conatibus insurgant, protestantur, obsecrent, incropent in omni minitatur scholarum regimen ab ecclesiastica auc­ patientia, ot doctrina, ut commissos suao curae toritate proreus avellendi ct laicalis potestatis ar­ fidolea admonere ot instruire iuxta catholicam do bitrio omnino subiiciondi. matrimonio doctrinam numquam desinant, ac prae­ Revera nullibi tristissimi falsorum hodierni aovi cipuo nmatrimonium esso vero, et proprio unum principiorum effectua tam claro perspiciuntur quam ex septem ovangolicao logis sacramentis α Christo in moderna legislatione circa scholas ot in studiis Domino institutum; ac proptorea inter fideles ma­ B imperantium, quae nihil aliud intendunt, quam ut trimonium dari non posso quin uno codcmquo tem­ ccclcsiao auctoritas ot vis in dirigendis scholis pe­ pore sit sacramentum, atque idcirco quamlibet aliam nitus extinguatur. Verum cum summo rcipublicao inter cliristianoa viri ac mulieris conjunctionem cn- damno hoc fieri certissimum est. Nam sicut omne iuscumquo etiam civilis legis vi factam nihil aliud bonum generationis futurae a praestantia educa­ esso nisi turpem atquo exitialem concubinatum ab tionis puerorum sino ullo dubio pendet, ita certo ecclesia damnatum, et proindo a coniugali foedero nihil magis timendum quam scholae depravatio; sacramentum separari nunquam posse, ot omnino sed evitari hanc non posse, si legitima ecclesiae spectaro ad ecclesiae potestatem en omnia decer­ in eam iura annihilantur, ct pedibus conculcantur, nere, quao ad idem matrimonium quovis modo pos­ christiano homini in dubium revocare nunquam sent pertinere1*2. Meminerint ulterius tam ipsi, licebit. Notum eat, arctissimum illud, quod ab initio quam cauteri animarum rectores, nc singuli quoque fideles, quud cum agitur do re ad aeternam salutem religionis christianao obtinuit, vinculum inter ec­ spectante, potius Deo, ot ecclesiae suae, quam ho­ clesiam tanquam matrem et scholam quasi filiam minibus est obtemperandum, ot nullo modo timen­ per longissima temporis spatia durasse, otiam post dos cos, qui dum potestatem habent otiam per­ infelix saeculi 1G schisma, 18 domum sacculo hunc dendi corpus, perdere tamen animam nullo modo nexum paullatim relaxari videmus, cum reipublicae civilis moderatores falsa do potestato laicali prinpotorunt. Audiant omnes Christi oves pastorum suorum C cipia amplcctontcs, ct fidei christiamio effatis aperte vocem, ct numquam sinant in isto gravissimo ne­ adversantes auctoritatem occlesiao in dirigendas gotio, a quo magna ex parte temporalis, atquo scholas ubiquo diminuero ct infringere studerent. aetorna ipsorum felicitas pondet, se fallaciis atquo In quo studio tandem eo devenerunt, ut ius illud insidiis in orrorem induci; nihil enim aliud in hnc nativum ecclesiae, quod a divina eius missione miserrima aetate ab impiissimis ac vaferrimis reli­ seiungi non potest, scholas ct erigendi et dirigendi gionis nostrae hostibus intenditur quam ipsos o audat 1er negantes omnem rem scholasticam ad suas sanctae matris ecclesiae sinu divellere, nihilquo partea trahere non dubitarent. Nam etsi religiosam aliud moliuntur quam ut fidei fundamenta, immo vel instructionem et catechismi traditionem plerumque ipsa moralitatis principia penitus subvertant, ac de­ ccdoiac ministris tanquam provinciam propriam struant. Serio perpendant quod sancta res est ma­ decernere non detrectabant, reservantes sibi dis­ trimonium ot nonnisi sancte tractanda ct quidem ciplinarum profanarum campum, tamen etiam illam iuxta divinas tantum et ecclesiasticas leges ac prae­ supremo suo moderamini, ct suae inspectioni sub­ scriptiones; nulli enim temporali ac civili potestati jiciendam esso praetendebant, ita ut, a quibus, ct ius competit circa sacramento, ot circa ea omnia quo tempore, ot qua methodo ct secundum quorum quao ad ipsorum naturam, ct essentiam quocumque librorum normam instructio religiosa tradenda ait, ab ipsis statueretur. Porro ultimis hisce nostris modo referuntur. Cum nutem, posita matrimonii validitate, quae­ temporibus gubernia civilia nd postremas impii sydam sunt, uti iam dictum est, quae ipsi extrínseca, D sternatis consequentias abrepta co tandem devenisse et accessoria habentur, quaequo civiles ipsius ef­ videmus, ut indifferentismum absolutura quoad re­ fectus respiciunt, ot circa queo ius integrum est ligionem proclamantia scholas omni religioso cha­ civilibus potestatibus pro moliori communitatis bono ractere privatas crearent, in quibus religiosa in­ leges ferre, atque convenientes dispositiones sta­ structio nullum omnino locum tonet. Quamquom voro ot diversae formao et diversi tuero ; hinc potorunt utique immo ot debebunt fideles hisco legibus parere, et fideliter observaro, dummodo gradus sunt, in quibus scholae α principiis veris nihil in iisdem contineatur quod divinae, vel ec­ recedunt, tamen communis omnium, do quibus la­ clesiasticae logi adversetur. Poterunt itidem laica mentandum, malorum fons ct origo tristis illa na­ tribunalia unice pro iisdom civilibus effectibus obti­ turalis ct profanae cognitionis aciunctio a religiosis nendis adire, atquo etiam in iisdom causas ad hunc ct revelatis veritatibus. Discerni quidem et potest tantum finom defendero, ac patrocinari, salvo sompor ot debet illa a religione ct revelatione, sed non exclusivo ecclesia© ¡uro in iudicandis, ac definiendis seiungi propter intimum nexum, quo cohaerent, et causis, quao matrimonii vinculum, vel intrinsecam quo fit, ut sibi mutuum praesidium et lumen af­ ipsius naturam, et essentiales conditiones respiciunt. ferant, manento tamen veritate revelata stella rec­ trice ct moderatrice omnis cognitionis humanae. i Ssp. VI. v. β. Ex quo principio duo sequuntur corollaria practica, i Bse ** oronls hsbratnr in alloait. mnslsL PH IX Jcer. quao viris catholice sentientibus dc«crcre nunqnam bienmnm diei 21 seplembr, 18&2. licet. Trimum auctoritati ecclesiasticae inhaerere Coxctu iilCNKMAU TOMVs LUI. M 683 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 684 ios nativum coiuscumque generis scholas erigendi A tate ecclesiastica pendent, cum negari nullomodo sine praevia potestatis civilis permissione, dcindo possit, ecclesiae inviolabile ius competere media ios circa omnes cuiuslibet generia achola» inspi­ illa adhibendi, quae ad avertenda illa damna ne­ ciendi atquo invigilandi, ne quid pmoiudicium ferant cessaria apparent. Quod utique facile ibi fieri po­ sive fidei, sive bonorum morum integritati. terit, ubi leges absolutam illam quam dicunt in­ Caeterum non eat hic locus fusius enarrare, quo­ structionis libertatem proclamant; sed licet haec modo usurpationes guberniorum civilium circa scho­ alicubi non vigent, tamen in illo eam episcopis las gradatim processerint; sufficit pru scopo nostro intensis viribus adlaborandum erit, ut ius liberas notaro, praesentem rerum statum hunc esse, ut in scholas aperiendi sibi obtineant. omnibus fere partibus orbis christiani communis Porro cum diversorum scholarum generum ratio luctos sit, viduam factam esse Dominam gentium ad ecclesiam diversasquo societati * humanae indi­ et Rachel ploraro filios suos, quia non sunt, id est gentis * diversa sit. et haec materia eminenter prac­ eiectam fuisse a legitima quoad schola» sua pos­ tica α concilio sine dubio practice tractari debeat, sessione matrem ecclesiam omniaque paene α po­ ideo consuerunt consultore», praemisso prooemio, testate laicali usurpata esso. Atque hoc iam do quod totius rei synopsin offerret ct quatenus hoc omnibus scholarum speciebas valet, incipiendo a loeo necessarium Cat generalia principia, in quatuor scholis popularibus, quae elementa omnis cognitionis capitibus dicendum ewu de quatuor scholarum spehumanae pueris tradunt, nique ad universitates, in cicbus. Scilicet in I de scholis popularibus, in II quibus homines in omni litcrarum scientiarumque B de collegiis ct gymnasii . * in III do scholis technicis et industnulibui», in IV' do universitatibus. Cur genere perficiuntur. Experta ri utique potuit, ecclesiasticam auctori­ enim in particulari do scholis technicis loquendum tatem non silere ad tot tantasque injurias sanc­ sit, facile intelligitur, si una parte quam lato hodie tissimis suis iuribus inflictos, et revera ubique ter­ hoc scholarum genus pateat, et quem locum insignem rarum α pluribus abhinc annis videmus non solum occupet in regionibus, ubi industriae artes et com­ antistites et ecclesiasticos viros, sed etiam laicos mercium fioroni, altera ex porto quanta earum sit zelosos vocem intrepido tollero ad recuperanda illa corruptela ct a principiis christiania abalienatio, qa.ie a Deo ipso ecclesiae ause omnium populorum respici a tur. 1 igitur caput do scholis popularibus magistrae collata sunt, iura. Vix ullum hisco nostris tractat, in quibas cuiusquo classis populi pueri temporibus habitum fuit concilium provinciale, in primis rerum humanarum cognitionibus imbuuntur. quo non de sehola locuti fuerint patres. Ipoique Tria potissimum decretum circa has exprimere de­ ·. sedes non omisit, ubi occasio ipsi data fuerit, bebit. Primum ardens ecclesiae desiderium, ut cam quao auctoritati ecclesiasticae in christianao eiusmodi scholae ubique in paroeciis erigantur, juventutis educatione et instructione debetur, portem idoneique iis praeficiantur magistri, praesertim ex congregationibus religiosis. Deinde ut Christianus solemniter et proclamare ct reclamare’. Unum superest, ut concilium oecumenieum vocem carum character conservetur, quod tum solum fieri suam tollat, cum irrefragabili auctoritate veritatem poterit, si auctoritati ecclesiasticae in eas debitus pandat, inviolabilia ecclesiae iura ruviudiect, ingen- C locus tribuatur, episcoporum ct parochorum iura tes, quao societati humanae a sehola principiis ratihabeantur. bona scholis attributa in Alienos usus christiania destituta imminent, calamitates indigitet Dou convertuntor et ludimagtstrorum perversa edu­ et ad sananda, qnao in hac gravissima materia oc­ catio arceatur. Tertio innuendum erit episcopis, currunt mala, remedia afferat. quid faciendum, ai achola© quae extant fini suo non Hu omnibus rito perpensis ntqno in trutinam vel parum respondeant, avertendo pueros α pravis revocatis, nec non voto desuper diligenter exarato, vel periculosis scholis eorum que parentes de gra­ consultores in hoc convenerunt, decretum faciendum vissima hac obligatione admonendo nec non adforo de Christianae iuventutis educatione. Et quo­ laborando ¿e iniustis legibus vel abrogandis vel niam lege» de scholarum regimino in divendi terris impediendis; denique proprias scholas condendo. diversae vigent, consuerunt consultores huius cir­ Deinde in capite 11 tractatur do collegiis atque cumstantiae debitam rationem habendam ese. ot gymnasiis. Exprimuntur primum ingentia mala, decretum ipsum in tali forma componendum, ut pro quae universae societati humanae ox divulsione diversitate rigentium legum ubiquo applicari possit, harum scholarum, in quibus adolescentes bonis ar­ sive a potentato civili aequalis omnium civium li­ tibus acicntiacque elementis erudiuntur, ab ecclesiae bertas scholas ct erigendi et adeundi proclametur, vi moderatrice exorta sunt, quae profecto nonnisi sive monopolii ius aut totale aut certis finibus cir­ maxima esso possunt, si perpendatur, adolescentes, cumscriptum usurpetur. Quamvis vero vix ulla qui hic formantur, aliquando eminentiori in sociehodie legislatio vigens inveniatur, quao principiis D tate gradu gavisuros esse. Conveniens igitur visum, catholicis circa rem scholasticam omnino consona ut episcopis animus adderetur, sit, tamen plurimum interest, ut ecclesia etiam a 1. resistendi pro viribus gravi iniustitiae, qua scholis extantibus, etri plurimis defectibus laborant, ecclesia omni in has scholas auctoritate privatur, pedem non retrahat ct pro viribus malo remedium omne ius sibi usurpanto potestate civili; afforre studeat, quia salutem aeternam parvulorum 2. curam adhibendi, ut in suis dioecesibus eius­ Unquam ultimum finem unico prosequendo nun­ modi scholae ct instituta erigantur, quae optimo quam cius personam repraesentaro desinit, qui dixit suo fini respondeant; psioito parvulos ad me venire . * Aliter se res habet 3. quoad scholas, quae extant, secundarias cum cum scholis, quao ox professo spiritum ecclesiae et omni sollicitudine vigilandi, ut omnia observentur, christianao religioni infensum alunt, cum officium quae ad rectam educationis Christianae normam pastorum parentes admonendi, no filios talibus scholis pertinent, ut accurata religiosa instructio, frequen­ unquam commendent, manifestum sit. Insuper ubi­ tatio sacramentorum, assiduitas in assistendo divinis cunque res eo devenit, ut α scholis publicis insig­ officiis, et ut omnia removeantur, quae puritati niora pro fide ct moribus puerorum damna timenda morum, ct integritati fidei damnum afferre possint. sint, tum certo ad ultimum remedium confugiendum Quod si hoc obtinere non powint, et in cassum pro erit proprias scholas erigendi, quao α sola auctori· reformandis huiusmodi scholis et institutis laborent, tunc ad ultimum remedium confugiendum cuse, ut ’ ΓΪ. prop. SylUb. 45. 4T, 4S, et liti, ad arddep. Fribunc. parentes moneant, ne filios hisce scholis committant. 4. 4. 14 ivIH )844. 886 SCHEMATA DE REBUS POLITICO-ECCLESIASTICIS In capite HI decretum nostrum de scholia tech- j nicis ot industrialibus aget. Tria necessaria viden­ tur, ut gravissimis malia, quibus hao scholae labo­ rant, occurratur: 1. ut episcopi auctoritatem debitam, qua pri­ vari nunquam nisi cum summa iniuria poterunt, exerceant satagendo, ut et magistri et libri, qui fidem destruere student, arceantur, et pro disciplinis historicis ot philosophicis magistri catholici provi­ deantur; insuper si vires suppetunt, ct necessitas vel magna utilitas postulat, propria auctoritate eiusmodi scholas erigant. 2. ut principibus admonitio fiat, ne quoad harum scholarum conditionem se indifferentes habeant, sed collatis cum ecclesiastica auctoritate consiliis earum malis curandis operum dent. 3. ut parentibus inculcetur gravissima obligatio retrahendi liberos ab hisco scholis, quando mani­ festo perversitatis speciem prae se ferunt. In capito denique IV tractatur do literarum uni­ versitatibus. Nominem autem latet, quantopere haec potissimum instituta ecclesiae ulirn tam cara, a primitivo et vero suo fine deviaverint, et in quam abyssum miserino societatem humanam praecipi­ taverint, ex quo nb omni paene ecclesiae et ipsius religionis influxu seiunctn solius potestatis civilis ditioni subiecta sunt. Remedium autem, quod contra hoc gravissimum malum episcopis propo­ nendum videtur, ad sequentia reducendum: 1. ut quoad universitates, quae extant, pro posso bona promoveant et mala avertant, contenti etiam mino­ ribus successibus, quatenus maiores obtineri non possunt; 2. ut ipsi unitis viribus universitates ca­ tholicas erigant α sola ecclesiastica auctoritate de­ pendentes; et 3 in harum universitatum directione haec potissimum observent: summum studium, ut nexus debitus ct harmonia inter veritatem revela­ tam et cuiuscumque disciplinae cognitiones etiam profanas conservetur, electionem idoneorum tum fidei tum morum integritate insignium magistrorum, convenientem eorum sustentationem, observantiam methodi, quam longo scholarum catholicarum ex­ perientia probavit, usum bonorum ab omni erroris labo iminunium librorum. Deniquo propter lamen­ tabilem, in qua fero ubiquo languet, conditionem philosophicae scientiae in specio inculcandum vi­ detur, ut huic rite excolendao summum studium impendatur. Sequitur Decretum. Prooemium. Ecclesia, magistra veritatis a Christo Domino effecta, univorsam noscens christianae iuventutis institutionem arctissimo ligari nexu cum aeterna hominum beatitate, nihil habuit antiquius nihilquo iucundius, quam cuiusque generis scholas ubique terrarum e fundamentis extruere, caequo vi sua salutari informare, suaquo potestate dirigere, ut cum fide et religione, morumquo honestate eruditio coniungcrctur simul, et educatio. Unde in ecclesiam ipsam, in populos, atquo in rorum etiam publicarum moderatores innumera orta sunt bona, quemad­ modum praeteritorum temporum historia locuple­ tissime testatur. Sed hao nostra aetate rea est penitus commu­ tata. Cum enim veritates α Deo revelatae impu­ denter denegentur, vel humanao rationis examini subiiciantur, evenit, ut illa naturalium rerum plano tollatur anbicctio, quae supernatural! ordini omnino debetur, utquo homines ab aeterno suo fino ar­ ceantur, eorumquo cognitiones actionesquo ad ma­ terialium fugaciamquo huius mundi rerum limites redigantur. Nihil itaque intentatum, nihilquo in­ 886 expertum relinquitur, ut omnis ecclesiao potestas eiusque salutaris vis, quam ex divina ordinatione semper exercuit, et in humanae societatis instituta oxercere debet, vel magis in dies coarctetur, vel ab iisdem institutis removeatur, quin immo ipsa in­ stituta pleno civilis politicaeque auctoritatis arbitrio subdantur ad imperantium placita et ad volubilium aetatis opinionum rationem; hinc a doctrinis divi­ nitus revelatis alionata, sensim in erroris menda­ ciique spiritum eo usquo prolabuntur, ut fidei, veritati, ipsique verecundiae adversentur. Undo ea tandem enata progenies, quae pravis cupiditati­ bus propriisque rationibus tantum permota ct im­ pulsa, maximus tum privatis, tum publicis rebus affert calamitates. Sacrosancta ©ecumenica synodus, ut ecclesiae iura tueretur, ao malis, quae ab eorum violatione dimanant, opportunam pararo medicinam posset, haec de divenia iuventutis scholis capita conficienda, promulgandaquo consuit. Caput I. De scholis popularibus. Pia mater ecclesia. Salvatoris exemplo eiusque monitis inducta1, parvulos suos singulari amore complectens, summa cura studioquo semper est scholas prosecuta, quos populares appellant: in qui­ bus omnes cuiusque o populo classis pueri vel a teneris annis, dum primis rerum humanarum cogni­ tionibus excoluntur, sanctissimae religionis my­ steriis, ac praeceptionibus potissimum edocentur, atquo ad pietatem morumque honestatem, ad reli­ gionem civilcmquo vivendi rationem accurato infor­ mantur. Etenim puerorum animus ita est natura sua comparatus, ut nulla eorum vero utilis sperari eruditio queat, quao cum recto religionis et hone! statis seusu non sit intime connexa. Quapropter si quaevis iuventutis instituendae ratio, nequo α fide catholica, neque ab ecclesiae potestate eat seiungenda, multo magis ea seiungi nequit, quao pueris hisce in scholis tradenda suscipitur. Et quoties autem separata non fuit, toties suat inde derivatae plurimae utilitate·. Pueri namque in primariis naturalis ordinis disciplinis satis exculti, revelatas etiam veritates, fideique mysteria clarius quidem agnoscunt, firmiusque conservant; atque ecclesiam Christi, quao civili quoque et humanao institutioni ac profectui benignissime prospicit, studiosius diligunt, eique laetius fideliuaque ad­ haerent Cum autem res ita se habeat, summopere op­ tandum, ut in omnibus parochiis huiuscemodi «chulae erigantur, suaeque usquo ab origine ab ecclesia acceptae institutioni cohaereant. Itaque episcopi, i parentes, rerum publicarum moderatores, omnesque qui gloriam Dei promovere, proximique saluti in­ servire efficaciter volunt, iique praesertim, quibus Deus divitias opesqae largitus eat, monentur et excitantur, ut curam, diligentiam, munificentiam omnem hisce puerorum scholis vel promovendis vel adiuvandis, vel etiam, ubi opus fuerit, de novo instituendis, totis viribus impendant. At sedulo vigilandum, ut ad ludi magisterium non eligantur, nisi egregii tantummodo adolescentes, qui vere vo­ cati, bona indolo praediti optimeque morati, atque ad istiusmodi grave munus sustinendum recte prae­ parati sint, et instituti; illud semper memorando in parvulorum animos multo plus exempla valere, quam verba. Idcirco pro puerorum non minus quam pro puellarum educatione, congregationes religiosae, quas pro eo officii munere ecclesia approbavit, boni 1 lUuk XVI1L, 8. aa· 887 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENIXHlUM et honorifica testimonia omnino common- A adhortatu .‘piscopos, ut palain asserant iura, quao dant, baud immerito praeferuntur. ad collegia et gymnasia quod attinet, competunt Praeterea cavendum prorsus eat, no ratio, cur ecclesiae Christi, praesertim cum ab ipsa plerumque populares sunt scholae institutae, commutetur earum- fuerint erecta, ot constituta, bonaquo. quibus hodie que indoles corrumpatur. Christus enim, postquam sustentantur, ab ecclesiasticis fundationibus proficis­ dixit: „Qui susceperit unum parvulum in nomine cantur; o contra ius illud abjudicent imporuutibus, meo mc suscipit4, illico subiunxit: „Qui autem scan­ quod sibi solis in huiusmodi scbulu» affirmant; et dalizaverit unum do pusillis istis, qui in me cre­ si quao iniquae ab cis, iniustaoque fuerint editae dunt, expedit, ut suspendatur mola asinaria in collo leges, eas reprobent, ot abrogari curent. eius, et immergatur in profundum maris4*. AdPraeterea si haec pro adulescentibus instituta laborandam est igitur, no rerum publicarum mo­ non habeant, in sua quisque dioecesi erigi nitentur, deratores omnem in scholas istas sibi tribuant ita taiuen, ut in iis corpons cura cum animi cultu, auctoritatem; ne bona ecclesiae scholis attributa veritas doctrinae cum integritate morum consocien­ iu alienos usus convertant, multoque minus tur. Quo plurimis adolescentibus salutem aileront. usurpent; no sacri antistites praesidii et auctori­ multorumquo parentum animos religioni et ecclesiae tatis iura priventur; no deniquo parochorum po­ conciliabunt Id nutem ut ad exitum perducunt, testas imminuatur, ludimagistri impietatis et itn- cum non paucis subsidiis indigeant, tideles omnes, modestiae spiritu impleantur, falsaque methodo eosque praesertim, quos fortunae bonis ditaverit impiaquo doctrina ebristianae scholae depraventur. B Deus, enixe rugabunt, ut largiter hoc i uvent »aluMemincrint principes se imperium α Deo ideo fuisse tare negotium, ne tanti momenti acholao omnino consecutos, atque populorum patres designatos, ut deficiant, vel semel erectae, quia opea desunt, ta­ eius gloriam populique salutem procurarent: magna bescant, vel ab aliis pecunia publica sustentatis ergo eo culpa irretiri, «si filiis cibum petentibus superentur, ac denique interimantur. pro pane lapidem, et pro pisce serpentem porrigi Quod si vero huiusmodi habeant in suis dioe­ * sinant 1. cesibus instituta, videant, utrum suo recto fini res­ Ceterum episcopi, si pro optima puerorum in­ pondeant nec no, Si primum, toti erunt in iis stitutione nihil indo obtinere potuerint, no cadant tuendis augendiaque; advigilabunt itaque, ut adoanimo. Immo quanto peior est scholarum conditio, lew entea catholicam accurato doceantur doctrinam, tanto maior sit eorum sollicitudo. Idcirco pueros ut piis exercitationibus divinisque vacent officiis, α pravis vel periculosis scholis constanter avertant; statisquo temporibus poenitentiae, et eucharistiae parentes de gravissima obligatione admoneant filios sacramenta suscipiant: omnia autem sedulo remo­ α quocumque scandali et offendiculi periculo remo­ veant, quao moribus vel fidei perniciem afferre vendi, quod potissimum ab scholis promanai, quao possunt. Quapropter gymnasia saepius ipsi visi­ roixtao nuncupantur; do injustis legibus vel abro­ tabunt, puerorum ct magistrorum animos sibi con­ gandis, vel impediendis pro posse ad laborent; pro­ ciliabant, atque cum iis, qui scholis praesunt, con­ prias scholas easque optimas constituant, ita ut silia inibunt, no quidquam omittatur, quo virtutes profanas illas non solum adaequent, sed modesta ü promoveantur, ct studia. Sin alterum, ita ut in iis pisque educatione facile superent; atque ita num­ vera fides morumquo puritas perieli te cur, parentes quam eveniet, quod olim lamentabatur propheta: tamen opportuno moneant, ne filios suos hisce „Parvuli petierunt panem, et nemo erat qui frange­ scholis committant, illud cis animadvertentes, quod ret eis-3. secus α peccati labe haud essent immunes. Denique Caput II. nullum non moveant lapidem, ut perversu illa in­ De collegiis alqut gymnasiis. stituta penitus corrigantur; quod tum essent facile Non minor episcopis cura ac diligentia in col­ consecuturi, cum eam in iis exercere auctoritatem legiis, et in gymnasiis eat adhibenda; quorum ope potuerint, quam iure suo sibi vindicat ecclesia. adolescentes bonis artibus scientiarum que elementis Caput III. erudiuntur. Etenim postquam ea suppressa sunt, * D technicis ct industrialibue. quao fundavit, ot direxit ecclesia, aut postquam ab eorum cura sunt viri ecclesiastici reiecti, ad Pastoralis sollicitudo, temporibus praesertim christianam iuventutis institutionem destinati, civiles nostris, ad eas quoquo se porrigere scholas debet, potestates, in foro omnibus ebristiani orbis regnis, quao technical sen industriales nuncupantur; in totam hanc etiam rem scholasticam sibi ipsis ad­ quibus cae potissimum disciplinae tractantur, quae judicarunt Ex quo tandem aliquando factum, ut plurimum ad quaestuosas artes exercendas inser­ liierarum hoo scicntiarumquo profanarum studium viunt Etenim quamvis sint por so honestae, maxia fide catholica, omnisque huius generis institutio D meque utiles, quin etiam Dei voluntati eiusquo or­ a religiosa educatione seiungeretur; unde diminuta dinationi apprime conformes; cum in iis mundi fides, corrupti mores, debilitata institio, res denique ordo, naturao leges, creaturarum virtus investigetur, publicae peno ubiquo terrarum atrociter agitatae, opesque, quas abscondunt, communi usui aperiantur, atque percussae. Et tamen si quae eunt scholae; ut quisque tot tantarum rerum pulcritudincm boniin quas exercere suam vim euamquo adhibere sol­ tatemquo deprehendens, Deo qui fecit omnia, det licitudinem debent ecclesia, eao quidem sunt, quae honorem et gloriam; attamen tristis comprobat collegiorum, gymnnsiorumquo nomino circumferun­ experientia, nuno temporis plerasqae scholas in tur. Futura namque humanae societatis sors ab tam miserrima conditione versari, ut etiamsi buina adolescentibus ea frequentantibus qnammaxime pen­ vitae commoditatibus, ct voluptatibus faveant, mag­ det; qui ubi ad virilem creverint aetatem, vel in­ num quidem fidei morumque periculum praebeant genio aut scientia, vel auctoritate nut divitiis in iuventuti. Siquidem quanto magis hominem nd civium suorum animos plurimum poterunt, ct ut temporalia incitant bona, a spiritualibus tanto magis virtutis aut vitii duces, et antesignani alios in reli­ avertunt gionis amorem aut contemptum inducent. Quare lamvero ad hoc adeo gravo infortunium a Chri­ sancta synodus iustissimis hisco do causis impulsa stiana, et civili societate amovendum sancta synodus prius ad episcopo * se convertit, ut in has scholas i Matth. XVIII, Λ, (l· totum explicent auctoritotem. <ρΐΛ nonnisi per • Lac. 11, 11. iniuriam privatur ecclesia; ut professores removeri ’ Thrra. IV. V. 4. succomus, •OT 889 SCHEMATA DE REBUS POLITICO-ECCLESIASTICIS curent, qui eunt impii, et minus honesti; atquo in A oorum locum aline suffici, qui monte pia, vitaque Christiana, suoquo testimonio commendantur, ut, praetor sacerdotem qui religionem doceat, ortho­ doxum exigant magistrum, ubi tamen fuerit, sivo do historia, sivo etiam de philosophia disserentem; et libros prohiberi faciant, qui catholicam doctrinam non redoleant; ut donique, ei vires suppetant, et necessitas vel magna utilitas postulet, non detrae­ tene ipsi scholas technicos instituero, memorantes unum oumdomquo Deum et fidei, et naturuo esae auctorem; quin immo id esset maximo optandum, cum non de solo pano vivat homo, sed de omni verbo, quod u Doi ore procedit. Postea principes nlloquens cos admonet, ut re­ cogitent animo, quanta in rempublicam sit oritura pernicies, cum prava fuerit istiusmodi scholarum constitutio; ut caveant no professores iuvenum animos α Deo eiusque veritate alienent, atquo ad fallaciam divitiarum convertant. Eos tandem ob­ secrat, ut sino inora cum episcopis consilia ineant, quibus facile mala poterunt repararo, quae ab hisce scholis obrepuisse dignoscitur. Denique ad parentes se convertens eos vehe­ menter admonet, ut memores proprii officii serio considerent quot quantnque mala suis imminerent filiis, qui perversas cas scholas frequentarent Ii enim utut universum inde lucrarentur mundum, ani­ mae tamen suao detrimentum certissimum paterentur. 890 stantiquo tandem animo perficient Secundo, si in praesenti rerum perturbatione id consequi non poterunt aut si potuerint, cum remedium prorsus efficax promptumque minimo afferret unum su­ perest ut ipsi collatis viribus universitates erigant, a sola tamen ecclesiastica potestate dependentes. Tertio, ne spes concepta e .inescat * cas ita consti­ tuant, ut in quavis disciplina tradenda cuncta ca­ tholicae religioni morumque honestati sint apprime consentanea; ut professores eligantur qui scientia simul ot morum doctrinacquo puntato pn efulgcant, suoquo testimonio commendentur, iisquo ea merces decernatur, qua curis aliis expediti, totos seso ma­ neri suo litorarumquo studiis dedero possint; ut cuncti, initio cuiuslibet anni, secundum decretum c. Tridentini solemnem fidei professionem emittant; methodo utantur quam longa catholicarum scho­ larum experientia probavit, libros adhibeant ex 8 omni parte commendabiles; idque in primis in scholas consequantur, ut intima inter vcritatps re­ velatas, et naturalis ordinis scientias connexio audi­ toribus appareat. Tandem, cum vix alia disciplina tam depravata ac perniciosa existât, quam philosophia, haec intentissima cura promoveatur oportet, inhae­ rendo celeberrimorum doctorum, ct praesertim divi Thomae vestigiis. Ceterum s. synodus omnia ct singula renovat, quae vel a Tridentino, vel n summis pontificibus pro scholis omnibus, ct praesertim universitatum vi­ sitandis, puritato doctrinae servanda, scientiarumquc Caput IV. studio promovendo salubriter decreta et sancita De Uterorum universitatibus. fuerunt. 15. Mala quae s. synodus est hactenus lamentata, Schema decreti de communione catholicorum quaeque pro viribus reparare sategit, ingentia cum acat holléis’· prorsus sunt facta α plcrisquo publicis scholis, quao Cum une sit fides5, una pariter ecclesia existit, universitates vocantur; in quibus homines omni litorarum scicntiarumquo genere perficiuntur. Ab iis C quam unus Deus hominibus matrem et magistram namque expulsa fuit ecclesia Dei, quamvis eas praeposuit, cuius auctoritati nemo seso subtrahere magna ox parte fundaverit, beneficiis ac privilegiis potcsL Salvator ipso singulis et omnibus obedientiam cumulaverit, sapienter felici terque direxerit, atque in eius locum civiles so sufficientes potestates sibi erga hanc ecclesiao auctoritatem clarissimis verbis unis eos moderandas no regendas arripuerunt praescripsit, diccus: Qui vos audit me audit1, et Undo severiores disciplinae rationis tantum sub- qui ecclesiam non audierit, sit tibi sicut ethnicus et iectae examini, eiusque perpaucis, ct quandoque publicanus 4. Patet autem illam obedientiam a Domino prae­ etiam non indubiis innixae principiis effecerunt, ut cultores sui in suis brevi evanescerent cogitationi­ scriptam non posse, nisi plenam omnino esso atque bus. Hinc sunt orti, et quotidie magis oriuntur, universalem, ideoque omnia6 amplecti quao ad scriptores impii ct athei; scientiae religioni ad­ fidem et mores pertinent. Ex hisce praemissis aeque fluit, nec ad fideles, versae, litcrao nefariae et inhonestae, iuvenes fide ct moribus corrupti, debiles homines ct inconstan­ neo ad quamcumque civilem potestatem, sed ad tes; hinc familiarum discordia; hinc rerum publi­ solam ecclesiam pertinere, definitionem eorum, carum labefactatio; hinc denique malorum omnium quao ad animao salutem consequendam spectant, immensa colluvio. Et tamen hae sunt scholae, et cum una tantum sit vera religio, sacros religionis quao prao ceteris ecclesiao indigent magisterio, ritus, praetor eos, qui ab ecclesia approbati fuero, eiusque non exiguam postulant regiminis partem; D alios esse non posse. Non aliter ipsi Christi Domini discipuli, non cum ii, qui in naturales scientias incumbunt, nisi divinam revelationem, voluti rectricem stellam, iugiter aliter ecclesiao Doi patres existimarunt; quapropter prao oculis habeant, atquo religionem, voluti susten­ quaovis communicatio in divinis semper et ubique taculum suso prosequantur infirmitatis, nunquam a periculosissima habita et declarata est, immo, ct ab nyrtibus ct erroribus in suis speculationibus prae­ ecclesia damnata. cavebunt, eaquo proforent, quao plus minusve in­ Ab his quoquo principii· s. sedes, utpotc fidei fallibili a Deo revelatae veritati adversantur. et salutis humani generis custos fidelis, nunquam Quare sancta synodus, ut in ro tanti momenti seso removit, quamvis nonnullis aliquando circum­ suo munero fungntur, haec episcopis agenda pro­ stantiis adducta, eorum applicatione vario sit usa. ponit Primo universitatum scholas, et quao in eis Etsi aliquando eadem s. sedes, in hoc gravissimo geruntur, assiduo observent; auctoritatem, quanta negotio tuendo, minorem adhibuit rigorem, id evenit, sivo a delegatione s. sedis, sivo o proprio iure et antiquo moro sibi competit, adhibeant, atque erga ’ link »ebi. XXU. K»«|. ’ Kacyd. Bene·!. XIV ad rahaioaarioe OrieaUi. qnae lar AUahu Ç5 2V, ¿3, ΪΤ, 'J8. 31. 57 899 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 900 mitas. Idcirco curabunt episcopi, ut iuxU diversorum L ex priori coniugio, fus ipsi erit eiusdem ritum sequi, rituum exigentiam in sacrosancto missae sacrificio, emissa tamen ut supra declaratione (J). Licoat servis seu famulis, retentu proprio ritu in officiis divinis, in festis atque iei uniis, ceterisque omnibus, quae ad divinum cultum pertinent, una et In sacramentorum susceptione, in festis, abstinentiis eadem ritualium legum ratio observetur. Quae qui­ atquo ieiuniis, familiae ritui seso accommodaro, quous­ dem logea si alicubi incertae fortasse adhuc sint ao que io eiusdem contubernio ct servitio manserint. minus determinatae, Romanus pontifex, pro data sibi Idipsum consanguineis ct affinibus, qui in cadoni a Domino sapientia ct potestate, providebit do dif- familia commorentur, indulgcmus (K). Schismaticis ot haereticis ritus orientalia ad uni­ fonnitato illa tollenda, ac do sacria caeremoniis rito probequo determinandis iuxta cuiusvis ritus indolem, tatem revertentibus, liceat ad quemcumquo malue­ imprimía vero iuxta traditionem ecclesiasti cani, prae­ rint ox orientalibus catholicis ritibus transire (L). finiendo caeremonias aliaaquc leges aeque α cunctis Ceterum catholicis transitus ab uno ad alium observandas. ritum omnino interdicitur, nisi quandoque Romanus Et quoniam novimus litúrgicas in eodem ritu pontifox ob gravem et urgentem causam pro sua difformitates ex varietate in rituales libros invecta sapientia ot potentato illum concedendum consuerit potissimum oriri, oa propter buie etiam malo oc­ (M). Liceat tamen transitus iuxtn regulas supra currendum existimavimus. Plurimum quidem sancta praescriptas, ai forta/ao in aliqua familia diffurmitas sedes adlaboravit, ut liturgici quemadmodum Oc­ ritus in praesentiarum occurrat. Quicumquo voro cidentis, ita et Orientis libri emendati edorontur B ritum legitimo mutaverit, ad ritum priorem regredi (C). Hoc opus, quod sacrorum bibliomm versiones omnino prohibetur. quoque complecti debebit, alacriter prosequendum Caput I1L ease mandavimus, ut ministri eiusdem ritus, in De rituum permixtione. missae sacrificio, in sacramentis administrandis, ceterisquo ecclesiasticis functionibus peragendis Cum nihil tam necessarium sit populo Dei, quam unam eamdemquo normam sectentur. Nequo du­ sacramentorum usus, ¿il autem tam salutaro quam bitamus, quin ipsius orientalis ecclesiao antistites crebra poenitentiae et eucharistiae susceptio, idcirco ad intricem nobis operam sint collaturi, ot idem placuit ita temperaro leges do sacramentis a pro­ opus ad felicem exitum quantocius perducatur. prii ritus ministro suscipiendis, ut noquo receptae Nomini denique liceat quovis titulo et colore et iamdudum et ab apostolica sedo probatae regulae quavis auctoritate, aut dignitate, etiamsi episcopali omnino abrogarentur, nequo in sacramentorum fre­ aut patriarchal· praefulgeat, quidquam innovare aut quentiam aliquod impedimentum ex ipsa rituum aliquid introducere, quod integram et accuratam varietate derivaretur. Quapropter de sacramento­ probatorum rituum observationem imminuat1 (D). rum susceptione sequentes leges inviolato serventur. Haec autem nullatenus impediunt, quominus pe­ Liceat universis fidelibus nodum poenitentiae, culiaria quaedam pietatis exercitia, quae ad foven­ verum et eucharistiae sacramenta in quolibet ritu dam refrigescentem in mundo caritatem novis­ ot sub quavis specie sive azymi sivo fermentati panis simis temporibus in ecclesiam catholicam invecta O triticei suscipcro, excepta tantum communione pa­ sunt, usuque recepta, quin et ab apostolica sede schali et sacro viatico (N), nisi fortasse, urgente probata, episcopi otiam ritus orientalis in suas praocepto vel necessitate, de esset ecclesia, vel pa­ dioeceses recipiant, commendent, ot fidelibus eorum rochus proprii ritus. curae concreditis servanda proponant (E). Parochialia sacramenta unusquisque suscipiot a proprio parocho; cui legitimo impedito si nullus Caput II. suppetat eiusdem ritus probatus sacerdos, licebit De transitu ab uno ad alium ritum. alterius ritus sacerdoti eorumdem administrationem Cum diversorum rituum catholicos uno simul in committere. Si autem desit proprius parochus, vel iisdem civitatibus degere contingat, quin etiam in commode ct tempestivo haberi non possit, cuiquo eadem domo et familia, et exindo non solum graves fas erit eadem sacramenta a cuiusvis ritus sacer­ difficultates occurrant, verum etiam contentiones ot dote suscipere, quin ca de causa ad huno pertinere aemulationes non sino caritatis dispendio exciten­ censeatur. Quod ad exequias ot sepulturam, paro­ tur; necessarium visum est, nihil intentatum relin­ chorum iura illaesa serventur: integra vero uni­ quere, ut huiusmodi mala vol omnino tolluntur, aut cuique maneat canonica libertas quamcumquo ec­ certo sublatis occasionibus minuantur. Huic autem clesiam vel coemeterium catholicum eligondi. fini assequendo nihil conducibilius est, quam ut in Sacramentum ordinis unusquisque recipiat a pro­ eadem familia, qua fieri potest, omnes et singuli prio episcopo. Item sacerdotes ad episcopatum eodem, quo pater familias, praesertim quoad sacra- D promovendi, impositionem manuum ot gratiam Spi­ mentorum susceptionem, catholico ritu utantur, sivo ritus sancti recipient α praelato sui ritus Huic, orientalis iste sit, sive latinas. Quamobrem do tran­ si legitimo fuerit impeditus, atque alius eiusdem situ ab uno ad alium ritum haec decernenda exi­ ritus antistes commodo haberi non possit, licebit alium stimavimus. episcopum etiam diversi ritua, gratiam tamen ot Imprimis filii utriusque sexus sequantur ritum commanionom sedis apostolicao habentem, ordinibus patris, qui familiae totius caput eat, atquo princi­ conferendis destinare. Quod etiam do episcopis pium (F). assistentibus consecrationi novi episcopi, do eccle­ Uxores virorum suorum ritum amplecti poterunt. siarum dedicatione, altarium, et sacrorum vasorum Verum anto matrimonium coram parocho semel do- consecratione, aliisquo omnibus episcopalibus func­ clarare debent in quo ritu vivoro malint, in eoquo tionibus intelligatur. Leges quae sacris ministris omnem ritus promisin posterum, omni variandi facultate adempta, per­ severare teneantur (G). Ceterum serventur hoc ouitstem interdicunt, innovamus, ita ut suus ab super re consuetudines ab apostólica sedo expresse unoquoque ritus accurato servetur, etiamsi sacra­ approbatae (H). Quod si fortasse vir In familiam menta fidelibus alterius ritua eum conferro con­ uxoris eo recipiat, aut viduam ducat filios habentem tingat; potior enim babonda eat ratio ministri quam suscipientis (0). Quemadmodum autem nil vetat, quominus mi­ » Demussatam Beaed. XfV 24 deeewb. 1743 J R; nistri unius ritus in ecclesia ritus divorai vel missae llLapel ÎMer *. Or· XVI 3 februarii 18». SCHEMATA DE REBUS ORIENTALIUM 901 vol alias caeremonias, proprio tamen ritu servato, exerceant, quia ex eo ritus permixtio apo­ stolica constitutionibus vetita haudquaquam indu­ citur; ita etiam, legitima causa ct praelatorum li­ centia interveniente, fas erit in posterum sacrorum ministris, in ecclesia alterius ritus missam celebrare utendo akaribus, vestibus ac sacra supellectili eius­ dem ritus, dummodo in reliquis liturgicao propriae ecclesiae praescriptiones observentur (P). Immo ad magis mngisquu fovendam inter ministros diversi ritus mutuam animorum coniunctioncm ao benevo­ lentiam, ct decorem cultus divini promovendum, decernimus licere, do episcopi licentia, ministris unius ritus in ecclesia alterius ritus, sacris huius functionibus administrare, quoties de secundario ministerio agatur (Q). Dum haec do rituum ponnixtiono sancienda et declaranda duximus, omnibus etiam atquo etiam inculcamus, legitimas proprii ritus consuetudines, praesertim quoad festa, abstinentias, ot ieiunia, adamussim esso observandos. Hortamur quoquo fideles, ut proprias ecclesias crebro, diebus praesertim dominicis ct festis, adire, ibiquo sacris adesso functionibus non praetermit­ tunt (R). Qui voro seso divino ministerio dedica­ runt, quamquam divertii sint ritus, sollicitos tamen so praebeant servaro unitatem spiritus in vinculo pacis; omnes onim aequo pro Christo legatione funguntur. Nomo autem audeat aliis transitum ad proprium ritum quocumque modo suadere; qua in ro praedecessorum nostrorum, et praesertim sanctae memorino Benedicti XIV sanctiones sacro probante concilio1 innovamus ct confirmamus. bs cri fi ci udì ADNOTATIONES mi schema constitutionis de ritibus. (A) Placuit ritus generaliter considerare, atquo i a cultus externi necessitate, uc rituum origino ac diversitate profari, quao opportuna cacteroquin sunt adversus errores ea super ro grassantes. (B) Vocabulum ritusiuxtaloxicographossignificat „moreni et approbatam consuetudinem, praesertim in sacrificiis administrandis; vel morem sacrorum externum ot ndseitum, qui cum receptus est, mos dicitur/ Significaro praeterea potest alium quemcuinquo morem ot consuetudinem. Occurrit vox ista in Tridentino’, ubi explicite distinguitur a caeremoniis, ot significat, uti monet Macrius3, modum praescriptum quo actio ipsa sacra facienda sit. Itaque ritus nomino tam venire possunt inores recepti in sacrorum celebratione, seu in cultu ex­ torno, quam mores univorsi qui religionem respi­ ciunt. Primo sensu ritus vocabulum comprehendit liturgicam solam disciplinam, quaeque illi nectun­ tur, uti festa ot ieiunia; secundo extendi posset etiam ad canones, hoc est ad logos omnes, quibus sacra praesertim hicrarchia regitur. luvat quosdam altero hoc sensu uti, atquo ita utramquo orientalium eorum disciplinam, canonicam et liturgicam exhibere uti a Romanis pontificibus quin et a conciliis generalibus probatam, imprimis voro a Benedicto XIV; quod profecto' non minus alienum a veritate ost. quam inopportunum et pe­ riculosum. Proindo, ne qua verborum aoquivocatio suboriatur, necease fuit monere quo sensu vox ista ritus a concilio Vaticano adhibeatur, eiusqao ob­ jectivant significationem determinaro, quod factum est in schemate, dum dicitur liturgica disciplina • Encyd. Allatae nod. s Sew. VII de «crsiw. in •serif miss. op. V. ■ ilurvlcxic. vecak can. XIII; de hml XXII 902 circa sacrosancti sacrificii celebrationem, sacramen­ torum administrationem, divinarum laudum persolu· tionem, festa atque ieiunia, omnemque divini cultus ordinationem versari. Si quis autem aegre ferat festa atque ieiunia, omnemque divini cultus ordi­ nationem ad liturgicam disciplinam referri, animad­ vertat quaeso: 1* Liturgiae vocabulum grammatice usurpari do quovis munere publico; in sacris antem Scripturis, ot apud sanctos patres, atqae alios orthodoxos auc­ tores designare sacrificium; eaque do causa nonnulli ex sanctis patribus qui ritus observandos in sacr. missae sacrificio composuere, usi sunt ca voce non solum ad designandum unum sacrificium, sed omnes ritus, qui illud praecedunt, comitantur et conse­ quuntur. 2e Hanc distinctionem probatissimis doctoribus arrisisse. Horam cx numero est Do Marca, qui ait: .Disciplina ecclesiastica duo summa capita comploditur, ritus scilicet ct iurisdictionem * 1 ; Li­ niti, cuius haec verba sunt: nEcclesia duabus re­ gitur ao fulcitur partibus quasi aodificii totius fun­ damentis: fide nempo ot disciplina tum liturgica, tum politica . ** Et quam lato pateat liturgica dis­ ciplina, ita exprimit Albitius : * „ Appellatione ritus continentur non solum ieiunia et missarum cele­ brandarum caeremoniae, sed quicumquo officiorum recitandorum ordo, solemnitates ac dies festi lesu Christi, immaculatae semper virginis Mariae, ao reliquiae sanctorum hoo vel illo die secundum orien­ talis ecclesiae decreta, sacrarum vestium formae, habitus religiosorum, sacramentorum administratio, mortuorum sepeliendorum modus, vitao ratio α sa­ crorum conciliorum patrumquo canonibus constituta, mores ct consuetudines ecclesiasticae/ Eadem habet cardinalia Petra in suo commentario constitutionum apostolicarum, ubi do const. XIV Innocenti IV disserit (C) Nemo non deplorat eam, qua ecclesiao ritus orientalis laborant, librorum biblicorum et litargicorum penuriam; qua fit, ut catholici biblia o mani­ bus protestandum possim accipere cogantur, quibus etiam in sacris functionibus quandoque utuntur. Ncque singulis ecclesiis suppetit copia missalium, breviariorum, aliorumque id genus librorum qui a mendis omnibus immunes sint; contra nunciatura est in cos qui adhibentur libros, aliquas invectas fuisse pro labitu immutationes, immo aliquos sensim sino sensu errores irrepsisse sivo temporum iniuria, sivo dolo schismaticorum, sive neocon verso rum in­ scitia, sive denique amanuensium incuria. Dolent praeterea ecclesiastici viri ob eorum officii prolixi­ tatem; ob defectum librorum ritualium magna in sacris functionibus, in administrationc sacramentorum, in ipsa sacrosancti sacrificii celebratione invaluit varietas, cum lata cuiusque arbitrio pateat via; sic ut deficientibus libris, quibus omnes sacrorum mi­ nistri in divinis officiis persolvendis seso conforment, facile sit illis ab accurata proprii ritus observantia desciscere. Profecto Romani pontifices, quibus sem­ per curdi fuit orientalium rituum conservatio, plu­ rimum adlaborarunt, ut sacra biblia et libri litur­ gici orientalium ab omnibus mendis expurgati in lucem odorentur; plurimi post accuratura examan ox typis sacrilo congregationis de Propaganda fido prodierunt. Ceteris praetermissis, meminisse sat erit, quantopere sancta sedes enixa sit, ut graeci ouchologii accuratissima editio evulgaretur, prout ex celebri const sanctae memoriae Benedicti XIV • be cenem d. eacerd. ei tmper. lib. S. cap. IX, f L • JW finió. tdriueque pdfti. cap. I. s 4. 1 be incvaeUn. tn fid, cap. XXX, n 3 A 6Γ MfOBcrX 903 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 904 Ex quo primum1 luculenter apparet. Atque ut a Ne itaque propter inanem hanc timiditatem populus studia congregationi Super correctione euchologii illo chriatianus tam salutaribus auxiliis destituatur, Graecorum commissae, quae ab Urbano VIII con­ iuvit monere orientalium rituum conservationi mi­ stituta fuerat, omnes orientalium libros complec­ nimo officere praedicta pietatis exercitia, quod etiam terentur, nova fait erecta congregatio a Clemen te XI Benedicto XIV1 visum est. ’ Super correctione librorum orientalium; quod quidem (F) Exploratum est regulam generalem quae munus a sanctissimo domino nostro const. Romani ritum prolis moderatur, eam case, ut proles nulla pontifices specistim demandatum fuit congregationi habita catione sexus ritum patris, utpoto qui caput Super negotiis ritus orientalis3. Sed nova hac super est familiae, sequatur; quam quidem regulam Be­ re studia et curae adhuc desiderantur. Igitur ut nedictus XIV Graeco-Melchitis applicuit2; nec un­ quantocius manus praegrandi huic operi iterum ad­ quam hac do re constat aliquam motam fui&so litem moveatur, accedente orientalis etiam hiérarchisé inter orientales. Nil itaque circa hanc regulam efficaci cooperatione, visum est expedire, ut ©ecu­ innovandum, praesertim cum ad unitatem ritus in menica synodus do eo quamprimum reassumendo, familiis servandam conferat. feliciquc oxitu perficiendo sollicitam se praebeat; Sed heic ratio videtur habenda do Ruthenis, quemadmodum in concilio Tridentino3 factum eat atquo Italo-Graecis. Iuxta consuetudinem quae quoad litúrgicos Latinorum libros. penes Ruthenos iamdin riget, filii patris, filiae vero (D) Non desunt qui inter orientales etiam ca­ matris ritum sectantur. Quamvis praesules latini tholicos dictitent, Romanum pontificem nullam in E et rutheni provinciae Leopolitanao in Concordia, quam ritibus alicuius ecclesiae mutationem inferro posse inter se anno 1853 iniverunt, mutuo consensu de­ absque consensu respecti ri patriarchae aut etiam crevissent supplicandum sanctao sedi, ut abolita nationis. Ex adverso nonnulli extiterunt inter prae­ praedicta consuetudine, statueret, generalem regu­ latos orientales qui, inconsulta sancta node, sibi lam circa ritum prolis * nter latinos et rutbenoa me­ licere putarunt, praetextu potissimum ritu» ad pri­ moratae provinciae caso restituendam; runitentibus maevum typum revocandi, aliqua ex parte liturgiam postea parochis et episcopis ritus latini, ne ea no­ immutare. Utriqne errori occurrendum. Do om­ vitas introduceretur, utpote quae paritatem inter nimoda et independent! auctoritate, quae vi pri­ utrumque ritum adimeret, ct pluribus dissensionibus matus in universam ecclesiam, Romano pontifici in occasionem datura foret, rutheni praesules tandem re liturgica, quemadmodum in re canonica, com­ consenserunt, ut antiqua praxis servaretur. Ea de petit, ita ut quoties pro sui sapientia id expedire causa decreto pontificia sanctione roborato diei indicaverit, ritus mutare libere possit, nullum du­ 6 octobris 1863, quo Concordia approbata est, sta­ bium. Quod ad alterum pertinet, id ipsis verbis tutum fuit prolem c matrimoniis mixti ritus pro­ sancta® memoriae Benedicti * XIV schema decernit. genitam educandam Caso ia ritu parentum iuxta Gregorius autem XVIs ait: wEa regula omnino sexum. Si itaque enunciata regula generalis graves servanda est, qua statuitur, inconsultu sede apo­ offenderit difficultates, ad praxim, quae in provincia stolica in sacr&o liturgiae ritibus nihil esso inno­ Leopulitaua obtinet, retinendam adiici poterit clau­ vandum, etiam nomine instaurandi caeremonias, c sula: salvis consuetudinibus a sancta sede expresse quae liturgiis ab eadem sedo probatis m.igis con­ approbatis. formes ewe videantur, nisi ex gravissimis causis, Quod voro ad Italo-Graecos attinet, ita Benedictus et accedente sedis apostolicae auctoriUto/ Quam XIV5; ^Infantes nati ex patre ct matre graecis, ritu quidem regulam sanctissimus dominus * noster con­ graeco, nisi aliter parentes, accedente ordinarii con­ firmavit et ab omnibus orientalibus ecclesiis religio· sensu, voluerint, baptizari debent. Nati vero ex sissime observari mandavit. patre latino et matre gracca, latinis sunt caere­ (E) Notum est, labeutibus saeculis plura chri- moniis baptizandi; proles enim sequi omnino debet stianao pietatis exercitia invecta fuisse ad pietatem patris ritum, si sit latinus. Si vero pater sit graecue fidelium excitandam, quod non sino peculiari Dei et mater latina, liberum erit eidem patri, ut proles providentia factum est, qui dat auxilium in tempore vel ritu graeco baptizetur, vel etiam ritu latino, si opportuno. Talia oxcmpli gratia sunt spirituales, uxor latina praevaluerit, id est si in gratiam uxoris quas dicunt exercitationes, «acraeque missiones, latinac consenserit graecus pater, ut latino ritu rosarium beatae Mariae virginis, exercitium Viae baptizetur.- Hae regulae facile conveniunt cum crucis, oratio Quadraginta horarum, devotio erga ea quae in schemate exhibetur, si e medio tollatur sanctissimum Cor lesu Christi Domini nostri, no­ privilegium in favorem ritus latini concessum pa­ vemdiales vel triduanae preces etc. aliaque plura. rentibus, quando ambo sunt gracci, et uxori, quando Notum est homines catholicae unitatis parum stu­ eat latina, ad hoc ut proles latino ritu baptizari diosos, elapso praesertim saeculo multa contra quae- I ► possit Scd privilegium huiusmodi revocandum dam saltem ex hisco sanctis operibus commentos videtur, sive quia placuit inter ritum Ulinum et fuisse, praetexentes eadem venerabili antiquitati orientalem paritatem esso quamdam constituendam, ignota fuisse. Quorum dicteria sanctae memoriae sive quia exceptioni pro solis Italo-Graecis locus Pius VI reprobavit ia dogmatica constitutione Auc­ esse non potest (G) Regula generalis circa ritum uxoris, quao torem fidei1. Equidem multae ex iisdem exercita­ tionibus in diversos Orientis ecclesias laudabiliter decreto sacrae congregationis de Propaganda fide invectae fuerunt, ct non sine populi utilitate cele­ diei 12 martii 1759 approbato a Clemcnte XIII brantur. Verum haud semel contigit haec minus nsncita fuit, statuit posse uxorem viri sui ritum probari nonnullis episcopis, eadem averaantibus. eo amplecti, dummodo ipsa latina non sit. Haec con­ quod apud Latinos fuerint primum usu recepta, sanat illi, quam Clemens VIII pro Graecis gene­ * et Benedictus XIV pro Graecia Italiae atquo idooquo aliena censenda essent a ritibus orientalibus. rarim insularum ndiacentium edixerant5. Cum autem valde expediat, ut unitas ritus in familiis promo1 1 mart 17«. 1 Coast. Romam pontifices β isa. 1Β*ί2. > «CM XVIII et XXL * Omet. [kmandatam 74 Aemnbr. 1743, S 3. * Ut spu«t hier yr» risñmas 8 fsbr. 1832. * AllocaL hsMt iu musís t eter. 12 ittL 18H7. î Prop-LXbLXV, LXIX-LXXII. * Const Demandatam 5 X 5 Const Demandatam 24 dee. 1743 $ 17. * Cvust partaralii § Π nn. 8-10. * Iiwlr. pru. Graecis 3») sug. 1&UÔ. » Const Krri pastoralis Ί irai. iun. 1749 § VIH. η. 8-10 SCHEMATA DE REBUS ORIENTALIUM vos 906 veatur, quandoquidem experientia duce satis super- a providebit. Itaque transitus catholicis dumtaxat in quo innotuerit haud rara ·*βο dissidia, ubi ritus schemate interdicitur. disparita!, idcirco visunt esi mulieribus cuiuscumque (M) En regulae quao vetant transitum de uno ritus etiam hitnii transitum ad viri sui ritum per­ ritu ad alium: 1. Nullatenus licet latinis ad orien­ mittere. Ex quo illud etiam consequitur ut ritus talem ritum transire absque apostolicae sedis dis­ ipsius integrae obscrvantiau consulatur; quando pensatione.1 II. Non licet orientalibus transire ad namque coniugcs diversi sunt ritus, attenta prae­ ritum latinum2. Quae quidem de omnibus orien­ sertim kalendarii diversitate, utvrquo in periculo talibus, etiam azymo utentibus, intelligi debere, proprii ritus praecepta violandi versatur. sacra congregatio de Propaganda fide in generali Quamvis nutem nil optabilius quam ut unus ait conventu habito die 8 martii 1757 pronunciavi: in umiquuquo familia ritus, durum tamen visum est jjNon licuisse nec licere orientalibus qusrumcumobligare uxores nd ritum virorum suorum semper quo nationum, inconsulta apostolica sede, α proprio sequendum; saepe enim contingit ut qui in aliquo ipsorum ritu ad latinum transire, ac nullis prorsus ritu educatus fuit, aegro illum deserat, maxime missionariis licuisse aut licere, inconsulta apostolica vero si agatur de amplectendo alio ritu, α quo quis sede, huiusmodi transitum orientalibus quarumcumabhorreat. Hinc Clemens VIH1 postquam decre­ que nationum permittere/ visset : Grarcu uxor sequatur ritum mariti latini, Non est cur duabus praedictu generalibus subdidit; Quod si id fieri non possit, quinque eon- regulis ullatenus derogetur; si enim rituum iugum in suo ritu, catholico tamen, manere permit­ B diversitas est servanda, consequitur cuique onus titur. Idcirco mulieribus facta fuit facultas migrandi incumbere nativum ritum servandi; immo quo ad ritum virorum, non vero impositum praeceptum. latior collata est fidelibus libertas, ut inferius pa­ (Π) Sed in hac ipsa concedenda libertate no- tebit, in sacramentorum susceptione, eo gravior cesse fuit excipere Ruthenos Nam etiam post ge­ debet esse obligatio eomindem fidelium proprio nerale decretum anni 1759 retenta est penes ipnos ritui inhaerendi, ne rituum confusio exoriatur. Sed consuetudo, vi cuius uxor in suo ritu perseverare praeterea ea facta libertate, subtrahitur occasio et tenetur; ct haec consuetudo in approbatione Con­ praetextus praecipuus, ob quem transitus ab uno cordino inter ordinarios latinos et ruthenos provin­ ritu ad alium peti solet. Raro igitur occurret cine Leopolitanne, quam sacra congregatio de Pro­ casus, in quo transitus locum habere debeat Cum paganda fide in conventu habito dio 4 augusti 1862 enim in quolibet ritu cuique fas sit propriae devo­ ad examen revocavit, sancitu fuit. Iam vero rum tioni ac pietati satisfacevo, pronum erit eum, qui eaedem rationes, quibus ordinarii rutheni a sacra ritum mutare desideret, convincere eo non tam ritum congregatione obtinuerint, ut peculiaris eorum con­ vello mutare quam pastorem. Quare memoratae suetudo sarta tecta servaretur, adhuc perdurare vi­ regulae confirmandae videntur, ct quidem ita ut deantur, earum intuitu ndiccta fuit clausula, ex­ spes amoveatur obtinendae in posterum ab aposto­ pungenda tamen, si praelaudati episcopi consentirent: lica sede huiusco facultatis, nisi gravissimae et ur­ salvis consuetudinibus a sancta sede expresse ap­ gentes causae aliud quandoque oxigant. probatis. C Regulis succedunt indulta, quao enrumdem to­ (I) In utroquo casu ipsa mtio et finis propo­ tidem exceptiones constituunt. La i cis ex Italositae regulae fert ut non mulier viri, sed vir mu­ Graecis episcopi licentiam concedere valent trans­ eundi ad ritum latinum, ut patet ex constitutione lieris ritum sequatur. (K) In familiis mixti ritus non sine magno in­ Etsi pastoralis2; quae tamen licentia ob iustat ac commodo iuxta suum quisque ritum festa ct ieiunia legitimas causas certis quibusdam personis moderate et abstinentias observare potest. Indo sancta sedes impertiri quidem potest, nunquam vero integrae uni­ haud raro episcopis facultatem fecit permittendi tum versitati ♦. Ratio nutem, cur Benedictus XIV hanc facul­ latinis, tum orientalibus, qui familiis alterius ritus inservirent, ut enrumdem ritui quoad praedicta sese tatem episcopis latinis contulit, fuit quod Italoaccommodarent; cuius rei saepe citata Concordis Gracci Jnter nos versentur, et latino episcopo sub. * Attamen incongruum existimatum est Latinos inter ac Ruthenos provincial) Leopolitanae, iiciantur approbata anno 1863, novum suppeditat exemplum. in generali prohibitione excipere solum laicos ItaloPlacuit id per modum regulae esso permittendum, Graecos, idque ab ipso oecumonico concilio expri­ et cum eadem ratio militet pro consanguineis et mendum. Praesertim cum facta fidelibus facultate affinibus qui in eadem domo degant, ao pro servis, sacramenta suscipiendi in quo cuique placeat ritu, idipsum in schemate omnibus permittitur, ut lauda­ rarus admodum erit casus, in quo transitus a ritu bile principium unitatis ritus in familiis consta­ graeco ad latinum sit necessarius; hic vero absque D necessitate iuxta Benodictum XIV concedi non debet biliatur. (L) Haereticis et schismaticis ad ecclesiam ca­ Raro igitur episcopi latini ea facultate uti poterunt. tholicam redeuntibus licet illum amplecti ex orien­ Cum autem de iis Graecis agatur, qui exiguam talibus ritibus, qui eis magis arrideat Hoc indul­ constituunt numerum, et quibus facilis patet aditus tum, quod in generali conventu sacrae congregationis ad sanctam sedem, ad hanc ipsi recurrent, quoties de Propaganda fide diei 10 septembris anni 1838 ob extraordinariam causam ad ritum latinum migrare editum fuit, quodque haereticos et schismaticos a opus sit. baptismo respicit, servandum esso videtur; favet Tantumdem visum est dicendum de altero in­ enim haereticorum ao schismaticorum conversioni, duito, quo vi praefatae constitutionis Etsi pasto­ eosque removet a periculo perversionis, quod ali- ralis9 gaudent Italo-Graeci: „Graecus maritus po­ quando offenderent, si ad servandum proprium ritum, test, si velit, ritum uxorie latinae sequi.veterem vitae societatem cum suis retinere coge­ Licet Orientalibus, do consensu utriusque epi­ rentur. Ilis vero qui hacrcsim ct schisma eiurare, scopi α quo et ad quem fit transitus, transire de *· ·» — ·« et in ecclesiam catholicam se recipere volentes, serio declarant, prout qnandoquo accidit, se id nullo 1 Coast, Etsi pastoralis f 2. n. IS; «>c. AlUtae |» • Ea·, AUxiac nnl f 1L pacto facturos, nisi in ritu latino admittantur, Ro­ • f 1 a. 14. manus pontifex, uti alias factum est, opportune « Instr, sup. ciL 4 EixycL Allatae mi $ 91 • Ibid. • I vili, η. 907 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 908 nía orientali ad alium, dummodo utrinquo A consecrationem ni pane azymo. Quo factum, ut eadem in eucharistiae consecratione materia adhi­ non iam ageretur do liturgica tantinu controversia, beatur. Id decretum est in generali conventu sacrae verum do dogmatica, in qua Romanis pontificibus congregationis de Propaganda fide habito dio patientes esso minime licebat; eadem prorsus ra­ 10 sept. 1838. Cum vero omnis per propositum tione qua sanctus Victor Romanus pontifex morem schema distinctio inter azymum et fermentatum c Asianorum circa diem paschatis celebrandi omnino medio tollatur, nulla amplius suppeteret ratio, ob reprobrandum censuit, postquam quaestioni illi li­ quam memoratum decreturo foret ea clausula coer­ turgica© dogmaticus error accessit. Hinc Latini ve­ cendum, quae casum disparitati^ materiae eu cha­ titi sunt celebrare vel communicare in fermentato; ris tica o excipit AC sublata ea clausula decretum Graecis voro qui pro temporum intervallis ad ca­ ipsum latius fortasse pateret, quam par easet Ex tholicam unitatem revertebantur, etai votitum id alia vero parte ob eamdem rationem superius ad­ non fuerit, amplissima tamen venia facta est com­ ductam, libertatis nempo qua fideles in posterum municandi in azymo upud Latin os. Quod quidem gaudebunt ad suscipienda in quo cuilibet placuerit nedum vetustísimo mori consentaneum erui, verum ritu sacramenta, pauci admodum erant, qui tran­ pro temporia ac locorum adiunctis peropportunum, situm ritus merito poterunt expostulare. Satius forte etiam necessarium ; ut omni, qua fiori poesct, igitur visum est praefatum decretum esso abolen­ eriperentur periculo in hacresim et schisma rcladum; in quo quidem praelati orientales libenter bendi. Cum enim nulli tunc essent graeci vel orien­ consentient; ipsi namque petitionibus, quibus idem 1 tales episcopi catholici, nullao orientalium catholicae decretum viam sternit, ut plurimum aegre annuere ecclesiae, timendum omnino erat no orientales caconsueverunl. tholici ad bacreticnrum ecclesias accederent, ct ad (N) Varios in ecclesia ritus a sanctis patribus haereticos pastores, nisi apud Latinos communicare institutos, salva fidai unitate atque animorum con­ licuisset. Haec vero eatis explicant ea, quae in cordia in diversis regionibus1 et provinciis1 ab anti­ themate a Romanis pontificibus pro temporum con­ quiori aovo servatos fuisse compertum est, quin ditione decreta fuerunt olla ex cis oriretur aemulatio vel contentio, aut Ium vero non omne quod necessitas exquirit, occasio, qua unus adversus alterum so cifcrre vellet utile est, ubi necessitas desierit Cum itaque apud Unumquemque vero receptum in ecclesia sua ritum catholicos orientales patriarchatus ot dioeceses fue­ sequi debuisse extra controversiam est, et expresse rint restitutae, cum propriae ipsis pateant ecclesiae, docuit sanctus Hieronymus (loc. cit): hoc enim ot neque congruus orientalium sacerdotum numerus ipsa cum pastore «no communicatio, et loci in quo desideretur, cum denique, quod potissimum est, degebat, ecclesiastica lex omnino postulabat His pax et libertas catholicis asserta fuerit in imperio vero qui ad alia loca divertissent, licitum fuisse ac Othomanico, ereptis α potestate schismaticorum laudabile horum legibus ct moribus sese aptaro, praesulum, cum catholica fides do licita ot valida quatenus catholicae fidei ct unitati non repugnarent, consecratione tam azymi quam fermentati panis in satis docuit sanctus Augustinus3, qui propositis hac tuto posita sit, iam posse in pristinum restitui res super ipsa ro quaestionibus respondebat: rAd quam- < videretur; nisi fortasse nova quaedam rorum ad­ cumque ecclesiam veneritis, erus morem servate, ei juncta veterem morem temperandum suaderent. Alia pati scandalum non vultis aut facere.’ Et rursus enim profecto invaluit etiam apud orientales rerum ad lanusrium4 eadem super controversia idem sanc­ conditio. Etenim non omnes eiusdem ritus fideles tus doctor scribebat: FNec disciplina ulla est in his una in provincia vel in regione, aleuti olim, degero melior gravi prudeotique christiano, quam ut eo solent, verum iisdem in regionibus et provinciis, modo agat, quo agere viderit ecclesiam ad quam- quin vel iisdem in urbibus ct pagis diversorum ri­ cnmquo forte devenerit/ Cumque sub disset hanc tuum fideles passim occurrunt, ct in eadem civitate regulam se accepisse α sancto Ambrosio episcopo non unus, uti olim cautum fuerat, verum et duo et Mediolanensi, «uacquc matri sanctae Monicse pro­ tres, plures etiam alicubi, sedent diversorum rituum batissimam fuisse, aiobat: nEgo do bac sententia episcopi. Idcirco illae caedem causae, ob quas li­ etiam atquo etiam cogitans, ita semper habui, tam­ cebat quondam peregrinantibus sequi eorum more» quam eam caelesti oraculo acceperim/ ad quos divertebant, suadent, ut, congrua congruis Id vero, praesertim si do sacramentis ageretur, referendo, idipsum iuxta modum fiat in praesentia, necessitas ut plurimum postulabat, deficientibus quoad usum sacramentorum poenitentiae potissimum pa»rim in peregrinis locis proprii ritus ecclesiis et ct eucharistiae, qui populo Dei tam salutaris ac ministris, suadebat autem studium catholicae uni- necessarius est. talis ct animorum concordino conservandae. Hinc De poenitentiae sacramento nil novi dcccrnenclcrici ot fideles peregrini, quibus praesto erant D dum. Etsi enim summo iuro sacramentum illud a formatae vel pacificae littorie, admittebantur ad proprio sacerdote suscipiendum esset, proinde in ministerium ct communionem eucharisticam in ec­ proprio ritu, iamdiu tamen apostolieao sedis auc­ clesiis alius ritus; ct episcopi, presbyteri, ac dia­ toritate 1 mos invaluit ut unicuique licent sacramenconi latini cum graeci», et vicissim concelebrabant, · talem confessionem peragere et absolutionis bene­ et ad altare procedebant sive Romae sive in Oriente. ficium recipere α quocumque catholico sacerdote Eoquc mos iste invaluerat, ut si quandoque secus » Id ®tatn *rat unctae memoriae Clemens XIII de creto factum fuisset, argumento esset discissae unitatis quod a congregatione S. Officii en. 177» prodiit ; quod quidem vel fidei vel animorum. decretum, licet occatione discordiarum Maronitae inter et A more autem isto tam laudabiliter invecto re­ Graeco» MelchiUu datum fnerit, tamen ad omnea ritus se por­ cedendum omnino fuit postquam orientalis ecclesia rigere. declaravit tn. 1836 a. congregatio de Propaganda fide. Quocirca proponte dubio : .Pauuntae episcopi orientales rein haerenim ct schisma prolapsa est; eo vel magis ■pedivit vai ritus hominibus pro suo lubitu prohibere, ne con­ quod a Michaêle Caerulario, nedum ritus et consue­ fiteantur precata ena miuionariis latini·, aut mi<«am audiant, tudines quaedam Idi tinorum sugillatae fuere, verum aut meram connu ualonmi percipiant In ecetesib latino, etiam ttiam aperte edictam eat, illicitam ct irritam ease praeter tempus paschale. et in die feito verbi gratia patro­ udo » Sacrat Hit. tttL lib. V. e. 11. • >. Hkrroyta. ignai·. Hqc autem de Utini· quoque rwpcclu ad orientale· ,.er 1 te» es» * pronunciandum un® dubitat. 909 SCHEMATA DE REBUS ORIENTALIUM 910 cuiusque ritus, quem loci episcopus rite probaverit λ orientales catholicos multo pauciores esse quam Qua proindo iu re nil nliud auperett, quam ut haereticos sui ritus. Nisi ipsi catholici consistant facultas lata occumonici etiam concilii decreto in unum concordissimis animis, in hia praesertim probetur. quae nd fidem spectant, magis patebunt illorum Idipsum porro do eucharistiae sacramento, quoad fraudibus ct conatibus: cx dictis autem patet, oc­ communicantes non voro quoad celebrantes, sancire casione azymi et fermentati contentiones exoriri; compellunt studium ac necessitas fovendao pietatis, quod fortasse non est tine ipsius fidei praeiudicio. animorum concordiae procurandae, catholicae fidei Etenim si cessantibus iam causis, ob quas Romani roborandae. Et primo ad pietatem quod spectat, pontifices communionem in fennentato tam sorore notum At quam sollicita semper fuorit ecclesia do Latinis interdixerunt, eamque in azymo orientalibus crebra eucharistiae susceptione, quam patres quoti * tam facile indulscrunt, idem vetitum servetur, ve­ dianum fidelium panem esso dixerunt ct desidera * rendum est, no u diversitato ritus, erroneum quoque runt: eisdem vero maiorem incumbero necessitatem, discrimen inter azymum et fermentatum adstruatur. ubi maius imminet periculum vol chori ta ti divinao Qua do causa haud pauci cx orientalibus votitum vel fidei, evidens est: proinde faciliorem ad sacra * illud fastidiunt, et ox eo fermo scandalum patiantur, mentum illud suscipiendum viam ac modum osso porindo ac si dum una est fides, non idem sit comparandum; eo vel magis quod hodierni fidoles Christus sub alterutra panis specio. Quod «ane potissimis illis auxiliis magna ex parte destituantur, animadvertit Gregorius IX rescribens anno 1232 ad quao antiquitus praesto erunt, scilicet divinorum B Germanum Constantinopoli tonum archicpiscopum officiorum celebrntiono, solemni missae assistentia, Graecorum1: „8i dualitatis (alii legunt dubietatis) ac divini verbi frequenti praedicatione. Iam vero, sonsuni circa eucharistiae sacramentum vester di­ cum licet in diversis locis plures adsint ecclesiao, versus α nostro ritus inducit, attonde quod nnn sit plures sacerdotes, utriusquo tamen exiguus ut plu­ aliud nec diversum unius Domini nostri lesu Christi rimum numerus in eodem ritu, eo quod in plures ...a Graecis paritor et Intinta nostrae salutis myste­ dividantur, saopo accidit, ut fidelibus valde incom­ rium frequentatum ... Sed uterquo punis simplex modum sit ad sui ritus ecclesiam quaudoqac longin­ ante sacrificium panis eat: transsubstantiationo vero quius positam accedere, vel eam opperiri horam, facta per verba Dominica, panis non est; et ideo qua unus vel alter eiusdem ritus sacerdos praesto nec fermentatus noe azymus dici potest/ Porro sit. Quid vero de his dicendum, qui degunt in practicurn discrimen azymi ct fermentati quoad locis, ubi nullus adest sui ritus sacerdos, praesertim communicantes, veterum ea de ro agitatorum quae­ si de latinia agatur vel de orientalibus azymo uten­ stionum memoriam refricat, quas si fieri posset, tibus, qui severius prohibentur in altero ritu hoc perpetua oblivione extinguen: satius esset; Caeruest in fermentato communicaro? Nonno pluries larii errores, quos schismatici graeci hactenus fovent, factum est (et fieri poterit), ut diutissime sacra virides fermo ac vegetes servat, ac veluti eucharistia carere debuerint, fortasse aliquando vel lapis fandementi est, cui insistere potissimum vi­ ipsa urgente necessitato? Agitur de ro omnibus detur paries divisionis orientales inter et occidenpervia, quam nemo orientalium rerum gnarus no- C tales ecclesias a schismaticis Constantinopolitanis gaverit, quaeque luculentius ostenditur ipea loco­ praesulibus erectus, qui non iam liniendus, verum rum comparatione. Ubi enim plures sunt ecclesiae disturbandus omnino est. Neque promiscuae eucharisticao communioni exempli gratia azymo utentes, uti fit nedum apud Latinos, verum et penes Armenos sc Maronilos; vel orientalium ot occidentalium indicendae quidquam in uno aut altero loco, in quo ex recopto iamdiu possunt officere vel Florentini decretum, vel Ro­ more (quem apostolica sedes ibidem tolerandum manorum pontificum, potissimum Benedicti XIV consuit) licet omnibus cuiusquo ritus fidelibus in constitutiones. Etenim synodus Florentina definivit, azymo communicare, in his locis maior est fidelium pin azymo sive fermentato pune triticeo corpus Christi voraciter confici; sacerdotesque in altero pietas, maior eucharistici sacramenti frequentia. Ad animorum concordiam procurandam quod ipsum Domini corpus conficere debere, unumquem­ spectat, res adeo perspicua est, ut nulla egeat de­ que scilicet iuxta suae ecclesiae rivo occidentalis monstratione, iis qui orientalium res probo nove­ sive orientalis consuetudinem/ Hic agi de tacerdotibus conficientibus evidontissimum est; argumen­ rint Siquidem diversorum rituum fideles ad sepa * ratae prorsus nationes pertinere videntur; et quo­ tari exinde ad eucharisticam communionem pro­ niam quo minores numero istae sunt, quoque inter fecto non tam facile; eo vel magis quod universa se propinquiores, eo maiores, uti assolet, inter so ea super ro instituta disputatio Graecos inter et exercent simultates, idcirco diversorum rituum Latinos respexerit materiam legitimam ct validam fidelium crebrae et frequentes sunt contentiones D sacrificii missae. Verum non deest gravissimum et aemulationes. lamvero si in tanta oorumdem argumentum, quo asseri tuto potest, sanctam illam fidelium diversorum rituum propinquitate ct inter- synodum noluisse interdicere promiscuam fidelium mixtione, diversus quoquo modus ot consuetudo .communionem. Revera Isidoros metropolita Kiosit in ipsa eucharistica mensa, ita ut quod unus viensis totiueque Russine, qui in synodo Florentina concupiscit, alter abhorreat, pronum est intelli- locum tenuit Dorothei patriarchae Antiocheni, illiusgere, oxinde spiritum unitatis, cuius mensa illa que magna pars fuit, cum absoluta synodo legatus caolestis ot symbolum est ot fomes ot prindipium, a Intero in Lithuania, Livonia ct tota Russia fuisset promanare non posse, quin potius, inde dissi­ renunciatus. hanc Budae dedit eneyclicam anno dia animorum fovenda, ferto etiam excitanda esso, 1440 omnibus christifidelibus1, in qua enunciata inverso prorsus ordino ac fine quem Christus Do­ unione et paco Graecorum et Latinorum, omnibus minus intendit, monento otiam Apostolo1: „Quo- qui Constontinopolitnnao ecclesiae subiecti essent niam unus panis, unum corpus multi sumus omnes in Russis, Serbia, Valachia et alibi, haec edicit: qui do uno pane participamus/ ^Imprimis adiuro vos in Domino nostro lesu Christo Deniquo promiscua haec sacrae eucharistiae i eoadl. ed. ven. Celet torn. Xl|| (Uav-i XXUL susceptio valdo opportuna est ad catholicam fidem roborandam. Certissimum est, nec minus dolendum,i eonl; Rayaal. M ta. 1233 n. 4 ; Enr hir. G necer. Beaemt 1717 ptg. 29. 5 Jwoa/. eceUe R *tAen. anet Ιίκ-bsel Htrtriewirt. i < » i I Coriuth. X. 17. et in .4·» na/. Rusa. ' 911 D. SCHEMATA DECRETORUM PATRUM EXAMINI PROPONENDORUM 912 oe qua divisio vos inter et Latinos amplius sub­ A rissimis modis impenderent, ut Latini semper in sistat, cum omnes sitis Domini nostri lesu Christi axymo, Graeci autem, ubi propriam parochiam servi, in nomine cius baptizad — Itaque Graeci habent, in fermentato communicarent. Hac porra qui in Latinorum regione degant, nut in sua regione eadem indulgentia plus minusvo usus est idem habeant latinam ecclesiam, omnes divinam liturgiam pontifex erga Melchitas1 et Cophtos3. Atque ex * adeant ot corpus Domini nostri Icsu Christi ado­ tunc basco regulas apostolica sedes secuta est; non rent, ac corde contrito venerentur, non secus ac id ita tamen, ut quandoque eadem indulgentia erga in propria ecclesia quisque facerot, nee non d con- Latino· uti non debuerit, pluriesquo aut permitten­ jitendi gratia latinos sacerdotes adeant, d corpus dum aut tolerandum censucrit, ut orientales quo­ Damini nostri ab eisdem accipiant. Similiter et La­ que licet sua ecclesia non destituti, neque ulla tini debent ecclesias Graecorum adire ct divinam urgente necessitate, in azymo communicarent, ipsis liturgiam auscultare, fido firma corpus lesu Christi orientalibus hoc ipsum haud raro graviter poscenti­ ibidem adorare, nipote qnod sit verum lesu Christi bus, quin et expostulantibus. Graeci autem colo­ corpus, sive illod a gracco sacerdote in fermentato niarum Graeco - Albanensium a vetusto promiscuae sive a latino sacerdote in azymo consecratum fue­ communionis usu penitus cessare noluerunt, etsi rit: utrumquo enim aequa veneratione dignum est, latini episcopi, in quorum potestate sunt, editis sive azymum sive fermentatum. Latini quique con­ legibus ct decretis benedictinae constitutionis obser­ fiteantur apud sacerdotes graecos d diemam com­ vantiam urserint. Cuius vim eludere pluries conati munionem ab eisdem accipiant, cum idem sit utrum- : sunt, graviterque conquesti3 ob vetitum promiscuam que. Ita nempe statuit concilium Florentinum communionem. in publica sessione dio 6 iulii anno 1439/ Hac­ At miserante Deo Orientalium conditio post tenus praefatus Isidoras. Benedictum XIV immutata est, uti supra fuit udHaec vero quae cardinalis Isidoras edixit de notatum. Proinde videtur ub eiusdem decretis recedi promiscua communione azymi et fermentati, con- posse, quibus latini vetantur communicaro in fer­ firmari posse videntur ex abusu quem improbavit mentato; ct indulgentia Graecis ct Orientalibus immediatas Eugcnii IV successor Nicolaus V anno concessa communicandi in axymo, nequo necessitate 1448, novem scilicet post annos a celebrata synodo est coercenda, neque consuetudine tantum toleranda. Florentina. Hic enim1 graviter questus est, quod Utrisque scilicet et Orientalibus et Latinis indulin locis quae catholicis in Graecia subiccta sunt, gendum. ut rive in azymo sive in fermentato apud multi catholici (latini ritus) unionis praetextu ad catholicos communicent, ut4 omnes et singuli qui graecos imprudenter transirent ritus (allecti fortasse, cAristiano nomine censentur, in hoc unitatis signo, ut animadvertit Benedictus XIVs, libertate Graecis in hoc rinculo charitatis, in hoc concordiae symbolo praeservat· retinendi post ordinem sacrum uxores, iam tandem aliquando conreniaul et concordent. quos antea duxerant). Quod factum improba na In hac tamen indulgentia concedenda, nullum Nicolaus V ait: „Nam etsi laudabiles orientalis cc- praciudicium parochialibus iuribus eat inferendum; rieaiao ritus sint, non licet tamen ecclesiarum ritus ideoquo cavetur ut singuli fideles a proprio parocho, permacere, neque id umqunm sacrosancta synodus C proinde in proprio ritu paschalem communionem Florentina permisit * Quapropter mandavit ut in et sacrum viaticum recipiant. Ne autem ob deficien­ praedictis locis permixtio rituum omnino prohibe­ tiam ecclesiae vel sacerdotis sui alterutri praecepto retur. Iam voro cx prima pericope earumdem lit­ obedire praepediantur, idcirco in tali casu haec terarum apostolica™ra, ct ex annotatione Bene­ ipsa reservatio cosare debet. dicti Xl\r palam cat, actum fuisse in casu de (0« Quidquid forte dici possit dc antiquis ec­ transitu a latino ad graocum ritum: hunc vero clesiae temporibus, exploratum eat pluribus abbino aliquos licitum potasse unionis praetextu: quo con­ saeculi * absoluto et generatim vetitum fuisse sacer­ firmatur post synodum Florentinam aliquam rituum dotibus propriae ecclesiae ritus cum alienis miscere. communionem invectum fuisse. Eugenias IV in concilio Florentino declaravit: sacer­ Eui voro eiusdem Isidori testimonio evincatur dotes in altero, hoc est in axymo vel fermentato, permissam fuisse a Florentina synodo promiscuam pane triticeo ipsum Domini corpus conficere debere; communionem azymi ct fermentati, haud tamen unumquemque scilicet tuxla suae ecclesiae sire occi­ dissimulandum eat, praxim saltem subsequentium dentalis sive orientalis consuetudinem. Et sanctus saeculorum id non ubiquo ct semper servasse; ct PiuiV decrevit5: rQaibusvis presbyteris tam graecis abusus una ex parto inde derivatos, Graecorum quam latini· in virtute sanctae obedientiae et sub vero novam prumptamque defectionem haud per­ indignationis nostrae ac perpetuile suspensionis α misisse, ut Romani pontifices quod Isidoras α Florcn- divinis poenis districtius inhibentes, ne deinceps tina indultum refert, omnino servandum curarent, D presbyteri graeci, praecipue uxorati, latino more, quod tamen diversis in locis nemine redamanto et latini graeco ritu, huiusmodi licentiarum aut factum est usque ad Benedictum XIV, qui anno facultatum, nut alio quovis praetextu, missas et alia 1742 (quo Abrahamum Petrum primum Annenoram divina officia celebraro aut celebrari facere prae­ patriarcham in catholicam communionem recepit) sumant/ Strictior adhuc est inhibitio sanctae me­ dc ritualibus Italo-Graecorum controversiis primo moriae Benedicti XIV, quae habetur in eius con­ * ; et in encyclics Allatae rogulam constituit. Edita itaquo constitutione Etsi stitutione Etsi pastoralis pastoralis 26 maji 1742 prohibuit, ne laici latini sunt idem pontifex· generatim docet: FIure cano­ communionem a graecis presbyteris sub fermentati nico illud quidem statutum habetur, ritum orien­ specie reciperent; ct permisit ut Graeci communi­ talem et graecum cum latino haud esso miscendum, carent in axymo, si vellent, ubi parochiam graccam uti videro est ex integra decretali Caelcstini lll non haberent. In locis vero, ubi Graeci et Latini apud Gonzalez cap. Cum secundum, de temporibus simul morantur nuas ecclesias habentes, ct prot Const. Demandatam 24 deeembrû 1743 § 13. Tmsraae communionis usus esset, si bacc consuetudo ’ Coast Kj pawril tempore 4 nuil 1743 § 1β. 3 Memoria intomu αι t filamenti ere. delle colonie Grecosine populi offensione animorumque commotione removed non potest, ordinarii curam suam sua- Albanesi tee-, Napoli 1836, pag. 48. » IUL Permit 6 sept. 1448 ap lUynild ad an 1449 10. • KacycL JUatir z’· mart. 17V» i 20. • Trident XIII. ■ Coait Pmn dentia ¿torneai pontifici * 20 aur 1&»’»6 • § VI. u. IO. IL î I 33. SCHEMATA DE REBUS ORIENTALIUM 913 914 ordinationum; atquo in decretali Innocent'll III cap. Δ missam celebraro possint iu casu necessitatis, ac Quanto, de consuetudine, cap. Quoniam, de offie. iudic. etiam devotionis causa, dummodo ritu rutheno ordinar., ot in decretali Innocenti! Ill cap. Literas celebrent. Et e contra sacerdotes ritus latini in dr celebratione missarum.u Inni voro huiusmodi in­ ecclesiis Ruthenorum non schismaticorum, alaribus hibitio innovanda visa est ; cum enim ritus occi­ et calicibus ac vestibus sacris uti et missam cele­ dentis et orientis sarti tectique servandi sunt, braro valeant, ritu tamen latino: et praedica ser­ oportet procul dubio, ut ministri in sacris per­ ventur secluso omni scandalo et do licentia prae­ agendis officiis proprio ritui adhaereant, quia cum latorum et rectorum ipsarum ecclesiarum/ Placuit ipsi nd ritus conficiendos ordinentur, intimius se itaque huiusmodi iudulta generalia reddere, debitis habent ad eorumdem conservationem. Hinc, gravi­ amen munia conditionibus. bus quidem accedentibus causis, Romani pontifices (Q) Decreta, quae omnem rituum mixturam pro­ alicui sacerdoti transitum permiserunt ab uno ritu hibent, intelligenda esse non modo de ritibus, quao ad alium, nec rara sunt exempla missionariorum, ad missae sacrificium ct ad sacramentorum adminiquibus indultum fuit, ut missam in orientali ritu strationem pertinent, verum etiam de benedictioni­ celebrarent; sod vix unum nut ultorum invenimus bus, atque adeo de lingua liturgica, constat ex variis exemplum dispennationis pontificiae sacerdoti facao resolutionibus sacrae congregationis de Propaganda ad suum ritum cum alio permiscendum. fido. Immo quod do sacerdotibus dictum st, dici (P) Lex omnem rituum permixtionem vetansemol- etiam debere de aliis inferioribus ministris, patet lienda aliquantisper visa eat. Equidem etiam postea- B ex responsione eiusdem sacrae congregationis fica quum concilium Florentinum statuit unumquemque patriarchae HieroBolymitnno anno 1H66, in qua de­ iuxta suae ecclesiae consuetudinem Domini corpus con­ claratum fuit: Non licere presbyteris aut aliis ministrie ficere debere, usum latinorum celebrandi graecorum rituum orientalium, officium diaconi aut subdiaconi more, et viceversa, alicubi permansisse, aut fuisse exercere in missa aolomni, latino more celebrata. subindo introductum, patet ex supraciaU sancti Pii V Verum hnnc prohibitionem haud servandam esse constitutione Providentia Poinani pontificis. Qui qui­ visum est Praxis hodierna quae hac super re in dem usus adhuc forte vigens inter Italo-Graecos in Oriente viget, incerta variaque admodum est; ali­ causa fuit, cur Benedictus XIV illum districtius in­ cubi ministri diversorum rituum absquo scrupulo hiberet in praefata constitutione Etsi pastoralis. Sed mutuam sibi adaistcntiam in sacria functionibus prae­ durum profecto est, sacerdotem ob defectum supel- stant; alibi utrum id liceat, dubitatur; quidam pecu­ lectilium sui ritus eo adduci, ut per diuturnum tem­ liaribus rescriptu eum in finem se munitos esse poris spatium a missae sacrificio peragendo abstinere aiunt. Expedit igitur ut generalis regula praefigatur. cogatur; quod non raro evenire liquet, cx quo haud Ea vero quae in schemate proponitur, quaeque satis facile est invenire ubique Orientis ecclesias vario­ moderata est, his potissimum de causis commen­ rum rituum, aut secum quocumque deferre ea omnia datur: 1* Antiquitati consona est; usus enim con­ quae ad eiusdem sacrificii celebrationem necessario celebrandi olim signum erat unitatis et pacis; 2· con­ praerequiruntur. Quare non defuere theologi, qui ducit ad concordiam inter ministros diversi ritus docerent sacerdotem latinum. quem peregrinari con-C fovendam; 3· ob oculos fidelium ponit unitatem tingat per terras Orientalium, si velit, conformare sacerdotii christiani; 4° denique ostendit litúrgicas se posse ecclesiae Graecorum, et in fermentato differentias adeo urgendas non esso, ut decori cultus consecrare vel communicare. Sed in huiusmodi cederò non debeant. (It) Clerus orientalis saepo conqueritur quod circumstantiis provida apostolicao sedis indulgentia iamdum enituit. Nam Benedictus XIV in constitu­ videat suos, desertis proprii ritus ecclesiis, ad alio­ tione Imposito nobis1 Latinis in tota Russia Polonica rum, et praesertim latinorum missionariorum eccle­ , * ut orien­ commorantibus concessit, ut in ecclesiis Ituthenorum sias convolare; nec curae esse missionari! unitorum. deficientibus lapideis altarium tabulis rite tales ad frequentiam eorum functionum excitent. consecratis, super sacris eorumdem Euthenorum anti· Haec igitur adhortatio eo tendit, ne ex liberate, mensiis missarum sacrificia celebrare, atque etiam ... quao fidelibus conceditur circa susceptionem sacra­ in huiusmodi celebratione eorumdem calicibus staui· mentorum, ullum parocbialibus ecclesiis praejudicium neis uti libere et licite possint et valeant. Et ibidem obveniat; lenibus autem verbis fit, ne parochi ea confirmavit rescriptum a Clemente Vili anno 1602 abutantur ad attrahendos in suas ecclesias fideles. datum ad supplicationem episcopi Vilncnsis con­ Ceterum huiusmodi adhortatio consentanea est con­ gregationi Sancti Officii exhibitam, quod ita se cordiae quao hac super re anno 1705 inita fuit inter habet: nSacerdotes Rutheni non schismatici in ec­ missionanos latinos et patriarcham maronitam atque * 1705 clesiis catholicorum ritus latini, altaribus, calicibus in generali consessu habito sub dio 20 aprili ct vestibus sacris eorumdem catholicorum uti et D approbata, et auno 1769 extensa ad omnes orien, tales nationes in urbe A leppi commorantes. » IV kal. apr. 17a1. 11 E. DOCUMENTA AD CONSTITUTIONIS PASTOR AETERNUS PROMULGATIONEM ET RECEPTIONEM SPECTANTIA. i. ACTA SANCTAS SEDIS. 1. Litterae nuncli apostolici Pari si rusis ad cml· nentissiniuni card. Antonelli a secretis status de constituí Ione Pastor aeternus. Eminenza reverendissima. Per un accordo non saprei dire so casuale o volontario e prestabilito parecchi vescovi, i quali Coxoiu onntBAu tumun LUI. nella questiono conciliaro della definitione della in­ fallibilità pontificia hanno dato il voto contrario, ai sono intesi a insinuaro o rnu oziare il parere che il rispettivo decreto dommatieo non sia stato sa­ cara pubblicato canonicamente, lasciando intendere che non è ancora obbligatorio. è certo che monsignor arcivescovo di Parigi naUa riunione che ha tenuta qui del suo clero si è r»| reato in quest * ' .·-- 915 R ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AETERNUS 916 parole, che ora restano lo difficoltà della promul- A di adesione. Stimo inio debito di segnalare a v. e. gazion e. Nello stesso senso presso a poco hanno tale disordine nell’ interesse do'provvedimenti, che parlato i vescovi di Verdun e Dijon corno v. E. la a sede nella sua saggezza riputerà opportuni reverendissima può rilevare da quanto rapporta per rimediarvi. Inchinato al bacio della sacra porpora col più Γ Unirer f nel numero qui compiegato1. Questo in­ sinuazioni o affermazioni non restano senza effetto, profondo ossequio ho l'onoro di riprotcstarmi dì vostra eminenza reverendissima e l’eco se no ripete nell'ordine dei fedeli e del Parigi 2 agosto 1870. clero inferiore con sensi di offesa e di scandalo, o umilissimo obbcdicntissimo servo 1 Id menwrxU ephemeride a. 1180 la odi Ier smìì 1870 Flavio arciv. di Mira nunzio apost. haec hahenlar: a) Mgr l'évêque de Verían vient d’adresser h arenili™ rei vinte ία dergé de *on diocére: Verían, le SM jnilleL Rosponsinn eminentissimi cnril. Antonelli lionnear le curé. a secretis status ad nuntium upostolicum L'heure n’est pas encore venue de notifier officiellement Pnrisicnscni anx fidèles la solmuelle proclamation dn 18 juillet courant, rur 1« prérogatives du «nnverain pontife, et en particulier sur Illustrissimo o reverendissimo signore. non infaillibilité doctrinale. La publication des vérité· de foi exige an caractère d'autbeutidté qu'on joaroal. quelque véri­ Si è dato a conoscere alla a. aedo cho qualdique qui] paraisse, ne peut offrir. B cono tra i fedeli, o forse ancho tra i vescovi, ritiene Nous alteadlas avec ua pieux empressement le * bnlJei non essere obbligatoria la costituzione apostolica pontificales qui nous permettront de faire partager à nos chers emanata nella sessione del concilio ecumenico Vati­ diocéaimi la croyance que nous profession *, * losgteicp avant cano il 18 precorso meso di Luglio, finché con ulte­ la définition da 18 juillet. Le saiut-pére en a la preuve écrite entre les mains, et il sait que nal értque ne aera pins télé riore atto della a. sede non venga solennemente que nous pour propager et enraciner cette doctrine dan· le pubblicata. ciror dea fidèles confié * à notre sollicitude. Quanto aia strana siffatta supposizione, può da Croyez bien, mourieur le curt, que noua ne différeront pas ognuno facilmente ravvisarsi. La costituzionu, di d'une heure b notification aathentique qai doit seule diriger cui è parola, ebbe la piu solenne possibile pubbli­ notre exseigaesent, et que no· instructions pastorales, en publiant les décréta dont il s’agit, s'efforceront de leur con­ cazione nel giorno stesso in cui nella basilica Vati­ cilier l’adhWoa ri r cére et reronuaiiAnte de tons do» duxècana venne solennemciitc confermata e promulgata Aiu. Agréez etc. dal sommo pontefice in presenza di oltre cinque­ Ί Augustin évêque de Verdun. cento vescovi: essendo stata quindi affissa con le ordinario formalità no’ consueti luoghi di Roma, seb­ bene ciò non fosse necessario nel caso. In conse­ guenza di che, secondo la nota regola, si rese ob­ bligatoria per Γ intiero mondo cattolico, senza Rivet e *t «ouU ea chaire. .La fitigne da toysge. dii bisogno di altra qualsiasi pubblicazione. la C%re *¿7M reliyitw dc Dijon, et l’heure avancée ce lui perHo creduto dover comunicare a v. s. i. questa meitaat pas d’aborder les grandes q.. tioa· ** qu’il aarait aimé C À traiter, il l’ttt borné A recomœatder à *es iodi leur *. comme il breve onservizionc, affinchè possa esserle di norma l'avait déj-i fait la veille de κ-a départ, d’avoir confiance dans nel caso di dnbbii cho le si muovano da qualche les travaux de l’aaçujte auenblée que l’Espril de Dieu luiparte. même adiate de tea lamière *. [Tailleur··, a-t-il ajouté, c’est Con sensi ecc. aa waverain Pontife, qui est mon évêqoe comae le vôtre, de fi) Parmi h foule qui se pressait poor saluer œgr l'évéque de Dijon i son retour, on remarquait un très grand nombre de foneüounrirci publie * ... M l’abbé Leba:uf, vicaire général, a félicité le prélat à Roma 11 agosto 1870. noua faire connaître le * décret * du concile." On remarqaera ces dernières paroles, qui semblent indiquer que mgr l'êvéqae de Dijon ne se emit pas obligé de faire con­ naître dés maintenant les décréta de la sainte assemblée, con­ firmés ct promulgués en plein concile par le souverain Pontife. G. card. Antonelli. * 1 Hae litterae datas sunt etiam eadem die apostolici n ou eli * Bruxelknci, il od scemi et Vknnensi- π. DOCUMENTA AB EPISCOPIS GERMANIAE SIMUL EDITA. 1. AeU eonìcntus. quem Fuldac habuerunt episcopi Germaniae urn ·· i * / augusti! 30. durch mehrere Zeitungen verbreitete Bemorkung Tor’ da“ dio bischófo dcr Minderheit zu Rom .ich dahin verbunden hit ten. mit der \ eroffentlíchung ^νΓ ^°nc^a^CRC^ÚMáe ln ihren Diôccscn nicht cher vorxugehen, ais bis darübcr eino vorgAngige Be- Der von seiten des Erzbucbofa von Kòln er-D rathuag und Verstàndigung untcr ihnen stattgefunden gangenen Einladung zufolge hatten sich au&ser dem- babea wùrde. Keiner der untcrzeichneten Bischofe selben dcr Erzbischof von München und dieBischòfe wuaste sich zu erinnern, dosa eine derartige Vervon Fulda, Mainz, Regensburg, Eicbstàtt und Ermland, einbarung xu Stando gekommen eoi. Sodano wurde der ErzbisthutDiverweeer von Freiburg und der Weih- nach vorgângiger eingehender Beaprecbung und Erbiachof voa Mduster ale Vertreter dea dortigen Kapi- ôrterung dea Hauptgegenstandes dei Berathung betukrvikar» in Fulda su einer gemeinachaiìlichcn schlonaen: dans eino gemeinschaftlicbc Anaprache Benuhung binsichUicb der orforderlichen geeigneten der Bischûfe an die Glàubigen entworfen und allen BcbriUo gegen dio vielfach in Deutschland sich Bischôfen von Deutschland, w ciche eeither eich an den kundgobende Opposition gegen die Bescblûsse dea Conferenxcn xu Fulda betheiligt baben, xur UntervslieanUchen Concila veraammelt Die Berathung B ch ri ft vorgelegt warden tollo. Ein von einem der wurdo eingeleitet durch eino Mittheilung dea InhalU Mitglioder der gegenwârtigen Conferenx bereita mitderjeaigen Behreibea, welcbe von aeiten der nicht gvbraehtcr Entwurf eincr eolchen Anaprache wurde erschienenon BUchôfe cingoUufen waren, und welcbe cincr náhern Eró te run g und verschiedcnen Modibekundetcn, dai * in verschiedenen Didcesen Bie ficationen untcrworfen, sodann nacb erlulgtem EinOpposition und dio dadurch hervorgerufene Auf- verstândnias aller gegenwârtigen vollzogen und berogung der (leister cine aahlreiche,m!techiematÌBchen achlnasen, das· dcreelbe gcdruckt und allen Bischòfen und kirchrnfeindlichen Tendenxen verbundene ist. zugcatellt werdon tulle. Es wurde ferner beschlossen, In eiiicm diesar Schrnìben fand aich auch die bereit· das» nach orfolgter Vcniffentlichungdieaer Anspraehe 917 ACTA CONVENTUS EPP. GERMANIAE 318 hafto Zeugcn seines Inimités waren. Alies dieses gibt gewias ihren Aussprfichen cincn hohen, violloicht den hûchstmûglichcn Grad mcnschlicher Glaubwürdigkcit. Das alies genfigt aber nicht, um cincn fibernatfirlichcn Act des Glaubens zu bcgrfinden. Dieter ruht in seincm letzten Grande niemals aaf dem Zcagntase von Mcnschcn, wenn sic glcicb die allerglaubwürdigstcn waren, und wenn auch das ganze Mcnscbengcschlecht in seinon beaten und cdelstcn Vcrtrctern dieses Zeugniss ablegto; dicstr ruhl iinmer gan: und alletti auf der Wahrhnfligkàl * Gotte selbst. Wenn daher dio Kinder dcr Kircho (Augeb. Allgoin. Zeitung, 23. Oct. 1870, 8.4688. die Aussprficho der allgcnicincn Concillen gldubig annehmen, so tbun «io es in der Urberzeugung, dosa Cf. 8. 4704.) Gott, dio ewige und alloin ausateli unfchlbaro Wahrheit, bei denselbcn in übcrnatûrlichor Weise mitwirkt Episcoporum Germaniae post conventum und sir vor Irrthum bowahrt. Fuldeiiseiii Hítente pastorales. Kin solchcs allgemoinos Concil ist das gegen1870 mense augusto. B wiirtige, welches unacrHeiligcr Vater, Papst Pius IX., Die untcrzeichneten Bischûfe enlbietcn dem wio ibr wisset, nach Rom berufen hut, und zu hochw. Clerus und den Glâubigen Gruss und Fricden welchcm dio Nachfolger dcr Aposte! zahlroicher nls jo zuvor von alien Theilcn der Erdo horbeigeim llerrn. Vom heiligon, allgemeinen vuticanischen Concil eilt bind, um mit dem Nachfolger Petri und uoter in unsero Bistbünier zurückgekchrt, hnltcn wir es, seiner Lcitung die grossen Intcreascn der Kircho in Vereinigung mit anderen doutschen Bischòfen, in der Gegenwart wahrzunchmen. Nach vicien und welcho der Kirchenvcrsammlung beizuwohnen vor- ernsten Bcratbungcn hat dor Hciligo Vater kraft hindert waren, ffir unsero obcrhirtliche Pflicht, an seiner apostoliscbcn Lehrgcwalt am 24. April und each, Geliebto im llerrn, einige Worto der Beleh­ am 18. Juli d. J. mit Zustimmung des heiligen Concila rung und Mahnung zu richten. Dass wir dies gc- vcrschicdcnc Entschcidungen fiber die Lehre vom meinsnm und feierlich thun, dnzu liegt Vcranlassung Glauben und von der Kircho und ihrem Oborhaupt und Grund in don viclfach irrigen Auffassungen, fcicrlicb vcrkfindigL Hicrdurch hat also das unwelcho soit Monaten fiber dos Concil verbreitet fehlbaro Lehramt dor Kircho cntschicdcn, der Hciligo worden sind, und dio aucli jetzt noch in unbofugtcr Geist hat durch den Stcllvertreter Christi und den Weise an manchen Ortcn sich gcltond zu machen mit ihm vereinigten EpLkopat gcsprochcn, und daher mfiuon alle, dic Bischûfe, Priester und Glàubigen, auchen. Um die gûttlichen Wahrheitcn, welcho Christus dieso Entschcidungen uls gôttlich gcotfciibarto Wahrdcr Herr die Menscben gclehrt hat, in ihrer ganzen C heiten mit featom Glauben annehmen und aie mit Reinhoit und Unverfalschtheit zu bownhrcn und aie freudigem Herzen erfassen und bekennen, wenn aio gegen jede Veründerung und Entstollung zu sichorn, wirklich Glicdcr der Eincn, heiligon, katbolischon und hat er in seiner heiligen Kircho oiii unfehlbaret apoAtolifichcn Kirche sein und blcibcn wollen. Wenn ihr, Geliebto im Horro, dcssungcachtet LehramC eingesetzt und dcmsclben aoinen Schutz und den Bcistand des heiligen Gciatca ffir aile Zciten Einspracho dagegen erhoben und die Behauptung verheissen und gogeben. Auf diescm unfchlbarcn aussprechen hort, dass die vaticanische Kircbcnvcr· Lehramto der Kirche beruht die gunzu Sicherheit sammlung kein wahres allgemcinca Concil und dcasen Bcschlüssc nicht giltig seicn, so lasset ouch dadurch und Freudigkcit unscres Olaubona. So oft im Laufo dcr Jnhrhundcrto Miasvcratând- in curer llingabc an die Kirche und in dcr glàubigen nisso odor Anfeindungen einzelncr Lchrsàtzo auf- Annuhmo Hirer EnUchoidungen nicht beirren. Solche tauchtcn, bat dioses unfchlbaro Lehramt auf ver- Einredcn sind durchaus unbegrfindet. Mit dem Papato in Einhoit des Glaubcns und schiedcno Weiao, bald in grûsscron Veraammhingen, bald ohno dieselben die Irrthümer aufgedeckt und der Licbc verbundon, habón dio veroammeltcn zurückgowicson, sowio die Wnhrheit erklàrt und Biechofo — gleichviel, ob sio in christlichcn Lindera fcstgcstcllt In dcr feiorlichsten Form geschah dica fevtbcgründeto Diôcesen vcrwalten odor unter don * durch die nllgemcincn Conciliou, d. h. durch jonc Hciden in apustolischcr Armuth das Reich Gotto growartigen Vcrsammlungcn, auf denon das Haupt auwzubrcitcn btrufen sind, ob sic grówere oder und dio Gliedor des Emm kirchlichen Lchrkôrpcrs D kleinero Hcerden zu bfiteu haben — als rechtmi^ige zur Enthchcidung der obwaltendcn Zwcifel and Nachfolger dcr A pastel alle mitgleiclier Berechtigung Strcitfragon in Glaubcnssaoben zusammenwirkten. an dem Concil Anthcil genommen und haben aile· Diese Entscheidungen haben nach dcr cin- in rciflicho ErwSgung gezogen. Solange dio Berathungcn dauerten, haben die mfithigen und unzwcifelhaftcii Ucberlicferung in der Kircho stets ala solche gegoltcn, dio cin fiber- Bischofe, wio es ihre Ucbcrzcugung forderte und c» naturlichcr guttlichcr Bcistsnd vor Irrthum bowahrt. ihrer AmtapHicht entsprach, ihro Ansichtcn mit unDcshalb haben sich die Glñubigon zu alien Zeitcn umwundcner Oflcnheit und mit dcr nothwcndigew * diesen Entsclieidungcn ah unfchlbarcn Aussprûchcn Freiheit ausgcprochen, und os sind hierbei, wie die des heiligen Geistcs untorworfen und sio mitzweifel- boi ciner Vcrsammlung von nahczu 800 Vàtero kaum · * loser Glaubonsgcwiashcit ffir wahrgcbaltcn. Sic haben andera zu erwarten war, auch manche Meinung dies gethan, nicht etwa weil die Bischûfe Manner vcrschîodcnhcitcn hervorgetreten, Wegea dicter von reifer and vielfachcr Erfabrung, nicht wcil Mcinangavcrschiedcnhciten ktnn aber die Giltigkcit manche unter ihnen in alien WisscnscBaftenbewandcrt dcr ConcilsbeschlÛMO in keiner Weise bestntten waren, nicht wcil sio aus alien Lindero der Welt werden, sclbst nbgcachen von dem Uœ'tinde, daw zusummenkamon und so gewiescrmaascn die mensch- fast »âmmtlicbe BiscbOfe, welcho sur Zeit der ôffentliche Erkenntniss aller Welttheilo vereinigteu. nicht licbcn Sitzung noeb abweiebender Anarcht «aren wcil sic das Wort Gotte» in eineni tangen I/Obcn sich der Abstimmung in dersrlben cnthalten haben erforscht und verkfindet batten und deahalb gtaubDessungoachtct behaupten. daas dic eino oder gegen diejenigon Glàubigon, und namcntlich gegen A diejonigen Priester und Lobrcr, welcho eodann ctwa noch in ihrer Opposition gegen dio Concilsbesclilüsso verharren würdon, nach don Vomchriften dcr Moral und des canonischcn Rcchts, wenngleich mit aller zulüsaigen Langmuth und Mildo und nach vorgûngigcr besonderer Belebrung und Ennahnuog, verfahren werden, und dosa in den oinzclnen Diûcesen eino Belehrung der Glfiubigeii fiber dio verbreitetou Missverstfindniaso und Vorurtlicile gegen dio ConcilabcBchlûsao auf den Kunzeln durch Hirtenbriefo je nach dem Bedùrfnisse der Diocese erfolgen sollo. 919 £ ADHAESIONES PATRUM AD C0N8TIT. PASTOR AETERNUS 920 die audere, vom allgemeincn Concil enUchicdene a t Paulus, Erzbischof vou Koln. f Christoph Florentius, Bischof von Fulda. m kirchlichen^MHM|^HM|^l^^mHKM l/eberlicferufig, den beiden Quellen des knihulischen t Wilhelm Emanuel, Bischof von Mainz. Qlaubens. oiebt eothaltcn sei oder mit denselben t Ignatius, Bischof von Regensburg. sogar in Widerspruch eteho, iat ein mit den Grund- f Franz Leopold, Bischof von Eichatitt satzen der katbolieehen Religion unvereinbares Be- t Philippus, Bischof von Ermeland. ginnen, welches lur Treonung von der Gemeinschaft f Johann, Auxiliar-Bisrhof von Münster, Vertrotcr des Capitular-Vicars. der Kircho fflhrt. Diesemnach erklaren wir hierdurch. doss dos f Lothar, Bischof von Leuka i. p. i., Capitular-Vicar gegenwartige vaticanische Concil ein rechtmûssiges von Freiburg. allgomeinei Conci! ist; dass ferner dieses Concil 3. nbensowenig wie irgend einc andere allgemcine Reverendissimi archiepiscopi Colonlcn ! * Kirchen/eraammlung eine neue, von dcr alton abepistola, qua eos episcopos Germaniae, qui weicbendo Lcbro nufgestellt oder gewhatfen, sondera Fuhhiiii non i e nera nt, invitat, ut epistolae lediglirh die alte, in der Iliotcrlage des Glsubone pastorali subscribant entbaitene und treu gehütete Wahrheit entwickelt, 1870 mense eoptembri. orklârt und don Jrrthumern der Zeit gegenùber ausdriicklieh za glauben vorgcetellt bat; das· enditch infolgo dcr gcschehencn Einladung batten sich de&sen Beach lusse ihre fur aile Glâubigen verbindende B am 30. August die untrr dcr An Iago unterzeichoeten Kraft durch die in der óffentlichen Sitzung vom hochw. Herren Bischufo zu Fulda vemainmolt. Die Oberhaupte der Kirche in der feicrlicbstcn Weise niebt crschienenon batten fist RÛninitlich angezeigt, vollzogene Publication erhalten haben. das» sio durch den Drang dor Zvitverhaltnieso odor Indem wir mit vollem und rûckhaltlosem Glauben durcb Unwoliheiu verbindert, aber e«hr geneigt scion, den Beachlûssen des Concila beistimmcn. ermahnen den xu fsxsendcn BcschlÛNsen beizutroten, wcehalb wir, als euoro von Gott geaotzten Hirten und Lehrer, •io nm Mitthvilung derselbcn ersuchen. Dio verund bitten each in der Liebe za euerea Beelcn, doss •ammclten Biacbufo haben sich uber die in der Beiibr alien widerstrebenden Behauptungen, von welcher Uge entworfenc Anspraclio, welche an die Oldubigen Scile sie auch kommen roogen, kein Ochôr schenket. ihrer Diocescn gerichtct word en soil, mit vdlliger Haltet vielmehr unerschûtterlicb fest in Vereinigung Einstimmigkcit verstâudigt. und zugleich bcschlo&son, mit eureii Biechô fen an der Lehre und dem Gian ben daos dicAclb? vor der Veróflcntlichung auch den nicht der katholiseben Kirche; losset euch durch nicht· erschicnenrn Mitgliedvm der Fuldaer Confereni trenocn von dem Fclsen, auf welchcn Jesus Christus, xur gcfllligen Kcnntnissnahmeund zur Mitvollziebung der Soho Gotte·, seine Kirche gegründet bat, mit confidentiel! mitgetheilt «orden solle. Denizufolgo der Verheiasung, doss die Pforten die Hfille sie nicht beehre ich mich, namcns derselbcn zugloich mit dem âberwâltigen werden. Protokull der Conferenz jenv Anspruche boiliegend Im Hinblick auf die grosso Aufregung, welcho C confidontiell mit dem ergebenaten Ersuchen zu üborinfolge unkirchlicher Aousser ungen und Bestrobungcn sen den, sie. falls Hocbdiesclbrii damit einveretanden gegen die Conciltbeschlihio an venchiedenen Orton aind. gefalligMt roitvoHziehen und jedenfalls rccht •ingetreten iit und manchen Seelen ohno Zweifel bald mir remittiren zu wollcn, damit aie sodano mit ■icht geringePrüfungeo und Gefahren bervitet, sowie den Untencbriften aller Bischófe, welche deraelben mitRQcksichtaufdiegewalligen Eteignisse desfurcht- sich angeachlosscn habón, ncuerdings gedruckt und baren, unserem deutachen Vaterland aufgedrungenen alien betreffenden Horren Aintebrüdern olino VerKrieges, welcher unsero gespanntesto Aufmerk- zug zugestcllt werde. samkeit und Tbeilnahme gleicbzeitig in Ansprucb Mit ausgnrichnoter lloehacbtung und mit amtanimmt und bereita unzahlige Familien in Schmcrz brüdcrlicher Liebe Ew . . - ganz vrgebener. . . und Trauer vereetzt hat, kônnen wir nicht umhin, Κύΐη, 1. Sept. 1870. t Paulus. aile Glâubigen zum andâchtigen Gebeto fur die gegenwârtigen groasen Anliegen inStaat und Kirche Huic epistolae obsequentes pastoralibus illis litiens dringend einzuladcn. Erhobet cure Herzen mit postea subscripserunt sacrorum antistites isti: Glauben and Vertrauen zu dem Vater im Himmel, t Peter Joseph, Bischof von Limburg, detsen weise und liebreiche Vorscbung alies leitet t Eduard Jakob, Bischof von Hildesheim, und regie ret, und deseen gottlicher Sohn uns sicherc t Conrad, Bischof von Paderborn, Erhôrung verheissen hat, wenn wir beten in seinem t Johannes. Bischof von Culm. Ñamen. Df Pancratia·, Bischof von Augsburg. Betet also mit Glauben und Vertrauen, dosa der t Matthias, Bischof von Trier. blutige Krieg bald durch einen vôlligen Sieg der t Adolph, BiBcbof von Agathopolis i. p. i., Fcldbischof gerechten Sache und durch einen wahren, dautrder preuse. Armée. bafteu Frieden zum Ende gelange. Bctet fur dio + Leonhard Brinkmann, Cap. Vic. und praecon. Anliegen unserer heiligen Kirche, insbesondor^ für Bischof von Münster. alle, dio da irren oder wanken im Glauben, uni die f Conrad Rcither, praecon. Bischof von Speier. Gnadc cines fes ten, entachiedenen und lebendigen Glaubens ; betet für das Oberhaupt unserer heiligen * nrcliiKirche, den Heiligen Vater, welcher oben jetzt viel- Pii IX km. pontificis nd reverendissimo leicbt mehr aU je zuvor sich in BedriLngniss und epfacopofl ot episcopos qui litteris pastoralibus subscripserunt, responsum, quo, quanto lis Noth befindet Betetim Vertrauen auf die Verdienste solutio affectus sit, signitlcaL und die unendliche Liebe des gottlichen Herzens 1870 octobris 20. Jesu Cbritti enter Anrufung der màchtigen Fürbitte Venerabili fratri , . . Pms PP. IX, der allerreinstcn Jungfrau und Gottesmutter Maria. * Venerabili frater, salutem ct apostolicen} bene­ Der Segen de· allmâcbtigen Gotte * komme über •ueb und bleibe mit euch alien im Ñamen des Vaters dictionem. Inter gravissimas afflictione·, quibus improbi nod de· Sohne· und dvs Heiligen Geistes. Anion’ homines post multa detestanda facinora concul­ Ende August 1870. catis non eolum religioni· sed otiam naturalia iusti*f Gregor, Erzbischof von München-Freising. 931 PII IX EPISTOLA Æ EPP. GERMANIAE ’ 922 tine et honestatis iuribus tandem calicem amari- ¿ secundum suam intolligentiam illud in Scriptura et tudinis nostrae naque ad summum compleverunt, traditione so non reperire affirmant? Quasi vero magnum nobis et desideratissimum solatium attulit non is sit ordo fidei a Redemptore nostro iu sua xclue pro domo Dei ac sollicitudo pro integritate ecclesia institutus semperquo retentus, ut ipsa dog­ fidei catholicae, quam tu, venerabilis frater, cum matis definitio haberi debeat per «e sola sufficiens, plorisquo in Germania episcopis calamitoso hoc certissima, et omnibus fidelibus accommodata de­ tempore demonstrasti, ut luculenter perspeximus ex monstratio. doctrinam definitam contineri in depo­ litteris pastoralibus ad greges vestros directis, quas sito revelationis scriptao vel traditae. Undo talea a venerabili fratre Petro Francisco archiepiscopo dogmatum definitiones necessario sunt et quovis Damasceno, nostro npud Bavariae regem nuntio, ad tempore fuerunt incommutabilia norma sicut pro nos transmissas accepimus. Communi consilio in fido ita etiam pro scientia catholica, ad cuius munus civitate Fuldcnsi congregati pro pastoralis muneris nobilissimum pertinet ostendere, quomodo doctrina debito docuistis fideles vestrae curae commissos, eo ipso senau, quo definita cat, in fontibus reve­ quanta sit omnibus, qui unius, sanctae, catholicae lationis contineatur. et apostolicne ecclesiae membra esso ac manere Neque minus iidem homines, quantum in ipsis velint, obligatio ct necessitas veritates a nobis ap­ est, ad ecclesiae et fidei catholicae subversionem probanto sacro et oecurncnico Vaticano concilio in tendunt, dum per calumnias ac praetextus pronus utraque sessione die 24 aprili» ct 18 iulii definitas, inanes, quemadmodum in littori ** pastoralibus a to firms fido ut a Deo revelatas credendi uc profitendi; B et ab aliis venerabilibus fratribus episcopis Germaniae et quantopere ipsis principiis catholicae religionis ad greges vestros directis significare non omisistis, repugnet eorum hominum assertio, qui dicere non illis suis perniciosissimis scriptis affirmaro prae­ verentur, doctrinam in hoc sacro Vaticano concilio sumunt, sive in ipsa definitione sivo in promul­ definitam non contineri in divina Scriptura et tradi­ gatione decretorum conciliarium nc speciatim dog­ tione, immo eidem esse contrariam. matis dc Romani pontificis infallibilitato aliquid de­ Quanto autem acerbiorem schisinaticae istae ct fuisse ad plenum valorem et ad plenam auctori­ haereticae sententiae animo nostro tot iam angustiis tatem concilii oecumenici constituendam. Sano in oppresso addiderunt dolorem ; tanto mugis laudamus hoc sacrosancto oecumenico concilio assistentiam et commendamus tuam, venerabilis frater, et aliorum Spiritus sancti ad infallibilitatem definitionum ne­ episcoporum Germaniae vigilantiam pastoralem ad gare non possunt nisi ex principiis, quibus università occurrendum ingruentibus his periculis adeo neces­ supernatural! infnllibilitati atque adeo proprietati sariam. Plenior tamen futura fuisset consolatio essentiali ecclesiae catholicae bellum indicitur. Nemo □ostra, si, quo instructio vestra pastoralis Caset effi- certo ignorat, similibus praetextibus aliorum etiam cacior, omnium venerabilium fratrum episcoporum conciliorum definitiones ab iis, quorum errores con­ Germaniae nomina iisdem vestris litteris subscripta demnati erant, impugnari consuevisse, quemadmodum vidissemus. Nec vero vel minimum dubitamus, notissimae calumnino demonstrant, quibus tum alia quin antistites illi, quorum nomina desiderantur, oecumcnica concilia ab aliis», tum apcciatim Floren­ omnes aeque intelligent, quam manifestum sacris c tinum ac Tridentinum a schismaticis ct haereticis pastoribus incumbat officium, greges suos docendi recentioribus ad suam perniciem et ad spiritualem de veritatibus fidei in sacro oecuinenico concilio ruinam plurimorum impugnata sunt. Tantam degenerum filiorum perversionem ac definitis, quo oves sibi creditas arceant α venenatis et nutriant salutaribus pascuis catholicae doctrinae; tanta pericula in quae improvidos ct imperitos, quando in istis praesertim regionibus filii quidum maximo vero incautam iuventutem coniiciunt, quo­ superbiae, qui se catholicos nominant, non solum modo possemus sino intimo cordis nostri doloro et occultis fraudibus, sed aperta fronte ipsum fidei ca­ sino amaris lacrimis intueri? Sinum matris eccle­ tholicae dogma oppugnant. Eo enim devenerunt, siae a qua foti ct nutriti sunt, impie lacerant, cibum ut per libellos in vulgus editos ot per publicas salutiferum ab ea paratum venenis commutant, ephemerides contra auctoritatem et decreta ipsius atquo in superbiam elati scientiam, qua alios eru­ oecumenici concilii atquo in primis contra doctrinam dire deberent ad salutem, in suam et aliorum per­ fidei in codom concilio irreformabili sanctione de­ ditionem convertunt. In hoc igitur fidei et salutis finitam de Romani pontificis ex cathedra loquentis animarum sanguine Christi redemptarum discrimine, infallibili tato rebelles audeant insurgere, et alios pro sollicitudine omnium ecclesiarum quao nobis in eandem rebellionem ac perditionem trahere incumbit, hortamur et obsecramus, venerabilis frater, tuum zelum tuumque amorem erga sponsam lesu conentur. Mendaciter iactant pro more omnium, qui schis­ Christi catholicam ecclesiam, ut tu cum reliquis epimata et haereses umquam disseminarunt, se anti­ D scopis in Germania, unitis animis ac consiliis et quam fidem catholicam retinere, dum ipsum funda­ omni opera tum per vestram pastoralem auctori­ méntalo principium catholicae fidei ac doctrinae tatem, providentiam, doctrinam, tum per alios ad­ subvertunt. Licot namque profiteantur Scripturam iutore» vestros, quorum fidei integritas ac doctrina et traditionem fontes esso divinao revelationis,’ vobis perspecte, est, a mentibus cunctorum fidelium magisterium tamen semper vivens ecclesiae ex scrip­ vestrae curae commissorum atque in primis catholi­ tura et tradirono manifestum atquo divinitus in­ corum iuvenum qui in scholis erudiuntur, arceatis stitutum, sicut ad perpetuam custodiam ita ad in­ pericula labefactandae fidei catholicae; ac quantum fallibilem explicationem et declarationem dogmatum, per divinam gratiam valetis, omnes imbuere ac con­ quao in scriptura vel traditione nobis transmissa firmare studeatis in obedientia et amore erga sanctam sunt, iidem audire detrectant; atquo ita so ipsos matrem ecclesiam et erga beatissimum Petrum, singuli per suam fallibilcm et fallacem scientiam super quem Christus redemptor ipsam suam aedi­ independenter ab auctoritate, immo otiam contra ficavit ecclesiam. auctoritatem huius divinitus ordinati magisterii con­ Quoniam vero neque qui plantat est aliquid, neque stituunt indices dogmatum, quao in fontibus reve­ qui rigat, sed qui incrementum dat, Deus: dio a« lationis contineantur. Quid enim aliud agunt, dum nocte extollamus manus nostras ad Deum, und ** dogma fidei α nobis approbanto sacro concilio de­ veniet auxilium nobis; imploremus tnterv·: thnem finitum audent dicero non ease veritatem a Deo immaculatae Virginis matris Dei, principa ip 'ito­ revelatam ot catholica fido credendam, quia ipsi lo rum Petri et coapostoli eius Pauli, altorumque 923 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTO!: AETEKNUS 924 «anctorum cccicstao triumphantis, ut Damiana re­ A Katholik. Wer also ili ren Glnubensuntscheidungcn spiciet ecclesiam auam in terna inter Untos laborea sich nicht untcrwirfl, der wideratcht der christlichen ct tanta pericula militantem, cam tueatnr, doni» Wabrheit, der widcrstcht nicht Monachen, sondern suis caelestibus amplificet ct exaltet; ut qui fido Goti II. stant, confirmentur ct augmentum faciant in chán­ Ebenao laat crkllrcn wir, da» jeder Katholik, tate, qui autom fracti aunt rami, iterum incerantur, aicqoo omnes in una, «ancta, catholica, apostolica welcher wissenllich und beharrlich don GlaubenaRomana ecclesia ad Dcum perveniant, et in Deo entscheidungen dea vaticanischen Concila widorpacem habeant et salutem aeternam. Ut hunc spricht, eben dadurch sich der Ilàrcaio schuldig laborum ac vigilantiae pastoralia fructum Deus pro machí und dem von diesom Concil nuegcaprochcnen grege tibi commisso concedat uberrimum, divinae Anathem odor dem groasen Kirchcnbanno init alleo gratiae auspicem et praecipuae nostrae erga to acincn kirchcnrecbdichen Folgon vorfallon iat; daas benevolentiae pignus, apoatolicam benedictionem er aomit von der lurcho und ihrer Gnadcngemoiutibi ipsi, venerabilis frater, omnibuoque fidelibus acbaft aich selbat auagcschloasen hat. Mit tiefatem Scimi ente und Kummer, mit innigem tuae curae concreditis toto cordis offectu impertimur. Datum Romae apud S. Petrum dio 28 octobria Miticide für die verirrten Seelcn beklogen wir cm, anno MDCCCLXX, pontificatus nostri anno vice- dasa aich un ter den Kalholikcn Deutschlands, aogar simo quinti). unter den Prieatern Manner gefundon habón, welcho Pius PP. IX. B ibre cigone oder fremdo Mcinung ûher dio von Oott 5. g esc tz to Lohraulorital der Kircho atcllond, und Eplsropornm Gcmiaulac post alteram conventum offen und hartnùckig don Glaubenacntschoidungen Fuldcnscnt litterae pastorales ad dr ram datae des vaticaniachcn Conci h widcraprcchond, jonor 1871 mense maio. Strafo der AusacblicMung bercila vcrfallon ai nd. Dio untcrzeichnctcn Biseh ufo entbioten dem hoch- Boi Einigen hat dica aogar durci» don Spruch ihres wflrdigen Cleros ihrer Diôcesen Oroû und Segen Bisehofcs namcntlich und feicrlich erklart werden im Herrn! mûuen. Abcr nicht zufrieden mit dem eigenen UnIn der gegcnwârtigcn Vcrwirrung dor Geisler boil lassen nie nicht ab, auch Andero in dio gloicho iit das katholiuho Olaubcnsxcuguisa, welches der Schu'd and Strofe xu zichon, ja aio auclicn oino Oobochwûrdigo Cleros Deutschland * in diesen Tagon nossenschaft Gleichgoainnter zu gründcn, xum Kampf einmüthig ablegt, dem katholischon Volko ein Icuch- gegen die Kircho. gegen dio allgemoino Kirchcntondes Beispicl und eino treffliche Ermulhigung, vcreammlung, gegen Christus und acinen heiligen den Oberhirtcn ein groasor Trost, fur die Kircho Geist Gottes eino chrendoThat. Die unterzeichncton ErzDa rom ist es Pflicbt obnc Untcrlass dio Glàubigon bischôfo und Bischôfo crachtcn es fur ibre Pflicbt, zu warnen, dosa aie aich nicht irroloiten und verluhrcn dieso ihro Anerkonnung auszusprcchen. Zugloich Usscn von Denon, welcho den Friedcn mit Gott abor hallen eie es an dor Zcit, gegenQbor von Vcr- und der Kircho gebrochon haben, und Andero mit suchen und Tbatsacbon, wclcho don Olauben, die ■ich ins Vcrderben ziebon. Es ist Pflicht alloGlàubigon gottgegobeno Freiheit und da·» owigo Rechi des zu ermahnen, allczcit cingcdonk zu bloibcn dasa, kalholischen Volks und der katholiachen Kircho in wcr nicht in der Arche, dem Vorbildo der Kircho, Deutschland bedrohen, an den Cleros Deutschlands war, in der Sfindfluth zu Grande ging1; und dosa folgcndo Worto xu richton, dio ihm bei acinon Be- nach dos Apostela Wort3 dio Christen nicht gleich lobrungen zum Lcitfadcn dicncn sollen, und zwix soin dürfen Kindcrn, die von don Wellon geschaukelt inabesonderc in jenen Diôccscn, in welchcn die ka- von jedem Windo der Lebrc hin und hergetriebon tholische Lehro den Entstellungcn und Anfechtungcn werden durch die Boswilligkcit dcr Monschcn und an meisten ausgeaetzt ist durch dio arglistigon Kunatgriffo der Vcrführung zum L Irrthume. HI. Unzertronnlich verbunden mit dem gùttiichcn Am meiaten aueben die Gcgncr dcr Kircho daHaupte der Kircho und mit scincm sichtbarcn 8 tell ver tre 1er tuf Erdon, aowio unwandelbor fest- durcb zu t£nschon, dasa aio tbcils den Wortlaut haltcnd an dom im heiligen Geiste vcraammelton der Glaubena-Entscheidungen dee vaticaniachon vaticanischen Concil und uns berufond auf die gc- Concili voratûmmelt odor unriebtig anfÜhren, Ihoils moinsamen Hirlonworto, wolche vor ocht Monatcn deren Sinn durch eine falschc Aualogung ontstellen von dem Episcopato Dcutscblands an dio Glàubigcn odor ungcbûhrlich erweitern. So machto cs steta gerichtet wurdon, crklàron wir neuerdinga, dosa es die Haresic. heiligo, xwoifclloao und unabweisbaro Gowissens- D Wir crklârcn daher, dasa der Wortlaut jener pflicht jedee Katholikon ist, sich den dogmatisebon Ehi9chcidnngen,imkatholischenGlaubenebowuMt8ein Entacheidungon dos vaticanischen Concila mit voliera und in ihrem Zuaammoohango orfa&at, nicht den inncron Glauben und âusecrom Bekenntnisao zu mindesten gegrûndeten A nia» zu don Entatellungcn Îhror Gegner bietet; dans aber zu oiner rccbtagiltigon onterwerfen. Dio Grondlebren des katholiacben Glaubcna- Auslegung doa Sinnes und der Tragweito jener bekennlnisaes fordern dicte Untorwerfung. Eine Entscheidungen, aofern cs einer solchen bcdûrfte, allgemoino Kirchonvcrsammlung bat gesproeben. Niomand befugt ist, als der Papat und die mit ihm Die· bezeugt der Felscnmaon, auf dem die Kircbe in der Einhoit stehenden Bischôfe, weil nur aie das gobant ist Dies bezeugt einhellig mit ihm die gôttlich bcatellto Lehramt in der Kircho bilden. Oesammtheit dcr Bischôfo, welcho vom heiligen Wir erkliren ferner, dais dio Auslegungen und AnGeiste getetzt tind, die Kirche Gottes zu regieron1. wendungen, welcho biaber die Urheber und Leiter Eino allgemeine Kircbenveraammlung hat ge­ dor sogenannton Bowegung gegen das vaticanische *. sproeben und daher niebt blora dio Bischôfo und Concil machten, durebaus in Widersprucho stebon Vàter des Concila, sondern mit ihuen und durch mit den Daratellungon, durch welcbe die Bischôfo eie der vorheisaene heHige Geist1. Dies glaubt ihre Glàubigon fiber die Aussprücho des vaticanischen von oînor allgemeincn Kirchenvenaramlung jedor I S. Hieronym. epüL XV ut Damasua (mUm LVII edit ’ Apotfelitwk. XX, M 1 XV. M. ValhwU). « EpK IV, 14. » Μ9 Ί- LITTERAE PASTORALES EPP. GERMANIAE 925 926 Concila bolobrten oder wolche in den Aouaaorungen a daaa ea hiermit keine neue Lehre, sondern eino von des opostoliechon Stubloa darQber aich fi nd en. Gott geoffonbarte, in don Olaubenaachati der Kircho Wir proteetiron also laut und feierlich gegen durch dio Apoatel oiedergelegte Wahrheit vortrago: jene verkehrten, falachen und foindaoligen, vielfacb ea orkllrt, daaa dicio lebramtliche Unfehlbarkeit ganzunvoratindigon Aualogungcn und Anwcndungen. dos Papatea keino andero eoi, keioen an doron GogonDurum aind allo Katholikcn an ihre von Gottauf- atand und Umfaog habe, ala dio Unfehlbarkeit, mit erlcgto Pflicbt zu orinnern, aich in Sachen dor katholi­ weleher der gôttlicho Erlòaer acino Kirch e in Entachen Lehre an don Untcrricht ihrer Bischôfe undihrer Bcheidung eincr den Glauben oder die Sitton bovon diesen beatollten Beoborger zu halten und nur trefTenden Lehre auageatattet wiaaon wollte: ea ersua oborhirtlich gutgehoieaenen Schriften Belehrung klirt, dass der Papat bei der Auiübung seines oberQbcr die AuesprQcho des Concila zu achfipfou. Wer •ten Magiiteriums an dieaolbon Mittel der Erkenntniss aue unkutholiscben und glaubensfeindlichen Blittern der Offenbarungslehro und doa Kirchenglaubena im oder Schriften soin Urtheil über den Sinn und die Allgemeinen, und im Einzelnen gebunden sei, wio Bcdcutung dcr Concila-Entachcidungen bildon will, das kircbliche Magisterium ûborhaupt, werdo ea in gcht zu cinor unlautoren, vergifteton Quello und odor nosacr oiner Synode bethâtigt. trûgt lelbit Schuld, wenn cr dem Irrthume verfallt, Wir proceatiren also laut und feierlich gegen oder scine» Glaubena vorlustig gcht. Wir abor logen jeno und dhnliche ebenao unwahre ala gef&hrlicho entschieden Vorwahrung cin gegen daa jedom natûr- Bchlagworte, orfunden, um dio katholische Lehro lichon Rochtsgcfühlo widoratreitendo Vorfahren, auf b gehissig zu machen; und wir orkl&ren ea fdr ein Grund soldier ontstelltcr und Calachcr Dcutungcn dcr verabschcuungswürdigos Yerbrechen gegen Gott, katholiachen Lehre Folgerungon fur daa ¿¡(feniliche gegen acino Kircho und gegen die Mcnsdibeit, wenn Rccht und Lebon dor Katholikcn zu ziehon. man durch eolcho Schlsgworte und durch den Bogriff, der sich unwillkürlich mit ihnen vorbindet, die IV. katholiacho Lchro brandmarkcn will, ala widcratreite Dio Falachungcn dee Sinnca dcr Concila-Ent- aie dor Vernunfc und dor OfTonbarung, der Menschcnacbcidungon haben aich ncucstcna in zwei Schlag- wûrdo und dem Staatswohle. wortern concentrici: die AllgewnU dea Papatcs und die persduliche Unfehlbarkeit dea Pupates. Due Concil apricht von keiner AUgowalt dea Die Irrlchro rail, wio aonst gowôhnlich ao auch Papatcs und cs gibt keino AUgowalt des Papates. dicanial dio politiache Gowalt auf, um die Kircho Wohl iat dio Fûlle der geiatlicbcn Gowalt, wolcho und das katholiacho Volk xu unterdrdekon, dora Irrdor Gottincnpch in der Kircho hintorlcgt hat — zum tbum aber von Stuatswegeii zur Ilerrachaft xu verHoile dcr Seelen und zur Ordnung seines Reiches bolfcn. Wio einat dio Schriftgolohrten und Pharis&er auf Erdcn —, dom hoiligen Potrua und solncn Nacbfolgern anvertraut, aber dieso Gowalt ist keineswega den Heiland dcr Welt und acino Lobre ab aufachrankcnloa. Sic ist bcschrànkt durch dio geoflen- wieglerisch anklugtcn1, ao troten dio Erbcn ihrer barten Wnhrhciten, durch doa gôttlicbc Oeaotz, durch (J Gesinnung gegen scino Braut mit dor Listening dio von Gott gegebeno Vcrfassung dor Kirche: aie auf. daaa aio und ihre Lehre dio Fùraten und Staaten ist beschrankt durch don ihr gogcboncn Zwcck, gcführde. Wir orachtcn dieso Vcrleumdung cinor Widerwelchcr ist dio Erbauung dcr Kircho, nicht ihro Zorstôrung1 : aie iat bcschr&nkt durch dio gOttlich Icgnng nicht werth; denn co iat weltkundig, daaa geoffenbarto Lchro, daaa ca neben der kirchlichcn dio Kircho cs war, welcho xuerat die Trcue gegen auch cinc bürgerlicbe Ordnung gibt, neben dergeist- Fürat und Obrigkcit um Gottcs-willeu und don Golichon auch die woltliche Gewalt, wolcho ihron Ur- horaam gegen dio ataatlichcn Gesctxo um des Gosprung von Gott hat, welcho in ihrer Ordnung die wiwonswillen lehrto. Abor dio Mittel, wolche dio Vorleumder der hochsto ist, und welchcr man in alien sittlich erlaubtcn Dingon dieser Ordnung um dea Gcwisacna Kircho und ihrer Lchro den Staatagewalton anrathen, □m sich gegen dicao angcblicho Feindin zu achQtzen, willcn gehorcbon rnuas. Daa Concil hat dem Papst keino grower© Ge­ durfen unacrer Aufmcrksamkeit nicht entgehen, weil walt boigolcgt, ala er atets besase, und cs konnto aio daa katbolischo Volk und aeino Kirche im Heiligiten ihm keino grosaore beilcgen: cs epmeh Ober dieso rcchtlos machen würdon» und wcil achon Thatsachen Gowalt nur aua und wioderholto, was im Glaubens- vorliogon, wolche zeigen, data Vcrtrolcr dor Staatsbewuastecin und in dcr Uebung dor Kircho stots gowalton in ihren Anachauungon don kirchenfeindlichen Fordcrungcn cntgegcnkommcn. festgehalton war. Daa zweito Scblagwort: ndio pertunliche Unfchl- D VI. barkeit dea Pnpstcs“ «oil nndeuten, ala ob nueb dor Man apricht der Staategewalt dio Bcfugnisa zu Lchro dos Concila dic Unfehlbarkeit eino porsonlicho Eigcnschafc des Pupates soi, vermogo welchcr durch eino in daa innerato Gcbiet dee Glaubena jeder Ausspruch dessclbcn unfchlbar werdo; und als oingreifondc Anwendung und Auadcbnungdealandeaob cs ganz von dem ponsonlichcn Wilion odor Bo- hcrrlichcn Schutz- und Aufaichta-Rechtea den licbcn jcdcs Papatcs abhlngig eci, neuo Glaubens- Biscbofen und Pricatern zu verbioten, dise aie die wuhrheiten und Pllichtcn uufzustellcn. Dieses ist eine katholiacho Lchro verkOndoo erkUren und ver■ehr grobc Tuuschung. theidigon — wahrend man fQr allo Angriffe auf dieDus Concil überachrcibt das bczOgliche Lehr- aelbe voile Freiheit in Anapruob niramt Man legt stQck: nVon dom unfchlbaren Wiramte des Papstes.- fernor dor Staatagcwalt die Befugniae bet, darOber Es epricht nur aua, daa dio Unfclilbarkcit bei oinor zu ontscheidcn, was zur Lchro der katholiachen Kir­ genou bestimmten und hochsten AusQbung seines cho gebiiro und was nicht; wolche die Bedingungen oberaten Ijchrnmtea dem Papato verheiwen sei; cs anion, um ah Mitglied «1er Kircho nektWi gelten erkllrt dio Unfehlbarkeit bei dinsem Acte als eino xu konnen und wolche nicht; wclrhc die mit dem AmUgnado, welcho in dem vor Irrthum brwahrenden GUiibcnsbekonntninr zuH.itnnienhAngvuden ErforderBoiatando dea heiligen G ciste» bestclit; ca erkllrt. ot&so eoicn, nui tin Besitxo und Gcnuaso kirchltchcr » H tVr. X, * « Lie. will. 'j M-«. 927 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AETERNUS 928 A em ter und Einkünfte biriben zu konnen und welche A dieter Kirchc iet vertrngs- und verftissungsmássíg das Eigen th um ihrer Stiftungen und dor Genutut ih rot ■ichL * Die heisst abcr nicht * andera ais dem Grund- Einkonimcns nach den ursprúnglichen Stiftungs-Urratzu hnldigen: die StaatsgeiraU hat Uber den G(atiben kunden und dem rechtmûssigen Bcsitze, sio scion und das Glauhensmass ihrer Unterthanen zu entscheiden. fur den Cultus, den Unterricht odor die WuhlthdtigEe ht die Wiodererwockung und die neuc. wenn keit bestimmt. volhtindig gesichcrL Wer also die Sanction cines Oesotzes ûber das auch etwai modificirtu Anwcndung des tyrannischen Principe: Cuius regio, illius religio. Und Manner, Vormogen dcr katholischen Kirche zu Gunsten dor· welcho das rntscheidcndc Richtcramt in GJaubens- jenigen, welcho sich von der Gcmeinschuft di es or eachon dem Pápete absprechen —, wollcn. das.·» das Kirche getrennt liaben, vcrhingt, verlangt den Umkatholhclio Volk sich bierin dcr Entschcidung eines aturz aller Vorfaaaunga-Bestimmungon und aller Concordato, welcho dcr katholischen Kirche ih re Staatsbeamten unterwerfe! Dies thun Manner, welche nonti immer den Ñamen rechtlichc Exhtenx, den Bcsitz und Genusa ihres dcr Freiheit ini Munde fiihren. Wir wisaen os also: Eigenthums garuntirvn. Vili. das ht dio Go wis *em«frcilicit, das iet die Cultusfrciheit, das ht die Lchrfrciheit, welcho tie mcincn Durch jene falschen Deiitungon dee wahren Sin Jener Mann, dessen Autnritat gngenwartig dem nos dcr Concilsbcschlûsso hat man zugleicli die un Ferodo dcr Kirchc Alics gilt, bexoiebnet den Satz: begrun dets ten Befó relit ungen aller Art augcregt cuius regia, illius religio a Is ,ein tief unni tiliches B Ja man hat sich Migar nicht ge-chout, von dcr Nothund unchrhtlichcx Principe. ah eincn .Despotismos, wendigkvit des AussrhloMO dor Katholikcn vom dcsxeii Glcichcn bis dahin noch nicht gesehen worden Fortgcnussc dcr vollon politischen Rcchto zu reden. war-1. Das also kt die Glcichborechtigung, das die Und mit cincm solehon Despotismus bedroht man uny in Deutschland I Parità:, das dio Unibhdngigkeit der bûrgerlichen In Deutschland soil dcr Kutholiehanns unter- und ¡lolithehcn Ileehte von dem religiôscn Bedrûçkt worden, nachdcm dtx< katholhche Volk in keantni.oM?. uneraehutterlichcr politischer Treno Gut und Blut Was ht abcr dcr kurxe Ausdruck aller jener fur Konig und Valerhnd hingegoben, w&hretid die Bcfurchtung«-nT Man bezeichnet ala ihren Gegcn· zahllosen Wundcn noth nicht vernarbt, die Thrancn stand die bevoratehendo Wicdcreinfuhning des„hierum die Tauscndo sicgrrîch Gefxllener noch nicht archhrh-mittelalterliclicn Systems . * Abcr welch ein gctrocknet, die Schlachtfcldcr noch nieht verge *.