..!■ ·|. ..ι..ι ■ 11.11. |Ι·Ι·.Ι.,.Ι..Ι .. I»w r .»1 n • ·: . ' - '· ** 1 ,y»i- :T ■)IH|II»HI.II1.[I 1 ■ , t I % * A ■ ·7. . ·. ■ ' ILIIU^U . . ' X___K \ X *’ ' ·■·· SACRORUM . CONCILIORUM NOVAf ET AMPU^SII»} COLLECTIO, ~ CVIU8 ' * IOANNES DOMJNICUS MAI^SI ETPOST IPSIUS MORTEM FLORENTINUS ET VENETUS EDITORES AB ANNO 1758 AD ANNUM 1798 prflORES TRIGINTA UNUM TOMOS EDIDÈRUNT NUNC AUTEM CONTINUATA ET DEO FAVENTO ABSOLUTA * CIRAVnBUS 1OANNE BAPTISTA MARTIN BAOtBDOTT, ptOFBMOu ijr catroucjL· cjtitbiwtjltb^ldodvmrmii R. P. LUDOVICO PETIT E COVORKQATIOX· AVO^ETIMlAMA AB ΙΜΠΠΤΙΟΠ. TOMUS QUADRAGESIMUS TERTIUS SYNODI OCCIDENTALES, 1846-1850 PARISIIS MDCCCCX. EXPENSIS HUBERTI WELTER, BIBLIOPOLAE. % · f T* uι.ιΐ!.^..ι,φ,.ο,ι.αη,, n. ·. ·· "· '· ...... , ■/’.'·■·■■ J ' w, „,m ·< V-; '■ ?> ’ · i. | ./V"'" iuhhh· i,. . ·' B " i • * T ·. BJ ; ' I» INDEX CHRONOLOGICUS TOftl XLIII ’ Alio CBBtlTI Anno Chbibti 1846 maii 10-7. — Baltimorenae VI in America provinciale' concilium ■ I 1849 ■partii 6-9. — Colonienaia . provincialia conventae 184« mai i 31. — Portiieneie et Centumcellarum I in Italia dioeceaana aynodua 23 1849 aprilia 29. — Viennenaia in Anatria con­ ventae 323 184« auguati '23. — VeraaUienaia in Gallia dioeceaia atatuta 23 1849 maii 6-13. — Baltimorenae V11 in America provinciale concilium _ 403 1846 Lingonenaia in Gallia dioeceaie ay nodalia atatuta 23 1849 maii 23-5. — Mediolanenaia in Italia pro­ vincialia conventae 427 1846 Mettenaia in Germania dioeceeana aynodua " * 23 1849 aeptembria 18-28. — Pariaienee in Gallia provinciale concilium. 461 1847 maii 23. aynodua 1849 octobria 2-22. — Sueeaionenae in Gallia concilium provinciae Kemeaaia 561 1847 novembria 26. — Sen-Floriacenaia in Gallia dioeceaie ay nodalia atatuta 25 1849 novembria 11-28. — Rhedonenàe in Gallia concilium provinciae Turone^eia 629 1847 1849 Gandavenaie in Belgio dioeceaie atatuta novembria 29. — Hpoletanua ih Italia con­ ventae 697 1847 Lingonenaia in Gallia dioeceaie ay nodalia atatuta 25 1849 decembria 8-23. — Avenionenae in Gallia provinciale concilium 725 1848 februarii 28 - martii 1 - Oregonenae I in America provinciale concilium 25 1849 Monaaterieneia in Germania dioeoeaia ata­ tuta 805 1848 maii 10. — Colonienaia in Germania conventue 29 1850 februarii 23. — I .aure tanua in Italia con­ ventua 817 1848 auguati 31 - aeptembria 10. — Saliaburgenaia in Germania conventae 53 1850 1848 octobria 22. — Herbipolenaia in Germania conventae , 59 1850 aprilia 18. — Colonienaia in Germania pro­ vincialia conventae 845 maii 5-12. — Piaanue in Italia aynodalia conventae 845 1848 decembria 8. — 1’etrocorenaia dioeceaie atatuta Gallia 291 1850 1848 decembria 17. — Goritienaia provincialia conventae Auetria 291 1850 1849 ianuarii 6. — Algerienaia in Africa dioeceaia atatuta 301 1850 Albanenaia in Italia dioeceeana 25 in in 25 in Germania 303 iunii 2-22. — Panormitana in Italia con­ gregatio epiacoponam Siciliae 883 iunii 23 - iulii 3. — Albianae in Gallia pro­ vinciale concilium 899 iunii 30. — Lugdunenae in Gallia provin­ ciale concilium 951 r ,. ■ Ί ·λ • ** ' ■ . · ‘i . ! , , ' INDEX TOfOGRAPHICUS TOMI ÏU11. / Albattouif in Itali* dioecesana synodus, 1847 maii 33-li 25 Albitnu in Gallia provinciale concilium, 1850 iunii 33 - iulii 3 . 899 Algtritfuit in Africa dioecesis statuta, 1849 iannarii 6 — · 301 Aimionmte in Gallia ^provinciale concilium, 1849 decembri* 8-33 725 BaliimormM VI in America provinciale concilium, 184« maii 10-7 I .403 Id. VII., 1849 maii 6-13 CenitmtetUarw» 1 in Italia 184« maii 31 - iunii 3 dioepeaana synodus, (1 33 ColonifHtit in Germania conventu, 1848 maii 10 29 Id. provinciali * conventu·, 1849 martii 6 - 9 303 Id. provinciali* conventu*, 1850 aprili* 18 845 Gandartnri* in Belgid dioecesi* statuta, 1847 25 Goritientis in Auatria provinciali* conventu*, 1848 decembri* 17 291 Htrbipolenti» in Germania conventu, 1848 octo> bris 93 59 Launtantu in Italia conventu episcoporum Marchiae, 1850 februarii 23 805 184« Id., 1847 1 V * Mtttmn in Germania dioecesana synodus, 1.846 93 MoKatirrittuu in-Germania dioecesi * statuta, 1849 805 yoA Or *n w I in America provinciale coneilium, 1848 februarii 28 - martii 1 25 Panormitana in Italia congregatio episcoporum Si­ ciliae, 1850 iunii 9-22 883 Parioionte in Gallia provinciale concilium, 1849 Sep­ tembris 18-28 461 Petrocortum» in Gallia dioecesis statuta. 1848 de­ cembris 8 291 Fitaruu in Italia conventus. 1850 maii 5-12 845 Portnrnii» 1 in Italia dioecesana synodus, 1846 maii 31 - iunii 9 23 Rhtdononot in Gallia provinciale concilium, 1849 novembris 11-28 629 in Gallia provinciae concilium celebratum Snesaionis, 1849 Octobria 2-22 561 Salitbargmgu in Germania provinciae conventus. 1848 augusti 31 - septembris 10 53 San-Floriaetnrit in Gallia dioecesis synodalia sta­ tuta, 1847 novembris 36 25 SpoUtmuu in Italia conventus, 1849 novembris 29 697 in Gallia dioeceai* synodalia statuta, 33 ■SaeutouM* in Gallia provinciale concilium, 1849 oc­ tobres 9-22 * 561 35 TWetwna* in Gallia provinciae concilium celebratum > Rhedonis, 1849 novembris 11-28 629 iMgdmuu» in Gallia provinciale concilium, 1850 iunii 30 951 Utdiolanentit in Italia provincialia conventu, 1849 maii 23-5 497 FsrroUwww in Gallia dioece·» statuta, 1846 auguti 95 23 VwwMiuû in Autria conventu, 1849 aprilis 29 323 1 SACRORUM ' CGNCILIORUM NOYA ET AMPLISSIMA-COLLË(TIÏ). K TOMUS ^UADRAGESIMVS' TERTIUS, V h (ONt'ILIUM PROVINCIALE BALTIMORENSE VI 1846 maii 10-7. Concilium provinciale Baltimorense VL celebra­ k graphos ac bibliopolas, via Mercatoria, tum a die 10 ad dietn 17 mail 1846. sub Samuel© MDCCCLI. . * In-B 3O7 p. ** — Paris. Haint-Mulpice. Eccleston. archiepiscopo Baltiniorensi. Ribliagraphla. 11 Concilia provincialia Baltimori habita, ab anno 1829 usque ad annum 1849. Edifie altera. Baltimori. apud Joannern Murphy et socium, typo- AÇTA. COETl 8 PRAEPARATORII S. Die nona tnaii. hora undecima ante meridiem, habitus est coetus praeparatorius in aedibus archiepiscopalibu». Aderant illustrissimus ac revendiiuiimus dominus Samuel Eccleston, archiepiscopu * Baltimorenaie ; > illustriMinii ac reveren4i imi *** domini Michael Portier, epiacopue Mobiliensin; loannes B. Purcell, episcopus Cincinnatcosis; Guido I. Chabrat. episcopus Bolinae in partit *» et episcopi Ludovicopolis coadiutor; Antonius Blanc, episcopus Neo-Aureliae ; Matthias Loras, episcopus Dubuquensis; loannes Hughes, episcopus Neo-Eboracensis; Richardua P. Miles, episcopus Nashvillensis ; Caelestinus R. L. G. de lut Hailandière, episcopus Vincennensis ; loannes J. Chanche. episcopus Natchetenais; Richardus V. Whelan, episcopus Richmondensis. Petrus R. Kenrick. episcopus Sancti Lu­ dovic! ; loannes M. Otlin. episcopus Claudiopolis ia *» partii et vicarius apostelicus Trj-at: Michael O'Connor, episcopus Pittsburgh Andreas Byrne, episcopus lÀUlr^Ruck; Gulivlmus Quarter, episcopus Chicaginensis ; loannes McCloskey, episcopus Axierensis inpartibn» et coadiutor episcopi Neo· Ebo­ raci: Gulielmus Tyler, episcopus Hartfordensi»; Ignatius A. Reynolds, episcopus Carolopolitanus. Plura disceptata sunt et acconiodata pro recto ordine concilii. SESSIO PRIMA. Dominica quarta post pascha, die U * mait anno reparatae salutis 1846, inceptum eat concilium Baltimorense provinciale sextum, in ecclesia metropoli-· tana, hora decima ante meridiem. Post solemnes supplicationes ab aedibus archiepiscopalibua, missa solemniter celebrata est ab illustrissimo et reverendissimo domino Sainuele ecCoxctu Gkimal. tomus XL1IL n" 178. 2) Acta et decreta sacrorum conciliorum recentiorum. collectio Inscensis, auctoribus presbyterio s. .1 e domo b. v. M. sine labe conceptae ad Icarum. (Fnhurgi, 1875). III. ,97- 81** et 1127-34, cIcKtun. archiepiscopo lultimorensi ; et post con­ cionem ab illustrissimo ac reverendissimo loanne B Purcell, episcopo Cincinnatensi, apertum est concilium iuxta formam in pontificali praescriptam, emissa fidei professione ab illustrissimis ac reveren­ dissimis dominis Michaelc O'Connor, episcopo Pittsburgenai: Andreae Byrne, episcopo Ltttlr-Rork, Oulivlmo Quarter, episcopo ('hiraginensi; loanne McCloskey, episcopo Axierensi in parttbn» et coadiutore episcopi Neo-Eboracenai» ; Gulielmo Tyler, episcopo Hartfordensh.lgnatio A. Key nolda. episcopo Carolopolitano'? loanne Henni, episcopo Milwauchvnsi. et loanne B. Fitrpatrirk. episcopo t'aMipolis in partti *» ac coadiutore episcopi Bostoniens)»; qui prima vire concilio provinciali intererant. Praefuit illustrissimus ac reverendissimus do­ minus Samuel EcclCatnn. arrhiepismpus Baltimorensis. Aderant illustrissimus ac reverendissimus 'domi­ nus Michael Portier, episcopus Mobiliensis; Illustrissimus ac reverendissimus dominus Franciscus Patritius Kennck. episcopus philadrlphiensis ; Illustrissimus ac reverendissimum dominus loan­ nes Baptista Purcell, episcopus Cincinnatensis; * Illustrissimus ac reverendissimus dominus Guido Ignatius t'habret. episcopus Bolinae »n partibn» et coadiutor episcopi Ludovicopolis. Illustrissimus ac reverendissimus dominus' An­ tonius Blanc, episcopus Neo-Aureliae^ Illustrissimus ae reverendissimus dominus Mat­ thias Loras, episcopus Duhuquensis. Illustrissimus ac reverendissimus dyminus loannes Hughes, episcopus Neo-Eburacensis; Illustrissimus ac reverendissimus dominus Ricbardus Pius Miles, episcopus Nashvillensis; Illustrissimus ac reverendissimus dominus Caelestinua Renatus |Laurentius Guynetner de 1-a Hai- landière. episcopus Vincennensis; T 7' » . CONCILIUM PROVINCIALE BALTIMOREÏiBE VI, 1M6 maii ιοί ditastrissimus ac reverev^dimiMu * dominos loaanea ioseph Çhanohe, egiscopus Natshe tensu; ' ' Die * •' ΟΟΝβΚΒΒΑΊζΙΟ PIIBQCA. II taaB.'^dfraipiartapost meridient, habit * . Illustrissimi!! ac reyerendisaimus Richardus Vin- eat prima congregatio publica ig ecclesia jnetr»eentitu Whelan, epjscopus Richmondensia; - politana. * - ' lUustaimitaus κ reverendissimus dominus Petrus Praefuit illustrissimus ac reverendissimiu domiPaulua Lefeybre, episcopus Zelantia tuporiiteg et \ nus-nrchieplsoopus; aderant illustrissimi ad reveren- - dioecesis Detroiteosis administrator; ( diaaimi demini ppiscopi supra memt^ati cum acore- · Illuatriaaimua dc rererendiaaimua dominua Petrua tariis. . Richardus Kenrick, episcopus Sancti Ludoviei; ;V \ Aderant insuper admodum rd^ereddi dtgnini Iltuatriaaimiu ac veverendissuims domidaa loaanea Ludo vicus Regia Dejuot, laacrae theologiae doctor, " Maria Odin, episotfpu * Claudiopoilis ta partibfH et vicapius apogtolicusTlsrirs; . · rector, seminarii Bahuts·. Mbriao Beltimoypnsia ; loannes Timon, superior congregationi· missionis IllustrissimusacreverendissimusdomufusMichael O'Connor,' episcopus Pittsburgi ; Ilhutrisaimus^ac reverendissimus dominus An- -in Foederatis American Statibus; * « \* ' ' Petrus Cxac^ert, superior congregationis Sanctiesimi Redemptoris in Foedera'|is,Americas Statibus; dreaa Byrne, episcopus Littlf-Roçk; , Illustrissimus ae rovetendissimus dominus Guli^T Georgiub A. Wilson, provincialis ordinis fratrum Praedicatorum in Fop'deralti»,Americas Statibus; mus ^iigrter. episcopus Chicaginensis ; Petrus J. Verh *egtai. provincialis societatis lesu - IllustrissiruM" ac reverendissimus dominus loannestMin- provincia Marylandensi ; C McCloskey. ■ ------L~ Axierensis ------------------------* — et ·-■ -· » —■— ™ —j—... ------------ —■lopins in partibu» Jacobus O. ,, Vandevejde, vice-provincialis societatis tasu in phovincia Mipsuriana: ' v Coadiutor episcopi Neo-Eboracensis; Illustrissimus ac reverendissimus dominus Gulielmus Tyler, episcopus Hartfordensis; Illustrissimus ac reverendissimus dominus Igna­ Reverendus dominus Gilbertus Ray­ theologi mond, sacrae theologiae doctor, praeses collegii Sanctae Mariae Baltimorensis; tius Aloysius Reynolds, ' episcopus Caropolitanus ; Reverendus dominus Ilenricus H taetro-· · Illustrissimus ac reverendissimus dominus loannee ■ Cqakery: politanae. Henni, episcopus Milwauçhenta·; ' Reverende * dominus Carolus I. White: Illustrissimus ac reverendissimus dominus.loannds Reverendus dortiinqs Alexius J. Eder, ab episcopo Bernardus Fitzpatrick, episcopus Callipolitanus in Mobilienei designatus theologus; partihu» et coadiutor episcopi Bostoniensis. Reverendus dominus loannes B. Tornatore, ab episcopo Philadelphiensi 'adductus theologus; Placuit patribus, proponente illustrissimo ac reverendissimo domino archiépiscopale designare otfiAdmodum reverendus dominus Eduardus T. Col­ . dales concilii provincialis, scilicet': lins. ab episcopo Cincinnatensi adductus theologus; Illustrissimos ac reverendissimos dominos Michae- ' Admodum reverendus dominus Martinùs I. Spal­ lem- Portier 'ey loannem I. Chanche, 'ftjamotores; ding, -sacrae theologiae doctor, ab episcopo BoliReverendos dominos loannem Baptistam Ivudo- , nensi aïductus theologus; vicum Eduardum Damphoqx, sacrae theologiae c Reverendus dominus ^Lugustinus Verat, ab epi­ doctorum, et Franciscum Lhomtpe, secretario!;' scopo Neo-Aurelianfjusi.designatus theologus; ‘ Reverendus dominus ilichavl McAleer, ab epi­ Eumdem reverendum dominum F. Lhomme. ma­ gistrum caeremoniarum; scopo Dubuquensi adductus theologus; Reverendos dominos Gulielmum D. Parsons, et Admodum reverctidus'· dominus Felix Varela. magistrum llenricnm S. Hennis, cantores. saerae theologiae doctor, ab episcopo Neo-Eboracensi adductus theologus; PRIMA CONGREGATIO PRIVATA. Reverendus dominus Carolus J. Carter, ab epi­ Die undecima maii, hora nona ante meridiem, scopo Nashvillensi * adductus theologus ; ReveHndus dominus loannes B. Randanne, ab habita est congregatio prima privata in aedibus arehiepiscopalibus. « Praefuit illustrissimus ac reverendissimus domi­ nus archicpiscopus; aderant illustrissimi ac revered * dissimi episcopi supra memorati, cum secretarii *. Placuit patribus coadiutorea episcoporum, qui Baltimorum iam advenerunt, ad concilium admit­ tendos cum voto decisive; qua tamen agendi ratione nihil decernere intendunt pro futuris conciliis: quaestionem vero de iure quod ipsis competit se­ dendi, votoque dseisivo gaudendi, congregationi theologorum pèr promotores referendam. Illustrissimus ae reverendissimus dominus archispiscopus. probantibus patribus, manna variae opietelas scribendi demandavit roverendimimiq episcopis infra memoratis, nempe; Ad summum pontificem, latino, reverendissimo domino episcopo Sancti Ludoviei; Ad clerum et populum; nqmiae patrum concilii, aaglice, reverendissimo domino episcopo Philadel­ phiensi ; Ad societatem de Propaganda fide, Lugduni, galliee, reverendissimo domino episcopo Mobilienei; Ad societatem Leopoldinam Viennae, latine, re­ verendissimo domino episcopo Milwauchensi. Placuit patribus decreta vel statuta, quae in concilio proponentur, latine vel saltem anglioe scribenda. episcopo Vincennensi designatus theologus; Reverendus dominus loannes B. Saint-Germain, ab episcopo Nstchetensi adductus theologus; Reverendus dominus Ilenricus Tappert, con­ gregationis Sanctissimi Redemptoris, ab episcopo Richmondensi designatus theologus; 'Y - Reverendus dominus Carolus C. Pise, sacrae theologiae doctor, ab episcopo Zelano adductus theologus ; Reverendus dominus losephus Melcher, ab epi­ scopo Sancti Ludoviei adductu! theologus; Reverendus dominus laeobus Dolan, ab episcopo, Claudiopolitano designatas. theologus ; Reverendus dominus Thomas Harden, ab epi­ scopo Pittaburgenri adductus theologus; Admodum reverendus dominus loannes Oorvy, ab episcopo LitHf-Roek adductus theologus; Rererendus dominus Olivarius L. Jenkins, ab episcopo Chicaginensi designatus theologus; Reverendus dominus loannes McCaffrey, ab epi­ scopo Axierensi adductus theologus; Reverendus dominus Eduardus McCoglan, ab episcopo Hartfordensi designatus theologus; Admodum reverendus dominus loannes Berry, ab episcopo Carolopolitano adductus theologus; Reverendus dominus loannes Hickey, sb episcopo Milwauchensi designatus theologis; ' > ' 5 Λ’ CONCILIUM PROVINCIALE BALTl^ORENBR VI, *846 nuii 10 ^Admodam referendus dominus losephu» V. Qjrt- A omnibus ^roMhtum blier, ab episcopo' Calipolitano. adductus theologus. Dorante congregatione, lectis primtûn a promo-, toribhs quae privatae theologorum congregatiopee retulerant de ^quaestionibus ipsorum discussioni traditis,' theologorum db his sententiae ab illuatrio*fimo ac reverendissimo domino archtepiscopo rogatae sont. 4 8E88IO TERTIA E5! ULTIMA. Die 12 maij. habita est secunda congregatio publica, eodem loco et hora quibus prima. Discussio qflH(M»tionum in privatis theologorum congregationibus expensarum continuata est. TERTIA CONGREGATIO Pl’BLh A. Die 13 msii. bora quarta post meridiem, habita est tertia congregatio, publica, ut KVri. SESSIO SEiTNDA. Die 14 maii. hora nona, post missam solemnem defunctorum ab illustrissimo ac reverendissimo do­ mino episcopo Natchetensi celebratam, et concionem ab illustrissimo ac reverendissimo domino episcope Sancti Ludovici hgbitam, sessio «ecunda in ecclesia metropolitans, iuxta formam in pontificali prae­ scriptam, peracta est. QUARTA CONGREGATIO P( ‘BLJ< A. Die 14 maii, hora quarta post meridiem, est cohgregatio quarta publica, eodem loco et modo qui­ bus tertia. QUARTA CONGREGATIO PRIVATA. Die maii 15, habita est quarta congregatio pri­ vata, eadem hora et loco quibus .prima. Censuerunt patre ssupplic^nduursanctae sedi, ut in omnibus Foederatae Americae provinciis, in of­ ficio et missa conceptionis beatae Mariae, liceat in orationibus et praefatione addere verba immaculata *, immaculata, et in litaniis eiusdem beatae Mariae, versiculo Hegina eine labe concepta, ora pro robia. Deinde latum est decretum II. Dr clerici * or­ * dinati titulq mieaionie. QUINTA ET ULTIMA CONGREGATIO PUBLICA. Die 15 maii, hora quarta post meridiem, habita eat quinte et ultima congregatio publica, eodem modo et loeo quibus prima. ) QUINTA - mavit. Adiectum habetur de hr re decretum a fratres nostri 'sanctae Romance ecclesiae cardinalesi sanctissimo domino approbatum. . Pius Papa IX. _ negotiis Propagandae fidei praepositi accuratam, ut assolet, pertractationem peragerent, nobisque de j deliberatione idcirco ab iisdem instituta deinde' referrent. , Nunc vero cum id effectum rite fuerit, cumque ea omnia absoluta sint, quae ad novas sedes episco­ pales. prout petistis, in regionibus istis constituen­ das. atque ad earumdetn praesulum electionem institutionemque faciendam necessario requireban­ tur. scribendam vobis hancvfpistolam existimavimus, ut animi nostri sensus vobis significaremus. ç Scilicet laetamur plurimum in Domino de incre­ mento permagno quod apud yos ecclesiam catholi­ cam in dies capere gaudentes testati estis. Gratu­ lamur vero vehementer virtuti laboribusque vestris,. qui propagandae religionis singulari studio animati,, ad amplificandam magnam, istam vineae Dominii partem, curam omnem ac pastoralem sollicitudineniί contulistis. < Speramus autem futurum, ut uberioresi quotidie fructus ex praeclara laborum vestrorumi prosecutione percipiatis. Nos denique vobis aperte» pollicemur. nihil unquam nos esse omissuros, quodI vobis et ecclesiae causae quam pertractatis, utili­ tati atque adiumento esse posait Interea, dum vos certiores facimus de conciliii a vobis habiti decretis per memoratam venerabiliumi fratrum nostrorum sanctae Romanae ecclesiae car­ dinalium congregationem vobis mentem nostram,. erga vos in primis benevolam, patefaciendam esse,. apostolicam bqpèdietionem vobis ex animo pera­ manter impertimur. Datum Romae, apud Sanctam Mariam Maiorem, die 13 iunii 1847. pontificatus nostri anno primo. EPISTOLA Merae congregationi» generali * de Propaganda fide ad archiepi»copum Baltimoren^etn. Illustrissime ac reverendissime domine. Acta et decreta sexti concilii provincialis, ab amplitudine tuâ et episcopis suffniganeis anno prae­ terito habiti, ad hanc sacram congregationem perlata fuerunt; sed pluribus de causis, et praesertim gra­ vitate rerum .a’ concilio pertractatarum, factum est ■. ut responsio per quam mens sacrae congregationis vobis innotesceret, ad hoc usque tempus differri debuerit. Pergrata quidem fuerunt emergentia ex Libellum supplicem quo petebatur ut episcopis in posterum promovendis liceret iuramentum iuxta formulam a concilio propositam emittere, sa^ra con­ gregatio attente consideravit, et sanctissimus domi­ nus noster eamdem formulam benigne approbans, ab bpiscopis ad aedes Americae Foederatae promo­ vendis servari i ussit. Ex adiectis pluribus sanctissimi domini nostri litteris apostolicis intelligetis sanctitatem suam novarum sedium episcopalium1 erectioni ai vobis pro * positae assensam eSse. et dignos episcopatu eoa rb pu tasse qui a vobis commendati sunt Sacra congregatio censet plurimum|commendari debere eam sollicitudinem quam * episcopi concilii ostenderunt de qualitatibus tanto gradu dignis in illis requirendis, qui episcopi faciendi sunt, cum nemini dubium esse possit quin fideles ad pietatem et ad alia religionis officia alliciantur. si eorum pastores necessariis ornamentis praeditos esse constet. In qualitates vero in episcopis requirendas, locum certo tenet scientia linguae, qua utuntur fideles quibus iidem praeesse debent. Itaque, cum ingens sit numerus eorum qui ex Germania quo­ tannis migrant ut in Foederatis Provinciis sedem sibi domiciKumque constituant, dabitis operam in posterum ut sacrae congregationi presbyteros quos reperiri licebit linguae Germanicae peritia praeditos, pro iis dioecesibus eligendos curetis, in quibus populus ex Germania profectus reperiatur. Illud etiam providendum est. ut presbyteri in iis dioecesibus non desint, qui Germanicam linguam 1 Nempe Albany, Buffalo et Clrvdand. Albaneneis dioe­ cesis eos habet fines a septentrione et oriente, quibas ipse status Novi-Eboraci includitur: a mendie, lineam habent lati­ tudini» septentrionalis quadraifesimam secundam; denique, occidentem versus, perveniant usque ad limitem orientalem comitatuum Cayuga. Tompkins et Tioga. Dioecesis Buffalo comprehendit omuçm illam status NoriEboraci parteip quae, ad occidentem, limitibus orientalibus comitatuum Cayuga, Tompkins ac Tioga. et consuetis finibus statui Nèo-Eboraci constituitur. IHoecesis Cleveland complectitur omnem illam status Ohiensis partem quae, ad septentrionem, ad lineae latitudinis septentrionalis gradum quadragesimum, et quadragesimum * primum minutum iacet. 1 Sede» episcopalis Albany reverendissimo domino loami McCloskey ; sedee Buffalo reverendissimo domino loauni Timon, C. M. ; sedes autem Cleveland reverendissimo domino Amedeo Rappe collata est. / I ί. r· Il . OOSŒUUM PBOTDICUU BALTIMOBEMBE VI, 1848 mï 10 ■ ■ --- ---------- -- — ---.... -........... - eritenet, qne pecitat Hmmi prai *»are, d I» et «aam A b eanaibe·, o * decreta, de qatbac an * ont, apeatafiaa eoafirmatieae rautata, tot diaacmibae hmarina e Foederator·· Frovtecianrat ecrvari praecepit· Datum Baraae, ea aedibra eecrne coagregeiieta· de Propaganda fide, die S iulii aane 1847. 9Λ ΙββΑβΜΚ^μγ ^ein· eiBtBocvBt lofi * ietà·· çigitantie argendam ceravit; riquidee» boe rem» L Ph-, cardinali· Fraaaeaiaa, praefecta·. I. B. Palma, aacrae enagregatiento oflMalm. DECRETUM dfam eflaacMaMai act, at malic quae orireetar ex •earw cMjrvyeWawm pan«rufi» do IVupopeada JUf, matrimonii· tarai· praecipitanter val ce· exicteatia guo dripera F electo adhuf coram eo genuUeoo dicente: Bic me Deus adiuvet. et haec senete Dei evangelia. Et ipeum textum euangeliorum ambabut manibut tangente, tum, non print, dicti contecrator: Dee gratias. LITTERAE PASTORALES SEXTI CONCILII PROVINCIALIS BALT1MORENSIS /■ 18« maii 17. ' The archbishop and biahop-of the United States to the clergy and faithful of their charge. Archicpiscopus et episcopi Civitatum Foederatarum clericis fiyielibusqus suae curae commissis. Grace to gon, and peace from God our Father, and from the Lord Jemu Chritt. Gratia robie ei pax a Deo Patre noetro et domine leou Chritto. rdfasembled together in council, by the merciful Deo benigno annuente, in concilium congregati, permission of Ood, st have endeavored, by united dedimus operam, ooniunctis precibus oollatiaque con­ prayer and mutual consultation, to obtain the ne­ siliis. ut ad res maximas, quae nobis creditae sunt, cessary light for the promotion of the important bene gerendas neoeesaria luce instrueremur. Et as interests confided to our care. From the harmony concordia quidem, quae in deliberationibus nostris which prevailed in our deliberations, we have reason D eluxit, merito existimamus, Christum, sicut ipsOÿ to believe that Christ, according to bis promise, promisit, in medio nostrum 'faime, nos sui veritate was in the midst of us, directing us by his truth, regentum et suo Spiritu animatum. Adhibitis autem and animating us by hie Spirit. After Consultation ad consilium fratribus nostris, secundi ordinis sacer­ with our brethren of the second order of the clergy, dotibus, nonnulla spiritualis vestri profectus gratia we hare adopted some regulations for your spiri­ praescribenda esae duximus, quae, postquam a vene­ tual advantage, which, when approved of by our rabili capite noetro, Petri successore, cui ea exa­ venerable chief, the successor offt’eter, to whose minanda et oopigenda ex antiquo more subierimus, examination and correction, according to ancient approbata fuerint, ad vestram notitiam perferemus; custom, we have submitted them, we shall make planeque confidimus fore, ut ea promptis animis known to you. fully confident that you will embrace amplectamini, et,, primorum fidelium exemplum them with docility, and. emulating the example of aemulantes, nostsa decrete eadem excipiatis reve­ the first believers, receive our decrees with the re­ rentia. qua illi apostolorum seniorumque praeceptio verence with which they regarded tbe precepts of in concilio Hierosolymitano editis obtemperarunt. the apostles and ancients, delivered in tbe council Ultro enim fidei et pietati vestrae testimonium per­ of Jerusalem. We bear w>’*>eg testimony to your hibemus; vosque vicisaim confidimus testes fore, nos faith and piety, and we feel confident that you will auctoritatem in vos nostram non imperandi studio (xwouvM novnrauu baltdkmbmb τι, ιη» «λ io » <μΜ M tostifr that m isittiii * ·» uufairity · » * ba net be·· to · qpM * ef dumfaaM··, ns if we Bm Ww ^B ^MB^^BB p that we bar· bad aetoiy to view foe‘satastis * at year aab. Te «Μ to Ba aaaafMtaaat ef ^hto eed, va wB wiBtogly speed, Md ba aaaalaa ajaaf •ver aad above; msd, eeruftfoy wvfodtog whatever •tight prove a htodnaee Oa the progress ef fo·' papal, wo will endeavor to ba year patten frees tba heart, that wa aay pleas· tba patoa ef peatova, aad obtain free hb bunds a gtotieee nad atohd ing crow·. « Wa bava abundant ssotivos for dMout thanks­ giving in tba steady progress of oar Isoly rotigion, which daily gains tba bomago of tbs intelligent •nd leaned, as well as of the lowly and poor, whoa God has specially eboooa, rich ia faith. The return of so many distinguished individuals in Bag­ land |o the catholic communion, from which that'll illustrious nation was ten by the strong arm of tho speatavtaae, m psugtor vetorum Ma Ismtairi Motoe iui emsaqeMde· petto Mas- da ateaa etas yetfpiswn bsasoressteWbm piertoe Instiaaime profecto no· ad impeaesa gratiarum actione· provocat non intermissu· sancte· religioni· nesttoe p eagre sew, quae in die· magis sibi studia conciliat, eum sapientem et eruditorum, tam etiam tenuiorum ot pauperius, quos Deus, ut fide divitea, potissimum elegit Tam multorum in Anglia in­ signium virorum reditus ad catholicam communio­ nem, a qua clarissimus ille populus vi atque im­ perio civilis potestatis avulsus erat, magno gaudio aoa affecit; cum omnes ecclesiae partes, sicut huius calamitatibus anguntur, ite rebus prosperis laetari oporteat Horum enim exemplum non leve pondus habere neoesse est apud eos omnes, quid ad requi­ rendas ncnasionb causas amplectendamque unitatem animum.adibtent; quae quam sit necessaria atque expetenda, etiam iis, qui foris sunt, quotidie magis apparet Nam doctrinae certamina inter eos, qui Christianam fidem profitentur, valent imprimis ad iuvaadam incredulorum causam, qui revelationem,, quae ipais incerta et seeum ipsa pugnans videatur, contemnunt; eademque rudes offendunt ac pertur­ in despair of ascertaining it with certainty. Hence bant, qui investigandae veritatis, quam se assequi poese desperant, curam abiiciunt. Quo magis hbminea the claims of the church to our aasent an strength­ ened in the minds of serious and nflocting men, considerati et graves intelligent, quam iuste assen­ who are struck with the unchangeable character of c sum nostrum postulet ecclesia, commoti videlicet immutabilitate eius doctrinae, quae semper et ubique her teaching, the same always, everywhere and by all. One Lord, one faith, one baptism, is inscribed et apud omnes eadem est. I7n» Dotnintu, una *: hoc vexillum eius inscriptum on her standard by aa inspired apostle. As faith is. jU»t, ηηιαη baptitata the homage of the human understanding to divine ' est ab apostolo divinitus inspirato. Fides enim, revelation, it can admit of no doctrinal diversity, cum obsequium sit humani intellectus divinae re­ since God has not revealed contradictions, and his velationi assentientis, nullam admittit doctrinae dis­ crepantiam; neque enim Deus pugnantia revelavit, wisdom must have devised a sure means for ascer­ nec potest eius sapientia non tutam providisse ra­ taining the truths which he has revealed. tionem, qua ad certam rerum, ab ipso, revelatarum notitiam perveniretur. Post tria contentionis saecula, humana mens, After three centuries of contention, the human mind, weary of doubt and unbelief, seems eager to dubitationis et incredulitatis pertaesa, vehementer 'repose on that authority whose support it once cupere videtur in illa auctoritate acquiescere, cuius proudly rejected, in the confidence of its own olim adminiculum, sub viribus freta, superbe reiecit. strength. The great Augustin, whose sublime genius, Magnus ille Augustinus, cuius praecellens ingenium, great learning, and exalted piety, have gained tho summam doctrinam ardentemque admiratur Chris­ admiration of the Christian world, commended tianus orbis, auctoritatem tanqupi compendiosam *. authority as the compendious and easy way to truth; et facilem veri inveniendi viam commendavit and after wandering through the manse of error,D Ipse, postquam fallaci ope ductus reperiendae raunder the delusive hope of discovering the reason tioub et perspicuae veritatis omnium rerum, erroris and evidence of all things, he found himself obliged ambabrat vias difficile·, necessario faciendum sibi to rest hb belief in the revealed truths on the intellexit; et fidem, qaa crederet revelatae doctrinae, authority of the esthetic church. Many pereo», in fioclesias catholicae auctoritate constitueret. Cuius highly distinguished for talent and learning, have exemplum multi iageaio et eruditione praestante· recently followed hb iistifalî The process viri super aecuti sunt. nites enim rationis, quam to which tho doctrines of religio· bave been sub­ ia porocruteadb religioab dogmatibus tenuerunt mo­ jected by the sceptical spirit of the sixteenth re» saeculi decimi sexti iageaia, boo fait extre­ mum, ut ii, qui se svaageHo erodere profiterentur, century, baa . resulted in the suttemive aban­ donment of one doctrine after another by pro­ aliam cx alia doctrinam paulatim dimitterent, atqae fessed believers in the gospel, until scarcely ita vix quidquam cx deposito revelations a contro- civil power, has filled as with joy, sine· all tho portions of tho church must rejoins in her triumphs, as they sympathise ia h«r afflictio». Their example should have considerable influence oa all who foal themselves inclined to reexamine the cause of se­ paration and to embrace unity, whose importune· and value tmeomo daily more obvious oven to those who are without Conflicts in doctrine among tho professors Christianity are calculated to afford a triumph to the unbeliever, who seta no value on a revelation which appears to him uncertain and con­ tradictory, whilst they Scandalise and confound the unlearned, who abandon the inquiry after thruth, 'ncer.XU.lA ' •IPstr.V, 1 * ikv.a * tofe, re, i. * AasSssMsti SMfime ssagaum ssmpsntinm «st, st nates labar. Ds qesM. antes·, t T, i It IT CONCILIUM PROVINCIALI BALTIMORE»» VL IM· ηύί 1β raythlag of «Μ deposit of rsvshitisa rsmrias mt- Aveaaia ramaaoret iota Mem Diviaoram Kttararam ΒβΟββ MB MyvtMfrM· t·^^··!·· fait. oewlwrartuA la the rame of ths divtae ssriptarwe, •eury mystery has beea raseilod, aa if it were eBsw- petiade quasi ha senes singula, gaae ilbe tee tira •Me ta dewy aB they aaMaia, provided rotpeet ba rarori ta preediearea. Veram. provideatien^mas Deaa the provide··· af Oa4 baa at leagth broaght about aa Ula tuwMriiet·, qaa res diviaas Mratari eaaata •aether laaak free the boM seratiag iate thing· eat hamara saperbia, ad extrstnam abad prorsae divin·, which the pride at men tbas attempted. sBseit Maiti eaim, qai ea anime raram qaasrsbant, Maay siacere inquirers havs acknowledged the oa- catbelieaa doctrinae agaararaat. qnipp· gaaa maaitboKe doetrises, af which tbay found evidence ia feate tam ia aaaetie bbria. tam in reteram patram ths scriptarea. aa well aa ia the writings of the moeamratis eoatieori reperireat. Nsaaslli vara, aacieat fathers. 8ome bava embraced tba whole qaamvis Mama ipsam catholicae doctrinae, qaaüs body of catholic troth, aa propounded aad deflaed ' ia saera Trideatina synodo proposita et definita art, ia tha holy council of Trent, who nevertheless re­ Kain oatside the church, fondly dinging to local institution·, or cherishing the fallacious hope that they may. without peril to their souls. remain in a position which wan not originally of their own choosing. The profession of catholic doctrine cannot, it ia obvious, avail them whilst they remain sepa­ rated from the church of Christ, and from the paator to whom he entrusted his lambs and sheep, that ia, hie whole flock, that there might be one fold aad one shepherd. « Brethren, we would wish to excite your charity for those who, , whilst struggling forward towards truth and unity, ere drawn back by the interests of this world, and love the glory of nian. rather than the glory of God. It is no easy matter to be dis­ abused of al) the prejudices of education; but it is still more difficult to go forth from one s kindred to the mountain to which the Lord points/ there to glorify him by obedience and sacrifice. You should pray, that light and grace may be given them, that others, encouraged by their example, may follow into the temple of the heavenly king, to give him the homage which he demands. To the prayers offered up in various places for those se­ parated from the unity of the church, we may prin­ cipally ascribe the extraordinary change effected in so many learned professors who from teachers of error have become disciples of truth; in so many ministers, who have left thd pls^e of honor in which they stood, to mingle with- the undistinguished crowd of devout worshippers. All things are pro­ mised to prayer, If the petition of two or three, who agree on any thing, finds acceptance with the father, when offered in the name of his beloved son. what may we not hope for when thousands aad millions unite in supplication for that which was the object of the prayer of Christ on the night before the consummation of his sacrifice for the sins of men? Be initant, brethren, in prayer. We desire moot especially that supplications, prayers intercessions, and thanksgivings be made for all men. For this is good and acceptable in the sight amplectautar, tame· ' extra eeeleeiam remanent, quod aut propriis quibusdam locotum institutis cu­ pidine adhaerescunt, aut frustra sperant, posse se citra salutis periculum eo loco consistere, quem non sponte ipsi ab initio delegerint. Quibus catholicae fidei professio, ut apparet, prodesse non potest, quamdiu separati manent ab ecclesia Christi et ab illo pastore, citi ipse agnos et ores, id est, totum gregem suum commisit, ut fleret unum ovile e< unus pastor. Cupimus, fratres, caritatem vestram excitare ia eos, qui. cum ad veritatem unitatemque conten­ dant, retrahuntur huius mundi commodis, et tUliyunt y/oriem Asotieras mayis qwem gloriam Dei'. Non facilis reo est, plane exuere se pravis ab edu­ catione hauatia opinionibus; illud vero etiam diffi­ cilius, syrsdi de eoynwtioae ssm ’, et ascendere ia montem, quem Deus monstraverit, ut ibi obedientia sacrifie ioque honoretur. His igitur exorate lumen et gratiam, ut alii, eorum exemplis confirmati,, eos­ dem in templum caelestis regis sequantur, eique honorem, quem poscit, exhibeant. His enim pre­ cibus. quae multis in locis pro iis, qui ab ecclesiae unitate seiuncti sunt. Deo Offeruntur, potissimum adserihi potest mira illa mutatio cum tot erudito­ rum profeesorum, qui ex magistris erraris facti sunt discipuli veritatis, tum etiam tot ministrorum. qui honoris gradum, quem tenebant, reliquerant, ut se vulgo piorum Dei cultorum immiscerent Nihil enim .non oratioai promissum est. Quodsi duorum vel trium petitio, de quacumque re con­ senserint. suscipitur a patre, cum nomine dilecti filii eius offertur, quid non consecuturos speramus tot deprecatorum millia, immo millia' millium, in ea re petenda conspirantium, quam ipse Christus illa nocte petivit, pridie quam sacrificium suum pro peccatis hominum consummaret? Instate igi­ tur. fratres, orationi; vehementer enim cupimus, fieri nbeèeratiaaea, srstiowss, postalattswes, yrwMersm eetioee· pro somihws AosmoiAw. Hae swtm ρ Aowuai rsf el «ivi prisa corem aalaaiare aaatra Dea, psi omacs Aomswes sw/t sa/eos fieri el at aftutieaeat of God our saviour, who will bave all men to be saved, and to come to the knowledge of the trwfh. eeritttia rrmrr 1 The paternal authority of the^ chief bishop is constantly misrepresented and assailed by the ad­ versarie· at our holy religion, especially ia this country, and io viewed with suspicion even by some who acknowledge its powerfol influence in preserv­ ing faith and unity. It is unaecessary for us to tell you. brethren, that the kingdom of Christ of which the tpshop of Rome, as suroessor of Peter, has received the keys, io not of this world ; —- aad that the obedience dae to the vicar of the saviour is in no way iaeoaeiotent with your civil allegiance, your Paterna principis episcopi auctoritas a seaetae religionis nostrae adversariis, nominatim his. ia re­ gionibus, perpetuo calumniis deformatur et lacera­ tur; ut eorum etiam nonnullis suspecta sit. qui summam eius vim ad tuendam fidem atque uni­ tatem confitentur Minime necosas est docere vos, fratres, regnum Christi, ouius Romanas episcopUa, nt Petri successor, eleves accepit, non esse de hoc mundo, neque obedientiam Bervatoria nostri vicario debitam cum vestra in reiupublicam fida, aut cum vestris vel officiis vel iuribas, qaateaus cives et ■ Isea. ΧΠ. 4·. * Osm XII. 1 * I Ttaa Π. I. A X iVarcu- grana ai. ramos XLUL It CONCILIUM PBOTUrCIAU BALTIMOBKira· VL ISM mH 10 M ••eial dutiea ·■ «Maena, ar your righto ·■ um. We Abemto·· Mb, alb Mbs· FMM. Queeirae cm aauMintiy appeal to Mto wbefo tawr of mt HMr jmccm bi·—i ad perpetoM deeiastewetieaa, net enly b Mr publia aMtoto··, bat pnhBefit admn eoS^^it^ Ho ediaa^ ga^^i b oar meet aeaMaatbl «iraaMtobaitaM; aud yea maxtose ah bemtonm notMn ebease vetatanao; vue· cm bear Macci, that ara bava ahraya taught yM to reader to Cmmt * a tWnga that βι Ομ'ι, · * '. to Ged the thing· that 'ara Goda Be net, then, gnae Mtod Cmaarit, CbaaorA rt fane maaat DM, B beedfiil of the iMrepreaaetattoac of foefiah men, NoMragitar enraro lavidfoeM heminam iaaipieuwbo, nnaMe to btanbat the aridMcaa of oar frith, tfam onmiaatieaee, qni. earn manifestant veritatem cook to exeits aajM prqfudie· ageiaat that Mtberity Mei nectrae impaguare nequeunt, in earn aactoriwbieh haa alwaya proved itc firpieat euppert. Con­ tatom, qua· eiaadam aemper Irmiaaimnm prqeaitinue to practice jactfoc Md charity toward· all dinm Mt, iainsta odfo eoneitare conantor. Pergite iuatitiam et caritatem omniboa civibus vnetria praeyear fallow eitiaeaa; reepeet the magiatrntae, ob•ervo the laws, shun tumult and dieorder: aa free, atare; observato magistrate·; parete legibus; turbas and not aa baring liberty aa a cloak for malice, at discordias fegite, fwur liheri *t «· gweai eatebut aa tbe servants of Ood. Than you will put to nMn Mtoralra mefiti·· Mcrtatcm, sad tient terti Dei ’. •hamé tbe ealuritniatora of our faith, and vindicate 8ie enim fidei noatrae calumniatore· obmuteooere it more effectually thin by any abstract profeaaioa oogetia, eamque efleaciua, quam ulla in verbia poor disclaimer. You, brethren,'have been called unto Baita profesaione-aat refutatione, vindicabit!·. l’os liberty : only make not liberty an occasion to the raswi «η Ucrtotom aeeeti estis, fratret; tentum w fleah, but, by charity of the spirit, aorve one another. libertatem in occesiensm datis cerwia, aad per cari­ For all the lav ■· fulfilled in one word : Thou shslt tatem spirites aarvita masrvm. Omni * enim 1er m love thy neighbor aa thyaelf. «M Mrmmw ietplrtw: diliget pnwimiun tuum tient U We ahull not attempt distinctly to notice the Neque vere varia artificia, qnibua homine· male­ varioua artifice· employed to impede the program voli auiaque cupiditatibua aervientea «Metae reli­ of our holy religion by designing Md intonated gioni· noatrae progreaaum impedire nituntur, dimep : but we njoioe, that it· truth and beMty are ■tinctiua hotanda exiaiimamua; aed gaudemua po­ daily mon manifeat to aineen inquirer·. By the tin·, eiua veritatem ac pulchritudinem ainceria inexample of a holy life Md by pnyer, you. bntbnn. veotigatoribua quotidie magi· aperiri. Veatrum cm effectually promote ita intereat·. eat, fratre·, ■ aMCtee vitae exempli· et precibu· eiua cauaam efficaciter promovere. / The ceal of our bntbnn in Europe haa given Fratrum noatrorum, qui aunt in Europa, atudio riae to an Aaaociation for the propagation of the et opera eondita eat PropagMdao fidei cauaa aofaith, which, originating in Lyon·, haa spraad cietaa, quae, Lugduni exorta, inter diversa· Europae throughout many nation· of Europe, and even natione· diffu·· est, atque etiam in America' exnumber· among it· contributor· many in America C tremaque Aaia plurimo· numerat socios. Exiguum and nmote Asia. The amall donation of a oent uniu· centesimae quot hebdomadis donum. · mul­ a weqk, offered by mMy million» of persona, create· tis hominum millionibua collatum, summam pecu­ a fund which aupporta mimionariea in varioua parta niae conficit, qua misaionarii in diversis mundi of the world, and fnm which we ournelvea have partibus sustentantor; ex qua nobis ipsis identidem received, fnm time to time, genero·· succors for •ubeidia liberaliter submissa sunt ad varias nostra­ varioua wMta of our dioeeaeea. Although the ad- rum dioecesium neeeeaitatea sublevandas. Quam­ veraariea of the faith have given moat exaggerated vis enim fidei noatrae adveraarii his subsidiis longe view· of tbe amount of thia aid, yet wo cboerfally maiorem vero speciem addiderint, tamen libentisavow our indhbtedne·· to the graerous'charity of •ime confitemur beneficia, quae munificae huius thia aaaociation ; Md we hope that the time ia not •ocietatia caritati debemus; nec longe abeaae illud distant when branche· of it .My be oatabHahed temps· speramus, cum licebit eamdem in hi· quo­ extensively in theae United State· to aid our que eivitatibua late propagare, ut fratribua noatria •tcvggling brethren in heathen fonds, and thus afford inter infidele· laborantibua «accurratur, atque ita the eeal Md piety of oar people , m opportunity of populna noetor, pro aua religione ac pietate, ag­ entering into thia holy communion of oblation· Md gregare ac poaait ad «anctam illam piorum mune­ prayer·, which haa been auctioned Md oneonragod rum et precum communionem, quam aummi ponti­ by the grant of indulgence· from the aoveroigu fice· sanxerunt, et oonceaais indulgentiis eommenpontiff. Whilst we grateftilly acknowledge the aid P daruat. Quare, aient gratia animis commemoramus bestowed on an, we are Mxioaa to akare in the praeatitam nobis auxilium, ita avide cupimua danmerita of the donor·, since it la more biassed to , tiam meriti· sociari, aiqaidem baettes «at magi * give thu to reoaiva. Fran··, from which the in­ ^ie^^a ^^ts^nis *^teei^t ^^ ·. Gallia, ex qua increduli fidel· of the foot century aonght to root Mt Chrie- mpertoria saeeuH chriatiaaam fidem penitus evellero tfoaity, haa become the fountain head of M inati- conati nut, fona et origo oxatitit huius instituti, tution which spraad· it» beneScMt i tn aim through­ quod, luctar flaminia, salutare· ·· · * aqua· per or­ out ihe world, to impart fertility to distant land· bem diffudit, ad impertieudam longinqui· terri· Md to refresh the pilgrim mfoatonary on his way. fertilitatem, et evangelicoe operario· in anis pereThe blessings which have dr re an lad in rotor· on griaatioaiba· reereMdee. Quae bona inde in illud that kingdom are kuwa only to him who auffora ragnum manaverint, ille aolaa novit, qui calicem not a cup of cold water, given la hia namn, to pea· aquM frigidae, datum ia auo nomine, aine merwithout reward. We exhort yon, brethren, to con­ cede abire noa patitor. Hortamur voe, fratres, at tinue to emulate the seal Md geaerens charity of Miam et Christianam liberalitatem «ociorum illima the member· of thia aaaociatioa, by contributing, inatitati aemufontee, aient facitis, pro facaltatibua, according io the means which God haa give· you, qnaa cuique veatrnm Dona tribuit, conferatis ad ■ Matth. ΧΧΠ. ni. ■ I Pssr. Π, ta · Gal V. 1·, 14. * Ata XX, Μ. »| CONCILIUM PROVINCIAL® BALTIMORRN8Ï VL IM· Mit 10 Μ te the oupport »f tb· NÜgioto meritat»··· tiàtof i —tsafde pia iaattarta, pM apad v«a mt, eaMMMat JTM, Md rttpt" i »P ■«■••«•■Ip to th· Φ»· presapte vwhswtat· praebeatis, ^ms aatisdtea * JM aSb «f year prâbte· «ad patoato fer tMr aa- at paataraa veetri Me a ewbis pstwat. aire ad m* •Maary aappart, aad fer tha rattoa· aadartakiaf· eaaaariaa mm awes, aire ad «·, fl···, prapagaadaa wbMi tbair eahghteeed aaal aty prapaaa fer th· raMgiaafa ta··», pradawi aaram iwdwetria swiripiaada www^w iww w^^eps * dWWaa af raligiaa Th· aid vhiah haa baaa ahq···^· fert··,· dahaiai, Mtbarto afetrdad fraar abroad aty be at aay üm ■w, praetorqu·· withdraw·. It ia, Mrtovar, altogachar iaadaqaato prora·· i«par art val Ha, qaihaa niiw praau ‘to aar afoot proaaiag waato. Oa you it dapaada to ■ar, aeoeeritatib··. la vaatra poteatato «it·· art, give, aapeeially to those who labor ia word aad •ora· praaearti·. fwt fafiirwaf · amda et deetriiia *, doctrine, that rapport which will leave the· withoat ita MMtoBtar· vita·, at tenu·. qaae ad corpus pertinent. rare leveatar, Mqae toto· Macti· aai· aolieitade for the thing * of thia world, that they ■ay wholly apply themaelvea to the exercite of muneribu devovere pomint. AoÿoaMM a··, fratre·, the holy minietry. We beseech you. brethren, to nt nooeritie co·, pwi ZoiecMt inter rot, et praeeunt know them who labor among you, and are · over nbu μ Demine, et monent hi, nt babeatie illoo abandantim in caritate propter opm illorum *. A you in * Lord and admonish you : that you esteem them mort abundantly in charity for their work a vobi» exapectamu· «diurnent· iostituendi, ad eccle•iaatioa munia iuvenibu·, quArum in officii· ab anno habentur, quamvis permixte: 1890 aprilio 9; 1891, 1890 ad annum 1846, in synodis dioooeeaaia pro­ 1899, 1893, 1894, 1896, 1897, 1898, 189», 1833, mulgata, illustrissimi et reverendissimi ia Christo 1834, 1836, 1836, 1837, 1838, 183», 1840, 1841, patrio dd. Pauli-Georgii-Mariao Dupont dee Logea, 1849, 1843, 1844, 1846, 1846. episoopi Metensis, auctoritate edita. 8YN0DU8 DI0ECE8ANA ALBANEN8K, 1847 maii 23-5 Μ 8YNODU8 DIOECE8ANA ALBANEN8IS 1847 mut 23-5. Synodus diseoosaaa Albsnansis, aaMratn dM·· * mismstinai dirina apisospa Albanorum, s. R. ·. 23, Μ «4 26 ιμΒ 1847, sub Pstro OttMÜ, eardinale cardinal· Oatiaia, ·. coagragatisai· «omîIü praafaata, ee.ee.ae. Romss. cypâa Boaarum artiam, Λ Exstant oonstitationo· synodales is épata e^i HDOCCXLV1II. - la-4', 2 partae, 132-76 p. — Paria, Bibl. aat titalus: i Sysodas Ühmmm habita ia eathedrali tsmplo B 3428. Para II eontiaet documenta ad banc synodum Albaneasi, X, IX, VIII ksi. junias aa. MDOCCXLVII, ab amineatiaaimo at reverendissimo d. d. Patro, attiaentia. STATUTA 8YNODAL1A -DIOECESIS SAN-FLORI ACEN8I8 1847 novembris 26. Statuta synodalia dioecesis San - Floriacensis, Flour, auiria des cas réservés. [Intignt.] Saintedita die 26 novembris 1847, sub Frederico Ga­ B Flour, imp. de V: Viallefont, imprimeur de l'évéché, 1849. briele Maria Francisco de Marguerye, episcopo In-12, 196 p. — Lyon, missionnaires diocésains; San-Floriacensi. Exa tant oonatitntionea synodales in opere eui Pari·, Bibl. nat. B 17176; Paria, Saint-Sulpice. Pag. 14, haec statuta edita aunt, extra aynodam, titulus: Statuta aynodaux du diocèse de Saint-Flour, aub data: .Saint-Flour, 26 novembre 1847.“ publié· par Mgr de Marguerye, évêque de Seint- STATUTA DIOECESIS GANDAVEN8I8 1847. Statuta dioecesis Gandavensis in Belgio, edita anno 1847, aub Ludovieo loaepho Delebecque, epiacopo Gandavenai. Exstant constitutione· in opere cui titulua: Statuta dioecesis Gandavensis edita ab Ludo­ vico loaepho anno 1847. Editio altera. Gandavi, V. J. Poelman-de-Pape, 1854. , In-12, 2 parte·, 2 f.-126-79 p. — Never·, évéché. STATUTA SYNODALIA DIOECESIS LINGONEN8I8 1847. Statuta •ynodalia dioecesis Lingonensis, edita Statuta «ynodalia ecclesiae Liagonensis anno anno 1847, sub Petro Ludovico Parisis, episcopo C 1847. Lingoneaai. , * In-8 12 p. — Cf. Marcel, Lirrt» Hturg. 1» Exstant constitutiones synodale· in opere cui Lanyrtt, p. 261. titulus : CONCILIUM PROVINCIALE 0RE00NEN8E I 1848 februarii 28 - martii 1. Concilium provinciale Oregonense I in America, celebratum ia civitate Sancti Pauli, diebus 28, 29 februarii et 1 martii 1848, sub Francisco Norberto Blanchet, episcopo Oregonensi. necrose sit, visum est a sancta sede peter· facul­ tatem adoptandi rituale quod, ex commissione eoacilii Baltimorensis IV, concinnatum fuit, st ab ipsa sancta sede approbatum. DECRETA". Dt fttti». Dt rihuli. III. Haec sunt festa quae de praecepto ab omni­ bus Christi fidelibus sunt observanda: I. Visum ast patribus a rituali Romano nullo modo recedendum ; ideoque omnibus in hac provincia presbyteris animarum curam habentibus praecipimus ut omnia, quae ibi,continentur, serio st saepe con­ siderent et in praxim perducant Explanationes vero circa sacramentorum administrationem, 'quae in initio cuiusque capitis habentur, utpote sapientissims editas et caelesti quadam unctione conceptas, ut sedulo perlegant vehementer in Domino cohor­ tamur. II. Verum cum forma brevior ad baptismalem aquam benedicendam, ad usum missionariorum regio­ nem peragrantium, valde desideretur; et insuper pro huius regionis circumstantiis Anglica lingua uti 1 Kx snMvs saaeta· ooagrsgsttoais te Prefscsate tes. Nativitas domini nostri Issu Christi. Circumcisio domini nostri Issu Christi. Epiphania domini nostri lesu Christi. Annuntiatio beatae virginis Mariae. Ascensio domini nostri lesu Christi. Corpus Christi. Sanctorum apostolorum Petri et Pauli. Omnium Sanctorum. Assumptio beatae virginis Mariae. Conceptio beatae virginis Mariae, * D tolrnuuMibtu. IV. Cum festa Purificationis beatae Mariae et Nativitatis sanctu loannis Baptistae stato dio ce- r coMciLrox provinciale lebrari neqneant ok Mm rugtaab puMltaran m^wmelee φοομμνβΦ a cooeftft MMto Impetrare at «Maa eelmaxltas ta diem 4·mtaicam psaxtaw eequeadem tnatataatar. V. Cam ab hbae aaab fata aaaaaia part 4e- miaieam paaebatte rt peataeeataa, Mcaoa fimtam sancti Stephaai peotoaurtyram, fartto ex rattaaibaa ia baa regions nonnisi ax devotione eeUbreatar, praesulibus visum art a sancta Romana eedo omni­ modam diepenaatioaem patera a qaacumquo eorum festorum publice et solamai celebratione. Sancta » *ted ['.·■'■] fum cam od dommeeom erqiMrtsm traneferendam. ' De patrono ret titulo. VI. Statutum eat ut solemnitas patroni vel tituli uniuscuiusque ecclesiae in . dominicam subsequentem transferatur. De officii *. VII. Cum synodi patribus summopere cordi sit cultum promovere erga sacrosancta Christi domini mysteria, et beatissimam virginem Mariam, necnon et quosdam peculiares sanctos, qui in breviario Ro­ mano non reperiuntur, omnes unanimitur consuere sequentia officia a sancta Romana sede implorare, videlicet : I, 1848 Umrii 28 28 Dominica 1Π- octobris. Paritatis beatae .virginis Majiae, duplex matae. Dominica II novembria. Patrocinii beatae virginis Marine, 4aptax matas. * mardi, aaasti leeeph, tetius regionis petrosi 1, 1 duplex 1 ctaaria. S decembria, sancti Praneisei Xaverii, totius regio­ nis patroni II, duplex 1 elaaeis cum octava. Qualibet feria V noa impedita, officii de sanctissimo sacramento, semiduplsx. Quolibet sabbato non impedita, officii conceptionis beatae virginis Mariae, semiduplsx., De ieiunio. VIII. Haec bunt ieiunia ab omnibus do prae­ cepto observanda. * Omnibus diebus qusdrsgeaimalibua. dominicis 1 exceptis, et quatuor temporibus. 2° Pervigiliis Pentecoste»! sanctorum Petri et Pauli, Assumptionis beatae virginis Mariae, Omnium Sanctorum, et Nativitati» domini nostri lesu Christi. * Feria VI infra hebdomadam adventus. 3 Z>« benedictione cum lanctiuimo lacmmento. IX. . Cum in venerabilia eucharistiae sacramenti institutione omnes cordis sui divitias Christus do­ minus velut effuderit, nobisque sui amoris certissi­ mum pignus dederit, ideo omnibus qui alicuius ecclesiae curam gerunt permittimus ut alterni» do­ minicis omnibusque festi» diebus I et II classis bene­ dictiones cum venerabili sacramento populo im­ pertiantur. 1. Feris VI post dominicam septuagesimae, Ora­ tionis domini nostri lesu Christi in monte De devotione erga Mcratieeimum Cor leeu. Oliveti, duplex maius. 2. Feris VI post dominicam sexagesimae Comme­ X. Omnibus huius provinciae presbyteri» vehe­ moratio passionis domini nostri lesu Christi, menter commendatam volumas dulcissimam illam ac duplex maius. maximo salutarem devotionem erga sacratissimum 3. Feria VI port dominicam quinquagesimae, sacrae £ Cor lesu quod novissime pirnitiasimu» Deu», hominum Spineae coronae, duplex maius. miseriis commotus, velut caelestem fontem patefecit, 4. Feris VI post dominicam I quadragesimae. Lan­ ex quo saluberrimas aqua» non modo nobis, sed etiam ceae et Clavorum, duplex maius. animabus quarum curam gerimus, derivare poteri­ 5. Feria VI post dominicam II quadragesimae, sa­ mus. Quocirca, unusquisque studeat hanc devotio­ crae Sindonis, duplex maius. nem non modo in se fovvjre. sed et aliis opportune β. Feria VI post dominicam III quadragesimae, et importune, omni arrepta occasione, insinuare et sacrarum quinque Plagarum, duplex maius. excolere innitatur, sibique unusquisque persuasum 1. Feria VI ' post dominicam IV quadragesimae, habeat eo uberius frureBs in sacro ministeiio se pretiosissimi Sanguinis, duplex maius. esse percepturum, quo ferventiorem in hac devotione 23 ianuarii, desponsationis beatae virginis Mariae, aese praestiterit. duplex maius. Ds deration * erga cor immaculatum rirgini * Mariae. 18 martii. sancti Gabrielis, archangel·, duplex maius. XI. Non minori studio omne» cohortamur in 22 maii. sancti loannis Neporaueeai, martyris, Domino ut cultum erga immaculatum Mariae virginis duplex. » cor foveant promoveantque. praesertim ut qui pec­ 24 maii, beatae Mariae virginis titulo Auxilium cati eatenis detinentur tandem aliquando libertatem Christianorum, duplex maius. filiorum Dei adipisci queant. 14 iunii, sancti loannis Francisei Regia, confessoria, duplex. p De habitu ecdeiiaetico. / 18 augusti, sancti Pbilotoenae, virginis et martyria, XII. Cum a canonibus, praesertim a sacra Triduplex. dentina synodo, optime provisum fuerit, ut qui altari 24 octobris, sancti Raphael», arehangeli, duplex inserviunt a reliquia discernantur non moribus tan­ maius. tum, sed ei habitibus, omnibus ecclesiastici» in re14 novembris, sancti Stanidai Kotshae, confessoris, spectivis dioecesibus commorantibus praecipimus ut duplex. nonnisi veste talari incedant. Quod si temporum 27 novembris, sancti Irenaei, martyris, duplex. vel locorum circumstantiae id vetent, eas adhibeant 18 decembria, Expectation» partus beatae virginis vestes quae viros ecclesiasticos, deceant, scilicet, Mariae, duplex mains. quae nigri coloris sint et ad dimidiam usque tibiam Dominica III post pascha. Patrocinii sancti losephi, descendant et bene claudantur. duplex 2 class». De igmbolieo-hiitoriea tabula. Feria VI post oetavam corporis Christi, sacratissimi Cordis lean, duplex 1 classis. XIII. Cum rea quae visu percipiuntur pro­ fundius in animis defigantur qnam quae auditu, Dominica post octavam assumptionis beatae virgi­ nis Mariae, sanctissimi Cordi» Mariae, duplex operae pretium erit si omnes qui christianae doc­ trinae tradendae praefecti sunt, praesertim inter 1 classis. Dominica II octobris, Maternitatis beatae virginis sylvestres Indos, symbolice - historicam tabulam (Echelle catholique) illam adhibeant quae anno Mariae, duplex maius. CONCILIUM PROVINCIALE OREGONEN8E I, 1848 tabrwarii 38 1839 divino velat instinote a primis haies regionis A eum ex fragilitate naturae difficile sit at ία nains anni eurriouk» non labamur ia multis, at aaimw in mMonarüa, magno animarum proventa. excogi­ tata tait. diversa distractus nan subtepooeat. idea (t qua) omnes in Domino cohortamur ut quotannis spiri­ Ad efrrwss. tualibus exercitiis, rive domi riva alibi, par aetiXIV. Antequam huic concilio finem imponamus, duum in pio seoeasu vaontia ad excitandam at re­ non inopportunum iudicamua animi nostri sensus novandam sacerdotii gratiam in vobis. ▼obis aperire, quotquot estis presbyteri, quos divina Attende tihi et doctrinae, non quae mentem inflat providentia ut adiutoree nobis concessit in ministe­ ad perditionem, sed quae spiritum aedificat ad sa­ rio salutis. Videte igitur, dilectissimi, vocationem lutem, illi nempe doctrinae quam Deus in sacria vestram qua ad opus adeo grande vocati estis, paginis nos edocet. Quandoquidem, testante Paulo : nimirum ad animarum salutem comparandam; et ,,Omnis scriptura divinitus inspirata utilis est ad memores estote arrepti propositi, ne deficiatis in via. docendum, ad^arguendum, ad corripiendum, ai eru­ Circumspicite uberem messem quam Deus colligen­ diendum in iustitia, ut perfectus sit homo Dei ad dam vobis in pervasta hac regione paravit, et vires omne opus instructu?'l. Quapropter nullus labatur animasque vestras colligite ut, quantumner vos est. dies quin aliquid ex sacris bibliis hauseritis; haec ne ulla quidem spica extra manipulos manelt, igne perdiligenter nocturna versate manu, versate diurna, deinde comburenda. Solemne illud ac pervulgatum adeo ut in succum et sanguinem divina illa oracula Dionysii Areopagitae in mentem saepe revocate: B convertatis. Quam scientiam eo .vel magis in istis ^Omnium divinorum divinissimum cooperari Deo in regionibus (f valde) vobis necessariam existimamus, salutem animarum“ '. circa ministerii nostri sublimem quod non raro fortasse obsistendum vohis erit falsis dignitatem. Quod si eiusdem pergrandem utilitatem doctoribus illis, qui sedentes in cathedra pestilentiae, quaeritis, ex Danielis verbis accipite: rQui ad iustiefficiunt ex verbis Dei'verba malitiae. Illud prae­ tiam erudiunt multos fulgebunt quasi stellae in terea commendatum summopere volumus, ut, quan­ perpetuas aeternitates */ Verum enimvero, ne no­ tum per |empus litet, serio vacetis studio theologiae, stris viribus confisi, in inanem et perniciosissimam tum moralis, cuius applicatio, ut probe nostis, quo­ animi elationem'incidamus, et ut in aliis curandas tidie usu venit, tum dogmaticae et controversiarum, nosmetipsos haud negligamus. velut ad vigilantiae ne filii lucie cum sitis minus sapientes videamini incitamentum, verba illa apostoli persaepe mente quam filii tenebrarum. Demum ,,ίη omnita» praeunusquisque revolvat : ,,A7 eum alii» praedicaverim, bete vos exemplum bonorum operum, in doctrina, m ipse reprobus efficiar *," quod ab unoquoque vestrum integritate, in gravitate, — Verbum sanum, irreprehen­ Deus avertat; eiusdem apostoli verbis ad Timo­ sibile, ut is, qui ex adverso est, vereatur, nihil habens theum vos in Domino cohortamur: Attende tibi malum dicere de nobis ** 4 st doctrinae, hoc enim facietis, et teipsum salvum t Ego Francisco» Norbertu» *, archiepiscopus facies, et eos qui te audiunt Attende tibi, pie­ Oregonopolitanus, definiens subscripsi. tatem scilicet fovendo, in solidarum virtutum ac­ quisitione sedulam operam navando, in vitiis omni­ t Ego Jw<7. Magi. Alex. *, episcopus Walla-Walbus animo eradicandis. Quae ut facilius obsequi 1 tenais, definiens subscripsi. possitis, illa nos vehementissime, pro ea qua vos complectimur Christi caritate, commendamus .ad­ jumenta quae sanctissimis viris semper cordi fuere, quotidianam scilicet piam commentationem per mediam saltem horae partem, et conscientiae sero­ tinam discussionem; quibus si piorum ,librorum lec­ tiones. frequentes ad sanctissimum eucharistiae sa­ cramentum visitationes, et Mariani rosarii recita­ tionem addatis, non dubitamus quin vos quotidie magis magisque in spiritu pietatis proficiatis. Verum ‘ redes. Aur,, c. 3, ed. Migne, fWr. <3r. Π1, Ιββ B. • Xll. ». • 1 ('or. IX, 97. • I Tim. IV. 1β. + Ego Mod. *, episcopus Vancouveriensis insulae, definiens subscripsi. J. B. Z. Bolduc, pcabyter. concilii provincialia secretarius Sanctissimus dominus noster Pius divina pro­ videntia papa IX gratias, dispensationes facultatesquo a praesulibus expetitas benigne concessit. ’ II Tun. 1Π, 1«. 17. * Til. II, 7. H. * Blanchet. 1 Blanchet, postes (die 31 maii), sublata sede Wallaleotd, epiitcopns Nesqualeneis. * Demers. CONVENTUS EPISCOPORUM COLONI ENSIS 1848 maii 10. Conventus episcoporum Coloniensis, habitus die 10 maii 1848, suh loanne von Geissel. archiepiscopo Colonicnsi. (Collectio Lacensi», V. 94 *2 sqq.) Ale sich die politischen Unruhen in der eraten H&lfte dea Jahres 1848 Ober Deutschland verbreitet hattfen. und aus den Ereignisaen selbst aowohl. ais aus den laut gewordenen Ansichten Vicier un­ aehiver au entnehmen war, dass auch die katholiache Kirche von diesen Stürmen nicht unberiihrt bleiben, und namentlich in ihrer bisherigen Stellung sur Staatagewalt eine grosse, wenn aych noch nicht su bemessendo Aenderung erfahren würde. glaubten die Biachofe der Metropolitankirchenprovinx Kôln dio Dinge. welche da kommen wfirden, nicht untbfitig abwarten zu sollen. Es traten daher die hocbwfirdigen Bischofe Wïlhelm Arnoldi von Trier, Johann Georg Millier von Münster und Fran» Drepper von Pader­ born mit dem Erxbischof Johannes von Geissel von Kôln in letzterer Stadt unverzüglich zusammen, um in gemeinsamer Berathung aile die Fragen su erwâgen, welche sich aus den bereits gegebenen oder noch sich ergebenden Verhaltnissen darbieteu wûrden. Behufs vertraulichen Beirathes waren auf Voruehlag des Herrn Ertbïschofs und unter Zustimmung der Herren Biachôfo zugegen die Domcapitulare : Generalvicar Baudry, Dr. München, Strauss, Trost, und Herr Freutberg, geistlicher Ι**·/1"**'1 ._______ — » . CONTENTOS EPISCOPORUM COLONIBNSm. ÎMB mail W Rath deabBiaehofe von Paderbora. Boi diaaer Raohlaaubjeetuait dar Aafbebaag dar Oarparnttoa oder DignitiU erloaehea aad daa fcaeaaangt Raabt auf die Kirche, ale die regelmfiaaige RaabtoAaetoritht, fibargangan. Weaa dar Staat in aoieboa FfiDea aieb aaf etna OaaaiBaau aar Spracha. Ba ward· einatimmig aaerkaant, daaa die Abhaltnng ain * eolehoa Coacti» raa ibat bergagabaae DotaMea hereto, aa oei an bai daa daaaah vorhandenan und aoeb bavor- bemetkea, daaa ar nieht aaa aigéaaa Mittala Mr atahaadaa Ereigniaaoa Mcbet aaaekadaaig'aad er- etna BaeoWnag and voUatladige Dotatiea dar bawtaaabt «fire. Maa kaa aber nach albeitiger traifeaden Stollen geaargt babe, vie dieaee aa Prfihng der Saphe dahin fiberein, aoeb vorerat daa eiaer donatio gehfirn, aoadera daaa ar aar einea Brgebaiaa dar politiachea Verfaaaangaberathaagea Theil roa deal bergagtbee babe, wee er aaa dea ta Frankfort a. M. and Berlin abauwartedt and •Aculariairteu Kireheagfiton aa aieb gaaogea babe. Miaaioaa-Stelle·, die nieht eaaoaiech erriehtet ••daaa aacb UauUndaa die Einleitungan num ZaMmaeotritto einer daaUeAaa NoUoealtgoode oder and kerne Beaedeien beiea, «iron uabeutrittan «enigetoaa einer Synode aller preuaaiachen BiachAfe liberae diapoai tioaia ; diaaelbea wfirdoa mit Qeiet■a treflea, wlhrend mittlenreile die Gegeaetfiade, lichen providirt ohne Inveatitur, die Mitwirkung «olebo daaelbat tor Beratbung kommen kAnntanf dee Staatee eeaeire. Ffir die von Privatpatronen auageatellton Prfiaentationea falle die Nacbanehnag durch die einaelneo BiaehAfe vorbereitat warden •allien. Wie jane Kôlner, no wurde aoeb die B doe ataatlichea Placet fort. apAtere grfiaaere Wfiraburger Veraammlung von Weaa die Regierang behaupte. frfiher babe der Biaehof nieht ab Biachof, aondern ab Ijandeaberr dem aeligen Erabiachof Johannee von Geiaael von aine Pfamtelle beaetet. ao babe die Regierang ihr KAln aageregt nnd in Woven (lichen geleitet. In Recht vorber «a bewviaen, da ordnungamiaaig daa dea Verhaadlungen der BiachAfe der Kôlner Kirchenprovia» vom Mai 1848 lihgt acbon der Kern der Beeeteungareeht den BieehAfen luatebe. Bei Beeeteung der biaehAflieben Stflble und dor I im October nnd November 1848 von den BiechAfen Dompribenden môge daa Placet ab bestehend Deutachlaada verhandeken Fragen. Wir bericbton daher hier aunAehat Ober die Kôlner Vérhand- - anerkannt warden und fortdanern. wo ea auf beatahonden Vartrigen .beruhe. langen. Fortan gefto bei den Domcapiteln der aacenaua , Ill dor Sitnmp teat 10. Mei 1848 berieth dar Varaemmlaag, «elehè vom 10.-1S. Mai. M48 au Kfib Statt faad, ku nator Aaderemaaoh die Frag· fiberdia Abhaltang eiaaa deutaebon National Enbieohof Job. v. Geiaael mit aeinen drei Suf­ junta aenium. Der luletit Eintretende »ei der Lptste in juribu» et emolumenti·, wenn ihm auch fragehen fiber di» Freiheit der kirohlicben Verfaaauag, namentlich darfiber, «ie «eh in dieeer rieine hôhere Stalle verliehen aei. Eine auf den Zeit der Epiecopat gegenfiber dem. Staate und lAntrag dea Erabiachofa von Geiaael erfolgte pipatgegenfiber der Kircbe au verhalten habe. E» wurde Aiche Declaration babe dieeen aacenaua junta aenium *- anent ein Promemoria dee hochwfirdigen Hem En- etatçiyt und genehmigt. Ea vei dicoee dem Minivbiachofa von Oeiaabl verleaen und darin die Anaicht terium mitgetheilt. Daaeelbe habe dieae pipatliche auagaaprochen nod motivift, daa Recht, von den 0 Bea^mmung genehmigt. jedoch die entiregenAnordnuogen der Kircbe Kenntaiea >u nehmen. •teheade Cabinetaordre eelvirt. In der Sitaung vom II. Mai 1848 bencthen die .kAnne dem Staate wohl lugeaprochen warden, BiachAfe der Kôlner Kirehenprovin· tuniehat fiber jedoch nur in denjanigen Sachen, welche in daa Man Qebiet dee Staatea fallen oder daaaelbe berflhren. die Freihrit dtr Lrhrt tntd 4rt VetrrriekUt ging von dem Grundaatae au·, der Kirche atehe Daa Priventiona- und Prdeautionaayatem aei kein unbeatritten daa Recht au, ihre Glaubenalehre in Recht dea Staate·.' aondern ein der Kircbe augeihrem ganaen Vmfange durch ihre Diener verftgtea Unreeht. kfinden au lateen. Der Stoat müaae die Kirche in ihrer reehtlichen Der Biaehof eon MOooirr hob die hohe WichtigStollung anerkennep', namentlich lldfirfe dr den freien Verkehr der BiachAfe keit dea kirchlichen Einfluaoee auf die Sehule hervor. ,Die Kirche mOaoe die gante Lei rung dee mit ohm Papate und der Geiatlichkeit mit dem Untcrriehtaweaene iwclamiren. daa ReligiAae mfitee Biachofe in keiner Weiae kommen. alien Obrigen Vnterricht durchdringen. Die Rich3. Wo der Stoat ana geltendon eautonnehen Grfiiiden ein Patr^natorecht fiber geiatliobe Stollen tung del Zeil aei antichriatlich ; nur dureh Fôrderung religiAaer Eraiehung der Jugend kAnne den in Anapruch * nohme, da un» nur da aei on ihm ah verderblichen Einflfiaaen der Zeitricbtung entgegenbelaaaen ; aollte der Stoat auf den Godauken kommen, daa aBilbf * von ***** gedbte Patrouate- gewirkt werden. Die Kirche dfirfe nieht mebr. wie bither, ah religiAae Fachlehrerin erveheinen recht an die Gemeinden au fibertragen, aMMlrde die Kirche abler Ifhren und in grfiaaero Sd^Migt D Die Hauptleitung der Sehule mfipae der Kirche bleiben. Dem Staate * * gebfihre nur die Mitwiaaenkeiten gerathen, ab wenn aie in dmv biahengen Weiae mit der StaatabehArde an verhaadeia hdtto. acbaft deaaen, waa gaachehe. Nack mehrveitiger Beaproehung der Sache wurde Ea veratehe aieb indeeaon von aelbat, daaa dem Staate, wo er ala Patron bei Beeetaung der Kirchen- beachloeaen, die Forderuag an atoUen: Det getut dmter mitvirke, dieae Befiigaiaa nur ia der mit Btateuior-SelMteeaee tndaat ««tor Am/mcAI «nd den Beatimmungen dee eanoniachen Reehtoa verein- Ltafamo der Kireht fooioUt merdM, alto eheh dit barten Weiae cuatohe. Dem Staate. komme kein ( Bildu»^,'Prhfitog, AethMteg «nd Atlaatamg dar LeArtr. Ea mfitee . eine L’aaetolluag, Vmkehr der Verieihungarecht, aondern nur ein Prdaentation·aeitherigen Verbfiltaiaae atattfiaden. Dea Principale recht au. g In den Filleni wo der Sonverdn aieb juato titulo mfitee die Kircbe reclamiren, daa Ateeaaorium nur im Baeite dea Priaentationaredhtee befindat, môge atehe dem Staate n. Der Stoat tolle a. B. kilnftig die Prfifungen, welche mit den in den Semifiarien die t Beibehaltung augeetanden werden. jedoch gebildeten Lehrern abgabalten wfirdee, mit'ainem blieben ibm dann auch die mit dem Recbte verweltlichen Commiaaoriua *beechicken; dio Anatellung bundenen DotationaverpBibhtungea. der Lehrer habe durch die Kirche n geachehen Ueberall, wo daa Patronatareeht eiaer Corpo­ Die Kirche habe die Sehullehretwaminarien aa leiten ration oder Dignitdt inbArirte, a. B. dem Arehidiaoon, dem Decanua, dem Praepoeitua, aei daa und aolle auch die Lehrer an dieeen anatoUen ; η U CONVENTUS ΒΡΒΟΟΡΟΒϋΜ OOLOXIBMB, 184β maii 10 der Btaat hahn 4m RmIK, vm der OeaMattiea 4sr Smaiaariateor sich dwreh ate·· Prtfhagulotewr •a fiherfiaagna. Bai AaateUaag 4ar Latear «ai 4tm Bia ala 4m Place» ear 4aaa sasaweidba, wean 4iaaM nicht as *anaai4aa aei ; m gsafigs that raise Vertraoutg bei 4es Prtfengea. Der Bischof afin· 4m Beate babes, aieb vortbhlaado Lehrer naoh vorhargegaageaer Untersuchaag as entfarnea. Der Biacbof res Htouitr ftgte hissa, daas is \ seiner DHmm noch apeeielle Reehtsgrfinde 'or­ bande· soies, sm welches er mit Entachiedenheit aa den voiwtebendsn Ferderungea feathaltea, oder, wean dieMlben gar nicht mehr sa realiairen seiea, •abedingte Unterrichm- und Lebrfreiheit tardera ■ttsee. Der Bischof ton Trirr Aussertc die Ansicht, ' ( I * dess, bei dee vielen anticbriatlichen Beatrebungen im Btaate, gfinslkbe Trvnnung der Schule toa Steata sa srstreben sei. Der Biaebof run JWerAorw bemerkte. due er Air seine DiAeese, da deren Verhiltni»<«e. namentlich im Ffirstenthum Paderborn, dieaelben seien srie in der Diocese Mfinxter. rich der Ansicht des Bischofs von MOnater anschliesae. dans aber Alles vorher versucht fibre frri· Fmratemy >Am FzrnT^ycer Die Kirche mfiase Pfarreien erriehten. diamembriren. uniren konnen ohne Placet dr * Btaatee: dem Btaat aei nur Kenntniaa su geben. Sein Placet sei nur da niithig. wo aeins Mitwirkung erforderlieh aei, s. B wenn «a sich dartun handle, eine jfihrbehe Dotattonaaumsse durch eine Gemeinde mit bfirgerlicher Zwangsgewalt aufnbringen and sa repartiren Dm D»sc»plÙH»rver/aArvw in den l.'ntersuchungea, das Reeht. Vereidigungen vorsanehmea, sei der Kirche ungehindert aach Vorsehrift de· eaaonhebon Kehbtes su belasMa. Um Voriadang der Zeugen s w SS oomvmbtüb bpiboopobüm oolomdobb, ism mü is μ •aian di· batroffaada® Garisht® a® sraaaba®. SaOtaa A Saur Bosiahaag 1® da® vareo^tia^le^iest ^^iAaaaa^t la -Mtaatar artmts® di· Gwiehta ibro dasMMga Mitwirkabg vwaag·® •ad di· Zaagaa rich niebt «Ml··, so Mafto aiabb Λ9 Ml dwi VImM ^mImÎM^ÎMM Obrig, ab daN die gaistliah· BaMtd®« db Baad sabla®, wm aaaaaba Klap® WrbaMhro aad bai auf dar Brest, ab Jnry fttagiro ®®d aaab beotsm •salar Gaisgaabsit abgaaabaM «arda® aoDa. Dar Wiwaa aad Gawbaa® das Sehaldig adm IGeht- Bnbbabaf raa Gaissal va® KAia beabaiabügt®, ad® schuldig arklAro. Dia Kbaba at·· abb jodaafeBo ■asms Regain tiv a® sriamop, aSadiab die ChplAae Fraibait aad Mata dos HrabNaba® Sproebas •eMte·, aba de .das aabete Jabr ia dm Seeborg· wahro®. Kh «ppollatb tanqaam ab abas® gaga® vaDende®, am sweitea Haaptexamo® maehe·; dm kirehlbba StraflUga® a® db Staatagawalt kA·®· Besaltat damaiba® word· aotbt aad db·· ab Aaaiebt sagalm··· ward··. Bar der UrahNsbo la- haltnpaakt bai d«r Meldaag ■■ Pferrstelle·. Aaaaerdm® kAnt·· di· Gobtibba® gaovb temper· sum ■tanseasug soi nlAmig, dam·® Sehlam d«r ρϋρΝ Brame® ehbarafea ward·®. Bobo Stahl bilds. StofpsMb·® mbsato® featgahaltea werdea. Db Frei·» FereieiftutferedU a® hdroMMa® wad rdifilm Xteedtee eei a® /ardsrw. Db Ortadaag Kiraba kAnnt· dare® aiebt aatbebraa, am AllarklAstmlichar Ga®oaaenaebafte® «teba d«r Kireba «eaigate®, waa® sb gaas frei aad ram Stante aatn. Ebenso aaeb db Voraaharo aansarordaatiicbar abbSagig ward·. Maa arwAhate each db CMtdrd hire hitcher Feferliohkeita® aamerbalb dar Kireba. shaer [dm him st eiae Steaer, db der proaaaiseha Von denaelbe® sei dar Ortapolbai Aasaiga sabStaat bei Uoebaaitea and Taafea erbabt, am damachen, wona sb estraordiaAr aad aiebt ragai- roa db ibm i® Folge der Sdcalarbatb® oblbgendé Banlast is Betnff der Katbedralkirehea an bemAmig wiederkehrond aaiaa, wia ». B. aine Votivstreiten]; dieaalba sei ia der KAber ErsdiAceee Proeeaab®. hAher ah in der Paderbarner. «am Beispiel (Baf Dar Kiroho ata|>e sa frei· HreUidu Aotim SAaep, vie dieaM in dem Promaaroria des Ers- Bilbeigwsliken voa eiaer Tbafe." Ia Botre * dee ftutrinedtefHidu» Othruudu 4tr bischofe ron Geiaael aSher aaagafShrt war. In rem MrgsribAm FsrysAm aateribge der Kirdthift tbeilte der Bbebof Drepper ton /Waha neag kaee Aber die Kitab· uemllgkeh ueberOhrt dia Varaaguag daraaibaa aaah ate Regal feat. Mar bfeib··. Die Beweguag aaf de·· poktieebea Bed·· •aa Riakairiit aaf di· beatahaad· Verardnuag daa HaehaaUgaa Krabiaébofe vaa Droat· aad ia Rtck•icht daraaf, daaa aieh ia dar Agenda nicht riaa praaaaatatio prolia, aoadara nor aim gratiarum actio pro felici partu fladc, aei in aimgen jedoch aaltaaan Fill·· aine Amaabaae gemncht word··. Kbaaao bait· man ea in der Dido··· Paderborn, wo ebcnfella dia Verweigerung der Auaaegnung ab Rage) an betmehten tai. Ea aei gat, wenn daa FmtprreAea drr Wbalûtint Kuxitr^rtMunif hei gemiaehter Ehe achriftlieh ahgegeben werde. turn Beiapiel eine proto * collariache Verhandlung aufgenommen und diene von den Nupturienten und iwei Zeugen nater■eichnet würde. Tnd «war aei daa Protocol! in duplo aufeunehmen. nnd eine· dem Bcrichte an daa Ordinariat beizulegen. in welchem die Oiapenaation beantragt worde. Hie Schriftlichkeit den Veraprêchent aei jedoch nicht mit unerbittlicher Strengc an verlangen. In der Diôceac Münater werde keine achriftliehe Garantie gegeben. aoudern gewfihnlich nur ein m&ndlichea Veraprechen. daa aber durch einen Eid veratarkt werde. — So vie) von der Veraammlung der Biachüfe der Kôlner Kirchenprovina au Kôln im Mai IH48 IVomemon'a dea Hrsbuchoft JokunHca eon (irùtfl eon Kôla ibtr riar eynodo/r Zanoatmenkan/'r der draltckea BucMf'r. Die vielgeataltige Bew'egung, welehe achon aeit Jahren φβ Geiater in ateigende Spannung veraetzte. iat mit der dieajihrigen Februar- und Mâra-Kevolution turn Auabruche gekommen und hat aieh ■lit wachaender Schnelligkeit uber die mitteleuropliachen. namentlich die deutachen bander auagebreitet. Die Bewegung iat tiefgehend und atlgemein, wie veil der Vülkerwanderung, oder wenigatena aeit den Zeiten Karla dea Groaaen. koine aweite Start land. Selbat die aogenannte Reformation dea aechaehnten Jahrhunderta dttrft· in politiacher und religioner Wichtigkeit und in tuaeeren und inneren Folgen mil ihr nicht ver­ gliehen werden. Wenn auch damale die von Wittenberg auagehenden reformatoriacheii Beatrebungen im nArdlichen Deutachlaud groaaen Anklang fenden, ao batten aie aieh doeh im Soden nur einea geringen Erfolgea au erfreuen. und bald ging daa Vaterland in awei geaonderte Hiilften, 'die nordliche proteatautiache und die aüdliche katholiache, auaeinander. Mit dèr gegenwârtigen Bewegung iat diea nicht der Fall. Sie hat ebenao Ober daa aüdliche wie Ober daa nôrdliche Deutachland aieh auagebreitet. und nicht bloa in den StAdten WUriel gefaaat. aoudgraaio dringt auch auf daa flache Land und ruft OberUll eine hither nichi gekannte Aufregung hervor. Eine neue Zeit aoll beginnen, und mit ihr eine neue Ordnung der Dinge. Bereita iat der Slant bi· in aeine tiefaten aeitherigen Grundfeaten enchüttert. Alte politiache Einrichtungen aind achon fiir immer beacitigt. und neue an ihre Stelle getreten. Dabei geht die tiefgreifende I'mgeataltung der ataatlichen Ordnung auf einer neuen Grundlage mit der unaere Zeit charakteriairenden titunneaeile vorwirta. und ea hat nicht den Anachein. ala aei ea irgeiid einer Macht der Erde gegebdn. aie * aufauhalten, iet aa gram aad aa baftig, ab Am· aieh * each ibre Ncbariagaag·· bia ia ihr eigewea Gebwt hieflber. ebb eretreekea aolit··. Beitber war aie ■aehr oder weaiger aüt dem Btaate verbaadea aad in eeiae Eiariehtaagea verwaebaea: aad ea kaaa deber aiebt feklea, daae sack aie von den Qeachickan. welehe dieeen Gene···· treffea, aagleich mit ovreicht word·. Auch ihr atehen Ualiche Ingeetaltangoa bevor, deran Heretabrechea nicht abauhahen aein wird. Die neaeetea Btaatagrflnder haben bereita each den Cmbaa der Kirehe ia Auaeicht genommen and dabei eine groeae Laat aum Niederreiaaen kuadgegeben. In einaelnen B Theilen haben aie achon Hand an daa UebAude der Kirehe gelegt. und daaa aie aach noeh an andere kommen werden. iat kaum au beaweifeln Demit iat aber aueh fttr die Kirehe die Pflicht gegeben. auaaaehen. wan ihr bei der groaaen Kataatrophe bevoratehe. Sie maaa aieh voraehea, wenn via nicht grpaae Gefahr leldea will; und aoll aie nicht tu Grande gehea, oder wenigatena ihr kUnftigea Ixxw von Andera. aogar ihrea Feindan, aieh aumeaeen laaaen, ao maea aie aelber ihr Ge­ echick in die Hand nehmen. Ihre berafenen WAehter. die Biachüfe, mflaaen wacbaam aein — und da die Bewegung nicht bloa auf einaelne Diftceaen aieh beachrOnkt. aondern feat gleichmlaaig Ober allé aieh auadehnt, ao fordert die Lage der Dinge ein vereintea Begegnen, ein geraeinaamea Handeln. Istatere· aber kaiiU nur durch eine gemeinaame VeratAndigung Statt linden, da nur die·· in gemAinaemer Berathung die richtigen Mitte) aufiufinden vermag. dor auaaerordentlichen He­ xt· I tu tig der Dinge. die da kommen AoBen, entgegenautreten. Eine gvmeinaame Berathung und VeratAndigung kann aber aelbatredend nur dnreh eine aynodale Zuaammenkunft oder Conferee· der deutachen Biachüfe eraielt werden. Faaat man aber die jetaigen |>o)itiachen und religiôeen Zuatlnde in Deutachland nicht bloa im Allgemeinen. aondern auch nach einaelnen be· aondetn Richtungen nlber in'· Auge, ao alellt aieh eine aolche Conferena der Biachiife nicht nur al· erwünacht. aondern auch ala nothwendig heraua. I. Sie iat rnrHateit. - Die alte Herrlichkeit der deutachen Nation, welehe ehemala an der Spitze der Volker gllnzte. aber aeit Jahrhunderten ip Spaltungen erbleichte. iat, wie bekannt, mil dem p aterbenden Keiche im Jahre 1SD6 au Grube gegangen Die Nation brach mit dem untergehenden Reiche auaeinander und lüate aieh in geaonderte unabhângige Staata- und Stammgebiete auf. ‘ Gegen- wAftig aoll nun aber die alte gute Zeit wieder aiirOckgefiilirt werden. Die deutaehe Nation will wieder auferatehen. und atreht aur politiachen Einhett Bereita tagt eine deutaehe Reichaveroammlung Ober die Gcachicke der Nation. - Man beatimmt die Grundrechte. deren jeder Deutaehe fortan beaüglich der geiatigen und materiellen Intereaaen durch Freiheit der Perron und dea Eigenthuma. dee Gedank ena und dea Wortea aieh erfreuen toll, untf man bereitet eine allgemeine Geaetzgvbung in Betreff der wichtigateu Zweige dea Htaata- und Volkawohlea vor. Zur AuafOhrung allé· deaaen hat man bereita einc Centralgewalt geachaffen. Daa deutaehe Volk will nicht Unger in Staata- und Btammgebiete aeraplittert, aopdern eine einige, grouM, im Inucen »·■' « oonurros VMCororra oouHmme» imb ma h ·βΑ ai^ Amm· aébÉ^M ■■■ A keift a J| * KmA ■■ Α * · ^ομαΙμβββ au ^'llLlta· •Baa4ata XaMMaaakaaft 4ar 4eatoabaa ^bBo ^B^mb SB^b ^(mbShObv IBoBo^b *a(t sMh Ai 0μΜνΜβ*4 Λ· ΙμΜμ^Αβ fiNbi^ dereaGiaaa aad Aaaah·· m eaagaMtahMt gevaat· btubbte lit Ahn * atobt Hee ttBB ΑββΒ * ®d^oikk(^oo 4mTag· at, w· aa kata daatothta a®k μ âmA k·!·· ΑμΑμΒβ KInIm Mehr. Wmm aie eath ta Arar taaan TerAtMMg bBBobg ΒΟ^Φοβ ôBbNÈi BbvA boooeew ^F"^eBlkBlnBeeo * fS^Kf ΙΒβΜΙΒΜν^ es wàtaMv'MrfVBriârX'ta wJuAhrt A» Ktodm war; 4mm tm BeMi vobr 0*^ Mtth ΑβΒΜΒ MbA Mtth ImBMI A. Maabaaeaaa,- la kaaa dar aaftairtaaaia WabraehaMmg aiabt latgihm, 4aaa Bar alte fleta: *>-- *AA^Jklaaa «.. aaa ' » M1------** DWAmImm·· mmîI-----BW flUBSW ■■■»■ Tagaa aa ata * 4arahgraMba4araa Aawewdang k^CBflB^ boAa v^bSobi AftbvbvoABvBott * οοοΛλ^βο Gebtotar fertaa ihr Geaehtah mehr eder wealgee Zaattade atad gaaa aadan gwwardea; «ad wta dta beetimmt ward·. Xwar gak 4ar Adhéra Oraadaeta: aeaa Ordaa^ dar Dtage 4aa fltaat awtagt, aieh aeejea ragia, Atao ratifia * MM Bahr ta aataar ••Magaatalte·, ne kaaa aach 4fo Kirob· gagea dta * gtaaltah abnite· Aawoadaag; allata aa aataa fltaBe war ata •tatretoadaa Aapderaagaa aiah aiah •aderar : aotj·· rogta, HMaa ragisaa * ta aatehar aohliaaaaa. Mbet wea· ata aiabt wiB, wird aie Aaadahaaag getretM, 4aaa ar aaah dta Kirobe bla 1 dareh dta Maabt 4ar VarhUtaiaM geewangea, Bar ta ihr taaaraa Weaen donator begriC aad ata Ar ambildeadaa Zeit Raahaaag m tragaa. AUea am ha·· etwaa Aadarae ah aiae gaiatMth· Ntariaaatalt aaaah flta bltab 4aber raa 4a aa ta g·aoadarte Territortalkirehea aaeh Baa flteatagobtatea geaehtadap; aad waa aiaar daateab·· Kattaaal· kireh· koatte fortaa am aa weaiger atehr dta Ra4a aria, ata aach Bar Byiaaefat aiabt aehr Bber Bia fltaatagraaae kiaaaa aater aiah ta VarbiaBaag bHeb. HMwteaa gab aa each apaeialta MatiiiaaMrtrahaa oder eigeatliah ear Proviaatalkirahaa, Barak Matrwpolitaabeairke bagraast, wBhreaB aalbat aaah Btaaa Maflg aar dee l(a«ea aaah baataaBaa, 4a Bta eieaataea BiaaMfe' aiah aaf aiah aalbat aad tara Diôerwaa beaehritaktaa. la ataigaa Lbadara trtab aaaa die territoriale fleaderug aogar aa wait, 4aaa Maa, wia na Beiaptal ta Wtrtteaiberf, Waaaâa, * Haaoaa-Kaaael, dea Biaehof aa * .LaadeebiaoboC dacretirte. Eiae Art gaiatliehar HSrigkeit aa dar Landa»- and Btaataaaholle! Daher iat aa deaa gakoanea, data, wthroad ta Fraakreich, flpaaioa. Un gara aad eolbet ta deal aaterdrBcktea Irtand, ja aogar ta de· jaagaa Aaiarika, die katholiabhe Kireha ab etae national» daateht, aad dar dortigo Epiacopat in aaggaeehloaaoaea Verbaade Mit hoheat Annehea and Naahdraek ta dar ganaen Kraft dar Einheit aaftritt, ta Daatoehlaad dagegea etaa Nationalkirehe gar aicht gekaaat iat aad der aar * •plitterte Epiacopat airgaadwo al» aie Oaaae» er•oheiat, and deawegea aine· ailgoaMiae· tau h an» and daraaa hervorgrheadea Wirkena aieh ataht ta erfraaea bat. — Wia aehr aa aber ta wteechea wire, dea «eitherigen Zoatand dar Zeraplittorang der DiBoeeen dadareh ta hebea, data die Biaehtf» dareh oagerte Aaotaaadenohltaaeea aach BatterUeh ale aine groeee, geaehtoaeeae aad iMpoaaate KArperachaft aaftretea, bedarf keiner waiter· Dartagaag. Ea gilt die Aafgabe, die deateehe Khehe wiedar ta aiaer Nationalkirehe ta erbebaa and ihr daa alto Anaehea and die frthere Wtrde winder aartoktagebea. Hieta wtra aber aie· ZataaMaakaaft der' Biaebôfa daa eintiga MitteL Die Xeitaaaatteide rind data aagoatein gAnatig, aad alla Vorglage acheincn rie voa aelbet aanbahnea aad ta erleiehtera. Zogieich aach wtrde riaa aolrbe Za> •ammenkuaft daa deataeba· Geeaauat-Epieeopata aine auMerordeatliche Wirkaag aaf die MMtHehe. Meiaaag hervorbriagaa. 8eit alita iaage aehea hat aine aoleho ta Doataeblaad aiabt aiehr fltatt gafandea, aad ata aitaate Bahar etaaa a· to tiefarn Eindraek macho·, flie wtrda daa ente Lebenaaeidraa dee wieditarwanhandea GeAhfa der altea Eiaheit and Grtae der doateehea Kirehe Ar die Gagonwart aria, and aagtateh Ar die Zakaaft die Mittal aabehwh, ihr Lm· mit Efa»- eie ber wird ···, aad daraaa trita aaah aie aaah Aaaaaa ta aiae aeae fltellaag aaai Staate aad «a dea aadara CahfeaaioM·. 1. *m> flteete. — Die aeitberige fltellaag dar Kiroba aaai Staate war eeit Bagiaa diaaea Jahrhaaderta, aad ta ataigaa deateahea LBadera, wia Oaaterraiah, eafloa Mber, die dar Uaterordaaag aaB’der atebr ader adadar atraagaa UatenrtrBgkeit. Ah dia deataeba Kirabe aad ihr· WBrdeaMgar i« Jahra 1803 dae Looa dar fliaatariaatio· traf, b·atlchtigta aiah Bberall dar fltaat ihrae waltlichaa BmiteM. Kr begalgte rich aber aicht daaiit, dar Kirabe daa bia dahta voa ihr gofthrte flehwort — welehaa aie aich aehwarlich aarBokwBaachan dtrfte — abaaaehMoa, aoadera logt· dit Haad aach aa don fltab. Uater doai Titel dea Erwarbae der gaistlichan GBtor auwate er rich aach die Patronatarachte der fleifter aa, aad aater don Vorwaad· der oberstea fltaataaafaiebt gab er Vorordnengen, wolche tief in a Inner· der Kirehe, tum Beiapiel Eniebang der Ktarikcr, Pfarr-Concarner nmen. Verwaltung der Stiftangen, Dieciplinarverfnhren a. a. w„ eingriffen. Zwar ward·· aplter, ata die Verwirrung Obergroaa gaword·· war, sa derea Regulirang Concordat· mit dem apoatoliacben fltabta ebgeechloaaen. Allein maa wait·, wia tberall dar fltaat hinteanacb die·· Con­ cordate wieder dareh aaehtrtgliche Verordnangea •a beaehriakaa od«r gang aaftabebeo waaate. Die fraariieiaeh«a orgnniaehen Artikel, daa bayeriach· Religio··-Edict, di· oberrheiaiachen Artikel and die •taeehltgoadaa pmariaeboa Cabiaeta-Ordrea aind bekaaaL Die Bareaakratea aad Hofcanoniaten atritte· am die Watt·, tberall die Kirehe bia in ihr· innerate Labaaatbttigkmt eiaiaachntran. Nicht tait·· warn di· aervilat·· Beamten gritadlich liberal, eobald a» geg·· die Kirehe gait. Ea war ja aicht aehwer, die Ritteraporra der AaAitrang aa dar Wahrloeoa aieh ta verdienen. So bia in di· aeaeete Zeit Oegeawdrtig fat aaa aber eia Wendepeakt ringetretea. Daa alto Baraaakratoa-Regiment will aicht Unger Mehr voehaltea. Et iat alleathalbea verbaaet gowordea, aad tberall hat daa frri· Selbatrogimeat ta fteiea Varatae· aad ia fretam Gemeindeiebe· 4·· Kampf mit ihm b«gonnea. Koch fat dieaer ' Kampf aicht eotaehtad··. Aber wie aach die Loom Mm rndgea^iie Kirehe mata ta Zbitea aith vonahea. Wild· der alt· Pdliaeiataat and Miao Bareaakratta ri«g«a (waa kanm anbr-mtglieh iat),' no mat· di· Kirehe vea dieaer Beite aaf eine riel grdaear· Miaaaohtang and Kaaehtang aieh gefaeat Btaohea, ala ata vordem Je von dehor «rfehran hat Metre· Redaer ta dor Paalakiroh· aa Frankfurt bob·· daa verattadlieh geaag aagadeatet, agd taa- .3**. 41 00MVKMTÜ8 EPIBOOPOBUM OOLOMIBRSa, IMi mail 10 41 __________________________________ __ __________________ ί__ ,____________________________________ bimdew bat der MiaMer Meier m *br «b 4m * MM· A»rwfWag 4m huMu «mmUm mt DweMfebrang kircMbber KaanaahMM neb·· jetnt ia'a Aug· gdhnat, and die Mittal dee aiedeaa nothwmadig wm4m4m kbahlbhM 8«lbath4ife «rvregM wm4m μ4«·μ. — Za aMem dSaaemirt nbdr die ΤφΜ 4m Mmm· Jmm Zakanft gaHftat, woielto ■star Saffir'1I1T Ktrebe erwvtot. 8togt ab«r di· Deavokrotto, μ «Mit 41· KMm feetoa eiaerTodtendia gagMtbar, w«M« mH kna FaaattMam dar Freibeit Hr Freiheit fir rich will, aar Koth, wean m nicht aadera aaia kaaa, each Aedera, nar abee aiemale and nier keiaer Bediagnag der krtknliaehaa Kirche gwwlhrt, and welebe each aieht rub·· wH, Me 41a Mata Sekraake 4ar aiaaiga· aaeb tbrigM Aatoriilt, der katboHaeba· Kirch·, aiedergewopffM iat. Wie abac aaeb der Kampf aaageha, ia bbidaa 4m*mInni ΙΚμΒΜ * •iM&f tickw· •nd ·1μ aynodnh ZMaarahaft danelbea dringead uotwwadig. A KbeeM tritt die katbolieebo Kirebe in «·· war Stollaag an d·· AretMtaatra mad mm· Sretva. — Die war pahtieeh· B«w«g«ng hat dea echo· Mher nntergrabenM, a *r AafUoang aeigendM FlUaa wird das Ergebniaa dee Siagaa die Omai- ProtMtaatiaa·· bie in mih Grandfeaten ereehOttart. Wthread der Stoat aaeb Kinhmt etrebt, droht der peteaa 4m Staate· Min, dia neb nur in antgagan * gaaetatan Foma· geltead Blacken wird, and ia Proteataptiamiu in gtanlichm Aeaeiaanderbrechea beidea hat dia Kirch·, dieeer Omaipoteaa gagaa- an aerfallen. Bereita im Laafe diaeea Soamtrt hat tber, nur Kaaebtachaft oder einen Vertilgungvkrieg daa prcaaeiache Cnltnaminiatcriam aa all· Coa•a arwartaa. Auf daa Ein· oder daa Ander· mam B aiatorien den Anfraf «rlaaeen, G a tachtea Ober die aie dabar ia Zeiten gerdetot Min. Selbat in dritteo, Vmgeataltung der proteetontieeben Kirehenverghnatigeren Fall·, ,wenn, wie Viole dÎMM hoffen faaaung abaugeben. L’eberall halt·· die Proteatantea and varlangen, der noue Steal von der Kirch· ZuMUnmenkOnfte, am die geflhrdete Cenfeaeion aa aich lurdckxieht, aie gnon aufgibt and ai· rich Mlbet atOtaen. Demntcbet wird eine allgemeine deutaehhberUbat, tritt dieee in cine nene Stellung: ai· wird evangelieche Synod· an Wittenberg Stott And··, eehutalo· von Seiten de· Senate· Dann muee tie aich und auch in d«r bayeriechen Ptala verlangt man aelber belfen an Schutz und Truti. Daa Wie aber mit UngoatOm eine Generabynode. Man will de· muse aie in Zeiten vorbedenken und vorbereiten. Proteatantiamua reconatituiren, nm eine einige, Bereita hat man im Frankfurter Parlement Ober die groeM evangelieche Kirch· au begrtndan. So wenig Kirche die Loom geworfen. Die Abatimmung Ober nun auch ein aolcher Verauch gelingen wird,' m die Kirchenfrage iet dort ungOnatig auagefallen, und dOrfen dock di· katholiachen Kirehenvoretoher, M eteht an ftrehton, dam die Behulfrage ein noch wAhrend von protoatantiaeher 8eite ao groma AnungOnatigcrM Geechick erfahren werdc. Aucb in atrengungen geipacht warden, dem Entwick'lungeBerlin iat in beiden Beeiehungen ein Beaaeree nicht gange der Ding· ftlr ihre eigene Kirch· nicht unau hoffen; wAhrend man in Oeetcrreich, Bayern, thitig auaehon. Weicht auch. dem Proteatantiamua der poaitive Boden der Religion, auf wclehem allein WOrttemberg, Baden, Hannover u a. w. die alien Hand- und FuaMchellen der Kirche beibehtlt. Darum eine Kirche beetehen kann, immer mehr unter den muaa die Kirche ihre neuc Stellung au dem jetzigen t FOaaen, no bleibt er dennoch ala Part·! ateta rflhrig und kflnftigen Staate ina Auge faaaen, um au genug, aich den iuaeem Boden im neuen Staate wiaaen, wie aie aich jetât und forta'n au ihm au ver- au bewahren ; und auf dieaem dOrfen die Katholiken halten habe. FOr die Bischfife iat ea dringende aich nicht rerdrtngen noch OberAOgeln laaaen. -JPflicht, die reitherigen Ein- und Vebergriffe der Neben den Proteatonten haben aich in der letaten Bureaukraten in daa ganae Kirchenwcaen mit dem Zeit die neuen Sec tirer — Rongeaner und wm Geiate der Gcgenwart und den BedOrfniaaen der daran hkngt — aufgethan, und nachdem ihr ao viel veraprcchender enter Verauch alabald wie ein SumpfZukunft auaammenauhalten und daa Geeignete voraukehren. Die biaherigen Anmaaaungen dea Poliaei- licht vorflbergegangen und in der jflngaten Zeit nur ataatee, wie aolche in renchiedenen IJtndem be- noch verapottet oder vergeeaen war, fangen aie eben aOglich der AuaObung dee Staatapatronatea bei jetât wieder aufa Neue an, in der katholiachen Kirchentmtern — dee freien Verkebn der Biaohofe Kirche au wflhlen. In der bayeriachen Pfah, au München und Wien Oben vie neuerdinga ihr Wanderund anderer Geiatlichen mit Rom — der Placetirung pipatlicber and biachôflicher Erlaaee und Hirten- Apoatolat. So hohl und bodenloa nun auch dieeea von briefe — dea kirchliehen Diaciplinarverfahrena gegen verfaulten katholiachen Prieetern und vnrrotteton Laien auagehende kirchenradioale Treiben iat, ao Geiatliche und Laien der appelatio tanquam ab abuau — dea Unterrichta in den Volkeachulen und darf. doch dieM Eracheinung von den Biachüfen an den Gymnaaien — ' der Berufung und Beauf- nicht unbeachtet gelaaaen werden; denn aie deutet aichtigung der Lehrer der Théologie an den Lyceeu, Academien, Univeraitlten — der Bildung junger Geiatlicher in den Knaben- und Klerikal-Seminarien — dec Concuraexamena au den heiligen Weihen und Pfarretelltm — der Verwaltung dee KirchenvermOgens — der gemiachten Ehen u. a. w. — mehr oder minder "beatanden haben und noch beetehen, werden grflndlioh au erOrtem, und dabei reiflich au •rwtgen Min, welche kirchliche Maaanahmen in Betracht aller dieoar Punkte, dem jetaigvn und kOnftigen Staate gegenOber, nach den verechiedenen KommniaMn mOgen getroffen werden. Eine beetimmte und feat· Aueaeheidung dea Weltlichen vom Geiatlieheu, dea Staatlichen vom Kirchliehen und die categorieche ZarOokweiaung jpdee Vebergriffea in daa letator· let ein gebieteriachM ZeitbedOrfniaa. Aueh werden dii· weitore MOglichkelt und Wahr■cheinlichkeit dea baldigen W egfalien· aller Advo­ cati· von Seitan dee Staate· und di· damit weg- auf eine Krankheit im Kirchenleben, deren Grund und Heilmittel au erforachen in unMrn Tagen von Gewicht iat, um grôeaeren Schtden auvoraukommen. Dabei iat ec wohl au erwlgen, dam die katholiache Kirche au dieeen Sectirern, wie au den Protoetonten, in eine neue, nicht bloc kirchenreehtliehe. Modern auch ataatarechtliche Stellung kommt. Der Religionafriede von und der WeetfAliaebe Fried·, μ wie die ehemaligen Religionavergleicbe der verachiedeneo Linder aind abrogirt. Der Stoat leiatet der katholiachen Kirche auf Grund jener Vertrige keinen Schutz mehr. Bio muae uIm aueh hierin eine neuê Stellung auf ein'er neuen Baaia einnehmen. DieM Baaia iat bereita gum Theile in den au Frankfurt featgeatellton Grundrechten proelamirt, und beateht in der politiachen Gleiehheit aller Religionen and Sectea. Im Hinblicke auf dieM Baaia wird daher each der Epiaeopat die OegenatAnde, ia welche· die Kirche eine Berthrang mit dea Protectant·· 43 0OMVBXT08 «PIBOOpOBUM OOLOMUKSIB, 1848 wii 10 •nd NM Boetai aiabt wird v*hmMm Ummb,^ ta'» Ange fem··, and aammtUeh «· QtuMm and KiMnfdi bmli· udfeatotaUea mfi····, welch· ia ehfl- aad tiraboareehtiieiwr BeoMwag, •owchl i· BetrwC dm OtrUeh· und 4« * gemiaebtea Eb·· mit dm PratMiMtM and pratwtentfaohm Liehtfraaadnn, Boagma· *· aad MMMipirt·· If *»· judea, al·. aaeh la Bute· * dar tm Liehtfreuadm aad Roageanern ordrailt·· Taafm aad rorgenommaoen eogmaanten Ehe-Einwgimagm, sowie n B«treff der' nicht m T«rai«ideadm gmwinmmen BegrCbnieapMtaa, aad aueb noeb Maaiehffieh der aUenfalla τόη aumeheidmdea Sectirern aaf daa katho- ' lieoh·'Kirche·-, Daterrichta- and Wohlthltigkeite- Htiaeirae ebmbfirtig our Mt· aad ford·»·, wi· diem, «ia· gtetohe, aaf Frmheit aad Beeht gegrfindet· Lfioug- Ia d«r Frankfurter Venammluag aeh·· wir aabaa dak geiatbekm Vertheidiger· dar kathoIfoebat latera···· aagtetok aoeh aahlreicbe, dnreh Wimeaaehaft, UrabHeba Gaaiaauagattebtigkait aad Freimath aaagwaiabaaii katboliach· Laien im Vordargrunde. Sa Glatehm Heat aich aaab atom Tboife τοη dar Vwmmaaluag in Berlin «agaa. ' Und nicht bio· ia dan Pariammtm, aondern auch «on· * allmthalban jm Labea and in dar Qaffaatliahkeit wirkm die katholiaohen Laien auf da· Emugate ftr die Kirche dutch Wort uad ^thrift. Beiuit· haben ronoHodaaa Véroia·: „Der katholiaoh· VennAgan arbobaa·· Aneprfiehe «ollo· aiagabaltaa Varein — der Verein Pio· IX. — der BorromfiuaTere» ** eigen· aor Wahruag und FArderung’ der kirchliebaa latereaaen aich gebildet and ihre Ver■weigungen fiber gam Deutschland rerbreiteL Gleich· Regaamkeit beweiaen die katholiaehen Laien anch in der Tagmpreaae. Wohl wiwend, welehe groaao Macht in unaarn Tagen die Jouraaliatik fibt, haben aie in neueter Zeit mehrera politiache ton katholiaehen Laien redigirte Zeitungen gegrfindet, and andere aind auf dem Punkte au wardep. ■· H Kae ajaodale Zammmankanfl dar BiachAfe iat each fegner aooh nothwandig anr Wahruag und FArderung der Wohlfahrt dar Kirehe nocA «item. : — Dia'innare Wohlfahrt der Kirebe iat dutch die Lehr· and Verfamung and da· dutch beido gotragen· kirchliche J^abae badingi. Pie katholiache *Lèhre »lehj unterfinderlieh feat, and auch die Vcrfaaaung. denaittaa iat in ihren Grundofigen etna gegebene, fe *totehende. Daa kirchliche Laban kann und darf nar innarhalb der Behranken beider aich bewegen und aatfalten. Ea bum abor nicht bio· daa unTerkuaaerljcba Depoaitum der Lobro upd der Gruhdcerfaaaung gagea Anfeindung, Entatellung und Aenderang gewahrt and gegen Veraumpfang and V·rknAcherung behfitet, aondern each di· Vortaaaung ip ikran auaaerweaentlichen Theilen ton innen heraua autononiaeh dutch die daan Berufenen in orgoniacher Verbeaaerung dbrtgebildet, aowie daa ' kirchlich· Lebon au neaen Anfachwunge gehoben warden. Wenn die··· aa than an alien Zeiten die immerwfihrende groaao Aufgabe der BiachAfe iat, ao iat aie dieaea beaondera ia unaern Tagen. Wie wit lunge nicht m«hr, iat ea eben jetât die Pflicht der BiachAfe, -mit geateigerter Einwirkung die Lehre und Verfaaaung an behfiten, die letatere itn oben angedeuteten Sinne fortaubilden and eben daduroh au befeatigea und du kirchliche Leben an neuem Aufochwung· anauregen. All· Zaitumatfiad· aind der Art, daaa aie sine aolche liiachAfliche Ein­ wirkung mit gebieteriacber Nothwendigkoit Terlangen, wenn man die Lage der Laien und do· Kleraa, aowie die Btellung der BiachAfe aelbat in'· Auge faaat. 1. Dû Lag» dtr Laû . * — Ea iat bekaant, wie in keiner Nation die religiôaen Fragon aMta auch τόη den Laien mit ao allgemeiner Thailnahme aufjfegriffen und durchgeaproehan warden wie in dar deutachen. - Schon aeit draihundert Jahtwa wnren die oonfeaaionellen und kirnhliohen XerhfiltniaM der nut aelten unterbroohen· Foden, welcher aich durch ^ie politiachen Geataltongon Deutaoblaada hindurchsog. ^aehd«m di· kirehliehen Freges frfiher ein· Zeit lang Ton den politiachen rerdringt worden ware·, aind aie apfitar bald winder in den Vordergrund g«treten. Bereit· in der Straitfrage dee Erabiacbofe tou KAln mit der praaaeiachen Regierung iat di· Theilnahm· der katholiaehen Laien an der Kirche und ihrer freien autonome· Wirkaamkeit mit einem entachiedenan UrtkeHe da•wiachengetreteu, and hat aich nieht bio· in den Katholiken der Rheinland·, aondern aaeh in gana Deutachland mit Nachdrnek auagaaproohmi. Mtdem iat daa Geffihl der Freiheit ftr Religion uad Kireh· unter den katholiaehen Laien noch reger geworden, und bei der j«tnigen groaaen Bewegung werden die religiAaen Fragea mit arnenerter Lahhaftigkeit und Vorliebe erArtert 8ie atehe· fiberaB den po- folgen. Zur Verhandlung der Kirchen- and Schulfragen hat daa katboliache Volk, am Kriftigaten ▼on katholiaehen Laien angeregt, mehrere Tauaend Petitionen and Protoatationen bei den Veraammlangea au Frankfurt und Berlin eingrreicht. Allé· da· baweiat, wie aehr die katholiaehen Laien von dor Bewegung der Zeit dnrehdrungen aind. Du Geffihl der Gefahr für jhre Kirche iat in ihnen lebendig. Durum auchen aie auummenaubalten und aich autn Kampfe au achaaren. — L'nter aolchen UmaULnden kAnnen aber die Biachôfe unmôglich dem neu erwachtei) Eifer der Laien urithfitig «u•eben und die Hand im Schoaae den Gang der Dingo gemfichlich ahwarten Sie mfiaaen, au« ihrer abgeachloMenen autoritatiren Schweigaamkeit herauatrotend. Ton ihrer erhohten Stellung herab ein featea.und klare· Wort in die Bewegung reden -and dieae· Wort mu·· eine Affentliche. m aynodaler Zuaammenkuiift abgegebene, feate, feierliche Erklhrung aller deuteehen BiachAfe fiber die Lage und BetULrfniase, Wfinache und-Forderungeu, Rechte und Freiheiten der Kirche *ein. ' Allé Katboliken aind auf eine. aolche Erklfirung ge«p«nnt, und die Tfichtigaten und Beatgeainnten erwarten aie mit ZuTonicht. Aueh kann und witd aie die beabaiehtigte Wirkung nicht rerfehlen. Die Feinde der Kirche, welohe in ihren Angriffen und ihrem Hohno gegen ai« tiglich frecher und giftiger werden, weil aie eue dem Scbweigen der BiachAfe den Schluaa xiehen an kAnnen wfihnen, die Kirche aei Ton dieaen ^«elb«t math- und hoflhungatoa aufgegeben, werden dadnrch eine· Andern belehrt werden, und die groeeartig· Einheit der. deuteehen Kirehe wird ihnen Aohtung ehgewinnen, indem aie gewahren, daaa dieee Kirehe in ihrem Epiaoopate weder aerriaaen und iertheilt, 'noch emtarrt und todt iat. Die Lauen und Wankenden unter den Katholiken, welehe jetât ihre geligiAee Kfilte damit btechAnigen, daaa ja die BiachAfe aelbat bei den gipaaen Fragen der Zeit ▼entammt aeien, warden afeh beechkmt und aufgoweokt, und die Guten and Geainmingatflchtigen ungemein aich ermuntert und num Feathnlten und an nouer Vertheidigung der katholiaehen Sache ermuthigt fthlen. Schon die Gewiaaheit allein, dam die deutachen BiachAfe aich Tenammelt haben, um die katholiaehen Inter»wan au berathea, wird gar aehr aur Beruhigung und Krfiftigung der Katholiken bmtragen. Daa feet· und feierlieb gegebene aynodale Hirtenwort dm Tareinigten deutachen Epiacopatea 46 CONVENTUS EPISCOPORUM OOLONIEN8I8, 1848 maii 10 48 .. wird abor ia gnas DeutaoUaud einen giwaaartigwn ■ Baden, ana ihrer Unge dempfgrollendsn Spaanaag Wiederhall tndan. Ea wird tot Allem der gbtt- ■ar offeaea Opposition herausgetretee, and haben liobew Wahrheit naaerur heiligen Religion and dem ihr Bekenntniaa aaf dor Frankfurter TribQne dem Reohte and dnr Freiheit aneerer Kiraha ein er * Reiehe vorgepredigt. Se forden nunmehr mit steinewertes and feierliehea Zeugnias gegobeh, die gendem Ungeetgm die nngeatnaate Abhaltung von Richtung der TUtigkeit ftr alie gnten Katholiken Difioeaaaaynodea; and «as sio damit besielen wollen, in der jetsigon Bewegung beseichnen, aie belehren ist bekannt Auch wird dieses Ziel noch beoonden and stirksn, and eo das Vertraaen awiachen Hirten duroh die Art end Weise klar, in weleher sie, naeb and Heerde beloben and fbrdern. — In Betracht ihrem Verlangen, abgehalten warden sollen. Die dieses liberali sich beweisenden regen Eifers der Pfarrgeistlichen oollen unter dem Vorsitse deo Bischofa suaammentreten, auch erwihlte LaienLaien f®r das Wohl der Kirehe und die kirchlichen Fragen der Zeit dûrfte dann aber such bei der Dopntirto dabei mitsitaen, die Einen und die AnZuaammenkunft der BiaehSfe die besondere Frago dorn gemeinoam did-kirchlichen Zeitbedürfnisse parsur Ertrterang kommen, ob und in weleher Weise lamontarisch barathea, dasisyneichenlich Scheidas kirchliche Leben enter dem katholiechen Volke nende durch Btimmenaaeiiffieit decretijen und die su neuem Aufsohwunge gehoben, und namentlieh, eo gefaaaten BeacM(m^ ais Difceoangesetse dem ob und wie vielleicht den Laien sus den gebildeten Bischof sur" Ausftthrung und Nacbachtung dictiren. Stlnden eine mitwirkende und engere Theilnahme Das kirchliche Gemeinderegiment soli an die Stella an dem kirchlicben Organismus verschsfft werden B der missliebigen Hiérarchie gesetat, die Oeistlichen vom Bischofe emancipirt, unbehagliche Institutionen kônnte. Es wttrde nicht bloc tu erwkgen sein, in beseitigt und die Kirchendisciplin gescbmeidigt oder weleher Weise die gebildeten Laien auuregen auster Anwendung erklkrt werden. Vorent soli die wlren, durch Gründung von Zeitungen im katho­ Demokratie von der Kirehe Hearts nehmen; die liechen Hinne, duroh Herauegabe von Unterrichtsrathe Republik wird seiner Zeit nachfolgen. — b&chern und literarische ^Belehrung für das Volk Aber such von einer andern Seite wird die neue Oberhaupt, sowie durch Errichtung religioser VerBewegung von den Pfarrgeiatlichen in einer enteine und Institute auf das katholische Volk su wirken, sondem auch noch in's Besondere, ob und gegengeaetaten Richtung getheilt. Dieee schlieseen wie die gebildetern katholiechen Laien mehr sur sich denelben mit Eifer an, weil aie von ihr nur Kirehe, durch Betheiligung etwa bei der Verwaltung Enpriesslichca fttr ein neues Aufblühen und Erdes Kirchenvermôgens, bei Ueberwachung des kireb- atarken der Kirehe erhoffen. Auch dieee verlangen lichen Lebens. vielleicht durch WiedereinfQhrung die Abhaltung von Diôceeansynoden, jedoch in der früheren Sendgerichte oder Presbytérien, vor auderm Geiste und au anderm Zwecke. Wlhrend das politisait-kirchliche Glaubensbekenntniss der Welchen unter dem Vorsitse des Pfarreas die in Coi^cubinaten, sogenannte wilde Eheu, oder auch in Geistlichen jener enten Richtung das cbarakteristische Merkmal an sich trkgt, data sie, je grôsaere blosaen Civilehen Lebenden, oder sonstiges ôffentlichea Aergernis Gebenden, sowie die von der Oster- Freiheit im Innem der Kirehe, der kirchlichen eommunion sich Enthaltenden und dergleichen, vor- Autoritht gegenflber, sie fur tich selbst beanspruchen, deeto geneigter sind, eowohl die Kirehe, ais ihre gefordert und in enter Instans- ertnahnt würden, eigene Btellung in ihr, dem absoluten oder demooder in einer sopstigen Weise, MMinten herankratischen Staate alleseit und in Allem knechtiach gezogen werden. gehonam su unterwerfen, wollen die Geistlichen ii. Die Steiltm·/ tier Grietlichen. — Wenn schon der anderen Richtung vor Allem die Freiheit und die Laien an der gegenw&rtigen Bewegung eo lebendigen Antheil nehmen, so dûrfte sich daraus Selbststkndigkeit der Kirehe nacb aussen, jeder allein schon schlieseen lessen, dase auch die Geist- Btaataform gegenûber, und sodann eine autonome lichen denelben nicht werden fremd geblieben sein. Wiederbefestigung der Kirchen-Institutionen im Und so ist es auch in der That. Bo weit bis jetr.t Innem und eine seitgemksse Wiedererweckung des Kirchenlebens. Besondere fordern sie Befreiung nur'immer die Wahniehtnungen und Mittheilungen reichen, ergeben sie die Gewissheit, data die Geist- three Anites von der allcontrolirenden Bevormunlichen fast liberali entweder die Bewegung mit der dung des Poliseistaates, und namentlieh Erlôsung gespanntesten AufmerJtsamkeit beobaebten, oder von seinem yerhasaten Schreiberregimente ; wobei allerdings noch der Wunsch hinsutritt, dass auch mit Eifer in dieselbe einsugreifen und ihre Entdas andere Schreiberregiment, welches der Staat wicklung auf dem kirchlicben Boden nach der ihnen der Kirehe aufgedrungen und in welches eie mitwünschenswerthen Richtung su fbrdem sueben. unter mit allsu grosser Vorliebe sich eingewôhnt Dieee Richtung ist nun allerdihgs verschieden, wie bat, gleiehfalls, wenn sie einmal von der Staatsder Sinn, von dem sie auageht, und das Ziel, su bevormundung selbst befreit iet, môglichst abgethan dem sie führen soli, venchieden ist. Schon seit werde. Sie wollen die Kirehe unbehindert in ihrem mehreren Decennien hat sich in venchiedenen verfassungsmhseigen Selbstregimente und die Bi­ Gegenden Deutschlande bei manchon Geistlichen das Bestreben kundgegeben, die Kirehe in ihrem schofe unbehemmt und stark in ihwe-oberhirtliehen Leitung nacb den Kirchensatsungen, damit so fBr Sinne und nach ihren Rechtsprincipien su 'refordie Befestigung, Fortbildung und Verbesaerung der miren und ihre eigene Stellung in ihr umsugestalten. Fébronius und Kaiser Joseph II. haben nicht kirchlichen Institutionen freier Raum gewonnen und daraus den Pfarrern selbst für sich und ihre Wirkin Oesterreich allein ihre geistlichen Epigonen hinterlassea, nicht blos ihre Riegger und Rechberger, samkeit Schuts und Stirke gew&hrt werde. Zur Erréichung ailes desaen erachten sie aber die Ab­ ihre Eulogius Schneider und Hedderich, ihre Wessenberg und Werkmeister, sondera, auch ihre Pilans haltung von Diôceeansynoden um so mehr ais das und Sprieaaler, ihre Schreiber und Kuenser, ihre geeignete Mittel, ais dasselbe von dem Concilium Tiberius und Gracchus und Theinpr^tbis in die von Trient angeordnet ist. und, der Geschichte suneueste Zeit. Reforrt der Kirehe war hind ist ihr folge, in den frdheren Zeiten wihrend einer Reihe Feldgeschrei, und Synode ihr Loosungswort Beides von Jahren, bis es wieder in Abgang gekommen, ist seit der neu eingetretenen politisciren Bewegung ais ein erfolgreiches sich bewihrt hat. Itidem daher nur noch lauter geworden. Die Anhknger dieser auch sie, wie die Geistlichen der sndera Richtung, Richtung sind seitdem hie und da, sum Beiapiel in mit gespannter Erwartung auf die BischSfe und ihr «I CONVENTUS EPISCOPORUM OOLONIEN8I8, 1848 maii 10 48 Verhalten m der noue· Bewegung büeken, wfin- A sio ia Mitto der jeteige· Bewegung irgend eine oehen und vorlangou auch aie, wte Joue, drtegoud geaseiaoanse Lebansiumerang arwarten. — Bei „ dis Abhaltpag von Diôoeeaasyaodoe. I· mokrarea dieoer Zaaammenkuft werden daher, anse or den Gegenden hat rich baratte diaaar Wunoch latear bereite oben angedeatelea grooeea Fragea, aueh ' oder looter aiugeoproehen, aad ee dfirfte iedeak- die hier bemerkten ZasUade mit su orürtern, ud lieh werden, deeoen ErfUlaag giwslich nufidt- aamoatlioh die Frago der ZweekmÀssigkeit der suweteen oder allaa liage sa venehieben. — la- Diüooeanoynodea und die Art und Wetee ihrer Abdeaeen hat such die Gewlhrnag aarerkenabar ihre haltung su beeprechen sein. Ineboeondere aber wird Bedenken. Eineneita wordea die beseichneten nicht bioo die Btellung dor Pfarrer sum Volke und Wfihler, welehe ait so riel Ungeetfim die Synodes ihre innigere Verbindung mit deauelbon, oowie ihre nur sur Verwirklichung ihrer UmotarspUne herbai- vermohrte Wirkaamkeit durch neue Gotteodienste, f rafen, Allée aufbieten, su ihren Grandofiteen and sum Betepiol am letsten Tage dee Jahree und au­ Ansiehton auf denselben mit gleiohem Uegestflm dere, vielleiebt auch durob ein verbeooertee Ritual, Geltung su veraehaffen; und auderenwite darf ee nach welchom der deutechen Bpracbe bei der Baeranicht Obenehea warden, daes auch viole Getetlioho menten-Verwaltung gnWerer Raum gegeben wire, der beseem Richtung, von dor Meinuug befangen, oondern auch die Stelluug der Geiotliehen su den dam allein die versammelten Geiotliehen ee seien, Ordinariaten in'o Auge su fasoen und su erürtera sein, ob und wie die Vieloehreiberei und Viel. welehe durch Btimmenmehyhoit die Beochlfisee decrctiren und sie dem Bioehofe sur Ausflkhrung vor- b regiererei in der Kirche bcochrinkt und eine Veroehreiben, manche Bchwierigkeit durch allerlei vor- einfachung in der Verwaltung und Diocipiin dadurch orsielt werden kônnte, dans die Bestellung kommende Ansiebten, Wfinoche und Fordorungen bereiten mfigen. Jedenfslls wird die ohnehin jetst der Landdechanten alo Vicarii foranei mit Bei­ gebung sweier oder mehrerer Pfarrer ale Definitoren schon stsrke Bewegung der Geister durch die 8ynodalverhsndlungen leicht noch grtaoer warden, und in sweckmiMiger Weioe cenonioch geordnet und ee dilrfle viel Umoicht, Beoonneçheit und Feotig- diesem Collegium, ale einem Judicium inter pares, keit erfordert werden, die mancherlei auftauchenden in erster Instans die Behandlung der Verwaltungound Diaeiplinarsachen innerhalb der Grensen des Elementa su bewkltigen und su einigendem AbLanddecanateo sugewieoen, und in gleichem Geiste schlusae su bringen. Dennoch aber ,wird es weit bedenklicher werden, die vom Klerus so oehr ge- aueh bei den biechüflichen Officiolaten, ale der folgenden swèiten Instans, ebenfalle einige Pfarrer wfinochten Diôcessnsynoden su unterlaaoen, sla aie absuhalten. Der Pfarrklenu verlangt in manchon aie Aeoeoeoren beigeordnet würden. Zuletst würde Punkten Réformée. Man gebe aie; sber man gobe auch noch su flberlegen sein, wie es mit dem Beneaie, wie aie naturgemfias in der katholioehen Kirche flcialwesen — Collation, Investitur, Privation u. s. w. — und den damit in Verbindung stehenden canosu geben sind; nicht von unten hereof, sondera von oben herab. Die Geixtlicbkeit verlangt Diÿceesnnischen Proceduren fÜr den Fall su halteh sein werde, wenn der nèue Btaat, von der Kirehe^ich synoden, und sie scheinen allerdinga ein schwer sbsuweisendee Zeitbedürfniss su sein. Man halte aie surückèiehend, keine Advocatie mehr leistet und das br^bbium saeculare sur Aufrecbterhaltung und daher such ab; aber mao halte sie, wie oie auch früher in der Kirche élisait sind abgehalten Vorden, Durchfikbrung kirchlicher Massnahmen verweigert: nachdem suvor die Berathung und Beechluesnehme indem alsdann die canonischen Gerichtsformen in vielen weoentlichen Punkten gegen Widerstrebende des Episcopate in der Nationalsynode oder wenigsich als unausführbar herausstellen werden, und stens in der Provinsialaynode vorausgegangen war. Diese Verfahrungsweise befolge man aueh jetst daher der Kirche bierin überall nur noch die Selbstwieder und lasse die Berathung der Verbeeeerangen, hülfe einsig durch rein kirchliche Massnahmen wird welehe allenfalls su machen, und den Brachium der anheimgeotelit bleiben. 3. Dit Sitlltutg der Bitehôfe. — Dass die StelMassnahmen, welehe su den ZeitverMItniaran su treffen wfiren, von der Nationalsynode sur Provinsial­ 4ugg der Bischüfe in Deutschland in mehrfacben aynode und von dieser sur Diôceeanaynode herabBesiehungen der groasen Idee, von welcher in der steigen. In dieser Weise, wenn einmal auf der katholioehen Kirche der épiscopat im Einselnen Nationalsynode die groasen Fragen der Zoit beund in der' Gesammtheit getragen wird, nicht ansprochen, die Ergebniyee in allgemeinen ZQgen festgemesaon war, sondera an manchen Mingeln litt, geetellt, die Bedftrfnioee erürtert, und die abhelfen- kann kaum in Abrede gestellt werden. Aie eine den Massnahmen vereinbart sied, werden die Btechôfe Hauptquelle dieser Minge) muse die bisber nicht in den Stand graetst werden, das Weitere in den Dift- oolten bestehende grosse Véreinselung und fast ceeansynodan im Geiste der Einheit forteubilden und pgünsliohe Diüceoan-Abgeechlosoenheit moucher Biannwenden. Auch werden oie dadureh daa sichere schüfe beseiehnet werden. Wenn auch in den grüeeeren. deutechen Btaaten die Bischüfe mit ihren Mittel erhalten, den verachiedenen Richtungen der Be­ wegung Mass und Ziel su geben, und, erstarkt durch Metropoliten und dieoe unter sich in mehr oder die Beschlüssc der Nationalsynode, in donna ihnen minder nahom Vorkehre standen, so beschr&nkte ein sicherer Ausgangspunkt und ein fratee Ziel vor- sich doth leteterer wieder nur auf die Bischôfe desgeseichnet ist, wird es ihnen gelingen, die wflhleri- ' selben Staatoo und ging nicht fiber deeoen Grensen ochen UmwfilaungsgeHtete nachdruekoam niodersu- hinaus. Was jensoite deroelben, wenn auch Wichtiges, in der Kirche verging, war fast als nicht behalten und dagegen die wohlgesinnten Beetrobungen stehend ansusehen. Noch geringer aber war, eu su leiten und su fürdera. — Von dieoom Geeiehtepuqkte ans. iat daher eine synodale Zuaammen- viel bekannt geworden, der Verkehr der Bischôfe kunft der deUtàchen Bischôfe vor Allem nothwendig. unter sich in den kleineren Btaaten Wenn in diesen Auch wird aie in diesem 8inne von der unendliehen die Diüoesen swar ebenfaUs einer MetropolitanMehrsahl der Geistilchen, welehe mit dem Geiste Provins sugetbeilt sind, so stebt doch sus dem und Gange, in welchom früher oolcho Vorhand- Grande, weil der Btaat nur eine Diocese sihlt, der lungen in der Kirche stattgefunden habon, bosser Ordinarius seiner Regierung und ihren beoonderen bekannt sind, dringend gewfinacht ; und oben dieoe ataatlichen gfinstigen oder ungfinstigen Anordnungen ochauen sum Theil mit geopanntor Aafmerksamkeit ale nur Einer und allein gegenfiber, und oieht sich auf den deutechen Geeammt-Episeopat, von welehem no in der Lage, die Borge allein su tragen und den 49 C0NVENTU8 EPISCOPORUM CWLONIEN8I8, 1848 maii 10 M * dflrfe u. a. w.. nicht überall gleichmissig beKampf allein sn fthren, unberathen und ununter- A und stütst τοη seinen Mitbischftfen. Daher ist es wohl antwortet warden und die darauf berïgliche Be­ gekommen, dw» maneher Bischof, weil er sich ge- handlung keine gleichformige ist. Dieae und ihnliche Verachiedenheiten -*· deren noch andere, sum aôthigt fand, mit besondern gebietlichen Hinder· niseen, die seinen Nachbam .nicht entgegenstanden, Beispiel die Ungleichheit der Fastendispeasen, bemerkt werden kQnnten — haben wohl nur in der •ich abvumfthen, seine game Kraft seiner Diocese * Vereinielung der Biechôfe ihren Orund, und wie luwendete and gegen das, has in andern verging, sich mtehr oder weaiger abschloM. unberührt von ee su wûnachen iat, daas sie durch gemeinaame Verfahrungsweise beaeitigt und vermieden würden, dem, was dort gestritten und gelitten, verloren und errungen wurde. Die Folgen dieser Vereinselung •o ist es auch nôthig, die Quelle, aus der tie sind aber nicht unwichtig. Es kann nicht andern groestentheila entspringen, su heben. Ausserdem hat die Vereinxelung der Bischofe sein, als dans dec vereinzvlte Bischof in der Be· auch noch die schlimme Folge. daes der alleinhandlung maneher wiehtigen Massnahtnen von all * gemeinerer Bedeutung. welche er für «eme Diocese stehende Ordinarius eine geringere Kraft beaitxt, den allenfalls in seiner Diocese auftauchenden. an treffen hat, in seiner Abgeschlossenheit sich Neuerungs- und rmetursgelûsten' mit Erfolg entlediglich auf sich selbst und seine berathende I’m· gegonsutreten, als wenn er mit dem Gesammtgebung beachrinkt sieht. und daher nicht selten die vielseitigere Einsicht ungem vermisst. welche episcopate in enger Verbindung hiesu erxtarkt ist. durch gemeinaamc nachbarliche Erorterung ge- B En ist kaum su besweifeln. dan es in der einen oder andern Diôçeee den Anstrengungen ihre· wonnen wird und um so grdssere Sicherheit und eifrigen Oberhirten schon lange gelungen ware, die Entschiedenheit in dor Beschlussnahmi' gewahrt. weil sie eben einv gemeinsame 'st. Bei dem Mangel anarchischen Grundxatxc der geistlichen NeoIogen an amtlicher Verbindung geschieht es hAutig. dass und das freche Treiben der Wühler grûndlich und nachhaltig niedersudrücken. wenn ihm die Beder einzelne Bischof nur zufâllig aua Zcirnngen rathung und Billigung des Episcopates in scinem und theologiachen Joiirnalen die sehr wiehtigen grosweren Theile oder in ’seiner Gesammtheit sur Anordnungen kennen lernt, welche in einer Nachbar8eite gestanden hiitte. ^chon die Kenntniss allein. diocese odvr auch in einer entfemteren Kirchendas» der Ordinarius in seinen Anordnungen nicht provins brzüglich einer wiehtigen Zeitfrage oder vereinselt steht, sondern auch sich des Einverstandeiner Angelegenheit von allgetnciner Bedeutung iiisses seiner Mitbischnfe erfreut, ist gccignet. die sind getroffen wordem deren friihere Einsicht ihm. Neuerungen im Entstehen su ervticken und die bei gleichen Bedùrfnisaen. auch in seiner Diocese Plàne der Wühler su vereiteln. r- Dieses Einsu seiner eigenen Bewchlussnahme aehr erwünseht verstandniss in Zukimft inôglichst su ersielen und gewesen wire. Auch ergiht sich aua der Vereinsedie Vereinselung moglichst zu beseitigen. wtire lung der Bischofe nicht solten in der Losung wicheine ay nodale Zusaiumenkunft der deutschen Bischofe tiger Fragen und Behandlung allgemeinerer Andas sichere MitteL Bei der dadurch wieder angelegenheiten eine Verachiedenheit, welche besser vermieden wflrde. Eine solehe Vewhiedcnheit er- U geknüpften nAheren Verbindung kbnnten dann nicht bios die bisher beatehenden Verschiedengab sich sum Beispiel in der Behandlung der heiten tu allgemteinen Vorschnften gemeinsam auaRong'e-Secte. indent man in den einen Didcesen nicht bios Ober die Haupter. Sondern auch uber geglicheu, sondern ' auch die Mittel und Wege festgestellt werden. wie fortan ern moglichst enger aile ihre Anhanger zugleieh mit Jeneij die Ex­ Verkehr aller Hisehôfe unter sich. etwa durch communication auiMprach· in andern diese Btrafe xwar ebenfalls gegen die Ersteren sogleich. aber anitliche Mittheilung der wichtigeren Verordnungen, gegen dite 'Letzteren nur fiir den Fall, wenn aie in der Hirtenbriefe u. s. w., irmner me hr konnte aneiner hestiminten Zeit die Hecte nicht verliessen, gebahnt und unterhalten werden. 4. Zugleich durfte auch die Stellung der Bischofe ipso facto verhangte. wieder in andern lediglich dite Prediger excommunicirte. dabei aber von ihren An- sum apostoltschen Btuhle noch einen hesonderen Beweggrund su einer synodalen Zusammenkunft h&ngern gAnzlieh Vmgang nahm. und wieder in derselben abgeben. Man weiss. wie gerade in un­ andern so viel verlautet hat, in dieser Sache gar keine Excommunication aussprach. — eine Vhr- seen Tagen der rdmiftche Stuhl die Zielsoheibe neuer Angriffe gew orden ist- Man gvbraucht dabei schiedenheit, welche von don Bectirern selbst bedie alten Waffen. nur mit neuem GritTu. Was man merkt und in ôffentlichen BUttern zu Angriffen ehemals Papist, spAter Romling nannte, heisst jetzt gegen die katholische Kirche ausgebeutet wurde, l ltramontan. und ultramontan heisst Alles, was wabrend unbezweifelt ein gemeinsames. gleichkatholisch ist. In allen Tagesblâttern verkündet formiges Ausaprechen und Verfahrvn des Episco­ ώηη. dass für die Freiheit kein Heil sei, so lange pates der auftauchenden Secte den emptindlichsten ein ausliindiscber Herrscher die Gewisaen knechte, Schlag versetzt h&tte. Eine gleiche Verschiedenheit und von der Tribüne predigt man. due jetst die besteht auch noch in der Behandlung der gemiachten Ehen, über welche. soviet bekannt geworden. die Zeit gekommen, den Vvrband mit dem Verhasaten Rom zu sprengen.. Ilierdurch ist aber eben der Praxis in Deutschland noch * nicht Obérai! feststeht, indent xwar die Kindererxiehung in der katholischen katholischen Kirche in Deutschland eine.AuffordeReligion überall als Hauptbedingung der Ehe- rung gegeben, ihre Verbindung niit dem Apostolieinsegnung festgehaltcn. dabei aber die damit schen Stuhle neuerdings in einer môglichst offenen Abwesentlich verbundenon Fragen: uh auch, bei er- und grossartigen Weise su documentiren. ffillter Hauptbedingung. noch eine Dispensation sur gesehen auch davon. daes in der jetzigen Zeit Eingehung einer gemischten Ehe, und * von wem, mehr als je dem vorausblickenden Geiste sich die ertheilt warden mûsse, — ob der katholische Braut- Gewissheit aufdrAngt. dass nur Rom es ist% welches theil· sich von einem protestantischen Geistlichcn, allein noch durch treue Beuahrung des Christenohne sich einer communicatio in sacris schuldig su glaubvns die künftige Staatsgesellschaft vor der pantheistischen Auflosung bewahren und zum macheh und ohne Gewissensverletzung dûrfe copuliren laasen, — ob der katholische Pfarrer, wenn sweiteh Male die Welt von der hereinbrechenden Barbare! des modernen Heidentbums retten kann ; die protestantische Copulation vorausgehend stattgefunden, nochmals die Brautleute copuliren kdnne so ist auch das katholische Bewusstsein lebhafter 1 Co.Xt’lU GKNKHAL. TOMÜ8 XLHI. 4 51 CONVENTU8 RPlàOOPORÜM CODO^EMBB, ÏM8 maH 10 Μ ala jt vordom, daae di· katkoUsoke KMn la A deatig' di· deafalWkaa aogwaantan Grandracht· Doutechlaad, wie fiberall, wean aie vea ihrami der dmataeh·· Btaattbfiggar dabei aaagefiin·· dad, Mittelpnnkte su Ro·, der Matter und Lekreria iat bekaaat. Bai der deauAebat arfolgeadee Baaller Kireben, gelfiet iat, dem aiehera Untergaage r^tknng ' der Beknlfragn stabt nock Ungfinetiger·· naturnothwendig entgegeagehL 8ί· stekt aad ftlk sa beftrakina. Aaeh in Berlin bet in der rer•iasig ear ia ihrer Verbiadaag mil Bom. ' Dieeeat Malgea Berathung-fiber die Kirchentrnge das rudiBewuastsein, deh erneuerten Angriffea gegeofiber, oale Element daa Uebergewiobt «rbalten and besfiglieh der Bchulfrag· dureh vorlkafig· Fwtatellung Werte sa geben und die feate and ualfiebare Ver­ bindung der katholiacben Kirch· in Drâtaehland der gfinalieben Trennung der Bekule von der Kirehe and ' ihre· Episcopate· mit * dem rfimhohen Stuhl· •inen volbtkadigen Triumph davongetragen. Bei in einer angemaawnen Wei··' feieriieh su «rkUran, der swaiten Abetimmung. welohe spkter in Frank­ wind· eine wllrdige Aufgabe ■ aynodaler Thfitigkeit furt noehmal· fiber diewlbe Bathe «ΙηΐΗΙιιΗοη wird. •ein, welche den iiofaten Eindrack tar Abweisung wind keia barn eras Ergebniw su erwarten sein ; der Feinde und sur Befoatigung der Katholikeo nod eine persônliche Betheiligung an der ersten Berathung fiber die Kitchen- und Schulfrage in der hervorsubringen niebt verfeblen wird. Auch wird Verwmmlung su Berlin und die daraus gewonneae dabei die ZweckmAwigkcit erkannt werden. dime nAhera Kenntnim des dawlbet fiberwiegenden Geiatea Verbindung mit Rom nur nocb inniger und lebenkann auch dort von der sweiten Berathung, welche diger su machen. In diesem Gmiehtapunhte wird man auf Mittel denken, Win di· deutschen Biachôfe, nach’ einiger Zoit in der vollen Veraammlung stattwelehe bisher oft nur in geringerer und vereinselter finden wird, nichts GOnstige· prophoseien. Nach allem diesem iat das Ix>os der Kirehe und Boliule Berfihrang mit Rom atehen. in lebendigeren und im kfinftigen Btaate faat ■ so gut wie enjsehfeden, gemeinaameren Verkebr mit dem apwtoliscben Btiihlc gebracht werden kfinnten. was vielleicht und ea iat (Or den Episcopat keine'Zeit su verlieren. ernstlich und grfindlich sususehen, da·· die dutch eino gemeinsame Vertretung der Interested Kirehe nicht Schaden leide. Eine syuodale Zu•owohl der éinselnen DiAcewn sis der deutschen sammenkunft mûaate daher scAZsenigst und jedenGeaamintkirche vcrmitlelst eigens in Rom auffalla neck nor dvm IFustor atattfinden. llinaichtlich gestellter Reprâaentantcn, welche mit den deutschen de· Ortea der Zuaammenkunft acheint es die Natur Zustfinden durchaus vcrtraut sind, atatt der bisder Boche su fordern, daas derselbe ein. katKoherigen einselrtFh. mit Deutschland gpns unliacher und mdglichst in der Mitte Deutgcblands kekannten rotniachen Agcnten su ersielen wire. I Auch’dürfte vielleicht su überlegen sein, ob es gelegener sein mfiaee. um den Bischofen die Reise dahin und den Aufenthalt daaelbat su erleiehtera. nicht erwûnscht wire, bei der aynydalen Zusammenkunft den l'matand su * beeprecben, das· die vom Hiesu dfirfte abep keine Btadt Keaser,' ala die faat auaachliesalich katholischc Btadt B’flraAwrg geeignet apostolischen Stuhlc den Bischôfen ertbviltyn Quin­ •ein. indem ihre Lage im Hersen Deutschland· quennal- und andern Facultfiten nicht Oberall in fur keinen der Biachôfe aus Oesterreicb. Ih’ibDeutschland gleich sind. und ebenso, dues far die ^verschiedenen DiAcesen die Ertheilung rômischer men. Bayern, der uberrbeinischoii Kirchenprovins. Ereussen und Hunnoter die Reise dabin su langEhedispcnsen nicht Oberall nach gleiçhen Normen wierig oder su beschwetlich machen wflrde. — Be-/ geschieht. wodurch hie und da (Or die Bchwacben tiiglieh der synodalen Verhandlung iat ea nothAnstoss entsteht, so daas es vielleicht aachgemtaa weudig. darn aile Biachôfe ih Z'sksoh débet Rich wire, hierin eine durchgfingige Gleichheit voni apo•telischaa Stuhle su erbilten. um guch hiyriVi das einfinden, und nur daim, wenn peraônlichra ErBand der Einheit in dor AllgAneinheiTniit dem' acbeinen vôllig unmôglich fallen wOrde. was abev rômischeo Btuhle und den DiAcesen gleichhtisaig •ehr su bedauern wfiru. dureh einen hevollmachdarr.uatelleni — Eudlich mOsste, wie es kaum der tigten Repriaentaaten sich vertrêten lessen. Auch Erwfihnung bedarf, die ganse in 'Rede stehende milssten die Biachôfe den einen oder andern tücbtigen Th«Ίlogon und Canonisten sis beirathende Angelegenheit sur Kcnntnisa des apostolischen Btuhles gebracht. und niebt bios von der be.Vor- Gehfilfsn sich sur Beite mitbringen. und hôchst •tehenden synodalen Zuaammenkunft der Bisehofe forderlicb wfit^e cs unstreitig Mr die allseitige Behandlung werden, wenn jeder Prfilal aueh einen dem beiligen Vater Antigo gemaoht. soudera aUcb •lie von ihr etwa gontsaten Beachlfisse und An- aachveratfindigen staata- und rechtskundigen Laien ordnungen ihm sur Genehmigung vorgelegt werden.- von bewfihrter katboliseber Gesinnung sur Thèilnahme susôge. WOrde es thunlich aein. das· ein Dureh diese Genehmigung von Beite des beiligen Ordinarius ein ihm bekanntea verlfiaiges Mitglied Btuhloa aber wOrde der kircblichen Gemeinschaft des deutschen Episcopate· mit dem apostolischen dsr Frankfurter Nationalveraammlung su der Ver­ bandlung nach Wirsburg berufen kônnte. ao s ürde Oberh lupte ein neues Siegel aufgedrflckt werden, welches einerseita der deutschen Nationalkirohe mit daa fllr die Ffirderung derBaebe vdh ungemeinemVortheii werden. — Was aber endlicb die Korberrifuny ihrer wiedergewonnenen Einheit «owohl ihre alte Stellung und Wfirde ala der Ersten untor den dsr sur Verhandluag kommenden Gegenatfinde beTôchtern Roma, wie auch ihren alien Glans sorflek- trifft, ao wird es erforderlicb sein, dasa eiu jeder . sugebon, und anderseit· den Nichtkatholiken Ach- Bischof wino Anaichtea und Erfahraagen beifiglich tung einsuflotgen und die Katholiken su erneuerter der obea mehrfach gegebenea Andeutungen, sowie Anhfinglichkeit und Treue gegen aie ansuragen. wiaeWfinx he, Forderuagea und Antrfige suwmmenala ein so unsweifelhaftee, wie groaaartig·· Mittel ■geatellt ala Matérialisa sur Verhandlung mitbringe. Eine neue Zeit will beginnen, und wep kann anerkannt warden mun. III. Was nun die Zeit, in welcher die in^Aus- sagen. waa aie bringen wird! Ihre Zeichep deuten •icht genommone synodale Zuaammenkunft -der auf grow Gofahren, welcbe der Kirehe bevoratehen. Aber der Herr wird mit ihr aein und aeii heiliger Biachôfe atattfinden mfiaate, den Ort der Zuaammen­ kunft, die Art der. aynodalen Verhandlung und die Vorbereitung dasu betrifft, ao dfirften wenige Andeutungen genûgen. Bei der NationalveraaBunluag su Frankfurt hat, wie obeh acboa benrarkt Worden iat, die Abstimmung fiber die kirahUekaa Fragea Geiat. Ihre berufeaen Hfiter werden wachaam aein, daaa die Rettfing nicht ,su apit“ komme. Daa katholiaehe Deutschland sieht auf seine Biachôfe. Di· BiacMf· aber werden handeln mit Gott (Hr aeiue Kircba ÇnÆ j-amAslMwaJlfaa-aa ΐ,.ιτ ru;.,. M CONVj^Tü^ EPIBOOPORUM OOLONIKN818, IM· aafuati 1« ÎONVENTV8 *KPfflCOPORV COLON1KM8I8 1848 M| > * 1· Μ < Couveatas episcoporum Colonie··!·. habit·· di« A Vid· ibfrn, col. 81 A. (servais· sphcepnrum 16 Mfuati 1648, snb loapde von G«vswl. arahiHarbipalaaMak, 1848 aetaèria ü. epbeopo ColoaieaaL ('0NVENTU8 8ALI8BURGEN8IS EPISCOPORUM PROVINCIAE 1848 augnati 31 - septembr» 10. a· sobin aueh ab Mina hailigate Pflicht «eaehtea. t.'onventusSaliaburgensia epieeoporum provinciae, bei dem eingetretenen Vmachwange der Verhfiltnisae habitu· a die 31 augusti ad diem 10 aeptembria 1848, Asuh Frederico loaepho t'aeleatiiro von Schwaraendu Wohl der ihm awrertniute· Kirche· aaf daa berg. archiepiecopo Seliaburgenai Episcopi proKrfiftigste su wahren. und die unteraeiehucten Birinciae Saliaburgensis, Salisburgum convenerunt schdfe der Salibarger Kirchenproriiu erftHen auf ihre strange Obliegenheit. indan «ia im Hinblirk Coarentai autem etiam deputati ab archiepiecopo auf die jdjireh unserrs ellrrftMiftint Kaurri ϋβ· Olomuconsi et episcopo Linciensi atpue tres canonici Salioburgenaea ut theologi interfuerunt. ]fjntat gewihrten conetitutionellen Birgachaflen vor der Aoden coaWituirendrn UrichteerteaHuhmj unAdrttf des Epieeopali dtr Sahburftr umwunden ausepreehen. w·· nach ihrer innigsten «M den Rticluiag rw W/ea. Ueberteugung die katholieche Kirche lur Sicberstellung der ihr au· gôttlichem Recbte gebfibrend·· Hohe Reichsreraainmlunjt ! Freiheit and VnabbAngigkeit von der <3vilgewall Eine nepe Aera hat für Gesterreichs Vôlker begonnen. ihr Losunguwort ist die Freiheit, ihr Hchild Unumgfinglich erheischt. nnd ara· ihr gegcnfiber der freieren Entfaltung aller Elemente des Staate— soll sie eine Zukunft habeo — muas Gereehtigbfirgerthunw ohne Vvrletxung der Consequent und keit eein. der Gerechligkeit nimmermehr verweigert warden Scbwer laatete das System durchgingiger Berormundung und misstrauisçher Controlirung auf kann. Diese freie selbatstAndige Stellung mUsaen demallen Zweigen des dffentlieben Lebens: darum ringt narh die Unteraeicbneten ftr die kstholische Kirche jetât Ailes nach fruierer Entwicklung, sucht sich der insbeaondere in Ansprueh nehmen. sowohl in Betreff unnatfirlicben Fcsseln tu en^edigen. die lustAndigen der nonunion Entfaltung deo kirchliehen Organis­ Rechte tu wahren, die roreuthaltenen im Vcrtrauen mus. ala aueh rfiekaiehtlich der kirchliehen Wirksamauf den Gerechtigkeitssinn Derjenigen tu reclaim ren. keit und dea kirchliehen Verroogena. drnen die grosse Aufgahe geworden. die NeuI. Die Kirche in ihrer knaaeren Erscheinung . gestaltung des Asterreichischon Staatslehene tu / glflckhchem Ziele tti filhren. ,c atellt sich dar ah ain lebendiger Orjwnismas, deasen weaentliche Elemente auf gAttlicber Anordnung beAUein nicht blos. weil sie ihneu erhôhte poliruben. Dieeer tufblge steht nb Mitte der kircbtische Freiheit verheisst. begrtsseri Mjllionen ôsterlichen Einheit der Episcopat, der. so wie er in den reichischer Staatsb&rger die neue Ordnung der Diuge, sondern aueh. weil aie der katholischen seiner Autorilit unterutehenden Clerus seine ihm verantwortliche· Mitarbeiter’. so in dem romisebeu Kirche, deren treue Sôhne und Bekenner aie sind. Pspate soin Oberhaupt und den Mittelpunkt seiner dieselben.8egnungen der Freiheit gn Aussicht atellt. Einigung findet. Diese gôttlichs Ordnung finder· Wohl hutte sich diese. ais StaatskirChe, unrer dem wollen oden die naturgemfisse Entwicklung dieeer gefallenen System· mehrerer Begflnstigungen tu Organisation behindern. heisst. sich an dem l^ben erfreuen gehabt : aber jllaube mau ja nicht. ais ob der Kirche vergreifen Darum kann es nnr dem dieaelben annoch (legenstand aehnefichtigen Verlangena aeien. da sich kein Verstindlger dartlber’ Biachofe rustehen. Ober die Aufnahme nnd die erforderliche Qualification der Friestersiands - Canditfiuscht. wie sehr sie nur gUniende HOllen waren. dalen tu entscheiden und die klerikslische Bildung den erniedrigenden bureaukratischeij Druck -tu bedemelben in den ton den Kirchen datu sngeordnomAntcln. mit dem eine Alles umstrickende. politen Heminarien. sowie deren Dauer tu bestimmen. rische Geaettgebung jede selbatstindigere Rcgung In Betreff des ôfferUirçhen Vnterrichta derselben des kirchliehen Lebens so riel ais moglich damiederaber muss dem BMlcbofe auf die Bestellung der hielt. Dadnrcb ward die Kirche gleichsam tur Magd l.ehrimter der khtbolischen Theologia ein entherabgewtlrdiget. und leider in den Augen gar schcidender Einfluas gewahrt bleiben. Desgleichen Vieler der gehisaige Schein ^auf sie geaorfen. ab hegi es in der Natur der Hache, dans die Einob sie eifie Polirei-Anstalt dea Stantes und ein Werkaeug fhr politischc Zwecke wire.- ftea ist settung in geistlicbe Aemter und Stffllen nur ron dem Bischofc tu ’ geaehehen habe, w *nbei jedoch nimtnermehr die’ Stellung. die der katholischen Kirche gebfihrt; ihre Mission “ist nicht »on dieeer das I’rksentationsrecht der Patrone, so lange es sich innerhalb der gesetklichen Grenten hilt, unWelt, sie ist ihr von Oben gegeben. und im lebendigen Bewusstaein dieeer ihrer gôttlichen Sendung, angetnslet bleiben «oil. Die Bvffihigung aber der Candidsten tur selbststindigen SeelsorgsfUhning tu aber auch in der Uel^rteugung von dem hochst beurtheilen und deren Grad su ermitteln. ksnn wohlthktigen Einflusse. den ihre freie. normale winder nur Sache des Bischofes. ala obersten SeelWirksamkeit auf das Wohl des St nates tu nehmen greignet ist, nimmt sie von deniaelbcn twar kcine sorgers. sein, ap weirhem Zwecke schon das t'on'cil ron Trient die Vornahme einer eigenen Prflfung Betortugungen. keine Pntilegicn. wohl aber jene Freiheit und seibatsthndige Stellung in Ansproch. angeordnrt hat. Wenn aber bisher der Staat do’se die nunmehr nach Beseitigung der bishengen v iel- kirchliehe Anstalt der sogenannten Vfarr t’oncursPrilfung lortugsweise su der seinigen giniacht hst. fachen Hemmnisae allen Staatabürgem und geeettIjchen Communittten in ihren respective· Kreisen so erkllrt sieh dies nur aua dem ron ihm nach alien • ' ro Theil werden soli. Dpr Episcopat, ais von Gott Seiten geflbten Principe der Bevormundung. gleichgusutatar Vertreter dér kirchliehen' IntereaAn. muar wie die ebenso drfiekonde sb uasweekmfiaeig· Ein- ■ μ οοιτπατνβ «auuubgimb» bpboofokjm pbovuoub, imb —·.-------------------- :—f---------------------------------------- ————---------------——. ) » ** ------------------■,--------------------------—■ -■ ■ riehtang, ar taeata· gageba^ daaNtah gang * Mataüg atah abunanhliamin, eeatan anlArt gerae saigt, tau «r label aaf «ta tam ftraaeta Webtat eata· tata BarattwIlllgbaH, mit ta Btaatagawalt •tab vorirrte, — «ta üabeiyH ta ta&kuaft am babufc aweekdkaltahar Mittiwltaag, AafltUnmg «ai eo weaiger Plat * nehmen kaaa, ab ta Btaat J«a- VacaHtadtauag jataueit ia freaatahaMelw Couh asohr gegaaAher ta vanebfotaed Oaataiaaaa mutaaifo· ata Uatahaadtaag sa trata·, «ad eo aaf ta fltaaApaakt ta Indita·· * «icb etaBt, and vrett ear imawr ta kirchliehaa QtundeAtaa gmtattaa, deahalb am ee «ratagat «ber ’ta (unare BatUUgaag Hand ta Etaad aût dereelbea aa gehen, ta ta voU* nar allata aaf dem uar aelbatatAadigaa kataüaahaa Buabaaga sas * Stab­ komaaeaea Uebanougung, daa Wage weitaabeitigar Aehtasg and Vertaaaeas eia ler aich aufwerfea darC Frai aai feraar ta Biaebof ta Mtaee MitAr beide Gewalten ercprieaaliehe * Zaaaameawirkeg theilaagen «a ta Clara * aad ta gMubiga Vota, mAglieh, aad dariu aaeh eine bernera Garantie ftr pnbehindert aeine Verbtaduag ait dem Oberhaapt * ta baideraeitige Gedeihew golegen 1st, al * * da jlap-Kirche; denn die biaher vue Staatawagwn ga- VerUltaiaa de * Misstrauens and der Contrôle aa •bte Oenaur aller oberhirtlidien Krtaaae, dia ga- biatea vermag. forderte, vorliufig * Btabolang der RagieeuageBewilligung Λτ jod· Verweedang naeh Rom, und die Unterwerfaag aller von dort edtaeaeaen apoateliachen Entacheide unter die Geaehmhaltung ta StsatabehArden waren ebenao hemmende al * unwArdige Feaaeta, die, vena vie nicht dahin abaieltea, doeh vôltaommen geeignet waren, die freie Circu­ lation im Organisai!· der Kirche so vie! al * mfiglich su unterbinden, und so Auch ihr Leben in die schleppenden Formen de * * Staatamechaniamu hiuttbersuiiehen. Die katholiaebe Kircbe, die, auf gôttlicher Einaetsung beruhend, nun naeh'acbtsehnhundertjlhrigem Beatande. daa Recht der Fortexiatens nicht erat vom Staate su orbitten braucht, darf von ihm mit dem vollsten Rochte dio ungeachmAlerte Uebung ailes deaaen in Anapruoh nehmen, was Lebonabcdigung ftr aie iat, und mOsste es ftr eine entehrende Schmach halted, wenn jeder ihrer Schritte unter die controlirende Aufsicht von Staatabeamten, die ûberdie * auch einer andern Con- fession sugethan sein kAnnen, geatellt werden wollte, und wenn der Staat, wkhrend er durch Àuflaaaun£ der Prlvontiv-Musregeln allen Klahsen der Oesellachaft freiere Bewegung gostattet, nur in Besug auf die Kircbe, deren Intéressé doeb. gewiaa mit eeinem eigenen Wohle im innigsten Einklange steht, wie gegen Feinde der Affenthchen Ordnung poliseiliche Vorsichten fûr notkwendig erachtete. Ebeÿlbo bestimmt wie gegen daa System hemmender Contrôle musa aich die Kirche aurh dagegen verwahren, daa * Oegenstinde kirchlicher Natur in dic Competens der StaatsbehArden gesogen, und von diesen. gleichsam als bildeten aie vine bdhere Instans im kirchlichen Organismus, sum Prijudis der betrelfepden Kirchen-AutoritAt entschiedên wer­ den Gründung, Zweck und Ossehichte sichera der katholischen Kircbe den Chsraktet einer 'selbatstlndigen Gesellschaft, und somit grandaAtalich da * Recht der Selbstregiereng, wosu lie ihre eigenen rechtmkssigeu Organe beaitst. Aber auch sur Hintanhaltung einseitiger und «illkHrlicher Handhabung do * * Kirchenregiment bat aie sohon frflhseitig in ihrer eigenen Verfaaaung daa Mittel gefunrien, indent sie dem Cleru * aowohl al * dem, glkubigen Volke in dem vortreffliohen Motropolitanund Synodalinstitate die dafhr «Anaohanawerthen BOrgrchaften bot. 1st’ dasaelba leider durch die Vngunst der ZeitverbiUtaiaae allm *hlieh ausser l’eoung gekommen, *o ist ·* unter gegenwArtigen Vmstiinden um *o mehr an der Zcit, daaoelbe neuerdinga in de * Lobeo su rufen, und die Unteraeichneten haben aich ihreraeita vereinbart, daa sur A uaftlhrung Erforderliche unvenAgtieh voraukehren. Da aber der Episcopat fhr die organiache Lebensentwicklung der Kirche die ihr gebtthrende Freiheit von den Hemmniaaen der Bureaukratie in Anaprueh nimruA iat er keineawega gemeiut, namentlich bai den vielen ^ragen gemiaehtor Natu *,) ta danen aich die tatereeeea de * * Staate und ta Kircbe begagMa, Π. Zweek and Aatÿabe der kirahliehen Organe iat Eatfaltaag ta von ihrem géttliohen Stifter ihr aufgetrageoen Wirl-amnFrit in Betreff der Lehre, * de * Cuite uad der geistliehen Regierungagewalt. Freiheit heiacht demnaeh die Kirohe fQr dieae dreifache Wirksamkoit ihrer Organe. ZnvSrderst aind sie berufen. das Wort Gotte * gens, rein und ùnverftlscht vorsutragen, es gegen Angriffô mit den oompetenten Walfen su vertheidigen und auasübreiten, die Mensohen su verhalten, die■em Worte su folgen, und so den Weg ihrer Be•timmuhg su seigen. Jede BeeohrAnkung der müi/dlichen oder achriftlichen Vorkündigung dieser Lehre. *aowie der Aufhahme freiwilliger Bekenner der•elben, weltliche Veroidnungen oder kategoriache Auftrtge Ober die Verwaltung des Prcdigtatntes und die Wahl des Lchrstoffea . mfisste die Kirche ebenso entsohieden ale Bingriffe in die Freiheittder ihr sustehenden Lehrgewalt sunlckweisen, ale aie ihra eigenen Diener bestrafen würde, wenn sie den freien Vortrag des gftttlichcn Worte» su politischor Aufregung und Parteiswecken missbraurhten Ein unveriumerlicher Tbeil der kirchlichen Lehr­ gewalt ist die Eraichung der Jugend. Durum ist es der Kirche heilige Ptteht, die Ersiehung ihrer durch die Taufe erworbenen Mitglieder und somit vor Allem die Mitwirkung bei Leitung der Volksschulen und den entacheidenden Einflus» rflcksichtlich der Bestellung des katholischen Religionounterrichtea an dieeen und den ûbrigen Lehranstalten im vollsten Bewuastsein ihre» Rechtes fbr aich in Anspruch *i^ nehmen. und swar um so méhr. da die meisten bisher beetehenden Volksachulen grossenthoils mit Kirchengut gegründet und erhalten surden. Freudig erklArt sich die Kirche bereit, mit dem Staate einverctindlich die Eniehung der Jugend besorgen, grôssere an die Schulen gestellte Anforderungen nach Krbften unterstütren. jede sweckm&ssigc Vmgestaltung de» Schulwesens fbrdern su wollen. Sie erklirt aber ebenso freimüthig. dans aie mit der Befugniss, in deu A olksachulen nur den Religionsunterricht su ertheilen, aich niebt begnflgen dUrfe, da mit der Vnterwcisung der Jugend in don Religionawahrhsiten die chriatlicbe Eniehung keineawega vollendet iat und Religion Uicht nur gelernt, aondern auch geübt werden musa. Sie erklArt anumwunden, daa * sur Ersielunÿ einheitlichen Zusammenwirken * und sur Hintanhaltung der Gefahr bleibend verderbliohen Einfluaae * den bieohAflichen Behfirden bei Bildung der LehramtsCandidaten and Aufnahme dor Lehrer, aowie den Ortaseelaosgern bei deren Ueberwachung und Lei­ tung jener Einfluaa geeichert bleiben müsse. welcher die erforderlieheu Garantien für Volkseraiehung auf poaitiv-religiAaer Grundlage gewâhrt. Zwar wird hierdurch die Anerkennung eine» Rechtes gefordert. gegen da * Zeitatimmea aich erheben, aber nur in der feeten Uebeneugung gefordert, daa * darch grOndlich religiAee Eniehung deatruotiven Tenden- W OOKVWTH» BAUBBVBOBRUS KMBOOPOBÜM PROVDICIA·, 1MB august Μ M «MgugMgMrkkt «arM, — nnr uatar Mai ■ ftakaMa 4m ■wekiflktUaXAM W^ - * * ~ aibirm·»· ^^^b^b ^b^k_l b^^^b— ^^hla, « Kvtwmwni 4mi MB An trient» Mhao Mr Kireba ateta aaoh •Mb ·!· üv WBMrtMMftiebM) bwtft ·!!· ebrtetab die beat··, rahigat··, opfcrwinigetM Stnate- bebea JahriwaMrte berab geBbtoa Baobt erkUra·, die Bidiagung *" ·· ·μ*·« μΜ·1μ ChsMktan Mr * btrger erwieeeu babee, — aar âatar Anapnmh ■ahma .aiaar Larairaiboàt geferMrV dia mil dar Ebe «a hiitimmin and. (ber hna Vnrhandaeaeia batboMaehaa Kiraha augleioh aatataad aad dia m eetee^bed^Ii^i, u^i^l air kam — aar Bershiguag OriKaaboe der Vblkar ab ihre Fraabt aabaweiaaa der GlUbigea «ad Hintaahakuag bMvUBgw AefIMsag, dee ^bebaadee water Man Scheme dee vonaag. Von dar Fraibait dar Kinbe iat Freiheit ibree Reehta — nur «ΑμΜμ, dam beiM Gewaheu ibrer * ReohluephAre «eblbewnaar im Cultaa uasertreualieh; — er iet die DertteUaag ibree Beatimmuag ns Lebeaa, die aaeriMeliabe Bediagaag dee geietigàa klaren Eiarerattadnioae die ibnen snataheaden GeAutabwaagaa ihrer GKoMr, die btrtwihraaM Aue- «etae Bber EhebBndnieM gebea velltenl Die Kireba- kann nad will ibr· Mitglieder. M tbaag Meeea, wae ihr Stifter w Verberrttebaag Guttae angeordnet, dia fortgaeetate Aaæpeadang aie ngleieh Bhrger dea Staatea aind. in dem. «aa m· der Onaden, die er aam Heile der Menachheit ia ibr hintorlegte. Frei nue aleo die Kireho, frei müawn ihre Gewalttrlger oeià m dee Beotimmangan, «olohe die Art dee Gotteodionoteo and Mr Andaehte· | Bbiingea betreffen, frei im Urtbeile, went ab' db ibr aavertranten Gnadeumittol an apenden oder vor•uenthalton, Aber «en und wie aie ihre Segnungoa aueaueprechen. and «en aïe nia ein ibrer Onaden wQrdigoa Mitglied anauoehen and ta bebaadaln babe. Eo «Ire ungerechte VerkAmmerung der Cultuafreihoit, müaate die katholiacbe Kirche erat ron Staatabehôrdèn Ermkchtigungen aich erbitten. «alebe déni Gebiete deraelben fremd and unver«Aotliohee Recht der kirehlicben Gewalttriger aind. Ab eine BlAthe dee katboliaehen Lebena. mit dem Weoen dee Cultua innig verbunden, haben aieh dareb Jahrbunderto herab geiatliche Vereine erwieoen. Ibr Band aind feierliche Oeldbde oder einfache, fromme Gelübniwe. ihr Zwock bald Fürderung bamaner oder wiaaenarhaftlicher Aufgabea aua religidaen Motiven. bald ein fortgeeetater Gotteedienat in Gebet, Betrachtung, Selbatverleagnung. Ihre Normen aind Ordenaregeln, auf Grundlage evangeliacher Rttbe mit Genehmigung der geiatlichen Obrigkeit gegeben. Beatehen aie auoh im Staate, wirken aie auch fttr deneelben, ao aind doch ihre Grundeleraente religiô·, kirchlich. Und dem Staate kann ea nicht auatehen, die Aufhebung einea Kloatera oder 8tiftea einaeitig ,xu verfügon. Ea mun einer Kirche. welcho aich auf aô viole rühmlichv Leîatungen ihrer Korporntionen berufen kann, beoondera achmerxlich fallen, «enn in einer Zeit, wo allen Htaatabürgern daa freie Amociationerecht eingertumt und im vollaten Manae gewihrt «ird, religiôae Vereine ohne vorhergegangene Vnterauchung der compotenten goiatlichen Behôrde factiech hufgelôat werden. und ihre Mit­ glieder aich dem Elunde und Huhne preiagegeben aehen. Sull die'Kirche in Aua&bung der ihr ala aelbatatindiger Geeollachaft nach dem Willen ihrea Gründera xuatehenden Regierungagewalt frei genannt werden kônnen. ao darf daa Recht der eigvnen Geaettgebung, der richterlichen und StrafgewaU ihr nicht entaogcni nicht beachrtnkt werden durch die weltliche Macht. Wohl kann eihreratândlichea Wirken dem Anaehen beider Gewaltcn nur. nütaen, wuhl kapn ea don Mitgliedern beider Geaellachaften nur von unberechenharem -Vortheile nain, wenn die Staatngeaotae auf die Grundlage der gôttliehen liebote gebaut werden; wohl wird die Kirche keine dieafUlligen Colliaionen hervorrufen. aoudern in dem. waa aie ala unweaentlich erkliren darf. wenn en frommt. bin an die hUMeraten Grenxen aich nach-, giebig erweiaen; aber nie und niramer kdnnte aie in ibrer Geeetxgebung ronaden Grundahtaen weichen, die ron ihrem Weaen, ah gdttlicher Heilaanatalt; unaertrennlich aind. So iat der Kirehe namentlich aeinem Tribunal· nntereteht, demaekben nicht entfremden, nicht entsiehen. aber kann und will ebenno wenig die grundgeeetalieh ibr snkemmende Rientergewalt eue den Hindou haeon, aoudern mnm in ihrem Forum Aber die Haltueg ihrer Gebote richten. Ebenao mu·· ihr Ma Recht unbonnataadet bleiben. ûber ungehoraame Mitglieder caaoniache Strafen an verhhugrn, dieaen veinaalno oder aile kirehliehen Wuhlthaten au entmehen, und diejesigen aua ihrer Gemeinachaft euaanaehlieaoea, die, aile Verauche der Bekehrung hartnhekig von aich weiaend. aich deraelben unwBrdig gemaeht. Daaa dutch die aagedeuteten Cenauren -koine Willkttrherracheft angeâtrebt worde, daMr bSrge die Veraieherung. daae die Kirche aich aur Fortoetsang dee Werkee be.rufon wiaae. welchea eût Hoihnd roll Barmheraigkeit und MilM gegrbndet, dafllr barge daa Wirkeu der Kireba. wekhe die Verirrten anhucht und aurückfllhrt. dafBr fibt aucb daa obenerwhhnte Inatitut dea MetropolitaMyatema und dooaen kirehlicherlnatanaenaug luaaere Bttrgechaft. Abernimmer kann die Kireho ea vom Vrtheil dee'8taatea abhiagig machen, ob aie wegen Verletaung ihrer Gebote geiatliche Strafen verhkngen und treulooen Bôbaen Wohlthaten entaiehen dürfe. welche aie ohaodiea thatabrhlieh veraebten. III. Ab Mittel endlich au ihrea Zwecken bedarf und beaitat die Kirche ala Auaaere GeaeUachaft each kireMickM FrnwM *"· ** ·· d * der würdigen Feier de· Gotteadienatea, dem Unterhalte der Diener der Religion und der VuteratÜtaung der Nutbleidenden widmet. !)>·' Kireho hat denaelbe durch rechtmiaaige Titel. rum Theil aeit Jahrhunderten erworben. end demaufolge gleich jedem Privaten. jeder Commune, den vollgiltigen Anapruch .auf den Schuta dee Staatea gegen «ie immer geartete Eingrife in ihr Eigenthumarecht; wogegen aber auch daa Kirehengut aile offentlichen. aowohl ordentlichen ala auaaerordentlicben Laaten gleichmiaaig mit dem Vermôgen t aller Privaten au tragen hat. Wenn daher die Kirche mit Schmert durch die einaeitig vetfügte Aufhebung der kirehliehen Zehent- und Gnmdrechte einen hetrichtlichen Theil ihrea Stiftunga- und Pfründungagutea mit groaafen Verluaten bedroht •ieht. ·<> mum aie um ao mehr auf aagemmwene Entachldigung dringen, ah daaaelbe kein freiea Gut. aondern ein mit heiligen Verbindlichkeiten belaatetea iat, fflr deren pflichtmbaige Erfüllung die Kireho au aorgen bat. ht der Staat al· oberater Sehutaherr der Rechte verbunden. daa Vermôgen der Kirche. daa durch l'ebertragung an' dieeelbe «eine privatrechtlirbe Natur keineewega verloren hat. wie daa jedee anderen Staatabürgere gegen «iderrechtlicbe Eingriffo au echütaen. no mAeate ea ah ein aelbatmôrderiaeher. w-eil elle Rechtaaùherheit aufhebender Akt angeaehen werden, wollte der Staat selbet an dem Kircbengute aich vergreifen, daeaelbe aeinan ur- m ookvbmtub baurbochdhu bhboopobum fbovinciab, •prtngMcta· * MftaMWVMta eiguwmtataig tart-. r Jf^neeejfcmi^nn^' Mik Steetagut aridfaw, awd dto KM * wtrde ■Jeb varptbbtet Mhtat, im Mmm· tar Ga. rMhofkeil, Λ· ia ei *MB gtatdaalM OlMt· kata ^m^m^mX amm· ·Μ V MM \0MMI MM -^^m# ·Π^ A HHgVjw· "Μ * » m· watauagltamlog··, >«atar BeHtang angtaah aaf db Geechiehte, dfo arahi vieie Bahpieh haeta heniger, patriatbeher OpUwvMgkatt ven Bait· reHgiteer Vermllganhaitaa, abat Itaiaaa aaitaweben hat, we gowaltthMg· Btngrtfb ta daa htaUate Eigeathum daa Btaata 8agaa oder hleibawde Vartheila gebraaht «ad db BüHgng taa BaahtagaAblaa gefande· hdttaa. Auaear tar Barg· Mr Brhaltang deq kirchtahew StammvermtgOM ateht abar aneb tar Kirehe ala Eigenthtmorin deaaetbrta daa Raeht der (Men Vorwaltnng, aewio taa tar atiftaagnahaaig·· Verwendung an. Ba iat aber bekamrt, wie waaig diaaer •aWidarapraehUehe Beohtagrandeatn biaber gaaohte * •ad aaagaMhrt word·»; daaa waa aavdrderat daa an· Mhar aingeaogenam Kirchaagnte gebildetan, •ogenannten Baligtoaafoad batrift, ao word· daa Bbchbfen nicht aiamal die aaadrteMieh xegeeichert· Binaicht ia die Oebahraag deaaelben, noch riel waniger ein Hindu·· aaf aelbo geetattat ja nicht •elten die billigatta Anfordarungaa aa den Fond ohne Angebe dee Grande· verweigert. Man begreift wohl, daaa die gntadabtolieh gareehtfartigte Extra­ dining dea ReUgianafondea rar der Hand aebr gtoeeen Behwierigkait·· unterbegea wtrda, «nd glanbt dahar in Bartekaichtigung deraalben vorent war daraaf beatehOn xu tollea, daaa abater der ôffentlichen Beçbnuagalegnng den Bbchôfen jederxoit die roll· Einaiehtnahme in den Stand dea Veratdgena und dar ihnea gebbhrende Einfiaea aaf die Verwaltang and Verwendung de· Fondée eingertamt ( werde. « War die Verwaltang dee Vermdgena einaelner Kimhen and Stiftungen anbelangt, ao dtrfte ea ia der That hohe Zeit aein, dieaolb· von dem guaaerat drtakenden Gabehrungaayateme and den anxihligen Hemmniaaen n entbindan, mit denen aie die Ragietnng noter deaa Titel der Staatotatel bat allenthalben umgeben hat . Die Sohwiarigkaitan, womit den geeetsHchen Nognalien xafblge der Eloeirung aowohl, ala die AufkSndung von StiltangakapitaHen verbunden iat, der unglaablieh aebleppanda Ge•ebhftagang, dem die Verhandlangen aalbat gbor die dringendaten HanteHungaa aad AaeehaEbagea unterliegen, die naaaentlieh ta Sahbprgiaebea immer mehr vorkommeaden kategoriaehan Verftgaagea Ober daa VarmSgen reieheret Kirkhen and ' Stiftnngen au Gnnaten von drmarea, wo nicht gar aa noch fremtartigerea Zwedten, endliéh daa ta hohen j Grade verdefbliche Licitationaayvtem haben daa iso •aguadi >1 «h. KtNhMgsi, MbM vfoMMf ead MwÙMft μ 04m4m gebraabt,-aawia dea aiaht aeJtaa aabUHga Varftehrea bei BJahNgateBaag dar *iB»tidgaiana wii oft ealbat daa Imtabata PMadangat aaf ampdadlieb· Web· verkOauaarta. ' Die BtaatavarwaJtaag begaba aieh each bierta Bwataana BBB Hi MWWMMr 'RaalabMmm INBNM^ TifvWvMMB· OJBeBW baraMbia Beabar Bavaranadaag, wtabe wie bei Fldeiicmmiiien tauaethta Ober die Integritat dea hiritMihea Btaamgatee aad btata nine nothweadig oder enprieaaKeb gewordeaa Alterieraag deeeelbea aa ihre Zwattaaraag, Oberlaaae aber die aigeatliohe Gababnu< der hlaraa neab der Katar der 8eebe aowohl, ab each dea oanonieohen Voraehriften berafeaen kirehlieben BehOrde mit latervenirnag derjenigea, die hieraaf einen rachtlichea Anepruch meehen kOaaoa. Diea wiren in godrtagter Faaeang die GrundQaiea ' dar StoUaag, welehe die nnteraeiehneton BieeMfe dor Selaburger Kirchonprovina fOr die katholieeho Kirehe ihrer Sprengel gegeaObor dem nee aa ordnendon Oatarreiehiaehoa Steataleban in Aaapraoh xa nabman aieh dareh ihr heilige· Amt verpdiehtet MUen. MOge eine Aeta RewtawraMrae· iwag dieae pgiehtgetrene Erkitrang, die, wail auf der Einhait dar katholiechen Prineipien barahend, mit den bereita von 'einam groaeen Theile der eoterreiehteehen BiaehOfe abgagebeneh EritUrnngen ta Einklange ataht, jener Antaerkaamkeit unta ROckeiehtnahiae wOrdigea, auf welehe iu aOhlanW die katholieehe Kirch· daa Raeht hat. Was aber die eonorata Anwandaag dieaar GrundeOtae betrift, wolle HoetaMaalta daa tahe JfinüfrrtNM veranlaaeen, mit dem Bpioeopato ala dem allein berechtigten Vertreter der katheliachen Intereaaen aieh. ia unmittolbaren Verkehr xu eetaen, und die Unterxeichneten Maten aieh mit der Hofhung, daaa der auf dar Baaia gegenaeitiger Achtung und nach dem obératen 'Rechtagrundaatae : RJedem, waa ihm ge* bOhrt gefthrtan Unterhandlung gelingen werde, die katholiaehe Kirehe au dem freien Staate in ein fraiae freundachaftlichea Verhâltniaa xu aetxen. Raiatarg, den 14. September 1848. FritiriA, m. p.. Cardinal der heiligen rOmiachen Kirehe und Fflnt-Enbiaehof xu Salxburg. Jotaum Kipoauub, m. p., FOratbiachof von Trient. JAMfrt, m. p., FOratbiachof von Gurk. Anton Mortal, m. p., FOratbiachof von Lavant G. Hiaptmaww, m. p., Domeapitular, und J. Aaatery. m. p., geiatlicher Rath, ala Vertreter dee FOratbiachofee Bernard von Brixen. Joaapd Mctangar, m. p., Domeapitular, im Namen der Adminietration der DiSceae Seckau. Mhttataa Gratar, m. p., Domeapitular, im Namen der Adminietration -der DiOceee Leoben. CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM 1848 octobria 22. Conventu· Herbipoleneia, celebratu· die S8 Oc­ tobri. 1848. (CoUtctia LoomU,^, 969-1144.) Reverendiaaimi epiacopi Trevirenaia, Monaaterienaia et Paderbornienata Coloniae cum aréhiepiacopo huiua urbia congreeai eunt *, ut oollatb conailiia omne· eaa quaeationea, quaa, quae iam •demet, aut etiam ae in dice aperiret, temporum ratio allatura eeaet, expenderent In eo oenventn, ■ Arta butrn MHwta, vita mgm aat MD. a die 10 ad IS mail anno 1848 Coloniae peracto, in quo do gravimimb turn extend· turn interioribue eceleeiae neceamtatibue, 'qua· aecum ferebant tempora, eie deliberatum fuit ut de hik idonea decernerentur, illud quoque inter cetera quaeeitum e«t num Germaniae concilium nationale cogendum videretur. .Una autem omnium fait aententia, «pectati· ii·, quae partta iam evemaaent, partta etiam imminerent, eiuemodi concilii cele­ brationem maxime opportunam atque exoptandam videri. Ceterum, n ab omni perte considerate, Rind iit λ» M kJ -U OONVENTU8 fflQUIPOUER» VnOQPOMJM, IMfi octobris U tt eoneiKo oartierM fiurandoe, rogaadoeqoa, ut cooventai propodiem habendo intetMM m gravnreatar. 8imel nuntiabat rovereodiseimM VratialavieMia, emlnratiosiaum cardinalem et, principem arehiepieoopum SeNobsrguoeem Iam probavisse con­ silium aeque eiudom socium promieisM. Praetorte iidem ilh antistites optandum sibi videri ostende­ bant, ut archiepisoopas Coleaitesm roKqna, quM ad conventam instituendum esui eeaoet, administra­ fait, qM ad solomnom aadia MthodraKs Colonisâtes ret, oertumque tempus et tonum (oui quidem pleriqoe dedicetiooem arehiepiscapus inviterat Dia eaim' nuam ex orbitius Ootoaia, Moguatia, Batioboua, Herbi1β aagaoti, institute CsmiKari eolloquio, oui item poli Eicbetadiaque deligendam censebant), praefiniret. interfait roverandiatemas arehiepiseopM OarthagiQaaa cum ita m haberent, quoniam ax omnibus niousM Viale Praià, apoetoiioua Viennae auatiaa, indiciis apparebat, episcoporum Germanorum con­ later omnee Maveait, primo inyiitwiifa· «Mi quid affamat deliberetisaes, quao m toapocs Fraaeetarti et Bosritri Λ» ra pubtioe eoastitarada fioreot; ta· sera. pra· * tempos pooeorat, omnium val tetiM Germaniae vol nette Boreesiae episcopo­ rum isgraisn synodi ratieaom esse ineundam; interim ne, quao ta ilia traeteri poooeut, ab episcopis aaarM· oomparanda, Itorwn, eôdem 4a ro inter eoo antistites acta· quem sanctas pator Pias IX «un vice ia ilia dedi­ cationis celebritate fungi voluerat; ravacandiaaimi episcopi Traviransis, Monaateriaaoia, Padarborneusia, 8pirenaia, Moguntinus, Hildeaienaia atque Oaaabtngensia, ram de praevente ecclesiae catholicae in i Germania state egissent, omnes in eo consenserunt quod apMtoUeo quoquo nuntio visual eat magnopere expedire, optaadumque com, ut primo quoque tem­ pore omnium Germaniae antistitum oonventaa habe­ retur constitutum Nit; illud tentum in praesens convenit rem tantisper differri oportere, dum con­ staret quid de ecclesia et scholis ambo conventae FranooNrteoais Beroliaensioque demovissent 'Postquam vero interea ex rerum cursu apparere coeperat, a neutro illorum oonventaum quidquam sperari poaoe, quo summis rebus catholiose ecclesias in Germania consuleretur, sed contra timenda osm multa, quibus sanctissima eius iura graviter laedo· renter, quandoquidem Fraaoofurteuaia decreta, quae prisso GrrsMwenMt iero (Hmlirin flnmdrrviit) inscribuntur, non modo ecclesiae catholicae non eam a civili imperio libertatem aut suis legibus utendi facultatem, quam aequum erat, tribuebant, verum etiam scholam ab ecclesia penitus divelle­ bant, id quod in Berolinensi quoque -conventu lege, rogpi sancitum iri minime obscurum erat : archi- episcopus Coloniensis FranoofUrtum se contulit, ut cum pcaeetantissimis ex illo senatu catholicis viris, tam ecclesiastici ordinis tum laici, reverendissimo episcopo Varmiensi,.eaaonieia Foerster Vratislavienei et Thinnes Eichetadiensi, praeposito Doellinger Monachiensi, professore Dierioger Bonnensi, con­ siliario publico von Linde Darmatadiensi. con­ siliario intimo Auliche Berolinensi, professore Phillips Monaehiensi, consiliario in foro provinciali Bloemer Aquisgraaensi, advocato Adams Confluentino aliisque, cum de rebus prMMntibus ineundisque consiliis deliberaret, tam maxime, quae ad episcoporum Germanorum conventum pertinerent, tractaret Qui omnes sine ulla dubitatione con­ suerunt, et talem conventum hisce temporibus summe necessarium esse, et ut quamprimum sgeretur vehementer optandum. Eodem tempore com­ plurium antistitam (erant hi reverendissimus archi­ episoopas Friburgensis, reverendissimus princeps episcopus Vreticleviensis, reverendissimi episcopi Trevirensis, Bpirensis et Moguntinus), < litterae ad arehiepieoopum pervenerant, in quibusl illi neceese esse aiebant. Germaniae episcopos consilia inter se communicare, idque ut coram fieret capere ee signi­ ficabant, omninoque eam sibi. videri in Germania civilium temporuid inclinationem, ut sine Ulla mora et quamprimum fieri posset, negotium aggrediendum ducerent. Atque adiuvandse rei studio ducti, re­ verendissimi princeps episcopus Vratislaviensis et episcopus Spirensis operam suam ultro pollicebantur ad antistites,.ille Austrine, hic Bavarian, de suscepto ■ Do hss osonatu, vMs infea. ventum, si unquam habeadne tenet, i nullam dilatio­ nem pati, s-d eum propter commoda, quae indo operarentur, tum propter appetentem hiemem mature cogendum eoae, eoque magis, qaod etiamaum tam incerto rerum eventu, provideri non poscet, num ulla omnino posthac futura esset conveniendi facul­ tas; rursus vero per angustias temporia ab apostolica sede, ex canonum praescripto, instae synodi nationalis celebrandae potestatem iam petere non licebat: idcirco atehiopiacopaa Ooloniensis alteram, quae relinquebatur, viam inire statuit, ut reveren­ dissimos Germaniae ooopiacopos ad liberam duetaxat synodoque similem consultatione· invitaret. Itaque in hanc sententiam, die 1 octobris anno 18tt, ad ominentiteimum cardinalem et principem arebiopiaoopum Balieburgeeeem reverendimimosque archiepiscopos Monaohiensem, Bambergeueem, Friburgensem et Poenaaieneom litterae dedit, quoe simul rogabat, ut suos quisque suffraganeos invitarent; itemque ad reverendissimos episcopos Trovironaem, Monasteriensem, Padrrboraensem, CulmoMem, Var­ miensem, Hildtoieneem, OsnabrugenMm, reveraadiseimumque episcopum Coryoensom. apoatoKcum In Saxoniae regno vicarium. His litteris * separatam commentarium de die 96 septembris adiunxit, ia quo spectata aaeipiti conditione temporum, pluribus declarabatur, quam necessaria quamque utilis foret Germanorum episcoporum congressio, simnlquo breviter earum rarum summa exponebatur, qute ecclesiae catholicae tum exterior ad civitatem col­ locatio, tum interior constitutio atque amplificatio tractandas efferre possents. Idem conveniendi tem­ pus proponebat diom octobris 91, locum vero urbem Herbipolim, quae, cum suo in media Gemaaia sita, tùm aliis opportunitatibus, maxime ad eam rem idonea videbatur. Nec vero ullam moram interposuit, quin per reverendissimum dominum Baeeoni, inter­ nuntium Monachii, sanctum patrem, ut oportebat, suscepti consilii certiorem faceret, adiecto-illo com­ mentario. quem do conventu scriptam faisM diximus, t ut summus ecclesiae rector iam tam indicare posset, et quid proprie spectaret conventus, et qua meato ae voluntate instituendus esset. Hunc igitur ia modum invitati reverendissims archiepisoopi et episcopi, cum Herbipolim ad praefinitum tempus ftequenteo occurrissent, dio 99 octobris. hora 11 matutina, apud revereadissimum Herbipoleosem convenerunt ; quibas omnibus vissws est ad praeoonsultationem quamdam venire, ut, qua ratione ac lege habendae essent actiones', con­ stitueretur. OoesultatiooM. Stuio prarperatoria, /tie odeirif. Aderant [praeter episcopum G. A. Stahl] reverendissimi : Herbipolensem \ Exeaplnas haie· litersnus postea datasse AaIsduageedtastas. ■ CosuMstarium septa, ool S7 B, Isa dedimus: Λ s visa arte da AvMmdefS JMsmms eas dtarnL «3 OOKVWTV8 HmUHPOURBB MPIBOOPORUM, 18« oetobrto 22 64 1. Hermanns von Vieari, arohiaptoeopaa Fri-'A bravitati ooosuleret Latooa quidem per ee-fpeoe burgi Brtogoriae. ■(' ia part·· aetionum vauire aoa ptoeait; etai uni2. Bonifacio· von Urban, nrchiepiaeop·· Boai- auique antistiti iathgrum erat, Uterum aenteatiam bargae. •aa oeram eeu par Htteraa expheaadam axquirere; 8. Ioanna· von Gotoaol, arehieptoeopaa Colonia· theologo· vara, quo· aiaguB optooqpi aeeum addaxtoaeat irai sibi adiuuxtoaaut, ad eoaeultaiion··, et togata· uatua apoatone·· mob. 4. Caroli» Auguatua, comes vpe Reiaaeb, archi- •tai abaqu· iure auftagii, adhibendos eaao, ita at •ptoeopua Monachii-Frisingae. do tractandis robe· verba facerent, qttaeqae valient, 5. Caroli» Aatouiaa Ltpke, aptoeopaa Aatha- proponeraot Da prooaaatoribaa, qua» partam in donto, episcopus auxiliari· at vtoariaa gaaaraHa, aetionibua habitari aeeont, propria oouealtatioa· visum aet daearaara. Denique oonatitutum ftxit, administrator dioaaa·» Ouaabrngeaato. 6. Anaataaiua Sedlag, aptoeopaa Culmae. at feria 9, die octobrie 93, mane boro 8, archi7. Patrua von Richarx, aptoeopaa Augusta· eptoeoporam aata maxima·, reverondiaaimaa Boni * Vindsliooram. facia· Bambergaaaia, in aede eathedrali aacrum 8. Vatontinus Riadal, aptoeopaa Ratisboua·. cotobraret, cuius initio episcopi hymnum Pent 9. Nicolaus Weis, epiacopua Spirae. errator dicerent, at sub quo sanottoeimum Christi 10. lacobua loaophaa Waadt, epiacopua Hildeela·. corpus aameraot, eodem vero peraoto, ax Tridentjna 11. Galielmaa Arnoldi, epiacopua Treviroram· formula fidem profiterentur. 12. Petrus loaaphua Blum, epiacopua Limburgi B I tettio, dit oeMrit. Nasaaviae. 13. Francisco· Dropper, epiacopua Paderbornae. Absoluta, quemadmodum pridie convenerat, re 14. Ioann·· Georgius Mfiitor, epiacopua Mo­ divina, foria 9, quae fuit dice octobris 23, mane nasterii Weatphaloram. hora 10 in triclinio seminarii episcopalia habita eat 16. Georgina von Oettl, epiacopua Eichstadiae. prima aeaaio; ad cuius initium, praeter ceteros, 16. losephus von Lipp, epiacopua Rottenburgi. adfuerunt reverendisaimi epiacopi Vratislaviensia i 17. loaephua Dittrich, epiacopua Coryci in par­ Melchioria, liberi baroni· a Diepenbrock, procura­ tibus infidelium, vioariua apoetolieus in regno tore· reverendissimi domini doctor Foerster, ca­ Saxoniae. nonicus Vratislavianai·, et parochus Htide Rati18. Franeiscua Grossmann. episcopus Amysoboreneia, canonicus honorarius et episcopalis oom* nenaia in partibus infidelium et epieeopua auxiliaria miaaarius in. Ratibor ; qui quidem consessu ex­ Varmiae, procurator revereadiaaimi loaephi Am­ cepti sunt , . brosii Geritx, eptooopi Varmiaa. — Praeterea Itaque praesentes aderant; 19. Adamos ' Franciscos Lonnig, canonicus et 1. loannes, atchiepiscopus Coloniae, conventus . consiliarius acdasiastieus Moguntinus, procurator praeaea. reverendissimi Petri Leopold! Kaiser, eiusdem oriis 2. Harmannua, archiepiscopua Friburgi. ' episcopi. 3. Bonlfaciua, archiepiacopus Bambergae. Atque hi, postquam arehispiscopus, a quo in­ 4. Carolus Augustus, archiepiacopus Monachiivitati erant, paucis commemoravit, qua occasione Frisingae. at quo conailio convenissent, in eam concamerant 8. Anastasias. episcopus Culmae. sententiam, ut coetum quidem aum pro episco. 6. Petra· Leopoldus, episcopus Moguntiae, vices ’ porum Germanorum conventu haberent, eidem aiua obeunt· canonico Lennig. tamed, compluribus de cauris, synodi een oooeilii 7. Petrus, episcopos Augustae. neque nomen inderent neque auctoritatem tribuerent; fi. loeephus, episcopus Varmiae, cuius vice ceterum deliberatione·, quoad fieri poeaat, usitata fungebatur auxiliaria epiacopua Grossmann, epis­ in synodia ratione instituerentur. Rebus agendis copus Amysoneneie in partibus infidelium. 9. Georgius Antonius, episcopus Herbipolis. praeaee, ut' sanctae Romanae eceleeiae cardinalia, declarandus ' erat ■ princeps archiapisoopua Salis10. Valentinus, episcopus Ratubottae. 11. ' Nicolaus, epiacopua Spirae * * burgenai·. Sed quoniarti is nondum advaoarai, re­ verendissimus 'Untistee Friburgeneia, arehieptocoporum antiquissimi», rogatu· est, ut iatarim id munus in se euaciperet; quod tamen ille recusavit. Itaque cum omne·, qui aderant, aibi plaaera aignificaaaent, ut archiepiacopus Colonicae» coetui prae­ sideret, hic se ad id paratum ostendit ; simul tamea petivit, ut duo sibi muneris aoeii adrangerentur; quam ad rem electi suat raverendiseimi Augustanus et Rottenburgenaie. Huius igitur praaaidum collegii iam erat, - quae opus eaaent, praepararo, delibera­ tione· moderari, quaeqao decernerentur, formanda ac verbis concipienda curare. In delectu antam rerum tractandarum placuit eum commentarium, quem archiepiacopus suto ad episcopos Jittaria adiunxerat, quasi ducam adhiberi, quod eatto accurate omnes ex praesenti tempora ortas quaestio··· com­ plecti videbatur, atqua ex capitibu in eodem ex­ positis quemdam indicem tractandorum a praeeidum collegio oonfipi; ad hunc antam indicem, ei quid desideraretur, supplendum a reverendiaaimi· epia­ copi· ea, qnae cnperent et proponenda putarent, ad praesides deferri. Iam de ipsis actionibus haec statuere visum est, ut aeta, non ad verbum, aed •ummatim ooaeoribecentur ; uauaqufoque satem, in maxima loquendi Ubertat·, tam·· quantum poaaet 12. lacobua loeephus,-epiacopue Hildesiae. 13. Qaltolmus, epiacopua Trevironim. 14. Patrua losephus, episcopus Limburgi. 16. Melchior, princeps episcopus Vratislaviae, aiua vicem implentibus canonico Foerster et canonico honorario Heide. 16. Francisco·, epiacopua Paderbornae. 17. loannes Georgius, episcopus Monasterii. 18. Georgius, epiacopua Eichstadiae. 19. loaaphua, epiacopua Rottenburgi. 20. Carolus Antonius, episcopus Anthedonis in partibus infidelium et yicariue apoetolicus Oanabragaa. a 21. loeephus, epiacopua Coryei. in partibus in­ fidelium et vicarius apoetoltoua in regno Saxoniae. Theologi adhibiti sunt praesentaaqua aderant: 1. 'N. Schmitt, regens seminarii Bambergensis. 2. Doctor N. Mflnchen, canonical et arohiepiacopalis officialis Coloniensis. >3. I. A. Fr. Baudri, canonicus et vicarius gene­ rali· archiepiscopi Coloniensis. • 4. Canonicua Heraog Çulmenais. * 6. Canonicus Steiehale Augustanus. . ( 6. Canonica· Reiaamann Herbipolenaia. 7. Canonicas ut profeaaor Alseg Hildeaianaia. M ÇONVENTU8 HERBIPOLKN8I8 KPIBOOPORUM GERMANIAE, 1848 oetobris Μ 8. Canonicus W Urschmitt Bpirensis. 9. Capitali decaaus doctor Brauh Trevirensis. 10. CauonieM Krabbe MoaMteriensia. 11 Oaaoaiouq, at regens doctor Ernst Eieh,. stadiensia 4 rovorendieaimi arohiepisoopi Colonienaia denuo Ba­ sera visum eat, prassidumque collegio datam negotiant at ex iis renus tractandarum seriem 12. Decanus Longner Rottenburgehsis. Scribae designati sunt; 1. Consiliarius eceleaiaaticu^ Freuaberg Paderbornensis. 9. Secratariaa archiepiseopalis Glink Monachiensie . 3. Vioariaa aedis cathedralie Weinsierl Eiehetadienaia. __4. Secretarius archiepiaeopalia Strehla Friburgensis. 6. Vicarius aedia cathedral·· Klein Limburgensis. 6. Capellanus aedia cathedralie Heinrich Mo * guntinua i Quod pridie de procuratoribus quaesitum, sed 1 dilatum erat, quam partem in actionibua habere deberent, id nunc ita definitum, eat, ut illi inter reverendissimos episcopos sederent cum pari iure suffragii; ambo autem Vratislaviensia unum tantum suffragium haberent. Tum vero omnes, qui aderant, surgendo spoponderunt, se de iis, quae acta essent, silentium servaturos. Postquam hunc in modum, quae ad consul­ tationum formam pertinebant, constituta erant, illud iam quaesitum fuit, qui ordo rerum tractan­ darum servandus, et unde potissimum incipiendum videretur. Cumque postulatum esset, ut con­ sensionis atque unitatis cum epostolica spde pro­ fessio ceteri· rebus omnibus antecederet, id con­ tinuo sine ulla disceptatione una omnium voce comprobatum eat. Itaque cum ea fide, quam in aede cathedral·' palam professi erant sanoteque voverant, conspirante sententia ac voluntate. Ger- ( maqi antistites gravissimis verbis contestati sunt, se sanctum patrem, ut totius catholicae ecclesiae caput atque ecclesiasticae' unitatis vinculum ac nodum, . fideli pietate cpmplecti, quaeque acturi et decreturi essent, apostolieae sedi plane subiicere velle; cum in his omnibus id intenderent, ut, quemadmodum ipsi arctiore inter se nexu vireo suas in ecclesiae commodum augere studerent, ita catholica ecclesia in Germania ea maiorem firmi­ tatem nancisceretur, quo magis se ad Romanam ecclesiam, ceterarum matrem, applicaret. Atque hanc professionem suam, ut summam rerum ab se agendarum normam, ante reliqua omnia sic pro­ nuntiari voluerunt, ut Germania omnis audiret. Hoc primum constituto, iam sua sponte seque­ batur, ut, quae ratio ecclesiae cum civitate inter­ cederet, quaereretur, illudqué in primis, utrum Germani episcopi eo iam niti deberent, ut ecclesia plane a civitate seiungeretur, an potius ex veteri instituto concordiam sacerdotii et imperii conservare ac tueri. Et cum censerent nonnulli, prius singula, quae huc pertinerent, esse tractanda, de ipsa rei summa non statuendum; contra maiori parti visum est, ad ipsum quaestionis caput esse aggrediendum ; quanquam, quod res erat ex agendorum formula ab uno, qui referet, paranda, interim in medio relicta est. Cura illnd deinde postulatum esset, ut, quemad­ modum de sua cum apostolica sede conjunctions profitendum censuissent, ita rursus, quae Germanici episcopatus cum Germanica gente in promovenda huius unitate, potentia ac dignitate necessitudo esset, eodem tempore palam, declararent, id summa omnium consensione fieri plqcuit Pro futurarum consultationum .indice, quemad­ modum iam antea convenerat, litteras invitatoriae Corau imiiii «mm XU1L M disponerent; simul unicuique praeeeatium beta eat potestas, quae propoai vellet, scripta eidem collegio tradendi. Sed quod nondum ille index per temporia exiguitatem eonfiei potuerat, una arcbiopiaooporum, ut deliberationes suspicaretur, orationem habuit, in qua do iure patronatus accurato disseruit. Itaque ostendit, huiusmodi iua, primo propter accepta beneficia ab ecclesia concessum, procedente tempore, cum perperam, prneeertiat a principibus horumque administris, exerceretur, saepenumero in ecclesiae detrimentum vertisse; nec raro etiam sine ulla ca­ nonica causa in eorum menus devenisse, eum illi, postquam episcopatus, coenobia abbatiaeque saecu­ laris iuris facta erant, aeae pro iuatia ac legitimis prineipum episcoporum abbatumque successoribus gererent, quod, episcopatuum coenobiorumque bonis potiti, una cum his etiam ius patronatus illis dig­ nitatibus oollegiisve adnexum sibi vindicandum putarent. Simile atque ' etiam gravius molestiae genus illud fuisse, quod in nonnullis regionibus civilis potestas ad tribuenda ecclesiastica beneficia, quae liberae collationis dicuntur, placito principio opus esse contenderet. His autem omnibus rebus episcoporum in conferendis paroeciis curatisque beneficiis libertatem contra naturam impediri ao velnt sub tutela teperi. Nec vero solum omnes vulgo catholicos ita sentire, sed aliarum etiam reli­ gionum homines in iuris illius usu vexationem agnovisse ; atque ita factum esse, ut in illo conventu, ad constituendam novis legibus rempublicam nunc Berolini coacto, vel diversissimae partes quodlibet patronatus ius tollendum censerent; quanquam alia ex parte non deftiiaae, qui, ne idem abrogaretur, illud momenti haud levis afferrent, patronos, sublatis suis inribus, simul etiam onera sua sublata existi­ maturos, atque ita faturum, ut plurimae ecclesiae, propter parocbianorum paupertatem, iam consistere non possent. His illud quoque additum fuit, multos laicos, qui abrogandi regii patronatua consilio faverent, eo potissimum moveri, quod idem ius deinde ad ipsos conventus translatum vellent ; quod si fieret, hand dubi ecclesiae conditionem deteriorem futuram. \ Ea re diu mnltumque perpensa, postremo de iure patronatus, quae prior pare erat orationis, haec omnium sententiis comprobata sunt: 1. Ius patronatus, quod ex grata ecclesiae in pios fundatores voluntate ortum est, et ad maiorem eius utilitatem spectabat, postero tempore persaepe illi grare ac damnosum esse coepit. Quare optandum est, ut ecclesia ab eo liberetur. Idem tamen,. ubi | canonico fundamento nititur, congregati Germaniae episcopi recipiunt. * 2. Cum praeterea, ex communi iure canonico. huiusmodi ius ad patronum laicum, nisi probante episcopo, transire non possit, si forte conventus illud ad se transferre tenteront, talis translatio cassa atque irrita heberi debet. His actis, eum iam tempus prneteriisset, proximis consultationibus haec assignata sunt tractanda: de libero cum apostolica sede commercio: sintne episcoporum litterae actaque principis placito subiicienda; quae sit ecclesiae ratio cum schola. Tum hora a meridie 4 haec actio concluditur: proxima iii diem sequentem mane hora 8 indicitur. II ooaoio, dio 24 actobrio. Initio sessionis, quae hora 8 matutina, praesen­ tibus iis omnibus, quos priori interfuisse diximus, incepta est. Adfuerunt reverendissimi principis •7 00NVMNTU8 ΗΕΕΒΙΡΟΕΚΝβΙΒ «PBOOPORUM GERMANIAE, 1848 oetobris 99 Μ . e_. . _ ' _____ ____________■________ '.. ’__________________ ____ :___________ __ ______ arehispisoqpi OlomMieasta procuratores, Mb * * bar * Maximilian looephus a 6o nu-Boeekh *m et canonicus honorarius atqns arehiprusbyt * MtgUtsensis, Aagastinas Wahala, iteasqu· praepositas doctor Doellinger Monachieneia, a ravsrendiasuao spisoopo Limburgeaei adecite * theologaa. Arehiepiooopaa, qui pridie verba facere coeperat, iaterruptaa orationem, cai * altera pare erat de prin­ cipis plauto quoad epiaoopalee aliorum secleaiastioorum munerata eollatioasn, repetivit, probavitqae, quam potestatem principes adbae «ibi nrrogarint et exercuerint, vicario· generale·, ofleialaa, ecclseiasticos ooeaiNarioa, decano·, aetninarion· rec­ tore· et professores etc., al» spieoopo aominatos, approbandi, eam gravissimum episcopalis libertatis atque auctoritatis impedimentum sees, neque ullo iure aut contractu niti, aed mere arbitraria usur­ patione episcopia esae impositam, et, ideiroo ia * omni ope atque opera removendam ; eo etiam, magia, quod omnea eiuamodi ecclesiasticis muneribus prae­ fecti clerici officiis sibi mandatis episcopi duntaxat nomine, tanquam huius adminietriet vicarii, fungantur, ideoqde ipsi sqli rationem reddere debeant; itaque principes, «i hia in rebua plauto uti velint, non modo quod supervacaneum sit facere, sed et odiosam quamdam episcoporum custodiam ac tutelam sibi arrogare. Re variis ex partibus expensa, haec visum est decernere/ 1. Conventus declarat, quovis civilia plauti usu in quibusvis ecclesiasticis officiis conferendis ecclesiasticam potestatem imminui liberamque episco­ palis muneris administrationem impediri. 9. Quodsi alicubi plauta» concordati· aut legitimi· contractibua nitatur, eiiis rati interim haberi debet. 3. Nihilominus tamen conventu· utile sC neces­ sarium esse Ugnoscit etiam huiusmodi plauti abrogationen legitima ratione consequi. 4. Ceterum Congregati -episcopi sperare se profitentur fore, ut in nova rerum publicarum conformatione, ecclesia plane libera relinquatur, atque ita quodvis plauti genua ana sponte desinat Dum bis de rebus 'deliberatur, simul comme­ moratum fuit, quae emet hac in parte variarum dioecesium'conditio, quidve sibi civilis potestas in muneribus ecclesiasticis conferendis sumeret. Maxime autem ad' se animos converterunt, quae de dioe­ cesibus Friburgensi et Rottenburgensi referebantur; quae tanto et tum acerbo dolore omnea affecerunt, ut, cum postdlatum emet: Placeret congregatis arohiepisoopia et episcopis summum pontificem ro­ gare, ut inauditam iniuriam, qua in illis dioecesibus ooarctarentur episcopalia collationi» iura, pro­ D pulsandam omni ope curaret1*, id omnium ac­ u clamatione comprobatum sit Iam rerum agendarum' ordo quamtionsm de libero episcoporum cum apoetolica sede cleroque' et fidelibus commercio, itemque de principia plauto, emetne pontificiis et episcopalibus litteris petendum, in deliberationem adduxit; de qua canonicus quidam et idem theologus verba fecit. Ex iis autem, quae dainde super ea re disputata sunt, clare compertum planeque persuasum est omnibui, plauta», quo adhuc iis in rebus, quas aupra diximus, usi ement principes, non minus inrastum quam indignum esae, talemque ecclesiae tutqlam tolli orportere. Quare episcopia summo consensu placuit haec decernere: Congregati Germaniae episcopi iua sibi nulla conditione alienandum vindicant, tui libere cum apoetolica ,ssde clsroqne ac populo oonunaaioaadi. tam oma * seu psutificias seu episcopales ordi­ nations· litterasqas sino ptoatto promulgandi. Atque haec commuais aeatoatias declaratio ad­ monuit, quiddam interea * inter decreta, quae vul­ ganda emeat, et ea consulta, quae episcopis dnntexat tanquam agendi norma quaedam usui eme deberent, eamque distinctionem pro lege statui ac retineri placuit Appellatio tanquam ab abusu, utpote cum argu­ mentis iam tractatis cognata quaestio, assignata eat proximae sub vesperum habendae actioni, atque ita hora a meridie 1 discernam est. III samio, dit 24 utobrit, utptrt hara b. Actia diei 99 oetobria, sicut composita erant, probatis, statutum mt, ut acte omnia, postquam in aeaeioaibue probata ement, a tribue praesidibus subscriberentur, tum a secretario, subscripto item nomine, rite firmarentur. Consultationi destinata erat illa, quam civilia potestas in compluribus Germaniae locis sibi vindicat, indicatio causarum, in quibus tanquam ab abusu, ut dicitur, fit appellatio; qua de re canonicus e numero theologorum primo disseruit. Hinc autem secuta est .accurata disquisitio ac definitio earum notionum, quae vocibus appellationis tanquam ab abusu et recursus ad principem subiiciendae ement; ac simfil, quae hoc in genere varie in variis regioni­ bus fierent, indicata. Tum vero congregati de hia decernendis, consenserunt: 1. Doctrina appellationis ' tanquam ab abusu, quae dicitur, sanctissimo iuri, quo praedita mt ec­ clesia catholica libere utendi propriis legibus, et iurisdiotionis in causia ecclesiasticis exercendae, gravissime adversatur. 9. Nullus ecclesiae minister, salva conscientia et sine violatione reverentiae atque obedientiae canonica, quam «ariete spopondit, ad huiusmodi appellationem descendere potest. 3. De laicorum recursu ad principem decernit conventus nihil quidem in praesens statuere, sed tamen huic incommodo idoneis rationibus, velut celeriter atque efficaciter iustis querelis medendq, docendo etc., obviam ire. * Sed cum iam media emet hora noctis decime, proxima sessio indicta est in posterum diem mane media hora nona ; 'quaestio vero de scholis ad trac­ tandum designata; atque ita dimissus conventus. IV unio, dit 25 oelobrit, ataat hora 8 tt */·. Cum ad describendi laborem plurium manus desiderari compertum esset, visum est ad id clericos e seminario episcopali deligere, qui pro iureiurando, praecidi datis dextris, fidem sbam obligarunt. Quod in secunda semione constitutum erat, ut de ratione, quae ecclesiae'cum civitate intercederet, quaereretur, sed tantisper dilatum, dum ea de re facta esset relatio, id nunc demum in consultationem venit. Deliberantibus autem, quod sequerentur, praepuerunt ea, quae duo theologi, ad referendum designati, proposuerant. Re diu variasque in partes versata, haec ipterim probata et constituta, sunt, sic tamen, ut postea, si visum esset, magis idoneam in formam redigerentur: Ecclesiae a civitate discidium ultro adducere, non ipsiusmet ecclesiae esse iudicatum fuit. Quod si civitas ease ab ecclesia seiungeret, ' haec, quamvis id non probaret, tamen, quoniam impedire non posset, fieri pateretur; tametsi ne tum quidem eam copulam, quam ipsa ad conjunctionem mutua con­ sensione ineundam attulit, volet» abrumperet, niai forte ad id tuendi iui officio oogsretur. Quaecum- qae enim tendem est rerum-publicaram ratio ac 00HVENTU8 HERBIPOLENBIB EPIBOOPORUM GERMANIAE, 1848 octobris 22 70 ooafornsatio, nihil aHud tibi ecclesia catholie· ad A aua eos reditu·, quibus carere posaent, quin etiam divisam misaioaemsuam exsequendam, niai plecisai- aseram supellectilem non necessariam, ad catholicas scholas vel sustentandas vel de integro condendas, mani libertatem rerumqns saanim potestatem, vindi­ cat Quare, ai eeoleeia publice constantis, et, propter si necessitas cogeret, afferqpt ' Praeter haec, alia quoque proposita sqnt, velut ■uneris excelle·tiaa, praecipuo iure praediti corpori· dignitatem amiserit, neque alia iam «i conditio, illud in primi·, ut frdm hqbeadl· «cholis alias· nisi privato iure innixae societatis relinquatur; tum ad docendum instituta collegi· inducerentur. De necessario faciet, ut libere aperteque ad illud, quod quibus omnibus, postquam diutius actum erat, com­ principio tenuit, ut in propriis ordinandis admini- muni sententia haec decreta sunt: 1. Episoopi officium suum esse ducunt, omni strandisque rebus sui plane iuris arbitriique esset, legitima ratione eo contendere, ut scholas catholi­ revertatur. Atque hia actis, hora 1 dimissus est consessu^., corum proprias · quovis corruptelae genere defen­ dant, utquo omnM oetholicis scholis destinatas pe­ F MMM, dis 35 «debria, «tapera here i.· cunias reditusque iisdem conservent, ac, , si neceese fuerit, ubicumque haec catholicis detracta aut non Initio sessionis, eum iam tractandorum index a praesidum collegio confectus esset, quae deinceps exhibita sint, reposcant. disputanda erant, theologis distributa; tum de re 2. Bin hoc minus effici pomit, eo magis illae scholastica instituta eat deliberatio, ad quam ut saltem pecuniae, quae suapte natura tes ecclesiae aditus pararetur, canonicus quidam et idem theo- B sunt, quaeque partira ludimagistris obveniunt, re­ loges 1) de scholis elementariis, 2) de gymnasiis tineri debent, velut eae. quae aedituis et organoedis aliisque altioribus scholis, 3) de universitatibus sunt constitutae. ./ 3. Quodsi Ιιηφ quoque subsidia ecclesiae sub­ imprimisque theologicis facultatibus ceterisque id genus institutis verba fecit. tracta fuerint aut non suffecerint, episcoporum erit, Ac primum elementariae scholae quanti faciendae si forte scholae, quae iam extant, a religione et ecclesia abalienari coeperint, alia ratione malo ita eseent, ex vi, quam ad christianam populi institu­ tionem haberent, declaratum est; varia dioecesium subvenire, ut, quoad omnino fieri possit, novss hae in parte conditio exposita, illudque in primis scholas instituendas aliaque ad eam rem necessaria subsidia comparanda curent, velut, quae ex ec­ quaesitum, quid episcopis agendum esset, si, quem­ admodum ex iis, quae Francofurti.de communibus clesiarum reditibus superfuerint, in hunc usum con­ scholis decreta essent, timendum videretur, civitas vertendo, societates scholis curandis et religiosa ecclesiam prorsus s scholis removere vellet. Com-· docendae iuventuti collegia condendo, supellectilem plures igitur oratores magnopere institerunt, si quid ecclesiis non necessariam; consentientibus iis, quorum id interest, vendendo etc. tale evenisset, nc se omnino ecclesià scholarum ’ 4. Pecuniae eo, quo dictum est, modo paratae aditu excludi pateretur ; quodsi id minus successis­ set, certa nulli neque industriae neque sumptui inter alia etiam ad instituenda ludimagtstrorum parceret, ut, quemadmodum factum eeeet in Belgio, seminaria conferendae erunt. 5. Omnino sibi faciendum existiment episcopi, proprias atque ecclesiasticas scholas pro iuventute c ut, pro locorum cpnditione, quavis legibus concessa conderet. Illud autem primo faciendum esse visum est, ut conventus, edito-decretb, palam graviterque ratione subsidia ad scholarum usus colligant. profiteretur, ecclesiam educandae iuventutis officio 6. Illud quoque iam nunc providebunt episcopi teneri, neque ulla re, quominus idem impleret, Germaniae, suos iunioras clericos sic instituant, ut deterreri posse. ipsi scholam habere et scholasticam disciplinam Sed cbm tempus iam longius processisset, regere possint, idque libenter faciant. proxima actione in mediam horam 9 diei sequentis 7. Ad varia hac in re praecavenda incommoda, operam dabunt episcopi, ut ii ecclesiastici ordinis indicta, a conventu discessum est. candidati, qui ad habendam scholam facultate ac VI aaeaio, dit 3H odobria, stans hora 8 d 'i. studio praediti videantur, iam ante seminarii ingres­ Repetita deliberatione de scholis elementariis, sum et sacrorum ordinum susceptionem, requisitum . illud denuo inculcatum est, summopere referre, ut ad iqunus docendi examen subeant. 8. Episcopi catholicos conventus etiam atque iuventutis institutio atque educatio plane ad reli­ gionis normam dirigeretur, omnique conatu atque etiam admonebunt, ne quem magistrum admittant, industria oonnitendum esse, ne scholae in manus qui non ad religiosam institutionem idoneus ec­ improborum devenirent. Huius rei causa complura clesiastico testimonio probetur. ‘9. Catholicos populos item diligenter monebunt, in medium allata sunt ; quorum unum fuit, gravis­ scholas, sic certa ratione inspiciendas curent, ut sime commonendos esae catholicos parentes, ut non D modo suos ipsi liberos pia et catholica educatione Christianae iuventutis educationi consultum sit. Inde ventum est «d gymnasia et sitiores scholas, impertirent, sed etiam ubique contenderent, ut iidem in seholis quoque christianam nanciscerentur disci­ imprimisque ad religionis disciplinam in iis traden­ plinam ; tum parochos cohortandos, omnem ut curam dam. Communem libram, ex quo doctrina religionis iuventuti Christiana religidne excolendae impende- proponeretur, in omnia Germaniae gymnasia induci, id qilod nonnulli fieri volebant, haud placuit; sed rent. Alterum illud fuit, quandoquidem Francofurti pro consultius visum est, huiusmodi libri delectum cu­ lege statuta esset docendi libertas, in eo iam labo­ randum esse, ut paroeciae, huius iuris beneficio, iusque dioecesis episcopo .relinqui. Complures re­ vel eas, quibus adhuc usae essent, Christianas scholas tulerunt, quam misere in gymnasiis iaceret Christiana retinerent, rei certe alias eiusdem generis conderent, iuventutis educatio/ quamque neceese eeeet, adoles­ quibus ii duntaxat praeficerentur magistri, quos centes ita sacra doctrina imbui et ad vitam christiania episoopi ggobsvissent. Tertia sententia volebat, ut dignam informari, ut ree meliorem in statum ad­ Huius rei causa imprimis idoneos etiam sacerdotes, si usus posceret, scholam haberent, ducerentur. •t idcirco iuniorae clerici ad id instituti, iam ante sacerdotes iis in scholis constituendos esse religi­ susceptum.sacerdotium, examen de re paedagogio· onis magistros; quorum idcirco delectum et nomi­ subirent. Postremo fait, qui ita censeret, non modo nationem, non ut fere omnibus in locis fieri consuecatholicam populum, sed etiam universum clerum \vit, psnescivilem potestatem, sed penes episcopos ipeaaque ecclesias minime recusare debere, quomi- ease oportere;. qui quidam- ad id manas egregio ; JJIJI'iA ■"·-- ■ Ί ■ ·’ ' 71 'T .. ....... ej~. -z-r’”'"·’· -■ · -, -r— ■ -- -·" r^-r^ · ·—— τ.-τϊ-.-r.-'ywTT''j ·>·! p.’-r-,·, ·ι>fi ,n » ·»υιι· . CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 18^8 oçtobm ta )j 2 72 peritos theologo· eligere deberent Illud quoque fi est/ Qaod oil hi»rt temporibiu ecdftiae «etNMJtj (pro providendum ss^e, ut ingenio praestanlisaiqri clerici * quo debitas gratias scribet praeses), summatim philologiae studio darent operam seque ad mUnos *. significaret, duo delicti theologi ea, qbae in proxima docendi conferrent.. Cumque inde quaesitum esset, actione expètita eraqt. ad conventum retulerunt. / si forti * gymnasia. quae ■ nunc sunt, a christiano AtquU/liinc longa accurataque nata est disputatio ’ disciplinae gentle plane deficerent quid tum facto opus foret, in eam dictum est sentqntiam, omni ope contendi oportere, 'ut. qurèibadihedum episcopi in Belgio fecissent, aliquot ecclosiastipa gymnasia con­ derentur. \ · Postquam praeterea de roligionia praerep. tortbus nutatum erçt, quid ^inter designationem personae et missionem canonicandMtiteresset, propositumque, ut saltem missio semper ab episcopo proficisci. deberet ; illud postremo de ecclesiastica auctoritate, religionis magistris in omnihus tum publicis tum privatis scholis f necessaria, palam significandum esse inter omnes convenit: *· ■ Episcopi Germaniae declarant, nemini in ullo omnino scholae genere docendae religionjmAtholicae munus mandari posse, cui huius rer jotestas ec­ clesiastica missione rite facta non sit. Inde cum propositum esset, ut edenda decreta ad aliquot delectos viros, qui formam ac verba recognoscerent, delegarentur, hac re probata, media hora 2 a conventu discessum est. de docendi libertate, et qqidem vhl sic ecclesiae vindicanda, ut civilis pottatas nullum sibi ius pro­ bandae prius magistrorum scientiae refiervaret. 'Haec igitur quaestio^ quae quam gravis ea<Îcm<^ue im­ pedita essetnemo non fatebatur, sic est in delibe­ ratione versata, ut res diversis ex partibus *pe% tare tu r. varia in, variis Germaniae locis studiorum ac disciplinarum exponeretur conditio, illudque sae­ pius inculcaretur, quarum rerum docendarum potes­ tatem. hro divino suo munere, sibi poscere ac ser­ vare deberet ecclesia. Saepius item commemorata pericula, quae oriri necesse for^ppi civitas ecclesiam a scholis excluderet, iisque. quos eadem magistros B constituisset, radicalium, quos^ocant, partibus im- plicati ab ecclesia, desciscerent. Quod si accederet, necessario faciendum esse ecclesiae, ut sibi plenam d.oceadi libertatem, et quidem in omnibus discipli­ narum generibus, vindicaret, utque ipsa s.-holas aperire, iisque magistros nullo civili examine de­ functos praeficere posset. Atque haec tum impri­ mis ad ecclesiae salutem ac vitam pertinere, si. quemadmodum certi homines iam aperte professi VII ntniio, die oclobrit, vetpere hora 6. essent, ecclesiae pernicies, et qdidem depravatis primum scholis, pararetur Ceterum fuit etiam, Initio sessionis, cum ' ad gymnasia rediisset qui verendum esse diceret, si magistri ab examinis deliberatio, actum est de iure. quod habent episcopi, lege solverentur, ne ea res scholis detrimentum libros ad usum docendae religionis deligendi atque afferret et in studiorum ac dpetrinarum ruinam ver­ tndncendi ; quod ius nonnullis in locis civiliq potestas teret. Sed rursus nonnemo respondit, etiamsi ex illis eripere sibique vindicare vellet; reque diligenter una parte timori posset, ne absoluta docendi libertas, expensa, placuit omnibus hoc decretum edere: sine publico examine, ad promovendas disciplinas Episcopi Germaniae profitentur, sese cum ex non valeret, ex altera tamen historiam documento muneris sui officio, tum etiam ex ecclesiae legi­ (3 esse, unam maxime ecclesiam omni tempore scholas bus. libros omnes ad usum docendae religionis in peperisse atque aluisse; itaque non osse, cur peri­ suis dioecesibus deligendi ac designandi ius abdicare culum illud magnopere timeretur. Praeterea hanc non posse. examinis conditionem cum ea. quae aliuqui pro Quod autem rursus motum est. ut in omnes lege statueretur, libertate eartfmque omnium cau­ dioeceses communius ad religionem docendam liber tionum. quae ad libertatem praepediendam pertinent induceretur, ne nunc quidem placuit; sed episcopis (cuiusmodi est talis conditio) abrogatione^^onsistere permissutn. quem quisque mallet, deligere. De non posse; eamdemque eo periculosam ease, quod religiosae vera institutionis in gymnasiis cura atque illi homines, qui scholas tum inferiores tum supe­ custodia, ad unum omnibus consentientibus,' ita riores ecclesiae subtrahere vellent, hac examinum decretum est ; ratione ad id efficiendum uti possent. Denique, ConveiUus declarat, episcoporum ius atque ipsum illud ius ante exigendi examinis, quod civitas officium esse, religiosam institutionem in omnibus exerceret, dubiam et incertum esae, cum haec publicis scholis, in quibus Christiana doctrina traditur, nullam 'praecipuam ac propriam Mcendi potestatem moderari et visitare. * iuste et legitime sibi uni vindicare posset. Ceterum Aliud item, quod postulatum erat, placeret con­ ecclesiam its docendi libertatem sibi repetere debere. ventui statuere. Si forte altiores scholae religionis ut>non suam esae ducat eamdem in commune vocare. christianae auctoritati penitus subducerentur. ut ea, Ecclesiam nec sibi quoddam hoc in genere mono­ quae in postrema sessione de elementariis scholis polium postulare, nec rursus se a civitate in servi­ decreta essent, etiam in illis, qufiad res ferret, vale- B tutem redigi velle. Quapropter, necesse videri, rent, omnium consensu probatum fuit episcopos, sua hac de re palam declarata sententia, Tum vero, ex rerum agendarum ordine, illud ad docendi libertaAm reposcere, sic tamen, ut minime tractandam propositum est quam neceeso eeset, eamdem omnibus communem pronuntiarent, relicta ecclesiam non modo religiosam institutionem in aliis cura paris sibi conditioni·, si vellent, impe­ scholis curare, sed etiam in reliquas disciplinas vim trandae. suam exercere; itemque illud, quod eum eo cohaeret, Postquam, inter earum rerum accuratam dis­ absolutum ius et liberam potestatem tradendarum ceptationem. tempus fere usque ad hornam a meridie disciplinarum ecclesiae vindicari oportere. Quae primam effluxerat, dimissus est consessus. quidem, etsi variis ex partibus tractata, tamen ad exitum non. pervenerunt ; sed placuit interim duobus IX die 27 octobrie, reaper? hora 6. theologis negotium dare, ut ea de re. quae ex usu Initio, rogatis omnium sententiis, cum nemo de viderentur, decreta formarent, ac deinde expendenda docendi libertate amplius haberet quod diceret, proponerent. Quo facto, consessus discedit. eam quaestionem absolutam esae pronuntiatum est,, piacuitque. episcopos super ea re quid statuissent Vili teetio, die 27 oetobrit, matte hora 8 et ‘/t. palam declarare. De perscribendi decreti ratione cum Postquam unus theologorum de libro a professore alii alia proposuissent, omnibus perpensis, haec doctore Staudenmaier ad conventum misso, cui titulus' demum forma comprobata est: -V- - —... , ■ ,.. .............. .... .. ........ Y"... ‘ ' χ 7J * ■ · " . ■ · · ï x^CORVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 oetobm M Ecclesia, praedicaSonis virtute ? 74 inter cruenta * A rentun, revocari posset. Quodsi eveniret éatholicas triUm ,saecuforiun vexatione· fundata, quaemadmodum- olim, tta Aine liberam cum docendi et illas facultate * non iaa {tertam fidem * de recta theologiae institutione episçopis praebere. Tum ia disciplina· ttadendi. tum propria educandae atque * hanc -sententiam dixerunt complures, illud episcopia erudienoae luventuti instituta condendi et'regendi' esae nitendum, ut vet propriae huius genep· facul­ potestatem, eamque latissime pahmtem. sibi vindi­ tates conderent vel theologiae disciplinas in suiW cat utpote sme q$a divinitus tfccèp^am rqpfioflem seminariis explicandas, curarent. Denique, - rebuf vere ac plene exsequi minime possetS ofnnibus circumspectis, cum /neque Germanicarum Cum autem iam sero esset, quae ad reliquam * universitatum futura conditio, ideoque ne propria· ewç decreti partem conficiendam pertinebant in quidem universitates ac theologiae facultates oonpostium diem reiecta sunt, atque ita sessibni finis dendi necessitas certo praevideri posset > optimum z jdtopoMtus. ftetu interim esse visum «t, ιψ edita ad professo­ res catholicarum facultatum quadam declaratione, X Mirio, die octobrig, masr hora quae ratio his facultatibus eum ecclesia esset, signi­ Primo reverendissimus epicopus Herbipolensis ficaretur. Sed * quibus potisaimifm verbis jd facienlitteras recitat in quibus eminentissimus princeps ■ dum videretur, nondum in praesens statutum; con­ archiepiscopus ^alisburgensis et cardinalis Frideri- sessu/ quadrante post horam primam dimissus. cus a Bchwarxenbqrg proximum adventum suum g XI eeteio, die 2ti oHobrit, erepere hora 6. . nuntiabat. Tum quae ad decretum de docendi libertate perficiendum supererant sic disputari coepta, ut ad varias a theqlogis allatas sententias respiceretur. His igitur aliisque. quae multa propoaita<^unt^ac- - q IJJud primum in consultationem venit, quod eçat dilatum, quibus verbis perscriberetur decrehim. qupd ad theologiae professores dandum esse-oon* venerat. Ea forma, quae proposita erat, accurate curate excussis, ad ea. qua< n proxima actione expensa et nonnihil mutata, huiusmodi probata eet perscripta erant, haec visum vM adiungere: perscriptio : Quare ecclesia ea omnia, quhe ad illam hac Episcopi Germaniae, pro êa fiducia, quam in io parte coarctandam pertinerent, rFoa potest non publicis theologiae professoribus collocant, plane ita accipere, ut catholicorum Germanorum iuribue sperant fore, ut illi, τιοη solum tanquam sacerdote·, repugnpre arbitretur. sed etiam tanquam sanctarum disciplinarum doeAliUd, quod eodem adiiciendum nonnulli cense­ tores, semper se ab ecclesia missos et docendi po­ bant: Simul edicere episcopos, cunctorum catholi­ testate instructos existiment, ob eamque ipsam rem corum officium esse, omnibus legitimis auxiliis, se, ex divino et ecclesiastico iure, adversus eccle­ quae in eorum potestate essent, eo conniti. ufeius- siae auctoritatem, qua funguntur episcopi, reddendae modi impedimenta removerentur, eam ob causam muneris sui rationis conditione teneri perpetuo re­ maxime, ne animis injicerentur scrupuli, admissum cordentur. non fuit: illud vero, ut admonerentur parentes, ne Tum ad id. quod prius intermissum erat, rediliberos suos in schidae ecclesiae infestas mitterent, <’ tum est. ut de cleri institutione aliquid certi sta­ comprobatum. tueretur; reque amplius disceptata, haec palam Ita' iam absoluta de gymnasiis ceterisque id significare placuit : genus institutis deliberatione, cum pustulatum Episcopi, necessario adducti officio docendi esset. ut augustissimus rex Bavariae de episco­ instituendique cleri, eam ob rem id ius nulla con­ porum Germanorum hac in urbe congressu certior ditione alienandum vindicant, ut. secundum canones, fieret, accepta res est. eaque cura praesidi de­ ea omnia erudiendis formandiqgue clericis instituta mandata. » ac seminaria, quae suae quisque didgcesi necessaria Tum vero de iis institutis, quae informandis ec­ atque utilia existimaverint, I^we atque arbitratu clesiasticis destinantur, id est. de puerorum et cleri­ •uu condere, condita regere, eorum bona admini­ corum seminariis, agi coeptum est. Atque illud strare. praesides, magistros, alumnos nominare, primum eat commemoratum, civiles magistratus suscipere et dimittere possint. ubique adhuc ius quoddam. cum alia in bis domi­ Postquam deinde aliquis canonicus de condi­ ciliis. tum etiam interiores leges, domesticam dis­ tionibus. quae a civili^ potestate ad sacrorum ordi­ ciplinam, praevidum et curatorum nominationem num susceptionem parochorumque institutionem bonorumque administrationem. cognoscendi et ap­ exigi solerent, deque eiusdem interventu tum in probandi molestissima ratione exercuisse; quod qui­ probandis suscipiendisque seminariorum alumnis, dem, iam immutata inter civitatem et ecclesiam tum in examinandis paroeciarum competitoribus, rerum conditione, desiturum Csse iure sperari. Itaque p verba fecerat, multa iam nocte a conventu disces­ his quoque institutis plenam libertatem postulari sum est. oportere. XII oettrio, die 90 octobrie, aaowe hora # et 'i. Potestatem vero eadem haec instituta condendi. non solum ex communi coeundi libertate, sed etiam Reverendissimus Henricus Hofstfitter, episcopus ex proprio et necessario iure. quod habet ecclesia, Passaviensis. advenisse nuntiatur, ut deliberationibus cleri sui instituendi, repetendam ease demonstratum interesset; quem praeses io medium adductum sa­ est. Ceterum dilato hac de re decreto, et ad uni­ lutavit. Affertur item nuntius, a reverendissimo versitates traducta deliberatione, primo de catholi­ Bernardo Galura, principe episcopo Rrixinonensi, cis theologiae facultatibus agi placuit. Et ab iis missum esse reverendum dominum doetdrem Fessler, quidem, qui in his disciplinas profiterentur, duplicem qui. ipsius vice ac nomine, in partem actionum ve­ quamdam personam geri agnoscebatur ; alteram, niret; qui item ad congregatorum consessum ad­ quatenus collegio professorum civilis universitatis missus est. adscript!, hac ratione civili potestati sublecti essent ; Inde litterae ad augustissimum Bavariae regem alteram, quatenus iuniori «iero ductores dati, mis­ scribendae recitantur Jlc probantur. sionem ad id ab' ecclesia per ordinarium accipere Postquam deinde ad maturandae iuvandasque deberent, atque ita eidem ordinarie subiecti. huius consultationes varia proposita, ex iisque admissa mandato munus suum exercerent; quod mandatum, nonnulla, ventum est ad id. quod huic actioni prae­ si illi suo munere cum ecclesiae detrimento fungestitutum erat, ut de informandis oollocandisque * ' . ■·· ■/. ■·· :’■..·■ , * .· / .j - '4pt .· ' ■' ’ / ■ Il οοννηττφ HERBIPOUDfMB KPIBOOPORUM GKRliANIAK, ledfiestehris »» H - ---- :--- -—lx------- - -------------- :--- ----- :--- Λ--------- -—i---------- ----------'sscerdo|ibu·, dsqae Us ooaditioaibda, quae hastah XUI «SM·, dis 30 ootohrio, aaqwr· tens 0. part· a civili imparte praemribi soterant tractare». *Roeitatae net rsystsadlsaitei loe/Ambrosii 1. Hara· ccaditioaum prima, qua· sat at •Isrtei siat tedigen··, raverysdimimo arshispiseopo Friburgeasf ana·· dedit ad ooaunmoraada mute mognaqus impedimenta, qaa· sibi par banc eaaaam •ffcrrsntut it· *a axternc· saesrdotea suscipisadi omnino nullam haberet facultatem. Quars/ stei eqagrdçati episcopi sperabaat fora, at, Germaaiao dvitatibaa iam ad unitatem quamdam'redacti·, ht&s· modi, molestiae atque impsdimoata ia poetarem removerentur, tàmea peculiaria baec incommoda iam nune in notitiam apoetoBeae sedis perferenda, hniusque auxilium petendam eoae duxerunt, d forte ita probent, ut novae «vitatum le^o He malis iron 'mederentur. Gerite, «piacopi Varmteasia, littera·, die 1· ootobris Fruaeabargo datae, eod curta pabKeo tardtes per­ lata·, qaibus nuntiabat, ae procuratorem ad oonVMtam riMsso rataiandleeiAro auxiliar··» epto- eopum Groaamaan; qui quidam, eum die S3 oetobria veniaaet, iam a prima jeaaione actionibna iaterfherdt. Tum ad ea, quae uieeeriptua ordo vocabat tractanda, ventum eat. v , ^pua igitur. thaologornm verba fecit do dviH interventa in parochorum inetallatiombua, de eoelesiasticoram "bonorum, coeundum diverso· horum * noua, administration·, deque ii% quae aibi hac ia parte, ultra supremam custodiam, arrogaret dvilia potettsa. 4. Ao ^dam prima illa tractatur pars, quo pacte videlicet saecularis poteataa parochorum institutioni, 2. Quod ad militia· oonditionem clericorum attinet, «pectatis iis, quae adhuc in utroque con­ ventu «Berolinensi at Francofttrtenai hac nuper ra Bmiaso aliquo, qui.aius nomino installation· intersit, aefa erant, conaultina visum eat hanc quaestionem seoe iaterpoaat, sermo incidit do illa syngrapha, ■qua parochi Wtrtembsrgiae, ante canonicam in­ in prMaens omittere. stitution·», principi Idem suam ac servitium iure3. De iis examinibus, quae nonnulli· in Ioda iurando promittere iubentur. 8ed quoniam illius civilia potestas sacerdotii candidatis, ut in eleridioeeeai· ordinari·· iam non semel egerat, ut malo corum seminaria admittantur, iniungit, quae, dent remedium afferetur, omis·· re· eat ex' multorum daocriptionibn» apparebat, non rato 2. Iam in bonorum yiministratione, sicut non eum insigni eeeleaiae contumelia damnoque usur­ negfebatur id, ‘quod habet commodi suprema civilis pata aunt, statutum fuit, ut contra huiusmodi inregimih» cura, ita non potuit non improbari mo­ iuriam propria pencriberetur declaratio lesta illa quad tutela, quae tam saepe adhuc ec­ 4. Inde ventum «it pd illud examen compluribus clesiam impedivisset quominus uno e praecipuis b loeia paroeciarum competitoribus publice prae­ suis iuribaa Ubere uteretur. Itaque, cum inter scriptum, quod dvilia magistratu·, ut indicare possit omnes conveniret potestatem sus bona admini­ sintos sacerdotes illi muneri gerendo idonei, vel strandi iisque utendi, qua inapte natura praedita corte, d per ordiaariatus peragatur, · ae delecto· est eoolesia, rursus ei vindicandam esse, visum est mittit, qui eidem ae interponant. Nemini autem hoc decernere: "* erat dubium, quin dvilia potest··, rive sacri mu­ Congregati episcopi profitentur, se liberam neris competitore· probando· tibi sumeret rivo 0 omnium bonorum ecclesiasticorum administrationem, etiam iis probandis interesset in rem ecclesiae pro­ secundum canonum praescripta, ecclesiae postulare. priam invaderet, cum neque ullo suo iure neque Tum hora 9 dimissus est oonventus. etiam patronatus nomine id iuate facere posset; XIV ssmso, d>« 31 oetohri», tnaa» hora 8 et contra vero quivis derious iure postularet · ,u0 tantum episcopo examinaretur, omainoqne ille avilis interventus grave ecclesiae damnum inferret Tum vero coetus suam iis de rebus sententiam hunc in modum declaravit : 1. Episcopi, qui, taaquam apostolorum suooeasores, a solo domino lesu Christo potestatem acceperunt operarios in eius vineam vocandi, ut evangelism ubique locorum praedicetur et salutaria mysteria fidelibus dispensentur, divini huina muneris sibi conscii, eos tantum doctores et sacerdotes de­ ligere, ordinare et mittere possuat ao debent qnoe tam vita et moribus docendi et sacra procurandi -uipnere dignos, tum doctrina eidam idoneo· indi­ cant. 2. Quare ipri soN ius habent eorum, qui ad sacerdotium sunt vocati, vitant et doctrinam ex­ plorandi, eoaque in seminaria,' ani ad sacros ordines svMgelioamqus missionem praeparentur, suscipiendi, postquam vero et solum suum in cura animarum vel in docendi mnnera, et omnino dignitatem suam, secundum ■ canonicam legem, probaverint ooodem ad oonoionatoram et parochorum munia aptos indicandi. 3. Itaque Germaniae episcopi declamat jtivilis potestati», cum in probandis soclsciiitiri ordinis candidatis, ut ia seminaria rodpiaatar, tam etiam in examinandis paroeciarum competitoribus, inter­ ventu, gravissimo coarotari ooeleriao Ubertatem et episcoporum tara deminui. His actis, eum iam hora 1 pomeridiana prae­ tori ieest, dimissus sst conventas. Quidam canonicus hanc quaestionem tractavit quid agendum foret ecclesiae, si posthac civilis potestas auxilium suum ecclesiasticis decretis ex­ sequendis denegaret. Hoe enim iam commutata civitatum constitutione ae forma, facile evenire posse, eam idem iam nunc crebro usu veniret idooquo diffidi· eeset ecclesiastica consulta ubhjue tueri atque exsequi;- velut saepenumero ^ix posse canonic·· causae actionem rite atque ex formula institui, qnod nullo modo vel testes ad com paren­ dum et dandum iuriurandum, vel condemnati ad parendum adigi possent; multis enim in locis nullum iam ad id auxilium publice exhiberi. Et allata pSunt quorumdam sacerdotum exempla, qui, eam loco moti essent contra sententiam episcopi mnnns suum per apertam contumaciam retinerent cum publica potestas brachii saecularis copiam facere rocusarst. Qua de re, postquam etiam accuratius expensa variasque ia parte· versata erat, huiusmodi tactum sst dserstum: 1. Episcopi Gormaaiae eosstituunt, qusmadmodum aatehac, ita ia posterum, ecclesiae ius non sponte dimittere, et ubicumque id ros ac tempus poposcerit brachii saeoslaris auxilium, quemad­ modum adhac feeoruat postulare. Cui decreto illnd est adiectum, qnod tamen non venti dustaxat leco haberetur: 2. Germani episcopi statuunt si haec novi moris civitas sees ab ecclesia retrahat ubique eum ia iia, quas adversus ecclesiastico· viros ia foro •celesiastico decreta ffiorint exsequoadia, tum ia robas ad ecclesiae usas necessariis comparandi·, si * Π . ·. i ■ OONVRKTU8 EXRBIPOLEK8IB RPISOOPORUM OKRMANIAK, 1848 oetqbris Μ fieri uBe tea * possit se Beast, ses· ad oanoaum at privati iuris Mnua dirigera. Hi· actis, placqit ex facti· .decreti· aa, qua· adaada riderentur, a retiquia seitutgero, quae taa*tummodo ooavsntorum numero habetda easent. Cum autem secretarii unius insbper opera necessaria eeqet, ad id muuaa adhibitu· est^dominus secretaries Lipf Ratiabonenais Tum repetito deliberationum cursu, · aliqui» cdaonioua da *, scripto exposuit, quo pacto adversus * protestante at nova * sectas se, gerere deberet oedema, et quidem: A. advenu· protestante·; quod attinet: .1. ad baptismum; 3. ad scholarum “frequentationem et primam communionem ; 3. ad religioni· eorhmutationem ; 4. ad communem sacrorum, ecclesiarum altarium­ que usum; 6. ad exsequias protestantium et communia se­ pulturae loca. 8ed de his, iatn provecto tempore, brevis tan­ tum institui potuit deliberatio : reliqua ad proximam actionem reiecta. XV eeuio, die 31 ôetobrie, erepere hora 6. Reverendissimus episcopus Herbipolensis recitat eminendissimi cardinalis et principis archiepiscopi Balisburgensis litteras, quibus is significabat, se ad­ huc, quominus veniret, necessarii· muneris officiis impeditum esse. In Omnium Sanctorum festum diem pontificale sacrum indicitur, cui omnes se adesse velle signifleant. Iam ad continuandam eam disputationem, quae •ub finem matutinae sessioni· inchoata erat, primo de ecclesiastica acatholicorum sepultura proposita eat questio. Quocirca ecclesiasticae ordinatione·, quae eo pertinent, inter ceterae, quae Martini V constitutione hetiper ad eitaadtua ecandala aliis­ que continentur, non una ex parte examinatae: relatae item nonnullorum antiquiorum ritualium praescriptiones, compluriumque praestantium theo­ logorum sententiae commemoratae ac declaratae, atque ita variae opiniones de ea, quae in protestantibus licita esset, sepulturae ratione prolatae et expensae. Quo facto, deliberatio ad primum illud caput, quod erat de baptismo, revocata est. nec tamen, quod iam tempus processerat, ad exi­ tum perducta. Denique in diem commemorationis omnium fidelium defunctorum indictum est sacrum in aede cathedrali celebrandum, cui omne· adesse deberent ; quare eo die seesio hora demum 10 matutina in­ ceptura esset. X VI eeeeio, die i aoeetabrie, faite bora 10. , Tt stituto ordino,, quaastioqrem d's baptismo protestaatiun in postrema actione intormieaam repeteret Quae reo varias ia putee venata est ac dioputata, imprimi· vero, quod ad iterandum bdpti·- mum attinet quippe qui a recentioribas sectis, ptàeoertim inter protestant··, invalide aat dubie conferri soleret; id enim praecipue inculcatum eat, hac aetate, multiplice· ob causas, .d· baptismo · non paucis aeatholicia collate, valiauaae esaet, ve­ hementer dubitari poese. Simul illud eat expenaum, quid parochi in illic, qui a talibus baptisati essent observare deberent; eamqueob causam optandum esae vicum eat ut communis aliqua et certa regula ■reperiri posset.. Qua quidem in re praecipue eorum habita, est ratio, 'quae lib.VII, cap.VI, n. 8 De epaodo dtoeeeeana scripsit Benedictus XIV; atque ita demum haec decernere placuit: . Cum nostri· temporibûs baptismus passim I apud variatum sectarum acatholicos eo modo, qui catholicae doctrinae repugnet atque idcirco in­ valide conferri soleat idque matum, magis in dica pullulantibus sectis, in posterum multis partibus augeri sit necesae: episcopi, ubi expedire judica­ verint dioecesium suarum parochos de tanto in­ commodo admonebunt hortabunturque, ut tum in catholicorum parentum liberis, qui ab haereticis baptixati fuerint, tum in acatholicia, qui religionem catholicam amplecti velint nunquam non diligenter inquirant num ab hio susceptus baptismus, tum materia tum forma, ex catholica doctrina 'validus haberi poasit, et proutl se res aperuerit, ad normam ecclesiasticarum leguig se dirigant ; ubi autem non levi dubitationi locus fuerit, ecclesiasticorum prae­ positorum sententiam exquirunt. Alterum cum priore cohaerens caput, id eat •cholarum frequentatio et prima puerorum comC munio, cum in praesens nulla praescriptione magnopere indigere videretur, mox omissum fuit. Brevi item, nullo facto decreto, abrupta eat disputatio de religionis commutatione; quanquam illud quaesitum, utrum, his novis civitatum legibus, absoluta sacrorum libertas, quaemadmodum in pro­ vinciali synodo Balisburgensi factum erat, profitenda, ' an praecipui quiddam catholicae ecclesiae postu­ landum esset : sed visum est, huic rei iam superiori­ bus decretis occursum fuisse. Ita hora post meri­ diem prima dimittitur consessus. XVII eeeeio, die 2 noeeeebri», erepere bora 6. Proposita ad deliberandum erat quaestio de communi sacrorum, ecclesiarum altariumque usu ; quae sic est tractata, ut nihil decerneretur, sed facta ipsa, prout comperta erant, ex communibus rationibus diiudicarentur. Tum de protestantium D sepultura et coemeteriorum communitate repetita consultatio ad id rediit, quoti antea intermissum erat, ut variae sententiae variique exsequiarum modi expenderentur; unde postremo huiusmodi de­ cretum extitit: Rem. postquam diligenter in natioOalibus, provincialibus dioecesanisque synodis parata foret, ad sedis apostolicae indicium defe­ rendam esse. 'Tum hora 9 a conventu disceditur. Ipso initio conventum ingreditur eminentissimus cardinalia et princeps arehieplscopus Salisburgensis, Fridericus princeps a Schwarxenberg, qui * pridie mane cum venisset, in aede cathedrali pontificale sacrum celebraret. Cui statim, ut erat antea con­ stitutum, ab archiepiscopo Coloniensi, qui coetui adhuc praefùerat, praesidendi munus delatum; quod XVIII eeuio, die 3 aoeeatbrie, ataae hora 8 et 1 s. tamen ille deprecatus eet. Tum vero praeses a congregatis petivit, ut eminentissime cardinali Deliberandi initium rursus attulit eadem illa de honoris praesidium servaretur, id quod iiy com­ sepultura quaestio, quae pridie absoluta erat; sed probarunt; ipse paratum se significavit ad prae­ mox ita praecisus est hic sermo, ut ree ad natiosidia munia porro exercenda. nalem synodum delegaretur. Hinc idem ad ulteriora tractanda sic pro­ Cum autem aeta iam in magnum acervum ex­ gressus eat, ut prius ea, quae adhuc aeta et decreta ; crevissent, aedis eathedralis Hpirensis vicarium erant, paucis summatim comprehensa eminentissime Spieler, secretarium episcopalem, adhibere placuit, cardinali ob oculos poneret; atque ita, ex prae- qui ea in tabulas referret. '■ 78 · ,· . ' · ' : ■ / 7 δ ' '77 ' · . ■■· ■ CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 ΕΡΙβΟΟΡ^ΒΕΜ GERMANIAE, 1848 oetobria 22 ■ 80 i ^fim postulatum eaaet, ut, quoad aynpdua na^ Iam nltariorea deliberatio··» exorta Mt en·»·; dan» oadbnici oratio, in qua ia expeeuit, quae ratio tionaha haberi poaaet, inter reverendiasianea epis­ •erranda eaaat occleaiae: ' copo·. perpetuaoommunientio^ et gerendorum ne­ B. advaftue novaa haereticorum aeetaa. Egit gotior»··. una quaedam ratio couatitueretur, rea ad tres theologo·, qni referrent; delegata., -autem: ' | Iam ut deliberatio jn superiore sctiobe inchoata 1. de modo Metandi eoa, qui ad illa· defciunt; continuaretur, - caput illud, quod erat tertia loco 2. item eo^ qui ab iiedem ae recipiunt; positum, de proprietate eoclMiaatieorum 'bonorum, 3. de iure ad bona eoclèaiaatica, quod illae ‘ hccuratiua tractari coeptum Mt. Quantum doctrina» •ibi arroganti · *» ' / catholica, quae bonorum 'illorum dominium cunctae 4. de bapfwmo infantium huiuamodi haereti­ corum, de inaeriptione in libri· eccleaiab et _■■■ ' , Poatquam de ^acerdotibu·, qui ad talbe tecta» puerperarum benedictione. - deficiunt, variae placuit Statuere : prolatae aunt sententiae, “j haec 1. Adveraua omnem clericum, qui ab ecclmia defecerit, actio canonica inatituenda et aententia iudiéialia ferenda eat ; quanquam uniuscuiusque epiacopi arbitrio relinquitur, utrum haec aententia promulganda ait, necne. 2. Ii vero aacerdotea, qui, poetquam ad aeetaa deaciverunt, ad ecclesiam revertuntur, non ante in pristinum atatum restitui debent, quem eorum paenitentia terere probata, et congruent eatiafactio eia ininneta fuerit Laici vero, qui vel eccleaiam desererent, vel in eam denuo recipi vellent, qua ratione tractandi essent, alii alia in medium attulerunt; quibua diutiua diaceptatia, conventu· nihil praemature de­ cernere voluit; aed interim ninguli· epiacopi· per­ mittendum eake- duxit, ut id hac in parte agerent, quod pro re nata, habita eocletiaa. tioni fini· impoaitua. XIX teetw, die 3 nocemhr *·, aaepara hora t>. De poatalato domini Schoenchen, Aaguataai, quod eo apectabat, ut quaedam ephemeris catho­ licae Germaniae communia ederetur, aoa eat visum plura dicere. Reverendiaaimi Gregorii Thema·, apiaoopi Liaciensis, latina· litterae, die 1 novembria ad con­ gregato· antiatitoa datae at fraterna caritate aanctiaque aenaibaa insigne·, collaudatae et gratis animis exceptae aunt, datumque praeaidi nagotium, at ad •aa pari benevolentiae rignificatioae reeeriberet. Inita aeasioa·, a qua propter incommodam vale­ tudinem aberant reverendiaaimi Angnatanna ‘et Hildaaienai·, lecta» eat trium canonicorum commen­ tari··, enina haec ornat praecipua capita: 1. do aynodernm dideoManarum hia praeeertim temporibus utilitate; 9. do earum Mbendarum ratione;. 3. de iia, qni ad illa· convenire deberent; 4. qnomode in iis conficienda eaaent decreta; 5. deniqno atrum omnia, quae olim in iiadem de examinatoribne et indioibua synodalibna etc. agi coneueaeent, aervari necem· eaaet. MM» 81 CONVENTUS HEhBIÇOLENSIS EPI8COP< M GERMANIAE, 1848 octobris 22 .88 Hi· perlecti·, primo rebrtiim fuit rfw dUerrie A bau ree wt, etat^mque. ut dekctn· * intra ipeam sacerdotum opirûonibu· ac itudii·. quae aAue in aewionem acriptia «uffragiia fleret divertia dioeceaibua an^nadveraa estent. Nam non- ' . Quidam eanonieua eXemplum latinae ad revenulli· quidem in locis synodos eo pacto depotci, ut^ rendissimum Linciensem rescribendae epistolae, quod conficere in 'sessione ilX' jussus erat, legit; bee partibus aequis ex ecclesiasticis laicisque con­ itemque slius canonico· striptnm a M exemplum starent, qui quidem inter se vel de tollendis iis. epistolae. qua ' professo^ Staudeninaier gratiae quae pravo more viderentur inducta, vel jle mo­ lestia qmibusdam ecclesiasticis institutis abrogandis •gerentur; Quorum eum utrubique probatum esset, consulerent, commiinemque’ ecclesiae disciplinam praqsldi demandata rei exsequendas cur *·. Vt\de ecclesiastica aeathodeorum sepulturh priüs aut prorsus everterent aut magnopere mutarent ; ' tractati quaestio, quatenus'in factis sita esset, tota tum vero episcopus, quae mAlore aententiflrum nu­ •ub uno , conspectu poneretur, quidam episcopus. petivit, quod continuo plaeuit omnibus, ut, unusquisque reverendissimorum epieeoporum exponeret viris consilio ac studio vehementer optari, rdam quo'pucto huiamod) exsequiae in sue dioecesi fieri ·. ,Ά mense maio, cum .Coloniam episcopi huius pro- ^Consuesaenl. Aliud postulatum, ut Germani hpiscopi cvnimu. vinciae ad colloquium convenissent, quaesitum,esse, J num expediret, his adeo commotis temporibus, nem procuratorem Romae haberent, qui 'ipsorum dicam fungeretur, alicui dioecesanas dynodod haberi; sed visum esse illud B vice apud sedem a| theologo, qui de eo proprie referret, delegatum est. v primo efficiendum, ut in re tum gravi omoes (Ger­ Tum vero repetita de sÿnodis dioecesania dis­ maniae episcopi inter se consentirent, ac, si Heri putatione, illud, quod i am pridie dictum erat, si posset, ante omnia, id quod tantopere expetendum male animati sacerdotes synodis intéressent, veren-’ esset, synodus nationalis haberetur. dum esse, ne çiagna orirentur incommoda, denuo llac factorum commemoratione praemissa, com­ perpensum fuit, iisque incommodis qua maxime plura in quaestionem venerunt, quorum praecipua haec erant: nihilne incommodi habitura videretur ratione occurri posset, quaesitum. Alia huic propinqua et cohaerens exstitit quaestio, generalis lex de revocandis in usum synodis, quan­ num sacerdotes, qui in synodo adessent, praeter doquidem in quibusdam dioecesibus haberi- non possent habitaeque periculum afferrent, praesertim imperatam fidei professionem, etiam syngrapha ad cum fere ubique clerus in magna earum ignoratione servanda bullae Auctorem fidei praescripta, prae­ versaretur, vel certe de iis parum vere ac sane sertim sub numeris IX, X'et XI, obligari possent ac deberent, ut perniciosis et ecclesiae infestis 'moli­ iudicaret; — praeter eam vero causam, num omnino tionibus obviam iretur. Illa praeterea tbactata haec inquieta tempora illi rei essent opportuna; — mero decreta essent, accipere atqUe exsequi de­ beret. Aliis vero in·, dioecesibus synodus a meliore sacerdotum parte. laudabili dtgnoque ecclesiasticis ad haec utrum synodi, postquam adhuc, sciente ac concedente apostolica sede, mt-erinissae essent, sine, eiusdem venia repetendae, et quidem in tanta fere Germanicarum dioecesium amplitudine quotannis, , . an solum, prout usus posceret, per intervalla quae­ dam convocandae forent; — nonne praestaret eas, iam nunc tam multis expetentibus, ultro concedere, quam postea instantibus negare non posse. Haec quoque allata ratio est, quod per synodos haud paulo melius quam, quo uno fere uti nunc liceret, litterarum commercio, viva quaedam clerum inter et episcopum communicatif institui, simulque boni sacerdotes ad tuendam ecclesiam circa episcopum suum congregari, mali vero cum suis rerum per­ vertendarum consiliis, servatis iis, quae Pius VI bulla. Auctorem fidei sub numeris IX, X et XI , . praescribit, comprimi et coerceri possent. Denique illud quaerebatur, cunctusne clerus ad synodum convocari, an, in tanto plerumque eius numero, solum ab illo delegati convenire deberent, omninoque num hic delegatio locum habere posset. Quae omnia accurate sunt pertractata ; sed cum iam tempus processisset, intermissa deliberatione, dimissus est conventus. XXII teeeio, die 6 aoosmbria, usons hora b et 1 ». Eminentisaimua cardinalis et princeps archiepiscopus Balisburgensis significat, cives Herbipolsnses apud se gratias egisse reverendissimis episcopia, quod aolemni gratiarum actioni, quae pridie in aede catbedrali indicta erat, interfuissent. Praeses recitat . coram congregati· episcopis augustissimi Bavaria· regie datum ad se re­ scriptam. Cum propositum emet, ut ad memorialem libel­ lum, quem conventus edere decreverat, componen­ dum, tres e numme antistitum deligerentur, totidemque aliis commanes litterae, quas congregati episcopi ad populum catholicum daturi erant, item perscribendae mandarentur; omnium consensu pro­ Cosoil. Oxxnau ΤΏ1ΠΙ» run quaestio est, quo pacto synodalia decreta conficeren­ tur; num de his etiam in synodo deliberandum esset; quod si fieret, utrem sacerdotes decisivum, an consultativum duntaxat haberent suffragium. Quae quidem ita est soluta, ut eum ecclesiasticae constitutiones eaque imprimis praescripta, quae co­ piose a Benedicto XIV tractantur et ubique retineri debent, tum etiam, quae ab eodem indicentur, sy­ nodo praemittendae deliberationes, allatis insuper pristinarum synodorum exemplis, commemorarentur. Hanc quaestionem illd ex ordine excepit, quinam e dioecesano clero ad syjtodum vocari possent, qui eidem adesse deberent. Atque hic, cum rursus de dioecesium Germaniae amplitudine illata esset mentio, diversi memorati sunt modi, ut vel ipse episcopus omnes vel certum duntaxat numerum vocaret, vel clerus in deoanatibus dimidiam partem tanquam legato· eligeret, altefim partem episcopus designaret ; sic tamen, ut is semper nêceeaariae ani­ marum curae in quoque decanatu consulere deberet, atque ita demum, quicumque placuisset modus, prout ex usu esse duceret, de convocandorum nu­ mero statueret. \ » Sed cum iam eqactum esset tempus, interrupta deliberatione, poat horam primam a conventu diaceditur. XXIII eeeeio, die 6 uotembrie, eeepere hora b. Postquam renuntiatum eet de illia, qui in proxime consessu delecti erant, ut binas a conventu edendas litteras componerent, ropetito cursu superiori· deli­ berationis, sctuii est do iis rebus, quae in synodis dioenssanis tractandae esaent Ad quod declaran­ dum illud est primo allatum, ex fine synodis pro­ posito ea, quas ia iis esnsnt tractanda, pendere. Hisce autem temporibus, cum nova quasdam pa­ ganitas Istius in dise serperet, unum praecipue synodis propositum ssee oportere, ut Christiana fides cum in laicis, tum in sacerdotibus excitaretur et confirmaretur; cum ft illi in multis erroribus vi- . ' i >'«3 λ CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM OERMAfil/E, 18d4 octobrirf^i , ' tiisque venarentur, nec pauci etiam sacerdote· son- A omnino «tatuendum· deciarunduiqque^ease, qusuivis - sibo·,, libidini •‘VaritjaeqM servirent, ut plane quae- sacerdotem postulata ac desideria,quoad fieri ponet, dam reformatio olisri necessaria emet. Itaquteetin respiciende tissent, tamen deeenondi ius penos populum, .religionis atque honestetis' suscitando, solum eplsqopdm sss«.. Âi·. rebus ita pertractati·, stadio, ti in cleriim, indoctorum eruditione, sacro- comptera A habita disputatione in unum spnt"%oi- rum qnorbitiorum .iisu, thqqueuti confessione, sav- leèfa, de qnibus cum ement rogatae sententiae, 'tioris vitae disciplina. salutaram vim exerceri oj»r“ Amnium eonsen«ti.haec decreta sunt: tqre, Ifateriany‘autem synqdalium decretorum pb/1 . 1. ^krchiepiscopi. ét episcopi Herbipoli eongre' episcopo, bum aliie modis, tum-maxime antesyno: gati. spectata temporum’ conditione, ut legi/ Tridum dei rerum .statu relationes petendo dt cum ^-dentinae’, quae antehac servari non potuit, obidoneis sacerdotibus 'bpnsq^tndo, colligi ft componi temperdnt, quamprimum commodi cuiusque dioecesis debere; in ipsis vero'oonRiuendis decretis suffrh- diligenter habita ratione fleri poterit, «ynodoa flioe- gium (Jeciaivum clero-nullum eme. _ cessans, post debitam praeparationem, ad noftnam ° — -’ » .’ canonum habenda· curabunt. ' Aliud. reriim in synodhujqjendarum geno· 'ex­ pendendum attulit quaestiome iudtcibus ct exami­ 9. Synodi· dioecesanis i» est propositus finis, nat toripus synodalibu» ; quae aie tractata eat, ut. alii ‘ut pietas et Dei timor in glero populoque excitetur; ',Ja concilio Tridentino bac de.re praescripta servanda nt disciplina ecclesiastica, si forte collapsa sit,, re­ 'esse docerent, cum id eine ulla dubitatione fieri dintegratur, ob namque causam salutares lege·, opm posset; alii rura» dicerent, iudieea synodales haud B ad pravos mores tollendos, tum ad chriatianam. facile posse institui. postquam tamdiu iam nulli vitam suscitandam, vel, ubl ftitr exstant, renoventur, omnino fuissent; neque examinatorum in synodis vel, ubi .poscit usu *, ex intdgro condantur/praeterea jnstitutionem incommodo vacare, cum hoc ubique Ut clerus maxime idonea ratione, tum de aliis antehac episcopi, iure «ibi a aede apostolica per gravibus * et.-tempori, accommodatis rebus, tum triennale· facultate· conoeeao, communicer cum de propriis saperdotaîis muneris animarumque mi­ capitulia nominarent. Quae .cum expoaita essent, nisterii difficultatibus instruatur; postremo ut ponillud viaum eat optandum eaae, ut, sive Tridentini tificiae opnstitutiones et nationalium provincialium­ praescripta, servari placeret, aive alius quispiam que conciliorum decreta promulgentur. modus probaretur, ai forte per rerum conditionem 3. Ex catholicae ecclesiae,institutis ac legibus, iudieea et examinatoree non aine incommodo vi­ -itis decernendi in synodis dioecesanis soli episcopo derentur in ay *no£ia deaignari poaae, certe una aliqua competit. >·. , l aequabiliaque ratio inter episcoposnqonveniret, im4. Perscriptio decreti de sacerdotibus ad syno­ prijnisque apoatolicae «edis approbatio peteretur; dum convocandis in aliud tempus reservata est. atque .ita, eum onfnba ad communem normam, ae » b. Unusquisque, archiepiscoporum et episcopo-, dirigerent, variis molestiis océmreretur. •rem-hic congregatorum, ubi primum dioeceaanam Sed cum interim tempus effluxisset, re in medio aynodüm habere potuerit, ad Ceteros, qui hic con­ relicta, media hora 9 a conventu diaceeaum eat. gregati sunt, antistites, quam rationem in illa c habenda servaverit, quidque in eadem effectum XXIV Attio, di» 7 neeewsiru, men * Aore # «4 *t. fuerit, perscribet; quod quidem episcopi per suum Initium. actioni» ab hoc postulato factum eat, métropolitain facient. ut unusquiaque antiste· dioecesis auae paroeciarum et Ceterum hoc postremum caput non edendum, capellaniarum, itemque fidelium nurqprum indicaret, sed pro quodam pacto episcopis usui esse debere quo dioqpeaium status uno quodam aspectu cognosci visum est. ■ poaaet. Quod cum probatum eaact alterum quoque postulatum placuit, ut tnea-viri, qui, oollata opera, re­ lationem sanctissimo patri mittendam componerent, secretis suffragiis deligerentur; quod protinus fac­ tum est. . Cum pridie constituti erant, qui episcopales ad populum catholicum littera· conscriberent, illud de­ finitum non erat, propriaene etiam ad derate dandae essent litterae. Quod cnm nunc propoeitum esset, re varias in partes versata, visum est huiusmodi litteras dari oportere, 'idque ut fieret decretam. Tum vero, revocata ad synodos dioeoeaanaa actione, harum habendarum propria ratio ac forma pertractari coepta eet ; in qua accuratius defipienda saepius memoratae sunt illae synodia praemittendae consultatione·, in quibus dori postulata et optata pgoponi poesunt. Illa quoque denuo agitata quaestio, utrum imprimis in indicibus et examinatoribus synodalibus constituendis, oanoaibns praescriptus ubique servandus emet modus, an nova aliqua ratio communi consilio statuenda videretur, potita quidem prias sedis apostoHcas venia; nam antequam haec concerna foret, haud sane ab ea, quae sum valeret, ratione diseedi posse. Rurms item eum quaereretur, qui sacerdote· ad synodum convocandi sasent, in eam partem inetinabant sententiae, ut, quoniam non omnss vocari poesent, delegandi ratio iniretur. Hia quoque iterum mota quaestione, quao sacerdotum pars in conficiendi· decretis synodalibus esso de­ beret, ut falsis opinionibus de eorum ia synodis potestate obviem iretur, haec probata mt sententia. Hora secunda coetus dimittitur. XX V teuio, di * H novmbrie, mane hora Ü. Cum pridie révérai eaaent aeminarii alumni, con­ ventu in coeqobium fratrum Minorum translato. ab hae die in eius domua coenaculo habitae aunt sessiones. Decretum de vocandi· ad synodum dioecesanam sacerdotibus, quod heri dilatum erat, hunc io modum formari placuit: Illi omne·, quoa synodo dioecesanae intéresse oportet, ab episcopo ita convocantur, ut ia simul. pro sui muneris officio, tum curae animarum, tum aliarum religionis in sua dioecesi necessitatum rationem habere debeat. Hinc, ob rei propinquitatem, ad provinciale· •ynodoa traducta eat diaputatio : poatquam enim atatatum eaact, synodo· dioeoeaaaaa eeae instauran­ da·, plane conaequeae videri, ut provinciaiea quoque in morem revocarentur; iamque hia aimilem conven­ tam menae mato huit» anni Cqloniae habitam eaae ; et hoc quidem maxime tempore ex usu eaae pro­ vinciale· «ynodoa, nt in hia episcopi de dioeceeanarum synodorum habendarum ratione accuratiua inter ae coagularent, quaeque in hia tractanda et decytaenda eaaent, communi consilio statuerent. Praeterea aynodoe dioeoeaanaa, ut proposito fini responderent, cnm provincialibus cohaerere, haaque illis praemitti necesee eaae, quandoquidem, ex ca- ( Γ 86 . CONVENTUS HERBW*6lEN8I8 ÉPI8pÔPORCM GERMA 1848 octobris 29 86 . Instituendis ephemeridibus catholici·, iis mdximè. tholica doctrina, auetorita· e superiore loco ad in- A ~ feriora descenderet ; quare etiam optandum esse„-id quae dominicale· vocantur-pagmaa, et boni· libri» / quod èbdem pertiqpret, ut national·· synodus cele­ in luam populi edendi», visum ést; laicoram socie­ braretur. ’ Iam ad id., quod h'tie loco quaesitum es^ tates Vitilem operam navare potae, etxib episcppia ' λ quam studiosisaime adiuvari debere, in synodis phiVihcialibus quid ei episeopo sequen­ Quod vero aliqui· proposuit, ut exercitiorum dum esset, qui ad nullam dioecesin· inetropolitanam domus pluribus dioecesibus commune· conderentur, pertineret; .ita est\ responsum, ex' Trideqtini auctoprobatum non eat, sed unicuique-episcopo relictum. ■ ' ritate. -posse talem episcopum alicui vicino metro­ Ceterum hinc sumpta- eat ooonaio de adori· exerpolitan sese adiungere. Tum placuit ita decernere : 6. Pari modo iidem archiepiscopi ,et episcopi citi·· fnsius disserendi, omnesque in eam consessore s proviaeiales synodos, a concilio Tridentino provinciales Tridentino 1* praeprae­ sententiam: Çxercitiis praecipuam, quamdam ac scriptas, quoad fieri poterit, habendas curabunt,- propriam inbsse vim ad erigendum excqlendumque ' Priusquam ad novam deliberationem veniretur, clerum. Idque etiam in illis propriis ad sacerdote·^ reverendissimus Herbipolensis signifiqaVit, civitatem litteris diserte commemorandum -esae. De pppularibUs quoque 'mnAionibus actum est postridie reverendissimorum antistitum praesentiam fuse ac diligenter, impritnisque "illud,nonnulli suade­ ita honorare velle, ut aoleniue sacrum ad divinam bant. ut nropria aliqua his missionibus habendis gratiam coepto conventu· «peri conciliandam in Mariano sacello celebrandum curaret trecentosque saecularium sacerdotum conderetur societas. Ecclepaupere· epulo exciperet, revorendissimosque an­ B siam enim adversus tanta tamque insolita huius tistites, ait intéressent, invitare. Itaque ut, qui -saeculi mala ad nova item et inusitata remedia decurrere, ideoque ante omnia fidem et morum vellent, adesae possent, placuit proximam sessionem in d^iem sequentem differri, hora 6 vespertina honestatem excffare debere, cum alioquj celera habendam. Pro illo autem caritatis opere ut con­ omnia nihil iuvarent; huic autem rei maxime ac­ grua in paupere· largitione referretur gratia, ye- commodatas esse missiones, idque ex iis ftuptsbus intelligi posse, quos illae in Gallia, Tyroli et Halis’Verendissimus Herbipolensis rogatus eat, ut ea de burgensi regione proferrent; denique brevi fortasse re, quod par videretur, proponeret. Iam cum appareret, rerum tractandarum antea tempus fore. cum in quibusdam dioecesibus, confecto indice admodum mufta etiamnuni contineri, 'propter sacerdotum penuriam, omnis iam spes con­ servandae religionis in missionibus consisteret. quae, in tam circumscripto temporia spatio, non Neque tamen rursus non est perspectum, in hac omnia, quemadmodum adhuc factum esset, fuse et accurate pertractari possent, idcirco petitum fuit, temporum vigentiumque vulgo opinionum iniquitate, ut, quo faciliu·. quae agenda restarent, cognosci quanta esset huius rei exsequendae, niaximeque posset, earum rerum seleetio quaedam ac distinctio condendi missionariorum collegii difficultas, idque fieret, et in praesens summatim statueretur, easnp cum propter necessariae pecuniae inopiam, tum propter multorum, etiam ecclesiasticorum. · reli­ iam nunc accuratius tractare, an solum sermone attingere, an etiam national! synodo, quae in spe giosis ordinibus horumque missionibus aversam voluntatem. Postremo visum est congregatis, ea esset, reservare praestaret. Quod cum esset pro­ de re quid censerent, hunc in modum palam pro­ batum, placuit haec in aliud tempus seponere: 1. Quae in catholici· sacris melius ordinari'ne- fiteri. idemque Litteris ad clerum dandis consignare : Episcoporum conventus declarat, populares cesse foret, ne multorum negligent!· aut etiam contumacia augeretur, sed Christiana vita sanctis missiones cum alias utiles esse, tum, vero hac caerimoniis efficacius excitari maiorque laicis eccle­ 'aetate summopere exoptandas, quo remissus Chri­ stianae vitae vigor denuo excitetur. siae caritas ingenerari posset. ( Quod deinde quîdatn'propob^it. ut sacerdotes in 2. Num apt qua ratione, si res ita tulisset, rituale recognosci et—germanicae linguae in sacramentis una dioecesi ecclesiastica poena’ multati, postquam administrandis aliqua ex parte usum ad examen se emendaverint, in aliam dioecesim novi muneris capessendi causa transferri possent, ut ita eorum revocari expediret. 3. Num ex decanis una cum definitoribus in­ infamiae aboleretur memoria, iisque in locis, ubi pristina eorum delicta ignota esqent, utilius po­ fimum quoddam tribunal in iis. quae ad administrationem et disciplinam pertinerent, et iudirium inter nendae operae facultatem nanciscerentur ; id visum pare» cum admonendi et coercendi potestate con- est reiicere, singulisque ordinariis relictum, ut pro­ prio arbitratu ac iudicio rem inter se transigerent. stituenduih foret. Illa itidem, de inducendo communi catechismo com­ 4. Essentne parochi ad episcopales ofticialatus munique historiae biblicae libro, omittere placuit. assessorum numero in disciplinaribus causis ad­ _ et futuro national· concilio tractanda reservare. * hibendi. r D . Quo magis sacrarum caerimoniarum ac praecipue b. Quo pacto beneficiorum ratio et, quae cum sanctissimi sacrificii cognitione instruerentur fideles, hac cohaeret, canonica1 actio iudicialis, in hac plane atque ita divini cultu * augeretur frequentia, quidam nova temporum conditione, ordinanda videretur. 6. Num aut quatenus laicorum opera in bonis auctor fuit, ut. instar libri, precatori· tota Gallia pervulgati, qui inscribitur U Rtroune *, missalis ecclesiasticis administrandis adhiberi posset; num item morum iudicia quaedam, quibus parochi prae- in usum populi catholici fide digna conficeretur translatio. Cuiusmodi opus Coloniensis archiessent, institui expediret. 7. Denique quae rqtio videretur praescribenda, episcopus, desiderio conventus obsequens, ut in sua ut iunior clerus in theulkgia et educandae'iuven- dioecesi conficeretur curaturum se benigne signi­ ficavit, poeteaque de eo, quod effectum esset, cum tutis munere accuratius ibstitueretur. ceteris reverendissimis archiepiscopi» communi­ 'Quae quidem, cum tanti momenti esse judi­ caturum esae dixit. carentur, ut subtiliorem ac diligentiorem tracta­ Postquam inter primaria illa raro, quae Francotionem poscerent, quam 'nunc ferret temporis bre­ furtensia conventus pro Germania statuit, illud in vitas, futurae synodo national·' reservari placuit. Illud deinde statutum, ut. de civilibus et mixtis prima deliberatione admitoum erat. „ut lesuitarum et Ligorianorum ordines in perpetuum Germania matrimoniis postea fieret relatio. exclusi manerent" *; nemo non censuit, tali decreto ecclesiae libertatem ac iura imminui, eique ut pa• Hess. XXIV, e. î, De rtf'. •—. «· 87 £ CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE. 1'848 octohris M ’ . ' , ( X ' ’ ' ' lam intercederetur postulatum. r Re omni ex parte-A perpensaf -communis omnium haec fuit sententia Ius, qu<5 ecclesia catholic·.'praedita eat, de religiqsdrum ordinum utilitate ac bonitate indicandi; plenamque ao liberam 'consociandi sui , facultatem publica declaratione, eaque libello memoriqll con­ signanda, vindicari oportere. Tum vero missiones per Germaûiaip septentrio­ nalem institutae ac^uvandi necessitas proposita et , ab omnibus agnita eat. Et reverendissimi quidem Dresdensia atque-Hildesiensis, quibus mox acces­ serunt Vratialavierfsis et. Varmiemis, eatn -quram d^tro in ae receperunt, ut de catholiconigi, tates vehementer ad illam pertinere, et eo quidem nationale concilium Germaniae celebrari. 2. Qtkocirca iidem a sancta sede eiusmodi magis, quod tantis angustiis non modo rebus ad habendi concilii facultatem sino mora petere de­ vitam necessariis, quas omnes sola civitas com­ parare nequiret, sed etiam ac maxime religionis cernunt. 3. Decernunt item quam primum reliquos hic auxiliis subveniri, atque ita coniuncta tantummodo ecclesiae civitatisque opera remedium afferri posset. non praesentes Germaniae métropolites, quae sta­ tuerint, edocere. Quare decernere placuit, eam rem in litteris a con­ 4. De iis, quae ad ipsius concilii rationem ventu edendis apte congruenterque esse tractan­ dam. Quod autem hoc tempore episcopi, neque accuratius definiendam pertinent, rogantur qyinque ut proprius quidam ordo, neque ali· ratenne vim hic praesentes metropolitae. ut. cum primum res ullam publice in Germaniae civitatum conventus c et tempus tulerit, sanctae sedis sententiam exqui­ rant, quo totum illius concilii negotium ad normam legesque ab his condendas exercere possent, id non canonum exigatur. pro magno eocleaiae incommodo habendum vide­ Et hi quidem ad id sese paratos ostenderunt. batur; sed in eo multo maius momentum inosse, Quoniam nuperi electus Fuldae episcopus non­ idque ante omnia contendendum esse convenit, ut ecclesia omnibus in locis a civitatis clientela liberadum rite renuntiatus et in sbdem suam inductas retur; quod si factum esset, nunquam non futurum, erat, hi> quidem rebus agendis interfuit, sed in faciendis decretis sententia se abstinuit; quod et ut ipsa’ sese in propriis finibus iuvare ac tueri deinceps fecit, ut in consultando, non in decer­ posset. Et de hac quidem quaestione hactenus. Ad promovendam cathedral·· aedis Coloniensis nendo sententiam diceret. Hora 9 consessus dimittitur. aedificationem, mota eat mentio propriae per omnem Germaniam e sacerdotibus constituendae societati·, XXVII ititio, ^ir 10 novsmbris, mane hora S et 1i. cuius etiam legum form· quaedam in medium est Postquam initio sessionis de tertio iudicio in allata; illudque imprimis ob oculo· positum, quant­ opere magnificentissima illa totius Germaniae aedes, causis, quae ad disciplinam pertinent, constituendo sed adhuc imperfecta, opem atque •exilium,'- quo relatum est, res sutem in aliud tempus dilata, perficeretur, desideraret. Dicti· accuret· seatentile, •minsntissimus cardinalis et princeps archiepiscopus Salisburgensis Reverendissimi principis archiepiscopi communi consilio statutum est, ut poetea Colu­ niensis archiepiscopus sacerdotes propriis datis Goritieusis, quem ipse invitaret, die 28 ^Octobris rueeriptas ad. se litteras recitavit, in quibus ille litteris, quas pruno reverendissimi· episcopis Mit­ teret, ad oolligAdam stipem invitaret, atque ita conventam approbabat collaudabatque ; quominus demum antistites in sua quisque dieeeeri ad opus vero eidum intereoset, eum longinquitate itineris. prosequendum efficacem operam conferrent; quam praesertim iam appetente hieme, tum provecta aetate impediri se significabat. quidem iam nunc libentissime promiseruet Tum vero do arctiore quadam episcoporum Ger­ #XVI sssrio, dsr 9 soeMtdrss, wspsre her· i. maniae interi se conjunctions inita est deliberatio; Initio consessus, nuper electus opieoopus Fuldensis, Christophorus Kett, parochus Kaesehensis, quem etiamnum reverendissimus yuuhiepfeeopu· Friburgensis invitaret, in conventam introdaoitar. Reverendissimus Herbipoleasis gratias agit con­ gregatis, quod mane solemn· sacro adfuissent ; idque, quod in superiore sessione facere iussua arat, pro­ ponit, ut pueris pauperibus hibernae vestes egenisque ligna ad alendum ignem comparentur; quod cum probatum esset, eidem reverendissimo antistiti, qui auctor fuerat, res exsequenda committitur. erttârr asiir'-miiâirtinitÎteateMmû· in qua id quoque accurate disputatum,- expediretne, ex ssetropolitis unum plnreeve, vi res ita tulisset, deeignari, qui interim, dum -cogeretur nationsle concilium, negotia procurarent et unumquemque •piscoporum\ si qui forte difficiles incidissent essus, consilio iuvsrent. Ceteram ea disputatione nihil certi effectum est; quod sd eos usus, de quibus actum erat, metropolitan· nexus confirmatio et mutuum inter fratres auxilium satis esse videbatur. Inde cum de communi pro omnibus Germaniae dioecesibus procuratore Romae constituendo age- , 89 CONVENTUS HERBIPOLRN8I9 EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 pciobria Μ 90 At ' Recitantur baronis a Wydenbruct litterae» ad retur, nec ipeiue rei utilitaa, nec rumiii exsequendi dFcbiepiscopum Çoloniensem ob eam causam scrip­ negotii difficulté· non perspiciebatàrQuocirca tae, quod reverendissimus episcopus Laurent ad hunc in modum decanere placuit: 1. Ut communi» quaedam pro ^Germaniae epis- * conventum Herbipolénsem invitatus non erat Qui­ • eopatibu» procuratio Jiomae certa ac definita ratione bus perlectis, prieses id sibi tantum de episcopo Laurent notum esse dixit, iilum ab apostolic· sede instituatur, idL proxima synodus national» efficiet; * Luxomburgehsis administrations solutam interim, qui hic adsunt, ‘metropolitae «a, qu *e ad s dioecesi fuisse, necdum eam recepisse; quapropter,}re cum rem praeparandam pertinent, inter »o curabunt. 2. Germanus aliquis sacerdos ex iis, qui in ' iuris canonici peritis diligenter expensa, idoneam sibi visam esse tausam. ryr reverendissimum epis­ > Germania veï etiam Romae commorantur, ad gecopum Laurent He^bipolim non invitaret; cum ii . renda Germanorum episcoporum negotia procurator soli episcopi, qui dictecesim administrarent, con­ Romae constituetur. vocari possent, reverendissimus vero episcopus Lau­ 3. Ifhic deinde uqus plures^e secretarii, a qui­ rent nullius iam dioecesis personam gereret ; prae­ bus adiuvetur, dandi erunt. terea magnopere sibi cavendum fuisse, ne, eumdem 4. Cum ad consilium exsequendum venietur^ re reverendissimum invitando, ullo modo sedis aposto\ad sanctissimum patrem, ut ab eo probetur, delata, licae iudicium praevdnire videretur. Multis de ea ipse rogandus erit, ut Germanici episcopatus pro­ re dictis, omnium consensu declaratum est curatori Romani praelati dignitatem impertire B Congregatos archiepiscopos et episcopo *, quam­ dignetur. i vis episcopum Laurent omni veneratione ac bene­ Aliam vero quaestionem, quae erat de ordinanda volentia prosequerentur, sic tamen censere, quod in Germaniae ecclesia, quo et ipsa redderetur firmior, illo archiepiicopus Colonienst *. cum Ilcrbipolensem _ et arctiutf cum sancta sede coniungeretur, visum est conventum convocaret, servandum putasset, id plaue intactam omittere. legitimum ac iustum fuisse. Quod quidem me­ Inde, postquam quidam canonicus de civili matri­ moriae causa in actis cohsignatum est. [Vide infra monio verba fecit, primo sermonem ad se vocavit notam ad acta XXVIII sessionis ) recens conventus Francofurtensis decretum, eccle­ Inde, canonici cuiusdam de matrimoniis mixtis siasticum matrimonii ritum post civilem duntaxat lecto commentario, cum multa dicta essent de dis­ locum habere oportere4 ; quae res fu de ac diligenter pensatione ad haec matrimonia requisita, num aut sic tractata est, ut cum similis in Gallia, Hollandia quatenus in Germania ab ejnscopis concedi posset, et Belgio vigens lex, quaeque hinc consequitur iis denique res in medio relicta est. et omnium con­ in locis ecclesiae consuetudo, tum etiam ecclesiasti­ sensu ad futurum concilium nationale delegata. cae de matrimonio disciplinae ubique servandae ^Quae deinde in hanc sententiam dicta sunt, necessitas respiceretur. Quamvis autem inter omnes 'assistendam passivam in matrimoniis mixtis, quanconveniret, in iis, quae' ad matrinpmium pertinent, . tum fieri posset, restringendam, ea conventi loco ecclesiae-libertatem suisque legibus utendi potesta­ ac numero duntaxat haberi placuit; ipsa re» usque tem omnino tuendam esse, quoniam tamen Francoad proximum concilium nationale dilata. Illa iti­ furtense consultum nondum plane ratum ac firmum dem, num catholicus, qui matrimonium coram erat, neque in usu ventari coeperat, non sine peri­ haeresis ministro contraheret, cum hoc ia sacris culo visum est quidquam certi super hac re iam communicare dicendus esset, aut. post protestant}· nunc statui vulgarique posse. Itaque postremo, cum matrimonii ritum, etiam catholicuni adhiberi dimissa quaestione, hoc duntaxat decretum est: liceret, aliaque, de quibus in ea deliberatione quae­ quae acta essent, ad sententiarum communi­ situm erat, national! concilio reservata sunt; rogacationem valuisse; ceterum nihil definiti effecisse, tique reverendissimi episcopi, ut interim ad eadem quod in conimentarios referendum' videretur. magis declaranda idoneam rerum copiam colli­ Haec item quaestio: quo pacto ii catholici, qui gerent. Postremo cum rursus nationalis concilii in mere civili matrimonio viverent, num imprimis tractatum esset negotium, statutum est, quod con­ tanquam eoncubinarii tractandi essent, sic est agi­ gregati antistes graves ob causas tantopere cuperent, tata, ut nihil certi efficeretur, sed, quae dicta essent * ut nationale in Germania haberetur concilium, id tantummodo ad rem declarandam dicta haberentur. propriis ad summum pontificem litteris declarandum Ita media hora 2 a conventu discessum est. esse. Harum litterarum qui exemplum scriberet, XX Vlll uetiOf die 11 novembris, mane hora 8 et 1 r Initio consessus, mota rursus mentione Francofurtensis decreti de matrimonio, fuerunt, qui illud, utpote ecclesiaè libertati contrarium, non intactum relinquendum esse dicerent; quamvis enim ei de­ creto palam intercedendi nunc tempus non esset, ne ecclesiae adversarii lacesserentur, ipsam tamen ecclesiam ius suum tueri ac profiteri debere. Quamobrein huiusmodi factum est decretum: ■> In rebus, quae ad matrimonium pertinent, episcopi iura, quae ecclesiae debentur, sarta ej tecta conservant. Cui decreto illud deinde adikdtur; Ne forte ad aggrediendam ecclesiam ansa prae­ beatur, superius decretum duntaxat conventi loco actis consignari neque edi oportere. Tum aliquis canonicus litterarum, quas episcopi Germaniae ad populum daturi erant, confectum a se exemplum recitat; quod, si prius aliqua mutata essent, probatum est, utque rursus postridie exhi­ beretur statutum. designatus est quidam canonicus; quo factu, con­ ventus dimittitur. A'A'ZA' »ea»io, die 12 novembria, vmpere hora ■’> et * i. Episcopales ad populum litterae denuo in me­ dium allatae ac perlectae approbantur. Placuit autem his ceterisque communibus litteris ita ab archiepiscopis et episcopis subscribi, ut ordinem aetatis servarent, sive ipsi per se, sive per * procurature in conventu adessent; eaademque lit­ tera» prelo autographico'tot exempli», quot prae­ sentes essent antistites et theologi, describi, ut singuli singula exempla acciperent. Inde perlectus eat memorialia libellus, quem edendum, et ad omnia gubernia mittendum esae convenerat, nonnullisque notatis locis, statutum eat. ut tres delecti. quibus id opus obvenerat, quae In­ * dicat erant, mutarent vel adderent jknua theologorum legit item exemplum littera­ rum, quas conventus ad sanctissimum patrem de pe­ culiari religioni» conditione in provincia ecclesiastica Rheni superioris scribendas decreverat; locisque 91 CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE. 1848 wtoM 29 aliqnst aocuratins expensis, postdater horam mu­ tatio; litteris denuo reeogttoeeendla^Meigaator proxima sMsio. Tam bora 8 actioni finistmpeeitar. ■XXX inti», di * 13 nswvufiris, crane Aera * *t *b. Postquam aatistitm nitidius descripto litterarum ad fidelra exemplari subecripeerant, revereadiaaimaa Herbipolensie commendavit dongregdtis id, quod Societas historica huius urbis petiverat, dt reve­ rendissimi antistites in pereleganti codice, qui ia medio'erat positos, suum quisque nomen una cum praecipuis vitae temporibus inscriberent; cui qui­ dem desiderio visum est morem gerere. Illud quoque, quod petivit idem, Ut convenes actionibus •aero aolemni et hymno T * Dnua in aede cathe­ dral! finis imponeretur, omnium consensu probatum est. Libello memorial) denuo perlecto, nova quae­ dam notata sunt, illud imprimis, palam in eo decla­ randum eoae, quid episcopi tum de iure patronatus, quod saepe potMtas civilis absque canonica causa sibi arrogaret, tum de plaerti, quod vorant usu in ecclesiasticis muneribus conferendis, censerent, qua­ tenus horum utrumque nec pactis cum apostolica sede factis nec canonicis ac legitimis causis nitere­ tur: omninoque his in rebus ubique ecclesiae liber­ tatem vindicari oportere. Atque huiusmodi decla­ ratio continuo decreta Mt et communi consilio * perscripta. Illud deinde disceptatum fuit, utrum ea. quae iam ^rius de iniquissima aliquot provin­ ciae Rheni superioris dioecesium conditione comme­ morata erant, in eodem libello exponenda, an solum in propriis ad sanctissimum patrem litteris, auxilii petendi causa, proponenda essent ; quod quidem *2 Sumptos laminis, salofcstionie et id genae aMoe solicita stipe suppeditari placuit. Postquam revseeediseimas pressos, iterum eum reveroudimimo Augustano etiamnum minuo bene eo habente collocatae, retulit, quid eum illo effecisset memorialie libellas, ite ut orat recognitos et post­ remo scriptas, omnium sententiis ox toto eomprebatua Mt; quo Cocto, plaçait, cvua eiusdem tam pastoralium litterarum 100 exemplaria prelo authographico confici, et singulis feverendiasimis episco­ pis et procuratoribus bina dari exemplaria, theo­ logia et sooretariis singula. ünua tbeologorqm relationem de ecclesiastica provincia Rheni superioris apostolicae sedi dratinatam denuo in mediam affert; quae diligenter expensa, paucis mutatis, probatur. Episcopalra autem ad populum litterae ut altera adventae dominica omnibus in dioecmibus e suggMtu pro; mulgarentur, decretum est ; tum hora 1 dimissus conventus XXXIII *r3n, * di 14 norrmbrit, rrrprr * hora 6. Relatio ad sanctem patrem de conventu llerbipolensi huiusque aetis *perocribenda. postquam reve­ rendissimus Augustanus etiamnum absens eam exa­ minatam sibi probari per unum e secretariis signi­ ficaret, dènuo a quodam canonico legitur et ab omnibus comprobatur. Idem theologus exemplum litterarum "ad sum­ mum pontificem de habendo national· concilio reci­ tat ; amplificataque una qententia, ubi commemora­ bantur aliquot ecclesiasticorum conatas, coelibatum et confessionem abrogari legesque ecclesiae partim mutari cupientium, litterae iterum perlectae omni­ posterius, re diu agitata, consultius esse visum Mt. bus probentur. Postremo cum canonicus Steichele, mandato reve­ Tum canonicus Steichele recitat litteras reveren­ rendissimi episcopi Augustani, valetudine impediti, alia nonnulla de quibusdam eiusdem libelli capiti- * dissimi Augustani, memorialem libellum, ita ut bus protulisset, placuit. praMidi dari negotium, ut retractatus erat, approbantis, simulque gratias agentis, quod suarum annotationum behigne habita ipse cum reverendissimo Augustano eas res coram Xyansigeret: atque ita media hora 2 dimittitur con- esset ratio; fuas litteras congregati gratissimi animi vehtus. significatione exceperunt. Conclusa actione, unus e reverendissimis episco­ XXXI sessio, di * 13 noembris, tespere bora H. pis de musica ecclesiastica fuse disseruit, librumque Primo leguntur a quodam delegato litterae ad de hoc argumento Treviris edendum commendavit. Uuae res quantopere ad divini cultus decorem per­ catholicam societatem Moguntinam, quae die 8 oc­ tineret, nemo non inteliigebat ; quare etiam decre­ tobre reverendissimis episcopis scripserat, rescri­ bendae; legitur, item a canonico actorum conventos tam Mt, ut in national· concilio ad deliberandum proponeretur. relatio ad sanctissimum patrem mittenda ; quae qui­ dem paucis notatis, in proxima sessione denuo pro­ XXXIV ** t*io, * di 15 aoombri», num * hora 11. ferri iubetur. Inde cum retulisset praeses, qqae cum reveren­ Eminentiasimus cardinalis et princeps archidi ssimo episcopo Augustano praesens egerat, secun­ episcopus Salisburgensis refert, incolarum circum-v dum haec nonnulla in memoriali libello mutadda iectae regionis, quorum complura agmina suppli­ 'Mse visum Mt. cantium rite ad sachtm solemne confluxerant, lega­ Perlecto communium ad clerum litterarum 1 tos frequentes ad se venisse, qui pro conventu hac exemplo, hae videbantur plerisque brevius perscribi in urbe celebrato gratias agerent· et populi catholici posse: quod ut fieret, eminentiasimus cardinalis et preces sponderent. princeps arehiepiscopus 8alisburgensis curaturum Deinde cum quaesitam esset, quo ordine litteras se recepit. ad summum pontificem subscribi placeret, statutum Solemne sacrum, quo conventum coneludi pla­ Mt, ut procuratores post epieoopoe subscriberent. cuerat. in feriam 4. diem novembris 15, horam Hic cum aliquis adme^gieoot, tractanda etiam­ autism matutinam 9 indicitur; tum media hora 9 num superMM haec duo: «ensarem Hbroram typis discedit consessus. edendorum, qui in ecclesiaatieo argumento- versa­ rentur, et tertium indicium, quo agendae diiudiXXXII trino, di * I* aootmbri *, mans. candaeque deferri » possent causae ad disciplinant pertinentes; tamen de utroque hoc negotio, paucis Uuod W. I. Rômer petiverat, ut in edenda popu­ dictis nihil Mt decretum, quod per temporis brevi­ lari ephemeride pecunia iuvaretur, non Mt visum tatem iam accurato disceptari nequirent concedere; consiliario vero'aulico et professori Buss, Ad conservandam vero et augendam inter episco­ Friburgenai, de catholica universitate instituenda apud reverendissimos antistitas dicere cupienti, pos in rebus agendis eonecueiooem, unus auctor fuit ut in posterum revereadiseimi maioris momenti retenus satisfactum Mt, ut oratio, finitio iam con­ ventus actionibus, in aedibus episcopi haberetur. litteras, quas ia sua quisque dio sessi edidissent ♦ ffùd’glMboKna!.?