· on Gcschirhtsvcratândni'.s * etxt es voraus, wenn rnan sind ' glati ht, vrg:ingvni· Zoiten und die in ihnen waltendon VIL Itogii rungs-S} «teme humen sich wiedor cinfnch in Wie man dcr Stoatsgcwnlt die Bofugnhu uber die j-txige odor kunftigo Welt zurückfûhren? So den Glaubcn zu cntscheiden. xc chroibt, * so soil sie wenig dor cinzclne Munich zu den Tagcn seiner auch ûber die Gútcr der katholiubcn Kirchc verV und Jfrr Jahrcn sich ja so oft in wunderbarer Weise nn eueh rerachtet, der cerachiei mirh , ** sie sind einig, C unzerer heiligen Kirche bewñhrt und das SchifTlein nachdem Potras gcsprochen hat Sie alle stehen Petri ans Wind und Wollen gerettet bat. auf diesem Fekengrundo dcr Kireho, von welcbem Nach wenigen Wochcn, am 16. Juni dieses Jnhres sich Nicmand trennen kann, wer immor zn der wird. ·ο Gott will, miser bl. Vator Pius IX. den Heerdo Jesu Christi gehoren will. 25. Jahrcstag seiner Erwahlung zur Pâpstlichen Indom wir daber, in dem Horm Gcliebte, in Wûrdc erlcben — ein Eteignis , * wclehca seit den innigster Gemcinsohaf: mit dem gcsuminten Epis- Tagen des ersten Papstcs, dee heiligen Apostelkopato der katholischon Welt unsero rollo Zu4tim- fursteu Petrus, nicht wieder cingetroffon ist und roung und Untorwerfung unter alle und jede Be- sebon dcsihulb mit ganz beaonderer Theilnahme 9chiùssedes Vaticanischm Concile hierdiirch einslimmig in dcr kntbolhcben Welt gofeiort werden wird. erkldren, proleeliren wir zuglcich mit aller EntZwar lassi die gegenwñrtige Lage dea seiner schiedcnbeit gegen die Behauptung, als sei dadureh Freiheit beraubten, mit Leiden und TrÛbsalen ûbercine nene, in dor uralten Ueberlieferung der Kircho hàuften Papstes es nicht ongouicssen erscheinen, nicht entbaltone Lehro verkündigt worden. odor den bevorstehenden Jubcltag als ein Freudenfcst als sei durch dio verkùndigte Lohre von dem un­ im vollen Sinne des Wo ríes zu feiom ; abcr er wird fehlbaren Lehramte und der Amtsgewalt des Papstes alien wahren Kindern der Kirche eino willkommeno pas VerhUUniss der Kirche zum Stante geùndert odor Gelegenheit darbicten, ahórmala die in ibren Ilorzen gar der Stnatsgowolt gofàhrlicb geworden. Glcich- lobende innigo Verchrung und kindlîcho Anhàngigzeitig warnen wir allo Gliedor der uns von Gott I keit an den chrwùrdigen Jubclgreia kundzugeben, anvertrauten Hcerden vor den Gefahrcn der be- welcher nun schon seit mebr als GO Jahren des xoichneton Irrwego, welcho von dor Gcmeinscbaft Priestcrthums Wûrdc und Bûrde getragen und soit dcr heiligen Kircho tronnon. Wir ermahnen alle 25 Jahren mit solcher apostoliaehen Liebo und Gl&ubigen auf das Eindringlicbste zum trouva und Troue, mit solcher Glaubcnsfcstigkeit und Unerstandhaften Fes th al ton an dem Glaubcn unaerer scbrockenbeit, unter immerwûhrendon Stûrmen und Mutter, der heiligen katholischon Kirche, welcho Widerwûrtigkeiten das Amt des Stattliallers Jesu nach dem Worte des Apostéis eino Sàule und Grond­ Christi vcrwaltet und so Violes und Grosses zur icelo der Wahrheit ist. Wir fordern aie auf zum Ehro Gottcs vollbracht und geduldet hat. Gebote andiebtigen und behorrlichen Gcbete fur Alle, dio und Opfer werden die würdigo Feier dieses Tagea auamacben — Oobcto dea Dnnkes fur Alles, was da wanken und irren im Glnubon. Boi dieaer Gelegenheit kônnen wir nicht umhin, Gott durch Pius IX. in seiner Kirche gewirkt hat; euch Allo, in Christo Geliebte, nouerding einladen hoisse Bitten zum Allm&chtigcn um Abkürzung zum forlgcsetxten Gnbute Gir daa tlieucrc Obcr- der gegenwûrtigen Trûbsal; Opfer der Liebe endbaupt unserer heiligen Kircho, welches noch immor licb für dns aller seitherigen Hülfsmittel beraubte wie ein Oefangcner im eigencn liause der nGthigon Oberhaupt dcr Kirche. Um hierin den Wünwchcn dor Qlaubigcn zu entsprecheu, haben wir thoile durch besonderc Erlasso in allen Pfarrgemcinden der uns I Mxtth. XXVUL ». anvertrauten Diocíson am Tugo der Pâpstlichen • Lv- X, 1« 933 LITTERAE EPP. ORIENTALIUM R1T. LATINI Jubulfeier ousserordcntliche Andachten sowie cine A Sammlung von Liobosgabou für den heiligen Vater angoordnet, theiis werden wir noch solcho Anordnungen trcffen und laden allo GHubigen angelogentlichet oin, sich an diesen Opfern der Liebo eifrig xu bothciligon und Qbordies für dio groasen Anliegeo des heiligen Vaters, welcho zugleich die Anliegon der ganzen Kirche und aller Katholiken sind, oino heiligo Kommunion mit recht wurdiger Vorbcrcitung zu ompfnngen und anfzuopforn. Wir sprochcn scblieealich den Wu uscii aus, duas 934 dm Glâubigen auch dic ihnen etwa audcrweilig dargobotcno Gelegenheit, dem acin Jubelfest feierenden Vater dor Chriatenheit ihro Theiloabmc und Liebozubeweisen,nachMôglichkeitbenützen vrollon, uro dem erbabeneo Duldcr in den Tagen seiner gegenwurtigen Bedrangnias Trost und Freudo zu bereiton. Der Scgen des Allmiichtigeo und dic Gnado des heiligen Geistes soi und bleibe mit euch Allen. Im Monat Mai 1871. (Subscripti i idem çui supra.) III. LITTERAE PLURIUM EPISCOPORUM ORIENTALIUM RITUS LATINI AD SUMMUM PONTIFICEM PIUM IX. Beatissime pater. Dominus cum operantibusiniquitatom(Pa.CXX1V,5), Appropinquanto dio festo nativitatis Domini ct ut ministerium nostrum impleamus (IlTim. IV, nostri lesu Christi (Luc. XXII, 1) ineundum erat B 5), exempla peno omnium episcoporum atque inter ot bonum nobis filiis tuis atquo obaequontisaimis laicos scientia et piotato praeditos innumerorum servis, qui una Smyrnis secundum beneplacitum virorum, et non paucorum etiam qui foris sunt tuum (Eplies, 1, 9) convenimus videro (Act. XV, 6), (ICor. V, 12) sectantes, protestamur unanimes ad­ quomodo oporteat nos in domo Dei conversari versus omnes pedimos qui tetigerunt haereditatem (ITim.HI, 16), pacem quum Salvator noster nobis (lerem. Xll, 14) Petri, non timuerunt mittere munus dedit, tibi annuntiaro homini booao voluntatis, suas in Christum Domini (IL Reg. I, 14), polluerunt super quem aedificavit Dominus ccclesinm suam; templum sanctum Dei (Ps. LXXV1II, 1). Pro­ atquo ut multiplicentur tibi anni vitao Petri, ct testamur contra gentes quao te non noverunt, et ultra (Prov. IV, 10), et Dominus benedicat coronae regna quae to dereliquerunt (ibid.), ita ut factus annorum benignitatis tuae (Psalm. LXIV, 12), cordo sis ia rapinam, ncc est qui eruat; in direptionem, magno, et animo volenti (11 Much. I, 3) bene pro­ nec est qui dicat: redde (IsaL XLII, 22). Prote­ cari. At vocem terroris audivimus, formido ot non stamur contra eos, qui sicut ethnici et publicani est pax (lorcm. III, 5); et audierunt omnes habi­ ecclesiam non audientes (Matih. XVILI, 17), trans­ tatores terrae, si factum est istud in diebus nostris, gressi sunt leges, mutaverunt ius, dissipaverunt aut in diebus patrum nostrorum (loo). I, 2). Gens foedus sempiternum (hai. XXIV, 6). Et propterea enim ascendit super terram tuam (ibid. 6), rom maledictio vorat terram ; insaniunt cultores eius, ct sceleratissimam perpetrantes (Deut. XVII, 5) ut relinquentur homines pauci (ibid.). Protestamur omnes qui recto sunt cordo erubescerent in via O contra semen nequam, et filios sceleratos, qui amanoorum (Ezech. XVI, 27); homines blasphomi, in­ tissimum patrem noluerunt regnare super eos, et grati, sino affectione, proditores, habentes speciem obliti suut quod qui subtrahit aliquid patri, ct dicit pietatis (II Tim. 111, 2) ct quasi velamen malitiao hoc non esso peccatum, particeps homicidae est libertatem (I Pet. II, 16), locum et templum, quod (Prov. XXVIII, 24). Protestamur contra humani­ per universum mundum houoratur pro sui venera­ tatis iura violatores (Esth. XVI, 4). Summus equi­ tione ct sanctitate (li Mach. Ill, 12), usurparunt: dem principatus tuus nobis omnibus est in bonum et Deum non timentes, ncc homines rcvcrcutes (Rom. XIII, 4), ct haereditas sancta tua „ad omnes (Luc. XV11I, 4) venerunt ad quiescentes habitantes- catholicos pertinet4, ut secundum datam tibi sa­ quo securo, ot diripuerunt spolia, ct invaserunt pientiam (H Pet. 111, 15) scripsisti. Rine factum est quod ex omnibus gentibus iupraedas, tulerunt argentum et aurum abstulerunt, supellectilem atque substantiam (Ezech. XXX VIII, venes fortissimi et electi surrexerunt, ut pugnarent 12) . Proh! nefarium ot inauditum scelus! (II Mach.IV, pro sanctis nostris (I Mach. Ill, 43), quos credita 13) . Pro nihilo habentes decem ct octo sacculo, sibi officia diligenter observantes mendaciorum quibus orbis terrarum bonis omnibus per S. Ro­ curriculis perditi homines conati sunt subvertere manam Potri sodom est repletus, civilem cius prin­ (Esth. XVI, 6). Gratia hisco inclytis et fortibus, cipatum, quo nullum talo solium fuit in universis et pax α Deo (Rom. 1, 7). Vero negotium nostrum rognis (Il Paral. IX, 19), evertero ausi eunt: ot to egerunt, ut ea libertate in ecclesia Domini utamur, rogem ot patrem, Dei vicarium ct ecclesiae infal­ qua Christus nos liberavit (Gal. IV, 31). .Singu­ libilem sponsum, contumeliis affectum, quamvis in lari enim (tua haec vorbn fidelissima sunt — hypocrisi loquantur mendacium (I Tim. IV, 2), te Apoc. XXI, 5), beatissimo pater, divinae providen­ post vinginti quatuor annorum curriculum in ec­ tiae consilio factum est, ut Romano imperio in clesiis Altissimi aperientem os tuum, et in pleni­ plura regna variaaque ditiones diviso, Romanus tudini) sanata admiratione dignum apparentem pontifex, cui a Christo Domino totius ecclesiae (Eccli. XXIV, 2), ut beati reputentur, qui viderunt to regimen, et cura fuit commissa, civilem principatum et in amicitia tua decorati sunt (Eccl. XLVI1I, 11), hac sano do causa haberet, ut ad ipsam ecclesiam to manero in vestibulo carceri· impie coegerunt regendam, eiusque unitatem tuendam plena illa (1er. XXXVII, 20); ita ut totus orbis audiens talia uteretur libertate quae ad aupromi apostolici munus horribilia denuo ingemidcat Petri successorem ser­ obeundum requiritur. * vari in carcere (Act XII, 5). Profecto, beatissime Nobis autem absit diminuero de verbis istis, ne pater, a nobis, ot ecclesiis nostris oratio fit sine auferat Deus partem nostram de libro vitae, et de intermissione ad Deum pro te (ibjd.), et saepe civitate sancta (Apoc. XXII, 19). Lex Christi est, fideles nostri gregatim de domibus confluentes pu­ ut omne decretum, quod constituerit ei es in terra blica supplicatione obsecrantur pro eo quod in con­ vicarius non liceat immutari (Dan. VI, 15). Fides temptum venit (II Mach. Ill, 18), urbs perfecti de­ eius nunquam deficere potest, cum pro ea rogaverit coris, gaudium universae terrae (Thren. II, 15). Dominus. Hanc fidem amplectimur, ut pro ea Verum ne declinantes in obligationes nos adducat mori parati simus (Aet XXI, 13): baac fiJem 936 R ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AETERNUS evangelizavimus, ot evongelizabimus populis nobis 4 commissia, no praeterquam quod evangelriarimus anathema simus (Gai. 1, 8). Tecum ideo damnavi­ mus in concilio nostro Smyrnensi, et iterum nunc damnamus quao damnasti in Syllabo, quem con­ scripsisti sermone rectissimo, ot veritate pleno (Eccl. XII, 10); et inter ea illam doctnnam dae­ moniorum, qua asseritur pabrogationem civilis im­ perii, quo apostolica sedea potitur, ad ecclesiao libertatem folicitatemque vel maxime conducere? Sic commutaverunt veritatem Dei in mendacium (Rom. I, 25), et confiderò fecerunt populum in men­ dacio (lerem. XXVIII, 15). Supremo enim summi pontificis principatu everso, per totam vitam fideles obnoxii erunt servituti (Ilebr. II, 15), neo illis per­ missum accederò ut illuminentur (Pa. XXXIll, 6) ad patrem, ct magistrum, et ducem, nequo ad la­ pidem vivum a Deo electum, ut et ipsi tamquam lapides vivi superaedificentur (I Pet. II, 4). Nonne : enim translata gloria de Israel, eo quod capta sit urbs Petri sedes (I Reg. IV, 21), concilium Vati­ canum prorogatum, a quo omnia bona pariter ve­ nire (Sap. VII, 11) omnes speramus, et prae om­ nibus nos qui habitamus in Oriente (ludit. V, 4), ad contentiones, animositates, dissentionos vitandas (II Cor. XII, 20); cum unusquisque hic linguam habet, interpretationem habet, doctrinam habet (I Cor. XIV, 26), atque ad schismata tollenda? Nonno Roma in manus data inimicorum Domini (lerem. XX, 5) periit spes nostra? Num invenire poterimus multitudinem bonorum, quae largitus es nobis secundum indulgentiam tuam (Issi. LXXIII, 7), cum omni tempore fide et beneficiis tuis vivi­ mus? (Execb. XVI, 13). Et quia iuvones nostros levitas sanctuarii docebit scientiam? quis intelligere faciet auditum? (laai. XXVIII, 6). Ipsi enim ha­ bentes fiduciam in umbra Petri, et non Aegypti 1 (Issi. XXX, 2), uaquedum veniebant Romam viam multam (I Mach. VIII, 19), ut sub tegmine sa­ pientiae tuae (EcdL XIV, 26) discerent scientiam sanctorum, honestarentur in laboribus custoditi a fraude circumvenientium illos? (8ap. X, 10.) Nunc languescant prao inopia illos oportet (Ps. LXXXV1I, 10). Haecciue est libertas, et fe­ licitas nobis promissa? Hoc nefas est, et iniquitas maxima (lob. XXXI, 11). Contra illam denuo in indignatione spiritus nostri (Ezech. III, 14) prote­ stamur. Manus Domini est nobiscum confortans nos. (Ibid.) Quid enim Deus patientiae et solatii (Rom. XV, 5) pro nobis melius providere potuit (Ilebr. XI, 40) quam exemplum fidei, constantiae, virtutis et for­ titudinis, quod universae genti beatitudo tua prae­ bere non cessat (II Mach. VI, 31), verba fidelissima et vera (Apoc. XXI, 5) „non possumus- quasi tuba clamando? „ Certa men enim (liceat nobis cum s. loaone Chrysostomo ad papam Innocentium loqui) certamen illud ferme pro toto orbe est, pro ecclesiis disiectis atquo prostratis, pro populis dis­ persis, pro episcopis exulibus, pro constitutionibus patrum violatis? pHina exprimi satis non potest (verba sunt s. Cypriani ad s. Cornelium invictao 93$ fortitudinis virum) quanta isthic oxultatio fuerit, et quanta laetitia cum do vobis prospera ot fortia com perissemus, ducem te illic confessionis fratribus extitissc, ut dum praecedis ad gloriam, multos fe­ ceris gloriae comites, et confessorem populum sua­ seris fieri, dum primos paratus os pro omnibus confiteri: ut non inveniamus quid prius praedicaro in vobis debeamus, utrumve tuam prompt&iu et stabilom fidom, an inseparabilem fratrum caritatem. Dum apud vos unus animus et una vox est. ec­ clesia omnia Romana confessa est? Beatissime pater, episcopatus ot populusebrietianus tecum est. et erimus semper tecum (Ps. LXXI1, 23). Exurget Dius ot iudicubit causam suam (Ps. LXXIII, 21): cessabit tempestas, ot fiot tran­ quillitas (Lue. Vili, 24): purtao inferi praevalere non possunt contra sedem tuam. Venient, venient dies, dicit Dominus: vivit Dominus qui roducot to in terram tuam, quam dedit patribus tuis (loroin. XVI, 15). Cadent catenae do manibus tuia, ut eripiet te Dominus do manu inimicorum tuorum, sicut le­ gimus do Petro (Act. XI1, 7), „quod inveniemus (eiusdem s. Cypriani ad s. Lucium Cornelii succes­ sorem verba memiois^o placet), iu confosaionis vestrae fide, et in Domini circa vos protectione nunc gesta; ut eum vos parati * fueritis, et prompti omno subirò supplicium, Dominus tamen vos poonae subtraheret, et ecclesiao reservaret- „Atquo utinam, adderò lubet cum oodom, utioum facultas daretur, ut interesse quam citius concilio Vaticano a te instaurato omnes nos possimus, qui vos mutua caritate diligimus, ut adventus vostri laetissimum fructum praesentes cum caeteris ipsi quoquo ca­ peremus. Quao illic exultatio omnium fratrum! qui concursus atquo complexus occurrentium sin­ * gulorum? dic speramus quod cito nostri misere­ bitur Deus, et congregabit nos do sub cacio in locum sanctum (li Mach. II, 18). Reposita est haec spes in sinu nostro (lob. XIX, 27) per Christum lesum spem nostram (I Tim. I. 1). Interea excipias obsecramus verbum nostrum in observantiae, obedientiae, caritatis pignus, et sit tibi in tribulatione multa cum gaudio Spiritus sancti (I Thee. I, 6), et genibus tuis provolutis benedic benedictionibus singulis nobis et populis nostris. Die sacro conceptionis B. M. V. sine labo con­ ceptae 1870. Humillimi atque ubaequentissimi servi et filii t Vincentius Spaccapietra. urchiepiscopus Smyrneubis, vicarius apost. Asino minoris. t Antonius losephus Pluyin, nrchiep. Thyonensis, vicarius apostol. Conatantinopol. t Laurentius Bergeretti, archiop. Naxiensis. t Spiridion Magdalena, archiop. Corcyrensis. f Ignotius Giustiniani, opisc. Chiensis. f loseph Maria Alberti, epise. Syrensis, delcg. apost. Graeciae. t Fidelis Abbati, episc. Sanctorinensis. f loannes Marangò, episc. Tenensis et Myconen. et administr. Andren. f Nicolaus Adulphus Marinelli, episc. Solensis. IV. ADHAESIONES PATRUM QUI AUT IN CONGREGATIONE GENERALI AUT IN PUBLICA SESSIONE CONSTITUTIONI PASTOR AETERNUS NON SUNT SUFFRAGATI. L Cardinali! Moliti. — Abfuit in congregatione generali d. 13 iulii, et etiam in sessione publica die 18 eiusdem mensis. Adhaesionem praestitit vero suam constitutioni Patior atiemut, haec scribens summo pontifici: Beatissime pater. Nihil magis optabam quam ut oecnmenico con­ cilio Vaticano, quod aeque sapientissime ac pro­ videntissime sanctitas vestra celebrandum esse ¡us­ serat, interessem. Verum diuturna infirmitas, quao non animi, sed corporis vires usque adhuc debiles reddidit, impedimento fuit quominus ferventissimi» meis votis satisfacerem. Utinam mihi licuisset saltem ad solemnes sessiones convenire, quibus 937 ADHAESIONES CARDINALIUM unanimis patrum consensus stultam rationia auto * j nominili damnavit, ot divina iura apostolicae aedis ct Romani pontificia asseruit, definiens inter cetera infallibilo pronus osso Romani pontificia magisterium circa divinae revelationis doctrinam, ac propterea eiusdom definitiones per se, non vero ex consensu ecclesiao, irreformabiles esso. Utinam in tam vene­ rabili totius orbis consessu, pro sedis Ostiensis dignitnto primus inter patres potuissem debilem meum vocem extollere, ct ceteris omnibus una­ nimiter conclamantibus, univorso orbo plaudente, te magistrum infallibilem ecclcaiao appellaro. Certo magno quidem fuisset rnea gloriatio in Domino, si omnibus praeivissem inoo iudicio, quod suprema auc­ toritate tua fuit roboratum, ut inter densissimas er­ rorum tenebra» splendidissimam lucem in salutem populorum undcquuque diffunderet. Quoniam vero id poi mo praestari non potuit, per ha» literas ad pedes sanctitatis tuao provolutus oro ct cordo pro­ fiteor mo ultro libenterque ct amplecti quaecumquo a sacrosancta synodo iam definita sunt, et tuam vocem in supremo magisterio obeundo tamquam Petri ipsius oraculum venoruri. Ut autem nulla unquam notato dubium remaneat, quaonam epi­ scopi Ostiensis, decani sacri collegii cardinalium, simulquc archiprcsbytcri Vaticanae basilicae sen­ tentia fuerit, humillimo rogo sanctitatem tuam ut iubeas in ipsis publicis actis sacri oecumenici con­ cilii cum meao absentiae causa hoc firmissimos animi mei sensus recenseri. Interca tuao benignitati confisus pro me et grego mihi commisso ct pro Vaticanae basilicae capitulo et clero npostolicam benedictionem ex­ postulo ad sacros provolutus pedes 938 publicationem concernunt, quam ex iis ipsis literis apostolicis sanctitati vestrae acceptissimam fore cognovi: vix mihi temperare possum, quin beatitudinem vestram certiorem reddam, me, cumprimis suprema vestra auctoritate idem sacrum concilium prorogatum fuisse innotuerit, de publicandis pro­ tinus dogmaticis sessionis HI et IV constitutionibus serio cogitasse. Idcirco sanctitatis vestrae peculiari mandato ob­ servantissime satisfacturus sino mora curavi, ut authenticus earum constitutionum tonor per publica pastoralis mei regiminis folia clero huius arcbidioecescos denuntietur. De cantero, quantum vires suffecerint, colla­ borabo, ut opportunis institutionibus orthodoxa gregis mei fides ct avita illius in sanctam sedem npostolicam pietas ct observantia, devictis fortiter, quae ex inimicorum castris supervenerunt, tentationibus, opitulante Deo, in dies foveatur et augeacat Interim vero duplicatis et unitis cum clero et populo meo precibus maxima quanta possum con­ tention© a Deo flagito, ut sanctitatem vestram hisco praesertim amarissimae afflictionis diebus in­ columem servaro et forti suo brachio tueri ac de­ fendere dignetur. Ipse autem cum osculo sacratarum manuum emorior sanctitatis vestrae Prague 28 decembris 1870. humillimus devotissimus obligatissimus t Fr. card. Schwarzenberg archiep. Pragcn. Et revera folium ordinariatua Pragensis, cum num. 2, 3 nn. 1871 retulerit bullam Postquam Dei munere suspensionis oecumenici concilii, haec habet: Sanctitatis vestrao pQuoniam praesenti decreto continuatio concilii Cryptae Ferratae in Tusculano, die 2 mensis C Vaticani ad indefinitum tempus suspensa est, com­ augusti 1870. municantur cum admodum venerabili clero textus humillimus obsequontissimua ct addictissimus dogmaticorum decretorum a sua sanctitate papa servus ct filius Pio IX in HI et IV sessione concilii Vaticani ap­ Marius cardinalis Mattel. probatorum et publicatorum.u Sequuntur deinde 2. Schwarzenberg card. aep. Pragensis. — In con­ constitutiones Dei Filius et Pastor aeternus. gregatione generali d. 13 iuli» suffragium super ALLEGATUM. constitutione prima do ecclesia Christi dedit por Sanctissimo pator! verba non placet', in publica voro sessione abfuit. Reverendissimus antistes meus ordinarius, cmiFidei tamen suao professionem orctenus praestitit summo pontifici Pio IX (Giornale di Roma, nentissimus dominus Fridcricus cardinalis Schwar­ zenberg mo provocavit, ut ex mandato sanctitatis 22 agosto). Praeterea die 28 decembria 1870 haec scripsit vestrao professionem fidei rotato ad sancitam in sessione IV sacri oecumenici concilii Vaticani con­ sanctissimo domino: stitutionem dogmaticam do primatu Romani ponti­ Sanctissimo pator! Clomcntissimao beatitudinia vestrae li terso de ficis ot infallibili eius magisterio in robus fidei et die 28 proximo elapsi mensis, dio 12 decembris morum testatam faciam. Cui apostolico mandato ea, qua decet, obserad mo delatae, cum copiosa apostolica© in mo et clerum populumque meum benevolentiae documenta D vanti© et pronissima volúntate satisfacturus, ad * pedes provolutus, attulerint, ad profitendam primum sincerissimam sacratos vestrao beatitudini coram Deo fidem facio et profitoor, me praefatae gratiarum actionem ultro provocabant. Imprimis debitas ot condignas gratias persol­ constitutioni sacri concilii oecumenici puro, simpli­ vendas ceso censeo pro paterna benevolentia, qua citer et toto animo adhaerere. In qua fidei pro­ sanctitas vestra, conscientiae ot religioni meao pio fessione vivificam cum una, sancta, catholica et fidens, dolatum ad thronum sedis apostolicae libel­ apostolica ecclesia communionem auxiliante Domino lum meum supplicem de sufficiendo coadiutore servare, salutem operari et mori desidero. 9ic episcopalis moi ministerii gratiosissimo excipere me Deus adiuvet et sancta eius evangelia. dignabatur. Quae cum in factae professionis fidem propria Cumque sanctitas vestra mandaverit, ut, quom manu scripserim cum devotissimo sacrorum pedum ad ordinem episcoporum apostolico favore prove­ osculo emorior hendum commendavi, professionem fidei relato ad sanctitatis vestrao sacrum concilium Vaticanum eliciat, eius ipsius, Pragno die 27 decembris a. D. 1870. quas de apostolico mandato certior fartus, literas (alleg.) mihi exhibuit, ad sacratum solium apostoliobedicntissimuR filius cum deferendas, sanctitati vestrae ea, qua decet, Carolus Franciscus Prueba. reverentia substerno. s. theol. doctor, mctropol. ecclesiae Pragenris Quao autem decretorum eiusdem sacri concilii praelatus scholasticus. 939 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTUR AETERNUS 940 X Mathieu card. aep. Bisunlinus. — In congre- A dass es dem heiligen SluhU nicht ergehen icerde, wie gstiooe generali diei 13 lolii suffragium dedit per so rielen ron den Aposteln gegründeten Kirchen, verba non placet; in publica vero sessione abfuit. iceIch e im Laufe der Jahrhunderte zerstart wurden, In patriam autem redux hanc emisit fidei profes­ sondern dass der Herr sich, bis das Zcitliche ùbergeht in das Ewige, der Nachfolger des heiligen Petrus sionem; Ego profiteor me pure et simpliciter, toto corde bedienen werde, um durch sie den Glauben und die Ebenso war ot animo adhaerere definitionibus dogmaticis α Einheit seiner Kirche :u wahren. sanctitate sua prolatis in sessione concilii Vaticani iwischen gutcn Katholiken niemals ein Streit darüber, ob, wonn der heiligo Stub! übor dio der die 18 iulii currentis anni habita. Kirche anvertrauto geoffenbarto Wahrbeit BestimVesuntioao, die 8 angusti 1870. mungen orlasse, man aie mit Vertraucn und Ehrt Caesarius card. Mathieu archiep. Buuntinus. erbietuug annehmen luü.-vsc, denn alle bejahten 4. Rauscher card. aep. Vindobon ensis. — In con­ diesa. Aber dio ¡onere That dor Zuatimmung, von gregatione generali dici 13 iulii 1870 super con­ wclcher die Wirksamkeit dee Lehramtea abhringt, stitutione prima de ecclesia Christi suffragium emisit hat awei Stufen. Die orate bcatcht in der moraper verba non placet. In sessione publica vero ab­ linchen Gewisaheît, mit wclcher wir bei dem * Hoiles xufriedun ecin mussen fuit. Suam tamen fidei profeisioneni post solctn- Gochifto unsure nem IV sessionem ordenas dedit summo pontifici und dcren Maehl so gross iit, duü obno aie das B christliche Volk auf dor Balm dea Huiles nicht Pio IX. Giornale di Roma, 22 agosto. Insuper in pastorali quadragesimali Vindobonae gelcitct word un kònntc. Die zweite Stufe dieaor typis edit. 5 febr. 1871 commemorat constitutionem Zuttimmung iat die Annabmo der vorgetrugencn de primatu ct infallibilitatc Romani pontificis bis Lebrv ah eincr von Gott geoftenbarten und somit jeden Zwcifel schlccbthin ausacblîcssonden. Es verbis: Es iat lange hor, daB ich nicht xu Euch gc- frogie sich abo nicht, ob man die Lehrbeetimmungen sprochcn habe, tbeuere Mitcrben des Reiches Cottesi des heiligen Stuhles mit Ehrfurcht und Gehorsam Achí Monato hindurcb ward ich zu Roía durch eino anzunel.men babe, denn hiesu geniiget die inoralische heilige Pfiicht fcstgchalten; bald nach incuter Ruck- Gewissheil und die auf sir gegründeten Pjlichtcn, kehr hat eino schwerc und langwicrige Krankheit sonden ob die Kalkoliken schuldig seicii, die Ausmich unfâhig gcmxcht, mein Ilirtcnwort an Euch sprùche des heiligen Stuhles ais cine ron Gott gezu rich ten. Jetzt nabt abcr die vionigUeiro Paste ofenbarte Wahrheil uxd folglich mit dem Golt gehcran. und wiewohl ich noch nicht ginzlich her- búiirtJiden Glauben anznnekmen, (inch ohne dass die gestellt bin, so ist cs mir doch unmôglich, bei Zustimmung der Kirche in irgend einer Weise kundBeginn diescr dor Erncuerung inj Geiste goweibten getcorden sei. Zeil in Stiliseli weigen za bcharren. In mvinem Hierüber hatte die Kirche nicht entschiedcn, llirlonsobrcibcn vom 15. .November 1869 hah * ich aueb nicht auf deni Concilium von Trient, das boEuch zum Abichicdc die hohe Bcdeutung der ali­ rufen war um die von den Proteatantcn angegriffone gera ein en Conciben dirgelegt Ihre Rcihe beginnt C Wabrhciten durch seine Bcscbluasc aicher zu stollen. die Kirehenversammlung von Nicaa. welche im Somit kuunten die Katholiken hierûber vcracliiedener Jabro 325 veraanimdt ward, nm dor Irrlehrc des Mcinung sein und waren es. Allein das Coucilium Arius entgegenzutreten. Von doo BrschMsoen, die vom Vatican hat am 18. Julius vorigen Jahrvs fuiersie fasste, von den Verord nungen, die sic crliess, licb erklârt. RWcnn der rûmîache Papst in seiner sogt der heiligo und groase Papat Loo I: rJene Eigenschafc als oberatur Ilirt uud Lehrer dur Christen heiligen und chrwùrdigen Valer, die zu Nicin nath abcr due den Glauben oder dm * Si:tingerete beVcrd am mung de * Gotiedá-r.crers Arius und seiner tretfendc Luhro cine fÜr die ganze Kirche geltcnde frevclhaften Lehre Kircbenge^oue erla&aen habvn, EnUchciduug orlasse, so sei diescr sein Au&jprucb die bia an’s Endo dor Welt dauern werdut. luben uufehlbar, obno dass ea bivxu eincr Beiatiinniung bei uns und auf dem ganzeu Erdonkrcisc durch der Kirche bedürfv. ** Dadurcn nt jedm Katholiken ihre Anordnungen, und wenn man sich wo immcr die Pflicht uuferlegt, teenn der Pupst solche EntTermitai, etwas Anderos ab sie fe»txusetzcn, so scheidungcn erlussi, sie uls Glaubensicahrheit onzuwird ci ohne Aufachab fur nichtig crklñft/ UnUr erkennen. . . . Wien, am 5. Fcbr. 1871. 5. Orfti card. aep. Rarennatensis. — In congre­ alien buher gefeierten KirchenTersainuiluagen war die vom Vatican die zahlrcichslo ; denu scie dem gatione generali d. 13 iulii et in publica sessione Concile von Trient haben Dampfboote und Eiscn- abfuit ob infirmam valetudinem. Indubiau fidei exi­ bahzea dem mcnichlichcn Verkvbre Elügel gelichen stât in quaestione de primatu et infaUibilit.ito Ro­ und am fùnf WvlUljeilcn strùiutcn diu Hirtvn der D mani pontificis. Rei buine» fidem faciunt sequentes II cerdo Christi zusammen. Der heilige V. r, r (ührte litterae ad euin a summo pontifice datae: Dilecto filio nostro Henrico tituli S. Sabinae bei den fcierlicbeu SiUungcu in cigener Person den VorMlz. Dices hoilige Concilium hat am 24. April presbytero cardinali Orfei archiepiscopo Ravennae Plon papa IX. und am 18. Julius 1870 Beechlftao crlaisvu, die in der Erxdiôcc n * \\icn am 12. Mai und um V. F. N.snluteni etc. Gaudemus, dilecto fili noster, 8. Augu-jt durch das Diuceaanblatt sind kundge- te clcrumque tuum voto vestro fuisse potitos dum, ultUnte Spiritu sancto, a sacra oecumcnica synodo macht worden. Daruntor befindet sich die Enlscheidung finer Frags, insignis illa sanctae huius sedis praerogativa docendi die seit Jahrhunderlen der Gegensbmd oielfacher citra erroris periculum in fidei rnorumque rebus ad Erbrtrrungen war. Von jvher was#ten die Katho­ fidei dogma fuit evecto. Desiderium istud licet liken, da·· * der Nachfolger dew heiligen Petrus das commune credentibus, adeo pcrapicuum erat in von Oolt em g eselxtc Oberhaupt der g am tn Kirche Italia, ut apunUnoum quid in ea referret ac veluti sei und (cinv lângst vcrschollenc Partei ausge- ingenitum. Ncc mirum sano, cum propius ipsa ro­ nomraun) folgcrttn alle darau . * dass ohne dun bore confirmatur columnae illius veritatis, ad quam Psprt weder tin idlgcmcines, dio giinxc Kirche appulsi franguntur errores, ct sophismata conte­ vrrtrolcndc» Concilium muglich sei, noch einer runtur. At immota ipsa fidei, et & nullo unquam Lehr© da * Siegnl der Glzubenswahrheit aufgodrückt contrariae doctrinae vento concussa, studium istud werdon kfinno. Stets war ts den Knlholikcn gtuiss, nubis iucundiov (ccit. ita ut nequiverimus non I ·.- 941 ADHAESIONES CARDINALIUM tari vestris officii.·», coquo pergrato animo non ex- j cipero. IIobco ibiquu sensus. D.F.N., tibi cleroquo tuo ultro libonterquo rignificamus; et utrique me­ ritam obsequii caritatisque mcrccdem ad precamur caelestibus cumulatam muneribus. Superni vero favoris auspicem apostolica™ benedictionem . . . impertimus Datum Romito apud S. Petrum 4 augusti 1870, pout, nostri anno vigesimo quinto. Pius papa IX. (E volumine epistolarum anni 1870, p. 153, n· 219.) fi. Card, Silvestri. — In congregatione generali suffragium emisit per v»»rba placet iuxta modum. In Bolcmni vero cessione per verbum placet con­ stitutioni suffragium dedit. 7. Trevisanato card, patriarcha Venetiorum. — In generali congregatione diei 13 iulii suffragium dedit per verba placet iuxta modum. In publica sessione per verbum placet constitutioni suffragatus est. 8. Guidi card. aep. Bononiensis. — In congre­ gatione generali dixit placet iuxta modum; in publica voro sessione placet. 9. Card. d’Hohenlohe. — In congregatione gene­ rali ct in publica sessione abfuit. Fidem vero suam testatam fecit, haec teribens Antonio Cenni capellaño secreto et caudatario sanctissimi domini: 942 papa, ed io non no ho mai dubitato, e credo che il sommo pontefice non solo ha il primato di onoro e di giurisdizione, ma che è infallibile quando parla ex cathedra. Veramente nissnno mai mi ha chiesto s’io credo cho il solo ci dà luco, e perciò mi ha sembrato inutile farno la dichiarazione, così nissuno mi ha domandato una dichiarazione sull’ infallibilità del papa, o così non mi pareva doverne fare. Oggi richiesto dalla santità vostra faccio im­ mediatamente dichiarazione intimo ex corde. Credeva che non si potesse dubitare dei miei sentimenti su questo riguardo, e dico schiettamente, essere questa richiesta, cho esprime quasi un dub­ bio, per me la più profonda ferita che Γ animo mio abbia potuto ricevere. Ma sia offerto anche quoto a nostro Signore crocifisso, di cui vostra santità e il vicario. B Bacio umilmente i santissimi piedi e col più profondo rispetto c venerazione ho Γ onoro di ras­ segnarmi di vostra beatitudine Schillingsfùrat 29 dicembre 1870 (festa di a. Tomaso Cantuarien.) umilissimo obbcdicntiysimo devotissimo servo e creatura G. card. d’IIohcnlohe. 10. Card. Berardi. — Abfuit in congregatione generali; in publica vero sessione por verbum Monsignore vmo! Sono oltre modo contento placet suffragium suum dedit. 11. Card. Antonelli, — Abfuit in generali con­ di sapere, cho sua santità ha gradito Γ umile e gregatione. Interfuit publicae sessioni ct placet modesta mia efferta. Ella aveva ben ragione di aspettarsi di vedermi suum constitutioni dedit. 12. Card. Grassellini. — In generali congrega­ a S. Pietro, ma io non poteva venire, aveva Γanimo trafitto per cose che sarebbe troppo lungo a rac­ tione abfuit. In solvmni sessione dixit placet. 13. lussef patriarcha Antiochenus rii. grace, contarsi e anche le forze fisiche mi mancavano. E poi tutto il mondo sà eh’ io ho sempre creduto melchit. — In congregatione generali dio 13 iulii nell’ infallibilità del papa, e col aiuto di Dio ci C dixit non placet. Abfuit in publica ecsrione. Con­ stitutioni Pastor aeternus adhaesionem eu am prae­ crederò sempre. Dunque di nuovo mille grazio per avere gen- stitit, haec scribens eminentissimo card. Alexandro tiliesimameuto eseguito la mia commissione e di Barnubò s. congregationis do Propaganda fide praefecto : vero cuore mi dirò suo Eminenza reverendissima. Roma 19 luglio 1870. Omissis. . . Non esito di manifestaro la mia Il­ affino servo cd amico Gustavo. limitata adesione, cd il mio compiuto consenti­ mento a quanto insegna la chiesa cattolica in tutti Postea vero acceptis litteris a sanctissimo do­ i suoi concilii, compresolii il concilio Vaticano e mino ita fidem suam eidem exhibebat: la IV aoMsione. Io tengo per fedo tutti i dogmi definiti dalla stessa chiese, compresovi quello della Beatissimo pudre. Benché da qualche giorno malato, non voglio infallibile autorità dottrinale del capo visibile della tardaro di rispondere subito alla santità vostra. chiesa di Cristo. All’ autorità, ed alle doti del La veneratissima sua del 15 corrente portava il successore di Pietro io non mi sono giammai op­ timbro di posta di Vienna, ed ha messo molto posto, nò mi opporrò, anzi io ho cercato, e cer­ cherò di furio note, e renderle amabili al popolo tempo a venire. Premetto i mici ringraziamenti per le facoltà a mo affidato. Dunquu In mia fedo ò quella stessa, illimitate di tenero il santissimo sagramento nella D cho professa la sede di Pietro; cd in questa fedo cappella di questo castello, o vi pregherò c farò voglio colla divina grazia vivero c morire, perchè è la vera, e Γ unicamente vera fede, fuor della pregare per la beatitudine vostra. In quanto alla seconda parte della venerstis- quale non è salute. In quanto poi alla questione eima sua. assicuro vostra santità, che, siccome io disciplinare, permettendolo v. c. reverendissima, ed sono convinto cho il sole risplcnde sopra di noi, avendo riguardo al bene attualo e futuro della così sono persuaso cho la chiesa cattolica ha un religione cattolica in Oriento, od in specie quei di papa infallibile ; come Γ albero non reggo senza rito greco, sono obbligato in coscienza di dichiarare la radice, la colonna non senza la base, la gregge cho io ritengo quella stessa riserva che il concilio non senza il pastore, cosi sono persuado che la universale di Firenze aveva solennemente proda mito chiesa ha il papa infallibile. Oltre tanto altro con questa formula ro/rir omnibus ùsribvs et priviparole della s. Scrittura, quella: Caro et sanguis non leqiis patriarcharum . . . revelavit tibi, sed Pater meus qui in caelis est! questa Cairo 8 febbr. 1871. ’ ' ’ divinissima parola sola, detta a san Pietro, mi Ciào o dnio servitore basterebbe c sempre è stata la guida della vita Gregorio luMcf, mia, o perciò ho servito per tanto tempo il suc­ patr. di Antiochia Alo *», e Geruaal. cessore di san Pietro. Hieco littoria idem omincnti»simu> card, prae­ L'insegnamento ricevuto da me a Sant * Apol­ fectus do Propaganda fide ita rescripsit Iuxta tn< ntom linare non ammetteva dubbio sull infallibilità del sacrae Inquisitioni·: 943 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AETERNUS 944 Hisco litteris summus pontifox ita rescripsit illustrissimo c reverendissimo signore. Ho ricevuto la lettera di v. e. scritta in data eidem patriarchae: Pius pp. IX. dogli 8 decorso febbraio: o com’era d'attendersi, Venerabili fr. losepho patriarchae Bubylonenei vi ho letto con soddisfazione la esplicita professione Chaldaeorum. ed adesione alle dommatiche verità definito nella IV Ven. frater salutem ct apostolicam benedictionem. sessione dell’ecumenico concilio Vaticano, o pre­ Gratias agere bonorum omnium debemus auc­ cisamente della infallibilità del sommo pontefice tori, qui quod assiduis precibus exoraro non omi­ definiente ex cathedra. Difatti ella professa di credere o d’insegnare simus, id benigne concedere dignatus est, uti por i dorami di fede definiti nella menzionata sessione tuas litteras dio 29 iulii huius anni datas, de tuae IV; che è quanto diro che ella crede ed insegna devotionis pietate gaudentes, cognovimus Siquidem nel senso del prelodato concilio Vaticano, cho il aperto declarasti, adhaerere te decretis et consti­ Romano pontefice ha la suprema, immediata, ordi­ tutionibus sacri concilii Vaticani ot praesertim dog­ naria potestà sulla chiesa universale, tanto orien­ maticae definitioni de Romani pontificis infallibili tile che occidentale, non che sullo singolo chioso magisterio in robus fidei et morum, quao odita fuit pastori e fedeli anche in tutto quello cho concerno in IV eiusdem concilii sessione. Et gratissimum il regime e la disciplina dello dette chiese, do­ nobis accidit a to ipso accipere, quod apostolica^ vendo appunto intendersi in questo senso la dot­ huic sedi ab infautia devotus, his omnibus firmiter trina dogmatica proclamata nel ripetuto sacro * B ac semper adhaeseris, quao sancta ecclesia Romana docet ac praecipit; et proptereu, quao modo ad santo concilio, cui ella ha fatto adesione. Circa l’esercizio di questa potestà non dubito ealutem ore confessus es, iam antea corde credi­ punto cho ella, come ogni altro, devo escro ben disse ad iustitiam. Neque profecto aliter fieri potuisset, quando­ persuasa, che il Romano pontefice non potrebbe mai usarne so non a bene dei fedeli, avendo sempre quidem nihil est manifestius in sacris litteris ot in in vista quello che nello singole circostanze giudi­ sanctorum patrum scriptis, io gestis oecumenicorum cherà più espediente nel Signore. conciliorum et in sacris canonibus, quam eu quao Laonde esprimendole il mio gradimento o sod­ dc suprema Romani pontificia potestato oecuracnidisfazione por questo suo atto, me le offro ... cum concilium Vaticanum decrevit atque sancivit, Della signoria vostra illustrissima e reveren­ renovando atque uberius declarando, prout recendissimi tiores errores postulabant, oecuinenicao synodi Roma lo luglio 1871. Florentinae eadem super ro definitionem, videlicet: AL card. Barnabu prefetto. „ Ecclesiam Romanam, disponunto Domino, super L. Jacobini secretario. omnes alias ordinariae potestatis obtinere princi­ 14, Audu patriarcha Babylonensis nt. chald. — patum; et hanc Romani pontificis iurisdictionis po­ In congregatione generali dio 13 iulii suffragium testatem quao vere episcopalis eat, immediatam dedit per χολ placet: publicae sessioni non inter­ easo; erga quam cuiuscumque ritus et dignitatis fuit, Constitutioni tamen adhaesit, haec scribens C pastores atque fideles, tam seorsum singuli quam summo pontifici Pio IX: simul omnes officio hierarch i cae subordination ^, * veraeque obedieutiae obstringuntur, non solum in Padre santo, sommo pontefice, la santità di n. ·. rebus quae ad fidem et mores, sed etiam in iis papa Pio IX, ripieno di beatitudini. quae ad disciplinam et regimen ecclesiae per totum Ognuno sa quanto io sia stato sempre fin dal- orbem diffusae pertinent; ita ut, custodita cum Γ infanzia divoto a cotesta sede apostolica o con Romano pontifice tam communionis quam eiusdem quanta tenacità io abbia mai sempre aderito a fidei professionis unitate, ecclesia Christi sit unus tutto ciò che insegna ed ordina la santa chiesa grex sub uno summo pastore; hanc autem esae Romana. Conformemente a ciò io mi sento ora in catholicae veritatis doctrinam, α qua deviaro salva dovere di manifestare ciò che ò stato sempre nel fido atque salute nemo potest." Quae quidem om­ mio cuore (quantunque ora tardi per le ragioni nia et singula pleno ac rite profiteri te voluisse, noto) c confessare ad ognuno e specialmente a concilii Vaticani constitutionibus adhaerendo, mi­ vostra santità, cho cioè io aderisco a’ decreti o nime ambigimus. Habes hinc, ven. frater, quid Christus Dominus costituzioni del sacro concilio Vaticano o special­ mente alla definizione domination dell * infallibilità circa hierarchicum ecclesiae regimen ct ordinatio­ del Romano pontefice nelle coso di fede e di nem ipse constituerit. Episcoporum vero (quibus morale, quando insegna la chiesa universale in iure divino communis dignitas est) distinctio et qualità di papa c capo della chiesa cattolica, de- D discretio potestatis iure ecclesiastico invecta fuit, finizione emanata nella quarta sessione del concilio ne omnes sibi omnia vindicarent, sed essent in singulis Vaticano tenuta ai 18 luglio 1870. Ciò fò però prorinciis singuli, quorum inter fratres haberetur colla riserva di ritenere tutti i dritti, distinzioni, prima sententia, et rursus quidam in maioribus ur­ privilegi, grazie, usi o tradizioni, di cui ban goduto bibus constituti sollicitudinem susciperent ampliorem, gli antichi patriarchi d’Oriento, si generali come per quos ad unam Petri sedem universalis ecclesiae particolari senza alcun cambiamento o alcuna dif­ cura conflueret, et nihil usquam a suo capite dissi­ ferenza. E questo faccio per unirmi anch io a deret1. Ab ipso enim quasi quodam capite dona sua tuU' i padri della e. chiesa cattolica, patriarchi cioè voluit Dominus in corpus omne manare·: et revera e vescovi orientali ed occidentali. E per render ab eo ciusve successoribus maiores sedes habuere pubblica e manifesta la mia mente, e la mia fede, quidquid rite obtinent honoris et potestatis. Quo­ ho scritto queste linee, e le ho confermate con la niam autem beatus Petrus, qui in propria sede et •ivit et praesidet, praestat quaerentibus fidei firmita­ mia sottoscrizione e col mio sigillo. Degnisi, santissimo padre, gradire questa mia tem1, eiusque dignitas in successoribus non deficit, adesione e compartirò a me ed a tutta la mia nazione lo di lei apostoliche benedizioni. * 9. Leo pp. lui Anuto. TheaMfonkm. ep U, e4 Baller. Dato a Movsul il 2‘J luglio 1872 del Signore. Unxi. 1. I/ umilimimo od obbedicntiasimo » 8 I^poir. c’est 9qu *il n’a pas perdu la foi, mais la tant d’orages qui se déchaînent encore, reprendre bientôt ensemble les paisibles travaux do notre fête-. Cela ne l’a pas empêche do m’écrire de Paris, grand concile, pour la gloire de l’Églisc et la paix depuis qu’il y est rentré, que jarais été bien sé­ du monda. Veuilles agréer, bien cher Monseigneur, la nou­ vère pour lui! Il ajoutait ces mots: FJe crois tout ce qui a été défini dans lo passé, velle expression de mes sentiments les plus sin­ tout ce qui est défini dans le présent, tout ee qui cèrement dévouée en N. S. L. card. Rilio. sera défini dans l’avenir, U tout en un.a Ces derniers mots ont, chez lui, dans la cir­ IS. Ginou/hiac arp. primas Lugdunensis. — In constance présente, un sens particulier qu’il m’a congregatione generali dixit non pineti, iibfuit in expliqué, d’avance, de vivo voix: C’est qu’il espère publica sessione. Adhaesionem suam praestitit coa· uno définition future expliquant celle du 18 juillet stitutioni Pastor aeternus, haec sanctissimo domino scribons: 1870. — Cc quo c’est que les maladies d’esprit, ct I’atBvatixAimo pater. tachemenf à son sens! J’espèro bien que le nouvel Cum sedis cui tenuit item meam sanctitas vestra srcbcvcquo do Paris achèvera, chez ce pauvre père, B promovere dignità est. pusaessianom adeptus sim, tria quamprirunm efficienda arbitror: sanctitati Fourrage que je n’ai pu terminer à Bruxelles. Dollinger ne s’eat vu entouré que de catholiques vestrae gratitudine™ meam testificari, bcnovolonpour rire, et il restera bientôt seul de son église, tiao et sapientiae auae auxilium ud precari, et ipsi catholique en rêve. intimos monti * incao ¿emus simpliciter aperire. L’on s’attend généralement à quelque grand Gratitudini.» officium facillimum ct pergratum, acte de Pic IX à l'adresse do la science fauiuéc ut et iustum. Et tamen, be.ntis.-imo pator, uon ii» par l’orgueil, e: do l’ignorance des hommes d’État sum qui onus considerando mihi imposituui. intime sur les rapports dc l'infaillibilité doctrinale avec et profundo non commovear. Sed recreat mentem meam et alleviai cogitatio la société politique. Les Belges viennent de clôturer la série de leurs haec quod, in tanto implendo munere, beatitudini * pèlerinages dc 1871, mais leurs prières n’auront vestrae praesidium non deerit inihi; quod memor adprccationis meae, in rebus praesertim arduis aut pas dc clôture. Jo prie V. e. d’agrcer l’hommage do la véné­ magni momenti, viam qua eam agendi rationem ration et du respectueux dévouement do son très quam teneam mihi demonstrare non dedignabitur. lu&»a enim vestra in omnibus facere, omnino mihi humble et très obéissant serviteur. in proposito quia alto in corde insita Hiero­ t V. A. arch, de Malines. nymi sententia «Qui tecum non colligit, spargit.Lacken (Maline») 2 octobre 1871. lamque ut pignu» habere velit .-auctitas vestra c. quod scholao theologicae inauguratio ab eminen­ Romo 15 octobre 1871. tissimo praedecessore meo decreta, suspensa ait ot Bien cher Monseigneur, usque ad tempus incertum, et nonnisi do con­ L’excellent mgr Fessier, secrétaire du concile, sensu sanctitatis vostrae praefigendum, dilata. m’avait déjà communiqué directement la bonne Hos animi mei sensus erga beatitudincin vestram nouvelle quo V. Grandeur s’est empressé de me et sedem apostolicam profiteri, eo gratiu· habeo donner, de la brochure publiée dernièrement par quod cx mea in concilio agendi ratione, quidam le Primat do Hongrie. Je n’en suis pas moins homines forsan cos in dubium revocavere, non in­ reconnaissant à V, Grandeur, qui, en m'apportant telligentes aut intelligcro nolentes in conciliis patres au plus tôt cotte nouvelle, a eu 1a délicate pensée duplicem, ut ita loquar, personam gerere, unnm de réjouir mon cœur ct celui du SL Père, au milieu iadicum, fidelium simplicium alteram. Et si, ut des tribulations do FÉglise, Cet acto do foi do la iudices secundum conscientiae suae dictamen snfpart de mgr Simor aura, nous l’espérons, un grand fragium dare aut renuere habent, cum decretum retentissement en Hongrie ot tnêino en Allemagne aliquod concilii α pontifice maximo est approbatum, et exercera la plus salutaire influence sur bien des ut fideles illud omnino amplecti ct tueri, pro rnuncro esprits dans ces contrées. suo, tenentur. Haec, beatissime pater, declarabam Jo tournis au St. Pòro non-seulement la lettre in consessu habito ab episcopis qui abstinendum dc mgr Fessier, mais aussi la lettre de Y. Grandeur. D eibi es‘O consuerunt. Idcirco, ubi audivi constitu­ En entendant ce que vous me mandez do ce pauvre tionem primam de ecclesia a sanctitate vestra p. Oratry ct votre réllcxion sur mgr d’Orléans qui solemnitor approbatam ct confirmatam fuisse, hanc garde encore le silence vis-à-vis des fidèles de son cum sincera animi demissione suscepi, definitionidiocèse et de la France, lu Saint-Père, levant les busque in ea contentis pleno mentis ot cordis af­ yeux au ciel, nous dit qu’il faut insister dans la fectu adhaesi; nuneque adhaesionis meae testi­ prière pour obtenir do fa bonté divine le change­ monium in manus sanctitatis vestrae deponendum ment des cœurs ct fa lumière tant désirée * curo: quod ut benigno excipiat, enixo precor. Sanctitatis vestrae pedibus provolutus benedic­ Bientôt il y aura un consistoire pour U pré­ conisation de plusieurs évêques; entre autre , * de tionem apostolicam implorat pro so gregequo suo, sanctissimo pater mgr Oaibert archevêque do Paris. Le St. Père a été particulièrement consolé du Lugduni dio 16 augusti 1870. zèle que ces bons Belges déploient pour fa sainte Bcatitudinis vestrae causo do l'Êgliso. Vous pouvez être assuré, Mon­ obedientissimus, humillimus et devotiasimue seigneur, que les Belges tiennent 1a première place servus ac filius dans le grand cœur de Pie IX. Aussi leur primat f lacobue, arch. Lugdunensia. so trouvo-t-il ótre 1c premier des premiers! Ego Infrascriptas lacobus M. A. Ginoulhiac, C’est avec Ira sentiments les plus paternels quo le Saint-Père envoie, pur mon entremise, à votre archiepiscopus Lugdunensis et Viennensis, profiteor 953 ADHAESIONES MULTORUM ARClllEPiSCOPORUM 9M puro ac seinplicitor toto corde ot animo adhaerere. année pour recevoir la bénédiction de notre saint omnibus definitionibus in sessione IV concilii Vati­ père le pape Léon XIII glorieusement régnant, et cani editis. sur ce jo la prie do recevoir avec bonté l'assurance Lugduni dio 16 augusti 1870. do ma soumission la plus parfaite aux décisions du f lacobus, arch. Lugdunensis. concile oecuménique du Vatican et de la sainte 10. Mac Hale aep. Tuamensis. ·■ In congrega­ Église romaine. tione generali dixit non placet, abfuit in publica Je suis avec le plus profond respect sessione. Constitutioni autem adhaesionem suam de votre Éminence praestitit in synodo ustionali ab episcopis Hiberniae la plus humble et la plus soumise brebis habita an. 1875. Praeterea litteras dedit eminen­ du troupeau dc notre Seigneur Jésus-Christ tissimo card. Simeoni s. c. do Propaganda fide prae­ t Laurent, archer, do Babylone. fecto. haec scribens: 21. zlun aep. Berytensis rit. inarcai. — Abfuit Eminentissimo no reverendissimo domino. Ab instanti quo decreta sua dogmatica definivit in congregarono generali diei 13 iulii; publicae vero ao promulgavit concilium oecumonicum Vaticanum, sessioni interfait ct constitution! placet suum dedit. inter quao eminent decreta do primatu Romani 22. Archiepiscopus Rhcdoncnsis ob infirmam pontificis, oiusque vi ao ratione, nec non de irre­ valetudinem abfuit tum a congregatione generali formabili ac infallibili magisterio eiusdem Romani tum a acsAiono publica; constitutioni tamen ante pontificis in decernendis iis quao do rebus fidei ac tempus suffragatu» erat, datis ad summum pontimorum a Christi fidelibus credenda vel reprobanda ficcm litteris, quibus u concilio absens se dolere sunt, omnia accepi ac credidi filiali quadam demis­ notat, quod doctrinam dc infallibilitate cum fratri­ sione, ut par erat, eo modo ac forma qua credidi bus proclamare nequeat, hoc pacto: et accepi caetcros fidei morumque articulos in aliis Beatissime pater. conciliis oecumenicis a primo usque ad novissimum, Cum propter infirmitatem valetudinis meao dul­ vel a summis etiam pontificibus ecclesiam catholi­ cissima cordi episcopi catholici consolatione pri­ cam docentibus, traditos atquo defiuitos. vatus sim, nempe proclamandi cum fratribus meis Similis formae declarationi traditae in synodo supremam infallibilitatis praerogativam a D. n. L C. nostra national! anno 1875 apud collegium Maynooth concessam b. Petro et successoribus eius llomanis habitae, solemnitor adhaesi atquo subscripsi, in qua pontificibus, ecclesiam universalem ez cathedra do­ dicitur : centibus: liceat saltem mihi per scriptum, si fas est. pCum vero Romani pontificis infallibili tas, quao iudicium meum placet iudicio venerabilium patrum a concilio inni memorato definita est, ab ecclesiae consociaro, et a sanctitate vestra suppliciter ex­ hostibus et quibusdam praeteusis catholicis im­ postulare, ut praesens declaratio confessionis meae pugnetur, muneris nostri esae existimamus, prae­ in istam b. Petri ct successorum inerrantiam tn clarum hoc successorum Petri privilegium fidelibus fastis sacri oecumenici concilii Vaticani per spe­ commendare, ut una nobiscum in verbis concilii cialem indulgentiam vestram consignari et servari profiteantur: Romanum pontificem cum ex cathedra O possit, tamquam testimonium authenticum fidei meae loquitur, id eat, cum omnium chriatianoruin pastoris et traditionis ecclesiae metrop. Uhedonensis, cuius et doctoris munere fungens pro suprema sua aposto­ pastor ot testis miseratione divina et s. sedis apost. lica auctoritate doctrinam do fido vel moribus ab gratia sum constitutus. universa ecclesia tenendam definit, per absistentium Rhedonis, dic 26 iunii 1870. divinam, ipsi in beato Petro promissam, ea infalf Oodofridus archiepiscopus Rbed. libilitate pollere, qua divinus Redemptor ecclesiam Pii IX responsum. suam in definienda doctrina de fido vel moribus in­ Pius PP. ¡X. structam esso, voluit; ideoquo eiusdem Romani Venerabilis frater, salutem ct apostolicam bene­ pontificis definitiones ex seso, non autem ex con­ dictionem. Etsi discedens a nobis, venerabilis sensu ecclesiae irreformabiles esse/ frater, apertissimo prodideris devotionem tuam huic Datum apud Tuam dio 29 martii an. 1880. sanctae sedi, ct quid sentires dn praerogativis ei f loannes archiepiscopus Tuamensis. 20. Trioehe aep. Babylonensis rit. lat. — Abfuit divinitus impertitis, no do necessitalo luculentioris in generali congregatione die 13 iulii, neo non in earum declarationis α nuperis disceptationibus in­ pubblica scoinone dici 18 eiu&dem mensis. Con­ vecta, gaudemus tamen, te sententiam eamdem stitutioni tamen adhaesit, haec scribens eminentis­ committere quoque voluisse scripto, quod inter con­ simo card. Ioanni Simeoni s. c. de Propoganda fido cilii acta servari cupis; non solum quia perspicuam D in eo splcndidnmquo confirmationem habemus fidei praefecto. tuao constantisquo studii in no» ct observantiae, Constantinople Io 27 janvier 1880. Éminence sed otiam, quia venerabiles fratre * tui, qui tecum Je viens de recevoir par lo canal do mgr Tosta sentiunt, lactari poterunt te minime «eiunctuin la lettre quo vous m'avez fait l'honneur do m’écrire esso spiritu ab ipsis, licet corpore abesso cogaris. lo 15 janvier courant, ct dans laquelle vous mo Caeterum nos si optata tua societate invalctudini» dites quo mon adhésion et soumission aux décisions causa privamur, non minus certe to praesentem du concile oecuménique du Vatican ne s'est point habemus; ao foro confidimus, ut natalia aeris bene­ trouvée parmi celles des évêques qui l'ont donnée. ficio confirmatus rursum utiliter ecclesiae rebus se­ Cependant je puis assurer votre éminence que jo dulam operam tuam impendero possis. Ociorem l’ai remise moi-mémo en personne à votre prédé­ itaque restitutionem virium, ot auxilia omnia cae­ cesseur f>nn eminence lo défunt cardinal Barnabò. lestia tibi ominamur, dum divini favoris ausnicem Mais puisque ello s'est égarée, jo la renouvello praocipuacquo nostrae benevolentiae pignus aposto­ pleinement ici et de tout mon cœur. licam benedictionem tibi totique dioecesi tuae per­ Je dois quitter Constantinople ‘domain, ou au amanter impertimus. plus tard, dans les premiers jours do février pro­ Datum Romae apud S. Petrum, dic 11 iulii chain pour retourner à Marseille, et probablement anno 1870. si ma .-ante et mes SÛ ans mo le permettront, j’ai Pontificatus nostri anno vicesisioquinto. l’intention d uller À Rome dans le courant derrite PhM PP IX. 955 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AETERNUS 23. Kalibgian aep. tam Amasenus rit. armen. — Abfuit in generali congregatione; interfuit publicae sessioni ei dixit placet. 24. Atinari aep. Ephesinus. — In congregatione generali suffragium suum emisit per placet iuxta modum. In publica aeiaiono placet suum dedit. 25. Blanchet aep. Oregonopolitanus. — In con­ gregatione die 13 iulii constitutioni suffragatus est per placet iuxta modum. In publica sessione dixit placet. 26. Kenrick aep. S. Ludovici. — In generali con­ gregatione dixit non placet; abfuit in sessione publico. Adhaesionem tamen suam praestitit haeo scribens dio 13 ianuarii 1871 eminentissimo card. Alexandro Barnabò a. e. de Propaganda fide praefecto: nDomum redux sub finem anni elapsi in con­ ventu publico indicavi me adhaerere iia, quae in IV sessione concilii Vaticani lata sunt/ B 956 A per non placet; a publica sessione seso abstinuit. Adhaesionem tamen suam constitutioni praestitit publicando in sua dioecesi concilii Vaticani con­ stitutiones Dei Filius et Pastor aeternus, haec acri­ bona per suum vicarium totumque archiepiscopale consistorium Olomuconso: „Universo venerabili clero archidioeceseoa Olomucensis salutem in Domino sempiternam. ^Siquidem tristissimae temporum novissimorum circumstantiae minimo locum concedunt rationabili exspectationi, foro, ut ss. concilium occumcnicum Vaticanum iam instantibus proximis temporibus continuetur ot ad finem perducatur, ita ut, eo formalitcr absoluto, totius concilii acta in singulis dioecesibus promulgari atquo publicari possint, nihi­ lominus tamen summum pondus atquo momentum constitutionum dogmaticarum in hao sacrosancta synodo oecumcnica iam editarum exigit, ut illarum saltem publicatio populo fideli salubriter informando absque dilatione persolvatur; eapropter mundanto Praeterea dio 18 mardi eiusdem anni eminen­ reverendissima sua archiepiscopali celsitudine in tissimo card. Philippo do Angelis primo praesidi infrapositis constitutiones dogmaticas, oditas in ses­ occumonici concilii Vaticani ita scribebat: sione tertia et quarta ss. occumonici concilii Vaticani S. Ludovici 28 rnartii 1871. (vi quarum praeter alia infallibili tas Romani ponti­ Eminentissimo praesul. fide, in robus fidei et morum ox cathodra loquen­ Hodie mihi traditao sunt litterae eminentiae tia, dogmatico definitur) per totum suum tenorem vestrae, dio 15 octobris anni elapsi datae, quibus omnibus ac singulis huius archidioeceseos Olomume hortaris ut concionem a me editam1 palam re­ censis sacerdotibus communicantes, easdem pro hac probem, ©ecumenici concilii Vaticani decretis ex­ archidioccesi specialiter publicamus atquo publicatas plicite adhaerendo. Iam ante duos menses emi- declaramus. Dentissimuni d. cardinalem praefectum s. congrega­ eDo cactcro Deo omnipotenti, qui suam eccle­ tionis de Propaganda fide per litteras certiorem siam per Spiritum sanctum regero non desinit, enixas feci, me, statina ao domum rediiuem, nempo dio pro omnibus ecclesiao collatis gratiis atquo in specio 2 ianuarii, in publico conventa declarasse, mo ac­ pro huinsmodi salutaribus institutionibus atque in­ ceptare decreta in quarta sessione concilii Vaticani formationibus gratias referentes, observamus, omnes lato, ad idque adigi auctoritate ecclesiae catholicae, fideles catholicos sub gravissimo haereseos reatu, quae illud officii mihi imponere videbatur. Sum c subquo censuris talem reatum in foro ecclesiae ex­ eminentiao vestrae terno iure subsequentibus in utroquo foro (et poli famulus in Domino humillimus et fori) obligari ad sic credendum atquo fideliter Petrus Ricardas Ken rick tenendum, omnesque, qui in ecclesia catholica do­ archiep. S. Ludovici. cendi muneri auctoritate legitima applicati sunt, 27. Ílurmuí Ed. aep. Sira censis rit. arm. — In etiam ad sic docendum atquo tradendum. "Qusre omnibus in docendi munere ecclesiastico congregarono generali dixit non placet, In publica sessiono abfuit Adhaesionem suam constitutioni constitutis io virtute s. obodientiae canonicae prae­ praestitit, haec scribens eminentissimo card. Ale­ cipimus atquo iubemus, ut eadem decreta, in quan­ xandro Barnabò v. c. de Propaganda fide praefecto: tum concernunt doctrinam fidei et morum, attente legant atquo revolvant, in dorando semper prae Eminenza reverendissima oculis habeant, iisdem mentibus fidelium sibi com­ Ieri sera ho ricevuto il venerato foglio del missorum, data qualibet occasione, indclibiliter im­ 6 corrente: o corno aveva dichiarato a voce al- primendis satagant atquo nunquam aliquid hisce I* eminenza vostra reverendissima, dichiaro anche decretis contrarium sive minus consentaneum doccro m aentto colla presente, da vero figlio della s. praesumant; sacerdotibus voro, in vinea Domini Romana chicas, la mia adesione o sommessione in- laborantibus ut, quamprimum poterint, populum Urna ed esterna alla costituzione domrustica san- fidelem suae curae commissum, circa horum decre­ tila nella IV sessione del sacro concilio Vaticano, D torum tenorem e s. suggestu informare, simulquo tenuta li 18 del cessato meso di Luglio; nonché haec decretu lucide explicare, obvias exceptiones a tutte lo procedenti definizioni e canoni promul­ et obicctioncs refutaro atque ad fidelo obsequium gati nel medesimo concilio ecumenico. E disposto auditorum mentes disponere, divina opitulante gratia, sempre agli ordini del ·. padre, mi rassegno non omittant/ di vostra eminenza reverendissima (In quem finem praeter divini luminis fervidam Venezia 11 agosto 1870. invocationem, eisdem infrapoaita opera ruminanda umilino o divotmo servo commendamus: f Hurmuz arcivescovo di Siracc. 1. Die Unfehlbarkeit des Pabstes von Pat. Wc28. Beniamin aep. Ntapoleos rit. grate. — In ninger S. J. Einsiedeln, GebrQder Benzinger. 2. Das neuerklirte Dogma von der Unfehlbargenerali congregatione diei 13 iulii suffragium suum dedit por verbum placet. In publica sessione ab­ keit des Pabstes von Dr. Franz Egger, Brixen, in Wegerischer Buchhundlung. fuit valetudinis causa. 3. Rudis, Petra Romana oder die Unfehlbarkeit 29. Fürslenbtrg aep. Olomucensie. — In congre­ des Pabstea zeitgemûss beleuchtet,Regensburg, Manz. gatione generali diei 13 iulii suffragium suum dedit 4. Dio Infallibilitat des Oberhauptes der Kircbo von Dr. Stockl, Monster, Russel. 1 KsC opoaratasi Cii lítalo* Conrio Petri Ritardi Kenrick 6. Dechamps, Dio Unfehlbarkeit des Pabstes. orehiepiseapi 8. Lodatici m concilio Vaticano kabemla rt non Mainz, Kirchheim. habita. IfoÿsU typü fratria de Angelis. CL L LH, col. 465-81. 957 ADHAESIONES MULTORUM ARCHIEP1SCOPORUM 959 6. Neomylnost by. Oteo od Frant. Bezloja, Coop. /L rant, habet pro documenti· retractationis factae, τ. Drovohosticich.) satisfactionis oblatae etc. etc. et laudabilem prae­ Hie referuntur binae constitutiones Doi Filio· el dicat auctorum animi fortitudinem, qui errorem agno­ Pastor aeternus: dcin prosequitur : scere et emendare non erubuerint; quasi, nimirum, Qualia auprapoaita publicatio, Romae urbi et definitioni iam latae obstitissent, vel quaestio liberae orbi facta, quamvis iam por so obliget qaemlibot discussioni in concilio, et patrum suffragiis non fuis­ catholicorum, qui ad oiusdein notitiam pervenerit; set proposita. Huius interpretationis hypothesi non tamen, ut omnes huius arcbid io ocosoos fideles ad assontien·, nihil a me, proprio motu, admittendum ipsius notitiam pervoniant, specialis haec publicatio esso putabam quod ipsi interpretationi quacumque pro tota archidiocccsi Olomuconai ordinata fuit ratione obnoxium esse posset. mandanto, ut supra, sua reverendisaima archiepi­ Hinc convenientius esse indicavi a primo pro­ scopali Celsitudino, in aessiono consistorial! dio 25 posito non discedere cxpectandi scilicet donoo more ianuarii an. 1871 celebrata. solito, vel alio, principiente sommo pontifice, ad­ Arthur L. B. do Kdnigsbunn, haesio decretis in concilio Vaticano exhibenda sit. A, M. E. praelatus scholasticus, vicarius officialis. Nec timeo no existimatio fidei meae, quam pro­ Franciseua Hcidenreich, fitentur litcrae eminentiae tuae reverend imi mae, assessor ot cancollariao director. detrimentum patiatur cx hoe consilio capiendo; 30. Tisaani aep. Nisibenus. — in generali con­ quippe qui primam officii mei partem, hac in re, gregatione dixit placel iuxta modum. Publicae ses­ B iam impleverim, sententiam in concilio quam potui sione non interfuit, oo quod ob acorbum dolorem meliorem do decretis condendis ferendo, nec ullam ex morto carissimi sui familiaris conceptum aegro­ dederim esusam cur dubitetur no secundam quoquo tabat, ut in literis ad concilii subsccrctarium datis partem, cum ocrasio postulaverit, similiter execu­ eadem dio 18 iulii exposuit, quibus simul se»o per­ tants sim professionem fidei in decreta lata prae­ petuo in eadem fido, spe ot charitato cum Romano stando. pontifico volle esse coniunctum diserto declarabat. Interim gratuin animae meae sensum orga eminen­ 31. Errington aep. Trapezun tinus. — In congre­ tiam tuam reverendissimam cx corde renovans, ct gatione dioi 13 iulii constitutionem Patior aeternus sacram purpuram osculans mo subscribo eminentiae tuao reverendissimae impugnavit per verbum non placet. Adhaesionem servus obsequentisaimus tamen suum praedictae constitutioni praestitit, haec Datum npnd Prior Park, 11 sprilli· 1872. scribens eminentissimo card. Alexandro Barnabò Georgius Errington e. c. do Propaganda fido praofccto: archiopUcopus Trapexuntin. Eminentissimo uo reverendissimo domine. 32. Seherr aep. * . Monacensi — In congregatione Modo ad ino pervenerunt per manus illustrissimi ac reverendissimi d. episcopi Cliftonionsis literao generali dixit non placet; in publica sessione ubab eminentia tua reverendissima datao die 22 mensis fuiU Constitutioni tamen Pastor aeternus, adhae­ sionem suam pluries praestitit: 1· subscribendo rnartii proximo elapsi. Gratias sano summas eminentiae tuao reveren­ C pastoralibus literis editis α Germaniae episcopis dissimae reddero me monent istae litcrae; primo Fuldao coadunatis, circa obedicutiam ab omnibus quidem quia exhibent constantem eminentiae tuao praestandum concilii Vaticani decretis, quao haben­ reverendissimae benevolentiam, et nunquam deficien­ tur supra, coi. 916-20. 2* Praeterea die 26 decembris 1870 fusiori epi­ tem curam de iis quao meum commodum respiciunt, non obstanto tot, tantorumquo negotiorum pondere stola pastorali decretura occumenici concilii Vati­ eminentiae tuao reverendissimae incumbunto : deinde, cani do primatu et infallibili magisterio Romani * vindi­ quin testantur eminentiam tuam reverendissimam pontificis illustravit, ct contra obioctione non dubitaro do fidei meno integritate, et hoc vero cavit1. 3° Dìe 26 eoptombris 1871 ministro cultus re­ maioris est momenti hia temporibus, cum nonnulli autumaro videantur quod sententia ab aliquo data scribens, argumenta eiusdem ministri pro defen­ in concilio Vaticano contraria definitioni facicndao sione regiminis Bavarici in oblecto decreti conci­ rationem sufficientem suppeditet dubitaudi utrum liaris super infallibili magisterio Romani pontificis . * talis sententiae fautor accepturus esset, vel non, adducta refutat 4° In causa Dullingcriana binas pastorales li­ definitionem iam latam. Plurimi ox episcopis qui concilio interfuerant, teras dedit anno 1871, quarum prima plurn aduotat «ivo cum maiore sive cum minoro parte do defini­ do quadam Dôllingcri dochrntione circa concilium tione facienda consuerint, decreta concilii in dioe- Vaticanum die 29 rnartii edita, cuius praecipuis cosibua propriis exponentes suam etiam fidem de P erroribus refutatis, fideles ad strenuam in fide con­ facto professi sunt. Nonnulli, ut fama fert, et literae stantiam exhortatur, cosque pro eiusdem aeterna eminentiae tuae reverendissimae innuere videntur, saluto preces ad Dcuin fundere Subet. In secunda adhaesionem eisdem decretis, moro insolito, per vero, occasione alterius declarationis dio 19 aprili· literas exhibuero. Ego quidem utpoto vitam agens oditae, praecipuis erroribus notatis repuhtsque, in privatam, adeoquo nullam habena occasionem de­ eo potissimum immoratur ut ostendat catholici creta publice exponendi, domi oxpcctabam donec munia boni civis officiis nullo pneto adversari1. iterum convocato concilio et ad finem perducto, 33. Bottoni aep. Tyren sis et Sidoniensit rii, omnes episcopi ad subscribenda decreta vocarentur, marón. — In congregatione generali constitutioni aut alio quocumque modo, qui ipsi magis oppor­ suffragatus est per placet iuxta modum; in publica tunus videretur, fidei professionem summus ponti­ sessione abfuit. Constitutioni tamen Pastor aelerfex secundum suum beneplacitum exigeret. Interim dum adhaesionum, ita dictarum, notitia 1 Cf. RoskovSoy. Ram. pontifex, Ισα.VII, pa<. 714 nd mo perveniret, perveniebat simul et notitia in­ * RoâkoTXay, Ram. prit tfrx, tom.VIH, vfri terpretationis non infrequenter huic modo minus • Sheimrn aue Maria-ΓλαΛ. Ai» ¿Jumcwiarta CtaoZ. * praeclari· · inure tyflkee· cui usitato fidem profitendi annexae ab iis qui actum fase. XI, Frettar? 1871, sra petto * JtfüBctan ipsum adhaesionem exhibentium laudantes refere­ Ututos: AMrntíiiekr 9 Ordinaritte * oUfememe FaHtwabdto (W bant. Haec autem interpretatio litera * adhaminni· unJ JVrmagb betrefend Jo 1871. Rexcnstarr. New Tart Λ Verta? vsa Fr. ab iis data , * qui definitioni faciendae adversati fue PtutoU Typejnapb Jes tail. a|<~l StoMea la Μ, I f 6ΙΛ p 959 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOP AETERNUS 960 apostolis corumque in officio successoribus revelatae doctrinao depositum commisit Christus; hisquo tan­ tum dixit „qai vos audit mo audit, qui vos spernit me spernit-. Neque ex placito laicae potestatis, sed Ebbi Tonore di riceverò ai 26 di febbraio a. c. ca etiam invita, evangclium annunciavcrunt, ec­ la vostra lettera dei 3 gen. del medesimo anno, clesiam propagarunt, disciplinam statuerunt iidem nella quale mi fa consapevole, ebo presso cho tutti apostoli; quin immo cum principes synagogae silen­ quei vescovi, i quali non intervennero alla ses­ tium ipsis ausi fuissent indicere, Petrus ct loannes sione IV del concilio ecumenico Vaticano abbiano evangelica tui libertate, responderunt; Ni (infuni quindi successivamente partecipato alla santità di est in conspectu Dei vos potius audire guam Deum, nostro signore la loro piena sottomissione a quanto indicale. Nonnisi igitur sacra fido, plsneque per­ venne solennemente definito, o promulgato in quella turbata divina ecclesiae constitutione naturaque congiuntura, e nella quale mi invita a fare lo stesso. regiminis fieri potent, ut ulla in eam enecuit doQuesta bella novella mi ha cagionato uno smi­ minetur potestas. «ut cius doctrinam moderetur surato gaudio, e perciò la ringraxio, eminentissimo, vel impediat quominus leget ad sacrum ministerium, d’e* sa infinitamente, o dico in breve, lo non sono divinum cultum ot spirituale fidelium commodum stito mai contrario alle verità definite nelle ses­ spectantes ferat ac promulget. Non ignoras pro­ sioni del nostro sacrosanto concilio Vaticano spe­ fecto, ven. fr., inauditum promus in ecclesia fuisse cialmente nella IV, perchè come potevo esser con- 1 I usque ad declinans scculum XIV istud commentum trario mentre il nostro sinodo Libanese contiene regii placiti, ae pluries deindo a decessoribus nostris qussi tutte le prelodate verità? Part. I, cap. I, fuisse damnatum, ac novissime a nobis ipsis in η. X, et passim: e prova ciò, che non ho scritto, encydicU litteris, quas dio octava decembris anni perorato, protestato contro; ero »1 inopportunista 1884 dedimus ad omnes patriarchas, archiepiscopo», attese lo circostanze, ma tosto che sono state de­ episcopos, quarum initium est Quanta cura. Vides finite quelle verità della IV sessione dcll ccomcnico ergo, vrn. fr., quam gravo vulnus sacris ecclesiae conc. Vaticano, mi sono cambiato in opportunista, iuribus indixeris, dum laicae potestati subiicimdum e le ho credute fermamente come dogmi di fedo centuisti dogmaticam constitutionem in occumenico sine pugna rii mentali, c spero crederle tali durante concilio tam solcami ter editam ct promulgatam. la vita, o fino alla morte per la grazia di Dio e Quod ai praeterea rei exitum consideres, facile fare ai miei crederle così. animadvertes te aie ct fovisse abu»um toties ab apo­ Desidererei, cminenturimo, essere stato diman­ stolica sede reprobatum et teipsum novis implicuisse dato del mio non intervenimento nella ¡V sessione nexibus novaque comparasse obstacula muneris tui quando era in Roma per dire il perchè. functioni; immo ct graviores creasse difficultates Umiliate, la prego, questa mia risposta ni piedi venerabilibus fratribus tuis qui in conditione non di sua santità per renderlo consapevole dei miei minus salebrosa versantur. Quamobrem cum in sentimenti religiosi verso la sua sacra persona, e non levem incideris errorem, curandum omnino verso la s. sede apostolica, 0 permettami venir con C tibi est, ut pro viribus vim cius externare, et per­ alta stima a dichiararmi niciosos cius effectus praevertere posse arbitramur, Bctcddin 1 marzo 1871. •i consilium hac de ro iucas cum venerabilibus Di v. e. fratribus tuis ut communi nUu officii partes valeas Devotissimo obligatissimo servitore explere. Nos interim tibi opportunas vires copioP. Bostani arciv. di Tiro e Sidone. sainquc gratiam ad uece sariuin * hoc opus perfi­ 34. Deinlein acp. Bambergensis. — in generali ciendum caelitus adprecamur; divinique favoris congregatione dixit non placet; abfuit a publica auspicem ct praecipuae nostrao benevolentiae pignus, sessione. Tamen adhaesionem suam decretis con­ tibi ven. fr. univcrsacque dioecesi tuae benedictio­ cilii Vaticani ostendit, 1· ea scribens cum aliis Ger­ nem apostolicam peramanter impertimus. maniae episcopis clero ct populo suae dioecesis, Datum Romae apud S. Petrum 8 maii 1871. quao supra, coi. 915 sq. exhibentur. Pont, nostri anno vigesimo quinto 2* Habitis Darmstadii die 4 ct 5 Octobris 1871 Pius papa IX. protcdtantiaui comitiis, in quibus plura enunciata 6. fu era γη dogmati infallibilitatis pontificiae adver­ Venerabili fratri arcbicpiscopo Bambergensi santia, orchiepiscopus Bambergensis die 26 eiusdem (Bambergam) mensis declarationem atque protestationem edidit, qua reprobat et damnat has enunciati on es, ct in­ Pius Papa IX. fallibilitatem pontificiam minime adversari reipu- D Ven. fr. etc. Acceptissima nobis advenit, ven. blicae iuribus late ostendit1. frn epistola tua diei 24 maii praeteriti; et qui gravis­ Ad rem faciunt binae summi pontificis litterae sime contristamur ab ecclesiae vexationibus et ab quae sequuntur. eorum nequitia, qui superseminatis ubique zizaniis, o. agri Domini frumentum opprimere nitantur, non Venerabili fratri Michael i archiepiscopo Bammediocre solatium hausimus a libertate illa et firmi­ bergrnsi (Bambergam) tate episcopo plano digna, qua te, laica licet ob­ sistente potestate, muneris tui partes explevisse Pius papa IX. nunciabas. Quod sane cum tum iucundius accidit, Ven. fr. etc. Quod ab omnibus singularum utpoto sponte a te factum, ct antequam litterae ecclesiarum pastoribus fieri cuperemus, nempe ut nostrae id exposcentes ad te pervenirent. Ultro­ catholica doctrina & s. oecumenica Vaticana synodo neum enim hoc ct perspicuum obsequii tui testi­ definita do ecclesia Christi fidelibus universis ex­ monium erga nostram et oecumenici Vaticani con­ plicaretur et credenda proponeretur ; id to ven. fr. cilii auctoritatem, eimulque studii confirmandae perficere voluisse nuper innotuit. Verum probaro tuendacque catholicae unitatis adversus subdolas plano non possumus, ut quod proprio ecclesiae iure nefariasquo machinationes, quibus impetitur, sicuti facere debuisses, id arbitrio aubieceris laicae pote­ rursum religiosissimos illos sensus referebat, quos statis. Neque enim saeculi principibus, bene vero tu cum venerabilibus fratribus tuis Eystadii con­ gregatis egregiis commiseras litteris; sic nova nos 1 Beskovtsy, Rem. pofdifez, tom. Vil, pag. 6H1 seqq. nui adhaesit, haec ecribcns eminentissimo card. Alexandro Barnabò s. c. de Propaganda fido prae­ fecto : Eminentíasimo príncipe. 961 ΡΠ PP. IX EPISTOLA AD AEP. BAMBERGEN8EM 962 recreavit argomenta devotionis ct amoris, quibus ; mia per quel cho posso fare in sollievo del suo huic Petri cathedrae obstringeris. Caoterum, vene­ paterno cuore, colla presento intendo rinnovare, e rabilis frater, concordiam illam sacerdotii ct imperii, riconfermare tutti i precedenti miei giuramenti di quam tu sedulo servandam esso fovendnmquc arbi­ fede, di obbedienza, e di perpetua soggezione a traris, nomo ro ct verbis commendavit impensius v. beatitudine che siete vero vicario di Cristo n. 3. ecclesia ot ista apostolica sedo; quae norunt ap­ in torra; e come l'avevo in mente, così ancora di prime utrumquo simul cx divini auctoris sui placito bocca aderisco sinceramente a quanto fu definito ad verum humanae societatis felicitatem conspirare e confermato in tutto le quattro sessioni del mede­ debere. Quocirca cavit semper ecclesia ab iis at­ simo sacrosanto conc. Vaticano: e non mancherò tingendis quae solam spectant taicam potestatem; merco la divina grazia credere, tenere e predicare conatantcrque auribus inculcavit obsequium populis quanto vi fu definito do credersi di fede divina ipsi debitum ciusquo legibus ct mandatis quao α cattolica per tutta la chiera cattolica Romana; divinis ecclesinsticisquc praeceptis non dissentiant. spero poi nella grazia del Salvatore, che avrà la Verum, venerabilis frater, m»n satia animadvertisse misericordia di farmi vivere e morire in questa videris, laudabile istud concordiae studium co pro­ medesima santa fede, o per salvo e felice mi terrò, ferendum non osso, ut in spiritualibus laica potestas so avrò Γ onoro o la grazia di esserne In vittima. plano subdita censeri non debeat ecclesiasticae po­ Aggradisca, santissimo padre, questo verace e per­ testati, cui soli sublimis isto rerum ordo commibus petuo nmagio della min anima, e benedica di sua fuit in animarum salutem ; nec propterva conce­ B apostolica benedizione mo c tutti i mici diocesani, dendum illi esse, ut seae immisceat rebus fidem, e tutta la mia nazione caldaica. Roma li 20 settembre 1870. mores, sacramque disciplinam spectantibus, ut a Umilino figlio o servo fino oi propositum prorsus alienis. Id enim si fiat, f Mie. Pietro Bartatar arciv. di Seerd. collisio pro concordia exorietur; et laica potestas indolem finesquo practorgrcasa suos ea facile ageret 36. Connolly aep. Ilali/axiensù. — Dixit non exercitio ecclesiasticae auctoritatis obstacula, in placet in congregatione generali; abfuit a publica quae tuam erga iptam comitatam incidilo com­ sessione. Constitutioni tamen adhaesit haec scri­ peristi; ac paulatim oo deveniet ut sacrarum om­ bens eminentissimo card. Alexandro Barnabò s. c. nium rerum exterius moderamen ad suum velit dc Propag. fide praefecto : fingerò lubitum. At cum experientia optima sit Eminentissime princeps. vitae magistra, non immerito confidimus, ven. frn Quam lactantor literas eminentiae tuae datas te propriis edoctum et illustratum eventibus fir­ miore supergressu calcaturum esso in posterum Romae die 9 novembri^ huius anni 1870 accepi ac regiam illam ovangelicac libertatis viem quam hiccine inclusam invenies quaesitam declarationem erecto animo iam iniisti; concorditcrquc cum ven. in qua omne quod in me est circa fidem divinam fr. tuis adlaboraturum asserendae constanter ac sanctissimo patri paucis verbis exponitur. Si con­ propugnandae causae iuribusquo religionis, eccle­ cilio Vaticano non adfuissem, nec dubium quidem de siae, et huius sanctae sedis adversus eorum osores. C infallibilitate personali summi pontificis menti un­ Copiosam ad hoc tibi gratiam adprccamur α Deo quam occurreret nec verbum in contrarium a labiis ubcremque caelestium munerum quao to ditent, meis prosiliret (ut mihi videtur) in aeternum. Do laboresque tuos faeenndent, auspicem esse cupimus opportunitate eam definiendi sub datis circumstan­ apostolicam benedictionem, quam sincerae gratula­ tiis forsan non satis in luce foret, sed certissime quoad doctrinam nil pro mo unquam esset aut in­ tionis nostrae etc. impertimus. Datum Romae apud S. Petrum 19 ¡unii 1871 novandum aut quoquo modo mutandum. Sic enim per totam vitam meam credidi, palamque edocui pontif. nostri anno vigesimo quinto. ut iam clare professus sum ex ambone in ipsa sy­ Pius papa IX. nodo Vaticana. 35. Barlatur aep. Serienfis rit. choìd. — In gene­ Secunda Dominica post reditum in patriam ser­ rali congregatione die 13 iniii dixit non placet; monem de dogmata in fallibili tatis personalia summi publicae vero sezioni non interfuit. Attamen ad­ pontificis habui in tribus ecclesiis Halifaxiae ac haesionem suam aanctiraimo domino praestitit haec coram frequentissimo populo protestantico pariter scribens: ac catholico, ac post publicam praedicationem in hisco regionibus per annos peno triginta mihi in­ Santissimo padre. Disponendomi a partirò per la mia diocesi di dignissimo summo faustum fuit nec iota unum re­ Seerd in Curdistana, sìa por la distanza di malsi­ tractandum habuisse. Si aliter fuisset. Dei opitucuro e disastrosissimo viaggio sia per la cagione­ 0 tanto gratia me humiliassem utique ac sine unius vole salute della già inoltrata rata età non mi posso momenti mora. Modo eminentiam tuam enixe ro­ promettere di ritornare alla continuatione del cono. garo audeo ut quamprimum sanctissimum patrem Vatic, (s’intende eccettuato il caso di ubbidienza in hoc diro tempore suao tribulationis certiorem de hac fido mea reddere digneris. agli ordini dì v. s.) Interea ad sacram tuam purpuram osculandam Per il cho supplico umilisslmamento v. beatitu­ dine a degnarsi esentarmi dall * obbligo del conc. inclinatus precor Deum opt. max. ut eminentiam ecum., ed accordarmi egualmente Γ indulgenza ple­ tuam diu sospitem servet. naria non solo in punto di morte, ma in perpetuo Datum Halifaxiae n. s. die 15 decembris a. D. por la mia quotidiana mwea. Nella supposizione 187°. Eminentiae tuae poi, cho fossi impedito a dirla, anche per ogni Humillimus ae devotissimus servus giorno cho recito cinque Pator o cinque Avo e cin­ + Fr. Thomas L. Conr.olly que Gloria per le cinque Piaghe del Salvatore; o invoco la litania della Madonna in suo onore. Ri­ archiepiscopus II al i fax i ensis. flettendo poscia allo amarezze dell’ animo di v. san­ Eadem dio haec scribebat sanctiitrimo domino tità afflittissimo per la ingiusta o sagrilega in­ Pio pp. IX f vasione del patrimonio di s. Pietro, conculcati ve­ Beatissime pater. nendo li più sacrosanti diritti della ·. sodo, o per Humillimus ac amantissimus filius ac famulus Γ interruzione del s. ecum. cono. Vaticano; da parto tuus frater Thoma * L. Connolly Dei rt apostoliche Co.vciu GKNKKAT-. tomus LUI. 61 963 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AETERNUS 964 sedia gratia archicpîacopus Halifaxienaii ad podes A „Romanum pontificem» cum ex cathedra loquitur, sanctitatis vestrae provolatus vi ac virtute harum L e. cum omnium Christianorum pastorie ot doctoris praesentium renovat declarationem iam factam munero fungens, pro suprema sua apostolica auc­ eminentissimo ac reverendissimo domino cardinali toritate» doctrinam do fido vel moribus ab universa archiepiscopo Dublinensi, scilicet se intorne ac ex­ ecclesia tenendam definivit» per assistendam divi­ terne sincero corde adhaerere constitutioni dogma­ nam» ipsi in beato Potro promissam, ea infalliticae de fide catholica editto in sessione tertia bilitato pollere» qua divinus Redemptor eccle­ ss. concilii Vaticani ac omnibus ac singulis insertis siam suam in definienda doctrina de fido vel in quatuor capitibus eiusdem constitutionis1. IIoc moribus instructam esso voluit» idooquo eiusmodi feat primo momento quo certior factus fuit in urbo Romani pontificis definitiones ex seso, non autem Londino die 7 augusti huius anni 1870 ecclesiam cx consensu ecclesiae irreformabiles esso4; ego per os Petri docentis sic locutam fuisse: definitiones humillime subsignatus archicpiscopus hanc dog­ j,summi pontificis ex seso non autem ex consensu maticam definitionem» tanquam infallibile Spiritus ccdcsiao irreformabiles esse4 fide divina credit sancti oraculum, sincero et pleno mentis et cordis profitetur ac Dei adjuvante gratia semper pro assensu» cum omni humilitate et reverentia, recepi viribus privatisi nc publico docebit. In cuius ct amplexus sum, recipio» amplector ct credo. Et fidem etc. quemadmodum ip o * credo, ita etiam clerum et po­ Datum Halifaxiae Nova Scotia dio 15 decembris pulum fidelem» curae meae commissum, docere» ita a. D. 1870. ; praedicare» Deo adiaran te non omittam; quin immo f F. Thomas Ludovicos ut supra. sollicite invigilabo, ut bacc fides in clero et populo meo altiorea in dica agat radices. 37. Wiercchleytki ep. Leopolimsij rit. lai. — Dignetur sanctitas vestra hanc sinceram ct hu­ In congregatione generali dic 13 iulii constitutioni milem declarationem meem pro consueta benevo­ suffragatus est per non placet; a publica cessione lentia sua benigne accipere, et pro certo habere, seso abstinuit Tamen fidem suam professus est, me semper erga sanctitatem vestram ot sanctam haec scribens unctissimo domino: sedem npontolicam filialis adhaesionis ct amoris, Beatissimo pater. obedientiae ct reverentiae sensa inviolabiliter fo­ Lcopoli dic 5 septembris 1870. vere, ct quotidie Deum omnipotentem enixo pre­ Oraculis sacrae Scripturae, ss. Patrum :esJ co­ cari, ut sanctitatem vestram diu adhuc sospitem niis ac occumcnieorum conciliorum decretis vuuetua, incolumem que conservare, Imncque gratiam largiri huius somper eram opinionis, Romanum pontificem dignetur, ut sanctitas vestra ente diem suum su­ ex cathedra loquentcm, dum res fidei ct morum premum triumphum ecclesiao et iurium s. sedis auctoritate apostolica definit, erraro non posse. apostolica^ restitutionem propriis oculis videre Attentis Umes gravibus difficultatibus, quae contra gaudeat. infallibilitatcm Romani pontificia obmovebantur, Provolutus ad pedes sanctitatis vestrae iipostominus opportunum cwc censebam» si pia haoc doc- licam benedictionem pro me ct ovili meo omni trina iam nunc a sacco concilio Vaticano dogma- C humilitate exoro, tico definiretur. Hanc meam sententiam, occasione Sanctitatis vestrae schematis decreti do infallibilitate Romani ponti­ Obedientissimus filius ficis patribus concilii pro ammidverrionibus foeienFranciscas Xavcrius AVierzchlcyski dis traditi. in declaratione de d* 25 martii x c. archiepiecopus Leopulicnsis lat. rit. 3S. Marline: aep. de Manila, — In generali secretario concilii transmissa» disertis verbis munifo^UvL Verum curo in decursu discussionis prae­ corgivgatione dixit placet iuxta mòdani; abfuit α fatum schema ita immutatum fuerit» ut doctrina de publica Borione. Tamen indubiae fidei semper infallibilitate Romani pontificis iunctim cum doc­ extilit in quaestione de primatu ct i n fui libili tato trina de illius primatu pertrocUrctur, ct prioribus Romani pontificis. quidem tribus capitibus de divina institutione» per­ 39. Manson y Martins aep. Grunatensis. — In petuitate^ vi ac ratione primatus, quarto vero ca­ congregatione generali dixit placet iuxta modum; pito do infallibili Romani pontificis magisterio uge­ interfuit publicae sessioni ct dixit placet. retur: ego humillimi· subsignatus archiepiscopi! * 40. Darbay aep. Paritieiuis. — In congregatione prioribus tribus capitibus plenum assensum prae­ generali diei 13 iulii dixit nem placel ; abfuit a ses­ bui, sed quartum caput, ct in specio decretum de sione publica. Adhaesionem tamen suam prae­ infallibili Romani pontificis magisterio iuxta doc­ stitit, haoc scribens summo pontifici Pio IX; trinam rivo s. Antonini sivo venerabilis card. BclParis, le 1 mars 1871. hirmini definiri optavi. Quod cum longe maximae D Très saint-pere'. parti patrum non probaretur, ideoque ncc in ipsam Séparé du monde depuis cinq mois par rin­ formulam decreti relatum fuerit, ego in congrega­ vestitemene do Paris et ne pouvant correspondre tione generali sacri concilii» die 13 iulii a. c. habita, avec le dehors par lettres formées que depuis quel­ suffragium meum tuli per verba non placet, stalim- ques jours seulement, je m’empresse d’user de ma que oodem ipao dic Rnma discessi, obtenta priiu liberté retrouve© pour voua diro toute la peino que discedendi venia. mo cause la situation faite à votre sainteté par les Postquam vero sanctitas vestra in IV publica événements ourvenus à Rome cet hiver. Toute sacri oecumenici concilii Vaticani sessione, dio âme catholique doit être profondément affligée d’un 18 iulii a. c. celebrata, sacro approbanto concilio état de choses qui est un attentat sacrilego, en Unquam dogma divinitus revolatum definivit: même temps qu’un désordre social. Noua avons besoin de croire quo la Providence ne voudra pas permettre qu il se prolonge; nos prières aideront * Haec ÎBUIHçfD-li fw de canititutioac tif ecclesia (.'Àridi à le faire finir. J’interprète tout mon clergé, en in qnarU »€ »·» ** Miti pv.et: 1· quia pm *rn« adfuit iu lertm quinto «anrtU fait eoastitntfo de fide cnil.o· vous offrant l’hommage do nos condoléances pleines lien; protal· salin· sHh^toai locas fatati; quia in nde respect ct nos voeux pour le rétablissement treroa pario·!· aprrt * açtt 4· altera . PAIHSIENSIS LITTERAE METI AE 266 durer que j’adhòro purement et simplement au a Dons per eas uti refers tepescentem excitaverit décret du 18 juillet dernier. Peut-être que cette fidem ct pietatem in populo, et dori caritatem ac , * in punitione, quantumvis severa déclaration paraîtra superflue, après ta note que zelum incenderit j’ai eu l’honneur de remettre à votre sainteté le perspicere non immerito possumus patrem potius 16 juillet, do concert avec plusieurs du mes collè­ in contumaces filios animadvertentem quam iudieem gues; mai· il Ruflit que la chose voue soit agréable, plectentem sontes: quod sane cum uberioris miseri­ commo on mo l'écrit, pour quo je ta fusse avec cordiae spem faciat, non mediocriter lenit dolorem plaisir, surtout dans le» circonstance· que vous nostrum. Ncc parum etiam solatii ducimus a pura traversez. Votre sainteté peut se rappeler que dans ot simplici professione fidci tuao quoad dogmaticas cotte note, nous exprimions l’espoir do réunir oecumenici Vaticani concilii definitiones. Ipsa enim lunanirnité des suffrage», si l’on adoptait deux ou suadet, ct to quao credere Meaveras quamprimum trois corrections qui n’atteignaient pas le fond du credenda propositurum case populo tuo. et animum decret, mais qui udouciasai.ed ab hisco mira celeritate Par suite des événements qui se sont produits alternantibus trabi videantur etiam inviti, nulli for­ en Franco, deputa six mois, votre laintcté jugera tasse humano ingenio perspicere, aut falconi conpeut-être expédient du me taire savoir si je dois iicero licet, qua demum ratione tranquillitas ordinis tenir pour subsistante encore ta juridiction que •it reducenda, (¿uñad ea vero, quae tc nominntim j’avais comme Grand-Aumônier sur quelques mai­ spectant, tua ipitt prudentia ct doctrina tibi per­ sons et personnes pincée· hors de mon diocèse; ct, spectum faciet, uria cum munero tuo necessario en cas de négative, si je dois moi-même on pré­ defecisse iurisdictionem indo manantem; ct expe­ dire proptcrca hac de p* moneri ordinarios aliarum venir les ordinaires intéressés dune ta question. Je n’ai pas encore tissez d’éléments pour ap­ dioecesium penes qnos tuo iure utebaris, no qui précier ce que fera ta gouvernement français au sujet tibi suberant necessarii· fraudentur auxiliis ct fiant des questions qui touchent soit ta pouvoir temporel exleges. Ceterum quo gravioribus infortuniis ob­ du st.-siège, soit ta bien de ta religion dans notre noxius fuit populus tuus, co impensiore cura te ei pays. La situation politique ct financière de ta consulturum aun non dubitamur; et in hoc valida Franco. l’agitation des esprits, l’incertitude do ct copiosa raelcstia ad precamur auxilia. Eorum l’avenir sont nutant do choses qui empêchent do vero auspicem esto cupimus apostolicam benedic­ prévoir quelles solutions seront données à certaines tionem etc. impertimud. ‘Datum itomne apud S. Petrum 20 martii 1871 difficultés relatives aux affaires du clergé et de C l’Église. Mon diocèse a beaucoup souffert matérielle­ pontificatui nostri anno vigesimo quinto. Pius papa IX. ment ct moralement: 70 paroisses, composant la banlieue de Paris, sont à moitié ruinées, maisons, Loco harum litterarum, quas c volumine epi­ églises, presbytères. Mes prêtres ont tait avec stolarum anni 1871. pag. 54, num. 101, quod in se­ courage ot générosité tout ce qu’ils ont pu pour cretaria brevium asservatur, primum evulgamus, soulager tas pauvres, tas malades et les blessés. editores co//rcû'om> /xiccnsi· Vaticanum editionem La population leur en tient grand compte. A Paris, secuti sequentes litteras exhibent: toutes les églises sont restées ouvertes et fréquen­ Venerabilis frater, salutem ct upostolicam tées, au moins par les femmes ct les entants, uno benedictionem. partio des hommes étant souvent retenus au dehors Graviter iam consternati fuimus do infortuniis par les exigences du service militaire. Les pré­ dications du carême «o font commo a l’ordinaire; patrite tuae, cuius generosa obsequia nunquam les auditoires sont synipiithiques. Si nous par­ oblivioni trudemus, durn tua epistola nugere per­ venons, comme je ta déaire vivement, à conserver rexit dolorem nostrum narratione inauditarum ici ta confiance et le respect du peuple, tous les calamitatum, quae hanc magnum metropolim im­ primis obruerunt. Sed Deus, ut observas, iisdem autres diocèses y gagneront, ct l’Egliao aussi. Jo me mets avec ta clergé ct les fidèles du dio­ utens nd excitandam fidem et pietatem in populo cèse aux pieds do votre sainteté, en implorant V dormitantem ct nd provehendam in clero charitati» votre bénédiction apostolique, et jo vous prie ot soli aemulationem, nos in sevens his ftagellie d ugrécr l’hommage do ta vénération profonde avec divinae iustitiuc patrem potius indociles filios ad officium revocantem, qunm iudiecm reos castigantem laquelle je suis agnoscere possumus. Haec cogitatio tantisper lenit do votre s.iintctô, très saint père, ta très humble ct très obéissant serviteur dotarem nostrum, cum nobis spem abundantioria misericordiae suppeditet. Nee minus suavem con­ f G. nrchov. do Paris. solationem nobis uffert vostra pura simplexque ad­ Hisco litteris archiepiscopi Parisicfisia haec re­ haesio orgn dogmaticas definitione· concilii oecu­ scripsit summus pontifex Pius papa IX; menici Vaticani. Persuasum tenemus, to officii Venerabili fratri Gcorgio archiepiscopo Parisiensi instar reputaturum, ut indilatim fidei populi tui (Lutetiam Parisiorum). proponi facias, quod to ipsum erodere profiteris. Venerabilis frater, salutem ct apostolicam bene­ Quod supereat, quo maiora sunt mata, quae gregem dictionem. tuum oppresserunt, eo certius tenemus, te huic Animo nostro ab acerbissimis patriae tuao. cuius causae omnem attentionem et vigilantiam nava­ in nos studium numquam obliviscemur, aerumnis turum. Hoc scopo invocamus super te potentisafflicto, graviorem etiam moerorem, venerabilis simam et nbiind;«n’ÌM’mam cadi opem, precamurfrater, addiderunt quao narras do peculiaribus que, ut beatum pignus l iusdcm rrperiju in apo­ principi» istius urbis calamitatibus. Verum cum stolica benedictino, qnnn» instar test «nonii spe at· w E. ADHAESIONES PATRUM AD CON8TIT. PASTOR AETERNUS 9Γ»8 A dao vestrao sive e collectivis declarationibus, de­ cursu concilii in societate multorum praesulum por me exhibitis, sive e publicis factia nostris sufficienter patebant: quao memoraro propterea cogor, quod in negotio infallibilitatis Romani pontificie senten­ tiam meam argumentis in medium prolatis firman­ di occasio factis paulo infra recensendis, mihi ad­ empta fuerit, in publica nutem 18 iulii sessione, ut sententiam coram Deo ct hominibus voto negativo, uti volebam, ingenuo onunciarem, compararo ne­ quiverim, cum congressus patrum, idem mecum sentientium, votis maioribus deciderit ut mentem nostram scripto extra sessionem aperiremus. Convictionis meae, supra insinuatis factis ex­ hibitae, sufficientem mihi coram Deo et conscientia mea reddidi rationem, et reddere semper sciam; quam ccn unicam agendorum normam prae oculis habens non me poenitet eorum, quae ipsi conformiter egi, usque adeo, ut, si numerus patrum con­ ciliari dogmatis illius enunciation! repugnantium in hac sua sententia constans mansisset, ipse quoquo pristinam tenerem et quavis occasiono enunciaren! sententiam, ceu cum morali synodalium patrum unanimitate contrariam dogmatica certitudine pro­ bari non vidissem. Sed nunc iam aliter so res habet. Adhaesionem suam declararunt, prout intelligo, illi quoque Ger­ maniae, Galliae, America?, aliarumquo ecclesiarum episcopi, qui ex eadem mecum parto steterunt. In Eminentissime ac reverendissimo domine sanciae ecclesia Uungarica supersunt adhuc pauci, qui voto Romanae ecclesiao cardinalis ct Status secretane, affirmativo eidem accedere neglexerunt, quorum domine mihi benignissimo! tamen numerus unanimitatem illam moralem, quam Cum exordio praeteriti mensis iunii redditae mihi in conciliaribus decisionibus doctrinae alicui fidei sunt excellentissimi et reverendissimi domini nuncii dogmatis momentum adderò tenuimus ac praedica apostolici Viennensis litterae, quibus expresso emi­ rimo , * vitiare non potest. nentiae vestrae postulato conformitcr provocor, ut Quare catholicus cum »im, catholicae fidoi nor radbae3ÌODcm moam ad concilii Vaticani decreta C mam. a me semper creditam et annunciatane, se­ directe vel indirecto Romam transmittam, constitu­ quor dum concilii Vaticani decreta, subsequis etiam tiones vaticanas consueta rationo clero et dioe- maxima pano discordantium episcoporum votia pro­ cesanis omnes ct singulas publicem: imperiose exi­ bata et firmata, accepto eisquo hoc fundamento mo gente id tum munere bene gubernandi gregem mihi adhaerere, hisce declaro. Quod dum ad exemplum creditum, tum gradu, quem in ecclesia teneo, quo antiquorum sacculorum, conciliaria decreta, quao desiderio per me absque mora impleri optato dere­ primo non universim probatu erant, tardius, post­ licturus essem parum laudabilem, quam cum plurimis quam discutientes episcopi consensum suum, longo aliis Hungarino praesulibus prae me tulerim, agendi saepe tempore negatum, subsequo tribuissent, ac­ rationem-. ceptantium facerem, ct hoc respectu provocationi Gravissimum est hocco negotium, eminentissime eminentiae vestrao responderem: non possum com­ domine, nec minus gravia tum exhortationis, tum mittere, quin quoad aliud eiusdem postulatum mi­ reprehensionis verba, quibus eminentia vestra idem nus favenier agam. Intelligo solomnem decretorum mihi et, uti ex iisdem excellentissimi domini nuncii illotum publicationem in dioecesi faciendam, quam litteris intelligo, collegis meis episcopis intimare parte ex una non necessariam, parte ex altera non dignata est. Patiatur igitur benignitas eminentiae absque gravibus sequelis mansuram fore autumo; vestrae, ut gravius dicta gravius pensitem, ct pro ot ideo suscepturus non sum. eo vere catholico sensu, quo semper pollebam ct Decreta illa Romne publicata fuerunt, quod quem neo sinistrae unde-unde procedentes impu- D universim constat; meam adhaesionem, quam prae­ lationes unquam iuste perstringere valebunt, pro sentibus praesto, declaratam haberi, clero gremiali pracsulei mei, quod nunquam non prae oculis habui, iam notum reddidi, fratribus fidelibusque constabit. obligaminis ratione, pro integerrima denique illa Eadem meo quoque iam nunc voto a quovis ca­ reverentia, quam sanctae sedi semper exhibui, cum tholico suscipienda esse, neminem latebit. Solemdebita attamen ingenuitate sociare solitus sum, ea nem igitur publicationem nunc fieri, nil stringit; promam, quae ad praelaudatnm provocationem dissuadent seria consectaria, tali facto provocari reponenda habeo. valentia. 8ub his tamen per mo non intelligi poenas Quod ut pragmatico faciam, paulo altius rbgredi quales-quales α statu civili, ob insuporbabendam oportebit. Notum est eminentiae vestrao, in quorum hoc facto prohibitionem eius, publicantibus inten­ serio steterim in concilio Vaticano, quid quoad tatos, vix aequus rerum arbiter negare poterit. Tuto principalem in constitutionem Vaticanarum materi­ enim provoco ad anteactam omnem meam ’’•tam, am senserim, quomodo opportunum haud censucrim accrrimasque luctas, quas cum civili gubernio, Roma concilliarcm eatenus edere decisionem, quomodo quoque sciente, habui; porro ad constantiam illam, denique ante publicam diei 18 iulii sessionem cum quo omni episcopalis meae villicationis tempore plurimis, qui mocuni eiusdem menti * fuerunt, prae­ principia ecclesiae scriptis dictisque publicis strenue sulibus. voto negativo scriptis exhibito, Roma dis- defendi, denique ad declarationes meos publico in congressu nuper contra placatum, recens apud nos cewerim. Haec cuncta sanctae sedi pontificiae et cmim n­ rcstabilitum, directas. Qui ob inconcusso servatam cialis nostrae bcnevolentico tibi, venerabilis frater, et universae dioecesi tuae toto corde impertimus. Datum Romae apud S. Petrum 20 martii 1871. Pius PP. IX. Si quia autem eiusmodi litteras attento alias cum aliis contulerit, facile, arbitror, deprehendet, illas, non has genuinas esse, quippe quae congruam praebeant responsionem ad singula capita, quae archicpiscopus in sua ad summum pontificem opi * stola tetigerat Quo pacto voro factum fuerit, ut aliae pro aliis in vulgus proferrentur, meum hic non eat pervestigare. Multa sano habentur ponti­ fida documenta, quao partium studio turpiter ea aetate mutilarunt editores, ita ut modo naviter adlaborandum sit in omnibus et singulis apte suo loco disponendis et collocandis. 41. Dubreil aep. Avenionensis. — In congregadono generali dixit placet itala modum; adfuit publicae sessioni, ot constitutioni Patior aeternus : suffragatus est per verbum placet. 42. Mac Ctoskey aep. Neo-Eboractuiit. — In congregatione diei 13 iulii suffragium dedit per placet iuxta modum; in sessione publica dixit placet. 43. Haynald aep. Colocentu. — In generali con­ gregatione dixit non placet; abfuit a publica ses­ sione. Adhaesionem tamen dedit decretis Vaticanis baec scribens eminentissimo card. lacobo Antonelli a secretis status sanctissimi domini Pii PP. IX : 969 ADHAESIO LUI). HAYN ALI) AEP. COLOCENS1S -970 nec prodi volitam convictionem meam ipso episco­ A Hi sunt mei obtutus, hae intentiones. Quae si palis dignitatis loco cederò malui, praesenti meo Romae non probarentur, nullus moror impedimen­ netu suspicionem illam vix apud iustuni gravemquo tum illud, quod contrariis consiliis in persona et virum incurrero potero, quasi metu inamoenarum villicatione mea obstat, tollere, archicpiacopalequc pro mo sequelarum n pandenda convictione de­ officium sanctissimo domino nostro pro libera terrerer. dispositione offerre. Quod fecero eo magis impellor, Sunt alia longo graviora, a pastoralis muneris cum autumem, successorem meum doctrinam illam, snlutisque animarum ratione petita, argumenta, ob quam ego nonnisi percepta universi iam nunc epi­ quae id, quod in essentia superfluum est, facere scopalis chori in capite suo Romano pontifice uniti nolo. Collisiones pro publicis ecclesiae catholicae enunciatione obediens acceptavi, mo molius feliciusin patria nostra robus, hoc praesertim tempore, que docturum ; ceu quem nec conciliaria sua ante­ damnosas, motus ct couainina, qualibus ecclesiam acta, nec genii sui ratio in illa laeto victorioseque Germanicam dilaniari dolentes cernimus, internas defendenda impedient, qui proin in cunctis in se­ denique externasquo defectiones, saluti fidelium lé­ quelam definitionis illius dogmaticae disponendis thales, declinari opto; nec porrecto nimis solido aptior, in censuris pocnisquo infligendis liberior me cibo his, quibus iuxta Apostoli monitum lac potum esse poterit. Nemo vero me ob haec iudicet In praebere debemus, spiritualis eorum morbi, immo longo sacerdotalis, opiscopaliequo mei muneris cur­ certao ruinae ansam praebere volo; ut non me­ riculo nunquam neglexi primatum sedis Romanae, morem, controversias, quantum fieri possit, vitari B dignitatem gloriamque capitis ecclesiao praedicare, debere in quaestione tuli, cuius ingentes difficul­ celebrare, iura sedi illi iuncta tuori, adversariorum tates nec splendidissima fautorum eiusdem ingenia, sententiae refellere, assultus reprimere. Nullus un­ in concilio oro scriptisque dimicantia, facile solvere quam dubitavi, auctoritatem pontificis in decidendis valuerunt, ad id unum in officiosis quoque cnun- fidei quaestionibus ceu talem suspicere et enunciare, cintionibus provocantia, quod ubi doctrina quaepiam cuius effatis reverentia ct obedientia debetur; non e fontibus divinis ceu divinitus revelata agnoscitur, igitur unquam defui illi seu piotati seu respectui, difficultates quales-quales, eidem obsistentes, ultro queis çathodr^e Petri, vicario Christi teneor; quod insuperhaberi possint. Cui axiomati etiam praxis innumeris vitae meae publicae factis, id manifesto loquentibus, probaro possom, si Romao palam non per concilium observata correspondit Ecclesiae docentis iam nunc universae auctori­ iacerot, ipsam beatissimi putris approbationem, re­ tatem suscipio, et doctrinam quantiacunque diffi­ verenter susceptis altissimis missilibus expressam cultatibus obseptam, accepto, eandem omni occasione non tulisse. Si igitur quoad solemniter recens pro­ tum per me, tum per alios, prouti id iam facio quoque, clamatam de infallibilitate pontificis, definitionibus­ docturus, quin tamen publico, clamoroso uctu con­ que cius cx sese, non autem ex consensu ecclesiae, tentiones multiplicare pronus sim, in quarum aestu irreformabilibus, doctrinam solide docendam ct de­ difficultatem nubibus publico obiectis fides pluri­ fendendam doctoris munus alii cedere, in silentio morum turbetur magis et labefactetur, quam firme- secedere volo, nemo, ei iustus case velit, id defectui tur, contrariumquo assequamur cius, quod assequi C debitae erga apo^tolicam sedem observantiae tri­ volumus. Cum e contra vitata prudenter rei violen- buat, immo potius omnem huius causam in praetatione, tranquillo rerum cursu, doctrinaeque con­ expositis ultroqno memorandis quaerat. Ro in principalibus momentis per eo, quae huctinuo impertitae vi animi debite praeparabuntur, corda disponentur, montes informabuntur, ieque re­ dum scripseram, tractata, calamum seponere possem, rum status procurabitur, qui et veritati propagandae ni dura quaedam eminentiae vestrae verba notam ot generalibus ecclesiao accommodis et propriae sin­ neglectae obligationis ct haud laudabilis agendi rationis inconsulto mihi quoque impingentia, me gulorum saluti sit proficuus. Idem valet de censuris et acrioribus coercitionis ultro loqui iubcrcnt. Eminentissime domine cardinalis * multa sunt mediis, queis aliter sentientes, loquentes aut scri­ bentes perstringantur, quao ego omnino facile ad­ in rebus humanis netibusque hominum, non omni hibere nolo; rigoro tali in re hac sumine critica laude digna, quae si quivis semper mutuo obiicere affectus excitari, oppositionem constitui ct firmari, pergerent, obieclionum ct improperiorum finis non graves altercationes in certum ecclesiae apud nos foret. Bene visum fuit eminentiae vestrae hunc salutisque fidelium detrimentum cessuras provocari, tramitem ingredi. Celebratissima igitur eiusdem pugnam, nescio cum cuius clade finituram inflam­ aequitas mihi quoque ultro largietur, ut eius, quod mari, non opto. Ut haec cuncta certo subsequan­ in meis collegarumque meorum Hungarino prae­ tur, occasionem praebere pronus non «um. Spero sulum actibus gravi non laudabilis rationis calculo enim illa prudentia ct moderatione, quam antiquis D notatur, certam originem, praeter praemissa, in iis, quoquo saeculis quoad integrarum saepe provincia­ quao decursu concilii aeque non usquequaque lau­ rum ecclesias synodalibm * decretis diu repugnantes dabiliter acta fuere, quaerendam oculis eiusdem in ab ipsa sodo pontificia adhibitam fuisse scimus, luco oblidam. Notissimus est iuititiae in emineutia vestra sen­ animorum, dogmati vaticano lucrandorum concilia­ tionem felicius certiusquo procuratum iri, quain id sus, laudatissima eiusdem in publicis rebus agendi * fiat multiplicatis poenarum censurarumquc fulmini­ prudentia; ad has appello, humanisme eandem bui, quao diebus locisquo nostris potius exacerba­ interrogans, an laude dignum cen>eat idv quod tionem ot contumaciam, quam doctrinae suscipien­ factum est. dum in obversum sapientis et iusti dae et fovendno facilitatem gignere valent. episcoporum, quaestione de infallibiliute Romani Sunt baec talia, do quibas sic vel aliter dispo­ pontificis impraevise concilio iniecU obrutorum, po nendis ot ordinandis unico pastoralis sollicitudo, stulati adeuratum cunctarum difficultatum, quas quao localium adiunctorum debitum cognitionem, thesi huic obstare constabat, examen su«eipi decli­ sapientem curam habet, decidero potest; cum e natum, taliquo facto impeditum fuit, quominus aequo contra generalis quaepiam, iiniformisquo procedendi tranquilioquo animo consentiente» cuncti concilii ratio, ubique locorum sino discrimine sectanda, patres unanimiter illam doctrinam enuncimi, citta certis quidom ideis ct intentionibus victoriam, srd quam ab obiectlonibus et difficultatibus t.dibu· haud nonnisi ingenti clade saluti animarum illata, parare liberatam fota dissimio tantis In ecclesia contrvpotest. ver-ii.’·. tanto salutis animarum pvnculo dcd»t ·* I 971 E. adhaesiones pathum ad constit. pastor aeternus 972 cusionem. Violentan similia posan nt, sed non in A licuit. Memor fuit in specio eorum quoque, quao ecclesiae fidelíumquc, propter quos doctrina Christi ad ros speciatiui romanas sustentandas tuendasque inundo et adiate est, et continuo praedicatur, utili­ agenda fuerant. Si eminentiae vestrae annales comitiorum pro­ tatem. Nec nos suium, quos dissidentes appellare placuit, aegre haec tulimus. Audivi ego ipse non­ fanorum sacrorumque, quae in ¡fungaría ub Indo nullos o parte adversa praesules, quoad externa asservabantur, patorent, sciret omnino, nil contra sua adi uncta variis titulis haud independentes. do sacram sedem, iuraque pontificis ab adversariis nostris tali rei situ magna cum conscientiae anxietate, tentatum fuisse, quod publico actu nostro, publica ama reque queri, una veru cum fiducia fateri. quod censura perstrictum non fuerit. Fecimus id io facio nonnisi externis suis circumstantiis, inetuque illo, adversariorum quoquo ecclesiae nostrae, sino timore ne perduram reddant sortem suam, α dubiis suis, parto ex una, sino studio aucupandi beneplaciti contrariuquo convictione enunciundis se detinere parto cx altera, unice conscientiae dictamine moti, ca rum ingenuitate, qua nunc quoquo id, quod nobis passi sint. Quaero ultro, an omnem omnino laudem merea­ doluit ct dolet, eminentiae vestrae cxhtbcro perrexi. tur id, quod ubi mntuac convictionis ct persuasioni», Et qui catholici sumus fide, sensu, mento, animo solvondorumque dubiorum ct scrupulorum, a viris ct corde: tale * nos deinceps quoque probabimus, sorita, episcopis, animarum pastoribus, apostolorum quacumque demum ratione, tum praesens, tum prae­ successoribus, ingenti cuín conscientiae trepidatione senti umile * ·* ** enunciation nostrae suscipiantur; pro­ fotorum, tam magna necessitas subversabatur, Ii- R babimus in illo qualicumque gradu, quem occuparo berac consultationi laquei iniecti fuerint, clausura nos continget. Sed nullae imputationes, minus ¡ustae, discuiiionis votis maioribus enuncian provocata, aic- uade-unde illae veniant, nos sive terrere, sivo ad que a reddenda voti sui ratione exclusis plurimis aliam ab ea. quum conscientiae dictamino sequi iupatribus, qui conscientiae suao tutandae * ct informa­ bemur, ugendi rationem sectandam permovere po­ tionis hanricndao causa proloqui voce interca su terunt. motos senserunt. Adiuncta locorum nostrorum, indigentias fidelium An laudo omni digua fuerit tumultuosa illa pro­ uptime noscentes, ct semper curam Domino prae peratio, qua in conciliari discussione processum fuit, oculis habentes faciemus id. quod commodis eccle­ dum materia tam ingentis indaginis xc extentionis siae, bono fidelium unice profuturum esso, praemisso vix aliqua sui parte discussa, congregatio no in serio examine Judicabimus. summo calidorum mensium aestu, magnae patrum Quei» omni cum ingenuitate declaratis, utar hac synodalinm parti insupportabili, servari itnsao aunt, occasione quoque ad profundae illius venerationis ab optata et necessaria wsaionum in favvniius tern- tesseram exhibendam, qnacum in sacrae purpurae pus dilatione abstentum, et sic patribus necessitas osculo persisto. imposita fuit, physiris incommodis metantibus, obli­ Colociac in Hunguria. die 15 ecptembris 1871. gationi suae, qua fidei suae rationem et testimo­ Eminentiae vestrae reverendissimae nium reddero urgebantur, deesse, vocique, quam in humillimus servus occumenica synodo levare debuissent, invite quoquo C γ Ludovici! * Hayntild renunciare. Quod medio menso iulio factum fuisse, iirchicpucupus Coloeensis ct Bacsiensis. quivis rei catholicae amicus dolenter intellexit. Hisco litteris acceptis, iinquo relatis sanctissimo Liceat mihi heie memorare, duplici hoc stratadomino, cminentinimu» cardinalis n secretis Status geenate evenisse, ut ¡pao quoque u sententia tuca, haec reposuit: quim tum in generali, tum in speciali circa infal­ Illustrissimo ot reverendissimo domine. libili ta tum discUMionc rationibus fultam proferre paravi, dicenda reficerer, ct excluderer; qui non Litteras, quas amplitudo tua ad mo dedit die scripto sed ore in synodis re·» trae.andas cs e * sciens, 15 septemuris vertentis anni, stntim pro meo mu­ α sententiae meae ratiooibux per extensum scriptu nere communicavi cum sanctitate sua. Licet autem proferendis cum aliis plurimis abstinui, melius per- sanctissimus dominus noster non potuerit quin do­ foctiusquo id orctcnus in duplici illa discussione lentissimo animo litteras illas tuas videret propter ficcre me valiturum autumans. rex plure», quae in iisdem continentur; tamen non De synodali tractandi ordine vice hac nihil dicere purum etiam consolationis inde accepit, quod ex volo; sensa nostra circa eundem sufficienter mani- iisdem litteris cognoverit to sincere amplecti dog­ festavimus scriptis decluratiunibu» praesidio concilii mata omnia in oecumonico Vaticano concilio «Infi­ non semel exhibitis. Sed liceat heie unice retlcvteru nita, et omnino effecturum, ut tota haec catholicae ad modum manutunendi huius ordinis observatum fidei doctrina omni meliori modo, quo pro locorum ot saepe omnium minime laudabilem. Aut quis pro- D adiunctis ad promovendam animarum salutem fieri baro posset duras, acerbas, immu parum humanas potest, clero oc populo fideli proponatur ct incul­ unius praesertim o praesidibus enuntiationes ct ag­ cetur. Eniinvcro probo intclligit amplitudo tuo. gressiones contra patres concilii, qui episcopali di­ Iidem tacere hoc praesertim tempore perinde usse gnitate in ecclesia pollent, iterato directas? ac eam prodere. Noquo enim in ro tali α pastore Doluit mihi modum hunc cernere, nedum viris animarum tolerari ullo mudu debet in fidelibus sibi gravibus, do ecclesia * nnrta diu bene meritis, ot rem subiectis ignorantia, multo autem minus aperta re­ suam in concilio, non ad bnnuvolcntinm nonnisi pugnantia; unde si qui urcuinenicitatcm sacri con­ captandam, nec ad fucum faciendum, aat sanctae cilii negando aut quavis alia ratione contumaciter obligationi conformiler serio agentibus, sed nec scho­ contradicerent fidei definitionibus eiusdem concilii, laribus quidum effrenis et ineducati» convenientem. ii manifeste desinerent esso catholici, et hoc ipso Sed «upersodnn ab ulterioribus querelis proferen­ a sancta matre ecclesia separati nd sac.amonta dis; et hsecu dia pectore conclusa * invitus nonnisi suscipienda inhabiles essent. At eximius zelus pu , * que amplitudo tua praestat, illud certo» exposui, immerita eminentiao vestrae reprehensione, sturali ad»pirnoto Dei gratia, efficiet ut tanta mala a pò * litteris suis comprehend, ad id adactus. Explevit episcopatus llungariac, uti semper, ita pulo calholiro inae curae cummirso prorsus arceantur. llao fiducia fretus etc. al» illo etiam tempore, qun tristibus recordationibus Knieac die il novembri * 1871. onusto» a concilio oecum ciuco redivit, obligation * * suas, quantam id facere per humanam fruRÌlit. trm * I. cani Ai:(«nielli. 973 ADHAESIO HUD. HAYNALD AEP. COLOCENSIS 974 Insuper idem archiepiscopus in consultatione A iubaro mieuntoin; non videbU clivum Capitolinum, Colocensi cum cloro dioccesano habita d. 23 ot non rupes Tarpeias; in planum proiocta est haec 26 octobris 1871 dogmatici» concilii Vaticani de­ regio nostra ct vix exigui» terrae cumulis, talparum cretis ab omnibus adhaerendum esse omnino pro­ oro protrusis, offensus pedem procedis viator. Frustra fitebatur. quaere» apud nos molem Hadrianam, amphitheatrum I. Ex sermone. archiepiscopi ad congregatum Flavianum vel magnificas basilicas, quao fulgidae clerum. Concilium occumenicum in sacris Vaticanis coronae instar regale Petri solium circumcingunt. S. Petri aedibus 1869 exeunto, anno item 1870 as­ Hcic in solo turcica barbarie per saecula vastato, servatum fuit; cuius decreta oppositionem intra modesta exurgit, etsi in splendidis ruderibus fun­ muros concilii legitimam, extra illos autem ut plu­ data, cathcdrnlis nostra. Non heie insonabit auribus rimum illegitimam, praesertim a quo universus ca­ tuis, non cordi tuo mellifica patrii tui populi lingua, tholici orbis episcopatus vix aliqua cum oxeeptiono quae antiquum latini sermoni * robur suavibus ac­ consensum suum iis addidit, experta sunt- Oppo­ centibus mitigans harmonico concentu aures adsitio haec in nonnullis praesertim Germaniae oris lambit. Hung ara e gentis lingua, nobis quidem unitati ecclesiae ot saluti fidelium perniciosa fieri dulcissima, delicatis auribus tuis fora dura sonabit. pergit, civilibus quibusdam Guberniis praetextum Non afflabit hcic tibi suavissima ìtali caeli aura, indebito modo rebus ecclesiae se ingerendi prae­ quae Apcnnini frigus Thyrreui solis radiis mulcens, buit praebetque. lenis ct amoena circum tempora ludiL Hcic caeli II. Ex decisis consultationis, Primam conside- B boroalis intemperiem iam unto-brumali hoc tempore rationis materiam decreta oecuinenici Vaticani con­ experireris, in corda nostra gaudio ob desideratis­ cilii, signanter vero dogmatice enunciata Romani simum tuum adventum aestuantia calorem suum pontificis, dum ex cathedra loquitur, infallibililas illi commodarent. Frustra cunctis his argumentis dogma! icorumgue eius decretorum irreformabilis ex quaeres Coloscac Romam; Romam apud nos non sete et non ex consensu episcoporum character effe­ invenies. Et Umcn invenies! Videbis Romam in fido cerunt. In qua materia illustranda arch ¡episcopus suam ct reliquorum Hungarian episcoporum duranto nostra, quao ab infallibili Romani pontificie oro pro­ concilio, post illud item agendi rationem, dogmatica cedens et in labiis nostris resonans hcic quoque rei expositione addita, explicuit, simul vero enun­ christicolas, inter medias mundanarum rerum vices, ciava : decretis illis, gneis universus ium ecclesiae tuto calle ad sidera ducit; videbis Romam in inte­ catholicae episcopatus assensum suum addidit, quem merata fidelitate, qua ad sedem Petri et summum proin universa docens ecclesia profitetur et ud cre­ pontificem religamur; videbis Romam in disciplina dendum proponit, reluctari absque discrimine fidei ac cleri, in vita populi, in catholica devoti feminei sexus salutis integrum haud esse; quemvis catholicum di­ charitate, quae in benefica quoque optimarum matro­ vino magisterio in ecclesia stabilito quoad ree fidei narum consociatione, coram te nobiscum inclinata, vir­ et morum subicctum eadem interno fidei obsequio tutem sanctae Francisca© Romanae aemulari gestit amplecti debere, quaecunquu demum personalis Videbis Romam in adstantibus sacratis virginibus et eiusdem scicntificaquo circa eorum materiam con- C genuinis Icsu sociis, qui utramque pubem ad omne victio fuerit. Quare archiepiecoptis ipse quoque suam recti honestique studium eflbrmaro assidui adlaborant. dictis decretis adhaesionem s. sedi Romanae declaravit, Videbis Romam in ipsa populi Hungari erga regem doctrinam iisdem expressam docet ac docebit, doceri npostolicum et sacram coronam pietate: principes enim nostros, in sancto Stéphane, prima Roma reges per cunctos vult et procurabit; una tamen enuncian : * solemnem eorum cuivis notorum publicationem neces­ salutavit, sacraquo corona Jlungnram gentem Romae sariam haud esse. His ita prolatis Joannes Nehiba pontifex Coloccnsi Astrico ministro decoravit. Sed alio etiam titulo pro te romani sumus. Si episcopus Tinniniensis, praepositus maior, nrchiepiscopique in spiritualibus vicarius ei causarum enim to Romani amant ct venerantur, uti faciunt, auditor generalis nomine praesentis ct per praesentem hoc etiam pacto nos romanos habens, qui te non repraesentati universi archidioecesani cleri, cunelis post primos Romanos secundo, sed cum primis congregatis ultro a ssentientibus, solemniter declaravit: primo loco stautes, amamus ct veneramur. Et bos omnes se plene adstipulari archiepiscopo sacrique sensus palam facientes gratulabundi laetum tibi salve concilii Vaticani decreta pie revereri, iis contentam ndclamaniiis precamurque, ut sospes ct hilaris inter nos verseris, et divina benedictione tutus ter felix doctrinam credere, profiteri docturosgue esse. Praeterea idem Coloccnsis arcbiepiscopus in ad­ ct boatus in aevum vivas. ventu nuncii apostolici reverendissimi d. archiep. Demum idem arcbiepiscopus una cum suo clero Thessalonicensis Ludovici Jacobini Coloczac dio 12 octobris 1878 ita cum alloquebatur, ut fidem D hos summo pontifici Leoni XIII devotionis et ob­ suam in infallibilitatem Romani pontificis publice soquii litteras dabat et infallibilitatem Romani ponti­ ficis profitebatur: profiteretur: „Dum populus, clerus pracsulquc Coloccnscs · Beatissime pater. festivis tc eharum hospitem applausibus salutantes, Felicissimo »ano auspicio contigit, ut dum prae­ eximiam tuam personam, nescio an pontificiae le­ sul clerusquo archidioecesis Colocenris et Bacsiensis gationis splendore magis, quam vastae eruditionis, mutua du gravissimis regiminis animarum ct pasto­ mirae comitatis, pracsulcac virtutis, sagaciwiniaoquo ralis sollicitudinis negotii * consilia collituri in unum in difficillimis rebus tractnndis prudentiae gloria congregamur, dignissimum sanctitatis vestrae legatum insignem in coetu nostro veneramur; amaremus excellentissimum ac reverendissimum dominum Lutanto hospito dignam tibi praesentare Colocsam. dovicum Jacobini io coetu nostro venerari nobis Sed, heu! quid visu, quid audit· dignum in hac liceat. Abundantius enim lumen caeleste nobis adultima civilis orbis Thule exhibere possimus tibi, futurum 'speramus, dum in exordio consultationi * qui paucos adhuc ante dies dominatricem orbis nostrae apostolica? ct specialis illius benedictioni * Romam, et rutilans aeternae urbis sidus Christi in pignus ab ipso recipimus, quam o paternae dilec­ terris vicarium vidisti! tionis penu nobis impertitam ipse paucus ante dies Frustra hcic tu quaeras septicollem urbem an­ sanctitatis vc trao * conspectu beatus annuneiaodam tiquae magnitudinis, christianae culturae et ponti­ occepit. Sed vel ipsa tanti hospici· prroonam vicarii ficiae sollicitudinis urbem et orbem amplexantis Icsu Christi sustinentis ct ad coetum nostrum acce- 975 E. ADHAESIONES PATRUA! AD CONSTJT. /‘ASTOR AETERNUS 97« dentis praesentia do gravitate et sanctitate rei, quam A credita promulgasse, qui autumno vonerntiunis hciisíbus persevero sanctitatis tuno molimur, commonet. Et quia ub anspieutissim.a die, qua sanctitas Coloniae IV augusti 1870. vestra Petri cathedram capessivit, nunc prima vice humillimus ct obedientissimus famulus pater ot filii, praesul ct clerus dioecesium Coloccnsis f Paulus archicpiscopus Culonicnnia. ac Baesiensis in unum colligimur; perlubcnter uti­ Praeterea idem archiepiscopo * litteras pastorales mur optatissima hacce occasione, ut sanctitatem vestram summum animarum nostrarum pastorem, dedit dic 10 septembris an. 1870 in quibus primum verum lesu Christi vicarium et infallibile ecclesiae de convocatione, insuper dc sessionibus deque con­ sanctae caput profundissima cum filiali piotato ac cilii occumcnici Vaticani praerogativis loquutus, ruverentia salutemus, cidemquo inconcussam fidem potissimum immoratur in sessione ilici 18 iulii 1870, nostram Romano-catholicam, firmissimam ad Petri in qua actum est de infallibili ecclesiae ciusquo cathedram adhaesionem et fidelitatem perfectissimam supremi capitis magisterio. Ait kc iainpridem cum * et laicis, quamvis plano erga principis apostolorum sucectforom ubedientiani quibusdam aliis cpisccph ct amorem contcbtcmur. In hia sensibus vivere ct consentiens circa huius doctrinae substantiam, non mori optamus, illis gregem curae nostrae creditum recte sentine dc huius definitionis opportunitate. imbuero conamur intime persuasi, hanc esse viam Verum nunc post latam definitionem omnem prorsus unico securam, qua nobis nolrisque aeternae bea­ dubitationem suspicionemvc ex animo cxcukmmo B idetnque ab omnibus ct singuli * suae archidioecoun * * titudini metam attingere licebit Ad pedes igitur beatitudini * voatrao provoluti fidelibus tamquam catholicae prufesstonis officium enixissimo oramus ut hanc humillimam contestatio­ exigere. Attamen ait se non latore id non parvi periculi nem pro eximia sua duritate sereno vultu nnscipero nobisque ct gregi curae nostrae credito apo­ pro quibusdam catholicis fure, pro iis praesertim qui stolica™ benedictionem dementor impertiri digne­ inter diversarum confessionum asseclas versantur. tur, qui pro omnigena sanctitatis vestrae salute ct Hinc exponit refutatque obiectiones tum contra con­ prosperitate pastorum p.wtohun dcvoliÿiimu preci­ cilii patrum libertatem, tum contra corunidcm in bus exorare non cessamur et in religioso peti uni definiendo unanimem consensum hucusque prolatas. osculo emorimur. Deinde textum ipsius definitionis referens prae­ cipue immoratur in explicando quarto capito de in­ Colocae dic 16 octobris 1878. fallibili Romani jMintificis magisterio. Ait h.ine Sanctitatis vestrae doctrinam nullatenus novam, sod in scripturis et in humillimi servi ct obbedientinsimi filii ecclesiastica tradit tane fundatam, in ipsa Germania Ludovicus Ilajnald semper tum in scholis tum in catechistici * instruc­ archicpiscopus Coloccnsis ct Bactictisia. tionibus traditam, immo dummodo rite intellectam SfqMtdur Uíl'Kripliones cleri Colocensi.i ei BiciicuM. cani eoe rectae rationi maxime consentaneam. Refutatis nutem praeposteris eiusdem interpretu14. 1/richm aep, Colonirxiis. — In congrega- C tionibi» Concludit nihil per eam nec quoad fidem tiono gOEcrali constitutioni suffragatus eut per verba nec quoad icck»i.io regimen fu bue immutatum. p/uert fiuta Modum; abfuit α publica sessione. AdFatetur iterum se, inepoetis prfteacrtim difficilihacrioncin tamen suam dedit haec scribens rminen- bus temporum eoo ditionibus, de definitionis upporttaimis concilii Vaticani praoridibnt: tunituto aliter sensisMi. Attamen non eandem fuisse Eminentissimo sacri concilii Vaticani praesidio maiori * concilii patrum partis sententiam, immo ab hisce humillime significo, me ex rationibus tam nuper iis huiusmodi definitionem Unquam validum contra in congregatione generali cum suffragio meo placet rveentiorum rationaliatarum deliramenta remedium tub modo expositis in co erse, ut in cnutina Mes­ vehementissime exoptatam. sione publica dc constitutione prima do ecclesia Sui» curi» concreditos fideles ait ne iam pluries votum placet tuta conscientia dare nequeam. Prop­ hortatum, atque nunc magis magisque hortari de­ io rea ex reverentia erga sanctissimum patrem quam­ beri· ne opportunitatis causa indebito commovean­ vis dolente animo & voto abstinebo et utens licentia tur, verum omnino Spiritui sancto confidant, qui iam impetrata ad sedem tueam citissimo redibo, quia ccdoiarn semper direxit in vias suas. ob bellum inter Galliam ct Borussiam iam declara­ Tandem amne * tum clericos tum laicos monet tum gravissimum ne versetur in mora pertentam ut sibi caveant α fabis prophetis, atque firmissimo omnino timendum mihi est. Cauterum declaro, me adhaereant petrae super quam occluda fundata umL decreti» a concilio ferendis et a sanctissimo patre Deinde dio 13 novembri * 1670 instructionem confirmandi» humillimo me esso subtecturum, qui D dedit pro con fenea riis Mimo iIìovcomìm in negotio <1··fiummav venerationi» «ensibus persisto cretorum occumcnici concilii Vntienni1. Romae 17 iulii 1870. 15. Mérúde aep. — In generali coitEminentissimi praesidii grcgntiono constitutioni suffragatu· est per verbum humillimus ct obsequiosus in Chr. famulus placet ¡tufa initium; λ publica «cabiuno abfuit. f Paulus archiopiscopus Colnnicusis. Adhaesionem vero Huam constitutioni praestitit, hanc Alterum fidei suae testimonium exhibuit haec fidei professionem exhiben * sanctissimo domitui. seribens summo pontifici Pio IX: Ego Francisco® Xavcriua do Merode archiepiscopus Melitoncnsis omnia in sessíono IV sacrosancti Sanctissimo pater. concilii Vaticani tradita, definita et declarata, in­ Quatnvii quartae Hsrioni publicao concilii Vati­ dubitantor recipio atque profiteor; ainiulqtto con­ cani non interfuerim, ecd istn antea licentia impe­ traria omnia atque haeredes quiiscumquv in illa trata Konm di»ce>»erim praevia declaratione ad con­ damnatas, reieetn· ot anathematixatas, ego paritor cilii praesidium α mo directa, quod concilii decretis damno, rciicio ct anathemntizO a sanctitate tua approbandis omnino mo subiiciain, Roman dio XIX iulii 1870. hisco rancid iti tune humillime significo, me omnino t Franciteus Xnv. «Ic Mdrodu constitutioni in sessione quarta editae sublectionem arehioptaopu» Mclitcnen. debitam praestare camque iam sino mura pu«t re­ » Bo.VarJn». poMffrX, tum. VII. -.χ· * * 7| ditum in archidiueerai (h>hinicn»i curae meae con­ 977 ADHAESIONES DIVERSORUM A RC] II EPISCOPORUM 978 46. Nazari aep. Mediolanensis. — In congrega- t I Non turbatur haec navis in qua prudentia navigat, tiono generali diei 13 iulii dixit non placet; abfuit abest perfidia, fides spirat. Quemadmodum enim a publica sessione. Constitutioni tamen adhaesit turbari poterit cui praeest is, in quo ecclesiae fir­ haec scribens eminentissimo card. Philippo de An­ mamentum est? gelis primo praceidi sacrosancti concilii Vaticani: Quare nil mihi carius, quam haec acta sanctitati Eminenza reverendissima. tuae praebere simul ac eadern Ambrosii obsequia Ilo ritardato alquanto a riscontrare la venerata ao camdem fidem profiteri erga Petri cathedram, lettera della eminenza vostra reverendissimo, perchó cuius primatus et inerrandae praerogativa suprema desiderava assai di essere in grado di annunziarlo, conciliari definitione nuper effulsit : et nil mihi gra­ cho cogliendo appunto la circostanza della festa tius erit quam in proxima recognitione et reposi­ patronale della natività di Maria santissima nella tionis solemnitate, populis laetantibus sancti prae­ omulia recitata nella chiesa mia metropolitana alla sulis ct sanctorum martyrum reliquias ostendere, presenza di 20 tn. o più persone ho fatto la mia ut perpetuam erga ecclesiao Petram fidem, obeprofessione di fedo nella infallibilità pontificia nel dientiam, ot reverentiam, quam eos sanctus praesul senso della ultima costituzione del concilio ecu­ docuit, servent ac filiis filiorum tradant menico Vaticano. Benigne igitur, beatissime pater, haec acta et Già era mio intendimento di devenire a qualche obsequia excipe, ct apoatolicam benedictionem, quam atto pubblico in proposito, o mi confermò sempre tuia ss. pedibus provolutus enixo imploro, ct mihi più in esso la lettera, che con tanta effusione di B ot huic Ambrosinnac ecclesiae propitius impertire. cuoro ebbe ella la squisita bontà d’indirizzarmi. Mediolani dio vigesima tertia mensis aprili * D una cosa poi la voglio ancora accertata, ed an. 1873. Humillimus obsequentissimus filius è di avere in ogni atto relativo alla grande dis­ cussione sempre io operato colla miglioro intenzione t Aloisias Nazari α Calabiana nrcbiepiscopus Mediolanen. dolentissimo, che da taluno siasi dubitato della sin­ cerità dol mio opinare. 47. Landriot aep. Remensis. — In congregatione Avrei altre coso a dirle, ma i tempi si fanno generali dixit placet iuxta modum; in publica ses­ troppo oscuri c tristi pella società, perchè io non sione placet suum constitutioni dedit debba trattenerla in oggetti, che mi riguardano: 48. Puecher Passavalli aep. Iconiensis, — Ab­ epporciò le rinnovo i mici più vivi ringraziamenti, fuit a generali congregatione diei 13 iulii, et a o mentre lo bacio la sacra porpora mi do il pregio publica sessione d. 18 eiusdem mensis. Fidem suum d’essere colla massima venerazione et adhaesionem constitutioni Pastor aeternus prae­ Milano 10 settemb. 