· Λ* SW·-· M C0MTMMTQ8 HWLBIPOLKrate KPraOOPOBDM GKRMAMIAK, 1M8 oetobria Μ M intar ao aMumiami; qned eum pierib·· Btepu Mm «mm, stem· wt boo dec—era : 1 greeau * iaviteseet at deKbaratioMa aerum reximet In quo eum dteamti aaaanateaat aMteaatteaten·· aarMrttlttte· pMtbM, m·— BiaaMe at priaeepe arahiepteaepme Sababargamai·, as qaadrageaimaMbmo aHteqao ad aaeo grageo Mttaate, tam ex roHqui·, quoreaa nttiitaa latraa patent edtette actieqae, qaaa ia ante dieeeaaibno ediderint, itamqne •ptecepte egit gratte tum pre ate^Oato, qua invitaex dktreeaah arilsmntiamia, ringnle aB aiagalea ^tui de BtsotM φμΙμΙμ ooepiaoopoe exemplaria ita tnmemittont, at uai- amore poafiaas ia ae aaaaapteaat, obeeauti aaaant, euiqsa matropolita· tot mittaat exeatplaria, qnot tum pro peraeveraati indnatria, quam deBberatioaiia illa provincia eeeleaiaetiea Bteriaf epieeopi; quae bms impaodteeeat tum etiam^ro indulgentia, quam deinde Metropolitae ad iHoa perferenda enrobant. •no praecidi exhibai·—t Simul nominatim reveIL-vero epieeopi, qui nulli metropolitan aubieoti readiarimo epteeopo Herbipolenai gratiae pervolvit eant, unum aliquem huins rei eauaa eligent qui tanta oum benevolentia congregato * antistite· Itaque episcopus Calmensi * cupere ae significat in ena episcopali urbe excepteoet Poetriam deinde ut communicanda aota aibi per archiepiacopum Co- reverendissimus episcopus Oanabrugeasia theologia lonienaem mittantur. quoque et aecretariia pro navata diligenter opera Reverendiasimua episcopus Hüdeuensia, qui gratiae egerat reverendimimue Monasterienais etiam postridie proficisci volebat praesidem rogavit ut Auvtriaco episcopatui, qui magno animo et inaigni pro ee subscriberet, episcopus vero Dittrich Cul- exemplo ecclesiae caneam tueretur, merita * gratia· mensem eibi ad id substituit. Tum hora 2 coetus landeaqne pervolvit dimittitur. * Ita involito quodam gaudio excitati· permotisque omnium animi·, eminentiseimus cardinali· auctor XXXVH»io, die 15 ηονηΛτύ, mptrt Boro 6. fuit, ut XVI euiuaqae menai· die omne· reveren­ Litters· ad clerum, ita ut erant denuo elabo­ dissimi antistite· pro Germaniae episcopatu sacrum facerent addita collecta Pro omni statu ecdeaiae, * ratae. recitantur, paucieque mutati· probantur. Post iteratam consultationem, episcopale· ad quod magno omnium assensu probatam eet. populum litterae prima adventu· dominica in om­ Ad extremum illud , quoque proposuit praeses, nium dioecesium aedibus cathedralibua et praecipui· ut, priuaquam discederent una crfscti breve tem­ po· ia Minorum aede adorando sanctissimo tribue­ urbibua promulgari iubentur. Libello· - verb me­ moriali· qua ratione gubernii· tradendus esset ita rent, et ab emiaentisrimo cardinali, ut digressuris omnium consensu decretum : libellum ab unoquoque bene precaretur, peterent -, quod quidem et omnium episcopo ad auum principem, ad rerum ecdesiasti- acclamatione exceptum et continuo factum eat carum ministram, ad summos provinciarum prae­ -* Ooaoluato. cide·, quaeque gubernandi· negionibua praeessen? collegia, eaae mittendum. Quominus ad FranooOmne· igitur, qui aderant, atatim e conventu· furteoaem civitatum conventum mitteretur, obstare loco in aedem aacram ae contulerant, ibique alividebatur receptua in eo negotiorum tractandorum y quandiu coram aanctiaaimo-in tacita oratione morati, modua. Idem tamen ut cum imperii procuratore postquam reverendissimi cardinalia bene preeantte communicaretur, omnibus visum eat expedire. Itaque solemnia verba exceperant, et in digressu fraterne libelli ad archiducem procurando imperio praeposi­ inter se amplexati erant, Unusquisque, Deo comite, tum mittendi curam in ·β recepit cardinalia et prin­ ad gregem sibi divinitus creditum reversus est. ceps arcbiepiscopus Saliiburgenai·. Hi· acti·, con­ Coloniae, die 31 decembris 1848. sessus medii hora 9 dimittitur. + Zoonsc·, archiepiscopus. XXX VI sessio, di» 16 Hovrmbri», mane Bora 8 et */·· fi. Litterae conventus Herbipoleuh ad sanctissimum Quod aliqui· postulavit, ut in promulgandis patrem duqae responsam *. episcopalibus ad populum litteris publicae prae­ scriberentur preces, unicuique episcopo relinquitur. Sanetiaaiipe pater. s Postremo illud in quaestionem venit, quid fa­ Novarum rerum aevi nostri studium etiam Ger­ ciendum esset de consultationum commentarii·, manorum animo· vehemeutisMme corripuit, excitaimprimisque utrum omnibus reverondiaaimia episco­ tisque motibus iam singula regna percuaaa aunt pia integrum eorum exemplum, air solum summa eorumque res publica· funditus mutatae. Pro unius quaedam ex iia excerpta tradenda eaaet. De quo dominatu liberta· omnium pronuntiatur, pro do­ postquam ultro citroque dictum erat, reiecto priore mesticis principem consiliis vel regnorum ordinibus modo, de omnium sententia statutum est, ut archiD de publicis rebus universi pepuli delegati diecep episcopus Coloniensis, conventu· prae···, actionum tant lejtumque iubendaram cum principibiu pote­ commentarios cum omnibus acti·, quae eodem per­ statem communicant, et pro principum legatis ad tinerent, in praesens et in- posteram asservandos conventum Franfurti ad Moenum eleeti a populo acciperet, ex iisque decretorum et conventorum sum­ cum procuratore imperii dniveraae Germania· rea marium quoddam conficiendum curaret, et cum huiua somma· tractant ac constituunt Ita principum summarii, tum tornaram ad «auctissimum patrem conditione promus immutata atque ia universam literaram eumpla omnibua metropolitis, qui, con­ immoderato quadam libertati· cupidine prodita, ventui adfuissent mitteret; hi vero deinde singulis eum ecclesiae ad rea publica· ratio vel inde a sitae quisque provincia· episcopia singula item saeculi· tradito vel pacti· publici· constituta periexempla curarent. Quod negotium arcbiepiaeopu· clitetur, is ecclesiae «totus et quaeetio haec, quo­ Coloniensis haud gravate in se recepit. modo publica haec liberta· universalis ad ecdeaiae His actis, senior antiatitum, reverendiasimua commodum possit converti, bonorum omnium ani­ arohiepiaoopus Friburgeaaia, primum eminentiaaimo mos exercent Multo· aollicitudo premit et anxia cardinali et principi archiepiscopo Saliaburgenai agitat rerum futurarum expeotatio. Animis ito mocongregatorum nomine gratias egit, quod episco­ porum Germanorum et conventum adiiaaet et deli1 Primas ·< sscundaa littaras · plarimnm nvanafis Bsains berationibUs vooinm ae adjunxisset; deinde item esasakq doctor· Misrton, tsrtiss * plsrimu rsvsraedo doasiss archiepiscopo Coloniensi, qui antistite· ad hunc eon- deosao Loagaer eompoettas raat > μ oomnrro· hamfoudmi· bmboopobüm βηκΑΝίΑΒ, we μμμ* η Mmm distemta Mble ptferimM νμν** ·Μ B m 4 Km vielntta, maxtam ta abrita mprobemieae dignes invitavit, ut dfo gq Mtebrfe Botbipeltal fa Bavaria OMVOalMmUO doBbanUtal^ quemtie Irit * qime wot œ^æqueuda M imtinmida ΟΟβΙββίΜ IwKs nd tafceMMdMI taVOBtUtata mbe * MAttftM BMbtBBBB 9ΜΙμ(ΜΜ| ^BIb BBW· VBBtai βββΙββ bbboUUi mmi wt ββιΒοΗοοΒοβι tri· Um veluimemua, KbMtar itanti samm. Imi vere BtBdW BMMttttV· QbÎ BBBBtBB BBI tBJO^· e^net·^ bbI bbIobbi IbbbobI fritMBtWi 4O^bbBob noetri eaae duximus. Ne tenere opus tanti stomsuti, aoa implorata prius divina gratia, iaeiperetur, die M oetobta iator aaerusanetum mimae aaerifidM^ quod revareadiaaimua frater Bonifretas, arohiopiaoopas Bamborgomm, archiepiscoporum, qai aderant, senior, celebravit, ad meram communionem ancissimus, st, tavooato Spiritu aanoto, infine professioaem fidei ex ponti­ fical· romane edidimus. Ao primam quidem, quod eodem . mnae ia prima nostra oqpeioM pietatis hia et sincerae fidei aeaaibua adtanximua, uoaaimia, certa deliborataque fuit oomervaadi aretitaqua ligandi cum aaaeta aede apostoliea, eeetata oestro et firma taeonemmque petraea Christo domino nocita, unitatis vineuli retentas et declaratio, quam \tiam publiée profitebimur, et eum admonitionibus bBoaa omnino indigimae fierent et snelesiae inimica molirentur, curaro aoa oportere ricam eat, ut qiioria amliori modo novae scholae ecclesiasticas institue­ rentur atque alia similia instituta ad instruendos iafomandosqua etiam ipsos ludimagtstros coa­ dorantur, atque novi reditus rei ex superfluis ec­ clesiarum pecuniis, vel ex alienandis etiam eeelesiarum rapellectilibus non necessariis, rei per so­ cietates et eonfraternitatea ad educandam iuveatutem contrahendas suppeditarentur. Curabimus porto, ut ita clerici iuiores instruantur, ut ipsi et ad in­ stituendam inventutsm et ad regendam eius in­ stitutionem sint. capaces et inclinati. Catholicas oiritated et pagos gravissimae exhortabimur, ne ma­ gistrum assumant, qui eedeeiastieum, se ad religio­ sam iureututis educationem emo idoneum, testimo­ nium non attulerit, atque scholas ita custodiant, m religiosa tavmtatb educatio damnum capiat Ne quis vero in .eobola aUqua doctrinam Christianam doceat, oui oeeleriaetioa mimiOM ea facultas non fuerit tradita, diligenter vigilabimus. Eoeleeipe prae­ terea eum antiquam docendi et instruendi libertaq tèm ia universum, tam imprimis liberae tam ex- m matura debberovtam, atqM bee tata m· sou­ quas detiberavortama et stataerimm Utim ad sano. venit, at pro eIBda oestre acheta eathelimrum ab titatem tuam, quae tam firma aman.ta. pmiUaaia omni partais asrvare, earumque fu4« ac roditm hisce tomporibai univeesM eeetaiM gabwaamb ^ritoronmr eoatiasre et angore. Qui owe reditus traetat, humillimo referre, debiti olidi muMriequo ri et ipd aoaleaia» rapereatar, rei ai eobalaa pu- quibusdam tam universo popule, tum clero pubbcabimaa, ut una eum gregibus, ad nancti Cypriani dictum, aoeedamm ad eeeieaiam principalem, unde unitae moordotalia exorta eat. Ceterarum rosum perpendendarum difficillima fuit ratio, quas inter eseleriam atque rempublioam iatsreedere servariqM deberet^. eum alii aune code- ■iam omnino seiaagendam amo a rophblica eoatandaat, alii vero antiquum inter utMaqM nexum magis ad ecclesiae utihtatom conducere pateat Nobis vero illam, quantum fieri p ornet, oeneordiam inter sacerdotium et imperium ita tuendam atque consequendam asm visum est, at eeelorias Ubertas salvaretur. Itaque Germanorum rorum suarum publicarum nova ratione eomtitaeadarum stadiis et conatibus aoa adversabimur, publiais vero Uberta­ tibus pro maiore societies commodo utamur. Quare ius patronatus laioale, tametri enim temporum multotios scelestae molestam atque iniquam harit, ubi canonico titulo Aiadatam emet legitimsqne oeadstorot, non oppugnandam, iamw ocmptobsadum emo coacuimus; ubi tomen evuMrii, ut ex m nimia ÙMOflMBOdA - BBClOBÎM BfÎMtWa. MMlÎiBÜB tMS auxilium impfocubimM. At ph ritum regium ομ principale, quod vocMt, m pritfripfa isefirmitii nem, solis ib casibus cxisptie, qulbgm a onaeta aede apostoliea id im prineipibm speeiatim mt oestBOB BBBdto ΙμμΦΒ ifteÎB BBIWKBg luotoqM ten mu poem eeusmtoM, end etiam Bber- BOBB BXtBthBBVtaBOB^ BBB b4 BSBB^BBOAbB ^BbttBBB * dsBTB MttBfBB B^BBÉbMbb^ BBB B(| BpiltBiBO BfrfBB^ porum pedoralm ad populem vol iliium mtarndas, noquo ad eoafermda vol benetata vol efiteta vel alia mania eedmtastta peœ m opta Mm mm-, simus. Plenum et favillabib KbmM mm saneta’ BB^B B^BBteHBB BB BBBB MWM fBfB^B BptBBB^BNMB eoausunieatioab atque eoderiarilsM admtaleimtloab im tueri et exasqri notas, pteperatama. Bimita Bb artatis et tasfedtafetaa fatale eam WP·^ IbIîobb teB^BBBB sk bImmb^ ^bbbb vbbbM * λ ΦβΜβ b4 BBB pBWBB^ftp BOBB bBBBB *0 οβμΙμΙΙμ afivomm struetioab et administration!· seminariorum, quam puerorum et iuvenum eorumquK praeceptorum et magietrerum admimiodie et dimissionis ius eidem vindicabimus. . Collatio conciliis nostris de his, quae egenda viderentur, si potestas saecularis ecclesiasticis rebus et sententiis pnbUcam defensionem et auxilium detrectaret, deinde quae nunc, concerns omnibus maim libertate, observanda sment do protaetaatibun et do altis sectis iam ortis vol orituris, et do vitanda sum ipem communicatione ia sacris, tam qua eMoniaa severitate sint tractandi presbyteri apostatae et haormiarobae, et qua ratione mimiouea, ohriotiaao pbpale adeo utiles, atque exercitia spiri­ tualia, eierioie tam salutaria, p meent induci et pro- mereri, accuratius de synodis diosesmsis, ex prueesripto «mils TrideatM habendis, disseruimus. ■a eaim iam iateroomit rerum marumqM mutatio, nt Mtamario el nova mdaesoda at ata vel mutanda vol tompemada vol serrigeada ventait Ita fretum mt, at derieorum plarimi optimoque moreti synodos AbBBBBBBBB BX^BIBBAo Ββ^ΒΒ Β8ΒΒΛ·6 ΪΒΜφΒΒί^ΒΒ4|ΒΒ Metrio üfigeniimimo perpende, cm utilm et m*B8MBSiBB BBBB ΦβμΙβΒΒΒ) BBB^BNk| BÎ tBB ΒΒ&φΜ BW* m^AmmMB· fifrbl mM mmft&m praeparata, qmatam fieri pernet ta ferma maeaiea ta tabendm mm etatatam» ut eomm, quorum tatermmt, meaadi quidem emeat, stari tamm tot parestaet prmbygtod emoti demi idtaqMroatar, W OO9VWITD8 HERBIPOLKM818 «PBOOPOBÜM GEBMAITIAK, IBM aeteteia M Bomb, noatre qoidsm Miste, adtevante dietea A qaibaadam Germania· partibus sacerdotes, qui ee- |Mi, boue snogregat» frngim fieret. Verbe mrim, eeimes eeefrrmebeaA et iafrruMe co^rebornbeaA •uni iam H aaum, qoed epbeepes fie·· totim Guressai·· in Mb tam dnbüs u4w^« temporibus ad duiiborotiouem eengregatse teiaut. ad aapaa aaa adduxerit oxpcetation·», at gratas snavioq·· co- thoiicae aaitat» sensa * eximiam ipsis attulerit eoa■olationem. Ipsi rsro, communicatis invicem pro raram loeorumque diversitate redis experientiis et consiliis, sretiure matas· caritatis rinculo iaaeti, fortiores animis, eruditiores et socnratioribue co­ gnitionibus ornati dotnum revertemur; Deum pre­ cari non cessabimus, haec omnia ut gregibus Costris ad rerum salutem conducant, atque sanctitati tyae grata et accepta Tore non dubitarimus, qui ad sanctos pedes tuos decumbentes, humillime petimus apostolicam tuam benedictionem. B dtesm bierurehieam iave^toeo, eeofesoesoem aeni— lam vero eum ia Gsrmeaia adhae epiaaoperum quteqae sute· agere et seris exiguis ssss fiaibos oeatinore soleret, uoa sine incommodo et dolore ia hae ena sobtadù^ nea panel muta· fratrum eeasibe, ••latio et suxilio deetitati vixaraat’ Ia tranquillis et «edatis temporibus miam perieulaaa haee solitado potest haberi ; at ia his tarbuleetis tempesta­ tibus nostris omnibus oedeeite ia Germania msaà festa et gravissima damna pararet. Turbidorum enim illorum ingeniorum incepta oppugnaret fervi, diores illos, ne discipuli magistram ecclesiam velint docere et regere, legitimis finibus continere, et pe­ tulantes illo· clericos gravi auctoritate coercere, non unius episcopi virium opus et labor est. Accu­ mulata ex diversis partibus hac magna hostilium virium turbs, omnium episcoporum in Germania Sanctitatis tuae servi humillimi filiique addic­ inter se arcta coniunctfone et unitis eorum viribus tissimi. opus est. Aperti hoste· et inimici domestiqi cum Herbipoli, 12 norembris 1848. impigra amiduitate utantur, et forti vinculo iuncti ecclesiam aggrediantur, episcopos non decet disso­ Sanctissime paterciatos pugnare et singulo· eum «ua ecclesia peri­ Sanctitati tuae cum ea, quae inde a die 23 oc-. clitari. sed cuncto· communi consilio vigilare et tobris hic peregimus, his^liebus nuntiavimus, tum ' agere, atqu·, collectis omnium bonorum viribus, quae de celebrando concilio nstioaali in votis agmine conferto oportet eoe progredi. Sanctitati tuae iam significavimus, quantopere nostris fuerint, uberius nos relaturos sere humillime percusens sit regnorum status et quam immutata indicavimus. Rem enim adeo gravem, te inscio se principals rerumque publicarum conditio. Quis ex sine paterno consilio et auctoritate sanctitatis tuae vel suscipere, animos nostros non subiit, quantumvis hac perturbatione proditurus sit rerum publicarum et utilissimam et maxime necessariam eam esse et eccleeiasticorum ordo, mortalium nemo conticere duximus. Siquidem mirum est, quanta· opinionum, vel divinare potest. Id unum certum perspectumqueesse videtur, non laetos floree ecclesiae colligendos, sententiarum atque cupidinum turbo multorum ani­ mos corripuerit et agitet. Horum quidem alii im­ sed ardua et aspera subeunda fore. Ad conservan­ primis popularem (t quidem) rerum publicarum ra- p dam etiam ecclesiasticam libertatem porro novi tionem sec&ntur. alii cum rerum publicarum studio fines et termini inter utramque rempublicam erunt religionem/et res sacras miscent, attamen plurimi conatituendi, ad privatas et publicas scholas, ut gravi magnoque illi [muneri] docendi universi mundi ecclesiae catholicae infesta et inimice moliuntur, quippe quae perversos constas damnat, semperque atque ad praecepta dominica informandi satisfieri fortiter repressit, quse populos in obedientia possit, prorsae nova ecclesiae ratio praefinienda ut eontinait, et sola sanctam auctoritatem prae se exsequenda erit, et ut fideles greges a nocivis. pascuis arceantur a pravisque doctrinis novarum tulit. Publicato porro in Germania prorsus liberae con­ sectarum, qnas praesertim in Germania perversa sociationis atque caiascumque religionis profitendae philosophorum systemata crebras pullulant, salvi iur», aliud ecclesiae periculum structum est, cum serventur, omnium episcoporum circumspectio, pru­ gyaeeipuo inter aeatbolieoe variae et innumerae denti· et indnetria eommqne vires uniantur necasse scaturiant societates civiles et novae sectae, quae, •st, quam quidem coniuaetionem noe solo concilio national· nobis videmur posas consequi. In eo enim, quamvis diversissimae Inter se. acerbo tamen odio ia acoleoiam catholicam eoaiuactav et divinctae quae esernt necessaria, et quae sanctitati tuae re­ media proponenda et spoetelieo subiicienda indicio, suat. Kx eo vero qaod eaedem sedulo et singulari strenuitate inenpta sua petjpquuntur. mala multa collath consiliis perpendere nt exquirere possemua. Ipsa haec, omnium conjunct» episcoporum aueet infausta mdeeiae minantur. Eodem quidem liberae ooaaoemtioais iure probi etiam et boni ca­ | toritatem amplificaret, vires eniteo eoa fortior·· animisqne fidestiores redderet, quae vero in tanto tholici alantur, atque id ita. ut iam fere per totam Germaniam variae quaedam eociotate· pia consilia concilio essent ab omnibus constituta, in synodis dio tree·ais et a parochis oeterisque presbyteris et sequantur. Ipsae vere, eum aine commuai quodam coainnetieni· vinculo siut dispersae, non modo ab universo populo maiore reverentia suMpereutur mas· potarunt efficere, quam ai nexu inter ae et rdigiosim observarentur. Quibus rebus omnibus mature et accurate per­ ianetae aaeupt, atque unitis viribus operarentur, sed otium hae is cras fa a tie et levitate, hac superbia et pessis. id nobis persuasimus, concilium nationale, ut arrogantia aevi nostri, sine moderatore sibi relictae irreparabile damnum ab ecclesia amoveretur, utilissi­ et a recta via deviantes, pernicieeae et damnosae mum maximeq·· utrs—rium ac insto opportunoqu· tempore eoUmMum esse. Hoc votum nostrum ut teri potarunt. clement·simo accipias et approbes, . sasetiasia» A perversis illie studiis etiam uoa omnes ctervei omnia· suat alieni; immo vero nooaaUi vivide ea poter, humillime et quam eoixhsim· te rogamus. faveat, eum vel illorum societatum siat participes, Quinque srcbieptecepi, Baimburgunsis, sanetes Rovel proprias constituant, idque nea oouaorvaadao et maaae eerleeiae cardinalis, Bambsrgeossa, FriburMft MA» gsusto ia Brisgovia, Caicuioseie, MooaaesMs ia Bo­ eteaiastieae eaara, sod ad fruagsoda Ma pietatis et varia. qui fraternis dsiiberoàouibas nostris interareat, rogati, et necessaria praepararent iustamque laastitatis vin euh, et ad Mneeadam ictetiitum vitae et adminMsiatieais ratieesean Suat cotes ia tempo· r institesr sot, id io se sueeeperuat, iidassqae T Oomu. emnma·. neu KUU μ χχΜτπηνβ BBumKnA»» 4» hac μ fai tempera dBgemtiu· et abrite· ad I IUM MBMAJTIAM, 1 *4· * MHMra·· Ad MMtaa tea * ped·· beariBhue pravArii, Maa· amaram rwvww ^m^irararamB^ra ertebri.fi» OTWU) i^^v ^W· SMbwfMMtep H·- t * t*MB pdiewM β^οΜοΜμμι * 'titatis tea· rarri buatiBimi Mtejaa addtatMri. om^manBs^m ratfftmtra 108 λαΛ HarbipeÜ ia Bavaria. 14 novembria Ifidfi. ^he·^ ut aeva roip^iidirae ee^aatitu;taeee pertsote, im * pili· ratam Hted. quemina· etariei externi recipi peeriet, toNetar. Difficile dicta art, quanta «tapera aa moerara ai- , ' Rtai in reliquia prerteeise eeeiernaatie·· supe­ aiaa affaeti, eam in ceareata ueatra aa ata ravataadte riori· Rbeei partibus melior sit occlestac statu·, ■inoram fratrum aortrorum Heraaanni, arsblopiaoepi *, Friburgensi et losepbi, epiaeopi Botteabmgeud·, audivimem··, quantopere ia iat»· ragioaibu· tara episcopalia, praecipue vero iaa liberae collationi· beneficiorum tint Iaa·· atque infracta. Ko enim •otic re· pervenit,' at excepto tare, a annota aede art. IV bailee A4 donûtnci grayas auMieai eoaoeeao. quo archiepiacopua eut epiaobpns, obaer- largissimus tamen maximorum- malorum fons est •dictum anno 1830 a roueitis principibus protesten- tieic una eum inrtramoati firadationia appendicibus publicatum. Quod quidem edictum, sanctae sedi satia notum, etsi ea inoooaulta. imtno etiam im­ probante ne reclamante, vi paeti illiciti Francofurti ortum sit, etiam nane tanquam lex fundamentali· •eu pragmatica eecleaiartioa viget et valet. In regno vata ibidem praeacripta nonna, ad collationem de- Wfirttcmbergico deftinctua episcopua loanne· Beptiata eiusque capitulum, ut iatud diligenter obser­ oanatua, eanonicatua aut praebendae, vel vicariae ecclesiae oathedralis alternando cam capitale possunt vent, ncripto·, iuriaiurandi loco,. se obligare adacti procedere, iisdem nihil iuria supersit, niai ut archi- •unit. Cuius aueeessor Toaephua. quamvis hoc edictum epiacopua Friburgensis vix ac ne vix quidam unum, observare recusavisset, gubernium tamen illud non episcopus Rottenburgenria nullum benefleium libere abrogavit, quinimmo decani rurales, priusquam munere buo Autgi poaaint, obligantur, ut curam conferre possint Falao enim vindicato regii patro­ natu· titulo, a principibua iatarum regionum beneficia gerant, np edictam negligatur. aed potius diligenter ad unum omnia conferantur, ita quidem, ut arehi- observetur. Famoso hoc edicto ius circa sacra epiacopua Friburgenaia in conferendis quibusdam maieetatieum, praecipue iua cavendi atque inapibeneficii· audiatur, epiacopua vero Rottenbnrgenri·, eioudi, in immensum et infinitum extenditur. Plaquin ullo modo ante factam regiam nominationem eeto enim regio .omne· papale·, archiepiacopalea et eum eo a gubernio communicetur, a regio,ceuailio, episcopale· ordinatione·, quibus fidqlea obligentur, •ut quae aHcuioa sint momenti, etiamsi ad dogmata quod falae dicunt eccleaiaatieum, canonicam insti­ •poetent, subiieiend·· sunt, nec, nisi illo impresso, tutionem dare iubeatar. Bereniarimi quidem lata­ rum regionum principe· Hermaano archiepiaeopo, publicari possunt [9 S-β). Quin decania ruralibus et ut defuncto Ignatio, et losepho, episcopo Rotten- parochia et bénéficiât» omnibus in regno W firttemburgeoai, aliquot beneficia conferenda tradere vo- < bergioo ante installationem a gubernio iniungitur. luerant, aed non niai ex gratia et expetita prius ut nullam, neque pe palem neque episcopalem ordi­ regia collationi· confirmatione, qua oonraaaa gratia, nationem, quae placetum regium non in fronte gerat,promulgent aut exsequantur; aed,,ai qus sine pla­ ne eccleaiae proeiudieium fieret, illi uti non po­ tuerant. Maxime vera delendum est, quod et rec­ ceto regio aliena via ad eoa pervenerit, atstim tore· convictuum, iu quibus theologiae candidati gubernio denuntient; constitutione· qualcscumque erudiuntur et inrtituuatur, · gubernii· nominantur. vero regias et statuta qualiaeumque aecuratisaime Mon eat quOd fiaaius explicemus, quanta ex hae observare tenentur. Synodi dioeceaanse et provintam tristi iuriam laesione damna oedeaiae catholicae cialee, ad quas gubernium oommisaarium mittere praesumit, sine placeto regio neque celebrari, neque emergant. , Alia insuper, eaquo maximi momenti res est, statute earam publicari possunt. Cum «ancta sede •t eleras et populna per litteras libere communi­ quae in arcbidioeceai Friburgenai afiUotum arahiepiacopi Hermanni asimua auget Namque hara care veteatur. Administratio bonorum ecclesiasti­ archidioeoeais laborat paetorum penuria, ita quidem corum et piarum causarum tam in archidioeoeai Friburgenai, tam ia dioecesi Rottenburgenai et Limut in nonsullis eiusdem partibus parochi aut beueficiati in alii· locis, hinaado et excurrendo, ceram burgeati oaratao fere pene· gubernium eat. In animaram gerere debeant Cui malo ut medeatur appendice instrumenti fundationi·, littera C. ipsa ad­ Hermanns· arehieptoeopus Miami det operam, ministratio dotation!· aretiaaimi· circumscripta est liexteri· risricis invitati·, oWatisque bsaafiriti, 8uat | atitibra Littera D, episcopo Rottenburgensi clerico· *profecto nonnulh ia eoafinibes regieaibas, üdetuqne tine praevio a parte gubernii examine et sine ex­ tam doctrina tam’ boni· naeribn» eaeapiaui, qui, presso eiradem ceaeeara aeque rabdiaeonoa, neque . ducti amore Dei ne aalate fidelium, accepti· bsae- presbytero· ordinare Kort. Id quod minime miran­ ficii·, animarum euram in arahidteeeeei ftibergeuai dum, eum iam ta famtruaraato eonfinuatioais bulla­ et M danwiw prap·· cnrtesuscipere velint Sed gubernis siviMa, praecipue rem ΛμΛ Badease, tot taataque illi· struant impedimenta ut a perficiendo proposito deterreantur. Due vel tria subire debeat examina, qui erdiaibu· sacris eradam nuat initiati, uana saltam anuum frequentare uni * verdtatem Fribsrgeasom, et ut ta magne ducatu Badeud beneficium accipere rt manere periorali fungi poeriat, pries indigenes fiaoti stari neeeese ert. Id et fieri pectit, oes iere civitatis, megne saepe pteaaia acquirnadb, ia urbe quodam aut page stagni duratae Bedrari» gaudere opertat, fatdigeaiafiM tam eum iiadmu tam limum ecneedatar, abi tam oM> tatis patriae (se] abdtaaverint, mi vera rienutieri notant, eum Inintam dt, utrpm ipris n gubernio fi diem a priraipibas protastastiei· reuaiti· articulis V rt TT balla· ΛΛ rfwawiiti prayi· exclati siat Quae res eum Ua ·· habeant, apparat libertatem eeetadae ia arehidieeoeci Friburgeuti et dieserai Rotteabergeud eeteriaqae provfedae superiori· Rheai partibus, excepta dianeri Moguatina, tamdiu oppteraam aut minus tatam foro, quamdiu edictam iatud et tari eaaoaice adveruaatia Matuta aoa feeriat abrogata. Iam PiusVIH, glerieeae mearartao, dece·•or Gregerii XVI^ peatifitii maximi, Httori· graviirimh ad arohiepineepum Friburgaawm eiusque •ufitagaaro^ die W iuaU 1830 detis, eoutru istud edMaaa raaseustravit. Oreguriu· XTI, peatifex ÀJt. ..Ata·.. . rittku. 101 OONVENTUB HERBIPOLENHIB EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 eetebrte M maxinras, Httsrte * 4 Isannmn Repttemm, «pimp·· · ■eMtmbwgensaan, die 4 deeembrte 1043 datia, «an­ sivit: uajram, qnam Ute seqnatnr, w smeibas NgalMB OSM l»»n I—»·— ·* vigonl··· SStlesiaS Aseiplinaan, nnnenm Btteris, turn PH VIII Awidn ssforsp»» tem praesertim Lao·» XII A4 deama···· ftfie. Quidquid antem ia ahenam hie sententiam, «ive ia inetrumenle faadatioaie Rottenburgenete eptecepatna illineve appeadicibaa, «ivs ia edicto aaai 1830, sive ia alite qaibaacaaqua actibua, iaaoaaalta ac nanquam approbante, ipimo etiam reclamante aede «poeto lie·, afatutum ait. nulla id poaae praeiudicio ease aanetiaaimae eccleaiae iuribus, nec derogare aolemnibue inter Romanum pontificem at supremos principe· pactionibua, quibus liberum eorumdem iurium exercitium ad memoratarum litte­ rarum tramitea rite aancitum fuiaaet. Spea, in quam aanetiaaimua pater Gregorius XVI fuerat erectus, fore ut aereniaaimua ac potentisaimua yfûrttembergiae rex, pro justifia ac sapientia sua. rôtis illius obsesundaref, eum, proh dolor, fefellit. Tantum enim abfuit, ut loanni Baptistae, episcopo Rottenburgensi, ter licet imploranti et obsecranti, litteras apostolicas, quas supra nominavimus, publi­ candi facultas daretur, ut minister rerum internarum de Sêhlayer, si rege invito illas publicare auderet, gravissimas ei paenas intentaret. Idem loannes Baptista, cum in punctatione seu iurium episco­ palium expositione gubernio anno 1843 proposita, iura illa reclamasset. anno 1844. eaedemque parvi momenti concessiones a gubernio factae sunt, ac multum abfuit, quin edictum istud abrogaretur. Gubernium identidem edictum istud, tum episcopo et capitulo tum decania ruralibus diligentissime observandum iniungit, eo quod .sir lex fundamen­ talis seu pragmatica ecclesiastica minime violanda. In aliis quidem provinciae superioris Rheni partibus, ( ut in magno ducatu et electoratu Hasaiae atque in Nasco via. mitior quidem praxis in exsequendo isto edicto obtinet, sed in thesi illud viget et valet, et ecclesiae libertati minitans semper imminet. Quae omnia eum ita sint, ut ostendimus, nihil supereat, nisi ut oculos levemus in montem, unde fratribus nostris afflictis, Hermanno, srchiepiscopo Fribwgensi, et losepho Rottenburgensi auxilium veniet a Domino, qui de caelo custodit sanctam ecclesiam supra petram fundatam, et a supremo eiua in terris vicario. · gloriose reghante Pio IX. pontifice maximo, qui magno et excelso animo, pro­ tector et defensor libertatis eccleaiae. maximis licet laboribus atqup aerumnis agitatus, ut nobis omnibus persuasum est, omnem dabit operam, omnemque feret opem, ut rea ecclesiasticae in provincia su­ perioris 'Rheni, praecipue in archidioecesi Friburgensi et dioecesi Rottenburgensi nec non Limburgensi, Deo adjuvante, in meliorem conditionem adducantur. Idcirco, ad pede· sanctitatis vestrae provoluti, efficaciseimum auxilium et praesidium apostolicae sedis pro fratribus nostris, quos supra nominavimus, etiam atque etiam eo consilio imploramus, ut digne­ tur sanctitas vestra opportunis remedi:s providere, ut iura episcopalia, solemnibus initis conventionibus sancita, integra atque illibata restituantur, et edic­ tum istud anni 1830 et appendices instrumenti fun­ dationis, utpote maxima libertatis ecclesiae im­ pedimenta, abrogentur, quo fiet ut concordia inter sacerdotium et imperium, id quod est in voti· nostris ardentissimis, in die· magi· crescat et floreat. Apoetolieam benedictionem humillime implorante·, samma veneratione peratetimus sanctitatis tuae servi humillimi filiique addictissimi. Herbipoli in Bavaria, die 14 novembrte 1848. IOS DUttf JUi· water· Itttfit Friétrie· smwtas Jtassnæe œalaaaæ prrsfiytsro eœdutelt ^lefiæere^nfi^ry, arcdwpi»rapi Seh'sharjinri, ec aatwrôdâWt· frtùri Pina papa IX. Ddeete fih aoatar. veaerabil·· fratre·. salutem at apoetolieam benedictionem later grarteaimaa, quibaa undique premimur, aagaatiaa in hne taa^a contra catholicam eeeleaiam tempestate, sammam conaolatioaem nobis attulere rentra· obsequeatisaimae litterae, qua *, dilecte fili noster, venerabile· fratre·, dieAduodecima ac die deeimaquartii mena» novembre Sberiori anno a vobis Herbipoli scripta·, libentissime accepimus. Etsi vero nondum ad n« pervenerit uberior illa de vestro Herbijiolensi con­ ventu relatio, - quam nobis mittere velle in iisdem litteris significastis, tamen nostrum ad vos respon­ sum haud diutius differendum esae existimamus. Ac primum vobis persuasum esse velimus, non mediocri nos laetitia affectos fuisse, cum in illis litteris mirifice effulgeat eximii vestra fides, devotio et observantia erga Romanam ecclesiam, ex qua utpote ecclesia principali unitas sacerdotalis exorta est atque in personam humilitatis nostrae, qui •d Romanae eiusdem ' sedis fastigium nullo meri­ torum suffragio, sed arcano divinae providentiae consilio evecti, in beato Petro plenam a Christo domino potestatem accepimus pascendi, regendi et gubernandi universalem ecclesiam Nec minori certe gaudio nobis fuit episcopalis vestra de catholicae in Germania eccleaiae bono et incolumitate, cura ac sollicitudo, qua vehementer animati, consilia in Herbipolensi conventu inter vos conferre voluistis, ut in hac tanta temporum iniquitate ac rerum publicarum conversion·, praesentem istarum regionum statum prae oculis habentes, ac spirituales fidelium populorum indigentias serio ac maturo examine considerante·, ingeminatis studiis pro vestra sapien­ tia in ea vel proponenda vel agenda animum inten­ deretis. quibua sub apostolicae sedis ductu connitamihi. et ipsius catholicae ecclesiae causam strenue tueri, eiusque iura libertatemque vindicare, et cleri disciplinam sedulo fovere ac instaurais, et eccle­ siasticae aolidaeque adolescentium clericorum, prae­ sertim in seminariis, institutioni accurate consulere, et reliquae juventutis catholicae educationi dili­ genter prospicere, et impiorum conatus retu^tere. et Christianum populum ab illorum fallaciis ·4φpentium errorum contagione avertere, eumque s4 *b- tiuimis divinae nostrae religionis praeceptionibus magis magisque imbuere, ac salutaribus monitis excitare, ut in catholica unitate ei fide stabilis per­ maneat, atque adeo immotus persistat in obedientia erga Romanum pontificem, cui vineae custodia a Ralvatore est commissa '.' Equidem, dilecte fili noster, venerabiles fratres, buiusmodi egregii religiosissimae vestrae. menti· sensus catholicis antistitibus plane digni acerbissi­ mum illum, quo tristissimis hisce supremi nostri pontificatus et Christianae reipublicae temporibus conficimur, moerorem summopere leniunt atque so­ lantur. Duta enim de universi dominici gregis salute .vel maxime anxii ac solliciti sumus, eo potiorem ac maiorem de illustribus Germaniae ecclesiis curam et sollicitudinem gerimus, quo graviora in illas ex praecedenti bus etiam rerum vicibus discrimina im­ pendere videbantur. Atque idcirco, pro paterni animi nostri in ipsas ecclesias affectu et apostolici ' 8. Cypri··.. «piat. M, sd Israel, postif.. et ·. Antro·., •p. IS. sd Da *·· ■ Csadl. Cbatecd.. ia reist. ad Lee··» yte * 7 io? oowvnTü· HCKBiPouoraa kpuoopo*ux obbhaku·. imb mmm· m ____--- --- .. —.— .._ —__ ,__ ........... ... im •••tri mtelstmii offisio «Ml nobis patta·, nihil ·■- b eslatteeMi vivendi rotfoMtn tedMore . oapteotee, A-— tiqntes esse pateat, gM·, Dm boM tavnate, «a ·νΙ····Ι μμμμΛμμ* am* vW essuie pomgorm qMo ad Mrumdout aaateate^Ma beoam, WilitetMB, prsspsritabtaeq» pertiaeaat W ^nivWI WM····· ·ΗΜΜ) VW VUIW1· 4É fcWÎBt· Iteqoo, seeerdotafom vostram notem merMo tetite Wi ΜΜΒΆ0 odbrteraa, Üteeto M Mater, vinsrahiln ftntres, aitatteea vie··, qui sabversivam et ab apostolica qui nnUe neqos suri· nsquo osusfltis ueq» labari baa vobie parâoadam aaaa doritie, ut te Girmsnitl Mdu, nt apprime npariti», daamatam foveutea deeregionibus sanstissi·· aaatm rsUgi· matera te dies triaam1 sibi te dioooesMte eynodte-deeteivnm suftrateeromeata aaadpteaa, magte atagieqM vigeat at gtem arrogare contendunt, quiqae synodoe ipsa· ea floreat ■ Hac de casas, vestris qaoqao asset te vatia, MM monte iamdia summopere exoptant, ut, cuius­ •sprema nostra et spoetolteeo aadia aaetoritate que proprii antistiti· auctoritate depressa, tibi facilius omnium venerabiliam ftetram Germante· antistitum viam muniant ad merae hierarchise tara convel­ convocari concilium, te quo üdem veaerabilaa fratres lenda, ad sacri eoelibatas legem dissolvendam, et eoneordibu» animi» atque sententiis m consilia nostro alia perficienda, quae sanctissimis catholicae reli­ et eiaadem aedia iudicio proponenda et subiirieada gionis principii» et sacrorum canonum praescripte studerent inire, qnibua et ooaiunotie viribus, ve) maxime adversantur. Quibus quidem perversis quart agmine facto, possint validiori modo praeUar·- machinationibus apostolica «ede· omni cura obsistere praelia Domini et opponere murum pro domo Israel· B haud omisit, datis quoque ad aiiqiioe episcopo» ne simul opportuna adhibere remedia, quo proprius litteris. In hoc igitur rerum statu longe opportuni» euiusque grex ab venenati» pascuis et perditioni» ac Salutarius fore arbitramur, ut arehiepiscopi pro­ necti», faciliu» amoveatur, atque ad saluti» semitas vinciales synodo» primum habeant, et cum alii» deducatur. Quamobrem, enixi», precibus a nobi» antistitibus consilia conferant, et ea statuant, quae efflagitasti». ut huic vestro desiderio occurrere vead catholicae religionis et ecclesiasticae disciplinae limu». cum probe noseatis, concilium idem absque incolumitatem atque ad spirituale populorum bonum nostra et apoatolicae «edi» auctoritate nec indici et dioecesium procurationem magis in Domino ex­ nec haberi po»ae. pedire videantur. Ac nobis profecto gratissimum No» quidem in eiusmodi desiderio haud poaau- erit, eiusmodi prormeialiuut synodorum acta ex­ mu» quin demiramur ac »ummopere in Domino cipere, omnemque nostram curam et auctoritatem con­ eommendemu» egregiam pastoralem curam, qua, ferre, ut vestra studia atque consilia in maiorem dilecte fili noster, venerabile» fratre», in maiorem Dei gloriam et istarum ecclesiarum decus ac pro­ oleri piopulique Germanici spiritualem utilitatem speritatem et in animarum salutem cedant. Postprocurandam incumbitis. Verum neminem vestram modum vero utiliori prorsus ratione dioecesanne latet, eam nunc. eoae in iati» quoque regionibu» synodi convocari poterunt, in quibus unusquisque rerum ae temporum conditionem, ut opportunum episcopus ea eum suo clero ad exitum deducat, tempus coniici haud possit, quo solemn» ille om­ quae cum aliorum antistitum consilio constituta. nium Germaniae antistitum' conventu» aut ea tran­ ·. et apostolicae sedis auctoritate fuerint corro­ quillitate haberi queat, quae in tanti momenti ne- borata. gotio requiritur, aut ea celeritate absolvi, qua Habetis, dilecte fili noster, venerabile» fratres, episcopi valeant quamprimum ad proprias redire quae vestris gratissimis sane litteris in praesentia dioeceses. Quapropter, etiamsi in praesenti omnium respondere existimavimus, atque exploratae vestrae fere regionum perturbatione nihil hae super re a religioni et pietati quamplurimum in Domino con­ nobis iam nunc statuendum existimemus, tamen fisi. pro certo habemus, vos divino auxilio suffulto» futurum confidimus, ut ubi, Dee bene iuvante, opta­ nihil unquam intentatum esse relicturos, ut maiore tissima pax ac publica quies restituta fliorit, maiora usque alacritate et constantia ministerium vestrum episcoporum concilia tranquilliori modo possint oeimplentes, in omnibus vigilante» ac bonum certamen lebeeri. cerUntea, pergatis Dei eiusque sanctae ecclesiae jjtque interim vel illnd maxime optamus, ut, causam strenue defendere, gloriam amplificare, ac qqptpadmodum nonnulli e vestro ordine iam eoepo- simul efficere, ut fideles vdbia concrediti magis in rnpt, quisque Germaniae archiepiscopua provincialem die» ambulent digne Deo per omnia placentes et synodum a sacri» canonibus, ut optima sciti», prae­ in omni opere bono fructificante·, utque sedente· scriptam habeat, in qua, una cum coepisoopis suffra- in tenebris et umbra morti», deputes errorum cali­ ganeis anis, omni cura, industria, studio ea vel progine, ad veritatis ac justitiae semita» revertantur. ponere vel agere_£bnaitatur, quae summopere con­ Nos certe haud omittemus in humilitate cordis ducant ad.catholicam religionem amplificandam, ad nostri assiduas Deo optimo maximo offerre preces, ecclesiasticam disciplinam retinendam et instauras- u ut —suae bonitatis *■ —■—** - dona J— ■ super --------------------------------------vos propitius semper dam, ad pietatem moramque honestatem fovendam effundat, ae pastoralibus vestris euri», consiliis in et excitandam, ad greaMate» error·», radicitus exabimdaatia divinae «ase gratiae adeese velit, quo tirpaado». atque ad vesaaM incredulitati» pestem amplissima ista dominici agri pars, vestris exculta profligandam, quae luctuoeteeimi· hteoe tamporibus laboribus, vestrisque irrigata sudoribus, uberrimos univorsum pene terrarum orbem iafleer· et perdere atque laetissimos iustitiae fructus te dies emittat. tentât. Iam vero quod attinet ad dtoeeesana» sy­ Ae superni buius praesidii auspicem, et praecipuae nodo· cogendasp de quibus ia iisdem litteris loeuti nostrae in voe benevolentiae teefem apostolieam eetia, tanta quidem, dilecte flli noetor, venerabile· benedictionem, ex intimo corde profectam, vobis fratres, prudentia polletis, ut per voe ipsi plane ipsis, dilecte fili noster, venerabile· fratres, cunevideatis, ea oaoe peculiaria in pluribus istarum tisque clerici· laicisqne fidelibus vestrae vigilantiae dioecesium foete adjuncts, ut prudenter timendam commissis peramanter impertimur. sit, no eiusmodi synodorum convocatio [non] ahequo Datum Csietae, die 17 mati anno 1949, ponti­ porieulo poaait haberi. Vobi» enim apprime notam ficatus nostri anno tertio. e»t, nonnullo· e clero reperiri, qui te beo potissi­ Pius papa IX. mum temporum, mota et asperitate, Mvte pravfoqhe robus faveat··, ac sacrorum antiotitam potestatem minuero, st seolsejostioem dteciphaam subvortere, ae * Csusttt Hi VI Joctor·» /Uti, fnfot. » H· IM OOXVWTM HERHIPOLENBI8 KPIBOOPORÜM GBBMAXIAB, 18M mMMb » OaasaedMMM· ••.•••dmâbi VfoaaM,die Minnil < Mpam TW· PmM ·>ΚΜ«βμ «rt, «sigimUi. Fr. sard. Behwaraaabarg, arshiipissapn· Miabtsrgaasi·. Snliabwgi, «· 10 i«Ki IM·. 1 MteféhM, FiMMafUlMM. I· advaswnrii· arehtapiaoopi Coloaienai· nataa da ho· eolloqaio carnim aeriptae inveniuntur. 'flaat ran» hae: 1. DOllioger: Auasprachen dor Bischôfe — well GMabige [es] wOnschen aa ihrer Betehrung. — Nicht dinet gene Antrige oder BeschlOsse, aondem *all gamein (d. i. aber diene Antràge and BeschlOsae •ollen allgemeinw Natur sein]. 9. Aulicke : Auch Biechôfe ans Oesterreich, und oberrheinische Kiychenprovins, Declarationen, pro- | feeain fidei politicae. 3. Dollinger: Eingsbe dee Ersbiscbofs von OlmOtx und [dee B. v.[ Lina an den Reichetag [in Wien. Brühl, Acta *redr ., p. 3 ss.|. 4. von Linde: Bekanntwerden im Publicum — aber mit Vorwissen dee Papstes. 5. Dollinger: Declaratio wie Biechôfe in Irland sur Emancipation. Oeffentliche Declaratio Ober ihre Stellung aum Htaate. su den Beeten, gegen die Demokratiechen in der Kirche eelbet, ohne directe Beaiehung au Frankfurt und Berlin. Phillip·: Reformen im Innern; demokratischer Charakter dor Diôceaan-Synode ala der Hiérarchie •ntgegen. 6. Dieringer: Biechôfe eollen Procuratoren •chicken. 7. Blômer: Zusiehung der Laien in kfinftigen 8ynoden. nicht in dogmatibus, wohl aber in Ge- , action nach auasen. 8. Thinnes Fastendispensen. -gebote auf der Conferens. 9. Allo: Zeit. mogliehst im October und swar in der ersten Halfte. Frankfurt, am 7. September 1848. 4. Litterae em-yrlieae arrhieplwopl Caloaieaate et renpouxa aattetitom. (EialadugNchreibe· aad Antwartea.) Eurer Ersbischôflichen Excellens (Bischôflichen Gnaden) bin ich ao frei. in der Anlage eine ala Manuscript gedruckte Denkschrift Ober die besondere Lage, in welche unsere katholische Kirche in Deutschland aeit den in Folge der Februar- und Mirsereignisse entatandenen politischen Bewegungen versetst ist und welche nicht wenig gefahrvoll au sein scheint, mit der gans ergebeiisten Bitte su flbersenden, derselben Ihre geneigte Aufmerksamkeit schenken su wollen. Wie Euer Enbischôfliche Exeellens (Bischofliche Gnaden) aua der Darstellung entnehmen werden, hege ieh die Anaicht. dass. wie nun einmal die Dinge sich gestaltet haben, eine schleunigst aussufObrende, in dsr Stadt WOraburg absuhaltende synodale Zusammenkunft aller, oder doch môglichst vieler deutschen Bisehôfe so erwOnscht wie nothwendig sei; und ieh musa hinsusetsen. dass meinea Erachtena die Grinds, welche daf&r sprechen. durch die neueste Beatimmung de· Frankfurter Parlementes, besOglich der gtnslichon Trennung der Kirche von der Schule. leider sich noch un vieles gesteigert haben. Dadurch iat wohl eine gemeinaame Boaprochung aller BischOfe uaerUaalich geworden. IM In diaaam Gaaiabtapaakta habo ieh dabor, aiebt bleoa see riel·· aswgsasithnaCsa.fir daa Wohl a nearer Kirch· warns boaorgtoa Geiodie^oa aad Imioa vioL faah dasa aafgofardort, saadara aaeh baaoadora vea ■ohratM Herroa BtaahMsa bans onaeht, im Kia-. •orMfiadaiaa· mit Lsmtaraa doa faoasMaaa gateset, domadebat la dar Stadt Wfinbarg sa eiaor Ba•proehaag aait doaaelboe sasaaasMwsakomm··; and iadom ieh hiorvoa Ear· ErsbiaebOflseh· ExeoUma (Biaehôflieh· Gaadoa) ia Koaataia· au aetsea mieh boohro, oriaubo ich mir sagloieh, Hoehaelbe st» joaoe ’ Besprechung ebenfalla mit dor orgebenaten Bitt· einsuladen. sich boi dorsolben peraOnlich betheiligea su wollon. Was nun den Termin sur Abhaltung der ia Rede stehenden Versammlung su Würsburg betrifft, so bat sich das Ergebniss einer Conferens, welche ich unUngst mit den tOch tigs ten kath. Mitgliedern des Parlemente· su Frankfurt Ober diese Angelegenheit gehabt habe, einstimmig dabiu festgestellt. dass daau keine Zeit an verliercn, sondern ungesiumt dainit voransugehen sei. Mit dieser Ansicht sind auch mehrere Herren Biechôfe und ich vollkommen und um so mehr einverstanden, ale. einerseit * di· Juhresseit siemlich vorgerfickt ist. so does dis noch .gOnstigen Wochen ranch henutxt werden mOssen, indem sonet der spitcr einbrechende Winter eine Zusammenkunft sehr erschweren, wenn nicht vôllig unthunlich macben wflrde, wahrend anderseita einer Verscbiebung Ober den Winter bis nhchsten FrDhling oder Sommer hiaaua die wichtigsten Bedenken entgegensteben, da Alles sich so anlisst, du· Gefahr auf dem Versuge haftet. Niemand kann voraussehen. ob nicht wthrend des Winters solche Et­ eignisse und Zustinde eintreten. welche jedes fernere Zuaammenkommen der Biechôfe verhindcrn. und , es ihnen alsdann unmôglich machen würden, den vielleicht bis dorthin der KircheerwachsenenBchaden su brssern und weiteres Vnheil absuwenden. Ee bleibt daher nur noch die allernichete Zeit vor Eintritt des Winters Obrig. ielche deswegen schleunigst benutst werden muea. Und auch fOglich benutst werden kann. da sie das Reisen ohne besondere Bench· erden noch sulissig macht. Hiernach erlaube ich mir nun. Eurer Ersbiechofliche Excellens (Bischôfliche Gnaden) als Terniin der Zusammenkunft su WOraburg den Sametag den 31. dieses Menât· October gehoraamst xu beteichnen. Wenn die HoehwOrdigsten Herren Bischofe an dem genannten Tage in WOraburg eintreffen, und dieBeeprechung am Montag den 23 October beginnt, so kônnen wohl die Verhandlungen die Woche hindurch in der Art vorangehen, daw es leicht thunlich sein Vird, noch vor dem Eintritt der echlimmeren Jabreaseit wieder nach lieuse surüekaukehren. Ich aweifle nicht. daaa die HoehwOrdigsten Herren Biechôfe sue Oeeterreich. Bayern, der Oberrheinischen Kirchenprovins. Preuseen und Hannover, welche ich ebenfalto unter dem Heutigen theils direct, tbeile durch die b·trelfenden HoehwOrdigsten Herren Erabiachôle (von Salaburg, MOnehen, Bamberg. Freiburg und Posen) einlade. an dem genannten Termine in WOraburg sich einfinden werden, da mehrere dereelben (die Hocbwürdigsten Herren von Freiburg. Speyer. Mains. Trier. Münster. Paderborn, Breslau. Ermeland u s. w.) schon frûher ihr Erscheinen bestimmt augesagthaben (An die HoehwOrdigsten Herren Ersbischüfe von OlmOts and Prag hat der HochwQrdigste Herr FOretbischof von Breslau die nôthigen Mittheilungen su machen Obernommen, und ee erObrigt daher nur noch. dass Eure Ersbischoflicbe Excellena, um was ich hiermit dringendst. wie ergebenst bitte, die Gewogenbeit haben tnôgen, Ihre Hochwürdigen Herren Suffragan· 107 OONVENTU8 HKRBIPOLKN8I8 KPI800 PORUM GERMANIAE, 1848 octobris S3 gbichfalls ungmlomt «ipaulodqo, sa woHrnm End· à ■oh di· weitorsa Exemplar· dar Dosktohrift Mar aasuHgoo air d»· Bhr· gobo.) ladom ieh uoeh gaaa ergobaaat μΛμ, daaa iob am 31. Ootobor in Wlraburg aM^^M. varda aad mich daaa aahr fraaae wird·, Ucba Exeolloaa (BiaeMflieha Gnadaa) jaaabat ahr· •rbivtigat b»(jrtaan in kdanaa, sob· iah aiaar adglichat baaehlounigtou geflUligaa RtaUaaaaraag dar­ kbar, daaa wir suf Ibra Theilnahm· sihlan dlrfto, •ntgegen uad vorbleibe mit der ausgeseichnetsten Hochaehtung und tiefsten Verehrung Kflin, am 1. October 1848. Euer Ersbiseheflichen Excellens gehonamster + J. T. O. 108 Bei dieeen Umstladan, und aoeh mehr bei meiner Uskanatois· der kirehliehea Verhaltoime im nicht Oatonwiehiaehea Dontaehlaad, mnae ieh dio mit dem Presidium einer Synodalconferens vorhnndeno Geoehkltsleitang entsehieden ablehnen und glaabo. daa· die-elbe einem durch 8timmenmehrheit von den Versammeltan Gewihlten au Obertragen wire. , Im vefiBoaaenen Monate habe ieh mit meinea ouffraganen eine Synodalconferens gehalten ; ieh erlaube mir, swei der Resultate unserer Berathungen beisuacklieasen. Ich unterlaase nicht, nach dem Wunsche Euerer Erxbischoflichen Gnaden Einladungen an die anderen ostcrreichischen BischOfe su richten, besorge aber, dans sich dermalen wegen' politischer ROckaichten und Henimuisse Wenige sur peraonlichen Theilnahme entschlieseen dflrften. * Hae,litterae, mutatis mhtandis, ad cardinalem Indem ich mich der Hoffnung hingebe, Hochprincipem de Schwarxenberg, ad archicpiscopos g dieselben bald persünlich begrüesen xu kônnen. et episcopos exemptos Germaniae, ad suffraganeos habe ich die Ehre mit unbegrenxter Verehrung xu provirfciae Coloniensis et ad episcopos Herbipoverbleiben lensem. Culmensem, Moguntinum, Limburgensem Salxburg, den 15. October 1848. missae sunt. Cardinalem archiepiscopum SalisEuer Erxbischoflichen Gnaden bnrgenaem, ut conventui praesideret, metropolita ergebener Diener Coloniensis his verbis rogavit: Friedrich, In diesem Geeichtapunkte und wiederholt von Cardinal und Erxbischof. vielen ausgezeichneten, fOr das Wohl unserer Kirehe warm besorgten Geistlichen und Laien daau aufHochwOrdigster Herr Erxbischof. gefordert, erlaube ich mir daher, an Eure Eminens Gn&digster Herr. andurch die gehoFsamste Einladung und Bitte au Eure EraMschAfliche Excellens haben mich durch richten, an einer demnlchst au WOraburg abau- die hochgeSllige Kundmachung Ober den Zusammenhaltenden Conferens der deutachen Bisehôfe Sich tritt des gmammten deutachen Episcopates in Würz­ betheiligen und dabei das Presidium gefllligst Ober- burg sehr erfreut Daa tief durchdachte Promenehmen au wollen. Die Wichtigkeit der Sache wird moria bietet Stoff genug zur reiflichen Berathung, dieae Bitte rechtfertigen, und ich finde mich au und ich freue mich sehr dahin xu konimen, um eo deren Vortrag auch noch durch das Ergebniss einer vielen KirchenfOrsten meine innigste und tiefate Conferena bestirkt, welche ich mit den tOchtigsten Verehrung bezeigèn xu konnen. und begnadigt xu kstholiachen Mitgliedern des Parlementes au Frank- l' sein, zur Sache Gottee niitzuwirken. und für meine furt abgehalten habe, und bei der sich alie ein- dermaltoe harte Stellung Erleichterung xu finden etimmig in dem lebhaftesten Wunsche vereinigten, Me"fen Herren Suffragan-Biachôfén habe ich die dass namentlieh Eure Eminena persOnlich aur Theil- Einladung xugehen laseen. nahme an der Zusammenkunft au WOraburg sich In tiefer Verehrung verharrend * môchten bewugen finden lessen. (Dumont, Schriftrn Freiburg, den 9. October 1848. and Rrdm non J. Cardinal non Ο., I, 173.] Eurer Erxbischoflichen Excellent, Ab episcopo Herbipofensi petivit archiepisoopus, ganz gehoraamater ut sibi unum, vicario generali Haudri alterum cubi­ Diener und Amtsbruder culum, ubi per octo vel decem dies habitare possent, t Hermann. in monasterio parare vellet. Erxbischof von Freiburg. Metropolitae Coloniensis litterae encyclicae maxi­ mo cum gaiidio a Germaniae episcopis acceptae Eurer Erxbiacbôflichen Gnaden eunt, ut plurimae eorum litterae testantur, ex quibus geehrtes Schreiben vom l. d. samint den intereapaucas hic adiicimus. santen Beilagen ist mir vorwenigen Tagen geworden, und ich ergreife mit noch schwankender Hand die HochwOrdigster Erzbischof. Feder, um Hochdenselben xu antworten, xunlchst Hochgeborener Herr. Inuiget bedauere ich. daaa mich dès hochgeehrte D mit dem Ausdruoke dea anerkennendston Dankea 8chrdiben Euerer Erabischfiflichen Gnaden vom " fOr den warmen Eifer und die hohe Einaicht, womit 1. October auf meiner eben vollendetea kanonischen Hochdieselben die so wichtige Angelegenheit der Reise in Tyro) verfeblte, und mir deshalb erat am Synodhl-Conferens betreiben. Auch ich habe mich 13. d. xugekommen. Ich sehe mich hiedurch ausaer theila schon in Soden, theils in den ersten Tagen Stand gesetzt, an dem Beginna der in WOraburg meinea Hierseina, aufs Angelegenste fOr die Vervorxunehmenden Synodalconferens Theil au nehmen, wirklichung denelben bemOhet, durch einleitende Anschreiben an die HochwOrdigen Amtabrflder in indent ich mein gegebenes Wort, vom 33. bis 36. October in der DiOeeae meinea greisen Nadtbarn, Oesterreieh etc. etc., bis leider ein erneuerter dea ebrwOrdigen Linser Bischofes, Gregor Thomae, heftiger Fieberanfall, der mich drei Wochen wieder die beilige Firtnung auaxuspenden, nicht mehr aurflek- an s Bett fesselte, meine ganse Thltigkeit llhmte, und mir auch jetst leider noch dio Reise nach nehmen kann. Sobald aber dieae· mein Wort gelOaef sein wird, Würzburg unmOglich macht ; denn noch immer bin werde ich nach WOraburg eilen, um doeh noch vor ich ins Krankenzimmer gebannt und eo entkrlftet, Endo dieae· Monatoa dort einautreSen, wenn nicht dass eo mir grosse MOhe macht, diesen Brief zu di· auf der iuaaersien Spitae stehende politische schreiben, fllr dessen UnfOnnlichkeit ich daher vorKriais der OeeterrcichiKhen Monarchie mir bi· dahin hiaein um Nachsicht bitton muss. Zuvürderst will ich nun Euren ErsbisphOflichen eine Entfernung von meinem Bisehoftoitse gans Gnaden die mir von den ôsterreichiachen Herron unthunlich machcn nolite. 10» OONVKNTU8 HBRB1POLBN818 EPISCOPORUM GERM AMUR, 1848 (Mtebria 22 110 SrabwobOfea gewurd·»·· Antworten ken mittheilen. -4 er die botrotfeode Anordnuag do· Trideatinuns no Sfimaitlieh mAm ·· di· Wiehtigkeit and holm Nfics- sehr urgirt. .... |Zur Zeit die··· Cuncti· war di· lichkeit di«Mr Maaareg·! ei *. [Dana referirt d«r kirehlieh· Ordnwag serrûttet] Da waren DiûceuaaFürsthiecAoC, da·· die Erzbischftfe von Wien und fynudM daa Retrangsmittel. 8o sind doch. Gott­ lob’ unsere ZusUude nicht mehr. Darehliest mna Obntta dureh AeA·· Alter und Krfiaklichkeit am Er•cbeinen gehindert seiep, Cardinal Fürst Schwaruen- das traffliche Werk Benedict XIV. de Syaudo berg abet mit groaaar Liebe auf die Sache eingehe dioec··., so findet man. dans fast alte wichtigerea und hoffentlich aeine ao aubr erwHwchte penrinlieh· Anordnungen. di· er bespricht, seitdem dureh pipetTheilnahme nicht Mtsiehon werde; dam aber der lich· oder bischôfliche Verordnungen eingcführt bôhmische EpiaeoMt, wegen der Spannung und sind. Die erleichturte Communication swischen Miemtimmung der'wfechiachen Gliubigen gegen Ordinarius und Clerus ersutzt auch, g»‘ger Hochwardig^te Herr KnbueM von KS1· arbffnete die Veraammlung mit einer Anrede an die Hohen Anweeendnn, in. weleher er die Uraachan aaeeinander «etale, die ihn veranlaaat hatteu. eine Ejnladung ■ «nr Zuaammenkunlt an die Hem Bieebdfe ergehen in laaaen ; and er «teille «neret, enter Beaugnahma auf den LAaadraek «ynodale Oonferens, weleher .in aeinem, den Hoehwftrdigeten Hem ala 'gedrucktea Manuacript «ugekommdneu Schreiben enthalten iat, die Anfrage, weleber Charakter nunmehr der fraglichen Veraammlung beianlegen aei. Obachon man nun im Onncen darüber einvt-rwtanden war, daaa ea eine Vereammlung deutacher Biai-hôfe nur Berathung und Verabredung Ober die katholiache Kirehe Deutachlafida betreffende Gegenatilnde aei. ao nahni man doch aua mehreren gewichtigen GrUnden Anatand, deraelben den Nameneiner Bynode oder einea National-Conciliums bei«ulegen. bexi h'loaa viclmehr, daa Auflinden einer be- B atiminten genau und kura beseichnenden Benepnung bia auf Writeren iiussuaetsen. da rich der wahre Charakter der Vereammlung aua den Verhandlungen am beaten herauaatellen werde. Man kam abrigena in dem Punkte Qberein, daaa man, aieh in Behand-1 lung der vorkommenden Gegenatânde môglichat an *" alia in Synoden übliche Form Lal'en wolle. Man aehritt nuninehr sur Wahl eyaea Vorsitrenden. Die Hocbwürdigaten Herrn Biachôfe waren der Anaicht. daaa daa Priaidium deni Ifrrrn Cardinal «on Hchwarsenberg, Füratersbiachof run Sate^urg, in aeirier kirchlichen Rtellung ala Cardinal, einiurlumen aein wOrde, wenn er anweaend wire; da dieka jedoch nii-ht der Fall, ao wurde di ewe Amt dem Item Ersbiachofe von Freiburg, ala dem ilteaten der Herrn ErxbiachAfe. angetrdgen. von Hochdomaelben aber abgelehnt. mit dem W unache, daaa Herr Enbiachof von Kojn. welchem ja auch daa Verdienat der Einladung der Veraamml tng gebühre, den Vomit» Obernehmen wolle: welchem Wunacho deraelbe, nach auageaprochenem einmüthigcn Einveratindniaac der gglyxen Veraammlung. auch entapracb, indem er sugléich die Hoffnung beifOgte, daaa Herr Cardinal «on Schwarienberg, deaaen Ankunft nach mehrçren Tagen xu erwurten atehe.-ap&tar den Voraiti dennoch Abernehmen môge. Herr Erabiacbofvon Koln machte aoylann auf daa Bedürfniao aufmerkaam. daaa ihm noch ein ayreiter Vonitxender und «war aua der IReihe der Biachofe beigegeben werde; hiexu achlug HochwOrdigat-en Herrn Biachofvon Augaburg vor; der auch von der gaMM Veraammlung urn AnMhme dieaea Amtea eraucl^^mrde. HochwOrdignter Herr Biachof fügte yph «war dem Wunache der Veraammlung. wOnecncc jedoch die Veratirkung dee Priaidiuma durch einen dritten Mitvormtaenden, und «war aua der oberrheiniachen Kirchenprovina. Herr Biachof vbn Rottenburg hattc die Gate, dieaen Auftrag su übernehmen1. ,o Dieae drei Hochwflrdigaten Hem. ala dtya Direc­ torium der Veraammlung, maehten aieh nun anheiachig. fOr die Vorbereitung und aweckmlaaige Leitung der Bitcungen und (nr die Niederachreibung der Beachiaa^ und Verhandlungen durch daa Secre­ tariat Sorge »u tragen. Zu den Secretariatageachlften wnrdçn die folgenden Herfn erwlhlt: Geiatlicher Rath Freuaberg aua Paderborn, EnbiachAflieher Seeretir, Glink aua München, Domviear Matthiaa Wein«ierl aua Eichattdt, Enbiki hôflicljer Secretlr Strehla aua Freiburg, Domvicar Klein aua Umburg, Herr Reiarieh aua Maine, ‘ CoBTaalu aatea epiacopoas dawbargeaaam «legerat, tai, taaira hue boaorew swdeate deprMaUm «at. 11» Ea wnrde weitera feetgeaetst, daaa durehwag nieht wOrtliebe, enadeni aammariaebe Prwtokalia, wwlaha die Beeehltaee and itotivirang deeeetbea MthaltM, von den Hem Bacratlren aahunebmM naira. Ea wnrde nuamebr ia Erwignag geaogwa, wateba Stelluag den Hochwtrdigen HemTbeologen, welehe die betrdMenden Herren Biachôfe ala ihre Beiatlade an den Vereammlungen mitgebrneht, einsarlumea Mi, und man vereinbarte rich wie felgt: a) die Theologen bereiten dea Hauptgegenataad jeder Debatte vor, und jedeamal diejeaigea, welehe vom Hoehwftrdigaten Priteidio daau den Aaftrag erhalten. Daa Ergebniaa ibrer Vorbereitung dee Stoffea werden dieaelben in kura und prOcia gefaaaten Bitten, in der Plenareitiang, ate Unterlage der allgemeinen Berathung vortragen. b) Den Herrn Theologen iat ra aodann anheimgegeben, ihre aufgeatelltenBdUe su motiviren, besiehungaweiae in Erôrterungen «or den Hoehwttrdigaten Hem Biachbfen dea Weiteren iu erUutern. c) Die Debatten und Verhandlungen der Hochwflrdigaten Hem Biachôfe werden m der Regel nur von dieaen geführt; den Herrn Iweologen iat ea jedoch nicht veraagt. im Verlaufe dieaer Debatten auch ihreraeita Bemerkungen su machem. wenn aie dieaelben in Folge neu aieh darbietender tTtwichtapunkte fQr nothwendig halten. d) Vor der definitiveii BeachlieMutig der Debatte kànn daa HochwOrdige Presidium dem betreffenden Referenten aua den Theologen ea noch einmal geatatten. die von ihm aufgeatellten Anaichten au rechtfertigen. e) Bei der Abatimmung haben aieh die Herrn Theologen nicht «u betheiligen. Da man nun Ober die Art und Weiae der jede ingatliche Beachrankung der Redefreiheit ala ungoeignet erklirt. jedoch die «uveraichtliche Erwartung auageaprochen. man werde rich aowohl von Beiten der Hochwûrdigwten Herrn Biachôfe. wie der Herrn Theologen der môglichaten Kür«e beüeiasen. um die Verhandlung nicht Ober die Gebühr aiunndehnen. «Andere Vorachriften Ober die Debatte. abra. B. daga jedee Mitglied der Veraammlung. welchea daw Wort «u ergreifen beabaichtigc. aolchea «uvor bei dem Hochwflrdigaten Prlaidio «u begehren habe. — daaa ate ta bei der in Verhandlung begritfenen Frage au bleiben aei. — daaa von jedem der Hochwürdigaten Hem Biachôfe auf Rcbluaa der Debatte angetragen werden kônne, - daaa nach erkl&rtem Schluue eine geitere Verhandlung dee Gegenatandea nicht mehr, aondern nur noch aber die Frageatellung eine Debatte aultaaig, — endlich. daaa der von der θ MajoritAt adoptirte Beachluaa durchaua featsuhalten aei u. a. w., wurden kura und gelegentlich erwihnt. Obrigena ala hinraichend bekannt vorauageaetat. Die Theilnahme der Laien an den Verhandlungen betreffend. wurde beatimmt, daaa durch die HochwÛrdigaten Hem Biachôfe von denaelben nachVmatlnden achriftliche und mOndliche Gutachten Ober Gegonatlnde der Verhandlung eingebracht werden mogen. Die aeriee tractandorujn betreffend. ward beachloanea, die von dem Hoehwttrdigaten Hem Er«biachofe von Küln ala gedracktea Manuscript an die Hem Biachôfe geaendete Eialadung, welehe >o namlich du Material erachôpfe. ate Buia der Verhundluugtn im Allgemeinen anaunehmen. Ea wurden jedoeh die HochwOrdigaten Harm Biachôfe eraucht, ihre ‘eigenen Antrlge cum Zwecke der Aufatellung eiuar baatimmterau aeriee tractandorum dam PrOaidio baldigat achrifUieh auuureichen. CONVENTUS HERBIPOLKNBIS KPBSOOPORUM GKRMANIAK, 1848 nMM B US 114 Dio veto Denseapitalar Lonaig beaatragte Ver- A capitular nnd BsgemErnstvon Eiebstfidt; IS.Dek · * Loagaor aaa Rotteaburg. i-—n—g beaiehnagsweise Bestimmng, fiber * · 8teHu< der bovsttafiébtigt *· Abgeprdaotea eiaiger Ala Mtiftffihnr: Hom JNmKAs nr Vorsammlung, wurde auf dia 1. OeMieber Rath Freeth arg aaa Paderborn; * afiebsfi Sitamag, waMte aaf Moutag, daa S3. Oc­ 9. Enbieebertiehor Socretfir Oltak «m Mfiuehee; tober, Mergens 10 Vhr, im Laeale deo bisehfiflichea 3. Domviear Matthias Weiaaierl aaa Sebstfidt; SeusiuaM aabataaM wurde, vertagt. ’ 4. BtabiaoMfliebar Boerotfir Bit able aaa Freiberg ia SehKemlieh ward beatimmt, daa dia Vorheadluagea adt aiaaa ia dar bobea Katbedralo n baltea- dea Ootteedioeate, oleor von Choralgoeeag bogleiteteu, dureb aiaaa dor Herra Ersbisohfife «a haltenden stillen Moos *. bei derea Begiaa die etaatbchen Harm BisohAfe daa Veni errator betee, nator wekhor dieeelbea die heilige Communion empfiugen, aodaaa daa trideotiniaehe GlaubonsbOkenntniss ab­ lego· wfirden. beginnen anile·, und au dieoem Gotteodieeste dio Einladung auf Morgan· acht Uhr fostgeeetst. 8o geochehen «u Wfirsburg, wie Eingangs. r _ f Johannes, Ersbiachof von ΚΛΙη. Peter Richars, Bischof Ton Augsburg. t Dr. Joseph ron Lipp, Biaehof τοη Rottenburg. In fidem Joseph Freuaberg. geistlicher Rath, qua Secretar Bramgaa; fi. Doemour Klein aaa Ltonbarg; ·. Deatkaplaa Heiarieb am Maim· Priaddoat Erabieohof voe Geiaeel ortfhot die Sitaaag mit dor Bamarhuag, aa sei vereb dartber aa eatnoboidea. ob dio Horrea Maudotnre ear rota· deliberativam oder dreiaivum babe· oollea. Ba aaf der jfiagaten Synods saflalsbarg vsrgskoaaaaaasr Pifieedeastbll oproobo deftr. daaa ihueu letator os aekomme, woffir snob daa im oommuae aieb eatacheide. Ba wufde dieno Anoieht rinsa'mmiy eepmseasrew wad den Herren Weihbisehof Oroeemana " von Ermelaad, Domeapitular Lonnig roa Mains, Canonicos Fdruter and Heide aaa Breslau, welche ihre le aller Form Reehtena gfiltigen Mandate vorgelegt. die Tbeilnahme aait deeisiver Stimms gestattet and bestimmt, daaa die beidon Maadatare aus Breslau eine Colleetivstimme haben aolltea (Nr. I. 2. 3). Der Prfiaident proponirte hierauf die Frege, ob bloss die Soeretfire oder die game Venammlung, die anwesend, sum StiUaebweigen su verpflich(j|· aei. 23. October 1848. Beginn der Sitzung 10 Vhr Die ganse anweoende Versammldng Obernahm durch Vormittags. Aufstehen die genaeate Verpfliehtung, ohne Erlaubniaa dee Voraitsenden fiber des, was in den Sitsungen Anwesend waren: 1. Der Hochwfirdigste Herr Ersbiscbof von Kôln. geeprochen, beschloeaen und vorgegangen. an Andere nichta mitxutheilon. Johannes von Geiaael. Prisident: Zonlchat wurde nun übergegangen sur Fest2. der Hochwfirdigste Herr Ersbiscbof von Frei­ stellung der series rerum tractandarum, wobei Prfiburg in Breiagsu, Hermann von Vicari; 3. der Hochwfirdigste Herr Ersbiachof von Bam­ aident von Geiasel den Voraehlag maehte, die erate Gruppe des von ihm vorgelegten Programme berg. Bonifas von Urbafi; 4. der Hochwfirdigste Herr Enbiachof von C ale Materie su Grund su legen, wobei den Einaelnen sustehe. beliebige Bpecialantrige anMünchen. Karl August Graf von Reisach. suknllpfen. Die Hochwfirdigaten Herren Bischiife; I. Sitnutg. Ersbiachof von Vicari dagegen bemerkte. ee 5. von Kulm, Anastaaius Sedlag. 6. von Mains. Petrus Leopold Kaiser, durch aeinen Mandatariua komme vor Allem an auf das Verhfiltnias der Kirehe : a) sum Staate. b) su den I* ien, c) sur Sehule. den Hochwfirdigen IJerm Domeapitular Lonnig aua Mit der Erledigung dieser drei Hauptpunkte werde Mains; 7. vo^Augiiburg, Peter von Ricbars; 8. von Ermeland, Joseph Gents, durch oeiuen Mandatariua aich die Erledigung dee Vebrigen leicht yon selbat ergeben. den Hochwfirdigsten Herrn Weihbischof Grossmann ; Der Bischof Riehars von Augsburg will vor 9. von W(Inburg. Georg Anton Stahl ; 10. von Regens­ Allcm den Ausdruck dor treuesten Anhfinglichkeit burg, Valentin Riedel; 11. von Bpeier. Nikolaus des deutachen Episcopates an den heiligen Vater Weis: 12. von Hildesheim, Jacob Joseph *W ndt: 13. von Trier. Wilbehn Arnoldi; 14. von Limburg, als den Mittelpunkt der katholischen Einheit an die Peter Joseph Blum: 4h. von Breaiau, Melchior von Spitse gestellt haben. gans in Gemfissbeit der profes­ sio fidei, welche heutevon Allen vor dem Altare abDiepenbrock, dutch seine Mandatare 'die Hochwfir­ gelegt worden. Hierauf habe nach seiner Ansicht digen Herren Domherr Ffirater aua Breaiau und die Discussion fiber daa VerhAltniss der Kirahe sum Ehrendomherr Heide aua Ratibor; 16. von Pader­ born, F^s Drepper; 17. von Mfinater,'Johann Georg D Staate su folgen. wobei die Hauptltage sei, ob der Mfiller; 18. von ^hdmffidt, Georg von Oettl: 19. von Episcopat eine gfinaliehe Loereissung der Kirehe Rottenburg, Joaepnmn Lipp : 20. W eihbiachof Karl jrom Staate anstreben, oder aber nach altem Herkommen die concordia ssoerdotii epimperii aufrecht Anton Lfipke, ude vacante Administrator der Dio­ erhalteii uud fordern solle. cese OaaabrficmVfil. , der apoatolische Vicar von Auf Veranlassung dea Priaidenten fibergab derBscbahn and’ Administrator ecclesiasticus der Diocese sclbe beiliegenden formülierten Antrag (Beilage Budisein, Biaehof von [Corycus]. Joseph Dittrich. Nr. 4). 'Aly Theologea und Begleiter der respectiven BiachAfe : 1. Seminar-Regens Schmitt von Bamberg ; 2. Domcapitular and ecsbiscboflichsr Official Mfinchen aua K6ln ; 3. Domoapitular und Generalvicar Baudri aua Kfiln ; 4. Domoapitular Hernog ana Kulm ; t>. Domcapituiar Steichele aas Augsburg; β. Domoapitular Reiasmann voh W firsburg; 7. Domoapitular Pro­ fessor Alaog von Hildaaheiml 8. Domoapitular Würsehmitt sue Speiar; 9. Docadekaa Braun von Trier; 10. Domoapitular Krabbe aua Minster, 11. Dom- Coscu. cannai- ruwvs XUIL Bischof Dittrich tritt dem AntragsteUer darin bei, dasa einé feierhehe Erklfirung der Anbfinglichkeit des deutachen Episcopates an den apostoliochen Stuhl eine wiirdigo Erfiflhung dieser Vereammlung sei. Besfiglich des sweitsn Puaktes jedoch srscheiae os ihm rfithlich, nieht mit allgemoinen Sfitsen an beginoen, sondent die speciali * fiber das VerWUtmss der Kirehe sum Staate auerst su debattiroa, woraus der allgemeiae Graadaats fiber dieses VerUltaias sioh bosser und sicherer ergeben wurde. R » us · : u· comme anMNUMB amooranat huuim 9wsh4MB *wwb bÎbIjb ΙΒφΙβμ* ® *B ΑββΙί^ΒβΒ gilnuart and dm Mritat banmckt, dam te Tknkmita WV«W^RW|' mL· JL· w^· w^^· •barttaig mi, mm 8» ΦβΜιΦ fceA®· * ww AbMmb thu dte Fte,.wrib aabtaa •ονβΑμοονομμaMaweMebeBegoataB euabahnan. Bta habo^mai^vieMHb bebante, vej4to IbObbb bb4 so ÎÈébbbb JBbAb cAbb ΙΒβΪΙννΙΒμμ^ ■■I MBMBVIW W· ·■■■ M· wHJW···· arata te dm Antraga dm Mute w» Augabug dto BubtananuMtaNg data, dau du Biaabaf ab ^DaT^teXZrâZSt bi treat db Αφ, ·* ••lifew * kefc· 4m Ο· ··Λ·ίΙ * db Z^a^I'duteL'ta^die «Mra roaatte.1 Vamamtav b tetete dm Anbaga daa B- ■ohofe vau Aageborg auf die Date» aiagabaa wole X t. Poire anti, woM· voa KagHah «ad Stitaro •bar daa •agomate Orandreb btegibh dmTarhMtaiaam nriaabaa Kiraba aad Stent, «dm abar aaab data Anting daa Biaobefc von Dmadaa vereret die apaaialb arbdig·· wo··. Db Mgjuittt aa *> aoUa^ aiab ta daa Entera, abo verute daa aflgo- Mthaaatan. Alain dieae eoi aino Dougattat, nrit daa oiagœegoæn Obtero aai duohana nieht du du Carperatteo odu tientiaro Dignitariun uatabaede Patrtutrrtiht aaf die Ffiratea fibergaga^ea, viobnohrÔMi daaeafbe aaab Untargaag B 4m W· 4shw feMMhtigtMl BBbjMtM BBCil don ataiaaa Grondante aa dabattiraa. K,. Dar Prfiaidaut atelft dia Ping·, »b dia Débatte *tOronda aaa dm gaaeetaeO Reehtea an dea Ordinarim aariebgaMaa. Dieeoe warde aacb duoh dae bayaofort begianen «olte. Biaebof Dittrieh varoatat dteam aad beuaerkt, rteebo Concordat beetfitigt, welehe· die Prfieentatioa, data aaeh dam geatrigou Baaehlaaaa, wie jadar, ja dia eboaicte dea StiAern aageetaadon, dam Ktaig baaondan aaab. diaaar wiobtigon Vatendbag aie ab Mett eagoetoba, — nneh du Rochtaregol: Baferat darab aiaea der Tbaalagaa varaaagobtei exoeptio Inaat rogalem. 4. Privatp atrt nate. aoile. K Die Patronat· bei Oànoaikaten and Dignitfiten Domeapituhr Lonnig ran Maine baaatrngt eatatig· Dabatta, wail wohl Jadar daa fragHaba Var- in Kraft du Oaaeordata. Hiaraa btane au aoeh dea Rinfluw daa Staatao hfiltaim baratta grtadliab durebdaaht baba, wüthin aaf die Beeotoang du Pfrfindeo anknfipfea, tretobe ah Ratant niebt nothwmdig «ai. Biaebof Dittrieb baaatragt, daaa dia gortun var- die Regiernagen dareh ihr Placet bei Beeeteaag •bredoto Geeohlfteordaung niadargambrteban ward·. aaeh du kirchliehefi Bénéficia», welehe liberae Die Vareammlnag tarit» dieaem Antrago bai, and eoDattaib tied, ia vataehiedonen Undent ver■ Doaaeapitabr Leanig wird ait diaaar Arbeit baanf- •ehiadoatlieh aaafibton. Die N»tronalrer»amm)ang von Frankfurt bat die trngt. Nuh rereebiedanea Bemerkangen einaobu Mit- Patronatefrago ao aiemKeh omgangan, obgleich man giieder der Vanamattang fiber die aeriae traétaa- c dort cnm Theile auf Belgian provoeirte, wo alb donim fordarte der Prfiaidmt ear Mitthoilung.daa- Coneorrona de· Staatea bei Pfrfindenvergobnngen MHgor Aatrtga aaf, woranf die Herren Lonnig aaageochioaaen iat. In Berlin bingegen haben die and Harnog die von ibaen entwortaiea Anaatgo yerachiedenen Religionsparteien aich gegen allo· Patronatareoht aaageaprochen. Nïmentlich aei diem arn dem Progranun and Eatwûrfo «a einer eerie * von den rbeinmeben Katholiken geechehen, wfihrend tractandorum Sberrefobea, welehe der Prfiaidoat an die Deputirtea ana Weatfalen and Schleaien und den Acten vorwoiat (Nr. S and β). Der PrUdent bamorkt, en aei mit déni Entwurfi» den Oatproviomn wogen der den Patronen obeiner eerie· traotandornm eine Comndaaion »a be- liegenden Pflichten Bedenkiichkciten erhoben haben. auftragen and bie dabia die Débatte fiber einaa Du Referent aprieht aahliemlich aeine Anaichi goeignaten Gogonatead voranaehman. Diaaer Vor- dahin am: mhlag ward· tuutiaunif angraeoMM»,^ and hiereuf -x 1. Gewiaa aei die Aufhebnng der Patronate nnd aaf Veranlaaaung dea Ptedenten boeehloeeen, daa· die allgemoine HeniteUung dor libera 'collatio bei der Daelaratioa fiber daa VerhUtaim daa daat- wfinaehenawerth. mhan Epiaoopatee aam rdmiaeh·· Stable gieiehaaitig 2. Indem kfinoe der Epiaoopat in den FUIea, aaeh du VerhUtaim dm Epimopataa aar daataabaa wo du Staat in Folge eine· Conoordptea odu einm Nation in Befftrderung ihrer Riabait cam Gegea- aadeni eaaoniaohen Rechtatitel· daa Patronatareoht ■tand einer boaeadern Erktfirang gomaeht werden inno babe, daaaen Anthebnng nicht herbeianflUiren aoile. Der nfihare Aaadrneh M dae Radaaüoa roehan, ohna aich auf rovoluttonfirea Stendpnnkt dareh aiaa aa eraeanendo Oommheion n fiberiMeee. °aa atoltea; wobei nooh an bemuken, dote der Staat B» wird aofcrt au «poeiolloa Dabatta tbar daa nüt dean Variante dm Patronatareoht· aeoh minu Patronat geechritten. Rrebieobof voa Oaiaaal fiber- PatraMatavubindliehkoiten . aieh eottedigt haltea gibt .daa Priaidiam dem Biaehof roa Angabug, aa word·. 8. Wo ahar du Staat einm aobhoa Reohtatitel aelbat ab Referent in dor Sache nrtadBeban Borieht nieht naohauwaiaaa varmdgo, da kfinne daa von ihm aa oratattaa.' Referent von Owiaeel varbreitet aiab fiber dea •aarpirta Patronat tert anerkaant warden und in dor Dnakbarkeit der Kirche waznelndea Urapraag mfiam du Epiaoopat in geaigaeter Wai·· damen der Petronate, neigt nber, wie dieee Verhdhaiee la Btetiguag bewirkau. Waa die Privatpatroaate botrifllt, ro mien dieVariante du Zeit dea» eroprfiagiiobca Geiate dea Inetitatee eawidu aa abter WohHbat in aino Laat eaiban, wo ab rocktUeh bogrtadot, an belaaaea. du Kirebo daréb maaebuta Mieabrfiaeha aiab violGaga· daa Placet abu mtam fiberall •ntachiedan tech verwandeh babe; ffihrt daraaf die gogenwfirtig . aagteaipft wudui ; denn datebe aei, wo oa nieht beeteheaden Petronate aaf folgewdo Katagorioa duob Ooaoordato teatatoht, b kainer Watao rechtBah begrtadu. nrtek: Biaebof Bteg von Kuhn bmtroitet die Be1. Patronat», aa weWtea voa don Laadoaburaa prleantirt wird; dieee aeien aaeh kanoateahaaiRaohi haaptang, dam m gar keine laadeaberrüchm Pa­ nu daaa rochtBoh begrfindot, weea du tandtehtrr tronat· gobo nd wifi naehweim·, dam in Fdlg· oomrruB hbuhpoum· ΟΚΒΜΑΜΙΑΒ,ΙΜ· MHÜrt· « lit . vartaaht··, aad aaf waltbo ar ab aaf BaaahMaaa KptoSBpttftB lioAl kwwfett anf Nv nd «· diaennt uf die Km 4(0 k. . * Pmmttvpgtap··· Duananrpitta Patronam· IcIm·. Bagana SehmM variant: Ar dia Zakaaft aaO roeht aDtrdinga aai vt baatraitaa. la Praaaaia aai dia Aufhebung daa Patraa'ataa ana dam' Otaad· kaia aaaaa Pa tranat mohr aniahtnt watdaa dtrfba. Bhgagan bemarkt Donieupitalar Raianaaa, dia hadsnkliah, weil, wana dar Staat aai·· Patraaata pfiieht·· niaht mabr arAila, bai d«r Armuth der Vanaaushsag baba kaiaa Campatnna, gagan daa dartigaw Katholikeo dia maiatan Kirohea varfallea iua oouunana aoleha BwahHaaa sa haaaa. aad eingahan mtaataa. Dam atimmt Domeapitalar Mdaakaa bai ait dar Dar Erabisohof von Freiberg bamerkt. daaa ar Bemarkuag, daaa der fandator ipao iara daa Pa· ■it Awanahma Binar Ptami keina Pfrdnde ia Miner trout baaitae. Biaehof Dittrich achliaaat aieh der Aeuamrung Dificaao an vargaban habe, die andern alia habe der Staat aieh aagaataast, obwohl er uraprknglich von Regone Schmitt an. Wohl kônaa die Verbei mahrorea hundert Pfarraien der ebemaligan aammlung kaineh Baeehluaa faaMO, abar deahalb Conetaaeer Dideaae durch fôrmliehen Vartrag du ein·· Antrag an dan Apoatoliachan Stuhl stelleo. fraie Oollationaracht de· Biachofa ron Conatans g Er erinnert damn, wie Miner Zeit der Protoatantiamua •agaataadan gehabt, »u man aber nach Jahresfrist hauptaieblieh yennittelst daa Patronat· Verbraitung •ehon Mr auullirt erkldrta. erlangt habe. Dag Biaehof von Rottenburg bemerkte. daaa in Embieehof von Reiaaeh : der Patron hub· nur ein Miner Didceae Aehnlicbes atatthnde. Recht an prfoentiren : der Biaehof kfinne dia Der Biaehof von Limburg weiat darauf bin, daaa Collation weigern, wenn die Person unwttrdig. Dm diem Saehe ftr die ganae Oberrheiniache Kircheniua commune Ober du Patronat mtae beatehen bleiben. Der Bisehof kfinne nur darilber entaeheiden, provina von dar hdchaten Badeutung aei. Dar Enbiacbof von ΚδΙη fohrt sur ukhern ob er eine Fondation, an weleha ein Patrout geBeurthailung dar Ausfiibrung dee Bischofs von Kulm knüpft iat, annehmen wolle odor nicht. Ernbiachof von Geiaael bemerkt, man babe diem an, daaa der Deutschmeister, dem daa 1‘atronat •ageetandan, ein Gejstlicher gewesen aei% was die gana dam Ermeaaen der- Biachôfe au dberlaamn. Biaehof Weis atallt din Antrag. dan Sala beiauSache vSUig hndara. Hierauf gab der Erabiachof von Kôin Vurleeung f&gen, dam, im Faile dar Aufhebung de· Patronat··, der der Kirchenfreiheit ao gOnstigen Bestimmung das Patrout nicht an die Qemeinde' fallen dflrfe, der Belgiechen Constitution in Betreff der Benifung sondem in die Hud des Ordinaria· aurtkokkehren tn Kirchenstelien. müsse, welcher Antrug durch die Erabiachdfe von Worauf der Biaehof von Augaburg bemerkt. die ΚδΙη und München unteratfltst wird. Zwar veratahe belgiacbe Constitution aei du Resultat einer Re­ c sieh diem· von selbst, aber sur Beaeitigung Machar volution einea kstholiachan Voikos. Begriffr sei eine aolche Erkllrung Mhr-sweckHierauf entgegnete der Biaehof von Limburg: miaaig. Wir d&rfen swar keine Revolution hervorrufén ; Domcapitular Krabbe : Rs werde nicht (an eruatwohl aber mttaoen wir, nachdem aie stattgefunden, liehen Venuchen] fehlen, die Patronale don Gaden Verhiltniaaen gemiu· unaere Stellung und Maaameinden in die Hinde au spielen. Dagegen mftsatan regeln nehmen. die Biachofe Mittel flnden. Das einfaahe Mittal Domcapitular Lennig aua Main· schildert die aber Mi. allé von Nichtberechtigten auagegangenen groaaen Nachtheile dee Patronats unter den gegenPriaentationen einfach unbeachtet aurflckanweiMn, wArtigen Verhiltniaaen. Der Staat aei nicht mehr welehen Mittel· aich auch Clemens August ala christlich, auch Unchriaten kônnan die AuaAbung Administrator de· Hiathums MOnster und swar mit dee Patronat· in ihre Hand bekomman. Die Enbeatem Erfolg bedient habe. dibceae Freiburg Mi durch daa landeaherriiche BiaehofWei· findet den Ausdruck Stutapatronat Patrout an den Rand dm AbgrundM gerathen. unsweckmiaaig und will nur die berechtigtaa ParUnmôglich k6nne eine aolche Einrichtung in deu •onen genannt wiamn. Ea wird die· der Redaction Abaichten dea Heilandea gelagen haben. sur Beachtung aberwiemn. Biaehof Dittrich maeht aufmerksam, daaa, wonn ■ Nachdem noeb einige Redner gmproeben, wurde man in Abgeordnetenveraammlungen die Aufhebung die Débatte geachloaMn und sur Frageatellung dee Patronatarachtea beantragt habe, dieaea in der geschritten. Abaicht geeehehen aei, die Ernennung der Geiatliehen Der erate Sats des Antrages von Erabiechof den Gemeindew-au abergeben. Dun geriethe man von Geisml : dos BrtreoatsrveAt, abmoAZ im An/msp aua der Scylla in die Charybdi·. rinr H'oUtket, itt M neuervr Ztit titÿucll tin Der Ersbiaohof von Koln erwtedert, wenn der Heifiinxiu Jrr kireJUieAeM Otwalitn gnttritn ; et iti Staat du Patronatarecht aufgebe, so falle ea eo ti-üfi die Kirelu daton btfrtit werde— ipso u die Kirche surück; von einem Uebertrag wurde salvs reductione einatimmig angenommen. auf die Gemeiade l^nne keine Rade aeini Ea komme Der sweite Sats dea Antrags .wurde mit einem nur darauf an, daas die Biuhefa in diemm Faile vom Domcapitular MSnehen geatellten Verauf die recht· Weim su Werke gingen. beaserungsvomchlag in folgender Form durch die Domcapitular Hersog aua Kulm reaumirt, fragt : Majorittt angenommen: Dm DstronefsreeAt tell an wen der Antrag bes&glich der Aufhebung des heiliy geMltn warden, wo et Hrdueweehtliek htPatronats su richtea Mi, und. bemerkt, daaa der geHndet itt. , ■ Stut auf all· aagemaasten Patronat· versichten Der dritte Punkt wurde vorldufig in der Art m&aM, dagegCn abar sur Haltung jener Pflichteti, gefaaat : WeM m FWgr der aeaaii potiUeditii U»di· ana darEinsiehuag der Kirchengfitar entsprungen jnlelteegn am Stout ttin Potronotereeki onfgibt, •eien, varpflichtat bleibe. 90 AMUN VM Enbiacbof von Getsml tuasert aich dahin, daaa oAm BtwiUiyuof dee' OnKnoriut otil entf die Gttntindt eitrfthen. Die formella Fsaaung dieaM von dieMr Vetuammlung der Biachefe keine dirmten ·· mM * * 11 ΟΜΥΠΤϋΙ W—IWfiMM· te»»» ««MANIAM, iMloatoMsM ^MB^Îfl tApitatet MOttiteM ^ΙββΟ ^PtP^hlÎ4tlH|flfll ^®fl(B mm'KMb AfeflrttefflBo MB·· N •^BBi^^^BBM^B ^Bflflfl ^^flCI^^flA HB^l * K^^M ^fco® ^Ifl^BlMi^flA w dteteBflhflB Xotiott w s * 4oflb Kahb DflOMOftAriflfl ^Bfli ^tfl 9^b00ei^^ Φθ0 Wta OOfltflIB mMflfl' 4flo BflflflUo^flflfl SbflF te * ** ^Hflflfll W^Mfl β(ΐΒθΦ (tertliflkfl *B teA^ fl^M^BBB^BB W^WRt^^^Bk flflη 4Ββ ήνρ st * * M * I^BIB^A^BB^ ^^IB^tflflfl oot oto H» «BB ^^B ^tflt ^fcflflfl (Βμμβμοντοβοοι ete *eetatetfiad^e· Varvateer eaèa OBflflBOfl φ· flk MF JTflfllB^flSk ^WÉflBOfetflÎflUfl tfi^^^tfl^tflO tet VonooMhum 4m CtegflMte· * wtetart, feratete * BfllflMBM ni Sehfldlt AbflfViflflflM· ■ Al FrttaMflM tetfMtei v·· Umb bofl *tvflgtB Sfttet Di· alflUfl State * vwte tef Mteffl * Mbt Uta sar ΑΜΜμαμμ* : aabflMMBt BaidAflr M· Vottabr irit tem aptate *V Λ· ΓμμμβΑβφμΜΜ te μμμομμτ W&t, oabfla 8laW^ daa IPlaaat daa *a dlB ftdaa f Bfltbaa *a daa^ ^dd4 *fl Hflî N * bbIb^bob* ·* dEoaflAàadBBlaaB ^PI ■ad die Sobalftege aaf fie Tngtinrdaaag pntot jtiiç Art Λ» 9»»iat»AMfMf Aer KrduaftMAt jfMraMt Am Bonos Sehlaeo der Sitoaag NaabmWiagt «far ÜV. So geeehehea n Wfirsbarg, wie Btagsags be- P- Riahars. t, Jeeeph, Btecbsf voa Rettenberg. Doctor Heisrieh, Seeretkr. II. Sittaag. M. Okto'or IMS. Zeit der Ertfanag ; S ühr Versuttegs Vonitsender: Btabisohof voa Goissel. Anwesead warea skmmtliehe i· oratea ProtokoUo aagefthrtaa Hochwfirdigstea, reap. Hoebwfirdiges^ Hama, wosa noeh kommt 1) der im Lente der gegeawfirtigen Staaag aafgeffihrte Mandater des Hpeharfirdigotoa Herra Ffint-fersbisohote roa Olmfite, Ehreadonharr Angnatta Wahale, and 9) StiAsprébet Doetor DMiagor and tea Hanamfoa foryMsn eptoeopeta IFManarM tti. Der Seta varie «Ineilmmlg aagaaemmaa. asoata petaM aaariri. Dieeer Seta varie eiaetttuaig -mgiiTTiii»— , ». /«dta artata Ai» Vtrfmmtuiig Ai» NAMith bflil BOld J^B *btBONd^^dflltp 4BBfld OOt^doF * Pùittünmfta g»»»f»iiei»» IPef» »u irVr«iw Dieeer Aatrag varie rit der M^joritU gagea drei Stivaea aageaoa Ma. ** 4. Dtr Klfimfrt tfrttrt Mtriei Ai» aaa, Am» M dar aeaae GettaUtnif Atr üntlxlu· Firddftoiase die lÜrrti» ttUiHhtAif fniftfAm, imd Der Aatrdg-varie rit M^joritat gegea Eiae Btiaime aageaoaiatoa. Ntobdeas hiereaf Propet Ddlliager na Referaetoe tber die geatora aaageeetste frigo dber daa eue Mttnohen, ala sagaaogsMr Thoolog. VorhUriea swiaehoa Kirehe «ad Staat eraaaat, «ad Prteideat ertitat, die testera beooMoeeoM Aao- «ad die Doatoapitalaro Henog «ad Krabbe ihm arbeitung der eerie· tnetandorsai aai noeh aioht adjaagirt voriea, varie der kanrorher eiagetreteae gens volleadet, «ad fordert die Herrea, weleho aooh Maadatar dea Hem Fftnt-Enbiaohots von Olnttts, Aatrige eiareichea wollen, aaf, toiohee bû sa· Ehraadomherr Aagaatia Wahala naeh Verieeang Abend sa than. c ud Aaerkeanang aeiaer Legitimation in die VerLeaaig ans Malas verlioei daa Protokoll ttbor aanuahing eingefthrt. die am S3, aber die Geeohiftaordnung abgohaltene Der Horr Biaehof von Aagsbarg beantragt : Die Vorberathnng. Daeaelbe viri aàeh einigon BeFkrtommlaag aidge en dm epodeltadUn StiM da» merkangea geaehmigt tnadua nekton, orarige an/ Hrtmeg Atr «mrMrton Biaehof Mailer voa Manator œaeht aines von Bootatriedtiÿa·/ des Utcheflickta CoUatturachte» ia Domeapitalar Krabbe eiagereiehtoa Aatrag, be- Ata Dilcuta fnibttrf aaA gotteaiarg krAftiget kiatroffend die BetheiUgnag der Kirehe an der Liadorang tairkea. (Beilage Nr. 8.) Dieeer Antrag wurie der gegeowartigea Noth, sa do· oeiaigoa; woraaf per aoolaaatioaoM aagonommen. der bomerkte Aatrag voa don Prbaideaton rogiatrirt Hieraaf vrarie ser Tageaorinnng dbergegangen. viri. le kaa die Frage fiber den freien Verkehr mit Ke viri ein Antrag 1 des Biaohefe von Kulrt, don apoatoüechea Stable and mit dem Cleru· und die Oeaehlftoorinnng betreffioad, verioeea, indot Volk, «ad fiber daa Placet pfipatlifiher und biaehdfjedoch koine Unteratatsang· (Hr. 7.) Heher Krlama anr BrOrterang. Generalvicar and Loanig aaa Mains trtgt daraaf an, dam don Doampitalar Baadri aaa Kôln entattet Berioht, Soeretlren, wie don Thooibgea, daa Redit einsa- der ia Aalago Nr. 10 beiliogt rbamen soi, an der Dieeaasioa Theil an aehatoa. Der Antrag warie aagenoeunea. Hieraaf gtag aaa ' Btea ta wiiMlUihat· Bsrisssm ta Freikeit ta sur Tageoorinang fiber. Domeapitalar Atoep fiber- Kinta ta Item argsotonta Lstaae 1st ter aMgüetat m) gabteteateVertatataKintaMsiritetataeretaeatataiso· reioht seine Formaliraag der Deniers tine fiber das ’ tamaris sdttaa tailig· Veter; JateSaSnsg tow letantac· VorUltaim dos deatoehea Episcopats· ■«■ aposto- Wnkaalviitleimg gatetatat sri vendebtot esta ota mtetar lisohsn Stable, so vie ear deateehoe Nation. Dsr niabl hioas ri Vu otitliabgng ta taiUg· Zweata ta Kinta, Rntwarf wiri sarPrttaag an die PrfiridialeoarieHon matas smb ri fihtariri Item Teittastetata Dio Kinta steast tan· ta teata Vartsta ta iknm Obeakeapt ta ▼flrwiflMn« Der Prtaideat estât seines gostrigea Vortrag tam asgeetortm Btefiam saf Btaihlfc and OBakigo ala Ata mvsrtamtefiatae> Bmkt te' i aynnh, . Wans ans ta beafiglioh dos Patroaaterochtee in demea sweitem Vaatabr sût ta gégmartrtig «mïnr as aWna «sgt, as Tbeile der staatlichen Plaoetirang bei Ttrehenlmtora deoart smb dm Gelfiate, ri Wbtasaatait ta Pepatss ta fort and erirtort die Plaoetirang dsr Generalvieara, ta BtabMb dota ta Hepet m tamam, rit. Dis Klnta Officiale, der geistüohen RfithO. Er fiasoert rieh tat nie üsm Ammmaag gstgebaiasaa. Dean m 1st te eltea ■ -DU bsbs Vseienwlmg tas Beebofirigg·· l|rii(ari woOo seek torn Betapiel efiv Mtam Tirebm an< pelMmbm Vsusehnt· ri mvraeeata Beebwfirirn Bana TbeeIsgea la Abriüaas· eder fiperistaagmaeriam voa je tosi e4sr f*sf PerecMS [italien), dama js4s atek mrit ri aiak ematttairt, ta Viraitamta ta ri sBtMgaa Marat· ta Botatera aster tok w *hB ta tank rim ri aMMgm ■fiadMetan Vsriaf· 4ar GmersbCS^niolim te atathataa tas gîtai· ria· tabs * ta Mette tafillihrite nari.· RU· fir die Kinta •twartigta. dm nsa ri, ri tir fittte and Zaebt, Mr ssitUcta ta swl satUstar Asasoknitaa m itafobt attst. Cad tateada jrtst, wo ri PrtvmtivBMangate ta sit· Psiteatoteatm, ri Oaeeu ta geblariga Aarnetaeagoastm ftria sail·, we Mr sUs Walt ri vsUs PnataitaH, > Pneaftssbtait geetettst wird, win ri Brt Materne *— Ptemte aim ata gffimn tetata IM OOMVMTÜE HERBIPOLEMSIB RPIBOOPORUM OUUUMUK, IM· mWMb » ----- . ...... ■ .... -------- —----------- ' ' . ■ ■» --- - "f*" -- —------------Aa Mr Hanaf «Mtentuu Dubattu batMMgtaa *■ aiah: fine Biaahaf vaa Aagahug, Daaaeapttalar Abag, BiaaM Ugke, Domcupitulur Haraog, Btiftapropot DUM agar, Aar Erubisckuf to· Mtaahaa, Khraudnin han Wahuk mri dm Priteidoat, wakha iaa AUgaaaaiaaa Oarataattnaaaad dahin aioh taaaartaa, daaa die Baaaanaag daa frata^i Variwhra aait daaa •goatehaahaa Stahl aad daa4ogaaaaate Plaoat Irai IM ·*- ’ ■’· * tttaaug gahataa BaaahMaaaa rerpassums· Aeaiiaraagea Die Mnadiraag das Protekolte sird werHgt gad baeoMeoae·, hmiihi und die Mgeade· PretokoUa dursh Untaraahrift der drei Voraitaead·· Tollsioho· and dnreh die Oeatnaignatnr daa jgwroiligoa eaaoipiread·· Seeretlra begiaabigoa aa laaeea, nit der Modification, dam daa Prwkokell dar Vonitsaag dank daa Bena Saeratfir, Harm Geiatiioho· Rath Froasbarg, sa eoatraaignirea aai. Ea wird beuhloaoee, die Formalimag dar ia -Betreff 'dao Patrosatsrwchtas aagonommenaa Sfitse dam Berra Donmapitular and Official Dr. Mfisehea enter Beimehnag der Herren Reiuaiaaa nnd Schmitt sa fibartmgea. pfipstlteh·· aad MaobMliahaa Krlaaaaa aim aafgadraagaaa, abaaaa aagagrtadata aria aavtrdiga Baaahrtakaag dar uarartaaaariiabaa Rsehta dar Kiroba aad ihrar Bischefs aei, wogagaa aaah die Kirche aad dar apaatalieche Stuhl jederaeit protcstirton. Daa Mittal gagea dieeen Miaebraaab eai En wird nan sur Tageeordnang geechrittea, aber ron jetât aa gegabea, aad ee beatehe eiafach daria, daaa der Weg der EMbsthfilfe uad Beaita- afimlieh sur Erfirterung fiber dia appellatio tam­ ergreifaag der Freiheit eiageaehiagea ward·, «aa quam ab abusa. Herr Domcapitular Lennig refaum ao mehr jetât, wo allgemeiae Preaefreihait sa- rirt nncb Anlage 11 and fibergibt- dan sub Nr. i · *. An der hierauf erôffnetea geataaden aei, geaobehen kfinns uad aueh sait der B beigebogeaèn Aatrag Freigebùag der Preaae bereita won Seitea wieler Débatte betheiligon sich die Herren : Biuhof Rrcfiam, ' Domherr Raisamann, Biuhof Dr. Sedlag, Biuhof BiachSfe geeohehea aei. won Oettl, welche thailweiae gagea, sodann die Hieraaf braehte der Prfisident each einem Amen­ dement dee Biaehob wow Augsburg folgendeu Seta Herren : Ersbisehof son Fteari, Ersbisèhof Graf τοη Reiaaeh, Enbioohof eon Qtitttl, Bischof Dr. Blups, •ar AbetipmuBg: Di» Mrmutlln inlidn Biteheft Mumpteu das tmwrdasseWtcfis Btchi, omI Secretfir Domeapian Dr. Heinrich, und Domherr und Official Dr. Mftnchen, welche Hr die Entdm tpotialitckt·· ShMe, dm Clenu aad dm Fo/ia Jrti aa serfcshrsrt, ttmt rntch tilt peptUiehtn aad wieklangen dee Refqrenten sprechen. Herr Bischof Dittrich ano Dresden erhebt dea UtehôflidUH Frrardaaagra aad Hirinhrùfi ofiao Imdtthtrrlichtt Phut tu eertfmtlichtn. Dieser Zweifel, ob nicht diejeaigen Herren in der Varsammlung, welche auf solche Verfauungsurkundsn Sats lourde einstimmig angenommen. Nachdem Dr. Heiarieh suf den Unteraehied ■ geechworen, die die Zulkoaigkeit der appellatio aufmerkaam genaeht twischen Beeehlttseen der * Ds sppeltetteas ab abase. Referat tes DMuapitalars Vernammlung, die sur Verüffentlichung beotimmt Lessig: Die appellatio ab abua 1st ear ete Tbeil jeers uweind, uad iwiochen Verabredungen, welche nur als ipasenden Mitebrauhu, welchen du StutaUrehearaht wit Direetiwen Hr die Herren BischSfe dienen oollen, lea allgesMteea Naswa lu recurras 'ad principe * beaeaat. wurde einstimmig besehlossen. den Grundsats dieser Der Bum wird nicht seiten won Laiea err katholischen Kirebe aaf eelbetstfiadige Gaaata- Wilnburg, daa 26. October 1848. Erôflnet 8'i Uhr. Vorsitaender : Harr Erubiechofvon (laissai. Angebung ■- uad Gericbtebarkeit ia kirchlichen Aaweseod waren alia in dem 2. Bitsungsprotokolle gelegenhditea weeentlieh wideratrebend. Vorstehender Bats wird obaa Vorbehalt anderer b vorgcmerkten Mitglieder. Das Protokoll von der ersten Bitsung wurde Redaction einstlmmig angenommen. verlesen, genehmigt und dessen Reinschriftverordnet. 2. Kein Diener' der Kirebe kaon mit gutem Die Hochwilrdigste Versammlung beschlicsst, Gewiesen und - ohne Uebertrefung der son ihm felerlich fibernommenen Pflicbt der reserenti· at date drei Kleriker dee hiosigen biach&flichea Se­ minars sur Besorgung der nfithigen Copialien so obedientia caaoniea su einer eoichen appellatio bestimmen nnd 'durch Handgolfibde an Eidoestatt *. •chrpiten Ehe es sur Abstimmung fiber dia folgenden 8itze kam, wurde von mehrerén Belton bemerkt, von dem Herrn Prfiaidenten su verpflichten seien. Zur Tagdeordnung kommt der Vnrtrag des Herrn Btiftspro^ates Dellinger * fiber das Verhkltniss dar daas daa in denaelben Auegesprochebe ■ berfiita in den vorstehenden aurei Bfitsen implicito enthaitea 1 ΙΛ es dis Tteahsag der Kiishe vos * Stsate, «ider die sei und daher ee nieht nothwendig werde, auf dieoeaeordla Mesrdetii cam impsriv. wrldw (egeawartig cratrvbt selbe waiter einsugehen. warOn *oUf Wird mit swansig gegen swei Btimmen an­ I. Kiss Tieaaaag vom Stsate selber herMsafithres oder genommen, dagegen wird der waiter· Anfrag: [3.] ss bcgèares, kaan, sagesektet aller eiugvtrvteaeu and aoch Der katholische Episcopat Deutschland * wird diesetn sa srlrartead·· KreigaisM uad Aenderaugea. keineswegs rise * aich die liircbe Missbraueh mit Entsebiedeaheit entge^entretep, ab- dstgako der Kirchs la Bcetschlaad sein. Wi voa Nimaaadeai (mit, der aich nieht savor. innerUch oder gelehnt. SaMcrBcb, von ihr getrennt ,b ** so wird tie am wenigsten 4. Ebenso wird der Antrag : Die Herren Bi- ( vom Stsate: das heiMt von der nfieatlkhen. nothwendig auf slttUeher uad religioner Grnadlage raheaden Ordnung *ich scbfife besebiieaaen. sieb von den neu su weihenden tresses, uad de· Stsate hiermit des. «a * er noch von chrirtPriestern durch beeonderes Handgelôbni» das ausdrfickliche. Versprechen geben su lasses, in cano- lieben-'Bsstaadtheilea |u aich trtgt. etws vollende entsiehen wollea Die Kirehe wird also, wean gleich der Steal in nischen Angelegenheiten sich stets den kirchlichen DeuUchlaud aich mehr nnd mehr von ihr trennen, .ihren EinInstansen unterwerfen und sich dor sogenannten duaa heochrdaken, eie eelbat in'fcindlicber Geainnung hekàmpfen appellatio ab abusu eathalten su wollen — ebenso aollto, dooh ihrerseita die FSdoa. dnrch weiche eie noch mit dam StàaW saasmaeehdagt, nkht seneiaaea. nnd nnr inaowohl ale Beschluss sur Verfiffentliehung, wie ale Verabredung und leitende ^wfahrungsnorm ffir die weit, sla die SthatagOwnlt ia feiadlicber eeainsug die noch •briffes OHeder der Kette, weiche nonet Steal and Kirchs Herren Bisehôfe verworfen. maechia^g, sur Besohadiguag aad Untérdrecknng der Kirehe 6. Die Herren Bisehôfe beoohlieeoen, gegen die (ebnnebeu aollte, mtate disse ia gererhter Nothwehr each sur sogenannten appellatio ab abusu sieb wendenden ihreraeita dises noch tbrigea Baade serbreehan. Inaofern also Geistlichen nôthigen Fallee mit dar gansan Strong· die BtaetafSwaK aieh roe dor Kirebe tnnat, verbUt rich die der canonischen Strafe einsuechreiten. Wird ale Be- Kirehe dabai Noao paaaiv, sis Hast ee geachehen. ohne sa sa MIUgee aad abac sa hinders so wollen. schluss gegen drei nnd ale Verabredung g«g«n sechs S. Die deatache Kirebe erkeut die Verfaseuag as. weiche Stimmen verworfen. der itaat la Deatachlaad sich gebea wird, behhlt aich aber vor. sack Maaagube diaeer Vrrtuoung hoi aad eelbatatlndig, 6. Die Herren Bisehôfe beachlieaaea, die aogenannte appellatio ab abuse den betreffenden wsua sack mit sadgUchatar Krimltaag ut| Schooling boatsbsuder Hariehtaagsa. ihre VcrhiltaisM sa dem srsgrelslBtaataregiorungon gegenflbor in keinerlei Weise D Man BtaaU sa ordasa, aad von allffameiaea Freiheiua, berficksiehtigen, sondent jedeemal ale niebt go- der Treihsit dér Presse, der Amaciatfo· *- a. w„ welehe die Mhehen betrschten su wollen. Wird ala Beacblnaa t) landing» 4·» gegsawlrtigee MaaUkhen Ordsnag Hides gegen eine, ah Verabredung gegen acht Btimmen aallm, da ihr gsbehnada Aatbvil la haspruch se nehmen wad adeh deaselba ia keiper *W ia vorUausera sa l*** en. verworfen., K Der deatache Kpiaeopat erksast ebarbaupt die Ver7. Die Versammlung beechüéast, fiber' den re­ biadHchkelt dar swierhm deMach» Begieniagw and dam cursus ad principem von Beitè der Laien vor der apostoliaebea Stable gmchloasaM, su Beoht heàë^ead» VerHand sich nicht aueanapreehon, dagegon diesem Mp * aa, aad wild daher VOS reiaer Saito koine Sehritte thus, Misastand durob geeignete MittoV nm Beiapiei dnreh welebe er die Initiative sar AMWsaaff derêelb» erachnelle und grfindlicb· Abhilfe begrfiadeter Bo- greidM wfisde. 4. laaedsra jedoeh die Staatagvwsltaa sich von der Kirebe sehwerden, Belehrung and dergleichen, eutgogen- la Deatachlaad haraimaa, ait der poUtiaobM .Beebte and de * suwirken.. Wird augeaommen und .suletut dor basondorea Behetaaa, den aie Maher gmim n * , ratkMdm uad Alternativsats im Antrag dea Referent··: Die Ver * * der Btallaag einer Dfibatlieh aaerhaaatea and bevorsugtea ta sammlung boachliaaat, dem Misabrfincho dee aoge- KSrperscbaft in die Maer No» geduMoUa, uad ell» Sect» nannten recurat» ad principem von Belton der Laien giaish Mahendra Mnabdifickea, mam die Kirebe ihrereeit ihre dadureh entgegenntreten, daaa eie dieee· recursus. voile SelbataMndigkoit aad Antaamnio, devra aie aich IbeU. wain sa Genat» dar StaaMgawalt onUaaeert hat, wieder in » naprash nehmra; A h. die KM· wild aieh graMbifft rahea, * Hue aunt referenda, «ane pale peat eeqaantar: Wird SB jaaam anprfingUehaa Vsrtdltaiooa freder Bswagwag sarsoksakehrsa, itruft deaerade, ohae fjumieehang der Steatagewalt. 136 COKVKNTUB HERBIPOLEN8IB EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 eetobrie » Kirehe anm Staate. Et wird deraelbe verieeea : A [1.] Die Trennung der Kirehe vom Staate selbet herbeiaaflhren, wird nieht alu Aafgabe der Kirehe ia Deutachlaad erkanat; die Kirehe verMit aieh parniv. wean dip Staatagewalt sieh von Ihr treant. (S.| Die deutaohe Kirehe erkennt die Vorfaacnng an, welehe der Staat sieh in Deutseland geben wird, behAlt sieh aber vor, mit méglichster Sehonung beeteheoder Einriehtangen nach Maasgabe jenerVer- 196 naher Zakunft beaatragen. [6.] Nimmt der Staat wirklich sine aetiehrutliehe Guetaltaag an, no wird die Kirehe di· ia Frage stebsads «oaeordia nieht •a ihrem leitendea Principe wihlsn. Dagsgsa wird die Kirehe von DentoehUad aieh dem Staate wieder vertrauenavoll uUera, weun die pelithohe ' Gewalt wieder aiae ihr gdiwtige Weadeag nimmt. Krabbe nimmt hierauf ftr daa Epiacopat daa unveriuaaerliche Recht in Anaprueh, ali Affentlieh· fasseag ihre Verhâltaitae au dem neuen Staate au AutoritAt aaerkannt sa werden and al» eolche bei ordnen, in unverkfimmerter Benutaung jener Frei- eintretenden BedArfaiaaen, i. B. Repartirung and hoitea, welehe die Grundlage der neuen ataatliehen Aufbringung dar Kirehenbaakoaten und dergleichen, Ordnung bilden. [3.] Der deutsehe Episcopat dea Sehnta aad Baiatand dar betreffenden Gemeindewird in Anerkennang der Verbindlichkeit der und StaatabebArden anmiaprechen. awischen den deutaehen Regierungen und dem' Ersbiechof son yieari apricht aeinen Dank (Ar apostoUachen Stable au Recht bestehenden Verdie klare und gründliche ErkUrung von Stiftepropet trige keine Initiative aur Auflâsung derselben erDellinger au». Gegen Krabbe aprechen: greifen. [4.] Werden jedoch der Kirehe die 1. Schmitt, wekher befOrchtet, dans dadurch die politiachen Reohte, die aie biaher genoss, gehommen, g Kirehe, inebeeondere die Verwaltung ibree Ver­ so wird die Kirehe aieh genAthigt seben, au dem môgena, wieder in die Hinde der Staatagewalt ursprAnglichen VerhAltnisse freier Bewegung aurAck- ge rathe. aukehren, kraft dessen oie aile ihre Angelegenheiten 2. Heruog, welcher den Antrag Krabbes einataelbst anordnet und verwaltet. [5.| Bei Erwtguog weilen reponirt wiaeen will. der VerAnderungen auf dem politischen Gebiete. 3. München, welcher die Antrige von Krabbe kraft deren daa Subject, welches die in den Con- fûr untergeordneter Art hAlt, da die Kirehe aie eordaten dem Staate xugeschriebenen Recbte auaRechtaeubject vont Staate anerkannt worden und geAbt hat, eiu kirchenfeindliches geworden ist, also ohnebin auf aeinen Schute Anaprueh habe. dArfte der deutsehe Episcopat eine Aenderung jener ____ ______ α Krabbe berichtigt hierauf die Anai'cht von Vertrige bei dem katholischen Stable jetât odor in Schmitt, indem er nur die Concurrens des Staate» fAr aolche Fille beansprucht wiasen wolle, wo es unvermeidlich sei, keineswega aber die Verwaltung des Kirchenvermôgena dem Staate aurilcksugeben intendire. Dellinger bemerkt gegen MAnchen, daaa die Kirehe fortan keinerlei Bevorxugung von Seite dea Staate» rich mehr so erfreuen haben werde, . . «undent dan ihr dor Staat nur mehr jenen Schuts Rech te gewihren werde, der ihr nach gemeinem ReehU ein. Durch die neuesten in Deutschland eiugetreteaen politischen Umgestaltaagen 1st nun der Rechtsboden, auf zukommt. welchem diene Vertrtge ge»chlo«»en wordea, end durch dea Alzog iat einventanden damit. daaa die Kirehe die einaelnen Bestinunungea derselben bediagt siad. theils au einer Trennung vom Staate nieht die Initiative jetât echon verSadert, tbeils iat eine weitere, vielleioht gSaaliche Anfbebaug deanelbea ia Ausicht geStell I. Durch die ergreife, aumal da manche Diener der Kirehe durch prahtisebe Katwiddug and Uellendmachuag der la der mo­ mangelhafte PflichterfAllung Veranlaaaung au Klagen dernes coMtitutionellen Theorie liegeadea t ooserjuensen ist, gegeben haben. Den Antreg von Krabbe glaubte strung.geaommea, daa Subject, welches June so gewichtigea, deraelbe den einaelnen Biachôfen sur Beurtheilung ftr das Wohl ud selbet die Kxisteas der Kirehe eatselMlOberlaaaen tu müaaen. Nacbdem Heriog aieh der dendea Rechte atusnUben hat, ein aaderes gewordea, e« i»t Ansicht von Dellinger angeechlooaen und der Pridie Mhglichkeit und selbet die Wahrechetnlichkeit gegebea, dam a. B. da» ganse so umfaaaead· dem Firetie· eiagertamta aident in einem angestellten Résumé aieh dahin Hecht der KrneUnuag an kirehlkbea warden usd Stollen auch erklârt hatte, daaa die Biaçhôfe nieht die Trennung ia kirchenfeindliebe llsade Ubergehea words. Demaach dhrfte ee der Kirehe aoa» Staate, eondern die mSgliehet fraie aothwendig werdeu, daaa der deataebe Kpiaoopat eiae dieeea ZnBewegnng und Setbetetdadigheit ala leitende Norm atkadea eutaprecheade Modiflesttioa der bestehenden Vertrtge beim apoetoliachen Stable eatsredor g leach jetât, oder each ia anerkennen môehten, apriebt Biachof. Richars aieh einer wohl nkhl fernea Zuksaft, wean die ia dea politiechea ans: ein friedlichea Verbiltniaa uwioehen Stent und Neugeetaltugea liegeadea Coaeegueuea oSen as Tag. geKirehe nach Analogie der Ehe sei es, waa Segen treten eeia wenten, beaatrage. bringe. Zur Erhaltung dieaes friedliehen Verhiltβ Wird nun die Frege aoeh so gestellt: ob der Stand- D nisses habe der apostolisohe Stuhl exorbitante Zopunkt dea deutachen Kpiacopatea ia Besag auf das Vertaltaiaa von Kirehe und -Staat khaflig der eiaer mtiglichat aa er- gestAndnisM gemaeht. Auch unsere erat«.8endung hallendea oder au eratrebeadea concordia sacerdotii tua im­ von Christus an die Vfllker verhilt aieh nieht in perio seia nolle — so ergibt sieh die Antwort theilweiae be- feindlicher, sondera in friedlicher Stellung au denreits sue dem Geeagten. Dabei ist jedoch ala Gnindaata festae- aelben. Vebrigena intendire er dareh. Forderung baltea, daaa, iuofern der Staat la Deutachlaad sich der biaber ibm. dieser concordia nieht einen Zustand der Knecbtiuêwohaendea ehristlicbeu Ktaneate mehr und mehr eatauoert, schaft, in welehetn aieh die Kirehe Ailes mdase geodor such eine wirklich antichriallicbe Gestaltung auaimmt, die Kirehe nioht etwa jeatfTbnoordia an ihrem leiteudea Uread- fallen lessen. MtaoMhmen khane, eondem ihre Krhaltaag and Sioharstellnag Bischof Blum untersebeidet daa VerhAltnisa der .des ihr von dinner Seite iroheaden Gefahrea gegeahber ala Kirehe aum Staate, wie es sieh in der Idee derobérâtes uad directives Assets three Verbalisas voraaatallea stelle und wie es sieh naeh den vorliegenden reellen mSsae. Solite die politiache Gewall in Deutachlaad. a B. in­ Verhlltnissen gestalte; er finde Béide» in dem Re­ frige der Befeatigug und Rrweiteruag der ueugeechaffeMU ferais von Dellinger geechieden und atimmt ftkr Coatralgewalt, winder eine der Religion and Kirehe gUastigere Kntwickluag nehmea, so words aach die deutache Kirehe nihere Erôrterung der einaelnen Punkte deseelben. wiederam bereitwillig ana dar Siallug der deAaajven VerNach Verleeung des ersten Sataea findet Erswahrtmg ud Abwehr in die der vertrauousvoUen Aauhberug biechof von Oeiseel Anatand an den vielaagenden and Hiagubuag Ubetgehae. Worten : ,sw ward die Fdden nieht temieaen‘. Nach WOrsbnrg, SO. October 1B48. " ' mehrseitigen von Düllinger und Lennig vorgeschlaJ. Dellinger. Dr. Hersog. D. Krabbe. - and ohne ihr Beoht irgvadwie mit dieser tirerait IO tbeilea. alls ihre'Aageleavaheitsa aelbet ordaete und verwalute. A la eisaelaea Ttailaa DeuUcUand» tied jedoeh die VerUltniMa der Staatagvinit sur Kirehe dutch beuoudere frohere, nut data Oberhaapl wr Kirehe ahgeschloseene Vertrtre gersgelt; diene Vertrtge rSumeu dec Regsnteu, mil denes me ahgeaehlosaen worde». mit RUckaicht auf ihre damais mehr Mtuhratiaehe Stellung oder ihre PeruAulichkeit hOchst wiehtige, in die inneren A.yelegSske.te» der Kirch, tiet emgreifend. c ■ 197 OONVKNTUS HRRBIPOLKN8I8 KPIBOOPORUM GERMANIAE, 1848 octobre M g'anaa Varbaaaarugan wird folgead· Faasung durch A aine MajoritAt ton aw6tf Stimmae anganommen : .Dit βΜΒ wttet itii MB ΙΜ0^νΙμ4Ϊ^Μ &>ttrtUMMttt j^Mg^ian FUdra *. Die von Bbehof Riahan torgaeeHagan· farnere Vertadarung :, ,aea d *r ifttiück·» Orititng, lit uuruuf rtligiittr tmi nttiieirr Ortnutiegt btnJtm hunt", wird ■it einunxwanxig gogen aine Stimme angenommen. Biaohof Mailer wOnaeht eine Verbe···ruag de· Anadnteke·: „ohne m hinArn «a taoUra *, and 198 F. Sitawng. Wtrxburg, dea 96. October 1848.' Vonitaender: Herr Erabiachof Johann·· von Gaiaael. GeganwArtig : dia in der vorigea Sitrang ragagea gawaeanen Hoahwfirdigatan and Hochwfirdigen Harran. Di· Sitanag wird Abend· 6 Uhr 'ariMfnat. Der Herr PrAsident veriieat die vom Prisidinm fcetgeetallta Fortoetaung der aerie· tractandorum, wOnaeht mit Regan· Schmitt, dan ditoer Sata weg- lantend: [II.] 19. Beeprechung da· eveutuellen Faile·, galauen warde, woranf folgeade, to· Biachof Richara rorgetohlagene Aenderung: ,>« Uttt, oAa» wenn der Staat den Schutx rar DnrohfBhrung kirchtt tu billiftt, gttehtbn, MO· si * «<>A< hittitnt licher Maaanabmen verweigert, und welche Mamregain alsdann voo der Kirche iu ergreifen sein hunt“, einstimmig angenommen wurde. Nach Verlesung de· iweiten Satie· wird der mOchten. HI. Verhalten dor Kirche gegen die ProVonchlag von Biachof von Richan statt: „die deutache Kirch· * 1 au xagen : „A> knfbolitekr Kirebt teatanten und nene Secten : 1. Protestanten : Dnttecblmth", angenommen. b al bei Taufen; bi Schulbesuch Und erate Com­ Ferner findet Biaohof von Richer· es bedenklich, munion ; c) Confeesionswechsel ; d> Simultankirehen, eine AnrrlrtMHUHfi der Verfasaung im Vorau· susauaprechen, worauf Dellinger den besehrinkenden Simultangotteadienst ; e) Bogrlbniaa der Proteatanten und gemeinachaftliche BegribniaaplAtxe. Zuaatx vonchlAgt. ‘„»oweit aie daa politisehe und 2. Sectirer: bürgerliche Gebiet berOhrt11 ; deaagleichen schligt ·) Behandlung der Ausscheidenden. b) der Biachof von Richer· vor: „Di« katholische Kirche Zurfickkehrenden ; c) ihre Ansprilche an daa Cultu·betheiligt aich nicht bei den Verfaacungen, welche vermogen; d) Taufen ihrer Kinder, Eintragcn in die Staaten aich au geben beabsichtigen." daa Kirchenbuch. Auaaegnung der WOchnerinnen. Nach dieaen und anderen Vorechligen wurde einstimmig beachloaaen, dem Stiftspropste Dôllinger und vertheilt die cinielnen Materien an div Theologen xur Bnarbeitung, nlmlich : die Redaction einer, nam Massgabe der lautgeII. 12. an die Η. H. Fônter und Heide. wordenen Anaichten und VonchlAge anrafe^tigenden III. 1. an die H. II. Steichele und Alxog. •nderweitigen Faaaung au fibertragen. Dicter AnIII. 2. an die Η; II. Ernst und Reissmann. trag wurde einatimmig qpgenommen. Biachof Dittrich atellt noch au aeiner Beruhigung die Frage; ob die katholiaehe Kirche dem neuen Staate kOnftig noch eine Oboraufaicht ftber die Kirche gestatten werde; abgesehen davon, wie der Staat sich gectalten, und was er imtncr der Kirche entxiehen miige? E· wurde die Beantwortung dieser Frage als apt ter wieder sur Sprache kommerid bexeichnet und die schriftliche Fortpulirung derseibem angeordnet. Nach Verlesung des vierten Satses wurde der Ausdruck : bion gtduldtt, beanstandet-und mit einer Majoritit von einundxwansig Stimmen statt dewelben angenommen: Hott prieatmhtlieh griieherttn; Obli­ geas die im vierten Satie enthaltenen Principien anerkannt. Nach Verleaung des fünften Satie· erhebt Pre­ sident von GeiiMl das Bedenken, der Ausdruok: pdas Subject iat ein andere· geworden1*, kOnne mOglieher Weise miaadeutet werden, inabeaondere die fortdauernde bindende Kraft der Concordate in Zwetfel stellen. Es erscheine rathaam, atatt deaaan den Gedanken aufsunehmen : „Die respectiven BixehOfe werden, wenn die Verinderung dee Reehtarabjaete· dieae· nothig mache, vom apoatoliaehen Stable die erforderliohe Entacheidung hinaiehtlich einer Aanderung der Concordate arbitten. * Die in dieeem Satie enthaltenen Principien fandan dureh Stimmen-MxjoritAt Annahme. Im sechaten Satae wurde baaehloaaen, den Atudruck: CtntnlgttMlt ra vartanachan mit: Staat·gttraU, dax Prineip die··· Sataea einatimmig an•rkannt und der Stiftapropat Dillinger mit einer neuen Redaction enter BerOckiiehtigung der be■ehlooenan AbAnderangen beauftrngt. Die Sitrang wurde nm 1 Uhr geeehloeian, und die nlchate Sitrang anf 6 Uhr Abanda anberaumt. So geechehan ra WOrxburg wie oben. t Johanne·, Brabiaehof. P. Rieharx. t Joaeph, Biachof von Rottenburg. Sodann gibt denelbe der Venammlung Kenbtniss von einem bei ihm eingegangenen Schreiben dea Domherrn und Professor· Dr. Staudenmaier ra' Freiburg, womit derselbe seine neueste Schrift: „Die kirchliehe Aufgabe der Gegenwartu xu allftlliger BerQcksichtigung Seitans der Versainmlung bei ihren Berathungen überechickt. Die Schrift wird dem Domherrn und Generalvicar Dr. Baudri sur Berichterstattung übergeben. Hicrÿuf wird der in der dritten Sitsung angenommene Antrag des Ilerrn Bischofs ven Augs­ burg, das· die venammelten HochwQrdigsten Bischafe die BeihOlfe des apostolischen Stuhls xur Hebung der unerhdrten Beeintrichtigungen der Collaturrechte des Hem Erxbischofs von Freiburg und des Herrn Bischof· von Rottenburg nachsuchen mOchten, dem Herrn Decan Longner xur Bear­ beitung Oberwiesen. Die Venammlung «chreitet nunmehr xur Tagesordnung. Ex wird auf den Voraehlag des Herrn Vonitxenden beachloaaen, den rar Debatte ausgesetaten Antrag de· Domherrn Krabbe an den Referenten Ober die Kummer II. 12. der serie· tractandorum, Domherrn Fônter, ra verweisen, [V. inpra.] i Der Harr Voriitaende gibt sodann der Ver•ammlung von dem in Anlage [VI, Protokoll 1.] beigebogenen Antrage der Domherren Fônter und Heide in Betreff de· Schulweseas Kenntni·· und theilt denaelben mit Zustimmung der Venammlung dem einachligigea Referenten, Domherrn und OfAcial. Dr. Mdnohen, iu. Diaaar referirt hierauf nach Anlage Nr 1 *, worauf die allgemOine Debatte •rôffnet wird. ' Refont voa Dr. Mtoche·. Ia tor VsrssMsshmg ·· Fnakfort ward la Betnf tor Oehuten verBuig fostgwetst: .4· puraU Uatentahto and Mehaacmm . . . tat jsdtr BsauMehtiguag tor (Mstlichkatt sta ulrtor snUaton. * Fsrwr: ,dfo Qsmsiadsa wdhfoa am dm Ctafrtftm dte Uhnr iut Vsikxsohataa.· Was for Msamsk·· dad totrsft diem 129 CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 octobrii 22 ISO A werde. Zugleîch weiat deruelbe nef Belgien bis, Aa deraelben betheiligen atch di· Herren: Biachof Richer» von Augsburg. Denelba be- wo der Epiaeopat eigene Schullehrereeminarien er■orgt von den Frankfurter Beechldaaen keine er; richtet habe, um die Gemeinde mit kirchUch gehebliohe Gefahr, wenigetens für Bayern, wo da» bildeten Lehrern veraehen su kônnen. Biacbof Amoldi von Trier, wekher der vota Schulveaen lingit aehon vom Staate allein geordnet Vorredner angeregteo offentiichen ErkUruug eiae und geleitet werde. Belehrung beigef> wünacht, wie aich daa katho> Enbuchof von Vicari von Freiburg, welcher die * Zuitdnde in («incni Enbiathum ala aehr ung&natig lieche Volk su verhalten habe, wenn ihm unkatho lipche Lehrer aufgedriLngt werden wollten. •childert und auftnerkaam macht, daaa ea wOnacbenaBiachof Dr. Blum von lâmburg, wekher die wertb aei, für môglichst wohlfeile Schulen su sorgen, vom Vorredner deaiderirte Belehrung in allgemeiner damit nicht die Gemeinden in gemiacbten Orten Faaaung gegeben wünacht. der KoatenersparniM wcgen Çommunalachulen erDer Herr Vornitsende bringt nunmehr die Frage richteten. sur Abatimœung: 8oU Stiten * dtr eta Biechof von Lipp aua Rottenburg, welcher aich Autopntch m Bitrtf 4m 4rr KtreAe ^eMArewdea den Anaichten dea eraten Redners anachliesat. Anîhfilt an der tmd dm Fo/kMeAtc/weaea Domherr Fôrater von Brealau, welcher hervorbebt, wie in dem Falle, wenn die neuen Staatanormen bex&glich des Scbulweaena in's Leben treten aollten, er/bZ^eaF Dieoelbe wird einstimmig bejaht. Nachdem hierauf noch Herr Biachof Richars die Kirche in seiner Diocese ihren aehr bedeutenden B von Augsburg auf die zwiachen den belgiachen nnd deutschen Zuatdnden in Betreff de· Unterrichta * EinÜusa auf die Sehulen einbÜMen und die Proweaena obwaïtenden Vorwchiedenheiten hingewieaen, testanten uieistens die Oberaufsicht über die Schulen in die lllnde bekommen würden. Domherr Krabbe von Münster, welcher ausführt, Herr Ersbiachof von Geiaael hierüber gegeben, und Herr wie nach den Frankfurter Beschlüasen auch die Beflhigung sum Religionaunterrichte dem Staate Osnabrück anempfohlen batte, die Pfarrgeistlichen dargethan werden müsse, wie der Religionsunterricht n&here Aufechlüaae * Biachof büpke von nachdrücklichst amueifern, daaa aie aich dee Bchul * weaena mit allem Ernste annehmen und aich daa ihrer Oetneiuden eichern aollten, be- vom Elementarunterricbt nicht loagetrennt werden Vertrauen kônne und wie die Kirche ihr Recht auf Freiheit achlieaat die Veraammlung, von dem Refercnten, Domherrn und Official Dr. München, untèr BerÙck- des Unterrichta und die Schule feierlich in Anapruch nelnnen masse. Bischof Weis von Speier, .welcher auf die Nothwendigkeit hinweist, katholische Lehrer su bilden aichtigung der ge&uaaerten Anaichten und der ihm vom Herrn Ersbiachof von Oeiaael und Herrn Bi- achof Dr. Blum su übergebenden Formulirung ihrer reap. Anaichten, die beachloaaene Erklarung redi * Ersbischof von Oeissel von Kôln, welcher besorgt, ' giren zu laaaen und wegen der weit vorgerückten Zeit die fernere Verhandlung auf die folgënde dass die Kirche ganz und gar aua der Skhule verSitzung zu vertagen, die der Herr Voraitzende auf dr&ngt und su diesem Zwecke den Gemeinden aller und katholische Schulen su errichten. Einfluse auf die Schulen genommen werde und da­ £ Morgen, den 26. October B1! Uhr anberaumt. dass die Versatnmlung So geachehen, Würzburg, wie aben. eine ôifentliche Erklârung abgebe, dass die Kirche + Johannes, Ersbiachof, her für râthlich die Pflicht erachtet. der Erziehung der Jugend habe und sich an deren Erfüllung durch Nichts hindern lassen P. Richars. t Joseph, Biachof von Rottenburg. Beachlttase sur Wahnme de» kinhlichen Intéresse» sa erVI. greifen? Nicht nnr das gesaiiunte rnterrichtsweaen, sondera inch Vom 26. October 1848. Eroffnung 81 ■ Uhr. die Ersiehan# noil de * Aufsicht der <»rii»tiichkeit entsogeo Vorsitsender: Ersbiachof von Oeiaael. Anweaend: werden. Und doch Ut die Ersiebong im eigentlichen Sinne, SAmmtliche in dem Protocoll der zweiten Sitzung diejeuige nAmlich. welche dem eigentlichea Zweckc.de· mewtchaufgeführten Mitglieder, mit Auanahme Sr. ftochliehen Ihueina entepricht, Hauptanfgabe der Kirche, da aie den Menschen durch Eisiehung fllr sein hftchete· Ziel befbhigen würden des Herrn Domcapitular Würschmitt. •ull and durum rom Herrn den Auftrag erhalten bat, aile Die Verhandlung über die Schulfrage wird fortVolker durch Labre su jenem Zwecke su erwiehen. Die Kirche geaetztv» darf sokhen mit ihrem We^eu gegebeuen und durch suedrückBiachof Arnoldi achlAgt vor, man aolle dem licben gftttlicbea Auftnuc tiberkommenen Beruf bei. niederen Volke gegenüber erklüren, daaa künftig koine wie bei hftberen Anstalten sich nicht nebnieu. nicht sch'mlüern |ftn»en. ' Lehrer, anzunehmen eeien. welche nicht rürkaîchtWu ist also in dieser Betiehuag l) in Betreff der Volke· lich ihrer aittlich-religioaen Befàhigung vor der ia than? OeffentÜche? Protest »der bloeee AWprm'he? geiatlichen Behôrde aich auagewieaen haben. EinduM der Kirche euf die Lehrer, inwiefern dieeelben Giieder Biachof Sedlàg bemerkt, die Kirche habe nicht der Kirche sind, und durch die Gemeiuden. Bleiben die Benur daa Recht, aondern auch die Pflicht der Er­ mtthnngen sur GewinnUng dee erforderlichen Einflusse· auf ziehung und des Unterrichta. Der Klerus aei nicht die VolkMchuleu ohne Erfolg, ·υ muM die Kirche eigeae Schulen su grftndeu suçben. Dauelbe gilt V) yod den Gym· ganz ohne Schuld, wenn die Schulé ihm aua der nosten nnd snderen hfthercn Anatalteo. Die Fordernngen der Hand gewunden aei. Die Liebe sur Schule'müaae Kirche werden iich darauf be *chrAnkeu khnneti, daas. ftr die bei demaelbçn angeregt werden. Er achlgge vor, dem Alter ud der Büdnaga»tufe der Schttler entoprecbeude daaa die Aapiranten zum geiatlichen Stand die Ersiebong durch kirehiiche Anstellung von Religiomilebrern einereeits gesorgt und anderereeits dem etweigen powüv irreliLehrerprüfung bestehen aollen, ehe aie suîn Emgifteen und uniittlichen EinÜUMe von Fachlehrern entgegenpfang der Weihen oder in ein Klerikalseminar zugewîrkt werde. 81 Wu die tAeotoyieeAen Facuttyten an den gelaaaen werden. Auaaerdem achlsge er eine ErUniversitate· angeht. eo. ist die Kirche bei Anrtellung der klArung, etwa îd folgender Art, voP: Der rômiachPrvfeeeores und deren gunter Wirkaamfceit ans dem gans katholiache Epiacopat von Deutachland erklirt speciellen Grande betheüigt. dau ihre Ditner daran gebildet werden In Besug auf die Ersiehug und den Uuterricht ôffentlich. und feierlich, dasa die cbriatliche Er­ dieter muas die Kirche eine beruhigende Garantie haben nnd ziehung der Jugend eine der Kirehe von ihrem ihr darum nicht nnr eine Belbeilignng bei der Anetellung der gëttlkhen GrÛnder auferlegte Pflicht aei, von der Lehrer, sondent anch daa Recht uteter Beaufsichtigung and aie, aich nicht loasagen und die aie nicht aufgeben de· Einachreiten· bû sur Entferaung des nachthmligai Lthrwn kônne, dürfe und werde, ohne aich. aelbat aufzugewfchrt werden. • Co.SClU UKNKMAL. ΤΟΜΓ· XLUL 131 geben, CONVENTUS HERBIPOLEN3I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 184« octobre 22 Der Episcopat dbprtiMt sich d«whalb denA 132 lIsLdeef zieh dàwa . WeAf rrratrkew, ao n»i#w «uveraichtlichen Vertrauen. daaa die romiach-katho- mw aomeAr utnigetent jene Fond * fadgehoUen werden, welche rein kirchHeher Natur td * u partiefple mügliehm, geeetzfich tuldetdgen Mittel antrend^n, am Fonde fdr Schuim zu grtcinnen. Einatimmig angenonraicn. VI. Auch tri rd, der Fpiecàpat erhon jetzt dahin tdrrb^n, eei^en jungen Klerue ao zu bildeu, dajt^cr im Stande und geneigt iat, tribut Sehule tu halted VU. /.ur Vermriduftg rernchtedrnrr Jnnmrrnirtizm haben dir Binch fife dabei dahin tu ntreben, done die· jenigen Candidates dee grietlichen Standee, welche fàr die Schule Aalagr und· Vorliebe lewriten, doe erforderliche Schulrjcamen echon rotRlem Kintritt Biaehofvn approbirt aeien. ' Domherr Fuiwibr bemérEtT die Radicales werden , Dit auf rorbemericte Art g^bitdeten Foudt Ermahnung an das Volk vor. dahingv^iend. daa· ea eine gedeihlicho katholiache Erziehung g,ar nicht •olchvn • IV. genommen. gebon konne. wenn nicht ’ Wurde einatiinmig angonumincu. xu dioMPtn Zwecke vine eindriegliche und belehrvnde Hchule katholiach t»eion. . · Domdecan Braun macht auf dio PHicht dor katholischen Eltern uufmerkaam, ihre Kinder nur * III. Wttden a^eh ihfUf I'wdn der Kirchf mlnicht «wa, ao Α«>Ι<μ alndann die BwrAd/e, die tOrhafideften Schulm riaa antireligHf»ft der Kirehe feindecliye Kichtnnt) arAmOM, attdere Voreortfr dureh «tô^/irAafe GrUndting nentr Vollcfechttleft 9tftd *Betchaffit ·! I’hr ge- > So geachehen. Würsburg, wie oben. t ea, ale die Erricbtung neuer. wahrhaft katholiacher Gymnaaien Domeapitular München Niemand kônne ôffentlich katholiaehen Religionwunterrieht ertheilen. ala ini Auftrage der Kirehe. Ein Religionalehrer daher. der nicht von hierauf auf den Nachdem aua Mains achildert den Verfall der unter der studirenden Jugend Johannes. P. Richart' Joseph. Bischof von Rottenhurg. In fidem J. Freusberg. Secretër. aeinem Bischof die Sendung dazu habe. sei nicht katholiaeh. · Dotnberr Forster.>Man niüaae daa Môglicbe eratreben; das bestehe aber darin. daaa die Biachôfe darauf halten. daaa aie die Religionalehrer an Gymnaaien anstellen und fahige Theologen auf daa Studium der Philologie hrtilenken. Der President wirft die Frage auf. was in dem · VII. Sitzvhg. * Würzburg, den 26. October 184H. Zeit der Eroffnung: Abends », Uhr. \ Vorsitzender: Herr F.tzbiachof Johgnn vonGeiwel. Gegenwartig. Die fn der vorigen Sitzung sugegen geweaenen Httchwurdigaten und IlochvMirdigen Faile, daaa dh‘ Gymnaaien gahz unchristlich werden. Herren, ZU Herzog' Daa Protokoll der zweiten Sitzung wird verleaen thun aei, und weist hier auf daa Beiapiel Bel- giena hin, wo die von der Kirehe hervnrgerufenen katht^ischen Gymnaaien in kurzer Zeit herrlich aufgeblüht aeien. Propst Dollinger entwiekelt. daaa das Staatamonopol beziiglich der I ntetrichtsiinstallcil auf- mit Ausnahme und genehmigt. dee Herrn ■ Domeapitular Hierauf wird rur Tageaordnupg ftbergegangen. Der Herr Voraitz.ende aetzt die Frage der Bwechtigung sut EinAhrung der Rcligiona- lehrbiicher an den Gymnaaien rur Verhandlung aua. kurzer Debatte wird der von Herrn horen werde. daaa der Kirehe auch m Deutschland Nach wohl die Kraft innewohne. katlioltache hohere I’nterrichtaanatnlten selbat hervorzurufen ; Knaben- Bischof von Richarz von Augsliurg vorgeachlagene seminarien, auch Privatunternehmungen. bôten einen nahen Anhaltspunkt daz.u. Daa Wiohtigste sei. den Grundaytz auszusprechen. daaa die Religionalehrer vont Biachôfe ahzuatellen aeien. ' Line solche Erklarung werde auch ein gar heilaamer Fingerzeig dem Dir Birchfifr rrkhim, datt tie grmdrr der ihnrn durch
«M isfort «te» etimmig der Bate beechtaMM: JNr Fereemaatang ^prdaAt Mj dues 4m PirrlAtai 4m JBmW ίβββίΛΐ im Kbi^fonewiearaltat ^tatflfoAM t/abrTtabiMMtattai· im MbtMtMitrrtaU ertMU tard, M Mtat und m •tataw. éit m IM It wird 4m Pretekoll 4« 8. Mtaaag, aowie each 4m ProdekeM 4m fcBitesag rerieeea. Beldo sreedo· nach eisigM orgAnnMdM BomectnagM gawtaaigt, weraof OMerehiear Besdri 4m ihm tbartragoM Refont Aber Ae Sobrift vm Dr. Staadeaamier: 4afttab dtrXiMta In dar OsgMVMt, rartbta Db HoehsrMigete Voreammtaag beaehlbeat, eie angemoeoeeea Daakuehreiben m 4m Varfomer M eriuMM, «tamen Abfamsug 4aa hche PrAridium tbernimmt. Domoapitular Krabbe rerHeet die aafgetragene formaHrte Deetaratten dar Uatorriehtafreiheit *, welDer Herr Biaebof rot Regeasbarg stollt nut- ehor DUHagor ebM Speeiabatrag beifogt, dee In­ mehr de· Aetng, den Wlrkungukreis der ReligtaM- haltee: Ae BtacbOfo eritttrM e« sogteioh Hr eiae Murer m 4m Mbern UnterriehtauMtaltM m bn- Pdtaht altar gUabigM Katbelikee, mit alien ihnan etimaMa, namentlich die eoelaorgKehe Leitung der M Gebote ttebendM und gaaetalieh sulAmigM Bebfiler ihuM snsuerkennen. Der Antrag wird Mittala sur Wagnahmo eolcher BeachrAnkungM nieht nnterstttst. Der Herr VorritaMde beaatragt mitaueriritM. Bieebof von Rtohari ergreift gegen die in Ancodait, die Vermmmlung wolle beeohhemM : /8r ; 4ms Fall, dtoet 4m AAAaren LeArwaataltatt gêna 4rm sprueh ganommeue, unbedingte, durch keine StaatoékrittUAtu Knjb—tt endsogan iwrdew eeUtM, neek prAfong beoobrtnkte Lehrfreiheit Vitas Wort und Afosapota 4or bteS^Heh 4t FettaeeMta· m der bomerkt, man mfige den bei den fraglichen Staato•oriysit Sïtamtf AeeoAfomaMM Sdisa, ian it ** Üte» prtifungen eingeechlichenen Mi»·branch boben, den mntvndbar nin, eu eerfakm. Die Vereammhing gates Gebranch dagegen beibehalten. Da die Berufung der Lehrer kUnftig der Gemeinde, Welche tritt dem einstimmig bei. Herr Domoapitular Krabbe lenkt nunmehr die •ich teieht von teijlichen Intereeeen in ihren MaaeAuftaerkeamkeit der Vereamnilung auf die Noth- regetn loiten Kent, tufallen werde, to atehe bei wendigkeit, date die Kircbe each JSinflum babe aaf Aufhebung jeglieher Prtfung aonat in Auaaicht, die Lehge der profanes UnterriohtagegenstAnde m daaa wie in Mherer Zeit Schuster und Schneider den hfiheren Lehranstalteo,,dam der,Cbarakter .der ale Lehrer aieb einachleichen werden. Ea erfnlle bisher bestandenep katholiachen Gymnastes er- ihn mit Wehmuth, su denken, date in Chen der halten bleibe, und dan daa unbedingte Roéht dos Stadt, in welcher ein Bischof den Ruhm rich erworben habe, daa ente Scbulaeminar su grilnden, Unterrichto der Kirche vitjdirirt werde. Die Venammlung beechlioeet, dieeen Punkt su eine Venammlung von Biscbdfen einen Beachlun diacutiren. Die Débatte, an der tieh die Herren: faaaen wttrde, welcher jene Seminarian fbr Ae Folge bedeutungaloa machen und die traurigsten Bischof Dr. Btam von Limburg, Douiherr Dr. Per­ ster, Stiftapropat Dr. Dellinger, Enbiachof von ; Folgen nach rich riehen wOrde. Man nennt die Beechrlnkung der Lehrfreibeit einen Auritam der Geiaael von Κβΐη, Bischof von Riehats voq Augs­ burg, Bischof MOJIer von MOnater betheiHgen, fthrt Bureaukretta; wollo denn, wenn dieses wahr ist. su dem Besohluaoe, die Herren Domoapitular die Kirehe allein m sein, welche das Monopol Krabbe und Stiftapropat Dr. Dillinger um Aus- einer solchen Bureaukratie in Anspruch nimmt? Bischof Dittrich Hhrt an. dam allerdings die arbeitung formulirter Thooen und Antrtge Ober den Fragepunkt au enuchen und. naoh deren Voriage Religionslehrer nur einer PrOfung der Kirche unterliegen, das Recht dagegen, jene su pro fen. welche die Débatte fortauaetsen. Der Herr Vorritsende ertffnet hierauf der Ver- in anderen Gegensttnden unterrichten wollen. kônne aammlung, dam ein rim Pusietaehen Vertage or- der Staat nicht aufgeben, oder es werde aller l’nteraohienenea Miaaale, ^owie mehrere in demeelben richt gefthrdet Sti^apropst Dellinger bemerkt: Wir stehen unenchienenen Katechiamen, welche der Vertager mittelst Ziffer 1 beigebogenen Schreibens vom 37. dieoeo Moneta Obermacht, sur Einaieht im Sitsungslocale aufgelegt aeion. Sodaan vorktndigt denelbe die tTageaordnung Hr. Ae nichsto, auf morgen um die gewShnliehe Studs Mbermunte Sitsung, ntmlioh: Di» TAeaM der Harm JtreAto smd DAluigar, die tAeelegMeAM ScAuIm imd die BiUeuf der Xlerihar, und erklArt die Sitsung Hr geacbloeoM. So geochehen, Wttrsburg, wie obeti. t Johannes, Ersbiachof. P. Richsrp. f Joseph,- Bischof von RottMburg. In fidem J. Freusberg, Seerettr und Protonotar. VIII. uu *3U f. Wfirsburg, den 37. October 1848. Erfifhet Vormittags 8l,n Uhr. Voruitsender : Ersbiachof von Geiaoel. AnwoMnd : SAmmtiioho in der sweiten Sitsung ala anweoMd MlgeHhrtM HoohwfirAgatM and HoohwArdigM Hearn. / lingbar an der schwierigsten Frage, welche in Frankfort wochenlang von den wohlgesinntcn Deputirten erwogen wurde. Ee hat sich dort uuser Ae Ueberseugung bemichtigt, dam wir das Recht fondera mOmen, Sehnlen su grflnden und ohne Staateexamon su lehren. I» Deutschland ist ein dreifaeher Zustand sur Zeit au unterecheiden : 1. Der am moisten Hr die viirche gOnatige in SchleeiM und Weetphalen. S. Ein minder gflnstiger 1 (I.) Dis kathriiaehe Kinta, Maher durch BeamteawUlkfir visUteh sekrtakt s»d (edrfckt, hegramt dta Freiheit ab das eigeatUcta Bsssmt tares Latam. (S.) BegrSadet «lurch die Kruft dee Wertm saler dnihuadertjlbriger Untiger Verfolguag, atiust de jetât vie Mtar die Freiheit der Lehre uad dea Uuterriohta i· auagudehateateu Siaae els daajeaige Mittet ia Arnmneh, ohm wuktae tie tan gCttlieta Sesduag wahrtaft lad ia volim I'ritaa an erfUlm amseii Stead sets wfirde, uad bum [A] jm eiaengende Mmsregri auf diesese OeUfte ala eiae Verletsaag der Freiheit deijebigen Tteiles der deutechea' N'stioa aaeetad. welcher der tathoUnheu Religion snfriohtig sngettaa ut. (4.1 Die Kirche wild durch ihre Lehre ud ddrch tare Uaterrichtmustalten bd jeder Steatsfona die IdtatUota Otdauug and OeaetsUchtait stdtsen. and «war ^lt deato grOemreai Krfolge, Je grOeaer daa Ver­ trema Mia wird, wsfttas tare voUtaannene Freiheit tar bei dar dretsshm Nattas m arwwrbm getignet ire . Dr. Krahta. J. DhUiagdr. 1J7 ΟΟΝΥΜΓΓϋΒ HKRBIPOLEN8IB EPISCOPORUM GIBMAMIAK, 184B oetobria M IM Domeapitniar Krabbe wotetuaeh, arie geGhriich ia Bayera, wo G in der Mark Brandenburg dieajlbe in den Hindoo bedingte Lehrfreiheit ftr aich ia Aaapruch aient von Sçbuatera end Sehneidera. Die Kirehe wird Der Staat will ja keia chriatlichor mehr aein and keine Lehrer ohne PrAfung fangiren laaaen. Wo bietet der Kirehe keine Garantie mehr? Wie kein keine Kirche iat, da mag der Staat die Lehrer gdttliohae, ao ataht dem Staate each kein poaitivu prAfen laaaen. Mag ea aein, daaa sa nicht Sache Recht anf Leitung dee Unterrich ta xur Beith. Er der Kirche iat, Griechiaeh, Mathematik au lehren. war frAher nicht im Benita dieau Rechte·. hat u jiandelt aich hier um du Princip der Freiheit, vielmehr apltar ee uaurpirt. Àuch in England und b OB<1 hinaichtiich du eraiehenden Elementee hlngen die cinaelnen Gegenatinde untrennbar suaammen. Nordamerika· herracht Freiheit des Unterriehta ohna * Examen. Die Schale iat von der Kirche ausge- Der Episcopat von Frankreich hat den in Red gaagen. Die Kirche ging aeither Hand in Hand stehenden Kampf vor uno gekimpR, auch wir oollea mit dem Staate. Beide Confeasionen genoaoen eine ihn aufnehmen. In der von uns vorgeschlagenen durch den wwatphlliachen Friedcn gwicherte,, gleiche Formulirung haben wir die unbeochrlnkte Lehr­ Berechtigung. Gegenwlrtig iat dieaea andera ge- freiheit fQr die Kirche verlangt, ohne sie Andera worden, und man atrebt dahin. alien EinAuae.der •bxuaprechen. Fdrater: In Frankfurt aei die Vernichtung Kirche auf die Schule grAndlich au beoeitigen. In durch die Schule auageaproeben oolehen VerUltnieaen soil die Kirche wenigatene der Kirche auaapr^cheo, waa ihr gehArt : daa Recht unbedingter worden. Dieaem gegenlber thut ea Noth, eine Lehrfreiheit. Ich theile die Buorgniaae, mit welehen geeignete Declaration Beitena du Episcopatu der HochwArdigste Biaehof von Augsburg auf die futsuatellen. Bischof Blum tnacht darauf aufmerksam, wenn Folgen allgemeiner ungehinderter Lehrfreiheit hinblickt Dagegen erwige man daa unrerkennbare such bei unbeachrinkter Lehrfreiheit du Auftreten Streben der Gegenwart, durch die Schullehrer den achlechter Lehrer nicht gans xu vermeiden aei, ao werde bei eintretender Beachrinkung durch dan Radiealiamua in den Gemeinden au verbreiten. Wir gehen einer Herrachoft poiitiacher Porteien Staat die Lage der Kirche noch gefthrlicher werden. entgegen. Schon jetât hpt .man die Schullehrer c Der Kirche kSnne du vom Staate uaurpirte Recht du freien Unterriehta nicht abgcaprochen werden. durch lockende Verhciasungen xur BegAnstigung radicaler Tendenxen in a Intéressé geaogen, und ea Er atimme daher fir Abatimmung Aber die Fordroht auch una jener Zuatand, den 'ein franaoaiacher derung deuelben. Dr. Heinrich schildert daa Recht dea freien Bischof beklagt, wenn er bemerkt, daaa jeder Unterriehta ale die Lebenafrage der Kirche und Pfarror seines Sprengela einen beharrlichen Feind in seiner Gcmeinde habe. und dieaer aei der weiat .ale Mittel der Erreichung du Zweckea hin Schullehrer. Gelangen dicae Tendenxen turn Siege, auf die Belehrung du katholischen Volkea durch was wird aua jener BtaatsprAfung der Lehrer andera Anschluu du Episcopatu an die in jOngster Zait werden, ala ein Mittel, die Kirche xu vernichten?’ gestifteten katholischen Vereine. Eine Declaration Datum mfige der Episcopat feierlich seine Rechte du katholischen Episcopatu werde diuen AnachluQ bewirkon und siegreichen Erfolg herbeifAhren. auaaprechen. Dieses feierliche Bekenntnisa wird Unterbliebe dieselbe, an gehe vielleicht Alles veraeinea Nutxena nicht ermangeln. loren, und mAaae mit Blut aplter erkauft werden, Entbischof von Reiaach atimmt den Erôffnungen dea Vorrednera bei. bemerkt jedoch, wir mAsaen wu jetât noch mit MAhe und Schweim errungen uns an Principicn balteu. Daaa die Kirche das werden kann. Bischof Weis weist hin auf die in der freien freie Recht habe, Religionaunterricht xu ertbeilen, Presse (Ar Jedennann errichtete freie Lehrkanxel. unterliege keinem Bedenken; aber auch du unbeachrinkte Recht. Schulen au grAnden und in anderen P In der Paulskirche sei verkAndet worden als Princip: die Kirche mOaae vernichtet werden. Solchen Gegenatlnden Unterricht su ertheilen, gebAhre der kirchenfeindlichen Bestrebungen gegenAber muu Kirehe; denn ex iat ihre Sendung, der Wahrkrit die Kirche den freien Unterricht fordern, wie die daa Zeugniaa xu geben. Wird demnach der Unter­ Die SchulbrAder und richt in der.Welt ao ertheilt. daaa der Glaube und freie Preue statuirt iat die christliche Sitte dadurch gefllhrdet aind, so liegt Schwestern in Frankreich werden ohne Btaatau in der Sendung- der Kirche, auf allé Wissen- exainen angestellt. Deutschland wArde nicht sein, schaften einxuwirken und dafDr r.u aorgen. duo der was ea ist. wenn nicht die Kirche Schulen errichtet Geflhrdung entgegengewirkt und die Eine Wahr- und gepdegt hltte. Wir wollen keine Schulen ohne heit in Allem gefbrdert werde. Zu .diuem Zwecke Examen, aber unoere Schulen werden nicht xurAckaber bedArfe. die Kirche dm Recht der freien Lehre. atehen gegen andere. Der moralische Einfluaa ateht So begrflndet das Recht der Kirchelst, unbeochrlnkte unseren Schulen fArdernd, xur Beite ; den Btaatsachulen werden die der Kirche nacheifern, und el Lehrfreiheit fAr sieh xu fordern. so' bedenklich erwird auch fAr die Wissenachaft reicher Gewinn scheint ea. dieselbe allgemein und fAr Alles in Andaraua fliesaen. Ich atimme dafAr, daU die Kirche epruch xu nehmen, weil ' dadurch auch das Recht neben dem unbeschrlnkten Rechte des Unterriehta statuirt [wArde], den Irrthum frei xu lehren, woxu auch das Recht. kirchliche Vereine, jedoch ohne die Kirche nicht mitwirken kann. ' namentliche Bexeichnung deraelben, xu grAnden, 1 Vol renedUan ; vérkaa hoc ia actis am beae aenptos * eat. in Anspruch nehmen mQase. m HkjtftA· andw ownb •bnnwwftR·, ^srdwt· nta * ·■· UnhMtataadMitaU, W wwd· ata «•brader · *· KnHgbangwaMeetataMi ’ta Dmttaah mÜM dhrfe datar vwttntg and eo taag· an var· whtabwt aata, Ma jama Rtaksiehtau wagtail··, •BgMMta· WnataMtaft. Laanig eatgegwt Mwnnf mit Anfthrung «ta·· vraiohe gageawdrtig ana nodi bind··. — * i Bboboi vm Bbtan hebt hftvor, msn aoUe sdglieh ata·· mm· 8«hnlga«ataw amd Htawabung mehr Gewioht leg·· aaf das Urttaril ftkigw and tnf die talgbetan BtaehAfc, walcta ab atae nigeM kriMgtt Btimma·, ab auf 4ta Sttaua· dw Volkes, Corporatio· ftr dta Frottait dm Unteriahtw «tab··, tatar snf geaetslieham Wag· Umpfan, ab mit •nd nw dareh ν·Β· Fraibait daawltan Hut nw Fmw and Sohwwt, staUt dhtai in Abrede, d··· ta car Zeit geboMw ward··. B«i aBgMMiaw Ghrtaar» com dta Stimm· dw Volkea ftrntadingt· Frei­ fraiheit iat daa Lm· doa Gartâaa «ta haaiaraa, heit aHw Unterriehtw ao taut g«Wd«n a·!. wenn aaeh gate Gtrtaer freta· tn tarn tab a·. DomeapituiM Kttaetaa apricbt dam Staat· da· Bbotaf Btaaa nacht aataartaam daraet die Bocht, j|B· Lahrw im Vor··· sn prtfan, ab, AhuKireh· fordar· nw daa Raebt d·· fréta· Untw- Beh wta da· Ptaeet. Dw Stunt tab· nur die Pflieht, • rtahtw otaa Kxeltaoa d·· Staat· * . dnftr an aorg··, daa· Jadar Unlerriaht amplsag·· Erabiaebof voa Getael tanmrkt nach Mitttailaag kfaM. d«e histpriachaa Variant··, dan daa Uatwriehtow···· Sttftapaopat DOUtagw: Dw Kireh· g«b *hrt daa in Frankietah gMoauMa, dar Staat baba d|«Ptieht, Bacht dw Knwhnng daa Volkea; aw damaelbaa daftr tai aorg··, da·· Sehnl·· aw ÀwMldaag falgi, wta aw dem Principal· da· Aceeaaoriam, ••taw Angehdrigen vorhaad·· aataa, darnm' hab· dw Baoht dw fraien Unterrichta (;]1 soil kdaftig •r abar noch nieht each daa aaaachltaaelieh· Beeht; Mfhdrta; auf Sehnts dw Staat·· bt fersar nicht aaf dw aadw«a Beit· tab· dta Kireh· aww k«ta 'm rechnaa, wia will daraelba noch ein Veto ba•amittolban· Raeht, wettikh· Doetria·· an tahra·, c grhaden kdue· ta Baatahng aaf Aaatellnag dw sondera aw iMofcraa, ab alla Unterrichtegeg·»· *. Lalurwf Daa Prifttngereeht in HA den dee Staatee ■Made voa einem raligUwn Geist· darehdraagen aaia wird aie Kittel ward··, di· Kiroha sa tyraanisiren. •oil·», abo mittolbw sum' raligiSaoa Unterrichte Gntgwiaat· Lahrar wird man nrtekwtaea, gebtgesogan word·· ktanen. Wir mtsaaa bwtok- Itata Corporation·· nieht cola··· *. Dentschkathoaichtigen, daaa wir la wnw kiretantbiadtatan Zeit Uk·· warden Untarricht wttaitea kflnnaa; uad bt laben; in dor aa ainea Kampf gilt aaf Laban aad •taw ab Lahrar habilitirt, so kann dar Staat ihm Tod. Unter aetata· Umsthndaa kaaa die Kirota atehte mehr aatatan. Dieear Znataad dw Ding· ihre LehrthMigkeit nicht von sinw Prttang dinar bt nieht auf ab ata mdgliehw, aondarn ab ein unihr fetadlfotan Opposition abtangig aoia laaaaa, vwmaidiioher sa beaaiehM·. Eine Declaration daa * Di Kirch· mH nieht sllgwwiM Unterrichtafreiheit daotachtn Episcopate· himtahtUch dw nnboochHnkproolamiren Ar Alla, soadar· diaselbe reetainirea tan ; kirchKok·· L«hrfraiheit kommt darnm nicht ftr sich — di· Andera mbgee daan, wena w ihr·· su trth. Interessen gamin iat, aine gieiota Fraibait anch Bbehot vou Oetti bringt in Erianerung, da·· ftr sich rectamiran. Wir fordera tain Moaopol, wir dem Staat· daa Brcht de· Unterrichtes und •ber auch keia· Knechtschaft. dw Prhfhag aww saarkennan, aber nicht ab ein Dr. Heinrich hebt harvor, wie di· Kiroha ma exclusives, wir fordara as anoh ftr an·· •Iler Zeit die bfentlichan Verhiltniaaa aaf etna ihr· gettliehe Sendung RrdWnd· Waiaa tanhtst baba, D ao mttaea ouch gegaawArtig daa tarraehesda Prindp ' der individualtan Freiheit ihr sum Haile gwotatan. mba nkrt Varia· bN·· oaMbab μμ*μΜ DeUbgar: Die Staatsachulen amen de· Unhaib Quelle gawaaen. .Db Kite· Mart baa Barbl ta fraialiw “* tout aaeh * Db Bnteaag tat ate Die Feinde der Kireh· wlbst geb·· da· Kittel der ta Btet to bate DntanbMa ahriatlkbar Lahn ta Friaatfata wd ta üatanfcht ta AbhUlfe deaaelbon in die Hand. AaoooeotaaL Ota Kltea Mort ta Btel ta Intahaac Bischof Dittrieh webt darsuf hi·, dad· nach dw gegaawirtig geltenden positives Bachten di· Sehnl· im Benita· daa Staat·· aei, welch· Rwht· aaeh dw Kinha gaMrt, M abM artgibh D» db Kite· iara divino nene Slant ftr rich in Anaprnoh nAhma. Trataa wir in diametral·· Geganwts gegon dan Btarhlwa to Uutanteht. Me nuae aba Me voUe Freiheit von Frankfurt, ao word·· wir dta Gegaer aoeh Acaaaaarta·, * Mer Ma Jagata, db Kinta ta Ihr aaceMaigm FaaaUte mehr prevociren .and schwartteh sum Vorthaile dw aa ersbta and aba ate aaitgamta aa aabrrickte. PrtKireh·. Krkennt der Staat di· kirehliohan Lshr- vaativamaangeb aalte Jn Jatst aadMna, ee sell Pnaafraianatalten nicht an, ao gefthrden wir sudam da· Mtt a. a. w. gewkbrt weata. Waraaf aall abo der Staat ata witliche Wohl jener ZÇgltage, watch· w«itBch· Veto and saba Coatrob b Baateaag aaf db Ukrer grtnden Studies ergreifen. Bavor wir ainea heiUoesw Kampf • |g μ4β wnL ■ ■ w kstai wit MrW ΙηΦιιβι NMM· * . Ml i Λ \ OOITinW HKKMPOLKB8EB BMBOOPOBUM GKRMAMIAK, IMS ootobris «I MS —------------- ----------- -------------------------------------------------- —------------ &B «for om «for Kirnhr m fervhrwdan AmWrtMfort 4fo dor Kirche frohudo A Gefohr ab wtekitah «ete· verboadoa. Wen 4m •mfodfoffon Uatarrfohfoftattcit earn «for FarMmmhmp Mlnlrtsrium JAagst am katholtaehM GyanMiam an KpkfoM ofoia Jadoa aaotaUte, m erkmut ana Dieeolbe wird gegoa dni Btimmm bejakL daria aabaa die Folgoa daa Fraakfortar BaaeWaaaia Der Herr VamifoMda brtagt aunmshr dee oratea Bata dM Oommbaiomaatraga ear Verhaadlaag, wel■avorkaaakar. Bieckof MUar: Wir eataprcckea richer dem oker tautat: ,Die katkoMscho Kirche, Haber dnreh BoamteeWuMoke daa kaiboBrahoa Volkea, wenn wir asbedingto Lelafioihelt ia Aaspnrah aetanen. Wir WillkAr vielfech gokrlnkt und godrAekt, bagrttart _ mAsaon aa vtaaahaa, daaa daa Volk aad aatea Ver- die Freiheit ab da· eigMtliche Element ikrea *aiaa rie aa eriaagoa die geeotalickaa Mittal aa * * LebOM Herr Bieebof von Richara von Angabarg atellt areadaa- Bagoa wir aiohta, aa wnrdca aie aat * muthigt wordoa aad daa kaihaaua Katas·, daa die Frage, ob der orate Bata for tick alteia oder aie aaf die Pariamaatawahlon aeitker ausAbtaa, in Verbindtug mit dom nwoitoa votirt wordea «olle. kAafUg aartekaiekoa. Kaehdom Biaehof LApke riçk Der Herr Voraitaonde Mit ea for thunliek, aber dieeaa Anaicbtoa aageackloMaa, fohrt Biechof Miller nicht Ar awoekmflaaig, dea antea Bata for aieh fort: Die Bekaiuptuag, daaa wir jauge Lento aa- alleio cur Votirung η bringen. Der Biachof von MAaoter erkUrt aieh damit giAcklich mackoo, ht aber uickt roe Wiektigkeit Meet der Staat die kirchliehe Lehrfreiheit nicht B etaveratanden; er hilt ee for beamr, dam man aieh aafkoauaea, m ftllt die genaanta Boaorgaim hia- Aber du Recht der Kireha ohne RAckaiekt auf die weg; arkeaat er rie an, so kaaa er die aa dea Frankfurter BeoehlAaM auaapreche, anmal dieoelben, kirehliehea Aaataitee gabiMetea Caadidateu nicht weil erat an· einmaligar Abotimmeog bervorgesurAekweiaon. Poritive Geeetse atekoe ana nicht gangen, nur proviaorinob Mien; er giaube Abrigena, im Wage. Der Frankfurter Vorbeeeklam iat nook darn der ente Bata wogbleiben nd der aweite nicht sum GeeetM erhobea. Damm aalremua animae Bata mit folgender Einleitung erdftiot werden -j noetrm. Wm arir jetât aawpreohea, wird frAh oder . kAane: ,Dte katholieche Kirche, bbhor vieMnch gekrtakt, ■pit aeine Frtchte tragen. Biacbof Dropper atimmt dieaem bai mit dam nimmt jetât wie frflker «■ · w. * Herr Biachof von Kulm bringt da· Amendement Bemerkoo. die ia Frage stehende Declaration werde each in Miner Diôoeae dem Wunaohe dea ein: .Die katholieche Kirche nimmt im Bowuaataein Volkea entapreehon. Der Magistrat von Paderborn der ihr vermflgo ibrer ghttliehee Bendung natehea•owohl ab die krebatlndige Veraammlung habe ua- den Pflichtea und Reehte ebenfhlb die voile und Uagat nock auf die RAckgabe dee unprungtioh ana unbeachrAakte Freiheit sur Erhaltuag end Wahrung gebtliohen Fonda geatifteten Gytlnaainee von dee Giaubene, Mwie einer wahrhaft religfooea nd Paderborn an die unbuechrlnkte Leitung der Kirohe ohriatliehen Eniehung der katkoKechen Jugend ia aagetragen. * AMpruch. Krabbe aprieht dem Btaate lediglich daa Recht c Herr Biachof von Bpejrer achUgt dea Seta vor: dee Schutae· m. Dereu· folgt for denaelben nicht, .Die venammelten BiaekAfo erklAren, daa· die Prltentirmaaeregeln an hahdhaben; nur uo und Kirche gemlm ihrem gAttlichen Berufo, allo Verwenn Min Schute nSthig iat, hat der Btaat del hlltniaM dea Lebena aur ohriatliehen Bildnag der Recht, ibn an Aben. ■ VAIker aa durohdringen, jotat wie frAher a. a w.“ Nach Verleaung do· Commimionafonnulaia wird Herr Biachof von Limburg aehUgt vor, dem dnreh Majoritlt beechloaaen, ron demaelben, wie Worte: im orates Botae dee Oommtaaioue * auch von dem Znaata- Amendement ron Dellinger antrage· vorsumtsen: iraArv. Herr Biachof ron MAnater benetaadet du Wort und der Formulirung dea Prleidenten nine aecba, fache Abaehrift au vertbeilen, woranf die Bitaung hagrAaat, da dMMlbe dM Vorhndenaein der Frei­ um 18’« Uhr goachloaaeo und die Fortoetaung der heit vorauaMtae, die Freiheit aber doeb nicht ge * abgebroohenen Verhandlung ab Tagoeordnung be- goben Mi. seiohcet wurde. Herr Domcapitular Lennig von Mains erachtot die Beanetandung dea Worte· 6«grdaat for unBo geochehen, WAraburg, wie oben. begrAndet. t Johanne·, Krabiachof. Herr Biachof von Richara von Augsburg orhebt P. Richer·, Biechof von Angiburg. den Zweifel, ob der aweite Bats dee Oommbaioa·f Joseph, Bischof. aatrage· gana wahr Mi; doon die Kirche verbieto In fldem da» freie Lehren. J. Fromberg, Protonot ap. Hera Biachof von MAnater bemerkt hiergngoa, dam die Kirohe nicht for Andern, aondorn nur for ZKJ Sitsung. aieh die Lehrfreiheit verlange. Herr Erabieehof Graf von Reiaacb von MAnohen WAraburg, den 27. October 1848. tritt dem bei. 4 Bait der Ertffnung: Abenda 6 Uhr. Der Herr Voraitaeude erllutert, daaa dor Com' Vorsitsender: Herr Érabischof Johanne· minionaantrag nicht dM Princip der nbedingten Oeiaael. Gegeuwtrtig : Die in der vorigen Sitsung Lehrfreiheit for Jedermaan proelamiro. Modern ear augegen gewoMnen Hochw&rdigtten und Hoch- for die Kirche roelamlre, Andern Aberiaaund, ihr· doafaltaigen IntoreoMa ebenfhll· an vertroten. wArdigen Jlerren. Herr Biachof von Augsbutt fladet aoin Bodenken Der Herr Voraitaende erôffnet nach fl, Uhr die nieht gehobea uad glaubt^ woaa man nieht dM Sitsung und atellt die Frage, ob die heute Vor * mittag abgebroohene Debatte Aber die Unterriehte- Princip unbedingter Lehrfreiheit aanehme, uad-dock frago fortgeMtst werden wolle. Da sich Niemaad for die Kirohe unbedingte Lehrfreiheit reelamire, sum Worte meldet, so erkllrt denelbe die alL ao verlange man for diomlbe ein Monopol. Herr Domcapitular Heide bemerkt hiergegea, gemeino Debatte for geoohloaran, "Gast hierauf die vorliegendon AntrAge verloM· und bringt aofort nicht die Kirche, soadern der Btaat nohmo <-in Monopol in Anaprueh; dean nach den Froakfcrtor die Frage sur Abetimmung: .v · / -, / 14» oomurroi wbbvqudss iwoûkwm obmajui, ιμβ«η·μ· m BmoMBmNI IbSttBB ' Ml ΦκφΜίφΦ IfthNBf 4hv VABB 1 ' "WWW m *** AM _ -^— ^na^^a aida HOTT 0OM^M|M «MMMQw SHM WMg; WW * ml^bA Λα VBA mMwM^ ·ΜΙΜ ^NM^Wv * M| V1B· fibaala VSMI eOteWSw *OUMU * • X AMm·^ . ' tu ' WdrnbMg, «m M. Qatebar MM. latt 4m MChaag: BV» Ote Katgaea. Fmm · *-- ------- -* mBM^RWm» WmBMBBI Twte WVINu ASwM^mO< 4M UabrigM abv aa *M Am» BteahMraagn Amm «db. ΜμηΜΗνι iM ΙΜμΜνΜ dtc iwvIIm tttntsf b·» WBÎ B· H^m Am nui U«b«l «f, mF 4μ·Αμ Mb MÉetaNtttB . •r Mi die Fraibait 4m VatMtÂhd· MMpMab *, 4m μ baArebtaada MatwaaM 4m te 1>μμΙ Han··, aM AaaaabaM 4m Hmm Daaaaapitalar HkMmakma tt^AM ΑαΑΑΜ Iantend. ,Dia miaaiona-Antrag; 2. Antrag dM Hana Biaebefo Kiroho wird dareh ihre tmhrw and dnreh ihre UntarriehtMMtalte· bai jedm Staatofbrm dia SfantArnoidi ZitTer 3 dM Anlage. licbe Ordauag and Geeetalichkeit etttaaa, und awar So geeohahM, Wflnbnrg, wia oboa. mit deato grdmertan Krfoig·, > grtaM dM Vert JohnanM, Krabuobof. trnaM Mia wird, w«Mm· ihre vollkommeee FreiP. Richer·, Biaobof vm Aagabatg. bait'ihr bei Am dmtothM MaRoa m orwerbM . t deaapb, Biaehtt per Herr Vorutaaade briagt ana dM A 8ata dM CommieaieuMatragM mit dM voa Btiftapropot Ddllinger vorgeaehlagMM VarbeMMUg nr Abatimmuag, walebM lentet: * Di KMi·, foprdwdid dareb dleXng^ dee MMtM In Ide» ■ ~s...... '.............................■ J. fNmbHg, Prttemt. MS CONVENTUS HERBIPOLKN81B EPIBOOPORIJM GERMANIAE, IMS octobria Μ IM Der PiMdeat eêbHgt ver, dieoem Setae noch A MmWm odor Geuduniguag ihror Zuiammea dee Godaaken eiMuftgwn, daaa .die Kirobe ihre Lehraaatalten aaf dar wiaMMehaMiehe· H6ho dar Zdt erhalten werde *. Dar Biacbef vojt Augeburg beantragt * die 8traiebaag daa Zeabtaaa: SMtftni, well in demeelbee ohne Noth «ÎM politiache Indifférée· auageeprocheu tel; wihrend dar Biachof von Lim­ burg eineyheib den Bata gegen dieoea Vorwurf kaan rochtlieh verpttahtot hioHan. Hit dieter nlherea Beotimmung wurde der Voraehlag einetimmig aagouommen und dem PrSridium deaeen Auaftbrung Aberlaaeen. Sodaan wurde daa PretokoU der 8. Bitauag vorgeleeen end aaeh ainigea Verbeoaerungou geaebmigt. Hierauf kameu die dem 8taate gegoatber einaahaltaaden QruadaUae.bei Lohtuactaltea aur Bildung dor Kleriker aar Verbandlttag. durch die Beaaerintag, date or ja die Kirehe ate Domcapitular Mbachea verHeot vein - Referat. Stbtue der.Offentliehea Ordaaag und GeMtalichkeit beaeichne, vertbeidigt; und anderentheila Mine Bei- Nach einer eialeitoadea Anaeiaandereetaung doe behaltung deaahalb (Sr wdneehenaw'ertb erkllrt, PrSaidentaa Sber die KnaboMomiaariea eatapinat well dutch denaelben dem vielbeliebtcn Vorwurf aieh anabebet due Dtaouaeio· Sber die Fraga, inwiefern au deren Erriehtuag eine Btaatngeaehmigung reaetiodlrwr Tendenaen von Seiten der katholiochea Kirehe bogegnet Werde. BeaAglieh dea Letsteren erforderiioh aei. Der PrSatdeat beuMrkt, daaa dieoe bemerkt der Bieebof von Augaburg, dam in dteMr nur inoofern erfordert werde, ala'aolehe neue InBeaiehung eine 1800JAhrige Geachichte der Kirehe •titute Corporatioaareohte vor dem Forum dee Zepgniw ablego,- und wer dieoem Zeugniaee nieht B Btaatee erwerbou wollen; woau erUuterad Propel glaube, aaeh einer ErklArung der BiachAfe nieht Dollinger erwibnt, daae kilnftig dae VorhAltniee rich glauben werde. Im 8inne dee Bieebof· von Auge­ . günatiger geetalton werde. da die Genehmigung burg gegen den Bata epreehen noth die BiachAfe von VermAgenoerwerbungen durch die eogeaannte von Kulm, der Prtaidcnt, Biechof Dittrich, der todte Head der Centralgewalt werde vorbehalten Biachof von Speyer, wihrend die BiachAfe von werden. Ferner erwachee eue dem allgemeinea Rottenburg, von Trier und Domherr Heide fQr den Aaeocietionarecht dea Biochdfen voile Freiheit aur Antrag aich Auaaei'ten. Zur. Beeeitigung der ge- Erriehtnng eoleher Anatalten. Auaeerten AnetAnde achldg der Biaehof von Mflnater Der Erabioehof voa Mdachga mecbt daruuf aufvor, die Worte hrs Slaettfom au atreichen. tnerkeam, daaa dieej Freiheit nieht bloee aue dem Aaeociationareehta, oondern aua'dem unverAuooerder Biechof von Eichatidt aber, atatt deaeen au lichen Rechto der Kirehe aur Eraiehung three aetaen : mUar ettra FarAdHariaaan. Klenu folge. ' Domcapitular Krabbe fllhrt aue, daaa wenn man Der Biaehof voa Augeburg beantragt, bei der jene Worte atreiobe, der Bata nur dienpn werde, den Vorwurf der. Reaction au verattrken; e» wire Ungèwiaeheit dor gegenwlrtigoa ZeitverhAltniaae daher dang beaacr, den ganaen Bata wegfallen ra einfach Aber dieoea Gegenetaad wegaugehn. Auf die Bemerkuag deeoelben und die doe Domlaaaen. Der Erabiachof ton Freiburg beantragt hierauf herrn FArater. daae die Seminarian ohne Staatafdr den Fall, dan die Worth bei jedtr Staatifortu q genehmigung koine Corporationerochte erwerben verworfen' werden aollten, den ganaen Bata au kôanen, hebt der Erabiacbof von München den groaeen Unterochied awiochen der Plaoetirung dor' atreiehen. Regierung Und der ataatliehen Verleihung von CorHierauf wurde an erat der Bata in der.uraprflngporationareehten horror. lichen Fuming aur Abatimmung gebraoht und dieoe Der Biachof von Limburg aeigt, date der Staat Faaaung mit 13 gegen 8 Btimmen verworfen und aodann mit 90 gegen 2 Btimmen deaeen ginafiche biaher weit mehr ale die civilrecbtlicbe Genehmigung behufii der Erwerbuag voa Corporationarechten, Streichung beechloeeen. vielmehr ein Recht, die Statuten, die Anetellung Der von Btiftepropat Dellinger durch Beparatder Lehrer u. a. w. au beeUtigen, die innere Leitung votum bbantragte Zuaata: .Die BiachAfe erkliren ee augleich fUr eine der Anatalten an abernehmen, beanaprueht habe. Dieoea beetAtigt mit Beaugnahme euf die Eraditaeoe Phicht aller gUubigen Ratholiken, mit alien ihnen au Gebote atehenden geeetamieaigen Mitteln aur Freiburg der Biaehof voa Speyer. In Folge dieeer Aeuaaerung legt der Erabiachof von Freiburg daa Beeeitigung aolcher Hemmungen mitauwirken , ** wurde hierauf durch die BiachAfe von WAraburg, dortige Verbkltniaa other dar und aeigt, wie daa Convict in Freiburg gana in den Hindoo der Re­ Augeburg, Limburg, von dem Prtridenten und Domcapitular Hernog beleuehtet, welehe allé deaaen gierung aei, und er ohne reellen Einfluea auf daeStreichung beantragten, theila weil er nach dem aelbe aei. Der Erabiachof voa München fllhrt baa, dale, frOberen Oberflfleaig aei, theila gefïhrlich miaodeutet nach dem maa beaAglich dor Volkmchule und der werden. theila daa Gewieoen der GUubigen unGymnarien daa Recht der Kirehe gewahrt habe, gebObrlich belaaten kdnne. In der darauffolgenden man unmfiglioh dec Gleiohe beadglich der UnterAbatimmung wurde jener Zuaata einatimmig ver­ richtaanatalteo aur Eraiehung dee Klert· unterlaaoon worfen. kônne ; er beaatrago daher die Erlaaoung einer deeEin Antrag dee Biachofa von Trier: .in der Anfallaigen Erkltrung; or aeigt. daaa daa hier in Frege •prache an daa Volk die katholiachen Eltem an atehende Recht der Kirehe einee der wiehtigaten ermahnen, ihre Kinder kirchenfeindlichen Lehranetalten nioht anauvertrauen“, wurde aur Beachtung und weaentlichaten Reehte aei, daa abar gerade biaher vielfach in der drtokendatea Woiae dureb der Redaction verwieoen. Hierauf ' atellt der Priaident die Anfriige, ob den Poliariataat aum groaeen Naehtbeile der Religion nioht Beindr Mgjeetit dem ' Kônig - von Bayern verletat worden. and daaa dieoea aueh, wie er durch Beiapiele belegt, die noob in heueoter Zeit auaKonntniae von dem Hienein der Biachof® gegeben geaprochene Veberaeugung dea rAmiachon Stuhlea warden oolle. Der Biachof von Limburg bemerkt, daae dieoea wohl keinem Anataad uteriiege, wenn nur die geeignete Form gefhnden werde, damit ea aicht aohetne, ale ob djo BiacMfe aieh au einer eolohea Mi. Dib BiacbAfe von Münster and WOrabarg anter•tdtaen dieoea Antrag. KeautniMgabo oder gar non Naaheuobea etaar in dieeer Sache vAlBg agmkeuM, ftr die bayarhehen ' Οβ··Π^- ΧίιΒΧ· Der Biachof ' voa Augaburg glaabt, [daaa,] da daa bayariache Coeeerdat die Rodite der Kitebo W „ 147 OOWVEKTÜB ΗΚΕΒΙΡΟΟΟΠΟΒ BPIBOOPOBUM GERMAJHAE, 184a oofieWo 88 148 * dor frageohen ErkMras * naeh Biaohfife tine aokhe IfrfcMraa * fibirfifiirig aai. . ait der FormnHma Worauf Bischof Lfipke arwiedeat, darn w rieh Har oinstimmigoaa Boxhlnaeo beauftragt, usd die Sitnag dartun handle, daa aartriieha Beeht, wuiehos dar ue l‘/a ühr geolkloeeoh. Kirohe sb aaMar, ab * as shea roa alia· bmailira Se geecheben, Wfirabnrg, wie oben. Vartrtgea, aaateba. allgeaMin aad Mr daa ganse , + Johaanea, Enbischof. kaiholiaobe DaataeNaad rinmfithig aaaaaayraabaa. P. Bieban. Naehdem hiecaef die BboMte voa Kuhn aad f Jooeph, Bbohof. . Trier eehriftMabe Aatrfige aaf eine eotehe Ibtifirua * In 8dem eingoreieht battes, wwde der Beterent Domoepitutar J. Freuaberg, Protonot. apoat. MUnohan beaaftrngt, domgemfiM aiaea heetimmten * Astra aaf die nfieheto Eitan * aa formuHren. ' XL Sittmig. Bodapn wird dieVerhandlmt * fiber die UnivoraitiWen Wfiraburg, den 38. October 1848. oriiEnet Zeit der ErfiEbuag: Abends 6 Ubr. Domeapitalar Mfinehen veriieat win deeMbigoe Vorritaosder: Herr Enbbehof Johannea von Referat. (Vide tupra.] *: Die in der 4. Sitnng sugegenDer Prtrident macht naeh einer geaehichtlieboe Geiaeol. Gegenwfirti Eialeitung aaf die doppelte Stellas * der tbeolo- geweeenen Hochwfirdigaten und Hochwfirdigen gischen Profeoaoron an Univertitfiten anftncrkeam; Herren. Dae Protokoll fiber die 4. und fiber die 7. Sitnng ab Univertitfitabhrer eeien tie GHeder dee Lehr- B kftrpen der Univeraitdt, und htaofem dieao Stsata- wird verleoen und gonebmigt. .Der Herr Prtrident ueigt an, darn er naeh anatalt eei, kAnne den Staate daa Erneanuagareoht nieht beatritten werden; ioaofern aber der Professor Maeegsbe des in der IV. Sitnng (35. October) geLehrer der Candidates dee Priéeteratandee eei, be- faaeton Beechluaoea alabald in. Gegenwart des Hoch-' dfirfe er wesentlioh der bbehfiflichon Minion, etehe wfirdigaten Hern Biaehof» von Wfiraburg und dee Unter der Anfticht doe Ordinarius, dor ihm auch Harm Socretfira Strohle drei Seminarieten, nimlieh jene Minion, in Faile er dieeelbe der Kirche »u- die Herren Lampert, Ringelmann und Wens, ah wider verwalte, winder eutsiehen. kfinne; ale letstea Copistes, .vprpfllchtet babe. Ea wird nunmehr nr' Tagesordnung fiberMittel etehe ea unter alien Verhlltainen in der Befugnisa dee Bischofs, den Theologon den Beaueb gegangen. Herr Stiftspropet Dr. DAllinger verlieet der Vorleaungen einee irrig lehrenden Profeaaora folgende Formulation in Betreff der Verhlltnisse der Lehrer der TheolOgre sur Kirche; KU verbieten. Naehdem Domcapitular' Herxog and · Biaehof „Zu den fiffentlichen Lehrern dor Théologie Blum fiber daa Doctorat rich geduuert, erhebt der hegen die deutachen BiachAfe daa Vertranen und Bischof ton Augsburg ein Bedenken dagegen, dan die Zuverricht. dan aie, sua welcber Quelle auch man gegen die in katholiaehen Lfindern beatehen- ihre Ernennung kotnmen rnôge, aich ateto ab von den Obaervansen aiutrebe. der Kiroheigeaendete und bevolhniohtigte Lehrer Der Biaehof voa Speyer bemerkt, ‘dan aber Qbetrachten, und eben denhaib auch der Verantdoeh jedenfalh die Biachdfe besfiglioh der Lehrer wortlichkeit, welcher die Ffihrung ihrea Lehramtea der duroh die Biacbfife getragenen Autoritit der der Theologi,e eine Garantie haben mfinten ; weiehem der Prfiaident beiatimmt. Der Biaehof von Kulm . Kjrche gegenfiber naeh gôttlichem Rechte unterseigt,. daaa,'wenn die Univertitfitea die nfithige liegt, immerdar eingedenk aein werden.11 Garantie nicht baton, die BiaebOfe die thoologiachen An der hierfiber ertffneten Débatte betheiligen Faeultiten in ihre Semination verlegea aolltén. rich : , Der Herr Voraitaende, welcher die Weglaaaung Biaehof Dittrich macht daranf aubterkaam, dan vielleicht nlehateaa der 8taat die thoologiachen . dee ZwiacbonaatMa: „aua welcher Quelle auch ihre Facuitfiten an den Univerritfiten aufhabea kfinne, Ernennung kommen m5ge“, und die Einachaliung and wenn er daa nicht thus, ao kfiane daa da der Worte ttfid htrehiuhem vor dem Worte Rtchte Argument gegen die Trennung der Schute voa der boantragt. Der Herr Biaehof von Augsburg, der die AufKirohe darbieten. — Er erwkhnt noeh, dan die BiachAfe den Profeeaoreo die grtestmAgliehe forderung, ' dan aich die Lebrer der Théologie ab wiasenscbaftliehe Freiheit besfiglieh thootegteoher von der Kiroho geaendet und bevollmkchtigt beLehrmeinnngen geatatten mfiaaea, waa von dem traehton aollon, don f^otiaehen VerMltnisaen nioht Prtaidenten and von mehroron Seiton ab inaerhalb onteprechend findet, es sei dean, daaa man die der Grenae der Kirchoalehre rich voa aalbat vee- durch die Prieeterweihe ertheilte Sondung im Auge etehend beatitigt wird; D hsb«. ; Der He17 Biaehof von Oanabrfiek, der die BeStiftspropot DAlIinger verbreitet aid» fiber die Zukunft dor deutachen Univonitfiten; im Faile die- rechtigung dor Lehrer dor Théologie sum Lebramte eolite rich uugfinatig geetalte, mfintoa die Bbchfite nioht eus der Prioatorweihe abgeleitet wirnen will, * ' aelbatathndige theologische Facultfiten erriebten. Waa aondern daraua, darn Niemasd ohne (|ie Sendua die η erlamende Erkifirung betreffe, so aehlkgt or der Kirohe due kirohliehe Lehramt verwalten kfinne. .Der Herr Bbehof von Kahn, wolehfir. die Bevor, dieaelbe sunkchat an die thoologiachen Proteo-, eoren «elbat an riehten nnd ibnen ihre natfiriiche rechtigung der rite promovirtea Doctoren der Théo­ logie sum Lehramte au» dem der promovirenden Striking sum Episcopat ansudeuten. t Der Biaehof von Augsburg glanbt, dieeea habe in Facultfit verliehenen pkpatiiehon Privilegium sur Ertheilung der Doctorwfirde, aohin aua der Bovolider Form einee Vertrauenaanaapruchoe so geehhebea. Der Prtrident hklt dieeea anr Wahruag der mfiehtigung dee Oberhaupiea der Kirche ableitet. Recbte dee Episcopate auf die Ueberwaehung dar Und der' Herr Biaehof Dittrich - aua .Dresden, Lebre an den Univerritkten fir nicht hinrtichend, dor an. die Boatimmungen dee Concile von Trient, und der Bischof von Wfirsburg kuaaert die Beeorg- Seea. V. ,eap. 1. in fine de Ref. erinnert. nin, daaedie BiachAfe ihron Reohtea den UnivarDer Herr Stiftapropat nimmt hiervon Varanrit&ten gegenfiber etwee vorgeben kfinntoe. baaung, dos Zwata vertaaehlagea: .Nicht aur ab Nachdem nooh mohrerri Bodner pish fiber den Prieeter, senders each ab Lehrer der heiligen WlmssehaftM ab voa d«tKirche Geeoedeto * ma. w. ΛΪςΙ,,. ,v« -bj:l -iri;, jat— >> ; xV- . ». .»■ .·■ r .... S. ■ i 14· OOMVBMTUB HMRBIPOUfflEIB EPIBOOPORUM «GKRMAlflAR, IMS octobris tt IM Ba wird hieruuf nr Abattrnmaag geeohrittan end - aabahabaà^ Dar Herr Vonitaeado erkMrt ia Folgo doaaen die Stawng flr geechloteea uad verkündigt Vager ai * dea vom Ham Voreitaeadaa aad W1 161 E ■W OOMVENTUS HERBIPOLENÔI8. KPISOePOBUy GERMANIAE. '1848 octobre 22 ’"’SI 153 Mitgliedern beateben Mlle, deren Aualr^hl dem A Mittheilung gemacht and Profeaaor Dr. Feaaler ' — bemerkt batte: in Frankfprt babe man von dor ' . ‘Presidium fiberlaaaen wurde. * Militfirpfiichtigkeit aile diejénigen befteit, welche , Der sechste-Aiftrag : fi. „Daaa die an die Katholiken ■ Deutachlanda zu/pohtende-Anaprache achon ■ each Grfeedaitsen ihrer Confeipibnskeine Wafien tragen dfirferr, Anlage Nr. 2; hielt die Veraammlung einer Cotamiaaion sur Redigirung fiberwieaen werde, dpfllr, daaa dieae Sache vorliufig auf aich beruhen ' · -, damit aie noch bia lum Schlume der Verbandlungen lîàdne?' Domeapitular WÔrachmitt referirt weifer fiber gedracktwgrdeukôflne1*^ wurde verworferf Uebrigena wurde in Folge einea von dem .Biachof von Auga- .die vom Staat gefordflrten Prüfungen lirim Eintritt in ,def» geiatlichen Stand, tyber die von demaelben bulg [erhobenen) diquAlligen Zweifela mit 21 Stimmen gegen Eine beachloaaep, daaa eine -ge- fea^geaetsteii yornedingungen Ober die Aufnahme ■eignete Anapra'che an die Katholiken peutachlanda in die Seminarian. Der Biachof von Limburg bemerkt. dass wohl wirkl Der Biachof von Speyer trigt auf Protokolliruug griffen habe. nchildert er die Zustande in aeiner dee eaentuell an den heiligen Stuhl an richtenden Diüceae. lier Ersbiachof von Freiburg seigt, wie die Re­ Bittgeauchea an, worauf der Biachof von Augsburg rithhch findet, maA aolle aehon jetst ffirsorgaweiae giefungen dieae Prflfungen benfitaten, die Geiateoriehjung der Candidaten xu erforachen; und wie dem heiligen Vater von der Lage der Sache Kennt­ niaa geben mit dem Bemerken, ea aei Hoffnung p man Solchen den Tiachtitel verweigert, deren auf Abatellung der vorliegenden Miaaatinde vor-^ Richtung nicht aogenebm geweaen. haadea. Ffir den Fall, daaa dieaelbe nicht erfolgen " ........ ·Dagegen glaub't der Bischof. von Augsburg, man werde, implorire man achon im Voraua die Inter- aolle eioh nit dem allgemeinen Gruodaatse dee BeachlueaM fiber die geiatlichen Bildunguanatalten eemion dee heiligen Vatera; welcher Voraehlag unbegnflgen und daa Besondere den einselnen Bigetheilten Beifall fund. Der vom BiMhof von Trier gemachte Vuraehlag, echofea Oberiaeeen, welche aieh dann auf die Weise maa mflge gleichzeitig die Abinderung der liatigen helfea. wie ee eben ihre VerhiltUHae nit aich bringen; wogegen der Biachof von Regensburg Bejtimmungen, welche rflekaichtlieh der im Colle­ darauf dringt, daa Prinoip an wahren. Dem stimmten gium Germanicum su Rom sum geiatlichen Stande der Ersbiachof von Mflneben, der Biachof von Lim­ eieh vorbereitenden jungen Leute von der prtumiechen Regierung erlaaaen aeien, beantragen, wurde burg nnd der Abgeordnete von Brixcn bei, welchar Letatere darauf aufinerkaam macht, daaa der Staat bei den in Auaaicht atehenden Vertaderangen vorkein weiterea Recht babe, ala aich beim Vebcrtritt Uufig nicht fllr nfithig erachtet. Domca^tular Wfirachmitt referirt feruer fiber tum Studium der Theologia, wie beim Uebertritt au die Militârptjichtigkeit der Geiatlichen und hilt jedém anderen. Facbatudium über die allgemeine hierfiber eine Declaration Seitepe dee Episcopate Bildung der âtùdfrenden au veriiaaigen. Der Priaident lieet den betreffenden Beachluaa nicht fllr nôthig. Naohdem der. Priaident fiber den Verlauf der dieaaflllligen 'Berliner Verbandlungen der Provincialaynode au Salsburg vor, und atellt jetit 'ihrem weaentlichert Inhalte nach b^stimmt und , . ■i·! ■ V/ 163 CONVKNTV8 HERBÎIHILENSIS EPISCOPORUM GEHMANIAE, 1848 octobriaSX ' Λ *· Der Biachof von Müneter behauptet. auch wAnn die Frag·, ob die Veraammlung ea bei dem frOheren A Beachluaae Uber die geiatiicben Bildunfwanatalten au» dem Staataexamen keine nachtheiligen Folgeu einfacb wolle bewenden laaaen? Die Frage wird tlôaaen, müaae der Epiaeopat dennoch dagegen. ala verneint^ Und nachdem der Biachof von Mün^ter gegen einen Einfriff in die Rechte der Kirche. nochmala .auf die Nothyendigkeit einer auadrückproteatiren. iMa müaaten aie gemeinaa * thun. lichen Declarht^n hingewieaen. wurde fRe F.rlaaaung ' getade «Igfcer 'aeien biaher ao viele Bcdrückungen einer'aoichen durch die Veraammlung per majora und TÎingrifiy von Seilen der Regierangen mfiglieh beach leaaen. ' geweaen, tweil "die Biachôfe verüinaclt geatanden / ’ Domeapitular WOrachmitt referirt writer über bitten : jetât endlich aeien aie vereinigt, da ftôge man aucK * ateta de· Wortea dea heiligen Cy|>ri«n daa Pfarrconcuraexamen. Der Biachof νβη Auga^hrg bemerkt, dam^dieaea eingfdenk aein Epiaiopatua unua éat. cuiua ^fcin-, von den Regierangen geforderte Pfarrconcuraexamen guild in aolidum pan tenetur' * wohl von r dem 'durch daa Tridentinum vergeDer Praeolent verlieat die deafallaige Erklârung •chnobenen Examen, welehe· apeciell vor der Ueber- ρ der Saltburger Synode. [Vide infra decreta huma tragung einer beatimmtén Pfarrei alattiufinden habe. conventu·.) ~ ----------- 1 Auf die Bemerkung deXDômcapitulara München; unterachieden werden müaae. Da letiterea aniudaaa biaher den Pfarrern auch manche Fu'nciionen •tellcn dem Biachôfe Obérai! frei ateh% ao kônne Cum Btaat flbertragen geweaen. woraua m^dieaer er in der Theilnahme der Regierungcn. wie aie bei dent Pfarrconcuraexamen in Bayern atattfinde. keine B Beaiehung ein Prüfungarechl de· Staatea gefolgert Beochrüniung der weaentlichen Rechte de» Biacbof· werden kônnte. bemerken der' Prieident und der Sfiftapropat Dollinger, daaa dieae· in ndcbater Zu erblifkcn. Stiftapropm Dôllinger erwiedert dagegen, daaa. kunft wegfallen werde. Dellinger achllgt jedoch einen Vorbehalt wenn, in manchen Dioceaen daa Concuraexamen nicht ao drückend geweaen. dieaa die Folge der Staataprüfungarechtea far den Fall vor. ilaaa> der Schiilweaen anatelle;' Steal4 einen Geiatlichen .. ......................im .......... beaonderen günatigen Verhiltniaae aei; anderawo aei 'hen Vorbehalt der Prüaident allgemein gefaaat ea gant anden und kônne überall anden werden: * übrigena bitten auch die Geiatlichen ein Recht wQnacht. Nachdem Krabbe und. der Abgeordnete von darauf. dam aie nur die durch die kirchlichen Geaetxe vorgeachriebenen Prüfungcn vor ihrem Biachof Brealau gegen einen aoichen Vorbehalt in Aachen dea Schul- und Armenweaena aieh auageaprochen. beatehen mü>aen. ' Der Priaident hebt bervoi : dam e· aich hier weil man darin einen Venicht der Kirehe auf ihr Recht an der Sehule und Armenpfiege erblicken urn daa Princip handle, ob namlich der Staat ein Recht habe, aich in die Concuraprüfungen einaukônne. wurde die Abatimmung über den Antrag dee Referenten vorgenommen. miachen. Die·· aei aber richer au verneinen; auch Der ente Sata: Di * Bùclùji. utlckt al» Nuinicht au· dem Patronatarechte kônne eine aolche Befugniaa abgeleitet werden: indem aonat jeder folgir der Apoetel mm dam Htrra Jeta» Ckriihu l’nvatpatron. der au mehreren oder auch nur au e , alleia di» Vollatadtl eatpfaagea boira, Aritiier ia einer Pfarrei au priaentiren berechtigt iat. au· ttiaea Weiaberg ta berafea, dmait daa Kraageliaat *i liitliehea Waadel zaat heiligea Lehr- aad PrieeterDer Erabiachof von München macht auf den l'nterachied awiachen dem Tridentiniachen und dem amie fdr wdrdig, aad ttach ihrett Kennlniaaew fOr fdhig halten, wurde mit Majoritüt (21 gegen 3), in Deutachland üblichen Pfarrconcuraexamen auf­ und der fulgende Sata: Ih nen iteht demaaeh alleia merkaam. * Berafenta taat ftietlichra 8laad» Der Biachof von Speyer aeigt, wie auch in dot ÿtehi ta, di Bayern die Betheiligung der Regierung bei den über ihrta Waadtl aad ihrv IPiueaiehan mj pri^ta, Pfarrconcuraprüfungen dem Rechte der Kirche ia dit Seaùaariea tar Vorbereitoag aaf dit htiligtn Weihta aad di» teaagelitchr Seadaag aw/auMcAmaa, wideratreite: daaa auch der apoatoliache Stuhl die aad aachdta ti» ihren Eifrr im _Di»a *t» der Seelin Frage atehende Einmiachung de· Staatea von lorg» oder iat Lehraate, aoww ihre VMifhil tech 1824 verworfen habe; daaa die Môglichkeit, du oaaoaùehet Pritfaag betrdkrt habea, tar Vemaltaaf Tridentiniache Examen neben dem Pfarrconcura­ * Predigt- aad Pfarraatlet fdr Nkktig n erkeaaea, examen vorxunehmen, nicht genüge, weil der 8taat D de einatimmig angenommen. einen. auf> den Grand jenea vom Biachof angeatellEbe nun der dritte Sata du Commiaaionagutten Pfarrer nicht anerkennen werde, wenn er ■chteu aur Abatimmung kam. achlAgt der Abgenicht daa ataatliche Pfarrconcuraexamen beatanden ordnete von Brixen vor, die Klauaeh t^ftrae tiek habe. * Prdfaag aaf thaologitda OtgeaiMade beeiekt, Decan Longner aeigt. daaa in Würtemberg der diet Staal gana einaeitig du Concuraexamen abbalt·; einauachaltent da man dem Staate die Prtfung in den humaniatiaeben and philoaophiaehen Diaciplinen wu der Biachof von Rottenburg niher anafübrt. Der Prüaident aeigt, wie dieae Pfarrooneura- doch wohl nicht abapreehen künne1; weleher Torexamina each Anlaaa au Oonflicten mancherlei Art ■cblag jedoch dnrch die von der Veraammlung gcawiachen dem Biachôfe und der Regierung bei ver- billigte Bemerkung dea Erabiachofa voa München •eine Erledigung findet, daaa ein Auaachlum dieaer achiedener Beurtbeilung werden kônnen. Der Biaehof von Angabnrg glaubt, nur dort, wo * Brixinaaaia deputata» de il» aolia evaatlaiMa kwataa * ea nôthig, aolle der betreffende Biachof den Kamgf aufnehmen. Wogegen der Biachof von Limburg •et, uuae Hvitaa a graaMaioraai alaawia exi die freie I rrme/fimy dee Oeeammf * lircAewrmao^eM necA canowMcArr Vortckrifl fût die Ktrche terlanÿeit. Deraelbe wird von dmmt- aei die Geltendmachung dieses Rechtes auf bessere lichen Zeiten xu veraparen. Der Herr Bischof von Hildesheim erklArt. daaa Bischof von Passau auagenommen. welcher erklArt : Ich halte es^r bedenkli^h, formulirte Beachlüsae, wie der eben erwAhute und andere. in die Welt er nur dem erstvn Gliede dos Beachluases beitreten konnv, nicht aber dem xweiten. da er glaube. daas Die errMMtwr/teN ZftacAtyc Nacbdem Biaebof Dittrich in Erinnerung geOedutdVigi ea, was bei der gegenwfirtig herrochen-^ bracht, 4au noch die Verhandtupg Aber das brachium den grgtçten Bewegung der Qeistor Roth thut. saeculare, _ _ ______ ______ namentlich Aber daa Verhalten der Kirche, Der kleinste Anstoes, deji wir in der gegenwArtigen ■ 'wean jer gtaat dieses brachium surûcktiehè, surAckAufr^gUng geben, wird Manchon ab will- stohe,. -wurde nafb einigen Erôrterungen das dem kdmmene Veranlasaung benAtst werden, den Rrdnd Doineapitular FAtùter aufge(Àtgèneï Referat Aber * uns. in'a eligene’Haus tu werfen. dieson Geginstand verlesej) (Anlsgt\Nr. 1) ', und die Welt Sturm und Aufregung erregt, Wenn so wollen wir, als Bilan dea Friedens, es ihr hierin ' Seil den Zeiten t'oustnattas trat swischeu stoat and ■ * Kirch sin taniges Bltadnisa, cine fllr bride Theil * niltsliche nicht nach nacken, vielmebr dem klugen Steuermann Wecbaelwtakaag. WAhreud die Kitvbe aile QHeder des Staates folgen. welcher in den grdssten Stfirmen sich ruhig _ tahrte, does jede Obrigkeit voa Gott geoetst and du diesels verhllf utid auf alie Bewegungen dea Schiffee nicht blue aw Fnreht vor der Strata, sondera u» dea GeROckshcht i nimmt. Das Concordat fllr Bayera Wiseens willen su schleu ùi. whhread aie sciait den Uruad· werde und bleibe eine Wahrheit, nach seinem lagea des Stàatea du Siegel heberer Weihe anfprtgte, muait * vollen Inhllte. dann hat die bayrische Kirche, was der christlich gewordene .SUat woU im Bewtustwia jener grouea von der Kirche geleiateten Dieuate in seine tn eigenen sie bedarf. Nicht aber der Fehdehandschuh werde * ihrer von una hinauegeworfen ; ee kAnnte dies ohne Gott latereaae akh veranlaaat eeben. deruelbeh snih Schult Geaetse nad Aaordaungea dga Arm der weltlicbea Macht sa geschehen und fllr una Alie Veranlassungi werden, leihen. Ea Mgt sich nun. ob dieses brachium saeculare anch * das an diese Veraammlung sich traurige Erinne- jetât noch bestehe, znd wu geochehen soil *, wenn dieses mehr rungen knApfen. . Ea ist in dieser Zeit stfhon eia als tauieadjShrige Institut in Deutschland verschwindH. Auf * Ffa sur Estfernuug einm durch nichst uns trennen mit dem Bewusstaein : wir sind caaoaiachen Procure des Amies entaelslen Geistlicheu, 2) sur Alie einig im heiligen Glauben, einig in (1er Treue Anfbrtagug der Koeten von Kirchen- and Ptarrgebaudeu. falls nieht audere Fonda data vorbandrn aind. Vom Standpnnkte gegen die Kirche, und wir werden uns tfechselder Gerechtigkeit Ma betrnchtet, Ihaat sich nicht litagnen. seitig unterstAtsen. Schon jetst .hat unse^e Verdue dieee Hhlfe eine wohlverdieate ist. da der Staat selbat davon sammlung vielfaches Miutrauen erregt und die Beeinen groeam Gewtan siebt, dare die Aatoriut der Kirche hauptung hervorgerufen, ala wollton wir die Zuauf ihrem Gebiete anerkannt and nicht behindert werdé. Seit atAnde der Gegenwart benûtien, um neue Gewalteh dem Mure dieses Jahres bereitet sich aber ein oener Staaten*. so wird die tu erringen. Die meisten Fragen, fiber welehe,0 nstandivor. Kommt dieee Bewegung sum Ziel Kirche in vellaten Sinn * des Wprtes auf sich selbst angewieaen. wir hier debattiren, werden sich demnichst von tie tritt in jeapn Zutand surtch, ta welchem sie vor Constantin selbst erledigen. Am Positiven mfisaen wir une war, and der neap Staat hohul^cht vor dem Krens. an du hjdten, sonat bringen wir Revolution auf den Boden aie der Seclentanatiamu and der Unglaabe geochlagen, und der Kirche und sfinden ein Feuer an, Welches wir , raft: .Btat da Gotten Sohn, no bilf dir selber.- — Und de vielleicht nicht Ifischen kônnen. Wie leicht kAnnte iwird gich kelten. Der des Amtre auf canouischera Wage euldie Frankfurter Versammlung, wenn wir aie gegen eetsle Geistliche wire suerat durch Androhung kircblicber a CoMureu an veraaluaen. dem guaprockaen Urtkeile aich an uns ^rcTooirea, Gesetae macheu,·welehe una naihuterwerfen. Bei weiterer Wideiuetalickkeit warden die Cen■ heili^-or ad, ab der h Ubere Zuatand? Kommt saran in Anwendug an kringen seta, wobei nicht unterlareen Zeit, kommt Rath ; wir mfisaen unaere KrAfto twerdan darf, Mcbvdie betretteude Gemeinde aber die Nothweadigkeit des geflUlten Urtbeils and die Folgeh weiterer schonen, denn wir wissen nicht, was una nochn beWidereetaiickkeit n belehrea. Im tuaaersten Fille mhasten voreteht. Nach diesen GrundaAtsen habe ich aeit jeue' Censareu' sack bei der renitenten Gemeinde in Anneun Jahren 'bei Verwaltung meiner Dificese gewendwkg komnrea. Denn die Kirche wire, nm rich nicht mit handelt, und os ist der Kirche von Passau nicht Hecht dea Vorwnrf der Inconsequens und Sckwhche suxtuiehen. sum Nachtheile gewesen. Bei diesen Grundsitsen aurnlfack gendthigt, ihre fbrtgeaetsteu Drohugen emilich su werde ich auch kdnftig bleiben, und bei meinen verwAlickeu, end der Episcopal darf sick nicht durch allerlei Bdaorgaiaae der meaacMialen Klagbeit beirren tauen, auf Votirungen in dieser hochwfirdigaten Versammlung dam eanonischen Becktawege anererhûttert fortsmtehreiten, von denselben snich leiten lessen. da die ktnttigen Folgen in 1er Band dreren ruben, der seine Bischof von Richars erkUrt, daaa er in den vor- D Kirche leitat, and utar deoaen Betatand jeno Kirêbengeoetae stehend ausgeaprochenen Ansichten gant die seinigen ta'a Lakaa tratau. So bandaite Cletneu August, ao der Fttrel- ' wiederfinde; darum habe er vor Allem gestimmt bioekof roa Breulau, ala er die beoatamnicatioa Ober die Rosure aehe Setae von alien Kaaaeta verkttadea liens Wu ffir eine Ergebenheita-Adresae an don heiligen Vater und fllr Aufrechthaltung der ooneordia inter nun den sweitan Fall, die Aafbrtaguag der Koeten an Banliokkeit ssi 'auderes Bedtetadaua.' betrift, κ wird die Kirche sacerdotium et Imperium. Det entwickelten Grundbeim Wjmfhllen dur StaataMUfia dime Kortes voa der jàftalaAtsen werde aueh er krAftig folgen. UehM Make begekren sitarea, wetahe ja sack dta kerrutoeai Da die Zeit bereito bb 9 Uhr vorgerfiekt war, Doom Ata Mitteialtera erkaat bat. Ba viri thru saakckal so wurde hierauf vom Hems Voraitaepd·· die dta Aattrabe der. Kireke rein, dtasm okrtatUeko Ktaaaent, du Sitaung geschloaoeu und die felgonde Sitaung auf kier and da stare gawurdea, wtader ia Ftaaa sa bringen. GeItagt tar relckes, ao wild ata Utah bearer dakei stake·, ata i * 8 Uhr dee folgenden Tages anberaumt. Maker Bae Kirche in Oberrehtataea, sa Aerea Baa Aar. ktnigUehe Fiacre ata Pure· ·/, Aar Korte· (on. 0000 Thater: So geochehen, Wttraburg, wie oben. betautragea hat, Itagt sekon |b Jahre ta TrtatMen^wikraad f Johannes, Erabiochof. gaas aahe Aakei dta ehrtatlieh· Ueke in ainer snare Dorfpkrve btanea 0 Jakrea cine reMae Kireke mit dem Aaftraad von ' P. Richars, Bischof von Augsburg, » mehr ala 00,000 Thatara erkaat kat. — Doataare Krabbe hat f Joseph, Bischof. den Aatrag geawoht : Ja Fl wljgung, dare dta BtadMfc Meker In fidem ata ofeatltake BeMrden anarksMt stad ami Mem Rkttou· babe·, dare ika · * bel Ksmtaetaa akgeeetater Ktribe·diiwer Freuaberg, Prçtonot Ap. and tel Umtage· sur AsfbriaguBg dm Kirehretedtrfhtare dta f 5» r CONVENTUS HERBIPOLEN8IS EPISCOPORUM GERMANIAE, 184« octobris 23 '■ V . . . · 103 ' •war unter ROekaichtnahme auf den vom Dom- A gerden kgÿh, aueh in dem Falle nichv wenn der ‘ capitular Krabbe frûher eingereichten, ait Forster Staat noeh mehr von der Kirehe aich entfegnt. Biachof voq Richarz weiat noter Mittheilung abgegebenen -hieber gehOrigen Specialantrag (Aneine· Bpecialfallee nach, daa· daa brachium aaeculare lage Nr. 3) *. Nach der Deduction der hiatorisfhen VerhAltnisse mitunter mehr achade al· n&tze, dam aber die Gedes brachium saeculare etell * Domcapitular FOrater richte ed aeien, auf deren Schutz man recurriren mOaae. folgendef Bischof HofstAtter ach,l>eeat aïeh'dieaem an, mit I. Antrag : Der Epucofnt DeMeeUande wolie Ae- dem Bemerken. da·· auch er auf privatrechtliehem Wege gegen die Uebèrgnffe- uh^ Abweichungen aeAliaaacM, eeeA fernerhin, tris hither, auf iat RrcKl der Kirehe nicht freiwillidzu rerzichten und da, wa dit CmtHnde et erfordin, den Arm der weli- lichen Macht, wit bieher, in Anepntch zu nsAmak. von den Beatimmungen de· voneordate· einachraiten werde, welche die Regierunp bezflglich der Besetznng von Pfarreien sieh erlaubt habe. Biachof Blum iat nicht der AnaicbÇ dam die Abnahme'von Eiden kflnftighin Scbwierigkeiten .Der Priaident bemerkt. o· verde schwer halten? die c^honisclien Maaaregeln gegep Geiatliche durchbieten werde, da an Frankfurt jeder Confeeaion « sufQhren, z. B. Zeugen herbeizuschaffeu. die Vergarantir» aei. ihre irtneren Angelegenheiten frei zu_ eidigung zu bewirken, wenn das brachium saeculare ' ordnen. «u'vrelchen unstreitig die AuaObung der\ fehle. .’ kirehlichen Jurisdiction zur Handhabung der DiaFôrster erwiedert, es sei dieses zwar schwer, aber es werde und mûase gelingen, wie in Nord- B ciplin gehOre. Domcapitular Herzog: Die geatrige Rede dea amerika und wie bei der Excommunication de· Bischof· HofstAtter hat.mich tief crschOttert, lu^leich Fünten Hatzfeld es auch in Schlesien gelungen sei. aber auch in einigen Punkten befremdet. Wenn derBischof von Richarz : Die Belastungszeugen selbe die Veraammlung «um friedlichen Verhalten werden von' den Kligern, die Entlaatungsseugen und zur Aufrechterhaltung de· Cbncordatea f&r von dem Beklagten herbeigeschafft werden. Einzelne Bayern vorzugaweise ermahnt, ao iat zu berflekGutgesinnte werden ihre Mitwirkung nicht versagen, •ichtigen, daaf'in ROckaicht auf die Qbrigen T)iôman môge nicht gerade das Aeuaserste in Auasicht eeaen auch allgemeine, nicht bloaa auf Bayern beatellen. •chrAnkte und ernatere Maaaregeln Noth thùn Erzbischof von Geiasoi: Wenn Mingel im canoVon manigfachen Kdmmemiaaen iat vor Allem der nischen Process eintreten, die nicht 'zu heben sind, Biachof von Kulm niedergedrOckt aeit 14 Jahren, •o muss der Grundsatz gelten : aupplet Ecclesia. ohne bia heute erfreulfohe Resultate aeiner Sorgen Biachof Hofstitter : Die Sache gestaltet aich und und MOhen an erbliekea. Seine DiOcene iat nicht ist zu bebandeln nach den gerade vorliegenden nur von den allgemeinen luaaeren St&rmen bedroht, apeciellen Verhaltnissen. Ala Grùndaats gilt flbrigena jn der Mitte dec Schiffe» aelbat iat dort Meuterei dieses: Jeder Bischof muss den canonischen Process auagebrochen, und xwar bçklagenawerther Weise soweit fortf&hren, als es môglicb ist. Das Uniat der Klerua aelbet es, weleher in aeinen pfliebtsmôgliche werde in keiner 1 natans verlangt. Er habe vergeaaenen Mitgliedern aeinetn Oberhirten sieh als Bischof steta dahin gestrebt, des brachium wideraetzt und sogar beim apoetolischen Stable saeculare aich môgliehat zu enthalten, da dasaelbe unbegrflndete Klagen wider ihn erhoben hat. Beit b&ufig etwaa GehAasiges hàbe. Daa Recht, Zeugen zehn Jahren habe ich die MOhen deaselben getheilt, vorladen und vereidtgen su laaaen, atéht der Kirehe und ihn der Leiden viele. der Freuden keine ernnltugbar zu. Die Rcchte, welche die Kirehe in leben aehen. Eine DiOceaanaynode aei zur Heilung vorkommendem Faile beansprucht, haben einen der UebelatAnde eingeleitet und angeaagt. Mit fribatrechtiiehew Charakter auch in dem Faile, neuem Muthe und Zuveraicht kOnne der vlelgeprOfte wenn die Kirehe in dem neuen Staate ^icht Oberhirt die achwere BOrde seines Amtea nur iann mehr in der Weise, wie bisber, als Corporation su tragen fortfahren. wenn in dieaer hohen Ver­ anerkannt wird. aammlung nicht nur die Veraicherung der GemeinErzbischof von Geisael bemerkt unter Mittbeilung schsft des Gebetea ihm gegeben, aondern auch an•ines in der Didcese LQtticb vorgekommenen Faile·, gemeasene und ernaïe Maaaregeln geboten wflrden, daaa die Berufung auf daa privatrechtliche Verwelche ihm in aeiner achwierigen Lage Stfltse und hiltnis· nicht immer ausreiohe, namentlich nicht in Rückhalt gewAhren. Von Rom au· aei er bia'jetât' den FAIIen, wo die Qemeinde EigenthUmerin der ohne gewfinschte Mittbeilung und Entacheidung kirehlichen GOter und Pfründen aei: worauf geblieben. Wenn auch eigene Sorgen den apoetoBischof HofatAtter dieses ala richtig anerkannte, iischen Stuhl erfOUen, ao dürften doeh Zeit. und darin aber eine BeatAtigung seiner Behauptung fand. KrAfte nicht fehlen, die Auftnerksamkeit den drjnBiachof Dittrich : Ich billige die Anaiohten des p genden Leiden zuzuwenden. wie aie inxKnlm und Referenten, bin jedoch der Anaicht, da·· in verin der oberrheiniachen Kirehenprovins vorhanden ■chiedenen FAllen, s. B. wenn es sieh um Realsind. Dieae Bemerkungen bitte ich bei der Ten­ citationen kirchlich Vorgeladener oder Beitreibung dens, welche dieae hohe Venammlnng aich geetellt der z. B. in Sachsen gebrAuchlichen Parochialsteuer hat, in gefAllige BerOoksichtigung sn nehmen. ' handelt, die Halfe des Btaatea gar nicht entbehrt Biachof HofstAtter macht darauf anfknerksam: daa Recht mOaae festgehalten werden auch in BaihUft dar StaatabsMak anthig ist ; ta Ertritguag. daaa die·· aaf eiaeai RachtsverhZltaiase benikt, daa vow Staate aicht •einem kleinaten Punkte. Nur auf diem Wei·· •iaseitig aafgebaben werde· kaaa, «olle der deotacha Ipis- gelange man sum Siege. Eine naeh Angabe der oopat beach liene· : I) dan die Bisrhflfe aech ferme als IMfeatA. Allgemeinen Zeitung von Propet Dollinger jSngat Ueb· AatoritiUea aaarkaaat Heibea; 8) daa· aie bereebtigt in Mainz gethane Aeuzeerung, die Concordat·, aeien aei··, ear wirtaaaen Haadhabuag der Kirrbenverwaltaag di· niebt mehr haltbar, habe demhalb in Altbayern Uatentttsaag der. Staate-, rmp. OMaatadsbaberdaa, la Aaapracb sa sehne·' ** AUsrdiag· bat disaer Aatrag ia de· einen' ungûnatigen Eindrnek gemachk Haber bestandeaen Staate seim roll· Badrataag. Dock der Die hierauf von Dollinger, FOrster, Herzog und teodeme atbeistiaoh· Staat erkeaat JenM site Baeht zieht stekr Lennig darauf erbraehten ErOrterungen lieaeen ersa. Dnabalb geht aanr Aatrag aster Bartskaiehtignag der kennen, dam jine Angabe der A. Allgemeinen vsrgMrsgauaa VsrHUtaisM dabia: (v. seta ha>a nmo is). * Zeitung auf einem Irrthnme berahe, und; lieaaen nrstar. Heide. eine Entgegnung ale bbertltaig ereeheiaapf. * V. aataa, gam prmeadit. II Concn, tannai·, «otnte XUIL .163 CONVENTUS HKRBIPOLEN8I8 KP^OPORUMGERÛANIAE, WdÀOetobria M IM DerPrAaMegt erinaert an die gleidh' Anfang· A . Dar Biachof ron Richarvrerbreitet «ich dartber, •tatuirte Abtictyt, einen Theil ddr BeachljRM ,ar wie der traurig· RÎm einer drethnndeftjihriged Reli-, VeWiffeatlichung beetimmen und den anderen ab, gioMapaltungin Dautacbland einmal Vorhanden aei,,. Verabredung und directi·· Maaaregel ■BiMhoft betraehten eg wollen. ( ftr dia > und noch traurigere'ErgebniaM ftrchten laaaa, 'weu' - man nich| die Wehen dene.lbin «oriel mdglich n BieehofwBlum erfirtert, in der Publication der beaehwicbtigan ««cha. Durch Mdaaregehi- aber, wie HauptbeachlOiM dttrfe man nieht m groewr pangat- , die Abkr die Beerdiguug ddi Proteatadten bean- . licbkeit Raum geben. lAnere ZdCt aei eine ■Zeit tragte, werde. die^Eeindaeligkeit der religiAeen He· Irrthuma, der Verwirrnwg end derLAge. .Unaere Parteien angbfacht'Der Rednery nimmt hierauf Ordi'nariate** BeachlAaM wbrden beweiaen, daaa wir niehta rer- ' Veranlaaaung, v—.Aber ··—- die rpn Minem : ■ Him — ‘ Ungen, ab wm Recht iat, und wefdee die Katho- rorgeachlngeti·,. von ihm jedoeh IticAl rerordnete hken ermuntern. Wenn .Gagner in Folge deacon Abhaltung einee fejarliohen Seelennmtee. pro omni­ •uftreten, to leuchtet Chiiatua der Herr un» reran, bn·, Adelibua downed·, bei Gelegenheit dor Beder- der Wahrheit Zeugniaa gab,' ancb 'im nMppten erdigdng der .hSohataeligen Kfinigin Karoline aieh. ' LeidenadrAnge. Unaere Beachlûaae. werden ea be- •uaftlhrlich'au (amen,. und bereft aieh dabei auf, jfetaeh, daaa wir wahrhaft eine concordia mit dem eine Reibe ron AutoritMeh Ton dem Apoatel Paulua Btaate wollen, - und daaa er iif una Mine beaten bi· auf den ' frommen Alphona Lig&ori und -den Bundeagcnoaaen xihle. * orthodoxen Edmupd Voit, ferner auf die |n der Hierauf wurde der oben bemerkte Antrag ron b Anlage abachriftlich mitgetheilte Conatitutio MarFdrater noeh einmaf rorleaen und rùtrirâmtÿ antini V., womach ea eriaubt Mi, fOr jene excomjnunigenommen. cati, welche nieht nomiuatim et publice per mutentiam iudicia,: oder al· notorii percuaMrea cMflfefc Nachdam hierauf der aweite Antrag dea Dom- - capitulara FJrater rerleaen war, und einige Erdrterungen in Folge deaaelben atattgefunden hatten, bei welchen Biachof Dittrich bemerkte, daaa der Btaat daa Oberaufaiâhtarecbt Aber die Kirche nicht' aufgeben konne nnd werde, wurde der bemerkte --Antrag ron Fdrater in folgender Faaapng aur Abatimmung gebracht und mit Aueachluae finer Btimme einatimmig ab Parehmfwtg angenommen; Der Epiecopat D'-ntecklanjibeetUieeet, «emu dar atodrrnr Stoat tielt eon dar Kireka nrittkuoU nnd mîm HUft afnapi, iberaU bei Fol/afrwehimy kircklieker ilabtaalunta 9 *» Kirehenaiener,-meeie m Brtref der Atfhriiiipitj dar KirekaahadAr/iwaaa» me mdp/icA n»d tuittif, mf «utMibAaai ynd priratnektlichtia an Mi/akrm. Hierauf wurde einatimmig beMhloaMn, daaa eine Redaction der gefaaoten BeachlAaM erfolgen Mlle, uro danach au entachaiden, wm aieh aur VerAffentliohung und wm aieh bloaa aur Verabredung eigne. excommunicirt aind, iu beten und da· heilige Me«eopfer au rerrichten, jedoeh mit Vèrmeidung der Nennupg ihre· Namena. Dieagmnach k<’nne M nicht nncanoniMb Min, eineu Proteatanten, Mi ee aueh kircblich, »u beerdigen und. da· heilige Meaa- opfer geoeratiin pro omnibua Adelibua defuncti» darâubringen, Gott ea AberlaaMnd, war au dieeen fidelibua defuncti» au rdchnen aei oder nicht. Hiernach wurde die 8it»ung um 1 Uhr geaehloaMn und die folgende Sitaung auf den Abend 6. Uhr anberaumt. ^Ho geachebbn, WAnbnrg, wie oben. t Johaanea, Erabiachof. ' P. Rjaharg,'Biachof ron Augaburg. f JoMph, Biachof. In Adem Æ Freuaberg. X F. Sittuap. Die Annahme eine· neuen SeeretAra in der Wflnhurg, den 31. October 1848. Peroon dew Herrn Secretira Lipf aua Regenaburg Erüffnet Abonda 6 Uhr. wurde ron der Veroammlung genehmigt, die MunVoraitaender: Ergbiachof ron Geiaael. Gegendirung der rerleMiien aerie» tractandorum rerordnat wkrtig: Allé und der neu henugekommene BeeretAr und aur Tageaordnung fortgeaehrittee. Lipf ron Regenaburg. Der geiatliche Rath Steiohele reriieet eein Refe­ Der Biachof ron WAraburg rerlieat ein Schreiben rat Aber da» Verhkltniaa der Kirohe au den Proteetanten in den rerochiedenen hier rorkommendan Seiner Eminena dea Cardinal-Erabiacbofa ron BabBeaiehungen (Anlage Nr. 3) *, deagleichen Dr. Abog ,bnrg, FAraten ron Behwaraenberg, Aber deraen, durch dringUnde AmtageachAfte biaher reraSgerte •in ron ihm eingebrachtea Beparktrotum· (An­ Ankunft. lage Nr. 5) ’. katholbekan GattaaAckam. Um Baaprache da· Kpi^wpataa ■ Suai·»· aorwa. qaw ptarbaai Bar. caaaaiou 9tabMa < rea * dbaaa SiaaaltaaM· wickta kk daraa nickt ia Aatrag retulit aentaatiaa ia acti· areaio XV., XVL et XVIL rropMUa Dkriagm, waü diaaadba rocaaaaicMIfck arfotfioa bMkaa wird. Wgnkaug, dea «. Oetakar IMA •ati< declarant; kaaa laaaaa ex Im tebtfoaia «MandaaWantnr: 4. StaMaBaw-Kirckaa aad Manitfaa-GaWaadianida· Hiwahaaatriek ala, Deawafitabr roa Aagakerg. JUrakca, Altare and darglafah··, «bar wataba darek Frii lam • Saparataatrtge : I) Beabgttdi dar BeardignM riaaa •eklkM· adar Vertrdca ·· Baekt kaatabad· VarMltabaa gaPrataatMlaa darek ateaa katbaUaabaa Gatatifebaa kaMtragt grbae aiad, aaaaan aaoh fir Ate Fol<« la dtaaaa ikrw Via·· Kkaft aack Maaagaka dar raoktlkkaa Ornadlag·· aataltM dar UahraaMMta, daaa awiaabau dan heabwAriUgaUa BiadMdta wardaa. Solle· aam StaaltM-Kirekan. aieh MH»·. ·· aatat gamto kai dbaar Qabgaahait aba Bbigaag gatraflm wudm dlaaea ein Uekerebkomawn '1er Mheillcte· antar Zaattoianng aaOgr, daait nickt fbmar dared dio Varaabbdanbait dar Aaadar gahtUeMt ObarbeMrda rotaM. Aaf etaaitM-GanaadiaMt •baag dhaaa Act·· auf NaebUt «ari Priaatar «Mwadar dar wird dia Kireke aie ebgekaa. A BtpriUnitt itr Ardeatant·» Varwarf tkertriabaaar Straaga adar. atritfUebar Laxbait ga•nd gnttuudtafiUeit eayrdkebagMtM. BMabktliak dar wAht ward·. ») Baeagtkb dwr AMtrabaag «bar alMUck Batkeiligapg dar katkoliacken GaiatUcbea kai Baardigaagu· graaaaraa Anadbetw dar KatbaUkaa aad PretaatMtaa darah roe PrateetMtaa dadat ■aanka DirargaM b daa reeafkiadaM· baamra Karatab· dar katbalbcbaa Labraa aaitaM dar Prêta·· Dieceeaa atatt. Kiaa Veratakarnag UarAkar ware wtaaokaaa- taataa will ea dar Uataroaiehaab dar barkgaaknan Vereaara wartk. deck darfta die Bagebag dbaar Aagabgaakait wagaa tang aahebmek··. ok aa nickt aa dar Zait ware, daaa dar ■ebrtaeher aaf LokalrarMitaiaM· karaheadaa gakwiarigfcatta· Ttrnrrl- kookwMigata Ppirapat Daatacklaad· aba Decla­ Ma aaf Waiter·· Jadam Biaekofc «kariaaaaa eaia. Oamathmma rati·· arliara b dar Art, wb db BbeWM; apoatolbeh·· BagrakniaepUlM ftr KatkoUk·· aad Preteataetaa katahaa Vicare and CmAJataaa· Vngtanda * Jahta 18M M gathaa, waria db »■ wabtaa radrakt·· aai ■iamtataadeaa· kathn karelu. Ude Aafbabaag ab·· aelekea Staaalbaaama aababt Maakaa Lahrau b ihra Baiahrit aaagaaprochen wgrdan. •aaaaftkrkar aa mb. Manabarat· fkaatiaairea eagar pra *··Dr. Akreg. tMtiacha Pndigar kai dar Baarilgnag ran Piahabnb· auf —'·· - a«'Wifure. *· —- /'Λ»'-,''»;'■'· : Γ* r. • ·. _ Ifif . - . ··■·■.,· * ' ί ■ . ·.I . ·. 1 OONVÇNTU8 HERQIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, IMS octofc ri. 22 Der Ersbiachof-νοηΚδΙη erinn^rt an · · 166 den AIU Gunsten der Sepultor der Hdretikér>dedueiren morgigen F Nttag Allerheiligetr, an welchem, urn 9 Uhr in der-Kathedrale dem Pontificalamte Allé beiwohnen sjr wollen *»ieh erkllreg. Hierauf wird aur Tagesordnung ttbcrgegangen. Der Bieebof vonWfirsburg verheat eeine Gedanken Ober die Frage: „Ob Akatholiken ritu catholico, beerdigt werden konnten, und erklilt, daaa aolchea rom Standpunkte der Kirehe aua unsulisaig aei. da aie auwerhalb der Gemeinachaft der Kirehe geatorben; durch eine aolche Beerdigung werde die Kirehe, eine Glaubenagemeinechaft da beurkunden, wo ale nicht iat, und daa Dogma, von der alleinaeligmachenden Kirehe 'erletaen : Quibus vivia non cotqmunicavimua, mortuis non communieamua. Rom habe e'einen Willen hierilbcr bereita *kundgegeben. 1 , · « . Dagegen bemerkt der Biechof von Augaburg, su wollen. ’Alphona.'Liguori fflhre es aUerdinga ah probabel an, dam ea gmtgttet eei. fllr Illretiker orationes publican x^verrichten,-nachdem er'suvor angefflhrt, dhw die angeaehenaten Cai.oniaten -. gegen eeien; allein Allé, die dieae Meinuug auf-< geatellt, eeien Canoniaten. aux Spanien. wo ea blow heimliche Hiretikfr gegeben, nicht aber hiretieehe Genosaeneohaften ; hierauf nehme Ligueri Rfl'kaicht, indent - er eagt, nach dem alien Recht habe man fflf heimlich Excomtnunicirte beten dirfen. Was . die anderen Canoniaten bfitrifft, (itid es. aolche. welche sagen, daN es dem Priester gestattet «ei, bei der heiligen.Mesaé privatjm ftfr die HiretikeF xu beten ; davon aber kônne kein Schluaa auf-mistos adenines gesogen werden, und hier gelte: rquibuaV viventibus non communicavimus, mortuis non com­ * municamus 1 ----- Allee, *ka mk\_hier gewihren durch allgemeine ,Raisonnements lasse aich nichta B môchte. tiusche das katholische Volk und wirke feataetsen, wenn poaitive Beetimmungen vorhanden nachtheilig, da. ee, den Proteatanten wie einen aind. Die frommen Manner, auf deren Autoritit Katholiken behandelt nieht. — In Anbetracht ,er aich frflher berufen, hitten die Sache wohl eraolcher Uebelatinde wire ea alerr wichtig genug, wogen. Allmihlich hitten aich gewiese Normen durch freie Vereinbarung der Biachôfe die Sache in gebildet, die verfinderîïcher Natur eeien, nonet hitte. dje rechte Lage su bringen. Der Bisohof von Augeburg erwiedert dagegen : wohl nicht ein Papst gegen den anderen entecheiden kbnnen. Er, berufe. aich auf Benedict XIV., der Man beatreite die Anwendbarkeit der Bulle MartiniV. die Conatitutio Martini V. anerkenne, ' und damit auf die Proteatanten. aber dieae eeien eben auch aei dann derogirt. was Leo der Groaae darflber feat- excommunicati non vitandi; ubi lex -non distinguit, geaetat hatte. Auch daa iua commune aei in dieaer praetor non distinguit, und exceptio firmat regulam. Beaiehung durch Uebung unteratdtat geweaen; ao Die Constitutio Martini nehme bion xwei Kateapreche daa Rituale fir die Erxdiocese Maine und gorien. aua, gelte also fUr allé nicht auagenommenen. fir die DiAceaen Wttrxburg und Worms.vom Jahre Auch Reiffenetuel Lib. V. Tit. 7, § 2, Nr. 22 und 1671 p, 87 aue: „negatur ecclesiastica sepultura 23, sei dieaer Anaicht. — Was in Spanien von omnibus infidelibus, haereticis, niai alia conauetudo Benedict XIV. nicht ale suliasig befunden worden, invaluerit.11 So hitten auch Spltere, Edm. Voit kônne auch beii uns nicht suliwig sein, die wir das und Reiffenetuel, die Sache angeaehen, awiaehen traurige Erbe eines dreihundertjihrigen Hawes dem unterscheidend. was der Hireticua anapreehen, haben. — Durch eine Specialsynode dflrfe nicht and was nur geleiatet werden kônnei Und wenn das ius commune infringirt w'erdên. nach Voit den excommunicatis toleratis daa MewDer Prisident bemerkt: Die Constitutio Mar­ opfer, daa Hdchste, gewidmet werden dflrfte, warum tini V. apreche von percussoribus Clerici und den soil nicht auch fflr gestorbene Akatholiken ein nominatim excommunicatis — da echeine nichta Vaterunser gebetet werden dürfen’ flbrig xu bleiben qla occulti. Stiftapropet Dollinger erklirt hierauf: das Refe­ Der Bieebof von Augeburg erwiedert: Nicht rat von heute Morgen habe ihn bedenklich gemacht, occulti, ,sondent generatim excommunteati -aei dè^ da ea einen sebon vielfach naehtheiligen Zuatand, Gegensatz von nominatim excommunicatio. Der Biechof von Passau bemerkt hierauf, daas nitnlieh die Ungleichheit im Verfahren gegen Anderagliubige, bleibend machen will. Man beer schon geetern eeine Bekflmmerniea und Beeorgschuldige daher die katholische Kirehe innerer Unniee auegedrflekt habe, und auch heute tomme er einigkeit und grosser Willkflr, und lege Parteien auf die Bitte xurflek, daw man aich bei alien Berathungen auf dem Hfihepunkte der Zeit erhalten hinein, die eigentlich nieht existiren — ultramontane und luxe. Man solle daher emetlich daran denken, mflwe, weil ein Verskuuiniw hierin für die Zukunft dieae Ungleichheit môglichst su beaeitigen gerade von den bitterateu Folgen begleitet sein wflrde. in dieaen Qiagen, die immer auf a Neue an's TageaEa sei nicht hier su erortern, was wir bei Begrflbniasen der Proteatanten su thun haben, sondent lieht treten; wire eine freie Vereinbarung hierin unter den Biechofen nicht su erreichen, so wire ee θ was wir thun mllwen im Hinblick auf diejenigen, am sweckmfiwigsten, die Sache dem apoatolieehen 'die keine Kinder der katholiscben Kirehe sind. Stuhle vorsulegen. Wegen dee Meaaopfera I0r ver- Die Zeit habe die Bande gelAot, welche beatimmte etorbene Proteatanten erinnert der Redndr, daw Confewionen umachlungen haben. Der Staat lease er mit den vorgebrachten Behauptungen aich nieht ' aile Confesaionen su. Es entatehe nuit die Frage: einverstanden erkltren kfinne. Ea aei grosses Ge- Was besehliewt der katholische Episcopat io Hinwicht auf die Bulle Martine V. gelegt worden, weil sicht auf die verachiedenen Becten! wird er daa, Neuere daa Verfahren gegen Proteatanten dar^nter was er einer sugeeteht, nieht : alien sugeetehen mflsaen, ao daw danii die gottloeeeten Becten une auboummirt, wie such Alphona Liguori dieae Anaieht ah probabel anfflhre. Die Bulle Maftino V. sum Bdgraljen ihrer Glieder nôthigen kdnnten ? Doch wenn das Wort Freiheit nieht die bittérste habe in der Kirehe geaetsiiche Kraft, sei in Deuhchlaud recipirt, allein deren Bestimmungen de vitontis Ironie werden soli, so mflwten doeb auch die excommunicatis kdnnten-nicht auf die Behandlung Akatholiken su jener Khrheit dm Denkena aich veratqrbener Proteatanten angewendet werden, weil erheben, daw man den Ritua einer Religionsgenowenee demals, ala die Bulle erschien, dort keine Pro- echaft nicht in Anaprueh nehme, der man nicht aateatanten gegeben, und ea aich blow darum handelte, gehdrt. — Was frflhere Canoniaten hierin xbgedie Katholiken vor den Folgen aua dem Verkehr. atanden haben, daa beruhte auf Gründen, die fflr ■tit excommunicatis tolerat» aichersustellen. Devoti uns nicht mehr vorhanden sind. ,Wo die Kirehe erkUre as fflr gana varkehrt, aue dieeer Bulle etwas die allein hemeheode iat, da stelle aich die Frage ·. * « 7 * CONVENTUS HERBIpOLENSIS EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 octobtia 22 anders, Wenn inaa fragt, waa mu. einsbluen Hire-À 168 Stiftapropai Dôllingeè · erbebt groaae Be^enken tikern gewbhren kônhe; denn da iat daa Rpoht der gegen die PrAabmtion der'Gfiltigk’eit der akathoKirche nicht geObrdet. Heifte wolle man die liachen Taufen. In England, nehtne man dieae -Kirche domüthigen,. heute aei aie im Zuatande der. Frege aehr ernat und taufe allgemein bedingunga' No'thwehr und dee Leiddpa, da müaae aie ihre Frei· , weiae. Bei der Frivolitfit der Rongeaner iat auf heit und Ehre wahren, ja durch Zeichen bekennen, deren Taufep nicht du geringate Vertfnuen an - daaa aie die .Mutter der alleinkeligmachen'den Wahr- ?aetsen. — Man aolle hierbei stronger warden, aolle heit aei^lurch die Verweigerung dea Regrfibniasea wohl die beàingten Taufen nicht willkfirlidh ver* , der 'Proteatanten Mgeu wir: die Proteatanten sind vielftltigen, doch aei Behgtaamkeit in dieaer Sache keine Katholiken! Dm kOhne keine Bejeidigung •ein. — Wenn allgemeine· Regain featgehalten werden, kei der Ante·· Uii groaaen Vexationen ab- nothwendig. Domcapitular W Orach mitt referirt über die Taufe einer Klaiae der Mennoniten, bei. welchem der Eine die Taufworte apricht jind ein Anderer daa geachnitten. · * ' Der PrAaident wfinacht die Leeung der AntrAge Waaaer ü^ér den TAufling auagieaat. Da die Zdit bereita weit fortgeschritten. wurde Uber daa Verhalten der Kirehe gegen die Pro-' der Gegenatand der Be^athung auf den folgendeh teatanten und neuen Secten. 2. November verachoben und der Anfang der Sitsung Dpr Biachof von Paaaau wünacht, daaa man von Aufstellung a^gemeinvr GrundsAtse im erwfibnten auf 10 Uhr Morgena anberaumt und dabei beBatreff ablaaaen nidge, da dieaer Qegenatand den B aehloaaen, dnaa die HoehwOrdigsten Herren dem Proteatanten gegen.über allsu wichtig aei. Dieae vorher atattfindenden Alleraoelen-Gotteadienate in der Kathedrale beiwohnen werden. Fragen atreiften an'a Dogma. In einem legalen So gcachehen, Würzburg, wie oben. / Concil unter pApatiicher AÛtoritAt môchten aolche Normen featgeatellt werden. t Johannia, Erzbiachof. Der Biachof ,vqn Limburg erwied^rt: Ea aei P. Richarz. Bischof von Augsburg allerdingn bei Aufatellung aolcher allgemeiner Grundt Joseph. Bischof. aajze keine Uebereilung. sulAxig, aber man befinde In fidem ■ich in Verhkltniaaen, wo man handeln müsae, und Freusberg. deaahalb brauche man Aber Allé· beatimmte Ent•cbeidungon. Kônnte man aich in gewiaaen GegenXVI. Sitzung. atAnden nicht einigen, ao iniige man gemeinachaftWürzburg, den 2. November 1848. licb in Roiu hierüber anfragen. Dgreuf trage er an. Erôffnet Vormittaga 10 Uhr. \ Priaident lAaat die vom Keferenten Dom­ Anweaend allé in der 12. Sitzung aufgeführten capitular Steichele geateUten AntrAge verleaen; aie HoehwOrdigsten und Hochwürdigen Herren, zu la.ucen (Anlage 3): welchen hinzukommt: Seine Eminent der Cardinal 1. Die katholische Kirche Deutachlanda wahrt und halt feat ihre Glaubenalehre, daa eigentliche pnd.Ersbiachof von Salzburg. Fftrst von Schwarr.enW eaen ihrer Verfaaaung und ihrea Cultua. C ber8: * Header Erôffnung der Sitzung erscheint in der 2. Sie beanaprucht, wahrt und übt alie jene Mitte der Veraammlung Seine Durchlauchtige Emi­ Rechte, welche ihr nach gôttlicher Einaetzung und nens der Herr Cardinal und Ffirat-Erzbiachof v.on auf Grund rechtlich beatehender VertrAge gebühren. Salzburg, Friedrich Furst von Schwarzenberg, [In actia gruxdrrektiick brttrkfnden ] 3. Sie behauptet und wahrt ihr Recht auf ihr Hi'iclutwelcher am Tago zuvor dahier\‘ingetroffen bereita erworbenea und in Zukunft zu erwerbendei und bereita im Biachofshofe von den Hochwilrdigaten, Herren Bischofen in corpore feierlich begriiaat Eigenthum und du unbeachrAnkte Diapoaitionaworden war. Der aeitherige Priaident. Ersbiachof recht higrüber au den fundationamfiaaigen Zwecken. 4. Indem die katholiache Kirche in aolcher von Kôln, aetst Seine Eminens von dem in der Vorberathung von der HoehwOrdigsten Veraamm­ Weiae ihre Rechte wahrt, wird aie die in ihrem Weaen liegende Duldaanikeit und Liebe gegen die lung getroffenen Beachluxe : daaa das Presidium Irrenden lehren und empfehlen, und aelbe in Wort dieT Berathungen Seiner Eminent in Ihrer hohen kirchlichen , Stellung ala Cardinal, der heiligen und That Ahen. Priaident erklArt nach Vorleaung voratehender .rômiachen Kirehe für den Fall dee Eintreffens vorSitae: Eine auadrfickliche Erklirung der eraten behalten bleiljen sollte, in Kenntnisa und trAgt •wei aei wohl jetât überflttaaig, der dritte mixte Hochdemaelben den Wunach der Veraammlung vor, du Presidium übernehmen zu.wollen. Seine Emiin der Reihe der au verhandelnden apiter folgen, nenx erklArten Sich jedoch ablebnend aua dem und den vierten ernchtet er gleichfalla für OberU Grande, we’il Ihnen der Veriauf und Inhalt der aeitflüaaig. herigen Verhandlungen nicht bekannt aei, und Nachdem genannte vier Sitae eiyeln lur Ab•timmung gebracht worden, wurdanjmie •immtlich Auaaerten aich dahin, daaa du aeitherige PrAaidium fortbeatehen môge. Der Ersbiachof von Kôln aoblug abgelehnt. hiereuf vor, daaa immerhin Seiner Eminens daa Der Abgeordnete Von Brixen hitte gewfinaeht, EhrenprAaidium der Veraammlung vorbehalten daaa über d bei dem um aich greifenden Sectenwesen für die - Lu^bqraner oder Refonnirte thehr, sondern Unirte, Zukunft sich vervielfiltigen wird, werdendie/Bischofe von fienen’ ein Jeder, obgleich eine Agende vor * ihre Diôcesanpfarrer auf diesen Uebeistand aufmerksam rnaehen, dass sie sowohl bei akttb^lisch geschrieben ist, nachWilIkür tauft. tDer Pr&sident.stimmt für Beibehaltung der seit- 'getaufieto Kindeni katholischer Çltem. a Is auch bei' herigen, Praxis, naeh welcher, wenn ^eio dubium AkathoKken, welcher in die katholische Kifche auf-· probabile vorKanden ist, die Taufe als gültig be * genommen werden wollen, jedesmal genau unter * suehen, ob die 'von denselben erapfangene Taufe traebtet werden muçs. naeh Materie und Form als katholiseb gültig er-t diejenigent excommunicire, kannt werden kônne, und naeh Refund der Sache in Gem&ssheit der içijchlichen'Grundsitxe verfahren, wiedertaufeir. Stiftspropst Dfillinger hftlt in schwierigqp Fàllen aber von der oberhirtlichen w&rtigen-Zeit für hinreichend. wenn den Gmstlichen grbssere Wachsamkeit eingeschirft wird ; di J Bande Scelle sich Welsung erholen.w Donicapitular Herxog ist\ mit Domçapkulur Alxog . ' bemerkt, die Kirche date welche ohne Grund der- gegen- ea, in dieeer .Fassung ^dcr kirchlichen Gemeinsrhaft bei-den Protestanten nicht einverstanden, und schlkgt vor, den von der Synode xu Mecheln (1607, tit.3. c. 6.), cf. Bened. XIV. werden iminer lorkerer, das dogmatische Chaos bei ihnen immer grosser, jeder Geistliche hat daher de Synod, dioec. rib. VII. cap. 6. bei der Vervielf<igung ungültiger TaufeA, dartiber VIII.. in dieter Sache bereits gefauten Beachluss als massgebend b xu forschen, wieXin seiner Gemeinde und Gegend anxunehmen, welcher lautet: * „Et quia frequens, sie es mit ihrer Taufe halten. Auch der Zweifel generalisirt werden, experientia docet, modernos haereticos saepe contra receptam ecclesia^ consuetudinem et antiquisAmain an traditionem gesinnt ist. Der Abgcordnete von Brestâu sunt ad baptizandum admittendi, ubi aliquis catho­ allgemeine bei licus praesto est) baptixati similiter sub conditione grossen Verschiedenheit und bei den vorhandenen baptizare, uno aquam fundente, alio ab haereticis (qui non formam ipsam pronuntiante, * der Intention darf nicht selbat da nicht, wo man feindlich gegen die Kirche , Praxis werde bemerkt. der eine herrschenden baptizentur.- — Die den Pfarrern aufgetragene -r · heidniechen Elementen schwer su erzielen sein. Untersuchung sei mit grossen Schwierigkeiten ver * Dio preussische Agende werde nicht mehr baachtet, knüpft. Das Conbv Tnd. habe die Gültigkeit der jeder Taufe, wie er wollc. Môge ee in Bayern von den H&retikern geschehenen Taufe nicht ah andqrs sein, in den nordostlichen Diocesen sei é· eine, sondern an eine zweite Bedingung geknüpft, gerathen, dass die Bisehofe naeh dem Antrage von an die intentio faciendi, quod ecclesia facit, welche intention man bei den modemen Hàretikern nicht Herxog verfahren. Seine Eminent der Cardinal von Schwarzenberg annehmen dürfe. &ussert. es komme auf das dubium probabile an, Er stimme daher. da die Taufe unmittvlbar zur Seligkeit nothwendig sei, dafür, und dürften die Seelsotger darauf aufmetksam ge- die bedingte .......................................... Wiedertaufe ala ... Kegel, ... anxumacht werden, dans sie nachforschen, ob ein aolche· dagegen der beantragte Auftrag an die c d^bium vorhanderv sei; worauf Domcapitular nehmei^ sei. i „ „ dass Steichele bemerkt, er hahe das Formular so ge- Pfarrer als unausführbar unterbleibe. Der Prâsident hâlt eine dieasfallige alie Taufen fasst, dass es für allo Faile bervehnet sei; ea sei der Proteatanten für ungültig crklàrende Declaration desshalb auch darin ausgcdrückt, dass der Pfarrer naeh Refund der Sach» * naeh kirchlichen Grund * für bedenklich. Dvr Bischof von Augsburg bemerkt: die Er- kj&rung def Synode ^similiter- habe einen andern s&tzen tu verfahren habe. Naehdem noch der President, Domcapitular Ernst, Sinn und beschranke aich auf diejenigen Taufen, der welche wie zur Zeit der Synode von Mecheln mit Augsburg verschiedene Verbesserungsvorschlftge be- Trenpung der Materie und For&nif itr Tenft elutluiMuii EilifWUfmeiiiichfin auhr/aed auf tint dsm IwtAoiiaeAea Ltkriffrift tfUarI itrtitraje Wait *, falgiieh ofiltif, WfKmnn wiaaaw stab beearabigt fehtaa aMia^ ao atoho dm Rouen aaeb Baa ibaea odba. VorUndg geaOge aa, dia Pfanw ia dm vom Beferoatoa boaatragtoa Bate oaf da oaftomfaam sa machon, «μ ia dba vwdadertoa VMWItaiaoea a than sei. Dm Priaideet Mit dtesebenfalh Mr nôthig, da dnroh ciao Vereiabarang dea hier veraaatmelten *a» am ^iasopatee dia Kraft aad Sicherheit der einseinen trarit, mal «ta derartigre Fn/aAruu tes d BtaeMfe aaeb ia Behaadlang dieter Sache waehae. sied pm/rwdrw Steitiurreta f9r He lUkaafi rich Dmbabihebof ton Mlncbea : Bin anderer Punkt Mreùd/iUtipM istrd, wnta dit ButMft, φ lit tt iM bier^aa betfaehtan; Ba bandait aich hier nicht fir mrehaeitig /sia, idra Diictiaipfimr a»f darn·. aaaMoproehen, area in jedem einseinen Faile dittn UthMeai oa/taertaem mmAcw, aad dietMta an than aai, soadera ob ee nicht jetst nothwendig «neeAnM, dan fit totcoki bti akatWüdi gttaaflm aad rathae· aai, die Tanfe irgend einer Secte fflr Kiadcrn tatWùrher Btm, oh nci bti dkalhtlikta, sete swoifelhaft an erkliren, und daea daher atatuirt trtlcht in dit Itatkaliaehi Kirekt aafftntataun merdm warden artapo, diene Tagfe aei in Vora» ale un- trclltn, ftidtiafal ftnea antmuckta, ob dit eea dtngdltig aa etraehtea. Aber es flragt aich ; sind wir tMm mpfttfnu Tauft nocA Afatrrw and Forât bervebtigt, ee EtwM auaoMprechen, iat die» [king]? oü tatkolûol· fdiüf antrkeant trtrdtu Manti aad HiaairbtHeb der Beroohtigung babe ioh obae Zu- aocA Btfaad dtr Satüt ia Oininbbi dtr Hrthaitaamaag dee apeotoliaehen Stuhlee Bedenkea. Ea tithm Grandadtar nrfiim, ta FtUtn rrhMiehtn kaadoh aich aa eine Sache aitioria indaginis. Wir ZwtÿiU abrr sea dtr obtrhirtliekea Sitllt ticb *f kinase die Regel so fassent ee masse jedem JFtùuf trholm. Hierauf gtag maa sur Tagaaordnung in BetreF Bischof dbmlasseu bloiben, su than, was ar (Or aMbtg dado. Ia Rom abrigens werden aile Pro­ des SchulbMoches und der eraten Communion Qber. Referent Steichele bemerkt, es sei diem eine testante·. die aus der Sehweis kornmen, eonditionate , aafa Near getauft ; and auch in England sei ee so. PastoralfHge, aueh mUsse das in Auaoicht stehende Dm Abgeerdaete\^n Breslau erklkrt sieh gegen neue Schulgeoets abgewartet werden. Nacbdem der PrOsident dieselbe Ansicht ausdee Bsisats (ee sollen sich die Pfarrer an das Ordinariat wenden J, da man in der Breslauer Diô- gesprocheu batte, erkIArte «lie hohe Venammlung rase die Taafe der Rongeancr bereita fttr ungültig «insCimmtf, die Sache bedOrfe sur Zeit keiner Entcrkldrt babe. Die Aaordnung einer dieeaftliigen echeidung und mOsee der Zukuaft abertaaoen werden. Die Tageeordnung brachte waiter den CottftttiontAafrage werde ia seiner DiOceae daa Befremden * dM l’ebertntta heevorrafa·, warum dm FUrstbieehpf die Sacha msoAM sur Sprache. In Betre stronger goUommen babe, ale der venammelte liinderjlhrigwr sar katholiachen Kirche wurde fblgendm Antrag dm Roferpnten Terlesen Bptaoopat ia Wtrsburg. „Dem Staate' in seiner gegenwtrtigen (lestait Dm Bieohof son Augsburg: Ea steht jedem Ordieartate frei, nie ia einselnen Fallen, so auch bleibe unbeaommen. BodingnisM fOr bbrgerliehe in einer ganaen Kinase τοη Soctirern su erklirea, Anerkenanng einm Cosfeosioaewscbsola, namentlich does ihre Taafe ungttltig sei. Ihireh die beaatragte ein UnteneheiduagsaJtor, aufcueteltaa und daran festsahalten. Die Kirche abM wird sieh dan Recht Formulirung. wird dieses nicht prejudicial. Dm Prloident erinnert, sehaioriger gestalte sieh nicht beochriakon lasses, allon doue·, welche ' die Sambo bei der Ebe, wegen dee dort mbgiioher Religioneustorrieht von ihr Teriaagen, doMelbea su Weise ointretoadon impedimentum ' diaparitatie ertbeitan, and alioa jeaoa, welche ihre Sacrnmeate "ompfaagea wollen, aie sa reiebea. Voa oinM mit enitae. Dm Biechof roe OsaabrOek Mhrt eine ihm su- Formalitàtoa verbaadeaea Aufaahme ia die Kirche gogaago·· rdmiaebo Eatacheidang an, nach welobm, ver Brreichaag deo steatagMotalichea Alters wire •one die Taafe nur swoifelhaft aei, daa impedi- Umgang sa nehmoa. la Besag aaf daa Beaach moatem diaperitatis cultus ah nicht verhaadea dm preteetaatisdM· Sohata aad dm BeligMaaaterriehtes Saitoas mtaderjOhriger Coavertitea, atateirt words. ’ Dm PrMdeat legt hierauf die Fraga sur Ab- daan aaf Zaaiehaag denelbe· sam pcoteateattaeha· •Nmmaag vm: „8oll ein Resultat gogenwOrtigM Gotteedtaaeto hkttea dtaee aar dam phjmmohdn * Baeproebaag ins Protokoll niodergelogt werden T" Zvraaga sa weiehea. wetabe too Allen, mit Ansnahmo eiam Sthatea, Nacbdem tbw dioeoa Antrag eine Débatte stattgofeadea batte, an wetabw dm Biaebof Dittrieh Mjaht wird. Mftopropat Dôllinger iat dta Anaioht, daae in aaa Dresdea, dm Prbsideat, dm Abgeardaete voa . decs an die Ptsnor auengebendon Brtaaae dM Breslau, Stiftaprapat DUtagcr, dm Btochof voa >PeetMhkatbolikM“ apecjell Erwihnnng geschehs, . Augsburg, dm Krsbisehof voa Bamberg, dm Biaebof um dam kiaRhoh Terbreitatea Wahae, ah walta , von Speym, dm Biaebof vea Kolas atah bethaüigt nwfaiban Deutsch- aad Rtaiaeh-Katholieabaa keia hattea. wobei insbiinadme dm Biaebof von Speym MbebbebM Uatersebiod ob,' entgegea sa wirkea, m Mr rtthbeh eridOrte, dam dta Kiroba ia dm aad daaah dem Voiko st knnd werde, die Khaft Aafhahme der Coavmtitea aich nicht bemasaa tame, t. . ÛOKTOTTÜB HKRBIPOLKKSIS BMWOPOMJ1I OMMANIAB, 1MB eeteteto tt IT» 1T4 wurdo 'gegea dw BHrnmo «MBiMtear UmUmm·, A dteeam Penh te Λ» dieoooi ^legonofiond mb vetdamou, ehoe dam ein b^K OfÎMB^kttV ScMktalM te * PVvtoboB MbvAeVCVfttCt ■ti». Cardinal VBMt-MiM» voa B»hbvig ftegt MkKvMlick A * ^TmwmboIw^ vk vidi flBv unbedia«te BeHgteuofroibeiterklfire, «te diem te der jfiagot ea Satebwg abgabnltoaea Provinciallljrvods fMfliMhvo eoi1; er otelto diem Frago, weil dio BaMhmag ubedtagter Bofigteeoftoibeit te ooteor Didcoee mfigiicher Write amnohe Apoataaiea ear FolgO^halMorerde, wm ibo echmeruen werdo. Der Abgeordnete voa Breelaa erwiedert: dor Steatmehuta babe bieber kein Hoil ane gebracht and'werdo eo auch fernor nicht than. Dor 'Biaebof voa Paemu bemerkt, wean aaeh genae Gemeiaden ia Ooeterreieh abfallea wfirden, ao mfieate doeh uabedingto Rebgioaafrg^eit alo Princip ftetgebaltea warden. Der Prfieident theilt Seiner Emineni die Hauptpunkto der fiber die gmtellte Frago gofaaeten Beeoblfimo mit, and beauftragt dA Secretariat, Hoehdemaelben dio bieherigen Protokolle eiaeuraichea, woreuf die Sitaaag aa 1 Uhr geachloemn wird. 80 geachehen, Wflmburg, wie obea. Friedrich, Cardinal und Erabiachof. t Johanne·, Enbiacbof. t Joeeph, Bijehof. In fidem Freuaberg, Protonot. Ap. XVII. SUzimg. Wflriburg, 9. November. ErStfnet: fi Uhr Abend·. eeaeeedte wateha * umtar dteoeediMtBm mk Woeh ^nehr guile dieem voa BteuHtem * ^vdtovAe Dar apeeOaKeebe Viear voa Seahaea Mwt aa, darn bei dem Miaaieaagotlandtemt te Saebnaa e * dor FbB eietreta, te preteetaatiMbea Kirebea aad aaf proOmtantieobea klmrtiaahia (nater Htean * fBgaag aterdingo eteeo allero portetilo) ao aalabriraa wad dam maa aieb gteeMieh eebUaea mfiaao, woaa dieem gmtattat word·. Der Priai dent erwiedert, dam die anageaprocboaea Ornndadtae nur bei dor Orfindnng voa Kirebea, nioht aber aaf voifibergebeaden Miaaioeagotteodieaot und aamerordoatliche Verhbltnime, wie inSachaee, Anwendung loiden. Der Biaehof voa Trior fkagt, wie ea iu baltea aei, wean vino gemiachte Gemeinde an die Stello eiuer alten Simnltankirrho eine neue ebenaolche B erboae ; ob der Biaebof dieoelbe oonaeerirea kfinne t er babe in einem aolcben Falla die Conaecratioa verweigert. Der Prfieident erwiedert, daaa bei einem fihnlichen Falle er vidmehr aieb beeilt habe, dor proteataatiaehea Eiaweihungafaieriiehkeit durch dio katholiecbe Coneoeration uuvornukommen, ala dureb welche die Kireho eine geweihte katholiacbo werde, woraa eia aptteror Act dor Proteetanteo aieht· mohr findere. Der Biaehof von Augsburg glaabt, dam mna dea Katboliken ia dieeem Falle die Wohlthat der Weiho um der ^ie Kirche mitbeautaeaden Pro * teetaaten willen aieht vorenthalten kfiaae. Der Biaehof voa Speyer trfigt au. fiber die Sache hinwagiugehen, da allgemoin gfiltige Beeehlflm· ia dieoer Sacha aiebt gefaaat warden kdaatea, ua8 aa genfige,dam derallgemeineàmudmt· auageuproeheo Ehreavoruitaender : Seine Eminena der Cardinal Fflrat-Enbiacbof von Salaburg. Vonitueuder: Der Hocbwfirdige Enbiachof von Kûln. Gegenwfirtig: c wordea, Simultaeeen oeien mfiglichat au beaaitigea. Bfimmtliche im vorigen Protokoli Oenannte, mit Der Biaebof von Augaburg maeht noeh aaf daa Simultankireheavermfige· aufmerkaam, deaooo Auanahme dea HoehwOrdigaten Herra ‘Biachofa voa Hildeaheim end dea Hochwfirdigen Herrn Dom- Theilung keinen eo groaaen Sehwierigkeitoa uatardecana Braun ana Trier, welchaj wegea Unwohlaein liege und oelbet mit einem Opfer herbeiaallhrea eoi, waa der Enbiaohof voa Freiburg boatfitigt. der Sitaung aieht beiwohnten. Daa Protokoli dor 8. Sitaung wird vorgeleoea Hierauf atellt der Prioideot die Fruge, ob der Oegenataad waoh diearr vorlamoa und genehmigt. Domcapitular Steichele verlieet aein Referat warden «olle? waa oinatimmig bejabt wird. Hioraaf fiber Simultankirchen und Simultangotteadienet Auf wandte aich die Beaprechung au den Begrfibuiaaoa difilBemerkung dea Prfiaidenten, daaa die Simultan- dar Proteatanten und dea gomeiaachafUichea Boaltfire fibergangen aeien, bemerkt der Bericht- grfibnimpUltaen. eretattor, daaa auf dieaelben wobl dieoelben QrundDer Biaebof voa Paderborn ffihrt eia ia dieaer Sache aa den Biaebof von Mfinoter ergaageaea afitae Anwendung leiden, weleho voa den Simultan­ pkpatlicheo Schreiben an, woria der Papot m miaakirchen geltea. Nachdem der Prfioident darauf hingewieaen, daaa billigt, wenn die Proteotantea gemeinaebefUieb aut *ehe^Kircbhdfon durch ihrW die meiaten Simultaeeen aieb auf daa im Weatphfili- Katboliken auf katholi achen Friedenaochluaoe featgeeetxta Norawfjahr 1694, Prodigor begrabea werdoa, ea mfirno in dieeem respective 1618, grfiadon, dor Abgeordnete aua D Falle eino dritte Separation ouf dem Kirehhofe gemacht werden. Alloin aueh daa kfiaae nach der Breelaa dieao aa einem Beiapiele aua Schleaien boatfitigt, and oino von Rom auagegaagene Ent- neuen preuaoiachen Oeaetagebuag niebt auageffihrt acheidueg aageffibrt, welche ochloehtbia verbiotet, Akatholikon den Mitgebteuch kath^lioeher Kirebea eiaaurAumon, opriebt dor Prfiaideat alo daa nach oeinor Aaaicbt ia diooer Saelur aa befolgeade Prineip dooOrundaata aua, daoo, wo eia Simultaneum auf eiaem gfiltigee Roebtatitel bombe, deooen Bei * bebaltaag aaerkaant werdoa mfiaae, daaa dagwgea aaeh and each aoviol mfiglick auf die Aufhobuag voa Stmultaakirohoa durch dio Erriehtaog eigener katbolieeber Kirebea hiaaawirkea nad iaobeooadero allo now oinauffibrendea Simultaaoea mfigliehat aa vermeidea oeiea, da die Erfahrung lebre, dam ia werden. Der Abgeordnoto von Breelaa firagt, wie ea au baltea, wenn' Katholiken und Prolootaatea auf demMlben Kirehhofe begrabea werden; ob e· nicht aweckmfimig wfire, wenn diooer aua nicht mehr geweiht, ^fiadora nur daa einaelaa Grab geaegaot werdeT Der Prfiaidrat theilt dio Beatimmaagen der aaf dem liakea Bhoiaalbr geltenden ftaaafieioehoa Oe * •etsgebung fiber dieeea Gegeaatand mit, woaacb eine Abtheilung dm Gmnaiude-Kirchhofbe in eiaee katholiachen and proteetaatimhe· Aatbeil verteagt warden kfinnte, dio Judea «ber eigeoo beooedoro Begrfibaimplfitee habea mbaetea. Jetât eoi aaf * Ipri tMM * Mftieiitte betat wBVMta * |taw •ettaa Ubwtatu· pn mia aaaMa eatteMm poatalaraal, VH· dem liakea Rboinafer die Praaie ao, dam aaaa ' den gOteetemhaflliahea Kirebhef gaaa weibe, wenn tefta IM··· tadm i inmate· ad waiUi Vhauaaaie. in. oomvbmtob HnupounMB veooranm ομμμαβιαβ, imb >mm n ana each ia Ptaubtatah * 4 Boigie· ataht Mmm, 4bm KaImMmb μβ4 ΡνΙμΙμιμ fMriMbt A·· * paU v«t4m. Be ww4e m «mA te fakwft ia ^^mb4mMbm4 aA^^bmîAi μόβΆοβ· Di· BfeAifc V·· Awfabw * m4 Pmm Wmerkoa, dem m bereita ia Bayera wirWtah m eieb m BsdsM·. ^•^VKw^w ΜΜΛ· *VVg amA ^m· ■ ate dltar ate dta Caaatttatiaa Marita· V. aad gtoife dabar dia Mogul Plata: las p« «tarter detrahit priori. Waa daa vo· Abgooritaetea vow Brin·· aageMhrtea Seblaamata dar Coaatitatfoe Maritaa V. betreBr, ao barat· ar^aieb dagegea aaf Ligsori aad Voit, woaaeh wobl die Hkretiker kein Recht tab·· aollen, vo· daa Katholiken itgend etae hetiige Haadtaag aa fordern, wobl aber die··, aelbige aa lototaa. Wm 4m aeaadatam betreMe, ao Uogo allerding· ain «olchea hbuflg vor, wenn der veratorbene Hlretiker nahe katholiaehe Verwandte babe. Auf die Bemerkung de· Erabiochofi von Mdnchen, verbalte. Uad auf die Beaterkuagdm Abguordaetea von Breaias, daaa aa Immi word·, daaa Mob Rongeaaer and Jaden aaf du· guuaetooebaftBeb·· Kirchhofe beerdigt ward··, fthrt dar Biacbof voa Pamay aa, daaa aaeh ia aeiaer Didaaaa aa baratta, geacheboa, daaa ein Jude aaf do· bathoUaoban Kirahhof beerdigt word··. Nachdem dor Cardiual-Snbioobof voa Soliburg •rabbit, daaa neulich aia in da· Mhrutagoa gefalleaer Jude in Wien leider Merlieh aaf do· ohriatlioheu Kircbhof mit einer Leichearode dea Rabbioera bo- I dam er die Conatitution Martin· V. ganx and·» ab graben worden aei, wnrde mit Hi gagée 8 Stimmen ■ein Vorredner auclege und daher der beilige Btahl dartbor entachoiden tnSge, erklirt der Biacbof von beechlomea, den Oegeaatead an veriaaaen. Hierauf «tellt dor Prtaidbnt die Frage, ob man Augaburg, daae er (ich nicht· bloaa auf dieae Connicht die Frage wegea dee Bogrdbnteam der Akatho- •titatton, aondern auf einen alten uad awar den liken dem kflnftigea NationaieoMil vorbebalten colle T Katholiken vbrtheilhifteren Uaua berufe. Der Biachof von Limburg hilt auch, namentDer Biachof von Wttmbug beaatragt, die Sache in Anbetrncht ihror Jlfiehtigkeit dem rdmiaehen' lieh im Hiablick auf dM aoaadalum einer viejfach Stable n: Entacheittang vomlegaa, wodurch dann •o ungMeben Praxia. in der fraglichen Beebe, for auch die Vereatwortlrehkeit den Akatboliken gegen- dM Beote, von Rom Entacheidung einiuholen. Eben d Kr * aprioht der Biachof von WOnburg ttber von den Bbchôfe· abgewUxt word·. t Der Bieebof von Augaburg erklirt, einwwolche und beaatragt augleich, vom heiligen Vater die Anfrage aei ftberfltaaig, da der rdmiaehe 8tuhl rich mildeate Praxia aieh au erbitten.. Aneb der Abgeordnete von Brixen trigt darauf bereita enter Martia V. ia dieeer Sadie erklirt an, da die Analagung der Conatitution ad nitaada babe, wie aneb Benedict XIV. anerkeone. Der Bbchof von Kulm tatauptet, daaa Bene­ mindeeteM iweifelhaft aei. Der Bbchof Dittrich aua Dreaden macht aufdict XIV. «cibet aeine Mhor durch don Biachof voa Augaburg angefthrte Anaieht, lib. VI, e. A »· 8, merkaam, daaa ea nicht genige, dem heiligvn Vater c die Frage vonulegen, man mdaee ihm auch eine De Syn. dioee., widorrufe. Dor Abgeordnete dec Ftntbiacbofh von Brixen . gonaue Kenntniaa von'dea ao veraehiedenartigen •ueht auanfthron, daaa die conatitntio ad evitanda Verhiltniaaen in Deutaehland verachaffen, wm eine •oandaia hier koine Anwendang leide. Dor aralte grMM Vorbereitnng vorauaeetae. Damit erkiirt aieh der Biachof von Limburg kirohliohe Orundaata, daae Akatboliken wedor kiroblich begrabea, noch Mr aie dM beilige Meaaopfer einverutunden. Der Biachof von Augaburg aber dargebracht odor filfentlicta Gebet· verriehtet gibt ' ·· bedeaken, ob ea bei der gegcnwtrtigen werden dOrften, atebe feet; er aei anageaproebe· BodritagaiM dee hoiligeu Vetera und der awiaehen durch Gregor ΙΠ. uad dM Laterane··· IV. Die Deateehland uad Italian beatehenden Bpannung CoMtitarion Martin· V. derogiru de· altas Reebte rtthlich eei, dem Papete die Beebe vonulegen. nicht; aie wolle nur die Katholiken im Varkehr mit Der Cardiaal-Knbiachof voa Baluburg trhgt an, den nicht durch aaedrtekHeh·· Urthoil Kxeoauautni- date die Sache aaeh reifHcher Vorbereiiung in cirten erbiehtern, nicht aber de· Hbrotiker· einea DWeeaaa , Provincial- and Nadoaal-CoMili·· dem Vortheil gewthrea, wie diooea aw de· Sehhaaanata· heiHge· Vater vorgelegt word·. Er bemerkt, auch der Conatitution bei AlphoM vo· Liguori, theologia er habe in Salubarg nine' Praxia vorgefundao, womoralia lib. VII. cap. Î Mr. 188, hervergaho; aneb aaeh der Printer ia Stela Proteotaatea begrabea die Anfaaguworte ad aetamde aaandate wie··· beta, ee mtaa aegar beim Tude dereulbea 8eeleadarauf hin; dean unm$giieh Hase w ein Manda­ imtar pro emaibm SdeMbau def. gehattea worden ; tam aein, wenn aaa dene» Baeraaeote verwoigere, er aber ktaao 4m Lctaterc nur ate etae unwtrdig· welehe die Baeraaenta ata· weUes, uad Hr Jea· "reutefette mostaiie and etae Ttaaebsag doe Volkoa nicht effent.lich bote, welehe aa keta Vegfeaer aueehen sad habe die gaem Praxia abgeetellt, wm *· AwAMPBIM •CTSjft, worn M *H gtanben. Wm Booedict XTV. betreBb, m tadole •attage SVAf etalg or die 8yuoιΗι AafIMtagsagdm Pritadcatea ward· aofort dar ' in «acria mit Hkretikar· each van Benedtet XIV. Aatrag dm Bteabef· vcaWtaSburg aad der dm Am AmA * 4mm αφμμΜμΑμι Stahl· verworfea weed·, erfaalfo ana Mb. VL «ap. V, ·. 8, Do 8yn. die··. Mit dur bier aaegaaptwebuMS Mr- aar Eateebetdaag voraalugua, guabgead Mterethtxt. Dor Bteabef vea Ounabrbek gteabt, dam oo kltauag dur coMtitatte Méritai V. atimmt aaeh d· ia dor gaaaea Kiraha aad aamastttab b Itaiea m iriabt μ aahwor eei, dea Saahverbait guana nach haobgeMette Laetae Ferraria bel. Der Bteabef vos Kaba vedtout dto eaa Muse­ diet XIV. eitirte BteMu wegages 4ur Bteabef wa Aagubarg eatgegaet, dam bter sur ues «tamn Amp Sm MbMtkk) sMlHdfafc ata· guaaau BehildMuag der ia ihres DHuoms obwalteadua uigeatbbm^etee· Vedkhitateae etae· can ftaea^ etwa do· InMmW m KMb, 177 CONVOTUS HKRBIPOLOBU EPISCOPORUM GERMANIAE, 1MB oedebrie » 17B anta tier Qartitatir Mirtini V. am Er «oEe iaBaa *ft· v«U A· * Ov4wme Bev Darb· beM ehto jmm eeBeve BbB Cltttt wMiete^ wio irtoBS •ana aelnbe werAo, «e Mo Kitebe paa eat tee mean van Wtabarg himirkt, daa· die ndmKcha Priulple· aaiBakfabaa mA···; ar Uaaairaft Aob··, Olanaal ana der Oanatitatie Martini V. ia Layman·· W Baai heiHgea Stable laBigihh «iaa aatjuatfarba IP^teola^^ia ineealia aie^t fllB^l^K «Abroad ata van Interpretati·· Bar Conatitatian Marti·· V. naah- lapon nieht bathe. Dea Bbebef ven Aagabnrg oatgegnet, daaa er ■aaeabea, «alebar Aatrag aofort gaabgeaB aatav'in Bar Snmaaa theologiae aaneti Antonini pan III. •tttat wird. Der Biaehof roa OnabrAck boantragt, rarant tit. SO., aaf den aieh Papat Benedict XIV. beeieht. daa atatua rai durab die Berichte der ainxelnoe jenen Seta nieht gefhnden babe. Der Herr Priaideat beauatragt bierauf die AuaBiaehof· featauatellen und aodaan die Saab· dea apoatoliachan 8tuhle nr Entecheidung vorniegen. •etaung dieoea Gegeawtaadea, bia die Concilien■mnmlung beigebraeht aei. Da die Acton aieh Der Antrag wird unteratOtxt. Stiftapropat Ddllinger flndet e * bedenklich, eine hhufen, ao «arde beachloaaen auf Antrag dea PriAnfrage in Rom n atellen, ob die Conatitution ad ■ideatbn, den Secretir dee Herrn Biaehof· vnn Speyer, Domvicar Spieler, ala Regiatrator nufauemfirndii die communicatio in eacriacum haeretica erlaube, man dûrfte aieh in Jiom Aber eine eolch· ■tellen. B Domcapitular Ernat von EichaUdt referirte nun Anfrage der deutachen BiachAfe wundern. Dem atimmt der Biaehof von MQnater bei. indem er aieh xugleicb auf die Uebcreinatimtnung aller Rituale beruft. Der Abgeordnete von Brealau nieht hiprauf aeinen Antrag xurAek und iurnert aieh dahin, daaa ea etwaa Anderea aei, Ober die Sache aelbat anaufragen. Nncbdem noch die Biachfife von -Trier, Limburg, Wttraburg und Augaburg, der Cardinal von Salaburg nnd der Ertbiachof von Freiburg kun Aber den Qegenatand geeprochen, wurde in der nun folgenden Abetimmung der Antrag dea Biachofa von WOraburg und de· Biachofa von OanabrAok durch Majoritkt verworfen, der Antrag dee CardinalEnbiachofa von Selxburg aber, dahin gehend. Bia Sede neck reifticker Vorbtrtitimg auf National·, I^roeindal- wed DiAcMaa-SynodeM dm apoafoliaekan StiMe aw Satackeictimg Mrialtjea, einatimmig an­ frlyrnuf um B‘> I hr genommen und die Sitxu geeehloaaen. So geecbehen, WOraburg. wie oben. Friedrich, Cardinal und Enbiachof. t Johanne·. Enbiachof. t Joaeph, Biaehof. In fidem J. Freuaberg, Protonot. XVIII. Sitauag. w WAnburg, am A November 1848. ErOffnet um 8 · * Uhr. Ehrenvoraitaender Seine Eminena der Herr Car­ dinal FOrat- Enbiachof von Sahburg. Vonitaender : Der Enbiachof von ΚδΙη. Gegenwartig waren ofc im 17. Protokolle vorgemerkten ^dlochwArdigateo und Hoebwtrdigen Mitglieder. Der Vonitaende erABhet die Sitaung mit der Aafforderung eine· der Secrettre, daa Protokoll von der 10. Sitaung vonnleeen. Nachdem dieae· and damairhat daa von der IS. Sitaung vorgeleeen and nach eiaigen Beriehtiguagea von der hohen Veranaamhang geaehmigt worden, bemerkt der Biaehof yon Angaburg, daaa.der in der geatrigea Aheadaitaung voa dem Abgeordaeten von Brixen aagefthrt· Sehhmaaata der Coaatitatio Martial V. in der gaaaaa Coaatitutio Martini V. nieht '. Woranf der Abgeordnete voa Brixen eatgeguet, er babe den Seta ana doo Work·· dea heiBgea Alphoaaaa Ugahri goaoauaea, der aaadrAekbeb bamarkt, daaa der BagUehe Seta dar Seblnan- ■ Λν 1er Unia hmmad «maamatiw, .. .................... Laaaaan-V aAMa aat. BaadattinYin, AM; B. MM Ckaank mamu. Va···· ΓΜΠ Aber daa Verhalten der Kirebe gegen die ncuen Seetirer nach der Anlage 1 *. Domcapitular WOnchmitt von Speyer erinnert. daaa in dem Referat bemerkt aei. wie man nicht haudeln nolle, aber nicht, wie au handeln aei. Domcapitular '^■'.rnnt entgegnet, er halte die·· nieht Sir Aufgabe dea Referatea, aondern der Paateral. Domcapitular WArachmitt bekAmpft aodann den Antrag dee Domcapitular· Ernat beabglich der ■ Verhaltm dar Kirch· gegea die acam Seetirer baMglick a) dea AWhllea, b' dar Zarhckkehr, e) ihrar Aaaprecha •■f daa CnltaanmCge· and di der Taafe ihrar Kinder, a) Der AMU1 eteaa Katbollkm n eiaer Secte iat ab Ketaerei n behaadel·. Dock bei dem hemcheaden ladilbnatiama· nad bei der gromm Uakaaataim der wiehtigatm Raiigioaawabrbaitm warden die kircbUchen Strafe» nicht in ihrer voile· Strange gegen apoataaireade Laim in Anwmdnng gebncht werdm kbnam; gegen. die Prieater iat indem mit aller Strange dar oaaoniaehm Strafe· an reefahrm. b) la aiad Uer die akmUchm Geaatse wb bel der Convertie· der Protaataatm aa beobaehtaa. Die Behabilitatioa abgefhllmer Priaatar iat mit Vortiebt. mit BarUckaichtigaag ibraa frkharai Lebmawnadab. dm gegeb···· Aaruemiaae·, ihrar Baea. aad aar nach voraaagegaageaar Beam vonaaeham, aber 4«m Enaaaaaa dar Haaelra BiaeMfe n «borlaam. c Selbat bei Abftll 4er Umaaiadea iat aaeh MOgUchkait der Gmdaata g^tead »· ■atbea, darn daa CattaavarmAge· Kigaatham dar Kiraba, statet der (ieawiadaa iat. Die AaafUuaag die··· Graadaatana derfta •rhwiarig, aber nieht madgtich aria. Jedaathlla aaa dia Rattug deajaaign Tbailea vom lUltaavermAgaa aaf alia milgliebe Weiaa veraacht werde·, aaf weleham apaciAach bethoHaeha Oaltaaaete, a. B. Jahrtage, team·. d> Dvr Priaatea ·>·«. ao luge er aoeh gvwim aaia kaaa, daa» ia dar Secte gtltig gataaft wird. each kirchlicham Gnmdmtaa die Taufc dar Kiadar varweigam, voa deaea ar vmnaaieht, dam aia ia der Serio eraogea wwdaa. De·· die Kireha will nieht. dam danb ihr Mitwirkaa kiadar gieirhmm la die Sect· Maaiageaeagt ward··. Daa Etetragaa ia dia KirehaaMahar hdagt D voa der Beaatworteag der Frag· tbar daa Hhrrvarbaad ab. Betrefb der jeriadietioaaUae VorkUlniam dar Klrrha ra dan Hkratikrni gibt m ·*· doppetta kaaickL Die milder· nad wohl each rtrhtigerv aagt: Die Kirebe varUart dnreh dm Abfell ihrer Kinder nicht die JartedkUea tbar dieaalbe·. Ubt aia •bar de /arta nnr mehr ia dar ainxigm levieheag Ihrer Ceaveraim ana. DemgamAm mam each dar PthrrvarbaBd abgvCaUeaw Seetirer ab tectiaeb ufgobobm batmehtet waadaa. Der Pterrar hat aieh klrehlfchar FnacUmaa. a. B. Aamaganag der Wbchaariaaea, Begrtbaim, gvgaaAber dan Seetirarn n mtbaltea, aoll aber aaeb die Stalgebttren nieht veriaagea. Vm Mater· aiad wahl n mtrnnheidm die uf dm Gnten dar■elbm biabar m lUeht bmtehmdm 1 aMaaga· aad Aaaprtebe dar Hbmi. inmiti der mill»me Verwkkalaagm. ia wekha die Kireha mtt dm Pretaataatm varatviakl waedm iat. dtrfte dm aeam Sactm gegaedbar ^^leiab va^t ya^^a^terain aia tiabeitlirhm, afcbt im Gariagmaa earn KaabtaMdaa mM dm kirohMahm Qnaddttme aiab eattaaaedm Baadain dm dautaabaa Ipimapatm van dar laaaaratm Wiabtigheit aate. Aaf diem OnndMtm gmaatnt fcrmebtm dto aaleamiMnIm KMermtm Uganda Astalg· [Vid· acta aaatimam). Dr. M»at. Diniigitatir. Dr. Mammam. D uii|ltuhr. « in oojmnru· sauHPouBan iwoofokjm emuiruB? im· «Um» a 1» 4er OmUvm. Dm katfbtttNta. AMft tssfeBf wte Ao toba Bntoaag dee Ttafltaga * W · * gawdr- OdfeiBB mi VMK '^ΑνΟΑμΙΪμ MnAbA MMh Aev VwMilMbMl· tig·· mL ' eto Qvwitkt fedHk * Daator Braat erwiadert, ar baba aondern nur, dam die von jenen Beotirern volltad·· ar dh Haaifuatim dm Demote aaf aim aeetaslaatMsOa aogena Taufe immer ooeditionatim au wiederHhmi van Saha daa reuaafitMg Zartckkehnodm ffir ftea holea aei. tnnr Qmrthr dar AuMeMckait ia der Sene ·>«Κ ah Der Biachof von Paaaau erklfirt, dam er, inaojakretaafe ïtmevaraiinteraagm kuagemder Benehler, dia tain aadane Sttek Brod ah daa der rer11 earna Kirehe m ladm ferne m aieh um ein· Erklfirung fiber die Chriatlichwiaaaa. Danaf abm kaairta kb matee kaaiebt, daaa ear dar keit oder Unchriatliehkeit, daa iet daa voile HeideaOrdiaaiiaa, dar alia UauMade kaaat, ataaaam kkaaa, eb vial thum, der Roago'aehon Bette handle, nieht abOder woadg Mt mtkwwdit eat, am die Anktbait dm Barn •timmeu werde, da m dio Sache nieht Mr gonagmm formaliter and materialiter inatruirt find·. P. Haban, Biaahaf vm Angabnig. «· A im comnrro· kbunvoum· ·* κχ*ομτχ obiuiui, mm «μ* aa A veu 8. Vmmuhar ομμμηΜβ •W wwIobmi vt?p 4kMB ■a· Gwad habe, aaah Mr Otltigkrta Mr Taafca Mr h|«M· SeaMrer an frdgea. StiMpripit DlWngao Wag * la Murtawag, Mm WMh iff flltas JUve^MB^toeipdhB ftttv Wtt ΟβλβίΜΜ Ketoara, die die TriaMt gaMagaat, Getaaftea, abeolat wiedorgetaaft, aad Me Bidlagnl^binha errt epktor tbboh geworden oakea; ana Haaa aha anbedeaklioh Ma roM Abgeoedaetoa voa Main· beantragtee Grandeata aaaapradua. Kaohdem hieruf der Seta ia fclgeader Famaag: im BMhwMdKgte·· and Ml ÇpCJNV wifi IdMîmMboIm ΛβμΙι 4é· m— KmHrM âsf ΥμιμΜΒΒ * taag gebraeht and ad aeta genoarnaae. Der Biaebof ve» Waqpbarg Boot ein Sehroiben dw Biaebob von Um verleeeo, worin deraelbe wino Theilnahme aa (er Veraaauabug aaadrtekt and eine Aafrnge be * •dghoh eiaee rtwa noeh ta aendendon Depntirten •teJH, woraaf dor Domeapitular MSacbon mit der Abfaaeaag eiam Antworiaehreiben· beauhragt wird. De dia Taa/aw dvr mum, aiak ZXaMaeMattaiiiaa, Mtegteetr, LMfnuxIt »w»hM Mrtea Atilt Hierauf wird dwProtokoll dor 111 Sitaung ver·, o/teker edgtlUg tied, IMi pepan Arm OdlUgbtii tie gtgrdedtitr Attiftl ihrrtit, w tied dit tee leaen und genehmigt . Der Biechof von Speyer etrtlt einen dringendon toleite Suite Getmf/tvri, waiaka ia die MhtKtAi Kircht on/ymaaimaa «ardea eelite, mb trtite fellt Antrag aaf HeMeUang einer Einheit und einheiteeiediegt, ite Itteitrte btdiegeegttttitt eeft Jftet aa BÜohM QeoohkMoitang unter dem deataohon Epi»eopat, weleher gofer * antoratttat wird (vide infra), ta«/en, and werden nm Referat Ober douelbeo Stifteanr Abatimmung gebracht worden, wird Mradba proprt Dellinger and die Doateapitulare ’ F6r»ter .mit 34 gegen 1 Stimme angenomean. Der Biaebof von MAnater «ehligt nun den Za- , and Heraog eruunt. Der Depatitte voa Brixen gibt hierauf eine ■atz vor: SelUt daaaeek ia aiaem keaeadam Falla tie Pfarrer Drtede ftr dit GHUtigkeil ttetr aea ErkUraag beaftgUeh dm voa ihm in einer fraheren Sitanag vorg»lû»a»a Maehaatam aur Cowtitutio teMtn StcUrtre trtiuiUte Tetft aa kakaa plank··, tt het tr eater Deritgeag det Secheerltallte dttt- Martini V^ dabin geheed, daw dieaer Sat· iwar •ioh aicht bei Antonin ud wohl flberhaupt nicht helb rorbtr ee Mia Ordieeriet te keriektaa. in der areprtngUchen Foaming dieeer Conatitution Deraelbe wird einrtimarig uganomatea. Der Biaohof von Wartburg gibt nanmehr dor and·, aber ein voa dem V. Concil. Lateran. gemachter Tye tv eei; danun Bade er aioh nieht in Voroammlung Kenntniw von ein·· ihm mitgathoilten Brief· dee Domherrn Ritter an Lint an den Dom- der Sammlaag Hardaiw. Hieraaf wurde die Berathung fortgeeetit über deoan Benkert dahier, worin deraelbe im Aaftrage •einm hochwArdigaten Hem Biaebof· unter Beaag- du Kirchenvermdgen dea Sectirern gegenftber. Naobdom der aehte Sata dm Antraga d · * Refenabme auf ein von Hochdemtelbea dieaa&Ih eigeaa erlaaaenea Sebreiben an die Veraammlnng deaeen Ab- reaton Ernat verleaen worden. erklkrt aich der aicht anaeigt, dieae mit twei Abgeordneten au bo- c Biaohof von Kulm einverateaden mit den darin enthaltonen Qrundaktaen, wünacht aber du an· dem •chicken, fall· duu noch Zeit aei. Protmteatiamu· entapnuigene Wort Cultuavennôgen Die Veraammlnng nimmt mit Theilnahme dieee Mittheilung entgegen und beaohliemt vorderhand umgewandelt in VermAgen der Kirchen und Pfarreien, da· Eintreffen dm in Aumieht ttehenden Zuacbreibea· mdge huu eolchm an· Oebkuden, OrundatAcken und Kapitalien bmtehen, und Will tugleich den alldm Biaebob von Liu abauwarten. • Der Erabiaohof von Freiburg legt nanmehr die gemetnen oanonbohen Grundmta, daw die Kirche EigenthAmerin allm Kirohenvennftgen· aei. an die Frage vor, ob die Veraammlnng nieht geaeigt aei, den erwthlten und in Kuraem oonfirmirt werdonden Spitae geotellt haben. Biaohof Dittrich am Dreeden eraAhlt, dam die Biaohof von Fulda, Laaddeehanten Kfltt tn Kaaool, •a den Verhandlungoa aunlaaeen. Die Veraauunhug Soctiror in Saohaen bereite wirklioh AnaprAehe »uf gibt hierauf dem Erabiaehof von Freiburg aabeim, da· katholiaehe KirchenvermAgen erhoben bitten, den erwthlten Biaohof von Fulda, M die oanoaioohe aber von Mr geutiiehen BehArde auf der Grundlage Frage, ob demtelben in Eraaagelug der pkpet- jenm oanpniochra Grundwtae·, dam die Kirch· » lichen Beatttigung ein votum decfaivum aagertandm EignathAmoria allm Kirchengutm mi, xurtokwarden kAnne, von der Hoehwlrdigntaa Vtraaau·- gewieaea worden mi. Die «Mhaieche Regierung lung nicht erdrtert werden kAnne, ala Theelogen babe »war damab diooon Grundaatx nicht anerkannt. aber ia neaerer Zeit habe aio Acto vorgenommen, •huufAhren. ' f Dio Sitaung wird naeh 1 Uhr geeohloaaen, and welehe aaf eine Anerkeaaang deaeelbm aohliemen pHwee·. die nAohrte aaf AbeaM A Uhr aaberaamt Priaident and der Depatirto voa Brealau be' Tageaordnang: Fnrhjpfag Mr Débatte aber du Verhaltoa dor Kirche aa don noeon 8eotoe. richtoo Aohnliebm aae Preaaeea. Domoapitalar Krabbe glaabt, dam die Berliner So gecchebea, W grabarg, wie obea. Natioaalvaraammlang eia Bgeathuaaarooht der GoFriedrioh, at p., Cardinal and Ertbiaobof moiadea auaaprechea und Mae Theilang dm Kirchen+ JohanMa, Erabtaebof. vannAge·· «tatuirea werde, waa uf protertuthebem P. Ricbara, Biaohof von Aagtbarg. Staadpunkte ebea ao begrtedet, ala auf kathot Joeoph, Biaohof. Uaehem ginxliob anatatthaft and widerrechtlich eei. In iim Fir die Anmproohug Mo allgwmeinen oanoniaohea J. Freaaberg, Proton. Apoet. Grandmtem Aber dm Kgontham am KirchenvermAgoa eei er eater dea gegeawlrtigea Zeit *. XIX. nmotkadoa and wogen aa befflrchtonder MimverW Ortberg, am S. Kovembor 1848. atindniam aicht. EriMet Abend· « Uhr. Dor Cardinal voa Salabarg Mgegea arkHrt «ioh Ehrenvoraitamtder Seine Emiaeae der Oarithul Mr da· Aumpraobea Bna· oaaoniacheu Grandee tom, Ftrnt-Enbiaehof ven Salabarg. VaiwhMnder: fcu- well ueh utet dea kathohochea Theelogae maaohe, bieehof voa Kain. GegeawkrÜg: AM in det SMaMgg atit Mmaelbea im Wtyhaaprwoh, ein Rgoathamo- IM OONVENTü» HERUPOLENSM EPIBOOPORUM GERMAJHAE, IMS oetabrio fiS IM A kathobaahee Pbnw etwa bei doeEbea der in neht OmmIbAmi m KlnhMgvte beiMnpto *» Minor Pfiarrei daiirih'rteu Boetio ai gifardirtia DU Fn ·, * U IMmH «U· Afetetoma botWtoo, ee bomorfco ar, daaa aine amie-' vbHUb β·Μ·» v|HI Mwf i^eM» Der Bfctbef m ▲eqpberg «Uft Mmef ue fentin porniva ia |oeo nan Moro koiao oommaaieatio in eaerie mL KatMean neeb der Bieebof voa Augaburg, der •bar kaia Kirobomgut diopiairt werdom kfinne, Bae wenigotaM aia Mitoigonthum dar Kirehe end daa Referent, dor Enbiaobof voa Mtaeboa npd der Bieehofb aaarkaaat worden u( *me, and Mgt nook Prfioidut fiber dea Oegeaetand aieh geduaoert, dor bei, . win aieh daa VarWtata ia Bayern gootalto. Depntirte von Brixen noch aof die Hervonegeung Dar Bbohef voa Speyer Mgt darauf aa, am dor Weohaorinnen auftnerkaam gomacht, wurde die Bitunng un 8 i * Uhr geeohbeoen. Beblume dar FonaaBroag daa Roferenton die Worte *, wn ria ouok Met wriiarm teUte, aa otroichen. Bo goeehehen, Wareburg, wie oben. Dor Bata wird hierauf gethoilt aar Abatimmung gebraabt nad ewer in Mgeader Faaoung: „Anf daa Friedrich, m. p., Cardinal und Enbiochof. Johannee, Erabiachof. katbolioehe Kinhenvenafigen haben die von der In fidem Kirehe abgefbllenoa Seotirer koiaen Aneprnch, aei Freuoberg. Protonot. ee, daae einaolne Individuen oder anoh gonae Gemeinden abfalbn.' Dieeer Sato wird einatimmig XX. Sitimj. angenommen. Dagegen wurde der eweite Theil B WOreburg, den 4. November 1848. der Faaoung von Ernet einatimmig abgelehnt, und était demon daa Amendement: Simoltonean put Erbffnet 8 i * Uhr. dwerm Seeten tied dnerdtmu veetddeeif, einatimmig Ehrenvoreituender : Seine Eminent der Cardinal angenommen. Ffirot-Erebbchof von Salaburg. Voruitaender: EnHierauf kommt der neunte Bata dee Referato, biochof von ΚδΙη. Anweeend: Allé in eeohaehnter also lantead: „Die innerhalb einen katholiechen Sitaung bemerkten Hochwflrdigeten und HochwttrPfamprengeb ear Secte abgefallenen Individnen digen Herren. oind aue dem Pfarrverbande ohne Weitereo an entDer Vormtaende * erAffnot, daaa durch die am laaoen.“ aur Débatte, bei welcher der Biaehof von 8. dieoea Jfonato erfolgende Rdckkehr der SeminarAugobnrg, der Enbiochof von München, der Biachof alumnen die Rlumuag dee gegenwfirtigen Sitaungevon Trier, dor Cardinal von Sahbnrg, der Biachof localee nothwendig werde, otatt doaoen aber ein von Speyer, Biaehof Dittrich, der Biechof von Kulm, anderen geeignotee Local im hioeigen Franciacanerder Prkaident, der Referent und der Biaehof von kloeter angeboton worden aei. Paaoau aich betheiligten, welehe allé die AuaPriaident nimmt im Neman der hohea Venammoprechung dieoea Sataev bedenklich linden, theila lung dieoe Offerte dankbar an nad eruneht den weil er an tief in noch beetehende Miaaverbfiltniaoe Biachof von Wfinburg, fllr Horriohtang dee geeingreife, dagegen wahroeheinlieh in nichoter Zunanntea Loeab Borge tragen n wollen. kunft die Sache dureb die Neageotaltung.der Dingo c Die ProtokoUe der 13. oowie der 14. Bitaung aieh von eelbet eriedigen werde, theib weil eine werden verleeon und nach einigea Bemerkungea unbedingta und eofortige Auaocheidung nun dem und angobraehten Verbeeoernagen genehmigt. Pfarrverbande den Abgefallenen die Rhckkehr in Die Tagooordnung fOhrt an dem 10. Antrag doo die Kirehe erachwere. Hierauf wird die Btreiehung Referenten Ernet, aleo lautend: „Deeehalb hat dor dee Sataeo einatimmig beochloooen. katbolioehe Pfarrer denoelben allo kirehliehen Hierauf wird der aehnte Sata debattirt, abo Funetionen, mit Auanahme der Taufe enter den lautend: „Demhalb hat dor katbolioehe Pfarrer nachfolgenden Beetimmnngen, eehlechterdinga an denoelben alb kirohliehen Funetionen (mit Aueverweigem, ouch oeineneita auf alb StolgebUhren nahme der Tanfo enter den naohfolgeadon Bean vermebtea." atimmungen) eehlechterdinga an verweigern, nnd Bei der hierilber begonnenen Débatte bemerkte aneh aeinoreeita auf allo Btolgobfihren an verabhten.1* der Bieebof von Augeburg : Rfichoichtlich der HkroZuerot erhebt Domcapitular Krabbe die Frage, tiker bat jodo DMceee bereito ein Nonnativ. Daa von webhem Zeitpunkte aa die Seotirer ab aolche in meiner DiAeeoe von meinem Amtevorgfiager au betrachtea eeien and vtleki dor Referent dahin eingefOhrte Verfahrea habe ich bereito vor aehn beantwortet, von dem Aegenblieko an, wo vie aaaJahren dem apoetoliachea Stuhle vorgelogt und drfieklioh oder durch oonoladoeie Haadlungon ab motivirt. Hiernaoh werde ich verfahrea, bia der aolche rich an erkeuen gegeben. Nachdem noch apootolieohe Stub) nach vorgingiger Uateruaehnng Bieebof Dittrich, Biechof Lfipke, Domcapitular D fiber die neuen BoeÜrer nnd deren Behandlung Ffiroter und der Biechof von Speyer Ober dieoe enderweitig entochieden hat Frage rich geOumort, eohlfigt der Pritoidont vor, Erabiachof von Mfinehen-Freiaing maoht darauf g/witwadip» SteHrtr an oetoen. Die Beebe eelbet aufknerkeam: Wir mlaeen daa Prinoip feethalten botreffond hebt der Erebiecbof von MOnohen hervOr, uad nicht durch Beotimmungon. fiber don PfarrAllee komme darauf an, jegliehe communicatio in nexua ana vielleicht nfithigea, an don Hfirotikern eacrb mit dieoea Boetirorn von vornberein an verFunetionen an verrichton, wee den Onmdafitaen der hfiten, demit maa mit denoelben nicht ia lEnliohe Kirehe widerotreiten wfirde. Ich etimme ftr dea Verwbkelungea gerathe, wie ma mit den ProAntrag dee Biechofk von Paaaaa: „Man oolb rich teetaaten goraihea aei. Dem tritt der Biechof von der communicatio in. eacrb mit Jenen Sectirern Paaoau bei, und odüfigt vor, einfach aueaucprechoa, * enthelten. Bei dieoom Verfahrea wird die nouere bei alien dieoea Boetirern ooll rich der Gebtliohe Geoetogebung una au Httlfe kopimen, daaoelbe entjeder communicatio in eacrb enthelten, nnd wolle epricht den modernen Grandafitaen fiber freie Aaooman hiergogea eine Bchwierigkoit aua der vom > ^tarahaaaaa mit Uhova 8«Mn ria4 aunUMt. mlba * fir to M ha kata AMU1 eiam Ttailea fier 0amatote fimw Cultoavermegm voa ter Socto mH OeeaH oempirt wvrtee miito. * ■ VertagamiHt: .fierBtoehofvoa Wfinberg *· AH«etomentorioraa, aiUfiia eatoam Httoria, aofi pnjaer tam»orta aaguattea nan mtia attente afivenaria fimeripiiaeo et aeon «rip· tom roeognoriam vifietur, goofi praoeertim to bee Moafoao afeent · t* w I oomvbmtub hbmpoummib episcoporum germakiak, ism mmh* m im * a aMt aietiaa aad dargl aaJ bmauhrt m· var aaaagu- fc Diana aiad abar atrtettoris iatarprotatiaai·. Dio mIumb Naabdam Jar Btashaf «· Aagaburg arkMrt oamaeaateeB· ia aaaria iat alao vrehl eiagoaahrlakt, hatta, ar wetda dab aa Jia eaaatitati· Martial V. aisht abar uabudlagt aufrihnhm. Saaat bitte maa halte·, ia walahar aine oawauniaatio ta aacria go- aaak die SMtrimoaia mixta ah aagkWg arkHrea rttfttf, aiao Meh Wl 4ob KbM eWht vec- mttasea, wihrmii tie aar ah illicita aad vetita bebote· mi; uad naobdam Jar BtaW voa Speyer aaiebnat aiad. Stiftaprapat DlUiagor: 4n DeataehhaJ beateht dagegea eriaaert, aa aai geetara acbea baaaarkt word··, bei daa Khaa MaJa kaiaa communicatio die constitutio Martini V. aaeh in Kraft; wean aber in «aeria, aoadarn bloat aaMateaÜa paaaiva etatt, to diet·, so wpiss ieh Bieht, wie bei der behanpteten spricht der Biachof voa Pasoan aich felgaadamaaaaa Aualaguag deraelben die katholische Kirche ia Deutschland noch beetehsp toll. In Deutschland gab et damale, wie ieh bamerkto, nur occulti haeretici, von danea wohl su unterecheiden sind ganse und fbrmlich conatituirte Religionsgeaellmhaftaa. Wenn man aber Geaatse, die in gans andern Verhiltnissen gegeben sind, auf gans andern modiJcirte Zuatlnde anwenden will, so wOrde die grôaate Verwirrung entsteben, ja eine fSnnliehe auf dieae habe der Biachof von Augaburg Recht Varmiachtmg der Katholiken mit dan Hiretiker· Solche Ehen mloM man begflnatigen. Die Kirche mOaae die MSglichkeit b'ieten, dieaelben ala Mittel die Folga aein. Nicht eus rechtiicliea, sondera hdehstens aua moraliachen Grlnden wlrde man su woi tarer Vollendung so aohlietaen. Die Juris­ diction gebe die Kirehe Ober keinen Hiretiker Katholiken abhalten kSnnen, von Hiretikern die Sacramenta au empfangen. auf, welchea tie dadurch ausapreche, daaa tie bei Der Biachof von Passau beseichnete die vor•<>lchen rein hiretiachee Ehen dem katholiaehan liegsnde Sache ah sehr wichtig und erinnert an Pfarrer aogar sur Pflfcht macht, ala iudex matri­ monii su aaaiatiren. Dieae aaaiatentia paaaiva aei die groasen Miaastlade, welche aua tier indistincten Aualegdag und Anwendung der constitutio Mar­ darum keine communicatio in «acri». Wir mlsaen allé ah kathoStiftapropat Dellinger nimmt hieraaf Veranlaa- tini V. entapringnn •ung, den Sinn der oonatitutio Martini V. nach Ver- liaehe Biachlfo hlher hinaufsttagen su den Quellen Jesungderselbennlher an erkllren, und gibt su der Wahrhait Die Regel, dammit Nichtkstholiken bedenkan.: Zur Zeit des ErlaaaM jener oonatitutio in Meria nicht dOrfe oommumcirt werden, ist iuris habe ea nur haeretici occulti, nicht aber tolche an- divini und eui Austins· der Lehre von der alleinseligerkannte Hiretiker gegoban. Welite man nun jene machendan Kirche. Auch die Bulle Martini V. ist constitutio allgemeiu anf all· Hiretiker auadahnen nur ah Austins· dieae· allgemeinen Satses su betraehtea, and die darin bemerkten Ausnabmen und die communicatio in sacris mit denselben allgemein gestatten, so wOrde durchaus eine absolute mlsaen stricte interpretirt werden. Auch die mehr•Ontario cum haeratraa entsteben, und man wlrde fachen ptpatliohen Bestimmungeu über die gemhchten Ehen, sowie die^enehmigung der Passivdie lex divina verletsen. Ea sei dem Papate sa Asaistens rind nur eine Betaltigung der allgemeinen erlauben nicht aingefsllen und den Katholiken nie Regel. daaa eine communicatio nicht atattfinden geatattet goweaen, von Hiretikern Sacrament· su empfangen n. a w. In England habe man wirklieh aolle. Der Biachof von Augaburg: Ich ehre allé mir den Versuch gemacht, jen· oonatitutio in benannter Weiae su interpretirea, nm Jone Katholiken, welche entgagen aaageaprocheneu Ansichten. Data indeaa die communicatio cum haereticia iure divino verdem hlratischen Gotteadienat beisuwohnen rich weigerten, hiesu sujtewegen und vor Strafen su“ botes Mi, kann ieh nicht aonehmen. In dieaem bewahren. Der rtmische Stuhl habe indem dieae Faile misate ja Martin V. geirrt haben und die Interpretation nicht anerkannt. Di· Hlretik«r Kireh· in ihrem obaraten Vorsteher fallibri sein. aeien nicht bio·· im Allgemeinen exeommunieirt, War .behauptet, daaa die eonstitutio Martini V. •ondern in noch hsherem Grade von der Kirche nicht mahr voila Glltigkeit habe, muse die diea·BUligen pipstlkhen Abinderungen und Reatrictionen geschieden, und unberechenbare Folgen wflrden nachweises. ■ Indistincte habe ieh die communi­ daraua entsteben, wenn der Grundaata der com­ municatio in aaeria mit jenra Hiretikern, a. B. wie catio in aacria nie migegeben. Der Biachof von Minster ; Dar rdmische Stuhl im nürdlichen Deutschland, fiblioh werden août·. Jena constitutio mi alao bio·· von den haeretici· hat: aa, wia auch dar Episcopat, immar nur so, wie es von Propat Dillinger antwfckelt wurde, veroocultia, die in Mitte tier Kirche Isben, su verstandea. Daa beweiean die diaMflUligen Bestimstehen. Die entgagenDer Biachof von Augsburg bemerkt hiarauf: mUagen in fast alien Ritualien Der Vorredner wlrde Recht haben, wenn es rich •tehanden Anaichten aiad nur Ansichten von Privathier nicht de lege lata, sondent da lege ferenda panonen, dia auch bei grosMr Gottseligkeit dennooh bandaite. Ieh ^ehaupta, daas damais sur Zeit irran kSnnen. Nachdem noch einiga, auf dieaan Gaganstand Martins V. die communicatio cum haeretici· in sacria indiatincta erlaubt war, mit Auanahme der trther beaftglidie Anmarkungan gemacht waran, wurde beseichneten beiden Fille. Da die Hiratiker nicht von Biachof Dittrich and Andern auf Sehlaaa der von Martin ausgenommen, to fallen ria unter dia Dabatte angatrngan, and bei dar vom Priatdenten Regel. Dieaer Anrieht plichtet auch der galehrte veraalaaaten Abatimmung mit IM Stimmen gegen Reiffenst··) bei. Damit iat aber nicht in Abrade Eine Mgendea Amendement dea Bischofe von Paamu geetellt, daaa in der Folgeseit plpatlicha Conati- aagenommoa: Bti aUttt Mtem Stetirtr» toll rid tutionan noch andara Auanahmen oonatitairan Jrr OtitUickf jtdtr cMtanaricwA'o m aacria aatkonnten. War dieaelben behauptet, mnaa tie aach- loUan. Der Biachof von Augaburg bemerkt hierauf : er waiaeo. Wann Auanahmen atatuirt ward··, so kOn- aua: Die aaaiatenti· pasriva aai ·* »· gratia an Gunsten der Proteatanten bei Schliaaaung gemiochter Ehen, bei welehaa to riel Naehtheil ftr dea katholischen Theil and Hr dia in hoibndea Kinder >u fdrchten aei; andcrs aber verhalte ea aioh bei den Ehen von Hlretikem, wo ea aioh bloat handle um daa matrimonium ait cauta privilegiata. In Bofcg nen aich diaealbea nicht anf gaaaa Kategociea dar•albea, aondarn nnr auf apeeieU· FlBa baaSahaa. verwahre sich gagas all· Folgeruagaa aua dieaem Sataa von uagaheaerar Tragwaita. Er ward· aMi IM 00NVKNTV8 HKRBIPOLENBIB EPISCOPORUM GERMANIAE, ΙΜβ Mtobrfa S3 riahton nach dmn ia miner Ottawa von eaiaawA * Amtavorgfing atagafthrtaa aad von ihm ver daw apoetolheboa 8taMe gataahttatigtaa Normativ aad hiaàaktüah dar Tanfc aaiaaai Gewimen folge·. Htersaf warden awai aaf daa die Btolgebfihrea betreffeaden Theil dw Aatragw 10 Beaag habeudo Amendeanata vorgelegt: 1. von deal Abgeordnetaa von Brixea, aba laataad: ,Ea verstaht aieh τοη wlbaÇ'daw w durehaus unwfirdig a^i, ftr nieht geleiatete Dienata Btolgebfihren in ^naprnoh su IM Decan Lenguar variiaat aiaaa bieriwr goMrigea Pawns mm Bintoriaw Deakwfirdigkeitaa fiber die Bodiagungen, cater welche· dea Kladen dor HAretiker die Tante an gewkhroa aad an ertheilea aei. Domcapitular Hersog bemerkt, ia der Dtfioew Kulm bwtehe der dutch ürtliche Varktltaiaw herbeigefthrte Debranch, dam katholieche nnd proteatantiache Pfarrer mit BewiUigung der Eltern propter periculum vitae Kinder der andern Confession taufen. Hi'ernach werde in der Kulmer Disease der Fall eintreten, dam derl katholieche Pfarrer nach Art1 dee sub Nr. 13 bemerkten Antrages die Taufe ertheilen, nach b aber sie verweigem mfiwte. Wenn dem heiligen Vater die VerhUtnime dee Nordens *, nehmen nnd 3. von dem Biachof vutilifinater. alao hutend: „Ea wird ftr hfichst unsiemliSh ar­ bitri, von Bectirem ftr nicht geleiatete Fonctionna Btolgebfihren an nehmen. ** Beide Amendementa warden dnreh einatimmigen Beachlum derVersamm- bekannt wAren, so würde. er gewirn in den Ober b lung beatAtigt *. Ingleichen wurde der Antrag Nr. 11, etwa bestehenden, die Ueberxengung von der kaalso hutend: „Dagegen aber hat der Pfarrer allo tholischen Eraiehung der fraglichen Kinder beauf den Gfitern jener Beotirer bisher zu Recht be- treffenden pApetlichen Beatimmungen eine Aendestoheaden Leiatungen und AnsprOehe ftr die Pfarrei B rung erlamen. Er stimme daher daftr, dieaen Passus b, damit nicht viele Kinder der Taufe beraubt an wahren", einatimmig abgewieaen. werden, au atreichen. Se. Eminent der Cardinal von Sahburg bemerkt : Aehnlichee kam * in Sahburg vor, indem protestantische Eltern ihre Kinder vom katholischen Pfarrer taufen lessen wegen su grower Entfernung der proteetantischen Geistlichen. Die Abotellung dieOw Verfahrens habe deashalb Schwierigkeiten. Btiftapropet Dollinger findet das bemerkte WechselverhAltniw swischen katholischen und protestantischen Pfarrern besüglich der Taufe bedenklich. Es ,k6nnten statt demon die katholischen Laien. nieht aber die proteetantischen Prediger, taufen. Wenn man (indem) erwAge, wie leicht bei den Principien' der gegenwArtigen Bectirer die Taufen derselben ungültig sein kennen; ferner, wie wahrscheinlich ea sei. dam die von Seetirern eraeugten Kinder epiter in die katholische Kirohe surilckkehren werden, so erecheine es rAthlicb, von der Strenge der Principien absugehen. Enbischof von München macht darauf aufmerksam, daw durch solche Taufen leicht die Ansioht entatehen kdnne, als erkenne die Kirche diese Becton an, sumal da eine derselben sich katholiach Bestimmung immer nooh erfolgen kbnnen. nenne. Der Bischof von Passau sehlieBt sich der AnDer Bischof von Paaaau macht darauf aufmerkaicht dee Bischofs von Augsburg an, man mSge, um vorsichtig su sein, die Formel so fawen, dam sam, der objective Standpunkt mftwe festgehalten aie den bestehenden pApstlichen Constitutiopen nicht werden, wenn er auch mit der oubjectiven Ansicht nicht Obereinstimme. Die Kirohe kann nach ihrem widerspreche. Der Bischof von Osnabrück meint, die fragliohen Princip Kinder von Akatholiken nicht taufen, wenn nicht die BOrgaohaft katholiacher Kindereraiehung pApstlichen Entscheidungen seien wohl nur ftr MiaaionAre gegeben; und der Bischof von EichetAtt: vorhanden ist, welche durch katholische Taufpatheu bei der Taufe eolcher Kinder von Bectirern biete gegeben ist. Im Faile die Gewimheit vorhanden, daw das su taufende Kind in der HAreeis enogen sich dem katholischen Pfarrer vollkommene1 Ge­ wird, so würde der Geistliche in eine communicatio legenheit dar, manches heilsame Wort der Ermahnung su epreohen. 