1370. stitit. haec scribens summo pontifici Pio IX: di v. eminenza reverendissima Beatissimo padre. devotissimo obbcdicntissimo umilissimo servo L’illustro vescovo di Verona monsignor Canossa t Luigi di Cahibiana nrciv. di Milano. mi spediva ¡onera una lettera con la quale mi Insuper occasiono recognitionis corporum ss. mm. C significa il dispiacere sentito da vostra santità por Gervaaii ot Protasii ct s. Ambrosii ecclesiae doctoris la mia assenza da Roma nel giorno della IV ses­ sione, ed insieme m'insinuava il consiglio di giusti­ summo pontifìci Pio IX haec scribebat: ficarmi intorno a codesto fatto insistendo poi spe­ Beatissime pater. Eo gaudio inexprimabili quo primum, detectis cialmente sulla necessità di faro una piena adesione sanctorum exuviis Ambrosii ecclesiao doctoris, ac a tutto ciò cho nella suddetta sessione fu definito. Ora por quello che concerno il non essere io Gcrvasii ot Protasii mm , nuncium dabam sanctitati tuae ut in tantis amaritudinibus ct afflictionibus intervenuto alla sessione, ecco quanto ardisco sot­ hio divinitus hisco temporibus servatus eventus quid toporre alla benigna considerazione di v. a. Dopo consolationis afferret, nunc pariter expletum pro­ la gravissima malattia di febbre gotrico-biliosa cessum hac in nostra curia celebratum super iden­ complicata a forto brochito che nel decorso giugno titate eorumdom ss. corporum ss. pedibus boatudinis minacciò seriamente la mia vita perdurò corno con­ tuae rovoronter doforro mihi porfoliciter datum est. seguenza del morbo sofferto una ostinata dissenteria, Vota quao cum primum hanc Ambrosii sedem, che appena qualche giorno mi concedo un pò di sanctitatis tuao iusais obsecutus gubernandam sus­ tregua. La scorsa domenica o lunedi seguente ebbi cepi, clero populoquo in cuthcdrnli congregato, do a patire uno di questi accessi che m’impodl asso­ sa. corporibus detegendis ct exaltandis feci, et in lutamente il movermi da Frascati non già per la visitationo sacrorum liminum occasione concilii Va­ gravità ma per la qualità della malattia che ticani sanctitati tuae prndidi, nunc expleta por su- D non avrebbe permesso in conto alcuno il viag­ promum sacrae congregationis tribunal ad oraculum giare o molto meno assistere ad una lunga e so­ lenne funziono. Del resto chiesi in antecedenza sanctissimum beatitudini * tuae vertero laetor. Et quidem nullum tempus aptius obtingere po­ altresì il consiglio del modico esponendogli l’arden­ tuisset tam sanctum praesulem ecclesiae doctorem tissimo desiderio di recarmi in Roma, o mi rispose Holernni recognitione exaltandi, qui fulgentia et crebra con una negativa assoluta dicendo ch ci prevedeva traditionis monumenta praebuit do primatu sanctae con morale certezza una ricaduta e quindi non vo­ sedis, in qua est ecclesiae firmamentum et magiste­ leva assumere tale responsabilità. rium disciplinae. Rispetto alla second * parto del consiglio sug­ Videtur onim e tumulo reviviscens fidem nostram geritomi da monsignor Canossa, lontano dall’avere iurare et clarum tenens ecclesiae sure, illud tam me­ la minima difficoltà a seguirlo, inclinerei al più a morabile effatum praedicare quod in catholicis castris reputarlo superfluo per un vescovo come me chr voluti militaris tessera a fidei desertoribus secernens, non fece mai un discorso, nè stampò mai eo a * al­ semper et ubiquo ab omnibus auditur: Ubi Petrus cuna in contrario alle proposte presentate ai padri ibi ecclesia, ibi nulla mare, sed rita aeterna. Tottavia sitóme il suddetto vescovo dt Verona pulce equidem mihi datum est in rebus tam mi assicura che un simili atto da parte mia π··η adversis sanctitati tuae, uti tantae fortitudinis prae­ riuscirebbe diaaggmditn, io intendo ron Ια prcsmlr mium feliciora tempora ominari: ne meam devotio­ di aderire pienamente od in tutti i megliori m<»di nem et admirationem pandere Ambrosi i verbis possibili a quanto venne concilia rmeste l» finic< h CoMCTU OKNF.MAU T1»MOS ÎJ1L 979 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AETERNUS «J80 Beatissime pater. v. i. nella quarta sessione o nominatamente intorno Λ Memorandus plane nc primus ct unicus in tota alla dottrina del magistero infallibile di Pietro e doi suoi legittimi aaccessori. Alla quale definizione retro Romanorum pontificum serio hodio in tu com­ io mi sottometto come Γη imo dei fedeli con osse­ pletur eventus in totius orbis catholici laetitiam atque tutamen. Ita sano: Sanctitas tua, beatissime quio pienissimo di mente e di cuore. Acciocché poi tale mia adesione, dichiarazione pater, annos diesque Petri, quod inauditum hactonu· e sottomissione non sia interpretata da veruno quale fuit, hac ipsa propemndum hora attingit ac superat effetto di speranze o di timori terreni che, grazie Quid auspicacius, quid iucundius poterat hi· a Dio, non no ebbi nui o non no ho di nessuna maxime temporibus urbi ot orbi contingere quam sorte, fin dora rinunzio e depongo nelle mani di inter mundaoas varietates, inter tot opinionum et ▼. santità qualunque impiego carica ed onoro cho errorum commenta quibus ipsa usque naturalis et tonni sin qui in Roma implorando solo con la mas­ civilis ordinis iura perfricto conculcantur, te, bea­ sima ardenza dello spirito la grazia che non appena tissime pater, uti caput augustum ac venerandum me lo consenta la mia ancora malferma salute, mi universalis ecclesiae divina ipsamet Christi ordina­ sia concesso di ritirarmi in qualche lungo del mio tione fallincscium magistrum in regendo in rvbu· paese nativo per ivi attendere a prepararmi alla fidei ac morum populo Dei in viam pacis ac solutis morte col fare tutto quel bene che mi sarà puni­ poxsidcrc? bile per l’anima mia c per quella dei mici proemimi. Ne mireris p ruptoreu, ai minimus ego apostolo­ E qui baciandole con devotissimo affetto e pro­ rum meu. *, totiunque cleri et populi huius meae fonda venerazione i santissimi piedi invoco il con­ dioecesi· gratulationes et vota catholici urbis uni­ forto dell apostolica benedizione cd ho lakissimo vorsi gratulationibus et votis auxerim consociare, onoro di protestarmi dum humiliter et nrdnntcr Deum misericordiarum ac hcaUm Mariam Virginem de Oropa, quam in­ Frascati a dì 24 luglio 1850. fallibili oraculo ab omni labe exemptum soloinniter Della Matita vostra declamati, adprrcabimur ut to diu incolumem servent Umilino obbligmo obb:Lo figlio in nevum od Dei gloriam, ad ecclesiae triumphum F. Luigi Puechcr PtMavaili arcir. d Iconio. c: in aedificationem et sanctificationem corporis 49. Rrmodau arp. Snww'./. — In generali Ciiristi. congregatione constitutioni suffragatns est per placel Haec no tra, * beatissimo pator, benignus excipe iuxta modum; in publie· sessione placet scura dedit rota ct omina in n< utrorum omnium erga te obse­ 50. Rodrigo Yusio arp, Bnr^fAW. — In con­ quii, obedientiac ct amoris significationem; mihi gregatione diei 13 iulii dixit plecti ñata · >d/m; interim ac clero et populo huiusee Bugcllensis dioe­ in publica seetuone respondit placet cesis ut sparto!icam benedictionem impertire dig­ 51. Zz'zo arp. d' Guadalaxnra. — Congregationi neris vehementísimo precor. dici 13 iulii non interfuit: adfuit publicae sessioni Bugcllao dic XXIII augusti 1871. et dixit placet. JIumilmus obsrqmus addictinus servus et filius 52. Altar a+p. Aoudsnsix rii, cha!(L — In gene- C V John. Potrus episcopus Bugcllonsis. rali congregatione abfuit; in publica sos rione suf­ Exccllenxa reverendísima. fragium suum dedit per verbum placet, 53. Mrllano aep, Nicoutrdtms>s. — In congre­ 11 clero della città, e della dioecesi di Biella gatione generali dixit * ec p /; publicae svarioni uon unitamente ai popolo fedele, che già offerirono i interfuit ob infirmam valetudinem. Adhaesionem loro voti cd offerte con qualche centinaio di franchi tamon suam praestitit emincnrissimis praaridibus a mezzo delle varie cattoliche Associazioni ed effehacc scribens: mendi per partecipare ulla messa, cho celebrerà a favore di tutti gl' italiani. e di tutto Γ orbe cattolico Eminentìssimis et rovereodiasimto concilii Ii 23 agosto currente Γ infallibile comune pastore, Vaticani pracsidibu«. e guida, il regnante wmmo pontefice Pio papa IX; Cum die decima octava iulii huius anni 1870 ia si uniscono ora compatti cd uniti, coi fedeli alia *! patriarchal basilica S. Petri in Vaticano habitae lor cura affidati, «I vonmo e carmo loro pastore e Mestoni IV sacri concilii uccumcnici, infirmitate de­ vescovo Gio’ Pietro Lozana per testimoniare di tentus, interesso minimo potuerim, et licet in con­ nuovo col medesimo e con tutto Γ orbo cattolico gregatione generali huic sessioni praecedenti, in la loro riconoscenza. amore, fedeltà o piena som­ qua patrum suffragia super integro schemate primae missione al pastore universale della chiesa o per constitutionis de ecclesia Christi, sententiam meam ottenere ad intercessione di Maria asina immacolata, patefecerim, tamen ad dubiam omno removendum, D venerata io Oropa, una piena vittoria contro I’ in­ in scriptis ot nuuc declarandam esso censeo mo ferno alla sua chiesa, cd una perfetta paco a tutta liben rissi mo ct plenissimo omnibus quao in supra- la società, c la conversione dei peccatori. dicta sessione quarta huius mensis dio decina oc­ Al qual fino offriranno essi pure il sacrificio tava definita fuerunt, adhaerere. della santa messa in quell' avventurato giorno, ed Datum Rumae, iu conventu S. Mariae do Vic­ i fedeli la loro comunione generale nella catte­ drale ecc. aggiungendovi la tenue somma di fran­ toria dio 20 iulii 1870. chi 166. t Leopardus Mollano O. C. D. Gradisca a. e. riha la piena o totale concordia archiep. Nicomodiensis, vicarius apost. in Malaburia. dei suoi figli amantissimi nello unire i loro voti o 54. Da Ferrari aep, Nnupartenti». — In gene­ sensi di totale o piena adesione ai medesimi sensi rali congregatione suffragium dedit por placet iuxta di s. c. rma verso il comune amatissimo o tanto travagliato pastore universale della chiesa, e da modum; in publica sessione dixit placet. ■ Dio Unto cvidt ntemente esaltato, custodito, e pro­ 55. Lcttma ep. lìugellensie. — In congregatione tetto. Mentre colla più profunda c sincera vene­ diei ¡3 iulii dixit non placet; abfuit c sessione pu­ razione, rispetto, cd amore figliale lo baciamo ri­ blica. Constitutioni tamen Pastor nelernus adhae­ verenti la b. mano ed invochiamo la santo sua sionem Miam praestitit, haec scribens sanctissimo benedizioni) uniumcnU a quella del novello Pietro nella durata (cobo unico, singolare, provvidenziale) patri Pio ΡΓ. IX: 981 ADHAESIONES VARIORUM EPISCOPORUM del suo supremo pontificato, nella santità, o nel- A l’infallibilità dei suoi giudizi in materia di fedo e di costumi, come pastore universale c vicegerente di Gesù Cristo in terra. 50. Labi» ep. Tornacentis. — Abfuit in generali congregatione; interfuit publicae sessioni ct dixit placel. 57. Biale ep. Ventimilienti9. — In congregatione generali die 13 iulii dixit placet iuxta modum] publicae sessioni adfuit, ct suffragatus est per ver­ bum placet. 58. Severa aep. Inleramnenfit. — Abfuit a con­ gregatione generali; ct publicae sessioni praesens placet suum dedit. 59. Marguerye ep. Auyuetodunensis. — In gene­ rali congregatione suffragium dedit per non placet. Constitutioni tamen adhaesionem suam praestitit haec scribens summo pontifici Pio IX: 982 Romani che lo precedettero, egli raggiunge gl * anni del pontificato in Roma tenuto da s. Pietro, cho dal divin Redentore era costituito suo vicario o principo degli apostoli, capo visibile della sua chiesa. Omissis... Questi ed altri benefizi segnalando del sommo pontefice che siedo glorioso sulla inde­ fettibile cattedra di s. Pietro, siccome gj.t anterior­ mente davamo all' opportunità piu ampio ammae­ stramento intorno alle singolari prorogative divinamonto attribuite al vicario di Gesù Cristo in terra, capo o centro dell' uno chiesa santa cattolica cd apostolica, affinchè i nostri fedeli ne fossero in­ strutti, si raffermassero nell' ubbidienza o sommeasione a lui dovuta1, cosi noli'istruzione pastorale 24 maggio 1867 riunito specialmente vi demmo le dottrine ad esso risguardanti già dogmatiche di­ chiarate da antico, e riprodotte, o definito nel con3 cilio Vaticano, nel quale tra nazionali sedentivi eziandio ci trovammo forse soli d’ aver fatto colla citata c nell * anteriore istruzione del Ie maggio 1854 dopo altre analoghe5 pastoral insegnamento delle dottrine proclamate nello due costituzioni pontificio doi 24 aprile o 18 luglio 1870, intorno allo quali fu ufficialmente rescritto da Roma fin dall' 11 gen­ naio p. p.: „La solennità con cui vennero promul­ gati i decreti dogmatici del concilio Vaticano, c la notorietà cho hanno perciò acquistata in tutta la chiesa è tale che non può esservi un cattolico che possa ignorarli-; cpporciò non far d’uopo d’altra promulgazione.... Beatissime pater. Nondum reversus Augustodunum et reficiendae valetudinis causa in Helvetia detentus publicis lit­ teris dio septima buiusco decurrentis mensis datis clero populoque mihi commisso significare properavi quam sanctitati vestrae in ultima audientia iam anticipate professus fueram plenam mentis et cordis adhaesionem doctrinae in solomni sessione sacro­ sancti concilii, dio decima octava iulii promulgatae. Pridie vero festi Assumptionis beatae Virginia, sa­ cram concionem babons in ecclesia cathcdrali Augustodunensi fidem camdcm testatus sum. Caotcrum, beatissime pator, doctrinam hanc ab Eìundcm fidem testatam fecit eminentissimo card. episcopatus initio meam fuisse iam noverant et Prospero Catcrini s.c. Concilii praefecto haec scribens: clerus et fideles; hanc enim ct in pastoralibus lit­ Eminentissime ac reverendissime domino. teris expressam, et in ecclesiasticis collationibus Haud mirum, sed acerbum quidem, ct grave assertam, ct in seminario theologiae alumnis tra­ ditam sciebant; et si ab assistendo sessioni m. con­ mihi evenisse, quod eminentia tua reverendissima cilii, in qua definita fuit, abstinendum consui, ad scripsit litteris diei 10 receptis intento animo die hoc impulit affectus ipse erga sanctam sedem apo- 16 murili, facile persuasum tibi erit, qui mea sensa etolicam. pertimescens nc ex definitione sub ana­ mvanique agendi rationem in episcopali ministerio iam diu noscis. Statiro ac per sacras temporis func­ thematis interminatione detrimentum proveniat Haec omnia sanctitati vestrae, beatissime pater, tiones, ct quotidianas ecclesiarum sollicitudines mihi nota facere volui, ipsique devotissimi ct obsequen- licet, hoc responsum profero. In conventu episcoporum provinciae Pedemontissimi animi sensus iterum testificari, supplici prece Dominum quotidio deprecane ut inter istius tem­ tanao an. 1870 c.xountc Taurini habito, ct me prae­ poris angustias, ipsum ab omni malo sospitem side actum ost de publicandis concilii Vaticani con­ servet, et multiplici gratia consolari ac roborare stitutionibus, et antistiti Monregalcnsi commissum interpellare eminentiseimum dominum cardinalem Pa­ dignetur. Ad sacrorum autem pedum osculum procumbens, trizi, qui respondit litt 11 ianuarii 1871 promulga­ apostolicen) benedictionem mihi et Augustoduncnsi tionem Romae factam sufficere, lloc responsum univorso clero, et populo communicavi oncrclica pa­ ecclesiao humillime postulo. storali diei 6 iunii. cuius exemplar et eminentiae Augustoduni in Gallia dio 22 augusti 1870. Sanctitatis vestrae, beatissimo pater, humillimus tuae reverendissimae, ct tiliis ominentissimis tone temporis misi, et unum nunc adiicio; proptereaque et obedientisrimus famulus • bene noverunt omnes obligationem subiiciendi in­ t Erede ricos episcopus Augustoduncn. tellectum uti ot aliis dogmatibus etiam dogmati de Cabilloncn. ot Matisconcn. pontificia in falli bilitate, quam in locis ibidem citati * 60. Moreno ep. * . Eporediensi — In generali con­ antea et a pluribus annis docueram, idque utillimum gregatione constitutioni suffragium dedit per non putavi dioecesanis meis indicare, qui turmatim quo­ placet. Fidem tamen suam professus est haec pa­ tannis migrant, et audire coguntur blasphemoa et rochis et sacerdotibus suae dioecesis scribens: obloqucntcs iniqua, quibus respondero possent iuIvrea, il 6 giugno 1871. giler a proprio suo antistite veritatem illam audi­ visse. Relature» ergo calumnia notandi! Venerabili Fratelli. Gradito ognor o care ci tornano lo occasioni di Hisco praestitutis invitarem, ai opus esset, male­ scrivervi, d‘intrattenerci con voi, ven. fratelli, ma volum ad inquirendum antistitem, qui iu Italia de sommamente avventurata o carissima diremo la summo pontifice scripserit uti Eporediensi» non sep­ presente, in cui possiamo con altri obietti di certo ties quidem, sod septuagies septies; qui defenaiooem sempre da voi ben accolti, parlarvi, e con voi giu­ eius fecerit litteris pastoralibus ad clerum ot popubilare di un evento unico nella storia di s. chiesa, « CViap. U», W feb. 1! \ ** mana. Solo fra lì duecento cinquanta »ei pontefici :Ofon. 1MÍI. 19 Ma I8M, «fek I8mi. 3Üwr I8M» 983 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AETERNUS 984 Ium 18 februarii 1849 dum Caietao exularet, ac λ logiao et sacrorum canonum. Veruintnmcn quia Romae respublica proclamata esset, Taurini voro multi alios insimulant, qui cum ipsis gravi do hoc Giobcrtiani cum Marzioianis foederati dominium negotio non sentiunt, ft Vide cnl M17-34-Í hoins voluminis. —- 1005 ADHAESIONES MULTORUM EPISCOPORUM 1006 99. Major aini ep. Laqucdoniensis. — In congre- A Beatissime pater. gattono dici 13 iulii dedit placet iuxta modum; in Nisi mea me infirma valetudo et dioecesis munia publica sessione dixit placet. meae fidei commissae ad postulandam a sanctitate KM). Rosati ep. Tudertinus. — Et ipse in gene­ tua veniam, ut paulisper ab aula conciliari dece­ rali congregatione suffragium auum constitutioni derem et ad episcopalem sedem remearem, impu­ dedit per placet iuxta modum; tamen in publica lissent; nimis profecto laetus, votique compos fuis­ sem, si omnibus aliis, quao tot venerabiles fratres sessione respondit placet. mei emiserunt, ut infallibilitatem Romani pontificis 10L Oallo ep. Abellinensis. — In congrcgationo divi Petri successoris definirent, ct ipso mea ar­ generali suffragatus est per placet iuxta modum; dentia vota ¡ungere potuissem. Sed quoniam aut abfuit a publica sessione. Adhaesionem vero suam incomprehensibilia Dei indicia, aut mea certo in­ constitutioni dedit, haec scribone summo pontifici dignitas tantum mihi renuerunt; meum esso existimo Pio IX: hasco mea litteras manu exaratas ad te mittere, Beatissimo pudro. sanctissime pater, ut to certiorem faciam, ct iuraMi arrivava, duo giorni sono, una lettera di un mento spondeam mo ct capitulum huius cathedralis mio confratello noli’ episcopato, il quale mi scriveva ecclesiae et parochos ot seminarii professores et essere doloroso per il cuore dolía santità vostra cuiuscumquo ordinis sacerdotes ot maximam donique perchè tuttora io mi ora ostinato a negare la mia dioecesis partem id firmiter credere; quod nunquam adesione alla definizione del concilio riguardante la B in dubium revocavimus, Et id mihi clare ct aperte infallibilità. Fu un instante medesimo leggere queste humiles eorum petitiones, quas in adspcctum laconi­ parole, ed essere agitato da costernazione tale, que omnium catholica scripta protulerunt, vel ante quale non mai provai in tutto il corso della mia splendido commonstrarunt, quam solemni ritu ct vita, o per quanto sull'esempio di s. Alfonso avessi inter populi plaudentis adclamationcs oocumcnicum cercato far coraggio a mo stesso, pure ho creduto concilium Vaticanum id omnibus erodendum tradi­ mio strettissimo dovere umiliare ai piedi della s. disset Maxima igitur animi laetitia profiteor, et v. questa mia rispettosissima per dissiparo ogni firmiter credo divinitus esso dogma revelatum; equivoco, cui sconsigliatamente avessi dato occasione, ^Romanum pontificem, cum cx cathedra loquitur, o persuasa la s. v. della rettitudine della mia in­ id cat, cum omnium Christianorum pastoris ct doc­ tenzione tenermi sempre tra i suoi servi o figli non toris munero fungens, pro suprema sua apostolica auctoritate doctrinam do fido vel moribus ab uni­ secondo ad alcuno. Confesso, beatissimo padre, che, prima della versa ecclesia tenendam definit, per assistentiam definizione, fui contrario alla infallibilità del Romano divinam, ipsi in beato Petro promissam, ea infallipontefice come fu definita, ma non por malizia, bilitate pollere, qua divinus Redemptor ecclesiam sibbeno perché, fisso nella mia mente cho ogni suam in definienda doctrina do fido vel moribus domma cattolico ò una verità, o elio la verità è instructam esso voluit; ideoquo eiusmodi Romani Dio, io intervenendo al concilio aveva fatta una pontificis definitiones cx sese, non autem cx conlegge a me stesso di negare il placet, quando ) sensu ecclesiae, irreformabiles csso.u Effare, sanc­ ciò che proponeva»! per essere definito per tissimo paler, ct impiorum arma confringentur. domma cattolico non era cosi chiaro, come chiara Effare, sanctissime pater, et pax iamdiu vxuluta la esistenza di Dio. Lo Spirito santo poi miei renidebit, ct tranquillitas universi orbis perditorum peccati mi privò dei suoi lami, ed io per non ag­ hominum minis exturbata in omnibus cordibus re­ giungere peccato a peccati agendo con coscienza fulgebit. Effare, sanctissime pater, ct ultra annos erronea, dopo una lotta straziante tra il rispetto Petri per longam annorum seriem, id quud maxlumano c l’offesa dì Dio, ricordando il detto di moperc exoptamus, nova te et caelesti luce corus­ s. Paolo : Mihi . .. pro minimo rat ut... iudicer ab cantem admirabimur. Interca nd tuos sacros pedes humiliter provo­ humano die, mancai all * ultima sessione del concilio. Ma appena, beatissimo padre, cho i mici con­ lutus oro, ut in me ct in omnetn hanc dioccesim fratelli ritornarono dal Vaticano concilio, io mi feci apostolica tua benedictio descendat. loro incontro domandando scusa della mia assenza Larini dio 5 menais augusti 1871». colla vergogna sul volto, c pria col cuore e poi Humillimus obsequentissimue ct devotissimus colla bocca feci la mia professione di fede alla de­ servus ct filius. finita verità: questo stesso fu da me ripetuto a sua f Franciscos Giampaolo episcopus Larinensia. eminenza reverendissima de Angelis cardinale di 1113. Vaughan rp. Plymutheneis. — In generali s. Chiesa e principe di Fermo, cui ebbi l’onoro di baciare la e. porpora pria di partire da cotcsta congrcgationo ad suffragia dedit non placet; adfuit alma città. Che se questo mio operato non ò vale­ publicae sessioni ct dixit placet. vole a far cessare ogni equivoco, prego per quanto 104. Pace ep. Amerinus. — In congregatione so o posso vostra santità a darmi i suoi comandi dici 13 iulii respondit placet iuxta modum; in publica por me sempre voneratissimi pel dippiù a farsi. sessione placet suum constitutioni dedit. Intanto mi glorio conchiudore, cho por la difesa * doli infallibilità del Romano pontefice, paratus sum 105. Formieano ep. Nolanus. — In congregatione et in carcerem et in mortem ire coll’ aiuto di Dio, generali dedit piaret iuxta modum; in publica ses­ colla protezione di Maria immacolata, o colla bene­ sione respondit piaret. dizione apostolica cho prostrato a piedi della san­ 100· Moretti ep. Jmolmsis. — Et ipso in gene­ tità vostra umilissimamente domando. rali congregatione dixit placet iuxta modum; in Umilissimo devotissimo publica sessione suffragium dedit per ve bum piacer. o fedelissimo suddito e figlio in G. C. 107. Clifford ep. CHfionieusis. — In congrega­ t Francesco Gallo vescovo di Avellino. tione generali dixit non placet; abfuit a public * 102. Giampaolo ep. Larin ni ¡in — ]n generali sessione. Attamon adhaesionem constitutioni prae­ congregatione et in publica sessione abfuit. Fidem stitit haec scribens eminentissimo card Alexandro vero suam exhibuit haec scribens sanctissimo PP. Barnabò s. congregationis de Propagandi Fido Pio IX: praefecto: 1007 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTAT. PASTOK AETEPNUS Ì00H Clifton Bristol, Inghilterra, 3 dee. 1870. A postularunt: at memini etiam me illis aperte de­ clarasse hoc votum eo solum pertinuisse, ut prae­ Eminenza. Ho ricevuto la sua ietterà nella quale fa ricerca dictam definitionem, utpotc a me habitam inoppor­ * della mia fede relativamente alla costituzione apo­ tunam impediret. Neo diffitear etiam mo ante de * stolica sull’ infallibilità del Romano pontefice quando finitionem aliquot ex rationibus do hac ro adducti definisce ex coMectzte Und nun spríeht dor Herr nicht inehr von etwas, Jesus binxu: ndie Pforten der Bólle werden aie nicht was in Zukunft gewhehen soli; sondera ubertrigt ûberwïltigcn, und dir will ich dio Sddfoacl dee ihm form li eb ein Amt, das er sogieicb anzutreten Ilimmelreicbes geben.habo. Er sagt ihm: wWeido moine Lâmmcr — Enràgcn wir aber auch ein anderos Wort Jesu. weide moine Ummcr — weido meine Schafc.“ Der­ Vor seinem Leiden verkûndet Er den Apostolo jenige, dcr sich den guíen Ilirton nennen konnte, schwere Vcrsucbnngen, setxt aber dann in ganx rwelehcr seine Schafe ken nt, und den sio kenneu, auffallcndcr Weise zu Petrus gewendet hinzu: rlch dcr fûr sic sogar zein Lcben gibtu. Er sagt nun zu habo fûr dicb gebotet, does dein G hube nicht Petrus: ForUn weide Du meine Heerde. und «war waoko; und du hinwieder bcsUrkc dereinst dcine nicht blois ihre l.immcr, d. i. die ncuen Sprûsslingo Brfider4 (Luk. XXII, 32). Wio merkwûrdig »ind doch ineiner Kircho, sondera auch die Schafe, d. i. jone, diese Worto! Alle Apostel sind von Yemchungen die ihr bereits angehóren, duino Mitbrüder, durch bedrohL und uur dem Petrus alloin venprieht Jesus ( ’ wtiche meine Kirche neue Angehorigc gowinnen fur ibn xu beton. Wie, hat er die andera Apostel soil Und was bedcutet denn der Auftrag: Wcidc nicht licb? will er sic in der Vcrsucbung xu Grande sie? Nichls anden ala: erfullo die PHichten cines geben lasson? Wie bedeutungsvoll ist doch dcr Hirteu, nimlich: Du sollrt me fuhreii, und zwor Bcisatz; Du hinwieder bestarkc dereinst deine auf gute Weldeplltzc fuhren, zu gesunder, kràftiBruder. Abo dein Glaube wird nicht wanken kraft gender Nabrung fuliren; du sollst aio beschûtzen^ moines Oobets; dudurcb bist aber du ao fest im vor rciasonden Wûlfen; aollst sie zusammenhalten, Glaubcn, doss du auch deino Mitbrudcr befestigen damit sie sich nicht verirren. Geaundc OcisteskannsL 1st dos nicht dio natûrlichsto Er kilning nahrang ist aber nur die Wahrheit, und die wahre diescr Verheifcsung? Der vor Glaubcnsirrtbum durch Leitung ist nur dort, wo man vor der Oefahr zu Jesu Gebet bewahrte Potras hat die Aufgabe, irren g osi chert ist and som it — veil Gott Niemand ein Amt gibt obne Aus den augefubrten und erklarten Sehriftstcllen ihm dio Kraft dazu zu geben - aueb dio Kraft entnehmon wir, dosa Petrus vom Herrn nicht nur seine Mitbruder gegen das Wankcn im Glaubcn xu jene Macbt empfangen habo, die auch die andern eGrken. Aber vicllcicht gclten diese Worto so gana Apostel empfingen, sondera dass er noch überdies penônlich nur dem Petrus allein, dasa nur er allein, mit ciner bcsondeni Aufgabe ausgezcichnet, rum und nicht nudi seine Nachfolgor, dio Aufgabe und Felscn dcr Kirche, rur Glaubensfesto fûr seine MitKrafterbaltcn, dieMitglicder im Glauben zu stirken? brQder, xum obersten Hirtcn aller Olàubigen beErwigcn wir die UmsUndc, unter denen Petrus I stellt wurdo. Man mag noch so ângstlich bemúht diesen Auflrag erhâlt. Es ist unmittelbar vor Jesu soin, diese VorzÛge auf den Primat (auf die oberate Leiden. Der Herr sugt dem Petrus ausdrûcklich. Kircbengewalt) zu beziehen, oídos bleibt denn doch rdaM che der Hahn zweimal krûht, er seincn Meister gewisa, dosa darin die oberate Lcbrgewalt auch indreimal vcrlcugncn werdo. * Also fûr dic-e Zeit, begríffen soi, und daos zur AusQbung doraolbon der fur die Zeit der Vorleugnung, hat Jesus den Petrus Heiland dem Potras — und in ihm seinen rechtsichcr nicht mit der Glaubensstarkung seiner Bruder m ñas i gen Nach folgora — einen ganz beaonderen beauftragt Nach der Aufcrstebung und bis xur Bcbutx ver lichen habe. Diescr Schutz im obersten Himmelfahrt ist Jesus selbst boi soinen Apostolo, Lchramte kann aber kein (indexer sein ais dio zuverlissige Bewahrang vor Irrthum in dem, wns die da stark t Er sie im Olauben. Mit der Gabo des bl Goistes werden am Pfingstfesto alie Aposto! aus- Kircho Jesu zu lebren bat. 119. Gutladauro tp. Calatanùiadfntii.— In gene­ gerûstet, und zu gotterleuchteten Boten des hl. * Evangelium gemacht. Und doeb sagt Jesus zu rali congregatione ad sutfragia vocatus respondit Petrus: Stirke dereinst deine Brûder; muss dahor non placel; a publica sessione abfuit. Adhaesionem nicht dieses Wort eino weiter auisehende, eine suam constitutioni praestitit haec scribens summo weiter hinausragende Bedeutung haben; — eine Be- pontifici Pio IX: Beatissimo padre. deutung, die nicht die Person dea Petrus, sondera L’ido.i di recare incommodo o disturbo alia n. sain Amt bvtriffl. und mit dem Amie nudi auf v in mezzo alle t inte suo cure e sollecitudini mi seine Naehfolger übcrgcht? 1013 adhaesiones epp. calatanisiaden. et vacien. 1014 ha trattenuto win’ ora d» rivolgermi a v. ·., ma io / tibi, ven. frater, et universo tuo gregi peramanter non posto più oltre differire di presentarmi ai suoi impertimus. piedi per manifestarle la mia fedo, per attcstarle Datum Romae apud S. Petrum dio 7 septemla mia ubbidienza. Un insuperabile vivissimo senti * bris 1870 pontificatus nostri anno XXV. mento di mali o di scismi facili a suscitarsi nella Pius PP. IX. chiesa, questo o nuli’ altro fu il solo motivo, cho 120. Pettier ep, Vacimsis. — In congregatione mi persuase di non dare il min assentimento al· dici 13 iulii dixit non placet, abfuit a publica ses­ l'ultima dommaticu decisione del concilio; la dot­ sione. Adhaesionem vero suam emisit haec scribens trina però dalla m. v. sanzionata forma, e coll' aiuto summo pontifici Pio IX: di Dìo formerà sempre Γ oggetto della mia fede, Beatissime pater, cho non sarà mai regolata dal privato sentire, ma Apostolicis, quas sanctitas vestra 1 iunii unni solo «da ciò che la chiesa o il capo di essa determina. Mi uftiigge e mi desola il pensiero, cho io avessi currentis, ad mo benignissime mittere dignabatur potuto con quel mio operare, produrre il minimo literis moneor, disertam requiri fidei professionem dispiacere alla s. v. che io venero e rispetto come occumenici concilii Vaticani definitionibus plano padre, pastore c vicario infallibile di G.C. sulla terra. consonam. In demissum paterni huius moniti obsequium So cosi fosso la supplico di un generoso perdono, ο Γ assicurazione di averlo ottenuto, come lo spero, hisco hnmillime beatitati vestrae insinuo: me, post­ it quam vocem sanctitatis vestrao audivi, ot verbis et formerebbe Γ unica mia consolazione. * inPromulgherò tra non guari una mia pastorale factis erga clerum meum ita exhibui, ut omne sullo costituzioni già dalla s. v. approvate per una telligant Romam locutam, ac causam finitam cmo. più chiara cd aperta manifestazione della mia fede Nec cunctor, immo modo quoquo beatitati vestrae in ima humilitate reverentissime declaro; me post dinanzi al mio popolo. Si degni la «. v. accòglierò benignamente tali factam 18 iulii 1870 solemnem definitionem sino veraci manifestazioni dell * animo mio. non cho di omni haesitatione singulis decrotis concilii Vaticani benedirmi insieme a questo popolo affidatomi, mentre perfecta fide adhaesisse, adhaerere et in perpetuum con ogni venerazione baciando il sacro piede mi plena cum devotione adhaesurum ; qui haec decreta Vaticanae synodi pro institutione cleri et populi vanto di essere iam etiam per dioecesim meam publicavi. Caltanissotta 25 agosto 1870. Cetera sanctitatis vestrae pedibus demisse ad­ di v. a. volutus cum tenerrimo beatorum pedum osculo, ct umilino fedmo suddito Giovanni vescovo di Caltanisetta. profundissima cum veneratione apostolicara pro mo, dero et fidelibus meis humillime exoro benedic­ 1lisce Ut Uria acc'pl ist sic respondit ìnnctiuitnus tionem, qui indesinenter sum dominus noster: Beatitatis vestrae Vacii 13 iulii 1871. Venerabili fratri Ioanni episcopo Calatanisiadcnsi C humillimus devotissimus filius Pius PP. IX. Antonius losephus Pettier Ven. frater, salutem ot apostolica™ benedictionem. episcopus Vncicnam in Hungaria. Redditae fuerunt nobis observuotissimae tuae litterao dio 25 elapsi augusti datae, quibas nobis Summi pontificis litterae inde ab initio laudatae tuam fidem et obedientiam luculenter ostendis, ac erant huiusmodi: diserto profiteris debitum devotae mentis obsequium a. ct observantiam erga dogmaticam definitionem de Venerabili fratri Antonio loeepho iurisdictionie primatu Petro eiusquo successoribus episcopo Vaciensi (Vaciara in Hungaria) collato, ac do infallibili eorum dem magisterio in Pius papa IX. rebus fidei morumque definiendis, quam sacro ap­ Ven. fr. Conspectum status rcrumquo dioecesis probante Vaticano concilio novissimo edidimus. Quamquam, ven. frater, ob eam opinionem, quam tuae, ven. fr., quem nobis obtulisti, habuimus ac­ de tua virtuto ac religione habebamus, minime do ceptum, praesertim uti pignus pietatis ct umoris; tua reverentia uo fideli assensu occumenicnu synodi idquo lucundius nubis factum est a significatione decretis debito ambigeremus, tamen vehementer venerationis tuae erga hanc sanctam sedem et illilaetati sumus ob huiusmodi declarationem quam tua rnitatao nobis et ipsi adhaesionis. Quao licet haud a te pietas poscebat, ut adversam omnem interpre­ obecuru innuunt quo tu sis animo; ea tamen non tationem amoveret quae incongruo in hac re silentio omno tulisse punctum facile conspicies. Nequis tribui potuisset Nos itaque fraternitati tuao do I ) enim nun animadvertere necessariam omnino in fidei hoc officio a te praestito imponso gratulamur in rebus esse perspicuam apertamque professionem ; Domino, toque do paterna nostra charitato certum praesertim ai praecedentia adiuncta dissensum ali­ esso volumus quam tua in nos et hanc apostolica™ quem mentis praetulerint, et silentium subsequens sedem devotio ac pictas tuis dcchrata litteris magis perniciosam fidelibus suspicionem ingerere valeat magisquo in tc confirmavit Quod autem nobis perseverantiae in eadem opinione, aut saltem haesi­ Ne putea, ven. fr., ignorare nos, vel leviores nuncine dc pastorali epistola a to quamprimum in tationis. * lucem edenda, id nobis gratissimum est; nam dura ducerò difficultates, quibus tu et ceteri istius regni fidem tuam ccclesino probaro sollicite studes, fieri episcopi cetis circumsepti. Eas plane cognoscimus: non potest, quin pastoris vox ad eruditionem gregis ot in immani hoc bello nd disgregandam catholicam sui hoc praesertim tempore ac in iis veritatibus, unitatem conflato, delendamquo si fieri posset ec­ quas hostes s. sedis suis obnubilare artibus conati clesiam necessarium est prorsus, nt eo compartior sunt, maximo ac salutariter conferat. Pergo itaque, endem unitas .effulgeat, quo acrius impetitur, ven. frater, omni studio boni pastoris partes implere ergo ad commune fidelium dobitum peculiaris ac­ divino fretus praesidio, quod α supremo postorum cedat ista ratio spectans universae ecclesiae utili­ principo in istius ecclesiao bonum ac prosperitatem tatem; patet, omnia promu· esse posthabenda hu»3A tibi suppliciter imploramus, ac huius praesidii modi officio, et disertam omnino requiri fidei pro­ auspicem et praecipuae nostrao erga to benevolen­ fessionem occumenici Vaticani concilii definitionibus tiae testem accipe apostólica™ benedictionem, quem plane consonam. Id tc pro tua religione praesti * M· 1€·15 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AM'J/RNUS turum case confidimus, nec certe sine uberi fructu, Nam ita ct obsequium ecclesiae debitum palam defertur et ancipi tea illae versati lesque doctrinae veritatem cum errore componentes disjiciuntur ac frustrantur, et obsecundantur piorum votis ac ex­ pectation!, ct confirmantur nutantes, ot occultis ad­ ventoriis larva detrahitur. Necessarias itaque vires ot gratiam ad opus perficiendum tibi toto corde adprecamur a Deo; cuius interim favoris auspicem et praecipuae nostrae benevolentiae testem apostoli * cam benedictionem etc. impertimus. Datum Romae apud S. Petrum 1 iunii' 1871, pontificatus nostri anno viget-imo quinto. Pius papa IX. (Litterae anni 1871. p. 106, n· 199,) b. Venerabili fratri Antonio loecpho episcopo Varicnsi (in 1 lungaria). Ven.fr. etc. Periucundum omnino fuit nubi», vcn. frn te populumque tuum una cum universa catholica familia gavisum fuisse ct gratias egisse Deo prn singulari beneficio nobis collato, quo ecclesiae suae tam saova iactatae procella spem iterum erigere voluisse videtur. At si per miserrima haec tem­ pora, uti merito animadverti , * undique inimici crucia Christi divinum ecclesiae aedificium dissoluturi acerbo conspirant odio in petram supra quam fuit extrac­ tum; nonne par est, ut fideles omnes arctius colli­ gati o: eadem induti fidei lorica validius asserere ct tueri cenentur ipsius petrae firmitatem divinas­ que praerogativas, ct hostili incursui unanimes oc­ currere? Itaque ven. fr. cum diabolo fortiter resi­ stendum sit in fide, etsi pro certo habeamur te minime dissentire ab iis quao Vaticanum oecumcnicum concilium definivit dc ecclesia ct Romano ponti­ fice, summopere cupimus, te apertam edere profes- C sionem, quao id demonstret, ac praeterea explicaro et credenda proponere populo tuo quao fidelibus omnibus credenda proposita sunt a sancta synodo, ut pro virili tu quoque osoribus ecclesiae illam obiicias catholicam unitatem, qua semper contriti fuerunt. Ceterum cum non ignores id tibi esse omnino peragendum, non dubitamus, quin officium istud ca diligentia sis expleturus, ut brevi nobis absolutam iam rem nunciarc valeas. Omnia ad hoc gratiae caelestis auxilia tibi adprecamur; ct interim eorum auspicem de praecipuae benevolentiae nostrae et grati animi testem a pos to Ii eam benedictionem etc. impertimus. 1016 Dio a sostenere la ridotta costituzione cd in parti­ colare Γ infallibilità dei successori di san Pietro a costo anche della mia vita." 122. AlUrlla ep. Aprutinus. — In generali con­ gregatione dedit placet iuxta modum; in publica sessione dixit placet. 123. Spoglia ep. Camarientos. — Abfuit in ge­ nerali congregatione; praesens in publica sessione ad suffragia dixit placet. 124. Abdu ep. Mariamnensi» rii. Aielch. — In congregatione diei 13 iulii dixit non placet; a pu­ blica sessione constitutioni placet suum dedit. 125. Roger» rp. Chathamensie. — In generali congregatione non placet constitutioni dedit; abfuit a publica sessione. Adhaesionem suam emisit hasce litteras scribens cum clero suae dioecesis summo pontifici Pio IX: a Bcatimtimc pater. Nobis, episcopo ct clero dioecesis Chathu mensis, qui oc to his diebus in sacris exercitiis spiritualibus persolvendi» occupati fuimun, pergratum incumbit officium sanctitati tuae prius exponendi, quam ad propria discedamus, amoris filialis ac sacrae vene­ rationis sensus qui no» devinciunt venerabili tuae personae, tuoque sublimi officio, quatenus Christi c» vicarius, beati Petri successor, atquo sanctae Dei ecclesiae visibile caput. Societatem cum fra­ tribus per orbem sparsis inimus ad exprimendum nostram plenum reverentemque assensum, adhae­ sionem obedientiamque sacri Vaticani concilii de­ cretus. quae infallibilitatem sedis apostolicau in suis omnibus ex cathedra definitionibus proclamant. Item omnia ciu dcm * sanctae sedis acta ot decreta cum docilitate, humilitate ac amore haud fictis, re­ cipimus sequimurque. Summo nobis dolori est atque indignationi vi­ dere iniustitias grAvÍMÍmas malaquo innumera quae homines pcrveraUrimi sanctitati tuae infligunt, ut Petri patrimonio, imo ¡prius almae urbis imperio potiantur. Tecum igitur, sicut docet filios dovotos, condo­ lemus co quod captivus sacrilega manu tenearis, caque qua tibi ad universam ecclesiam regendam opus est libertate, orberis. Has inter angustias non parvam nobis affert consolationem favor ille, quem sanctitati tuno contulit misericors Deus, illustrem tuum pontificatum ad annos Petri perducendo; qui favor tibi soli e Petri successoribus obtingens, sum­ mam omnium ubique terrarum fidelium exultationem Datum Romae apud Sanctum Petrum 10 iulii 1871, cum gratiarum ad Deum effusione evocavit. Dominum lesutn Christum suppliciter exoramus, pontificatus nostri anno vigesimo sexto. immaculatae eius matris Mariae, beati Petri prin­ Pius papa IX. cipis apostolorum omniumque sanctorum suffragia (Litterae eiusdem anni p. 130, n· 236.) D devote poscimus, ut sanctitati tuae vita diu fclici121. Riccio ep. Caiacenti 5. — In congregatione terque adhuc servetur, donec videas sedis aposto­ generali dixit placet itala modum; in sessione li cac et sanctae matris ecclesiae triumphum. publica ad suffragia respondit non placet. Absolutu . Benedictionem tuam apostolicam, beatissime tamen sessione, fidei suao professionem emisit ad pater, nobis, gregibus, laboribusque nostris imper­ pedes summi pontificis Pii IX in ipsa aula con­ tire digneris. ciliari. Postea vero literas dedit ephemeridi Tauri­ Datum in oratorio ned. noetr. episcopal, apud Cha­ nensi Unità cattolica d. 29 iulii 1870, publicam pro- tham prope ecclesiam cathedram s. Michaelis, dic frssionem emittendo hisco verbis: octava Augusti a. D. 1871. „Bratnando cho il mio voto non lasci alcun luogo t I aco bus Rogers, episcopus Chathamensis. a sinistro interpretazioni, mi affretto a dichiarare Sequuntur cleri subscriptione». che con quello spirito stesso di sincerità o di sotto­ 120. (f Canneti ep. Vallispratensie. — Abfuit in missione eoo cui, chiamato dalla chiesa a dure il mio voto, risposi non placet, appena conformata generali congregatione: in publica sessione dixit dall’ immortale pontefice Pio nono la presente costi­ placet. 127. bonitas ep. Csanadiensis. — ln generali tuzione m’inginocchiai e diari con tutta Γ anima Credo; mi unii di gran caoro λ sua santità ed ai congregatione dixit non placet; abfuit a publica padri del concilio nel renderne graxio a Dio col sessione. Fidem suam testatus est praecipiens uni­ canto del 7> beuM e mi offrii pronto coll aiuto di vorso clero dioecesis per suum vicarium episcopalem 1017 ADHAESIONES MULTORUM EPISCOPORUM 1018 novam formulam fidei professionis inde emittendam Λ caotero unum a te peto quod si antea prius prae­ in adhaesionem concilii Vaticani decretorum: dictam adhaesionem non misi, non negligentiae nec cAb antiquissimis temporibus ecclesiae semper malae voluntati sed potius ignorantiae tribuere dig­ fuit in moro, ut Christi fidelibus certa ac determi­ neris, de qua moerore et tristitia affectus sum. nata proponeretur formula, qua fidem profiterentur Datum die 31 decembris an. 1871. et contra hacresos quaecumquo solemniter prote­ Dominationis tuae cminentissimao et reveren­ starentur; hinc summus pontifex Pius IV absoluto dissimae concilio Tridentino anno 15G4 formam professionis Michael Domenec episcopus Pittaburgensis. fidei concinnavit et duplici constitutione Iniunctum Eminentissimo ac reverendissimo Barnabò nobis ot In sacrosancta determinavit a quibusnam C.S.R.E. personis professio fidei hac forma esset emittenda. praefecto do C. P. F. Cum vero postmodum coadunatum fuerit concilium Vaticanum, ct adhuc anto suspensionem eiusdem, Ego infrascriptus episcopus Pittsburgensis coram solemnitcr dnao promulgatae sint dogmaticae con­ Deo cui omnia patent, et qui me judicaturus est, stitutiones, una nempo do fido catholica, quao in­ confiteor me adhaerere omnibus et singulis decretis cipit Dei Filius, altera do ecclesia Clinati, quao et definitionibus concilii Vaticani intimo corde et incipit Faslor aeternus, necessarium iudicatum est, animo. Praecipuo testificor et confiteor me sincero ut in fidei professione deinceps adhaesio erga de­ ot intimo animo firmiter adhaerere omnibus et sinfinitiones dogmaticas concilii Vaticani etiam expri­ B gulis quae in cap. IV de constitutione ecclesiae, matur. Quapropter s. congregatio Romana Concilii, nempe de Romani pontificis infallibili magisterio iubente sanctissimo patro summo pontifico Pio IX, continentur. M. Domenec episcopus Pittsburgensis. decreto, quod dic 20 ianuorii a. c. emanavit, prae­ cipit, ut in forma professionis fidei a Pio IV con­ 129. Vasconcelos rp, Lamacensis. — Abfuit a cinnata, post verba ^praecipue a ss. Tridentina sy­ congregatione generali; praesens in publica sessione nodo11 dicatur: ct ab oeciunenico concilio Vaticano respondit placet. traditu, definita ac declarata praesertim de Jlomani 130. Colet ep. Lucion ensis, — In congregatione pontificis primatu et infallibili magisterio. nQuapropter ad exeeutionem p raed tati decreti, diei 13 iulii nd suffragia respondit non placet; ab­ eiusdem virtuto sub comminationibus ac poenis a fuit a sessione publica. Adhaesionem suam constituconcilio Tridentino et constitutionibus summi pon­ .tioni dedit hacc scribens summo pontifici Pio IX: tificis Pii IV Iniuncltnn nobis et In sacrosancta Très saint Père. statutis praecipitur, ut in posterum fidei professio Des inquiétudes dc conscience m ont détourné ab omnibus, qui eam emittere tenentur, secundum formam hic per extensum subiunctam, et insertis d’assister à la session publique du s. concile du praeallatis verbis eam modificatam, haud vero alitor, Vatican tenue par votre sainteté le 18 juillet der­ emittatur, utquo formula professionis fidei Pii IV nier. J’adhère du reste desprit ct do emur à la sivo in rituali sive in aliis usibus liturgici» deser- C constitution première de ecclesia Christi promulguée vituro libro contineatur, abs mora, secundum sub­ par votre sainteté. Humblement prosterné aux pieds do votre béa­ junctam formulam, corrigatur.® titude, je baise respectueusement ces pieds sacrés, Tomeavarini 17 martii 1877 implorant pour moi ct pour mon peuple la béné­ fir. losephus Nemeth vic. episcopalis. 128. Domenec ep. Pitlsburgensis. — In congre­ diction apostolique. Luçon, 3 août 1870. gatione generali dixit non placet; abfuit a sessione de votre sainteté publica. Tamen adhaesionem suam exhibuit haec le très humble, très obéissant et très fidèle scribens eminentissimo card. Alexandro Bamabo s. serviteur et fils. congregationis de Propaganda fide praefecto: γ Charles Colet, év. de Luçon. Eminentissime et reverendissimo domine. 131. Muret ep. Surensis. — In generali congre­ A prima die qua in mea dioecesi perveni ex gatione respondit non placet; abfuit a publica ses­ concilio Vaticano publicam feci adhaesionem om­ sione. Adhaesionem suam dedit haec sribens sanc­ nibus eius decretis ct definitionibus, et non cessavi tissimo domino Pio PP. IX: concionibus plurimis coram catholicis et acatholicis Sanctissime pater. habitis decreta illa ct definitiones probaro atquo Cum procellosissima tempestas in Gallile nostris defendere. Volens tamen solemniori modo adhae­ sionem meam exhibere, data occasione celebrationis D grassotur et res publicao omnino conturbentur provigintiquinquo anniversarii regni summi pontificis stratacque iaccant; cum undique omnia pericula Pii IX, convocato clero meae dioecesis, ego palam cervicibus nostris immineant, quis putare ausus esset coram illis, et illi coram me nos omnes adhaesionem hunc dolorem publicum et privatum adaugeri posse? praebuimus omnibus decretis ot definitionibus con­ Et tamen mirum in modum dolor noster crovit, in­ cilii Vaticani. In litteris gratulabundis quas pro­ notescentibus calamitatibus quao ceciderunt in Ro­ pria manu signavi, ct ad summum pontificem misi manam civitatem et in sanctam sedem! circa concilium Vaticanum haeo leguntur: cuius de­ Divinae providentiae inscrutabilia consilia pronus creta et definitiones grato animo et intimo corde ac­ adoro; sed mihi, quamvis minimo, incumbit officium cipimus. Ego itaque putavi hacc omnia sufficere ct sensus mentis moerentissimae summo pontifici ct satis esso ad meam adhaesionem exhibendam de­ patri animarum nostrarum, qua primum permiserunt cretis et definitionibus praedicti concilii Vaticani. temporum angustiae, aperiendi. Sic ergo patemi Sed cum illustrissimus ac reverendissimus archi- doloris solatium dolor filiorum! Sit obsequium cpiscopus Baltimorensis mihi notum fecerit desi­ fidelitatis et devotionis, ut decet episcopum, paterni derium summi pontificis, ut facerem formalem ad­ vulneris levamen ! Deus non perpetuo i rasce tur haesionem omnibus decretis et definitionibus prae­ populo suo. Pacem ct felicitatem almae Urbi, dicti concilii, statini praedictam adhaesionem ad illum Italiae, Galliae reddet: fiet unum ovile sub uno misi, quam etiam hic tihi mitto una cum dono meae pastore summo; ot paternus dolor tandem qnieveet dioecesis nd summum pontificem destinato Dr ct solabitur! 1019 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOK AETERNUS 1020 Pour rien au monde, je no voudrais occasionner ù Votre Sainteté la moindre peine, surtout lorsque son cœur est inondé de tant de douleur». Qu elle daigne, cependant, mo permettre do rappeler des faits, dont la mention est nécessaire à ma cause. J'ose diro que les doctrines do mon livre nont pas été professées par moi soul, au sein du concile. Au sujet de cette grando question de l'infailli­ bilité pontificale, introduite et miso on délibération par les ordres exprès do Votre Sainteté, uno no­ table diversité d'opinions ct de sentiments s'est produite avant et pendant lo concilo. læs dissen­ Postea invitatus ad reprobandam opus a so timents qui, depuis tant do siècles, ont divisé l'Écolo conscriptum, cui titulus: Dm concile général et de la ct partagé les plus i11u»très théologiens, en dehors paix religieiuf, haec ad eundum summum pontificem des limites de la foi catholique, so sont de nouveau scribebat: manifestés. Très saint Père, après bien des retards occa­ Des cardinaux, des évêques, aussi considérables sionnés par la difficulté des communications, j’ai par les lumières ct les vertus que par l'importance reçu, avec lo plue profond respect ot une vive émo- B de leurs sièges, ont imprimé et publié des écrits tien, le bref apostolique que Votre Sainteté a daigné plus ou moins volumineux contraires nu projet «lo m’adresser, le 28 novembre dernier, en réponse à définition. Environ soixanto-quinao .V/wioirrs, ré­ la lettre quo j'avais eu l'insigne honneur do lui digés dans le mémo esprit contraire, ont été en­ écrire, le 15 octobre précédent. voyés par les Pères à la congrégation de Fide, Votre Sainteté veut bien me témoigner d’abord Autant de discours, animés dea momea sentiments, sa satisfaction de mon adhésion aux définitions dog­ ont été prononcés dona Ια sallo conciliaire. Lo pu­ matiques, confirmees par elle, lo 18 juillet de l’an­ blic n'a rien ignoré de coa dissen timon ta; car les née dernière. journaux ont eu soin de publier dos résumés do Elle dit ensuite qne je dois comprendre que la cea discours et do cos Mémoire ; * et les texte» des doctrine de mon livre ne peut échapper à une con­ analyses officielle», donnés par la congrégation de damnation; et, avec uno bonté que je nc saurais Fide elle-même, so trouvent en do nombreuses assez reconnaître, elle m invito 1 prévenir et à em­ maini. pêcher cette condamnation, en rétractant moi-même Dans cotto mémorable controverso, tous les ce que j’ai écrit. Pour m encourager à cct acte, Pères du concile ont écrit, parlé, voté selon leur elle daigne me citer l’exemple, à jamais célèbre, conscience, et rempli do leur mieux leurs fonctions du grand ot pieux archevêque do Cambrai. et leurs devoirs de témoins et de juges de la foi. Les Aussitôt que les malheurs du temps ct l’état de dissentiments ee sont perpétués jusqu'à la veille de mes forces mo le permettent, je demande à ré- C la quatrième session ; ct ils n’ont pris fin que lorspondre à tant de bonté par une confiance .sans que Votre Sainteté a confirmé, avec sa supremo bornes, ct par une sincérité digne d’un évêque, autorité, dans la session du 18 juillet dernier, les digne aussi du saint pontife à qui il parle. décrets votés par la majorité conciliaire. Alors, L’ouvrage que Votre Sainteté m’invite à con­ par les adhésions successives dos Pères qui n’avaient damner moi-même, pour éviter une flétrissure, a pas voté avec la majorité, l’unité s'est faite et eo été publié en vue du concile, réuni par votre sa­ fera de plus en plus. gesse. Il est probable que, sans la tenue du con­ Cetto unité a consolé ct réjoui Votre Sainteté. cile, ce livre n'aurait pas vu le jour. Mais après Mais rien n'annonce quo Votre Sainteté soit dans la convocation du concile, et lorsque plusieurs il­ l'intention do demander aux Pères de la minorité lustres prélats curent saisi le public do la grande conciliaire qui, après avoir écrit, parlé et voté con­ question qui paraissait devoir êtro l’objet principal formément à l’inspiration do lour conscience épi­ des travaux conciliaires, je crus do mon devoir, scopale, ont ensuite donné des preuves éclatantes attendu Hncomparabio gravité des circonstances, do leur fidélité et do leur obéissance au Saint-Siège et à l’Église, un compto rigoureux de leurs votes, de dire aussi mon opinion. Dans ce livre, je reproduisais, de mon mieux, de leurs discours, do leurs écrits. Tous ces actes h doctrine de grands et illustres théologiens, qui nu sont-ils pas couverts pur l’inviolabilité qui s'at­ ont bien mérité do ITgüse, qui ont vécu ct sont tache au caractère et aux fonctions de juge, dans morts dans la communion du Saint-Siège, et qui, D une délibération solennelle, ouverte par Votre Seinsouvent, ont été honorés de ses plus insignes favours. teté elle-même? La justice permet-ello qu’un jugo La doctrine do ces théologiens n’était pas purement soit puni pour avoir rempli ce qu’il regardait commo et simplement reproduite par mon livre. Dans un un devoir devant Dieu ct devant l’Église? Et l’ad­ but de conciliation, elle s’y trouvait essentiellement hésion cordiale donnée par ces évêques aux décrets modifiée et rapprochée do très près des doctrines confirmés, en offrant au souverain pontife et à des écoles romaines. Je mo rattachais plus, et sur rÉgliso la satisfaction qu’ils étaient en droit d’at­ deux points d'une importance capitale, à saint An­ tendre, cet bien do nature à écarter des fidèles tout tonin qu’à Bossuet lui-même. Aussi, par l’effet do danger de scandalo et d'erreur. Quels troubles, au contraire, n'amènerait pas la justice et do la charité de Votre Sainteté, la publication de co livre n'a point été un obstado à dans l'Égliso une Hétrissure infligée à tant do re­ mon entrée an concile du Vatican. J’y ai eu mon spectables évêques? A genoux aux pieds de Votre Sainteté, je lui rang et mon siège; j’y ai fait, avec tous mes col­ lègues. la profession la plus explicite de la foi ca­ demando pardon d’oser lui tenir un pareil langage. Mais ce langage est ma défense. Sans prétendre tholique; j’a pu y parler ct y voter. Un livre qui mo laissait ainsi on pleine jouis­ m’égaler à aucun des Pères du concile, en restant sance do tous mes droits et privilèges épiscopaux. dans les bornes de cetto modestie qui me convient pouvait-U contenir une doctrino contraire h la foi do toute manière, je puis dire que j’ai toujours été guidé, comme eux. par l'amour sincère do la vérité catholique? Et cum sesc mihi offerat opportunitas aliud debitae obedientiae testimonium vestrae sanctitati praebendi, profiteor me in omnibus apostolicae sedis doctrinam sequi, et definitionibus dogmaticis α tua sanctitate in sessione concilii Vaticani dio IS iulii nuper prolatis, puro, simpliciter, corde et animo adhaerere. Filio ergo addictissimo sanctitas vestra bene­ dicere dignetur. Briocis in Britannia, die 15 octobris 1870. f Π. L C. Maret, episcopus Surcnsis. λ 1031 ADHAESIO HENR. MARET EP. SURENS 18 1023 et do l’Égliso. J’ai écrit, parló et votó comme un j une condamnation qui retomberait sur lo serviteur grand nombro d entro eux. — et des plus illustres de Dieu lui-même? ot des plus respectables, — ont écrit, parlé ot roté. De cetto doctrine, les grands théologiens, dont Ju n’ai pas été lo dernier à donner une adhésion jo rappelle le souvenir, n'auraient-ils pas été en sincèro aux décrets du 18 juillet, confirmés par droit do conclure que leurs écrits no devaient pas Votre Sainteté. Et, si l'adhésion des Pères qui, être proscrits, mémo après la condamnation des d’abord, se sont montrés publiquement opposés au opinions qu’ils avaient soutenues licitement? A projet do définition suffit à l'accomplissement de leur l’appui de leur thèse, ces mêmes théologiens auraient devoir, commo à l'édification des peuples, pourquoi encore pu citer d’autres règles prescrites par le la mienno ne suffirait-elle pas? Serait-ce la sou­ mémo pape à la congrégation de Vlndez. Le sage mission do mon livre au jugement du concile qui pontife soustrait au jugement de cette congrégation mo créerait une position à part? Mais quel est les opinions controversées: Opiniones guae uni scholae, celui dos Pères qui aurait voulu soustraire ses opi­ instituto aut nationi certo certiores videntur, et ni­ nions ot ses écrits au jugement du concile ou du hilominus sine ulto fidei aut religionis detrimento, ab aliis catholicis viris reiiciuntur atque impugnantur, Saint-Siège? 11 mo semble done quo ma situation personnelle oppositaequs defenduntur, sciente ei permittente apo­ n'est pas essentiellement différente do celles des stolica sede, quae unamquamque opinionum huiusPères do la minorité qui ont envoyé leur soumis­ cemodi in suae probabilitatis gradu relinquit. (E i constitutione Sollicita ac provida.) sion à Votre Sainteté. Ces sages règles qui protègent les opinions con­ J'ose donc lui demander de ne point séparer ma causo do leur causo; do mo traiter comme elle troversées, avant les décisions du Saint-8icgo ct de les traite. Or, jo no ponse pas que Sa Sainteté l’Eglise, no protègent-elles pas aussi contre toute oxigo d eux, sous peino d'une flétrissure publique, flétrissure les écrits qui les contiennent, même après lu condamnation, par leur propro bouche, do leurs les décisions intervenues, surtout lorsque ces nou­ écrits ou de leurs discours? Pourquoi cotte con­ velles décisions ont pu être religieusement accep­ tées par les auteurs? Peuvent-ils être punis pour damnation me sorait-ello imposée? Si ma causo est cello de mes vénérables collè­ avoir usé d'une liberté que leur laissait l’Eglise? L'application do ces règles à la cause des théo­ gues do la minorité, n’est-ello pas aussi celle de nombreux théologiens appartenant à une école logiens dont je parle, comme À ma causo person­ célèbre? Si mon livre, qui no présente quo des nelle, ao présente d’clle-même. Toutefois, très saint opinions beaucoup plus modérées que celles do la Père, si je me trompe; si j'interprète mal les règles plupart do ces théologiens, doit être flétri, pourquoi do Ylndex ct la doctrine do Benoit XIV; si tout Ica œuvres do ces écrivains seraient-elles épargnées? ce qui n’est pas rigoureusement conforme aux dé­ Mon livre offre-t-il plus de dangers que ceux do crets du 18 juillet dernier, dans les écrite théologi­ ces grands auteurs qui sont dans toutes les biblio­ ques qui ont paru avant la définition, devait être thèques, et qui se recommandent par l’autorité de proscrit; ces condamnations en masse mo paraîC traient, jo l'avoue, présenter les plus graves incon­ leurs noms? La proscription devrait donc s'étendre, pour ne vénients; ct je no vois pas ce que pourraient y citer quo quelques exemples, au livre du vénérable gagner l'honneur et l'autorité de l’Êglise romaine Fraysainoua, évêque d’Hermopolia; à celui du car­ ot de l'Église universelle. Telles sont, très saint Père, les premières ré­ dinal do la Luzerne; aux traites do Tourneljr; au discours immortel do Bossuet sur ΓUnité de FLylise; flexions quo j'ose soumettre à Votre Sainteté. Elles aux œuvres de Tostai, de Pierre d’Ailly, du papo tondent à montrer que mu situation est cello même Adrion VI. Des théologiens chers ou Saint-Siège, de mes vénérables collègues et frères do la minorité — les Fénelon, les Duval, les Jacobatius, saint An­ conciliaire; et quo ma cause se lio à celle do grandi tonin lui-même, — si on prenait des partis ex­ ct illustres théologiens, dont la mémoire et l'hon­ neur seront toujours cher» À l'Êgliso romaine. trêmes, échapperaient- ils à la censure? Jo ne sais si Votre Sainteté entrera dans les Tous ces grands hommes sans doute auraient accepté, avec la plus entière docilité et la plus par­ considérations que j’ai l'honneur de lui présenter. faite soumission, les décisions do l’Eglise, s'il en J'ignore si elle a des griefs particulier» contre mon oût existé de leur temps. Mais, malgré leur pro­ livre, et si je doia devenir la victimo expiatoire fondo humilité et leur esprit d’obéissance, auraient- d'opinion» professées par tant d'illustres et saint» ils pu admettre que leur nom ot lour mémoire personnages; opinions, cependant, quo je n'ai ac­ fussent flétris pour avoir soutenu dos opinions quo ceptées qu’en les modifiant essentiellement, et dans l’Égliso lour permettait de soutenir? Ceux d'entro D un son» favorable aux droits du siège apostolique. eux qui ont vécu après Benoît XIV n’auraiont-ils Si telle était la volonté do Dieu, i) mo donnerait pas pu, pour eux-mêmes, comme pour ceux qu ils la force de me résigner à un sort qui no serait ont précédés, invoquer, on favour de leur causo, pas sans honneur, on ce que j'aurai» été choisi pour l'autorité do ce grand papo? Dans son célèbre ot laisser entière, par mon humiliation personnelle, la immortel ouvrage de la B/aïi/ro/ion et do la Cu- gloire de ces grands hommes. Mais comme cetto volonté ne m'est pas encore nonisation de» aatnls, il enseigne quo les écrits d’un serviteur do Dieu, qui no deviennent répréhensibles clairement manifestée, il me resto un dernier devoir que par l’événement de la condamnation des opi­ à remplir; ot jo supplie Votre Sainteté de vouloir nions qu'il pouvait librement soutenir dans son bien encore m’écouter un instant. temps, no doivent pas mettre obstacle À sa canoni­ Je suppose donc que Votre Sainteté, malgré les sation. A l'appui do cetto doctrino, le savant pape raisons que jo viens de lui soumettre, persévère cite les exemples do saint Cyprion, do saint Hilaire dine la pensée de condamner mon livre, ou de d’Arles, do saint Cassien, do Fausto do Riez. m obliger à le condamner moi-môme. Eh bien! N’ayant pas sous la main le grand ouvrage do dan» cotto doulourouso hypothèse, je loi demande Benoît XIV, je no le puis citer textuellement; encore la permission de lui ouvrir mon eœur sari» niais je crois reproduire exactement sa doctrino. réserve. Mais les écrit * qui n empêchent pas la canonisation Avec la grAce de Dieu, je préférerai toujours d’un serviteur do Dieu penvcnt-ils être flétris par l'obéissance à l’Église et eu saint-siège, la pené- 1023 ADHAESIONES PATRUM AD CONSTI T. PASTOR AETERNUS 1’024 Si Sa Sainteté, comme josc l’espérer, me permet veranee dans l’onité catholique, à mon honneur, à a do composer le Mémoire dont je viens de lui pré­ nies intérêts, ù toutes les choses du monde. Mais, très saint Père, quand je me mets en pré­ senter le projet, je lui demanderai encore la per­ sence de ma dernière heure et du juge suprême, mission dc lui portor moi-mêmo co travail, afin de ma conscience so demande avec anxiété si je puis pouvoir, au besoin, lo défendre. Car, dans un condamner une doctrine qui. dans son essence, ne procès sur dos matières aussi débattues, et qui ont me paraît pas contraire aux définitions dogmati­ tant passionné les esprits, quelles quo soient lea ques, confirmées le Ifi juillet dernier. Je vois plus lumières ct l’impartialité des juges, rien, à mon loin; et toutes mes réflexions m’établissent dans la avis, ne peut remplacer entièrement la défense pensée qu’ello leur est pour le fond conforme. Dans personnelle. cette situation d’esprit, ma règle de conduite me J’ai dit, très saint l’èro, que je composerais ce paraît naturellement tracée. Mon devoir et mon Mémoire aussitôt que je le pourrais. Dans co moment, honneur exigent, ce me semble, quo je demande il me serait impossibile dc le faire. Hors dc Paris au plus juste des juges et au meilleur des Pères, lorsqu’il a été investi par l’armée prussienne, je suis ce qu’on ne refuse pas au dernier des accusés, un peu errant, depuis quatre mois, dans notre chère d’être entendu dans ma propre cause, dc la suivre, ct malheureuse France. de la défendre moi-même, soit que ma cause doive Mes livres, mes papiers, des documents indispen­ être jugée définitivement par Votre Sainteté, soit sables à l’œuvre que jo médite sont à Paris, dans que Votre Sainteté la réserve au concile général. B la maison de Sorbonne où j’habite. Je no rentrerai Comme je croia avoir eu l’honneur dc voua en possession do ces matériaux nécessaires do mon l’écrire, très saint Père, la défense de mon livre travail que lorsqu’il acra possible de retourner dans n’a jamais été complète. Elle n’a pu l'être, parce notre capitale. Et d’ailleurs, très saint Père, au que, aussitôt après l'ouverture du concile, j'ai voulu milieu des désolations do notre infortunée patrie; me conformer ù toutes les convenances, en cessant lorsque noua sommes toujours sous lo coup des toute polémique extérieure. Cependant, mes ad­ terreurs, des perturbations, des désastres d’une versaire^ s'étaient entièrement mépris sur la véri­ guerre impitoyable; lorsque peut-être bientôt les table portée de mon livre. Ils avaient passé en­ horreurs de la guerre civile vont eo joindre à collée tièrement sous silence la partie positive et princi­ do la guerre étrangère, l’esprit conaervorait-il aseo * pale de mon livre, non par l'étendue, mais par de calme, assez de liberté pour s’appliquer à un l’importance, celle où j'affirme ^infaillibilité poetificaie, travail aussi sérieux, à un travail délicat ct qui dane le Hanc meam fidem, hoc pignus filialia obedien tiae eximiiquo amons benigno accipiat paternitas du nntncau av reunir, pniilier ewlanualloracnl les bulles pontificales daos les province * ecclésiastiques vestra, devotissimosquo meos animi nonnus, acer­ et expliquer aux fidèles, avec l’autorité dont ils bissimis hisco temporibus, pro solamino ha boro «ont revêtue, les enseignements proclamés par le dignetur. Eheu! Beatissimo pater, eo quod conturbatae souverain pontife au concile du Vatican. Veuillez agréer, monsieur le curé, l’assurance sint gentes ct commota sint regna, inimicus homo praevaluit, et sacrilegus invasor almam urbem do notre affectueux dévouement. impie oppugnatam praeaeus commaculat. Nonnisi t Flavian, évêque do Baycux et Lisieux. 162. Pagnucci ep. Agalhonieensis. — In gene­ multo dolore oppressus, hanc nefariam Romae oc­ rali congregatione dedit piatti iuxta modum; in cupationem audivi, illamque statini, tum verbia tum scriptis, indignans exeeransquo palam denuntiavi. publica sessione dixit placet. 163. Zalka ep. laurinentis. — In generali con­ Summa erit mihi occasio, tempore quadragesimae, gregatione ad suffragia respondit non placet; a vocem adhuc exaltandi quasi tuba, ut sciant omnes publica sessione abfuit. Adhaesit tamen constitu­ quoniam ferus depastus est vineam electam, atquo sacrilegium hoc magia ac magia arguat ac detotioni haec scribens summo pontifici Pio IX: stetur populus christiaous. Beatissimo pater. Interea, beatissime pater, Deum omnipotentem Litteras augusta manu sanctitatis vestrae Romae B maximam una cum clero et fidelibus enixo deprecor dio 1 februarii c. a. clementiuime signatus et ad ut cito citius exurgat, atque auferat bella usquo me destinatas reverenter percepi. Intellexi ex iis, ad finem terrae; diaripenturquo inimici apostolica^ sanctitatem vestram desideraro, ut meam decretis sedis et fiat pax in diebus nostris; Dominum concilii Vaticani in genere et in specie constitutioni nostrum letum Christum obtoator, ut aponeain quam Patior aeternus adhaesionem contester. aequisivit sanguine suo salvet et muniat, ac tandem Beatissimo pater, ego infausta et religioni ca­ patris amantissimi aerumnas multiplices consoletur. tholicae inimica patriae meae adiuncta probe nos­ Ad pedes sanctitatis vestrae humiliter provucens vehementer optassem, ne quaestio praefata lutus, beatissime pator, mo profiteor obeequentissiconstitutione definita, alioquin multis difficultatibus mum et devotissimum servum ao filium. obnoxia, examini concilii proponeretur. Bupellao, in festo Cathedrae a. Petri Romae, Caeterum placuit sanctitati vestrae, non ob­ dic 18 Januarii, anno Domini 1871. stantibus meis aliorumve haud paucorum episcopo­ f Leo, episcopus Rupollen. et Santonen. rum precibus, obtestationibus et votis quaestionem 165. Foulon ep. Fanceiensis et Tullen sit. — In illam disquisitioni synodi subiicere et definire. Hoo generali congregatione dixit non placet; abfuit a facto mihi qui unitati ecclesiae semper ardentissime publica sessione. Adhaesionem constitutioni prae­ studui, nihil iam restabat, quam editae definitioni stitit haec scribens summo pontifici Pio IX: assentir]. Quod dum me fecisse reverenti animo declaro, in C Beatissime pater. Cum multa mo iamdudum impellerent ut ad osculo beatorum sanctitatis vestrae pedum emorior sanctitatis vestrae vestram sanctitatem tum meo tum cleri et Christi fidelium meae di oc cea eo e nomine significarem quam laurini die 31 martii 1871. humillimus servos aegre, pro filiali nostra erga hanc apostolicam loannes Zalka episcopus I aurin ensis sedem et Christi Domini vicarium reverentia, ac­ in Hungaria. ceperimus ini uri as tibi nuperrime a nefariis homi­ Postea vero menso maio eiusdem anni decreta nibus fuisse illatas quibus non orat satis maximam Votieani concilii typis impressa ot clero curato sanctae Romanae ecclesiae principatus partem per transmissa cum dubita reverentia et obedientia re­ vim ct dolum detinere, si non et reliquam contra cipi commendabat litteris circularibus: ius fasque omne occuparent, ad hanc ueque diem „Constitutiones in novissima synodo Romana bello in dioecesi mea saeviente prohibitus fui, editae et nuperrime typis procusas pro congruo in quominus litteras ad te mitterem; nam. occupata scholis et ecclesiis usu ad parochias dioecesis meao ab hostibus iam ab ineunte menso augusto, urbe via officiorum VADiaconalium iam dimissas, omnes episcopali Nanceiensi, et aditu omni intercluso, et ninguli debita reverentia ct obodientia recipiant/ copia commeandi huc illuc, nulla supererat. Nunc laurini die 16 maii 1871. vero quoniam, pace licet infecta, remissius agitur 164. Thomas ep. Kupellentit. — In congrega­ quam antea circa istiuamodi commercium, meum esso tione generali dixit non placet; abfuit in publica praecipuum officium duxi, concessa illa libertate sessione. Adhaesionem vero suam dedit haeo scri­ tali quali primum uti quo ad vestram sanctitatem bens summo pontifici Pio IX: in his rerum angustiis constitutam accederem et D sensus meos ea, qua par est, reverentia depromerem. Beatissimo pater. Sint itaquo istae litterae in testimonium doloris Vix o Roma redux, dogma Vaticanum do in­ et indignationis quibus valde affectus fui, auditis fallibili magisterio summi pontificis, nliaequo con­ novis facinoribus quibus Italia seso iterum comma­ stitutiones eiusdem synodi oecumcnicao, tum coram culavit, sint etiam in reprobationis ot detestationis clero eiriUtis Rupollcnsia. tum coram fidelibus in significationem erga omnia quaecumquo dictis, scrip­ * huius tempo­ ecclesia mea cathcdruli specialiter adunatis, spento tis nut gestis peracta sunt adversu ac libenter profeasus sum; significans insuper, pro ralis principatus apostolici iura, qui in rei Chri­ munera moa episcopali, basco constitutiones ab om­ stianae bonum et utilitatem ordinatus, ot sanc­ nibus et singuli» indubitanter esso tenendas sub tissimis titulis tot saeculorum decursu legitime poena anathematis. Illas quoquo, quoties locus possessus, ideo. Dei providentia ita procurante, fuit, pluribus in alita parochialihus ecclesiis, exul­ fundatus institutusquo est, ut summus ecclesiae tan· an firmiter adhaerens patefeci; atque ut fa­ pastor et doctor, pascendi, docendi, regendiquo cilius singulis innotescerent verba veritatis, illa potestatem nuctoritatemque nb ipso Christo Domino typi» mandata, et ab omnibus legenda, per totam acceptam, per universum orbem, plenissima liber­ tate exercere posset. dinecerim Itapidlenaatn disaeminare turavi. ministère, cl que 1rs coacihe * prof itici am pourront A 1041 ADHAESIONES EPP. NANCEIENSIS ET CONSTANTINIANI Quam dolcndum eet etiam, quod vestra aanc- / litae, licet innumeris iam ab ineunto glorioso pon­ tificatu malis lacessita ct exagitata periculis post quinque ct viginti annos adeo laboriose transactos, in alias hodie calamitates impingat, nedum vene­ rabili senectuti tuae pax post tot curas sollicitudinosque debita tandem adveniat! Scilicet praesens aspicero cogeris quidquid usquam iniquo aut pa­ trari aut excogitari potuerit, cum hisco temporibus in quibus impii homines omno ius pervertere co­ nantur, firmissimus in mundo iuris assertor ct aequi iustiquo tenacissimus vindex existas. Illud interim nobis solatio non modico est, quod inter humanas procellas et bellicos civilesquo motus quibus nunc orbis pone totus laborat dumque cuncta nutant, inclinantur, fatiscuntque, stot infal­ libilis Romani pontificis auctoritas, utque est contra errores invicta, ita etiam sit adversus iniquitates inconcussa. Cui utinam attondentes huius saeculi homines tanquam lucernae lucenti in caliginoso loco, ab ipsa recreari, illuminari, fovorique me­ reantur ! Utinam quoque in praesenti rerum necessitate, dum bello atroci duo potentissimi populi inter se decertant, arbitra esset pacis concordiacque inter principes christianos componendae! Quod quoniam nondum in promptu est ut statini fiat, te, beatis­ sime pater, oro obtestorque ut ad Deum pacis preces supplicationesque cum clamore valido of­ feras et exaudiaris pro tua reverentia, ct fiat pax, nec deseramur in die malo. Quae quidem moestissimus ad vestram sancti­ tatem scribo, quippe qui Galliam, mihi carissimam . itriam, dioecesimque meam ferro ilammaque va­ statas et miseriis, quarum exemplum nunquam alios fuit, obnoxia esse videam nec tantarum calamita­ tum proximum finem hominum ullus praesentire valeat. Dignetur vero Deus oculis misericordiae Fran­ corum respicere gentem quam tutelae beatae Mariae virginis rex piiesimus voto perpetuo commendavit, quamque Romani pontifices, et imprimis sanctitas vestra peculiari benovoleatin ct amore ut primo­ genitam ecclesiae Romanae ct aliquando do hac sede apostolica bene meritam prosecuti sunt Faxit etiam Deus totius misericordiae sub cuius potenti manu propter peccata nostra sumus humi­ liati ut resipiscamus α malis ct proficiamus in bono et cxultemus ct sanctificemur in dic visitationis’ Addictissimus ot humillimus ad pedes vestrae sanctitatis provolutus Nanceii dio 14 novembri» 1870. famulus ct filius γ losoph cpisc. Nane, el Tullen. 1042 natio nos prosequitur, intelligimus plane quam sincero et vulnerato ex animo huiusmodi sensus deriventur, cosque etiam maiori in pretio habuimus, quod videmus domesticae vestras gravesque calami­ tates communis fidelium patris vos oblivisci non pati. Pietatis itaquo vestrae officiis, ven. frater, gratissimum animum profitemur, ao misericordem Dominum enixe rogamus, ut vos consoletur, utque ocius isti patriae dies placatus adducat i astiti ae, tranquillitatis ac pacis. Quae autem in obsequium huius apostolicae cathedrae et infallibilis Romani pontificia auctoritatis in tuis litteris expromis, ven. frater, en nos acceptissima habuimus, noaque certos reddunt, nihil tibi potius futurum, quam ut ea ipsa quae eximia fidelis animi pietate profiteris, per te etiam populo tibi credito Vaticani concilii dog­ matica definitione promulgata tradantur. Dum vero minime dubitamus, vcn. frater, quin pergas una cum istis fidelibus fervidis ad Deum precibus ec­ clesiae et i os titia e causam in tanta impiorum con­ juratione commendare, eamque omni studio et alacritate defendere, tibi. ven. frater, cum praeci­ puae benevolentiae nostrae testificatione, nec non cunctis clericis laicisque fidelibus tuae vigilantiae commissis apostolicam benedictionem omnium caelestium gratiarum auspicem peramanter imper­ timus. Datum Romae apud S. Petrum die 3 decembris an. 1870, pontificatus nostri anno XXV. Pius PP. IX. 1GG. Las Cases ep. Constantinianus. — In gene­ rali congregatione ct ipse ad suffragia respondit non placet; abfuit a publica sessione. Fidem vero suam supremis tabulis consignavit haec scribens: Omissis... „ J'ignore si, à ma mort, on pro­ noncera mon oraison funèbre; je n’y attacherais d’ailleurs d’autre prix que le témoignage d’affec­ tion et d’estime, qui mo serait ainsi donné par mes vénérables collègues dans l’épiscopat. . .. .Quoiqu'il on soit, co que j’ai vu et entendu en pareilles circonstances, dans ces dernières années, me fait un devoir do demander ici è celui qui serait appelé à parler do moi après ma mort, do ne rien adoucir do ce que j’ai pu faire ou dire, avant ou pendant le concilo du Vatican, comme de ne rien tairo do co quo j’ai dit ou fait, après le concile. Élevé dans les doctrines anti-infaillibilistes, pendant le concile, j’imposai, non sans douleur, silence à mon cœur, qui souffrait do ne pas être sur co point d’accord avec sa sainteté Pie IX. pour laisser parler ma conscience: elle me faisait un devoir rigoureux do défendre ce quo je croyais alors être la vérité. Je restai ferme dans mon » opinion, tant quo le concilo n'eut pas prononcé; Venerabili fratri lo lendemain do la définition, Dieu mo faisait la losopho episcopo Nanceicnsi et Tallonai gràco do pouvoir dire en toute vérité, dans la plénitude et lo calme do ma foi: vJo crois, au­ Pius PP. IX. Venerabilis frater, salutem ot apostolicam bene­ jourd'hui, d’autant plus à l'infaillibilité, que j’y croyais moins hior/ dictionem. „Qu’on n’aille donc pas diro do moi quo j’étais Eximium pietatis ct amoris tui tuornmque fide­ lium erga nos ct hanc apostolir-am sedem testi­ seulement inopportun iste, comme on Γα dit de cer­ monium agnovimus in tuis littorie dic 14 elapsi tains do mes vénérables collègues do la minorité, novombris datis, cx quibus tuus et eorumdem fide­ qui n’auraient certainement pas accepté, pondant lium luctus ac mooror ostenditur ob violata huius leur vie, cetto interprétation do la doctrine, qu’ils apostolicae sedis iura ct constitutam in urbe nostra avaient exposée ct défendue au concile. On a cru, dominationem impiorum, quam in perniciem ani­ de bonno foi sans doute, pouvoir parler ainsi, et marum ct in nostrae spiritualis auctoritatis op­ par là. servir utilement la cause do l'infaillibilité. pressionem suam vim excrcero dolemus, ac simul A mon avis, on s'exposait à ne pas roster dans aperte declaratur adversus sacrilegam iniuriam une exactitude historique absolue, puisque le# nobis ot huic s. sedi illatam, et oa quae inde con- morte, dont on expliquait la conduite, n’étalent soquuta sunt, vestra reprobatio ac detestatio. Probe plus là pour l'expliquer eux mômes; ct on n'ajou­ conscii, von. frater, filialis affectus quo haec inclyta tait rien à cet incomparable triumphe de la foi ca CONCIU ORNWAL LI 11. M 1043 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AETERNUS 1044 tboliqne, après le concile da Vatican, d’où lei évê­ A était possible de faire, eu égard nux difficultés ques de la minorité sont sortis, eam exception, financières do la Franco. Je sens ma santé so ré­ docilement soumis à la définition, après l'avoir tablir chaque jour, et la nomination d'un évêquo loyalement, courageusement, respectueusement com­ à Constantine no contribue pas médiocrement à battue, aussi longtemps qu'elle ne fût pas devenue ramener le calmo qui peu à peu ae produit on moi. Sans doute qu'après des événements si terribles, un dogme de foi. aussi longtemps que leur con­ science leur fit un devoir de défendre ce qu'ils la tristesse du cœur devra diminuer lo partage de ma croyaient être la véritable doctrine de l’Église. vio; mais à présent que le diocèse va reprendre HQu’on ne voie ici, de ma part, que le désir de une vie nouvelle sous l'action du pasteur quo votro rester, en ce qui me concerne, dans la vérité des sainteté daignera lui donner, pourvu quo j’aio la faits, que le désir d'ajouter une force nouvelle à paix de Téme, et quo je puisso prier, travailler ct ma profession de foi en faveur de l'infaillibilité. faire encore quelques petites choies pour Dieu ot J'ai à me reprocher, dans le cours d une vie déjà pour les Ames, si le divin maître ne m en juge pas longue, bien des fautes; Dieu, Je l'espère, me fera tout-à-fait indigne, jo n'aurai qu'à adorer los des­ miséricorde, parce que j'ai toujours aimé la vérité, seins de la providence et qu'à bénir Dieu, qui n'a que je me suis toujours attaché à ne tromper per­ voulu me frapper que pour lo bien de mon Amo sonne, à ne jamais dissimuler mes sentiments, et à laquelle les grandeurs n’étaient probablement quo je me sentais au cœur, pour cea deux grandes pus profitables. La souffrance doit du resto être choses que Dieu nous a donné à aimer, l’Église et B plus que jamais dans ces temps malheureux, lo la patrie, une tendresse, un dévouement, une fidé­ partage des ministres et des disciples do notre lité à toute épreuve/ Seigneur Jésus-Christ Votro sainteté nous en donne Aÿo, infrascriptas, episcopus Montirpessulani, in l'exemple; puissions-nous vous suivre courageuse­ Gallia, iis omnibus ad quoi perlinit fidem facia ment, très saint père, sur ce calvaire où vous ont il testificor ea quae praecedunt mihi communicata placé les mauvaises passions des hommes et où fuisse a Domino lostpho de Guiroy d”Arellano de vous retiennent inébranlable votre grand cœur et Las Cotes, nepote el haerede praecipuo illustrissimi les desseins impénétrables do Dieu sur son Église et reverendissimi domini episcopi Constantinae ct et sur votre personne sacrée. Hipponae (Constantine et Hippone), dum orationem Oserai-je, très saint père, demander à votro funebrem dicti praesulis, in dioecesi mea commorati sainteté la permission de renouveler ici l’adhésion per mullos annos, praepararem. £adem, er testa­ pleine et entière que je fis aux décrets du saint mento autographo dd. de Las Cases, lecta fuere coram concile du Vatican au moment où jo venais d'être parentibus, amias et episcopis aut archiepiscopis pro frappé de la maladie dont Dieu me délivre au­ eiequiarum celebratione adunatis: ideoque ad amus­ jourd’hui en rendant au diocèse de Constantine sa sim exprimunt ceros et authenticos praesulis huius vie d'autrefois? bonae apud nos memoriae sensus. Oserai-je en assurant votre sainteté de mon Apud Moniempessulanum, die februani 20 anni profond dévouement à l’Église, à la papauté, à Domini 1882. C votre personne sacrée, lui demander sa paternelle t Franciscus M. Anatolius de Rovéril de Cabrières, bénédiction? Cette bénédiction achèvera de me episcopus Monlispess. rendre à la santé et m aidera à consacrer les jours qui mo restent à vivre au service do Dieu et à la Postea, recuperata valetudine, haec scribebat ad sanctification de mon Ame. summum pontificem Pium IX: Je suis à vos pieds, très saint père, voua adres­ Très saint père. sant l'hommage du profond respect avec lequel Votre sainteté daignerait-elle me permettre de j'ai l’honneur d'être lui rendre compte d'une lettre que j'ai reçue de Clermunt-de-l'Hérault (Hérault) le 15 mars 1872. monsieur le ministre des cultes ot dont je transcris de votre sainteté ici les paragraphes essentiels? le très humble et très obéissant serviteur et fils „ilonscigncur, j'ai l'honneur de vous informer que, sur ma proposition, monsieur le président do t Félix ancien évêque de Constantine et d'Hippono. la république vient de voua nommer chanoine du premier ordre au chapitre de St. Donis. Cette Hisce litteris acceptis sic respondit sanctissimus nomination a été faite à In demando de mgr l’arche­ dominus noster: vêque d'Alger, de mgr l'évêque d’Oran, et pour Venerabili fratri Felici iam episcopo Constantinae ainsi dire, do l'épiscopat tout entier? Oserai-je espérer, très saint père, que vous D et Hipponae (Clermont l’Hérault, — Hérault.) Pius PP. IX. voudrez bien accepter ma nomination, et m'instituer comme chanoine évêque du chapitre de 8t. Denis? Venerabilis frater, salutem et apostolicam bene­ Votre sainteté a connu les infortunes qui m'ont dictionem. Gratulamur, venerabilia frater, restiaccablé. Les revers dont notre malheureuse patrie tûtos vires tuas et permeando gratoquo excipimus fut la triste victime atteignirent du mémo coup animo significationes amoria et observantiae, iteramon ancien diocèse, et ms personne. L'événe­ tamque apertiua obsequentem adhaesionem tuam ment qui me frappait fut ai imprévu, si terrible, que dogmaticis oecumcnici Vaticani concilii definitioni­ je tombai comme foudroyé au moment où j'aurais bus, quibus, velati effusioribus officiis, noa prose­ eu le plus besoin de force et d’activité. Co que qui voluisti. Votis autem illico nos obsecundasse j'ai souffert depuis vingt mois d'angoisses et de tuia iam nosti; et eo libentias, quo impensius vale­ tortures, Dieu seul le sait! Enfin la providence tudini tuae ac animi tranquillitati studemus. Omnia a eu pitié de moi; les affaires du diocèse de Con­ itaque divinao gratiae manera tibi ominamur, eorumstantine, votro sainteté en est informée, ont reçu quo auspicem et praecipuae nostrae benevolentiae une solution satisfaisante pour tous les intérêts, pignus tibi, ven. frater, apostolicam benedictionem grâce au xèle, au dévouement, à l'intelligence de peramanter impertimus. Datum Romae apud S. Petrum dio 2 mari 1872, mgr d'Alger à qui j en garde une profonde rcconnaivsaneo. L'État et le Gouvernement général de pontificatus nostri anno vigesimo sexto. Pius PP. IX. ΓAlgérie ont fait en cetio circonstance tout ce qu il 1045 ADHAESIONES EP. ORANENSIS ET VAP1NCENSIS 1046 107. A/rurín ep. Ascalonentis. — In congrega- a Daignez accepter l’hommage du profond respect tiono diei 13 iulii xufTragium constitutioni dedit per et de la sincèro vénération avec lesquels j’ai l’hon­ placet iuxta modum ; in sessione publica dixit placet. neur d'être, très saint père, IOS. Callot ep. Oranentis. — In generali congre­ do votre sainteté garono dixit no/ι placet; abfuit ii publica sessione. le très humble serviteur et le fils très Adhaesionem tamen suam constitutioni dedit haec obéissant ot dévoué scribens summo pontifici Pio IX: t J. B. Irénée évêque d’Oran. e Oran, le jour do la fête de st. Luo Evangéliste Hisce Oranensis episcopi litteris tic respondit 18 octobre 1870. iummut pontifex: Très saint pòro. Je rao sens pressé d’adresser à votro sainteté, Venerabili fratri loanni Baptistae episcopo Oran en si Pius PP. IX. au milieu des épreuves qui l'accablent on co mo­ Venerabilis frater, salutem et apostolicam bene­ ment, un témoignage particulier do dévouement et une adhésion à vos protestations contro la plus dictionem. Tuis litteris dio 18 elapsi octobris datis nobis injuste des usurpations. Dieu a permis que pasteurs et fidèles do Franco significas, qua animi detestatione prosequaris sacri­ nous no puissions maintenant vous secourir que do legam illam civilia nostri ct apostolieao sedis princi­ no» prières : mais nous nous souvenons quo Pierre patus usurpationem ab hostibus ecclesiao nuper β consummatam, qua ot necessaria apostolico nostro captif n été délivré par les prières des fidèles. Lo temps s’approche, très saint père, où nous ministerio libertate expoliati, et sub potestatem devrions nous réunir do nouveau autour de votre impiorum redacti sumus. In hac tanta qua premi­ sainteté pour reprendre sous votro direction suprême mur tribulatione iucundoro fuit nobis hosco tuos nos travaux au saint concilo du Vatican; mais nos sensus agnoscere, qui tuum zelum pro Dei et ec­ diocèses sont dans un tel état do trouble, par suito clesiae causa luculenter ostendunt, quique nos des malheurs de la guerre et do la surexcitation dubitare non sinunt, quin una cum tuis fidelibus des esprits dont les méchants voudraient profiter tam necessario tempore fervidas pro nobis preces pour affaiblir encore notre influence ct notre autorité, ad implorandam divinae Clementiae opem effundas. Magnam autem consolationem accepimus, ven. que nous no pourrions nous éloigner sans danger pour nos églises. Je prie donc votre sainteté do frater, ex eo reverentis animi ot fidelis mentis ob­ m’autoriser à demeurer au milieu do mon troupeau. sequio quo dogmaticae constitutioni ab oecumenico J’aurais aimé, en mo prosternant de nouveau Vaticano concilio editae de supremo Romani ponti­ aux pieds de votro sainteté, à y déposer un nouvel ficis primatu eiusque infallibili magisterio te ad­ hommage d’affection ct do soumission filiales. Puis­ haerere profiteris, ac simul ex eo studio quo te que ccttc consolation m’est refusée, qu’il mo soit incensum demonstras ad sanam doctrinam tuendam, permis du moins, très saint père, do protestor do et ad promovendos apud istos fideles erga apostoli­ mon attachement inébranlable à la chairo de Pierre cam cathedram debitos pietatis et devotionis sensus. ot do mon obéissance au pontife vénérable qui C De hac praeclara voluntate ac zelo, ven. frater, l'occupe en ce moment; j’ajouterai, bien qu’un • tibi gratulamur, tibiquo addimus animos, ut in hac évêque catholique n’ait pas besoin de faire uno tanta praesertim contra sanctam religionem perse­ profession spéciale do son adhésion eux décrets cutione pastoralis officii tui partes ad Dei gloriam des conciles généraux, j’ajouterai que j’admets avec et animarum salutem strenuo et alacriter implere une entière soumission d’esprit ct de cœur tous et contendas. Non omittimus autem summum bono­ chacun des décrets portes par le saint concile oecu­ rum omnium auctorem Deum enixe adprecari, ut ménique du Vatican confirmés et promulgués par tibi semper uberrimis suae gratino auxiliis pro­ votro sainteté ot spécialement lu constitution dog­ pitius adsit, utquo omnem istum clerum ct religio­ matique sur la primauté de juridiction ct l'infailli­ sas familias et istius tui seminarii alumnos cunctosbilité du pontife Romain enseignant ex cathedra. quo fideles benignitatis suae donis replere velit, Lo devoir souvent pénible do discuter ct do juger atque pientissimao oporae, quao ¡ethio erga orphanos a fait pince »iu devoir plus fucilo ct plus doux arabes impenditur, salutares et optatos fructus d’acccptcr ct do no soumettre. C’est ce que jo tribuere dignetur. Quod attinet ad veniam, quam disais, dès le 25 juillet. dans la circulaire où j’annon­ poscis, ut ab oecumenico concilio abesse possis, putamus iam ad to breves nostras litteras die çais mon retour do Romo ù mes diocésains. C’est dans co» sentimene quo jo continuerai 20 elapsi octobris datas pervenisse, quibus eiusdem d’eneoigner lo clergé ct les fidèles d’Oran on les concilii celebrationem suspensam declaravimus. exhortant à donner avec lour évêquo au st. siègo D Omnium demum caelestium munerum auspicem et apostolique ct à votre sainteté les témoignages praecipuae nostrae erga to benevolentiae testem les plus empressés d'obéissance ct de piété filiales. apostolicam benedictionem tib’:, ven. frater, ac uni­ J’capèro, très saint père, recevoir votro pater­ verso, cui praesides, gregi peramanter impertimus. nelle bénédiction pour moi, pour lo chapitre, le Datum Romae apud S. Petrum dio 20 novembri» clergé, les communautés religieuses ct les fidèles anni 1870, pontificatus nostri anno vigesimo quinto. du diocèse dont jo suis le premier évêque. Pius PP. IX. Pcrmcttoz-moi do demander au?si ùa votro saintetó uno bénédiction spéciale pour mon grand I()9. Guilbert ep. Vapincensis. — In generali séminaire dirigé par les enfants de St Vincent do congregatione dixit non placet; abfuit a publica Paul, et uno pour les nombreux orphelins Arabes sessione. Fidem suam probavit litteris pastoralibus quo la dernière famine λ mis à ma charge, quo clero suae dioecesis die 18 octobris 1870 datis. j'ai pu soutenir ju«qu‘»\ présent avec les secours „Jo tenais aussi à vous parler du concilo du du gouvernement et des fidèles de France, et qui Vatican et de ses premiers travaux ot décrets dog­ so préparent au baptême sous la direction d’ec- matiques auxquels nous devons, dès maintenant, clésinsliqucs et do religieuses entièrement dévoués. donner notre adhésion sincère, quoique le saint con­ Puissent-ils réaliser nos espérances do voir en eux cilo soit loin d’être terminé. Car vous saves qu’il les premiers des Arabes chrétiens dans notre Afrique n’est mémo pas interrompu, ct que tous les évêques française î autorises à s’en éloigner momentanément pour le * •β· 1047 E. ADHAESIONES PATRUM AD CON8T1T. PASTOR AETERNUS besoins de leurs diocèses, étaient convoqués au moia do novembre à Rome, A revenir reprendre leurs travaux ... Suns doute la papauté, pas plus que l’Egliae, ne peut périr: elle a les promesses de la vie éter­ nelle. Lo pape libre au Vatican, ou en prison ou sur les chemins de l'exil, sera toujours pour nous le successeur de Pierre, et la pierre fondamentale sor laquelle repose l'immortel édifice: ^Tu ce Pierre et sur cette pierre je bâtirai mon Église et les 1048 A clarius apprehendi et a sinistra interpretatione defendi, atquo populus christianus rito instrui valeat. 1. Infallibilitoa sive inerrantia pontificia non est impeccabilius aut donum poreevorantiao vol sanctitatis, aut gratia gratum faciens, sed est cha­ risma, summo pontifici rationo officii sui in bonum totius ecclesiae, cui praeeat, tributum, ut veritas revelata ot fideliter ab ipso custodiatur, et recto explicetur. portes de l'enfer ne prévaudront pas contre elle0 2. Nec confundi debet cum illuminatione illa (Matt, XVI, 17). C’est pour lui que le Fils de Dieu ot inspiratione s. Spiritus, qua instructi as. prophotao a prié, afin quo sa foi nc défaille point et quo con­ et apostoli nova et abscondita pandebant, ot quao verti il confirme ses frères. Il est le pasteur aou- ventura orant annunciabant; cum pontifex novam vendo chargé de paître les brebis ct les agneaux, patefacere doctrinam nequeat, sed divina provi­ c’est-h-diro, tout le troupeau, Jes petits ct les dentia et assistentia perficitur, ut cx deposito fidei, mères ot leurs pasteurs mêmes, dit Bossuet: pa­ quod Dominus et Salvator noster apostolis commisit, steurs à l'égard des peuples, et brebis à l'égard a supremo veritatis magistro ot clavigero rogni de Pierre.B caelorum, quando loquitur ex cathedra, integra Mais pour exercer sur toute l'Égliso sa divine semper ct genuina promatur Christi doctrina. suprématie, la plénitude dc la puissance que Jésus3. Nec donum est supernaturalo personae papae Christ a donnée à Pierre et à ses légitimes suc­ inhaerens, quo semper is fruí atque etiam tam­ cesseurs, pour accomplir scs sublimes fonctions dc quam persona privata ab omni errore immunis caso docteur universel, et faire entendre à tous, et jus­ possit, sed divina est absistentia nd enunciandolo qu'aux extrémités do la terre, sa parole infaillible, veritatem revelationis in actu publico, quando ut le pontife a besoin do toute son indépendance.0 summus pontifex ot universalia ecclesiae doctor doctrinam ab omnibus tenendam proponit Pastoralibus vero litteris dio 1 ianuarii 1872 ad 4. Nec extenditur nisi ad res fidei et morum clerum datis plura habet de ecclesia Christi, ubi a Domino servatore nostro revelatas et in verbo inter alia haec dicit: Dei scripto vel tradito contentas. oC'est aussi en particulier au pontife Romain 5. Neque diversa est ab infallibilitate illa activa qu'a été promise cette divine assistance, lorsque qua pollet ecclesia. Haud enim duae sunt, ut ita Jésus-Christ a prié pour lui dans la personne de dicam, infallibiiitates, ecclesiae altera, et altera Pierre, afin que sa foi no défaille point, et la summi pontificis, sed una eademque infallibilitate chargé de confirmer ses frères, lorsqu’il lui a confié Dominus noster totum corpus docentis ecclcaiao la garde dc tout le troupeau avec la mission de caput et membro, instructum esae voluit. paître les agneaux et les brebis. Ainsi le concilo C 6. Non ergo inerrandae donum in solo capite du Vatican a défini quo: „Le pontife Romain, par­ residet, unde in corpus proHuat. nec in solo cor­ lant ex cathedra, c’est-à-dire, lorsque remplissant pore, ut ab ipso in caput quasi ascendat, sed in la charge de pasteur et de docteur dc tous les capite habitat cum membris unito ot in membris chrétiens, il définit, en vertu de sa suprême autorité cum capite coniunctia. apostolique, qu'une doctrine sur la foi et sur les 7. Exercetur vero infallibile ecclesiae magi­ mœurs doit étro tenue par l'Église universelle, jouit sterium finalitor per caput, id est Romanum ponti­ pleinement, par l'assistance divine qui lui a été ficem, ad cuius auctoritatem pertinet finalitor ea promise dans la personne du bienheureux Pierre, de determinare, quae credenda sunt, ut ab omnibus cette infaillibilité dont le divin Rédempteur a voulu inconcussa fide teneantur (a. Thom. Aq.). que ton Église fut pourvue en définissant la doc­ 8. Non potest papa finalitor aliquid definirò, trine touchant la foi ct les mœurs; et par consé­ nisi quod antiquitus apostolica sodés et Romana quent, quo de telles définitions du pontife Romain cum ceteris tenet perseveranter ecclesia (s. Aug.). sont irréformables par elles-mêmes et non en vertu 9. Quam ecclesiarum consensionem ante finalem du consentement do I Église.0 determinationem papa exquisitam semper et per­ Selon ce décret, il est clair que tout catholique spectam habeat, necease est, ut ex eo quod semper, est obligé de reconnaître l'infaillibilité pontificalo quod ubique et ab omnibus creditum est, quid vere commo l’infaillibilité do l’Église enseignante. et proprie catholicum sit, patefiat. Mais gardons-nous dos exagérations que voudrait D 10. Huius autem consensionis fundamentum ct nous prêter l'ignoranco ou la mauvaise foi, pour quasi summa invenitur in traditione apostolica ec­ jeter sur co dogme l'odieux et le ridicule.“ clesiae Romanae, ad quam propter potiorem princi­ 170. Krements rp. Varmientis. — Suffragium palitatem noceste est omnem convenire ecclesiam, dedit in generali congregatione per non placet; ab­ et in qua semper ab his, qui sunt undique fuit a sessione publica. Constitutioni Pattar aelemut fideles, servata est ea, quae ab apostolis est traditio adhaesit subscribendo litteris pastoralibus α Ger­ (s. Iron.). IL Ut vero omnia haec, quae ad veritatis revo­ maniae episcopis ad clerum et ad populum datis1. Postea litteris pastoralibus die 8 eopteiribris 1870 latae inquisitionem, intellectum et definitionem clero datis eamdem constitutionem promulgavit et necessaria sunt, papa exequatur et perficiat, adju­ torium Spiritus sancti quo magisterio ecclesiae fidei sic enodavit: FCum in perturbatione hac et confusione tem­ depositum custodienti semper assistit, ipsi summo porum facile fieri possit, ut doctrina de infallibili- magistro ex cathedra locuturo, ut ea quae sunt fidei late Romani pontificis nuper in s. concilio Vaticano finalitor determinet, usquequaque adesse creden­ dum est. definita aut malo intelligatur, aut in sensum per­ 12. Praerogativae huius papalis in synodo Vati­ versum et aiinnum detorqueatur, pauca hio iuvabit cana definitio non novum aliquid in ecclesiam intro­ allegaro quibus vis et notio illius praerogativae duxit, sed cius, quae semper in ipsa etiam in synodis oecumenici» agnoscebatur ot exercebatur, t Vide coi. 917 *34 Ui«i vttaafate. 1049 ADHAESIONES EP. VARMIENSIS ET ALIORUM 1050 auctoritatis pontificiae doctrinalis explicatio est et a et infallibilitate Romani pontificia, ut ex sequenti­ stabilimen. Quaro ab omnibus fide tenenda osLa bus etiam apparet: Datum Frauenburgi die b. M. v. nativitati festivo Venerabili fratri Antonio episcopo Cyrenensi a. 1870. et dilecti· filiis canonicis, curionibus et presbyteris Postea menso novembri eiusdem anni 1870 has ecclesiae Bononiensis instructiones dedit pro confessarne suae dioecesis Pius PP. IX. quoad dogma in fallibili tatis Romani pontificis: Ven. frater, dilecti filii sal. et ap. benedictionem. nCum varias ob causas circa dogma, quod nuper Cum multis praoclarisquo testimoniis nobis com­ in concilio Vaticano declaratum est, do infallibili porta fuerit vestra ergo nos devotio et observantia, summi pontificie magisterio, in animis non paucorum facilem habuimus fidem significationibus doloris, fidelium perturbationes quaedam et quasi tenebrae quo vos affectos esso scripsistis propter facinora, obortae sint, quibus inducti fidem ecclesiae docenti quae contra nos ct hanc apostolicam sedem patrata debitum aut interno renuerunt, aut extorno verbo fuerunt. Illud tamen nos delectavit, quod intel­ vel scripto negaverunt et abiccerunt: hinc ut sacer­ leximus, vos animum non despondisse, sed fiducia dotes in cura animarum constituti pro foro interno erectos instare precibus apud Deum pro nobis eandem ageudi regulam sequantur, pauca monemus, orantes ct postulantes, ut consilia inimicorum ec­ quao in rcoipiondis et absolvendis hisce paonitonti- clesiae disperdat, et humilitati nostrae potenti bus observanda sunt: 1· Advertendum quod fideles B dextera sua opituletur. Ilaec ut promptius asse­ illi benigno suscipiendi et paterno affectu instruendi quamini, deprecatricem interponite virginem Dei­ sunt; plerique enim mendaciis et callidis saepe param. cui datum eat caput antiqui serpentis con­ machinationibus ephemeridum et libellorum eccle­ terere, ct conatus omnes potestatis tenebrarum siae infensorum seducti, falsa infallibili tatis ponti­ ad nihilum redigere. In hoc autem precandi studio ficiae notione imbuti sunt, et propterea veritatem, perseverantes cumulabitis officium illud quod lit­ quam non aversantur, haud agnoscunt; sufficienter terarum solatio et pia largitione colluta obsequenter vero edocti resipiscunt. 2° Qui catholice vivunt, nobis exhibuistis. Interim nos vicissim propitium cos et catholice credere praesumendum est; quare Deum vobis adprecantcs apostolicam benedictionem in confessione de ista causa inquirendi et inquie­ peculiaria dilectionis testem tibi, venerabilis frater, tandi non sunt, nisi quos ecclesiae fidem in hac vobisquo, dilecti filii, peramanter impr rtimus. ro detrectare corto constat. 3° Qui notorio acriter Datum Romae apud S. Petrum dio 14 decem­ contra illud decretum prolocuti sunt vel in ephe­ bris 1870, pontificatus nostri anno vigesimo quinto. meridibus facta subscriptione ei contradixerunt, si Pius PP. IX. pertinaces non sunt, et edocti ecclesiae obtemperare 173. Tusi ep. Rhodiopol Hamis. — Abfuit in con­ volunt, absolvi possunt, data prius promissione, pro gregatione generali; in publica sessione praesens viribus scandalum indo exortum reparandi, vel re­ dixit placet. vocata publico subscriptione, quod valde suaden­ 174. Afar Quaid ep. Rotfensit. — In generali dum est, vel alio modo, dummodo confessarlo 0 licentia concedatur, promissionem illam publici iuris congregatione ad suffragia vocatus dixit non piaret; facere, si opus visum fuerit. 4* Qui vero post abfuit a sessione publica. Adhaesionem suam con­ publicationem epistolae pastoralis episcoporum cilii Vaticani decretis praestitit publicando in sua Fuldao collectorum, quam et audivit ot intellexit, dioecesi nn. 1875 binas constitutiones Dei Pitias publice in scriptis decretum illud Vaticanum con­ et Pastor aeternus. 175. Ryan ep. Huffulensis. — Abfuit α generali tempsit, absolvi non potest, nisi prius subscriptione publice revocata, et de Imcrcsi formali suspectus congregatione et a publica sessione morbo impe­ videtur. 5· Nemo absolvendus est et ad sacra ad­ ditus. Fidem suam confirmavit litteris ad summum mittendus qui decretis concilii Vaticani se sublicere pontificem datis; Beatissime pater. renuit. 6° Qui vero pertinaciter reclamando haere­ Cum gravissima infirmitate, quao ct vitam in ticus formalis existit, non potest paenitens absolvi, nisi a sacerdote facultatem habente. 7* Ad haeresis discrimen adduxit, detentus, Deo sic volente, in­ crimen incurrendum non solum requiritur iudicium teresse non potuerim quartae sessioni concilii occuerroneum, sed etiam pertinacia. Pertinax vero is mcnici Vaticani habituó die 18 mensis iulii, atque solum existimandus est, qui errorem retinet, post­ inter tot venerabiles patres meum quoquo, prout quam contrarium sufficienter ei propositum est, maximis orat in votis, dare suffragium dc divinis sivo quando scit contrarium ab universali Christi iuribus apostolici primatus, et do infallibili Romani ecclesia tenori, a) Ergo qui dubitat, nec vult D pontificis magisterio, cum omnium Christianorum ulterius inquirere ex odio ot contemptu ecclcsiao; pastoris ot doctoris munere fungens doctrinam de fide ct moribus ab universa ecclesia tenendam de­ Ô) Qui avertit malitiose intellectum a motivis auc­ toritatis ad motiva suao sectao vel suao opinionis finit; nunc ex summa Dei clementia meliorem valohaereticao; c) Qui agnita veritate adhuo contra­ . tudinom assecutus sinas, beatissime pater, ut ad dicit ecclesiae ox odio papae, haereticus formalis sanctitatis tuao pedes provolutus toto corde et ore reputandus est. Qui vero paratus est se submit­ profitear, prout mei muneris ost et meae invetera­ tere iudicio ecclesiae, quando errorem agnoverit, tae sententiae, me ultro libentissimeque amplecti signum haeresis solummodo materialis praosefert omnia et singula, quao in ipsa quarta sessione de­ (Oury). 8° In casibus extraordinariis ot difficiliori­ creta sunt ot tua suprema auctoritate, orbe ca­ bus consulendus est episcopus. ** tholico plaudente, roborata, clamantem cnm Hiero­ nymo ad Damasum scribente: rEgo beatitudini Datum Frauenburgi 10 nov. 1870. tuae, id est cathedrae Petri communione consocior; 171. JeAaro/ ep. S. Ioannis dt Cuyo. — Abfuit super illam petram aedificatam ecclesiam scio. a congregatione diei 13 iulii, praoseUs publicae ses­ Quicumquo extra hanc domum agnum comederit, sioni dixit placet. profanus est ... quicumque tecum non colligit, 172. Cani ep. Cyrenensia — Abfuit a congre­ spargit. * gatione generali et a publica sessione. Attamen Quae omnia ut apostolico benedictione mihi indubiae semper fidei fuit in quaestione de primatu confirmare velis, vehementer oro atque obsecro. 1051 R ADHAESIONES PATRUM AD COMSTIT. PASTOR AETERNUS 1052 beatissimo pater; et me grcgemque mihi utut in­ A nis meae contestatio. Roma etenim redux cum a diguo cotnmiijum paternae tuae benevolentiae com­ cathedralie ecclesiae meae capitulo, cctoroque clero mendane, filialemquo reverentiam et amorem pro- urbano salutatus fuissem, ad quaestionum : quid iam nunc in gravi ao aestuose agitata quaestione, fitens, subscribor de infallibilitate nimirum Romani pontificis tenen­ Romae die 10 septembre 1870. dum! sine haesitatione respondi: Ecclesiao loquenti, sanctitatis tuae et definienti ... ex animo adhaerendum esso. devotissimos et obedientissimus servus et filius Ita est sanctissime pater! Haec est fides mea. — Stephanos Vincentius Ryan Quo enim ibimus? Tu verba vitao habes... Pro e pis. BufFalensis in Am. sept. te oravit Dominus, ut confirmes nos, fratres tuos. Praeterea idem episcopus pastorales litteras Et tu confirmasti nos; et ego erodo ut parvulus, dedit sub die 8 decembris 1870, in quibus plura profiteor ut fidelis, doceo ut episcopus: to a Christo habet de primatu ct infallibilitate Romani ponti­ constitutum esse nd gregem Domini poscendum et ficis. camque ab adversariorum oppugnationibus nutriendum irrefragabili ot infallibili doctrina et plane defendit. scientia Icsu Christi. Nec dubito ceteros quoquo regni Hungariao 170. Perger ep. Catsoriensir. — In congrega­ tione diei 13 iulii dedit non placet; abfuit a publica episcopos eadem in pectore sensa gestirò, eandem sessione. Adhaesionem soam cum diutius protra­ fidem profiteri, suamquo adhaesionem pariter de­ heret, summus pontifex sequentem ad cum dedit B claraturos simul atquo a te, sanctissime pator, pro­ vocarentur. Et quamvis e publicatione huius dog­ epis to lam : Venerabili fratri loanni episcopo Cassoviensi maticae decisionis haud exiguos motus exorituros praevideamus; quamvis harum turbarum fumum (Cuasoviam in Hangaria) Pius papa IX. subsilientem, instar praesagii malorum, quao nos Ven. fr. etc. Non possumus ven. fr. non delectari manent, sicut in alii?, ita et iu isto regno Mariano pietatis studiiqno sensibus, quibus nobis dioecesis iam nunc comere liceat: nullus tamen dubito, quin tuae conspectum ao descriptionem, ac simul om­ omnes Hungariao episcopi similem adhaesionis de­ nium in nos observantiam dilectionemque testaris. clarationem pro pedi em ad to mittant; ut hac soVerum, si nobis, qui in angoribus nostris recreamur lemni fidei professione, suae unionis et coniunctionis α perspicui» indiciis coniunctionis fidelium cum bac eum ecclesia Romana, omnium ecclesiarum, matro sancta sedo id acceptissimum accidit; nullo certe et magistra, cum cathedra Petri, bac petra, supra argumento iucundius afficimur, quam clara diser- quam Christus fundavit ecclesiam suam, sincerum; taquo eiusdem fidei professione qua nullum luculen­ certum, indubium perhibeant orbi testimonium. tius esse potest unitatis testimonium. Non mediocri Dignaro quaeso, sanctissimo pater, hanc since­ propterea solatium nobis futurum esset, si a te, et ram devotionis meae contestationem gratiose susci­ nonnullis ven. fratribus tuis certiores fieri possemus, pere, et in signum paterni amoris, me humillimum vos puro ct simpliciter adhaesisse dogmaticis oecu- ac dovotum filium, clerum populumquo meum fide­ mcnici Vaticani concilii definitionibus, easque ere- C lem tua apostolica benedictione benedicere; sed dendas proposuisse populis curae vestrae commissis. dignaro quaeso etiam pro nobis orare et efficacisId profecto a religione tua et dilectione expecta- simis tuis precibus nobis robur et auxilium de mus, ct in id omnia tibi adprecamur gratiae cae­ caelo impetrare, quatenus tecum et pro te firmiter lestis auxilia supernis cumulata muneribus, eorum in pugna stemus, et sub vexillo nostro glorioso vero auspicem etc. ap. ben. oto. impertimus. pugnemus pro domo Dei usque ad exitum vitae. Datum Romae apud S. Petrum 3 aprilis 1871, In reliquo penes devotum pedum osculum in pont, nostri anno vigesimo quinto. filialis subiectionis devotione emorior Pius papa IX. Conso viae 24 aprilis 1871. (Litterio anni 1871, p. 68, ne 130.) sanctitatis vestrao humillimus filius Hisce litteris acceptis, episcopus fidem suam loannes Porger episc. Cassoviensia in Ilungaria. professus est hace summo pontifici rescribens: Beatissimo pater. Eiusmodi litteris summus pontifex hoc dedit responsum: E litteris sanctitatis tuao dio 3 aprilis ad me exaratis intellexi, sanctitatem tuam desiderare, ut Venerabili fratri loanni episcopo Caseoviensi decretis concilii Vaticani in genere, nominatim con­ (Cassoviam in Hungaria) stitutioni Patiar attenui! adhaesionem meam con­ Pius papa IX. tester. p Ego quidem spectatis totius orbis, praeprimis Ven. fr. etc. Non ignoramus, ven. fr. quam tre­ vero regni Hungarian inimicis iidiunctis, optavis­ pidis in angustiis tu ceterique huius regni venera­ sem, no quaestio, praefata constitutione decisa, biles episcopi versemini. Verum cum do servanda examini *· nodi Vaticanae substernatur, ..uam sen- agitur atque asserenda unitate catholicae fidoi, tantiam meam eo animi candore, qui episcopum omnia profecto tantao rei sunt posthabenda, prae­ ecclesiae catholicae decet, scripto etiam manifestare sertim dum silentium aliquam dissensus aut saltem haesitationis speciem praeferre potest. Res quidem haud intermisi. Placuit tamen Spiritui sancto aliter rem decernere, magna vim animi postulat; sed quo gravior obstat et eminenti tno ac concilii Vaticani tecum con­ difficultas, eo nobilior fit confessio, maiorique com­ gregati suffragio, quaestionem de infallibilitate Ro­ mendanda laude. Quamobrcm apertam absolutammani pontificis ad ecclesiae catholicae dogmatis que tuam fidei professionem quoad definitas ab oecumenica Vaticano synodo Romani pontificis dignitatem sublimare. Non moror proin internam meam adhaesionem praerogativas laeti prorsus excepimus; eamque constitutioni fatae clare ac diserte, hisce meis hu­ multo pretiosiorem factam duximus, cum a prae­ millimis litteris, coram sanctitate tua palam pro­ cedenti opinione tua do inopportunitato definitionis, tum ab infestis, quao vertuntur, huic confessioni fiteri * t candide declarare. Neque prima e«t haec ad benignam solummodo temporibus. Confidimus autem non immerito, mag­ sanctitatis tuae provocationem profluens, adbaesio- nanimum boc exemplum fructu non cariturum apud 1053 ADHAESIONES EPP. CASSOVIENSI8 ET ALIORUM 1054 ven. fr., pro certo voro habemus ipsum nec insignì a desiderat d. cardinalis quamcumqne admirationis gratia carero poseo apud ecclesiam, nec digna apud causam a bonis catholicis ob silentium, quod pio­ Deum mercede. Noe interim cumulata favoris oius nque ox episcopis Hungarino relate ad concilium auxilia ct munera toto tibi cordo adprccamur Vaticanum hucusque servaverunt: — ego autem eorumque auspicem etc. apostolicam benedictio­ existimo, non boni catholici Hungari, qui prae­ nem impertimus. sulum suorum iudicio ultro adquiescnnt, sed incre­ Datum Romao apud S. Petrum 22 maii 1871, dulorum impatiens phalanx, testibus eorum publicis pont, nostri anno vigesimo quinto. pagellis, admiratur ot ringitur, quod silentium et (Litterae anni 1871, p. 99, ne 186.) moderamen episcoporum H un gari a e subtrahat eis Praeterea dio 22 maii 1871 dioecesis suae pa­ ansam infernale virus in sanctam Dei ecclesiam rochis circulares litteras dedit do obligatione de­ ‘evomendi. cretorum concilii Vaticani. Equidem ipsa rei natura et usus in conciliis „Decreta synodi oocumenicao Vaticanae, quao vigens, dubitare non sinit, quod votum episcopi instituta in Urbe publicatione omnes fideles obli­ negativum subiectivam eius mentem relate ad de­ gant, in advoluto transmitto, ut dd. curati eorum­ clarandum dogma exhibeat, quin tamen excludat dem in institutione privata aequo ac publica usum dogmate iam declarato postquam fere omnes orbis facere quoant.episcopi accessissent, plenam cius erga id sublec­ 177. Gentili ep. Diunysiensis. — In generali tionem, nisi positiva actione contrarium sit mani­ congregatione constitutionem probavit iuxta modum; B festum. Ita est et in praesenti casu; utut sim in publica sessione dixit placet. unus eorum episcoporum, qui ante declaratum 17S. Mrak episcopus Marianopolitanus et Mar- dogma spectatis totius orbis ot imprimis regni quettmsis. — In congregatione generali 13 iulii Hungarian adiunctis, fidei catholicae nimiopere ini­ votum non placet dedit et quartae sessioni solemni micis, vehementer optassent, ne quaestio iam nunc non interfuit. Litteris ad summam pontificem datis definita, examini synodi Vaticanae subiiciatur, et se decreto adhaerere mox significavit, ut patet ex hanc sententiam in ipso concilio qua verbo, in his litteris ab eminentissimo cardinali Barnabo ad quantum venia loquendi limitata non fuit, qua tum datis: scripto nativo animi sui candore et ea Ubertate, quao episcopos catholicos decet, manifestaro haud Illustrissimo et reverendissime domine. Perlatae nuper fuero ad sanctissimum dominum intermiserunt, in congregationibus conciliaribus nonostrum litterae tuae, quibus significabatur, te plene gativum contra personalem infallibilitatom dantes adhaerere decretis concilii Vaticani, ac praesertim votum, dogmate tamen iam declarato, accedente illis, quae in sessione quarta edita fuerunt. Porro nssensu omnium fero orbis episcoporum, nunquam cum noverim, sanctitatem suam litteras huiusmodi mihi vel in primam montis operationem venit, sub­ libenti animo cxcopisse, id me tibi commemorare lectionem racam erga infallibile ecclesiao et Petri non immoror. Quod praestans Deum precor, ut magisterium denegare, vel plano positiva actiono contrarium demonstraro; superflua attamen mihi te sospitem et incolumem servet. Romae ex aedibus sacrae congregationis de C videbatur adhuc specialis declaratio subiectionis erga dogma in concilio Vaticano declaratum et Propaganda fide 4 februarii 1871. publicatum, eo quidem magis, cum iuxta cap. IV Tuus frater addictissimus schematis constitutionis de episcopis et synodis: Al. card. Bamabò. 17!). Orrego ep. de Serena. — In congregatione pomnia et singula in eodem concilio Vaticano de­ diei 13 iulii dedit placet iuxta modum; in publica finita ct statuta demum in prima synodo provin­ ciali intra biennium a fine eiusdem concilii Vaticani sessione dixit placet. celebranda palam recipienda- promulgari deberent. 150. Farso ep. Mardensis rit. chald. — Et ipso Attendi porro debet ad poenam, qua definitio inin generali congregatione suffragium suum consti­ fallibilitatis sancitur; adiungitur enim: rSi quis tutioni dedit per placet iuxta modum; tamen in huic nostruo definitioni contradicere praesumpserit, publica sessione respondit placet. annthema ait-; ergo prudens silentium non enun­ 151. Lipovnizcki Magno -Varadinen sis rit. lat. — tiatur puniendum; hinc culpae verti non poteat In congregatione generali nd suffragia respondit episcopis, qui nullam quidem contradicendi occa­ non placet. Constitutioni adhaesionem suam prae­ sionem praebent, ned ex prudenti consilio praefa­ stitit haec scribens nuntio apostolico Vindoboncmd tam constitutionem ad tempus non promulgant. Mariano Falcinelli: Nefas igitur est cuicumquo vivam meam erga Excellentissimo ac reverendissimo domino archi­ sacram sedem apostolicam, ct erga omnia ac sin­ episcopo ot nuncio apostolico. D gula cius iura ct praerogativas divinas adhaesio­ Non minori cum stupore quatn doloro percepi nem, tota vita mea testatam, interpositoquo fidei excellentiae tuao dd.1® 25 maii a. c. N. ad me juramento roboratam in dubium vocare solo dis­ datas litteras, quibus mecum unu communicas creti silentii argumento, in imperiosissimis patriae domini cardinalis Antonelli epistolam in lati- mone, specialiter voro dioccescos meae, in qua vix num transpositam ; rcdnrguitioncm enim quamdam 80 mille catholici inter octingenta acatholicorum haec epistola spirat, mcamquo agondi rationem, millia disperai existant, circumstantiis fundato. utpotn parum laudabilem, criticae observationi Unitatem fidoi in vinculo pacis servaro intentus, subiiccro intendit. Liceat mihi pro mea sinceritate tristissimo hoc aevi genio ecclesiao nostrae inimico, ct assuota ingenuitate declarare, dolenter mo ferre eo sollicitudinem pastoralem dirigo, ut fideles mei modalitatcm, qua in sua epistola sua eminentia cum suo episcopo, s. sedi apostolicae communiutitur; quisquis enim sim, sum tamen utut indignus canti, vinculo fidei et cbaritatis iuueti, in eadem episcopus diocccsanns, qua talis unice s. Romanae solius snlvificac ecclcriao communione serventur, sedi, beatissimo patri subieetns; qua civis vero ct ita prout multis aliis dogmatibus ita etiam re­ Húngaros nullatenus secretario status pontificii centissimi * concilii Vaticani constitutionibus utut subordinatus, sed apostolici regis Hungariao sub­ non singulis omnes explicite, implicita tamen fide ditus. QMcntiantur ct sic salutis discrimini eripiantur. Quod iam meritum epistolae eminentissimi car­ Magnus gentium apostolus praeivit exemplo docens dinalis concernit, sequentibus respondeo; - Auferre "Et ego fratres, non potui vobis loqui tamquam 1055 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTI T. PASTOR AETERNUS 1056 Beatissime pater. spiritualibus, ned tamquam earnalibue, lac robis po­ A Nuntius apoatolicus Vindobonenais die 26 niaii tum dedi non escam, nondum enim poteratis et non potesti^ adhuc enim carnales estis/ Magnum boc currentis anni, nomine bratitudinia vestrae intimavit zeli apostolici, prudentia pastorali moderati exem­ mihi, eam esso sanctitatis veatrao voluntatem, ut plar, non solum ordo societatis lesu. sedi apostolicae adhaesionem meam omnibus et singulis sacri con­ deditissimos in missionibus suis, dioecesi mrar simili- cilii Vaticani constitutionibus acriptotcaus praestem bas, st-d ipsa s. sedes apostolica identidem, imprimis et beatitudini vestrae transmittam, oasdemque con­ sub Napoleone I gravibus aerumnis pressa sequi haud stitutiones in dioecesi mea publicem. Cum ego, catholicus episcopus, sanctitatis vestrae dubitavit, quin silentio suo vel unicum principium catholicam immolasse!: nam utut fidem negare intemeratam fidem ac veram plenamquc obedienaut simulare non liceat, interdum tamen ad tempus, tiam professus sim ct profitear, idcirco hoccc etiam ut maius damnum praevertatur, dissimulare fas est scripto meo humillime declaro, me omnea ct sin­ Et bnc est, quod in modernis patriae meae adi unc­ gulas sacri concilii Vaticani constitutiones, atquo tis imperiose exigit, ut verbis domini cardinalis adeo tam constitutionem dogmaticam do fido ca­ utar, tum munus episcopale bene gubernandi gre­ tholica in sessione II! α voto quoquo meo cctnrogem mihi concreditum, tum gradus meus in ec­ quin probatam, quam etiam constitutionem dog­ clesia ct sublimis specula, in qua sum constitutus, maticam primam de ecclesia Christi, quao incipit. et ex qua dioeceaim meam lustrans, clarius intueor Tailor ac1erhui in sessione IV * editam, intima cum indigentias spirituales populi mei fidelis, quam id B veneratione, adhaesione ac obedientia excipere; eminus prospicere cuivis demum liceat. declaro praeterea, ino easdem coiistitutioues in Excellentia tua cominus novit adiuncta Hun­ dioecesi mea publicaturum. garian, quam dissidentibus apud nos politicis, reli­ Quin reliquo in osculo sacrorum pedum omoriur gionis ct nationalibus studiis scptcmtrionalis schis­ Quinque-Ecclesiis, die 7 iunii 1871. maticus leo circumit, quaerens ut cam devoret; sanctitatis vestrae iure verendum, no face dissidii theologici catholicis devotissimus ac obedientissimua filius ipsis immissa, schisma oriatur, ot chara haec pa­ t Sigismundus Kovacs tria inhiantium vicinorum praeda fiat. episcopus Quinque-Ecclcsicruis. Accedit utut minos fundata diffidentia regiminis politici, quod in legibus patriae fundato placita Post haec reapse litteris circularibus clero datis regio cum episcopis communicato, atque in versione d. 29 iunii 1871 utramque constitutionem promul­ latina bisce adnexo, dum libertatem episcoporum gavit. coarciat, his una necessitatem prudentiae ct mo­ ^Communico vobiscum constitutiones sa. oecuderaminis imponit ita, ut ii in his rerum hungari- menici concilii Vaticani, et quidem Ie constitutionem carum specialibus adiunctis, vix ac ne vix quidem dogmaticam de fide catholica in sessione 111% generalo omnium fere catholicorum episcoporum 2* constitutionem dogmaticam primam de ecclesia exemplum modo absque mora possint imitari. Sa­ Christi in sessione IVa editam. Prior proponit pienti igitur excellentiae tuae iudicio subiicio, an C doctrinam catholicam de Deo rerum omnium crea­ ti. Pauli agendi ratio, quam episcopi Hungari nunc tore, de revelatione, de fide, de fide et ratione sequi coguntur, minus laudabilis, prout eminentis­ adversus errores rationalism! seu naturalismi, pan­ simo cardinali Antonelli visum est. dici possit. theism!, materialismi et athoismi; item adversus Satius igitur prao recriminationibus charitatcni aberrationes quorundam catholicorum, qui alienis laedentibus fore existimo, ciTusierimia precibus ad a vera fide doctrinis seducti, naturam et gratiam, thronum misericordiae divinao supplices nos ac­ scientiam humanam et fidem divinam perperam cedere, ut convertat corda filiorum catholicorum commiscentes, verum ac genuinum sensum dog­ in patres suos, ut gravis manus Dei, quae tetigit matum catholicorum depravarunt. Altera constitu­ primogenium ecclesiae filiam, nobilem gentem tio adversus molimina eorum, qui ut ecclesiam Gallorum, fìat salubre collyrium, quod auferat ve­ evertant, fundamentum eiusdem divinitus positum lamen do oculis nationum, et sublata formidine, impetunt, universalis ecclesiae fidem do apostolici quod cordo credimus omnes etiam ore profiteri primatus in b. Petro institutione, de perpetuitate valeamus ad salutem, ut sanctissimus dominus primatus b. Petri in Romanis pontificibus, de vi ac noster Pius papa IX, cuius pontificatus semiiobi- ratione primatus Romani pontificis, ot de Romani lari anniversario die totus mundus laetus exultât, pontificis infallibili magisterio exponit, lias su­ exhumiliatis ad pedes eius sacrilegis ecclesiae ho­ prema docentis ecclesiae auctoritate in causa fidei stibus, videat bona Domini cunctis residuis diebus sancitas ac promulgatas constitutiones, quae mox, vitae suae. D m in publica s. concilii oecumenici sessione ora­ Nec restat aliud, quam intemeratam meam erga culo pontificio promulgatae sunt, quemvis ecclesiae s. aedem apostolicam et sanctissimum dominum filium, citra ullam alterius cuiuscumque promul nostrum obedientiam ct adhaesionem profitendo gatiouis necessitatem obligant, nos ipsi intima excellentiae tuae omnia faustissima precari, qui cum cum adhaesione et obedientia excipientes eamdem distincta veneratione sum adhaesionem ac obedientiam incunctanter prae­ standam α vobis, creditoque conscientiae et curae In thermie Pôstyèncnsibus, die 10 iunii 1871. vestrae fideli populo pro munere nostro deposcimus excellentiae tuae nobisque fidenter pollicemur. —u obscquenlissimos servus et frater in Xu * Quinque Ecclesiis, festo ss. apostolorum Petri Stophanus Lipovniczky et Pauli 1871. episc. M. Varadinensis lat. 183. Vahecchi ep. Tiberiadensii. — Dedit placet Excel Imo et rmo domino Mariano Falcinelli iuxta modum in generali congregatione; verum in archiep. Atheniensi nuncio apostolico. publica sessione dixit placet, 184. Szabò ep. Sabarieniii. — In congregatione 1S2. Kordci ep. Quinque- Ecdeiieneif. — In con­ gregatione diei 13 iulii ad suffragia respondit non generali dixit non placet; abfuit α publica sessione. placet; abfuit a publica sessione. Adhaesionem con­ Constitutioni adhaesionem dedit haec scribens cilii decretis praestitit haec scribens summo ponti­ nuntio apostolico Viennensi Mariano Falcinelli archiep. Atheniensi: fici Pio IX: 1057 ADHAESIONES EPP. SABARIEN3IS ET ROTTENBDRGENSI8 1058 Excïîiu ot riho domine. / pressa, universo clero dioecesis meae α mo trans­ Ob longiorem tino administrandi confirmationis missa, communicata et per epistolam pastoralem, sacramenti in dioecesi absentiam, tardius nonnisi cuius exemplar adiacot, publicata est. Ea autom accepi litteras excellentiae tuae de 25 maii n. -l decreti Vaticani interpretatio, quam ego in quinque ad mo datas, quibus ine cum una communicas emi­ paragraphia addere ausus sum, a reverendissimo nentissimi card. Antonelli opistolam ideo scriptam, domino episcopo Fessler in speciali eius ad mo ut severius perstringat opiscopoa Hungnriao ob epistola est laudata et comprobata. Quod si ogo silentium, quod illi erga concilium Vaticanum hucus­ por plures monees Fabii cunctatoris exemplum imi­ que servaverunt, utpoto neo suam erga decisiones tatus sum, certo ox hac ageudi ratione id boni dicti concilii adhaesionem specialiter declarantes, ovenit, ut dioecesis mea a procellis, quibus aliae neo easdem clero populoque suo solomnitor publi­ regiones Oermaniao magnopere infestantur, immo cantes. lacerantur, immunis et libera penevorasset. Nomo Liceat mihi nuno quoad hanc reprehensionem hucusque, nec ex clericis nec ex laicorum numero, quaepiam coram excellentia tua in omni humili­ constitutionibus concilii Vaticani aperto contraditato ot ingenuitate exponere: coro praesumpsit, et nemo litteris istis laudatoriis, Ego prae oculis habons caput IV schematis quao alias in detrimentum unitatis ecclesiasticae constitutionis de episcopis et synodis^ iuxta quod parantur, subscripsit „omniu in concilio Vaticano definita et statuta Ceterum enixo rogo, ut reverendissima exceldomum in prima synodo provinciali intra biennium 3 lentia vestra preces meas die 26 novembr. anni a fine eiusdem concilii Vaticani celebranda palam praeteriti ad sacram sedem transmissas ot facul­ recipienda promulgan debentu : intermedio tempore, tatem dispensandi in gradibus Io et 2° affinitatis ot 2° consanguinitatis attingentes, apud sanctissimum dum adhuc nec concilio finis impositus, ncc cele­ patrem commendaro et eis patrocinari velit. bratio synodi provincialis possibilia sit, specialem Cum omni observantia persevero adhaesionis meae declarationem eo minus duxeram esso absolute necessarium, quod poena quoque, qua Rottonburgi in regno Württcmbergiao 23 nprilis definitio conciliaris sancitur, iis nonnisi impendenda 1871. veniat, qui huic decisioni contradixerint, quod tomen Reverendissimae excellentiae vestrae cx parte mea factum non est, nec in posterum, ut humillimus et addictus, famulus in Domino confido, quoad vixero, fiet. Scio etenim + Carolus losephus do Hefele, cp. Rottenburg. praecipuum episcopi munus esso, ut unitatem fidei servet in vinculo pacis, fidclesquo curae suae cre­ Excellmo et riho domino Petro Francisco Meglia ditos in adhaesione erga s. ecclesiam catholicam archiep. Damasceno nuntio apostolico Monacensi. eiusque visibile caput summum pontificem, ceu Clero autem suae dioecesis circulares mittens Christi in torris vicarium omni possibili modo cor­ roboret; decisiones itaquo conciliorum oecumoni- litteras d. 10 aprilis 1871 ita concilii Vaticani de­ corum cum pietate recipiat, eorumquo oraculo se cretum de primatu ct infailibilitato Romani ponpromptum cum humilitato subiiciat. Huic meo Q tifiéis exponebat: Wenn ich dem hochwürdigon Clerus den aumuneri nec adusque defui, neo abhinc deceso volens, to excino domine fraterna cum fiducia requiro, ut thcntischen Text der beidon dogmatischon Constihaec mea sensa nd unum card. Antonelli perferre tutionen dea Vaticanischen Concila mittheile, so gesohioht ea nicht in der Meinung, als ob der digneris. Quod nd solomnem decisionum harum publi­ obligatoriache Charakter allgemein kirchlicher De­ cationem attinet, perbono notum esso existimo e. creto von ihrer Vcrkündigung durch dio einzelnen Diôcesanbischôfe abhungo. L prohibitionem regis nostri apostolici quao liber­ Es ist den hochwürdigon geistlichon Amtsbrûdom tatem agendi impedit, non obstante episcoporum repraesentatione, ad praesentem usquo diem per­ bekannt, welche Stellung ich wahrend der Verhandduraro. Speramus interim impedimentum hoc tandem lungen des Vaticanischen Concila eingenommon e modio ferendum osso: quod ubi factum fuerit, habe, und mein Gowissen hat inir hicrûber noch episcopi libertati suae restituti certo adlaborabunt, nio den leiseaten Vorwurf gemachL Nach dem 18. Juli 1870 nbor, nach vollzogoncr feierlicher Verut monito eminentissimi cardinalis conformiter si­ kündigung der Constitution Pastor aeternus, waren lentio finis imponatur. In roliquo dum e. t. significarem festum iubilaro os zwei Hauptgedanken, die fortan mein Thun und sanctissimi domini et patrie nostri, quem Deus Lassen in dieaer Sacho beatimmton. Für’a Erato diutissime servet, tum in cathodrali moa, meipso glaubto ich sorgfaltigst Alles filr incino cigeno Perpontificante, cum in singulis lato patentis dioecesis D son vermeiden und bei Andorn verhüten xu mQssen, meao paroeciis ritu solomni asservatum fuisse, pre­ was don Friedon und dio Eintracht in der Kircho atóren odor wonigatena zu solcher Stôrung führen tiosissimis favoribus ctc. : persisto kônnto, und unsero Diôcoso ist auch in der That Sabariao 24 iunii 1871 von innoren Zcrwürfnissen und fthnlichen ErscheiExcellontiao tuae roverendissimao nungen verschont goblieben. Es ist abor dor kirchumilmus servus ot frater in Christo licho Frie do und dio Einheit der Kircho ein so Emericus episcopus Sabarionsis. hohe-a Gut, dosa dafür grosse und sehwero porson185. Hefele ep. Rottenburgensis. — In congre­ licbo Opfer gebracht werdon dürfen. gatione dioi 13 iulii ad suffragia vocatus respondit Einu andere Erwagung war folgonde. Die Con­ non placet; abfuit a publica sessione. Adhaesionem stitution Pastor aeternus bildet, wie bekannt, nur tamen dccrotis conciliatibus praestitit haec scribens einen Theil deasen, was vom Vaticanischen Conci! nuntio apostolico Monacensi P. Frane. Maglia ar­ in Betrcff der Lehro von der Kircho declarirt warden chi e p. Damasceno: solito und wollte. In dem groasen den Mitgliedem dea Concila vorgelcgtcn Schema der doctrina de Excellentissimo et reverendissime domine. Ecclesia fand sich kein Absehnitt ûber die pipstPaucis abhinc diebus utraque constitutio dog­ liehc Infallibilitat, wohl abor handelta dasselbo im matica concilii Vaticani (IH·· et IV·· seas.) in 9 ten Kapital de ecclesiae infalbbiblate. Erst am exemplaribus authenticis, accuratissime typis im- 6. Màrs 1870 wurde anf Bitten rider BischOfe ein COXCïU OKXIUL tomus ΕΠΙ. «7 1059 E. ADHAESIONES PATRUM AD CONSTIT. PASTOR AETERNUS 1060 186. Cuttoli ep. Adiacensis. — In congregatione Anhang zura zwolften, rom Primat handeloden a Kapitel dieses Schemas vertheilt, des Inhales: Ro­ generali suffragium constitutioni dedit pernonplacet; manum pontificem in rebus fidei et morum definiendis abfuit a publica sessione. Adhaesionem tamen errare non posse. Wiedcrum sputer wurde dieser praestitit haec scribens summo pontifici Pio IX: Ajaccio, le 2 novembre 1870. Anhang in umgearbeiteter Form — und in VerTrès saint péro binduog mit an derm aus jenem Schema cntnomHier, fête de la Toussaint, j’ai été heureux de menen Material über den Primat — ais Constitutio dogmatica pnma de ecclesia Christi zur Bcrathung pouvoir promulguer les deux constitutions publiées gebracht und nach cinigen neu en Umgcstaltungon au concile du Vatican, au sujet do la foi et de la in der vierten offentliehen Sitzung xum Decrete er- définition dogmatique do l'infaillibilité du souverain hoben, aâhreud allo ûbrigen Stûcke des Schemas der pontife. J'avais choisi à dessein cette circonstance de doclrinade ecclesia vorderhandzurückgestcüt wurden. Bei dieser Sachlage lebte ich nach dem 18. Juli la fête solennelle do tous les saints, où pour la v. J. der Hoffnung, durch synodale Behandlung première fois j’officiais pontificalomont dans mon dieser noch rcstirenden Partien in der Lelire von église cathédrale, afin du donner plus do pompo der Kirche, namcntlich dea Rapitela IX de ecclesiae et do notoriété aux actes du concile. Mra chers et religieux diocésains unt reçu avec infallibUitate, wurden fur cine sichero Interpretation der constitutio prima feste Anbaltapuncte gewon- de grands sentiments de foi, ot avec uno parfaito ncn und vrohl auch je.no Bedenken gehoben werden, B docilité de cœur Ica décisions do la sainte aaaemwelche mich veranlasst hattcn, in der Oeneralcon- bléo. Je m’einprcMO d’en informer votre sainteté, gregation am 13. Juli v. J. mit non placet za sum­ espérant quo co aera pour ollo, ot pour son cœur mon und dioses non placet in scbriftlicbcr Collek- ai paternel, uno précieuse consolation au milieu tiv-Eingabe an denPapstnm 17. Juli zu wiederholen. de toutes les angoisses du temps présent. Bénisaez-nous tous, très saint père; bénissez Dass aber das Vatiranischo Concil nicht fortgcfuhrt werden konnto. gehôrt mit zu den tran rigen l'humble pauteur dans l’exercice du laborieux mini­ Folgcn der gewaltaamen Occupation des Kirchen- stère que vos maina vénérées lui ont confié. Mais, staate. Da hiedurch auch die Wicdcr-Eròffnung en même temps, daignez bénir mes prêtres et mea dea Concila in unbestimmbare E’orne gerùckt ist, fidèles qni, en tonte circonstance, ont été si dévoués so ut in ir nicht móglich, dem autbentischcn Text, à l’Égliso ct ai inébranlablement unis à la personne wie ich gewùDscht, znglcich eine authentischo Er- do son chef angusto. Combien la pensée des douleurs qui, dans ces klarung beizugoben, muss mich vielmehr auf wenige unmassgeblicho Anbaltspuncto zu seiner Auslegung jours critiques et calamiteux, attristent votre sain­ teté, nous attristo nous-mêmes; et qu'il serait con­ beschrànkco. 