1 n in sacris cum haereticis treten. Ohne die katho­ lieche Eraiehung der Kinder kann die Taufe des Der Bischof von Paaaau Aumert sich bei dem femeren Verlauf der Debatte dahin : er mfichte die Kindes nicht voxgenommen werden. Die Kirche will lieber die Taufe unterlawen' wiwen, ah einer Praxis in dea deutachen DiSceoen ftr den Fall wiwen, wenn der katholieche Geistliche nicht die aolchen [communicetio] sich schuldig machen. Es erhellet hieraua, dam bei vorliogender Frage grosse Gewimheit habe, dam die Kinder katholiach war­ Vorsicht nothwendig ist. den; .worauf Generalvicar Baudri auf diemfAUigw Hierauf wurde folgendes, vom Bischof von Speyer Befragen dea PrAaidenten bemerkte : einige Pfarrer der Enditeeee Κδΐη haben fiber den vorliegenden gestellte Amendement: Diner Gmuhett uoMriseA nicAI, does Ki»dtr eon Sectinm, tee Fall angefragt und eeien dahin beochieden worden: Ea wurde hierauf debattirt Ober den Antrag Nr. 13, alao hutend: „Die Kinder der Beotirer kann. der katholieche Pfarrer nur dann taufen: a) wenn die Eltern diem ansdrOcklich verlangen; b) wenn er sngleich die Uebersougung hat. daw das Kind in der Secte entweder gar nicht oder ungûltig gotauft wird.“ Der Biechof von Augsburg bemerkt hierilber: wenn die Taufe sur Seligkeit nothwendig sei, so werde durch den Zusats b die Seligkeit mancher Kinder geflhrdet, da dieser Zusata die Sache in die Hand der Pfarrer lege, welche irren kfinnten. Zudem sei ftr den Pfarrer, welchem die fraglicheh Kinder suerat sur Spendung der Taufe gebracht werden. die Beeorgnim au fehlen geringer als ftr denjenigen, welchem dieselben epiter sur ErtheiC lung der Taufe sugefQhrt werden. Der Abgeordnete von Mains stimmt ftr die gAnzliche Weghwung des Zuadtses b, da in der Regel sectirerische Kinder sur katholischen Kirche zurückkehren dürften. MSchten sich dime Becton epAter mehr befestigen, so würde eine diewfkllige die Taufe aei an vollsiehen, jedoeh durch Hernnaiehung einea katholischen Pathen auf die Eraiehung des Kindes hinzuwirkan. * Varisg nettas wrwarfm. ArakispiKopas Coloamuis eaisa nulla· honm dssratom meutimaui ia ma raMene tkdt, at ia adversastis notavit asm raioctass 10 smteatia· eaaoaid Knot, qw stetasrat, seni atelw a ssetariie noa mm esigmds. Daaiqw vox AifMcAm inanit asm raiwim illw smtmtiw * will»wane disms necJk ktreAlicAm mUMp ut, dttrcA hnkoiieehe Otieiliehe getaufi werden, sur Abstimmung vorgelegt und mit 34 Btimmen gegen 1 Btimme angenommen. Der PrAaident bemerkt hierauf, dam nach der Tagesordnung nuumehr die Einsegnung der Wüchnerinnen sur Bprache kommen mflwe, hAlt aber * snrtbwda· set a ■ ksaum. J * 1 coMvnrvs herbipolemsis episcoporum gkbmamub, im· mmm* at im latehtfeet: der Btoebof alein bat votdm deetoivam, daftr, Mm diem Frag· tant den Baarhtaea tba * 41a sea iimmnulntit ia Meria ate eriefigt aann- die Anden ear ooamhativum. Nagativ tot die •ohm eei, vnmit Aa Heehuritedigatn Venaamhmg Groan· dureh die damnirte Synode run Ptetaje 'etah riaveretaadeaarklArte, werauf die Sitaung aa beatimmt, wo beeoadem dpai Miao oeadeaurirt tied. DieM Gmdalia· feetgehgltea, warden die Boa Uhr gaeeMeaM· «arde. l* t ftrehtuag, daaa dM dimicratlubi Priaeip in die So geaebobou, Wtraburg, wie ebon. Kirehe tbqrtragwu vordoa kfieata, beeoitigea. Friedrich, Cardinal and Snbieebof. e) Oh eUtt Mt, μ sack die indieea, eiaminat JnhaaaM, tirabteebof. form aynodatea, Meriti aeeAAnmmduuy eriMdbF + Joseph, Biacbof. JudioM aynodatea anfcaaCelten, tot niebt M toiehl la fldeei suaftlkrbar, wohl aber evamiaatorM synodale·, aaf Fretubeig, Protocol. Ap. welehe dM Tridentianm m energtoeh dringt, daaa ,. ee Pfarr- und BeneSeten-Verieihuagea ala anbrept XXI. Sitemif. erklirt, wean die BefArdarten niebt von den SynodaiAbgehalten am 4. November 1848, Abonda 6 Vhr, Examinatorea yorher geprtft worden wares ia Klerikatoeminar as W&rsburg. Von diMcn PrAmismn aasgehesd. délit die Relationa-Commiaaion nachstehende Antrige, die Khraavorsitsender : Seine Eminena der Cardinal DiAceaanBynode betreffend: end Ftret-Erabisohof too Salsburg. Vonitaender: I. Dir deutaehe Episcopat erachtet dM iMtitat Enbieehof von Kfiln. Gegptwlrtig: Aile, ait Ana- B nahma der Biachôfe ton Augaburg und Hildeebeim, der DiAeeean-Synoden in Erwhgung der gegeuwtrtigen VerhUtnism der dentoehen Kirehe fhr ■ welehe dureh Vowohleein abgehalten rind. Aaf die vom Pritoidenten bai ErAffnung der sweckmlssig upd wird daaaelbe aofort einfthreo. II. Die Art der Abhaltung der DiAoemn-Synoden ' Sitsaag geetellta Frage» ob Zwiechenantrtge, wie * a. B. jener dM Abgeerdaeten von Brixen, Dr. Feealer, aber Taufpathen, nun vorgenommea werden wollen, ward per mqjora beacbloesen, sur Tageaordnung : AteAvr DiAqrama-fi^nodM, Abenugehen. J Nachdem vorher noch daa Protokoll Ober die lb. Sitenng vertemn and nach einigea Beriohtigungen genohmigt worded,' begaan Domeapitular Reiaamann coin Referat Ober erwlhnte Sy noden: , a) Devon NetMeeeAiglceit fuel. ZwecAmdsrifheri in jetniger Zeit betreffend. Mi eolehe achon dureh die Antragatellung vorauageaetat. Dm Concilium Trident, Sesaio XXIV, cap. S, de reform., hat deron jtbriioh· Abhaltung verordnet eelbat enter Stratandrohung. Dio Vnterlaaaung der DiôceaanSyaoden in Deutochland habe nicht ibren Grund in der Ueberneugung. gehabt. daaa'aie nicht aweekmlerig Mien; die Provincial-Synode von Kôln im Jahr r&36 aeige, wie aweckmlMtg man aie hielt Zwar echeine dm Concilium Trident nicht mehr co stricte au deren Abhaltung an verpfliebten, da eolehe fast 300 Jahre hindurch unterlaaaen worden ; 'jetât aber afheine ' die Abhaltung der Dificema-. Synodea eine Labnnsfrage der doatachen Kirehe; nieht bloaa der Ahlechte, aondern each der becMre uad grAeMre TheftMea Klerua balte rie fknothwendig, and keiner Berathung werde mit ontgeg^hgeoehen wie dar der gegenwl SehMBeht ontgegjhgMehen gegonwi^Qen ; · daher glaubt die Commission aentirt Werden. IV. In der BeecbluaofaMung der Synode hat die Entacheidung der Mehrheit nicht deciaive. son­ dent nur ooMultative Bedeutung. Nur die Sanction dM Bnchofa kann die Entacheidung der Mehrheit sur gflltigea Conatiration erheben. V. Ob init Wiedereinfthrung der DiAceaanSynoden aueh die Mher mit denmlben verbundene Inatitution der IndicM und examinatorea aynodalea, beeondere der letatern wegen der Bmtimmung dm Cone. Trident., mm. 34, cap. 18, de ref., unter den jetât vidfhcb verbnderten UmatAndan wieder aufleben m|L wird vorUuffg der Berathung der Hochwfirdigeten ~ Veraammlung nberiaaMn werden mfiaaen. Ea ward, hierauf die Debatte erAffnet. Ersbiaohof von Freiberg bemerkt hiMichtlich der Nothwondigkeit und ZweekmAarigkeit der Ab- haltung der Dieeoana-Synoden in jetriger Zeit daae er μ bei dem dertaaligoa Zaataade miner Dîôoom nicht (Hr rithlioh eraehto, aaf Abhaltaag aoleher einaugdra·, da dab dMahalb an ihn geatellto Verlangea ein guns nngoordnetM goweoen, indem Zuriehnng yon Laien, Anfhobung allgemeiner Kirehendiaeiplinargeeelao and Beitritt dM Ersbiecbofs an den BeeehlflMen der Mgjoritlt der Synode gêfordert wurdy. Er wttaecht daher Rath, wie er aieh xu verhalten habe Auf die AeuMorang dM Biachofi von Paaoau, daaa aieh in Miner Dificem noch kein Veriangen nach Abhaltung von DiOoeean-Synoden knnd gegeben, bemerkt der Biachof von Regetmburg, daaa «eh ta aeinem Btotham achon Srimaaen daftr erhoben and awac vom bMaeren Theile dM Klerua; aaeh ia der DMmm Augaburg, fthrt Domeapitular Steicbele aa, mi von einigen Oetotlichen aaf eine ■ rib . IM OOJTWTTOB HERBIPOLKN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE. 1M8 aetebria M Mr daw Bhahef «ai 4m Ordiaariat -MeMt vne- A letMade WeUo der Vevaaeh geanaeht ««4m, Uatar- ‘ aehriftra aatar dar geoamnrtea BiathMMgoiatiiehkeit Mr Petitiea nm etna Difieaaaa-Ryaode ra aaauaah; «Kaeer Vacaaeb abar Mi gaooheitert. voa eiaigaa gone get geaiaatan Qoiotlichaa dagegen aai mm beeeheideae Petitioa a· eiua DiAeeaaa-8yaode wirklioh an daa Biaehof galaagt . IM aeli. Baer eatebaa Voraahri· kAaato ia etaaohtoa DHeaaoa wamAgtich vAlHg Mtaprecben vrerdau, aad die Harroa BUebAfa wtodM each eohr gebaadoa Mhlea, wean aie jodM Jahr dergieieben Syuodea •bhaltoa aoUtea. Er atoilt daher daa Aatrng ia folgneder Waiae. ,Die BiaebAfb baaehbiaaaa, DiAtinan Syuodea jo nach dem BodArfnieM end dor baeondara Lago der DiAeeee in unbeetuamtea ZwiaebearAamea absahaltea/ Bei dor Wiederbolobaag dieoe· Inatitatea kAnae dor Biaehof die gutoa Geiatlichoa gleiebaun wie eiaa I^ibwache am aich veraaunmola und durch dinar aaf dea weaiger tAchtigea Tbeil dee Klerua oinwirlfen. 8o hoMe er, werde in BAlde der gone Klerua um aeiaea Biaehof aieb echaaren and eine inuigere Biaehof voa Trior beatAtigt dieaM aaeb voa eeiaar DiAeeee. Dio politiacha GAhraeg der Zeit habo auch dioM Erachcinuag hervorgebrnch£ daaa nicht bloaa die Geiatlichen vom Jahr 1830, aondern auch bravo Pfarrer die Difieeaan-Bynodeu Mr Hebung dea kirchliehea Lobena ernprieaalieb baltea. So werde ea foot Aberall aein. und man kAnne daher Harmonie awiacben beiden atattdaden ale frther. dieee Hoche wohl nicht gam ablehnea, obwobl die gegeawArtige unruhige Zeit nicht gerade gAnatig wo der Staat aich ao hAuSg awiacben Biaehof und Klerua hineingeechoben. Dm werde andera und daMr aei. Bei der Provincial- Confereni. in Kilin im Mai dieeea Jahrea hAtten die Bitchofe der B banner werden. Wm jedoch den Zuetand der DiôMetropolitam-Provfaa auageeprochen. daa» beuAglich oeae Freiberg betreffe, ao habe biaher die oberhirtliche BehArde mit vollem Recbte aich^geweigert. dea [genannten] Punktea die Oberhirten vor Allen einig aein mûaaien — Daher aollto der EinMhrung die Hand nor Abhaltung von DiAceaan-Synoden au bieten, da ja auch in anderen DiAceeon keine geder DiAoeean-Synoden eine National-8» node vorauogehen, und oamit die BiachAfe dort nicht nnvor- halton warden, und die darnach Veriangenden theilweiae achlechte Abeichten batten. Werden aber bereitat eracheinen. kôunt n aie acbon im nAchaten anderawo Synoden gehalten, ao wird man aie auch Frahjahre ihre Decane, auch Pfarrer einberufen da nieht verweigern kAnnen. Wie aber kann dem und aicb mit ihnen übcr daa, waa Noth thue. benoch echuldigen1 Einfluaae der achleehten Geiitaprechen. lichen dort begegnet werden? Allee dente an. daaa Der Biaehof von Paaaau bemerkt, daaa man auch hier wieder ein Princip aufaueben mtae. daa ea dort an einer Kriaia komme: die Bynode werde unaem Willen beatimmt. Ea aei in dieoer Sacjte aie beachleunigen, und vIm iat kein VnglAck. Wenn nun der Erabiachof einen Revere entwerfe. in ( nicht viel an deliberiren: Die DiAceaan-Synoden \ aind ein Gebot der Kirche, die Vnterlaaaung derwelchem die droi von Piua VI. in der Bulle: Auc­ aelben kann indulgirt werden, die IliaehAfe aber torant JUti, mit dem Anathem belegteu Punkte ent kônnen aie nieht aurOckweiaen. wenn Bom vie ver- halten aind, und dioM von den Geiatlichen unterlangt. Vom Princip aua aei er alao enfaebieden aehroiben iieaoe. no wAreu jene. die deren I'nterdafQr. da der Epiacopat nur eine Pfiicht tu erfOllen £ achreibung verweigerten. eo ipao von der Synode habe: aber auch vom praktiachen Standpunkte ana auageachloeaen ; jene aber, die unteruetchneten, hAtten aich aelber gebunden. Veberhnupt liege in aei er dafQr. Wenn man jetât gew&hrt, waa recht den DiAceaan-Synoden ein Heilmittel. In jeder und billig iat, werde manche· Unheil abgewendet, DiAceae dArfte der gutgeainnte Theil dee Klerua du aonat ale Strafe dafQr nachfolgen AAnnte, weil die MajoritAt bilden; daa ganae Inatitut wArde I man dieeea Mittel. daa die Kirche dargeboten, nicht dienen, daa kirchliche Bbwuaataeiu au wecken und ergriffen. Der gutgeainnte Tbeil dey^Klerua werde klar au machen. dieeea Geachenk mit Freude und Dankbarkeit aufDer Abgeordnete Mr llrealau erklArt aich vollnehmen, dor achlechte in aeinen Wflhlereien gekommen mit DAllinger einveratanden. Auf die hemmt werdea,.. Die MAhen der BiachAfe hierbei Aeueaerung dee Biachofa von Trier aich beaiahead, wfirden gewiaa dee Segena von Oben nicht ermangeln. Maa nolle aich alao atrenge und genau glaubt er. daaa man umgekehrt von der DiôceMnan dén kirehliehen Standpunkt halten, wie daa aur Nationial-Synode Abergehen nolle : eine National·. Referat beeagt. $ Synode etehe nicht in nAchater Auaaicbt. die Dii>Erabiachof von Freiburg bembrkt hierguf: Im ceaan-8ynoden lieferten Stoff au eraterer. Domcapitular Reiaamann iat gleicher Anaicht Referat kommt yor. daaa die DiAceaan-Synoden mit dem Abgeordneten Mr Brealau; die DiAceeanOrdnung und 'Sitte heratellen aollen; dafQr seien, Synode aei Mr die veraammelten BiaebAfb daa go- *ala deren Surrogat, die OBdinariate da. eigaetate Mittel, die gegenwArtigen BeachlAaM an Stiftapropat DAllinger aflmmt dem'bei, waa der Biaehof von Paaaau geaagt, und M^uAich auf die D den Klerua an byingen. Dea Antrag DAllingera Acuaaerung dea Erabiachof· von Freiburg beaiehend, findet er bedehkiich. Wenn ein Biaebof jAhrlich noch bei: Nieht durch WillkAr, ^^iem durch den Synode halte,. ao komme -draaen Nachbar, der aie nicht ao oft hilt, in eine eigene Lage. Er wfinaebe Drang der Zeit und dia Lag», der welHichen Re­ gierung gegenAber, habe auch die Adminiatration •lie WillkArlichkeit entfarnt. In Nr. 3 der ArtrAge aei achon Ffiraorge getroffen. So achlage der Kirche eine bureaukrattache Form angenommen. Dm Papier iat todt and knit und eraetxt nur achleeht Benedict XIV., lib. I„ c. Ï n. b in litvr. De ayn. dioeeea., dem Biaehof der oanariachen laaeln vor. daa lebendige Wort und die Einwirkung, die^om Ein aolcbea Mittel aei beoogdera Mr die einaelnen I Mela abgeaonderte Synoden an halten oder DeputntioMn aehiekaa an laaaen. Wird nicht allo Jahre eine vollatAadigo DiAeeaaa-Synode beliebt, ao kann der Biaehof Deputirte aua ainigen Decaaaten auammenberafon and allo droi oder vier Jahre eine Plenaraynode. auch die Abhahuag der Dificeaaa-Syaode, die or Mr nothwendig erachte. Er habe aber dock Be- Der Abgeordnete dea Biachofa yon Britan er­ klArt aich gleiehfaUe mit DAllinger einveratanden, Biaehof· auagehen aoll, und namentlieh fehlen den Schriften die gehArigen ErlAuterungen, ea fehlen ao manche Mittel der VeratAndigung, die ao nothwendig aind, damit dadurch die leboadige Wechaelwirkung awiaahen Biaehof und Kleraa wieder her- ' geetellt * werde. denken gegen ainea allgemeiaen Beeohlnae, dam daa Inatitut der DMcanna-8ynodan hergeatollt Min Coaon. omtnaaL. roripa XUD. ■ ferame aahMUeban. It Γ—--------------------- —------ ---------------- —----------------------------- --- im 1 ♦ « οοκνκκτυ» HaBMrouDm ΊνηοοΜΗ» gbuiaiiab, ιμβ «μ* μ ιμ jodoth Mat ar «a warta to aatoaai Antrag· te A aatebe Vmmhtoboag rttbbah ambra, M a» ato totetotattra Mteaabanrttanra bedaatetob, wafl gàgM die Beatimmang dm Oewaite vm TriMt. ararda, gobo ar aa arvAga·. Da DMtogar htoraaf aatoar Im Aradratk ate ■ale aaaaaa eftllrt, achligt 1er Ahgrartaeto vea ante· Baton eiaaabalte·: ,im BinbM aaf Be VW Brixaa laftr rar: TanatoMt lee Oemite Tridrattouat, famrwatt aa arfglkb aad i«M. * Daamapitater Boiaaataaa artlArt, dam die Cea«Dameapiialar Banes gtaabt, Me BalaaMtob- ■temtoa bei Faatataihmg dee tfatoea levee anogagaagea, lean koto Verwarf gagea Me MaebUe kait wtode aieb dodurob babra, lam naa Me Vater * ■ebaMaag maaba avtoobaa aatebea BeeebMeeea, Ito Drataahtenl· raritoga, aad maa babe abaichtfeb infWtiBi· wtjjw····. ■ar VarMteatliehuag gaaigaat eeto aelaa. wad vura μππμ| Bteebof vea PlLea bamarkt hiera: Vm dee iwiaebra niche·, lie 1er Bpiaeepat Mr aiab babbit. -Noch aaf atoaa Pnakt artaee er aaftoaritaam Begtoraagoa gabaatott, hAttoa wir lie DiSeeaanmach··. BedeukKche Mraagea aai OAhraagra Byaedaa aiebt eternal baltea kAanan. Biaebof voa Speyer ertanart, m aei wohl vm aeiea achra im Aaaago, aai aa mlebta, am aatehe Goiatliche ia^die roehta Baba aarbeknawaia··, die ainigaa Saito· beotarkt word··. dean co ia mancben DiAceaaa-flynod· daa feeble Kittel aaia. Schrift- Pit can an bedeakbcb aei, dM Klena aa By node· Hebe Verftguagra reiohtra da niabt aua. la Katat M vana^pein, wail ar nicht kirchlieh gaaiant aai ; aeien ungobAbrliehe Forderuugoa geaaacht word··. er mAara jodoeb dea Voraehlag, doe Ktoraa mit • Warden dagegra Kaaaaahaara argrilba, ee wbrdea Aaawahl ea berafea. ala uagreignet anarkennen, aie doeb aiebt bokannt. Gorude ear FOrderaag der eiamal wed daa Coned. Tridenti··· aiebt dafllr iat, Diaciplin wad Ordnuag geba ee kata b merer Kittel, aedana wed die Synode diene· aoll die Geiattidraa al· «olebe Forderaagea tech raaeproebra ea laeeee. an bolehren, aa beware, and dM· iat ee nothwendig um aie denn Sgeatlieb ia die reiehte Schrank· and nttalieh, daaa gorade die ■nkirehlich GeaiantM weiaen an ktaM·. Die bteebAfKehe Aatoritbt babe dort eraehieoen, am dnreb die baaeer Geainnten dabei nicht· iu beftrehten, «ie iat gAttKcher Hater; and dM Biachof ear Ordnong geMhrt ·· ‘werden. die Onton werden de· Biaehofi· ear Seito «tehee. Anch kaente· da viele Gegenattade beeprochen In Kulm iat aliee ear Synode bereita vorboreitet. werden, waa aohriftlich . nicht ao gut geeehehen Regen· Schmitt von Bamberg erklArt. daaa ia kann, ao in der Schulfrage. Der I*rbeidMt bemorkt, ee atehe feet, da·· der Diteeaa Bemberg die Beetgeeinnton nach gacade Ober dieaen GegenatMd dtr DiOceoMSynoden veriaagon. Domcapitalar Heinemann will daiwuf kcin ea Synodea noter dem Kleru· ein Unbclehrteein in groaaea Gewicht logea, deae die Gaten 8yaodea einer gaaa eigenbn Weiae vielfach obwalte. da veriangen; daa Tridentinam hat each nicht each dice· Katerie Sir die Gagenwart nen und in der Stimmung gofragt, die kann tech Andean ; daram ■anchor Beaiehung «chwierig und verwiakelt «ei. •ber darf der Biachof aich nicht abhaltea laaaon, Ba babe aich unter dem Kleru· hiufig die Meinung •ie MBUordnen, da aie dia Beaaerang dea Kleru· c featgoaetat, daw die Biachsfe hierin biaher ihre beabaiebtige·. In Freiburg mtge man Depatirte Pfiicht verabaAumt hAtten. Die Geachicbte lettre whblan, ahe * nu AUe kommen lame; ao kOene •bar daa Gegentheil; die Bwchofe, welehen aufaieh der Ernbieohof eine Kahrheit aiehem und ein gegeben war, Bynoden au batten, ^ynodxm oep«rk oder MeajMUrrv, uni Anfang· dia Synoden hielten. wiwenachaftlichea UebargewichL Biaehof von Peamn Auwert vein Bedenken wage· atanden aptter davon ab, weil der Kleru·, dem tee der Deputationee. Wird der gaaee Kleru· gerwfea, Uatig waren, ungeachtet der angedrohten Excom•o «telle aich daa Gleichgewicht vm ealbat her, municationen, nur aehr naoblAateg dabei erechien. der eohlachte Theil wird niedergobaltM ; reft num Daaa kamen Kriege und andere Hinderniiae. Doch, ebcr Deputirta and AberUtoat die Wahl dam Capitel- wm die Behold der VeraaohUmigung treffe, mdge klerua, ao kann ee geechehea, daw man Uebel- dÀingeeteUt bloiben ; jetât mOwa man die Gegangeaini\te wlhlt, und der gutgoainnte Theil iat aua- wnrt in'a Ange farnen, und da wolla er yorderhMd nur eiaige BemerkungM maehen. Vor Allem geaehloaMn. Enbiachof voa KAuohon atirnmi dam bei und ubwliah aai m Tbataache, dam Rom. da lAngerv •pricht dia BaKrchtang ana, aa Hante aich hierbei Zeit koine Synoden ware·, jedem Bieehofe Diapena daa Princip goltend aaachen, daw dor CapitateHerne •rtheilt babe ud noch fbrtwUuwnd ertheile. Dieoer •ich reprtemtire lama, wna nicht kirehHeh; w Zaatand aai debar nunmehr in Deutachland dureh Hum da daa Princip der btecMfliotem AatoritAt BeetabM und pApatiiche Diapaaw ein kirohenreebtGathbr lautoa; die Goaotee ftr Me Dideeee werdea, Bchor, ud w firage aich, ob man bu plotalich nicht geataeht dnroh die Boprtoeatalfoe lea Herne. ohn· Zriubnim dm rfimiachaa Stuhlm oder Waa die Fuaaang Im erutae Satae· batrift, aa iat wenigatM· obne VorVftaM doaaelbM Synoden abat richtig, daw doe TridMtinM· den BteeMfna ear haltM ktana. Fanar vulto man hierbai VorPfiiht uMoht, die DiOeeoan-Synode aa beeafen. trutm die letxtangeMhrte Aeuaaerang Benedict XIV. die, Regel atatuire, die frAher gngeAhrte AuanahmarerhAltnime' im Auge habe. , Der Biachof von Limburg empâehlt Alie xu berufen, indem die Einberttfung einer Reprtaenaueh die Conaaltorea ernaant wurdea. Auch dm tation die grfimten Bedenkliehkeiten gegen aich Domoapitel koante Aber die vomlegendea Pnakte habe/ denn wann der Biachof dioaelbe dmignire, ao wûrdeu von den Uabergaagenen Klagen erhoben eich anmprethe·. Der Bieetaf von Kuta tamarkt: Dio. Bauptword··, und Aberlimae man dom Klerua die Wahl, aaehe »eien tamer die Vortarathuagen geweoea, . ao kfiane der Fall eintreten, dam die Mehrxahl der auf der Synode eelbet habe die Publicatio· dar Be- ReprAaentanten eine unkirchSche.Riohtung verfbige. Habe der Biachof Ata tarafeu, ao mfichtcn aich echMeee daaa etattgoftadea. Der Domoapitular Winchmitt: Ko mAaoe· nieht daau die Decanatagoiatlichen unter aich veratAadigen, blem interna, ooadern aaeh externa aaf der Synod· weicta voa itaan xur Veraehung der Soefoorgo beoproehea wordea, η. B. (fiber) Btnlgihihreu, xurAekbleitaa aollea. ■rriehtaag von Sohulen, ZetataMOtang a. a. w. Dieee externa erfordern aber, dam aueh dia Pfarrer Domeapitular De. MAnctaa macht darauf auf- ’ merkaam, dam daa eanoniacta Recht keino bindend· ♦'■.i' . ■ 4 9Û6 . CONVENTUS HERBIP0LEN8IB EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 octobris 99 906 ithalta, wen dor Bieohnf nur A bmehlAam wflrden geatattot worden coin, wie dims Voraohrift darAber Digamae Synodo bornite * mAam, aondern nur, wen a B. fir die oberrheiabehe KireheaprAvina die beer baratte * kAaae. Ke eei daher die Frage, ob die kannte Kirchonpragmatik deeretire. Anch nicht, * Zeit baaoaden gflnatig eei ftr die AbhalBioehAfe aile GebtHchea oder nar einea Tbeil der- weil di * von mlbea anr Diflearna Bynode berufen eollen, lodiglieh tuag voa Synodaa; dean unvarkennbar well vom Standpuakto der ZweokmAmigkeit aua an be- manebor Saito dae jetât sur Galtuag gekommene demokratiache Princip in die Kiràhe geworfen, und artheilea. Wagon, vorgerAckter Zeit warde die Debatte dereelben eine neuo Conatitution unter Alterirang vertagt and die Sitaung naeh 1 Uhr Nachmittaga ihrer gdttlicbea Verfaaaung gegeben werden. Der Grund, waram er die Abhaltug von DiAoemngmchlnama ~ Synoden ftr nAthig erklAre, liege lodiglieh in der Uebermugung, daaa dieoelbe, wenn aie nicht freiwillig sugmtanden, bald abgetrotat werden wflrde, waa hAchot naohtheilig wirken mümte.Was nun die Frage anlaage, welchee die nAchate Hauptaufgabe In fldem der Synode eei, oo werde ein Bliek auf die AufJ. Freuaberg, Protonot. Ap. · gabe der Zeit und die an deren LAaung vorhandenen Krifte die Antwort leicht geben. Ein neueo XXIII. SitMutg. B Heidenthum gramire, namentlich unter den GeWArsbnrg, 6. November 1848. bildeten. Diem hgbe minen Grand darin, dam die Zeit der ErAffnung: Abends 6 Uhr. gAttliohe Wahrheit teit lange nieht mehr gebAhrend Ebrenvoraitaeader : Seine Eminens der Cardinal in'e Leben getreten, namentlich bei denen, welche daa Sals der Erde aein aollten, bei den Geiatlichen. und FAratersbiachof von Salsburg. Voraitsender: Der Enbiaehof von KAln. Gegenwirtig : SAmmtlieho Nur wenn tie, die das Leben. Jeau ’ an eich darin der 16. Sitaung sugegen geweaenen Hochvrflr- atellen eollten, vom Geiate dm Chriotenthuma durchdigoten und HochwArdigen Herren mit Auanahme drungen aeien, werde dieoea wieder su grAmerer dm Bischofs von Augsburg und de * apoapolisehen Geltung kommen. Ee eei die Wahrheit im Leben Vicars ton Dresden, welche durch Unwohlaèin ab- su beseugen; aber viele Klerikek atAnden nicht mehr auf kirchlichem Boden und aeien nicht ergehklten aind. ·, Daa Protokoll Aber die 18. Sitaung wird ver- lèuchtet vom Liohte dm Glaubene. Der Materialulemn und naeh einigen Bteiohtigungen genehmigt mue, der in der Welt herrache, mAme bekimpft Sodann wird daa Zifler -1 beiliegende Protokoll werden dureh daa Waiten der heiligen Liebe ; aber Aber daa Ergebnim der Wahl fllr « Commimion viele Primter mien eelbat der Sinnliohkeit und Unsur Bearbeitung einer Denkachrift .Aber die kiroh- reinigkeit verfallen. Der aocialen Noth mAme ablichen VerhAltnime und die Commimion sur Ana- geholfen werden durch Anbahnung von WohlthAtigarboitung einm Hirtenachreibena an die Katholiken keit und Aufopferang fllr den Ntchaten; aber die < Deutachlanda verlesen. wonach in die eratere Com- c Primter mien sum Theile der Habaucht und dem mirnion die Herren: 1. Ersbischof von MAnchen, Geise ~ verfallen und aehalteten naeb ‘ ...... WillkAr Aber 9. Cardinal, FAratersbischof von Salsburg, 3. Bischof ihr kirehlichee Einkominen, indem aie damelbe von Limburg; und in die sweite die Herren: gegen die,Abaicht der Kirehe nur sur Bereicherang 1. Bischof von Speier, 9. Bischof von Limburg, ihrer Verwandten und lur Enielung einm môglichat 3. Bischof von Mflnster gewAhlt worden sind. Da der annehmliohen. Lobent verwendeten. Aua dem ajlem Bischof von Limburg den gleichxeitigen Eintritt in achlieeae et, daaa die Hauptaufgabe der aynodalen die beiden Oommimionen ablehnt, ao wird ihm fllr ThAtigkeit in unmrer Zeit die reformatio cleri coin die mit dor Ausarbeitung der Denkachrift beaufmAme, wie ein Bernardus und andere gottbegebterto MAnner aie angmtrebt hAtten. Allee, waa man ohne tragte Commimion, nachdem der mit den meisten Stimmen nAchstfolgende Ersbiachof von’ KAln mit dieno than mAge, werde unwirkaam bleiben. Zar Erreichung dimm Zielm eracheinen nicht nur DtAceBerufung auf die ihm obliegendenPrAaidialgmchAfte den Eintritt abgelehnt, der Biaohof. von Kulm ab aan-Synoden, sondera such Provincial- und NationalnAchater in der Wahlreihenfolge aubatituirt. Beiden Synoden erforderlioh ; er enthalte aich Abrigem Commimionen wild Aberlaamn, aich naeh BedArfnim einer Verbreitung Aber dieaen Gegenstand, da der­ aelbe nicht in die gegenwArtige Debatte gehAre. Su verstArken. Der Biaohof von Pamau crklArt—aich mit dem Die Veraammlung geht nun snr Tageaordnung Vorrednor einveVstanden ; daa goiatige Moment der Berathung Aber die DiAoeaan-Synode Aber. Domherr Reimmann referirt Aber die Frage, D mAme vorangmtellt werden ; anf die in den frtharen welche GegenatAnde auf den DiAoman-Synoden su Zeitcn ùblich geweaenen Forman mbaaeman ververhandeln mien. Er echlAgt vor, da· Material sichten, inaoweit dieee auf unaere VerhAltnbee nicht durch vorgAngige Beriohteinaiehung, Berathung, mit anwendbar aaian; ee kAnne dieee auch ohne Bedenkén gmehehen, da abeolut bindende Vorochrifton tAchtigeu Theologen und dergleichen su ermitteln in dieaer Hinaicht nieht bmtAnden; nAthigen Faile· und voraubereiten. Der Bimhof von Limburg Aumert, nach minar kAnne man ja den hailigen Stuhl bitten, quoad for­ Auffamung atohe weniger in Frage, ob, Synoden malia die Verhandlungen au eaneiren; die Aufmerk- So geochehen, WArsburg, wie oben. Friedrich, Cardinal und Erabiaohof. t Johannea, Erabiochof. . + Jooeph, Biaohof. su halten, ah-was vorent Aufgabe der hynodaloa aamkeit aei vorsugawoim auf dio in Frage kommenThAtigkeit min aojle. Jone Frage beanwrorte sich den HauptaAtse au richten, insbeaondero auf die von mlbst dahin, dam Synoden nAthig amen.-’ Nieht, awai Fragen: 1) Will man Synodes, und Λ) wenn weil eine alto Schuld absutragen, denn von einer man aie will, wie aind aie dem Gebte der Kirche eolehen kAnne koine Rede soin, da der heilige . gemAsa abauhalten? Und hier gelte m, ein leiteadm Stuhl von dor Nichtabhaltnng der Synoden Konnt- Princip - ■ · aufsustallen, nAmlioh dam dia Synoden nicht . nias gehabt und dieoelbe nicht mimbiUigt hobo, legislative Gewalten mien, die ihre AuotoritAt von und da Syaoden mithcr von deu FArstm entwader unton, aondarn aolche, die aie. von obon, dam gar. nicht odor nnr unter dem nnanlAmigàn Vor; Biaebof·, erhielten, weaahalb den MitgHedern der *lte beh der Sendung landmherrlioher OommbaAre Synode nur ein votam deliberativum, nicht deoiund der ataatlichen ‘Genehmfindung der Synodal- ■ivum gewAhrt werden kAnne. Nnr wenn die 8y- 207 CONVERTI» HERBIPOLENSISEPISOOPORUM GERMANIAE. 1848 oetobm 99 noden nieht ab todta For·, sondera mit Rfickaicht. auf den Geint, der rie geeohaMsn, in’» Lebon goffihrt wfirden, eeien rie mdgHôh nnd nttuUch. Der Biachof von Kuhn eeklfirt rich Menait einverstanden nnd empfiehlt, ab Ma jetât nicht er* wfihntm Moment der synodalea TMttigkeit die Bo- lehrung der UnantorrichtotM — et ignorante· instruantur. 908 Domhert Reiaaaaana Mgt vor, daa Referat soi voa der Anricht anagegaagea, die Utorea Formes mtatea mdglieh· * eingehaltoa warden; ee liage aber vor, daa· dnaea nieht einmal wohl geoohoboa kfinao; oo aeien a. B. die moisten Synodalbeamten, dam Benedict XIV. in aeinem Work· Dr api. disse»» erwfihao, fer unaere VorMltnbeo nieht aaweadbar. Maa môge daher darfibor hinweggehen, •owoit nôthig, jodoch in Kraft hfiherer Autorisation die man in Rom mittelst .geeigneter Darlegung einholen mümo. Der Abgeordnete voa Breriaa bemerkt, wenn er dns dortige Bisthuœ in's Ange fasse, so mftaae er ab Qegenstfinde, die enter anderm auf den Sy­ Der Vorsitsende erianert, aach Benedict XIV. noden vorgebraeht werden wflrden, und auf die man rich also bereit ra halten habe, den Gobait aelbet kônnteh aile Synodalbeamten bia auf die der KapHae, ihre SteHung au den Pfarrem, die Examinatoren und indice·, ab auaaer Gebrauch geWahl der Archipreabyter, vielleicht auch die De­ kommen, beaeitigt werden : ea sei Qbrigens im Auge su behalten, dam wenn die Bwehfife, vom Bucbsignation der Domherren dureh den Kleras be«eichnen. Aber eben darumsri ee wichtig, su be- staben de· Rechtes abaehend, nach dem Geiste verfahreu w oil ten, leiebt die Geistlichen daraua (fir bersigen, waa der Biachof von Limburg vorgetragea. Daa Geistige mflase vorangeatellt und durob daa- I rich daa Recht absuleiten versuchen mfichten, auoh aelbe daa Materielle surfickgedrfingt werden; er ibreroeita von den Vorschriften de· Rechtes ablenke hier die Auffnerkaamkeit auf die Exercitien, susehen und in tdrem 8i»m nach dem ihnen anden Aftern Empfang de· Bumaderafnente· durch gegebenen Geiste demelben su verfahren. Domherr Krabbe hUt es fhr unrlthlich, nach die Geistlichen und fiberhaupt eiae bessero Bearbeitung de· Feldee der Aaceae. Kfindige man dem Vorschlage des Domherrn Reimmann su ver­ ■ aolche Maximen gleich bei der Berufang der 8y- fahren; denn deraelbe erheische eine genaue Vernoden an, und kônne man gar noch vorachreiben, stindigung der BiachAfe fiber den in Rom su stellendep Antrag, und diese su ersielen aei mit dam diejenigen, welehe su derselbon sieh einfinden Die BiachAfe würden, vorher drei Tage Exercitien su machen groaser WeitUufigkeit verknfipft. hitten, ao wfirde die Synode aicherlich naohjWunscb aelbst bitten daa Recht, die Formen su beatimmen, da die canAnea, insbeaondere daa Concil von Trient verlaufen. Seine Eminens der Herr Cardinal Auaaern, die desfall· keine bindenden Vorachriften gfiben. Det· Abgeordnete von Brealsu besorgt, man Stellung der Hftllbpriecter môge wohl auoh in dem werde den aufrichtigen Willen der BiachAfe beBisthum Salsburg sur Spraehe gebraoht' werden, sweifeln, wenn dieaelben die Zuaage von DiAceaanwenn eine Diôoeean-Synode atattfknde. Der Vorsitsende bemerkt, dam hie und da die Synoden mit der AnkQndigung begleiteten;. darn aie Tendens unter den Hfilfaprieatern walte, nieht mehr in Rom dieserhalb erat anfragen würden. Dr. Heinrich apricht die Ansicht aua. ea kônne ad nutum amovibile· su aein, nnd wflnaeht, fiber keio Bedenken haben, dam den Synoden die W ahi die desfalhige Einrichtung in anderen Biathflmern der Examinatoren Aberlaaaen werde ; denn falls die­ . Aufschlum. Der Abgeordnete von Brixen theilt in Folge. ■elben wegen Mangeb einselner Formalititen nicht demen mit, dam in Tyrol die eigentlicben Hfilfs-t ala eigentliche Synoden su betrachten eeien, und prieater gans ad nutum amovibile· eeien. die ihre Competens su der Wahl der Examinatoren Cooperatoren dagegen gewAbnlich linger auf ihrem demhalb sweifelhaft erscKeine. so liege die AbhQlfe Plats belasaen werden; in Vorarlberg wfirden die darin, dam die BiachAfe, kraft der ihnen demhalb von Rom mit den Quinquennalfacultiten verliehenen jungen Geiatlichen, mit Auanahme von dreten, die keine Beneficien hitten, gleich auf Kaplaneien oder besonderen Befugnim, den etwaigen Defect der Frdhmemereien, welehe dort liberal! Beneficien Legitimitit der Gewihlten suppliren kAnnten. Die aind, canonisch inveatirt und eeien in Folge demen ilteren Formalititeu seien heutsutage nicht mehr nicht ad nutum amovibile·. Die Hofatelle habe in Auafïlhrung su bringen; die Bisohüfe moebten dieae Beneficien ia biome HOlfsprieeterstelleu um- rich daher fiber die einsuhaltenden formalia verwandeln wollen. die Sache sei aber durch die ein- atfindigen und seiner Zeit dm beschloaaene Statut publiciren. MH der Entwerfung eine· aolchen getretenen politiachen Bewegungen in'· Stocken Statuts mAge man eine Commission von Biechofen gerathen. Der Bischof von OanabrAck nbrt an, dam in betrauen. Der Abgeordnete von Brixen glaubt. ea Ikgen dieaem Bisthum die Anstellung der Hfiifapriester 0 durch von der biacbAflichen Stelle su beatAtigend· weder hinsichtlich der iudieee noch hinaichtlich der Vereinbarungen deroelben mit den Pfarrern ver- examinatore· Anstfinde vor. Die ersteren mfimten mittelt werde, jedoch unbeechadet anderweitiger ja dem heiligeu Vater veranxeigt werden, bei dem e· dann stohe, dieeelben ansuerkennen oder su verVerwendung durch dm Ordinariat. Die Qbrigen BimhAfe gebon an, dam in ihren werfefi, je nachdem er die Versammlung, in welcber Biathfimern aile Hülfaprieater, insoweit rie nieht auf rie gewfihlt seien, Mr eine DiAoeean-Synode anBeneficien inveatirt rind, ad nutum amovibile· seien. erkenae oder nicht Besfigliob der examinatores kfinne vom Bischof kraft dar dieaahalb ihnen ver­ Die Verhandlung wendet rich niin winder surfiek sur D'iôceaan-Synods. liehenen. Faonltbtoa supplirend eingetreten oder in Der Ersbischof von Mfinohen erhebt dm Be­ Rom angefrsgt werden. Der Vonitxende macht darauf auftnerkaam, dam denken, ob den Synoden die Wahl der Synodalexaminatoreu sustehe, wenn dieaelben nioht nach bei der Beatellung der frngliohen Beam ten dermalen den Vorachriften des strengen Raehtee abgehalten die Domeapitel insoweit betheiligt atien, darn der Bischof, wean nicht durch Herkommen ein Anderen warden. Der Vorritsende nimmt Mervoa Verualaasuag, beetohe, demselben die von ihm ernannton Exa­ Mehreree fiber dm Institut dar SynodalexJunina- minatore· mittbeilen sell, ohne jedoch an ihre Eintorea, insbesondere die Art dnr Beetellung dar- wiDigaag gabaadaa sa soin. Ihre Mitwirkung bei der Beatelhmg dor Examinatoren kônne dar Biaehof aplboa, su fiuaeern. 908 OONVENTU8 HKRBIPOLKN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 octobre 29 aur dano jmi emgahah, «na eia· aigeetlieha Diôeeaaa-Syttod· berufen «ei, welcher di· Wahl der examinator·· und indioee gaaatxlich zukomme. Der Biaehef von Limbarg erinnert, due die FormalitAtaa nach dem SEeegniaae dar Geachichta nicht immer gleich geweaeu aeien; trage man Be­ denken, kraft eigeeer AutoritAt in Betreff deraelben Norman zu treffen, ao môge man aieh an den heiligen Stuhl wenden, ron dem aicher bald ein· Entacbeidung erfolgen werde. 910 Der Antrag wurde genehmigt und daa Secretariat beaaftragt, ffir Einaamralung dieaer Notizen 8orge zu tragen. Domcapitular Krabbe macht den Antrag: Ea mfichte achon jetxt ebenfaUa eine Commiaaion behuft. Berathung und Abfaaanng dea an den heiligea Vater beachloaaenen Sehreiben· ernaant werden. Der Biachof ron Limburg atellt die Frage, ob der geatern beachloaaene Hirtenbriaf nur an die GlAubigen oder auch an den Klerua Deutachland· gerichtet aein aolle, und apriôht aieh ffir Letaterea Der Biachof ron EichatAdt erklArt rich ftr den VoracNag dea Dr. Reiaemann mit dem Beifflgen, aua. Nachdem dieae Frage reraohiedentlich berathen daaa die Entacheidung dea heiligen Stuhlea ffir den •einer Zeit au faaaenden Beachluna, wie für alie worden war, aprach die Majoritit der Veraamtnlung andem Beachlfiaae, eingeholt werden mfiaae. Auf aieh dahin aua, daaa ein beaonderea Sehreiben an eoiche Weiae werde man alien Einreden dea Kleru· den Klerua xu erlaaaen und xur Berathung deaaelben eine beaondere Commiaaion xu beatimmen aei. eiaea Damm entgegenaetzen. Seine Eminenx der Cardinal findet dieae bedenkDer Abgeordnete ron Main· Ausscrt. man «olle eo einmal verzuchen, die Synoden mit thunlichater B lieh, namentlich, wenn genapritea Sehreiben in . Belbehaltung der früheren FormalitAten xu halten ; lateiniacher Spraehe abgefaaat werde, da dieae Verer finde nicht· Bedenklichea darin. daaa der Klerua aammlung kein National-Concil aei. und apricht aieh augleich dahin aua, jeder Biechof môge im kilnftigen die examinatoree und iudioea wihle. Der Biachof ron Speyer empfiehlt die Nieder- Jahre ala Vorbereitung ffir die Dieceaan-Synode in aetaung éiner Commiaaion, um die einguhaltenden geeigneter Weiae Diôceaan-Conferenzen mit aeinem Fonnen xu berathen; wenn man auch die unaua- Klerua halten, damit auf eoiche Weiae ffir den Entwurf der Statuten und Normen die nfithigen fthrbaren Alteren Fonnen weglaaae, ao bleibe doch immer die Haupteaehe; damit würde der Klerua Vorarbeiten und Einleitungan getroffen werden künnten, -wie aie ftr DiSceaan-Synoden in gegengewiaa zufrieden aein. Domherr Reiaemann führt ana, daaa man ror wArtiger Zeit paaaend aeien. DemnAchat aeien dieAbhaltung der Synoden die Genehmigung. dea •elben auf dem National-Concil festzuatellen und dem heiligen Vater zur Beatfitigung vorzulegen. heiligen Stuhlea einholen aolle, wobei man demaelben die Urzachen erlAutern mfiaae, warum mit einem Ein autoritatirea Sehreiben an den Klerua eracheine aua dem bemerkteu Grunde erat zur Zeit einer Male Synoden atattfinden aollten, naehdem aie Jahrhnnderte unterblieben waren. Bei dieeer Gelegen- Natibnalaynode aulfiaaig. Domcapitular Ernat theilt ein kurzea Reaumé heit kônnè man die Sanction dea in Betreff der der biaherigenVerhandlungen fiber Dificeaan-Sy noden FormalitAten gefaaaten .Beachlueaee erbitten. Man môge aieh daher rorderaamat iti einem aolchen ver- mit, erhebt aeine Bedenken gegen den Vorachlag, v einigen. 'Der Erzbiaehof ron München macht darauf daaa man einen Umguaa der biaherigen alten Form aufmerkaam, wenn Diôceaan-Synoden wieder ein- dieaer Synoden bewirken und die Neugeataltung deraelben dem heiligen Vater voriegen aolle: rielgefthrt werden, ao aei ea, aur Vermeidung Von Unannehmlichkeiten, aehr wfinachenawerth, daaa mebr acheine ea, xumal bei den gegenwArtigen dieaelben in Deutachland soviel môglich in gleich- achwankenden Zeitverhfiltniaaen, wo kein Tag dem· andern gleich aehe. angemeaaener, daaa man die ftrmiger Weiae abgehalten werden. Die Veraamtnlung beechlieaat hierauf wegerl der Neugeataltung dea genannten Institute· nach und weit vorgerfickten Zeit ihre Entachlieaaung auf die nach, und zwar rorlaufig duroh Synodal-Conferenxen. nAchate Sitxung au vertagen, welche auf morgen einleite, wie die·· der Biachof von Kulm bereita um 8 · * Uhr featgeaatet und ffir welche rom Prfi- verordnet habe. Dort, wo die Formen nieht beaidenten die Formulierung beatimmter AntrAge fiber engen, finde der Klerua willkommene Gelegenheit, die Diôceaan-Synode gewfinacht wird. Die Sitaung •eine Gedanken und Wfinache vor dem Biachof auazuaprechen : dort kôryie auch letzterer auf die, wird um 8 · * Uhr geachloaaen. ao aehr. wichtige und nôtl^ige Reformation dea So geachehen, Würzburg, wie oben. Klerua hinwirken. Friedrich, Cardinal und Erzbiachof. Generalvicar Baudri dagegen macht aufmerkaam f Johantaea, Enbiachof. afif die Nothwendigkeit der beatehenden kirchliehen f Joseph, Biachof.' D Formen der Diôceaan-Synode ; dadurçh w.erde die In fidem Ordnung nnd Wfirde aolcber Veraamtnlung aufrecht J. Freuaberg, Protonot. erhalten' und der Redelu»t Mancher beilaame Schranken geaetxt. XXIV. SÎtmg. Domcapitular München erklfirt. die alte Form Wfiraburg, den 7. Norember 1848. kônne auch in gegenwfirtiger Zeit beibehalten Erôffnet. um 8‘i Uhr. werden. ' Die eigentliehe Form oder [daa] Programrn der Diôceaan-Synode finde aieh im Pontifi­ Ehrenvoraitzender : Seine Eminenx der Cardinal und Enbiaohof ron Salzburg. Voraitaender: Erz- cal» romenuun. Anderea. waa ala Form bezeiebnet biaehof ron Kfiln. Anweaend: Aile in der 16. Sitxung aei, aei mit Auanahme der Berufung nicht Form, aufgefthrten Hoch^rdigaten und Hochwfirdigen aondem gehôre zur Materie. Der Biachof von Kulm erinnert daran, man Herren, mit Auanahme dea Biachof· ron Augaburg und daa Biachofa Dittrich aua Dreaden. welche mfiaae zur Sache' zurückkehren : nAmlich zur nAhera Beatimmung fiber daa zu erlaaaende Sehreiben an dutch Unwohlaein abgehalten aind. den Klerua. Daa Bedenken Seiner Eminenz beafigPrfiaident trfigt darauf an, behufc der Her * ateUung eine· •tatietiaoben Ueberblicka der Dificaaen lieb der Beraehtigung zu demaelben werde beaaitigt, der hier anweaenden Herren Biachôfe und Manda­ wenn gedachtea Sehreiben auagehe von den zu ter·, di· Stahl der in jeder Difioeae befi’ndliehen einer Beapteehnng in Würzburg vereammelten Pfarreien, Kaplaheien and GlAubigen anzugeben. Biachefen. te • Coxcn. Gznaau TOMU· xun. 211 OONVKNTU8 HERBIPOLENBIB EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 t*Hi 99 919 ( ' Dar Abgaordaate Van Brisa· baaaarktr we· * die RiaeMfe Mae Anapruehe aa daa Volk riohto·, ao Mien aia abenao eehr bareebtigt, ' eiae Ibaliaba •a dia Geiatlichkeit n riohte·· Fir dieae jedoch dflrfe die teteinieche Spracha aiebt gawfihlt werde·, wail dieeelbe mahr anf dea oMcieBen Oarakter der Vanammlaag Uawetea. z Erabtechof row Kflln: Um daa Bodaakaa hin■iehtlich dar Befcgntee gam m hebea, Haste daa ' bier beruthene Sehreiben aia jadar der BiaeMfb ait aich nach Hauae nehmea aad daaaalbe daauMat von den BteehAfen einaa jeden Metropoktaabeairkm water eigener Beaagaahma auf die ia Wfinburg •tattgefeadene Veraammlung an den Klar·· ver· aendet werden. Bpraebe abgefaaat werden? Die Vermunmlaag ■priaht ^ieh, mit Aaaaahme awoiaa Btimman, Mr daa Braiata an·. Hieraaf wird die Varhaadlaag abar die DMeeeaaSynoda wieder aufgeuammaa: Dar Ahgaordaota voa Brixaa tarn ark t, aa eaian ia deg aeitherigea Débatte oiadge Puakta tearvargebobea worden. ia deme die Aaaiebtea «ieh var•iaigten, under· dégagea, bei daaau di»eelh«n diffe­ rta··. Zu de· entero· gebdrea folgeade drai: 1. Die Diflaeaaa-Byaade· «aie· as DiAf -Synode voruunebmen. Die von den Ablebrung handle, die jetât mehr, denn ja. Noth thue. geordneten von Brealau jtlngat in Auaaicht geatellten Dfer Abgeordnete von Brixen : Man kOnnte Coaaoquenien einer Verwendung nach Rom jiaben jenem Scbreiben die Aufeebrift geben: ,Dta, in auch in ihm gegen ■ Mlbe Bedenken erregt. Er Wdnburg veraammelten Enbiachiite iind-BieehAfe ! atimme daher deMr. daa· die Biachôfe baldmôglichat an den Klerua ihrer DiAceaen.' * Die yrewwiaeaw, Aber Mitgemlme Einriebtung der Dioceaan-Sy noden von der Autoptkt dieMr Veraammlung amgehende •ich vereimgau môgen. woau dieaelben um m> mehr Belehrung Abt unUugbar krhftigeren und heil- competent Mien, da vie bereita Mit 300 J ahren im Beaitae de. Reehtea .ieh beflnden. examinatore, Mmeren Einflu··, ala die Belehrung durch die aynodalea au ernennen. einielnen Ordinarien. Der Prflaidoat flodet die Hauptachwiengkeit Der Erabiacbofvon Bambepg: Ein gemeinaameh Schreiben macbt unetreitig mehr Eindraek. ate daa xnieht in den Bynodalaxaminutoren, aondern in der Berufhng der GetetHchea. 8tehe dioMr Punkt Schroiben eine. Einxelnea. Hat ein Biachof den W unacb, aeinem Klein, irgend .pecielle Erinnerangen nicht feat, ao werde jeder ünaufriedene Veranlaaaung •u machen. ao wird data aiob irgend eine undare finden. flber den Punkt der Legitimation aich paaaende Gelegenheit bieten. Fÿr daa von diaaer klagead aaaanlaaaen. Synodan mtaen.entweder in der rechten Form odor gar niebt gehalten werden. Veraammlung auagehende Hirtenwort eignen. aich Eine willhflrlicbe Neugeataltung deraelben Mi uunur allgemein gefaaate Belehrungen. Stiftapropat Ddllingar: Die Kirche hat immar, ■•Uteaig. Die Seale iat awar daa l^bendigmacbende Element, aber aie lebt im Kôrper ate ihrem Organe wenn IrrthAmer und Gefahren auftaaahte·, die gerade xu Gebote atehende Antoritkt benfltat, den- und hlagt an ihm. Man fange an mit Çonferenaea. Mlben entgegearawirkea. Welch· Zeit iat aber woreach' uni nicht· hindert Geben wir ruhig and gafahrvoller, ala die jetaige? In Frankfurt wird β mit Zavetmoht ι· Werke, um erat den Stef vorein gam neueg, der Kirche feindlichea Syatem dar sabereitea, end daan laaM man die Synoden naehKirohenverfuaaung aufgeatellt, aogar einaelne Geiat- folgen. Daa iat der kirohenrechtlich vorgexeichnete ' hche treten dort mit den geflUtrlichetee GrandaAtaan Weg. . Stiftapropat Ddlliager: Die Schwierigkeit der auf. did atenographiachen Bariohte varbreiteu die* nur Mlben weithin, die biachefKche AutorMt beab- Berufang iat minder gtoea. Dieoelba wArde •ichtigt man in die epgaten Grenxe· aurtekxawaidbn ; daan vorhanden Mia, wean aia gewimer Theil de. wenn nun nach dreihnnder * Jahren aum eraten Klerua auageaehloaMn wflrde. Wird die Iferufeng Mate eine Veraammlung von Biachefe· naummaa- mit Rflekaicht auf die. BedtrfhiaM der Seetoorge tritt. Wie die gegenwkrtige, und nicbte aagt flber die aingeriohtet, m aiad arhebliche Eiawflrfe nicht nt groaMn Gefahren der Zait, waa wird qua dura aagea? Mrchten. Daa Prineip dar Vartratung durch Wahl Der Abgeordnete von Brixen macht auflmerk- finden wir achon auf dem Concil von Conatunx, •um auf die Schwierigkeit, welche aucb ia dem und auch bei Dideeaan-Synodea ateht nichta im Wege, Inhalte einm aolchen Erlaaeea aa den Klerua .liege. einen Theil de. Klerua, durch Wahl'au berafen. Man mÜMe in demaelben beaondera hinarbeiten.auf DieM Wahl iat nur dem Ffarrklerua iu geatatten den Gehoraam gegeb den Biachof eater Boautaung der hierhar gbhArigen Station 4M Igaatiae.. Prteideut atellt hierauf die' Fruge: Soll daa Aua der Zahl der HfllfaprtMter hat der Biachof diqjenigen ■· beatimmen. welche an der Synode beeproehaae Seireibeg in deptacber odar lateiateobar '■» - <· kiÿujl'MAW'WfL. *. ’’ AMi ' * · JA »1S CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE. 1M8 octobre tt Antheil uahmae nolle·. Daiah fild MmUmKom A die Aamiiht aaf deauafichatige DMeeaaa-Syaodeu Stifbaprapet Dfillingwe: Auf Codfareasoa hat dor nieht eiaeehfiebtan laaeoa. Die AuterMt der rereintaa Bioehôfa wird videntreheade Elemeate bo' sobwiehtigoa. AUeh aaf jeae Wahlea hat der Doutatelead virMbeh efawa * H m KJnag. Andon Biaehof Oelegeehoit, boibamea Rieflaaa aa Ab *·. Ueberhaapt aind die aaftaaeheedea Uabelatfinde nieht aa vergMehen mit doa gramen Vortheüea der Difieeaaa-Synodou. DaaVerlaagea naeh dieeea die EinfWmmg der DifiMcan-Rynudte «efelgea eollo. iet ao viclfach, daaa demeelbea Reehnnng gotragea Die Hoehwfirdigsto Venammhutg achritt aaawarden muaa. Ea aind wirküeh Uebehtfiade verhaaden. die durch daa seitherige, in der Kirche roa Brixen formuHrten Autrfigo. hemchende papiarae Regiment nicht absuetelloa Naeh oinigea erlktendea Bad dea Auadnaok aind. Die Naehtbeile, welche aua einem Ifingern aehlrfer beaeiehaeadea Bemerkungea kaaaen folHïaaaaaehioben oder gfinalichea Unterbleiben der goado Sfitae mt Ahetimmang: Difioeeao>8ynoden entateben. aind. groea. Einea Recera naeh Rom halte ieh nicht fir nôthig. Die Biscbôfeni&seen .am beaten wimen, waa in ihreu b FerMMuwe, die Ih'lcuaw flawed— mcA Foranhrÿt ' Difio^aea Noth thut. Da die Diôceaen aelbat ao veraebieden aind an Zahl und Umfiwig. no braucht aueh bei dea Synoden eine buchatfibliche GleichfQrmigkeit nieht atattnfinden. Waa die Hfilfbgeiatlichen betreffe. ao haben dieaelben bei den Capitelavetuammlungen aueh winder Site und Stimme1. und werden ate also bei der DioceaanSynode nieht beklagen konnen. Seine Eminent der Cardinal bemerken hierauf: Werde ra'netimmij aagenoi Frimmighait aad .Gettegfturht aw Kleraa aad Folk In den meiaten '>«terreiehiachen Provinaen aeien teieder hemuteUee, aa dee» Knde heileame Geeeier, die Ruraleapitel noch gar nicht organiairt; dort kônne also die Nidhtberufang der Hfilfsgeistlichen ■ aaateU ear Aberhefnng saw JKaehrteeAaw, ab aaeA aar Heheng ehrieiliehen Lebene, eateadar, ma aabha . môglicherweiae grôaaere Schwierigkeiton bieten. Stiftapropat Dollinger : Hie Hfilfsgeistlichen haben FarAdttmem m aetAaaadif meefion, wear «a rriaaaaw, doch wohl allé daa Bewuaataein einer kirchlioh noeh gana abbfiagigen, unaelbatstfindigen Strung mehtige eettgeeadeae Gegenatdnde' aad eehteierigt and ihrer Abbfingigkeit vom Pfarrer. Werden einaelne derselben berufen. SO ^erden aie sich aehr ·’ dadureh goehrt fllhlen. I naietnliehe Pritentionen und Opppaitionen werden von den HOlfageistlichen nm ao weniger an ffiryhten aein. da in den, meiaten Diôeeaen der jfinger» Klerua gut iat. Der Abgeordnete von Moina veriieet hierauf die von ihm mit ROckaicbt auf die aeitherige Dé­ batte verfaaate Fonnulirung von BeecblAaaea fiber Diôeeaan-Synodeu. Naehdem der Abgeordnete von Brixen dea vorbemerkten Antrfigen noch drei andere beigefllgt batte, warden fiber den. den Wahlmo<^ua betrelfendea Paeaua rerachiedene Anoiehten auageeprochen, worauf der Biaehof von Oanabrtck die Anaicht auaepraela man môge suant Synodal-Conferensen abhalten. dieee uuterliegea keiaem BedepSen. und warden auch vorent die Gomfither berahigen. Heine Eminent der Cardinal .aind derselben Anaiebt, wogegen der Abgeordnete von Brealau aie Sir nicht genttgend hfilt. mit dem Bemerken. der Epiaoopat mfiaae eine beatimmte Entaehlieaaung darfiber faaaea, daaa di? Didceaan-Synoden gehalten werden eollen. Dor Enbiachof von München bemerkt: Wenn ,wir Synoden einsufUhren venprechen, ao tnuaa dabei geaagt werden : aber nur naoh den beatehenden kirchlichen Orundafitsen : dabei bleibt ea jedem Bischofe fiberlaaaen. die Vorbereitungen iu den Diôoeaan-Syooden, welche nur durch Conferenxen ersielt werden kônnen.' su veranlaeaen. Der Bischof von i.imhurg hfilt daffir. die Ein- berufung sur Diôcfeaan-Hyuode sei, soviel thunlich. su beachleunigen ; von der bereita von ihm abgphaltenen Conferens habe er erfreuliche Resultate gesehen, jedoch auch (ran der Abhaltung derselben Aaete» H belehrm, endlich ptfeMe CieMekeete end BetdMeee der Natiendl- aad JVoatenei-Cswcilien bebennt aa aaecAew. Werde einetifnenig angenommea. III. Krtÿt der V/rfueef der twffieh’ecAea Kirehe eteht m der Diieetm-Sgnade detn Bieehgfe albin dee Iteeht der Enbeheideeng ea. Wurde «raatteauf angenommen. Ueber den vom Abgeordneten ion Brixen vorgeschlageaen IV. Hefckjriirde man in dieaer Sitauag nicht achlfieaig, ndi die weitere Debatte darfiber auf die nfichste ' Sitnng venchoben : einatweilen wurde der Abgeordnete von Brixen ersocht. fiber die bestimmtere Formulirung deaaelben naehaudenkeu. Γ F. Jeder der hier eeraninmeltin and BieeUfe tnrd, eohald er eine Diheaeen-Bgaede ohawkaltm m der Lage iet, die sow >Am beehechMe Art o tend IFete der Abhelteng, eeeeie derm Ergeheeeee alien ibrigea hier tereeaunelten ErtbieeMfen end Biachifen aeittheilen. Die Biechgfe ererden dieee derch ihre Metrafelitm than. W urde einetiaunig angenommen. jedoch ab nicht sur VertSentlichung beetimmt. aondern nur ala Gegenstand der Vereiredaag. Der Scbluaa der Sitsung erfolgte um W Uhr. und wurde die folgende Sitsung auf den nfichaten Tag β/ ■ Uhr anberauint. So geechehen. W firxburg. wie oben. Friedrich. Cardinal und Enbiachof. t Johannes. Enbiachof. t Joseph. Biaehof. In fidem Freaaberg. • wote Mts ate «ΚΑ,Ϊ.Λ; ' 91» OONVBNTÜ8 mOUBIPOUDrtlB KPISOOPOBUM GBRMANIAB, IMS oetebrie 99 XXF. fifitamg. War»burg, ta 8. November 1M8. Morgana 8 Uhr. Ehrenprfiaident: Dm Curdtaml Hul-taita Sahbarg. Prfiaidaat: Dor Bntacbof re· 17 dost nicht ftr m wicbtig uad fthrt an, dam «r m rich car Mivima gemaoht habe, sur solebo Bfiaber, welche in aeiaar DtAeem srenhimm, su approMma; welribe Mari·· aaab der' Oardiaal EnHaobef vue Bahbarg a· befolgen erklArt. Der Riaehaf vue Speyer HUt ee jedoch ftr swockmfimig, daa Gagea etand aa heeprookoa Der Prfiaidoat ferdert hieraaf die Voimmmhag aaf, sa beaebUeacea, wnloba aaf der Series Traetaudorum aoeh vorhaadooou Oegomtfiade aoeb aa beratbea aad aa oataabaadaa, oder eiafaab aa beepreehoa oder aa beaeitigea, oder rinam NationalCoaril vombohaltun sriou, damit die Vormmmhutg einom godeihhohea Bade nfiher gebraeht werde, Sofort wird, 1. des Aatrag dm Biechofe Dittrich betreffead, a) dio iaaigero Vorbiadug dor Pferrer mit dom Voiko, b) Vorbesaaruagua ia Abhaltuaj dee Gottoodieastm, ia oeiaem erstaa The0 ■ iur Be- »1· Hieraaf werdaa die geetontea beeeederoa A *- trtgo dorebgogaagaaL I. BeadgMeh dee Aatragm dee BtifleprspeH» DAllinger, aaf b aaaera Haadhabaag dee kuobBeboa Osusurwinai ftr Orbet aad JMasaagebdcher, wards, aaohdem der Bieobof raa Limburg aufheerkaam game ahi, wie wiebtig eelcbeo aameatKeh besfigHeh gewissof, abergiiabimbe Ding· oathalUnder Bchriftaa eei, Btiftsprupat DeWager mit dor FormuMnag eiaoo karoo· daaftUrigmi Bauehlaaoee beaaftragt, woria sack dor Wunech, daaa ia alias DiAceoea SeaatagobUtter gogrtadst werden mAehtau, auhuehman. [a,] Besfiglich doe Aatragee dea Biechofe roa Trior aad deo Biacbofe rea Speyer aaf GrOadaag gemeinoamer Kxereitioablaaer ftr mehrere DiAceaen, apricht der Prfirideat die Anaicht aua, daaa dimm wohl dea einselpea beaaohbartea BiacbAfen ea iber- achtaag der BadaetiuMooaieiaeioa ftr daa Bcbreibe· 6 lamen Mi. aa dea Klerm verwimen, ia eeihem iweitea Thoile ' Der Biecbof voa Limburg aber otellt dea Aneinem kfinftigen Satioaal-CoMil vorbehaltea; 3. der trag, die Veraammlung mAge ea aumpreohea, daas Antrag dec Biechofe voa Speyer: [fiber] die Be· sur Hebuag uad Verbeaahrung dm Klerua die Esorvision dm Rituale und dea Gebruuch der deutacheu oitiea gaaa vonOgUch geeiguot aeien ; uad m wird Sprache bei Aaaapeadung der Sacramento, aowio hierauf einotimmig beoehJoeeee, dieae Erklfirung in 3. die Frege, ob a) die Decane mit den Defiaitoreu daa Sobreibea aa dea Klerua aufauebmen. [3.] Der Aatrag der BiachAfe von Trier und ala ente Instans in Verwaltungn- und Diociplinarsachen, ale indicium inter pares mit charitativer Limburg, die Volkamiaaioaen. betraffend, fthrt an oder oorveetivor Bofugnfes aufeustellen mioo, b) ob einer Ifingwrea Debatte. Der Biachof voa Limburg an. den Oftoialaten Pfarrer ala Asseaaoren in Dia- entwirkeli, dam aia Amepruch dm Qeoammtciplinaroachen sususiehon, o) wie daa Beneficial- epieoopatM fiber die Nfitslichkcit nnd Vortreffliehkeit dor Volkamiaaioaen den eimelnen BiachAfen wmen an ordnea, wurde ebenfalla nr h'tlintl· floods eansween, dagegen die Frage : »wie die Viel- die Einfthrung dioom Inatitutm in ihre DiAeoMu oehreiberei au vereinfaehen , ** ale eine den einselnen weaentlich erleichtorn wfirde. Zur Abhaltung deoBiachAfen su Aberlawende Sache bbeeitigt. Heber aelben kSnnton nnd wfirden sick auch Prieoterdie engere Vereinigung der dentsehen BiachAfe congregationen aua dam DiAeeeaaklerna bildea. unter sioh und mit Rom, fiber deren gemeinsame welche Primtetcoogregationea denn auch einem Vertretung beim apoatolischen Stuhle, fiber die C beeonderea Schutse und einer beoondoren Pfiege demnfichetige Abhaltung einer deutacheh National- su empfehlen Mies. Der Prfiaident orhebt daa Bedenken, ob bet dor Synode und die Constituirung einer deutschen National-Kirehe soil nach vorausgehendem Referate gegenwfirtig herracbenden Stimmung eine solche des Stiftapropstea DAllinger berathen und be- Erklfirung, beaondere Congregationen von Missionsschloasen werden, und wird dieMr Gegenatand auf primtern berufen oder auch im Lande begrfindos su wollen, nicht die Regierangen gegen die Kirehe provociren werde. Der Biachof von Limburg erwiederto, daM daa AnatAmige sum guten Theile wagfalla, wenn man dabei der Orden nicht erwkfine und aich auch sur Abhaltung deraelben nicht denelben, aondern, wie er vorgeMhlagen, Congregationen von Weltgeistlichen bediene. Der Biachof von Corycna bittet, eine solche Er­ klfirung mit Rficksicht auf die im nArdljchen Deutnohland gegen die Volksmiseionen berrscheaden Vorwie Sittengerichte, aua Laien unter dem Vorsitse urtheile nicht su eriuMon. dm Pfarrers bmtehend, au wfinechen, auf daa^ Der Biachof von Wfirsburg hingogen findet eine National-Concil verwiemn. Besfiglich dm. unter solche Erklfirung um so unbedenklicher, da das dieaer Rubrik enthaltenen vierten Puuktea der Oberhaupt der Kirche bereits in der Bulle durtorsm Serim Tractandorum, lautend „8ind die Laien an- jCdrn einen so entMhiedenen Aumpnich an Gunsten suregen, Journale in katboUschem Since su grfinden, der Volksmimion wider ihtw Gegner getban habe. Volksbficher heraussugeben, Vereine und Institute Wm die Vorurtheile gegen die Volksmimionen besu stiften — und wie dieem — welche Vernine? ** wird treffe, ao wfirden sis am beaten durch die Abhaltung 1. auf Antrag dee Prfisidenten baachloeaen, dom beooitigt. Dor Prfiaident hebt ale weiterea Bedenken herkatholischen Voreine Deutachianda auf Min an' afimmtliohe ErsbiscbAfe und BiachAfe gerichtatea vor, dam da, wo etwa oia Bischof am Grfinden Schreiben su antworten, god wurde der Deputirto * keine Mimionen baltes lame, eine solche ErUfirung morgen sur Tegeeordnung ausgeeetst. Die Frage, wie eine Gleichftrmigkeit in den Quinquenualfacultiten und in don KhedispenMa und eine Vereinfachung der letsterdn su eraïelen, wird su einer Besprechung aufbehalten. Ueber die Civilehe und die gemiaohten Ehen soil demnichst nach voraUagehendem Referate des Officiale Dr. Mflnchen be­ rathen und boochloMen werden. Die Stellung der Laien betreffend, so wird die Frage, ob und welche grAaaere Theilnahme denMlben etwa bei Verwaltung dm KirohenvermAgena einsurfiumen Mi, und ob und ' dm Bischofs von Mains mit deaaen Redaction beauftragt; 3. wurde ausgmprochen, daM jeder Bischof in seiner DiAome die katholiMhe Literatur und Ifibliche katholieche Vereine mAglichat sn begfimtigen rich bmtreben mfige. Imbeoondore wurde auf Anregung dm Stifkspropetm DAllinger m ftr ria haiiaam erklfirt, besfigUch der VolksmÏMionen Stoff su Vorwfirfen fffifffB diemn Biachof von Seitou aoleher DiAcmanKleriker, welche dimm Institut woUten, abgebe. Wdgegen der Bischof von Limburg bemerkt, daas m auch DiAomen gebe, wo die Nichterlamuag jener Erklfirung die Einfthrung von Volkumiarione·,· dia or vieileickt sur WioderhorotaUuag uad Bar fibemli sogeuannte SouatagsbUtter hervonurufba. wahrung dm Giaubona and dor guten Bitten fly *- “ * ‘ * ''■•AAak *. dU. «K . » . · ««Ata 819 \ OOMVBKTDS HERBIPOUU8» MPBOOPORUM GEBMAMIAB, 1MB oetobria 99 9» nothwaadig «riMBM, sthr wushvwsa ♦« ·; * ja ta < tntaeta Pumas in. die Aaepnwhe aa dea Kierae ■olcher Bimhof vwdo tan vHHsbt ab ta I—ta' μΑμρΙμμβΓ Stiftspropat INttager mtat, daw waa etvaigea ling botrnahtat f* i ·. Maa wage mssh betake·, tas ta VeOtaMeM· tataita ta Mita aeta, WIdervfflea ta Regieraagna wobl nieht eebr aa um einea Tbeil ta DWeaaa Freiberg ta Kirch· ftrehtaa (babe), in Qegeatheile vlrdea dtaaiben web) baM stab tan, ven dem Volk· ehriatBehe aa ratta. ■ Stiftapropot DAtagev wahat, vie wiaktig ee eei, Miwtaea gebaHea wlrdea. Dar ErsMmhof van Mtaebaa atawt data, ia taeee Oegeaataad ornet aa b sap re eb ea; ana wage •rwtgea: 1. taa, weaa ta Kirche vieta aa ta der Anopruehe aa dea Kiaras ta VoUnmiwtaaa ihr gebthreata SteBnng gtaagw eeUa, taeee war ea gedeakea, dewvegea, veil dtadbea gerede ia dnrch aawetertadiebe Mita, vor Altai dureh die tarns Tbaile dee Klaras dea griostaa Widerstaad VolksmiaaioMn, erraagea'verta kdaae; daw aber getadea. Aaf ta Bmsnrkuag dw Brabiwbeib voa 2. sur Hwvorruftng aad Krbaltaag veaVolk»- Baabdrg, dam aa eiaew Mimioasiastitut aaeh Oaldmiwibaaa vertaigt· hmtreugunge· aothweadig mita aothvaadig oeta, aad eolehe otwa durch Mien; deeehalb mAge dock daa katholieehe Deateoh- Sanmlaagea aafaabringea gogoavdrtig aohvierig tad niebt hinter alien andera katholiachen Mation·· sois dtrfto, orwMert dor Biacbof von Itabarg, earOekbloibon. Dio deutsehaa die VerhlItniaM'der DideMea Freiburg aad Rotten­ der klnigüch slchsisohen Regierang neuerdihge burg betreffende Petition an don beüigen Vater dahin-gebracht, dans. nachdem in Folge der neueren aufeonehmen «ei. Beslgllch der Nr. XXII «der politisohen Veriaderungen die Btandoehaft des aposeries traetandonun : KKinhliebM Disciplinarver- Stolischen Vicars verloren gegangen, wenigstens bei fahren gagea Kleriker und *Laion ,erkllrt der jedem die kathoiieehe Kirche berlhrendcn Oesetse daselbet ah AntragsteUer angefthrto Biaebof von vorber ein Gntachten von dor kirchliehen Behflrde Kuhn, dass er einen Antrag beslgllch diesee Gegea- eingebolt werden mfisM; ein Oleiehee kfinne wohl atandee niobt geotollt babe; wohl uber babe et abbrall erlangt werden. einen gestejlt besQglioh der Verlei&ung des TiaebStiftepropet Dellinger sprieht defllr, dieoen Gegen­ titels und geintUcher Emeriten- und Demeriten- stand su veriassen. Schon bisher bitte die Kirche htnser. Hierauf wurde sofort jener Gegenstand in dea Undern, wo ihre Btschdfe keine Standaie wegMlend erkllrt, dieoer aber einer splteren eehaft beeeesen, wie in Preuoeen, deeehalb keineewege àen Llndern gegenlber, wo die BiaehOfe Site Beepreehung vorbehaltoa. Der Antrag dM Bischofs Von Hildesheim ouf und Stimme in der emten Kammer gehabt, in einer eine Erklirung des Episcopates Iber die am meietea naehtheiligeren Lage sich befunden. Nachdem aber entatellten ketholieehei\^>ehron wurde aaf Vonohlag der Staat von der Kirche sioh fetrcnnt, wire eine dM Biechofs von Speyer dem NationaJ-Oonm) vor- Miche poHtieche Vertretung dM Epiocopatm sogar behalten. einsiweilen aber DomMpitular Alsog er- nachtheilig ftr die Kirche. Die Kirche werde siioht, einen Entwnrf einer solchen ErkHrung sur fortan Viol freier dMtohen, wenn ihre BischSfe in dereinstigen Vorlage auaauarbeiten. keiner WeiM mehr auf ihre politiache Stellung in Der Antrag dM Domeepitulars Krabbe, darn don Kammern eine Rleksicht su nehrnen haben. der Episcopat die sociale Frage dor Gegenwart in Er sei also der Ansioht, dass die Bischdfe in dieMr Erwlgung siehen und berathen mlgo, was sur Sachs weder etwaa daftr noch dawider thun sollen. Hebung der Noth dM Volkes gesobohM ktane, gab Der Prlsident erkllrt sieh démit vollkommen su einer Besprechung Anlaas. Doascapitular Krabbe einventyutden. Was das vorherige Einholen eines seigt, dass die Linderung, aueh dee leiblichen Noth, Gutachteas der kirchliehen Behôrde betrift, so lege insbeMndere die Armeapflege, state aine Haupt- er each darauf kein bboonderes Gewicht. Ein aufgabe der Kirsbe geweooa; daM aber der Staat aeeerM Beiepiel habe geseigt, wie das Einreichen in don letsten Zoitén dM WohlthltigkeiteWMen von Memoirea ron Biachdfen bei einer Regierung sum grossen Theil den Hindou dee Kirche eut- glaslieh erfblgloe geblieben sei. Er stimme also wunden, sum nnendlichen Sohadee, wie der Religion, daflr, die Venammlung mbgev nachdem aie die so such der leidendon Menachheit; dase jetât ebëa Bemerkungen dM Antragstellen ala willkommene die Zeit da sei, wo die Kirche dieM ihre woMnt- ' Notis ratgogugeapmmen, den Gegenstand verliehe Pfiieht ud ihr nattriiehM Reeht winder m laaMa. Aueh ia Berlin habe er in seiner Eigenvollem Masse aulben mlsM ; geredo hierin Werde schaft ale Mitglied der oonstituirendra National­ der Triumph der Kirche in umotot Zeit Hogen. venamatlang ia keiner Weise dshin gewirkt, den Hauptsichlioh swei RQcksichten bitten iha sur BiachOfea ate solohen eine Btandsohaft su erwerben. Stellung seines AntragM bostimmt: ]) weil der Nur EinM Mi nothwendig, dam die Kirche frei gegenwtrtigea Noth dM VolkM nicht blocs durch werde; dann kfinne sie sich schon setter helion. materielle, sondera hauptelehlioh aueh dureh goiet- Dem atimmt der Cardinal Enbisehof von ^alsburg liche Mittel su stouern sei, welche allein in der mit dem Bemerken bei, dess auch die in Selsburg lland der Kirche liegen; S) weil nur dureh ver- venammelt gewesenen Bisehdfe von Omterreich m eintee Zusammenwirken aller deutoehen Under, durchaus nicht ftr rathsam gehalten, ia ihrer welches wiederum nur dureh die Kirobo sa ver- Denkschrift an den Reichstag eine pohtioehe Vec­ initteln Mi, geholfen warden kdtao. Die Mittel dM tratang-ftr sich ia Aasprueh sa nehrnen, und m Staates soies in dieser ftwbe in ^leweg unsa- gereiohe ihm sa einer beeonderen Beruhigung, 'die himige Hochwlrdigste Venammlang gleichor Anaicht aa fedoa. In gMcheas Binas iamarn aieb 205 CONVENTUS HERBIPOEEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, IMS oetobm 22 226 aaeh dar Biachof Lfipke vop Oenabrfiek ud det · Dombaumeister aieh au bereden, und erklirt, er Bieehof von Rettenberg. Nach dieeer Besprechung werde aeiner Zeit das Nihare an alie Hoehwirdigstan Herren Bischôfs mittheilen, deren wirkaame wird dar Gegenstud variâmes. Der Antreg dee EmbieohoCi von Freiburg, die Mithilfe er jetât achon asm Vorane erbitte, worauf Zurfickaahmo der die gemiachton Eheu betreffenden dieaelben ihre bereitwilligato Fftrderang dieeer Sache auaagten. groeaheraoglich badisehen Verordnung vom 21. No­ Hierauf würde die Sitaung geochlosaen, und die vember 1846 au erwirken, wurde eb dureh die nichate Sitaung auf den folgenden Tag 5 lT>r demaichstige Einfthrung der Civilehe erledigt erNachmittags anberaumt. und ala Gegenatand daa kUrt. Verhiltniaa der Biachôfe unter einander und zum Der Priaident legt hierauf vor und liant ver­ leaen den Statutenentwurf au einem projectirten rümischen Stuhle featgeaetat. Priestervereine in allen Diôceaen Deutsehlands mit So geaehehen. Wttrxburg, wie oben. einem jihrlichen Beitrage sur Unterstfitsung dea Friedrich, m. p.. Cardinal und Erzbischof. Kôlner Dombauea ; und apricht die Theilnahme dee In fidem Episcopates und dea Klerua f&r dieses ao bedeutungsJ. Freusberg. volle Work dea groeaartigatcn, aber leider qoch unvollendeten Gotteshauses auf deutacher Erde AdnaUtie 4» eeelesia satissail. an, daa der HOlfe d$e Klerua um ao mehr beddrfe. je mehr untdr den gegenwirtigen Zeitliuften welt- B Mirum eat, quantopere cogitatio de eccleaia na­ liche Hfilfaquellen veraiegen. Komme der Priester- tional! Germaniae constituendi. multorum, neque verein au Stande, ao werde dann ein beaonderer eorum aolum, qui liberiua aentirent, aed etiam op­ Theil aue den daher flieesenden Beitrigen ale betimorum animos'eo tempore commoverit. Nihil vero sonderer Prieateruntbeil erbaut werden. aliud hi quidem hac in re spectabant, nisi.id. quod Der Biachof von Würsburg macht aufmerkaam, otnnibua maxime in votia erat, ut inter epiaeopoa daaa in Bayern bereita die meiaten Geistlichen maior intercederet coniunctio. Miseram enim ser­ Mitglieder der Dombauvereinc aeien, und der Bi­ vitutem. in quam ecclesiae Germaniae redactae erant, quaeque hanc servitutem consequebantur achof von Eichatidt ffigt bei. daaa dieae Dombauvereine hauptaichlich auf der Theilnahme der mala, inde praecipue derivari putabant, quod singuli per ee episcopi neque principum. ecclesiae liber­ Geiatlichen beruhten und mit deren Auatritt zum Theile au verfallen drohten ; übrigens wolle er tatem opprimere tentantium, molitionibus resistere, neque as. pontificie ad eamdem vindicandam co­ bei Dr. Deutinger, als dem Vorsteher der bayenatus adiiivare ullo modo poaaent. Praeterea vero rischen Dombauvereine. wegen dieeer Sache anlaici in tanta illorum temporum perturbatione ad fragen. Der Abgeordnete des Fürstbischofs von Breslau episcopos maxime oculos converterant in iiaque omnem pene salutis spem collocabant : quam tamen erklirt, daaa er auch von katholiaçhan Minnprn in inanem fore apparebat, niai ipsi episcopi, arctius Frankfurt aufgefordert word en aei. für den pro­ inter se coniuncti mutuoque auxilio freti, firmiasijectirten Prieaterveroin zu'wirken. da man bei dem mum quoddam vinculum ad constituendam. pacem Abgehen der Laien voritüglich auf den Klerua bei praeberent populosque in disciplina atque obedientia diesem Dcnkmal der Frümmigkeit seine Hoffhung continerent. Itaque conailium illud, alioqui vix setae. , Audi der Biachof von Münster sprieht für das primis quasi lineis adumbratum, non contra sanctam Project; es sei eine Sache der deutschen Kirchen- sedem, sed partira contra principum ecclesiasticae baukunat überhaupt ; er tnssert deo Gedanken, wie libertati fniquam dominationem, partim contra schiin und groseartig ea sei, wenn der deutache effrenatam populorum licentiam excogitatum ease Klerua einen der Thürme am Kôlner Dome auf vel prudeptee et boni primo existimaverant. Sed postquam idem in conventu Herbipolensi paulo seine Kosten ausbaue. Der President erinnert. welche heilaame und tief accuratius expendi coeptum est. cum iam rei diffi­ cultates et pericula perspicerentur, archiepiscopus eingreifende Wirkungeh der Kôlner Dombau, namentlich aueh das letate Dombaufest, für die katholische Coloniensis, cui plurimi primatum offerebant, egit cum aliis collegis, ut ecclesia nationalis honorifice Sache in Deutschland geübt habe. Auf die Bemerkung dee Bischofs von Eichatidt. inter conventus acta sepeliretur; quod et factum daaa die einselnen Biachôfe der Sache :sich an- est. sicut poatea videbimus. Iam inter acta manuscripts haec sunt, quae ad nehmen môchten, gibt sofort der Cardinal Erzbischof von Salsburg daa Versprechen. seinerseits illud consilium pertinent: 1. Brevis commentarius ante conventum Herbiea an Nichts fehlen laasen zu wollen. polensem manu praepositi Ignatii Dollinger exara­ Der Abgeordnete dea Füretbischofs von Breslau tus, in quo probare nititur, necessarium esse epis­ empfiehlt nochmals die Gründung eine» allgemeinen Priestervereinee, wosu der Priaident anffigt. dass coporum Germaniae conventum, necessariam maio­ rem antistitum coniunctionem, et valde queritur, durch einen aolchen Priesterverein der katholische Charakter dea Kôlner Doma in einer neuen. noch HMl/am esae proprit G cretamcam eccletiaut, quae sprechenderen Weiae für immer würde gewahrt quidem maqntM et natiouale inetitutmu exhibent et ordinatum juMiM corput efficiat, oenuaoyw m werden. sa/itmaliww· ecdetiarum nwiar» Germamcam dmiDer Bischof von Münster schl> hierauf vor, die Statuten dieses Priestervereines simmtlichen derari, atque hoc nomiM habere quidquam, quo tue Bischôfen mitzutheilen und' demnichst den Theil declaret aut pereoteam smm» tueatur. 2. Commentarius copiosus de utilitate ecclesiae des Domes an beetimmen. der als Prieeterantbeil nationalis Germaniae, ab anonymo conscriptus, sed erbaut werden solle. a domino praeposito Dollinger recognitus et appro­ Der Abgeordnete von Breslau, Domhery Forster, glaubl. dans hiesu kein Thurm bestimmt werden batus. 3. * Urgens, postulatum reverendissimi domini soli, weil es xu ungewisa sei, ob derselbe ausgeepiscopi 8pirensis de unione episcoporum Germaniae, gebaut werde^ Der Priaident erbietot aieh hierauf, wegen der item manu praepositi Dollinger scriptui, et relatio, BeeMamuag dee PrioeteraatheUs sevor mit dem MMAb MMBB XUtt < eius dem praepositi de hoe postulate. *.,W' «id».: w w * » sïiLbud 3XT WNVWmJ8HKRBIPOLKNBB KPffiOOPORUM GERMANIAE, 1848 oefobria XX 2X8 4. Rebtio man preepmiti DMlinger oonaeripta gmutinaxman kirehbcbea Angwtagoaheite· fltadeu. Die·· Bbrichtnag bdte den Vortheil dar, darn die de aynodo national! ot oeebeb national·. Duo ultima iam Me edema·: llitarf.rtihbchin BiaeMIe ai ah war und bower in die kirahEebe Verwinigung and Vexetibdigeng mit den MngUebar Aatra * dee NeeMb W«b vaa Speyarwa *aa * ■•rxteUua der BfataK ead ιΙ·>ιΜΜι>·ι OeeaNUte- fibrig·· duteebaa TrAhtea baratngeaogoa werden wfirde·. Ex Meet amh jédooh nieht lAagnea, daaa 4mb Dor gegeawfirtige Zaataad der Kirch· ia Deatach­ eiae aoiehe Theüang und doppelte Fthrang der land, die Gefahran, von welcbu tin bedroht iat, Geachfifte dea Nachtheilen nieht entgeben werde, daa Bedflrfnha, dor eretiobtea and theilweme bo- welche· jade getheiKe, naeh dem V'erhlltniaa der reito begrfindetea pobtieehea Babeit Dentaehlaad· Coordinatio· geordnete Geeehfiftaleitnng uUauaauch eiae kircblioho dee kathobacbon Theiba der weiehlieb nnterHegt Nation xur Soite an atelleo, endiieb daa' Bow neat ■ein der groaaen und maaaigfoeben Vebel. weloh· aich aua dem bieherigon Zuataade der leobrung und Zeraplittening ergeben habdn — ■ Allee dihee liant ee ala hôçbat wfinachenewerth, ja ab kaum erllaaliche Nothwendigkeit eneheinen, daaa der dnttrcAe Apaacopet aich aayvr eiueenniueUûuf, und in einer NrabnadM, durch beatimmte Organe vermittelten UMuit verharre. Nie hat aich eine »o gute Gelegenheit xur Erreichung dieee· wohl aUgemein ereehnten Zieb dargeboten, ab gegenwArtig, wo die groaae Mehrheit aller deutechen BiachAfe aich an Einem Orte vereinigt findet und durch mündliché Veratftndigung nnd Beechluaenahme in kfinteater Friat eine Einriohtung her■tellen kann. welche auaeerdetn durch die aage■trengten Bemfihungan von Jahyen nieht ■ erreicht werden wfirde. Die vielfach gewfinaehte und in Auaeicht geatellte deutacbe National-Synode iat bei der vielleicht im. Steigen begriffeaen VeHriTrang xu unaicher und môgliçher Weiae noch, au ferae, ala daaa ea gerathén aein kAnne, die fragliehe Einrichtung auf jene Synode hinauaxuaohieben. J a, eine aolche National-Synode bedarf vielmehr aelbat aehon, danit aie aicber xu Stande komme, einer ■chon vorhandenen einheitlichen Geataltung oder Verbindung dee Episcopate·. E· handelt aich bier nieht. etwa urn Aufrichtung eine· kirchlichen Natioaal-Primata, woxu ea jedenfalla einer National-Synod·, die auch nur mit Ge» nehmigung dea pipetlichen Stuhlee vonchreiten kônnte, bedfirfen wfirde. Wohl aber liegt ee in dem Berechtigunge- und Wirkuogekreiae der gegeawirtigen Venatamlung, jene prexùonMÀ· Einrichtung xu berathen und ' anxuordnen. welche eiae einheitliche Leitung der gemeinaamen, die katholiache Kircfie in Deutaobland betreffenden Angelegenheiten herbeifthran wfirde. Ea laaeen aich nun verachiedene Wage der Verwirkliehnng dieaer Einheit einacblagen. ■ ' I. Ea kônnte unter den deutachen Metropolitan eine Art von Tnrnua eingefthrt werden, ao daaa die FOhrung dee kirchlichen Primat·,, d. h. die Ijoitung und Beeorguag der gemptnaamen Ange- j legenbeiten, etwa von drei ra drai Jahre^ eater don Metropolitan wechaeite: dieaa wfirde jedooh dea groaaen Nachthml dar'Inetabilitfit haben; ea wfirde kaine GeeOhAfta-Trndition aich hildeu kônaen, die wAhrend dreier Jahre erworbene Uebung ud Kenntniaa wfirde eofort durch daa Uebergehea aa •u^U Andera wieder nutaloa ward··, uad diaaar gewiaaermaaeen von vorne aahagoa mfiaaaa. X. Ein aaderoa Aaekunftamittel wire, awai kirch­ liche centra unitatia, xwei Goacblftxfthrcr, anta* ateliae, dip dau beide wieder mit oiaandar ûeh beaehmen ud gemeinaehaftlioh handato wfirde·. In dieaem Faile wfirda aaeh ab daa Pamandata darbieten, daaa die rbeinbchea, weotphAbacben, nordiaahen BiaehAfa aich ·· dieaem Behufe daaa Metiopohten voa KAIa utarerdne·, wfihrand db Aetenreiahiaohea und baynaob·· BiaehAfa fia der Katro- . pete Babburg iba·· geaigMtan XBttipemltt ftr ft· 1. Ea büebe daher ab die wfinechenawertheate Einriehtang die eine· einxigen kirchlichen Ge•ehlftalenkera fibrig, and hiera eignet aich aua mehrerra Grfiuden am beaten der Metropolitanatuhl von KAln. Die·· Kirche bt «chon durch ihre geographieehe Lage am beaten rar Verbindung dee Norden· mit dem Sflden geeigaet, und die Per•Anliohkeit dea - gogenwArtigen Erabiacbof· bietet gewim alb BArgechaften dar, da»· dio Leitung der kirchlichen Aagelegenheiten de· Episcopate· und der deutechen Kirche nicht wohl in beeaerc Hinde gelegt werden kAnate. Demaaoh wird der Antrag ge *telit: Die Hohe Vetfammlung môge beechlieaaen, reap, den Hem Erxbbohof von KAln enuchen, da·· er bb xnr nlehaten National-Synode die Leitung der gemetitaamen Aagelegenheiten Abernehmen. die Initiative in alien noch etwa au faaaenden Be•chlAaaen oder anraordnenden Maaaregeln ergreifen und die darauf bexflglichen Benchte, Ànfragen, Voraehllge der nohmen mAge. einxelnen Prilaten entgegcn- Beferat and * Antra bexl iieh * 1er ataheitllehea kirehliehea eeaeUObflhrn· . * Ï. In Erwkgung, da·· die Bildung eine· Mjttel-' punktea fllr die kirchliche GeachiftafOhrung riick•ichtlioh der gemeinaamen kirchlichen Intereaaen in Deutaçhland durchaua nothwepdig iat, damit die aua der gegenwirtigen Conferenx reaultirende engere Verbindung der deutachen Bbchofe geaiohert, dauerhaft und wahrhaft praktiacb * gemacht werde: X. da·· auch aowohl die AuafAhrung einxelner hier gefaaeten BeechlAaae, ab die Vorbereitung der demnlcbat xu haltenden National-Synode einen aolehea kirchlichen Geeoblfla-Mittelpunkt unentbohrlioh maeht : 3. dam ea aich hier um eine blow proviaorische Einriohtung und die Bildung eine· geordneten kirchliehea GeeohAftagangea ud Centrum· für Anfragen der deutachea piaehôfe handelt; > 4. daaa mit der ThAtigkeit und Stellung eine· aotahen kirchlichen GeechAftafthrer· koine Juriadiction irgcpd eiaor Art verbunden iat; daaa abo allé gegenwlrtig beatehenden rechtliohen VeghAltniaae, aeieu ea Primatial- oder Metropolitan- oder KxemtionaverbAltniaae, dabei rdllig unberfihrt und naaagetaatet bleiben; A. dam hieau anch nicht einmal eine Genehmigung dee pApatliehea Stable· erforderlioh iat, aoadera aine eiafaohe Anxeige der getroffenen Einriohtung A. daaa aber kein entaeheidender Grund vorhaaden iat, am daawillen der Metropolitanatnhl voa ΚδΙ· ab der einxigo xu betruhten wire, dom die fragliehe GeaobAftaHbrung jetât fibertnagen werde· kAuata oder mfiaate — vielmehr auch gewiehtigo Grtnda ftr db Wahl aiaer der aadern Metropol··, •amantHeh Sabburg, dann aber aaeh Mtaehe· and Bamberg, tieh ergobe·, vird darauf anyatrap··.' Db Kobe Veraammluag mdge jeM echo· bo- - a» OONV1KTU8 HERBIPGLEN8I8 EPIBOOPORÜM GERMANIAE, 1848 oetobria 22 2SA * tie gotegwaheitM Am deatoehea Bpiooopateo and die < i reprobiren oder .von aieh au weiseo, sondent Loitaag dar kirehliohM, daraaf bosdgiieben Ge- geeteht ihr eine bedingte Geitung sa, aie sucht aie •ehhfte oiaoa der deatoehea Metropoütoa pnovi- au au regain and vor Aueardeheen au bewahren aoeisoh aad Ma su- Versamnüang der Natioaal- aad aie den -Mheren Zwecken. welehe aie verfolgt, 8yaode Sbeetragen werde; ue mdge aber dea da^it dienstbar au maehen. So iat ea jetât mit dem weit aa betraaeadea PrUatea etwa am Ende der éoa- vorbreiteten Drahge, die Reehte undIntéressée der fereu dareh ein goheimes Seratinium Uaaaitlieher Bieehefe und biaebSfliehen Stellvertreter wihlen. i. Ddllinger. Dr. Hersog. Ferster. |Mlla(er· Baferat Iber MetleaeJ-Myeede.) Die NationoUUt iat etwaa der Freiheit dee, mensehlichen Willen· Entrûekte·, Geheimnissvollea XaÜMaiitdt, aundchat der deutachen, winder sur Oeltung au bringen. Durch daa bloaae Auahdngeaohild einer auch auf kirchliehem Boden ansuerkeanenden Nationalist kind Viele. wenigstens' eine Zeit hmg, irre geleitet worden, und wenn ee, woau gtücklicher Weiae keine Auaaicht vorhanden iat. dem Proteatantismua gélinge, aich ate eine in sieh einige und organise!) geordnete Nationalkirche au constituiren, soJwdrde dieaa für die Sache der und in ïhrem letsten Grande aelbot etwaa von Gott Gewolltea. Daaa die Menachen aich au groaeen Vhlkenebaften auaprigen, daaa in dieeen groaeen katholiachen Kirehe in Deutrthland iusaerst geflhrwelthiatoriachen Vôlkern aieh bestimmte eigenthüm- lich werden. Alien aber, was dem Proteatantiamua liche Richtungen, Lebens- und Anacbauungsweieen abgeht, daa besitst die katholiache Kirehe in Deutsch­ entyriekeln, daa gehôrt mit sur Oekonomie der land in reichem Masse; sie hat jene innere Einheit déc Glaubona, welche die unentbehrliche Basis aller gbttlichen Voraehung, die im moralischen und geiatigen Gçbiete so wenig ala im physischen will, iusaeren kirchlichen Einheit und Verbindung bildet; daaa allen Biumen Eine Rinde waehae, und aile die gegenwirtige Venammlung hat glflcklicher Weiae den Beweis geliefert. daae der geaammte Vblket in «terrer Vniformitlt einander gleich aeien. Auch im religideen und kirchlichen Gebiete iat Epiacopat in den wichtigercn Fragen gleicher Gedaher bei aller katholiachen unitas in neeeaaania •innung und von den» Verlangen beseelt ist. eine der EigentbQmlichkeit der Nstionalititen ein freier noch grônsere und vollstindigere Uebereinstimmung Spielraum verstattet. Der fransfisische Katholik su erreichen. Die Hauptachwierigkeit, welehe der Verwirklichung einer national-kirchlichen Einheit wird nie vbllig dem italienischen in allen Manifeetationen seines religiôeen Lebena und Fflhlens Cntgegenstand. ist sum Theil bereits beaeitigt und wird noch mehr beaeitigt werden : nimlich die arggleichen. und der Deutsche wird sieh von dem Fransosen sowohl ale vom Italiener auch in kirch- wôhnisehe und herrschaOchtige l’nterjochung der Kirehe durch die Bureaukratie der einaelnen deutlicher Besiehung stets unterscheiden. Nolche schen· Regierungyn. Die Vorbedingungen. deren nationale Verachiedenheiten seigen sieh .in den es sur Realisirang der deutschen Nationalkirche ausserwesentlichen, Formen des Gottesdienstes. in bedarf. sind vorhanden. ,die üffentliche Meinung, der Predigtweise, in dem Charakter der- theolo* der Laien, würde den Gegiseben L'teratur, in der Verbindung religiôser des Klerus sowohl al Gebrtuche oder Vorstellungen mit dem tiglichen , . danken und Plan einer solchen Verbindung mit Freuden ergreifen : es bedarf nur des sustimmenden Lebon, in der Aussern Haltung des K 1erus u. s. w. Willens der Bischôfe. Sie bilden die innere Grundlage einer National­ Hinsichtlich der National-Synode waltet Qber die kirche, und die Aufgabe der. Kirehe aelbst ist es. sie su regeln, ihnen Rechnung su tragen, sie aber Nothwendigkeit und Dringlichkeit dereelben bei der grossi·n Mehrheit der Hohen Veraammlung Ueber-, auch vor Ausartung su bewahren. Die deutsehe Nation gehôrt unstreitig au jenen einsfîmmung ob ; auch ist eine bedeutende Anwelthistorisehen, die gana besondere Werkseuge in' aahl wichtiger und sum Theil achleunige Behandlung und Erledigung erfordernder Gegenstinde beden Hànden der gdttlichcn Voraehujig sind. Gleichwie aie in früheren Zeiten der Sache der Kirehe reits an die nkchste National-Synode verwiesen. also implicite die baldmôglichste Abhaltung dereigenthümliche Dienate geleistet hat, und die TiAgerin des christiichen Kaiserthums und der selben beschlosaen worden. Es wire also der Beschlusa su fasaen : eigentlichen, sum Schutse der Kirehe berufenen 1. Dass in dem von der jetxigen Versarnmlung hôchsten Gewalt gewesen ist, so ist sie auch, wenn an des Papstes Heiligkeit su richtepden Schreiben nicht aile Zeichen trügen, in einer vielleieht schon die Genehmigung desaelben für die Berufung der naben Zukunft wieder berufen, eine besondere, dem Synode e'rbeten, und deraelbe sugleich ersucht Dienate der gdttliehen Wahrheit und der katho­ liachen Kirehe gewidmete Mission su erflillen. Gott werde, den Metropoliton su beseichnen, durch den die Berafung geschehen solle. hat es so gefllgt, dass die grdssere Hilfte der 2. Daaa- jetât schon· durch gcmcinschaftlichen Nation jetât wieder katholisch ist; dieser Theil der Beschluss die Stadt su bestimmen sei. wo evéntuell Nation iat der eigentliche Trkger und Représentant der deutschen Nationalist, denn er ateht in der die National-Synode gehalten werden soil. ununterbrochenen Continuitit mit der gansen groaeen Vergangenheit dea deutachen Volkea; wie uaaere Vkter g^laubt. gefQhlt und gedacht. ao glaubnn. ItMtaehe Natioaalklrehe. Der Begriff einer Nationalkirche ist durch frühere Ereigniaae und Zustknde sweideutig und unbeetimmt fllhlen und denken auch wir; und von dem Volke, HAufig wird der Ausdruck ao vervon welchem die grosse Apostasie der neueren Zeit geworden. mit ihreih gansen Gefolge einer unchristlichen •tanden, ala ob ein Land, daa sich in kirchlieher Besiehung als Nationalkirche constituirt oder ein GeistMontwicklnng nnd Literatur auagegaiïgen, von eben diesem Volke wird auch, so Gott will; die • in sieh organiseh geordnete· und geschloaaenea kirchlichea Ganse herstellen will, dam it auch eine aufriehtige Rflckkehr sur-Einen Wahrheit und die gans- oder halbschismatiache Stellung gegen Rom Wiederbelebung deraelben atugehen. Wenn nnter don. Menachen irgend eine Idee, einnehme. Man denkt dabei gewohnlich an die ein Intéresse, der Drang und daa Streben nlch Erreichung eines Gutes erwacht nnd su einer dieGemSther bchorrscheaden Macht wird, daan ptegt die Kirehe eine Miche Riehtang nioht geradesu su •ogenannte Gallicaaiache Kirehe und die dort Rom gegendber in Ansprafch genommenen Freiheiten, welehe Wine immer waiter gehende Entfremdung vom apostohschen Stable, sur Folge hattea. Aaah i»· , * 881 1< KPI800P0RUM'OjBll(ANIAÏ, l»« ootebria iii CONVK1ÎTÜB HKRBU *OLENSI8 :“·. / ·* ’ i1 -k “ . 238 - manghg; ia Deutechiaad ta neuerer Zeit herroûgtk AZwaeke diè au subacfibiiwMe BM&^oguvrerwuadea ιήφΐφιι Buatrébùngun habeg daau gediûu. anfdcn .oui,, dont Btachofb von 'Wflnbaig mt’dberlaaaen. Samen' einer deittachmi NattanalMtehe iaetapmati * 'Drurtheile gad Budenkapf - Anlagea Sftnr l and 8 Jiber daa VerhlUtaite der , aufaî^egen.’ . Λ . /' Biachôfe enter tech aad mim heiligen Stuhlo, tap.. Würde alap . etne ; deutache NattanalkiTche .au· aber dea Aatràg due .Biaehofe dtai.^Spoj-er wugen " ~ xad· «41e dieatebe naeh ‘ Bildung tenua pruviaoriaeCea Einheitopunktea ftr .. veratandén und ' gedeûtet, A&lugie dor (^aUicaniaohen «ieb aaüonell gegM Rom and gegen>an^re Kirchen abaelüieaaaa, ■waieh -v- die ' > dMteehha BtecbOfe. und den) de· Biachôfe'τοη' )Mi —Jnater jaegen BeoteUung etae· gemeinechafe; - buaônderê .die'Re«ÿte>dea rdmtectîenn StuMa.bh" ■· ·■ aehrbnkeude * Freiheqte" jnnmaaaett. ao * iat dieaelbo ·lichen ’ ’ Ageatep in Rom *.. In .Betreff dee etaten Penktea ateUt dereejbe den Antrag: .Die hohë Vereammlung môge jetât «dion bteehlieaaen. dam • die Führung dur gomeinaameti. Angelegenheiteif due Kpiaeopafe· und die Leitunft des deuteehen Epieeopata Eeitun» der klrehlichen. dàrauf beafiglieben Ooachâfte e einem ·. . . i .. ■ — r, · , und. bi· der deuteehen JteaftRoliteu proAsoriach * atft atft Veraammlung dm dm· Xationnl-Synode National-Synode ûbertragen \ , ngtarlich ^dllig «u verwerfen.^ - . Z' > Der Begriff einer deuteoh«»i Sationalkirche Uaat ■ aber auch einen gana guten und unverftnglidheni 8inn au. und die "Sache solbat eracheint in ddr __ .11-:'. · .. . (iegonwbrt und _________ bei dem■. Zaatande Ileutachlanda ipfchlegaaerth al· ebentw eiupfchlegawerth als dringend. '* Der national-kirchliehe dionaf-kirchliche Charakter Deutaéhlanda g werde werde;; aie môge mer wer den datait damit_au au betrauénden beaUnde nimlieh darin, djgé *@ne organiach gePrblaten etwa am Ende der Conferena durch ein' geordnete Verfaaauug der deuteehen Kirche eingefthrt, * heimea Scrutinium tetnmtlicher Biachôfe und biachôflîeten Stellvertrèter wbhlen.“ In Betreff de· rweiten d. h. ein Prima· wieder anerkannt *würde, undftin t bleibénder gtardneter Verkcbr. ein gemeinachadAliches Benehmen. und in bpaonder· wichtigeft FUen ein gemeinsehaftlirhes Handeln and Aufereten. durch die iitote und regelm&aaige "Verbindung der Biachôfe' unter einander aieh bildete. and daa· dieser Theil der kathuliachen Kirohe. auf einer National-Svftode Tollntindig vertreten. ftr aile deuteehen Kirchen ■ bindende BeéchHtese faïute. Die ao geordnete einheitlicho deutoehé Kirche würde. weit entfernt. die Einwïrkung des apostulischen Stuhlea auf die deut•chen kirchliehen Zjistânde ru schwichen'oder su .bviu'hrünken. dicselbe vielmehr erleichtern. in eine ' engere, festere und regelmiteigere Verbindung mit dem atigciueinen Centrum unitati· treten. als die·· bei dem gegenwürtigeli Zustande der Zcraplitterung und Vereinielung geschehen kanu. -A XX.V1. Sit»mg. Würsburg. am ». November ΙΗ4β. .. JSeit der Erdffhung: Abend· b Vhr. Ehrenvoraitsender : Se. Eminent der Cardinal ‘Fürat-Ersbischof τοη Satxbürg. Vomitsender: Der Ersbwchof von Kôln. (legehwirtig: Sbtuntliche bei der 11>. Sittung augegenkgeweaenea Hochwürdigeten und Hochwürdigen Vlprren, mit AUanahtne de· i»hti uiit Kniu srcMtaafau. ihrer Form nach «cbr icanircILMt na-t iuiaur?ich>-nfab«t einlent hienfa Befanklichkeitrn nnd Ufaelattafa farta. und der anch wohl μΈ<»π in iiAchstcr -lu· Iranft durali Zumchriehnng *"lcl)cr G? *aht ukht thenlugiach nnd cauoifatitu-h svbilfale uud ihr üeacùhft blew» al» Hraderwefh betreibmd · AcentrtF. j» elrhr rich bl«>«t» mil ut «ôtai fa» b^üfM ayaMlacfa· Sfabte fa· faa· * NHft^MtaMfa MfttbaftinMr «a marbea «ri fawM tfe· Wtnfawfc faa 4. Nofamfar IM». t J.O. Mtlkr, Btiehof tm Mtarter. '.•àfe . A t U ' 231 CO^VKNTUB HKRB1POLEN818 KPISCOPORLM GHRMANI.AE. l»H8 octajMia 22 ............. ' ■ ' ■ -■■■' . i ■ ->■ ■■ ’ ’ . > 2S4 > ' ' liochwArdigete Veraammlung wolie beschliessen: A dea Gegeaatahd an dea heiligen Vater an richtanx I. Ein deutacher, entwedergegenwlrtig ia Deutschhaben wArdefc. ' - lead Abefindlicher, oder. each in Rem wetlender Der Priaident thnilt aut; dans er voh den VrGeistlicher wird ale Agent pder GsecAAftolrAger der saehen -Arad Zweoken. aas arelehea er die Hoch-' ■·-·in. Rom auMhteUt. * ** - ucArdigsttu deutachen Bilchôfe. 2. Dem- Herron Biechôfe ta dieaea Vetsaamihtng solium, kaaa aber much je^gaen dieeer Aeftrag eiagedaden, ' dea heiligen Vater ngtAr Schilderung wimwr abgeuonuaee^verdea. aobald did liehrheit der gegdawArtigen ZeitvevbAltaista- und unter Milder'Episcopi vol disperwFvoI cbngrogati aieh dpriber ttheilung des entwocfçeea Programmes bereita in verdtAndigt. .3. Demaelben wird ein anatindigoa. Keuntnias (baetat habe. Der Abgeordnete von Breslau ’heb * hervor. dpaa den rômiachen VerhAltaioaen * entapreeheadea RinkommettfsujgMhittelt. l^aaselbe wird gebBdet dutch die Veraanpunng.dadureh. daaa aie mehrere tiegenw’elcbe aieh *, Gross stfinde in dêr Horion Tractandorum einer NationalKU tehterfae BeittAge, Γ " ‘ " v nheh der wu4«n Mitteln und Einkûnften der einseùieii OiÔcoven richten. 4. Die Person -dieae· Agenten wjrd. da Syuode tur Erledigung w vorbuhulten. achon ihn· Willensmeinung Sekundct habe, eine aolche herbei- eine Wahl durelr sAmmtliehe·· BiaehAfe nicht wohl thunlicb »t. dutch eine VeratAndigung oderTreap. W'ahl der fllnf Metropolitan beatimmt. 5. Dem-' •eibeit ist vorlAufig.· und bis der in bildende Ge- aufAhron; es kônne sich daher nur noch um die ModahtAtan der'Abhaltung. S..B. Zeit. Oct. Berufung u.'a.w.. haudeln: darAber dermalen eine Vereinbarung^tu ergtalen. aei die Veraammlung nicht achAftakreis deutlicher wird Aberachaut werden B in der Lage; aie môge aich daher darauf beuchr&nken. eine· oder mehrere· )Atglieder mit den kônnen. ein HecretAr in der Person .einea jüng<•ren’ etwa achon in Rom gebildeten Geiatlichen beitugeben. deaaen Auawahl glqtehfalla den ’fünf Me­ tropolitan im Einvernehmen miF^lem Agenten tu überlaaten wire. A. Dem apoatpliaehen Stuhle iat alabald von dem evmrnullen Beaehluaae Nachricht au geben. deaaen Gettahuiiguqg nachtiiauchen und die Bitte tu stollen, data dea Papstea Heiligkeit dem Agenten dee deuta’chen Epiacopatea den Rang einea Prilaten verleihen môge.·" Weiterhin referirt Stiftapropat Dr Dollinger Aber die Abhaltung einer National - Synode nach der Anlage Zitfer 4 und emptiohl^ den BescKluas: ,1. Daaa itr dem von der jetiigen Verwnnmlung an dea Papatea Heiligkeit tu richtenden Schroiben die Genehmigung deaaelbeu fllr die Becufnng * der Synode erbeten und dcraclbe tugleieh eraucht Metropolitan ήι bcreichnen. durch werde. den <’ ” den die Berufung Berufung geocbehen geacheheo soil»·. aolle. 2. Daaa ^etat achon durch gemeinachaftlichen Beaehluaa die Stadt tu boatimmen aei. wo eventuell die NationalSynode gehalten werden toll. ** Hieran reiht . der Referent den Zitfer 5 beiliègendyn Vortrag Aber die einheitliohe Organisa­ tion.der katholischen Kirche in Deutschland. Auf den Vorachlag Sr. Eminent dea Cardinals FArat-Enbiachofa von Haltburg beachlieaat die'Veraammlung. die vqrgetragenen Punkte in folgender Roihenfolge tu verhandetn: I. National-Hynode; 2. Bildung eiuea proviaoriachen Einheitapunktea ftir die dcutachen Biachôfe; 3. Beatellung einea gcmeinachaftlichen Agenten; 4. Einheitliche Organi­ sation der katholiachen Kjrche Deutschland· (Nationalkirche). Der Ersbiachof von Freiburg erüffhet die Débatte mit einer Hinweisung auf die Nothwendigkeit. daaa‘ betttglich der Abhaltung einer National-Synode. da , dieaelbe eine cauta maior sei. kein Schfitt g *achehe .ohne ' Billigung dea heiligen Vaters, und empfiehlt, .demaelben den Wunach nach einer aolchen Hynode motivirt vortutragen und seine Genehmi­ gung und leitende FArsorgc fllr daa ganse Gv-achAft an erbitten. In Betreff der Bestcllung einea ge­ meinachaftlichen Agenten drAckt derselbo den Wunach aua, die Veraammlung môge dieae Massnahme ale eine aehr erspriesaliche beschliessen. Der Bischof voit Osnabrück Atuaert, er finde es unrAthlich, einen bestimmtan Zeitpunkt der Ab­ haltung eitter )|ptii>nal-8ynode festausetsen und die einleitenden Mawrogeln xu bsSUftrugen. Der Bischof' von Puwsau tritr d«»r Ansicht Vorredner· bei und emptichlt, deu Metropolitan die nôthigep iSi'hritte xu übvrlamten, du aie die gewetrTich gevignrten ilîgune daxu «cten. und erkltrt eieh enUchiedvn gegen div beuntmgtv Bildung vine * provinofttehea Eiahviupunktcw (Ur div Bisthftmer Deutaehlandt. Der Prfcdderrt nimmt hie von Αηΐηκ·. daran xu erinuern, <· will xwikchen dvni. was RofoVt xu henchlicMvn, und dem> wa * «p&ter rvwt vorrukehreti dutiuguirt wiaaen. In die vrttvrv Katvgoriv gehôre tier Bychlua *. * da> im nachttvn Jahr ein National-t’oneil aliruhalteii und hionu dio Genehmigiing. sowii- die nôthigen diapositiven Verfügungen vom heiligen Htuhln tu erbitten teien;· in die Ictstarv eine Bostimmüng über den Menai und den Ort der Abhaltung: dieae aei déni vom heiligen Stuhle ernannt werdenden Convocantcn des Concilium·, im Eitivornenmen mit *A P und folgender Seta: Λ. ■fF» 1 234 _ ■ . . . 1. • OÛNVKNTU8 HE8BIPOLKN818 EPWOOl »■' i·/’ ■ ' «te DwmFdndwy aeranaumMui J^Kp^WAWit' * 4:>■. iH··'· Λ -jL-.· ? ktfittt. 'IFa Si i • ■ f einatimmig aagenommou. —/'■ gp Naebdëm hieraaf eige kerne Débatte dartbee. > stattgeMadea, ob nur die-MweaeUdeti M«r afitemt· iipbe Metropolitan DeuteeMaéda die . Einleit|nMu eoteoa jMeeMfc -betrefc, end ea eraehetae daher au- . z au der- NatioMl-Syuoda fibentohmon aoUton, Md ob gMaeaeen. Aub dioodbM solbat aa den apoatolioehea dem heiligen Valer eia btedmmterer Termin ear Btabl-deaahalbaiehvorwendeu. . * . Abhaitung der NationalByuode venuachhgea nail; Primdout vadweiat * Maraaf dieeea Oegenstand warden folgeode SdtM eAotimmig angenommea: sur apdtoré * Begprôobm^ W G«‘ ” J'. ». AoaphKteiM m dbmrn dir lb- handlung hber die iader Séria» idoratu be Raferate daa Stiftapropatee Dr. IXMUnger. - wird -j-unterstAtat. 8e. Eminens der Cardinal, aind der Auicht. dan . S<>'geoeheheu, WOnburg, wie oben. ’ die duteb dieeea Antrag beaboichtigte heh'ere Ein. < Friedrich, m. p., Cardinal und Ersbiochof. ■ hmt daa Episcopats dumb die bereita geatern bpt Johanne», Er»bieehof. aehlooaeae eagere Verbindung der Metropolitan bet Joaeph, Biaehof. hnh KnJeitnng tinea -National-Concila vorlAufig In fidem hinlfiagtieh bewirkt aei. J. Freuaberg, Protonot. , Audi der Biaehof von Paàaau h *k die Hache duNh den geatrigea Bgaehlum Mr erledigt und • XXr/I. Stnug... ^dringt anf Bppohlpaaigung der noch rfiokatAndige» Warsburg, djÙ 10. November 1848. Verhaadtangea, i Der BAaÂof voa Limburg boateritt dagegeh, daaa EHMMet: 8> a Uhr. Ehreavorsitseader : 8e. Eminent tier Cardinal undI darek eeinea Aatrag rriahta dea geetrigeo BeFfirat-Enbbehof voa 8nlaburg. .Voedtaender; Br»· bbohof von KM». Anweoeaid: AU» ia der Bt.8it»amg eia mom .and Mttigeg Bead der Bahait, aad weaa anfgoMbrteu HoohwtrdigttM and Hoohwfirdigen die Feiade aooh enoter ateadk ertetbea, weaa wir eia Herren, mit Ataaahme do» Bbabofca von AÙgabnrg, Nattonat-Ceaeil virtiiaht aoah aMd abbelteg Hader wegou Unwohbeiaa der Muuag nieht beiwohat. nea, and aaoh 4ute, deaa eo abgebaltea iat, that Daa Protokoll dar XXIV. Sitaung _ wird verhaaau aa 'Mattel daaa der Bpieeopat eiaeo labeodigoa Orund naeh einigen Verbeaaeraagea aageaoasmea bad .ganUmna bildet. Ia. dateZeit, woABeo]aaagenehmigt· Pribident ifiaet einen Antrag do» einaader MBt, mAaoea wtr «a oe mehr venumi· BiaeboK voa Augsburg verlesen. dahin hatoud: baltea. Durate die AafaMhang eiaea Viearhae appete Die hohe Versammlung wolie an den apastaBaohan Boae in der beanartetea Weiee aoH die Varbiadug Stabl die Bitte riehten: S». Beiüghoit mAge Mr Me Biaohbfe Bayeras bewiBigoa and verMge», -dam Appellationen in DiMiplinannoban von Galatteahee aa die III. Instans feraer aiebt mehr, wie biàher, wehito ihm ia .seiner WoHmit gut Mheiaea. ■ ■ ■ . . » A >· ttr4 coNviQtTU8H®RBXpoLBNMis.Ki *» UM GRBMAJUA 4 I «s 33· ' t Der Pribidont JKoe»\htMvuaf tbpr. den obigew rag dee Bieebott, > afatimmen. wurde iadaw ___s'3 Btimmen at Naebdom hterà^f ^Mr voretehaad be-. kfiane Ut ddht Natimml-Copeil «ber die &«attMg wad FSrdonmg der oiaheitiwhea' Vorbindung due a voa Breslau. Jiptaeopata daa'Weitere beoehioaoee werden. Dean Mr tat dvklArt 1er Biathaf yoa £ ■■ goMhobe ea auf eompetéatom ^odea. Die Be- PaeoM ■de awar nicht » daMr verge ruftntg oinea Viearina apoatolieus aei aiebt eobefd ia Abrode\ Andes hber)lio Ate ··.·;. mdghoh, eb ee ocboine, end kdaae mdgiioher Weise oehbgeo id\IUdnribht dee'Com ‘ Foigen habea, die -wir nicht wkaheben kdaaoe. deakliek ----------begt die Beeergnbe, daaa in' praxi Bahiger and .Meter Schritt Mhrt am beaten aum f ttnangeàehrne X?^naeqaeanea daraav tatebea wefii·' Ziele. . . ’ ' . den, wbgegen der Biaehof pen Oai hdb An^eht , Der Abgeordnete *on BreaiaU: Der * VorredaeT- iat, i von Competent aei bier wohl * keinh Rede:.ee echeint dem Vieariua apoatolicus awhr Oewalt bei- 'handle aieh hier\nnr durum, nine' BbatimmnagV Bestia legen au wollee, ah der Antrag' beabaichtigt. Dor- darilber an treft>n.\wohin die einaelnen . Bàh»wr«,:\ : VeriegenKeit gerathen. xu- \ ' selbe self meiaee Erachtena aur ,der Mittelpaakt wenn aie in Noth u ■ \ der Aeaeoren Einbeit and dee gbachAftlichen Ver- nAehat [rich} xu'wendeU baboo.. .Λ 4 B■ : I S'." ' ’δ -■ Der President aowipaeebder Biaehof van Paaaau kehreaeia. !.. __ __ aataerkaem, ______ «________ „.epraehen r.eehen sieb dahin. aaadaas Mr eolche FAlle xu-f Der President machto darauf |der g - beutigeAntrag habp etna gritaaere Tragwsite, ala nicbat der Metropoiitan-Neuaa'ea aei, durch welehea ■ die in dem geatrtgM Beeehhmee den Metropolitan die, nfithige HAlfe geaach\ werden mAme. Der xugedaehte WirkungmphArb, da der jetât beantragte Abgeorduete-von Brixen bemerkt : Dabei beetehe, Vicarius apoatolicuB FacultAtea habea aolite, waa dam die Metropolitan «cibet einen ana ihrer Mitte bri der beeehloooenen Maaeregel nieht bealirichtigt besoiehnen. mit welehem man vulkommgnden Falls aieh in Verbipdnng au aetsen habe. Diem gelte beDer Biaobof vou Speyer und der Abgeordnete soudera von doajanigen Riaehefen. weiche examt riejd. Dr. Heinrich apricht aieh dahin aUo: Dergeetrige von Mains bemerkea : Sie haben don in Rede * atahcuden-Antrag unterutetxt in der Unterntellaag, . Boeehlum kdpae nicht anfrecht echaltoe werden, dam .etwp eia National-Concil nicht xu Stande wenn nicht aim don Mnf Metropolitan Riner behomme, Wobei der Abgeordnete von Mains daraa. atimmt weade, der in richtigen ZeitverhAltaiaeen die ’ > argreife. erinnerte, dam car Zeit der Gefangennehmung des Initiative Domcapitular Heraog glaub.t gegen jeden dieseErxbischofs Clemens August dor deatache Epiacopat Γ sich nieht erboben babe uad awar aua Mangel falMgon Beochluoa proteatiren au müssen. aux Rkckeiner einheitliehen Verbindung deeaelben. 8ollte aicht auf. dea Herrn Biaehof von Kuhn : denn dar ein National-Conoil nicht xu .Stande kommen. so Krxbiaohof von Pooen, deaoea Suffragan dekaeibe kdnnte jenOr Zuatand -wiederkehren. Wenn indexa gai, werde alabald Klage in Rom erheben, wenn der bevorstebendé Metropolitanverband die Er- der Biaehof von Kulm aieh in einen |andern| neUen haltung dieaor Einheit fibernehme, ao dftrfe es Verbend einlaeeen sollte, ah den mit seiuem damit gendgen. “ Metropolitan. , , President : Wir wollen xunAchat unaore 8o«ge Der Bischof von Limbutg verwahrt aich winder­ holt gegen die UnterateUung, ab woUe er jenem dabirt richteu, den beateheaden Metropolitan-Nexus \ Vicarius aposlolicua xu grosse Vollmaehtep beigebgt xu erhalten und mehr xu krAftigen, dabei ia alien \ vorkommaaden FAIIen nur' brAderlieh unterstAleea whaen. Nachdem der Bischof von Ganabrkek Seine Be-' ùnd auf Oott vertrauen, xugleich aber dahin ar•orgniaae Ober die im Antrag geatellte Braennung beiten, daaa recht bald kin National-Conoil aha vereinee Vieariua apoatolieus auegeaproehou hatte, be- einigt. S» itgutnl «tir FerAondhmy Mor dir A^fsMAmg . merht der Pripideat : Die baldige Abbatarag einee tt Ag in Bom. National-Concib aei. he, worauf vor Allem hinge- rima ysmriiMumm *n Der Enbiachof von Freiburg theilt mit, dare arbeitet werden mOaae; und der Bischof von Speyer Anaaert die. Anaieht, die vorliegendo Sache werde Se. Eminens der Cardinal ein Benedeiiua in Rom vielleicht eine aadere Wenduag bekommen, wean lu verleihen habe und au bitton sot, daaaelbe Mr die Métropolites vorlAugg die sehr w&necheoswerthv, den voriiegenden Zweck xu verwendoa. Domcapitular Krabbe: Die noben der Diepeaeeinheitliche OeechAfbMhrung ttbernehmea und xwar. aiad wie der Biaehof von Trier beifllgt, auch dann. wenn taxe nach Rom flieeaendete AgentiogebAhrmi _ . daa National-Conoil noch mehrere Jahre verachoben p bedentend. Ea dûrfte xweckmAasig seis, wean die - einselnen Herron BbchAfe angeben, aaf welcbea werden mkaete. Der Abgeordnete voa Breelau Auaaort Folgondes : Betrag auf ihre rospektive Dideese jAhrHeh. aa Die VerhAltabae der DidcOee Braalau aiad aehr reehaen aei, damit hieraaoh die aufkommendeu eehwierig. Der FAretbiechof bt exBmk Die Katho- Saateatationamittel Mr den Agentes and seine Ge! liken rind awar gut geeiant, dagegen steht ihnen hAlfen aieh bemeseen laaoeu. & cntepaan aich hier die starke Opporittoo einer dureb uad dumb radi­ eine lAagere Oiaeaaaion, aa der aich der PrArideat. * cale Portai eatgegwn. Meeh Rom aar Zeit hdherer der Bischof voa EicbstAdt. der Biaehof voa Mtaator, BodrAagniaa [aieh] an woadoa, hat Sehwierigk'eiten. der Biaehof von Limburg, dor Biaehof von Paaaau, Dime Vecsammhmg sAhle drei Mstxopobten in Biaehof Dittrich von Dreeden, dor Abgnerdaote *. Domcapitular Heraog, Seine Emiaoax krUtigem Maaneoalter. Wenn Seine Eminent der von Main Cardinal die oiabritlioho GeeebAftsMhrang Mr dor Cardinal bethoiligtea, weboi xwar einararito daa Oeetetrwieh, der Hochwkrdigste Erxbiachof voa Kdta BodArfteim einer gemoinaamoa Agentur aærkaaat, dieeribe Mr das ndrdlieho, xad dar HoehwArdigste aaderoneits aber aioht verkaant. wurde, daae die Brabieobof vou MAaohen Mr daa mittiere Doutëah- sofortige AmMhrung der von dem Referaston Stifteiaad «baraahapa, ao wfcdaa aAmmtliobe iBiaeMfe propat Dellinger gemaebtea AatrAge BedenkNchbei ihrem Aueeinaadergehoa voa bier vriaeen, wohi» keiten nnteriiage. aie aieh so woadea baboo, falb eie Bath aad H«fe S bodkrthn. ’ aaa. ' ■’ '‘ ■» .' m' · : COÎÎVEÎÎTUS ’ '·' ‘ HERBIPOLKN8I8 EPIgOOPOfcVM ‘ ' .' ' βηΚΜΑΜΙΑΕ, · ’. 1848■ oetobrie n -·’ 1 ; sfto- der Abgaordnato vouBrtatei, aowieA j. Writ&Jrti abgeaohloaeenon CîVitabea eta kiroky > auelxMerAbgeordnote von OimAta ihr Vetem ta. Itahae HtadrrauM lobPvonwekheta aiapenairt au . dijfeer Angeiegenhéit,i»ei derta'ùieh um etaea, werden pdegt, eoil ÿe Erwirkung dur DiapçnaatioaGeldputlkt handle, aundricklich vba der Ziiatia>a>uag niebt eraehwèrt, ataidpni ritlntV erleiohtett wotdfh ihrel hocbwArdigatenMaadauteu'abhitagig ghteanltt ; A WW die Diapenaetion oder die'kirchliohe Trauùng « . * batten; nacbdèm tarner getatHeher RWt SteîÀete nue roh^poer'QIeieiïgilltigkeit nie *pnaehgOeueht, •ta» Auftragdea abwoalnden Biaehblb voa Augaburg and' bleiben dta^Bemtirangeii Üee Pthrrera aur ■ Jt, , erklArthatte,'dari tatatprer gegen die beadftwgte Hebmat dteecr atrÎfbaren Qemnauag erfolgloa, ίο. > ' . ·■ Beatellung etaee gemeinaameu Agente·» aich rtr- noil dureh.vOnreigerang «ter Racramente auf TréttnÎ< wahrei da etxMit mtaem gegenwArtigenAgenten . uug gedrungen and'endlieh au ginalieber Aue<- ' aile Vnaehehabe. aufrieden 'aa. aeta, wurde vom aehlieMung geachritten werden. 3. Ebemo aoll in . Prtaideiitea ata Résultat der VerMyadtung folgapdp - FUlen gehandelt werden. in welcheri ein indiajkenr «abjea «der eta Hinderniee obwaitet, von Velchem Formulirube ror Abbtimmuag vorgelegt: ' , , l. Dit 5«(taït»i>»AÀM^lAhmj dot luttitulf tintr < ' . dWatar. ta Aoa» MU ou/ * ■ , 1 wurde mit etaer ^lujoritit g.-gen’l Stimmen an * genommen. V < . ■ liixhof Dittrich enthielt aich bei dieaer und béi den folgenden, dieac Angelegenheit betreffen­ den Aintimmungen der Mitvotirung. du deraelbe unmittelbar unter der Propaganda atebt. welehe die Àngejegenbeiten «biner Dificeee beanrgt. 'I. Bin drutttÀtr, ntmltr ta DfubtUuA htjindliektr odtr aueA ta Item Mntaïutar GrittlitAtr «çird «ta Agoni odtr ait Getcid^ittrAlgrr dtr dratatam RtaeAi/ir ta À'oai 'itffrMl; , Γ \ Çoncubinarior aiad die Vurvohriften dea oanuniMhen Rachte· au Orunde' au logea; bei deren Anwendung jedoch iat in Bertickaichtignng der verinderten lumeren Verhgltniine iqit beaouderer Voraicht und Langiuuth vorauachreiten. Wo aber groaeea Aergerniaa gegebèn wird, oder daa l'ebel eine * weitere Verbreitung droht. aoll da * kirchliebe Strafverfahren catcher urid atrenger'durehgefllhrt werden. Dr. Heinrich macht àaAnerkaam darauf. daaa in Belgien kein Oeiatlioher ttauen dürfe. wenn ihm nicht auvor die BcacheinigungObrr die Abachlieaauug der Civilehe. vortiege. B * eracheine niithig. daa * Aber 'dieaen wiclitigen Punkt bei der bevoratehen- den Einftihrung der Civilehe Berathung und Beachluaa gnfaaat werde. \ wurdd vbn Allen mit Auanahme von l 8timme anPrtaideot briugt untbr Mittheilung eine * Spécial. \ genommen. fallea eine nihere Erlâutvrung dieae» Gegunatandea \ ' 3- DtuuMtn ourdou alodanu, fit odor tatkrrrt und bemerkt, daaa, Wu die Civilehe beatahe. den \ SreroUrr ait GrJtiU/m Mengoton rata; Pfhrrem unter achwerer Btrafandrohung «a verboten \ wurde von Allen mit Ananahme von 1 8timme anaei. die kirchliehe Einaegtrung vor Abachlieaaung \ genommen. ... der Civüehe vuniunehmen. ■ \, 4. Bri dor tdnflÎgw AutfShnmg mrd dtut hoüigm ( > Domeapitular Wflrachmitt theilt mit., daa» im \ Katar Nnrkrtoid tu gohon, daaam GonoAnuguug Biathum Speyer in Milchen ^'âllen die Nupturienten \ naektutueiutn, und dût Bitte tu otoileu enta, parucho invito *ur aeeiatentia paaaiva hin und a ieder date det Peftiet Heiligkftl drm Agordon doo ihre ZuSucht nehmen. deultektn Rpinoopato den Rang tim riainkf» Ftaaideilt! In Frankfurt iat bereita die Civilehe ; Bdfataa ea'rtaûùa etaÿ *; .· i beachloaaen ; eine d’roteateinlegung gegen dieeelbe · wurde von Allen mit Autnahme von 1 Stitnme àn-' k wird ntaht aum Ziele ftlhren, wie auch frther die |\ kriftige Rede dea Biachofa von Maint ta der Stindegenommen. . Die ta den» antiegenden Referate de» Stifta- veraammluug au Darmatadt njtahta gefruchtet. propatm Dbllinger eothàkenen. Antrhge il, A, 4 Abgeordneter von Brixen: Ea kônnte gut aein. warden wegen der vorUtaflgen Hinanaaehiebung der . wenn kirehHeheraeita gegen die Civilehe gewarnt WArde uad «rat unter Beaugnahme auf daa Conc. definitivea Ktafthrung dea Itatitata beeeitigt. Die Verhandluag waadte aieb aofoet aar Be- Trid. . Domeppitular Krabbe: Die Civilehe kfinnen wir aprechnng ttber die QrAndung èiner dautmAaa NutiauaLXirdu. Dem voa Propet DôUtager «her nieht verhindern. — Die Beafimmung aber. daae dtaemrt^geaetaad am geatrigau Tage gehaUeaea die kirehliehe Traunng nieht «r ubgeeebloaeener Rewrote aollte die hohe Veraalnmtang β« verdioate Civilehe erfolgen dArfe. iat «■ Eingriff in die Aderkennuag, und. wurde deneibe, aaehdem der Reehtg der Kirehe, gegen den wir proteatiren Retirent aeibat erklkrt batte : Ata Xaüiailf <8rudr ^mUaea» tnddt i«A /ta dû neuf darèbggtaltaNt (auf Aatrsg * Dur Biaehof von Paaaau: Wir aollen die impedimonta eivilta ^AgHebet au beaeitigen aochen und dea Prtajdeatea) aa deu Aetea gaaomma». .<) 'I Die Tagaeordanag fltarte detnaMh aar VerMhad- gonereU arf don aMwantalen Charakter der Ehe tang dtar die Bbewâd awar' HMr'dfc Ctaitata' ■■ *ingen.» *·; ' * Doaakapitular Mtadraa antattot Uertbar dea aaliegeudea Vortng» ia wekbem daa Weeaa aad die Wirkungen dar Ctvilehe elu lagMma »H et maHerta ceaiaeatto in bBrgeritahar Bentahaag anfdié Shetaate, ihr Verwtagen and tare Kinder eat. wioheK warden, fine kirehheh legittaae Khe' eei ' die Civilahe jedoch ntaht, ao hpge aie (f4dl) nieht in der vom Cone. Trid. vorgeoohriebeMO Fermi ab> geeeMoeeep oder eta andeeea Kbohiaderafaa vorhaadea aei. 1m Oewiaoea rnta ver Gott uimd die Ehdleute dann nient Kheleute und tare Ktadtr nieht legitta». Ale Coneubtaat kdanea jedoah dtaw .Kheu ·’ nieht behandtat werden, de aie btagerlioh aaerhaaat werden. Referont atellt hierauf felgeade Aairdge: 1 tae’-oder nur ælten pffegt diapenairt *uu werden. — In BtlrrJF dot CtueûHnatft. Bei Behândlung der - 'ynurtutaotru Agrntur fBr dit dtutttktn Bi *~ « rilaidariWiémelk.t: Ba varatehe aieh voa aelbot, daaa die kathoUMhan Principiet Abet die Ehe vom ■ ϊμμΦνι' wB····' '■ * StiftapeopetlMUtager MM dM Mme Beatimmang •ber die Cirilebo fhr vovtaeUbaftor «le die biahorige Praxia in Bayerai, bri wetahor-ήη» BWtaioht gegen die RegieruAg 1000 Coneubtaaie totarirt werden. Ktaftig wird ta Abataht. auf Sridteaaamg der Ehe grimera Frataoit atatritadeak Der eontraétM «viKter valida» iat voraaagegaugen. Naoh Thomaa von Aquin aiad vtale Theologen der Atiaioht, daae dtaeer ooatroetna riviKtar vafidaa die materi * aaetw. moad aei. Aaeh kaaa dnroh die mniatentia paariv * ta vorkoaamoWM FUIoa eappMrt werden. \ / . ■ *’« <"■ w. ,' * ’ ' * '·'■ < ■· ■ I ■ CONVENTU» HKRBIPOLENBJ8 EPISCOPORUM GERMANIAE, ISteletobrta » «a , »41 - .. . · >< . .. . * PriUident: Die^ivüehe wird itna-aua manchen À lier Biaehof von. Wfinburg: Wir bab»tf einen· Fatalititen . befreien‘. Nach Abachliemuag der Canon, daaa aile èaoaae mafrimonialea «vor daî k ' CivileHe iat die Sache- rein auf kirehlichen Boden verpflanxt. ..Die Fklle, daaa Nupturiboten die Tran- ung umgehen, aind aolten, und aolche aeheii sich in der Regel njit, <>ffentlicher' Verachtung •belegt.'· Erxbiachofi von Mfinchen; Der Umatapd. daaa ■ h die kirehiiche Trauung erst nach Abacblieaaung dhr Civilehe vorgenommen werden darf, iat wobi in’a Auge xu fasaen. .Dadurehijtrfirde. xugegebeA. dpaa dutch die CUilgesetsgeVung kirchliehe Èhehinder- N· • Fofum der Kirehe gehdrea. So. wurde einem * > ’ Biachofa,; der in einem Berichle naeh Rem vim pôlUiachen und kirohlirhen Ehehiudentimen pprach. bedeutet. dam «ea nur kirahliehe gob·· . 4 ■ Abgeordneter von Brâên. ·bemerkt'; Wenn- ein ·■ j ·— v·· •Concubinnrina .«ufden TodJWtle reuevoll din Willett' _ . uitd dew WuHach habe, gefraut xu wordea. nnd die·· nicht angehe. so kdane Sr aieh in «einem ’ Dewiaaen beruhigen ; die bfirgeHicheii Folgon vrfirde ·> ■niaae atatuirt warden kbnnen, Auch iat xu borfick- eine rôlebe. Trauung doeh nieht haban. aichligen. daaa, wenn der Civilcontract ata. Materie . Stiftaprbpat DfiUmger iMSert aioh dahin iyDie der Ehe gilt, aladann die Kirehe , ηβΜιρ (Nvilehon Kirehe dfirfe auf 4a· Recht, die Sterbenden noch J ala gÎHCig betrachten mfiaw, 'und dau demnach . *u trnuen, nicht'^erxichtcn. ,'Wie (fir den St^rbenniobt aelten lirchliche Ehehji^ernirae unentdeekt den, ao ihfiaae inabeapndere ffir dea Aberlabenden .bleiben wfirden. * Tbeil die. Erinnerung-an die empfangene kirehiiche. Dar Biaehof von Speyer hebt hervur, WWp patam fUMMM· aa me vataaaantar WMWMtf etakltit, nt Uttenw eaavaatua Oalaaianai·, taftn a aabte adeodM, ataadte teataatar. ' Onvtni. nwnra *t. muns XLfn. die Atrltegende Frage noch vereehiedenthoh do-, * battirt' und dabei die Anaieht geltend gemacht: der Ehe laaae aich der Charuktor einen bfirgoriichen Verhiltniwee gar nicht nehmen: die prakthchen · Civilehe aeien nieht ao erem wie ·““““<>· 'Ίτ*,* · β aeien ment so groan, wie •a •cheine; die in Auaaieht «teheed· nene Ehegesefogebung aei noch nieht erachienen, und _ mfiase - ea datum unawockmiaaig and bedoaklich eracheinen, Wenn man echon ietst eine sumal e"cne,o* °· weo" ·"·. provocirende Declaration gegen die Civilehe erlaaaea wollte. Auf den Antrag dea Erabiacheth von Mfinchea. welcher vom Priaidenten, Domcapitular Mfiwhon apoatoliachen. Vicar ana Dreadea unter~ wurde mit Stimmaamehrheit gegen — . · a'a ' ■ · a an 6,8timmeh beochloaeen: Aee * der aded^fieMM Λjdprgebamg, twfrba nur Paraddadàgmig fadimd Aeda, Id > ’’ ■ > y; *■ * ‘ 243' < œMYKNTVSHMRBlPOIJ^SB RPISÇOPORlijrÎERMANiAK. flùoctoàèw ...... * - . . .’4··^ -. A ‘‘ .%\·'. 344 S’ . V'·' V , < dùm Seels, mi iwrtesssn, ehas ΛαΛ ·>·..tatdtatartsç À beebgtiehder GMlel£n dewStaate -gygonâbpr ge- >* des RretfiaU «itittgAgi «wnta; .v~:‘ .^rriut haben 'woàen. . ·' ■ —·—··· / ,, .. ·« Hierauf «readete aich die. B«spreçhun|----- - Λ- ‘' · StiftsprepabDAffinger' --------- 1 »»··»!— —_r-..a_-_ l—_ » macht Marauf auftnerkaam, À * ÿea« mnPpErklirung in dimer Sbehe, wean..aie . ,· . Icedtat^. dsr ^. ΟΜΜϊηι Zrtaiidsa. Ifèf Abgeordnete vàg ftaia * atimmt j die aaeb dur .rilgetaein 'gehalton .soi, jetai sêhr un· ' t ala ' æiàg erecheinen mOaee. Die Gagner werdèn aagen:' - ■'-Anaicht, daw,die ta dvileltan Lebettéu . *u ■ 8ehi?siewollen eÿien Staat im Staate hUden. Da - otptcublnàrii Λ behawdbla ooiea, ped^fta^htet naob· thèiligexEcîgen Wr die Diteipha, wwèt Utah dûAh der Staat aich von der ntrehe getômut, ao Werde * ' Ànnahm» jenôa GrahdaallM die ih. OMlohoa.Laben- • dieae vod nun an keine Forileruitg mshr «a jenen 'des voa den cw^fchtarKMtatadMide/' '^ ** ‘ , atellen kSdaen: da man mit Sieherheit nicht vorans- ' Domcapital^Nttaohea. Biaohe|o.von^Sa»a· aehen kônne. welche Stellupg der kûnftige 8tsat , . burg und Spèypr dhgegeu: Jwristfaeh Smeu'< *d|e in ' sur Kireho einnehmed werdè,' ao mAssto er ae)tr.UeCivilebeirLebenden keta4Donoubinprii,i»ctiaoh *ber awsifeln. ob eihe ErkUrung.- wie die in Frage K aèien aie oa. ttta paatorelle Behandlung derseften attende, sweekmAseig sei^jm ‘Falle der Staat die mtaae, da der^aat die Civilehea'aehOtae, eine Kircheunangntaâtet Itost.. kur fhr don Fall, dan andere aein als die,der eonc»binarii: wobei noch der Staat aiolkÜebprgriffb etjaùbe.upd dieAirchder Abgeordnite voa Brixen bemerkt, daaa bei liche.Einaegnung . abhOagig maehen aolitr^ von der ■ den Civilehon hinfig causae excusantes eintreten, Civilehe, halte er eine Erklirnng ftr geeignet; da die Betheiligten htufig den getbaaen Schritt 3 allein auch ’ die· ” Mtarttb nicht jetat »chon, sondera nicht bedacht haben, und . epiter. die Hache nieht ent eventual!! «b> at wrhaaM. FOr gegenwirtig wire ebon in der Sache gar nichta au thun. '. mehr an Sndern ist. . Der tfchliesaUoh bemerkt Domcapitular WlRwobmitt.. — Prjtaident ------- orkltrt --------- aich obehfalls dahin,' ddsa Waa das StfafverMtren gegen die. in Chrilehen dem nieht aller Antheü an der Ehe entdem StdRb Si Lebenden betreffe, so werde, im Faile nicht bffeqt- soghn warden hfinne, und führt an, daaa in Berlin, iiche. beeondera die Ehe Ungültig machende Hin· der Antrag gesteHt worden sei. die Kirche mit. iu ,J tasoon, demisse vorhanden seien', in der Regel'die-ex- -'*■ihraf ~ Copulation jnachçn " * “ ----- was aie wolle; deraelbe. aber aei nicht durchgegangen: man habe communicatio-minor genttgen. Auf Anfragen dos Priaidenten beochloaa hierauf dagegen Oingewendet, bei den; Ehen mAssten nôth‘die hoho-Veraammlung : Dass nocA. diossr IsMrsn- wendig die Verhiltnisse der daraua hervorgehendon dd Bttjpnduutg dit ftgtmttMigt Aagthgtuhmt· Itt- Kinder uAd daa Vermdgon der Ebeleute ala Be“ dingung der ItOnftigen Existent der Familie xur ""X 8praobe kommen. Wtren die Ehen allo .kinderloa, Sehluaa der Sitaung. 1 H Vhr.' j bHebe daa ’Vermôgen getrennt. dann môchtedie ,· So gescKehen, Wûraburg, .wie obrip. . Kirçhe' aie aussehlieeslich in Anipruch nehmen. Frieilrich, Cardinal und ’ErshjschdP Woruus hervorgehe, daaa der Staat auch dort. wie f Johannes, Erabiachof. anderawo, nicht geneigt aei, seincn Antlieil an der + Joseph, Bischof. r s 0 Ehe aufaugeben. Er wAnache nicht. daaa die Débatte , · In Udem über dieeen Oegepatand aich wieder crôffne, son­ J. Freusberg, Protonot. dera daaa hdchetena ein allgemeiner. die Rechte der Kirehe auf ihrem Boded aussprochendor Hâta XXVIII. Sitnmg · ■ formalist werde. der allohfall· in daa Protokoli nuf, WArtburg, den I ^November 1848. genommen werden kAnnte. / * EriMfnet um *8 1 Uhr Vormittage. ' Naehdeta von Dr. Heinrich und dem Mandater Ehrenvorsitgeuder: So. Eminent der Cardinal dea Füratbiachofa vôn Brixen Formulationen verund Farat-Ersbiachof von Salaburg. Vorsitaoudar: loeen und Ar nieht geeignet ' befunden worden Dsr Enbisehof von KAln. GagenwOrtig^ Allé im waren. erkldrte der Abgoordnete von Main·, man Protokolle der 27. Siksung vorgemerkten Mitglieder, aoUe'doeh nieht glauben, daaa jetpt auf einmri der aMgunommen Dr. München, Domoapitutar und Kirche ein empfiadlicher Schlag durch die Civilehe • OMoial von Κβΐη, der durch Arbeitea gehtadnrt versetat wttrde; achon lange beatinde dieaelbe auf dem liakea Rbeinufer, ohne daaa pamentliche. able r> *w , '' Nachdom der PrOaident die Sitaaag erMhet Folgea davon aich aeigegl Der VCrsitaeade bemerkt: Der Biaehof. von batte, hueeert * der Bischof voa Oaaabritek, knapfend an ' die geaterà unterbroohewe Veebsnd Osnabrück prhpsehe, dues dieeer Gegen'stand nieht tang über die Civiîehen, sein Bodeakoa, ob, wean rude und erode verlaaeoa werde, sondera etwaa I ♦ ta Betreff der Civiîehen die Wahruag joas» Baehto aber denaelbea footgesetat werde, und ea frage aich,. und fÇeiheitea, welche die Kirche don Wrtaia und v Ob nu darauf eingehea wolle. · Regierangea gogeutber «r bebanptan genuebit bat, Stiftaprapet Dftlliager verlieat hierauf eine aaageeprochoa werde, der Cbaraktar, don die behe ForaraBrang, die abee nieht aagenommen wurde. Veraammlung hier eianimmt, anraiebeari esi, aieb Anf die Bemerkuag dea Domoapitalara Krabbe, ta diesor Sache Geltnag su vorpetadha. Werde daaa maa aioh rile Staatsshohiniisralms gefallee maa, waa er vritaaelie, oohMasig, etwas tber die. '/tarnea rnbane, worn· maa die ÇSvRoho peasiren hase, (Civiîehen aamsproehea, eo mdeste jodeatalb dem wiederholt StWtepropet DMinger die Behauptung, Staate sain Recht and soin Aatheii bei don Mhea daas man die Kho Mmiglioh Me dem Staatagobiete briaseeâ Werden. bèrattaheben beano, and fbgt hian, dans die beDer Biscbqf von Limburg wOnacht ebeaeo, daas · wihrteetea Theologoa d *· gogoutheilig· Aasich| maa eis Wort dardber nisderiego. nicht hbtten bohMpten ktatnen. Mm mAsoe mob Der Prirident stimmt dieeer Anrioht bei raid dabori nothwendig die Betheiligung dee Staatee der ErkMraag, dies die Kirehe dem Staate ftf· gefitllen lessen, wiewoM or mit Official Dr. MSnchen Aber ihr Rooht und tare Frataeit, fMum mi Λη durchaus nicht Uugae, daa· der Staat in sweUacher Boden de» Staatea abenragreihn. f^ibaltea mtaM, Besiehung -mit ;d« Civiîehen Civiîehen der der KireheZwaog Kirehe Zwàog Md darAber Mar nicht ta dor Denksohrift, jedoeh im Protokolle einfach bemerkt warden soUe, dans die Bisohdfe daa Recht und die Freiheit der Kirehe eine Beschrtnkung Mthue. Es ist 1. etao BeschrAnkung der kiroakirol^lichen Freihsit, daaa der Staat die Abaèhliessung dor Civilobe eor der kirehliehen Trauung in An- a- V Μ »M %4nVBNT«8 HEBBIpOLfoiBIB ;EPI8C0PORUJ| GURMANIAE. ^MB^oibri •Gsf ■ eprueh nimnt ; £ dote er dem Diener der Kirche A aorgen .vereprôdten liâttec 'wurde aiigeordoet. da *· ’’ •agt: Du darfhl nicht einrcgneb. bin ich Àft Oenae inuder nichaten t^tawdg noch qianal \ ' ioh den den CivilCivilÀt geâètatThabe. DÎeepr Zwùÿ M Jbeni «in aqdiunt, .wen» e * gewehmlgt-irei'. ■ mit - \ qio unun- . vorgeleaeo. . _ “ vertneidliehea Ucbel. ' ; ' _ ' ehentmchèr *eine· etfemiocher Tinte Tinte copirt copirt und, und, in in Gegenwart Gegenwart eine , lier Vorwtaen’dé formulirt' hierauf einen S«U,. Secretin lur nur Wahrung do· *· do·-Goheinni·· Gehetmtiiaae· in 100 den dahin amendirt: ,βψΜΜΜ dtr £k wwArn» Exe^laren abgeltiataiht und an einem "und df»* « “ *-» ■ Diôeeaen ·' aelbenTage in nlhtn * Deutnrhland 'vvrkflndet werden nolite. , . . ■· ttdadiyM^ mit MijoritiJ, gègen I Stimme *ngt>Der Hrirident Meet hierauf einen brief dee Frei-f nommen wurde. ■ ’ . w ■ Ala Stiftapropet Dollinger warnto·: rNur' kein#· hern» ven Wydenhruck, djireh--einen Secretir vnr*en, worin. Beecbwerde geRlhrt in^sdfM der apt,Formel, wtidurch dem Staate der Krieg erklirt ■ le . wird.“ wdiligt der Bitchof vΚ<<Λβ Vicar Latfhmt vog Luxemburg1, weleher di» BùiÀtyr dur Kireit dit iXr ftbiimdt JWénl- L -derartige Erklârung in'daa Hirtenwort an da* Vqlk anfiunehmen. .bcgleitet mit der’ dringenden Er• mahnuog und ifitté, daaa e· die kirchliche Ejm " 1 Xe» artrtw e** vidKir (otaui reiu. *ie qa * bùr loç« iifcr epttaMpu· actum * dwcatnehti * aegnung nicht unterhaaen solle, die -bOrgerlicne : prvjwiere. k«aiu«· Tbeodoni * Laarwt. j *r in * coni * niedcrgelegt werden anile. merit. Qionim ntrurinqnr maxime a. Jfl-tf» fotrlligt putuit : Ein Voraeblag de * Abgeonlneten von Breslau emu pupnluw, advrrname facttimh "nriMhmati>»nw non frreiw in -Deang auf die Geachiiftaordnung. daaa man die et eariaaimi *ni autwtitU tneudi Mtndio abrepta *, «editioftriu *e vehementer improbavit, *t vorling xur Auiarbeitung verjheilten Referate vor- quamdam fyrit. Quod quuhquam ip et (t. )H mariti littera * *, pastorale * qnihu pupttlnm itedaçet et nehmen,' aie cmendiren, rein .achreiben laaeen und aid paftm alette obedientiaui hortaretur, edidit : tamen adv?rent dann wieddr mit der aerie * tractandorum fort•arii, banc buHudonem uadi, iltam per Hollandite letatum ■fahren môchte, um nicht «uletit mit Mundi rang apod poutjftceai maximum criminali mint. aummÎM|ue preciba * bbiger Arbciten aufgehalten »u aein. vird mo fort *h hoc tiagilaruat, at ricanmn apoatolieuta. qmud praeweutia au * pupélaré * muta tovratea» v * ,xareL Fail .eu» vrr.illud. genehmigt, und, der geuannte Abgeordnete de * itia * nirbia ri anlitioaibn· iaFOratbiachof». von Brealau begiimt aein Referat :· at omaea laeminaraat, prope inli •igue. cam vehoaen * ' bucmiq *e eatuam generaliter amplexas taituque eat. *. .- Ipee vicarias apastobe · * die garantirte Religionafreiheit, iat eine Gleiehinitio mensis inlii Hagamcomittun protectas eat, nt apmi ragem ktellung der Ldge mit der Wahrheit u. s. w. Offencrimrn srilitioni· in se conticium dilueret. Qaem nx heaigne bnr verhredet aich über daa Gante au viel Bchatten. H excepit. BpKavitquc. ullam ee omnino adversa· illum querela» Der Président éteint, der Einheit. de» Auf. ad »». pontidoem detulisse. * blühen der in Auanicht atehenden Grünae de· Vater* Inter» etiam ip *c poatitex. cum iam nibil obatare exiatilandea, aollte àoeh auch mit einigen, wenn aueh marer. quominus vicarin· apoetolica· ad sunns sedem redire wenigen W opten gedacht und auageaproehen werden. poaaet. die 18 eiusdem meMia litteras ad eum benevolentiae * emat. daaa auch w * ein liera haben für die Einheit und toigai» plenas Rôma dedit, in quibus baec script ,.. Optamus quidem no·, persuasam animo tuo esae, atuadem GrAaae de· Yaterlande·. Sonat bpachuldigt mnn un·, semper no· de virtute tua et de praeclaro, que praestas, reli­ da·» wir auTTm * *t >elb au^viel, *auf politiache und gioni· amplibeaudae Studio seateatuuu babuiase. quam docili­ bürgerliche Verhlitni»»e au weuig bedacbt aeien. tate tua. · virarinta tuo ob tuam ergo ao« observantiam tantisper * dubitem ·, * te, ad vicdnatnm tuam Domeapitular Krabbe wAnacht, c» moehte auch diacedeado. centirwaati. No aaf die Armen mit einem Worte ROokaieHt ge- redevatem, omnem operam daturum eoae, ut, quemadmodum •Mea teceras, cogitation·· oma·· laborenque tuo· ad religioni· nommett werde·. boaum ibi procurandum convertes , ,· Haete··» ». pater. Domeapitular Dr. Reiaamann nimmt Anatand an VarUm Udem adversarii, qui vicarium apoatelioam enpnleraal. dem Namen Gotta· Jehova, der - in da· Chriaten- etiam quorate·» rediret et vicariat *» admiaiatratieaem rea·** Q i* a. 1)M maere ee abdicare thum nioht hereip gebhre and in demaelben nieht meret, impediverant. re dacrevit; dindarioaem vere petenti m pater coacedere noluit, Alter aei ab der Proteatantumna. — quia. Utteria A 10 iulli eida anni dati·, maguia eam faadibas Naehdem .der Abgeordnete von * Brealau .water evmaHndaret. poatqaam ip·· rex, A SO mail eiaatom aaai. * Beiaiejtung de· Stiftapropate· DAUinger die an- palam UUaalhnoeeatiam laetat·· neat Bx ee temper * *i·Aq geregten Verbeeaerungen nach Thunliohkeit in be- greai privata· ita vixit, ut t parti» caritati· Mbq·· epspiba·. r (.V T ."· • 247 - i ' ·λ>, ■' ■ · ' 1’ - . , ■ CONVENTUS HERBIPOLENB» KPfflOOBORljM GERMANIAE, 1848 ootobrh 22 ; . '■ 248 vom Papate. dèr'AdministrntionvQnlmxemburg ita A Grundpatwemgéhalten werden m 'die Kinder katholisch eriiehen und «ich bemtihfen jObrigen * impedimenta -impedientia dü habe Rom auf Anfragi’n deti AuaAd 8. Die assistentia paaaiva iat, wo die Eraiehung der Kinder nicht versproehen iat, ala ein odioawn jtu reatringiren auf einselne von detn Bischofe itu erwlgende ,F *lle. ■ Ad 4. In Deutachland iat die kirchliehe Trauuag durch'den ' iu behandeln -aein. proteatantiachen Pfarrer ,nicht· UngcwiihnlicheS und wird von deni katholiachen Thcilo nicht ala cine heilige Sache angesehon. daher iat aie auch nicht ala eine - communicatio in sacris au betrachten. Ad 6. Da in Deutschland die evangelische Trauung nicht ala eine heilige Sache · angvaehen Wird. ao kann vie a.uch der katholiachen Einaegnung nine· gemiachton Brautpaarba nicht hinderlich· aein. apruch gethan, es künnè d:i« iurâmentitni eriasaen werden, weijii fundamentum murale vorhanden aei, daaa die Kinder allé katholwch ersogen warden. Auch aei tn demselben Breve die Anordnuwg enthalten, daaa nur die assistentia passiva in loco n Uhr ' eei, voa dor Kirche cine lurbdietbn aaf dea pra- •tel· Abend· featgoeetat teetaatbcbea Pt>rrar Ibergegange *. * * Der Prteitent erkttrt, Binterim habe die ent' 8o geteehe * Winburg, wb. oben. gegengaoetate Theorie Friadrich. Cardinal und Enhi«rhof. Stiftaprnat Dillinger atrilt a * dea Brabbchof t Johaanea, Erabbehof. von Mlaehe *Frayring te Frago: ob, wen * bt Beat la Idem te ; proteataatbehe· Khapaar convertir * te Rbe 3. Freuabcrg, |Protonot. rehabilitirt wlrtet \ Dar.Bnbiachof voa Ntaobon-Frayaiag erwiodott, JUIX. Mab· * ihm aei ia Rom bei * •eleher Fall vergekoaMtea; ■ · ar gbabe aber, db Rhe ari giltig, aa alate den * • Wteaburg, 18. November ΙΜβ. ' • ate, daaa db Eha aa eiaoa rte kathelbebea Orta Zeit te feMrang: Abeate h1» Uhr •ibgegangea fordea Wir * * w dae Oatehna TriBhrenvoraitaeadee: 8 * Bmlnoaa te Cardini doatiaaa proaalgirt bt Aaf die Boaerkaag dee.Bbobte voa Wlraberg. Flrat-Bteiaebef το· Majteg. Votaiteendar: Der dam,bach Binteria te proteteatbebea Rbe * ab Erabbebef von Kte. Gegeawirtig Simmllieh· M ·· * geweeenea Hochwlrdigitan giltig aaerkaaet wlrdea. wo da· OateMte Tridra- te M. MteM Mge - tiaaa nieht pablieirt bt, eatgegnet- Stig»prtptt and Heehwlrdige· Hem·, ait Autaahme dea DIIMager, aaa artge dock bedoak· * wje geilhr Bbcbte Vm HiMeebrim aad te Bbohof. von Heh ea aei, te· Theorie aattetrih * db praktbeh Winter aaagatBhrt so Abaarditltea flihr·! lb kb· · * abht de· Die ffiteuag wird eriHteot mit te V< •ein, daa Prototeate Uom daroh te Taafca Ge• der aa db Katholiken . aataea unterworfaa ate «OH· * te ihaea te pre* aalgirt * word· ted; date te *g apta Beh , .... daaa'■ q arowwao····· no w········»· Hirtoaworie. Der Bnt_ joae~ Beatimmaag dee Coaeibi Trideatiri «âeh flkrD wart, te dam abb dar abwoeeade Bbchof von te Proteataato * gogpbea aei, witdea aaUbae then Ae^iborg date din toteateba oiavarataaden erderaalben fgr angtlRg ^klirt/ ' UlrM teit,vrird gaaabaiigt aaddarn Abg«ordaetM Un db DebattdUM· Sehh···· a *, briago * teUt vanBteba ftr deMltea derJDaak der Voraamn■ der Pritaidont .awei dSago *·:. i. BeU te Dobate lang vottrt. * '..·$ Ibef voribgaadea Gegeatead Ute ab Abepraehe wfcd ei^tei beeohtaate, te wteraeiehaang hetrachtot werdeaT 8. BeH tente * f ** * tea de· Batvrateell d * Ari a * bewirk· * daa· teuat- - z . klafUgoa National-CoaaiJ ear Spraabe keauaeni Babe Mate an^Bbahte doaeeibea •aoeadani Bride Ftagan warden von der hn|te.▼«te··? ertete aerii e|| · * Uptimhiitf eb * b perrialbh bng einetihmig btehoad aagenaaoMn. ote date Vterriaag a * der Venaamhrig tbril' *rdt||ieofeftinfdbDobnthIterdeavbeten Baw * arinao ibn Unteraehrtft bbtaa and-dea Neman Pankt ibergegange * * bt db Frago.- Kaaa te der veriratMea Prlbte dar Name .dor Maadataro B ~ ........... —*' ■ beigeMgt word * ■ Im Abftraga doo Bbobofc voa Angebatg ateUt hbtaaf Doeater Bteteb tea Aatrag, dam aaab . Ml MMFη total GowilOMI Λ. WMMbNMlt • KuWmi dar Biteaf voa Tri * geiaamai, tern te ram Abkhttee beritemte tebtiiing doe darjerigp Kathriik «Hbjÿte etetepiaaRb'Mateie «a voorrnrro· ηύίΡουηΜ» bpukxiporom gbbmamiak. μμ «μ m vMb 4mInb m 4ta * ** .D ΑμΜ|ι( βμ * '"Jkw νίηΜ·Ι·φ wAWtow vrirt left μφ*μμμμ* A ^mâ^wMnJÎmtaftm W^m^rnal^N' ' '. Dar DnMmW m Mlnttam variieot «mdr J m w%^—fc—w·· ■>—· ^^88 wW· ·Μ|> gpRMM8WMB| *W· la m maet^w^wma·^ wvB^mn^mntBtiBi^^^^ea^mtt •Bj^ea^yu'( wlDI *1 _ * *m gm^^^ aabeta DfltÿÎHan^·· M vtrllfcnlliihiiiiin «ad «or ntoht aBe Baghwmegtmjtee wbarrhatateaben Kiraheapravtai Mttee De Date ia 'aadabam Kawa ga. , * wvWK WW WW * ΙΜΜφν MMMVMMOI WW die groueharnogtteh haantealm WtaiterigiwMg die aflWaBd· MittMtaag aa die doataehea Ragionagoe Viata^m beeltaunta· Rrtatete. ■ Ragientagee gnthaa, ' and daa Idiot veau Mk Jaaaar la der darflbar orNhetea Dabatte trflgt ca- 1880 kaiaaaeragn ia drlabeader Vaine nam Volbago v&detat Domberr Krabbe dee Wnaeeh vor, oa mflga gobrneht Vie wenig Meb die fragBaba Vaeerdeang ia die Dankaohrift aine angemeaaeaa Wahrung daa aeinea Battait habe, ne gbebe or dœh, data daa Roohtee der Kirehe aaf aagehemmta Fflraorga.Mr Mllig »■ Verbe gêgaageadte Ragieraagan der oberdie Nothieidendaa aufganomaten werden, de dar rheinieobea Kireheapravina, inabeaoadere der aainiStaat dieee· Rooht Mitber rielfiwb baaiaMtehtigt, gae, die gebthrenda Aiterfcannnng nieht varnegt z a. B.keine KirohaaoeBeete fllr wohltUtig· Zweeke werden dhrfe. ohne «aine vorgflagige Kriaabaiaa geatattet habe. Der Biaehof von Dimbnrg tritt detn Vorvadner Stiftapropat Dillinger gibt ne erwflgen, ob in 1I bai, woranf die VenammlMg dem Referente· aafder DmÀaehrift dh|d amrirflcklich der trauriga trtgt, den betreDraden Pnaaa· aeine· Katwnrfna Znatan^n erwihaan Bain mflcbte, in welchen die entaprnehand abanindem, aad denaelbea ia der oberrheiniache Kircheaprovina duroh die Etfindnng ndebaten Sitnng wioder vonaiegaa. Die Sitnng-wird am 8 Uhr gaaehloaaea and dia de· aogaaahnten lendeeherriiehen Placata, durch * auaaehlienaiiahe Baaetaung «lier Pfarreica gakom- naebete anf morgen am 8 i * Uhr Vçrmittag» ·ηberanmt. men aei. ~ Der apoatoUacbe Vient von Sachaen erhebt daa So geaehehon, Vtrabarg, wie oben. Bedenken, ob ar dia Denkachrift, die flbrigena Friedrich· Cardinal and Brabiaebof. •einee vollea Beifall habe. wohl utteraeiehn·· t Johanne·. Erabiacbof. kflnne, da diaaatba der Kirdhe daa anaaehlieaaliobo Fr—berg. Reebt der Bewthaitaag flbar die Zweekmflaaigkeit der Einfthrnagnnd dee Bnatandea religifieer VarXXT. «tmmf. eine vindieira^ dja von ihm beachworane aflohetecha Constitution aber im Wideraprech mty dieeam an., Abgahalten im Franciakanarkloatar m Wtrabarg' •m Montag, den 13. November 1848. end ftrnieh von ihm nBerdiagn durchaua anerkannMorgana 8‘i Uhr tea Grendaatae die Beatimmang enthalte. daa· ia Ehreovoraitneader: 8e. Émiaeai der Hnrr CarSaobaén keiae aouan Orden, inabeaondare nieht dar ■ Jenaltenorden, dingefllhrt und keine Klôoter orrichtet t dinel and Ffiral-Enbiachof voa Sahburg Voraitae·werden dtrfken. .der: Dar Erabiacbof von Kdln. Anwoeead: Attain , Der Biaehof voa Paaaaa macht i« Hebung dar 18, Sitajasg aaffcafthvten HoehwArdigatan nmd draaea Bedenkdh· damuf nahaetkanm, daaa in der HochwOrdigen Herren, mit Anenahm· dan Hetta Denkachrift nur ein uavorManerliohao Grundrocht Biaehof· von Augnburg, walobar daroh Unwohiaaia dér Kirohe, keineawega aber die Abaioht aue- verhiudert tet. Der Priteidont ertflhat die Sitnung, indmn hr [geaprochen [ward·], von dièaem Reohte ohne Weitore· and ohne R4ckaicht auf die banteheaden daa Protokoll dor XVII. Sitauug voriaenniViantr bOrgerlieben Verb»ltniaae Gebranch an ^tachen. watohea naeh einigon Barichtiguaga· Seiner Mmat Hiernach worde aich dar Vorraduer dnreh Unter- daa Hem Cardinal·, den Biachofa voa Mtnatar and •eichnung dar Denkachrift au niehta bekmtnan und dea Abgeordnatan voa Brixen goaebmigt wirdf Ebenao wird daa Protokoll der XXII. ttitanng anheiaohig machen, vaa aine Verletnag naine· Converieaen nnd genehmigt, atitutionaeidea involvire. Sofort ordaat dar Prtaidaut die Anftertignag dar Domherr Lennig tnaaart dieee ntalicha Anaieht. Der Voraitaende erkttrt aioh mit daraelben eben- von atmattiiohea Hochwtrdigetea Hem· Bra•owohl einventandea an4 bemerkt waiter, ea maehe bteoMfbn end Bteohftfee uad Bevattmaehtigtne aa •ieh keiner dor Unteraeiehnet dnrah die Aanahme uteraoiohnendaa Reinachrift dea Hirtanwortea an, der Denkachrift anr EinKhrang dee Jeauitonordena, wotaaf der Herr Biaehof voa Wirabarg dio Bitte noch aonat einea andam Ordaea verbindlioh. Qer ^atellt, im Ramen Aa hiaaigen hiatoriaohen Vatainee, • ftngliche Paaane in der Denkaehrift tret· aonnch jeder der Hochwtrdigatee Mama mMtta in daa keineawega in irgend eihan Conflict mit den an- von jeaem. Vereina angalegte Album aeinea Maman gegebtaan Beettaunangan dor •bchaiachen Ver- ■nd eia paar Worte nm Andenkee etatragan, aowie die wichtigatee Momenta ana aaiaem Labea . Mbchdem die Veraammlnng an dieeer BrHàteruag ihre Zuatimmnag aa erkeanea gegebea, erkUrt aieb der apoatoliache Vicar von Saehadn fllr beruhigt Ea wird aodaan beechloaaen, der Commiaaion anhaim an gobea, aiah flbar die ana Anleaa dar g·· machtea Aegmeningon etwa aufataçfimenden Za•ktaa an vorntiuMtaan und die Denkachrift in dor nkohaten SitnMg bahafa daflnitiver Eataphlieeaung flber derea Aanahme an teprodnoire· uad die Unteraohrift damelbao ia der baaflglioh dee Hirtenbriafee baacMoeeaaaa' Wetee an bewerkateUigan. Deoaa Longflar verttaat hiaraaf den voa ihm naagaarbeiteten Eatwnrf deaSobreibana, welohaa die Venammluag in Batraff der VethUtaiaa· der obar- mitthaÜM. ' Ferner mnohta der Herr Biaehof voa Wirabarg noch' dea Vomehlag,· die hoha Vetaemmhmg mige ■am Schhmae ibrer Vachandtaagoe ata ftlmdjthm Hoohamt mit Te Deam abbaltan laaaon. waa algemeina Zuatimmnag erhielt. Hierauf wurde die anr Verdffeetlichnng «nd Mittheilung an die Regierungen beatimmie Denkeohrift vom Erubiaohof vote Mteabaa ate Mitgiieddar hiarfflr ernaantea Commiaaion vorgeleeaa. Der Prtaideat vermteadn·^ eine Erwthaeng dea vom Stante, a. B. ia Pranmea, aearpirtea Patroaatareohtaa und dar Ptaootifaagea bei kirabliobea Aamtern. 9U . · CONVENTUS HKRBIPOLEN818 EPISCOPORUM GERMANIAE. 1848 ortobrit Μ . ■ » > » ■ 868 8tiftsprops| DHHag«r flndet dbMt Badaak·· A maa Gabrmseh asaeb·· kôwsts. ' Die Rsgierung, um so mshr begrAndet, als ia dar Daakschrift g·- der·· StaUaag da· Nrobtbolrmi Bewsgungan der 4< soi, db Kirbb· w«r4· db FMm meht aar- Zeit gagaatbor ohaehia sahdn vorwiekslt aad garvtMea, darcb db ab artt 4mb Staab vattaadaa fthrdat geaag aai, ward· re n whitM wiaea·, ■ai; schwmga abo 4mMetuarundumaaa dem Btaata- wean aua ab aehoaa, aad daa werde mahr nitaen, patrouata und va· dar Plaoatiruag, su «tarda maa ab wan· ma namentlieh ver dam gaaten dentaehen dieae Usurpation aatar dea FBdea «ubsummirea, Vateriande gabrandmarkt werde. db man nicht lecreteee· wolla. Abar noeh eine Licks finde sich in der Denkaehrift aaeb «einem (lefhhle. Wie tua Oeftara in diasen Sitsungen geklagt worden, aeien db Diôoesen Freiberg and Rottbnburg in einem anomaian Zustande ohne Gleicben in der Kirebengeechichte ; de lônnevon einer rechtlichawRteihing dea Epiacopatea gar nicht mehr die Rede nein. Dieaer Zuatand aei ein in der dentaehen Kirehe ao abnonner, daw, wenn der Episcopat darüber «ehweige, die·· ala ein placetum omiaaionia encheinen kônne. Der Papat habe tile· gethan, was er thun konnte; er kônne nur noch- i mala aagen, waa er achon decimal gesagt habe; aber der deutache Episcopat habe aich noeh nie ausgesprochen, und die Stimme der einselnea betreffenden Biachôfe aei tu achwaoh'; wenn nun der ganap Episcopat in der Denkaehrift seine Stimme erhebe, und gerade darüber schweige, so wfirde die·· keinen guten Eindruek machen. Nach dem schônen Worte Cyprians: episcopatus unus est, euiua a singulis pars in solidum tenetur, mfissten aile Biachôfe (Ur einen bedringten Amttbruder einatehea und ala gesunde Glieder dee einen Leibes dem kranken leidenden Gliede Heitung und Beistand gewihren,Die geringere Zahl der Gutgesinnten in jenen Gegenden bedürfte des Troates und der Ermuthigung, den vielen Schlechtgesinnten gcgenübcr, die wie Kuenter sich laut rflhmen, data dort die ganta hierarchiache Ordnung pervertirt sei. ' Der Bischof von Rottenburg erkllrt sich mit( Dôllingers Anaicht im Allgemeinen einverstanden ; dennpch aber mflrnte er tu bedenken gebetr, data die Sache mehr aehaden .ait nütten werde, wenn man in's Specielte eingehen wolle und Bpden und Naehdem der Biaehof von Speyer nad Dom­ capitular Haraog dieaer Anaicht be'geatimmt and der Priaident den Wag an dea Papat nach aeinem DafUrhalten ala den gaeignetaten erkltrt hatte, entgegnete Stiftspropst Dollinger, die Sache aei allerdings wish tig genug, um nicht mit Stillachweigen ibergangen tu werden. Er habe nicht von Beteichnung der Regierungen gc«prochen, soudent vpn Zuatknden, welche aua dor Stcllung der aogenannten Kirchenrithe und aua der Usurpation * de landcsherrlichen Patronat· hervorgegangen. Er müsate aufmerksam machen, data in Frankfurt und anderwirta eine klerikaliach radikale Partei hervor­ gegangen sei, die offen daa plausible Streben siia- •preche, dem Volko die Besetsung aller geiatlichen Stellen tu übertragen. Dictes Streben werdo noch lauter hervortreten und im Groaaen veraucht werden. und es lasse sich leicht ermessen, welchen Eindruck es machen werde, wenn diese Herren aagen kônnen, man.-habe higher .einer protestantiaéhen Regierung die Beaetsung aller geiatlichen Stellen eingeriumt. und nun wollten aie nur, data die katholischen Gemeinden dieses Recht- auaQbten. Der Bischof von Rottenburg erwiedert. er habe nicht gemeint, data man von der Sache gant itchweigen, aondem nur, daaa Württemberg und Baden nicht genannt werden sollten : und der Biachof von Limburg fUhlt sich im Gewiasen verpflichtct. au wflnachen. daaa daa vom Stifispropat Dôllinger Er- w&hnte in .die Denkaehrift aufgenommen werde ohne opeeielle Beseichnung. so daaa der Reflet dieagr Wahrheit auch Nassau treffe; die Miaaatindc aeien bedeutend gross, and der Bischof oft gant gelâhmt. Der Priaident reeapitulirr nttnmehr den Gang Württemberg genannt werden. Der' Haas der R«-. der - biaherigen Verhandlungen und atcllt ait Regierung werde den Bbehof treffen, der ihn gerne aultat deraelben den Antrag. ea soil in der Denkschrift ein Sata aufgenommen werden, um die Anertragen wolle, aber nicht nur ihn, den Biachof. massungen des Staatea hinsichtlich der Placekrung sondera noch mehr die Sache, die er tu vertreten habe. Er mfieste daher dagegen protestiren, date tu geiatlichen Aemtern and die ôffentliche Meinung operiren. Die Jeauiten Dieaen Antrag unteratütit ferner der Herr Bi- aie einzufQhren; aber bleibt die Stelle ao. ao wird •chof Dittrich aua Dreeden mit folgenden GrQnden : man aich auf aie .werfen, um den Epiacopat au ver- iat ein ZUatand vorauageaetat; wir bauen darauf. entwerfen dichtigen. .Wir in Frankfiirt haben une genôthigt Igeaehen], durch General von Radowitz zu erkliren. und doeh wiaaen wir allé nicht, daaa katholiacher Seit· von EinfQhrung der Jeauiten 1. Im Memorandum Operationapline künftiger politiacher Ob ea daher nicht zweckmtaaig wie die- politiache Verfnwung aich geatalten werde; abatrahirt werde. wahracheinlich werde Allee ganz Under· werden, ala wir ea denken ; blicken wir daher auf unaer ( wire, in der fraglichen Stelle einen Zwiaehenaatz einzuachieben, worin erklirt würde, daaa man hierbei von den Jeauiten ginzlich abaehe? Aber in Being iMorbild. auf Rom. wo man auch nicht voreilig zu^reift. aondern erat abwartet. wie die Dinge aich auf geiatliche Orden überhaupt aei in Sachaen dock geatalten. 2. Môge man bedenken, daaa daa Wichtigate über religione Freiheit theile when in detn ein weeentlichee Recht der Kirche beeintrichtigt, Hirtenworte an daa Volk enthalten aei. theile in dem Paatoralachreiben an den Klerua noch geaagt wollte, ao berufen. werden kônne: môge man aich damit einatweilen begnQgen. 3. Werde daa Memorandum Gegenatand und wenn man dort die Verfaaaung geltend machen kônnte man aich doch auf Frankfiirt Der Abgeordnete von Braalau atimmt den von vielfacher und acharfer Kritik aein. und ea aeien Stiftapropat Dollinger entwickelten Anaichten grôaatentheila bei, muw rich aber hinaichtlich eine· darin doch auch Blôaaen dargeboten. die von den Gegnern eifrig würden benützt werden. Ea trete Punktea gegen ihn auaaprechen. Allerdinga aei in Frankfttrt durch ein Mitglied die angefflhrte Er- in eine Oppoaition mil der Frankfurter Veraamm­ k lining abgegeben ; allein daa lei voa der aogenannten ' katholiachen Partei auagegangee. die aua lung, weiche ein Geaetz gegen die Jeauiten und Liguorianer erlaaaen und bei der Cnterrichtafrage Laien beatehe. und jene Erklining babe wahrlich gebracht. Der Epiacopat dagegen eine Prüfung vorgeachrieben. wifarend wir in faeiden keinen Segen Punuten. eine uzftedingte Freiheit anaprechen. aoll einen Ordén nicht verliugnen, den die Kirebe Da werde ea nicht fehlen. daaa wir einer Reaction be- aeeeptirt hat. Im Allgemeinen aei er der Anaieht. aich. an D daaa. wenn der Epiacopat zum Volke apricht, Allee vermieden werde mAaae, waa Anatoaa geben kônnte; wen denn daa Memorandum gerichtet aein aoll? wenn deraelbe aber den Staaten gegenAber ateht, . An die FAraten! Die konnen aich aelber nicht die die Kirche ao aehr gaknechtet haben. ao aei z helfen. An die Minister? Die wechaeln alie vier der rechte Moment da. aelbat mit Gefahr dea Wochen. Oder etwa an die Stlnde der Frankfurter achuldigt werden. 4. Endlich frage ea Veraammlung? - Ea aei alao kein Subject vor­ handen, an daa ea gerichtet werden kônne. und man mAaae daher warten. bia die Regierungen Martynhuma die Wabrbeit offen aueauaprechen. Er bedauere ea. wenn wir ein aolehea Zeugniaa bei Aber vor Allem dieaem Anlaaae nicht auaaprechen; wenn A bia 3 Vnter- wieder eratarkt aeien. Er wiederholo alao nochmala die Bitte, man môge die Sache einer reifen Er- aei Einigkeit wigung untprwerfen und die Publication aufachieben Memorandum· und der Veraammlung. von der ea bia zum National-Concilium. auagehe. geflhrdet. Der Erzbiachof von Bamberg: Den Antrag dea Herrn Biachofa von Dreadon unteratAtze ich mit geordnete von Braalau noch. wie aehr er ea bedauern müaatc, wenn die Erkllrung dea Biaehof· dem ganzen GefAhl .meinea GemAtbea. Wir aitzen ruhig hier und when nichta von der Bewegung, von Augaburg zu den Acten kBme. die allenthalben herracht. Aber vox wmel emiaae neecit reverti. Jedea Wort wird von dea Feindee mit Haaa ergriffen and auagebeutet werden. Der Conan. Omranat. rant· XUH. achriften nothwendig; fehlen. ao aei die ganze Autoritit dea Schlieaalich bemerkt der Ab­ Der Biaehof von Limburg: Ea würde una angenehm aein. in den zu publieiraaden Beatimmungen alien an varmeiden, waa fllr Einzelae Sehwierigkeiten haben kônnte, aber ea iat nieht mAgljeh. W 2Ô9 OOKVEMTUB HEBMPOUQfBl^ EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 ootobrio 99 AM XXXI. 8itaang. Schon frkhar ward· darkbee barsthee, ob und was A publicist ward·· coll. Da HMa Jedar di * Freibait, Wfinjburg, dew 13. Movambar ISM. aieh auesnapracheu: ieh tnfiaQA * as aber benwaWn, Zeta der EriMhaag: Abends A Uhr. ob ans dar Niehtsastimmaag dae Raeht arwkehet, eaina Vntersehrift gegen di * MpJoritAt au varEhreevotaitaender: Setae Eminesz der Cardinal weigern. Auf die Bitte dee Biecbofs Dittrich voa FArst-Ersbisebof von Salzburg, Vorutaaadar: Der Dresden kfinnon wir nieht eingohen — due Hee·· Erabieahof von Kôln. GegenwArtig: Die Erxbisehôfe eoviel, ale wir * eollen die Beechlfleee surfieknehmea. von Bamberg. Freiburg und München-Freising; In unserer so kranken Zeit aber iat ee PAieht der die Biachôfe von Osnabrück, Kulm, Paaaau, WflraBischôfe, ein Wort der Wahrheit but in die Welt burg, Begedburg, Speyer. Hildesheim, Trier, Lim­ hineinzusprechen. Dieeer PAieht kfinnen wir aue burg, Paderborn, Münster, Eichstidt, Rottenburg: nicht entziehen. - vielleicht in kurxer Zeit werden der apostolischa Vicar von Sachsen; die Abgewir in an,derer Weise ffir die Wahrheit Zeugniss ordneten von Ermeland, Olmütz. Brixen, Mainz und geben müssen. Ee handclt aich denim, wankende Breslau; der erwlhlte Biechof von Fulda: sodann Katholiken aufeurichten nnd zu stkrken; komme. der Domdochant H. Dr. Braun ; die Herren Dôllinger, was da wolle — wenn wir nur die Gefllhl haben. . Baudri, Dr. München. Reiumann. Krabbe, Dr. Ernst, unsere PAieht gethan zu haben. ________ ____ ________ ____ Würvchmitt, Alzog, _________ Steichele, geistlicher Rath Der Prüsident erklirt,,die Msjoritlt habe keine Schmitt, Decan Longner, Registrator Spieler ; endzwingendo Gewalt gegen die Minoritkt in einer ® f* lich 6 Uhr aaberaumt. So geschehon, Wareburg, wie oben. Friedrich, Cardinal and Erabisehof. f Johannes, Erabisehof. In Adept Fransbarg. von den geistlichen Vereinen handelnden Passus wo môglich guns getilgt oder doch. falls die Ver- sammlung sieh hierzu night entaehliessen zu kfinnen glaube. dar Art modificirt, daaa das dem Staate baakglich aller Vereine, sowohl der politischen als religifieen. nach seiner Ansicht zukommend^unvertuseerliche * ins cavendi nicht vemeint affde, [* In setts end wrduMrritcAr.) Auf die 1. und 9. beantraigten Aenderungen geht die Versammlung ein, vorbebaltlich jedoch der Vertauachaag das Wort·· CsneMn/tesw * mit dem von Sainar Emin··· dam Cardinal FArst-Erzbiachof von Balaburg vorgesehlagenen Wort· Satanngcn. Ueber dea uater X vorgatràgenen Wunecb dee Biachôfe von Augsbarg werden ainiga Bemerkungen gemaeht, und sodann dam Voraitaende· auf aeinen Vorechlag aabaitngagabaa, sieh mit dem Verfaaser des Entwnrfse, Legationsrath Lieber, wages mfiglichatar Barfiokaichtigung das batraffeadaa Desideriums, aowie waiterbin wegan der vielfaeh gewfinschten Aufnahme eine· [die] auf bloaser Ueurpetion des Staate· berubendea Petronate, Placetirungen und Bestitigungen geistlicher Beamter borührenden Paaeua zu benehmen, sodann Aber das erxielte Résultat mit dem Bischof· voa Augsbarg Rfiekaprache zu pfiegen nad in der atehetea Bitaung der Versammlung das . Brgabuiss behufe dakaitiver Beaohlussfassung mitntheilea. CONVENTUS HERBIPOLES8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE. 1848 oetobris M MI MS 6 8. entriehten môge, welches dû Gesaunmtaumme dem Biacbef τοη Wflrabürg sur weiteres Verftguag •bergebea ward·. N unmehr wird der V eraaaamlsag der au Aalaae du desafallaigen Wuuehes du Bischofs von Aagsburg mu formulirte Bata du Deaksehrift in Betreff der religiüeen VereiM verleaon und deraelbe in folgender Faaaung einstimmig aufgeeommen: * Di ftnmiultn uwd BùMft aeAaww ftr teldtr Fsreww du fhiek * ** Ma dtr FrnJtrU d *r Atteeiatiœ ùs Aruprerh, nlcin v dit Vrrfa mg ** ** Sleatft elite BteetaMrysm d Dar Bischof to· IJmburg gibt nan noch « ar- A wflgea, ob nieht ia dar Deaksehrift beetimmter, ah' e^t dia viellhche BeeiaMchtigwng dar kirchliehe· Jurisdiction sn berflhren sei ; steht jedoeh aaf die BesMrkung, ·** ^‘e Verhandlung flber dieeen Gegeutand der National-Bynode vorbehalten worden sei, Ton einer Antrsgstellung ab. Nunmehr theilt der Abgeordnete τοη Brixen der Veruammlung mit, dus er dem Biaehof Ton Augsburg dieHauptatellen’seines Entwurfes eines Paatoralsehreibens an den Klerua Torgeleaen und daaa derselbe nichts τοη Erbeblicbkeit èrinnert . gœthrt, babe ; jtedoch aei ea dessen dringender Wunsch, daaa Veraammlung die den Volkamisaionen Shchdem die Veraammlung aieh dahin ausgeaprochen batte; dau durch dieaen Paaaua du unverflusser- τοη, den handelnden Pauus ausfallen lease. In der hierauf erôffncten Debatte fiber den Entwurf macht aieh die Anaicht geltend, dasa du Putoralscbreiben kflrxcr suummengefust werdep, liche, von den jeweiligen Staataeinrichtnngen un- stwu mehr die Zeitliufte berdcksichtigen. den g Geistlichen weniger den Sittenspiege) teigen und Der Voraitsende theilt mit. dau der Bischof von Augsburg sich mit der Denkachrift, wie aolche mehr Aufmuntemdea fflr dieaelben enthalten aollte; in Folge der vom Prflaidenten mit ihm gehabten und der Beachluu gefasst, Seine Eminenx den Car­ dinal FOrat-Erxbirchof τοη Balsburg tu erauchen, den Torgelegten Entwurf nach die^pr Anaicht mit Rücksprache aeinem Wuneche gemiu abgeindert nunméhr vorliege, vollkommen einverstanden er- dem Verfaaser xu durchgehen. wu Hochderaelbe demnichat auch Obernimmt. abhingige Recht der Kirche auf religiose Vereioe nicht entfernt preisgegeben werden nolle. klirt habe. und wird daher dieaelbe nunmehr ah Ganses angenommen und verfügt, dau dieaelbe die Hirtenworte an ebenao wie du Volk durch Ea wird xuletxt noch beschloaaen. einen feier- Umdruck in 10O Exemplaren rervielfïltigt und dem- lichen Dankgotteadienat auf Mittwoch Morgen um 9 Uhr su halten, und die Sitxung auf jnorgen um nichst an die Mitglieder der Veraammlung — su swei Exemplaren jedetn Prfllaten und jodem der ** s Uhr Vormittags anberaumt. S Herren Stellvertreter. eowie ein Exemplar jedem Bchluaa der Sitxung um θ'ι Uhr. Herrn Tbeologen und Secretkr — xur woiteren Ver- So geachebeu, Würxburg. wie oben. fbgung vertbeilt werden aollte. Auf den Antrag dea Domdechanten Alsog wird ' Friedrich, Cardinal und Erxbiachof einstimmig sodann beschlossen. dau der frdher in t Johannes, Ersbiachof. Betpeff der Religionslehrer und ? J. Freuaberg. In fidem der . an den Klerua xu erluaende Putoralschreiben auf- Würsburg, den 14. November 1848. genommen werden sollte. Decan Imngner verliest hierauf xum sweiten Male du von ihm entworfene Sehreiben an den Zeit der Erôffhung: Morgens 10 Uhr. heiligen Vater in Betreff der Verhiltniase der ober- XXXU. Sitnmg. Ehrenvorsitsender : 8e. Eminent der Cardinal Fürst-Ersbischof von Salxburg. Vorsitxender: Der Ersbischof τοη Kôln. Gegenwârtig : Stanmtliebe bei rheinischen Kirchenprovinx, insbeaondere der Biethümer Freiburg und Rottenburg, welches naeh einigen Abknderungen genehmigt wird. Endlich wird beachloasen, der 31. Sitxung xugegen geweaenen Hochwürdigsten und Profesaoren katholischen . Théologie gefasete Buchlusa in du Hochwflrdigen Herren mit Ausnahme des Becretârs Glink. der durch anderweitige Arbeiten abgehalten. Du Protokoll der 2fl. und 27. Sitxung wird verΙφβη und genehmigt. s Demnichst theilt der Vonitxende der Vereanimlung ein Geaucb eines govxiaaen Rëmer von hier mit, worin deraelbe um eine Subvention von 500 fl. behufa der Grflndung eines katholischen Volksblattes bittet. Auf Erauchen der Veraammlung Obernidimt ea du Volk am sweiten die Hirtenworte an Adventaonntage in allen DiAcesen publiciren xu lessen. Der Erxbischof von Freiburg Qbernimmt es aus Anlau eines deasfalhigen Wunsches des erwkhlten Bischofs von Fulda, das Hirtenwort dem Capitelavicare von Fulda sur gutfindenden VerfOgung mitxutheilen. Die Bitxung wird nach 1 Uhr geachloasen und die nichate auf Abends fl Uhr anberaumt. f Tagesordnung : Die Verlesung des Berichtea an D den heiligen Vater Ober die hiesige Conferens und der Biechof von WQrxburg, dem Supplicanten nriind- Ober du Geaucb an denselben in Betreff der Ab- lioh su eroffneu. data aeinem Geauche nicht su will- haltung einer National-Synode. So geachehen. Würsburg, wie oben. fahren stehe. Weiterhin gibt der Voraitsende der Versammlung Kenntnias von dem Wunsche des Hofratha Bues, dep Veraammlung seine Gedanken über die Friedrich, Cardinal und Ersbiachof. t Johannea. Ersbischof. In tidem Errichtung einer freien katholischen Univeraitât vor- J. Freusberg. Protonot. Ap. tragen su kônnen, und schlAgt vor. dem .Wuneche in der Weise su willfahren. due dem Hofrath Buse XXXlll. Sit *tu> Gelegenheit gegeben werde. nach geendigten Verhandlungen den Mitgliedern der Veraammlung im Zeit der Erôffnung: Abends fl Uhr. Haute des Bischofs τοη Würsburg seine Ideen vorsutragen. Die Veraamtnlung tritt diesem 9. Würsburg, sm 14. November 1848. Ehrenvoraitsender : Seine Eminens der Cardinal Vor- schlage bei. Fürst-Ersbischof von Salsburg. Sodann ersucht der Voraitsende die Mitglieder der Veraammlung, dau jedee sur Bestreitung der Ersbischof von Kôln. Gegenwârtig: SAmmtliehe in der 31. Sitsung. sugegen geweunen Hochwflr- Koeten für Hoisung, Beleuchtung und Schreib- maturialien an du Secretariat einen Beitrag τοη Voroitaender : Der digsten und Hochwflrdigen Herren, mit Ausnahme des Bisehofs von Trier, du Abgeordnetea von 283 264 CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 octobris 23 Nachdaa dar Brabieehof voa Bamberg die Breslau und dea Becretta Gliak, welche dunk A anderweitige ArbeitM abgahalten wares. Leistugoa aaf dam Gebiet der Figuralmusik voa Haydn aad Moaart rühmead erwéhat batte, erkaaate Der Président Itat das von Official Dr. Mün­ chen entworfene Schreiben an dea heiligea Vater, die HoehwVdigato Venammlung die Wichtigkeit betreffend die Veraalaseung, den Zweck and die des vom Biaehofe von MAoster angeregten GegenHauptgegeiutAnde der< abgehaltenen Episcopal- ataades aa, und wurde den Ilochwürdigsten BiConferens, noehmale vcrlesen. Daaeelbe wird nach eehôfen empfohlen, denselben vorlénfig in néhere einigen Aenderungen genehmigt und sur Mundirung Erwégung su nehmen, um spéter auf dem in Ausübergeben, nachdem spvor der in Folge von Krink- aieht «ftehenden National-Concil flber dieae Anlichkert nicht anweaende Bischof von Augsburg gelegenheit bestimmtece BeochlOsee faesen su künnen. sein Einveraténdnise mit dem vorbemerkten Schreiben 8o gesebehen, Wünburg. wie oben. dureh den Secretàr Lipf der hochwürdigsten. Ver­ Friedrich, Cardinal und Ersbi.«chof. sammlung ausgesprochen hutte. + Johannes, Enbischof. Demnéchst Itat der Président ein anderes an In fidem Protonot. j den heiligcn Vater su richtendea und die Abhaltung. einer National-Synodo betreffendes Schreiben dureh, den Official Dr. München verlesen. XXXIV Sitauif. Nach einiger Wünburg, den 15. November 1848. Besprechung fasst die Hochwürdigste VeTsammlung Erôffnet: 11 Uhr Vormit'ags. dureh Scimmentnehrheit (gegen 3) den Besohluu, y den allgotneinen. des unkirchliche Treiben tiiehrerer niher Ehrenvursitsender: Seine Emiuenz der Herr Car­ su dinal Fürst-Ersbischof von Salsburg. Voreitsender: speeialisiren. und swar dureh den Zusats, dass einige Enbischof von Kôln. Gegenwârtig: Alic in der 27. Sitsung aufgeführten Hochwürdigsten und Hoch- Geistlichen betreffenden Passus etwas Geistliche auf Abschaffung des Célibats· der Ohrenbeichte und auf partielle Abénderungen in der kirchliehen Verfasxung hinarbeiten. Ea wurde dieser Zusatz beigefügt. darauf nach noehmaligor Erwjlgung bemerktes Schreiben dureh genehmigt, und dasselbe demnichst Beschluss dem Dom- capitular geistlichen Rath Steichele behéndigt, um ee dem abwesenden Biachof von Augsburg vorsulegen und morgen darüber su referiren, ob dorsolbe mit der Fassung jenes Schreibens einverstanden sei. Uierauf verlas der Priaident eine ihm vom Domcapitular Steichele übergebene Erinnerung des würdigen Herren, mit Auanahine des F.nbischofs von Bamberg, der nach dem Gottesdienste heute abgereist ist. Seine Eminens der Cardinal theilt der hohen Versammlung mit, dass eine sahlreicho Deputation der umliegenden Ortsehaften vor ihm erschienen, um den Dank dafür aussusprt chen, dass hier die Episcopal-Versammlung gehalten worden. Die Depu­ tation habe sich sugleich dahin ausggsprochen. dass die Gléubigeu gewiss mit Eifer. Beharrlichkeit und Gebet an die Oberhirten der Kirche sich anschliessen Bischofs von Augsburg, worin der Herr Bischof der werden. Ilochwürdigsten Venammlung «einen Dank ausUierauf wird daa Protokoll der 28. Sitsung verdrückt für die' wohlwollende Berücksichtigung, '·' lesen. Dasselbe wurde nach einigen Ergünsungen welche dicselbe séinçn Wünechen 'mjlesiehung auf und Berichtigungen genehmigt und angenommen. einige Abinderungen in der Denkschrift habe su Theil werden lessen, und worin denelbe nuntpehr sein vôlliges Einversténdniss mit dem bemerkten Memorandum auupricht Der I.phalt dieses Schrei­ bena des Bischofs von Augsburg wird mit warmer Anerkennung von der Ilochwürdigsten Versammlung Der Abgeordnete von Brixen fragt : ob die Mandature der Bischôfe ihre Unternchriften in der Eingabc an den heiligen Voter deneti der Bisvhüfe nacheetsen sollen? Die hohe Versammlung entaeheidet, dass hier aufgenommen und den Acten beigefügt. , Uierauf wurde die Sitsung nach 8 Uhr ge- der nâmliche Modus, wie beim Hirtenwort. einsubalten sei. Nach einigen Bémerkungen aber wurde jedoch festgesetst: dass die procuratores den Bi- achlossen und die niebate Sitsung wegemder nach schôfett nachgesetst werden sollen. Beschluss der Hocbwürdigsten Venammlung morgen um 9 Uhr in der Domkirche absuhaltenden Dank- Priaident atellt die Frage. ob aile Referate beim Protokoll seien, und eraucht die betreffenden feier, an welcher die benaohbarten Gemeinden sich Herren, die Referate. die etwa noch nicht einge- su betheiligen wünschen, auf Mittwoch um 11 Uhr liefert seien, beisubringen. Morgens anberaumt. Xïrr Schlusse der Sitsung' hielt der Biachof von Président bemerkt, es sei noch Einige· sur Besprechung flbrig, uimlich daa Censurwesen, die Mühster noch einen Vortrag über die aeitherigen III. Instans, der Vorschlag des Dr. Buss, die Grün- Méngel der Kirchen-[musik und] insbeaondere der D dung einer katholiachen Universitit betreffend, und béufig mehr den Géist der Sinnlichkeit ala der die Art und Weise, die bischôflichen Hirtenbriefe Frümmigkeit athmenden Figuraltnusik, und übbr die Mittel,- denselben absu.helfen (videatur Anlage l)1*3 . 1 WUnache de· Bisehofs Ton Mttuster: 1. Eisaettdnag von Gntaehtea aad Berathnag aaaaikaUach gebildeter Geiatlicheu sur weiteren Vorbereitung dieser Angelegenheit fttr die Natiosal-SynodS. il. wiedereinfUhrnng dea gregoriaaiachea Chorale, des Urtypas allés wahren katholiachen Kirr-beugeaanges, aad Heratiagabe der beaaerea' Figuralntpaik ana dem 16. und 17. Jabrbundert; Verbot der dureh' Saebverstladige ale uakirehheh beseicluieten Compositions. 3 Beaondere Aubildang von Geiatliehea- in der Kireheatntuik an gnten Kirohenmuikdinetorea. 4. Grüudlicher Uuterricht der AapiranUn dea geiatlicbea Standee im Geoaag, beaondera im gregorimuaehèn. 6. Heraugabe einea dentaehan KlrehaaignangbarhM nr Hebaag de· Volkageaaagea and Aathahaas nieht Mr ga<*r Murer, tondent aaeh der herrHehea Utasaa Melodise. und pipatlichen Erlasse mitsutheilen. Betreffs des letsten Pünktes schllgt Président vor, os inüchten aile Herren Bischôfe kflnftig ihre Fasten- und sonstigen Hirtenbriefe, sowié die neu su erlasaonden Diocesan-Verordnungen u. s. w. von allgemoinerem Intéressé an ihre venchiedepen Herren Metropoliten in gehôriger Ansahl sur Vereendung an die anderen Herren Metropoliten mittheilen, welche dann djeselben den Bischôfen ihrer rcspectiven Kirchen- provins suschicken würden. Der Abgeordnete * Von Brixen inacht auf die Schematismen der Diôceaen auftnerkssm. die ebenfalls mitsutheilen seien. Dér Président ist datait einverstanden. Der Biachof von Passau bemerkt. er müsse i : Besug auf die Protokolle frsyen, waa mit diesen gaschehen solle? Er halte ee nicht für rathsam. CONVENTU8 HERB1POLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE. 1848 octobrw 22 86b jedem Biachôfe in Abechrift aie mitautheilan, wegen der Gefahr der VerdEantiichung. Der Bieehof von Mftnater sehUgt vor, die Biachfife eoUea {meh] gegeneeitig die GegeneUade mittheilen, die noch nieht vrledigt eeien, um Rath und Hülfe sa Aden. President glaubt. dadurch werde die Sache su sehr ausgedehnt Ea entapinnt aich aofort eine Unterredung dar * einer und derselben Versammlung ausgehea. habe er den Dotaeapitular Forster letate Hand 286 gebeten, so die Der Eutwqrf sei bereito ansulegen. detn Herrn Bischof von Augsburg vorgelegt wordea und habe nach ein paar Aenderungen deaaen Zu- stimmung erhalten. der Nachdem Hirtetiwort Abgeordnete vorgeleaen, Breslau von dan der Cardinal beaastandet über, an wen die Hirtenbriefe fûr 'solche su aenden den Ausdruck: welcher nach mehrfaohen Verbeseerungsvorschligen vom Verfasser in aeien, die keinetn Metropoliten untergeordnet aeien. entaprechender Weise abgeandert wird. mochten vor der Abreise angeben. an wen man die Der Bischof von Passau wunacht, (fess in diesem Hirtenschreiben, das nur von Diocesan -Svnoden Hirtenbriefe su aenden habe. spreche. auch der Provincial-Synoden Man schligt vor, betreffenden die Herren Herr Bischof von Kulm erklirt, daas er wünsche. solche Mittheilungen von Kôln su erhalten. Prasident fragt an, ob die hohe Versammlung mit detn von ihm oben vorgeschlagcnen Modus der Erwàhnung geschehe, um so mehr. ale in dem Hirtvnworte an daa Volk von beiden geaprochen werde. D» *r Antrag wird nach einigen Erorterungen angenninmen. Stiftspropst IKdlinger bnngt iwei Bernet kungen . Mittheilung der Hirtenbriefe. \ erordnungen, sowie B eratena scheine ea ihm bedenklich. zu sagen. die Partei der Svhlechtgesinnten soi in grossrrem Umder vom Abgeordneten von Brixen zugesetzten Dioceaan-Schematismen durch die respective!! Metro- fange vorhanden. politen einverstanden aei? misae er ein Wort an die Lehrer und Profeaaoren Die hohe Versammlung stimmt diesem Vorschlage bei. Der Bischof , von Hildesheim erklârt, daaa er morgen früh von hier abreiscn wolle und daher den Pr&sidenten bevollmachtigc. bei den noch su unterschreibenden Publicanden «einen, des Herrn Bischofs von Hildesheim. Namen für ihn su unter- seichnen. was dor Prasident zusagt. Biachof Dittrich erklirt. daaa Herr Bischof von Kulm in aeinem Namen unterschreiben werde. Die hohe Versammlung ist damit einverstanden. Bchlivaslich wird die folgend Uhr Hofrath Dr. Buss im biachoflichen Hause dahicr über die Entwickelung Planes seines zur Griindung der Théologie, liegende das wozu bereits und datm ver- formulirt * vor und angenonimenv Vertrauensvotum be- niitzt werden konnte. Domcapitular Forster, mildert den erstem Au«druck und nimmt fesaoren auf. Auf Anregung nunmehr rathung SaU den gesogen bezüglich der Pro- des Bischofs voa Passau wird der Zeitpunkt der Publication in Be­ naeh allseitiger Erwagung und gegen 2 Btiinmen beschloasen. daaa die Publication dee Hirtenwortes an das Volk in den Kalhedralen und wo moglich in :den grosaeren Htadten der Dioeeseh am 1. Sonntag im Advent geschehen. vor dieser Zeit aber weder das Memorandum noch das katholiacben < Ausschreiben einer ala die Guten; an den Klerua bekannt gemacht werden aoll. |Auf] die «ofort in Berathung genommenc Frage, ob und wie daa Memorandum den Universit&t gehort werden solle. Schluse der Sitzung l‘i Uhr. Su geschehen. Würzburg,,wie oben. Friedrich, Cardinal und Erzbischof.. Regierungen mitgetheilt oder nureinfachderOeffentlichkeit übergeben werden soli, beschliesat die Versammlung per uiranima nach dem Antrag des Bischofs von Kulm, dasa jeder Bischof es seinem + Johannes. Erzbischof. In fidem Landesherrn. dem Cultusininister. den Oberpr&aidenten und-den Regierungen niittheilen soil, wobci der Abgeordnete von Breslau sich gegen die Uon- Freusberg. Protonot. XXX F. Sittwty. Abgehalten im Franciskanerkloater su Würzburg Mittwoch, den 15. November 1848, Abends 5'« Uhr. Ehreinorsitsender: Seine Eminens der Cardinal und Fürst-Erzbischof von Salzburg. Vorsitsender : Der Erzbischof von Kôln. Anwesend: Allé in der vorigen Sitzung aufgeführten Hochwflrdigsten und aequensen verwahrt. welche die < IberprAaidenten in Preusaen daraus tiehen konnten. Eine Mittheilung an die Nationalversatnmlung in Frankfurt findet Stiftspropst Dollinger nieht rathsam wegen dvr Gefahr der Misaacbtung, die bei dem dortigen Geschiftagang dem Memorandum ohm» Zweifel bevorstande; es .würde vom Priai- denten an die Kanslei abgegeben werden und sich des durch Bischofs von Augsburg, j dort unter den übrigen Petitionen und Denkschriften verlieren, ohne eine weitere Bcrückaichtigung zu ferner des Bischofs von Hildesheim und des Erz- Hochwürdigen Herren, Unwohlsein bischofs von mit Ausnahme verhinderton Bamberg, welche hereits abgereiat waren. des geistlichen Ruthvs Schmitt. Dvr President eroffnet die Sitzung und Hlit das Protokoll der 25.'und das der 21. Sitzung verleaen, welche beide nach einigen Berichtigungen an‘genommen und geuehiuigt werden, nachdem der finden. lier Abgeordnete von Brixen schlAgt noch vor, daa Memorandum, wie bei anderen Denkschriften zu geschehen pfivgv, an allé Mitglieder der Nationalversammlung gelangen zu lassen, wogegen âer Abgeordnetr von Breslau sich dahin ausapncht, von Erzbischof von Kôln bvim Protokoll der 25. Sitzung einer Mittheilung an die Nationalversammlung dürfte Veranlaasung genommen. der hohen'Versammlung füglich ganz Umgang zu nehmen sein, welcher An- die Bitte w«gen Gründung einen Priester-Vereinea sicht die hohe Versammlung bcitntt. Der Prasident scellt nunmehr die Frage. oh vine zum Ausbau eines bvliebigen Tbeiles am Kôlner Dom nochmals an s Hetx zu legen. Nunmehr tràgt 8e. Eminent der Cardinal auf Vorlesung dea Hirtenwortes an den Klerua an und Mittheilung des Memorandums an die Cvntralgvwalt erfolgen und dutch wen aie geschehen solle? Die Versammlung spricht sich einatimmig dafiir Klerua und jenem an daa Volk einc Undhnlichkeit au», das» daa Memorandum dem Rcichsverweser mitgetbeilt werden soli; und die Bisvhofv von Kulm, im Bau ùnd Sti) gezeigt habe, weil beide in verachiedvne lUnde kamen, W&hrend aie doch von Paaaau und Eivhstadt sind dvr Anaicht, dies» soil durch den Prasideuten dvr Versammlung geachchen. bemerkt, da sich zwiachen dem Hirtvnworte an den 268 CONVENTUS HÈRBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 oatobria 28 267 Hingegen sprieht der Prfiaident den Wunach aua,fi Herron sine heilige Mease Mr don deutschen Episcopat und mit der Collecte pro omni statu die Ueberreichung môge dnreh Se. Eminens den Ecclesiae leeen. endlich vom Prfisidenten vorCardinal geachehen. woen aich dieaer auch bereit gesehlagna und mit Acclamation genehmigt wor­ 'erklirt. den, in der Minoriten-Kirehe noch eine kleine Nachdem noch eine Veratindigung fiber die vom Biachof von Paaaau angeregte Frage, anf welchem Weile zu adoriren und Se. Eminenz den Cardinal Wege den bereita abgereiaten Bischôfen die noch nicht vertheilten autographirten Actenatficke )ankommen sollen, verabrede· worden, echlieaat der Pfisident die Sitzung Abend» * «9 Uhr und beraumt die nfichste Sitzung. auf morgen */i9 Uhr an. So geachehen, Würzburg, 15. November 1848. um Segen zu bitton, was sofort geochah, wurde hierauf die Veraammlung 10' » .Uhr gesohlosaen. So geachehen, Würzburg, wie oben. , Friedrich, Cardinal und Ersbiachof. t Johannes, Enbiachof. In fidem J. Freusberg, Protonot. Friedrich, Cardinal und Enbiachof. ' t Johannes, Enbiachof. In fidem . 6. Ex litteris Dr. Maaritii Lieber '. i. Freusberg, Protonot. Ap. Wünburg, 25. October. XXXVI. und Mtte Sitguxg Ea ist erhebend. die Eintracht der Minner zu aehen, ani 11>. November 1848. Abends 8l,i Uhr. Ehrenprasident : Der Cardinal Füret-Ersbischof von Salzburg. Prfiaident ; Der Enbiachof von Kôln. Gegcnwirtig; Alie, mit Ausnahme dea Erzbischofs von Bamberg, der Biechofe von Hildesheim und Limburg, der geistlichen Rithé Schmitt und Aliog, Secretfir Klein, welche bereita abgereist. und Segre- tir Lipf, welcher anderweitig beschiftigt [ist|. Dio Protokolle der 29., 3(>., 32., 33., 34? und 35. Sitiung werden verlesen und genehmigt. Auf einen Antrag dea Biachofa von Münster, bei Publikation dea Hirtenwortee an das Volk ein Oebet in allen Diocesen au veranetalten, wird beschlaasen, dieses den einzelnen Bischôfen xu überlasaen. Hierauf wird die Frage besprochen, in welcher Weise die Resultate der Berathungen den einzelnen Bischôfen mitgetheilt werden sollen? Dèr Deputirto des Fürstbischof» von Brizen die da zusammengetreten Loose fallen môgen für die Herrlichkeit dea einen, einigen deutschen Vaterlandea, katholischen dem Volke die Freiheit seiner Kirche und den alten Glanz ihrer Disciplin wieder zu erringen sichern. Glücklicher ala kircbe, denen die die Minner Auffinduug und und zu der Pauls- Anerkennung eines Mittelpunktes und Trfigers der Einheit grosse Mühen und Sorgen verursacht. erkennen die hier Tagends mit dem katholischen Volke ihren und seinen Jmttelpunkt derwahren Einheit fest gegründet auf den Felsen und ausgerüstet mit der Verheissung, daas die finstem M&chte ihn nimtner überwâltigen werden; und im engern Anschlusse an dieeen Mittelpunkt aich vereinigond. haben sie getroet Hand an s W’erk ^elegt. Môge des Volke» Gcbet sie unterstützen. Würzburg, 30. October. schlagt vor, die BeschlÜMe in einen Auszug zu * sammenzustellen. Der Deputirte zu einem siud grossen Tage, um. wie auch in der Paulskirche die Der Geist dea Episcopate ist ein vortrefflichvr : des Bischofs von Mainz fragt, ob nicht eine vollstfindige Mittheilung der so hshrreiehen Protokolle wünscbenswertb ? Der Bischof von Passau sprieht sich dagegen aua. diese freundschaftlichen Beaprechungen irgend- wie mitzutheilen. namentlich auch desahalb, um nicht wenn auch bei der Unbekanntscbaft der Meiaten mit den Fortnen parlamentarischer Dbbatte der Gang der Verhandlungen sich nicht so reach bewegt, ale diesa von mir und Anderen gewünacht wird, so aind in den wesentlichsten Punkten doch die beaten Hierauf wurde duroh einmflthige Abaprache be- Beschlüsse bereita und meiat einetimmig gefasat. . Vorgestern ist Hofrath Professor Buss gekommen . . . Der Bischof von Kulm hat heute um Beechleunigung und zu bedenkeh gebeten, daaa er bei aeinem Alter achlosaen. daaa der Prfiaident, der Herr Enbiachof und dieser Jahreszeit einen W eg von mehr ala zwei- νο,η Kôln, die Protokolle in Verwahrung nehmen und daraus eine Zuaammenatellung der Beaohlûaae, Abaprachen, Niederlagen. wie Abachrift der drei sitze wobl zu erwfigen habe. Ernwland noch ein halb Dutzend Meilen weitcr! Was sullen wir Nfieh- einzelnen geiusaerten Ansichten dadurch eine vielleicht zu misshrauchende Autoritfit zu verschaffen. Bchreiben an Se. Heiligkeit den Papst bewerk- atelligen und demnachat s&mmtlichen Metropolitan hundert und sedhzig Stunden bis zu aeinem Bischofs- barskinder da sagen? Das Publikum ist hôchst neugierig. was die und durch dieae s&mmtlichen Bischôfen mittheilen P vieien Herren Bischofe denn eigentlich hier machen. kommen kôstliche -Dinge vor. Bo hat am Sams­ solle, welchen Auftrag der Herr Enbiachof recipirt. Nachdem hierauf der Senior der Veraammlung, Enbiachof von Freiburg, dem Cardina) von tag einen der Herren auf dem Spaziergange eiu Salzburg und dem PriaidentOn, letzterem insbeaondere ffir die Einladung zu dieaer Versamm- — „Nun?u — „Was i Ihne bitten wollt, Bischôfliche lung und deren Leitung, den Dank der Veraamm­ lung ausgesprochen, Beide mit einigen Worten er- nit.11 — „Ja, aber wie meinat du denn das? Ein Bischof muss doch immer gome Pardon geben.“ wiedert. inabesondere auch der Cardinal dem Enbiachof von Kôln fiir die Veranlaseung und Ein- — PNei, ihr Bischôfliche Gnaden, mir wissb, ea handelt sich itzt um unsere katboliaehe Glaube, und leitung dieaer Veraammlung Dank, geaagt, hierauf such der Prfiaident noch dem Biachof von Wfirz- kai Pardon nit.u der Bauer angerufen: „Herr Bischof, Herr Bischof!“ Gnaden, nur kai Pardon, geben» nur kai Pardon da gebens die hochwûrdigsten Herr Bischofe nur burg, Biachof Lflpke den Theologen und dem Secre­ tariat gedankt, und der Biachof von Münster noch dem ôsterreichischen Episcopate wegen seines muthigen Vorangehens in Wahrung der kirchlichen Interossei! Dank und Anerkennung ausgeoprochen und der Cardinal noch vorgeschlagen, an dem 16. jeden Monats môge jeder der Hochwûrdigsten 1 Hie jurisconsult», scientia soqnr ac pietale commendatis­ simus, a reverendissimo I>. Limbnrgensi Herbipolim addoctus set, ubi earn somma omnium approbatione praeclarum illum libellum memorialem iDenkachrift der ia WUrsburg vera sammeltea Krsbiachdfc uad Bischtlf» Deutschland») ez (decretis eoavealna Harbipolasuia ooacüuiavit. ...... ................................ ...λ. : ... 7.. > - 'Au; CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 octobris 22 269 270 A sehn Jabrhuaderten vergebens getobt. dagegen wagt Wttraburg, 1. November 1848. Gestem Abend ist dena der Cardinal eingatroffen. der Geiat der Veraeinung und dea Unglaubens viel- Es war ein impoeanter, scbwer au beeehreibender Eindrack, ah dio hobe, herrliche, jugendlich krftftige leicht seinen letiten, aber auch gewaltigsten Kampf. . Gestalt, an der joder Zoll ein Ffitwt ist, unter V ortritt Viele immer nieht durch Krankheit oder unabwets- der goaammten ministrirenden Geistlichkeit und des bare hiesigen Bhehofa mit sei nem ganzen Capitel. ini durch rothen weiten, Barett und Talar- die einer von sind Harum wir viete wurden, in Erinnerungen geachichtliche ciuer Denkmale Deutschlanda, aurfiekgehalten Hemmnisse so Bischôfe wie f der und frommen Vorzeit altehrwürdigen erfüllten Stadt Würzburg suaammengetrcten und haben uns' Malien der Kalhûdrale durchscbritt, das Pontifical- nach dem Empfange des Leibes des Herm aus der Assistenz der s&mmtlichen hohenpriesterlicben Hand des Aeltesten unter una dicht gedraggten amt unter Masse feierlicher der Gl&ubigen Erzbischofe (4), Bischôfe (1^) und biachoflichen unter und behartlicher Anrufung des heiligen Mandatore und unter Aufffihrung einer sehr schônen * Geiste musikalischen Mease celebrirte, und dann unter dem Millionen getreuor Gl&ubigen zu gemeinsamem He- gleîchen Cortège, nach beiden Sciten den Segen rathungen vereint. und den Gebeten und Segenswünschen vider spendend, die Domkirche verlieas, um sich in das Und worauf hatten wir unserv Berathungen v<»r bischôfliche Palais zu begeben. wo Seine Eminenz Allem zu rirhten? Hatten wir sie darauf zu ri< hten, * das wir in fieser Zeit des Zwiespaltes und der die Aufwartung der s&mmtlichen Priilaten empfing. \ B religrosen Zerrissenheit einen Mittel- und EinWürzburg. 12. November 1848. heiupunkt fanden fur die hedrohte Kirche? Einen Am Bonnerstage grosse, erhebende Feetlichkeit. Stcuernuinn, der durch den Wogendrang des wild- Um· 10 Uhr solenner Gottesdienst unter Assistens des Episcopate in der herrlichen gothischen Marien- bewegten Meeres dic Arche des Hoiles lenke und kirche. festlich ausge«chmiickt, auf dem Hochaltar . allein 63 grosse Kerzen. auf den pr&chtigsten Ihr kennet ) und denen nachzugeben. welehe und Erschfitterungen die Kirche Gottes bedrohten, die Wahrhed Gottes mit der Luge verlanechm nnd die Trager dos Hirtenamtea Jesu Christi zu ein- & mehr dus Geschüpf verthren nnd anheten als den Wenn je. wie oft grosse Heimsuchungen fiber müthigen Gebetrn und Berathungen fur das Heil ihrer Heorden sich versammelten : so hat es wohl Schôpfer? (Rôm. 1, 2fi.) nie cine Zeit gegeben. welche mâchtiger zu solchen heit ist ewig und unveranderlich wie Gott selber. etnmüthigen Gebeten und Berathungen hindrangte. der sie uns in seinem eingebornen Sohne gegeben als die gegonw&rtige. ’ Eine gewaltige Erschfitterung hat Europa be- hat. Wie sie die Kirche ala einen himmlisohen Hchatz von ihrem gottlichen Htifter fiberkommen, wegt. Die Bewegung ist zu einem Strome angewachsen, der fiber die Lander dahingerausofct ist und die Vôlker ergriffen hat. In seinen Wogen- sp achlagen w'anken die Throne; viele alte Ordnungen stürzen zusammen und aile Verhaltnisse werden zu Gesehlecht. und ist mehr oder weniger berührt. heiligen Bau achUgt die Auch an der Kirche sah&umende Brandung; und wogegen die Stfirme und Unwetter von acht- 1 Hae litterae a Pr. FOrster (Ac principe episcopo Vratùhviensi) cum suuuua omnium spprobstione conscripUe rant Geliebte in dem Herrn! hat. sie heiligen dieselbe, . * Geiste * Lfigengeiste kraft Ihr wisset, die Wahr- des allen unter ihr inwohnenden Anfechtungen des bewahrt und vererbt von Geschlecht kein .lota ver&ndert noch verloren bis au,f diese Stundv. Darum baben Eure reraammehen Bischôfe das Bckenntniss dieser g»’»ttlichori Wahrheit. * wie es in dem Symbolum des letzten allgomeinen Conciliums von Trient so herrlick dargelegt ist, von Neuem lauri und offwntlich vor dem Altare de· dreieimgen Gottes bekanrit. Darum haben wir zur Erhaltung und Verbreitung x Ilin I l· '. 272 C0NVENTU8 HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE,. 18J8 octobri· 22 271 dieaer gdttlicben Wahrheit, in weleher allein allé·'A Amtea una atArken und dun Kimpfen und Opfetn Heil ruht, in· in freudifcer, Eintracht die Hinde der Zukunft gerAatet ontguguu gehen. Von diatom inner·· Leb·· haben aieh ferner gereicht. , Darum haben wir ea an unaerm anderen Loaungaworte gemacht, daaairir leben uad aterbea unaere betrachtenden Blieke auf die Auaaeren Gein dieaer Wahrheit und ftr diene Wahrheit, 'and auf fahren gewendet, welehe der Kirche von denen ihrem Wege die Heerden leiten, die Gott ana ver- drohee, die, wie dnr heilige Petrua achreibt, ata f^eche AwpAeten enter dam Folie ow/airiew, Irrtraut hat. £ Oder batten wir una dardber au veratindigen, Ithren tinfUtrtn, den Herrn, dor tit erkau/l het, errUugnen, und eehnellu Verderhn herbeifdhren ; denen, wm die Bewegungen dieaer Tage una aeign? Welches Antheil der gegenwirtige Kampf von una fo'rdere? wie der Apoatel waiter aagt, Fizfe aw ihrem Fzr^ Wie wir fôrderii, waa die Zeit ihre Erhebung und .'ihren Fortachritt nennt? Gcliebte in dem Herrn! Ihr wiaat. wie ea vor Allem die Kirche iat, die einem wahren Fortachritt huldigt, einem Fortachritt·. der aua der Knecht- derhen nadtfolgen and dadurrh den fFeg der WoArheit eerUetern. (II. Br. 2. 1—2.i Denn ihr wiaaet, die Gegner dea Ge- mit weleher KQhnheit aieh kreuzigten in einer Zeit erhoben. die den menachlichen Irrthum mehr begAnatiget ala die gôttlicho Auch daa Edie und, Groaae, Wahrheit. Datum iat ea unerlinnliche Pflicht der Wichter auf d«m Zinnen Jeruaalema. dnaaShe. wie um daa ea aieh bei dem Ringen und Kimpfen der ea in der 8chrifKJ>eiaat, indem aie mit dhr einen •chaft de· Wahnea und der Blinde aur Freiheit der Kinder Gottea lAhrt. und B Hand die Mauern der heiligen Stadt wiellerher•tellen. mit der andern Hand den Feind abayhren nicht daa Strebeh nach einem Zuatapde bArgerlicher (II. Eadr. 4. 17) und im Aril range ao vieler zerund nationaler Freiheit, derwahrhaftef und gereehter atôrenden Gewalten Sorge treffen. daaa die Irrenden •ein «oil, ala er e« in der nichaten Vergangènheit gewarnt, die GlAubigen geatikkt. inimer aber und war.,/ Jeder Fortachritt aber muae ein geaetrlieher Gegenwart handelt. wir verkennen aein, aohat wird RAckachritte. nicht ea hi einem er turn RAckachritte der. wie manche Zeichen der Zeit ·. darauf hinweiaen. mit dem furchtbaren Abgrunde der Anarchie droht. Darimi- haben Eure - ver- aamnielten Biachôfe rich inaneaondere verbunden. mit dem Anaehen der Religion daa Anaohen der * von Gott gcaetzten Gewalten * au atAtzen. Durum - haben aie aich Von Neuem gelobt? treu zu halten an ihren rechtmtaaigen Aberall die Würde und die Rechte der Kirche geaichert werden. Endlich. Geliebteatc! > und wie batten wir ea flberachen kônnen und dürfen. haben wir auch die Stcllung in Betracht ziehen mAaaen. welehe bei der Verin derung aller bQrgerlichen Verhiltniaae die Kirche zu dem aith neu gcataltcndcn Staate ein- nehmen'wird; und wir aind nicht einen Augenblick Füraten. Amd Obrigkeiten. . im Zweilfel geweaen. daaa die Kirche eine Trennung dea natQrlichen' Bande· awiachen ihr und dem - deren geaetzliche Macht die atArkate Bflrgachaft und dab (entente Bollwerk einer ichten von Tyrannei/ Staate nicht wAnachen kônne -und dOrfe ; ja daaa ei'ne aolche Trennung. auch- wenn aie von der i und Anarchie gleichweit entfemten Freiheit iat. anderen Seite eratrebt würde. nie dauernd und Durum haben aie daa Mahnwort dea Apoatela zu ihrem dritten Loaungaworte erkoren : Seid unterthan jeder mentchliehen Obrigkeit um Gottei nillen, »ei ef dm Kiinige, neither der Htafate iat, oder den Sta'tthaltern ab ndchen, miche geordnet find z«r Bettrafnng der I'ebellk/tter und tar Belohnung der Rechbehnjfenen. Denn ao i»t et der tt’ille Gullet, da»» ihr durch Reehtthun die Unwitsenheit thôrichter ’· Mentehen zum Schuvigen bringt, ab >t Beech fut oaf Beueie «//nWi^iei Gieadan, intel im heiligen Oeiete, nrheeltet Beech ia dsr Liehe Gottcs usd wnrtet enf die BerulUnifUi were Herrn Jem Chrieti men mngM Leben. (Jud. 30, 31.) Amen. dtrfe, als die vielfaeh laut gewordenen ungestflroea Aanaaorangen fslsch verstandener Freibeitsbcgriffa in der Kirehe nnr den Einen Wunseh, daa βίηβ «•hnliche Verlangen erweckten, in dem dmhenden Kampfe der rohnn Gewalt und Willkür gegen Throne und Verfasaungen der ihr gewordenen Mission. die Hhterin ru sein des Glauhen· und der nur in ihm wurselnden Bitte, ihre voile Thâtigkeit Gegeben «u Würxburg am Tage de· heilig^ widmen und in freier aelbstatAndiger Wirksamkoit ungebindert entwickeln su kfinnen. Bischofs Martinuo. im Jahrc des Herrn 1848. Die Bischofe glaubten. dor erleuchteten Einsicht + Friedrich. Cardinal und Fflrst-Ersbiachof ron der deutachen Regierungen verirsnen xu sollen, Salsburg. dass da. w· dieaelben den Entechluss verkündeten, unter Mitwirkung und Vereinbarung mit ihren Vfil+ Maximilian Joseph. FOrst-Erxhtpchof ven Olmütx. vertreten dutch Anton Wahala. Ehrenkern. ein neuea Verfaasungsgebkudo aufxurichten. ('auonicua nnd Erxpriester von Müglitx. in weichem os den .Bee ohnern deutsch^r Lande so t Hermann. Ersbischof ron Freiburg. wohl werden solite, den Genusa und die naturt Bonifar.. Ersbischof von Bamberg. genAssc Entwicklung slier rustindigen Rechte sich (■ Johannes. Errbischo," r«n Kôln. geaichert su wissen — sie in ihrer Woisbeit auch der Kirche fûr die segensvolle Entwtckiung und t Karl August. Ersbischof Ton MOnchen-Freysing. DurchfOhrung ihrer hohen Aufgabe das voile Masa t Bernard. Fürstbiscbof von Brixen. vertreten durch Dr. Joseph Feuler, füntbischôflicher xustAndiger FreiKeit nicht würden rersagen wollen. Und als nun mit der Fordurung auch die Zusage Consiatorialrath ,und Professor der Théologie in Brixen. 1 einer uneingeachrtnktcn Glaubens- und Religionst Karl Anton, Biachof von Anthedon. Weih- freiheit, die Zusage. dass jede Kirchengeaellschaft Hire Angelegenheiteu frei und selbststindig aolle su bischof und vigore special, facultst. «peut, ordnen haben. durch aile Gauen des Vaterlandes administrirender General-Vicar der, DiSeeae eieh verbreitete, da glaubten die katholiachen BiOsnabrück. scbôfe Deutschland· dem gehegten Vertrauen um f Anastasia·, Biachof von Kulm. so xuversichtlieher sich hingeben xu sollen. als ihrer + Peter. Bischof von Augsburg. t Petru· Leopold. Bischof von Mains, vertreten . Kirche ein achtxehnhundcitjihriges Zeugniss ihrer durch A. F. Lennig, Domcapitular und geist- 0 Wirksamkeit sur Seite steht. Achtxehn Jalirhuuderte besengen, dess die Kirche es gewesen, welche in licher Rath in Mains. sturmbewegten Zeiten. wo die Wogen entfesselter t Heinrich, Bischof von Pa«aau. I^idenschsften in wilder Brandung tobten. Nationen + Georg Anton, Bischof von Würsburg. t Joseph Ambrosius, Bischof von Ermeland, . gegen Naponen im Kampfe um Soin oder Nichtsein vertreten durch Frans Grossmann, Biachof •ich erhooen und die Grundfesten aller bûrgerlichen und ataatlichen Ordnung wankten. fest ruhond von Messo und Weih.biachof von Ermeland. auf dem Felsen. den keiner Stürme Gewalt Ohert Valentin, Bischof von Regensburg. windet. und im klaren Aufblickc su Dem. der ihr t Nicolaus, Bischof von Speyer. Haupt und Eckstein, ihr Führer und Erleucbter f Jacob Joseph Wandt, Bischof von Hildesheim. t Wilhelm. Bischof von T^ier. •ein will bis an'· Ende der Zeiten — die Volker gesittigt und ersogen, Künste und W issenschaften t Peter Joseph. Bischof von Limburg. c gepflegt und vpredelt. allen Arteil der offentlichen + Melchior. Ftkrstbischof von Breslau. vertreten und Privetnoth die nie versiegenden Quellen der chriatlichen Charitas in ihren mannigfaltigen, allé geiatlichen und leiblichen Werke der Bartnhersigkeit umfasnenden Corporationen geoffnet, FOrsten und V61ker in der Gerechtigkeit su veroinbaren ge+ Joseph, Biscbof von Rottenburg. t Joseph. Bischof von Corycus, apoat. Vicar im D ■ucht, und ao Ordnung und Freiheit in alien Verhiltniaaen de· fiffentlichen uhd bûrgerlichen Lebens Kônigreieh Sachsen. auf dem einsig wahren Fuadamente de· Glaubens an grlladen gewusat hat. Denkaehrift a* Auagabend voa der tleberueugung. dass dieaer der ia Wdrsbarg rsrsawmeltea KraMaeMfr end BtasMlb Psntaehlanm Baauf der Kirehe an alien Zeiten derselbe sei, sind Als in den Mtrsstllrmen die··· Jahr·· daa auf daher die unterseichnetea Biachôfe Deutschland· aaaammengetreten, nm vereint di· Stellung su bedem Wiener Congresse im Enabling 1815 von den deutsche.n FOrsten und ihren Btaatsmianern er- seichnen und auacnaprechen, welch· die Kirche nach ihrer uralten Sberlieferten Verfaasung auch Jer richtete Gebtude der politiaehen Geataltuug Deutach­ neuea Ordnung der Ding· im Affentlichen Leben land· in aeinem Grande erbebte und die Fflrst·· dem durch allé Gauen dea Vaterlaadea etaohall··- gegenttber einsuhaltnn habe, nnd awar die Grund■hge der Stellnng dar Kirob· sum Staate und su den Rufe nach Freiheit Rechnung trageà su woUea •ich geneigt erklirten, da erkannteu ea die katbo- ••deceit Religiousgenoeaensohaftea, und die Grundlischen Bischofe, daaa, wie entachieden and strung liaien der Rechte der Kirehe hinaichtlich der Ordauch die Kirche anarchiaehe Bestrebungen jegiiohes nuag ihrer Angelegenheiten, de· Kirchenregiment·. Art verabacheue und verwerfe, doeb auch ale (fa Die Bitte, daa im Leben aich ausprigende Gelebendiges Interesae habe an der Sieharaag all·· wiaaen dea Menaehen, wird vom Glauben regiert, Desjenigen. was der allgemeine Ruf naeh Freiheit welchen die Kirehe lebrt. Die Kirehe iat daram durch Dr. Fôrster, Domcapitular von Breslau. t Frans, Bischof von Paderborn.' t Johann Georg. Bischof von Mflnater. t Georg. Biachof von EichstAdt TH CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 oetobrie 22 die Rttèrin dar Bitte, wie der Staat ia Wahrnng dea Friedens uad Spendung der Gerecÿtigkeit der Htier der uationalea Einheit iat. Staat uad Kirche bertthren «ich natumothwendig in ihren Wirkungakreiaen. und deeehalb erkennt der Episcopat und spricht es aue: Eine Trennung hertaisuflihren rom Stantc, d. h. ton der ôffentliehen, nothwendig tuf aittlicher und religiôeer Grundlagb ruhenden Ordnung. liegt nicht tnt Willea 'dtr Ktrdu. Wenn aueh der Staat aiik eon «dr trraat, so wird die Kirche, <>hn<· ea ni billigen, gew-hehen la«»en. was aie nicht hindem kann: aie wird jedoch die von ihr aelbat und im 278 «treiteade communicatio ih Mena au begünatigen. Die Biaebôfe erkenaen und sprechen ee aue. daaa aie an diesem Princip feet und in allen Betiehungeo au Audersgliubigen ihren, durch dieaa Prin­ cip normirten. kirchlichen Staadpunkt iunehalten werden. Unter den Rechten der Kirche;ateht obenan daa gôttliche Recht der Lebre und Eniehung. — Sie kann nimmer aich trennen von dem Bewueataein dea ihr gegebenen Auttrage: Gehet hin und lehret aile Vôlker, taufet aie im Namen dea Votera und dea Sohnea und dea heiligen Geistee, und lehret aie halten Allee, waa Ich eueh gesagt habe. Sie Zu- kann ebenao wenig aich trennen von dem Bewuaat- aamnienhangsfiden ihreræits nicht trennen, wo nidht etwa die Pflicht der Selbstcrhaltung dieaa gebôte. •ein der Frnkait in ErfQUung dieeer Mission Aile Jahrhunderte und aile Welttheile gehen der Kirche Die Kirche, betraut mit der h< ilig-ernsten * daa Zeugnim, daaa die Tràger und Werkieuge ihrer wechaelseitigen r»tàndniaae * Emv< geknüpften Mi»»ion : groaaen Eraiehungsmia-ion für die fraie Aueùbuag nimmt fQr die Aus- und Don-hfOhrung dieàer ihrer } dea von ihrem gôttlichen Stiffer ihr ertheilten Auftraga. «u lehren und m erliehen, weder Mühen Sendnng — wie immer die ôffentliche Ordnung der und Gefahren. noch Leiden und Tod gescheut Staatcn geatsltet «ein mag — nur die collate Frfihaben. Mochte Besitathuni und Glanx und Ehre. ktit oad SMatMitdigkeit in Anspruch. Ihre heiligen wie Miek dtr Voter geaandt hat, ao aende Ii *A mek. Pipate, Bisehôfe und Bekenner haben -dieaer unverku aerlichen Freiheit »u allen Zeiten Blut und mochte Allea ihr genommen werden: daa Recht. daa von Gott empfangene. au lehren, au eraiehen. Die Biachôfe au sittigen die Vôlker des Erdkteieea, hat die Kirche erkennen deaahalb und aprecben ea aus: Wo daa Verhiltniaa der freien Lcbenaiuiwerung der Kirche au der ôffentliehen Ordnung dea Staatea durch Concofdate oder ihhliche Vertrige mit dem nimmer preiagegeben: — Und indem aie den Menschen erfasst, um ihn, lehrend und eraiehend, seiner heiligen Stuhle normirt und die unverkümmert ge- gleitet ihn in der Entwicklung aller seiner geistigen treue ErfQUung dieeer Vertrige geaichert iat, da werden die Biachôfe dieaelben heilig achten. Wo Krifte, auf dass dieee durch einen aile Zweige des Wiaaena umfaeeenden Unterricht dur vollen Durch- jedoch im Einxelnen und Beaondern die Beatim- bildung gelangen im Geiste ihrer auf die hôhere. mungen «nicher Vertrige aich al» Ilemmnisee des ewige Beatitninung des Menachen gerichteten Mis­ Leben geme und muthig gc-opfert. hôheren Bestimmung auauführen, erfakat sie denselben vom xartesten Alter an : brfaàat und be- sion. — Wie der Mensch nicht getrennt gedacht kirchlichen Lebena uud der freien cpiacopalen Wirkaamkoit bereits crwieaen haben. wie dieaa s. B. . werden kann in einen fUr seine irdischen Beddrfvielfach mit dem sogenannten Staatapntronatsrechte, , . nisae arbeitenden Leib ynd einen styne hôhere mit der Placetirung ru Kirrhenimtetn u. A. der Bestimmung anatrebenden Geint, so weiaa'guch die daaa der meneçhliche Geist nimmer ser- Fall iat, oder wo eintretende Aenderungen jn der Kirche. ôffentliehen Ordnung der Dinge Modificationen oder Abrufuug der Vertrâge bedingen : da werden die Biachôfe nicht aiumen. die Weiabeit'dee heiligen Btuhlea utn aeine Vennittlung aur Abwendung allea spaltet gedacht werden kann in swei gvsonderte Richtungen. Und eben darin beurkundet aie ihr gôttliches aur Recht Ersiehung des Menschen- geschlechtes, dans aie den Geiat des Menachen ia Hemmenden anxugehen. Wo weder Vertrige noch der Totalitit aller seiner Krüfte und Thitigkeiten Beatimmungen dea Kirchenrechts eineni Priaentationa- oder Beatltigungarechte «u Kirchenimtem daa Wort reden. da fUhlen aich die Biachôfe ver- erfasat und entwickelt und durchbildet au der hôhern. e.wigen Bestimmung der Menachheit. — Und en iat wiederum die Geachichte. weiche der pHichtet, die Freiheit der Kirche «u behaupten. — Kirche dan Zeugnina gibt. dans aie im Bewusstsein nicht dea gôttlichen Rechten, der gôttlichen Freiheit, die ferner die einer ôffentliehen, um ihrer hôheren Mission willen bevortugten Corporation aein : aollte ihr nur die Stellung einea bions tioch privatrechtlich gëaichUrten Veruina vcrbleitlen. ao muaa und Menachheit au lehren. au eraiehen, au sittigen. in allen Zweigen des WÎMena und der Künste daa Herrlichate geleiatet hat von der Errichtung der wird dieselbe ungveehout au ihrem uraprünglichen dung ihrer Hochachulen und ihrer Riesendome. die alle aich erhoben auf dem Fundatnente der Einen Sollte die Stellung dér Kirche im Staate ntillen Klosterachule und Werkstitte bis aur Grün- Princip. dem dér vollen Frrihrit wad SrUntatAndii/lMit in Ordnung und A'erwaltung ihrer Angelegenheiten, alhnnfaMenden aurückkehren. Geiatea au aeiner hôheren Bestimmung. Den Bekenneni anderer Glaubenalehren gegenüber gait und gilt der Kirche' al» leitendc Norm Durchbildung Dieaa · Anrecht an des menachlichen die .Menachheit kann die ateta der Grundsatx: dass aie aile Menachen aller Zonen und'Zungen ale each dem Ehenbilde Gotten Kirche nimmer aufgeben. ohne aich sel bat aufaugeben : — und ee iet nur eine natumothwendige Folge dieses ihres Rechtea. dans aile «tir Aus- Erschaffene und der Erlôaung Bedürftige mit gjeicher ilhung Liebe umfaaat: — dass sie fQr die Aua- und Durchführung ihrer die Welt erlôsenden Mission nur die Lehren-und Eraiehen beatimmten Jndividuen oder Uorporationen aowohl al», die FtehrbQcher frei au soliste F^eikril and SelMtt&diglcrit in Anapruch wihlen und su beatimmen [hat] : ·— dans aie insbeaqndere in der Heranbildung und Reiferklirung der Triger und Bendboten ihres groasen Eraiehunge- nimmt: und dan sie gegen die Personen Aller, die au ihrer I^hre, Verfassung und Diaciplin sich nicht deaaelben erforderlicben Mittel. 'die sum bekennen und halten, allerwege jenes gleiche Vyll- werkee. sowie in derep Vetwendung, Ueberwaebung, masa der LiAa aad Garaehtiyknt beobaebtet. wel­ Correction, oder. n't) ee nôtbig. Beeeitigung. gkas- ches den bftrgerlÎchen Frieden awisehen Anhingern lich uad vollkommen freie Hand haben mues: — vernehiedener Glaubenabckenntniaae aichert, ohne einen allen Bekenntniaaen gleieh verderblichea In- und dans ebenso die Bestimmung darûber. weiche Vereine und Corporationen etwa hiefQr su erbaltea oder au erriehten und weiche nieht mehr netalieh differentiamua und eine ihren Satzungen wider- la· 97» CONVENTU8 HKRBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 1846 ootobrie 99 ------------------------------------------------ -............................. ...................... ■. . 980 ...... suatobeoAuBd die evaageiiMb· Seaduag ia d^e^ominarie· muss, toll aadera dieselbe ab die Hittr» der im auftunshmsa aad deaoelbea, aaehdem fie ibrea Glauben wurselnden aad die Sraheruag alter Mfeat- Kfer im Lahr- oder Boelaorgeramt·, marie ihr· lichen Ordnung uad Geaetsbohkeit bodiageadoa Wirdigkait aaeh caaoaischer Prftfbng bewihrt Sitte ia dem Vollgenusee der ihr susttndigeu Fni- habea, daa Zeaguiai dor Tfichtigkeit tar Verwsitong des Predigt- aad Pfairamtm aa ortheilen. heit gedaeht werden kftanoo. Die versammeltea BiechAfo erkenneo demhalb - Die BteeMfs erkltren daher, dam aowohl die uad aprechea m an·. Die Kirohe, darch die Kraft Mitbetbeiligung daa Btaate· an den Prftftingen der des Worte· unter dreihandertjfthriger btetigeraer- in den geistliehen Stand Tretendeu sur Auftiahme folgung bcgrflndet, nimmt jetât trie frfther diel an * ia die Seminaries! ab aueh dessen Mitwirkang sa oder suUtesig sind, der Kirehe alMn * beschrdnkte Freiheit der Lehr·' and daa Unterrichtea. sowie die Erriehtung und Leitang eigoner Eraiehung·- und Unterrichtsaaatalten im aaagedehatesten Sinne a)· dmjeaige Mittel in Ansprueh, ohne welches sie ihre gAttliche Sendung wahrhaft und in vollem. Umfange sa erftllen earner Stand- soil· wfirde ; und aie musa jede einengende, Mmsregel auf diesem Gebiete ale nicht vereinbar mit den gerechten Ansprilchen der Katholiken deutscher Nation Ptarr-Coneursprtkfungen eine wesontliehe Beechritakung der kirchliehen Freiheit und eine Beeintrtchtigung der bimhAflieheo Reehte enthalte. So ««nig dio Kirebe jemab sieh trennn so reicher Folle und Mannigfaltigkeit ter entsogen oder vortenthalten worsen sind, surftek- hervorgegangenen milden Sriftungeu : das geheitnni··zufurdem. Insbeaondere erkliren die BiachAfe. dam volle Walter» dm gôttlichon Gcietee und Segens über sie gemkas den ibnen durch ihr Amt auferlegten dem Bchcrflein auch des Armeh. daa. sugleich mit und durch die Kirchensatzungen eingesebkrften Ver- der Gobe dm Reichen vertrauensvoll in die mfltterpfliohtungen dem Reehte nicht entsagen kAnnen, liche Hand 'der Kirche gelegt. oft einer weit ent•lie Religionslehrbttcher in ihren DiAcesen ausfernten Noth beiauepringen geeilt. das wird der suwkhlen und zu bestiunnen. tnenschliche Calcul nimmer durch «eine .ZahlenSie sprechen m aus, dam den BischAfen das Stellungen su ergrilnden vermôgen. Recht zusteht und die Verpftichtung obliegt, den Ob die Kirche auch bei aller Opferwilligkeit Religionsunterricht an alien Affentlichen Unterriehte- £ frommer Vereine Und ihrer Bereitwilligkeit. sich sum anstalten, wo katholischer Religionsunterricht erBottier su machen an der ThOre des Reichen. um theiit wird, su ieiten und zu viaitiren;'sowie auch die Gaben seiner Mildthitigkeit in den Schooss der in der Sphire der hAberen theologischen WisaenArmuth zu schütten. det Noth der heutigen socialen schaften die Verantwortliehkeit zu wahren, welche Zusttnde die Hand mit Erfolg zu reichen im Stande mit der gAttlichen Vollmaeht sv smdsu ihnen ge- •ein mAge: dieas wird wescntlich bedingt sein durch worden ist. dm Mass freier, selbststindiger Bewegung. welche· Die BischAfe, die wesentliche Pfticht Arkennend, aueh auf diesem Gebiete ihr su vindiciren die den Klerua durch Unterrieht und Eraiehung heran- BischAfe als ihre Pfticht erkennen. zubilden, nehmen zu diesem Zweck das unvertuseerEin anderm aua dem Begritfe ihrer Mission mit liche Recht in Anspruoh, nach eanonischen Vorunabweisbarer Notbwendigkeit folgendes Recht der ■chriften allé jene Anatalten und Seminaries sur Kirehe iat das gAttlich froie -Recht. ihren Cultus Eraiehung and Bildung des Klerua, welche den und die Art und Weiae, wie de'nelbe su feiern, die BischAfen ftrihre DiAcesen nothwendig und nftta- Bpendung ihrer Bacramente und die Einrichtung lich erscheinen.. fret und ungehin.dert su erriehten, allm dmsen, wm auf den Gottmdienst sich besieht, die bestehenden au ieiten, dmVermAgen derselben Gebete und Affentliche Andachtsübuugen. ohne aile su verwalten und die Vojstinde, Lehrer und. ZAgDaswiaohenkunft oder hemmendes Eingreifen der linge su ernennen, aufsunehmen und zu entlamen. weltliehen Gewalt, ungshindert und selbststindig su Die katholischen BischAfe, ab Nachfolgar der ordnen. Ihr Cultus iat eben der in den verschieApostel, allein mit der Vollmaeht auagerftatot, Ar-D denen Formen dm Gotteadienstm aich ausprkgende beiter in den Weinberg dm Herrn su berufon, da­ Glaubeder Kirehe, ihre Guadenmittel, Gebete p. s. w. mit das Evangelium aUerwkrts vorktndigt uad die die fartwkhrende Vermittlung .dm Menschen mit Geheitnnisse dm Heil· den GUubigea hmepondet seiner hAheren, ewigen Bmtiaunung. Hier bewegt werden, sind in gewimenhafter Wahrnehmwg dimm sieh die Kirehe ausschliesalich auf ihrem eigensten gAttlichen Auftrags verpflichtet, nur Jene ab Lehrer Gebiete, welehes die BischAfe treu zu hilten die und Priester so wtblen, su weihen uad am sendee. heiligste Verpfliehtung haben. . wAlche sie ihrem sittlichen Wandel nach sum hei­ Eine mit demWesen dm Cultus innig zusammenligen Lehr-, und Primteramte ftr wftrdig und ihren hftngende Blüthe dm katholischen Lebens sind die Kenntnimen nach ftr fkhig balte·. Ihnen steht durch aile Jahrbnnderte der Kirehe in den mannigdemnach allein dm Recht su, die sum geistliehen fachsten Gmtaltungon ersebeinenden geistliehen Ver­ Stande Berufenen Ober Wandel und Wimenaohaft eine von MAnnern oder Frauen, die sich mit Gesu prftfen, sur Vorbereitung auf die heiligen Weihen nehmigung ihrer geistliehen Oberhirten durch GeIftbde oder fromme GelAbnisse verbunden haben, ' De hoe verho dsAitetio mot· Mt, earn Hbsttm um in erhAhtem Btreben nach ohriatlicher Vo]lmemorialis imprlawntsr ; sei snUepiaoepm Crimbmb, as kommenhoit, unter bmtimmten, ihren Verband und omitteretur, restitit. Kt merite quidem ; mm hoe vsrheas tam ia Mlogrspho ipsia * D. Lieber, qui lïbsUum osuMt, Mm ihr· ThAtigkeit normireaden Regeln, aile geiatigen und leiblichen Werke der Barmherzigkeit in ünterlu nemplsri. eai episcopi nbscripoeraat, hgitar. CONVENTU8 HERBIPOLEN8I8 EPI86O1PORUM GERMANIAE, 1848 octobris 29 981 282 rieht, Pflage dar Arman aad Kranken a. a. w., und A geistlicher Erlaaae hemmenden Placets' als weseatHche Verietnung des unreriuaserlichea Rechtes dar sngleieh aiaaa ihr ganses Thun und Wirken beKirche, jede miestrauische Ueberwachung des Ver­ gleitenden Oottesdienst in'Ocbet, Betraehtungund kehr· swischen Hirt und Heerde ab dem deutsehea •ich selbat verUngnendem Oehorsam su dben. — Die vereaamaltea EtWbiechôfe und Biachfife nehmen Charakter, dessen Treue spriehwArtlich ist. widsrfOr derglaiohaa Verdine das gleiche Recht der Frei­ strebend und mit dem Vollgeansse wahrer Freiheit unvereinbar erkennen und erkUren. heit der Association in Ansprach, welches die Verfassung dee Staats alien Staatabfirgern gewihrt. Wfirsburg, dea 14. Norember 1848. Endlieh hat die Kirche das Recht, ailes katho- t Friedrjch. Cardinal und Filrst-Ersbischof lische Kirchen- und Stiftungsvermfigen els ihr durch rechtmissige gleicb jedem gegen wohl Titel Bfirger oder su sehen und dasselbe fret und selbstatindig su verwalten Me la Wlnbarg venammelten EnMarhlfe ud BtaMfe Deateehlaada Es ist dieses Obérai) nnr su dem geaammten hochwûrdigen Klerua ihrer Difice»eu den Zwecken der Kirche in oft viele Jahrhunderte Gruss und Frieden in Christo Jesu. unserm Hprrn. und su verwenden. 1 [etc. v. supra col. 2r. FOrater retractatae Mat φ 983 CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPI800POBUM GERMANIAE, 1848 octobre 98 984 (ahren τοη der Kirehe und dem VeterUade ab- Ameinden, die wir Eurer gewiaoenbaften Treue in . wenden ? aber auch wie wir, waa nebén dieeen Go- Eurem heiligen Benife anvertraut haben. Erwtitei fahren dif Gegenwart Gramea und Segenvollee Euck alhaeit ah getreue Htuehdlhr dar Heihgeheim. bietet, sur Ehre Gotten und sur FArdening aeinen nisas Goûte (î. Korinth. 4, 1\ vor Allem in der Reiches auf Erden gebranchen? .Wie géra, geliebte Darbringung dee unblutigen Opfera Jeau Chriati, ' Brider im Herrn I bitten wir Eueh Aile nm une in der AusAbung der erbabenaten Hand lung, deren veraammclt, um, wit» Ihr mit une Sorgen und Mûhen ein Menach in aeiner Niedrigkeit gewürdigt werden theilt, mit Eueh die TrAstungen ab Jheilen, die wir. kann,- am Altare, wo *Ihr au lebendigen Taberaue dieeen Berathungen und eue der Einheit der nakeln geweiht werdet durch den tAglichen EmLiebe, dem Eifer und der frommen Zuveraicht, mit pelchen oie gepflogen wur.den, geschApft haben. Weil aber, wia Ihr Aile erkennt, eine aolche *11- pfang dit Leibea und Blutea, welche umrirdïp t, verliert ea daa Leben. “ Gleichwohl gibt ea in einigen -Theijen unseres citien die Reinheit und innere Hoiliguug steigern, dem Gôttlichen zu verkebren. Lasset une inimer Geiate Christi erfüllte Minner die achônsten Blüthen ihre» religiosen Gefühls, den gediegenaten Kern ihrer innersten Glaubeqstiefe, das lautere Gold ihrer Vaterlandea Diener dee Altars, die in unbegreif- Andacht niedergelegt und so vide Jahrhunderts licher Verblendung, glefchsam im Bunde mit den den Ausdruck ihrer wahrhaft christlichen Feinden àir Religion, die Fundamentè der Kirche untergralWi. die uralte, auf daa Wort dee Herrn Gesinnung gegründete. auf die Heiligkeit dee Priesterstandes hinzielendc Disciplin der Kirche zerstliren ; die aieh unziemende Neuerungen erlauben, den Anord- nungen ihrer Bischôfe mit Hintanaetiung deo canotiiachen Gehorsams hartnackig entgegentreten und sogar in iiffentlichen Vcrwtnimlungen gegen die kchten gefunden haben. Lasset uns’ endlich, wie wir gelobt, die Lesung der heiligen Tagzeiten nicht versAumen noch verkürzen und überhaupt in wuMduigem Gebete (I. These. 5. 17) zum Herrn flehen, von dem. allein jtdt gute und rollkoMtuent Gobe (Luc. 18, )) kommt. Denn nicht nur für uns solbat haben wir zu beten. sondera für unsere Gemeinden, für die ganse heilige Kirche, für daa Freiheit der Kirche aich erheben und sur Unter- Vaterland und seine Regenten. für aile Menschen. drfickung ihrer Rechfe mitwirken. Gewise, geliebte Was waren wir Priester ohne Gebet? Briider! Ihr beweint mit uns die traurigen Verirrnngen dieser Verblendcten. und betet mit una um ligtten Functionen NÎnken herab su mechaniechen Xerrichtungen ; aie lasten auf uns wie ein drückende» ihre Erleuchtung und Rückkehr auf den Weg der Erkenntniaa und des G eho reams; aber Ihr fllhlet Jech, aie sind uns w ie ein echwerer Stein, den wir auch mit uns die Grôsse dea Aergerniaaea. daa aie geben. und der Verantwortlichkeit. die aie auf rich erh< in une den Geiat der Weibe. gieut die/echte t&glich von Neuem walxen œûseen. Vneere hei· Nur daa Gebet laden. depn wer die Kirche xerreiaat. serroisat den Freudigkeit für unsere Wirkaamkeit in unsere Adem, eichert daa Gelingen unserer Mühen, mildert Leib Jeau Christi. und vorsÛMt die Bitterkeit unserer Erfahrungen Laaat uns sodann die Liebe bewahren. dig dal und trdstet uns bei den geringen Erfolgen unserer Hand dtr VnUkommeuhtit (Koloss. 3. H) und des Glaubena Frucht und Zeugniae iat. Dureh aie hat Leintungen. Daa Gebet iat der Thau dea Himmel·, der Leib m?d Seele erfriecht und Gedeihen ver- die Kirche einst ihre Feinde überwunden und die breitet ûber uneer gemeinsamee Ackerland. Welt erobert; dureh aie und nur durcb sie werden liebte wir die Feinde der Kirche ttberwinden und auch die seratreuten ·. und verjcrten Heerden wieder um das Kreuz -aammeln, welches der Altar des Opfers der hochstcn Liebe lanaet iat. uns aufblicken, Zu wenn djeaem Liebesopfer die Selbstsucht der Welt uns vefloekcn und verwirren will. An diesem Liebesopfer lasset uns die Hersen erw&rmen für die Hingebung/ die unscr heiliger Beruf fordert. V.on diesem Liebesopfer lasset uns lernen, als gute Hirten unser Leben laasen für unaere Heerden. Es gibt in der Rerhe gedenkbarer PHichten und Brflder! bei eolchem Weeen Ge­ und Wirken konnen wir getroat den kommenden Tagen ent- gegen gehen, w&ren aie auch noch ao -reich an K&mpfen und Drangaalen; denn wir dürfen aladann TFer irtrd mm /tchndett Trilbtal? ater Anget? otter Hnngtr? odor BlSut? otter Gtfahr? otter Verfolgnng? oder tteu Schwert? Ater in dieoem Alten üterwiftden wir hm dtftjenigtn wilten, der geitetet hat (Rom. 8, 35,37). mit dem Apoatel fragen: voa der Litte Chrirti? Kit der Zuvenicht, daaa barmung dafür una Allé Gott in aeiner Er- erleuchten und etArken Opfer nichts mehr. dafür wir uns nicht stark fühlten werde, und daaa Ihr featgeachAart um 'una, Euere in der Liebe, mit welcher uns Christus geliebt hat. Bmchôfe — wie wir treu vereint mit Euch. unaern Sie hat die Kirche des Gékrvuzigten mit jener Wolkq heiliger Blutseugen vorherrlicht, deren haben wir veraammelten Bischôfe die-Reihe unaerer Mitarbeitern —. dem gemeinaamen Ziele nachringat, Sie hat die frommen Orifen und Vereine gegründet, Berathungen geendet, kehren in unaere Diôceaea Kurûck, und wie wir aelbat in Provincial-Synoden dureh welçfau init so grossen Erfolgen, das Evan­ gelium geprediget, die Wissenschaften gepflegt und Kuaammenautreten gedenken. ao freuen wir una, Euch. geliebte Brûder! bald in groaaerer Anrahl Natnen wie Sterne am christlichen Himmel glinzen. CONVENTUS HERBIPOLEN8I8 EPISCOPORUM GERMANIAE, 1848 octobris 22 287 288 um uni «a versammeln, um,wie hier von um be-A wissen. — Der Beistand dee Allmlchtigen wird die der ehrwürdigen Versammlung be- schloeaen worden ist, in der Herstellung der alien BemShungen von der Kirehe angeordneten Diôceean-Synoden daa gleiten. — IFiae tatmer eoa Hewer Beite tur Mit- flrientj det frommen IFerfas nach Verfasaung und Gesett gttchehen kame, 0» dietem toil tt nieht an vielen Orten gelockerte Kirchemueht wieder fthltn. — Ich danke Ihnen von Herten fiir die Mir heilige Band iwitchen den Biachôfen und ihren Prieatern noch fetter und inniger eu kndpfen, die in herxustellen und in gemeinsamen Gebeten und Berathungen une dffdr au stArken, und auagedrückten Gefühle verbleibe mit und aufrichtiger Zu- neigung. ernstea und scbwerea Tagwerk in dieeer Zeit aleo vollenden, wie ee die Ehre' Gottea und dat Heil der Brüder fordern. Ihrem Schreiben Geeinnungen daae wir uneer Nymphenburg, den 4. November 1848, Unabltasig aber bitten und ’ Ihr wohlgewogener Kfinig flehen wir, date Gott, dtr Voler tmtert Hem Jet» Max. Chrieti, in tuner Herrliehlceii Bath geben teollt dm Geiti der ffeiekeil und Offenibanmg; and date Baere Liebe m«Ar tend mehr mutehme ta Erkenninite «ad allern Vtritin COMVENTL8, HE£BIPOLEM8I8 EPICOPORUM GERMAMIAK, 1848 octobri. 99 9M atque episcopo Monasteriensi, benigae excepti, tie lank; «tai iampridem exstat fttaa 4« iiedeai relatio, in locis constitutis domibus, totam late, regionem qaam Dr. Frid. Vering, «x privati· adnotatioaibaa habendis missionibus perlustrare coeperint. ■ De collectam,- praeclaris illis libella periodicis, Arebit quibus cum episcopus' Richartx multorum nuntiis ' ftr tafAsliieAie KtrcAsnrsnAl insérait. Neqae me­ et sermonibus audivisset, missionaries Augustam morialem libellum a convaatu ad principe· aammoevocare statuit, ut eorum opera-in excolendo sacris qu· magistratiu mimum. eiusdemqae litteras ad in exercitiis huius urbis populo uteretur, atque ita, clerum, ad populem, ad oatholiea· societate· et quam salutare esset illud ministerii genus, expertas brave jrammi pontificia ad prineipem arehiepisooputa ipse'cognovit. Cum enim ingentes missionis friictas Saliabargenaem,. eardinalem Schwarsenberg, quam­ et mirum in modum auctam prfpuli religionem vi­ vis. iam aaepius vulgata, omittenda erne duximus. Denique' hia multae accedent ineditae epietolae, disset, tanto gaudio affectus est. ut lacrymis tem­ perare non posset. Itaque ex eo tempore societas quae partim ex aylva litterarum actis adnexarum . lesu nullum sui suarumque missionum studiosiorem •elegimus, partim aliunde accepimus. JAtqUe hoc patronum habuit, quam illum ipsum antistitem, id loco facere non poeaumua, quin eidem eminentiaaimo quod ex P. Rqh. qui sacrae expeditioni Augustanae cardinali, quem modo nominavimua, maximae aga­ praefuerat, saepe audivimus. mus gratiae, qui litterarum suarum edendarum nobis Ex actis manuscriptie conventus edimus primo benigne potestatem fecit. Gratiam item habemus Dr. Emeato Lieber, ad Oermaniae Borumiaeque breviorem quamdam relationem, quam archiepisco' pus Coloniensis. plurimUm reverendi domini cano­ B comitia delegato, qfaod compture· patria epiatolas nici Dr. München opera usus, concinnaverat, atque, de conventusHerbipoleaai scriptas nobiacum com­ municare voluit Quae cum ita sint merito con­ ut silentii legi consuleret, per secretarium suum Leonem Meurin (postea societatis lesu sodalem, fidere videmur nihil a nobis, quod, ad celeberrimi inde episcopum Ascalonenscm in partibus infidelium illius conventus notitiam pertineret praetermissum et .vicarium apoatolicum Bombayensem) arte auto­ esae. graphies pro episcopis exscribendam curavit; quam relationem cuni' latine edero vellemus, losi Esseiva. 1. De ita, que Hrrblpeli. memtlbfie artebri et as.societatis lesu. e Germanico in latinum transtulit. vembrt tail 1848,' a ceagrrgalls Germaalar arehiEidem praemisimus 'illum commentarium, quem eptacepla-et eptawpta aria seat, eraawatariae. archiepiscopus Coloniensis una cum litteris encyclicis ante conventum ad episcopos Germaniae mi­ Pkookmivm. serat; qui quidem primo instar manuscript· typis Poatquam ’ civiles motus, primia mensibus anni descriptus, tnortuo cardinali tarchiepiscopo a pluri­ mum reverendo domirto Dr. Th. Dumony 1 cum aliis 1848. in Germaniam pervuerant. cum et ex rebus - eiusdem operibus foras datus est. Deinde acta ipsa ipsis et ex. multorum oratione haud difficulter col­ plenius in «onventu perscripta et 'praecidunt sub­ ligi posset ne ecclesiam catholicam quidem ab his procellis intactam esae mansuram, futurumque im­ scriptione confirmata nunc primum in lucem ediv ' primis, ut eius rationis, quae illi adhuc cum publica s ’■ Iu egregio opere : 8r4rÿte« «ad lletoi wu JoAennes potentate intercessisset, magna, etsi nondum facile CarAxal. cop Grisset, ' KrtUtcbtf tvwt Aula, qaatnof vol. aeetimadda. fieret coyiinutatio ; metropolitanae pro­ (ColoniSV lMtt-"tS7ff). I. 172-sa Qal eximiam sapientiam vinciae Coloniensis sacrorum antistites non commit­ magni illius cardinalis perspicere vult, legat etiam sliud opus canonici I turnout : SsssusIimw dridUsdQr griasee. VeroeWwMSpra tendum putarunt, ut ea. quae eventura essent, otiosi «ad Ankmnlmatoaagre fir eitung der Kirehe nieht werden. die ihrer geiatlichen Obaorge einat Ander Staatarerweltung, aondern den Apooteln und vertrauten gegen allé Angriffe dee Irr- und Tnglaubeha su aiehern und jeder felachen Lehre nachderen Nachfolgern anvertraut und den heiligen Petrus und dessen Naçhfolger ale Oberhaupt der drficklich au begegnen. aondern aie mfissen auch ' 'Kirche beetellt hat; und ea wire nicht nur eine gans vorsfiglich in alien jenen Tugenden eratarken. offenbare Sprung der Einhj·it. die der weeentlicbate die dem geistlichen Stande.eigen aein sollen. Starke Charaktijr <)er katholiechen Kirche iat, wenn ihrem Tugend findet aieh aber nicht ohne lange Uebung; Oberhaupte die oberate kirchliche Regierungsgewalt daher mfissen Jfinglinge. die aich dem Priester-' und allé diejenjgen Rechte allenthalben nicht ge- stande widmen wollen. durch Ungere Zeit der Welt, ihren bôaerr Beiapielen und Verffihrungaaichert blieben, ohne weiche der rfimirche Primat kQnsten thunlichat entrfickt werden. demit aie im xu einem bloaaen Schatten und leeren Titel herabvertrauten und ungeatôrten I'mgange mit Gott daa einken mfisste, aondern ee wire Oberhaupt auch eine urge Miasachtung der katholiechen Kirche. , Glfick und die Segnungen der Tugend kosten und wenn eolche Priventiv-Maeeregelo Priventiv-Masaregelo gegen eie allein ' einsehen lemon, dues ein Gott ganr. ergebeiu·» Hers der kostlichste Schatx dee Menschen auf . beibohalten werden wollten, wihrend alien anderen Classen der bfirgerlichen Gesellschaft die freieate Erden iat. Nur dieee innige, aua selbst gemachter Erfahrung geachfipfte I’cberxeugung kann aie gegen Bewegung sugeeichert iet. > 3. Das Lehramt der katholiechen Kirche berubt die ^Lockungen der Silnde eicherstellvn und r.ur auf gôttlicber Einaetsung. Der Sendungaauftrag ' wfirdigen Anpreieung der Tugend begeiatern. Aua dee Heilandb^ an seine Apoetel: „Gehet hin in die dieaem Gronde muas die katholiaehe Kirche darauf beatehen, dans nicht nur die biaher beatandenen ganse Welt, und predigt das Evangelium alien GMchfipfe'n.“ lisat ee nicht su, dam aich deren Klerikaleeminarien mit der vollen Freiheit dea Dificeaanbiaehofee. so viele Priesteratandskandidaten Nachfolger, die katholiechen Biaehfife, durch irgend einen Einfiusa der Staatagewalt beirren oder b^ naeh eigener Auswahl in dieaelben aufxunehmen. sc.hrln.ken laaeen dfirften in der freien Uebung dee ale dererç das Bedfirfnisa der Dificeac erheiacht. und Predigtamtea, in der freien Verkilndung der Lehre aile inageaammt wihrend der Dauer aller theoder Kirche, in der ungeetfirtefi Aufeahme frei- logiecben Lehrkurse in dem Seminare su ersiehen. — aufrecht erhalten, aondern auch der durch daa willjger Bekenner deraelben. in der Spendung oder Vorentbaltung der der Kirche anvertrauten Gfiaden- Concil von Trient anbefohlenen Errichtung der mittel oder aonstigen Segnungen. Ee eracheint Difieeaan-KnabenaAninarien keinerlei Hindemiaae von Seite dee Staatee gelegt werden; denn je aber auch Oberhaupt echon . nach dem Begriffe einer freien Verfasaung, die alien Staateangehfirigen D Unger die Uebung,\deato grosser die Stirke der voile Glaubeno- und Gewiaeenafreiheit, aowie die freie Auefibung dea Gotteediensteo gewihrt, jede Einmiechung der Staatagewalt in die obbeeagte rein kirchliche 8phire, au der auch die Regelung dee Gotteedienetea und aller su demaelbea gehfirigeu V erricKtungen. kirchlichen Gebriuehe, Andaohten u. a. w. gehfirt, ale gans unsnUahig; und der Episcopat, der allé darauf Besug habenden Beatimmungen und Anordnungen, aowie fiberhaupt die Aufreehthaltung der Kirchenverfamung gans fer aich iif Iknspruch nehmen muss, kfinnte ea auch nicht sugeben, daaa ein Priester, der nur von eeinem Bifcbofe sur Vornahme kirchlicher Funktionen beauftragt werden kann, su einer solchen von der weltliehen Regierung vielleicht gar in FiUen geswungen wfirde, in welchen ale nach den (' teanoniachen Vorcehriften unnalMg iat; daher dona Tugend, deeto grfiaeer die Berufetfichtigkeit. Dass fibrigene die Oberleitung dieeer Bildungsanetalten ----ffir kfinftige Prieeter keinem Anderen ale dem Difiedeanbischofe siutehe, iet nach natflrlichem und gfittlichem Rechte ausser Zweifel ; — denn dieee geisflichen Bildungsinatitute aind Anstaiten der Kirche vorsfiglich ffir ihre eigenen Zweeke, deren natfirlicher und vou Gott beatellter Vertreter der Difieeaanbiechof iet. Dieeer iet \nicht nur befugt, aondern such im Gewieeen verpflicbtet und vor Gott defer verantwortlicb, das geietliche Wohl der ihm anvertrauten Heerde su beeorgen, und ea liegt ihm,' weil dieses wohl nur durch freie Aus­ wahl der stim Prieaterotande geeigneten Kandidaten. und duroh Heranbildung derselben su berufetflchtigen Prieetern geechehen kann, die vorsfigUohe Borgfelt ob, daaa die Kirche wfirdigo und ................................................................._ui. ' t id 00NVKNTU8 KPI8OOPORUM PROVEiCIAE GORHIENSIS. 1848 dooembru 17 W7 «8 ---------- ,---------- -- ------------------------- - ------tarnthttohiig· Priwtar aneh wirkhoh ertalto. Worm.A der Landachullehrer, ta dea fahigen Kandidatee *m•tar taee B«rafettahtigk *it tatata, taht wiedw .vom Lehramte wohl abaehreckea, atar aa d ■ar der Baatimmuag d«r Dideeeaabiaehtf· su, datar •eltaa nicht unaka· kaaa, «aauachruibee, die bia•mb aw aia allein dia'Art end Wei·· der Bildung herige Nichtnaatiadebriagung ao maaeher aahr nothder Prieatorataadakandidatun feetaoeataea und auf weodiger Laadaehulen, atar each aam Theil· dam dia Wahl dar BiMangaorgaaa einea aataetaidandea ia Oeeterreieh, mit Auaaahme dea lombardiachKaflaaa aa ttaa tataa, and aieh etan darn· an·-' veeetianieehen .Kflaigretchee, fir di· HarateUang drficklick dagagaa verwahrea mflaoen, da·· je eia der Schulgebiade biaher noch immer taataadenen, V«ntaad im Seminar· oder ein Lehrer der Theo­ jedea Reehtapriacipe· ermangelndea, ta Pfarrlogi· angeatellt werde, dem der Difloeaanbiachof ta Bildaeg aad Leitung Miner Alumnen aaaavertrauoa Bedenken tragen Hunte oder mflaat·. — Ke wird fibrigena die nata Berthrung de· Staatawohlea mit den taaprochenen geiatHetaa Bildungaanatalten gar nieht rerkannt; allein der Einflaee dieeer auf jeaee kann nie ein geflhrlicher. sondera jedenfhll· nnr ein fbrdernder «ein, und die Kirehe kann die noeh fiberdieaa nur ron fceBgioita fonde, der ein Kirchen- und kein Staatagut iat, dotirten Klerikalaeminarien durehaue nieht al· Staataanatalten gelten laaaen, und «war to gewiea nicht, ah Staat und Kirche. eine und die nimliche Atmtait aicher nieht aiad. b. patroae und die Grundherrachaften aehr drfiekenden Baaooncurrenmysteme taiiumaaaen aei, indem dieae •ehr htufig, und gewfihnlich wohl nur wegeo Unvermfigenheit den BaubeitAg ·· leisten, der Errichtung neuer Schulen tammend entgegen traten. Wenn daher im Internee· einer taaaeren Volkabildung gewfinaeht werden muae, daaa die Staata­ verwaltung fllr eine angemeeeene Vermehrung der hierltndiachen Volkaachulen, · fllr eine •natta­ it digere Dotirung und umfaaMndere Auahildung dor Schullehrer die erforderlichen Geldmittel beiachaffe, und ein angemeaaenerea Syatem sur Behtellung dec nothwendigen Schulgebiude feetaetse, ao wird doch der Seelsorge atehenden N(emand, der ee mit dear Volkawohle redlich meint, die ’Trennung der 8chule von der Kirche billigen kflnnen, wie aie der Entwurf der Grundiflge dee flffentlichen VnterriohtaweMna in Oeeterreieh und noch mehr eine in der „Wiener-Zeitung“ erachienene Miniaterial-Erklhrung in Auaaicht atellt. Die Kirche jat und bleibt die eigentliche Ersieherin dea Volk··, •ie-muea daher vor Allem ihr heiligee Anrecht aufErsiehung und Unterrieht wahren, vie kann ee niemala sugeben. daaa ihr, der Begrfinderin der Volkaechule, dieaelbe entriaeen werde, und aie darf aich in den Volkaacbulen auf die bloaae Ertheilung dea Religion·unterrichtes nicht beoehrdnken laaeen. da mit dieeàm aelbatstândige Seelaorgeführung .allein die ehriatliche Ersichung nicht vollendet wird. Die Beurtheilung der Fihigkeit der Prieater tur aelbetotindigen Seelaorgeführung nach den vom Staate angeordneten, sweimal im Jahre absuhaltenden Pfarrkonkuraprfifungen, aowie die von der Staataverwaltung biaher auagefibte Befreiung von _ der Wiederholung dieaer Prflfungen iat ein offenbarer Eiogriff der weltliehen Regierung in daa Gebiet der kirehlichen Diflceaan-Verwaltung, welcher allein ea auatehen kann. die Fthigkeit der aua.dem Klerikalaeminar austretenden neu geweihten Prieater für die aubaidiariache Seelaorgeführung. aowie die Fihigkeit der achon Prieater für die in tu beurtheilon, dieae. Prieater dafflr tu approbiren, oder davon hintansuhalthn ; denn die Seehorge i»t und der Religionaunterricht aelbet durch aonatigen wohl Amt und Pflicht der Kirche. nicht aber der die Schule der unniittelbaren Aufaicht weltlichen Regierung, und. nur die Kirche iat fahig und befugt. ein competente· Crtheil fiber die Be­ aeclaorger· entsogen, die biachôflichen Behfirden von der Bildung der Lehramtakandidaten und .von EinfiuM wirkungvloa gemacht werden kfinnte, wenn dea Orta- der Anatellung der Schullehrer hintangehalten fahigung ihrer Geiatlichen nur aubaidiariachcn aowohl ala aelbatetindigen Seelaorgeführung «u fallen, und ' würden Dieufalla mfiasen Staat und Kirche verTrient diirch ihre Vorateher, die Biachflfe, aua, welchen allein auch die Einaetnung der Prieater in eint susammenwirken. da eine wahre Bildung nur auf der Grundlage der Religion gedacht. und nur eine religiose Erziehung ala die Basi· und Bilrg- Kirchenimter. aowie ihre Entaetsung von denaelben. ■chaft der Ruhe, und der Auaapruch fiber die Befahigung der Prieater der aie apricht ea nach der VerfÜgung dee Concila von bûrgerlichen Ordnung und Geeetslichkeit in Geaollachaft angeaehen werden ffir die Lehrkanzeln der Religion an den Lehrkann ; daher auch abgeeehen davon. daaa daa Volk anatalten oder fiber die Nothwendigkeit ihrer Ent- , su Schulen. die auaeer dem geiatlichen Einfluaae fernung von denaelben suateht. Die Staataverwaltung ■tflnden, ateht mit der Seehorge und mit den Lehrkanseln der Religion nur in jener Berflhruug, wie mit der Religion und Kirche fiberhaupt, die aber deaawegen, und «war in einer nicht aehr femen Zukunft. ea gewiaa. lebhaft su bedauern httte, wenn er aich den Vorwurf machen mfiaate, durch Trennung der weil aie die beate Stfitse der Staaten aind. nicht Schule von der Kirche der exiremen Richtung der Staatainatitute werden. Zeit. die auf Entchriatlicbung der Jugend und Entaittlichung dea Volkea raatloa hinarbeitet, sum offen- etindigen Seelaorgcrn Inaoferne aber den aelbat­ auch einige weltliche. mit kein Vertrauen httte, der Staat Mlbat, «u- baren Nachtheile des wahren Volkawohlea Vorachub gewieacn werden. wird die vom Biachôfe ausge•prochene . Befahigung dee Prieatera tur aelbat­ gegeben. anatatt aie mit allem Nachdrucke bekimpft ihrem Berufe vereinbarliche Amtahandlungen etindigen Seelaorgeführung doch wohl auch ffir die gehorige Schlichtung jener Verrichtungen genilgende su haljen 7. Daa in der eigenen Verwaltung der Kirçhen, der geiatlichen Peraonen und Korperachaftenstehende Bflrgachaft gewihren. 6. Miemand verkennt ea. daaa eine Reform dea Stammvermflgen war achon ehedem hierlanda ao un- Volkaachulweaena. inaboaondere eine mehraeitige Auahildung der Schulkinder und der Lehramta- Pfrfinden. aowie die meiaten Kloater, entweder vollatlndig oder doch theilweiae au· dem Religiona- kandidaten. aowie eine Vermehrung der hierlanda nicht einmal an alien Kuratorten beatehenden V olkaachulen und eine -beaaere Dotation dee Lehr. peraonalea Noth tbue; Jedermann aiebt ee aber auch ein, daaa die niedere 8tufe,.auf der daa Volka- bedeutend. daaa eine groaae Ansahl der geiatlichen .fonde dortirt werden- muakten. Seit der durch daa G «sets vom 7. September 1848 verfflgten Aufhebung der Zehent- und Grundrechte aind noch die wenigen geiatlichen I'frfiuden. die wohl ein atandeamiaaigea, achulweaen auf dem flachen Lande beinahe allent- aber keineawega reichea Einkommen gowthrten. in ihrem Ertrage so aehr herabgeaunken, daaa aie der­ halben ateht. der biaherigen achmihlichen Dotation mal die Suhaiatens der dwun leben aollenden geiat- 399 00NVKNTU8 EPISCOPORUM PROVIMOLAE GORITIEN8I8, 1848 decembris 17 900 ■ liehen Pfrflndner gar aiebt mehr eiobent, und dan A-Varwaltuag, Ooatrolireng und Vemchnuj geder Fortbeetaad maaeber BoolaorgerpUitse eogar ia bnudea eraehasnt, -iat ea, die die Kirehe Bach dea Frage geetellt wird, wean die Frage der Bat- kaaoniaehaa Batsang·· Mr den Difioeeanbieohof und eehUigàag (Or die' aa^gehebenea Zebeat- aad Mr die kirehliehen BehSrdon ohne Beuitigung derGrandreehte aiebt bald gtluiig eateobieden aad jeuigen, die. darauf ein Recht aachweiaen kfinnen, auageMhrt wird. Wenn u daher father gegen alia in Anapruch aimmt; denn daa Kirebeavermdgen iat Vermuibung dock domande· gab, dea ee aaeh dem nicht nur Privatgut der Kirche, demon Verwaltung ' bierlladigea Vennδgen der Kirebe geHatet httte, und Verwendnng der Kirche ebenao austeht, wie jedem Privaten die Verwaltung und Verwendung m> mfiaete aneb einem Beiebea bei dem Aablieke dee dermaligen Beetandee doaulben jedee aokbe seines Vermfigeu Oberlaaoen bleiben musa, sondera GelDste vergehen, und ibm die Ueberaeagaag sieh ea iat auch ausochliesalieh Mr die Bedfirfnisee der aufdringon, daaa eogar manche Plane geradeaa Kirche und Oberhaupt Mr kirehliche Zwecke geaufhftren mtate, «ena each noch nach dem weni- widmet, die doeb Niemandem borner bekannt coin gen ihr verbliebenen Grand und Boden gegriffen und nkher am Heruen liegen konnen, ala eben dem Dificeaanbischofe, der sieh ohne beepndere Verantwerden wellte. Wtbrend ee daher die Kirche mit Hinbliek auf wortung vor Gott nie gleichgiitig gegen du Gedeihen seiner Kirche verhalten kann. — Ee soil daa -Coneil .von Trient (8eea. 26, Cap. 12) tief bedaher die Verwaltung dee VermSgene einselner dauern man, daaa die hohe Reiohaverummlung ein * ■eitig und ohne aller Einvernehmen mit dem apo- B Kirchen und Stiftungen dem bieherigen hemmenatoliachen Stuhle inabeaondere die geiatlichen Zehen- den Einflusee der Staataverwaltung entaogen, dieeer ten aufhob, muse die volhtkndige EntocMtdigung block auf die Ueberwachung dee StammvermSgeno (Hr die einaeitig pufgebobenen Zebent- und Grund- beschrinkt dagegfin aber auch den aua Unerfahrenrechte und eine baldige Auamittelung dieeer Ent- heit gewfihnlicH cur Wj^ür aich neigendon Landgemeioden kein stfirendJBïinfluss geetattet, sondera ■chidigung in Anapruch genotnmen und offene Ver * die freie Verwaltung und etiftungsmfasige Verwenwahrung eingelegt werden gegen jeden weiteren einreitigen Angriff auf daa wenige den Kirchen, dung dem DiSeeeanbischofe und den von ihm tti geiatlichen Peraonen und K Idatern noch gebliebene, beetellenden Organon, mit Intervenirung derjenigen, in Grund und Boden bcstehende oder aonatige Ver- die darauf ein Recht haben, nach den kanonischen Vorachriften überiaoeen werden; denn die Kirche môgen, welches gleichmkasig mit dem Vermôgen der Privaten ohnehin schon die daaselbe treffenden iat, wenn auch wehrids, dock nicht unmandig in ôffentliehen Laaten au tragen hat und eine Be- ihren Vorstehern.. Zu dem KirchenverntGgen gehfirt aber auch der freiung von deneelben nicht anapricht; dean dieeer Religionsfond, da er aue dem Vermôgen dcr aufnoch vorhendene Heine Rest dee hierlindigen kirohlichen Vgrmfigens rthrt nicht vom Staate, aondem gehobenen Stifte, Kloster, Kirchen. Kape)len, einfacben Beneficien, geiatlichen Stiftungen u ». w. ' von Schenkungen. Vermichtnisun und anderen privatrechtlichen Titeln her, iat oft mit heiligen entetanden iat und aus den Interkalar-Einkilnften V erbindlichkeiten belastet, die nicht unerfllllt bleiben ç erledigter geiatlicher Beneficien eeitweise. sowie auch andere thnliche beatimmte jihrliche Beitrige dfirfen, und der Staat 'hat darauf kein grfiseerea Recht, wie auf jedea andere Privateigenthum. wohl aber aue kirehliehen GOtern noch immer erhhlt : darum wurde aber auch bei der Errichtung dee R<>ligionadie nimlicbe Pflicht, die Kirche gegen jederlei Einin ihr Eigenthumerecht So au schütaen. wie fondek den Biechôfen die vnlle Einsicht in die Gebahrung mil deineelben lugeeicbert. ohne eie jedoch jeden Privaten rückaichtlich. dea ibm austehenden nachher je gewihrt su haben. Wenn übrigens der Eigenthume. Darum warden aber auch die Pfarrgdgenwirtige Zeitpunkt vielleicht am wenigsten gegemeinden aich kaum atiliachweigend verhalten, wenn ihren Seelaorgÿrn auch noch dieeer kleine eignet aein dfirfte, von der Btaatsverwaltung die Auefolgung dea Religionafonde * Verniôgens al» offenhie und da wohl nur von der Wehlthat der Ge * meinden heratammende Rest ihrea Einkommena baren Kirchengutee in die eigene Verwaltung der entrogeq. und den Pfarrgemeinden vielleicht gar ; Kirehe eu verlangen. ao wird die bobe Reichaverdie trübe Ausaicht eroffnet worden eollte, Mr eine eammlung doch du Recht der Kirche nicht verkennen, mit welchem sie achon derma) die Einsicht neue Dotirurtg der Pfarrgeiatlichkeit eorgen * au in den Vermfigenaatand dee Religionafonde» und in müaeen. Da Obrigena hierlandr nur Mendikantenklfieter, die auf demaelben laatenden Stiftungaverbindlichkeiten, aowie den gebQhrenden Einfluss auf deaeen die in der Seclaorge und wohl auch beim ôffentlichen I’nterrichte nütsliche Dienete leiaten, und Gebahrung verlangt, Und diesen Anspruch auch auf wenige Frauonklfiater. beetehen, die aich mit dem p den Studienfoiid, ineoferne er aua dem Vermogen dee einft hierlanda beatandenen Jeauitenordena und Interrichtc und der Ertiehung der weiblichin Jugend aehr piitzlich befasaen und greaotentheile anderer geiatlicher Stiftungen entetanden ist, - wie nicht minder auf . den Schulfond, dem ein Tbeil des ganr vom Religionafonde dotirt aind, so dflrfte ee um ao weniger erforderlich aein, gegen allftliige VermSgene der geho^enen Bruderechaften augeVersuche ei'neeitigor Aufhebung irgend einee dieeer wieaen ward, um ao mehr auadebnen su müaaen Kloster eine auedrilckliche Verwahrung einaulegen, glaubt, ale nach dem vom. hohen Ministerium dee , ala die Kirche vielmehr berecbtigt iat, sogar Mr ôffentliehen L'nterricbtee kundgemachten Entwurfe der GrundsQge dee ôffentliehen Unterrichtaweaens v die neue Errichtung geiatlicher Vereine von Mtnnfirn in Oestprreich $ 66 das religiose Glaubensbekenntund Frauen daa gleiche Mam der Aeeooiationefreinias, aiiegenommen bei den Professoren der theoheit ' in Anapruch au nehmen, welches die Verlaaauhg dea Staatea allen Btaatabürgern gewihrt. . logiachen Facultkt, kein Hindernias der Berufung 8. Nicht nur die Erhaltung dea obbeeprochenen sum Lehramte aein soil, aohin eine Veberwachung kirehliehen Stammvermôgene, deaeen Intégritit von Seite der Kirche aich ala nothwendig daratellt, damit nicht elwa, da der Studienfond insbeeondere immerhin auch der Staat überwaehen mfige, aon­ dem auch die freie und etiftungamtaaige Verwaltung sur Dotirung der Profemoren an den hfiheren Lehrdee den einaelffen Kirchen und Stiftimgen gehfirigen anstalten berufen iat, ein allenfalls au einem Lehr­ amte gelapgender Niohtkatholik aua Fonden .der Vermfigens, die bisher an no viole Itatige, dem Ver * mfige· mehr ab- ab aatrtgBebe FnnuaWMtap dar katholiaelwn Kireba beeoldot werde, wu ihr von Wu-SUITM, Ü&J».·J 801 OONVENTV8 EPISCOPORUM PROVINCIAE GORITIKNM8. 1848 decembris 17 309 ir^dkd Jsmande· ebeaoo wenig sugemuthet, als von A nfigen kônne ; do denn überdiesa doch endlich auch darauf wird gedacht werden müaaen, wie die ftr ihr sngeetoaden ward·· kfinnte. ■ 9. Waaa aa aieh aber nach dem Geaagten nieht einmal rechtfsrtigea liaet, daaa der Stoat die Verwaltung dee aua einaeitig eingesogeuen Kirchen- gfitern gebildoton Religionafbndee an aich aog, ao liant ea aieh noch weniger erklfiren, wie der Stoat im Namen dee Religionsfbndea, der dnreh die eingesogenen Stiftaherrechaften ao manches denaelben anklebende Pfhrrpatronat erlangt, dann durch den Ban ao violer honor Kirchen und Pfarrhefe und durch die Dotirnng der Seelaorger an den neu errichteton Seelaorgeatationen daa Patronat au den­ aelben nen erworbeu hatte, aur AuaObung dee Patronats durch Presentation der geiatlichen Pfrfindner auf allo dieae Kuratien biaher aieh berechtigt finden konnte, da doch dieses Patronat mit allen aeinen Rechten und Laaten nur dem Religionafonde, der ein Kirchengut iat. auateht. aohin daa Priaentotionsrecht, oder vielmehr die freie Verleihung dieaer geiatlichen Pfründen, gleich anftnglich nur dem Diôcesan bischofe bitte augewieaen werden aollen. Da jedoch durch daa Geseta .yom 7. September 1848 die Unterthinigkeit Und daa acbutiobrigkeitliche Verhiltniaa aammt allen dieae Verhiltniaae normirenden Geaetaen. aowie die aua dem grandherrlichen Obereigenthume und aua der Zehent-, Schutx- und Vogtherrlichkeit herrflhrenden, von den Grundbeaitaungen oder von Peraonen au entrichten gewesenen Natural-. Arbeita- und Geldleiatungen aufgehoben wurden. ao, werden die ReligionsfondoHerrschaften, aowie die mefaten PrivatpatronateHerrschaften bei dem ihnen dadurch an ihrem Einkommen «ngehenden groaaen Verluate die ihnen biaher obgelegenen groaaen Patronataiasten ferner ohnehin nicht bestreitcn kônnen, und ea wird eine Verhandlung wegen Entlaatung der Patrone von der ihnen hiaher wohl uitgebfihrlich aufgebfirdeten Baukoaten-Concurrena. aowie auch wegeu der bereita aufgehobenen .Vogtherrlichkeit eine neu voraunehmende Regelung der Vogteiverbiltniaae um ao mehr eintreten müaaen, ala daa biaher nur noch in Oeaterreich für Kirchen-. Pfarrhof- nnd Schulbauten beatondene Bau-Concurrensayatem für die Patrone und Dominion ungemein drückend und eben darum auch für die Heratellung und Erhaltung jener Gebâude aelbat aehr hinderlich war. Sowie nun die Stonde dea Herxogthuma Krain schon aeit Jahren die ginsliche Hebüng dieses Systems durch wiederholte Voratellungen anatrebten, ao muaa auch die Kirche aelbat aowohl im Tntereaae der für den katholiachen Cultua erforderlichen Gebfiude, deren Heratellung in dieaem Concurreniwege alleraeita nur auf Hemmniaae atieaa und hiufig die gewünachte Auaführung nicht erreichte, ala auch im Intereaae dea Religionafonaea, der für dergleichen Bauten bedeutend in Anapruch genommen wurde, die ginaliche Beaeitigung dea biaherigen dieaafülligen BauConcurrenaayatema und die EinfÜhrung eiher gerechteren und angemesaeneren Maaaregel für die Erhaltung und Heratellung dieaer nur turn Wohle der Pfarrgemeinden bestehenden Geblude um ao mehr wünachen, auf aaaa flér Religionafond aeinen aonstigen. auf ibm laatenden, ohnehin bedeutenden Obliegenheiten künftighin leichter ala biaher ge- wirklieho Pfarrer noch immer nur mit jihrlich 300 8. und ftr Cooperatoren mit jihriich 900 fl. featgoeetste Congrua, und der von Deflcientooptorren nur im Gnadenwege mit jihriich 300 fl., gewAhnlieh aber, aowie von anderen Deflcienteaprieotern, nur mit jihriich 900 fl. erteichbare Ruhegehalt auf Betrige erheht werden künnten, die mit der gegenwirtigen Zeit doch nicht in einem ao grellen Miaaverhiltaime atünden. Die Gerechtigkeit dieaer hiermit nur in gedringten Umriaaen vorgetragenen und au·. dem uraprflnglichen Rechte der katholiachen Kirche naturgemiaa abgeleiteten Anaprüche kann wob! von keiner Stoataverwaltung. am wenigaten aber in einem constitutionellen Staate, in welchem die voile Glaubena- und Gewiaaenafreiheit allen Stant»B angehôrigen augeaichert iat, verkanpt werden. In Folge dieser gewihrleiateten Freiheit muas aich die Stoataverwaltung nur noch mehr verpflichtet fthlen, die katholische Kirche in der freien Auaübung ihren apoatoliachen Amtea und ihren Cultua. der inabeeondere an ihren Ruhe- - und Feettagen bei der Gleichberechtigung anderer religioner Bekenntnihne von den Mitgliedern derselben durch üffentlfche, gertunchvolle Arbeiten und Geachifte aur groaaen Beunruhigung der .katholiachen GUubigen gestôrt werden kônnte. dann auch in ihren Inatituten und-, in ihrem Eigenthume durch weiae Geaetie au achinnen, ■ gerechte Klagen der Kirche fiber erlittene Verletaungen nicht au fiberhôren, der àfigelloaen Presse, die ihr benonderen Ergôtaen darin findet, ailes apecifiach Katholische su schmfiben und an bescbimpfen, durch kriftige Geaetae entgegen su treteu und insbeaondere die Ehre einer C Kirche su wàhren, die. indem aie ihre eigenen heiligen Zwecke verfolgt, durch dieaelben gleichseitig aucb sum Volks- und StaMtowoble weeentlich mitwirkt und des ataatlicben Schutaee sich immer um ao wfirdiger seigt, je aicherer es iat, daaa ihre treuen Sübne gewiaa auch immer treue Staatsbürger sind. Wührend also die katholieche Kirohe dieae Anerkennung und dieeen Schuts von Seite des Stoatea in Anapruch nimmt und der neu aieh geatalfenden Stoatavcrwaltungvertrauenavoll entgegen sukommen .wünscht, bietet aie hinaichtlich einiger von den obbeaagten Anaprfichen. deren Realiairang etwa noch ein vorliufigça Einvernehmen swiachen - dem hohen. allenthalben mit Vertrauen begrüaaten Ministerium und dem Episcopate erheiachen kônnte, die bereitwilligste Mitwirkung des Episcopates in der vollesten Veberseugung an, dans nur ein auf gegenseitige Achtung gegrfindeter freundlicher Verkehr swiachen Staat und Kirche die sitherste Bürgschaft fttr daa Gedeihen der beiderseitigen Zwecke gewihrt. Gôra, am 17. December 1848. Frans Xaver m.,p., Ffirst-Ersbischof von Gôra und Metropolit. Anton Aloys m. p„ Fürstbischof von Laibach. Anton m.,p.. Biechof von Parensp-Pola. Bartholomius Bosanich m. p„ Bischof von Veglia. Bartbolomfius Legat m. p., Biachof von TrieetCapodistria. 8TATI TA DIOECESIS ALGERIENSIS 1849 ianuarii 6. Statuto dioecesis Algeriensis^jp Africa, edito die 6 ianuarii 1849, sub Ludovico Antonio Augii- stino Pavy, episcopo Algerian». -> Exstant constitutiones in opere cui titulus, Statuts du diocèse d'Alger, publiée par Μ * 7 , Louis - Antoine - Augustin Pavy, évêque d' Alger. !■ , i303 ; ■ ' . * STATUTA DIOECE8I8 ALGERIENS», IM» ianarii β - 304 , Alger, imprimerie da gouvernement [Partie IIA In-fl·, 3 partes, 2 f.-6-53 p., 1 f.-25 p. — tüxlut:] Statut· ecdeoia Africans veteria. II» ’ Paria,8 *int-Belpice. /ronbj . . . évêque d'Alger. /ïnripnr./ Alger, imPag. 5, haec afl^uta edita eant, extra synodum primerie du gouvernement, IM». dioeceaanam, die β ianuarii IMS. CONVENTUS EPISCOPORUM PROVINCIAE C0L0NIEN8IS 1849 martii 6-9. Conventu· epiaooporum provinciae Colonienaia, habitua · die β ad diem » martii 1M9, aub loanne von Ueiaeel, arehiepiaoopo Colonienai ·. Dttlackrifi der UMudn BiiMfi in Avueami Mer die Verfaeeaagettrkimde fitr de» preuuiecke» Stoat eom 5. Deerrabar 1848. Durch die von dea Kôniga Majestit unter dem 5. December v. J. dem Lande verliehene Staataverfaaaung iat die katholiache Kirche in Preuaaen bezüglich ihrer kuaaeren Verhtltniaee anm Staate in eine neuè, weaentlich vertnderte Stellung eingetreten. Die daduroh herbeigefthrte rieue Geataltung der Dinge berührt zu wichtige Intereeaen und greifl unmittelbar oder mittelbar zu tief in daa Leben der katholiachen Kirehe ein, ab daaa aie aicht die lebbafteate Theilnahme aller ihrer Bekenner in Preuaaen. httte erregCn aollen. Ina­ beaondere aber mnaote aie die ungetheilte Aufmerkaamkeit der unterzeichnelen katholiachen Bi­ achôfe in hoh’em Grade in Anaprueh · nehmen. Ihre k5anen,daaa darin nur eine neue Quelle zahlloeer Verwickelungen und beklagenawerther Kimpfe gegeben •ei, deren endliehe Auegleâchung aie nach dem langen, weder dem Staate noch der Kirche er•prieaalichen Zwieapalte ao lebhaft eraehnt haben, und deren bedauerlicher, aber nach Lage der Dinge unauableibiicher Fortaetzung aie aieh um ao weniger entaiehen kônnten, ale ihnen mit dem Bewuaataein B ihrer achweren Amtapflicht, die Rechte ihrer Kirehe ■ wahren zu mOaaen, auch die Zuveraicht auf jene. Verheiaaung einwohnt, mit welcher der gôttliche Stifter der Kirehe bia an a Ende der Zeiten mit ihjr au aein veraprochen hat. Die katholiachen Biachôfe dOrfen und kônnen nioht. zugeben, daaa die ihrer Kirche kraft ihrer Stiftung von Gott angebornen und darum unvertuaa£rlichen Rechte und Freiheiten in irgend einer Weiae ihr vojcnthalten oder geschmMert werden. Indent aie daher ôffentlich erklkren, daaa aie die in der neuen Staataverfaaaung wieder zur Anerkennung gebrachten Rechte und Freiheiten der katholiachen Kirche annehmen und rie in ihrem ganzen Umfange feathalten, legen aie zugleich gegen jede in daa Staatagrundgeaetz aufgenommene, jene Rechte und Freiheiten gelahrdende Reatimmung. ao wie gegen jed«0Verauch, «weifaChe Stellung, aowohl zum Stadte, wie ab Warden Mger der katholiachen Kirche. machte ee ihnen zur unabweialichen ‘Pflicht, die neuen, die religiôM'h Angelegenheiten ordnenden Verfaaeungadie darin gewkhrten Befiigniaae · durch angebliche artikel eben ab gewiuenhaft, wie unbefangen in'a : ErlAuterUngen wieder einzugrenzen. feierliche VerAuge zu faaaen, deren Beatimmungen in ihrem In-'c -wahrung ein. Sie aind aich dabei bewuaat, daaa hajte und ihrer praktiachen Anwendung aich vollaie hierin fUr ihre Kirche nichta verlange * al· waa kommen klar zu atellen, und ihre Verfahrungaweiae ihr zur vollen Sicherung. und Fôrderun'g ihrea aofort denacb zu bemeeeen. Eine deafalbige gründnatuKemiaaen Lebena und Wirkena gebdhrt. In liche PrOfnng führte alabald zu dem Ergebniaae, einem verfaaaungamiaaig freien Staate kann und <ΖΜ den gerechten Forderungen der katholiachen ' darf die katholiache Kirche nicht verfaaaungamiaaig Kirche nicht in allen Riohtungen beruhigende Unfrei aein; aie muas vielmehr daa Vollmaaa ihrer Rechnung getragén aei. Auf der einen Seite aind Freiheit und Selbetat&ndigkeit ataatagrundgeaetzlich ntmlich durch daa neue Staatagrundgeaetz weeentin Anaprueh nehmen, und aie wird ihre hohe Sen­ liche Freiheiten und Rechte der katholiachen Kirche, . dung zur Wohlfahrt dea Staate· nur um ao aegenawelche ihr eeit langer Zeit in der drdckendaten reicher erfUllen, je mehr ihr deraelbe in det unWeiae vérkflmmert waren, wieder aur Anerkennung beachrknkten GewUrung ihrer naturgemiaaen freien gebracht worden. Dieae Anerkennung haben daher Wirkaamkeit gerecht wird. die katholiachen Biachôfe mit dem katholiachen Von dieeem Geaichtapunkte auagehend, haben Theile der Nation in der neuen Veffaaeung mit daher die katholiachen Biachôfe daa neue Staatadankbarer Freude begrilaat, und ee zugleich ftr ihre gruitdgeaetz in aeinen die Kirche berührenden Be­ heilige Pflicht ernehtet, die der katholiachen Kirche atimmungen in'a Auge gefuat, und fühlen aich gefreigegebenen Befugnieae in ihrem ganzen unge| drnngen, ab Ergebniaa ihrer Prüfung folgende, vor achmUerten Umfange ohne Venug in Beaitz au d alldh übrigen in Betracht kotnmende Hauptpunkte nehmen und aie aofort zur Anaübung zu bringen. aufzuatellen. Au/ der andeftn Seite abef aaheu aie ihre gerech­ An die Spitae der gewihrten Bewilligungen ten Hoffhungen keineawega erfttllt, indem diu neue atellen die katholiachen Biachôfe die durch eine -Varfaaaung in einigén ihrer Beatimmungen die unReihe Alterer feierlicher Staatavertrige und andere - veriuaaerlichen Rechte der katholiachen Kirche landeaherrhche Zuaagen albeit unverletalich geacbwer beeinMchtigt. Hieau kam Oberdieee noch achtete und nunmehr. wiederholt in dem neuen der Umatand, daae abbald nach der Verôffent'Staatagrnndgeeetze featgeatellte neue Gewkhr für lichung dea neuen Shatagrundgéeetaee in ganz unerwarteter Weiae Deutungin kund wurden, welch· den unverkn|erten, aeit vielen Jahrhunderten behaupteten Beatand der rbmiach-katholiachen Kirche dahin zielen, die in demaelben auf daa Klarate und ab moraliacher Fecaon und aller ihrer démit auBeatimmteate featgeetellten kirchlichen Rechte und •ammenhkngenden Rechte und Befugniaae, und Freiheiten wieder au achmUern und pu beaohrtnapreohen dafür ihren tiefgefühlten Dank aua. ken. — Aile· dieae· muu die katholiachen Biachôfe Daa andere, nicht minder wichtige, der Kirche mit Beaorgniaa erfQUen, da aie aich nicht verhehlen freigegebene Recht, ihre Angelegenheiten — die iuaeeren wie die inneren — ohne bevormundende 1 Bx opere sapra, laudato Dr. taroli Theodori Dnawat, * Sdtrifte and IMmwoa JeêeiiM· Cardinal ». Gn'seri, I, Mm., Ueberwachung und ohne Hemmung durch fremde Einmiachuag, aelbatat&adig und mit freier SelliataM ^ttarn HMatao eiaadeas aatMttk ad regam Îirwmüe ................... dgfr., ....... CONVENTUS EPISCOPORUM PROVINCIAE COLONIENSIS. 1849 martii 6 305 A Aebten, Prôpsten. Dechanten und Anderen nur als bea^mmung nach den eigenen Zwecken der Ent * ■olchen su: es war ein kirchlicktt Patronaurecht ftttndigung and Heiligung der Welt schaffend. einrichtend nnd leitend, sn ordnen und su verwalten. (iua patronatu· ecclesiasticum), eohin immer nur begrÜMten die Biechdfe mit beeondeter Freudigkeit ein ptrtfinlichce (iu» patronatu» personale), nicht ein und nahmen davon um ao raacber Besit *. ala ihm ( raota (ius patronatus reale), ein auf den Gütern. die übelberathene Politik der letsten Jahrhunderte ais solchen. hafteude». und konnte daher nur von vielfach solche, stete enger aich achlieaaende einer ktreAZfcAew Person, al» soZcÀer, und nie von dem Gûterbeaitaer . ausgoûbt werden. Das» dem Sahranken gesogen hatte, deren bedauerlicher Drack nicht selten fUr das kirchliche Wirken und Gedeihen also sei. weist die Specialgeschicbte nach. so weit sio reicht. und also lag os in der Natur des Enteben ao hemmend wie aeratorend geworden war. Htehens dieser Rechte. Sio haben bald in der Mit der Beeeitigung Jener Schranken und dem Wegfall dea eo fruchtbar und ohne Grenr.cn dehn- Fundation und bald in der Incorporation ihren l r- der sprung, und konnten an die kirchliche A natali oder Kirche wieder surückgegebene Selbatst&ndigkeit in Würde nar ait kirchbrh? Obergehon. Mit jenen kirchlichen Anstalten und .Personen i* t daher auch bar gewordenen Placet» umfaast nun dieae der Richtung nach Innen die freie Anordnung aller Handlungen gottesdienatlichen übungen. der katholischen Abetinenztage. die Andachts- und Feste. Errichtung der Fast- und nener kirchlicher dieses Recht erloschen. wie das Geschlecht * Familienpatronat oder (ius patronatus gentilitium) mit dem Geschlechte erlischt. und d&rfselbe konnte *«» «I Aufnahme II wenig an Dritto wie durch Erbfall übergehen. * diese * * die kirchliche Würde gekonnt hhtte. oder 'kirchlicher Congregationen, je nach dem kirchlichen sis die ' dieaer kirchlichen Würde anlmftvnden biBedürfnisse und im Einklange mit den canonischen schoflichen. oder gleichsam bischoflichen JurisSatzungen. ferndr die ungehinderte Bekanntinachung Aemter. so wie die Beibehaltung und aller oberhirtlichen Erlasse. der papstlichon sowohl als der bischoflichen. un<( eben so die freie Be>etiung allér kirchlichen Aemter sohin die freie Wahl der Bischofe und 'Weihbiwhofe. die freie dictionsrechte * an die neuen factischen Besitzvr jener Gâter übergegangcn sind. In der Bestimmung. FDie namentlich und formlich zur Entschjidigung angewieaenen Stifter. lAbtdien und Kloster. *<» wie Besetzung der Dom- und Stiftsatellen und die freie die der Disposition der l^indesherren überlassvneu. Ernonnung der bischoflichen Oeneralvicare. Officiale. Rüthe; Dechanten und sonstiger bischôflicher Ver· gehen überhaupt an ihre neuen Besitaer mit «lien. Gütern, Rechtjen. ('apitalien und Eiqkünfteh, wo waltungsbeamten. so wie der Pfarrer und anderer sie auch immer gelegvn sind, uber-, gibt der ÿ *3j SeeUorgsgeistlichen. tu welchen bisher die ataatliche gefordert warden. xGenehmigung oder Bestiitigung i*»t Diese freie Aeniterbeaetzung nehmen aber die kath< lischen Bischofe. der Staatsgewalt gegenuber. des Reichsdeputationehauptschlusees von 1803 selbat «n. «ceZcAer Art Rechte jener aufgehobenen Anstalten übergehen sollten. E * wnren kvinc andere. al * solche, die mit don Grundstüeken. nennungsrechtèa auf denUîrund der namlichen. der ('apitalirn nnd.Eiukünften gleichartig sind: e * wuren dintjlichf und auf Dingr aich heziehvnde. zugleich. Kirche, rugouprochenen Selbststandigkeit und der in den Artikeln 14 und 15 der neuen Staats- wie Grundatücke. Grundrenton und 1'apitalien. gegen dingliche und * r.eitliche Gâter rrrùMZser/trAe. auch mit Wegfall de * Pr&mmtations-, und de» Er· verfasMung enthaltenen Bcstimmungen. sowuhl yhrem ■ nicht aber kircMiehe und gtittUichr Rechte (spiri­ tualia1. die nicht gegen dingliche und reitliche '' * Geistf «Is ihrem klaren Wvrtlaute nach. in An- spruch, wie sich dieses durch eine nahere Darlegung des eigentliohen Sachrerhalte» als vollkonimen be- Güter v^rüMiferlifh sind. von welcher Art Patmnatsrecht ist. Dazu kommt noch, - das * grnndet darthut. * Rcichsdeputationshnuptechlus Es sind namlich bczüglich der bishvran von ddm Staate bei der Besetzung kirchlicher Aemter. standen namentlich Pfarr- und anderer Seelsorgsstellen. ausgeiibten Betheiligung zweierlei fiscalische Priisen- lediglich unter nur' rein weltliche das der allen lm- Rechte und nur solche übertragen konnte, welche nicht von dem geistlichen Charakter und von der kirchlichen Würde abhangig und ihnen anhaftend waren ’ rations- und Ernennungarechte wohl tu unterschei- Dieae hatten schon mit der Aufhebung jener An­ den; das eine. welches der Staat in . Folge der Secularisation der Bisthumer. Stifter. Kloster und stalten und mit defn Aufhüren der kirchlichen Warden ebenfalla aufgehôrt. oder vielmrhr ate sind. Abti-ten in Anspruch nahm. und das andere. welches da die Secularisation selbat nur ein thatstichlicher. auf einetn jedesmaligen besohderen cHnonischen Tirol durch Fundation beruhr. Seit der Secularisation hat div Staatsgvwalt da * Patron«tsrerht. und mit oder Ernennungsrecht. ihm das fur sich 1‘rasentations- kirna(»rechtes ais verstande sich das von selbst. Wurde die Frage von Sei ten dea Staate * trug daher von Anfang an keine innvre Rechtfertigung in 'aich. sondera war nach dem Grande jener in Anspruch genommenep Rechte erhoben. so w urde Vcrschiedenes angegeben. zu der eben vorausgegangenen gewaltsamen Maeularisation eine neue Gewaltthat de * Starkeni gegen Bald wurde behauptet. die Staatsgewalt habe jene den Schwiichern. die in und mit dem Verlaufe der Zeit keinen Rechtstitel gewinnen und zu wahrer Rechtstitel in Anspruch genommen und nnsgeübt. Rechte desshalb erlangt. weil Me Nachfolger der Sie eine wurde vorgegebem sic sei dadurch in deren Bcsitz Rechtsbestandigkeit nicht gclangen konnte. war und blieh niemals etwas Andere». al * gekotrtmen, weil mit dem Erwerbe $ler (inter der aufgeHobenèn kirchlichen Anstalten auch alie factische Usurpation. Start jener aufgehobenen kirchlichen Anstalten aufgehobenen früheren Anstalten Rechte gegangen soien. geworden aei. derselben in ihre Ea ist aber weder da * und bald iiber- haben nun zwar die Fursten die Kirche Ver»chiedent- Eine noch lich. tnehr oder minder augemessen. dotirt; allein Hand das Andere in Wahrheit begriindet. Das Patronats-, und Praseutationarecht·, welches dio aufgehobenen kirchlichen Anitalten beaeaaen haben, stand den dieae Dotation iat keine solche, 'welche nach den canoniachen Grundbedingungen und rtecbtiich fin Patronat begninden konnte. Ihr geht vorerat da» betreffenden Stiftern, Capiteln und Kloatfcrn, ao wie den einzelnen Dignitareo und priUaten, Bischôfen. Eine çqwcil OmnuMX. tomus XLUL . (jrunderforderniM, data die Dotation ein A.uatluaa ’ der Liberalitât gegen die Kirehe. bin an », · CONVENTUS EPISCOPORUM PROVINCIAE COLONIEN8I8, 1849 martii ti . 