1. Bei Auslcgung des Decrets de Romani ponti­ solant pour nous do pouvoir adoucir un peu l'amer­ ficis infallibili magisterio müssen wir vor alloro davon tume do ces douleurs J Noua nous efforcerons, très saint père, de dimiauagehen, dais das urchrietlicho dogma de infalli· biliiate eedesiae (ties conriliariter congregatae, sice C ηυθΓ le plu* possible lea peines qui vous affligent, dispertar) durch dio none Constitution nicht alterirt et qui sont aussi Im nôtres, par la pratique exem­ plaire do nos devoirs, ainsi que par nos prières les worden konnto und wollte. 2. DioWorto unserer Constitution : Romani autem plus filiales et notre plus tendre doumission. Que votre sainteté, très saint père, daigne en­ pontifices, prout temporum et rerum conditio suadebat^ nunc conrocatis oecumenicis conciliis aut explorata courager notre bonoe volonté: qu elle daigne en ecclesiae per orbem dispersae sentensia, nunc per particulier bénir ici lo plus respectueux, le plus synodos particulares, nunc aliis, quae divina sup­ humble ct le plus obéissant de ses fils peditabat procidentia, adhibitis auxiliis ctc, enthaltcn t P. Paul. év. d Ajaccio. nicht bloe cine historiadle Notiz uber daa, was 187. Serafini ep. Viterbiensis et Tuscauiensis. — frâher gcschah, sondern implicircn zuglcidi die In congregatione generali abfuit; praesens publicas Norm, nach welcber bei pâpstlichen Kathcdralsessioni suffragium suum dedit per verbum placet. enlschcidungen immcr verfahron wird (vgl. Fessler, 188. De Cesare abbas Monti! Virginio. — Ab­ Bischof v. St. Pollen, Dio wabro und din falucho fuit ct a generali congregatione et a publica ses­ Unfehlbarkcit, p. 21). 3. Wiodie Unfdilbarkoit dor Kirche, so oratreckt sione infirma detentus valetudine. Indubino fuit rich auch dio des papstlichen Magietcriums nur und semper fidei in quacstiono de primatu et infalliausschliesidich auf dii» geoÿenbarte OlaubcDs- und bilitate Romani pontificia. Tamen fidem suam conBittenlchn», und aueh in don dicBdbozQglicben Kathe-D firmavit linee scribens eumino pontifici Pio IX: Beatissime Pater. draldckrcten gnliòren nur dio cingentlichen DefiuiSubscriptus d. Gulielmua de Cesare ordinarius tioncn, nicht aber dio Einloitungen, BcgrOndungen a. dgl. zum inftllibeln Inhalt (vgl. Fessler, e. a. 0. Montis Virginis nullius atquo abbaa generalia Virginianae congregationis, sanctitati vostrae humillime p. 26). 4. Dor Orund, warum cino pàpstliche Katbe- exponit, se, vertente anno, cum iam ageretur in draldefinition, die eine gooffcnbnrto Wahrheit aus concilio oecumcnico Vaticano de definiendo dog­ dem Depoiihm (idei crhebt, und ni· allgemcine, dio mate, cui potissimo innititur e. sedis decus ac funda­ ganze Kircho vvrpflichtendo Olauh * n?norm ver- mentum, seu do cius infallibili tate, epatico morbo kündct, unfchlbar iit, liegt nicht in der Person dee fuitfso correptum ac modicorum consilio, annuente Papera, ìoadern in dem góltlichen Beistand, vor- sanctitate vostra, mineralia balnea ineundi ergo mdgo dcasen dio Kirche vor allgcmeincm Verfall Galliae petiisse; ex quo, Dei munere et immaculatae Virginis ope, prorsus convaluit. in Irrthom bcwahrt vrìrd. Dum ergo hac de re gaudet, et sanctitatis ves­ 6. ht nino »olchn definitio tr cathedra erfolgt, so 1st eine Appellation an ein künftiges allgeinrinrs trae benignitati gratos habet quam maximas, eum Coned, brahhungeweian au dae Urtheil der ecclesia tantum plgot aft non potuisse in eodem sacro­ sancto concilio aliis oecumenici· patribus adiungi, dieprrsa unatattliaft. qui sententiam protulero hoc desuper dogmate, et Hnttenhurg. don 10. April 1871. omni opo tutati sunt. I Cari Joseph, Bischof. 1061 ADHAESIONES NONNULLORUM ABBATUM GENER. 1062 Quod ergo impôt, quippe absens, tunc praostaro A sessione. Indubiae fidei semper fuit in quaestione nequivit, in praesentiarum explero cupiens, sancti­ de primatu et infallibilitato Romani pontificis, quin tatem vestram enixo rogat, ut hoc chirographon immo postulato pro definienda infallibilitato iam iudicio ut votis ipsorum patrum a so subscriptum pridem subscripserat. pro vera ac legitima adhaesione habeat 190. Elias abbas gen, S. Hormisdae rit. chald. — Pro hao tuenda, sicuti ot pro caoteris huiusce In generali congregatione ad suffragia praesens oecumcnicao synodi constitutionibus, mortem ipsam respondit placet; abfuit α publica sessione. so subiturum vovet, si opus fuerit. Beatissime Pater, hanc istam adhaesionem, quao 191. Grifoni abbas gen. Camaldulensium.— Prae­ ex intimo eiusdem animi sensu profecto manat, sens in congregatione diei 13 iulii placet suum suscipere no dedignoris, dum ipso ad tuos sanc­ dedit; insequonti autem die apoplexia correptos tissimos pedes humillimo provolutus tam pro so, publicae sessioni adesso non potuit quam pro sibi commissis ovibus, apostolicam bene­ 192. Guardi vic. generalis cc. rr. Ministrantium dictionem obsequens impetrat infirmis. — Ad suffragia vocatus in generali con­ Romito diu 12 septembris anni 1870. gregatione respondit placet iuxta modum; in publica Humillimus servus ot filius in Diio G ulici mna do Cesare ubbaa giilis et ordinarius sessione respondit placet. Montis Virginis, nullius. 193. Jandel magister generalis ord. Praedicatorum. 1S9. Burchall abbas gen. praeses Angliae Ò.S. B. B — Et ipso in congregatione generali dedit placet — Abfuit a congregatione generali et α publica iuxta modum; in sessione publica dixit placet. F. CATALOGUS PATRUM, QUI AD 0ECÜMENICAM VATICANAM SYNODUM CONVENERUNT. 1. CATALOGUS PRAELATORUM ECCLESIAE CATHOLICAE QUIBUS AUT IUS AUT PRIVILEGIUM FUIT SEDENDI IN OECUMENICO CONCILIO VATICANO *. 14. Xystus Riario-Sforza,, tit S. Sabinae, aep. Neapolitanus, 19 ianuarii 1846. Eminentissimi et reverendissimi domini 16. lacobus Maria Mathieu, tit S. Silvestri in s. e. K. cardinales. Capito, aop. Biauntinus, 30 septembris 1850. Ordinis episcoporum. θ 16. Franciscus Don net, tit. S. Mariae in Vio, aop. Burdignlensis, 15 martii 1852. *1. Marius Mattei, cp. Ostiensis et Veliternus, 17. Carolus Aloisius Moriebini, tit S. Onuphrii. sacri collegii decanus, 2 iulii 1832. ep. Aesinus, 15 martii 1852. 2. Constantinus Patrizi, ep. Portuensis et S.Ru­ 18. loachimus Pccoi, tit S. Chrysogoni, ep. Peru­ tinae, 23 iunii 1834. sinus, 19 decombris 1853. 3. Aloysius Amat, ep. Praenestinus, ·. e. R. vice19. losephus Othmarus Rauschor, tit 8. Mariae de cancollarius, 19 maii 1837. Victoria, aep.Vindoboncnsis, 17 decombris 1855. 4. Nicolaus Paraociani Clarelli, ep. Tuscu­ 20. Alexander Barn abó, tit S. Susannae, 16 iunii lanus, 22 ianuarii 1844. 1856. 5. Camillus Di Pietro, ep. AJbanenais, 19 de­ •21. Cyrilius do Alameda y Brea, aep. Toleta­ cembris 1853. nus, 15 martii 1858. *6. Carolus de Ro i each, op. Sabinonsis, abbas 22. Antonius Benedictus A nt ο n u coi, tit. SS. Sil­ commcndatariuB perpetuus et ordinarius S. Ma­ vestri et Martini ad montes, ep. Anconitanus riae Farfensis, 17 decembris 1855. ct Humnneneis, 15 martii 1858. Ordinis presbyterorum. 23. Henricus O r fei, tit S.Balbinao, aep. Ravennatensis, 15 martii 1858. 7. Philippus Do Angelis, tituli 8. Laurentii 24. losophus Milesi-Pironi-Forretti, tit S. in Lucina, aep. Firmanus, s. e. R. camerarius, Mariae in Aracaoli, abbas commendatarius per­ 18 Septembris 1838. D petuus et ordinarius SS. Vinccntii et Anastasii 8. Aloisius Van nice Hi-Cason i, tit. S. Práxe­ ad Aquas Salvias1, 15 martii 1858. dis, aep. Ferrariensis, 23 decombris 1839. 25. Petrus De Silvestri, tit. S. Marci, 15 martii *9. Ludovicus lacobus Mauritius do Bonald, tit 1858. SSrnao Trinitatis in monte Pincio, aep. Lug­ •26. Alexius Billiot, tit SS. Bonifacii et Alexii in dunensis, 1 martii 1841. monte Aventino, aep. Camberiensis, 27 sop10. Fridericus Schwarzenberg, iit 8. Augustini, aop. Pragensis, 24 ianuarii 1842. tembris 1861. 11. Cosma· Corsi, tit SS. loannis ot Pauli ad 27. Carolus Sacconi, tit S. Mariae de Popolo. clivum Scauri, aop. Pisanus, 24 ianuarii 1842. 27 septembris 1861. 12. Fabius Maria Asquini, tit. 8. Stephani in •28. Michael GarciaCuesta, tit 8. Prisco , * aep. monte Caelio, 22 ianuarii 1844. Compostellanus, 27 septembris 1861. 13. Dominicus Carata di Trae tto, tit. S.Mariae Angelorum, aop. Beneventanus, 22 iulii 1844. 1 Translatus ad sedem Sabinensem die 91 martii IR7O. 1. • Babes, lector benevole, in hoc eden cho nomina pradatornm ùnta sedendi ordinem digests; bis adductor rum «ede* rei titolo» episcopali·, turn dies promotionis, a qua ordo ipse sedendi ninnino pendet. Cm nonnullae enorme ani Litolomm vfciaritudiaes dorante concilio acciderint, non bis. sed semel tantum nomina referantur, co nimirum loco, qnem praelato· ineunte concilio occupa ri L Absentium patrum nomina asterisco rant adontata. sì· 1063 F. CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI 1064 29. Angelus Quaglia, tit SS. Andreae et Gregorii A 61. Paulus Brunoni, Antiochenus rit. latin., 25 iunii 1869. in monte Caelio, 27 aeptembria 1861. 62. loseph Val ergo, Hierosolymitanus, 1 octo30. Antonina Maria Panebianco, tit. SS. XII bris 1847. Apostolorum, maior Poenitentiariua, 27 aep63. loseph Audu, Babylonensis rit. chaldaic., tembris 1861. LI aeptembria 1848. 31. losophns Aloisius Tre risana to, tit SS. Nerei 64. Thomas Iglesias y Barcones, Indiarum et Achillei, patriarcha Venetiarum, 16 mar­ Occidentalium, 27 soptembris 1852. tii 1863. 65. Antonius Ilassun, Ciliciensis rit. armen., 32. Antoninus De Lnca, tit SS. Quatuor Corona­ 13 ialii 1867. torum, 16 martii 1863. 66. Clemens Bah us, iam Antiochenus rit. grace, 33. losephus Andreas Bizzarri, tit S. Hieronymi melchit., 1 aprilis 1856. Illyricorum, 16 martii 1863. 34. Ludovicus Do La Lastra y Cuesta, tit. S. X Petri ad Vincula, aep. Hispalensis, 16 martii Reverendissimi domini primates. 1863. 67. Maximilianus do Tarnociy, aep. Saliabur35. loannes Baptista Pitra, tit S. Callixti, gensis, 17 februarii 1851. 16 martii 1863. 36. Philippus Maria Guidi, tit S. Xysti, aep. 68. Carolus Poo ten, aep. Antibaronsis ot Sco­ Bononiensis, 16 martii 1863. B drensis, 31 augusti 1855. 37. Hcnricus Maria do Bonnechoso, tit S. Cle­ •69. Joseph da Moura, aep. Bracharcnsis, 16 iunii mentis, acp. Rothomagonsis, 21 decembris 1863. 1856. 38. Paulus Cullen, tit S. Petri in monte Aureo, 70. Antonius Salomone, acp. Salernitanus, adacp. Dublincnsis, 22 iunii 1866. ministr. porpcL cccl. Acornensis, 21 decem­ 39. Gustavus d Ή oho n lo h e, tit S. Mariae in bris 1857. Transpontine, 22 iunii 1866. 71. Emmanuel loachimus da Silveira, aep. S. 40. Aloisius Bilio, tit S. Laurentii in Panispema, Salvatoris in Brasilia, 18 martii 1861. 22 iunii 1866. 72. Miccislaus Ledochowski, aop. Gnesnensis 41. Lucianus Bonaparte, tit S. Pudcntianae, et Posnaniensia, 30 septembrie 1861. 13 martii 1868. 73. Franciscas Flcix y Solans, aep. Tarraco­ 42. Innocentius Ferrieri, tit S. Caeciliae, 13 mar­ nensis, 22 septembris 1864. tii 1868. 74. loannos Simor, aep. Strigoniensi», 22 fe­ 43. Matthaeus Euatacbius Gon ell a, tit S. Mariae bruarii 1867. supra Minervam, cp. Viterbienais ct Tusca75. Victor Dccham ps, aep. Mcchliniensis, 20 de­ nensis, 13 martii 1868. cembris 1867 L 44. Laurentius Barili, tit. 8. Agnotis extra moenia, 4. 13 martii 1868. Reverendissimi domini archiepiscopi. 45. losephus Berardi, tit. SS. Marccllini et Petri, c 13 martii ¡868. •76. Paulus Musa, Tripolitanus rit. marón., 2 mar­ 46. Io an nes Ignatius Moreno, tit. S. Mariae a tii 1826. Pace, acp. Va ilisole tan us, 13 martii 1868. •77. Carolus Morey d’Argentoau, Tyrenais 47. Raphael Monaco L a V a 11 o 11 a, tit 8. Crucis i. p. i., 2 octobris 1826. in Sessorio, 13 martii 1868. 78. Laureatiti» Pun tillo, Caaontinus, 20 ianuarii 1834. Ordinis diaconorum. •79. Vincentian Grande, Hydruntinus, 20 ianuarii 48. lacobas Antonelli, diaconos S. Marine in Via 1834. Lata^ 11 iunii 1847. 80. loannes Mac Hale, Tuamcnaia, 5 augusti 49. Prosper Cater ini, diaconus S. Mariae Scalarie, 1334. 7 martii 1853. *81. Petrus Dominicus Marcellinus Raphael Bonn * 60. Gaspar G rtissell in i, diaconus S. Mariae ad mio, Chalccdoncnaia i.p.L, 13 februarii 1835. Martyres, 16 iunii 1856. 82. Laurentius Tri oche, Babylonensia, 14 martii 51. Thoodulphu * Mortel, diaconus 8. Eustachii, 1837. 15 martii 1858. •83. lacobua E li ani, Damascenus rit. syri ac., •52. Franciscas Pontini, diaconus S. Mariae in 14 martii 1837. Porticu, 26 martii 1863. •84. Melctiua- Starovero, Drabiachcnsis i. p. i. 53. Dominicus Consolini, diaconus 8. Mariae in D rit. grace., 21 novembres 1840. Doronico, 22 iunii 1866. 85. Tobias Aun, Berytensis rit. maronit., 19 mar­ 54. Eduardus Borromeo-Arese, diaconus 8S. tii 1841. Viti et Modesti, 13 martii 1868. 86. Godcfridua Saint-Marc, Rhcdonenais, 12iulii 55. Hannibal Capalti, diaconus S. Mariae in 1841. Aquiro, 13 martii 1868. •87. Domimene Ciluffo, Adanenais i. p. i., 27 ia­ nuarii 1842. 2. Reverend issimi domini patriarchae. 56. Ruggeros Aloysius Acmidius A ntioi-Matte i, Constautinopolitanus, 8 ianuarii 1866. 57. 1'au lai Ballerini, Alexandrinus, 27 martii 1867. •58. Paulus Mashad, Antiochenus rit. maronit, 23 martii 1855. 59. Gregorius Jussef, Antiochenus rit graoc. melchit, 27 martii 1865. 60. Ignatius 11 arcus, Antiochenus riL syri ac., 6 augusti 1866. ■■M· i Hia adnurnerandi veniunt dno alti antistites, qni con­ cilio iam inílo aedem per translationem uncti sunt primati&lem, nimirum: 1® Daniel Mae Gettiwgan, cp. ItapoteuMs, ad aedem Armncamuu translatus die 11 martii 1870; 2° lacobns Maria OinonJhiac, a sede Gratianopoiitana ad primatiatnn Lugdu­ nensem translatu» die 'J7 iunii 1870. Cum autem eorum nomina iam habeantur inferi» in episcoporum catalogo, satins ▼isTnn eat ea hoc loco praeterire, ne bis in eodem citologo occurrant 5 Dictus ITatuid ante «nveeptnm episcopatum. Ad sedem ei» qnod attinet, qnae Drrtbiidimn» in libris Curiae nun­ cupatur, ea est quao apnd rei geographicae peritos dicitur Drrtmenri», wcllleet a civitate Drama in Thracia occidentali, iM?n. nt aliia placet, in Macedonia orientali, qnod idem on/ nino est. 1065 REVERENDISSIMI DOMINI ARCHIEPISCOPI •88. loannes Folding, Sidneycnsis, 15 februarii a 1066 124. loseph Sadoo A1 e m a n y, S. Francisci, 29 iulii 1853. 1841. 89. Ignatius Kalybgiau, Amasenus aep. ep. rit. 125. Hieronymus Simoon K as hat, Sehananonsia armen., 31 iulii 1842. rit. chald., 7 septembris 1853. 90. Petrus Apeli an, Marasccnsis aep. ep. rit 126. Philippus Cammarota, Caietanus, 24 iunii armen., 31 iulii 1842. . 1854. 91. losephus Gingia, Cyprensis rit. maronit, 127. Vincentius Tagliartela, Sipontinus, ad­ 26 decembris 1843. ministr. perpet. eccl. Vestanae, 23 iunii 1854. •92. Mellonus Jolly, iam Senonensis, 25 ianuarii 128. loannes Tamraz, Kerkukiensis rit. chald., 14 septembris 1854. 1844. 93. Petrus Cilento, Rossanensis, 22 iulii 1844. 129. VincentiusTizzani, Nisibenus i.p.i., 23 mar­ ♦94. Ludovicus Martini, Cyrcnsis i. p. i., 25 sep­ tii 1855. tembris 1845. 130. Franciscas Xavcrius A puzzo, Surrentinus, 95. Alexander A sinar i diSanmarznno, Ephe23 martii 1855. 131. Caietanus Rossini, iam Acheruntinus et sinus i. p. i., 19 ianuarii 1846. Matherauensis, nunc ep. Mclphitcnsis, luvena96. Alexander A n g e I o n i, Urbinatensis, 16 aprilis censis ct Terliticnsis, 23 martii 1855. 1846. 132. Andreas Gollmayr, Goritiensis et Qradis97. Franciscus Blanchet, Oregonopolitanus, cunua, 23 martii 1855. 24 iulii 1846. B 133. Petrus Villanova Castollacoi, Petrensis 98. Georgius Hurmuz, Siuniensia i. p. i. rit. i. p. i., 26 martii 1855. armen., 23 augusti 1846. 134. Vincentius Spaccapiotra, Smyrnensis, 99. Felicissimus Salvini, Camerinensis, administr. 18 aprilis 1855. perpct. eccl. Treiensis, 12 aprilis 1847. 135. Georgius Errington, Trapezuntinus i.p.i., 100. Petrus Konrick, S. Ludovici, 12 iulii 1847. 28 maii 1855. 101. Eduardos Hurmuz, Siracensis i. p. i. rit. 136. Franciscas Cugini, Mutinensis, abbas nullius armen.,· 13 scptembris 1847. Nonantolcnsis, 28 septembris 1855. 102. Raphael Valdivieso, S. lacobi do Chile, 137. Marianus Ricciardi, Reginensia, 28 sep4 octobria 1847. tembris 1855. 103. Angelus Raphael D’Ambrosio, Dyrrachien138. lacobus Bosagi, Caesarcensis in Palaestina sis, 17 decembris 1847. i. p. i. rit. armen., 4 novembris 1855. *104. Andreas Charvaz, iam lanuenais, 3 iulii 1848. 105. Augustinus Georgius Barshino, Salmosien- •139. losephus Marid, Arccnsis i. p. i. rit. maronit, 4 novembris 1855. sis rit. chald., 11 iulii 1848. 140. Raphael Ferrigno, Brundusinus, administr. 106. losepb De Bianchi Dottula, Tranensis, perpet. cccl. Ostunensis, 16 iunii 1856. Nazarenus et Barulonsìs, administr. perpet 141. Gregorius de Scheor, Monacensis et Frisincoclea Vigiliensis, 22 decembris 1848. gensis, 19 iunii 1856. 107. Gregorius Ata, Emesenus et Apamensis rit C 142. Salvator Nobili Vitelleschi,iamSeleuciengrace, melchit., 20 februarii 1849. sis i. p. i., nunc ep. Auximan. ot Cingulam, 108. luliua Arrigoni, Lucanus, 5 novembres 1849. 19 iunii 1856. 109. Gregorius De Luca, Compsanus, administr. 143. Alexander Franchi, Thessalonicensis i. p.L, perpet. eccl. Cnmpanicnsis, 20 maii I860. 19 iunii 1856. HO. loseph Rotundo, Tarentinus. 20 maii 1850. 111. Antonius Maria Claret y Ciará, Traiano- •144. Flavius Chigi, Myronsis i. p. i., 19 iunii 1856. 145. Aloisius De Marinis, Theatinus, administr. politanus i. p. i., 20 maii 1850. perpet. eccl. Vásteoste, 18 septembris 1856. 112. lacobus Bahtiarian, Amidensis aep. ep. rit. 146. Petrus Bostani, Tyrenais ct Sidoniensis rit. armen., 2 iunii 1850. maronit, 28 septembris 1856. 113. loannes II agían, Caesarcensis in Cappadocia 147.loseph G u i be rt, Turonensis, 19 martii 1857. acp. op. rit. armen., 2 iunii 18.50. 114. loannes Baptista Purcell, Cincinnutensis, •148. Georgius Claudius Ludovicus Pius Cha lau­ do n, Aquonsis, 19 martii 1857. 18 iulii 1850. 115. Renatus Régnier, Cameracensia, 30 septern- •149. Petrus Maahad, Apamensis i. p.i. rit maronit., 19 martii 1857. bris 1850. 150. Patritius Lcahy, Caascliensis, administr. *116. Adalbertus Bartako v ics d e K isap pony, perpet. eccl. Emilicnsis, 13 maii 1857. zSgricnsis, 30 septembris 1850. 117. Boniaminus Dimitriu Eusobidès, Neapoli-D 151. Marinus Marini, iam Palrayrensis i.p.i., nunc ep. Urbcvctanus, 16 iunii 1857. tanus1 rit. graea, 18 augusti 1851. 152. Gregorius Szymonowiox, Leopolicnsis rit 118. loseph Matar, Aleppensis rit maronit., armen., 5 iulii lb57. 28 scptembris 1851. 153. loachim Li mb orti, Florentinus, 3 augusti 1857. 119. Silvester Guevara y Sira, Caracensis seu 154. Augustinus Pace-Forno, Rhodiensis L p. i. S. lacobi do Benezuela, 27 soptombris 1852. op. Melitensis, 4 decembris 1857. 120. loannes Zwijsen, iam Ultraiectensis nunc *155. Marianus Falcinelli-Ant on iacci, Athe­ ep. Buscoducensis, 4 martii 1853. *121. Dominicus do Sousa Magalhaos, Mitynarum i. p. i., 21 decembris 1857. •156. Antonius Do Simono, Heracleensis i. p. ¡., lencnsis i. p. i., 7 martii 1853. •122. loannes Naselli, Panormitanus, 27 iunii 1853. 18 martii * 1858. 123. Fridericus de Furstenberg, Olomucensis, 157. Philippus Gallo, Patracensis i.p.i., 18 martii 27 iunii 1853. 1858. 158. Petrus Giannelli, Sardianus i.p.i., 6 iunii * Sic dicendam loco portentosi illiaa Xeapeleo ten.tu, quod 1858. habetur in pobllds eaUlogh Rotnwe editis; namque Beniaminos 159. Franciscos Pedicini, Barensis, 27 septem­ Ule litalom nactoa erat a civitate Neapoli, Tureis Yeni-tnti, bris 1858. qnart ia ThrarU occidentali aita, eadem est atque .¿mjUtpota reteram, licet molti existiment illam eandem ewe ac Orirfo160. Michael do Deinloin, Bambergensia, polim, quae numine vulvari Cavala dicitur. 27 septembris 1858. 1067 F. CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI 1068 161. Petrus Michael Bar ¿atar, Serthensis rit A 197. loannes Mac Closkey, Neo-Eboraconsis, 6 maii 1864 cbald., 14 novembris 1858. 198. Darius Bucciarei li, Scopionsis, 6 ¡unii 1864. 162. Emmanuel Garcia Gil, Caesaraugustanus, 199. Placidus Casangian, Antiochenus aep. op. 23 decembria 1858. rit. armen., 14 aeptembris 1864. 163. Thomas Connolly, fiali fax iensis, 15 aprilis 200. Ludovicus fi a y nald, Colocensis et Bacaiensisr 1859. 14 Septembris 1864. 164. Arsenina Avak-Wartan Angiarakian, Taraenais L p. i. rit armen., 15 augusti 1859. •201. Petrus Moglie, Damascenus i. p. i., 14 Sep­ tembria 1864. *165. loseph Goyonecbe y Barreda, Limanua, 202. Basilios Oasparian, Cyprenaia i. p. i. rit. 26 septembris 1859 armen., 21 novembris 1864. * 166. lulianua Desprez, Toloainua, 26 septcm203. Marianus Escala da, de Buonos Ay rea, 4 mar­ bria 1859. tii 1865. 167. Ignatius Akkaui, fiauranensis rit grace, 204. loseph Som brato w icz, Nazianzcnua i. p. L melch., 21 * novembri 1859. 168. Franciscos Xaverius Wierzehleyeki, Leorit ruthenn admin, apost eecles. Premialienais, Sanachienais et Samboriensis Ruthenorum1, poliensis, 23 martii 1860. 169. Spiridion Maddalena, Corcyrenaw, 13 iulii 24 martii 1865. 1860. 205. loannes Lyonnet, Albiensis, 27 martii 1865. 170. Georgius Ebcdiesus Khayath, Amadicnais B 206. Ilenricus Manning, Westmonasteriensis, rit. cbaldaio, 23 septembris 1860. 30 aprilis 1865. 171. Gregorius Bali tian, Aleppenais acp. ep. rit 207. Paulus Melchers, Co)onienaia,8 ianuarii 1866. armen., 2 februarii 1861. •208. Aloisias Orcglia a S. Stephano, Damia­ 172. loannes Maria Od in, Novae Aureliae, 15 fe­ te ns is i. p. L, 4 maii 1866. bruarii 1861. •209. Nicolaus Castells, Marcianopolitauos i. p. i.y 173. Marianus Barrio y Fernandez, Valen­ 19 iunii 1866. tinus, 18 martii 1861. 210. Franciscos Xaverius deMórode, Melitenon•174. Franciscos Del am aro, Aoxitanus, 18 mar­ sis i. p. i., 22 iunii 1866. tii 1861. 211. Antonius Rossi V acca ri, Colossensis i.p.i., •175. loannes Chryaostomus d Amorim y Pee so a, 25 iunii 1866. Ooanus, 22 martii 1861. 212. Aloysius Ci urei a, Irenopolitanus i. p. * , i. 176. Leo Korkoruni, Molitenensia aep. ep. rit 27 iulii 1866. armen., 7 aprilis 1861. 213. Gualtcrius S tei ns, Bostrcnsis i. p. i., 11 ianu­ •177. losepbus-Maria Riofrio Valdivieso, iam arii 1867. Quitonsis, administr. apost. eccl. J^ojanae, 214. Alexander Riccardi di Netro, Taurinensi^ 22 iulü 1861. 22 februarii 1867. 178. Carolos Amabilis doLaTour d’Au vergne215. Aloisias Natoli, Measanensis, 22 februarii Lauraguais, Bitoriccnsia, 22 iulii 1861. O 1867. •179. loannes Ilagg, fieliopolitanus rit. mar., 216. loseph Doom et, Catanensis, 22 februarii 1867. 10 augusti 1861. 217. loseph Cardoni, Edesaenoa i. p. L, 22 fe­ 180. Gregorius Martinez, de Manila, 23 decem­ bruarii 1867. bris 1861. 218. Aloisius Nazari d i Calabi an a, Mediolanen­ 181. Petrus P u ch y So I ο n a, de Piata, 23 decem­ sia, 27 martii 1867. bria 1861. 219. Joannes Landriot, Rhemensis, 27 martii 1867. •182. Sigismundos Felinski, Varsaviensis, 6 ia220. Carolus Allemand Lavigerie, Algerianus, nuarii 1862. 27 martii 1867. 183. Cyrillus Bebnam Bo n ni, Mausiliensis ritsy221. Athanasius Kauam, Tyronsis rit. graec. riac., 9 martii 1862. mclch., 14 aprili· 1867. 184. Benvenutos Monzon y Martins, Oranatonsis, 222. Aloisius J’uecher Pass a val li, Iconiensis i p. i., 17 maii 1867. 7 aprilis 1862. 185. Petrus Doimus Mau pas, ladronaie, 21 maii 223. Victor Bornadoo, Senonensia, 12 iulii 1867. 1862. 224. Franciscos Baillargcon, Qoebecensis, 20 au­ 186. Dionysios Georgius Scoi ho t, Aleppcnsis rit. gusti 1867. syriac., 25 maii 1862. 225. Anastasios Rodrigo Yus to, Borgensis, 187. Athanasius Raphael Ci archi, Babylononsis 20 septembres 1867. rit syriac., 30 septembres 1862. D 226. Bernardus Pinol y Aye incoa, Ouatema188. Georgius D a r b o y , Parisiensis, 16 martii Icnsis sou de Guatimala, 20 septembris 1867. •227. Vincentius Arbelaez, 8. Fidei Neograna1863. 189. Pelagias de Lavaatida y Davalos, Mexi­ tensis, 6 februarii 1868. 228. Andreas S chuep msn, Ultraicctensis, 13mar­ canos, 19 martii 1863. 190. Paulus Hatoin, Aleppensis rit.graec. melchit, tii 1868. 229. loseph Ignatius Checa y Barba, Quitensis7 27 aeptembris 1863. 191. Andreas Casas ola, Utinonsis, 28 septembris 16 martii 1868. » •230. lacobus Cattnni, Ancyranus î.p.L, 16 mar1863. tii 1868, 192. Ludovicus Anna Dobreil, Avoniononsis, 231. Petrus Loza, do Ouadalaxara, 22 iunii 1868. 21 decembris 1863. 232. Stephanos 8 to fa nopoli, Philippensis i. p. i. *193. loachim-Ludovicus Oonin. Portus Hispaniae, rit. gruec., 18 septembris 1868. 21 decembris 1863. 233. Carolus Eyro, Anazarbeusis i. p. L, 3 de­ 194. Melchior Nasarian, Mardensis rit. armen., cembris 1868. 30 decembria 1863. 195. Laurentius Berge retti, Naxieneis, 24 mar­ < Ad erclmism meUopoliUsam Leopolieniem et H siicíen tii 1864. Mtn trsnìHta» die S7 ioidi 1870. 196. Martinos loannes Spalding. Baltimoronsis, » Notandum bane sedew in Isauria sium non archiépi­ scopal em. sed episcopalem f'lisse. 3 aprilis 1864. 10C9 REVERENDISSIMI DOMINI ARCHIEPISCOPI 1070 •273. Antonius Ernestos de Schaffgottsche, Brunensis, 11 iulii 1839. •274. Romualdus Dimeno, Cebuanensis, 27 iulii 1839. •275. Thomas Feeny, Alladensis, 27 iulii 1839. •276. loannes Laurent, Chersonensis L p.L, 17Sep­ tembria 1839. *277. Micbaelangelus Orlandi, Apuanus, 13 de­ cembris 1839. *278. Honricus do Hofstùtter, Possaviensis, 23 de­ cembris 1839. 279. Ludovicus B o s i, Canopensis i. p. L, 10 ianuarii 1840. 280. Raphael Bialo, Albinganonais, 27 aprilis 1840». •281. Thomas loseph Dominicus Brown, Neoportenais ct Menevonsia, 11 maii 1840. 5. 282. Stephanus Bagnoud, Botblehemensis L p. L, Reverendissimi domini episcopi. jj 3 iulii 1840. 283. Goorgius do Stahl, Herbipolensis, 31 iulii •242. loseph Traversi, Mosscnsis in Hetruria, 1840. 16 decembris 1825. *243. Stephanus a lesu ot Maria, Angrensis, ♦284. Petrus Bataillon, Aenonsis i. p. i., 23 au­ 3 iulii 182G. gusti 1840. 244. loannes Petrus Losana, Bugcllonsts, 19 ia- ♦285. loseph Ponsot, Philomeliensis i. p. i., 28 au­ gusti 1840. nuarii 1827. *245. Agabius Riccii, Berytensis rit.graec.molchit., •286. loannes Pared is, Ruremondensis, 24 no­ vembris 1840. 16 martii 1828. 287. Carolus Gigli, Tiburtinus, 14 decembris *246. Ignatius Giustiniani, Chiensis, 10 maii 1829. 1840. •247. Michael Bombín i, Cassanensis, 21 maii 1829. 288. Andreas Races, Argentinensis, 14 decem­ *248. Guillelmus Morris, Troianus i. p. in 9 au­ bri» 1840. gusti 1831. •249. Alphonsus Di Donato, Cardicensis i. p. i-, •289. Dominicus Zichy do Vazsony ko, iam Vesprimiensis, 14 decembris 1840. 9 septembris 1831. 290. Richardus Vine. Whelan, Wheelingensis, *250. Aloisius Las ta ria, Zacynthienais et Cepba15 decembria 1840. leniensÍR, 4 novembris 1831. •251. Carolus Borromaeus Hani, Reginaehradi- ♦291. Dionysius Gauthier, Emauscnsis i. p. i., C 18 decembris 1840. censis, 24 februarii 1832. 292. Eugenius I. C. loa. Dos fl oc h es, Sinitensis *252. loseph Dos Reis, Cuiabensis, 2 iulli 1832. i. p. i^ 18 decembris 1840. *253. Fridericus Rozo, Detroitensis, 8 martii 1833. 293. Trancisene V i b e r t, Maurianonsis, 1 martii 1841. 254. loannes Nogri, Dcrthonensis, 15 aprilis 1833. 294. Stephanus Ludovicus Charbonneau, Ias­ 255. Leonardos To disco Orando, Asculanus et sensis i. p. i., 21 iunii 1841. Ceriniolonsis, 20 ianunrii 1834. •256. Ludo vicus F e r ο η, Claromontensia, 20 ¡attuarti •295. Sigismundus Deaky, Cacauropolitanue i. p. i., 12 iulii 1841. 1834. 257. Ouillelmus Siliani Aretini, iamTarracinen­ •296. Marianus Fernande?. Fortique, CapharnenBÎ8 i. p. i., 12 iulii 18 *11. sis, 4 aprilis 1835. •297. Michael Calderon, Bodononsis i. p. i., 9 sep258. Gaspar Labis, Tornacensis, 6 aprilis 1835. tombris 1841. •259. Ludo vicus Robi ou de la Tróbonnais, 298. Nicolaus Crisp igni, Fulginatensis, 24 iaiam Constantiensis, 1 februarii 1836. nuarii 1842. 160. Theodosius Ko j u m g i, Sidonicnsis rit graec. •299. Fridericus Manfredini, Patavinus, 24 iamclch., 23 decembris 1836. nunrii 1842. •261. Athanasius Tutu ngi, Tripolitanus rit. grace, 300. loseph Gigno ux, Bellovaconsis, 24 ianuarii melchit., 23 decembria 1836. * 12. 18 262. Ignatius Bou rget, Mnrianopolitanus, lOmnr301. loannes Hilarius Boset, Emeritensis de Ma­ tii 1837. 1 racaibo, 27 ianuarii 1842. 263. Laurentius loannes Baptista Bialo, Venti•302. Nicolaus Weis, Spirensis, 23 maii 1842. niilicnsis, 19 maii 1837. 303/ Petrus losophus Blum, Limburgensis, 23 maii 264. losephSevera, Interamncnsis, 2 octobris 1837. 265. Fridericus deMargucryo, Augustoduncnsis, 1842. 304. Elconorus Aronne, Montis Alti, 22 iulii 1842. 2 octobris 1837. 266. Franciscos La ero i x, Baioncnsis, 23 februarii 305. loannes Baptista Berteaud, Tutelen»», 183822 iulii 1842. 267. Aloisius Moreno, Eporcdicnsis, 13 septem306. Cuietanus Carli, A Imi renais1 *3 L p. i., 23 an­ bris 1838. gusti 1842. 268. Francisciw Rivet, Divionensis, 13 septembris 1838. 1 Eailem tlte facta* est rp. Cudccbsìv Iorphus Angustiati 269. Emmanuel V o r r o 11 o s, Columbicensis i. p. i., Salomoni, qui inno 1MJ tum tnm muneri eplacopali om­ 12 decembria 1838. nino renuntiavit, in congregaltoueei Minionis vulgo Lasarò270. Augustus Allou, Mcldenais, 21 februarii tarum advritui, in qnx pie oWonnirit die l tabi 1974. qaitaor nimirum mnis poti ib«olutuni ccaciliam Vslkssuau T&mea 1839. •271. Cnclcstinus Guynemcr do la Hailandiòre, eius nomen (n raUhcnm n«n suscepi, quod ille munera epl· •copalia batvIquAquam obiret. inni Vincennopolitanus, 17 mai 1839. 3 Ita iu libris curiae rumante pro fìtfmyrtjm. tum aede· 272. Nicolaus Golia, Cartatcnsis, 11 iulii 1839. 234. loannes Vanesa, Fogarasiensis et Albae Iu-A lionets rit. rumen., 21 decembris 1868. 235. losophus Ignatius Arciga, Mcchoacancnsis» 21 decembria 1868. 236. loseph Angelini, Corinthiensis i.p.i., 21 de­ bris 1868. 237. Timotheus Attar, Amidensis seu Diarbekirensis rit. chnldaic., 22 martii 1869. •238. loannca Baptista Pom palli or, Amasenus L p. i., 19 aprilis 1869. ♦239. Seraphinus Vannutolli, Nicaenus i. p. i., 24 iunii 1869. •240. Alexius loannes Maria Guilloux, Portus Principis, 27 iunii 1870. 241. Hyacinthus Maria losophus Do Perrari, Ntiupactensis, 27 iunii 1870. euris in Tbeisalia serim creata rik At ., 13 augusti 1844. si paron sis i. p. i., 7 decembris 1847. 332. Philippus Viard, Wollingtoniensis, 7 fe­ *369. Nicolaus Adolphus Marinelli, Solensis i. p.L, bruarii 1845. 11 ianuarii 1848. 333. Bertrandus Severus Mascarou Laurence, 370. Franciscus G a n d o 1 f i, Cornotanus et CcntumTarbicnrie, 21 aprilis 1845. cellcnsis, 14 aprilis 1848. •334. Aloisias Bionna, Hicrocaceareensis i. p. i., •371. Florentinus Juussen,Axierensis i. p.i., 9 maii 21 aprilis 1845. >84«. 335. Aloxius Wicart, Vallia Vidonis, 24 aprilis •372. Antonius Douinor, luliopolitunus i. p, i., 1845. 9 maii 1848. 336. loannes Brady, Pertlicnsis, 18 maii 1845. D * 373. loannes Remigias Bessi eux, Callipolitanus *337. loannes Baptista Boucho, Alaliensis i. p.i., L p. i., 20 iunii 1848. 3 iunii 1845 •374. Thomas Pineda y Zaldalia. 8. Salvatoris, 338. loannes Poll ei, Aquaependensis, 24 novem­ 3 iulii 1848. 376. Bilarius Alcazar, Paphonais i. p. i., 6 Sep­ bri» 1845. tembris 1848. 339. Iaeoba« Maria losephus Baillés, iam Lucio•376. luatus Alphonsus Aguilar, Thevestanus i. p.i., nensis, 24 * novembri 1845. 5 septembris 1848. 340. Daniel Murphy, llobartonionsis, 16 decem­ 377. loannes Antonius Balma. Vtoloinaidensia bris 1845. i. p. i., 5 septembris 1848. 341. * Stcphinu Marilley, Lausanensis ct Gcno•378. Hannibal Fantoni1, Parenensisi.p.i., 19sopvemrie, 19 ianuarii 1846. tembris 1848. aedem Pslmyrenaen liter ircMrpttwpwle» faltó referait cu­ riales; erperpwt erjp st 4|eum eedem illam Almirrn *em asUlM eisUties». • Hoe Ineo iswretrlnm erit n&men Miehtelh OOonaor, qui UciiM ewi PhUtarfftn'U die 11 sq «tastavi. » Valde eue picor buia» antutiU» uomen, quod per decem et amplia» xuao» ia Annuari? pontificia occanit, in «¿eram hierarchise per errorem Irrepth :. * uam faculta.» vicario apoaulico rtgionU Xon-tao * in ¿lab dic lb eepUtabrU 1B4H dAu «ibi in coadiutore» adschendl mi *»lonarium quemdam titulo Illo Parmensi df c-randucn effectam non habuit uhi dis 5 f©. bruarii IMft. i|nand<» Elicla· Co·» ccoiiutor renuntiata· eat, rt qnidem etna titolo /Vtnxsat. Vide infra rab num. 7 *1 1073 REVERENDISSIMI DOMINI EPISCOPI 1074 419. loannes Mac Gil, Richmondiensis, 23 iulii 1850. tembris 18 * 18. 420. loannes Baptiata M iége, Measenienaie i. p. L, 380. Mauritius do Saint-Palaia, Vinconnopoli23 iulii I860. tanus, 3 octobria 1848. •381. Chriatophorua Koett, Fuldcnais, 11 decem­ *421. Maglorius Augustinus Blanchot, Neaqualienais, 28 iulii 1850. bria 1848. 422. loseph S obier, Oadarenais Lp.L, 27 augusti 382. Patritius Xavcriua a Moura, Funcbaleneis, I860. 11 decembria 1848. 423. Hieronymus Verzeri, Brixiensis, 30 aep383. lulianus Moirieu, Dimensis, 11 decembria tembris 1850. 1848. 424. loannes Farina, Vicentinua, 30 septembris 384. Laurentius R e n a 1 d i, Pincrolensis, 11 decem­ 1850. bria 1848. 425. Antonius Couaseau, Engolismensis, 30 sep­ *385. lunuariuB Di Giacomo, Aliphanus, 22 de­ tembre 1850. cembris 1848. 386. Antonius Run za, Placentinus, 2 aprilis 1849. •426 Ladislaus Zaboiski, Scepusiensis, 30 septembriB 1850. 387. loannes Foulquior,Mimatensis, 2 aprilis 1849. 427. Edmundus lacobus Wedokin, Hildesiensis, •388. Antonius Matthias Alexander Jaquemct, 30 septembres I860. Nannetenais, 2 aprili» 1849. 389. Antonius Boacarini, S. Angeli inVado et: 428. Petrua Lacarrièro, iam Guadalupenais, 3 octobria 1850. Urbanienais, 20 aprilis 1849. 429. Maria loannes Franciscas Allard, Sama390. Aloisius Vetta, Neritononsia, 20 aprilis 1849. riensia i. p. in 20 ianuarii 1851. 391. lanuariua Maria Acci ardi, Anglonensis et 430. Philippus Fratellini, Foroaemprosiensis, Turaienaia, 20 aprilis 1849. 17 februarii 1851. 392. Ludovicus Maria losephus Eusebius Caverot, 431. Aloisiua Margarita, Oritanue, 17 februarii S. Doodati, 20 aprilis 1849. 1851. •393. 'Camillus Montoforte, Sidoniensis i. p. i, 432. Ludovicus Palio du Parc, Blesensis, 17 fe­ 20 aprilis 1849. bruarii 1851. 394. Franciscus Kelly, Derrionais, 3 iunii 1849. 395. Guillclmus Keane, Cloynensis, 3 augusti 1849. *433. Franciscas Szani alò do Torda, iam MagnoVaradinensis Latinorum, 17 februarii 1851. 396. Rodesindua Salvado, Portus Victoriae seu 434. Anselmus Llórente y Lafuento, S. loVictoriensis in Australia, abbas nullius Novae scphi de Costarica, 10 aprilis 1851. Nuraiae, 15 augusti 1849. •397. Antonius Do Stefano, Bcndensia L p. i., •435. loannes Sarrebayrouze, Hetaloniensis i. p. i., 22 iunii 1851. 28 augusti 1849. 436. Thomas Grant, Suthwarcensie, 22 iunii 1851. 398. Livius Par latore, S. Murci et Bisiniancnsie, 437. Guillclmus Turner, Salfordenais, 22 iunii 1851. 28 acptembria 1849. 399. Felix Dupanloup, Auroiiancnsis, 28 sep- c 438. lacobus Brown, Salopicnsis, 5 septembris 1851. tombris 1849. 439. Mathias Mongacci, Civitatis Castollanensis 400. Ludovicus Pie, Pictaviensia, 28 septem bris Hortanus et Galleainus, 5 septembris 1851. 1849. 440. Vincentius Bisceglie, Thermularum, 5 eep•401. Matthias Wolonezewski, Samogiticnsis, lembris 1861. 28 septembris 1849. 441. loannes Petrus Mobile, Vcrealiensia, 5 ecp•402. Ioachimus Pero ira Ferraz, Leiriensis, tembris 1851. 28 septeinbria 1849. 442. loannes Jirsik, Budviccneis, 5 septembris •403. Ioachimus Moreira Reis, iam Angolensis, 1851. 28 septembris 1849. *40-1. loannes Antonius Fridericus Baud ri, Are- •443. Michael Salvo y Munar, Maioricenais et Ibusenais, 5 September 1851. thusinus L p. i., 28 septembris 1849. 444. Caietanus Brinciotti, Sebostenus i. p. i., 405. Ignatius Sellitti, Mclphionsis et Rapollen5 septembris 1851. si», 5 novembris 1849. 445. Colinas Mac Kinnon, Arichatensis, 21 no­ 406. loannes Ran old er, Vesprimicnsis, 7 ianuarii vembris 1851. 1850. 446. Paulus Hindi, lazirensis rit. chaldaic., 24 fe­ 407. Petrus do Dreux Brézé, Molincnsis, bruarii 1852. 7 ianuarii 1850. 408. Armandus Franciscus Muria do Charbon-Γ i 447. Ludovicus Gabriel Delaplace, Hadrianopolitanus i. p. i., 27 februarii 1852. nel, áozopolitanus i. p. i., 15 martii 1850. 448. loseph Pukaiski, Tornoviensis, 15 martii *409. loannes v a n G o n k, Bredanus, 22 martii 1850. 1852. 410. loseph Arnkial, Ancyranus rit. armoni, 449. * loannes Guerrin, Lingoncnsis, 15 martii 1852. 30 aprilis 1850. 411. Raphael B a ch e ton i, Nursînue, 20 maii 1850. 450. loannes Longobardi, Andriensis. 18 martii 412. Franciscus Pc tagn a, Castri Maris, 20 maii 1852. 1850. 451. Aloisius Sodo, Tbclesinus, 18 martii 1852. 413. Guillclmus do Kottoler, Moguntinue, 20 maii 452. Bartholomaeua D’A ramo, Calvensis et Thea1850. n en sis, adrain, aposto!, ecc!. Castellatensia, 414. loseph Strossmeyor, Boencnsi» et Sir18 martii 1852. mionsis, 20 maii 1850. 453. Raphael De Franco, Catacensi», 18 martii 415. Petrus d'Uri» y da Lnbairù, Pampilonen­ 1852. ses et Tudolensis, 20 maii 1850. 454. Franciscus Landoira y Sevilla, Carthagi•416. Emmanuel Manso, Aogitaniensis, 20 maii neneis. 18 martii 1852. 1850. •455. Adarnus Weitkiovici, MinsceneU, 18 martii 417. Alexander Taché, S. Bonifacii, 20 ¡unii 1850. 1852. 418. loannes Baptista Lamy, S. Fidci in America, 456 Ludovicus Regnau It, Carnutensis. 15 maii 23 iulii 1850. 1852. Conciu general. tomüh LIB. 379. Aloisius Kobès, Methononsis i. p. i., 27 eep- A S8 ■■■■■ 1075 F. CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI 1076 496. loannes Kraly, Lycopolitanus i. p. i., 16 iu­ •457. Thomas Coo ko, Trifluvianensia, 2 ¡unii 1852» A * lii 1854. *458. I oseph La Rocque. Gerinanicopolitanus 497. Hyacinthus Maria Barberi, Neocastrensis, I. p. i., 6 iulii 1852. 23 iunii 1854. 459. Antonius La Scala, S. Severi, 27 eeptembrie 498. losepb Fanelli, 8. Angeli Lombardorum ot 1852. Bisaciensis, 23 iunii 1854. 460. Theodorus de Montpellier, Leodiensis, 499. Aloysius De Agaz io, Triventinus, 23 ¡unit 27 septembris 1852. 461. leaualdus Vitali, Ferentinas, 27 septembris 1854. 500. Felix Romano, Isclanus, 23 iunii 1854. 1852. 501. loseph Hippolytus Salas, SS. Conceptioni· •462. Antonias Frena el, Areopolitanus i. p. i., de Chile, 23 iunii 1854. 27 septembris 1852. •463. Macarios Haddad, episcopus ay nee 11 us pa­ •502. loannes Alpbonsua deAlburquorque, Cor­ dubensis in Hispania, 23 iunii 1854. triarchae Antiocheni rit. graec. mclchit., 30 septembria 1852. 503. loannes Loaby, Dromorcnsis, 10 iulii 1854. •464. Patri tins D orean, A chad ensis, 4 oc to b ris 1852. 504. Ludovico· Forwerk, Loontopolitanus i. p.i., *465. Patritius Fallon, Fenaborensis et Duacensis, 21 iulii 1854. 28 ianuarii 1853. •505 Augustinus RoskovAnyi, Nitriensis, 5 sep466. Aloisirs Filippi. Aquilanus, 7 martii 1853. tembrii 1854. 467. lacobus Ginoulbiac, Gratianopolitanus, E •506. Francisco·Btefunowicz,Samosatensisi.p.i., 7 martii 1853. 16 novembri· 1854. 468. Franciscos Rudigier, Linciensia, 10 martii •507. Alexander Dobra, Lugosieneis riU rumen., 1853. 18 novembri· 1854. 469. loseph Caixal y Estradò, ürgellensis, 508. Franciscus M a j o r a i n i, Laqucdonionsis, 10 martii 1853. 30 novembri· 1854. *470. Michael Antonius A n f o s e i, Menni thensis 509. David Guilolmus Bacon, Portlandenais, 23 ia­ L p. i., 15 martii 1853. nuarii 1855. 471. loannes Loughlin, Brooklynensis, 19 iunii 510. Renatus Sergent, Coriaopitensie, 12 mir­ 1853. th 1855. •472. Vincentiua Ciccolo, Dropanensia, 27 iunii 511. Innocentius San ni bale, Eugubinus, 23 mar­ 1853. tii 1865. *473. loannee Vere a, de Linares, 27 iunii 1853. 512. loannes Rosati, Tudertinus, 23 martii 1855. *474. Vitalis Tirmarche, Adrascnsia i. p. i., 8 iulii 513. Cale tan us Rodilossi, Alatrinu·, 23 mar­ 1853. tii 1855. 475. Richardue Roskell, Nottinghamensi·, 29 iulii 514. Dominicus Zelo, Aversanus, 23 martii 1855. 1853. 515 Philippus De Simone, Nicoterunsi· et Tro­ *476. Alexander O o b s, Liverpolitanus, 29 iulii pienei·, 23 martii 1855. 1853. C 516. Franciscos Gallo, Abellinonaie, 23 mar­ 477. lacobue Roosevelt Bayley, Nevarcensis, tii 1855. 29 iulii 1853. 517. Franciseus Giampaolo, Larinensis, 23 mar­ 478. Ludovico· de Gocsbriand, Burlingtonensis, tii 1855. 29 iulii 1853. 518. Petrus Rota, Gnastallensis, 23 martii 1855. 479. Thaddaeus Amat, Montereyeneis et Ange­ 519. loannes Vi tesi oh, Veglensis, 23 martii lorum, 29 iulii 1853. 1855. 480. Augustus Maria Martin, Natchitochensis, 520. Franciscue R ou Het de La BouiHerie, 29 iulii 1853. Carcassonensis, 23 martii 1855. 481. Acmygdiua Foschi ni, Civitatis Plebis, *521. loannes Escalante, Anast&siopolitanus i.p.L, 12 septembris 1853. 23 martii 1855. 482. ViocentioB M a ter ossi, Rubensi· et Bitun522. GuillelmuB Vaughan, Plymuthensis, 10 iulii tinus, 12 septembris 1853. 1855. 483. Henricus Fôrstor, Vratislaviensis, 12 sep­ 523. Dominicus O'Brien, Vaterfordiensis et Litembres 1853. Bmoricnsis, 3 augusti 1855. •484. loannes Deppen, Samensis i. p. i., 15 ηο524. Nicolaus Paco, Amerinus, 28 septembris vembris 1853. 1855. 485. Petrus Speranza, Bergomenaie, 19 decem­ 525. loseph Formisano, Nolanus, 28 septembris bris 1853. D 1855. 486. Eduardos Vaequez, Panamensi·, 20 decem­ 526. Raphael M or iacia no, Squillane naie, 28 aep bris 1853. tembris 1855. 487. Tbom&sSalzano, Tanensis i.p.L, 13 ianuarii 527. loannes B e n i n i, Pieciensis, 28 septembris 1854. . 1855. 488. David Moriarty, Kerriensis et Aghadonensis, 528. Claudius Plan tier, Nemaueensis, 28 Sep­ 5 martii 1854. tembria 1855. •489. Athanasius Zuber, Auguetopolitanus l. p. i., 529. Ludovious Delai le, Ruthenensis, 28 aep8 martii 1854. tembria 1855. 490. Ignatius P ersico, Savannensis, 8 martii 1854. •530. Franciacus de Orueta y Cas tri lion, de Truxillo, 28 septembris 1855. 491. Benedictus di Riccaborni, Tridentinua, 531. loseph Del Preto-Bolmonte,ThyatircnBÌa 7 aprili· 1854. i. p. i., 28 decembri· 1855. 492. Vincentius Zabranich, Ragusinus, 7 aprilis 532. Bdephonaus Renatue Dordillon, Cambyso1864. politanus i. p. L, 7 decembria 1855. •493. losephus Emmanuel de Lemos, Conimbri533. Vincentius Moretti, Imolenais, 17 decembris eensin sou Colimbriensis, 7 aprilis 1854. 1855. 494. Carolus Colina. Tlascalensis, 7 aprilis 1854. 534. loannes Renier, Feltrenaia et Bellunensis, *496. loseph Freusberg. Bidymensis i. p. I., 17 decembria 1855. 7 aprilis 1854. 1077 REVERENDISSIMI DOMINI EPISCOPI 1078 573. Raphael Salinas, Cochabambensia, 19 mar535. Antonius Jordany, Foroiuliensis et Tolo-A * tii 1857. nonsis, 20 dcconibris 1855. 574. loannes Baptista Scandella, Antinoensis •636. loannes Baptista N chiba, Tinninieosis, 20 de­ ____ i. p. i.» 28 aprilis 1857. cembris 1865. 575. Petrus Buffetti, Brictinoriensis, administr. 637. Laurentius O i I 1 o o I y , Elphinonsis, 18 fe­ apost. eccl. Sarsinatensis, 3 augusti 1857. bruarii 1856. 576. loseph T a r g i o n i, Volaterranus, 3 augusti 1857. 538. Daniel Mac Gott ingun, Rapoteniis1, 18 fe­ 577. Aloisiua P a o I e 11 i, Montis Politiani, 3 augusti bruarii 1856. 1857. •539. lacobus Walsh, Kilduriensis et Leiglionsis, 578. Potrus de Pompignac, S. Fiori, 3 augusti 18 februarii 1856. 1857. 540. loannes Farro 11, Hnmiltononsis, 18 februarii •579. lacobus D'Aguiar, Brigantiensis et Miran1856. densis, 3 augusti 1857. 511. Adulphus Pinsonneaul t, Birthanus i.p.i., •680. loannes Nepomucenus doMarwitz, Culmen18 februarii 1856. sis, 3 augusti 1857. 542. Patritius Moran, Dunodinensis, 18 februarii *581. Valentinus Baranowski, Lorymonsis i.p.i., 1856. 3 augusti 1857. 543. Michael Navarro, Cucusionsis i. p. i., 8 apri­ 582. Eustacbius Zanoli, Eleutheropolitanus i.p.L, lis 1856. 17 augusti 1856. 544. Hadrianus Languii! at,Sergiopolitanus i.p.i., B *583. loannes Luere, Wayne Castrensis, 22 sep20 mai 1856. tembris 1867. 545. Elios Antonius Albe rani, Asculanus, 16 iu­ 584. loseph do Los Rioa, Lucensis, 25 sepnii 1856, tembris 1857. 546. Thomas Passero, Troianus, 16 iunii 1856. 647. Hcnricue De Rossi, Casertanus, 16 iunii 1856. •585. Rodericus Echevarria y Briones, Segobiensia, 26 septembris 1857. 518. Bernardinas Maria F r a s c o 11 a , Fodianus, 586. Michael Ο’ Π o a, Rossensis, 11 decembris 1857. 16 iunii 1856. 687. Patritius Lynch, Carolopolitanus, 11 decem­ 549. lacobus Bernardi, Massauus, 16 iunii 1866. bria 1857. 560. lacobus Antonius Claudius Moría Bou di net, 588. loseph Papardo dol Parco, Sinopensis Ambianenais, 16 iunii 1856. i.p.i., 11 decembris 1857. 651. Marcus Ca loger à, Spalatensis, 19 iunii 1856. 589. Clemens Pagliari, Anagninus, 21 decem­ 652. Conradus Martin, Paderbornensis, 19 iunii bris 1857. 1856. 690. Petrus Sola, Niciensis, 21 decembris 1857. •553. loseph-Emmanuel Arroyo y Niño, de Gua591. Georgius Do bri la, Parentinus et Polonais, yana, 19 iunii 1856. 21 decembris 1857. •554. Georgius J esc h ko, Diocaesareensis i. p. i., 692. Georgius Smiciklas, Crisiensis rit. ruthon., 19 iunii 1856. 21 decembris 1857. 565. Zephyrinus Gui Demi n, Cybistranus i. p. i., 0 593. Cosmos Marrodan y Rubio, Tîrasonensia, 5 augusti 1856. 21 decembris 1857. •656. Bernardinas Medina y Moreno, dc Car594. Bernardos Conde y Corral, Zamorensis in thngena in Indiis, 16 septembris 1856. Hispania, 21 decembris 1857. *657. Dalmatius D’Andrea, Bovensis, 18 septem­ 595. Franciscos α Paula Benavides y Navar­ bris 1856. ro to, Seguntinus, 21 decembris 1867. *668. Vincentius L i p s k î, lonopolitanus i. p. i., 596. Ferdinandus Blanco y Lorenzo, Abulensis, 18 septembris 1856. 21 decembris 1857. 659. Philippus Vespasiani, Fanensie, 16 de­ •597. Potros Lucas Asensio y Pobos, Incensis, cembris 1856. 21 decembris 1857. 560. Clemons Faros, Pisaurensis, 16 decembris 698. Matthaeus Jaumo y Garau, Minoricensis, 1856. 21 decembris 1857. 661. Vincentius Ferrorius Gasser, Brixinensis, 599. Paulus Benignus Carrion, de Portorico, 15 decembris 1856. 21 decembris 1857. 6G2. Franciscas Marinelli, Porphyriensis i. p. i., •600. Petrus Krejci, Oropensis i. p. i., 21 decem15 dccombris 1866. bris 1857. 563. Thomas Furlong, Fornensis, 9 ianuarii 1857. * 601. Augustinus Vérot, S. Augustini, 21 decem 564. lacobus Wood, Philadelphioneis, 9 ianuarii bris 1857. 1857. D 565. loannes Mac Evilly, Galviensis, 9 ianuarii •602. Vitalis lustinus Grandin, Satalensis i. p. i., 21 decembris 1857. 1867. 603. Franciscas Mac Fari and, Hartfordiensis, 566. Guillclmus EI dor, Natchezcnsis, 9 ianuarii • 8 ianuarii 1858. 1857. 604. Edunrdus Horan, Regiopolitanus seu King667. Guillelmus losephus Hugo Clifford, Olifatoniensis, 8 ianunrii 1858. tonionsis, 29 ianuarii 1857. 568. Ludovicus Doleasy, Vivariensis, 19 martii •605. Ruggerius Bi u n do, Cephaludentis, 11 martii 1858. 1857. 606. Carolus Fillion. Cenomanensis, 11 martii 569. Pctnis Gór au It do Langalorie, Bolliccnsis, 19 martii 1857. 1858. 607. loannes Devoti ceux, Ebrokensis, 18 mar­ 570. Petrus Maria Ferrò,Casalensis, 19martii 1857. 571. Amandus M au point, S. Dionysii Reunionis, tii 1858. 19 martii 1857. 608. Ignatius do Senestróy, Ratisbonensis, 572. loannes Solar, S. Caroli Ancudiao, 19 martii 18 martii 1858. 1857.i 609. Iftcobus .1 en n car d , Cera mensi» i, p. I, 18 martii 1858. 610. loannes Theophilus Pinchon, Polemoniontis i FHc »el Arraaran am Iranriatíonem Hie II martii 1870 habitam. i. p. L, 23 aprilis 1858. «8* 1079 P. CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI 1080 611. Franciscas Kerril A m hera t, Nortbantonien -A 648. loannes Zopeda, do Comayagua, 15 aprilis 1859. ais, H maii 1858. 649. lacobus Quinn, Bria ban enei», 15 aprilis 1859. 612. Paschalis Vuicic, Antiphelleneis i. p. iJ 650. Antonius HaIagi, Artuinene» rit armeni, 1 iunii 1858. 15 aprii» 1859. •613. Antonius Fialkowaki, Cainenecicnsis,■ •651. lacobus Whelan, Diocletianopolitanus i.p.i., 25 iunii 1858. 15 aprii» 1859. 614. Ludovicus Idèo, Liporensis, 25 iunii 1858. 615. Michael Pay¿ y Rico, Conchensis in Hispa­ •652. loannes losephus de Aycinena, Tranopolitanus i. p. i., 15 aprilis 1859. nia, 25 iunii 1858. 616. Andreas Rosales y Muñoz, Almeriensis, •653. Felicissimus Coccino, Marrochiensis i. p. i., 3 maii 1859. 25 ¡unii 1858. 654. Carolus Macchi, Regiensis, 20 iunii 1859. 617. lacobus Etheridge, Toronensis i. p. i.t •655. AJpbonsus Moria Coppetta, Qravinensis et 25 iunii 1858. Monti» Pelusii, 20 iunii 1859. •618. loannes Bossmaun, Dioclensis i. p. i., 656. Joseph Teta, Oppidensis, 20 iunii 1859. 25 iunii 1858. 657. Aloisio» Riccio, Cai ace nais, 20 iunii 1859. •619. Augustinus Franco, Hermopolitanus i. p. î. 658. Michael Mi Iella, Aprutinus, 20 iunii 1859. rit graeci. 25 iunii 1858. 659. loannes BaptisU Siciliani, Caputaqucns» •620. Michael Flannery, Laonensis, 6 iulii 1858. et Valiénais, 20 iunii 1859. 621. Dominici» Panelli, Dianensis, 27 septem-f I 660. Franciscos Xaverius D'Ambrosio, Murano», bris 1858. 20 iunii 1859. •622. Carmelos Valenti, Mozariens», 27 septem­ 661. Andreas Emmanuel Asmar, Zakueuais et bres 1858. Nuhadranenais rit cbaldaici, 22 iulii 1859. 623. loannes Antonius Augustus Re la val, Apa•662. Nicolaus Franciscas Florentini, Curiensis, miensis, 27 septembris 1858. 16 septembris 1859. 624. Pancratius Dinkel, Augustanus Vindelie., 663. loannes Quinlan, Mobilienais, 26 septembris 27 septembris 1858. 1859. 625. Petrus Maria Cubero y Lopez de Pa­ 664. Simon Spi 1 otros, Triearicensis, 26 septem­ dilla, Oriolensis, 27 septembris 1858. bris 1859. 626. Ioachinius Lluch, Saloman tin us et Civita665. Felix Fruchaud, Lemovicensia, 26 Septem­ tensis. 27 septembris 1858. bris 1859. •627. A damus Krasinski, Wilncnsis, 27 septem­ 666. Ludovicus Epivent, A tu renais, 26 septem­ bre 1858. bris 1859. •628. Joseph S t a n i e w s k i, Platearum i. p. i., 667. loseph Lopez Crespo, Sontanderienais, 27 septembris 1858. 2U septembris 1869. •629. Henrietta Plater, Moaynopolitanus L p. i., 668. loannes losephus Lynch, Torontinus4, 27 septembris 1858. 26 septembris 1859. •630. Alexander Boresniowicz, Maiiminianopo-C 669. loannes Sweeny, S. Ioann is, 9 decembris litanus i. p. i., 27 septembris 1858. 1859. 631. Ignatius Carolus Victor Papardo del Parco, 670. Petrus Pichón, Heienopolitauus i. p. L, Myndonris i. p. i. praelatus nullius 8. Lucilie 24 ianuarii 1860. de Milia in Sicilia, 27 septembris 1858. 632. Valentinus Wiery, Gurccnsie, 30 octobris 1858. •671. Petrus Josephus Tor doy a, Tiberio poli unus i. p. i., 13 rnartii 1860. 633. Petrus Tilkiun. Bruscnsis rit. armeni, 31 oc­ 672. loaunes Monetti, Ccrviensis, 23 rnartii 1860. tobre 1858. 673« Alexander Hpoglia, Comacleasis, 23 rnartii 634. Renutus Maria Carolus Poirier, Roseos», 1860. 12 novembri» 1858. 674. Aloisius Mariotti, Ferctranus, 23 rnartii 635. Antonius Maria Va lonzi an i, Fabrianensie 186Ü. et Matheliccnxis, 23 decembris 1858. 675. Valerius Laspro, Gallipolitanus, 23 rnartii 636. Hyacinthos Luxi, Narniensis, administr. apost. I860. eccl. Mandulcnsis, 23 decembris 1858. 637. Melchior Lo Piccolo, Nìcnsiensis Herbi­ *676. Caietanus Striscia. Nuscanus, 23 rnartii I860. 677. Adoiaius Lembo, Cotronensis, 23 rnartii 1860. tensi·. 23 decembris 1858. 678. Michaelangelua Celosía, Pacten»», 23 marcii 638. Inannes Guttadsuro di Roburdone, I860. Catalanisiadensis, 23 decembris 1858. •639. Venceslaos Soie, Scniensie, administr. perpet. D 679. Bartholomaeus W idmer, Labocensis, 23 martii 1860. cccl. Modruwenria, 23 decembria 1858. 680. Ambrosius Abdu, Mariamnensis rit grsec. 640. Ferdinandus Argüollósy Miranda, Asturimele hit., 20 aprilis 1860. cenais, 23 decembris 1858. 681. Petrus Mac In ty re, Caroli napoli tanas, 8 maii •641. Didacus Marianus Alguacil y Rodriguez, 1860. Victoriens» in Hispania, 23 decembris 1858. 682. lacobus Rogers, Chathamens'is, 8 maii 1860. •642. losepb VincentiuB Ramírez di Arellano, Cordubensis iu republica Argentino, 23 de- . 683. Patritius Dorrian, Dunensis et Connorenais, 22 iunii I860. cembri» 1858. 684. Petrus Du fai, Delconena» i. p. L, 3 iulii 1860. 643. lacobus M. O’Gorman, lUphnnensis i. p. i., 685. Bonaventura Rizo Patron, Saltcnaia, 13 iulii 18 ianuarii 1859. 1860. *644. Thoron * L. Grace, S. Pauli do Minnesota, 686. Ludovicus Faurie, Apolloniensia i. p. i., 21 ianuarii 1869. 2 septembris 1860. •6-15. lacobus Duggan, Chicagiensis, 21 ianuarii 1859. 846. Antonius Pettier, Vadone». 15 sprilia 1859. i Dic factus ep. Echlnensis i.p.i. W aept 18ύ». moxque *647. losoph Ju4zynski, Sandomiromis, 15 aprilis TorunUnus Λ aprilis I860, aep. eiasdem sedis renuntiata» «t 18 rnartii 1870, ex quo lucum ititer archiepiscopo^ occupavit. 1859. 1081 REVERENDISSIMI DOMINI EPISCOPI 1082 687. Eugonius 0'Connel, Vallispratonsis, 26 aep- A •728. Laurentius S t u d a c h , Orthosieoais i. p. i., 22 maii 1862. tembris 1860. 688. Alexander Bonnaz, Ceanndiensis ct Temes729. Bernardinus Trionfetti, Terracineosis, Privariensis, 28 septembris 1860. vernensis et Setinus, 25 septembris 1862. 689. Sobastianus Dias L orange ira, S. Petri Flu­ 730. loannes Bravard, Constaotiensis, 25 Sep­ minis Grandensie Australis, 28 septembris I860. tembris 1862. 690. Aloisius DosSantos, Fortalcxionsis, 28sep- *731. Franciscus Gainza, Novae C&cerea, 25 sep­ tem bris 1862. tombris I860. 691. Michael Domonoc, Pittsburgonsis, 28 sop- •732. Antonius A I ves Martins, Visensis, 25 Sep­ tonibris 1860. tembria 1862. 692. Thomas O rimioy , Antigonensis i.p.i., 13 de­ 733. Antonius G aleck i, Amathuntinus i. p. L, cembris I860. 25 septembris 1862. 693. Antonius do Macedo Costa, Belemeneis •734. Matthias Maicrczak, Hierichuntinus i. p.i., do Para, 17 decembris I860. 25 septembris 1862. *694. loannes Kistcmakcr, Urnnopolitanus i.p.i., 735. Claudius Maria D u b u i a, Galvestonicnsis, 17 decembris 1860. 15 octobris 1762. 695. Claudius M agnin, Anneciensis, 18 rnartii 1861. 736. lacobus Stepiscbnegg, Lavan tinus, 18 ia­ 696. Emmanuel Ravin ot, Treconsis, 18 rnartii nuarii 1863. 1861. 737. Nicolaus Conaty, IGlmorensia, 11 rnartii 1863. 697. Antonius do Vasconcellos Pereira do 738. Nicolaus Adames, Halicarnassensis L p. i.1, Molio, Lumacensis, 18 rnartii 1861. 11 .rnartii 1863. *698. Hadrianus Wlodaraki, Iborensia i. p. i., 739. loseph Papp-Szilágy i de Illesfalva, Magno-Varadinensis rit rumeni, 16 rnartii 1863. 18 rnartii 1861. 699. Gerardus Wilmer, Harlemensis, 26 aprilis •740. Viiiccntius P o p i o 1, Plocensis, 16 rnartii 1863. 1861. 741. loannes Baptista Greith, S. Galli, 16 mar­ 700. Georgius Butler, Limcricensis, 12 iunii 1861. di 1863. •742. Emmanuel Palacios, de Paraguay, 16 mar701. Carolus Colet, Lucionensis, 22 iulii 1861. 702. Franciscus Maria losophus Le Courtier, tii 1863. •743. Paulus Rzcwuski, Prnsensis i. p.i., 16 mar­ Montis Pessulani, 22 iulii 1861. *703. Ludovicus Sarai va, S. Ludovici de Maragnadi 1863. 744. Fidelia Abbati, Sanctorincnsis, 17 rnartii no, 22 iulii 1861. 704. Remigius Esteves de Toral, Conchensis 1863. 745. Franciscus Suarez Peredo, Vorao Crucia in America, 22 iulii 1861. 705. Antonius Mo nesci Ilo, Gienncnsis, 22 iulii seu loia pensis, 19 rnartii 1863. 746. loannes Baptista Ormaceli ea, de Tulan1861. 706. Ilcnricus Maret, Surenais i.p.i., 22 iulii 1861. cingo, 19 rnartii 1863. 707. Robcrtus Cornthwuito, Bovertacensis, C 747. Ambrosius Serrano, do Chilapa, 19 rnartii 3 septembris 1861. 1863. 748. loannes Baptista Gazatili an, iam Veno708. Fridoricus Zi nell i, Tarvisinus, 30 soptembris 1861. tensis, 21 aprilis 1863. 749. Ephrcm Eustathius Tocmagi, Karputhonsis, 709. Aloisius Di Canossa, Veronensis, 30 septombris 1861. Bugiachensia et Adiamcnsis rit. syri ac., 3 iu­ 710. Basilius Gil y Buono, Oscensis et Barbalii 1863. 750. loannes Tissot, Milcvitanus i. p. i., 6 au­ strensis, 23 decembris 1861. 711. Benedictus Vi Hami tjana, Derthusensis, gusti 1863. 751. Aloisius E Hoy, Tìpasitanus i. p. i., 9 augusti 23 decembris 1861. *712. Petrus Maria Lagüorn y Moneto, Oxo1863. rnensis, 23 decembris 1861. 752. Michael Adrianus Hankinson, Portus Lu­ 713. Franciscus Salesius Crespo y Bautista, dovici in inaula Mauritii, 6 septembris J863. Arconsis i. p. i., 23 decembris 1861. 753. losophus Plu y ni, Nicopolitanus2, 15 septem*714. Silvester Horton Roseara ns, Columbeaste, bris 18G3. 23 decembris 1861. 754. Hilarión Siliani, Callinicensis L p. i., 29 sep­ 715. Augustinos David, Brioconah, 7 aprilis 1862tem bris 1863. 716. Ludovicus No gre t, S. Claudii, 7 aprilis 1862. 755. loannes Zaffron, Sobenicensis, 17 soptem717. Panteleon Monsorrat y Navarro, Barci-D bris 1863. nonensis, 7 aprilis 1862. 756. Antonius Manastyraki, Prcemilicnsi· rit 718. loseph Fessior, S. Hippolyti, 7 aprilis 1862. tat., 28 septembris 1863. ♦719. loannes Baptista Kutschkor, Carrhensis 757. Nicolaus Dabort, Potrocoriccnais, 28 sepi. p. i., 7 aprilis 1852. tembris 1863. 720. Matthias Eberhard,Trcvirensis, 7 * aprili 1862. 758. Petrus Le Breton, Anicionsis, 28 septom721. Ignatius G ti erra, do Zacatecas, 7 aprilis 1862. bria 1863. •722. loscphus Antonius de la Peña, Zamorensis 759. Ignatius Mornes Cardoso, Pharaon envia, in Mexico, 7 aprilis 1862. 28 septembris 1863. •723. losoph-Maria a Icsu Diez de Sollano y 760. loannes Dos Santos, Adamantinus, 28 sep­ Davalos, Leoncnsis in Mexico, 7 aprilis 1862. te mb ris 1863. •724. loannes Gray, Hypsopolitnnus i. p. i., 30 apri­ 761. Eugenios Lâchât, Itasileenria, 28 Septem­ lis 1862. bris 1863. •725. Henricus loscphus Faraud, Anemuriensis •762. Felix Maria Arríete y Llano, Gaditanus i. p. i., 8 maii 1862. ot Septensia. I octobris 1863. 726. Marianus Puigllat y Amigo, Ilerdensis. 21 maii 1862. 1 Transhtn* Lnicmburpim die 27 isaii 1670. . 727. Constantinus BonetyZunuy, Gerundennis. 5 Translatas ad sedem arthieptveopalera Ty»ner*er* t F L 21 maii 1862. die 23 februaro 1R7O. 1083 F. CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI 1084 763. loannes Jacovacci, Erythraeeosia i. p- in A 800. Hyacinthus Mar ti noi, S. Cristophori do Ha­ vana, 27 martii 186b. 1 oetobris 1863. 801. Henricus Bracq, Gondavensis, 27 martii 1865. •764. Dominicus Mayer, Cisamcnsis i. p. i.» 1 oc802. Josephas Maria Gel abort, Paranonsis, tobris 1863. 27 martii 1865. 765. Aloisiue do Tola, BerisseDew i. p. i., I oo803. loannea Huerta, Punionsis, 27 martii 1865, tobris 1863. 804. Joseph Moroyra, Ayacuquonaia, 27 martii •766. Ludovicos Carolus Baquet, Pariensis i. p. i., 1865. 1 octobris 1863. 805. Emmanuel Del Valle, Huanuconais, 27 inar767. Flavianae Petrus Ma tab, Jazirenais rit. sytii 1865. riaci, 11 octobris 1863. * 768. Franciscos Andreoli, Calliensis et Pergu­ *806. Iuli anus Ochoa y Xara, Cuiccnaia in Peru vio, 27 martii 1865. lanus, 21 decembris 1863. 769. Paalus Mica Jeff, Tifernatonsis, 21 decem­ •807. Franciscas Solanus de Risco, do Chacha­ poyas, 27 martii 1865. bris 1863. 770. Antonius Po tt i nari, Nucerinus, 21 decem­ •808. Emmanuel Franciscua BarrutiayCroquor, Carystensia i. p. L, 27 martii 1665. bria 1863. 809. Gabriel Mariassy, Palacopolitanus i. p. L, 771. loannes Do ure, Sueasionensis, 21 decem­ 27 martii 1865. bris 1863. •772. Joseph Mon tag ut, Segobricensis, 21 decem-B * 810. Petrus Ignatius de Benavente, Theipiensis i. p. i., 27 martii 1865. bris 1863. •773. loseph Do Oliveira, Angolensia, 21 de­ •811. Barnabas Garcia Cezón, Byblienaia i. p. i., 16 aprilia 1865. cembris 1863. 812. Nicolaus Power, Sarcptanua i. p. i., 24 aprilia 774. AloUius D ' H o r b o m e z, MiletopoliUnas 1865. i. p. L, 22 decembris 1863. 813. Laurentius Bonaventura Shitjl, Adehiido775. loseph 8 a land ari, Marcopolitanus i. p. L, poliunoa, 23 ionii 1865. 20 martii 1864. 776. Elias Me 11 us, Akrensia rit. chaldaid, 5 la­ •814. Matthaeus Quinn, fìathurstensis, 23 iunii 1865. 815. Patrieiua Feehan, Nashvillonsis, 7 iulii 1865. nii 1864. 816. loannes Conroy, Albanenais in America, 777. Isidoras Clut, Arindelensis i. p. i., 3 augusti 1864. 7 iulii 1865. 817. Raphael Popow, admin, aposto!. Bulga778. loannes Elliot Bet-otmo, episcopos syncellua patriarchae Syrorum rit. syriaci, 3 au­ rornm, 4 augusti 1865. gnati 1864. •818. Joannes Baptista Swink els, Amoriensis i. 779. loannes Strnin, Abilensis i. p. i., 3 septem­ p. i^ 12 septembris 1865. 819. Stephanas Porex Fernandez, Malacitanus, bris 1864. 780. Thomas Nalty, Midensis, 3 aeptembris 1864. 25 septembris 1865. 781. Eduardos Du bar, Canathensis i. p. i., 6 sep­ 820. Fabianus Sebastianas Aronzana, Calaguritem bris 1864. tanus et Calceateosis, 25 septembris 1865. 782. Edmundus Franciscos Gui err y, Danabcnsis 821. Ferdinandus Ramirez y Vazquez, PucenL p. i, 6 aeptembris 1864. sis in Hispania, 25 septembris 1865. *783. Eugenius Stephanos Charbon ni or, Domi822. loseph Aloysius Alves Feijó, 8. lacobi Ca­ tiopolitanos 1. p. i., 6 aeptembris 1864. pitis Viridia, 25 septembris 1865. 784. Joannes Faict, Brugonais, 22 septembris 1864. •823. Joachim Gonçalves de Azevedo, Ooya785 Ferdinando * Amatus Augustinus losephas ccnsis, 25 septembris 1865. Du pond, Azotensis i.p.L, 22 septembris 1864. 824. Emmanuel UlIoayCalno, de Nicaragua, 786. Hyacinthos Vera, Megarensis i. p. i., 22 Sep­ 25 septembris 1865. tembris 1864. •825. loseph Durguth, Sionensis i. p. L, 25 sep787. Gaspar Marmili odt Hebronensis i. p, L, tombris 1865. •826. Joannes Nepomuconus Amberg, Europen­ 22 septembris 1864. 788. Agapios Domani, Ptolemaidonsis rit graec. sis i. p. jn 25 septembris 1865. melchit, 4 decembris 1864. 827. loannes Marengó, Teneneis et Myconcnsis, 789. Angelus Kraljevic, Metellopolitanus i. p. L, 13 novembris 1865. •828. lacobus Murray, Maitlandiensis, 14 novem­ 6 decembris 1864. bris 1865. 790. Jacobos Donn eli y, Clogheriensis, 10 ianuarii 1865. D 829. Bonifacios Antonias Toscano, Neo-Pampiloneusis, 14 novembris 1865. 79L Eligios Cosi, Prienensis i. p.L, 5 februarii 830. Nicolaos Frangipane, Ooncordlensis, 8 ta­ 1865. nnarli 1866. 792. Claudius Dópommicr, Chrysopolitanus i. 831. Augustinus Paulus W a h al a , Litomoricensis p. i., 17 februarii 1865. in Bohemia, 8 ianuarii 1866. 793. loannes Ghiureghian, Trapczuntinus rit. 832. Joannes Lozano, Palentinas, 8 ianuarii 1866. armeni, 25 martii 1865. 833. Antonius I or dà y Solòr, Vicensis, 8 ianua­ 794. Michael Fognrasy, Tmnwylvaniensis, rii 1866. 27 martii 1865. 795. Guillclmus Moignan, Catalaunensis, 27 mar­ •834. Joannes» Perolra Botelho de Amarai e Pimento!, Mocaonensis, 8 ianuarii 1866. tii 1865. 796. FranciscosGuoulletto,Valentinensis,27mar­ •835. loseph Romero, Dibonensis i. p. I., 8 ia­ nuarii 1866. tii 1865. 797. 8tephanus Ramadió, Elnensis, 27 martii •836. Joseph Barranco, Carposieneis i. p.i., 8 ia­ nuarii 1866. 1865. 837. Joannes Williams, Bostoniensis, 9 ianuarii 798. Raytnundus García y Anton, Tndensis , 1866. 27 martii 1866. 838. Agnpius Baciai. Cariopolitanus i. p. i. rit. *799. loannes loscphus Aragonòs, Novtw Sego copht., 3 februarii 1866. bise, 27 martii 1866. 1085 REVERENDISSIMI DOMINI EPISCOPI 1086 •839. Vincontiu· Bracco, Magydanus i.p.i., 11 mar- A 876. 6 Vincentius Jekolfalusy, Albae Rcgalonsis tii 1866. 22 februarii 1867. 840. Carolo· Lu Rocquo, S. Hyacinthi, 20 mar8 877. Ladislaus Biró de Kozdi-Polány, Szathtii 1866. marionsis, 22 februarii 1867. 841. Stephaniis Israolinn, Karputhonsis rit. ar8878. Stophanus Pan ko vice, Munkacsiensis rit. moni, 10 oprili· 1866. ruth., 22 fobruarii 1867. 842. Ioanno· Honnosey, Dubuquonai·, 24 aprili· 8 879. Francisco· Gros, Tarantaaiensis, 22 februarii 1867. 1866. 843. Eduardue Fitzgerald, Petriculanus, 24 apriÍ 880. Flavianus llugonin, Baioconsis, 22 februarii 1867. li· 1866. 844. Bornardus Poti tjosn, Myriophytonsi· i.p.L, i881. Francisco· do Lconrod, Eystettensis, 22 fe­ 11 maii 1866. bruarii 1867. 882. Philippo· Man otti, Tripolitanus i. p. i. ad815. Stoplmnua Melch isodoch, Erzorumiensia I rit. armoni, 18 maii 1866, ministr. apost. abbatiae nullius Sublaquensis, 846. Carolua Placo, Massiliensis, 22 iunii 1866. 22 februarii 1867. 883. Conceptius Focaccetti, Lyatrensis i. p. i., 847. ioannos Baptista Loquetto, Atrobatonais, I 22 februarii 1867. 22 iunii 1866. 848. loannes Bòcci, Vcnotenais, 22 iunii 1865. 884. Amatus 1’agnucci, Agathonicensis i. p. i., 15 martii 1867. 849. Petrus Ori m ardías, Cadureonsia, 22 iunii B 885. Caictanus Francoschini, Macoratensis et 1866. Tolentinus, 27 martii 1867. 