307 308 ilieselbe dargegebenes Geachenk sein mu», durchr A IPoAI- und BeetittigttnftreelUe bei Besetzung kirchlicher Stellen” alie Forman, in welchen immer. der au» ab. da aie nur die Erfüllung’ einer mit jenen Staat bei kirchlichen Aemterrerleihungen nach dem Gütern überkommenen und ihnen anhaftenden Kechtteerpjiiclitung war. „Alle Oütér der fundirten bestehenden Rechte betheiligt eein kann, und dar- Stifter, Abteien und Klôeter” — so bestimmt der> unter auadrüeklich auch die § 35 dea ReichadeputationshauptschluMes —, pderen Verwendung in den vorhergehenden Anordnungen nicht fiirmlich festgesetxt worden ist, der deutachen Bexeichnung „ Vor *eMag “ — und die ^Ernennung”. "Wenn daher jene Worte einen Sinn Prtaentation in — und eine rechtliche Bedeutung haben aollen.^ao respectiven Landeaherren. aowohl zam Beluifo dea müaaen aie wenigatens die der Priaentation haben. Und dîeae haben sir eben in dem geaetzlichen Aufwandea für Gotteedienet, Unterrichta- und andere Sprachgebrauche gomeiniiützige Anstalten, ala zur Erleichterung ihrer Landrecht». nach welchem unlâugbar auch die lieue Finanzen überlaaaen, tmler dm beetimmten Vorhehalff der fetten und Ideibenden Auastattung der Domkirchen', welche Wefden beibehalten werden.” werden. apeciell gehandelt wird. Ueber dieae Verptiichtung, welche nio in Abrfede gefQhrt iat, wird bald „ Wahl·1 -, bald „Berufung“ gestellt. sondent wiederholt anorkannt worden iat. erklâreii die vom Ministerium der g^istlichen An- bald „Beeetamg“ einer Stelle * und endlich auch „trnennung“1 genannt. wâhrend dagegen die dabei worden der freien und vollen Disposition der Prouaaiachen des VerfaMungeurkunde muss Allgemeinen aufgefasst und erkl.’irt Denn was darin. wo von diesom Rechte ala „Prdeentatio * “ 1 auf- gelegenheiten unterm 15. December v. .1. verôffent- B eonctirrirende - letzte Mitbetheiligung der geistlichen Oberen ala „Beetatigung" · bezeichnet wird. Was licliten ,,Erlbal bnhrt diesem, der Regel nach, die Berufung eine» nenen Marrer» • 4 944. Nehmen mehrere Peinne mit gleichem Rechte aa Bmteunf der Pfarreu Theil : ep entacheidet, wenn sie sich nieht vereinigen kennen, die- Mehrbeit der Stimmeu. § 34>i. Erfblgt in der bestimmten Frist kein KinverstXndniss. so fallt die Beeelnng der Steile for diesamal den geistlicben obern' aabeim. 4 K14» In diesem nnd alien hbrigen. Fallen, wo der Patron daa U'oAI- nnd Proeentationareeht Ihr seine Pepon . verhert, kommt die Beaetnmg der vacanten Pfsrrstelle den geistlicheu obern zn (| 338 sip). • * 409. Auch die geistlichen libent musaea, so oft ihnen · die Jhwenmmg *de *Pfarrer aaheimfhUt. wegen Auswahl *eine taaglichen Subjectes, die allgemeinen geseUlitben Vorachrifteu beobachtea. • I 3M aad I 4O4 *(. oben). ■ 1 ■· ■ r ____ --..... ! . .I....... . . ■ , r.„ .;U.|j^|j i 18-l·» martii 6 CONVENTl’8 EP18COPORVM PROVÎNC1AE COLONIRNSIS. 3ol|te durch die Bestimmung Diesem Bcdürfnisse fiber die ganzliche Beseitigung der Einmischung des Staates rin die Whhl der Religionsdiener-. ganz in der Fassu ng. in welcher sh? der Artikel 15 dew Staalsgrundgesetzes liefert, geafeuprt werden. Die gânzliche Aufhebung des Prdsinto/toaxreehtes war so und iat oder Bestatigungsrechtea bei Béactzung geietlicher Stêllen- behauptet wird. aie reretrecke sich selbstredend ipcht auf das Patronat-^ da sie umgekvhrt sich gerad»· ausdrücklich darauf bezieht. und da , * "Gchassige- und den "Eingriff-, den dieses Recht noch der Inhak desselben Artikel 15· Dieser Auf­ hebung gegenûber stand das Bedenken, das 1 I» ÔM6. Bern Patron* tin Wokhhater iuuI Krhalter der Kirche, kommçn in AnseMuut «lertelten «ewiwe Kbrrereehte zu. ÿ 5H7. Kr hat das Recht. bei Erledigung der Pfarrstelle den Yieuen Pfarrer in priUentiee·. f StT. Hat die Pthrr- JWrwfMlareoht in eeinem gatuen Vmfange und in •einer im Sinne des preuMischen Landrecbtea nach, die Berufung eine* neuen Pfarrer·. /■<■...Μ.:’..;. .. * <.. kirche Ihren eigenen Patron, gebflhrt diesem. der Regel _ W· V ■ '. ί.311 P .'A , ' ZJ . , F 1 ' · * CONVBjrmi BPlSboPDBU» PfioVniDIAE WUINÏ^IB, 18^ imartii β , 31^ für ilie Kircbecenthielt. beaeitigei^ dadûrch * Haumm A Ausaahm^ nirgendwo und adit kethem Wirtg auch *·· drtnÿendra/^fadcf·· ** abhelfen iind die Kirehe' dur die geringate Veranlaacuug 'geaeben, and iben von · dem EinHuaae der Slaatggewalt, die aich van,. ao we^ig ^rgertd eia ^ntprsehied zwiaehen einém Uir bsgeaagt. aueh aofort in dieser, Besiehuag ganz Uefreien' sollte. Von einem Vatprachiede zwjaeben Rech ten, diemit dem. Patfonatsrechte gegÿben aind, WahlWahl·- und V. V, welches eatweder frftl^rjoder epiter orvAwben, ut^d eatweder dureh '* einen allgemeinen Vertragatder durcheine beeondere 1 ** beund solchon. welche „das l.luheitsrecht' * einsehliesat, Stipulation der Bulb \de salute animhrum genchieht fcmer' in den Verhandlujjgen dgr CentnU- gründet und vorbehalten wire, nicht einmal auch abtheilunff koine Meldg^g ; er bt auch hier nicht nut anggdeutet istl· Die freiwiilige Vemicjhtleietung anwpndbar^ da bloaa van Pjdronatoreeht die Jlede dee Htaates auf jene Rechte iat einc nnbedingte 1war. Walil- und Vorschlag^reeht auch Aua- . und dec Staat hat aip. aelbet in der ebon so wir uush — det i-ι Hoheitasechtea it-L-:.----- ■ tx. ------------------------------------H sejn kônnen '— Da nun bedingtensFassung des Artiko) 16 staatagrundgesetz- , 'dureh dieae Deutungen der Kirehe jeine w&htige * lich'auagesprochc.n. Dfe Folge davpn ktfnn keine Freiheit in ihm heiligsten Intereaaen für jetât andere- ala die sein, daaa· die Beaetzupg der in I wieder ehtzogeji. und für die Zukunft in Frage Red» atehenden Dom- und Stiftaatellen fortau nach ' Bi- den/canoniaehen Ratzlingen frei und unbehindert • gestellt werden-soll. no legen die ·katholiachen · - · ' achofe dagegenhiemit feieflich Einspruoh eiu in die Hand dee apoatohgthen Stnhle * zurückr Eine gleiche’ Einaprache sehen sich * auch die gegangen ** iat, und dass aoimch eine weitere Be­ "* BÜchôfe veranhust. gefçen die weitere Deutung su Lll theiligung des Staatea biebm von jetzt an nur dann und nur in so weit noch stattfinden konnf?. wanu erheben. ral» würde durch die in atehenden ' i,** grnndgeaetzlichen Bestimmungen der bisher geûbte EinHuas des Staate * auf die Beaetzung ' aolcher kirehlichen Aemter. *weldie sich aüf Aertrüge mit dem apostolischen Stuhle. inabeaundere bez&glidr der.Beaetzung der kirehlichen Stollen in den Domund Stiftacapiteln. auf die Bulle ,1 und anderer. auferlegteii Verdor neuen Verfaaaung festziihaltcn. bi * * da OberpHiihtungen. ,die Einrichtung. Aumtattung und haupV der Kirehe, de»«en oberstcr Erkenntni ** Begrenzung der Erzbisthümer und Biathümer der dieser Gegenatand unterliegt. eine *idei> fge all Entkatholischen Kirehe de * * Staate und aller darauf achliessutig wird erlasaen haben. >· _ Being habenden Gegenatânde *. im Einreratdndnisae Mit der der kathelischcu Kirehe dureh die neue mit detfi apoatolischen Stuhle in dauernder Weise Verfasaung zugesprochenen aelbststandigen Anneu.‘ordnete. dutch die darüber auf den Grund ordnung und Verwaltung · ihrer Angelegenheiteu vorausgehender Verabredungen erlamene und ala iat denn auch ferner deraelben. mehr nach Αιι« *<·η Gesetz verkündete Bulle rde salute animarum1* gerichtet, die selbststandige Vermügensverwultung aueh auf die Beaetzung der Projibteiatellen in den der einzelnen Kirchen und kirchliehpn^lttstitutc. Dunt- und Stiftwafliteln. ao wiè der in denaelben , mit Ausachliesaung der bevormunden· Aufaieht * *. Staate nicht erst Aerheisiten . ** wihrettd d *'r pap'atlichen Monate erledigtèn Canoni- ιund Einmischung de » , r ““ cajpfein Betheiligungsrueht in derW'eiae erwoAen. aondern wirUiek sehou gewiAriI da unstreitig die wie aolchea im Domcapitel Breslau vordem atatt- ------’ ' ------- ‘keineswog noué ’Verfasaung * '----------nur nl * eine blo *«e. gefuuden hatte. quemMmodutn . in capitulo „VrrAeias«isp" Mn/liprr JfteJttr, sondera al» die’thdtVratislaTienai hactenus factumrest; alloin derselbe adcMtcA· (rrmühnmg bereits «vri/ïeArr Befugnisw Staat, welcher damala jenes Recht erwnrben, hat .gelten muas — und, wie es de^^iatürlichen Redite uunn\ebr durch die neue VerfaMungsurkunde Am entapricht und Jahrhunderte htndurch hergebraeht 5. December dieses Recht auch selbst freiwHlig ' war. in die fUnde der Biachôfe su freier und nur wieder aufgegeben. WHtrond. nimlich derselbe in dureh die' eanoniachen Vorachriften heschrânkter dem Artikel *14 der nuiien StaatsvorfaMUng nouer- und geregelter Führung und Leitung zuHckgelegt. dings, wie das aueh nicht andern aein koante, allé Damit aind nicht allein die Etataeinreichungen und der katholischen Kirehe durcl^ die Bulla rde salute die Rechnungsablagen und Prüfungen von den *animarum' tuatehenden Rechte gewthrlebtotu, hat D weltlichen Bebôrden. sondera auch die Genehmigung er dagegen im Artikellb deaoelbeu Staatagrund- voa Vertrhgeu und eon der Reguli rung der Stolgesetzea „daa ihm .zuaOshende Vorschlags-. Wahl- . gebShrea, ηΛτΐβ die Ennkchtigung zur Procesa- I !» oder BestAtigungsrecht bei Beaetaung kirehlioher Stellen *aufgehoben' und dadureh rosteaw Suit und aelb^ /Sr *sic auf jedes Vorschlags- und Wahlrecht bei Besetzung kirnhlicher Stollen übethaupt und so auch insbeeondere bei den genanaten Dornund Stiftsatellen von freien Stücken veraichtat. Eine vorgebliche Ausnahme von dieser allgemeinen Bestimmung, mit welcher, ungeaohtet daman, die frthe're Betheiligung dee Staatee bet Besetzugg der Propstei>-und Canonicatatellen aueh jetzt noch festgehalten und ‘gerechtfertigt werden * will, sntbehrt daher jeden Orundet, «nd zu ihrer B^Mrificnng gûnügt es, den einfachen und" klaren Wortbnt! dee fUhrung and zu Vertuaserungen entbehrlich gewordea- Dagegeft aind die Ober die Organisation and die Führung der Vermügensverwaltung bestehendeu Geoetze nicht ab aufgehoben zu bebo­ joben su trachten. aondern nur selbst wieder der kirehlichen Ausftlhrung und Aufrechterhaltung aaheimgegeben. In ihrou dingliohsn Rochtuu ist forner noch der katholisçhen Kirehe, wio jeder aaderen Religionsgeaedbehaft. durch die * neue Verfasaung der Beeitz und“ Genua *~ der f&r ihre ~ Cultus-, Vnterrichta- und WohlthAtigkoitaswecko beetimmten Anatalten, 8tiftungen· und Foods gewihrleistot. In dieeen drei Boziehungen Jiat das nene StaatsgrundgoMtz die ■ · ■IS ·> der a > _ -K___ Artikel neuen —.V — *formol) _ J.JnMk Btollung Kirehe dadureh berner gestellt, dans aie der Ustigen Fmaei der 1 ’. .. Ί *· CONVBMTU8 EWSCOI*ORrM*î*KOVlNClAE COIANIESTsIS.’ -IM» martii « 313. 314 * Contrôle ea|hob«r>~ und. wie die Centralebtheilunit * Aeetinunten katholitchee i^eheUehrerteniinaA. * en. ln * •leh Miadcilckte, * .,·»» Jtglicktr Bnoruuuuhutÿ de * -.Steetn.ÙV . * wlbrend »ie «ber dabei beaoudère aehen aich iü Beaiehung «uf dienv Volk * achulen die kathoïtqchen Biachofy durch ihren faeruf ■ materiel! aicht ist verochlimmert dorden. gegenftber den ijirer ôberhinliçhen < * baorge anvertrauten Kathobk^n aufgefordert unS durch/ ihiv heüige Amtapflichl gedrungeo, gvgetV <['// ft· * r isl .ia dem Inhalte de * Dieses gesettliçhen Bestimmungen 1 · selbst einsweideutig ausgedrück t. unddasjmlbe be' stitigen adWi die ministdl(ellen Enâuterungea.. Denn nach l(uien sollte die Falgung (te/Agtikel U darthun. · dosa dié katholische und die «‘vangcli.ehe * t nGemeinschuften in der ihneu suatvhemicn. l’eivrlich Arerbideften Stelldng nicht becintrâchtigt * werdén sbllten’'. und dass 4l!üéû „drr F«Hbsst *- her gv.Kctalich nicht bewtanden . * 'gevvwen· » * über welche. .eine «elbetm&hdige ÀutMcht der Kirche nicht «tattgefunden * hitte. Die«» Behauptung widcrwtreitet der ünUngtmrvn geochiclv- aile ihre llechte und Ansprûche. wie sie. um Kinlichen Thataache und dem selnea ansudeuten.’ durTh daaj'encordât vont 15 Ju!i 1801 und die damit zu^amuienhangenden boron- g wiel dv^reelbo nuefr Genbta I und e® «cion ..un prvustc|ivn Staate diese-rSchulefl JStaat»an»ultrn rechtlichcn und Ziiatandv, hundertjâhrigetn . deren Beetimmungen. den Keiehedeputationehmpt- ·4[θΓκοιηιηοη wich vortindet. * . \ •chluw von 1803. die Bulle ».de nahite Hninnirn»)Daa» dieee Schnlen vor dem Ab^ehluiw, Ίν * und xur Iliitution >48 * » nicht allein der Serge und andhro andbrc Genetce Geqetae xur Dotation und und tsntwrhikltnoif' bnterhalumg' wetstfalhwhon l· riedtiH» (·ί der eribiachoflichen und biachoflicheiS$tilhh\ der und * [Kim StifUcapitel. der Klerikabemlnarien. theologiachen Facultaten und ('amicte. dec Erncriten- und Demeritenanxtuheih—der PfArreien "und anderer geietlichen Stoftgp. featgealcllt wind --- velche Rechte and Aœprdrke die unterzeiehneten Biaehôfe afa w· ikrer yaasen Aatdeknuny ttttd AvefUhntn^ fdr jetzt and kdnftigfwdnthna<‘beatinunc<’n Vermogena eingetretvn. ben|ehe daaaclbe nun in v\ irklirhen dinglichen Gütern. uder in Forderungen an Private, an den Staat oder der Kirche ihr Entatehen verdnnkten, wondern am h alu kirchbehe Anatalten bchandelt uurden. und al· gexrtzhch und ‘ Àr^kommürA · unter der naehMon Leitung und unter der . Obrruufeickf der 'Kirehe «tanden. . wird fmn Niemandeni gelâugnet und kann nicht gelüugnet werden. Fur die Diéve-en am Rhein weiniing und auf da« in We«tfalen Kolner genügt die Provincial - Concil llin- tom Jahre 1R3G1. welehe® die VrrbeMrrang der Sèktden •k einen weaentlichen. aur Verbeaaerung der K in he gehôrigen Theil crklârt. die Aafhtbwtÿ der ΒιηΧύ.- echtdrn, wie die Rcinigung der ûfentlicken dun-h Anatellung zuverlaimiger und aittlicher Lehrer nnordnet, alao eine weaentliohe Bethciligung bei dei an aonat VêrptJjchtote. iiwbewondcre an die Geinein· den. aei ew Unttiittelbar für l’nterhahung de * Gotten- ( . Anatellung und Entfernuug Ή1'Ίι<Ι* e^k Parmli vu il» «nut. qui *ή·· »-γο*<·«· ιη.·% in itiaioruin locum wulhridc^lrtvdehinim. iu ' rvip»·. hlh-υ imti ··. ;«e qu«m Mcrukii * * ·4η»ιη»Μι»Ι;ι·η/ Mlt’Vforderlichen Mittel geftndvrt. Denn ebon die«c ruinl <ι< άοκι» >Ua/ip/ooe oloreatur. ... Imprimi· aateu» ihren Inhalt vieltnehr aufa Neue gewahrlciatet. — *rar u|M pretium videtur uubu *. ut ρ. XIV. «tfei» videndum, qm· paci»· pwi tMatfrftMNÏNf «iu ) * parnrhu ... qui praeterea sitit α<-Α<4<· In den Krei® der filr kathoiiache Unterrichtellarrh. CuticiL Gérai., t. IV, p ;M«i et * \l»i ztreeke beatimmten Anatalten, Stiftyugen und Fonda, P Ktrt * t»rrti hrnrtr1 y mUM an dei» liberate» -twohl ah «Μ *Ι· η deren aelbataUndige Anordnung und Verwaltung t'nteiatrii. an «leu lUnptrm «ngkeich and au aurûckgegeben hat. gehoren nicht allein die Klerikal«mwuhl al * de· Mante· in die Stelle der Aelteni. die nach' and •eminarien, die fllr Théologie Studirende an den aaeh uut T<»t abjfehei». eintrrien. ««mu» dean die F.'dge i»r, Vnivoraititen errichteten ('onvicte, die an den konigliana vou ihuvu bei xerkehrter uad «hleclilrr Kildaag Aber da« lichen Univcraititen und Academien beatehenden Gemeinwohl Vnlertnu kommt. Daher i»l e· voa der *igr» ei« theologiachen Facultaten und die fûr Sen VnterWichtigkeit. daM die Jagvad, Wfkbe die Saat aller Staaten iel. in der Furcht und m fatenSKeanhei *** herau richt noch beibehaltenen Kloater mit ihren Fonda, gebildH «eide. ... VOrittglich aber baltru wir en der MUbe da aile dieae Anataltcn gana heaondcra für die worth, da ** tfe^en yeue ÀeïwUuAew 7,eAra»e«atrrfew«. «vlelie n> * Kirche und ihre Zwceke geatiftet und beatimmt Wmkelvernammlungeu vr/ l’aterricht eel» ». * aind, aundem auch in weiterer Abgliederung die ein Verbid erirelie, mid da·· jene GymnaMen and kj-iuvnn (Ur die Bildung der kathohechen Jugend errichteten Schnleu. tu wvlchea dea KoabeM die errtea Âufaa *rurruud<· beigebracht wvrden. jflkdrr «orsfAhi# yereiwiyt und an ihnen und erhaltonen Gyni^aien und andere Anataltcn Lehrer werdeu. die nicht ··» *chr Gelehrte. al" viel dieaer Art, eowie namentlich auch die vorhandenen mehr Manner »»a gvsuudcr I>iire. v»n m ht»ci *aWvu ·1 1 -f '■ .•-'Wk·. ' /> ’* * · U< *w·^ 316^ -ujw r ___ fl*gé|Mtgnd· Ρ«* begeugt der InhaU der /deren Aufmerkannikeit bei den binchdflichetmjtfarr- A worfenen Maitntionen vorachhùbt. lier hier hervortremnde bestianiungen «lb«£ .der die MpHt wie ?4*»e kirehliche Angelegeeheit behaMeh. «(^*> wwr uttmittelbare und unbedingte EinHuwt auf EittriekKirchendienern ihre Pdiehren gegen dieselben eiwfHH gr«t« *eei Eifer di»' Wiederherntellanir «1er \Vi *cl»»Orn eu ** helrelben. ... Eine -eheu w» gro«»c Milhv mid Sirgfalt aber mUsaen dh’ C lljfcdlôf»· mieerer l* n»ri»a · * «ekh ia den ’ » Sta/îhn (Hie»· Jjorfrrn ihrer Pi»W en * rrrichtet aind. re^nepdeo, ** da· ir liberal! wMwterAeryeirfeiZ/ nnd erAatteH nnd an ihae· * fiiclitiyr und tier farribJfwAett UrtAriWf ert^xwr . . . I.rirnr •tnyrddlt Trente ." * , r die Berufang auf deu ReichsdeputationahaupKichluas von 1*4(13. welcher iij^ § f>3 den uayesièrlcn Fort‘bfltaitd dea Verhiltnisae» „>inek Vnrtrhrifl rlef irrft- liîliirkrn Frifir»»" «ugesichert hat. In die»er Weise ist deinnach das Verhaltnis» der Kirche «ur Schule in ihrer nûch»ten Botheiligung durch unmittelbare und «berate Leijung und Aufideht nach ihren und heiligwten Ptlichten und «le» tii» ihnen .ellwt hervnrgegaugeneu Pfiichten -»en. * »chli und Reciiten. auszu- «o rhf tieh dir rrrhttichr Wirl.^aHif.rif de» westfalwehen Frioden» und de» lieichMleputa- tionshauptsehlussea erstreekt. durch feierliche Vi.lkervertriige und ullgcm6in»cStaat»grundgesetze bis nul den lieutigen Tag u»ve»cAuvIcAf und un)r■ ■** dioeceaii et provinciae Trevi reuaia a prieto artalit /tort nop minus ebristianae pietatis institntia et incorrupti * moribus imhnatnr. . sidirtritrAeK Somirrrrrht eingefiihrtc preun»i»ehe 4«atn ruditunttvt lütemnm» recte.instituatur. Mndrecht nicht» geindert’worden. wie durch au-, •'“■Μ Γ B ·· - ’ · Λ ·. ■ -?‘ ’k XXViVïÿiTl’S EPISCQPORVM PRQVÏNCIAE ÉOLONIÊNHIH. 18|9 mart» ' ■'· ' . A w Uuterattgwa aehlieMen wo4|pu üher-. trtigen T Wic wenig d der Fall war, xeigt die weiteré wichtige Heatimnitng .deraelben Instruction, worauf die miniatérielleô Erorterungen keixe K6ci-' ..Sie ((die Kirchen- und Schul - nicht /nehmen : romniiaaion) wird indeaaen bei ihrer AuaÛ^Ung t^rinp^tenr den ÿiitftùn atete yeAdnig berdckaichtigen. weleher bei den rôniiarh - katholiaclien Kirchtn- und Selmteachm dem Biachôfe geaefr- und * aüateht. Weit etftfernt ako, «tehenden und durch feierlivhe Frifidenaachlüaae und VülkcrvertrdgC gewAhrleiateten Rechtèa r.u lus u daaa dieae Instruction vont '43. October IH17 den rauben, Und sie aux den Schulen und dere'n Eeitùng ' nachgewieaenen ’ biaehôfliehkn EintluM auf dje Schulen. wie in nie hinciagedeutot ^nrden i«t, verauàxgachliosaen. dar.u hatte derselbe nicht die Be- .fugniaa. * Eben ao wenig iat auch auf der linken Khoinaeite unter der franabaiachen («eaefigebung an dieaen althergebrachten Verhültniasen der l’farr- schulen eine Aenderùng vorgegaugen. und nament. nichtete. hat «ie ihn licit aind dieselben nieht .JStaatsanttalten" unigeataltet werdbn. In dent epten. vont Regierunga- neuen ru Recht beatehende# Verhîltnirai horvornifen coSmisaâr Rudler in Mainz, über die Schulen uni 9. * Floréal VI. Jahrea der franzôaiachen Republik aho daa eigcnliiche RechuverlüUtni»#' der Schulen. Durch den growen, Wechael der Dingo blich linken Rheinufer erlaaaenen Beaehluaae werden im namentlieh ihre Beriehuug lut Kirche. unherührt Wie der offentfcche ()ott«’* dien«r und die kirchlichen Verrichtuâgcn. «tandeti «eit dem a-eetfaliach'en (i’S. April lîUH) für dte’neuen Depa tentent» ail) Art. Il in den tiemeiuden .Anfanga- odor 1‘riinhr- Frieden auch φν Schulvn von einnnder geachiedon. achulen für Kn.nben und MSdehen“ angeordnet: im Art. Ill wird alter aofort bemerkt: .I’m die Koaten und waren γολ/0μλο«ο//, w&n die Cabinetanrdre vom 4. October 18'41 und da# ministerielle Rescript vom zu vermindern und die craton l.ehraatxungcn de» 2«.‘April 1822 nur winder featgehalton und auf# ôffentliehen l'nterrieht» nach den l’tnatanden ein- , Neue erklürt haben. ' im -Uegentheile auf » N eue be#tatigt« ht «Iht dieselbe im Lauf·1 der Zett (lut * rôchlich verdreht mfàr nicht boaelitet wordvu. «♦ kônnte ein «niche * * rechte idrige# Verhaltcn die iteatehendén Rechte docK nicht vernieh&n und.Umn Ea aind daher die aarnrnh z.urichtop. aellen die t'fàrr- nnd Stiftmhnlen dieae lichen erate Stufe der Anfangaschuleh rertreten." In tient durch den ersten Consul Bonapnrte· fiber den ôffentlichen l’nterrieht erlaaaenen Geaetze vitm 11 Floréal NI .lahrea (1. Mai 18 heiaat ea wetter .Art. I.· Der l’nterrieht w ird ertheilt 1. in den l’rimârschulen. oder iîtiltwhui?», wa« au? frflher gevvr«en «ind.. und worüber tier Kirche gé«etrzlich und herkommlich weiche durch die Gemeindm errichtet wérdm. .. Art. 4. Eine Primfirachule kann r.u. gleicher Zeit oder endurer au» besOndercnt Titel Berechtigteii niodificirte Betheiligung zusteht. oder cexietùonette mrhreren Genuinden angehôren. . . Schulen der katlioli«chen Gemeinden. worin ,«ie er- Die alten Pfarr- und Stiftaechulen aind also nieht atholi#chen * k Schulen e//e * ri den Eltern fordrm muw. und wniu aie «ich «tdbft Ffihrung ** — ferner: .die Direction und Aufaicht fiber ôffentliche und Privatachulen und Ersiehungs- durch gottliche Sendung jangcwieaen erkenar. Durch — allein ee ist auoh, damit dieae Kniehung nicht ereielt; aie iat durch * dieeen anstalten. gebfihre' , * btotMH L'xttrTÎeÀt in den Religionedehren win! aber Mittel allein unerreichbar. unmittelbar in Vetbindung, beetimmt: ihr geodhre einaeitige ,^Ue Beeetmng edenuMidur dem landesherrlichen tmmmte Vnterricht muw aie, . Der ge- in Verbindung mit 1* ·ν*Λ'··· '?■'·· ' \;·* 7.'·’ ■ ■ CONVÉNTU^ EPISCxfajRUiÎ PR0V1>€ÎAE CÜLOSIKN8MI, MM» martn « i 8» 3l» alien Eraiehungsmittelh, ‘ab dsin Ziel lerfolgea. ^Nrahren. DieM beutung geht von den twai Vor. ’<* 2war »ind> nicht aHe LehrgegenaUnde an sich er- aMMettungen.Vaa, alalhesitae ^er katholische -Ldlw^i· . ' -■/ abaolcber sehoaohae Wmtere». dlcB«&tgni»»,an fiffenUichen Anstalteh ReM|ioiisunterridit nur reU- liehlich^Artiklloindie Weise, inwelcheraic b», '. handeit warden, wehn ' aie^nch auch- nur auf Ver- meidung dee sartsitiliche und fromme.Heraen pu dc» fOrfDr.aartaittiiche fromme, Herten giesén gtdarm Jugendèniehang Jugendèniehtrng * u ertheilen, ertkeilen, und al» * stèhe al stake / · AnatôMÎgen en beschrinkt, beachrinkt, iat iste· ..es- iminer, un< un<| die "jea *>·■ der wihlcnden wihlenden Gémeipdo, Gptneipdo, unter.Welcher.nur die _ . méiaten A0MMH und. asdnew ao beliendiit werdetr, bOrgerfiohe gédacht ist. au. aowohl über ffie reli-' daeé di« taerteù der Jdrfbnd'Mr daa .Edte; Ouw ffidae Λ^φΕ,Λύι^ηιί. ig· όΐη ein eompetéMb» eontpeteMbo - Urtheit und Heiligé’ aufgespMoaaeh und empfkngiieh ar-absugebé·, atar eucb durch ihré Wdhl Lehr- .. durchihrc Wihl die dieLehr- . hàlten. werden. Nicht. eirffi bloaac Entwicklung. befugnisa au ebprtragen. Beide Vorauaaetaungen " tam Erwerbe einer gewiaaen oi/dstu StendpwuUa durch- ■ des Denivermôgpna tuas gewiasen aind aber os/ «bat kotkoftaeAsw kotAoijackan Stan ‘ Anstclligknit und Fèrtigkeit im bOrgerltohen Leben au» irrig. und deren Durehfahrung DÛrçMBhrun| umfaaat hier ' ■ . und aur Erieichteruug iu Gbwinnungedea künftigen Lebehaanterhaltea iat‘die .Aufgabe’ ’der Schulp ‘ " ■ Kircnenverfaaaung; «-> einen Eingrtff In die kai katholische . Λ nach katholischer Glaubenalehre .. .. *Ma» dead 'kann y. . xoedern pine najurgemtsae Entwicklung des persan ÿrûtrjsw WOsen» in dein Kinde, namentlich seiner werm jÿant&A kKÀpüacAn EsligKMauNtsrncÀgoAes AireAKcAs Sarsdsmp srtAsüers, und e» kann ’ j hakrrm Anlagcn. aller seiner Geiatea- end Seelen- dieae Sendung von Niemandem al» ron don BiarAô/ea t krüfte, durch die ea .ein Glied der flberainnlichen auagehen. welche Mudebtt und aUeùi dep gôttlichen We|t und dés Ebenbild Gottos ist, aowie die BAuftrag tur^Verkilndigung der K'eilawahrhoiten er' Reitygung «eines Hertpna von dor nattirlichen Ver- balten haben. Wshtn daher die Leltrer, waa allerkehrtheit und die Heiligung seines Gmhütfiea. daaa dings und unl&ugbdr dors Eniehung forderlich i«t. .■ e» · gegen die, Geftshren in der Welt krkftig anden Kindern theil» vorbercitend, tlieils nacbhelfend " kâmpfen und sich ejn selige» Daaein über die fteligionsunlcrricht ertlteilên sollen. so mbsahn aie a wr — ' »r r s. «s w* ’daau; -1 - -- a» . --- ί1 w a — 11— Λ — oder -« A Ikk.tL— — die A.' Sendung A.. u von .. Unmittelbar mittelbar (ironten don Verganglirhen hiuauà sichern kann. ihrem Ui»chofe erhalten. Jone iat in eiritelnen Dione Aufgabe Kann. und darf nicht bci.unseren Diôceaon den ‘Lehrern. wefche der Kirche ihre Schulen aufgegeben werden - tmd sia wsrrfAt dis katholitcktn Pinchûjr autk ημγμοΙ» mÿÿréan.' Koine Fihjgkeit und Würdigkeit aaehgewieaen haben. durch Diücesenstatuton im AUgenieinen erthoilt *. Stilrmo der Zeit, keine'Bosheit und l.iat direr Feinde. nnd koine offenen und vereteekten Angriffe verirrter ia anderen sind die Pfarrer beauftragt. aie datu Geiater haben ea seit an vielon JahrhunJbrten ver- tu erm&chtigen Einerseita dind dio Lehrer aelbat ■mocht. der Kirche dieae grosse und segensvolle ; Bohne der katholiachen Kirche. und jene eintelnen Aufgabt· ‘tu entrflcken. uiid aie wird in deren Feat- unter ihnen werden immer ala «olteno Ausnahme gel ton. welche sich für‘ kuree Zoit bis tur Ver.baltung und I.üsung aueh fernerhin keiner 0await kennung dieaer ihrer engen und heiligen Vertiin■•ntweichén ! ·,— Ea iat eine beklagenvwerthe Verirrung, data sich Manche daa Ziol gesteckt haben. dung mit ihrer goistigen Mutter und PHogerin verirren mogen, und andererseits werden ea die kathodie Scbule allmihlich gant tu· verweitlichen : und noch boklagenswerther. iat ihr Erfolg.. da ihnen C■ liachon Gemeinden imtnerhili ala ihre wichtiimte ___ ... tuPHicht ____ _ ___wird. _ _______ nichts» _ Anderea geliqgen ala dieaelbe ver­ erachten, nur seiche Lehrer tu wâlilen oder wilderu und tu entaittlichou. Dieaen Bestrebungen * antiinehmen; denen die Eltern ihre Kinder, ihr « * und Liebstp» auf Erden. cur er»ten treten dio üiaohüfe mit um ao entachiedenerem THeuerate . Nachdrucke entgegen. ala die Verirrten aelbat ein- Grundlegung ihrer Eraiehung und Bildung tu recht. atena gewiaa su beaserer Einaicht gelange» und die. achaffenen und biederen Bùrgcrn. au guten und Verminderung ihrer Verantwortung dankbar aner- frommen * " Christen. tu wahren Kindern Gotten und '■ kvnnen werden. — Die katholiachen Bischôfe legen. ^künftigen Erben dta Himmelreiche» mit gewissondaher, geatüttt auf ihr Recht und ihre .Pflicht,, hafter Beruhigung nnvertrauen kiinnen. Dio liigegen die in dem neuen Staatagrundgeaette aus- sehdfe abèr werden aua eigener Ptticht und hIb gesprochene Beachrinkurfg dçr Kirche auf -denr Wahrer jener heiligen Güter /Urflber wachen. das» nur Lehrer angestellt werden und in Wirkaamkeit blosaen Religions-f/nlsmeAt offene und laute VerWahrung ein. —Wenn aber dîo Deutung, welcher ■’ bleiben, welche tur Ertheilung dea Religionaunterdiê miniateriellen „ErlâuterungM ** ' dont Geaeùe; rtàhtca bef&higt und wûrdig aind. und aie werden ‘ , geben wollen. ala aollte nicht den Lehrero „der ôffentlicben Schulen der Religionsunterricht auch iArar tynfeeaionsverwandten, und damit dnea der auF die- gesammte Jugendbildung einfluaarëichsten . Unterrichtaflcher whne Weiteros entaogen werden p künaen: der Staàt ratisse dann, wenn er den ReligiomgmelhchafUn die Beaorgung der Orgdniaation und die Beaufsiobtigung Mes Religiopaanterridltcs in der otTentlichea Volkaschulè aherjn *e, ■ und aoeh mehr, wenn den *eemeinden die Wahl ‘ , daher dieaea ao naho liegende und natürlieho Mittel «W Erstrébung de» grosacn Zwecke» gewiaa nicht unbenutit laasen. Allein den l.ehrern an tick und *· .aefcden kfinnen aie die ehriagjche Lehrbefugnias « nieht suerkennen. und mdseen lpgen den m eben dem àdugenblicke. wo der Kirche ihre natürliche Seftstettndigkeit ‘«nd ihr reehtlicher Beatand gewihrieistet worden ist. in ihr heiligate», durch gôttΗΛ·» WefehV ihnttB; ttbertragenea und darum unrerdu^erticheejBeéht der Lehre verauchten Em- der Lafernr freistfhe,· wobei aueb ddren religidèe enwt|e^emeh«i und feierliehen Einspruch Richthng und Bofkhigung aum Religionaunterrichte erheben., /■’>. ; berackaichtigt warden kùnne, aueh toraimsetièn, Worm nun ferner noch, daa jedoch kauni tu date der unter dièeeq Verhiltniasen uad vCn didWm . gbnben smn ^ÛRe; — ira offenen Widerspruche ( I-ehrer ertheilte Religioasunterricht der beteeffen-, ■ ·»· *■■ ;dem auge«Mberten Fottbeatandc der für die den Religionsgesellschaft goadgo1·. — wègn .diese kàthtrtisohen . Unterrichtnwehke bestimmten AnDeutupg mit.den au ihrer 9tAtte ahgornfbaèn Grurid•âtaen auch auf die kalkvlitckin tMrnlea aagewendet sultcn und ihrer aeftstetindigen Verwaltnng, und ' ' / . . werden joli, so mdssen die Bischdfe hiergegen aùf 1 J V UJ V J v ·—»· i. . Ik da. .\achdruckymate und Fmerbehate sich ver- * Syaod djsetsa (Mahr. sa. MH8, part. 1. cap. Λ, »4,SpwA Μο^. „,ιβ&5. _ Sj>wl. ditwceK p. ^ * ■ *. ' Hse deelaratinÎMs, «ata «puespi Mc totis· NpnWadaat, a regio ministro r. Ladanberg die 14 dec. 1M8 ediUe eraat. , ' - ■ «S lé», put L «i β, I i ■ ,.,·' Sywod. diaspH. Ostéa, aa. tel», tit. S, walcM Beathaanag .ia. der Ajçoede «m IWt 8- M *. *4i ■ ■ « SM < ' ■ \· ’ e ** M2' * Λ ' · * COHVESTU8 EPISCOPORUM PROVÎNCIAE UGLDNIEWIS, 184» mwrtii S Γ Λ·· '..·■,-· ... .< ■ ·; ’ . - aogar aneh jouer, ’welcÎe vendôge ihrer inaem· A geaetae der eben xjtvor nocS (Art. U) gewihr- < Natur and ihrer ganadn Beetimmuÿ unmittelbïr und unbedingt ala kiteUiehe Anatdnen unter der * Kitehengewait Und der dweeten und auaachlieea^ : . lichen Leitung und Verwaltung der Biachôfeatehen,. wie die Priealereeminare, * die theologiaehen Convicte, die Knabenaeminare und andere Vorbildunga- leiateten Freihoit de» rôligiôaeh B«kennmi«»e£mml der fiffenthah^n Religionaflbung eineraeibt und aw .,· aelbataUndigen kitehliehen ThAtigkeit andereraeit»»(Art. IS) oofort aueh achon in dent nimlichen Staatwgrnndgeeetxeaelbat Wirtier mit nicht xurechtfertigender InoonofiqUenx· undunter wdlkfirlichen Vorau·- achulen earn geiatüchen Stande, —jjene Beathn- aetaungçô eine tiefe Verletaung durch den Zwang . mungen in der VerfaaaUngaurkunde, welehed>· Frei- beigebracht iat, die'kirchliche Trauung'erat nach Ait. Unterrieht.au erttjeilen und Unterrichtaanataltep \ dem Cirilacte vornehmen xu dürfeâ ( Art. 16). ■ ()aa xu grfinden, dutch die Nachweiae der Befthigung Werbot lautet xwar noch in ao^nrn unbieMimtht. \yor den Staatabehbrden bedingen, fend nicht allein eke. ôffentlichen Volkaachulen^ aodijern. auch eUt , ala nicht' angegeben angegebenjat, 4b ' iat, gegen wen ea gerichtet iat, und waq, >m Faile die l ebcrtretung deaaelben mit einer Strafe belegt werden aollte. * diem. Strafe treffen aoll, *ob .xunÿchat den Diener dt'r Kirche,. oder aber nur die Braütleùte nelbat. Allein mag daaaelbe in dem einer? der in’dem apdefn Sinrie ■ übrigen Erxiehunga- j»nd Unterrichtnan'atalten unter die Aufaicht eigener^vom Staate, ernannter ■ Be- hürden aiellen, vielleicht dahin geltend gemacht , werden woli|cn. daaa auch jene oben beueb^neten kirchlichen Anatalten denaelben Beachr&nkungen aufgefaaat —o.--- ----------T ao« Sénthklt — ----- r— warden^, ea immer Feine—-die .. .. ». .. .. verletxende . . , > »■ <îie Gewiaapn be-v \ unterworfen werden’eollten ; ao wOxd^i die katho-g religiôae Freiheit und liacbeh Biachôfe aieh gedrungen aehen, um einer ■plchen hie dahin noch unerhôrten Unfreiheit ,xu begegnen, achon jetxt hiermit auf daa Bfindigate und Kriftigate dagegen Verwahrung einxulegen. -Vermôge der gewihrten Kirchenfreiheit n.ehmen dieaelben nieht allein die durchaua unbeeehrfinkte BeAigniaa xur Einrichtung. Ffihrung und Verwaltung *der genannton Anatalten. ao wie xur Anatellung und Entferming der lgleich die tmbrdixgt freie Bcfugniaa der Errithtunk achlieaaung und Heiligung der Ehe. bevor ihA?rneùer Anatalten jener Art, wo und wie aie aolchv aeita eine rein bfirgerliche geeetxt iat. die aie au Darin * ala nothwendig und eraptieaalieh erachten, guf daa ihren Zwecken ab nothwendig erachtet. '1. Sie behaupten nicht c aber liaat aieh nach jeder Seite hin auch nicht die Entachiedenate in Abapruch. ligkeit einer aoichen Prfifung minder auch die I'nxulMaigke ffir die Lehrer der beatehenden katholiachen Pfarrachulen. ao wie aller Schulen. welehe kirChlichetaeita errichtet werden ntôchten. weil aie dem Rechte der l.ehrfreiheit und der Selbatatindigkeit derkathn- thindeate Verbindung mit einander . erkennen : die Handelnden und die Handlungen aelbat wind ao verachieden. ab ibre Zwecke. Daher ilberall nur reipe Willkfir. Und mehr noch ab dieae! Die Staatagewalt trigt ihre Maeht Ober ihr Gebiet hin- ' aua auf ein ihr fremde·, von ihr ao eben noch gana abgeachiedenee und gel&ugnetea. auf daa kirchliche „ Gebjet hinfiber ; aie, die weltiiche und nun ao gaiui verweltliehte Gewalt. tritt auf daa rein gebtliehe Gebiet, verbietet jiarauf eine rein kirchliche Hand­ lung, worfiber aie keine Auctoritit hat. %eine haben lischen Kirchengemcinde in ihren Angelegenheiten wideratreitet, und ala Priventivmaaaregel mit dem Geiate der Verfaaaung unvereinbar iat, Zu den ffir d'e katholiachen IFoMlUtigxkmtatiredti beatimmten Anatalten, Sjiftungen und Fonda . wind xunkchat die minnliohen und weibliehen Kloaterinatitute xu rechnen, welehe die Pflege der Kranken will und keine haben kann. und hemmt in ihrem . ala apecielle, durch Gelfibde geheihgte StandeapHicht heiligaten Innern die freie Thitigkeit der Kirche. fibernommen haben, und dadurCh, wie gleiclpteitig. weleher aie noch eben ihre freie Selbatatfindigkeit durch ihr innerea Weaen, durch ihre Einrichtung xu gewihrleiaten, veraprochen hat. Sie verbietet dieae kirchliche Handlung unter Strafandrohung und Verfaaaung. recht eigentlich kirchliche An.atalten im engeren Sinne, und der Kirchengewult dem Kirohendiener. der ala aoicher nicht unter unmittelbar unterworfen aind. Die Biachôfe nehmen ihrim Einfluaae ateht, fiber den, ah aoichen in daher die unbeachrinkte obéré Leitung dieaer An- ■einen kirchlichenllandlungeu. aie keine verpHichatalten, in ihren fiuaaeren wie inneren Angelegen­ tendo Auctoritit beaitxt und bexitxen kann.· dem heiten. allbeitig und volhtândig nach den cano- •ie daher \nicht einmal tu drohen, viel weniger niachen Beatimmungen. inabeeondere mit Aua- eine StrafeXxuxuerkennen befugt iat. und maeht achlioMung dea ihnen aufgedrungenen und ihnen fremdartigen Eintiuaaea rein weltlicher Aufaicht, in Anapmch. — Ab eolehe Anatalten aber, welehe der katholiachen Oeaammtgemeinachaft angehfiren und deren eigener Verwaltung xufallen, mfiaaen allé beatehenden, vermôge ihrer uraprfinglichen Stiftung ffir Katholiken beatimmten Waiaenhluaer, Spitiler und ArmetMtiftungen angeaehen werden, wie aie in eintelnen Kirchen oder Kirchengemeinden oder aonat noch vorhaadeu aind, und deren Verwaltung durch die Staatabehôrden mehr oder weniger .unfrei und açinc Amtatnâtigkeit von der ihrigen ' abhângig. die damit nicht in der mindesten Verbindung ateht. Ea iat nicht die Abaieht, da» IntereaaO der Staata­ gewalt bei den Ehen fiberhaupt, ao wie hinaichtlich ihrer" âuaaeren Reehtagiltigkeit innerhalb der Sph&re dea weltliehen Rechte» inabeaondere, in Abrede -au atellen ; allein dieae» Intereaae der Staata­ gewalt rechtfertigt nur eine an aich engemeaaene und gerechte Maaaregel auf >Ar«m Oebiete, nicht aber den VAtrfrif auf ein fiemdee Gebiet nicht unaelbetaUtadig gemacht worden iat und am kllerwenigaton daa Verbot gegen Dritte. die hierin auaaer ihrer Maehtaphire atehen. — Eben die Môglichkeit der geffirchteten Gefahr der ■_ Zuletxt kônnen die katholiachen Biachôfe nicht nnerôrtert laaeen, crie in dem neuen Stàatagrund- Coscuu omu. Town XUII die Verletaung anderer unvertuaoerlicher Kechte ■t ] »1 . • 't ' 323 λ ■f ·'■ OONVKfTU» EPrçOQPOHUM' FROVOK3AI ------ Λ - 184 V nachtheiligea Folgeg, welche·: ans dim kassorlteh Aihres vor der BtaatagOwalt nieht ta voiler RaeBtagiMg-/ tab, ♦ keitbostehenden Ehep. eateprlsgén ktanea,.batata ven ( , _______ . ___ . __________ ________ aelbst erst. durch ihrtf Geseteesbestimmaag See '"«MUta· kbaaenr· tonitru danta dirdt eta Staategsatfadftn. ,Woher sell aie pun ÿw Befrigates’ub- gnmdgeests each ' behindect ssbea, wetabes ihre leiten, Hr seltaipscehqfsa· Gefahrea. rfadsru ver- ' Uebepeuguag und iteen freiien Wilfoa, antwgrtlieh sur-mschen'xsii '•deren Fretbait auf;4ta *ehbe dem tarcbUeben Gebiete thats4ohlich einem «ihr tdOfg «ptaMtea OtaMs ra beathrtakea, su verwirbltehea,noeh auf dqm-.Btcrbebettp ib » . ' I LT^damit Ardie «NaohtbeibVaemiedon Jtaidqp VTJnd· ’sur Tsdeestunde gefoeoelt Ult.· ' pe. soU sib follends 'dle Befagaiss >qoh^pfea, Hr ’ Ota', ■»·.. Trier, - > Paderborn, « —- Münster, . Olnjfttz, Frauendie Cnterfemnay irrBreAUAt ^den JOnhe|taisMf burg,' -, iw) Breslau. Rraalàu, -■ J hn Moaat Jnli 1849. γ \ ’ *. zu bedrohen und au bestrafen, der.bei dtaae^Unter- * lassung’so venta βύ bei ^en JTolgen defCiritaptta, + Johannea, Erabteehof ron Kôln.oder d«Mseq Ve *uinaiMes bhiheiligt pit * >'■ t Wilhelm, Btarftèf «WTrier, · ».·· < Wird Piles' die··· erwogen, so seigt ribh nHgpuds f Frame, Bbebof von Ppderbora. . ' ejjrinnerdr Zusammenhaag der GeeetetabMtinimtihg + Johann Owrg, Biaehof .voa Mttnster. - und der verpougga' TMtigkeit, und nach keiner t Maximilian JoaepKX F&rst-Erzbischuf von Richtung hin BegrOndung und Geraohliglteit ' . Oltqjite. . Λ ■ Man verwebe nicht aqf di.· frantaeisdio Gecete- B ' + Joseph Ambrosius, Biaehof von Ermcland. gebung bin, die'bei vieien Vorsttgen dock in ihrer ‘ t Melchior, Fttrttbiscbof von BreaUu. Besttaunung aber die·· Frage einer geruchteren, die religiose Freiheit mehr aehtenden and milderen Hisce litiet^R^bonventii· Coloniensi decretis, Geaetzgebung nicht sum Muster dienen darf; man abersehe zugleich auch nicht, dose jene Bsatimmnng praeter antistites supra nominatae, consenserant su einer gain anderen Zeit qnd unter ganx andereq quoque reverendissimus episcopus Culmensis ‘Anas&aiu. «Mlag et reverendissimus episcopus VarUmat&nden erlassen4 worden bt. . ; . ·■ Auch gegen die BrautieUte wttrde aber ein mielsqia lossgh Ambrosius Gerite, qui, et jolemnia seiches Verbot, obgleich von ihnen (lie seitweilige verbiq commemoravit, quibas Borussiae rex ditem Verskumnisa des Civilactea auageht and Meram suam obstringeirat. Refert vero1 episcopus primum .Folgen sie treffen, nieht blocs eine Verbtznhg dor quidem ex litteris patentibus, datis die 13 sept. r. gewlhrleisteten freien Religioneübung emsohlbasen, 1772,quibus provinciarum Polontaarum poaseaaionem copdern auch ddr verpHichtenden Krafr etmMgeln, cepit (Besiteergreifangs-Patent), dein vero ex da j^re religiiiaen Pflbbten und Handluagen dor pactis Varsaviae (die 18 sept. 1773) haec regis SteatsgeWalt nicht untiSworfen aind, und dieso verba: ihnen darin nichts verbieten Wie nichto gebieten •· n „Dagegen Dagegen Wir auch geneigt und ; feat fest ent<■ kann. lîéterdiqM,hat eugoer der redJtUofien Beitaj Mhiossbn hind, auch hiermit' versichcm. sie (die disse Sache auch hoch eine andere, ' fllr die'kkibo- c Sttnde und Einwohner der Lande Preussen und lisohe Kirche wfohtigere und heiligerer, welche die Pommera, welch· die. Krone Polen biaher beaessen) katholischen Bischôfe sur lautesten^-Verwahrung saurait und ■ sondera ' bei ihren Beaitzungen und Reehtea. im Geist.... ................ xu «chütxen ,gegen ein seiches Verbot, wenigatena in dsr biaher be- und ~ Weltlichen ~ absichtigten unbedington Allgemeinheit, auflbrdert. und xu handhaben. ** „Art. t). ‘Die RSmisch-Katholischen sollen in Ea ist dieses die Beelengefahr in jonen Fallen, in - welehen um des Gewissens willetr, um die durch den durch gegenwkrtigen ‘ Tractat abgetreteuen fortgeeotete AergeraisaeMief verletste dffentliehe Prpvinzsn allé ihre Besitzungen und Eigcnthum ·, Sittlichkeit wieder vor Gott and dea Menschea su in Ansehungdea Weltliehen behalten, und in A)isühnen, ein Bchweres Unrecht gegen Andere wieder eehung der Religion vAllig ih statu quo, daa hei««t : gut su machaa und den verloraen Friedeh in das bei ebon deroelben freien Ausflbung ihre· Gottensum Bernera erwachte Belbaibewaastoein wieder disrates and der Kirchensucht,,mit alien und eben zurdckzuHhren, die kirchliehe Trauuug vorgeaom- denselben Kirchen und geistHchen. Gotem erhalten .men werdsn tnusa, ,, ^Gregor, Bise^ÿf von Rrsemysl, grieehischer Ritus. Adalbert Joseph. Ffiratbtshhof νόη (lurk _ ' Thomas, Bischof vqn.Ragusà. /'·' · ·λ? ’*_ Melchior, Ffiratbisehof.von Brmlau. Josef Andree». Biachof von Bddweis. :. su vgrsamSMla. Wir erkeanen hierin^m^ Dank einen Beweis dor sartoa BerAekaiehtigang, welche . das hobo Ministerium Jar katholiachen Kirehe und ·. , in ihr^dea hdchsten Gfitarn de * aittUehon I^be · ** - Alton Martin, Ffirslbischof von Lavapt. " sollet; wirarkennea hierin eta wohlwellendea Ein- s - Faas Xajer. Bischof ven Praefiivsl, lateini»cher. I gehen aaf den Wattach, welchen die Adrasae#· . Rite·’· ·’ * ■ Bartholomius, Bischof von' Triest-Capodistria. mehrersr Kirdteaprpviaaea ataeprachM, und der ~ ■' ilrof von Seekau. beseiehaote Tag hat un» ia dee-Hauptstadt dm . Joseph Othtoar, Ffiratbi»et»f ■ ι· 1 * v.- .· . , ’t Reichm vereammelt gefunden. Unsera crate BeFrt^ns Wilhehn. Biechof Ven Satai ~ * it^ partibus. Weihbischof. und J^apitularvikar von Brag. mfihang war darauf gerichtet, Mr einhoitliehe Lcit’ Lùkal v. Baraniêehiÿ eruanÀer Ersbisehof. latang unaerer Verhandlungen ' Sorge sn tragen, und ■Seine Emineas dor Hochwfirdigate Herr Cardinal L tfeiniseher Ritus.- upd Abgeprdneter von LOmberg. .. ' ! ' · ' und Ffirstorabiachof eon Salsburg, Friedrich Ffirst voa Schwarsenberg, tritt in Folge dor gestorn ge>** i · ■ · * haltenen einetimmigen Wahl an unaere Spitae. 11. Antwartaehreibe· des Ministerium. ν ' Indem wir ana biennit ab kirchliche Veraapunjung ' cohstitairea, beaUen wir uns, diem dem hohen Mi'.Die hochwfirdige 'Versammlung der fistçrreinhteriam ergobenst mitsutbeilen. Naehdetn wir chischen Bischdfe, welche -fiber Zuschrift des Miμ durch nine kirehliche Feier Gotta· gnadenreichen nisteridtas dm Innern vom SI. Mfirs d. J»· in Wien Bewtand aagerufsa haben, achreiten wir ungeafiumt susammentrat, um fiber die Stellung^su berathen. an die Lfisnng dar wichtigen Aufgabe, die. uns ge- welehe die katholische Kirehe auTGrundlage der wordenlat: die Folgerungen, welche ana den allermit der Reichsyerfaasung vom 4. Mkrs d. J». er­ hochst ertheilten' Grundrechten sitfh ffir die kireh- theilten Grnndrechte kfinftig im Reiche einnehmtq^ Kehen Vmhkltaimo ergeben, und dib Rechte, -welehe werde, Mat daa genannte Ministerium mit dem , < die kaÛioUmho Kirche in Anspruch nehmen muss, Schreiben am 30. April, empfangen 2. Mai. von um ihraa hehoa Beruf erftllen an kfinnen. werden ihrer Constitpirung unter Leitung Seiner Eminens der Gegemttpnd unaerer ernsten und gewimenhaften .des Hochwflrdigsten Herrn Cardinals und FfiratBerathung aein. Geleitet von dem aufrichtigen ersbischofs von Salsburg in Kenntniss su setsen die' Verlangen, auch dio wahren Interosseo dm Staate· Gfite gehsbt ·' mit .allen uni su Gebote stehendeu Mittebt au boDer Vnterseichnete al» Steilvertrpter des Herrn Minister^ des Innern hat die Ehre, in Erwiederun'g fordern, sind wir bereit, allé Wfinsche der Staats.gewalt der aorgmmsten Beachtung su untersiehen, c dieaer Erflffhung die hochwfirdige Versammlung im und ersuehen suidererseits um geMllige Mittheitang Namen des Ministerrathes um so freudiger bei dem Begittne ihrer hocbwiehtigen Berathungen su bejener Behelfe und ErUutcrungen, welche sieh in Laufe der Verhapdlungeu nie nothwendig herae»-· grfiuen. als sie selbst sich die LSaung der Aufgabe ' nellen dOrften. Uebrigens bitten wir das hohe stellt, dje Folgerungen, welche aus den Grund­ rechten sich ffir die kirchlichen Verhfiltuisoe erMinisterium, den Ausdruck unaerer vollkommensten * geben, die Rechte, welche die katholimhe Kirche Hochachtung au genehmigen. . Wien, den 30. April 18411. , ’ · Friedrich, Cardinal und Ffiratersbischof von Sala/burg. v Michael, Erabiachof von I^mberg, griechisoher Ritus, vertreten durch Benedikt von Lewicki, Domherr und Profesaor su Lemberg. Vinsena Eduard, Ffirstersbisehof von Wien.' Frana Kaver, Ffirstersbisehof von Gôrs. Maximilian Jpseph, Fûraterabjschof voi^ Olmüts. Joseph, Erabisohof von Zara. Bernhard, Ffiratbischof von Brixen, Vertreten durch Georg Habtmann. Domcapitular su Brixen. Gregor -Thomas, Bischof von Lias, vertreten durch Frans Rieder, Domaeholaatikus so Lias. Anton Aloys, Ffirstbiacbof von Laibaeb. Antoa, Biaehof cron Farenso-Pola. Johaan, Biefihof von Ffinfkirehen. w Philipp DoaHnikna. Bischof von Lesina, vertretan dureh Georg Duboeovich. Domphobst su Le«iaML_ f Johaan Miebam, Biachof von Diokletianopel in partibua, apbetoliaeher Vikar der k. k. Armee. Carl, Bischof voa Kfiaiggrfita. -Johaan, Ffiratbiaehof voa Trient. Augustin Barthoiomkus, Bischof von Leitmeritr. Anton, Bischof voa St. Pblten. Bartholomkos, Biaehof von Voglia. Anton Ernst, Bbchof von Brian. in Anspruch nehmen mfisae.^ernst und gew-imenhaft su pritfen, ,die wahren 4nterea»en dm Staate» mit allen der Kirche nt Gebote «tfhenden Mitteln su fordern und allo Wfinsche der Staatsgewalt der sorgsamsten Beachtung su untersiehen. Mit diesen Grundgedanken stellen sich die hoebwdrdig»ten Herren auf den Boden der Verfamung ; ist der Grund ein fester, so dürfen wir holfen, das· es uns auch gelingen werde, ungeachtet der Stfirme der Zeit ein Gebkude aufsuffihren, unter demen Dkche wahre Religifisitit und bfirgorliche Tugend pSchuts pnd Sicherheit linden. ' In der That eracheint das innerste Leben der Gesellschaft erschfittert, und bevor nicht die Individnen im Hinbliok auf die hochsten Bedfirfnisae dm Menachen den Frieden dm Gemfithm wieder etfiangen, ohne vergeblich mlben ausaohliemend im materielles Genume su suehen. kann die staatliche Ordnung nioht dauernd begrindet werden; denn alle Regiervngsmaasregeln kfinnea eine alleeitige Beftiedigung im letsten Sinne nun and nimmcrmehr eraielen. Jenen Seeleafrieden suchte und fund biaher die unermemiicbe Mehrheit der Mensohen in dem kirehlichen Glauben, und da in dem fiaterreie^iseben Staate die fiberwiegende Zahl der Bewohner der kathoHschen Kirche angehfirt, so ist deren Stallung - voa der grimton .Bedeutang Mr die Zukuaft. I In ihrem fast sweitauseodjkhrigen Bmtaade hat sic die Kraft gefanden, dea heftigsten Angriffen it· ' · , ï·' !W7 rôràârrôB VIKXM£N»8^3M8C»BoilIlM AUBTRIAE, 1M9 npriHa'» .j «N K 4 /'■·' ■ i y ' ··-■··.■·■ .... v.u wtdgrstehen, land die, Geeehiçlitb lehrt, dâqs aie AaohneU dleWolken. welehj aichnoch um die Zusich in jeder Btaatsform 'aa bewdgeti wiaoe. ktfnff doavatarlande· legea,und Usae sum Heile Daa harmpniaehe Zusammenwirken dee Btaatey vonaehtanddreissig MUHohen den *e gd T Friedens ùrrd der Kirehe. sur Wahrung der heiligaten luter- aid des âlfiokes wandelloa und ungetrtbt -fiber essen de? Mensphheit war'su keiaef Zeit dringen- Euerar'.Majestfit ' hohem Haupte |euchten!_. Ce-, derei Gebo» aie bben heute,. und nur auf detn qihreâ Euere' Mqjestit der kathoûschen Kirche, >, Boden 'jies weehaelseijigen YërstÀnduiMea kpnn die su deren “ Vertreter wir, wie'wohl ohhe unser VerIdee der . freien Kirche su ester'wahrhaft bp- dienst, beyufen sind,, ’ gerechten. wohlkollenden x glfickenden Wahirheit dich gostalten. Von· dieaetn * Bèhpts, und blicken 81q kuldvoll auf die Arbeiten, Béhpte, . Staadpjénkte wird gewiea derôsterreichisohe Eplsco- ' wemlîe wir begonneu haben. wir begonneu haben. Ja volljiommener volljiommener wir wir - ■ * - pat die Aufgabe. aiiffassen, ^welche dermalen sqiner unqere'.amHiôhe Th^tigkeit nam den Vdrschriften Beratbung unterliegt/Ίΐη dieaer Vebeneugung sieht d«£ KircheUgesetse entfalten kbnnen, desto mehf werden wir aqoh · fur^die heiligaten buter \$lierdaher die Regierung Seiner Majeatfit mit Vertrauçn * ' ’ ' r . dem Ergebniaèe der Bêrathungdn dieaer hochwürdigen Veraammlung mn^der Vorlage der dar- hfichst IkreT Vfilkbr s * wirken, und die Untër~ thanentreue, dqren Betheuerung Wir hiermit er- aue hervorgehenden Antrige entgegen. Dieselben werden bei ihr die offensto und iMnfassbndste neuern, durch 'dî?~Tbat itu bewihren vermëgen. Vnser Gebet erhebt aich ffir Euere Majestit und f Würdigung und Erwiederung finden. ' » Ihr erhabenea Haus sum Himmel, und der All, Zugleich‘scrklirt sich daa Ministerium bereit. B erbarmer wolle es erhffren. aile Behèlfe had Eriiuterungen. welche aich im Wien. den 2. Mai 184». ' . · Laufe der Veïhandlungen al. nothwendig ber. -, Fotgen ,iic rnterschriften «animthchcr ausstellen dûrften, der hoehwfirdigen Veraammlung ungëafiumt sur Verfflgung su stelien, und der Stell- fversammelten Bischüfe ' vertr^er des Herrn Ministers des Innern wird „ , , tes r ‘ IV. Sehteiben Seiner Emlaeu, dee Hem Cardinate .ich sur angêpehmen Pfiicht rechnen, «u dieeem. Flret-Ertbterhefte, Flntea i« Bchwarxenberg. Ende im Vefkehre mit der hochwürdigen. Ver-' an dea (ieiligti Vater. sammlung su bleiben und die geehAn Wünsche Beatissime i‘ater. derselben entgegen su nehmen. Pietatis et obeequii officio me presse oppido Wien. den 2. Mai làt». judicarem, niai ad celsissimam sanctitatis tuae »<>Fûr den Herrn Minister dea Innern: • titiem ea qua par eat ingenuitate deferrem, quid Bach. in praesenti Serum discrimine, ubi et in patria , HL Zuehrift aa Seine MajeeUt den Kaiser. Euere Majeaf&t. no,tr· cunCt“’ · Suibu» reliK>',ni1· bonum ecc)e»iarumque salus pendet, in ancipiti collocata sunt, a nobis episcopis fiéri gravjijrimi muneris nostri ratio Der gnadenreiche Gjtt,. von welehem jede gate iusserit. Gabe kommt, hat. wie wir mit Zuversicht hoffen, cj Quippe ea quae nuper apud nos quoque contigit Euerer MajestAt den hohen Qpruf verliehen, die rerum civilium conversio, tanta quae speremus, mannigfachen. weit verbreiteten Vëlker, welehe um tanta quae timeamus importavit. uM|ui. aliquando Habsburgs glgnsenden Thron geechaart sind. su rationem reddituri sumus de greguni salute, nostrae krfiftigen, su verjüngen. sum wahren Brüderbunde procurationi commissa, ad extremam sollicitudinem su vereinigen. Diesem grosaeo Werke ist die Ver­ pastdrplem nos evocari sentiamus. Namque post aammlung. su welcher wir Bischôfe vereinigt sind, varios temporum motus, qui magnui Europae par­ keineswegs fremd. Die katbolische Kirehe' ist eine tem pervadentes nec ab Austriacr imperii finibus ■tarke Burg allen denen, welche nach'den Q&térn temperarunt, ipsamque ecclesiam non levi vulnere . der Ewigkeit verlangen ; aber aie verbreitet ihre affecere, ab augustissimo imperatore nostro legem aegensreiefien EinflOase such über aile VorhUtniaae fundamentalem pro terris Austriacis latam gratu­ des irdischen Debens. Der faste Grand und die lamur, quae sicut turbis ac molimilibus violentis, hôhere Heiligong. wilehe die Religion dem Pfliebt- ut speramus, torminum poouit, ita rqm catholicam a geftlhle darbietet, iat fhr. die aittliehe Kraft dbs politicae tutelae vinculis, quibus hactenus quaqua­ Btaatos ein untuÿg&nglichea Bedkrfain. Dieee versus constringebatur, deinceps emancipandam Wahrheit wird in allem Weehael der Zeitèn durch iustaeque libertati restituendam pollicetur. 8ic die Geeohicke der Stpaten bestktiget, und mît quod dudum desideraverunt scorda nostra; quod Donneratimme gibt ihr daa Jahr 1848 Zeaguiaa, in dudum precibus flagitare et postulatiobibua evincere denen engem Raume sich eine halbe Weitge- p frustra oonati fuimus, 'suprema iam lege sancitum schichte bewegt. Wir sind iersammelt, um mit videntes, summae consolationi animum daremus, G^tee Hftlfe die katholiache Gesuurang u stkrken- nisi altera ex parte merito timendum esset, ne pro d· su beleben und * au dieoem Ende aUe Ein- '·iniquù · · temporam ------■stadiis’*id, quod boaum et favo­ Ahtungen, durch welche die kaihehsebo Kirehe rable pro eccleaia Dqi eoatiuet caecari» statutum, *pretat>ôae peaeumdetar, atque «mittenda Kr Glauben, Frtmmigkeit und Pfiichttrvue Borge sinistra intü trSgt, in kraftvoile, unboirrte Wirksamkeit su eetaea. demum decreta organica, quibtta' nimie generalia Ebon darum sind wir aueh wraammelt, um dea statuti principia pedetentim exacutioni mandanda Thron Euerar Mqjeetit sa befeetige *, um flr dea» sunt, spem de saerorum libertate conceptam denuo . Frieden nnd die Wohlfchrt der AUerhbehst Ihrer , eludant. Quod praesono periculum pro parte nostra Leitung anvertrauten Volker Velker mAehtige Bttrgaohaften Bdrgaohaften ab eceleeiae corpora propulsaturi, et tum re ipsa au begrdadea; Ah B^ifiler ejaes Mehta *, welcher turn ecclesiae instituti· moniti, ut in umoiie robur gebietet, dee Kaiser mi gebeh, was dee Kaisers quaereremus ac firmitatem, in unum convenire ist, aohten wir ee »1» oine-beiHge Ptiebt * ohne^ ndstraque consilia conforto prae ceteris opportunum k . BAumen den A^sdruck unaerer Hnldigug a * den iudicavimua, regimen civile inierim obtestantes, ne ■ ■ Thron Euerer MajestAt aiodersulogen. Die HttWe eraamodi decreta organica, quibus civitatis ratio'' dee AUmlchtigen eei der BehUd, vor welehem jodor ad ecclesiam in singulis determinaretur, nisi prius Feind der Eintracht nnd der Gereohtigkeit ohn- audita et consulta ecclesiastica auctoritate con­ mAehtig xurilcksinke ; die Hand dee Herrn serstreue derentur. Quod cum non potuit aequum et iustum '■ .· J · ' '■■' v .· U .< ■ . ■ . WffVENTCfi VIE^NFASI8«Pm«^ortVM Al inRIAJ5. JM9 aprili. » 399 ‘ ‘ -i * ■■ . .1 non videri, supremi potestati·’pblttiCa,· administri A ipsa condereKtuf, * .deeret * episcopo * ” ' imperii-prosincii ... ex omnibus * . paee, fruen- pustulatio effecit, ut 33« '. Quae justissima vestr» politicqe ’ potestati» primi tibusVindobonam convocaverunt, quam invitationem administri ex omnibus imperii plovihciis ‘pace fruen- . secuti, dotninibh tertia a paschalibus festi· in. hac tibus epispopos invitarint. ut in istam urbem con­ Hinc tibi, dilecte fili noster, alliaque ■ metropoli convolarimu·.' Collati· suffragiis, ut rerum venire vellent. gerendarum ordini j^raeeaSem. electu·, ineiin» esse venerabilibus fratribus, arphiepiscopis ' et · episcopi» cogiftiMO, sanctitatem tuam tie ratione conventus visum est "ad istam' metropolim statim convolare, huius debita verecundia informare et nomine con-·• non' iSm ut jnimmunem ex'diversi * iisdem provinciis gregatorum episcoporum testatujn facere, nom'eam ,. celebraretis? synodum, quae; veluti quiaque vestrum . 'ease mentem ipsorum, ut Hicràih synodum socun- ' 'optime noscit, absque nostra, et appstolicae sedi» diinr ecclesiae jnatituta celebrent. secus pm summa. - venin nunquam posset haberi, sed ut ctlncordibus animis et 'gLilati· Mqdiis atque conhiliis omnis vestra qua in^sedem beati Petri animantur devotione et “ ■·-··· -■■·■ operq in «cclraue iuribdb asserendis etvindicanilr· , in sacros canone·, observanti * religioni dpxissent, , auctoritatem apontojivam suo operi praevie con­ ciliare. Institutae deliberatione· nonnisi praelimi- atque in maionacatholicae rei utilitate et prosperi­ tate ad sacrorum canonum tramites promovenda regimini· percunctatione . impendatur. No· certe haud pessumus, quin eiu«- * nafis sunt.quipjbe * habendae provocatae. ad quam,repensuri episeopi consultissi- modi tuuiti tiliorumquo venerabilium fratrum con- mum ducunt, si concessa sacrorum libertate subnixi silinm meriti ·laudibus * principia .eathtilica communi declaratione eliquantur p habemus, nihil tibi ehdemque magi * ' iursquè ecclesiae inalienabilia una voco revindioent, ne forte futuri * ac peremptoriis pactionibus, auctori­ ‘ tate npostolica conficiendi·, praepropera legislatione civili vi * impediretur Ita quidem inpraesentiarum urgenti nos officio satisfacere sanctaeque «edi» approbationem ferre posse cpm fiducia speramus. Quare, ut opus tam difficile et arduum, quod aggressi sumus, sanctitas et donec de eventu tua paterno favore prosequi, uberiora referre licebit, apostolicae benedictionis rore fecundare dignetur, congregatorum episcopo­ rum nomine enixis ptecibus' Hagito. qui summo' ■ prosequamur, ac pro certo omni studio sedulo exigantur. Ea porro ape nitimur fore, ut idem carissimus in f'hristo filius noster.· vester augustus princeps, probe noscens, quantopere ad epi - imperii soliditatem atque ad populorum tranquillitatem felicitatemque. tuendaip catholici ecclesia'eiusque irreformabili· doctrina conducat, non solum haud permittat, ut organici· decretis aliquid statuatur, quod aacria ecclesiae i,uribu» adversetur, verum etiam iuslisrimis nostris * tri ve q ue desideriis'' ac poatulationibu· obsecundans efficere velit, ut pietatis et obedientiae sensu inter sacrarum ma­ ecclesia ijraa in cunctis suis ditionibus plena potiatur libertate, et saeri antistite * sub apostolicae ’sedi» < nuum humillima oscula emorior sanctissimi patris ductu atque auttoritate liberi, ompino siift in pm- humillimus, devotissimus, obligatissimus servus. prie obeundo ministerio. Iam vero per te ipse probe intolligis. dilecte fili noster, nihil nobis tam Fr. card. Schwarzenberg; m. p..^. archiepiscopus .Salisburgensnf. Viennae, die 25 maii 18^9 , •il cordi esse, quam -------- — ut-------omnia :-----ad1 — sabri *■ “ -■· et — ecclesiastici t— iuria--------------normant < gratum futurum quam omnia latius vestri conven· . tu· acta excipere ac simul cognoscere, quis vestro- , rum consiliorum et laborum fruotus exstiterit. Atque interim in humilitate cordis nostri a Deo optimo maximo enixe exposcimus, ut super te aliosque venerttbile· fratre» istic morantes multiplicet miseri­ V. ABtwarteehreibe· dee iteillgen Vaters. Piu» papa IX. Dilecte fiir noster, salutem et apostolicam benedictipmqn. * data et spiritum consilii et fortitudinis tiae et intellectus, Nuper ad nue pervenerunt litterae, quas a te. dilecte fili noster, die 2b proximi mensis miiii Vin­ dobonae cordiam suum et copiose effundat spiritum sapien­ aliorum quoque venerabilium veatrasque curas et labores ad maiorem sancti * ui * nomini gluriam et ecclesiae suae sanctae utilitatem adiuvet. roboret atque confirmet. CuiU· divini et fratrum Auatriaci imperii antistitum istic in prae­ praesidii senti commorantium nomine scriptas, atque intimo * erga-no· et Petri cathedram fidei, pietati * et ob­ servantiae sensu exarata , * * libentissimo'prbrsu animo volentiae testem apostolicam benedictionem intimo cordis affectu tibi ipsi, dilecte fili noster, atque eisdem venerabilibus fratribus peramanter im­ excepimus. pertimur. Gratissimum enim nobis’ accidit in ; iisdem litteris iterum perspicere nihil tibi eisdemque antistitibus potius esse, quam in hoc tanto tem- porutn motu ad fidelium salutem procurandam totis viribus incumbere, atque omni studio catholicae ecclesiae causam defenders eiusque iura et liber­ tatem a laicae potestati· vinculi * vindicare. Hinc auspicem in Christo filio nostro Francisco losepho, Austrias imperatore et Hungariae rege apostolico ac Bo­ hemias rejje illustri, pro apae ditioni * regionibus latam ea spes effulsit foro, ut ecclesia pb iis omnibus, nostrae Datum Caietae, die q iulii anno lng‘·, ficatus nostri anno quarto ' - bene­ ponti­ Pius p.ipn IX. VL Einieitende Erkiiregg der verunaelte· Bixehife. non levis tua aliorumque antistitum exstitit laetitia, ubi primum ob fundamentalem legem a carissimo praecipue Hohes Ministerium de· Inneren. Wabrend die Staaten nothgedrungen zu den Waffen greifen. um die gescltige Ordnung vor dem Zerfalle zu retten und die europii»che Gesittung wide| den Andrang einer neuen. unerhiirten Bar quibus hactenus quaquaversus obstringebatur, vin­ baxei zu beschützen, widmen die versammelten Bi- culi· expedita optatissimam suam recuperant liber­ tatem. Cum autem tu. dilecte fili noster, iidemque schôfe ihre angeetrengte ThAtigkeit einem Werke,. Welches zuvvrderst unter Gotten segenreichem Bei- jreriti. ne huiusmodi •tan d e die Kraft de· Glaubena und der Liebe in assequendae ecclesiasticae libertati * spe·, ob iniqua temporum «tudia, organicis decretis post comme­ dem Herzen der Katholiken verjüngen. aber eben dadnrch auch die Lebensbedingungen de· Staates moratam legem emittendis praecideretur, vestrum •eee duxisti·, hoc propulsare periculut· ac civile ernpucrn noil. Der Whcbsende Drang eine· Kampfés, welcher da * Schicksal der europjischen Gesellschaft * antistite 'summopere [e eti·] ** gubernium etiam atque etiam obtestari, ut ecele- Tentscheiden mu· , * ■iastica consuleretur auctoritas, antequam organic * hsT ihrX Bestrebungen nicht ge-. stiirt; denn im Vertrauen iuf Den. ohne dessen ’•-il CONVENTUS VIENNENSIS EPISCOPORUM AU8TR1AE, 184» aprili· 2» 331 Willen kein Haar vom Haupte dee Menachen fkllt, A denen tehen »ie ruhig der Zukonft entgegen ; dock fthlen 332 gôttlichen Sendung vereinbar aind, ninunt •ie vor keiner undent Geaellachaft ein Vorreeht ia tie dadureh «ich doppelt aufgefordert, nach MOglich * Anipruch, aoadem verianget nur. daaa dor Staat keit den Augeublick zu benchleunigeu, ia welche·» •ie nieht minder ala jede andere Geaellachaft in die katholieehd dee Kirebe Kaiaerthume·. ren der l ebung ihrer Rechte be- dem Beeitae gad manaigfacben Hemmniaeen befireit, ihre volleWirk- achOtae. Allein die katholiache Kirche kann ihr Recht. umkeit heilbringend wird entfalten kdunea. nach Gott·· Anordnung au beetehen und für die Sie halten et fflr ihre Pfli^R. aich gegen da· hohe Miniateriuin zuvôrderat über die geaetalichen Beatimmungen au erkUren, welche den vom Staate ewigo Beatimmung dea Menwheageechlechte· «u wirken, nicht von, dem Ermeaaen dor Staatagewalt sie mu»· aich wider eine Auf- abhingen huen ; Kirehe zur Grundlage faaaung verwahren. kraft welcher ihr Be«teheu und dienen «ollen. , Dureh # 2 wird jeder geaetalich ihre Geeetagebung den Verfügungen der weltlichen Reehten anerkannten der anerkannten Kirche und Religionageaellacbaft zu- Macht id aelben Sinne unterworfen wire, wie die·» gmichert: mit dem Fortbeatande und den Statute·· industri- 1. Da» RechUder gemeinzirfnen ôffent- lichcn ReligionaObung. 2. Da» Recht. ihre An- gekgenheiten «elbatatindig au ordnen und M verwalten. 35 Der Heaitz und Genii·· der für ihre eller Geacllnchaften der Fall i»t. <>hn<· Zweifel i«t dieae Auffanung nicht die de» hohen Mini»tcrium·. welche· dadureh vielniehr nur auadrücken wollte, da»» die katholirchcn Kirchengemeinden de» Kai»erCultu·-. Vntcrricht»- und Wohlthitigkcitazwecke beztiminten Anztalten, Stiftungen und Fonde. Die B tbum· nicht minder pl» andere Gcaellachaften ru der katholiachen Kirche dadureh die frohe Auwicht Beobachtung der nllgetneinon Staatageaetze verpHichtot »eien. und dabei von der Vorau«»etzung auf eine wohlthOtige . Verknderung ihrer Stellung erôlfnct wird: doch kônncn aie nicht umhin. ihr aueging. da·· dan Staatageaetz die ihm eigenthümlichen Grenzen überachreiten. niemala in den Be- Beduuern aunzudrflcken. daa» die Regierung Seiner reich der Kirehengewalt atôrend eingreifen werde. Maje»tit e» nicht für rithlich fond, jener Berück- Aber der Augenblick. in welchem wir unaere Stimme erheben. iat ernat und entacheidungavoll. verzainmeltcn Bincbôfe orkennen mit Dank, da» •ichtigung, wlclchc aie der katholiachen Kirche au rollcn ohne Zweifel gencigt iat. auch cinen geaetzlichpn Auzdruck au loihen. In den laindern. für welche die in Rede atehende Kundinachung erlaeaen t, * o kommen 5·· Katholiken auf Einen l* rote«tanten. und 4·> Katholiken auf Einen nicht katholiachen Griechen. Wenn in Folge dea Reehten der Mehrlieit Eine Stitnme über die Hilfte in Fragen ent•cheidet. · * Vafcrlandt von deren Eüaung da» Schicknal de· abhangt. ao kann wohl den religioaen und da die obachwebenden Verhandlungen vielleicht für eine lange Reihe von Jahrcn auf die Stellung der Kirche in Oeaterreich gebietcriach einwirken. ao iat ea unaere Pflicht. jeder Miaadentung. welche im Eaufe det^wechaelnden .lahre auftauchcn kiinnte. dureh Erlâuterung und Verwahrung zu begegnen. Wir glauben ferner. die Grundaiitre undeup'n z.u miiaaen. welche biaherigen un« im latufc dor Verhandlungen leiteten und immerdar leiten werden. Wir würden den Vorwurf der I’Hichtverletznng auf Intereston'einer vierundzwanzigfachen Mchrheit der An»prucb auf beaondere Bcachtung nicht veraagt ,· un» laden, wenn wir die Sellnitatindigkeit in Verwaltiing der Kirchenangelegenheitcn. welcher die werden. In Preuaaen. wo die Katholiken ungefOhr Gcrechtigkeit und Weiaheit di· Monarchen geaetz‘ii der Geeammtbevôlkerung betragen. macht der liche Anerkennung gezollt hat. nicht zur Wahrheit 12. Artikel der Verfaaaung vom 5. December 1848. indent er die Rechte der Religionageaellachaften nu»»pricht. wie die ovangelische. ao auch die katho- macho» wollten Darutn fühlten w ir una gedrungen. manche Gegenatânde. welche die frühere ôater- li»che Kirche namhaft. und.die in Druck gelegten roichiache Geaetzgebung in ihren Bereich gezogen (Or. die in ru ErUuterungen. welche dan preuaaiache Miniaterium hatte. fiber' die Verfaaaung gab. veraichern. dioae auaführ- nehrt)en. Doch machen wir ea una zur Richtachnur. an dem Be«tehendcn niehta ohne vollgiltigen Grund liclie Erwlhnung aei geachehen. rum dariuthun. dat» dieae Gemeinachaften in der ihnen luatehen- zu kndern Kirehengewalt Wir verkennen Anapruch nicht. daa» viol,· der Stellung nieht beeinDie veraamuuelten Ili- Anordnungen. welche die Staatagewalt mit l eber•chreitung ihre· Wirkung»krei»e« erlaiwn hat. an achofe aind überzeugt, da·· die Regierung Seiner aich zWeckmiMig und hcilaam aind. und atellen ea un» zur Aufgabc. aolche Anordnungen auf da» dew. feierlich verbrieften triichtigt werden «ollen * Majeatit von demaelben GrundaaUe der Gerechtigkeit auageht. und w&hrend aie andern Religionageaellachaften neue Rechte verleihet, die alten. wohlerworbenen Rechte der katholiachen anerkennt und au beecbütaen bereit iat. Wir konnen jedoch nicht verheltlen. Kirche daaa die Selbstatkndigkeit, welche da· Geaeta in Hetreff der Verwaltung der kirchliehen Angolegenheiten ver- kirchliche Gebiet zu verpHanzen und ihnen den kirchliehen Gei«t einzuhauchen. durch welchen allein •ie vo||e Frucht tragen konnen. Wir atehen unaerer Pflicht gemk·· für die Rechte der Kirche ein. »owohl (Or jene. welche ihr al· aolcher und in Folge ihrer gôttlichen Sendung zuatehen. al· auch jene, welche aie in Oeaterreich kraft fur bemmderer hetaaet. zur Wirtlichkeit nicht werden kônnte. wofern dio hinrugefügte Beechrknkung in einem der Kirche foindlilhen Sinne aufgefaaat und dureh- Rechtagründe erworben hat.. Wir ehren aber auch allé Rechte, welche die Staatagewalt der Kirche geführt würde. aie eeien wie jede andere Geaell»chaft au· der Natwder Staatagewalt hervorgehen. welche der Monarch kraft beaonderer Rechtagründe er­ den allgcmeinen Staatageactaen unterworfen. Die katholiache Kipche ehret in der Staatagewalt die Vorbedingung der Rechtaordnung und die Fdgung worben bat. · I'm den Beginn der A'eratflndigunÿ und, Vereinbarung, zu welcher daa hohe Miniaterium un» der gôttlichen FOracbung: auf. daa Wort Gotten hinweiaend VcrkOndet aie den Goboraam gegen die rechtmiaaige Obrigkcit und gibt dcfniaelben ia der Gewiaaennpflicht cine fente Stfltae. Sie erfUlet die eingeladen hat. nicht bia turn AbechluaM der Ver­ ■ehaften, S 2 aagt von den Religionageeell- BürgerpHicht; au deren HeRighaltung aie den' Em» gegenflber uaaprechea kann. «owobl jene. welche handlung aufaehieben zu mfiasen. legen wir hiermit die wichtige Frage der Eheangelegenheitea. Ober welche wir uaeere Berathungen bereita geachlomen haben. zu wohlwollender Beaehtuag und gerechter Die beifolgende Schrift eathfllt «einen anweiaet, auch ate Geaellachaft. und wo ee Wflrdigung vor. aich um Ding· handelt. welche nit der ihr gewor- unaere ErkUruag Ober die Reehte. welehe wir in uCONVENTES VIENNENSIS EPISCOPORUM AESTRIAE. 333 1MM uprili· 334 ** Ehnaaehen für die katholiaehe Kirehe in Anupruch A Milderung ein; rie» obi man •ich nicht eMschlieiuien boante, da· Ge« eU * xu aadern. w suchte man <■· * doch in der Auafthrung mit dea Rechten der * * Kirch walche wir ao daa hohe Ministerium rich ten, um nehmen mAaaen, und die WAnache und Vorwchlagv. ia dinner wichtigen. tiefeingreifenden Angelegeuheit xu veraohnen und wenigatens jeden grelleg ein sagensreiehes Zusaramenwirkeft xwiachen Staat klang ru vermeiden. deutiger. unaicherer und Kirehe so vollkommen xu eriielen. al» unter den gegebenen VerhAltniaaen nur immer môglich ist. Mu»· Die·· ear jednch e«n zw»·)Gt^ainn. Denn einerweit» konnte die Kirehe rich mit einer theilwcisvn und •chwankenden Duldung de· geseulichen Verfahren· Wien, den 30. Mai 1K4H. Folgen die I'nterschriften «amnitlicher nicht xufrieden Mellen, and andereraeit· klagten AOe. welche veraammdten Biachôfe. die Feindseligkeit gegen Religion und Kirehe für d;l« Siegel eehtef Freirinnigkeit anaahvn. über ungemeasene Begünatigung der Gewtlichkcit. VU. I eber die Rhe. Da· Gesctz vom 4. * Hohe» Miniaterium de· Innern Mart bexeichnet auch in dieeer Hinsicht den Heginn eirçpr neuen Zeit. Die osterrctchischv Geeetzgebung in Eheaachen katholixche wird Kirehe fortan nicht Die gehindert werden. über die Giltigkeit der Ehe vor ihren hat aeit Joseph 11. einen Standpunkt eingenommen. Gerichten nach ihren Gewetxen xü entacheiden. und auf welchetn aie einaam__ daateht. Dutch mehr der katholinche Secleorgvr hat fernerhin nieht zu al· fauaend Jahn» gait e· im gunxen Bereiche der latciniachen Kirehe für unbeat,ritten. daa· die Ehe p beaorgvn. da»· er unter Drohung aufgefordert werde. einer Ehe, welche nach «einer I eberzeugung und •ammt alien durch rie begründeten Rechtaverhaltniaaen vor oa» geiatliche Gericht gehore. und in den Gesetzen «einer Kirehe ungiltig i«t, die Svg- Vngarn wird die Gerichtabarkeit in Eheaaehen noch gegen war tig nach diesem Grundaatze geübt. In nungen der Kirehe zu spenden. Allem die Ehe üher die durch die Ehe begnlnderen Vermugena- bedarf einer geaicherten Stello im bürgerlichen Leben und begründet An«prüche. welche in vielen Beriehungen erfolglo» bleiben, wenn rficht da> rechte ganz vor die weltlichen Gerichte gezogen ; Staatsgesetz doch die Entacheidung über die Giltigkeit einer katholiachen Ehe blieb. ohne da·· man die bürger­ lichen Wirkungen auaachied. dem lurchlichen Ehe- «etzunggewührt. Hagegen wird durch A erbindungen. welche zwar die bürgerliAen Rechte der Ehe g»· gerichte überlaaacn. In. Folge dor aogenannten f’ivilehe. welche der Revolution überall auf dem die GeringschAtxung dor Religion, die Gleichgiltig- Fu«»e nachfolgt und ihre Herrachaft genau μ» weit al· die riegreiche Revolution verbreitet^ verfügt zwar der Staat über die Ehe. in ao weit aie in die rittlichen Gefühle· gefôrdert. und wahrend vine z^hlreiche. erbitterte Partei jede·, auch da· achindlictyrte Mittel aufbietvt. um die rittlichen Grund- mAhreren Staaten wurde zwar die Verhandlung denselben Anerkennung und Durch- nie»»en. doch vor dem Gewissen keine Ehen rind, keit gegen allé· Hobere. die Abatunipfujjg de· anaacre Eracheinung tritt. ana eigoner Macht. und lagen der Genellschaft xu xentoren. ergeht an du· nimmt von der kirehlichen Geaetz.gebung in Ehe- Staatsgewalt dringend wie niemal· die Aufforderung. ’ ’ » von ihrer Geeetzgebung Aller feme halte, •Helion gar keine Kunde, aber eben weil.er von . daaa rie ihr gar keine Kunde nimmt. tritt er ihr wonigaten»' wa· zur Entkraftung der rittlichen I’eberr.eugungen ni^ht unmittelbar entgegen. da» bürgcrliche Geaetz ’und durum nun Siege der Partei de· I mnturzea beitragen kônnte. Kirehe und Staat haben daher hindért wenigsten· den Katholiken nicht. aich über' zeugt kw halten. da»· die Giltigkeit aeiner Ehe vor Gott und dem Gewiaacn nur nach dem Kircheng^aetze zu beurtheilen aei v Ganz eigenthümlich gestalteten die Dinge aich in Oeaterreich. Da» Ehepatent vom J ah re 1 81 * •tellt allcrding· die Behauptung vyran. daa· ea über die Ehe nur in Betreff ihrer bürgerlichen ein dringvnde· Interesse. bei ihrer Gvsvtzgebung < über die Ehe Hand >:i Hand zu gehen. Dio Kirehe nahm und nimmt die Ge«etz.gebung · und Gerichtabarkeit über die chriMlicite Ehe th ein hvilige·. unverjahrbare * Recht in AnsprucM Veber die Giltigkeit der Ehe vor Gott und detn Wirkungen zu verfügen gedenke. allein die·· war Gewifteen kann nur da· Kirchenge«etz Bcxtimmungv^ crlassen. und nur da· kirehiiche Gericht hnt- bio·» eine hüfliche Redenaart. mit welcher man dae harte Eingreifen zu mildern auchte. Die oater- •chvidungen fallen. In diesem Sinne hat da· Con­ cilium von Trient feierlich aungeaprochen, daw· die reichieohe Geeetzgebung ging weit dem Jahre * 11 8 offenbar von «1er VoraUMetxiing aua. da·· die Kirehe die Giltigkeit der Ehe echlechthin -und ohne allo Be- Macht habe. llindernissv. welche die Ehe ungiltig machen (impedimenta matrimonium dirimentia I. fewtzueetzen. und die Ehesarhen tor da· geiatliche Gericht gehoren. Daa·' die burgerliche Geeetzgebung ^lemungeuchtet auf die Ehe von dem Staatageaetze abhangig aei. Der Kirehe Die Staat·wurde nur da· Recht xugeetanden. Eheverbote zu^ gro«»en Einfluw» übe, liegt am Tage •chrinkung auf die bürgerlichen Wirkungen. bio·· die erlaMon : aber auch dieser Recht entzog man ihr gewalt thata&chliœ: denn ea wurde den Pfarrvrn unter •trenger Xtrafe verboten. Ehewerbern. welchen cin welchen aie eine Verbindung zweier Persotien vor ihrem Gerichte für eine Ehe anerkennen und den- bü(ger|£he» Ehehinderni»» nicht im Wege Hand, •elben die au· der Ehe entepringenden. Anspriichv. die kirehiiche Trauung zu versagen. In folgerechter Durchführung de» Grundeatze». da··'die Giltigkeit in so weit dieaclben erxwingbar aind. beschützeti der Ehe in jeder Beziehung lichen Rechte der Ehe abhingig. Der Staat w jrd aber durch aeinen eigenen wohl- dem Staatageaatae zu au»»cblioftriich beurtheilen »ei. nach legtv die oaterreichiache Gcsetagebung endlich wogar den I>andeft»tellen da· Recht bei. in genbimen Ehvhinderniaaen. also für den blosaén Gewwaenabervich. zu dispenairen. Diese Verkennung des ganxen VerhiltnÎMea, dieser willkürliehe Eingriff in das Gebiet der Kirehe und des Gewiasen· bildete im Laufe von beinahe aiebenxig Jabren einen Gegenstand unabliaaigpr und gerechter Beachwerden. Ea i«t wahr.r •eit mehr ala dreiasig Jahren trat eine thataichliche «chreibt Bedingungen vor. unter will, und von dieaen Bestimmungen rind die bürgvr- veratandenen Vortheil darauf hingôwieaen. keiner Verbindung die bürgerlichen Rechte ,einer Ehe n· gewahrvn. wenn aie aich nicht nach den Grund afttzen der Religion, ru welcher die Ehrwerbet rich bekennen. ala eine vor dem Gewissen giltige Eh·· daratellt Die Familic iat die Gjundlage dea Staate·. die Ehe iat die aittliche GrundUge der Familie Zwar wird die Ehe durch einen Vertrag eingegangen . aber die Verbindlichkeiten. welche man durch dn· CONVENTV8 VIENNENSIS EPISCOPORl'M AUSTRIAN IS49 aprilis 29 , 335 übemimmt, gehûrea ihrem À sorger abgegeben wird. wie bisher die Wirkaam * Emgvhung deraelbea ten * xn»n æW und «ichtigstén Theile each einem Gebiete kcùt beigelegt, ‘la·· aie xugleich'die bürgerlichen ap. tn welches der Arm der Staatagewalt nieht hiuûberreicht. 14ebe und Treue U—en web nicht Rechte der Ehe bvgrande crzwingen; erxwingen fast sîch nur ein Stûck GeMes •achen werde mit «1er kirchlichen m> vollkommen und aueh dieaa nur. wenn det pflichtvergeesene (îatte Vermogen bceittt. Ferner koitomt each bei ab moglich in Kinklaug geeetat.. Da» bdrgerliche der Ehe die Frage in Attaching, unter wetehen Bedingungcn die Befriedigung des Goschlechts * die II. Die «bterretchbche Gmetxgeburtg ia * Ehe Geaetabuch nimtnt bei «einen Beetïmmungen über Ehe auf die religiûeen Aneichten Christen katholiachen der und Judvn der nicht aorgfikhig •tündig tu entacheiden. ist doch gewi·» nieht Sache Rückaicht. Mit aundrücklicher Berufung auf ihre keligionabcgriffr ($( II5J gotattvr v· den Eiwteren. dea Staate·. au· vrheblicbvn Gründvn moglich aei ; triebcs aiitlicb Daher ftihlten die Geavtzgebungen. die Trennung welehe kirchlichen drungen. Ehe und hiertber selbat * der auavprachen. die Zhdigiiben und aich dit» Trennung der Ehv vnn der xu fordérn: mit aundrucklicher dennoch ge- RvligionsVerhaltniaa bergerliehey aittlichcn Tehcr- zvugungen dervChewcrbcr bu bcrückmchtigen. Da» Berufung auf ihr I23> lâ«at c· bei «Ion Lrtz- tvren mvhren» und eîngreifende Abwvichunge’i von dehm wedvr ein Hindernit»· de· bürgerlichen .Rechte· gehvn kônnen. So vindringhrh da· <'hrbtvnfhum den Kindern Ehrfurvht und Gchoniani geg» fi * die Elft'rn predigt. ·<» trug die Kirehe doch RedrnïcTh· im Wegv «tehe. noch cine der Bedingungcn mangle, un welehe nach den Grundvàtzen dvr Religion. · zu von der Einuilligung àer Ehern abhangtg znmachen. und da· Concilium von Trient erkhirtv »ieh mit groMater Enfachiedenheit wider divar Aundvhnung der vaterlichen (h'wah llffenbar hat * eit F.infüh * der die Ehvwvrbvr aich bekennen. die beaitzt er ja die Macht. vine Gehnraam. weleher i*ch ·< * haufig in dem Srhoo··»· der Familie xeigt. i»t vine· dvr bedenkhehaten •niche Verbindung unter den strengiten Strafen tu war eine Vorschule für die Zuatande der Autlô»ung. verhieten. Aile Staaten des deutachen Bundes mit die Eltern nicht zugenominen. uelmehr Weichlichkeit ein. ùnd dvr Mange! an kindlichvin Zeichvn «1er Zeit; die «1er Zuehl vi»tw««hntv Familie mit weleher die Staatagenellsehaft bvdrohl iat. Allvrding» lauen aich zur Rvchtfertigung de· vinciger ÂUHnahmë Oeaterreichs stellten bi· xum D Hindvmisse» derMindvrjahrigkvit gewi<'htigeGrütide Jahrv 1848 da· caQoniache Recht al· die Richtvorbringen, allein die Vortheile. die <-· xu gewahrvn •chnur auf, nach weleher die Giltigkeit der katho * / durch vermag, kônnten in den invieten Fallen durch vin diesr dem Kirchengesetr. gezolltv Anerkvnnung »ich in AVahrung ihrer lntere»»en niemal· beirr^ ge- strenges Verbot um nicht· weniger vrr»»icht werden. When Ehe xu beurtheilen aei. und haben fundon. * Soilte e· unter dem Drang»’ der o.bwaltenden VerhaltniMe al· unmuglich emvheinen, dam die bürgerlichen Rechte der Ehe von der kirchlichen Giltigkcit deraelben «chleehthin abhâügig gemacht werden. »o miige da· hohe Minirteriurn wenig«tede auf Beetimmungrn eingehen. durch deren Auf * •tvilung eine Ehv. weleher die Gütigkeit vor Gott und dem Gcuixaen maagelt, mdglichst hintangehaltcn wArde und nur ab «elCeae Auenahme eintreten kônntv. !. Ea werde der ErkUruag der Eiflwilligung. .welehe nach dem KireheageaetM vor ' dem Seel- 2. JfUiMrstwmf. Man pHegt dafür zu halten. das· dieses Hindemias der bürgerlichen Geltung für Aufrechterhaltung dvr Mannazucht und de· kriegerischen Grûte· unvntbchrlich soi; allein die Erfahrung lehret unwideniprechlich. da·· e· sieggewohnte. der strengen Zucht unterworfene Deere ohne die· Hindemi·· gelieti kônne. Die * versam tnelten Hi»rhofe halten aich Übeneugt. dans ein •trengea Verbot xur Hintanhaitung von unbefugten Militarrhen noch volbtAndiger hinreichen würde. al· sur Vermeidung von Eben der Minderjihrigen ohne Einwilhgung dar Eltern; .denn die Boldaten stehen ja in jedam wohlgeordneten Heere unter dem eingreifenden Einfluaee ihrer Vorgeeetaten. CONVENTIS VIENNEN8I8 EPISCOPORI M AUSTRIAS, 1849 aprilia 'M 337 338 ___ i werden. In dieaer 8ache hingt jedoch 3. Daa Hinderniaa der FerwrfArsing nr rkrrm A gehaltun Krrtminfr und sum Tode tritt seiner Natur nach allés vom Klima ab.' Und in keinem luuide dee aelten in Wirkliehkeit. Wenn der Staat einen aua dem Kerfcer entflohenen Verbreeher nebenbei da- atrafen will, dam er einer von demaelben durch geechloaaenen Ehe die bûrgeriichen Rechte versagt. ao er sich bedient der ihm suatebenden Straf- gowalt: nur moge er anerkenaen. «lass dieae. Ehe. wofern sie vor dem Kirvhengesetse giltig iat. daa Zustandekommen einer neuen Ehe auch dann hin­ der Verurtheilte dutch Kaiaerthumea kann ea Ar naturgemiaa and wün- daaa ein Mfidehen seheMwerth gelten. vor Voll- eaduag dew viersehnten Jabres heirathe J eden- falls wird eine aolche Heirath nur els hüehat aeitene Auanahme vorkommen. 2. Furcht and Zwwisg. Da daa bürgerliche Ge- aetsbuch swischen geretbter und ungerechter F.r- regung der Furcht nicht auadrücklieh unterocheidet. Begnadigung ao behaupten einigv Schriftsteller. daa ôaterreichische oder Ablauf der Strafseit die bürgerliche HeAhigung Genera aehe die Einwilligung in die Ebe auch dann * colite surückerhalten haben. Die Strafniasaregel wird dadurch nieht geschwicht, aondern verstirkt, regung von Furcht bewirkt worden aei, und dann und es laaaen aich dagegen nur dann Einwendungen würdc erheben. wenn man da» Hinderniaa einaeitig vom kirchlichen Hindernisae allerdings eine Verschieden- der»·. wenn Standpunkte der juridirchcii Folgerichtigkeit be- trachtet. wenn. vie mittelat gereahter Er- fUr ungiltig an, swischen dem ôsterreichisahen dem und heit oowalten. Doch wer aich seines Rechte» be-, dient, * . füg Niemandem ein Vnrceht au, und die 4. Die ThrilxahiHr an drr Urnckf drr Ehr· B Absirhten, von welchen demand sur Ausübung seines Rechtes bestimmt wurde. kann der Staat nicht vor trrmmg findet auf einen Katholiken tu aelten Anwbndung, ala dosa aie grosse Schwierigkeiten sollte seinen bereiten konnen. x Das Hinderniaa dea Aufgebotea ist «1er Kirche bedenklich behaupten. dasa die gerechte Erregung so wenig fremd. daaa es vielmehr aua dem Kirchen- seinen gesetse I’raprung herleitet. Allein nach dem Kirchenrechte « ird die unberechtigte Enterlassung des Aufgebotea taar durch atrenge Strafen geahndet. doch tpecht aie an und fflr aich die siehen. Richteratuhl Man darf also un- einer Furcht kein Hinderniaa der bfiçgerlichen Geltung sei, und daaa somit beide Gesetsgebungen in «lienem Hinderniaae. vollkommôn übereinstimmen. 3. Ebt/eArung. Das Ehepatent schlosa bei Auf- atellung dienes Hinderniaaea aich dem kirchlichen Hinderniaae des Raubes enge an : doch daa bürger- liche Geaetabuch liées bedeuiende Abinderungen Ehe nieht ungiltig ; dagegen erklirte daa Elmpatent das dreimalige Aufgebot filr ein Erfordemiss der eintreten. Giltigkeit der Ehe. und das bürgerliche Geaetabuch liesa nur in eo weit eine Milderung eintreten. ale derniaa der EntfDhrung auch dann vorhanden. wenn die HinwegfDhrung ohne Verfibung einer Gewalt- nach demaelben aur Giltigkeit der F.he hinreicht. tbhtigkeit daaa die Namen der Brautleute und ihre bevor- Person geschah, Nach aeinen Anordnungên iat daa Hin- und mit Einwilligung der entAhrten Ea ist ferner jede' Ehe ungiltig. welche die entfOhrte Person, ao lange aie sich in Ebe wenigtena einmal aowohl in dem der Gewalt des EntfOhrera befindet, eingeht; also Pfarrbesirke des Briutigams ala der Braut verkündigt werden. Eine Vorsichtsmaaaregel. welche c auch die mit einem Dritten geschloeaene Ehe. atehende die VerhütuUg ungiltiger Ehen sum Zwecke hat» geriÎdi mit sich aelbat in Widerapruch. wenn man thr uie Wirkung beilegt. neue Gründe für die Vn~ giltigkeit einer Ehe darsubieten. Die ôaterreichiache Geaetsgebung dürfte also in der Sache aelbat Dieae Ausdehnung dea Hinderniaaea berubt einerseita auf dem Beatreben, die durch die EntAhrung verübte Rechtaverletsung au beatrafen, àndereneita auf der gegründeten Beeorgniaa. daaa jede von der eine Aufforderung linden, sich hinaichtlich dee Auf- entfOhrten Person geachluaaene Ehe, so lange dieaelbe sich in der Gewalt des EntfQhrers befindet. gebotes Einklang su unter dem Einfiusae von Furcht und Zwang otehe. aetsen und ea ala Hinderniaa der bûrgeriichen Geltung fallen su laaaen. Verbot und Strafan- drohung werden genügen, der Entkrlftung dieeer Doch um Rellrtaverletsungen au beatrafen, bedarf der Staat keiner Erweiterung seiner Ehehinderniaae ; ea etehen ihm daau viele andere Mittel su Gebot, heilaamen und nothwendigen Masaregel entgegen- und auwirken. Vebrigena wire eine Vereinfachung des dieaaAUligen Verfahretia eehr wflnachenswerth : denn Dritten unter Einflufa von FUrcht und Zwang ver- mit dem Kirchenrechte in wenn die entfhhrte Person sich mit einem nach den beatehenden Geaetaen kann der Fall ein­ mâhlte, so gendgt daa dureb Zw'ang und Furcht begrOndete Hinderniaa, um die Ehe ungiltig su erlaubter Schlieaaung einer Ehe machen. ohne daae ea nothwendig wire, dem Hin- treten, daaa su 48 Verkündigungen nothwendig neien. Aber trots dieaer Aehkuften Vyrichtsmaasregeln aind die be- derniaae der Entfhhrung eine erweiterte Geltung su geben. Die ôeterreichiache Geaetsgebung dürfte iiber daa-Aufgebot doch p daher ohne Bedenken auf den Rtandpunkt dee Ehepatentee surhekkehren kfinnen. in einem weeenlichen Punkte mangelhaft. Auf4. /rrthum. Nach den fiaterreichiachen Geoetaen geboten kann jeder werden, welcher in dem Pfarr­ aiehetiqen Anordnuhgen besirke aecho Wochen lang wohnhaft iat, und bei Fremden kann ein aechawôchentlicher Aufenthalt macht der Irrthum die Ehe nur dann ungiltig. wenn nicht hinreichen, um ein dem Zwecke entaprechen- vorgehet. oder der Ehemann seine Oattin nach der Ehelichung bereito von einem Dritten geachwkngert dee Aufgebot môglich su machen. Zehn andere HindemiMe der Giltigkeit werden aowohl von der btlrgerlichen ala von der kirchlichen er entweder in dbr Person dee Ehegatten ’ aelbat findet, lib dieoe letstere Beetimmung mit dem. Kirchengesetse kônne vereinbart werden. bfingt von der Aualegung ab. welehe man dem auf die Per- Geaetsgebung aiifgeatellt ; doch unter Bedingungen, deren Verochiedenheit eine sum Theile unbedeu- . eon aurOckfallenden Irrthume (error, qui redundat in personam) gibt. Manche Canoniaten dehnen tende, ja nur aebeinbare, sum Theile aber eine allerdinge eiagreifende Abweichung erseuget. denoelben auf jene Eigenachaft aua. welche nach 1. VmArMflmt. Die Verochiedenheit gründet aieh darauf, daaa nach dem oaterreichiochen Geoetse dem allgemeinen l’rtheile der Menachen ale eine otillochweigende Bedingung der Einwilligung an-, aowohl Knaben ala MUchen bio sur Vollendung dee vienehnten Jahrea ab unmüedig gelten; da­ geeeben wird, und dann lieoae die Vebereinotim- gegen nach dem canoaiochen Rechte die Mkdchea each Vollendung dea swülftea Jahrea Ar mfiadig muag awiachen der kirchlichen und fietorreichioehen Geaetsgebung sich leieht naehweieea. Allein jene Auffaaoung dee auf die Person surfioktallendea Irr- Cuacn. eanaais roaros um -,.k_ 33» CONVENTUS VlKNNENSI^KPfflOOPORUM AUSTRIAS, 184» apriKo M MO them· gewfihrt der Willktf grooaea 8pwirM * and * an» einer giltigea, aber nicht volbogeaea Kha kônnte nebenbei gebraueht werden, um viola Shea, uwieebM ‘dem aiaaa Ehegatten uad dea Bluteverweiche daa SeterreichiaebeGoaeta ala gUtig àner- waadtea dea cédera * ontatehet, water dear dar kennt. ale uagihig danuatuAn. Naeh data Urtheile 8ehwlgenebaft einbagriffea; naeh dear vaaaaieehea dar méiatea Caaaâiatea «H der bei dea Bbe- . Weehtw bedarftc ee einer beaonderea Bbeoiehoung. ; * AMWwP ar. wmmivvw< geriehten vorhemehendea Uebeag beechitekt M Der Ehebraeh wird durch daa fialerreichnche aaf die Peraon zurfickfallende Irrtham sieb aaf dea Irrthum in jener Eigeaacbaft, welehe die eiwaige Geaeta, each ohne dan ein erachwerender Utuetaad Bczeichnung der Penan dea ktaMgen Ehegatten hinzukemmt. ala Ehehinderniaa eufgeatellt. aber iet. und dieae Aualegung wird im Allgemeinen duroh daa Intervene der Sittliehkeit dringend anempfoblen. Aber nach dieeer Aualegung lient aich nieht Ifiugnen. due der Irrthum. in Folge deendn man von der Schwangerecheft der Braut durch einen Dritten keine Kunde hat. ein kirchlichen Hindftpnine nicht zu bilden vermfige. En int jedoch liîcht nu lilug- nurdana. wenn er vor Eingehnng der Ehe bewieaen iat. Man behauptet nicht ohne Grund, in einem bdrgerlichen Geaetabuche mfiasc „b<-w»>inen“ beetimmt, ab im fieterreiobiechen. Daher iat naeh dean fieterroichiacbea Gaeotae due 1Dnimnhe,welebea 3.· die Fbrdmmg der ia wie fini aie aae einem Eheverlfibaiaoo oder ana im jurWinchen Siitne dee Worton genommen aein. und hieraue folgt. der Ehebruch eel auch dann nieht für bewieaen zu halten, wenn der Ehemann aich vor awei Zeugen 'in daa Taufbuch ala Vater dee unehelichen Kinden habe eintragen laaacn : denn nen,. dan die Seterreichiacbe Beatimmung eieh durch Billigkeit anempflehlt. und vielleicht lienee allerdinga iat auch in dieaem Faile fiber die Thataich vernuchen. ob der hpilige Stuhl eine Aualegung B eache dee Ehebruchea noch kein rechtnkriftiger Ea beleidigt aber daa genebmigen würde. kraft weleher der in Rede Sprnch geftllt worden. etehende Fall in dan kirchliche Hinderniaa dea aittliche Geffihl. den Ehebruch eineraeita ala EheIrrthume einbegriffen wire. hinderniaa aufauatollen und andcrcraeita nicht ein5. Beatrhcwden Ehtbemi. Dieaa Hinderniaa kann mal eine ao unumatfiaaliche Heratellung der Gewiaanach der beatehenden Geeetzgebung nieinala ein heit dea Vergehena ala hinreichende Bddingung zum bloaa kirchlichen aein und nur in kuuerat neltenen Eintreten dee Ehehindemiaaee anauerkennen. JieaaFillen rich au einem bloaa btlrgerlichen goatal ten. halb ffihlte achon vor dreiaaig Jahren die GeaetaWenn nimlich bei einer giltigen, aber noch nicht gebunga-Hofkommiaaion die Nothwendigkeit einer Abindorung dee ft 67 ao lebbaft, dans eie deeehalb phyeiaeh vollzogenen Ehe (matrimonium ratum, non conaummatum) einer der. Ehegatten in einen Orden awei echnell auf einander fulgende Vortrige (vom tritt, no wird durch die von ihm abgelegten Ordena- 3. Februer und vom ». Mint 1820) eratattete. Eine a gelfibde daa Band der Ehe gelfieet, und dem andern Umgeataltung dee ft 67 wird aur Folge haben, dam Theile ateht ea frei, au einer neuen Ehe au achreitbn. auf die den Ehebruch ernchwerenden Vmatinde Auch aua andem wichtigen Grfinden wird von dem Rflckaicht genommen wird. und dann dfirfte auch heiligen Stuhle manchmal daa Band einer awar eine Abinderung im Hinderniaae dea Gattenmordee giltig eingegangenen. doch nicht phvaiach voH- aich ala unvermeidlich daratellen. Daa Hinderniaa ■ogenen Ebe getrennt. Devon bietet eine nicht dee Vèrbrecbena. unter doaeen Namcn daa oanoaehr ferne Vergangenheit auf Oeaterreicha Herr- , macho Recht die Hindcrniaae dea Ehebruchea und aeherthrone aelbat ein Beiapiel dar. Dagegen Gattenmordee attaammenfaaet, enthilt klare. billige machen die Staatageaetae awiachen einer voll­ und praktiache Beatimmungen; um ao mehr darf aogenen und nicht vollaogenen Ehe keinen I'nterman aich dor Hoffnung hingeben, daaa die bfirgerachied. Allein der 8taat hat dutvhaua kein In­ .lichen Hinderniaae dea Ehebruchea nnd Gattentervene, unter den angebenen Umatindcn die Einmordea nach dem Vorbilde der kirchlichen Geaetagehung einer neuen Ehe au hiadern. Daher mfige gebung werden umgeataltet werden die Zuaicherung gegeben werden, daaa. wenn aolch 10. Abgtng dtr ftitrlickr» ErUAruxy dfr Einein auaaerordentlicber Fall aieh bei einem ôater- triUigwig. Man hat awar den Zweifel aufgeworfen. reichiachen Staatabflrger ethignen oolite, die Ent­ ob die im ft 76 gebrauehte Beeeichnung .ontmtbindung von, dem Hinderniaae der bfirgerlichen tieher *SrtiMrgtr auf den Biaehof und auf den auaGeltung ohne Schwierigkeit erfolgen wfirde. pendirten Pfarrer anwendbar, und hiemit ob der 6. Ymnutditekuft. Bekanntlich eratreckt aich Biaehof und der auapendirte Pfarrer fiihig aei, die dieaen Hinderniaa nach dem Kirebengeeeti auf vier ErkUrurig der Einwilligung. in ao weit aie zur Erund nach dem teterreiehiMhea Rechte auf awei langung der bfirgerlichen Rechte nothwendig iat, Grade der eanoniachen Berechnnag; doch liant ea aufaunehmen. Aber das bfirgerliche Geactzbuch aieh allerdinga in coiner Auadehaung auf den dritten eprieht ea ft 6 aelbat aua, daaa aeine Beetinnungea und vierten Grad in Mitteleuropa nieht mehr dureh- nieht allein nach der oigenthfimlichen Bedeutung ffihren; ea iat in manehen Under» beinahe ana ( der Worte in ihrem Zuaammenhange, aondern auch dem Bewuaataeie daa Volkea entachwuaden, und nach der klaren Abaicht dea Geaetagebere au erfaat im ganaea Kaiaerthume iat maa aeit langea kifirea aeien. Mit Hinbltek auf die klarc. Abaicht Jahren daran gewfihat, daaa die Nacbaiehtgewthnag dee Geoetagebeco muaa jener Zweifel ah durchatw ohae Schwierigkeit erfolgt' Die Kirebe kaaa ihre unbegrfindet Zurtlckgewteocn werden. und eomit Geeetagebung, wolcbe ffir die gaaae katholiaehe waltet awieebM dem kirchlichen Hinderniaee dee Welt beetimmt iat, nieht dan Bodfirfciaaen jedeu Heimliehkeit uad der fiaterreiobiachea Gcaetagebung einaelnen katholiechen Volkea anpaaaen: doch bietet keine Verachiedenheit ob. die Erleiehterung der NachaichtgewUimng ein Mittel Dagegea aind folgende kirchliche Hinderniaae der Auaglelohung dar. der fieterreiehiechen Geeetagebung gbualich un7. Daaaelbe gilt voa der SeAwdgarMd^ft und bekannt : der Forderoag der a/rntiicAm SUtUMMi (iuetitia I. die wwvArfiwrv &A«ifgaraeA Verlangen nach Befreiung - ,n dieaer Bevor- Verwaltung ihres Vermôgens auferlegen. mundlng durch den Staat achon lange ein allge- Dio katholische Kirche ist das Subject des Eigen- meinea war, und daas der durch den oberwkhnlen § 9 der Grundrechte ausgesprochene Grundsats. dans thumsrechtes hinsichtlich dçs Kirchvnvermôgens. welches jedoch genau nach den in der Stiftung vorgoschriebenen Bedingungen und. wann dieses die katbolische Kirche ihre Angelegenheiten selbsttnoglich su sein aufhort. im tieiste der Stiftung su stkndig xu verwalten habe. mit desto grôsaerer Freude vernommen wurde. als hiedurch pndlich die c verwenden ist. Die Kirchengewalt hat daher du nach Richtschnur dor Recht. dieses Vermôgen Schranken beeeitiget wurden, durch welche die katliolische Kirche in Oesterreich seit einer liemlich langen Reihe von Jshren in der freien, nach ihrem Kirchengesetse su verwalten Kraft dieses Rechtes haben die hier versainmel- ursprQnglichen Rechte und nach den kirchlichen Vorschriften ihr austehanden Verwaltung nur su ten Bischôfe für die kiinftige Verwaltung und Erhaltung des Vermôgens einselner Kirfiien, der bei sehr behindert wurde. . j . Die hier versammelten Bischôfe haben daher die denselben Uebemahme des lichen Kirchen-, Stiftunga- untr * geist- l'fründenvermôgens in . die eigene eelbst- stAndige Verwaltung ■ hinaichtlich der MbdalitAten, nach welchen aie dieaelbe kAnftig fhhren werden, ihrer gemeinachaftlichen Berathung unteraogen und haben mit stetB^Iinfclick auf die dieeafalle be­ stehenden kirche» Vorschriften Beochldsee ge- fasst. die ÿe Kdem hohen k. k. Ministerium mitsutheijen nicht ertnangeln wollen. bestehenden Stiftungen J nd * der geist- lichen Pfrûnden nachstehende allgemeine Itestinimungen featgeaetat, und swar. Γ. Die Varwaltung des Vermôgens einr.elner Kirchen und der bei denselben bestehenden Stiftungen ftlhrt in der Regel der geiatliche Kjrchenvorsteher unter Mitwirkung derjenigen. welche bei UnsuMnglichkeit' des Kirchenvermogens das Mangelnde gans oder sum Theil xu dccken haben Demhalb hat sich daran die betreffendo Kirchengemeinde durch Bestellung von xwei Gemeinde- gliedern xu betheiligen. Dem Patron steht ea Ehe jedoch die versammelten BiachAfe su dieaer Mittheilung aebreiten, rndaeen aie bemerken, damDtai, bei dieaer Verwaltung (und awar entweder ' aie bei ihren dieaaflUligen Beachlaeaen daa Aufælbat oder durch aeinen Reprksentanten| xu inter- der * · ■ - In · den wenigen Fallen, in denen diese veniren. Regel nieht anwendbar iat, i wie s. B. bei manchen Wallfahrtakircken u. a. w., werden die Bischofe die Kirehe durch day obbeaagte a. b. Patent vom 4.. MÎrx 1849 sugrkaonten und nach kirchlichen geeigneten Vorkehrungen treffen. 9. Dime Gemeindegliedcr (KirchenkAmmerer, hôren der bisherigen Vogteien , im Auge hatten,' theila darum, weil aiehdhr bishorCger Einflusa auf die, Kirchenve’rmôgena - Verwaltung mit der VtAchriften ihr ohnehin xustehenden aelbatatkndi- Kirchenprôpate. Zechprôpete), welche stets recht. . gen Verwaltung ihrer Angelegenheiten durchaus nicht vertrigt, theila auch darum, weil daa Geeets achalfene, vollkommen veijMgaliche und wo môglich .auch wohlhabende MAnner sein sollen, werden von vom 7. September 1848 vermôge 9 3 aile aua dbr Schutx- und Vogt-Herrliehkeit Vogt-Herrlichkeit und aua der der. DorfSchuttobrigkeit herrflhrendeu, von den Grandbeaitaungen der Kirchengemeinde unter læitung des geistlichen Kirchenvoratehera auf drei .Igjirc gewAhlt und von dem Bischofe oder durch den von ihm oder-vom dasu BevollmAchtigten bestAtigt. Sie sind ‘ nach oder von· Peraonen Peraonen biaher hither su su entriehten entriehten geweaenen geweeenen Natural-, Arbeita- und Geldleiatungen aufgeBoben 'Ablauf der Zeit wieder wAhlbar. Sbllte ea aich hat, und aohin auch die Vogtherrlichkeit alà pr-· spAtgr thataAchlieh herauaetellen, daaa irgend.einem . loacben betrachtet werden musa, gMchwie durch deraelbeh die npthwendigen Eigenachaften fehlen, - Aufhebung dea UnterthAnigkeitaverbAltniaaes die Gruadharrüehkeft der- ao kann er auch vor Ablauf dieaer Zeit entfernt die gleichaeitig erfolgte werden.’ CONVENTUS VIENNENSIS EPISCOPORUM AUSTRIAS. 1849 aprilia 29 353 354 Im Allgemeinen het es bei den bisherigen < verwaltet, jedoch mit gewi«æjihafter Sorgfalt für 3. Verwaltung ModaliUten. -der StiCmn^avermogena * u Kirchen- de * und die unversehrte Erhaltung de· Stamiuvermôgens Betrige. 'und Inventars der Pfründe und der daxu gehôrigen welche dieae Verwaltung aue dem Kirchenvermôgen unter ihrer eigenen Verantwortlichkeit ohne Ein- Gebiude. woru er aich bei Erlangung der Pfründe bolung eine· anderweitigen Consense· verauagaben verpfiichtet hat. 13. Es livgt der für die gehôrige Erhaltung de· kann. der beetiramt 'ierbleiben - Bischof Die Zur Verwrndung durch AuMtvllung des vurschriftmâaaigcn Reverse· boherer Summen aoll auaaer der Bewilligung des Pfründen-Vermôgens ebenfalla betbeiligten Kirchen- bischôflicbm OrdinariaU nur die Zuatimmung der- vermogena-Verwaltung und wohl auch dem Bexirks- jvnigen vrforderlich sein, welche bei l’nxulânglich- drehanten des Kirchenvermogena das Mangvlnde keit gant oder rum Theile su decken haben. Fremnie Stiftungen gehoren nach ihrer Natur 4 uAd naeh den aUsdrückliQhen Beatimmungvn der Kirchengoetse in den Bereich der Kirchengvwalt, ob. alIflBige VernacblAaaigungen des * Pfründner in obbesagter Bexiehung 1hm rvchtseitig vorxuhaltvn und. wenn diesvs keinen Erftdg hâtte. 1 die Anxeige an daa bischoflichr Ordinariat xu er- statten. 14. Die Vertretung der geistlichen Pfründe liegt und unter in der Regel dem Patrone ob. jedovh soil er. ehe welchen Bvdingungen ut-ue Snttungvn angenonimen er einen Kechuatreit beginnt. unter gehoriger Dar· auch welche darüber vntscheidet. ob atvl.lung dvr Angelegeuheit dié Bciatimmung des werden konnen. 5. Die Verinogenaverwaltung kanti div Kirchvn- t Biarhofvs vinholen. Solltv gegvn dvn Patron avlbat und Stiftungskapitalivn nur unter pupiîUnnâsaiger gerichtlich vingvachritten werden müaaen. so wird Sicherheit und mit Binwilligung des Bischofs frucht- va Hache des Biachôfe * sein, über vrhaltvnc In­ formation vug—Reite des Pfründnvrs div gvticlrt- hringend anlegvn. H. Die Stiftungsvvrbindlichkeitvh sollvn von tier und Bexüge Kirchenverwaltung mit gewisstn- hufter Beachtung d’·· Willens dvr Stifter so wie dvr Weiaungen des bisehdflichen Ordinariat * featgoetzt. und ea aid! nach mit pupillarmiaaiger Sicherhvit erfolgter fruvhthringvndvr Anlegung dea Stiftungskapitals für div formelle Berichtigung der Stiftungen mitteist dvr biaher ilblichen Acceptationa- und Ordinariats-Confirmationsurkunden Sorge ge- tragen werden. t ?. Die Vvrmogenavvrwaltnng haftet fiir div ge* nau« Beobachtung aller Vorachriften. welche ihr für div Verwaltung. so wie zur Sicheratellung und Erhaltung dea Kirchen- und Stiftungsvermogena dvr Kegel der den Fonde xu xahlender Hilfapriester beigegeben werden. dér ihn in aeiner kôrperlicl^|t> oder gviatigvn Deficiens * unterstflUe. Wo jedoch * ,di Entfernung des Pfarrere nach dçm Urtheilv des * Biachof rfithlich ist. und er aich hiexu bereitwillig finden làast. oder wo seine Entfernung nach den canoniachen Vorachriften sich ala nnthwvndig daratvlh. tritt cr in den Dvficientvnatand. und div Pfründv iat neu zu beaetsen. Ifi. 1m Erledigungafalle'vinvr gviatlichen Pfründe < wird der Biachof div Verwaltung der Temporalien dem von ihm aufgcatelltvn Spiritual-Provisor über- Kirchen-Vermogenaverwaltung gvbvti. und ea wird Sache der Kirchenvermôgena· <»b ; aie dart jedoch kein·· Rechtastrcitigkvit ohne Verwaltung aein. dafür tu sorgen. daaa daa Kirchen- Einw illigung des Bischofs beginnen. 9. Die Vermogvnayerwaltung hat jfthrlich doku- und Pfrûnden-Inventar aus dem Nachlasse de· ver· mentirte Rerhrtung zu legen. zugleirh eine genaue Abschrift^ieaer Rechnutig r.u machen und aie bei-· r.ufSjrei/ Ob und unter welchen BeachrSiikungen storbenen oder aus dvm Privatvermogen des'abgptrvtenen Pfründner * gvhiing auageschiedcn und bis r.um Antritte dea Nachfolgvra gehôrig verwahrt vinxelnen Kirchengemeinden Einsicht in die Rech- werde. Bvi Biathümvrn. div in Erlediguug kommen, wird dieae Sorgfalt dvm Domcapite) und der Staat·· nung geatattet werden konne. bleibt dem Ermeaaen verwaltung obliegen. des Bischofs übvrlasaen. in. Die Revision der Rechnung. wohvi auch auf tien unveravhrten Bestand dea Stammverniogens und des Inventera Rücksicht tu nvhmvn iat. hat kalarjahrva gebührt pro rata temporis dvn geaetxlichvn Fruchtgenieaavrn der Pfründe wâhrvnd deasvlben Devon sind auch die Biathümvr nicht aua- nebat deiijenigen.. welche den Ahgang der Ertragnissv des Kirchvnvermogens zu decken verbunden aind. dvr Bezirksdvcljant «der vin anderer vom Bi· wie von zwei Zeugon au unterfertigen. ein Exemplar dem neuen Pfrflndner aur Hinterlegung und geateigvrtcn Anforderungen. welche an den mehr entapricht, aprechen ea die versammelten Bischôfe a]a dringendvs Bedflrfnis» aua. * dus die dermalige Congrua der Pfarrer ron jkhrlichen :«M> fl., der Provisoren von monatlichen 20 bia 25 fl . der aiidere Kaplkne und Cooperatoren von jihrlichen 200 fl aber aammt dent Reverse an daa biachôflic.be Ordinariat einzusenden. Auf flhnliche Weiae werden auf angemeasenere. den Zeitverhkltniaaen entapreehende Betrflge erhôht werde. bosser in der Kirchenkswa su daa flbergeben. er b) Die versammelten Bischôfe wflnwehen dringend. durch die atattgehabte feierliche kirchliehe Intro­ data die griechiach-katholtRchen Ncvlaorger im Be- duction von dem Ober-Hirtenamte Resits genommen hat. die Temporalien von dem Temporalien-Admini- treff ihrer Congrua den Reefourgern de< kteinitchen Ritu» gleichgeMellt werden Wie die Vertchivdenheit dea Ritux keine Verichiedenheit im GUuben auch dem neuantretenden . * Biaehof ' nachdem strator mit Beiziehung dea Domcapitel * schon vorlfluflg richtig geatellten nach dem Inventarium xu ( flbergeben sein. sa. Wenn bei einzelnen geistliehen Kôrperachaften oder Anatalten (instituta et loca pia) kirchlich genehmigte Verwaltung Statuten beatohen. über die Vermëgena- so soli c» bei dieaen ver- bleiben. 23. Da die Einaetsung in jedea geistliche Amt nur der Kirchengewalt xusteht, so kônnen die ver•ammelten Bischôfe deÀi Staate ein Recht. Inatallationa- oder Beatitigungstaxen (gewôhnlich Verleihungstaxen genannt) aua Anlaaa "der Presen­ tation zu geiatlichen Pfründen flffentlichcn Patronats oder aua Anlaa * der Beatfltigung einer diesafilligen Wahl von dem PHnentirtert ' oder Gewâhlten tu und in der kirrhlichrn Geineinwhaft be-rftndvt. in dvr Pvtarion ί·γ- moge Hwch dvr Γη term hi-d tchwinden. ci l>iv vertamubelten Boichiifr fiiblvn da * innig»tv MiUeid mit dem 8rhick ii1<· * der hoebbejahrten und kranken Seelsorger. Einkommen und welche den hei einem gesteigerlen geringen Lebensbeiiiirf- nissen. welche die kiirperlichen Gebrechen mit sich bringen. in Noth und vielfacher Entbehrung lehen 8ie wflnschen sehnlich. da»s die Ber.üge derjenigen. welche einen Ruhegehalt anznauchen genôthigt sind. vermehrt. und das * sie filr jeden nicht selbststindigen Seelaorger auf ** 2^ fl . filr jeden selbst- stflndigen auf 3Vk) fl. angesetzt werden. und daa * bei ginzlicher Vntauglichkeit eine entsprechende hither Erhôhung gewihrt werde. Sie wiinseben sehnlichst. der Btaat Privatpatronen nicht zuerkennt. Solke aber auf dieter Taxe beatanden werden wollen * to dass allé Seeleorger, welche mehr als .lahre treu und eifrig im Weinberge des Herrn gearbeitet haben und zur Fflhritng ihre * Λ rates nicht mehr verlangen. nicht luorkennen, wie ez aueh mttMte tie nach einem billigern. alt dejn bmherigen HaMttabe eingehoben uad dem Religiontfonde zu- geft&hrt werden. v Dat hohe kaiterliche kônigliche Minitterhun wird mît den bier renammeltan Biechôfen wobl die flhig sind, auf ihr A'nsuchcui einen Ruhegehalt von 400 fl. C. M erhalten. d) Wer dem Altare dient. hat das Recht vom Altare xu .leben, und es entspricht, wie der Billig- I'eberxeugung theilen, dasa, da die katholische Kirche femerhin ihre Angelegenheiten selbststindig keit. so auch der Wflrde des Priesterstande . * xu verwalten hat, zur Herbeifflhrung dieser Selbst- habe. Da jedoch dureh da * Gesetz vom 7. September sUndigkeit in der Verwaltung dee Kirchen-, Stiftungs- und geistliehen Pfrflndenvermôgens die unbeirrte Handhabung der oberwflhnten Beechlflsse Kaplflne oder Cooperatoren zu erhalten hatten. in ihrem Einkommen grôsstenthèil * so verkOmtnert und Bestimmungcn von Seite de * oaterreichischen Episcopates unerlisslich ist, und e« auch von Seite de * eben darum hohen kaiserlichen kôniglichen kein 1848 Seeleorger eben die mit Entbehrungen- zu beseem Pfarreien, * daa k&mpfen die auch ihre wurden. dass sie dieaelben nicht mehr erhalten kônnen und oft gar ihre eigene Subsistens gef&hrdet ist : so stellt' sich die dringende Nothwendigkeit Ministerium nothwendig sein werde, die diese Ver­ * waltung bisher hemmenden und bevormuitdenden . * herau Staatsgesetxe «ufzuheben; den ôffeutlichen Behôrden die oben entwickelten Grundsatze, nach welchen wie einige der hier versammelten Bischôfe aie für mehrere Pfarrer vom hohen Ministerium bereit * er- die Kirche femerhin die Kirchen-, Btiftungs- und wirkt solchen Pfarrern wenigstens einstweilen angemessene Vnterstfltzungen angedeihen zu lasaen. zu haben mit freudigem Danke erkennen. 368 EPISCOPORUM AF8TRUK 1849 aprilia 39 COMVENTU8 VIEM 367 anf den Kirchcnrath von Trient (aeaa. 25, c. 12) Durch die in den 1780er. dahrea einæitig erfolgtè Aufhebung eo violer Stifle. Klôoter. Kirehe *. eiafacher Bénéficié * u. a. w.. aind gar- viole kirchhche Gftter in die llAnde der Laie * gelangt. uad dutch die im Geaetse vom 7. September 1848 auageapreohene Aufhebung der Zehenten. wovon ein groaaer Theil der Geiatlichkeit gngehôrtc. iat die katholiache Kirche in Oeaterreich in ihrem Vermôgen ao tief geaunken. data aie ihre Bedûrfhiaee aelbat mit Zuhilfenahme ihreo Religionafondee achon biaher ohne Auahilfe von 8e'ite dea Staate· nicht tu beatreiten vermochte. und bei der ftlr die aufgehnbenen Zehenten in Auaaicht atehenden. aicher nicht voll· at&ndigen Entachâdigung in der Zukunft ohne be- tief bedauert und hiermit feieriieh auageftproçhen deutendere Auahilfe von Bvite werden. daa * die Anerkennung dieaer l’mwandlung dem pfipatlichen Stuhle wrhehalten werden müaae. weniger tu be«treiten im Stande wire. aad «rat nach erfolgter Eotuehidiguug der Pfarrer ftr die dareh obigea Geeets eerloniea BesÜge wird •e rich beatimmen laaaen. wie daa LoÔa der HHfeprieeter dort, wq aie alise geriag vom Pfarrer beaoldet sind. môglichat wird verbeaaert werden kônnen. e) Die dareh da * Geeeta vom 7. September 1848 einaeitig auageeprochene Aufhebung der geiatlichen Zehenten und anderer kirchlichen Einkünfte. durch die daa Kirehengut hart getroffen wurde. und ftr welche daa EntachAdigungageaeti vom 4. Min I. J. aelbat bei deaaen glückiicher Durchfùhrung keine·· wegs eine vôllige Schadloahaltung gewihrt mua * von den hier versammelten Biachôfen mit Hinblick * de verkümmerten Vermôgcm»«iande Staate· noch In dieaem katholiachen der f) Vennôge § ·» dea Abloeungageaetica vom Kirche in Oeaterreich acheint ea den hier ver4. Min 1849 sind Naturnlleiatungen, welche nicht h aammelten Bûchôfen. da·· ea der Staat achon der in Folge dea Zehentrechto * ala cin aliquoter Theil eigenen Erleichterung wegen angemeaaen finden von den Grundertr&gniaaon an Früchten. ^ndern ala unverinderlichv Giebigkeit an Kirchen. Schulen dürfte. die durch die Amortiaationageaetae biaher der Gütererwerbung dêr. katholiachen Kirche ge- und Pfarren oder tu andem Gèmeindetwecken ont- aettten Schranken entweder gant fallen tu laaaen. richtet werden. durch daa Geaetx vom 7. September oder aie doch auf billige Weiae wenigatena in an 1848 nicht aufgehoben. aind jedoch gleichfalla ab- lange tu mftaaigen. bia die Kirche für ihre allaeitigen luloaen. •ich jedoch tu der Ritte an daa hohe Miniaterium Bedürfniaae mit eigenen Gütern vollkommen gedeckt und aohin im Stande wire, nach K 2 der veranlaaet. daaa ea Grundrechte auch Die hier venammolten Naturalleiatungen im den Biachôfe finden Betrcff der oberwihnten daru Verpflichteten frei- ihre · ôconomiaçhen Angelegen- heiten gant verwalten tu kônnen, geatellt werde. dieae Leiatungen auch fernerhin in natura an entrichten. und daaa. wofern ate aich Ί) Eodlich aehen aieh die veraammelten Biachôfe verpHichtet. die Aufmerkaamkeit dea hohen Minia­ dar.u nicht veratehen, der Grundaatt aufgeatellt werde. daaa dieae Ab(oaung nicht nach den für die terium· 'auch auf daa' ftr Kirchen·. Pfarrhof- und Schulhaua-Baulichkeiten beatehehde. für die Patrone Zehentabloaung featgeaetrten Beatimmungen tu be· und Grundherrachaften urtheilen und su behandeln aei. aondern dem Be- weaene. nun rechtigten die voile Entachftdigung gewâhrcn müaae. g) Die veraammelten Biachôfe hegen auch die tuveraichtliche Erwartung. daaa ea auch nach Durch· im lombardiach-venetianiachen Kônigreiche ohnehin nie sur Anwendung gvkoinmene BauconcurrentSyatem tu lenken. fnhrung der Grundentlaatung den Gl&ubigen un· bvnommen bleiben werde. tu dem l'ntcrhàlte ihrer die I’nterth&nigkeit und Seelaorger durch freiwillige Naturalgaben und Leiatungen beixutrag» n. * und die Seelaorgvr daher Verh<niaa aammt alleu dieae Verh<niaae normirenden Geaetzen aufgehoben worden. Dadurch bat ateta aehr drückend ge- aber ganX unhaltbar. gewordene und Durch das Geaetz vom 7. September 1848 iat daa achutzobrigkeitliche kein Hinderniaa linden werden. dort, wo ea biaher auch der acheinbâre Grund aufgehôrt. aua welchem bei man die Grundherrachaften tur Leiatung de· Raumateriala für ('urat'Kirchen. Pfarrhofe und Schul- üblich war. freiwillige Gaben an Naturalien den Gemeinden eintuaammeln. h) Die Einrechnung aimmtlicher Stiftmeaaenbesüge in die Congrua de· Seelaorgera ateht im Widerapruche mit der Natur einer Stiftung. durch die demaelben jedenfaih wohl eine Verhindlichkeit. jedach mit einem Vortheile tugewendet. keineawega aber ein Nachtheil xugvfügt werden wolltv. i) Die. veraammelten Biachôfe waren «ehr ge- hiuaer rückaichtlich ihrer dort eingepfarrten Unter· thanen verhielt upd leider noch verh<. Durch daa beaagte Geaetr. wnrden aber auch. wie ea daa hohe Mihiaterium in der hochverehrten an die»è Veraammlung gelangten Zuachrift vom 17. Mai d. J. Nro. 3589 M. J. arlbid anerkannte. die Grundhenwchaften heinahe gant entwerthet. netgf.· aieh^ für eine. Herabaettung oder auch gint· vicie Hind in ihrem Ertrage paasiv geworden und liche Aufhebung der in den eintelnen Diôceaen •rhr verachiedenartig beatehenden und hie und da daher geradetu unvermôgend. fernerhin Beirrige bvhr miaaliebigen Stolgebühren tu erklaren. wenn ru den obgvxagten Bauten tu leiaten. Daaaelbe gill auch von den Patronatahemchaflen. und twar nie den dabei bethciligten Seehorgern. Kirchen und Kirchendienem einen entaprechenden Eraatx im noch writ hfthern Grade, weil aie r.u den be­ aagte n Baulichkeiten ala Herrwchaften daa Bau- dafür. ohne welchen vicie deraelben nicht heatehen matenale zu liefern, ala Patron aber tuglvich auch die ProfeMMÎoniaten-Arbeiten su besahlen, folglich kônnten. tu verachaffen vermochten. und wenn dieaer aich nicht auf Summen beliefe. derrn Aufbüngung für die géiatliehen Pfründen de· ganxen Kaiaerreiche· kaum thunlich aein dürfte. k) Die Kirche hat.1 weil daa Recht ihrer Vcrfaaeung gemae· tu bewtehen. auch da· Recht die für dieeen ihren Heatand nothwendigen Güter tu allé bei aolchen Bauten vorkommenden baaren Geldaualagen biaher tu tragen hatten. wahrend die Pfarrgemeinden. für deren Wohf alleinig doch die Kirchen, die Seelaorger und die Schulen beatehen. bei Nolchen Bauführuagen mit den bloeaen Handarbeiten und Zufuhren davon kommen. Ee gab allerdjng· Zeiten. wo der Staat Die hier yeraammelten Biachôfe erkliren daher der Geiatlichkeit und inabeaondere den Kloatern rückaichthch der Gütererwerbung einige Sclfranke» die Aufhebung de· biaherigen Bauconcurrenr8ystem·1 bei Kirchen und Pfarrhôfen. welche· ohne tu aetaen. manche Gründe · gehabt haben mochte; Rechtagrund allein dieee Zeiten aind achon weit hinter una, und die neueete Zeit bietet für eine fernere aolche Be· achrinkung wenig oder gar keinen Grund mehr. wurde. erwerben. auch ai|f die ala dringend Schulen nothwendig und auagedehnt durch die Gerechtigkeit geboten. Die Patrone werden aich ala aolche femertin gewiaa keine andern Eaaten CONVENTUS VnfefNENSIB SPIBOOPOBUM AU8WUAE. 184» apribe 9» 369 MO aufbfirden laaaen ala J«m, wean ak fir Kirebe· A gnlaagmi iat, aieh gaaa roe dsraelboa toasnmaehea; und- Pfarrhafe dareh Kirehenvoraekriftea, and |ia daaa an viola Mike ria aieh gab, aiaaa atbaiatiachea Mitglieder der Kirebaageaaiade rlekaiebtlkh ibraa Start aa baaea, eie wagte ee doe! «mkt, tlr dieeea Domicile and OraadboMtaee ia der Gameiade an * ibraa Maatarataat dee Rides aa enftahren. Der geWieeen dad. und nar ia dieeer letatam Beriebaag ' warden de eieh auch bei Maibaatea ia’a Mitleid siehen laaaen, aowie auch die aaa nicht mehr bestehenden Orandberraekaften aar rtokaichtlieh ikrae ■ Domicile und Grundbedtuee ia dor Pfarrgemoinde in Verainigung mit dee Ibrigaa Gemeindegliedern eu Beitrkgen ffir Kirchen-, l*farrhof- und SéhulhaaaBauten femerhin werden beigeuogen werde^ kôanen. Im Namen der veraammelten Riachôte: Friedrich, m. p.. Cardinal und Erxbiechof. X. t’aber dea faterrkhL - Aufgaben. Die ganse Bildung von Neu-Europa aammt alien Ein- riehtungeu aeinee Affentlichen und hlualichen Lt liens Ut auf dem Grande dea Chrietenthunia erwachacn und. von den Einflflaaen des Chrjatcnthume bia sur 8tunde mehr oder weniger durchdrungen. Hohes k. k. Ministerium dee, Inneren. die wichtigeten Dieae Verfahren iet gans geeignet. einen wunden Fleck der modernen Bildung bloea iu legen. Wien, am 13. Juni 1849. I’nter Kid iet aber aia aitlea, freebee Gankalepiel, wenn der 8okwdrende gieht an dee allmichtigee. alleehaaeaden aad gereehten Gott glaubt; alao aetrt aogar die Frankfurter Versammluag nieht nur eine roligifioe Uebaneugnng, aondern auch einen beatimmtea Inhalt dereelben bei den Bürgern ihres Stnotea vorans. Wihrend U man wider Offenbarang und Kirche aich erhob. weiche der Htaat auf seiner gegenwirtigen Entwicklungastufe aieh etellt. gehôrt die I,eitung dee Vnterrichtae. Die Berechtigung findèt er in dem ebeneo utiliug- wollte und konnte man doch den Chriatlichen nicht ganx ontbebren. Man vergtilminelte das Christonthum. und was man davon beibchielt, wurde xu baren ala rnachtigen Einfluwe, welchen die Bildunga- einem Ergebniase der vernfinftigen Forschung. xu einer Forderung der Vernunft. au einer Fernunft- lUsUnde dee Vnlkee auf die Blüthe. Ja auf den religion umgeprlgt Allein je mehr der christlicho All»;in die Staataminner jener Scbule, weiche durch Glaube in gewiaaen Stlnden seine Kraft verlor, doato mehr verflfichtigte aich die Anerkennung von ihre Miaegriffe und Irrthdmer daa Jahr 1848 vor- -Wahrheiten. die sue dem iebendigen Ganxen ge- Bestand bereicen echied. der bfirgerlicheu Geeellochaft half.- filre^sahen einen welchor xwiachcn den lusse rn. wiehtigen Unter- riasea waren; deeto sehneller und kliglicher achmolz dee die Religion derjenigen ein. weiche aich die Ge- Gegenstlnden Vnterrichtee obwaltet. Ea gibt viele Kunntniaae und lahlloae Fertigkeiten. weiche voir den eittlichen und roligioscn Veberaeugungen unabhlngig aind. und in wièferne dieee allein in Anachlag komrnen. vermag die Staatagewalt fiber den Vuterricht aller- dings aelbstetindig xu verffigen. Aber genau ao weit, ale ea aich unmittelbar oder mittelbar um aittliche und religiose Veberaeugungen llandelt. ver­ mag der Unterricht seine nachhaltige Kraft nur sus der Religion xu achfipfen. und wenn die Staata­ biideten und Freiainnigen nenuen xu beliebten. Vor fflnfxig. ja auch vor vierxig Jaliren gait ea in Deutschland noch für eine ausgeniachte Sache, daaa der Atheiamua etwas Verabscheuungswfirdiges aei. und jeder vernünftige Mensch von Gott (und rwar von Gott itn chriatlichen Sinne des Wortea) und der Vnsterblicbkeit iilierzeugt sein musse. protestantiaohen geWorden. In dem Dcutschhoid ist dit-sa nun itndera Schon vor mehr xa unrig Jahren ala echrieb dor alte Gngern. aer noch an Gott glaube. zu werden. gescholtcn gewalt in dieaen Bexiehungen fiber den Vnterricht laufe aelbstetindig xu verffigen unternimmt, ao aerstôrt aie. anatatt xu bauen. Seit die aogenannte Aufklirung xum Loosungsworte einer mtchtigen Partei Seit dieeer Zeit hat die Hegel ache Philosophie, weiche daa Abatoaaende der Gotteslaugnung in den Mantel ihrer anapmcbsvollen und ged.inkenlecren Gefnhr. ein Jesuit wurde. hat man ea unxihlige Male wiederholt. daaa Formein heller, die Sache de»’Atheiamua machtig ffir den Staat und die Menachheit nur die Sittlich- gefôrdert. keit wichtig. die Religion aber hochet gleichgiltig aei ; doch hiebei liegt eine verderbliche Begriffa- und dieee EinHfiase. welchen mit die Nur in der Veberxeugung Gelfiate des V ma turres sich verbilndeten. eratreckten sich ao weit, ale eine verirrte, einseitige Bildung. eine falsche, trfigcriache Aufklining die aittliche von Gott und der ewigen Bestimmung dee Menachen Kraft der hhheren Stinde gebrochen hatte. his der findet daa aittliche Geffihl einen Anker, weleher es in jedem Sturme der Leidenschaften und Gelfiate Haas .Gotten und jeder den Eigenwillen ziigelnden Veberxeugung in frecher Nacktheit hervortrot. und aufrecht hilt. ' Je mehr, jene heilige Veberxeugung in einem Volke oder auch nur in gewiaaen Schichten einea Volkea verdunkelt wird, deato matter und die Zerstorung, wie jedea Staatea. so je 1er Religion verwirrung xu Grunde. haltloaer wird auch daa aittliche Geffihl. Dieee den Kimpfern ffir Licht und Freiheit zur Aufgabe geatellt wurde. Das Gewieht dieeer Thataaehe» iat erdriickend. Wahrheit wird aeit vierxehn Monaten von echickeals- und ihnen gogenüber kann kein Staatamann. w'clcher vollen die Verhiltniaae mit freierem Blicke Ereigniaaen, weiche einander im raachen Drange folgeo, ao eindringlich gepredigt, daaa man ffir ate wohl auf Anerkennung reahnen darf. Diejenigen. weiche . aile Künate der jÎ-fige und Ver- boherrscht, sich noch darauf einlaaaen. bei den , Wortffihrem der an^eblichen Aufkllrung in die Lebrc xu gehen fïlhrung. aile Tfleke dea Meuchel mordes, alie Wuth und im Sinne deseen. was aie ala Forderung der Zeif brkliren. aufdie eittlichen und religioaen Veber- des Aufruhrea sur Zertrfimtnerung der geaelligen xeugungen des Volkea einxuwirken. Ordnung in Bewegung setsen, pflanxen das fahle Banner dea Unglaubens auf und erkliren die nun Religion, weiche die tobende Leidenechaft durch den Hinblick auf hôhere Gilter ainftiget, ffir die aie bedingt aind, eine dauerhafte Bfirgacbaft linden. Doch jeder Verauch der Staatagewalt, auf dem Ge- gfôaate Schtnscb und Entwfirdigung der Menachheit. „ Wir wollen," aagt daa neueete Manifest der Re­ biete der Religion selbatatindig xu verffigen, iat entweder eine' Quelle von Streitigkeiten und Wirren volution. „nicht die Freiheit des Glanbena, aondern die Nothwendigkeit dea Unglaubens." oder ersohOttort die religioaen und mit denaelben die eittlichen Veberaeugungen. Deaahalb muse die Der Staat kann die Religion ao wenig entbebren, daaa ea nicht einmal der Frankfurter Veraammlung nieht mehr verkennen. Der Staat kann daaa die eittlichen Vebepxeugungen nur in der Religion, durcb weiche Staatagewalt auch darauf Verxicht leistén, fiber den Unterricht, in ao weit deraelbe die eittlichen M2 CONVENTUS VIENNENSIS EPISCOPORUM AUSTRIAS, 1849 aprüia 29 Ml «b4 rwUgita· Ueborveugmgen sum Gegenataade A hat, aelbetottedige Verftgungen zu treffea. Oaatarraieh erfraat aieh in dieaer Beaiehung einer gtnetigen Btelloag. In den lAndern, deren allgemeine Bttrgerrechte dureh die Verordnung vom A Mftrs beatimmt wurden. beeteht die uag^heure MehruaM der Bevôlkerung aua Katholiken. W Ahrend der ProteetantiMBUg der Anflôaung raech entgegengeht und but noch Wenige aeiner Bekeoner in dem Evangelium, nach weleheov tie aieh nennen. die Stimme dee bnldvol) aich offeabaronden Gotten anerkennen, zteht die katholiaehe Kirche ’ unerachütterlieh auf dem Felten, welchen Gotten Hand gebaut. Bei den Protentanten der Gegenwart uad um no mehr bei den neu auftauchenden Secten weiae der Stoat kaum, waa aie fttr den Augenblick über die menachlichen Pflichten und die hftheren Gründe deroelben Ichren. gewchweige * waa aie im IXo Théologie nerflUlt in vior Jahrgifcge und wird von wenigatena oeche Profeoooren vorgetrageu. Allgemein verbindliehe LehrgegenatAnde aind: Hebriiaehe Sprache, Bibelkunde dee alten und neue * Bonder, Kirchengeochiehte, Petrologic, Kirchenrecht, Dogmatik, Moral, Pectoral, Kateehetik und Unterrichtalehre. Doch ataht en den Biachôfen frei, einaelne Candidaten vom Studium der hebriiachen Sprache loosuaAhlen. Dao Studium der .oemitiochen Spracheo und der hôheren Exegeae iat für Aile erforderlich, welehe die theologiacbeDoeturwÜrde xu erhngen wAnachen. Ueburdieaa no Hen aucoerordentliche l* ehrfAcher, wie chriotliche Archéologie. Apologetik. Geechichte der Offenbarung, Synodologie. Dogmengeachichte, Symbolik nach Maaagabe der Ixihrkr&fte vorgetragen werden. Jenen Horern der Théologie, welehe Metaphyaik nichaten Monate lehreri werden. und dadurch ge- H und Moralphiloaophie vor ihrem Eintritte in daa réth er nllerdinga in eine Verlegonheit. welehe gar theologiache Studium nicht gehort hdben, wird Ge- manche. aeinen Bereich übemcbreitende VerfÜgung, legenheit geboten werden. in dieaen Wiaavitaçhàflen inooferne aie nur die beaeiebneton Religionabekennt- dureh einen Profeaeor der Théologie I’nterricbt zu niaae betrifft. ab Nothwendigkoit kann eracheinen erhalten. Die katholiaehe laaaen. Kirche verkündet ihren Kindern die Lehre der Einen. unwandolbaren Wahr­ heit, zwei weleher Jahrtauaende daa . Zeugniaa goben. und je mehr aie ihre Herrachaft über die Gemûther befeatiget und erncuert. deato mehr wqrden auch die Wolken weichen. welehe aich drohend um die Zukunft der europAiachen Geaellachaft legpn. Mit Berufung auf daa Recht nnd die gôttliche Die Biachôfe behalten aich vor. die Reihenfolge beetimtnen der ordentlichen Lehrvortrige beabaichtigen aber hierin nach kirchlichen aie Pro- vinzen eine GleichfÔrmigkeit her.beizuführen. Ala Ptofeaaoren der Théologie aollen in der Regel nur aolche angeatellt werden. welcHc ihre Beflhigung dutch eine achriftliche und mündliche Prüfung auagewieaen haben ; doch kann mit Minnern, Sendung der Kirche. mit Berufung auf die achon welehe ihre Kenutniaae bereita durch auagezeichnete zugeatandene BelbatatAndigkeit in Verwaltung der wiaaenachaftliche Leiatungen kirchlichen Angelegenheiten. mit Berufung auf die Auanahme gemacht werden Roi Erledigung von Lehrkanzeln an Diôceaan^ Natur der "Sache und den wahren Vortheil der bewAhrt haben, eine europAiacheu Geaellachaft nehmen die veraammelLehranatalten iat die Concureprûfung von dem ten Biachôfe div Freiheit in Anaprueh. den I nter- ( Ordinariate wenigatena in der ganzen Diocese Bei Lehranatalten. welehe mehre- richt der Katholiken, in ao weit er die religiôaen auazuachreiben. und aittlichcn I'ebvrzeUgungen betrifft. nach den Geaetzen und im Geiate der katholiachen Kirche ren Dioceaen gemeinaam aind. aoll die Auaachrei- ohne Hinderniaa zu leiten. werden. I. Heranbi/dttny dtr Candidate * dtn yriatiichtn *. Statute Niehta berflhrt die Kirche nAher. niehta gehort unl&ugbarer in den Bereich ihrer Gewalt ab die bung allen in Bei betreffenden UniveraitAten Auaachreibung gleichfalla Diôeeaen und durch verafflaeet Lyceen die hat die Ordinariate, doch für den biaherigen Landerbereich und mittelat der ôffentlichen BlAtter ru geat hehen. Die Ordi­ nariate werden die geachebene Erledigung und Heranbildung der Candidaten dea geiotlichen Standee, Auaachreibung der Lehtkanzel der oberaten l^andea- hiemit aowohl der Vnterricht in der Théologie ab behorde bekannt geben. die Einrichtung und Leitung der gebtliehen Semi­ nation. Die veraammôlten Biachôfe erkennen. daaa Zur Rewerbung um theologiache Lehrkanzeln an Univeraitafen und Lyeeen aind nur Solehe zu- die Geatalt der ZeitverhAltniaae ihnen mehr ab je- zulaaaen. welehe entweder bereita die theologiache mab die Vcrbindlichkeit. auflegt. fur die wiaaen- Doctorwürde erlangt. oder doch aua dem betreffen­ ochaftliche Tüehtigkeit der Lehrer und Sevborger dea chriatlichen Volkea mit dem regaten Eifer Sorge den Lehrgegenatande aich der atrengen Prüfung mit gutem Erfolge unterzogen haben. Die Prüfunga- zu tragen μηά dabei im engaten Einvernehmcn zu handeln : aie erkennen. daaa ea der katholiachen Kirche Nachtheil und Vnohre bringen würde. wenn fragen werden von dem Biachôfe bvatimmt. in man mit Recht behaupten kônnte. daaa unter Leitung deaaen Diocvae die Lehrkanzel erledigt iat. Die Concuraprttfung wird atete bei der Lehranatalt gebalten. an weleher die Lehrkanzel er­ der Biachôfe die wiaaenachaftliche Bildung derGebt- ledigt iat lichkrit Rüekachritte gemacht habe. Sie gehen fern er in dieaer. wie in jeder anderen Beaiehung tAten und Lyeeen bleibt ea geatattet. aich aii alien UnivoraitAten und Lyeeen. und in KronUndem. wu von dem Grundaatze aua. daaa daa Beetehende. in ao weit ea tweckmâaaig und nützlich iat. aufrecht auch an Diôceaan-Lehranatalten der Concureprûfung zu halten aei. welehe bei Dieaa aind die leitenden Gedanken. den nachetehenden Grundzügen des Bcwerbem um Lehrkanzeln an Vniverai- weder eine UniveraitAr noch ein Lyceum bea.teht. zu unterziehen. Der Biachof wird über die echriftliche Prüfung und daa hohe Miniatorium dürfte aich überzeugen. daa Gutachten der Profeaaoren aowohl der betreffen­ den ala einer andern theologiachen Lehranatalt ein- daaa die Intereaaen. welehe der Staat hinaichtlich der Geataltung dea theologiachen Unterrichtea holen. Die Beurtheilung der mündlichen Prüfung iat haben kann. dabei in keiner Weiae verletzt werden. In die theologiachen Studien aind nur aolche von den Profeaaoren der Lehranatalt. an weleher Candidaten aufzunehmen, welehe daa Unter- und Obergymnaaium mit hinreichendem Erfolge zurück- CommiasAre vorzunehmen. Nachdem die Beurtheilung der Prflfungaleiatungen ordnungam&aaig vor aich gegangen iat, wAhlt der Bi- theologiachen gelegt haben. Vnterricbtea featgehajten werden. dieaelbe gemacht wurde. und einem Ordinanata- 383 COMVENTU8 V1ENNEN8I8 EPIBOOPORDM AUSTRIAS, IM» apiRh 9» 3M •chef aw daa Be'wêrben Jenen, welcher am meisten A Examinatoren bei den atrengea Prfifungen aua ProBflrgecbaften Ar eine heilbringeade Wirksamkeit feaeoren odor Doctoren der Théologie su ernennen darbietet, und machk denaelben der'Staatagewalt und' bei der Promotion von dem su OntÜuirenden die Ablegung dee tridontinischen Glanbensbekenntunter Boiflgung der Grfinde namhaft, auf wdcben aeine vorsugaweiae Wflrdigkeit bernht. Erhebt niaaes su verlangen. Es iat heilaam und wdnsebenawerth, daaa su dieoe nieht- von ihrem Standpunkte aua wider don Wien,' ala' dem Mittelpunkte dea Kaiserthumea, Beseiqhneten eine Einwendung, oder aiad die ge- maehten Einwendungen beholten, ao verleiht ihm der Biachof daa Lehramt. Dasselbe iat tu beobachten, wean 'der Biachof einen Kann, wekher durch wiaaenacbaMicbe Leiatuagen hervbrragt, dhqe vorauagegangene ConcursprflAng al» Profeeaor beseichnet. ■ Die Prdfeworen an"Univerait *ten und Lyceen haben mi| Auanahme von Mtnnern, welche aieh durch ausgeseichnete ■ wiaaenachaftlieh· Leiatungen bewhhrt haben, ihr Amt wie biaher drei Jahre lang proviaorisch gu vefwalten. Zur definitiven AuMtelluftg bedfirfen sie, den Profeeaor der Paatoral auagenommen, der theologiachen Doetorwflrde. Wenn der Ordenampnn der Kirche ala Priester und SeeUorger dienen will, so bedarf er deraelben wissonachaftlichen BeAhigung, wie andere Priester und Beelsorger. Die theologiachen Lehranstalten der Klôater unteratehen in gieicber Weise, wie die ilbrigeh, der Leitung und Beaufsichtigung von 8eite der Biechôfe. Auch haben atamtliohb Bestim.mungen Ober die Lehrge^enstfinde und die ,Zahl der Jahrginge und Profeasoren ffir dieaelben Gbl- eine hühere kirchliche Bildnngaanstalt unter dem leitenden Einfluaae der Biscbôfe beatehe. Uebrigena kônnen die theologiachen Lehran- ■ atalten nicht biflhen, wenn an denaelben nicht Profeaaoren wirken, welche mit wahrer Frfimmigkeit auch auagebreitete Kenntnisae und ein reges wiaaenochaftlichea Streben vereinigen. 8olche Winner Ar das theologtsche Lehramt su gewinnen, wird aber hoehst schwierig bleiben, so lunge die Besfige der theologiachen ProfeSsoren ao gering wie gegenwkrtig geatellt und. aogar an manchon üniversititen auf B secha bis achthundert Gulden beachrinkt sind. Auch die Professoren dor Diôcesanlehranstalten verdienen Berflckaichtigung, um ao mehr. da die Zabi def Schfiler und somit der Bcreich der Lehrthfltigkeit fast ausschliesslich yon dem Cmfange der Dpicese abhingt. und fOr mehrere dor umfangreichsten Diôcesen (lie Geistlichkeit an DiScesahlehranstalten gebildet wird. Aucb Ar aie iat ea su wünschen, daaa- ihre Beafig^ eine entaprechende Erhfihung er- hhlten und ihnen,' unter ' denaelben Bedingungen wie den Qbrigen, bin Ruhegdh^lt angOwioaen wbrde. Die ■ finansiellen Verleg^fheiten aind grosa : doch tung hoffentlich. werden aie schnell vorübergehon. Die, In wie fern die eigenthfimlicben Landeaverhkltnisse fordern, dass hinsichtlich der Ordenslehr- vereammelten Biachôfe empfehlen daher dieae Ananstalten in Dalmatien und Galisien eine Auanahme geldgenheit dem hohen 'Ministerium sufs warmate su wohlwollender Würdigung. gemacht werde, bleibt dem Ermeasen der betreffenDe Eifer und Berufstreue Ar den Seelsorgor den Kirchenprorinsen wnheimgeatellt. nicht minder nothwendig aind als entaprechende Die Profeeaoren an Klogterlehranstalten werden von dem betreffenden Ordenavorateher dem Bischofe (. Kenntnisae, so ist es eine heilige Pflicht der Bischô’fe. nicht nur Ar den wisaenschaftlichen I'ntervorgeachlagen, welcher die wiaaenschaftliche Be­ richt der Priesterstandscandidaten su sorgen. son- ' rth igung der Beaeichneten einer concuraartigen dem dieaelben auch su wahrer Frômmigkeit und Prüfung unteriieht. Wenn der Erfolg ein entlebendigem Eifer Ar das Heil der Sevlen bcransprechender ist, und der .Candidat sich auch'in subilden. Diess gesebieht in den Seminarien, deren den fibrigen Beaiehungen als sum Lehramte geErrichtung das Concilium von Trient angeordnet eignet daratellt, so seigt. er den ihm gemachten Vorachlag der 8taatsgewn)t an und theilt die Grfinde hat, und die von den Bischôfen nach Vorachrift der mit. auf welche . seine Gutheiaaung aich etfitwt. ' Kirchëngesetse su leiten sind. Soli der Zweck erreicht warden, so ist es unerl&sslich, dass die Can­ Wenn von Boite ner Staatagewalt eine Beanatfindididaten der Théologie in der Regel ihre ganse gung nicht erfolgt, oder die aich ergebenden Bchwierigkeiten behoben werden, so verleiht der Studienseit im Seminarium subringen. Die Staatsgewalt hat in dieser Hinsicht die Kirche bisher Bischof dem Candidaten die Ermflchtigung sum nicht beirrt, sondera vielmebr durch ihre'Verord­ I^hrvortrage der Théologie. Der Bischof hat von sfimmtlichen Profeasoren nungen unteratütat. Der Entwurf der Grundsüge des. I nterrichtaweaens in Oeeterreieh schligt allerund Lehrern der Theologia die GewAhrleistung kirchlicher Geainnung tu fordern, ihren Wandel, dings eine gans andere Richtung ein; denn er ihre Lehre und geaammte Amtathitigkeit fort- bildet, wie flberhaupt, so auch in Betroff der Semiw&hrend su fiberwachen, und wenn eie in einer narien die preussischen Einrichtungen, wie sie vor dieaer Besiehungen aich ihree Berufes unwflrdig D dem Mirs 1848 beachaffen waren, mit grossier Ge- erweiaen aollten, die Ermfichtigung sum Vo'rtrage der Théologie surtcksunebmen. Die Biachôfe werden aich fiber die Fortaohritte .det Sehfiler in sAmmtlichen Lobrfkchern durch ge­ nou. su Oberwachende PrfiAngen Gewieaheit ver•chaffen. Ueber den Erfdlg der gans- oder halbj&hrigen Prfifungen aoUen in bisheriger Weise Zeugnisse ausgeatellt warden. * Daa Latein iat die brdentlicha Sprache der theologiachen Lehrvortrflge. In wie weit die Anwendung der Landeeaprachen nothwendig aei, um den Beeborger su amnem heiligen Berufa tu befthigen, bleibt der Vereiubarung awiaehen dea Biaehfifen deraelben Kirohenprovins flberlaaoea. An alien Lehranatalten, wo biaher der tbeologische Dootorgrad ertheilt wurde, behalten sich die Btachôfe daa Recht vor; wanigateM die Rfllfte der nauigkeit nach. Dio preussisehe Regierung richtete, als sie jene Anordnungen traf, aile ihre Bemühungen darauf, die katholische Kirche in Preussen aDer Kraft und Lebonsfhhigkeit su berauben, ohne doph die eingegangenen Vertrflge offen su verJetsen. Auch in Gegenstfinden, wo diesbs feindselige Streben keine Rflckwirkung iussert, verdient daa preussisehe Unterrichtsw seen wenig Beachtuag ; denn ea hat die Probe der Erfahrung nicht beatanden, der,Staat der Intelligens trng die kliglichste Ohnmacht und Zerrisaenheit der sittlichen Ueberseugungen su Schau. Doch jener Entwurf entatand, ah die Fieberwuth der Revolution aich ihrbm Hfihepunkte niherte, und der Geist, welcher in demaelben weht, ist nieht minder dem hohen Kinisterium, ah den Reichegesetsen vom 4. Mflrs vôllig fremd. OONVENTU8 VIENNENSIS EPISCOPORUM AU8TRIAE, 1849 aprilis 99 M6 * Jed Diüoaa· soil, in eo weit ea die VerhHtniaaa geatattea, ein eigooee Seminarium haben. Wo die vonehriftmiaaige Einrichtung eines vollat&ndigea thaologiechen' Studium· nieht wohl môglich iat, dort werde wenigatena den Theologen dea vierten Jahrganges in einem Diôceaan-Saminarium Unterrioht ertheilt, und dem Biachofe dadurch Gelegenheit rerachafft, die Candidaten dee Priesteratandes, bevor er aie weiht, kennen au lernen. Die Errichtung von Knabenaeminarien grdadet richt stets . unter die ordentliehen und allgemein verbindliehen Lehrgegenst&nde gehôren werde. Doch ist ee aehr zu wttnacben, das * auch an den philoeophischen Pncultiten die katholiache Reli­ gion, su welcher sich fast die ganse Bevôlkerung bekennt, in entsprechender Weise vertreten, und die Besetzung der dort su errichtenden jitter vielmehr beizubehaltenden Lehrkanzel der Religion dem Bischôfe in der oben angedeuteten Wgise überlassen werde. Es ist sich zun&chst auf eine Verordnung dee Concilium· von Trient und wird durch die Natur der Sache 36« von Wort Gotte * besonderer Wichtigkeit. daas daa der atudirenden Jugend mit aller Kraft den geiat­ der Beredsamkeit verkflndigt, und dadurch den ver- lichen Stand muaa aua freier Wabl geochehen; doch derblichen Einflüsaen. welchen die jugendliche Un- selbat gerechtfertigt. Der Eintritt in kann ea nur heilaam wirken, wenn man eine An- erfahrenheit mehr ala jemals auageaetst iat. wirk- xahl von Kuaben unter Verhiltniaaen heranbildet. aam unter welchan der Oedanke an daa Ewige ihnen Vniversitatskirchen. n&ber gelegt, und die Venuchung xu den mannig- war. ein Prediger angeatellt. und die Auswahl dem Ea moge daher an alien begegnet werde. wo ea biaher nicht der Fall Dem Bischôfe wird fachen Verirrungen, denen das jugendliche Alter B Bischôfe überlassen werden. ea Ptiicht sein, diesa Amt einem Priester au übervorzfiglich in uneeren Tagen auagesetzt iat, mogWidmeii aie sich nicht tragen, welcher mit grflndlichen Kenntnissen aus- dem geiatlichen Stande, so wird die.bôhere Riehtung. au welcher sie angeleitet wurden. auch in gezeichnete Rednergabon verbindet und in jeder Hinsicht befabigt ist. auf Jünglinge einen wohl- lichst feme gebalten wird. anderen Lebenaverhiltnissen aich far Alie, init thatigen und nachhaltigen Einfluaa zu üben. Solite welchen ihr Beruf sie in Beriihrung setzt, segen- reich erweisen. Uebrigena bedienen dic Bischôfe. wenn aie nach Môglichkeit Knabenaeminarien errichten, aich nur einer Freiheit, welehe durch § 4 dor Grundrecjtte jedem Staatahürger zugesichert ist. ? Dec Bischof iat durch daa Kirchengesetz-ver- pHichtet, Niemandem daa Subdiaconat zu. ertheileri, welcher sich nicht aUsznweisen vermag, dass ihm ein welche far Studirende. sich eine Lehrkanzel der hebriiachen Sprache errichten, so würde dieser Gegenstand ale Vorbereitung sur betracjiten Théologie xu sein, und die Bischôfe müssten .einen Ehtflusa auf Anstellung und I'eber- wachung dieaea Lehrers ansprechen. 3. Volkwhultn. · Die katholiache Kirche nimmt hinaichtlich der Die ' hinreichender Unterhalt zugesichert jet. genauere Beatimmung der Summe, welche far den Tischt^l erforderlich ist. .hingt von den VerhAlt- der Staat der Théologie xu widmen gedenken. an Gymnaaien katholiachen Jugend nicht den Religionsunterricht nissen der venchiedenen Linder ab und wird da­ allein in Anapruch. Sie iat von Gott' eingeaetst. um daa Menachengeschlecht far das ewige Leben her den Provincialconcilien xu überlassen sein, xu Das 1'rtheil aber die Bef&higung zum Empfange erziehen, und hat desewegen daa Recht und den Beruf. far die Henanbilduog der Jugend xu' Die Volks- der heiligen Weihen mflssen die Bischôfe ausachliesslich für sich in ' Anspruch nehrnen. Der Gedanke Glauben und Liebe Sorge xu tragen. an eine den Geistlichen vorxuschreibende Staats- Uraprung, und werden sie von ihr loageriaaen, so prüfung ist wohl schon aufgcgeben, und man kônnte müsaen aie der Propaganda dee I'msturxea anheim- in keinem Faile darauf eingehen, eine solche ale die Bedingung gelton xu lessen, von welcher die fallen. Die Zukunft der europiiachen Gesellschaft iat mit einem Schleier bedeckt. den nur -daa Auge Bef&bigung xu einer geiatlichen Weihe geiatlichen einem Amte abhfnge. oder zu. Den Vortheil, wplchen zweckmAssige Prüfungen gewihten. verkennen die Biacbôfe nicht; aie machen ea aich viel- schulen verdanken der katholiachen Kirche ibren dea Allschauenden xu durchdringen vermag. Dieaea Eine ist gewisa; wird die europ&ische Gesellschaft voiu Zerfalle geret tel. so wird aie durch die Re­ ligion gerettet. Ea ist daher far die Kirche, aber mehr turn Geaetze, die wisaensehaftliche Tûchtig- nicht minder für den Staat nothwendig. daaa der keit der Candidaten des geiatlichen Standee durch regelmissige, sorgfaltige Prüfungen xu erforschen. katholiachen Kirche ihr leitender Einfluss auf die katholiachen Volksachulen gewahrt bleibe. Unatreitig 2. RfligiotuiutUrrickt. Wo und wie immer den Katholiken Religions- hat auch der Staat ein Recht wie ein Intéressé, leitend und überwàchend auf die Volksachulen ein- suwirken. In der bisherigen Schulverfaaaung linden und Ueberwachung desselben in den Bereich der P die Apapriiche, welche Kirche und Staat auf die geiatlichen Gewalt. Durch S 4 ist die Beeorgung Schule machen, billige Berücksichtigung. Die Bestimmungen. welcbe die biaherige Schulverfaaaung des katholiachen Religionsunterrichtes an den hinaichtlich der Leitung und Beaufaichtigung der Volksachulen der katholiachen Kirche bereits zuVolksachulen aufstellt, mogen daher auch fernerhin erkannt. doch auf die hôheren und mittleren unterricht ertheilt wird. dort gehôrt die Leitung Schulen. werden. muaa deraelbe Grundsatx angewendet Die Bischôfe kônnen nicht zugeben, dues dort die katholische Glaubens- und Sittenlehre von Prieatertt/fbrgetragen werde. welche sich ihres Ver- trauens nicht in jeder Beziehung orfreuen. Daher beibehalten werden. Da die Leitung dea katholiachen Religionaunterrichtes der katholiachen Kirche zusteht. so kann die Beatimmung der Religionslehrbücher nur von der geiatlichen Gewalt auagehen. Damit die an ûbrigen in den Volkaachulen anxuwendenden Lehr- den genannten. Lehranstalten unter denselben Be­ dingungen zu beatellen. unter welchen für den Bi­ bücher sowohl den allgemeinen Erforderniasen einer wahren chriatlichen Volkabildung. ala auch aohof die Beetellung der Profeaaoren der Théologie den besondern Bedürfnieaen des Landes und Volkea entapreeben, môge den Bischôfen jedes Kronlandea werde ihnen beantragt ihm überlassen, wnrde. wirklich die Religionslehrer Iler Staat wird dabei koines wünachenawerthen Einfluaaes ent- behren. Man. gehtvon dar Vorausaetzung aua, dAsa im Ober- wie !m I nter-Gymnasium und in s&mmtlichen mittlerjn Schulen der Religionsunter- geatattet sein, diese Lehrbücher im Einverst&ndniaae mit der Landeeyerwaltung festzusetzen. Bei den gegenw&rtigen Bildungsverh<niaaen der europ&ischen Vôlker aind die Sçhullehrer ohne 367 CONVENTUS VIENNENSIS EPISCOPORUM AÜ8TRJAE, 1849 apriha 9» 368 Zweifel unentbehrlich, und. wenn aie ihrem Berufe A daaa bei dem Landeaaehulmthe ein Geiatlicher ala entsprechen, vermdgen aie eine eegenreiohe Wirk- Direotor oder - Referent für — den Religionaunterricht aamkeit au übeh; doch darf man aich die dabei und die religiôra Bildung aageetellt werde. Bedarf die genannto BehSrde einer Aufklürung oder Mitobwaltendon Schwierigkeiten nieht verhehleu. Eineraeita aollen aie in dem, waa aie zu lehren wirkung von Seite der geiatlichen Gewalt, ao eetae haben, gründlich unterrichtet aein ; andereneita ge- aie aich mit der betrelfenden biachôflichen Behorde nügt für ihre Stellung eine geringe Summe von in» Einvernehmen. Kenntniaaen, und einem Manne von wieoenachaftDer Muth und die Treue dea Heerea hat licher, umfaaaender Bildung müaate ea ale eine Oeaterreich und mit Oeaterreich Europa biaher unertrkgliche ' l.aat eracheinen, aile raine Krüfte vor dem Aeuaaenten bewahrt; doch wenn daa der Aufgabe vu widmen, der Dorfjugend die eraten Work der Rettung und Erneuerung gelingen aoll, und einfachaten *Anfangagründe dea menachlichen ao mua» die Macht dea Geiatea aich mit der Macht Je gieriger die unWiarana einzuprigen. Vor Ailem aber bedarf der dea Schwertee verbinden. Schullehrer jener Featigkeit und Reinheit der Ge- erfahrene, entafindliche Jugend vori dem Tautnel■innung, welche nur eue dem heiligen Borne der kelche einea verderblichen. unainnigen Wahne» geReligion geachüpft werden kann. Unatreitig genügt kostet hat, deato dringender chut ea Noth, über die Bildung der Jugend au wachen und ihr atatt eine Bildungazeit von nur 6 Monaten für den Schullehrer nicht. oder doch nur dann, wenn bereita verführeriacher Trugbilder di<| wahre Aufklirung, eine lingere praktiache Einübung unter zweek-b die wahre Begeiaterung zu bringen. Die vermisaiger Anleitung vorauagegangen iat. Doch aammejten Biachofe atellen hinaichtlich dea Unterwofern Man achmiht twar jetât den Politeiataat ·■ mehr ala billig und achligt die Sicherheit der Person und dea Eigenthumes, welche er brachte, viel tu gering an; indeesen machte er Aieh allerdinga einer Einaeitigkeitund Uebertreibung achuldig, gewalt an ohne vorliufige Ge- ihre Gemeinden nehmigung der Staatsbehôrden Ermahnungen und Anordnungen tu erlassen. Damit die Voreteher der katholiachen Kirchq für dat Heil der ihnen anvertrauten Gemeinden in ungestôrtem Einklange wirken und einander wechsel- dea guten seitig durch ihre Kenntniase und Erfahrungen be- Samen», ala daa Wuchern dee Unkrautea hemmte. lehren. durch ihren Eifer xtkrken mügen, iat durch Man wollte Allee, waa man mit Recht oder Un- daa Kirchengesetz die Abhaltung von Provincial-' welche hiufig vielmehr daa Gedeihen recht für ataataachkdlicji hielt, geradezu unmôglich concilien vorgesehrieben. und die versammelten Bi­ machen und hâufte und verkünatelte die vorbeugen- schôfe den Maearegeln ao daaa aie einereeita nile aehr, Thitigkeit und billige Freiheit lihmten, anderer- haben besehliiaaen, dieae Versammlungen wieder in» Leben au rufen. Sie berücksichtigen dabei auch eine wirkliche und l^erechtigte Forderung aeita eben dort, wo aie am nothwendigaten geweaen der Zeit, welche aich mit dem todten Buchataben wiren. fast gar keine Wirkaamkeit iuaaerton. Vorbeugende Maasrogeln aind nur dann an ihrem Platte, nicht begnügen will und der. Kraft dea lebendigen droht werden, und die Grosse und Wahrscheinlich- aind aeit mehreren Jahrhunderten auaaer Uebung keit der Gefahr muas nicht nach einaeitigen, in den Lüften schwebenden Theorien, aondern nach den gekoininen, und dàa Concilium von Trient beinühte Wortea bedarf. Die Diôceaan-Synoden aind allerdinga'eine Sache, wenn die Rechte dea Ganten oder der Einseinen durch eine grosse und wahracheinliche Gefahr be- B welche der voraichtigaten Behandlung bedarf. Sie gegebenen Verhiltnisaen dee Augenblickea beurtheilt werden. Da die Freiheit nicht ohne Noth aoll ge- »tôrt werden, ao gebietet Klugheit wie Gerechtigkeit, in alien anderen Fillen daa Eintreten der Rechtabedrohung abzuwarten. Wenn man die "Vor- bedingungeA des Staatalebena mit tieferem Blicke erfasst und die mahnende Stimme der Geschichte nicht flberbort. ao atellt aich deutlich hervor, daaa aich wrgebena, die jâhrliche Abhaltung deraelben Zudem haben Jene, wieder in Gang tu bringen. welche auf die Wiederherstellung der Diiicesan- Synoden ani lauteaten und ungeatümaten dringen. dabei etwaa gant Anderea im Auge ala die von der Kirche gebilligte und angeordnete Einrichtung. Dieaa Alie» hindert jedoch nicht. daaa aolche Ver- sammlungen, wenn aie vom rechten Geiste beaeelt aind. einen reichen Samen dea Gnten auaatreuen die innere Sicherheit. der Ruhm und die geiatige konnen und da ea Pflicht iat, kein Samenkorn de» Entwickelung dee Vaterlandes von der katholiachen Guten Kirche keine Gefahr, wohl aber vielfache Forderung sammelten tu erwarten habe. Daher iat ea jettt weniger ala jemala an der Zeit. die kirchliche Thitigkeit durch Synoden, inaoweit und «obald ala die Verhkltniaae der einzelnen Diôceaen ea verataiten, wieder in a unbeachtet tu Biachofe laaaen, ao haben beachloaaen. die vcr- Diôceaan - die vorbeugende Maearegeln tu lihmen. Woferne-man Leben eintuführen. Indeaaen werden aie dabei mit aber von dem Grundaatze ausgeht. daaa die Be- (·. der grosaten Voraicht vorgehen. urtheilung deaaen. Waa dem Heile der Kirche - - Geietlickr -............... Aemtor and · - Pfriindm II. Da» Recht. die Peraop dea zum Biathume tu frommt, den Vorstebern der Kirche zukomme, und tu bezeichnen, 1st den katholiachen daaa man um dee Miaabrauchea willon. der von der Erhebenden geietliehen Gewalt allerdinga kann gemacht werden, die Kirche nicht hindern dürfe, ihre heilige und. Landeafüraten von der Kirche ala Beweia ihrer Dankbarkeit und ihres Vertrauens verliehen worden heilbringende Sendung tu Berückeichtigung erfüllen, der Erklirungen so und wird die Antrige, welche die versammelten Bischôfe hiemit vorlegen, .auf keine bedeutenden Hinderniase astoaaen: und musa daher ale ein rein persônlichea betrachtet werden. Unter den eigenthümlichen Verhiltniasen, welche durch die conatitutioneile Htaatsform begründet werden, ist ea für Sicheratellung der wich- I. Regierung tmd Verwaltung der Kirche. tigsten kirchliehen Intereaaen unerliaslioh, die ehr- Die Kirche iat ein grosses, einzigee Ganses, an furchtavolle. doch dringende Bitte tu sfellen, Seine Majestit wolle sich bereit erklâreuj dieae * Recht deasen Spitte nach gôttlicher Anordnung der Nach- folger dea heiligen Petrus ateht. Der Zusammen- hang twischen dem Haupte und den Gliedern kann ohne Beeintrachtigung der geaetzmieaigen Ver­ nicht ohne Beirath katholikcher Bi4tiôfe tu Oben und die Biachofe der Kirchenprovinz, welcher der erledigte Sitz angehôrt, dabei niemala tu übergehen. Wofern ein Concordat mit dem heiligen Stuhle waltung der kirchliehen Angelegenhciten nicht gestort werden. Die versammelten Biachofe setzen Ahgeacbloaeen würde, wire éa durchaua nothwendig. voraua. data durch § 2 der Grundrechte die Hemm- D dhaa aowohl die eben-- berülirte Bcatimmung als auch die Anerkennung, daaa das betreffende Recht niase. welche ihrem Verkehre mit dem heiligen Stuhle h>sher im W ege standen,. vollatindig gehoben ein rein peraonlichea aei, in dasselbe aufgenotnmen seien, und weder für aie, noch für die ihnen unteratehenden Gliubigen fernerhin eine Schwierigkeit würde. Damit die Domcapitel ihrem Zwecke genügen obwalten werde, sich in geiatlichep Dingen an den Papst tu wenden oder die Entscheidungen und Anordnungen deaselben tu empfangen. Das hohe und ihre Ministerium wolle die bei vorkommenden Landeabehorden Fillen in dieaem anweisen, Sinne tu handeln. Der Bischof kann seinem Hirtenamte nicht genügen, und seine Einwirkung auf daa christliche Leben ist verkümmert, wenn vein geiatiger Verkehr mit der ihm anvertrauten Gemeinde von dem Ermessen eines Staatsbeamten abhingig ist. Die ver­ bevorzugte Stellung in würdiger Weise behaupten kônnen, achaften für die ist ee nothwendig, vorzugsweiae die BOrg- Befkhigung ihrer Mitglieder nicht zu niindern. aondern tu vermehren. Man erkennt die Heilaamkeit der Anordnung. kraft deren in der Regel kein Prieater zu einer Domherrnatelle gelangcn kann, bevor er zebn Jahre in der Seelaorge. im Lehramte. im bischôflichen Seminarium > oder sonst im Dienate der Kirche gewirkt bat, und man wird die nôthigen jpinleitungen treffen, um sammelten Bischôfe sprechen aber die tuversicht- dieae von der Staatagewalt erlaasene Bestimmung auf das kirchliche Gebiet tu übertragen. Der Wille licbe Erwartung aua, daas in Folge der tugeaicberten Selbstat&ndigkeit der Kirchenverwaltung ihnen steta des Stifters kann bei Bedingungen, welche turn Beaten der Kirche festgestellt aind, eine Ausnahme Coscil. omtaaau touvs XUII. -- .94 , 372 CONVENTUS VIENNENSIS EPISCOPORUM AUSTRIAS, 184» aprilis 39 3?1 nicht begründen. Die katholiaehe Kirehe iat state A Wennder Staat mit kirchlichen Auszeichnungen , von dem Grundeatze auagegangen, daaa bei Ver- eiaen -gewiaaen Rang in der bdrgerlichen Geaell- leihung yon kirchlichen Aemtern und Pfrdnden nur auf Frômmigkeit, Kenntniaae and Verdienste ROck- ecbaft verbindet, m hat er nhoe Zweifel daa Recht. aicht zu nehmen aei, und der heilige Stubl hat die eeine Zuatimmung vennehrt werden, oder wofern Beatimmungen, kraft welcher Adel und Ahnenprobe dieee geeehieht, Jenen, welche eine aolche Aua- zur Vorbedingung der Erlangung kirchlioher WOrden gemacht wurdenf mehr ala einmal mieebilliget. Auch .GeoeUachkft aonst verbundenen Rang zu versagen. an verlangen, daaa dieee Auezeicbnungen nicht ohne aoiphùung erlangten. aber die den mit denelben Staatagewalt in der Aua- der Staat macht ea aich nuA zur Richtachnur. bei Wenn Verleihung von Aemtern und WArden, Verdienat aeichnungen, a. B. den Oebrauch dor bischôflichen und Befthigung auaachlieaalich in Anachlag zu bringen. und erftlllt dadurch eine Forderung der Klugheit picht minder ala der Gerechtigkeit. Abzeichen (ueue pontificalium), verleihet. ao tritt eie offenbar auf ein ihr fremdea Gebiet. Unatreitig aind die G eietlichen nicht minder ala Dennoch gibt ea in Oeaterreich noch eine allerdinga andere Staatabflrger geringe Anzahl von Domherrehatellen, zu doren Er­ bedflrfniaaen nach Maaagabe ihre * langung adelige Abatammung erforderlich iat. zutragen. Daaa für aolche DomherrenMellen keine geringeren Bpweiae der Befthigung ala für aile übrigen dürfen gefordert kirchliche verpfiichtet. den au * Stoats Einkommens bei- Allein die ohnehin karge Congrua iat daa Geripgste, deacon der Seelsorger au seinem Vnterhafte bedwrf; daher coll aie ihm ohne Be- werden. verateht sich-von aelbat. aber dieaa kann p laatung verbleiben. Aua dieaem Grunde dürfte ea aich ala billig darstellen. daaa Vorapannleiatung Die veraammelton nicht aie genügend erscheinen. Bischofe wflnachen und werden dahin wirken. daaa Militàr-Einquartierung tlein Geistlichen nur inaoferne auferlegt werde. ala .dieae Leiatung eine auf aeincm Grundboaitae haftende Last iat. und In wiefern die Bediagungen der aeine EinkOnfte die Congrua überateigen Auch môge der Un^atand berflekaichtigt werden. daaa verliehen werden. Stiftung ein unüberateigliches Hinderniaa zu bereiten vernfiigen, kann état bei einer in'a Einzelne gehen. den Verhandlung beurtheilt werden. Damit im Zuaammenhange ateht die Nothw.end:gkeit. daa Institut fier Domicellar-Domhcrren ao achnell ale môglich der Auflôsung entgegenzufOhren ; doch soil dieaa natürlich auf geeetzlichem Wege und ohne Verletzung von bereita erwornenen Rechtep geschehen. Nicht nur «m die Lücken auezuftlllen, welche durch des allmihliche Erlôachen der DomicellarCanonicate in den WahlkajMjeln zu Salzburg und Olmütz entatehen werden. aondern auch um der Wahl grôsaere Würde au geben und den Zuaatnmen-,, hang der BWcfiofe mit dem Metropolitanaitze feeter zuXnüpfen. atellt en aich ah wünachenewerth dar. daaa die Biachôfe der Kirchenp'rovipzen Salzburg . und Olmütz daa Stimmrecht bei ErwAhlung des Metropolitejn erbalten. Um die Wihler auf eine grôaaere Zahl — allenfalla auf fünfundzwansig — zu bringen, wdrde es zweckmAaaig sein, einer ent’ aprechenden Zahl von'Ehrendomherreriy daa Wahl- . recht zu verleihen. , ■ ( Auch daa landeaftîntliche Recht, ftlr Canonicate zu emennen, es môge ein Auafldae des Patronatorechtes sein oder auf einem andern Recbtagrunde beruhén, iat ein der,Person dea Landeafllreten zt>atindigea ..i — vieorische Geaotz aufgehoben odor abgeiudert würden. zu verbleiben habe: anderaeits verfügt es binaichtlich Anderung. der HArer^der Théologie keine Ab- Die Hôrer der Théologie aind also aueh gegenwkrtig. ao lange aie Sittliehkeit und guten Fortgang zeigen. von der Verptiichtung auto Kriégsdidnste befreit. WAhrend man fast überall it?i Sinne dieeer klaren, gesetzlichen Bestimmung verging, fand sich denn doch eine Kreisbehôrde. welche die Zôglinge einea erzbiachof lichen Seminarium * . nôthigte, aich vor der Kekrutirungscommission zu atellen^und aogar der Unteraucjtung ihrer Kôrperbeschqffçnheit zu utitejziehen Seine Majestit wolle aich daher bewogetf finden, sobald als môglich ein definitives Geaetz vzu erlasaen. kraft dessen der Ehrendomhetren ateht, inaofern nioht derLandeo- ditf Hôrer der Théologie, ao lange ihre Verwendung fürst oder Andere ein Recht darauf erworben haben. und Sittliehkeit dem gewihlten Berufe entapricht. von der Verptiichtung zum Kriegadienste befikôt dem Biachôfe zUy Ea kann nur auanahmaweiae * Ia zweckmtaaig eracheinen, dans daa Erfordemiaa einer aehnjihrigen Seelaorge auf Canonicate an Collegiatkirehen an- gewendet werde. Wo aolche Canonicate hinreichende Einkürtfte beeitzbn. wife ea aehr wtttiachenawerth, dieaelben ab Ruheptttae ftlr verdiente Soelâorger benützen zu kôtmen. Da die Staatagewalt Niemàndem geiatlicho Aemter und Pfrllnden zu verleihen vermag, ao ateht ,ee ihr - und . auch die erwihnten Domherrenatellen kflnftighin an deti Würdigaten ohne Rücksicht auf aeine Geburt auch nicht zu. Jemanden in geietlichen Aemtern und Pfrllnden zu beatitigen. Doch erkennen die vertammelten Biachôfe aich durch daa Geaetz des und dadurch auch der Nothwendigkeit entholien werde·, aich ale militirpflicbtig zu atellen. III. Patrvnattndu. Daa Patronatareeht ist ein von der Kirche ver- liehenea Recht, und aowohl die FÿHgkeit sur' Erwerbung und Aueübung deeaelben als auch die Beftigniaae und Verbindlichkeiten. welche es ein- begreift, mûjaen nach den Kirchengeaetzeh beurtheilt' werden. Die koatapieligen Leietungen. welche daa Patronatareeht in Oeaterreich ala eine ' Last eracheinen laaaen. aind den Kirchengeaetzen grôaaten1 ' * theil fremd. Wenn daa Gotteshauavermôgen zu den Kirehenbaulichkeiten nicht hinreibht; ao haben Herrn verpHichtet, geiatliche Aemter oder Pfrllnden wmentlich keinem Geietlichen zu verleihen, welcher . nach dem Kirchenrechte und abgeaehen von Ver- nicht geeignbt wire, wie in jeder chrietbchên Tugend, eo auch in Erftllung der Pfiichten gegen die .bürgerliche Obrigkeit der christlichen GemeÎnde mit Wort und Behptel vonanzuleuchtatL bindlichkeiten, die auf privatrgchtliehem ~ Grande ’ beruhon, aile Jene beizuateuern, welche vopZdem Beatehen de * GotteahguMO ifgend einen vbrtheil beziohen, enter, diesen auch der Patron. Daa I $ ( 374 CONVENTUS VIENNENSIS.EPISCOPORUM AUSTRIAE. 1849 aprilie 29 * 373 Fehlende hat die Gemeinde tu eraeUen. Ea iat xu A geiatlichen Kôrperschaften erlôschen jene Patronat·rechte, welche der Kloatergem^inde oder KorperwÜQtcben, daaa den Patronen keine grôsseren Laaten ~ auferlegt werden. ait dieaelben kraft der Kirchengeaetxe und in Folge privatrecbtlicher Verbindlich- keiten xu tragen haben. Wiewohl aber die veraammelten schaft ale aoleher xustanden. und die betreffenden Pfründen fallen der freien bischoflicheiuVerleihung anheim. Bischôfe in Jene Patronatarechte, welcha auf den Gütern denelben hafteten. gehen auf braen recht- ' xur dieaer wie in jeder andem Bexiehung aile wohl- massigen. erworbenen Recjite ehren. so kônnen aie doch nicht vcrhehlen. daaa die ungeheure Ausdehnung. welche flbigen Beaitxer dieaer Güter Über. Der Staat bkt daa Patronatarecht in Oeaterreich erlangt hat. den fond gebildet wurde. nicht nur niemals erworben. wichtïgsteu Zwecken der Seelaorge bedrohend und aondern dea Erwerbung Patronatsrechtea den Besitx jener Güter. aua welchen der Religiona- aogar niemàls angeaprochen. indent die- dem aelben ateta ala Kirchengut anerkannt wurden. und Kirchenrechte ait Regel gilt. d^M der Biachof aile ihre Verwaltung von der dea Staatavermogens ab- geiatlichen Aemter und Pfründen aeinea Kirchenaprengels frei tu vcrleihen habe. ao iat doch daa geaondvrt blieb. Daa Patronatarecht. welches an den tum Religionafonde gehôrigen Gütern fiaftet. freie bischôfliche" Verleihungarecht in Bôhmen und kann daher nicht ala auf den Staat übergegangen Mühren. in Oeaterreich ob und unter dor Enna. in betrachtet werden hemmend entgegentrete. Wiewohl ea uach ÿ Eben darum kann der Staat auch nicht daa Patronat _jener Pfründen anaprechrn. Inner-Oeaterreirh und in Galicien beinahe gànxlich . . ReligionafondVa aua erîoachen ; in inchrervn aehr auagedehnten Diôceaen B welche er ala λ erwalter de * dem Religionafonde dotirt hat. findet es auf keine einr.ige Pfründc mehr An- xahlreichen Uebrigena erkennen die versammelten Bischôfe Patronatarechle. w;elche . den niviaten Biachofen dieaer lAnder zuatehen. dürfen mit dem freien mit Dank, daaa daa landcafüratlirhe Patronatarecht biaher mit aorgsamer Rütksicht auf die Zwecke wendung. Die biachôflichen mehr oder minder Verleihungarecbte nicht vermiaeht werden: Überdieaa betreffen aie ateta nur eine verhültniaam&aaig geringe Anxahl v<»n Pfründen und φ aind mit Laaten verbunden. welche aich bei der Entwerthung der früheren Herrachaften grôaatentheiïaalaunerachwinglich daratellen dürften. Niemand iat mehr in der Lage, die würdigaten Prieater xu kennen. und hat ein lebhafterea Intereaae. nie an den rechten Ort xu atellen. ala dor Biachof. Wenn er bei allen oder faat bei allen lYründen eei ner der Seelaorge geübt wurde. und aprccben den leb- haften Wunach aua. daaa hiérin niemala. eine Aendorung eintreten môge. S&mtntiiche Bewerber.^werden wie biahor ihre mit den nothigen Beilagen verwehenen Geaucho bei dem Biechofe einxureichen haben. Ea entàpricht dem Verhâltniaae. daaa die Priaentationaurkunde und dem- unmittelbar dem Ordinariate xugeatellt. aelben überlaaaen werde. den Préaentirten davon in Kenntniaa xu aetx^iL Dioceae nur da« Recht hat. Jene. welch· er für >unw rtrdig oder untauglirh erkennt. feme xu halten. IV. fyarfVOMCttrfprütung. Daa Concilium von Trient vorordnet. daaa tu ao hietet aich für ihn faat gar keine Gelegenheit dar. dem Verdienate Aufmunteruug eu gewâhren /-, Beaetxung erledigter Pfarren ein Concura auageachrieben. mit den Bewerbern über ihre Kenntund den Gemeinden jene Seelaorgcr xu geben. welcne durch Kennfniaae. Erfahrung und frommen Eifer · aich am meiaten eignen. dem. religioaen und nisae und aonatige Befâhigung eine PrÜfung vor^genommen. und die Pfründv dem Würdigaten ver- arttlichen Leben Haltung und Aufachwung xu verachaffen. Wenn die franxoaiache Kirche in Mitte der feindaeligaten Einwirkungon eratarkt iat und dem lichen ^erde. Wofera ein Staat an dem fhriatlichen Standpunkfe feathült. und ea aich sur Aufgabe macht. die Wohlfghrt der Kirche um aeinea xu aetxen vermocht hat. ao eigenen Gedeihena willen tu fordern. ao musa rçian ea natürlich findep. wenn or auf genaue VolJatreckung Zerfalle einen Damm verdankt aie «.diese grosaentheila dem Uniatande. daaa die Bischôfe in Folge dea Concordâtes vom dieaer gerechten und heilsamen Anordnuug dringt: Jahre 1801 daa Recht erhielten. die Pfarrer unter Vorbehalt der Gcnehmiguog von Ncite des Sjaataoberhauptça xu ernehnen, und unter deraelljén Rc- aber in Oeaterreich wurde die gante Pfarrconcursprüfung in den Bereich der Staatageavtxgebung dingung auch die Verleihung der Domherrbnatellon fvon ihnen abhângt. Da die Krâftigung dea aittlichen Lfbena für den Staat nicht minder wichtig -iet ala für diA Kirche. ao dürfte daa hohe Minis­ atânde der Prüfung und aile Einzelheiten dersglben bei Verleihung von Pfarren Verdienat und Fàhig- stand. durch welchen die Sache recht deutlich tu einer Staataprüfung geatempelt wird. * Dies Ver­ gezogen. Durch k. k. Verordnungen aind die Gegen· beatimmt; dem Biechofe bleibt nur die Ernennung dea Examinatore aua der Dogmatik vorwehalten. Die I>andeaatelle ertheik’die Diapena von der PfarrconcNrapy^fung und von Wiedefholung deraelben. terium aich um' ao mehr bewogen fühlen.’ bei der Daa Zèugniaa der Befibigung. welche» ein GeiatNs»ugeataltung.welcherdiePatronataverhâltniaae ent11 licher in Folge dieaer Prüfung erhült. gilt für Curatgegengehen. dahin xu wirken. daaa dem· Bischôfebenefitien aller nicht ungariachen Lander, ein I’m· ao viel als môglich. die Freiheit geaiehert werde. keit zum einrigen Msaaatabe xu .nehmen. Solften in Folge der ZeitverhÂltniaae manche fahren lâaat aich nicht halten: denn die geiatliche Patrone aich die Enthebung von ihrem sur Bürde gewordenen Rechte verschaffen. so würdv die be- Gewah hat daa unbeatreitbare Recht. die Bvfilhigung treffende Pfründe dem Kirchengeaetxe gemaas der freien bischôflicheu Verleihung anh« imfallen. Die- erkennen die verwajnmelten Biwbôfe. daaa die für jenigen, welche in den angedeuteten Füllen die Reitrâge xu den Kirchen- und Pfründen-Bedürf- ordnungen vielea.Zweckmàsaige enthalten. und daa» ea notbwendig aei. Obérait wo nicht auanahmaweiao niasen leiateu würden. hatten nach dem canoniachen Verhültniaae eine Auanahme begründen. ein übereinatimmendea Verfahren xu beobachten. Deaahalb haben aie aich hinaicbtlich der Pfarrconcursprüfung Rechte ebeüso wenig daa Présentations- ala daa Y Lak. XIX, 10. ' SB * 387 CONVENTUS VIENNENSIS EPISCOPORUM AUSTRIAS, 1849 aprili· «9 . 388 und Antrtge an dem Stuhle t^e· heiligen Petrae A der Menach von Gott abweiehet, ao verliert er aogar voll Ehrfurcht niederlegen und dort, wo die Ein- • ftr die irdiachen Diage daa richtige Maa·; Finaterheit dee Prieaterthumes wurzelt, die Genehmigung niae bedecket ihn, weil daa Lioht ihm nicht mehr leuehtet. Die Frevel und Thorheiten, welche jene und Bekriftigung uneerer BeechlfisM suchen. * ist une nicht unbekannt, dane Manche, welche Seat dea Verderbena gereift hatten, tauchten von E der Freiainnigkeit aich rfihmen, etwaa gana Andere· Neuem auf und warden von Jenen, welche an der Spitae dee Fortachrittea zu atehen vermeinen. ala ron un· erwarten oder doch eu erwarten vorgeben. die Morgenrdthe einer goldenen Zeit freudig beIn Oeaterreich wagten die Stimmen der Liaterung. welche wider Gott und seine Kirche geradeiu an- grfiaat. Ein Franzoae war ea, welcher daa eigentatfirmten. nur unter dem Schutao der Barrikaden liche Henenageheimntaa der Feinde dea Glaubens •ich eu erbeben. und aie veratummten, aobald die mit klaren, trockenen Worten enthfillte: D^f Menach. Oherachfiumende Welle der Anarchie an dem ao lautet daa echte Ergebnis· der Aufklirung. lebt ehernen Damme der Heereamacht «ich gebrochen hur, um-wfihrend der kurzen Spanne der ihm zugemeaaenen Zeit von den Gfitern der Erde »o viel hatte. Das Herracherhau» dienet mit treuem ala môglich zu erhaachen: der Glaube' an Gott Herzen dem Herrn, «einem Oott, welcher »ein Vertrauen nicht au Scbanden werden lie»», und die hindert uns. mit jedem.Mittel und auf jedem Wege der irdiachen Luet nachzujagen und dem irdischpn 1 Kaitÿrkrone achtnQckt’ ein Haupt, welche· aich Uebel zu entfliehen: aleo ist Gott daa UebeL und vor dem Allorhôchsten zu beugen gelemt hat· Die «ehr grosse Mehrzahl de· Volke» bllcket noch B der Glaube an Gott ist der Feind der Menaebheit. Die Reihenfthrer ’ der deutachen Revolution vermit ungebroehener Kraft des Glpuben» zum Kreuse empor und aetzet aeine Hoffnnng auf den Namen, môgen zwar der Sache nach den Franzosen nicht zu fiberbieten, aber an blinder W uth veratehen sie in welchem allein una gegeben ist, «elig zu werden. Darum achlagen Jene, welehen da·. Kreuz eine ihn hinter aich zu lasaen ; sie schleudern wahnsinnige Gottesliaterungen gegen den Himmel, gleieh Thorheit iat. einen 1'mweg ein. Sie eignen aich ein Wort an, welche» fernher aua der Paulskirche . jenen Wilden, welche ihre Pfeile gegen die Sonne abdrficken. Es gilt aber nicht der Religion allein. zu una herfiberacholl. und aprechen: Die Religion vielinehr tobt man wider die Religion nur darum mua» man schonen. aber dio Hierarchic veznichten. Daher erklâren aie e» für eine nnabweisbare in wilder Raserei. weil man die geaellige Ordnung zu zertrfimmorn verzweifelt, so lange die schfitzende Forderung der Zeit, da·» die Biaehôfe. wenn nicht Macht desGlaubena nicht g&nzlich von ihr gowichen geradezu ihrer Amtagewalt entaagen. doch die Ausübung derselben an Bedingungen knfipfen aollen. jet. Alles Beatehende aoll vom Grunde zerstoret unter welehen eine Kirchenregierimg umpôglich werden ; die Kirche, der Staat. die h&uidiche Geaelliat. Allein· die biaehofliche Gewalt ist ein an- achaft und aile Einricbtuiigen, auf welche Kirche. Staat und Familie, auf welche Gesittung und menschvertrautea Gut, fOr welche» der, welcher e· em'pfing. dem Herrn einat Rqchnung legen mus», u^d eb liches Leben aich atützen. aind demaelben Verderben geweiht; Nichta, gar Nichta soli übrig bleiben. ala ziemt aich nicht, es zu vergeudeu. um den Boifgllruf einer kurzen Stunde al· trfigeriachen Lohn zu r, rieaige Trümnter der Zerstôrung. au» welehen aie dann nach Bequenilichkeit aich lliitten zu bauen erriten. Der, welcher au aeinen Apoateln spj|tch: „Wie mich der Vater‘aahdte, ao aende ich euchl“’ gedenken. , Die Zahl Durer, welche die»» letzte Wort des hat daa Amt eingeaetzt. doaaen Bfirde wir tragen; er hat ea eingeaetzt „zur Vervollkommnung der folgerechten Fortachrittea au» voilein Herzen mitHeiligen, zur AuaSbnng dea Dienatea.,zur Erbauung aprechen, iat nun freilich nicht gross; denn die de» Leibea Christi" ’, und er wird dauern „bis wir Besorgnisa für Kopf und Horse wirket niSehtig. Aber eine sehr grosse Menge kniet noch immer vor alleaammt gelangen zur Einheit dea Glaubens und der Erkenntniss dea Sohne» Gottes, zur vollkom-' dem Gotzen jene» Fortachrittea. welcher. wenn seine menen Mannbeit. zum Maàaê dea vollen Altera Macht zur vollen Entwickelung gediehen. aich in einen Moloch verwaudelt und seine Verehrer samint Christi11 ·, · daa heiaat, bia die atreitende Kirche die den Kindern seiner Verehref in Hamniender I'mWaffen ablegt nach vollbracbtem Kâmpfe und in , artnung vergehen l&sst. „ Alleaammt aind sic abdie triumphirende eingeht zum ewigen Lohne. Die Kirche iat berufen, die Menaebheit empor- gewiChjffn und alleaammt unnfltz geworden."1 I nnfitz uitd unfihig sogar zur Wahrung ihrea irdiachen zuhalten fiber den Wogen der irdiachen Gelfiate: Vortheiles, nach welchem ailes Dichten und Trachten darum darf aie nicht selbst aich fortreiaaen laaaen von der tobenden Strfimung. Sie aoll daa Wort ihre» Herzen· mit aolcher Inbrunet gerichtet ist ; aie koaen mit der Hykne, welche achon den Rachen Deaaen verkfinden, welcher deraelbe iat itnmerdar: deaahalb muae aie hoch fiber ali 'den wandelbaren aufthut, um aie au verechlingen ; sie tragen daa Holz Sehlagwôrtern dea Tage» atehen. Waa der Kern . herbei, um ihr eigenea Haus in Brand zu atecken, aei jener Aufklfirung, welche der ewigen Wahrheit und die··, Alles im Namen der Aufklârung. des zeitgemiaaen Fortachrittea1 und des Ahscheues vor hôhnet, wo daa Ziel jenea Fortachrittea liege, welehen die Feinde Gottea und aeinea Reiches im Munde fthren, hat die erate fransSaiache Revolution Jedem, der Augen hat, ao aeben, mit blutigen, rieaengroaaen Zfigen vorgezeichnet. Und die Griuel, deren wahnainnige» Uebermaaa ,damai· in Frank­ reich wucberte, aind keineawega mit dem Schatten einer fernen Vergangenheit bedeckt; noch wandeln Menschen unter una, welche mit ibren Augen ea sahen. wie daa Fallbeil sein griLsaliche· Work vollbrachte, wie die republikaniachen Hochzejten einen Gedanken der Hôlle verwirkliohten. Allein, wenn • Ioh. XX, »1. • Bpbsa IV. 18 • sjbdt IV, ia. aller Vetdummung. ' Darum stehet au un·, Ihr, ohne die wir nichta vermôgen, geiatliche Viter de· Volkes, Verwaiter der Geheimniue Gottea! Gro·· zu jeder Zeit iat der Beruf des Priester·, gross wie niemais ist er in unaeren Tagen. Ein neue· Heidenthum zieht gleich einer dunklen, donnerachwangeren Wolke wider Europa heran; ein Hiidenthum, schlimmer als jenes, welches an den Altiren dea Jupiter und Wodan aeine tIpfer darbrachte. Die neuen llimmcl»stfirmer. unternehmen es, in der Menachheit das Bewusstsein ihre· Zuaammetihanges mit Gott gànzlich auszutilgen. Aber ftr ein Wesen! welches das 1 Psah· ΧΙΠ. 1 CONVENTES VIENNENSIS EPISCOPORUM AUSTRIAE,’ 1849 aprilia 29 389 390 * eine LÜfee. Wenn allé Menschen die Çbenbüd des'Allerhôchsten eu aein berufen ward, A iA auch Sehranken des Rechtes und der Pflicht lertrümmem. iet es schlechthin unentbehrlich. irgend Etwas, das ' * ihm al· ein Hochatea gilt, su haben ; darum ver- um mit fieberhafter Gier auf die GenAsae dea Le bens sueht man, ihm, den Wahn der Freiheit und. des loszustürmen, so vrird das Menschengeschlecht in und kflrxeater Frist von dem Angeaichte der Erde ver- der AufklArung verachaffen soil, xu aeinem Gotzen xu geben; wo man damit tilgt sein. 1st aber diess unselige Beginnen das Vorrechf einer Partei. so wird daa Menachen- nicht auareichet. dor^wird die Nationalitat tu Hülfe geschlecht in Sklavenketten sinken, welche schwerer gvrufen. Keine Macht der Erde oder dvr Hoile kann dem Menschen die Freiheit rauben. Gott zu diehen laaten. aïs das Joch des hochmüthigsten Despoten. Glûckee. welches die pflicht den Jüngern Loasagung run Gott welcher jemals über verwtummende Millionen ge- denn keine Macht der boten hat. Die NationalitAt hat nicht minder ihre Berech- Erde oder der Hoile vermag dem menschlichon tigung. als die wahre Freiheit; aber gleich dieaer Willen. auf welchotp ein Abglanx der aehopferiachcn wird und ewig eelig tu werden : Macht dee Ewigen ruhet. ein Geaetz der Noth * sie'von Jenen tobenden miasbraucht. welche wie die MeeresweUen ihre eigene Schande aus- achAumen1 und. was sie vielleiaht zu aspen n^eh wendigkeit aufzulegen. Aber der MenschJ^elchem sÿth scheuen. durch die Verkündigung der Zwiegeordnet ist. seine Treue gegen Gott in deir Kreisen tracht und dea Hasses, ja der Empôrung und dea der Sinnenwelt zu bewahren, wünæht mit vollem Rechte aile Auaseren Mittel zur Verwvirklichung des B Bûrgerkrieges an den Tag iegen. Mit Recht weihen Guten ungehindert in Thatigkeit setzen zu kônnen. wir. wie der Familic. der wir angehoren. ao auch Die Freiheit, für die Ehre Gotten und daa wahre dem Statnme, Heil der Menschen auch nach Auaaen hin zuwirken, iat ein grosses, herrlichea Gut. und in wie fern die ein heilig ist. so aind ea auch die Zweige-’. und wenn aus welchem wir entaproasen aind. inniges Mitgefühl. Aber „wenn die Wurzel Formen der bûrgerlichen Verfaaaung diese Freiheit die Zweige Früchte des Verderbena fragen. so sind tu schûtzen und zu erweitern vermôgen. sind sie aie gewiaa ein Kleinod, nach welchem der Christ mit Sehnsucht Paulus kannte die ganze Macht der Gefühle. die uns zu dem eigenen Vulke hinziehen : denn er rief hinblicket und welches er auf jedem gottgefllligen Wege zu erlangen slrebet. Eine ganz andere Frei­ aua reiner Wursel nicht aufgeaprosat. aua der.überquellenden Fülle seines Herzens: rlch heit ist jene, welche die Prediger des Umsturzes wûnschte selbst im Banne und fern von Chriétua xu verkündigen. Sie wollen aile Gelüste ihres Herzens sein atatt mejner Brüder, die meine Verwàndten aind. ohne Hindernias befriedigen und die Schranken zerbrechen, welche das Geaetz dem Frevel entgegenstellt. Zwar hûten sie sich. vorschnell ihr letztes dem Fleieehe nach.u* Und dennoch predigte Paulua den 8yrern und den mannigfachen Stammen Klein- herauszusagen; Wort sie verstehen viejmehr. es asiens, den Griecht n. den Macedôniern und Rômern mit Flammeneifer das Wort dea Lebena und wird von.une dankbar als der Apoatel der Volker gepriesen. Unsere nAchaten Blutaverwandten aind Menschenglûck überquellen. wie mit cittern tiinimernden.Schleier zu umhüllen :.doch ihre Wvrke sprechen. (' uns inniger verbunden. ala unsere ûbrigen Stammund Sprachgenoasen. und ware ea nicht Thorheit wo ihre Worte schweigen. Die beidenschaft ist mit Redensarten. die von Recht und Pflicht und und Frevel. wenn Jemand ea für aein gehviligtea. deren blinde Wuth sie Berufang einlegen: um Anhanger zu sammeln, wecken sie mit fluch- • unverAusaerlichea Recht betrachtete. um seiner, Geschwiater und Vettern * und Muhmen willen allé würdiger Kunst jede boae Begivrdv. welche in das es. an schlagen vermag. andern Menschen nach Môglichkeit xu bevortheilen Was sie an den Landleuten versucht. wa * sie an nur zu vielen Arbeitern vollbracht haben. liegt und zu bedrücken? Die Sprache iat von Gott ge­ geben. um die Menschen zu verbindeii. nicht um offen vor den , Augen der Welt. aie zu trennen. Menschenherz ihren Htachel zu Wollt Ihr aber himmlischen Vaters und Erloate deaselben Herrn erhebt, an einem einzigen‘Beispiele kennen lernen, so blicket auf die Frevel der Verfûhrung. welche Jeaua Chriatua; wir Allé aind Bürger deaselben irdiachen Staatea und hoffen dereinst Mitgenoasen ihre Heroide an der Unerfahrenheit dér Jugend verübt haben. Der Jünglfhg. der Knabe soil die deaselben unvergAnglichen Reiches zu aein. Die fiir s Leben gegeben sind. nach Belieben vergeuden Nationalitat in jener Auffasaung. welche hoch immer achwârmeriache Prediger findet, iat ein Gotze. weigher verlangt. dass man ihm die Pflicht und nebenbei kônnen; diess ist. so sagen sielhrn. sein heifiges auch daa irdiache Glfiek zum Brandopfer darbringe; unernetzlichen Jahre. welche ihm zur Vorbereitung Recht. bexor eroffnen das Geaetz ihm. die Auaaicht, ihm noch gestattet, dass er, über eine p in einer chriatlichen Seele findet er keinen Raum. Ala Bosheit und Abfall in Juda wucherten und verlocken sie ihn zur Befriedigung der schandlichstçn Gelüstç. Die Aula der Hauptstadt kênnt die Werkcu div Wolke der gottlichen Strafgerichte aich sanimenzôg über Sion, ersehien der Herr dem Prvpheten laaiaa in geheimniaavollem Geeichte. und es erscholl die Scimme. Wen soil ich aenden, und mit welchen man die Ilerrschaft der Freiheit fvierte; aber nicht die Aula allein. Als auf den hdeh «ich Wer soil fürunagehen? laaias aber sprach : Siehe. hier hin ich. sonde mich’ Wenn wir.ein ao be- Geldsumme und zu verfügen. Volker, regieren werde. um ihn ganz zu ihrem SklaVen zu machen. thunnenden Barrikaden der Sieg des Umaturzes .'geiatertea Vertrauen nicht in uns fühlen. wenn wir nicht wagon, uns dem Herrn zu ao.achwerem Werke vntschieden schien, tratpn die ckelhaftesten Ausgebuften menschlicber Verworfenheit vor das Auge / Wir Allé, aind Kinder deaselben jvne Freiheit, welche wider Altar und Tfrron sich der keuschen Sonne hervqr: . abgestreift w die bethôfteirWerkaetUp'.jener Partei. welehe nach Altar undfThron und hluabchem Heerd den IÇpuets dimmernde· Bewuaataeih lagern^ Blicket auf die (>rand achleudort! Çiit weft'hem-Eifer muchon eie Millionen von lAndleutep. welehe '-noch ihren Gott im Hcrzen tragen' und verwundert dp * Haupt ' Stadt und Land in ein lintig. geaponnenea -Netz zu verwickeln B achQtteln. wenn ahge6rochene Ixuite der neuen , verwicxcin !: Welehe w eicne raatlone raatione Thütigkeity i nangzeii, entfalten vouai Errungenachaften xu ihnen dringen ! Sollen aie den ■ aie. wenn' ea Schwache tu verfilhren. Egnfïltige zu Kflnvten Verftlhrung auageaetzt aein. deren ‘ bethôren . gilt : wie ■ wenig achrecken aie Vor Beachweuje und Gefahr zurücfc. am Genoaacn de· Wirkaamkeit wir imvorigen Sommer érfahren lytben? Soil man^hre Argloaigkeit durch echlaue VorFrevOla anzuwerhen! Sollen wir. Welehen der 8ohn , Gotten dem Haunhiltér (lotte· geziemt' '. bie Reinigkeit dea cbriatlichen Wandela. zu weleher daa Geaetz der Heiligkeit aile aeine Bekenner anweiaet. iat für Hin auch übèrdie·» Berufnpflicht. Dutch jede· Beiapiel der Hllnde hemmet er den Samen dea Leben·. welchen nein Wort auMtreuct. durch jede Abirrung voml’fade der Gereohten verlocket er Jene, welehe er zu Chrintua fOhren aoll. nach der waaaerloaen Wüate der irdiachen Begicrden Jetât aber ilben wir. wenn wir durch unheilige Gelüate una beflecken, Verrath an der europüiachen Mcnechheit, weil wir una unfthig machen. in der Kraft de· Herrn da * heranfluthende Verderben zu bekümpfen. Der. weleher geaetzt iat. die Sünder zu beatrafen und den Unvollkommenen den Spiegel der Vollkommenheit vorzuhalten. darf. wenn da * bochzeitliche Gewand- ihm aelbàt gebricbtg niemala auf Nachaicht rechnen. Jetât aber beobaehtet ein· Portai, welehe aich'· zut Aufgabe atellt, Euren Einflua· auf die Henen Eurfer Gemeinden zu vernichten, mit acharfem Falkenauge Eure Sçhritte. Sie übet im. vollaten Marne Daajenige, deaaen «te eitjen vielgenannten Orden aetzt Orden filochlich fkluchlich anklagt; anklagt; aie * ·< «tzt zur zur Érreichung Erreichung ihrer Zwecke jedea, auch daa achündlichate' Mittel in Bewegung, und Lüge und Verieumdung gehtren zu ihren beliebteaten Waffen. Wofern aber ein Verkündignr dea Evangelium·, ein Bote der Erbarmungen Gottea wirklich in don Staub herabainkt * und^on dem Kelche der Lüate koatet, von welchem er Andere abmahnet. dann feierh die MtnnerfHe· Fortachritte· einen Tag de· Triumphe· und beuten die leidige Thataache mit raetloeer Geechüftigkeit aua. Allein ea genügt nieht, daaa wir tadelloe daatehen, ao daaa der Wideraacher uichta Bôaea finde, waa er (ohne hüllenloae Verleumdung) von un· aagen kônne’. ,Der Eifer für Dein Haua veraehret mich“‘, ' • • • I. Koriath. IX, M. Tit. I. 7 Tit. 11. H. Pulm LXVIII. 10. - Hütten werfen und aie nach dem Schlaehtfclde treiben. um dort zu Nutzen und Frommen den Revolution zu verbluten ? Blicket auch auf die Bethôrten. welehe den falachen Gôttern (dea Tage· mit vollen Hünden Weihrauch atreuen ; denn mehr Mitleid und "Abacheu verdienen aie. Kiev thaten. wie der Herr goaprochen hat : ,Mich. den lebendigen Quell, haben aie verlaadbn ,-und aich Brunnen gegraben. geapaltene Brunnen, welehe kein Waaaer ■ zu bet^hren vermôgen * *. Aber nun werden aie ç von brennendem Durate verzehrt und finden nicht. wo aie ihn " atillen. ...... Zabireich aind ■ die ■· Trugbilder. welehe aie umgaukeln und Erquickung verheiaaen und die Fülle dea Glückea; doch hôhnend zerHieaaen aie in dintmerndÿ Nebel. wenn der Heiaaverlangende aie in aeine Arme zu achlièa«en glaubt.. Boten dar Wahrheit! Prieater de· reinen l.atuine·! Der Herr. Euer Heiland. teiget Euch die Wunden. die er fil< Euch und Eure Briider empfing. und apricht: Rette die Seelen, für die ich geetorben bin! Vnd aie aind«gerettet. wenn michtig wieder die Flamme emporledert, von weleher Euer Meiatcr geboten hat, daaa aie angezündet werde7. Darum verkündet daa Geaetz der Liebe v
Demuth den Verirrtfti nahen, j daaa vie, -t Euch Allen, die, 1 hr in des'femen lî. Juniua 1849 * HeimTtth für una betet, auf una und unaere Krbeiten. Friedrieh. Cardinal mid Füratbi.chof von SaUburg/^h*r*bKei!'>h,; <“» Λ Zengttiw un,erer ktfvhhchen ' Geainnuiig. und ala Leitatern un»erer Berathungcn Michael, Enbinchof von Lemberg, grrçchiachen daa katholiaehe Glaubensbekenntniss dea letxtcn Ritua. vertreten durch Benedikt vop Lewicki. B allgemeindn Kirchen rathe· von Trient einmüthig ■ ^loinhérr und Profehaor tu LembÀg. und feierlich vor Gott und der Welt abgelegi Vinscns Eduard. Fdmt-Ersbwchof von Wien. 'Wohl winpend. aber. iha» yir mit den una anFrans Xaver. Fürat-Ersbiaehof von Gôrt. . vertrauten Dioceaen nur einselne Punkte in dem Maximilian Joseph, Fürat-Ersbiaehof von GlmüU. wc.ltumfaaaenden I'mfhnge di r Kirche Gmtc» hilden. Joseph. Enbiachof von Zara. Bembard. Füratbiachof vijjp Brixdn. vertreten haben wir nicht gea^umt. uh· an den von Gott geaetsten Mittelpunlit. den apoatoliachen Stuhl. au · durch Geerg Habtmann. Domcapitular von wenden und dem~heiligkn Vater, Chriati geiatliehem Brixen. . ' Stellvertreter, unseren ' Gehoraam. unaers innige Gregor Thoiia». Bischof von Lins, vertreten Ehrfureht und treue Ergebenheit au bexèugen und lurch Frans Kîé3er. Domacholaatikua xu Lins. aeinep Segen für unaer Work iu erbitten. Anton Aloya, Füratbiachof von Laibach. Ihich aueh dem Kaiaer. ala dem StaataoberAntàgj, Biaehof von Paronro-Pola. haüpte, gebührte der Zoll unaerer Ehrerbieping ',. Johann, Biaehof von Fünfkirchen. g und wir haben ihn ihm dargebracht sugleicR mit ~ Stephan. Biaehof von Cattaro. dem Danke für unaere Zuaanunenberufung. darin Johann Michael. Biaehof von' Diokletianopel in wir ein Zeugniaa. Miner rediichen Abaicht. der partibua. apoatolischer Vikar der k. k. Arme·. Kirch· gerecht su werden. dankbar arkennen Philipp Dominikua, Biaehof von Leaina, vertreten Alsdann haben wir der Berathung der kirehdurch' Georg Dubocovich, Dompropat su Leaina. ç lichen Angelegenheiten mit treuem Fleiaae in tAgCari. Biaehof von KôniggriUs. 1 liehen. anatrengenden Sitsungen una untenogen. Johann, Füratbiachof von Trient. Eingedenk. daaa wir nicht, -nach der thdrichten AaAugustin Bartholomüua. Biaehof von Leitmeritx. maaaung unaerer Tage, eine neue Kirche aufxubauea Anton, Biaehof von St. Pülten. haben, aondern da·· wir geMtst aind. die von Bartholomtua. Biaehof von Veglia. Christus dem Erloaer geati flete, durch aein Blut Georg. Biscbof von Agram. J erworhene und von Minem heiligen Geiat· durcbAnton Ernst, Biaehof von Brünn. wohnte und bia ana Ende der Zeiten geleitete Alova Maria. Biaehof von Spalato-Macarska. Kirche Gottea rO regieren ', haben wir unMr Augen- . Joseph Gregor. Bischof von Tarnow. merk vor A Hem darauf su richten gehabt, wie die Johann. Biaehof von Sebeniko. Hin^erniaae xu beaeitigen seien. welche ihrer freien. Adalbert Joseph, Füratbiachof von Gurk. aegenareicheh F.ntwickelung liisher hemmend entGregor, Bischof von Prxemyal, griechiachen Ritua. gegeptrateo Melchior. Füratbiachof von Brealau. Waa wir deaahalb berathen und bepchloMen Thomas. Biaehof von Raguaa. haben. aoll. aobald * sur Reife gediehen aein wird. Anton Martin, Fflratbiachof von Lavant. in den einMlnen Diocesen von una auf dem kirchlich Joseph Andréas, Biaehof von Budweis. vorgeseichneten Wege in· l Mitbiachofen, an Euer Ghr und lien enchallt 3. Gott dem Vater und nnserem Herrn Jeans Christus Geliebte' E· aind verhüngniasvolle Zeiten üher Durch Gotten gnüdige Fügung haben wir unter-· die Welt 'nereingebrochen. und .dunkler und seichnete Biachilfe der ôaterreichiachen Imnde auf schreckenvoller als je geatalten sich die Séhickaale der Zukunft. Eia neue· Siegel acheint gelost am Seiner Mgjeattt des Kaisers einladenden Wunsch, 'f der unserem eigenen Wunache und EntachlueM freundlich entgegenkam, uns in Wien versammalt. Ipm gemeinschaftlich daajenige su berathen. w2s ' I. l'str 11. 1S ' Apostrlarsck. XX. se. - . yi.m i i . ili ii » iji* λ ÏU , . . ’ 39b ■ '■ ■'· ' . 7 - *“ ¥ I ’ 1 ' ■; ' " * .'; <■ CONVENTUS VIENNENSIS EPISCOPORUM AUSTRIAS. IMü afrilte » - - * ....... . . —.<......... - · — \·? —\_· . - vi ejwi'".. I jeagn tHgeri Buche der WeltgeMhieke, eine neue Zoraachale A AbCr gcMtat, auagegoaMQ fiber die Erde. Wohrn immer dor aehen VombogMclibM auf· Blick aieh watedet, trift er auf Bilder dee Unheite . Aller, duqm 'Feuy gnd Behwc^ jlMhteA und Verderbena. (Jffener Krieg, Aufruhr. Empfinmg. Aufrahr ufil greuelvonenWfirgerktiagcW^b a 1 Zwietracht, Haaa und Erhebug von Volk gegfeh ' und Mord — denn daa aiad ihre Mitfell, —- Ch. Volk; und'noch grbeaerer ftrim^Hadet und Kampf aoleh'. ertrttnmtea Wohfmin fe jeden BnheWba * in den Qbiatera ate auf den Schlaohtfeldero! Denn , die Sonne.der Wabrbeit und der Erkenntnim iat. _eo vielen Menachen untergegangen^ und in dem ". grauenhaften Dunkel, daa aie ate Licht preiacn, 'fiben did Geiater der Finaterniaa grfiaMre Gewalt. ala je fiber die kinder dec-, UngIanbena *.· Daa a der-Boaheit, Geheimnim der-Boaheit, daa daa nicht nicht motet raatet vein vein AnAndenn je'4 Nieht mehr bloaM fange, iat wirkrnfaer i die verthierte Menaehheit xu verwandpln: würde dadureh daa Wort: „DuThor, in dieaer Naeht wird man deine Seule ven dir fordern I*^minder wahr bleiben? würde Xgr Tod Mine unerbittMche Herr- ■innenberauachte Gottvergeaaenheit, u^ atumpfe^ Gottloaigkeit, die au aller Zeit in . der Welt geherrvcht, afin deni die aich Mlbctbewumte Feindadialt ____ , der offene . ...... -Katnpf ____ r.und ____ Krieg ____ „ gegen gegen Gott, Ihn und Seinen (feaàlbten, dfia iat daa Looaunga- B aehaft aufgeben, Gott Mine Allmacht und Gerechtigkeit. die Hfille ihre Strafen und der Himmel Mtnen Lohn, weil man nicht mehr an'aio glaubte und * dfichteî Würde Noth und Tod nicht mehr der Sühde Sold vein? find Kryikheit, Elend, Jammer Jammer nuikheit, Elend, wort .der ’aufrühreriachen und Verxweiflung nicht tnelr dea Sinden Erbtheil? . So wenig. ala die Sonne aufhfiren wfirde, am Himmel au echeinen. w^nn die Menachen in tollem Wahnainne aich entachldaaen, aich die Augen auaaureiaaen, um aie nieht mehr au aehen! Ea genfigt, daa eingeatandene Endaiel der falachen Propheten unaerer Tage in Miner gottloeen Nacktheit hinxuatellen, damit jedea unverdurbene Gemfith aich mit Ekel und Grauen davon abwende. Aber nieht liberali tritt die Vcrftihrung ao offen mit ihrer Lehre hervor; aie verateckt aich tiuachend hiater ' acheinber edel-menachlichen Strebungen; Geiater ulM Lfigen- propheten dieaer Zeit. Wtbrend nach dem Apoatel * die Teufel an Gott glauben ufid vor Ihm eraitterfi, weil vie Seiner aligegenwtrtigen Herraohafti auch kniracbend aich nicht entaiehen kfinnen, ateigern jene Verführer aich au fibertetfflteehem Frevelmuth und erkUren dUta Glauben an Gott und Min Reich für die Quelle allée Uebela, für daa gewaltaam au verniebtende Hinderniu irdiacher Wohlfahrt. „Die Religion,” m lautet ihr jfingatea. in fiffentliohen BUttern verkündetea Manifeat, „welche aua der Geaellachaft verdrtngt werden mum, 'coll aua dem Gemfithe dea Menachen echwinden. Die Revolution vçrnichtet fiberhaüpt die Religion, indem .ale die Hbffnung auf den Himmel durch die Freiheit und weckt KUnge, die in jeder menachlichen Bract wiedertfinen, uad bethfirt und verblendet ao genae Vfilkerachaften. Eure Biachfife halten ea für ihre Wohlfahrt Aller aufErden fiberflfiaaig macht. Wir Pfiicht, noch die gefihrlichaten VcrfOhrungen dieaer berückeichtigen deaabalb die religifiaen Ktmpfe Art, welche von den Feindbn der chriatlicheg Weltund Boatrebungen, die Bildung freier Gemeinden c ordnung ia unMrn Tagen co erfolgreich angewendet u. c. w. nur in co fern, ala unter religifiMr Freiheit werden, niher au beaeichnen und Euch, Geliebte ! i % herbei an ■> aaubern, dor Wot den Glambanma Gott end Ewigkeit, an Tod. und Vergeitund an * rauben, die Kirchb Gotten au vendchbl· nnd dio Erde gleioMam in einen Zucht- nnd MaatataH Mr die Freiheit (daa FreiMin) von aller Religion veratanden wird. Wir wollen nicht die Freiheit dee Glaubena, epndern die Nothwendigkeit dea Un* glaubena. " . Wohl iat ea-filr Eure Biachfife peinlich, Geliebte. davor au women. Ein aoleher berauachender Ijockruf iat der der Natumalitlt ! Gott bat, wie der Apoatel1 lehrt, aua Einem Menachen dM ganxe roencchl(che Gecchlecht hervorgehen laaaen, donc ea wohne auf der aolche Worte dee frevelhaflen Gotteatrotaea, wie aie in der Geachichte noch nicht erhfirt aind, ror F.uren gliubigen Ohren anaufllhren. Aber ea iat , nothwendig in uncem Tagen, den Abgrund der Bpaheit, aua den alie Uebel aufateigen, aufaudecken, wie ea ja auch Gottea heiligen Wort an violea Stollen that;· denn in der Erkenntnim dea Giftea liegt veine Unachfidliehmachung. Betrachtet Ihr obige gottloae Lehre other, ao erkennet Ihr leicht, daaa ee doch nur die cite Ffinf-Sianenwaiaheit jeune kuruichtigen Thoren iat, den der Herr * im evnngeliachen Gleichniane ala Warming vorlfihrt, dor in der Seibatgenfigaamkeit aeinee irdiachaa GeniMMM ,Moine au miner Seule apraeh: »1 ’ , - Spelo, dn haat gatuen Erde, und hat beatimmte Zeiten und Grenxen ihrer Wohnnngen geMtat; die Gliederung in Familien, Stlmme und Vfilker iat also Gottea Werk. Die Verachiedenheit der Sprachen aber iat echon Folge der Sünde, dee Abfallea von Gott und dea Zerfallea der Menachhfeit in aich". Du gMldet» Heidenthum, weil m die gemeinaehaftliche Abetammu ng and Ebenbildlichkeit Gottea in alien Metuchen nieht kannie, betraebtete fremde Volker ■la Barbaren, und vjrachtete oder bekriegte aie (parcere aubieetia et debellare auperboa, daa war aein Wahlaprueh). Dem roAmt Heidenthume gilt noch jetât * jeder Fremde ala Todfeind; ee kennt nur minen Heinen Stamm, vertilgt jeden andern, grooMn Vorrath an Gâtera aaf aehr vide Jahre: - tfidtet, brtt und friaat den Fremdling, oder verrub' aua, im und trink, uad lam dir wohl adn. kauft ihn wie ein Thier; we iat aelbat auf den Gott aber apraeh au ihm: Du Thor, ia dieaer Naeht thieriMhenStandpunktherabgeaunken. Daa Chriaten­ thum mlei· hat die wahre Würde der Menechheit wird man^deine Sedo von dir fordera; waa da aaa bereitet Haifa weamn wird on adal * — Ea iat wohl wieder horgeateUt. Alie Meaechoa aind ihm gfittdie alte Thorheit; aber die noae geatoigorto Boo- Nehen Geeehlechtea: Allo Gottea Kinder und xu heit uncarer Tage beeteht darin, dam nieht aar aeinem Rciohe berufen; Allo aind blutaverwandt der Einaelno, daaa die gum Menachhoit taab go- in doppeltem Sinne: ate ana Einem Blute hervormacht werden aoll gegen daa weckendo und rottonde gogangen, und ate durch Ein Blut, daa am Kreuae Wort Gotten: ,Du Thor, ia dioMr Naeht wird maa vergoaMne, erlfiat: denn ia Chriato Jeau aind die Femen nahe gebraoht, und die Scheidewand der deine Seule von dir fordera!” Vfilker iat niedergeriaMn, die Feindaohaft getilgt. Aile aind au Einem Leibe vereinigt outer Einem * *Epbc . II, S. * II. Theca Π. 1. * Ataatelcamh. XVH, M * Jaeoh. II, 1». * Uk. XII, 1«. ■< « . > ipi imu mf 4g? • * I ! .<1 I 4.|Ι|ΙΙΙ.Ι^^Μ^ ctHrvwrrtM vnuwBMite episcoporcm austriak. im# tarife w xw ------ .Mi·· ·*- · ·«· '■ -a- - - ■ ·* ■ ■ ijf -'w' ■ ■ · ■ * - · ·’■ ' -J J ♦ " \ '· ’ ·, Haupt·,,und Allé Wwa Zhtrtet In ^jifi Geist· Afmtte. Vn/ auf die··· Wort und dime· Vorbild su dem Vater: ·· iat nieht me|ur Jude noch Heide, «iebt Barbar noch Scythe, nieht Kneeht aoéh Freier, bin haute’dla'Eirebe auch an ihy Guuesh^ his Vorhalle die Schule, damit die KÎeinen, di· durch aondern Aites end ,tn AHmi,Christas, end daa Band die Taafr dem Heilaad * aagehôr··. auch dnreh die Sehule Ihm'sugefUrt wttrdeu. Den Unterpeht in den ftlr daa ’irdihche Ixîben «a^dichen Dingen' verband-aie mil dea Lehrea der GotiMftrfcht and dea ewigen Itabewa, wie mit der Se»te der lieib verbunden iat. Jetât wollen ai· Laibund Seel·, Erda und Himml. Schuleund Kirch·, die Kindlein und Chriatna ton emander. reissen. „ Nicht mehr laaaeu wir die Kleinen »U Ihm: wir wçhren ea ihnett/ daa iat ihr· Antwort .auf des Herrn rthrendea Worte Erwtget aelbat. AUliebt·' welcherNStimme Eure Bischôfe hierin ^u jbigen haben, der Vollkommeuheit, da· ·* einiget, iat die Lieb· *. Dm Chriateuthuul, «ad mit ihm die wahre RumanitAt^ kann, «tea daa Vorwalten dea NatioualgefUil· ebenao via dea FamiliengeRhlanur in ao fgrU ,gutheiaaen, ,als ea sur Fôrderang der Liabo dient. Wohl steht aueh der· Christ seiner Famihe nAher,ala der ,0emeinde, aeinem-Volke und seinem Lande niher ale der gansen- Henachheit; er erftlllt die PHiditen ; ■ · . gegen Aile, er wirduAHen-Alics, was er. ihnen nach flottes Ordnung sein toll, wenn Seine Liebe, ana aich aelbat herauagel|end, die immer 'waiter sich offneoden Kreis· der Eamilie. dir flemeinde, der woften sie nicht den MOhlatein der Verdammniaa adf ihre Seel· laden, womit der Hèï * jene bedroht. National·tit, des Stautabbrgerthuma un4 der Menschheit aéfeteigbnd erftlllt. Aber die Liebe wird schnôdc welche die. Kleinen£«n Ihm irre^naehen ·. Selbetaucht, wenn tie, anstatt aua sicjiiie.rauaiugehen, y «Aber die Kirche iat der Wiaaenachaft feind." rufen wieder Andere. Denen antworten wir: Eine aich in aieh aelbat vertiefend, Allé· nur auf aieh Wiceensehaft. die flott und seine Olfenbarung Hugaelbat aurilekbesieht. Alsdann entaündet sich der net und anfeindeK' kann ao wenig’ Anaprueh auf -Hass swischen lodividuen, wie swiachen Familien, Oemeinden, StAmmen und Vfilkern, und jedea hôhere die Aehtùng und Anerkehnung der Kirche macheii. Band wird frerelnd aerriasen. ’ So wird durch die ala derl FalachmOnser mit ee>nem Machwerk auf gottloae VerfOhrung uruerer Tage, der ea um I’m- die .Anerkennung des Münawarderpa; denn, die sturp^4ller tnenschlichen Ordnung ___ ____ gdttlichen „_______ und ,__ ______________ ______ „ Kirehe weiae «ch ah die Mule und Grundfwte su thun iat, die geaunde Liebe der Vôlker su ihrer, der geolfenbarten Wahrheit ’. Daa echte Wissen Oeachichte, ihrer Sprache und angeatamm'ten Sitte iber iat ron jeher in der Kirche geehrt und gekünstlich aufgestacholt su einem krankhaften Fieber- pflegt-worden; und da tie nur Einen I'rquel) all·^ Wahrheit und ded flott der Otfsnbarung auch ala wahnsinne, welcher, in jedem andersredenden Nachden Schopfer der fleiater- und Kôrperwett kennt, bar einen Todfeind erblickend, daa eigene Haus in ao .kann ne getroat aur Wisaenachnft apreehen : pDu Flammep aetst, um das des Nachbars su rernichten. forschest in Nattir und Ueiat und Oeachichte. weil Das iat wahrlich nicht ein Fortachritt der Entwickelung, wie aie'· nennen; ea Ut ein beweinenawerther du glaubat, daa Rdthael dea Lebena darin su finden : Rdckachritt von der echten edlen Geaittung dee •ie aind ea. die EeugptM von Ihm geben: forache Chriatenthum· su der finstern Barbarei dee Heidap- recht und forache tief, und du wirst seine ewige thuma; die Nationalist wird sum goldenen KsIJbe, 0 Kraft und Oottheit darin- erkennen. den Einklang und ihr Gotteadienat in der Gluth der entfeauelten awischen dem geolfenbarten Wort und dem g·schaffenen Werke ·. Ich aber darf daa inir anverLeidenachaften nur tu oft ein wildthieriacher Racentraute heilige Wort nicht modeln lessen nach deinen Kampf, eine Schande der Menachheit, pin Grduel noch Uglich wechaelnden Funded ; schreita du rflatig vor Gott! ) . und beaonnen fort,·, ich ei-wafte dich freudig am Eure ■ veraammelten Biachofe, in heihger Ein· tracht verbunden, obwohl aelbat den veraohiedenaten Ziele, so du ea. erreichet- Ich atôre deine Kraiae nicht; echte du die meinen, und trdbe und Hater·VolksatAmmen· angehôrend und in verachiedenen nieht den heiligen Quell, der MiUioneu Pilger labçt, Sprachen su Each redend, bitten und erinahnen Euch im heiligen Qeiate mit- jener Stimpie. die die ohne ihn verachmaehten. weil du ihren Durat au atillen nicht’vermagst. * am eraten PSngatfeate. in alien Sprachen verDie dritte mAchtigst· Locketimme der VerfUhnommen ward: Laaaet Euch nicht bethôren durch die echlauen Worte und Ktnate jener Volkerung ist der Ruf naeh Frtihfit. Wohl ein edles verfQbrer! Liebet Euer Volk und Euer Land Out im rechten Sinn·, und .der Kirche Gottea von Und Eure Sprache; aber vergeeaet nicht. daaa die jeher théuer ! Denn wer hat. achmertlicher ala sie im Verlaufe ihrea 1800 jAhrigen Beatandea den Druck ganse Erde dea Herrn iat: daaa in alien Sprachen ungerechter Tyrannengewalt empfunden? Drei Uglich sum Ihm gebetet wird: „FesMnmg der Sdmtt atm der KtreAe.M «l aaaet die Kûidlein su mir kommen upd wehret ea ihnen nicht, dean (Hr aie iat daa Himmelreieh * eagte Chriatna dar Erlôaer, der aelbat ate Knabe durch aeinen Beauch die Tempelschule geheiligt dieaem Sinne du andere Wort dee Harm an ihr erfllllt: «Fürchtc dich nicht, du kleiue (uuschein- a ■ 1 Kptes II. IS ff. Cotai Π1, 11, M. > Maith. XIX. IS. ■ ■ * .· Maith. XVIII. A 1. Tiw. m. IS. Ritas. I. K. Job. XIX. 11. * 3S» ^ ·■ ■ ,LS . .. -, . < ■ ' ■ . «· conven’/us Viennensis. episcopium austriâê, iMh-upria· » '·■ too ■ bare) Heerde, dean er-hat dem Vater gefnUen. djrA Wort kaam mehr eine fruchtbare SteUe tndet, daa Reieh an geben.“* dar Ihm, atatt Wein -and Weiaea, nar Dictate und · , In ihrem unerachfitterlichen Ghuben an Gottea Moene· trigt, hrach liegen terne, : daa 'fir * , nieht allmichtige und weiae Weltregierung, olhe die kain Sein Reich von una nehme, und ee emom far··· \ 1 Haar von unaeremHaupte flllt, wurult daher di· Volk· gebe, welche» dte-FHtehte dpaeelbea herveeGrandlehre der katholiachen Kirehe von dem Ge- bringt?“* —^Vor IbflÔ "Jahren waren'duf dem horaam der Qbriaten gage· die von Gott geeetate eratèn aUgemeine· Coneil ‘ au Nteka mehr ab Obrigkeit Aha dem Mund·, der ApoaUrt bewahrt SOO Biaobdfe, meiatena aua den Morgenllndem, Aind predigt aie-, daa Wort : „8eid untarthaa jeder veraammelft; jeder ataçd einer5blohandejp Gemcinda menachlichen Qrdhung /Staata-Eirfrfehtang) um vor.." Heute und aeit Jahrhunderten aind j··· Gottea willdb, aei ea dem KSnig·, welcher .de G4rten ** Gottea in Aaien 4nd Africa eine von den HOchate' iat, oder den Statthaltern ala aolchen, VngUUtbigea aertretene' Whate. Damit nun von welche von ilfm beatellt aind aur Beatrafung der. Ewren ■ heute veraammelten BiadhSfen ** und ihren A ’ Uejielthtter und aur Beh>hnut\g der Rochtachaffe- Sprengeln die Kirchengeeehichte nicht einat daa-, non; denn ao iat ea dpr Wille Gottea,'data ihr .aelbe beklage. ao auch^L Geljehte! vor Allem daa Reich Gottea! * Mehr denn je leidet ea Gewalt.iri Starken. die Entachiededieaer Zeit, und nur,die Starken, b$r nicht am ZMchadmM nen aiehen ea an aich.und laaaen ea aich nicht ent- aind, abi ‘ ala aolche, welche ‘ Aeh die Freiheit miaabrauchen'und Wieder-B reiaaen. Und waa Ihr einàein nicht ve'rmôget, Sac entrebet im heiligen Bunde mit Gleiehgeainuten, um : .Jedermann unterwerfe aich der obrigkeitdamit, w>e die Bbaen aich achaaren zum Angriff lichen Gewalt; denn ea gibt koine GeWalt auaaer und Umatura, ao auch die Guten aur Abwehr, aur von Gott; und die, welche beaWht, iat von Gott angeordnet ; wer aich demnach der Gewalt wider- Vertbeidigung _ der Wahrheit, dee Rechtea und der aitit., der wideraetat aich der Anordnung Gottea, Ordnung auaetemenatehen. Suchet und die aich wideraotaen. aiehen aich .aelbat die «> * - Gottea Reich - · > und aeine Gerechtigkeit, Ihr 'HMutgiilMte», Ihr GttreliKebrr mni Ihr FoliaVerdammniaa au.a· Wie nun? ao bildet denn wirklich daa Chriaten- .■ vrrtrtltr, .denen Gott die irdiachen Geachicke der Vôlker -anvertraut hat. Mehr ala je beddrfet Ihr thum, wie man ihm vorwirft, nur feige weibiache Reden, die aieh alien Launen tyranniaeher Gejralt Seiner Kraft und Weiaheit, um die Zilgel ao au willenloa fllgen? Daa'aei fern! Wie viete Tauaen-. lenken, daaa nieht daa Fahneug in Abgrflnden aerde von Mtrtyrern die Kirehe bia auf die jSngaten achelle, aondern auf der anateigenden Bahn wahrer Tage in allen Undern aihlt. eben ao viole uner- Freiheit und Volkabeglückung aicher vorwArta rücke. achrockene Helden, Kimpfer und Blutaeugen für Betet um WeiAeit und aie wird Euch gegeben die wahre Freiheit, die nur aua ihren Schooaae werden ·. Suehet Gottea Reich und Seine Gerechtigkeit, der Welt geboren ward! Allein aie beginnt ihr durch Rephttbun die Ibviaaenheit thbrichter Men'yhen amh Schweigen b’ringet, ala i&khe, £ie frei I Befreiungawerk. von Innen, denn aie weia·, daaa Ihr Sltrrn, HetutMer, Lthrrr und Vontthrr. Ein der Knecht der Sdnde kein wahrhaft fteier Mann q betneaaenee Ackerfeld dea RWiebea Gottea iat jedem aein kann, und daae nur der innerlicb Freie, den von Such - - in - aeinem Stande und Amte anvertraut; Clinatu» frei gemacht, auch die kuaaere Freiheit und welche FrOchte darauf wachaen, daa ateht au* Früchte, wOrdig an gebrauehen verateht, aur ungehemmten meiat in Enter Hand. Sind ea gute. edi . Ucbudg all·· Guten, aw muthigen und fteudigen ao wird Gott aelbat Euer Lohn aein; iat ea GeErfblluug jeder Chriaten- und Bdrgerpflicht, nieht atrtlpp und Domicht, daa in'a Feuer geworfen wird, aber ram ZteohrendW d«r Baabatf, wie ee der Apoate) ao wird dieaa Feuer Euch vor Allen veraengen. Ihr HoAea und EmcJUh, Euch hat daa Unwetter ao treffend beaeichnét,' ala bitt· er daa gewiaeenloae Treibon ao vieler Fraiheitateinner-unaerer Tage der Zeit achirfer ah Andere getroffen. Betrachtet ea ah eine heihune Z&chtigung dee Herrn und vor Augen gehabt. Bei dem Anblicke die··· gotbergemenen. demtithigt Euch unter Seiner allmlchtigen Hand. Strebena. Ringena und Kimpfana, welche· die Volker der Welt um ein Trugbild von Freiheit und ‘irdiachêm W oh teein bewegt, faaven deeahalb · Wie grow,aueh EuerVerluat, er wird Euch zum noch grôaaeren Gewinne, wenn er Euch tu einfacheren Bitten, andteacheideneren LpbenaanaprOchen, au reinèren Freuden, num Frieden dee Herzena, au Gott nnd Seiner Kirehe zurOckfBhrt Aladann werdet Ihr auch die Stimme der Noth und dea Hungen, die Viete jetât ala ein Kriégaruf erachreckt, mit- Eure Biachôfe, Geliebte ! Allee, waa ate te ao ernater Zeit noch aonat von Sorge, laehre, Ermahnung und Bitte fir Euch im Renen trugea, in daa Wort. de» Hem auaammea: »Eu«r Vater weiaa, weaeen Ihr bedirft. Suehet daher unerat _ teidig dent··, und, die Idebe wird Euch erfihdpriach daa Reich Gottea und aetee Gerechtigkeit; und e» machee, aueh mit verrjngerten Mitteln,, aber mit KriftedK ah Gottea treue Hauahilter wird Euch died·· Allee hinmtgegeb·· wurde·. * * vereinten “ Suehet aueret daa Reieh Gottea? Ihr tndet ea Seine Mitwirker 9 coin aur Erflklteng der Bitte dee Amen am daa ttgUche Brod. Suehet Gotten in Setear Kirehe, in ihrer Lieb· and ihre· Reilegebeimniaeen. Aber Wte Viete aind, die ·· aef- Reidk uad Beine Gerechtigkeit, und daa Uebrige, richtigen H«raena auehen? Wlhread ao Maaehe, daa Ihr, auch aum Gobe·, bedttrfet, wird Euch zu- , wie eben geaeigt, daa Raich Gpttea feindbeh be- getegt werden, Ihr waekera ΖομΜμμΑμτ, die Ihr die Scholl· klmpfen and ·· n veraichtea traeht··, gibt ·· MiUionen aach getaufter CbrMea, die ateh nteh^baut, w«tehe aehen Ear· Viter genihrt hat, auch denim kflmmern, die ihm gteiehgtUtig dee Riokaa flr Euch haben Ear· Bieohdfe ein trouee Wort im dean dea ” Volk·· nnd Laadee Mark und * kehren, denen Gott·· Weiaheit ale vertehtltehe Heraea; ” Ken bildet vor alien Ihr. In llndlieher AbThorheit gilt Wer btrgt an· daflr, daa· d *r Herr nieht den undankbaren Acker, anf dem aein geechiedeaheit und Beechiftignag want Ihr biaher groMentheih bewahrt vor der Verf&hrung der Zeit, •Lak. ΧΠ. ML ' 1. Paur. Π. IC • Maa-XUL I-S. „ Lak. XII, IO 1 Match. XXI, «■ ■ Match. XL 11 ■ Jar. L 1 , > .„ΛΙ 40i CORVE^TUS VIENNENSISEPISCOPORUM AUSTRIAS. 184» apriite Jfi . ' . «·. die^ ihren Heèrd hat in ergrabet Euer Hen n *cht in Eure, nunmeht befreiten Aecker, ea findé 'aonat dereintf aufd^tfi Gotte»açkcr 'keine Rube. Suchet auch Ihr Vor Alien·, Gotie * Reich und Seine G,erèCht\gl»eit\un feindliche .Kugel , Euer tapfezea^Herz durchbohtrt. < *e auglvieh einèr veinen Heldenheele den Himmel ôffhé. ■ · 'Ihr lieben ckrittliekeif Mittrr, Euch apgen 'wir nôch ein bcaondejea Wort. . Auf Eurem Schoo·»· ruht die Hoffnung der Ztikunft. Ihr i|4hrvt daa wendet aich zumeiet. «cil aie Eure aeKnigen Arme B junge Geaehlecht mit der Milch Eurer Brhat: ao braucht, die Stimtne der Ferfülirungj wie kônnten * trlnke ea auch mit der Mlleh die· Ohriatenthuma Eure Biachôfe Euch vergéaaen? Môge ihr Wort -aua .frotpmgliubigeni Herzen. Waa Ihr· der jungen efh gutea Ort bei £tach finden. Zwar veraprechen ^ieelA von Gott'und Séinem ReicAe einprtgt. daa aie Euch nicht den Himmel auf Erden, im Sinne wurzelt tiff; mag auch dor Schlamm det Welt aich, jener VcrfOhrer, die doch, wenn Ihr ihnen Oehôr •piter -darüber wMzen: zur rechten Stunde wird ea doch wiedor keimen und grüncn und Frucht déa ■chenket, nur die Hôlle , der Ijeidenechaft. dee Heilea tragen. So aei denn die reine Mutter dea Neidea, Ilaaaee, Raubea uud Morde» in Euren Herzen au entaOnden wiaaen und Euch nach kuraèn 1 Herrn, die auch der Kirche Mutter iat. Etter VorTagen wôaten Schwelgena nur irtuer, unglücklicher bild und Euer Trpat! und troatloeer lasaen àla corher. Allein' ea gibt , An unaere geiatlichen Mitarbeiter. die Priaate^ wirklich einen Himmel àuf Erden, den Der mit aich haben wir ein eigene· VnafQhrliche» Wort gerichtet. herabgebraoht hat, .der in einem Stalle geboreu. und ao bleibt una zum Schluaae, den wir heute mit in eine· arrnen Zimmtfrmanne· Werkatatt aufwucha feierlicbem Gotteadienate geiifacht haben^im Augenblicke der Trennung nur noch Obrig. hiemiit ùffentund, wie wohl Wenige unter Euch. nicht einmal hatte, dahin Er Sein Haupt legte. Er, der Herr lich und Angeaicht· unaerer gUubigen Gemeinden. dea Himmel» und der Erde ! — Den Armen und die in den weitqp Grenaen dea Kaiaerataatea von Gedrückten, den HetrObten und Weinenden, den der Elbe bia in'» Adriati»che Meer und vom Qnieater HUngernden und Duratenden hat Er vor Allen Sein , bia an den Rhein aeratreut wohnen. daa BQndni»· * Himmelreich verheiaaen. So enasaet ea denn, Ge- C katholiaçher Liebe, ■ Eintracht und Treue. weiche ; liebte!. mit gliubigem Henen. Ea liegt nicht bloaa . wir dureh unaer Beiaammenaein geachloaaen, noch a nu Jenaeit·, über den Wolken, unerreichbar der einmal zu erneuern, ao wie den biachôflichhn Entirdlachen Nolb. ' Inwendig in Euch aelber, da wo •chluaa, ffir Gott und Sein Reich und Sein gliubige» auch die heiaaeatc Hôlle Plata hat, da findet Ihr Volk' zu wirken. zu beten, zu leben und zu aterbea ea, in einem reinen Gewiaaen, im atillen Gott- nach Gottea heiligem Willen. Euer Gebet und vertrauen, im Frieden dea Herzen». in .genügaamer Euer liebende· Vertmuen. um da· wir Euch ver- ' . Thfitigkeit, in der Geduld und Hotfnung dea Chriaten, eint bitten, wird un» dazu behôlflich aein. im kindlichen Glauben an Gotten Voraehung und Die Gnade unaera Herrn Jeau Chriati »ei mil' Hfilfe, die auch jetât noch wunderbar rettend vor Euch Allen! Amon. der Thfire ateht. wo immer-aue dunkler LeidenaWien, am 17. Juni. dem dritten Sonntage nach , hammer daa wahrhaft glfiubige Fleheh au ihr aich Pfingaten 1849. erhebt. Daa GeriCht aber und die Strafe Uber / Friedrich. Cardit^tl und FQrat-Entbiachof von Salz­ Solche, die Eurer Noth ihre Hand und ihr Hen burg etc., vide anpra col. 393 A. liebloa verechlieaaen. überlaaaet Ihm! Er hat‘a zum voraua angekilndigt, wie Er'a fiben will in Eurer * Princep· epiacopua Vratialavienai· Melchior Peraon an denen zur Linken. , Wenn Ihr Euch von Diepenbrock in Slleaiam revenu», utnwque conaelbat gewaltaaib Recht achaffet v.or der Zeit und 41 ventu· Viennenaia littera· cum rego Bonuaiae Euch beflecket mit Gejraltthat und Blut, dann Fridericu Guilelmo IV communicavit, qui maximo kann und wird der Herr niobt ffir Euch, apndern gaudio ea· excepit, ut patet ex hia-litteri·, qua· gegen Euch einatehen; der ewige LAn ffir Euer princep· epiacopua pientiximae >uae «orori ApolEntbehren und Dulden iat dahin. und atatt dea ' Ioniae acripait : Himmete traget Ihr achon dieaaeita die Hôlle in * Brealau, dea 8. Juli, Morgen·. Euch. im gebrandmarkten Gewiaaen. Suchet alao Liebe Appel! Geatem habe ieh daa Paketchen vor Allem Gottea Reich und Seine Gerechtigkeit, und allea Uebrige, deaacn Ihr bedttrfbt — Maa von Lipf mit Deinem lieben Brief» erhalten. E» •prieht der wahrhaftige Gott — wird Euch zugelegt kam in v.ornehmer Begleitung, nimlich eine» eigenhindigen Briefe» vom guten Kônig. Ate ieh nim*. werden Ihr tapfem Krwyar daa Hirer»·, die Ihr in einer 'lich hierher xurflckgekehrt, fand ich ein Cabinetawildaufgihrenden Zeit da· eteerne Riehtacheit dea Geaetaea und der Ordnung mit atarker Fauat handhabt, auch Euch ein Wort aua dem Mniide der Biachôfe; nicht bloaa daa Wort, da * achon Johanne» . vor'1800 Jahren au Euren Kameraden aprach: ' Matth. XXV. 41-4C, Coactu, ozxaaau. voiaca ΧΜΠ. ■chreiben, worm daa' von mir vor meiner Abretee ffir einen alten Invahden und Muaikua Tietxe, dar wagon eine» au» Gutmfithigkeit begangenen Vergehen» xhwar verurtbeilt war, in »chénhafte muaikalteche Form eingekleidate Begnadigtmgagerach ' Uk. IU. 14. -III·.» JW■·-"'···. ORI X .· w OONVENTU8 VIENNENSIS EPISCOPORUM ^STàlAE, 1849 aprilis 99' 403 ih gewohnter freundlichhr Weise feewiyigt war. AIHess\q£ranlaMt£nfie£ydem Kdnig' dafhr m danken, “ 4HU ferkeiü.des Aasdrueks vrhnscheich .Ihnen reeht tUch Glhck. Aw in es, was uacAllen ! '..I feh^t. Der Muth, im rtehitnMomento, apf die rschls Ali, dirwahrhafr^eitgemtae. au sagen, de»· ’ ihm meine Rllckkehrv.on Wien ànsuseigen und ihm die dortigen swei bischâflichen Erlaase mitapr senden. Darauf antwortèt er mir gestem -ai^Mi-. -iit ea, w«( una thoth thupund wee .wir * tsoti der hkndig:'. * . · .' Noth fagt aw.^iet. BU^um schwellen meineLungea ;■ ^Verbhrter FOrst! -IhrDanh wegen meiner Nach. aicht mit den Tietîiwhcn Fehl.ru im ÀùeralbM. WMW’· »··>Miperior congregatinniiOMisehmis iri Foederatis scopp Bostoniens! adducti * * t( theolçguaf theologus/ Americae Statibus; ) ** Reverendqb dominv^Joannm B Rendante. ab Admodum reverendus dominus BonifaciUs' Wim- episcopo Clevelandensi designatus theologus;, mer. .superior ordinis Sancti Benedicti in Foederatis"^ . Admoduta 1 reverendus dominus Bernardis O'Reil­ Americae Statibu»;. Λ . . . Adm,oci?tatU léeii in vice-pro* vinci MlMUriana . >* ' * Revqrendus dominus Gulielmua EWbr. sacrae theologiae doctoil, ab episcopo Lengonensi adductus theologus. . » Reverendus dbminus loannes' CsÆbeÎib episcopo ■■ . · sessio Prima. __ lioiqinica quanta post pascha in quam hoc ann^» portam I .«tinam · Aias niDinaf Sitvt» maii anaain nrtm^hahiia. ‘ 1-atlnam. die scilicet sexta maii, sessio primy^abita . ‘ Admodum reverendus pater Clemens BouTtuiger. eat in ecclesia metropolitans vBaltimorensi, hoe superior generalis missionum societatis lesu ad modo ; provinciam Parisiensem in Foederatis Americae Hora decima ante meridiem.'post solemnes sup­ Septentrionalis Statibus pertinentium : plicationes ab .aedibus archiepiscopalibus, · missa Admodum reverendus dominus Bernardus JHaf- ■solemniter celebrata est ab illustrissimo ac reveren­ kenschied, provincialis congregationis Sanctissimi dissimo domino ,S uele *< Eccleston. archiepisqopp Redemptoris in Foederatis Americae Statibus. Baltimorensi.; et post concionem ab illustrissimo ac Reverendus dominus (1. Raymond, . theologi reverendissimo domino Petro Richardo Kenrick, sqcrae theologiae? doctor : ecclesiae «rchiepiscopo Sancti-Ludovici, -apertum est con­ Reverendus dominus . CiAolus ' I. metrocilium iuxta formam in pontificali. Romano prae­ White, saCrae theologiae doctor; politanae scriptam. emissa fidei professione ab illustrissimis Reverendus, domipus Henricus B. Balti-, ac reverendissimis dominis Amadeo Rappe. episcopo Cos. Kery ; morensis ; Clevelandensi. loanne Timon, episcopo Buffalenai, ‘Reverendi domini' Simon A. Pari». et Thomas Martino I. Spalding, episcopo Lengonensi in partibu» Foley, ab arcbiepiscopo Sancti-Ludotici designati et coadiutore episcopi Ludôvicopolitani, Mauritio de theologi: c Saint-Palais, ' episcopo Vincennensi, et lacobo VanReverendus dominus loanne * Maria Portier, ab develde, episcopo Chicaginensi; qui prima vide con­ episcopo Mobiliensi adductus theologus; cilio intererant. Reverendus dominus Thaddaeus Amat. C. M., Praefuit illustrissimus ac reverendissimus domi­ ab episcopo Philadelphiensi adductus theologus; nus Samuel Eccleston, archiepiscopus Baltimorensis. Reverendi domini lacobus F. -Wood et GulielAderant autem illustrissimi ac reverendimimi mus Vnterthiner, ordinis Fratrum Minorum, qb epi­ domini archiepiscopus Sancti-Ludovici et episcopi scopo Cincinnatensi adducti theologi; supra memorati, cum reverendis dominis officiali­ Reverendi domini Adrîanus Rouquette et iobus concilii et theologis. annes McCaffery, ab episcopo Neo-Aurelianensi ad­ ; PttlMA CONGREGATIO PRIVATA. ducti theologi ; , Dît 7 maii, hor.a nona ante meridiem, habita est Reverendus dominus Antonius Pelamourgues, congregstio prima privata in aedibus archiepiscoab episcopo Dubuquensi adductus theologus; , palibus. Admodum reverendi domini loannes Loughlin Praefuit illustrissimus ac reverendissimus domi­ et loannes Raffeiner, ab episcopo Neo-Eboracensi nus archiepiscopus Baltimorensis: adersnt illustris­ adducti theologi: simi sc reverendissimi domini archiepiscopus SanctiReverendus dominus loannes P. Donelan. ab Ludovici et episcopi supra memorati cum secretariis. episcopo Naahvillensi designatus theologus; De novis archiepiscopalibus sedibus erigendis Reverendus dominus 'loannes Hickey, ab epiet de dioecesibus unicuique provinciae assignandis scopo Natchetensi designatus theologus; actum est. Reverendus dominus Timotheus O'Brien, ab Statutum est supplicandum summo pontifici ut episcopo Richmondensi adductus .theologus; sequentes sedes episeopales ad metropolitanam . Adntcidum reverendus dominus Petrus Kindekens. dignitatem, quibus adsignentur suffraganei infra ab episcopo Zelano adductus theologus; memorati, apostolica auctoritate evehantur, nempe : Reverendus dominus Augustinus Verot, ab epi­ 1. Sedes Neo-Aurelianensis, cui subiecti sint scopo Galvestonensi designatus theologus; / episcopi Mobiliensis, Natchetensis, Little-Rqck et -a. . Reverendus dominus lacobus O'Connor, ab epi­ Galvestonensis; r scopo Pittsburgenai adductus theologus; 2. Sedes Cincinnatensis, quae suffraganeeajiabeat Reverendus dominus Gulielmua Starp·. ab epi­ episcopos Ludovicopolitanum, Detroitensem, Vint scopo Little-Rock adductus theologus; cennensem et Clevelandensem ; » Reverendus dominus loannes I. Conroy, ab epi­ copo Albanensi seductus theologus; 3. Sedes Neo-Eboracensis, cuius suffraganei erunt episcopi Bostoniens·», Hartfordensis, Albanensis et * Reverendus dominus lacobus Fitton, ab episcopo Buffalensis ; Hartfordenai adductus theologus; 4. l't ecclesiae metropolitanae Sancti-Ludovici Reverendus dominus lacobus Ryder, societatis suffraganei adsignentur episcopi Dubuquensia, Nashlesu, ab episcopo Carolopolitano adductus theo­ villensia. Chicaginensis et Milwauchensis ; *^> logus. Λ· ' Jül «»!<■ » 401 ·’ v · . ’ ' I l|ILWI^mP^F;im^||nl!| ..■·· ;·■ ' ■ · .· : CONCILIUM PROVINCIALE BALTIMQftENSE VII, -1849 maii 1i-13 ΤΕΒΤΙΛ aibNQRERATlO'PUBUCA'. 5. Censuerûnt patres unanimiter preces summo A , pontifici pqrrigendhh ut sedeat metropolitans Balti. morensis primatus'builore gaudeat, cui sedes opanCT, tam metropolitanae quam episcopales. in Foederatis Americac Septentrionalis StatibUs et territoriis sub- ■ iaçeant : cuius. autem suffniganei erunt 'episcopi Phdadelphiensiq, Carolopolitanus, Riqhmondensis et Fittnb^rgensit·' Deind» co.n»e'|il>erlint patres de national! con- cilio Baltimori anno T8f>2. /si sanctae ie^li visum 488 ' Eadem dij 9. habita eat tertia congregatio publies, «t heri. ' · SESSIO SEQUNDA.. · . · · » t . ·. Die 10 tqaii, hora nonA post, sacrosanctum minae, sacrificium pro episcopis,Foederatae AtiiU• ricae Statuum, qui ab ultimo concilio ad hanc- usque diem e vita discesserunt, quinta congregatio publica, ut heri. Die 9 maii. habita est tertia congregatio priQUINTA CONGREGATIO PRIVATA. vata, ut heri. Consuerunt patres sanctae sedi supplicandum ut nova sedes episcopalia Savannas erigenda archiepiscopo Baltimorensi snbiiciatpr, Reverendissimus dominus erchiepiscopus, omnibua probantibus, muuha varies epistolas scribendi demandavit reverendissimis episcopis infra memoratis, nempe : · Ad summum pontificem, latine, reverendissimo domino episcopo Pittsburgensi; Ad clerum et populum nomine patrum concilii, angliee.reverendissimo domino episcopo Pbiladelphiensi ; Ad societatem de Propagande fide' Lugduni, gallica, reverendissimo domino episcopo Mobilieasi; Ad societatem Leopoldinam Viennae, latino vel germanise, reverendissimo domino episcopo Milvrauehensi. Die 12 matt, hora nona, hpbita eat quinta con­ gregatio privata. Latum est decretum 1. D * Aamrieaoi ckri poptiHftu jUMit devotfoo» ergo imwtucuiuteai bsati»nmoa viryuMi» Motmm ceaosptioasm. Decretum 2. Qttÿi Kilictt eentiont patret de ûMMMwlota bealtatura * * vrryow Murtae conoaptiotts dq^meMia hmgaam teeletia» eatMiooe doefnao, latum -est, uno ex patribus, nempe reverendissimo dnmirm episcopo Richmondenai. dissentiente. Deinde lata sunt decreta 3,,4 et 5. 3BXTA CONGREGATIO PRIvkTA. Eadem die 12, hora quarta post meridiem, habita eat sexta congregatio privata in aedibus archiepiscopalibns. * - m . CONCILIUM PROVINCIALE BALTIMOREI^E. VIJ, ; -Statuerunt -palrçs ■' . . < ■1 ■ -»’■ · ■ sanctae sedi, A supplicandum ■■ . ( Are^idiaeomu. maii lé-13· -.··■■ ♦ 10 Beatissimo Pio papae et domino 1. ut nova dioteeaik jn Wheeling erigenda ad· priinostro., sanctae universalis ecclesiae pontifici. * multi ’ vinfciam Bakimprensem pertineat: dioecesis anni “ ‘ ’ ■· *autemet diuturna prosperitas. . Sancti-Pault, -in tçrritorto Minnesota, metropolitan Chorus. Hmpleat Dominus omnes .petitiones Sancti-LudoVici subdita sit. sanctissimi .patris, et ita omne consilium eius ad­ U? Ut territorium in Foederatis Statibus. Orienversus inimicos Christi confirmet, ut ad' nihilnm ' tejn versus Saxosorum-Monsium-’ (Rucky-iMountains) deveniant Unquam aqua decurrens, et sicut deficit' iacetts. nec intra: limites statuunt Arkansas. Missouri, fumus, deficiant. Iowa, nec in territorioMinnosota-inclusum. in qpo- Arehidielcoinu. Venerabilis Oregorii fleeimisexti . animae pax in Domino, et· aeterna felicitas in luce . dtolicum vicarium erigatur. Viaum - est .'patribus , ·> . expedire'ut ad summum pontificem scribatur de novis sedibus arChiepisco- sanctorum. Chorus. palibus et episcopalibus erigendis, idque n/gotii mptis in benedictione est. episcopo Nat-' Mrehuiiarottus. Reverendissimo domino archi­ episcopo Baltimorensi.. huius concilii praesuli, cum datum reverendissimo est domino cheteusi. Deinde latum est decretum <>. * .{ Dilectus Deo et hominibus, cuius ine­ multis unhis magnae gratiae.. Postquam reverendissimus doiqinus archiepisco- Chorus. Magnae gratiae: Dominus retribuat ei. pus Baltimorensi» abscessisset, reverendrasini» do­ et eum · in multos annos ecclesiae- su.u- conservet. mino archiepiscopo Sgncti-l.udovici 'praesidente, b Archidiaeoutu. Reverendissimis dojpinis episco­ aljeroque ex proinotori^us proponente, statutum pis. qui in hoc concilio convenerunt, magnae gratiae, est gratiae quamplurimas. nomine concilii, reveren­ et'felix ad ecclesias suas reditus. dissimo -domino Baltimorehai archiepiscopo agendas Chorus. Deus mittat eis auxilium de sancto, et pro humanitate, comitate et hospitalitate, quas, du­ dc Sion tueatur eos. rante concilio, patribus exhibuit, necnon et dignitate ~Ίκ· sapientia quibus eorum deliberationibus praefuit. Archidiacouus. provinciarum, Demum reverendissimo domino Portier, episcopo Mobiliensi, a patribus cura demandata est'ad sum­ Episcopis et presbyteris herum qni bonum certamen certante» ob», domierunt in Domino, sors inter sanctos. Chorus. Reddat illis Dominus pro operibus ipso. mum pontificem deferendi huius concilii acta et Tum. et plenam mercedem recipiant a domino Deo. decretasecui simul significet quam vehementer animo Archuiiacoxuf. Fidelibus provinciarum nostra­ agantur Americani praesules de ipsius aerumnis ac * rum. universoque populo Christiano, pax 'a Deo exilio, quippe qui doleànt de atrocissimis iniuriis Patre nostro et domino lesu Christo? sanctae sedi 'apostolicae irrogatis.'tanquam sibiinetChorus. Benedictio Dei super eos: ut qualibet ipsis in persona supremi omnium pastoris illatis, · sequC toto Christum corde suum, Deum ac tot precari ut respiciat in tantisque malis' mederi perturbatione submota, quietam et tranquillam vitam * agentes, liberis mentibus Domino deserviatit. Archidiacwnu. Nos autem, ad diversa licet loca dignetur. ____________ , ____________ _____ ... unitatem _________ discedentes, occurramus ______ tamen omnes iri Rogatus est etiam idem reverendissimus dominus p fidei ; ut unanimes, idem sapientes, eamdem caritatem Portier iit. nomine patruin concilii, gratiae agat societati de Propaganda fide Lugduni, pro hactenus' collutis donis et beneficiis, moderatoribus exponat eiusdenique «ocietatis quot et quanti habontes, ad omne opus bonum parati. promissam fidelibus servi· mercedem consequamur. Chorus. Amen. amen. utilitatis fructus ex huiusmodi beneficiis iam peftepti sint, et in futurum sint certe percipiendi. DECRETA. SESSIO TERTIA' ET ULTIMA. Dominica quinta post pascha, die 13 maii, hora vero I. Perlectis litteris encyclici» summi pontificis Pii IX. quibus significavit se vehementer optare 10 ante meridiem, |intra| missam solemnem a reve­ ut episcopi totius catholici orbis per litterae ipsi referrent qua devotione clerus populusque fidelia rendissimo domino archiepiscopo Baltimorensi cele­ erga immaculatae virginis conceptionem sint animati ; bratam. concionem habuit reverendissimus dominus episcopus Neo-Eboracensis. Tum aperta est sessio tertia et ultima, servatisqùe omnibus quae in pon­ patribus omnibus visum est respondere clarum po­ pulumque fidelem, in Foederatis Americae Statibus, magna flagrare erga eamdem devotione. tifical· Romano et caeremoniali pro hisce provinciis approbato praescribuntur, rite perfecta est et ab­ soluta. Ed. Damphoux. sacrae theologiae doctor, secre- II. D ecclesiae doctrinam definiat, si id sapientissime suo iudicio opportunum existimet, beatissimae virginis Mariae tarius. Censuerunt palter patres summo pontifici significandum, gratum sibi fore ut. veluti catholicae conceptum immaculatum omnino fuisse, atque ab omni prorsus originalis culpae labe im- Er. Lhomrne. secretarius. ACCLAMATIONES. munem. III. Visum est patribus sacerdotum ad episco­ palem dignitatem evehendorum commendationem faciendam esse iuxta morem iam ab apostolica aede Arckidiçcosnu. Soli sapienti Deo honor et gloria in saecula saeculorum. v Chorus. Honor ut gloria in saecula saeculorum. Deus optimus maximus, J|ui coepit in nobis opus bonum, et incrementum dedit, ip«e perficiat. Archidiaeo/uu. Beatissimae virgini Mariae, sine labe originali conceptae, harum provinciarum ρ·- tronae, honor aeternus. . Chorus. Honor aeternus: fecit ei /magna qui potens est, ideoque beatam dicant eam omnes g? * nerationes. ' sancitum : archiepiscopo tamen provinciae ad quam pertinet ecclesia de novo pastore providenda, sa­ cerdotum, qui proponuntur, commendationem' ad caeteros archiepiscopo· transmittente, qui sanctae aedi suam sententiam aperient de sacerdotibus sic commendatis l. IV. Statuerunt patres ecclesias omnes, qpeteraquq bona ecclesiastica, quae, vel dono vel fidelium , congregationis de Propaganda fide decreta· de ea re repeXetur iafra. . OOMOUUM PROVINCIALE BALTIMORENSB VIL IM» ημΕ fill 441 41» f Ego Mauritius, episcopos Vtaoaaaeaaia, de­ oWatioaibas aoqnieita, in caritatis τοΙ niigionisd ■ ' operibus aut impendenda, ad erdiaarinaa pastinaro; j finiens laboaripai , t Iga laaobaa OHeariaa, apiwapoa CHcagineasiri appareat, eeriptoqn» aonstet, ÎUa ordini. aMeni regulari Tel saoordotam ooagragutioni, ia ipaonM sis, dadaiaaa anbacripaL •eum tradita faiat. V. Statuant puttuq aaUuai bar·· protinshra· aucerdotem, ad aliam «Maatta ttnasbo sohntam, a proprio opiaoopo diaittaadiua, niai aarta ooaatat eam ab alio opiaoopo oaaa racipienduq. Si qni aatam in posterum aliter dimissi fuerint, aon reeipiantur. VI. Stricte prohibemus no aaoerdqtea mgtriinoniis.eorum, qui iam aPaoatboBeo ministro tel doniuneti suât Tel eoniungi rolunt, intereese prseeamant. VII. l’eroptandum ridetur patribus, quo molina et facilius religioni» commodis et utilitati in hisce proTiociia ooMubktnp, ut. nationale concilium, apo-' atolicae sedis auq$^ritaté, aano 1860 Baltimori ha- beatur ·. ' t Ego SamneL archiepiscopqs Balflmorensia, de­ finiens subscripsi. t Ego Petrus Riehardn», archiepiscopua SaaetiLudorici, definiens subscripsi. t Ego Michael, episcopus Mobilienaia, definiens . subscripai. t Ego Franciscos Patritius, episcopus Philadelphicnria, definiens subscripai. t Ego loannes Baptista.. episcopus Cincinnatenria. definiens subscripai'. t Ego Antoqius, episcopus Neo-Aureliae, de­ finiens aubaoripri. t Ego Matthias, episcopus Dubuquenris, d»J| finiens subscripsi. t Ego loannes, episcopus Neo-Eboracenaia, de­ finiens subscripsi. . f Ego RIChardus Pius, episcopi» Nnahaillensis, definiens subscripai. * t Ego loannes loeeph. episcopus Natchetenaia, definiens subscripsi. »1 Ego Ricbardua Vincentia», episcopus Richmon- denaia. definiens subscripai. t Ego Petrus Paulus, episcopus Zelunus, coad­ jutor administrator Detroitenaia, definiens sub­ PETITIO pr» aeau aadihM artUtfiteepMe» triffutUt. > Beatissime pater. Arobiopiaoopi et epiacopi Foederatarum Septroa- ■' trionalis American Prorincianun, in concilio con­ gregati, af sanctitatis reetrae pedes proToluti, hu­ militer deprecantur at infra memoratae episcopales aedea ' ad metropolitanam dignitatem, quibua ad- signentur auffraganei mon recensendi, apoetolica auctoritate erehantur, nempe: I. Sedes Neo-Aurelianensis, cui sublecti aint epiacopi Mobilieasis, Natchetensis, Little-Rock et OalTeatonenaia. II. Sedeo Cincinnatenaia, quae suffraganeos ha­ beat epiacopo» Ludorieopolitanum, Detroiteasem, VincenaeMem et Clerelandenaem. III. Sede» Neo-Eboracenaia, cuius auffraganei aint eptecopi, Bootonienria. Hartfordeaeia. Albanenaia et Buffaletnis. IV. Ut eeeleaiae metropolitanae Sancti-Ludorfti auffrAguaei adaigaentar epiacopi Dubuquenris, Naehaillenaia, Chioaginenaia ,et Milaanchenaia ’. V. Ut aedea metropolitana Baltimorenrie prima­ tus honore gaudeat *, cui aedea xmnea. tam mètropolitanae quam episcopales in Foederati» American Septentrionalia Staiibur et territorii». aubiaoennt: cuius auffraganei erunt epiacopi Philadelphienria. Carolqpolitaau, Richmondcnaia *et Pitt»burgen»i«. Baltimori, die 13 maii 1849. EPISTOLA patnun eendlii cd smmmum ponfiAeean. Beatissimo patri nostro Pio, dirina procidentia papae IX. Beatissime pater. Ex omnibus rastge huius regionis plagis in unum congregati, de ii» deliberaturi, quae religionis progressum forere »el confirmare possint. Deo im­ primis. gratia agimus pro tot ac tantis in nos eceleriasque nostras collaris beneficiis, quibus factum < finiens subscripsi. t Ego Andreas, episcopus Petrioulae, definiens est ut et rerae religionis cognitio et pietas magis magisque in. dies undique diffusée sint. subscript] Cum autem Coarenimus. iis incumbentes quae + Ego loannes, episcopus Albanensis, definiens ecclesiarum nostrarum necessitates flagitant, oculo» subscripsi. in te, beatissime pater, te columen decusque nodr t Ego Oulielmu». episcopus HUrtforden·»», de­ trum, ab ipso rarum exordio intendimus: te patrum finiens subscripsi. 1 * ""TeÎ'hpÎH Moytiw, eprioopn. Onrokpoli-»· * e‘ »~erMnur: in perieuU. scripsi. f Ego loannes Maria, episcopus Oalseatonensia, definiens!» subscripsi. t Ego Michael, episcopus Pittsburgensis, de­ praesidium, in dubiis lumen, | te qui uniTotualia ecclesiae et pactor et doctor existis, expectamua. (Quae ergo decrerimu», tibi at iudioio tuo aubiicirie, definiens subscripsi. mua, ut quae ia Ha recta sunt confirmes, quae de­ t Ego loannes Bernardus, episcopus Boetonienficiunt aupplpaa, ai quae minus accurate ad cano­ rie.'definiens aubecripri. num normam proposita corrigas, et omnia conspirent f Ego Amedeua, episcopus CleTnlaadentis, de­ ad nos fiddeaqno nobis commissos in unum corpus finiens subteripri. Christi maiori firmitate aedificandos, et spiritu» t Ego nonnne». episcopi Buffaleaeis, definiens Domini magi» magiaquo sim suam et sitam diffundat. subecripri. f Ego Martinus loannes. episcopus Lengonenris, aedibaa «pisropriibna auctoritas» apostsliea anger et. coadiutor episcopi LudoTieopoBtani, definiens erectis, “-—«t1·—'* o< WbMUagenai· ad ftoriariam Baltisubscripsi. , mnrmatm petUasat; aera rCatam «odqda ia atritate SanctiPsall Se Minasset» osstitata. prarimiae Ssarri-LaSoTid t 1 Huif pstram rete maetiarimsa domina» nssMr bsrigns sabiMst. De eocMas Monterey, “ Calumnia,' suffragii iure sanxit, WuMtqnc ut asso Mtt Mlhnnto emsillnB BatUmsri nihil est immutatam. * Quod ad yilmstsm attteot, sancta wugragatia de Pra«alekretnr, eno rent tempore. Utter»» apasMtaa» tradantur Manda Me rmaaipait UU adime Ime da re fitime ooasUtMam, ** Mtria» «ansta» satia. ec reapaaaioeam risam Mas» SUfenmdam. aatiosaH· ooodlii paraa*4 auicere nobis liesat maiorem singulis annis spem effitigere quod sanctissima fides nostra magis ac magia 'sit1 propaganda, veraque Dei ecclesia in hisce re­ gionibus stsbiliends. Quotquot enim sd hoc con­ cilium celebrandum hic convenerunt, una voce te­ stificantur quem copiosos fruetus divins gratia .tam in diversis huius regioni· proruens operata sit. Sed quamvis multa iam effecta qjnt. negari non potest plura adhuc superesse peragenda; novas seilioet dioeeeses erigenda·, veteres augenda· 4t con­ firmanda·. novas ecclesia· multis in locis aedifican­ da·, seminaria, collegia et schola· pro pia iuventuti· educatione, instituenda. Zelo igitur et pietate eon( fisi tam dignissimi praesidi·, caeternramque npientimimorom moderatorum, tam sociorum omnium huius tam eximiae institutionis, speramus fore ut, quemadmodum hueuaque fuerunt, irio per multos adhuc anrlos futuri sint benefactores nostrarum dioecesum. et divinae providentiae erga nos bene­ ficiorum dispensatores. Baltimori. die 13 maii 1849. EPISTOLA * Mere eeagrsgetioa·· de JVupeyamta JUa a4 areitieptsespum ^fieffrssovrasi^n· Illustrissime ac rvverendiaasme domine Supervacaneum arbitror immurdri in causis enar­ randi·, ob qua· tamdiu -indicium de concilio supe­ rior; anno habito foerit dilatam: id enim ex gra­ vissima tempestate quae Romanam esetesiam affiixit repetendum amplitudo taa casteriqne episcopi probe 4i» ooeouum PKoracuu baltimorkme vn, im· mi * - u Βί®θΒβ ' JhftltlflNNiylNtR' * neeeent Cm vuro mm· * MttgrogetiMfa wmMN A de mn mm lurm eoiebroro BMt, wm «AM t* at de robes fa synode gmfifa, MfplMa m etomtiiW vt ptihn Μ μ&μμν «ftte 4g WMCS MflgNgMi * Λ® .ÈB ‘ gotiesutnmelMpani»ttarot,daiibaruliaiMMuarotur. geBVtvM BSWVBgtB 4&0 ÎknÎBH Bgli ImINB' ΙμΑΒΒΒ| maturo >$faefa’irorult α·^μ»ο ' a^m » ■·«▼»· pVMlwl 0OMW vil |*mt *— baatar dt «Mfcmtar: peimHeri wh inHid»M m daolararo Meearo fait, quacMpar ifodm docreti· aaimadvertaada' ‘vta Mat. · Eroetio wrina provinefanm, cum droiguatioM •uftraganoorum turn pro aovjs sadibua anhfapiaoopalibus qaam pro arehlpiaoopali aede Bancti-Ludo' vici iam antea erecta, prout apiaoopi suggerebant Μ^ΗΜΚβϋ Mvlri^MMSpi BMBBB ■ ββ®ΠΜ· |MNNN4mB agvudi ratitemm, qua uaaaia·! stadio pro roBgteui· ineremeato, tique eedeatnatica ditciplùa meÜM ia * ae postulabant *, ex voto encra· congregationi·, a saactiaaimo domino noatro probata eat, m littera·, apostolicac metropoliti· traduatar. Constitutae pariter novae ecclesiae in Savannahenrfi^Wheelingensi ac 8aneti Pauli de Minuroota civitatibus’: cumque duae priore· ecclMiae ad istam Baltimoreinem provinciam pertineant, documenta amplitudini tuae traduntur, ut ad electo· epiacopo· perferenda euroa. Idem vero oanatti praestandum de alii· litteris quae roapiciunt erectionem novorum vicariataum apoetolioorum, ut ad electo· antistite· tuto perveniant. Ad provinciam pariter'ictam pertinent epiaeopi Richmond···!·, Pittaburgansia et Philadelphian sia: proinde littera· apoatoljcaa quibus presbyter loanuM McOill, epiMppua Richmondenaia, coostitaitar, necnon decroturnSquo-lfarite· dioecesium Pittebuigenai· et PhiUMelphienaia alia ratione, ex voto antistitam, designantur, pariter amplitadini-taae tradendae duxi. Quod demum pertinet ad eceleaiam de Monterey in California, iam certe innotuit novum illius epi­ scopum, reverendum patrem dominum loMpbum Sedoo Alemany, Romae consecrationem episcopalem c •UMopiaM : idem vero iam hinc eat profecta· ut suam petat eceleaiam, de cuius suffragii fare nil est im­ mutatum. Huperost pt amplitudini tuae singulare praebeam approbationis tMtimonium, ob m quae pro reli­ gionis incremento in synodo gasta sunt. Si enim eo nomine omnea genetatim antistite·, qui participes illius extiteruut, commendandi videntur; tua certe imprimis .opera factum existimo ut, privatis stadiis •epoaitia, maxima animorum, oonaadafo extiterit, atque utiliora pro ecclesia Dei consilia omnibus facile probata' extiterint. Precor interim Deum, ut te diu sospitem ineotumemque servet. Romae, ex aedibus sacrae congregationis de Propaganda fide, die 9 augusti 18W. I. Ph., cardinalis Fraaeeui, praefactus. Al. Barnabe, a mrstfr, , DECRETUM tarum ’«t decretorum ceaeüiÎ FZJ approbati·». Cum roeorendM pater dominus Samuel Bodeatoa, arehiepisoepM Baltimorouai·, et episcopi Foedera­ torum Statuum Amarica· Septentrional! * acta et * VHs «SRS ml. «UB. '''· ’ Dtosssda SsvmaateMte «sMtaat statam Gssrfta· at Flnritan usqM M fiam· tpsteiWssta· Dtosresto WkaMsgmato ssaatat ss stani IDs farts «tatas Virginia·, «u·· aitro sMatas AUsghmim satMmtam items iaMt, taiytaM · vNftttat * WB e· * weftuft·· Pacateatas, Ormntatar, Xaaros, OMsa, Mmfasmay «t Ttayd. m. 1. Ph., carfaanMa Fransoni, praefectus. Al Barnaba, a aacretia, DECRETUM Aatiatitaa Pittaburgaroi· ct Pbikdelphianaia «pemsmat, te aaaignaadia hmitibro dioooMi· Pittaburgroain, Pmmaylvaaiam roaidautaleta atro epfa. copo mbtiatam faim·, mfautali parte «ptieapo . Phile de^hieuei rtifata. Cum vero EMtro UB baud certa fagu definiant», poetufaroat ut apoetelica· audia auctaritat· decernantur, Masqua ad id par- , 41T COMCIUVM nOVDTCUU BÀLTOIOB1MM Vü, 1H» 4·βΜ®Μ®Β pbfeaaia dranuttmipffaM 4-11 41· wt ' Ρ·ι·α4ο^^- cnppffaMdnm daarareraM. 4ο·^94 AodN ΡΙφ |ΜφΐΒΛ tt'·· ΙβΑμμιΦφΒβ 4®eit ^3ϊ4οιμ·β· •piMOgM retinMt. ^fem ItnqO· ·Ο de r· ktf geuetnii •bUhb Umb ·β·Κ MMtiiMi M· Iwelfiw ffsbftvtta M dfe 10 tenii hatat aaai habit·, raferania iafraaoript· partruotatuaa; aminaatiarimi m revaraadimimi patra·, omaibue mature parpanah, habitaqua prnaaaetrai ratios· roti turn duoram apbcoporam, tais nitorem •atiatitum qui aynodi VU Baltimoreoab participe· eoetrarib quibMaumqMM· ohataatibas * Data ··, * Re ax aadibM aaaruo aangragatfenb ‘ ; d· .Propaganda dfe 10 anguati I. Ph., cardinati· Fraaaoai, praafeetaa. Ma, 'IBM. Al- Boraabo. a aacratb. LITTERAE PASTORALES CONCILII IMO maii IS. · The archbiahope and biahopa of the United StatM ueemblad in the aaventh provincial council of Bal­ timore, to the clergy and faithful of thair charg·. Archiepbcopi ot epbeopi Foederatarum Civitatum in •eptimam provincbfe concilium congregati Balti­ more, derieb et gdetibua aaae curue oommbab. FnmraNt brethren qf.tha aforyy, and Maead intkraa if tin Utf. F«n«rwWra/vairaa ebrvei, ot eertaaiaH ' jua Μη * •Ia compliance with the «acred canon * we bar· again aaaqmblad to deliberate on the general iatcretta of religion in the·· United State·, under the invocatio· if the divine Spirit who·· guidance b 8acrb legibua obtemperant·· d«nuo oonvanimua, at, mvoeato Spirita raacto, ',ui praoeipu· «cclraia· paatoribaa dax eat prombaaa, de communibu reli­ gioni· rebua ia hiaea Coafoodaratb Civitatibu» uaa eonaubremua. Mota aaacti patri· Pii IX valant·· animum noatram in prime convertit a^ hiorarehiam noatram pheia· oomütitaendam; da qua, poatquam •pecially prombad to the paatora of the church. The known wbhca of our holy fethar Piu» IX direc­ ted .our attention in the ftrat place to the more completo organbation of our hierarchy, when it legitim· aancita fearit, vobb aigaigcabitar. Quod abpil have received hb nocematy aanetion, will bt nunc aammua pontifex ad tempua abaat a aada ana, made known ito you. The temporary abeendb of id non patamba daamodi, at dacratoram naatroram the pontiff dfom hb aee b not' likely to occaaioa eoagrmaticmi diatarnam moram, afferat: ita aiaa any extraormnary dalay ia the congnautibn of our Mimi robur at in adminbtrando mueere apoatolioo acta, ainea hb pareeaal energy, and the vigor of vigor atiam in «xilio mirabiliter elaxit Atque boa the apoetoBc office have baauatrikingly mnnifeated loco facere non poaeamaa, fratre·, quin da iia. qaM in the place of hb exile. And here, brethren, we c. brevi hoe temporb tpatio poetqaam ad pontigcatam cannot withhold the axpraaaion of oar aontimaato «vecta· aat, aeeidarant, qaaa aratimna, apariarnaa. in regard to the event· which .have marked the Quamvb regnum Çhriati non ait de hoe .munde, at brief period which haa eiapaod ainea ha waa rabad Petri raeaeaaor iere divino nullum habiat taaapo». to the pontiflcete. Although the kingdom of Chriat rufem *principatu , nihilominua tamen Ot chrbtin- . b not of thb world, and the auoeMeor of Petar noram prineipnm mnaigcèntia, et populi, quam haa of divia· right ao temporal dominion, yet patarua Romani opboopi auctoritua a aorvituta hbothrough the munigcoMp of chriatian 'prino··, and rarat, voluntate ao facti·, exiguam regnum per th· apontaaaoaa act» of a poopla. redaoaaad from •mo· amplio· mille, nomine patrimonii aaneti Petri, bondage by the paternal inftaaoe of tite bbbop apootolicM aedi adiunctum fuit. Cum igitur of Romo, a email principality haa boea attached, Pina IX, raaunua eecleaiae catholicae apioeopue daring more than a thoàaaad yaara, to the hojy creatu·, boo ipao temporal» principb officia euaoa■oe Hadar the name of patrimony of aaiat Petar. pbaet, civilem admiabtretioaem aaam olam entia at ' Finding himaolf charged with' th· dntiee of tarn-, liberia iaatitutionibu· aaopieatue eat, quibna id «pec­ poral governor, in eoaaaquanoa of hb election to tebat, nt aodalam populorum auornm *eouditioae th· otto· of ehiefbiahop of the catholic church, radderat matiorem. Qum liberutitaa, aiaut axpachb holiaeaa oomawncad hb civil admiabt^ntion by. tnadum arat, at · populo Romano offimfe grnti animi act· of ehmanoy, and by meanarea of a liberal ■ignigcationibua axoopta aat, at omnium, qui ubique policy, diroetad to improv· the aocial condition of •aat, cultiorum hoaüMm «dmiretinnam aa plooaum hb «abject». ürara ooncamiana eticitod, an mightD •xcitavit. Nihil nea naearaa eat dfeara, rapientia, havmbaoa oxpacted^ aaboandad axpreanioa· of gra­ •imo M humaaiaeimo prinaipi quae relata ait gratia; titude from the poopfe of the ream· atatea, and a i * faeife craAmua, ooetumaliaa, quibo· violata aat won the admiration and appbnaa of th· whole •iua aaqtoritaa. iaaaab paucorum pardllnram boaaieiviliaad world. Wo need not any what a return ■am machiaationib·· ···· tribepad··. _ Bt aha qui­ haa been mad· for thb eahghtaood and apoa- dam, cum illin· civili imperia aoe paraamaa, at tanoona policy. Willingly weald we porauado onr- huic' populari, in qM vivimn», eivitatPax animo •dvao that ' the outrage· ooaamittad again·! hb aimua addicti, iatagvo nobm videmur iadfoara peaoa . authority ara to bo aaaribod to the doaparato maohi- cum da ib foeti·, ex quibo· aonaaauta aat aiaa ax nation· of a tarait number of abandoned awn. Aa Urbe thga, tum ,da hb, quM daindo ad oranam ai we are not anbjaat to him ·· a temporal refer, and eivitem pi laetatam aripfendam attantate anat; dequa a· wo ara devotedly attached to the repaMieaa in- vara pamumna, utpota dbriphnaa a· libertati· aatiat, •titatioaa ander which wo hva, wo food oeraaboa ■ea vahaarantar dolore, qnod praerepta aat ai feeto bo impartial judge· of the avento which hero MltM MMÎlfoVWBq ÎBitfàtq roaultad b hb iight from hb capital, and of tgo darem, qaedqoa H,· qui ·· aaefolb pragraaaua atal·•nbaaqgwnt attempt· ta atrip Um of all civil power: diaaaa preadicaat, vi at iaiurin ntnarq aaam yat ·· frianda of order and liberty, wo eaaaet but infamaraat Bimnl atiam UM peaanaaum nabfe aaaa lament, that hb eatightenad policy haa not boeu •IviConan. «nul·, voaréa XUU £ w 41» •41 «Ml «ηβϋΜΒ of Μ __ __ ___ __ _____ institutio·· sf «harity and «f μημμΙΙ MbtfiBiBn Bt iHw _ ____ ___ .^JBBBrtWt· ·ΒΒ| BJNtfclt) bW^B· a noriporautar. >rofecto, tearaiag. Varo ibs tamtam fidaflbu·, « 8dm·· dtiaae of a rapabMa, it might ba feared that he potestate «MM, apiritaalte rias aaetoritatis Ubertati would not always «qjoy that freedom of nattaa divinitas at assiéra; id quod tribue primis aaacaiis which ia ammary, that hia deeroen and meoauraa sab athateia iasparatoribae aaa veeit, earn in Ro­ bo respected by th· feithfel throagboat tbe world. mania poqtifiaibrâ is eminuit spostolimnvigor, qaom Wo know, indeed, that if at any time it pteano omnss ubiqae nantiront ae vererentur. Nam propter God to auflter him to ba permanently deprived of pedtarum prmaÿoMnfom1 ab initio inhaerentem all civil power, he will divitfUy guard the free •estante· Romanae,utpoto a gloriosis apostolis potto exareise of his spiritual authority, aa woa the ease g at daring the first throe agoo, under the reign of the pagan emperors, when the biabope of.Rome dis­ stiaao· convenir· in fide eam hac antiquissima st played an apostolic oaorgy, which was everywhere Utestrissima ecclesia, sinaque communionem invio­ felt and respected. On account of the more ex­ lata servare. Itaque, etiam illis adeo iniquis tem­ cellent principality attached to tbe church of Romo poribus, Patri successor communi rollgionm saluti from the beginning, ha founded by the glorious te Asia at Africe non minus quam in Buropa, con­ apostles Petor and Paul, every ^cal church, that suluit, st summa potestate omnem errorem divinae is, all Christians in every part of the world, felt revelationi contrarium omnemque ooanustudinem, bound to harmonise id fitith With that moot aactant quas sina integritatem in periculum adduceret, and illustrious church, and to eheriab inviolably her coadeautaviU communion. The succernor of Paitor, evah under drcumatanoao ao aafevdrabte, watched Aar the general interests of religion in Asia aad Africa, as well aa te Buropo, and aathoritetivaly proeeribod every error opposed to divino ravoiatio·', aad oyery usage pregnant with danger to its integrity. Pontificale munus divinitus institutam set, neque The pontifical ofltoo is .of divine testitation, aad totally independent of all the vfeiaritadaa to which 0 ex temporalis potestatis vietaritadine ullo modo the temporal principality Is subject. Whan Ohriat - peadot. Cum eaim Christus dominus noster pro­ our Lord promisedtePeter that he would build misit Petro, super ipsum, tamquam super petram, hie Church on him ao on a rook, he gavohim the aedificaturam es ecclesiam sum, simul etiam affir­ •asuraaes that th· gates of hell, that ia, the por mavit fero, ut portae inferi, id est, potestates tene­ won of daritaaaa, should not prevail against it; brarum, non praevalerent adversu eam:, ox quo which necessarily implies that hte oflteo ia And», illud nooaaaario consequitur, eius munus ad fandamental and essential is the church, aad mwat sen­ teaata ipaa et nataram parttema ecclesiae, et usque tinae to the end of tima. Potor teaa onastitatod ad consummationem saeculi stare oportere. Petrus «oaatitntae «at poster agnorum et qvium, hoc est, rids florit «t Christ, whiab through him ia 'ea· tetras (rogia Christi, qni per illam unum ovile sub fold nndarono shepherd. Our Lord at Mte last •no pastore ettritar. Dominas noster te ultima ■appoy prayed, that hte dteriptaa, and tbaeo who «aena oravit, at ipsius diooipaii, et qui horum tbroagh their miristiy should brite *· in htee, arig^ mtetetaria te, eum ornent ereditari, unam feront, be ono, even aa and the fhthar aro eho: ''and' «font ipse ot pater unum eant; ot, quoniam semper aa he ia always heard, we «annat donbt that thia •ton ditor, dabitur· non poaaamaa, quin haec unitas teamteaibile pit «adoriae insigne; ex quo fit, ut whence th· oOM it 4iM paatar, kJ «Hali naity, sumini puatoriq manas, qao unites contuetur, dofite maintained, ena wear mms Ve «shorty··. . osso-uaaqanai possit. Quars bertaMr vos, fratres, a 'UMhuakdAm^^k'WSMBNB--IB .jUR M^^nm ,ΒΒΒ··Β·Β·; aMmn^æmd rari — MttNB, W BBBBBBB * * V W» ΜΜ·Μ) tan al mma qBB-? msradk BMOi raL^SAmmrim^m BBBIMMMi MM to tim chair of Pater, on whfeh yoa hna * titat ibo «barah was built Maes it baa piaaand dMne fte- Quam smn dlvteaa Preildsulies plaeaorit te urbe videnee to «etabflah that «hair fit th· «My of Barna to the Roman na·,' or iadopoudent of it. That church was ooaoodrated Um martyrdom af * · their whole doctrine with their blood. Chriafioar Lord has placed the doctrine of truth in the chair of unity, and. has charged Poter and Mo caoaomMa to oonflrm their brothran, having prayod opariafly, that th· feith of Pater may not CriL By hmm· « Petri at Penh martyria oaaae—tn oat; qui inte­ gram ai dootrinam anam aimnl «am aaagutestraa·miaarant. Chriatas Dnminue .nostor doctirtaam veri­ tatis- te nattatis eothodra eoaetitait, .et Petram . . ^poriquam nemiaatim rogaverat, ut Patri fidsa no· dadaorot Bai·· aMlaria· nuaqanm tetorraisM troditione, per optooeporam Mmeaarionam ab apostolis v: ' > ■f' .mfet flfl 4M CONCILIUM PBOVQTOUU BALTTMOUNSK VU, IM» «ai 4-1» 4M >nd BM p teg agate, seafcta··» sea, qaL.iayeibta, amn sal ant alo qasvb perverse meta impubi, •Mad dosent alqae testator dtvtam wveiati·, eamqae diitrieam, quae ioda, vuhrt paras ffavtoi ex KmμΙμα * lWWMM· aM l WM· fWIVW XUUB ΧΙ WVWÇW WarraMB, pMfoltaB * feet·, p·· IMBfeMI ifelilB» and t» afiititemte tbe deetrino, atidçh, as adalterara enecatur. peso elraalmfirom m tmpelhrtsd fountain, lew· t^B^B ββΐ·····^·^^ Φ^^· Undor the eircuaseteaoM of poeuitar difficulty Inter has tentes temp oram dMfcoltatee, in quiin which tiw chief bbhop b ptecod bp the tem­ baa venatar samaras pontifes,, utpste civili eae porary privation of hb tempérai domiaioM and ef principale et bate adnesfo yoetigaKbm interim the ravsnnw annexed ta them, it bocomee ali the orbatas, decet omaso ecclesias Choe aradfostem children of tbe church to give evidence of sincera sincera· caritatis suas decanentem dare, ao de sympathy, by coatribating of thoir worldly substance sais facdtatibas tantam ooaferre, quanta· OH opus to enable him to meet tbe extraordinary expeaeee oat, nt maximos sumptae ad gubernationem oceteriae which tbe government of the church imposes oh asossrarios tolerare possit. Kt quoniam sancta him. Since the holy see has watched'over the sedeo ecelerib haram civitatum materna cura pro­ eharabw of these States with maternal soHcitade, vidit, nosqae, queri eseds ymites m/entoe1, purae and hm fed us with the milk of pare domine as j I doctrinae lacte nutrivit, ' gratuito largiens nobis new-born intenta, giving ns gratuitously ΊΚ that quidquid qrat necesss, ut nos ad Christianarum eras necessary to lead as to the maturity of Christian virtutum maturitatem perduceret;, aequum est pro­ virtue, it becomes ua who have received apiritaal fecto,'ut, qui spiritualia ab eius liberali caritate things from her disinterested charity, to tarnish tbs accepimus, exsuli pontifici, inopia laboranti et cala­ exiled pontiff with. temporal things in the time of mitate afflicto, temporalia subministramus. Quare, his distress and affliction. At the imtanos of auctore reverendissimo et illustrissimo archiepiscopo the moat raveroad ' archbishop of Baltimore, we Bdtimoransi, uno animo ot consontionti acclamatione have unaaimoealy and, with aaolariatioa, resolved vos .invitate statuimus, at voluntaria dona ad illum to invite yon to present your free offerings towards invendus»'ooufetrotb; st idcirao' primam diem dohis relief; aad have for this purpose appointed the minioam lulii, in quam incidit octava sanctorum first sanday of july, being. within the octave of Petri ot Pauli, eonotitaimno, qua die in omnibus the feast of 8 * Peter aad 8 * Paul, for a general scelssib haram civitatem ooUswtae fieraat. Unus­ collection in all the cbarahwof the United States. quisque igitur vestrum, fratres, «bud os orponcf, Let every one of yon, brethren, pat apart with racsmbM quad ri Amo fleeutrit *, ut ad voluntatem himself, laying ap what it .may well please him,, saam'orgurinpramum pastorem testificandam donum that he may proseat hb gift as a token of hb suum conferat. Quae autem constituta die collecta attachment to the chief pastor. Lot the coUsetiow fherint, continuo ad cuiusque dioeoeeb .episcopum made ea the day already mentioned bo transmitted ( , mittantur, qui sudem ad metropolitans Baltimorenwithout delay to the respective bishops of each ' sem perferenda curabit; ut sio demum sancto patri diocese, who will forward the same to the matro- nostro, in testimonium pietatis omnium dus hb in politan of Baltimore, for the parpoae of peing civitatibus spiritualium filiorum et in eius inopiae placed at *tbe * disposal of our holy fhthfr, in levamentum offerantur. testimony of the sympathy of all hb spirited children in those States, and as a contribution to hb support. . The repeated solicitatioaa of bishops from Iteratae episcoporum preces, e diversu ecclesiae various porta of the church, presented to the apo­ partibus ad sedem apoetolicam delatae, sanctitatem stolic see, have moved hb hoBame to address all suam impulerunt, ut omnium collegarum suorum hb colleagues, for counsel in regard to the definition coastUe sxquirorat, utrum haec doctrina, matram of the doctrine, that thomothsr of our Lord was· Domiti nostri divina gratia ab omni originalb preserved by divine grace from all stain of original peccati labe wm servatam, definienda videretur, sin. Thb has hitherto been considered as a pioua Quae quidem usque, ad hoc tempus 'pro pia per­ belief, which * derived straagtb and sanction from suasione habita est, cui vim atque auctoritatem the solemnity in honor of her ooneeptioa, celebrated contulit solemnitaa in hoaoram eius conceptionis during several ages throughout 'the whole church. pluribus sasculb per totem ooelesiam celebrate. Kt In the east it whs observed ae early as the fifth in oriente quidem haec iam saeculo quinto, nomine century, under the titio of the conception of saint, D coneoptionb sanctae Annae, matris beatae Virginia, Anna, the mother of the holy Virgin, although it colebatur; quanqnam eam ia occidentem ante saeb not known to have -boon introduced into the euiam nonum introductam esse non constat. Sed· west before the ninth century. Bvtpywhere through­ Mariam iam ab antiqnbsimb temporibus in universa out the whole church from the earhoet period ecclesia appellatam esae aaaetam et immaculatam, Mary waa styled holy aad immaculate, as b evident apparat ex libris iftargicb patrumque monumentis. from the liturgical books aad from the writings of Nam sanctus Ephram Syras, saeculo quarto, palam the fotbers. Saint Kphram of Syria, inthe fourth docuit, illam puritate ae sanctitate summb spiritibus, century, proclaimed her purity aad sanctity to be qui thronum Dei circumstant, longe excellore, quod for greater than that of the s»oet sablime spirits singulars eius privilegium sit, matram eoas Verbi that surround the throne of God, etaoo it b her incarnati. jSbt, inquit immoraleta «< «ntanereta, msingular privilege to bo the mother of the Word corraapta tl fnrtiH fdi», tifM eh ce··' wmb ec incarnato, (8bo b", bo says, ,aa immaeufote aad fefe Ihi φ·Μβ« jfevfefetop udeffled virgin, incorrupt aad chaste, and altogether integre, flentfi· para ae eerie strpo Dri pemitrir,free ftbm all defilemoat aad stain of tin, the spouse MOritsr &rqpMm ri tnremporeb'Bfii· rriifub om' I Pstr. a A • I Csr. IVI. Π. 483 OOMCTUUM PEOVIMCTALB BALTDtOREKBB VH, IM· Μβ ·-!» _ ‘ 4M of God, tbs virgin mother of God, iavietate, holy, φβΙμκ- * pMto» aad «MtteMjr para aad stante: teter Ite· Ite |Κί·|ΐ MNHNAfr'Ul 'WyVlHliMI oarapta, aad taMMBpaiaNjr mn gterieas Ite· al ' tb· μΙ··Ι| Ι * * Wefe AltbMgb tbs βΜμΜμ uaa^MCterttete uteroterTalhM,«Xm^tatomvligU etaroh ia tta oariy ages «aa apmiafty fixed m tta mystery et tta faeamtiea, aai tat aartteority«ac employed efetofly agaiaah ita hilwitivo taraatea vtedteabat. Item cam Masteries Cbrtotam «ridere that dtomtiy meaitod it, yet ttahoae * of Ibe virgia ' coaetas set, doe. «tea hamenee aaterae dtetteetam mother «m riaffiaated «taaaver it.eamete qweetiea. petuoMlitatom attribuit, megaam Iliad ooMtilam Whoa Nmtorite carieavored to «vide Christ, aa- Bpbesiaum, damnata Mvitato, ox coaetanti tettea anti­ cribiag to hia Sanaa aataro a distiaot peraonatity, quitatis doctrina, Mariam Dei matrem proaaattavit the great oonncil Eptaeu, ia proocribteg tte novelty, Pari modo goatee olas perpetua virginitas adversus proclaimed Mary the atotimr of God, te conformity nori erroris Meteres, qui eam negabant, confirmat» with the ooaataat doctrine of all antiquity. Her eat. Eatadem ab omni actuali peccato immanem perpetual virginity was suboequontiy declared, whoa fetosa, statuit, te dogmatica definitione *, sancta . denied by'innovators. Her exemption Goat aotnai synodus Tridonttaa ; eademfiue venerabilis auctoritas, ain wee staded by the holy council of Treat, in a • te declaratione canonibus de peccato originali ad* diserto appellavit. Dé­ deflnition of faith : and the aame venerable authority ieeta, illam ^immaculatam designated her ^immaculate *, te a declaration an­ fi clarant enim patres, non esae sum intentionis com­ nexed to the canona, regarding original ete. These prehendere te hoc decreto beatam et impisculatam ■fathers deciare fhat it is not their intention to in­ virginem Mariam, sed observandas esae constitutiones . * Qui pontifex, clude the blessed and immaculato virgin Mary in felicis recordationis Sixtf papae IV theee decrees, but that the constitutions of pope propter controversias db beatae Mariae conceptione Xystus IV on this pointure to he observed. This exortas, sub gravibus poenis vetandum osse iudipontiff, in consequence of disputes raised concerning carat, ne quis aut piam illam sententiam aut con­ her conception, had found it necessary to forbid trariam opinionem ut. haereticam notaret. Nam under heavy penalties, the branding as heresy quod saepe atiaa, idem hac in re usu venit, at, either the pious sentiment or the contradictory procedente tempore, de traditione ac fide ecclesiae opinion. It happened te regard to this point, as oriretur dubitatio. Motas ea de re quaestiones on many others, that in the program of time doubts eadem circumspectione ac patientia tulit ecclesia, were excited aa to the tradition and faith of the qua ohm, te primo concilio Hierosolymitano, permissa church. The disputes which arose on thia subject est de legalium caeremoniarum necessitate con­ were tolerated by,her with that consideration and tentio, donec Petri oratione decisa est. Abstinuit patience with which the conflict of sentiment in se a ferende sententia; dum acrius concitati erant regard to the necessity of the eermonial observances animi, satie eme existimans, si utraque pars ipsius waa suffered in the first council of Jerusalem, until se auctoritati plane subrectam profiteretur, neque the voice of Peter terminated the discussion. She prohibens, quominus omqja argumenta et diffi­ abstained from pronouncing judgment whilst the cultates accurate .‘excuterentur et ad pondus sowcexcitement prevailed, content with the protestations tenrw examinarentur. Quemadmodum autem ponti­ of the contending parties of unreserved submission fices theologis ius privatae investigationis tribueto her authority, aad leaving every proof and every baat, ita studiose morem diei festi colendi tue­ difficulty , to be maturely canvassed, and to be bantur, gravibusque propositis poenis prohibebant, weighed te the scales ofithe sanctuary. Whilst ne qua publice fieret significatio, quae fidem pietati the pontiffs allowed to theologians the right of Christiani populi coram offenderet. private investigation, they wore .oarefrd to maintain the usage of celebrating tte festival, and forbade, under heavy ponaltiea, any public oxpremioa of sentiment derogatory to the belief which the foithfel piously cherished. Since the divine 'scriptures teach that all seen Cum sanctae litterae doceant, omnes homines sinned in Adam, aad that we are by nature children te Adamn peccavisse, aosqae esse natura filios irae, . of wrath, the virgin Mary, aa hia natural doaooadaat, virgo Maria, utpote ab illo naturaliter progenita, would have incurred the common penalty, ted not communem incurrisset poenam, nisi ab hac divino she boon preserved from it by divine grace. Tte beneficio servata escet immania. Illam angelus angel Gabriel assured tar that she tad found Gabriel teveulsse gratiam apud Deam testatus est, grace with God, and sainted tar ah ten of grace. D0t salutavit gratia planam Mam benedictam inter i _ r She wan dodarril.btomod among women, both by tte heavenly messenger, and by her eoariaEKaeboth speaking under the tespintioa of tte holy ghost Saint Irenaeus reproseats tar ao rqpairiag by tar obedience the ovile brought on mankind by Ac disobedience of the mother of tike huma» fearily. Her exemption from the general malediction -may be inferred from the that, teat eta wan etaeou te be mother of oar redeemer, whoso body wae ’lhanod of her suhrtsats. Saint Augustin opeekhig of ac­ tual ete, which, te the strongest terme, he ascribed to every child of Adam, observed that te miaet not be understood to testate the Virgta motheef osa- multoroo et caelestia nuntias et pognate eius Elisa­ beth, Spiritus macti affiata teqawas, appellavit TTimmm MMWtM IwmMNB mU ** φΜ * ex inobodieatia matris tamani generis te herniam redundarunt, sua obodientia naietoae declarat Etandem a generati matedicto immanem trisse, Hae inferri poteet, quod electa hat metat redemptoris nostri, eoius corpus ex afae oene formatum eat Sanctas Augus­ tiano, agone de aetaati peccato, quod quidem gra­ vissimis verbis ornatam Adami Uris adseribri, oxdpieadam mmr docet Virginem matrum, do qua. propter taaorom. Domtai, autiam pronaa, eam de peooatis agitur, volto se ait habere qaaestioaem: • Ovwt h fc Os' rmUrircc. Opp. a a. IMt l IV, > «Π B, et Mt D. • fima A D· i"*/·, «aa. fit • fima A Λ pesa, trig, A sd Vatie, 4M . COKCIUUM PROVINCIALE BALTIM0REN8E VIÙ 1β4· maii fi-13 4M v respect, stoee she was chosen to eoaooive and bring ' forth him who was utterly free from sin *. * Guided by thi^ meci jwet principle, we eea interpret the generalia patrum dicta sic interpretari possumus, nt uni' UK beasdictae, cuius viscera, tanquam saeretimissa wwee, portaverant nostrum redemptorem, general tnulim of the fathers without prejudice to the Moused one, whose womb, as a most Sallo­ wed sMRm, bore our redeemer, whoso breasts gave him suck. euiui *ubera ilia· euius abet illum laetaverunt. laetaverant, «alla nulla Sat. fiat, iaiatia. iniuria. Porro vira et sermone tradita ecclesiae doctrina The living faith and oral tradition of the church must be doomed the echo of ancient apostolic nihil aliud esse putanda eat, nisi antiquitatis apotradition, and the genuine expression of revealed atolieae vox ad noe propagata, et germana reve­ truth. The holy Ghost is always with the suoceo- latae veritatis declaratio. Nam sanctus Spiritus sora of the apostles, to guide them into all truth, semper adest apostolorum suoceosoribus, ut eos and to impress on their minds those doctrines inducat in omnem veritatem, eorumque mentibus which were originally delivered by Christ, and illas doctrinas imprimat, quae primum ab ipso which must always remain, although heaven and B Christo sunt traditae, quaeque in aeternum mane­ earth should pom away. He watches over them, bunt, cum caelum et terra sint transitura. Ipse that the revealed doctrine may be preserved free enim illis adest, providetque, ut revelata doctrina from all admixture of error. ab omni admixtione erroris integra servetur. . We do not. mean to anticipate the solemn Nolumus profecto solemne summi pontificis judgment of the chief bishop; but in the meantime iudicium praevenire; sed vos interim hortamur,'fra­ we exhort you, brethren, to continue to cherish a tres, ut ardentem pietatem erga Domini nostri tender devotion to the mother of our Lord, since matrem fovete pergatis; quandoquidem honor illi the honor given to her is founded on the relation exhibitus in eine eum filiq necessitudine consistit, which she bean to him, aad is a homage rendered et ad. honorandum huius incarnationis mysterium to the. mystery of his incarnation. The more highly pertinet. Quo impensius matrem veneramini, tanyou venerate her, aa the purest aad holiest of quatn creaturarum purissimam ao sanctissimam, eo creatures, the deeper sense you manifest of his excellentiores de Filii divinitate sensus ostenditis. divinity: wherefore her devout clients in ancient Quamobrom devoti eius clientes cum antiquis tum and later times have always been distinguished by novissimis temporibus semper in tuendis magnis seal to maintain the great mysteries of faith. From fidei mysteriis singulari stitdio praestiterunt; nam saint Ephrem of Syria to saint Bernard of Clairvaux '.a sancto Epbrem Syre usque ad sanctum Bernardum and saint Thomae of Aquin, or even to saint Al- Claravallensem et sanctum Thomam Aquinatem, aut phoesus de Liguori, all have glowed with the love c rursus usque ad sanctum Alphonsum Liguorium, of Jesus Christ, and^have been distinguished by omhes Christi caritate flagrarunt,, et vitae sanctitate the purity of their lives, aad by their seal for the ac ae christianae perfectionis assequendae studio exattainment of Christian perfection. On the contrary celluerunt; quemadmodum illi e contrario, qai Vir­ those who have assailed the veneration of the Virgin ginis venerationem aggrediebantur, facile ad neganhave easily fisllen into the denial of the divinity of dam eius filii divinitatem prolapsi sunt. Illius eultus her son. Devotion ”■■ to her is ■ as an outwork quoddam of the ecclesiae quasi propugnaculum cat, quo church protecting the belief of the divine mystery. divinorum mysteriorum fides praemunitur. We doubt not, brethren, that the powerful inter­ Non dubitamus, fratres, quin potens Mariae de­ cession of Mary will obtain, through the merits of precatio, per merita lesu Christi domini et re­ Jesus Christ, our lord and redeemer, from the demptoris nostri, a patre luminum et bonorum father of lights,' aad giver of all good gifts, the omnium largitore impetret summo ecclesiae pastori necessary light and aid for the chief pastor of the necessarium lumen atque auxilium, populo fideli church, aad graces aad blessings for ths Christian gratias et dona caelestia. Cum enim mundum ehri- ■ people. When we survey the Christian world, aad stianum circumspicimus, et videmus everti regna, see thrones overturned, monarchs fiooiag in fear, fugere territos principes, convelli humanam socie­ society convulsed, destructive errors spread abroad tatem, perniciosissimos errores assiduis impiorum by the untiring efforts of impious mon, and con­ conatibus propagari, perturbationem atque disoorfusion and disorder widely prevailing, we are af­ D diam Ubique invalescere, profecto vehementer an­ flicted almost to despondency; but when we raise gimur ac pene animo deficimus: sed cum cogita­ our thoughts on high to the kingdom of light and tiones nostras sursam tollimus ad regnum illud lucis love, where Mary stands near -the throne of her et amoris, ubi Maria adetat solio divini filii eui, divine son, wo are inspired with confidence, that tum rursus magna spb implemur fore, ut, quae sub she, who, at the foot of the cross, received us all . cruce noe omnes in dilecte discipulo filice accepit, as her children in the person of the beloved dis­ causam nostram efficaciter tueatur. Per illam enim ciple, will effectually plead our cause. Through omnes gratiae ad noe pervenerunt, quia illum peher we have received all grace, since she brought perit, cuius sanguine redempti sumus; per quem forth him who has redeemed us by his blood,, and etiam inferni serpentia caput ipsa contrivit Adesthrough him sho has crushed the head of the in­ carnai serpent. Let us then go with confidence to Christi, unici saltatoria nostri, infinitis maritis confisi. ■ the throne of mercy, relying on the infinito merita uoèquo ....... sanctae _________________ ______________________ ties matris_ praeibas commendantes. of Jesus Christ, our only saviour, and commending quae, propter intimam cum ipso necessitudinem ac opraelves to the prayersof hia holy mother, who tenerum erga illum amorem, semper auditur. Ore­ is always heard on account of her intimate relation mus, ut haeresis tanquam hydrae caput in perpe- • Hebr. IV, 1«. - 497 CONCILIUM, PROVIKCIALB BALTIM0RKN8E VU, 18*19 maH β-13 to him, and her tender love for bias. 498 Let us aft, Λ tm «wUntv, et revolata veritas pleaieeimt ab that th· hydra-head of tereey may ba erweted for •ver. aad that NvmM fouth ia al te hhwaty mmHmn be acknowtodgad by aB afaahiad; aa that the prayar of'the Pattete may ba aawplbbad; ,Let paapla praise thee, a Gad; iet aB peupla giv· pratoeta * the· Let aa pray that aS dfriataa aad etrife may be brought ta aa end, aad that aB the profeoaers ** sag···· Mi pepnü eouMS *. Oremtae, jri tateâar «tanto dtoeordia at' contentio, et nnivetsi, qui abriaüaawt prefitsatar nomea, religionis eaaMMUteaa uiieatur, aaKaiti aaraera tmttatom qpWtas'ta ara­ ente peek *. Steal etian illad maiorem ia modus of the ohrietina ndme any be united ia ratifia·· communion, earnestly cherishing tba Baity of the spirit in the bond of paaee. At the cam· ttee we moat with iporaaaeti fervor ask tba * Mandate may be rooted oat fromrfta fold jt .CbristAaad that tagitamas, at · Christi grego exstirpentur scandala, •t asorum integritas ae sanctitatis pulchritudo ahiqu florescat. the purity of morals aad beauty of holiaesa uy ' everywhere fiourish. . Take unto you, brethren, the helmet of Mira­ tion, and the sword of th· spirit (whiohis ft· word of God). By all prayer and suppHoation preying at all time· ia the spirit; and in th· same watching ; with all instance and supplication for all the saints; and f«| us that speech may be given us, that we may open oar mouths with confidence, to maha known the mystery of the gospel. Peace be to you, brethren, and charity with faith from God the Father, and th· lord Jesus Christ. Givon under our hands, in provincial council at Baltimore, on the fifth Sunday after Easter, in the year of our Lord MDCCCXLIX. bomhribas «fWMttr; Ut ta» iUud, quod precatur patteMa: CMpteaalar NK P fHf * Âmn, . AunmiU ergo, fratres, potomn ttdoUe et gtedime epiritet (feed Mt aridam Dei); per aauwm erariaMa tt eteoerwtenem oronUs oami tanperv in qprrita; ft m ipti oigilentM ia omni inetentie et eheeerhlfone pro oamshw senete,· tt pro note, ut drier nate terme in epsrtens ori» noetri eam jUneie, notam facere myeterinm nm/tlii. Pet fretritfm -ri setees cum fide a Dm Petro »t demine las· Christo *. Datum in concilio provinciale Baltimoraa, domi­ nica quinta post Pascha, anno Domini MDCCCXLIX. ■ Ps. txvi, a • Kpt. iv, a ■ Kph. VI, 17-1·, M. CONVENTUS EP18COPORU1/ PROVINCIAE MEDIOLANENSIS 1840 maii »8-6. Conventus episcoporum provinciae Mediolanen- θ generale oapitolare di Brescia, sede vacante, irn­ eis, habitus Gropelli apud Mediolanum, diebus 93, pedito dalle straordinarie misere circostanse di 94 et 96 maii 1849, sub Bartholomaeo Carolo Ro­ quelle cittA milii. archiepiscopo Mediolanensi. Alla dette conferens· furono amniessi il reve­ rendo secretario dei reverendissimo metropolita, ed Ptommo eerbaie dette coqforM·· prient· tarâtes}' il reverendo secretario dei reverendissimo vescovo dei eeeeoei e twtrii genendi oqpitod|| dette pro­ di Bergamo, ansiano dei sutfraganei, e quale cantecte sotesseriiM Leetoerd·, soit· le preeidenee oelliere il reverendo straordinario consigliere del dei loro métropolite F ardoeeeoeo di Jfiteiro tu reverendissimo metropolita. Furono pure grasioMGroppelio, eillepgieitnra aroifucofiU, nri pterm' 23, mentri ammessi, oome gfitori, i reverendi secretari \ 24, 23 meggio 184»'. Copia nutentica ehe il métropolite · nome proprio e dei suoi shffraganei umilia a sus santith papa Pio IX, con copia dei rispettivi allegati. «EDITA PRIMA. Groppelio, il 93 maggio 1849. Nel giorno 93 maggio 1849 il reverendissimo sd illustrissimo metropolita aroiveeeovo di Milano · gli illustrissimi e reverendissimi vesoovi saffrsganoi di Bergamo, Como, Crema, Lodi, Mantova, «d il re­ verendissimo vicario generale capijolar· di Cremona, sede vacante, ed il reverendissimo delegato dei re­ verendissimo vicario generale oapitolare di Paria, perimente sede vacante, i quali tutti, dietro con­ fidente invito dei Mverendissimo metropolita, ei erano recati a Groppelio, nolle casa areivesoovile di campegna; verso le undioi ore antimeridians disoesero in un col loro seguito nella sacra cappella privata e vi reeitarono in oomune Γ inno Fmt ensetor colle altre preci per le oongregasioni. Quindi direttamente passarono ad una delle sale per tener· fra loro una privata conferens·. AD· oonforeasa non ba potato intervenir· il reverendissimo vicario '* Bx aiddrio sscns MngncaUeais ooecUU. degli altri vesoovi e prolati. II metropolita sparse la seduta con un breve dieoorso, nel quale riportava un pesto dell' orasione di sen Carlo, tenuta nel II concilio provinciale, passo propfio adattato anche alie vive circostanse attuali, svilupph 1'oggotto della oonfidensiale unione, vale a diro, di awisare ai mensi di tutelare i diritti della ohieea, provvedere ai bisogni, ottenere la li( berth, · preludore con cià steêso alla oonvooasione •ospirsta di un formale ooaeiiio provinciale. H vescovo di Oomo^ a nome anche degli altri sufltagaaei, manifesto la perfetta adeaione agli inteadimeati dei metropolita, e Ia pih ampia possi. bile oooperaaioue ali' importaatissimo scopo. L’ aroiveseovo fece leggere dal suo secretario ia lattera dei vicario generale oapitolare di Pavia, oon oui dolaudoai di non potero pei gravi sussietenti incommodi di salut· intervenir·, come sarebbe stato suo vivissimo deeidario, diohiyava di associate n«lia oonforeua aimeno collo spirite, e delegava oolla claneola eeM elier ego il suo provioario primice­ rio a rappresentario. Quindi fooe leggsre le letter· del vicario gene­ ral· oapitolare di Brescia, oolle quali, appellando aOe specialissime triste ciroostanse della cittb, anaanciav· d' amore impedite dal oorrispondere ali’ invito fattogli, · dimostrava il suo desiderio ehe le * 4 4M CONVENTUS EPISCOPORUM PROVINCIAE MEDIOLANENSIS, IM» maii S3 430 sollicitadtei dei métropolite ooi suoi colleghi ai A conveniente d'intorporrs Topera del feld-mareoeiallo eetoaduMero aaehe alia mm dioeeei. ο ' del ptenipoteneterio o del ministro Bruck, od Dope ai passé *11« lettura · rihaeoaa Mi punti uaaro quell' altro mono ehe, seconde le dreootanae, fi» oommunioati aleua tempo priaut dal métropolite il métropolite arouse erodnto più opportuno. ai aiafoH auoi sufftagaaei, eade H prendesaero IV. a. Nel caso ehe ή fascia tale indiriaao privatemeate ia oonaiderasione. renderne inteeo eontemporaaoamehte U aanto padre, Π eaaoelliere propose ii primo panto ceel esposto. onde poma all'uopo appoggiate quelle dimande I. Riapoate alte eiraolare governativa riguardo colle trattetive diplomatiehe? * % reveijpndi jtadri Geouiti od ordini religiosi in generale. Tutti i prolati convennero ohe questo punto ai ritoneva gih esaurito. appunto colla riapoate fotte eolletivamente dal métropolite e dai veecovi di Como, SLodû, Crema, dal vicario generate capitotere di Cre­ mona e quelle di Paria, nonchè colle relative particolari lettere dei veaeovi di Bergamo e Mantova (il quale aveva gik dato al governo Ia aua riapoate Tai punto venue proclamato a voee unanime, eiceome tutto di dovere, cool di opportunité. b. Se oonverrebbe mandare a Vienna una deputasione ecclesiastica ed on messo a Gaeta. Riconobbero tutti che il più "utjte Consiglio aarebbe appunto quelle di mandare ed anche sensa ritardo la ' deputasione a Vienna, perché la depu­ tasione potrebbe con maggiore efficacia trattare direttamente gl’ interesai della chieea col rispondirettamente) e dei vicario generate eapitolare di dere altresl allé obbiesioni che poteaaero farsi, col Breccia. — Vedi gli allegati meaai in fine dei processo B dare quelle informaaioni e quegli echiarimenti, che Verbale sotto te iniaiali A, B, C. _ non aarebbe convenevole affidare ad uno acritto, II. Relaaione al nanto padre aul dette oggetto, o coil' attivare quelle pratiche officiose che più demandando iatruaioni e dandogli copia della aud- giovassero all' intente, ma si osservb che terse a tel dette riapoate collet^iva al governo. missione particolare caratteristica non erano pro­ Ateuno dei prelati opiné di ritardare tale rela­ pitie le circostanse luttuose della giornata. Coaione fib a quando ai trattaaae di effettivamente munque si conchiuse easere questo punto da sottoriatabilire o sopprimere le dette corporationi, altri porsi di nuovo ad esame, perchh punto della masopino ehe importera di aerivere preventivamente al sima important» e délicatesse. aanto padre per metterlo nella piena eogniaione di R^guardo al messo da apedirsi » Gaeta, con­ quante ai era gih operato dai veaeovi Lombardi: vennero tutti easere migliore avviso ritardare sin colla rioerva di invocare apposite iatruaioni per con- a quando il aanto padre sia ritornato alia aua aede dotta al verificarai dei eaao aopraccennato. Da ul­ in Roma, e per ora limiterai a fare, per messo di timo ai riunirono ' tutti in queat» seconda proposi- lettera a lui, rapporte sulT indirisso, suite deputa' aione ed affidarono al métropolite la cura di man­ sione, se mai avease luogo, mandate ^Vienna. La dare al aanto padre Tintera poaiaione dell'affare lettera poi officiosa ed informative al canto padre compreae te auddette particolari lettere declaratorie poteva easere redatte anche subito da una apeciale dei veaeovi di Bergamo e di Mantova. e dei vicario commissione, per quindi, come T indirisso, essete generale capitotere di Brescia. < q Sottoocritte da tutti, oppnre easere redatta a meno Iit. Se e come preaentare al trono un indiriaao atretto tempo dal métropolite a nome di tutti i ali' intento principalmente di domandare le libertii auffraganei. religiose ? V. Be e come mettersi in relatione coi veaeovi Il métropolite dichiarb easere auo coscensioso degli altri steti della monarchia; e se perciè con­ aentimento di dovere dimandarte tutte et intere te venisse rivolgersi al cardinale arcivescovo-principe liberti religiose, ed in prova fece teggere te aua di Schwarsenberg ed al nunsio in Vienna. lettera scritte a aua eècellensa il ministro Bracks Fu qui fatte letters della lettera scritte' recenteora residente a Milano quate speciale agente diplo- mente dal métropolite a aua eminent» il euddetto matico, nella quale eaponeva il proposito di doman­ arcjvescovo di Bchwarsenberg, nella quale, inter­ dare appunto esae liberti e si raccomandava pre­ pretando anche i sentimenti dei auffraganei, ai ralleventivamente onde voleaae appoggiarlo presso aua grava delle formali unioni in Vienna per trattarvi maesti Γ imperatore, quando, d' accordo coi auoi *interessi gl della chieea, e dichiarava e pregava di auffraganei, avrebbe avatlsata te dimand· formale. ritenerio in uno coi auddetti suoi auffraganei come Vedi allegato D. . aaaociato ed unanime nella aanta causa, ed in Dopo qualche discussione ed alcuni echiarimenti iapecie nella brama e diriianda delle liberti reli­ reciproci, convennero tutti i reverendissimi prelati di giose. Vedi allegato E. mandare il dette indiriaao peri oonoepito in tel Convennero tutti del pari che tornava bene maniera, che per oggetto primario vi' eampeggiaase D acrivere altra lettera allo ateaso eminentiaaimo prin­ la franca dimanda delle liberti, ed innanai tutte cipe cardinals arcivescovo, nella quale ai parlasse quelle che te religione cattolica venisse dichiarata di quests private conference tra i veaeovi Lorn-' te religione dominante; e ne fosse oggetto secon- bardi, si dichiaraase la ferma riaolusioue, concordedario e d' occasione T attestare i sentimenti di omag- mente da loro press, di 'cooperare con tutto T epi­ gio al nuovo imperatore: awegnachè te missione scopate dell’ impero all’ acquieto ed all' esereisio di e le sollecitudini dei veaeovi non riguardano punto tutti i diritti della chiesa; e ai pregaaae il euddetto eoae politiche, ma unicamente gli interesai della cardinale arcivescovo a voter comunicare gli atti chiesa. principali dell'assembles s cui presiede, nonchè i 1λ redaaione di tale indiriaao fu affidata, con auoi lumi e sentimenti privati, Onde eerviaaero di particolare delegatione, al veacovo di Mantova, a norma e diresione si suddetti veaeovi di Lombar­ cui ei earebbero associati anche i veaeovi di Ber­ dia. Vedi allegati E. F. gamo e Lodi; e I'indirisso ateaao doveva poi .escer Convennero ancora del pari che tease acritta una presenteto nella conferens» dati giorno seguente, e lettera all’ illuatriaaimo e reverendissimo nunsio discusso in piena adunant», e qhindi rottoscritto da apoetolico in Vienna, affinchè. fatto eonaapevole dei tutti e ciascuno, quando coal piacease a tutti e voti unanimi dei veaeovi Lombardi, meglio poterne ciascuno. egli da aua parte corrispondere alie conformi relative Da ultimo per te trasmiaaione dei dette in­ intensioni e pratiche diplomatiehe dal aanto padre dirisso a aua-maesti T imperatore, ai avviib come attivate, come' si auppone, per messo di lui. Vedi G. 4SI CONVENTU8 BP^OoloRÜM PROVINCIAE MEDIOLANENSIS, 184» mattSS 4M Per redigere poi lé due suddotte lottere i aafta- A eato poatiicio ia Lucerna per la tri ganei d * accorde ai rimieero ni lore metropohte, il quale 'ooriverobbo appanto a noam di tatti. VI. Roterions ai aaato padre ia oaaaqaio ali' encielioa per Γ immaoolate coaoaeioae di Μ. V. J aomma eeddotte^e ehe ia queeta aveva diohiateto al medoaimo oom altri veacetiXombardi arqvaao l'iato di cui io aoleciroeatenae ürfviM del tempo avevaao Tutti i reverendissimi preteti'riooaobbero eeeero impedite 1' aoocuiooe. l'argomento graviaaainro in ad e dation timimo peé, B queeto rtteo Mconnb il métropolite di avere le attoali eirooataaae, e conchinaero dovorri operaro aeritto · aaa emiaean U cardinale Antonetti, «olla coal, da non ispingoeri di eOvetohio né per dirotte- preghiera di aiguitcario al aaato padre. mente promovere tele diehiarariooe dogautioa, ni Non iguoraao pert gii eteoai prelati rovereadicper menomamonto dimeatirao. ' Preeo^poi ia coa- aimi obo quantuaque nolle Lombardia non aie state sideratione il tahore delT aaefotioa parve baetere a pabblioate une formale collette pal aaato padre, convênevole riapoeta ij. riforiro al aaato padre, taronb perd fMadato al medeeimo aleaae private 1., Chu aioeomo nol métropolite ed in tntti i suffra- oblationi remboîte da aleuni aelanti fedali. VIU. Pratiche da attivarm oonoerdomente dai ganei era ainceriaaimo o viviaaimo il eeatimento di divotione *e j|i gratitndine ai tanti e lanti fovori voccori. a. Per la veatisione e professione dette monache, ebe anche in oggi ripetono dal patrocinio di Maria virgine aantimima, coal peraonalmente e fatte dopo ehe tatto aia oompiuto datte parte del veecovo. aatratione Jplla ringotere mala aùacettibilità degli b laaciare ehe il protettoro laieo del monaatero ai ri■piriti in giomate, non potrebbero ehe rieevere la Volga al goveruo pei relativi· atti qivili· b. I conti di amminiatratione de'monaateg tiano dichiaraaione ateaea, ae non con animo lieto e con adeaione porfettiaeima. 3. Cbe il loro reepettivo prtam prOoentati ed approyati dal veaoovo; poi il clero non laacia in modo particolaro di alimentare protettore laico pub preàènterii, al govarno, nema la devotione ali' immaoolate, della quale ei celebra anche la foeta, od a‘cui ai intitolano alcune epeciali pie aaaociaaioni o aodalitii. S. Cbe il.popolo già manifeatn la aua divotione ail’ immaoolate in ' modo tale da potorei dire i|fabilite Ia pia credenaa relativa. C.Che eo i veacovi ai aone aatenuti dal comaadaro ai, complici fedeli 'preghiere pubbliche colla indicatione eaplicita di tale oggetto, puro nette pert unirvi il documento della già dan approvatione veacovilet c. Per le itondtte, livelli, ooatratti di mutuo e space al *de bodefieii come dette cauce pie impetriai prima la foooltàyeeeovile ; le parti poi ai rivolgano alia delegatione provinciale par le pratiohe civili, ee ve η ha d'uopo. Quando poi lé .delegatione sterna aveaae initiate quaere pratiohe, e domandi il voto dell' ordïnano, queeti ai mette in oartoggio cotte parti, onde profforito le eue sentante, ease medeaime ai rivolgano opportuno di adottue qualohe riaerva, egli 4 per nuovamento ail'autorité civile. d. I oubeoonomi traametteno il rendiconto annon oocarionare ppmoloee questioni e nuove dubdel popolo^e. force a decre- c nuale della loro amminiatratione al veacovol biette, quasi a aoandaio i preghiere partmolari intimato'pel somnio pontefioe non hanno laJoiato di intendiervi inchinao anche queat' oggetto Ateoaot e che ae per ora trovano — divoaione es—s— atéaaa ..----- — s mento della viva aua verno .lim- Λ Pendente-la aoppreaaione che con ognipforto mncolata. Riguardo poi airofficiatura.eeoennata nellenciclica, i prelati, considerando'che già la oolebrano, ' hanno avviaato eaaere più 'opportuno il continuare per ora nell’ attaalq pratioa aenae innovatione. Da ultimo, riguardo alia redatione della riapoeta al tanto padre, ee da fani cioé oollettivamento o singolannente dai veccovi, dapprima ai opiné di differire latriaolutione ail giorno eegueuto od anche ai ha da promovere dei oubeoonometi, Γ ordinario inamui o ingiunga ai' aubeconomi che cedano I'amminiatraaione all' inveatito oanonicamente, anti neppure 1' ataiimano quando la vacante ai vegga eaaere di breve durate o di neaaun frutto economico, iaaciaado all’ ordinario di affidare a chi troverà op­ portuno il diaimpegno.interino dell" amminiatratione. f. Paaeare' alla nomipa-ad iatitatione canonica dei benefleii, quaadq^patroni laacino deoorrere il tempo utile per I'eaeUktio del loro dirittb. g. Erigere i'beneAti e lare la nomina prima e in altro pih agintty tempo;.poi fo effettivamento dato f incarico di atenderla tf veecovo di Comb, colla riaerva di eeaminarla nr piena conferente sensa agualmente dimandarne il permease all' auto­ ali' indomani e eottoocrivCrla tutti, ee ooei ' foeee rité civile: Iaaciaado cbe la parte private, ap crede, pitciuto. dipeada in aeguito dal govorao. . VII. Collette in oueaidie del aommo pontoflee. h. Cereare cbe veaga roctitmto agli ordinarii Convennero tutti i prelati, come nel deeiderio coal il diritto, di nomina dei beuedcii, demandate ora neftMeterminaaioai di attivaria, Meeado debito _ al goverto come sue csssore-alie corporationi reli­ del figli di provvedere al.padre; ma cop- D gione. ^iderando le attuali comme anguatie pectmilrie in i. Attirera nolle parocehie I rogietri puramrâte tutte, le datai, certe progiudicate. opinioni da aleati, oocleaiaetioi; rielamare perché vi aia an regiatro la fondate luaingd di pià copipeo frutto dalla toi­ riaervato aneho ;pel attrite, ,H'quale regiatro aia letta atotaa quando foeee différita, e ta oerteasa pur, tomato oaotaairamoato peeaap qualche elevate imtroppo doloroaa che il canto padre avrà.per lunge piegato, per oaempio H pweotà, il delegate pro­ tempo encore biaogno di raaaidii, dOterminaroho vinciale oco. Pei cate meritovott di riaerva, come appunto dit differire * & publicatione dette collette *legitimations delte prête eoo., il parroco rodigerà sterna ; ed intapto di non laariare di eeprimme al canto ipadre le indicate rifleecioni nette letters da scriversi a lui come si 4' aoceunato pià copra. II veecovo di Comb dichiarb in' particolare, oho nella parte ddla diooeei che ai entende nette Bril­ lera. concorrendovi. un diverso e fevorevole stato di cost, egli aveva potato eon sub coaaolaaione attirera la euddetta oeillette; ého avuto riguardo ai tempi,-egli poteva ancora dirai contento dette comme raceolte ; che già aveva riforito ail' inoari- un atto separato da traametterai all’ordinario per amaro notato aal regiatro aegroto che rimarrà pronao il medeeimo ordinario. Bicoome te pratiebe’ propocte oompleaaivameote preae, «kdono· fra i oorollarj della conoeaaione dette liberté religiosa, e ne aono enti un pratico coer­ citio: coal pendendo la dimaada di case liberté opinarono proaaoohe tutti 4i aopraaeodervi, laaciata part faoolté a eiaaeano di regblarai ed operare corne più credo colle ciroocteas * 433 COMVBMTU8 RPI8COPORUM PBOVIMCIAK MRDIOLàNWSB, Jfldfl au 33 4M OpinarMo poi quad tutti profcribite U reoaigiio'1 Melia pre paeta eeavaMoro tutti i prelati e eoe cbe ri potaaM tollararo · patin encore par quatabe anime boa Beto ebo tale earriapeudoua neu note tempo aappaata brava, depo avara petite ai lange eebviene oieeoaae ftu veri frateK di miniitiro, n» taupe; e db in viata di won ferae aouiaiatran oc- al nrigiiom vnataggio dei fedeli Iere aflldati. Per aaaieaa o pretoeti a dette Oetilité daanooeqUe ecopo opportuni muti att iataato adottaroa^ qoegii proprincipale, e di apa aeaibrate d'aMoataataHp di par- peeti dal metropolitan 1. oeaMuticani tutto le «ar­ * üali concentioni, buone per on ma eertaatMte inaaf- eolari e paatorah, tatte Ia canae o gb awenimaatl fldMtianime ai biaogni'od ai diritti ebo «'intende di atraordiMrii ebo ei verifleaap natta riepottivâ die­ reclamaro a cou pernevenuua a Bella Iota intoreaaa. ted di biaecano; ·. ferri datte virite reoipreeba ; Per le aaddette rileuioai non ai endette di 3. rndnaaiui tutti iaeiomo a eoefereeaa per te mano preadan ia moite coaaidenaioM i ringoli naaeeea- una volta 1'aano; 4. noa fere domaada alte aaata aati articoli dette praticha propoate. aede od anebo alta aatoritb laiea, ni riepoadere ad Pan aoa ai laaciù, 'aaebe colla oapoairioee di interpellationi doli' una o dell' ultra pedenti, intono varii eaai pratiei attuali, di fer riaaltare ad * evidence a coeo di maarima o dr internate corneae, caeca aver i difetti e daaai graviaaimi, ia iapeeialité doit' prima fatto una intottigeaaa cubum. K eib iatoaattaale aiataua eubeconomale, e ia genere dette deni. rociprocemeato non nolo dei aaflrngaaei fra laiea iagoretua burocratiea ia tatte coee rbe appar- loro e col métropolite; ma del métropolite eon terrebbero ed appartengoao ail' ammiiûetiariOM tutti i eufltagaaei. in qneeto pareggiaadoai il motroparnmento eccleaiantioa. Vedi allegato. 1 polite ai eufliagaaei ateaai. . la partioolare poi riguàrdo ail articolo aegbato X. 8e eonveaga uniformare natta provincia i L, eiod di paaaare alla noatina ed intitnrione eaai rooervati? canonica di beneflcii, qaaado i,patroni laaeino Îe8i rioonobbe unauimento anere «tedderebilierimo eorrere il tempo utile per l'enereiiio del Ion djritto, la dette.uniformité; mate preatameate riceMueiute ai convenue in cib unanimemente aaebe per adeaao, impoetibile aella pratica a tutti i aingoli eaai, perebè aenna altro dubbio o ritardo. alcuni eaai rieervati banne origine e vincolo colle Riguardo alT articolo cognato 1, riob di 1. atti­ divene cpeciali eireootenae datte divorce dioceai. rera nette parroeehie i regiatri péramente eecle- .Per riguardo poi a qmai aaai ebo gii difbtto none riaàtwi. convoanoro tutti eba dovnaqae foenevi an­ tutti rieervati in tatte le dioeeai. ri adotto U prin­ cora tale antica bella pratica, lé ai nanteaaaae ia cipio di ammottene la uniformité nette lottorato pieqo rigore; e dove non vi foaoa ai proeuraaee di eapneirioM, Bella aerie loro, oeria numero progreeintrodurla. conriderato in partioolare eba cib, oltre rivo, Mlle tabetto od aaebe nette oeeeryaaioni o * euan pneeritto dalle diaeipUne oeeleaiaatieba. meglio diebiararioni all eaai etoeri. Ma qpeoto è argrKonto. la cui ventilatione o tornava utile dfettivamMte eoal ai veeoovi eome agli cteeri fedeli : dacehb queeti, in aleoni eaai. aon deciaioae meglio obe a‘private coneulte appartioM potrebbero valenene alio acopo di certidoati eetrntti al condlio provinciale, e qaindi voue rimeaoo al dai regiatri puramenta eiviH, riecome diflatto non caddotto condlio. Nel frattompo ri couvoum di aempre da tutti oouriderati eomme vatevoli. -■ fore daacuao ctudio dell' argomoato, di manderai Riguardo al aeeondo ponto, eiob di ridamare reciprocaiâëüte la tabella dei cani colla loro didtiaperché vi aia un regiatro riaervato anebo pel civile, rationc, di aomnnicarri quelle dk-biararioai od eoil quale aia coacervato qual fldnciario dopoaito ad cervaaioni in proponito ebe daoeuM tri doua upper■eeclucivamente praeno qualebb elevato implagato, tuao di fere. avendo i prelati conriderato eba ia qneoto ponte XI. Regale pei predicated o coafeaeori oatratrattaai di flagrante violatione di oariti' natta pa­ dinrieeani. tenta uffieiale difamaaione per nano degH attuali Vanné fln calle prime fetta um dietinrioao tra eomuni regiatri; e obe/urge il dovare rnamenrinen i predicated e i oonfeceori cbe baaao reoidoaaa ia di pnvvedervi, oonvennero cbe ai peMaue quanto proorimité o lungo i oonflai cbe dividoM' Io dieceri prima feno poadibile alia realinaaioM dolia pro- o quelli ebe hMM reridonaa in lontaaaaaa. poeta minora. , Riguardo ai primi, aiocome il loro Baonaggio ' Anti per rediÿére un progotto dettagttato, onde nette attigue dioeeai i i' eoerdrio di predwan e poi farne rapporte cottottivo dei voaoovi da inol- eonfteaare raol' tenere frequente e quèri naobe trarai al più pronto al governo, fe partieolarmento ebititote, coni ri conveMO ebo, per queoti. ee ôooo incaricato il veeoovo di Maatova. Per unanime in cura d' anime, poena baetere per amottorii aentimento tale progetto quanto atto aeopo devo dull' ana parte te oonpeeenaa ebe fedlmeato pué aaaieurare Ia publica e privata oaeatb, toglieado ii ■ averne il parrooo nulla cui giuriedirioM ptodfeaaé - peripolo, dolia diflamariono ed oflriro al governo la j e coafeMuno, dull altro 4 perm ama ottoauto um z guaSentigia di non parnliaaare gli oflbtti degli atti volte dal proprio veaecovo e paerooo, aotto lp eui civili. Qnqnto âl modo ai opiab ferae oonverrebbe giuriedirioM rieiedaM. Riguardo ai predicated e cbe. in ciaacuna parrooebia, oltre ai eomnni regiatri coafeaeori ebe rieiedaM ia diecari tentaae, o anebo attuali civili, ei atendaue in doppio na altro ragiatro confluanti ma ia laogo diaeooto dai conflui, ai ceariaervato poi cati meritevoli di riaorva, una obpia . vomo cbe debbMo *lm atagote volte oaeare' muniti ^xjdel quale forne traamoaaa ali * ordinario pol ano ar- dolia taatimoniale. dei proprio veeoovo. Quanta minore poi b da adottarri pM tutti i ebivio aegreto, e I' altro. al^' alta magiatrafera da / euatodirai parimonti aotto la pii atrotta riaorva. prndicatori e eoafteoori aia ebe abittoo ia pMeaimith, f ▲ oonaqrvare poi la naceuaria aerie anmerUa dette ria in lontaaaaaa dai eoaflai dgtta dioeeai ia coi . ueritioni Oaaia la ernnoiogia degli atti dei regiatri, MtraM, alterquaado aoeteagoM um . prodicaafoM aarebbe iodiapoaeabile noa omotottoro nei regiatri o iateedaao aaeolta^vi te confectioni per m tempe ordinarii civili il. numero progreaaive ebo nervicae taage di prodicMioM, quate earobbe mU' awnete, di ridtiaaao per ooaoaltare il veddetto ragiatro pri- nette quarorima, negH aeereiri apiriteaH. Ia queeti cari, i prndicatori devoM annare muniti . veto, aegreto, aia praeeo il veocove, aia preaoo 1' alta dette patente del proprio ordinario, da produrri att * magiatratara. ΓΧ. Avviaare ai meati per maatauere la oor- ordinarie aolte. eui ginriediaioM vougoM a trevani; riapondeaaa ed anione redproee fra il notropobta od i eonfeneori. oltre la tantiaconiate dei proprie ordinario, pocaoeo Maere cotteporti ad m aaaaao. *bd i auftagaaei. Concn. Bureau νοηοβ XUU. «U ooameftm WBoopovnt ρβοτπκχλι MXDroLAneMB, im» mrii μ am Mei tiMfVSti ΜβΦ 4tf®NÎ SSttB'4ta|tM BhhMi· * •i jmM» , wMMy B φυΜΙ MVMMnH * W win < ΜΜΜΜΜΜ·· . Mtori MtfCi · ^ IMt fMWiMhp MOMlMto h ^WIMt · kw·· MMOMM^Mieei e4 mnIm i lif|®ft' ΙνηβΙ Ma pel rinaavato al nemtadlerimi metrupahto ettMtaii Λ mH Mve mnmM> mo 'Immmb tt ■ ^ettoeW la manMem di aaoompagaaria a«d toa tettaaa al *tiM |M s" hl tadW·· da lai rodettn aoeoade Γ toeariro a di mtataM ·ia hi yr»fto; · meglto fe antideari· •MMrte eel roveroadiaaimi vaaeevi di Borgaaw · al proprio meew, 'attnabè qnaati ai aampiaaaia Lodi. In mm iaiirinro eaa aroaaaato ancha la Matiani ia rotalia· aorriapondanaa eai anperieri dei dimanda partieolaro di an oopeordato colla æata | candidato ' ■ado; ma, eoaaidarando eha m foaaaro data nad· 1 I prodieatori a ooafeaaori, Inita aha abbiaeo la loro iataroaaa tatta I· Ubartd rodgioM invocata, loro mbriona, davoeo muinri di na attoatato daU * diveaiv· eaparitae il concordato, ii qaala ad' ·Ν«μ ordinario, noli· «ai giuriadiaione nearcitano U laro no· è eha aa qaalrho coaapoero Maientatu per parminutera, par qaiadi eoa aoao fer aaaaaaara aB' dit· di diritti a intareaai, doll· ebimm collo acopo ordiaario proprio Ia eondotta da loro tonato duranto di evitaro imH peggiori. ai cradatta pit opportaao l'aaaoaaa dalla diooMi aai appartangone. B di oHwttaro al tatto I' iaacroioa· di qnell· dimanda. La atoaa· eaatria pratieato pei prodieatori a . Fatta qeaato aaiea notavola «ottraaio··, a nradiMnfearori dal elero aaeolara pad, a giudiaio doli' dcate alcune ntaaier· d * aaprimerai, I'iadiriaao amordinario, applioarai Maveaientomeate aneba par miaato mataramantc noli' inuama a nalla aiagol· qdelli dal olaro raggjaro. roe parti, vanna, quai fe proporto, areattato. coa XII. Re MnvengaSuriformaro la modula par la piana aoddiafaaioae, a aoatitaito in doppio, «Mach * apediaioni curiali ! ana copia urigiaale rimanaaae negli atti proviaeiali 8i Moveene di rieervaro la vaatilaaioM a da- eoaaarvati dal matropolita, · Γ altra foaac fetta oiaioae in proponito al concilio provinciale. Intoato avaro nail· maai dell imparatoro. Dal rerto. il ai convanaa dal pari di fero gli apportant atadd aradtl prii opportuno della traamiariono Venn· ieanil· argomtato · aollo atoaao tompo communicarai tieramaata rima«M al giudicio dello ateaao métro­ rooiprocamanta eiaaeano eoa tutti gM erdlnarj la polite. V«di allagato. modal· attaalmento naata «alla propria diooaaL (M tatto, ai peart) all· diacuaaioua degli «Itri In maaaima a ia garo·· ni rieonebbo per bnono paati d«l promamoria, coariaciando dal η. XV coal ii conoigUo di uniformarai, par qaantb d poaaibila eap . * si· b-riBeeie·· eh·» *M b eiflt&y potevMM *' fetttlBMte' fefovsni 4·έ MflBpMei MMvAeti eel 00 *· mettero tab iaeariihi,- ma gainto afin esunpagua MBoihnenta aa aa trcwralberç ia aumare eufMuta di idonei ai addaltrlneti. Del resto ai agginnga «ho «outre aua maaeano plaasibili ragioni par aatopôre sali· oceita îparrahi «4 ia ispeeie i vicarii fcraaei, ara par aaaipra %- M rigaarda ai 4a vieiae. Vodl aBagato, , XX. Arid tntatfM. . ’ —X X» — Mto. Xa ^•b Mi MiW nNfBg · U raM *■ -- ' - - - “ Ow pVVNB . a aeadane gü apiriti aBa vaaitooith ad fl eaete dalla tea ara eth alla arattaaaa, a data arcana qBn raggaaltai ai geaitori, a raedaria intoltaraate dei siderevola «ha la seelta poterne ou fevorevole ri * patimrati iadiviribiW dalla parate aea eædirioea, saltato. càdara oopra aetiipliei sacerdoti, perché, ara aaaiehb fermarta a solida pieté, nmilth, oaaieaaaaieaa, ■»aaaii> viaoolati 4a akre gravi iacombonae, haaao rasera alla aeaaplMtè a Cation, a garantira a M agiatensa di tempo 4a poter eoaamratà aUe rad- aaebe oeil’ été aaa aaagglora i vaataggi di ua detto anwioai di subeoonomi ed ispêttori. baoaa edaeaaioao ed ietrasirae, eeal ai «oaveaao D ravereedimimo. veecovo di Como rirmvo ad Maeilfo ptkraatiaia. dHatte eeÜo eeapa dri teadateri, eeaveaaet· di faeolte «ha opportàaamaate ri patrebUro o aaeab mente di eemmgair· l'aoeeelria aaeba ri tele diritte hero de dimandani alla «ante aede il rarerimdo g eolT eetarimm ri atteaoM tarie le altre Kbertè ta. rieario generale eapitolar· ri Oaimoae eepeae il ügieM tiehimaate. . «eao aegMate; eieh, eoanonal IBM, i veaeori dalla II rtetrteilMimi aaotropolite «apeae di arece moaanMa Aaatriaea, oomprari gaeOi dalle proriaeie gib tetto defame al gavarw m i dieetriai di aleaai *, Italie· otteaaeae de Ho Ή, ntteM In diBeoltA etrtiümtaW, ripeteadgaa la «aam dalla lore la­ in qnd tempi ri avare eonfapoadaaM eolla eaari» ripepdeama pratfoa daN * antoritè vaaooriie, * miaede, la faeohè di diepaaear * Mi ntelMMrii ad nmdo all'«Mme ad aridara Ï detti atahijimati oortereo * qnarta grade ri eoaaaagniaite'o F attaaaon porarieai eeeleriMtitle a rotigioM, a ad «aempio, auana Unite di toripe a aenere di aari;_ed eBat- ' in partieafar * adaperaaderi pereMi ria reetitaho ni ravertedl pddri Semaaebi Γ orfanotmda aaaeebila Mve allora O Onmh, «eatiaab a «déni dalla deDa «itte « Nttaao, il collegia « Gala Minore dette faooltè «ia alla aaa aterte. ayvaaate Ml MM. agU OHati faMeemeMe om riooatitaiti, · i’oapitel Qniadi U prelodato rieario geaeral· eapitolare auggiere aBa dilation· apiritaale dei reverend! padri di Ommh, eonriderando «ha ri «a riaaovatefatal- CappMoM. atente'aaeh· ia oggi la diflboM « almnc I1ae«r ■aaariti oori I paati aatoriermeete eonaaioati teaaa di eoaiapoadeaM a pratieo riterdo alTevaaioae délié dfaaaada iaaoltrate, *o«aw oeaata de diretri diaainM «Mtropotite propoae a diaenfeni aleaai altri fatti, iatenogb m potem «gü, ataMao interprète- paati o aaggeriti __ da aleaai dei aadtagaari · da tai tivaneate, «tare di gMlla faaoità ebe te eertaneate etaeM iadieeti. date ia aoaiigHaatt ritaoateàaa, aea aai rittrattate B per prino. 1, Oaaa di ritiro pei aaeerdoti aoorrotti, ail' «ao dal inaaMaafaeo reeeoro dl Lori teoMigaor PagaaL di tatte la dieoeai délia prvriatia. Noa eeaeadori eaate dé aleaae di dare aaa perititra diehiaraeioM ia propodta, Ai riaieeM la mm ateeM partito d'«riger· «aa «aaa ri abatte Todorioae ooan •1 pradeate gibdHo dd rovereada propeaeate. Alla iatarrogaatea· pei del teederiaw ee eeaveaiaae fare eoUettivameate dfaaaada al. Mate padre,. •aeardati prodarrabb· aiaiatra hapraaaioaa a gaaai k •oeordate, fit riapoete «ha Γ argamaate aarabha atete ria perehè la otoria oeeleaiaatiea aea preeeate vmoovo ri Maatova rilbri 11 «aaa aaa partieafate; aanite il aa prarvedteMte la proporite; a qaala di yolte, alla piariafoea «é· ai attira··· B Heeee ^eelto d'iairodanp la daaeaaa dirent ed ia alaaaa j-η- —. 4M ai k— ___ ■ ? ■- ai " ai —— — ■ — — » - . —mm— datante D Nmm ateaaa. ■trabrdiaaria dri «iH «ttetteawate taaraaitoal^otri apata detti M etio, diode MppSedUI eaate patee parriii lataate ιιμμμτβ tetti ri. atedfare. llnpar- · ri degaana a ri hariâr rig|nite ia nade dhwae,1 teâtiaataMargwaeate, ri oMnaiearri raripreeaeoMte i giorai d'ode eeaealteMMte riaarraü a praaeritti le relatif· ritinieai « prepoeiriMi par^riadiag·.da aaolti aari aeU’iadalto, ertera ri dtariaaMLari «ate * FaMna aèteaiaan ael eoarilia proriaeiale. aunoro. A «a· · ** rimaada aoa te aaBe pria» date t k Oam ri riMteaa pei aaeerdoti impotenti, la riapoeta partioolara, ad aaabe «1 raranade riearie gaale earn per varia dfoeeai, daéM aaa ri abMaao 1 tetari oad· (μΗΜιμ «aa iaeiaeeaaa diàaaal ■esta Mda l'indalto «alla aoüte hraa · liai at B * aaoaadeti, I qaa * e per veeeldeeM o par tetemité e par tabeeUUth ri «Mate e per difetto aopprarve- Jit. ■ •1 ^βΠ|ι*’*Γ Ml 00MVBMTÜ8 KPBOOPOBUM PBOVDTCIAB MBDIOLA1HMM8, iMaain 44ft , «m d'animé, abhiaM aaaaaaaiaa^ eerogBoaq, raatafl^ par l' «ma parte oeMidefMde taparii- ferti Mo mb avrebbero ee aaeota rimaaeesoro aei teega di let· taddeaaa o maadoae, pereh4 e poveri o ilbpwji · 4traHtlL B Mato piùeoaveaieato 4 questa miasou ia tamp^/aei quali le vario classi della socioth baaao ■spate eon asao etasinui di private otbrte prowodseo al reripreoo namidio aei ead di bteogM taato pit ooavaaieate pei detti saoordeti, i -qaali non haano il vaataggio delta quloooeuss a giùbitarioM oontuae ai fanaioaarii deBo atato od adidetti ai pnUM sta­ degii ataani e della taggia dirorisas degH. stadii desiderio oho lo peestoai, Io qsmlitoao dato eoUet-. tivamoate ai seminario tnaggioro- 'per gtt aMaqi di tatte' lo 'disseri, fbesoro distribuite olle siagolo dieoeri nella misera gib determinata. * Con qmsoto puito vmm ehlosa ia sedata det M ssaggio 1849. Ia esso gionra 4 partito il revereadissiaso veeoovo di Bergamo, duisete oho por bilimenti od impiegati di quaJsiari sorte; taato più di esd sacerdoti d rm- gravi impodimeati non potèms più ultra itateaeesi dono inabiU alie fstieh· dal miatatore dopo aver p ad onto del vero sau deaiderio e gih eatieipotaban maritate delta od almeno, auri ehe mqnte aderendo a tatte le risohsrioai che rostaaaseni IhM eolpevoli, riguardo ngli ahri pssptMhe.araao. mata ooadotta, haano vano a ,proaderri teril Me aha si attribeiseono niimttisnlnanmsi '* aneora - --------- a - dtaeutani. ***------------------------------------------- T ■ . ’*. piuttoeto ooatratto qnsi difatti alia daboleana propria ' etb avsmsata o del tas·Ia prova di queete' bsusaa < disporisiona dell" aaimo ano, soddistatto di quate ■ erari doctae e porameeto. B quando ventate aperto il progettato asilo, oonfideata nei soot colleghi, ha voluto stmsm taaaleoni vi ei rifaggirabbero o di tutte spontanea ia- riare ta proprie itn» sai .fagii dette minuta dal ■Bunriene » Metro la semplioe amorevole ia- proerao verbale, o fsee delqgarioM in qaahswi· * ·. rinuarione prima che il saperioro foow oootretto a dei detti seoi collsghi a Iratalro per hsi e ia suo severe misera coatro di loro ooa daano Mlle publica Mme qualunqM atto ceeortsms. opinione; aleoni scegliarebbero talo aailo oome an ritiro spiritual» taato opportuno a raeeogiiere tutte 8KDÜTA TKRZA. le eure interna a te i» appareeebio ali * sdtimo OroppeBo, M maggio 184» . gtetno. Batto queste generali oonsiderarioai soendaodo Verso le ore · aatimeridtane i revereadimimi al mode di oostiteir» tel cas· *, si momM qaal mi- prelati eoaio aei'giotai uteoedeati ri racootaeru gttere dei partiti qnetto di um annua tonne voloa- Bella capella domestice per reoitarvi lo prod ooa. taria aontriburioM o offerte per parte di eianeuao c suete, o poi dirottameato si roearoM 'nella sak dei sacerdoti da continnani sÿi quando fossu for- dolia ooafinrqaaa per ripigliarvi ta disoassioM dei mato m fonde ossia una dote solida alta istitarioae. paati ana aoeora ventilati. A sassidio poi pol manteaimento dogB individui Inaaasi tatto vanne tetto ed approvato il pro * raceolti, e pol mnatenimeato dolia Casa, ri petrebbere cran verbale relativo ai paati trettati sella sedata applicaro gli >stosri bonodeii di titalo agU investiti del giorno anteoedeate. o Io pensioni sui benodoii rinundati ο I» dispones Qaindi il oaaeelliere eomunicù ana latter» altore quaade foseero ussssssris od i redditi di altrd «omo rioovata, letter» privata, ma degnissima di fide, pie di non determinato od obligato implago, o dnal- oho ewerto dell' esistensa di case comuatotiche in mente io obblarionl de’ saoerdoti più agiati e qualia alcana cittù Lombarde, oegnatameato Milano, Braedei più pii e natanti «empBci Mett. da, Mantova. Tale notida seosse gli animi di tatti La fbndarioM.poi di um ease di talo specie oha ne prosero note per avvisare al moasifeia per in siascuaa dette dteeeoi, oooa eertamento deri- prévenir», da par rimodiaro alia diftdone ed deeabiltaoima per tanti titoH, non potrh aver iuogo opera di ana natta ehe miaacda ogai ordine non oho a lango tempo o quando i risultati dette prima solo religioso, ma sooialo; o ri fooaro roriproche ease abbteno oorrispoato nilo fsttei speraMo. raccomandarioai 1' u Γ altro ed ia isporio al Dal reste, ri eoaveuM ohe tel * argumenta dovova reverendissimo métropolite, onde d eompiaceaeo di * ■more mataremoato stadiato; e q«i ri foce reci- riferire toro solladtamente quanta mai in processo prooo aeoordo di oomanioarni al proporito Mlle di tempo emorgesoe di meritevolo di oomeaieadoae, memorie o do * progetti per eottoporti ad osasse ° ed ia partioolare i rogolameeti s gli ad di ut ■ compito ad ooaritto provinciale. 8. Non maadare pib al seminario di Milano gli stadeati eetradfooeëaai cho godono la pensioni sotte iniqua tente e fatale. la relations a questa sotte U rovoroadimimo métropolite svsva già vivamoate riehtamato ooa govuraative. lettera a sun eminence il'Feld-Maroorialto Badetsky Si ritene da tatti oosa diffdle .ad ottenore le contre le «tempe o la diffusione dei Bbr| spedalooadnuaaioai dette peoaioai govamative quando i jaento osoeni ed immoruli, forno ad arte divulgati chiorioi cotre dioceeeri non èoaveatasoro aol semi- , in uao straordiâario namero di copie ed al pib aerio maggiorn di MUaae, cho fa eostitaito, se non t inftmo - -----------u— —----------------------— taato pramo:: poteadosi ben preoemere. -i ehe * bon eapreeeo decreto, almeno son implicite ooaeomiaas, all' ietitato di Vienna dove daccMo dei jreooovi Lombardi non erode più ora eenvenieuto di mandaro 1 oeoi aluni. B sapposta poi tale negative, il maggior numero dei pntati dtcÛarù di preftriro di rinuciare sache allo pensioni, and ehe fruire di on vaataggio materiale oho 4 eoatradetto da nitre gravi rigaaùoai d'ordine eoclesiastioo. disordino prooedemo dalla sunnominata setta. A cossplemeato di notisie ri uataeoM la daa qnali allegati ia letter» dai métropolite al FaldMareseiallo, da aai rtadta 1 * pronto ad energise sun oooperarione, onde impedire tanto male. Vadi a. 9. 4. Tasso pei funerali. , Qttindi venae lotto dal eancelliero U panto coal ospressol ■ · ···: abita·· I riaahi a, » par vi abiteM a riaao eaegrira ^'ft, ’g« ardimtrii ad il govern·; in prove di def fenori, H turn mgrire la tatte il barite di Mtero Γ tapmion· e Γ oaam· della diacraaion·. S. Che aiaaaaM te MaaMtudtei in roballa ehe .opaaaetemeate ata appeaa negK uffirii proporite vprteao graadMMata da um dtoaari aH' u g., per ritra, aari da ana paroerite riff ritro aria dteeari di «aria: aha se vi ha qealeha divoroitb nalla at····, aari l uriforaritd nd toriamnto da * fenori, mriboatari aha ri Migono, quteta riguerde ia qnaatunq·· ilsddarahiHmimn, noa ri patera intro­ apecialtd kloui atti aon contemplati nalla tariff· duira mm pprioolo di aa violante arta arifo a atampa, aioMm·4Ü rare veritaaaioee, .di minora . popotarioriattan.rnfiqpima alia pratieha aajdaha fo- importaa» ueH’ oggatlo. a di tarinbiliaaima operff mH. ' 3. Cha par riguardo a asolte parroedde a -materiale nel eoaqdlaiii a aaritterarli. . *quall· ia aparia alia montagaa, gli amolujaeati ri La euggiora diversité poi ehe ai vérifie· 'nalla parroehi a ooadjutori par stota biaaoa a aar * ia taas riguardo qualle aha provnugono dalle spediorigin·. fhroao MMjdati a «oayaaati qeale Magma riori, non dalle curie dalle diooeri Lombarde, ma mm Mi toiriari ria iatituirono la patvooeMa sterna; della earia Bamaaa, la quale diversité non dipende siechb io aeaumroj· rift» dalle rotribasfori aarobba £ nappera atrottataMte dell' ufgrio drila owia, ' ehe aa intaoearo di mtto la Magma ateaaa. È quindi natural· inevitabile, eAaegemaa ri» aaeha quando quanta a né «sige sempro η·1Γ aguale misera quaado , sieno eguali la IsMlta richisate · la eiroostenie, ri poteaM promnovere mb aqrité l* uniformité desi­ ma dipende dalla oori dette prowirione più o mmio derata, iaoontrorobbe poi nblT aaacuriaao pretie· tenta aha domaadano i diversi .agenti in Roma. ua grava maleontento pap parte dri parroehi a Tutti unanimemente fecero osaervaro quanto eoadjutori a foroe aaa positive raaiàten» par parte dalla populariori. 4. ‘ Cha quendo ri richiaatieo meggioro fo«M il ooato dolls spriirioni, drila moa aon pragiudimto muh la rifra della taaaa, quaatq •Mrioni,. per invoaere le qurii è naaearith servirri doli'agente oeanrio AuatriaM; a riforirono varii oari nap potranno gar neaana ooato amirs gindiMte par aMadanti ; a aha aaoha ia gioroata aoao otearvate in 'partiMlaro Mmprovaati la esorbitense dalle a pratieete j|pM naaaun aUMUto d * aiMtrio ual dette esavioni: qrindi eepreaeero il deriderio aha limita impdtao taato nalta rittb di MUaao jquaate non foaro più obligatorio il sarvirei del euddetto agante oaaario, ma rimanesse libero Mrvirri d * alt™ nail’ ultra eittè, la oui faroao iatrodotte la pro· * parone» eriaioai della legga di (Huaappe Π. &. Cha aa doveaae attirerai un nuovo rogolamanto, qaaato non potrebbo per riguardo rile oampagne portaro , __ ___ ___ _ ua uap aeamammto, ma aari dorvobba portai· aumMto perrib”! proventi di stote'ié £· . . · , . ,, ,u. La steaM aaorbitaaM poi nail· summantovate •aaaiori a titolo di provviriono, ri apiaga aneh· mq rib ehe Q- suddatto agante non b aiaistito da uno W CoavMMro peorib tutti di eoproaaodara pair adtaeo ad ogri innovarion· in proporite: · fretdell'argommto taato ia apparooehio elta diacuarione f di______ Hmitairiad riaarvato . ri Mariha prrovinoial· _______ ___ _____ iateraaaaro 1 aingoH vioerii foryutri parebb prendaaa notirie dalle diverse dnnsuetadinl. nalla divan· parroehi·, · traamattaao all’ ordinario an rotative proapatto riroMtaariato, onda ri poaaa aopra dati positivi trottera la quistione nal ocnriüo provinciate, B -- --------pe·»didistinarita stipMdioh» haIlQvsntawta vaataggiodelta dalledaMa datterow. pro­ tenui; a par rignardo alla rittb il nuovo rogptemanto, m potem eon aquitb portaro qualaba dk minurion·, te diminnrioae sarobb· appHpata nob rib all· tamo, ma all· aggtapo di arbitrio ritra la tarifc: a tela dimiBurione poiVaoa ia ri potrebbo mai iaH pone foroatamMte, ma aoltaato iarinearo mb amiehevole raoaomaadarion·; a Mmuum· riuarirabb·' importariaaima in questi ro-ritaMi i nerroriri a roSutori temo gib priite tUta £. pria d * nflteto. Ia- qoaata eondirio·· di mm ado b a meravigliaro aba 1'agnate, aha aaa ha fieae norma par la'aaa piorvtatebo, aOaigH aal fotto vanga rigaardate * ata htaroriaria». Bitomaado da rithM al pnate di atabiHro ri­ “tt·"» *** * ”· *** ehe P·® ·"«· ■ prriteMmte . M.vae.vrimrote miottata, omvm- ■ · * * rithriaana ri oenriHo provincial·. _ ·. Attivatioi» drite oongrogarimri pteban· · drite aaagregaridni dri viearii fornnri i^tutto te *····^ 4 · , · * Apptaediro·· tutti ' alla rietivarioaa dell· mugngnriMri plebaaa nelta dioearidi Milano, riMomo qarite ·Π· mantaagono · riehiamano la osaarranae deBa dianipHaa eadaaiastiM a aatroao eel MeerdoU lo tplrito di veri aaoardoti. . 444 OOJfVKNTUB KPfflOOPORUM PROVIMCIAR MKDIOLAMMNUB, IMtaü» 444 * saggier farta path Wnwsieiai pro­ I Feeere poi nweamandasioM al saetropolita, perlati ha potato diehianr· ob· mm ooagrogasioai, .ehb loro oomunienaM U regobmeato degi oratorii mH· Im· dfoepai, · non mum eemate o erano ia Milano'· Io ulteriori «M diapoaiaioni m pro­ gib riahiamate m! lor· vigor·. poaito: · oonveaneao eho'anebo qnaete ogotto potore Alen· poi del suddetti revereadiaaimi prelati, eh·'non god· ancora di queata tanto salutare iatitaaio··, ha manifestato il deatderio ed il ftrao propoaito di iatroderla ed attivaria quando appeau gliale ata conoedato dalle cireoataax·. Riguardo poi al regolamento per Mae oqngregasioni, manifeataroao tutti ('intension· che foaae posaibihaent·. uniform· dovunque, attenandoai per quaato i tempi Io permettapo aile aapieotiaaimo iatrusioni iasarite aegli atti della chieaa Milaneae. eanere trattato aei eoaeilio prorinalale. 9. Rielamo dei reverendi patroehi per gli aaaegni aul Regio Monte pagabili in biglietti dei taeoro. Venae fatta lettara di nbn delle petimoai fra loro somiglianti dirette da aleoni referendi prepoati parrochi al leverondiaaimo areivaaeovo e ai riconobbero ragionati i motivi espoeti pol dette rielamo. Fu perb oaaervato ehe an rielamo ia via di formale proteata aarebbe stato nell' attaali con­ Iti propoaito referire il reverendiaaimo veaeovo tingente inopportuno o perché inefficace, e perebb di Como d' arete adottato multa di uno aeudo' pib probabilmeate eaaeerbante e quindi nocito; e al parroeo per ogni piatto di pib oltre ia pram- ehe tornare meglio soatituirvi delle simpliei ma matiM nella refesione determinata per le eongre- motirate e strette operationi, onde almeno non ai ghsioni plebaae: multa ehe riene poi erogata ai i potesse preteatare dal silensio dei clerô aventevi pevari del paeae in eoi è tenuta Ia congregatione intereaae, una impoaaibile approvaaioneoaceettaaione ateaoa: e cib onde impedire gli abusi gib tanto delle tuttaflatto anormale miaura gorernatira. ' inralai e troppo facili a ereaeero aei pransi parrooLe dette oeservamoni detono mirare a mettere ehiali, oon secreto pentimento dei parroebi poveri, in chiareaae ed eridenaa. I. Che per Ia tutto ehe eodono ai rispetti umani e con iaeandalo delle singolare natura in sb e nell' origine dell' aaaegno popolationi ohe gfa accuanno il clero di intem- fatto al clero, era mon giuata la pariflcaaione dei peranto. credito dei clero eoi credito degli altri cittadini 81 b quindi Oonrenuto di fare atudio anche di verso lo stato. queata iœpertantiaçima materia, di eomunioarai 9. Che inerendo appunto alia tigolare indole e Γ un Γ altro il melodo gib pratieato in oiaacana provenienaa dei credito dei clero, il goremo sia diqoeai, di aggiungerrl le oaaerrationi ehe ai cte- Napoleonieo aia Anatriaco sia il récente provvisorio, 'ddtap opportune, e quindi di trattaro· nel concilio feeero^aempre una ooceaione pratica nella non tar­ prorinoiale. data e nell’ intern soddisfsxiona in danaro tonante Π rerareqdiaaimo métropolite acceno che in di eaeo Credito: cib ehe partieolarmenie riaulta da relatione ad eaa· congregationi plebaae fece rao- una dispoaiaione di Franoeeeo I per quanto riguardb cogliere quanto di relativo b ihaeritto e sparso in ii governo Anatriaco. direni luoghi negli atti della chieaa Milaneae; poi ' S. Che in ria di fatto ■ pratieo, il pagamento fece compilare anche alcune aggiunte o modideationi c propoato di eeao aaaegno in biglietti dei teaoro •uggerite dai tempi attuali ben direrei dagli antiehi, quali aoao per etaere meaai in cono, riuaeirb non e prima ditcuiee nella eonaulta eecleeiaatica nuora- •olo indecoroao, ma anche senaibilmente dannoao mente iatituita: poi pubblicb e Io aapientiaaimo al clero pel naturale abbasaamento ,nella realissaiatruiioni di aan Carlo e le nuore aggiunte in un aiobe o eonrenione de' biglietti steaei in danaro opuaeolo distinto, meeeari a capo una lettera sonante in confronte del ralore nominale dei bi­ pastorale relatira alla dette riattiraaioM delle glietti ateaai, abbaaaamento ohe direrrb o 'dere prMumerai che direrrb tanto pib aenaibii· quante eongregaiioni. Da ultimo, riguardo alie eongregaiioni dei riearii maggiore b' la- copia dei biglietti che ftniranno ad formai pur troppo ae ne b 'lamentata. da tutti i •acere emessi, abbamamento’ che riguardo al clero rererendimimi prelati 1' attuale maneanaa, e M he ai cambia ed b una reale diminuiione dell' aaaegno b rioonoeoint· la neeeasitb di ‘riattirarle anehe in pel aoatentamente, aaaegno gib tanto tenue aoatituite preparamone dei concilio provinciale. a boni immobili o nella riaoossione gia eeceaio7. Attiraaion· dolia eongregaaion· della Dot­ nalmente ritardato. trina Criatiana iatituita da san Carlo. Per iatendere e preaentare le auddotte oeoerUnaaimemente fa aocettata tale propoata, sio- rasioni fa fatta raeoomandaaione di tatti i suffracome prorridiaaima net tempi attaali in cui le aud- ganei al rererendiasimo metropolita, e poi proghiere dette seuole dolia Doctrina Cristiano hanno subito perebb ’ eomunieasse loro Γ esito di eaae oaaerraaioai tanta alteraaioae fia nolle forme, e in cui parti- _ o quanto altro eredeeae opportuno di far loro conoseolarmento perebb frequentate poeo non poaaono^ oere in prqpoaito. Vedi allegato. raceoglierai i salutari loro effetti. 10. Ostaro aH'aprimento di ehieae protestant» 8. Promnorere gli oratorii festivi dando loro ove gih mu siano aperte. unite con una speci· di eongregaiioni dei direttori A aoatimeato e vocemnanime fu deciso di fero det diver·» oratorii steasi. a qualsiaai propoata remttva ana oppoaiaion· e reaiitensa franca, energiraf · perseverante. II reremdiaaimo metropolita annnneib di arer· 11. Battesimo dei Hgli proteatanti nalle chieM * g inisiato queafa ooneontramone . invitando gli aaaiatoati o dirottori sacerdoti di casi oratorii · oattobohe. PmdrinI proteatanti pel batteaimo de' ndananl fra loro in private confofenae per ivi oattolim. Moporr· · dieoutorvi i meaai e modi pib opportuni Riguardo' al primo punto, sta ineoncusao U prin­ « raggiungero 11 pio intento o quindi riforirq. ciple di non ammettero per aaaaun modo al bah/ OU altri prolati, rioonoaeendo utile la ’ dette ’ teaimo neUe ehieae oattoliche i tgU de' proteatanti iatitéaipno degli oratorii festivi, e quaai iavidiando quando aoao preaentati da padrini protaatantv ma la citte di Milan· eho.gib ne poaatede u buon quando i figli da' proteatanti siano preaentati da numero, diehiaruroao di voler· occuperai in pro­ poaito per ‘introdurii anehe nella loro dfooaai · logolerii uniformément·, in quaato · coma magUo consentis·· la diffieoltb · divermte della cirooataasa. padriai oattolici, eho garaatiacano Γ adnoasioM eattolica dei neonati,' aliora si opinb che poaaoao eaoere ammaaai. 8arb dell' aeeorgimoato d·' parroohi di ottenere tal buona 'formale aaaieurasione. 447 00NVBNTU8 EPISCOPORUM PBOVHTOIA· MEDIOLANENSIS, 1849 mail Μ 448 Riguardo àl eeraado puto, fa daeieo ohe pel bat- 4 eiaioae o oltre le fondiaria, ed la iepeoto Γ qaere tetimo di Mttolte bob daw aai aaunteri padriai motoiaeo della euro d’aaimo; o qaaataaqsw sia . protestanti, decease queffi ehe noai poaooM dart eoa- desiderevelo oho efaacn eaeerdoto, beaehé dotato veaevole garantis A sapplire ai genitori dri noeaati di aa bonofioio uamptioe, mm ai Hmiti ail" afficio par la real eattotyto eduoaaione da’ mededad, né od elle messe od altia' tenue meatione, ma oooperi poeoono esaere introdotti' a proadere m parte da .sua porta anebo in altri oonaidorevoH modi al attira nolle amariatMrioai dai aaaraweati, ia aai beee doÛe aaiaw; pure non doveri confonde™ il ata la professione di priadpii a dottriao form da dovere di ooeoiensa generale a tutti i sacerdoti di coadjuvare col' obbligo gié determinato nel suo limite tore non ia tatto a··arte. * Quando poi i neonati none figii di matrimonii Mlle fondiaria di daoeua beneficio. Quindi nell' misti, oceorre distinguere: ae.i genitori haano all * iatrumeuto legale - o formais pel oonferimento del epoca del loro matrimonio data le neaaaaarie pu- beaeficio, nos ri poeeono interire nuovi peei ail’ rende dell * educatione oattolioa dai figii a queeta investiendo, ma miré leeito ooltonto di fare o per protneeaa fa reallocate o si presume ragienatameate amiehevole inriauasione superiore o per ultronea che sarh mantenuta, allora i neonati quando aiaao offerts deli investito, une separata o sola personals présentât! da padriai oattolM poaaoao eeaere am- oonvensione per quelle titre obbligarioni ohe d" mesri al battoaimo; se poi i genitori non haano accorde reciprocamente ri eredeeeero Opportune; date né in anteeodensa al matrimonio tai garantis avvognaoM non ri poasono aoeresoere i doveri ni dopo, o si presume fondatamente she, snobs ] I dsgli investiti ai beneficii se non m ne accresce dope averla data, non la manterrnnao, i neonati oorriepondentemente la dote o prebends dei bene­ non poasono esaere ammOari. ficii steeti. 14. Non leggere dai pulpito avviri di cote Il maarimo panto λ provvedore alia salute dai neonati ; ed a quests potrebbo essors eempre prov- mersmente civili. y Convennero tutti che importera evitare il péri-' veduto col confarimanto del battosimo anche faori t della ehieaa oattolioa e soots le publiohe solenni colo di occaMonare ai fedeli raccolti in chieoa cerimonia. distrasioni o indisposition! d’ aaimo, ad aseoltaru Siccome poi fa avvertito allé svariàtiasime tirco- partieolarmente la spiegasione dei vangelo coli' an­ nuntiaro' o in precedents o fra messo la predica stanse pho poasono verifleani in relatione al cud * dette oonferimento del battoaimo, e quindi alio ■ ordinationi govergative. partieolari applicationi dello maaaime generali dell * Pertib, si propose, per riguardo alia citth, di ammimione o non ammissione, non mono oho alia leggere tali avviri civili dopé ia santa mema; per . necejbaria antireggensa, e al giuato otftorio de * riguardo aile campagne noli' occasione della spieparroebi in somigliaati contingente , cod, a migliore gasione^del oatbchismo. E quando poi forne néces­ •viluppo o solutione dell' argomento, akuao opiné ' sité leggere tali arrisi nolle fansioni detis mattina, elm oonverrebbe proporrs una eerie di cari pratici allora il parrooo li legge dopo ia meata, preqvvisato remtiri e farli atudiare o seiogliere da una com­ il popolo dopo la benedirione, e prima della lettura missione apposita di teologi. , ; doti' ultimo evangelio che si tratjenga onde ascoltare 8i aooenné da ultimo che anebo questo argomento alcune pubbliearioni. Del resto ia tale argomehto, fu lasciato alia poteva esaere tratteto nel concilie provinciale. , 19. Riehiamare alia loro nature originale i prudente di ciaacup veeeovo d' ordinare o con­ benefit! relativi rosi reoontomeato amoribili tenu sigliere in proposito ai parrochi quanto per le cirqostaaae di cote e luogo erederé migliore. ia pontificia autorisiatione. 15. Suile concessioni dei lavori nei giorni festivi Rioonooduta per Γ una parte la giuatisia di riohiamare au-Jgto conditioni i beaefiri di titolari anche per opere pie. 8i rioordà il principio, ohe base e ragione di ' reoi d uffioioe d’amovibilité, per Γ altra parte non diaaimulata neppure Γ opportunité in genera dell' tali ooaoessioni non pué esaere che una causa grave, amovibilité de' ooadjutori per averti di fatto pratioo stanto? il preeetto grave della ehieaa che proibiece pii subordinate all' autorité del proprio veeoovo e i lavori aei giorni festivi : e si rioonobbe ia néces­ parrooo, si opiné, the si aarebbo reggiuto I' uno sité di fare eeattamente osoorvare tal legge atteeo ο 1' altro scope, ee eonoervati i titoti di foadaaioM i tanti prqtici abusi introdotti e dilatati in questi ed origine ai ooadjutori, ai fosso poi. megiio re­ ultimi tempi ia relatione appunto aile dette oongelata la loro dipeadeasa dal veeoovo e parrooo oeaaioni. Le vere cause, perché tali dispense siano lecitaproprio, ingiungendo pereié loro all * atto della istitutione canonise an obbligo speciale d' uifonsarri meato date od uaato, ti riasenmono nei motivi tna quel regolameato che sarh legittimamente a. dieati dai canonist! e dai moralist!; tiob: pittas previameéte eahtito pel regime dalle parrooohie a1 8i'trové giuata dai pié l'oeaervariopo fatta dai in relatione di ossi ooadjutori eel veeoovo e parrooo raveraadissimo veeoovo di Corne, oho non credeva rispettivo, Quindi si couveuse da tutti di fare rieorso alia verificata e . quindi aooetabilo per dare dispensa il santa node per la sanatoria, dove ee noha U biaogno, pittas won dbueta, qual . -ahrebbe di diapenaare par per le iUegittiSto alteration! iatrodotte no * dotti lavori nolle ehieoe, lavori nofi di necesaité per il beeefiti titolari ; e di iavoearo la faculté ia per­ trtlto, ma soltaato di complice ornamento, quali, petuo d' aggiungore il suaooeaaato artiook ai dotti ad eaompio, sono le pittùre, l'organe in larga scato, le moite a groeee osunpane, i panunenti rioehi e toadjatori titolari. La qual dimanda si .commise al reverendissimo tappesaerio etc. Anohe poi verificate la nécessité dei lavori, e areivesoqvo di farla a tempo opportuno ed aaehe a nome di tutti i eufitasganei. quiadi U caso dolia dispensa, oonveaaoao i più, che . 13. Non porro verua onere auovo per i benefisi i parraehi, quando le circoatanse lo permetteno o ri tratti di lavori Aa baegnirri in più faste, debbono in oppositione alla fondiaria. Ammeeee unanimemaato la proposta, corne di iaveearo ana spatiale delegatione dàl veeoovo per . diritto oomua, non si taoque dell' abuse fotto, pecmettariL seconde le leggi Giuaeppiae, di oaeraro i beaefiai Inottre, per Γ eaercitio di tali dispenne, devouo e le oappellanie oemptiëi di obblighi o ia oppo- smart oeeervate le preeoririoni, per le qaeli i 44» CONVENTOS EPISCOPORUM PROVINCIAE MEDIOLANENSIS, 184» maii 23 460 dispensati noa tralaacino quanto é di dovere positivo A consta da documenti storiei. Si é in partieolaro per 1« santifioarione della feeta, e quàndq si tratti ricordato il cqso in oui nn parrot» settuagenario di lavari par opere pie, Moompagaino i lavari demandera oiaaoun’ anno, a san Carlo di poter etoaai eon forme religioso, aiechè ae ae oonoaca convivere colla propria sorella settuagenaria; e 10 aeopo religioso, e contribuiacano aebbene in- aaa Carlo deva tale faeolti d' anno in anno,. ossia direttamente alia ateaaa eantificaaione della feata. ed aansm, come consta dall apposite" certelle alA tale propoaito - il revereadiaeimo veoeovo di lora rilaaciata e autograft. Como rioordb, ehe vi ha aaa apeeiale module di Aicuno de' veecovi lamentando Γ escensione e eoneeaaione propoata ■ ed uaata dal padre Carlo la graveasa - dell' abuao nella propria diqceei. e Beacapé, veacovo di Novara, ed inaerita appunto vedendo di non potere porvi riparo efficace ce non nell' opera ool titolo: Nomtw aoere, module ehe eon un messo, atraordinario e di tutta .autorité, potrebbe eaaere riohiamata ia uao. opiné di tare di tel punto un oggetto di speciale Ia questa occasione ai parlé anche Dei mercati, preecrizione nel proesimo conoilio provinciale, onde ehe ban Idogo nei giorni feativi, e ai deplorb;in­ sottrarsi alla tenuta restione che incontrerebbe nanti tqtto 1' allargamento amoderatiaaimo prevalao , altrimenti nella riforma, e poter riuseire nell' intento in giornata nella eitté e nella campagne; ai ri- ; colla force di un ordineaione estera a tutta la cordarono anche aleone leggi e diapoaiaioni civili, provincia. ehe rimettono all' autorité ecclesiastica le con­ Questo ai ritenne dovere praticarai e valere cessioni in propoaito; leggi o disposizioni perb ehe B anche per 1'été delle serventi; lasciando che inaono laaciate inoperose dalle ateaaa autorité civile tanto ciascuno dei veseovi prends, nella verificazione ehe pur vede il diaordine in tai materia. del caso, quelle miaure d'antiveggenza efdi rigore In general poi, per tutto quanto riaguarda le che credease più opportune. suddette concessioni ed i suddetti mercati, i pre19. L abito dei chierici e sacerdoti converrebbd lati reverendiaaimi ai riportarono per più ampia uniformarlo in tutta la provincia. trattazione e relativo decisioni al proaaimo concilio Si ricordb la dolorosa innovatione tentais. 1 anno seorso, nella capitale riguardo al eappello trianprovinciale. ·' 16. Sull' uao della atearina nolle chieae. golare oui ai vedova tener dietro aile più avansate, Ricordata la deciaione gib emanata dalla sacre e si manifesté Γ upprovaaione per la fermeras nell' congregatione dei riti, ai ritenne di non penuettere opporvisi tenuts dsll' àrciveacovo e da alcuno dei in avvetoire, e di togliere, dove foaae introdotto, sutfraganei, nella oui diocesi si minacciava Γ innovaΓ uao della stearine. Del recto sull' Uso. eaclueivo sione ateaaa. ; della cera, ai potevancr consultare gli atti della Avvegnaché, aebbene il aanto concilio di Trento chieaa ^ilaheae non che le ufficiature; jn cur appunto pariando dell' abito dei sacerdoti non aia diaceao ai paria sempre eacluaivamente della cera. a determinare ip ispecialité le forme di vestire, In queata occasione ai ricordb pure Γ uao de) pure dispose che i vescovi provvedessero essi con gaa liquido idrogeno, invece dell' olio d' ulivo nolle leggi particolari affinchè Γ abito fosse marcatamente lampadi agli altari, e nei coal detti argenti per θ distinto da quelle dei secolari e tutto ecclesiastico. Γ illuminatione delle cbieae, e ai ritenne da eacluderai Per le diocesi della provincia Lombards, parlano anche queata innovatione. gli atti della chieaa Milanese, e non mancanq in Si ammiae perb come tollorabile la consuetudine altre diocesi di eseere dai loro sinodi state' proibite doli' uao del burro per le lampadi dove vi i troppa aucune forme di vestire, e determinate e prescritte acaraeua d' olio d' ulivo, o dove ai verifica per una alcune altre; in alcune diocesi furono colpiti financo parte la copia del burro, per Γ ultra la poverté. di sospensione da incorrersi ipso lacto quoi sacer­ Tale consuetudine è in vigore in alcune parti della doti che si allontanano dalle prescrisioni in pro­ Svinera, della dioceai Comaaca e Milanese. posito. 17. Promuovere la convivenaa dei coadjutori Dopo avere discusso sull' opportunité di richia­ coi loro parrochi. mare sensa dilazione in vigore le adunanse dis­ Tutti hanno riconoseiuto it vantaggio di queata ciplinari sull’ abito, si conchiuae che pel momento pratica, che ha .anche il suffragio ' dell' an débité, ciascuno si regelasse a prdprio prudente giudizio: e ae sarebbe opportuno di richiaraare in attivité, ferma stante Ia massimaMi non tollerarsi da nesauno massime in questi tempi. 1. Perché tale convivenaa e per nessun modo un «>ito non ecclesiastico. serve alia reciproca riaervatesxa e soggezione nella Si convenite quindi che fosse dato apviso ai condotté al dei parrochi come 'dei coadjutori. reverendi vicarii foranei, onde vegliassero e riferis2. Serve a conservare lo apirito di concordia e sero eu chi non vestisse severamente un abito fratellevole carité nel clero, cib che riesce ^di tanta P ecclesiastico ; e da ultimo, rieoposciuta la nécessité edifieazione al popolo. 3. Perché cessando con cib ed utilith^Ji fare una legge positiva e dettagliatà 11 bieognq di une servante ai coadjutori per lo più giovani, cessa ed il pericolo pel buon costume e Γ occasione di calunnie e dicerie. 4. Perché essendq tenui i redditi della coadjutoria, cessa una considerevoie spesa nell’ econotrtia domestica e quindi acerna il biaogno di dispense, dei legati, dispense che aono oramai divenute il mezzo pur troppo generale a qualche diocesi, appunto per provvedere alia sussistenza dei coadjutori atessi. 18. I sacerdoti, massime in aura d'anime, non ossono ooabitare con donne, anche parenti, sensa permeaso dell' ordinario. Le servent! non aiano d’été minore di gnùi quarante. Si convenne della nécessité di richiamare in vigore e mantenere con fermasse quanto au questo punto è gié preacritto in ispecie nei concilii pro­ vinciali di Milano, éd era gié in pratica come S COKCtL. osxsasL. tomus XLin. -, ed estcaa a tutta la provincia, se ne rimise Ia compilasione al sospirato concilio provinciale. ■ 20. Escludere dalla liturgie Ia lingua italiana anche nell' accompagnamento della messa ; ed anche negli oratorii dei fanciulli giova eliminare i canti in italiano.· Si adottb unénimemente la proposta. 1. perché la lingua latina é presso di noi Γ unica ammeasa nélla liturgie e nelle’.funrioni sacre; 2. perché Γ unité della lingua serve a rappresentare é con­ formare '1' unité della dottrina; 3. perché nell' attualité dei tempi, in cui 1' amore aile novité trasceae fino a proporre in regolari, assemblée l'usa, della lingua ’volgere nell' ufficiatura, importa di * porre forte argine a tai disordine. Inerentemente a queati principii, ai rimproverb la novité di far recitare o cantare in chieaa dai M 451. ‘ con mSOOPÔBUM PBOVINCIAM MKDIOIAKKNMB, Id *» umH S3 . *4» fandtih' sia degti atili Àa degii oratbrii 1« preri * della chidba «tfaddtte ia Hague volgare, · di ·■·guirsi ia mutica durante la mesm i oosl datti mottetti in iteliano · di accompagner· I· prooaasiani dei sentissimo sacramento col 'canto degli inti tre- dotti fa italiano. In conseguansa. si prop··· · ti ailette tiw eiascuno impedis·· tab abuti solla propria dûeati. eipUne, · mUo steaao tempo tab oomuioatioai avvaaaerodai vaaeovi Lombardi ana prova del loro desiderio di affrateUarti alia causa eemune. Anhairoao tatti i reverendissimi prelati eon’vote ' concorde alfa propoeiaioae, ediedero iaearieo al métropolite di fare tale commanieaaioaa, ootninciaado daH'aananciar loro la tenata della eonfereasa steam od il soo generale scopo, e dando in ispecie uns copia della letter· oolletira all imperatore. Il métropolite ooeolse volenterosamente la commissione, od esporn ehe par taie oggetto nella dolorosa im- . possibilité di avare eorriapoadensa coli' eminentte•one gib determinati e limitati dalla litUrgia aveodo timo patriaroa di Veuesia, «i sarebbe rirtito al essi colori un senso-timbolieo ia relatione eppunto reverendissimo veacovo di Padova,' quale anxiaao de'vescovi Veneti ; ad avrebbe poi fatto conoecere alie tonsioni steasi. In questa occasione, sono stati rimproverati ia ai suOi suffraganti Γ esito di tel· pratioa. 4 'ispecie gli apparati più militari tiie religiosi, B Quindi i) veaoovo di Maatova fece le aeguenti esaendovi introdotte baadiere, armature, armi d' propotitioti : ogni sorte, in,un· parole trofai Si guerre. I. Corne eoavenima oonteoerei riguardo ai sacerDel pari sono steti rimproverati i dipinti più dptâ amanti o inquisiti. profani che sacri, non oonservandoti in esai ab la 41 métropolite rispose ehe quanto a se. eccitato decensa nè ia gravfab nb i colori nb i aimboli tra­ più volte a prendere misure correttive riguardo ditional) ed eecluaivamente religioei ; nb sotto- ai sacerdoti illegalmente assenti o imputati di colpê £ ponendo alla censura vescovile i relativi disegni politiche, aveva adotteto prudensitii temperamenti i r' per Γ apprdvasione. per non lasciar mandar,'ad effetto le œinacciate 22. Regolatnento per ie messe Ultime e tonsioni misure di rigore, sensa occasionare maggior irri­ della sere. tation· utile autorité-civili: ehe moite volte era , a Si ri^onpbbero gli abusi sventuretamente invalai riaseito impetrando o formalmente ο confideatitiin ispeeie nella . cittb, tento riguardo alie mesee ipente grade, a sviare i caatigbî gib intimati (come ultime protratte troppo tardi d°po >1 messo giorao, aveva pur ottenute somnianti grasie per multi qupnto le tonsioni della sera ugnalmente protratte infelici d' ogni classe); che in ispecie. riguardo a notte fatta; e si determinb di impqdire sensa ti ‘parrochi oostretti * ad tilontanarsi dalla loro dilatione queefe ultime, meno qualebe eceetione residensa, non laacib di provvederli d' altro onorate per tonsioni spocfaliatime · traditional); riaervata collocamento; cbe non verificandosi nessun caso . ·. 33. Cooperation· >per la stamps religiosa. quisiti,. meno pof alia formale deatitusione ο rimoSi ricoaobbe la nebpssitb dj uare. quanto più sione. largement? si pud, di questo messo, in oggi se non 1 suffraganei non laaciarono d' approver· tale Γ unico, il pib efflebo· a proteggerq gli intoreasi - oondotta aMa quale eglino intendevano uniforraarai drila^cKiesa: e. quindi ai annul alla proposte fatta alia verifidatione di casi somiglfanti. dair arcivesoovodl concurrere ciascuno per Γ unico 3. II veqoovo di Mantova propose che cosa si giornale religioso oggi in eorso utile Lombardia ba da fare ·ρβ1 rfeprimeoto dei seminarii. Mmieo eattdtsco, almen col oômunicare le notitie' Ciascun auffragaaeo espoee ta propris dolorosa eccletiaatiche positive onde vi siano'inserite, salvo oontingensa relativa ti aeminarii, ed ii modo c'on d' introduire nti giornale periodico stosao quoi cui procurb di mitigare il danno conpeguente alia miglioramenti cbe si desiderano · saranno utile dispeisione dei obieriti, e si concbiuae di fare partioolarité suggeriti dai suffraganti'sterni. nuoye istaase per esso riaprimento, fatta raecoman- 34.’ È desiderabile di somministrarsi recipro- datiorte al'metropolita dai 'vesoovi specialmente di eamente lunaall' ultra dioàeti de'sacerdoti, se- "operare alla prima buona opportunité pel loro ed condo ( partioolari biaogni. in nom· lore. Tutti - i sufftaganti manifeatarouo ehe eib «ra, ' * Quindi, il métropolite tii i suffraganti, contend·· comune, con esai logo il métropolite, tante pib ehe gtavemeuto Γ asaeqaa del vicario generale capitolare ti paragon· colla dioeesi di Milano, nolle titre di. Brescia dallhLoonfereasa, · ragionevolmente diocesi soareeggia il elero, riaervandoei p«ri> nella argomMtaqdo la sua perfstte adgsione ali' operato proasima oonferonsa di determiaaro il modo oon eu * ·· gli fosM stato eomanioato, pregarono il vescovo di Mantova di portare ati suo ritoruo alla pua sede •aeguiro questo utilisaimo progetto. , 25. Impedire la riunione di più beuefidi ia aa al suddotto viobris generale capitolare di. Brescia • mostrare a lui le letter· coUettive, si aqntila ail' solo individua. ' Viato ehe riguardo a tal punto ai è pii volta Superatore, ' ria quelle al saute padre per 1 immamal interpretato o trasourato o dimaatioato qaaato coûte ooneotioM di ’Maria vergine, prqponendogli proposero i concilii a la buona équité, ai convene· , di provvedfeo a talé disordins ia ogni caaqemergoato. se voles·· aggiungere anebo IA propria firme. N. B. La commistione pellaaiono riferibilmssta alla ooareéieeaa o aeeea cité di supprimera o (al) mène fe quanta pcoviaeie, le vamqnte ritumai. Qqindi. tattà a ciaacaào apposera la firma ai religione société de' Geeuiti e Radeaferiati nop· pub fogli dalla minata dal processo verbale, riaarvaadaai emere menomamente difibrqpr dai aenei'uFshdo poi Γ ardveseovo di traamettere loro la regulars al pronunciato e uniforme manifestati da pressa copia dalla ateaao proBemo complète oado appoaaa- ehe tutti i vaecavi della oattoBeité. adfeeatemeate sero Infirma, poi date con appoeita. fettora avviao délia signature appoete e dalle oeeervamoni che credeaeero di farvi, riteneaaero quell' esemplare pressa di ai a proprio uso la fine, tatti i preeenti prolati ed intervenienti alla conferenaa dieceapro nolle capella, dove, can­ tato il TeZfewa, ζarciveecovo imparti la beneditioae del esntïtsimo saeremento; dopo di che. i prelati viVamonta commossi e coh segni della più affet * tuoea fratellanza, e con vive edifiçatione dei clero o popola accorso, ai riipisero in viaggio per le loro sedi. Siano cool benedizioni e gracie al Signore! Concordet cum ortymsli Bartholomeeue Carolus, archiepiscopus. 1*. Felix Lavelli de Capiterni, cancellarius. Allegato (col. 429 A). « Emendo probabile che, all epoca dfU' organittazione da dani aile provincie Lombarde-Venete, venga discussa Ia domanda ae convenga o meno di sopprimere Γ ordine' dei Geeuiti e Redentorieti nelle provincie nuddette. m'intéressa che mi vengano frottante communicati tutti i dati possibili aia' in "linea religiosa che politica, riguardanti gli ordini . ) sterni, come pure le più circoetanaiate notiaie nulle ■ aile maaoime professais del capo della ehiesa. E veramente fe corporaaioai religiose, fra fe quali fe due in 'diacono de' Gesuiti e Redentorieti sono state istituite e conformate dalla canta «ode. difeoe e eootenute dalla mederima fin dove fti possibile anche contre le iatante di potenti partiti, e richiamate e riunite appena ceanaroao gli ostacoli frap- posti. Ease furono sempre avute in somme pregio dalla cattohea ehiesa. siceonie benetiche in alto grado alla cristiapa société, dovunque hénno potuto stabilirai. aia riguardo alla religione e pieté al cui incremento ease presteno tanta opera, aia riguardo alla sans istrutione ed educations della gioventù. aia per Γ amiatenxa caritatevole ai malati poveri. orfani e bieognoai d'ogni aorta, ein per la protégions aile belle arti e ad ogni utile studio nonchè pel vero ineivilimento do' popoli e per. Ia perfeaione ' del costume; e furono percib desideratissime da tutti quelli che non lasciaronsi illudere dalle preopinioni ed eeagerationi di troppo crudeli e male­ voli. E' vero che da alcuni in oggi anci agraziatamente da molti ei proclamano le corporation! religione e principalmente Ia Ueeuitica aiccome non c conformi ali' attutde Condicione sociale e in urto ,l)0 «pirito nrevalente dei secolo. ma gli è appunto r----- '*■ chq,fa bisogno ------ -------■·------ ·-------· ■ nella -~ infermité applicare le medicine. Come Γ epoca della irreligione e della rivolta 'all' ordine 4 segnata dalla soppreeoione violenta delle corporationi religiose ed in specie dei Geeuiti: cosl il loro ristabilimento potrù segnare invece 1' epoca desiderata ib cui rivava coi rispetto alia f loro condicioni economiehe. t In conaeguenza di oi<>, mentre per quanto apetta alia 'politica ed alie altre notizie relative, vado a dirigere opportune interpellacioni ad alcune dele­ religione Γ ordine sociale. gationi provinciali, mi pregio d' invitare vostra ecNon eeitano dopo cib ( sottoacritri a pronunciarv cellenta a voler remplacerai di eeprimermi con coril loro voto, perché non solo sieno conservate in tene eollecitudine. in proposito" in cib che concerne queste provincie fe' corporationi religiose gié esiil punto religioso, il prudente e ben ponderato suo stenti. ma vengano all" uopo ammesse altre a sopparere, ne, cib aia in linea religiosa, considerata perire principalmente al bisogno di buoni educatori ' 1' attuale conditione sociale e Io spirite, prevalente della gioventù. bisogno altamente sentite dagli dei secolo, possa per avventura easer necessario o onesti parenti, è più Volte riconosciuto da questo conveniente di conservare anai' che jj sopprimere imperiale Teate governo. anche in queste provincie, come venMgtT decretato Non abbiamo potuto che lamentare, col più p/r gli altri stati della monarchia? f' ordine dei Ge­ P amaro dolore dei nostro cuoi *e^le violente praticate. euiti e Redentorieti. anche in queste provincie. contre gli individui addetti Aggradiaca le epreaaioni della mia particolare agli ordini religiosi e contré le Iotq propriété; nè Mimae * ■ rpossiamo diesifhulare il nostro dispiacére che non t sia peranco annullato ^arbitrario atto dei cessate Milano. 28 febbrajo 1849. .Jiirmltto.' Montecuccoli. A sua eminenaa il reverendissimo M. Bartolomeo, dei Conti Romilii, arcivescovo di Jiilano. * Allegato B (coi. 4*29 A). Etcilltnia. La interpellatione diretta da vostra eccellenca colla circofere 28 febbrajo p. p. N. olla quale per le circoetanso dolia guerre non ai pote dare più pronto rieoqntro, ei è una prova consolanto di que' oentimenti di concordia e , di deference in maqfrie religiose onde ai montra animato qnento unpe- governb provvisorio, con cui dichiarandosi non tollerata la compagnie de' Gesuiti. se ne presero i beni. e ai iatitul una amminiatratione sequestraria de' heni ex-Gesuifici di Lombardia. * Mentre coal esprimiamo la nostra ferma oonvinzione sull oggetto di cbe fummo interpellati, confi- . diamo abbaltanza della religiosité di questo imperiale reale governo per non dubitar punto cbe in una causa, quai e questa di eminente importante e al strettamente legata ai diritti imprescrivibui délié . tanta sede, vorré esso innanti tutto riportaraebe al giudizio della medesima. al quale i sottoacritti si faranno semper un aasoluto dovere di conformare pisaamente t sentiment! o la condotta loro. ·. » s. ma > * COMVKNTUa KHBOOPOBUM PBOVWCfAl MBDIOLAmOfSn, 1 *4» 4M - 4M Aggradiaea, eeceUeexa, b 4mn wprmim A d' agni anno, manda aotto' nggetto q riaervato aS * del noatro omeqaiooo riapetto · ittumeet», cou poaoona dell' ordinario, due copie dei regiatri rieer * eui et ramegniamo devotimimi servi vati aBe riapettiva enrin. L'ordinario rftaaeta aa’ ■ , onomplare per ab manda Γ aitre al riapottivo deU * < gate provinciale. ' 81 il veeoovo eho U delegato eaetodiaeono qudstl atri ia modo eho' altri della euria'o deHa dele * JÜhamto.· Bartolomeo Carlo, areivmoovo, Carlo, veeoovo di Coaao. Gaetano, veeoovo di Lodi. Giuseppe, reaoovo di Créai *. Siro Laadriaai, vicario eapitolarc di Pavia. Dragoni Antoaio, primicerio vioario oapitolaro gadoue aoa no abbiaao notitia. 7. I fogM dl queeti atti devoco cavere nella dimmmioM e femplb délia modnla aottdpoeta. 8. Questo motodo va ia pratica aenea indugio dai giorno in eui eo ae im Γ alRoiale rioevuta. *L'orner *vana b poeta aotto la pih atretta reaponaabilitb dei molto revoreadi parroebi, i quaH ne pronderaano cora como di eoea che tooca davvicinu 11 loro ministère. di Cremona. Milano, aprile 1M9. A aua eooeUenaa il oignon commisoario imperiale plenipotentiary conte Moatacnoeoli. ' Allegato 1 (col 433 B). ■aOala <1 ragtatro riaervato par battealad o amtrimeeU. Jfatodo par roptriraama tUi iettftieu' » matrimonii cht doerenno tcrinni raysotre riasrseta. QW M «Mfc····· gtl folfirt Wlfirtl· Mttti «RM Ml twbfrt Μ«ΜΜΙ ÎmX 1. Ogni parrooo tiene un regiatro riaervato pei batteaimi, un' altro pei matrimonii, ai regiatraao: a) i battexsati di padre ignoto, la maternité dei quali viene *casent dalla ievatriee od ultra idonea per­ sone: b) quelli il di oui padre naturale viene a dichiararsi taie alla prooenaa di teatimonii ; o) quelli nati di matrimonii cho importaaàe tenere aegreti, cireostanta cbe a' indicherebbe aotto il titolo: *orner vaiioni. Nel aeeondo ai regiatraao: a) i matrimonii di quelle persone che furono aempre. ma erroneamente in opinione di oonjugi, ' e che vengono a legittimare la loro unione nella debita forma, regolarmente pbilitati' alla omimione di 'ogni atto prerio capace , _ : -, • · . -.■■·· . * r ->- - ,· -r ^,. 4ir .. .w . . ., oownrrtm vnôoponnç PBdvmciAB mKdiolaninb», im· m« ss üMian gb oracoii «be l* saatità vautre ia Pregbsraaao iataate alta beatitadias vostra abbmtaaate 1 * lues deUo spirito del signor *, · sè pteteeatoaato patera * * b«a 1 *4inoa· vostra m·dosiam. '■ . · Grepptala pre««a Mitaao. * ftrewto.· Bartolomeo Carlo, areiveoeovo Carlo, vesoovo φ Bergamo. Carlo, veooovo di Como. Giuseppo, veocovo di Cram *. Gaetano, vaaoovo di Lodi. Giovanni, vesoovo di Mantova. Primieorio Antonio Dragoni, oapitolare di Cremona. Gandini C Primerio Dragoni. eapitolare di Pari *. di Milano. . vicario gonerale \ yicario general * Allegato (cqL 429 C, D). EPISTOLA . AD IMPERATOREM. Mavstd iiftrith riait apetteliee. Im moltepUci aventure dalle quali è duremente flagellata la Lombardia, il deaiderio di rioendevoli conforti d' ammaestremento in tanto estremi biaogni, i eoempio, dei; generoso episcopate germanieo. eceitarono i sottoecritti veaoovi e vicarii a raccogliere ed aooordare insieme i loro «forai pel bene dell' infelice paete ehe nei religiosi interemi rappresen-' tano. Né a troppo alto sentire di sé potreasi ascrivere' il nostro diviaamento, ee si riftetta como dal buono o triste ordine * delle co^e alia morale ed alia religione pertinenti pende la félicita delle naaioni o Ia loro miaeria. In tale persuasione, ci indiriniano alia sovran * . maesto vostra, oui eon care ia pace e la tranquillité di queste provincie, e che tanta parte anai princi­ pale potete avere nel sodisfacimento delle loro religiose, neceaaito. E perché avremmo esitato a rivolgerci * rostra maestà, montre 1' amorerole condiscendensa di cheonoraate I episcopate dell' Auetria in yuna conditione non dalla nostra dissimile ci stars malleradrice di proapero successo? I veaoovi dell' Auetria hanno sentito, come noi sentiamo, lo stato penoeo di ehi ha un carieo affaticante e non i libero neli eeereiaio delle sue forse a portario ; se ne richiamarono a vostra maesta e vi pregarono deste loro questa necessaria liberta. Voi li aacoltaste, ed ora medeeimo siete in punto di seooridare i giusti loro voti. Or bene: la solidate fratellansa che tutto d' episcopate cattolieo oongiunge, non ei permette di separare i loro dai nostri, né i noetri dagli interemi di quei veecovi egregi. Con emi pertento, noi, vi preghiamo a laeciarai integra e sciolta quells liberta religioae, che Ûando credito e forsa alie nostre pastorali oollhcitudini, non C meno un bisogno ed un impreaerittibile diritto delta chiesa' di Cristo, che un vantaggio ed una garansta pel bene delta civile societA Libera deve emere ta nostra parola e libere te istrusioni nostre, se si ama che le illusioni dei mondo svaniscano in faccia ad eme, montre'solo a tal patto conserreranno Γ efficacia delta parola e delle istrusioni di Cristo. Solo dal libero correggimento delta ecclesiastica économie, impareri il popolo. a. distinguere la verge del pastore da * quell del pedagogo ; e come * questa si ribellava, amerh di appoggiarsi a quell *. , La coYnunicaslone diretta coi nostro capo, Γ unione fra di noi e coi nostro .popolo per te con­ gregationi e per le sinodi, ta liber * cure e Γ uso r d ·„„., «m nel gattbaaato degü altari dei «aeri arieMri e dei poreri, attaché .aeneerrato a * «i * f originario caret· ton ed il non nretabite acopo: Coee tatte eoe.queate \ ehe troppo intunamante ta vite deBa «hieta aflbtteas, pereU aoa le eia fatale U pare ta parta es«maria. ) Quando portante ia eHeea-rirrh aaila pieeeeap/ dplte prerogatire sublimi e dei i divini diritttrttto eon tanto sapions * * eoa tanto aeb faroao reotaaaati dai veacovi dellà Gennaata, eoa. tarder no ** i popoli a aeatire il beneflefo influaao di quosta' iauaaaeabite iaütuaioM. Moi non vogliamo dlasimutare * vostra maeath ehe Ia eolpa dei present * aeadimento religioae ai * in parte anehe noetr *. Peri Γ eaaere steti adi d«boli e tardi ali' ufficio dei domandam e dell' operare, «ari stimote adeaao di maggiore alaerith aei con­ cedere. Lo statuto fondamentale- «he Ia -maesti roetra in «jfiesto foturo statuto vorrh concordare * dwpoaiaioni religioae coll 1 * religion oondisioae dei paeee. Ci permette tuttaria di chiamare speqialmente il suo pensiero eu di cib, ehe il diritto «oetitusionale, stabilito' in tutti gli altri paeai d' Italia, determina la religione eattolica eesere domi­ nante e sola arêrè il pubblieo eeereiaio. Rarebbe dunque a erodere ehe ci poterne convenire il pubblico e aolenne eeereiaio di tutti i culti rioonoeciuti dalle imperiali leggi’ e che liberta costitusionali in luogo di aggiungere ai noetri vaateggi ee ne toglieseero 1'avito eeereiaio? Forse te trattaiqoni pel novello statuto inclasano; e noi preghiamo affinchi non sieno seritti ia legge i nuovi rapport! delle nostre chieee coi sovrane potere. sensa che noi siamo ascoltati. La maesta vostra é ben persuasa ehe noi soffriamo. ed è pereié disposte •d'-accoglicre in favore il linguaggio di chi «offre. Valgano queste suppliehe nostre ad ispirarvi sollecita cura delle nostre present! afflizioni; tra le quali vogliamo speeiafmente ricordate la diuturna vedovansa di sienne delle chieee nostre. J Valgano queste suppliehe steese a comprovarvi * fiducia ooil 1 * quale ei rivolgiamo a voi. Cosi prospera e féconda di lieti eventi vi sia te giovane eta vostra; eosl vi sieno benigni i riguardi di ehi governo i popoli ed i re ; come noi, faeendo omaggio alia sovrans maesta, onoriamo cells vostra persona, vi professiamo Ia devosione di sudditi osaequioaissimi. Groppellu presso Milquo, il U4 tnaggio 1849 Bartolomeo Carlo, arcivescovo di Milano. Carlo, reacovo di Bergamo. Carlo, vescovo di Como. Guiseppe, vescovo di Crema. Gaetano, veacovo di Lodi. Giovanni, vescovb di Mantova. Dragoni C" Primicerio Antonio, vicario generale capitotarc di Cremona. Gandini ytaoenso O Primicerio, pro-vicario ge­ nerale repitolare di Pavia. LITTERAE CONGREGATIONIS CONCILII. * Perillustri ac reverendimime domine. Perpenderunt reverendissimi patres, qui ex sacra congregatione Tridentini concilii recognoscendis provineialibus synodis' deputati sunt, acta ecclesiastica conventus ab amplitudine 'tu * cum suffraganeis epi­ scopis superiore anno I860 mense maio habiti. Et laetanter sane agnoverunt, quanto studio ac sollertia amplitudo sua, cum ceteris antistitibus, medelam faciendam curaverit tot eccleeiae vulneribus, * per­ versa istic impiorum factione inflictis, quorum fdhuo *vigenti conventicula fugerunt. vigilantiam vestram non ■■·- 00MVMSTÜ8 BQBÇOPOBVM PBQVIMCUB MBDK)LANBN8I8, IBM «mû tt 448 - - - —. ·. ..X.. .■...>■■ Illud quoque ptuarfuro sntegiti·, M «Ha pro· testandum templa apud vos aperiantur; quad fastehs catholico· omama «tne dubia eantriatarot, aroriM gravisaimo «caudale fieri posa· *. Optimo item eonsüte ab auguatinrimi Oaasari» etesia· Ubertatem ac iura sarte teata .anaq. roMt. Deniqua, quasi oompeudtam vastroram da aoeleriaatieo regimina eausiNosum, res aaerea omnes ex norma provincialium baatiaaimi CuroH synodorum instruor· sapienter deereviatis. Cuius vsatri baH id quoquo indicte·· est, quod utilas sacerdotes, nuite ceteroqui reoideuttea tege adatriotos, si qui alioubi abundant, dioeeadbus •geatioribu» non gravato conceditis. .. 4» ——χ—.----------- —„...---------------------------------------------------------------------------■ - UTTKBA1 ΡΠ JX ; Π. ■ ▼«mmMHi frater, salntem et apaatoKrnkm btaadletiaaata. Orate * adteodum nobis, faera obeaqueuthaima· Ate * ItttaiM tt * 7 proximi mtei iulii detaa qua· Kbantar aooaptm··. Kx UK· aaim no- * vim·· to, vauarabtliafruter, in iatfua tea· dlnaearis bopum proouraadum pro viribus inoumbaaa at omni atudio earare, ·* ' ia aa re· omnaa, texte aanoti Carali Barraawi spiritum at iuutitata, teateurentur atque procedant. Itaque ta primW aibil tibi magis eordi tbit, qaata at ractea samtaarioram institutioni M diseiptiaa· consulere, at ptaa ehristte··· plebis sodalitates ia agria reatitaere, at aeeleataatica· in eivitetibua collation· * inataurnra, at Oblatorum con- Placuit ■ item reverendissimi» patribaa decretam vestrum, ut in «ua quisque episcopus dioeceais pro­ prioque seminario, clericos adnaat; quin opus sit ad B gregationem ao noanulla * Ursalinarum domos denuo maius aliquod et commun· seminarium amandare. constituera, at sororum Caritati· familia» ampli­ Quatenus autem da benameritis societati· lesu ficare, dam tibi in animo fixum ___ * daatinatumqu eat et «anctiasimi Redemptori» familiis revocandi, faΛΒβ BOBeati manum vorabiliter deliberastis, id quoque magnopere sacra admovare, eaaque ad optatam exitum pardueara. congregatio laudat ; quandoquidem ii religiosi minsta ut unphasimaaÂstie» dioaoeaaos utilitati at admini­ prorsus vi et cum magno populorum ao praesertim stration! magi» magisque prospioere posais. Hanc juventutis damno expulsi fuerunt; et si mora diu­ igitur pastoralem team sollieitadiaem mariti· laudi­ tina interponatur, periculum est ne sacra ipsorum bus proaequimur, veaarUbilis frater, tibique addimus patrimonia deportant' animo·, pi, jfautria diudem «aneti Caroli vestigia lam vero quod concordiam in multis ipsius pro­ persaquens, «rompis aemulans, maiori usque ala­ vinciae rebus servare cogitatis, id utique commen­ critate omnes boni pastori» partae implere contendas, datione dignum videtur: non ita tamen ut singu­ nihilque intentatam rolinquaa, quod in maiorem tui lorum episcoporum libera agendi ratio et praesertim , gregi» utilitatem oedere queat. Et quoniam te ad apostolicam sedem recursus coarctetur aut im­ minime latet, quibo» quantiaque molitionibus et pediatur, a qua vicissim secreta et peculiaria re­ fraudibus fabricator·· mendacii tristimimi» hisce sponsa unusquisque recipere poterit. temporibus acerrimum catholicae eccleaiae bellum Neque illa ■ probatur opinio ab uno ex vobis inferre, quibusque monatroaia opinionum commentis, I . " '. quod . ‘ ‘ ‘ _ cum' maximo animorum et civili» etiam societati» proposita, nempe matrimoniale» quarti gradu· q . dispensationes, ex privilegio quodam olim vobis ob damno, iura quaqua divina et humana permiscere * et imperitorum interclusos recursus concesso, nunc dari ab ordinariis ac improvidae praesertim iuventuti l>oaaint; quam propositionem episcopi aiü prudente animos menteeque pervertere, corrumpere ac dira sane cum silentio praeterierunt. Non enim tam vesanae incredulitati· contagia usquequaque spar­ . Mint illa temporum et causarum adiuncta, quae hoc gere et propagare conantur; idcirco ne intermittas, una cum yenerabilibu» fratribus suffraganei» tui», extraoMinarinm beneficium exigant; ideoque ad sacerdotali solo atque constantia opponere murum sedem apostolicam recurrendam erit. Sed illud imprimis improbat sacra congregatio ’ P»» domo I*r,el' >“ omnibu» vigilare, catholicam ac detestatur, ne secreta matrimoniorum regesta doctrinam J strenue ‘tueri, ---------propugnare, inculcare, i et, laieia potestatibus, .cuiusvis gradus, patefiant; no qua voce, qua salutaribus scriptis, Christiano populo inimicorum hominurii insidias et errores detegere, forte conscientiarum arcana revelentur. , aumque assidue monere, exhortari, ut, profanae Pauca adhuc sunt, quibus eminentiaaimi patre· vocum novitate· at talsi nominis scientiam studio­ ■ respondendum consuerunt. Primum nempe, quod sissima devitans, in Catholicae veritatis et unitatis taxas, quge «anctae sedi pstrsolvuatur,. parse sunt professione stabili·'atque immotus permaneat. Ne­ - tum erga vestram provinciam, tum erga nationes que unquam desinas, una cum iisdem venerabilibus alias. Quodsi qui episcopalium in Urbe negotiorum fratribus, omne· ecclesiasticos viros ac potissimum gestores graviora forte stipendia a vobis exigunt, parochos excitera et inflammare, ut, seipsos in om­ - in vestra potestate erit, alios iis substittare, quip nibus praebentes bonorum operum exemplum, ac, mitiore mercede agant laborante· velati boni milita· Christi lesu, Christianam Deinde quod ad tax·· oanoalteriae vestrae ad‘plebem «anctiasimi» divina· nostrae religionis praetinet, quas in ftitara synodo statuere vulti· M oaptionibus accurate imbuero, tener·· adolescentium definire, aequum erit, ut ea» poatea sedi apoatolicM mentes et cera· corda fidei verbis sedulo erudire, sancienda· offeratis. Quod item de festi» poethino ' atque ad omnem virtutem maturo fingere, errante· forsitan introducendis dicimus; qua super re sacra ad iustitiae semita· reducere oonteadaut lam vero' rituum congregatio audienda erit tibi significatu» ad nos perveni··· alias tuas littera·^ Haec de sacrae congregationis. Tridenttai con­ cilii sententia ad vo« scripsi. Ad me vero quod attinet, meam amplitudini tuae eeterisque reveren­ dissimis episcopis peculiarem operam atque stadium libentissime spondeo; et interim fausta omnia a. Deo precor. die 17 eiusdem mensis iulii Scripta», cum exemplo epiatol·· a te cunotisque tuis suflhaganeia darisaimo in Christo filio nostro Francisco loaepho, Austri·· imperatori, Hungariae regi "apostolico et Bohemiae rogi illustri, missa·, ut catholica eooleaia in istis regionibus, a quovis vinculo expedita, suam plenàm Hae literee manu emin«ndiaaimjcari ' habeat libertatem. Qua quidem in re, pastoralem Nota. _ dinalis praefecti Mai«criptas ' essevidentur. sunt etexpedit·· . ■■ ■ team atque eorumdem suffiraganeorum sollicitudinem vehementer in Domino commendamus, ac futurum confidimus, ut in tanti momaati negotio idem in r i - - -»■· t“-‘1 Λ.. ,ι βμ,ι H '■” PWB1 JI OOMVKMTUS KPI8COPORÜM PROVIMCIAK MKDIOLASKN8I8, IMS rai 23 M2 Ohrteto csmûiiM Ifo rater iutimaia apatm A tatao Doaiao expoeoere, et in abwkatia 4ivira AeetierUe ·* postulatioaubu obsequi veHt. No· aaab gratia· *ibi aWha^aa veasrubilib·· fratrib·· tevi antam umi aoatri gaudio ax ipsis tab Htterto. suffrage·· * tab seasperpropitins adesse relit, vesagnovim··, ta euedemque aaftagaaaoa assiduam trisque paatorabbaa earn baaedbat. Cuius divtai IbrvidasqMDeo optimo maximo pre nostra iaeola- praesidii ausptee *· ae praecipuae nostra· baaeautata adhibata prae··, ac. plan· eon dubitamus, voleatiae tests· apeatelbaa. beaadietioM· tote quia ardaatiori usque atadio ta iidemque aaMragaaai, cordis affectu tibi ipsi, veaarabilb frater, atqus iltis aaa cum ehro populoqu· fideli, supplicationes at eueetisque dericb latebqae fidelibus carae vestrae praam eida· offerre nunquam cessant, at omni­ ooncreditis peramanter impsrtimur. potenti aaa virtute sccleaiam suam aaneta· a tantis, Data· Caistas, die 19 angusti anno 1849. ponti' quibus aaac iaetatur, procelli· eripiat, eamqus novto flenti» aoatri aaao quarto. triumphis augeat et exornet. No· certe baud omit­ Pica papa IX. timus, ia humilitate cordi * nostri, ab ipao clemen- CONCILIUM PROVINCIALE PARISIENNE 1849 leptembris 18-28. Concilium provinciale Pariaiense, celebratum B probata. Parisiis, apud J. Lecofifre ot soc., in vico diebus 18, 31 et 98 septembrto 1849, sub MsriaVcteris-Columbarii, OT: apud Ad. Ιλ Clère et soc., in vico Cassette, OT. 1850, Qominieo-Angueto Sibour, archiepiscopo Parisiensi. In-8 , * xxiv-339p. — Autun, séminaire; Cham­ Mbllegnphia. béry, séminaire-, Grenoble, séminaire: Lyon, abbé I) Decreta concilii provincialis, Parisiis habiti, ab Martin : Lyon, séminaire ; Paria, Bib(J nat. B 6900 illustrissimo et reverendissimo dd. Maria-Dominiooet 6898; Reims ville; Sens, séminaire. Augusto Sibour, miseratione divina et sanctae sedis 3) Actes de l'église de Paris touchant la dis­ apostolic» gratia archiepiscopo Parisiensi, throno pontificio assistente, anno Domini MDCCCXLIX, cipline et l'administration, .pubUés 'par l'ordre de monseigneur Marie-Dominique-Auguste Sibour, x menae Septembri, a aaneta sede recognita et appro­ archevêque de.Paria. Imprimerie de J-P. Migne, bata. Aureliani·, apud J.-B. Niel, typogr. et bibliopol. episcopatus, in vico d'EseUres. 3, 1850. aux ateliere catholiques do Petit-Montrouge, 1834. Magnum in-8 , * X-fi98p. — Paria, Bibli, nat. , * In-8 48 p. - 1 f. — Autun séminaire. B 3398; Paria, Saint-Sulpice. 3) Decreta concilii provincialis Parisiis habiti ab ilhutrissimo et reverendissimo .dd. Maria-Dominico- Pag. 53-78, statuta concilii Partoieruto anni 1849. 4) Acta et decreta sacrarum conciliorum recenAugusto Sibour, miseratione divina et sancte sedis tioram, collectio Lacensto, auctoribus presbyteri· apostolicae gratia archiepiscopo Parisiensi, throno ' pontificio assistante, anno Domini MDCCCXLIX, ® a. J. e domo b. v. M. sine labe conceptae ad Lacum, mense septembrto, a sancta sede recognita et ap- (Friburgi, >873), IV, 1-90. PRAEFATIO >. eat ecclesia ; nuito unitas sine consiliorum communi­ Haec nostra aetas in ecclesiae annalibus magna catione. Neque in singulto episcopis, sed nimirum in insignietur victoria; iam enim aliquando stabilita episcopatu consistit ecclesia, .Omnia in ea consul­ tando fleri debere1*, affirmavit ipse Portalis, cum, vide'tur conciliorum libertas. Nam, val in ib regio­ nibus, in quibua maxime oppressa iaeebat religio, gubernii nomine, ad collegium legtolativum de con- . episcopales coetus non sine admiratione vidimus; ventione et articulis organicis retulit: „ecclesia sic et Germaniae ecclesiae, coactis coneilib, perfectae constituta, ut et capite constet et membris, quae natu­ rali sua inter se ratione semper contineri neces··, libertatb suae initia dedicarunt In Gallia vero mox •st. Sive enim caput a membris, sive membra inter futurum eat, ut omne * ecclesiasticae provinciae sua quaeque habuerint concilia. Ac primum quidem •se disiunxeris, ecclesiam· intulisti.1* Haec ibi: in seeundo vero volumine luliluhabuit provincia Parisiensis, eique 'hanc gloriam tioKtuu · dtorcrsanarvm, plenissima reperitur con­ vindicamus. Neque vero id non exspectandum (hit. Tam enim sub illustrissimo domino Affre,vlro aeterna ciliorum defensio, sive de iure ac lege, sive de utilitate quaeritur. Sanctos illos conventus sic ordine memoria digno, couventus episcoporum habiti fue­ rant : qui etsi propriam conciliorum formam nondum d| expendit auctor, ut eos tum'ad ecclesiae, tam ad assumerent, tamen, quo iam tum aspirarent animi, civitatis constitutionem referat. Illud vero imprimis quid requirerent, haud obscure indicabant Interim accurate exsequitur, quanti intersit, hisce nostris providentissime· Deu·, voeato in locum archiepisoopi temporibus, provincialia instaurari Concilia; et quo­ martyris illustrissimo domino Bibour,' praesulem dam loco, quasi id, quod mox futurum erat, animo ecclesiae Parisiens!" praeposuit habendorum con­ auguratus: .Dignum fiierit profecto1*, inquit, .sancti· studiis et excelsis cogitationibus magni pontificis, ciliorum studiosissimum, qui, ut ea in moram usum­ quem ecclesiae divinitas datum videmus, praeclara que revocaret nullam ocqaaionem praetermiserat Nondum.faim excidit memoria cuiusdam libelli, repetere maiorum vestigia ; ut, quemadmodum tem­ ante motus mensis februarii ab eodem, tufa Diniehsi porale suum regnum sapientiasimis instituti· cum episcopo, editi, et' archiepiscopo Parisiens! more omnium pausa renovavit, ita nunc totum «e ad ec­ clesiae necessitates convertat, iisque, illustrissimum , epistolae iqscripti; in quo, cum omnes articulos quemque decessorum suorum aemulatus, conciliorum organ\oos, tum. vero maxime quartum illum im­ remediis succurrat. Nam, quae horum temporum " pugnabat quo omub'episcoporum conventus inter­ dicitur. In principio' illius libelli haec de ratione-et est conditio, ana ex apostolico. culmine emissa vox plus, £d sacra ilia revocanda comitia, valitura est, utilitate' conciliorum leguntur: .Sine unitate nulla quam omnto canonum antiquitas.** Neque his contentus Diniensis episcopus, 4eum 1 PnWUtMMa ax gallfoo trsaalstsm Me ntMicimaa — libram suum ad Pium IX mitteret, ipsum pontiCM Ιλο. 443 ' · ΟΟΜΟυυΚ PROVINCIALE PAR1BIEN8E, 1849 «eptembris 1· ------- ■■■.,■„------------------------------ -- -----------... . , 444 ficem, uti comperimus, verb» reverentia tau minus Anale * quibus» Deo «unie buta-volonte, oommiasa quam gravitate ptatis deprecatu est, ut eoacifiorem aua * gentis taetrae gubernacnta, Bberam pendunt fautorem aa at hortatorem -eum itaigni oederiao viam. commodo et pontificatu aai ladite proflteretitr. , In tali uostraram rorum montent» ad eanetitatem Inierim, quo maxima tempore ia laoem prodiit . vestram, oui agnos et evoe Christus eommiait, fidenti alteram imtitutionum volumes, aocidit, ateua· foi animo eotaurrimua, vestram caritatem depreoantaa bruario, magna ilia rerum oommatatio, qna» syno­ ut oonciHam plenarium totius genti * galiieaaae ordi­ dorum oefebreadaram et nova incitamenta et nare dignaminimaiorem facultatem attaMt Nam tanta tempestas Kt tabte qiidem omnibus eeeet pergratissimum quo' demum sruptUro esset, aut quem exitum habi­ eudire verbe quae prooederent de labiis vestris, et tura, nemo satis sciebat Dlud certo evenire poterat, frui eloquiis quae procederent de ore vestro; at ai ut pristin» ecclesiam ister et civitatem ratio muta­ de absentia patria fore eat ut filii doleant, saltem,, retur. Consentaneum igitur ae plane neceaae erat, per delegatam nobis in concilio praesideatis. Et, modo beatitudinis veatrae placitum fuerit, id agere primo * putores, nt - praesentem rerum inclinationem eonaiderarent attentio *, et ôonaili * ' burie coetum apostolic * auctoritate instituti posse inter ae Conferrent, ut, ai quae forte emersissent opinamur ordine sequenti : pericula, ab eoelesia propulsarent; cum praesertim, . 1. Concilium plenarium omnium Galliae episco­ porum, in eo praesidente apostolieae sedis legato, quae nuper exstiterat, respublica, utpote oui ,iu * * conveniendi quasi pro to era ** Aierat, nullam moram I congregaretur ad kalendu proxima * septembris. 2. Haberetur in urbe Turonum, *inter'omne * quieti paucorum episeoporam coetibus videretur afferre pone. Galliae civitates nobis visa pro tempore *magi idonea. Atque hoe loco re * erant, cum episcopus Di3. Sanctitatem vestram non praeterit in hoc niensis ad archiepiseopatum Parisiensem eat pro­ plenario concilio quam plurium occurrenda esse motu». Qui, ut plane perspexerat quanti momenti quae ordinatione indigeant, et sapientiam vestram forent concilia, id aibi imprimi * faciendum ease non fugit qiianti foret momenti de nulla re tritetare, statuit, ut ea convocanda curaret. ■ Ceterum, cum nisi praevio elencho auctoritate sedis apoatolieae ex recentibu * mutationibus, quidquid demum evenis­ firmato, imo et confecto. set, communi * et par esset futura omnium Galliae * Hi , apud qos bene visi * auctoritati vestrae humiliter expositis, fas sit, beatissime pater, nostram ecclesiarum conditio, cumque insuper eaedem ubi­ * aperire que ement neceemitatea, eadem pericula referretque sententiam Ae rebus in capite concilii agendi plurimum, consiliis, quae ineunda viderentur, magna et sanctitatis veatrae iudicio subjicere. Nobis nempe videretur peropportunum: quadam conaenaione vim. ac pondu * addi; hi * de cauaia, re * ipaa poscebat, ut a generali totiu gallicae 1. Renovare tapj sapientur statuta a *sacri ecclesiae conventu initium fieret. Ita certe sib per­ canonibus et praesertim a sacrosancta Tridentina suaderont complures episcopi, qui tum Parisii * ver­ synodo de *'concilii provincialibus et episcopalibus. 2. Instaurare *theologica disciplinae in quibus sabantur. Quare communi consilio ce ** b litteras ad summum pontificem dederunt, quibus ab eo preca- g recipiantur laureae' et omnes giadus acadetnici : bentur, ut concilium totiu * Galliae convocari tuberet, unde canonieu personi * tantum graduati * conferantur 'Sanctissimo patri Ao popa * IX maximo. dignitate». ■ r ■ ■ 3. Definirq conditionem rectorum ecclesiarum Beatissime pater. -minorum, qui apud no * * dicuntur-demereant et a Reverentiam et obsequium ad apostolicam' sedem', tempore conventionis - anno 180^, ad no * usque , quam sanctitas vestra tot et tanti * * praecelsi virtu- fuerunt ad nutum episcoporum amovibile *. * tibu inter inauditas aerumnas, velut lilium inter 4. Sancire quae sancienda rant de jurisdictione •pinas, tam praeclare exornat, filiali pietate ute . ecclesiastica, praesertim contentiosa, et definire omnia deferimus ; et una Simul ad oatbedijun Peri,, quando et quomodo apud nos sit exercenda. in qua pos antique religione, fide integra putiorem Bene novit beatitudo vestra quanti - ecclesiae agnoscimus principatum, ad. plenitudinem potestati * intereat ha * * quaestione canonice ordinari et dirimi, cui clave * traditae sunt, no * in partem sollicitudini *, ne potestas civilis, ipsas sibi ipsi tanquam sui juris licet impare·, vocati, et ipsi inter rerum et tem­ incompetenter et cuth ingenti detrimento totius porum angustia * positi, nostra depromimus vota. ordinis ecclesiastici attrahere praesumat. Paternitatem vestra non latet .quanta in multis Interim Deum optimum maximum enixe ob­ gravioris momenti circa disciplinam quaestionibus secramus ut tantis doni * suis nos frui, gaudere ac laborent varietate nostrae omnes omnium Galliarum ' proficere velit; apostolatum vero vestrunr, ad nominis provinciarum ecclesiaeJ Episoopi quidem a longo sui gloriam et ecclesiae suae sanctae securitatem tempore de gravi dolent conditione qua ipsin iahibitum est quin synodahter.coadunari possint ■ Singuli enim pro sua «apientia singulo * pascunt j greges, sed saepe saepius alius adhibet mqdia ; unde infirmis ponitur offendiculum, et pastorum minuitur imo pessumdatur auctoritas; unde etiam in ardua et excelsa pro religione et ecclesiastica libertate aut ’ regulari et · per canones statuta dis­ ciplina difficilius vel aggrediendo forte * vel pyrt finiendo constantes evadunt Et ecce dum omnia hominum instituta .iterati * atque iterati * tempestatum procelli * .concutiuntur et prope evelluntur, nec est qui posait manum ad­ movere ecclesiis nostris, divina' opitulante miseri­ cordia, liberior, evenit conditio et ministrantur media quibus, si lubeat, omnium provinciarum te ' coa­ dunent episcopi,- ac conficiant quae iuxta canonum statuta pro temporibus sunt peragenda. Ipsi pag- tot et tantis‘procelli * sua potentiori manu ereptum in multos annos incolumem servare dignetur, bea*ime |ia pater. Obsequentissimi ac devoti filii: *Archiepisoopu Parisiensis, episoopi eumitii * na* tionslibu intersidentes et alii episcopi Parisiis ‘congregati. Lutetiae Parisiorum, II kalendas , martii 1449. Hae litterae summo pontifici .redditae sunt Caietae, quo se tum receperat. Romae enim sedi­ tiosorum hominum factio dominatum occupaverat, now rursus exemplo, quam ingratos animo * gerere soleat 'multitudo. Pin * IX, in tanta rorum Omnium perturbatione magno cogendo concilio tempus oppor­ tunum tan ratus, episcopia, qui Parisiensis litteras subscripserant, hoc brevi respondit: i « 4M CONCILIUM PROTOiCIALB PARI8IBN8K, 1849 Mptmbris 18 GFCkitfi969f99 jRffWB0|Mlp <ί 4 4 JWttifaMt) frwfMip VWwiwMMi^ jIhAmiwm^ M wM ** FwNFoMUM IWmwî w ptrtiiiu n^Wnm ~ Pros Firs IX. Vsnsrabiles faut··,. salutem et apoatolicam benedtotiomm. Nihil gratin·, * nihil •ntebilius veatris obseqnMtissimis litteris, quas Lutetia· Parisiorum kalendis proximi mart» datas, libentisaimo animo accepi­ mus. In illis enim, venerabile· fratre·, mirifio· •lucet summa vestra fides, amor et observanti· erga Romanam ecclesiam, quae omnium ecclesiarum non modo caput sed etiam mater atque magistra, ad quam, propter potiorem principalitatem, neoMee·' est omnem convenire ecclesiam ;■ ac singularis vestra erga no· pietas et d.evotio, qui nullis certe nostris meritis, sed inscrutabili divinae providentiae consilio . 4M vero illud vel maxime optamus, ut quisque Galliae arehiepiseopua provincialem synodum * · sacris ca­ nonibus, uti sciti·, tantopere incukataib convocare velit, in qua, una cum eoepieoopis anftuganei· suia, omni cura, industria ac stadio ·· vel'agere vol proponere contendat, qua· valeant ad catholicae ecclesia· oauaam tuendam, ad pietatem morumqu· honestatem fovendam et «scitandam, ad catholicam •olidamque institutionem promovendam, ad sanctis­ simae nostrae religionis bonum in universa Gallia procurandum, ac praesertim ad graasantes propul­ sando· errore· ac funestissima Vesanae incredulitati· exitia avertenda, quae luctuoaimimis hiece tempori­ bus, quasi tenens undique exundans, universum pene terrarum orbem'submergere tentât. Haec in prae­ benti rerum statu vestris litteris rescribenda censuimus, venerabile· fratres, dum ab explorata vestra religione et pietate exspectamus, ut maiore usque i alacritate ministerium vestrum implentes, ac tan- quam boni ipilites Christi laborantes, in Dei glo; in suprema Petri cathedra collocati, a Christo riam amplificandam, atque in sempiternam hominuni domino in eiusdem beatissimi principis apostolorum salutem procurandam totis viribus incumbere nun­ persona gravissimum munus accepimus pascendi quam intermittatis. Nos certe haud omittemus in agnos et ove«. Ac iucundissimum nobis fait in omni oratione et obsecratione eum gratiarum actione ipsis litteris perspicere qua episcopali sollicitudine a clementissime luminum et misericordiarum patre, •t quo sacerdotali selo animati estis, ut sanctissimae humiliter enixeeue exposcere, ut caelestium omniu^ nostrae religionis bonum procurare, et ecclesiasticam charismatum copiam super vos propitius semper effundat, vestrisque pastoralibus curis et . laboribus disciplinam in Galliarum dioecesibus instaurare, earumque regimen in meliorem conditionem adducere benedicat, quo ecclesia au·.sancta maiora in dies ineremdhta Suscipiat, ac fidelis populus numero et possitis. Quocirca, vestris esset in votis, omnium venerabilium fratrum Galliae antistitum concilium » merito au^eaturi Ac divini huius praesidii suspicem Turonibus proximo mense septembri cogi, in quo, et praecipuae nostrae in vos caritatis -testem accipite iidem antistites, Collatia studiis atque consiliis pro ^•postolicam-benedictionem, quam toto cordis affectu eorum sapientia, rebus omnibus maturo et accurato vobis'ipris, venerabiles fratres, cunctisque clericis, laicisque fidelibus curae vestrae commissis per­ examine perpensis,-.es ex sacrorum .canonum prae­ scripto agenda ac sancienda curarent, quae ad amanter impertimur. maiorem Galliae ecclesiarum utilitatem prosperi- C Datum Caietae, die 17 maii anno '1849, ponti­ tatemquq pertineant. Et quoniam optime nostis ficatus nostri anno tertio. > concilium^ eibsmodi absque apostolicae sedis Venia Pius papa * IX. nec indici, nec haberi posse, idcirco enixis precibus a nobis postulastis, ut concilium idem suprema nostra apostolica auctoritate .convocare, eidemque sin minus per nos ipsos, salqsm per nostrum et apostolicae sedjs delegatum praesidere velimus, atque insuper statuere quae in concilio ipso tractari debeant. Equidem, venerabil·· fratres, ea est cura, atque sollicitudo quam de Gallike ecclesiis gerimus, ut nihil nobis potius, nihil antiquius, quam ut omni studio earumdem ecclesiarum bono et rationibus consulere possimus. Itaque, meritis laudibus vestrum prosequimur selum, qui ad spiritualem cleri populi­ que Galliarum utilitatem magis magisque comparandam spectat. Verum quod attinet ad plena­ rium omnium Galliae episcoporum cogendum concilium, neminem vestrum latet, venerabiles fratres, D eam nunc esse rerum ac temporum conditionem, ut prudenter timendum sit. ne solemnis ille con­ ventus possit ea plena tranquillitate agi, quae in tanti momenti negotio requiritur; aut ea celeritate absolvi, qua episeopi quamprimum ad proprias dioeceses redire queant. Accedit etiam, ut plane ignoremus quid permulti alii Galliarum antistites de eiusmodi convocando concilio sentiant, cum in officiosisaitdis atque obsequentissimia eorum litteris, quas ad nos mittere non desinunt, nunquam huius­ modi desiderium manifestarint. Itaque etiamsi in praesenti, veluti pro vestra prudentia probe intelligitis, venerabiles fratres, haud facile animum indu­ cere possimus ad 'totius Galliarum. episcopatus cogendum concilium; tamen futurum confidimus, ut tibi 'optatissima pax et publica quie·, Deo adiuvaate, restitat· faerit, maiora episcoporum concilia tranquilliori modo possint oonoelebrari. Interim Omrou. eaKKnak toHC· XUU. Cognita pontificie voluntate, ubique de provincialibhs habendis conciliis cogitari coeptAn est. Et quidem in articulis organiris nec pontifex nec episcopi fere quidquam impedimenti fore existimabant. Nam simulacrum hoc legis funditus iam collapsum erat ; nec temporum ac rerum magia quam veritatis vi, maxima ex parte aut abrogata fuerat, aut de­ suetudine obsoleverat : vetus politicae inventum, quod nunc- eadem vel sola abiicere iubebat. Ipse quidem Pariaienais antistes, qui, atttnte etiam regno, istorum anticulorum vanitatem coarguisset, nullo sane metu, ne contra legem committere videretur, retardari.poterat. Ergo, re prius cum reve­ rendissimis auffraganeis communicata, tempus synodi habendae constituit. Praeerat tum administrandis cultibus eiusmodi vir, cui et haberetur summa fides et deberetur. Illustrissimus praesul 'dominum de Falloux, quae deliberata essent, minime celavit, idque agi, ut pro­ vinciale concilium Parisiis haberetur. - Praesulis con­ silio plane assensit minister, ratus ipse ecclesiam „libertate convedtus“ sine controversia iam uti posse: spoponditque ultro, eam se libertatem,, si impugnaretur, pro suggestu defensurum. Proxime iam instabat dies, qui inchoaqdo con­ cilio dictus erat, nec interea quidquam cohtra mo­ verant summi reipublicae magistratus. Tum demum visi, sunt expergisci. Nam eo tempore dominus de. Falloux morbo prohibebatur a publicis negotiis; neque eius collegae idem, atque' ipse, sentiebant do articulis organicis eoramque auctoritate, ac de’ iure quod civilis potestas ex iis sibi in conciliorum celebratione arrogabat. Non mirabantur illi quidem, ■' v ■'· W ■ 487 ------- CONCILIUM PBOVUCIAUt PARKŒNM, 184» eoptmnbrfo 18 — —------------ .I... ■. „ ,, ■„ .......... . . -, I ' -■— ■ ·■■■. > -^Γ ' ~ 488 quod episcopi inter so,consultare velteit, idque 4-emeiBmn, nee integra soium manebat quaeetfo, etiam aequum iis videbatur; neo varo, quoatinu varum eb importaaam iBad exemplum ae praeiadiroe floret, otto mode obstare eapiebaal Bed nimirnm άηφ multo etiam difficilior. Denique te» eivite ** ita «ibi paraaaaeraat: «exstare legem, csri fraas potestatis pateti agnoscebantur, aoo iam progro·· pararetar; dart ephemeridibus, dari erataribaa crimi­ ille ffieeudue orat Ubertatis oeoMae, oed regressus. Atque haec, quae ante oonciHum Parisienso nandi materiam; quare viam quam primum eme quaerendam, qua ministri cahusnias eft^ereat; gesta suit, commemoraro neque incouueodam neque neque id difficile factu eaae; pmveadeadam taatum- supervacaneum esse duximus; cohaerent enim eum. modo episcopio, qui concilia habere vellant, ut actis, quorum nobis collectio atque editio deman­ veniam haine rei a potentate peterent: retari qui­ data eet; nec solum eum ecclesiae gloria, sed etiam dem lege concilia, mu tamen concilia [aino] gubernii cum provinciae Parisionsis eiusqge religiosissimi métropolites laude oqniuneta eunt. permissu celebranda." ., ' Hac senteutia minietri» probata, dominae Laajuinsis, qui ooclesiastica interim administrabat, ad archiepiaeopnm Parisieusem mimae est, ut cum eo DECRETUM INDICTIONIS. negotium transigeret. Ie tum vernabatur Bahoti-Ger4 mani. Sevareadimimi suflbagaaei una cum eo con­ Maria-Dominicus-Augustus Sibour, miseratione sederant, ut de rebus ooaciHi, quod postridie in- divina, et sanctae sedis apostolicae gratip arehichoaturi erant, concalerent. Dum securi inter eo I 1 episcopus Parisionsis, throno pontificio assistens, deliberant, ecoe multo mpne ministri adventus nun­ reverendissimis fratribus episcopis comprovin­ tiatur. Cuius rei causa Venisset, baud difficile erat cialibus neonon ecclesiasticis personis quae, de iuro. toniicere, nec cuiquam dubium, quin difficultates vel consuetudine, concilio provinciali intéressé de­ (quam graves, incertum) adversus concilium ex­ bent, salutem in Domino. stitissent. Illustrissimus· arehiepiscopue festinat mi­ nistrum in suo conclavi excipere.' Interea reveren-. Quanta sit odnoiliorum provincialium utilitas, satis dissitni episcopi eodem in loco manserunt, anxii et. enarrant banales ecclesiastici ; quae’ quidem et con­ vocandi mandatum, et modum habendi et tempus expeotatione suspensi. Bed minister officiosissime' ille quidem exposuit et normam, totam denique ex ordine actionem ipsa illustrissimo praesuli, quid timsrot magistratus, quid Domini verba, -spiritus caritatis et unitatis impulsus, expeteret; iniectaque mentione de articulo quarto exempla apostolorum^ conciliorum generalium sanc­ tiones, constitutiones pontificiae cuilibet eviden­ legis organicae, ostendit, nullam moram foro, quo­ tissime declarant. ' minus venia, quam hio articulus requireret, con­ • Quas ob causas, postremis hisce temporibus, cederetur, modo ne metrepolitae eant petere gra-. sacros illos conventus adunari non in promptu verentur. ' Tum vero illustrissimus archiepisoopusParisiensis, ftierit, 'liquido appariet, nec operae pretium eat ministro declarandum esse ratus, do articulis organicis fusiori sermone explicare. Ex hac tamen lugenda concilioriim cessatione, quantum ab ipso dissentiret, ostendit, quare iisdem.j ! nullam legis vim tribuendam censeret « „ab ipsa * tot et tantorum malorum, quibus afflicta ecclesia enim origine ede vitium traxisse, ut ab eo conditos, ingqmiscit, fontem scaturisse, sane fatendum est. qui omni careret auctoritate; praeterea si qua in Si enim frequentior divinae oblivio hierarchise ; si re libertatem ecclesiae attingerent,. variis postea minor erga praepositos reverentia ; si impeditus editis constitutionibus tacite saltem esse abrogatos; in praecipiente vigor; si morosa interdum in sub­ audacissimum adversus sanctissima iura conatum dito obedientia; si pro avita illa caritate, in qua fuisse illam legem, neque alitor, nisi per continuam cognoscent omnes quod discipuli Christi sumus, violationem, ad id tempus retineri potuiqte; ut privatus amor; si pro debito obsequio propria vo­ porro retineretur, reipublicae iam nihil omnino luntas; si pristinae disciplinae immutatio; si litte­ intéressé: quo enim veterem istam orbitam ultra rarum sacrarum defectus; ei discrepantiarum in tereret? Iam, quod minister veniam habendi oon- rebua ecclesiastici * offensio multiplex; si luctuosa cilii petendam diceret, id vero nihil fore aliud, pisi dissidia, damnum istud Christianae adeo nocivum . eius impediendi ius civili potestati ooqoodefo, legem roipubUeae; venerabilium illorum consessuum desu­ cassam atque inanem, quoad posset, corroborare, etudini, quibus, tanqnam lege viventi, sacrosancta denique ea probaro, quae semper reiecisset eo- fulciebatur ecclesia, indubie tribuendum. Gratias Deo et âomino nostro lesu Christo, qui cleeia." . - z Cum satio appareret, illustrissimam antistitem sponsam diligens pro qua seipenm tradidit, mundana non magis de sua persuasione, quam do animi pro- { |eem lavacro aquae in verbo vitae, nos hodie, lieet posito , dimoveri posse,. ex colloquio discessum est. ’ attonde tantopere afflictos, antiquae rursus provin­ Tum voro ministri inter ae deliberaverunt, quid cialium conciliorum instaurandas- disciplinae, in foeto opus esset ; cuius deliberationis is fhit exitus, opem erigere digabtaa · eetl Sacros namque illos ut postridie in , Monitore" promulgaretur edictum.· senescens, ai ten habere non est impossibile, satis „Communis utilitatis ergo concilia per annum 1849 < > patet episcopia, nobis praesertim tanqnam huic pro- permittenda videri." Sic enim putarunt, qui rebua vincias praepositis, non ex voluntate et pro arbitrio, praeerant, causae Suas esse consultum. Epishopi oed ex muneris et pro officio celebrandos. ’ Quis veto, qui ius suum nihil petendo vindicaverant, dubitat «enim leges ecclesiasticas, eum nobis convocandi concilia potestatem fecerint, simul et fecisse * siluere, ao porro aua concilia paraverunt. - ■ . - / I 1 Quodoi illustrissimus archiepiacopus Parisiensis ' necessitatem, non sine aliqua etiam comminationp · quadam indulgentia petendam putuset veniam ha- poenarum si, quod absit, ab illis legibus exequendis bendi concilii, pronum cuique <êot conticere, quid négligentes, aut timidi temperaremus? . fleri neceese esset. Illud enim consequens orat, ut - Quapropter^ venerpbilss fratres, alacri mente et . edictum, cuius supra facta eat mentio, non iam com­ vera sanctaque laetitia exultantes m Domino, deai-. muniter ad, omnia concilia, sed proprie ad noted derio . insuper quod 'pandit sanctissimus dominus neater Pius IX, in suis litteris 'apostolicis, Caietae, Parisiense pertineret, idemque petenti ptaesali con­ cederetur; atque ita fluxae per se logi inpitne ac­ die decima septima maii, libentissime obtemperantes, cederet. Praeterea, qnotise deineepe habendum foret r vos hodie ad exoptatum tamdiu, ei toties a Deo 489 CONCILIUM PROVINCIALE PARI8IEN8R, 184» wpUmbri. 18 470 cflagi latum, nostrae provinciae concilium voeavimaa, A mediator, st auctor salutis nostrae ; sub tutela at arifim et vocamus, ubi congregati in Spiritu sanem,■ praesidio matris eius beatissimae virginis Mariae, fido illuminati, ia caritate radicati et ftindati, oa- sancti Petri, Petri,' apoetolonut apoetolonufi principis, sanctorum quo quo-­ thodrae Petri, ad quam, propter potiorem prinm- rum patrocinio nostrae ecclesiae cathédrales et palitatam, neoease est omnem convenire ecclesiam, dioceses "muniuntur, atque omnium sanctorum: Nos, metropolitan)», et episcopi provinciae consociati, quidquid nuac postulat sinoerum fidei decus, qpidquid sancta integritas morum, quidquid Parisiensis, conciliorum provincialium seriem, longo firmamentum disciplinae, quidquid pravae cuiuslibet annorum spatio, pro difficultate temporum inter­ emendatio consuetudinis, quidquid iam offendentis, ,_ r___,______ ______ad __Deum ruptam, tandem__________ renovantes,_______ effusi»rprimo heu! veUt^ntum imminentis scandali effugatio, simul ' precibus per dominum'nostrum leanm Christum, et ex composito instituemus. salvatorem nostrum, et invocatione Spiritus sancti, paracliti, qui docet omnem veritatem, solemniter peracta, hoc concilium celebrandum esae statuimus, in quo incipiamus providere de iis quae fidei et morum integritas ac rerum ecclesiasticarum recta ordinatio exigunt ac postulant Nec proinde prae­ sentis concilii scopua eat quaecumqpc necessaria aut utilia attingere, sed quaedam declarare ac sancta coetui, bonum Christi suave olentia odorem, B docere, quaedam vero statuere, aut statuenda prae-silentium, pacem, doctrinam, pietatem undequaque parare, et exorâium instituere decretorum quae in spirantia. subsecuturis concilii» provincialibus, Deo favente, Vos ergo convocamus, venerabiles fratres, prout opportune ferenda iudicabuntur. > vos et proximis litteris nostris nonis augusti habitis novistis convocato»,, simulque omnes convocandos - decernimus quorum de iure aut'Consuetudine huic DECRETUM Decimum quintum ante calendas octobri», diem nempe lunae quae dominicam decimam sextam post pentecosten proxime subsequatur, ad habendum concilium indiximus, tempus, iit eonfidi&us, pleris-que minus' ingratum. Seminarii quoque Sancti-Sulpitii aedificia eligimus nostri hospitia congressus, loca utique proposito nostro U&ommodata, ^sancto nostro concilio adesse interest. Quin et illos, nisi legitime impediti et excusati, dispensentur, adesse praecipimus. Praeterea, venerabiles fratres, nostros compro, vinciales episcopos reverenter rogamus', ut unusquisque propriae cathedmlis ecclesiae capitulo praesentis istius indictionis decreti copiam facere digne- de modo eiwmfi m concilio. Nos, Maria-Dominicus-Augustus Sibour, Dei et apostolicae sedis gratia archiepiscopus Parisien»», reverendissimos dominos domino» episcopus, episcopos, fratre» fratres nostro»< qui in hoc adeunt concilio, obsecramus per numinum nostrum lesum Christum, et per caritatem tur: quo, dé episcoporum consensu, si opus fuerit. Spiritus sancti, ut omnes pietatis opes, omnesque episcopalium virtutum facultate» quarum ubertate - ' congregati canonici, aliquem ex gremio ad conCircumfluunt, in commune ad spiritualia huiuace * cilium de iure habeant delegatum. Quid plura, venerabiles fratres, commilitaptea provinciae commoda simul conferant. nobiscum in Christo, eiusdem cpmparticipes officii, q Inprimis vero illius memores beati lacobi apoeamdem quoque mercedem anhelante», coronam «toli sententiae, quod omne datum perfectum desurscilicet immarcescibilem, quam pro magna miseri- sum est, descendens a patre luminum, qui postucordia capiti nostro appCMet princeps pastorum, lentibus a se sapientiam dat omnibus affluenter, mitram honoris aeterni? Nihil" nisi ut v.os enixe sanctissimi» .precibus conciliare» istas actione», qua» obsecremus per dominum nostrum lesum Christum, hodierno die· aggressi sumus, adiuvare studeant, ut sanctum aeternumque pontificem, et solum sine quod Spiritus sanctus incepit, hoc ipse perficiat. Et siquidem omni tempore oportet episcopos peccati macula sacerdotem, quo, impensius ac im­ pensius sancte illud inceptum omnipotenti Deo irreprehensibiles esse, et bmnimoda sanctitatis exempla praebere, tdnc vero maxime, cum synodum commendetis, ' patri luminum, pariter et domino celebrent, ubi pie religioseque vivendi leges ceteris nostro Ie»u Christo, semper viventi ad interpellan­ de eorum consilio praescribuntur. dum pro nobis, ' simul et Spiritui sancto paraclito, Omnes etiam, clericalis ordinis viros monemus, . vivificanti, trino scilicet et uni Deo, sine quo non sumus sufficientes cogitare aliquid ex nobis quasi atque per viscera misericordiae Dei obtestamur, ut vitae innocentia et integritate, fide, religione et ex nobis ; necnon * et beatissimae semperque imma­ culatae virgini Mariae, reginae apostolorum, ec­ pietate, omniumquq virtutum ornamento praeluceant, atque concilio suis orationibus et sacrificiis divinum clesiae nostrae metropolitan»», imo et totius pro­ vinciae patronae, ut' prospere succedens desinat impetrent auxilium, mentibus nostris gratiae lumen prosperius ad laudem omnipotentis Dei et honorem p expostulantes, ut optima suscipiamus consilia, salusanctae matris ecclesiae. taria sanciamus, et sancita fideliter implere valeamus. Datum Parisiis, sub. signo et sigillo nqetris, et Praeterea, civitatis Parisien»)» incolas, quorum archiepiscopatus nostri secretarii subscriptione, de- et totiu» provinciae gratia conventum hunc celeut Christianae cimo octavo kalendaa septembris, die festo assump- bramus, paterno animo adhortamur, ‘ pietatis operibus et officiis sese dedant impensius, , tionis beatae Mariae virginis, anno Domini mille­ ut sobrie, caste et iuste vivere satagant, eleemo­ simo octingentesimo quadragesimo nono. synas in pauperes abundantius effundant, frequentius ’ f M.-D.-Augustus, archiepiscopus'Parisiensis. poenitentiae sacramento utantur, sacram synaxim De mandato illustrissimi ac reverendissimi d. d. archiepiscopi Parisiensis, Ooquand, canonicus peragant, et ita sibi nobisque uberrimos gratiae fructus consequantur. honorarius, secretarius generalis. Commendamus denique ab omnibus fieri obse­ crationes, orationes, postulatione»,.gratiarum actiones DECRETUM pro ecclesia sancte Dei, pro beatissimo papa nostro 1 do aperienda ognodo. Pio IX, pro episcopis iq hac synodo congregatis, In nomine sanctissimae a>qna individuae Trinil pro cunctis populis Christianis et pro omnibus homi­ tatis, Patris, et Filii et Spiritus sancti; ad laudem nibus!, ut omnes ' in hac caritate radicati, pacem ■ et gloriam unigeniti Filii Dei, Patri consubstantialia, qui pro nobis caro factus, unus est Dei et hominuta foveant, sectentur iustitiam, quae sunt Christi se­ piant et quaerant unanimes. «ο· .471 * . • « * COSCILIUIT PROVINCIALE PARISIENNE, 184» septeqiljrisie * ' * . 1 r m 473 ** Confiteor Iterum veep reverendissimo· episcopos,'fratres A catholicam et - apdkolicam ecclesiam tAstros, obtestamur./u( ornate ed gloriatn.Dei et unum baptisma io remissionem peocgtorutn, Et ev animarum salutem rime conspinuites, cum modestia specto' resurrectionem mortuorum, et vitam venturi' -' j · · et lenitate animi, prout Spiritus sanctus'dabit eloqui, saeculi. ' Anseri. Apostolicaa ei ecclesiastica· \uaditiones, reliopportune, servato ordine, proferant opipionea in adtionibus, tire privatae illae aint sive; *p ul>licae. quasque eiiudem eccleaiae oqservationes et con­ Tandem, inanem, gloriam> contentiones, iurgjn stitutiones firmissime admitto et jtnplecbsr. Item sacram scripturam, iuxta eum renium, quem episcoporum coetu exulsre oportqt Omnes igitur in spiritu humilitatis accedant, superiore·, sibi ip- tenuit et tenet sancta mater ecclesia, caius est indicare de vero sensu et interpretatione sacrarum vicem arbitrantes: quod ut feligius aasequamur, in geripturarum. admitto ; nec eam unquam. nisi iuxVs qualicumque ordine quisque 'compareyt et consedeat, unanimem consensum patrum, ateipiam ct inter­ salva illius iura, decernimus. , * . ' 'Praeterea hortamur crimes, ut d>unjum vivendi pretabor. PtOfiteon quoque septem eme vére et proprie ordinem a nobis atatutqm fideliter exeqi^uitur. * sacramenta novae legis, a lesu Christo domino scilicet: nostro instituta, atque ad salutem humani generis, Mdne hora quinta cum dimidia, «urgent, orationi licet non oqmia singulis, necessaria, scilicet : baptis­ et breviarii recitationi privatim vacaturi. mum. confirmationem, eucharistiam—poenitentiam, liera septima cum dimidia, missae aynodali extremam unctionem, ordinem et matrimonium : aderunt mitem qui in seminari^ commorantur. Hora octava cum dimidia, congregatio privata iliaque gratiam conferre ; et ex ^is baptismum, patrum concilii et singulae congregationea^tMblogoruin habebuntur. Hora undecima, prandium cum lectione sacrae scripturae et historiae sanefi Caroli Borromaei. ’ confirmationem et ordinem sine sacrilegio reiteraai. non posse. Receptos quoque et approbatos ecclesiae mtholica^ ritus in supradictorum omnium sacramentorum solemni adniinistratione recipio et Hura prima post meridiem, horarupt vesper­ tinarum recitatio. Hora tertia, congregatio generalis. Circa horam sextam, breviarii recitatio. Hora sexta cum dimidia, coena com lectione ut supra. , ■ Quadrante ante horam·' nonam, preces vesper­ tinae in communi. admitto. Omnia et singula quae de peccato originali et de iustificatione. in sacrosancta Tridentina synodo definita et declarata fuerunt, amplector et recipio. Profiteor pariter in missa offeri DeiCverum. proprium et propitiatorium sacrificium, pro vivis et defunctis: atque in sanctissimo eucharistiae sacra­ mento esse vere, realiter et substantialiter corpus et sanguinem, una cum anima e| divinitate domini nostri lesu Christi, fierique conversionem totius sub­ stantiae panis in corpus, et totius substantiae vini in sanguinem, quam conversionem catholica ecclesia -, transsubstantiationem appellat. Fateor etiam sub altera tantum specie totum atque integrum Chris·· tum. verumque sacramentum sumi. Constanter teneo purgatorium esse, animaeque ibi detentas fidelium suffragiis iuvari. Similiter et sanctos, una cum Christo regnantes, venerandos atque invocandos esse: eosque orationes Deo .pro nobis offere : atque eorum reliquiis esse venerandas. Firmissime assero imagines Christi ac ' Deiparae semper virginis necnon aliorum sanctorum habendas et retinendas esse, eis debitum honorem ac venerationem impertiendam. Indulgentiarum, etiam potestatem a Christo in ecclesia relictam fuisse: illarutnque usum christiano populo maxime palutarem Base affirmo. Sanctam, catholicam et apostolicam Romanam ecclesiam, omnium ecclesiarum matrem et magistram agnosco; Romanoque pontifici, beati Petri aposto­ lorum principis successori ac lesu Christi vicario u veram obedientia spondeo ac ipro. DECRETI'M it proftttiont fiiti. t urn fides initium sit et fundamentum salutis, atque, inter omnia pastoralis muneris officia, illud pri­ mum ac potissimum esse debeat, ut fides catholica, quam sancta Romana ecclesia colit ac tenet, incorrupta in hac provincia sinceraque semper vigeat, nos in hac nostra synodo provinciali hinc praecipue exor­ diendum esse duximus ut eamdem sanctam catho­ licam fidem quam Conie credimus, una oris con­ fessione profiteamur. Qiiocirca, sacri concilii Tridentini deejetis.insistentes, professionem fidei Pii IV, pontificisr maximi, constitutione, acceptam atque promulgatam, a nobis et reverendissimis coepiscopis. ceterisque in hoc concilio insidentibus palam et publice emittendam decernimus. Forjaala proftttiofti» fidei caUolieae. · Ego N......... firma fide credo et profiteor omnia et singula, quae continentur in symbolo fidei, quo sancta Romana ecclesia utitur, videlicet: _ Credo in unum Deum, patreni omnipotentem, factorem caeli et terrae, visibiliunv omçium et invisibilium. Et in unum dominum lesum Christum, Filium Dei unigenitum.' Et .jx patre natrum, ante omnia saecula. Deum de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo vero. Genitum, non factum, consubstantialem patri, per quem omnia fscta sunt. Qui. propter nos homines et propter nostram sa­ lutem, descendit de. caelis. Et incantatus est de Spiritu sancto ex Maria virgine: et homo factus est. Crucifixus etiam pro nobis sub Pontio Pilato, passus et sepultus est. Et resurrexit tertia die, secundum scripturas. Et ascendit in caelum; sedet ad dexteram patrie. Et iterum venturus est cum gloria indicate vivos et mortuos; cuius regni non erit finis. Et in Spiritum sanctum dominum, et vivificantem; qui ex Patre Filioque procedit: qui cum Patre et Filio simul adoratur et conglorificatur; qui locutus est per prophetas. Et unam, sanctam. Cetera item omnia a sacris canonibus et oecumentais conciliis ac praecipue a sacrosancta Tri­ dentina synodo triHita, definita et declarata, in­ dubitanter recipio atque profiteor; simulque con­ traria omnia, atque haenses quascumque ab ecclesia damnatas et retectas et anathematizatas, ego pariter damno, reiicio et anathematixo. Hanc veram catholicam fidem, extra quam nemo salvus esse potest, quam in prasenti sponte profiteor et veraciter teneo, eamdem integram et inviolatam, usque ad extremum vitae spiritum, constantissime. Déo adiuvante, retinere et confiteri, atque a meis subditis, vel illis, quorum cura ad me in munere meo spectabit, teneri, doceri et praedicari, quantum in me erit, curaturum, ego idem N. spondeo, vo­ veo ac iuro. Sic me Deus adiuvet. et haec sancta Dei evangelia. NCILIUM PROVINCIALE PARI8IÉN8E, 1849 aeptsmbri* là 473 DURETA COfiCILII PROVINCIALIS PARISIIS 474 ' habiti abk HkisfrÎMim· et reverendissimo domino d. MaSa-Domtnibo-Augustour. miseratione divina et « sanctae sedis apostolicae gpati'A archiepiscopo Pariaiensi, throno pontificio amittente, anno Domini 1849. " menae septembres. , D· tdvaohl * TITULUS I. OÎput I. v Æt Cyprianus, inter alia inulta : rInde schismata et haeresea obortae sunt oriuntur, dum · epf4copus. qui unus est et ecclesiae praeeat., superba quorumdam praesumptione contemnitur, et homo. at panonU AxdMlMtioi·. . Do auctoritate oaactao udù apottoHqac. In primi * recordantqp inatitutionem Chnbti, qui .tuam aedificavit ecclesiam super Petrum et eius et bcclesiam in episcopo, et sP quis eum episcopo ** c * •u or<«i e ieato Petro placendi,. regendi et gubernan definitionem : ^sanctam apostolicam aedem et Roma­ universalem ecclesiam a domino nostro lesu Chris plenanT potestatem traditam esse, quaemadmodum Caput III. etiam in gestis oecumenicorum conciliorum et in sacris canonibus continetur * l. Quo dogmate praemisso, amplectimur omnes et Z>c oàùga/iOMtÔMS episcoporum; singulas sanctae sedis apostolicae constitutiones dogmaticas, hiti et illas quae universalem ecclesiae disciplinam respiciunt, specialiter quae a conclusione concilii Tridentini usque in hodiernam diem pro­ latae et promulgatae sunt. Declaramus etiam ac-7 docemus eas saeculari safictione non indigere, ut tanquam norma credendorum et conscientiae regula ab omnibus suscipiantur. Insuper, salutaribu· regiminis ecclesiastici regulis inhaerentes, huius concilii provincialis decreta sanctae sedi, quae singula expendat et recognoscat, una­ nimi sententia submittere statuimus. Sacerdotes autem et fideles saepius monitos volumus, ut. omni quidem tempore, sed potissimum quando ecclesia gravioribus quassatur tempestatibus, oculos suos ad illam Pe|ri cathedram convertant, in qua residet fidei soliditas, eminet suprema cla­ vium potestas, et unde unitatis vigor per totum ecclesiae corpus diffunditur. De Sciant vero, qui ad illjm honorem vocati sunt, eo gravius esse onus quo amplior dignitas, et cui plura sunt iura. haud dubie ad plura officia teneri. Intentam et infixam mentem in haec verba con­ cilii Mexicani semper habeant: "Episcopi, dignitatis suae memores, sic vitam instituant, ut decet ministros Christi et successores apostolorum: tanquam angeli custodes populo 'sibi commisso invigilent: ea. qua maiorem nemo habet, caritate sint accensi,_ ut animam suam pro ovibus pouant. Quod humeris etiam angelicis formidandum onus et humanis omnino impar, quia propriis viribus sustinere iwn possunt, a Deo petant auxilium, et orationi frequenter vacent, ut. mente illuminati, ad Dei honorem populique salutem dirigantur/ * Eiusdem synodi has adhortationes eximias assi­ due revolvant episcopi: rlt pastorale officium postulat, benigni et mansueti sint; .talesque seae praebeant, ut subditorum molestiae immnni patientia supportantes, eis aditum faciant, ne haeregnt tre­ pidi. sed cum omni fiducia ad episcopos confugiant. ab eisque in labore solatium, in paupertate auxilium, Caput II. epucopofi. Sicut Christus ecclesiae universalis unitatem in cathedra et auctoritate Petri et eius successorum in morbo medicinam petant . ** Haec denique sacri concjlii Tridentini praecepta cordi imprimant: ^Subditos si quid per humanam fragilitatem peccare contigerit, illa apostoli est ab constituit, ita etiam, ordinatione Christi, cuiuscumque episcopis observanda praeceptio, ut illos arguant, dioeceseos unitas in episcopo constituitur. Unde, obsecrent in omni bonitate et patientia, eum saepe ait apostolus. Spiritum sanctum posuisse episcopos D plus erga corrigendos agat benevolentia quam regere ecclesiam Dei. Quarii quidem divinam in­ austeritas, plus exhortatio quam comminatio, plus stitutionem perpetuae catholicae traditionis docu­ caritas quam potestas. menta proclamant. Sic loquitur Ignatius, aposto­ lorum discipulus, in sug ad Smyrnaeos epistola: vitatem,. virga opus fuerit, tunc cum mansuetudine ^Honora quidem Deum, ut omnium auctorem et dominum ; episcopum vero ut principem saoerdotam, qui imaginem Dei fert: Dei quidem propter principatum, Christi vero propter sacerdotium. Nec enim Deè quisquam praestantior est aut similis in rebus omnibus. Nec episcopo, qui. Deo consecratus est pro totius mundi salute, quidquam maius est in ecclesia. ratur, sicut punietur-’. Qui honorat episcopum a Deo hono­ qui ignominia afficit * illum a Deo 1 Hardouin. Acta cesc^iorw··, IX, 438 A. 1 Ex epistola interpolata ad Smyrn.. c. 9 (Migbe. Afrot graeca, V, 858 A.) Genuina vero haec habet : λ’α/ώ,· Sun / dignatione Dei hoyiratua. indignud hominibus iudi- \ catur ... Scire debes episcopum in ecclesia esae, 8in autem, ob delicti gra­ rigor, cum misericordia iudicium, cum lenitate se­ veritas adhibenda estZ ’ χα< /νλίΜπνο·· ΐίΛϊβι. ‘O ix/oxovor vvs iSaot ut·· ftr,tm’ π i.à&pa AiMiroset r< tti 4<pp. S. t'ypr., ed. Balai., p. 133. 138). 1 Seat. 33, de aarraa. ord., cap. 4. * Cone. Mexican. anno IMKft. LiM. t. 1. de officio epiac.. c. 1. de hm. quae ad propriam peraunam episcopi pertinent. | 3. Hardouin X. IMS C. < * L. c.. c. M. de cura anbd.. * 1. Hardonin X. 1630 A. * Seau 18. de ref. cap. 1. ---,------- · 47b \ ~ .. . ... ... ...... . .. ---- . . , ..... --- ,.n. k ■ ' ■ · .------------------------------------------------------------------- ■ CONCILIUM PROVINCIALE PARI8IEN8E, 1849 septembris ίβ ■ V 478 x-------------------------------- - --------------------------- --------------------------------------- ---------- ·.------ __--------:----- . ) ' Caput IV. · De liwteopob'taao ef situ seiffragaiuis. · omnes reverenter suscipiant Abusu^ ai ' qui ir­ repserint, inquirantur etNeclarantur, ac -de remediis OT^'Dar*° croT*^ e*tor· Cum autem ecclesia universitatem, dioeceseon in varias pronvincias distribuerit, cuiuslibet pro­ Caput VII. vinciae unitatem in metropolitano fixit. Quapropter De capitalis eathedralibus. ipsum, tanquam eccteaiaattcae provinciae caput, ( In capitulo cathedrali, quod eat episcopi senatus, omnes et singuli episcopi,'agnoscere, et cum eo cleri exemplar, et οατι-sede vacante, competit iua concordiam -ac *flusere overq ueoeus. debent. . ivuvuiaui nutrire iiuirirv.se ., ,. ,. , ... , ,, . ...... ’ . providendi dioecesis gubernationi, eo maior elucere Peculians autem lunsdictto qnae metropolitano Λ , .__ . .. ~ , ....him .ιπ.Ιαρπιιβα AminAt . /debetwirtutum sacerdotalium splendor, et diaeipunae ntiAtif diversa nivdfraA am^pctitur amtkW^fiftir iura, * r competit, inter quae eminet' ecclesiasticae observantia accuratior, quo ampliori potestas judicandi, pro sua provincia, causas ec­ munere, ad unitatem fovendam, et aedificatiMbm clesiasticas, quae summo pontifici non reservatae, ecclesiae precuç|ndam fungitur! ad · métropolitain tribunal. ■ per appellationem, se­ Summopere exoptat concilium ut capitularia sta­ cundum canones deferuntur; atque etiam potestas tuta sacris canonibus, qba' dabitur, peculiaribus cir­ indicendi concilium provinciale, cui iure suo prae­ cumstantiis perpensis, fiant conformia. sidet, et quo (jpiscopi omnes comprovinciales^ ac Inierim canonici, sicut iura per canones ipsis at­ alii qui de iure iel consuetudine intéressé debent, tributa retinent, sic ex officio tenentur ad munera convenire omnino tenentur. B quae a sacrosdhcta qynodo Tridentina et a sanctis­ sima sede multoties definita sunt, speciatim quoad 5 Caput V. residentium, psalmodiam et -missam pro benefacto­ De coneilivi provinciali. ribus. Si qui contrarium asserant, eos improbandos Conbilia provincialia, quibus firmatur unitatis judicamus." vinculum, ecclesiasticae disciplinae vigor aut custo­ Hic prae oculis sunt habenda posteriora sanctae ditur aut renovatur, convocanda esse praecipit sedis acta super iuribus capitulorum cathedralium sacrosancta Tridentina synodus pro moderandis" etiam in statutis conficiendis. Attsmen cum minor moribus, corrigendis excessibus, controversiis com­ sit canonicatuum numerus, cum vitae necessariis ponendis, ' aliisque ex sacris canonibus permissis, sint plerumque impares ipsorum redditus; cum in­ luxta regulam ab eadem oecumenica synodo deter­ super in dispensatione tum verbi divini tum sacra­ minatam. concilium provinciale quolibet saltem mentorum, pro maiori utilitate ecclesiae, variis triennio celebrare intendimus. Cum vero, in bac muneribus persaepe fungantur canonici; et aliunde conciliorum provincialium renbratione, maior ait episcopia indultum diei nonae aprilis anni millesimi rerum tracfandarum cop^a, hoc primo triennio, sin­ octingentesimi secundi concedat facultatem pro suo gulis annis, pro temporum opportunitate, hebebitur. arbitrio et prudentia, definiendi et constituendi Et ne, per longam interruptionem, eliqua de quae pertinent ad capitulorum felicem statum, auctoritate conciliorum provincialium ignorantia regimen, gubernium, directionem, divinorum officio­ irrepserit, dum haec restauratio inchoatur, statuimus rum celebrationem, ac alia quaelibet per capitulorum'' praemuniendos esse fideles contra quaslibet opiniones. dignitates et canonicos obeunda munia; iure ac ex quibus existimare possent decreta illarum synodo­ merito hactenus censuerunt antistites quaedam in rum robore proprio et intrinseco non, pollere : et divinprum officiorum celebratione minuenda et re­ docemus, secundum ecclesiae catholicae instituta, stringenda esse. Eadem ratione ea, quae ad capi­ episcopis in concilio provinciali legitime congregatia tula spectant, temperaro et accommodare pergant iua et potestatem competere ferendi, pro sua pro­ episcopi, prout ipsis pro tempore videbitur. Ita vincia, leges, dummodo generalibua ecclesiae cano­ tamen rem componere curabunt, ut bis saltem in nibus et sanctae sedis constitutionibus non ad­ die canonici, ante scilicet et post meridiem, choro versentur. intéressé teneantur, ad divina scilicet canenda sive Caput VI. * recitanda; et hoc chorale officium complectatur, De habenda synodo dioecnana. cum missa conventuali. saltem tertiam, sextam. Concilii provincialis celebrationem aptissime nonam et vesperas cum completorio. subsequitur, iuxta mentem ecclesiae, synodorum in Caput VIII: unaquaque dioecesi convocatio. Hinc illa antiquorum patrum statuta de bino per annum habendo ecclesiastico conventq. Hinc eadem salubris disciplina, iniuria temporum obliterate, ad annuairtVçele^rationem in Lateranensi concilio re­ ducta. iterumque jn sacrosancta Tridentina synodo renovata. Ad hanc ecclesiae mentem fnam proxime acce­ dentes, statuimus et decernimus habOqdam esse a singulis provinciae nostrae episcopis Synodum dioecesanam saltem quolibet anno provinciale con­ cilium consequente. < Ipsi autem synodo praemitti poterunt spirituales cleri exercitationes, quibus, eordibus nostris a mun­ dano pulvere detersis, omnes in oratione perseveran­ tes, selumque animarum in nobis innovantes, nos ad saluberrima statuta Suavius amplectenda et fortius exequenda praeparemus. Ad synodum quicumque in litteris convocationis indicabuntur, fideliter accedant. Decreta concilii in his conventibus declaranda, et, si ^opportunum fuerit, per episcopalia mandata explicatius com­ munienda, necnon alia omnia ab episcopo statuenda, De parochis et coram ficariis. Quemadmodum canonici in suo 'adimplendo officio, ita et parochi in functionibus suis debitam episcopo obedientiam servent. Sic enim influit, in extremas usque ecclesiae partes, unitas illa, quae in eiua capite praecipuiaque membris semper vivens operatur. Sinceram igitur reverentikm erga episcopi personam, acta et sancita, tum in verbis tum in sua agendi ratione, parochi exhibeant, et ipsi in administranda parochia obsequium praestent. Con­ suetudines alicuius momenti nec veteres aboleant, nec novas inducaqt, nisi ordinario aaaentiente. Vicarii autem parochum nt superiorem reverean­ tur, et ipsi cum caritate obediant, tum in officiis adimplendis, tum in acceptanda eorum distributione, quatenus haec ad parochum pertinet. Nec a pdrochia abire et pro tempore munus suum relinquere praesumant, nisi annuente parocho, qui 'ea de ro licentiam episcopi postulabit, cum opus fuerit, se­ cundum regulas in dioecesi positas. | Parochos item monemus, ut vicarios honorent ut Christi sacerdotes, diligant ut fratres, sublevent ut T .1 411 CONCILIUM PROVINCIALE PARI8IEN8E, 1848 septetnbris 18 cobparatores, et praaefouam sollicitudini· ac labori· 478 quorum versutia, sub falsa pietati· specie, incautae \ quaedam animae rftserabilite^ sunt deceptae. Hi quidem vanissimi homines, ecclesiam catholi­ cam pene collapsam ac depravatam proterve deplo­ rantes, et novam missionem tanquam divinitus indi-tam sibi^ arrogantes, commentitium misericordiae opus annuntiant, ut Christi ecclesia eorum ' opera rio· dissidii ' causa oriatur, - eaveant diligentef a quodammodo reviviscat. Atque étidm arcana ange­ querimoniis, quae 'caritatem laedant et fidelibus llorum, aliorumque caelitum ac ipsius Christi alloquia, scandalum generent; pacem quamprimum inter se visione·, mirafula in vulgus spargere, nbvumque 'studeant componere, vel episcopum, qui ipse est apostolatum, ex laicis hominibus conflatum; aibi pastor gregis et omnium pater, fidenti animo adeant. gssumere, tertium in Christi ecclesia regnum an­ nuntiare audent,^ quod Spiritus sancti regnum appellare non reformidant; et interim Impium . TITULUS II. sacrilegumque «ditum, venerabili eucharistiae sacra­ De fide. mento praecipue iniuriosum, in occultis coetibus cum suis sectatoribus exercent. Caput 'I. t Asserunt insuper plurimos ex angelis lapsis-'' Contra errores gui totius religionis fundamenta B fuisse in humana corpora ad agendam poenitentiam subruunt. demissos, cum spe gloriae caelestis aliquando assequendae; hominem igitur ex triplici constare sub­ L De Des creatore. Errores nostris temporibus saepias repetitos stantia. spiritu videlicet, qui angelus est. anima1 et damnantes, omnes Christi fideles nobis commissos corpore. Alia tandem futilia et detestanda dogmata docemus, fidei catholicae prorsus adversari eos qui spargunt, quorum omniunr nulla» volunt alias exigi asserunt creaturas non fuisse ex nihilo factas, aut probationes, praeter has ipsas supernalurales cum· municationes. quas sibi factas effutiunt. unicam esse Dei et creaturarum substantiam (quod Nos vero super deceptas simplicium animas pa­ dicitur pantheistnus), aut Deum solummodo in­ terna commiseratione permoti, et eas «b errore ab­ formasse materiam, aut Dei operationem ad extra non liberam sed necessariam esse ; ac proinde illos ducere cupientes, haec exponenda et tradenda esse iudicamus. inonemus, ut summopere caveant ab omnibus insanae Ecclesiam perpetuo sançtani atque catholicata philosophiae systematibus, 'quibus horum errorum cum apostolis symbolo fida confitentes; obscuravirus subtiliter serpit et insinuatur. rationem generalem veritatum ad religionem per­ II. De srdlse upsroaturall. tinentium in eam unquam irrepere posse cum Pio Non minus damnando· censemus eos, qui omnem papa VI1 negantes; sanctis inhaerentes regulis a ordinem supernaturalem subvertunt, dum, ex una sacro Tridentino concilio praescriptis, quae vetant parte asserunt non dari aliam Dei actionem circa . ullç nova admitti miracula nisi ab ecclesiastica '^.creaturas quam ipsammet creationëm et conservaauctoritate recognita.et probata’; insuper docentes, tionem naturalem ; ex altera vero negant Deum juxta scripturas sacrae. Deum angelis peccantibus posse elevare creaturam rationalem ad statum non pepercisse, eosque in judicium magni diei, vin­ indebitum, qui excedat naturae creatae vires, et culis aeternis sub caligine a Deo reservari *; proinde , quo homo constituatur in eximia quadam cum Deo supradictam lapsorum angelorum in corpora de­ ■ unione, unde ope gratiae supernatural», ad con­ missionem. iam alias' ab antiquis conciliis repro­ sortium illud mirandum divinae naturae assurgat, batam. iterum damnantes; denique firmiter, cum per caritatem et iustitiam in terris inchoandum, in patribus concilii Lateranensis IV. confitentes hucaelis vero per Dei. sicuti est, visionem con­ manam naturam ■ Deo. non ex tribus, sed duabus summandum. tantum substantiis, spiritu videlicet et corpore con­ Ill. De libris sanctis. stitutam * ; * Reprobandum insuper iudicamus illud systema, Supra memoratos errores, fabulas ac deliria, cum paucis abhinc annis e Germania in Galliae nostras felicis recordationis Gregorio papa XVI, in brevi invectum, quo mythologi, ut nuncupant, sub ementita ad Baiocensem episcopum, sub data diei octavae venerationis larva, omnia pronus quae in divinis novembris anni millesimi octingentesimi quadra­ libris continentur Spiritus sancti inspirationi abiudigesimi tertii, penitus reprobamus ac condemnamus, cant: cum nempe dicta et facta historica in meras eorumque disseminatores ac fautores, praeter poenae fabulas ita convertunt, ut ea cum mythis quibus iam a iure latas, ecclesiasticis censuris dignos, et, scatent Indorum Graecorumque scripta, aequiperare, ® si opportunum ordinarii judicaverint, plectendos ac proinde omnet * omnino historicam fidem et declaramus. veritatem e codice sacro explodere illos non pudeat. Idcirco, omnibus qui animarum curam exercent districte inhibemus ne umquam in foro poenitentiae IV. De saaetisstaia Trinitate., Tandem, detestatur concilium hunc nonnullorum» absolvant quoslibet his erroribus pertinaciter ad­ philosophorum errorem, qui sanctissimae Trinitatis haerentes^ vel impio cultui participantes, nisi verae poenitentiae signa dederint, atque insuper iidem nomen usqrpantes et iactitantes. ineffabilem illam animarum curatores opportunas in id facultates ab in tribue personis divinae naturae unitatem, veluti apostolica sede obticuerint. quamdam creatoris et creaturae, seu infiniti et Interim omnes sacerdotes enixe adhortamur, ut fittai eorumque relationis compaginem indigestam miseras animas, ab his seductoribus deceptas, ad explicant. rectum tramitem reducere adlaborent, dissemina­ Caput II. » tionem libellorum huius sectae quantum poterunt Contra novam tectam guae commentitium misericor­ impediant, ac demum nihil intentatum relinquant, diae opus assssbai. ' Const Auctorem fidei. die 8R sig. 17M. prop damn. 1. Ad nos, non sine gravi cordis nostri dolore, perla­ ’.Sees. Uft, De mroc. senctoram. tum est, in aliquibus provinciae locis nova quaedam ' II Petr. II. 4. errorum deliria circumferri a pessimis seductoribus. * Cap. I, de'fide eatb.; Hardouin VII. Ift. partem libenti animo unplectantar. lenieree praesertim sacerdotes aede)· ac paterna foveant caritate, ipsosqub. ocelesiuticarum virtutum exem|^g> et longiori· experientiae consiliis, ad ‘ munia nte obeunda informent. z ef Si' qua vero, quod absit. parocho· inter et vica­ ■a . Ill ||*!|{·|! nil pastoralia iucum-' vitae indigent, eniti ut unusquisque, strenua opera 'bere; quae omnia. nequaquam ab iis praestari et probisque rationibus, non solum conditionis suae impleri possunt qui gregi suo non invigilant neque asperitatem levet, sed etiam ad feliciorem statum, * assistunt 1 l: statuimus, parochos et omnes qui curam Deo adiuvante, assurgere queat. animarum habent, ad residendam continuamet non Tandem falsum est ab ecclesia improbari, tum interruptam teneri, iuxta saerorum canonum prae­ prudentes doctorum investigationes, tum sapientes scripta ; declaramus et decernimus, eos non posse potestatis publicae conatus, pro meliori statu civium ultra hebdomadam abesse, non obtenta ordinarii in egestate degentium promovendo. Quaecumque licentia, nisi talis necessitas repente ee offerat, quae salutaria ad hilnc finem reperiri aut stabiliri possunt, non patiatur dilationem eiusmodi licentiam petendi ; plane laudibus digna et pietati Christianae consen­ quo casu, quamprimum de discessu et de necessitate tanea declaramus. ordinarium certiorem facient, ut de causa cognoscere Dum autem ecclesia catholica, super dolores possit. hominum miserans, his sensibus afficitur circa bona Interea, ne oves ipsis commissae ex illorum ab­ quae transeunt, omnes pauperes simul et divites sentia aliquid detrimenti patiantur, provideant ut admonet in primis semper erigendos esse oculos ad adsit qui xÛMorum vices in pascendo grege, in mori­ ea quae permanent in aeternum. 8cit enim mundum bundis praesertim adiuvandis, sufficienter suppleat. hunc, cui mors et peccatum instant, a doloribus nunquam immunem faturum esse, et quaecumque Caput III. fiant, terrenis oblectationibus saturari non posse illam felicitatis famem, quae sola Dei aeterna pos­ I De saacti/ieatiotw diei domimeae et aiianun feetisessione satianda est. Non enim hic habemus ma­ vitatun, ■ '.·' ■ ' illud neglexerint poenam Misptasim --- decernimus. - ---------------Quod autem in tanti momenti ' munere persol­ \ . r Caput VI. vendo magis expedit: adimplebunt jmrqcbi, qui, ut Dt tititatiofu tt tura tqjfnsortim. — enixe commendamuà doctrinam iprammet christia. nam fidelibus omnibua t suggestu accurate tradent, b Cum inter pastoralia sollicitudinis munia praeciQuaproptbr. ut populi ignorantiae1, quae nunquam puum sit ad supremum vitae exitum, unde salus satis lugenda eat. de efficaciori remedio provideatur, aeterna ■■-·—- irreparabiliter *■ — k;ti».. ·· pendet,.et».. .animas disponere, parochos et omnes sacerdote», qui operam dant . ordinem aliquem apte dispositum .aecum ipsi deter­ minent ac maniuant ecclesiarum rectores, iuxta ' curae animaram, per viscera tnjeerfiSwiue Dei et quem facile praecipua» fidei veritates, et regulas morum practices nitide et vivide ipsij eoramque in mintnbr-.o verbi divini adiutores inculcent „ Plebes sibi comauauaa. ut iterum monet concilium Tridentinnta. ;>ro «a» et earum capacitate pascant saluta' rib» verte *. eum brevitate et facilitate sermonis1 : secandum praecepta apostoli recte tractantes verbum ventat» \ eoa adulterantes verbum Dei *, formam habtmtc· «xa-rum "verborum?, ac devitantes profiku> «n novitates let oppositiones falai .nominis salvatoris nostri lesu Christi, admonet, hortatur, atque obsecrat concilium, ut omnes morbo gravi laborantes, in prunis'In periMlo mortis constitutos, non negligent, alidqui rationem Deo pro animabus ipsorum iaenria perditis districte reddituri. Curent igitur paroeciarum rectores i\e. lupus oves rapiat, dum pastor nescit; adeoque media necessaria et opportuna instituant, quibus tempestive de suorum periculo commoneantur. Quilibet ad aegrotum vocatus sacramentorum minister 'statim adeat, cum nulla sit securitas ubi Patro· ver» a teneris annis, nec solum cum ad periclitatur aeternitad. Sed et adeat non vocatus, j^mum synaxim *·· erunt, sed etiam cautp quidem, at1 forti animo reloque indefesso, . praeparandi ■ , maho ante, ad eatechesim convocent'ao paterne cQu;e ad’ reugionem statumque aegroti sr^^Miiiant Inan nmmo evasas , . -, sasapiant. Imo, prima rw^enwkiantnstak communione novante peracta, λ omni pertinent, prudenter investiget, ac meliorem cum ope atque industria caritatis, et puellas et iuvenes ipso "tractandi modum praecogitet. ipsos rursus advocare enitantur, et in addiscenda . Meminerit in primis sacramenta inutiliter minis­ mips in diéa doctfina Christiana, in sacramentis trari, ai desint in suscipiente requisitae dispositiones, frequentandis, in pietate excolenda, fideliter perpraesertim contritionis ac boni propositi, quae qui­ ■ severer· adhortentur. dem sine cognitione praecipuorum fidei mysteriorum Sint igitur omnes imitatores salvatoris qgstri, ' esse nequeunt. Quapropter ante omnia diligen­ nec patiantur parvulos petere panem quin fran­ tissime cura incumbat informandis apud moribundos gatur eis. his necessariis dispositionibus. Caput V. Apud eo,s qui videntur sensibus destituti, non Dt tuulatt Mrvaxda m riMtu tt tatmuttil. omittat tamen sacerdos, qua meliori poterit ratione, Cum in ecclesia Dei omnia secundujm regulam suam significare praesentiam et necessarias dis­ positiones suggerere, antequam ultima religionis fieri debeant, et ea in ritibus et caeremoniis unitas auxilia ministrentur. Curet vero ut, si sensus redeat, observanda sit, quam nullo modo, pro arbitrio, vel vito ad aegrotum revocetur, et omissa aut dubie in minimia liceat deformari, concilium veterem hanc acta caute suppleat. < legem novo decreto corroborat et promulgat, quae Nec omni officio fancttun se existimet, postquam * in statutio synodalibus Pariaiensis eoclosiae his & moribundum extremis munierit sacramentis, poeni­ verbis exprimitur; „Quia ecclesiasticae pacis ratio exigit ut, docente tentia scilicet, extrema unctione 'et sacro viatico,. apostolo,, idipsum dicamus omnes, et non sint in quod quidem de praecepto suscipiendum est, nisi nobis schismata, sed sintus omnes perfecti et in grgvissima causa obsistat. Aegrotum saepius iaeadem sententia, idque non modo quoad fidei dog­ . visat, saepius consoletur ae roborat, iteratis vicibus, mata, sed etiam quoad ritus et caeremonias divini prout opportunum erit, absolvat, nec omittat indul­ officii et sacramentorum, prohibemus no quis gentiam plenariam in articulo mortis, praemissa parochus, pdh se vel per vicarios, aliquid prae­ instructione et admonitione eompetenti, tempestive dictarum caeremoniarum immutet contra dbmmnaom applicare. Admonet etiam concilium parochos omnes ac eonfeoaarios, ne curam parvulorum periculose prae­ auctoritate et lieentia, et'ai quid ab aliquo Aserit sertim decumbentium negligent, nec ab ea se ex­ cusent, obtentu .aetatis septennio minoris, cum immutatum, illud emendetur st restituatur.“ saepe contingat tales parvulos iam esse reipsa et coram Deo adultos. Non igitur ipsis, per se • JI Tiswth. U. K. . quaritum pota^Kt dispositis, sacramenta quibus • Il >’or. IV. S. ferta' iam ad salutem indigent, administrare prae­ • Il TisMKh. I. 18. termittant. • I Ttaotk VI, W). aliarum ecclesiarum parochialism usum a nobis [ordinario] approbatum, absque nostra [ordinarii] Z ■ J .”·"··τ··—Γ —’«γ_ —. ^"·· - " eel - CONCHIUM- PROVINCIALE PARISIENNE, 1848 soptXbris 18 \ ' 4M Tandem infirmarum paupertatem per semotipeoè, A ppodàtiona Indae exbrtem fore, qpi nummum at· alio· sublevandam curojitfkioque ad salvas- 'pretium roi sacroo vel daret vel acciperet. , ' 4 -■ t , At enim summae aequitati· eat 'ut fidele·, ii· -.qui spiritualia «ibi ministrant, abnegatis saeculsribu *" daa anima· sibi viam. aperiant K ', / - Caput VII. Pro trasnorv'nrstiZratia·. ^P0’’* P" _ w·· negotii·, de victu Meeeseario prpvideant *' legionis -.%, ut ad reparanda" ornandaque templa,- ad Io- · vendam et. amplificandum divinum cultam, de facul· tatibus suis conferant. Cum deniqne * divina et Omnium sacerdotum, praesertim eorum qui cursm habent animarum, narita· et sollicitado peculiari canonica Ordinatione, cura sublevandorum pauperum 'quodam ardore inflammari debent cum pesti· ant ecclesiae ministris praecipue sit commisse, tanto aliqua dira lue· populo· terret atque consumit 'sustinendo'unari necessarii sunt depdsita pietatis. Ifeditentur ergo carissimi filii nostri haec Augustini .Quamvis autem, durante huiusmodi calamitate, pro­ Estote vinciae nostrae clerus ,et variae religiosae familiae -ad populum Christianum eximia verba: summopere landabilem omnibusque spectabilem exactores vestn^ne aliquid iflj qui evangelic ser­ viunt, vobip non dicam-petere cogantur, nam forte seluCp exercuerint, memorandam tamen ac pro fo­ turo promulgandam esse duximus hanc regulam, nec coacti petent,- sed^ne silentio..vos" arguatÿ ‘“, Verum meminerint et ipsi sace^lotes' ius de quae in concilio Mediolanensi quinto, sub sancto evangelic vivendi non ita esse a Domini^cOncessum', Carolq, sancita est : ^Tempore pestilentiae quaecumque pietatis of­ B teste eodem A_ugustinp, „tap>quâm venale sit evanficia a parente optimo filiis praestari, afflictissimo gelium ..abeipianKjgitur sustentationem ne­ *populo, mercedem dispensationis a Bo­ illo tempbre, oporteat, ea studio et ministerio suo cessitatis a mino·’1*. · _ . . ita praestabit episcopus, ut ad omnia caritatis Chris­ Proinde ^importunas atque illiberales eleemosy­ tianae operi ceteri homines inflammentur narum ' exactiones ponius quam postulationes", -ut ^Parochi autem, animarumve curatores, tantum abest ut, Necessario eo tempore, populum, cuius loquitur concilium Tridentinum, ^aliaque huiusmodi, curam gerunt, aliquo modo destituant, ut fixa animi quae a simoniaca labe vel certe a turpi quest»' * dfliberatione' sibi statuendum putent omnia prorsus, etiam .mortis pericula paratissimo animo subidi potius quam fideles Christi'sanguine redemptos ac sibi praecipue in curam traditos, "in summa pene omnium adiumentorum necessitate, deserere 2.“ Caput VJII. - De fnndationtM execution·. Ut plenae et. assiduae execution! fundationum quae in singulis ecclesiis, sive cathedralibus, sive parochialibus, necnon in «acellis vicarialibus, annexis aliisve locis piis canonice erectis constituuntur, in­ vigilet episcopus, exigunt simul religio, caritas et iustitia. Ideo deeermint patres in praedictis locis quamprimum conficiendum esse indicem omnium tum bonorum et reddituum, tum onerum, tum denique instrumentorum quibus innotescit fundatorum volun­ tas. Mittatur dictus index ad episcopum in eius cancellaria asservandus. Insuper in iisdem eccelesiis, vel saltem in loco adiacenti, semper dependeat tabella quae, secundum anni dies, piorum onerum longe non absunt ·“, omnino devitent, Sciant plus sibi iuris non esse quam quod vel certa lege, vel probata «onsuetudine constitutum est, aut spontanea fidelium voluntate collatum; Curent, ne pro funerum aut matrimoniorum pompa, in superfluos sumptus fideles inducantur, ac iusta etiam debitaque honoraris cum modestia et humanitate percipiant. Caveant in primis ne pauperes, inter quos pau­ per ipse vixit dominus lesus Christus, ne laborante· et. onerati, quos ad se venire tam suavi alloquio invitare dignatus est, vix possint ad eiim in templis suis accedere, et, occasione iurium ecclesiae, igno­ minia vel pudore .afficiantur. Nusquam igitur humiles et ipopee in certo et inverecundo loco in­ viti relegentur, et quasi segregentur: sed detur a parochis omnibus postulantibus signum aliquod peculiare, cuius exhibitione- a solvendo sedium vec­ tigali," in toto vel ex parte, prout ipsi voluerint, dispensentur: aut alia huiusmodi ratione^-prout ordinario visum fuerit, honori ac religioni pauperum debite provideatur. Quapropter optat concilium ut nulla sint in ecclesiis repagula, seu intersepta, qui­ bus fideles alii ab aliis dividantur: vel si quando, ordinis servandi causa, necessaria iudicentur, pau­ peribus sicut et divitibus aequaliter aditiis pateat. compendium palam oculis exhibeat. Monemus etiam et obtestamur parochos, capellanos, imo sacrorum locorum in temporalibus administratore· quoscumque etiam laicos, ut, omni bumano respectu postposito, fundationum titulos Caput X. sedulo requirant,- diligenter seiVent, et opportiino De agendi ratione pro dero circa reo politicae. tempore renovari curent Nullas denique omittant D Notum est quanti momenti sit ad animarum cautiones a lege civili vel aliunde requisitas, quibus salutem, viros omnee ecclesiasticos eam circa * res iura sibi concredita integra et aartateeta permaneant. politicas agendi rationem sedulo et perseveranter servare, quam sacerdotis character eiusque ministerii Caput IX: scopus exigunt. Quo attain spiritu, inter crebras De Mationiitu et coûtait eccleaiarune protentu. rerum humanarum conversione· ae commutationes Quia nonnulli oblationum usum àb antiquis patri­ dueatur ecclesia Christi, liquide apparet ex con­ bus adeo commendatum, et laudabiles illas con­ stitutione Sollicitudo ecdeeiarnm, quinta die augusti suetudines quas'Lateranense concilium, iuxta ca­ anni millesimi octingentesimi trigesimi primi a felicis nones, · laieis praecipit observari, in calumniam recordationis Gregorio papa XVI edita, ubi sum­ sacerdotum et in contemptum ectdesiae convertere ’ mus pontifex diserte asserit, inter diversas imperio­ rum ac gentium perturbationes, aedem apoetolicam, non dubitant, fideles nobis oommipos monitos volu­ mus hase non esse iniquas exactiones, sed officia aequitatis, sacrificia religionis, debita caritatis. 1 Enarr. in pe. 147. a 17. opp. a Aug. «4. Based. IV, Probe sciant divina in eccleeia 'non vendi, nec a 1648 B. sbi Umes haec legwtsr JMote etc... pai rota ia emngelio sriTtsat, mh diro.... coacti petunt. etc. ■ Sena. 4S, De poetor, m XreeA M. n. 5; opp. V. «S7 F. ■ P. Π, Ut 4, Hardosia X, «67 B. • L. e. S87 C. * Seea M, Oecrot. d· stare, et «vitandi· ia eei. neiooet. ’ 81» 487 CONCILIUM PROVINCIALE PARI8IEN8E, 184» aeptembria 18 ——».............. — . .- —------------------------ :---------- ---— ■ ; ■■'■,· τί3 .----------- — , 488 . . quin-ullo Unquam partium ' studib rapiatur, ea taa-A munus, atque regendi ecclesiam Dei’ potestas. Cum tiinj, quaerere quae Chriltksunt, atque' unice, vélut enim sacra.-hæc iura quasi, ysurpare et exerbere siisceptorum.oonsiliorum finem, ea ob opulos habere, videantur, hinc evenit plurimorum animos impru- quae.ad spiritualem aetemamque populorum feli. , citatem facilius Conducant, nec unquam humanis ex douter' commoveri, tmminui■ debitam episcopali dignitati reverentiam et obedipetiam, regimen ec­ clesiasticum non minimis aliquando obstaculis impe­ rationibus doclesiae causam deserete. Eodem igitur spiritu’' ducti, 'et eocldsiae vestigiis diri, ae in ipsa Der ecclesia, quae humilitatis'et . insisteptes, enixe hortamur'zomnes saeesdqtes prae- caritatis spiritu viget, istam foveri opinionum et \sertim' eoa, qui sacri ministerii muneribus fongnntur, - Voihntatum intemperantiam, qua societas, politica, Hos' dutem ut a diversarum partium studiis prudenter abdtinOqnt, ut omnes sciunt,, male torquetur. neo animarum 'curam ullis aut temporum aut poli- abusus non deplorandos mono, aed etiam, quan-M ' ticarum commutationum difficultatibus deterriti jin- tqm in nobis est, in posterum praecavendos, du­ ximus. · *· ^ .’ · quam negligent. Quapropter horum scripturum’'parochos et con­ Nobis proinde, mysteriorum Dei dispensatoribus, * cavendum est, ne saecularibus negotiis nos impli­ fessorios in Domino monemus, ut eo· ad congruetrcantes, divino nostro ministeriq vituperium et 00- 4tem spiritus modestiam, et salutqrem sapientiae atacula suscitemus. Nemo nostrum, in praedicatione chriltianae^sobrietatem revocare, sicqUe mali huius verbi 'divini, politica ulla intermisceat. Eodem fomitem minuere et extinguere satagant. Imo scriptores sincere catholicos sollicite mone- ■ animo omnes ad sacramentorum participationem ad- BI ___ * quaacumque _____ _______ ---- . 1___ liark· __________ ele-1. '' mus et adhortamur, quoties intenderint aliquid de mittamus, in politfois opiniones gerintt 'dummodo catholicae ecclesiae doctrinis non rebus ecclesiasticis tractare, ne sanctum hoc et adversentur, et recte vivendi desiderium ac volun- - difficile opus tbmere aggrediantur ; sed accepto prudenti consilio, periculum vitent ecclesiasticas res tatem habeant? Sacerdos, homo Dei, se omnibus debitorem esse sciat ; et sicut pater filiis, omnibus intempestive aut inordinate tractandi. Praesertim auctoritatis ordfoarii sint memores; imo eiui moni­ se optimum ac mansuerim ostendat. Ceterum sacerdotes, maxime si animarum ' curam habeant, tionem, si quando fletur, contemnere non prae­ ' ' . £ , ‘ in difficilioribus qui occurrere possint casibus, agendi et loquendi regulam ab episcopo vel inquirant igno­ tam, vel traditam reverenter suscipiant. Caput XI. De scriptoribms quins ecclesiasticas tractant. Laudamus sane scriptores quoscumque, qui, omni ope atque arte, litteras ac varia scientiarum genera excolunt ac prosequuntur, humani ingenii culturam augentes atque honestantes; et in primis,eos.grato ac peramanti animo commendamus, qui religionis assertores, dogmata fidei, ecclesiae iura ac libertatem, morumque catholicorum sanctitatem vindi­ care ac tueri conantur. Cum autem in mente nostra sit, ante omnia, auctores qui totius religionis ac morum fundamenta perpetuis ac nefandis ausibus labefactare nituntur, impia obscenaque in scriptis sive periodicis sive non periodifi», 'omnium praeeertimque iuvenum ■deplorandae ignorantiae ao malae curiositati usque propinantes, reprobare: nihilominus, hoc loco si­ lentio praetereundum non indicamus peculiare ali. quod huius temporis periculum ao quottimdam sumant. Q$bftd autem viros ecclesiasticos, ipsis expresse, inhibitum volumus, ne librum ullum aut scriptum quodcumque, absque ordinarii praevio examine et permissu, typis mandent, in quo exhibeantur et proponantur fidelibus religionis dogmata, aut his­ toria ad scholarum et catechismorum usum, aut orationum formulae, aut cantica spiritualia, indul­ gentiae novae, praxes devotionis aut tandem novorum miraculorum non rite recognitorum -nar­ θ rationes. Monemus denique fideles ecclesiae mentem, doc^trinam et regimen non ex ullis scriptis privatis, ■ire periodicis sire non periodicis, esse dignoscenda, sed tantum ex actis, documentis ac decretis authen­ ticis, quae a sanctissima sede et ab episcopis manant. Caput XII. Dt coniersatione fidelium inter illos, qui alieni sunt a fide. Omnes nostrarum dioeceseon fideles hortamur et admonemus, ut quo vehementiores ingruunt nostris temporibus pravarum opinionum turbines, eo altius temeritatem, ex qua plurima in ecclesia Dei mala in fide catholica radices jfigant, et non abducantur doctrinis variis et peregrinis, nec omni vento doc­ profluunt. « trinae circumferantur. Meminerint fidei dogmata non Notum est omnibus non deesse scriptores etiam laicos, maxime in diariis conficiendis, qui, selum esse humanae rationis foetum, ast Dei revelantis quidem habentes, sed non secundum scientiam, et D oracula; depositum illud ecclesiam accepisse ad sapientes plus quam oportet, res ecclesiasticas ita consummationem usque Saeculi incorrupte custodienpraesumunt tractare, ut in regimine ecclesiae quid dum, neo ullas lioere aut aocommodationes aut^ agendum, quid providendam, quid amplectendum oohoessionea, quibus'indivisibilis eiusdem depositi quidve respuendum, qua * sententia lata, decernant, integritas aliquatenus laederetur. Stantes ergo in et ipsis antistitibus, qmbus dominici gregis cura fide fortes et-robusti, mansuetudinem, benevolen­ divinitus eemmissa est, indigitent ao praescribere tiam, Christianam urbanitatem simul exhibeant atque exerceant erga omnes, speciatim erga illos, videantur. ... Utantur, licet, in controversiis politicis ao lit­ quos extra ecclesiam catholicam educatos, fratres terariis, hoimsta libertate, dum veritatem, iustitiam, nostros errantes ap{>eUare consuevimus. Caveant caritatem,' reverentiam sui et aliorum, modumque tamen, ne in hac conversatione fides sua aliquid ao prudentiam in omnibus servent. In his etiam, detrimenti paulatim patiatur. Errores reprobent, si qua spiritualia attingant, pro 'nonna sentiendi /homines diligant, ita ut in incorruptibilitate fidei atque scribendi in mente habeant quae circa haec caritatem semper servantes, precibus, moribus et ■ beneficiis subsequantur peculiarem, nostris tem­ ab ecclesia, praesertim in constitutionibus summo­ rum pontificum recentioribus, declarata et -sancita poribus, gratiae Dei operationem, qua movente, tot errantes ad gremium sanctae matris eccle­ sunt'' ■ Ast, in rebus ecclesiasticis, nunquam obliviscantur sia redeunt, et multo plures redituros esse spe­ quibus a Christo commissum sit docendi et arguendi ramus. ^8» CONCILIUM; PROVINCIALE PARBlfcNSE, 1849T septembris 18 TITULU8 It. ' ■ Da modi· (ulboadam laatatuaada· aetsirtlae· •ooUataattoa·.- ' . Caput I. Dt etudüe ttdtjiulieù. j ' Cum studiorum «et scientiae splendor plurimum, omni tempora, auxilii ei gloriae in opus ministerii, ecclesiastici contulerit. Domino, ifa disponente^ qui Deus scientiarum in acripturia sacris voluit appellari; vehementer hortatur synodus, et in ^yisceribu» Christi obsecrat sacerdote· quotquot in seminarii *, tum minoribus' tum maioribus, 'curam erudiendae * blpriealis iuventuti· suscepere, u\ magno et alacri * 4M 8. In exigenda a theologiae'.alumnio.eorum quaa didicerunt ratioqe, nunquam deaistsmt professor··, ut discipuli doctrinae specimen exhibere tenefintur. Examina in fine semestria spatii et totius anni sint omnino.accurata, et, quantum fieri potest, soletnnia. CohVoaentUr ab episcopo qui et ipsq. interesee curabit, iudices apti et docti, qui [ab] . ordinariis magistris adiati, alumno· Interrogent et examinent. Sacri vero ' qrdipe· differantur iis qui in examine non satisfecerint, nisi tamen, subsequentibua tem,j poribus, per nova et praestantiora examina dila­ tionem illam compensaverint. 9. Iterum atque iterum, tantique bbaeficii per id munus in opus divinum chVati nunquam imme- . animo huio tam pretioao et laudabili muneri virea morba, nostrorum seminariorum professore· adhor­ auaa omnes impendant. * χ tamur, ut novo xelo accensi, ad ecclesiasticae scien­ , 1. Inter alumnoa aeriam et solidam doctrinam, tiae gloriam et augmentum totos sese dedant : certi aimulque disciplinae et laboria vigorem, quam fide­ quod a Domino ampliaaimam mercedem sint adep­ lissime promoveant, una cum virtutum et pietatia ti turi, et a nobis, quibus episcopale onus incumbit. augmento. inter sollicitudinis nostrae praecipuis adiutorea 9. Linguarum veterum honorem, et liaum linguae habendi. praesertim latinae, quae eat i|>aiua eccleaiae lingua Caput U. et scientiae. catholicae inatrumentdm, omni conatu De collationibue ecdeeiaetiei», et de annuo iuntoruni foveant 'ac tueantur, nec ullus^oenseatur scholare •acartiotum examine. curriculum abaolviaae, qui aatia plena et perfecta huiusce linguae intelligent!· non polleat. Ideoque . Cum, dicente Spiritu sancto, „quia scientiam nonnunquam in rhetoricis, aemper aut fere semper repulisti, et ego repellam te, ne sacerdotio fungaris mihi“ ', sancta mater ecclesia omnibus, tum parochis, in philoaophicis ac theologicis exercitationibus, latine tum caeteris sacro ministerio fungentibus, semper loquantur tum magistri tum etiam discipuli, omni iniunxerit, ut ad munus suum rite implendum, ec­ perrupta difficultate. 3. Optat concilium ut in dioecesi metropblitana clesiastica doctrina instruantur, eamque apprime calleant; cum etiam experientia Constet, a clericis, erigatur schola provincialis humaniorum litterarum professoribus informandis atque instruendis apta et per temporis spatium quo in seminariis degunt, non plenam et perfectam acquiri posse scientiam qua accommodata: quae nemqp constitutionem atque pollere debent sacerdotes, vel acquisitam ex animo regimen ab ipso provinciali concilio Parisiense ac­ brevi excidere, nisi quotidiano exercitio et studio cipiat. et mutuo metropolitan! ac auffraganeorum consilio gubernetur. ' C foveatur: In hunc finem iam in omnibus provinciae dioe­ 4. Scientiae illas mathematicas et physicas quae hodiernis temporibus, divino dogmati et libris sanctis cesibus institutae sunt ecclesiasticae collationes, e quibus uberes fructus provenerunt, quos uberiores saepius in quoddam auxilium adduci queunt, ar­ fore quotannis speriinius; et idcirco omnes sacer- „ gumentaque extrinseca afferunt, ne unquam negli­ dotes enixe adhortamur, ut, eas assidue frequetantes, gent studiorum moderatores: ita ut communius illarum materiis vel praeparandis vel tractandis alumni ad theologiae studia non accedant qui saldiligenter incumbant. ' tem baccalaureatus in litteris gradum attingere non Statuimus praeterea, ut iuniores sacerdotes ab possint. anno quo ad sacrum presbyteratus ordinem promoti &. In aeminario maiori, philosophiae iuxta me­ fuerint coram episcopo vel eius delegatis, per thodum scholasticam in primis, et saltem per annum, quinque subséquentes annos, de variis ecclesiasticae studeant omnes qui ad clericalem statum sese dis­ scientiae partibus, scilicet de scriptura sacra, theoponunt ■ . Theologicis vero disciplinis ac sacrarum scriptu­ - logia dogmatica et morali, iure canonico, temporali rarum sfudiis adiiciantur, quamprimum fieri poterit, parochiarum administratione et ecclesiae historia, de historia ecclesiastica semel in hebdomada prae­ praefixo die interrogentur. Si quis forsan non satisfecerit, examen pro nullo lectiones. necnon sedulae et practicae eloquentiae reputabitur, et quinque annis elapsis, tot nova sacrae exercitationes, per quaa actionem, elocutio­ nem simul et atylum, tum principiorum tum ex­ P exigentur examina, quot nulla et irrita fuerint declarata. emplorum ope, edoceantur discipuli. 6. In decursu vel sub fine theologici curriculi, de iure canonico, de administratione spirituali et . DECRETUM * temporal paroeciarum sufficientes tradantur no­ de execution» decretorum concilii. tiones; ideoque exoptandum est ut addatur theo­ Sic autem omnia, quae ad fidem aut ad morum logicis studiis quartus annue, quem omnes in semi­ reformationem statuta sunt, sancita sunto, et unuanario peragant, nisi qui eminentiori theplogiae , quisque episcopus, pon solum- horum decretorum daturi essent operam. Λ 7. Accommodetur autem diligenter et ita dis­ ■ exeeutionem urgeat in propria sua dioecesi, sed etiaut^ea de re in proximo concilio provinciali ra­ pensetur divinorum dogmatum expositio, ut maiorum tionem reddat. vestigiis inhaerentes, quaecumque solida, vera et ad rem facientia, in doctrinis ecclesiasticis, non DECRETUM SUBSCRIPTIONIS. omittant magistri: ex quo fonte depromant ea Nos Maria-Dominicus-Augustus Sibour, archiquibus errores hoc tempore grassantes accurate definiant ac confutent. Quae omnia ita ordinanda episcopus Parisiensis, admonemus ieverendissiroos patres omnes, qui huic synodo iure intersunt et erunt, ut in fine seminarii ad gradum theologici baccalaureatus facile promoveri possint iuniores • Oses· iy/ik \ sacerdotes. w AM OONCIUUM PROVINCIALI PARBIBN8B, IMS sopteanbefo 18 IntSrfiSSetMt, Ot pOMMUtoOMS OptoCOgi QarnUtMsls, A mqrus asoeulorom spatia ini· rrsp Iam aphroapalium *a post nee, singnii, leeo at stdin· mm, ad altar· synodorum, aside tot in sosleciMi betae prsfimtnt, •eeedaat, at Ma quae ia hae syneds dscrota aunt, aeriam rsaevaro Moult isgeroqa· a anutiMa Trideatine sancitam ia nsnm reveearo, hae, procul dubio, ■atiwilaat, \ Maa Maria-Deariaicuo-Angustes 8ibour,"hehi- aevis, in quibua vereantur GaUiae naatroa, rerum niraumatnntibe tribuendum, aed prassertim paternis, base deerota a nobia definita subeeripsimns; quibua neo adhortatae eo verbis, per Httoroa datae Csietae, dto'17 omH aune 184·. f it D. Aagaataa, aaddeptosopna Parisisnsto; + Kge Angustas, •piseepesMsIdenaia.aubsoripsi; Voco vsstra movente, baatieeima putor. Mane f Mga laaaaaa-Micaaiaa, spiacspua Varialiaiaia, salutarem viam iagreaai unman, quam omnes Gal­ barum spiaoopi tam\lacriter amplerti ridentor. •ebowiprip Quod dedisti tignum vota nostra praeverterant; t Ege Μ. A-, epieeopna Blapaia, subscripsi; + It· Antonios-Ftdix-Phili bsrtaa Dupaaloup, apheepaa AâraUaaaaai· dssignatus, subscripsi; Ego PaMa-PhUippaa Paqusrt, procurator gonsraittar ad omnia dapatataa illustrissimi at reyarondiarimi domini epiaoopi Carautaaaia, eina^nomine iaterfai, at aubseripai, at omnia ac singula in hoc •aneta aynodo Pariaienai acta, decreta, edita et pro­ B mulgata, eiua et eccleaiae altae nbmine recipio. doenit igitur ut primi obsequeremur. Iuxta constitutioni· Sixti papae V placitum, om­ nia decreta noetra filiali qffeetu sanctitati· vestrae recognitioni «ubmittimu». Si, ut speramus. imo at confidimus, divino patria luminum freti auxilio, nihil in decreti· nostri· irrepserit quod ecclesiae legibus adversetur, si veritatis et sapientiae spiritu afflata fuisse rideantur, sanctitatem vestram enixo preca­ bimur, ut illa benedicere ot confirmare velit, pro­ DECRETUM priam iliorum auctoritatem auctoritati· apoatolicae pro^uUgttumi» tettûu * ayaodo/tam. tigillo muniens. Est et aliud * tum, beatisaime pater, a Pariaienai Mok Maria-Dominicua-Aaguatua 8ibour. archiepisropu· Pariaiensis, antiquam atque probatum de concilio emimum^ quod ipaiua decreta expromi· ver­ bi· non continent, aed amantur in ainum paternitati· ■ teetiboa aynodalibua inatitutum secuti, ad hoc offi­ cium de consilio et conaenan reverendiaaimorum vqstrae effundimus. Liturgiae unitatem respicit illud coepiMoporum noatrorum. deligimu·, inetituimua votum. Plausu magno conspicimus invaleacentem atque pronuntiamus eoa, quorum nomina aequuntur: undequsque ad amplectendam Romanam liturgiam Pro Pariaienai archidioeceai : domini domini Pétdpropensionem. Si inauperabilibua hucusque obsta­ tot, parochum eccleaiae Saneti Rochi ; Portalia, rec­ culis prohibiti sumus, ne ipai nos piis huiusmodi torem eccluaiae beatae Mariae de Fauato Nuntio; De­ conatibus consociaremur, communi saltem conaenau launay. roctorem eccleaiae Sancti Vincenti!" a Paulo, statuimus ad hoc eniti, ut illa submoveantur ob­ stacula. latina'generis mutatione·, quae consuetu­ Clippiaei; gruyère, vicarium parochi Sancti, Lau­ dine· antiqua· in populo pervulgat·· revocant, non reati!, Parisii·. PN dioecesi Meldenai : domini domini Carpentier, sine quodam animorum aestu attententur. Nece··· parochum eccleaiae loci vulgo Fontainebleau ; Crevel, 0 eat ut cum multa sapientia et prudenti cunctatione illi· praeparetur via. Licet tamen, forsitan, hodie parochum ecclesiae loci vulgo Nanteuil. Pro dioecesi Veraaliensi : domini domini Bony, pa­ •peraro non procul abfuturum tempus quo omnia rochum eccleaiae Sancti I.udovici, Veraaliia; De- Pariaienai· ecclesiastica provincia hoc sanctitatis vestrae eordi solatium afferat, ut aoiemniter iniauia mouehy, parochum ecclesiae loci vulgo Houdan. Pro dioecesi Bleaensi . domini domini CaiHe, eccleeiia Romano· ritus instauret. Verum enim vero beatitudinia vestrae benignitati parochum ecclesiae sanctissimae Trinitatis Veodocinenaia;'Meunier, parochum ecclesia· Sancti 8to- confidenter subiungero non dubitamus, novarum phani Romorantinenda. liturgiaram defensoribus brevi defuturum esse etiam Pro'dioecesibus Carnutensi et Aurelianenai, re-, alicuius momenti praetextum, si, ut saepe saepius servantur testium synodalium electio et proda- sibi proposuit sancta sedes, nova breviarii Romani recognitio fieret; tunc et facilius et multo celerius .matiu. DECRETUM ad communem precum formam reversuros omnes arbitramur. Quidquid sit, beatiarime pater, cum ex intimo Nos Maria-Dominicus-Augustus Sibour, archipoetare Unitati devinciamur omnes, hanc, etiam in episoopus Pariaienai·, indicimus proximam concilium provincials habendam eme feria secunda post his quae solam disciplinam spectant, fovere non desistemns. octavam assumptionis beatae Mariae virgini·, id est Velit sanctitas vestra labores nostros, in honorem die vigesima sexta mensis augusti anno millesimo o Christi Issu et sanctas matris ecclesiae exaltationem octigehteaimo quinquagesimo. •usceptoa, benignis intaeri olnlia. *DECRETUM Dam autem hase votu ad pede· sanctitatis vestras humiliter deponant patron ooaeilii Parisisnbia, pater­ de Jim MHCÜÜ. Cum placuerit omnibus patribus hubs concilii nam vestram benedictionem sibi grogibnsqus. sibi finem fieri, noe Maris-Dominieus-Auguq^·· Sibour, commi····, filiali offsets, postulant, beatiasims archiepiaoopua Parisien·!·, provinciali Parisiensi pator, «auctitatis vestis· obaequentissimi et devo­ tissimi filii, concilie finem foeimu· qt iam nuno factum esse t Μ,-D.-Anguatus, arehiepiaeofrife Parisiensis. decernimas. VeMreWt&u· /rstrihus - LITTERAE AD 8ANCTI88IMUM DOMINUM PAPAM PIUM IX. Beatiarime pater. ·. ' Ad psde· sanctitati· vestras oondlH nostri proriaeiaB· Parisisaai· decreta deponsro satagimus Qnod quidem obsequium ut bsatitudini vmtrae oxhibsamus, plurima nos excitant momenta. 8i phtri- •ptaebpo /Wirirori, ardùPerimeiuit Augusto Destinies, slsisyss ea/sstitifc· * fnttDdf Pios rara IX. Venerabiles fratres, salatem st apostolis··· bsnsdictioaem: Grhtimimao oobi· fnoraat vsstras Httorao intimo erga nos et spostolieam sedem pistati·, amori· et 0» CONCILIUM PROVINCIAL» PARIEIKN8E, IM 4M 1« rantwÜM MMi ssussriptas, quibaa, vuMtabilesA qaa Moliba· veetne vigilasti·· eaeeveditiB peeaftateaa, asta praviaeiaMa PariaiaMb ayaodi · vabta - maater impavtimar. Datas· NaapaM, ia aabaibaaa Partial, db 11 dahftbitMi Mstra et Mita >β4Μφ mWImt· oambria aaao MDOCCXLDL, pa atüa·tai aeetri peapanatb, aaixa regMtea, at eyaaAua ipeam aa * pvaaaa aaab· austeritate aeafinaare vaKmaa. Btti aaaa qaarto. Pi» p^ IX •ate· aiaaaaaii aeta ab paHbi eataaa rati···· aoadam MMperimaa, taana ill· qaamprimam ad •aa pervMtard^soafidim··, cum nmaate earam ad * Arbbaab. hibaadam aaaa iaaaaaiaaaa, at ipaa ad so· perfevaaPaciUaatrb m rsvereadisaima daaaiaa ati frater. tar. Interim vara vabb vabaaaatar gratahaaar, ** veeerubile· fratree, quod pre eximia vestra religiose Periucandae fsarunt emiaeatiseimis patribus sa­ at episeapali maaeris officio de spirituali vestrarum crae congregationis Trideetinarum legum interpretis dioaoesium bone summopere solHeiti. providentisaimis sacrorum canonum inhaerente· sanctionibu·, < ao .patria quoque obaequentea deaideriis, aynodum ipeam omni stadie concelebrare featinastis, ut asper­ rimi· hiaoe aa difficillimi· temporibus, ea, collatis inter vaa oonailiis, atatueretia. quae ad aanctiaaimam noatrum religionem in populia exoitandamr augen- ll dam, eorumque pietatem morumque honeatatem fovendam atque ad oeclesiaatieam diaciplïnam ïuendam conducere poaae magiAn Domino iadioastis. et vindicia, tum litter»· amplitudinis tuae aliorum­ que anftaganeorum praesulum nomine conscripta·, tum acta synodi provincial» Pariai» habitae poet interruptam plurium saeculorum spatio conciliorum seriem, ex quibus tot in ecclesiam profluunt boae. Si maximi· vero laudibus te, perillustris ae rete­ rendiaaime antistes, comprovincialeeque episcopos prosequi ipsi duxerunt ob firmam unionem cum divi Petri sede, eximiam obedientiam et revereatiam erga summum pontificem, votumque Romanam liturgiam in Parisiensi provincia instaurandi; haud certe minores tribuenda· esse consuerunt ob salu­ berrima decreta in synodo contenta, sive ad pieta­ tem fovendam, sive ad catholicam religionem de­ fendendam et propugnandam adversus haeresea, alioaque pravo· nunquam satis deflendos et quo­ tidie invaleacentea errores. Nihil hinc dfibii quin ' futurum ait, ut corona, quam pastoribus adeo soler- . Non mediocri certe animi nostri consolatione ex ipaia vestris litteria cognovimua, ita voa exoptare, venerabilee fratrea^ut Romana liturgi·, quae aummo nostro gaudio in pluribus Galliarum dioeeeaibua iam invaluit, in veatria quoque restituatur dioeeeaibua, ut communi consensu constitueritis vestram omnem operem opportune, provide prudenterque impendere in iis amovendis difficultatibus, quae hactenus ob­ stiterunt, quominus hanc rem ad optatum exitum ter excubantibus reddet supremus pastorum prin­ perducere poaeet». ceps, novis gloriae nexibus augeatur ob sollicitu­ lam vero aacerdotali vestro xelo quamplurimum dinem propenaamque animi dispositionem alia quam in Domino confisi, venerabile· fratres, plane non plura statuendi, corrigendi ac perficiendi in iis quae dubitamus quin vos maiori usque alacritate et con­ celebrabuntur conciliis. tentione laborante·, veluti boni milite· Chriati lesu, Quid autem in actis habitae synodi observannihil unquam intentatum relinquatis, ut Dei eiusque C dum, quid emendandum deprehenderint patres car­ •anctae ecclesiae causam strenue tutari ac pro­ dinales, perspiciet amplitudo tua ia folio quod hisce pugnare, et animarum salutem procurare possitis. litteris cum exemplari praefatae synodi adiungimus. Nos quidem haud omittemus divitem in miseri­ De me, praesul amplissime, ita sentias velim ut cordia Deum humiliter obsecrare, ut vestris pasto­ ad quaecumque peratissimus sim in tui commodum ; ralibus curis et laboribqs benedicat, quo * fideles cui interim fauste omnia precor a Domino, ampli­ vobis commissi magis in die· divertant a malo et tudinis tuae, uti frater studioaisaimus. faciant bonum, atqué ambulent digne, Deo per omnia A.. cardinalis Lambruaehini. praefectu· con­ placentes, et in omni opere bono fructificante·. gregationis. ,Cuius superni "praesidii auspicem, et praecipuae A. Tomasaetti. sacrae congregationis con­ nostrae in vos benevolentiae pignus apostolicam cilii subsecretariue. benedictionem èx imo corde depromptam vobis Datum Neapoli, in suburbano Portici, die nona ipsis, venerabile· fratre·, omnibuaque clericis laicis- martii 1850. LETTRE SYNODALE ADRESSÉE PAR LES PATRUM CONCILII PROVINCIAE PARISIEN818 AD CLERICOS ET FIDELES PÈRES DU CONCILE PROVINCIAL DE PARIS Al" CLERGÉ ET AUX FIDÈLES DE LEURS SUARUM DIOECESIUM LITTERAE 8YNO- DIOCÈSES. L’areAraêqur DICAE > metropolitan) et lee éedytee de la pro- D Arehiepieeopiu metropoUta et epieeopi pqpemetaa Λτί- oiœe de Ptrù aa drrgi et βαχ Jidilee de leare dioedeee, •sini et bdnddietio» e» notre eeignear Jdene-Chriet. swMis cirrwi rt st bemdietionem fidelibtu in dieeesaitna swsnrm aotelam doauae aeatro Ista CAriate. Noa bien aimé· coopérateuryet nos très chers frères. Vous noua avec accompagnés de voa prières et de vos vœux dans - cette sainte et solennelle as­ semblée, où l'esprit de Dieu nous a conduits, et par laquelle nous avons inauguré pour noe église·, une period· nouvelle qui, noua leapérons, sera fé­ conde en bénédictions et en fruits dq salut. Sortie A peine de notre pieux cénacle, où vos intérêts les plus chers n'ont pas cessé un instant d'être présents A notre pensée. l'Ame encore émue par tout ce que le Seigneur nous a donné de voir, et d'éprouver durant ces jours de grâce et de bon­ heur. noua nous sentons pressés de venir A vous: Vestris nos precibus votisque prosecuti eatis, dilecti adiutorea nostri fratresque carissimi, cum, duce divino Spiritu, illum sanctum ac aolemnem adiremus conventum, in quo novam ecclesiarum nostrarum velut aetatem, caelestium' donoritm et salutarium fructuum feracem, uti confidimus, futuraqg. auspicati sumua. Nunc, vix e pio caenaculo nostro, ubi. quaecumque vobis carissima aunt, aaaidue npbia ante oculos venabantur, egreeai, permotique etiamnum iis omnibus, quae per hôs dice gratiae felicitatisque plenissimo·, largiente Dm, vidimus ac sensimus, facere nullo modo poasràdua, 1 Vers» editore» ColL Iseeeaie 4M CONCILIUM PBOYUfCUU PABBDD8B, IMO uptembrte 18 4M qM w· partagtea bm jatoe Im ptasi iqaia «m alteqawwr} vohtmmqu» at inti·· aaiiatiama, at qu’ea attMdaat te pfibiioottea 4m dé­ Bona anima· gaadte «omaMateaM vobteoum, créta 4a Marite, «ea· eeyM teARto à to MMate- et interea 4um preemlgmtar ereriMi deertta, êtes •••Μ 4a im travauxp mt, paatour» at troupeaux, * gregre, évèquaa, prêtres at * 4U m; aaea aa teteaM tom poeore. Ombm esttea, turn pmteare ta ttâ MMMM CUBiNftq qa'aaa mfiaM faarilte, et mm a'ataea qu’m cmar at qu'ue iat1. aeM .aaam at anima U»' *. Hatea concordiae atqae aaitatte, qua et mutua, Catta untoe, principe do om* rapport» r4«proquee, Mt l'aeprit et te «te même 4« l'égltee. que tetar bm iatareedit, ratio et oceteriM spiritas Lm ooacitoe ea sont aa signe manifeste at aa 4m ipae ae «ita continetur, aMaifeottettaa signa et lien» foe plu» fort». Teqjoure ntitos pear eatro- fihnimima vincula «ant concilia. Qaaa cum semper, tenir to feu de la charité pared tee pasteurs, at ad caritati· ignem in paatoribu» alendum et ad pour faire, selon Im cireoaetencea, de »agM loi», tegM pro oosditione temporum aapiaater ferenda· il» «ont parfois en quelque «orte nércsmirns. D» utiifo «but, turn noanuqqnam etiam quodammodo le aont, quand une jeune église s'éfove, qn'il faut aecesaaria. Enimvero neceasaria aunt non solum railler sur «on baroeau, et diriger »M premier» pas: •urgentibus primum eccteeiis, quarum quasi incuna­ 1m églises qui fisurissent au» État» Uni» an «ont bula et primi greMua sedulam curam desiderant, la préura. U» le «ont plu» encore quand une id quod earum, quae nunc in Civitatibue Foederati» église Mt ancienne, et que, placée sur un sol pro- 1 I (Amerieae) florent, exemplo comprobatur; sed multo mm τμΙιμ fondément et fréquemment remué par de» convul­ etiam magi» veteribus eccleaiis, quae, »i forte in sion» intestines, elle a besoin de guérir «m propre» ■olo consistant crebri» motibus intestinis penitus maux, et d'être soutenue contre te» assauts qu'on convolso, damni» »uia remedium et adversns hoetile» impetu» opem ac praesidium requirunt lui livre. Quare haec, quam in Gallia et in reliqua Eu­ Le» circonstances grave» dan» lesquelles notre paya et l'Europe entière se trouvent oet inspiré, ropa cernimus, tam anceps rerum conditio omnibus presque en ipéme temps, A tous le» cœur» catho­ catholici·, eodem paene tempore, acrius iniecit liques un plue vif sentiment du besoin de npe as- epteoopajiam coetuum desiderium, Ac finitimi» semblée» épiscopales. Dm paya voisin·, moins quidem nationibus, quarum tardior, quam apud no», avancés que nous dan» la voie des libertés pjtbtf- faerat ad publicam libertatem progreaaio, id tamen ques, ont pu cependant nous précéder pour la contigit 'ut uoe habendi» oonciliia anteirent; neo tenue des conciles, et le monde a entendu avec sine reverentia et admiratione audita e»t vpx ecclerespect et admiration la voix des églisq» d'Alle­ •teram Germani»·, cum, inter tumultum bellorum magne dominant les bruits de ja guerre et dm et ruentium regnorum, atque in tanta doctrinarum révolutions, et dans dm accents plein» d'élévation colluvie ingeniorumqOe licentia, magna illa et im­ et de force, proclamant les grand» et immuables mortalia Christianae religionis documenta tam gravi­ principM dn christianisme, au milieu dn chaos des bus tamque efficacibu» verbis promulgarent. doctrines et de la plu» déplorable , anarchie des intelligence». In Gallia quidem, tum Parisiis tum alibi, res En France, quelqnm essais, A Paris et ailleurs, iam antea _,tentata faerat; sed, quanquam de iure avaient déjà été tentés. Ιλ droit n'était pas dou­ nulla erat dubitatio, de opportunitate tamen erat teux, mais l'opportunité pouvait l'être encore. En­ fortasse nonnulla. At cum nuper et nova rerum fin, une nouvelle révolution et une constitution nou­ velle étant venues, la première, augmenter pour commutatio principibus ecclesiarum maiorem neces­ les chefs des églises, dans notre pays, la néceMité sitatem attulisset consociandorum inter se consilio­ de μ concerter; la seconde, proclamer encore plus rum, et nova reipublicae constitutio religionis liber­ solennellement les principM de la liberté religieuse, tatem »ol«mniore quodam modo sanxisset, nihil nous n'avons plus hésité; et, appuyés A la fois sur iam cunctandum esse duximus; fretique cum ec­ la sainte constitution de l'église et sur Mlle de clesiae tum civitatis legibus, provinciae nostrae l'état, nous avons annoncé, préparé et tenu te con­ concilium indiximus, praeparavimus, instituimus. cile de notre province. Quae res *P udt hostes religionis nonnullos cla­ Notre entreprise a excité quelque clameur dana mores excitavit, eum nec ius nostrum agnoscerent, le camp des ennemis de te religion, tte ont mé­ connu notre droit; dénaturé nos intentions et nos •t propositum ac voluntatem calumniarentur; ne­ projet». Nous nous y attendions. Un reproche que id nobis praetor exspectationem accidit. Illud qui nous a été fait par un certain nombre d’hommes p multo magia nos commovit, quod *a nonnulli» viris gravibus ae benevoli» obiiçiebatur; qui concilia gravM et bienveillant» nous a beaucoup plu» ému» U» reconnaisMient eu fond te convsaaaoe, te besoin quidem et opportuna mm et neceaearia, et si quid et même l urgenca de qos réunioM; mai» U» croyaient amptiM dicere·, mu aegabaat; sed nimirum ex«percevoir daaZle passé une toi qu'il aurait telle ■tare veterum legem arbitrabantur, cui morem ge­ respecter; ils citaient uns dispositio· dM artistes rendum faiSM direboat; affsrebnntque ex «articuli» * quiddam, quo «ancti eoavontua noetri organiqnM prohibitive de nos saiates asaembléM. orgaaicq· Quoique nous ne pumsions pM eatrer ici dans tous votarentur. Qua do eoutrovsreia, etsi non eat hio Im 'dévetoppemepte qui seraient nécreteiree pour tam fore dissereodi tocaa, quam ad declarandum i» nostram opus foret, illud tamen crimen intac­ mettre notre droit ea évidence, nous area· pour­ tant A eœur de répondre un mot A cette Mcuaation. tum praeterire anlto medo poesumu. Non ii oramM profecto, qui contoautoadae togis Non, ce n'est pas non» qui aurions jamais donné l’exemple du mépris de ia toi; M n’ret pre noue exemplum prodore unquam vellemus, aut qui hoc qui, dan» Un temps oA l'autorité publique a plus besoin que jamais d'être forte et respectée, au mo­ ment où tes digUM de la société sont battaqa par tant de flot» soulevée, aurioM voulu [y] foire brèche, • Act. IV, m. · maxime tempore, cum publicem auctoritatem, ai unquam .alias, confirmari ac sanctam haboci noeaaM •at, et aoetetati· humanae muaMaata taatis flaotibM qaatiratar, eadem tebofaetaada aceo putare- CONCILIUM PBOVINCIAU ΡΑΒΒΠΟΙΝΚ, IM» espteanbtto M ». ■MM· übtfttiMB» irléeiaetiqusJ; « tifox et opiepopi iis reclamaverint: quid? ex quo iffi changé auteur de nous? Eet-oo que tout Io monde artienti emit oditi, nihilne apud noe in rebus et mori­ bus mutatam est? nonne omnes fatentur, in iure ne convient pes que notre droit public a M pro­ fondément modifié? Est-ce que les principes do la publiée multo et magna longe alitor oeeo consti­ liberté do conscience, de la liberté dos cultae, de tuta’ Quid? libertas conscientiae, libertos cultuum, libertas conventuum, nonne sunt iterum iterumque la liberté do réunion, n'ont pue été, b diversos re­ prisée, solennellement proclamée et étendue? Que palam promulgataer_M>pliflcatae? Quid ergo illae signifieraient toutes les constitutions nouvelles, s'il sibi novae constitutiones volunt, si iis obscurandis suffisait de quelques lambeaux arrachés aux codes et coangustandis satis sit unus alterve arreptus du passé pour les voiler et les étouffer? Que quasi ex vetustate pannus? Quid iuvant expressa signifieraient ces articles formels qui déclarent ab- B illa legis primariae capita, quibus omnes leges rogéoo toutes les lois en' opposition avec la loi «dem contrariae abrogantur? Quodsi unquam licet fondamentale? Cprtes, s'il est permis quelquefois ad certissimum illud provocare, legem lego ali­ quando tacite abrogari, nonne id praecipue in cauaa d'invoquer le principe incontestable de l'abrogation implicite des lois, n'est-ce |>as en matière religieuse, religionis licet, cum praesertim tempora eam ra­ lorsque le temps surtout a si complètement changé tionem, quae erat olim inter civitatem et eccleaiam, · penitus immutaverint? les rapports de l'église et de l'état? Non miramur equidem, scrupulos quosdam, qui­ Nous comprenons, sans les partager, les scru­ bus minime ipsi tangimur, nonnullorum animis pules que, dans certaines consciences, notre sainte entreprise a pu faire naître. Nous noua y sommes sancto incepto nostro iniici potuisse ; de quibus ali­ arrêtés un instant, non pour lee-4ever ou les dé­ quid 4>cendum foit, non ut penitus evellerentur: truire entièrement: ce ne serait pas ici le lieu de qeque enim 'id huius loei est, nec disputandi causa le faire, et nous n'avona pas pris la plume pour calamum sumpsimus; verum ut unum illud appa­ disserter, mais uniquement pour montrer que nous reret, noe neque contra legem committere voluisse, n'avons voulu rien entreprendre contre la loi, et neque inconsiderato aliquo studio, sed certissima Legitimam · que œ n'est pas par un sèle inconsidéré, mais avec iuris nostri fiducia impulsos fuisse. la conviction de notre droit la plue entière que conditionem libertatis ecclesiae,, uti eam nos quidem - noua avons agi. Contenta de garder intacts, comme interpretabamur, integram servasse contenti, non nous les entendions, les principes de la liberté de £ moleste tulimus, alios contra causae auctoritatis et I l'église, nous ne nous sommes pas ■ plaints qu'on legis, at sibi persuaserant,, consulere ■ velle. — Noe I voulût sauvegarder,, d'un antre côté, lee intérêts de sane, quod nos magnopere angeret, habuit illa dis­ l'autorité et del IsUoi. comme on les comprenait. sensio; ex qua, sicut intelligi poterat, nondum so- ■ Ce dissentiment ira pu être pour nous un sujet lutas esee-pristinas compedes, ita apparebat voluntas, d affiietion. S'il montrait les entraves anciennes iis tandem aliquando abruptis, iuris publici ecclesiae toujours existantes, il montrait, en même temps, le ad civitatis ius publicum ae praesentem formam désir qu'on avait de les briser bientôt, et de mettre accommodandi. Illud quoque inde perspeximus, enfin notre droit publie ecclésiastique on harmonie eosdem, quae nos premeret habendi conventus ne­ avec notre droit public constitutionnel. On y voyait cessitas, intelligere, neque, quominus huie satisfieret, aussi que le besoin que nous éprouvions de nous ullam in ipsis moram fore. Haec igitur erga ec­ clesiae libertatem tam aequa hominum volantes, réunir était compris, et qu'on était prêt è le satis­ faire. Cotte disposition favorable des esprits, en haec, in quadam nondum plane discussa caligine, ce qni ffiuche la liberté de l'église, et, au milieu clarior tamen cognitio, iurium, necessitatum, bene­ ficiorum ecclesiae et solatium nobis ei spem afferebat de quelques nuages non encore complètement dis­ sipés, cette intelligence plus grande des droits, des besoins, do l'influence salutaire de l'église, tout cela noue apportait des consolations et des espé­ rances. Z # , D Ah ! le moment n'eèt donc peut-être pas éloigné, où tous ceux qui veulent le bien sauront recon­ naître oè en est la source, et, foulant aux pieds d'anciens préjugés, viendront è cette religion qui leur tend les bras. Alors nos mains dans leurs mains, noue marcherons ensemble, et par dos efforts commune nous travaillerons au salut du monde. Pour nous, qu'avons-nous voulu dans ce premier concile? Quelle eetla pensée qui a dominé toutes nos autres pensées et tous nos travaux? Noua avons voulu fortifier nos églises on lee unissant plus étroitement, affermir le règne de la fini, res­ serrer les liens do la discipline, et par là aussi travailler plus efficacement au salut des émeu et à la guérison do la société. Un tableau, quoique très-sommaire des objets sur lesquels portent les décrets du ooaeilo, «n sera la preuve. Ce tableau, ea consolant Isa pieux safoata do l'église, achèvera Non longe fortasse, non longe abest tempus illud, cum omnes ii, qui bonam capiant, fontem, in quo reperiatur, agnoscent, et, inveteratis abiectie opinionibus, ad religionem sibi tendentem manna accedent. Tum vero, consertis manibus, eumdem omnes tenebimus euroum, et, consocietis viribus, in generis humani salutem incumbemus. Sed nos quid tandem in hoc primo concilio egimus T aut quid spectaverunt omnes cogitationes nostrae et labores? Boo egimus, ut ecclesias nostras maiore inter se eoniunctione firmaremus, ut fidei regnum stabiliremus, ut disciplinam arctioribus adstringeremus vinealia, atque ita etiam uberiort eut fructu in salute animarum tuenda aanandisqne humanae societatis vulneribus operum poneremus. Argumento erit brevis eorum rerum descriptio, iu quibus vereantur concilii domita; quae quidem et piis ecclesiae filiis solatium afferet, et iis fortasse, ' 4M OOMCttlUM PBOVOraUUl FtaUSDO, 1MB HjMbAll ——,------- - —., ,, ■------- r*-*’—1—i~"~----- -—'—“»— pMt-dtr· 4b HMNT cami MU qui M MM MM, A qui UMlgarUm Mt, 4** BtttMMt MMB» βί^ίΜ· t *■> ■· IM -------- ;— d qui «ÜM MfiW L N«h «nm tnM d’abccd 4· la htemohiMut ta ptiMMi μΗΜΗμ > Hihm μμμΚμ* f mwh iiilmiaitiM· μ* Μ μ Μ hterurahi· «t Wi ImI tWBMMMMft Qui de phm beau, «Mm au ytax 4c la ·ρ> aapiaMi···, putebrim rcpcaM patata aaalataaa ingaaa humate·, qu la MMlitetica 4a l'égttMl atterticm atquc format TaB» ente» ctfam aaaw ■Da art aujourd'hui 'aa qu'cite fat fl y a disrhafe ort, qutab auto deoem et acte aaeeula o divini * aiàotea, m sortant daa mate· 4a «m dMa auteur. •ptaBtata· aei matabM prodiit Oum rogne am nmrmt, untfouM permutarouter, populi mu pabDorn Lm empira· soat tomba, im ntina· m Mat tm» formé··, 1m peupte· m mW fait u» Jm dm révo­ quata per ludibrium evartereat, (mm humaaam, lutions, l’humanité a’art agitée ea tout mm, conune velat aeger requiem frustra quaerea·, hue atque flhrt m vanarrt; teter tot motu * et rtaaao, ioter tot rerum humanarum vtetetatudine·, eecletaa ia firmissima collocate rape iMolumi·'persistit : «Super banc peàam aedificabo eodetaam meam *·. uh amlado qui chrtuhe la repo· aaaa pouvoir te trouver. Au milieu do tou * cm mouvemmt», do toute· om' ruine», do toute· cette iaatabilité dM chose· humaine·, Γéglise art testée debout sur eoa roc iuébranable: Suptr lunu ftim Mdÿfoute «o- etesiqm mm . * B Mêlée tantôt à dm société· en décadence, tantôt " Badem porro, uuno.aaueaoentM populo· nuno à de· peuple· enfanta, elle a vécu dan * ton» Im M·»·, sous tou» leo cUmst». à tou» lm degré· lm plut diver· de civilisation. en gardant toujour· intact· lm principe· constitutifb de ion organisation. Quel grand spectacle et auata quelle grande leçon donnée au monde! A côté de toute· ces société * qui «'en vont en poussière, Dieu a voulu ' placer, comme un perpétuel •uMignement, une société im­ muable: Xt porta» m/isri «en premohfamf edmr· sus Mm’. "* Mai», comme. Mtte «ociété, qui ert d'institutioa divine, existe pourtant sur la'terre, et que *m membre· sont dm homme·, elle devait avoir, avec dm principee invariblm, Un côté variable et mntingent. L'organimtion de l'églim M compoM donc d'une conatitution divine, que nul ne peut ni changer ni modiflet, et d'un * CMomble d'institutions et do réglement» qui, toujours dictée par le mémo mprit, 0 •ont mpendant divers scion la diveraité dm tempe et dm lieux. Voilà la force et la beauté de l'égliM: un élément immuable, dm pouvoir· bien défini·, et qui ne peuvent pm être contestés; une autorité dont la source, la distribution, lm limite· et lm * attribution «ont certaine·; puis à côté uu élément variable, suivant et dirigeant, dan· l'ordre religieux, la société humaine à travers toutm om phases, s'adaptant à tou» lm besoins, permettant à l'égiiM de m faire toute à tou», pour gagner tout lo monde à Jésus-Christ ·. ’ » pueritiam nondum egresso· complexa, omni aetate, sub omni caelo, in summa morum oiviliequ· cultu * diversitate ita vixit ut constitutionis tuae propriam vim ao rationem perpetuo inviolatam retineret Grande profecte mortalibus spectaculum atque exemplum, quod inter tot fluxm dilabentmque civitate· unam Deu» firmam atque immutabilem societatem, tanquam perpetuum documentum, con­ atituit: «Et portae inferi non praevalebuntadver•as odm ** . Verum quoniam haec societas, quamvis divinitus oondita, tamem in hi» terri» vereatur atque ex homini­ bus oonatat, neam»» ftyt, ut in aua incommutabili natura quiddam haberet varium atque mutabile. Itaque aio mt conrtiteta atque temperata eoclmia, ut,-cum divina ordinatione nitatur, quae a domine mutari ullo modo potmt, tum varii» inatituti· et pramcripti» inatruatur, quae, etai ad eamdem aernper normem exacta, pro diveraa tamen temporum et locorum conditione diveraa aunt Hoc eccleaiae robur, haec pulchritudo ect, quod eam continet principium duplex: unum immutabile, id mt poteataa certi» termini» dmeripta et extra oontroveniam poaita, auotorita» origine, dmtributione, ambitu, munii» certa ac definita; alterum mutabile, quod humanam aocietatem in alia» atque alia» abeuntem formaa, quatenu» religioni neoeme eet, »eqditur ac regit, quodque, ad omne» m fingena et oonforman» necmitate·, efficit, ut eocleaia oemita * omma fiori pomit, ut omnm Chrwto lucrifaciat *. Mai» cm changement» «ont mut· danger, et pourNeque vero hae mutatione» ullum habent periquoi? D'abord parce quila ne touchent paa le culum. Quare? Primum, quia non ipaam rerum fond, mai» la forme Mule dM choaea; eMuite parce· aaturam, aod formam tantummodo attingunt; deinde quila wnt opéré» par un eeprit toujour» le même, quia, ab Mdem mMto profectae, ad idem cemper et en vertu de principe» qui ne changeât paa; enfin et oonataM propoaitam dirignhtur; poatremo quia pane qu'on le» fait lentement, avac maturité, 1md nihil ata lente ac oonaiderate mutare eolet eeoleaia, yeux toujour» tonné» von la traditio·, m cédant. ad m eaupper reapoctaae, qnae a maioribu * tradita à aucun do cm beaoiaa faetioM que te· génération· aut; neque uquam anertiti· Uli» neoeaaitatibua, malade· m créent, et mêlant mtae h dM modi- quM ipM tabi creant depravata hominum aMcula, ficatioua devenue· ndoeeaairM toM tee éiéteMt» cedendam e»M indicat, ae, ta qua etiam neoeaaario mutanda emo intellexerit, tama» ex veteribus in­ andiena qu'il art poatabte de oonaervar. stituti· quidquid rattaeri potcrt, novi· admiacet Quand on m demande m qui lait te force d· Quod ta. qui· tequirat, rtrurtura illa ecctetaM ^organisation de l'église,' on reconnaît mm peiM qua tandem re tam,fima oontartajt, te facite perque c'ert son admirable unité. Unité dam la foi, ■pitaet, hanc vim admirabili eiu» unitate contineri. unité dans le gouveafaeméat; tout ôe qui sort de Una ert enim fide, una gubernatione; at quicum­ m cercle, formé par une ehatn· qui va dn souverain que complexu ÜKm vinculi, quod a cumme ponti­ pontife au plu» petit de· fidèle·, n'apparttent phu à fice ad minimo· quosque fidelium pertinet, non l'égliae. L'^gÜM ert un corp· dont te tête et te» continetur, ab oocletaa tat altenua. Corpus enim ■ Matth. XVI, 1& • Itat. * I Car. IX, tt. ■ Matfa. XVI, U. ’tata •ru». rx.m. CONCILIUM PROVINCIALE PARI8IKN8E, IMI mptamMb 18 Ml M> . membra· vivent M b «fime via., Ia M d'uaité, i est oobMa, «tins et rapitis et membrorum nna qui iimratru 1’utaU daaa I*égtira, est Trail eademque vite est Omm l’hamenb Mb nature rdmrita Me deux teôer dfntae que Dieu * pbtiai Mu mb rata, ot ' qui ;b pouvoir toujours ua ot indivisible, u eaaombfe d'institutions qui so rautienunt Im anm Im entras, ot qui, lob d'utraver b gouverne­ ment, éclairant sa marche et fortifient eon action. Atque ita fit, ut qimul cum una semper et in­ dividua potestate consistât varietas illa institutorum atque legum, quae inter se sustentantur, nec solum potestati non officium sed etiam lumen ei quodam­ modo praeferant virile conciliant. La merveille du gouvernement de l'église, c oat que toot co qn’on accorde b la liberté n'entrabe ; ucu amoindrissement de l'autorité. Plue l’autorité oot forte et inviolable, plue la liberté peut être étendue mua danger. C'est ce qui fait que dans l'église l'autorité n'a jamais comprimé le légitime usage do b liberté. Où l'Mprit humain a'est-il plus dévebppé qu'au sein du christianisme T Les enfants de Dieu sont librae pour toute espèce do bien; b mal seul tear est interdit. Ile peuvent déployer bun ailM et parcourir librement les eopaoM infinis de b lumière, il n'y a que le royaume doo ténèbres Illud vero eet ta ecclesiae regimin» maxime mirandum, qupd nihil eorum, quae, libertati con­ ceduntur, quidqunm de auctoritate deminuit. Quo. enim vahdior et sanctior Mt auctoritas, eo latior libertati campus relinqui tuto potMt; eoque fit,'ut in ecclesia legitimum libertatis qsum nunquam com­ presserit auctoritas. Ubi, quaeso, altius quam sub Christiana lege humanum sees extulit ingenium? Ad omne bonorum genu liberrimi sunt filii Dei; a solis malis prohibentur. Evolent, licet, et infinita lucis 'spatia libere perlustrent ; unum iis clausum mt regnum tenebrarum. qui leur soit fermé. Sed, ut auctoritas, ita libertas in, ecclesia tempe­ Mais, autorité et liberté, tout rat tempéré par b charité. Car, si, dans l’église ta justice et le ratur' 'raritate. Cum enim' institis et officium tam eorum qui praesunt auctoritatem, quam qui parent devoir règbnt l'autorité des supérieurs et la liberté de ceux qui four sont soumis, c'rat aussi ta charité Ubertatem moderentur, tum etiam caritas efficit, qui empêche l'autorité d’être arbitraire, et ta liberté ne aut imperiosior fiat auctoritas, aut libertas effusior. abusive. Que les peuples le sachent, 1m oonytitu- Sic enim sibi persuadeant populi, constitutiones, i, qui civitatibus praesunt, tions, Im bis, Ira combinaisons politiqura les plus c leges, prudentissime eoi potestatis cuiusque aofersages, la plus savante pondération des qtouvoirs, copsilia, mometota denit tout cela Mt bien faible et bien impuisoant,. quand 'tiraime librata, haec omnia infirma atque imbecilb l’œuvre humaine n’est plus animée par le souffle esse, nisi humanum opus divino quodam spirits et caritatis igne animetur. Omnino enim quaelibet divin ot par le feu do la charité. La force maté­ terrena vis fragile fundamentum eat; amore voro rielle Mt un fondement bien fragile. Rien an con­ traire n eat fort comme l'amour: Forte soi sait mers nihil validius aut efficacius: RFortis est ut mors dilectio ** . Atque huc ecclesiae constitutionem, origine Enfin, cette constitution de l'église si divine dans plane divinam, coagmentatione uiufequaque cohae­ son origine, vai inébranlable dans son organisation, ai forte dans son unité, si belle dans cet Mprit de rentem, unitate firmissimam, mansuetudine et amore pulcherrimam, quae tandem ree absolvit ac perficit, mansuétude et d'amour qui l'anime, qu'est-ce qui et ad finem suum consequendum promovet? Nempe achève de ta perfectionner, en lui faisant accomplir sa fin? -Cut ta foi que 1m fidètae ont dans son autorité fides, qna divina eius auctoritas creditur. Haec mater eat pietati· atque obedbntiae. Cum auditur divine. Cette foi rat ta mère du respect et de ta sou­ Non mission. En entendant ta voix de l'église, on entend vox ecclesiae, ipsius Christi vox auditur. ta voix même de Jédhe-Christ. On n'obéit pas par necessitate paretur sed voluntate. . Cumque lex contrainte, mats par conscience. Quand la loi sainte sucta foris imperat, suadet intus religio. Haec parle au dehors, lo devoir parle dans le cœur. Sans p consensio, hoc animi obsequium, haec veneratio si cette correspondance, -cotte soumission, ce respect, abfaerit, yet ipsa divina lex vi sua spoliabitur. ta loi divine même serait impuissante; et juges ce qu'il en doit être de ta loi humaine, quand elle s'ap­ plique h dm générations dont 4a foi s'rat affaiblie, et qui n'obéiMent plus que par force ou par intérêt Nom avons retracé dans le premiers décrets du concile, comme un salutaire enseignement pour tous, les principales lignM de cette admirable con­ stitution, qui porte si visiblement le sceau de ta divinité : elfe repose sur b pape et sur les évêques. Au succeraour de Pierre était dfi b premier hom­ mage de notre foi et de notre ameur; nm cours d'ailleurs s’inclinaient d'eux-mêmee vers b pontife méconnu et persécuté. Notre tempe a vu s élever contre h barque symbolique une furieuse tempête; puissions-nous voir aussi, après les lots apaisés, ta 1 Unat, vm, e. Quid igitur humus lego futurutn putatis, ei forte iis hominibus imponatur, quorum labefactata sit fides, qui, nisi metu aut utilitate ducti, non pareant? z Ac ' primis quidem concilii decretis, tanquam salubre omnibua documentum, praecipua illine mira­ bilis constitution» lineamenta descripsimus, quae tam insignia praefert divinae muus vestigia. Et nititur illa quidem in summo .pontifice et in epi­ scopia.' Nam successori sucti Petri primum et fidei nostrae et amoris testimonium debebamus; quuquam ipsae etiam volutatae nostrae sponte ran ad poptificem, calumniis iniuriisque violatum, inclinabantur. Vidimus enim nuper immuem pro­ cellam adversus suctam Petri naviculam saevientem. * Csat, vm, a. toa concilium novncuu pabbodiu, im· MptnmM» ι· mh nef dtpsiec HmM * μ· b rive 4a Tlhce, è Focnhse A Uttamn awa oriaan Mam th * vHaaaeua, srim, oemde· vieilles UeMqaea qai gdmhnent 4· bar wtnfi, peséti» faaüh·, eurimimna palar aacfer at pontifex, am père a * aa peatife Maa aimé! a4 ripa· Tlbaria appabaa. antiques Uba baaOhaa, um ^ata * erhtialo aiaaaaatea no^éoat I L'égii»o 4a Dieu aa * i4gb par b * dvflqaea iiaarii aa papa. Neus avoan rappaM ha toxlee 4a I’nati- ragtatr aaabab Dri. Du quitaaa ea eâmmmnMW qaifei qui dement aa * ai hanta idée 4a h dignM vimas antiquitatis tiatimnnle, quae dignitatum eorum épieeopale at aaa idée * i eflkeyaMe dee ebKgntiMs giudn aHarimam, oflMfa tromaudam emo daman qai y sont, attachées Ah! pabaa b eanvbur at fo etrhat Utiaam salvator aaimarum noetraru· et coaaolataar 4a ace Aaiaa aoaa aider à porter aa ri ooasolater Doue ad ferendum onus tam grave tamquo formidolosum nos invar» dignetur! lourd at ri redoutable hrdaaa! Hanc episcoporum auctoritatem ao praecellentem L'église, daaa lee premiers siècle·,. a vu aaa tentative impuimante faite contre l'autorité et h dignitatem, priaria ecclesia» temporibus, haeretici prééminence de évêques *. L’esprit de révolte qai quidam1 irrito conatu aggressi eunt. Rursusqus reoentiore memoria coorta nefaria «editio, cum tam a «oufflé daae las tempe modernae, et qai a occa­ sionné tant de ravagea, a voulu aaaai ébranler h multa turbaret, etiam sacram hierarchiam labefactaro, hiérarchie, changer la coaatitatioa de l’égiiee et mutare ecclesiae statum, eiuaque principum auctori­ ruiner l'autorité de sea chef». Lee hérésie» du eei- tatem evertere feutavit. Sed hae quidem haereees sième siècle ont été condamnée» comme ceUee du b non minus decimo sexto, quam quarto saeculo, sunt quatrième. Maie, dans h eein même de l'égliee, et damnatae. In ipsius vero oeclesiae gremio, obtentu cou» le manteau de la piété et de l'orthodoxie, un pietatis et incorruptae doctrinae, factio quaedam exstitit, ia speciem modestissima, re autem vera parti c'était formé, qui joignait è toute» le» ap­ Horum hominum parence» de la soumimion toute» le» réalité» de la nihil nisi seditionem agitans. révolte. Sec systèmes, étayée sur une indigeste disciplina, .malo cohaerentis doctrinae fundamenti» érudition, reaauseitaieat le preabytérianfome, et en­ nixa, presbyteriaaum dogma renovavit, peperitque fantaient cette ouvre coupable, h conctitution civilem cleri constitutionem ; ex quo nefando invento civile do clergé, de laquelle est sortie cette per- exorta est ilh persecutio, quae tot martyre· fecit. eéeution qui a fait gant de martyre. Quelque» germes Haerent etiamnum in nostris legibus huius mali de ce mal vont reeté» dane notre législation. Ce aéra radice»; in quibus exstirpandis versabitur huius le travail et la gloire de notre tempe de le» extirper. aetati· labor et gloria. Verum, praeter foneeta» huiusmodi stirpes, quae Maie, indépendamment de ceo germon funeste» dont le travail eet intérieur, lent et ténébreux, il intu» inclusae lente et obscure serpunt, foris quo­ eet venu du dehors dea semenoes de disoérdee que - que invecta sunt discordiarum semina, quae im­ l'esprit du mal «’efforce do féconder. Lee enfanta proborum studiis cupidissime foventur. Cum enim de l'égliee ne «ont paa «éparé» du aiècle. Il» vivent a saeculo nequam segregati non sint ecclesiae filii, dane cette atmosphère enflammée où ce forment vivantque in hoc aère atque aestu, ex quo tot con­ tant d'orages. Quoi d'étonnant que, de tempe en c citantur procellae : quid mirum, si qui interdum, tempe, l'inquiétude, h fièvre, le vertige en prennent febri quadam et vertigine correpti, oblitique ec­ quelques-uns, et qu'ils veuillent, oubliant que h clesiam divina nec mutabili lege constare, ad spiri­ tualem civitatem gubernandam ea» rationes trans­ constitution de l'égliee eat divine et invariable, ap­ pliquer au gouvernement de la société spirituelle ferre velint, quae aliarum civitatum usu vulgo cele­ brantur? les théoriee en vogue donc le» autre» eociété»! Non possumus quidem non dolore, ut patres, Notre cœur paternel « émeut, quand non» voyou» de» enfant», ceux que noua avona engendrée è Jésus- commoveri, cum videmus eoe quos baptismo vel Christ par le baptême ou par l'ordination, atteint» •sera ordinatione lesu Christo genuimus, morbis de» maladie» du siècle, montrer un amour déréglé huius saeculi contactos, immoderatum libertatis de l'indépendance, oublier l'humilité, la douceur, studium prae se ferre, humilitatem, mansuetudinem, la charité, fomenter de» division» intestine·, ne caritatem exuere, intestinas dissensiones fovere, et, •achant plu» porter le joug ri doux de l'obébeance a levi iugo Christianae obedientiae- desuefacto», chrétienne, et foulant aux pied» lee loi» du respect, modesti»» leges, sua officia et sancta praepositorum leur· devoir» et les droite «aérés dea «upétSeer». iura contemnere. Sed illud prae ceteris nostra interest, ut contra Il noue importe, avant tout, de défendre l'égliee contre l'envahissement de oae flot» superbes poussés externos fluctuum et tempestatum impetus ecclesiam contre «H» par le» tempête» du dehors. Tant que tueamur. Quamdiu enim columnae aedificii firmae lea colonnes de l'édifice seront fermée et assurées et in suia baribu· immotae stabunt, totum ipsum sur leurs bases, l'édifié» restera debout. Ob'«ont constabit sedifiçium. Templi vero a lesu Christo les évêques qui forment loi colonne» du temple exstructi columnae eunt episcopi Quae igitur eorum élevé par Jésus-Christ. Nos décrets rappellent leflr rit auctoritas, quis dignitatis in hiérarchie gradus, autorité, leur rang dans la hiérarchie, leur» rapports quae euri sacerdotibus et fidelibus ratio, decreta avec le» prêtre· et les fidèle». Notre vigilance nostra declarant. Quibus exsequendis cum intenta pastorale, en en procurant l'exécution, assurera en erit nostra pastorali» cura, una etiam pacem et même tempe h paix et l’harmonie dans nos église», oonoordiam, sine qua nullum aliud bonum consistere potest, in eoderii» nostris confirmabit bien sans lequel tout autre bien devient impossible. L'épiscopat est un *. 'L'égliee a cependant établi Quanquam vero qpwoepctac amas ««< *, tamen parmi lee évêques de» rang» divers, auxquels sont ecclesia diversos episcoporum ordines constituit, attachés divers degrés de puissance, diverses attri­ quibus suus cuique potestati» modus, sua munia butions. Nous ne parlons pas ici de h dignité pa­ sunt attributa. Neque hoc loco de summi pontificia pale: sa prééminence, non seulement d'honneur dignitate 'loquimur; hio enim in eooleaia universa mai· de juridiction «ur toute l'égtiae, est de droit non solum honoris, sed etiam iurisdiotionis divino divin. Mais le droit ecclésiastique a introduit dea iure obtinet principatum. 'Ecclesiastico'vero iure * Htrtsis i lfciu • 8. Cypris», Dt λ* ASrins siasqns ssstMsns. «cnliwa,. ' Cypr. fit enti «soi. « im ooxauuM PBOvnrcuu ροηποηβ. im· ι^μμ h . ■ * * im qaaefiaa popular®· et previasiarvai distributions·,^ qua -spirituali· oMtetalfe tea te terri» ordo m temperatio requirebat, iastitatae liât PmaoipnM dignitatis gradin iaMr - epiasapm tsaent patriarch·, prieras et aatrepifita; qaaaqaaa te nova arateriaa gaffiaae daaariptiaae, quas ex ooaeordato baUiaq·· pbatifleabbM oidea» aaaexia exstitit, ante aaàaita est métropolite» dignitaa; diviateite de peraestMo eê dn terrtesten néoMMiree I Γ«ά» nt k l'wgMfrfliii· de la eerâltd lylrihulli Lm priaeipate· ϋρΜι parai tes Η,ΐ" rant •alte· 4e pefrinrah·, 4e primat et 4e Métro^olitate. Dam te Mvr«lte ergnriaâtinn 4e l’dghM 4e Fraaea, talte qn'elte * résulta 4a oeaeordat «t 4m laite· poatifioates gui l'aeraaipagnent, la dignM 4a stétropelitain Mi Mate reooaane; elle a «rate oonaervé 4m droit· réel· qui s'étendent A tons tea diocèaw 4· la province. Nom «vom rappelé Im ptea im­ portant· de cm droite.' celui d· jnger 1m eau·» eecldatestiquM qui, aelo· les canon·. Mat déférée» par appel à mb tribunal; et celui de convoquée te concite provincial dont la préaidenoa lui appartient. radeniqn» Mla varie inribue, quae te oauraa pro­ vincia· dioaoMM pertineat insignitur. Quorum praecipua haec aunt a nobis commemorata: poteataa diiudieaudi em mu···, qaae ad eiu· indicium se­ cundam canonM appellation· deferuntur; itemque potMtM concilii provincialia convocandi ; oui quidem ipeiua Mt prassidere. Noua M pouvions paa noua borner à rétablir en fait, dan» te province de Parie, 1m concile» provinciaux; noue en avona consacré te droit, ea renouvelant te régie fixée par te ooncile de Trente. 1 La aituatioa de nra églisés, Im beMina de te diecipline demandaient même, pour un tempe, une périodicité plu» fréquente que te périodicité trien­ nale. Noua y avona pourvu, et ai de» obstactes ne s'y opposent point noua continuerons notre oeuvre mm une aussi longue interruption, jusqu'à ce que te bnt que noua proposons et que noua avons indiqué Mit atteint. Le concile provincial n'rat pa» la Mule assemblée utile, 1a seule propre k maintenir te vigueur de la règle et la force de l'autorité. Au-deraua du con­ cite provincial eat placé, dan· l'église, le concile œcuménique, qui m compose de l'enaemble de· évêquM préaidé· par le Muverain pontife. Dm mprita ardent·, rempli· aouvent d'un »èle qui n'rat paa aelon la science, appellent à grand· cria un concile œcuménique. Lm una, aemblable·^ aux réformateur· du aeixième siècle, demandent dee réforme· qui atteindraient le dogme, et aupporant par te qu'il Mt de création humaine, le fruit de la Neque veto Mlutn re ipaa concilia in provincia Pariaienii instauravimus, sed etiam ea celebrandi iu», renovata lego Tridentine, sanximua. Itnmo vero, cum ea caret ecclMiarum nostrarum conditio et disciplinae constituendae neccMitas, ut aliquandiu saepius, quam tortio quoque anno, cogende vide­ rentur, huic quoque rei providimu»; et niai gravis­ sima obstiterint impedimenta, coeptum opua, bre­ viore interpoaito intervallo, peraequemur, donec id, quod nobia propositum eaae aignificavimua. per­ fectum fuerit. Sed provinciale concilium non unum Mt con­ ventuum genua qtile aut ad vim legum atque auctoritati· confirmandam idoneum. Nam 'supra concilium provinciale eminet in eoclMia concilium oecumenicum, in quo univeraua episcoporum ordo, praeside summo pontifice, congregatur. Non desunt fervida ingenia, quae religioni· atudio parum raepe prudenti impulsa, concilium oecumenicum cupidissime exporeant. Quorum alii. more reformatorum saeculi XVI, vel ea novari in ecclMia volunt, quae ad dogma pertinearit: quasi vero hominum illud inventum ait, et fructu» quidam rstionia sut ipsius ecelraiae partus. Alii, cum non satis discernant, quid ad constitutionem ipsam ec­ clesiae pertineat, quae mutari non potMt, quid ad disciplinae lege·, quarum mutabilis est ratio, multa reformari cupiunt, quae partim eo spectant, ut societatis ecclesiasticae non externa solum forma, verum etiam interior oeconomia commutotur. Atque eos quidem, qui talia postulant, manifestum Mt vehementer errare; quos admonendos putamus, •olius esse summi pontificis generalia concilia con­ vocare. Quae quominus cogantur, ea Mepe obstant, quae haud fere ulla vi superari possint. Ex quo enim, magnorum regnorum interitu, distracta eat civilis populorum consociatio, totque diversa na­ tionum nomina, tot liberae inter se civitates ex­ stiterunt, admodum difficile erae coepit, tam multa® rum voluntatum consensum efficere, qui ad con­ raison, une élaboration de l'église elle-même. Le· autres, ne sachant pas asae» distinguer ce qui, dan· l'égliae, tient aux principe· de m constitution qui •ont immuables, ou aux règlM de m discipline qui •ont sujette· au changement, demandent de· réformes dont quelques-une· sont tellement radicales et organiques, qu'elle· modifieraient non pas seulement te forme mais le fond de la société ecclésiastique. Ce sont lé des vœux qui s'égarent visiblement. Rappelons h tous ceux qui 1m forment qu'au Muverain pontife seul appartient te convocation des conciles généraux. Leur réunion Mt environnée de difficultés Murent presque insurmontables. A mesure que l'unité politique a été brisée dans 1e monde’ par te chute des grands empires, et par 1a formation de tant de nationalités .et de tant de souveraineté· indépendantes, il Mt devenu bien diffi­ cilium oecumenicum convocandum quodammodo Mt cile d'obtenir l'accord de tant de volontés, en quel­ que sorte nécessaires pour te réunion d'un ooncile necessarius. Itaque fideles hortamur, ne m ipsi œcuménique. Nous engageons donc les fidètes à ne decipiant, neve, neglecti· usitatis salutis auxiliis, pas ae tromper eux-mêmes, et à ne paa négliger ' extraordinaria quaedam, quorum vim nunquam les moyens ordinaires de salut, pour courir après fortasse experiri licebit, sectari velint. dra moyens extraordinaires dont il ne noua sera peut-être jamais donné d'éprouver l'efficacité. Ex his autem usitatis auxiliis ac remediis, unum Le concile provincial Mt un de cm moyens ordinaire·. Il Mt‘suffisant pour guérir dM plaiM Mt provinciale concilium; quod profecto sanandis local··, et porter de sages lois. Un autre moyen cuipsque provinciae vulneribus legibusque prudenter ferendis - sufficit. Alterum positum Mt in synodo m trouve dans te synode diocéeain. Cm sainte· assembléra ' entretiennent, perfectionnent et con- dioeoesana; quae inter primum pastorem et sacer­ remment l'union entre te premier pasteur et 1m dote· eius auctoritati subiectoa coniunctionem tue­ tur, confirmat sc perficit, et synodi provincialis prêtres placés mu» m juridiction : élira sont comme un appendice dM conoitee provinciaux. Nous en quoddam quaai complementum dici potMt. Horum avoM rétabli te tenue périodique, et ce retour b nos sanctorum coetaum statam Celebrationem te l'observation devenue enfin possible dM ’ saint· usum revocavimua ; et, quando id tandem fleri licet. i CONCILIUM PBOVINCIALE ΡΛΒΒΠΕίαΚ, IM» a^tomli^e 18 507 SM canons prêtera «a nouvel appni à te règla at à J repetita aacawum oanouum ebeurvatte novam βοΓautorité oeeUatestiquo. •teaiMÜeM tegi atque anotoritati vim eonferet " Praeter Utes eouveutM, eertia temporibus habe· Outra aaa aaosuabtees périodiques, U y a auaora autour da chaque évêque aa ehapitr», ta sdaat, dea, ipiiiopi suo quinque stipantur capitato, tenroprésentatio· de ee preêbytère aatiqoo, qui fermait quam aeuatu; que repraeeentatur memoria illius la famille aacerdotate, dont la premier paataar était antiqui presbyterii aaoerdotaHaqae familiale, ouiua la père at le chef. Ce sénat eet aaaora aujourd’hui et pater et dux orat aaetitea. Hoc aeuatu etiam l'orneneat de l'égUso. Π eet te déppsitaire de te auao ornantur ecoteetee. Ad illam spectat, aede juridiction, quand te siège eet vacant Compooé vacuate, hutedictte. Cumque ex eaoerdotibua con­ de prêtres vénérable» on distinguée par leur aète ciet aetate venerandi» aut religione atque ingenio et leurs talenta, U rond, par te eoassil, par l'sxempte, pracatpntihnr. consilio, exemplo, divini verbi prae­ par la prédication, per te prière, de grandi services, dicatione, oratione, de re Christiana optime pro­ à te religion. _ Non» avons voulu, par nos décréta, meretur. Huius igitur tam utilia ordini» splendorem rehauaser ceo corps ai utiles, reconnaître leur» augere, iura toonfirmare, decreti» noetri» studuimus, prérogatives, leur tracer, pour tou» les diocèses de eique per totam provinciam' easdem lege·, eadem U province, dee région et de» obligation» uniforme». officia praescribere. Nec fu nobis erat non praecipuo quodam studio Noua devions aussi noua occuper avec un aoin particulier dee paroisses. A quoi serviraient de . paroeciis consulere. Quid enim prosunt optimae aagce lore, ai lea fidèles ne lea connaissaient paa, ï I leges, nisi eas fideles noverint, nisi ament, nisi ex­ ne le» aimaient paa, ne lea pratiquaient paa? No» sequantur? Ea vero, quae de paroecia in hac décret» relatif» à la paroisse ont eu pour objet, prima parte, quae est de personis, a nobis decreta dan» cette * première partie où noua traitons dea sunt, ad parochos eorumque vicarios referuntur. personnes, lea curée et leur» vicaire·. Témoin» Quorum nos sancti studii laborisque quotidie testes, chaque jour de leur aèle, noua leur demandons de hoc ab iis petimus, ut difficillimis hisce temporibus animum in dies magis confirment^ ut maneant inter redoubler encore de courage dans ce» tempe dif­ ficile», de ae tenir étroitement unie entre eux et . se et cum suo antistite quam conjunctissimi ; utque domestico inter se convictu familiae morem ac con­ unie è l'évêque, de faire du presbytère une famille. Parochi auctoritate primis Le» curée gouvernent leur» paroiaaea avec une suetudinem referant. autorité subordonnée à celle dea premier» pasteurs. pastoribus subjecta paroecia» »ua» administrant. Qu'ila soient lea père» de ceux qui leur ont été Sint eorum paires, quos habent divini operis ad­ donnée pour coopérateur» ; que ceux-ci à leur tour jutores. Atque hi runua praepositum sibi sacer­ entretiennent dana leur ême de» sentiment» de dotem sincera pietete ac benevolentia colant. reapèct et d'amour pour leur supérieur. San» Omnino enim une uso caritatis conjunctione eorum l'union’ et la charité, leur ministère aéra frappé de ^ministerium suo fafctu carebit: nam omnt rsynum stérilité. L’Eaprit Saint l'a dit : tout royaume diviaé m M (junin disimim dttolabitmr *. périra, orna» rsymtm m aaipaum diviaM» dttolabitur *. Atque hae sunt ecclesiasticae constitutionis partes Violé lea principalea partie· et comme le» prin- , , potissimae et tanquam praecipua membra atque nervi. cipaux ressorts de l'organisation ecclésiastique. Π. II. Mais cette admirable constitution, cette puisaante hiérarchie, ces ministère» organisé», depuis le sommet jusqu'à la base de l'édifice divin : tout cela ne représente en quelque sorte que le corps et l’action extérieure de l'église. Le principe de sa vie est dans la foi. Tout 'qe qui' troublerait la pureté dn dogme, ruinerait plus infailliblement l église^que tous le» coups et toutes let tempêtes Verum mdmirabilia illa constitutio, illa tam potens hiérarchie, illa tam sapienter temperata administratio, divinam societatem a summo usque ed imum complectens, nihil aliud nobis, nisi eccle­ siae velut corpus et externam 'actionem exhibent: vitae eius principium et fons eat fides. Quare, quidquid castissimam fidei integritatem violaret, certiorem afferret ecclesiae perniciem, quam foris ingruens vis fluctuum ac tempestatum. Fuit tempus, néque ita pridem, cum homines, du dehors. Il y a eu des temps, qui ne sont paa éloignée de nous, où des hommes qui se disaient raisonnables qui sibi prudentes videbantur, mirari se dictitarent, affectaient de ne pas comprendre le aèle que l'église cur ecclesia adversu» errores tantopere exhrdesceret. Christianae religionis praecepta moralia magnis avait toujours déployé contre les erreur». Il» van­ taient la morale du ■ christianisme et dédaignaient laudibus efferebant, dogmata iidem aspernabantur; son dogme. Il» reprochaient aux catholiques d’être catholicosque vituperabant, quod, praeter sua, nihil intolérants et exclusifs. Quoi de plu insignifiant, "ferre possent, nihil non excluderent: quid enim quoi de plus inoffensif, selon eux, que lu idées! levius ease, quid innocentius quam opinione»? Sed illos ipse profecto usu» meliora edocuerit Ah! l’expérience a dû commencer à le· éclairer: la terre tremble sous leur» pu. Us voient de tonte necesse est Iam enim solum sub pedibus eoncuti part du gouffres entr'ouverts dans lesquel» iis sont sentiunt ; vident undique hiante· voragines, in quas aur le point de tomber. Où est la cause de ces prope iam ruere a» arbitrantur. At unde haec tanta aocietati· diseidia et pericula? Unde haec déchirements et d» «a périls de la société? Pour­ quoi cette fièvre, ce vertige qui troublent tant de tam multorum trepidatio ac velut febris et vertigo? têtes? Il ut facile de le savoir. Deux ou trois Facillimum dictu eat Paùoa quaedam delirantium idées fausse· qui, aortic· du cerveau mated» de philosophorum commenta, in medias sparsa multi­ quelques philosophes, sont tombée» dans tea masses tudines, paulatim serpere ac pullulare coeperunt et y ont germé; voilà ce qui cause ce malaise qui Hinc videlicet intestinum illud malum, quo sene­ travaille nos vieilles société». Quand on n'aimerait scentes nostrae civitates conflictantur: ut, si minus psa te vérité pour elle-même, il faudrait Înoor» ipsa per ae verita» diligatur, error tamen, vel propter détester l’erreur pour les conséquences funestes calamitate», quas aecum ferre potest, sit merito detestandus. qu'elle peut avoir. 1 Loe. XI, 17. ■ Ue. XI, 17. 50» , CONCILIUM PROVINCIALE PARI8IEN8K, IM» aaptembria 18 510 Ecdasia id sibi ia primis aeasper factandum aaaa Ir'éfUaa * toqjoun ala w rug d· m· proni·» A devoir· eaM da garder iataet, antro «e· mai··, U exiatimavit, nt fidam, quam Chriatua ia sua· manu· dépôt de la-foi qn· Jéaas-Orist. lui · ooafié BUe tradidisset, intagMrimam eaatodiret; aae solum cum mandaeio nihil voluit uhquaas habere coalman·, a'a jamah pactisé avec le BMaaoaga; elle Va mar­ *. taaquam igno­ ked ea froat pour le flétrirvat eg détoanu» le· aad «tiam, ut ab ao fidei·· avartero fidèle·. Canne 1^ mer qai repoussa de aoa «ein miniae notam fronti eia· inusait. Ae atout mare, tout· corruption, elle a a jamah lahaé se mêler à quidquid corruptum aet. ex aa eiioere solst, aie aa vie dee élémaats vicié·. C'e»t surtout daaa le· eccleaia fontem, quo suam alit vitam, ab omni concile· que h· erreur· ont été signalée· par elle impura contagione dafandit. Porro in conciliis •t condamnée·. Ç'eet IA qu'assistée de l'Esprit maxime opinionum errores ab eq proditi ac condem­ Saint d'une manière toute particulière, elle a (er­ nati sunt. In his, singulari quodam modo a Spiritu roné les hérésie» les plu· unissantes, et qu'elle les sancto adiuta, valentisaimas haeres·· prostravit, a poursuivie· jusque dan· leur· demie» repli·. omnibusque penitus latebris exclusit. Continuant la même mintea—et aginant dans Nos igitur, idem illud munus exsecuti eodemque le même eaprit, non· avons fait comme nos père·; consilio ducti, maiorum nostrorum exemplo, ex­ noua avons examiné le· principale· erreun con­ pendimus gravissimos huius temporis errores, et temporaine·, et nous avons imprimé sur elle· le concilii iudicio damnavimus. Quod enim unquam •ceau de la réprobation du concile. Quel siècle a saeculum plura falsa atque fallacia doctrinarum été plue fécond que le nôtre en faux systèmes, en B commenta, plura errorum monstra peperit ? Quae théorie· décevante * et en modêtrueux égarements? nihil aliud spectant, nisi ut civilis non minus quam Ils tendent h renvener de fond en comble la ecclesiastica societas funditus evertatur; eademque société religieuse comme la société civile. Ils Deum et hominem, caelum et terram, officiorum attaquent Dieu, l'homme, le ciel, la terre, l'ordnq rationem et vitae securitatem impugnant. Quando moral et l'ordre matériel. Quand a-t-on vomi in Deum atrociora iactata sunt convicia? Quando contre la divinité de plus effrayants' blasphèmes? audacius praedicatae hominum societati palam Quand a-t-on osé professer des maximes plus exitiabiles doctrinae? Propriam hominis cuiusque audacieusement subvenires de la société? L'in­ personam et moralia, legis vinculum ac sanctionem dividualité de l'homme et sa responsabilité morale omnibus illis disciplinis penitus tolli necesae est. disparaissent avec tous les systèmes qui ont le quae vel a panthéisme proficiscuntur, vel ad eum panthéisme pour base ou pour résultat. Que de­ ferunt. Quid enim iam fieri putamus de humana viennent alon et la liberté humaine, et la distinc- libertate, de iusti et iniusti discrimine, de boni et tion du juste et de l'injuste, et l'existence du bien mali natura, dé futurae vitae tum poenis tum prae­ miis? Omnino conditionem nostram ac sortem regit et du mal, et les peines comme les récompenses d'une autre vie?