850. loannes Bookmann, Osnabrugensis, 22 iu­ 886. Antonius Maria Fania, Potentinus et Marnii I860. sicensis, 27 martii 1867. 851. Ignatius Ordonez, Bolivarcnsis, 22 iu­ 887. Andreas Formica, Cuneensi·, 27 martii nii 1866. 1867. 852. Georgius Dubocowich, Pharensis, 25 iunii 1866. 888. Carolua Savio, Astensis, 27 martii 1867. 853. Marianus Brczmos Arredondo, Gua889. Laurentius G as tal d i, Salutiarum, 27 martii dixensis, 25 iunii 1866. 1867. 854. loseph de La Cuesto y Maroto, Aurien890. Eugenios Galletti, Albae Pompeicnsis, sis, 25 iunii 1866. 27 martii 1867. 855. Marianus Ortiz Urruela, Tcicnais i.p.i., 891. Antonius Colli, Alexandrinas Statelliorum, 25 iunii 1866. 27 martii 1867. 856. Angelus Di Pietro, Nyssenus i. p. i., 25 iu­ 892. Henricus Biodi, Pistoriensis ot Pratensis, nii 1866. 27 martii 1867. 893. luannes Zalka, laurinensis, 27 martii 1867. 857. lacobus Chadwick, llagulstudcnsis ct No894. Leo Thomas, Rupellensis, 27 martii 1867. vocastrcnsis, 12 augusti 186G. *858. Emmanuel R i n ii o , Thaumaccosis i. p. i., C 895. loseph Foulon, Nanceionsis ct Tullcnsis, 27- martii 1867. 29 augusti 1866. 896. Augustinus Hacqu urd, Vcrdunensie, 27 mar­ *859. lacobus Lynch, Arcadiopolitanus i. p. i., tii 1867. 31 augusti 1866. 897. Felix de Las Cases, Constantinianus ct *860. Samuel Sheehy, Bethsaidensis i. p. i., 12 no­ Hipponensis, 27 martii 1867. vembris 1866. 898. Leo Meurin, Ascalonens:s i.p. i., 27 martii 861. Ludovicus F. La Fiòche, Anthodoncnsis 1867. i. p. i.. 20 novembris 1866L 862. Guillelmus Lanigan, Goulburncnsis, 18 de­ 899. Gabriel Capaccio, Mellipotamcnsis i. p. i., 10 maii 1867. cembris 1866. 900. Antonius Grech Doli cata Cassia Testa­ 863. loannes La n ge vi η, S. Germani do Rimouski, ferrata, Gaudisiensis, 17 maii 1867. 15 ianuarii 1867. 864. losoph Aggarbati, Sonogallionsis, 22 fe­ *901. Ioanncn Valsh, Londinonsis1, 4 iulii 1867. 902. loannes-Baptista Irenaeus Cal 1 o t, Omnonsis, bruarii 1867. 865. loseph Bovi ori, Fnliscoduncnsis, 22 fo12 iulii 1867. *903. loseph Cybiohowski, Cinnoneis i. p. i., bruarii 1865. 866. lulius Lenti, Nepesinus ct Sutrinus, 22 fe­ 12 iulii 1867. 904. loannes Baptista Zw erger, Secovieneie, bruarii 1867. 867. Thomas Gall ucci, Recinotonsis ot Laure-DD 3 augusti 1867. tunus, 22 februarii 1867. 905. Amatus G u i 1 bo rt, Vapincensis, 20 eeptem868. loannes Baptista Cerruti, Savoncneis ot bris 1867. Nuulcnsis, 22 februarii 1867. *906. Marianus Cu artero y Medina, larensie, 869. loseph Giusti, Arotinus, 22 februarii 1867. . 20 septembris 1867. 870. Hannibal Ba cab osi, S. Miniati, 22 februarii 907. Franciscus Dominicus Ray ñau di, Aegcnsi» 18G7. i.p. i., 12 decembris 1867. 871. loseph Rosati, Lunensis-Sarzancnsis ot 908. Cornelius Mac Cabo, Ardagadoneis, 17 de­ Brugnatcnsis, 22 februarii 1867. cembris 18G7. 872. Ansolmus Fuùli, * , Grossetano 22 februarii 909. Raphael Corradi, Balnooregienais, 20 de­ 1867. cembris 1867. 873. Salvator Angelus Domartis, Galtellinonsis910. Franciscos Cardozo Ayres, Olindensis, Norensis, 22 februarii 1867. 20 decembris 1867. 874. Franciscos Zunnui Casula, Uxollcnsie ot 911. Theodorus Gravox, Namurceneis, 20 decem­ Terraibonsis, 22 februarii 1867. bris 1867. 875. lacobus June, Augustanus, 22 februarii 1867. I Ptcliu Tril1nvianen«h die 30 aprilh 1870. qnr. Thomas Cook, cuius coadjutor crat, mortmu » Haec sedes, quae prim Saudricetuu dkebatur, mutato nomine, Londinends nnnmpaU est tepore «Increti dìe 3 ot­ tobri· 1889 editi. F. CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI 1088 Raymundus Com aco, do Queretaro, 22 iunii 1868. loseph Salinas, de Durango, 22 iunii 1868. Victor Josephus Di ex, Coronáis, 22 iunii 1868. loseph Szabô, Nilopolitanus i. p. i., 22 iunii 1868. cembria 1867. •915. Lotharios Kübel, Leucensis i. p. in 20 de­ *953. Franciacua Granado, Troadensis i. p. i., 22 iunii 1868. cembris 1867. 954. Franciscas Adulphus Namsxanowski, Aga*916. Paulos Pugin i er, Mauricastrensis i. p. i·, thopolitanus i. p. in 22 iunii 1868. 6 ian unni 1868. 955. Franciscas Laouën an, Flaviopolitanus i. p.i., 917. Michael Jaco pi, Pentacomiensis i. p. in 5 iulii 1868. 9 februarii 1868. 956. Ephrem-Maria Garre Ion, Nemeainus L p. i., 918. Paulos Tosi, Rhodiopolitanus i. p. i., 9 fe­ 5 iulii 1868. bruarii 1868. 957. Leonardos Mellano, Olympenáis1 i. p. i., 919. Stephanas Fen nelly, Thermopylensis i. p. L, 5 iulii 1868. 1 martii 1868. 958. Christophorua Bon jeun, Medenais i. p. i., •920. Thomas Becker, Wilmingtoniensis, 3 martii 5 iulii 1868. 1868. 921. Guillelmos O’Hara, Scrantonensis, 3 martii B 959. Petrus N u ii 0 z , Cauricnsis, 24 septombria 1868. 1868. 960. Petrus De Lacerda, S. Sebastiani Fluminis 922. 1ère mina Shanahan, Harrisburgensis, 3 mar­ Januarii, 24 septembris 1868. tii 1868. 961. Caliixtus Clavijo, Pacensia in Bolivia, 923. loseph Melcher, Sinus Viridia, 3 martii 1868. 924. Michael Heiss, Crowcnais, 3 martii 1868. 24 aoptembris 1868. 925. Joannes Joseph Hogan, S.Iosephi io America, *962. Joannes Kraft, Castoriensis L p. i., 24 septembris 1868. 3 martii 1868. 926. Bernardus Mao Qu aid, Roffensis, 3 martii 963. Ignatius Mrak, Marianopolitanus et Mar­ quettent». 25 septembris 1868. 1868. 927. Guillelmus Mac Clos key, Ludoricopolitanna, *964. loannea 8 a 1 p 0 i n t e, Dorylensis i. p. L, 3 martii 1868. 25 septembris 1868. 928. Tobias Mullen, Erienris, 3 martii 1868. *965. Franciaeus Tagliabue, Pompeiopolitanus 929. Stephanas Ryan, Buflalensia, 3 martii 1868. i. p. L, 25 septembris 1868. 930. Jacobus Gibbons, Adramyttcnsis i. p. in 966. loannea Mac Donald, Nicopolitanus i. p. i., 3 martii 1868. 3 decembris 1868. 931. Ludovicus Loo tens, Castabalensis i. p. i., 967. loannea Baptista Maneschi, Verulanus, 3 martii 1868. 21 decembris 1868. •932. Joseph Proiectus Maohobeu f, Epiphaniensis C 968. loseph Orrego, de Serena, 21 decembris 1868. i. p. i., 3 martii 1868. 969. Gaspar Willi, Antipatrensis L p. L, 21 de­ 933. /ΙιφιοϋΊιι·· Ravoux, LimyrensisA cembris 1868. 934. Joannes Pergor, Cassoviensis, 13 martii 1868. 970. Gabriel Farso, Mardensis rit. chaldaici, 935. Carolus Bormd dox, Popayancnsis, 13 martii 22 martii 1869. 1868. 971. Stephanas Lipovniczky do Lipovnok •936. Valerius Antonius Ximones, Modcllensis et Magno-Varadinensis, 20 sprilla 1869. Antiochensis, 13 martii 1868. 972. Felix R i d o I, Philippopolitanus i. p. i., *937. Carolus Andreas Anthonie, Conetantiensis 27 aprilia 1869. · i. p. i., 16 martii 1868. 973. Henricus I. A. Petrus van Ewijk, Cama938. Salvator Magna seo, Bolinonsis Lp.i,7 mari censis i. p. >., 8 iunii 1869. 1868. 974. Sigismundus Ko y Aes, Quinque-Ecclesionsls, 939. Joannes Bagalà Biasini, Cydoniensis i. p. i., 25 iunii 1869. 12 maii 1868. •975. Joseph Vriarto. de Sonora, 25 iunii 1869. 9-10. Thomas Gentili, Dionyaionsis i. p. i., 7 iunii •976. Emmanuel De Conde, 8. Ludovici Potosien1868. ais, 25 iunii 1869. 941. Ivo Maria Croc, Lnrandonsis i. p. i., 7 iunii *977. Antonius Thomas Yturralde, Ibarrensis, 1868. 25 iunii 1869. 942. Georgius March ich, Catarenais, 22iunii 1868. D 978. Alexander Val sec eh i, Tiberiadensís I. p. L, M3. Benedictos Sana y Foròs,0retensis, 22 iunii 25 iunii 1869. 1868. •979. Josephus Michael Ar is te gu i, Himerieneis 944. Joseph de Urquinaona, Canarionsis et i. p. i., 25 Iunii 1869. S. Christophori de Laguna, 22 iunii 1868. *980.'Josephus Petrus B al tes, Al tononsís, 24 sep*945. Michael Kuxiemski, Cholmcnsi * et Beltembris 1869. tienris, 22 iunii 1868. •981. Augustus Maria Toebbe, Covingtoniensis, •946. loseph Torres, do Arequipa, 22 iunii 1868. 24 septembris 1869. *947. Leander Rouir ignea de la Gala, locata­ 982. Timotheus O‘Mahony, Armidalensis, 1 oomi·, 22 iunii 1868. tobris 1869. 948. Vineentins Marquez, de Antoquera, 22 iunii 983. Martinus Griver, Tloanus L p. i., 1 octobris 1869. 1868. 984. Marcellus Touvier, Olenenais i. p. L, 1 oc­ * Hoe loco in orna ibas qñíecpornm catalogis ea sciale tobres 1869. •ditis oerarrit altara A «gusti n i Haroux ep. Llmyrowni et vi­ cani «poi La IH regnai * Mattana In America appteutrianali, al 985. Basilius Nasser, Heliopolitanus rit. grace, perprrvB ««αίνο. Itirauatiatuv qnMem fuit epieropu· Litnymelch., 17 octobris 1869.i *49. 912. Philippos Krements, Varmiensis, 20 de-A 9 cembri· 1867. 913. Josephus Januarias Wenceslaos A chaval, •950. •951. S. loannis de Cayo, 20 decembris 1867. 914. Antonios Caozi, Cyrenensis i. p. i·, 20 de­ *952. rreris míssimriaa ¡He 41e «J martii 1W8; mua as tamen «ibi oblitam «wñpero rronariU Quapropter ein» nomen utpote tainria ia serien mtrumm li Iteri» melinoti· exprimendam csmL i Ad radrai srthiepiwopalfm NkinnMieaeem 14 isnil 1870. promotos REVERENDISSIMI DOMINI EPISCOPI 1089 1090 986. Emericus Szabò, Sabarionsis, ‘22 octobris A * 1022. Conrados Reither, Spirensis, 27 iunii 1870. *1023. loannes Bernardus Brin km an η, Monaste1869. riensis, 27 ¡unii 1870. •987. Rupertos Mayr, Paneadcnsi * i. p. ¡., 22 oc­ 1024. Ignatius Paoli, Nicopolitanus in Bulgaria, tobres 1869. •988. Thomas Foley, Porgamene! * i. p. i., 19 no­ 19 augusti 1870. *1025. loannes 01 teanu, Lugosiensis Rumenorum, * vembri 1869. 15 octobris 1870. 989. losophus de II e f e 1 e , Rottenburgensis, 22 * novembri 1869. 6. 990. Germanus V ill a I * να o, de Chiapa, 22 no­ Abbates nullius diocceseos. vembri 1869. * Reverendi paires: *991. Franciecus Xaverius Rod ri guez, 8. Crucis 1026. Guillclmus De Cosare, generalis congreg. do Sierra, 22 novembri * 1869. Virginianao, Montis Virginis, 9 maii 1859. 992. losephus Lizarzabaru, Guayaquiloosis, 1027. lulius De Ruggero, O. S. B., SS. Trinitatis 22 novembri * 1869. Carenáis, 18 * novembri 1860. *993. losephus Is aza, Evariensia i. p. i., 22 no­ 1028. Carolus De Vera, O. S. B, Montis Cassini, vembres 1869. 23 maii 1863. 994. loannes Cirino, * Derbensi i. p. i., 22 no­ 1029. loannes Krueez, O. S. B., S. Martini in vembri 1869. * monte Pannoniae, 5 septembris 1865. 995. loannes Maria Dominicus Barbèro, Doli-B 1030. Leopoldos Zolli Jacobuzi, O.S. B., S. Paoli chensis i. p. i., 21 ianuarii 1870. de Urbe, 28 augusti 1867. 996. loseph Mih alo vies, Dulmensis1 i. p. i^ 1031. Romaricus Flugi, O. S. B., SS. Nicolai et 27 ianuarii 1870. Benedicti Monoeci, 21 maii 1868. *997. loseph Perché, Abderitanus i. p. i., 8 fe­ bruarii 1870. 7. *998. Gaspar Henricus Borgess, Calydonieneis Abbates generales ordinum monasteri cora m i. p. i., 8 februarii 1870. mitrae usum habentes. *999. Antonius Colomer, Themiscyrensis i. p. i., Reverendi paires: 11 februarii 1870. 1032. Hieronymus losephus de Zeidler, abbas 1000. loannes Cameron, Titopolitanus i. p. i., monasterii Strahoviensie, praeses generalis 11 martii 1870. ordinis canonicorum regularium Praemonstra*1001. Gerardus Bray, Legionensis i. p. i., 15 mar­ tensium, congregationis Austro-Hungaricae. tii 1870. 1033. Henricus vandenWijmelenberg, abbas 1002. Petrus Paulus De Cut to li, Adiaceneis, monasterii S. Agathae Cuykensis, magister 21 martii 1870. generalis ordinis canonicorum regularium 1003. Carolus Aemilius Freppel, Andegavensis, ordinis S. Crucis. 21 martii 1870. 1004. loseph Clarus Rey ne, Guadalupensis, C 1034. Albertus Passeri, abbas canonicae S. Agnetis extra urbis moenia, vicarius generalis 21 martii 1870. congregationis canonicorum regularium La­ 1005. Emmanuel Canutus Restrepo, Pastopoliteranensium SS. Salvatoris. tanus, 21 martii 1870. 1035. Aloisias Garces, abbas monasterii SS. Sal­ *1006. Ignatius Antonius Parra, Panamensis, vatoris Messanensis, visitator generalis or­ 21 martii 1870. dinis S. Bosilii ritus graeci. *1007. loseph Maria Mora, Verae Crucie, 21 martii •1036. Ludovicos Paschalis Prosper Guéranger, 1870. abbas monasterii S. Petri de Solesmis or­ *1008. Fridericus Aneyros, Aulonensis i. p. i., dinis s. Benedicti, praeses congregationis 21 martii 1870. Galliae. 1009. Thomas loseph Power, Sancti loannis Ter­ 1037. Henricus Schmid, abbas monasterii S. Ma­ rae Novae, 17 maii 1870. riae Einsiedlensis ordinis s. Benedicti, praeses *1010. Franciscos Malczynski, Alexiensi , * 26 mai congregationis Helvetiae. 1870. 1038. Richardus Placidus Burch ali, abbas mo­ *1011. Albertus Crac ch i, Pulatensis, 24 maii 1870. nasterii S. Petri Westmonasterieneis ordinis 1012. Henricus Car fag nini, Portus Gratiae, s. Benedicti, praeses congregationis Angliae. 27 mai 1870. 1039. Bonifacios Wimmer, abbas monasterii 1013. Thomas Gulielmus Croke, Auckopolitanus, S. Vincenti! in Peneylvania ordinis 8. Bene­ 23 iunii 1870. D dicti, praeses congregationis Americanae in •1014. Patricius O’Relly, Campifontis, 23 iunii statibus foederatis Americae eeptemtrionalis. 1870. 1040. Utto Lang, abbas monasterii S. Michaelis 1015. Aloisias Serafini, Viterbieneis et TuscaMettensis ordinis s. Benedicti, praeses con­ neneis, 27 iunii 1870. gregationis Bavariae. •1016. Sigismundos Szuppan, Neusoliensis, 27 io­ 1041. Henricus C o r v a j a, abbas monasterii S. Fla­ idi 1870. viae Calatanieiadenais ordinis S. Benedicti, •1017. Matthias Hirsohler, Presmiliensis, 27 iu­ praeses congregationis Italiao. nii 1870. •1018. Petrus Anastasios Pichenot, Tarbiensìs, •1042. Emmanuel a S. Caietano Pin to, abbas mo­ 27 iunii 1870. nasterii S. Sebastiani Bahiae omnium sanc­ •1019. Felix Fournier, Nannetensis, 27 iunii 1870. torum ordinis s. Benedicti, praeses congre­ •1020. Petrus Antonios lustinus Paul inier, Gragationis Brasiliae. tianopolitanus, 27 iunii 1870. 1043. Germanus Gai, * abba monasterii S. Práxedis *1021. Franciscos Grolle au, Ebroiceneia, 27 iu­ do Urbe, generalis * congregationi * Valli nii 1870. Umbrosae. 1044. Tbeobaldus Cesari, * abba monasterii ’ Ad eedem metropoli tan am Zagabrìensem translatas S. Bernardi ad Thermas de Urbe, generali» 4 mali 1870. ordini * * . Cisterciensi CONCIL. GKNKRAL·. TOMUS LIII. 69 F. CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI 1091 1092 1045. Adamus Adami, abbas monasterii S. Be-A 1065. Rinaldus Lesti, ordinis S. Benedicti, maior eremitarum Camaldulcnsium congregationis ncdicti Fabrianensis, generalia congregationis Montis Coronae. Sikestrinae. 1066. Carolus Maria Sa i ss on. prior generalis or­ 1046. Elisaeus Elias, ordinis S. Antonii, abbas dinis Cartbusianorum. generalis congregationis S. Hormisdae ritus •1067. Thomas Cabbasce, ordinis s. Basilii. abbas chaldaici. generalis congregationis Soaritae Aleppinae *1047. Georgius Sccbbabi, ordinis S. Antonii, ritus graec. melchit abbas generalis congregationis Aleppinae 41069. Demetrias Giamed, ordinis 8.Basilii, abbas rit. marón. *1043. Ephrem Bscerrani, ordinis S. Antonii, abbas gencralis congregationis Soaritae Baladitae generalis congregationis B&laditae rit marón. ritus graec. melchit. *1049. loseph Badhati, ordinis 8. Antonii, abbas c. generalis congregationis S. Isaiae rit. maronit Ordinum Mendicantium. •1050. loannes Kahhil, ordinis S. Basilii, abbas Bererendi patres: generalia congregationis SS. Salvatoris rit. graec. mclchit. 1069. Vincendus Jan dei, magister generalis or­ 1051. Basilios Grifoni, ordinis S. Benedicti, abbas dinis Praedicatorum. monasterii SS. Andreae et Gregorii in monte 1070. Bernardinas a Portugruario, minister Coelio, vicarius generalia congregationis Ca- B generalia ordinis Minorum. maldulensis. 1071. Ludovicus Marangoni, minister generalis 1052. Timotheus Grayer, abbas domus Dei b. Ma­ ordinis Minorum Conventu&lium. riae de Trappa, vicarius generalis ordinis Ci1072. Nicolaus a sancto loanne, minister gene­ sterciensis recentioris reformationis in Gallia. ralis ordinis Minorum Capaccinornm. 1053. Ephrem van derMeulen, abbas montis 1073. loannes Bel In omini, prior generalis or­ Olivarum b. Mariae de Troppa, vicarius ge­ dinis eremitarum S. Augustini. neralis ordinis Cisterciensis antiquioris re­ 1074. Dominicas a sancto loseph, praepositus gene­ formationis in Gallia. ralis ordinis Carmeli tarum discalceatorum. 1054. Benedictus Santini, ordinis 8. Benedicti, 1075. loannes Angelus Mondani, prior generalis abbas archicoenobii montis Oliveti maioris Servorum B. M. V. in Hetruria, vicarius generalis congregationis 1076. Raphael Ricca, corrector generalis ordinis Olivetanae. Minimorum. 1055. R. D. Casimiras Sosnowski, decanus et 1077. Benedictus a Virgine, minister generalis vicarius capitularis ecclesiae cathedrolis ff. discalceatorum ordinis S3. Trinitatis Re­ Lublinensis, administrator apostólicas dioe­ demptionis captivorum. cesis Podlachieosis seu Tanoviensis in im­ 1078. Carmelus Patergnani, generalis ordinis perio Russiae. „Hanc oum voce deliberativa Hieronyroiani congregationis b. Petri a Pisis. inter patres per speciale privilegium, quod c 1079. Victorius Menghini, generalis ordinis ff. sanctissimus dominus noster non vult tranPoenitentiae. sire in exemplum, ex peculiaribus gravissi­ 1080. Franciscos Salerni, vicarios generalis tertii mis rationibus admittere dignatus est litteris ordinis regularis S. Francisci. datis 20 decembris 1869/ (Acia, n’ 46.) 1081. Innocentias a sancto Alberto, vicarius gene­ 8. Generales et viearii generales. Congregationum Clericorum regularinm. Bererendi patres: ralis ordinis ff. discalceatorum 8. Augustini. 1082. Angelus Sa vini, vicarius generalis ordinis Carmelitarum veteris observantiae. . loseph Maria Rodriguez vicarius gene­ ralis realis et militaris ordinis b. Mariae de Mercede Redemptionis captivorum. 1084. Antonius Martin y Bienes, vicarius gene­ ralis primi ordinis 88. Trinitatis. 1056. Alexander Maria Teppa, praepositus gene­ ralis congregationis s. Pauli. 1057. Bernardinos Sand rini, praepositus gene­ ralis congregationis Somaschae. 9. 1058. Petrus Beckx, praepositus generalis socie­ Sacri concilii patres qui a die tatis leso. 8 decembris 1869 ad diem 20 octobris 1870 1059. Quiricos Qu ir ici, rector generalis congre­ obierunt: gationis Matris Dei. d 1060. loseph a Calasanctio Casanovas, praepo­ Franciscus Pen tini, S. E. R. cardinalis diaconus situs generalis congregationis Scholarum 8. Mariae in Porticu, f Romae 19 dec. 1869. Piarum. Carolus Augustus de Reisach 8. E. R. cardinalis ep. Sabinensis, f Contamines in Sabaudia 23 dec. 1061. Franciscos Maria Cirino, vicarius generalis 1869. congregationis Clericorum regularinm. 1062. loseph Maria Novaro, vicarius generalis Matthaeus Eustachins Go nella 8. E. R- cardinalis preeb. S. Mariae super Minervam ep. Viterbiensis congregationis Clericorum regularium mi­ et Tuscaniensis, + Romae 15 apr. 1870. norum. 1063. Camillus Guardi, vicarius generalis con­ Cosmos Corsi S. E. R. cardinalis presbyter 8S. loannis ct Pauli ad clivum Scauri aep. Pisanus, gregationis Clericorum regularium infirmis t Anagni 7 oct. 1870. ministrantium. Marius Mattei cp. Ostiensis et Veliternus, sacri b. collegii decanus, f Romae 7 oct. 1870. Ordinum monasticorum. Bererendi paires: *1064. Gregorios Cioci, ordinis 8. Benedicti, maior eremitarum Camald densi um congregationis Hetruriae, Antonius Manastyrski ep. Preamiliensis, f Romae 17 dec. 1869. Bernardinas F rasco 11 a ep. Fodianus, f Romae 30 dec. 1869. J093 1094 SAGHI CONCILII PATRES VITA FUNCTI DURANTE CONCILIO Carmelitarum discalceatorum, f Romae 12 iul. 1870. 3 ian. 1870. Franciscos Su 11 ruz- Peredo ep. Verae Crucia, Georgius Antonius do Stahl ep. Herbipolensis, + Romae 12 iuL 1870. t Romae 26 ian. 1870. Bortrandus Severus Mascarou Laurence ep. Pantaloon Monaerrat y Navarro ep. Barcino­ Tarbionsis, t Romae 30 ian. 1870. nensis, t Tusculi 21 iul. 1870. Marianus Puiglluty Amigo ep. llordensis, f Ro­ Marianus losephus Escalada aep. de Buenos Ayrea, t Romae 28 iul. 1870. mae 2 fobr. 1870. Basilius Gil y Buono ep. Oscensis et Barbastrensis, Franciscos Floix y Solans aep. Tarraconensia, f Romae 12 fobr. 1870. t Romae 28 iul. 1870. Hieronymus de Zoidler abbas, praeses generalia Felix Can timor ri ep. Parmensis, + Magnani in ordinis Prnemonstratensium, f Roman 1 mart. 1870. dioecesi Balneoregicnai 28 iul. 1870. Raphae) Dialo ep. Albinganensis, f Florentiae Cornelius Mac Cabe ep. Ardagadensi . * f Massiliae 12 apr. 187U in itinere quo suam dioecoaim re­ in itinere 31 iul. 1870. petebat. loscphus-Maria Severa ep. Interamnensis, t Ro­ loannes Dovoucoux ep. Ebroicensis, f Ebroici mae 4 aug. 1870. 2 mail 1870. Ignatius Akkaui aep. Hauranensis rit. graecoFranciscua Cardozo Ayrea ep. Olindonsis, t Romelch., f 7 aug. 1870. mae 14 maii 1870. B Petrus Cyrillus Uriz y Labayru ep. PampiloIoannea Maria Odin aep. Novae Aureliae, f >n nensia, f Romae 7 aug. 1870. dioecesi Lugdunensi 26 maii 1870. Michael Adrianus Hankinson ep. Portus Ludo­ vici in insula Mauritii, f Duaci in Gallia sept. 1870. Thomas Grant ep. Suthwarccnsia, f Romae 31 mail Hilarius Alcazar ep. Paphensis vio. ap. Tunquiui 1870. loannes Derry ep. Clonfertensia, t Romae 28 iun. orientalis, f Abulae in Hispania 15 oct. 1870. Alexander Riccardi di Netro aep. Taurinensis, 1870. Dominicus n Sancto losepho praepoa. gener, ord. t Taurini 16 oct 1870. Eduardos Vae q ιι o 7. ep. Panamensi·, f Romae A II. INDEX ALPHABETICU8 SEDIUM VEL TITULORUM . * A. Abderitanus i. p. i., Perché 997. Abollinensis, Gallo Fr. 516. Abilensis i. p. i.. Strain 779. Abrincensis, v. Coustanticnsis. Abulensis, Blanco 596 Acernonsis, v. Salernitanus. Achadensis, Du rea 11 464. Adamantinus, Dos Santos 760. Adanonsis aop. i. p. i., CilufTo 87. Adelaidopolitanus, Shiol 813. Adiaccnsis. Cuttoli 1002. Adiamensis rit. syr , v. Karputheneis. Adramyttonsis i. p. i., Gibbons 930. Adrasensis i. p. i., Tirmarche 474. Adrianopolitanus, v. Hudriauopolitanus. vEgonsis i. p. ¡., Raynaudi 907. Ægîtanieneis, Manso 416. Ænensis i. p. i., Bataillon 284. Æryndelonsis i. p. i., v. Arindclensis. Ærythrcnsia i. p. L, v. Erythraeeusie. iEsinus card., Morichini 17. Agathonicensis i. p. i., Paguucci 884. Agathopolitanus i. p. i, Namzanowski 954. Aghadonensis, v. Korrionsís. Agrionsis aep., Bartakovica 116. Akrensis rit. chald., Mellus 776. Alalionsis i. p. i., Bouoho 337. Alatrinus, Rod i tossi 513. Alba-Iuliensis, v. Fogarasiensis. Albao Pompeiensìs, Galletti 890. Albae Rogalensis, Jekolfalusy 876. Albanensis card, suburbicarius, Di Pietro 5. Albanenais in America, Conroy 816. Albicaste aep., Lyonnet 205. Albinganensis, Diale Raph. 280. Aleppensis aep. rit. armen., Balitian 171. Aleppensis aep. rit. melch., Hatem 190. Aleppensis aep. rit. marón.. Matar 118. Aleppensis aep. rit. ayr., Shelhot 186. Alexandrinus patr. rit. Ut, Ballerini 57. Alexandrinus, Colli 891. Aloxiensis, Malcxynski 1010. Algerianus aep., Lavigeric 220. Aliphanus, Di Giacomo 385. Alladensis, Feeny 275. Almoriensis, Rosales y Muñoz 616. O Almircnsis i. p. i., Carli 306. Altodunensis, v. Montis Alti. Altonensis, Baltes 980. Amadiensis aep. rit chald., Khayyath 170. Amasenus aep. ep. rit. armeu., Kalybgian 89. Amasenus aep. i. p. i., Pompallier 238. Amanthuntinus i. p. L, Galecki 733. Ambianensis, Boudinet 550. Amerinus, Paco 524. Amidonsis aep. op. rit. armen., Bahtiarian 112. Amidensis aep. rit. chald., Attar 237. Amoriensis i. p. i., Swinkels 818. Anagninus, Pagliari 589. Anobtasiopolitanus i. p. i., Escalante 521. Anazarbonsis aep. i. p. i., Eyre 233. Anconitanus ot Humanionsis card, ep., Antonucci 22 Ancyranus aep. i p. L, Cat Uní 230. Ancyranus rit. armen , Arakial 410. D Andeguvcnsis, Froppel 1OU3. Andronsis, v. Tenonsis. Andrionsis, Longobardi 450. Anemuriensis i. p. i, Faraud 725. Angelopolitanus, v. Tlascalonsis. Angelorum, v. Monteroyensia. Anglononsis et Tunleneis, Acciardi 391. Angoleneis, De Oliveira 773. Angolonsis iam, Moreira Reis 403. Angronsis, Stephnnus a lesu ct María 243. Anicienais, I«e Breton 758. Anneciensis, Magnin t>95. Antequerensis, Marques 948. Anthedononsia i. p. L, Lafléche 861. Antibarensis et Scodrensis aep., Pooten 68. Antigonensis i. p i. Grim ley 692. Antinoensis i. p. i, Scandclla 574. • Nsineru, quo coiorpr praeisti nomea tignitar, le ipse ut. qui in priore illo cauloge aste noisea «tearril «·· 1095 F. CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI 1096 A BAntiochenos patr. rit marón-, Moshsd 68. Babyloncnais patr. rit chald., Audu 63. Antiochenus patr. rit. graec. melch., Jussef 59. Babylonensis aep. rit lat, Tri oche 82. Antiochenos patr. rit eyriac., Harcus 60. Babylonensis aep. rit syriac^ Ciacchi 187. Antiochenus patr. rit latin., Brunoni 61. Bocsienais, v. Colocensis. Antiochenus iam patr. rit graec. melch., Bahut 66. Bahiensia, v. SS. Salvatoris. Antiochenus aep. ep. rit armen., Knsaogian 199. Baiocensis et Lcxoviensis, Hugonin 880. Antioquensia, v. Modelleniis. Baionenais, Lacroix 266. Antipatrcnsis i. p. L, Willi 969. Bal neo regi ensis, Corradi 909. Antiphcllensis i. p. Vuicié 612. Antonii (S.) cong. Aleppinae rit marón, abbas geo., Baltimorensis aep., Spalding 196. Barn bergenais aep., Deinlein 160. Scebbabi 1047. Antonii (S.) cong. Baladiue rit ruaron, abbas gen.. Barbaatre ni te, v. Oscensis. Barcinonensis, MonsemU y Navarro 717. Bscorraoi 1048. Antonii (S.) cong. S. luriae rit maroo. abbas gen., Barensis et Canusinus aep., Pedicini 159. Badbati 1049. Barnabitarum praop. gon., Toppa 1056. Apamensis aep. i. p. i. rit. marón., Ma * had 149. Barolensis, v. Teanensis. Apamensis rit gr. melch., v. Em caen us. Barquisimetonsis, Dies 951. Apamienei· iam, Alouvry 343. Baaiieensia, Lâchât 761. Apamiensie, Bélaval 623. B B aulii (S.) abbas visitaL gon. rit grace., O arcos 1035. Apolloniensis i. p. L, Faune 686. Basilii (S ) cong. Soaritae Aleppinae rit. graec. Aprutinus, Milella 658. mcleh. abbas gen., Cabhaact * 1067. Apuana·, Orlandi 277. Basilii (S.) cong. Soaritac Baladitae rit graec. melch. Aquae Augustae, v. Aturcnsis. obbas geo., Gumcd 1068. Aquaependensis, Pelici 338. Basiii tan os ¿-p. L, Baudichon 331. Aqucnsis aep., Chalandon 148. Bastitanus, v. Gnadixeasis. Aquihinus, Filippi 466. Bathurstensia, Quinn Mat 814. Aquipondiensia, v. Aquaepondensis. Belemcnsis de Para, Macedo Costa 693. Aratbensis i. p. i., Maigret 350. Bellicensis, Langalerie 569. Arbenais, v. Vogknsis. Bellovaeenaia, Noviomensis et Sylvauectensia, GiArcadiopolitanus i. p. i., Lynch 859. gnoux 300. Arcearis aep. i. p. L rit marón., Marid 139. Beilunensis, v. Feltrenais. Arccnsis i. p. ¡\ Crespo y Bautista 713. Beltiensis, v. Chelmensia Ardagadenais, Mac Cabe 908. Bendcnsis i. p. L, De Stefano 397. Areopolitanus i. p. i., Fremei 462. Benedicti (8.) ord. abbas praeses Amerieae, Aroquipensis, Torros 946. Wimmer 1039. Arethusiuus i. p. i., Baudri 41 *4. Benedicti (8 ) ord. abbas praeses Angliae, Bure hall Arotinua, Giusti 869. C 103& Argontinonsis, Raes· 288. Benedieti (8.) ord. abbas praeses Bavanae, Lang A rich a to uria, Mac Kinnoo 446. 1040. Arindelensis L p. i., Clut 777. Benedicti (S.) ord. abbas praeses Bras i liae, Pinto Armacanus aep., ▼. Rapotensis. 1042 Armidalcnri·, 0’Mahony 982. Benedicti (8.) ord. abbas praeses Galliae, Guéranger Artuinensi» rit armen., Halagi 650. 1036. Ascalonensia i. p. L, Mcurin 898. Benedicti (8.) ord. abbas praeses Helvetiae, Schmid Asculanus ot Cerioiolensis, Todisco Grande 265. 1037. Ascolano·, Alberani 545. Benedicti (8.) ord. abbas praeses Italiae, Corvaja Astensi», Savio 888. 1041. Asturicousia, Argûellès y Miranda 640. Beneventanus aep., card. Carata 13. Athenarum aep. i. p. i., Falcinelli. Beneiuela (do), v. 8. laeobi de Venezuela. Atrobatonsis, Lequettc 847. Bergomensis, Speranza 485. Atriensis, v. Pennensis. Be risse us is í. p. L, De Tola 76 >. Aturoosis. Epivent 666. Berytensis aep. rît. marón., Aun 85. Aucklandonsis «eu Auckopolitano·, Croke 1013. Berytensis rit grace, melchit, Rioeii 245. Andornarcnsis, V. Atrebatonsis. Bethlehemcnsia L p. i-, Bagnoud 282. Augustanus, Jans 875. D Bethsaidensis L p. u, Sheehy 860. Augustanus Vindclic., Dinkel 624. Bevoriacensis. Corn th waite 707. Augustini (8.) FF. DUcalceat. vic. gener.. Inno­ Birminghamieusis, UHathorne 346. centius a S. Alberto 1081. Birthcnsis L p. L, Pinsuuneault 541. Augustini (8 ) Eremitarum, v. Eremitarum. Bisacensis, v. 8. Angeli Longobardorum. Augustoduneneis, Cabilloncnsie et Matisconensis. Bisiniancn&is, v. 8. Marci. Marguerye 265. Bisunti nus aep., card. Mathieu 15. Bituntinus, v. Rubcneia. Auguslopolitanus L p. i, Zuber 489. Bi tu rice nais aep., Ias Tour d'Auvergne 178. A alonen sis i, p. L, Aneyros 1008. Blue ensis. Pallu du Parc 432. Aureliane mis, Dupanloup 399. Bodonunsis i. p. L. Calderón 297. Aureliupolitanu» i. p. i., Wheland 307. BoHnensirt. i. p. i., Msg nasco 938. Auritnais, La Cuesta y Maroto 854. Bo li vare nais, Ordóñez 851. Auiimanus et Ciugulaous, Vitelleschi 142. Boloniensis, v. Atrebatensis. Auxitanus aep., Delimaro 174. Bonaerensi», Escalada 203. Avenionenri· aop., Dubreil 192. Bononiensis aep , card. Guidi 36. Avemmo·, Zelo 514. Bosncnsift et Sirmionsia, Slrusamayer 414. Axierenris i. p. I., Janssen 371. Bosrenais, v. llauranenaia. Ayacuqusosì·, Moreira 804. Bostonien·!· Williams 837. AaotensM i. p. !.. I hi pond 78b. 1097 INDEX ALPHABETICOS SEDIUM VEL TITULORUM Boatrenaia aop: i. p. i., Stoina 213. Bovcneia, D'Andrea 557. Bràconeia, v. Pharenais. Bracbarenaia αορ., Da Moura 69. Brcdanua, van Goók 409. Brictiiiorionsis, Buffetti 67b. Brigantionsia ct Mirondensia, D Aguiar 579. Brioccnaia et Trccorcnais, David 715. Briabanensis, Quinn lac. 649. Brixionsia, Veneri 423. Brixinonais, Gasser 561. Brooklynienaia, Loughlin 471. Brugensis, Fuict 784. Brugnatensia, v. Lunoneia. Brundu&inus et Oatunonaia aep., Ferrigno 140. Brunensia, Bcbaffgottache 273. Bruaonaia rit. armeni, Tilkian 633. Budviccnsis, Jiralk 442. Buenos Ayres (do), v. Bonaerensi#. Buffalensia, Ryan 929. Bugcllonaia, Loaana 244. Bugiachenaia, y. Karputhensis. Bulgarorum administrator, Popov 817. Burdigalonsia aep., card. Donnet 16. Burgcnais aep., Rodrigo Yuato 225. Burlingtononais, Goêsbriand 478. Buscoduccnaia, Zwijaen 120. Byblienaia i. p. L, Garcia Cexon 811. ΙΟυβ A Cariatenais, Golia 272. Cariopolitanua i. p. i., Baciai 838. Carmelitarum vicarius generalia, Savini 1082. Carmelitarum excalceatorum praepositus gen., Do­ minicus a 8. loseph 1074. Carnutensis, Régnault 466. Caroli napoli tanna, Mac Intyre 681. Carolopolitanna, Lynch 587. Carpasiensia i. p. i., Barranco 836. Carrbcnaia L p. i., KuUchker 719. Carthageuenais in Indita, Medina 556. Cartbaginenaia in lliapnnia, Land eira y Sevilla 454. Cartbuaianorum generalia, Saiason 1066. Caryste naie i. p. in Barrutia y Croquer 808. Caaalcnais, Ferrò 570. Casertanutf, Bossi 547. Cassanenaia, Bombini 247. Cassclienaia aep., l^eaby 150. B Casaiensis i. p. i., Mossaja 344. Cassovienais, Pergor 934. Castabalcnsis i. p. i., Lootens 931. Castellan otensis, v. Cal venais. Castorienaia i. p. i., Kraft 962. Castri Maria, Pctagna 412. Catacensis, Do Franco 458. Catalaunensia, Moignan 795. Catanenaia αορ., Duamot 216. Catarenaia, Marchici! 942. Cauriensis, Nunez 959. C. Cavenaia et Sarnenais, Fortitta 320. Cebuanenaia, Giineno 274. Cabilloncnsia, v. Augustodunensis. Conomanenais, Fillion 606. Caccrca, v. Novae Câceree. Centumcollensia, v. Cornetanua. Cadurcenais, Grim urdías 849. Cephalcnienais, v. Zacynthienaia. Cacbuanenais, v. Cebuanensis. Cephaludonsis, Blundo 605. Caesarauguatanus aep., Garcia Oil 162. Caesarecnsis in Cappadocia aep. ep. rit. armen., Ceramenais i. p. i., Jancard 609. 0 Co re tan us, v. Tholosinus. 11 agi an 113. Cacaarccnaia in Palaestina aep. i. p. i. rit. armen., Ceriniolenais. v. Asculanus. Cervi ensis, Monetti 672. Bosagi 138. Chachapoycnaia, Risco 807. Caesaro poli tan us i. p. i., Deaky 295. Chalcedonensis aep. L p. i., Bonomie 81. Caiaccnsia, v. Calatinus. Chathamensia, Rogers 682. Caie tanna aep.. Cam maro ta 126. Uholmcnsis et Bcltiensia, Kuxlemaki 945. Calaguritanus et Calceatenaia, Arenxana 820. Cbcrchuricnais, v. Kerkukonais. Calatanisiadenaia, Guttadauro 638. Chersonensis i. p. i., Laurent 276. Calatinus, Riccio 657. Cbiapensia, Villalvaso 990. Calcoatonsis, v. Calaguritanus. Cbieagicnaia, Duggan 645. Callicnsia et Pergulanus, Andreoli 768. Chionaia, Giustiniani 246. Callinicenaia i. p. i., Siliani 754. Chilapa (do), Serrano 747. Calli poli tanua i. p. L, Beaaieux 373. Chrysopolitanua i. p. i., Dépommier 792. Calvensia et Thoancnaia, D'Avanxo 462. Ciliciensis patr. rit armen., Hasaun 65. Calydonionsia i. p. i., Borgcss 998. Cincinnatoneia aep., Purcell 114. Camacenaia i. p. i., van Ewijk 973. Cingulanus, v. Auximanus. Camaldulonaium abbas vic. g^n^ Grifoni 1051. Camaldulonaium erem. montis Coronae maior, Lesti Cinncnsia i. p. in Cybichowsky 903. D Ciaomensia i. p. i., Mayer 764. 1065. Camaldulonaium erem, llotniriao maior, Cioci 1064. Cistorcienainm abbas generalia, Cesari 1044. Ciatorcionaium reformat, recent, de Trappa abbas Camborienaia aep., card. Billiot 26. vic. gon., Gruycr 1052. Cambyaopolitanua i. p. i., Dordillon 532. Óiatercienaium reformat, antiquioris de Trapps ab­ Camcnocionais, Fialkowaki 613. bas vic. gon., van der Meulen 1063. Camcracenaia aep., Régnier 115. Civitatenaia, v. Balamantinua. Camcrincnaia aep., Salvini 99. Campanienais, v. Compascua. Civitatis Castellanae. Horta nus, et G al I osi nus, Mencacci 439. Campifontia. O’Relly 1014. Canariensis et 8. Chriatophori de Laguna. Urqui- Civitatis Castelli, v. Tifornas. naona 944. Civitatis Plebis, Foschi ni 481. Canathonaia i. p. in Dubar 781. Claromontonaia, Fé ron 256. Canopenais i. p, i., Beai 279. Clevelandenaia, Rappe 859. Canusinus, v. Baronata. Olericor. regni, vie. geo., Cirino 1061. Capharnaenaia i. p i, Fcrnandex-Fortique 296. Clerieor. minorum vie. gen.. Novaro 1062. Caputaqucnsis ct Valiénais, Siciliani 659. Clifton i en aia, Clifford 567. Carece na i b, v. 8. laeobi de Venezuela Clogherienaia, Donnelly 790. Carcaaaonensis. La Bouillerie 520. Clonfertenais, Derry 364 Cardicenais t p. i.. Di Donato 249. Cloynensìa, Roane 395. 1099 F, CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI 1100 Λ Diocletianopolitanus i. p. i., Whelan lac. 651. Clusinus et Pientinus, Ciofi 240. Dionyaionaia i. p. i.. Gentili 94<». Co ch aba mb ena is, Salinas 573. Divioncnsia, Rivet 268. Colini brienais, v, Conimbriccneia. Dolichensia i. p. i., Barbero 995. Colocenaia ct Bacsienaia aep., Haynald 200. Domitiopolitanua i. p. i., Charbonnier 783. Colonienaia aep., Melchers 207. Dorylensis i. p. i.» Salpointe 964. Colophonienai» i. p. i., Vranckcn 361. Drabischonais aop. i. p. i. rit. grace., Moletiua 84. Colorado, r, Epiphanienaia. Drepancneis, Ciccolu 472. Coloeaenaia aep. i. p. i., Vocean 211. Dromorcusis, Leahy 5<>3. Columbewia, Roaecrnn» 714. Drusiparcnsia i. p. i., Allen-Collier 368. Columbicensis i. p. L, Vorrolles 269. Duncemia, v. Fcnaborcnaia. Comoclenaia, Spoglia 673. Dublincnai» aep., card. Cullen 38. Comayagua (do), Zepeda 64H. Dubuquenaia, Hennery 842. Compostellanua aep., card. Garcia Cuesta 2tì. Dui me mia, Mihaloviea 990. Compsanus aep.. De Luca Grog. 109. Duncdinensis, Muran 542. Conceptionis (SS.) do Ubile, Salo 501. Dimenai» ot Connorenei», Dorr i un 683. Conchemos in America, Estorca do Toral 704. Durango (do), Salinas 950. Concbcnsia in Hispania. Pay4 y Rico 615. Dyrrachionsia nop., D‘Ambrosio 103. Concordiensia, Frangipane 830. B Conimbricenai», Do Lomos 493. Connoronsts, v. Duncnai». E. Constantiensia iaui, Robiou de lu Tréhonnaia 259. Ebroieenais, Dcvoucoux 6ü7. Conatantienaìs ot Abrinccoais, Bruvard 730. Ebroioonaia, Grolloau 1021. Constantionsis i. p. i., Anthonie 937. Eeclcrionsú, Montili 321. Constantinianue et Hipponensis, Las Caaes 897. Edessenae acp. i. p. i., Cardoni 217. Constantinopolitanus pair-, Antici-Mattoi 56. E leu t her opoli tan na i. p. iM Zanoli 582. Corcagiensh, Delany 365. Elnonsis, Ramadió 797. Corcyrensis ucp., Maddalena 169. Elphinemia, Gillooly 537. . Cordubensis in Hispania, Albuquerque 502. Emawcnaia i. p. Gauthier 291. Cordubensis in Indiis, Ramirez do A rollano 642. Emeritensis, Boaet 301. Corona io, ▼. Barquisimotenais. Emcaenus ot Apamensia aop. rit. graec. molch., Corinthiensia aep. i. p. i., Angolini 236. AU 107. Coriaopitenais et Leoneneis, Sergent 510. Engolismenais, Coussoau 425. Cometanus et Ccntamcellensia, Oandolfi 370. Epericsaenais rit rutben., Gaganetx 311. Cotroncnsia, Lembo 677. Epliceinua aep. i. p. i.. Atinan 95. Covingtonienaia, Tubbe 981. Epiphanienaia i. p. Machobeuf 932. Criai en aia rit. rulhen., Smiriklaa 592. C Eporediensia, Moreno 267. Urossensia, Ilei» 924. Crucis (S.) abbas gen., van don Wijmelonberg 1033. Eremitarum S. Augustini prior generalia, BelluoCianidiemis ct Tomeavurienria, Bonnuz 688. mini 1073. Erionsi». Mullen 928. Cucnsicnsis i. p. i., Navarro 643. Erythrneensia i. p. ¡,, Jacovaoci 763. Cuiabensi», Doa Rei» 252. I’rzcrnniioneia rit. armen., Molehiaedeoh 845. Culmcnais, Marwitr. 580. Contenais, Formica 887. Eugubinus. Sannibale 611. Cunoonsis iam, Salomoni 280 nota. Eurienab i. p, L, Orioglio 325. Curicn-is, Fiorentini 662. Europensia i. p. i., Amberg 826. Cuaentinua aep., Tontillo 78. Evari euris i. p. Isaza 993. Eystattensia, Leon rod 881. Cuzcensia, Ocbou 806. Cybistrnnns i. p. L, Guillomin 555. F. Cydonicnsis i. p. i., Biasini 939. Cyprenais aop. i. p. i. rit. armen., G risparían 202. Fabrianonaie ct Matoliccnaia, Valonziani 636. Faliacodunonsia, Doviori 865. C’y prenais aep. rit. marón., Giagia 91. Cyrenensis i. p. i., Canal 914. Fanonsia, Vespasiani 559. Fol Irens is et Bellunone'ia, Renier 634. Cyrrhenais sep. L p. i., Martini 94. Fenaburcnaia ct Dunccnaia, Fallon 465. I). D Ferentinas, Vitali 461. Dama^ccnu» aep. rit syriac., Eliani 83. Forotranua, Mariniti 674. Fcmcnais, Furlong 563. Damascenus aep. i. p. i., Mcglia 201. Ferrarienaia aop., card. Vannicclli 8. Dammtonria aep. L p. i., Orcglia 208. Dan ab oasis i. p. i., Guierry 782. Firmanus nop., card. Dc Angolía 7. Flaviopolitanua i. p. i., Laouêoan 955. Danaarensis i. p. i., Miche 324. * Florentino aop., Limberti 153. Daulicn«is i. p. i., Serra 362. Delconensis i. p. i., Dufal 684. Fodianua, Froacolla 548. Fogaraaîenaia ct Albac-Iulicnai * acp. rit. rumen., Dorbenais i. p. i., Cirino 994. Vanean 234. Derrienria, Kelly 394. Foroiujicnaia ct Toloncnaia, Jordany 535. Derlbonenrit, Negri 254. Forolivionaia, Trucchi 361. Derthwnais, Villamitjana 711. Foroacmpronicnaia, Fratellini *130. Detrai tamis. Rezo 253. Fortalexienaia, Doa Santo» Al. 690. Dianomi», Fanelli 621. Friaingcnaia, v. Monacensi». Diarbekirensis, v, Amidenri·. Fnldoneia, Koctt 381. Di bon on sis i, p. L, Romero 835. Fulginatcnai». Criapigni 298 Dinienris, Mdricu 383. Funchatenab, Do Moura 382. Dioeaeatrcenris I. p. i., loachkn 554. Fnrxolonsim ▼- Mariamnenah. Diotlenais i. p. 1., Bossmann 618. 1101 INDEX ALPIIABETICUS SEDIUM VEL TITULORUM 1102 <»· λ llydruntinus aep., Grande 79. (htónronuÍM i. p. i., Sohìor 422. Hypsopolitanus i. p. i., Gray 724. Gadituuus ut Soptonsis, Arrióte 762. L ( 1 idiotinu», v. Civitatis Castellanae. Gallipolitanua, Lnspro »>76. Incensis, Asensio y Pobos 597. ( 1 alleilinonsis el No roñáis, DomArtia 873» ladren·» aep., Mnupaa 185. UalvcMtoniüUBÍd, Dubuia 735. ¡diapensie, v. Vcrau Crucis. Galvionaia, Mac Evilly 665. Innuunsis inm aep., Charvaz 104. (JariílavciiBie, Bmcq 801. laronsie, Cuartero y Medina 906. Gnudiaiunsie, Grccli Delicata 900. Iassensis i. p. i., Charbonneau 294. Gonevcusis, v. Lau»aii!ien»ix. Inurincnsis, Znlka 893. Germanicionais, v. Murascicnsio lazi renai· rit. chald., Hindi 446. Gcrmanicopolítunua i. p. i., La Rocquo 403. lazirensis rit. »yrn Mutali 767. Gorundcnaui, Bonet 727. Ibarrcnsis, Ytumido 977. Gionnunsia, Monc&cillo 706. íborensis i. p. i., Wlodaraki 698. * OucBHonbi ct Poaimnicnsia aep., Ledochowaky 72. Ibusonsis, v. Mnioriccnsis, Gonnus aep., D Amorim Posean 176. Iconiensi» nep. i. p. i., Pucchor Passava! li 222. Golburnonsia, Lanigan 862. ». * Hardens Puigllat y Amigo 726. Goritiensis el Gradinciinus nep., Gollmuyr 132. B Imae Telluris, v. Guadalupensis. Goyacousia, Azevedo 823. hnolcnsis, Moretti 533. GnidiacitnuH, v. G ori t ìciimìb. Indiarurn occidentalium patr., Iglesias y Barcones 64. Granatomi» aop., Monzon y Martine 184. Intcramnensis, Severa 264. Gratianopolitanus, Ginoulhiac 467. lonopolitanus i. p. i., Lipski 558. Uratianopolitaiius, Paulinier 1020. Ipporcgiensis, v. Eporediensi», Gratiunopolitanua i. p. i, v. Savannensie. konopolitanus i. p. i., Ciurcia 212. Gravinenaia et Monti» Pelusii, Coppetta 655. Isclanu», Romano 5ÛO. Grossetani», Faùli 872. lucntanus, Rodriguez de la Gala 947. Gundnlnxiira (de) aep., Loza 231. luliopoiitanus i. p. i.. Doumer 372. Guudaluponáis iam, Lacarrièro 428. Iiistinopolitanus, Y. Tergestinus. Guaduluponsia seu Inmo Tollaris, Reyno 1004. luvinaccnsis, v. Melpliitcnsis. Guadìxcnsis et Bastitnnus, Brczn«c&-Arrcdondo 863. K. Guomonga, v. Ayacuqucnsis. K a rp uth ensi s, Bugiachensis et Adiamensis rit. «yr., Guastai lonsis, Rotu 518. Tocmagi 749. G untimala (de) aep., Pinol y Aycinena 226. Karputhcnsis rit. armen., Israelian 841. Guay una (do), Arroyo 653. Kerkukenais nep. rit. chald., Tamrei 128. Ûuayaqailonais, Lizarxubnru 992. C Kerriensis et Aglmdoncnsís, Moriarty 488. Giirccnsis, Wiery 632. Kildarientiis ct Leighlincnste, Walsh Tac. 539. Kilmorensis, Conaty 737. IL Kingstonicnsis, v. Rcgiopolitnnua. Hudrianopolitanua i. p. i., Deluplace 447. K Hugulstadensîs et Novocastrcnsis, Chadwick 857. l^abaccnsis, Widmcr 679. Halicarnassensis i. p. i., Adames 738. amaccnhi3, I* Vasconcolloa Pereira 697. Hnliciensis gr. ruth., v. Leopoliensis. Lnonensis, Flannery 620. Halifaxiensis, Connolly 163. Laoucnsis, v. SucsdiononBis. Hamiltonensis, Farrell 540. Laquedoniensis, Majorsini 508. Hnrlcmcnsis, Wilmer 699. Larandeiwis i. p. i.. Croc 941. llarrisburgcnsis, Shanahan 922. Larinenais, Giampaolo 517. · Hurtrordieneis, Mac Fari and 603. Lateranensium canon, rcgul. nbbas vie. gen.. Pas­ Hauranonsis aep. rit. graec. melch^ Akkaui 167. seri 1034. llavanonsi», v. S. Chrislophori do Havana. Lnurctanus, v. Recinetcnsis. Hcbroncnsis i. p. i., Mermillod 787. i^nusnnnensis et G ene venais, Marílley 341. Helonopolitanus i. p. i., Pichón 670. Lnvantinus, Stopiechnugg 736. Heliopolitanue rit grace, welch., Nasser 985. Lcgionensis i. p. 1., Bray 1001. Heliopolitanus aop. rit muron., Ilagg 179. D LeiglilinenaiK, v. Kildariontie. Heracleensia aop. i. p. i., Do Simone 156. Leiriensis, Pereira Ferraz 402. Hcrbipolcnsis, Stahl 283. Lemovìcensie, Fruchaud 665. Herbitensis, v. Nicosicnsís. Leodiensis, Montpellier 460. Hermopolitanns i. p. i. rit. graec., Franco 619. Loonensis, Diez do Sollano 723. Hotalonicnsis i. p. i., Sarrcbayrouzo 435. Loonensie, v. Corisopitensis. Hierichuntinue. Maicrczak 734. Leontopolitanus i. p. i., Forwerk 504. Iliorocacsareensis i. p. i., Bicnna 33-1. Lcopolicnsis aep. rit. lat, Wienichleyski 168. Hicronymianorum generalis, Patergnani 1078. HieroBolyrnitanns patr., Vnlorgn 62. Loopoliensis nep. rit. mth., v. Nazianzonue. Hildcsicnsis, Wcdokin 427. Leopolionsis aep. rit. armen , Szjtnonowicr 152. Himcriensis i. p. i, Aristogui 979. Lcuconais i. p. i., Kübel 915. Hipponensis, v. Constuntinianus. I/exoviensis, v. Baiocensis. Hispalensis aep., card. La Laatra y Cuesta 34. Limanus aep., Goycnocho y Barreda 165 Hobartoniensis, Murphy 340. Limburgonsis, Blum 303. Hormisdae (8 ) congr. rit chald. abbns generi , Limcricensis, Butler 700. Elisaeus Elias 1046. /.ònyrrMSÙ í. p. fíaratír 933. IlnrtanuB, v. Civitatis Castellanae. Linares (do), Vetea 47J. Himnnconeis. Del Valle 805. Lineieneia, Rudtgicr 467. Hunmnensis, v. Anconiinnus. Lingonensia, Gnorrin <19. 1103 F. CATALOGUS PATRUM CONCILI! VATICAN! 1104 Λ Melpbitonsis, luvinacenaisctTerlitiensie, Rossini 131. Liparensû, Idèo 6 H. Menevensis, v. Neoportensis. Liparensis iaui, Attanasio 32?. Mennithensis i. p. L, Anfoasi 470. Lismoriensis, v. Waterfordensis. Mercede (de) ord. B. Μ. V. vio. gen., Rodriguez 1083. Litomericonsis, Wabala 831. Messanensis aep., Natoli 215. Livcrpolitanus, Goss 476. * Mesaeniensi i. p. i., Mìégo 420. Loiantw, Riofrio 177. Metellopolitanus i. p. i., Kraljevió 789. Londinensis, Walsh Ioan. 901. Metensis, Dupont des Ipogea 310. Lorymensia i. p. in Baranowski 581. Methononsis i. p. i., Knbès 379. Lu cao us aep., Arrigoni 108. Mexicanas aep., Lavastida y Davalos 189. Lucensia, Los Rios 584. Midensia, Nulty 780. Luceoriensû et Zytomeriemis, Borowski 328. Miletcnsis, Mincione 357. Lucerinus, Jan n uzzi 315. Lucionensis iam, Baillés 339. Miletopolitanus i. p. i., Dllerbomcx 774. Luciontnais, Colet 701. Milovicanus L p. i., Tissot 750. Ludovicopolitanus, Mac Cloakey Guil. 927. Milwauchiensis, Henni 317. Lugdunensis ct Vieononsia nep., card, do Bonald 9. Mimatensis, Foulquier 387. Logoaiensis rit. rumen., Dobra 507. Minimorum corrector generali . * Ricca 1076. LugoMensis rit. rumen., Oltoanu 1025. Ministrantium infirmis vie. gen, Guardi 1063. Luncnais-Sarzancnsis et Bnignatensis, Rosati 871. B Minoricensis, Jauxne y Garau 598. Luxemhurgcnsie, t. Halicarnassensis, Minorum minister generalis, Bernardinas a PorLycopoliensû i. p. i, Kraly 496. tugruario 1070. Lystronsis i. p. i., Focaccetti 883. Minorum Conventnalium minister generalis, Maran­ goni 1071. M. Minorum Capueeinorum minister generalis, Nicolaus Macaonenais, Pereira-Botelho 834. a 8. loanno 1072. Macarscemû, v. Spalatenaia. Minacensis, Weitkieviez 455. Macerntensis et Tolentinas, Fraoceaehini 885. , * Mirandomi v. Brigantiensia. Magno-Varndioensis rit lut, Lipovniczki 971. Mitylenensis aop. i. p. L, Sousa Magalhaes 121. Magno-Vamdinensia rit. Jat. iam, Szaniilò 433. Mobiliensia, Quinlan 663. Magno-Varadinenais rit rumen., Papp-Szilàgyi 739. Mod russe mû, v. Seniensis. Magydanus i. p. i., Bracco 839. Moguntinus, Ketteler 413. Maitlandiensis, Murray 828. Molinensis, Dreux Brózé 407. Maioriceneis et Ibuscnsis, Salvi y Manar 443. * Monacensi et Frûingemû aep., Seberr 141. Malacitanas, Perez-Fernandez 819. Monasteriensis. Müller 330. Mandelensis, t. Narniensis. Monasteriensis, Brinkmann 1023. Manila (do) aep., Martinez 180. Montereyensis et Angelorum, Amat Tb. 479. Maragnanensis, v. S. Ludovici de Maragnano. 0 Montis Albani, Doney 318. Marasccnsis nep. ep. rit. armeo., Apulian 90. Montis Alti, Aronne 304. Marcianopolitanus L p. i., Castells 209. Montis Cassini abb., De Vera 1028. Marcopolitanus i. p. i., Salandari 775. Montis Falisci, v. Faiiscodanemia. Mardensis aep. riL armen., Novarían 194. Montis Pelusii, v. Gravinomi . * Mardensis rit chald., Farxo 970. Montis Peasulani, Lo Courtier 702. Mariamnensis rii. graec. molchit, Abdu 680. Montis Politiani, Paoletti 577. Msrianncmis, Ferreira Viçoxo 319. Montis Regalis, Ghilardi 314. Mari&nopolitanus, Bourget 262. Montis Virginis abb., De Cesare 1026. Marianopolitanus et Marquettenais, Mrak 963. Mosynopolitanus L p. L, Plater 629. Marrochiensis i. p. i., Coccino 653. Munkacaiensis rit ruthen., Pankovicz 878. Marsicensis, ▼. Potentinus. Murenas, D’Ambrogio 660. Martianopolitanus, v. Marciapolitanu . * Mutinensis aepn Cugini 136. Massions, Bernardi 549. Myconensis, v. Ten ernie. * Mawanu in Hetruria, Traversi 242. Mylopotamensis i. p. L, Capaccio 899. Massiliensis, Place 840. Myndensis L p. L, Papardo 631. Mateliccnris, v. Fabrianensis. Myrensis aep. L p. i., Chigi 144. Matisconensis, v. Augmtodunensis. Myriopbytomis i. p. i., Petitjean 844. Matris Doi eoogr. rector gon., Quirici 1059. D . Maurianensis, Vibcrt 293. N. Mauricastrcnsia i. p. 1., Pugtnier 916. Nnmurcemis, Gravet 911. Mousiliemis aep. rit. syr., Behnam Benni 183. Nancoiensis et Tallonate, Foulon 895. Maximianopolitanus i. p. L, Bercsniewicz 630. Nannetensis, Jaquemet 388. Maza riens is, Valenti 622. Nannetemis, Fournier 1019. Meehliniensis aep., Doc hampe 75. Narniensia et adm. Mandelemis, Luti 636. Mechoacanensis aep., Arcigu 235. Naahvillenais, Fee han 815. Medellensis et Antioquienaie, Xiraenex 936. Natcheiensis, Elder 566. Mndensis 1. p. 1., Bonjean 958. Natchitochensis, Martin Aug. 480. Mediolanensis aep,, Nazari 218. Naulensis, ▼. Savonensia. NaupactenÉis aop. i. p. i., De Ferrari 241. Megarensia i. p. in Vera 786. Naxienais aep., Bergeretti 195. Melburnensis, Ooold 366. Natarenus, v. Tranensis. Meldensis, Allou 270. Nazianzenus aop. i. p. i. rit. rutben., SembratoMelitenensis riL armen., Korkoruni 176. wica 204. Mriilenonris aep. I. p. 1., Mórode 210. Neapolitanus aop. cardn Riario Sforza 14. Melitensis. Pace-Forno 154. Neapolitanus aop. rit. graec., Beniamin 117. Mellipotamensis, v. Myl<»potamen *is. Nomausensis. Plantier 5¿8. Melphiensis et Rapollenris, Sellitti 406. 1105 INDEX ALPHABETICU8 SEDIUM VEL TITULORUM 1106 A Puneadensis i. p. i., Muyr 987. Panormitanus aep., Naselli 122. Papbenaia i. p. i., Alcazar 376. Paraguay (de), Palacios 742. Paranensis, Golabert 802. Parcnensia, Puntoni 378. Parentinus et Polonais, Dobrila 691. Parionsis i. p. Buquct 766. Parisienais aep., Darboy 18«. Parmenaia, Cantiniorri 356. Paesaviensis, Hofetutter 27«. Pastopolitanua, Restrepo 1005. Patarenaia i. p. i., Novella 360. Patavinus, Manfredini 299. Patracenms aop. i. p. i., Gallo 157. Pennensia ot Atriensis, D'Alfonso 358. Pontacomionais i. p. i., Jacopi 917. Porgunwnsis i. p. i., Foley 988. B Pergulanus, v. Callionais. Perthenaia, Brady 336. Perusinus, card. Pecci 18. Petrensia aep. i. p. L, Villanova Castellaci 133. Pctriculanuü, Fitzgerald 843. PotrocoriconsiM et Surlatonais, Dabert 757. Pharunncnsis. Moraes Cardoso 759. Pharcnais ct Brneonsis, Dubokowich 852. Philadelphienais, Wood 664. Philippensis aep. i. p. i. riL graec., Stefanopoli 232. Philippopolitanua i. p. i., Ridel 972. Philomeliensis i. p. i., Ponaot 285. Phunolcnsis, v. Funolcnais. Pictavionais, Pio 400. Picntinua, v. Cluainus. Pinorolenaia, Rcnaldi 384. PiaanuH aep., card Corsi li. Pisaurensia, Farò * 660. C Piocienaia, Benini 627. Piatoricnais et Pratensia, Bindi 892. Pittaburgenais, Domenec 691. O. Pittaburgensia iam, O'Connor 316 nota. Placentinus, Ronza 386. Oaxaca, v. Antequera. Piatu (de) aep., Puch y Solona 181. Olenenaia i. p. i., Touvior 984. Platearum i. p. i., Staniowski 628. Olindensis, Cardozo Ayrea 910. Ploconaia, Popiol 740. Olivetanorum abbas vio. gen., Santini 1054. Plyinuthenaia, Vuughan 622. Olomucenaia aep., Fflretonborg 123. Podluchiensia admin, apost., Sosnowaki 1055. Olympenaia L p. L, Mollano 967. Poenitentiae FF. generalis, Menghini 1079. Oppidenaia, Teta 666. Polemonionsia i. p. i., Pinchón 610. Oranonsis, Callot 902. PoleDhis, ep. Parontinus. Oregonopolitanua aop., Blanchot Fr. 97. Pompeiopolitanua i. p. i., Tagliabue 966. Oriolenais, Cubero y Lopez 625. Popayunonsia, Bermudez 935. Oritunus, Margarita 431. Porphyrienaia i. p i., Marinelli 562. Oro penáis L p. i., Krejci 600. Portlandenaia, Bacon 609. Orthoaionsia i. p. i., Studach 728. Portorico (de), Carrion 699. Oscensis et Barbastronaia, Gil Bueno 710. D Portuensia et 8. Ru fi na o card, suburbicarius, Pa­ Osnnbrugensis, Beckmann 850. trizi 2. Osaorionaia, Walah 345. Ostionais ot Volitemus card, suburbicarius, Mattoi 1. Portus Gratiae, Carfagnini 1012. Oatunenais, v. Brundusinus. Portus Hispaniae aep., Gonio 193. Ottawicnsia, Guigues 367. Portus Ludovici, Hankinson 752. Ovrtenais, Snna y Forés 943. Portus Principis, Gnilloux 240. Oxomonaia, Lag flora y Menezo 712. Portus Victoriae, Salvado 396. Posnaniensis, v. (Jnvsnonau. P. PotentinUK ct Marsicensis, Fuñía «86. Paco na is in Bolivia, CLivijo 961. Praedicatorum magister generalis, Jandel 1069. Paccnaia in Hispania, Ramirez y Vasques 821. Pruenionstratonaium abbas generalis, Zeidler 1032. Pactonais, Ceiosia 678. Praenestinus card, suburbicarius. Amat X Padorbornensis, Martin Conr. 552. Pragensis aep., curd. Schwarzenberg 10. Palaoopolitnnua i. p. i., Mariaasy «09. Presmilicnsis rit. lat, Manastyr^ki 758. Palentinue, Lozano 832. Presmiliensis rit. lat., lliracbler 1017. Palmyrensis aep. i. p. i., v. Urbevetanus, Prienensis u p. i, Cosi 791. Pampilonenaia ot Tudolcnaia, Uri» y da Labairù 415. Privciiieruds, v. Tcrracincnsîs. Panamonaia, Vaaqucz 486. Pruseosia i. p. i., Rxewuski 743. Panamcnsis, Parra 1006. PiutvDiaidensia i. p. i„ Buhna 377. CbNCIL. eSNKSAU tomu* Lili. 7n Nomenioua i. p. i., Garrclon 956. Neocaa tronáis, Barberi 497. Neo-Eboraccnsie aep., Mac Closkey Ioan. 197. Neo-Pampilononsis, Toscano 829. Nooportcnsis ct Menevensis, Brown 281. Nepesinus ot Sutrinus, Lenti 866. Norotinonsis, Vetta 390. Ncsqualionsis, Blanchet Magi. 421. Novnrcensis, Bayloy 477. Nicaenus aep, i. p. i., Yannutelli 239. Nicnraguonsis, Ulloa 824. Niciensis, Sola 69(». Nicomcdiensis aep. i. p. i., v. Olympensis. Nicopolitunus, Pluym 753. Nicopolitunus, Paoli 1024. Nicopolitanua i. p. i., Mac Donald 966. Nicosiensis Herbitensis, Lo Piccolo 637. Nicoteronsis ot Tropiensis, De Simone 615. Nilopolitanus i. p. i., 8zabò loa. 952. Niiibenua aep. i. p. i., Tizzani 129. Nitrienai.% Roskoványi 506. Nivernensis, Forcado 348. Nolanus, Formisuno 525. Norensis, v. Galtellinensis. Northantonionsis, Amhorst 611. Nottinghamonsis, Roskoll 475. Novae «Aureliae aep., Odin 172. Novao Cáceres, Gainza 731. Novae Nuraiae, v. Portus Victoriae. Novao Segobiae, Aragonés 799. Novarienaia, Gentile 309. Noviomonaia, v. Bellovacensis. Novocastrenaia, v. Hagulstadiensis. Nuccrinua, Pettinar! 770. Nuhadranensis, v. Zakuonsis. Nurainua, Bacbetoni 411. Ñuscan uà, Striscia 676. Nyaaonua i. p. i., Di Pietro 856. 1107 F. CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI 1108 Λ Sanctae in Via lata card, diac., Antonelli 48. Sanctao Mariae Scalaris card, diac., Calermi 49. San ciao Mariae ad Martyres card, diac., G rasad I i n i 60. Sanctae Mariae in Domnica card diac., Consolini 53. Sanctao Mariae in Aquiro card, diac., Capalti 55. QSanctao Pudentianae card, preab., Bonaparte 41. Quebeceneis aepn Baillargooo 224. Sanctao Rufinae, v. Portuensis. Queretaro (de), Comacho 949. Sanctao Susanoae card, presb., Bernabò 20. Quinque-Eccleaien· ie, Kováca Sig. 974. Sancti Aioiait Potoaienaia, v. Sancti Ludovici Pot Qui toneia aep., Checa 229. Sancti Angeli in Vado et Urbanicnai·, Boacarini 389. Quitensia iam aep., v. Loiunus. Sancti Angoli Longobardorum et Bisacicnsis, Fa­ R. nelli 498. Sancti Augustini, Vérot 601. Raguainue, Zubranich 492. Sancti Boni faci i, Taché 417. Ramathensie i. p. i., Bigandet 342. Sancti Callisti card, prvab., Pitra 35. Raphanensis i. p. O'Gonnan 643. Ripollcnaia, v. Melpbiennia. Sancti Caroli Ancudìae, Solar 572. Rapoteniù, Mac Gottingan 538. Sancti Chriatophori de Havana, Martinet 800. Ratisbonenaia, Sonestréy 608. Sancti Chriatophori da Laguna, v. Caiiariensia. Ravennatanaie aep., card. Orfei 23. Π Sancti Claudii. Nogret 716. Recinetensia et Liuretanua, Gattucci 867. Sancti Deodati, Caverat 392. Region·!·, Macchi 654. Sancti Dionysii Reunion!·, Maupoint 671. Reginaehradccenaia, Hao! 251. Sancti Euetachii card, diae., Morte) 51. Regiopolitanui, Horan 604. Sancti Flori, Pompignac 678. Rhedonensia aepn Saint-Marc 86. Sancti Francisci aep., Alemany 124. Rheginensie aep.. Ricciardi 137. «Sancti Galli, Greith 741. Rhemensis aep , Landriot 219. Sancti Germani du Rimouaki, Langevin 863. Rhodiensis aep. i. p. i., v. Melitonaia. Sancti Hieronymi Illyricorum card, preeb., Bix* Rhodiopolitanu i.p.i., Tosi 918. zarri 33. Richmondienaia, Mac Oil 419. Sancti Hippolyti, Perder 718. Riobaiubeoaie, v. Bolivarenai·. Sancti Hyacinthi, La Roequo 840. Roffenaia, Mac Quaid 926. Saneti Incubi Capitis Viridia, Alves Fe ijo 822. Rosalienaia i.p.i., Sutor 327. Sancti lacobi do Venezuela acp., Guevara 119. Roannais, Poirier 634. Sancti lacobi do Chile aep.. Valdivieso 102. Rouanensiti aep.. Cilento 93. Sancti Joannie do Cuyo, Achevai 913. Ifostenai·, 0*11 ea 586. Sancti loannis in Novo Brunswick, Sweeny 669.· Rotboinageniis acp., card, do Bonnechose 37. Sancti loannia Terrae Novae, Power 1009. RoUcnburgemia, llofule 989. C Sancti loaephi in Missouri. Hogan 925. Rubenti· et Bitontinua, Materozzi 482. Sancti loecpbi de Costarica, Llórente 434. Rupclleneis et Santaiienaia, Thomas 894. Sancti Laurentii in Panisperna card, preeb., Bilio 40. Rurcmundensú'. Parodie 286 Saucii Ludovici acp., Kcnrick Pet. 100. Ruthenenais, Delallu 529. Sancti Ludovici do .M tragnano, Saraiva 703. Sancti Ludovici Potici enm·. Do Conde 976. & Sancti Marci card, preeb., De Silvretri 26. Sabaricnata, Szabo Fin. 986. Sancti Marci et BiMuiiDcnai·, Pariatore 398. Sabineséia card, auburbicariua, Reiaach 6. Sancti Martini in monte Pannoniae abbas, Krueez Sagionsii, Roaoaelot 323. 1029. Saltmantinua et Civitatcnria, Lloch 626. Sancti .Miniati, Bara bea i 870. Salernitana· acp., Salomone 70. Sancti Pauli do Minneaotu, Greco 644. 8*1 ford envi <·, Turner 437. Sancti Pauli dc Urbe abba.· *, Zoili 1030. Balriburgcnei· aep., Tarnórzy 67. Sancti Petri Fluminis Graudensis Australia, Dias 8alma«icmii· acp. rit chald., Barshino 105. lai rang eira 689. Salopicn·!·, Brown 438. Sancti Sebastiani Flumini· Ianuarii. Lacerda 960. Saltonvis, Rizo Patrun 685. Sancti Severi. La Scala 469. Salulitrum, Gastaldi 889. Sancti Beverini. Mazzuoli 354. Salvatori· (SS.) cong. rit graec. molcli. abbas gen., D Sancti Stephioni in monto Coelio card. preab., AiKahhil l«>50. quini 12. » * tanaricn» i. p. i.t Allard 429. · Sancti Thomae, v. Ouayana. * Samrnri i. p. i., Dnppcn 484 Sanetlwimao Conceptioni· de Chile, v. Concoptionie. Samogiticnaie, Woknczovakl 401. Sa ricti·»· i man TriniUtia Cuvoiiaia nbba·. De Rug­ SaiBOMiieiwia i. p. i., Stefanowicx 506. gero 1027. SancUudicnMH. v. S. Claudii. H&nctivaimi Salvatori·, Pineda y Saldana 374. Santino Agnati· extra mucida card, preab., Bareli 44 SanctÍMÍmi Salvaturi * do Bahia aep., Da Silveira 71. Sanctao Caecilian card, preab., Forricri 42. Sanctorum Andrene ct Gregorii card, preab., Qua­ Sanctao Cruch in Sciatorio card, preab., Monaco 47. glia 29. Sanctao Crucia de Hierro, Itudriguez 991. Sanctorum. XII Apostolorum card, prcub., PaneSanctae FJinbetli de Juro, v. J arentia. bianco 30. Sa notae Fidei Nvogratin leniit aep., Ar bed so· 227. Sinctorum quatuor Corunntorum curd, preab.. Do Sanctao Fidei in Novo Mexico, Lamy 418. Luca 32. Hanetan Mariae dc Pupulo card, preab., Sacconi 27. Sanctorum Marcollini ct Petri card, preab., Be­ Sanctae Mariae in Ararxeli card, preab., Mileai 24. rardi 46. Sancturuin Nicolai ot Benedicti nbban, Flugi 1031. SatM tat· Mitrilo in Porticu card diac., Pcntini 52. Sanctao Manie in Travpoittinn card, preab , lluhen- Sanctorum Vinccntii et Antiatomi abbua com. card., luhe 3U. Mlicei 24. PtelemaidoDiia rit grace, mekb., Domani 788. Palatami·, Cricchi 101L Punieosi·, Huerta 803. Pateolanu·, Parpo 313. ■MB· jflrailaw- - - · ’ 1109 INDEX ALPHABETI0U8 SEDIUM VEL TITULORUM 1110 Sanctorum Viti et Modesti card, diac., Borromeo 64. Sutrinus, v. Nepesinus. Banctorinensis, Abbati 744. Sydneyensis aep., Folding 88. Sandomirensis, Juszynski 647. Sylvanectenais, v. Bellovacensis. Sandviccnsis, v. Londinensis. Syncellus ep. patr. Antiocheni rit. graec. melch., Sangallcnsta, v. 3. Galli. Haddad 463. Santanderiensis, Lopez Crespo 667. Syncellus ep. patr. Syrorum rit. syriaci, Beth-etme Santonensis, ▼. Rupellcnsis. 778. Sapponsis, Beverini 316. Syrensis, Alberti 312. Sardianus aep. i. p. i., Giannelli 168. Szathmariensis, Biró 877. Sareptanus Lp.L, Power 812. T. Sarlatensis, v. Petrocoricensis. Sarnensis, v. Cavensie. Tamassensis i.p.i., Canoz 347. Sarsinatensis, v. Brictinorensis. Tanensis i. p. i., Salzano 487. Sarzancnsis, v. Lunensis. Tarantasiensi·, Gros 879. Satalensis i.p.i., Grandin 602. Tarbiensta, Laurence 333. Savannensia, Persico 490. Tarbionsis, Pichenot 1018. Savononsis et Naulensis, Cerruti 868. Tarentinus aep.. Rotundo 110. Scopusienais, Zaboiski 426. Tarnoviensis, Pukalski 448. Scholarum Piarum praep. gen., Casanovas 1060. B Tarraconensis aep., Fleix y Solans 73. Scodrensis, v. Antibarensis. Tarsensis aep. i. p. i. rit. arm.. Angiarakian 164. Scopiensia aep., Bucciarelli 198. Tarvisinus, Zinelli 708. Scrantononsis, O'Hara 921. Taurinensis aep., Riccardi 214. Sebaatenus i.p.i., Brinciotti 444. Teanensis, v. Calvensis. Sebastopolitanus i. p. i., Chauveau 352. Toiensis i. p. i., Ortiz Urruela 855. Sobenicenaia, Zaffron 765. Telesinus, v. Tbelesinus. Secoviensis, Zwerger 904. Temesvariensis, v. Csaoadensis. Sedunensis, Preux 322. Tenensis et Myconensis, Marangò 827. Tergestinus et lustinopolitanus, Legat 353. Segobiensis, Echevarria y Briones 585. Segobricensis, Montagut 772. Terlitiensis, v. Melphitensis. Terracinensis iam, Aretini 257. Seguntinua, Benavides 595. Terracinensis, Privernensis et Setinus, Trionfetti 729. Sehananensis aep. rit. child., Kashat 125. Terralbensis, v. Uxellensis. Seleuciensis aep. i. p. i., v. Auximan. et Cingulan. Tertii ord. regularis S. Franc, vic. gen., Salerni 1080. Seniensia, Soie 639. Tbaumaceneis i. p. i., Riaño 858. Senogalliensis, Aggarbati 864. Theanensis, v. Calvensis. Senonensis aep., Bernadou 223. Theatinus aep., De Marinis 145. Senoncnsia iam aep., Jolly 92. C Thelesinus. Sodo 451. Septempedanus, v. 8 Beverini. Themiscyrensis i. p. i., Colomer 999. Septensis, v. Gaditanus. Tberamensis, v. Aprutinus. Serena (de), Orrego 968. Thermopylensie i.p.i., Fennelly 919. Sergiopolitanus i. p. i., Languillat 544. Thermularum, Bisceglia 440. Serthensis aep. rit. chald., Bartatar 161. Thespiensis i. p i., De Benavente 810. Servorum b. M v. prior generalia, Mondani 1076. Thessalonicensis aep. i. p. i., Franchi 143. Setinus, v. Terracinensia. Thevestanus i.p.i., Aguilar 376. Sidoniensis i. p. i., Monteforte 393. Thyatirensis i.p.i., Del Prete 531. Sidoniensis rit. gr. melch., Kojungi 260. Tiberiadenais i.p.i, Valseccbi 978. Sidoniensis ritmaron., v. Tyrensis. Tiberiopolitanus i.p.i., Tardoya 671. Sidymensis i. p. i., Freusberg 495. Tiburtinus, Gigli 287. Signinus, Ricci Al. 363. Tienensis i. p. L, Chiais 356. Silvestrinorum abbas gen., Adami 1045. Tifernas, Micaleff 769. Sinitensis i. p. i., Deafièches 292. Tinniniensis, Nebiba 536. Sinopensis i.p.i., Papardo 588. Tipasitanus i.p.i., Elloy 751. Sinus Viridis, Melcher 923. Tirasonensis, Marrodan y Rubio 593. Sionensis i. p. i., Durguth 825. Titopolitanus i. p. i., Cameron 1000. Sipontinus aep., Tagliatatela 127. Siracensis aep. i. p. i. rit. armen., Hurmuz Ed. 101. D Tlascalensis, Colina 494. Tloanus i. p i., Griver 983 Sirmiensis, v. Bosnensis. Tolentinas, v. Maceratene! . * Sinniensis aep. i. p i. rit. armen., Hurmuz G. 98. Toletanus aep. card.. De Alameda y Brea 21. Smyrnensis aep.. Spaccapietra 134. Tolonensis, v. Foroiuliensis. Societatis lesu praep. gen., Beckx 1058. Tolosanus aep., Desprez 166. Solensis i. p. i., Marinelli 369. Som a sch a e cong. praep. gen., Sandrini 1057. Tornncensie, Labis 258 Sonota («le). Criarte 975. Toroncnsis i. p. i., Etheridge 617. So7opolitanua i. p. i., Charbonnel 403. Torontinus, Lynch 668. Spatatensia et Macamcensis, Calogeri 551. Traianopolitanus aep. i.p.i., Claret y Ciará 111. Spirensis. Weis 302. Tranensis. Nazarenae et Barulensis acp.. Bianchi Spi»ensis. R either 1022. Dottula 106. , * Squillacene! Morisciano 526. Tranopolitanus i. p i. Ayeinena 652. Strigoniemis aep., Simor 74. TranAsylvaniensis, Fogarasy 794. Subtaccnsis. v. Tripolitanus. Trapcxuntinus acp. i. p L, Errington 135. Suessionensis et Laoncnria, Dours 771. Trapexuntinus rit armen.. Ghiureghian 793. Surensis i. p. i.« Marct 706. Trecenais, Ravinet 696. * Sorrentino aep., Apuno 130. Trecorensta, v Briocensis Sutbwarceneis, Grant 436. Treiensis, v. Canicrinenris. 70· F. CATALOGUS PATRUM CONCILII VATICANI ini 1112 Trevirensis, Eberhard 720. A Vancouveriensis, Demers 349. Tricaricensis, Spilotros 664. Vapinconsis, Guilbert 905. Tridentino», Riccabona 491. Varmiensis, Kreinentz 912. Trifluviancnsis, Cooke 457. V arsa vi ensis aep., Felinski 182. Trinitatis (SS.) FF. Diacalceat min. gen., Benedictus Veglonsis et Arbensis, Vitezich 519. a Virgine 1077 Veliternus, v. Ostiensis. Trinitatis (SS.) ord. primi vic. generalis, Martin v Venetensis, Bécel 848. Bienes 1084. I Venetensis iam, Gazailhan 748. Tripolitanus aep. rit marón., Musa 76. Veneriarum patr., card. Trevisanato 31. Tripolitanus i. p. i., Manetti 882. Venezuela, τ. S. lacobi de Venezuela. Tripolitanus rit. graec. melchit, Totungi 261. Ventimiliensis. Biale Laur. 263. Triventinus, De Agazio 499. Verae Crucis. Suarez Peredo 745 Troadensis i. p. i., Granado 753. Verae Crucis, Mora 1007. Troianus, Passero 546. Verdunensis, Hacquard 896. Troianus i. p. i., Morris 248. Veronensis. Canossa 709. Tropeensis, v. Nicoterensis. Versaliensis, Mabile 441. Truxillo (de), Orueta 530. Verulanus, Maneschi 967. Tuamensis aep., Mac Hale 80. Vesprimiensis iam, Zichy 289. Tudelensis, r. Pampelonensis. B Vesprimiensis, Ranolder 406. Tudensis, García y Anton 798. Vicenda, Jordà y Soler 833. Tudertinus. Rosati Ioan. 512. Vicentinus, Farina 424. Tulancingensis, Ormaechea 746. Viotoriensis in Hispania. Alguacil 641. Tullensis, v. Nanceiensis. Victoriensi® in Australia, v. Portus Victoriae. Turonensis aep., Guibert 147. Viennensis, v. Lugdunensis. Tursiensis, v. Anglonensis. Vincennopolitanus iam, Guynemer de la Haiìandière Tuscanensis, t. Viterbiensis. 271. Tusculanus card, suburbicarius, Paracciani-Clarelli 4. Vincennopolitanus. Siint-Palais 380. Tutelensis, Berteand 305. Vindobonensis aep., card. Rauscher 19. Tyanensis, v. Nicopolitanus (Pluym). Visenda, Alves-Martins 732. Tyrensis aep. i. p. i., Mercy d'Argenteau 77. Viterbiensis et Tuscanensis, card. Gonella 43. Tyrensis et Sidoniensis aep. rit. marón., Boslani 146. Viterbiensis et Tuscanensis, Serafini 1015. Tyrensis aep. rit. graec.-melchn Kauam 221. Vivariensis, Delcusy 568. U. Ultraiectensis aep., Scbaepman 228. Ultraiectensis iam, v. Buscoducensis. Uranopolitanus L p. i., Kistemaker 694. Urbaniensis, v. S. Angeli in Vado. Urbevetanus aep. ep., Marini 151. Urbinas aep., Angeloni 96. Urgellenais, Caixal y Estradé 469. Uritanus, τ. Oritanus. Utinensis aep.. Casasola 191. Uxellensis et Terralbensis, Zunnui-Casula 874. Volaterranus, Targioni 576. Vratislaviensis, Forster 483. W. C Waterfordiensis et Lismoriensis. O’Brien 523. Wayne Castrensi·, Lüers 583. Wellingtonenais. Viard 332. * Westmonasteriensi aep.. Manning 206. Wheelingensis, Whelan 290. Wilmingtoniensis, Becher 920. Wilnensis, Krasinski 627. Z. V. Vacienais, Peitler 646. Valentinensis, Gueullette 796. Valentinus aep., Barrio y Fernandez 173. Valiensis, ▼. Caputaquensis. Vallisoletanos aep., card. Moreno 46. Vallispratensis, O'Connell 687. Vallis Umbrosae abbas generalis, Gai 1043. Vallis Vidonis, Wicart 335. Zacatecas (de), Guerra 721. Zakuensis et Nnhadranensis rit. chald., Asmar 661. Zacynthiensis et Cepbaleniensis, Las ta ri a 250. Zagrabiensis, v. Dulmensis. Zahlensis, v. Mariamnensis. Zamorensis in America, De la Peña 722. Zamorensis in Hispania, Conde y Corral 594. Zenopolitanus i. p. i., Moccagatta 326 Zitomeriensis, τ. Luceoriensis. Heraasgegeben •ORBIS in der Rei he LITTERARUM-