- Une fatalité aveugle préside h coeça vis fati; officia praescribit cupiditas; obstrepens nos destinées. Nos devoirs ne» sont plus réglés 'inveterata persuasio conscientia .est. Denique sua que par nos appétits. La voix de la conscience cuiusque utilitas una generis humani domina est et est l'écho d'anciens préjugés. L'intérêt, voilà le q magistra', homo iam non mens, non cor, non animus mettre et le précepteur du monde. L'homme ce est. sed terrena quaedam machina ad consumendum n est plus une intelligence, ce n'est plus un cœur, ce nata. Proh dedecus et flagitium insanientis rationis! n'est plus une Ame, c'est une machine grossière Si unquam populi, dementium hominum impulsu, destinée à consommer. O honte et crime de ces in exitiales illas vias ruerent, nae illi dignas sceleris saturnales de la raison! Pour punir les peuples, sui poenas vel sic luerent, si Deus eos sibi ipsis si jamais ils suivaient en masse ces voies funestes permitteret: humana enim societas sua sponte in dans lesquelles des insensés les poussent, Dieu 'infernum verteretur. „ n'aurait qu'à laisser faire : la société' humaine se changerait d'elle-même en enfer. Tous ces désordres sont enfantés par un Sed omnes huiusmodi turbas excitat hominis orgueilleux rationalisme: c'est une nouvelle tour de superbia, rationi suae cuncta subiicientis. ae velut Babel. . L'homme essaie d'escalader le ciel pour novam turrim Babylonicam molientis, ut, expugnato détrôner Dieu et prendre sa place. caelo. Deum sua sede pellere eiusque locum occupare conetur. , Mundum altiorem, religione ac moribua con­ Le monde moral, tel que Dieu l'a créé pour Ihotnme, repose sur deux fondements: le visible stantem, qui a Deo hominis causa conditus est, et l'invisible, lé temps et l éternité, le fini et l'infini, duplex sustinet fundamentum: quae videntur et la matière et l'esprit, le naturel et le surnaturel, quae videri non possunt, tempus et aeternitas, finitum et infinitum, corpus et spiritus, qatura et la grâce et la liberté. quae supra naturam sunt, gratia et libertas. Le travail du rationalisme impie, le but constant Iam vero impii illi rationis cultores id aasidue de ses efforts est d oter tout ce qu'il y a de divin contendunt et laborant, ut. quidquid divinum est. dans la création. Si. après cela, le monde, privé ex hac rerum universitate tollatur. Quid tum, si d'une de ses bases nécessaires, penche et menace mundus, altero ex necessariis suis fundamentis detracto, vacillet ac ruinam minetur? quid hoc ad ruine, que lui importe? Dieu l'importune, il n'admet aucune intervention, aucune influence de sa part illos? Deum non ferunt, neque in rebus humanis ullum eius interventum, ullam, vim pati possunt ; dans le * destinées humaine·. L'ordre surnaturel tout entier disparaît. Le christianisme devient une earum rerum, quae naturam superant, nullum omnino vestigium retinent ; christianam religionem pure philosophie. Il mutile ses monuments. A l aide d'une interprétation humaine ou symbolique ad meram philosophiam abjiciunt; eius monumenta ou mythologique, il détruit tous les faits merveilleux, mutilant: miracula omnia ad humana * causas aut il leur enlève toute vérité historique. Il traite nos ad symbola quaedam vel mythos detorquendo de­ livres saints comme s'il s'agissait de ces livres qui struunt. et omni historica fide spoliant; sanctos renferment les fable· de l'antiquité. Cette science libros iis pare· faciunt, quibus antiquitatis fabulae superbe prétend pénétrer dans nos plus profonds .continentur. Homines arrogante·, cum se profundis­ mystères; elle les étudie, non au flambeau de la sima mysteria sefutari posse confidant, ad ea ex- til . CONCILIUM PROVINCIAL· FÀBJ8IMN8S, IM» s^tembris M -------------------- :------------------- ----- ---------------- - ------------- 1------- :-------- L------ - foi, mate au faibtes heur· d· U raison. KDe lea dénature pour laa /rendre oomprétanriblM; elle réduit te Trinité, le plus élevé de ne dogme, 5 une forante phifoeophiqu·^ sbstractiou nine qui met troia mot» 5 te pteee dec trois peraoauM divine». ‘ Tou» eee eyettanea, le» une wfcutéa par l'eaprit germanique, tes aatree qui stat te produit mal­ heureux do l'activité philoebphique do notre propre paya, noua * le» avoaa, dan» leur» pointe woenttela, réprouvée et flétrie. Il «pt d'autre» erreur» eoatemporainM qui n août pas née» de l'orgueil de la raison, maie plutôt do aa tUbteaae et do eu défaillance, et qui devaient anmi éveiller notre oollioitude. Noua voulons parler d'un certain mysticisme qui ee "nourrit do faux miracle» et de fauaoea prophétie», qui met «a conflanoe dtac dee pratique· superetitieusM. II n eatpae rare, dane dee époque· tourmentée· comme lai nAtre, de voir I'ebprit humain paner d un excès à un autre eXcè», et aller de l'incrédulité h la yuper•tition. L'homme a besoin de communiquer avec l'infini de quelque manière; quand il ne le fait pu dans lu rapporte que la religion véritable nous a révélé·, il invente d'autres rapport·, il essaie de m * r > . 519 .... pteruada non (dsi lemoa, eod tenace ration» iguteutee adhibeat, caque, dan huéaao modo ac­ commodaro student, odultoraat Trinitatem, dogma­ tum taetrorum altimîtaam, ad philosophicam quam­ dam formulam redigunt, qua. pro tribn poreouis trie aino re verba pounatur. No· huiusmodi doctrinarum, quae partim peperit ingeniutn^germaaicum, partim nostrorum hominum fervor in colenda philoeophia, velut infelieM fructu» effudit, pnaecipua capita notavimu» et reiecimua. Sunt alii huiua temporia errore», non tam ab ' arrogantia quam ab iaflnnitate sc defection» rationis profecti, quo» minime a nobis negiigi oportebat: myaticismum illum dicimus, qui fislsis miraculi· et vaticinii· alitur, et in superstitiosi· quibusdam ri­ tibus epem suam collocat. Neque enim raro usuvenit, turbidi·, caiusmodLtaec sunt, temporibus, ut : animus humanus a contrante in contraria, ab—hk credulitate in superstitionem feratur. Homo enim •ie est comparatus, ut aliquo infiniti commercio carere non pouit: quodai, hac 'in u, a vera et divinitus tradita ratione disoeuerit, almm sibi ipse rationem excogitat, et suam sibi religionem com­ miniscitur. Hinc, nostra memoria, noysKreligienes, fabriquer une religion. Cut ainsi qu'on a vu de noi jour· dm cultu nouveaux révélateur». Ceux-ci •ont déjà presque tou· descendu» dan» le tombeau. Heureux si, à muure que lu hommu dnparaie«aient, lu erreur· avaient di«paru ay(e eux ! novi revelatores prodierant; quorum iam plerosque mors abstulit. Atque utinam, qnaemadmodum , hominM. jta errores sublati essent ! Mais lu erreur· mettent plu· de temps Junourir que lé» ( ho^mmu. Il rat rare même ^jqu ellu • évanouiaeent Ihtièrement ; quand 'elle· «ont vain­ Verum hi tardius, quam illi. exstinguuntur: et raro quideni prorsus evanescunt: nam. cum victi faerint," in aliam se formam vertere solent. cues, ellu se transforment. Des débris de plusieurs éeolu mystique·, dont les chef· ne sont plus, une secte s'ut formée qui essaie d'étendre dans l'ombre su racines, et qui., sous le manteau do la piété, s déjà séduit un grand nombre d'émes simple· et ignorantes'. Nous avons appris avec un douloureux étonnement qu'elle était parvenue h .s'établir dans quelques-uns de nos diocèses, et quelle comptait même quelque· prêtres parmi " SM adeptes. Elle a pria le nom menteur d'Œurrv ds la mùMeonla. Elle renouvelle, de· rê­ verie· ancienUM, déjà condamnée· par-tes conciles; elle annonce, comme prochaine dans l'église, une ère nouvelle qui «era ' le règne du Saint-Esprit. Sa doctrine sur 1m ange·, sur 1·' nature humaine Mt teqgjraire è la foi. Elle l'appuie sur de· révélation· et sur d· prétendus mirantes. Par l'abus le plus impie de· chore· saintM, ffMn fait aervir même nos ptas sacré· mystères à sec^AtiquM saperstitieusM Ex reliquiis plurium huiusmodi disciplinarum, quarum auctores vivere desierant, secta quaedam nUper coaluit, quae furtim propagatur, iamque plurimos simplices ae rude· inani pietatis specie decepit. Nec sine admiratione et dolore cognovimus, id eam effecisse, ut in quibusdam nostrarum dioe­ cesium sese confirmaret, nonnullosque etiam sacetdotes ad eam se aggregasse. Haec secta, quae se * Opa auarricordio» falso nominat, antiqua reno€aF~ •omnia iam · conciliis reiecta, et insignioreoiÿamdam ecclesiae aetatem, veluti iam propinquam, •aticinatur; id regnum Spiritus sancti appellat. De angelis deque humana natura multa tradit a fide aliena, quae revelationibus quibuedam et fictia miraculis confirmat. 'Eadem per summum nefaa sanctissimis rebus et mysteriis tum ad superstitiosa sacra abutitur, tum ad ceteras occultas arte· suas, quibus animas fallere ac pervertere contendit. - et à toutM 1m menére souterruinM "qui ont pour but te séduction et m corruption dre êmM. Le point de départ de om sectaires, o'Mt , Omnis autem ista disciplina ab hoc initio pro­ l'obscurcissement prétendu de l'église. Oubliant 1m ficiscitur, quod ecclmiam obscuratam ease statuunt ' Obliti promissione·, qua» ei divinam opem usquq· promesses qui .lui ont été faites, et qui lui assurant jusqu'à te consommation dre sièclM l'assistance ad consummationem saeculi adfuturam eme con­ divine, il· 1a déclarent déchne, et ils se plantent firmant, ilH eam de suo statu excidisse dictitant pour te restaurer et te renouveler. Noua devions démasque/ cm novateurs, «t ar­ rêter, autant {u'il était en notre pouvoir, 1m ravages qu'ils font au milieu même de nos troupeaux. - Tous Im points de oette doctrine, dont le· tateurs men­ tent, mime en te proclamant nouvelle, ont été déjà condamné· par l'église dan· Im temp· audiens. De notre temp· te secte -elle-même, a été l'objet d'nne condamnation exprès·· de te part de Grégoire XVI et de plusieurs évêques. Nous avons renouvelé toutM ce· condamnation·. A cAté de cm sectairas obedurs qui s'avancent dans l'ombre, se cachant mm tes dehors d» te piété •eque ad eam restaurandam scilicet S£ renovandam missos profiteatur. Muneris nostri erat fraudi· huius artificibus penonapi detrahere, et pestem inter grege· nostros serpentem, quoad fieri poterat .comprimere. Cum­ que omnia huiusoe disciplinae capita, cuius auctores vel in eo mentiuntur, quod eam ut novam vendi­ tant >am antiquitus ab ecclesia notata faerint, et rursus nMtra aetate ipsa secta tum a Gregorio XVl tum a pluribus episcopis condemnata sit; nos omnM illas senttatias ac notas denuo confirmavimus. Praeter hoe tenebrionum genus, qui simulata pietate ia occulto grassantur, alii, iique magis timendi, CONCILIUM PROVINCIALE PARI8IEN8E, 1849 septembre 18 513 514 ohrétienne, il eat do· hommds plot dangereux qui cum ecclesiae item obiieiaat, qnod dogmatum et regardent auasi l'égli·· comme ayant perdu le aena monumentorum unorum intelligentiam amiserit, de aei dogmes et de aea tradition·, et qui lui ar­ euangelium ei quodammodo de manibus extorquent' rachent de· main·(l'évangile pour l'interpréter à et ad libidinem suam interpretantur, ut inde suta leur· théorie· sociale· ou politique·. Il· abusent de re sociali aut politica doctrinis firmamentum de· maxime· évangélique· sur le désintérewement, petant. Hi sententiis euangelicis de privati com­ •ur la pauvreté volontaire, sur la charité fraternelle, modi neglectu, de voluntaria paupertate, de fra­ et le· «éparant de· autre· maxime· où l'obéimance, terna caritate perperam utuntur, eaque ab aliis le respect de tou· le· droits, l'humilité, la lutte praeceptis, quibus obedicntia, alieni abstinentia, perpétuelle contre les passion· sont ordonné·, ils humilitas, perpetua eum cupiditatibus pugna im­ anathématiaent, au nom du Christ. non-aeulément peratur, ita divellunt, ut Christi nomine non solum lea vicea et lee désordre· de la aociété actuelle, praesentio societatis vitia ertoreoque, sed etiam mai· encore le· principes sur lesquel· repose l'ordre primas lege·, quibu· universus nititur socialis ordo, condemnent. social tout entier. Quamvis, ut singulo· homines, ita societatem Comme l'homme, la société a besoin, de traveiller san· cease à son perfectionnement. Mais, perpetuo ad meliora contendere oporteat, non magi· pas plue que l'homme, elle ne peut changer sa tamen haec, quam ipse homo, naturam suam mutare nature. I) y a des lois qui. lui «ont essentielle·; unquam potest. Sunt,enim certae lege·, quae ad >1 y a auaai des faits dont il faut tenir compte. B eiu» rationem necessario pertinent ; aunt item ficta quaedam, quae negligere non oportet. Dabatur Les utopies étaient autrefois des jeux d'esprit qu'on permettait aux philosophe·. Ce sont aujourd'hui olim philosophorum ingeniis haec venia, ut in optima des rêves coupables, k l'aide desquels on .trompe reipublicae constitutione informanda quasi luderent. At nunc improba haec sunt somnia, quibus decipitur le peuple et l'on tourmente la aociété. En pro­ mettre la réalisation au nom - de l'évangile, c'est multitudo et societas pertdrbatur; ii vero novum un (crime et un danger de plus. Il n'est, pas de scelus et periculum addunt, qui evangelii auctori­ doctrine plus pratique, plus sociale que la doctrine tate inanissimas spes confirmare non verentur. Profecto nulla est ad usum vitamque socialem magis de Jésus-Christ; mois il faut la prendre tout entière, accommodata doctrina, quam Christiana; sed haec avec son mépris des choses périssable·, avec se * nimirum tota est complectenda, non sine iis, quajg» destinées immortelles, avec ses éternelles compen­ sations. Jésus-Christ sans doute est venu restaurer de rerum caducarum despicientia, de vita immor­ l'homme; mai· l'homme de son fond ne peut rien, tali. de aeternis poenis et praemiis tradit. Christus il n'est que misère et néant, Ce n'est qu'en luttant venit ille quidem certe ad hominem reparandum; avec le secours de la grâce contre lui-même, contre neque idcirco tamen homo ex semetipso quidquam ses passion· et ses vices, ce n'est qu’en luttant potest, cum sit infirmus et miser et nihil. Pugnando, adiutrice gratia, adversus se ipsum cupiditatesque même contre le monde extérieur qu'il se per­ fectionne et qu'il grandit: 'Militia ut eita haminie ac vitia, immo etiam adversus externum hunc mun, dum. sic demum perficitur et crescit: Militia ut taper terram l. r tita homiaie taper terram 1 Num ita de hominis natura et conditione di­ 8ont-ce là les idées que donnent de l'homme sputant temerarii illi doctoree, qui evangelium et de sa destinée tous les novateurs téméraires qui parlent de l'évangile sans le connaître? Il se sont, interpretantur quod ignorant? Finxerunt videlicet fait un évangile à eux qui ne ressemble pas plus sibi evangelium. evangelio Christi ita dissimile, ut non magia tenebrae a luce discrepent. .à celui de Jésus-Christ, que les ténèbres ne res­ semblent à la lumière. Sed fit ntrsus interdum, ut alii e diverso evan­ Du côte opposé, on''scinde aussi quelquefois l'évangile et on ft défigure. Ceux dont nous gelium scindant atque deforment. Illi, de quibus venons de perler ruinent par leurs systèmes les paulo ante diximus, doctrinis suis justitiae funda­ fondements de la justice ; ceux dont nous voulons menta convellunt; hi, de quibus coepimus dicere, parler maintenant ruinent aussi, à leur manière, caritatem, quantum in ipsis est, labefactant. Qui, •i quid in evangelio ad reipublicae tranquillitatem * le fondements de la chanté. Ils savent très bien trouver dan· l'évangile ce qui protège l'ordre établi, aut domesticam securitatem conservandam, vel 'ad la tranquillité de leur foyer, Irrespect de tous les possessione· ac iurs tuenda pertinet, id scilicet droits acquis; mais ils ferment les yeux, quand il egregie reperire sciunt; iidem vero connivent, si s'agit des devoir· de la charité fraternelle, des quid idem praecipit de fraternae caritatis officiis, anathèmes porté· contre l'abu· des richesses, de si divitum perversitatem damnat, si abnegare nosmetl'abnégation «u'il faut faire de soi-même, . de· ipsos iubet, ai, ut go· nostraque pro religione ac sacrifices et de! dévoùtenents qui sont imposés ou pietate devoveamus, aut praecipit aut suadet. conseillé·. Retranché· dans leur égoïsme, ils traitent ce· qiaximes de pteus^^hxagérations. Leur âme, matérialisée^ pat une philMbphie ' sans entrailles, reste étrangère à l'exercice de la charité, aux •entimeqts de la charité; la notion même de la charité périt en. eux. 'Ah! rien n'est «ans contredit plus opposé à l'esprit chrétien et aux préceptes évangéliques que de pareille· dispositions; rien n'est aussi plu· nuisibile au bien public. Vne telle conduite pré­ parerait, à la société d incalculabfes malheurs. L'église réprouve toutes ces doctrines, cet nous les réprouvons 'avec elle. Elle maintient l'évangile • lob VU, 1. Cokcil. eaataaL. rouvs XUU ' Haec illi, sui tantum amatores, pie magi * quam vere dicta esse .causantur, 'et inhumana quadam philosophia obstupefacti, ad caritatis exercitationem atque sensus torpent, neque iam omnino, caritas quid sibi velit, intelligunt. ■ Longissime profecto haec a christiania moribus abhorrent, nec bono publico quidquam potest ease perniciosius; ex quibus, si vulgo usurparentur, infinitae calamitate· in hominum societatem re­ dundarent. Quare, omnes huiusmodi doctrinas damnat ec­ clesia, nosque eius auctoritate damnamus. Eccfesia • lob VII. 1. 515 ·» . ♦ CONCILIUM PROVINCIAM PARIBIMNBM, IM» M M· entier, elle traite d'hérétiques mu qui reaieat A totem ovangeltaB ratinetao taeter, susque haeroehoieir daaa le dépét de la vérité. La vérité divisée Rearum looe habet, qai ex veritate divinitas tradita et mutilée n’est phm le vérité. De haut de eoa eloctieMm fleri votant, quasi divisa et deminute autorité divine, elle enseigne aaxpaavras comme veritaa coasters pésrit; diviaoqus auctoritate subnixa, aux riches, au faibles comme aux paissante leurs aequo pauperibua. et divitibina, infimis et summis sua praescribit officia. devoira. Ceteram hae ipea aequitate et coaetantia con­ Cette conduite de l'égiiee excite contre elle dee clameurs qui s'élèvent de deux points opposée trariae inter m advenae ooelesiam excitantur que­ Los une-recousent de flatter le peuple, et les autres relae; ab aflto oaim multitudinem, ab aliis principes de flatter les grands. Cost ainsi que les partie adulari argui ter: adeo unaquaeque pars perversa voudraient lai prêter tour h tear lean passione. aua stadia illi affingere conatur. Quod quidem nos Noua en serions peu' émua pear elle, elle est ac­ ipsius causa mediocriter mpvot; iam pridem enim coutumée h être méconnue et calomniée. Maie bomiam prava de m indicia et calumniae perferre ia mater pari caritate diligit; at quos tandem tous ses enfanta; mais pour qui réserve-t-elle donc praecipua quadam indulgentia, qnoe gremio et ses soins les plus empressés, ses plus affectueuses complexu suo fovet, nisi, quaemadmodum ipse caucuses. si ee n'est,' h l'exemple de Jésus-Christ, Christus, infirmos et parvulos, nisi omne calamito­ pour les faibles et les petits, pour tous ceux qui sorum genus, nisi infelices IRqs operarios, qui nimium souffrent, pour ceo ouvriers infortunés qui trop saepe laboris et quotidiani victus inopia premuntur? souvent manquent de. travail et de pain ; maie qui. donc inspire h dee femmes héroïques, à de pieux jeunes hommes tant d'amour pour les malheureux, tant do dévouement! qui fonde, qui soutient tant d'oeuvres de bienfaisance T qui a formé le patrimoine des pauvres dans les siècles écoulés T qui leur a ouvert tant d'asiles, préparé tant de secours pour l'éme, pour l'intelligence, pour le corps? enfin qui a formé le cteur, qni a nourri et enflammé le cèle de tant de virgee chrétiennes qui, chaque jour, sous nos yeux, m consacrent aux pauvres et s'im­ molent pour eux? C'est l'église. Kilo a toujours mis sa gloire h être la mère dee pauvres, de tous ces orphelins que la nature a abandonnée; elle les réchauffe dans son soin, et, non contente de'panser les plaies de leur corps, elle verse dans leur ime avec amour dee paroles de consolation et d'espéranee. Oui encore, on calomnie l'église, quand on lai attribue, sur l'inégalité des conditions icijbaa, dee doctrines qui feraient des hommes deux classes, dont l'une serait en quelque sorte fatalement con­ damnée h un état misérable, et l'autre verrait s'ouvrir devant elle, par un inique privilège, la carrière de la fortune et dea honneurs. Le pa­ ganisme pensait ainsi, quand il formait et maintenait des castes vouées au mépris, quand il déclarait l'esclavage nécessaire, quand il enchaînait l'esclave A une misère sans espoir. Mais l'église repousse ces inhumaines théories. Que fait-elle depuis dixhuit siècles, si ce n'eot de travailler è procurer, le bien-être au hommes et è l'accroître de plus en plus? Ne leur dit-elle pas è tous.qu'ils sont frères et égaux è ses jeux, comme any yeux do Dieu, par leur nature et par leur destinée? A-t-elle posé dee limites que les pauvres no peuvent pas franchir? ne les excite-t-elle pas tous eu contraire è l'activité, au travail, è ia prévoyante, è la sobriété, è l'éco­ nomie et è toutes Iss vertus, domestiquas qui seules peuvent sûrement améliorer et changer leur con­ dition? L'église sait, ainsi que le dit l'évangile, qu'il y aura toujours des pauvres parmi nous. Elle sait que souvent ia pauvreté est le résultat des vices et- des passions de l'homme. Mais, de même qu'en constatant les vices et les passions de la nature Aut quis, oro, fortissimas feminas, religiosissimos luvenes tento ao tam generoso miserorum amore inflammat? Quis tot pia instituto condit, sustentat? Quis praeteritis saeculis patrimonium pauperum collegit? Quis iisdem tot perfugia aperuit, tot sub­ sidia eorum animis, mentibus, corporibus comparavit? Quis denique tot Christianarum virginum, quas quo­ tidie pauperum curae addicere sese ac plane devovere cernimus, animos erudivit, sancta studia aluit et incendit? Quis nisi ecclesia? Haec in eo semper gloriam suam collocavit, ut pauperibus orbis­ que omnibus et a natura destitutis loco matris esset; haec eos sinu complectitur, neque contenta corporum malis metari, etiam animis spem et solatium dulci alloquio amanter instillat. Sed rursus insignis calumnia est, cum de con­ ditionum hac in vita inaequalitate ea docere fingitur ecclesia, quibus homines in dno genent dividantur, quorum unum quodam quasi foto miseriae obnoxium sit, alteram iniquo velut privilegio fortunam atque honores sibi vindicet. Fuit sane ethnicorum ista ratio, apud quos certa hominum genere lege et moribus vilia habebantur, servitus necessarip iudicabatur, mancipia -perpetuarum miseriarum vinculis constricta tenebantur. Procul ab hac inhumanitate abhorret ecclesia. Quid enim aliud, ab octodecim iam saeculis, nisi hoc agit et laborat, ut hominibus felicitatemoonriHotaugeatque in dies magis? Nonne palam <|olarat, omaea, ut Dei indicio, ita suo, natura et oostditioae fratres esso et aequales? Num aliquos constituit terminos, extra quos pauperibus egredi nefas sit? ac non potius omnes excitat ad industriam, laborem, providentiam, sobrietatem, parcimoniam oeterasque domesticas virtutes, quibas solia eorum conditio sublevari et melior effici certo potest? . Scit utique ecclesia, id quod ih evangelio legitur, pauperas, inter nos semper fora, neque ignorat, paupertatem saepe ex hominum vitiis et cupidi­ tatibus oriri. Bed quemadmodum humanae naturae vitia et cupiditates, etsi agnoscit, non tamen probat, MT OOMCnJÜM PBOVWCUM PXfifflyNBE, J84» eoptambris 18 »18 hamatae, Λ M hi aim· p * po * cote, «t qu'slte A sod potiw onuib * * virib pereequitar at mianore tea poavuuit btee plutôt 4a tout * aaa fotaaa, et travailla À .tea dimiauer; 4a même, aa ooutatant te mioèra elle n'mtond paa aa consacrer te nécessité. Kia te combat, aa ooatrpir·, daaa que la guerre qui tour fat dMarto par to· jatte Quibus robus offieiaHtate· multo magia, quam bello diction· dvifoa, préparèrent tour rate·. L·· «οΜφ ito a eivtiibM farfodfotioaibM indicto, labefactari de Trente m montra favorable à Tuante· paroona·! eoeptea aunt. Bt eoneOiam Tridentiaum in Mm d· l'autorité par fo· dvéquaa La tong··» dM partem magia foeliaavit, at «ptooopi p«r m ipM· procédure·, «t foi obfoaaM auxqurtfo· «Dm donnaient ias dicerent; quod, >prig»ter litium diuturnitatem «t Heu, entravaient nuvnt la cornette· dm abm par tricM ind· oriri MÜta·, iuteioram via mali· occurri 1m voie· judiciaire·. Lm ofltefaMté· n'dtatont pha M«p· mu parnat. Ifaqu· offictalitate· iam paen· ■ qu'un débria, quand alto· feront MipirtiM par la erant collap···, eum magna illa rei gallicae per­ révolution uvm toute· ton Mtr·· juridiction» ex­ turbatio·· una eum rotari· iurisdictionibua, qua· ceptionnelle·. privilegio niterentur, ponite· deletae sunt Nul ne song· à relever m tribunal mixte, qui Iam mixtum illud fori genaa, quod tunc Mba été renversé atot·. Mois rorait-U aujourd'hui latam mm diximna, aemo ert, qui restitutum vslit. Utu· que l’évéque déléguât g un vfoairo apédal Num. vero aaae expedire videntur, ut ab eptooop· Γ Ml. $ CONCILIUM PROVUTOULE PARI8IEN8E, 1848 raptembris 18 ta» l'exercice ordinaire de aa juridiction contentieuse? A ad exercendam, ut plurimum, iudieiariam potestatem Serait-il utile d’établir quelques règle· fixe· de vicarius proprie deleglrotar, et certa quaedam procédural VoilA la question que le concile s'est posée. Tonte· lee solutions présentent des incoqvénieata et des avantage· qu'il aérait ’ trop long d'énumérer M. Après avoir mûrement pesé le· rum et l·· antre», le concile s’est décidé pour l'affirmative, et il a posé lee bas^s d'un tribunal » * disciplinaire ecclésiastique. > praosoriberatur iudioioram forma, id sibi concilium quaerendum es·· existimavit Porro quameumqse partem sequereris, non deerant, ut commoda aie incommoda; quaa hic enumerate longum eet. Quo­ ram utraque poatquam concilium diligenter expendit, in earn partem oooceesit,, ut .expedire' oeraeret, et ecclesiastici tribunalis .tuendae disciplina·1* initia posuit Cependant la discipline n’est paa bonne «euleNeque vero ad corrigendum tantum valet dis­ msnt.pour la correction, elle Feat encore pour les ciplina, veram etiam ad monendum et praecavendum. avertiseements et le· ooaaeila. Dana lea temp· de Nam in his temporum nostrorum procellis, sacer­ trouble· au milieu deaqueb nou» vivons, lue prêtre· dote· nominarim iuro · ducibna anis requirant, en particulier ont le droit de demander A leur· ‘ quam potissimum viam sequantur, aut quo pacto guide· le chemin qu’il· doivent suivre, la conduite cursum suum regant. In publicis enim pertur­ qu'il» doivent tenir. Faire «on devoir, comme on bationibus, quaemadmodum dixit quidam, non tam l'a dit, est 'souvent moins difficile, dan· les révo­ difficile esse solet officium suum facere quam lution·, que de. le connaître. Noua devions A noe B ooghoscore. Debebamus. igitur carissimis. nostris fila bien aimé· dan» le sacerdoce .de· conseils, fruit· sacerdotio filiis longo usu partes consiliorum fructus,, de l’expérience, et une direction inspirée par le et monita quaedam ex purissimo ecclesiae et veri­ plu» pur amour de l’égliae et de la vérité. Nou» tati· amore hausta, quorum se norma dirigerent. Itaque eos cohortamur, ne publica negotia sine le· exhortera donc h ne (’occuper de politique qu'avec une extrême réserve, h ne jamais ouvrir summa circumspectione attingant, neve ii· «e occu­ leur ême aux passions qui troublent ot divisent la pari sinant studiis, quibra societas turbatur et société, A ne jamais faire servir leur miuistère distrahitur, aut sanctissimum suum ' ministerium sacré au triomphe des partis. Ce n'eat pas l’in­ différence politique que noua conseillons au clergé. Lès prêtres, comme citoyens, ont des devoirs A remplir; il faut qu'ils aient des conviction·. Mais les prêtre·, comme prêtres, «ont les homme· de Dieu et les homme· de tous. Π· «e rendraient coupable·, s'ils se faisaient les hommes d'un parti, et s'ils exposaient ainsi leur ministère divin À être factionum certaminibus unquam implicent. Quod non eo spectat, ut clerus res- civile· nihil ad se pertinete putet Nam sacerdotes, ut cives, sua habent erga rempublicam praestanda officia; quae res animam certis iudiciis nixum et constantem requiri/. lidem vero, ut sacerdotes, Dei homines sunt et omnium debitore· ; ut piaculum foret,' si se uni parti addicerent, atque ita divinum, quod geruqt, souvent méprisé ou paralysé. Qu'ils considèrent munus in ludibrium saepe verterent planeque del’église. Avec quelle sagesse elle se conduit, au bilitarent. Quin ecdesiam potius intueantur: qui milieu de» révolutions! Elle plane au-dessus de c modus! quae prudentia in mediis commutationibus la poussière soulevée par'les agitations dea homme·; rerum publicaram! . ~ Eminet nimirum atque exstet e rerum humanarum turbinibus, uni animaram ealuti elle ne songe qu’au salut de· Ame·. . temper intenta. Illud quoque incommodum, idqup prope neeosUn de· inconvénients et presque une des néces­ ■arium, habent turbulenta tempora, quod emergant sité· des époques de trouble, c’est de voir se con­ stituer et »e développer des forces irrégulières qui saepe atque invalescant tumultuariae quaedam copiae commencent par être un secours, et qui finissent neque disciplina aditrictae, quae initio quidem adpresque toujours par devenir un danger; c’est oe iumentum afferunt, ad extremum vero periculum que nous avons vu pour la preste de notre temps. facessere consueverunt. Quod quidem ex praeoenti Que de bien et que do mal .ne nous a pas fait •criptorum divulgandorum ratione ae celeritate eve­ nire vidimus. Quantum non solum boni «ed etiam . cotte puissance de· temps modernes! Le mal quelle a fait a été surtout visible : chaque jour des mali ex hac nostri temporii potentissime vi ad noo flots de mensonges, d’impiété et de corruption ont redundavit? Quanquam mala, quae excitavit, maxime été- répandus dans le soin de là nation, et y ont in oculo· incurrerant; eum quotidie mendacia, im­ exercé les plus grands ravage·. D fallait bien piet··, licenti * per universam Galliam «pergerentur, oppooer la vérité A l'erreur, le bian an mal; il ingenti ubique damno ne pernicie. Quare fleri non fallait bian no pas laisser une arme si puissante et potuit, quin mendacio verita·, malo bonum oppono«i dangéreuse entre lee main· des ennemis «ouïe- ^retur; neque fra erat, hoc tam efficax tamque peri­ ment Leo écrivains catholiques sont. desoendua culoaum teli genus in hostium tantum manibus re­ dan· l'arène, et ils ont rendu A la religion lee plue linqui. Itaque catholici ocriptores in adorn pro- _ signalés services. Dans leurs Hvrès, dans leurs grossi, praedariaaime pro religione decertarunt, et, ' journaux, Us ont repoussé les ralommes, ils ont qua editi» libri·, qua ephemeridibus, calumnias détendu la vérité, noua avoni applaudi A. leurs refutarunt, veritatem defenderunt; soramque ηοβ efforts, ot nous y applaudissons encore. Volontaire· conatus collaudavimus atque etiamnmn oollaudadans la milice aaerée, ils ont entouré l'arche sainte mus: -qui tanquam «aerae militiae voluntarii, «anc­ tam aream circumstotorant et advenue Philistaoo· et l’ont détendue contre lee Philistins. ' tutati eunt. Verum grata in bone merito· voluntas vigilantiae Mai· notre gratitude ne Saurait détourner notre vigilance; l'amour que nous avons pour ces fil» * noetrae officers nullo modo poteot; nequo aat noster bien aimé·, l'amour qua/aora savons qu'ils ont eux- erga carissimo· filio· amor, aut ipeoram «pectat· mtaea pour Téglise, ne noua a pas permis de erga eoolemam piet *· effecit, ut periculum ex ipsa passer sous «ilenoe un danger qui eut né de la rerum conditione natum silentio praeterirem·· ; situation, et que le concile n'a-paa cru pouvoir ao idque concilium ut denuntiaret, faciendum sibi omnino potavit diapenaer de signaler. Emima quotidie typi· ephemeris lato personat, La pre··· élève chaque jour la voix, l'univers entier Feutend; elle retentit daaa les lieux public·, et toto orbe pervagatur; auditur publici· in Ioda, ■ 823 CONCILIUM PROVINCIALE PARUON8B, 18« iqHmbrii 18 •De pénètre au aein 4m fsmillM; il a'y a pes uu deuMqurn peeetraha pervadit; nulla quaestio eot, Mule question qu'elle no «Nie 4« M compétence. de qua, velat ano iure, non disputet, non iedioet, Elle do··· «u toutM son avis, sm appréciations, non deeoraat, public·· opinioni· parea·, mandi •m jugements; elle fait l'opinion, «U· gonvene la {ubenatrix. monde. Thala hare tamqus prompta via, quemadmodum . Cette puissante initietiv· de h pre···, selon quells Mt aussrviM dels vérité ou da 1'emur, •apra dixiara·, perinde ut veritati aat errori servit, comma nouvenou de Ip dir·, produit de greeds Ite plurimum aat boni afart aat mali. Er quidem, bien· oa da greada «pax. La liberté du awl éteat •i’ «ale «oeeedatar Hbertaa, non nostrum eat boni donnée, μ n'ert pas non· aaaardaMat qui veu- lib artat mi velle rretringere. Vorumtameynon om­ driona restreindre la liberté da Waa. Et pourteat nia, quae vehe,.boni tun facere licet; aequo non tout U Mt paa permis pour la bien; la aèle Mt con- improbanda eat-vel optima volunt··, '· des vœux de la religion, faisait son entrée dans le Ibi inter filios Dei consociatur et confirmatur vera ciel. L'église de la paroisse est pour la famille fraternitas. Quae pax, quae iucunditas in. illis chrétienne une seconde maison. Elle appartient h coetibus, in illis festis, in sancta illa precum ac sen­ tous, chacun y doit trouver aa place. C'est là que suum communione! Alienum profecto et insanum se forcent et se .resafifoent entre les enfants de sit, huc natalium aut divitiarum superbiam afferre. Dieu les liens de la véritable fraternité. Quelle paix Ad eandem omnM mensam considunt; nulla or­ et quelle douceur dans ceo assemblées, dans cm q dinum distinctio; inaequalium conditionum, quas fêtes, dans cette sainte communauté de prières et natura instituit, nullum VMtigium. Quod si qui de sentiments J Apporter là l'orgueil de la naissance Deo habentur ceteris potiores, id virtuti, non po­ ou de la richesse serait un contresens. On s’assied' tentiae tribuitur. Ac fortasse paupercula mulier, A la même table, tous lea rangs sont confondus, quae, in angulo evolvens digitis marianam coronam, toutes les inégalité· naturelles disparaissent; s'il y simplicM suas preces in sinum Dei fundit, una apud a quelques préférences du cêté de Dieu, elles sont illum gratia et dignitate omnibus antecellit. De­ accordées A la vertu, non h la puissance. Ainu la nique paroecialis ecclesia idcirco Mt omnium domus, pauvre femme qui, d>na un coin obscur de l'église, quod domus Dei Mt. Ibi tabernaculum suum, me. son rosaire à la main, verse avec simplicité' sa dium inter nostra tabernacula, posuit: Posca taprière dans le sein de Dieu, est peut-être devant tenracnlum «usu tu medio eestri *. Haec eius sedes, lui, de toute l'assemblée, la plus grande et la plue hic ager, haec dilecta vinea. Hic ministros ad opus privilégiée. L’église de la paroisse c'est la 'maison suum faciendum constituit. Vae illis, si forte id de tous, parce que c’est la maison de Dieu. C'est fecerint negligenter! IA qu'il a dressé ea tente, au milieu de nos tentes: ftwn Mttmeaihiat awnas hi ssedeo esstri1. C'est sa demeure, son champ, sa vigne de prédilection. Il y a placé des ministres pour faire son œuvre. Malheur A eux, s'ils la faisaient négligeaient. O vous tous, nos bien aimés coopérateurs et les Vos, quotquot Mtis in pastorali ministerio ca­ coopérateurs de Jésus-Christ dans le ministère pa­ rissimi adiutorM nostri, adiutorM Christi Imu, videte storal, oomprenes la grandeur de votre mission, et, muneris vMtri dignitatem, et, patrum vMtrorum . A la voix de voe pères, redoubles de sèle pour en vocibus excitati, novos sumite animos ad omnia tanti muneris officia exsequenda. aooomplir tous les devoirs! Horum officiorum praecipuas partM et mpxime Cm devoirs, 1m décrets du concile vous lés rapt pellent dans ce qu'ils ont de .plus .important et de necessarias commemorant concilii decreta. Commen­ plus eMontiel. Ils vous rmSôknmandent la résidence, dant vobis asaiduam in paroeciis commorationem, qui est tout A la fois le fondement et la preuve de qua et nititur pastoralis cura et comprobatur. Adla vigilance pMtorale. Us Aon * exhortent A paître monent, ut pascatis vestras oves, et divini verbi pa­ , \ vos brebis et A leur distrinuer avec soin, avec dis" cernemsnt et avec abondance, le'pain de la parole. La parole do Dieu, au commencement dM chose·, a tiré le monde du néant; elle l'a converti ensuite et donné A Jésas-Christ. Nous sommM les ministrM de cette parole toute-puissante. H ne nous appar- ■ 524 ■ ■ LsvitXXVI, 11. . ■» · , bulo accurate, prudenter, copiose reficiatis. Verbum Dei, in rerum principio, mundum ex nihilo evocavit, eumdemque deinde renovavit et Christo subierit.. Huius potentissimi verbi nos ministri sumus. Nefas sit, illud captivum retinere, cuius dispeuMtorM sumus, non domini. Sed parem Mt conrionari: • Levit. XXVI, ll. COXCILIUM PROVINCIALE PARIBIEN8E, 1849 septembris 18 697 598 tient paa de U tenir captive, noua en sommes lea A unctio gratiae adsit oportet; dioendnmque disposite dispensateurs et non paa ' les maître·. Mai· il ne atque ita, ut auditorum üluatrentur mente·, animi suffit paa de prêcher, il faut prêcher avec onction, moveantur. Nolite esse aient aea sonans aut oymil faut parler avec ordre. U faut prêcher de ma- balun tinnieas. Facessant a sacro suggestii oraniêre à éclairer l'esprit et h toucher la oçsur .de tiones iaanea, arcessita ornamenta, humanae sapienceux qui nous écoutent. Ne aoyea pan an airain tiae ratione». Num rhetore· sumus aut philosophi? sonnant et des eimbates retentissant··. Loin de nosVimmo vero evangelii ministri. Neque ut vanae chair·· lu discours vide·, lu ornementa emprunté·, les inspirations de 1a sagesse humain·! Sommeenous des rhéteur· ou du philosophes? Non, noua somme· les ministre· de l’évangjl·. Nom ne parions scientiae interpretes loquimur: Noa htuaaaao tapioutia» ssrèt· *, sed ipsius Christi nomine; euius ut doctrina cognoscatur, diligatur, observetur, efficere, debemus. pas au nom d'une vaine science, nm m Ammoos tapioatiat writ·1, mai» su nom même de JésusChrist C’est sa doctrine que nom avons h faire connaître, aimer et pratiquer. Le concile, en excitant votre sollicitude h s'étendre sur tout le troupeau, vom signale les en­ fants, les malades et lm pauvre· comme y ayant des droits particuliers. Semblables au divin maître, laissex venir h voue les petits enfants. Aimes à réunir autour des autels leur innocente cohorte. Comme des lis qui exhalent un suave parfam, l'an­ gélique candeur de leur âme embaumera vbs églises. Cultives ces jeunes fleurs, vous vom prépareras des moissons abondantes. Dans ces temps d'in­ différence et de corruption, les enfants sont la con­ solation et l'espérance des pasteurs. Par les soins les plus assidus, le» plus tendres, les plus intelli­ gents, il faut leur faire connaître et surtout leur faire aimer la religion. Ah ! prolonges, le plus que vous ponrres, l'innocence de leur jeunesse. Les anges, qui les accompagnent; seconderont vos efforts. Ne bornes pas ces efforts au temps qui précède la première communion. Que votre persévérance^assure la leur, et que des exeg|ices sagement continués les retiennent auprès de vous, et mettent entre eux et le monde une salutaire barrière. Le soin des malade· n’est pas moins sacré que celui des enfante. L’église, dans sa maternelle sol­ licitude, appelle sur les infirmes votre dévouement le plus tendre et votre sèle le plus actif. La maladie qui. dans les vues de Dieu, est une épreuve et souvent une grâce, se change, pou») ceux qui sont faibles dans la foi, en une tentation/Ttlles au se­ Sed concilium, cum ad curam totius gregis sol- ' lioitudinem vestram excitet, eidem puero·, aegroto· et pauperes praecipuo quodam modo commendat. Divini magistri memores, «inite parvulos ad vos venire. Facite studiose, ut innocentem turbam cir­ cum altaria congregetis. Purae candidaeque' animae, more liliorum, ecclesiae vestras velut quadam odoris suavitate imbuent. Excolite teneros flores, uberri­ mam aliquando mesaem laturos ; nam frigidis hisce ao perditis temporibus, omnis est in parvulis posita consolatio spesque pastorum! Cura, diligentia, in­ dustria enitendum est, ut religionem et cognoscant et , praesertim diligant. Videte, oro, ut innocentiae florem quam diutissime servent: aderunt vestris conatibus eorum, custodes angeli. Neque vestras curas sacrarum primitiarum tempore terminandas putetis: perseverantia evincite, ut ipsi-perseverent, et prudenter continuati» exercitationibus id agite, ut apud vos maneant et tanquam salutaribus vin­ culis a mundo arceantur. Neque minus sancta habenda est aegrotorum, quam puerorum, cura. Cum enim morbi ex divino consilio ad huminum exercitationem ac saepe ad salutem valeant, fit contra, ut «iis, quorum fides vacillat, in ruinae occasionem vertantur. Succurrite piis et bonis in suprema illa colluctatione, ex qua pendet aeternitas; succurrite et maiori, si fieri potest, caqjate ae studio, etiam peccatoribus. Co­ gitate, qualem rationem de ovibus vestris sit a vobis exacturus Deus: ecquis, hanc si secum reputant, non formidet et contremiscat? In 'primis vero divi­ nam misericordiam, efficacitatem gratiae, sacramen­ torum virtutem cogitate; neo vos proprii periculi timor magis quam fratrum caritas, ad moribun­ dorum lectulos adducat. cours du chrétien fidèle, dam cette lutte dernière et décisive, à laquelle est attachée son éternité; ailes, avec pim de charité encore et de sèle, si c'est possible, au secours du pécheur. Songes au compte que Dieu vom demandera des âmes qui vom ont été confiées. Pensée terrible, et qui doit nous faire tous trembler! Mais songes surtout è la miséricorde divine, è l'efficacité de la grâce, à la puissance des sacrements, et qu'une pensée d'amour pour vos frères, pim encore qu'une pensée decrainte pour vous-même·, vom conduise au pied ° du lit des mourante. Il est de» temps où le soin des malades impose Incidunt nonnunquam tempora, cum ad aegro­ dés devoirs particulier·. Quand une épidémie sévit, torum curam maiore quadam religione obstringimur. quand elle remplit de larmes et de deuil une cité 8i qua - pestilentia forte 'ingruerit et totam late entière, le prêtre doit redoubler de sèle et pro­ civitatem lacrimis luctuque impleat, sacerdos nova portionner aux maux les divine· consolation·. Il earitate exardescat nece··· est, ut cum malorum doit alors aux malades plus que »on temps, pim vi divinis remedii· certet. Tum enimvero non que son sèle, U leur doit sa vie: Bern *· pastor tempus, non studium atque operam tantum morbo afflictis debet, sed vitam suam: Beaus patior am­ aatmam dot pro osséas mm*. atam siiam iat pro ooihu tait * Hélas! déjà plusieurs foi·, ,è de courte inter­ Jam saepius, heu! nec magnis intervallis, pro­ valles, la providence a envoyé è nos peuple· cette videntia' in populos nostros formidolosum illud épreuve terrible des fléaux publica. Grâce è Dieu, publicarum calamitatum genus immisit Est * vero, elle n'a pas été, bien aimés coopérateurs des âme·, carissimi adiutpres, quod Deo gratiae agamus; non au-dessus de votre dévouement. Torn, nom aimons enim virtutem vestram vicit mali magnitudo. Om■ I Cor. II, 1. • low. X, 11. • I Çor. n, 1. • Issa. X, U. i 530 CONCILIUM PROVINCIALE PARISIENS!, 184» septembrù 18 529 k vous rendra ce témoignage, vous aveu fait votre A nés, id quod ultra testamur, officium praestitistis; nec defuerunt e vestro numero caritatis martyres, dovoir, et, parmi vous, U en est plusieurs qui, mar­ tyrs de la charité, ont trouvé, dans l'exercice de qui ' in hac pietatis palaestra glorjosos exitus et leur silo, une fin glorieuse et une immortelle immortales coronas invenerunt. couronne. Eccleaia, ut eat omnium infirmorum et calamito­ L'église est la mire et la tutrice de tout'be sorum mater et tutrix, non solum parvulos et qui est faible et souffrant. C'eut pourquoi les en­ aegrotos singulari amore fovet, verum etiam pauper­ fants et les malades sont l'objet de ea prédilection ; mais la pauvreté est aussi un état de souffrance et tatem, utpote cum infirmitate et molestia coniunctam, vel solo hoc nomine sanctam et praecipua sollici­ de faiblesse, et, à ce titra seul, elle est à ses yeux vénérable et privilégiée. Le concile aurait-il pu tudine dignam esse ducit. Potuitne concilium in oublier les pauvres dans sçs recommandations? Il suis commendationibus pauperum oblivisci? Id vero aurait donc oublié Jésus-Christ, qui les a aimés fuerit Christi ipsius oblivisci, qui pauperes adeo jusqu'à vouloir se faire pauvre lui-mfime. Ah! que dilexit, ut ipse pauper fieri voluerit. Immo vero nos bras et nos cœurs leur soient toujours ouverts; his et complexus nostri et pectora semper pateant. Sit iis quasi domus ecclesia; neu prohibeantur que l'église soit leur maison. Laissons-les s'y con­ miscere se fidelium turbae, aut ullis claustris fondra avec les autres fidèles. Que toutes les bar­ rières s'ouvrent devant eux. Qu'ils se trouvent arceantur; intelligantque, id quod res habet, ae in réellement là au milieu d'une réunion de frères. B fratrum corona versari, neve ullo m< l<> pauper­ et que rien ne les fasse rougir de leur pauvreté ! tate sua erubescere cogantur. Creditores ecclesiae pauperes sunt, nunquam debitores. Erogandum Les pauvres sont les créanciers, jamais les débi­ teurs de l'église. Il faut leur donner toujours, selon illis semper pro facultatibus, petendum ab iis nun­ les ressources, et ne jamais leur demander. S'il quam. Neque, ei populi fidelis sumptibus res divina, est vrai que l'entretien du culte et de ses ministres eiueque ministri sustentantur, idcirco minus immunes est à la charge du peuple fidèle, il ne l est pas hac in re pauperes eoae oportet moins que les pauvres doivent avoir sur ce point les plus complètes immunités. Attigimus modo illa dona et quae iura casualia Nous venons de faire allusion à ces oblations et à ces droits casuels, qui qu^uefois excitent vocantur; de quibus nonnunquam querelae in pa­ des plaintes dans les paroisses. Le concile s'en est roeciis audiuntur. Neqtlb id sibi concilium negli- ■ préoccupé. La source de ces plaintes serait tarie, gendum censuit. Huiusmodi querelarum origo sic si d'une part, on considérait que le prêtre doit vivre tolleretur, si homines quidem cogitarent, sacerdotem,' . quemadmodum ait sanctus Paulus ’, de altari vivere de l'autel’, comme le dit saint Paul, que l'indépen­ dance de son ministère demande que son existence oportere; libertatem eius ministerii postulare, ut soit garantie par dea droits fixes et certains; que rata certaque vitae conditione utatur; neque etiam, d'ailleurs le produit des oblations et du casuel ne ei quid obveniat, id totum ipsi cedere, sed maiore lui appartient pas exclusivement, mais qu'il eat oon- c ex parte in divini cultus usum et apparatum impendi; sacré en majeure partie aux besoins et aux pompes rursus vero si pia dona, ut fieri solet, semper ita du culte; et'si, d'autre part, on recevait toujours acciperentur, ut neque peterentur cupidiiis, neque les dons de la piété, comme on le fait d'ordinaire, imperiosius exigerentur; si non ad arbitrium sacs les solliciter avec trop d'empressement, ni les perciperentur, sed ex constanti more legisque praescripto ; si denique ' omnes paratos se semper exiger avec empire; si on les recevait sans arbi­ traire, d'après des usages constants et les règles ostenderent paulum de suo iure concedere, illud établies; si l'on se montrait toujours disposé à ante omnia veriti, no infirmi offendantur et sive avaritia sive inopia a religionis usu alienentur. céder de son droit, craignant par-dessus tout ds voir les faibles se scandaliser et, s'éloigner par avarice ou par pauvreté de la pratique de la religion. Atque haec maxime' sunt, carissimi adjutores, | Tels sont, bien aimés ooopérateurs, en ee' qui concerne le ministère paroissial, les principaux quae concilium de pastorali ministerio decérnenda g aut monenda esse censuit. points sur lesquels portent les décrets et les ex­ hortations du ooneile. Ceterum ipsis quoque fidelibus salutaria impertita Do salutaires conseils ont été aussi adressés aux fidèles. Nous ne craignons pas.de dire que, pour sunt monita; quorum illud ad animarum salutem le salut des âmes, le plus important de tous eet vel gravissimum ense sino cunctatione dicimus, quod celui qui regarde l'observation et la sanctification ad diem dominicam rite et sancto colenfiam pertinet. du dimanche. C'est l'oubli de ce divin précepte Facit enim divini huius praecepti oblivio, ut fides qui détruit la foi, qui relâche et brise lue liens exstinguatur, vinculum, quod pastores oveoque con­ entra le pasteur et les ouailles, et qui, en séparant tinet, relaxetur et abrumpatur, et populus, cum a le peuple de là religion, do see doctrines, de ses religione eiuaque doctrinis, cultura, consiliis, sacra­ lofons, de ses inspirations, de ses grâces, le livre mentis avertatur, ignorantia, vitiis perditioque ac à l'ignorance, aux vices, à la corruption et à la paene barbaris moribus contaminetur. ■ barbarie. O fils bien-aimée, écoutes la voix de vos pères !, Ils ne veulent que votre bonheur dus oo monde et dans l'autre. Songes que voua êtes dos créatures de Dieu, et qu’il a imprimé sur votre front son imago. Pourquoi le courbes - vous sans esses vers la terra, oo front qui doit regarder le ciel? Croÿosvous que la terra soit votre unique héritage, et que votre dernière fin soit ici-bas? Penses donc à votre âme. Cultives-la, nourrisses-la: sa nourriture, c'est > lOov. U, la Oosca. umut resnm XUR O filii carissimi, patres vestros monentes audite, . qui nihil aliud, nisi ut vobis in hae vita et in futura bene sit, volunt et cupiunt. Mementote, voe a Deo creatos, cuius imaginem geritis frontibus impressam. Quid vultus, quos Melum intueri oportet, in terram semper defigitis? Terramno unam eooe haoreditatoui vestram, aut in m vobis ultimum finem constitutum . putatio? -Animas vostras cogitato; has excolito, has pascito : earum cibus est veritas ; quam vobis optima • I Cor. IX, ia M CONCILIUM PROVINCIALS ΡΑΗΙ8ΠΪΝ8Ε, 184» septembris 18 631 ’ . MS la vérité. La religion, nomma une fasère tendra, A mater religio porrigit, voa reepuitia. Wa vobis voua' la préoente, et voua détourne * la tête. BUe scholas instituit coque voa omnibus disons dominicis curre pour voua de * écoles, -elle voua convoque ad ae eoavocat: vas venir» gravamini. Illius prae­ / chaque dimanche autour do ses chaire», et voua n’y venea pas. Voua, préférai h ce» nobles enseigne­ ment» un travail défendu, et cependant, comme le repos vous eet nécessaire, voua droiaiaeea un. autre jour pour voua y livrer. Alors, au lieu de oee déUaseinonts que Dieu lui-même voua avajt préparée, et qui étaient doetinéo b rafraîchir votre ême ainsi que votre corps, vom ailes vom plonger ordinaire­ ment dam de· plaiaira grossiers, où vos forum et votre intelligence s'éteignent h la foi·. Mais achevons cette rdvue déjà trop longue de no· travaux, en disant quelque· mot * do ce que la concile a fait pour les étude· ecclésiastique·. •tantissimas disciplinas vetito postpositi· labori, iidemqne requiem, qua neeemario utimini, in aliam scilicet conferti· diem. Tum vero, pro illi· otii» et oblectamenti·, quae aaimis vestris non mutus quam corporibus recreandi· Dem ipse providerat, •oletis plerumque vos in abiectiaaimaa voluptate· ingurgitare, quibus vires et mento· pariter ex­ stinguuntur. IV. IV. Sed ut aliquando haec iam longa eorum, quae egimus, terminetur descriptio, de iis, quae ad eccle­ siastica studia excitanda pertinent, pauca dieamu·. Nulle res est,'e» qlia'vitia, errores, impietas La source la pim féconde de la corruption, dm i erreurs, de l'impiété dm homme·, c'mt 1 ignorance. sic pullulare inter homines soleant, ut ex ignorantia. Jatqai· l'ignorance de la religion ne fut plu· grande Nullo vero unquam tempore maior exstitit, quam que de nos jours. Le peuple de nos grande· villes, nunc, religionis ignoratio. Nihil enim isrn neque celui de nos campagnes ne se fait pim de la reli­ urbanae multitudines neque rusticae de religione, quod non aut parum rectum aut etiam perversum gion que dm idée· ou incomplète· ou" faubses. Voilà ce qui engendre les préjugés, 1m préventions, sit, sentiunt. Inde sinistrae illae opiniones, ani­ souvent Im colère·. Les classes éclairée· elles- morum alienationes ac spepe'irae. Neque etiam mêmes ne connaissent guère plu· du christianisme ii, qui sunt ceteris cultiores, aliud fere quidquam que sa surface. Combien peu d'nommea, parmi lm ex Christiana religione, praeter primam Speciem, norunt. Quotimrenim quisque nunc vel eorum, qui plut 'instruit·,' étudient maintenant et approfondis­ sent la religion ! Ah ! autrefois la science religieuse habentur eruditissimi, sacram doctrinam cognoscere fl'orissait même dans le monde. Lm hommm lm pim puissants et lm pim élevés kimaient à con­ naître et À méditer nos sublimm doctrines. ■ Lm Condé et lm d'Aguesseau pouvaient comprendre, en matière de théologie, le langage profortd'dm Bossuet et dm Fénelon. Lm philosophes mêAe· du dixhuitième siècle avaient acquis une certaine connais-, sauce de la religionem ijs se piquaient générale­ ment de n'en vouloir qu'à ses abus. Il était encore possible d'engager avec eux le combat; eu il était . possible de trouver pour Ig, lutte ud terrain com­ mun. Mais aujourd'hui, la plupart de ceux qui se disent philosophes n'ont jamais fixé leur attention sur l'ensemble de nos doctrines. Il se sont fait un fantôme .de christianisme, et c'est ce fantôme qu its poursuivent de leurs clameurs, £1 est difficile 'jié les combattre, oar on ne sait comment les saisir, tant ii' y a de vague dan * leurs systèmes, et tant i) y a, à l'endroit du christianisme, de notions fausses ou incomplètes dans leur esprit. D faut dissiper leur ignorance, avant d attaquât leurs erreurs. studet atque altius perscrutatur ? Fuit tempus, cum rerum divinarum scientia etiam in saeculari condiuone florebat, et summi ac potetAissimi viri sanctis hisce doctrinis cognoscendis mediqtndisque delecta­ bantur; ut illi Condaèi et d'Aguessaei Bossuetios et Fenelonioq de theologia subtilissime disputantes , consequi possent. Vel ipsi superioris saeculi philo.sophi cognitione'aliqua religionis erant imbuti; nec fere aliud, nisi eius depravationes, persequi se videri volebant. Itaque cum his dabatur tamen eliqua pugnandi facultas, quippe, cum communis velut locus pugnae reperiri posset. At vero nunc eorum plerique, qui se philosophos nominant, ad nostrarum doctrinarum summam nunquam animum intenderunt. Christianae religioni· simulacrum nescio quod somniarunt, idque illi scilicet clamori­ bus suis exagitant - Cum his difficilis est pugna ; neque enim habent quo teneantur : ita vagis utuntur sententiis, et dé religione adt leves ant prava» no­ tiones sibi finxerunt ; ut prius eorum deppllenda sit ignorantia, quam aggrediaris ebrores. Atque hoc .quidem unum es0»x gravissimis hu­ ius temporis matis; cui mederi; maxime religionis Cette situation constitue un de» plus grands maux de notre temps. D appartient surtout aux ministres de la religion d'y apporter le remède ministros oportet. His enim dictum est: Emtltt efficace. C'est à eux qu'il a été dit; Ailes, es- . dtette msms panto·1. Voluntaria caecitas prohibet •oignes les nations; Amtos docsto osmss ysntos1. illam lucem, quae iUnaunarv debet onussm àoerinm L'avonglemsat volontaire des esprits arrête la lu­ •smMtous m Aaac mundum Ipsorum est id, quod mière qui doit dcfeirsr tout Aomew ssnant au steads1. obstat removere, et illud terrae caelique commer­ ' C'est à eux qu'il appartient de lover l'obstacle, et cium, multi· nunc mortalibus interalusum, redinte­ dé rétablir, entre le ciel pt la terre, les communi­ grate. c cations qui sont, pour un , grand nombre d'fimee, interrompues. Pour cela, le clergé'doit se livrer d'abord luiQuare, id primum feciendum, ut clerus in cogno­ même à une étude approfondie de la religion. scenda religione diligentissime versetur; neque enim L'esprit ne donne que de son abondance. Lee ingenium nisi de eo, quo abundat diis impertit. malheurs des tempe, la ruine de nos anciennes Temporum infelicitas, veterum scholarum interitu·, écoles, la dispersion des ordres religieux, la plu-' religiosorum ordinum, quorum plerique doctrinarum part centres et foyers scientifiques; la rareté-des domicilia et fontee erunt eversio, paucitaa candi­ vocation·, le besoin d'employer tous les prêtres datorum ecclesiastici ordinis, necessaria ontnium .aux travaux extérieurs du ministère: toutes ces sacerdotum in externis ministeriis opera; haec omnia 1 . < « * Mattk. XXVm, 1S. . Ms··» I. . * . . - , Λ < 1 Mattk. XXVm. 1». ‘Isaa.1,. *· Al . . MS CONCILIUM PROVINCIALE-PARI8IEN8E, 1849 septsmbris 18 M4 <«, » * reconnaissona-le, ont affaibli dans )o élargi A fatendum eat «aerae disciplinas «pad nos debilitasse, la scisao· sabrés. D Mt tamp· pour lui d’en rea- Nunc tureus illam facem extollamus aliquando, -desaisir In flambeau, at de le rendre de pin· an plua musque operam, ut in manibus nostris clarine ia brillant dans am mains. dies colluoeai. ' Sed quamvis sacra scientia latissime pateat,. Maia quelque vaut· que eoit la acienoe sacrée, et bien qr'on puisse là regarder comme la mère et aliarumque omnium doctrinarum merito habeatur la reine de tontes le· autres potences, 1m besoins parens et regina, nihilominus tamen, ob'temporum de notre temps, la direction imprimée aux Mprita, nostrorum rationem et ingeniorum novum quemdam la nécessité de Im atteiadre là où le courant da cursum, quo fit, ut eo aint persequenda, quo sae­ siècle 1m a entraînée, tout cela rend indispenrablM culi flatu eunt delata:haa ob causas, nonnulla iam quelquM modifications dans 1m études ecclésiasti- in ecclesiasticis studii· paulum immutanda videntur, quM. H faut quelles contiennent au moins 1m ita ut profanarum diaciplinarum saltem elementa éléments des sciences profanes. Cm éléments étant codtineant; quae cum hodie pervulgata sint, igno­ très répandus aujourd'hui, l'ignorance du clergé sur rari a clerici· sine damnp eorum existimationis nece point nuirait à m considération et à la juste ceseariaeque auctoritatis minime pomunt. influence qu'il doit exercer. Merito quidem in eo reprehenduntur usitatae C'Mt sans doute un grand défaut des méthodes d'instruction suivies de nos jour·, de trop multiplier nunc docendi ratione·, quod nimis multa ad discen­ te· objets d'étudee, de diviser l'application, et de dum proponuntur, distrahitur intentio animi, atque promener de fleurs en. fleura, dans le champ des ita levia puerorum ingenia in illo humanarem doc­ sciences humaine·, l'Mprit naturellement volage des trinarum quasi campo circum flore· volitare conenfants. Π en résulte des notions superficieltes qui ■uMcunt. Quo fit, ut notitias hauriant partira, •’effacent bientôt, et, ee qui Mt pire encore, des adumbratas tantum, quae celeriter evanescunt, par­ notion· fausses qui malheureusement ne sont que tito falsas, quae diutissime haerent. Omnino enim trop durable·. La demi-science nous fait encore plus nobis nocet levis scientia, quam ignorantia; plus de mal que l'ignorance. Elle enfle l'Mprit, inflat enim et corrumpit animum, gignitque ineptqm elle corrompt le cœur, elle engendre cette suffi­ illam confidentiam et ridiculam sui admirationem, sance, cette ridicule admiration de soi, qui Mt un quod unum Mt ex miserrimis pericuiosimimisque des plus déployables et de· plus, dangereux travers vitiis iuventutis. Quid fieret ecclMiae, si^ unquam de la jeunesse. Malheur à l'église, ai jamais la huc prolaberetur ecclesiastic· inventus? Proinde jeunesse eccléaiMtique était entraînée dans une scientiae suae ac studiorum quMi aedificium fir­ pareille voie! Qu'elle élève sur Im basM les plus missimo exstruat solo, et in sanctorum librorum, solides l'édifice de sm connaissancM ; qu elle lui antiquitatis ecclesiasticae pietatisque sacerdotalis fundamentis constituat. Quodsi quadam tuiturae donne toujours pour fondement les livre· saints, l'antiquité ecclésiastique et la piété sacerdotale; et, et eruditionis varietate, id quod hoc tepipus requirit, si'noue n'excluons pas, comme ornement de l'Mprit, ornari ingenia non vetamus, id ea lege concedimus, une certaine variété devenue nécessaire, c ost à la ut omnia semper ad unum revocari queant; aliter condition de pouvoir toujours ramener tout à l'unité, enim vera scientia consistere omnino non 'potMt. Unum vero illud, quo vel diversissimarum rerum sans laquelle nulle science véritable ne saurait exister. L'unité, poqr nous, le centre vers lequel cognitiones, tanquam ad centrum radii, coire debent, doivent converger tous les rayons 1m plus épars theologia mt. Ad hanc aggrediendam si tela de­ derunt humanae disciplinae, ad eamdem defenden­ de nos connaissances, c'Mt la théologie. Lm scien­ ces humaines ont fourni des armes pour l'attaquer; dam multo plura subministrant. Una dst enim, ellM en fournissent encore plus pour la défendre. veritas; nec potMt revera intçr scientiam et reli­ La vérité Mt une. Il ne peut pas exister, au fond, gionem ullum discidium aut paulo gravior exsistere de divorce et de dissentiment sérieux entre la dissensio; quandoquidem utraque ex eodem fonte, qui Deus est. profluit. vérité religeuse et la vérité scientifique; eliM dé­ coulent toùtM de la même source, qui Mt Dieu. .Ad haèc. quae modo diximus, assidue respexit Cm considérations .n'ont jamais été perduM de vue par le concile, quand il i'e«t agi,, dans son sein, ooncilium^eum de ecelesiMticis scholis et studiis des écoles et des étudM ecclésiastiques. Il a voulu agebat/ Ac voluit inprimis, iuniores clericos litte­ d'abord pour les jeunes clercs de fortM études rarum veterumque linguarum studiis perquam dili­ genter institui. Nam antiquitatis cultura atque classiquM. Quand bien-même la culture de l'anti­ quité, la connaissance des langues que les deux earum, quae graeca et remana elegantia qobilitatae civlluations grecque et latine ont parlées, ne seraient sunt,. linguarum cognitiq' etiamsi non ideo nunc necessaria esset, ut quis scientiae, quam diM tei>pas ' devenuM une néceMité pour se mettre au nivMU de est ensemble de connaissancM 'qui est pusque et hominum industria peperit, aequaret le résultat des piècles et des efforts de l'humanité, fMtigium. ectlesiastici tamen viri ·· carere haudquace serait encore une nécessité pour 1m eccléaia- quam possent. Ecclesia enim quodammodo graeca stiques. I^iglise mt en quelque sorte grecque et et latina est; eiusque praestantissima monumenta, latine. Nos grands monument·, à commencer par sacri inprimis libri, graece et latine conscripta nos livres saints, sont écrits en grec et en latin. sunt. Itaque, has ignorare linguas, id esset maternum Ignorer ces deux langues, ce serait ignorer la •t patrium ignorare sermonem. Porto linguam lati­ langue de sa mère, la langue de sa patrie. Tout nant apud nos obsolescere, nec quisquam Mt qui le monde le sait, et les bons esprits le déplorent, nesciat, et viri prudentM conqueruntur. Discitur le latin se perd parmi nous. On l'étudie très tardissime, celerrime dediscitur. Illam nos vigere lentement, et on l’oublie très vite. Nous voulons inter clericos volumus, et in plerisque exercitationi­ que 1m éccléaiastiqum ne l'oublient pas, .et qu’ils bus, quse eorum studia a rhetorica usque ad theo­ logiam comitantur, assidue emendateque usurpari. le parlent aqtidûment et correctement dans la plu­ part deS'exercices qut, depuis la rhétorique, accom­ pagnent leurs étudm jusqu'à la fin de la théologie. t Nous «vins joint à la philosoplg· 1m sciences Cum philosophis exactas, quas vocant, disciplinM •xactM: doux aanéM seront, aussitôt que Im cir- sociavimus. Quibus gravissimis studiis, quamprimum àtx.... CONCILIUM PROVINCIALE PARHuKNSK, 184« ssptembris 1» ' 63» 6Μ I oonstanoro 1« permettront, consacré·· h oro études J Seri poterit, biennium assignabitur; quod tempori· importante·; et, ri os temp· a'«at pas raflhaat pear spatium, ri param ori ad praestanto· philosophos faire de grand· phUbaophea et de grande «avant·, et larignos doctrina viros informando·, rorto ad id i I I I ' I il )e ssra au moine pour donner eee notion· juste· et précises, pour aemsr oro germe· qui peuvent ee développer ensuite, s’ils rencontrent dee goflto et de· aptitude· spéciales. Im théologie aéra aoeempagné· du droit canon, x de Ihistoire ecriésiastiqua et de l'éioqneno· sacrée. I De· examen· aérieux seront pâmé· par les élève·, de semestre en semestre, aur toute· les matière· qui composent le· diver· cour· saivia. Outre ce· cour· destiné· è donner à tou· la •eience suffisante. noua espérons voir bientét « éta­ blir,Cependant, dan· une faculté même aprè· de théologie ce· cinq canoniquement année· corn- ( plétant lesauannée· allons-nous fermer . instituée centredu de«éminaire, la province, des leçon· qui livre· un et sroemble noua croire 'suffisamment instruits? •s no· formeront de haute· étude· eoatinaée· ' Ah! ce aérait une illuaioa. noua, pendant quatre ougrande cinq ans. CentPour lè que lesl'étude eoclésiaatique· pourront prendre degré· de en la théorot un devoir de chaque jour,leur» un devoir vie ] entière. No·droit lèvres ne doivent un les in­ logie et en canon, afin que,paa ai cesser plu· tard stant d'être les dépositaires la acienoe. Or, ceaser évêque· jugeaient utile dede rendre de nouveau las d'étudier, c'eat ceaaer lampe grade· obligatoire·, ils d'entretenir puissent le la faire sans qui in­ nou» éclaire,etc'eat * embarra·. bientôt dan· les ténèbre·. convénient· sanstomba Travailler voit/ vie de du ('appliquer, prêtre; son tra j, ' Mai· il et ne prier, servirait demrien du-­ vail se partage entre ,1 etudeau-delà, e^ l'exeroioe de ce» aea Irant le «éminaire et même à toute· fonction· *. sainte Nou· avon· donc oru ronc-­ ' étude· importante», ■■ bientôt «prie ondevoir le· délais tionner, de no· décret·, qui sait, et *ipar onun négligeait de mûrirune sesinatitution connrissanero par une déjà culture Voilé pourquoi, aprèa exiatait dan·prolongée. tou· no· diocèae·, les conférence· les ecclésiaatique·. étude· et lesNoua examen· engageons du séminaue, tous leanoua prêtre· avons à b'« fréquenter exactitude è sy préparer avec établi pour-le·avec jeune· prêtre· et d'autre· examens, et -'■nr C oat une ainai qu'ils accompliront le devoir de rendu ainsi prolongation d'études Indispensable. Fendant l'étude, et cinqqu'il· an·, et échapperont durant plu·aux longtamp· menace· encore, que quand les examen· été aàtiafaiaanta, l'Eaprjt-Saint profare n'apront oontre le·pas prêtre· négligent·. les La jeune· * prêtre étudieront le· questions sollicitude du concile pour le· étude·renfer «edé-­ mée· dan·neundevait programme composé de toute· le· •iastiques paa avoir roulement le· élève· matière· de·mai· étude· ecclésiaktique· pour objet, aussi le· mattrro. ordinaire·. Leur tâche eat ’ pénible; leur dévouement eat «eurent admirable. M ' Qu'il· n'attendent pro ici-bas leur juate récompense, mai· qu'ils comptent au moins aur la rscoanaissanoe ht sur une affection toute particulière de la part de leurs évêque·. Tel· .sont lea profroaeura, telle· sont lea éludés. Vouloir améliorer lea étude·, c'eat donc s engager è améliorer le professorat l A vrai dire, excepté pour no· grand· •éminaire·, dirigés -par quelque· congrégations savantes et {rieuse·, è la tête droquéueb noua aimerons toujours à placer la société de Saint-Sulpics, où s'rot si bien conservé l'esprit de modestie, de Mge··· et de xèle qui était l'eaprit même de son fondateur, il n’existe * iàk 1 (Μ * IV, A .< , ,λ , i ? satis erit, at iageaiis rectae iUae st aoCuratae rerum notione·, tanquam srosiaa, insaraatar, quae deinde, ri quas magis parata· idoaeusqae aataras saota faeriat, augeri expliearique possint Theologi·· adiuagoatar in * canonicum, historia eccleriastioa et eloquentia sacra. Sexto quoque menae, discipulorum seieotia earum rerum omnium, quae ex unaquaqé» disciplina auditae faerint, dili­ genter explorabitur. Praeter hos institutionum cursus, quibus id propositum eat, at omnes idonea «cientia instruantur, in eam spem adducimur, ut mox in principe pro­ vincia· loco rite constituatur theologica faeultas. abi sitiorum studiorum quidam orbis quatuor quinqueve. annorum spatio conficiatur. Hic licebit clerici· ad gradu· in theologia et iure canonico promoveri; ut, ri forte postea epiaeopi· vianm faerit gradus aoademieos rursui lege praescribere, id sine incommodo ae negotio fleri ponit. Verum nihil prodesset in seminario atque etiam ultra gravibus illis operam dare studiis, «i tamen deinde mox detererentur, neque eorum fructus con­ tinuata cultura ed maturitatem pervenirent. Quare placui^ 'post usitata in seminario ^tudia et exa­ mina, alia iunioribus sacerdotibus examina iniungere, quibus ad persequenda porro studia adigerentur. Itaque, per anno· quinque, ac, si quis forte non satisfecerit, etiam diutius, quabvtiones «X praescripto indice commentabuntur;· quem in indicem ea con­ ferentur omnia, quibu * ecclesiastica studia com­ prehendi vulgo solent. Quid? post ho· quinque annos in perficiendis studiis positos, librosne abiiciemus, nosque satis docto· putebimus?. Id vero emet vehementer errare. Immo quotidie atque omni vita discere nos oportet: neque unquam non debent labia sacerdotis scien­ tiam custodire. Quodsi studere desinis, desinis alere ludsrnam tuam, ac mox in tenebris versabere. Labor et oratio, 'haec vita est sacerdotis: laborem' eius partim sibi vindicant studia, partim sanctissimi muneris functio. Ob eamque rem ecclesiasticas col­ lationes, in omnibus dioecesibus nostris iam usu receptas, decreto sanciendas iudicavimu·; ad quas ut 'assidue conveniant seque diligenter praeparent, omne· s *eerdotes hortamur. Ita demum studendi officio satisfacient, et illas Spiritus sancti in né­ gligentes sacerdotes minas effugient ‘. Consentaneum erat, ut contilium cum studiis ecclesiastici» consultum vellet, \non tantum ad diaripnloa, sed etiam sd apagktros respiceret : quorum quidem et laboriosum wt munus et religio, qua id exsequuntur, saepe mirabilis : qui, etsi iustam meroedem suam hic exapeetare non debent, tamen •b epiacopis sibi gratiam et singularem bene­ volentiam non deflaturam certo confidant. Perinde vero, ut magistri, solent esse studia ; ut, quiatudia cogitet melina constituere, ei prius de magistris et docendi ratione cogitandum sit ' é Quanquam, ri maiora seminaria axeeperis, qwe • paucis piorpm et doctorum virorum sodalitatibuir ^ reguntur, quarum farile primam ponimus societatem a Sancto Bulpitio, ut quae modestiae, prudentiae et religionis laudem, eius conditoris maxime proprism, egregie etiamnum retinet, nullum rose apud • Om.IV, A • .... · ... . W CONCILIUM PROVINCIALS PARI8IKN8E, 184» ssptembrti 1« M8 pu parai mu an véritable professorat eodésia-A nos magistenum ecclesiasticum vere diei potent, ptique. N«aa avoue dd» profooMurs, il en est beau- Habemus quidem professores, et ia Ma compteras coup parmi eu de très'habilosot ds très dévoués, g peritiasimos ap diligeatissimos; ordinèm veto pro­ mais aow a'avoas pas u corps doat les membres fiwsnrnm habemus aWhua, qui ae dooeadi msiaori ee voueat à renseignement, font l'eaeeignomoat sic addicent, ut in se proprie vwwmtar atque une carrière, l'occupation de toute tear vie. C set aotatas sua eonsumaat. Quod quidem minoribus pour aoe petits séminaires ua mal, qu'oa a peut- nostris seminaria noeera, etsi fortasse miaua, quam être exagéré quelquefois, maie qu'oa ae peut s'em­ nonulli 'putarunt, omnino tamen negari non potent pêcher de reconnaîtra. Le concile s'ea est pré­ ■ Itaque, huic incommodo iere’ sibi occanendum coacuit occupé è jusfo titre. 8oa intention serait d'établir concilium; cuius ratio eo spectabat ut provincialis une école provinciale où ae formeraient des pro­ schola iustitaqptar formandis professoribus; qui, fesseurs, qui d'abord, pour l'étendue des oonnais- cum scientia nullis aUh coderont communi origine saaoes, ae le céderaient è personne, et qui, unis inter se postea eoniuncti, quoddam instituti genus ensuite par le .lien d’une origine commune, pour­ efficerent ex quo ecdesiastiooe professores tote raient composer une sorte d’institut, où la province peteret provincia. r entière recruterait see professeurs ecclésiastiques. Bt ce n’est pas pqur les petits séminaires seuls Neque in his instituendis tantummodo minoribus que nous les formerons. Si lee promesses qui nous . seminariis providebimus. · Si enim ea, quao aobis sont faites s'accomplissent bientôt lee institutions B promittuntur, mox offici contigerit, «evenire potest libres pourront se multiplier, et ri nous concourons ut libéra instituta lato propageatur; quao si nostra è lee doter de bons professeurs, noue aurons rendu non seulement è l'église, mais b la société tout entière, le plue signalé service. La prospérité dos écoles libres ne dépend pas moins de la possibilité d'avoir de bons professeurs que de la liberté même. On attache un grand prix h la bonne éducation, mais on ne veut pas qu'elle soit séparée d'une forte instruction. Il faut satisfaire h ce double besoin de notre siècle. On ne le peut qu'en jetant lee bases d'un bon professorat . Le concile place pour oelA do grandes espérances dans une école provinciale. Puissent ces espérances se réaliser! Puissions-nous voir se réaliser aussi tous les autres biens que nous attendons dee travaux de ce premier concile, que noua nous efforcerons de com­ pléter dans les conciles qui suivront, ri Dieu fait jouir notre patrie du double bienfait de la paix et opera idoneis professoribus instructa fuerint non eecleriam solum, sed etiam ani versam societatem maximo affecerimus beneficio. Nam ut scholae liberae floreant, non minus efficiet praestantium magistrorum copia, quam ipsa libertas. Optimam enim iuventutia edu­ cationem ite omqos magni faciunt, uf eam tamen ab egregia litterarum, doctrina Miunctam esse nolint. Succurrendum out utrique huic aetatis nostrae ne­ cessitati; quod fieri, nisi bone constituta omni do­ cendi ratione, non potest. Magnam huius rei por■ficiendae spem concilium in schola provinciali ponit: quae spes, foxit Deus, ut ad exitum perveniat! Atque etiam cetere illa utinam videamus impleta, quae ex primi huius concilii laboribus exspectamus, quos aliis deinceps conciliis absolvero conabimur, si modo Deus patriae nostrae pacem ac libertatem concesserit! Utinam fides suam in homines auc­ toritatem recuperet, caritas in omnium animis regnet, omnium voluntates ordinis atque unitatis lege con­ tineat disciplina, scientia sacra apud clerum reflo­ rescat, viros apootolicos multiplicet ardens veritatis studium, fideles dignos se Dei et eceleeiae filios praestent, ipsa denique societas novum ee plenum prosperitatis et laudis curriculum ingrediatur! Quae vota ut feliciter eveniant, oculos animosque ad eem de la liberté! Puissions-nous voir la foi reprendre son empire sur lee èmss, la charité régner dans tous lee cours, la discipline plier toutes lee volontés sous la loi de l’ordre et de l'unité, la science sacrée refleurir' au sein du clergé,’le sèle de la vérité multiplier les hommes apostoliques, les fidèles se montrer toujours les dignes enfants de Dieu et de l'église, et la société elle-même recommencer une nouvelle carrière de prospérité et de grandeur! Mais tine intermissione convertamus, a quo descendit omne donum perfectum, qui pater est luminis st noua avons besoin pour obtenir cet accomplisse­ gratiae. ment de nos vœux, de tourner incessament nos re­ gards et nos cœurs vers celui de qui descend tout don parfait, vers le' père de la lumière et de la grêce. O Senete spiritus, qui nobis in hoc primo con­ O Esprit-Saint, qui noua aves assistés dans cette première réunion, et qui nous aves donné chaque ventu adfuisti, quem quotidie praesentem et jour un sentiment ri intime de votre divine présence, aspirantem suavissime sensimus, tui est muneris, c'est è vous de faire fructifier ces germes que vous haoo semina, nt fovisti et in lucem extulisti, ita ad aves fait éclore. Achevas donc notre œuvre, ou frugem perducere. Tu igitur opus notarum, immo plutôt ia vôtre, en illuminant les esprits, et en in­ D tuum, perfice, illuminando animos et ad bonum inclinando voluntates. clinant les cœurs vers le bien. Tuque, % Maria, soacipe laborum nostrorum Et vous, ô Marie, reeeves l'hommage de nos premiers travaux. Noua aimons è voua les dédier primitias; quos tibi, ut reginae ac matri, et ultro deferimus ac dicamus, et gratos fore confidimus, comme è notre reine et h notre mère. No« espé­ rons qu'ils vous seront agréables, car ils ont pour utpote ad unapt fibi tui gloriam susceptos. Arnen. unique but la gloire de votre fils. Amen. Donné è Paris, le vingt-sept octobre de l'ah do Parisiis, die vigesima septima mensis octobris ' grèce mil^Kuit cent quarante-neuf. anni Domini supra millesimum octingentesimi un­ dequinquagesimi. t M.-D.-Augtste, archevêque de Paris. f M.-D.-Angustus, arohiepisoopus Parisiensis. t Augustus, episcopus Meldensis. t Auguste, évêque de Meaux. t loannes-Nicasius, episcopus'Versaliensis. t Jean-Nnaise, évêque de Versailles. t Marie-Auguste, évêque de Blois. t Maria-Angustua, episcophs Blesensis. Antoine-Félix-Philibert, .évêque nommé d'Or­ Antonins-Felix-Philibertus, . episcopus Aurelianensis designate». léans;j Piem-Phiiippe Paoquert, procureur de l'évêque Petrus-Philippus Paoquert, procurator episcopi de Chartres. Carnutenois. ookcüuüm FsovnrouL·· ραβοοιμβ, ιμ* «ημμ* m m» ACTA CONCILII PROVINCIAE PARI8IRN8I& MATIO PRIVATA * panna™ Bummi poatifttae Pii EX votte obeequaattea, qui ia Httttis OtolttM 4Ht iseb·· m^Hmb MMb a^ü 1MB, Galüa· ijiitojitri at etMOia pnviMtalb fMovanat, ot/lnta dMrütam todfe· Hh peraadia, ndmiM· Nvunadua MaduM Dupaateup «t itnrwài inwhiw Paquert aeamriti, torem primarium, virum pietate ot doctrina maxime commendabilem, ut nootraa vicea in prdedioto con­ cilio gerat, eligimue,, ao praeaentibu» litterio dete­ genti». Datam Carnati, die 13 aoptombrio 1MB. t C. H., opiaoopuo Carnuton»ia.“ Dominae Fetres-Philippu» Paquer^ idem qui reveraadiaetari epiaeopi- rai vice· in concilio gerit Pro capitate MaMAnta: Dominua, Beraardna-Iooephua-Aadreaa Pruneau, canonicus capitularia, vicaria» général·» reverendmuni epieoopi Meldanria, oatbedraHa ecclesiae poenitantiorina. Pro capitate Vetaalienri: Dominua Ludovic»» - Asarina - Floreo» Lemaire, canonica» capitulari», officialia dioecesi» Veraalienais. Pro capitulo ΒΙμομϊ: Dominua Victor Duc, oanoniou» capitularia, vi­ carius generalis reverendiaataii epiacopi Bleaenai *. Pro capitulo Aurelianenri : Domina» 8tephanua-Iaoobu» Duprd, canonicus capitulari». Thsotegoe nuta· et canonistes elegerant: tatar patraa mou· «tbi aarigMta * oeeuppat at a witadiaaiMo dopriao arehtoptooopo quae aim fflea tioais il a rima octavo kateadee MftttM 1MB atetatitanat, edooeatar. a revereadiaaiao databo awMifbâaf» Paristoasi Daearaaat paataa, aaaatei aaaaaaaa, patres rodatam, dia daataa septan septembria aaai IMS, vomdtetaua arshte^seopan Seaunaaoem MoBo* oouveMcéa ta aodlbas laaiiaairtt ParlateMta, eu * nam Jolly, at latsteediarimam apiacoputa Traaaa roveeeadiantaM domino arckiepiseopo Parietenai, seau, Petraaa-Ladovteem Dour, qui paovtaataH tjaodo tataraaaa optarunt omnium aaaeiHt actionum, Maris-Domtaioo-Augnate-8teour; Roveraadiaaimua vpiaoopes Méldaeais, Augustas eut voce coneultativa, participée fhtaroo eaoa. Ipri insuper duoe .preabyteroe «ibi aasistentoe • Allou; Bevoroadisaimua episcopus Varaaliaaaia, Nieariae- deaignaro poterunt, qui tatar theologo» at canonistaa oonciHi aanuMtabuntar. loannes Groa; Circa aeoundum : officiarioe, eoa adiutorea concilii Et rovoreadimtams epiapopue.Bteeeaaie, Maria-1 Augustus Fabre Dea Baaart^ concilium provtadae designat reverecdisriea» arehiepiseopae Paririonaia: 1. /Vemoteram eeaetlii, dominum LudovicumParirienai» celebraturi. Hi omnes, prsamia·» ora­ tione ad Spiritum tueto» Admumia, «te., ta prae­ Carolum Baquet vicarium guaeraldm domini archi-. epiacopi, arohidiaconum Sancti Dionysii; paratoria oongtegatione tractaverunt: Fiw-prMMtcom eanriW, dominum Eugeutam 1. Do receptione ' adaaodu reverendi domini Antonii-Fdiris-Philiberti Dupanteup, ta episcopum Hiron, canonicum honorarium ôooloriao Paririeuris. AnralianeMoaa doaignati, quant aodo vacante, eon- promotorum offictalitatia dioeooeanae. 9. taruterfoa eeaeilii, dominum Leonem-Ioancilio adasaa optat aummua pontifex; Et reverendi domini Potri-Philippi Paquert, vi­ nem-Franciacum Sibour, vicarium generalem domini carii' generalia revaNndiaetaii episcopi Catnntaoab, archiepiaoopi, archidiaoonum Beatae Mariae; Et dominum Emmannelem-IuKum Ravinet, ca­ aeminarii huius dioecesi» rectori», quem ut legatam auMtn ot in omnibua procuratorem ad concilium nonicum capitatarum accleriaa Paririonaia, vicarium mirit revetendiarimua epiaeopus Oarnutena» Cla»- generalem domini archiepiaoopi, vice» officiali» dioedius-Hippolytaa Clanael de Montai», ta urbe aua oeeani gerentem. ' Ambo coagrogationibu» pnv»tis patrum intere­ longaeva aetate detentae; 9. Do creandi» concilii adiutoribna een oSriariia, ' runt, ut ee quae tractabuntur notare poarint X MopMrum nurramaniorum, dominum Btephaet aaaumendi» theologia; ' 3. De do^otb ta prima aqeaione legendi»; q nun-Ioanamn-Baptiatam-Prudentium Egloe, cano­ 4. De congregationum et aeaaionum celebratione. nicum oepitularem aederia» Paririonaia, vicarium * Cire primum: statuerunt patro» ta concilium generalem domini archiepiaoopi; admittendum eooo, eum vooo doeiaiva, admodum AdMerea aoaraaianianim, dominum Perdinanreverendum dominum Dupaaloup,' epiaoopum Auro- dum-Guatavum-Adrianum de Conny, canonicum ho­ ItaneMom ,dea|gMtnm. In taldiatorio pota epieeopo * norarium ooderiae Paririonaia, promotorem officiaUtatia metropolitan *» Paririonaia; aedebit 3; Lecta delegatione data dio decima tertia aopEt dominnm Auguattaum Hugon, preobyterum tembria 1849, qua reverendiaeimua epbobpn» Car- Aaicicnaem. nuteuia dominua Paqnart vicea cuna ta concilio 'Poathino, inapdcti» a aecretarii» concilii, de man­ dato patrum, litterio procuratoriia qua» provinciae gerenda» committit, ot .quae aio ae habet: „Noo, Ciaudine-Hippoljtua Claucol de Montai», capital * eathedralia eoi» legati» dederant admit­ epiaoopua Carnutenaia, prime» provinciae Pariaionam tantur ut capitulorum legati: Pro .oa^ittdo metropoliteno barilicae riinoris cuftaganeue.. Cum eenectutia pondero et tacommod» grave­ Beatae Mariae: mur, 4t peculiari indrmitate taboremna, quae obatat Domina» Franciacna-Maria Treevaux, canonicus ne cotfoilio ab iUuetriarimo ae revoreadieaimo arohi- capitularis eoeteaiae Paririonaia; epiMopo Pariaieuai, 1& kalendaa octobria indicto, Dominus Auguatas-Atexia 8ur t * canonicue caintereeae valeamua, Petrum-Philippum Paqnart, vi­ pitalaria et eoctoaiao meiropolitaaae arohipreabyter. Pro capitulo Carautenri: carium noatrum generalem rt aeminarii notari rec­ " atatuunt patre» diotam dominum Paquert cum voce decisive, excepti» eatabua aeoundun iu» ex­ cipiendi», admittendum eaeo. Ipoe poet reverendum dominum Dupanlonp in aedili aedebit Cum entem in litterio delegatione, reverendiaaimua epiaoopua Carnutenaia primum ae provinciae Paririonaia auffraganeum dicat, haoo verba non ad­ mittant patre», niai quatenu * optaoopaH eoaaeeratione ali» provincia» eptooopb antiquior eat, minimo voro quaternae inter aedo» apMoopalM aMqnte digni- Ml OOMCEUÜM PROVINCIALE PABIBmBK, IM» eepteabrie » MS 1. ntaaM^ia·· et reveroadbaiaM» arehiepiaoo- A HL Ont dame· ia prima iiminui legearia: pat, Pariaiearie: Prepoeitnrarivmiadlmimi dimiaaaroèiapiiiipii·· Dominum Ladevieum de Ounce, vicarium ga1. Daarotam 4t epcrimdo ayaoda; quad a patri * namla· Pariaienne·, auperiore^a aominarii Saaoti b *· Tm*ftTT OMMM BfaittitW· Miptttt; S· <ΑμμΑμ·ι db MMfo i» MMtK· fMite *» Dominum Îooepha· Carrière, vicarium geuoru- bitar, at legitur ia poatiftoaM Waaaaa; dicta» taaaee le· Paririluiam, ia dietooemiaario directorem; wUbi 8iIn ÜMmb iww Dom|aum Potrum-Stophaaum Annat, canonicum „Praotaroa hortamur oauee *, «ta. (at videre eat hoaorarium æclaaiaa Pariaienaia, 8aecti Mederiei ia decrete). parochum; 3. Decretam de fr^ftuinn» fit, at legitar ia Domiam» Xaverium de Ravignan, a aodatato pontiloaK, admittitar. leea praabyterum; IV. De ooagragatioaam et maeionum celebra­ Doaaiam loanaeut-Tranquillam-Beaevenutam, tione plaçait patribua: Dodone, oaaonicum eapitalarom eodeaiae matro 1. Serrandae aaee ordinem qui deecribitur in poBtanao, domini arohiepiaoopi aeerotarium pri­ oaeremoniali concilii provinciali», neper editi, niai vata·; quod ia aemionibua et prooeaaionibua, habita chori Domiaum Philippe· Oerbet, eedeaia· Pariaien- induentur oftoiarii Concilii et theologi. aie canonicum honorarium, eloquentia» aacrao ia S. Prima aoedo pro faria tertia proximo futura theologiae thouKata Perieienai lectorem; j indicitur, hora octava matutina. Dominum Carolum-Fraciacum Laagloia, aeminarii 'Ia mima, quae a reverandiaaimo archiepiacopo Miaaionum ad exterae gente» nuperiorem; celebrabitur, communionem «ument omne» de Domina· Libennann, aeminarii Sancti Spiritu» manu illiua, patro» «cilicet, et ooncilii adiutorea, et ■uperiorem. theologi. S. Reverendimimua epiacopo» Koldeari»; S. Secunda aeaaio, niai pro rebut ooncilii bene Dominum Petrum-Stephanum Fleurnoy, vicarium gerendi» aliud conducere videatur, feri» quinta generalem Meldenaem, arehidiaconum Brigenaem; proxime futura, hora octava, habebitur. Dominum Ludovicum-Eugenium-Muriam Bau­ . Si quid forritan ia varii» concilii acti» contra tain, canonicum honorarjum eodeaiae P *riaien»ia; canonum placita, vel aedium epiaoôpalium, aut roDominum loannem-Baptiatam Gl»ir», eocleaiaa verendiaaimorum antiatitum in praeacuti aynodo Pariaienaia canonicum honorarium, lectorem et de­ congregatorem tara, incaute fborit admiacam, hoc ao in detrimenta· euiuolibet vergere poaait, unr canum in aaorae theologiae facultate Peridonei. 3. Reverendiaaimua epiaoopua Veraalienaia: animi conaamu «tatuitur et expreeae declaratur. Domiaum Oabridem-Ioaephum Lafaye, aociotaPrimam hanc privatam congregationem conclu­ tb Sacrorum Cordhim lean at Mariae prwbyterum, dit oratio ad beatam Virginem: Sai taam prwaridiam. in aeminario Veraalienri directorem: CONGREGATIO PRIMA QENERALI8. Dominam Henrioumrlboephum-Alexandxnm-Tuaaanum Icard, preabyterum aooiatati» Sancti Sulpitii, c In nomine «anctae et individuae Trinitati», Patria, in «eminatio Pariaienai directorem; «t Filii et Spiritua nancti. Arnen. Anno Domini milleaimo octingentaeimo quadruDominum Proaperum-Honoratum Corbière, eooleaiae Beatae Mariae ab Annuntiatione, Padaei geaimo nono, anno pontificatu» aanctiaaimi domiai prope Paririoa, rectorem. noatri Pii, divina providentia papae noni, quarto: 4. Reverendiaaimua epiaoopua Bloaenaia: die decima aeptima aeptembria, hora tertia pomeriDominum Stophanun-Alexim Moriaaet, canoni­ diana, habita eet ab illutrimimo ae revorendiacimo cum capitulèrent ecdeeiae Bleeenria, vicarium gene­ domino Maria-Dominico-Auguato Sibour, archiopiralem et officialem eiuadem dioeoeeia, arehidiaconum aoopo Pariaienai, in aeminario Sancti Sulpitii, prima Vendocinenaem ; congregatio generalia, cui interfuere cum roehetto . Dominum lacobum-Ludovioum Levaaaeur, aupo- et moaetta. reverendiaaimi domini epiecopi Paririorem aocietatia patrum Miaarioordiae; aienaià provinciae, videlicet: reveronditaimu» domiDominum Ambrodum Rubillon, «ocietati» Iwu nue Augqatua Allou, epiaoopua Meldenai»; . Reverendimimua dominua loannee-Nicaaiua Groe, preabyterum. 5. Admodum reverendtu epiaoopua Aurelianen- epiacopua Venalienaia ; Reverendiaaimua domiaua M *ria-Auguatu» F»br» aia deaignatue: Dominum loannem Benech, aocietatia Sancti Sul­ Dea Raearta, epiaoopua Bleeenaia; Adanodum reverendua domina» Antoniua-Felixpitii preabyterum, vicarium oapitularem Aurelianenaom, eiuadem dioeoeaia aeminarii auperiorem; Philibenua Dupanloup, epiacopo» Aareliaaenaia deDominum Nioolhum-Iuatum Haniole, ooeloaiae aignatu»; Et reverendua domina» Petne-Philibertua PaParimen·» canonicum honorarium, eooloaiae Sancti quart, reverendiaaimi domini Claudii - Hippolyti Severini parochum; \ Et Ioaanem-B *pti»tam-Luoianum Gallaia, aocie- Clauael de Montale, epiecopi Carnutenaia vicea tatia Sancti Sulpitii preabyterum, in aeminario Pari­ gerena. Deputati capitulorum cathedralium aeilicot: aienai directorem. β. Admittuntur etiam inter theologo» domini Capitali eecleaiaejmotropolitanM Pariaienai» duo;. Ecelaeiae oathedralia Carnutenaia nana, idem qui Stephanua Chauveau, vicariua generali» Soaonenaia, epiecopi rai vice» gerit; archidiaoonue Autiariodorenaie ; Eooleeiae oathedmli» Maldanaia, usu; Maret, eooleeiae Pariaienaia C^aonidua honorario», Eecleaiae oathedralia Vcraalianai», unua ; in «aera theolpgiae facultate Pariaienai lector;. Eodeaiae oathedralia Bleaenaia, unua; Et loanaee-Frandaeua-Maria Loqueux, eanqpicua Eodeaiae oathedralia AurelMaenaia, unua. honorariua eodeaiae Sueaaionenaia, vioaritt» genera­ Interfuere otiam theologi et eanoniatae in con­ lia Suewionenai» et Trecenai», aeminarii Sueaaionenaia gregatione privata matutina electi, noonon aaaiateatea auperior; Quorum prima» .reverendiaaimo arohiepiacopo reverendiaaimorum antiatitum «xtraprovincialium, Senonenai aaaistet, et duo poateriore» revoreqdiwimo Senonenai» acilioet et Trooanaia. Hi omne» cum vrnte talari, pallio et bireto. epiacopo Treeenai. MS OOMCHJUlb PKOVWCIALE ΡΑ^ΒΙΕΝΑΕ, 184» Mptpmbrto 18 M4 Facto initio ab invocatione Aptotam eancti, per A d'entraver l'égtise, do miner ra ooastitutiaa, do diorationem ddamnam, revereedtosimM diminua arehi- ' mincer aoa influence. On mit maintenant oé cotte marche a octaduit la moode; puime t elfe être λ jaepiacopua hit vetato CMciUam aHoMtm eet: VénérahlM pères et oollègUM Um aimée, momieura et eben ooopérotoure. He la djviaaieet paar I'a&ibHr! De ia séparaient aataat quite poavaiaat da tee ehefo; Us ieotaient Dieu exapee m ee mettent un do ace veaux lea plue ardente et 1m plue ancient. Qu'il ·» soit è jamais béni! Le premier besoin de notre emur plein de joie et d'ospénaos, eet do e'Uevor veto tige Im abac, fortifie m dtocipUna, et, par raetfon de eon admirable hiérarchie, reeeerre Im lieue de eoa unité. Cette aaaembMo eet mo preuve vivante remereioM da mi avoir tea· ooeduite eomme par que 1m tempe sont changée, et que plan de aagoeeo ia main daaa oetto aaiate aaaaaibMa; mm le prioaa règne daaé 1m οομοΗβ de ooux qui préaidMt 'aux d'achever ana mavre aa demeurant, eotoa aa pro- deetinéea do la patrie. Moatrono-ΜΜ raeonnafe■eaaa, aa milita da mm, M Mat detaireat da aa BMte, véaérablM pèree et obéra ooopdrateura, et, lumière, tn bom demunt aoa raprit da aogéoM et aa travaillant id au bien de l'égitoe, travaillons du da fane, afin que l'égitoe at ta aociété agMee è la même coup m bien do la oociété. D eet un point essentiel que noue m perdrons foie par de ai viotoatM tempêtes, patottai trouver peut-être quelque remède dime cette réunion dont b P» ίβ vue dana ee concile. Dana l’impoaeibilité l'importance aérait déjè aaoea grande, quad même do guérir, è la foie tout aoa maux, votre aageme , elle no ferait que marquer le premier paa dana a dû e'attaqeer d'abord h celui qui aomblait le plue cette voie ancienne, maia nouvelle aqjoutd'hui, oû étendu et le plue dangereux. D voue a paru que la providence noua fait entrer. Oui, noe ooncilee ce mal était iaffaibliséemeut du respect de l'auto­ peuvent, m faieent le bien de l'égiiee, coopérer rité daae lee ûmeo; cet affaiblforemont eet, au fond, auaai d'une manière efficace m aalut de la aociété. la grande maladie dea tempe modernae. Lee sociétés On a beau vouloir oéparor om deux citée, nier 1m ee disaolvsnt, faute do croire h l'autorité, de l'aimer rapporta qui M uniment et 1m proclamer abeolu- ojt (le la respecter. Dana l'égiiee on y croit aana ment indépendMtM l'uie de l'antre: vaiaa offerte! doute, mam on ne la respecté paa toqjoura. Le Où no tarde pM è a'aperoevoir qu'il font à ia eo- vent du aiéele a aussi ooufllé aur noua, il a apporté ciété temporelle, comme à la epirituelle, une beau aoa aemenoea funeatea. Dea herbea follea ont poussé • divine, et que aemblablM h 'deux grande arbreo jusque dana le champ du père de famille, il faut diatincta hHüb unie par 1m mêmM racinoe, cm doux lee arracher m plut tôt, ai noua ne voulons paa aociétéa vivent dM mêmM principee et n'ont qu'une qu'ellee l'infectent de plut en plue. Heureusement, même aève. On. no l’a que trop vu. La aageme notre constitution eet divine et l'éternel eet a,vec humaine avait voulu édifier è elle eeule la cité noue. Pour être forte et fioriaeantè, l'égiiee n'a terreetro; elle m glorifiait dM ôombinaiaona aa- besoin que d'être libre, c'eet-è-dire d'être elle-même. Voua allée ici, vénérableè pèree et collègue^| vautra quelle avait troevéM; elle montrait avecc orgueil om arméra, bm' remporta, lea progrèe de bien aimée, reoMrrer étroitement lea liene de aub-' non induatrie, l'abondance de cm riebeeaea. En un ordination, d'amour et de reepeet, qui noua uniment · clin d'œil cette force matérielle a'rat évaabuio; an tout au siège apostolique; ce aiège a été un mopremier oouffio do la tempête tout e'Mt écroulé. ment, pour le pontife bien aimé qui l'occupe, noua Et ce n eat paa eeulemrat un empira, la forme no eauriona l'oublier, aemblable è la colonne où le d’une aociété qui a péri; non, maia l'orage ayant Christ ht conspué et flagellé. Puisse l'expression mie è nu lap fondemento mémo dM étata, on a vu que de not èentimMte apporter quelque soulagement è ta douleur! L'autorité univenélle du chef de cm fondemonta étaient minée, et qu'on était menacé d'une raine totale et d'une complète diaoolution. l'égitoe, émanation et représentation de celle de La leçon a été révère; elle a été oompriao,.lm Jéeuo-Chriat, eet, ici-baa, la bate et la racine de ocaura 1m plue attachée è la terra m mm tournée toute autorité spirituelle C'est le premier anneau vert le ciel. AemblablM aax mariniora prête d'être qui contient toute la hiérarchie ; o'eet 1a pierre fonda­ engloMfo par 1m flote, dana la détremi ila Mt in­ mentale tant laquelle l'édifice entier s'écroulerait Voue rétablires ensuite la périodicité de cee voqué Dieu, la force de eon brae, Io omoutb de Mintos amembléee, dont l'interruption ei prolongée aa religion. La religion oat donc la vie dM oociétéB hu­ a été la cause do tant do maux. Lee concitos vont main». Avec elle la paix, l'union dM cœurs, la la force et imité vivante de l'égiiee. Da rappellent liberté véritable, la dignité de l'homme, l'amqur D avec autorité 1m loia aaciennM, île donnent aux et la défense dM faibles, le dévoMMMt, Γesprit loto nouvel!» que ,1m évêqeee croient nécessaire do sacrifice, le soulagement do toutee lea miaèrea, dans 1m loto la vérité, dana 1m pouvoirs la juatioa, aax pieds da eoarenia pontife, lean décréta, déjà dana 1m dtqyoaa le raépoot do l'aMprité. Asm elle obligatoires par'oux-mêttM, ea tant qu'ils no «ont l'égobmo, le feu dM pâmions, ta aoif des jouto- contraire ai au Me fdpétaleo de l'église, ai aux aanoM, le mépris da» 1m grands/ta haine dans ooaatitationo da taint siège, acquièrent, par ea con1m petite,' lee dtoootdM civiles, tes guerres fratri- flrsaatfoa et ea. bénêdtefian, un caractère plue véné­ rable encore. Le rétablimement dee tpnodee eet comme une epeçt, plat d'ordre possible, ptao do aOteM. Or, l'égitoe e'oet la société reiigioaee constituée, oonaéqneeoe dee ooacilet provinciaux. Ht repré­ c ent la religion divine ollo-môme pratiquée. Que sentent l'unité diocésaine. L'autorité dee évéquee l'église perde de te fotae, et quasitôt 1’iaftMMe do­ a’y apputoeur l'union tea écran et sur une teinte ht de sentiments qui lai ■ la religion e'aflhiblit. BeetaasM l'égitoe daaa lot communauté de morare et la discipline, c'est done, ea rendant 4 la Coot daae looeia da eynedo que chaque évêque religion tonte ea force, travailler ea mêcM tempe de la petrinae, eeefonnéaaMt aux proocriptieM da saint eoaàile de Trente, preeralgutta d'ordinaire U6 CONCILIUM PROVINCIALS PARffilENSK, 184» Mptembris 18 Voua aures aussi, MM doute, daw oette pre-A mière assemblé·, è rappeler è onux qui semblent Γsablier quelquefois, que le gouvernement de l’êgHM appartient au évêque·. De sont lee chefo. du clergé et dm fidèles. Lee chapitres leur ap­ portent le aeeours de leurs prières et de leurs corn * Mils. Les curds les représentent à la tête des di­ vers troupeaux disséminés'sur toute l'étendue du M< sombre dM ssattres religieux at dévoaés; si BOM travaille··.·■>■ à forarer ans génération nonvelln, pénétrée dm sentùnente et dM principM de la foi, différeate de om géuératioM seau croyance, sans conviction, dont l'esprit Sotte m gré de tous tes ■oafflM de l'opinion, et bvm IsequellM il serait à jamais impossible de rien fonder de durable poar la gloire de-l'églÎM ou pour la paix du monde. - Π est done bien grand, vénérablM père· et cher * confrères, il est bien salutaire le but que vous vous proposes ici. Pour l'atteindre, nous n'avons risa négligé ni de m que prescrit la Mints église, ni de ce que conseille la prudence. Nous avons ap­ pelé auprès de nous des hommM éminents que leur Mvoir et leur piété reeommandent également è notre confiance. Théologiens et canonistes pro­ fonds, ils sont prêts h nous apporter le tribut de Dm erreurs qui attaquent 1m fondements mêmM leurs lumières dans toutes 1m questions qui pourde toute religion et de toute société, devront attirer ! raient préMnter quelquM difficultés particulières. Toutefois, 'n'oublions pas que toutes cm pré­ la juste/ sévérité et la réprobation du concile, (juelques-uqes de cm erreurs renversent les prin- cautions seraient vainM, toutes cm .ressources in­ eipM de la justice; d'autres attaquent les principM suffisantes, si Dieu m'était au milieu de nous. Non, de ia charité. QuelquM (erreurs mystiques qui vénérablM pères et chers coopérateurs, nous ne pouvons rien par noue-nêmes, mais nous pouvons pénètrent dans nos diocèses particulièrement, doi­ vent être l'objet de notre vigilance. tout en celui qui Mt notre espérance et notre force. * lui au milieu de uos L'unité dre Mprits et dM cœurs doit amener Tournons-nous sans cesse vers l'unité extérieure; elle est, grâce h.Dieu, complète travaux; ouvrons nos cœurs · sm inspirations, et dans la foi, en ce qui touche le clergé de notre c'Mt ainsi, qu'unis è Dieu et unis entre nous, il province ecclésiastique: mais la force de l'autorité nous sera donné de vaincre tous^M obstacles qui dioeèM; les prêtres sont tout h la fois leurs en­ fants, leurs frère· et leurs ooopérateurs. Définis­ sons tou· oes admirables rapporta: quoi de plus bue et de plus solide que cette constitutio·, qui unit, dans un même tout, la paroisse au diocèse, le diocèse h la métropole, et la métropole h la mère et la maîtresse de toutes les églises, et qui ne fait qu'un cœur et qu'une âme du pontife suprême, des évêque·, des prêtreè et des fidèles! demande qu'elle se trouve aussi dans les rites et pourraient encore m rencontrer dansTacoomplissement du bien que nous nous sommM prbprosé pour Vous travailleres è Im rétablir, vénérablM frères, en vous efforçant dp donner, s'il la gloire de Dieu et le sjlut de nos frères. est possible, h nos diocèsM des statuts communs, - Oratione peracta, reverendissimus Dominus archiqui tireront de votre accord une grande autorité. episeopus declarat admodum reverendum episcopum Pour être respectée, toute autorité a bmoin d’être réglée. L'arbitraire Mt un expédient, ce Aurelianensem designatum inter patres concilii, cum Postea exhibet ■n’est pas une -force; l'esprit et 1m, institution», voce decisive, fuisse admissum. de l'église le repoussent h la fois?'Vous vous pro­ litteras a reverendissimo domino episcopo Camutensi quibus significavit gravibus detineri se infirmitatibus, poses de chercher dans cet esprit et dans ces in­ stitutions ce qiii peut le mieux assurer è vos juge­ ne concilio intéressé possit, nisi per legatum domiltum Paquert, vicarium suum generalem, quem ments l'équité, et è tous vos gouvernements la sa­ gesse. la force unie è la modération et è la mi­ ■in suum procuratorem constituit. A patribus acceptae sunt istae 'litterae, et doséricorde. L'église, vous, le saves, vénérables et bien aimée minus Paquert vocem decisivam contulerunt, ex­ confrère·, * toujours tiré un lustre particulier de la ceptis casibus a iure excipiendis. Episcopi duo extraprovincialea, scilicet reveren­ science de sm ministres. Aujourd’hui, cette science doit être plus forte et plus étendue, à cause dM dissimus arohiepiscopus Benonensis et reverendis­ circonstances au milieu desquellM noua vivons. simus episcopus Trecensis, qui concilie adesae Noue ne sommM plus dans cm temps de foi où optaverunt, omnium deliberationum et actionum sy­ 1m éléments dM connaissances divines pouvaient nodi, cum voce consultative participes admissi sunt. suffire au prêtre pour faire honorer son caractère. Hia declaratis, proclamantur nomina adiutorum Le développement, sous plusieurs rapports, dé seu officiariorum concilii, deputatorum a capitulis, l'Mprit humain, la diffusion de certaines lumières et theologorum seu canonistarum, ut leguntur in vraies ou faussM, la nature même dM attaques que prima privata congregatione (col. MO-1). l'incrédulité dirige contre la religion, lui font une Statuitur deinde: nécessité, plus grande que jamais, de s’instruire. 1. Nulli, praeter patres, vocem habebunt deVous verres s'il n'y aura paa quelque amélioration cisivam. à apporter dans 1m étudre ecclésiastiquM ; former 2 Nemo eorum ex quibus consta) concilium, des prêtres savants autant que pienx, c'Mt assurer absque causa legitima aberit, et rite aibi concessa de la meilleure manière l'action salutaire de l'église, facultate. c'Mt travailler au bien commun, c'Mt faire ce qu'il 3. Decreta a reverendissimo domino archiepiy a peut-être en ce moment de plus important. scopo sive Dt aptriaada apaodo sive Dt Lm plus grands maux de la société, viennent atadi wt concilio, concepta et formata, atque de la mauvaise éducation dM enfants: mauvaise patribus in congregatione privata recognita et re­ éducation dans la famille, et trop souvent mauvaise cepta. recitabuntur; quae et palam perlecta sunt. éducation dans l'école. Portons aussi de ce cAtê 4. Cum fides totius sit religionis fundamentum, notre sollicitudes travaillons de plus en plus à foire decernitur ut, pro more omnium conciliorum, sopénétrer dans la famille et dans l'école l'Mprit reli­ lemnis emittatur ab omnibus fidei professio, iuxta gieux. Quel service n'aurohs-npus pas rendu à formulam ex Pii IV- constitutione depromptam. l’église et è la société, si nous fondons dM éta6. Habebitur prima sessio crastina, die 18 Sep­ blissements où la jeunesse, mise h l'abri de tout tembris, in sacello seminarii hora octava matutina. danger, soit élevée dans la piété, sans laquelle . 6. In hac prima sessione, ad mimam, omnes qui toute science .se corrompt ; si nous augmentons le concilio intersunt sacram sncharistiam de manu * aamiL «mmb TUH. ·:·;·'. Λ ■a. 1m. cérémonies. ΟΟΜΟΠ^ΟΜ ΡΚΟΥΙΜΟΙΑΙΛ FABISmm, IBM «optamtete M MV Ôomtei arshiepistepi astteteai, te aigiam «teitefe et earitaiia, texta * aatiquu ·. * m·· 7. Ad MteMM *IMS ettQWiMptfaBB amtattea, uivara· synodus «imi em «agitate mstrs yntitiBi *4 MniMrii mmBub ftft ^μμο^ομΝΑν*. Haaeqoa tam haterit, naitete mtioae ΛΛ iMMI ptfaM gtMOH· OMfngAtM. BKOWXDA. OONORBGATIO PRITATA. fife Kptoeepi axtraprovteciate· «am eapaUaa» extra Procarator episcopi 3.' Appellation· patrum-concilii facta, decretum episcopo Parisiensi designati sunt; De prefyiaieae fidei; quae quidem a singulis oonCapitulorum cathedrarum legati; Capitulum metropolitaaum ; rilji membris «saittithr. CONCILIUM PROVINCIAL· PARISIENS·, ISM Septembris 18 * M» HO Indisitar postea seconda sestio pro fbria quinta A Stataitar: 1. Do privatio congregationibus, siout poilm futurs, die stiHoot vigotima septetnbris, et 4a. geaetaübM, nota a Mcrotariis concilii sumnW pro rebus concilii berne gerendis aUad conducere matin» conficienda eoe·, ita at toti» 'synodi seriM vidaitar. ‘ scriptis oeasignetnr. Donna», benedictione sélemni reverendissimi i. A patribus ot ab omnibus, qai oongregationibM' demtei archiepieeepi accepta, et indulgentia oeatam rive privatio rive genenlibnu intererant, emitteedierum publicata, prooMtioaaliter .recedunt omnM dam eoae secreti promiooioaom, iuxta sequentem formulant qaao a domino aieUepieeopo legetur, eodem ordine quo ventum erat. > » et oui aeoentiMt omneo,. oingulatim dieeates: f¥eTERTIA CONGREGATIO PRIVATA. ■titte. Egt ... promitto aiW me do m^rwyste oui do Hora poet meridiem prima cum dimidia, con­ deMorwtiominM, p«es ta coaproyotioaihio rie * priietil venient omnee patron et oie variae inter congregationeo theologpe partiantur *. Congregati» ititanti»: eri caritatem oryo pereomie loodorv, eoi deMam ma- . Dominai Carrière, vioe-praeoee; Domini Gerbet, Morieoet, Ravinet, Rubillon. Coapvyotic «te dtecrptene.- P»ire deinde a reverendietimo. domino ardhiepiocopo proponuntur decreta a synodo sancientis, scilicet: Dr auctoritate noactao iodi * appoto/ieoe; B De diyattate episcopal·; De oMyoiioaièM opioeo-, Dominue do Courson, vice-praeoeo; porwm; Ds rnttrops/iteus ti tua tufragantie; Dt Domini Benech, Baquet, Chauveau, Haniclo, concilie pmineioH; De eopUttU» oothrateutteM. ^Quao Lafaye, Pruneau. ' , Ceayreprtto de tare censmce. Dominae Lequeux, vice-praeeee; Domini Corbière, Due, Egleo, Icard, Lemaire, Sibour. Ctayreptfse «te stadite «ccteria.Wiris·· Dominas dé Ravignaq, vioe-praeoee; Domini Bautain, Dupré, Fleurnoy, Gallaio, Glaire, Hiron, Hngon, Libermann, Maret CbayveyetM de fallie nyeiicù: Domines Gaume, vice--praeoM; Domini Annat, do Conny, Dedous, Surat, Treevaux, Levasseur. · . pertecta et rammatim probata ad congregationem theologorum Dr décrotte perferuntur. ' Décretam aliud do ofloio ehoraii a canonicis pervolvendo, remittitur ad congregationem specialem, quae, praetido domine Paquert, ex capitulorum legatio coalescet et canoniitii quorum nomina se­ quuntur: domini Benech, de Counon, Fleurnoy, Gallais, leard, Lequeux et Mensuel. Hora sexta, dictio precibno, discedunt reveren­ dissimi praeeulee. QUINTA CONGREGATIO PRIVATA. peria quarta, die vero Septembria decima nona, hora octava eum dimidia, conveniunt patre· cum Determinantur postea plure· - quamtionea eoa- revertndisaimo arahiepiseopo Seaonensi et revsgregatidnibus singulis proponendae. n rendissimo episcopo Trecenti. Hia statutis, conveniunt omnM hora secunda, et Leguntur ot admittuntur acta praecedentium patrM et theologi in locum congregationibus gene­ congregationum privatarum. ralibus dMtinatum, et a reverendissimo domino Concilii secretariis adiutorM duo constituuntur, archiepiscopo assignatur unicuique deputatorum qui illis, cum titulo notariorum,. in conscribendis , a capitulis, theologorum et officiariorum concilii actis operam navabunt Domini loeephus Coquand, locus, ut in variis congregationibus generalibus et Nicolaus Russeau, ecclesiae metropolitan» cano­ nici honorarii et arehiopiscopalie oaccellariae secre­ discussionum ordo facilius servetur. Ad dexteram introeuntis sederunt concilii patrep; tarii, àd hoc munus a reverendissimo domino archiin medio scilicet reverendissimus dominus archi­ opiscopo deliguntur. épiscopal, in throno : dexteram oiM tenebant reve­ Proponuntur et discutiantur decreta : Dr poroehte rendissimi antistitae Meldensis et Bleoeaoie, cum «t tenon ricariit; Dt .uoUott ttmnoie ûs nirten» reverendo domino Paquert; sinistram, revjrendia- tt eotrtnnoit; De eenpferihu pa rss tceheietiieet aimM episcopus VersaHensis, et admodum reverendus tractent. Hora andecima discedunt patres, hora se­ episcopus Aurelianensis designatas. canda poet meridiem, iterum in congregatione pri­ Prope dominum Paquert, ad dexteram, sed paoln- vata seeeeri. lum extra hemicyclhm a patribus efformatam, parate SEXTA CONGREGATIO PRIVATA. erant faldiatoria ab episcopis extraprovincialibus occupanda. | Eadem die, hora secunda poet meridiem, adeunt In medio, 'coram pontificibus, «recta erat tabula omne· concilii patrue, eum reverondiseimo arehiepiecopo Senonensi. tepete ornata, secretariis concilii destinata. Leguntur et admittantur acta praecedentis con­ In reliqua cubiculi parte circularim dispositi sunt capituloram legati, quorum primus dominus Tree- gregationis privatae. Coatinnstar propoeitio et discutio decretorum, yaux a dextris episcopi TreeeMis erat; post illda theologi suo quisque ordine, et demum concilii ad- ocilioet: Centro enant ,pti tetiue relifienie fan· iutone ad sinistram Aurelianensis episcopi designati. demsstte mshrsatat; De eeripterUue pa ree était Proclamantur postea nomina theologorum qui Raeticae troetaat. Statuitur poetes secundam Motionem quae die •tegulis congregationibus adaeripti surit, et indicantur sequenti, feria quinta, celebranda erat, ad feriam loca in quibus conveniendum erit, Illue eum- epi­ *, quod modo in generali scopo praeside ringub recedunt, ut statins labori sextam transferendam e·· congregatione annuntiabitur. sibi proposito'vacato incipiant· _ ■■ Hora tertia, discedunt patres QUARTA PATRUM CONGREGATIO PRIVATA. CONGREGATIO GENERALIS SECUNDA. Estdem die, bora tertia, iterum conveniunt patrM Anno 1848, dio decima nona septembres, beta cum archiepiaçopo Bononenai et episcopo Troncnsi tertia pemsridiana, habita est a revereadisaimo -------- a-; ’ * .· domino arehiepteeopo, loco solito, .seounda eoa’ · VMs.sssMfism CMgreg. priv. . HW ✓ a ~ 561 CONCILIUM PROVINCIALE PAHISIElisE, IMçr'wptembri. 18 1 gregatid generalia, eni iaterfbere omne· revêrendi·- A ’ / simi domini episcopi.' eum officarii· concilii, depa' , tati» capituUrqm et thoologief' Facto Uimo soliti· precibus, sutpmariaque primae’ ) p logi. coalescebat, circa’ decretum de capitulis'c/lhè? dralibui. eilib V intereme «ssavsv^w «ervandl. gregationem generaletp. ■ «s * * Zanders, celebrandam con­ ‘ Anno 1849, die aeptembri·'vigesima, abillustris- wi mw pneaiM •itno et reverendi,.nno domino archiepiacopo 1’arisienai, V>ra tertia pomeridiana. habita * e.t tertia con- congregatio generalis, cui intcrfuereireverendiMimi domini episc.opi cudi officiants concilii, delegatis ,■. .μη·» λde*. eecreti promis congregationi· relatione, agitur •tone «one a patribus patnbua et et ab ab omnibus .quorum eat con- JSpo 568 vel . Ilisdictis,singulos astante·, g'patifbus incTpiendO; capitulorum et theologia. interrogat reverendissimus dominus archiepiscoput . Initio, post effusa, preces, relatiodeque brevissima utrum eadem promittant; respondent singuli: Pro- vtecundae generali, perfecta, adhorsecundae congregationis generalis — f’ tafur omnes reverendissimus dominus archiepiscopus millo. tatur omne. reverendissimus dominu. archiepiscopus Post h,ec.ab illustrissimo domino archiepisdopo p ut missae synodali quotidiçjtudeant intervenire, in plura ra proporita proposita sunt/decreta, quae ab uno e se- qua praecipue sancti paracleti auxilium imploratur · et recipitur. * cretariis recitantur, scilicet; 1. Decretum de auetori- Requiritur et emittitur, forma data.^romiseio tate sanctae sedis apostolicae; X^lffdigmtate epi­ scopali; 3. De obligationibus episcoporum; 4. De secreti a domino Libem»xnn theologo, seminarii metropolitano et eius suffraganeis ; b. De concilio pancti tipiritu» superiore. et a domino' Russoau provinciali; 6. De capitulis cathrdralibus; notario, qui, heri absentes, requisitam promissionem Quorum decretorum a detegatis et theologi· non epiiserant. Notum facit reverendissimus dominus anhiepi- agitatur materia. Notantur emissae sententiae patribus referendae, •c«q»us. congregationem theologorum drt falsis mys­ qui statuere debent, prout ipsis videbitur. tici». opere absoluto, dissolutam esae, et eflbrmatam Deinde reverendissiipus dominus archiepiscopus · alteram congregationem sub''titulo De fide, cuiu· duos notarios secretariis adiutores, inter officiarios membra proclamantur, ut videro est in septima notninandos, proefamat, nempe: congregatione privata. * Ihimini losephum Toquand. et Nicolaum Russeau. Post haec a reverendissimo domino archiopiscopo canonicos honorarios ecclesiae metmpolitanae, *et varia proponuntur decreta discutienda, scilicet: 1. Decretum de capitulis cafhedralibus ; 2. De pa~ Parisiensis cancellariae archiepiscopalio secretario». «Statuitur variarum theologorum congregationum rochis et eorum vicarii»; 3. De unitate servanda m secretario» brevissimam deliberationum relationem ( > ritibus et caeremoniis ; 4. Contra errores qui totius delineaturo» esse concilii secretariis remittendam. religionis fundamenta subruunt. Jlnra sexta, post preces solitas, desinit con­ Recitantur ab uno secretariorum decreta, inter gregatio generalis secunda. theologos ex ordine agitanda, et sententiae ab altero secretario notatae patrifius referuntur Hora quinta, post prece», finem habet congregatio SEPTIMA CONGREGATIO PRIVATA Eeria quinta, die vigesima septembris. hora oc­ generali» tertia. ' tava cum dimidia, adsunt omnes concilii patre» cum NONA CONGREGATIO PJUVÀTA episcopis extraprovincialibus. t Legitur relatio a congregatione de falsis mysticis Eadem die, hora quinta eum dimidia, redeunt Macta circa quaestiuire». · quae ipsius examiai a pa­ tribus commissae fuerant. patre», theologorum sententia» discussuri rirra de­ Çum autem opus suum compleverit illa con­ gregatio, dissolvitur, et nova alta constituitur sub rali, scilicet; 1. De capitulis cathedralibuf ; 2. De parochis et eorum vicariis; 3. De unitate servanda ia ritibus et caeremoniis; creta quae modo lecta sunt in congregatione gene­ titulo De fide, cuius membra erunt, reverendo dbmino Paquert praeside, domini Gaumf» vicepraeses, Benech. Dedoue, Gallais, Et definitive admittitu^bontextus. iuxta quem Langlois, Le­ in sessione proclamanda erunt. vasseur, Tresvaux. Domini Annat, de Conny, Surat ad congrega­ D tionem de disciplina transferuntur. Novo subiiciuntur exsjnini ·decreta, quae heri in congregatione generali lecta sunt, et a patribus discutiuntur variae^ theologorum de his decretis 1; De auctoritate sanctae sedis apostolicae ; 2. De dignitate episcopali; 3. De obii· gationibus episcoporum ; 4. De metropolitano et sum «u/froÿaMris; 5. De concilio provinciali; Sententiae, scilicet: Quibu». perpensis, definitivus illorum decretorum contextus admittitur, iuxta quem in proxima sessione proclamanda erunt. Hora undecima, discedunt patres. OCTAVA CONGREGATIO PRIVATA Leguntur et approbantur acta praecedentis Con­ gregationis. prima, seiunda sessio concilii provincialis Parisien»!», cui dominus arehiepi- cum ceteris concilii patribu·, interfuere reverendissimus scopus Parisiens!· reverendissimi domini archiepiscopus Senonensis et episcopus Trecensi», capitulum Parisien·!· ecclesiae, capitulorum legati, theologi et canonistae. Post · flora secunda, iterum conveniunt patres cum reverendissimo arcbiepiseopo Benonensi. À. 8ECVNDA SEHSIO' Anno Domini millpsimo octingentesimo quadra- ‘ gesimo nono, die Septembri» vigesima prima, foria •exta, habita est, eodem ordine et apparatu quo missam a reverendissimo archiepiacopo Renonensi celebratam, cantatur antiphona Propitius esto, et psalmus Quam dilecta, cum orationibus quae in pontificali notantur; .evangelium Designavit Do­ minus et alios septuaginta duos, ex sanctq Luca.___ cap. X, et hymnus Vem creator. Quibus peractis, et sedentibus omnibus, in me­ dium procedunt promotores concilii et postulant, ut JHHRN A CONCILIAI PROVINCIALE PARISI EN8E, 1849 septembris 18 - δ&3 5M decreta in ^proximis congregationibus sancita,' atAscificet: 1. Contra, errores yw totma religionis fun- communi- ^mnium patrum gaaensu comprobata, edi­ cantur et pronyilgenftr. damenta subruunt; ■ Turftrsecretarii, ritu-assueto, promulgant decreta quae jequuntur: De auctoritate sanctae sedis apostoUcae1: Dè dignitate episcopali * ; De obligatio-' nibu» episcoporum *; De metropolitans et'tins uf * titulis subdividitur, nempfc; pecretum ü|ud diversis, pro diversis'erroribus, 1. De Deo creator»; De ordine .supematurali ; 3. 'De ltbns . sancti»; 4. De sanctissima Trinitate. 2. Decretum Contra errores, gm iutfitiae aut caritati» fundamenta Oubvertunl. » 3. Decretum De ratione acendi prîo deed dent ne» politicas. ’ / 2. *;fragangis Dfi concilio provincial· * ; De capitulis eackedralibot·; parochis et'eorum vicariis ** De unitate serranda iq ritibus et caeremoniis^^ ’ Post singula (decreta, sec re ta nL mo^e ^solito, colligunt 8uifragi%patrum., qui Ji sponderunt * Placet. * « Visum es· tertiam sessionem, quae indicta Currat ad diem vigesimam tertiam huiuiue mensis sep­ omnes: tembris, transferendam Ase ad1 diem in alia.con-z w Rnstea? postulantibus prOmotoribus concilii, in­ dicitur tertia sessio p 7eria e * gregatione indicendam. Rora^sexta. precibus ^fictis, disceditur secunda, quae erit / . dies vigesima quarta septembris. nisi, pro rebus coiyçilii bene gerendis, ad aliam diem transferenda * . DLÇIMA TljRTlA CONGREGATIO ί videatur. PRIA ΑΓΑ. Dominica decima septima post pentecosten. die Demum datur a reverendissimo domino archi- B septembris vigesima tertia, hora octava cpm dimidia, episcopo benedictio solemnis. et publicantur centum conveniunt omnes concilii patres cum reverendissimo dierum indulgentiae. archiepiscopo Senonensi. Leguntor et approbantur acta praecedentis congregfctionili privatae. ' H DECIMA CONGREGATIO PRIVATA Eadem die 21 septembris.'feria sexta, hora tertia, I Discutiuntur theologorum sententiae circa de * conveniunt ornes concilii patres, cum episcop» extraprovinciaiibus. creta, quae heri in convontugenerali proposita sunt. Exponuntur postea conclusiones congregationis * Continuatur decretorum lectio et discussio ; 1. De scriptoribus gui re» ecdesiastica»\ tractant : 2. D» agendi ratione pro clero circa re» politica» ; 3. De conversatione fidelium. inter -illos gui alieni sunt a fide; 4. Contra errore» gui iustitiat aut caritatis fundamenta subvertunt ; 5. De executions decreto­ rum concilii. . - theologorum de studiis ecclesiasticis, circa quaes­ tiones sibi propositas. ’Quod -utilius fuerit, decreto sancietur. Statuitur reverendissimum dominum scopu.m ad omnes metmpolitanos archiepi- litteras daturum esse, ut ipsorum sententiam exquirat de utilitate et opportunitate unici eatechismi per totam Galliam admittendi*. Hora quinta, discedunt patres. Interim viris a reverendissimis pa­ tribus' electis committetur munus praeparandi cateΓΝΙ)Ε(ΊΜΑ CONGREGATIO PRIVATA. Sabbato, die 22 septembris. hora octava cum c chismi. qui toti provinciae Parisiens! communis ent. Hora decima cum dimidia, discedunt patres. dimidia. conveniunt omnes concilii patres cum epi­ DECIMA QCA RT A CONGREGATIO PRIVATA. scopis extrapro/incialibus. Legitur et probatur relatio actorum congrega­ tionis .privatae praecedentis. Continuatur lectio et discussio Eadem die. hora prima cum dimidia, adeunt omnirt concilii patres cum reverendissimo archiepi­ decretorum: scopo Senonensi. 1. /Vo trm/>orr pestilentiae; 9. />r scriptoribus gui res ecdesiastica» tractant; 3. Dc rstfWcnfia. Hora undecima, discedunt patres. Expenduntur sententiae in praecedenti congre­ gatione a theologis emissae, circa decreta quae se­ quuntur : 1. De agendi ratione pro r/^o Fïrrti era politicae ; IH'ODECIMA CONGREGATIO PRIVATA. 2. Contra errore» ywt tottus religioni» fundamenta subvertunt : De Deo creatore. De ordine supematurali. — De libri» »acri». — De sanctissima * · Trinitate. Eadem die. hora secunda, adsunt patres cum reverendissimo archiepiscopo Senonensi. Legitur et approbatur relatio actorum praece­ dentis congregationis privatae. Leguntur Discutitur decretum De agendi ratione pro clero theologorum circa rei politica». Hora tertia, discedunt patres, quartam congre­ gationem generalem celebraturi. i> postea conclusiones congregationis De iure canonici», circa quaestiones sibi propositas, rt examini subiiciuntur decreta, quae illius opera parata sunt, scilicet : 1 De auditorio episcopali; 2. De n sidentia. Hora quarta, discedunt patres. CONGREGATIO GENERALIS Ql'ARTA Anno 1849. die vero ' septembris vigesima se­ cunda. in eodem loco habita eat ab illustriasimo ae DECIMA. QlINTA CONGREGATIO PRIVATA. Feria secunda, die septembris vigesima quarta, octava cum dimidia, adsunt omnes ronrilii reverendissimo Parisiensi archiepiscopo congregatio hora generalia quarta, cui interfuere iidem reverendissimi domini episcopi, canonici, theologi et canonistae patres, eum reverendissimo archiepiscopo Senonensi. qui praecedenti interfuerant. More solito recitantur et discutiuntur decreta quae in privatis congregationibus proposita fuerant. Discutiuntur, decreta. I. Contra noram sectam guae commentitium Misericordiae opu» annuntiat ; 2. De prophetiis et miraculis non recogniti» ; 3. De studiis ecrlesiastiei». Hora underima. discedunt patres. ’ • • « • • ’ • Inter Ibid . Ibid.. Ibid.. Ibid.. Ibid., Ibid.. Ibid . decreta, col. 47A 47». col. col. 47A col. col. 47H. col. 47«. 483. · DECIMA SEXTA CONGREGATIO PRIVATA. Hora secunda, redeunt concilii patres cum reve­ rendissimo Senonensi archiepiscopo. Discutitur decretums/V studiis ecdemasticis. 1 Vsie litters * ia Ane actom· bsio * noacüii. col. Ml. "Γ . !! * WWW CONCILIUM PROVINCIALE PARI8IEN8E, 1849 MptemKria 18 bM CONGREGATIO GENERALI8 QUINTA. A ac reverendiaaimo Piriaieaei archiepfooopo habita Anno 1849, die aeptembria vigmima quarta, ab ·· * congregatio generalia aeptima, . cui omne * iliuatrimimo domino , Pariaienai arohiepiacopo OBVIM, habita jutprftrere. a» 11 > u» IIBWU1V uvwuav ·4«ΙΟΠ« ΒΤνηΐνρίνννρν ” — Mt quint * congregatio generalia, cui, excepto Tro- ·Décréta qaae aequantur remtantar et diacotian- cenaj epiacopo, interfuere omne * reverendiaaimi do■■ .mini epiacopi, delegati, theologi et canoniatae. Actum Mt dd quibuadam decfbtia in congregationibua privatif iam propoaitia, aeilioet: 1. Di decreto contra ■ notem eactam ffae «mmeah'fiem Mierrieordiae ope» aammtiet; 3. Di prophttügjet miraculie'non «Wpnttia,· S. Do reeidentia; 4. De tat, acilicet: ‘ 1. *JVoataZgatiom tertium epnodalieun, 9. Mdiemi proximi concaUi jrroaûteialt * Pariat­ *. am» ♦ Pro craatina, die 28 aeptembria, denuntiatur tertia aoMio. Deainit, hora undecima, congregatio. etudiie eccUeittetieie. Horum ^mnium inter theologo * materia agitetur, ' more aolito. Decretum Dt etudiie ad peculiarem remittitur congregationem rectorum profoaeorumque aeminariorum, quuujticulum de examinibua denuo dAcutient. VIGESIMA PRIMA EJ ULTIMA CONGREGATIO • PRIVA'TA. , Eadem die. 27-aeptembria, hora qpinta, adaunt. omnM patre *, et generalem decretorum ordinem aiatuunt. Crea hdbebitur terti * aemio, in qua proclama-1 A reverendiaaimo domino. arohiepiacopo, circa futuram aeaeionem, nullum adhuc decretum proponi I buntur deoret * yuae nondum promulgata aunt. pome a palribua declaratur. ' Omnia autem concilii decreta, iuxta ordinem ' Hunc fituem, boja aexta, habuit congregatio modo definitum, : in duplici codice tranaacripta, a •ingulia patribu * propria manu aubecribeatur; ex hi * geqeralia quinta. oodicibua alter per reirerendiaaimum dominum arehiDECIMA SEPTIMA CONGREGATIO PRIVATA epiacopum Pariaienaem ad aummum pontificem * Feri tertia, die vigeaima quinta aeptembria, hora tranimittetur, et alter in camera arohiepiacopali, eum acti» concilii, reaervabitur. decima, adeunt omnM concilii patre * cum epiacopi * Hora aeptima, diacedunt patre *. extraproyincialibua. Expenduntur theologorum opinionm circa de­ / creta in praecedenti congregatione generali proSESSIO TERTIA. poaita. t DECIMA OCTAVA CONGREGATIO PRIVATA. Eaiem die, bora.prima cum dimidia, conveniunt *omne * patre cum reverendiaaimo arohiepiacopo Senotrenai. Continuatur lectio et diacuaeio decretorum. CONGREGATIO GENERALIS SEXTA. Anno 1849, die vero aeptembria vigMima quinta, ab illuatriaaimo ae reverendiaaimo domino Pariaienai arohiepiacopo, hora tertia, habita Mt aexta generalia congregatio, cui interfuere reverendiaaimi domini epiacopi, delegati, theologi et canonietad omnM. Decretorum diacuaaio continuatur, et aequantium agitatur materia: 1. Dg praadieomfo aerio dfotuo, ac d/ porri * catreAtaondu ; Dt camrutiuu fide­ lium inter cm gai alieni rant a fide; S. Dt eeriptoribue gwi ree eedteiaetieae tractant; 4. Dt eol- lationibue eccieeiaeticie, tl dt annuo nMtnm tacer dotum examine; 5 Df oblationibue et oamaaK eeeteeiarum proeenfu. Hora aexta dminit, poat aolitaa prece *, *generali congregatio. aexta QECIMA NONA CONGREGATIO PRIVATA. *26 Die «eptembrii, foria quarta, hora octava cum dimidia, adauât omnm ooncilii patre·, cum revereadiaaimo arohiepiacopo Senoaenai. Expenduntur variae theologorum tantentiae circa decreta in praecedenti congregatiodVgenerali propoaita. Hora undecima diacedunt VIGESIMA CONGREGATIO PRIVATA. Hora aecunda, adaunt patre * cum reverendiaaimo arohiepiacopo Senonenai. Continaatur decretorum diacaaaro. Hora quarta diacedunt. » CONGREGATIO GENERALIS SEPTIMA ET ULTIMA. Anno Domini 1849, die vero aeptembria vigeaima aeptima, bora non * ante meridiem, ab illuatriaaimo Anno Domini milleaimo octingenteaimo quadragtoimo nono, die Mptembri * vigMima octava, foria aexta, habita eat, in aacello aeminarii, tertia et ultima aeaaio concilii provinciali * *. Pariaienai Adorant omnM ooncilii patre *, capitulant Pariaienae, capitulorum legati, et theologi. ; In ianctuario, ad ainiatram altari * partem, pUrata foerant faldiatoria a pluribua epiacopi * occupanda. Interfuere etenim exoellentiMimua aedi· apoatoUeae nuntio· arehiepiacopua Nicaenua, arehiepiacopua Biauntinua, *,arohiepiaoopu Senonenai arehiepiacopua Montoa Libani, epiacopua Niverdenaia, epiacopu· Carcaaaonenaia, epiacopu * Trecenaia et tree epiacopi Hiberniae. Poat miaaam, a reverendiaaimo domino arehiepiaoopo Pariaienai celebratam, oaatatur paalmua LX VIII : Safowm me foe, Deue, cum antiphon· et orationibua in pontificali notatio; dein evangelium aecundum Matthaeum : Dixit Ime dieeipulie tût: ei ptecaotrit àt to /rotor twu, et hymno· F *m enator; quo dicto, requirunt promotorea, decretorum, quag a praecedenti aeaaione mneita aunt, promulgationem, quae leguntur a aecretarii * ooncilii ordine aequenti: 1. Decretum De Aabtnda opuodo dtoeeoaaa .* , 9. Decretum Contra errono put tottue nUpiouto fundamonta oufinonit, tdliai: L Dt Deo eroatore; II. De ordine euptmaturali; III. De librie eanetu; IV. Dt eanetieoùne TrMtti'. 3. Decretum Contra notam wctam poat eom- mentitium Mtetneordiat opue annuntiat .* 4. Decretam De proptutiie et miraadie non re.*eoprnfw 6. Decretum De tuerie imapinUne, de merentia leei» et robae enerie debita, et fdej prueeaeendie .* abueibue fi. Decretam Contra errone gm twCiMa * caritotie fundamenta eubeertunt *. 1 • ■ • * * later IMA, IMdoniino Buquet, archidiqcono 8anc(i Dionysii et officiali dioecesano: „Tertio calendas oetobrft, anno Chriati milleaijpo octingentesimo quadragesimo.nono, in aedibus Sancti. Sulpitii Aeminani solutum eat cum solemni pompa, praesidente reverendissimo domino archiepiscopo faut veiller à leur exécutjoq. Nous auronq besoin pour cela, · vénérables pères et chers collègues, de 'persévérance et de forée. Les abus sont'comme Pariaienai, praesente illustrissimo nuntio apostolico, des serpents qui glissent dans la main qui les presse et circumstante inbigni episcoporum corona, conpour les étouffer, ou comme des herbes mauvaises B cilium provinciale, quod post tam multos annos, qu'on a beau arracher, mais qui repoussent sans quorum spatio ecclesia? legitima libertate inique privata, coadunandi episcopos facultatem non habe­ cesse. C'est ici, vénérables pontifes et frères, bat, tandem insperato, rebua politicia oihnino mutatis, qu apparalt principalement l'utilité de nos saintes assemblée· Elles donnent à chacun de nous une omnium fidelium plausu potuit celebrari., Unde cum force nouvelle, soit pour la condamnation, soit pour psalmista prorsus dicere eat: A Domino factum eat la correction des abus. Ce ne seront plus nos istud, et eat mirabile in oculis nostris. « propres lois, mais les lois du concile que nous aurons „Verum post laudes Deo, qui nobir-hanc fecit misericordiam, ex intimo corde persolutas/, plurimae à faire exécuter. Appuyée sur. cette base de la province ecclésiastique, notre autorité sera à la aunt agendae gratiae domino reverendissimo et illustrissimo archiepiscopo Pariaiensi, qui, Statim ut fois, plus féconde, plus forte 'et plus tempérée. Il ne me reste plus, vénérables pères et collè­ sancti Dionysii sedem ascenderit, vota, in.libro tam gues, et bien aimés coopérateurs dans les travaux scite quam eleganter · se scripto iampridetn emissa, du concile, qu’à rendre à Dieu de solennelles actions in actum reducere volens, et sui in aeternum vene­ de grâces pour liésue heureuse qu'il a donnée à randae memoriae praedecessoris opus,inceptum per­ ficere, veterem ecclesiae cira conciliorum provin­ cette première réunion épiscopale. Je dois le re­ mercier en particulier de tout le bonheur que m'ont cialium coadunationem disciplinam instaurare ac restituere in mente propositum habuit, et quidem, procuré ces jours passés avec vous dans une si Deo favente, instauravit et restituit. étroite et si douce communauté de pensées, de prières et de sentiments. Reeeves aussi nos remer­ „Non immerito etiam gratiae sunt agendae vene­ rabilibus provinciae 1’arisienais episcopis, qui metrociaient·, prélats vénérables, j]ui avet bien voulu politano corde et animo adhaerentes, ad vocem venir noua aider de vos conseils, et vous aussi qui, ipsius cum gaudio huc venerunt, et eum in hoc par votre présence, rehausses aujourd'hui l'éclat de tanti momenti opere consiliis et experientia tam cette solennité et nous apportes le concours de vos prières et de vos vœux. Et vous en particulier, feliciter adiuverunt. "Silendo praeterire non licet ^illustrissimum Senoauguste représentant du pontife suprême, de notre bien aimé * et commun père, reeeves l’expression nensem archicpiscopum, et venerabilem episcopum de notre plus vive reconnaissance. Nous voyons en Trecenaem, qui congregationibus in testimonium vous celui qui n'a jamais cessé (’ d'être) un instant, surtout quand il était l'objet de tant à'ingrstitùde, d'être présent à notre esprit et à notre cœur. Ah! dites-lui notre amour filial et notre tendre dévoue­ ment: dites à Rie IX qu'une des joies qui ont pénétré nos âmes dans ce concile, c'est la pensée qu'il en pourrait recevoir quelque consolation. Nus décrets vont être déposés è ses pieds; notre devoir est de les lui soumettre; notre espérance, fondée sur sa paternelle bonté, est qu'il daignera les bénir, et encourager, par cette précieuse faveur, lee premiers efforts que nous venons de tenter pour le bien de nos églises, et aussi pour le bien de cette société si troublée, an milieu de laquelle la providence nous a placés. Hia dictio, secretarius e suggestu solemnes, itantibua omnibus, acclamatione·, ut in pontificali le­ guntur, pronunciat,'cui respondent omnes alta voce. Tunc cum mitra aedena reverendissimus domine· archiepiscopus, singulis concilii patribus, ad ipsum cum mitra accedentibua, osculum pacis porrigit, et ab eia vicissim accipit. Solemnem postea, benedictionem omnibua im­ pertitur; aecretariu· centum ^dierum indulgentium astantibus annuntiat; cantat diaeonu·: Esesdoma» m poor; respondent omne·: In tworiM Christ», et unitatis et caritatis assistentes, novum sua prae­ sentia’concilio decorem addiderunt. „Cprte spectaculum fuit admiratione dignum, videre et audire hos venerabiles episcopos, et hos sacerdotes, ab eis electos, viros sane pietate, pru­ dentia, rerum ecclesiasticarum peritia, ministeriique pastoralis experientia commendabiles, semper et ubique se honore inricem praevenientes, et in conP gregationibus tum privatis tum publicis exp«A|ntes suas unutaquemque sententias et cogitata tam libere tam decenter, ut inter omnes, quibus cor suus erat et anima una, apertius elucesceret suavis illa animorum unitas a David· laudata: Quam bonum et quam iuamdum habitera fratres tn mram. aErgo beata Maria semper virgine, sancto Dio­ nysio Parisiensium apqgp>lo, et. aliis ecclesiarum patronis intercedentibus, hoc in futurum ecclesiae et provinciae Pariaiensi faustum, felix, fortunatum- , que sit: et faxit Deus, ut, post hunc annum revo­ lutum, eodem reverendissimo domino archiepiscopo praesidente, et iisdem assistentibus vestris episcopis, iterum coadunetur concilium provinciale Parisiense, ad gloriam Dei, utilitatem ecclesiae, aedificationem fidelium,, et bonum patriae, quae post tanta discri­ mina [et] tantas perturbationes debilitata et pene exhausta, in sola religione laudem invenire poterit et pacem et salutem.* Sf v Ml , \' CONCILIUM PROVINCIALE PARISIENNE, 1849, septembre 18 · MS . ......· Lattre de moneeigneur tarchanty *· da Paru, à nos- A PeuPle P"1* lA 1‘nKue· ooi&oura laa arehetfyua da France, pour lea-eon- ftre"“· loc«le· ’unt • effaeapfc de jour en jour, aile ardlar our rutiUU d'un ealMiome unique ροΛ· la ' *u™'‘ d® me‘tref fi“ ·· * pUintea de ces familles si ndhibreuses de fonctionnaires et ·■ : ‘ d'èmployés, qui; transportés è chaque instant d'un . point du territoire.h l'autre, voient leur» enfanta ' Monseigneur. x obligés de recommencer sans cesse leur instructipn Les pères du concile de Paris,, frappés des in­ religieuse. . ' convénients que présente la diversité des catéchis­ I) y a des diocèses, je le sais, où certains point? mes suivis en France, ont émis le vœu, à l'ex­ de doctrine ont besoin d'être plus développés que emple oe plusieurs anciens conciles provinciaux, dans 'd'autres, \ceux par exemple, où se trouventnotamment de celui tenu à Avignôn en 1725, de des dissidents. Rien n'empêcherait les évêques de ' faire préparer et d'adopter un catéchisme suivant ces diocèses, de faire,' sous ce rapport, aU caté­ l’esprit et selon l'ordre des matières de celui , du chisme coifamun, toutes les additions qu'ils juge- . concile. de Trente, qui sera cqjmmun au moins à raient nécessaires. toute la province. ' ' Les circonstances nous Semblent plus favorables Mais; avant de travailler è la réalisation de leur que jamais à l'exécution d'un te) («ôjet. Ιλ reprise pensée, ils ont désiré aussi que j'éerivisse à tous de' nos conciles en faciliterait singulièrement les 'nosseigneurs les arehevêques,aet que je les priiuse jB moyens, et il n'est pés dodteux uju'un catéshiame, ** de consulter leurs suffragants, soit dans les conciles paraissant ainsi par ordre et sous la haute sanction qu'ils pourront tenir, soit par correspondance, pour de l'épiscopat français, ne fût reyu dans, toutes les *savoir d'eux s'il ne serait pas possible d'étendre églises avec autant de respect que de joie et de davantage cette mesure, et de n'avoir pour la reconnaissance. France entière qu'un seul et même catéchisme, qui Voilà, monseigneur, ■ les réflexions que j'ai été serait alors l'œuvre de l'épiscopat. chargé de vous soumettre; je prie votre Grandeur de vouloir bien lee peser dans sa sagesse, les Com­ Il est à ma connaissance, monseigneur, que plusieurs de nos collègues ont demandé, et verraient muniquer à ses comprovinciaux, en leur envoyant» avec plaisir cette extension. Les fidèles la récla­ cette lettre, .dont je joins ici le nombre d'exemment depuis longtemps, et elle serait incontestable·-- plaires nécessaires, et nous faire part du sentiment ment regardée comme un grand bien pour la auquel ils auront cru devoir s'arrêter. religion. Agrées, monseigneur, pour vous et pour nos Indépendamment du caractère d’unité et en vénérables collègues, l'assurance de mon bien re- , quelque sorte d'universalité qu'elle donnerait è l'en­ spectueux et fraternel dévouement, seignement élémentaire de 1» foi, au milieu d'un ■V t M.-D. Auguste, archevêque de Paris. Paris, le 12 octobre 1849. 1! CONCILIUM SUESSIONENSE PROVINCIAE REMENSIS 1849 octobrie 2-22. Concilium provinciae Remensis, celebratum Sues- C Parisiorum, ex typis E. Thunot et sociorum, via sione, tribus sessionibus, diebus 2, 14 et 22 octobris Racine, " ' 26. 1849, sub Tboma Maria losepho GoUsset, archi­ lit-8·, 235 p. — Annecy, séminaire; Autun, sé­ episcopo Remensi. minaire; Grenoble, séminaire : Lyon, abbé Martin; BlblisgraphtA Lyon, missionaires diocésains; Lyon, séminaire; 1) Decreta concilii provinciae Remensis inSuessio- Paris, Bibl. nat. B 17642; Paris, Saint-Sul pice; nensi civitate celebrati, anni Domini MDCCCXLIX, Reims, ville; Roma, Casanatense; Roma, VittorioEmanuele; Sens, séminaire./ , pontificatus Pii papae noni IV. Primum exemplum corrigendum antequam publicetur, [In fine :] Reims, lu guibuadam eramplaribuo danutt pay. 213-35, L. Jacquet, imprimeur dé monseigneur l'archevêque. am'us addita», faamm titulua {st: Appendix. Litterae 8. a.· (1849), in-4·, 1 f. - 65 p. — Lyon, mis­ patrum concilii provincialis Remensis ad Pium pasionnaires diocésains. prfm IX'[et:] Lettre pastorale des pères du concile 2) Acta et decreta concilii provinciae Remensis, de Soissons au clergé et aux fidèles de la province in Suessionensi civitate anno Domini M DCCC XLIX, ecclésiastique de Reims. pontificatus Pii papae noni IV celebrati, a sancta 3) Acta et decreta sacrorum conciliorum recensede approbata. Lutetiae Parisiorum, apud Jacobum D tiorum collectio Lacensis, auctoribus presbyteris ■. J. e dome b. v. M. tine labe «onceptae ad Lacum. Lecoffre sociosque, bibliopolas, via Veteris Colum­ barii, 29, MDCCCL. [FoL ante titulum :] Lutetiae (Friburgi, 1873), IV,,91-156. * LITTERAE da wdicndoflconwtMdopromtiai Ramenai» concilia Thomas-Maria-losephus Gousset, miseratione divina et apostolicae sedis gratia, archiepiscopus Remensis, etc., Reverendissimis fratribus episcopis, necnon venerabilibus abbatibus, capitulis, aliisque nostrae provinciae Remensis ecclesiasticis, qui de iure vel consuetudine concilio provinciali intéresse debent, salutem in Domino. Cum sacrosanctae . oecumenicae synodi Triden-' tinae decreto sancitum sit, ut provincialia concilia, sicubi omissa sunt, pro moderandis moribus, corCoscn. eamuuuk tomos XUU. rigendis excessibus, controversiis componendis, aliis­ que ex sacris canonibus permissis, renoventur; atque propterea metropolitan·, quolibet saltem triennio, post octavam paschae resurrectionis Domini nostri lesu Christi, seu aljo commodiori tempore, pro more provinciae, non praetermittant synodum in sua quisque provincia cogere, quo episcopi omnes et alii, qui de iure vel consuetudine intéressé debent, convenire omnino teneantur 1 ; cumque hisee tempo­ ribus nostris, licet infaustissimis, videantur episcopi Galliarum aliqua libertate gaudere conventus ineundi, nolentes in hac parte nostro deesse officio, sancto- ■ M3 ’ I "I1"?1 CONCILIUM 8ϋΕΒ8ξΟΝΕΝ8Ε PROVING» A E REMEN8IJS, 1849 ootobri * 3 564 ' . ... ..... rumque patrum" exnpplA adducti, ad maiorem Dai A fideles, ut pias ad Deum prece * funderent pro - v gloriam et utilitate»! ecclesiarum totius nostrae' felici eiusdem dbnoilii exjfu,. adhortatua, o *t. 'provinciae Remensis, provincialem synodum ja,' eo. Prima die oetobris^4>ot>. nona ante gteridmm, j ' ' ’* » clesia.Sueseionensi Celebrandam indiximus^ illamquo congregatio particularis inter dominum archiepi- - . ad diem translationis sorporis'sancti Remigii, arohi- .scopum -et episcopos habita est. ’ ‘ <_ *ρτβββη1ίβ *· Remensis et Francorum apostoli, primam *. ' _ ____ „ ·. nempe octobrik proximo futuri, oonvocathus ‘ atque, ' PRIMA CONGREGATIO 41ENERALIS. ■ decernimus. V. " , . Prima die octfibris, hori tertia post meridierti, . Quamobrem^jeverendissimor in Christi» fgttre·, . iacongrfegatione-generali consederunt, praeside il(u- Biiesmonensont, Catalauneiisem * Bellovacenseth et - snrisaimo ac reverendissimo, archiepiscopo Remensi, Ambianeritem episcopos ^ nostros comprovinciales, ilderfi dominé episcopi,CatalaUnen *isj Bellovacensis, /—’ necnon venerqbiieâ abbates; capitula; et «lioe qui Sueuiohensis et Ambianensis, praesentibus omnibus 'ex privilegio-vel'consuetudine ius habent incon-l eanoeiéîset theologis rite convocati . ** cilio sedendi, hortamur, ac; in 4antum opttq est, Inehoadte domiho archiepiscopo, recitatus est ab- mandamus · atque praecipimus,- !n ad praedictam - omnibus,'genibus flexis,'facie versa ad orucem irchi- . synodum, et assignata die.-conveniant; ipsi quidem, episcopalem, quae quidem columnae affixa erat, nisi insto retenti "fuerint impedimeqto, quod per 'hymnus Pm> creator, cum oratione propria/cui ' procuratores probare tenerentur. "W' addita et deprecatio Admmu»,ut in * est est kddit et deprecatio Adtumu»,'ut pofiKficali in pofiRficali In hac. autem. nostra synodo provinciali, post b habefur . t, praeside, BellovaemissAm professionem fidei catholicae, tractabitur,. vlubente -χ—-* --------:J- ■*dominus —■— epiacopua' —■---------- °1'— ipvante Deo, de cultu divino et sacra liturgie, de sacramentorum administration *, de seminariis ac 'levitarhm studiis; de clericorum moribus et paro­ chorum officiis; de monasterii *' et episcoporum relationibus cum ordinibus monastici * et pii * con­ gregationibus, de tribunalibus-ac iudiciis ecclesia­ ‘ cenaia, qtiae in prima congregatione particulari ma­ tutina acta stabilitaque erant, ita pronuntiavit: 1. Peracto examino delegatiO^fitascapitulorum *metropolitans ecclesiae ot ecclesiarum cathedralium provinciae Remensis, tanquam procuratore * capitulorum admisti aunt:. ·. , sticis; aliisque ad disciplinam ecclesiasticam per­ ' Pro capitulo Rrunusi. tinentibus, prout expedire patribus concilii visum Reverendus dotninas loannes-llonoratus Barq, fuerit. canonicus, necnon parochus ecclesiae cathedralia De convocatione synodi provinciali * in ecclesia Beatae Mariae Virginis. Suessionènsi cgfebrandae, reverendissimi episcopi Reverendus dominus loannes-Baptiata Thourel, provinciae Remensi * monebunt suarum respective, ■ canonicus. ecclesiarum eathedraftium capitula, aliotque qui huic /Vo capitulo Catalauurnei. synodo intéressé tendtfiur. « ' Reverendus dominus Nicolaus Muzart, canonicus. Datun^ Remis, in aedibus, nostris, sub signo Rqverendua dominus losephus-Carolus Bégin, sigilloque nostro ac subsigYiktione. secretarii noetri, ' canonicus ’ anno Domini millesimo octingentesimo quadragesimo c_ Pro capitulo Bellocaecnoi. nono, mensi * iulli die vigesima quinta. . Reverendus dominus. Renatus Rayé, canonicus officialia. 4 APERTIO CONCILII. Reverendus dominus Petrus-Constantius Barraud, canonique. Anno Domini millesimo octingentesimo quadra­ Pro capitulo Suetoioimci. gesimo nono, pridie translationis corpori * sancti Reverendus dominus Nicolaus Goujart, canonicus. Remigii, Remensi * episcopi, id est. die tqgesimg Reverendus 'dominus Ludovicus-Henricus Conmensis septembre, post ducentorum sexaginta sex gnet, canonicus. annorum saepe saepius a clero deploratam inter­ Pro capitulo Ambiaumti, missionem, annuente summo pontifice papa nostro Reverendus dominus Fulgentius Clabault, cano­ Pio IX, litteris indictionis supra relati * promptius nicus et decanus capituli. ' obsequentes, in civitatem Suessionensem convenerunt, Reverendus dominos Nicolaus-Augustinus d Aulibertatem ecclesiasticam feliciter augpicati et tan­ thuille, canonicus. \. dem sibi vindicante *.'quicumque concilio provinciali de iure adesse-tenebantur, scilicet : illustrissimus et Hi omnes procedent et sedebunt in ordine con­ reverendissimus dominus Thomas - Maria-losephu * secrationis sui respectivi episcopi, praetermissa omni Gousset, archiepiscopus Remensis, reverendissimus quaestione dignitatis uniuscuiusque ecclesiae. dominus Maria-losephus de Prilly, episcopus CataAdmissi ' sunt "insuper tanquam theologi et calannensis ; illustrissimus et reverendissimus dominus nonistae: losephus-Armandus Gignoux, episcopus BelloReverendus dominus Franciscus-Amatus Querry, vacensis; illustrissimus et reverendissimus dominus vicarius generalis archiepiscopi Remensis. Paulus Armandus de * Garsigniea, episcopus SueeReverendus dominus Claudius-Theodoricu * Obri, sionensis ; illustrissimus et reverendissimus dominus vicarius generalis episcopi Bellovacensis. Antonius de Salinis, episcopus Ambianensis; duo Reverendus dominus Frauciscus-Thomu Ruellan, cuiusque ecclesiae cathedralis capitulorum procu­ vicarius generali * episcopi Sueesionensis. ratores, et insuper theologi plure * t canonists * *. Reverendus dominus.Casimirus de Ladoue, vi­ Intra maioris seminarii septa, patre * concilii et carius generalis episcopi Ambianensis. omnes qui simul aderant capitulorum procuratore * Reverendus dominus Eugenius Wicart, presbyter et theologi, providente dpmino episcopo Sueseionenai, congregationis Missionis, superior seminarii Catalauin hospitio peramanter et qbam honestissime recepti nensis. sunt. Reverendus dominus loannes-Franciscus-Maria Eodem die, illustrissimus ac reverendissimus Re­ Lequeux, superior maioris seminarii Bueasionensi *. u * mensi archiepiscopus, populum Bueasioneneem lutra ____ 1 Habita s4 «eagregatio ia asla saaiaarii ptascipa , * * sais vesperarum solemnitatem e suggestu cathedral·· ecclesiae alloquens, [concilium utpote in crastinum ia ■ . $ * * saps >»>· constderare et examinare possent, Pro officio promotoris concilii: Reverendum dominum loannem-Honoratum Bara, ■ canonicum et rectorem paroeciae ecclesiae metropolitanae. Pro officio vice-promotoris : , nentis. - Pro officio secretarii: Reverendum dominum Claudium-Theodoricum Obré, vicarium generalem domini episcopi Bellovacensis, Et dominum Casimirum de Ladoue, vicarium generalem domini episcopi Ambianensis. , Pro officio magistri caeremoniarum: Reverendum dominum Nicolaum Gôujart, cano­ nicum ecclesiae Suessionensis, Et dominum Nicolaum Muxart, canonicum eccle­ siae Catalaunensis. SKSSIO PRIMA. Die secunda mensis octobris, hora decima ante meridiem, sicuti pridie in congregatione generali indicatum fuerat a cpncilii patribus, prima sessio solemnis celebrata est. ' x r E maioris seminarii sacello ad cathedralem ec­ clesiam, mitra, baculo et cappa insigniti, et medii inter duos capellanos processerunt dominus archi- episcopus et domini episcopi, praecedentibus capi­ tulorum procuratoribus, theologis, canonigtis, capitulo Suessionensi, et omni civitatis clero. Sedit synodus TUTBS KBO1TT 8TM0DXLX8: in alta tiavi, coram altari extra chorum ad id ex­ Pro ecclesia Remensi : structo, et ritus omnes tfui in pontificali, pro publica Reverendus dominus loannes-Baptista Theurel, processione concilii praescripti leguntur, adamussim canonicus. j et digne observatos habuit. Inter 'sacra, quotquot ederant episcopi,, capi­ Pro ecclesia Catalaunensi : Reverendus dominus losephus-Carolus Béjin, tulorum procuratores, theologi et canonistae, sacram eucharistiam acceperunt e manibus domini archicanonicus. / episcopi celebrantis. ! Pro ecelesia Bellovacensi : Reverendus dominus Renatus Rayé, canonicus officialis. ' Pro ecclesia Suessionensi: Reverendua dominus Ludovicus-Henricus Congnet, canonicus. Po ecclesia Ambitmenei: ‘ Reverendus dominus Fulgentius Clabault, cano­ nicus detanus ecclesiae Ambianensis. IV. Perlecta eunt postea ,a secretario decreta de aperienda synodo, de modo vivendi in concilio, et de professione fidei, quae infra referuntur; neonon de distributione horarum pro tempore ooncilii decretum, quod sequitur: lubente eodem doinino archiepiscopo, lecta et publicata sunt a concilii actuario, e suggestu prin­ cipali, tria decreta; videlicet De aperienda synodo, De modo vivendi in concilio, De professione fidei, iuxta formulam a Pio IV pontifice praescriptam. Absoluta lectione, concilii patres fidero, flexis genibus, alta voce et singulatim, supra sancta Dei evangelia, professi sunt; quod quidem -postea vestigiis. episcoporum inhaerentes, et filiali, ut par est. erga sanctam matrem ecclesiam sensu affecti, bini et bini peregerunt synodales cuncti sacerdotes. Convenerat ad huius processionis et sessionis pium spectaculum,ab universa civitate Suessionensi I 567 X. . . · . ' . · * -CONCILIUM SUE88IONEN8E PROVINCIAE' REMENSIS, 1849 octobris a populi m&titudo quaew ut quantum aaseh-A domidus Clabault, canoaieua at decanua- capitali " teretur pro aad parte significaret, votis, precibus et omnimodf .veneratione synodum prosecuta eat, et ita insigne visa eat obtinpre religionis auae • a'ugtnantum. . < . . ' 568 Ambianenaia. > ■ HunquefinenT habuit secunda congregatio gene­ ralia. TERTIA CONGREGATIO GENERALIS. SECUNDA CRNGREGATIO OWilÀ Dje quarta mensis octobris, hora tertia poat . ·) meridiem, .in congregatione .generali consederunt, Die aecpnda octobrie, hqra pomeridiana tertia, praecide ■ illûatriàa^no at reverendissimo 'archiepi­ habita eat in. aula aeminarii SuMaion^naia' a acopo Remenai, omnes concilii patres, praeaenjjpus reverendissimo doniinl archiepiscopo Ramenai, se­ canonicis et theologia, rite convocatio. cunda t congregatio generalia; cui -interfuere om­ Lecta et probata relatione de ii^quae in sessione publica et jolemni necnqn in' congregatione generali nes reverendissimi demini epiacopi,. deputati ao aecunda peracta fuerant, propositum eat decretum: theeldgi. De praecipuae fidei dogmatibue. Post consuetam orationem. . lecta oeOet ap­ probata compendioaa praecedentia congregatidnis Interrogati omnes qui synodo aderant, qanonici et theologi, super hoc decretum opinionem suam rqlatio. Deiqde reverendiaaimua dominua archiepiacopua aperuerunt. Posita est deinde a praeside quaestio haec: qpncilium allocutus eat, exponens et explanana B summam - conciliorum ih praesentibus rerum et Utrum utiZs «t opportunum eit, epeciah et ixpreeeo temporum anguatiia utilitatem, qcopum attingendum decreto, praecipuos, pu nostris graecantur temporibue et modum procedendi. Paterne etiam admonuit erroree impugnare et configere. f reverendiaaimua dominua archiepiacopua magna Re agitata et mature perpensa, absoluta est utendum esse libertate in enuntianda sententia sive oongregatiA in' privatio sive in generalibus congregationibus. QUARTA CONGREGATIO GENERALIS. Finita allocutione, traditae ount quaedam quaestiones -examinandae variis congregationibus depu­ tatorum et theologorum. Sic autem ordinatae sunt istae congregationes-, Prima congregatio de deeretie. Aç, Die quinta mensis octobris, in congregatione generali consederunt, praeside illustrissimo ac reve­ rendissimo archiepiscopo Remensi, omnes concilii patres, cunctis praesentibus canonicis et theologis. Lecta et probata relatione rerum earum quae in congregatione praecedenti actae fuerant, pro­ positum est decretum de iie gui arcendi eunt a Praeses: reverendissimus dominus Maria-losephua de Prilly, episcopus Catalaunenais. eacramentie. Vices gerens praecidis: dominus Gerbet, pro­ Interrogati, quotquot aderant canonicijet theo­ fessor Sorbonicus, vicarius generalis episcopi Amlogi, opinionem suam aperuerunt super hoc decretum bianensis. Theologi : dominus Obré, vicarius generalis C et praesertim super praecipuam huius decreti partem qua declarandum foret, comoedos et actores scenicos episcopi Bellovacensis ; dominus de Ladoufi, via­ rius generalis episcopi Ambianensis; dominus non recensendos esse inter infames nec inter excommunicatos; neque proinde, a sacramentis ar­ Theurel, canonicus ecclesiae metropolitanae Re­ cendos, ratione artis quam exercent. mensis. Re mature perpenbq et fusius agitata, absoluta Secunda congregatio eat congregatio. , e de fide et de iudiciie eedeeiaetide. Praeses:, reverendissimus dominua Paulua-Armandua de Garaignies, epiaoopua -SuéMionenaia et Laudunenaia. Vicea gerena praesidia: dominus Lequeux, seminarji Suessionensis maioris moderator. Theologi: dominua Bars, canonicus ecclesiae Remensis; dominus Goujart, canonicae ecclesiae Suessionenais; dominua Musart, canobicua ecclesiae Catalaunenais. Tertia congregatio de pereonie ecdeeiaeticie. Praeses: reverendissimus dominus Armandualosephua Gignoux, episcopus Bellovacensis. Vices gerens pafeeidie: dominus Rbellan, vi­ carius generalis dominus episcopi Suesaioneneia. Theologi: dominus Barraud, canonicus Bellovacensis; dominus Wicart, presbyter congrega­ tionis Missionis, moderator aeminarii Catalaunenais; dominu^ D Authuille, canonicus ecclesiae Aipbianensis. Quarta congregatio de rebue ecdeeiaeticie. Praeses: reverendiaaimua dominus A'itoniua de . QUINTA-CONGREGATIO GENERALIS. Die sexta mensis octobris, in ■ congregatione generali consederunt, praeside illustrissimo ac reve­ rendissimo archiepiscopo Remensi, omnes concilii patrea, praesentibus theologia et canonicis. Cum dominua I^arraud, capituli Bellovacenaia procurator, propter rationabilem causam, et a pa­ tribus probatam, e aynodo discessisset, admissus eat in concilio tsnquam theologus reverendiaaimi epi­ scopi Bellovacensis, dominua loannea-Hilarius| Nicolaua Demiselle, et congregationi dé personis ecclesiasticis adacriptus est. Ipse, eamdem quam omnes dederant- in prima congregatione generali, promissionem dedit. Duo decreta proposita sunt; unumds ritibue in adminietrationa eacramentorum eereandie, alterum de obedientia ecdeeiae et eedi apoetolicae debita. Interrogatu! quisque canonicus et theologus auper haec decreta, mentem suam aperuit et opinionem pro aolito manifestavit. SEXTA CONGREGATIO GENERALIS. Salinis, episcopus Ambianenaia. Vicea gerena praesidia: dominus Querry, vicarius "generalis archiepiaoopi Remensis. Theologi: dominus Congnet, canonicus Suee- Die septima mensis octobris, dominica quidem decima nona post pentecosten, in congregatione generali consederunt, praeside illustrissimo ac reve­ rendissimo archiepiscopo Remensi, omnes concilii patrea, praesentibus canonicis et theologis. aionensis ; dominua Rayé, canonicus Bellovacensis; dominus Bégin,, canonicus Catalansansis; 1. Ut addenda decreto de obedientia ecclesiae et sanctae sedi apostolicae debita, proposita sunt I.IW· 689 CONCIJ.rUM 8UES8IONEN8E ÎROVINCIAE REMENSIS, 1849 octobry 3 . .. - ........... . v- ... -k-l i_. . .. .* . .' —„ 570 .. ._ quae'dans verba ad temporsfem aummi jiontifiçis A. Cum canonicus quisque et theologus suam * —* - —spectapti . -potestatem *.------ *—aperuisset opinionem, 'absoluta est congregatio de­ “ 3: Duo deinde decreta proposita sunt, videlicet: cima. , , unum d» vita ed honestat» dericorum; alterum d» /UNDECIMA CONGREGATIO GENERALIS. . dispositionibus in- mmi'slrg sacrosKstaptm refiuntis, neenon de' modo odminitlran/ί' tacramenta. * Die duodecima mensis octobris, ia congregatione . Cum super haec, linusquieqiie sive canonicus generali consederunt, 'praeside illustrissimo ac revesive theologus mentem sugm aperuisset^ absoluta rqndissimu. archiepiscopo Remensi, omne * concilii patrea, ptaeaentibua canonici * et theologia, uiq> ex­ est congregatio. cepto, qui legitima de.causa dispensatus fuerat. SEPTIMA CONGREGATIO GENERALIS. ______________________________ Poet _________ eonauetam orationem, lectum eat decretum '- Die octava mensis octobris, in congregatione de epiacopi». Duo sdnt capita: primum de dignitate, secundum de *. \ v gOnerah consederunt, illustrissimo ae reverendissimo -------J— J * officii ' Secundum decretum 3« amt musica * et organi, ‘ . archiepiscopo Remensi praeside, omnes concilii patres, praeqpntibus cunctis canonipis et theologis. ad privatam congregationem fuit traditam ut alio Propositum est decretum de sacra liturgia. mado conficeretur. Ree utpote specialiter gravis, ^d cultum divinmq Tertium decretum de ordinibsu monaetici» et pii» directe attinens, neenon ad cuiusque ecclesiae iura congregationibus, late .·.« ac' fuse ..................... examinatum. et Ynimorum tranquillitatem, sedulo et mature per- B Huncque finem habuit uhdecima congregatio generalis. pensa eat. Singuli quotquot aderant canonici et theologi DUODECIMA CONGREGATIO GENERALIS. jmenteqi suam aperuerunt, et lopinionem, quam am­ Die decima tertia mensis octobris, in congre­ plexati fuerant, plérique multi/ et diversi * * argumenti gatione generati consederunt, praeside illustrissimo ' tueri conati .sunt. Quaestione ita fusion agitata, congregatio abac reverendissimo archiepiscopo Remensi, omnes soluta est. concilii patres, praesentibus canonicis et theologis. Decretum de ordinibu» monastici», iam in prae­ CONGREGATIO GENERALIS. . OCTAVA cedenti congregatione expansum, denuo examini fuit Quaestio, utpote gravis momenti et Die nona mensis octobris, in congregatione subiectum. generali consederunt, praeside illustrissilno ac reve­ difficilis, longe lateque fuit agitata: singulae dis­ rendissimo archiepiscopo Remensi, omnes concilii positiones obiectionibu * ■ occasionem praebuerunt. patres, praesentibus theologis et canonicis. Tandem cum unusquisque suam aperuisset sen-' Proposita sunt in hacce congregatione tria de­ tentiam, absoluta est congregatio. creta: unum de baptismo; alterum d» confirmatione; tertium de vicarii» generalibu» episcopi, capituli» »8810 MtCUNDA. cathetlralibu» et canonid». ' Opinionem suam super duo quae prius ' perlecta Die decima quarta mensis octobris, quae erat aunt decreta manifestaverunt canonici et theologi: dominica vigesima post pentecosten, habita est tertium partim enucleatum fuit, partira in sequentem sessio secunda, in qua promulgata sunt decreta quae diem, ut maturius expenderetur, dilatum est. per quindecim praecedentes dies discussa fuerant. Absoluta est demum congregatio. Hora matutina octava cum dimidia, omnes con­ cilii patrea, canonici ac theologi congregati' erant NONA CONGREGATIO GÈNERALIS. in aula seminarii : unde processionaliter progressi sünt ad eiusdem seminarii sacellum. Primi gradie­ Die decima mensis octobris, in congregatione bantur iuniores levitae auperpellicei * induti, post eo * generali consedprunt. praeside illustrissimo 'ac reve­ canonici et theologi cum indumentis chori, tandem rendissimo archiepiscopo Remensi, omnes conoilii episcopi cum mitra, cappa et baculo. patres, praesentibus canonici * et theologi *. Missa synodalis fuit celebrata ab illustrissimo Perlecta est primum, ut denuo expenderetur, archiepiscopo Remensi: qua finita, peractis etiam secunda pars decreti d» vicarii» generalibut epitcopi, aliis ritibus in caeremoniali descriptis, promotor capituli» et canonici». concilii, praecedentibus caeremoniarum magistris, Deinde propositum est de matrimonii sacramento accessit ad reverendissimum praesulem a quo redecretum, quod quidem tribu * capitibus coalescit, quisivit promulgationem decretorum. Tunc secre­ s Super haec opinionem suam manifestavit unus­ taries, acceptis decretis, in concionem ascendit et quisque canonicus et theologus. statim alta voce pronuntiavit solemnem formulam: Re sedulo perpensa, abaoluta est congregatio. In nomine sanctae et individuae Trinitati». Postea promulgavit plurima decreta: 1. Circa fidem; DECIMA CONGREGATIO GENERALIS. 3. Circa sacramenta in gener» et in specie; 3. Circa Die undecima mensis octobris in congregatione pertona». generali consederunt, praeside illustrissimo ac reve­ Finita promulgatione, quae per spatium unius rendissimo archiepiscopo Remensi, οιψιβ * concilii horae duravit, secretariu * accedens ad metropolipatres, praesentibus epnonicis et theologis. , tanum, ab illo ^quaesivit utrum decreta pladerent. 1. Propositum est. ut addendum decreto - de Accepta responsione affirmativa, eamdem quaesmatrimonii sacramento, caput quartum de solemni- tjonem singuli * tradidit episcopis, et idem accepit * tate nuptiarum. responsum. Tunc metropolitan·! * dixit: Decreta 3. Perlectum est de sepultura ecdesiastiea de­ placuerunt patribus; Deo reddantur gratiae. Assis­ cretum quod ex duobus capitibus constat: primum tentes responderunt: Deo gratia». < . ‘ scilicet de officio parochi in exequiis; secundum Tandem, secretariu * a reverendissimi * patribus quibus deneganda est sepultura ecclesiastica. postulavit utrgm illis placeref tertiam sessionem ' 3. Allatum est denique decretum de quibusdam fore die dominica sequente.. Annuentibus patribus, praecipuis erroribus. indicata est proxima sessio. ' \ Decreta haec accurate considerata sunt et di­ Recupda sessio absoluta est per solemnem archiversis observationibus et argumentis discussa. episcopi benedictionem. J t· ■ »n CONCILIUM 8UE8SIONEN8E PROVINCIAE RKMEN8K, IM» ostobris 2 bl» Dt tttt * 'teft&MI Dt tttttdttdtttt Dt fri· * ttttettRitttt psMrsrum; eapat qaiatum Dt /bsjsmati semasaitieas; fAenWÎM ΜΜΠΜΜΝ^ΜΙ/ DECIMA TERTIA CONGREGATIO GENERAL». *4 mi K MiÜMt <|®ert· mmmîb Mttbrit» ' bm tertia post merldiecn, ia aragregatieao gsraraM eewederaat, pnwili ilhssertisimo m isvsrseiiiaéimu RmmmA, mmm μμΑΗ pfctf··, pr>j •Mtib·· Μ···ίθΜ Ot thsslsgti. Tria dcerata mei· eubieeto mat: priât·». illo ·χ« peadaatur vari· offieia illorum ofii·!·», quibus •ara naimarui oonxaatis· est)., Seeuadu» «t tertia» deerat·· it tmiiiorio tpitcopaU,ti luinfMtM, pro obiecto habes· institutione·' tribnaalinm eoclssiastieoruui ad indi­ candas eaaeaa dorieonrn, sive in prim· initantia sive in appellatione. / Poet longam et aeriam discussioneffi^ absoluta dt pttttititp dttfUtf ttpfilttii (i * «at congregatio decima quarta. Eadem die, hora eextq post meridiem, data eat solemn·· benedictio sanctissimi sacramenti. Die decjma quinta, missa synodal!· ab illustrimimo srchiepiseopo Remensi fuit celebrata prp reverendissimo domino de Simony defuncto, qui in •piseopatu Saessionetni dominum de Garsignies, epi­ scopum actualem, praecessit. DECIMA QUARTA CONGREGATIO GENERALIS. Die decima quinta mensis octobris. in congre­ gatione generali consederunt, praeside illustrissimo ao reverendissimo * arehiepiscopo Remensi, omnes . concilii patre·, praesentibus canonicig et théologis. Primo lectum est decretum it pratetplo aaiitnii MtMMÉB· Decretum it mu «surieos tl organi, castigatum et emendatum a,congregatione de rebus ecclesiasticis, Alit denuo examini subieetum. Decretum it ariiat jjuibusdam difficultatibus occasionem dedit. Quaestio de domicilio ordinandi sssignando specialiter fuit discussa. Post haec, absoluta est congregatio decima Die decime sexta mensis octobris, missa synodalis fixit celebrata a domino de Prilly, episcopo Catalaanensi, pro defunctis provinciae Remensis episcopis, qni in Domino mortui sunt Post meridiem, .non habita est sicut de more, cougnegatio generalia. Visum est patribus, poet quindecim' dies laboris improbi, aliquot horas re- qaiei st honestae recreationi concedendas ssse. Die decima septima menais octobris, missa, synodalis (bit celebrata a domino Gignoux, Bellovacensi episcopo, 'pro omnibua saoerdotibua. pro­ vincias Remensis, qui iam defUnefi, forsitan ex­ spectant locum refrigerii, luci· et pacis. . DECIMA QUINTA CONGREGATIO f9tthedif 1 caput saxta» Dt Ut qui arasasA amat ai aaatarittiat utrtutiit. Cum unusqutiquu circa siagnlaa dispositio··· suam aperutiaet sententiam, absoluta eat ooagregatio deeima quinta. DECIMA SEXTA CONGREGATIO GENERAL» - Die decjma octava mensis octAris, hora secunda pomeridiana, in congregatione generali consederant praeside illustrissimo ac reverendissimo archiepiscopo Remensi, omnes poncilii patres, praesentibus caponicis et theologis. Examinandum traditum fuerat perutilissimum sane ac valde opportunum decretum it tttuHit tedttiattiat. . Praecipuus istius decreti scopus est promovere, in quantum fieri potest, et praesentibus huius temporis necessitatibus accommodaro studia clericalia. Unusquisque suam opinionem manifestavit, sire circa ideam generalem, sive circa speciales dis­ positiones, sive tandem circa formam. Quamvis diversae essent sententiae, omnes tamen in eO consentiebant quod necessarium erat impul­ sum dare studiis et omni conatu efficere, ut sacefdotes scientia coaevos suos adaequent et nomen clerici iuste semper illis applicari possit. Post longas et fusas dissertationes, absoluta est congregatio. DECIMA SEPTIMA CONGREGATIO GENERALIS. Die decima nona mensis octobris, hora mututina nona, in congregatione generali consederunt, praeside illustrissimo ac reverendissimo arehiepiscopo Remensi, omnes concilii patres, praesentibus canonicia et theologicis, uno excepto, qui levi morbo detentus, legitime dispensatus fuerat , " In principio, quaedam prolatae sunt observationes spectantes ad decretiim it ttaiOt tedttiatticit ; deinde tria lecta sunt et examinata decreta: Primum decretum it extrrma rmctiont, videlicet de huius sacramenti administrations, atque de cura ot viaitatione infirmorum. ' Secundum decretum it sacrj/Cc·· mittat, ubi: 1. de nfissae sacrificii caeremoniis ; 2. de observandis et evitandis in celebratione missae. Tertium decretum refertur ad quaestionem iam •faminatam it pratttpto rttipitttii tacramtntam beq/CrawCsent· tt it tUtpotilitaUat rr^aitiUt ia ΜΜϋφΜΙΐί^ο Hunoque finem habuit decima ssptima congre­ gatio generalia. QENERALI8. DECIMA OCTAVA CONGREGATIO GENERALIS. , . Eadem die, id eat decima septima, in congre- ' gâtions generali consederunt, praeside illustrissimo Die decima nona measti octobris, hora vero tertia ae reverendissimo archiepieoope Remensi, omne· pomeridiana, consederunt ia generali congregations, concilii patras, praesentibus omnibus canonicis et praetide illustrissimo ac reverendissimo arebiopiscopo Remeati, omaee concilii patre·, praesentibus theologis. fluo examinata sunt decreta: primum it ptmù- canonicis st theologis. qp Duo qxaminata sunt decreta : fsntia, secundum ds sbeberietia. In primo ex­ Primum it iit goat titania tant t Mil In pendantur dote· illorum qui sacramentum poeni­ tentiae adminietrare debent ; traduntur etiam regulae isto decreto indicentur ea quae fisgere debeat quae in adimplendo tam diffibiti officio adhibendae clerici ut sint irreprehensibile·, at semper ministerium eant. Quaedam adduntur de praecepto confectionis ■uum honorificent. Secundum it apptiieiiomitu. Cum episcopi •aauae et do confessione puerorum. » Decretu» it mektrirtit sex cratiant capita utile indicaverint instituere drino tribaaalia oeqaae sqoeessiv· examinata fuere: Caput priauta detinatica ad dirimendae caneas elsrioorum, nece· ftftitüit ttiifiititt t& «urium, erat quasdam rsgnl·· statuero circa appel·· CONCILIUM SUB88IONEN8B PROVINCIAM RBMKN8I8, 184» oetehsis 1 »71 data boaodietions «nlsmni, absoluta set sessio tertia et ultima. Eiusdem diei hora quinta vespertina, mums eeaeilii patras, canonici et theologi coassasse tat aula conciliari. Hic, illaetrieaimiMi ae raverandiseiuraa arehipraesal in omnes petrae et eoodiutorae grati ac paterni animi sonans effadit Deinde unus e theologis, in eleganti oratione, varios^ eoaeibi laboras sub oculos posuit. Utâoais maturius. Poat bravo· sod elarhm oxp lirati ne sm variare· appellationis speciorum, al ennararationam quoramdam earaum ia qnibaa appellatio nsa habet effectam suipensivum, abselnta est oeagragatio doeima oetava. DECIMA MONA CONGREGATIO GENERALIS. Dio vigesima octobris. hora tertia pomeridiaaa, ia congregatione generali eonoederaat, praevide illustrissimo ac reverendiaaimo archiepiscopo Re­ meavi, omnee concilii patres. praesentibus canonicis et theologis. Post consuetam orationem, tria leeta sunt et examinata decreta: primum de ekaritate et iuUit; secundum de decanis ruralihu, quorum officia enu­ merantur ; tertium de atUu, ubi : 1. de cultu divino ; 9. de invocatione et veneratione sanctorum; 9. de invocatione et veneratione beatissimae virginis Mariae. “ Postea denuo lectum fuit decretum de epiacopu, cum quibusdam additionibus. Tandem a secretario perlecta sunt tria decreta sequentia: primum de pnemlfatioot deeretorua· Anius proemewi/ie rosesiu, secundum de ceietratione epaodi jbeecesoaae ; tertium de iadicfione /nturi eoueilii proriarialia ed esuum 1850. Post haec, absoluta est decima none et ultima congregatio generalis. Die vigesima prima quae erat dominica XXI post pentecosten, hora tertia pomeridiana. ad cathedralem ecclesiam convenerunt reverendissimus dominue arehiepiacopua et reverendissimi domini epiacopi. praecedentibus capitulorum procuratoribus. theologis et seminani alumnis: atque vespertinis officiis interfuere. Finitis vesperis, concio ad populum habita est a reverendiaaimo domino episcopo tSuewionensi. Post completorium, data est solemnis benedictio aanctiseiipi sacramenti a re­ verendissimo domino archipraesule. Deinde, advcapcrascente iam die, ad seminarium processionaliter regrerauto fecerunt, cantando hymnum laudis Te Unita Imtdatmu. , i . ^SMMXO TMBTIA. Die Wgeaima secunda mensis Octobris, hora Postea in nomine deputatorum u theologorum emissum est votum ut exemplar decretorum uni­ cuique eorum tradi posset. Et sic absoluta est ultima ista consessio. Demum de praefati concilii celebratione reve­ rendissimus archiepiscopus et episcopi provinciae Remensis summum pontificem monberant per litteras die 94’ mensis octobres datas, quas ad eumdem. una eum decretis, sanctae sedis apostolicae iudicio subiiciendis, miserunt : de quibus et acceperunt litteras quae sequuntur. PII PAPAE IX . litterar caper adit coucilii proemaalu Hmnni Prce rara IX venerabilibus fratribus Thomae, archiepiscopo Re­ mensi ; losepho Mariae, episcopo Catalaunenai ; losepho, episcopo Bellovacensi ; Paulo, episcopo Sueeaionenai ;'Antonio, episcopo Ambianenai. Venerabiles fratres, salutem et apoatolicam benedictionem. Vehementer delectati sumus vestris obsequentiaaimis litteris, 10 kalendas huius mensis datis. quas, una cum actis provincialis Remensis synodi la vobis concelebratae, libentissime prorsus animo nuper accepimus. In ipsis enim litteris demirati sumus egregiam vestram religionem ac singularem erga nos et apoatolicam sedem observantiam et reverentiam, eximiamque pastoralem sollicitudinem, qua summopdre animati, synodum ipsam concele­ brastis, ut in hac tanta temporum perturbatione et iniquitate, omnem vestram impenderetis operam in iis statuendis, quae ad errores profligandos, sd animarum salutem procurandam, ad morum hone­ statem fovendam, ad ecclesiasticam disciplinam tutandam et augendam valeant. Etsi vero nihil Vobis de eiusdem synodi actis significare nunc possimus, cum acta ipsa nonnullis venerabilium fratrum nostrorum sanctae Romanae ecclesiae cardinalibus congregationis concilii examinanda statim commiserimus, tamen haud possumus quin vobis, 'venerabiles fratres, ex animo gratulemur, quod sacerdotali selo. catholicis antistitibus plane D digno, vestras omnes curas, cogitationes, consilia in aedificationem corporis Christi conferre tantopere studeatis. Itaque, dum vos meritis in Domino laudibus prosequimur, vobis addimus animos, ut ante meridiem octava, habita eat sessio tertia 'in qua promulgata sunt caetera concilii decreta, quae a praecedenti sessione discussa fuerant. Omnee patres, canonici et theologi e maiori aula seminarii progressi sou recedatur sequam u mSnto ecclesiae Romanae, quod nostra metropolitans auctoritate indiximus at oeeterarum enrieeteram matris ao magistrae. convocavimus; leeum Christum dominum et sal­ Ia esutoatUs vero dicendis, nullus cainscumque vatorem nostrum humiliter depraoaatee, ut qaod sit dignitatis, debet eat immodesti· vocibus psrstrecoepit et ipse perficiat, at qnaeenmqae ad nostram, pere, aut tumultib·· perturbare, sallis etiam falsis oleriquejet populi aedificationem stabilienda re­ vaaisvs aut obstinatis dteeeptatioaibus contendere, cognovimus, ab omnibue et singuli·, Deo adiuvante, ••d quidquid dieatar, aie mitissima verborum pro­ observentur. latione temperatur, ut nec audiant·· offendantur, Caput II. 'aee recti indicii estes perturbato animo inflectatur. Dserstem ds mede ssasndi te ssnrilis. Insuper dselaramae ae deoernimua, quod, si forte contigerit aliquo·,' durante synodo, debito ia teoo Cum omne datum optimum et omne donum per­ fectum desursum sit, deeoendoaa a patre luminum, non sedere, nulli propter·· praeiudicium generetur, qui postulantibus a se sapientiam dat omnibus anlhqas aryram ias acquiratur1. In qualicumque affluenter, haec synodus provincialis statuit Christi enim ordine qaisqus comparent et sedeat, iura fideles huiuaoe civitati· Bamioaiasis exhortando· ilhas salva eeee volumus. Demam, uaiverria qaiad boae synodum eoaveneesas, prout exhortatur, ut quotidie pre spineo pie et sacerdotibus ibidem legitime coagregatis, orare ruat, ia virtute sanetas obedteatiae praecipimus, ne velint; isto· autem spisaepoe et saosrdotee, ut •aridae incumbant iu laudibus Dei, 'atque singaba * Wi, ssse.fi D· aportoada synodo, de modo vivendi te ooaoUio, atqu· da aaslttoada profsmions fidat. tn CONCILIUM 8UE88IONEN8E PROVINCIAE ^ΕΜΕΝΒΙβ, 1849 oetobrie » antequam synodus dimissa ftiarit, diaeedere prase· ■Mat, aisi ob rationabilem causam, * Csoultate petita at obtenta a patribus ooaailii. Caput III. Cam, inter oaiaea pastoralis officii sollicitudines, ilia potissimum prima aaae deboat, ut fides catholica, quam saneta Romana aedaaia colit ac tenet, incor­ rupta in hac provincia integraque permaneat, et omaee illam puram illibatamque custodiant; nos in hac synodo provinciali hinc praecipue exordiendum duximus, ut, quae ex eodem spiritu est fides, eamdem una oria confessione profiteamur. Quocirca, saerosaneti oecumeniei concilii Tridentini decretis inhaerentes. professionem fidei, a Pio IV pontifice maximo praescriptam, libenter ac publice profitemur eamque fidelea edoceri atatuimua. 478 ooaataateM fidei catholicae traditionem proprio ro­ bora valeant. Et quoniam vehementer optamus nihil haie sanctae sedi desses ex iis qmae favore possent exercitio illine potestatis, quam a Christo flamine araepit, improbemus et repellimus eorum temerarios aueua, qui summos poatifioea spoliare eouaatur sua potestate temporali, quam illegitimam ac institutioni Christi et evangelieae doctrinae contrariam ossorant. Itaque, clarissimo Boesaotio assentientea, sedi apostolicae Romanae urbis aliaramque terrarum con­ cessam ditionem, quo liberior ac tutior potestatem apoetolicam toto orbe exerceret, non tantum sedi apostolicae, sed etiam toti ecclesiae gratulamur, votisque omnibus precamur sacrum principatum omnibus modis salvum et incolumem esse. o Caput II. De praeeipaie fidei catholieae dogutatibae. Formula protbaatonia fidei oatholtoae. Ego N . . . firma fide credo, etc. 471-2.) , {Supra coi. TITULUS II. De Odo oetholioa. Caput I. Cum fides sit salutis humanae initium, funda­ mentum et radix omnis iustificationis, sine qua impossibile est placere Deo, et ad filiorum eius consortium pervenire; cumque nostris temporibus innumeri homines ignorantiae tenebris sint involqti, aut sophismatibus decepti, praecipimus omnibus animarum rectoribus, et verbi divini dispensatori­ bus, ut fidei catholicae dogmata sedulo et lucide De obedimtia ecdeeiae et emctae eedi debita. exponant, atque in iis exponendis habeant formem Inter tot et tanta errorum .circumfusorum peri­ sanorum verborum, docentes ea eodem sensu cula. ut non cimus sicut parvuli fluctuantes, et iisdemque terminis quibus ab ecclesia tradita et circumferamur omni vento doctrinae, in nequitia definita sunt. Fidei autem symbolum, eiusque ex­ hominum, in astutia ad oircumyentionmn erroris, positionis typum omnibus exhibet decretum concilii totis praecordiis amplectimur sanctam ecclesiam Lateranensis quarti, quo praecipui errores, qui hocatholicam, quae est columna et firmamentum veri­ diedum fidei fundamenta subruunt, radicitus prae­ ciduntur: tatis, et Contra quam portae inferi non praevale­ bunt Et quoniam Christus ipse supra Petrum .Firmiter credimus et Simpliciter confitemur, eiusque successores suam aedificavit ecclesiam, pro­ 0 quod unus solus est Deus venu, aeternus, immensus fitemur, cum sancto oecumenico concilio Florentino, et incommutabilis, incomprehensibilis, omnipotens sanctam apoetolicam sedem et Romanum pontificem et ineffabilis. Pater, et Filius, et Spiritus sanctus: in universum yrbem tenere primatum, et ipsum tres quidem personae, sed una essentia, substantia, pontificem Romjàua successorem esse beati Petri seu natura simplex omnino. Pater a nullo. Filius principis apostolorum, et veram Christi vicarium a Patre solo, ac Spiritus sanctus pariter ab utroque : totiusque ecclesiae caput et omnium Christianorum absque initio, semper ac sine fine. Pater generans, patrem et doetorem existera, et ipsi, in beato Petro, Filius nascens, et Spiritus sanctus procedens: con­ substantiales et coaequales, et coomnipotentee et pascendi, regendi et gubernandi universalem ec­ coaeterni. Unum universorum principium: creator clesiam a domino nostro lesu Christo plenam po­ testatem traditam esoe; quemadmodum etiam in omnium visibilium et invisibilium, spiritualium et corporalium. Qui sua omnipotenti virtute simul ab gestis oOneiliorum oeeumenicoram et in sacris ca­ initio temporie utramque de nihilo condidit crea­ nonibus continetur. Convertamus igitur oculos ad sedem beati Petri turam, spiritualem et corporalem, angelicam videli­ cet et mundanam; ac deinde humanam quasi com­ aposffili, qui est petra et crepido catholicae eccle­ siae, et rectae fidei fandamentum1 ; scientes magnum munem ex spiritu et corpore constitutam. Diabolus st indeficientem omnibus Christianis fluenta redun­ . npim et alii daemones, a Deo quidem aatura creati sunt boni, sed ipei per se facti sunt mali. Hosao' dantem apud aedem apoetolicam fontem consistera vero diaboli suggestione peccavit et fidem Petri, qut-in propria sede vivit et praesi­ det, et fidei veritatem quaerantiMs praestet *, nun­ .Haec sancta Trinitas secundum communem essentiam individua, et secundum personales pro­ quam defecisse neeusque in finem defecturam esse. prietates discreta, primo per Moysen et sanctos Unde sequentes in omnibus apoetolicam sedem, in prophetas aliosquo famulos suos, iuxta ordinatissi­ qua est integra et vera chrietianae religionis soli­ ditas *, et ei in omnibus consentientes, pro deposito mam dispoeitionem temporum,’ doctrinam humano fidei incorrupte custodiendo, acquiescimus et toto generi tribuit salutarem. Et tandem unigenitus animo adhaeremus omnibus constitutionibus apooto- Dei filius leans Christas a tota Trinitate communiter incarnatus, ex Maria semper virgine. Spiritus sancti lieie novatorum errores damnauiibus. Insuper falsis qudrumdam opinionibus obviantes, cooperatione conceptae, veras homo factas, ex hu­ declaramus easdem constitutiones ab omnibus Christi mana earns et anima rationali compositus, una in duabus naturis persons, viam vitae manifestius de­ fidelibus tenendas esse velut eradendorum normam monstravit Qui, eum secundum divinitatem sit et conscientiae regulam, independenter prorsus ab immortalis st impassibilis, idem ipee secundum hu­ omni potestatis seeularis sanctione; siquidem ec­ manitatem factas est mortalis et possibilis. Qui clesiae decreta ex Christi institutione et secundum etiam pro saluto humani generic in ligno eruae ■ Cnee. ChalesA (Harieuia, Acta ooesü-, U. SM Cf passus et mortuus, doseoudit ad inferos, resurrexit • Kpisr AfrWL, sfist. at Tbesdor. pap. (Harissls, III, *74 B). • S. putri Ibtysal, «pirt. at BM>eb. [HarCssla, Π, « B) a mortuis, et asceedit ia eoelam; sed descendit ia anima. et resurrexit in earn *. Aseenditqne pariter • Female HsmiMw | HaHeeia. Π, 1017 DJ. Conclu cunea n tomus ΧΜΠ •7 »7» OORCILIUM SUESMOMEKSE PROVUfCIAE REMERES, 184» oetobria 1 SM ta atroq··; veutnrua ta fine meuH, Indiiatarua v^AjdMba, qtebnaigâaviam et laratiim, tat vitiorum vos et anctae·; ·* redditura· ataguli· mmmwi •pars «u, tare reprobti quam ataatii; qui aewa a·· auti propriti reeurgaart eecperibu· q··· ·■ ** gestant, at reeipiant iaa—<■■ Aar· ■“> tive mitram, vitantes, vitae rarprallia aiftsmsals supecnasqus aatataq oeneotattanee Obtinere queant. TITULUS III. bona faerint, aire mak: UH «■ * bele pararam perpetuam, at M cum Chriato gleriam aem* piteruam. Caput ΠΙ. ' Dt 'WWfAnS ^flHNNNMKfSi ludicamtu a nobis hic apaetaliter notanda aaaa •c damnanda quaedam impia ayatemate, quae totina religionis, ut diximua, fondement· destruunt De sulta. Caput I. De cuftu dtatae. Alium eaae cultam quo Doua ae mediator Dei et hominum homo Christus Iasus colendo· eat, alium quo beatam virginem Deiparam et veneto· veneramur et invocamus, soir· debent fidele·. Soli Deo, utpote rerum omnium creatori aopremoque domino, cultum latriae praestari, tum lege ip·· naturae, tam verbia istis praecipitur: ZtimMium taura «favuti»,- et illi teli tertiet1. Sed haec ad­ monet synodus omnea ecclesiarum reetorea, ut omni stadio ac diligentia populum doceant in quo con­ negantes eius libertatem in suis Mid extra operibus. sistat Dei cultu·, et quomodo Deua vere coli et . Damnamua systema quo dogma catholicum de adorari debeat, hoc eat, ut ipae Chriataa ait, in apiritu et veritate. In apiritu quidem adorant, qui sanctissima Trinitate traducitur in quandam infi­ niti, finiti, et mutuae eorum relationis adumbra­ mentia affectu Deum colunt; in veritate, qui cultu tionem. <■ exteriore et pi·#· ·.divitibus prnvi dandum earn, at egentibue suppeditent victam, v ratitam, habitatio­ ne··, et media ad morulam ipeoram tnfcamatioaem HÉàHtatiimdMiAimati··· Annri·'-.·*·.■ â*5*· Neo aatia eat Vt sciat populna quidquid tenet oocleafa de.culta sanctorum; curent praeterea rec­ tore· animarum, ut aancti sancte colantur: „Oamia * Wy W· MHM· AmOMN Ml WNMCMtlMM éONtWp lente eteM ··® MfimwlMFg * nl MNM NMI eftn· ββΙ Caput ΠΙ Ai teMMteteni it wnüwitene teetei wv^MMi· Si vero annotie omnib·· anpplex debeatur vene­ ratio, eximia edmodam et faadtibiHe beatae Virginia Marine dignita· poetaiat at ei peculiaria exhibentor eultaa, qui, etai nen latriae ait, culta tamen aanetorum tanto praeatantfar aeee debet, quanto gratia et gloria macto· supereminet Maria. Et hi quidem •V··'· * J ,w Ml CONCILIUM 8UE88IONEN8E PROVINCIAS REMEN8I8, 1849 octobris a MS Idel·· faeruat in do·» D«i taaqua· famali at ■ Chriat·· adora···, «t Macto· quorum illae simihamici: ill· vero, non aaciUa 'tanta· at ditoete? sad tudiaea gérant veaeraaur. * eater doaini sai axtitit, qaae buna· actor··· a ■■ado afbdit, la··· Christo· aalvatora· noetru·. IpM art qaa· antiqui patriarahae a toaga aaluto▼•■fat, qua Balti propheto· eeeiaerant: ipaa aat quam beata· dixerant oases generatio···, quant omnea rtelaaiae taa patra· tn· doctorea tanti· extulerunt laudibus, cuius eacoaium tot concilia celebrarunt Et ideo, haec synodus iisdem veatigiia inaistero eupiens, hortatur et obaeerat epiacopoe provinciae, alioaque quoalibet saluti animarum in­ cumbentes, ut, pro viribus ani·, cultum beatissimae Dei genitrici· magia ac magia propagare studeant pro eerto habentes quod qui invenerit matrem illam miaericordiae, inveniet vitam et hauriet salutem a Domino. Insuper, filiali erg· Deiparam affecti pietate, et ad honoram ipaiu· Christi attendentes, qui, cum esset splendor gloriae Dei et figura aubatantiae eine, intra viacara Mariae humanitatem nostram assumpsit oculos ad aedem apoatolicam convertimus, humiliter et iteratia petitionibus eanq deprecantea, ut veluti catholicae ecclesiae doctrinam, definire velit beatissimae Virginia Mariae conceptum imma­ culatum omnino fuisse atqud ab omni promu· ori­ ginalia qulpae labe immunem. Caput IV. * Doceant iaaaper, c·· «ad·· aaaeta Trideetina synodo, popula· fidelem ex emaibaa uacria iaaaginibaa msg··· fracta· pereipi; non sola· qaia admonetur beneficicguB ot maaara· quae a Cbriato •ibi collate aunt; aod atiaa qaia Poi, per aaaetoa, miracula et aalntaria oxeapla oculis fideli·· aubiipiuntar; ut pro iie Doo gratia· «gnat ad aanctorumqu· imitationem, vitam moresque suos com­ ponant excitraturquo ad adorandum, ad diligendum Deum, et ad pietatem colendam. Ipaimet pastore· auae commendent memoriae praeacripta quibus aupradicta aynodua concluait: J3i gmt autem hit decretu contraria docuerit ait irnHril, a«lhnnhU. Iu hat autem tanetat at salutaret ti ftd abutut irrepterint, tot promu meta tgnodut aboleri eehemehter eupit ; ita at nullae falci dogmatic imaginet pingantur vel ornentur, Haec, at jUeliat obeeraentur, stotuU sancta Tridentina synodus, nsmim lettre ullo in loco eei iu ecdeeia, etiam quomodolibet exempta, ollam ineolitam ponere, eei ponendam curare imaginem, nisi ab epiteopo approbata fuerit" *. Imagines etiam non admittantur quae aliquid informe v«l abiectum exhiberent. Caput VI. De dominicit et fetüt de praecepto. Huiua synodi patribus continua tristitia et con­ tinuus dolor cordi aat inspecte tot ehriotianorum Magna ubique et semper veneratione sanctos agendi ratione, qui honorem Deo, ecclesiae obedienprosecutus est populna Christianus, unde et sancto­ tiam et sibimetipsis requiem denegante·, diem rum corpora et quidquid eorum fuit, speciali honora dominicam sanctificare praetermittunt. Nec dubium •t cultu affecit singulari. quod, ex tranagreasione tam sancti praecepti, prae­ Hanc piam consuetudinem, licet pluribpa abhinc cipua oriantur mala, quae pastores pioaque fidele· •••culte impugnatam ab haeretici·, nostris dioece- c ultra modum contristantur. Ex hoc enim pessimo •anis inatenter commendamus, eoa donent··, iuxte , fonte fluurtt irreverentia, blaaphemiae, impiet·· in praescriptum a sancta synodo Tridentina, sanctorum Deum, cui omnia paulatim denegatur cultus ; hinc martyrum et aliorum cum Christo viventium sancte ■ deperditio fidei quae, eum ait ex auditu, diu sine corpora, quae viva membra faerunt Chriati at periculo stare nequit in iia qui verbi divini prae­ templum Spiritus sancti, ab ipcO ad aeterham vitem dicationi intéressé negligunt; hinc illa effraenata suscitanda et glorificanda, · fidelibus veneranda cupiditas et morum corruptela, qua abatracti et eaae: per quae suite benefici· a Deo hominibus illecti, homine·, nihil nisi terrenum et animale sa­ praeataatur; ite nt affirmante· sanctorum reliquiis piunt: hinc cuiuslibet aocietatia, non religio··· tan­ venerationem atque honore· non deberi; vel *** tum sed et domeeticae etiam et civilia vincula aliaque shera monnaente a fidelibus inutiliter hono­ dissolvuntur. rari ; atque aerum opia impetrandae eausa sanctorum Quicumque igitur animarum curam gerunt, uni­ memoriae fruatra frequentari; omnino damnando· verso· ac singulo· sibi commissos cohortentur, ae eaae, prout iam pride· eoe damnavit, et nunc per viscera misericordiae lesu Christi 'enixius ob­ etiaa damnat eeeleaia. jectent atque obteetentur, ut dominicam quamlibet Sed, ut ia tette abusus omnia tollatur, prohibet diem alioeque festo· de praecepto, iuxte ecclesiae •ostra synodus n» quia novas aut ignotas reliquias praescripte, sanctificent Ad istam vero dierum publice veneranda· offerat, niai pria· ab 'ordinario •aerorUm Mnctification··, tenentur fidele· ab omni probatae fuerint. opere servili abatiner·, praeter casu· a inre assigna­ to·: atqu\ nisi legitis· impediti fuerint sacro­ Hna autem- recognita· volumus in loco ad id De cultu coactarum religuiarum. decenter praeparato recondi et constitui, e quo cum pro venerationi· causa educi et in altaribus collo­ cari par erit, id eum omni honore et reverentia fieri mandamus. Caput V. De culta' metarum imaginum. Noa praetermittenda oenaemua quae a sancte matre eeeleaia da aaerte imaginibus tenentur. 'Se­ quente· igitur venerabile· Tridentinos patre·, docaaat parochi imagine· Chriati, deiparae Virginie et ahorum sanetonun in templi· praeaertim haben­ das et retinenda·, eiaqua dabita· honor·· et vauerationem inpartiend··; quoniam honos, qui •ia axHbatur, refertur nd prototypa quae illa· reproaaMtaat; ita ut per imagine·, quas oacalamur, •t coram quibua caput apariaM et procumbimua, sancto miaaae sacrificio interea··. Misas parochialia specialiter pro paraahiania celebratur; ibi verbum divinum et monita Mint· distribuuntur, denuntiantur abstinentiae et ieiunia,' oratur pro vivorum et defunctorum neceaaitetibua ; ibi in unum coadunata chriatianorua familia, com­ muni omnium patri per manu· sacerdotia sanctissima offertur hoetia. Ex hia intelligent fidele· quanto pretio ab ipsis haberi debeat miasa parochialia ItaqUe, a parochia et confesaaris hortandi suat, ut quantum fieri potest ad suam parochiam diebus dominicis at fretis accedant Attendant autem animarum rectores iam nune non tonari fidei··, vi praecepti ecclesiae, mimam parochial·· audire. Ad iatud enim praeceptam. * Trte, sais, sa, IkUm MS CONCILIUM 8UE88IONEN8· PBOWfCIA· UMKN8IB, 1MB ae*ebria » i implendum, milualibet ·ί·Μ aadittoae·» eufiloero daekrumaa. Denique Mate· ed effieia veapertiaa at ad pte opera obeunda oobortautar. Capet VII. De «Mita at aniiM m «tata diawe. ' Cum nihil «it magi· eockaiaaticae diaeipliaa· inimicum aut pernicioaam qaam divinam paalmodiam ia eoekaiia Dei ooatemptim vol negliganter obire, diligenter invigilandum M parochia, at oaatua vocibua untaonia peragatur, praeeepa minime ait aut citior quam deoet, et ebora· a peritia in eaatu •ocleaiMtieo, id eat ia cantu piano «eu Irmo, rogatur. Ea enim quae in eocleaiis cantantur, ad Dai laudem celebrandam, eo debeat cantari modo quo populua, quantum Seri poteat, erudiri valeat, 'et religio·· pietati· ao devotioni· moderation· piorum auditorum mente· *d divinae maieetatia cultum et eoeleetia deaideri· excitari queant. 8i cantu· organi et aliorum inatrameatoram har­ moniae ooniungatur, musicae inatrumenta tantum adhibeantur ad vim quamdam verborum cantui quodam modo adiiciondam, ut magia magiaque audientium mentibua eorum eenaua infigatur, oommoveanturque fidelium aaimi ad apiritalem rerum oontemplatioaem, et erga Deum divinarumque rerum fcfi < TÏTULÜ8 IV. De μμμμμΜ· ta gaMcu· Oum ia oMteata Dei nihil μμοΜμ Mit atib··, nihilqae exooUentia· aut magi· divinata habeatar quam aenaeta, ad ftmata geoeria aalatem · Ohriato Domino iaatituta: ut maiori aaimi pietate ai veoeratioao tractentur ot paeaipiaatar, quaedam λ •aiataraa regula· iam ab eoeleaia tradita· rafarra, et, ia quantum opua eat, renovare nobia opportunum viaum eat Caput I. Dt riiibtu in «acruawnlonun adminietraiione contuetM. Ut ea, quae' ex antiqui· catholicae occleeiae . inatitutia, et ‘ aacroram canonum aummorumque pontificum decreti· de •aeramentorum caeremoniia praeaeribuntur, omni diligentia et religione ouatodiantur, et ubique «errentur, illud ante omnia «cire •t obaervare convenit, quod aacroaancta Tridentina •ynodua de iia ritibua decrevit in haec verbe: „8i fta· dûwrit rvorpios «t approbato· tecltMt tttiiliau ritut, m «oZemm taermnenlontm adminietraiione adhiberi emwuctM, aut eontoetm, aut tine precato a muwtri· pro lAito omitti, ant in noro· aliot per ^MmcMUfW eedeeiarum pattorem malari potet, anathema mt“ Omnea curam animaram habente·, virtutem, uaum et utilitatem, exponente· aacramentorum, rituum ac caeremoniarum aignificationem diligenter, ubi commode fieri poterit, explicabunt; neque enim parum proderit, ii fidelia populua quae ad «aera­ ‘ menta pertinent intellexerit : ita enim fiet, ut quae illi· aignificantur, continentur atque efficiuntur, Caput VIII. sancta .et augusta eaae faciliua eitji persutaieat; Dt tacra litaryia. oognitaqne eorum aanctitate, ad divinam erga noa Nemo ambigit aummopero curandum eaae, ut in q beneficentiam colendam ac venerandam excitetur, ecdeaiae catholicae liturgia unita· praeacripta aerQuiaquia autem aacramenta miniatrare tenetur, vetur, confirmetur stabilita·, tutiaaimaque cautione habeat libro· neceasarioa ad officium «uum perprovideatur ne doctrinae pietatiaque integritaa in tinentea, acilicet ritualia, miaaalia, et bene quidem libri· liturgie·· directe vel 'oblique laeaa rideri apparata; insuper et charta· in quibua variaram parochiarum notae ad futuram rei memoriam depoaait. Cuiua aaluberrimae regulae auetoritaa ne­ glecta eat, deperditumque beneficium, dum in noatra- •cribnntUr. provincia irrepait illa oonauetudo, ut epiaoopj in Caput II. eccleaiia, quae ab initio oum ceteri· veteri romaao De diepoeiiionitue ta eacramentomm minittro more hora· canonica· dicere uc paallere conaueviareyuitiiit. •ent, privatum quiaque aibi breviarium confecerint, Monemua parocho· et quoavia alio· sacerdote·, et illam communionem ani Deo, una et eadem formula prece· et laude· adhibendi, diarimillimo ad quoa aacramentorum administratio pertinet, ut inter ae ae pene cuiuaque epiaoopatu· proprio officio id primis meminerint ae’ aancta traetare, atque omni diaeerperent. liadem igitur de oauria, quibo· hanc fere temporia momento ad tam aanctum officium consuetudinem infoustam noxiamque faiaae conatat, parato· eaae debero. Quamobrem iatud perpetuo maxime optandam iadieamna ritne antiqui et uni- curabunt, ut integre, eaate pieque vitam agant; veraaUs restitution··» obaerratieaemque coaatitu- nam etai aacramenta ab impuri· inqainari non poationum «ancti PH V immortali· memoria· *, qui,, •unt, neque a pravi· miniatria eorum effectu· im­ breviaria et miaaalia in uaum eoeteatarun romani pediri, impuro .tamen et indigne ea miniatrantea in ritu· ad mentem oomüH Tridoutita «pandati·· aeterna· morti· reatum incurrunt , Quacumque diei ac nocti· hora ad aacramenta edendo, abolevit quaeoumque afia vel antiquior·, vel qnovia privilegio munita, vul ab epiaeopia ia miniatraada vocabuntur, nullam offieio auo prao- •moreta incitentur. Ab eecleaia et ab omni officio divino procul arcenda eat muaica levia aut indecora, quae profana· cantilena· redolena, choro prorui· indigna foret. praeaertim «i neoeaaita· urgeat, moram anis dioeoeribta pervulgata, nM dioeoeaea a bfo ■tando, centum aaltam aania uti eonauatiaaent breviario aut *interponant; ao propterea populum saepe, prout expoaoent ciroumetantiaa, praomonebunt ut, ' oum •aero mjniaterio opua fuerit ** quamprimum ad­ vocat, nulla temporia aut euiaaenmqne incommodi habita ration·. Ad hummed! admin»tration«m aocedana aaeerdo· paululuin, ai opportunitaa dabitur, orationi at * •aera rei, quam acturua «at, qieditationi vacet; in officio exequendo m decenter ,et hoaeata gerat, gravitate et pietate aedificana oireumatantea, et illo­ rum mente· ad oc·laetia erigena, non ad aliena miaaali ab IIHa diverno. Ceaaet ergo periculoaiaaim· ilk libro· liturgiooa commutaadi facilita·, haud ita pridem apud noe invecta. Curabunt proinde 'epkeopi ut, ubi opportuna idoneaque fuerit oocaaio, breviarii et miaaali· ro­ mani u»u» in omnibua noatrae provinciae «eeteaii· •alubri ordinatione reviviaoat, niai tamen aliqua ait eoeleaia. qua· exceptioni· a Pio. V determinatae privilegio potiatur. ■_ Caart. Qpad a ·· *··, dia U taltt 1ΙΛ «· · tefii UN, et Que . * Ttta, ama T, De mnrmp., et, U.. MS CONCILIUM 8UB88ION1NSK PftOVUICIAB RKMKN8I8, 184» Mtobm 1 .. ... . . . _ , .. __ . .. . ... - ■ - --- - -, - - —. —t— · ———— — · · - - - - — — ... MS ~ distracta·, «t aetaalem attenttaaem babae· etadeae i vel «aha· virtaalem, ea· intentio·· taeieadi qaod fa ao tacit acelaata. Nentiqtuu· «acardoa Haifa· •aaa potestati· «xcsdere praaaaaat; fldaHbaa aüaaaa parochiae sacraments non ministret, niai na- Praeterea, ad boa atiam admitti nea dabant monaabi vel saaotimoBial·· ;. qnia atiam prohibomue na parochus aat vieartas aat capellae·· ia ioeo sua· residMttaa ullum baptizaadpm snaeipiat, niai fratris aut sororia tataatam. aaaaitati· eaima, vel da linentia paroebi can ordinarii. Caveat ne ta «aeramentorum adMtaistration· aliquid, TITULUS VI. qaavia do oanaa vol occasione, directe vol indirecte Da aaoruanaato ooafinaatkmta. exigat aut petat; sed ea gratia ministret Si quid, Caput I. peracto iam «aeramento, a fidelibus offertur, id pro Dt pancHanau diliftuiia w rrpUceudo cot^bmaliouit oonanetudine locorum accipere poterit; sed ia iis sacramrUto. oblationibus accipiendi·, sicut et in alii·, quae pro Si in sacramento confirmationis explicando paro­ pluribus sacri ministerii ‘ functionibus taxata ab chorum diligentia requirentia unquam tait, nunc . epiacopo attribuuntur, ab omni aimoniae atque ava­ ritia· suspicione, nedum crimine, longiaaime absit; certe opus est illud quam maxime illustrare, cum in sancta Dei ecclesia hoc sacramentum a multi· immo quasi proprii aui commodi immemorem ae omnino praetermittatur. praebeat Sicut episeopi tenentur identidem varias partes Invigilet demum parochua ne miniatri inferiore· per postulationes quaacumque a aacnunentia quem- 1 dioecesis visitari, ut fideles rite parati possint susci­ piam arceant. Curet identidem ut omne· qui pere sacramentum confirmationis, ita parochi aliique occleaiae inserviunt sint bene morati, aui muneri· rectore· animarum curare debent, ne sacramentum istud negligatur. periti, et nemini scandalum generent. Satagant parochi ut omnes confirmandi sint prae­ sentes in principio ritus, cum episcopus elevans ma­ TITULUS V. nus profert orationem Omuipotm; non affirment Do sacramento baptiami. tamen illum ritum esae ad sacramenti valorem necessarium. Caput I. Dt ateeuiiait baptimi. ' Caput II. Dt tuttipitntibut soerosinitam cotfirmatiouit. Sacrum baptistas, ecclesiae et Christianae vitae Quia sacramentum confirmationis illam gratiae ianua, quod inter alia novae legi· sacramenta a Christo instituta primum tenet locum, cuncti· ad plenitudinem confert, qua homo fortius consistit et •alutem neceaaarium eaae ipsa verita· testatur illi· praeliator advenus potestates nostrae salutis inimi­ varbi·: «Hiti puit rtnatut futrit ta eq·· tt Spiritu cas : ideo debent fidele· adulti studio» illud recipere, tatdo, aoa potttt iulroirt i» rtgauut bn". Itaque nisi obstet aliquod impedimentum, quod neque ex negligent·· neque ex contemptu proveniat. Immo •umma ad illud opportune riteque administrandum 0 ipsos admonemus eo diligentiorem ' curam in ea ac suscipiendum diligentia adhibenda eat. susceptione nostris temporibus requiri, quo graviora Si qui· attente apostolum legerit, sine dubita­ tione ulla statuet perfectam baptiami cognitionem fidei et moribus imminent pericula. At vero, si excipiantur infantes periculose aegro­ a fidelibus magnopere requiri. Quare, parochi nun­ tantes, non admittantur ad confirmationem nisi ii quam se sati· multam operam et studium in ex­ ponenda ecclesiae de hoc sacramento doctrina qui edocti stat rudimenta fidei, de hoc sacramento aliquam notionem habente·. Et cum statas gratia· collocasse arbitrentur. Parochus moneat eo· ad quo· ea cura pertinet, habitualia ad confirmationem suscipiendam sit neces­ ut recens nati, quamprimum fieri poterit, deferantur sarius, eos qui sibi conscii sunt peccati mortali·, moneat parochus, ut ad sacram unctionem non ad ecclesiam ; ne illi· sacramentum tantopere neces­ accedant, nisi praemissa confessione' sacramentel·. sarium differatur eum periculo saluti·. Non admittantur ad sacramentum confirmationi· Caput IL qui non ' habuerint schedas admissionis, ipsiusmet Dt baptime tub ctudilioat caaftrtndt. parochi vel vicarii manu signatas ; huiusmodi autem Sacerdos diligenter curet ut certior fiât de statu schedas petentibus, quos iudicaverit exterius idoneos, et conditione eorum qui baptixandi sunt. Omnes tradat parochus, extra tribunal poenitentiae, non discernens eos quo· absolvit sacramentaliter ab iis de quibus, re matura investigata, probabilis dubitatio est aut fandata «uspicio an fiiertat baptixati, sub qnos absolvere non potuit. conditione baptiaentur. Hinc decernimus baptizando· D TITULUS VII. eme sub conditione infantas expoaito· et inventos, Da sanctissimo «uaharlati·· sacramento. atque etiam eos qui domi a laiois abluti sunt, nisi testimonio omni fide digno constet baptismum fuisse Caput I. rite confectum. Dt ditpotitiouibut ad tutapitudutt tucharittiat Quando haereticu· ad ecclesiam redit, non est taerauuutuut regtaaitû. rebaptizandus niai consulte episcopo. Christas lesua, ex hoc mundo transiter·· ad pa­ Caput HI. trem, cum dilexisset suos qui erant ta mundo, ta Dt patriait. finem dilexit eos, et, coena facta, pridie quam pateroParochus, antequam ad baptizandum accedat tur, instituit sacrosanctum eucharistiae sacramen­ ab iis, ad quo· spectat, exquirat diligenter quem tum, in quo continentur vere, realiter et tubatantiavel quos patrinos «legerint, ne plure· quam liceat, liter corpus eius et «angui·, una cum anima et divinitate. „Quo utapit tanclilat tt ditmitat eotlttfit •ut indigno· vel ineptos admittat. Ad hqc manu· bon sunt admittendi infidel··, buuu «wmsuti tare ehrittima etruptrte ttt, tt ant haeretici, ant publice exoommunicati, aut diliptutiut ceror» ilb dtbtt; ut abtput utaprta rtttinterdicti, aat tatam··, nae praeter·· qui aena rtutia ti teurteitufi ditpotUiaut, puat jsohswmma manta non sunt, nae qui eiviBter oontrasarunt, at matrimonium coram aaeMp nolunt •qtamdaas arrodat, prasasrMm tem ille rtrba ppud »87 CONCILIUM 8UK88IONKN8K PROVINCIAL RLMKN8I8, 18M octobris S «MU probutieeie» ISMMMrfaM «ese, ■«/ mdfae eAi «enectus peeeeti awrteHs, yuMteuwM siti eenirittu VVÎMrflIFy oiejlM JWWSttfMI MWWflMAtoM ed. socrum eueherieiiaat accedere debeat. Quod a fhfiftiwnt eumîÀiM» *£ μνν e£ üf m o/Æeio sMutuorit ceMrere, eeneta egnedae ÎHd«Mpio perpetue main» eeee decreeit, ntado ne» défit illi» copse oaufetferii; feed ri, ueertfitaif nrgeitie, eacerdoe abaque praeeia ooqfeeeione eelebraeerit, quatupriufu» eoufiteatur1'1. "* Capot II. 688 • dum corpus Domini facti faerhit idonei. Idcirco, per catecheses non pauca» aut obiter factu, sed muMpHees, aerio maturequo praeparatae, instruantur. Quoad aetatem admiaaioni» et tempua per quod ■eri debeat catecheses, stricte adimpleantur atatuta eaiueque dioeceria. Inquiratur sedulo an baptiaati faerint qui admittendi annt pueri, siquidem prima illorum communio habenda «it postea ut authentica quaedam baptismi attestatio. Qu|cumque aive scholares, aive tyrones, sive fa­ muli, live artifice» ex aliena paroecia eunt oriundi, non admittantur ad primam communionem in parbchia in qua nunc actu morantur, ni»i post tempua in statuti» praefixum. ■ Caput V. '■ De frequenti coeumiott. De neuMK^M paeekali. Cum nihil habeat chriatiana religio «aeramento Lex ecclesiae, qua praecipitur eucharistiae per­ i euchariatiae praestantia» et augustius, nihilque ad «ancte et inculpate vivendum efficaciua eiusdem ceptio, hia ay nodi Lateranenaia verbis exprimitur: .Omnia utriusque sexu· fidelia, postquam ad annoa frequentiuima participatione, parochi et qui ad discretionis pervenerit, omnia aua aolua peccata verbi divini praedicationem adsciecqntur. de eius fructibus et utilitate disserant, et fidelibus persuadere confiteatur fideliter, saltem semel in anno, proprio aaeerdoti . : ., suscipiens reverenter, ad minuo in nitantur, nullum esse modum aptiorem et compen­ pascha, eucharistiae sacramentum, niai forte de oon- diosiorem, quo, sopiti» et extinotis haereaibua, ec­ ailio proprii sacerdotis, ob aliquam rationabilem clesiae apostolicae facies nostro saeculo redeat. causam, ad tempna ab eiua perceptione duxerit .Optaremus igitur cum sacrosancta synodo Tridentina, abstinendum.1' Unde, doceatur populua Christianus ut in singuli» missi» fidele» adstantes non solum triplicem aibi incumbere obligationem: primam spirituali affectu, sed sacramentel! etiam eucharistiae quidem aemel· aaltem in anno, secundam vero'in perceptione communicarent, qua ad eo» sanctissimi huius sacrifllii fructu» uberior proveniret. Sic, certe, paacbate, tertiam denique in propria paroecia com­ municandi. In aliena tamen eccleaia fieri potest pani» ille supersubstantiali» vere cis esset animae communio paschalis do licentia ordinarii psopriive vita et perpetua sanitas mentis, cuius vigore con­ aaeerdotia, aut quando facultao illa a iure vel con- fortati, ex huius miserae peregrinationis itinere ad coelestem patriam pervenire valerent, eumdem auetudine conceaaa eat. panem angelorum quem modo sub sacris velaminiJ Caput III. q bus edunt, absque ullo velamine manducaturi. De ntnatumone sn/rmernm. Parochos et illos omnes qui verba habent ad populum Christianum hortamur, ut quando de disHortandi aunt infirmi, ut sacram communionem sumant, etiamsi graviter non aegrotent, aut mortio pd^onibus ad communicandum requisitis, vel de periculum non immineat, maxime ai fe»ti alicuius salebritas id auadeat ; qui domi, cum ecclesiam adire nequeunt, sed ieiuni tamen, euchariatiam peroipien(. lia autem, qui in periculo mortia probabili et proximo, quamvis ndq actuali et imminenti vernan­ tur, viaticum corpori» .domini nostri lesu Christi —nummo studio ac diligentia opportuno tempore deferendum eat, *ne forte contingat illoa tanto beneficio incuria sacerdoti» ' privato» decedere. Perseverante [periculo mortia, iterari poteat viatici indigna sacramenti perceptione disserunt, a nimia verborum austeritate declinent, ne forte mentibus audientium formidine ultra modum concusaQ, fideles in quamdam desperationem incidant, unde a com­ munione prorsus deterreantur. Peroptat haec synodus ut, quoties de sacra eucharistia agitur, non omittatur equidem quod terreat indignos, sed libentius proferatur quod bene dispositos ad panem vitae suavissimum alliciet. Caput VI. y adminiatratio; quin etiam parochi debent, ut monet De tie, qui anendi eunt ab eueharietiae eaeratneeto. Benedictua XIV pontifex maximus, aanctiaaimam Ut parochi aliive, quibus commissa est eucha­ euchariatiam iterato deferre ad aegrotoo, qui, per­ severante eodem morbi periculo, illam aaepiua, per ristiae dispensatio, munus suum fideliter impleant, modum viatici, cum naturale ieiqnium servare _ caveant ne arceant admittendos vel arcendos adD . mittant nequeant, percipere cupiunt’. Meminerint igitur occultos peccatores, si publice Non a recipiendi viatici lege eximitur quicumque, aeu devotioni» canae, seu ut praeceptum paschale petant, non debere repelli. Arcendos volumus, sive -occulte sive publice pe­ impleret, corpore Domini assumpto, paulo poet in tant eos omnes, qui a iure, sive generali aive par­ morbum gravem inciderit. speciatam vero publicos Nec deneganda eat, imo potius conferenda pueri», ticulari, prohibentur; qui primae communioni» aetatem nondum adepti, haereticos et sehismataooa; scriptores, qui dogmata ad usum tamen rationi» pervenerunt, modo edocti, catholica aut morum placita quasi ex professo im­ pugnant, modo tamen scripta eorum non iaceant prout tempus permiserit, cibum eooleetem et super­ prorsus ignota; aotorie excommunicates aut inter­ num a communi et materiali discernere queant. dictos; meretrices; illos qui civili tantum foedere Caput IV. iuneti sunt; foeneratores damnata» iuridica sententia De prient coMaumimw pawrfinm». ut usurarios; evidenter ebrios; uno verbo, omnes Necesse est ut omnec pueri, qui prima vice notorio» peccatores qui publicum scandalum nullo communicant, rite sipt dispositi, atque ad diiudican- modo deleverunt. Dios autem qui morte plectendi sunt, nedum inter repellendos reeeoseamus, indicamus s eontra ■ Trii. un IX De aidter., *«a . T. et volumus admittendos, modo vers poeniteptes ■ De epeed. dieeoee., L VII, eep. Ut | A ♦ 689 CONCILIUM 8UE88IONEN8E PROVINCIAE REMENSIS, 1849 octobre 3 590 «iat; ideoqua aaa ex diehaa qaaa praeeadeat mor- A Ut recte indicare queat eonfeaaarins, discernens tout, puta pridia. exaeatfoni·, «i tori posait, eat inter lepram et lepram, et tanquam perita· medicus •tiam aias ipaa die, qaando nibil indecentiae tinea- animarum morbo· prudenter curare, et apta cuique da· erit aacramento. conferatur eia euchariatia, remedia appHeare sciat, quantum potest, maximam 'qua ad doloree morti· reaignato et patienti animo ad id scientiam atque prudentiam, tum amiduia ad •attinendo· mirifice adiuvabuntur. Deum precibus, tum ex probatis auctoribus et pru­ Quoad eomoedoa et aetore· acenico·, eo· non re- denti consilio peritorum, studeat sibi comparare. oenaemu· inter infame· nec inter excommunicato·. Sacerdos sd audiendam confessionem vocatus, Verumtamen ai, ut plerumque contingit, profenione promptum fscilemque se praebeat; ac priusquam ■ua adeo abutantur, ut vulgo reputentur peccatore * ad sacrum tribunal accedat, divinum auxilium piis publici, impia nempe vel obtaoena ludente·, tunc precibus implorabit. amovendi aunt a commuhiqQeeucharistica. Confesaarius benignitate paterna iuvet poenitenQuod autem non tint infame· nec exoommuni- tem, ut omnia peccata sua rite et integre con­ oati, ex hoc non concludatur licitum ease fidelibus fiteatur, remota illa quorumdam verecundia, qui spectacula indiscriminatim frequentare: ai enim peccata ministro Christi declarare non audent. quaedam rant honesta, alia fiunt mala, quatenua Si poenitens numerum, et species et circum­ pietati chriitianae aut moribus contraria ; alia vero , stantias peccatorum explicatu necessarias non ex­ plerumque magia minusvq periculosa. Cum ergo presserit, prudenter eum interroget confessorius; notum ait, quantum contagio aaeculi hoa ludo· in- B sed caveat ne curiosis aut inutilibus interrogationibus vaserit, invigilent confeaaarii auper hoc peculiare quemquam detineat, praesertim iuniores utriusque animarum periculum ; ab eia frequentandi·, ^>rout sexus, vel alios, do eo quod ignorant imprudenter prudentia suggesserit dehortentur fidele·, quorum interrogans, ne inde peccare discant, aut acandalum piet·· detrimentum hinc patitur;' imo omne· ludo· patiantur, atque aacramentalia confessio evadat theatrale· interdicere debent hi· pro qnibus, re odiosa. perapecta in ae suisque circumatantiia, ineaaet iia Audita confessione, salutarem et convenientem spectaculis occaaio proxima mortaliter peccandi. satisfactionem, quantum apiritpa et prudentia auggeaaerit, iniungat, habita ratione atatua, conditioni·, Caput VII. •exue, aetatis et dispositioni· poenitentium. Videat Dt tnttiuim mitrae taerifieio. ne pro peccati· gravibus levissima· poenitentias Pia mater ecclesia, prout docet concilium Tridenimponat, ne ai forte peccatis conniveat, alienorum tinum, ritu· quosdam et caeremonia· in missa ser­ peccatorum particeps efficiatur *. Sed videat etiam vandas inatituit, quo et maieataa tanti sadrificii ne poenitentiam ullam praescribat impossibilem, commendaretur, et mentea fidelium, per haec viaivel nimium difficilem, vel quam probabile sit bilia religioni· et pietati· signa, ad rerum *ltia-. poenitentem non poaae aut nolle adimplere. •imarum, quae in hoc sacrificio latent, contempla­ Denique videat sacerdoa quando et quibus con­ tionem excitarentur. Proinde, presbyteri illo· ferenda vel neganda vel differenda ait absolutio; commentario·, qui de lati· ritibue a piis et eruditis ç ne absolvat eos qui talis beneficii sunt incapaces, viris conscripti sunt, legere non omittant, praestent- quale· sunt qui nulla dant signa dolori·; qui odia que operam u^ dictarum caeremoniarum sanctitaa et inimicitias deponere; aut aliena, si possunt, et significatio ab omnibus agnoscantur. At vero restituero ; . aut proximam peccandi occasionem ipaimet rubricas misaalia apprime cognoscant et deserere; aut alio modo peccata derelinquere, et attentissime obaervent. vitam in melius emendare nolunt;' aut qui publicum ,,Quanta cura adhibenda iit, ait etiam concilium scandalum dederunt, nisi publice satisfaciant et Tridentinum, ut eacroianctum mittat tacrifieium scandalum tollant ’. omni religionie cultu ac veneratione celebretur, quivit Quae quidem nemo non viderit, ut ait Leo XII, facili exittimare poUrit, qui cogitarii maledictum in quam longe ab eorum ratione distent, qui, ut tacrit litUri» eam vocari, jsh opu» Dei facit negli­ gravius aliquod audiunt peccatum, aut aliquem genter ‘ ‘. Sati» etiam apparet, omnem operam tt sentiunt multiplici peccatorum genere infectum, diligentiam in to ponendam ette, ut, quanta maxima fieri poteei interiori cordit munditia et puritate, atque exteriori devotionie ac pietati» tpecie pera­ gatur'1 ’. Nos igitur, huiua sanctae synodi decreti· obseq^ntea, ea omnia prohibere atque e medio tollere •edulo curabimus, quae, vel avaritia vel irreverentia, quae ab impietate vix seiuncta esae ppteat, vel auperatitio fortasse inducerent. TITULUS VH!. De saeramsato poanltonUaa. Caput I. . De qffieio coqftuarii. Cum Christus dominua. ad humanae infirmitatis remedium instituerit poenitentiae sacramentum, ante omnia monitos volumus oonfessarios ut suas agno­ scant parte·, scilicet iudicis et medici, et munus ■uum aequa lance 'exerceant: sicut enim nimia facilita· peccatorum est fomentum, sic nimia severi­ tas pluribus est via ad desperationem. ■ lasasa XLVin, 10. * Trid., sssa. H, Dt siurv. at sttood. ia missa. statim pronuntiant se non posae abaolvere: iia nempe ipais mederi recusant, quibus maxime curandis ab eo sunt conatituti, qui ait: ,,Νοη e»t oput valentibut medicut, ted male habentibue" ; aut quibua vix ulla scrutandae conscientiae diligentia, aut doloris ac propositi satis videturj significatio, P ut absolvere se poaae exiatiment; ac tum demum tutum se cepisse consilium putant, si homines in aliud tempus absolvendo· dimiserint. Si enim ulla in re servanda eat mediocritas, in hae potissimum servetur necesse est, ne vel nimia facilitas absol­ vendi facilitatem afferat peccandi, vel nimia diffi­ cultas alienet animos a confessione, et in despera­ tionem salutis adducat Sistunt se quidem multi sacramenti poenitentiae ministris prorsus imparati, sed persaepe tamen huiusmodi, ut ex imparatis parati fieri possint,ei modo sacerdos, viscera indutus mtoericordiab Christi lesu, qui ,^ton swwt vocare iuttoo, ttd peeeatored", sciat studiose, patienter et mansuete cum ipais agere. Quod si praestare praetermittat, profecto non magi· ipaa dicendus est paratu·, ad audiendum, quam caeteri ad oon1 Bit. Boa. [Orto sdaistraadi aer. posait, I /tarax). • Bit. Boa libMaa. | Ftdsst]. ? . Il Ml · > ____. ■ ' - ___ · ‘ ____ CONCILIUM βυΐββΙΟΝΝΝΒΒ PROVINCIAE RKMEN8IS, 18« octobris fl tn Ut autem ad id facilius pocveaiaat, omni ope fitondum accedere. Imparati eaim illi taatemmodo A ■ait iudieandi, noa qui vel gravissima sdmiseriat atque opera cenentur pareehi, ex hominum animis Sagitis, val qui plarimos stiam aaaoa abfuerint a sysllere falsam illam opinionem qua plerique hoc eeefessione: „«MMrteaniia« eaim Dpmini usa Mt sacrameatam, quasi supremam horam portendat vel sssur»,d berritatis fagmtos Mt Amomm?; vel etiam aeooleret, sibi, suisque reformidaat Parochus igitur quosque periculo·· aegrotantes qui, rudet conditione aut' tardi ingenio non sati * ia toipeos inquiaieriat, nulla fer· industria ni id comparent, benigne urgebit ad postulandam, eum dH sacerdotia ipsins opera aeaecaturi; sed qai, adhuc integra meate et ratione suat, tam opadhibita ab eo necessaria, nop qua praeter modum portunaqi' Dei misereatis auxilium; siquidem eo graventur, in Ha interrogandis diligentia, omnique ■ uberior erit fructus, quo saniori indicio ac vividiori in iisdem-ad detestationem peccatorum excitqndia, sensu religionis illud recipient eoa sihe Axis ex intimo oorjie ed Deum precibus, Extreme unctio, ntpote vivorum sacramentum, exhausta caritatis industria, squsu tamen dolori· communiter requirit in suscipiente gratiam sancti­ quapropter, huic sanctae unctioui •e poenitentiae, quo saltem ad Dei gratiam in ficantem: praeeat confessio, quantum fleri poterit, vel sal­ sacramento impetrandam disponantur, csrere pru­ denter indicentur. Quocumque autem animo sint tem Absolutio. Omnes fideles, qui usu rationis pollent, vel qui qai secedant ad ministrum poenitentias, nihil ei magia cavendum est quam, ne sua culpa diffisus, olim mentis compotes fuerunt, modo periculose quispiam' Dei bonitati sut sacramento reconcilia­ decumbant, extremae unctionis sunt espaces ; senes tionis infensus discedat. Quare, si iusta sit causa pariter ungi possunt, àuqipe annis tam graves et eut differendo sit absolutio, verbis, quoad poterit, debilitati, ut in dies morituri videantur, estraullo humanissimis persuadeat confessis necesnp est, id praeter senium morbo affecti. Nec omittat parochus eoe ungeretpueros, qui ad et munus ,officiumque suum, et eorum islutem omnino postulare, eosque ad redeundum quam­ sacram communionem nondum admissi! ad eam tamen primum blandissime aHiciat, ut, iis feliciter peractis, pervenerunt aetatem, in qua pecca· probabiliter k quae salubriter praescripta fuerunt, vinculis soluti praesumuntur capaces. peccatorum, gratiae coelestis dulcedine reficiantur ’. Haereticis, notoriis peccatoribus in majesta im­ poenitentia morientibus denegetur oleum infirmorum. Caput II. Sacram autem illud oleum babest parochus dili­ Dr «sssalti genter tuatoditum, loco pitido et decenter ornato, Omnes fideles tenentur ex ecclariae praecepto in vaae argenteo seu stanneo, ab aliis vasculis confiteri saltem semel in anno. 'ES- consilio enim speciali inscriptione distincto: quod quidem oleum Lateranensi IV: ,,Οητηύ atrùufur ManujfidMi·, paet- singulis eqnis, veteri reverenter combusto, accurate gnirm ah Λι>Μ * dùerviÙMM pereenerii, Mmia ne renovandum est. peeeata coa^tMiar jUeliter, ealteat ueul m armo, Caput II. proprie eaeerdtU, et iaiutuiaat tibi poeaiteatietat D» vMatione et atra tw/frmdrum. Meâieat pre seritas adimplere". c Per proprium sacerdotem intelligitur parochus, episcopus , et pontifpx Romanus. Ut autem penitus cesset pediculosa libertatis fidelium, relative ad con­ fessorii delectum, restrictio, volumus et declaramus eos praedicto ecclesiae praecepto satisfacere, qui peccata sua cuilibet ab episcopo ad confession·· 'excipienda· approbato sacerdoti confitentur: ita ut, ea de re, nemo debeat a parocho inquietari, non obstante qualibet alia consuetudine particulari. Si' Christianis omnibus infirmorum visitatio et consolatio a Christo domino proponetur tanquam caritatis officium super quo indicandi sunt, quanto magis id inter praecipua sollicitudinis sacerdotalis munia recensendum est. In visitatione infirmorum parochus impleat illud apostoli: „Oau>Atu osmria foetae swm at oautee facerem an/ses . ** Quamobrem, divites quidem et^mtenteo Zpia sollicitudine visitabit. Eorum vero prs^ipuam euram geret, qui' humanis auxiliis destituti, benigni ae providi parochi caritatem et operam requirunt; De corfeeeiotu ptororam. . qpibus ei non potest ipse succurrere de suo, et L · Pueri. eum ad discretionis aetatem pervenerint, eleemosynas illis, prout debet, si facultas suppetit, asbent parochum .vel alium sacerdotem adire, ut erogare, ex aliena largitate illorum necessitatibus peccata confiteri eonauemant; etm digai absolutionis succurrendum curabit. In primis autem spiritualem '^videantur, etiam ante tMss prima· communionis aegrotantium euram suscipiat, omnemque diligentiam absolvantur. Munus 'UsMyarochi eoa allicere, ut i· eo ponat, ut ,in via salutis eos dirigat. Ipsos ad paulatim, per vitapÜHnnoeentem, praeparent corda D poMatorum'ooafasMonem prudenter beuigneque in­ Caput ΠΙ. sui sanctissimum eucharistiae sacramentum suscipies- ducat, ex omni solertia interna· animi dispositiones dum. Quam dolendum esset, si, parochi negligeatia, excitare ao fovere satagat; fidem saepius sopitam,Ipngum per tempus, eorum animae in peccati· et immo extinctam quasi suscitet ; quotiescumque incerpràvis consuetudinibus langueccerentI tum est. au aegri earum veritatum, quae de neces, sitate' medii sdat credendas, suffimentem habeant TITULUS IX. notitiam, ipsas breviter ao distinete proponat. Ob- ' duratos per indiciorum Dei memoriam caute et prudenter a letbali somno revocat. Coelestia patriae desiderium ingerat; spem omnem reponendam osse ostendat in meritis redemptoris ae mediatoris/bostri. Extremae unctionis sacramentum a Christo Do­ Avertat vero ab ea perioalesissim· praesumptione mino «institutum, tanquam coelestis medicina nos qua ia propriis operibus et in naturali probitate animae solum, sed etiam aliquando corpori esdutaria, mundana confidunt: pias preces suggerat, moveat omni studio ao diligentia periculose asgrotantibu demum ad Deam tanquam omni· iuatitiae fqntom adminiatraadum est. diligendum ; et ad pometum summopere detdstandum; nec negligat ad scandali damnive illati repas- · Ds sacramento extremae unntlnnti Caput I. De adaieAtraHane aocromanti Mttraauu mmümiù. i gacysi. fis —— Sfi decembris) asso IW. (caesi fhrihds COristi, fits < rationem aut ad reconciliationem cum inimici· adducere. / Wlgrmiù XWtfP: SM Λ < ■ ?=· ■ · '-·■yn» s prapne apiaeepe erdiwtar4* '. Epi­ scopus igitur non conferat ordines niai sibi subditu, aut ratio·· origisis aut ratione domicilii, qaod ordi­ nanda· scquisivit in alia quam suae origini· dioecesi, •ut ratione beoeflcii aut titulo familiaritati· ; quem­ admodum statutum eat coMtitatione Innocentii XII, quae incipit: Speculator . ** Caput II. > Dt titalo orrfùwndi· proascrtpto. „C«rm non dserrt eoa, fw dieeno ··«·«·< *»· ed- teripti toni, cami ordini· dedecora m«adicarr, doctrinae aat offioionim explanation·. Invigilent nihiloain·· epiaeapi na ia propria· Seiant etiam epiaeopi oe non inutili earn gravari, dioeceses aba··· irrepant Qaoeûea, eoa enixe hor; b •i ia eligendi· praedioatoribae, pro dioeeeaia raae tetur oadea sacroaaaete Tridenti·· eynodua at „ilK aaioribaa civitatibn·, operam impendant; •oaqne moneant qaaliter, pro temporum ae locorum exi­ {λ CMNMNM M^î M ÜWmMw et lièi mMmîm rwyVFffp *6 M 9ÎtM genti·, verbum divinum annuntiaro conveniat. In MBINWW JMMM/p * âllNi prima illi» madeant, ut leeum Chriatnm, non »epràmaa «m •dmMwndo· eaattl, al « pester·· ne« metipeoe praedicent; ut ea omnia removeant quao jwrcMMorv· «sm meoiwwriaf ; tt -ita pre,imi raMifi’s quaeation·· magi· praeetant quam aedifleationem ; •portera, «t ace m «w deeuiwMur, «d «Um tamÿwas •t ut, profectum animarum unice prae oculi· haben­ /Km «t /rétros iûigaat ; ilabomtpn, ut tortende te·, non ea quae magia «plendeant, «ed quae aint Quod ai, in aliqua M monandb ob illieiiit dsterroent, ns tftj dd *pHri«Î t utilior· «alubriter *ntefernnt debtor m pétait cofirMrv cepentnr. (hue butte» ti dioeoeai· parte, hi funeatiaaimi errore·, qui ad praepaid, per kaeuata» fragiliiaieta, peoeare ooatigtrii, ■eo· inter populo» diffunduntur, irrepere coeperint, ilia apctfoli ni ab .ait Ornait preeerpt··, ai UUt eoe confutari et praefocari per evangClicae veritati· aryabai, ebeaereat, iaenpaet ta cotai botùiate ai praedicationem epiaoopum aatagere neceaae eat paltotoa, < · * eaepe flot «rpa eorrigeadu égal Meminerit tamen omne· ad hanc pugnam indiacribeaeooleatia faaat aatûritat, plat exhortatio paaat minatim non eaae admittendo·, ne forte errore· cotataiaalio, plat ehariiat paaia potetou. Sia aatoa, ob delicti graeitaieta, oirga opae faeril, tune eum ■noMnetudÛM rigor, eum aùtericordia iadidaei, coat θ temtete meritae adbibenda eet, ai eiae aeperitate dieapUea popalie talaiarit ae mattaria coaaamtur, ai gai correpti faeriat eamdeatar; ont ri nâpitetrt aolaeriat, caeteri talabri ia toi aaùaadnrtioait αχααψίο a aitiit dtitmaatar “ ·. Haud «acu· ac vigilandi, epiaeopi· etian in­ cumbit et praedicandi nunu·. Nec anim dubium e»t, unicuique ipaoram, eieut et Timotheo, ab apo•tolo diei : „Opat fac noagoUttae, aaaititriaai twnn . ** imple Quievero, inquiunt patre· Tridentini, obri•tianae reipublicaa non minna neeeoaria aat prae­ dicatio evangelii quam lectio, et hoc eet praocipuntn epiacoporum munua, «tatnit at decrevit eodem aancta aynodua, epiaoopoa, arebiepiaoopoe et omne· alio· eocleaiarum praelato· teneri par ae ipaoe ad praedicandum aanctam leau Chriati avangelium. Si vero contigerit eoa legitimo detineri impedimento, viro· idoneo· aaaumara taneantur ad huiuamodi praedicationi· officiam inlabriter exeqaendem Quinimo, eupian· eadem aeneta «ynodu» illad miniaterium, quo freqhentina peeait, ed idelium «alu­ tam exerceri, mandet ut epiaeopi ia alii· eocleaiia per peroehoa, aive, iia impediti·, per alio· ab epi■oopo deputando·, «aerea aeripturaa divinamque legem annuntient *. s. Ut autem illa concilii Tridentini tam aalnteia preeocriptio efficacia· obaervetUr, epiacopo· hortatur haec Remeniit provinciae aynoda», at praedicationi verbi divini conatanter invigilent, ipaazdque ita peragi curent, ut Chriata· in oordiba· «formatur. Itaque, ipaiuamet Chriati domini exemplo, qui diacipulo· «eptuaginta duoe mbit ante &dea> raam in * *Trt „ debellati, aed non victi, per ipaam argumentorum debilitatem firmiua et tenaciu· animi· audientium inhaereant: ideoque, omne· parocho· alioave, ad quo· praeaen· admonitio «pectare pote«L hortamur in Domino, quatenu· huic' errorum hodierni tem­ poria confutationi, aeriam praeparationem «t fer­ vidam orationem aemper praemittant. Aliud etiam epiaeopi· gravieaimum munus impoaitum, nempe populo christiano parocho· prae­ ficere. Cum enim, ut ait concilium Tridentinum, expediat maxime animarum «aluti · digni· et idoneis parochis gubernari, ubi constiterit ecclesiam parochialem vacare, statim episcopus, inter eos quos, re matura perpensa, digno· recognoverit, eum eligat, quem aetate, moribu·, doctrina, prudentiaque et alii· robus ad vacantem eccleaiam gubernandam opporttfni», magia idoneum iudicaverit *. Similiter epiaeopi propriam dioeceaim per ae ipaoa, aut ai legitime impediti faerint, per auum generalem vicarium aut per alioa ad hoc officium deputando·, ai quotannis totam propter eius latitu­ dinem ruitare non poterunt, saltem notabilem eius partem visitare non praetermittant Visitationum autem omnium istarum praecipuus sit aoopua, praeter sacramenti confirmationis adminiatrationem, aenam ortbodoxaaque doctrinam, expulsis haere■ibu·, inducere; bono· «ora· tueri, pravo· corrigere; populnm «xhortatidnibn· et admonitionibus ad re­ ligionem, pao«a innodea tiamque acoendare; caetera, pront locua, temp·· et occasio feret, ex visitantium prudentia, ad fidalium fructum, constituere. Quae nt facilius felicinat|u· succedant, monentur praedicti omnes et ainguli, ad quos visitatio «pectat, nt pa­ terna charitete ohristianoque solo ornai· amplectan­ tur, ideoqne studeant, quam celerrime debite tamen cam diligentia, viaitatioiiom ipaam absolvere1. «M·. u, Da nf., «ap. 1. ■ Trti, «ma S, Di «<, «ap. t; mm. M, Ot r^n oap 4. * Trid., iHtaa. ■ Ssss M. Dt r^., sap. I& * Trid, assa. M, D"W·, «ap. X. •01* CONCILIUM SUBSUOmfU PROVINCIAE BHON8I8, 1M» eetobris 3 000 . Coustaatac etiam servent episcopi salutarem iuam hutoeudere debet, quanto magte' ppbebporum, qui' esnrastadinsm eoavooandi singutis aanis dioeoesb eum sega omne· paternum aCsetam habeant, eure· •mu presbyteroa, at iu 'aliquo sacro aaaaaaa, par •t dolore· omnium longe vividi·· pereeutiaat Con­ aliquet diea, pii· exerâtib vaoeat, at aaao· aetar- tinua igitur solBoitadia· causam omnium mbsra aaa meditoatar. bilium pertonarem episcopus inqnirat, quaai a pro­ Vsrum, praetor mnltipHces gravseque episcopo­ pheta ipsi dietun tharit; „TM dereifcfa· sstpuqpsr, *. Quod si, impar sgeuoram rum obligaticaee, qua· hucusque retulimus, aaat arpisna ta eris odMor •tiam alia· quae ipeb maximei cordi aaaa dsbent; necessitatibus, sibi deem· sentiat has dotation·· aad inter aaa sail·, quae maiorum minoramqus aeminarioran ear·· aateponi dsbeet Utrnqus eaim episcopi ao maiori solhcitadine at affiseta prosequi dabaat, quod ia ipab resideat, pro future, spes •aeerdotii divinique ministerii, id eat, gloria· Dai aaimarumque salutis. Ipsis itaque tales superiores magtetroeque tamper preefloere eurent, qui alumno· pietatem, innocentiamque vitae, ae humanarum •aerarumque litterarum scientiam' accurate edoceant quibus, in praeeodentibus saeculis, pietas fidelium ditaverat ecclesiam, horum Tobiaq verborum recor­ detur: ,8i multam tibi fuerit, abundantor tribus; •i exiguum tibi Aserit, etiam exiguum libenter im­ pertiri stade *. Praetere·, dtetar, si opus Aserit, ea libertate quae ipei libenter ab omnibus conceditur, divitem erogationes pro pauperibus implorandi, nulluaque praesuli titulus earior sit aut potior quam nomen patroni eut advocati pauperum. Ipsb igitur Sed quoniam, ut atadia proficiant in melina et sueeurendb omni modo et indesinenter invigilet, tandem floreant, nihil magis utile inveniri potiet, b felicemque sese existimet, quoties linum ex hb quam at recte pradenterque gerantur negotia tem­ operibus, quibus iot et tantae miseriae sublevantur, poralia aeminariorum, et per hanc laudabilem ad- instituere potuerit , ministrationem, omnia metu· circa eorum exbtentiam aut prosperitatem, necnon circa superiorum TITULUS XIV. ac magbtroram statam et conditionem, adimatur; De vioarlb gansrallbus epiaoopi, oupttulb oathsomnem curam impendent episcopi in eligendb drallbus, oaaontcts et *«»"»«« ruralibus, oeconomia idoneia qui, aub auctoritate superiorum, indefessa diligentia impensas dirigant et mode­ Caput I. rentur. Di ttcernt jsnrrelibps. Praeterea, epiaoopi, adjuncti· sibi viri· probati· et hac in re experientia praediti·, quotena» aeriam Vicarii generales, qui munus exercent archidiareddituum ao impensarum rationem exigent. Sta­ oonoram, quorum nomine insigniti sunt, apud nos tuent etiam quae, in annum alteram, constructiones, habentur ut primae dignitates cathedralia ecclesiae. reparatione· aut acquisition·· suscipi poterant ; neo Ipsi, in choro et extra, post episcopum immediate ei· unquam consentient, quae nimiam, id tot, ex­ veniunt, sicut mos apud Galliarum ecclesias a con­ cedentem consuet·· dictorum seminariorum facul­ cordato anno 1801 universe invaluit. Non sunt tate·, impensam exigerent Hinc, nullua superior titulo canonici, nec fruuntur canonicorum iuribus, aut oeconomua arbitretur eoae posse, ratione officii c neque ipsis incumbunt canonicorum munia, nisi de-. sui, in incerto negotia aut non approbata immit­ bumpti fuerint e capitulo, auumque canonicatum tere ; cum, in hac parte, nihil alicuius momenti in­ retinuerint. cipi debeat abaque expresso episcopi consensu, Caput II. cuius eet, consultis iisdem viris probatis et peritis, Di etpituUi eatkedtvliibtu. quae peragenda sint, statuere et determinare. Praeterea, cum nihil ait quod magia copferat In praesenti rerum statu, apud nos, omnia fere ad conservandam augendamque inter populos vitae capitula in ecclesiis metropolitan!· constituuntur Christianae rationem, quam pia puerorum educatio ; ex novem canonicis; in aliis autem ecclesiis cathenihilque e contra promptius et magis radicitus fidem dralibus ex octo tantam, deficientibus benefici», destruat, mores corrumpat, «eque societatis et fa­ praebendis do.tationibusve, quibus eorum numeras miliae vincula disrumpat, quam eoramdem indisci­ augeri queat. Ubi tamen capitulo annexa est pa­ plinata 'et irreligio·· institutio, episcopi huic tam rochiae cathédral» cura, numerantur decem in gravi pastoral» sollicitudini· officio constanter in­ metropolitan», et in aliis cathedralibua ecclesiis cumbere studeant. Quapropter, sedulo curabit novem canonici, quorum unus ab episcopo deman­ unusquisque episcopus, ut parente· admoneantur datur ad regimen animarum, qui et ab eodem re­ de obligatione, quam eis imponunt, in hac parte, vocari potest, retento canonici titulo. natura simul et religio; et si, per se ipsos, huic In capitulis primam sedem inter canonicos obofficio-educationis, ipsis divina diapoaitione imposito, D tinet decanus, canonicus nempe, qui ad decanatum •atisfaioere nequeunt, sciant saltem se lege certis­ ' ab episcopo promotas Alit. Praeter autem istam sima ad hoc adatringi, ut pueros non nisi magistris dignitatem, in quolibet capitulo, theologus et poeniprobis, religione sincera praeditis ac tam gravi tentiarius ex iure instituendi sunt. Expedit etiam munere dignis, committant; nec ullum temporale ut sit praecentor qui chorum regat. Verdm nemo commodum condignum haberi posse,, non dicimus potest fleri theologus neo poeniteutiarius neque modo aeternae puerorum saluti, veram etiam boni· praecentor nisi titulo canoaieus. Sede vacante, omnb ad capitulum transit ordi­ quae ex Christiana education· defluunt, eum ea sola naria iurisdictio episcopalis. At jurisdictionem vir probus et patriae devotus praeparetur. Idcirco, ut in re tam gravia momenti, familiis, istam capitulum - exercet per officialem seu vica­ rium quem, vacatione cognita, infra octo dies, quantum fleri poterit, adiupaento sint, episcopi ni­ Si secus factam fuerit, ad hil omittent, ut in sub dioecesibus instituantur aut > constituere tenetur. multiplicentur scholae optai parentum fiducia dignae, metropolitanum deputabo hniusmodi devolvitur. Et si ecclesia ipsa metropolitana vacet, antiquior epi­ videlicet, in quibus, cum litteris, scientiam amorem­ *. que religionis iuvenes edoceantur, et ipsius prae­ scopus · sulfrnganei· vicarium ipse constituit Quoniam autem, apud Galliarum ecclesias, prop­ ceptorum adimpletioni accurato simul et leniter ter nimiam dioecesium extensionem, episcopo· duos, •Normentur. Tandem, si oharitas, quae est perfectio legis, omnium fidelium et maxime sacerdotum meute· ■ Trid, assa M, Dt nf.. esp. IX 60S OONCILIÜM SUMSIONKHSB PROVINCIAS UMKMWB, IMS oofeW· 9 archiepiaoopw tree habeat vicarie· faunlat a 1 1 Oaput IV. gubarnie atipeodium recipiante·, ex diuturna eonDt dnoMÎa raradihue. •uetudine capital·!· poteit aat eoadem «ligare aab Patrum aoaironuu veatigüa mhaarente·, itatuivicariorum capitularia· nomina, aat alio· ipab ad- , iungere vol etiam eabatitaera.. Nnmaraa aatem mua, ut iu omnibua et aingulia uainacuiaaqua dioaeorum vicarioram mb' progrediatur ultra modum, oaai· ragionibua Yomtanql iaetituaatur decani, qui aa recedatur a mwto «aaoti ooncilii Tridaetmi, aat ani quiaqu· territorii pafochft· diligenter, advigilent. forte mdaatqr capitula· eoipeum actualem dioe- Decani aatem tenentur, ex officio, da aliorum aaoeaia admiaietratorem oonititnara, at oie irritas oerdotum vita, deaubortia inter parocho· at paro­ chiam· difficultatibu·, atque d· abuaibaa apud cla­ legem Tridentinam redden. . Exercitia· iuriadiotioni· epiaoopatie ad capitu­ ram aut fidele· graaeantibua, «piaeopo rationum lum devolatae tranatatur ad viearioe capitulare·, redder·; netor·· animaram ia auarum paroeciarum ita ut aao ullam oauaam reeervaro aibi quaat capi­ pamraionem mittere; ipaoe ad. collatione· eocletulum. fati, rite Mmol coaetituti, non pofoat revo­ •iaatica· oonvocare; aiadam «aera, olea, dia preacari, niai laeta de eaaea a eancta aad· approbata. •eripta, aolemnitar diatribuare, et epiaoopi mandata Potoatatam quid·· adminietraadae dioeoaaia ha­ tranantittere ; neenon aegrotantibua parochia eaerabent, ee^ ita tajnen ut regula·, qua· pro aad· va­ m«nta ministrare aut minietraadp curare, et de­ cante, pfueaeriptaa eut, aumma pradqotia aequan­ functi· eepultaram dare. tur, et meminerint w ad «ervanda at non'ad im­ i ' Verum decani nullam in aliarum parochiarum mutanda, multo minua ad evertenda, qua· iam fidelee habent iuriedictionem ; et, quemadmodum facultate·, quibua fruuntur ut decani, ponunt ex­ •tabilita manent, ab eccleeia deputato· fiticae. tendi aut reetringi, ita et auferri ad nutpm epieoopi. Caput ΙΠ. TITULUS XV. Dt oanenwi·. Quÿniam in eceleeii· * oathedntiibua capitula ad cobaervandam augendaniqua eocleaiaatioam diaciplinam inatifuta eunt, canonici doctrina at pietate tale· eaae dabant," ut eho minari raepondeant, at­ que ea moram integritate polleant, ut marito eenatu· eoeleeiae dici poeaint Nemo igitur ad eanouicatum promoveatur, niei doctrina ad auum munue exaquendum neoeeearia ac moram integritate com­ mendetur l. Provint autem da canonicatibua, nan aolUm coram epiaoopo vel generali eiua vicario, ead ptiam in capitulo, fidam catholicam profiteantur, iuxta < formam a Pio IV pramoriptam *; alioquin non ad­ mittantur. Omne· canonici divina tenentur par t», ν·1, . *' Cap· L Dt euditerit Quamvie apUoopi «oli ex proprio muafce «iat oatuarum eccleaiaaticanim ludio··, quoniam in­ numeri· propemodpm aogptUa vacaro taaaatar, ho* dierei» praeaertim temporibn», aa alia canae aHeuina momenti moram patiatur, axpedira videtur at V ' ' ‘ . ’ orcu| RMCMfSm, IW oaeobri» » - fil» et evitanda «n * in ealabratiene mianaa, aut ali» qnevta medo raapWnnt axeautioaem decreti aaaeti Tridentia! UMaitii, aaaa. XXI, da nfanm, eap. 8, et aaim. XXII, At danrod dt ebaarat ti auffi m eaiadr. MÎBNM *· * X Ab epieooporum quibnaoumq·· deerati» at provtaioaibua, etiam extra vtaitatioeem, pro ooo•ervatione at reparatio·· ooeleaiaetic·· diaeiplinae quoad vitam, more» et boaaatateai quorameamque deriooram, luxam, eomaaaatioaea, laaaa, crimina et •aecalaria negotia ftegieuda atqao evitanda, iuxta deerota dicti aancti coneilii, aaaa. XIII, eap. 1; •eaa. XIV, cap. 4; eaaa. XXII, cap. I et β; eeaa. XXIV, cap. 10’, ia varii» dioeeaaibaa inatithatur aaditorium apiaoopale, ad inatar tribunalia, good pronuntiat da ontnibua oauaia ad ooataatioaaa iariadietioaia-axaraitiaai pertinentibu», qua» aibi aoa reaervavurit ordinaria». S. Ab epieeoporam decreti» de iia omnibua, quae Curent igitur apinoopi, ut in unaquaque provinciae ad curam animarum at eacrameaearam adminiatraRemenai· 'dioeoeai 'oonatituatur auditoriam eeole- tionem quoquo modo pertinent, et do mouitioaibua, •iaaticum, in quo index «eu officiali» ab epieoopa eeaaaria, ant alii· provtaioaib··, per qaaa parochi deputatu», ac (a] duobn» «altem· aaaeeeoribna ad- l'aat alii earam animaram exercente», diebua aaltum iutua, cognoacat atque aententia» proferat, «errati», dominici·, et fe»ti» «olemnibu» plebe· aibi commie··· quatenu» «init praoaen» rerum atatua, formi» a iura aalntaribua' verbi» paaoere compellantur, docendo ea determinati», de oauaia et negotii»,' quae ad tribu­ quae ad aalutem neeeaaaria aunt, iuxta ■ deerotum nal tatud delata fuerint: ita ut neo ab officiali ad •aerae aynodi Tridentia··, aeaa V, da ra/erqi., epiecopum, pee ab epiaoopo ad officialem appellari cap. 9 uueat. Epiaoopi·· autem ip»e, (axta aanctione» ca4. A decreti», per quae epiaoopi, etiam inviti· monica», determinabit facultate» et iura officialia. reetoribua, procedant ad conititutionem novatum ' parochiarum, cum aaaiguatipu· competenti» por­ Caput Π.. tioni·, abi, ob locorum diataqtiam aive difficultatem, * ndilorio autnpoUtene. D paroehiani, aine magno incommodo, ad percipienda •acrameata et divina offieia audienda aoceder^npu Exceptio quibuadam oauaia, iuxta canone· apud •edem. apoatolioam tractandi», canaae omne» ad poaeunt, iuxta dinpoaitionem aancti coneilii Trideaforum eocleaiaaticum quomodolibet pertinente·, in tini, aam. XXL dt rtfimt., eap. 4 ‘. * prima initantia coram ordinarii· locorum dumtaxat 6. A deputation· ooadiutoram aut vicariorum oognoaoantur t. ) pro tempore, vel alii· proviaionibua ab epiaoopo Iure prohibitum eat ne, in rebu» ad forum eé- eapieadi», quando illitterati et imperiti parochiacle»ia»tiCum pertinentibp», ab auditorio epiacopali Hum eceleaiaram rectore», aneri· mmu» apti »unt vel metropolitano recurratur ad forum aadculare *. P officii», cum aaaigaatione parti» fruptuum pro «of­ Veram ab epiaoopo ad metropolitanum veiled lum­ ficienti illorum victu ; neenon a «uipenaione et alii» inum pontificem datur appellatio aut «implex et proviaionibua advenu» eo» qui turpiter et «candaextraiudicjali» ■ recuraua, prou^ «acri, canon·· atatu- lo»e vivunt, iuxta 'prae»cript&m eiuadem concilii, erant determina^crantque. Quamobrem, requiritur •e»·. XXI, dt refont., cap. β *. ut in metropolitan· eccleaia unum inatituatur uudiβ. A dénégation· aacroram ordinum vel a»centorium, ad quod deferantur aoa aoluaf iuridicae •ua ad alio» maiorea. Item, a «uapenaione ab orappellatione· a indicii» quae tulerant auffiaganeoram dinibu» iam auaeeptia, ob crimen occultum, aive ex officiale·, sed etiam cauaae ipaiu» metropolitan·· informata oonecientia, iuxta diapoaitionem «ancti dioecedi» in prima duntaxat initantia. coneilii Tridentini, ···». XXIV, dt rqform., cap. 1 et S; Me». XXI, cap. 1; ····. ΧΧΠΙ, cap. Ιβ *. Caput III. \ ' T. A cenauri» aut alita proviaionibua contra cleri­ I Dt oppaUMtoaiiap.. ' co· retinente» domi aut extra, muliere· Miapeota». Ne red per aententiam apee omnia eripiatur, Prohibet enim «ancta «ynodu» Tridentina quibu·introductum eat remedium, appellationi», euitu ope eumqu· clerici», n· muliere», de quibu» poeait ha­ judici» inferiori» aentratia auapenditur ao etiam beri anapicio, in donto vel extra, detinere, aut' cum quandoque iudicio «uperiori» reformatur:.veram eum •ta ullam oonauetudiham habere aidçjmt: alioquin haec «uepemio aententia· einaque exceptioni· in poenia a aaeria caaqpibua vel itatum eceleaiaram cauei» quibuadam minui oongruena et apta videre­ impoaitta plectantur. Si aempl ac iterum moniti tur ad rectum ordinem rerum, iure atatutum eat υ non paruerint, auapendaatur; et ai ita auapenai ut «ententiie quibuadam auapenaiva via adimatur; nihilominu» ea» non expellant, aut eum ii» etiam unde fit interdum ut, quamvta appellatum ait, eeu- vernentur, tuae beneficii· ac officii· quibuaeumque' tentia tamen exitum obtineat, et poatea oanaae eooleaiaatici· perpetuo priventur. Nec quaevta ap­ S cognitio ad euperiorem deferatur. Tunc autem pellatio aut exemptio praediotiun exeeutionem im­ pediat aut euapendat: aupradictoramqii·'omnium ' appellatio non auepenrivum, »ed devolutivum ef­ ' cognitio, non ad archidiacoaoe, neo decano· aift fectum, habere dicitur. Inter cauia», in quibu· appellatiohi vim auapen- alio· inferior··, aed ad epieeopo· ip *o» pertineK,' •ivam adimunt «acri canon··, quaedam hio enume­ qui »ine ctrepitu at figor» indicii, et eola facti randa» duximua. veritate inapeeta, procedere ‘poecint ’. Nimirum, appellatio euapeniiva non admittitar: Θ. A dénégation·, revocatione, euapenaione vel 1. A quibuaeumque epieeoporam mandati·, prohibitionibu», proviaionibua et atatatia, tam in viaita■ B·»·». XIV oonrt. Μ «μΙιΜμ, ti» so aprilu 17«S. '* Baaed. XIV L c. tione. quam extra, pro divino calta oonaarvando et * Bea^ XIV Le. augendo, et prae *ertim circa ea quae obeervanda ‘ Baaad. XIV L ». ■ Banal. XIV 1«. * Banad. XTV Le.' ■ TrUL, HU M, Dt «ag,«k , .‘OgaeiLCbaM, ma.· [Butiài Π, ’ Dt cap. 14; B«d.XIV L» ·> .. ............ ............................... ..... „ » •13 CONCILIUM 8UE8MONKN8E PBOVINCIAE REMKN8IB, 184» ootebris 3 «14 restrictions a * limitations fmltatia asdissdi oon- A prudentia eeUgoro oportet magistros, qui doctrina, Itnsionea, reepeetn eorum qei paroohinle bsoeflcium . virtute et ingoaio spectatissimi sint mansueto sicut ■on habent; etiamsi faerint ragalataa. pro exmpien- et forti praediti animo, etadio en astant er addicti, dis oonfaesionibu· aneeulari··, iuxta ordiaationem regulas iugum st vitae operosas pondus hilari·· ■uoti eaaaiBi Tridentini, aaaa. XXIII, enp. lb, sum­ supportante·, congrua morum urbanitate conspirai, morum poatifieam eonstitatioaea, at praecipue, iHam •t discipulo· qnoscumqas sincero st pari oharitat» affectu complectentes. Quo· quidam, ut ad maximi Clemeetie X, qaae iaâpit: fitapara·1. ■ Idan fiieandum da revocatione viearioram, qui, momenti officium deputato·, quomodo poterit, hone­ apad aaa, oaaaa sunt ad teatpu·; M eoram pres­ stabit episcopus ; eoeque pro suiamot facultatibus, byterorum qai sunt aasovibiloo animarum rectores; habita laborum diuturnitati· ratione, constituta pen­ boat profeeto noa deheaat ab episcopo revocari'nee sione, reficere et asseeurare conabitur. ad aliam parochiam transferri niai insta da causa. Caput I. ». A mandatis quibus episcopi componant cootroDt itadiit m sussrites temmriit. vsreias omaaa da praaoedsntis, inter eccleoiaetioas In minoribus seminariis, quotquot erant alumni, personas, tan saoenlaros quam regulares, cam ia proeesaionibus pablieis, turn in iis quae fiunt in in diversas clames, quibus singulis praeerit professor, tamalaadis defanatorum corporibus, et alii· sinu- pro more solito, dividentur, inclusa, siquidem ex­ pedire indicaverit episcopus, philosophiae schola. iiba· . . In his et alii· quibusdam cauris a iure dater-- B Quae studenda erant a cuiusque dasrie discipulis, minati·, bob admittitur appellatio. in sùspensivo ; haec ordinarius ipee per programma certam et ex­ permittitur duntaxat, vel simplex et extrajudicial» plicitant indicabit, adiunctis sibi viris quibusdam recursus, per viam supplici· libelli, ad pontifice^ iuventutis edocendae peritis. 'Romanum; vsl respective et iuxta causarum nstuHoc in programmate praecipuum locum habebit • ram et qualitatem, appellatio ad quae de iure, in quod Ad sanctam catholicae religionis doctrinam attinet. Documenta enim fidei eaeteris omnibus •olo devolutive, et sine retardatione vel praeiudicio anteferende eunt, quatenus accessitate et sublimi­ legitimae exacutionis ·. tate multo praeetantiora. Quare, magistri alumni» Attamen in hisce ipsis negotii· et causia, in qui­ bus appellatio sdspeasiva concedi non debet, duri suos sollicitius impensaqne omni opera sacris in possunt casus, qui per ipsum sanatum concilium dogmatibus erudient, ea tamen lege, ut quasi lae Tridantinum, vel iuxta eius, mentem, per apostoli- pueris, solidius vero maiori provectio aetate pabu­ ens oonstitatioJk et sacrarum congregationum de­ lum praebeant Tironibus igitur, qui noadùta divi­ claratione·, aut 'communem doctorum sententiam, a nae mensae maturi exstiterint, genuinum dioeoesaai oatecbismi sensum, quotiescumque utile erit sim­ praefata regula generali do noa concedendis appel­ plici interpretatione enodabunt. Iis, qui non nihÙ lationibus suspearivis exeipiuatar: quique, ut pluri­ mum, nqa aliter quam prudenti· iudiois arbitrio, in stadiis iam progressi suat use adhuc ad tertiam classem pervenere, doctrinam Christianam amplioriSecundum particulare· facti circumstantias, aestimari β bus explicationibus evolvent, identidem credendo­ possunt *. rum et agendorum rationes, ricuti patientur vireo TITULUS XVIII. mentium, afferendo. Illis autem, qni litteras humaDe ration· studiorum soolesiarttooruaa. niqyes attigerint et ideo stadiis licet aliis melius Cum, id nobi· omnino persuasum sit nihil nd apparati idoneique erunt Christianae societatis instaurandam augendabique ohristianam religionem historia exponenda erit per explanatam facto­ magis conferre, quam ut clerici omnes e pueritia rum seriem, persentiscant quomodo doctrina sacra, in mundo sensim evoluta, firmis semper et ipsluctapiis, liberalinus ac theologicis disciplinis ad sacer­ bilibns terminis constiterit ab impiis quidem et dotale ministerium sedulo praeparentur et adducan­ haereticis multoties et acriter impugnata, detonsa tur; nos, sacrosancti Tridntini concilii deeretis in­ haerentes. eisqae, prout postulare ridetur temporum vero fortiter a patribus, et conciliorum decretis ao sanctionibus definita. Quinimo viderint societatem ratio, adiicientes, volumus, ut quas in huius pro­ vinciae unaquaque dioecesi iam existunt seminaria, humanam legibus, institutis continuoque impulsu haec eumma diligentia servet episcopus, paterna ecclesiae sublevatam simul et auctam fuisse. Rhetorice· demum et philosophiae candidatis foveat sollicitudine, atque accuratissimo tutamine demonstn^uBVfandamenta fidei, scilicet Dei existeamoderetur et promoveat Quoniam vero hic clericalis educationis scopus tiam, divinam Christi missionem atqne catholicae est, ut iuvenes, sancto religionis magisterio edocti matris ecclesiae auctoritatem, multiplicibus validisset efformati, ea omnia sibi comparent et cognita que argumentis credenda defensantes, ostendenteshabeant, quibus eliquando homines ab errorum que quanta Ipce Christus, rricut sol oriens ex alto, mundum illuminaverit, ■ et quam vivifico calore fot tenebris et a vitiorum coeno facilius retrahere, nee- non doctrinam ontbplioam virtatesque tun theolo­ gicas, tam morales efficacius praedicare et tueri possint; summopere satagent comprovinciales epi­ scopi, ut, quos inter septa seminariorum habent quasi filios «t faturos laboris pqftoralis participes, iidem quotidie in fide, pietate, scientia crescant, sanis et urbanis moribus cohonestentur, rectum et facilem eloquendi modum adipiscantur, et ita ad erudiendum alios cum potestate et dignitate, ut­ cumque divina providentia ordinaverit, idonei fiant Quapropter, ad hoc dirigendae et edocendae clericalis juventutis tam grave munus, cautissima V ‘ Dri »1 laaij ISTO ; Beaed. XIV L e. • Tria.. Ma K. Dt rokhr , «g 1». Brest XIV L e. * BmM. XIV L α , oandaverit, ipse salutis principiato, certa veritatis ac virtutis nonna, patensqne felicitatis humanae fons et origo. Expendant pariter magistri prae­ cipuos, qui nune grassantur, errores, eosque congruis confutationibus contundant. Denique satagant ut, quae variis in istis lectionibus, una saltem vice per hebdomadam *, dicta demonstrataque faerint, haec auditores ore resumant, styloque enucleato consignant. ' Quia vero educationis christianae disciplina per verba et litteras acquiritur et invalescit, incumbent iuvenes linguarum studio, et inprimis linguae ver­ naculae quam ita addiscent, nt ea recte, facile, * lartans : w» ·· ·■> * Ustor tnnsps···»···· viev jtr trSSiivSn·,. put «t rt- ' β1& CONCILIUM 8UN88IONEN8N PBOVDTCtAK RIMBN8K, IMS ootobris S βίβ quinimo eleganter, ia osrutoctnatiouibus ei scriptis A vim meetis excitent, meesoriamquo expressa rocs- ' uti queant Linguam 'latinant utpeto catholicae taadi m wmdi qnao vol perlecte val audita propriam ecclesiae, quad maternam habebunt, et tarant, obligations exerueaaL Noa enim sufficit gsaeeam, a tot 'et tantis scriptoribus rive profanis qnaeUbet singularia at passiva attentio ab anditoririve sacria illustratam, ribi comparare aequa dil»- baa ia Isetionum docatsu praestita; aad coetinno gentia adnitentar. Quarum ut regulae naoaoa ut monda aat vis animorum propria at quaedam in­ lepores facilius addiscant,· praetor grammaticorum geniorum avolatio, adeo at quisque, quod possit, libellorum stadia, auctores quosque luculentiesimoe pro viribus assequatur et obtineat quotidie manu versabant, eosdem indifsees, quo Kxpadiat etiam, at ia scholis praeeortim supe­ meliores suat, méditantes, nunc latine vel granos rioribus quaodam collationes instituantur, in quibus scripte in vernaculum sermonem transforantoa, aat spectatiores abusai da robus sive litterariis, sive vice verua, nunc aemula oratione vel cantine ten­ hiatorieia, sire sacris, inter aio, magistro semper praesidq, at nonnusquam alite professoribus at con­ tantes exemplaria imitari et aseeqni. Haec |n admittendis scriptoribus ratio habenda discipulis amistentibus, disserere attentabant. Hae erit, ut, quae castas mentes possunt offendere, sup­ ad exercitationes facile pellicientur adolescentes, pressa expellantur. Copiosae sane suppeditabuntur dummodo qui praeerit tractandae quaestiones dis­ alumnis perveterem auctorum paginae; sed ut eia cretim elegerit, M non teat austerus fuerit rerum pariter subministrentur, praesertim in scholis supe­ et verborum exactor, ut ei quid alienum forte vel . rioribus, non pauoa e sanctis ecclesiae patribus et B insulsum ab ore loquentium lapsum tarit, illud doctoribus selecta, summopere curandum erit Haec acriter et inclementer retundat In his omne tulerit enim, si forsan minus sermonis quadam venustate punctum, qui ad id perdueet alumnos, ut fortius et expolito verborum contextu nitent certe tamen allaborent recto et facili sermone paulatim utan­ sententiarum veritate et excellentia formaque rebus tur, et mentem suam argumentis/ concinnatis in­ supernis accomodate multo praestant Unde ma­ genue aperient. gistri comparationes saepe saepius inter auctores Quoad philosophiae scholam, hunc sibi scopum dabit professor, ut huiusce scientiae historiam nar­ sive, paganos sive Christianos instituere non praeter­ mittent ad hunc finem, ut alumni ab utrisque, ret atque exponat quot ac quantis, et vante sae­ quod melius et exquisitius fuerit valeant mutuare ; pius mens humana ad superiore nisibus aspira­ oaeterum ipsi pervideant quam coelesti lumine ho­ verit; discipulorum mentes sevens logicae regulis minum mentes irradiaverit revelata Dei veritas. flectat certas methodi tradat regulas et in quae­ In istis tamen linguarum studiis, non ita penitus stionibus metaphysicis. psychologicis et moralibus, infigendi sunt animi, ut historiam etiam profanam suspiee et socia fide, per,tramitem, quem illustra­ perlegere et ediscerd negligent Abeundus eet e runt tot egregii Christianae religionis asseclae, contra hio omnis hutfianae experientiae fons, e quo semper procédât. Cum autem observatione rerum ' scaturiunt et 'profluviae manant vividissimae no­ crescat philosophia, nonnullaque attentiori investi­ tiones. 8i quis enim, veri titient historiae incumbit gatione acquisita possideat djvitias, utcumque sunt pretiosissima ille documenta hauriet; scilicet coi-ab auctoribus novis comparatae, considerate sibi . luctationem pino minusve violentam semper extitisee vindicet magister, fugiens quae systema unice re­ dolent erroresque maxime abhorrens; ita tamen ut bonos inter et mslos, inter civitatem, quae desur­ sum est et alterum, qua· terrena est et perversa; nihil damnet aut reprobet nisi quod damnat aut Innumeras erupisse a peccatis et cupiditatibus ca­ reprobat ecclesia, opiniones liberae nec traducens lamitates; a religione vero divina virtutumque eultu nec imponens, sed tentum sicuti deviae vel peri­ plurimam effluxisse felicitatem; omnia demum qui­ culosae videbuntur' sedulo indicam. Formam, quae busdam temporibus turbata fuisse et pene collapsa ; nuncupatur scholastica, argumentantes plerumque Deo autem superius moderante, restituta fuisse et servabunt alumni, ut rea theologicas in maiori semi­ ad fliiem determinatum tandem pervenisse. nario dialectici non imperiti aggrediantur. Nemo igitur non^ videt quam multam fructum Cunctis sic instructis, superior et caeteri ma­ afferat historiae stadium, dummodo professor, ea gistri, pluries per annum, proposito sibi program­ * qua par est peritia, illam edoceat, epochas certae mate , de quo supra, alumnos omnes districte interstatuens circa quas plurima quasi ultro conveniant roghbufit, de· labore et progressu cuiusque attente facta; considerate de tot diversis disserens, et ree inquirentes. Anno scholari exeuqte, iidem alumni, eo modo coniungens depingensque, qtio facilius uno coram pluribus etiam extraneis ab episcopo dele­ conspectu adspiciantar. His addendum venit quod gatu, comparabunt denuo examinandi, et ad diver­ ed ediscendam pertinet geographiam, quam multi sas ex dicto programmate excerptas quaestiones non immerito * historiae lumen appellent D ore simul et scriptis responsuri. 8i quis inter* Praeterea, utile erit mathematica necnon nata- rogationibus pensove non calefecisse iudicatus erit, - ralium et physicarum rudimenta scientiarum alum- is per sequentem annum in eadem classe demoranis tradere.' Illa, ticuti demonstratione certe etj bitar, neo in seminario maiori\dmittetur, licet rhelogicae regulis accommodata indigent, ideo ratiocinandi vim acuunt, multisque conducunt usibus; hae vero visibilia Dei opera recensentes et aliquo , modo penetrantes; piae et gratae admirationis sen­ sum excitant, êt insuper oblectamento vitee simul ac oqmmodo non parum inserviunt. Verumtamen . intra iustoe limites redigenda sunt ista studia, ne desit tempus, quod litteris et doctrinae sacrae devolutam est atque debetur. , torices aut philosophiae curriculum fuerit emensus,, Caput Π. Dt tfuiüt m rariori arouraria. Seminarium maius, cum sit ad sacroa ordines . aditu et movtepima schola, qua clerici ad saoerdo- * talo ministerium informati, proxime praeparantur, >sicuti pietate eximia, ite disciplinis sitioribus et ferventiori studio excellere et inclarescere debet. Hic enim, praeter omnes illas sive dogmatioaksive morales quaestiones inter quas inprimte et quotidie, Meminerint interea magistri, quicumque munus edocendi habent, diaqipulos sd strenue oonstauterque studendum omni solertis provocare necessarium .quasi est arandum, sacram scripturam dari a nemine esse. Quare, animos mutua aemulatione moveant, negatur tanquam agrum immensum et feracem, in atque dooertationibub quibusdam inoffensis stimu- quo segetem amplam colligendam habent et mens lent. Quaestionibus variis noenen et proMeosatibas et oor alarioorum. Hic labore multo, vel in patrum j βπ CONCILIUM 8UE88IONEN8E PROVINCIAE RBMKN8D, 1849 oetobris 9 et doctorum Ebria, vel fa ecclesiastica Materia, aaaetaa traditioaoe oanenioaequs regafae indagaadaa eant at eomparaadae. .Hie, praecepta artie beae dicendi ae· audienda taatum, red et inquirenda aat etiam experienda eant, ut clerici, sacerdotes tanden effecti, melius norint quo mdiori fructu, aut cetechisaates elementa fidei pueris Credituri sint, aut per homiliam evangelism fidelibus exposituri, aut varios daturi populo moaitiu, aut divini verbi praecones concionem habitari. Hic denique {dia. eendum] quodcumque do ritibus exercitandis, de divinorum celebratione, de regimine animarum, necnon de temporali parochiarum administrations, sciro sacerdotem noceuse eut βίβ casque ut plurimum vernaculae, in expedito ser­ mone exercitati fiant Doleadam aamqae maxime foret, quod homines, ad coecioeaados popules in diem destinati, materna haesitarent lingua, ot rectae facilique elocutioni omnino fahaMlee forent. . Ad bane igitur eloquendi facilitatem assequen­ dam, necnon ad acquirendam aliunde omnem rerum et sententiarum copiam, fortius ot continuo stu­ deant quicumque saoerdopde munus aemulantur. Auditores non tantum existant, sed quae in scholis edocta aut in libris variis scripta habeat, ea aecum toputent et revolvant. Mediteatur in­ super, ad firmandum animum, se ad quamdam mi­ litiam esse vocatos, sed vocanti Deo nunquam satis­ facturos esse,'nisi laborent ut boni milites Christi, et sanctum eatholieae religionis vexillum virtute et doctrina vindicare valeant. Ita gradum bonum sibi acqbirent, et soipeoa salvos facient, necnon eoo Bqui se postea audituri suat. Quamobrem, omnibus mature perpensis, arbi­ tramur et iudicamus maiorum seminariorum studia, et ea scilicet, quae nuncupantur theologica, nonnisi per curriculum quatuor ad minus annorum absolvi posse. Et quidem ut istud temporio spatium vere ait sufficiens, quaestiones curiosas nimium, sub­ Magistri autem, pro sua parte, discipulorum tiliores et supervacaneas, quomodocumque occurrent, laborem et progressus adiuvent, quaerentes verba perstringere aut etiam eiieere professoribus fortiter utilia et sermones rectissimos ac veritate plenos, suademus. Non enim singularibus istis insudandum similes homini patrifamilfas qui profert de the­ eqt controvprsiis, quae nec unquam .speculative sauro suo nova et vetera, quam opere quotidiano dirimi, nec quidpiam ad veram scientiam conferre et piis, precibus copiosam doctrinam collegerint, possunt Multo perutilius sane erit ut novoa, 'qui luculenta methodo, elocutione clara, et recta con­ tam luctuoso ad animarum et fidei christianao' cinnitate tradunt ' auditoribus. Gradatim tamen detrimentum, frequenter exundant, et vi praelorum semper procedant, necessaria primum omnibus sup­ indefessa diffusi exspatiantur errores, attentius in­ peditantes, deinde quae utilia vel congrua, habita sectentur, et erudita strenuaque argumentatione pro diversorum ingeniorum ratione. Interrogationibus viribus cohibeant. 8i enim clericos decet et ex­ non paucis animos provocent, et cunctos, per pro­ pedit nosse quibus armis suos hostes antiquos con­ positas quaestiones, quae studio nonnisi longiori foderit semper victrix religio, qua via nunc ipsi solvendae sunt, ad versandos atque scrutandos auc­ circumstantes inimicos aggrediantur, et, Deo iutores, solerter adigant. In disceptationibus quibus­ vante, perfringant, apprime scire magis opportunum libet moderato sermone utantur, et inter morales est et necessarium. _ controversias medium iter, neque laxiores neque Opportunum pariter et aeque necessarium est, c rigidiores, prudenter teneant. ut theologiae candidati de iure canonico accuratius Meminerint tandem et hoc principaliter atten­ quem pridem edoceantur. luris, enim illius igno­ dant, se sibi suieque necnon religioni Christianae rantia non indecora solum perhibetur, sed clerico maximam utilitatem allaturos, si in iis omnibus admodum funesta. Nescienti nempe.quibus decre­ quae ad ecclesiae et apostolicae sedis auctoritatem tis, legibus, constitutionibusve ^es ac personae ec­ . pertinent, unitati summopere et omni nisu faveant, clesiasticae semper rectae ftierint et nunc etiam filialem atqüe observantissimam obedientiam prae­ regendae, multa sordescunt, quae veneranda nimis dicantes, et petram, quam ipse Christus posuit, tan­ atque 'excolenda manent; et quia non sat ille appre­ quam fundamentum fidei inconcussum fideliter et hendit qua legitima' auctoritate quibusve maximi assidue ostensantes. momenti rationibus complures sancitae fuerint re­ Disciplinis omnibus ita compositis, instituentur gulae. quas observandas habet, in reatus plurimos complures per annum, argumentationes, ad quas in­ caecutiens misere impingit. Quod, ut pro nostra vitare non abs re erit qui in civitate commorantur parte avertamus, -iubemus canonici iuris disciplinam, sacerdotes, ut ipsi studiorum testes sint, atque, si in quolibet maiori seminario, quam primum fieri libuerit, interrogare et argumentari queant. Praeter poterit, diligenti opera restitui. Eodem pacto, quod, duae vel tres, singulis annis, diverso quidem scholam historiae ecclesiasticae aut incipi aut in­ intervallo, sed peculiariter ente scholarum ferias, ceptam continuari praecipimus, exhortantes ma­ examinationes succedent, in quibus, ad interrogata gistros, ut, e vena ista uberiori penitus effossa, divi­ D respopsuri, aderunj auditores singuli, ut de cuiusque tias omnis generis, proposita sibi fidei norma, ab­ labore et habilitate verius constet. Examinationes undanter' eliciant. quae exeunte anno obvenient, ab episcopo et a Quoniam vero valde optandum est non solum­ viris praestantioribus specialiter delegatis celebra­ modo clericorum studia, quo utilia et proficua sunt buntur, et examinati ore vel scriptis responsa da­ directum iri, sed etiam argumentationes in deter­ bunt. Insuper ante sacras ordinationes severius minatis limitibus consistentes non abreptas vagari, examinabuntur clerici. ad ordines maiores promo ­ formae, quae dicitur scholastica, plerumque ad­ vendi. Non enim insolubili vinculo clericos eccle­ haerere curabunt tum magistri, ut lucidius doceant, siae devincire oportet, qui non satis idonei sint et tum discipulj^ut facilius ac tutius diseant; nec in scientia certo congrua ^ollentes. disputationibus huc illuoque deflectentes deerrent. Caput III. Insuper'linguam (ptinam in praelectionibus theo­ logicis usitatam habebunt. Non inde tqpien concludendum venit ad illud impelli oportere auditores, ut in omni penso scriptove mentio anae cogitata syllogistice evojvant Nedum res ita se habeat, providebunt professores ut discipuli cuncti, per publicas narrationes, |»er scriptiones et allocutiones saepe numero repetitas, Dt ftudiit *m byttror prt . Nullusv ordine presbyteratus suscepto, se stu­ diorum cura iam exemptum putet. Sacerdotes e contra quicumque ad sacrum regimen animarum veniunt, magis ac magis attendere sibi debent et doctrinae, atque instare in illis. Labia enim sacer­ dotis custodient scientiam, et legem requirent ex •1» CONCILIUM 8UE8SIONEN8E PBOVOrOAB ΪΙΜΒβ», IM» oetobria S ora ei·». repulit 8i gai» raro doctrinae hma aagfigitA β*> . TITULUS XIX. ' ' Hune ut iufeBeem nimia exitum praepediam··, et étudia iepoeeere quodammodo prohibeam·», Λoena ordinato· volumua quoalibet preabyterae, quotaania,' par quinqueuniam, ab epiacopo vel ab eiuedora delegati», auper certam et praeatitutaa theo­ logi·· dogmaticae et moralia, aut iuria canonial, aut etiam hiatoriae occleaiaatioae portât·, aeduto examinari. Doereta hui·· lynodi provinciali· nan» prole •ubiieint ant promulget, antequam a aanota rade apoatoHoa, luxta eonatitationem Sixti V, quae in­ cipit ZmoMnaa, approbata Ateriat ■ Litter!· autem qoibua flln eoafirmontar a aanctitate aua obteotia, ea atatim imprimantur, impraaaoque a riaguBa apiaoopi·, val in aynodo dioeceeana, vel ai celebrari nequeat, extra aynodum, quam primum promul­ gentur. Coput Π. Praeterea valida hortamur aacardotea anivereoe ut pluriea per annum, 'pro mora perantiquo, con­ gregati conveniant, de rebua eccleaiaatiei· inter ae oollatnri. Quao tractanda erunt et agenda hiaoe in collationibu·, epiacopo· praenotabit, oortaa et utile· pro prudentia inatitaena regulae, ut nuHue g irrepat abuaua, et otbuia teeuadum ordinem fiant. buta decretum aacri concilii Tridentini, dioeoePoatremo, noe illam *aa)utarem et eximiam, quae •ana aynodna quotennia, quantum fieri potent, celead incrementum «cientia· eodoaiaatioa· necnon ad ■ bretar. Huic autem aynod· univeni et ainguli darioorum ipaoram utilitatem late nimia olim in­ internint, qnicumque ex iure vel ex eonauetudine valuerat, coMuetudinem, quantum ia nobii e»t, interea·· tenentur. refovere et inataurure volente·, coetum, ex apectaCaput TIT _ tiaaimia et doctiaaimia viri· oonatantem, inatituandum dncimua, qui, noetra auctoritate freta·, hac in Cum aaeroaanctae aynodi Trideatinae decreti» noatra Ramenai provincia, examinati· «t dignioriatatatum ait, nt quolibet aaltem triennio celebren­ bua elaricia titalo· gradibu· «equivalent··, in iure tur ooMÎlia provincialia: ut eooleaiae nenti obaequatheologico «t eanonioo, pristinarum facultatum more, mur, aoa, Thomae-Maria-loaephua Gouaact, arehi' quotenni· conferet *. epiacopaa Ramenai», de oonailio et oonienau Tituli quidam iati nonaiai pro noatra provincia revareadiaaimorum epiaooporutn comprovincialium, valituri ount; aed cum nobia in animo ait, iiadem proximum concilium huiua provinciae in ipaa noetra oonoedqndia grave· et religioaiaaima· atatuere con­ eoeleaia metropolitan *, Pnno I860 eelabrandum, i»m ditio···, quae publicum per programma omnibua dcnuntiamua, et indieimua omnibua qui praeaentea ianoteeeeat, a aaaete «odo aÿoatolioa canonicam adeeao debent approbationem, nt illi abiqae valeant, incunctanter c poatulabimna, impetraro ’non deaperaqtea. SUBSCRIPTIONES EPISCOPORUM. Qpieumque igitur theologica atadia fharit em«nNo·, Tbomaa-Maria-Ioaepbna Gouaaet, archiepi•ua, iUom pena· erit ·· eoram.ooota aupernanciato aiater·, ot baocalaeraataa titulum qoaai gradum •eopua Ramonai», haec decreta a nobia definita examinando· impetret. Idem deinde, tribu· anni» aubecripeipna. . + Thoma·-Μ.-I. Gouaaet, arohiepiacopo» Re­ •lapai·; bova maioriqne acieotia Macta·, licentia· , titulum aemulandi iua iterum habebit, «t ai rea Ego Marta-Io«epbna-Fnnci»eàa-Victor Monyer bene ceaaerit, duo· poat anno·, doctoral·· palma·, do Prilly, eptocopua Cctalaanenaia, •ubecripai. prout libuerit, ambire contradat t M.-I.-F. V., epiacopu· Catalaunenato. • Laureati quique diploma ab omnibua oomproEgo loraphua- Armandua Gignoux, epiacopu» vincialibu· epiacopi· obaignatam palmar· obtine­ bunt, necno» inaigne pgo. gradu yaapeetivo dfodno- Bellovacanai», aabaoripai. tam, qqod in caeremooiia et in omni coetu eoalot loo. Ar., epiacopu· Bellovaoenai·. Ego Panlua-Armandua-Anacietua-Ignatiua de •iaatieo deferre poterunt, oeeterum ipai iua. ad beneficia, aienti vacabant, aerandum proportionem Garaignice, apiaoopae Bueaaioncnaia et Laudunenaia, aobaeripai. certam iamiamqn· determinandam, habitari. f Paul-Arm., ep. Sueaaionenaia et L. 1 Qacd partant ad coetu iaatitaaedu « (radoa arnEgo Antonia· do Salini·, epiacopu· Ambianenai·, dcakoa caarinedoa, providaUtar ia napaea» »· ttttann auaaa D f Antonina, epiacopu· Ambianenai·. H apbeopi· yrevindaa Btmanai·. APPENDIX. LITTERAÉ , 'patrum cmmHi protineielii Sttunti) ml Pium, papam ZX. ’ utilitatem capere euravimu·, ob oeuloe coactantor habente·, quae de aynodo provinciali a iure atatuta aunt nec non quod · acibia expoatulare videbantur Poat ducentorum et aexaginta. aex annorum a clero «aepe caepia· deploratam intermiaaionem, hanc nobia tandem Remenaia provinciae arehiepiaoopo et epiacopi· Deui ramme beau· dedit oonaotationem et debita aonotae Romanae eccleaiae obedientia et ecoleaiarum noetrarum «tata· ao neoamitaa. Ideo, bratiaaime pater, plurima ex ooncilii· oocumenicia, pontificii· oonatitutionibu· ritaaliqua Ro­ mano ' mutuant··,, quaedam aive ad novo· error·· oonfetando·, aive ad refovendam angendamque diacipliaam adiio^entee, hunc nobia in omni re do­ nt in aynodum, aaaiatentibua omnibaa qni de iure •dea·· debebant, congregati convrairemua. Tam falicam nanti oocaaionem, ex ea quam maxi­ oaruenda acopum dedimna, ut imprimi· filial· noatrum erg· aedem apoatolïeùn obaaqniam innoteaoeret, et deinde (tatata quaalibet diruti fidelibua atque mam, atout in nobia arat et auppotebet tamp··, eoeleeia· miniatria-in eervitium venirent. Beatimime pater. . ........... «11 OOMdUUM βϋΜβΙΟΝΚΜΒ PBOTWOUl UMB9BB. 1«Ο μΜι 9 «Μ ------,---------- 4----------------- —--------- .------------ —----------------- Hlft' ΜμΙ* | ·*■!> VMIHMI MMtfatâ· J OMgrêgatiM du edrdiaaax, abargée, d'offie·, pM WW· humiSèar et oMIwtor aWeass, tota ••ta· Mint pè« I· pape d· ravoir «t d'epprouvor *· me· ·* ornai Mrde parati ad raiicfeudeun m* la· déereta dM mmUm partisaünro, a couvert da •4mMm4bm qaod apeâtoboa m4m raieemit m* •oa autorité 1m déeMioM da eoneile de la pMadmiserit, nestsram, quae Marai mu«U, fidatitar viaM da Raima; m aorta qoe nom peuvoM vom ·* «liant·!·, Dm iuvaate, ebeervaturi. dire avec eeafiaaeo: 1m déateto qee aoM vom préProvoluti ad aaaetitati· veetrae pad··, hMtissims •eateM août m tout eoefornra· è l'eeprit de nota· pSter, ItMadiatioMM apaatoUea· efltagitamM pro mère la aaiate égliM Romain·, la mèro et la maL •obb at pro omnib« huiasM provisos·· clericis et trams d· tout·· Im égliM·. Vom recevra» deeo fideübas. oM décret», bm très eèero frère·, eoaune dM mfaat· dooil··, «t vom Im obrarverea fidèlement m t Themes, arahiepisoopM Remensis. t Maria- foMphus-Franciaeii·-Victor, episcopos m qui vom comstm, oomme, av«e le moour· d'M haut, nom Us obeerveroM aoM mêmM pour tout CatalauaeMis. t loaaphu- Armandus, episoopus Bellovaoensie. oe qui regard· bm obligatio·· Hvin oeex que Dieu a confiée è notre «oliieitad· pastorale. t Panlue-Armaodua, epiaoopu· SuMsionensis. f Antonio·, epiacopua Ambianensis. II. LETTRE PASTORALE 4m fin» 4u enuil» d» Stitun» aa cteryd d eux jUHn J» la pre···· reeUriadtpa· 4s Brims. Thomas-Marie- Joseph Gousset, par U miséricorde divin· «t la griot du saint siège apostolique, arch­ evêque de Reims ; Marie-Joseph Monnyer de Prilly, évêque d· Chiions; Joseph - Armand Oignon x, érêque de Beauvais ; Paul-Armand de Oarsigniee, évêque de Boisson· ; Antoine de Salinia, évêque d'Amiena ; Au clergé et aux fidèle· de la province ecclé­ siastique de Reims, salut et bénédiction en Notre-Beigneur Jésus-Christ Il noua tardait, noa très chers frère·, d'épancher dans votre cœur tonte la joie dont le nôtre a été rempli, depuis qu'il noùs a été donné de nous réunir en concile, et de conférer ensemble sur vos intérêts spirituels. Cm asaembléM épiscopale·, que le concile de Trent· praeerit d’une manière for­ melle ‘, et que l'église réclamait avec instance ; où les pasteurs de· âme· combinent leurs efforts pour conserver intact le dépôt de la foi et amurar la fidèle observance des préceptes évangéliques, pour veiller au maintien de la discipline, pour extirper - les vices et réformer le· abus ; oea assemblées si utiles, si nécessaires, la France, depuis longtemps, ne, les connaissait plus; cette province, en parti­ culier, n'en avait pas joui depuis plus de deux siècle·. Et, à un moment inattendu, noua lea avona vuea, par une permission toute spéciale de Dieu, •e rétablir sur plusieurs points de la France. Nous mêmes, réunis è Soisaons au moi· d'octobre de l'année dernière, nous avons pu, par expérience, en reconnaîtra tout le prix, et nous écrier avec le prophète royal: «Qu'il est avantageux, qu'il est doux pour des frères de se trouver ensemble! C'est lè que le Seigneur répand la bénédiction et la vie' * 1. Animés par le même esprit, dirigé· par la même pensée, «He de procurer votre plus grand bien, nous avons réglé, d'un commun accord, plusieurs questions importantes touchant la liturgie, l'admini­ stration ' de· sacrements, le· obligations du clergé. 1· rétablissement des officialités, le développement •t le progrès des études ecclésiastiques Ce que nous avons décidé sur toutes ^m questions, nous l'avons soumis ‘Jt l'examen et au jugement du saint siège, ainsi que le prescrivent 1« saint· caqons. Noua avon· eu la consoUtion de voir nos travaux bénis par le. vicaire de Jésus-Christ La sacrée * ■ Ses» M. de referau, asp. S. ■ Jteos qaam boatun st qnam incudam haMtan tratras ia name.,.. Quonism tille mandavit Dosdans bsasdfctfcue· «t vitata.· Pa CXXXIL Cet heureux succès de w· travaux, nous ne Γ attribuons pM è noa mérite·, mai· bien è la fer­ veur dM prièraa qu· voua area adraaadM pour nom è l'auteur de tout don parfait Imploré par vous, le'père dM lumière· a daigné noua visiter et aooomplir è notre égard cette promeM· faite aux apôtra·; «Partout où seront deux on trois per­ sonnes réuniM en mon nom, j· serai au milieu d'elle·1*. Dans « VMte corps que le Sauveur » décoré du nom d· son église, nos très choie frères, tous Iss membres concourant au même but ; le maintien •t l'obMrvaao· d· la véritable doctrine. C’est lè que tendent «t le puteur qui enseigne, et le fidèle qui écoute; o'Mt lè que viennent aboutir U vigi­ lance de l'un et la docilité de l'autre; le promise est certain de no point semer l'erreur, le second de ne point la recevoir, tant qu’il· restent intime­ ment unis au corps de l'église, invariablement at­ taché· è son chef visible, que Jésus-Christ lui-même s établi, dans la personne de saint Pierre et de •M successeurs, sur le siège de Rome. La sou­ mission è Γéglise et au siège apostolique est, pour tous, la condition nécessaire de la vraie foi. Gardienne de la doctrine de Jésus-Christ, l'église, •n effet, met toute sa vigilance è la conserver pure et intacte; elle ne souffre pas qu'il vienne jamais s'y glisser rien de contraire è la parole de Diju. «La doctrine que je vous donne, nous dit-elle, n est pas de moi, mais, de celui qui m'a envoyée *. Elle n'a rien de nouveau : c'«t la doctrine ancienne, telle que je l’ai reçue dès le commencement·. * Lm écrits de tous 1m docteun qni ont développé la parole apostolique depuis l'origine jusqu'aux temps rapprochés du nôtre, sont pour elle comme de vastes archives où sont consignées Im preuves de * son enseignement immuable ; c'est comme uns série non interrompue de témoins qui attestent la per­ pétuité et l'intégrité de sa foi. L'ennemi cherchet-il è semer l'ivraie dans le champ da père de famille, è propager parmi 1m chrétiens quelque doctrine inouïe jusque-lè: en vertu de cette soli­ darité qui unit tous 1m pasteur *, dan· un même sacerdoce, un même épiscopat, le -cri d'alarme poussé sur un point Mt aussitôt répété de toute· part·, et devient un cri général de réprobation. On oppose au novateur la croyance antique, la croyance. universelle, la majesté de» pères, le témoignage unanime de toutM iM.partiM de l'église, parce que la véritable croyance Mt «Ile qui nous Mt trans­ mise par Im pères; c'est celle qui a été admise dans tous Im temps, dans tous l£g lieux, par tous 1 «übi eat· seat éno ni tres congregati la nosjise ssso, IM sms la «Mdl· eonuù * *. Malt ■ .Mes doctriaa non est me·, ead «ns qni ssirit n·.' (ïosa. VII, lé.) \ ■ «Non mandata· aovnas scribo robis, esd mandatas rotas qnod haMstis sk * taitio. I lésa. Π, 1. ess OONOLIUM BÜE8MONEN8E PROVINCIAE RKMKN8B, Im fidèles. Qeteonq·· vendrait eaMigaer aatra · ohoM, et modifier l'évangile quo none avoae reçu, quand e· aérait aa aago voaa da oiel, aaaa a’hdulterioM pM à lai dira snath tone *■ Co caractère d'antiquité at d'aaiaanalitd donna à 1’enoeigMment da I’tgUaa and aatorité Maa re­ spectable, aaaa doute; Mala cotte aataritd repoM atuai but dw baoM iadaioMat plM oortainM at pins solidae, c'est-à-dire ear Im prossMOM da divia fondateur, qui, ea dtabHaaaat mu égÜM, a déclaré qu’U la bAtiseait ear une pierre fondamentale, contre laquelle Im portae - de 1'enfor ae prévaudraient je*. nais .Alles, disait-ll à sm apôtrM an 1m quit­ tant; allas, euMiguM toutes Im nations; baptises * Im au nom du Père, et du Fils, et du Saiat-Bsprit; * apprenes leur k observer tontes Im ebooM que je vous ai praoeritee. Voici que je suis avee vous tous 1m jours, jusqu'à la consommation dM siècles ·.“ Et ailleurs: .Celui qui voue écoute m'écoute; celui qui vous méprise me méprise ** . Le Sauveur a promis d'être avec ceux qu'il envoie, non seulement quand ils baptiseront, pour attacher ses gràcM à leur baptême, mais aussi quand ils fMm'pwemnt, pour préserver leur doctrine de toute erreur. Il e promis d'être avec eux, non Mulement à oertainM époques, mais tout lot joun; non pas avec eux seuls, et pour un tempe, m»i· avec tous leurs sucCMsèurs, jtufu'à la eoMomuation des ttidoo. Ainsi, aujourd'hui encore, c'est éeontér Jésus-Christ que ‘d'écouter ceux que l'église a chSrgés de parler en son nom; aujourd'hui l'église Mt infaillible comme au premier jour, puisque, salon m ptomeaeo, JéoueChrist n’a pas cessé et ne cessera jamais d'être avec elle. .Je prierai mon père, disait-il encore letoWr S Hé ooyoas tone perveaaa 'à l'unité d'ans même’ foi, à Ma méat eoaaaieéaaââ du Fila de Die·, et que none ne Myoae pins Bottante commo dM entante, ne non· laissant plea OMportar é tant rant de deetriM per la maîiM dM hoauoM et par l'adresse qalls ont à mm envelopper dans l’erreur'. * C’eut à ee serpe dM pasteurs,qu'a été conté le soin de diriger Im fidèteo dans le entier de la vérité, de , Im maintenir dans Vanité de foi; c'est là le bat de leur inetitation: il suffit de Im écouter et do Im suivre pour n'êtro paa exposé à s'égarer au milieu dM nombresx systèmM qui tendent à diviser 1m esprits. Venus à none, dit ua prétendu sage; ehes none m trouve la vérité. Non, dit un second, c'est nous qui possédons la vraie doctrine du Christ; noua avons le secret de rendre les hommM meil­ leurs en même temps que plue heureux. Celui-ci étale do brillantes théories, celui-là sm couvres do bienfoisanoe; l'un fait valoir l'austérité de am prin­ cipes, l'autre la douceur do m morale. Incertain, irrésolu, le Bdèle héaite un moment entre cm diffé­ rents docteurs, sans savoir auquel il doit donner la préférence. Mais il regarde, il écoute celui qui représente l’évêque: ses doutes sont édaireis; celui qui lui parie Mt pour lui un guide sftr, parce qu’il Mt comme l'organe de l'église, qui he se trompe jamais. Tout faillible qu'il est personnellement, il participe én quelque sorte à l'infaillibilité de l'église, car il est uni à son évêque, qui Mt lui-même en communion avec 1m autres évêques, et principale­ ment avec le souverain pontife qui occupe ta chaire de Pierre, cette chaire où l'erre.ur ne peut jamais s asseoir. En vain le schisme et l'hérésie cherchent à eè- dans une autre occasion, et il vous enverra un son- dnire les âmes en se disant l'église dé Jésus-Christ : eolsteur pour demeurer éternellement avec voua, le vrai fidèle ne se laisse pas surprendre. Au Ce consolateur, e'Mt l’esprit de vérité, qui sera et c milieu de cm divers édificM de construction plus ou moins récente, et tous bâtis par la main dM demeurera en voua; c'eut cet Mprit qui vous in­ struira, et vous rappellera tout ce ' que je voua, ai hommes, il distinguera toujours le véritable, le seul *. dit 1* C'Mt donc le même esprit de vérité qui qu'ait élevé le divin architecte. Aura-t-il besoin s'exprime encore aujourd'hui par la bouche dM d'examiner 1m différentes doctrines, de constater pasteurs, comme il s'exprimait autrefois par ia leur degré de conformité ou d'opposition avec bouche des^apdtres, puisqu'il doit demeurer Jter- l'évangile t Νοηφ ses lumières Seraient plusieurs fois en défont. Le' seigneur lui a donné un moyen iwllvawnt avec l'église. Elle ne peut donc, en au­ cun temps, enseigner l'erreur; autrement il faudrait pins simple. Qu'il regarde ta pierre fondamentale, dire que l’Mprit de vérité e'Mt retiré d'elle, que en m souvenant de cm paroles du Bauveqr: .Tu m Pierre, et sur cette pierre je bâtirai mon église les portM - de l'enfer, c'Mt-à-dire 1m faussM doc­ *; là, par conséquent, trines, ont prévalu; que 1m promesses de Jésus- Là où Mt Pierre, là Mt l'égliM Christ dont restées'sans effet; ee qu'on ne peut est Jésus-Christ, qui a promis d'être toujours avec ells'. Toute société qni ne s'appuie pas sur Pierre avancer sans blasphème. Et si l'enMig'nement de l'égliM Mt la voie qui ne repoM pas sur Jésus-Christ. Qu'importe que conduit le plus sûrement à ta connaissance do h m doctrine soit brillante, que son chef ait un nom vérité, no pouvons - nous pas ajouter que e’Mt en célèbre, que ses adeptes soient nombreux! La vérité même temps la voie la plus Commode à suivre! n'Mt pM là. A toutes 1m quMtiona qui lui sont .Le Sauveur, dit saint Paul, a établi dans l'égliM D faites,- le chrétien répond . avec saint Jérôme: .De * pontife, qu'il le traîne on exil, qu'il le charge do. et la baae de la vériû . * De natae qa« le nau- fera: non aeulement il ne prévaudra jamaia, *Jé«Mteenier, au milieu due ténèbre·, eoue un ciel obscur Christ Va dit, 'mai· aes efforts tourneront k aa honte; et eaae étoile·, tend néanmoina directement vers la chaire de Pierre n'en aouffirira paa plue qne 1er •ou but, guidé qu’il «at par aa bouawla; de même rocher, qui voit, an milieu d'une mer en forte, lee auaai, guidé par eou curé que dirige eou évêqua, vague· ae briser contre sea fiance et retomber en •t qui, lui-même, eut dirigé par le chef de régime, écume, sans avoir produit d'autre effet que de lo le fidèle va droit k la vérité, k travora le dédale purifier, on peut-être d'enlever quelqueo fragmenta de· opinion· humaine·; et Ik où sa faible raiwn déjk détachée et déaunia. .C’eat pourquoi saint aurait eotnbré, l'égliea le fait voguer k pleine· Jérôme dirait: .L'église, fondée aur la pierre, ne peut être ébranlée par la tempête, ni renversée par voile· et arriver heureusement au rivage. ; saint Hilaire: .Le carac­ En foiaaat reposer «on égliw aur un fondement les venta ou ta qrage·1* unique, le sauveur n'a paa eu seulement en vue tère propre de l'église, c’eat de vaincre toute· ta de la maintenir dan· l'unité de foi; il a voulu foi· qu'elle eat attaquée1 a ; eaint Jean Chrysostome : aussi la Rendre stable k jamais; c’eat pourquoi il b .L'église est plu· forte que le ciel, puisque le ciel a Communiqué k la pierre fondamentale une telle, et la terre passeront, tandis que ta parole· divine· solidité, que * toute· le· puissances, tou· les effort· ne passeront paa, et. que parmi ce· paroles se trou­ de l'enfer ne pourraient prévaloir contre elle *. Si le fondement «'ébranle, l'édifice ne peut que vent cellea-ci : ,Tu es Pierre, et sur cette pierre je bâtirai mon église, et les porte· da l'enfer ne pré­ * 8i cette parole vous •'écrouler. Mai·, en vertu, de la. divine promesse, vaudront point contre elle. l'égliae, fondée aur la chaire apostolique, ressemble paraît suspecte, ajoute le saint docteur, croyex du . k cette maison construite par le sage, laquelle brave moins les faits *** Compulses, noa très chen frère^ les annales de impunément la pluie, l'inondation, la tempête, parce qu'elle est bâtie sur la pierre *. L’établiaaement l'histoire; cherches dans quels lieux de la terre le d'une égliae deatinée k propager, k défendre, k dépôt de la foi « est conservé toqjoun'intact : vous perpétuer le royaume de Dieu, devait neceaaaire- verres que c'est dans les églises qui se sont tenue· meni exciter le courroux infernal; le prince de· la plus fermement unie· au saint siège; que si le ténèbre· devait s’armer pour renverser uq édifice schisme et l'hérésie sont trop souvent parvenus k qui s'élevait, comme une fortereaae redoutable, ravir quelques dépouille·, c’est parmi ceux qui contre sa puissance. .Simon, Simon, dit lo Seigneur, affectaient une sorte d'opposition k la mère église, Setan a déoiré voua cribler tous coaqme on crible ou qui n'y tenaient que par des liens simulé·. Con­ le froment; maie ,moi j'ai prié pour toj, afin que . sidères le saint aiège lui-même : voua le verres, bien ta foi né défaille point Je me suie fait ton eou- c que souvent arrosé du sang de sea pontife·, triom­ tien, ton appui; soie k ton tour l'appui, le aoutien pher tour-k-tour de la foreur des persécutions, des de tea frétée; c'eut en toi qu'ila doivent puiser la assauts de l'hérésie, de l'invasion des barbare·, dea fermeté que tu tiens de moi *. 1* Pourquoi, dans entreprise· de· puissances temporelle·,, des sédi­ cette circonstance, Je Sauveur ne prie-t-il paa pour tion· et des mouvement· populaire·; voua le verres, toua, noa très cher· frère·? Le danger n'était-il consolidé en quelque aorte par ce· différente· agres­ pas commun k toua ta apôtre·? N'avaient-ib paa sion·, vérifier, dan· tou· lea temps, cette parole du toua également beeoin de la protection divine, Sauveur: .Celui qui se heurte contre cette' pierre puiaque Satan voulait le· cribler toua? Pourquoi s'y brise, et celui sur lequel elle tombe en est . *** le aeigneur prend-il un. août spécial de Pierre? écrasé Pierre n'est pas seulement un fondement solide, Pourquoi prie-t-il excluaivement pour le maintien qui doit soutenir l'église de Jésus-Christ; un rem­ de sa foi? Parce que, ne formant toua qu’un seul cprps, l'état' des membre· et du corps entier était part inexpugnable, qui doit la défebdre contre les •muré, si le chef était invincible; et chacun de· aaaauts de l'ennemi; c'est aussi un pasteur k qui tnembres ne devait ae croire en aùreté queutant le souverain maître a confié tous se· pouvoirs, afin qu'il aérait uni k ce chef, contre la foi duquel qu'il puisse diriger et paître son troupeau, l'amener l'enfer ne peut rien. Jé»ua-Christ a prié pour le et l'introduire dans le céleste bercail. C'est pour prince de l’église, et l'efficacité de cette prière a cela que lui ont été remises les clefs du royaume des cieux *, c'est-è-dire la suprême autorité, la sou­ obtenu pour lui une foi constante, inébranlable, capable d'affermir, non seulement les fidèles, mai· veraine puissance; c'eet pour cela qu'il lui a été ta apôtre·, les pasteurs du troupeau, et. de ta dit: .Tout ce que tu lieras sur la terre sera lié empêcher d'être ta victime· de Satan. Maintenant, dans le ciel, et tout ce que tu déliera· sur la terre que la foi soit menacée, ébranlée même sur quelque sera délié dan· le ciel * “ ; c'est-è-dire. tu exerceras point du globe: les fidèles de ces contrées n'ont la souveraine judicature; nul ne pourra se sou­ -rien k craindre, s'il» s'appuient fortement sur celui straire è tes jugement·; tout sera soumis k ton pour lequel Jésua-Chriat a prié, a'ila se retranchent pouvoir, même tes frères, tes collègues dans l'apo­ stolat. Et, pour confirmation de cette prérogative. * Épist; XV, sd Dsmas. le Seigneur, après avoir provoqué de son apôtre * .1st occlesis Dei vivi oolamaa et firmamentum veritatis * I Tta. ΙΠ, U. 1 la cap. IV Iasi. * Matth. XVI, ■ Dt Trimt., lib. VH. * .âsstatahitar vire sspleati, qui sodidcarit doraoaa sosm * Homil. sept· pstram; et descendit plovis, st venerant flunin·, et * ceciderit saper lapidem istam confringetur, (•verant veati, St Irraerut ia domaia illam, et noa cecidit: quest vero ceciderit, coaleret *mus· lth. *M XXI, 44 fudate sata mt saper petram.* Mstth. VU 94, 96. 1 .Et tiN dabo elavas regni coelorum. * Matth. XVI. 19. * -Staoa, Sta··, esc· sataaas expetivit vos at eribrsrst * .Qsodeamqae ligaveris asper terram erit ligatam et ia rieot tritfcam; age satem, rogavi pro'te. at bob deficiat fides tu·: «t ta, sfiqasado ooavSrsas, ooatrms ftatrss too·.* costa; st gnodeamqM solvaris sapor terram, erit solatus et ia * ooeta Matth. XVI, 19. ta. XXU, U, M. OUVUVL ÜMgêfe TOMUS XHIL Ktï CONCIUUM 8UI88IONBN8K PROVniŒAK. BKMKK8D, 184· oetobris 1 888 1« confession d· m amour, comme U avait déjè A sise d'autant pim do gtotfs, quite lui appartteaprovoqué Mlle d· M foi, l'établit pastew aprêwa ueut â'uae maaièrs plu spéciale et plu excellente. de tout·' «M igÜM. «Pais ma agoaux, lai dit-il, La autres eut chacun le tronpm· qui leur a été pais aa brebis * ;“ dirige ·*. gouverne tontmon •saigné; b lui seul out été confiée tea tee troutroupe··, le· petite et lee mène, la peupla et te· pêaux, qui u'eu format qu’au. Il est, lui oui, le roi·, lie fidèle· et le· peateare. „Cenx-ci, dit pestour, non reniement dre brebis, mais da pasteurs, Boauet, pateurè è l'égard de· people·, brebte b note de toa1·. A lui. seul done le droit et le soin l'égard de Pierre, réaèrent en loi le représentant, d'instruire et d'envoyer dea toutes la parttee du le viéaire, la personne risible de Jésas-Christ *. moud· tea évêques qui doivent, sous sa direction, Pais mes agneaax, pais mes brebis; ms parole· conduire une portion de l'égliae ; h lui de Ire avertir signifient, en d’autres termes: Je sais raaa ear la •Ile a trompent, de la reprendre s'ils s’égarent, terre pour réunir tous les.hommes dans le arête do la affermir s'ils faiblissent, de la déposer ai d'une même foi, daqs les liens d'une même charité ; par malheur ils prérsriquent; è lui seul le droit * d'évoquer de toutes les ooatrém de la quelles que soient les lois qui les régissent, les ot le soin mœurs qui les distinguent, les' barrières qui les terre et de réunir en concile dre pasteurs, qui séparent, lee langues qui les divisent, mon but est viennent témoigna de la foi commune de toutes la églises, signaler et proscrire lu opinions noude ne foire de toutes les nations qu'une seule fa­ mille, que je reux réunir dans le ciel, et b laquelle vella qui s'en écartent, et conférer ensemble sur vous, mèn représentant, vous tiendra lieu de père, B la direction A donner au troupeau de Jésus-Christ ; tant qu’elle habitera w monde, séjour de son pè­ h lui seul d'approuver; de confirmer, ou même de changer et d’annuler leurs décisions. A lui enfin lerinage. Ce sont ma enfants : je vous la recom­ mande; prenex-en soin, comme s’ils étaient la tous Ια pouvoirs de Jésus-Christ sur la terre, vôtres; nourrisses-les du pain de la saine doctrine ; puisque c’at son autorité qu'il exerce, M personne donna-leur des guides sûrs et fidèles, qui la diri­ qp'il représente. Cm prérogatives, d'ailleurs, nos très chers frères, gent dans les voia de le justice et de le vertu, qui les forment pour le ciel où je la attends; .sont comme autant de bienfaits tombée sur noua. couvres-la de votre protection paternelle; défendes Pierre n'a rien reçu pour lui-même: tout ce qui leurs âmep contre toute-espèce d'attaqua; aima- lui a été donné, o'mt pour nous, c'est pour, tons les comme je la aime, et. s'il le fout, soyes prêt 1m fidèlre. S'il est devenu le premier parmi la b sacrifier pour eux votre vie, comme j'ai mol- . autres, c’est pour être,, par m soins, sa sollicitude, méme sacrifié la mienne' Que .votre oœuy se di­ le ministre de tous,' lé serviteur des serviteurs de late; qu'il devienne aussi vote que l'univers; car, Dieu. S'il a été posé comme le fondement de partout où il y a da hommes, je veux trouver da l'église,O Mt afin que, appuyés sur lui,'nous puis­ enfants que je devrai è vôtre aèle et ù vos soins. sions dire avec l'apôtre: „Nous sommes la maison Investi de la grande charge pastorale, Pierre, - avec de Jésus-Christ' *·. Si le Sauveur a prié pour que tous sa héritiers, at devenu, le père, de la famille sa foi ne * défaille jamais, c'est afin qu'il affermisse *, et, qu’unis b foi par les liens de cette chrétienne: de Ib ce beau nom de pops, qui lui 0 sa frères at donné aujourd'hui dans toutes la parties du foi, nous ne soyons point emportés par tous la monde, et qui n'a pu d'autre signification que venta da doctrina humaina *. Si Iss portes de 'l'enfer ne peuvent prévaloir contre son siège, c'est celle de père. .Enfants doéila du pasteur des Ames, nos très- afin qu'il soit un bouclier impénétrable, è l'abri chers frères, nous aimons è tourner nos regards duquel nous puissions repousser les traits enflammés vers celui è qui Jésus-Christ nous a confiée ; et de de l’ennemi f. S'il a été constitué pasteur universel, même que da entants redisent avec une sorte de c'at pour que le troupeau de Jésus-Christ puisse, fierté : lu titres de leur père, la fortune dont il sons a conduite, parvenir au bercail. S'il a reçu la .jouit, les marqua de distinction qui le décorent, clefs du royaume dre cieux, c’at pour nous en ouvrir lu honneurs qui lui sont rendus, de même, ainsi, la porta et ifous donner le droit d'y régner un jour. nous redisons avec complaisance la prérogatives Tenons-nous donc étroitement serrés, nos très que notre père commun a reçua de ’ Diqd même, chers frères, autour de cette chaire apostolique; parce que la gloire d'un père rejaillit sur tous sa •ntourons-la de notre vénération et de notre amour ; *. entants Nous nous plaisons donc b redire avec qu'il y ait entre elle et nous l'union intime qui Mint Jean Chrysostome. , Pierre est leprinoe du existe entre la tête et la membra; et les prochœur apostolique, la bouche da disciples, la co­ . messes qui lui ont été faite· s'étendront jusque sur lonne de l'églia, l'affermissement de la foi, lé fon­ chacun de nèus. Quelle que soit la violence da dement de la oonfoerion, le pêcheur de l'uni vers, p oraga et da tempêta qui grondent autour, de nous, qui retire le genre humain des abîma do l'erreur, boa n'aurons rien b craindre; nous reposerons pai­ pour le remettre daa la voie da ciel ·. * Nous siblement dans le o^lme de la foi; parce que nous redisons avec saint Bernard: „Le pape, c’at le serons assis sur la pierre inébranlable. grand prêtre, le souverain pontife; c'èet le prince Sera notre présente lettre pastqrels lus daa dm évêques, l'héritier du apêtre·; c’at Abel par toutes la. églises et ehapella de la province de la primauté, Noé par le gouvernement, Abraham Reims, 1« premier ou te second dimanche qui en par la qualité de patriarche, Melchisédech par enivra te réception. . Donné b Reims, te 15 juin 1850. l'ordre, Aaron par la dignité, Mole· par l'autorité, Samuel par la judicature, Pierre par la puissano·, + Thomas, archevêque do Reims. + Marie-Joseph, évêque de Chiions, Jésus-Christ lui-même par fonction. C'est è lui f Joseph-Armand, évêque de Beaùvais. que les data ont été données, que la brebis ont f Paul-Armand, évêque de Boissons. été confiées. H y a bien d'autres portier· du ciel, . f Antoine, évêque d’Amiens. d'autres pasteurs; mais lui porto ea deux titra «M CONCILIUM RHEDONEN8E PROVINCIAE TURONKN^S, 1849 nov«mbria Il «90 CONCILIUM RHED0NEN8E PROVINCIAE TUR0NEN8I8 > 1849 novembris 11-28. Concilium provinciae Turonenaia, celebratum A In-8‘, 19« p. — Autan, séminaire; Le Mana, Rhedonis, a di· 11 ad diem 98 nb/etnbri· 1849, ville;'Lyon, missionaires 'diocésains; Lyon, eémitub Francisco - Nioolao - Magdalqna Morlot, arohi- naire; Paria, Bibi. nat B 5769; Parie, Maxarine; episoopo Turonenai. , Paria, 8ainV-8ulpioe. BibliegrapMa. 1) Aeta et décréta ooncilii provinciae Turonen•ia, in Rhedonensi civitate celebrati,; anno Domini MDCCCXLIX, pontificatu· Pii papae noni IV, a ■ancta aede approbata. Turonibus, typi· Marne, typography illuatrisaimi ac reverendiaaimi dd.archiepiacopi et cleri, M. DCCC.LI. Concilium celebratum eat a die 11 ad diem 98 novembria' 1849. 9) Acta et décréta sacrorum conciliorum reoentiorum, collectio Laoensis, auctoribua presbyteris a. J. e domo b. v. M. aine labe conceptae ad Lacum, (Fribirfgi, 1879), If, 947-314. Nannetensem, Rhedonensem, Briocenaem, Coriaopi. B tensem et Venetenaem epiaoopo· comprovinciale·, Franciacua - Nioolaua - Magdalena Morlot, Dei et · noatra arohiepiscopali auctoritate,, requirimus, horapoatolicae aedi· gratia, Turonenaia archiepiscopus, tamur et admonemus, ut ad dictum provinciale reverendiaaimi· fratribus episcopia, neenon' venera­ concilium, Rhedonibus celebrandum, per se aut per bilibus decania et capituli·, abbatibus et conven­ procuratores legitime deputatos, intra praescriptum tibus nostrae Turonenai· provinciae, salutem in [tempus] contentant. Domino. Capitulum nostrae sanctae ecclesiae metropoliEcclesiam auam pretiosissimo Christi domini tanae, aliaqbe capitula cathedralia noverint se esse nostri «anguine redemptam,’ in hac lacrymarum valle convocanda et reipsa, per praesentes litteras, con­ procelli· indesinenter iactatam, et praeeertim in vocari ad provincialem aynodCm ; ita ut, de episco­ porum consensu, si opus fflerit, congregati canonici diebui noatri· tanti· doloribua afflictam, consolari non deeinit, sustentare ac tueri ipae Deu· omni- unum aut alterum ex gremio ad concilium habeant . potens, pater misericordiarum totiueque consola­ delegatum. tioni·, qui, vel innumera· inter hominum iniquitate· Item venerabiles abbates' monasteriorum, vide­ nunquam ita irascitur, ut, misericordiae obliviscens, licet : de Solesmis, ordinis Sancti Benedicti, de Portu a nobis dementiae oculo· avertat. 8aluti< de Bellofonte, de Mellareio, de Thymadeuc, Quot -et quanta, venerabile· fratre·, imprimis ab ordinis Cistercien··· beatae Mariae de Trappe, sciant initio asperi iatius secali, illius divini praesidii ar­ se ad provinciale concilium personaliter invitari. gumenta, in noetris potissimum Galliis effulserint, q Dignentur itaque reverendissimi fratres noatri nullus eat qui non agnoscat et miretur. At quid. praeeentia deereti copiam facere tam suis canonicis mirabilius excogitari potuisset, quid gratitudine erga quam respeetivis abbatibus. Deum nostrum dignius, quam illa conciliorum in­ Interea, venerabiles fratres, Deum totius boni­ stauratio nuper tam insperata, nunc facilia et in tatis fontem et sapientiae originem enixe deprecepromptu nobia facta? mur, et a piis Christi fidelibus quam plurimum Gratias igitur ei qui de tantis periculi· noa toties exorari provideamus, quatenus' nobis omnibus in eripuit et eruit; qui pro aua ineffabili misericordia tam salubri proposito prosequendo adease, et oordidat nobia ut in illos sacros consessus venire poaai- bus nostris Spiritum sanctum suum immittere digne­ tur, ùt,. illo adiuvante, ea decernamus quae sanctae mus, de quibua apprimO dixerunt patre· nostri : DECRETUM INDICTIONIS „Nikü utilim »t»t ad jtdrat propagandam, Mÿ taa- ecclesiae gloriae et utilitati, animarumque saluti fiat ad cor^gondoojnoootu», mhil lolidiiu ad populo» magis expedire videbuntur. •atra tonmaoo mtifuonau rorocandoo"; et adhuc: ' Datum Turonibus, in noatro archiépiscopal! pa­ concilia dmint, aocon * est ut-orroritut tt oitiio eeuna latio, sub signo sigilloque nostris, et archiepiscopatus roploantur^ nostri secretarii generalis subscriptione, septimo idus Quapropter, venerabile· fratre·, divino favore octobris, in natali sanctorum martyrum Dionysii ac freti, beatae Mariae semper virgini· suffragiis innixi, •ociorum, anno 1849. neenon et omniUm sanctorum patrocinio confidente·, f F:-N., archiepiscopus Turonensis. de quorum ope et auxilio gaudent praesertim ec­ D De mandato illustrissimi ac reverendissimi domini clesiae nostrae; obtemperante· insuper, cum exul­ archiepiacopi Turonenaia, tation·, desiderio beatissimi ac dilectissimi patris P.-A. Vincent, canonicus secretarius. nostri Pii papae IX in litteri· datis Oaietae [17 maii 1849] expresso; consultis quoque reverendissimis PATRUM CONCILII LITTERAE AD SANCTIS­ fratribus noatri· episcopis comprovincialibus: nostrum SIMUM DOMINUM NOSTRUM PAPAM PIUM IX. ^provinciale concilium in ecclesia et civitate RhedoBeatissime pater. nenai, ad tertium idus novembri· proxime venturi, Statim ut prima spes affalait instaurationi· con­ ciliorum provincialium, quorum celebrationi tamdiu obatiterunt et rerum humanarum viciaaitadinee in­ numerae, et advenue ecclesiae libertate· et iura *, ad tantuni bonum assequen­ sacrosanctae et oecumenioae synodi Tridentinae de­ plurimorum diffidentia cretum ad fidem catholicam tuendam, eocleaiaatieam- dum nil intentatum relinquere voluerunt provinciae que disciplinam, fideliter dt integre conservandam eocleaiaaticae Turonenaia metropolitanua et cohtprovincialea epiaoopi. aut etiqm instaurandam, ad corrigenda seu refor­ Dei igitur totius consolationis praesidio innitenmanda quae minus recta videbuntur. Omnes igitur et singulo· reverendissimos ia· te·, qui inter huiusce aetatis probellas, eocleeiam Christo - fratres, Ceuomanensem, Andagavensem, suam singulari providentia confovere non desinit, diem scilicet natalem'gloriosissimi pontificis .beati Martini, episcopi Turonenaia et confessoris, -incipien­ dum, prosequendum, et, Domino.iuvante, ^absolven­ dum, indicimus, convocamus atque decernimus, iuxta 49· •31 /' CONCILIUM RHKPONEN&É PROVINCIAM TÇR0NWŒ8, IM* novembris 11 53S· i' beatae,myriae aempor virginie patrocinio oonfideuMa, A neenoa etbeatorum pontificum, omniumqne pancteruto, quorum memoria claro huius provinciae populo­ que cum St IfW carior WMIWB egt; amploetaotea ietiam VVUto *humili ■■—· re-> . < ·. dro, episcopo'Naaneteaai, verenjia, Mon filiali, obseqsio fideli, paternitati * / » pA|>]k , vestrae adhortationsq ad grande opus illud et ad­ modum desiderabile 'saadpiendum : ia civitatp RhsdoneKai, tortio idqa novetobris nuper eiapei, oon- Venerabile· fratre·, salutem - et-apostolicam benbdiçtionélh. ., venerunt cum^mMopolitand aupradioti epiaeopi ; atque ’ per Irpa hebdomad», in maiori urbis istins . seminario, vitam communem agentA, orationi, sta- - ^αππιο -quidem gaudio nobis fflerunt, venerabilssfratres? vestrae litterae, die JCV proximi mensi· "-------- ” datae, db ·" singularis .. . .. . ianuarii veatâe ergre no· et dio, et collationibus de reitis ecclesiastici·, _de is apoAolicam sedem, fidei, pietati * et obsequii plenis■quae ad decorem fidei catholicae, honorem oodesige, simae. In ipaia enim litteris omni ex parte elucet firmitatem .disciplinae et ad salutem animarum pep- episcopalia cura et sollicitudo, qua-mirifice animati tinent, assiduam navaverunt operam, Adstiterunt/fuistis ad (aeram totius ecclesiasticae Turoneitsis delegati a capitulis, ecclesiae scilicet metropoütanae provinciae synodum concelebrandam, ubi primum et omnium ecclesjprum cathedralium ; vOcati aunt vobp datum fuit tam^S&utare opu * denuo peragere, et adfuerunt monasteriorum abbate·. Omnia deni- quod triatimimi * reruMac * vieibu iNM temporum vieibua iamdiu que a «acri· canonibus statyto- de istis aucti· g fuerat interminum Itaque divino auxilio freti, ac coetibus convocandis, eongrsjpindi * ac moderandis, potentiasimo sanctissimae Dei genitricis immaculatae virginis Mariae patrocinio suffulti, nihil potius, nihil observari aedulo fait provisum ; et ita omnibua m unum congregati· coram Domino, praevio duetora antiquius habuistis, quam proximo menae novembri assistente Spiritu sancto, suffragantibus piis-fidelium in Rhedonensem civitatem convenire, ibique, ex saorationibus, ingenti tum cieri exultantis, tum po­ cforum canonum praescripto, eiusmodi provincialem puli devoti concursu, cuncta prospere et feliciter agere synodum, in qua, collatis consiliis et studiis, evenerunt. ea statuenda curastis, quae luctuosissimis hisce prae- < Nunc vero, beatissime pater, restat ut pro filiali •ertim temporibus valeant ad fidei depositum in erga sanctitatem, vestram reverentia promptaque vestris dioecesibus integrum inviolatumque custo­ obedientia, qjrne urfanimi consensu confecerunt de­ diendum, ad ecclesiae causam propugnandam, ad creta in memorabili synodo Rhedonenai, vestrae ecclesiasticam disciplinam ••serendanft· atque ad beatitudinis iudieio et arbitrio aubiiciant metropoH- honestatem, pietatem, religionem, in vestris populis tanus Turonensis et epiaeopi eiuadem provinciae, knagis magisque fAendam. excitandam, corumque siruti libentissime et humillime subiiciunt se pro­ spiritualem salutem totis viribus procurandam. Ac fitent·· ease paratos quidquid summo et dilectis­ pergratum nobis fuit c'a ipsis vestris litteris noscere simo pontifici de iis decernere placuerit ultro ao- huiusmodi vestrum conventum ingenti tum exsulceptare. tantis cleri laetitia, tum devoti populi frequentia Dum Autem, beatissime pater, debitura illud ç fuisse peractum, omniaque prospere fcliciterque corde magno et animo volenti adimplent, non pos- evenisse. Itaque dum vobis de hac re, vehementer sunt quin iterum atque iterum dolorem significent gratnlamur. venerabiles fratre·, plane non dubita­ quo afficiuntur ob ea, qua·, iis temporibus luetUosis, mus, quin, pro egregia vestra religione et episcopali contra sedem apostolicam et tam praecellentem sollicitudine, nihil unquam intentatum sitis relicturi, pontificem propter malitiam hominum fiierunt at- quo maiori usque alacritate eâtholicse ecclesiae ' tentata. causam, iura. libertatem strehue defendere, et At spem magnam magis ao magis *reponnnt in fidelem populum curae vestrae commissum a tot / Christo lesu, pastorum principe, ia beatae Mariae monstroais et undique grassantibu * opinionum com­ praesidio, in precibqs totius mundi fidelium; illud mentis pestiferisque doctrinis avertere, eumque confidentes quod domini nostri lesu Christi qui magi· in dies sanctissimis divinae nostra# religioni· beato Petro claves regni coelorum tradidit, mox praeceptionibus imbuere atque erudire possiti·. > reducet pontificem exulem (siexulare Jiptsst ubi­ Iam vero quod attinetagd provincialis veatri concilii que terrarum Christi vicarius), Urbi refidet paran­ acta, quae nostro et apostolic·· sedis iudieio subtem optimum, et orbi per longo· annos illum servabit iieere properasti·, congruum de illis statim accipietis incolumem. responsum, vix dum acta ipsa ex more fuerint re­ Ad pedes sanctitatis vestrae provoluti, pro se- cognita. Ne desinatis, venerabiles fratres, assiduas ipsis, auique cleri et /deHiim omnium sibi concredi­ fervidasque Deo optimo maximo adhibere preebs, torum nomine, paternam benedictionem, protectio-] ( ut ecclesiam suam sanctam ubique gentium, ubique nem et dilectionem suppliciter efflagitant, sanctitatis terrarum, novis ac splendidioribus triumphi· exornet vestrae humillnni, obedientiasimi et devotissimi et algeat Nos certe ia omni oratione et obsecra­ •ervi et filii: tione cum gratiarum actione hand omittemus ab t F.-N., arehiepiscopa· Turoneasi *. ipso demantissimo domino humiliter exposcere, ut t Carolus, episcopus Veusteasi·. omnium oharisaffltuto copiam super vos propitius .t I. B., episcopus Oenomnnenai·. semper effnadat, vestrisquo pastoralibus curis et f losephue-Maria, episcopus Corisopitensis. laboribus benedicat, quo fidsles vobis concrediti f laoobua-Ioenaea, epiaeopua Briocenai *. declinent Ia malo, ot ffldaat'bonum, atque ambu­ t Godefridua, epiaoopa· Rhedonenai·.. lent digne Deo per omnis placent·· et in omni t Oulialmus, episcopus Andegavensis. opere bono fructificante·. Atque huius divini prae­ t Alexander, episcopus Naanetensis. sidii auspicem et praecipuae nostrae in vos bene­ — Die 15 iaauarii MDCCÇL. volentiae pignus, accipito apostolicam benedictionem, quam ex intimo cords profectam vobis ipsis, vene­ ΡΠ PAPAE IX' rabiles fratres, ounctisque clsrici» laicisque fidelibus UUtrat stqwr acti * tatteilii fretiaeialii IWananris. vestrae vigilantia· commissis peramanter impertimur. Venerabilibus fratribus Francisco-Nicolao, arohiDatum Nsapoli, in suburbano Portioi, die X martii, episcopo Turonensi; Carolo, episcopo'Venetenai ; anno MDOOCL, pontificatus nostri anno quarto. loaani-Baptistae, episcopo Cenomaaenai; losophoPius papa IX. ".' ' .. - 7 Λ / βΜ / ' ' \ · 1 -, - ' ' · -Ï —y ", .. CONCILIUM RHEDONEN8E ffeOVINCIAE TURONENBHJ, 184» novembria 11 .. ---------- --------- --------------------■ EMINENTI88IMI CARDINAL» ΜΑΠ --- ■ * Were» e»far affràtatiam daeratanmt c—alii fn• eindatis Tbressasi·. 854 -- - da epariida atftmda. ‘ In nomine sanetiaaimae et individuae Trinitati·, Patria, et Filii -et Spiritu· «ancti. ' t No·, Francisco· - Nicolao· - Magdalena/(Morlot, Rntunamo oogpro ancamMOOéo Tckonmt Perillustria «t reverendiasime doline/uti frater. arcbiepiaeopu· aanetaq ecdeaiae TurpnOnaia, ad laudent et gloriam Dei omnipotenti·, ad honorem Gratiaaqpae fileront emittentisaimia ^tatribua teorae congregationi· Tridentinatam legum interpreti· et vindicis, tym litterae quas tu? amplissime .ac re- beatissimae; immaculatae, aemperque virgini· Ma­ riae Dei genitricis. *et beati Petri apostoli,, huius verendimime praesul, aenctiaaimo domino nostro die *XV praeteriti dién *i«januarii Redisti una cum cÀe- ecdeaiae patroni, A4 eoclesiae catholicae decorem. decbrnimaa, de conmlio et consensu reverendisaimorum ooepiscoporum nostrorum, hoc ipao die menai· novemMvs, initium fieri stqud adeo factum esss concilii provincialia quod, nostra metropolitan· auc­ toritate, indiximua,.denuntiavimu· qt promulgavimus. j teria provinciae i^fius episcopi», tum acta provin­ ciali·, concilii in Rhedonenai civitate auperiore noV vembri celebrati, quae aanctit·· «ua, de more, eidem ■aerae, congregationi expedfcenda et recognoacenda commisit . Penpexeijint. enim patre· eminentiaaimi ex lit­ terio et ex concilii decreti·, reverentiae, obedientiae ac filialia amori· «enaua erga apoatolicam hanc ae­ dem, etiam ob susceptam temporalium eiu· iurium defenaionem, ae erga aanctitbtem suam cuiu· praqaertim examini-et indicio tam peractae synodi, quam illarum, quae in poaterum celebrabuntur,—decrete ante publicationem aubiicere atatuiatia. Laudarunt •ingularem tuam ac tuorunA coepiacoporum paatoralem vigilantiam in defendeKdi· catholicae reli­ gioni· dogmatibus, ac -condemnandi· ii· praeaertim erroribus monatroaiaque pravarum opinionum com­ menti·, quae, luctuosisaimis hisce temporibus. cum magno improvidae praecipue iuventuth ac indocto­ rum damno, grassantur. Neque hic constitit sollicitudo synodi. Nam. poat propugnatum ac euatoditum fidei depoaitum, cura· suas convertit ad errante· in salutis viam reducen­ do·, ad religionem et pietatem in omnium animi· magi· magiaque fovendam et augendam. Hi· omnibu· aocesaerunt saluberrima de eccle­ siastica disciplina decreta, quibus omnes in sortem Domini vocati graviter monentur et valde inflam­ mantur, ut propriae vocationi· semper memore·, et illustria «ancti Martini vestigia sectante·, omnem suam operam in vineam Domini excolendam, et in animarum salutem promovendam studiosissime con­ ferant. Itaque, debitas easque summas tibi, reve­ rendissime domine, tuisque auffraganeis laudes pro huiusmodi praeclare gestis, tribuunt sacrae congre­ gationis patro· eminentissimi, qui omnia summo pontifici subieeerunt. 8i quid autem minus caute expressum, aut cla­ rius exprimendum in decretis ipsis excidit, quomodo id emendari oporteat ex folio hic adiecto intelliges, praeclarissime praesul; et interim ad omnia, quae in tui commodum ac provinciae istius utilitatem fieri poterunt, paratiasiinum me profiteor, ac tibi ex animo fausta omnia preoor a Domino. Amplitudinis tuae uti frater studioaissimus A. cardinalis Maius, profectus. A. Tomasetti, secretaria·. Romae, 17 septembris 1850. -■...................------------ -....... -» " DECRETUM - DECRETUM ! f dt modo mtendi in concilio. \ * No·, Franciacus -Nicolaus - Magdatena Morlot, Dei et apostolicae «edi· gratia, arcbiepiaeopu· Turonenaia, Reverendiaaimoa episcopos. fratre· noatrOa [ce­ tera usque ad verba: *3I m IUmm tura dtemumu», vide aupra coi. 470 B - 471 A, ubi aimile decretum con­ cilii Pariaienaia *relatum eat, niai quod pro civitate l?fi«donmm posita eet Atririen·· et in ultimo para­ graphe pro tandrmgM * scriptum tardam]. Quoniam autem ad hqius concilii progressionem nonnulli adiutore· et ministri requiruntur, con­ stituimus : Promoter··: Henricum-Ambrosiam Bernier, vi­ carium generalem Andegavensem, Hippolytum Chevoreau, vicarium generalem Cenomanensem ; Secretario· : Edmundum - Franciscum - Carolum c Bruchet, archipreabyterem Turonensem ; CarolumT’etrum Vrignaud. vicarium generalem Nanneten•em; losephum Jégou, vicarium generalem Corisopitenaem ; Notarios: Petrum-Marcum Le Breton, canonicum Briocensem ; loannem-Mariam Le Joubioux, canoni­ cum Venetenaem; loannem-lUcobudt Bouraasd, cano­ nicum Turonensem: Magistros caeremoniarum: . Antonium Desnos, 'canonicum Rhedonenaem; Aemilianum Raguidedu, canonicum ad honorem Nannetenaem. | Deinde, aub poenis a iure statutis inhibemus, ne quis epiacoporuq·, aut eorum qui provinciali huic synodo interesse debent, ex civitate Rhedonensi discedere praesumat, nisi discessus causa a concilii patribus cognita, a nobis approbata, ac legitimo deinde procuratore suffecto. D DECRETUM da frqfoaaiaaa fidai. [Vide supra coi. 471 C - 472 D.| CONCILII RHEDONENSIS DECRETA. DECRETUM I. Dt diaira acciniat coaattiuiimu at hiararchia Cum, divino assistente Spiritu, adsimus in no­ mino Domini specialiter aggregati ', ut quia sit statua, quae neoeasitihes nostras Turonensis pro­ vincias inquiramus, effusas, ante omnia, Deo gratiaa agimus, qui ecclesiam diuturni· tempestatibus iacta- 1 Postit Ito*. tam, prueaeati semper auxilio tuetur po sospitat. Ipsius enim providentiae tribuendum est quod «ccleaia stet inconcussa, et perpetua unitate vigeat, cum videlicet nulli aut populorum aestus, aut per­ turbationum politicarum vices, aut pravi haereti­ corum impiorumqjs hominum conatus, ecclesiastici regiminis ordinem ac iure divinitus constituta ‘im­ mutare vel minime valuerint Omnes gratanti animo agnoscant ac mirentur sie impletas per saeculorum seriem promissione· Christi, qui, apostolo· in orbem universum emittens, infirmos aane, inermes et omni \ 6U * . ■ ' 1 V CONCILIUM. RHED0NSN8E PROVINCIAB TURONENM8, IMS # > ·· 11 «M -- ,-----------------'—f,------ :----- —-------------- .--------- ,------ ■--------,------------------- - ----------- .----- - --- Λ- J—_ J- St--- —__ r»i human· viriate destitutos, -dixit: „8te«4 mittf Qtf A, Taadea ooite Spootolieae indicio proponor * μ pater, et epo mitto eoe.' mmtee. erpp dooete oomra^ submittere statuimus ornate ao «tegula huius bynodl pMee... Sect epe oebjeeum nun «mite diebu» ' decreta^ ut, nostrorum antocpssorom vestigia secuti,' MfM ai MHMMaMtwMai eaeeuK.f Hanc autem di­ revarantiam summo pontifici debitam exhlbramOs, vina ordinatiAs ooàatitatam adr fidalan regendos et canetiqse Christi fideles agnoscaat, φοο pastores docendos, pastqraurbiorarehian^ annuta veneratione per omni· conaeotire cum iHot-sapremo pastore, colere, ac filiali amore «o arqfiins amplexari, hisce cui a domino nostro lean Christo ovium simul et diebus debemus, quod eam aibi psrielitantijieoee-^ agnorum, episooporèm scilicet et fidelium cura com­ sariarâ munfigs ipee persentire videatur. Cum emat mendata Mi> Quoniam autem luctuosis hisce rei^y sdiunctie, populi» procellis quatiantur, ac in ea animorum? superbipntium -oonfosione, iam-vix ullam hominia, non, defuerant, qui ditionem temporalem spirituali in robus humaais,auctoritatem revereantur; cum- summi ^ntificis potestati annexam, legi euangelicae que omnia, ne exceptis quidem'primariis principiis, adversari docens -veriti non sint, pravam istorum incerta refutentur, firma spe confidimus, ecclesiam doctrinam, iam in conciliis * damnatam *, de novo quae, ve^nt olim arca, mediis his fincCbua invehiv reprobemus ac dante artius; noeque etiam prorsus tur, populis in salutem adfuturam fore, si quando alienos ■'declaramus ab iis qui eo usque non de­ ad illius matemam auctoritatem respexerint, eo per venientes, satius iam nnnc fore iaotitant, si a spiri­ illam salubres doctrinas, quibus solis e naufragio" tuali summi pontificis potestate temporalis potestas eripi porpunt, scqeperint ac didicerint j divelleretur. ; Cum . nostris quippe antecessoribus conclamamus ^tomemw Urfits aliarmnpue terrarum ' , DECRETUM II. eancusam ditionsm f«o liberior et tutior poteetatom De eummo pontÿioe. ■ apostoticem toto orbe eaereeat, non tantum eedi apoIn supremo ordinis ecclesiastici gradu, evange- etolieae, eed etiam toti eedeeiae pratulamur, votiepue lica doctrina et apostolioae traditiones pontificem omnibut praemnur Menus priucspritam omnites mo­ Romanum sublimem demonstrant Profitemur, se­ dis ealmun et incotamsm eme." cundum fidem catholicam et conciliorum generalium DECRETVM III. definitiones, „Mnctem qpwfolseem eedem et BomaDe epieeopi». rasm pontjfieem ia tmtwrsum ortem pernotem tenere et iptum Bomatmm peafÿieeae Mcrateeram «sss beati Romano pontifici proxime occedunt in dirina JPtfri, prindpie qpostofofaiat, ei aerum Chrieti eiea- ecclesiae hierarehia, episcopi. Norunt omnes Dominum nostram, cum beatis­ WSMp cefvtp it WUliilit tlwiitit· noram petram et doctoram arieter», et ipei m beato simo Petro ecclesiam universalem regendam com­ Petre paeoendi, rependi et pubemandi tmwenubm misisset alioa etiam apostolos elegisse, quos eiusoeeleeiam a domino leta Cbrieto plsnnm potestatem dem sacerdotii participes effecit: in quorum per­ traditam e»ee\u sona, constans est sanctorum patrum traditio episooAd illam igitur sedem, in qua fides praedicatur, pio a Christo dictum fairae: „Sieut misit me pater, et servatur unitas, ,^weesss est, pfspter poteteieram c w spo mitto sus’... Aratas erpo docete omnee illine priuapatitatem, omnem - courante * eeeietiam, pente», baptioaatet. .. Eooe epo oobiecum eum ... *." Unde, ut ait Aoe eet, eoe poi eunt mtdipu» * fideles1. Huc, ut ver­ sofas ad eoMummwlfoasm eeeuli bis utamur Innooentii I, ^rq/srandno sunt puaeetiouee concilium Tridentinum *, ta apostolorum locum euctaper anxiù praesertim ratus, ut inde perne eit to- - oemerunt, Hperiti a Spiritu eancto repere ecdenenda eettientia *" noverint omnes. Nihil siquidem eiam Dei." Hac pastorum auctoritate innixa, ecclesia per­ satius indicamus quam ut „repulae foraram eeeuti t/uam toto temper ortq nrtesm novimus, orcmra fecta unitate coalescit. Petri cathedrae firmiter apostolioae sedis consutemat unde satat de natati consociati episcopi, ad eam sacerdotes fidelesquo sue fonte, apuae eanetae doetrmae «smctoo prawdunf, mutua ooniunotione colligant, ita ut si quis ab eo­ ei per dieereat talius tmmdi reptante pun' laticss rum parte ac iuiodictione deficiat, io ordinem divi­ nitus ceastitatum gravissime perturbet. Sciant ergo eapitie intorrtqpH,manant *. u Quocirca, iisdem principiis innixi quae a patri­ fideles, (Opfoeepum in ecclesia esse et ecclesiam in bus nostris accepimus, ac posteris integra, Dèo episcopo: et.ri fuu cum epieeopo non «it, m eedeeia non ttee *, ut ait sanctus Cyprianus *. Memi­ invente, trademus, summorum pontificum eonoti tutiones dogmaticas omnea, illae praesertim quae nerint etiam sacerdotes non solum episcopos ab *vbu ultimis temporibus prodierunt, «eripimus, oteuti ipsis summo honoro et reverentia habendos esse, pPOUt ei^donstitutiones quae universalem eeriarise dieai- M nfMMi 4MÎM1M JQOTiMAM *, sed otiata arctiori plinam respiciunt, illia noe omnino subiimeutaa ea, monet sanctus Hieronymus qua par eet, filiali obgiieatte. Profitemur autel ae1 obodteatiq, solsmniter te^ordinatiooo proaima, se declaramus eas aboquo saeeutarii aaeotioue osse pro omnibus obligatoriae, taaquafiîArodeadarum nor­ mam et conscientiae regulam. Badaae obearvantte, inramenti memores a nobis te eoeoeoratiouo prae­ stiti, quod nunc toto cordis sffbata raeovamau, mandata qpestaüsa, rivo ad huius provissiae dis­ ciplinam, rivo ad nostram personalem agendi ra­ tionem reterantur moderandam, nAuuriiiter retipieWNWp fIMMI Mil MviklN •WwwMmH·! M 9ÜÎ9 * Coeo. nor. [Hartoria IX, «SB A) ■ Inuseua, Aie. Aeor, Uk. m, eo». S (a X opp. « Inseri, •d. Vraot, I, 17B). ' Isa. I, Aÿîri. ed petras erae. Mite, [a fi; Ceesteat, XpUt. Rem. post., ». Μβ B C). * Isa. I, Ad erae. OsrCA (a 1 ; Coeriaat, p MS A]. * Post Bon. («e oossecrst. steti ia opte. ArarataraeMiriQ. devinciri. Oavoaat igitur,^>0 supra eorum princi­ patum ee extoUaat, et eorum actus temero indicent, altate enim, ait Meen Cyprianus’, eebiematn, et Aer- 1 Cens. Cessu, CMrs erreras IW, P M-te [Hsr«seia VUI, SOI A) • lesaa. XX. tl. • Xatth. xxvm, ie; eo. ‘ Sssa SO. Dt aseram, sed, ssp. A ■ 8. Cyprtaaw at Rsnat Isptet. «e, opp. a Cjjeiaai, ed. Boira, p IM]. • Xptet. st Mopri. [opte U», a 7, opp « Hte, te Migra, I, Mtl, ’ & Cypriaai ikitam (p 1»), » 'T"·'";"'..· ... ' "■· _ w ■ * ^·· ■* .·'■■ * , ,. ' · · · \ ‘ ._ , c ■ «87 OOKCSUUM RHEDONEN8E PHOVUTOIAE fUROMENSIB, 1849 abvembria It >83« _______ ___... * ________________________________________ (Mm igAwfitale ait vincuhun uaitqtte qao acte A *, Prima noatrte ia Oallite, inter eptecopoa, ia ,· ·,! - * •pteoopte pish· chriatiaaa, epiacopi autem aummo pMueipi aeoeadotum, vicario Christi adunantar, at Manto a wnctia pfitribua dictam fuerit Ramai off» unaquaque provincia, locum obtinet metropolitaaus, qui ex eocleaiaatiea et aatiquiaaima dispositio·· praeficitur, ut efficaciae uitqa foveatur ft aervetur _ tMÎtMMM MN; CBMM · t· discipline . dam per» tawtar non miram quod Romani ponti- " Reverentiam r igitur metropolitano debent et. li­ flee· aaaidue invigilaverint ne optecoporam iura ullo benti animo pçaestant concilii patre·, agnoseuntque , · modo hederentar. Epiaeopoa fratre· auoa et ooipaum iuriadictiono praeame enteeopia provinciae. epiacopoe nominarent, veluti in 'partem <>aollicitu- Quae quidem iuriadictiq plura complectitur impri­ dinia tepoatolicae voeatoe atque aaaumptoa, nec un­ mi·, appellationem auacippre a aenteatii· aufiraquam posai aunt illorum venerabili auctoritati quid- ganeorum, in. caaibua a jure determinatia; convo­ quam derogari. care. provinciale concilium; ei praevidere, invigiHaa traditione· «errante· et mqmorea pcaeaertim larequd ne decreta illima negitanturr aliqua ex j’ definitionem concilii Tridentini; et auramoram pohti- aèdibua auffraganeia vacante, eccleaiae adminiatraficum, imprimi· bullae Pii VI, quae incipit : 'Aucto-. tioni providere, ai capitulum infra octo diae non rn· fidci *, .declaiamua epiaeopoa a «ancta aede inproviderit1 ; per totam provinciam, crucem prae ae •titutoa auperioréa eaae aaoerdotibua et fidelibua, ferre, benedicere et in pontificalibus celebrare’ cum «aero ordine, tum ea, qua praecellunt, auctoriQuam maxime autem expedit ut inter metrotate docendi, regendi et gubernandi eccleaiam aibi politanum et aufiraganeoa nqn aolum intenit per­ oommiaaam; ipaia iua competere condendi atatuta fecta in Domino concordia, aed et commercium ad moderandam dioecesis dteciplinam, et judicandi frequena et mutua, praesertim de rebus gravibua, cauaaa apiritaalea, quae ad'clericoa aeu fidele· «pec­ concilia. tant, calva tamen, quae aaoria canonibus et apoato- DECRETUM V. 'licae aedi debetur, reverentia et obedient». * eapituli D * *. cathedndibu Veram epiacopi, dum aua iura .proclamant eo tuentur, officia etiam agnoacunt, et libenti animo Perantiquam et venerandam canonicorum et capitulorum oathedralium inatitutionem «incero af­ aua faciunt haec concilii Turoneuata verba: „Qu *at·· ■ admodum dijMi ot protrvgatioa eoaferoa prae. cdZunt, üague prim honorva dahentar, ita oouwa vitae aencritale oc, morum mtapritete, strenua in asarcamfia sute * ficti cm, *g tiMndi n u num tpi- tcopatuum, gua * * angelici *humeri etiam formidando nmt, enariima, oaautaia eifilii *. iadefmo Mon, alacri tludio, summo diligentia debent m/mn, oc cauta curare, ne α recto meandi ma et gfficii aari ratione deflectant. Idcirco, uucta diei Pauli conailium, aaaa eoa voiwmua irraprefianathilea, Mrioe, ntii fre- ç pihua ineiftlante *, tongeam pro animai» eorum ra-. «tonem reddituro ." ** Visitent ergo quotannia, niai legitima caeca im­ pediantur, notabilem aliquam cuae dioeceaia partem, ut, quantum fieri potent, plenam obtineant et rerum et peraonarum notitiam. Invigilent apeciali bura, pon aolum «eminari··, in quibua educantur qui eoole■iactici· miniateriic aunt inaervituri, aed et oaeteria echolic. In iia enim pariter epicooporam muneri· eet •edulem dare operam, ut utriucque eexua, etiam a te­ nera aetate, iuvenec fidei rudimenta edoceantur, et ad pietatem, religionem bonoaque moroa informentur *. Meminerint ad epiaeopoa apectare pauperum et miaerabilium peraonarum paternam caram gerere *. Vigili itaque aoUicitudine procurant, ut aerventur et opera debito compleantur quaeeumque funda­ tione· non aolum in aolamen et auboidium dofitne- fectu et honore debito prosequuntur concilii patrua. Memineraut enim capitulum cum epiacopo unum corpua efficere, ouia· membra cauoaiai, epiacopu· vero caput conatituitur. Unde honorantur canonici aupra caeteroo olericoa, et capitulum ipaum prae­ cedentia gaudet' cupra quodeumque aliud corpua ecdeaiuticum. Quamvia autem hodierna in Oalliia capitulorum conatitutio non ait iuri antiquo omnino conformia eoram nihilominua atatuta, ipaia virtute auctoritatia apoatolicae per cardinalem legatum aubdelegatae, ab epiccopia data, necnon ab eodem cardinali legato aufficienter approbata, et aliunde per diuturni temporia uaum confirmata, observanda eaae declaramua, quoaduaque «ancta aedea aliter atatuerit, vel epiacopua virtute decreti praecitati, ea, aut proprio motu, aut praevio concilii provincialia iudicio, perapecta opportunitate et attentia circum■tantiia, requirito priua capituli concilio, immutaverit. Cum igitur ut canonice erecta haberi debeant capitula, monemua noatraram oathedralium canoni­ co·, cicut eorum iura, ita etiam officia e cacrorum canonum reguli· etiamnum ecae metienda. Inter eorum iura eminet iua aaaiateadi per depu­ tator concilio provinciali, et, aedo vacante, provi­ dendi adminiatrationi dioeoeri· per unum aut ploror vicario· capitulare· infra octo diea eoaatituendoa. torum, vel in gratiam eodeaiarum et raligioaoram } Inter eoram officia: recidentia, applicatio miainatitutorum, aed etiam, pro poaae auo, infirmorum •ae conventualia quotidianae pro boaafactoribua, •t paalmodia officii divini ia choro. et pauperum. Tandem non negligent fabricaram oomtitutioui, Agnoacit quidem concilium, attento parvo cano­ et rectae bonorum raditaumque adminietratioui, nicorum numero aliiaqua cireumatantiis, potate» nocnoa aaororam aedificiorum integritati, Iraamaeto . epiacopo·, iuxta facultate· a cardinali legato conatque «upellectilium eonaervatioai providere. oeaaaa, eaaoniooram obligationem moderari circa quotidianam et integram ia ehoro eelebratioaem : DECRETUM IV. •ed aummbporo optat ut, rob» ia melina eonvecate, * mttrgfobtauo. D tanti momenti munua expleri posait. Interim pro­ Etai omne· episcopi aequale· «int ration· ordi­ videant epiacopi, ut, pro maiori ehriatienae plobte ni·, nonnulli alite praecellunt ratio·· iartedtetioate. utilitate et aedificatione, canonici, quantam retem ciroametaatiae tulerint, ad minna bte ia die, ante '&.Cn*..i>·m>M****M [o»e-«-Cyx···*■ Bate·,p 1·«.] et poet meridiem ad eccleaiam cathedral·» ooa* Prap », 10, 11. veaiaat, pro decantatione vel paalmodia aaltam ■ Cmw. Tuna, caaa 1MB [Ut l», d· «ptec.; HaHoute X, minorum horarum et veaperarum cara completorio. 1411DJ. j * Coeo. Nartaa, aaa· ISO· [eap 1; Hartaair XI, sq. * Ceae Bcthoaug, anna IMI [cap 8, d* «picâ *fltoi*, a 81; Hcrtaate X. UWD]. *' Case. TrUL, aaaa 84, da r<, «p 1« ■ Coae Tana. IM [Ut U, diqnae, BarMteX, 1410B). 889 CONCILIUM RHEDONKN8B PBOHMOUB TUBONEN8I8, 1849 eotembri· U . • * . SECRETUM VI. W^'MMÏÜ· JHOofaoWs. . Qfiamvte ppteoopi singuli, pro|&io Sure, poasint per statute dio^cesaqa convenienter regere plabem ■ibi commissam, antiquissima foit éoeforise oonsuetudo, ut, certii temporum inteçrallie, haberentur omnium eitudcm'’provinmseantistiturn conventas, 840 veto explicationem neveriat base, usque ad fatusam ■ synodum, cuique, in' dioecesi sua episcopo · reser­ vatam. .. i* 8i autem graviora et urgeatiora sint dubia, ea episcopus quisque ad metropoliiaaum, deferat, ut, . cnm.rafroganeorum assensu, op^brtano provideatur. DECRETUM ΥΠ. _ * quo CacUiaa ecclesiarum sommodis providere, at do Ds'synedo dioeessssm, rt d« spiritadifiw pro dsra - .sasrçiCHà bonis illoram spiyitaalibus deliberare voleront Quis ait dioscoaanae synodi 'scopus diserte do Qua· oommetadinesi per mnlte scclesiae at ' ■affimoram pontififmm decreta varii» temporibus exponit oondlium Turonenso anni 1583: „ifitem rtt sancitam, solemniterionfirmavit concilium Triden- «psMpponim, UMmsrte mos synosorr·, et praesertim tinum, dum metropoEtaaie et, illoram' defectu, ei eos fâi, m/mqs JiaaetMat, sectestastitis Jimyoatar » legitime iifipbditi fuerint, coepispopo antiquiori praeenéeMwwM eww •cripeit, quolibet «altem triennio, synoânm in pro­ miwsdota ert; rttyus peeteradie sollïritadûiw^ pre rai * utilitete, ai ait loot dfomermu game vincia cogi, quo episcopi omne» et alii qui. de iura chrMirao * smuit vel consuetudine, intereeee debent, convenire om­ temporeÜMm adimmetrrtioKÙ rationem eaiyvra. nino teneantur1. B concilia·), utcapitale....Uperoecrâtiumecctesiaram Nemini autem dubium esso debet, quin episcopi rasters·......... olngue gui de tara sel eeusertudtae * episeqpo/itas mterasst debent cri canonice sic congregati potestatem habeant in vocori, rt synodi omnibus, quae non reservantur summo pontifici, eotututtmat, aaaa fuolihtt, dictas ta gangue dioecesi leges ferendi, vi propria per totam provinciam statarie, compereent, 'raram guas edmtaistrawrtat, coram iptu episcopis rationem redditari." obligatorias. « Dolendam sane foret, per tôt endos, provinciam Noa igitur tam sanctum et salubre institutum servare, et synodorum provincialium seriem in­ soatram tali instituto caruisse, nid venerabiles ante­ feliciter interruptam, quantum in nobis est, conti­ cesserim nostri, quorum vestigia fideliter secuti sumus, notabilem, quotannis, cleri dioecesani partem nuam ducere cupientes, haec statuimus: 1. Deinceps, prout tulerit temporum opportuni­ adseiviment, non tantam eo fine, ut per'seriem tas, aynodua provinciae singulis trienniis habebitur, piorum exercitiorum spirituali cuiusque bono con­ in ea provinciae civitate quam dominus Metropoli­ sulerent, sed etiam ut feci line de dioecesis universae tanus, ascito enffruganeorum consilio, ' elegerit et statu inquirerent, de corrigendis abusibus conferrent, monita darent, et decreta disciplinae promulgarent nominaverit. 9. Huic synodo regulariter indictae, omnes epi­ In his conventibus, synodorum quidem ordinaria, scopi personaliter, et, si legitime impediti faerint, non servatur eolemnitas, earum vero fructu» omnes per procuratores ad hoc specialiter constitutos, abunde obtinentur. Attamen magni facientes for­ intereeee debebunt q mas antiquas ad celebrandam synodum in ponti­ S. Convocabuntur capitula, ecclesiae scilicet fical! Romano descriptas, libenti animo synodum metropolitans» et cathedralium. ut per unum aut iuxta illas habendam, indicent episqopi provinciae, alterum deputatam adesse valeant Insta morem pro temporum et circumstantiarum opportunitate. pristinum invitabuntur, prout metropolitans» cum Haec itaque statuimus: suis suSraganeis indicaverit expedire, abbates mo­ ' 1. Quotannis habebuntur, si pro tempore li­ nasteriorum in provincia «xisteatium, necnon at alii cuerit, in singulis dioecesibus, conventas cleri dioeviri edentia scripturarum, sacrae theologiae ao iuri» oesani. 3. Quando celebrandam synodum indicaverit canonici peritia commendabile». ^Hortet autem M0ÎMMTIIM MtÀMÎVWlNMM jBFMWWlWWp M episcopus, fiet convocatio canonica. κ, Porro sacri edsMt, tt dû gmeumyus deputati, coasuMeoas, aco canones non tantam intendunt assistendi synodo ius alieni tribuero' quam obligationem iis omnibus im­ fft MNiNN H 9WNN * 4ο4βτ»·.Μ ponere quo», secundum ius vel consuetudinem, con­ 4. Anta ooncilü inchoationem, episcopi ia sua vocat episcopus.. Cunque aliunde numeras eorum, quisque dioecesi, preces indicent ad implorandum qui euram habent animaram, maior sit quam ut divinum auxilium, ut dignetur Deus synodum diri­ omnes invitari possint, convocabuntur canonici cathe­ gere et »d optatam (nem cuncta peydueeto. drarie ecdesiaa, et inter eoa, qui eunu^animaram b. In celebrando synodo, servabuntur regulae habeat, qufasmque titulo inamovibiU po^htur, qui­ * a pontificali Romaao et chorossoniari episcoporum bus adiungetur unus aut alter ■ quolibet districta (gaUoe: asnteu). praescriptae. >. 81 qufe episospus, vol in synodo vd in de-' Ipsa autem absoluta, deeratis, manu propria, raras exevoitievmn spiritaarium, dori sententiam tam episcopi pressentes, tum epteooporam abeen riens procuratore», at vicarii capitulare» si, clique j , exposent do statario promulgaadie, noverint omnes addo vacante, adsint, sabacribeet emese, Boet forte episcopum ad H auria tego teneri, nec urite proobyaon ia omnibus consenserint: quae matam indicio teris oeavehero rafiNkghsa doeirivum. 8i quia autem maioris partis praevalent, asassutat ab omnibus triais doctrinis abdnetaa, contrarium tenere et affinaare pvuMampoerit, reforssarionem abusuum sirca approbata. β. Decreta tamen synodi, antequam publican- ■ Moteatertieam dteeipriraa, in synodis dioeoosaais, tur, submittentur sedis apoetolione examini et re­ ab opteeepo et parashte aequaliter pendere, ao cognitioni. siae libertate dseiaisate'indebitam foro sabteetioaosn 7. 8i quae tandem drea horum decretorum mm- aaggostionkbas pe iassioaibu» epiaooporaa·, edat se sum oriatur difficultas, eam propria inteeprotatioao proferre doctrinam ab ecclesia dapsnatam volat solvendam non existiment fideles nec detW; huius falsam, temerariam, episcopalis auctoritatis teerivam, regiminis hierarehid rabvorsivam, foventem haored AAriaaaa α Calvino innovatae ■ tana. Trta, mm. M. i· r<, sap. X ·* Com. Narb. ISOS, B nth same, Tstes, Bsrtig., Tsw. [Hâterai» XI, U C; X. IMS, ISM, 1WC, Uta) - * Osasti PU VI Awtorvm /Usi, yrep. e. Ml ' CONCILIUM RHEDONEN8EPROVINCIAL TURONjpNMB, 1849 aovmnbri.il DECRETUM VIH. ' j /DECREtUM IX.: A MS· > ; Dt ttuUit * tetMiettieit tt prutttrtitt it ttmineriit; \ it-tttte^tiifiut «irinretacu. Dtftn tpitetpeU. Alii. episcopi offiotin accedit nt sit ip·· in spiri- , tualiba. index. Indicium autaas exercere potest Inxta ooucilii Tridentisi msntem, qui reelesia•ivs ppr »·, rive par eodeoiastieo· prudent·· viros, .tici. ministeriis, Dao volente, sunt iwervitjiri, ooe , quibo, {tn delegat indicandi facultatem, nt tamen oportet a teneris aaah fov.re et soUidtadiae qnaai a so non prona. illam auferat, ntpote dttmeri epi- maxün· educare *. Ideq Galliarum eptedopi.quae•oopaU radiait··' inhaerentem. dam taminaria, nnnm videlicet mai»,.et nnnm-ant Instaurata per concordatam anni 1801 in Galiiis, alte\vim thjnu, can quisqhein dioecesi tampridem t •oolesia, cum iam potestas civilia officiaHtatibua, nec erigenda enrayèrent. ' Ea nunc, benigno Dei omni­ in &rina procedendi, nee in testibusjaccereendis, potenti· auxilio, stant, et ubique.vigentTad ordinem .niée aliter ullum praeberet adiutorium, quin et illa· ' saoerâotalem arçud nos servandum. et propagandum. et- nomen ■ ipsum pernecessaria, et supra modum utilia repelleret, nsps invaluerat, in omnibua fere dioecesibus, ut, quemadmodum in primaevi· ac aurei· ecclesiae ueculis, ipse iudiearat •pireopu» cleriodrem causas spiritaailea Ure» ille Cum autem omni tempore, - et his praesertim diebu» nostri^ duo potissimum in «acerdotibu· re- - . quirantar, morum scilicet integritas, et ierifetis necessitati temporum adjomtaodatus, melipa etiam, «cientia quam fabae . qpculi scientiae opporfsnt ; in aostris «altem regionibus, cum filiali sacerdotum b quatenus quisque Christi sacerdos, virtuti· simul 'et obedientia ac erga praesule, fiducia concordabat, doctrinae quaai ornamento duplici, medio· inter Sio episcopo. patrem pltuquam indicem se exhibebat, homine· praefulgeat; vehementer exoptant et monent remoto strepitu iudicii, securius providebat ne in- - concilii patre· in seminariis sedulo servari, et, si fumaretur clerieoram angelicus ordo, atque lenius, opus fuerit, roborari regula· quibus iuvenes ad •ub pii patorniqne silentii obtentu, presbyterorum sinceram informentur'pietatem et ad studia quam plurimum incitentur; a<\ etiam statuunt quaedam ad clericorum educationem sive in minori sive in maiori seminario apprime conducentia, decernere. Et quia emenso scholasticorum exercitiorum curriculo, magni interest quemcumque sacerdotem nec a studendo cessare, nec in virtutibus deficere, ••d · contra, quantum sacri ministerii sinunt officia, aqsidne versari in iis quae adeptus «st survendis et culpis et vulneribus medebatur. Facilius etiam forsan sic obsequebantur decessores noetri Tridsntinae synodo, ita episcopos alloquenti : „SnUitM tanfuem filiot ti frnirtt iiUgunt ... Quos . ti ftii ptr humorem· J>eq»litotsm psooer * eentiptni, sU· upurttli ttt eb tit ttrteuiu pretetptio, ut ilht rrfiMl, eiwcrrnt, incrtptut ia «euri IttiitU ti patitniiu: enas tetpt pint trgu ctrrifeiu upet banelmbt quem «asterii·» ; plut tffiertetit quam costsrinef··; plut euriiut quam peiesta». Sia nutare, 06 driwti graetfotam, mrya eput futrit, tune tum qugendis: visum est patribus, ad ampliores et ube­ rtar·· doctrinae ac institutionis ecclesiasticae fructus efficiendos, nbnnulla mandare: •Mnwaetadiae riger, eus» •rirericsrdrii «reiictom, eam Itmtelt sosoritas aUttaeta iat’." , Si ergo in praesentibus rerum publicaram adiunctis, ecclesiae bono et sacerdotalis ordini· decori .servando melius providers indicet episcopus, dum paternae iustitiae administration· msibi ipei retinst, nihil contradicit Rhedonensfo synodus. Verum in hoc indicandi offici·, ob pietatem ae cleri nostri bonos mores, rarius exercendo, sedulam navet ipee operam a L Concn. s»urnxxi. tomot xun. ■ Cree. Tri *., area M, d» • Orna Terre.,.IM * [tit si. (ItOSl XXXTV, esp. ia ' magis-ac niagts' cuiuslibet generis personas, coram omnibus sermoaee * . studeant ; ■ paulatilnqpe allaborent «t M recte ’dc habeantur.' ' 'x. .eleganter et tôqui^t scribere, valeant. x * Et cum nihil ad sanctitatem sacerdotalem magia ' ' „>./ i - Docendae histonmMina cum geographia professor 'addicatur: id'enim scientiae genus, inse sacro■ rumque studiorum respectu'admodum utile, hodiernis conferre valeat quam meditatio «ratiove mentalia asaidna, studiose de methodo, variisque modia orandi doceantur alumni, cut huiusce exehcitii adeo neces- ' temporibus eo amplius excolendum eat,· quo a pluri- B serii amorem fructuaque concipientes, nunquam ab *■ —coaevis -------- ■_ — :v.. i:--------,t_s— ·. TO, pw r^liquqm vitae tempus, abstineant. bus scriptoribus, in odium religionis, fuerit Nemo ad tbeologkus cursus ineundos admitten-v adulteratbm. · Mathematicis initientur alumni; et scientiarum, due est qui prius dApnftosophia stricte examinatus naturalium, quarum notitia in dies ubique difhinditur, non fuerit. Tum deinde in scholis, per triennium . vel etiam per quadriennium, tradatur theologia, , ■ non sint ignari. At summopere ourarfdnm est haec studia adeo dogmfitica aeibcet et moralis, quae in 'studiis ec­ multa et diversa, tanta discretione ordinari, ut neque clesiasticis maiores et praecipuas partes seiyper postponatur quod praecipuum est, t^que mens tenere' debet, et in qua docenda et addiscenda, alumnorum potius opprimatur quam imbuatur. monet synodus scholastica forma utendum et latino ^rÇemiis, consiliis, piis adhortationibus, variisque idiomate. Habeatur praeterea' expositio ot ' interpretatioincitamentis utantur praeceptores, quo alacrior in sacrae scripturae, utpote „<-orlrati» illitu thetauri studiis^ excitetur aemulatio. Ergg- discipulos suos pme geraht ut animae jaea» Spiritu» Mnctns summo HberaliMr hommibtu parentes plusqliam scientiae magistros, seque existi- tradidit"l; ex quo praecipue depromantur et exment in locum illius magistri' coelestis succedere, planentur liber psalmorum, quatuor evangelic, actus qui, dum vireret ip ferris, pueros iç sinupT ad-, apostolorum et· epistolae, vocabat, et amplexabatur et benedioebat eis, dicens’.' , Exponantur insuper, in quantum licuerit, iuris ,finiteparwlot mirtadau." Cuins exempli pie me- θ canonici notiones quae in. decursi! tractatuum theomores, alumnorum infantiam iuventntemqup curent ac .revereantur, et in omnibus mansuetudinis et gravitatis moderamine quodam utentes, seminarii studiorum annos suaves eo serenos efficiant. Pauperum autem filios praecipue vult eligi sacro­ sanctum concilium Tridentinnp, nec tamen ditiorum excludi1 : et quidem his in nostris praesertim die­ bus, non multi potentes, non multi divites militiae dant nomen ecglpsiasticae ; quippe qui mundanis cupiditatibus et desideriis abrepti, a sacris sacer­ dotii muneribus avertuntur: unde seminariorum sustentatio in eleemosynis fideliam fere tota re­ ponitur ■ Propterea," caveant parochi et quisquis de tibno religionis est sollimtns, ne, inter tot et tam pretiosa pietatis et beneficentiae opera, unquam in neglectam ve) oblivionem venire possint seminario­ rum necessitates. Quoad alias scholas, quovis nomine nuncupentur, nullus presbyter, sive dioecesanus sive extraneus, vel instituat, vel regendas suscipiat, niti consulto et annuente episcopo. ' logicorum non sufficienter evolverentur. ~ ■ Alumnis etiam suppeditentur libri et diversa media quibus historiae studeant ecclesiasticae, cuius notitia in se heeessaria, tantum iuvat etiam ad plenam renitn theologicarum scientiam perfectius adipiscendam. y Tandem, per quasdam institutiones publicasque exercitationes,· sacro, verbi ministerio efficaciter adimplendo initientur. Caeterum, in quocumque studiorum genere ex­ perientia constat non satis esse ut professores audiant alumni, <»ed ut ipti ea, quae didicerint, verbis ex­ ponant, et quidem latinis, quoties de philosophia agitur aut theologia. Argumentationi scholasticae assuefiant; necnon iis frequenter quaedam quaes­ tiones scripto tractandae asygnentur Bis demum, singulis annis; diligenter examinentur omnes de iis omnibus quibus, studuerint. 3. Dt e»Uatiutibtu realrMariieu. Ne, post seminarii tempus, cleriei unquam a studiis crassat scolesiaatiois, omnem operem vigi­ fi, Xls asmmnms mosemfeta lantiamque afferre debeat episcopi. Quotannis 8i tantam al} episcopis sollicitudinem, non qui­ igitur, ad minus per quinquennium, presbyteri dem immerito, expostulent minora seminaria, quid iuüoras a viris doetis gravibuaque examinentur. dicendum de maioribus, ubi invearn ad sacros Nullus ver» presbyter ad animaram curam susci­ ordines obeundos, et sacerdotale munus peragendum piendam vocetur, niti prius de iis, quae ad munus implendum pertineat, interrogatus, scientiam com­ proxime praeparantur t Quamobrom, omni ope nitantur episcopi sais petentem rite probaverit. De eoUatioaibus ecclesiasticis quas recto ordi­ hujuscemodi seminariis, pietate praaeoUeatee, doc­ trina eximios et sapientia consummatos directores natae et ab omnibus frequentatae, ad sacrarum praeficere, quorum curio laboribusque committantur studiorum honorem, m totius ordinis ecclesiastici clerici iunioreo erudiendi, maximeqne ed religionem,^ decus tanti valent et proficiunt, illud optant putreo pietatem eodesiaetioamque disciplinam instituendi. concilii, ut, iuxta veterem usum, hactenus in qui- ' Cok. TriA, sera St, 4» ·#. sep Ά • Com. TriA, sosa t, ds r<, cap. 1. MS . , l CONCILIUM RHEDONENBE PROVINCIAE TÙ1 lis, 1849 novsmbria Il qpottolica iodi etahdumfuerit V, Synodus itaMo * . · bdsdam dioecesi^q· feliciter servatum, illae colla- A opostolica tiond· in tota provincia^Turonensi renoventur ac ''Improbat eos omne· qui, in cohtemptudt non soffim . auctoritatis episcoporum sed et seriis apostblioae, Vigeant; eicque,. singulis -mensibus, per cani anni partem, quae determinabitur, in locum assignatum bunq ptgeeentem statum, furis communis eversivum coeant omnoe presbyteri cuiusdam eiroumecriptio- et sacris canonibus prorsus oontrirhun, ahsprero non. nifi, seu districtus, et de rebus ab epiacojte pAefixis dubitant. .,·■ ■. , , · 3. Ipsi.autem parochi attente ponderent Varias, conferant. r . - « quas assumunt, obligationes: .forma facti ftepie ex Omnia Autem ecclesiasticae doctrinae ac didt piplindo elementa collationibus materiam praebere. animo'," impendant sué et «eipsos „euperimpendant convenit: nempe scripturam sacram,, theologiam, proanimabu»'" sibi concreditis. Γη iid igitur eeiua canonicum; res liturgicas, historiam' ecclesiasti- etesiis quas regunt, assidue residqpnt;- de praedi­ cam ; ourabitque episcopus regulas in sua Bioecesi catione verbi divini, parvulorum instruction·, pau' pro collationibus praescriptas, ab omnibus «fricte peruns et inflrpioriuh. cura sint solliciti, prout fusius observari. explicant dpereta qqaq sequuntur."' ,x DECRETUM X '4. -Acorem domus Dei, qqam „«s»ii decet tardi­ tudo", impense diligant, indffeesaqub enitantur in- _ De parochi» caeteneque presbyteri». · dustria, ut templa,' altaria'et quaecumque ad usum . Quanqnam episcopis lifre divino praeceptum sit et ornatum sacrum spectant, Convenienter Aiteant." attendere unioeroo gregi1, non tamen possunt per se B'Sedute invigilent, ne in ecclesiis quidquam fiat, quod ipsos cunctis et singulis ovibus sibi commissis suffi- sgnctith(i loci ac reverentiae ipsi debitae quoquo . oienter providere. Hinc iure optimo, ut ait sancta . modo adversetur. 5. ;,Ç>MOHiam maltsiH ihtereti ecdetiae et com­ synodus Tridentina, distinctae fuerunt parochiae ei constituti inferiorum ecdeeiarum redoree, qui munis boni, parochialet quoeeumque librpe, nn anti­ ' “tuarum quiique Ocium curam habeant *, quique quae (um recrute», inventoria, publieaquaevie inetruparochi vocantur. Quo magis autem sacerdotibus nunta, docuqpmta quae ad ecdedae bqnp,r reditu», ' aliis suo gradu praeeunt,- eo debent se episcopo iura, onera eorumque ■ eatiefactioue» pertinent, item sacrarum rrligaMorum, indulgentiarum litterae, risiconiunctioret < habere. Semper meminerint suam auctoritatem esse-episcopo subordinatam, ac proinde tationie epitcopaU» et putenpe, etiam extra dtiipsius mandata, ea, quae-decet, reverential filialique tationem; epitcopi decreta, perpetuo contereari, atque obsequio suscipiant; ipsum super dubiis rebus adeant, in promptu haberi, ton» indicem eeu repertorium (a parochi») deecribi rolumu», eadem foe omnia do­ et agendi regulam in difficilioribus casibus ab ipso expostulent. Sio enim episcopo per obedientiam cumenta et libro» reponi in archimo star conseuisuti devincti, et per episcopum ipsimet Christo summo armariolo, tora et dare munito, in eaerario ecdetiae * ." animarum pastori, uberrimas, ad tantum munus tel alio aptiori aedium parochialium loco conetituto 6. Obtestamur etiam parocho·, ' quibus in adiuobeundum, gratias consequentur. Sic etiam et ipsi a suis in ministerio cooperatoribus, necnon a paro- torium ministerii adjunguntur sicarii sacerdotes, ut cbianis, eam obtinebunt obedientiam, quae eorum c ®° * ** erno affectu suscipiant, per tenerae caritatis P auctoritati debetur, quamque accurate priestari officia ~ sibi devinciant, semper memore· se illius esse ministros, qui subditorum patres non domino·, ideo efficacius 'curabunt, quantum in ipais erit, epi­ iuSet esse quos aliis praeficit. Cum sit praecipui eorum scopi. · muneris eos ad pastoralis ministerii exercitium prae­ Quae omnia, ut pro maiori animarum bono adim­ parare et informare, paulatim varias functione· pleantur, haec statuit synodub: 1. Non assumantur in officium parochi, nisi que· obeundas iis pro sua prudentia committant. luniores spectata fides, morum gravitas, studium disciplina· praesertim consiliis, quae suppedbtat experientia, ‘ x / ecclesiasticae commendant, et qui iam in Inferioribus adiuvent. Monemus pariter ipsos vicarios, ut nominis sui ministerii·; per tempus aliquod notabile, probati meminerint: quamvis enim sint approbati et missi fuerint, nisi, ob urgentem necessitatem, aliter epi­ ab episcopo, atque ad solum eius nutum revocabiles, scopo videatur. viee tamen parochi tantum et sub eius directione, 9. Cum, ex disciplina hodie apud nos vigente, sacro ministerio inservire debent, nedum ipsis liceat episcopi plerisque ecclesiarum rectoribus juris­ aliquid contra eius auctoritatem aut voluntatem dictionem, pro cure animarum, ad nutum revo­ attentare. Sint igitur subiecti, obedientes, bene­ cabilem conferre valeant, ipsis magnopere commen­ damus ut „hac redeat» revocandi vel transferendi volenti animo, ad omne opus bonum sibi iniunctum auctoritate, haud frequenter et nonnisi prudenter ac semper expediti, atque parochum senio vel infirmi­ paterne utantur, adeo ut eacri ministerii stabilitati, D tatibus gravatum, quantum in ipsis est, exonerent, quantum feri poteet in hieee rgrum adindi», eade et filiali obsequio consolentur. ■ contuitum rideatur'." Hanc tamen disciplinam post concordatum ansilSQl in Oalliis, assentiente summo pontifice, inductam, quaeque,.haud vereamur dicere, primaevis illis quasi renascentis apud no· ecclesiae temporibus, necessaria,'tot indubie salutaria et perutilia rectae dioeeeeeon administration!, anima­ ram bono, ipsiusque oleri ac religionis honori con­ sectaria habuit, et etiamnum habet, legitimam de­ claramus; necnon et,lu»t· mentem ipborutu summo­ rum pontificum nobis beps notam, indicamus nullam, de regimine ecclesiarum succursalium, ,immutationem in provincia nostra faciendam, donec aliter a oancta * Act. Ap. 90, 98. * Case. TriA, ssss 14, ds rgi, oap. 9. * Kp. epise. Leodisasto sd Orag. XVL 7. Praeterea, eleemosynarii quibus sive in sancti­ monialium conventibus, sive in hospitiis, sive in scholis puerorum utriusque sexus, animarum cura commissa fuerit, ea, quae de pastorali sollicitudine a concilio sancita Aierunt, velut sibimet diota vel praescripta, pro suo quisque munere adimpleant. Sint vera,. si de monialibus agitur, parte gregis optima, in. spiritualibus peritiore·: si de aegrotanti­ bus et infirmis, in reeidendo strictiores, in visitando •t docendo promptiores et frequentiores ; si de pueris aut puellis educandis, mansuetudine simul ei gravitate pollentes. ■ Reap. Ong. XVI sd vpisc. Lsod. (dis l assli. Μΐ«ϋο·«·ι 4 «agr. eoos, approbastis).. ' · I Pstr. V, X • II Cor. ΧΠ. 1». * Osse. Novariasse, da parochia, 18M. 41 <·· " t 64/ - S CONCILTOMRHEDONEN8E PROVCigtAEjURONENSIS, 1849 novembria ll ' 648 . 9- Skeerdotee striem qui in parochiis .libereds- A' 8. Tandam siat intar M jolUeiti servare osrigunt, et vulga dicuntur AodoAsati, diebus dominicis tat··, qasxf set vinculum perfectionis *. Prasooulis M· festivi·,.divinorum officiorum celebrationi, in 'chorali habitu, devote intersint, et quoad horam missae celebrandae, utilitati fidelium^' ad'parochi ’ habente· illud apostoli: „Dwn sauumods, sfes'jMr MMrienMs rte· per wrttirtsm Christe· «HmuUirtir, rt fa Ase psudei aeil rt gaudeto *.' Abomni livoris ' nutum, consulere stillant. Hortamur eoa, ut semper ' et invidiae 'Spiritu sint alieni. j»oe mm soU ' > paratos seexhibesnt ad^parvchim in sacris feno- (MSrmtf,·sed puse Zesii. Christi' *.' Altrr eUtriM tion&ds adiuvandum, et fidelium bone, ·ρτο circum- . onere portant··, me sdauptoonl lejem Chrirti',** ut ' 'stantiarum opportunitate, inserpendum. De caetero, . tempua.suum utiliter impendere curent, a vita otiosa • abhorrentes, quae .fidelibus scandalo esset et sibi- de ipsfe dici poeeit quemadmodum de primis christianis: ,,ΡμΙ· «I « mosce» *.ditigort /' w ♦ ■ metipsis pernoeiva. • DECRKTUM XI. 9. Bacbrdotea vero, qui strenue praelia Domini, D» «uritam st coawrvaliM· dericorum: proeliati, senio conficiuntur, vel quos adhuo iavenes, Inter hominesea metum integritate conversari praematura gravat ** anxia 'infirmitps, sollicitudine -. prosequuntur patres concilii, et cura quam maxime debet quilibet cldricns, ut cum apostolo fidelibus efficaci, illorum necessitatibus providere exoptant, quodam modo dicere valeat: „Jautatern atri MtoU, • 1 -— Quapropter, non solum illas institutiones quae vulge dicuntur duritie™» esrsrss (galKoo.- Csssms it m- b ceurs) in pluribus dioecesibus provinciae iamiam . erecta, vehementer approbant: sed et in eaetorisv erigendas commendant, nisi alia suppetant media, e presbyterorum cordibus amovendi anxiam de pane senectutis sollicitudinem. ' 10. Denique,'presbyteros omnes, quieumque sint, obsecramus in Domino, ne unquam obliviscantur ad quantum dignitatis fastigium fuerint evotfe, Tanta igitur sanctitate praeoeUant, quanto sunt honore praestantiores ’. Gratias sane maximas Deo nostro agendas unanimi sensu ducimus, quod nostrae pro­ vinciae clerus quis professione sit, non minus opere quam nomine demonstret: attameq, pro tempqrum nostrorum exigentia, haec praecipua attentione semper prae oculis habeat: ■ 1. Sacerdotes ad se specialiter directa existiment, in praesentibus rerum pdinnetis, haec beati lacobi verba: „Retifio munda... apud Deumrt Patrem hate Mt . . . . immaeulatiras ss etufqSirt^4 hoc saeculo *." Hodie enim, ai unquam, Hssme quod art « SMMdo, eoHCupiseeati· carnis Mi, it eoneuptsoentia oculorum, rt saperfisa sitas ·." Valde ergo forqûdandum est, ne, ex nimia cum mundanis familiaritate, paulatim amittant .^Spiritum gw «r Deo os·", et mundi spiri­ tum accipientes, fiant quemadmodum tot huius seculi homines, „cupidt..soiaplahrm ematMM magi· quam Dti *, et domüiatioMm ipsmeates 9. Militantes Deo non implioent se negotiis seoulsribus *. Non ergo sese immisceant rerum tempo­ ralium curis : praecaventia, ne, dum parochianorum et praesertim propinquorum commodis temporalibus consulere intendunt, ministerii sui libertatem et effi­ caciam impediant. Imprimis, perturbationum civilium temporibus, memores eo omnibus debitore· osse’, ut ait apostolus, ita se gerant ut palam et con­ fidenter dicere possint eum eodem apostolo: wTsrtCs Mt Dum pnmoio capiam eataes ses tn sisesrihas Issa qhristi et cunctis manifesto pateat ipsos id pras Amnibus intendere, ' ut omnes salvi fiant *. Ommum ergo et singulorum corda àibi devincire oonentar per pietatis et caritatis opera, iis prae­ cipue incumbentes, quae sffioacissime religioni· et societatis bonum promovere, et atriusqns ruinam praecavere possunt. ■ • ■ • • • ’ • • Coeo. Andsg., ISSO. Ise. I W. I Issa. Π, 18. nTiaotain. MIsd. VID. nThwtk.II, a Rosu I, IS. Huiippi, a I Cor. X, 88. •scat rt spo Ckrùti *. “ Idcirco, quae, tot ooncilii· antiquitus sancita fuere, dt statutis dioecesanis tra­ dita de moribus et nonversatiorie clericorum, sedulo ab omnibus volumus observari: inter haec autem, ea, quae sequuntur, qpe oculis ponere opportunum censemus. -------------1. Clerici (acri· initiati, non alia * personas sub codam tecto manentes habere ullo pacto prae­ sumant, praeter eaa, quae statutis dioecesanis per­ mittuntur ; et epiacopi omni cura invigilent, ut quae tum de parentibus tum de ancillia clericorum iam praescripta aunt, fideliter teneantur. Su-autem, ea occasione, abusus subrepere videant, hos radicitus studeant evellere, adhibitis etiam, si judicaverint expedire, ecclesiasticis censuris. Cacterum, in omni casu caveant clerici, ne mulierum apud se com­ moratio, aut ratione vitae anteactae vel praesentis, aut ratione aetatis, numeri ^sliarumve circumstan­ tiarum, noceat optimae famae qua ipsi gaudere θ debent, aut bono animarum sibi commissarum. Enixe interim eos hortamur, ne suos, nisi de gravioribns causia aut urgente necessitate, domi ad commorandum recipiant. 9. Omnino caveant ne, ratione temporie, loci, qualitatis^ et frequentiae personarum domum adeun­ tium, in publico tantisper male audian^ Item, cum sive ministerii, sive bonorum operum aut alterius 'negotii causa, cuiuslibet mulieris invisendae aut alloquendae sibi existimaverint adesse rationem, sic se irreprehensibiliter habeant, ut mundus, qui totus in maligno positus est, nihil mali habeat dicere. 3. Similiter, ea quae praecipiuntur clericis de quibusdam casibus, venatione, aditu sd cauponas comedendi bibendique causa, (exceptis casibus a iure determinatis), nuptiarum conviviis, spectaculis pro­ fanis et aliis istiuamodi, prout in sacris canonibus et statutis dioeoosanis sunt definita, religiose ab omnibus observentur. Si ludie aliunde licitis, per modum relaxationis vacaverint, hisce moderate me­ minerint indulgendum esse, nec unquam diurnis aut veepertiais horis nimium producendum tempus, neo in sortem eXponsadum quod utique utilius posset expendi. . 6. A mundano hsxu, vita· clericali prorsas alieno, tanto magis abhorreant, quanto procacius ubique grassari videtur. Elucescat · contra simplicitas et modestia ia eorum supellectili, in mensae apparatu, in omni oonvorsattionia habitu : ut nemini dent offen­ sionem, sed potias omnibus sint „CMtH bomu odor *'. • Cdoss. ΠΧ. 14. • PUHn.1. 18. • ΡΜϋη,α n. • f. • TsrtsU. dpoL, top. «· [«Ws *· • I Cor. IV. Λ Migas, I, 741 A) . ΙΙΙ« *|Ι·Ι MR· II lll...«l;„. ..OU, ·. ■ ·τ·-τ -,- ,... -I ■' «III i II ·Ι«^··Ι^ I ■ -- - ·Π-„Γ .^ ·· · 44» CONCILIUM RHEDONEN8E PROVINCIAE TURONENBtë, 184» novsmbris 1ί ------------------------------------------------ - - .. ..·-------------------------- .--------- . . _J . . . - DECRETUM XU. * iD λ«Μν étaricaU tt ionmtra. „Sic dtvti omnino dtricot tu tortem Domini moe/M, «item swresyw suos mum* eomponen^ «I· peotu, ÙMflb·, anwiM tUjitgtg» tnwibti rvbus, «if «io praes, aroderetiu» ac religione .plenum prat m ferent v.“ Quapropter, syaodus, instaurans ea quae permulti· conciliorum provincialium' decretis necnon statutis synodalibus aancita aunt i inter alia baec servari praecipit: • Omnir clericus ia sacris constitutus, habitu ec­ clesiastico congruenti, praesertim vero talari' veste, nigri eoiori·, - in loco domicilii continuo induatur. Si iter facienti contingqt uti veste contractiori, quod\aro neoesse eet, sit saltem subnigri coloris, . «implex, et in qua honestas et decor ordini· eluceat *. Caetera vero omnia quae ad habitum efbricalem wwe Ι Ι«·ΙΙ· ...... , . Ji - ·■ 4M · . Insuper, quotiescumque ab ipeis erit iter agen­ dum extra dioeoesim aut dioeceses contigna·, etiam per tempus ut supra ooncessum, m episcopo liceatis et litterae testimoniales erunt obtinendae. Cactorum. parocho· monitos esse volamus, quod •i saepe, etiam per paucoadies, aut si saepissime per du rifri ," * orationi simul et praedi­ cationi permaneant instantes; maxime vero caveant, , ae.quod aedificant praeceptis ao hortatu, id vite et moribus subvertant. ■ fi. Tandem ne obliviscatur parochus sui muneris esse, ut in pueris, qui iam prima vico corpus Do­ mini susceperint, tanti beneficii fructus integros servet. Eoe igitur a pravis saeculi exemplis ao moribus omnimodo tueri cenetur, ac per rectam virtutis et pietatio semitem ad vitae foatea de^ucbre, qui praecipue e sacramentis ecclesiae fluunt Quod fetidas aseequstar, si, ut vehementer - exoptant ooncilii patres, per unum alterumve annum, eoo eatochiasados coadunaro porgat; imo et ultra, pe­ culiaribus informare non desinat scientiae et pietatis disciplinis, quae merito eeteehesss ^crrasvrwstiee dictae eant DECRETUM XVI. DECRETUM XV. ^9 JNMfW W 9^ * D solKritmlMr f. Sacerdos igitun •titar. Ipyum quippe non latet, haac mm aetatem oui animarem cura demandata est, nou expeotet qua fidei et gratiae semina in baptismate suscepta, D dm ab aegrotis adoratur, sed sponte sua accurrat quasi in fractas oxcreeoero dobeaat Tuae oeitirat abi quem audierit gravi morbo eorreptam Idcirco, informari, et, si ita loqui fas sit imprimi in anime etism petites hortandi rant fldotes, at do graviter honestos soasus et Christianas rirtates, parari reli­ aegrotantium statu, quea quisque noverit, pastorem gionis decus, parochiarum llqjlpHn—, fomiMaram Oum autem hastaraa eoaatot experientia, quon­ societatisqus param, quia etiam aeternam fora aseoeueri salutem experientia docet, ri providus poetar dam aBqnaado eaiasvie notatio et eoaditioaie, igno­ raro quao de satatis nUgpeitats scienda suat, id ha^ teneras oves doctrinis fdei sedulo enutriat 9. Quod- quidem dulce officium paeraria per se primum^ in quantam opes erit, unat odorandi. Baopo saepias exigit neoAutia seafossitesm praestare gestiat, qanatam dabitur sepia; usa vim» *imam integram excipi, autem invigilet, ut parentes eoo, tam pubBris m» graviter aegrotantis quam| * data, sacri riatiei et extremae tochseibue tam sobolaram! ehristiaaaram exercitiis et sic, abectatioa nactionte ariatetratioMm non dtifotri. Si inter confitendum aat etiam extra confessio­ nem, do sui ipsius temperatibus bonis aegrotae quaratioaem indneat, summam cautionem in reepooris serarios adbibent, m taetitia vel caritas taeda- :Μ, ' ' m conouum rkkdonense provinciae Traonmn, im» wmM n au ter, aat etiam mtaiaterii digtata· nBquid dteriawti poraonarwn, dubium aliquod aat gravia dWltehaa ΜΙ ** Μφ MrtnMMftti** MMifeMI «nafimanafa·: nom · «tetra rite pib et «Mtabterib tertb- eeuffrmatarn·, rite, qoed quandeque vntdo expedit, bcovi iterate aanfcmiânè, dmane abeotaturti·, «- ■> - « * ptvnv *» WTN· 1er tere fri, tel aaab eeafeeti, val abaqno aaortb pariealo, infinnitate languente· datai detinen ter, non rata paatoraa adaant, ,pto alloqaaatar, a * ad aaatum eommunioMm pluriea ia aaaa raripiaadam adhorteatar atqae praeparent, ne, apiritaali ribo dotaient·, laagueaoat anima aat atiam pereat pra fte Cbriatoa martima *et. Omnium deinde aol· eommandamae aaimaa parvulorum iafra aoptennium poricalo·· decumbentium, qui non raro oareat •aeramenti·, quamvia foraaa gratiam baptiamalom aat amieeriat aat «altem mianoriaL Vwitontar otgo, at aadriaater dbpoaiti abaolvMtur, at oxtremao •notioni· recipi^ aacrameatam. Qui autant manari· Ubaa umripiaafe. indigni MBtq ttiwA M M· pM * ptVMntMWI iMed Solant praotMa paatoraa Adminiatrandum aaaa •aactiaaimum viaticum paaria moi doooaauri·, ri •ce oompererint tantam aaaaeatoa indicii maturi­ tatem,fat aibam iatam ooeleatom et aapamam a com­ muai et materiali diaoernaat ae proinde illo· vul­ gatae theologorum doctrinae contradicere, qui paoroe in morti· periculo potito·, indbçriminatim carne Chriati impaatoa relinquunt atque dimittant. •MVMV· fi. Maximi eat momenti, u| b roge· *· «unate inecribautar aomiaa haptiaatirum ia ordine qae faonuf imperita, accurata et mede ad legandam fa­ cillimo. Nunquam emittat aaaardna diligenter eoafieero actam Imptiaaaalatn, et chirographa petrini «altam et matriaaa requirere. y. CSrau eeffifrumtionam. 1. Ut uberior··, ex anaoopta confirmatione, frac­ tae pereipiaat ddelea, aaarimaa: nullam ad hoc aectameatam admittendum eaoo, quia ad primam com­ munionem aoooaaerit; abi tamen aliud gravia ratio, indice epiacopo, aundent 2. Confirmandi epiacopo offerant »e> adulem, ut dicunt, conBrmationia, qua arilioot coaetet tam de licentia proprii parochi, tam de debita ad illud «aeramentum uuacipiendam praeparatione. Habeatur etiam in unaquaque eeeleaia parochial! Uber con­ firmatorum in quo ipaorum nomina inaoribahtuj. 3. Nullua autem dioeceti aliéna· confirmetur, niai pria· bxpreaae data, vel «altam, gravi de oauaa, praeeumpta ordinarii proprii libentia. 3. Circa commamoiMm paaeAatom. DECRETUM XVII. * mcmunlnnnt oAnûiûtntiaof. D „Çuanta eum martetia «1 puritate, puonta cum •atomi cu/taa munditia .... Mcromenta tractam deinul’,'1 quantaque eaao debeat aacerdotam in aervandia dioeceaanorum, tam atatatoram, tam ritualium, hac de re praecepti·, diligentia, «upervaoaneum dicere cenaemu·. Sati· noatro propoaito facere' videbimur, «i aummatim notaverimua, qui farte irrepeerint ' abusu·, vel quae nostrarum eodeaianun varietate· ad unam eamdemqtie formam faerint redigendae; ai denique paueia pariter novia difficultatibu·^oocurramue, quae ex hodiernia rerum et temjiorum adiunctia eunt exorta *. 1. Gnu btpünuM. 1. Patrinua et metrina aimul, ut moa eat iucepta· apud noa, adhibeantur; ita tamen ut, in caaibua difficilioribua, parochia alterutrum tantam ad­ mittere liceat. Si autem accidat ut unua tantam adhibeatur, iam ad «aeram communionem 'acceaaerit; «i vero duo, ut dictam eat, Unua «altem ad- primam com­ munionem faerit admiaaus, alter autem, iam «eptem anno· nata·, rudimenta fidei calleat, et de hia inter­ rogatae. aufleientor reapondeat. Si autem de fratre et eoror * baptiaandi agatur, admiti poterunt, libet neuter «aeram communionem •uaeeperit, dantmodo non tint minore· «βρίοηοίο, et rudimenta jnri non ignorent. 8. Cum, ex ubique recepta disciplina, inter eoa qui non aunt ad hoc mean· admittendi, reoenaoantur publice criminori *.· caveant paroehi ab iia admit­ tendi·, qui impietatem, maxime in «criptia, public· profite·tar; qui in matrim«nlo mvilitar tantum inito, in ooncabiaata aut in adulterio manifesto tegunt; nec etiam admittentur ludorum aeenicorum actore· vel actrice·. Maxima tamen in hi» omnibui utantur prudentia; et ai, habita ratione condition» vel «tata· ■ BaaadXIV, Dt «wd, L VO. ·.»,·■ 1. >■ ■ Cm MtHanm, «an. 1»W. * Mi. i^m- 1. In propria quinque eeeleaia communioqgm paachalem auaeipere debet. Saoerdoa tamen, ubi­ cumque celebret, praecepto aatiafacit. 2. Quicumque ad familiam religioaam pertineat, novitii et novitiae, poatalaatoa, «ororea ianitrioea, fratre· donati, ubi eunt, et «ororea donatae, peraonae perpetuo oommenaaloa, famuli et famulae in interiori conventa oommorantee, in eedeeia mo­ nasterii communionem paaehalem auacipinnt. 3. Similiter, qui degunt in aeminariia, collegi» iuvennm, puellarum inatitatia at boapitiia capellam et eapellanum habentibua, in ea capella commu­ nionem paachalem auacipiunt; externi vero famuli, aliique ad ipaum conventum aut inatitatum non pertinente·, in eeeleaia parochial! «ui domicilii. 4. Membra communitatum capellam et eapellanum non habentium, nonniai io eccloau paroohiali reapectiva cuiuaque communitati· praecepto com­ munioni· paachali· aatiifacere poeaunt. 4. Circa eoq/rMioiMwt. Maximam libertatem habeant fidele· in confe·•ariia eligendi·, etiam pm confeaaione aacramentali annua facienda de praecepto, cui «atiafieri, pro noatra provincia, declanuqn· per eonfaaaionem fac­ tant cuilibet aacerdoti ex approbati· ab ordinario. Univerai parochi moneant parochiam», praeaertim in quadrageaima, de eiuamodi facultate ipria con­ cerna; et nullua erga -quaacnmque peraonaa hane libertatem directe vel indirecte laedere praesumat. . Dt DECRETUM XVIII. pettonH tirée gaMadnm haate temperia , feriâie. ■ Cum patre· concilii cuncta aacri miniaterii officia enucleare nequeant, quao tamen ita atudiqee adim­ plere debet quivi· regimini Mimarum praeporitua, ut ex ili» Mimabua Chriato oariapimia, nulla eorum culpa pereat, haec eolnmmodo praecipua denuatianda eaae arbitrantur circa maiqx^huiua temporia pericula. , 1. Populum chriatiMum aaepe moneant parochi, inatantiu· autem patte· et imti nfimiliar ne ulla ta MM tag * petii Mta deerit metu oeniae eàbeaae, iédaigeetiaraa et privilegiorum McMMaieatieae aleo aaruadaa reeogeitioM aoa gaudere, earaaaqae dearaat ottelalee adaiaiatratioai·, ratieaaaa ordiBarie, ai vubaerit, roddaca tonori *. Jabot etiam eoaeiHaa omaeo oeafrateraitatee in qnorumvie aaiaaraa tahti prnopoeiforum, ohiieta ter intreduetimri et contagioni Bbrerum rotigieai ot eooMb poNieta ad iariadiotioao· parochorum per· bonis moribue advereaatium. 1B tiaeetibeo atrii, paroobo loeaH vel vieario ab eo later alia, qaae baie exitiali plagae oflteaciter eporiaKtar delegata, qaando delagaadi potoetatem oppoai p emunt, et queo aaggerit aelaa aaiaanua, habet, aaaiao aubiiti, aoeaadum regalaa ab epioommeadaatur bibhotbeeae parooeiadae, Hbria aelaetia aoopo approbatae. ,Bi qaae voro inatitutM alat ia instruet··, ot aaiaaeeinaqa· BtiUtati ae aedideatioai oratoriia vel eapolli· aat loch a iuriadiotiooe paro­ chial! .exempti·, apiaoopi adeo, exacte eorum tara, ' eoeveaiaatar accommodati·. » i. Do vpeetecalie vero quae reaper portali· ftmetieaoa ae praerogatitaa, cerea et obUgatiouea deteraiaari eurent, ut omnia disaidioram ot eontro·» * praedicta· ooafraternitetea et paro­ inuoeoatia· qt moribaq aaat nociva, apd-ad baae veariagem i· . usque devenoruat oxcmeum,«at alhiltit tam aacnm chia· o e corio amputetur, 8ie demam quarumlibet eoaftutèrnitatam et aoqaod iatactum remaneat, nae religioaia uukiaata·, . \ aee faaailiM reactitea, aoe alllaa aaotoritatia reve- daHtatam ehoroitiaa piaqae opera aoeomodari voluaaa·, at naaquam per re impediatur vel turbetur Cavaant omaei ab lie ftenaatie oblectamenti·, at divinorum oSrioram ia parochia celebratio, imo quieuaque ad aadificatioa·· proxiai praeeip·· nec ab ipri» avoceatar ddelee, oum verbum Dei taaeetar, ab ilba eubditoe avretaat oaa pradaatia . aanuatiatur. at earitate. ! DECRETUM XX S. Have daaam addenda otatait eyaodaa rina Dt tfi· eanpropefianitua tt de dameraa rtlifieconatu» quo·, peed· abhte aaai·, aoHtar hhirrrii duqmrtw tôt oaneta mairie ooolmiao regurir->ta > * . * tari Atatmo pnilta Meri VHL db M om MM> ■ 7 LÜb.··;'·.·. «Μ ooxxuu· MunxxnM· I IM· wraM U er * M S» IkMÉriMNBf φΜΜ 0, We^J®OitaO0 ta MBm taptata tMtamm· flirte dgoete gated· ’ BnJsMpqM^ taeglM^M· φΜΜφΙΐΜ^ tadtafa Mstaritae pstadpiam'bstila^^ at perpateo ddeetsrqpt^Mrvetam,' ta M Ipm peaita tat pttam ahriotiaata tnl^iaafo sandhis, «t m· anuria dagmate vol iMsmpreboMa, Dm teqasate, aucipem tmoanrar, at'ratio ipM mm revalatioai plaao Mm* «Hom: tauM sgraadas dmuntiat, rapsabat at tami, qaasi mtima anraa foataM, qaati anta huauums oa»! daM ta divita· *· •MtataMta ·* religionis redioM «Mtm. taeeraatem m ttaÜMBMta OTwrtMtap; earn, a oMtsn, tatam imprimhita oepposmt at iator artiotihe time •Mi prodtaetar oodetia, nt, Ota restitate mblata, omni· quM tad· peedaet praaoepta aatffdogmata, aoçrwMt, Μ MMM tataM retigtoaam ehtbtiaaam trahant praatipitaai. β. Doctrinam, qaaa boauta eaiNbot omaM fa­ i. Deptrisem, qus num raligioah fortMs tatalistes exsroaodi in· inasM native * at imaiiaridtflhrentes mm , Mt saqnalM diotitaaa, salute * * asternam, artam opaca * at morum Marita, ta qua- b bih aaaerem, ianoooatiam oaraia at rehabilitation· ramqeo,retigioM MqaaKtar obtiaari pesM aaserit, praadioat, taaqae omnia deaidarta mMtb et cor­ damnat ayaodae, utpote votitatid at actoria nstioasm poris dcolaratiadwtinote legitis··: damnat ay nod··, oonfhadcntem, omnM Christi iaeataationb at proa- ' quasi peccati originalia dogma nagaatam, avangalii dieattanb fruotas ox foto evacuantem, aeeaoa at doctrinae morali plane oontradiesatess, et omnimodi· •dai plaao .obebtehtem; earn a aoatrario intaxa hb oupiditatibn· viam aparieatem; m« ta ao praocipu· Christina·· religionis suauM constatât, nt, in prae­ avaagaHi verbi· : „Q *i am frtiiitrii, eeeAtMeHtur *", at hoe symboli Athaaaaii artfoolo: ,Ceft»h‘m * Jldrm senti, homo abneget Maetipsam, tollat orneam enam eaaetis diebns vita· snae, eibam, 'qai non perit, fut tata μ ostarmim pe^tat * 1, oooleata ramper cre­ operari praosartim intentes; nade ta ecclesia semper diderit at praedicaverit aalH, extr« ddom oatboU- creditum eat et praedicatum, spirite· et estais eam, «alate·» cm· sperandae. / lOgM •ibi invie· * adversari, et illos sola * ssss 3. Doctrina·», quae veritatem ta omaibM tra­ ■anates at salvandos, qui caraam suam crnêtaxaruat ditionibus at philoeophita dtihaam at ta hb inqui­ cum vitiis at eonoapisoeatüs. T. Doetriaam, quaa msliôrem eam offerrs aoeierendam mm, nee ta .alta religioni· forma parfoe-' tea boo aeqne existera ptuotendoM, ovaagalium tati ooaditioaem taetitaaa, omsM bneqaque notas quidem olim proftuaea admittit, rnUgfoaem vsro soeietatam baoM «mit, raUgioaem scilioet, fomiliam Christiana·» pront iaOMplataat, mm parddmdam •t proprietatem, aat aaltem proprietatis et *Mnütaa praedicat, et veritates ex Onutiam traditioanm Mq iura mntaaa, itaustas reformatioam muta falsa pri­ philoMphjarnm medio «iaa Mligeadas, nt iada doc­ morum christiaaornm ageadi ratioate interpretatione trina phrincta, meliusque rationi accommodata, ομ- astrum aiteas, omnia bons communia osss et ta. leacat ah'tandsm oriatur: damnat sjrnodua,. vatati modio ponaada contendit: damnat syaodas, pront theories falsam st practice imposaibilem; isenper totias sooictatis baaim evertentam aut pertarbaatea», graves eontamaltaa tafocMtam tam Christ·, qai da prout mendacio vel ignorantia, religioaam aibi con­ se ipso dixit: „Xÿs mm» fa· «ms"; ** · tam SpHtni sociam adaebcaro volentem ; cum coaetot semper ip •ocleaia feiaso orcditMm bonorum tegitim· acqtaaisancto, da qao Christas apostoli» prssdl t mut : ^Dttt Ht OM asmem «nritatM· ; *** corn, e contra, «radant ternm poaaeasorOm ia m ins habere varum M st prodteaatar ohriatiata rcHgianem, epM Christi · at •trirtaun, tamper at matrimonii tefM * Chriato Bpiritea saaeti, ornatae perfoetam mm, Da at extra praoMriptaa, immutabiliter aaM aarvaada·. aat oontra earn naDa veritas, fa its qua· ad roH. DDCMTUM ΧΧΠ. Ύΐοηοβ» porttoent, iam iaveairi aat admitti partit. 4. DeettiMM, quM Doom mm omnia at oastaa Mon aine magno aaisti dolor· parapieim··, Deem aMrmam, Deem raver· deatrpit, qreatioaem toOit, divaream spirite· et matartaa Mtaram ia qaibuadam aratras provinaiM dtaaaatibM, in·· confondit, hpataaM inter et divista sagitationM paiaM alibi axartos error··, quM ditihadme eaaaa•at aotisaM/UaarimM atilrt, alteram dari vitam tar viri divinaram raram ptrnnM ignari val hamo ut ramnaereaitar aat plaataatar hamtaM aagat, et .mora·, qui nnmmmHttam flatamqM Masriaartifar ftlte SMUK teNMMMM pMWI tMtekftt. «MBMtMÎB ** OMMTOtteBt» JtiMNNBp SX maae^mA^m Μ ! * labia aaatiatam hemiaibm aibi Msumemte·, qaaadam ‘ WMI · uHMNHBm w^· MSRI tt wetetMte Αμ4μμ* Ι χ xwtMteB· · mhb atiam heenaqM pietati addietM tefoMter aadoaut, . ^^^taa MJkmXmmJLm mdM μμ^αΑμμ^μ dum tarttam, ia Chriati aaeforia, ragsnm prepenara aadent, qsad Spirite· aaaati ragsam sppaltara BMMp Xttl tejteq fal fUMMMOti wteftp etaxtfVetiMMttp non rafonridaat, at oetiaafa ex daprevatbnfo stata * emsrgat. Tsab, qasa sspstiaatar, fanrixi xttM^te ttiyltei ®etteetaq xMBpx vwi <οΓμΧ bMd tends Nveiatiaafoas, nova at iaaadita praediiaal da bpm •agihram, da humam estera m da baata Yirgtea. * fmlAm BmaU - ------ mm ■ate paaitM avaaaatit, fa qua mppi sitar ans uai•mn, emata h afaguim at aaivaraia eagitaaa, ep mum *t pMiM · ** Gragorii XVI vnstigtis tab·aranti» ·, pasraa eaatitt Bbadaasaris isaprobaat, raibtaat, daataa·! datitiam Otad MwrieiwifM qpw; M impiam deoMaam, qm aititer, prissasum haaratieero * poriMIsm at aatatiam (ΧΗΝΗίσΚ Μ ·* ?«Mb apfattauMmi MM DDCMERJlt JtWUfev de omaibea, tambacmato turn fiMafa, jhicrme mb ' etamtda*:jw at ipei in earn incident, qua· damnata ooncitii, < in apirita quidem aaritatia, et Amd, ubi Si aatem quandoque pelitiMO quaeatioam reli. necMM faorifi, -ri aaoteritatb dfrtaitee tmtt^pe, monita quaedam darent, qeibm aaetorM aatboiM, gtoeem'et apHtaaBa attiagaM, faae, pre norma de nbna roHgiouèm qUtque modo apeetaatibu» amtimdi val aoribeadl, HHBut qnod ia ecoteeiao tractaturi, in tanto et tam diflkiH opero tuto dirigi doeumeatia at in oonatitationibua hbboh· poati' popaint, acopaloe etiam uadeqeaque imminentor > ficum teeentioribqa eanoitam Mt: ia eacydim praadaolinere, ia quo» miam enato Mope aaopiea im· •ertim -· Grégorii - · XVI, 4M IS auguoti aaai I8SS, ■ qaam mm omnino recipere M revereatar amplecti, at par eat, patrm concilii profitentur. 4. Nequa demam 'aoa moniti dimittendi Mat auotorea ipei, qui de robe· phitoaopbioi· ant * etiam hlatoricia tractant Summopere a fallaci illo baud ■ ita pridem invacto philoMpbiae »y»temata caveant, quod plane improbandum, eum eodem eummo ponti­ fia fatarum1. Ia quibuadam enim remationim libria, adhuc aoa pauca reporire eat tatiua Calai nyatoumtia rectifia, illorum acUiMt quibu» adeo placet, deuti dietitaat, aaotoritaa, ut, illa tacente, MÜa oertitudieo gaudere audeant; quique dum fidem extollunt et rationem plue aequo deprimunt, fidei aimai et rationi» fandamenta oonvellentea, ruinam atrique, quod Deu» avertat, ludtuoaiaaimara pareat. tnde (ot haec albi dicta reputent iunioree vom dirigeât concilii peine, anxii ae, divinae oo-Q clerici), facile patet quanta omnibua immineant creleriac ordinatione perturbata, oommimi dbi gragoe, rorum perieak, qui vim a patribua trita» contempro qeibm Mat Dm rationem reddituri, grove dioeri- BMtM, novitatamque vano amore deluai, muî» theo­ men incurrant. logia· regalia et inatitutionibe» faatidiente» vale­ dicant. de religieoe aod etiam do poHtiaa, aeteatifa, hietoria, DECRETUM XXIV. et caetori» bufamodi. in aoetaeaM et OMtameUoead diaeaptatioaM iaetiaaat atque decidant; unda, ut Omni eure et atadio obaoqui volente» aanotiwimi tur oaritae qaam iDuetratar voritaa- Quantam icta patrie aoetri Pii papae IX Htteri», dati» Caietae, di» fi fabruarii aaai prao»mtia; inauper et, pro viribu» eeia, iatandenta» promovere quidquid ad maiorem beatiaaimM virgini» Mariae gloriam et laudem eondoMM pitote, patre» concilii Rbadoaenri» maaipatron Haud aorta temprruio valeat a (Mmonmdia faotam et pahbeam faciunt *uam, meteroqnia com­ munem clare pepaleque totim provinciae, firmam pingant, 1. Scriptore» nonnulli, clerici imo et mici, boae quidem 'fido, ut Mtamamae,. aod nolo imprudenti magia aoceuai, quam veram habentor iatelHgeatiam divini rogiatiaia in Moleeia imtitati, nimiam ia rebm religioeto auctoritatem uaurpaat, ita ut ad oooleeiae gubernacalum roipM manum admovere rideantur. ConeiHi provinciae Turonenai» patre» Dice moneat et adhortantur, ut hoc, iterum atque iterum, attenta «tpia manto, meditantur, nempe: nea Ua, qui aotam aut ingenium habeat, iua oodeaiam regendi compu­ ter·, aed ilH» tantummodo, quibo» * Çbriato date eat poto»ta», et promima aeque nd Mtmemmatieotm aaeculi aeaiotontia, epfaeepto Milfoat, quM j^Mtae Haac igitar doctrinam, nempe mactam Dei « ·Μφ* 'RumR WmWfiww. W kppetada cleeid qae * •ICteOV,«fi MMtioduaM YbgH decerni bonon ' « OmA MMbXtp MI- Λ· *· . >· . U MpttuteH MR ’>’* 4' · 'A' 1 t M|. OOMCEUUMBKKDOnm PSOVUFOUM Τϋ>ΟΝ1Ιβ«,184· aovMhris 11 * M Mcuroi OMNI λΜ|ΜΦβΜΜΝΜΙ ' Vt WNMtieMB| si fieri psmit, eMaat mm prneaonti rrempte, synodi RhedeuMeta patres Mari·», iaitte at iiteria graadte operta eaeoapti, ab eta eaoptesime invocatam, etiam ■ne, eyaodo execute, eaixiua iavooaat, at dignotar heaeitaere ftaetai laborum raeram; noaaoa Mm *· tipooe raaaqae gràgM totamqne provinciam Turo- SttMB BCOliB μΚΑΜΜΒ) MHM ÎMB ÎMtVB aaae deemnimu·. 8UB8CRIPTIONE8 EPKCOPORÜM. ■ χ Rhedoais, die M aovembria 184». t B(o Pranctaera-lTloota· *-Magdalena, arehiepineuaem iter·· atque itoram eoauMadaat benignae aoopusMtaroaeurie, definieue subscripei. saaetimtea· Virgiata tatolae, quia ,>e «et eatantot t Ego CsraRs, episeopus Veaeteeiii, definie·· eabtint, pui Mam aae Idin eahiit per Meo··’". •eripsL Bf Ego loaaaee·Baptista, episcopal Ceaomaaenaia, \ DECRETUM defiuiene subscripsi. * ΝΝΚβΙ·β|ίί |ΝΦΜΜΜΜ JWWIIMmIm· f Ego losephus-Marts, eptaoopu Oorisopitsnsis, definiens eabeeripel Noe, FraUciaoue-Nicolaue-Magdalena Merlot, Dei et eanotae aedi· apostolioe * gratia arohtepieoopus t Ego laoobue-lMmnee-Petrne, eptaoopue Briooensi *, definieue eabeoripai. TuroaoMb; De oondlio et consensu ruvereudisdmorom co- t Ego Godefridaa, episcopes Rhedoaerais, definiens •piicCporam, decernimus et indicimus proxijnam •abeeripsi. f Ego QaHelmua, epboepua Andegavensis, definiens ’1 8. BeruanL, Ars·. ·» cep, U dpee. [a. S. sp *. a Bsnu, subemipei. st Migra, Π, 4M A). • Aret. it apner ducta ■- 7, [opp. aBeta., sd, Migra, Π, t Ego Alexander, eptaoopaa Nannetorai·, definiens sobscripsi. 441RJ. ACTA CONCILII PROVINCIAE TURjONENSIS. Provincialis syaodua nulla, ab anno 1683, eoacta ratio comprehendatur Rhedoaeasium in concilio fuerat in provincia Turohenei, qua *, ia praeteriti· degentium, illud apoetoEcum effatum in medio retro saeculis decor * conciliorum emicjierat, * t noetrfe proferre sufficiat : Jîiei saisit·· cor mwm et enim a etiam in diebus, pietate, religiose, oaetertaque ohri- 0 ano . ----* stiani virtutibus inter omae· iudgnta apparet, ■ COWGBBQATIO PRIVATA PUMA. Cum autem rorum poütiearam stupendae inter Anno Domini 1849, dio vero 9 meaeta novembria, vietmitudinM subito spes affulserit libertatis eo· * private, oui iaterfiraro desiae vindicandae in instaurandis conciliis, anno IV habita eat congregatio prim pontificatus sancttasiaii patria noetri PH .papa * IX, eoli optaoopi, praeside reverondtaeimo metropolitaao. anno autem VII arohieptaoopeta * eui,. rovoroadtaei- Ibi aderaat: Revereadtaeimns Carolas-Ioannos de La Motto mas domina * dominae *g Me-M Fr a dataooo-Niool taaa Morlot, Turoneaata arohieptaeopae, do eoaeoaoa do Broom ot do Vauvert, epieeopae Venntoads'. * Reverendissima loanneo-Bapttato Bouvier, epi­ episcoporum , oomproviacisJiuni, provinciate ooaeilAm cogendam statait ot demovit, ad ilhd oelo- scopal Oeaomaaeasis; Reverendissimus loeepb-Maria Graveraa, epi­ brandam civitatem Rbedoaeasom deeigaavit, de­ scopus OorteopitoMte; metam indtettoate condidit et promalgavit, *tqae Rsvereadtaeimm laoobas-Ioauee-Petros Lo Mde, ad omnes provinciae Turon ineie ooeptaoepos direxit eptaoopue Briooeaeta; VU idua oetobris, anno Domini MDOOCXUX. * Revefoodterima * Oodofrida Broesata-Saiat-Μύο, Dio antem 9 novembria, qaae erat [tin] feri * VI, •piwMpvB Β3μ4ο*μμΙιο iaxta praefihtam decretum, ia 'aodibee materia ·* *RovereadtaeimneGuiielma Laureatine-Ledovies· miaarii Bhedoaeaeta na * convenerunt revereedtanimus archtoptaeopm Turoaeaeta, reverendissimi opi- p Aagebsait, eptaeopa» Andegsveesta; . Revetoadtatimu * hatoaim-Mathiaa -Alexander toopi inaignte metropolis Turoaeaai * eafltaganei, necuoa omaiam eeoleeiaram oathediaHnm oanontai Jacquemot, eptaeopm dtinn iterate Beouadnm erdinem aatiqaitetta ■«■ prioritatte pfMMfBtOW MCMMterioHm voro, abbatoa et caaoniei, intra aamteartt otenetm, Inaagurstieata mm* eptaoopi eoaoodorunL Post praeviam deUbmatiouran, rovirendtaeimi epipm spatia *· M dterom, habitaverant, dohuo-omnia eoaeittaritee nbeebveeaatar. Diei horao eingatee eoopi itatauat: 1. * D eligendi· concilii adiutoriba· aea oflteiarita, thereat ordinato dtatributoe, its at eratio aiiaqao piitatiq opera, «ibi, cam assidue labor * demotorum aempe promotoribus, secretariis, notariis et mera eoudotendorum, route aaooedoreat. Omnibus aie in moaiarom magtetrta; * ordia compeditis, pateoe, eam eaeterta ndetaatibua, ». Do examinandis Htterta procuratorii· eaaoui. intime naimi ot ottem quad aperto oeutecam eoam1 coram * capituli· detegatoram; A De eligendi·, et ia eoagregatioae generali (fflraipiebettt φμμ4ο Ctajet·· WWtteu ptoonMM prima MtoUH preolamandh Ulte, qni theotegi et s epiwopit i ■apu· «d μομμμμΜ· ·· * *. «amnii ÜN arim «aaf A De mtas * ia aperienda synodo, quae dioatar *. Do medie «eram1·. Ideoqua, ut na * verbo tot * agendi de φΜΜ «awtet dossinie· proxime ventor * •MhMh.XXm •ΜΠΙΠ,Μ 1 Aat. spml. IV, M Ml OOMCILIUM BHIDOmU Htovnraui TUROMRMB», ua» rit· ·4Μνν *·44Β Murfbei 4 * méhmmvIéM mmûB piassiwipti·; detado M Mita pwMM M •aminarinm peat «Mm sohasai·, e * de ratiqutis btstoHMi 10μ4μμμ4·μ Mticri· *4 mmII · * waiurii defcrestiis et exponendis raque •4 mmjüH MMtauioM *; 6. De ravereudi· abbatibus regularibus * qui mitruti, UOU VUtO pastotul· pedum, (Mut; hn>Hi U ( «M - Rervorandm dem··· Prosper Ouéraager, abb·· MBMMftBrii 4· Setertrt *» w4Mb 8βμι4 £ôo *4irtiô tariat, abba mtnhri 4· Pert· Satath, ordiab 0ΜμΪ4·μΙβ BmIm Maria * 4a Tvappa; * vwm4m 4mmm tbndMM * Matari B *· * sbb· ■asaasesrii de MeDarei·, riaedem ordia!·; (hffahna cathedralium pruenratorue; tbeoiogi 4m4^m rt oaaàairtaa aoaaiHi» β. De statuenda régula vivendi ia eearifio, qua ia coagregetione geaerali priaui Msaibm MaaaCcmgregatio generali· prima ab invocation· tiabitar; , Spirit·· Maori praribueqne-praeeeriptis initium sum­ ?. De ordia· servaado · eaaoaiei· · capitatis psit; deisde, sedentibus omnibus, reverendissimus delegationem habentibus, qui incedent st Mobaat mstropclitaaM orationem, puris et electis verbis iuxta eumdem ordinent respeetivoyum cplscoponua; compositam, protulit. 8. De oaaonicis honorariis, ad concilium a capi­ Cum peroraaset rererendiseimus archiepisoopus, tulis quibusdam deputati·, qui admittantur, sicuti ia regula vivendi in eoncilio ab omnibus tenenda legi­ conciliis ante actis, BbMunemi verbi gratia, anno tur. . (Vide infra eoi. 664 D.) 1797, fuerunt admisti; Deinde litteras procuratorias exhibent a capi­ 9. De sex congregationibus constituendi·, quae tulis delegati, quae reverendiasimi epiaeopi Cenoassiduam dent operam ad diversa· quamtionee elu­ manensis et episoopi Nannetensis examini subiicidandas, et de septima congregatione, quae de oiuntur. Quae, cum in debita et legitima forma decreti· in forma convenienti conscribendis ad- consister· a reverendissimis praesulibus declaratae laborabit ; Aiissent, admittuntur delegati: 10. De publicanda, iuxta eaeremonialis prae­ Scilicet: scriptum, congregatione generali prima, quae omni­ A capitulo sanctae ecclesiae metropolitan·· Turobus praenuntiabitur in crastinam diem pri^no mane nensis, dominus Bruchet, canonicus arohipresby ter ; per tabellam, sive eooleeiae oathedralia ianuis, sive dominus Bourassd, canonicus; *A capitulo Venetensi, dominus Bertin et dominus seminarii moenibus affixam; de *convocandi con­ gregationibus generalibus, pulsatis ecclesiae cathe- Flohy, canonici ; dralis eampanis; A capitulo Cenomanensi, dominus Hamon et do­ 11. De habitu deferendo in congregationibus. minus Heurtebise, canonici; Huneque finem habuit prima congregatio privata, A capitulo Corisopitanti, dominus Mével, cano­ et, paulo post, in modo praescripto 'de indictione nicus, et dominus Jégou, canonica· sd honores; congregationis generalis primae, affixa Mt tabella, A capitulo Briooenei, dominus Bouchet et do­ cuius forma hic subsequitur: minus Le Breton, canonici; *ri«HM „ZUiM maioris seminarii Oorisopitsotie superior, a reveren­ ceeteriq·»—e&M ad eontitiura congregati, bule dissimo epieeopo OorieopHonti ; Dominus Bigrel, vicarius generalis, «t dominus inaugurationi intsrems vellant, mieasqm soleouis ia ecclesia cathedral! ab uno ex reverendissimis patri­ Méaerd, oAoai··· ad honoras, a reverendissimo bus celebraretur. Hoc quidem votum benigne ea-· epieeopo BridoeMt; ceperant pair··, et a domino domino episcope Oeae Domiam Oombes, eaaouiem, a raverendissimo manenti misa· diet· est de SpirUa eaaeia, eoram episbopo Rbedooeati; patribus magistratibusque omnibus addentibus Dominus Bernier, visarim generalis, et dominas Deinde, magho eum apparata ad curiam euaoti pro­ Helly, maioris somtearii Aadegavomis superior, a cesser·, ubi,' divertis adlocutionibm pruehabitie, iur·- revereadierimo episeepe Andegaveati; mentnm praestiterant magistratae, eieqae novam, ex Destinas OarvHce, vioariu . generatis Psritisnris, constitutione reipublicae, habuerunt iaetitutioaem. •aerea theologia· professor in maiori seminario Samti Etelpitii, et domiam Vrignaud, vicarias gmeΟΟΝΟΒΙΟΑΠΟ QUOBAUa PSOU. ralia, a reverendissimo episcopo Naaaotenti. Die 10 aovembris anai 1849, hora tertia pomeOepfatloram procuratores, theologi et canonist·· ridiana, in aedibna maioris seminarii Rhedonensi·, ■eedoaom habebunt iuxta stationis ordinem spiscohabita est eoagrugatio goaeratis prima, oui ndfeeruat porum respeetivenim. RevurimdMmm ssetropolitanm sequenta· nomi­ omass ooncilii patres supra nominati, praatid· .Metropolitano; interfiisruat insuper; navit csuriHi adiutarm aaa atMaeiaa: r'· •■■M.. •M - OOMCILIUM RHKDONBN8B PROVIMCIAM TURONKN8I8, 184· ktmM> 11 Λ ‘ Preanotores: doahramBernior, vicariam g sue relom Andogaveeoem, at destinam Cbavaraaa, vi8aaaâtariaa: deatiaum Brnsbet, eanoaieum areUpresbyterum TuroMasem; adhuc de tene­ sessio·· aolemni. Revateadiaaimn· arehiepisoopu· pontificaliter mi· * ■am oelebravit eum maximo apparatu eorum in­ genti tum cleri tum populorum multitudine eircumfasa. Intra mimarum aolemnia, reverendiaaimua episcopus Rhedonensis sermonem gallioo idiomate ad populum habuit, cuius piaecipua capita, hic per modum analysis, attinguntur. Et primum invocavit textum Actuum aposto­ lorum: i.Coaesarrwit apostoli et tenioret videri dt verbo hoc. .. PsMim ett «sin Spiritui eancto «t no­ tu nihil ultra imponar· robie onerie quam haec no­ venaria, efc. * “ Inter omnia quibus utitur ecclesia, nulla reperire est media aptiora, ad salvandas animas, easque Christiana pietate imbuendas virtutibusque infor­ mandas, quam concilia. Spiritus enim Dei, qui mirabiliter in cordibus operatur, ipse per concilia loquitur; ipse morum decreta conficit, ipse statuta dirigit in Utilitatem decusque ecclesiae Christi san­ cita. Quid stupendum, si, cunetis retro saeculis, Christiana societas mirum in modum aucta sit, et omni scientia, bonitate' virtute, sanctitateque flo­ ruerit? lilia enim temporibus per synodos sua gratia Spiritus sanctus replevit orbem terrarum. Nil unquam maiestate gravius, doetrina praecellen­ tias. quam priorum ecclesiae saeculorqm concilia et illa praesertim sacrosancta synodus Tridentina, quae omnes redarguit errores ‘ex pessimo pseudorefor- bris ad verum vitae lumen deducet Tertia causa malorum sensaaliamua apparet, im­ moderata videlicat cupiditas aenaibus indulgendi. bonisque huius vitae fruendi. Rbedoueaae con­ cilium decretis suis coeleste demonstrat praemium iis, qui, crucem amplexi, Christum dneem sequuntur, officia sua fideliter adimplentes, dolores, pauper­ tatem, huiusque vitae alias affiictionea in spiritu poenitentiae tolerante·. ' Quot et quantae rerum vicisaitudines nostram agitaverunt patriam ex quo Rhedonis celebrata fuit ultima provincialis synodus ! Immutata sunt omnia et quidem multoties; ecclesia vero Christi sola semper eadem stat et permanet Ubinam sunt duces illi potentes, qui nostram olim gloriose rege­ bant Britanniam? Ubinam sunt equites illi strenui qui, gloria comite. religiosam et fortem animam B habentes, ubique arma gerebant? , Ubinam sunt populi illi geherosi qui tunc civitates nostras terras­ que incolebant? Omnes nunc in sepulcro dormiunt; nos autem cineres exuviasque illorum pedibus teri­ mus, quoadusque et ipsi nos in eodem descenda­ mus sepulcro! O rerum inconstantia perpetuaqua mutatio ; vitae humanae fragilitas, terreetrisque habi­ tationis nostrae varia sors et incesaans volubilitas! Omnia sicut vapor ad modicum parens evanescunt, veritas autem Domini manet in aeternum. matae religionis fonte scaturientes! Ne ultra pro­ grediar et illis diutius immorer, quae in memoriam omnium facile veniunt, nostrae Turonenais provin­ ciae concilia quam plurima fortiter obstiterunt ne haereseon dira lues nostras pias regiones depopu­ laretur, quorum canones usque modum permanent fidei, fortitudinis, zeli doctrinaeque monumentum ! c Sed nunc non alienum existimo huic solemnitati, quae inter tantam fidelium frequentiam per­ agitur. quaedam verba proferre de utilitate ex con­ cilio Rhedonensi percipienda. Tria potissimum intendimus corrigenda, quae lugendis nostris tempestatibus societatem Christia­ nam maxime perturbant. Primum quidem, nomine libertatis obtectum, homines ducens imprudentes ad cuiuslibet generis auctoritatem despiciendam, unde fit, ut odio prosequantur viros quoquo modo eximios. Omnia sive shcra sive profana miscentur, veritates vel primariae negantur aut in dubium vocantur, unde societas civilis ad ruinam trahitur. Proh dolor, inter tôt et tantae procellas iactamur hodie! In isto opinionum conflictu et cupidi­ tatum aestu, ipse solus, quem enixe deprecamur, lesus Christus potest ventis et mari imperare, fluctus compescere, ita ut iterum fiat tranquillitas magna. Rhedonensis synodus decretis suis de novo doctrinam ecclesiae promulgavit de divina origine potestatum sublimiorum : „Omnie enim potestas e Dso; eubditi eitote praepoutit vutrit." Malorum fqns alius est quasi sine numero indifferentismus, quo scilicet evadit ultimo practicus athéismes. Ex illo detestando systemate facta est multorum insanabilis plaga, et quotidie, eheu ! mul­ torum animae damnationem incurrunt jrNoa ttt enim aliud nomen datum hominibue," quam nomen benedictum domini nostri lesu Christi, ,fin quo oporteat noe ealeoe fieri." Rhedonensis synodus decreta disposuit ad fidem catholicam tuendam et ' praedicandam, ad dissemi­ nandum illud verbum quod olim mundum salvum • Aei. XV. e ae. Peracta misaa, recitatisque precibus praescriptis, unus e secretariis, ritu solito, reverenter e manibus reverendissimi archiepiscopi decreta promulganda accepit, eaque e suggestu distincta vbce perlegit, scilicet : 1. De tummo pontifice. 3. De parochi· eaeterieque pnebyterie. 3. Contra quaedam huiut temporie erraret funda­ menta religioni· ei toeietati» eubeertentte. 4. De iit quae, hodiemit temporibue, a tcriptoribue catholici· praecavenda eunt. 5. De ttudiie eecleeiatticie, pratmrtimque de etminariit. 6. De beata Maria virgine. Quae cum easent ab omnibus episcopis appro­ bata, reverendissimus archiepiscopus breviter ad populum sermonem direxit. Tum secretarius e suggestu recitavit decretum dt tubteribendie concilii decreti·. Quo approbato, reverendisaimus archiepiscopus et reverendissimi epiacopi ad cornu altaria dextrum decretis sub­ scripserunt secundum formulam in congregatione privata vigesima secunda statutamDeinde idem supradictus secretariu· legit de­ cretum indictionis proximae synodi provincialis, ut sequitur: ,,Χο·, fVanciecue A'ieotaue Magdalena Merlot, Dei et eanctae eedie apodolicae gratia arthiepiecopue litroneneie, de contiUo et coneentu rmrtndittimorum eoepitcoporum, dteemimue et indicimtu proaimam tynodum provincialem, apud Turonee celebrandam, ad diem primam mentit eeptembrie anni MDCCCLll." Quibus omnibua peractis, unus e secretariis interrogavit : „lUuetriteimt domine, ruertndietimi patret,'plàMtns vobie, ad Dti omnipotenti· laudem, hunu con­ cilii provinciali· finem iam fieri f" Cum respondissent patres: Placet, secretarius decretum de fine concilii promulgavit, tuneque ab omnibus voce pia atque in Deum grata acclama­ tiones factae sunt; Acclamationes autem excepit solemnis cantus Te Deum laudamut. Hunc vero secuta est oratio gratia­ rum actionit a reverendissimo archiepiscopo recitata. M3 ' CONCILIUM RHRDONEN8E PROVINCIAE TURONEN8IB, 184» ncvmnbridll 684 Hinc mitrati reverendiseimi epieeopi sd reverea- • dara voce dixit: iscsdesrns m pace; chorus respon­ diseinium arohiepiscopum accessere, Inehnatoque ad dit: Jn nemine Deniei eum capita, pacis osculum accapara at dedere; ia * Postremo omnes ordinatim et proeoorioaaMter deque ad locum quisque suum reversi, eoae isrioem ad palatium episcopale rpdierunt, inter populorum pacis oeculq deosculati'sunt. sine numero multitudinem, sicque, in laudem Doi Deinde solemnitar rererendiaaimua aiehiepisoo- et honorem sanctas eodesiae, concilium provinciae pua toti ceatui ae populo benedixit, et seeretarius Turonensia absolutum eet. , LITTERAE 8YNODICAE LETTRE SYNODALE dea du eoneile fnmcial de' Rennes on clergé patrum concilii prooincidK» Rh *donen»it ad derum preemce eeeUstestrfue de Tours. et ad Jidele» procincia» ecdedatticae Turonenti». François-Niooles-Madeleine Morlot, par la miséri­ corde divine et la gréce du saint siège aposto­ lique. archevêque de Tours; Charles-Jean de La Motte de Broons et de Vauvert, par la miséricorde divine et la gréce du saint siège apostolique, évêque de Vannes; Jean-Baptiste Bouvier, par la miséricorde divine et la gréce du saint siège apostolique, évêque de Mans ; Joseph-Marie Graveran. par la miséricorde divine et la grâce dn saint siège apostolique, évêque de Quimper ; Jacques-Jean-Pierre Le Mée, par la miséricorde di­ vine et la gréce du skint siège apostolique, éxêque de 8aint-Brieuc; Godefroy Saint-Mare, par la miséricorde divine et la gréce du saint siégé apostolique, évêque de Rennes ; Guillaume-Louis-Laurent Angebault, par la miséri­ corde divine et 1s grâce du saint siège aposto­ lique. évêque d'Angers; Antoine-Mathias-Alexandre Jacquemot, par la miséricorde divine et la gréee du saint siège apostolique, évêque de Nantes : Franciscus-Nicolaus-Magdalena Morlot, miseratione divina et sanctae sedis apostolicae gratia archiepiscopus Turonensis ; Carolus-Ioasncs de La Motto de Broons et de Vau­ vert, miseratione divina et sanctae sedis apostolioae gratia episcopus V enetensis; loannes - Baptista Bouvier, miseratione divina et sanctae sedis apostolicae gratia episcopus Cenomaneneis ; loeephus - Maria Graveran, miseratione divina et sanctae sedis apostolicae gratia episcopus Corisopi tensis; Iscobus-Ioannes-Petrus Le Mée, miseratione divina et sanctae aedis apostolicae gratia episcopus Bribcensis ; '-et * Λ pin» aux fidHe» d» la Au clergi et dur fidilee de la proeinoe iedétiadigiu de Tear», talut et bdnddiction en notre Seigneur Jitui-Chriit Godcfridus Suint-Marc, miseratione’d; vine et sanctae sedis apostolicae gratia epipbopus Rhedonenaia; ■ Gulielmus-Ludovicus-Laurentius Angebault. misera­ tione divina et sanctae sedis apostolicae gratia epiacopua Andegavenaia; AntoniuvMathias-Alexander Jacquemet, miseratione divina et sanctae sedis apostolicae gratia epi­ scopus Nannetenais: Clero et Jiddibu» prodneiae ecdeeiadicae Turonen- pi», taluiem et benedictionem in domino noitro len Chrido1. Proximo anno exeunte, cum sanctum illud coenaculum, in .quo nos civitas Rhedonensis congre­ gatos viderat, reliquimus, ut, in omnes pulcherrimae huius provincial ecclesiasticae partes digreaai, dioe­ ceses nostrae curae creditas post unius mensis ab­ sentiam reviseremus; cupiebamus, fratres carissimi, statim ad vos ea, quae acta a nobis erant, referre, et laborum nostrorum summam in commune sola­ tium promulgare. solation et pour la nôtre, le résultat de nos travaux. Verum summa nostra erga sedem apostolicam Mais notre profond respect pour le siège apoato-. reverentia ducti, permotique pietate atque amore, lique, notre filiale soumission ait notre tendre dé­ vouement pour l'auguste chef de l’église universelle, quo augustissimo ecclesiae universae capiti subjecti noua faisaient un devoir de soumettre d'abord au et addicti sumus, faciendum esse duximus, ut con­ vicaire de Jésus-Christ les décrets de notre concile cilii nostri provincialis decreta deferremus prius ad lesu Chriati vicarium, quaeque ille summa sua provincial et d'attendre sa suprême décision. Main­ tenant qu’après des retarda faciles è comprendre auctoritate constitueret, exspectaremus· Quare nunc, au souvenir des événements qui se sont succédé postquam, mora aliqua interposita (quod ex iis, quae in Italia et Romas acciderunt, evenisse nemo en Italie et è Rome, les .décrets des divers con­ ciles célébrés «n France reviennent revêtue de la mirabitur), habitorum ia Gallia conciliorum decreta sanction pontificale, nous npus bétons de rendre summi pontifie» approbatione sancita et ad nos publics ceux du concile de Rennes, en même temps remissa sunt ; continuo Rhedonensis concilii decreta que noue voue adressons cette courte instruction edimus in lucem, simnlque has breves ad vos litteras pastorale, destinée è vous initier è nos travaux et pastorales mittimus, u quibus, et quae egerimus et quae maxime fuerint nostra consilia, intelligetis. è nos principales pensées. Quid igitur nobis gravissimo illo tempore pro­ Quel a donc été notre but dans ceo solennelles circonstances, et pourquoi allions-nous avec tant positum fuit, sut car tanto studio tantaque alacri­ d'empressement è ce concile! Noua avons voulu tate ad concilium contendimus! Primum quidem, d’abord, nos très chers frères, reprendre poeeMUion fratres carissimi, denuo potiri volebamus'libertate; de cette liberté que vous voua garderas bien de non hae, nobis credite, cuius obtentu tot ubique confondre avec celle au nom de laquelle tant de ruines se sont accumulées dans le monde, do cette * Versis stiteram Cdlectiem» Imamu. Lorsque bous quittions, vers la fin de l'année dernière, le pieux cénacle où la ville de Rennès nous avait vue réunis,, pour aller retrouver, après un mois d'absence, sùr tous les pointa de cette belle province ecclésiastique, les diocèses, confiés h notre sollicitude, nous aurions voulu vous {entretenir aussitêt. nos très chers frères, de l'œnvfe que noua ve­ nions d'accomplir, et promulguer,/pour votre con­ «8» CONCILIUM RHEDONEN8E PROVINCIAE TURONEN8I8, 1849 novembria 11 βββ liberté deeoendue da ciel, dont l'apôtre saint Paul ■ terrarum congestae sunt ruinae, sod · illa e coelo disait que Jéena-Chriat nous a dilierie par elle, ad nos demissa, ,^ue Mertate, ut est apud sanctam Mertato CArtstas nos Meram't ** 1; dont l'illustre Paulum, Ckrwtas nos lAeraeit1"; de qua Ubertate saint Anselme de Cantorbéry a pu dire aussi: sanctus Anteimus Caatuariensia, vir illustrissimus: >rDwu n'awns rien tant sur ie terre gw te Mortf issM praecepto esse prohibiturum, quam a tradenda fidei disciplina. mandatum eet omntbu», guibu» animarum cura cms- Etenim „dtswio praecepto mandatum ut omnibu», mùM ut... powpamm alrarNssÿwe miurabilium per- guibu» animarum cura commina est, ... pauperum aliantmgue mieerabilium pereonarum curam pater­ ionarum atram paternam gmrti.“ nam ferer»l“. Aderant nobiscum in concilio viri delecti ex illo Autour de nous se· trouvaient au concile dM représentants de ce sacerdoce qui,, dans nos villes sacerdotali ordine, qui,' tam ruri quam in urbibus, et nos campagnM, tout près de vous, tout entier D vobis proximus totusque VMter, exemplo vos trahit, VMtris se rationibus devovet, vos, ut maxime pa­ è vous, vous édifie, se dévoue à votre service, exerce è chaque instant sur vos émM le pouvoir terna auctoritate, ita maxime volentM assidue gu­ le plus paternel, le plus libremeùt accepté; excite bernat; cuius denique virtutM vobis piam vene­ *peragrant, par SM vertus votre tendre vénération, comme il rationem, peregrinis, qui Galliam nostram admirationem iniiciunt. Qui fidelM administri, fait l'admiration dM étrangers qui parcourent notre France. Appelés par nous dM divers rangs de la ex omni sacrae militiae -gradu a nobis convocati, milice sainte, pour être nos conseillers et nos col­ ut nos consilio et labore in suscepto opere adjuva­ laborateurs dans la grande œuvre que nous avions rent, diu noctuque admirabili studio nobis praesto erant, videbanturque, oculis in nos reverenter de­ entreprise, cm pjrétrea fldèlM nous consacraient, avec un sèle admirable, leurs journéM et leurs fixis, uno omnM ore dicere : „ Vo» uti» ducti nottri, veilles; ils Semblaient nous dire tous ensemble par pugnat» praelium noetrum, it omnia, quaecumbus>uquemadmodum nobi· ipsis, incul­ * •«opérateur dana la direction de * paroisaes, comme ti cavimus officium residentiae. officium pastoribus è nous-mêmes, le devoir de la résidence ; le devoir animarum injunctum pueros catechisandi et ad pri­ imposé aux pasteurs des âmes, de catéchiser les mam communionem studiosissime praeparandi, offi­ enfanta et de les préparer avec un soin extrême cium et leges verbi divini assidue praedicandi, è la première communion; le devoir et les règles officium visendi infirmos diligenterque eorum sa­ de la prédication assidue de la parole sainte; le luti providendi, denique officium sacramenta sancte devoir de visiter le· malades et de pourvoir avec administrandi. sollicitude è leur salut; le devoir d'administrer saintement les sacrements aux fidèles. Non id a nobis exspectatis, fratres carissimi, ut, Vous ne nous demander·· pas, nos très cher· frère·, de vous dire en détail quelle· règle· ont quae de his rebus statuta fuerint, singillatim hoc été tracéM sur ces points. Bien que se rapportant loco referamus; quamvis enim haec omriia ad toute· è votre sanctification, elles s'adressent cepen­ vestram salutem «pectent, proprie tamen clericis dant plus directement au chargé. Pour le même praescribuntur. Eandemque ob causam, ne ea qui­ dem commemorare visum est, quae de nostris semi­ motif, noua ne mentionnons ici ni les décrets rela­ tifs è nos séminaires, objet de notre plus .vive nariis. nobis merito carissimis: de adolescentibus, affection; è l'éducation do nos jeunes aspirant· au - qui ad sacerdotium aspirant, pro diversis aetatum sacerdoce selon les âges divers de ' leur vie ; è gradibus educandis ; de examine iuniorum sacerdol'examen des jeunM prêtre· déjà appliqué· au *aint c tum iam sacra munera administrantium, deque ministère, et aux graves études inséparables de la gravibus disciplinis ac studiis cum sacerdotali vita vie du prêtre; ni les décret· qui ont pour objet necessario coni uncti»; itemque de obedientia epi­ l'obéisaance due è l'évêque; la vigilance pastorale; scopo debita, de vigilantia pastorali, de diligendo decore domus Dei, decernenda esse judicavimus. le sèle è embellir la maison de Dieu. Bed antequam ex iis decretis, quae ad fidelM Mais avant d’appeler votre attention sur quel­ ques-uns de ceux qui «'adressent plus spécialement magis pertinent, nonnulla vobis exponamus, unum, aux fidèle·, nous ne passerons pas sous silence une diligentiasima consideratione dignum, tateiti praeter­ mittere non possumus. considération d'une haute importance. Nam ex eo, quod concilia nuper alia ex aliis Vous aves pu comprendre, par le fait même de la célébration de· récents conciles qui se sont celebrata sunt. in Gallia, iam intelligere potuisti·, succédé en France, et plusieurs d'entre vous ont multosque vestrum ' etiam ex litteris pastoralibus, pu constater par les lettres pastorales qui Im ont quae vel ante vel post eadem editae sunt,Cognos­ précédés ou auivia, que 1m évêques y ont eu prin­ cere arbitramur, in iis hoc maxime spectavisse epi­ cipalement en vue de fortifier la discipline ecclé­ scopos, ut ecclesiasticam disciplinam corroborarent. siastique. Te) a été le but dè nos plus grand· Hoc illud Mt, quod summis conatibus assequi con­ tendimus ; hic fons maximarum utilitatum, quaa ex efforts, et c'est là aussi qu'est le principe de l'im­ mense avantage des conciles provinciaux, pour conciliis provincialibus in ecclesiam universamque l'église et pour la société tout entière. Le jour rem publicam redundant. .Nam, si 'venerit illud où l'épiscopat et le sacerdoce ne compteront que D tempus aliquando, cum sacra militia, quot episco­ pos et sacerdotes, totidem numeret sanctos, gloriae de saint· évêques et de saints prêtre·, dévoré· de •èle pour la gloire de Dieu et le salut des âmes, . Dei at profectus animarum studio flagrantes, tum la France sera bien près d'être sauvée. Elle le profecto Gallia non longe aberit · salute; quae sera plus sûrement mille fois que par toutes 1m una illa re haud paulo certius, quam ompibu· hu­ combinaisons qu'inspire la sagesse humaine. Quand manae sapientiae rationibus continetur. , Etenim les doute apôtres commentaient leur mÎMioa, le cum duodecim apoatoli ad annuntiandum evan­ vieux monde était plus malheureux que le nôtre gelism missi sunt,, infelicior utique erat, quam et plus près de sa ruine. Mais, sous l'influence de nunc Mt, humana societas, multoque concitatius l’Mprit apostolique, soua l'influence de tant de ruebat ad interitum. At .vero spiritu· ille apostolious, illa caritas, vita illa quotidianae morti devota, charité et de tant de sacrifices, sous l'action mer­ veilleuse du dévouement de iépiacopat d'alors et denique ille primorem episcoporum et sacerdotum fervor virfutis ac religionis id effecerunt, ut nova du sacerdoce, H se fit comme u.ne nouvelle création, et la fhee du monde fut changée. Eapérons, nos quodammodo exaiateret rerum creatio, et totius orbi· facies commutaretur. Itaque, fratres caris­ trèa cher· frère·, que août l'action puissante et fré­ quemment répétée de nos conciles, devenant tous, simi. quaa salutari· Mt conciliorum virtus, plana nous et nM cher· ooopérataura, des homme· de confidimus fore, si ea frequenter utemur, ut nos pariter ac nottri adiutores, apoatolico spiritu magia plus en plu· animé· de l'Mprit apostolique, rien Conçu. esxmuL. το«η XUn. 691 CONCILIUM RHEDONEN8B. PROVINCIAE TUHONEN8IB, 184» novambria 11 6M ne réeistara A l'entrainement de notre aèla. Par non A ao magie animati, nihil non fide» et oaritatis aoetrae effort·, par noa sacrifloea, par noe Mean, et, s'il la ardore vincamus. Cadet noetrie eonatibua, eudoribaa. faut, par notre sang, le mal qui noua dévora aéra generoaia examplia, et, ai oportuefit, profilée •an­ guini iataatiaum, quo conflictamur, malumet Gallia vaines, et la' France et l'Europe, redevenue· pro­ fondément chrétienne·, triompheront dan· le· splen­ atque Europa, rureu· Christo adiunctqe, veritati· deur· de la vérité et daaa lee douoeun de la paix. luce et dulcedine paci· beatiaaime perfrueutur. .Vevimua iam ad declaranda vobi» falsa opinio­ Nous Mgnaleronp maintenant h votre attention les erreur· que le concile a plqa particulièremeut num commenta, quae concilium nominatim condem­ nanda eaae cenauit. condamnée·. Huiuamodi autem mendace· doctrinae eaedem Ce eont cellea-IA même· qui attaquent aujourd'hui avec opiniâtreté la religion et l'édifice social, do­ iliac aunt, quibus hoc tempore perveni homine· pai· le sommet jusqu'A le baae. Pour la plupart, socialis aedificii aimul summa et ima pertinaeimime cachée· longtemps ou dana le· école· philoaophiquea, aggrediuntur. Earum magna pars cum diu latuiaou dan· de· livre· preeque ignoré·, ou dana de· •ent vel in philoacphorum scholis, vel in libri· paenfe société· aecritee qui le· avouaient h peine, elle· ignoti·, vel ia occulti· sodalitatibus, · quibus fere ont fait irruption dana le monde, et ébranlent, par dissimulari solebant, denique ex latebri· in lucem * leur coup· redoublée, le * fondement· de la aociété. proruperunt, crebro^ue impetu humanae societati· fundamenta convellunt. Ecoutes avec reapect la condamnation portée par Adeste, igitur animi·, et concilii sententiam ad­ le concile contre ces doctrine· funeste». versus tam exitiale· doctrinas reverenter accipite. DÉCRET du concile provincial dt Rennet contre plutteuri erreurt. du temps, présent, tuirertivte d» la religion et de la tociM ‘. Comme on voit de no· jours apparaître et se propager des doctrines plu· ou moins nouvelle· qui attaquent les fondement· de la religion et de la société, le· pires du concile de Renne·, voulant, autant qu'il est en eux, défendra, par de commun· pat inUgralemenl rt inoiolablement la foi catholique eera tau» aucun doute perdu pour l'éternité, l'église a toujours cru etx enseigné qu'il n'y a de salut A espérer pour personne en dehors de I* foi catho­ lique. „3, loi doctrine qui prétend qdb la vérité est répandue et doit être cherchée dans toutes les tra­ ditions et dans toutes les philosophies, et qu elle ne peut jusqu'ici se trouver parfaite sous aucune forme de religion; admettant bien que (évangile a été autrefois utile, mai| enseignant quo la re­ ligion chrétienne eat su»<Àptib)e de perfectionne­ ment, et qu'il faut, pour former une doctrine par­ effort·, la religion, et avec elle la société, ont résolu de dénoncer sommairement et de condamner, parmi les principale· et les plus dangereuse· erreurs du temps présent, divers systèmes philoaophiquea dont faite et mieux adaptée A la raison, faire un choix l'effet est de séduire un grqnd nombre des enfanta de vérités au sein des traditions et des philosophies: de la sainte égliee, lesquel· oublient ou dédaignent θ cette doctrine, le cdhcile la condamne comme fausse l'avertissement contenu .dans ce cri de l'apôtre: en théorie, impossible en pratique et de plus ,,1‘renet garde qu'on ne tout faut errer au mogen comme gravement injurieuse A Jésus-Christ, qui a d'une raine phüoeophie et de ut rauountuunlt trom- dit en parlant de lui-même. „Je mus la lumière du pturf\“ monde'," et au Saint-Esprit, de qui le Sauveur a Ainsi, „1. la doctrine qui exalte outre mesure dit A ses apôtres: ,,Il roue eneeignera toute rénté'." la raison de l'homme et soumet A son jugement Lee chrétien·, on effet, croient et professent que là toute· les vérités, mimé celle· qui ont été révélée· religion, oeuvre de Jésus-Christ et du 8aint-Esprit, •de Dieu : cette doctrine, le concile la dénonce, la est de tous points parfaite; en sorte qu'en dehors (réprouve, la condamne comme source de toute· les d'elle aucune vérité, en ce qui regarde ta croy ance erreurs, comme privant le· intelligence· humaine· et sa doctrine, ne peut être découverte ou ad­ du flambeau qui doit les éclairer dana le· choses mise. divine·, et comme détruiaant radicalement la re­ „4. IA doctrine qui, affirmant -que Dieu eet tout ligion; puiaque, contrairement A cette doctrine, et et que tout est Dieu, détruit par IA Dieu lui-même, selon le principe de la foi divinement transmis A anéantit ^a création, côqfond les notions diverses l'église, fidèlement et perpétuellement gardé par de l'esprit et de la matière, supprime toute distinc­ elle, la première loi de la religion chrétienne est tion entre les pensée· divines ou les pensées et précisément celle qui noua oblige A recevoir, lorsque actions humaines, nie les récompense· ou les châti­ Dieu les révèle, tous le· dogme·, même ceux que ments d'une autre vie, dont elle n admet pas mêm4 noua ne comprenons paa, et A soumettre humble­ υ l'existence, et entraîne une infinité d'autres consé­ ment notre raison A l'autorité de la révélation divine. quence· qu'on n'ose redire: cette doctrine, le concile „'J. La doctrine qui, répétant que toute· le· le condamne comme radicalement subversive, nonforme· de religion sont indifférentes ou également seulement de la religion, mai· encore (de la société; bonne·, affirme qu'on peut obtenir le salut étemel puisque, d'une part, l'objet de la rehgk>n est d'im­ dans quelque'religjon que ce soit, par le seul mérite de la conduite et des œuvre·: cette doctrine, le concile ia condamne comme confondant les notion· du vrai et du faux, réduisant A néant tous' le· * fruit de l'incarnation et de la prédication de JésusChrist, et contredisant ouvertement la foi, puisque, appuyée sur ces parole· de l'évangile; „Celui qui ne croira pat tera condamné ·"; et sur cet article du symbole de saint Athanase: „Quioonque nt gardera ■ >f. «upr» col «6T A - «M C. - * Çoiom. it. a ’ / Mars. XVI, l·. poser aux créature· intelligente· des devoirs envers le créateur, et de les conduire, par l'observation de la loi durent la vie présente, au bonheur éternel dans la vie fature; et puiaque, d'sutée part, la so­ ciété repose nécessairement sur la triple notion du vrai et du faux, du bien et du mal, du droit et du devoir, et que cette notion disparaît complète­ ment dans ce monstreux système où t on suppose nn être-unique qui pense, agit et possède en tous et en chacun. e ’ Jasa VID, IA * J«M XVI, 11 ί «93 „6. 694 CONC1LIVM RHKDONEN8E PROVINCIAS TURONEN8I8, 1649 .cmbri. II . La doetriii· qai, de· région· germanique·, kjourt de ee oie ed • été réeament importé en France, et a'efforce de faire jxaaer ton· le· fait·, et «ouvent mime toua 1m penonnagM de· litre· aacréa, tant de l'ancien que du nouveau teatament, pour dm mythe· ou de· aymbole· créé· la plupart par la poéaie et l'imagination, et qui, dan· la auite de· temp·, ont été accepté· comme de· réalité· : cette doctrine, le concile la condamne, comme détruisant le principe de la certitude historique, renversant les baaes et d oétour la MMMrùUe»" selon h parole de JéauaChrist ’. D'où rient que dans l'égliee on a toujour· era et enseigné que la loi de l’esprit. et celle de la chair «ont contraire· l une à Vautre, et que pbur appartenir à Jéaus-Christ il fiant crucifier aa chair arec ses vice· et ses convoitise·1. S J. I«a doctrine qui, ae vantant d’apporter à la aociété de meilleure· condition· d’existence, ren­ verse en réalité le· fondement * •avoir: et l'autorité de la religion. qui. du moin·. modifiant le * L'égliee. eu contraire, tient pour indubitable la réalité de ce * faits et de eea personnage·; elle la place au nombre des artielM de sa foi, de telle sorte que, si cette réalité est anéantie, tou· les dogme· et tous le· précepte· qui de toute aociété, la religion, la Yamille et la propriété; ou déchirant le· titre· sur leaquels repoce la vérité de propriété, droite de famille et et cherchant à appuyer «e· préten­ tion· sur une fausse interprétation de ta conduite de· premier· chrétien·, affirme que tou· le· bien· en découlent tombent d eux-méme· et entraînent •ont commun· et doivent être mi· en partage: cette doctrine, le concile la condamne comme détruisant dans leur ruine la religion chrétienne tout entière. ou ébranlant le· base· de toute société, comme „6. La,d<>ctrine, qui affirmant que chaque homme B tendant, par mensonge ou par ignorance, à pré­ s un droit natif et inamissible i ( exercice de toutes senter la religion comme favorable à ce· systèmes se· faculté·, proclame la réhabilitation de la chair, désorganiteateurs ; et, par suite, déclare indistinctement légitime· tou· toujours on a cru. dans l'église. que le possesseur lee désirs de l'âme et tous les appétit· «eneuele : cette doctrine, le concile la condamne comme niant des biens légitimement acqui· a sur eux un droit strict et rigoureux, et de plus, que les lois du le dogme du péché originel, contredisant ouverte­ mariage établies par Jéaus-Christ doivent être im­ ment la doctrine de I évangile et ouvrant la voie muablement observée·. ** tandis qu il est manifeste que h toute· sortes de passions ; tandis qu'en vertu des printdpe· fondamentaux de la religion ,,ΓΑομμχ doit ici-bot tt nuoucer fm-ménr, porter ta croix tout let ‘ Lnc. IX, S. Jean VI. Î7 • Gslst. V. M. nos très cher· frère·, les erreur· Hos igitur errores, quos variis nominibus ratio- .justement condamnées par le concile, comme elles nalismum, indifferentismum. eclectisraum. pantheis- lont été par le saint siège apostolique, sous leurs nom· divers de rationalisme, d’indifférentisme, mum. socialismum. et id genus alia appellant, ut antea summus pontifex, sic puper concilium merito d'éclectisme, de panthéisme, de socialisme, etc. Ces déplorables aberration· semblaient d abord, condemnavit. Quae miserrima delirantium hominum ainsi que nous le disions tout à l'heure, se ren­ fermer dans les écoles philosophiques et s'envelopper philosophorum scholas consistere, quibusdam quasi doctis tenebris involvere videren­ è dessein dcasavantes ténèbre·; maie bientôt, comme tur. mox. tamquam noxiae ac procellosae nubes, ex late nuage· malfaisant· qui recèlent la tempête, elles e^nt descendîtes de ces hauteurs mystérieuses, pour illa obscura sublimitate demisere sese. perniciemque répandre partout le· fléaux dévastateur· qu elle· portaient dan· leur sein. Elles se sont éteqdue· avec rapidité au milieu des peuples; elle· ont pris celerius inter populos serpere coeperunt., quod et •ermone iam uterentuj vulgi quoque auribus accomodato. et cupiditatum illecebris multitudini· ani­ tout à coup un langage h la portée de· plu· simple·, mo· delenirent. Telles sont, •omnia cum initio, ut paulo ante diximus, ac se intra consulto ac vastitatem quoquoversus circumtulerunt. Nam eo et se sont efforcées de les séduire en faisant appel à leurs passions. Noue avons mission de vous dénoncer ces doc- Quare, nostrum est munus, sive fallaces huiu·- trine· mensongère·, soit qu elle· aient pénétré > jdi doctrinae ad vos iam penetrarunt, sive pene­ parmi voue, soit quelles essayent de vous atteindre.t trare tentant, denuntiare vobi· periculum ac docere, Nous devons vous montrer è quel point elle· sont quantopere illae, non modo veritati, virtuti.^ fidei vestrae et religioni, eed etiam publicae tranquilli­ en opposition non seulement avec la vérité, avec la vertu, avec votre foi religieuse, mai· encore avec la’ paix de la société et avec vos plus chers intérêt·. tati iisque. quae vobis carissima sunt, adversentur. Vigilent etiamCnobiscum patresfamilias, suisque Les chefs de famille veilleront aussi avec p liberis oetendgnC quam detestandae s&t nefariae noue, et‘‘ils signaleront À leurs enfante, comme dignes de toute leur horreur, ce· nouveautés crimi­ illae novitates, utpote quae cupiditatem, invidiam, impotentem alieni appetitionem, denique effrenatam Ile les leur montreront conduisant le plus mentis, animi et sensuum licentiam, tamquam co * mites et administra·, secum ducere consueverint. nelle·. souvent à leur suite. comme autant d'auxiliaires, la cupidité, l'envie, le désir effréné du bien d'autrui et tou· les désordres de leeprit, du cœur et dee sens. I^e concile a cru devoir frapper aussi une autre erreur récentè, tiesu de chimère· et de rêverie·, qui. sous le nom dp la Mitéricordt, h réussi à tromper quelque· Ime· faible· en leur annonçant un nouvel apostolat, un prétendu règne du Saint- Esprit qui doit être substitué à l’état présent de la 'religion chrétienne, et plusieurs autres nouveautés répréhensibles sur les anges, sur la nature humaine, •un 1a bienheureuse viefreaMarie. /Lea pasteur· des imet, en écartant avec soin U· erreur· qui menacent le, troupeau de Jéeue- Aliud quoque recens commentum synodus dam­ nandum esse censuit. quofl Mwritordw opus ap­ pellunt, ex vanis absurdisque somniis confictum, quo nonnulli homines parum prudentes decepti sunt, dum novue apostolatus et regnum quoddam Hpiritus •ancti, praesenti chnstianae religionis formae sub­ stituendum annuntiatur, aliaque inaudita et teme­ raria de angelis, de humana natura, de beata virgine Maria, proferuntur. Nec solum ab errorum contagione gregem Christi diligenter «fastodiant animarum pastores, sed pari * 44 S I «98 CONCILIUM RHKDON1ENSE PROVINCIAM TURONEN8W, I&ft novembria 11 «96 Chrjnt. n'apporteront paa moins de sollicitude à A etiam sollicitudine alia tria amoliantur pericula, de quibua concilium tum ipaoa tum patresfamiliaa etiam atque etiam admonendo# putavit. cile a voulu exciter spécialement leur vigilance et repousser trois autres dangers sur lesquels de con­ celle des pères de famille: I. Le danger des mauvais livres, des mauvais Primum illud * est, quod afferunt pravi libri, des mauvais feuilletons, qui pénètrent, pravae ephemerides, prava foliola: quae, id quod nous le disons avec douleur, jusqu'au aein des fa­ non sine dolore dicimus, vel in Christianae familias milles chrétiennes, pour y produire sinon toujours l'impiété et l’immoralité. au motus Γaffaiblissement irrepunt, et, si non semper impietatem et licentiam gignunt, at certe fldetn, sanas doctrinas, bonos de la foi. l'affaiblissement des saines doctrines et mores debilitant. Cui periculo synodus optat, ut in journaux, à ee péril le concile désire bonnes mœurs; des omnibus provinciae nostrae partibus obiicisntur qu'on oppose, sur tous les points de notre pro­ bibliothecae paroeciales, libris ad pietatem et eru­ vince, des bibliothèques paroissiales composées de ditionem utilibus, livre * litterarum disciplina conscriptis, instructae. utiles, instructifs, d'une doctrine édifiants, sûre et d une naine littérature: 2. Le danger dea spectacles signalé dès les pre * doctrina tutis atque ex probata Alterum est periculum spectaculorum; quae cum miers siècle» du christianisme et jusqu'à nos der- semper a primis vcrlosiae sacculis usque ad hanc temps, par tout ce que l'église a eompté de aetatem ab illustrissimis sanctissiini^quo episcopia * nier plus illustre et de plus saint parmi ses évêques et B svs docteurs ; le danger des spectacles aujourd'hui, de l'aveu de tous, bien plus licencieux qu autrefois, ne respectant trop souvent ni le sanctuaire de la famille, ni ce que la religion a do plus auguste et doctoribus improbata fuerint, tum maxime hoc tempore nullum licentiae modum adhibent, neque aut familiae sanctitatem aut religionis maiestatem intactam relinquunt ; ut ea. ni unquam ajia . * certe abhorrere debeant christiani nunc de plue sacré, et. à ces titres, méritant plus que jamais d'inspirer aux chrétiens un légitime effroi; Le danger résultant des effort» de l'hérésie, Tertium vero periculum oritur ex havret corum qui s'applique, sur quelques points de cette pro­ conatibus ; qui. in quibusdam pmvinrine nostrae locis, 3. vince. à répandre dé pernicieuses influences, et qui, perniciosa semina spargere student; après avoir si longtemps attaqué les cérémonies de tamdiu l’église catholique, affecte parfois de les imiter aujourd hui. pour persuader aux fidèles mal affer­ sunt, nunc easdem perverso stu lm imitantur, ut imprudentibus et fide (nfinnis persuadeant scilicet, mis dans la foi ou imprévoyants; que la distance discrimen, quod olitn inter utrosquo inte'resset. vix qui existait entre elle et nous est aujourd hui presque insensible. Plût à Dieu’. Oh! c'est avec un grand amour que nous ouvririons à nos frères ecclesiae iam cerni posse. et. postquam catholicae < aeri munia» criminati Quod utinam ita caset’ Aman­ tissime profecto, errantes fratri » * passi» manibus totisque animi» exciperemus Verumtamen. »i pauca» recipiunt caerimonias, non ideo nanctae * rae i« clc séparés et nos bras et nos cœurs. Mais, en repre­ nant quelques-unes *d· nos cérémonie». il» ne re- p catholicae, ipsorum quondam matris, nunc et omni prennent pas les doctrine· seules vraies, seules tempore nostrae, solam veram, solam immutabilem immuables de outre sainte église catholique, autre­ fois leur mère, comme elle est et a toujours été la nôtre. Le grand nombre d'entre eux va sq pré­ cipitant de plu * en plus, comme le prévoyait il y a bientôt deux siècles le grand évêque de Meaux, dan» unAsérie d'erreurs qui. bientôt, ne leur laisse­ ront puis de vestiges de la foi chrétienne. A ee danger, le concile veut que nous opposions, nos doctrinam recipiunt bnmo vero plerique eorum, id. quod ante duo paene saecula praevidit magnus ille Meldensi» episcopus, volvuntur quotidie magi» per infinito» errrorv»; ut mox ne vestigium quidem fidei christianae reliquum habituri sint. Huic peri­ culo, fratres carissimi, omne» tum pastores tum fidele» opponere a synodo iubemur nunquam inter­ très chers frères, pasteurs et fidèles, des œuvres de missa caritati» opera, strenuum < ( indefessum studium scholas puerorum plebeiorum instituendi ac fovendi, charité incessantes, un xèle actif et infatigable à former et à soutenir les écoles de» enfants du peuple, et surtout la sainte vie et les bons exemples tum vero maxime vitam sanctam et hona exempla, quorum vis ac salubritas tam late permanare con­ suevit. dont les effets sont toujours si étendus et si sa­ lutaire». Le concile n a pas ^épargné ses avertissement» Neque concilium non paterni» muniti» regendos paternels aux amis, aux défenseur» les plus xélé» putavit studùuyssirno» de la fol. aux écrivain» catholique * qui consacrent leurs efforts, leur temps, souvent leur fortune et leur vie à combattre pour la religion, à venger ses fensoresque. scriptores catholicos, qui ad bellum pro religione gelandum, ad eius de ride ac moribu» doctrinam adversu» impiorum audace» vel perfidioso» dogmes et sa morale des attaques audacieuses ou impetus tuendam, vire», tempus, saepe etiam rem Nous avons dit à ces amis familiarem et vitam suam conferunt. Quibus nos fidelibus amicis libere ac paene severe diximus, perfides de l'impiété. fidèles, avec une liberté presque sévère, qu'il leur arrivait, dan» leur ardeur bouillante, de déplacer le 'pouvoir, de s'emparer à un certain illos ecclesiae amico» de- fieri aliquando, ut animi fervore abrepti, auctoritatem degré du quasi loco moverent, et aliquam partem usurparent commandement, de la direction, qui dans les chose# de Dieu, appartiennent aux évêques; de violer ainsi, potestatis et gubernationis, quae divinis in rebus dan» la chaleur du combat, l'ordre de la hiérarchie, les règle» de la discipline; d'oublier que, dans l'égliseî militante, il y a aussi dea soldats et de» propria esset episcoporum, atque ita. in ardore pugnae, ordinem hierarohiae et disciplinae turbarent; obliti videlicet, etiam in militante ecclesia milites osselet duces; nec, ei quis animo atque ingenio ex­ capitaines; que l'autorité n'y appartient pas de droit au aèle et ,au génie, mai» à la mission divine. Nou» lehr âvdns dit qu i) leur arrivait, dans leur celleret. ei continuo faa esse imperare, sed quibus divinitus data esset auctoritas. Neque illud tacui­ mus, solere eoa interdum, iusta quadam indignatione indignation légitime, d'employer contre nos adver­ concitatos, uti in nostros adversarios acriore, quam christianoa deceret, stilo; neenon temere quasdam^ saires des. formes trop dures et par U même peu chrétiennes, de condamner arbitrairement des opi■' ' *1 ■ .. ’ ■ - '■ .■ ..■/ notare opiniones, quaa '"i- minime notaret ecclesia. ■ : ••7 CONCILIUM RHEDONMN8E PROVINCIAE TURONEN8I8, 184» mvmbM 11 iwbs q·· 1 église ■· coaduna· pas. Non· 1«· ·*Β Denique eoedem monuimus, uti ai quid ds philo­ sophia vel historia scriberent, caverent ab illa doc­ trina, Gregorii XVI iudieio non semel damnata, quae, eum supra modum offerat auctoritatemÀ rationemque deprimat, utriusque, ut iam usuvenire vidimus, Aindamonta subruit; quas tamen doctrina hunc quoque et in ephemeridibub et in libri· rspullufare interdum «cernitur. bvobb averti· ««fi» d· m tenir an garda, d·^· leur» écrit» philosophique» »t htatoriquaa, contre le systè·· plusieurs foi» condamné par le pape Grégoire XVI, •t qui, en exagérant san» meouro le· droit· do l’autorité aux dépens de la raison, renverse, comme l'expérience l'a démontré, le· fondement· de Tune •t de l'autre; système qui essaye de reparaître en­ * core parfois et dans U presse et dans de récents ouvrages. En leur rappelant ici ces avertissement· qui Haec igitur monita, quibus nostrum de eorum prouvent a *ses notre pleine confiance dans les senti­ egregia voluntate iudicium satis declaravimus, dum ments dont ils sont animés, noua bénissons avec une hoc loco iterum commemoranda censemus, carissiprofonde tendresse ces fils dévoués, nos généreux mis filiis strenuisque defensoribus nostris maximo défenseurs, et nous implorons pour eux la plénitude amoris sensu optima quaeque et coelestium mune­ des faveurs divines. rum ubertatem petimus ac precamur. Et maintenant, nos très chers frères, que nous Quid iatn reliquum est. fratres carissimi, nisi ut reste-t-il. sinon à vous recommander, avec les prières το * ardentissimis precibus commendemus Deo. patri les plus instante·, h Dieu votre père, à Jésus-ChristiB nostro. Christo lesu salvatori eiusque sanctissimo votre sauveur, à son cœur sacré tout plein d'amour, cordi, amoris, gratiae, veritatis plenissimo, cui totam hanc provinciam singulasque dioeceses nostras laeti de grâce et de vérité, è qui nous consacrons avec bonheur et cette province tout entière et chacun de consecramus; utque vor omnes in tutelam tradamus nos diocèses; à vous placer tous sous la protection de Marie, que vous appelés avec nous du nom de Cuiufe memoria, quidquid in concilio susciperemus Mariae, quam una.nobiscum appellati· matrem? mère? Son souvenir a accompagné chacun de nos actes, chacun de nos pas au concile; il a adouci nos vel ageremus, assidue nobis comitabatur, laboresqu· fatigues et nos peines. Bon nom a été tendrement pie invocavimus, in rebus angustis vel dubiis, toties invoqué dans nos anxiétés et nos doutes, et nous avons senti constamment sa douce et céleste influence. e coelo suaviter aspirantem sensimus. Hanc virginem benedictam ab originali fuisse labe immunem. certo Tous ensemble, et répondant par un même élan de persuasum nobis esse, quaerenti ea de re summo cœur à la demande du souverain pontife, nous avons pontifici respondentes, uno omnes animo, uno ore proclamé notre ferme persuasion que cette Vierge bénie avait été préservée du péché d'origine ; nous avons conjuré, en notre nom et au vôtre, le saint pronuntiavimus; nostroque nomine ac vestro sanc­ tissimum patrem obtestati sumus, ut Mariam in ipsa conceptione illibatam fuisse, ecclesiae doctrinam siège apostolique de définir comme enseignement de l'église la conception immaculée de Marie. esse declararet. Puissent nos désirs être bientôt, exaucés * Puisse la gloire de la rrine dÀ vierges briller d'un nouvel boc splendore clarescat, ac Romae, Galliae totique terrarum orbi fons fiat uberrimus gratiae, felicitatis, éclat, et devenir pour Rome, pour la France, pour salutis ' nostros et molestias levabat ; cuius nomen quoties expleatur! 1'tinam desiderium nostrum brevi Utinam reginae virginum gloria novo le monde entier, une noune abondante de grâces, de * benedicti"iit et ds» salut! Sera la présente lettre synodale lue au prône, dans toutes les églises et chapelles de nos diocèses, et sacellis dioeep^ium nostrarum, prima, postquèm le dimanche qui suivra immédiatement sa réception. receptae erunt, die dominica e suggesto legantur. Le huitième jour de décembre, fête de 1 Imma­ culée conception de la très sainte Vierge, de 1 an pvcciiii» conceptae, anni 1H5O Atque hae litterae nodicae in singulis ecclesiis Die octavo decembris, festo beatae Virginis sine de grâce 1850. + F.-N.. archevêque de Tours. t F.-N., archi<'pisc<’p«s Tur»»n» nais. * t Charles, évêque de Vannes. + J.-B. évêque du Mans. f Joseph-Marie, évêque de Quimper T Carolus, episcopii·» Vor.etrn-i·. v l.-B., episcopus t'enomanenais. t Incephus-Maria. episcopus Consopitenais. + Jacques-Jean, évêque de Saint-Brieur. t lacobus'loaniH's. episcopus Brivcensis f Godefroy. évêque de Rennes. *r Guillaume, évêque d’Angers. + Alexandre, évêque de Nantes. t Gcdefridus. episcopus Rhedonensis t Guliehnus. episcopiis Andegavensis t Alexander. episcopds^Nannetensis. p CONVENTI S SPOLETANUS EPISCOPORUM UMBRIAE 1849 novembre 29.· Conventus S * pidetanus episcoporum I mbriae, ha­ bites Spoleti. die 29 novembria 1849. praeside loanne immediate subiieimur. Romanaequé addicti provin­ Babbioni. archiepiscopo Spoletano. tanutn reveremur, nuntiatum fuit sanctitatem tuam, studiosissimo animo perhumanisque verbis probasse, EX ACTIS’. Ad pcmctiecimum dominum Pium IX, pontificem maxi­ mum, poti ubeoluhtm convent *· epietota. Beatissime pater. Cum primam nbbiA, qui in Umbria, finitimisque civitatibus antistites positi, sanetae-sedi apostolieae 1 Bx libra a reverendissimis domini * Su Cteosliai st Q. Beeeali edito, îrt?8 EPISCOPORUM UMBRIAE, 1849 novembris 39 713 71Γ inviandi seu -Conversandi causa non adirent, paquo A fleri pqtqpt, preebyterorjim congregationes inetituanloca vitafeht. ubi mulli "".............................................. ad publica .solatia con­ tur, qifaivm ait digno· idoneoaque effonnare ope· quae levitatem rugio·, qui per epiacopow mUMntur ad populorum spectatoribus inesse z ostendant. 'Non solum cum de quarum pudicitia, dubitari mores divini verbi, ministerio castigando· * itidem ecclesiasticae collatione·, in quibds/dc^doctrini· veniunt, vel * ubi- talia habentur, nuluhrijbu· nullam, iure possit, unquam, habeant cqlisuetodinem. qed etiam eum ceteris, quando necessitas vel caritas' moralibus ac spiritualibus sermo inter clericos1 habeatur; de>quduXheologicae academiac, in quibus urget, graviter et modeste conversentur, nimiam, devitante» cum ' illis familiaritatem, frequentiam? ac ducibus, ad ejrorea heu iam diffuso . * fine de causa praecipitur .etiam * ne umquam clerici, tea, invictis argumentis refutando· pares fiant, et absque' ordinarii' licentia, magistri munus in privatis domibus vel suscipiknU'1 vel exercqant. .JITemo •cripta 4beologic#. polemic·. apMogetira. privato studio elaborata, perlegantur iuniorfea ecclesuHfici, provectioribus moderatoribus son gjisrcn- mi/itan· Iho implicat te'negotiis stieadaribtrf *. ait \ ·- . / * * ■ > . ♦ ft lll. Pe cuNoairis. sanctus Paulus: verba ea omma complectunSacer coiventus certior facfus alicubi quaedam ' tur, quag sacri ciyiones hac edgier re sapientissime . decreverunt: praesertiiA tamen, né'ecan^alum non Capitula consuetudine tantum rogi, statuit ut. iuxta concilium Romanum, sint ' omnibus constitutiones leve ■ patiantur laici dum clericos intuentur, in pu- blicis nundinia vendere et emere, ab iis penitus scriptae vel typis impressae/ quurum e^mplar abhorrere meminerint qui in sortem Domini ^ο- r quisque canonicus habeat, ct quae unoquoque anno rati sunt. z «Sed quoniam satis non est ut cldrici declinent a malo, sed ^tiatn oportet ut faciant bonum, haec eis plurimum cordi sint : «aeris litteris diligenter studere, sacros ritus, rubricas et caeremonias ad- discere, et (Iregorianum cantum callere, omtioni et praesertim mentali vacare, aliaque facere.^quae statui suo congruunt. Qui sacrum faciunt sedulo perpendant, quid agendum suscipiant, ut ad tam in capitulo legantua. et studiose, prout exigit praeatiti iuramenti religio. in cunctis serventur/ Con­ stitutiones literatae. antiquitus vero Jffnge praesenti et rerum confectae, statui ob· non amplius aptae, renoventur. In constitutionibus capitularibus, sibi desunt, conficiendi , * id quoque sanciatur, atque in iis. quae iam exstant, dummodo non ait provisum, addatur, pmctalori coram episcopo vel vicario generali illud iuramentum esse praestandum, sicuti tremenda mysteria congruam praeparationem prae­ mittere. ot postea in debita gratiarum actione in multis locis mos est. ut. omni posthubita ratiope. manere quam maxime satagant. Ad retinepdath conservandamque dignitatem et sanctirhonj/m maxime conducit spiritualibus exer­ tur in cathedralibus Catalogus, ubi dies designen­ citationibus aliquando vacare: quibus, quidquid sordium de mundano pulvere contractum.ost. com­ mode detergitur. ecclesiasticus spiritus reparatur , * mentis acies ad divinarum rerum contemplationem extollitur, et recte sancteque vivendi instituitur vel confirmatur. norma vel Ideoque iis per aliquot Palum expona­ négligentes quam diligenter notet. tur. in quihus canonicus theologus suente scripturae lectiones cirro et populo tradet "cuj-et hic ne statis diebus suo muneri desit, in quo fungendo audien­ tium captui et ^itilitati prospiciat In ecclesiis tam cathedralibus quam collegiatis missae praefinitis horis saltem diebus festis de praecepto ita distri­ buantur. ut Christi fideles legi commode satisfacere queant. audiendi sacrum Quoad coadiutorias. illud sacer ronsesaus optaret. dit»· in pio aliquo secessu, quolibet secundo vel tertio anno, omnes clerici vacare studeant, memoria ut eis recolentes hoc sanctum opus ab Innocentio XI. a nisi Benedicto XIV. et postremo a domino nostro Pio IX et haec vocabula stricto sensu usurparentur, cum in locus non esset, prout vult Tndentinum. casibus pecessitatis et utilitatis ecclesiae, et iuri commuai contraria fuisse peculiariter commendatum. agatur de Ita' clerici, cunctis causis amotis, quibus in Christi fidelium contemptum et despectam facile quando ver» * eas admitti opne~Ksit. coadiutorum electio saltem in eos cadat, qui vel canonicatu est devenire, et pro sua dignitate ad honestatem vita composita, .qua in eorum aestimationem et aliunde digni sint, vel ad mentem eiusdem concilii re odiosa intra annum ad maiores ordines valeant ascendere. reverentiam restituantur, tuto et fidenter ad eos verba facere, et salutares fructus referre poterunt. l’t autem eorum aermo ad recentes errore· refu­ tandos valeat, sint clericis in promptu argumenta, quibus opportune suadeant ecdesimn catholicfm esse arcam extra quam nemini speranda salua, § IV. Parochi De parochif. serio aecum reputantes se onus ipsis angeli· formidandum suscepisse, ea omnia, quae a •acri· canonibu· ve^synodalibus constitutionibus sancita eunt, perquam diligenter studeant exequi. aeternaeque damnationi· poenam manere eos qui ^tamquam Deo de animabu· sibi comqiissis strictam unam vel alteram ex veritatibus, qua· ip«a docet, rationem reddituri. 8i qui a«paroecii· nimium ab- Earum esse consueverint, residendi officium gravissimum quoque rationum mpmenta calleant, quibus invicte esse meminerint ab eoquo deflectentes, et legem demonstretur omnem potestatem iure ipso naturali esse a Deo.eiusque ordinationi resistere, qui con­ stitutis potestatibus resistit ; iiemque societatis quae illud praeeeribit eludente·, iustam animad­ versionem mereri; quam multo minus effugient, qui sacramenta administrare, vel graviter infirman­ bonum et tranquillitatem ei eo vel maxime pen­ tibus deferre viaticum, vel proxime morituri· ex­ dere quod proprietati· vel dominii ius sartum tectumque servetur. Caveant autem clerici maxime sec­ trema auxilia praestare neglexerint. In funeribus, praesertim pauperum, viscera Christianae caritati, induti, parochialia iura nimio rigore non exigant. tarum magistris; pariterque abstineant a legendo opuscula, diaria et similia scripta a sectarii· affabre et dolose confecta, ne. fucatis eorum artibus decepti, spectantium decentiam, quantum vires suppetunt, curent et anient. In parochial· ecclesia sanctae vel negare vel in dubium revocare audeant. iuniores a familiaritate et colloquiis eum errorum veneno inficiantur. Sacer consessus admodum desiderat, ut clerici ~ ad verbum Dei evangelisandum adseiti, numero augeantur, et peritiores in hoc^perutili ministerio in dies evadant; ideoque hortatur ut. ubi commode Templorum nitorem, etjsmnium ad Dei cultum eucharistiae sacramentum assidue servent, festisque diebus de praecepto in ea sacrum facere per seipsos non omittant, atque · ubi parochiales ecclesiae per agros dissitae longe inter se distant, diversis matu­ tinis horis alterna rice ab ordinario statuenda, fide- 4tfks. · * -a CONVENTIS SPpLEtAkl S EPISCOPi 13 . . a ( » __ . UMBRIAE. 1849 novembri· 29 ’ liuA commodo -celebrare teneantur. Catpcheàim ad A § VÙ populum 'habeant, gueroeque doctrinam Christianam doceant, easque peculiari cura praeparent ad pri, matn τ communionem rite- sancteque suscioiendam. '7Î4 P# pregbytrrig. ~ Simplicet. sacerdotes illud apostoli ad theum méinoria retinentes: rt d&ctr\^ Jiflfi tnafo in illig: hoc 'fnim faeiang, ft tefpgum " Eorum^igilantia in custodiendis ovibus suis sollers sit et assidua, ne. ipsis incuriosis., lupi rapaces non parcentes gregi ad eas veniant vel dispergendas galntm fattjfg, ft eoa ytfi te audient * 1, non otio m» v dulgere. s^d potius sacris studiis seduliorem navare operam -debent. Hinc eos sacer consessus hortatur, t veto mactandas. Rescire igitur. at.'quantum in ipsis ■ est. curent * cognoscere, an quia/erroneas doctrinas ut ad sanctas scripturas, tl^eologiam. sacros canones, historiam ecclesiasticam’, liturgiam. eaqu» omftta. * surit. magis /Atque magis ad­ v4i circa fidem' vel circa ^|prea disseminet ; atque, *· quae sui muneri qpi senserint id lyapse fieriyde hoc episcopos hiodiscenda incumbant, quo faciline efficiantur Idonei nere ne tardent, sirfiulquek saepius et efficacius «uo> pafochianoa moheant/^ut ab hisce seductoribus se­ dulo caveant, eosque- tafiiquam a facie colubri fugiam.. Vitae exenydo' populorum dibi concilient reverehritfmf et tantam sibi comparent auctoritatem, qua valeant vitiis detentos redarguere et ad’ meliorem frugem redigere: scandala et pravasV‘ consuetudines tÉllere. odia et inimicitias re- η stinguere: uno verbo, ita se gerant, ut ^t * ipsi, et j^hristi fideles sibi commissi. aeternam salutem consequantur. $ V. De confeggarii *. ad sacrameritorum administrdtionvm. ad r<'hnsti documenta ,,ηομ hi doctig Aumanor gapienfiae rerbig, V sed ia doctrina IptritM "'tradenda./et * ad parocho» in animarum ^ahite procuranda libenti animo et ’ * , acri stmi/Ti coadiuvandos : ipsosqiie episcopos ex­ cita! ad fovendam in sacerdotibus sacrarum rerum scientiam, ut ieluti ‘quodam tirocinio dignos sibi comparent operarios, qui. ubi opus sit. in aliqua paroecia tamqüam coadiqtore . * et. ea \acaj>te. tam­ quam administri seu oeconomi collocentur. Ne huiusmodi scientia in pluribus ’ sacerdotibus deci­ deretur. expedit ut hi. saltem per biennium post sacerdotium susceptum, sacra Mudia et praesertim ('onfeasarii muhus quanti ponderi * «um con> * e notitia. Ad auctores deinde qued attinet in uniuscuiusque lentissime ex eo pateat quod sacrae litterae, sancti patre· et cuiusvis aetati· concilia scientiam ab facultatis doctrina adoptandos, sacer consessus rei ecclesiae ministris conceptis verbis exquirant. Eius gravitatem probe animadvertens, censuit districte autem nécessités hac potissimum .tempestate elucet, praecipere in theologica et philosophica disciplina qua tot conatibus advenus veritatem quoquomodo eorum delectum, qui recentiores quaestiones agitant adbibitis sit opus occurrere. Quis enim ignorat nitideque explicant. novissimos errores enucleant, incredulos non sacra solum biblia'depravare, sed et invicte confutant; quemadmodum pro sancta physiologia quoque, chimica, minéralogie, diploma­ theologia forent /Voc/cetione· theologicae patrie *. tic chronologie, aliisque naturalibus facultatibus loennis Perrone, et pro theologia morali Scavini ad multorum perditionem indesinenter abuti? Ac opus; in humanioribus autem litteris ut omnino propterea quis non intelligit plenam notitiam earum amoveantur ii. qui vel morum corruptionem, vel facultatum, quae olim veluti voluptuosae soliusve irreligionem, vel inobedientiam legitimis potestati­ bus in adolescentium animos inserere queant. Idem .ornamenti reputabantur, clericis hodie nedum per­ utilem, sed et pene necessariam esse? Ex quo vero sacer consessus non ignorat, episcopos modo plane consequitur, hisce temporibus, olerum, praeter academiis, modo examinibu^ coram proceribus, modo scientias ecclesiasticum statum proximius spectantes, aliis incitamentis clericorum mentibus stimulos ceteris quoque instrui oportere. Quamquam vero addere, ut lubentius et alacrius in dies ad, studia hoc sperare nonnisi a clericis praestantioris ingenii, p incumbere satagant Ab his proinde fusius enuclean­ dis abstinet, consultius existimsns singulorum pru­ et ex istis paucissimos aut forte neminem invenire denti arbitrio id negotii relinquere, qui in propriis liceat, qui perfectam assequatur notionem omnium facultatum in studiorum curriculo mox describendo dioecesibus eorumdem incitamentorum et genus et modum pro iuvenum qualitate et dispositione seligere compgshensarum: sacro nihilominus consessui .ap­ prime expedirVVisum est, ut talis studiorum ratio et adhibere\ scient. proponatur, qba^in clericorum universitate, licet Tandem, ubi (clerici studiorum curriculum ex­ suam quisque pro ingenii viribus colat, semper variarum scientiarum complexus cumuluaqUe maneat ex opportunitate excolendarum ; ita quidem ut qui­ libet ex episcopis ecclesiastico· viros in unaquaque facultate rite edoctos sibi comparare, eorumque opera, ubi occasio postulaverit, uti queat ad errore·, quamcumque induerint formam, redarguendos et refellendos. * Sequens itaque studiorum ratio in univorsum esto. Clerici in scientiis sacris, aiiisque naturalibus et liberalibus disciplinis, quae, pro temporum quibus vivimus qualitate, ad illas referentur, rite sunt in- pleverint, quod fere semper presbyteratus ordinem iam assequutis contingit, in verbi Dei praedicatione erudiantur atque exerceantur, eo vitio de medio sublato, quod nuper a nonnullis sapientibus invectum in concionatoriam artem eliminandum episcopi sus­ cepere. Atque utinam intra certum dioecesum nu­ merum una saltem domus congruis munita reditibus excitaretur, ubi reliquarum dioecesum idonei clerici recepti, sacrae eloquentiae placitis ad summum per biennium vacare possent, et inibi, uti decet veri­ tatis praecones, in bene dicendi arte sese perficere, ne magistris iniquitatis vel minimum cedant, qui ■Il 717 I. Ι,ιι. Il IN·. > I ι ι ι ^«ιιιι.· im> w yi i i. mi I.xsew—s^gmwps^i— CONVENTUS 8PÔLBTANV8 KPI8COPORÜM UMBRI4E, IMS novembria 39 facato stylo involutum enotem incautis tradere eonsueeeunt! Tali studiorum praefinita methodo, qua seienti- ÏM seminariorum institutioni apto providetur, ad romdem disciplinam qaqd attinet, animadvertit sacer consessus seminariorum disciplinarem scopum praecipue versari in clericis ad mores, qui ipsos decent, instituendis, et in pietate solidandis, haud tamen praetermissa civili educatione, qua benevoli hominibus, quos inter vivere debent, reddantur, et eorum monita promptius ab his et docilius ex­ cipiantur. Abstinet aaoer consessus a tradendis in particulari pro seminariis regillis praesignato fini respondentibus, cum quodvis .seminarium hisce regulis non eareat. desumptis Ut plurimum, a doc­ trina et praxi antistitum sanctitate et sapientia illustriorum. Abstinet,ab aetate definienda, in qtia adolescentes sint ad seminaria admittendi oAd discipulos tnodp sermone converso, sedulo pulos huius tam detestabilis et exitialis petcati reos curandum putat saeer consessus, ut ,a regulis dis­ plectit et perdit,' ciplinam respicientibus nunquam declinent Quodsi Illa cultus pia operi promoveant, quae magis in hod peccasse deprehendantur' humaniter primo valeant homines ad vitam castimoniae consonam sunt adtponendi ; . si frustra cCsserit monito,- a revocare, simulque eos ab immunditiis, moribus scholis cirtn tonsensu ecclesiastici deputati noteront inverecundis divellant et arceant. Inter 'alia, quae * attentis circumstantiis, expelli. ; ad castitatis amorem fidelibus ingerendum con­ ■inat.et utilitas postulet. -XnuIIus in discipline tradendis Jiber, nullumquè Sacer consessus singulas episcoporum curias excitat, ut scholarum quoque privatarum curam gerant, easque regi ea disciplina enitantur, qua et publicae reguntur. Puellarum etiam idoneam institutionem niaximopere consessus commendat, pYobe cognos­ cens. illas suo tempore plurimum ad religionem et pietatem in propriis familiis promovendam conferre ; hortaturque proinde episcopos, ut eiusmodi institu­ tionem, pront a sacra congregatione studiorum jnnuitur, magistris piis ex aliquo religioso instituto, a summis pontificibus adprobato, committant: quae parochis quoque poterant in doctrina Christiana tradenda prodesse. TITULUS XI. I . De restitutione morum. Ad proclivitatis vim vitiatae naturae insitam. atque ad execrabilem quaestus cupiditatem, quae in detestabile impudicitiae vitium vehementissime impellunt, hisce postremis .temporibus alia accessit corruptelae causa, maleficae nempe novatorum artes, quibus, contra divinam revelationem et ipsam natu­ ralem rationem, luxuriae actus licitos et honestos esse mentibus persuadere tentatum est. Ita porro ex animis naturali verecundia deleta, et ex intimis cordium religionis obsequio radicitus evulso, tam lata morum depravationi patuit via, ut illud usur­ pari possit: ,,Ομνμ caro corruperat eiam tuam" ;£t merito formidandum sit quod sequitur: „Et «go diiptrdam toi". Sacer conventus huic male remedia applicare percupiens, praefatas censuit prae oculis habere causas. Eoque spectat primum, ut fidei oracula et naturalis pudoris sensus in pristinam vim, totamqne, quanta ipsis inest, virtutem restituantur: iis enim vigentibus, devia animorum studia fuere semper suis constricta limitibus vel temperata. Quare, constituit eos. quorum est salutis monita tradere, parochos nempe, concionatores, confessarios, ludimagistros ceterosque huiùsmodi, unumquemque quantum ad se attinet et ratione muneri suo consentanea, perniciosissimum errorem totis viribus appetere et profligare, quo. per summum nefas affirmatur, qui­ busvis naturalibus proclivitatibus obsecundare per se lieitum honestumque esse, quasi modo homine * in statu naturae lapsae non invenirentur. Doceant igitur naturalibus propensionibus, praeter modum et limites divina lege praestituto·, satisfacere nemini licere, et actus huiusmodi, ordinem divina sapientia constitutum evertentes, esse intrinseco malo· ; omne· impudicitiae specie· huc etiam referri, utpote quae in eo quod conservationem speciei, prolisque edu­ cationem respicit, divinam matrimonii institutionem et finem subvertunt. Praeterea, apud parentes, neo ducunt, adnumeratur consortium, quo sacro Mariae cordi cultus praebetur, precesque funduntur ut peccatqfes,' praesertim luxuriae indulgentes, con­ vertantur. Ad coercenda vero inhonesta et turpia, ex altera causa, nempe ex habendi cupidine et lucri illectu, veluti a largo fonte manantia, sacer corfsessus has provisiones sibi proponit adsciscere. Lenones, ceterique cuiusque generis ad id mali inducentes, sive qui dellpquentibus aedes et com­ modum exhibent, aut alio modo lucri gratia morum corruptelae favent, ut Himinéntur tota legum auctoritate omnimode curandum. Cuiusque favoris spes praecidatur matribus familias, quae iuvenum coetus imprudentesque familiaritates filiabus per­ mittunt, ut eis faciliorem nubendi occasionem prae­ beant. ç Reipsa et invariabili agendi ratione certum compertumque fiat, parentes subsidia dotalis aliaque id genus, etiamsi ad ea ius aliquod quaesitum sit. nunquam pro filiabus sùis ex piis locis consequu^ turos, nisi puellae nupturae famae integritate et honestatis laude commendentur. Quoniam vero eorrtrptela et impudentia in hoc impudicitiae genere usque *eo pervenerunt, ut etiam parentes filias, viri uxores ad turpem quaestum, adhibitis quandoque minis, impellere non vereantur: sacer conventat puqllarum ac mulierum honestati gravibus periculis, iisque tam proximis tentationibus obnoxiae providere et auxiliari quam maxime cu­ piens, salutare consilium cepit, appositam domum pro puellarum periclitantium tutela constabiliendi; atque una constituit, humillimis precibus a sancta •ede implorare, ut si quid ex tributis ceterisque vectigalibus provinciis impositis, beneficentiae opus Romae institutum percipiat, quaedam de eo pars, D data proportion *, huic pio. hospitio applicetur ; ad quod facilius sustentandum ajbi proponit, superiori auctoritate permittente, erogfte etiam proventus ex medica taxa locis piis bonisque ecclesiasticis im­ ponenda, non *'excepti· episcoporum menais, regalariumquo familiis reditibus abunde instructis, eo forme modo, quo exigi solent modicae taxae dtgli tpogli t galm nuncupatae. Huic censui addi possent et qltae .ex bonorum administrations ad quaedam loca piaspeetantium roapse exsuperant, et piarum institutionum reditu quae param adierunt utilitatis. Moram corruptelae ex commeteio, famulatu aliisque obsequiis provenienti, quae viro ludaeo lucri gratia, a Christi fidelibus praebentur, titulo, ubi de fide agitur, satis consultum est. Quamvis remedia paulo ante proposita sint qui­ dem idonea, quae et aliam morum depravationis causam, vim nompo ox ordinat» affectibus manon- «w CONVENTUS 8POLETANUS EPISCOPORUM VMBBIAÉ, 1M9 novembri. 39 ^em,. moderentur atque ctqnpeecant, tamen sacer A, canonicas logea " procei Iere omnino opOrtet *. "W ïia Sacer conventu." alia, .ibi WMWIv .umere «uras; aliaaque nro- ^onventu». u» huic rei latiusprovideat, et curiis ec­ V. |>l visione· rn medium ptoferre i^on praetermittit?» clesiasticis faciliorem < ternit viam ad haec damna­ Procul dubio *educatio, qji·· regularium inaftftiti· toria iudtfig salutari. » icee.ag exequpnda. unam Vel • docendi mùnua profitentibSk adolescentium Animi alrtram domum conata bilire decernit, qua muliere. ·. 'apprime ’> ' apprime informantur, plurimum confert ad natural^· hic poena, mulctatae cccludantur. propensiones aequo modernmine moderamine regenda· regendas et temperandas. . Kegulgree .enim huiusmodi, ut omne, fa Quae ad hanc domum rive constabiliendam .qivq servaddam necessaria aunt, partim sumere statuit probe norunt, non aolum iri humanioribua litterio ex reditibua pro periclitantium " hospitia, ut supra * scientiisque addiscendis iuventutem exeolunt, aed in . aaaignahdia, partim ex supremi principi, largitate id potissimum curaa inteddunt, ut haeq a teneris * itnplyrinda, Duae in hod titulo memoratae dumus anni, ii· rehgioai. principi}· et veritatibu· imbuatur, periclitantibus et poenitentibus mulieribus excipien- ' altera' — Fulginiae, altya Amejiae, quibus alte Animo infici· picta, bonique moreavigeht dia " constituantur, ' ' . . · et quodammodo florent. Ceteri» autem religiosis ubi apporta iani exstant aedificia, quae facile ad familiis ea· esse praeponendas manifeetunve.t, quae in iuventute instituenda, et in publicis morilius ad evangelii doq|rinaa componendi» potissimum elucent, id aptari possunt, . quaeqtfF~a reverendisannie earuoxcivitatum episcopia sacro convenfùi gratuito oblata . , . . r..'_ _ et ab u-.-. ___ _ fuere,, hoc — grato lubentjque animo 1 accepta. Illud praeterea refert, ut ii omnes, quibus ex Eidem insuper destinatum ‘ ‘ in anitpo esf, ‘ huius *' ' inofficio inspiciendi onus eat ut pttblilici ' mores sd B stituti disciplinam committere cuidam . pi«|e obla­ hoheatatem formentur, et in sua integritate, quan­ tarum familiae, uti e«t illa Dirihi paitorii nuncupatu : tum fieri potest, maneant et.perseverent, parentes iis'enim, ^uae huic familiae se * tedttiattieit. c valeapt, vel modica soluta mercede a notarii» fiant. Vniformes, pro omnibus eccl^jiaaticis cancellarii * absque aliis expensis. Quod vero attinet ad in­ constitui taxi * haaque cuncti * patere risero con­ *, scriptione possent gravari ex officio conservatores, quorum sit debitam sibi compensationem ab ipsis ventui in votis foret, ad hoc ut querimoniis fini * imponeretur iisdemque taxis abqpendi abesset su­ debitoribus repetere, quemadmodum fertur in ali­ spicio. Cupiens autem ipsis, cancellarii * et locis quibus ditionibus principum saecularium esse statu­ piis prospicere, probat ut una simul prece * ad tum. Debitores non irrationabiliter, queruntur de expensis,' quibu * gravantur ad tollenda * * inicriptione supremum principem deferantur pro facultate can­ cellariis episcopalis curiae uti talibus obtinenda, hypothecarias, postquam census extinxerint : ac * proind sacer consessus exposcit quoque/ ut epi­ qua contractuum a^ ecclesia * et ipsa loca pia spec­ scopis tribuatur facultas permittendi ut cassentur tantium instrumenta valeant conficere. Cum alibi sacer conventus declaraverit, ' quae pro cuiusvis summae c'ensibus, horum extinctions x circa curiae officiale * sibi vis * sunt praenotanda, sequuta. nil aliud hic adiicere censet. TITULUS ULTIMUS. » TITULUS XIV, Dt eanfreitmiietAtu. Cum confraternitates a sui * pristinis sanotisque *instituti non recedente * plurimum valeant ad augendam Christi fidelium pietatem, moresque in »u * inte­ gritate servando *, studiose ne rolerter ndlaborent episcopi, ut ea * adhue fervente * coaflnjient, tepid· * excitent, a veteri disciplina collapsas restituant; nec solum ad tes frequentiam, sed praesertim reli­ gioni» actus et misericordiae opera per constitutiones .praescripta oonfrntribus commendent Quodsi, curi» * omnibq adhibitis, quasdam viderint nullam spiri­ tualem utilitatem afferre nec spe * effulgeat in posterum allaturas ; sacer consessus censet episcopos, in quorum dioecesi id contingat consultius facturos, si sanctae aedi apostolicae rem exponant et facul­ tatem implorent reditu * fraternitatum huiuamodi convertendi in alia pia opera, praepositi· ii *,· quae vel institutioni christianae adiumento, vel pauperi­ bus infirmis subsidio, vel aevo simul et ito praesis levamini sint Dt taeri eonvsriiM conc/nsson* . Cum, meliori qua fieri potuit forma, iam exegerint reverendissimi patres, quae, in hoc ** cro conventu sibi proposuerant tpactanda, nec aliud reliquum *it quant ut acta in ordinem redigantur, prima sacri * adveata dominio· iam proxime urgente, sessionibus finem imponere constituunt atque ad acta illa dis­ ponenda, amplissima data facultate, deputant una cum reverendissimo arohispiacopo praeside, reveren­ dissimos episcopos Perusinum, Aquipendiensem, Balneoregienssm et laterûmnmMem. Quemadmodum autem sacer conventus ad cuncta quae suscepit tractanda et constabilienda imma­ culatam virginem Dei matrem auspicem invocavit, ita nunc, sub fine, eiusdem potentissime * coeli reginae auxilio addere constituit sancti Michaelis arebangeli, coelestis militiae principis, patrocinium ; utpote qui ecclesiae universalis patronus omnia, quae in Domino sacer consessus duxit constituenda, quae'"que etiam in totius eccleaia * utilitatem quodam­ modo vergere possunt firmare valet et patrocinari. · Λ. . 7$5 * · CONVENTUS ,8ΡΟΙΛΕΤΑΝυ8 EPISCOPORUM UMBRIAR, 1849 novembria 29 726' Àtque ut' hie sanctus arehangelus favore et prae- A teatembria. aaneti Miacbaelis dedlratfuni ■acra. pro ùdio" praesentior ecclesiae catboliorô apoetolicae èt t»to ecclesiastico statn inter de prajecépta Riunanae samper adsit, statuit,χ eius tuitum augendi recensbatur. \, i catuni a sancta aede implorare, ut-diea vigeaima nona Ita suscepto operp expletq. et« etc. f CONCILIUM PROVINCIALE7 AVENÎÔNÉNSE 1849 decembris 8-2$. . 1 Concilium provinciale'Avenionen\e, celebratum a die 8 ad diem 29 decembri· 184&, sub loanne •~\Maria Catthis Debelay, .arehiepiacopo Avcnionensi. HIN/ M BIullugrtpMA. ' >· cembri, IV autem pontificatus Pii papae IX. /ZmAvenione,'L. Aubanel, typ illustr. %or^er.. dd? archiëpiscdpi, MDCCCLI. ' In-4», 2f.-X-U6-94 p. (appendix)-!.f. Autun, séminaire; Avignon, 'séminaire; Avignon, Z 1) Relation du concile provincial tenu àf Av>· ville; Grenoble, séminaire-; Paria, Saint-Sulpice; . gnon, au mois de décembre 1849. Avignon, Seguin. Sens, séminaire. * ,\ ainé, imprimeur-libraire, rue Uouguerie, 13, 1850. ,/ 3) Acta et >deereta sacrorum conciliorum recen- : In-16, 44 p. — Avignôn, ville. . ( B 1 tiorunt ctdlecapu Lucensis, auctoribus .presbyteris s. J,e domo' b. v. }{. sine labe conceptae ad Lacum. 2) Concilium provinciae Avenionensis, Avenione (Friburgi, 1873)>IV. 315-M6. ‘ habitum ûfio Domini MDCCCXLIX, mense de- INDICTIO - - . concilii procincialit loannet-liaria-Mathias, Dei et apoetolicae gratia, archiepiecopue et metropoliia. tedie tamnis decembria in qua celebratur conceptio imma­ culata beatae' Mariée virginis. Inauper. universis qui de iure vel consuetudine provinciali synodo interes·® tenentor, significamus, acmandamus et praecipimus^Vt, remoto quovis ex­ cusationis praetextu, in hanc civitatem praedicta die conveniant, quoa omnes in Domino admonemus, ut cogitent quibus poenis canonicis afficerentur, qui iusaa nostra in hac parte contemnerent. Iam autem cum omnis sufficientia nostra ex Deo sit, -qui est fons a quo omnia bona procedunt, ad eum cum omni fiducia confugiamus necesae est. ut publicis privatisque precibus, sapientiae, scientiae, 0 fortitudinis, charitatisque subsidia Suppeditet, quibus adiuti, firmiori zelo et .alacri animo opus pro eius gloria susceptum perficiamus. Ex quo, « supremo pastore et beatissimo patre < nostro Pio IX huic sedi metropolitanae, licet im­ meriti, praefecti sumus, nihil um muneri sacro, quo ‘ fungimur, eonseiitapeum, npiil adeb gratum coepiscopis nostris, nihil quoque aedificationi cleri et λ populi magis necessarium fore intelleximus, quam ut maiorum nostrorum morem renovantes, praeceptis canonicis, sacram huius provinciae synodum cele­ brando, 'obsequium praestaremus. Urgent nos summopere'illa verba patrum con­ cilii Tridentini quibus admonemur ne „provinciale concilium pro moderandit moribue, corrigendie exDatum Avenione, die tertia novembria anni 1849, ceuibtu, controvertiit componendi/, aliiegue ex tacrit sub signo sigilloque nostris et secretarii nostri sub­ Canonibue permitti», guolibet ealtem triennio l,“ cogere scriptione. (f non) praetermittamus. I + I.-M.-Mathias, archiepiscopus Avenionensis. Ad persolvendum huiusmodi tantique momenti De mandato illustrissimi ac reverendissimi do­ officium nostrum, movent nos suadentque exempla < archipraesulum aliarum provinciarum, qui sacra id mini archiepiscopi Avenionensié; generis comitia ad optatum finem iam feliciter Ollivier. canonicus honorarius, secretarius. DÊ\ APERIENDA SYNODO. perduxerunt. '1 Huc etiam accedit rerum publica conditio, quae liberam nobis pan’dit viam, ut hoc ministerium digni­ In nomine sanctissimae et individuae Trinitati·. tatis nostrae exerceamus. Path· et Eilii et Spiritu· nancti. Cum etenim mos, qui fuit ab initio, ut episcopi Nos loannes-Maria-Mathias Debelay. Dei et in unum congregarentur ad tractanda negotia ec­ apoetolicae sedis igratia, archiepiscopus sanctae ec­ clesiastica, penitus apud nos antiquatus videretur1; clesiae Avenionensis. ad laudem et glorianl Dei quasi ex unanimi populorum conspiratione licentia D omnipotentis, ad honorem beatissimae immaculatae facta est, ut inter nos conveniremus. Dei quidem semperque virginis Mariae, Dei genitricis, huius ec­ optimi et miserentis salvatoris nostri gratia/qui clesiae patronae, ad ecclesiae catholicae decorem. - decernimus, de consilio et consensu 'reverendissi­ vincula nostra dignatus est solvere. Haec maxime animum nostrum delectant. Deo­ morum coepiscoporum. nostrorhm. hoc ipso die que debitas gratias ex intimo affectu agimus, qui mensis decembris octavo, initium fieri atque adeo eet aqctor pacis, quique providentissime sua boni­ factum esse concilii provincialis, quod nostra metrûtate, ecclesiae .suae reddidit libertatem.' Nacti ergo pojitana auctoritate indiximus, denuntiavimus et tam opportunam hanc occasionem fidem catholicam promulgavimus. tuendi, mores christianos fovendi, sacrorum canonum DE MODO VIVENDI IN CONCILIO. observantiam promovendi, huic provinciae Avenio\ nensi constitutiones tradendi quibus, propter novam Nos loannes-Maria-Mathias Debelay. Dei et reoentemque circumscriptionem a Pio VII faetam, care­ apostolicae sedi· gratia, archiepiscopus Avenionensp. bat, héne.nraetennitte(e auMiegligere non possumus. Reverendissimo· episcopos, fratres nostros[ctirra Quapropter, praemonitis per epistolam reveren­ as? *· ad rerba salva illius iura decemimu· rn/e tapra dissimis episcopis comprovincialibus nostris, eos ite­ cal. 47ΰΒ -471 A, SïnhZ· dserstwè· concita' Parirum praesenti edicto in hanc ecclesiam, metropoli- rimM rtlahtm ett, mn quodjpro ciriiat» Aveniotanam Avenionensem convocamus ad diem octavam nensi potita ret Parisiensis, st m w/hwo paragraphe» pro tandemque «criptam tandem]. ■ Seau XXIV, de reform., cap. t. ' '. ’ κ 787 Λ „, ... 7 '"717 7~~ ' ; ■'■’ ><‘ ■' ' ■ * ' V ’ ' * y * .· CONCILIUM AVENIÔNENSE,' 1849 decembris 8 . ' . 728 Quoniam autem ad buiua coneilii progression·!^ i».. Admtorem magistri caeremoniahim : dominum nonnulli' adiutores et ministri requirantur; con- Crevoulin. directorem sehAlae ecclesiasticae metrop. 'iftfaiimus t ' * ’· '.· Nefarios: dominosxPrirat, canonicum NemauPrqmbtorèm : dominum Martin, vicarium gene- sensém; Mayaud, canonicum Vivariensem- ralem Ayenionensem. ' ' ' \ ' Deinde, sub poenis a iure statutis, inhibemus no Vice-prAmotores: dominos Caylus, canonicum quis episcoporum, et eorum, qui prdvincipli < huic Monspessulanum ; Couderc; canonicum Nemausensem. synodo intéressé debent, ex civitate Avenioqensi ; Secretarium: dominum Peyre, vicarium generalem ' discidere praesumat, nj.i discessus causa a concilii Avenionensem,- t , patribus, cognita, ^a nobis approbata, ac legitimo ■Sub-secretario.: dominos Durand, canonicum deinde'procuratore suffecto. Mon.pessulanum; Dabeft, vicarium generalem VivaDE PROFESSIONE·,FIDEI. ■riçn.etn;’ Jouve, canonicum Valentinensem. • Cum fides ... I Vide su^a. coi. 471 B 2 I).| Magistrum caeremoniarum ; dominum Caaiot, pa- ; riichum Sancti Agricolae in urbe. K DECRETA CONC1LÎL Λ ·2^ιι· ji- v-w BUMMO POimnci TIO IX. Hilario Pictayiensi,' Petrum ,,nuncupatione novi nomini» felix ecclesiae funcfamentum, dignamque aedi- Provinciae Avenionensis episcopi in concilio con- B ficatione illius petram, quae inferna» lege» et tartari gregati reverendissimo praesidi archiepiscopo metro- portae et omnia morti» dauttra dissolveret", factum politae ynsentientés. ante ' omnia profitentur offi­ esse *. cium essth suum, solemnes Deo misericordiarum λ'erum, non solum apostolicae aedi et ipsi Ro­ patri, eiusipte filio lesu Christo gratias agtfre, ob mano pontifici fidem, obsequium et reverentiam" insigne huius synodalis. secundum antiquam eccle­ cordis nostri ^btestamur. sed etiam in egregium siae formam, sub ductu Spiritus sancti habitae con­ pontificem Pium IX. qui nulli decessorum suorum ventionis. beneficium. Praesentiam enim Spiritus impar, hodierno tempore principalem ecclesiae ca­ thedram exornat summis virtutibus ac meritis, sancti, ut aiebat olim beatus papa Coelestiitus, nostrae pietatis et venerationis testimonium ex7 testatur congregatio sacerdotum. Quis antem tanto nomine- dignus episcopus non intfae gaudeat, non hibere operae pretium est. Beatus cette non solum quod per os ipsius, quam ,,ηορ revelavit caro et totis exsultet praecordiis, quod tam longo tem­ porum tractu interruptam sacrorum conciliorum sanguis sed pater qui in eoelis est‘l-', confessio Petri seriem ex insperato resumi etJnstaurari; „sanctaque in universo mundo personat, sed quod ,, communica ns plebi» ecclesiasticae comitia'" in quibus alto quabque Christi passionibus" *' ipse quoque per crucem ex­ et difficilia et ad fidei exaltationem utilia in com­ altatur ut omnia pertrahat ad Christum. Beati pedes mune tractantur, fas sit tandem aliquando celebrari! evangelixantis bonum, annuntiantis pacem, et ideo Certe ..digitus Dei est hic'", nec ulli sanctam fidem extra civitatem exsulantis. Beatum caput, tot an­ ecclesiamque diligenti non exclamandum, -quia Deu» gustiarum spinis circumdatum, cui „quae Christo sunt visitavit plebem .tuam'." potestate et infirmitate^propria, sunt ipsi cum illo par­ ticipatione communia , s’ erum etiam nos ad sanctam Petri sedem, unde in christianam rempublicam quaecumque bona, Sic a diebus antiquis consecratus est summi pontificatus apex; sic venerantia omnibus seculis quaecumque prospera, Dlb favente, promenant, respicere memoresque erigere animos condecet. effecta est prima illa sedes in qua totam doctrinam Huic igitur apostolicae aedi etaacro ecclesiae vertici cum sanguine Petrus, et postea tot ac tanti pon­ tantae felicitatis originem referendam agnoscimus. tifices profuderunt. Lacrymaa simul et gaudia mis­ Illius monitis, illius venerandis suasionibus et prae­ cent catholici ubique terrarut^ episcopi, tot patris ceptis in synodum convenientes, obtemperamus, „qui omnium fidelium doloribus commoti, tanta mentis ecclesiae Dei .praecipuam curam gerens, veluT com- placiditate animique constanti! recreati; illamque munispmnium episcopus a Deo constitutu» ministro­ ipsi benedictionem a pastorum principe repromis­ rum Dei" praesenti tempore in Oalliis concilia con­ sam, votis omnibus adprecantur: ..Beati eritis eum vos oderint homines, et cum separaverint vos et ex­ gregat ·. Quapropter, Ad hanc Petri cathedram humili et probraverint et eiecerint nomen vestrum tanquam amantissimo animo conversi, alta voce cum sacrae y malum propter filium hominis, gaudete «a illa die et Florentinae synodi patribus confitemur: „&mct •MMearwt, vicarios generates cuti primum assu- À tient·· sedi aposfeftcM, Meum nemiaa inter sacra teuntur, canonicos, parqchos inamovibiles, et etiam parochos ad nutum epieeopi nnovibiles, eamque ab his renovandam toties quoties novae parochiab ini-· 'buntpOsaesstenem. Tafidem-, eodem praecepto tenen­ tur otdnea, qui praeficiuntur seminariis gymnasiisque ecclesiasticis, 'insuper illi qui in hisce domibus pro­ moventur sui 'munda sacram theoldgiam ec philo-. sophiam docendi, nécuon omnes singulis scholis - vulgo dictis feotes primaires praesidente·', sive ad congregationem fratrum. Scholarum' Christianarum dictam, sive ad alias hüiusmodi congregationes per­ tineant, qui hac in provincia-munus suum exercent. non,rogitanda mysteria.') Ex quibus facile dignoscitur omnes qui catho­ lico, nomine censentur, arctissimo teneri officio ecclesiam audire, quae qfci· veram fidem doctrinamque - a Christo acceptam proponit et credendam indicit,, •c deberi decretis conciliorum generalium, et con­ stitutionibus summorum pontificum de doctrina fidei decernentium, plenam et absolutam mentis et oris obedientiam. ' I nde ducendi aunt fidele· hoc officium. et ad illud libenti animo, -proiit t'hristi discipulos et ecclesiae filioS dcçet. obeundum >nci-. ipsis etiam tundi, proposita, quam subituri aunt opine· refragantçs 'et increduli, poena aeterna. Caput· Π. Non poteat autem aynodua non vehementissime . De obedientia ecclesiae et sanctae sedi debita. Fides catholica decretis conciliorum universalium et oonstitutioniftbs dogmaticis summorum ponti­ deplonu-e tam multo· ex Christianis psave. dum palamque exhibendum, ficum definitur ac sancitur. Sacris quidem scripturis b numeri extant, 'non affici. Namque in- modo fidei quunf in baptismo abd ad eos pertinet susceperunt atque professi sunt, incuriosi omninoque eam declarare, quos eccleaiae cOqditor Christus sic immemores4 doctrinam Christi et auctoritatem ec­ allocutus est: „Tu es Petrut, et super hanc petram clesiae contemnentes, sed etiam ei renitentes..prae­ aedificabo ecclesiam meam. ... Docete omnes gen­ tes. ... Ego vobiscum sum omnibus diebus, usque ad consummatipnem seculi": quibua verbis Petro prae­ fracte adversus eam insurgentes, bellumque acerrimum gerentes, quorum perversitatem ad vivuni depingit cipue eCfepostolis eorumque successoribus, ad quos „Errore» omnis generis disseminantur audacter. Xon lege· sacrorum, non iura, non-instituta,, non sanctiores quaelibet disciplinae tutae ab audacia h>- -, quentium iniqua. Vexatur a> , ime Romana beati Petri sedes, iq qua posuit Christ»» ecclesiaefirmamentum, et . vincula unitatis in dies magis labefactant»^ Diana atque traditione continetur; ipsa spectant, collata-fuit haec potestas. ■ circa illud fidei obsequium Christo et eccleaiae praestan­ Promissa. - illa numqüam non stetisse, hancque potestatem semper viguisse testantur annales ecclesiastici. Porro haec potestas de doctrina decernendi tunc potissimum exercetur ab episcopis,, cum, ut pleniore Gregorius XVI in encyclica .Virori, 15 augusti 1832: ecclesiae auctoritas oppugnatur, ipsiusque iuribus convulti», substernitur ipsa terrenis rationibus, ac per que sententiam confirmante summo pontifice. Tunc summam iniuriam odio populorum subiicitur' in tur­ enim magnifice veraeiterque dicunt : „ Fisum est. pem redacta servitutem. Debita episcopis obedientia Spiritui sancto et nobis." Vnde. ut ait sanctus Coe- infringitur, eorumque iura conculcantur, personant lestinus; „Spiritu» sancti testatur praesynliam con- θ horrendum in modum academiae ac gymnasia novis gregatia sacerdotum"; et prout professus est Con­ opinionum monstris, quibus non occulte amplius et cuni­ culis ,petitur catholica stantinus imperator: „Quod trecentis‘episcopis visum ____ _ ________ j___ ,fides, .... sed ___ horrificum ____ _. ...ac neest, non est aliud'putandum quam Dei sententia, farium ei bellum aperte iam et propalam infertur. Quapropter nemo nostrum haesitet, nemo morant Institutis enim exemploqu·, praeceptorum, corrupti· adolescentium animi·, ingens religioni· clade» mo­ interponat." Hinc Gregorius Magnus quatuor con­ cilia generalia, quae iam celebrata fuerant, velut rumque perversitas teterrima'pererebuit." iudicio omnis error, possit aboleri, sunt undique congregati in unum, convocante, praesidente, eorum­ quatuor evangetia se venerari testatus est. , infauatia Tam calamitatibus cohibendi· arcen- in concilio diaque pro virili parte invigilabunt epiacopi. aum- Hierosolymitano dixit: „Deus in nopis elegit per os meum audire gentes verbum evangelii et credere", marnque curam conferent, ut praeatetur vera obedientia litterio nummorum pontificum aolemnibua. iia sententiam profert ipsa'principis apostolorum auc­ speciatii» quibus errorea nunc grassantes profligati Saepius vero successor illius, qui toritate; nam, ut ait sanctus Coelestinus 1 : „Petrus fuerunt, quaeque ab omni ecclesia suninio unanimi- in sede sua semper vivit et praesidet." „Ad ecclesiam Romanam, teste Irenaeo, propter potiorem prin­ cipalitatem, necesse est omnem convenire ecclesiam, hoc est sos qui sunt undique fideles," illiusque auc­ que assensu, ut par erat, acceptae aunt. ex hia hic paucis exponimus. toritatem semper omnis catholica Christi ecclesia et universales semper synodi amplectentes in cunctis sequutae sunt. > Memoranda est imprimis fidei formula cui patres Praecipua Excerpta ex Htteria encyollola PU * IX. $ 1. Summus pontifex Pius IX in encyclica Qui pluribus. data anno ISdli. 1. Invehitur in infensissimos Christiani nomini· concilii VIII subscripserunt: „In sede apostolica im­ hoatea, qui palam publiceque edocere non erubeacunt maculata est semper catholica reservata religio et •ancta celebrata doctrina. ... Ab huius ergo fide atque doctrina separari minime cupientes, et patrum et praecipue sanctorum sedis apostolicae praesulum sequentes in omnibus constituta. ... Quoniam, sicut praediximus, sequentes in omniias apostolicam sedem et'1 observantes sisse omnia eodstituta, speramus, ut te commentitia eue et hominum inventa sacrosancta commtmtotw, quam sedes apostolica praedicat, esse mereamur, in qua est integra et/vera Christianae religionis soliditas, promittentes etiam sequestratos a communione eedesiae catholicae, id est non consen- vias notas esse comminiscuntur, sibique philoso­ phorum nomen arrogare non dubitant ; perinde ■ Videtur aeribeadu·,: •anctutChrysotogu·!.Kp.ad Xulydl., Herdoala, I, MX niai farté landsatur sinilia Taré * a Philippe, ■aaeti Coelestia! legato, la concilio Bpbeaino prolata, Hardouia, II 1478 B. nostrae religionis mysteria; catholicae ecclesiae doctrinam humanae societatis bono et commodis adversari, ac vel ipsum Christum et Deum eiurare non extimescunt. Et. quo facilius populis illudant, atque incautos praesertim et imperitos decipiant et in errores aecum abripiant, sibi solis prosperitatis quasi philosophia investiganda supremus et quae versatur, tota ea in naturae respuere clementissimus ipse veritate debeat totius quae naturae auctor Deity, singulari beneficio et misericordia, hominibus manifestare est .dignatus, ut veram ipsi felicitatem et_salute massequantur. Hinc praepostero 781 CONCILIUM AVENI0NKN8B, IM» daeatebria 8 ■ane »t fallaeistime argnmutaadi gener· anaqurn a Mint biMiM ratiuis vim et «xeeUtetiam appellar·, «stellar· matra suctissimsm Chriati fidem, atqa· aadaaiaaiate blateraat «am hastaaaa refragari ratteaL 9. Ooafatet aaa, qni, thtiaaa abateataa, ae Dei •loqaia taaqaam haaua·· op» aaiatfaaaataa, proprio arbitrio ilia «xplioare, interpretari tetesri audent, ea· Daaa ipea vita· aoaetitaarit *aaetori tatem, qaaa aerate lagitimumq·· eoaleeti· aaaa rovelatioaia s«aaBm doeeret, eoaatabiliret, omaeequ· eontroreraia· ia rabaa fldbi at more· infiallibiN iudicio dirimeret Qua quidemiviva at infallibilia auctoritas in aa tantum riget eceleaia, quae a Christo domino supra Petram, totius eoclestae caput, principem' et pastorem, oui» fidem nunquam defecturam * promisit/ aedificata, zsuos legitimos semper habet pontifices sine intermissione ab ipso Petro ducentes originem, in ei» cathedra collocato·, b et eipsdam. etiam doctrinae,. dignitatis, honoris ac potestatis haeredes ac vindices. 3. Damnat vaferrimas biblicu societates, quae divinarum scripturarum libros,, contra sanctissimas ecclesiae regulas, vulgaribus quibusque linguis translatos, ac pervenis saepe explicationib» inter­ pretatos, omnibus cuiusque generis hominibus etiam rudioribus gratuito impertiri et obtrudere non cessant. 4. Proscribit horrendum de «uiusli bat religionis mdif/ersKlia systema, at foedissimam contra sacrum clericorum coelibatum conspirationem, et perversam in philosophicis praesertim disciplinis docendi ra‘ tionem quae improvidam iuventutem. miserandum in modum decipit^ corrumpit; et infandam ac vel ipsi naturali iuri maxime adversam de coummuiuuso, uti vocant, doctrinam, qua semel admissa, omnium iura. res. proprietates ac vel ipsa humana societas fundit» everterentur. Nos igitur huic sanctae s«dis iudicio inhaerentes, praecoctos errores damnamus ac reprobam». fi II. Alii quidam /rrtrtl a summis poaiifictbut damnati, ac pratttrtim quorum pluret damnati tutti a Pio VI im bulla Auctorem fidei. Damnati eunt a multis summis pontificib» pium alii errores, erroribus modo eaunciatis ac reprobatis affines aut etiam consimile·, qui, maxima ex parte, soletani bulla ductaram fidei proprii· . notis et censuris configuntur. Haec est autem eorum summa: Pastores a Christo per sedssiam, , 'id est, per commumtatem fidelium auctoritatem accepisse; inde sequi formam conciliariam ea» in omni gradu ecclesiae signum et viam praecipue naturalem et efficacem promovendae vftae catholicae, 'et sic intelligendam tanctorum communiottam ; pres­ byteros et laico· ad quascumque opisooporum da rebus ecclesiae deliberation» -admittendos ; ortam esse super praecipu» religionis et Christianae disciplinae regul» obscurationem, rigentamque hodie liturgi» ordinem et toti» disciplinae prae­ sentis normam ecclesiae exitium' attuli·»; itaque funditus reformandum eese ius canonicum, linguae vulgaris usu * in liturgie» prec» inducendum, communionem eucharisticam sub duplici specio restituendam, nec aequalem quoad fructum aswntialem eqse sine illa inter fideles et sacerdotes sacrae mens» participationem ; episcopos ecclesiarum parochialism pastores immediatos ac voluti parochos esse constituendos; »minaria quae nunc «sistunt iuxta concHif Tridentini praescriptionem, non es» nisi scholas ignorantiae et /altat pittatit; plenam et absolutam, ecclesiam inter et imperium, decer­ nendam es» separationem. ■ Mtaaal l«.l, «ale: dfWwum. 731 _ line et aHa buiusasodi, quaa niai * toasaritate •aaaalli afftetfaat, mbo ms dabo * rava satbolioua abborrara, at perieaii pleas, pistati advena,-^d·! et boao rhristisnss reipublie» ragiaini minima aenonaa, % HL Dt êidet.' Œuvra da la miséricorde. Dicendum nobis saperest nunc de qaadam saeta, paucis ab hinc annis ia Gallia exorta, quam, sub titulo Miterveerdiae, piorum sodalitiorum probatorum­ que institutorum nomen usurpare ausam, atque, ut potuit, contaminare, gloriosae memoria· Gregorius papa XVI, brevi ad episcopum Baiooensem directo; 8 novembria 1843, sua auctoritate damnavit. Sufficere quidem debuerat grave illud et summe reverendum sanctu sedis indicium. Verum, quoniam ea est haerosis indoles, ut nonnisi repetitis fulminihua conflictata cedat, ad evertendam grassantem huc in di» pestem, concilii patres nefariam doc­ trinam reprobare sui muneris esse arbitrati sunt. Haec sunt autem praecipua huius impiae socie­ tatis dogmata: 1. Mox futurum in ecclesia tertium regnum, quod erit Spiritus sucti, regno filii Dei succe­ daneum. % Ecclesiam novis illustrandam revelationibus, ita ut veritate· evangelicae, nondum satis ab ecclesia explicatae, sua Itice refulgeant, novaque manifestentur dogmata. 3. Nullum robur habere pastorum definitiones et praeaeription», nisi privato rationis examine probatae fiierint. 4. Triplicem esse angelorum conditionem, nempe eorum qui obstinati sunt in malo et in perpetuum damnati, aliorum utiquam rebellionem expiantium, Q sanctorum denique angelorum in coelesti gloria ex­ sultantium. 5. Triplici substantia constare humanam natu­ ram, nempe corpore, anima, ac spiritu angelico, supplicii et expiationis causa, in carnem demisso. 8. Praeexistentes nostros spiritus in Adamo, et cum Adamo scienter, libere et formaliter peccato protoparentis consensis», et in hoc consistere originale peccatum. 7. Beatissimam Virginem divinam es», et quod Dei spirit» emanatio sit, et de spiritu Dei spiritus •i» sumptus ftierit' 8. Insuper commentitia in vulg» spargit miracula, novumque apostolatum, ex laicis hominib», imo et feminis conflatum instituit ac praedicat pmtifera Illa societ». Hanc ergo, eiusque doctrinam, foedam et exse­ crandam errorum colluviem, iampridem ab ecclesia Q profligatorum, praecipue in conciliis oecumenicis IV, V, VI, et Lateranen * IV sub Innontio III, ot Tridentino, patres synodi Avenionensis innant ac reprobant 3 > Caput III. Dt IteHoitt d utu tcriphurat tacrae. Cum scriptura sacra sit verbum Dei, nemo fidelis non videt quate exhibanda sit ei reverentia, et quam proinde detestanda sit temeritas, qua ad profana^uaeque convertuntur et torquentur illius verba atque sententiae. Sed nunquam satis exse­ crari poetem» impiissimum illorum facinu homi­ num, qui, nostra aetate, verba at farta sancti evan­ gel», ad pravos sene» detorta, allegant ad falsam libertatem vindicandam, ad mendacia iura asserenda, ad omnia ordinis publici vincula diseolvsnda, ad auctoritatem labefactandam, ad seditiones, tumultus, rebelliones excitandas, fovendas, roborandas. 'ite 4 733 CONCILIUM AVKNIONEN8E, 184» dmwmbria 8 hses, at ait «aaetaa Beraard··, liaitrai gfjfiaMhmt, Haeretiel aataai. iûatigaut· diabolo raritati· cor- raptor·, nihil àd arrorea diffindendo· ptaaaeatiaa eflcaciuaqa· axiatiaaraat, qua· aeripturaram aacraraa librae vataacalia Uagaia translato·, privato iadieio interpretato·, rudioribua obtrudere, ita ut doctrina pervaria pro ipaiaeimo verbo Dei ha­ beatur. Fallaciaa doloaque haereticorum aperiant pastore· populi· aibi commi····, aummopereque caveant, ut abatineant a legendi· veraionibua labe haeretica in­ fecti·. vel auapectia aut non aat probati·. Cum verbum divinum, ut ait Origenea, ait nutri­ torium animarum, maximi momenti erit inatituere, iuxta veterem normam, théologal·· officium, cui provincia demandetur clerieia et fidelibua «criptura» aacra» explicandi. B 734 Imprimatur ia fronte libri iudieiun examina­ toria et licentia epiaeo^i vel vicarii generalia ; indi­ cium vero at Hceatia non ceaaeaatur deduitive tradita, niai poatquam liber in integram typis man­ dat» faerit, et constiterit impreaaum a manuscripto non discrepare. Caput VII. D< qtwfisiadum madui ad /Um mreeadan etfue /oeradem. perientia constat. pernicioaisaimam eaae rectae •oniaque moribus pravorum librorum peatem. Igitur, a periculoaiaaima illa lectione deterreantur fidele·, eoaque saepius moneant rectore· animarum, legibus eocleaiae gravissimis prohibitum eaae ne emantur, legantur, retineantur libri a aede apoatolica vel ab ipaia epiecopi· damnati. Noverint quoque bibliopolae Christiani iisdem legibua non aibi licere huiuamodi libro· impioa. haeretico·, obscenos typia mandare venaleaque habere. * 1. Unicuique mandavit Deu· de proximo «no, ait scriptura sacra. sed rectoribus animarum, patribusfamilia» et magistri» cura «pedalia incumbit. Instanter ergo eqa hortamur, ut nihil intentatum relinquant ad tuendam fovendamque fidem, ad »ervandoa more· eorum, qui aibi subiecti sunt. Peri­ cula undique circumstant ; idcirco summa vigilantia atque conatantia utendum eat. 3. Diligenter imprimis, ut iam atatuimu·. eo· avertant a pestiferis libri», qui apte compositi atque fallaciae et artificii pleni, omnique sumptu per omnia loca in chriatianae plebi· interitum profusi, incautorum mente· animaeque depravant. 3. Arceant eoa a lectione diariorum fjournouz/ pagellarum (feuilleton») et aliorum id genu· »criptorum. quae quotidiani· aggressionibus ad religio­ nem. pietqtem ac bono· more· ex omnium animi· eradicandum collineant. 4. Summum ipsis iniiciant horrorem clandestinarum sodalitatum^ aeu societatum eorum hominum, qui omnia pietatis, iuatitiae ac honeatatia studium extinguere, more· corrumpere, iura quoque divina * C ut y . . Dt imprestione librorum. et humana miscere, catholicam religionem civilemque societatem convellere. imo.<4) fieri pos»et, funditus evertere commoliuntur; qui superbia elati. “ Caput IV. Dt Itetiont pronorum fibrorum. S Nulli ex ordine clericali liceat imprimere^vel dominationem spernunt, cupiditatumque caeco imimprimendo· tradere quosvis libro· de bibliia, dog- ç petu abrepti, in quascumque ruunt voluptates, metibus, morali Christiana et disciplina ecclesiastica 5. Ob oculos saepissime sibi ponant quantas tractantes, quin prius examinati atque probati fuerint clades religioni societatique inferrent sua negli­ •b ordinario, insuper. quemlibet clericum hortamur gent·· desidiaque; quam aeverum iudicium. quae ad subiiciendoa eidem examini alios cuiusvis argu­ terribili· expeotatio poenarum sibi immineret, ai menti libros, quo· intenderit ipse typis mandare, ne peaaimo silentio, si vigilantiae, custodiae xelique incaute sibi noceat aut religioni. defectu, animae ipaia creditae damnationem aeter­ nam incurrerent. Caput VI. t>. Gravissimum sui muneris officium reputent De boni» libri» tt dt instituendo censorum consilio. animarum rectores atque praecones verbi divini, ut 1. Uti non liceat libri· ad sacram doctrinam evangclicum ministerium religiosissime exerceant: liturgiamque spectantibus, nimirum bibliis, cate- adeoque, ut recte tractantes verbum ventari·, et chismis, misaalibus, breviarÿ·, ritualibuave, niai non aemetipeoa, sed Christum crOvifixum praedi­ horum impreaaio sit ab auctoritate ecclesiastica cantes. sanctissima nostrae religionis dogmata atque approbata. Attamen liceat uti huiuscemodi libris iam praecepta, iuxta catholicae eccleaiae et patrum editis, modo constiterit doctorum atque sapientium doctrinam, gravi atque facili oratione populis an­ hominum teatimonio, nihil eos habere quod sit a nuntient; peculiaria singulorum officia simplici ac recta fide alienum, atque ab editionibus authenticis nitido sermone explicent, omnesque a flagitiis de­ terreant, et ad pietatem inflamment Ad quod et iam approbatis non discrepare. *3. Enixe commendatur fidelibus, ut ab aliis u praestandum, assiduo revolvant studio, atque mediquoque abstineant perlegendis libris et scriptis quae, licet de rebus ad pietatem pertinentibus agant, nulla tamen authentica approbatione muniuntur. Bed et cunctos sacerdotes, quibus incumbit animaram cura, hcnon omne· scholarum magistro· ao moderatoa volumus admonito·, ne in familiia aibi subiepH· introduci permittant libros de religione vel moribus tractant··, quos legitima non sancivit auc­ toritas. 3. Ad examinanda vero scripta, quae auctore· in vulgua «mittere voluerint, episcopi adhibeant viro· ingenio, doctrina, prudentia,' vigore animi pro­ bato·, et fidei, moram, disciplinabque ecclesiaaticae apprime tenace·. Huic consilio examinatorum re­ gula» episcopi praescribent : nihil vero aapientiua invenient, quam quod, ea de re, a summo pontifice Benedicto XIV institutum eat tentur «criptura» aacra». opera patrum praeeertimquq oratione· «ancti Chrysostomi ; continuo manibus ver­ tent catechismum concilii Tridentini. quo nihil argumentis solidius et doctrina accuratius, quodque tot laudibus commendarunt summi pontifice·. Per­ spectum pdrauaaumque habeant ex ignorantia popu­ lorum, quaai ex fonte impurissimo. promanare cala­ mitate· publicae. 7. Hoc in voti· emet patribus provinciali· •ynodi. ut, ad pleniorem sacrae doctrinae diffu•ionem. pii laid et mulier·· assumerentur, qui.'par vico·, ubi deest uctunim ministrorum copia, catechiatarum officio fungerentur. .Quantae ait utilitati· apud infidele· huiuamodi institutio, quotidie teatantur miaaionum exterarum annale·. Sed nec minori· momer ti apud no· haec arit, dum novi iati catechiatae. parochorum -praçacriptionibua fideliter in- 736 CONCILIUM AVENI0NKN8E, 184« decembris 8 W haerentes, toti eraat i· edocendis rarieoUe si sa este A provinciae dioeeeaibw eoastitiri «t origi, lut * «mcbmtiaaM doctrina *. adiecta. «i opUa tarit, brevi BUM ragalaa ab episcopis approbates, eoMoeieexplicatione, quao sensam catocbioâi obvium radio* tioaem, eoioa administroram ope ot stadio, boni tibri propagontar. ribus spcgiat Capot VIII. TITULUS II. De oodetaie pallie» dicta: Propagation do la foi. Do osüta Dut ot «notorum. Cum aihil ait Deo honorificeetius, Christo ac­ ceptius, eecltaiae utilius, quodque singulis fidelibus magia proficiat, quam verae fidei ubique propa­ gandae studium, necesse eat edoceatur sedulo po­ pulus Christianus quanta bona percepturas sit quieqoia nomen dat huic piae aodalitati, quae iam, Deo favente, tot in regionibue diffusa eat aub - nomine Propagationi» Jldei, et quam tot eneomiia atque etiam gratiis spiritualibus oniaranf et foverant Caput Γ. D« callo deetes. Quam profundam in malorum voraginem de­ mersa sit hodierna societas, in qua omnia ordinis principia in controversiam adducuntur, et ipsius familiae ac proprietatis fundamenta sunt convulsa, in propatulo est. Non aliam tantorum malorum causam requirant sacerdotes Christi ministri, iis multi sancti/patree, imprimisque Gregorius XVI in mederi cupientes, quam Dei oblivionem cultuaque epistola enCyclica A *ohe nostis, et Pius IX. ei debiti negiigentiam. Omnia quippe nutare ne­ Itaque, haec noetra synodus enixe commendat cesse eat cum ipsius etiam supremae maieatatis. omnibus provinciae episcopia ut institutionem et cui debetur omnis honor et gloria, et cuius sum­ diffusionem illius sodalitatis, quantum valent, in sua mum in se imperium agnoscere ac profiteri tene­ quisque dioecesi foveant ac promoveant, atque tur homo, iura nedum illaesa sint, proterve pro­ Quapropter, quicumque selum legis eumdem animum ac aelum in pastoribus, conciona- culcentur. toribus caeterisque sibi subditis animarum rectori­ habent sacerdotes, imprimisque rectores animarum, bus excitent atque inflamment. Unde etiam eadem nihil praetermittent, ut inducantur populi ad Deum haec synodus ad istos ipsos animarum pastores et cognoscendum, venerandum, adorandumque in spiritu rectores hanc commendationem dirigit, eosque in­ quidem, quia ,,Spiritu» at Deu» et eo» qui adorant stanter adhortatur, ut, pro viribus, ad illius operis «me, ia spiritu «t evritate oportet adorare1", sed et sodalitatis omnimodam prosperitatem et effica­ etiam per externam cultua interni demonstrationem. ciam augendajn allaborenyet conferant. Ut vero Etenim, sumiqe indeceas est homines, dum tanta illud pastoralis sollicitudjms opus laetiore cum suc­ reverentia terrenorum principum maiestatem pro­ cessu et uberiore frttCfu adimpleatur/ opportunum sequi gloriantur, intimos grati animi sensus, amorem erit ob oculos fidelium poni illa tentamina, quibua venerationemque ostendere dedignari erga supremi societates multae inter haereticos errorumque.quo­ numinis maiestatem. rumlibet ministros et fautores institutae sunt, ad Sed imprimis meminerint iidem pastores suum diffundenda totum per orbem impiorum suorum esae, dum voce alios ad reverentiam numinis ex­ commentorum monstra et ad omnia fidei catholicae ç citant, praedicationem exemplis roborare, mani­ vestigia ubique, ei fieri posset, extirpanda atque festando nempe, sua sacris in muneribus explendis delenda. Ex, quo nascetur et arripietur causa vali­ gravitate ac pietate, accurataque rituum observantia, dissima, qua impellantur atque moveantur catholici, studiosissimo in templis exornandis telo. quanto u{ non minorem pro, Christo, veritate et animaram honore dignus sit supremus coeli Dominus, qui in aedibus nostris habitat, et cui illum exbifepmu» salute fervorem concipiant, exserant ac demon­ strent, quam quo illi pro diabolo, mendacio, aeter- cultum. naque hominum pernicie abripiuntur atque certant. Caveant igitur sacerdotes, ne, inter singulares Proponantur, ad- fidelium animos stimulis acrioribus novosque privatae devotionis usus, venerabilis et urgendos, bona spiritualia quae ipsi exinde per­ antiqua cultus catholici puritas detrimentum patiatur. cipient; nec omittatur eos participes futuros fruc­ Caput II. tuum seli illius flagvantissimi, quo feruntur tot viri apostolici ad evangelium ubique praedicandum, et ad gentes tam inultas hactenus in tenebris et um­ bra hiortis sedentes verum in lumen adducendas et vero Deo subjiciendas. De cultu Mariorum, cruris, reliquiarum, ac sancturum imaginum. 1. Sanctos, un * cum Christo regnantes, orationes sua spro hominibus Deo offerre, bonum atque utile esse suppliciter eos invocare, et ob beneficia impe­ Caput IX. '* tranda a Doo ,jtor /ilium mi lacui Ckriihni domittum nostrum, fui solus noster redemptor st salsator De propagation» bonorum libraram. D est, mi eorum srotioars, opem oumliumgue osq/ugors Quam fervide, nuHis laboribus impeasisque par­ credidit semperque docuit ecclesia catholica. Itaque, centes. contendant impii pervenique homines Christi maximas utilitates ex culta sanctis exhibito per­ fidem, pietatem omnemque virtutem et honestatis sen­ cipiunt fideles, quippe qui, variis in terra tentasum e fidelium meate ot corde eradicare, nemo omni­ tioaum procellis iaetati, potenti assiooram Dei bus compertum. Qu^m neopum attingendi causa, interoaoMone firmantur, idvitantnr exemplis, [fot] ex­ hoc potissimum tentarant eontinuoqne prosequuntur, citantur ad bonam, ot in spem vsniunt ao eonsortas ut inftequentiseimoe usque in pagos jngeatam libro­ futuros beatitndinis eorum, qui unae de sua felici­ rum omnis molis et formae maltitudinem dime tate secari, do Metra tamen salute suat solliciti. mineat. Hinc facile conspicitur quam neeoMarium Promoveant ergo pastores exhibendam sanetis hanc sit fidelibus exhibere, et ob oculos ae velati seb venerationem, eximias - eorum laudando virtutes, manu ponere libros sanae doctrinae eons en tanom, quae verae sunt religionis praoelarissimnm decus, et Christianam pietatem spirantes. 8ie enim Don ot gratiae divinae efficacitatis arguujentum, necnon tantum detinebantur a perversis scriptis legendis, memorando quantum isti valeant apud Deum intersed praeterea ad hoc elMcieatar ut piis, sanetis, e sonore * vero utilibus, vel saltem a quibna nil nnhnae ait perieuH lectionibus inhaereant QaaproptaV, operae * lease. IV. ta pretium synodo provincial! visam sot, ht singulis 1 Cens. Triteat, esas M, de iontd mnctinan. 737 CONCILIUM AVENIONEN8E, 1849 4eemM> 8 S. Corpora sanotoram. et qualeaonqae ahaa ■una reliquiaa,fideles congru» proeeqaaatat boaoribas. 8ad et itnagino» Christi salvatori·. Deiparae virginis, et aliorum sanctorum, qan par eet reveren­ ti·. habendae. Itaqae de hee argumuato eeoleeiae doetriaa anime· imbannt paateree, ae eaaetitaa cultui saaetorum desit, nec earn veneratioei'q>roponuntar. detur oceaaio superstitioni, errori, ant ae honor ad prototypa non rsfsratar. 738 lotam virginem Mariam Dei genitrieem. la Oalhi» praesertim eoae prodidit cultu rahgieso fideliam piatae erga saaetam virgineae ia aua iauuaeulataa». viguitqee alte aaiaia infixa haee Mariae taur grata· oeMeatia, atque aperistim ma­ iore» aoetroe ia hacee provincia Avenionsnri ita eqaaieae compertum habemee, tam ex antiqui» variarum eine ecclesiarum litargiia. tam ex eoaeiho Avenionsnei. aaao 1447 habito. Itaque, eum nihil possit eeee ecclesiae utiliae, 3. Insuper at nulla nimiae eredulrtati anna prae­ quam, ai promovental ae augeatur cultu» beattsaibeatur, ad abnsua quoedam repellendo», et rem in mae virgini», ille praecipue, qui Ipsi ut abaque labe melius ordinandam, decernimus: conceptae exhibetur, atque hie cultu» felicissima A. Reliquiae fidelibus non exponantur veneran­ dae, niai priua fuerint ab ordinario recognitae aut ait incrementa suscepture·. ai nunc procedens ex pio aolo fidelium sensu, et ex sal·, licet verissima, probatae. persuasione, iam prodeat ex fide, qua eadem verita» B. Sacrum lignum crucia non in eadem recon­ tanquam dogma credatur ; Aim inauper opportunum datur theca ac caeterae reliquiae. «it, ut, dum omnia dogmata, imprimiaque dogma C. Hae tantum picturae, imaginée et atatuae in eccleaia retineantur, quae idoneae eunt ad fovendam B peccati originalia, aut impudenter negantur, aut in pietatem, nec, inconaulto episcopo, novae facilius dubium vertuntur, ecclesia splemne auctoritatis suae admittantur. supremae in decernendis iudicifa ac definienda fide proferat argumentum, et cum tandem Christo D. Inducantur fidele» ut pia» in aedibu» habeant imagine» virtutum incentiva», ii» eliminatis, quae maxime placere hunc cultum dilectissimae suae haud satia christianae honestati consentaneae sunt. -matri exhibitum, demonstrent tot ac tam insignia, iis qui sub hoc titulo eam -invocant, recentimimis E. Omnimode tandem curandum eat ut populua temporibus beneficia concessa: ideo, haee synodus, Christianus persuasum habeat sanctos ease imprimi· virtutum imitatione colendo», in eorum festi» luxum quae die beatissimae virginis conceptioni sac^a in­ et laaciviafii penitus removenda, et non nisi sectando choata est, volens suam pietatem testari erga dilec­ viam, quam ipai triverunt, eo deveniendum ubi in tissimam {illam matrem, et profiteri gloriosum singu­ lareque Illud privilegium, atque libenti animo ob­ aeternum^xultant. sequens pientissimis sancti patris nostri Pii IX Caput III·. votis, adhaerensque quam plurimorum episcoporum De immaculata conceptione beatae Mariae ' eirgwus. iterati» postulationibus, humiliter et enixe a sua sanctitate petit, ut, veluti ecclesiae doctrinam, de­ A primis religioni» chri»tianae exordii», per om­ nea aetates pie creditum est in ecclesia befitimimam finire velit beatissimae vjrginis Mariae conceptum semper virginem Deique matrem Mariam fuisse immaculatum omnino fuisse, atque ab omni proreus absque labe originali conceptam. Cum enim ipsa originalis culpae labe immunem. fuerit „gratia plena et benedicta inter muliem", adeo Caput IV. ut sola extiterit a Deo praeelecta, quae diaboli caput contereret, perpetuo intellexit pius fidelium sensus et instinctus, eam nunquam sub potestate diaboli fuisse. Inde tota retro antiquitas eam agnovit et acclainavit, „non eerpentie afflatilnueenenoars in/rctam1, temper tum corpore, tam muma, integram et immaculatam * ; ab omni integram labe * peccati et coitu caro non in Adam lapea eet *; de qua nulla habenda est quaestio, eum de peocatie agitor, utpote quae vicit omni ex parte peoeatum * ; quae non docta fuit Erae mala *, gone ήοη fait in tenebrio md temper m luce1 ; ab omni originali poecato immanem, et ob omm contagione primae originie alienam *;, eirguum immaculatam ad guam terponti oditae non patuit *; guae eg Adam aeoumpta, macalae Adae non admisit1*** . Hinc etiam sanctissimae eiusdem virginis conceptionem a tot iam -’seculis fes^g annuo celebrat ecclesia, quae non .celebrat et colit nisi quod sanctam est; et coneilium Tridentinum comprehendere noluit in auo decreto" de peceato originali, foetam et immaeu' Origae. * 8. Bpkrem. * 8. Ambrsa (h pe. CXVH, em. Ά a. 80, opp., ed. Bea.. I. UM.) * Idem (D. * 8. Asgrnt. / De nat. et' gr., e. 9». opp.. ed. Baa., X, 144.] ■ Tteadot. Ascyr. (Oret. is e. Mariam deip., a tl, «d. lUgaa. fttr.gr·. UXVa I4S7.] ’ Asciar, aasaym. [Bnmre m pa. opp. a. Hier., ed. Migua, VII, 10«·.) ■ 8. ftxhaa Badtert. IDe portu etrgmis, ad caleam epp. a HcpbaaaLl * & Isea. Daaasaa. [Oret. II, m Deip. aeeumpt, s 8, ed. Laqata. Π. M·.) ** 8. ftt. Damian. “ Trid. asm fi, de peeeeto erigmah [in final· Ooneo, ofinnmar. vomda XLHL De merentia hie, gui Deo rent eoneecrati, debita. Meminerint Christi fidele» magnam deberi reve­ rentiam Dei et ecclesiae ministris. „lpei enim pro Chrioto legationefunguntur,eonU\uediepeneatoree myeteriorum Dei." Debetur quoque religiosis utriuaque aexua reverentia: namque per ardua paupertatis, castitatis et obedientiae vota Deo dicati, strictamque evangelicorum consiliorum viam sectantes, tam effi­ caciter ad gloriam Dei et proximorum aedificationem conferunt. Quicumque ergo sacerdotes, clericos et religiosos insectantur odio, contemptu, contumeliis, calumniis. caeterisqiie iniuriis, seu viva voce seu per scripta cuiuslibet formae et nominis, haec aeternae veritatis oracula perpendant: „(tai eaa spernit me eper. D nit; gei autem me epernit, epemit eum gui mieit me *. Nolite tangere ehrietoe mees, et in prophetia meie nolite malignari *. Qui enim tetigerit eoe, tangit pupillam oculi mri *. “ Sciant quoque poenas gravissimas sacrilegi» cleri­ corum et monachorum percuasoribua inflictae fUiase ab 'eccleaia. tum omni tempore, tum praeaertiu? in concilio Itateranenai II. Caput V. De merentia loeie eaerie, tumulie et rebue. benedictio debita. 1. Non solam personia Deo dicati» magna de­ betur reverentia, aed etiam locis cultui divino ad­ dictis seu sacris. Ait enim scriptura: .Jtewte nd 1 Lae. X. 14. • P». CTV. It. • Z4h. U. fi. 47 7M ~ CONCILIUM AWnOKBRU, 184» dmMmbris 8 isiistnerlim essum *,* «4: Jiea est Hb otiad uisi demus Dti «4 porta on·*.* Bt rerera IDfe eat ,,totornaeutaet , *** Aeutimbue oatbodHt veriUli·, Isvsoram regsaeratiostis, mbsrissrdfol trib·· Ml, measa divina; illfo iagitar saatariuat feat·· «•statopanera eoa exherreecant, seiHeet tremen­ ronae deprecatoriae, parochi moneant fideles, res istas, verbo Dei et orationibus eecleeiao bonodMaa, destinari disponique ad salutares effectas produ­ cendo·, verbi gratia ad delenda poeeata venialia, expugnandos diabolicos incursas, tempestates fogandas, morbos pellendos, sto., etc.; idooquo Chri­ stianae familiae perutiles esse, et eae devote ae reverenter servari et tractari debere. ligare utpoto qaae suat de re illicita Deoque valde iaiuriesa. 5. 8i autem noanallao sint aliae consociatione», quae, quacumque de causa, non.ament notatae prae­ dictis summorum pontificum oonetitutioaibus, et in quibus iuramentum aliquod emittitur, attamen hoc gnaoratim pro certo taceant rectores animarum, ut illicitum habendam esso iuramentum, quando pro re ignorata praestandum exigitur. dam Dei mnisststam, ipsius attributa impugnando, vel Iftit aliquid detrahenda, seu atiam ipeuss pro­ bris, coatanseliis, maledicti· aflkieado laoessaat: qui oaaetta, imo et gloriosissimae Deiparae impie obtrectant ; qui ree saeras parvipendunt et despectui S. Attendant igttarVbgentar paroehi, at wait habeat; qui in ereataris creatorem impetunt; qui ia eeelesii· deeeater at sevareater pwagantar, ata- blasphemiam ore, vel scriptis cuiuslibet modi et moresqu· istius «flati : «Artas dssmw tear samedfit titali, quasi in omnia loca disseminant; qui ut .de­ *, ms “ «a qua· litarum saaetitatem dsdscsat, vide­ liramenti· suis velati decorem addant, Christo no­ licet, ingremus invereeuadoa, contabulatio···, riaaa, men, eeemones, exempla institutaque sibi nefaria strepita·, iaeongruam oorpori· oompositioasm, usurpatione vindicantes, ia exitiosorum commen­ •umtao studio arartaai. Curent etiaa, at silentium teront argumenta convertere non verentur! in sacristie «erretur. Ne autem aedificationes, in­ 3. Horrendam hanc illorum hominum impieta­ stauratione·, ornatusque eeeleaiarum dissentiant tem vehementissime deplorantes, et sanctissimi patris arti» ebristisnae legibus, mandamus, ut nullae dein- Pii IX mbniti» et exemplis obtemperantes, non cep· 'erigantur ecclesiae, nae iam erectae refician­ tantum parochos sed omnes fideles, imprimisque tur inconsulto epiacopo. Dolendum certe iampri- patresfsmilias, per viscera misericordiae domini dem, quod eorum plerique, qui artibus excolendi· nostri lesu Christi, rogemus atque obsecramus, ut operam navant, sensum catholicam amiserint, qaem in tam exsecrandum scelus acrius invehantur, et ut exprimant, cordi inhaereat neoesse eat. Utinam illud, quantum in ipsis est, extirpate contendant. reviviscerent piae illae consociationes olim 'dictae Qua de causa, confraternitatem contra blasphe­ pontifet, imagifrt, et aliae, quarum eonfratres, pleni miam, nuper canonice institutam, multisque ditatam fide et simul artium peritissimi, construendis et indulgentiis, valde commendamus, et omne· ani­ ornandis ecclesiis ubique praesto erant, nihil nisi marum rectores hortamur, ut in suis parochiis illam, gloriam Dei et sanctorum honorem appetente·. si fieri potest, curent erigendum. Cumque non rqro reperire sit flagitiosissimo· 3: Cum vero Deus non tantum sit summe sanc­ homines, qui effrenata auri fame insanientes, sacri­ tus, sed etiam summe verax, et cuius auctoritas legas manus, proh dolor! etiam in sancta sanctorum est infinite veneranda, illum inhonorare periuriis inferre non horrescunt, omni sollicitudine caveant proreus impium horrendumque est. Quod, iteratis parochi ne infandum illud et execrabile scelus per­ vocibus, Spiritus sanctus enuntiat, dicens: ,,ΛΓοη perpetrari queat. iurabit m aoeito mso, use poUues nomen Dti tui, 3. Sepulchre etiam fidelium decus honoremque tpo Demtos *. JVesi psrtaruhu, rtddti autm Dosuum habere conreniens iustumqne est. Tumuli 'nsto isresseato ta· *.* enim Christianorum aqua et thure benedicuntur, in Doceant ergo parochi et verbi Dei praecone·, eisque iacent corpore, quae membra fuerunt Christi quantum numini contumeliosa sint penuria, quantaet habitaculum Spiritus sancti, et quorum plurima c que ex his detrimenta, non solum animabo», sed in novissimo die de terra in vitam aeternam «ar­ societati civili inferantur; et quis magis ae magis rectura eunt. Curent igitur parochi, ut coemeteria ingravescit periurium, ita ut permulti sint, qui coram muro sepiaqtur, ne immundum in eis aliquid com­ ordinariis in causa matrimonii, vel coram iudicibus mittatur, nere animalium incursibus pateant. In saecularibus periurare non horrescant, contra illud medio stet crux, ut pignus futurae resurrectionis. nefandum scelus vehementer insurgant, et ab eo Muro, sepe aut saltem fossa separetur, locus suffi­ totis viribus deterreant fidele·. · ciens ed sepeliendos eos omnes, quibus concedi 4. De societatibus vero clandestini·, quae cum nequit ecclesiastic· sepultura. e tenebris in rei tum sacrae, tum publicae exitium Sed .cum omnis ille externus hoaor erga de­ et vastitatem emersae sint, a Romanis piditificibus, functos exhibitus, pro illorum aeterna reqnie haud nempe a Benedicto XIV. constitutione /VorsdeS; Clementa XIII, constitutione lu smineisA'; Pio VII, multum prodesset, ad hoc invitantur saepe Chri­ stiani. ut precibus suis, applicatione indulgentiarum, constitutione Mcrfssiem · Issu Christo; Leone XII, et praesertim saluberrimo missae sacrificio, snocar- eonstitûtioae Çtaas graciera, Pio IX, encyclics Qui rant animabus ftatrum, qui ia paco quidem Dotoiai ptartos, ’ iterato anathemate damnatae fuerunt : decesserunt, sed quibus aliquid luendum saperest moneantur fideles, omnique diligentia edoceantur 4. Quod attinet ad re· benedictas, quale· sunt .nulli licere talibus societatibus nomen dare: neaquae, pani·,, cerei, nussiamata, parvae croces, fonda periuria esse loramenta, si qua in sis praeChristi e cruce pendentia imagines, rosarie-«t oo- steatar; eUqne quantumvis prolata, nullo Vodo ob- Caput VI. Contre htesphsmfem ut ptriurituu. Caput VII. .. 1. -Varia inter scelera, quae, tanto eam popu­ lorum detrimento, hisce temporibus srnpernat aut increbruerunt, exaggeratur blasphemia. Quam muM sunt enim, qui saepius et quasi ludentes, ,,ββ m Ds toryM. * Lsvit XXVL S. * Gea. XXVm. 17. * Apos. XXI, & * Issaa. IV, M. • Issaa. Π. W. Omium formo in votis est, ut unitas formarum orationi· publicas mwranimvo Uturgiarum ubique, praesertim ia Gallia, inducatur ac statuatur. Nee * Pauan, S. • Uvkxix. ii ■ Matta. V, M CONCILIUM AVENIONMN8E, 1849 doeombris 8 741 742 doswt votis istis arguntissiaMO ratioaea, seiBeet, A 2. Phsra ohm, praetor diae dominicos, a fidelibns eant fides sedesias oratione publica «t ritibus sacris observanda orant festo; in praesenti astsu ecclesias exprimatur m voluti praedicator, est serta maxime g^hcanaa «tata *4 quatuor suat reducto, iuxta ia· » dultam cardinalia Captura, legati waai pontificis Pii VU. videlicet: .Nativitas domini sutri Issa orationis ac ritaun. pablidtrum forma unare litur­ gie. Nihil insuper utilius ont et effleamus ad foven­ Christi. Aseeusio, Aseamptio beatae virginis Marisa, st festivitas Omnium Baaetomm. Bad quo minor est dam, roborandam et augendam in mentibus fidelium numeras dierum festorum, eo maiore stadio', fervore unitatem fidei, quam uniformitas Utargiaram, eum ao diligentia observare debeat fideles ea, quae su­ liturgis eccloeiaatica unum sit ex- praecipuis tradi­ tionis catholicae instrumenti» ae veluti organis. Nee persunt, illud sedulo animo reputantes, christiano quemquam latet, semper exoptasse, et, iuxta Tri- nomine indignum esse, qui Christi et eodosiae eius mandata, qua par eet cura, non euatodit. dentini concilii decretum, multum insudasse sum­ Quod ad festa suppreeaa spectat, desiit quidem mos pontifices, ut Romanae ecclesiae ritus, in obligatio aeae hia diebue abstinendi tab operibus omnea, quantum sinebat rerum ao temporum con­ ditio, Occidenti» ecclesias introducerentur. . Sic servilibus et miaaam audiendi; meminerint tamen sanctas Pius V, Gregorius XVI, Pius IX multipliciter parochi eam esae ecclesiae mentem, ut haec eadem festa nit nihilominus cum magna pietate et devotione ae saepius verbis ac scriptis suum ea de re animumm'festa manifestarunt ae testati sunt Accedit etiam praecolantur, hac Avenionensi provincia necessitas, iis non levibus B ' „Eam ” sntm legem adiunctam eue coluit eanctitat occurrendi incommodis, quao ex eo nascuntur, quod ' eius in dioecesibus etiam singulis, utpote quae ex multis antiquarum dioeceseon partibus constant plores vigeant liturgiae. Itaque, hisce rationibus permoti, atque imprimis voci supremi pastoris solli­ cite obtemperantet huius synodi patres, in quorum dioecesibus non viget liturgis Romana, eurabunt, ut, tua, ut fert indultum, ut iu fetiit, guae euppreua dicuntur, in ammine eceletiie nihil dt eoaasMto disseorum officiorum, Mcranmsgsw eosrrmouianrm ordine ae ritu muoertar." Hortentur igitur parochianoa suos, „eot prbetertim, qui rictum paror * tibi labore MOissnsm minime coguntur, ut iit diebue tacroeanetae mittat tacrifieio haud negligant intereue." quando idonea data fuerit occasio, Romani mimulis, ritualis et breviarii usus in eis reviviscat et accurate servetur. Interea, nihil in privatis liturgiis innovetur, quod liturgiae Romanae instaurationi obstet. Dt ieiunio et distinentia. TITULUS III. . Do disciplina ctiristiana. . Caput I. De diebue dominicit et fettit. 1. Maximo non sibe dolore provincialis haec synodus advertens, dies dominicos et festos, qui merito tam venerandi et sancti patribus nostris foerunt, adeo hacce nostra aetate, neglecto oontemptaque religione, violari ab hominibus tam multis, solo nomine Christianis; simulquo permaxime ex­ optans, hanc supremo illatam numini iniuriam pro­ pulsare, vehementer hortatur rectores animarum ut omnem ineant viam, omniquo opera nitantur, quo in posterum religiosius observentur illi dies' in suis parochiis. Quapropter, saepe inculcantes grave prae­ ceptum, omnibus fidelibus impositum, sese absti­ nendi his diebus ab omni opere servili, atque missam audiendi, in memoriam revocent, et acriter exponant quam terribile exerciturus sit Deus in sanctissimi illius mandati violatores indicium. Licet voro in , qualibet ecclesia posait quisquo implere praeceptum missam audiendi ; attamen, cum episcopis praecipiat concilium Tridentiaum1 ut moneant diligenter po­ pulum, teneri unumquemque parochiae suab intaresae. ubi eommode id fieri potest, ad audiendum Dei verbum ; cumque saepe saepius nulla alia sup­ petat via hominibus rudibus et ignaris doctrinam Christianam addiscendi, enixe hortatur omnes sy­ nodus provincialia, ut assiduo in propriam parochiam conveniant diebus dominicis et festivis de prae­ cepto. Quod ut efficacius assequantur parochi, sat­ agant- ipai imprimis dignius obeervantiusque offleia divina persolvero ; sermo eorum ac praedicatio non tant sit in persuasibilibus humanae sapientiae verbis, quam in ostensione spiritus et virtutis; item virorum ac mulierum pias sodalitates instituant, quibus sit lex, ecoleaiam frequentare, saepiusque sacramentis refici. SesaM. d> rq, cap. 4. Caput II. 1. Cum Christus, omnibus hominibus ut salven­ tur, et ad Deum finem ultimum reducantur, poeni­ tentiam praescripserit strictissima hac lege : „flnnitenlêam *agit 1"; et poenitentiam non egeriUt, omnet titniliter/triUtu1"; cum praeterea continuum instet nobis luctamen adversus carnem, utpote quae, * testante apostolo, concupiscit adversus spiritum, q adeoque obsistere debeamus tot cupiditatibus per^ersisque propensionibus, quae nobis insitae sunt, quasque haud intermissae experimur; cumque tan­ dem vita Christiana. Omnino in eo versetur, ut secte­ mur Christi vestigia, et ipsum qui solus est via sicut veritas et vita, in nobis ipsis exprimamus ac referamus;, idcirco, sancta mater eoclesia, divino afflatu edocta, varias indixit observantias quibus fideles poenitentiam exercerent, carnem et cupi­ ditatem omnes debellarent ac vincerent, et, Chri­ stum sequentes, ad Deum tenderent tandemque pervenirent. Has inter observantias praecipuum obtinent locum ieiunia, quae ecclesia, ab ipso sui exordio, indixit, quaeque sunt tum ieiunium qrfadragesimale a. temporibus apostolicis vigens, tum ieiunia quatuor temporum nuncupata, et alia certis vigiliis afflxa. 2. Quod igitur spectat ad ieiunium in quadran gesima aliiare diebus ab ecclesia praescriptis, meD minime. debeat quicumque Christiano nomine cen­ sentur, se, nisi iustis causis impediantur, cum vigesi­ mum pripsum compleverint aetatis annum, eoae praecepto obstrictos illud quadraginta diebus accu­ rato servandi; propterva per id totum tempus, ex­ ceptis diebus dominicis, unicam permitti refectionem, cui addi potest ooenula. 3. Insuper, advertens haec provincialis synodus, non unum esse ubique ieiunii quadrageûmalis ob­ servandi modum, sed alios aliis in dioecesibus usus servari, atque attendens unitatis in toto provincia procurandae bonum, opportunum duxit, ut deinceps episcopi comprovinciales inter se conferant, de dis­ pensationibus sive concedendis singulis annis, sive ab apostolica sede obtinendis. > Msttk IV, 17. * Lse-XIII. A 748 _ · CONCILIUM iVEnonSJI, 1Μ 4«μΜ· 8 ----- -------------- :----------------------------------------------- ;-------------- * >----------- TM — - 4. Quoad Mdu» rogationum, attendants^ patrua k ports itoMt * * ·0·^·Λ·μ bwQfabtMi β ooeeilii wo· i· omtabes Galiiaram diooeeoibna rigoro Mati» proa ao tab·tea; idooqao publiai pessa leg» abetineatine, praesertim ia quibnsd» dtae- tares, aid smoadentar, a saeramoeteram ensoeptieae oeeibae provinciae Avanies»i proximi·, aad Tara aroaaatur. abrogatam aaae contrario aaa, ae tend» ta dieoCaput Π oaaibu provinciae AvontoamMe, iaqaibns baaa eab• Dt Iqptirato. sistit etiam eoae obligatio, nimium rideri Idaübaa rigor» opieeopor» at quaorimoaias excitaro, baba 1. C» bapttamas ait ad salat» absolute ne­ provincialis synodus, approbante somme pontifice, cessarias, dicente Domino: Mlfim' gms run·» decernit usum earnhim aoa in poeter» fora pro­ fiurit ta epno it *Spirit ssaete. aoa potest tMrssrv hibitum. triduo rogationum, in dioecesibus pro­ so *rtgmu Dii", aedalo curant parochi ut infantibus vinciae Avenionensis. qu» primum conferatur. Et ai, propter mortis periculum, ab obstetrice TITULUS IV. vel alia persona, domi collatu· fuerit, diligenter inquirant de illiua validitate; cuius si certiores sint, Do sacramentis. tunc aueeiat preces ritusqae ecclesiae consuetos Caput I. supplere, alioquin baptisent sub ea conditione : De roerementir in penere. Si non m bgptinetus «te.; sub eadem conditibus 1. Sacramenta novae legis, in veteri lege figuris adumbrata, „per i, f** ut ait concilium Tridentiuum, omnis wro institio, ssi incipit, esi rospte ougriur, m/amissa reparatur1 ", semper curavit ecclesia ca­ tholica, ut sancte tractarentur a ministris, pieque susciperentur a fidelibus. 9. Quapropter, synodus devote recolens, in hia spiritualibus donis, immensam Dei erga nos charitatem, ac iugiter apertum et nunquam exhaustum meritorum Christi thesaurum, enixe hortatur paro­ chos et populos, ut prae oculis semper' habeant t» praecellentium signorum sanctitatem et efficaci». Cum experientia quotidiana aut frequentia vilescant etiam ree pretiosissimae, timendum est ne populi ita assuefiant tanto beneficio, ut divina sacramenta a rebus profanis non satia discernant,, deficiatque etiam in ministris debita sanctitas, necnon accurata caeremoniarum, quas ecclesia praescribit, obserc ' yantia. Ideo, vehementer optat synodus ut, ad minus, quolibet triennio, singuli parochi integram doctrinam sacramentorum, illorum dignitatem, institutionem, usum ac salubres effectua, atque sanctiores-caere­ moniarum significationes, populis sibi commissis plano sermone, pro audientium captu, ordinatim ex­ planent; nec erubescant crebro inculcare,, quod ex primoribus fidei rudimentis nemo non didicit. _ baptisandi sunt infhntes expositi vel ad xepodochium occulte delati, eti» eum schedula recepti baptismatis, nisi aliunde baptismatis iisdem collati indubitatum desumatur indicium. Item quoad bap­ tismum ab haereticis collatum, etiamsi, iuxta ca­ tholicam doctrinam, valide ab eis conferri posait, ubi tamen prudens occurrit dubium hoc eacr»entum rite non fuisse administratum, sub eadem con­ ditione iterari debet. 9. De petrinis et matrinis, servetur consuetudo recepta; meminerint tamen parochi, unum sufficere patrinum vel matrinam. Ab illo officio arceantur infideles, haeretici, notorie exeommunicati et publici peccatores. Nomina parvulis non dentur, nisi ex martyrologio desumpta. 3. Dum sacramentum ministratur, nemo risu, aut inanibus verbis, ullove indecenti strepitu tam vene­ rabilem functionem interturber^ audeat, sed omnes religiose ac pie attentos sese exhibeant. 4. Deterreant parochi a saltationibus, choreis, aliisque abusibus qui, occasione baptismi, nonnunqu» fiunt, quique reverentiae sacramento debitae, et petrinorum muneris dignitati nimie profecto ad­ versantur. 5. Excepto casu urgentis necessitatis, baptismus non alibi quam in ecclesia parochial; conferatur, nec aliter quam adhibitis sacris ritibus, qui in rituali praescripti sunt. fi. Non facile permittant episcopi ab illis ritibus separari sacrameatum. Serventur praescripta Ro­ mani ritualis circa baptismi ministrum. Fons baptiami -decenter et diligentissime custodiatur seraque claudatur. 7. Tandem, non omittatur hoc ultimum ritualia Romani monitum, nempe: >rdategu» m/sHS ex 3. Sacramentorum dispensatores neo eorum ma­ teri» et form», quas a Domino institutas, sancta Romana ecclesia tot secutorum usu servavit, sub­ stantialiter immutare, nec ipsis eti» accidentals aliquid addere vel detrahere praesumant 4. Quamvis fides et sanctitas ministri ad validi­ tatem sacramenti minime requirantur, cum tamsn nefas sit pura ab impuris tangi et sancta non sancte tractari, imprimis studeant sacerdotes, ut, nullo tem­ porio momento, non ea animi pietate, quae tantae D aouiMM st alfa ds odssimafroto baptisms, od prae­ adthiniotrationia mums decet, ornati ae omnino scriptam Jbrm», m inptinneli Mrc parochnt *c~ parati inveniantur. Idciroo, hortamur sacerdotes, canti ineriiat." quamvis a Isthali culpa stat immanes, at nitra quin­ Capiat ΙΠ. decim dice confession» non protrahant. W^tnW^iOMs Ii. Noccasum e» ut intentis animi dispositioni­ bus externus cultus respondeat, dicere supervaca­ 1: Finem et' effectus sacramenti «infirmationis neum eet Omni- ergo ratione. curent ecclesiarum, attendenti, quanta dignitate et utilitate emineat, rectores, ut vestes, orn»enta sacra, et vasa pro perspicuum est Quasi' enim modo geniti infantas e sjngulorum sacramentorum usu ac ministrations ad­ sacris fontibus egressi Christiani,' augment» viri» hibenda, ecclesiasticae munditiei nitore m puritate coelesti illo et plane mirabili chrismate accipiunt, colluceant. robore spirituali induuntur et unctione invisibili, 6. Non modo in ministrantibus,'sed in suscipien­ tanquam athletae ad, fidei certamina, muniuntur. tibus pietatem, puritatem, externumque cultam Quae virtus e Spiritu sancto procedit, quem accipit exigunt sacramenta. Attendant igitur fideles ut ad confirmatas. ea recipienda secedant, non sol» debitis aaimi Accedit eti» huic t» ooptosas gratiae et dono­ dispositionibus instructi, sed exteriore eti» oor- rum largitioni, quemadmodum in baptismo et ordine, character impressus in anima, id est sign» quoddam indelebile, unde illud sacrament» iterari neu potest. ■ Coas Trta, mas 7, 4t aserant, prsema. . ............ ~ , .liu··. .a . i CONCILIUM AVENTONEN8E, 1Μ» dooMbrio 8* T« ' ■. 7M 8. Ia seels sis latiaa'a multo tempore eoosue- < nem admittentes, aad aoa solam qui ea digni aunt, tad· viget ooaAmatioaaai non eopfaeaadi ante sep- at eum proventu earn porhipiuat. tosuiium, at ia provincia Avaaieaaaai, nonnisi poat 8. Paeri ad prissam eommuniooem in eoeleeia primam eommnnionom paaria haa sacramentum parochiali aocedaat, qnnado rudimenta fidei a pa­ administratur, at hue nanm rntinaadnm eaaaaat roche edocti heriat, et tempus oeagrunm advenerit : patres ooacilK, excieptis qnibusdam casibus, iadieio attamen, in domibaa atrinequo senna iaatitatioai episcopi. deetiaatia, ubi pro oflMia ritibuaqae aacria eat sa­ S. Monet eynodua ut nullus ad sacrum chrisms cellum, praepoaitaaqao sacerdos, admittentur ad accipiendum ** admittatnr, niai rudimentis fidei primam communionem pueri qui erudiuntur et in­ ait Imbutas; et valde parochoa adhortator, ut stituuntur. aed interni tantum, a tribue celtem men­ per pia exercitia confessioni sacramentali prae­ sibus in domo commorantes. mittenda, eoa qui confirmandi aunt in aua pa­ rochia diaponant. Caput IV. 4. Reponenda eat sacra eucharistia in aolia eccleaiia. quibua de iure vel consuetudine eam ener­ vare competit: haec facultas non concedatur, nisi legitima de causa, oratoriis privatis. b. Prohibemus, ne quis sacerdos una die. domini­ 1. Ex praecepto divino, certe necesaaria eat om­ cis et feetie de praecepto, duas missas celebret, nibua fidelibua adultia eucharistiae perceptio, cum niai de epiacopi eui licentia, quae eat concedenda Chriatua dominus dixerit : ,,ΝΜ manducavtriiit car- i tantum pro gravi causa. nem JUii hominis rt biheriti» eiut Mitpuûwm, nos 6. Insuper, laudabilem ducit eynodua agendi habebitis ritum in vo6it Quapropter, synodus Trirationem eorum qui, ei tempus ferat, capite dam­ dentina, ut omnea fideles impelleret ad praeceptum natos. ai aliunde eunt recte dispositi, sacra com­ illud exequendum, ..polerwo ajTrcta odmowt, hor­ munione reficiendos curant. tatur, rogat et oboocrat per viscera mitoricdrdiao Caput V. Doi nostri, ut omnes et tinguli, gei chrietiano no­ D» laeramento poenitentiae. mino censentur, in hoc unitati» tigno, in hoc vinculo Dr oucharieliao aocrumrato. charUati» .... eonwniunl at concordent, .... ut .... socru mysterio corpori» et sanguinis Christi.... fre­ quenter ttudper» poteint" ’. Imo, eadem eynodua de sacra communione iterum sententiam proferens, .op­ tavit „ut in tinguli» mitti», Jidelt» aditante» non tolum tpirituali qffoctu, tod sacramentali etiam eucharittiae perception» communicarent' ·. Verutntamen, eum ad fructuosiorem eucharistiae usum vir­ tutes requirantur, fides, apes, charités in Deum, amorque in proximum, atque humilitas et devotio. quae non semper in fidelibus reperiuntur, ecclesia tantum mandavit sub mortali reatu, „omnM et sin­ gulae jidelt» utriuique secus, cum od manos ditereiionit pervenerint, tenori tinguli» manis saltem tn paechate ad eommumamdum" *. Et ideo concilium hoc nostrum, omnibua provinciae parochis et verbi Dei concinnatoribus praecipit, ut fideliter, initio sacrae quadragesimae, frequenti populo confitendi et communicandi obligationem proponant ot incul­ cent vehementer, synodorum Loteranenais et Tridentinae mandatum in memoriam revocantes, donuntiantesque etiam, praelito ecclesiae prae­ cepto non satisfieri nisi in paroehia eucharistia suscipiatur. 9. Equidem per annuam et parochialem com­ munionem fideles ecclesiae praecepto, sed non sem­ per infirmae suae et 'indigenti animae satisfaciunt. Zelum ergo Dei et animarum habentes, parochi adhortantur populos sibi commissos, ut ad sacram synaxim frequenter accedant, una eoo praemonentes. ita m jWs» oonstentia et Jtrmitat», oa animi devo­ tione, oa pietate ot culta eredoat ot «nerentar [illud tacrautenbtm] ... ut oie dt animae vita, et perpetua orntiia» monti», raies rigoro confortati, - «r kuiu» mitem peregrinationi» itinere ad eodmtom patriam permiro valeant *. Et, cum confesaariis magna opus sit sapientia ad discernendum interiores animae dispositiones, quae in eucharistiae usu requiruntor, hortamur -eoa in Domino, ut lectione et oratione idonei ot periti sint in suo ministerio exercendo, non promiscue omnes ad frequentiorem communio- 1 * * * * fama. VI, U. Coae. Trii., asm IS, Coeo. TriA. ama UA Cana TriA, assa IA Cqee. TriA, sma IS, dt dt dt dt tuck.. eap. 8. ausae, cap. β. rwA, eaa. ». mcA, eap. S. 1. Plurimos ebriatianoram esae, qui a salutari poenitentiae lavacro per totum fere vitae curricu­ lum abstineant, nemini ignotum eat. Malo huic exitiali occurrere, quantum in ipsa est, volens haec synodus. mandat et praecipit omnibus animarum rectoribus, ut nihil non moliantur ad huiusmodi luctuosam fidelium segnitiem excutiendam. Saepe saepius parochiania ostendant quam necessarium ait, quam efficax et salutiferum illud sacramentum. Ad hoc rite aocipiendum illos invitent opportune et importune, paratosque se semper exhibeant et expeditos, quoties ea de re a fidelibus adsciscuntur. Nec nomen, nec domicilium poenitentis inquirant, prsesertimque caveant a nomine complicia inqui­ rendo, quod inhibet sub gravibus poenis bene­ dictus XIV in encyclica Ubi primum. Eo etiam fine ab episcopis, in qualibet cathedrali ecclesia, instituatur canonicus aut sacerdos poenitentiarius, xelo et scientia pollens, qui statutis diebus- ex­ cipiat fidelium confessiones, et viam facilem aperiat iis. qui peccata quorum absolutio est reservata, commiserunt, sive confessiones repetere vdKmt, sive denique prudentiori consilio egent. Tabella casuum reservatorum, eo quod in aetate milerrima vivimus,, parce confemariorum restringat facultates, breviter et nitide censuras' st peccata quae reservantur ex­ plicet, imprimisque ea sedulo indicet et secernat quorum absolutionem a summo pontifies obtineri neeesae est. Decernit praeterea haec synodus po­ testatem confessiones fidelium excipiendi non esse concedendam iis sacerdotibus, qui munere ecclesia­ stico carent, nisi post inquisitionem factam de eorum doctrina et moribus. Insuper non dabitur, nisi scripto, confessiones audiendi facultas, quae sit ultra sex menses valitura. - ‘i. Sciant parochi ae, vi muneris sui, teneri ad excipiendas confessiones puerorum, qui annos discre­ tionis attigerunt, et qui nondum ad sacram synaxim accesserunt, adeoque ad ipsos rite disponendos et ad absolutionem, ubi nihil obetat, impertiendam. Exhortamur etiam parochos, ut illos pueros indu­ cant ad frequenter in anno confitendum. 3. Decernimus tandem licitum eoae omnibus et singulis fidelibus adire, confessionis causa, etiam tempore paschali, quemlibet sacerdotem ab ordi­ nario approbatum, et ideo volumus paroecianos hae de re ab ipsis parochis pnblice moneri. 747 I CONCILIUM AVKNION1NBK, IMi iteaM 8 Caput VI. A jjf MttaflMi MNMmM· 1. Kxtreesam nnctionem qua·, at ait ooadlinm ,* Tridaetteu» „ΜΜ% ri pu·· aM adhuc nqaaarfa, 4K FViîfMtt (WMtifVyîtÿ W MfPWi *09· 9M/ *9^99β^9Μ ^ *9 ** 9 rf>9t MtMVBMHiMM jUhwtMB *90 9^9 J fit * 0rt * 9 ** M^99 *i9 9Î MWi * mcoateiode ae Inhere * * Irate /art, d IratatiamtM * «termoiri ealeeaea teridteatù, faoiiitu rttilM, at sanitatem corpori * taterdaai, mH auteN entera» anpoditrit, ccnsspteter1,** paroehi, omnr quo potarunt 8. Praeterea, iuxta aiuedoan eeuriHi Trideatiai moutem, , vehementer optat synodus, ut nulhm décloua aeeularis ad aaerurn subdiaeouetwa, pro­ moveatur, quoad lari poterit, due titulo oeoleaiaatieo, nid prino legitimo eoaatut ab ilio titulum patri­ monialem possideri. Si veto deficiat titalua prae­ dictu, aoeodat, ox apoetolicae radia indulgentia, epiacopi diapeaaatio. 4. Restituatur uses, sioubi demerit, promulgandi banna ordinandorum, in cuiusque parochia, una vice pro aubdiaoonatu, et altera pro pretbyteratu ; et ea oocarione, parochi fidelium precibus commen­ dent ordinandum. solo, et praeeertim opportuno tempore administrant periculose aegrotentibu». Ideo etiam oopferatur Caput VIII. puoria vita periclitantibus, ai aint doli capaoea, et Do motrimomo. eam attigerint aetatem, qua idonei habentur ad Multi, pessimum errorem pristinorum haereti­ poenitentiae sacramentum suscipiendum. 9. Memorandum eat apeciatim inter effectua corum contra indiaaolubile matrimonii vinculum extremae unctioni * annumerari ab apoatolo lacobo I renovante», vel etiam coniugii tyrannidem, ut ipsorum pdbcatorum remissionem. Vult igitur sy­ aiunt, proclamante·, fornicationi·, divortii, adulterii­ * fieri non erubescunt. Unde nodus monito * ease «acerdotM, quantum reatum que praedicatore multa oriuntur mala : nam, cum abaque indissolubili incurrerent *i, ipsorum culpa et negligent;», mori­ matrimonio familia subsistere nequeat, cumque bundo» hoc «aeramento privari accideret. 3. Quoties se dederit occasio, venu dissipet aocietatia publicae familia ait fundamentum, neeeaae parochus timore * ignarorum, quibus persuasum eat, everso fundamento, domus ipu corruat. 1. Quapropter, noe illorum, quibus Christus ip *e quandoque habetur de vita et aalute infirmi actum ** e e, ex quo eat oleo sacro inunctu». Inculcet e domina * matrimonii firmitatem qancivit, memores contrario fidelibus, vi huiu» «aeramenti, praeter verborum : ,,Çaod Dotu eonittnxit, homo non leparet," gratiam infusam animae, conferri interdum et cor­ .necnon decretis sacrosanctae Tridentinae synodi pori unitatem. Nec putet m rao satisfecisse offi­ cohaerente·, vehementer animarum rectores hor­ cio. *i semel tantum aegrotum inviserit; aed fretamur in Domino, ut summo aelo matrimonii sancti­ quenter eum adeat, ut eum eonaoletur, .eique, donec , tatem et indiaaolubilitatem tueantur atque defendant, e vivis excesserit, assistet et operam impendat 9. Insuper, quia pia praeparatio ad tam grave 4. Quamvis ordinarie aimul administrentur eu-j onus auacipiendum maiora Dei auxilia obtinet, charistia et extrema unctio, attamen, pro conditione huius synodi patribus visum Mt, sanctae ecclesiae infirmi, separatim primum eucharistia, deinde, ali- circa matrimonii celebrationem veteres leges renoquo facto intervallo, unctio olei adhiberi potent vare et earum observantiam urgere. 6. Nunquam sacram oleum asservetur extra Nullus ergo, absque dispensatione summo pontiecclesiam aut sacristiam, ne in domo quidem pa­ fici reservata, matrimonium acatholici viri cum rochi. nisi de licentia epiacopi; nec, quantum fleri catholica muliere, et vicisaim, celeffrare praesumat. potest. permittatur illud a laico deferri, au^> isto in 8i vero dispensatio illa concessa flierit, matrimonium celebretur sine solemnitate bannorumque promul­ ipsa sacramenti administrations ampullam Wstineri. gatione, et semper extra ecclesiam. 'Poterit tamen Caput VII. in aaeriatia consensus partium recipi. Nullum cele­ . Do oaeramonto ordimt. bretur matrimonium per nfibtem, nisi gravibus de Nihil certe praecellendus saeardotum dignitate, causis eôde licentia episcopi, imo nec extra missam f qui, vi sacramenti divinitus instituti, eo charactere, esque potestate ipsigniuntur, quae omnem angeli­ cam, eminentiam superat. Ipsi enim aacrooanctum et immaculatum, Deo offerant sacrificium corporis et sanguinis Christi, propriam .habent et exercent potestatem remittendi peccata, homines per baptis­ mum Christo inserendi, verbum divinum praedicandi, et mysteria Dei dispensandi. Declarat ergo synodus, antiquorum conci­ liorum vestigiis inhaerendo, non alios eaae sacria ' quoad fieri poterit. 3. Dies saltem una integra semper servetur inter ultimam bannorum proclamationem et matri­ monii celebrationem. TITULUS V. / De sxequlia. Caput unicum. 1. Ut accuratius praescripta ecclesiae circa fidelium ordinibus initiandA, quam qnoa constiterit scientia, 1 exequies serventur, ea omnino tollantur quae hoc morum innocentia, pietate, omnibuaque virtutibus . postremum piae matris in filio» officium haud sati» commendabiles ease. Itaque, iuxta Tridantini ooa- docerent. Ut autem dubia * quae exoriri poMunt, cilii praescriptum, ante ordinationem, spisoopua, faciliori solutione a *acerdptibus expediantur, oensive per seipsum sive per viros prudentes divinae­ auit nostra afhodus haec esae atatuenda; que legis paritos at in ecclesiastici· sanctionibus 1. Ab altari et feretro repellant parochi sive exercitatos, ordinandorum morae, doctrinam ae velamenta eoioris indebiti, rive signa aut symbola, fidem diligenter investiget et examinet. - k quap superstitionem redolent, sive alia quaecumque 9. Et eum, antequam ordinentur clerici, In a sacraram axequiarum ritibus aliena. parochiis aliquamdiu commorantur, caveant reetorae 2. Sacerdos qui praeeat et alii do clero miasaanimaram ne testimonium bonum de ilKa reddant, ram- *«olemnitate caeteraaque caeremonia» rituali nisi «anete conversatione illud emeriti flterint praescriptas summo studio retineant et adimpleant. Qua in ra, eosdem rsMorae synodus vult monitos, Dum ax eeeleria ad coemeterium proceditur, ea, eum gravi» peccati reum fleri, qui cum taato qua par Mt, modeatia ao devotione aeeo gerant, ecclesiae damno spiscopum deciperet. at eundem ordinem eamdemqua gravitatem re­ deundo servent, devitantes ooUoquia vana, qua» IMta aedificationi nocent. 1 Coae. Trid., asm. 14, temte. SMt/mp. 1 CONCILIUM AVENIONKN8E, 184» decembris 8 74» 8. Bi, prout St aliquando, ad tamnlum oratio habaatar a laioo, at do humanis potim quam do ehriatiaab virtutibua, clora· diooodat osploto fame·. Aoaidit qaoque, at ia aopaltura aoram, qui eonaoeiatioaiba· quibusdam adacripti seat, adhibaaatur, •ira intra aiva poat eccleaia· caeremonia·, aeriae obeerraatiàa auparatitioaaa imo at impiae: haa •ynodi patra· reprobant at damnant. 4. Quod attinet ad eoa quibu· denegandus eat honor ecclesiasticae sepulturae, serventur praescripta in rituali Romano. Attamen, in applicandia hia re­ gulis/ maxima utantur parochi prudentia. Nimium 7W it quasi animas pormUsm sajerp· Ia quo oaeer dotes etiam memores sint. solemn!· huius promis­ sionis emissae coram altari, die ordinationis sua·, qua sese obstrinxerunt praelatis suis ad praestandum canonicam obedientiam. Cum ergo tam sacra sit et inconcussa episcopo­ rum dignitas et auctoritas, provincialis synodus reprobat ac repellit omne, sive verbum sive scriptum, •ive aliud, quo illa possit in mentibus fidelium labefactari. Caput II. De epitroporum officiis. rigorem vitent, qui odia ao turbaa in ecclesiam eius1. „Cum, prout declarat concilium Tridentiniim, que mhrieteoa excitaret; neenon caveant pariter « nimia indulgentia, quae fidelibus praeberet scanda­ praecepto divino mandatum eit omnibus, quibus ani­ lum, et sanctitatem religionis laederet'. Oeneratim marum cura committo est, oves suas agnoscere, pro non denegetur sepultura iis omnibus, qui ante hit sacrificium oferre, verbique divini praedicatione, mortem signa verae poenitentiae dederint. De sacramentorum administrations ae bonorum omnium caetera, in casibus difficilibus, recurratur, si sit b operum exemplo paeeere, pauperum aliarumqsu possibile, ad episcopum. miserabilium personarum curam paternam gerere, TITULUS VI. De oAro. ' Caput I. De dignitate et auctoritate epiteoporum, deque obedientia et reverentia ipsis debita. Teterrimus certe huius saeculi morbus est effre­ nata animi proclivitas ad omni potestati contra­ dicendum et resistendum, ad omnia ipsius iura proculcanda, et ad legitimum eius exercitium sper­ nendum ac criminandum. Sed, quod pessimum est, plurimos videre licet, qui, sub fallaci progressus nomine, ea, quae de regimine .politico passim sen­ tiuntur, ad sacram ecclesiae oeconomiam applicare ac transferre contendant, et episcopalem auctori­ tatem minuere, ne dicamus evertere, conentur. Quapropter, qualem et quantam a Christo ac­ ceperint dignitatem ac potestatem episcopi, et quanta erga istos debeat esse fidelium praesertimque clericorum obedientia ac reverentia, in me­ moriam revocare opportunum et necessarium patri­ bus concilii visum fuit. Nemo igitur obliviscatur episcopos, sicut ait concilium Trideiitinum, „ia apostolorum locum tuccestuse et teste apostolo, positos fuisse a Spiritu 'sancto. „regere eedeeiam Dei quinimo, pertinere ad fidem, utpote quod ab eodem concilio definitum est, ipso· „presbyterit superiores et eue haereticam, declarante Pio VI in bulla Auctorem Jidei, pro­ positionem quae asserit, a communitate fidelium in pastores derivari ecclesiastici ministerii ac regiminis potestatem ; item mu regiminis hierarehici subver•ivatn, faventem haeresi ASrianae, a Calvino inno­ vatae, propositionem, quae docet reformationem ab­ usuum circa ecclesiasticam disciplinam in synodi· dioecesanis ab episcopo et parochis aequaliter pen­ dere ac stabiliri debere *. Itaque omnes, maxime sacerdotes, obedient prae­ positis suis, et subiaceant eis : ,,ipei enim pervigilant quasi rationem pro animabat nostris rvcHiluri, ut cum gaudio hoc faciant et non gementes: hoc enim non expediti' nobis *. In mentem saepe monita pa­ trum recolant : „Omnes sequimini episcopum . ut Christus patrem *"; et: „Esto subtectus pontifici tuo, et ia caetera munia pastoralia incumbere ’ “j obtesta­ mur omnes et singulos provinciae episcopos ut meminerint semper se obligari ad personalem in ,,sua dioecesi residentiam, ubi iniuneto sibi officio defungi teneantur *". 2. In singulis provinciae dioecesibus pii secessus pro sacerdotibus, hucusque tam utiles, sedulo reti­ neantur. Cbnvocetur etiam dioecesana synodus, praesertim quando celebratum fuerit concilium provinciale. 3. „ltem episcopi propriam dioeeesim per seipsos, aut, ei legitime impediti fuerint *," per viros idoneo· visitare non praetermittant quam saepissime poterunt. Et quoniam „praedicntio euangelii ett praecipuum epi­ scoporum mwnts, tenentur ipsi, per teipsos. si legitime impediti non fuerint, ad praedicandum sanctum letu ç Christi evangelium * “. Quod si forte perdifficile foret episcopos, qui latioribus dioecesibus sunt prae­ positi, omnes suas ecclesias perlustrare et in eia concionem habere, eos tamen hortatur haec nostra synodus, ut apostolorum exemplo populum saepius per litteras invisant *. consolentur, et instruant prae­ cipue de fide catholica tenenda et pessimis huiusce temporis erroribus vitandis. 4. Meminerint pariter epiacopi se facultatem ha­ bere corrigendi et puniendi subditorum suorum, im­ primis clericorum, excessus, crimina et delicta, extra etiam visitationes. Videant insuper ne, ex eorum incuria aut inertia, aliquod damni patiantur subditi, neve precibus vel nimio affectu aut ambientium suggestionibus deducti, minus recte agant in exer­ citio ministerii sacri, ait enim apostolus : „Si adhuc hominibus placerem, Christi servus non essem b. Tandem in audiendo faciles, in respondendo P mites, patientes in sustinendo, in corripiendo miseri­ cordes. et in consolando promptiore· sese exhibeant *. Caput III. De synodo dioeceeana. Ex «anctis canonibus institutae sunt synodi dioecesanae ad mores reforn)andos. disciplinam instauran­ dam, augendamque fidem et pietatem. Quapropter, in qualibet dioecesi nostrae provinciae celebretur, 1 S. Hierou., Epitf. «d Nepot. [ep. n. 7. ed. Migne, . I, M8.1 * Trid- aena. 28, dt rtf., cap. 1. 1 Com. Tridsat., ses·. BS, de sser. ord., caq. 4. * Trid. aeaa. 28. dt rtf., cap. 1. • Act. XX, S8. ‘ Ei eod., mi. 94, rtf.. cap. 9. • Cose. Trid., sesa M, de socr. ord., can. 7. 1 Ex eod.. »eaa 5. dt rtf., cap. 9 • Prop. IX. * Cone. Toloa. ana. 1590. • Hsbr. ΧΠΙ, 17. ’ Oalat I. 10. • 3. I Mstah. Π, 7. a ' Du. XII, 1 • Ou» IV, «, Coacn- oaxaau» touvs XLUI. 7M CONCILIUM AVÏNIONMNBB, IM» decembri· · TM A dentino, sadiro pomit, niai ab «pbespb pur Mamun autl ali·· iduae·» iadiaetar at approbationum ob­ Dt foro tpiooopi. tineat >. Offcialitatia institutam. * loaf· quidem tempero 9. Insuper, eam psrfisetio refigi··· —rfrrr pen­ vige·· ad ordinariam inriadietieMm episcoporum dent· aarvatia scrupule·· voti· obadientiau, casti­ contentiosam exeresedam, tampers autem pertur­ tati· ut imprimi· paupertati·, audalo mamiaerint bationis rente ht Gallüa lut n mimum, provinaialto ruiigiuri nmam horum quae Deo promiserint, atten­ ïaec synodus, Boat nulla lag· ad H adMringatur, dant regule· ani ordini· ut prauaeriptionue ooadlii restituit tamen quantum pratuati aodaaiaa atatai Tridaatini, ut ··· esrvaata·, au ipuoa et multe· accumaiodari potest. sperans plura nrinde naaeitara •uunm Mho· feriant Faxit natum Dona ut noriria toot •molummita. Itaque, «À uaam et eamdam in ragiouibna multiplicaater istae religioaae familiae, ration·· isdicasdi Mrvudnm ia tota provincia qaae nuit temporum difficultate nimiam immiaatau. Caput TO. Avenioaensi, episcopi eiusdem provincias eommani consilio rogal·· sondent, quibus tribunal praedictam conitituatar. | TITÜLUS VU. ’ 10. Monasteria autem snactimoaiaiium sancte· sedi apostolic·· immediate sublecta, ab episoopi·. tanquam dicta· sedis driegatia, gubernentur. 11. Tandem omne· fidele· noetrnrum dioaeeneon monentes, n· eodem animo habeant et confundant Da ordinibus religtostest pila ooagrugattonlbus. pio· «t rure approbato· religioso·, eum nonnullis B eremitis aut huiuamodi alii· falsi· fratribus; illo· Caput I. veneratione et pietate prosequantur, istos autem Dt rt/olariitu. prudenter recipiant atque tractent. 1. Quandoquidem roggter·· non modica subsidia Caput II. ecclesiae militanti iam a ranto tempora praeetite- Dt to»Mhu pütpit autUenm confrefationiAve. ■ rint, at none etiam eadem atque plura alia reli­ gioni catholicae praestare pomint, tum praebendo 1. Quoniam certe ex variis monialiuci institutis, omnium virtutum exempla, tum pro aaluta mundi •t religiosi· mulierum congregationibus recte et prece· effundendo, tum ineoipiendo et exequendo •aneto ordinati· et adminittruti·, multum in ecclesia omni· generi· opera, sive ad miaerieordiae et eha- Dei •plendori· atque utilitati· oritur, rive erudien­ ritat» exercitium pertinedat, sive ad gloriam Dei, dis ppelli· in «Choli· dent operam, sive in noso­ ••lum animarum, et scientiarum cultum oondnoeant: comii· aegrotorum, viduarum, orphanorum, infanhortamur eo· omne· ut semper nobis, in agro Do­ tulorumque derelictorum, necnon pauperum et mini excolendo, pio· auxiliatore· «t strenuo· co­ infirmorum curam habeant, sire praesint hi· in­ operatore· tese exhibeant. stitutionibus vulgo dictis criclt», tollet ftuüt, rt9. Attamen, ut omnia in ecclesia Dei cum ordine fogt», frttUttctt, etc., sive tandem spiritualibus fiant, nullum dsincep» monasterium regulare sive tantam exercitiis vacent; voluit proritreialis synodus, has erga sanctimoniales et piaa muliere· pastoralem virorum rive mulierum, in nostra provincia insti­ tuetur absque summi pontifici· eut generali appro­ C ostendere sollicitudinem ; „que «m'm, ut ait sanctus batione, aut speciali concemione et licentia ordinarii. Cyprianos, illartuo ttMiarior tti gloria, to oriam 3. Omnis autem domus regulari· sine praedicta maiortta cano» exigit'," quam curam certe epi­ auctoritate sanctae sedis fundata, maneat omnino soopi libenter impendere debent, praesertim hodie, cum ipsis omnes feminarum congregationes plene sub iurisdiotione episcopi. 4. Ut etiam multa divitentur incommoda et de­ rint subiectae. Invigilent itaque, ut ea quae legibus fectione· semper doleqdae, mandamus, iuxta mentem ecclesiasticis de vivendi illarum ratione sunt constisanctissimi Pii IX nunc gloriose et sancte regnantis, , tata, exacte observentur. 9. Ut autem ad regulae, quam professae sunt, ne ullus monasterii 'superior novitium quemlibet praescriptam vitam instituant, «erventque constitu­ admittat, nisi iste praebeat vitae bonae et Chri­ stianae testimonium, ex parte episoopi tum originis tiones suas et laudabile· consuetudine·, et ut am­ pliorem auctoritatem habeant hae constitutione·, ei tum domiciliil. nondum approbatae fiierint, episcopi, quam primum 6. Meminerint quoque superiore· nullam renun­ tiationem aut obligationem antea factam, etiam fieri poterit, eas a summo pontifice probandas cum iuramento, vel iu favorem monasterii aut caiu·- curent 3. Nullae, in poeterum, monialium quantumvis eumque causae piae, valere, siri cum licentia epi- · approbatarum domus in paroeciis provinciae erigan­ scopi rive ein· vicarii, fiat intra duo· mea··· pro­ tur, nisi de ordinarii licentia. Interdicuntur vero ximo· ante professionem, ’ omnes congregatione· puellarum; nisi prius ■ sancte 6. Sciant qtiam omnes regulare· se ad pro­ cession·· publica· vocato» accedere oompeUi pome,1 aede aut saltem ab episcopo approbatae fiierint. 4. Approbatas vero, episcoporum provinciae sol­ •x concilio Tridantino, iis tantum excepti·, qui in licitudini iterum atque iterum oommeadatau·. Curent strictiori clausura perpetuo vivunt, ant aliquo pri­ vilegio et exemptione gaudent *. Item vocati ad ergo, ut praefidaptur U· salutaribus institutis supe­ riores, eligantur et oonfeaaarti ecieatia, prudentia, synodum dioeoosanam aeqodere tenentur, nisi capi­ aetati·-maturitate et experientia pollente·, necnon tulis generalibus subdantur *. Ss 7. In ecclesiis etiam suorum ordinum psqedicare fide, qharitate, pietate et omnibus virtutibus con­ non pomunt, nisi, antequam praedicare incipiant, se spicui. b. Sed. praeter ordinarium eoafessarium, alius personaliter coram episcopis praoeontaverint, et ab . *, bis eis benedictionem petierint In ecclesiis vero quae extraordinarius, ad mentem concilii Tridentia! aut ter et etiam quater in uno monialibus offe­ suorum ordinum non sunt, non tantum benedictio­ ratur, quem adire teneantur singulae, saltem ad salu­ nem episcopi, sed et licentiam habero teneatur .* 8. Nullus quoque regularis- confessione· seou- taria monita ab eo accipienda. Moniali quoque in Zlarium etiam sacerdotum, ex «odem concilio Tri- morti· articulo constitutae detur facile specialis ■ TtkL. sses.-Sft. dt rtpUar., cap. M, (?) * Ibid., ses» V, dt nynlar, osp. It. * Ibid., tes·. M, ds nf., cap. 8. * Ibid., tern. 5, d» rtf., cap. 9. * Trit., ssss. M, dt rtf., cap. 14. · * ΙΛ. it *·*. rirp. [opp. a Cypr., «4. Balasti,'p 174]. * TM.. ssol 14, dt rtfriar., cap. ία TM CONCUAUM AVEN1ONMNSE, 184» demteia 8 TW conteseariaa. Superior vero nos/ te · * eoefsseiaam monialium audiat, at plena sua Ubertate gaaderâ posait ia earum externo regimine: et, ai commode fieri pataat, ordiaarius aoafcaaariaa ad triennium taatsun approbetur pro eodem monasterio *, saltem efauourao subiooto, ot qsamdiu eoafiwsariu· extra­ ordinariae ministerio eao frmgitar. ilia aon sadist coafeeeioaee monialium, aiai aliter visam ait opiacopo. β. Noa «tiam verbrn ooadUi Tridoatiai ad­ haerentes. decernimus, at ia fiitaram nulla malior, ia quolibet instituto in nostra provincia existant·, profssaionan emittat ont etiam habitum religionis recipiat, niai prius ipsius volantatem axamiaaverit ordinarias eat ab eo delegatu. Inquirat spieeopna, num aliae etiam habeat corporis animiqu· dotas ad sitam religiosam ia tali instituto tradu­ cendam. 7. Electiones saperioriasae [et] priorissae non fiant inconsulto episcopo, neque salcant niai ab eodem i teeriat approbatae. 8. Ordinarie, sine parentum consensu ne admitta­ tur puella etiam aotate maior, nisi gravissimis do causis ot consulto episcopo. Semper ante professio­ nem omnia, quae ad dotationem pertinent, pacto authentico statuantur, ut sic omnis difBcnltso ex parta •ecularium tribunalium vitetur. Ut aero horum om­ nium observantiam obtineant episcopi, monasteria in suis dioecesibus exietentia, quoties opus erit, in­ visant per se aut per viros idoneos. In hac visi­ tatione, attente inquirant de omnibus necessitatibus spiritualibus aut temporalibus omnium et singularem titulus vui. OMftttMBllMltbtt ·€ flklUi pti * en iteltm libae strumam an mulierem Caput uaitnun. cmfmnmîM * ft etîMefrain Ad suam tenta udam eollicitadiaem erga eeafruteraitatee pesnstartMm aliaeqae piae sirorum ae mulierum sodalitates, et ad arcoadoa abasns qui eat iam 'irrepeerant aut facile irrupere poeaeat, haec synodus aeqaentia statuit ac decernit 1. Nulla in posterem erigatur confraternités aut sodalitas in hac provincia absque ordinariorum con­ sensu et approbation· praevia, quae quidam ut so­ ciantur cum Romanis aut aliis archiconfraternitatibus requiritur. 9. Si quae confraternitates non habeant statuta scripta, quam primum conficiantur ab ordinario ap­ probanda. Antiquaram confrateraitatum constitutiones re­ cognoscendas praecipit synodus, ut, si quae sint observantiae hodiernis moribus minus accommodatae, expungantur; exemplar autem authenticum regu­ larum buiuamodi deponetur in episcopali can­ cellarie. 3. Sciant sodales et praesertim sodalitatum rec­ tores, se episcopis in omnibus subiaeere. Sodalitia autem in ecclesiis parochialibus vel' in oratorii· ecclesia· paroehiaH in subsidium annexis, directorem habent parochum aut eius delegatum, nisi aliter ordinario-visum teerit. monialium, scient·· in istis institutis summam vigi­ lantiam et sedulitatem requiri etiam' in rei doQuae vero confraternitates oratoria habent extra mestieae administration·. 9. Cum raro perfecta charitas et filiali· obedien- parochialis ecclesiae mancipium, iurisdictioni ordi­ tia exigi possint a monialibus, nisi vitae communis nariorum immediate subiiciuntur, qui eas sacerdoti, conditione·, eongruo vestium, alimentorum et re­ c cui libuerit, administrandas committent, salvis tamen, de iure, parochorum attributionibus. Unde, mediorum subsidio non deficiente, facile con­ servari queant, frequens ideo debet esse oom- cavebunt summopere sodalitate· ne missae, offièia putorum recensio et recognitio, ne, monialium ad piaque exercitia eadem hora celebrentur qua missa parochialis et officium vespertinum. annuorum redituum dispensationem electarum im­ 4. Exercitium quodcumque, praeter consuetu­ peritia, res communitatis negligenter ant improvide dinem, in suis Oratoriis, vel extra eorum ambitum, geratur '. celebrare non praesumant sodalitates absque praevia .10. Tandem, omnes nostrae provinciae sancti­ moniales hortamur, ut nunquam immemores sint pdrochi, aut, ubi 'opus fuerit, episcopi licentia, requam stricte fidem snam erga Deum et ecclesiam quirenda pariter, sive agatur de sanctissimo ex­ ponendo sacramento aut de benedictione danda. obligaverint per professionem religiosam et emis­ Non asservetur item sacrosancta eucharistia in prae­ sionem votorum castitatis, obedientiae et praeser­ fatis aedibus, nisi de legitima auctoritate. tim sanctae paupertatis, quae semper vitae reli­ b. Sancimus confraternitatem, quae processioni­ giosae nervus fùit solus aut saltem praecipuus. Illae ergo suae, ea de re, sanctas regulas stricte bus generalibus vel per annum solitis, vel ab or­ dinario indictis, invitata assistere neglexerit, hoc observare studeant, scioqte· quod si ad votum pau­ pertatis solemn· exigatur ordinarie ab ecclesia anno propria proceasione aut assistentia processioni annuae in festo corporis Christi privandam fore. renuntiatio tam capacitatis omnis dominii qpam in­ Non protrahantur nocte confratrum processiones dependent!· usus, ad votum simplex aed pprfectum paupertatis requiratur absolute renuntiatio saltem D extra parochihlis ecclesia· aut sacelli ambitum, usus independentis cuiusoumque rei. 11. Idcirco, ne superiores aut superiorissae nimis facile in hac materia concédant dispensationes, de­ cernimus, salvis tamen hac ia re sicut in caeteris, cuiuslibet ordinis et opngregationis. constitutionibus ' •t regulis approbatis, ut in posteram, sino ordinarii licentia, nulla detur dispensatio satis gravis, sive ratione temporie, sive rei sive etiam effectus, quem habere potest dispensatio in moribus assuetis monialium. Monemus insuper ut, quotiescumque agon- dum erit cum novitia aut moniali de donatione bo­ norum suorum in favorem monasterii,, ultra dotationom legitimam, nihil fiat inconsulto episcopo. : > Ux dsilsr. mugr. eàeriHl st ragsL * • Cepe. Aven. ena. t?»S (tit <8, cap. 10, Msari. Ossril. (ItOS), ΧΧΧνΠ, Μβ AJ. β. ~ Ea confraternités locum honoris teneat cuius institutio antiquior est, aut cui tribuit consuetudo ius praecedentiae. Mulieres tamen nunquam prae­ cedant viros. 7. Singulis Singulis annis annis ratio ratio reddetur reddatur aeris aeris aocyti aocyti aut impensi ordinario vel eius delegato. 8. Singulae confraternitates habeant catalogum officialium et sodalium, tabellas et codices rationum et competorum, de rebus gestis instrumentorum, fandationnm, affiliation!· et indulgentiarum, et album tandem benedictionum sanctissimi sacramenti snb sigillo episeopi.9. Sodalitiis aggregentur ii, sive viri aut mu­ lieres, qui non solum adimplent praeeeptiun eom- ■ mtinjonis paschalia, sed do quibus etiam sperandi locus est' perseverantiam et bonum exemplum. In coetibus, qui habentur diebus dominici· et festivis TM CONCILIUM ΑΤΜΜΚΜΠΒΒΜ, IM» · 7·0 •* 1 *4 *** tau *t * i * D ** refe *tq 4fe ** 4 et ** *» k *M 0btM> o e et fe bot teeüo^eo ** *4tatifeM fe ao tioai, leetieai epiritaali et MMÜi operibao Ttmi, procalgM mUM •-«μμμΗμΑμ, oberote et * Me fbiM eperibea, · ** per few· ao t * beat, eeetecie ^rae eeMMfekra *fp vc· fe 10, Sodaütfa ^eeMeMMB ei ** li e *M **** ^rate ***Mfe *ra^ oiëe jmp rarifeira» Obritbae fe raie *4» movime foveat ia Dcaoiao aoHieltade pactaeuMou Par bœ *tr et ofebSototat^ 4b A ** fe ** *4ot po ot pra * base eaim a profaaie vaaitatibuo maadiqae UteeeWo daMl * Qnte rare aaa iatoffiget quam para, qaam aroetar aaxaa doUKer, eaerameata frequeaiaatar, at amanmt ait epinapte tet famÜarum aoeeere^et religio aMotaaaiL aadira ia-abeeoadito gemitae, toi araaaea peropieere * 11 ^tet et elfe efefeMtfe) ee * *· peti eeefotatoe deleeu·, aaa ab ôppeetana paaaa eolati· remediaqu· artificam at opeMtiecvfli e fc *** *** ** ** 4 ^fe (fan, Mai a» aaab eexagiata aab apoüata opibaa paatare, q *iq * reevret Mo pstroe^ breviter et mènent aeafoata, que·, cam vota fidelium aaaaat, odoiMuitor fe ttfeee *** fe 4 eUoeetwra eet, et bail at pretta peccatorum atqae patrimonio pauperum, dot Miette meaita, eooque ad eervaada Dai at oa- ab iUa poeoidebaatar aoa at aaa aad at Dai ipeiaa deetae mandata adhortetar. ' bone. Frigida aat nimtam, quae aaa aat iaeeaaa 11. Ad aaa autam oeaftuteraitatam ntriaoqae atabtiaaaa dileetioaie ardaru, baaadaaatb; oaiadeo aaxaa quod attinet, priueipaHter impeadater ehari- ad ear aagaatib eppronram, mteoriaqae et ogeetate tatia ottaüâ. Si eodalee poeuaiao vol a ftatribaa ooartrictam aaa pateat adita·, et ia qaa aoa adeo qaotannia ia commua· eoüatae, roi a 1denba· apoate g ooafiditar, at ipai committantur amplae divitam hroblata· et qaaeoitaa nodum ia efteooe iaatileoquo gitataa. Itaque ,^riftttU aioritoa emdterm , *** dum oumptae dteëiparent, aed e ooetra aaaarrareat co­ ii qui patrua orphaaoru * enat et vidnaruu, a publie· acta·, imo lidtte prudenter aagœaat médite, pro beaqdciorum dbpeeaationa removeatur, ot humana certo teaent eoaeüii patre·, vix urnquam.pauperism, buuedqenti· eeeleuia· patriawqio ditata, et «poliia egente, captivi·, aegroti·, aoa ooadaotb eaheidium piaguefaeta, eharitatb vice· implere tentavit Mon in cornui aoeoeaitatibaa dotatarum. Ba patrua eoa- tamen quod ia ocebefa defecerit eharitan, quod cilii eue· eat, at eoafratrea, de matae mbi invieem •boit; ' pormaaet enim aemperque permanebit, et praoataado auxilio, qaaai pactionem egeat; ab qpui tempore, omnia goaoria benodeiorum proenia^ daoe eharitato ot pietate, deeue, gaadium, et farioae eua ubique veatigia eignaaa. Quid eaim eharitati ehriatianao par unquam fait exultatioaem aaaotao matri aceleaiae eomparabuat, aat erit ad arandam reficiendum ae recreandum? aeoaoa nobia aolattam at filii diloetbaiaii. Ab ipoo eccleaia· exordio, in loniaalem, ..miaU·*b4mm μ*4 ν4μ** ***** tt ***** *** ,* ' ’ TTTULC8 IX. Do exeroitto oharitatto otutettoaao. Capet enicem. n4 *f** / Mit ***** *9* mm*î* .... Ktftt tui» fùtfttt» tfttu trti iuttr Ultt. Quotquot tui» petemeerue ogrerwm out demorum eroni, wn- **** 4μ*Α 4· Dt ttxrtUia cAeritat»· fa «oetoefa tutWiea tt it 4i*IM i ^^ *nt A ** **ιίμ* < ** ^ /^ ** 4^ *** quoit» factitato mutuo * htut/lctotiot fa preefaofa 0 ** A ** t|M t* ** *4 m .*n ^ p*Mtol .PtyiWiAdfur ** 1 mi riwniewMt ftttttit tt pitftfttit< riapufit, prout ctaqua qpuo aret Hoc autem libere Inter ea, qaao epiaoopaloai aollicitediaem re­ quirant, non potaeraat petrae baiaa concilii quae ad cbriatianae eharitatb oSeia, caraaqea miaerorwn pertineat, praetermittere, prae oculi· babeatea aaaotoa epoetolou, qui taato atadio paeperum aooeeaitatibaa providebant Hi eaim, eum eaneat gloriae divinae promoveadae naioo intenti, aaimo in&xam aemperque praenoatem bebabant aeactam fratemao dilectioni· legem, quac^rraaeaptam Chriati ooOp oO *ooi ** oO *4 oo pfe t lopi^^p debitumqua iadoSoioao, de quo apeoMae: ^Wamfai fufa- ' ** ·p *ioi *S *oioo i ** JBor viaoen oerto eoamorebeatar tempora * ealataitatibea ot aaguatii· agoaorut ia quibat agnooeoadna eat Chriataa, qui ea * dive· eeeet, j^eqpdar aoa qpeaua yt *o oo^i ιΜΙμο Am^nS * 4ίοΛοο oooommi^ *· Multe eaaa videra eat a aocularibao virie ad1 * miaeroru levamaa teatafa, ead quae parum proapere anooeeaeruat; eam acta abartta·, qaa * aoa gignit ot inapirat abi Cbrinti Idea, >afaBigif Mftr aganum tt peqpanut^ Moa pauci eunt, qui oeaditioafa bunaaao ot aatiqeao pnevaricatieab obbti, propter quam dictam eat homini: ^JMadiata terra ia apare t*o »· opt o ** of Iriferfoo ** *ii 0Of bil * Mfe ot e·· 4 * o *4ore ** *o ll * tui oooferio *i0p ^fe 9 *v i*fx*oo^Ü eyatomatai lactymamm vaDe amae ariaoriaram geaua depeUereat Hinc varo factem eet, non ut dolor ot egeetae anfagerent, ead te ardea-, tior inoendaroter praoeeatb cupido feboitatie, tarreaarumquo votaptatam amer, ot indo aova epud filioa Adam oriretur malorum labea. ABa quidam modo indigoatia· providere conate out legate, ut dicitur, et ex publie· aaoteritate a» traita bene Boeotia; verum ipaa quidquid videatur utiMtatb et’ex opoataae· eharitato.factitabatur, non in de•tructionem dominii privati, eiquidem, ut aiebat oanetno Petrua, quod quioquo vendebat, „oranan« meuetot ei, tt omiimdetam fa ipeiu· trot poitttatt donec (ponto abdieuaoet Indo diaoonoram inotitutio *; inde viduarum electio, qa·· iam fa qperiiu· lema tettimonia habe­ rent; iade illa, primaevfa tomporibiu, facta eocle■iaoticorum boaoram divioio, quorum para una epioeopo ot clero, paro alia pauperibua, et alia eceleoib reaaraadb et ornandi·; bine hoepitia pro peregrini·, iaarmb ot egentibqa erecta, et quidem immenoo apparatu, quale lUud a Baoilio Magno erectum et vorbh magnified a Gregorio Namanaeno laudatum. Neo oteat oooalarb beneficentia, corporale· dnntaxat aeoemitatoo eubiovat eodoafa; verum, ad ex­ emplum beaiguiorimi Salvatori·, omaem temper earum et operam oontaMt, ut ,duph‘me «utetawltoe totum efaorvt famfaem *. wi·» atOMtaia ia omaibue rogioaiba· eoadita, qua·, torbatb tub·· et exuleatibui ab orbe ecfaatii·, aea eetem paaperibuo abmoaiam ae * ei doetriaum, ead eorum per­ mite litterarum aieaneata taedet eat. Hinc illud omaibua eeoafie ooiehruadum Vlotattii a Paala, oou ·, * ieiM * iBtxbVMta M ▼· *· «MlbolfeM cfeutitat» aomea. Iade in oivitatibu· et vicie romotieeiaua coaditae aadiq·· aehol··, quibua praeeideat •ateae virginea, püque viri Mligite· aab rtgvda vi­ vante·. Iade oub iavoaatioae eaaeti Ptaaoteri Bogie eocieta·, hoaoetandi· et ab eocleeia oanctificandia • Art. ·*.. IV, m. M, M. •DH,V, A •Itet, β. COMCIUUM - AVKinOimm, UM * daeeuMa β m * 7β •oMagtti allabor»· *, «t inatitata causa dati» spb lingenti ot lamentabili ruina corruar· nooeaee aet, titulo Jfittrittréief, aou aaneti Vineaetii -a Paule niai apud ptebeta vim aaam aserat rolido, MmulStoatahum, aou Sam numht sou Ptaram meOraueram, q'·· etiam miaaeornm aaguatii· eubvoaiaau’, ,et ita puta «at manna domo· ciroumira, m omnibua animorum aoatua, ab aliquaatoiam teaaporo barren opeut ferra duplices^ at ha·· rooens adhuc, aed dum ia medum odbrventni, raattaguaatur. Eeeleaia admodum aodaaiaa oommaadabiBa, reiqna publicae vero ad anorum aatatem novit araro, oamapeatolo, •alatifara adoleeoeotum tab eiuadem aaacti ia- ut vocatio·· aodalitaa. Hinc denique iam olia> iaati- fieteto H MttüetBa OmbIa igitv mnb tutae artifidtm ouiuatibet conditioni· ooafrateraiCum bane tanti alat momenti, 'invigilabunt epi­ tatea, qua *mataaa rabveationi· viaoulo coagmen­ tabantur. Sio catholica pietas omnibu· «mai· facta aeopi, ut 'in suis dioeeeaibea boo synodi votam perfi**, at omaea taceret mjvoc. cietur. Ipai, in ‘quantum licebit, haee pia dirigent Hodierni novatore· obtendunt bénéficia. at instituta, ot ii» ia aaa civitate praeaidebunt, atque aloemoayaa· «gonia eaae dahonaetamsato at dedecori. ia visitatione dioecaaeoe de aiagulie illia eeduio Ergono, ut inaanaa consulatur superbia·, exulabunt inquirent Bea ante provinciale concilium quolibet ab orba tantae virtute·, adeo hominem generi triennio egendum monaibua, a parochia ad ae mitti honorificae, tamque coaptandi» invicem aocietatia curabunt scriptum indicem, iu quo daaignentur partibus apta· ot efficace», videlioet, misericordiae dona aodetati collate, ot per ipaam diatributa, picta·, gratique ao memoria animi een»a»? Verum B nomina aodoram, fructuaque praeeertim spirituale·, ■·♦>;' ehriattana Ide» omnino praecdvet no pauper videatur ex hoc instituto ptovenieatea. •bioctaa; dum enim Chriatam ia paupere exhibet ' Cum autem tanto opari, quod muneri pastorali honorandum, mentem elevat pauperia ad Deum auperadditum venit, . eola» sufficere -non poeait summum benefactorem, et omnium donoramsupro- epieoopua, mandabit ipee vel vicariis gOneralibu·, mum largitorem ; et dum divitia superbiam proterit, vel aliquibus do eapitulo, ut ea de re eum parochi» ipaumque inania bona qui pro veria commutat, scripto aut viva voce conferant, et do omnibua ad mendicum et debitorem erga egenoe oonatituit,__episcopum roferuat interim miaoro goneroaoa addit animo·, cumque nobilitet fraternae dilectionis necessitudine et choriTITULUS X. tatis divinae eonaanguiaitate. Do atadtta. Nihilominus, quia dictum eat a aalvhtoro nostro , Caput I. leau Chriato beatius eaae dare quam accipere, Dt doctrina ebriatam·, Utttru, pMotojJtie ac ' operae pretium nobia visum. eat haee duo conciliaro, Ibaafopw addiaoawdir et decondit. nempe honorem victu» proprio labore,aoquiaiti, ot auxilium rei angustae praestitum, evecto etiam, ai 1. Quanti ait ut aaeerdotea stadio incumbant. fieri poaaet, egeno ipao ad huiuace beatitudinia tum ad Dei gloriam ne eodeaiae matris honorem, participationem. Posse no· id assequi faustus Um ad salutem animarum, tum ad propriam ani probavit aueooeeua illius instituti, Muttias charitati» _ ipsorum utilitatem, nod eat quod prolixe hic dicti, nuper in civitate Avenionensi excogitati, cuius demoastromua, eum neminem de hoc adveranrium ista lex eat : modicam in communi aerario pecuniae timendum habeamus, neo ullua ait, qui non videat summam deponit unuaquiaquo aodalis, ita tamen quam lugenda ex huius officii neglectu mata irrum­ ut divito· plus conferant et nihil recipiant Collecti· perent, quae chriatianam rempubliosm horrende pecuniia emuntur annonae, quao pootea infimo pretio foedarent. egenia venum eunt. Pauper, qui poteat quotidiani·Quapropter, omne· aacerdotio fungente· obtesta­ neceaaitatibua aliquid «obtrahere, aliquantulum ipee mur, per viscera Chriati, ut attendant quotidie in illud commune aerarium confert, exortaquo lectioni et doctrinae, ac tantam cognitionum deinde necessitate, ei res quibua indiget, venduntur supellectilem comparare aatagant, quanta eoa esyO~ infimo pretio, vel aubminiatrantur necessaria ad munito· et ornato· postulat Dei gloria atque volunineundo· labor··, et quaecumque exigit auperveniena taa, et iniuncta requirant miniateria. infirmitaa; Bic quae aua aunt, premente anguatin, 2. Quoniam autem ad hunc tam optandum repetit indigena, neo erabeaeit, dum communia finem nihil magia conferre compertum eat, quam abundantia ad quam iu * legitimum poaaidet, euae rectam atudioram inatitutionom in aeminariia, inopiae fit aupplementum. 8ie etiam evenit, ut ipai quamvis, ob multe ver· optima, quae ia noatria duro labore victum aibi parante· operarii, dum diooceaibua contemplanda occurrant, magnopere feturis eventibus provident, interim ooaaoctati» bonis sit nobia gaudendum, quo tamea in diea multioperibua, beneficentiae et oommunionia non obli- plicantur fructu» illi ao fiant pinguiores, praepoaitoa viacaAtar, ot ainguloram paupertas abundet in D hortamur inataater, ut maxima ia deligandis magidivitias simplicitati· ooram. Sie tandem non eximi­ •tria cautione utantur; nec adpaittatar ullus quem tur a insto labore ignavus, et ranovatur, quantum dotibus ad magisterium roqniaitia non omnino' fieri poteat, primitiva haee rerum commuitaa, qua constet eaae praeditus, imo quem in auo munero vigente, nullus erat indigena. non emo aat dia penuaaaurum merito liceat Haec igitur eynodua enixo rogat, nt in aingulta •aapiceri. S. Invigilent etiam ut una et eadem ait docendi proviaetao parooeita, etiam rnralibaa, aliquod huiaa generis inatitutam erigatur, oui praesideat parochus ratio, tum in inferioribua tam in auperioribua ctaasiadiunoto aibi oonailio ex viris ehriatiaaae pietati ba·, ad quod meh·· at effieaetim aaaeqaeaduat, addietia, vol aaltem a aaerameatoram perception· •ouatituatar praefactas atudioram, oui provincia non numino aHoata. Sollicite carabunt parochi, ut doaaandabitiu omnia curandi, quao ad stadia per­ iam excanto· operariorum chiaalibot praedicti tinent. geqlari·. aodaUtatee, quas intimo atiaotu concilii 4. Inter ea autem quao dooonda veniant, praopatrea approbant, qd pietatem axeitentar, et ad dpua tribuatur cura doctrinae Christiana·; drea quod noverint ii, qnoram raa ed, duplex aibi ofpraeaeua institutam impeltaatur et dirigantur. Profecto amarimu· ex hae dugUcl arga egente· fiainm taeumbere: primum adlioet ut verb· eateoperario· misericordia aetatem pondere aedetatis: chiaari msm netae puerorum non tradant nuda, sed Hanc anlm vehementer iamdadum ooenaotam, explicata plane et commeatata; secandam nt iaati- 7« CONCILIUM AVENIONEN8B, IM» tawWi fc 784 tuatur pro superioribaa dastibua vdati «unas de . ooatendant, in umbram morti· eoa miserrime ■ retigioae; «daa ope m omris de fide et moram dWMrgd aaddat.,. regali· addtoesre peiarint quae aeira taaeutuir et Ceveant quoque ne aeta non aecundum aeteutiam •brapti, te aeram veniant docendi’ methodum, qui, •dust ex vare ehriatiaato eruditi. 5. Peat doctrinam ehriafteaam, pria·· ia d····· eum videeat. rationem in pteribua ooeeutira, eam dorum «pria «M toaaa Maga·· gaMtoaa; quam proxime abequa mette deprimunt, adeo ut penita· ipeam ' -aequatur latiaa Magaa, eei·· quaata «it ia dtodpUnto tollaat aut tollere videantur. 8ed et quam tongteaim· ab da recedant, non aoelsutastiei· ut adita» et neeeadtaa, ia dnbtam vocari minime poteet Noe smittaat atadiam Hague· •ohm qui ita rationem praeatare autumnat, ut te graecae, catas utiHtatoa, quamvia taatae eoa dat nullis ■ revdntioaia eubddio indigeat, varam etiam •e Nngtrne latiaa·, aatia «aat teama aoa ignari· ab bia qni, licet apaoulativa qnod de atriuaque vi manifestae. et loco tenendum eet, teneant, de tamen «e rationi 6. Momteertat eatadem non ease omaino sive committant, ut omnia, ipaa una duce, scrutari, ac clericorum rivo laieoram institutionem. Toti erga Idem ipaam practice rationi· examini quad aubnon dat in explanandis at commentandi· profania iioere nqp vereantur, ad illud non attendente· scriptoribus; aed adeant quoque auctoras ecdeaia- terrificum Spiritu· sancti oraculum : „8ernteter ικβΰ*." - stiebs, Augusti *nm videUoet, Hieronymum, Lactan­ atatia epprisMtar q gitria Quapropter, mediam inter illa duo eltrema viam tium aa latiaia, Chrysostomum, Basilium, Gregprinm , ' ex graecis, at alio· ntrteaque Magnae, insta parito­ ) tenonte·, curabunt omnino, ut, te mutum et revelatio­ rum sententiam, quoe pervolvant, ao summs cura ni· et rationi· iuribua exponendi·, ita recto tramite interpretentur. Neque hoe 'ingratum at «oleatum incedant, quod neque ad ateiatram declinent neque reputent; eato enim praeatant profani, styli grandi­ •d dexteram, adeo ut, d rationi· dominium ddfondatate et magnificentia, elocutione et periodi numéro, tnr, minime» offendatur revelatio, ao d revelatio, oaetartoq·· id genua ; at eooleriasticis quam cedant ut docet, eupra rationem extollatur, rationi· in tum sententiarum gravitate et excellentia, ae indaganda veritate via non .redigatur ad nihilum. morum reguli·, tum sublimitate doctrina·, certitudine 10. Pbilouophiae autem postquam expleverint et efficienti·, nemo, nisi indocta· omnino, infietea •utriculum,' volumus ct sancimus, ut clerici pér ibit. Quapropter, numquid non turpe admodum quadriennium totum te maiori eeminario commo­ foret Ciceronem «t Demoathaaem ease clerici·, post- rentur, te ordtione et stadio persoversntes. - Intga varo iUud^uafirÿonniunt, aaoram boripturamç • quart litteriurukn' curriculum - expleverint,. fortiUa■ riore·, peregrino· autem Hieronymum, Augustinum theologiam dogmaticam et moralem, fas canonicum, historiam ecelesisatioam, rituum ac caeremoniarum •t Chrysoatomum? 7. Cum et omnibua pateat, quantum hodierni· scientiam, sacrae demum eloquentiae praecepta praecipuo temporibus dt ex historia· scientia corn- ediacant modi expectandum, volumua ut sedulam 'tradendi· 11. Porro, ea teneatur a profeaeoribua sacrarum •iua lectionibu·, profoaooree operam navare non ocripturarum-methodua, ut, litterali textu· explanapraetenUittant · c tione praemiaaa, inde, occasione aumpta, doceant Et quoniam, attente ratum oiroumetantiia, fieri adoteaoentes modum eam populo tradendi, ac illa nequit ut matheeim ao edentia· naturale· aliquo ' ad oonefonandum utendi. Theologiae dogmaticae lector, brevitati· oa&sa modo non doceant, oommeadamus, ut earum lectione· ita' disponantur, quod aih * exhinc detrimenti capiat neenon-maioria utilitati·, ea quae obeoletaiara sunt •t antiquata aut praetermittat omnino- aut leviter litterarum stadium. ■ Omnea tandem monito· esse volumua, ut, iuxta tantam attingat, ut poedt .ta ito diligent»· et coquod iam 'ipee praeperipaerat aaactaa Carol··, non piodua tractandi· ae dtoeutiendia inaiatere, quae multo exiguam adhibeant curam et diligentiam ad cor­ •unt, praeeertim' pro tempore praesenti, graviori· ruptae pronuntiationi· consuetudines penitas ’ tol­ momenti. Lector vero theologiae moralia a laxioribua lenda·. ^u. 8. At, ex hia, qua· aliquid utilitati· afferre soleat peraeque recedat' ao rigidioribue aententito, et in ad ingenium informandum, nihil certe praecipudm eam aemper propendet eententiam, quam, ut didt magia quam philoaophia, eum in ea docenda omnium Benedictus XIV, et suadet ratio et firmat auctoritas, humanarum beato cognitionum, eonatituatur. Verum atque noverit, quemadmodum laxitate more· corrum­ nec inutile· ad hoc ease naturale· «dentia· uHua puntur, ita eoa nimia severitate peaaumdari. 19. Quoniam liturgie ad ipaam Dd cultum re­ unquam dixit, qui te eia non fait indocta· outnteo.. Quam ob eauaate, licet, attento praeatati rerum fertur, et ita eum rebus divinis implidta eat «t ■tatu, nihil decernat oondlium, hoc tamen eiua te cohaeret, ut ab iis aoinngi aoa poadt, eum etiam votis eaeet, quod philoaophia· una. eum mathed et v dt quad chrtottaaâe doctrinae peronao moaumeatam, physica per biennium totum aie detnr opera, ut •t verae pietatis vim simul et suavitatem spirare videatur, ia id totas iaeumbat Htargiae professor, maior tribuatur tempqrto para pldloeapU··. Venun ea te deoandb quam * magaa opus sit ut alumnos quidquid ad illam attinet, et quanta cautione, vix utile erent arborea. Etenim non potoat noe fugare ia aeminario, qualeacumqua sint omnium tum discipulorum tum magi­ strorum .conatu, fiiudamonta tantum i4cta eaae ckaia, a plnribua melioriaque notae theologi * ad­ bibite, et mirifice 'adolecoeatium iatelligentiao ac­ commodata, quatenus omnia, quae de doctrina tbeo- ecclesiasticarum disciplinarum aedificii, et clerico· quaai ad templi aciantiae limina ductoe fbisse, aed * illi altioria aubeidia ordini * eaae auppeditahda. ai ogioa latimime per «aeram acripturam, sanctos pa­ tre·, concilia ae theologo· sparsa aunt, sub oculis illorum collecta ponit, ac uno quasi intuitu «peetanda exhibet. 14. Ad aemulationem excitandam et alendam, habeantur,, ut mos eat, aut, ubi non existant, in- ] eoa ad interiora velamini· incedere velimua. At, qnominua id pro voti· noatria exequeremur inopia vetuit. Utinam feliciora aliquando tempora adveniant! Interea tamen omnia, in praesenti, fructu· apem non abiecimu *. Ac, ut excogitatum a nobia bonum ■tituantur examina. Ex ii * aliqua aint solemniora, tantum excrescat, quantum per tempora licet, volumus et aancimua: ut ad complenda, prout * quibo ipM epiacopu * praeerit. Crebro etiam et accurate flant disputatione· et fieri potest, seminarii atudia, institutum (Undetur concertatione·, ac aliae exercitatione·, five scripto pro atudiia altioria ordini·, quae duobua annis •ive viva voce, prout ab eo explicabitur, eui of­ absolventur, iuxta ordinem et modum qui deacribetur ficium atudia dirigendi demandatum fuerit Denique in programmate postea componendo. habeantur concione·, quarum vitia, ai quae aunt, Ad atudiorum istorum cursum conficiendum, profeaaor «acne eloquentiae accurate notabit, tum duo quotenni· eligentur, ex singulta dioecesibus, quoad doctrinam, tum quoad inveniendi, diaponendi qui, cum ae pietate, ingenii facilitate ac progressu et pronuntiandi rationem. ip atudiia praeatantiorea probaverint, · auo mittentur epiacopo. , ' ' ’ · Caput Π. Aliia etiam, aive ex hac provincia, vive ex alii· ' De examine *rpre 6on>m yt rtcnn orduteforum ti dt ad libitum et electionem epiacoporum patebit illius uUatMhu teeWattidt. instituti aditus^- modo penaionem consuetam sol­ 1. At, ne sacerdote·, tractu tempori·, postquam vere velint. e seininsrio diaceaaerint, ea obliviscantur quae In hoc instituto conferentur gradus scholastici: dflieerunt, atatuimua, ut omnea, per aex anno·, ex baccalaureatu· scilicet, licentia ac doctoratus. quo ad presbyteratum promoti fuerint, quotannis, c Ad baccalaureatpm promoveri poterunt instituti statutis diebus, in locum ab episcopo assignatum alumni, elapso anno primo; anno vero seeundo veniant, ut de eis examinentur quae deeeripta exeunte, ad tentamina admittentur pro licentia. reperient *ive in ordine dioeceaano sive alibi. Et Tentamina haec quominus adeant omnea' pro­ si quis sit, cui examen illud non bene successerit, vinciae presbyteri, nihil obatabit. corrigatur ab episcopo. Attamen iuniores sacerdote·, qui praedicti ». Sed decernimus etiam et sancimus, ut, ubi­ inatituti atudia non sectantur, baccalaureatu· gra­ que in provincia instituantur, si nondum institutae dum asaequi non poaae volumua, niai tertio anno, aint, collatione^, quae per certam anni partem, postquam seminarii studia expleverint; licentiam quolibet menae, «olebant olim et etiam nunc in autem nisi tribus poat annis, quam baccalaureatum multi· dioeceaibua haberi aolent, de varii· disciplinis fuerint conaecuti. Ad doctoratum tenebitur nemo, aed ad eum ecclesiasticis, iuxta modum et ordinem · singulis cuique poat licentiam, honoris causa ad libitum episcopia in sua dioecesi traditum. aspirare licebit. Caput III. Examinatore· ac cauMrum indicé· erunt quinque De inttiMo pro eltâart * drvimw stadii * st proditus ‘. delegati, unu· nempe ex linguli * dioeceaibus, quem suu· epiacopu· elegerit. Quantumvis autem decreta haec nostra ad ma­ Hi, atati· temporibus, in civitatem metropoli­ iorem studiorum eooleaiasticorum. perfectionem ac splendorem, Deo favente, profutura sint, longe tanate, ad candidato· examinando· convenient. In tamen abaunt ut noatria ea de re voti· respondeant efirum consessu primas tenebit tanquam praeaea, ao satiafaciant Dum enim in illis condendis operam vel arehiepiacopua, vel, eo abaente, unua ex eoepiAbMutibu· autem epiacopi· omnibua, ponebamus, animo obversabatur nostro aliquid •copia. altius, ..quod ad maiorem cleri deoorem, ecdasiae praeerit ab arohiepiacopo. delegatus, qui et ipse utilitatehi Deique gloriam certe conferret, a nobia semper prints * habebit in oonaeeau privato examina­ communi eonaoaau in hac ipsa provinciali synodo, torum. quantum «inerat temporum facultatumque noatraram . Constituetur inauper· notarius aut graphariua. Diplomata, quae nomine metropolitan! et coepiratio, iqptituqndum. Et vero nihil jucundius et •coporum provinciae tradentur sigillo instituti signata, optatfâb cunctis huiusoe provinciae episcopis con­ tingeret, quam si pocaent omnibus Morarum ac in actis primum examinatorum inscripta, postea, disciplinarum alumnis ea suppeditare, unde hia intra traa menae·, in acte referentur iancellariae liceret doctrina· Macta· arcana exploraro, et altia- dioecesis cuiusque laureati. Iam vero, ut sua tribuantur bene merentibus ‘ Bea iaatitutam Mt a maeta aada ptMagatam, ut aoaatat praemia ac aemulationi· incitamenta inultiplioentur, •x litteris maiaaattaimi eartisaHa Mail aS Utaatriiaimma omnino decet; verum, quoad reeervationem quorum­ •t Mvwaedimùaam arcWsfiswp·· Anaiaaaù··· *, qua· ale dam, pro graduatia, beneficiorum et officiorum, ad tabeat: > *■ ··■«< Smm·prsrsfsodsm ttotitd *« cadroi prudentiam ac Mpientiam cuiusque epiasopi omnia, ip sua dioecesi, determinare ac ordinare, prout * risroa ·ηρ0 ·νοΑ *|β raaeriptam τ·τ CONCILIUM AVENIONENBE, 184» decembris β. ipei videbitar, satias, pro praooeati tempore, daxi■■rtaiMdui. Praotona, qaicamquo aaeordotoe uiu trigeoi'mum attigerint, ««p praedictam «rit fndatam inatitataa^ baocalaarei raneobuntar. Qui varo ad annum trigeeimam tertium porveoeriat, oadem iprio iarq tribuentur quao liomêtiatis. TU litterae Efasfrietfooi ac raesraudisoimi orahsqpsecopt Aorafononets nd oœcdüodom ouom ^Bhan, abonne greetdentio jMgmrn IX» Beatissima pater. Qaaatopora foerit semper sanctitatis vestrae ia Demum oum Ha trataminihra tantum doctrinae sede apcctoHea dsismoribra optatam, pro eorum argamoatum praeberi poeee avidaaa ait, qusuitum vshemratiseimo fidei catholicae sinceritatem, moillis qaaa ia foraltatibm oraouicie fieri eolrat, ad nuaqaa an disciplinae sanctitudinem tuendi iUaosanctam sodom rsoarranlaa indicavimus, ao sum- samqae servaadi stadio, at ia Gallia celebrari liceret aiB pontificem eboMtaadwn, ut, do spaàaü gratia, episcoporum concilia, et quanto imprimis sanctitas eamdem'dignetur aaa sanctitas baie aestrao pro vestra desiderio teneatur libertatis, qua praeeat in tempore institatioai, ad grades qnod attinet, facul­ prqvindis nostris haberi huiusmodi conventus, nemo tatem concedere, qna gaudent catholicae universi­ noscit Nec minas illud ipsum nobis, qui Galliae ecclesiis tates. _____ sumus auctoritate vestra praepositi, sunisteriumque PRO AVENIONENSIS CONCILII CORONIDE. episcopale gerimus, in votis perpetuo ftrit At quam De secrstiasimo corda donum arafrt Issa CAriri». longe eramus ab omni illam nobis contra omne fas Nullas poteet ease Christo iucundior, ecclesiae ereptam bonitatem recuperandi spe et cogitatione! utilior, gratiis et divitiis spiritualibus in homines Quanto enim magis libertatem clamabant, atque in diffundendis foecundior cultus, a pietate Christiana rats quoque constitutionibus, ut dicunt, politicis erga illum sanctissimum redemptorem et salvatorem venditabant, eo magis ecclesiae iura impetebant, nostrum exoreeadas, quam qui sanctissimo eius eiusque libertatem praefocaro nitebantur. Nec certo nobis erat melius quid expcotandum cordi exhibetur. Augustissimum enim illud cor, pars corporis a1 Verbo divino sssumpti, adeoque pro recocti rerum civilium conversione. Bed, praeter Christi, est vere, vi unionis ot unitatis hypostaticae, omnem spem, foeta est tunc mutatio dexterae, cor ipsius personae Verbi divini. Propteraa, miseri­ excelsi, qua decento, nobis licuit in concilia con­ cordiae et eharitatio intuitae, quam Christus in venire. Tantam nobis bonum, tam ex improviso obveniens, nos exercuit ao demonstravit, et quae impulit eum, ut sanguinem funderet, mortemque pro salute,nostra si neglexissemus, et facultate illa uti praetermisisse­ subiret, atque nobis corpus in cibum et sanguinem mus, ingratis sane in ecclesiam et in nostrum pasto­ iu potum in eucharistia relinqueret, est symbolum rale officium piaculi iudioaseemus nos minime in­ et organum. Ex oord^illo, lancea in cruce perfo- ' noxios. rstm nata est ecclesia, produxere sacramenta, Quapropter, animo proposuimus coucilibm pro­ exinmua et nos omnea, qui ex aqua et sanguino vinciae nostrae Avenionensis quamprimum convocare * indo scaturientibus renati sumus per baptismum, c et habere. et facti sumus de oarno et corpore Christi. In Dignatas eat misericordiarum pater hisce votis hoc cordo iugis eat thesaurus misericordiae, fons fovere, nobisque ut ea exequetemnr concedere. perennia gratiae ot plenitudo bonorum omnium in Episcopi comprovinciales nostri, nempe Monsnos effundendorum, luminis quo debemus illustrari, pessulensis, Nemausraaia, Valentinensis, Vivariensis, virium quibus possimus ad Deum ot ad salutem alacres omnino promptique > convocationi nostrae progredi, hosths omnes vincere, pericula superare, obsecuti sunt. 'mundum ac atubolum conculcaro et ' omnibus Coepta est synodus, primumque conventum habuit impugnationibus superiores effici. dio conceptionis beatae ot immaculatae virginis Hortamur ergo parochos ut fideles, quae ad cul­ Mariae foeto, ot tribus sessionibus intra sexdecim tum hunc attinent, doceant, ot ad eum exercendum dice celebratis conclusa foit Deo corte gratias debemus maximae quod omnia induerat, memoratis etiam benefietis singularibus, quae tot in locis, spoeiatimque ia hisco nostris digno omnino ao religioae toto illo'tempore peraeta regionibus tempore postis Massiliensis, a sacratissimo dat,' ot non aliud quam illius honorem inquisierint ao beneficentissimo cordo illo perceperunt homines ii omnea, qni quocumque titulo ao modo partem in et populi, qui pie ac aucte illud coluerant, ot ad opero concilii habuere. ipsum in calamitatibus privatis m publicis con­ Omnea ad unum patres atque etiam omnes infugerant. forioris ordinis sacerdotes sanctae sedi apostolieae Patres autem hic congregati, finem imposantes ot sanctitati veatrao addictissimos eeee probavere synodo, labores raca, monita o * decreta sacratissimo ao devotissimos. Ia illis omnibus emicuere rectae illi cordi dedicant, ut fructum aMerant plurimum, fidei amor, maxima a profoaia novitatibus evenio, et trustas maneat Seipoee etiam, ot sacerdotes, qui Mira disciplinae, animas vera sacerdotalis. isti synodo iaterftwruat, ot omra cieram ot fideles Iam vera, prima noetri concilii decreta hac cunctos dioocesoon suram eidem amantissime osedi spectant, ut fides oathoHea et Romana illaesa et devovent ot eoaaocraat, et eine tutelae eommradaat ab omni erroris périrais tuta rarvotnr, utquo etiam et committunt; ut inhabitantes ia sdfatorio sitissimi, magia ao magia ia amato ot corde qpacraditoram ia protectione Dei coeli contra ornais advena ot nobis populorum firmetar. Qua de rarae, errores multos speciatim signavimus, atque auctoritate pericula securi commorentur. Quae decreta unanimiter subscripserunt, ati synodali reprobavimus, quos iam ex throni apoetolici videre eat ia exemplari saactiesimo patri Pio IX celsitudine summaoquo auctoritatis exercitio dam­ primitus transmisso. naverant ao notaverant summi poatifioea, nempe t I.-M.-M., archiepiscopus Avenionensis. sanctitas vostra Httaris in eueyclicis, Gregorius XVI t Carohes-Thoams, episcopus Monepelieasis. felicis memoriae,, in litteris item oncyctiois ot aliis, t loenaee-Pranciscas-Marm, episcopus Nomen- atque Pius VI in bulla Anctorum jliti, quam inte­ BMMÎAe gram, at omnibus sacerdotibus notissima fiat, typis t Petrus, episcopus Valentinensis. maadari ac vulgari cum ipsis coacilii nostri decretis f loeephno-Hippolytas, episcopus Vivariensis. iuseimue. 789 770 CONCILIUM AVENIONEN8K, 1849 decembris 8 Decreta snbiunximus alia quibus arooaatur Idolea A omnium fonte, per - intercessionem beatae Virginio potcntissimam luant gratiae, quibus et pastores a-pravorum lectione librorum, et comparata in sin­ gulis provinciae dioecesibus foeultate inveniendi sancte debeant atque regant, ac populi ipsos, ad libros quos legant omni ex parte bonos et utiles, progrediendum in via Dei, audiant et sequantur. ' aut saltem innoxios, omni ope ad * lectiones catho­ Ut voro illa coelestia dona in noa populooque licae fidei pietatique congruentes, incitentur. Multa nostros promanaro mereamur, profitemur et hoc item statuimus decultU divino tuendo et in fidelibna necessarium esse, nempe a sanctitate vestra probari firmando ac promovendo ;’ de veneratione sacria confirmarique concilii huiu nostri decreta; hinc exhibenda; imprimiaque speciale protulimus de­ enim referent et assertam doctrinae veritatem et manifestae robur unitatis. cretum de beata virgine Dei matre, ut in suo con­ ceptu immaculata ___ , ______ pie colenda, .. et . .. in ____ quo enixe Itaque, ad pedes sanctitatis vestrae humillime sanctitatem vestram rogamus, ut eximium illud plane- provoluti, obsecramus ipsam, ut decreta haec nostra que singulare virginis privilegium definire velit tan- . benigne excipere, et iis, quae aliquam fodicarentur quam doctrinkm eccleaiae et dogma catholicum. emendationem postulare, emendatu, probare et con­ firmare velit, speciatimque ut academiam quam in­ Nonnulla etiam de ieiunio et abstinentia a fide­ libus servanda decrevimus. Inter quae occurrit istud, stituimus theologicam approbare, et ei decus statum­ quod speciali ratione auctoritati vestrae apostolicae que academiae catholieàe conferre et gradibus academicis in ea emerendis canonicam dignitatem et. subiieimus, nempe quod vigentem huc usque in quibusdam djoeceseon nostrarum partibus consue- B vim, qua honorantur gradua in catholicis univyrsitudinem aut legem a carnibus triduo rogationum tatibus ■·— ■tribuere " ■ ■ atque super collati, gratum ■habeat, absque ieiunio abstinendi, abrogandam duxerimus . haec benedictionem suam apostolicam, quam et nobis uniformitatis causa inducendae; non modo tota in archiepiscopo et quatuor episcopis et omnibus dioeprovincia, sed quaque etiam dioecesi. ceseon nostrarum fidelibus instantissime imploramus, largiri dignetur. Cum enim dioeceses nostrae singulae ex pluribus constent antiquis dioecesibus aut dioeceseon parti­ Sanctitatis vestrae humillimus et obsequentissimus servus et filius bus. in quibus varii erant quoad illam abstinentiam t I.-M.-M., archiepiacopus Avenionensis. usus, hinc istud incommodi ortum erat, quod in aliis euiusqup dioeceeeos locis aut parochiis aliud Avenione, die 30 ianuarii 1850. servaretur, adeo ut certarum parochiarum incolae BREVE PONTIFICIUM PII, essent abstinendi lege obstricti, qua immunes erant incolae parochiarum confinium: ex quo non leve dimno proesdeatw, pçpat IX. oriebatur frequenter violandae legis periculum. Pira rara IX. Si vero potestatis nostrae limites excesserimus, Venerabilibus fratribus loanni-Mariae-Mathiae, archi­ humillime sanctitatem vestram rogamus ut auctori­ episcopo Avenionensi, et aliis antistitibus illius ectate sua decretum illud nostrum firmare dignetur, clesiastieae provinciae. eique vim addere quam postulare nybîs videtur praesens rerum nostrarum fideliumque nobis sub- c FnwraMM /retrss, salulsm st apostolica»» bswsdsetumses. , ditorum status. Post, alia vero nonnulla tum de sacramentis Vehementer delectati sumus vestris obsequentum de variis cleri gradibus decreta, duximus tissimis litteris, quas die 30 proximi mensis ianuarii opportunum instituere primo aliquod charitatis. erga datas una cum actis provincialis Avenionensis synodi proximum in provinciae nostrae dioecesibus simili a vobis habitae, ad nos misistis. Ex ipsis enim ratione exercendae veluti instrumentum, piùm so­ litteris summa animi nostri consolatione magis / dalitium, cuius cura sit et' officium, ut, episcopi magisque cognovimus, qua singulari erga nos et voluntati ac ductui obsequens, necessitatibus ege­ apostolicam sedem fide, amore et observantia prae­ norum eorumque'speciatim operariorum quibus deest stetis, et quo episcopali selo animati sitis ad ea labor quo, artem suam, exercentes, victum sibi peragenda, quae in hac praesertiqi tanta temporum familiaeque sufficientem comparent, provideat; et iniquitate ad ecclesia? causam tuendam, ac ani­ secundo aliquod studiorum ecclesiasticorum impri- marum salutem procurandaiffi conducere ■ possint. misque theologicorum curriculum ad quod non Namque ubi primum potuistis, nulla interiecta mora, iuxta nostra ac vestra desideria, ex sacrorum calo­ minore quam duorum annorum tempore emetien­ - dum, ii admittentur^ qui quatuor iam annis theo­ num norma provincialem ipsam synodum concele­ logiae in seminario studuerint, seoeque pietate, brare properastis, ut in eiusmodi sacro conventu, . / ingenio atque sedula animi ad studia applicatiohe Collatia inter vos consilii» et studiis, ea statuere praestantiores exhibuerint. P possetis, quibus ip vestris dioecesibus et catholica In hac autem acadepgia theologica quam nos, fides integra afque inviolata servetur, ac solidius archiepiacopua et quatuor huius provinciae episcopi, firmetur, ecclesiastica disciplina magis magisque sumptibus nostris instituimus pro viginti alumnis, foveatur, divini eultu» maiestas et splendor augeatur, item de nostro duos per annos sustentandis, et pro fideles vobis commissi a tot undique grassantibus aliis, qui de suo victuri admittentur, promovebuntur erroribus pestiferisque libris amoveantur, ac sanae ad gradus aoademicos, nempe ad baccalaureatum, doctrinae pascuis' enutriantur, et ad morum honesta­ ad licentiam et ad doctoratum ii, qui solemnibus tem. [atque] virtutem, religionem [ac] pietatem exci­ examinibus probati fiierint. tentur »t inflammentur. Ac perlibenter ex iisdem Haec sunt, beatissime pater, quae in concilie vestris litteris novimus, quantopere vobis inter alia nostro ad maiorem Dei gloriam, ad regnum Christi cordi sit, venerabiles fratres, omni cura prospicere, salvatoris nostri in fidelium cordibus firmandum ut clerici, qui in seminariis cum maiore pietatis et et ad ecclesiarum nobis creditarum'bonum statuimus. ingenii laudo studiorum curriculum exegerint, am­ ' Dignetur .Deus optimus huic qualicumque tenui- . pliorem sacrarum forum, ac theologicae potissimum * tatis nostrae operi * benedicere, vimque ac fecundi- scientiae cognitionem penitus ac rife addiscere pos­ tatam conferre amplissimam. sint, utque in vestris dioecesibus pium aliquod so­ In ultime nostra sessione, decreta illa omnia, dalitium sub vestro regimine et ductu existât .in illorum praecipue pauperum subsidium, quibus deest. una ao greges nostros noaque ipsos pastores con­ secravimus sacratissimo cordi lesu. Ex illo honorum opus quo propriam exercentes artem, sibi snaeque Conçus omtxaai. tomos XUII. * A CONCILIVl^AVENIONENBE, IMS iwabrii ·. 771 familiae consolera queant. 771 furàadismmum autem A minori aaimi voluptate perlegerant, quae saluberrimo eoMtitata supt, ut in siero doctrina augeatur, atque parochi, sacerdotes, regulares, moniales et piae mulierum societates, seipsoe praebeant qxem- nobta accidit perspicere quanta veneratione aanctiaoimsro Dei genitrices» virginem Mariam prosequi gloriamini, et quam vehementer opfstis. ut erga immaculatam eiusdem beatissimae Virginis concep­ tionem cultus in omnium fidelium animis', magis in di.es augeatur et conflrthetar.. Quamobrem, de his rejtus omnibus vobis vel maxime gratulamur, venera­ biles fratres, vobisque addimus animos, ut in hac tam tristi raram ac temporum perturbatione pergatis maiore («4udio| atque alacritate ministerium vestrum implere, ac bonum certamen certare, nihilque un­ pium bonorum operum pietatis et misericordiae. . Non dubitant proinde patras eminentisaimi quin, ex tam salutaribus legibus, uberrimi fractu· pro­ vinciae toti sint redituri, speraatque elcmentiasimum Deum totius consolationis in abundantia divinae suae gratiae tibi, reverendissimine domine, et prae­ claris .tuis suffraganeia propitium adfbturum. et tam sedulis pastoralibus curis benedicturum. Caeterum, si quid minue accurate expressum dei aliquantisper emendandum censuit sacra congregatio, id etiam sanctissimo domino nostro subiecit. prout perspiciet amplitudo tua in folio signato littera A. Quae in synodo super ieiunio triduo rogatiodum sta­ quam intentatum relinquere, quo Dei einsque sanctae ecclesiae causam, iura. libertatem impavide pro­ pugnare. et fideles vobis commidbos ab inimicorum hominum insidiis et fraudibus defendere, atque ad salutis semitam deducere valeatis. Pro certo vero habeatis velimus, vos congruum de provincialis tuta fuerant, de voto sacrae congregationis benigne vestri concilp actis, quae nostro et apostolicae I confirmavit sanctitas sua. ut ex folio littera B ; quae sedis iudicio subjicere festinastis, responsum statim tamen prorogandam censuit academiac et graduum esae accepturos, ubi primum acta ipsa a nostra eoqferbndhrum adprobetionem. prout aliis pro­ concilii congregatione ex more fuerint perpensa vinciarum arehiepiscopis rescriptum fuit. Tandem et recognita, atque interim a clementissime miseri­ -sub folio littera C, reperirt amplitudo tua nonnullos cordiarum patre humiliter enixeque exposcere haud sacrae scripturae ac saneforam patrum textus * omittimus; ut uberrima suae bonitatis dona super suae fidei restitutos utpote in capitibus synodi non voa. venerabiles fratres, «propitius semper effundat bene exscriptos ab amanuensi, quorum correctionem quae in omnes quoque fideles vobis concreditos Curabis,, antequam typi * synodus ipsa mandetur. copiose descendant quo ipsi magis in dies crescant De qie viro ita sentias yelini, ut ad queeeumque' in scientia Dei. et alacriori usqn» pede incedant in tui commodum commissique gregis utilitatem per semitas Domini, cuius superni praesidii auspicem paratissimum habeas, et interim ex animo fausta qf studiosissime nostrae in vos voluntatis testem omnia tibi precor a Domino apostolicam benedictionem toto ebrdis affectu robii Amplitudinis tua *, uti frater studio. ipsis, venet *bi|es fratres, cunetisque vestrarum dioe­ A cardinalis Maius, praefectus. cesium clericis. Iqicisque fidelibus peramanter im­ A Tomassetti. subseeretariu *. 'j pertimur. ; Romae. 12 augusti 18bO. ) Datum Neapoli, in surburbano Poetici, die AvenioiJmsi archiepiscopo 20 martii annô 18M>., pontificatus nostri anno quarto. p *. Pius papa IX., . LITTERAE RKSi KIPTt M APOSTOLI·TM. IJeatissime pater. Boataaae ecclrtiae Maii, cotgregatioide sacri concito Trideritmi iaterpreti» i praefecti. AMnadtiMMU sanctas Archibpiscopus Avenionensis una cum suffra·' ganeis humiliter exponit in synodo provinciali, mense decembri superiuri" anni 1849 celebrata, nonnulla Perillustrissime ac reverendissime domine uti quoad iciunium servanda tussisse. Etenim post frater. . declaratam obligationem unicae comestionis, cui Grata admodum fuerunt sacrae [congregationi) addi poterit caenula; post sibi readrva^m facultatem, coneilii Trideatini luris interpreti ae vindici, quae sibi eollatis interim consiliis, dispensationes concedendi, de more a sdnotissimo domino grtdtta acta synodi vet. si opus sit. ab apoatolica sede obtinendi, com­ munem usum quoad dies rogationum statuere con­ Avenionensiq a te. amplissime praesul.-et a com­ provincialibus epileopis menso decembri superioris suerunt. Cum enim provincia ex pluribus antiquis anni celebratae, libentissime expendenda ac re- dioecesibus Coalescat; fit. ut in una ex duabus finicognoscenda quscepit. Novit enim, tum ex littera· *timis paroeciis euiusque dhiecesis, diebus rogationum amplitudinis ttiae, tum ex synodi capitibus, verae reve- - 'abstinentiae lex rigeat, non vero in altera: hinc, in rentiae et obedientiae sensus erga apostolicam hano- «praesentibus praesertim rerum ac temporum circum­ sedent et sacram ipsam Christi vicarii personam: p stantiis, frequentium violationum non leve oriebatur : studium cultum divinum firmandi ac promovent, periculum. Ad hoc vitandum malum, omnes pro­ vinciae fideles a lege isiunii exonerarunt episcopi. 8i neenon Romanam liturgiam introducendi in ea quo­ que provinciae loea in quibus nondum viget, ut, ex 'vero in hoc synodus fiaeultatia' suae limites excessit, concordi illo sacrorum rituum exercitio, unitatis vin- humiliter rogat arobiepiMopus orator cum suis comprovinciaKbua episcopia sanctitatem vestram, ut decre­ culum in fidelium meatibus augeatur. tum illud Suprema Ma auctoritate confirmare digne­ Perspexit etiam sacra congregatio summo cum tur pro bono animarum eiusde^provinciae. Quod etc. gaudio synodi patres suas armasse dexteras tri­ stissimis hisce temporibus contra mqustruoaa opi­ Dit 11 augutti 1860, taaetituanu dormmu totter, nionum commenta ae graasantes errores, eum ma­ aa/dita retaliate iofraaeripti .suboscretarii taceat ximo aormarum et civilis quoque societatis damno ac improvfdae iuventutis et imperitorum perversione. eaaffegafioait eoaedii, decrttuai enuntiatam 'm prdwnsieli concilio editam repar Muafo triduo rogatiomaee Laetati sunt eminentisaimi patres de mediis quae proposuistis, sive ut perditos homines ad viam salutis revocaretis, aive ut bonorum pietatein foveretis, tum de sollicitudine avertendi fideleva pravorum librorum lectione, tum [de] bonorum librorum eflhaiona. Nec non ompUus terrendo, supreme Me dactoritatt betigte approbavit et coq^rmuoit. A. cardinalis, Maius, praefectus. A. Tomaaaetti. subsecretarius ' ■ ns ................. · CONCILIUM AVENI0NEN8E, IMS decembria 8 I. ( LETTRÉ 8YNGDIQUE ADRESSEE PAR LES PÈRES DC CONCILE PROVINCIAL D'AVIGNON, AC CLERGÉ KT AVX FIDÈLES DE LEVES DIOCÈSES. L'arcbndfue métropolitain-et lee éeéquee de la pro­ mis tfjlnÿNOK, au dtrjt et MX Jiddlee dé lettre tüocdeee, ealat et bénédiction eu Xbtre - Seiaueur Jfiu- Ckriet. No· bien aimés coopérateurs * cher frère·. et nos 774 - PATRIE CONCILII PROVINCIALIS AVENIoNENSIS AD CLERCM ET FIDELES STARVE DIOECESI ΓΜ LITTERAE 8YNODICAE >. Arebiepieeopue tHinpdiU et rpùttfi pnvefiee Aeenioneneie den et /delibue dieeeeeùnu euantm ealutem et benedictionem in .domino noetro leeu Cbrieto. très Au mojnent d'achever les travaux du concile provincial, noua éprouvons un vif sentiment de gratitude envers Dieu qui a daigné préparer les voies de la réunion de cette sainte assemblée et la conduire à une heureuse fin. Dans nos entre­ tien· commencé· et continué * en présence et sou· l'inspiration du saint Esprit, l'objet constant de nos méditation·.a été le maintien de la pureté de la foi. l'ordre du culte divin, ' la restauration de la discipline chrétienne et ecclésiastique, les movens enfin de ranimer la piété et la charité dans tous * les cœurs. Noua avons fomulé sur ces différents sujets des décrets que noua vous ferons connaître plus tard, lorsqu'il· auront été soumit t l'examen et A l'approbation du chef suprême de l'église. En attendant, nous ne voulons pas vous laisser ignorer que vous avex été sans cesse présents à la pensée de vos évêques réunis, et qu'ils se sont préoccupés avec amour de vos plus chers intérêt· du temps et de l'éternité. Nos Ames se sont émues h la vue du spectacle que le monde offre sn ce moment: Toutee lee peuedee du cœur de. l'koueu eemblent tournée· oere le tuai1 ; preeque tou· ont dddiud de la toit du bien; la vérité a did obecurde devant leur· peux, et ile ne font plu· pue de· auvree inutile· pour le ciel *. Aussi, pressés par le sèle pastoral et par l'affection dont nous sommes péné­ trés pour le salut de vos Ames, nous avons résolu dé cous adresser d'une voix commune des instruc­ tions salutaires propres A diriger vos pas au milieu ^les erreurs et des dangers du temps présent. Noue vous signalerons avec franchise et uns dé­ tour les plaies qui affligent la religion et la so­ * Dilecti adiutores nostri fra carissimi. Provinciali concilio finem iam imposituri' maxi­ mas habemus benignissimo Deo gratias, qui aditum nebis patefecit ad sancta haec comitia celebranda, eademque ad felieem exitum perducere dignatus est. In congressibus nostri·, quo·, praesente et aspirante sancto Spiritu, exorsi et persecuti aumus. assidue nobis in oculi· animisque versabantur tuenda fidei integritas, ordo divini cultus. Christianae et eccleiiasticae disciplinae instauratio, ea denique, quae ad pietatem caritatemque in omnibus reno­ vandam valerent. Qujbus de' rebus, visum I-st de­ creta quaedam condere, quae, postquam a summo ecclesiae moderatore examinata fuerint et approbata, promulgabimus. Interea, illud vos ignorare nolumus, congregato· episcopos vestros assidue vobiscum mente et cogitatione fuisse, et quaecumque habetis vel ad hanc vitam vel ad illam immortalem carissima, diligentissime tractavisse. Gravi enim afficiebamur dolore, cum praesentem humanarum rerum statum intueremur: „Cmtcta enim cogitatio bominie intenta videtur esse ad malum * ; paene omnes dedinnrenmt a via recta, et obscurata in eorum animis veritate. eimul inutile· facti eunt." omnique aeternae vitae merito inanes *. Quare, pastorali studio et vestrae salutis animarumque amore impulsi, salutaria vohis documenta communi quasi voce tradenda esse duxi­ mus. quibus instructi, inter huius temporis errares et pericula tuto ingrederemini. Itaque, tum vulnera, quibus nunc religio et societas afflictantur, libere atque aperte vobis demonstrabimus, tum etiam remedia, quibus solis tantum et tam prope despe­ ratum malum sanari posse arbitramur. ciété. et nous vous dirons en même temps les re­ mèdea que nous estimons les seuls propres à guérir ce mal si profond qu'on le croirait presque dés­ espéré. Nous ne nous dissimulons pas les difficultés d'une pareille tâche. Nous la remplirons cependant selon la mesure de nos forces. Que le Seigneur tout puissant et tout bon daigne communiquer A notre .voix son efficace divine, afin <^u^Ia~parole Quod consilium. etsi, quam arduum sit. plane intelligimus. nihilominus tamen pro viribus exae­ quemur. I'tinam Deus optimus maximus vocem nostram sua virtute confirmet, ut pastorum monita, •d greges perlata, sic paratis excipiantur auribus, ut salutares et copiosos fructus affqrant ' Utcumque des pasteurs retentissant au milieu de leur· ouailles, erit, ii certe, qui pro domo Israël ekcubare iussi soit écoutée avec cette docilité qui la rendra fé­ D sunt, non commiserint, ut popuhim Del· in interitum conde en fruits de salut. Quoi qu'il arrive, ceux qui sont établis les sentinelle· d'Israël n'auront pas ' ruerr' ignava et noiia taciturnitate paterentur, tum praesertim cum .,non iam deradi tempue eeeet eed A se reprocher d'avoir laissé périr le peuple de . ' Dieu par un lâche et coupable silence, alors qu'il lognendi," ' dtait tempe, non plue de ee taire, maie de potier. Magno igitur cum dolore, fratre· carissimi. apud Nous vous dirons donc, nos très chers frère·, avec l'accent d'une douloureuse conviction, qu'au vos. quod sentimus, profitemur, inter hos metu· et in hoc humanae societatis discrimine, religionem milieu dea préoccupations qu'a fait naître une non eum locum apud nostrae aetatis homines, quem situation alarmante pour l'état social, la' religion Neque enim illam solam ét ne tient pas dans la pensée des hommes de notre oporteret, tenete. praesentibus mederi malis et imminentibus occurrere époque toute la place qu elle devrait occuper: on ne- sent pas asses que seule elle est le baume posse, satis siM persuadent: et cum param gersalutaire qui peut guérir les maux présenta et spiciant. quibus tandem rebus cuiusvis societatis prévenir les maux futurs: on ne ·· rend pas un salus contineatur et conservetur, ne illud quideni 1 Ora VI. &. • Pafni. A 1 Vcrsio curata sb «ditoribn· Cdlectumi· Leeeneu. 1 .1'igm· entem bene fssg rwute .-vgUatw Aosmmm la­ trata emet ed mal»·. * Gra VI. A. 1 ,Oume· dtttmemrmd, mmut mutile· emet, * P·. XIII. A • '. . - ' '. . t , coMfuani avewione»8E, im» m compte uita scilicet seritate a troublé la société et posé la cause de tous tea haeresis labefactaverit societatem, omniumque per­ bouleversements, en produisant dan· Im Mprits turbationum ac procellarum materiam subministra­ cette fatale anarchie qui, du domaine de la reli­ verit; quippe quae in animis exitialem illant excita­ gion, a passé rapidement dans le domaine dM verit omnis legis et auctoritatis impatientiam, quae a religione rebu^que divinis ad civitatem ac .temporalia > choses tempoMlM. celerrime progredi boepit. , t Mais l'église catholique qui contient toute la At vero catholica ecclesia, eum totam contineat vérité, qui Mt la réalisation, sou· des conditions veritatem, aeternumque illum ordinem pio hac ter­ terrestres, de· l'ordre éternel, a toujours été le restri rerum conditione exprcMUm repraesentet, boulevard le plus puissant, en même tempe que le ordinis temporalium societatum et firniisatmum type le plu·' parfait de l'ordre dalw le· société· semper fuit praesidium et perfectissimum exemplar. temporelle·. Aussi nous aimons è vous le rappeler, Et vero, id. quod libenter commemoramus, quot quantaque ab illa'in populos profecta sunt beneficia! hos très cher» frère·,' quels n'ont pas été sm bien­ Haec enim illos, cum feri ac barbari, non aliam, faits envert 1m peuplM! Elle Im a civilisés, lors­ que barbare· encore, ils ne connaissaient d'autre nisi quae igne et ferro grassaretur, potentiam nossent, ad humanitatem instituit. Haec vim iure puissance que celle de la dMtruction. Elle a sub­ stitué le droit è la force; elle a introduit dîna Im exclusit, «t eum singulorum hominum tum gentium \relations réciproquM dM individua «t dM peupfoa inter m conditionem iustitia temperavit: irnmo etiam, / èntr'eux. la loi de justice; elle a fait prévaloir ut fraternae caritatis sensus valeret, effecit, cum . même |m sentiment» d'une .fraternité sincère, lè antea non intermusum bellum, nisi victi clade, non conquiesceret. Eadem porro sic omnium iura for­ où auparavant une guerre incernant· ne m termi­ nait que par le malheur du vaincu./Cette église tissime tuebatur, ut levandis omnium miseriis im­ sainte, qui militait «an· com· pour mire respecter mensa quadam caritate se devoveret. Pauperes.. tous Im droit», m dévouait en mêm· temp· avec divini salvatoris exemplo, salutari doctrina immiere une charité sens borne·, au soulagement dq toutM gestiebat1, gremio et complexu fovebat, facultatibus 1m misère·. Elle m plaisait è foeugdUssr tes suis alebat, et ubique hospitiis, quaé prope regias interdum domo· dicere·, excipiebat Quibus rebus poacrv·', è l'exemple da Sauveur; elle tes ré­ chauffait dans son Min, 1m nourrissait de m sub­ eum eqram sortem meliorem facere studeret, eosdem ' docebat neque alienam rem nee cuiusquam in socie­ stance et leur ouvrait partout dM asifo· compa­ rable· quelquefois è dM palaiq magnifique·. Tandia tate loe^m ao conditionem attingere. Nec minus divites admonebat, at m ia generis humani quasi qu elle s'efforcait de rendre meilleure· foi con­ dition· de leur existence, ell· leur apprenait 1· familia divinae liberalitatis sequMtroe ac ministros respect de la propriété et de toutM 1m position· •mo iatelligerent. Publicam vero auctoritatem tum socialM. Elle ne négligeait pas non plus d'avertir inviolabili sanctitate muniebat, tam paterna quadam 1m richM qu'ils doivent se considérer, au milieu de la famill· humain·^ comme 1m dépositaire· «t 1m dispensateurs dM biens de la providence. Elle invMtiseait l'autorité publique d'une inviolabilité sainte et lui communiquait un caractère paternel, en lui enseignant è commander au'nom de estas ,\dr gui dJcoui» tout» et Selon la volonté 1 Ps. XI, S. • I.. LXI, 1 (Lee. IV. 18). ·. * Rral. ΧΙΠ, 1. V l'HiWlad. p temperabat benevolentia, cum eos, qui ’ praeessent, sic institueret, ut et illius nomine, „· qu· * tt omnis *," potestas et ex patris coelretip, cuius prqpcepta totidem sunt beneficia, voluntate nutuque imperarent. Eademque rursus populis praecipiebat, ut jsmm cosmtm, caesori redderent1, id Mt, potMtati. quo- 1 .DimaoMta· sasrt rsritstes · /UUt Imuiuuui." Pa. XL Ï. * fuuftrihu saisit sta' Is. LXI, 1. * .Mae est enisa pateat·· nisi a *Dao. Reas. XIII. 1. * «JtedMs says (M· siad «MMris, csssm*·. Isse. XX, SA e, M V. ruLitalà τη CONCILIUM AVENIONBN8E, 1Μ» decembris » 7Τβ * père céleste dont 1··'précepte· sont toujours A cumque haec appellaretur aomiae, quae potestatis d . daa bienfait·. Mais en même tempe, elle prêchait assent, persolverant. Qaibns rebus per omaee' so- aax poaplea nds rendre A Otter os yan sst A Otter" eietatis gradus verissimum ordinem confirmabat ne a'est-è-dira au pouvoir, quelle que soit sa dénomi- tuebatur. nation, oe. qui est aùpoavsflr. C'est ainsi qu'elle . perfectionnait et sauvegardait l'ordre véritable dans i tous les dogaée do ta société. Hae materna eoelesiae aoIHeitadiM id assecuta Grêoss à cette materneUc sollicitude, la Franco a vu, pendant dss siècles, se poursuivre dans son eat Gallis, at. per complui * eaeeata, Christianum •ein avec un succès admirable l'cruvre de la civili- vitae .cultum in suo gramio mirifice florentem videret. cation chrétienne. Fillo aînée de l'église, tant Quadidiu enim, tanquam primogenita ecelomee filia, qu’elle ht fidèle è la cause du Catholicisms pour catholicam caasam. cui tuendpe divinitus destinata laquelle elle avait reçu une mission providentielle, fuerat, fideliter defendit, primum inter exenltai elle mérita d'être la première et la plus grande nationes dignitati· gradum iure obtinuit. Nae ille parmi les nations civilisées. H faudrait être aveugle caeco· sit, qui noa vidant, ii nostra Gallia una inter pour ne pas le reconnaître; ai notre nation .fat omnes gente· maxime excellait, suoque merito, in,élevée au-demus dee autres peuples et se montra persequenda humanae societatis vera felicitate atque . a digne de marcher h leur tête dans lea véritable· laude, caeteris omnibua anteivit, hoc illi ita evenisse, voies du progrès social, c'est que. aimés de Dieu.-h quod, Deo cars et ab ecclesia ad suam similitudinem conformata, ex hoc divino fonte singularem illam intdlligentiam atque induatriim hauriret, quae pro­ prium eius ingenium «t generosae indolis peculiare génie particulier et le fond même de son noble velut insigne faisse dici potest. Iam vero suae caractère. En retour du dévouement et de la fidé­ erga immortalem filii Dei sponaam fidei ardentisque lité ■ de la France envers l'immortelle épouse du studii tale praemium-tulit, ut illa viciseim cum ea fils de Dieu, celle-ci la faisait en quelque. sorte gloriosissimum ’ munus suum quodammodo com­ participer è sa glorieuse destinée et semblait se municaret. eamque in gubernandis mortalium ani­ l'être associée pour le gouvernement du monde mis ac moribus sociam aseivisae videretur. Nihil moral. Jamais rien de plus grand ne fut accordé profecto unquam maius atque excellentius ulli po­ è un peuple; jamais le bonheur domestique et le pulo contigit, neque unquam aut domestica aut publica felicitas Jaetioribus auspiciis vel nasci potuit bonheur public ne purent s'établir et se déve­ formée par l'église catholique et h son image, elle * puisa h eette source divine l'eeprit ^ intelligence et d’ictivité féconde qui était devenu comme son ■ * vel adoleoeera. lopper sous de plus heureux auspices. Mais^ hélas! si nos' pères éprouvèrent yw la Verum, pro dolor! quemadmodum patras nostri •attice iltee les watioas, nous éprouvons nous-mêmes experti sunt, „iaststta titteri yswtres," Ita nos experi­ gns le péeki fait In people· ataUteartaïc1. mur. ..siarw ftem popalot precatam l.“ On ne saurait se faire illusion,' nos très chers Neque enim est. fratre· carissimi. - quod nobis frères, la France est descendue progressivement c blandiamnr: Gallia paulatim ee ipsa minor effecta au-dessous de ce qu'elle fut. depuis que parmi ses est. ex quo apud nostro· homine· falsa philosophia enfants une fausse philosophie a diminué l'influence catholieae doctrinae auctoritatem deminuit.' Nam des doctrine· .catholiques. Dès Ion tous' les liens continuo tota societatis coagmentatio dissolvi eoepit: de la société se sont raléchéa. Méconnue dans auctoritas, ut in ecclesia, sie in civitate abiiei. nihil l'église, l'autorité la été dans l'état: on n'a plus iam sancti haberi, omni vi ac pondera spoliari et con­ vu en elle rien de sacré ; dépouillée de toute force temptu paene obrui; ut iam nihil omnino valeret in morale et succombant presque sous le mépris, elle hominum mentes omni vento doctrinae abreptas, et a été sans action aucune sur les intelligences livrées ad extremum, qno se ipsam ac ius taum tueretur, è tout vent de doctrine, et s'est vue bientôt dans non haberet.. Tum vero effrenata animorum licentia l'impuissance de se faire obéir. C'est alors que foras sic erupit talesque tempestates concitavit, ut l'anarchie des esprits s'est manifestée au-dehors mundus de suo statu convulsae rideretur. par des événements qui ont semblé faire vaciller le monde. Ce qui aggrave encore le -malheur d'une si Illud insuper in malorum cumulum .accedit, quod, déplorable situation, c'eut que, en l'absence de omni abiecta credendi agendique regula, ne ulla toute règle de foi et de conscience, il 'ne reste quidem paene inter homines communia remanent presque plus entre les hommes de principes com­ rationis judicia, quae, in hoc imminenti rerum muns auxquels ils puissent s'attacher comme è une D humanarum naufragio, tanquam salutarem aaeoram, tenere possint. Nam sacrae et moralis doctrinae dernière ancre de salut dans le naufrage imminent de toutes les chose· humaines. Les vérités reli­ principia ipsa atq^e elementa. quibus quasi nititur gieuses et morales les- plus élémentaires, celles et illuminatur ratioT'quaeque ecclesia homini vitam qui semblent être la base et la lumière de la rai- primum ingredienti tradebat, unde et qui eeeet, son et que la religion enseignait h 1 homme en lui qudve tenderet, edocens ; haec igitur omniaque. quae révélant, dès ses premiers pas dans la vie, son inde pendent, officia usque eo saepe, vel a plurimis, origine, sa nature, sa fin, toutes ces vérités, tous qui se doctos videri volunt ignorantur, ut satis les devoir· qui en découlent sont souvent ignorés ' admirari non poseis, Quod, ai forte etiam sunt à .un degré qui confond surtout de la part d'une earum rerum cognitione aliqua tincti, illud ipsum, foule d'hommes qui ont même des prétentions h la quod de iis sciunt, ad eas negandas vel in dubium science; ou bien, s'ils ont de ces vérités une idée vqcandas convertunt, atque ita omnem prorsus mo­ plus ou moins imparfaite, ils ne se servent de cette rum atque officiorum rationem funditus labefactant. connaiseance que pour lea nier ou les révoquer en Atque haec in Christiana gente inaudita ignorantia doûte, mettant ainsi en problème l'ordre moral ot aversa a fide voluntas magis magisque inter tout entier. Cependant cette ignorance inouïe au multitudines''dominatur: quo Iit ut facillime vel, ' Lac'. XX, SS. • Prov. XIV. M. 1 percahtm. ** * miter· Ρτοτ. XIV. M. atrfem fecit pqntlot ( - - 77» CONCHIUM XVMNIONMNNE, IM» deemutefa 8 780 sein im société ohrétieaue ot see dtopèaitiôam J k ·4·μ41μΙμΙ· - ·4 ^μΙοβΙμΙμΙμΙ· ·μ!μμ* •tasillia ennemtee do la fci, deviouaeut 4a plus aa ptee la traaoraraaa agaatar. Ito iwvehnutur pepuH ad 4m ** Mt pojMlftifM» mmmÎMm 44· Im· IBM MfilMt) ^W· h toutes laa suggestions mémo tea' pfa^, absurdes pamto tan rite p irfruialur; taaa acta faiam homini -~a IB·· aa ^lma> ^a * a^A ■* a^^ ia^ A JHBÈBeâp fMI φύ4·Μ MM} HiWkM ·€ ·· ρΠ· * aux ténèbres at au moors 8a paganisme; aaa- ria, atqne adeo per' awdhrn ndaae pacqaa amnia seato pensée tea ptaip·, ^ββίγ ■ ie4 * ^Μΐ·χ voüè saetam persequantur. Bt eum ehriottoaeo eclat, m^meafirat rieiteitr^n, ^te^l^^h^eee^eee quel aat è teen you la but de la ate humaine, — n^te^t ^l^t^istte ee at aa tat ite ventent l'atteindra par tone tea moyeaa, doqatare ·," contra hnfaoco tatepofte taurinae, qeafoa fot-ee à travers dea raiaee at aa prix 4a-taaa lea ediscit taptetaa, nihil nHad praeter haMstonwatram Crimea. Tu4te quo to ririta «ait ,qa’« rio pea vitam aérant, at' rimites facti brutis aataalib·ι,, sér le terre tots sMporoMHtta at qaiW dtotato hoe anum votant, pascere mna appetitas et cupi­ te cW/tetaO ** 1, l’homme 4a neo joura, tai quo I'a ditates expiere-Omnee, sine ullo paene conditionis fait l’impiété, aa ae préoccupe qaa 4a aea aitetaeea discrimine, pari ariditate huiaa mundi boae ad se terrestre, at ,^drwmt asosèèeèie œ^t awrtaæa seas rapere contondant: haec, d qui aaoeeuti eant, im­ , *** fatrilipraw U aa vent qaa repaître aea appétits potenti libidine possidant; reliqui huic suo (sio at assouvir see convoitises. Daaa toutes las classes, sota appellant) patrimonio inhiant atque imminent; ou semble se disputer avec eue épais aridité tea ut ea quasi praeda, voluptatum, qua eradantur, biens de ce .monde: ceux qai tea oat acquis lee j i famem expleant possèdent avec us aebaraemeat qae rien ao peut ' modérer, et tea autrae sont prêts à se jeter sar ce qu'ils appellent la portion de leur héritage comme car une proie nécessaire à cette fata de joutaanceo qai tes tourmente. De lè, parmi ta enfants d'une mémo patrie, . . Hipc ilia inter eiusdem civitatis homines infecta cette envie haineuse, eetto guerre intestine qui ee invidia; hinc illud ordinum ao saepe singulorum déclare de classe h classe et souvent d’individu h. inter ao betam intestinum ae nefarium, quo societati individu, guerre tapie qui menace la société d'une extrema pvraicies paratur. Quae quidem res iam entière destraction. Vous eu avec déjà frémi bien saepiae-vos exterruit; nec sino ingenti animorum des fois et vous no pouves voir sans d'inexprimables angore cernitis, ai vel paulum in hac exitiali via angoisses qu'il' n’y a plus qu'au pas h faire dana proesseum faerit, actum de societate esse. Huc cette voie épouvantable, pour qu’il en soit fini do nos compulit impietas; nee vero id non iam pridem la société. Voilé oh noua a conduits l'impiété, et, praevisum faerat aut omnino aliter evenire potuit: il faut en convenir, ce résultat prévu depuis long­ cogebat enim ipsa rerum necessitas non minue quam temps était inévitable; l’inexorable logique aussi divina iustitia. bien que la justice do Dieu noas y condamnait Cee dangers, personae n’en nie la gravité et c Haec pericula, nemo est quin et gravissima et l'imminence; ite frappent tous ta regards. Le imminentia esse fateatur: ita videlicet in oculos sentiment de cette situation effrayants qui est au incurrant Et profecto exspectandum videbatur, ut fond de toutes ta émue, devrait être, ce semble, tanti dtariminia inllxa omnium animis formido ad uses efficace pour faire cesser ta causée qui l'ont reprimendas mali causas valeret. Veram, quae eat produite. Mais, par un aveuglement inexplicable homiaufn incredibilis caecitas, ad evitandam pestem on en appelle uniquement, pour trouver le moyen ante oculos positam, nihil aliud nisi fallacis sapientiae d'éviter l'abime, aux combinaisons d'une sagesse consilia exquiruntur, quae, quam sit imbecilla, toties trompeuse et convaincue si souvent d'impuissance. ra ipsa comprobatum est. Quid? cuiquamne difficile Cependant est-il bien difficile de reconnaître ta est calamitatum nostrarum causas agnoscere, ac non causes véritables do toutee aoe souffrances, oa potius omnium oculis patent? Haeret enim malum plutôt ces causes ne sont-elles pas évidentes à tous. ia montibus atque animis; cuius tam facile est les yeux? Car le mal actuel a ses racines dans originem indicare et coarguere causas, quam fusile Jes esprits et dans ta cceure; il est aussi facite Ust, ex propositione quid necessario consequatur, d'en assigner l'origine, de ledéduire de ses causée, ostendere. Nam providentiarimus Deue, uti con.qu'il est facile do tirer une conséquence de son prin­ susvit hominem sio plectere, ut eum suae ipsius cipe. La providence, qui d'ordinaire punit l'homme amentiae et exitiosae vi cupiditatum suarum per­ en l'abandonnant h son sens réprouvé et au suites mittat, palam nunc’ aperit, qua ratione arcana suae de ses paaaions, noua latae voir clairement cette » factitiae consilia exsequatur. fois comment s'accomplit le mystère de sa justice. Etsi noe quidem, pastores vestri ae patres, qui Quant h nous, voe pasteurs et vos pères, qui ne cessons do méditer ta jugements de Dieu pour' Dei iudteia ad nostram vestramqup eruditionem notre instruction et pour la vôtre, nous ooriqne portés, nos très chers frères, h reconnaîtra daaa ta mou dont nous venons de faire le tableau ri triste, mais non exagéré, un grand dessein de ^iséricordo, ri npus voyions ceux qui ee font ta instrumenta de leur perte et de colle do leurs frères, revenir sincèrement do la voie do perdition. Mais puisqu'ils sont si loin encore d'abjurer lows erreurs nt leurs impiétés, è l'exemple de l'apôtre saint Paul, wstq ns scs· * raetsraes ris» ris <·,<·» eet utile, aes» sous dirons puUifuomsnt tamts le *, vérité parce qu'elle sonie peut vous leaver. Ne 1 Bote. ΧΠΙ, 14. • p*. xLvm, is. ■ •AA XX, Ml SMitaLtatas assidue meditamur, ultro nobia persuaderemus, fasee tam luctuosa mala, quae paulo ante descripta s nobis, aoe supra veram elata sunt, ex magno mise­ rantis Dei beasfieio descendero, si modo illos, qui Ohm suam tum fratram suorum perniciem machi­ nantur, sincere a perditis suis viis ravocqri videremus. Nunc vero quoniam longe abest etiamnum ut errores suos atque impietates abiuraut, Pauli apostoli exemplo goeri utile eit, euttreheume; yum fle^e, guod ree eet, uninitinui sofas et doesomw eo * *; pMiee Α··ΜΜΜ •tf MflMMtM * * CMrifata· Mrf /firfUF·!· inpnrissiis. Bete. ΧΠΙ, 14 * ___ * ,Cisi*si stas sst muMstis fanpisntita. * Pt. XLVili, 18. ·Λβ ΝίβΜΜΙ) f·· MlÎMM ΛΜΜΕΙ" tarau ta et ieeereet e^e feHire. * AAXX, Ni m oonceuum avenionbnu, im» decembria b coyau 4mm pu aurpris de te Hberié 4e um pu»te; toqjoun dietéM par nette charité pear vom, «t m* vous ideriec paa ai noue mettOM te doigt aar vm platen pour tea guérir. Vous voutau, diteO-voM souvent, que te aaeUte eoit aaavia at qu'elle aa raffsnnisaô aar sm ba»a»; mais voue n'ignorea paa que l'élément fondaaMntal 4a te eociétê, c’eut te fiunilte. Or, noee voua te deasaadooc, te christianisme eot-il toujours respecté at pratiqué daaa voa temÜteaT L'éducation donnés à voa onfeats près 4a foyer paternel sot-elte vrai * meat ehrétionne? Roçoiveat-iis do votre bouche 4oa tefoaa qni tear fessant aimer Dion et te vertu, et oea teçoas sont-eltes soetenuM par voa bons m quippe oam acte veritae aatetem votes atterre posait. Nolito igitar mirari,, si Ubere, ex assere qeidem carte, vobisoam teqaatear, aequo, ai curan­ dis vostris vateeribaa manuan admoveaame, ined. Vultis, idqee scope ariette dteete. aoetetatoaa salvam oaae et labantem ooufirmari. At nou ignoratte, ooetetatia principium ao faadameatem esse fbmiliam Iam ex vobis ipate qaaerimaa, nam christiana religio semper apud vos habeatur ia honore et eau cotetar? Nam liberi vestri te paterna domo voro ehrtettaao mere edoceatur? Nam vestra voce ao praeceptis ad Dei et virtutis amorem in­ formentur, st cam praeceptis exempla ooaepircnt? Num base inventas tradita a maioribus disciplina sic instituatur, ut spem afferet eum melioris tam exemptes? Ces enfanta, fontes d'aptes tes tra­ ditions domestiques, font-ils espérer une génération felicioris aetatis? Non ita sst, pro doter! Domedigno dea meilleur avenir? Hélas! noa. On veut stioam societatem ab interitu prohiberi omnes vopréserver te famille d'une raine totale, et l’eaprit lunt; et, tamen pterisque in familiis una dominatur qui règne dune te plue grand nombre dM familles B ambitio, oupiditaa et quaedam plane ethnica in eet un esprit d'ambition, de cupidité, de dissipation tonte païenne qui tue te famille On n'y adore voluptates effusio, quae maxima Mt vitae domesticae pMtia.' Non ibi adoratur et pio obsequio colitur npoter ilte nttootû, familiae conditor ac parens, «r pue «mu peirreiteo usui incite·" *. Denique, quod sine acerbissimo dolore dici non potMt, malum neque eo pervenit, ut adolescentes hooMUtem et pietatem, quam interdum procul a parentibus hauserunt, ad eos reversi mox persaepe amittant, in paterna domo, nou iam tatam perfugium, sed periculosissimum virtutis suae scopulum nacti. point et l’on.n'y sert point avec un amour filial te pdrv eéfsate, l'auteur même de te famille, stem de yuï dmcead toute petenutd *. Les choses en sont venues h eet état presque désespérant, que te jeune homme nourri quelquefois d'honnêtes et pieux senti­ ments loin dM auteurs-do see joùrs. ne tarde pas bien souvent h 1m perdre loraquül rentre sous le toit paternel devenu pour lui. au lieu d'un Mile protecteur, l'écueil inévitable de sa verts. Porro eadem nec minus luctaOM de publica La même observation m reproduit, non moins désolante, relativement è l'éducation publique. Cotte educatione dieenda sunt-, cuius utraque pare penitas éducation pêche radicalement dans 1m deux parties insito vitio laborat Nam, ad animoe quidem hone1· qui la composent: elle Mt h peu près nulle eu ce state imbuendos moresque formandos, aut paene qui concerne Im sentiments du cœur et 1m habi- nihil confert ant potius vel eo summe periculosa tadM morales, ou plutêt elle devient éminemment Mt quod nullis frenis, nulla lege nascentes ooèrcet dangereuse par cela même qu'elle laisse sans frein cupiditates, quas a prima statim aetate comprimere ac moderari- .oportebat Et vero, eam. operis sui et sans règle dM passions naissantes qu'il faudrait dès le premier âge, contenir et diriger. Ne mettant primordia e Deo et religione non sumat quam pas Dieu et te religion h la tête de sm œuvres, tandem vim in animum et morm hominis exerceat? quelle action peut-elle exercer sur te moral de Immo vero solvere illum offleiqrum vinealis vere , l'homme? On peut même dire qu'elle l'affranchit diei potMt; non quod'plane de iis sileat, sed quia du joug dM devoirs, non précisément on Im lui eadem sic proponat necesM Mt ut quiddam decens duntaxat aut lex sanctionis expers esse videatur. laissant ignorer, mais parce qu'elle ne peut Im en­ seigner que comme une simple convenance ou comme Itaque omnem propemodufo curam suam ac stadium une loi dépourvue de,sanction. Aussi, réserve-t-elle in excolendM ingenii faeultatM confert; atque hic presque exclusivement sm soins pour la culture dM maxime se prodit deploranda huiusmodi disciplinae pravitas. Facit enim, ut inventas, natura teris, supra facultés de l'Mprit; et c'Mt ici que se révèle d'une manière affligeante Io vice de cette éducation. Car, moddrn infletur superbia, sibique inepte'persuadeat par là, elle exalte outre mmure l'orgueil d'une reliquos μ mortateo longe aliquando superaturam, jeunesse naturellement vaine, elle te flatte par te et in spes inanissimo efferatur. Ita fit, ut, quos perspective dans l'avenir d'une grande supériorité incitamento divinae voluntatis, in eo vitae genere, sur Im autrM hommM et lui fait concevoir dM quo quemque Deus vocaverit, explendae, sursum espérances qui ne seront jamais satisfaites. Ainsi, erigere debuit, eos deprimat atque abiiciat, dum au lieu d'élever Im àmM au-dcMus de la terre par studiis et doctrinis nullum aliud praemium, nisi Quid? la considération de l'accomplissement de la volonté brevissimi temporis commoda, proponit. de Dieu dans la vocation qu'on recevra de lui, elle quod eadem pestiferam in adolescentibus fovet sen­ 1m avilit et Im abaisse en ne proposant d'autre suum lasciviam? Neque id solum, quia ethnicorum but aux études que les-ayantagM d'une existence mores, cum'infarta christiani nominis, assidue prae­ dicat, sed etiam quia teneram et sensu vividam éphémère. Enfin, elle fomente un déplorable sen­ sualisme en excitant sans cesse l'admiration dM aetatem, si minus nequitiae exemplis (nam haec mœurs palennM aux dépens de'celtes dM chrétiens, . parum diligenter interdum amoventur) inficit, at «t en exposant un fige tendre et impressionable, certe detenit periculosis picturis profanarum littera­ sinon à la contagion dM mauvais exemptes quelle rum; quae quidam sic ei quotidie propinantur, ut, n'^carte pas toujours avec asses de soin, du moins ne quid de artis elegantia lateat, ea cura negligatur, à la séduétion. dM images dangereuses d'une litté­ quam requirit debita puero reverentia; adeo vilis rature profane dont on l'enivre tous 1m jours sans habetur vera virtus! prendre, de peur d'en vojler 1m bqautés artistiques, 1m sages précautions commandées par le respect dû à l’enfhnce; tant Mt faible le prix qu'on attache à la véritable vertu! -----------4 ' .As g» «nSM fottnila· HI oostw «r «■ tvrrs esu’ * Mtur. Apkes. ΠΙ. 15. * Bpkss.HI, 15. concilium avenionensb, i«t doeembris · 783 tm Cette éducation daaa laquelle la reBgfoa «t see lam an tab dtedpttna, in qua teBgse eut sub loii tiennent ai m« do plu· qu'ou lee en croirait legibus adoe ia angwtam cogitur, at plane exelaaa bannie·, queb trieteè rdeultata no doit-oBe pea pro­ videri peesit, quantam maH denique exstituram duire è h longae, ai, «a outre, noa easeignomeat putamus, ci ad caetera acesdat iUa raram divina­ eet empreint de cette indifférence «a matière de ram contemptio, qua omoea foHgienoe eodem haben­ religion qui tient tous lee ouïtes pour également tur numero m fee·? Pom, inviti dicimue, aie boue? Eh bien! Noue le disons arec douleur, tel omnino comparata est educatio pubBoa, idque eat aon caractère officiel at obligé. Mali «Ue no velat ex officio atqao praescripto. Sed m boo s'arrête pan U dane lee volai da mal A motura quidem latra fines seam nooeadi vtm ooatinet; nam que l'enseignement s'élève aa dénoua daa études ubi, stadia humanitatis agréera hd doctrinarum classiques et qu'il péuètre dana le domaine dea palaestram pervenit, tam voro maxime fit ad perdoctrinae, c'est alors qu'il acquiert aae paiaaaaee doadas depravaadaeqse meatos pornirioea et gravis; terrible pour perdre et corrompre lee intelligence^ ex quibas radices ipsas fidei virtutisque ehriotiaaao en tear arrachant lee principes da le foi et do la penitus exstirpat.. Duplex eaim hio maxime errori morale chrétienne. Deux vastes champs sont ouverts ac mendacio patet campus, historia et philosophia. surtout suxentreprises de l’aaprit d'erreur et de Quarum Ulam saepe ad< suam quisque libidinem mensonge, l’histoire et ia philosophie. La première adversa * Doom ■ et ecclesiam comminiscitur aat est souvent inventée ou refaite h plaisir contre refingit Adulterantur facta; divelluntur a causis, Dieu et son église: on dénature lee faits, on lee ex quibas suam lucem accipinat; detorquentur ad isole des causes qui lee expliquent, on leur attribue falsas interpretationes, at deinde quodam quasi une signification erronée pour se donner ensuite le iure „U i aenei, good melem est, st quod fioman, droit fepptlsr ties ce gai tti mol et mai ee gui malas· *oc«ri pesait"’, et contra religionem eiusvo est bien *, et de répandre d'odieuses préventions ministros, offensiones atque odia serantur. Ad contre la religion ou contre ses ministres. A cette hanc nefariam operam non leve auxilium efferi œuvre de destruction, l'enseignement philosophique tradendae philosophiae ratio; cuius exitialem vim apporte de aon côté une main puissante. Noua ne nolumus hoc foco describere: hoc tantum dieemus, voulons pas décrire cette fois l'action désastreuse dum humanae rationi infinita libertas, immo vero de cet enseignement. Nçus dirons seulement qu'en divinitas vindicatur, eo ventum esse amentiae, ut, proclamant d'indépendance absolue et même la ai minus verbis, certe re ipsa, verus Deus e medio divinité de la raison humaine, U en est venu è cet tolleretur, obtenta cuiusdam transrhenanae doctrinae, excès de nier g’une manière implicite le Dieu vel potius éx nonnullorum veterum Graeciae philo­ véritable sous la forme d’un système importé sophorum aeque absurdis et impiis somniis repetitae. d'outre-Ilhin, ou plutôt renouvelé Am rêves non moins impies qu'absurdes de certains philosophes de l'ancienne Grèce. Maintenant, nos très chers frères, noua en apQuae «um itè sint, fratres carissimi, ex vobis pelons è votre propçe jugement, pourries-vous ne c ipeie scire velipns, num talis institutionis labem pas 'être effrayés de l'influenoe faneste d'une seni- atque pestem non extimescendam pq0|fa, ad quam triable éducation, è laquelle ee trouve légalement publica lége adstringitar Gallica inventae? Quid Que peut-on tandem exspectari ex hisce praeceptis et doctrinis attendre de l'eeprit' dont od la •pénètre et qu'elle potest, quibus imbuta ad civilis vitae oowAietadinem apporte, en y entrant, dans la vie sociale? Ne ditee revertitor? Nolite, ad vos meta f^vandoa, sic pas, pour voua rassurer, que le tableau que nous putare, ea, quae a nobis dicta sunt, non ut quemvenons ds vous présenter, non pour accuser qui aau criminaremur, sed ut vos ad salutis vestrae que ee soit, mais pour vous faire réfléchir dims digitationem ac euram excitaremus; ne putetis, l'intérêt de votre salut, ne dites pas que ee tableau inquimus, haec ad eos duntaxat pertinere, qui ne se rapports qu'è ceux qui reçoivent un enseigne­ sitioribus, quam soleat multitudo, stadiis erudiantur; ment supérieur è celui dee classes inferieures, et ab his pono, cum aà eoram fortunam et dignitatem que eeux-ei -étant intéressée par leur fortune et referat, incolumem stare civitatem, nihil unquam Nam igitur homines, qui nostra leur position è la conservation do la société, ne timori posse. peuvent jamais lui inspirer aucune crainte. Est-ce .memoria societatem turbaverant totamque' funditus que les hommes qui l’ont agitée de nos jours et concitaverant, tanquam si mare ae extra suos fines qui en ont soulevé la miras entière comme une longe lateque effanderet, num illi et qui hia, ab mer qui s'apprête è sortir de see bornes pour tout .annis iam amplius aexaginta, praeiverant, non sub­ submerger, eet-ea que ces homfaes aneri bien que a Bmioribae illis disciplinis exculti faerant, iisque ceux qui les ont devancés depuis plus do soixante ** ipeie tanta ad nocendum potentia instructi? Quid? condamnée, la jeauesee française? ans, n avaient pas reçu cette instruction supérieure, ipsum populum, quem tantopere vestra intereat ad et n'eet-elle pas devenue elle-même l’instrument ^honestatem informari, putatis bene monentes vos de leur redoutable puissance? D'aiUeure, co peuple eeasper auditarum potius, quam secus viventes ■qu'il vous'importe ri fort de moraliser, croyes-vous imitatarum? Putatis fieri posse, ut eoram, qui qu'il recevrait toqjourq vos leçons sane s'inspirer doctrina et divitiis polleant, impii mores in eam, de vos exemples? Croyes-vous que l'esprit de ceux quam multitudinem vocatis, non propagentur? qui ont en partage l’instruction et la fortune, puise· Praeterita cogitate: sialum per omnes societatis être impie et ne pas pénétrer daaa ce que voue ordinee et gradue a summo usque ad 'imum di­ appelée lea masses? Rappeles-vou le passé; le mal manavit; idque nunquam non ite usuvenire consuevit a parcouru de haut en bas tous les degrés de in poenam eoram, qui, eum impietatem cum licentia l'échelle sociale, et cela eet arrivé toujours pour le ' sibi relinquant, religionem cum sua austeritate ad juste chétiment de ceux qui, gardent pour eux vulgus fattidijMe reiieiunt. l'impiété avec la licence, ont renvoyé dédai­ gneusement au peuple la religion avec ses règles austères. * Issi. V, an , Fas *m Irai. V, Λ didtw utahss tamas, et tomus mokas. * < rtfi 788 CONCILIUM AVENIONENBR, 184» decembri» 8 ' N··· toucheaeici, mm très eben ftères, à l’une A Atque hic attigi·»·, fratres carissimi. unam ex 8m mum· les plan activa· de m· atllHi * 8i peruioioaiaaimi» MMtrarum calamitatum cami». Nam les population» de· ville· et «a grand· partie celle· si plebe· uybuaae et magna atiam ex part· rustica· d·· eampegaee ont oublié ia sévérité dasmœurs a pristina motum »»veritat· defiexemt atque in ’ utique· et m pervartias«at d· plu· en pie» ohaqua dim magi» corrumpantur, in quibus tandem htiius jour, k qui eu eat la fbuteT Kert-M pa· aux elasees rei culpa mtT Nona· in sammi· ordinibus. a élevée· qui leur ont doué l'spsinpl· de I'irrdbgioa qnibm impiatatb et offtenatae licentia· exempla et da Γ autour «fftéaé de» joutsaaaoesT Ls peupla •umpmiuatT Vidit popule * at vidot etiarnnuno a vu et voit encore ~oepx qui lui août rapérienre •o·, qui «cientia et opibus praestant, a nostris templi· et pietatis exercitationibus recedere; receditpar les lumière· et la riche··· «'éloigner de no· églises et de» pratiqua· mûnt·· de la religion, et que ip·· vieissim ab iisdem templis et sanctis exer­ il « éloigne è «on tour de cas même· égli··· «t de citationibus, ita, ut iam paaae omnem publicum ee» même· pratique·, au point de devenir presque Del eultum abieoerit Sacramenta a beatis huius étranger è tout eulte public. Il voit le· sacrements mundi derelicta, sacram mensam desertam videt: abandonné· par le» heureux du siècle, la table satia id censae est, quare ipse quoque saluberrimum ■eiute devenu· déserte; c'est a···· pour que .bien­ religioni» vinculum exuat, neque iam aut ad sancta tôt il décline lui-même 1« joug le plu» salutaire de tribunalia, ubi culpa· sua· ebiebat, aut «d sacrum la religion, en ne m montrant plu» aüx tribunaux epulum, ubi vitali pane alebatur, accedat. Diei de la pénitence où il pqrifiait son Ame, ni Au I dominicae religionem, doctus scilicet assiduis mul­ banquet «aéré où il recevait le pain qui donne la torum exemplis, obaoletam putat consuetudinem, vie. La sanetification du dimanche ne lui parait, aff ingenio huius saeculi prorsus alienam; nec iam grâce A de· exemple· continuellement présenta «ou» omnino praecepti, quod ‘ei Dominus tantopere •es jeux, qu'un usage suranné, incompatible avec .commendatum voluit, reminiscitur. Hac enim die, l'esprit de son temp·, et il ne ·· eouviebt plu· du qua homo iubetur, intermissis suis laboribus. Deo debitum honorem cultumque deferre, insigne im­ précepte que le Seigneur a particulièrement re­ commandé à sa fidélité. Ea ee jour,, où il eat or­ pietati· exemplum, quod v«l ipsa haereaia in iis donné à l'homme d'interrompre «e» travaux pour locis, ubi dominatur, repudiat, palam in catholicae offrir h Dieu l'hommage de «on adoration, un grand nostrae Galliae luce proditor. In multis maiorum •caudal· auquel l'héréaie elle-même «e refute dam urbium, negotia quotidianum suum cursum servant; les pays où elle domine, éclate h la face du ciel idem fsrvet K> officinis labor, idem in publico au milieu de notre nation catholique. Dan· plu- openta strepitu·; ne a rustico quidem opere . sieurs de no· grande· cité·, on voit les affaire· quibusdam in provinciis cessari solet. Profecto suivre leur cour· ordinaire; c’est la même activité tantae) et uaqup adhuc apud Christianas gentes dam les atelier· de l'induatrie, le même mouvement tam sanctae lègis tam pervulgata violatio velut ■ur le chantier de» travailleur», et dan» certaine· quaedam publica a fide defectio merito habenda contrée·, le travail même de· champ· n'est pm est, quam divina, iustitia gravissimis poenis iure suspendu. IJ y » dans la violation devenue si corn- 0 persequatur. Infausta illa suis violatoribus dies, mune de cette grande loi respectée jusqu'ici dans eum ab insigni Dei contumelia exorsa est, plerumtout le mondé tien, une sorte d'apostasie pu- que inter effluam in omnia flagitia intemperantiam Nam qui mane in doinum Dei blique, capable d'attirer sur nous les châtiments lee concludi solet. plus terribles de la justice divine. Cette journée pedem non intulerunt, ii vespere in .ganeas con­ néfaste, commencée par la rebellion'muverte contre currunt ; qui 'sanctas religionis caerimonias fastidifint, » z Dieu, s’achève ordinairement dan» les désordres et les excès les plus coupables. On n'a pas paru le - matin dans nos église·, on se précipite le soir dans les lieux d· débauche ; on a pris è dégoût les sainte· solennité· de la religion, on »e plonge avec fureur dans dqs mystères d'iniquité et d'abomination; et, par un étrange renversement de l'ordre, le jour du Seigneur eat devenu réellement le jour de satan. Voilà comment s'accomplit, avec des progrès de plu· en plus menaçants, 1'muvre de la démoralisa­ tion du peuple» depuis qu'il a eu - le malheur de s'éloigner de la lumière de Dieu, de sa grèee, de ses bénédictions, et de se soustraire è l'action bien­ faisante de son église. Nous ne voulons pas, nos très chers frères, pour­ suivre plus longtemps l'énumération de» grief» que , la religion a droit d'élever contre ceux qui, dan» leur aveuglement, n'ont pas compris que l'attaquer è la foi des peuple», c'était miner la société par sa base. Qu'il nous soit permis cependant, avant d'abandonner ce triste sujet, d'ajouter quelques mots encore sur les ravages produits par cette fpule d'écrivains qui profanent, chaque jour, l'une des plus belles et des plus nobles missions, celle que Dieu a donnée ù l'esprit et au talent Au lieu de consacrer ces dons du ciel è la défense de la vérité et de la justice, souvent' ils ne s'en servent que pour attaquer ce qu'il y b de plus saint parmi les homme·,’ et pour propager les plus dangereuse· *. erreur □· se font de leur plume un instrument pour glorifier tous le· crime·, pour outrager tout·· Oestcn. saouu. τοβπ * KUH. ii see·, in sceleris et nefariae turpitudinis mysteria quaedam furentium more ingurgitant; ut per in­ credibilem perversitatem dies Domini in diem satanae 'mutata vere dici possit. - Sic igitur populus in extremam licentiam ruit quotidie concitatius, ex quo se, summo suo damno, a divina luce, gratia et benignitate avertit, et saluberrimam ecclesiae dis­ ciplinam repudiavit. lustissimss religionis querelas, adversus corum temeritatem, qui non videront, labefactata popu­ lorum fide, ipsam societatem flinditus convelli, no­ lumus, fratres ' carissimi, longius persequi ; prius tamen quam ab hoc luctuoso argumento discedamus, liceat paucis etiam illud attingere, quantam rebqs humanis labem intulerit illa scriptorum cohors, qni praeclarissimum ingenio et litteris assignatum. a Deo munus quotidie indignum in modum produnt. Nam, quae Dei dona ad tuendasû veritatem ',«y iustitiam conferre debebant, haec illi ad sanctissimi quaeque impugnanda et ad perniciosissima· serendas doctrinas saepe convertunt. Nullum est tantum scelus, quod non calamis suis exornent, ùullg virtus, quam non infamia aspergant: omnia, quibus hone­ statis morumque ratio inter homines continetur, pervertunt, qqo facilius deinde, id quod meditantur. W . · 787 concilium χνκποιπητβ®, lew dcmmbria s , tw le· vertu·, pour boalcvcner ton 1m prfaeipm daa· A rammunmn haao vitam erdtaeraque perturbent. l'ordre moral ata ta mieux préparer laa boulevM··- 'Hane enim riU operam magna pat» eorum, qui . menti qu'il» méditent daaa l'ordre matériel. TeDe aube typfataua «cripta vulgaro «oleat, rampeerent: ait la téehe qu'une grande partie de la pre·· de notre tempe c'ect impoeée. BUe ramble l'être Hgué· avec l'enfer pear ternir daaa la eodété trac multi­ tude d écrite où l'impiété dea dratriaM le diapute au cynicmc de la morale, et qui vont port·· è tant de malheureux, jaaqaoe daaa lee pie» petite ha­ meaux, l'aliment empoiaonné dm phu mauvaire lecture. ' qui, velut cum Interne horte initu feeder·, mnltitudinre libeUornm quequevorrai dimemiaant, ia' qtribm ram deetrinau impietate oertat praeceptorum impede·tin; atque ita tet mirari· hominibua. vel ia obarariMimia viculi·, venenatae lectioni· pabulum porrigunt. Quam magnum igitur melum ait et qbam grave De mal eat grand, no· tria cher· frère·, tone le voyra: la plaie Mt profonde. Mail Dit * e fuit .valnua, fratre eariaaimi, videtia. ' 8ed tamen, quia ** /•cit'MutiMw· Deui noater erga voa amor h» uIîmi guiritMMtt *, et 1a charité dont noué •ommra pénétrée pour roue, non· prere de roua urget noa, ut cum certa fiducia nuntiemm vobia, annoncer, aree un juite rautiment de' oonflanoe, que meliora eventtfr * ree tempora, ii itatueriti· nede· jour· meilleur· roua'aeront aoeordéa, ai roua ooMaria malorum remeiii· · Deo ree petenda., renete chercher auprè» de Dieu 1m remèdra né * ceeaaire. B Noua n'aurion· rempli que la partie la plu· Muneri· enim nortri triatiorem tantum partem douloureuae de notre téehe, at^ aprè· toua avoir expleme videremur, ai, demonatrato malo et tan­ *, quod illi bonum opponen­ •ignalé le mal et ara oonaéquènoM terrible·, nom tarum .calamitatum fonte ne veniona pa * vom dire le Men qui doit le rem­ dum ait, taoeremua, aut paatorum vMtrorum aerino, placer; ai la voix de voe p’aateur» àe aortait du quaai emiaaa e Mbctuario prophetica vox, iram Domini vobia denuntiaret ; neque eiuadem miaeri•anctuaire que comme une voix prophétique qui voua dénoncerait 1m vengeance» du Seigneur aana cordiae, coiua apud voa miniatri aumu·; divitia· voua faire · connaître auaai Im reaonrera de aa •periret miaérioorde dont noua aomniM prè» de vom. 1m miniatre. Noua voua oonjurona donc, noa trè cher· frère, Obaecramu» igitur voa, fratre cariaaimi, par par le· Cntraillea de Jéaue-Chriat, d'éeouter lee eon- caritatem Imu Chriati, ut paterna haec audiati» aeila de notre affection paternelle. 8i cm eonaeila oonailia ; quae ai neglecta non fuerint, brevi exaiatet ne août paa repomaéa, il ae manifeatera bientôt inter, voa .publica et aineera animorum convcraio «d parmi vom un retour publie et sincère au Dieu bon Deum aumme bonum, qui „«« raft merten· impii, qui ,^w «rat pu ta mort de pMtur, muit qu'il ee ttd ut ceneartntar rt areri'et ad aanctam illam eonmrtiu» ft qu’il «H *" ’, et h la foi Minte $ii fit fidem, ex qua patrum noatrorum gloria et felicitM le bonheur ' et la gloire de noa père. Cette foi 0,fluxit. Qua fide eum animi ruraua ardere coeperint, ranimée dan· Im ocrai·, leur' inapirer· la prière fervidaa in coelum mittent prece», divinamque opem ardente , qui ('élève ver· le ciel et en fait deaoeSdre ei gratiam devocabunt, qua eum animae tum le· gréera et 1m bénédiction· qui aauveront Ira mundua ipae ab-interitu vindicentur. étnra et le monde lui-même. Le premier pra h frire dan· cette Voie de * Porro redeundi ad ' aalutem hoc initium e»«e retour, c'mt de rétablir l’ordre dam la aociété do- . oportet, ut domMtiea aocietaa renovetur, et idcireo meatique. U faut donc que l'raprit de ohrietiaaiamo, ehriaiianae religioni» aenau» ille, nunc prope expreqUe éteint de noa jour·, pénètre de nouveau ' «tinctu», runtu' in familia reviviaoat, omnemque dam 1m famille·, pour y prérider è tom 1m acte· privatae vitae rationem gubernet. de la vie privée. Cet raprit apprendra aux époux b » aimer comme lfJinn-Ckritt a aimd ira épÜM" *; il leur fira bénir le Seigneur d· llieureme fécondité répandue Mir Hine nimirum diacent coniugM ita diligere inter •e, ,^»eal M Chrtrt·· dUexit «celaiMmt" *, Deoque pm oonooMo fecunditati· munere gratia· agent; hinc leur union, et leur impîrera le dévouement ej la , ad vitae onui ac aollieitudinM ferenda· magni­ patience néoeaaaire pour pèrter le fardeau ri lourd tudinem animi ot patientiam aument ; hinc aub dode· aollieitudM de la vie; il fera régner avec lui, nretioo tecto concordia, pax, morum honrataa, prèa’ du foyer dotfieatique, la concorde, la paix, là darideriorum modo·, ecclemaatioarum legum religio, décence daa· Ira moral», la modération dam Ira & precationi· uau» omniaqne reliqua in Deum pietak délira, le repect pour 1m loi· de l'égiiee, la fidélité . reloreoent Tum unaquaeque domiu templi induet è la prière et è torn Ira autre devoir· de la piété •anotitatem, quippe ubi nD· *** adervèiCur hi gpirttn enven Dieu. Chaque maton alen aéra tranafMméc rtMritcte^bmneique avaagelieee virtutM excolentur. en un temple aaint oé l'on «adarwv Dint en eaprtf rt en edn'M", parce que toutm 1m vertu· de l’évungile y aèrent an honneur. Ce· habitadM de piété chrétienne dam Ira parent·, prêteront une force aingulière atax Ioçom de l'éducation qu’il» doivent donner h leur· entent·, dèa le premier êge, avec une aoUkitada qui ■’attache encor· plui è l'ême qu’au corp·, encore pim au aort étemel qu'à, la vie présente. Cette première éducation Mt de la pim haute importance: fuui préparé It oontr dt faq/rai d futMt dt M Mb, ' Iam hae parentant pia et ehriatiaa· vitae eonraatadine minma in modum iuyabitar diacipiina, qua teneram liberorum morum aetatem.inatitaere debeat ita aollieite ac pradrater, ut magi· etiam eorum animae quam corpori, aeterna· vitae quam temporali, provideant Qua· prima educatio maximi momeati Mt ad reliquam rit»m ; praeparanda Mt enim ab ipao adita adoleaoentia via, ut, ,^tiam eum * .Jfi mmMm fecit nrtiaa·· arti· *tavnrp·. flap 1,14. * 8m· I, 14. < smeh. xxxm, n. ‘aptnag, M. . rai, rt rirai." baete. XXXHX, tl. • tephraV, M. 78» CONCILIUM AVENIONKN8E, 184» decembris 8 790 qftu ftrtl as s’d/espne pomi sis la sopsess, aést dmu A mnasrit, non èsesdat et so“ *. Verissime dictum est, sas Arasera jumf' *. On l’a dit avec une grande hominem in gremio matris ad bonitatem institui. raison: l’homme moral eet formé sur les genoux de Quae igitur esse debet parentum sollicitudo, quae ea mire. Dde lors, que de soins, que do précautions cura, quae in loquendo circumspectio, quae ia omni sont.exigée dm parents! Quelle circonspection daas actu gestuque prudentia! Meminerint ante omnia, les discours, quplle pradenee dans les démarches et ad imbuendum virtutis amore pueritiam, brevissimam dans les actions!' Qu'ils se souviennent surtout que ao certissimam viam eme per exempla, nec pro­ la voie la plus courte ot ia plus sûre pour former futura qnidquam vel pulcherrima honestatis prae­ l’enfance à l'aniour dn bien, c'est la voie do l'ex­ cepta; si ab his vita discrepari!. emple, et que lee plue belles leçons sur la vertu ne serviraient de rien si elles étaient en opposition avec leur, conduite. Il faut aussi que, dans le concours de tous les gens do bien, chacun emploie avec sèle sa "part d'influence pour environner l’éducation publique de toutes les conditions que la religion p^nt réclamer, afin que l'œuvre commencée dans le Sanctuaire domestique ne soit pas ensuite compromise par des/ Praeterea neoesso mt omnes bones, coniunctis inter se viribus, quantum quisque pollet ac potest, ad id studiose conferre, ut publique institutionis talis exsistat conditio, qualem religio iure suo postulat ; ne in sancta familiae disciplina inchoatum opus ineptis deinde aut indignis manibus corrummains inhabiles ou indignes. Lee maîtres choisis B patur. Praeceptores ad hoc grande ac sublime munus delecti, in omnia utriusqne parentis officia pour remplir cette grande et sublime fonction, assument sur eux toutes lee obligations du pire succedunt; quorum idcirco omnem quodammodo et de la mire, et doivent se revêtir, s'il est permis caritatem omnemque sollicitudinem suscipiant nede parier ainsi, de tout leur amour et ' de toute ceme est. Ei quidem si digni fiierint tanto munere, leur .sollicitude. S'ils soni h la hauteur de cette intelligent profecto, id sibi ante omnia faciendum tâche difficile, ils sentiront qu'ils doivent avant tout eme, ut puer Deum cognoscat, amet et colat. Cuius apprendre à l'enfant i connaître Dieu, i l'aimer et eum semel animum ad Christianas 'virtutes in­ i le servir. Quand ils auront ainsi formé le cœur formaverint, tuto licebit omnem eius ingenii vim, de l'élève aux vertus chrétiennes, ils pourront sans quoad potest, colendo excitare. Verum quotusquisdanger donner aux facultés de son esprit tout que praeceptorum iuventutis officii sui rationem sic l'essor dont elles sont susceptibles. Mais, avquons-le, interpretandam putat? Quamobrem, pernecessarium qu'ils sont rares les instituteurs de la jeunesse qui eet, patribus familias' liberrimum relinqui eorum comprennent ainsi le devoir de l’éducation ! Aussi, delectum, quibua bonum vita sibi carius committere est-il bien nécessaire qu'une pleine et entière liberté velint; id enim proprium ee perpetuum ius eat e soit laissée aux chefs de famille, dans le choix de natura datum, quod nujla humana potestas tollere potest. Rursus vero iltud ceux entre les mains desquels ils remettent un ynquam 7'" ’ " 7 7parentes " !,, ‘J sciant, dépût qui leur est plus cher que la jie; c'est le quod eos hoc opportunissimo tempore palam monere droit imprescriptible de la nature qu'aucune puis- q volumus, se gravissimi offieii religione obligari, ne sance humaine ne saurait jamais détruire. Que les liberorum auofum euram aliis committant, nisi qui parents à leur tour le sachent bien, nous voulons fidei integritate, morum sanctitate et accurata le leur dire en cette occasion solennelle: c'est pour doctrina dignos se tanto ac tam difficili munere eux un devoir rigoureux de conscience, d'être probaverint. attentifs h ne confier l'édueation de leurs enfants qu'à dee maîtres dignes, par la pureté de leur foi, par la sainteté de leurs mœurs et par "une solide instruction, de remplir une mission si .haute et si difficile. / Illud quoque vehementer ad rem pertinet, fra­ 11 importe essentiellement aussi, nos très chers firères, que vous ne vous eontenties pas d'accomplir tres carissimi, vos, non domi solum ef privatim avec fidélité, dans le secret de vos maisons, les pietatis opera fideliter exercere, sed etiam publice œuvres d'une religion stheère. Vous deves de plus in templis vestram testari fidem,- id est, sacris témoigner publiquement, dans nos temples, de votre caerimoniis adesse, verbum Dei sedulo audire, ac foi, par lassistance aux offices, par votre assiduité praesertim sacramenta percipere ; quorum salutarem . à entendre la parole de Dieu, et surtout par la vim eo sentietis. magia, quo iis crebrius utemini. Ab his vos abstinere prohibet non minus fraternae participation aux sacrements 'dont vous apprécieras d'autant mieux les salutaires effets, que vous les caritatis et praesertim propriae salutis ratio, quam fréquenteres davantage. L'édification de vos frères eius, qui illa instituit, sanctissima voluntas. Instru­ et surtout les besoins de vos âmes sous défendent de menta enim gratiae sunt sacramenta, eaque ad vous on éloigner, non moins que la volonté adorable ehristianam alendam vitam prorsus necessaria; quae de celui qui en est l'auteur. Lee sacrements sont' qui repudiat, .ipse se morti addicit, neque obscure les canaux der grâces et l'aliment indispensable de demonstrat, religionem suam vel non sinceram esse ·. la vie. chrétienne; qui les refuse se condamne è vel parum eruditam. Proinde adeste, et fratres la mort; et montre, d'nnq manière non équivoque, fratribus aggregati, communibus fidelium bonis fruique son christianisme n'est pas véritable ou n'est mini; adeste crebro, et, ante, divinam aram con­ pas éclairé. Voues donc vous associer à vos frères sociati, edite pulcherrimum fraternae ceniunctionis exemplum, ad * eamdem omnes, pauperes aeque ac pour jouir avec eux des bins communs des fidèles; vines souvent vous confondre avec eux devant divites,, considentes mensam, idemque, accipientes l'autel du Seigneur, peur faire ensemble le plus coeleste alimentum, tanquam ad eamdem filiorum bel acte de fraternisé ea vous asseyant tous, riches Dei dignitatem pariter evecti. et pauvres, à la même table sainte, et [en] y recevant i ( . la même nourriture céleste, comme étant tous éga­ lement élevée è la mémo dignité d'enfants de Dieu. .’ ' Γιον. ΧΧΠ. A A ·‘ ’♦ 1 ,XJel *scv»w, iiota riam ms», «tiam vu» senserit, nss rscsdet ai ce." Prov.UH, β. f ·■ ; W· >r » (τ Λ·'-' ,* • < .791 ■ ./< < ' ' ".'i, * . · ; OOSCILfUM AVBNIOSXKSK, 1849 deeembri· 8 A-i’aoeompiûaement de cm itijMfctk rone di; 79» Hteec religion» offlcü·, fratre· MtiMai, eam joindre» encore, nw très labata 'frerea, te aoià 4a adiungite cwaiq, «t mtate· voatrhaatqne.awnM· · · noqgrtf vea eapriteebdoa agnua, da leetara· atilaé «tiliam ft piorum' librormn lectione paaetai», pnilml ' ' -et piatmaa. aa taBma tethpa q» voua éloigner··; Zvero prèeâtb-a, volHy a domibû vaatria, ab ite. •vee une jurte herreur, d^vtaparéouuM, de voa puurilMMÎ, "qui vente pdreA, illo» libello«,.qùijumquè· • \ , λ maiaone et da ton· oeux aer qui vouVvro aflterité, jal Mai ael moribu» labam iatam poetant. 8ed -tou· lealivroedaegereux peur la foi ou· pour ‘tea Und ,imprimi· «biicit· abotaiaanda· aeriptorùm ~ jatÔMtf·.# 'Voua repoutaareu burtbut la» productio!·· * gennC quo. baao homiaum aetea pernieioaimime * de cqtte littérature alfoininabla, dont jtotcq aièa^a ’ infecta «at^ quod flagitioai» a^reepe odio»e ahaurdi· été M-pernipieuMment.aatqré, atqui, nouala;fat *e ''flcttetabua tantopere valuit ad iud’eia deprtvanda. d'une fiction coupable dt aduaant d'uneextravaganoo ad labefactandam fidem, çdomniaofficiaconvellenda· Odièu··, a ai fort oontribpé à hum tout·· Ιοί-' Qfu atT vofah profliberdliu· acriptorum pmte·, Idée·, b ébrqnler toute· te· croyance·, h renvetner aocieiatem.boni· propagandi· libri·, Mariàa immatoaa le» devoir·» C'cat pour rou» prémunir «entre culate· titulo iotiguiteni. conatituimua Et vntra le poteon do cm mauvaise· lecture» quenou’avo» .quidem ope ac libéralisât·, quam non · defuturam ÎMtitué. Mua le· auapioM de Marie immaculée/une eonfidimua, mox flet, ut »uam quaeque p^ggpia •Moeiation pqér la propagation' de· bqga livre·, 'habeat bibliothecam magnmet lecta librorum copia Avec l'apport de vo· offrande·, sur teaquoltea nou· iuatructem. ex qua unuaqeisque, quae «lira Adieomptpwu- il y aura.bientAt dana chaque paroiaM ^wt· et pietati· fructu legat, toto petere ponit. une bibliothèque nombreuae et bien compoeée, oh chacun pourra venir puiaer d'une main tare de· ouvrage· iattruodfb et édifiant». * Noua axhortoaa pareillement tou· ceux d'entre voa· que la providence a favorfoéa de» bien· da ce monde, è ne paa ne lareey d'être, pour leur·' frère», Iw inatramonta d'une protection con»tante; qu'il· »e aouvienaent de la parole de Jé«u»-Chri»t qui a dit qa'il ,repardcra«t comma fait d Inwataw ce f«e «ara /«rmu mt.plw petit 4 * fit eafaati'1; , m ■* ' Nec minu» eu· omne»^. quibu» providentia bonoram temporalium copiam tribuit, hortamur, ne unquam deainant àd fratre· aaaidue tuendo· operam •uam conferre. Meminerint, dictum euo a le»u Chriato: „Çmimdûi frtuti» um' rr Aie fratriia» aifi» miMMt atiU ftcuütT l; atque. Ut ..écnadictï eoeleati» *** patri· aaae mereantur, hi· Chriati fratribu» diligentiMÎme «erviant, hoa vera caritate diligant, ho» opera et facultatibu· »ui· adiuvent ; quo· gibi vieimim benevolentia et hducia conciliabunt. Nam aicut impietati» flatu·, conatrictin et clauai» divituni pectoribu·, exitio·· ilia inter divervo» hominum ordine· accendit odia, ex quibu» tantu» nunc terror impendet; ita «piritu» Chriati, ·> caritatem animi» · •t afin ,d'Mr· te» Mail it na pin'", qu'il» le» «er­ rent avec le plu· * grand dévouement, qu'il· le» aimant d aae vraie charité, qu'il· le» aident de team bien» et de feure petaonnee, èt il» leur ia * •piraroat en retour l'amour et la confiance. L'caprit d'irréligion, en remnant le cceur dea riche·, a proddit oatre lee divetoaa elaaae· ce fatal antago- aiama qui fait.redouter tànt de malheur·: l'eaprit c de Jéaua-Chriat, an excitant la charité dan· le· haro·, fera que rich· »t h peart iroat ou ineat· l'un de feutr· pmir a» demwr la ani», car fotu d«uc teal tnaraf» 4» fÉUratl'' *. C'oat alor» que la paix, * la concorde et une aécurité durable· aeront poMible». Alota, mai·- dlomjeulanient, le» pauvre·, eaux qui «e diaent .le· dénérité· de la terra, com­ prendront qa'il y a pour aux un fonda inépuiaaWa dé reaeouree» et comâe tout un héritage Wdré dan· la charité chrétienne qui a tant fait fleur eux dan· le· temp· paaaé·, et qui aoula pout encore adoucir leur· aouftanoe· et améliorer leur pbus eorum p^teotl, proprium de caritate- decretum tseimu·; ut ois oipnibu * *. coAsuleremâ qui quotidiaaum vietum m^u et Tabors queerest ;* quod decretam! vocati * idlum * ii\mb pauperum tivitibus, utrosque _ebri- ' h l'aide, du paqvre, doit reeserrer entre l'nn et l'autre les liens d^ie fraternité chrétienne. Mai·, 'ytianae fraternitati· foodefe eoniuugètjr Caeterum. dé· fi prépen^ nous conjurons, aii nom de legr«i iam auna eos? qui vanissima «pe fe|i&sti· solli­ plu· cher· intérêt·, ceux que l'on cherche A ri lamidre du moad·4* *, selon la patrem nostrum qui m cos/is rst" ; * parole de Jéaus-Chriet. Voue serez véritablement le sel d· la terre pour la guérir d sa * corruption, si. édifiant les peuple· par la sainteté de volçè v*e* vous les forces ainsi à ^gicra^frr notre père gui est mi 1’num illud vitae exemplo, compellitis populos ad ,,glorificandum eritis vere lux mundi ad viue caliginem depellendam, si iisdem ,,cereum r»toe“* , cuius, eatis ministri, sannuntiati·» „rom tu persuasibilibus Aamano· sapienrioe rerbis, sed hi oiftNMOrte spiritus et virtutis" ". /oîms/'1; vob· serti véritablement la lumière du monde pour diMÎper mu ténèbre», »i»ou» anponrei à ce» même» peuple· J· pmtlt dt m»“* dont tou» été» le» miumtre·, „»«· «eZon Ut J'vmtt éfndiétt dt le ttftttt ÀWMMne, mm· erre Ut meryu·· mtitUi dt Fttfrii té dt le ttrUi dt £w«M ■ XXXU. «4. ■ K»·, xui. u. ■ • ■ * ’ Κ.Λ», 1. I·. Mettk. V. Itu M»ttk. V. 1«. 1 .!<«·. 1. ht I < or. II, 4. ■ l»ut. XXXII. 3A ■ Ko·. XIII. 11. 1 », Zirrrietmr ratm ira tfei de 'oelo, super onnir * im/ηΧο/πν H iniuotitiam fomûtioM tursm, ywt rrritu/cm ZV< m ÎMÎttefttùi detinent." Rum. ï, IR. * _ Vau refis ml terme, ros estis lux *mwuii. *M tth.Y. 13-4. 1 ndeant opem vestra toisa, et glorificent putrem vestrum gui m loeiis ut." Uslth. V. 16. • * „/ recto rtiae ... testamur et annuntiamus *robis.' 1 Ioan. I. I-B. ’ ..£t set mo meus et praedicatio mea, aoa ia perswasiMltAmommc sapientiae vertis, \td in ostensione spiritus et virtutis." 1 Cor. 11, 4» 6w • 7»î · ' ,· ' CONÇILIl’N aVÉXIOXENSE. 1Μ· dewm bn. β · _ >’ 79β · Ranimons notre courage, nos très ehem coopé- novo· Proinde, ratours; demeurons ferme·'malgré le nombre et la grandeur de· obsÀele·. noun confiant. non dan· sumamus ani most dilectissimi cooperatore·; inter tot ac tantas difficultate·, umea constantes «imus, freti. ’ noli ' humana virtute (ed la verte de ll^mme. mai· dan· la puissance de lesu Chrieti potentia, qui apostoli· au i·, çum ii· t Jésus-Chrirft qui a promi· à* ses apôtres d être avec ..utique ad coneummatioumn eux judqu'à la consommation do· temp·. * Depuis dix-huit sièd^iT que dure le cnmbak la promesse pramisit. divine a-C-elle failli un seul instant? fort·, tant que nous nhu· futurum ea·· lam octodecim sunt saecula. * cum con­ tinenter pugnatur; num vel puncto tempons fefellit divina ffromiseio? Nimirum validi erimus, ai arct^ Nous serons tiendrons étroitement enniuheti manebimus eum n<>»tro duce lesu Vhristo. et cum eô, quem euum in torri· vicanum roneTituif. à, Jésu«-Christ. notre chef, et à celui qu'il a établi •on vicafre su· la terre et qu’il a posé comme ,Ja .,stiper quem (anquam petram aedificavit ·< * τ1··κνν, ft portai ùtferi non praanalebunt adrertudyeam" ’.· validi erimus, si vos. qyos ^.pewa, ad ponttficum fwietatit et operit aditjmetotum, tecundae dignitafit earerdate» efegit ** 9, cum iis et eorum ductu fideliter pierre fondamentale de son église. rontre /ayueHe ne prévaudront jântaie Ut portes de fenitr ** 1*; nnûs aérons fort·, ai ,.rowt qui avez été choisit de Dieu prétret dt ta arenade dignité pour ftre atturiéfi au mtaiMère dtt pontifef * *, vous combattez fidèlement à leur· côtés sou· leur commandement; non· acron· pu enabit is; validi erimus, ai semper meminerimus *, et ad oràtionem rqnfugvrtx ..mme^e erutum fidei" fort», si noua avons soin de nous ..rcréfïi du bouclier quae ..waAea penetrat * * * et Deum ipsum vincit. Agiote de ta foi"9 et de recourir à „ta prière qui pénètre r ergo, Itt rieur" * ascendat nostri Ah! que cette prière fervente s’élève sans cesse vers lecteur de Notre Seigneur Jésus-Christ, et pour la rendre et triomphe de Dieu * lui-même. sine intermissione ad lesu Christi fervens oratio ; ror domini quèe. quo sit cfficacior. tne<|iatricem adhibeamus virginem Mariam, sanctam matrem eius * immaculatam et nostram. plus efficace, employons la médiation do l’immaculée Fortasse supplicationibus nostris iustitia Dei populo vierge Marie, sa sainte mère et la nôtre. suo irati placabitur. Peut- Illum obsecremus imprimis, ut être nos supplications apaiseront la justice <ïe Dieu nationem nostram misericors et benignus respiciat. Conjurons-le surtout de Tnomineritque eius antiquum fidei catholicae studium, bonté sur et in eam spiritum suum veritati· et amoris effundat, notre nation, de se souvenir de son ancienne fidélité ut nostra haec nobili· patria rursus pulcherrimum à la foi catholique, de répandre sur, elle son esprit mundo exhibeat spectaculum, magnam Christiano­ de notre belle rum et fratrum familiam eiusdem fidei et cantati· et noble patrie donnent encore une fois au monde le spectacle d’une grande famille de chrétiens et de frères uni· par les liens de la même foi et de vinculi· colligatam. Atque utinam benedictio, quam Puisse la bénédiction que nous quae inchoatur in tempore, in aeternitate consum­ ijyfé contre son peuple. jeter un regard de miséricorde et de de vérité et d'amour, afin que les fil * la même charité. omnibus ovibus nostris, sacerdotibus et fidelibus, ex animo impertimur, pignus sit illius coniunctionis. donnons du fond de nos cœurs A toutes nos ouailles, matur! Anien. prêtrei^et fidèles, être le gage de cette union qui commence dans le temps et se consomme dans léternité! Amen. Donné à Avignon, le vingt-trois décembre de Datum Avenione. die vigesima tertia menti· l’an de grâce mil huit cent quarante-neuf, en con­ cile provincial, sous nos seings, le sceau de larchevêque métropolitain, et le contre-seing du secrétaire decembris anni Domini supra millesimum octingen­ tesimi undequinquagesimi, in ‘concilio provinciali, ■ub chirographis nostris, sigillo archiepiscopi tnetro- du concile. politae et secretarii •'oncilii subscriptione.' ' + Jean-Marie-Mathias. archevêque d’Avignon, t Charles, évêque de Montpellier. t loannes-Maria-Mathias. archiepiscopus Avenionensis. t François, évêque de Nîmes, t Carolus, episcopus Monspclionsis t Pierre, évêque de Valence. + Joseph-Hippolyte. évêque de Viviers. t Franciacut, episcopus Nemausensi * + Petrus, episcopus Valentinus. t losephus-llippolytu·. episcopus Vtvariensi·. Par mandement de nosseigneurs, le secrétaire De du concile provincial E. Peyre. ‘ * * * Mstth. XVI. Pontifical. Roui. . *Ephe VI. 1H. Eccli. XXXV. yl mandato reverendissimorum dominorum nostrorum, secretariu· concilii provincialis. E Peyre p ‘ inferi * 1 • pWruM rrWenum motm. rf portor ( nea praevalebunt odvrreu· ku." Mstth. XV]. 18. Pontifical. Rom _/· omtutaa nanmtet nentum fitlei * Kph. VI. Ift «Ontfto &νμμ/μνΤι· sr R«êrspearfrotat. * Kccli. XXXV.g|. ACTA C0NC1U1. Die 7decembrie, feria VL I bi primum ab illustrissimo et reverendissimo archiepiscopo Aveniopensi indicta est synodus, die feeto beatae Mariae virginis immaculatae ineunda, statim in jtingulis provinciae dioecesibus litterae Sub vesperum annuntiatur civitatis incoli·, festivo omnium campanarum concentu, prima eoncilii »e««io cras celebranda. Antequam pastorales prodierunt, quibus publicas supplicatione· ad divinam opem implorandam iniungebat episcopus. * In qualibet paritor dioecesi, viri theologiae et canonum periti ab episcopo advocantur, ut rebus in proximo concilio expendendis veJ determinandis dent operam. Tandem conveniunt statuto tempore in civitatem Avenionensem patres synodi Cum seriem actorum et decretorum ex­ hibeamus. en paucis verbis praeviae dispositione· ab e|ÿ»copis comprovincialibus privato coetu ad- primis concilii diebus 1. Statuunt patre· de ratione vivendi ab-omni­ bus servanda quamdiu durabit conventus; item de quibu«dant a<| caeremonias et ordinem synodi at­ *«ae, m<< •ui· theologis et canonistis. hospitioque recipiuntur tinentibus. in seminario Avenionensi Sancti Caroli a Cruet ubi habebitur concilium. 2. Missa conventualis celebrabitur quotidie, altemisque vicibùs a «ingulis episcopis. Fiet com- CONCILIUM AVENI0NRN8E, 1849 decembri. 8 799 800 rnunio in qualibet sessione contâlii, et praeterea A Secretarius: dominus Emmanuel Daudé d'Âlaon, aliis certis diebus, u(i patres edtcept: vicarius'generalis illustrissimi st reverendissimi epij^ 3. UnUsquisque .cotaprovineialis nomina indicat''acopi Nemausensis. . , · · • theologorum et canonistarum, qt^os sihi adseivit, ut Theologi et canonistae : dominus Petrus- looephiisAugUstus Blancnionthrud, parochus Nionis in dieoa caeteris patribus admittantur. 4. Designantur officiales et a'diutores coneiliig eesi Valentinensi ; dominus Casiot, parochus'ecclesiae > Sancti Agricoli in civitate AvenioMMi; dominus Mathaeus Hébrart, pafochus Alesiae in dioecesi Nemausensi ; dominus Petrus Mallent.' parochus .civi­ scopus Vivariensis ad examinanda7 procuratoria de- tatis gallice dictae Tain in dioecesi .Valentinensi; . dominus ' Ludo vicus-Franciscus Mayaud," canonicus *■ '. putatorum uniuscuiusque capituli provinciae. *,cathedralis ecclesia Vivariensis, deputatus capituli; Congregationes concilii ordinata», sunt a pa­ dominus Raynaud, vicarius génpralis illustrissimi et tribus sic; * reverendissimi dorifini episcopi Monspeliensi.. I. Congregatio privata episcoporum: instituuntur vanae congregatione^ eo. modoquo ^îdicetur infra. ' J ' 5. Eligitur illustrissimus et reverendissimus epi- / V. Congregatio d» citro et regtdaribue. Illustrissimus et reverendissimus dominus archi­ episcopus Avenionensis; illustrissimus et reverenPrae.es: illustrissimus et rererentjisdimu. domi­ discimus dominus episcopus Monspeliensi.; illu- nus episcopus Valentinensis. stri.simus et reverendissimus dominus epiteopus B Vice-praeses: dominus Antonius Michel, vicarius Nemausensis; illustrissimus et reverendissimus do­ generalis illustrissimi et reverendissimi domini epi­ minus episcopus Valentinensis; illustrissimus et re­ scopi Valentinensis. verendissimus episcopus Vivariensis. Secretaries: dominus losephus Garei.o; professor *, Secretarii dominus Adrianus-Xaveriim-Petrus iuris canonici et historiae ecclesiasticae in maiori Morel; dominus loannes-Antonius Buer, ambo theo­ seminario Nemausensi. logiae professores in seminario Avenionensi Sancti Theologi et canonistae: dominus Caylus, cano­ Caroli a Cruce. nicus ecclesiae cathedralis Monapeliensis, deputatus capituli; dominus Ludovicus-Vincentius Clair, ca­ 11. Congregatio dc decretis. nonicus ecclesiae metropolitanae, deputatus capi­ Praeses: illustrissimus et reverendissimus domi­ tuli; dominus Adrianus Couderc, canonicus ecclesiae nus archiepiscopus Avenionensi^ ■ cathedralis Nemausensis, capituli deputatus; domi­ Vice-praeses.: reverendissimus pater dominus nus Guérin, parochus ecclesiae Sancti Siffredi in civi­ Orsisius, abbas monasterii Aquaebellae de Trappa, tate Carpentoractensi. dioecesis Avenionensis; domi­ ordinis Cisterciensis, in dioecesi Valentinensi. nus Séguier, canonicus eccleaiae cathedralis MonsSecretorius: Pater loannes-Petrus Martin, e So­ peliensis, deputatus capituli; dominus loannescietate lesu. Baptista Soix. parochus civitatis Aimonaeensis in Theologi et canonistae: dominus loannes-Ludqdioecesi Vivariensi. vicus Boucarut, superior maioris seminarii Nemau- c sensis, 'vicarius generalis illustrissimi et reveren­ ' VI. Congregatio de disciplina Christiana, de exequiis et varits institutis. dissimi domini episcopi; dominus Bernardus Chabal. canonicus ecclesiae cathedralis Vivariensis, Prae.es: illustrissimus et reverendissimus domi­ capituli deputatus; dominus Xaverius-Ioannes-Stenus episcopus Vivariensis. phanus Craisaon. superior maioris seminarii dioe­ Vice-praeses: domibus loannes-GeorgAis Alcesis Valentinensi. ; dominus Antonius Frixet, sanc­ bouys. superior maioris seminarii Vivariensis. torum rituum professor in seminario Avenionensi Secretarius: dominus losepbus Dabert. vicarius Sancti Caroli a Crues. • generalis illustrissimi et reverendissimi domini Vi­ variensis episcopi. III. Congregatio do fide st studiis. Theologi et canonistae : dominus Argilier. rector Praeses: illustrissimus et reverendissimus domi­ loci gallice dicti Monitam» in dioecesi Monspeliensi ; nus episcopus Monapeliensis. dominus Hippolytus Courtes, sacordos congregatio­ Vice-praeses: dominus Caval, superior seminarii nis Oblatorum Mariae Immaculatae, superior domus Avenionensis Sancti Caroli n Unies. Aquensis eiusdem congregationis; dominus loannesSecretarius: dominus Ppyrac, superior maioris Baptista Féline, rector loci gallice dicti Comps in dioe­ seminarii Monapeliensis, sacerdos congregationis cesi Nemausensi; dominus Spiritus-Augustus Jouve, Miseronis. ' ________ canonicus______ ecclesiae _ -, cathedralis-Valentinensi., ________ ___________ depu__f _ Theologi et canonistae: dominuslosephus Actorid, p tatus capituli; dominus Peyre, vicarius .generalis illustrissimi et reverendissimi domini archiepiscopi superior minoris seminarii Burgi-Sancti-Andeoli, in Avenionensis; dominus Roux, capellanus monialium dioecesi Vivariensi ; dominus Petrus-Caesar Durand, canqpicus ecclesiae cathedralis Monapeliensis; do­ in civitate Monspeliensi, theologiae doctor. minus Claudius-FHnciscua 0rivet, professor in Hia enarratis circa rea et * personas concilii, maiori seminario dioecesis Valentinensis; dominus silentio praeterire non debemus, pfiles etiam epi­ Marcus Justamond. decanus eccleaiae metropolitanae, députatua capituli ; dominus loannes-Petrus Privat, - canonicus ecclesiae cathedralis Nemausensis, depu­ tatus capituli; dominus Franciscus Macellior, cano­ nicus ecclesia» cathedralis Valentinensis, deputatus capituli. IV. Congregatio da cultu tt-sacramentis. Praeses : illustrissimus et reverendissiiXus domi­ nus episcopus Nemausensis. Vice-praeses: doarinus loannes-Baptiata Martin, illustrissimi et reverendissimi domini archiepiscopi Avenionensis vicarius generalis. scopos provinciae extraneos in seminario Sancti Caroli substitisse; videlicet, paucis diebus. ■ initio concilii, illustrissimum et reverendissimum dominum Alexium Menjaud, episcopum Nanceiensem; illu­ strissimum et reverendissimum dominum Raphaelem Casanelli d'Istria, episcopum Aiapciensem; illustris­ simum et reverendissimum dominum Ioannem-Mariam Mioland. srchiepiseopum Sardianum m partsbsu ùtJuMimn, coadiutorem archiepiscopi Tolosani ; illu­ strissimum et reverendissimum dominum Ferdinandum Donnet, archiepiacopuui Burdigalensem ; deindjs, cum discessissent ex civitate, illustrissimum et re­ verendissimum dominum loannem-Irenaeum Depéry, \ . Λ ' I ' * 801 v· CONCILII’Μ AVENfONENSE, 1849 decembris 8 80» ‘ < Xepiscopum Vapincensem. qui usque ad finem conven- A e secretariis sententiam patrtM^ devecto decreto, et ■ cum respondissent omnes flatet,, fit nova' instantia tus cum .patribus versatus sst. Praedicti praesules a patribus invitati, dum con­ , pro decreto de modo oicendi ia concilio; quod legitur *ut nsiil· ' ’ sisterent Avenions, ut intéressent congregationibus si prius, sessionibusqoe concilii, voti * annuerunt, prout licuit ~ Tune recitantur alta voce nomina officialium illis^per negotia ht rerum adiuncta. / concilii, quo» in hesterna congregatione sic insti­ tuerunt episcopi : . · ? Di» 8 decembri», J concilii, eabbaio.,, Pfomotor: dominus Ioanne·- Baptista Martin, fiord fere octava et dimidia, clerus civitatis, illustrissimi et reverendiasimr domini archiepiacopi concilii ndiutores, illustrissimus reverendissimus do­ vicarius generali». ’ Vice-promoture·: dsminu» Adriam» Couderc, mibus episcopus. AiaccieUsis, archiepiacopua Sar. dianus, archiepiacopua Burdigalensia, tandem quinque ecclesiae cathedral» Nemausenais sanonicus; domicomprovinciale» episcopi e aeminario Sancti Caroli nus Caylua, canonicus eecleaiae câ'thedralis Mons•xeunt, ritu processional· fiergentes ad metropolitanam ecclesiam, ubi haberi debet prima concilii sessio. Cantantur per iter litaniae sahctorutp et .alia peliensis. ' · Secretarius V dominus ‘Peyre. vicariu» generali» illustrissimi et reverendiaaimi domini archiepiacopi. ProXecretarii : dominu» Dabert. vicarius generalisobservantur in pontificali Romano praescripta et illustrissimi et reverendiaaimi domini epiaeopi \’icaeremoniali episcoporum. Si autem flihil peculiare dicendum occurrit circa B variensis; dominu» Jouve, canonieus ecclesiaeoathedralia Valentinenai»; dominus Durand, canonimodum incedendi, nunquam satia extolli poterunt cua ecclesiae cathcdralis Monapelienaia. laudibus 'pietas et sensus vere chriatiani frequenNotario·- loannea-Petnia Privat, canonicua eccletissimi illius populi, qui, per vias civitatis diffueu·, aiae cathedra!» Nemausenais. χ eumdem ubique videtur et verbi» et habitu corporis Protonotariua: domina» Francisco· Mayhud. ca­ affectum exhibere, idem gaudium, eamdem erga patres reverentiam. A nonicus ecclesiae cathedral·· Vivarienai». Non solum Avenionenses hinc et inde circum­ Magiàtgj. caeremoniarum : do'minua Caaiot. pa­ stant longo ordine in vicis et plateis quas decurren­ rochus eecleaiae 8ancti Agricoli in civitate Avenionenai. dus habet venerabile agmen, sed quam multi exteri Magistri caeremoniarum adiutor: dominua Crevicinis ex locis in urbem, fama celebrandae synodi adducti. voulin, caeremoniarum magister in eccleaia metropo­ Novitas rei, decus et maieataa sacrae functionis litan», puerorum chori in eadem eccleaia moderator. movent omnium admirationem religione plenam; Hia aemel declarati· nominibus et officii·, inatat nec laudabile hoc studium ypiendi et audiendi aut ooncilii promoter ut velit decernere illuatriaaimi» retardatur iniucunda coeli brumalis constitutione et reverendiaaimua dominu· archiepiscopua emitten­ aut strepitum tumultumque in turba excitat ubique dam. eaae ab epiaeopi· comprovincialibus fidei pro­ quietus animus et divinis intentus. · fessionem iuxta formanfquam tradidit Piu» papa IV; Metropolitanam ecclesiam ingressi patres omnia ç praeterea idem obaervandum fore »b offioialibu» peragunt ad normam. pontificalis Romani et caere- adiutoribusque concilii; quod postulatum et decre­ monialis episcoporum pro prima concilii sessionb. tum ainguli »uo ordine exaequentur. Tandem, fine huius primae sessionis absoluta, Fideles eo numero adstant quem sinit angustia loci, sed in densissima illa multitudine eminent, non indicitur aessio II, pro feria V proxima, die 13 longe a subselliis patrum, magistratu· urbanus cum menai» ; hac taipen adiecta conditione^ quod reiiciesuis assessoribus consiliariique municipales, militiae tur sessio praedicta in aliam diem, ai ita expedire urbanae tribunus et multi ex oenturidhibus seu videatur. Epiaeopi 4t> die» iudulgentiae omnibus praefectis variarum,legionum. •datantibus concedunt, et. terminata sacryfunctione Praeterea in aede sacra necnon ad ostium con­ per solemnem illustrissimi et reverendiaaimi archi­ sistunt acie instructi milites, sive praesidiarii sive epiacopi benedictionem, processio generalis ad se­ urbani. minarium redit- circa horam primam pomeridianam, Imo pium erga ministros Christi obsequium prae­ eodem concursu populi eodemque ritu quo primum claros magistratu» et duces impulerat ad offeren­ venerat; cantantur per iter Te Deum,-Aoe marie dum satellitium bx utraque militia, quo stiparentur etella, Magnificat, etc. etc. patres per itum et regressum in viis civitatis, sicque Die 9 decembri», Il concilii, dominica. pompae religiosae accederent militaris apparatu· Congregatione· privatae theologorum et canosplendor et vota civium. Hunc tamen honorem, lioet gratissimi pro benevolentia exhibita, declinarunt niatarum labori incumbunt in aula singulis qf tributa, D et circa materias quas apeciatim susceperunt trac­ patres. tanda»; habentur illi conventus mane ab hora 9 Post evangelium missae, illustrissimus et reve­ usque ad 11. vespere a 3 ad Ii. XJuoad caetera rendissimus dominus archiepiscopus suggestum con­ exercitia servantur ad amussim regulae a patribus scendens, pontificalibus ornamenti» indutu», grasancitae heri et nudiustertius pro tempor,e concilii. vissimam habet orationem de· promi··» Christi ecclesiae ■une, necnon de triumphi» quo», omni Die IU decembri». 111 concilii, feria II. aevo, a quibusvis hostibus ecclesia reportavit: Congregationes privatae theologorum et canohuiuace concionis sententia'e et verba, sicut et vehe­ . nistarum. aliaque exercitia ut heri. mens dicendi modus, omnibus inferunt admiratio­ Hac ipsa die 10 incipiunt, iuxta formam con­ nem. omnium animos afficiunt. ciliarem, privatae congregationes episcoporum. Con­ Peracta missa, aliisque interiectia orationibus et , , ’ _ »»>···»·..» patres |···ν·χ.ν ·■■ iseillll vi ix-vmx^ruveniunt in VBV.VWIWIM cubiculum Itiusil illustrissimi et reverencaeremoniis iuxta ponnfical» Romam praescnpta, diMimi d(llnilli archiepbe<,pii mane ab hors 10 et coneilu promotor in hestsrna congregatione pnvata dimidia usque sd meridiem ; vespere ab hora 4 ad b. episcoporum iam designatus, rogat patres ut decla­ Die 11 decembri», IV concilii, feria III. rare velint synodum provincialem Avenionensem iam incepisse. Cum annuissent huic postulato patres, iussu Congregatio privata episcoporum sb hora 10 ma­ illorum legit ex suggestu unua e secretariis concilii tutina usque- ad meridiem; deinde Ab hora 4 podecretum de operienda tynodo; deinde rogat alter meridiana usque ad β. l'oxciu qxxaaau tomus XLHI. 51 ' T ■ ; ■ ' · CONtüLlUMAVENIQNENSE. 18» decwnfrti. 8 803 congregationes' caeteraque exercitia ut A in prima sessiojB concilii, excepta' iamdh missq .·»>;■' ’ quae qon cantatur. tjuae legitur tantum, ^on Nbvem decreta, prius .rogitata in»prima congre- ’^Dte 12 dicembris, V eoncilii, feria IΓ • gptiode generidi, deinde at congregatione privata' . episcoporum retractata, *instante peomotore leguntur Die 13 decembris, VI concilii, foria F. Aliae Üie 9r Die fi decembris^V11 concilii, ‘feria VI. • ’ Congregaturae. et » exerce ut superius, * . ex suggeetu tu hac secund· sessione concilii, et confirmantef' suffragiis pqtrum çioro solito^ .. dm Antequam ryrw coetus uimniniur, dimittatur, cunceuuni toncedunt Te Pro dioecesiVivariensi, dpminus Albouys, superior- u k brandam fore.·_ in........ sacello seminarii, maioris seminarii Vivariensis. matutina. Di» 16 decembri», IX çoneilii, dominica. Di» 21 decembri», XIV concilii, feria VI. Nihil ipecuHare dicendum de «ongregationibus privetis et exercitiis, sed ab hac die usque ad finem concilii, exceptis diebus seeaionum et congregationum generalium, episcoporum privata congregatio mane et - vespere tree continuas horqa labori impendit : imo bis' aut ter producitur conventus ad quatuor circiter horas. Tertia sessio concilii ; omnia fiunt ut in secunda. Viginti et septem decreta * heri leeta in congre­ gatione generali secunda, deinde in privata congre­ gatione episcoporum retractata, recitantur in hac sessione. et confirmantur suffragio patrum forma consueta. Conceduntur etiam omnibus aditantibus 40 dies indulgentiae. Tempore pomaridiano, congregationes et exer­ citia iuxta ordinem praescriptum. Dit /7 decembris, X eoncilii, feria II. Hora nona matutina, habetur secunda sessio eoncilii. primum feriae V proxime elapeae affixa, deinde remissa a patribus in praetentem diem. Celebratur in sacello seminarii Sancti Caroli; de caetero omnia fiunt quoad ritu. et. caeremonias ut Die 22 decembri», XV concilii, sabbato. Hora octava matutina, congregatio privat» epi­ scoporum. f 'PNC1L|UM AVEN1ONEN8É.' 1849 decembria 8 805 H^ta decinob, tqrtia et ultima congregath»-gene- A ■ Instante denuo piumotore. appellantur patre, noralia. heri pro htnliemo die indteta. minatiiu/et aubacribunt «ynodi provinciali; decreta. Tandem, eodem poatulahte. edieiiur jtroximam . Leguntur etexpenduntur.eodem modo ac auperiua in prima' et secunda congregatione generali, prosynodum pgovincialem menae aeptembri anno 18S^ poartionea decrptotum^aequentira ; ' celebrandam fore. · ·' . 1. Z>« Aoptawo pontifice; 9^ de reverentia locie merit; ■ 3. de damnatiime lictae noetrie temporibut gigentit, galltce diUàe œuvre de la Miséricorde; 4. de immaculata conceptione beafye Mariae virginie Tunc pronuntiata coneilii praesentia coneluaione, illustrissimus'et'reverendissimua dominus archiepiscopus stans in Vuppedarijeo altaris, sermonem ’in- (votum /Atrum concilii); b. de ckaritate chrittiana; 6. de lacratitsimp corde leeu; 7. de inetituto pro gradibue et studiit altiorit ordini» ; 8. de necettitate graduum. ■ eoi#modii0nde orityris ad tuendam in tota provincia stityit de fausto, huiupce coetus exitu, necnon de Avenionensi,disciplinam; grates l)eo. rependit per Mqrîan>« qui auspice opus initum, "qua dtfce feliciter * fuit absolutum: postea diugit' âji comprbvineiales suos verba gratulatoria rèvèrentta et amoro- plefia. Hora tertia pomeridiana, congregatio privata epiacoporum. Vnua-e secretariis concilii adeat, . conciliique adiutoribua‘ exhibet pro opera. q'ftàm referens dicta congregatione generali quaesitione habita'fuit; deinde patre, decreta instruunt. “ - ad^· testimonium.: „/Wer, ut tint unum fictif et n^unAt fumue; ego in eie Circa horam sectam. advocant canonico, deputato. capitulorum provinciae, et a singulis sententiam B et tu im me: ut sint âoneumfuati ta μμμμ“ S omnium exquirunt tum dé disciplina in respectivis capituli. hodie vigenti, turn de rebua aut mediis, quae ad rectam vitae canouialis. institutionem magis con- . ducere possent. Indicunt tandem sessionem quartam et ultimam , patres navarunt, pergrati animi finem concionis, explanando varba Christi: concilii: habebitur in ecclesia metropolitans, crastina minus episcopus Monspeliensis ; suggestum ascen­ dens praesul, breviter sed nervoCe dicit de libertate ecclesiae debita. * Salutem Dei tutelam et bene­ dictionem precatur Pio papae IX. patribus adiuto- 4 die, hora octava matutina. adstantium excitat affectus et'lacrymas. Illustrissimo et reverendissimo domino archiepi-, scopo succedit illustrissimus et reverendissimus do­ ribusque concilii, alniàe civitati Avenionensi. urbanae Die 23 decembrit, XVI cobtcilii, dominica. militiae^civibus, militibus praesidiariis, magistratibus Eodem ritu ac pro prima sessione concilii, aed maiori adhuc populi concursu et admiratione, fit et ducibus de synodo provinciali bene meritis; denique, facultate oratoria qua pollet.'sensum aperit sessionis adhibitis; decreta in hesterna congregatione fidelibus 'acclamationum quae mox subsequentur. Post concionem fiunt acclamationes haberi solitae in conciliis, datur benedictio solemnis. conceduntur generali proposita, deindeemendata in episcoporum 40 dies indulgentiae et redit processio per vias civitatis. Nihil peculiare dicendum de caeremoniis initio congregatione, recitantur et approbantur iuxta formam consuetam. His semel peractis, narium Sancti Caroli eodem processio ad semi­ modo et ordine ac prima die concilii. rogat promotor ut patres θ velint testee synodales designare; quod decernitur hoc modo: dioecesi Avenionensi: dominus Frixet; Pro dioecesi Monspelienai : dominus Cavius ; Pro dioecesi Nemauaensi: dominus Hébrart; Nota. Concilium Aveniofiense praedicti anni 1849, a sacra cardinalium concilii interpretum con­ gregatione approbatum, pro ardhidiuecesi Avenio­ nensi. iuxta traditiones canonicas et morem anti­ quum. in primary nodo dioecesana. die 21 septembris anni 1850 inchoata, solemniter fuit promulgatum. Pro dioecesi Valentinensi: dominus Maxelier; Pro dioecesi Vivariensi: dominus Dabart. ' loan. XVU. 22-3. ' X STATUTA DIOECESIS MONASTEKIE1Î8IS 1849. Statuta dioecesis Monasteriensis edita anno 1849, Statuta synodalia dioecesis Monasteriensis. Mo- sub episcopo'Monasteriensi. Exatant constitution^ synodales in opere cui nasterii. 1849. — Roma. Propaganda. — Ipae non vidi, titulus r IONVENTU8 LAURETANUS' J i 1800 februarii 23. . i ' Conventus episcoporum Marchiae et provinciae D potrà comodamento restituirsi. innanxi alia donw- Vrbinatensis. celebratus Laureti in Italia, die 23 fe­ bruarii 1850. «■ EPISTOLA CONVOCATORIA. Illustrissimo e reverendissimo signore. nica delle Palme, alia riapettiva dioecesi. Quindi è che nel rvcarini a vero piacere di dar parte alia signoria vostra illuatrissitna e reverendissima di tale determinatione, che son certo riuacirà a seconda delle telanti sue brame, vengo ad interesaarla di Non ha guari la aantità di nostro signorttylegnata manifestarim easere suo vivo desiderio,/ che la riunione dei veaeovi * delle Marche e della provincia farp, in * modo che ella posaa easere la sera prece­ dente al fissato giorno in Loreto nel collegio dei padri Gesuiti, i quali oltre il locale ben fornito , Vrbinate abbia luogo prima delle soiennità pas- dell' occorrente, ne ptoveggono di biancheria da letto quali. Nelle aaggie insinuazioni delsanto padre, ravviaando io e con me la aignoria vostra illustrissima e da tavola. Oltre 1 ecclesiastico, di oui è parole nelle istruzioni, potrà condurre- un solo domestico pel di Lei personale servitio, montre per i comuni e reverendissima la volonté d> Dio, »i è stimato opportuno fiaaare il giorno 24 corr. per la solénne apertura della nostra sacra isaemblea. Coal vi sarit tempo di discutere quanto fa d uopole ciaseqn vescovo ve ne sono di già stabiliti da) padre rettore. Mi riserbo poi di farle conoscerê quali essor debbonu gli abiti di cui si farà uso nella eolenne apertura, * 51· T • J 807 CONVENTU» LAURETANU8,1850 februqrii 23 ·- ■ · - -.. i——— -—._____ '_______ ___ -·)■.· βοβ •. ’ in cui, .giusta 'i decimarii dei nanto padre, ai cauteri A pondit üa omnibus, quas a sacra ipsa pastorum con­ clu messa dello Spirito Santa, e tutti, i congregati gregatione fuerint statuta. ■ ·*" rioevèrauno M pane euoariatieo. χ Hi autem omnea mane diei Sequentis' communi .' Stinjo in "fine ben fatto preyenirla,' che nell . habitationis loco,qui ftiit collegium'Illyricum Pice- I, eccitsre, che jio fqtto, i fedel[ della mia arehidiocear à radoppiare le lôro_ffirvide preghiera, perché φ padre dells misenoordie ei doni i lumi necessarii ad operare per la sua maggior gloria, ho preacrittti, num, 'ad proximam basilicam in supplicationis fo'rdiam secontulerunt, ibiqne sacro votivo de Spiritu sancto,, quod emiftentissimua qardinalis episedpus Soglih solemniter peragebkt, astiterunt,' deque illius che a cominciare .dal giorno 24 sudetto aino a nuova disposixione,,si aggiunga nej santo sacrificio la çoi* lette pro prftlati» al n. 7, e-che kpi dl festivi' ove avrà luogo^r» benedixione col venerabile, si canti qianu coeleste conviviuiq susceperunt. : Tandem divmum Spiritum rite adpçecati ad renidentiae locum Γ inno Fmi ervator Syirittu. ■ In taie · inteïligenxa godo raffemare a vostra signoriafillusttimima e reverendissima i sensi di par ticolare stima< baciandole affettuosamente le mani. T). 8. Mi. giunge ora il risoontro di un ceri- 0 ordine remearun^ Iliace expletis, iq congregationis aulam praesules quique oonvehertint. et divino im­ plorato praepotenti auxilio sub auspicio Dei parebtis Mariae sanctorumque apostolorum Betti et Pauli ac coelitum ' suarum dioeceoum patronorum, emiuefitissimus ao Reverendissimus congregationis prae­ ses mentem beatissimi in Christo patrie domini moniere 'pontificio da me interpellate, il quale mi nostri Pii IX quoad gerenda in praesenti coetu. dice. clîe. a cagione dei quattto cardinali present! B quam pridem p£r epistolam singulis patefecerat, all.apertura della rinnione, gli areiveooov^e vescovi iisdem praesentibus rursus aperuit. Eam vero ait debbono indôssàre, sopra i) roochetto, la sdla manesse, ut praesules adunati nervos potissimum con­ telletta, ad eccexioiie dei vescovo dioceeano che tendant suos in bemediis excogitandis et a bqatitu■ aggiuhgerà la moxsetta, rentre gli eminentisaimi dine sua postmodern ^dprobandis. quibus propqfsari signori cardinali dovranno indossare la cappa. Fermo. 10 febbrajo 1850. , F. cardinale arcivescovo. ' ACTA. Die 93 februarii anni praedicti, adprobante immo et plaudente sanctissimo domino nostro papa Pio IX, Lauretum convenerunt Picentium et Mctaurensium, antistites, ut suarum dioeceoum spirituales necessi­ tates simul conferrent iiademque opportune con­ sulerent. Fuerunt autem: valeant mala fere innumera, quae miserrimis hisce temporibus in sanctissimam catholicam religionem civilemque 'societatem homines scelestissimi impor­ tare non desinunt. Dixitque propterea initio tractan­ dum esse d4^Taedictis remediis, cetera porro quae congregatorum sollicitudinem ad bonum suarum dioeoeaum exigere videbuntnr, ordine prosequenda. Quibus libenter omnes annuerunt, ct opus aggressi habitisque XX sessionibus, eidem die l l^ubsequentis [mensis] martii finem dederunt. Praesules itaque opus auspicantes ad praefata invenienda remedia studium et laborem contulerunt, Eminentissimi et reverendissimi domini cardinales : eoque, post iteratas sessiones confecto, ex concordi Philippus De Angelis, archiepiacopus et princeps q; sententia illa- selegerunt quae in foliis adnexis per Firmanus, ac. de'expressa voluntate summi pontificis, literas alphabeti distinctis habentur, quaeque hic congregationis praeses. ordine indicantur, Videlicet : loannes Soglia Ceroni, episcopus Auximanqs et 1. Decreta ad cleri saccularis actu existentia reformationepi. Littera A. . Cingulanus. Coemas Coni, epiacopua Aesinus. 9. Decreta ad cleri futuri educationem melio­ Antoniua-Marfa Cadolini. episcopus Anconae, et randam.' Littera B. episcopus et comes Humanae. 3. Supplices episcoporum congregatorum literae. quibus nonnulla, prout jn precibus, a sanctitate sua Illustrissimi et reverendissimi domini archiepiscopi expetunt subsidia ad methodum antedictam per­ et episcopi: ficiendam. Littera C. Felicissimus Salvini, archiepiacopus Cam^rinensia. 4. Methodus id institutionem ac disciplinam in Alexander Angeloni, archiepiacopua Ur^itanensis. gymnasiis, lyceis aliisque pi^ilicie ac privatis scholis Franciscus Briganti-Colonna, archiepiacopua epi­ meliorem reddendam. Littera D. s.5. Supplex eorumdem episcoporum libellus, quo scopus Recinetensis et Lauretanus. sanctitatem suam efflagitant, ut articulos aliquos, Aloyaiua Carsidoni, epiacopua Fanensis. Franciscus Faldi. epiacopua Fabrianenaia et Ma- qui in modo dicta methodo continentur quique oratelicenaia. ’ torum excedunt auctoritatem, adprobare dignetur. Bonifscius Caiani, episcopus Callienais et Pergul. p Littera E. 6. Sacrarum missionum singulis decenniis piaEleonorus Aronne, eakcopus Montis Alti. * loannes-Carolus Genfili, episcopus Pisauriensis. runique exercitationum in missionum formam quinto Aloyaiua Clementis, episcopus Maceratensis et quoque anno in unaquaque congregatorum antisti­ Tolentini. tum dioecesi habendarum institutio. Littera F. •Ô Franciscus Massuoli, episcopus Sancti Severint. .. 7. Edictum in · blasphemiam, · dierum festorum Camillui^Tlisleti, episcopus Ripanua. inobservantiam, eceleeiaram profanationem, ieiunioFr.-Iustns Recanati, epiacopua TripoHtanensis et rum violationem turpeaque mores. Littera G. administrator eccleaiae Senogallienaia. 8. Supplices literae episcopi Recinetenensis et Guerantonius Boscarini, episcopus Sancti JLngeli f Lauretanensis, quibus a sua beatitudine humiliter Vadeneis et Urbaniae. petit, ut veniam eoronas diebus festis vendendi a Crispinus Agostinucci, episcopus Feretranus. Clemente VII, 18 aprilis 1534. Lauretanis mercabyribus factam ad horas tantum, quibus divina non per­ ritui defuerunt aetate et morbo praepediti, Gre­ solvuntur officia, coartare valeat. Littera H. 9. Alter eiusdem supplet libellus, quo enixe po­ gorius videlicet Zelli, episcopus et princeps Ascu- lanua (cuius tamen nomine congregationi interfuit illustrissimus dominus Caietanus, canonicus Rodilossi et seminarii rector) et Aloysius Ugolini, episcopus Forosempronieiuis, qui suam adhaesionem ultro spo- stulat a sanctitate sua, ut ad mala plurima et incom­ moda vitanda sinat, aliae Laureti aedificentur eccle­ siae, binae in civitate totidemque ruri iisque in locis, quae plerisque fidelium commodiora sint. Littera I. C . 809 ■ - CONVENTUS p.AURETANUS. 1850 februani 23 10. Supplices congregatorum epiaSoporum lite- A ree, quibus beatitudinem suam efflagitant, ut qua ipai libuerit aanctione cavere dignetur, ne ulli in posterum libri 'vel scripta die materia quacumque pqielo mandentur, nisi prîtes iisdem çjKscopilis een- . 4ιο ■ ” 5. Ut sanctitas sua sacrarum congregationum ' * aaaapuensibus praecipere dignetur, ne cui aperiant quae seoreto referunt episcopi, vel de quibus illas faciunt certiores; item efficere ut sacra ipaa tribanalia dignitati consulant episoopolum. cum illorum. .aura et adprobatio accesserit- Littera K. sententiis contraire ludicabunt. Littera R. 11. Supplex eornmdem libellus, quo sanctitatem -, t>. Ut sanctitas sua episcopos oratores demum suam impense rogant ut, perpensis malis, quae in In unaquaque .dioecesi vel saltem provincia aperire religionem, societatem honestatemque invehi possunt cupientes mulieribus turpitudin(, deditis ad frugem . (quemadmodum fuisse invectg infausta .experientia corrigendis per media in supplici libello exprqssA docet) |>er ministros moletrinis praepositos vectigal adiuVare dignetur. Littera 8. . S . exacturo# pèrque alios, qui vulgo, dicuntur iipottori ~ 7. Ut -»"-■·■·-sanctitas .... sua regulam promulgare velit V doi datio di ‘iali s tabaeehi, viam tam formidandae cor­ ad praxitn tuto dirigendam quoad lucnim ex mutui contractibus, quod hodie posthabitis retro sancitis ruptelae praecludere opportune dignetur. Litter * L. firmisque regulis ad novas et peregrinas doctrinas <2. Supplices aliae ipsorum literae, quibus sanc­ titatem suam humiliter adprecantur. ut dignetur passim eligitur atque rependitur. Littera T. Tandetn epiaeopi congregati monitis^ ut par disponere quod ipsis adlaborantibus in evellendis et praecavendis m^lis suppetias vis publica ferat. Item erat, eiusdem sanctissimi in Christo patris in epistola praecipere fidei quaestoribus eorumque vicariis,' ut u desuper citata expressis obtempérantes, suos verte- runt animos ad regularium in suis dioecesibus degentium vitae rationem. Quae ipsis visa sunt tentiam. cum episcopis scientibus et consentientibus reformatione et peculiari .providentia digna, ad agant, littera M. Jussum in memorata epistola separatim a Ceteris ' 13. Postulatum, quo iidetn a sanctitate aua vehe-, aetis literis mandarunt et examini sacrae con­ gregationis super regularium statu s'ubieccrunt. mentissime petunt, ut beatae Mariae virginis conIllarum exemplar hic habetur. Littéral'.. <■ ceptum ab originis culpa fuisse prorsus immunem dogmatica definitione adserere velit. Littera M 2. ■ Formula profottioui» jidti. Hisco constitutis ad consulendum peculiaribus |V. supra coi. 471 B-4721).] suarum dioecesum necessitatibus gradum fecerunt; rebusque porro bene consultis atque exploratis, sequentia concordi animo ediderunt postulata, qui­ In nomine sanctissimae et individuae Trinitatis, bus humiliter petunt: Patris et,Filii et-flpiritus sancti, amen. 1. Ut sanctitas sua mandatum edere velit quo in officiales ministrosque sacrae Inquisitionis deli­ gendo, de t^eis inquirendo deque iis ferendo sen­ . Clericalem subditorum vitam vigilantiae antisti­ tum ope suffulciri, ac partim ingeminata iuris promulgatione (quamvis ipsamet lex semper clamet), partim remediis congrue 'propositis reflorescere nemine penitua diffitente, sanctae Romanae ecclesiae presbyteri cardinales, archiepiscopi, episcopi ordi­ narii in regionibus nostratium confinium provin­ ciarum. venia in Christo patris et domini nostri beatissimi. Pii IX. immo commendatione aucti ad almae domus beatae Mariae Virginia Lauretanae, di cuius suppliciter invocato numine gloriantur. conventum agentes, eo libentissime intendunt, ut consertis mutuo studiis, salubrius ex sententia dioe­ cesium prospicient rationibus. Hodierna porro in suis cleris conditione circumcensa ultro fatentur, et in primis se facere haud posse quin plerosumque ecclesiasticum vivendi collaudent institutum. Hu­ manae naturae tamen pronitatem ad regulae relaxa­ tionem graviter cogitant, et anteactae perturbationis furore cunctis ordinibus illata damna conquesti, in aliquot etiam de auia clericis labefactatam aegre piorumque locorum traditarum inseriptarumque; nimis cernunt disciplinam. 3" ut sanctitas sua modo aliquo sibi beneviso proQuocirca venerabilem conciliorum et sanctorum videre dignetur iacturis haud modicis, quas nuper episcoporum curiae subiere per nova-in condendis patrum, qui identidem ad clericalem normam ciere actis inducte systemata, per abolitas canoellariae devios desidesque exstimulare sueverunt, vestigiis taxationes etc.; 4° ut privilegium quod aiunt manus instantes, quam optimum in commune coneilium rem regiae, in quorumdam piorum locorum favorem, ad' adducere ducunt atque paribus adversum corrupteclericorum seminaria atque collegii, montes pietatis las dictatis, data invicem dextera, conspirare. A sive frumentarios, sive pecuniarios, hospitalia suae spectabili siquidem cleri, maxime autem sacerdotum, pietate et ejremplo pravos in plebe mores emen­ iurisdictioçi subiecta piaque legata extendere digne­ tur; 5° ac demum immunes declarare oratores dari. probitatem regi, religionem assurgere, patet eorumque curiae officiales a solvendis tabellariorum luculentissime. Accedit quod ad confodiendam im­ iuribus pro litteris, quae ad eos a magistratibus piorum contra clerum simultatem et saeve nuper in sanctam Romanam ecclesiam concitam persecu­ nedum superioribus, sed et inferioribus ex officio tionem compescendam arbitrantur nullam armorum mittuntur.. Litteraæ. regularium superiores generales in ecclesiis suorum monasteriorum intra oratorum dioeceses existentium ddminicis festivisque de praecepto diebus, episcopi loci postulatu horaque ab eo designanda, catechèsim 0 ad populum explanationemque evangelii per idoneum religiosum haberi iubeant. Littera N. 2. Ut sanctitas sua dignetur efficere ne piarum dispositionum quarumlibet vel restrictio vel absolutio vel compositio per reverendam Sancti Petri fabri­ cam in posterum fiant, loci episcopis inconsultis. Littera O. 3. Ut sanctitas sua potestatem oratoribus con- ' ferre dignetur 1° permittendi (cum de re exigui valoris deque pauperibus agitur) alienationes, investitiones ceterosque contractus in bonis etiam dotali­ bus pupillorum, minorum ac mulierum, praetermissis decreto voluntariae iurisdictionis aliisque solemnitatibus per Gregorianum codicem requisitis; 2“ dele­ tiones absqqe beneplacito apostolico hypothecarum ultra sut&nam scut. 50 in favorem ecclesiarum 4. Ut sanctitas sua instituere in Urbe dignetur , vim posse instrui validiorem robore zeli, sacerdota­ lium virtutum, sacrorum canonum observantiae. collegium censorum, qui scripta quaecumque in theatris exhibenda examinet#, simulque iubere non (Haec nimirum primitus arma tuetur Deus.) Hinc\ alia praeter adprobata intra ecclesiasticae ditionis uno animo quaedam pro volventium temporum statu J ambitum in scenani proferre ulli fas esse. Litt. Q. notabilia circa clericorum vitam de vitandis, agendis ' en 812 CONVENU S LAURETANU8, I860 februarii 23 VI. Negotiationi per sacro· eanoaae summoreteqpe pontificum constitutione· * clerici· inter­ dictae neque per te aut per interpositam paraoaam, neque proprio aut alieno nomine iidem vaeeat; qui seeas egerit poenas a. iure latae non effugiet. Nundinae adire pecude· mercandi causa illorum nemini fba ait: quique praeceptioni· huius violator elititerit, ad epiacopi indicium plectetur. refornsaadisv· sb Stegro ia pmaaeatianuu promul­ gor». prapotare, wgere, Bteadare aaia eleris, qua bortaawati· votisqaa, qaae praecepti· et poenali aaue*wa ti< enaatitaeraat. Ita, apitalaata Dec, episcopalia hie eoetae per iaetfhbil·· Spiritu· aaecti benigni­ tatem ar de apeatolieae sedi· gratia poaitae situa parte·· daaùuiei gregis regere. satagit ne quid sibi ia roaaperta divisa * aaaiestati· exprobrandum taperait Ténor aatea décrétera· * eat ut infra, videlicet: VIJ? Si unquam eveniat ut presbyter male, mo­ ratu·, et qni aliib offendiculo eaae possit. e tua DECRETA DE CLERI SAECULARIS DISCIPLINA. dioecesi ad aliam te conferat diu ibi moraturus, illius ordinariae, aut vicariut foraneus. ordinario dioecesis SECTIO I. I. denuntiet, statiih ad aliam animo pariter diu ibi commorandi pres­ byter ipse proficiscatar. Singuli eodeaiattici noverint te arcenti etudio monitu·, commigraverit quo hjfpsum fiet ab/ordinario huiusce dioecesin, si inde Dr oirii r«U»uticii in umeersarm ; peculiariter oero do prooLpterie ot do ηήοοαο celebratione. ut ad aolertem aanctorum canonum dt VIII. · Festorum occasione et conventualium officiorum ne tempus ecclesiastici conterant in ludum. rita rt honootate dericorwn custodiam mores com­ 3 Nam id vetatur omnino sub interminatione spiri­ tualium exercitiorum prope aliquem recessum per * ponant atque ad amussim obtemperent decretis de reformatione editis per sacrum concilium Tridentinum, apoetolica· ^xthatitutione·. synodos tam provinciales quan diooceaan··. II. Publiai· proinde intéresse * , theatris specta­ quotquot dies episcopus ex culpae gravitate me­ tietur. IX. Insimul conventualibus officiis et festis oc­ currentibus. frugaliter consueta prandia parentur, culis profanis, publicis privatisque choreis in quibus et * secundum taxam per episcopum, habito locorum feminae saltent, personati prodire clerici vetantur adiunctorumque respectu, praefiniendam. sub poenis latis dioeceseos lege in transgressores. X. In praefatis et consimilibus circumstantiis ardenter ecclesiastici stimulantur ad prae se feren­ ,Ni alicubi nuliab statae poenae, animadvertet epi­ scopus suo prudenti pidicio. ' III Iidem vetantbr seu otiari, seu ludere in dam morum .habitu, gravitatem incesau. gestu, suique ordinis quotidiana decorem consuetudine, officinis italice eaffi, epnierie, botleghim, et ubi­ libet palam laici conventum faciunt, sub poenis ut supra * ignea badista instructi venari diebus festis. et eam deferre unquam sine ordinarii permissivis praesertim in familiari sermone, qui valdq respuit litteris patentibus . * more hominum in conviviis rodant, in circulis vel- IV Item ecclesiasticis secus publicaret patcn- liberiora, illiberalia, obscoena verba, ne presbyteris divinae prorsus legis ac scientiae custodibus ea probro sint, neve ideo laici totum clericalem coetum licent. Qui secus egerint, poena arbitrio episcopi tia loca fistulis tabacum haurire, vulgo ftonare, q plectentur. interdicitur sub multa obolorum triginta contra XI. Ecclesiasticis cunctis, vicariis foraneis. colinobedieatea ad levamen pauperum parochiae inlegiis parochorum vetitum testimoniales suas litteras Sacerdotes hortamur, ut, ex reverentia ulli requirenti dare de cultu politico, moribus, reli­ erga sacrum, ante missae celebrationem a fumo ut supra hauriendo, se abstineant. V Vetantur item sibi pro famulatu adseisoere feminam ancillam quadraginta annos nondum egres- gione. nisi a legitima auctoritate fuerint requisiti. ■umendorum •sam. et quam honestas morum et integra fama non commendet ’. XII. Mandatur ecclesiasticis ut clericali habitu. tonsura et nigro triangulari galero tam intra, quam extra dioeceseos fines iugiter utantur * contra inobedientes sub poena prudenti iudicio episcopi in­ fligenda: poenae pariter subiacebit clericus in exiguo thorace, vulgo guibbettino, et laicali rotundo pileo ' Hoc «levrets Firmi auno 18M typis mandata sunt cum incedens, quamvis ruri diversetur. ·.. qa.4 srqtiityr prooemio; Hic loci eomnjemoratis divi Hieronymi epi­ Bmineatissimi sanctae Romanae ecclesiae cardinales ooncilii stola 1 ad Nepotianum verbis „vestes pullas aeque Truleatiui iaVrpretes. de mandato sanctissimi domini nostri Pii devita ut candidas; ornatus ut sordes pari modo papae IX rite Mtnreqne expensi· iis, qnae antistites Picea­ tius et Metaareaaiam ία coetibns celebratis Leonti naso 1330 fiigiendi sunt, quia alterum delicias, alterum gloriam ad cleri asycalarta disciplinam minendam st iastanrsadsm redoletu. vel 'nimio vestitu, vel saecularis elegantiae «•arm '-eseseraat, sadem probam auaramqne laudum tanti- ritu ac volubiliter concinnato, vel sordido incedere SK>ai<. gravissimo cohonestare ia selecta congregatione habita absonum a clericali boneatate putatur, atque inter­ die 13 martii IMS dignati sont. Quapropter iafraaeripti car­ D dicitur. dinale·. arehiepiacopi et episcopi,, quae sequester decreta typis XIII. Cum uberes e spiritualibus exercitiis salu­ ■Sandanda. inente martio 18M, atque ia publicum edenda tares oriantur effectua, suadetur generatim ecclesia­ •ararent. st detneeps ab eo die, quem unusquisque antistitum ia sua dioecesi dellniet, honun decretorum legibus omaSs. stici·. parochi· varo et confeesariis iniungitur. ut quorum merest, teaeri incipiant, et diligenter obtemperent. •d minus semel de biennio ad biennium iisdem * s.. cougr. .concilii in Salmoneu., te sag. * 10Λ6, — Kpist. vacent, eaque per octo saltem dies peragant^acerewt couuedüe. . II, I* 1 itaa. bpasi qp·· 1. dial 33, rsp. llerici officia IA, de vita (1S0SX XXXFV. ΊΜΟΙ'). - BctmhL XIV, th vt hosestate dericor. (HI. I). — Coae. Rom., tit. 13, esp. 8 cop. 4, * 4. ot lifftit. 7k, S3, 1 Bened. XIV, eonrt. ·ττΗΜο 1» tobr. Rssm. m emeto |18 sag.] 1«W, cap. liotfa nmt ocmîm, tit. Nt dene, vol mooack. a. W el Mq. 1 Vid. coBoàè· de boc ρυϋοτο»; decreta m. cuatimm»81,r ecdee. dwetpfa.. part 1. Lib. 2. cap. 67. Uk I brtffi u» BUHutv., cap. SO [Mio·, Opp.a. US, 813 CONVENTUS LAURETANV8. 1850 februarii 23 814 dote· poaaeasionem paroeciae alicui·· initiari A await infra requisitam temporis spatium1. qui per Optgtur aateai wt intra certum recessum oetiduum discretam temporia intervallum orare ad praepara­ •xereitionim. prout moris eat, transigatur; verum- tionem miaeoe aut, r< labral· mima, paritor pro Λ tamen, omnibus circumstantiis perpensis, epiteopus gratiarum actione adorare praetermittat; quite moderetur sagaciter quid in facto satius praeetan- sacras caeremoniae graviter et devote at par ckt dum ait. non exequatur, pro modo culpae punietur episcopi XIV. Sacerdotes in sacro faciendo talarem nigri indicio. Rectores postremo aodituique ecclesiarum eoioris integram et a parte anteriori globalia clau­ de cuiuavis presbyteri contumacia in praemissis sam Testem Mperinduant ·. nec ocreis rei cothurnis * omnibus episcopum certiorem reddant vulgo ^Artfe · per id tempus utantur; XVI. Antedictis rectoribus et sacristie summae qui secus agent, ipso facto in suspensionem a di­ esto eurae servare legem vetantem per e«w ad vinis per triduum incidat. sacrum explendum admitti ignotos exterusque sacer­ Iflbm esdhm vestis praescribitur in sacramento­ dotes. quamquam regulares, nisi exhibitae proprii rum adminictratione et quacumque sacra functione ordinarii ac praefecti regularis commendatitiae lit­ in urbibus, ' praedicta castris, oppidis, lata suspensionis triduanae casum repentini arcessitus. in contumaces poena, terae recentor datae prae se ferant recognitionem, praeter seu quod passim appellant cedeArrt, de curia ec­ Integrae pariter vestis clesiastica aut vicarii foranei loci ubi ignoti litare talarie usus, et sub eadem triduana suspensione, in yolunt*. Permittitur nihilominus, ut ruri. praequam statim incidant transgresaores-indicitur pres­ B ostensi» loci parocho aut eius vice»gerenti legitimis byteris ruri commorantibus in missae celebratione, de crieAroudo litteris proprii ordinarii, admittantur sacramentorum administration· et alia sacra func­ sacerdotes ignoti ad sacrum faciendum per triduum tione per ipsos peragenda in propria ecclesia. Idem habitus suadetur etiam efitra propriam ecclesiam, ubi sacerdotes sacramenta infirmis conferunt, et in mortis articulo constitutis adsunt, dummodo in­ opinate et repentine accedere non sit necesse. Arbitrantes fore, ut tempestatis, locorum, viarum asperitate impediantur ne antedicta» praescriptiones servent, implorare ab poterunt veniam episcopo dispensationis. Ceteri ecclesiastici, quamvis tonsura tantum insigniti, talarem vestem omnino induant cum sacris inserviunt actionibus. Si quis obtem­ perare renuat, vel penitus vel ad tempus arcebitur ab ascensu ad altiore» ordines prc culpae modo. XV. Quoad missarum celebrationem admodum case oportet episcopos1. excitatur zelus, ut advigiles tantum, intra cuius terminum, si ulterius celebrare placeat, expetenda ei» erit ab ordinario aqt vicario foraneo venia. Quodsi rectores et sacriMae etiam laici huic legi non parcant, luent synodic · * poena» seu multas. . SECTIO II De canomcit eeeleMf et coUeyidtar. XVII. Canonici» cathedralis capituli singulariter portendere decet suam, qua fulgent, dignitatem ; primaevam, unde derivant^ institutionem ; eurumque coetum presbyterium, coronam, «enatum episcopi censeri eo scilicet consilio, ut pretiosis erga Deum et ecclesiam officii» libenter satisfaciant luvat vel Eurum itaque canonicos collegiatarum ecclesiarum recnfdati»» de maxima sollicitudine et rura q sua in cleris eminentia.'ut pqpulo virtute suffragentur. abusus exstirpent, qui in actpmetn hanc sanctissimam irrepserunt, et ne irrepant ih posterum, potenter impediant. Quotquot insimul honoris et emolumentorum stipen­ diis fruuntur refert quam maxime clericalia vitae * forma honesta, pietati» studio, sollicitudine prn ani­ t Serio autem animadvertant sacerdotes, nullum aliud aden sanctum, inten^rstum. suavius in ec- marum salute ceteris clericis praelucere ·. Peragant ergo ecclesiastica munia ex rubricis et ordine, stati» opus tractari' quam altissimum latriae diebun et horis, divinumque praecipue psallant et obsequiqm. eucharistiae culmen, sacrificium coelo canant officium apta voci» modulatione, interpoeitia Ibi asterisciy \ interiori non minu» quam patenti de­ votione. reverentia, integritate. Ne qui» eorum jdesia Dei gloriosum, terris ac purgatorio propitiabile. enim sacerdotum visibili opera sub alimentariis symbolis vivus, invisibilis, immortalis, vere, realiter ^gfet substantialiter idem Christus incruente immolatur. qui et in ara crucis semetipsum cruenter Patri itaque praeter legitimam necessitati» causam a choro discedat, ne collocutionibu» defluat, ne muneri , * desit statuta etiapi in aliter «e gerentes poena offerens hostia fuit pro nostra omniumque salute. per episcopum infligenda, ubi excessu» gravitas et Quamobrem agnoscant ipsi admirabilem suam dignitatehi divinitusque collatam auctoritatem et abusus quantitas postulet. In conrentualibus ecclesiis, si parechiales sint, que tempore parochus populo ex­ planat evangelium. abstineant omnes, etiam canonici, a celebranda miaaa »ub poenis discretione episcopi Porro in ecclesiis omnino effugiant. Dehinc nemo non videt ex sacri . in contumaces praefigendi». signatim praefati», ita (quoad fieri poterit) cele­ actione insqpte in rubricis, oscitanter ia ritu, prae­ bratio missarum distribuatur, ut nec certa hora festinantor. indecore, irreverenter absoluty prae­ redundet numerus, neque diu altera hora celebratio clarum religionis nostrae cultum adstantin etiam populi oculis vilescere et sordere. Praeat^xinde sit quoscumque eliminent et. quae pietati officere ac probatae conscientiae munditiam obfuscare possunt, animo celebrantium apophthegms sancti I^aurentii Justiniani (sermo de corpore Christi sanctissimo): ^Accedat ad altaris tribunal sacerdos ut Christus, assistat ut angelus, ministret ut sanctus, populorum offerat dona ut pontifex, interpellet pro paee ut mediator, pro 'se autem exoret ut homo/ Pres­ byterorum ergo excessus in re sacra districte ad formam iuris plectentur. Qui missam expedire : Litu eacycl. sacra» enagY. coscjlii. i··· Cie·. XI editae I febr. 1710; et Beasd. XIV. Ubi prunum 8 dec. 1740, | 8 1 Beard. XIV, Z> aywds dwee«sM lib. U, cap. 8. ». 4. — Synod. Velifera, card. Matthaei, part. 2. cap. 8. | 5. * t'sac. Tri dksripta». soefe». part. 1, Mb. .V cap. 8 ?t |o * Coae Trid.. pes». 14. de reform., ia prtmffai». * bitL rtscyel. sacra» ouagr epp. 1708 ad eptsc Italiae iuM ('Ima. XI. — ('ap. MnWo M, de celebr. ·υ· [III, 41 Bellaria.. Omirer., lib. 1. Zfe bmu «penAa·. part. 1. rap IN * S. Carni. Βοίτο·^ eoae. provise, t [I^U. Ime. m*J II), part. 9. cap. M. aaadat praefecta chori su», qui aliquid eoutr» disriphaa» * · ratios feriant, 'umltars oauüao passa absentiam. |Mbmm. (WiL (1808. XXXIV. M AJ — Persic··. *Zr Aer. eon., cap. 4. dtrb. X — Beaed. XIV. IsstiL 107. f 88 et seq. •15 OOKVraTDB LAUMTXMU8, 1850 tarmiti tt , -------- 1—------ ---------------------- ------------ ——-------- —-------------------------------------------------- --------- SI· deuidaretur ·. Demum ron-iri h mrivnraata ■errante · nna» quanta indulgenti·· opuaque p« 0Mt * Doo qua· aibi per particular·· probate· »(■·(···■, gradadmum «t perutile adalututulte, qni oreua * 4MB ftUBiÜBtMB M ΒΦΒ •tatata capitalüria. .dioeeeadn·· aynad·· prueeipi Otfo ·ΐ BéIM ■oacuat, Mb tatarariaati· pnani· tA fcnnata tari· turn eirra reaid«ntinm at abornte anWM1, eu· quood aBa oaaaa tatanota. Ofiaùatar aaaaaH, •i aaltem batte diobua bini et bini aeeodaat at reocdaat a chore *. Canonici· theologi· diriaaa acriptaue mterprotatioai aa grave dt idonan, tenta giceeno ••tnrem •t locorum acriptarnltem oogaatiaaea, tetereoetere argumenta, quibue baaratteateé awm, toagiaa ia praaaon· latoqu» debaecbnatae, profligentur. XXL 8Mte diebea, bette at bate doctrinae hsbOB^M pMVCbi bvW BMtbo4· fahAMMBt! O··· gragaite ma rival pnarte in aoeteria, maacali aaaraim » teariate luantur; dimidiam borna «un quadrant· impendatur ia iatarrogatiana· at raapaoM da chriatiauia rudimenti· aaoerdotea, aNoe aecieaiaatioo· no ladeo· Mnfratraa inter at paeroa: aub exercitationi· flare· detur riggum eam tintinnabulo pro convocando populo, ad quam at puero· adhuc prueaente· pa * XVIII. Canonici punctatore· terumontata amit- roeha· catechiamam habeat, axponena ordinatim, ztent da fideliter at »x laga yaaidawdt, atj aiuut, fa·· at tail· par dimidium bora·, qua· ad ehriabaentea a chore *. la loco reddentia· epteeopalte •tiannm doctrinam pertineat; interdum alBciantar exhibeant quotennia epieeopo, capitulari anno ex- paari ad frequentiam, attentionem, modeatiam col­ conte, regeatum fallentiaram «t achema partitioni· laria manuacuKa atque eleemoaynia; cadente anno adjudicetur praemium aliquot utriusque aexua. qui diatributionum ; per dioeceaim mittatur ad ipaam epiaeopum folium, ex quo in proapectu eonatot de qnaave per commune experimentum ceteri· praepunetatia, fallentiia, diatributionum earumque ac- •titerint. Hinc apiacopi cura comparetur ad hoc ceMÎonum partition· in aingulo· intereaae habent··. aliqui· proventa·. Praeterea duo religantur epiGrave· tranagraaaione· quoad reaidentiam et ehoral· •oopalea viaitatorea frequentaturi oocleaiam quo •ervitium ibi deprehendet epiaoopua at diacreta tempore ibi adoleacentee edocentur, ut inatituti huiuambdi aoUicitent obaervantiam et de rei atatu animadveraione, aadvtia partibua, punict. •exto quoque menae quotennia epiacopo referant. .XXII. Parente·, tutore·, aut qui eoruur loco SECTIO III. •unt, ai filio·, nepote·, pupillo·, alumno· auoa mittant Dt parochii, nobili e facoltose si dedicano alia miliai * ecclesia­ 11 stica, e che I* maggior parte dei clero di eiascuna Totale : sc. '32 diocesi proviens da famiglie o di poveri cams SpsM insarieWi. pagnuoli ed artigiani, o di cittadini provvisti i più de'boni di fortuna. Da questa maneant * assoluta Onorario per due maestri di grammatica a di meui procede, che molti di buona volonta non seudi '2 Γ uno................................................... sc. 144 possono entrare in seminario per bene rispondere Dotto per un maestro d’umanita .... 150 al fine di loro vocatione, e, vivendo in vece in Defto pel maestro di rettorica . , . . . 180 meato *1 serelo, crescono vitiati nell’ educatione ed Detto per due maestri di, filosofi*,. . 200 impérfetti negli studj, per modo che ai proprii "Detto pel maestro di teologia dogmatica e veecovi tornano piuttosto d' aggravio che di sollievo ç morale...................................................... 120 nell' esCrcitio del santo ministero. A riparare por­ Detto pel maestro di storia ecclesiastica e tante a siffatto disordine, ed a provvedere al miglioscrittur* sacra............................................ 120 ramento dell'educatione futur * , del clero, non evvi ' Detto pel maestro d' istituxioni canoniche e miglior expedients, che 1' istituire seminarii pei po­ civili ................ ........................................... 100 veri, o · meglio dire apprestar * ai seminarii già Detto pel maestro di éloquents sacra 120 esistenti i metti battanti per poter maatenere gra­ Detto pel maestro di liturgi* e canto Gretuitamente tanti giovangtti poveri di quanti ciascun goriano.......................... ■ 50 vescovo ha bisogno per I* aua diocesi ; lo che ai Detto pel direttore spirituale................. 40 ρού agevolmente rilevare se avraasi ragione dei Detto pel rettore........................................ 50 numero dei sacerdoti ehe egli ha rentinuamente in Detto pel vice-rettore ed economo 50 attivita di esercitio. Ma, prima di trovare i meui Mantenimento pel direttore spirituale, rettore ehe a tal' uopo si richisggono, corneta bene di ed economo .... :..... 150 fiasare una proportione, e su questa calcolare Detto, e salario per un cameriere .... 54 1' entrât * che ogni seminario dovrebbe- avere. Post * Detto, * salario per un portinsjo .... 54 adunque Ia proportione, che in una diocesi quarante Detto. e salario pe) cuoco................. 60 sacerdoti attivi addimandino quattordici alunni, feDetto, e salario pel sotipeuoco . . . . . 64 eendo durare 1' attivita dell' esercitio di eiascun Totale: sç. 1686 sacerdote quarant' anni, e computando il tempo di Kiamunto: .anni quattordici che mette ua chierieo per termi­ Spese variabili .... ac. 732 nare il corso degli studj, dovta il seminario avere Spese invariabili . . . . sc. 1686 in preventive un’ entrata di sc. 2428, (ra spese va­ Totale: sc. 2428 riabili ed invariabili, rem * * apparito dal seguente prospetto, in cui si. vede posta ■ distintamente la Fatta ragione delle spese necessarie pel man­ spesa che occorre pei due mesi di vaeante nell' tenimento di un seminario in eiascuna diocesi, ors autunno. in cui deve ester cura di tutti i vescovi si pon mano ai meui ehe abbisognano per sodisdi adottare il sistema già in molti seminarii introferls. dotto di non rimandare gli alunni alie loro case, 1. In primo luogo si facoia istanta alla santita di ma potendo avere un casino di campagna, per- nostro signore per *ottener la gratia di poter riunire mettere, che ivi si rechino a prendere onesto ri- per anni venti le *rendit di tutti i benefit) di creamento senta rallentare 1 osaervana * * dell dis­ giuspatronato ecclesiastico, eccottuati i residentiali ciplina e di qualche esercitio scolastire. Se poi e le prolature, come egualmente riunire psr lo stesso questo easino mancam *, nè vi foesero meati per spatio di tempo ïe cappellanie ed *officiatur di procacciarselo, allora si faeci * in modo, che rima- messe di patronatu ecclesiastico salva ia soddisnendo gli alunni in seminario, si prendano di quando fasione degli oneri. in quando leoito e moderato divertimento con 2. l«a stessa *grati s' implori per tutti benefigj * qualche-git in campagna ere. di libera collatione, ancorchè affetti · riservati *11 823 C0NVENTU8 LAURETANU8 EPISCOPORUM MARCH1AE, IMO februarii 93 ■aata sede, dei quàli «i preghi mb samtith a mb disperse almeno nitro la meth delis reedito. 3. 8' imptori ia fine la grnsia aha la meth di tutto quelle ehe nolle vaeaaae dei beBefiqj ai peroepuee dalle saoeoUettoria dei spogU ia dsscuaa diocesi. si rilasei sgudlmeato ai veseevi almeno per ea decennio per provvedern ai bisegai dei· se­ minarii. Sa, dope aver applinato tai messi ia favore dei seminarii, vi fosse qualche sopravaaso, altore sia aaehe qussto Issciato ïa maao ai veeeovi, par poturae, usure a provvedere del competente patrimonio tanti poveri ehieriei, e specialmente a foraira dal neceesarto moite parroochie di campagne, a in qualehe diocesi istituirne delle nuove, di ehe, specialmente 824 Asneou) ΙΠ. A/eadsve I* aaiid f eàfffmit· "•W itinaionf d»l Perehd pit agevolmeete prime eoaoegairai ad dare ana baoaa istrusioee. ehe è il principals nerbo della san odaeaaioae futura. soprattatto th d'uopo ehe ia ogai semiuario ai toaga on egad metodo di study, e eha i proeettori miaatameate a questo si attoegaao. Chiaressa aei dare i precetti, ordine aei progrodire da) noto ali' ignoto, adeguata distribasioae delle claasi, scella di buoni libri: eceo le baai fondamental· da eui pud · procedere ia vers uniti d' insegnamento, e da questa il vantaggio di una migliore istrusione del elero. A tale effctto nelle nottre Marche, si ha gran difetto eon danno brevemente qui si danno alcune regole generali che gravissimo delle popolasioni., risguardan'o un buon ordinamento di studj e si determina il) seguito quai libri debba ciascun istrutB tore tenere nella sue scuola. Articolo II. I. L'intero corso degli studj che si fanno in IititHire eonritti pef eaoerrtoti noeelli. seminario deve durare quattordici anni: sei anni Non vi sarebbe al certo cosa tanto adatta a cioè si consumeno dai primi elementi insino alla formare buoni operaj evangelici nella vigna del filosofin. ed altri otto nello studio delle sciense. Signore, quanto Γ istituire in ogni diocesi un'con9. ugni corso paniale si cowpie in un'anno, vitto pei sacerdoti novelli. Doppio vantaggio ne tranne la rettorica e filosofin, che due ne addimanverrebbe da. coeiffatta istitusione. cioè i sacerdoti, dano, e lo scuole di sciente sacre per cui sci anni dopo aver conoaciuto il οοήο degli studj in seminario, veagono designati. troverebbero in emo il modo di esercitarsi e per3. Nella scuola dementare s' insegnano le prime fetionsrsi nelle varie incombense del loro ministère, regole di lingua italiana e latina, e Io quattro ope­ in guise, che all' uopo ne uscirebbero quali adatti rationi di aritmetica, dovendo essere a cuore del a sostenere Γ incarico di une parroechia, quali maestro di esercitare gli allievi nel le'ggere e nello istruiti per reggere una cattedra, e quali portati ad scrivere senta errori, e quindi declinare o coniugare 'ammaestrare il popolo degli altari. Inoltre, tutti i e concordare. sacerdoti di ciaacuna diocesi,avrebbero in esso Una 4. Dalla scuola elementare si passa alia gramcasa di ritiro, in cui fare per turno i sacri eserciqj matica infima, in cui 1'insegnamento comincia dalle una volta alrneno per biennio. E avventurato sarebbe regole degli attivi sino ai verbi locali, e inoltre si quel veacovo, ehe fornito di tutto1' occorrente il θ spiega Ia prima parte della grammatica italiana suo seminario poterne por mano ad una intrapresa del Puoti. Awerta il maestro di non tralasciare coal utile, ed eccellente. Siccome pert gravi.osta- mai Γ eqercisio delle concordante, e di ben istracoli ai parano dinanti, perché siffatto utile divisadare i giovanetti nella versions dei classici latini. mento non si compta, e specialmente vengono meno b. Dell' infima si viene alia grammatica superiore, i messi che molti si addimandano pel buon im­ in cui il maestro imprende Γ istrusione dai verbi pianto e mantenimento di questa novella iatitusione, locali sino alia fine della grammatica comprensicoci si crede bene di poter raggiungere, se non in vamonte alia prosodia, e prosiegue Γ insegnamento tutto almeno ini parte, lo stesso scopo applicandosi della lingua italiana esercitando gli allievi sopratal seguente partito in supplemento provvisorio, cioè : tutto nell' analisi grammaticale, e nelle version· 1. Che a neeauno dei sacerdoti novelli per italiane e latine; deve poi spiegare per intiero la qualaia oagione aia peemeseo di useire di seminario prima parte dei catéchisme Romano, obbligando gli prima di aver compito 1' intero corvo de' studj· 'scolari a traseriverne e consqrvame la tradusione. 2. Che uscitine, ancora per altri due anni si 6. I maestri di queste scuole di grammatica pro- i eurino di dare ai loro allievi le prime notioni di . I occupino assiduamente nel pratioare i doveri dei sacerdosio, ooadiuvaedo i parroehi nelle varie in­ combense dei loro uffleio, abilitandoai ad asooltare le confessioni, e faoendo bene ep£mo dei disoorsotti geografia coli' esercitarli una o due volte la settimana a oonoscerne e spiegarne le carte principali. 7. Finito il corso deUa grammatica latina si passa morali ad istrusione dei popolo. aU'umanith, in cui il maestro si occupa nel dare il * tratèato dt ed i principj di poesia latina 3. Se poi, in qualche seminario si veddeasero florire dei giovanetti di steaordinario ihgegno, i ed italiens, coma pure nell' insegnare 1' arte di quali col tempo render potosoero grqa ftutto a van­ scrivere letters. Continua nella versions e nell' taggio del clero e ad onore della chieaa, allora, per analisi lettoraria dei classici, 'e nell' esercisio della aocordo gib stabilito tra i veeeovi di una sola pro­ memoria.' Anch’ egli deve fare per intiero la spievincia, dovranno essor mandati nel seminario di gasione delle seconda parte dei catéchisme Romano, quelle diocesi, in oui si conoscert eeoervi professori obbligando gli allievi corne sopra, e deve pure idonei a perfesionare questi ehieriei in quella seienaa spiegare il primo libro delle epistole scelte di cui addimoetrino speciale propensione, ed ivi lao- san Girolamo. ciarli fino a tanto che non siano per modo istruiti 8. Al professore di retteries si spetts di coda poterne ammaestrare gli altri, pagandom pel mincisre dell' inventione insino s tutte le nitre mantenimento di ciascuno 1' annua dossina di sc. A4 parti dell' arte oratoria, e di avvetsare i giovapetti più sopra .determinate, compreso il tempo delle nel eomporre in tntti i generi, ma specialmente lacanse autunnali. Ed eoco, per tale espediente nella prosa latina ed italiana, esercitandone la me­ trovato il modo di' formare in ciaacuna diocesi moria coi far loro " imparate i classici soprattutto selanti sacerdoti ed eccellenti maestri, o raggiunto latini. 8i rimette al suo arbitrio to scegliere fra in parte lo scopo, cui mirava T iatitusione di un gli sutori (stando. pert sempre a quelli oho piit cpnvitto diocesano. «otto si deocriveranno) quali siano da tenersi nel 835 • 836 CONVENTUS LAURETANUB EPISCOPORUM MARCHIAE. 1850 februarii 33 primo, · quali nel seeondo anno, nome pure U A trattenersi più a lungo aopra un sutore eho aopra, «m’ altro, nolo non potrà omettere di opiegaro^pof intero il Sf o 3· Ijbro dell' opiatole eoolte di «an Girolamo, i 1« J· parte dei oatechiamo Romano, obbligando gli olliori oome aopra. ♦ 9. 8i raoeomanda al maoatro di amanite e rettorioa di dare ai loro alHuvi brevi notioni di atoria ' e geografia, apeeialmente quelle eho sono indiapeneabili a bene intendere i classici. 19. Perché poi i maestri abbiano una tegola più determinata e sicura nell' insegnamento, qui eotto ai preeerivono i libri chedorraano tenore in ciaaeuna acuola. /VeapeMo ........ · - , -........ > " ■ Seteaso easess 1. Ut per annos viginti valeant oratores reditus orn­ Perron· compendio di teologia dogmatica. aram beneficiorum iurispatronatus eecleaiastiei, resiSoavini teologia morale (oppuro Bnmehi o il dentialibae, ut aiunt, ae praelaturis exeeptss, cappadre Paaxuti). pallaaiae insuper missarumque legata iuria itidem Del Signore storia occleeiastiea' eomentata da patronatus ecrlesmstici una cum adnexis adimplen­ dis oneribus suanpn dioecesium seminario applicare. moasigaor Tisaani. · 2. Ut idipeum queant dira beneficia omnia ecXoiliai o Tnrehi iastitatioao· bibiieao. Audiaio lesioni di oleqaeaxa «aera. deaiastiea liberae collationis, efflagitantes sancti­ Monsignor Sillaai oerimonie eoelesiaatieh·. tatem tuam, jet de beneficii· id genus affectis et vFornici corso di litnrgia. sanctae sedi reservatis dimidiam horum redituum partem ad seminariorum ut supra utilitatem con­ Mean· legalL cedere dignetur. * Devoti institutiones juris canonici. Heineocii institutiones iuris civilis. C. Spueopomta epistola ad Pinta IX. Beatissime pater. * 3. Ut dimidia proventuum pars, qui in bene­ ficiorum vacationibus a sacra congregatione spo­ liorum percipiuntur, ad eundem finem, saltem pro decennio, ipsis tribuatur. Quae quidem humillimae preces, si a sanctitate tua benigne excipiantur, fore confidunt oratores ut nunquam posthac strenui in vinea Domini deside­ rentur operarii, et ecclesiastica dignitas, iniquorum hominum perfidia calamitosis hisce temporibus tur­ piter labefactata ac ludibrio exposita, in pristinum redeat gloriae fastigium. Interim episcopi oratores ad gonua sanctitatis tuae provoluti humillime sanctos pedes deoscu­ lantur. Cardinalis archiepiscop 's Firmanorum, praeses, cardinalis episcopus Auximanus et Cingulanus, car­ dinalis episcopus Aesinus, cardinalis episcopus Anconitanus et reliqui episcopi Picentum, necnon archiepiscopus Camertium et archiepiacopus Urbinatium cum suis episcopis suffraganeis, Laureti prope al­ mam domum beatissimae virginis Mariae auctori­ tate sanctitatis tuae congregati, quidquid ad ma­ iorem ecclesiae Dei utilitatem conducere valeat, D. enixius exequi satagentes, inter cetera permagni Brsn cenni risgttardaHti f istnuiotte che si tlà tte’giamomenti negotia ad suarum dioecesium seminaria naei o licei e tulle altrs testais piMliehe e private, animum et curas potissimum intenderunt. Et cum e melode per rimttovere gf iàirodotti ineonvementi. tot ao tanta, mala ubique percrebrescant, atque variae errorum species catholicae religionis inco­ A repder più utile Γ i*egnamento che si dh lumitati insidientur, meliorem clericalis militiae in­ nelle scuole pubbliche e private, ed a metter riparo stitutionem in posterum promovendam sunt arbi­ a parecchi inconvenienti che nel passato scompiglio trati. idque revera maxime ecclesiae commodo fu­ della cosa pubblica hanno pur troppo svuto luogo turum confidunt, dummodo eadem studiorum ratio, in molti ginnaai e licei. con iscapito gravissimo sicuti in suorum coetuum actibus statutum est, una q della studiosa gioventù : d’ uopo è che fatta ragione eademque disciplinae pariter et vigilantiae via et delle cause d" onde mossero tali disordini. si usi modus in seminariis adhibeatur. Cum vero, hisce ogni studio dei vescemh cui fu affidato ii deposito praesertim temporibus, nemo aut pauci saltem ex dell’ istruxione. perche cancellata ogni traccia de­ conspicuis divitibusqub familiis adolescontuli eccle­ forme e corrotta, questi non si rinnovino mai più siae servitio sese addicant, atque huiusmodi stu­ nel tempo avvenire, e tolti di messo alcuni impe­ dium inserviendi ecclesiae inveniatur solum in iis, dimenti che loYo inceppavano la liberti"^" asione, qui fortunae bonis plerumque sunt dtetituti,. ne­ rifiorisca, nell'iusegnamento quella puressa e semcessarium omnino euet, ut unumquodque semina­ plicith primitiva, di cui è fonte ed origine la pieti rium tantum haberet census, quantum satis essef e il timor canto di Dio. ad gratuito alendos pauperes alumnos, quorum nu­ E innanxi tutto trovatasi la sacra adunanxa d" merus cuiusque dioecesis neoesaitatibus respondeat. accordo nel doversi raccomandare a ciascun muni­ Verum res propius perpendenti facile patet, cipio la piena osservanxa delle disposixioni della seminarie, vel quod tenuiter dotata, vel quod eorum bolla Leonina relativamente ai ginnaai e licei. h dare un regelo ali' oratore sacro per gli esercigj spirituali e per fare celebrare le due messe solonni dine sacro iam initiati fuerint 3. Ut in minoribus pagis inferior sehola nun­ quam desit, in qua adolescentes disbqnt legere et scribere, necnon primas latini atque itsuîci sermonis preseritte dalla bolla ec. ' B 12. Nei piceoli paeei, quantunque non si debba trateurare questo punto principalissimo d' istruxione morale e religiosa, non emendo perô facile di poter escguire le dispositioni, qui sopre accennatc per la mahcanxa di meaxi e di soggetti, sarh in liberti dei vescovi di adattarle seconde, i luoghi e le circostXnte. 1 A Avverteue geaerslL y regulas primaque arithmeticae elementa. *. ■4 Ut ubicumque sint universitas, iycea et schola publicae, ait et oratorium publicum ad explend pietatis et religionis officia, quae in constitution * Leonis XII, titulo XVI, praescripta sunt. Magi- \. stratus verdi pecuniae vim ad impensas faciendas, necessariam suppeditabit. 5. Ut praeceptojes etiam privati, priusquam suo munere fiingantur, examini et iudicio virorum ab 1. Tutti i maestri délié scuole private dovrannolI episcopo eligendorum se submittant, et singulis pure aasoggetarui ad un esame prima di ester abilj/' annis confirmationem in ecdetn munere ab episcopo impetrent. Jtati all'esercixio del lord" magistero, e ogni anno dorranno presenters'· ai proprii vescori per ester Ut si quis magistér contra fidem vel mores .conformât! in taie uffibio. « deliquerit, episcopus docendi munere illi statim 2. I deputati alla, pubbiica ittruiione avranno interdicere, deque crimine cognoscere et sententiam > . cura di vinitare di quando in quando tali scuole, ferre possit, nec alia iuris via sit praeterquam ad e di tenere informati i vescovi intortio ali' anda- sacram studiorum congregationem in devolutivo mento di eaae, e interno alia condotta morale degli appellare. 7. Ut denique hac eadem facultate uti possint iitruttori. v £ ■ 3. Se, per male ventate, qualcbe maestro cadeaae epiAcopi universitatum cancellarii in cuiuslibet faculin grave mancanxa. i. vescovi non solo potranno tatis praeceptores. sospenderlo dall'esercitare.il suo officio, ma potranno Haec praecipua et graviora sunt, quae relate ad altresl fare il processo summario, e dare la loro scholas privatas et publicas beatitudini tuae oratores sebtenxa: nè al cvlpevole condannato resti altro episcopi exponenda duxerunt. Te vero vel aliis diritto che quello di ricorrere in devolutivo alia potiqribus modis ad studiosam juventutem a per­ versionis periculoriutandam prospecturum confidunt, sacra congregatione degli ttudj. 4. Sieoome poi nella nostra adunansa si trovano dum ad genua sanctitatis tuae provoluti sacros pedes aleuni vescovi, che sono canceilieri delle université, humillime deosculantur. cost questi bimo dimandato ehe le facoltlt «spresse T. nell' articulo precedpnte siauo esteee anehe ad emi per Γ autorité elle banno di canceilieri nei caso Cum explorata res sit sacras missiones piasque che qualche professore forne eolpovole.^^ exercitationes aptas eme cum maxime ad. devios in vias salutis revocandos, pravos mores corrigendos bonosque tuendos, sanctae Romanae ecclesiae * Littara fpiffoponnn ad Piuat jfapaat IX. cardinales, archiepiscopi et episcopi in Ilomino Beatissime pater. ’ congregati, sequens un<> consensu ediderunt deCardinalia archiepiscopus Firmanorum, praeses, cretum : cardinalis episcopus Auximanus et Cingulanua,υ Singulis decenniis sacrae mimionea, et quinto cardinalia episcopiis Aesinus, cardinalis episcopus Anconitanus et reliqui episcopi Picentum, neenon archiepiscopus [Camertium et arcbiepiacopusj Ürbinatium cum suis episcopis suffraganeis, ' Laureti prope almam domum beatae Mariae virginis auc­ toritate sanctitatis suae congregati, eideta sancti­ tati suae humillime exponunt, sapientem Leo­ nis XII bullam pro recta studiorum, institutione et regimine, ob tam calamitosa atque perversa tempora quibus vivimus severiores disciplinas postulare, ut adolescentes a perversionis periculo, quoad eius fieri poterit, incolumes sfcrventur. Neminem qui­ dem latet, in plerisque gymnasiis et lyceis, homines nequam et improbos non defuisse, qui subdolis malisque artibus nihil hon egerunt, nihil non «nnt moliti, ut studiosae juventutis animos moresque Arrumperent Hic usurpare possumus ea Cieeronia quoque anno sacrae, exercitationes in . missionum fofptam ad populum habeantur in unaquaque eorumdem congregatorum dioecesi, ita tamen ut dioecesiq. , quaelibet intra, curriculum sesquianni proximi futuri missionum beneficio fruatur. Miasionariorum a clero saeculari et regulari in praedictis dioecesibus exi­ stante selectorum quinque instituantur societates, singulisque assignentur dioeceses, in quibus suo tempore ministerium exerceant, videlicet: ' Primae societati: dioeceses Firmi. Asculi. Ripaetransorum. Montis Alti. —«Secundae Auximi et Cinguli. Aeaii, Recineti et I»ureti. . Tertiae: Aneonae. Senogalliae, Fani. Piaauri. Quartae: Urbini. Callii et - Pergulae. Montis Feretrani, Fori Sempronii. Urbaania» et Sancti Angeli Vadens». ) ■ 833 CONVENTUS LAURETANU8 EPISCOPORUM MARCHIAE. 1840 februarii 23 Quintae: Cameriai et Treia·; Fabriaai * t M *j telieae; Maeerutae et Tolentini; Saaeti 8 rini. *v fidam porro ab episeopi atoaitis at! praeacriptis ia «aero peragendo manare aa recedant Cum satem viri eeeleaiastiei example, ut par eat, * saeculare praeeant, omns * de clero ilhus loci, mia· aioaea iamiam eruat institaendae. episcopo * aaixe hortatur, ut e Meculi tumultu, quoad dari poterit, ••gregati, spiritualibus exercitationibus per diea aliquot sedulo vaceat ] Omisimus vero fig Ο. H. I. K,'O. R et 8, cum. quae ia iia continentur. sati * ex eorum argu­ mento supra coi. 806-9 indicato cognosci possint] L Dr ftonuadam mùiütrvnsm sawadefMur. Cardinalis archiepiscopo * Firmanorum, praeee *. et alii cardinales episcopi. archiepiscopi et epiacopi, 1 Laureti, auctoritate sanctitati * tuae congregati, suae * sollicitudini arbitrantur tibi humiliter etpohero haud ita levem iacturam ex mali * artibus derivatam tum illorum, uti moletrinis, ne publieum aerarium aliquid detrimenti capiat praepositi vulgari nomine ■linMri ds’ melini nuncupantur, tum aliorum qui gruatur upstteri dsl dasio ds * sali « tabeeeAt. * Cu de primis est sermo, valde dolendum. ge­ *nu hoc hominum, qui in sibi tradito obeundo mu­ nere integro * * die otiose ut plurimum insumunt in illud omne studium, paucis vix exceptis, con­ ferre. ut exeerandis. quibus refluunt doctrinis ani­ mos imbuant simplicium et omnem insuper moveto lapidem, ut pudicas honestasque foeminas ad mole­ * trina haud raro et necessario adventantes alliciant. et ad eorum prava pertrahant desideria. Ros pro­ fecto longa et fastidii plena foret enucleatim re­ censere damna, quae nuper, elapsis diris temporibus,, ex illorum opera in mox memoratas dioeceses di­ manarunt. In hoc enim ipsi fere omne * fuerunt et. quantum poterant insudarent ut rades agri­ *. cola quemadmodum dictum est ceterosque idio­ * ta et incauto * * homine a vera religione debitaque erga te. supremum principem, et spnetam istam•postolicam sedem tubiectione^ac reverentia retra­ herent. ut turpissima vivendi ratique plerosque in­ ficerent et ad imitandum adducerent Nec putandam, pater sanctissime, nefario * hos *, homine postquam in melius publicarum rerum facies est mutata et legitimum regimen restitutum, a pravo proposito ** *ilii re e ; prout enim antea con­ sueverunt. pervicacissimi At sunt eandem $am cal-care pbrgunt resque eo iam adducta est. ut ruri­ colarum patresfamiliaa moerentimimi. sene * licet ac valetudinis incommodis praepediti, eligunt saepius, cum necessitas urgeat, * praedicta * moletrina j ipsimet accedere, quam filiorum, ftogmquoram ac reliquorum, de quibus curam gerant religionem, fidelitatem tibi debitam ac pudorem evideutiMirao naufragii ae subversioni * periculeQPpongre. Ad secundo * vero quod attinet nempe ad in­ * spectore alterius vectigali * sic dicto * dq> soli * tabeeeAt, ab aliis, de quibus mox egimus, neque hilum differre tristissima docet experientia. Perae­ que siquidem sunt et male morati, et religionis ac legitimae potestatis osore * ac denique procAce * adeo, ut mirum non sit nemini secundos fuisse in concitandis populis ac totis viribus ftivend * ac pro­ movenda postrema nequissima perduellione. Quae cum it * sint humillime oratores enixas tibi porrigunt preces, beatissime pater, ut pre ea, qua maxime urgeri * Dei atque animaram caritate, quantocius istiusmodi mali * opportunum praebeas remedium : utramque nimirum memoratam hominum 'Xurcrt. amtnai- tomus XUI1. H / 834 ‘ pqstem ab sxereitio dietoram manaram prohibende, atque alio *, quibus illa da * voetigalia ia posteram •xigaatar, subrogando moto·, publico quidem aerario qaaatumvis prefleuee ot expedite·, popul * tam·· mi­ nime odioeos, quique praesertim ia peraieiom non ver­ tant animarem. *. Dr pnrew Mrw. Inter cetera, quae animum montemquo cardina­ lium, arehiepisooporem et «piacoporum hic ad al­ itam Virginia domum congregatorem distinuerunt, principem teneat locum horrifica illa mala, queo sectariorum huius temporis, protestaatiam prae­ sertim, stadio et viribus totam pene Italiam com­ plex· suat ' Norunt quippe omnes, immo saismet * orali videat detrimenta, quae * x omnigeni· libris protestaatioa labe infecti * ia fidelium vulgus promaaaruat. Probe quoquo sciunt subdola * illorum > artes, qui. ex protestandum sinu prodeunt··, hue illuc miam sunt ad errore· disseminando·, qualem * qUantamqn segetem hoc impio labore messuerunt Iam nunc pene nulla dogmatibus fld« *Xpen· nulla ecclesiasticis legibus obedientia, blasphemiae innu­ merae, rara devotio, ecclesiae ministri· sacrisque templis ademptus honor! Quae omnia cum tuum, beatissime pater, animum tristitia affecerunt ita et episcoporum corda, maiore in .dies mala suo gregi timentium, excruciarunt. t Ast qui aggere·, quae munimenta tanto ac tam lato iniquitatis torrenti per epieeopo * opponi nam pomuntT Deest ipsis modus et ratio;' vire *, non animi desunt Librorum enim malorum invecti * * facili est et copiosa; sancta· inquisitionis tribunal, quod plerasque catholica * regiones ab haereticorum erroribus defendit atque tutavit nunc suum haud ex­ plicat robur; satellitum manu * non semper episcopo> ram nutibus pendet: quandoque repugna··, nisi «i merce· rependatur, invenitur. Quo fit ut istorum curae et studia ad errores *eliminando suo carrent effeetu>\ Hinc est quod ipai episcopi summopere cupientes * memorati occurrere malis, a t·, pater beatissime, ut supremo ecclesiae antistite «t temporalia ditionis principe, opem et eonsilia humiliter petunt; immo tue praestolantur imperia, quae eoramdem cura * «t studia regant atque ad optatum flBem adducant Hinc item supplicibus verbis «xorant, ut cum sanctitati tuae placuerit instaurare atque in ordinem redigere sancta * inquisitionis tribunal, quod oratori­ bus necessarium videtur *d tot invalesceute * * errore eliminando·, ipsa praecipere dignetur inquisitoribus eiramque vicariis, ut iugiter pari agunt oon nsu ** cum' episcopis sive in officialibus * t ministri * sanetae * inquisitioni *, deligendi sive in quaestionibus ia * reo .instituendis, sive in sententiis ferendis ; sicque idem inquisitionis tribunal et minus odiosum evadot, •t efficacius operabitur. Quae quidem a te, primo fidei custode ac vindice, se impetraturo * sperant supplicante * * eardiaalc t * episcopi catholicae religionis et Christi fidelium bono. ■ a. Da beate * Mariât eanttptimm tswtocnlele. Quotquot hic sumus Picentutt) Metaarensiumqne *pastore prope almam Nasarenam domum, iu qua Verbum caro factum est. sub auspiciis beatae Mariae * virgini collecti, satagente * unanimiter exequi quid­ quid boni ad maiorem nostrarum ovium conducere qheat utilitatem, inspirati quodammodo coram hoe perinsigni divinae incarnationi * moaimento. atqs· urgentiori erga Deiparam pietati * ardore succoasi. cordis nostri audemus beatitudini tuae pandere desideria, ut decernere Inheat tamquam catholicam M 836 CONVENTUS LAUBETANU8 EPIBCOPOBUM ΜΑΒΏΠΑΚ. I860 febrarii as 836 eceleaia· MMtM doctriaam, iamanem prorsus ab ornai labo beatiasimae Maria· virginis Ma·· ooan eeptua. Nihil eaia poaaa deereto huiasmodi obsistero eet visum, quippe éni divina revdaùo at ia •eripturia aacria aaltem implicite, et.per traditian— patro· ai uaivotualem ecclesiae eeneeettidlnem «xpraaaa fundamentum praebet; qœd ex iagi a * vivo •iuadam eoelesiae magisterio atqne ax publico com­ munique fidaUam aaaa· cultaqu· faleinsaeobtinet; quod in pontificii· dlptomatibas plnrimi· euggeetun, a pleriequ· eatbolioi· epiaoopia et a enneti· fers· religiosis femiliis dadna expetitur at invocatur. ditos id anxiNiepiscepOran postulatu boroqseabipa» designanda foratu, qnaSqa·· ia instaurandi· fauuiliis prnmrilm distrima Msudieastium inter alia por emis so tii sim am vihun ewdlanlem CoaaaM Pias VU MM· reeoedatioais ordinavit. & varba, quibas illastrimimas et rivmuadhiimde demises damions delegata· apoatobons, Aaeoaaa, sub dio 17 ianuarii anno 1816, P. O. anmaro «9, id aanatiabnt revereado domino vicario capitulari Assino; „1Μρ fammisna· ms aha » rrgeiar· ϊβιΛβΛ, i gaafr * sana ara osai gswroMHmmte sretomiti, a catta praadasiene dm «ne- Novfa&a profecto maxima· et noble at uni­ diritta d> fnrawrrv, daMana »·’ Λ /tHiri fan el ffftl» il esfraisms · Io dattrsnn «Aristiane/ * al versae ehriatifidelium plebi obventuram eoae laeti­ tiam ex eo fausto momento, quo lieoat tam prae­ Eh hoc regularium adiutorio in administration· cellentem Deiparae praerogativam aodam ootori· divini verbi profecto maximam utilitatem haurirent eina praeconii· adiieere, continare, celebrare, aod populi, fructus multi colligerentur, utpote colligun­ et inter sanctissimae religioni· dogmata recensere, tur a concionibus annualibus ora lectioniba * sacrae 'excolere, venerari. Et quoniam impiorém quorum­ ; ec^darae, quae in pluribus ecclesii» tumclericorum dam ore blasphemo tantae virginie honorem decaaqua regularium tum mendicantium diebu· dominicis deflevimus hactena· immo dt doflemns probro·» habentur. P. impetitum iniuriie, confidimus fore, nt per decretum * gtuhudaet eoHlrnetifeu. D quod imploramua a te, pater beatiaaime, aliqua Cardinalis archiepiscopus Firmanorum, praeses, •altem in parte tamquam compensatione honor ille aarciatur. 'Ipaa interim beata Virgo, nova iatiaa- cardinales episcopi et reliqui episcopi Pieentum, modi gloria exaltata, quemadmodum vaferrimi nec non archiepiscopus Camertium et archiepiscopus draconi· caput invicto pede contrivit, aie nefariam Urbinatium cum suis episcopis •uffraganeis, Laureti haereaia belluam comprimens interimet atque incly­ congregati, humiliter enarrant: quod quamvis ad tam unigeniti sui sponsam validiori tutabitur ope: maiorem Dei gloriam et ad animarum salutem, quae vividiua hinc ac aolemniua ipai a fidalibua prometur prima· utique apud eo· vindicare debebat, con­ grati animi obaequium. devotioni· cultu· felicior venerint, conlati· tamen inter se consiliis, nonnulla, splendescet ubique. quae et temporale dioecesuni suarum bonum respi­ Erit tamen tuae sapientiae prospicere atque ciunt, haud sibi praetereunda duxerunt. •eligere tempua ac forma·, queia aptius ad rem Quare, sanctitatis tuae conspectui, qua par est tanti momenti procedere expediat. No·, ea propter reverentia et obsequio, ea subjicere non verentur, •ancti Spiritn· lumen ipsiusqne Virgini· praesidium quibus cum pro tuti clementia et benignitate consu­ numquam tibi omisimus adprocari, praecipue tamen lere non dedignatus fueris, nedum ecclesiae ipsi, sed per pium novendiale exercitium, quod in dioeeeeum et non ultimae pastoralis «ollicitudinis curae (pau­ nostrarum paroeciis templisque maximi·, diebu· perem scilicet et egenorum necessitatibus) optime sanctissimae Conceptioni· et Purificationi· festis, in Domino prospexisse videbere. Praeterea cum uti praescripseras, praemitti publicum ac lolemne dioecesum humilium oratorum fines )adj iron exiguam curavimus. pontificiae ditioni· partem sese proferant, eo vel la­ V. tius beatitude tua saluberrimo super, bis inito con­ D» rtgularibtu. silio, et eorumdem pauperum et ecclesiarum gratum Cardinali· archiepiscopus Firmanorum, cardinale· animum in dies sibi vinculo devinciet arctiori. epiacopi et Oeliqui epiacopi Pieentum, nec nqp Quae vero humillimi oratores sanctitati tuae archiepiscopus Camertium et archiepiicopu· Urbina­ exponenda duxerunt, ad haec potissimum revocari tium cum aui· episcopis •uffraganeu, Laureti. prope pone vi *a shot. 1. ad decreta voluntariae, ut aiunt, *dictionis, iuri tam pro 'mulieribus quam pro pupillis "almam domum beatiaaimae virgini· Mariae, auctori­ tate sanctitatis tuae congregati, inter alia, quae inrpuberibusque quoad levioris sane momenti coneorum pastoralem sollicitudinem urgere inspexerunt, trdetus: 'a. ad traditarum ecclesiis hypothecarum unum fuit necessitas multiplicandi semen semina- liberationem eamque supra quinquaginta scutatorum toreaqu· divini terbi. Rerum enim sanctissimae summam;. 3. ad eocleaiaSticM curias, quae, novis religioni· nostrae ignorantiam, erroroaque falaaaque qaidetn legibus, suis sunt imminutae emolumentis; doctrina·, quae proh! nimia hac nostra tempestate 4. ad manu· regiae, quam dicunt, in piorum locoinfensissimus humanae salutis hostis ubicumque ram> favorem, extensionem; b. a solvendis denique ■ disseminare ausus fuit, solo parochorum miniaterio quibuadam * i casibus publicorum tabellariorum iuribns axemptiiMam. perimi haud posse satis superquo compertum ept. Nani messis quidem multa, oporarii autem pauci, adeo ut, multi· petentibus panem, non ait qui frangat. ' Cum autem in dioecesibns «ibi concrediti· plure· adsint regularium conventu·, in quorum ecclesia· diebus dominici· ac festivi·, populi facilius confluunt, idcirco, religiosi, qui decèssitatu causa uti in subsi­ dium clero saeculari designati considerari valent, utpote in administration·. sacramentorum poeniten­ tiae et eucharistiae tam laudabiliter toti sunt, ita in hac quoque parte adjutrice· manus, eatechesibns in auis ecclesiis instruendo plebem, et evangelism exponendo, parochia possint exhibere horis ab episcopis- destinandis. Quapropter, orator·· a sancti­ tate tua mandatum expetunt, qao regularium supe­ riore· generale· praecipiant, ut per idoneo· »ao« •ob­ I. Ad decreta in primi· quod attinet voluntariae iurisdiotioni·, long· explorata res est in leviori· ■ quidem summa· contractibus celebrandis, in dotali-. bas fundi· eeterisque bonis exigui admodum pretii alienandis, solemnitate * cantionesque ex. Oregoriano codice (ceteroquin saluberrimas atque predenti·•imaa) rite servandas, gravioribus utique inoommodis ac pene detrimenti· obndxi·· ea *e; ingruentes si­ quidem expensae totius rei valorem et pretium plerumque abaumere dignoecuntur. Atqui, hisce in casibus, rappetiab terre potest reverendissimas audi­ tor sanctissimi. Sed et hoc remedium, habita ratione tum morae eum procuratorem, tum expeditionis cum expenaaram, gravibus equidem non caret im­ pendiis. Quamobrem, quas iustis de causis ae - Jis. * 837 CONVENTUS LAURETANU8 EPISCOPORUM MARCHUE. 18*0 februarii 33 83· levioris quidem taomaati, ab ecelMiaram boni· A beatitude tua captura sit ooncilii. humillimi oratores alieaatiooM sacra eaaonum iuraopiaooporam pote­ praestolabuntur omnino. stati at arbitrio permittere noil verMtar, eaa humil­ IV. Manum ut dicunt regiam in piorum leeorra limi oratores in parvia otiam ageaqrra boaia atque theorem ad. elerieOram seminaria atque collegia, dotibus (eoram era primis probata paupertate montes pietatis, rive frumentario) sive pecuniarios, hospitalia suae iurisdictioui ouMeeta piaqee legata iastaqaa summario eognita cnasa) episcoporum pari­ tor rescriptis permitteaÎM mm autumarent. humillimi oratores exoptarent extendendam; ex It Quoad traditaa at inscriptas in frvorefc pio­ . diuturna enim et fructuum et canonum et sannae rum loeorum ot ecclesiarum hypothecas, cam gré­ praestationis euitueraque solvendae mora magna goriens paritor lego contra ait, no quotiescumque quam' saepissime exoriuntur incommoda, era ox eae quinquaflata acutatorum summam excedunt, adverso debitores forensibus qua dilationibus, qua so­ sine apostolîco placito Nstitnaatur deleanturque (et phismatibus, qua incidentibus *quaeatioaibu et appelhoc. etiamsi solutum depoeitamve sit pretium): id lationibus, rem pene inextricabilem efficere videantur. quidem sino graviori incommodo atque damno haud At vero huiusmodi debitorum morae ae saepe saepiae fieri posse longo plane usu compertum eat. Bt vaferrimae contumaciae, de humilium oratorum Me­ revera licet pecunia in sacra aede rite deposita ait, tentia, nullum remedium adhiberi posse videretur ap­ rive non riue evidenti utilitate alitor permutata tius. quam usus fiscalium iurium. regiae nempe quam tradatur, attamen debitores huiuamodi hypothecarum dicunt manus hiaoe etiam in casibus adhibendae. vinculia in auia bonis adhuc materialiter obstricti, B V. A solvendis denique tabellariorum inribns quominus, pendente apostolico rescripto, atatim ac exemptionem quod speetat, quemadmodum episcopi libere ea negotientur, impediuntur omnino. Et haec eorumque curiae officiales, literaa a supremis m ecclesiasticis, mu civilibus, politicis militaribuaque quidem quoad moram. Ad expensas veto quod spectat, adeo ingentes eae qnidem suat, ut, habita magistratibus missae dum recipiunt, ab omni pror­ ratione tum expeditionis et procurationis in Urbe, sus tabellariorum magistris iure solvendo eximuntur : ita eas, ab inferioribus quibuscumque magistratibus cum regesti et exeeutionis, nec non eiusdem in publicis tabellariorum actis allegationis insertionisve, datas, a praefato iure immunes osm humillimi ora­ non exiguam certe pretii partem absumant necesae tores postularent. Epiacopi enim eorumque curiae sit: idque vel ecclesiarum vel ipeorammet debi­ ab inferioribus etiam magistratibus saepe saepiae torum. qni ea omnia ut plurimum proprio unice ' rogat^ praeterquam quod rerum vetjtatem fidissime ■mere subeunda pacti sunt, vel evidentissime damno. doceant semper, utiliorem tutioremque ipsi civili Hine aegre admodum cum piis locis iniri con­ reipublicae operam navant ; ex qno clare patet quam tractus: hinc non adeo ingentes, quinquaginta tamen incongrue in huiusmodi acceptione literarum haud *cutatosvexeedentes summas, vel iis tradi, qui ple­ immodicis sane sumptibus subjiciantur. rumque pactum fructum solvendo non sunt. Quare, Humillimos oratores equidem minime latet, quae hisce omnibus incommodis optima ratione consultum quantulacumque obiiei possent, ne beatitude tua iri. si ipsis locorum ordinariis, iuridico quidem actu, ipsorum precibus, pro sua in eoa voluntate atque vel sequutam debiti extinctionem, vel eiusdem pretii c dementia, benigne indulgent ; eas tamen pontificio sive in sacra aede depositionem, vel utilem per­ solio M qequicquam tulisse in animum numquam mutationem iampridem edoctis, delendarum huius­ inducent suum. ■ Nam praeterquam quod beatitude modi hypothecarum et inscriptionum ad quarn- tua huiusmodi indulgentia, ex hac saltem parte, m cumque summam fiet facultas, quod iatndiu ante plane obstruet temporalis apostolicae ditionis osori­ gregorianam legem obtinebat aeque ac in forensi bus. qui ' regiam Romanorum pontificum administrationem - in suis adhuc legibus veluti improvidam' via obtinet nunc, at non sine ingentibus sumptibus. III. ' Quamdiu episcoporum curiae propriis ute­ traducunt et incuMnt, episcoporum praeterea corpori bantur regulis atque institutis in condendis actibus, obsequentiorem Christi fidelium devotionem et quod id ex eis saltem capiebant emolumenti, ut quidquid caput est, ipsi legum iustitiae sanctam illam Mero­ diversorum ministrorum sustentationi necesae esset, rum canonum conciliabit aequitatem, quae quidem aevo fortasse incultiori, at religiosiori certe atque eae quoquo modo suppeditare viderentur. At ubi feliciori, publici euiuscumque vel privati regiminis primum iuasae eunt propria iudicia ad laicorum fori formas eligere, et emolumentorum imminutionem summa fuit. . Λ passae, et ministrorum numerum implexioribus uti­ Dt thfatrii. que formis novisque actibus imparem in dies sunt expertae. Ad haec nuper aXacrae congregationis Cardinales, archiepiscopi et episcopi Laureti con­ concilii Tridentini patrumdliterpretam decisione can­ gregati, in origines malorum, quibua nunc obruimur, inquirentes, . norunt nec pauca nec levia e theatri * cellarios episcopales, quo fere omnes utebantur, publicorum scilicet quorumdam actuum conficien­ D oriri. In ii» enim religionis sanctitas, moram disciplina, dorum privativo iure destitui, a supremae institiae prineipum auctoritas non raro peesundantur; ple­ rumque freta vel invrata exhibentur, quibus ultiones, et gratiae ministro, lege lata 13 augusti 1849, taxa­ tiones cMncellariae abolitas atque deletas, actuum caedes, crudelitates, perduelliones aliaqne facinora denique in appellationibus reproducendorum exem­ satantium oculis offerantur. Quae vera in societatem plaria suis emolumentis et ipsa fraudari. Quibua pernicie * bine derivari quMt, nemo Mme non videt. Hisce porra malis hand satio occurrere pospe/per rebus plano fit, ut locorum ordinarii in contentiosae, censores a ra institutos experientia ipra fateri co­ quam dicunt, iuriedictionu exercitio, spectatis sump­ tibus plus aeque graventur, ae de propria mensa guntur oratores. Ut igitur iisdem’ efficax adhibes,- ' (ad quod in praesentiarammagia nmgisque impares se sentiunt in dies suae curiae ministris alimenta sufficere adigantur. lamvero-cum eorumdem mini­ strorum et numero ot peritia et dexteritate episeppales curiae laicale forum ' exaequare nullatenus valeant, quid episcopalis' jurisdictionis osoribus, quid certe gratius accidero poterat, quam ut eas ex boo ipso et suggiUandi ot subruendi occasionem aucapeatursane gratieaimam? Tantae porro rei quidquid tur remedium a te, ■ beatissime pater, ilhsd effiagitant, ut instituere in Urbe digneris collegium cen­ sorum, qui scripta quaecumque in theatris exhi­ benda examinent, qjmulqno. iubere non alia praeter adprabata intra eceleeiaatieae ditionis ambitam in soeham proferre ulli fas esse. A summo quo sanctitas tua fiagrat xelo tempo­ ralis tranquillitatis atque aeternae IdeUra talutio, expetitam gratiam impetraturas sperant. * «a 839 * CONVENTUS LAURETANU8 EPISCOPORUM MARCHUK, WM februarii 93 T. * · 840 i : legitimi sibi titaH suftagoatar. qui apud probatae .leguntor sartores. Mahao * tamen circo materiem De neure. Cardinal» archiepiscopas Firmanorum, praaeea, asarao qaaoetiMMa viguerunt et vigent, quae diffiet reliqui cardijialee, arehioptaoepi «t apteoopi, Lea- ealtataa haiaemodi sprite sab' aspeetibae gemina­ roti congregati, eaiitte precibea efflagitant, at UBs runt, ut theologorum ooatroveniia, diocoptationibua, tata, ia univenio hie infra exponeadte matariis, noma praebeatar, at aaa oademqao ait ia paeta nun theologorum no oonfoeearioram dictandi at agendi ratio, ot no ulterius tetra ooatrariao dooertaatium partoe Christi fidelium sibi oomtainsoram haereant conscientiae. Usura, quae quovis tempore religionem soeieta■ temque pina minos infecit, diebus hteoe nostris adeo longe lataque viras effudit, ut iure merito saeculi XIX paetis effraenior nuncupari queat. Multifariam siquidem multisque tub formis horren­ dum hoc monstrum caput attollit Modo aperte ae prodit, modo ao tegit, occulto, saepe directim saepius oppugnat oblique; dolosius interdum, ple- j ramquo molliter allicit; ita tamen ut laqueatis semper vulnus infligat Nulla sano magia in moralibus disciplinis im­ plexa, magis iactata, hinc inde magis aggressa da­ bitur quaestio, quam illa de lucro ex mutuo. Catholicae eoelesiae doctrina, iuxta Benedicti XIV phrases, ab unanimi consensione conciliorum, pa­ trum et theologorum Armata, semper fuit atque est ' usuram esse iure naturali, divino et humano decise 'vetitam, lucrum vel minimum unice ex mutuo'pro­ veniens exigere, sive percipere. Haeretici doctri­ nam hone irrefragabilem * pluries oppugnarunt Graeci schismatici praesertim' quodris lucrum ex mutuo proveniens licitum praedicarunt 'Ad illorum accessit sententiam Calvinus, exigentiam moderati fructus ratione mutui non ab inope, sed a divite. Cantum permissam ease defendens Carolus Moiinaeus, usuram minime vetari nisi in quantum eari- ( tati adversaretur, audacter affirmavit Citatorum haereticorum systema pluries omniquo stadio a Petro Heinigio, a Gerardo Noodt, a Gronovio et Barbeyrac, a Bobhmero multisque ab aliis fuit reproduotum. Bed et nonnulli catholici doctoras Mo­ linae! Calvinique doctrinae oubacribere nequaquam veriti sunt Duo distinxerunt et ipsi genera mu­ tui: unum indigentibus factum, divitibus aliud, qui in rem aliquam id insumentes, sibi utilitates adquirunt Primo in casu viderunt usuram, ia se­ cundo lucrum moderatum patriis legibus correspon­ dons permiserunt Licet nonnullis aequa videatur iatiuamodi doc­ trina, destruitur nihilominus s sanctorum patrum sententia, qui quidquid ultra sortem exigitur, prae­ cise vi mutui fooneratitium, ano ora appellarunt Ita Tertullianus, sanctus Basilios, sanctas Cyprianaa, Origines,Clemens Alexandrinus, GragoriasNyeseans,, sanctas Hieronymus multiquo alii a Benedicto XIV Λ . recensiti, quos inter patres de Agde a Gratiano rotati. * In ovangelioo textu .natam date, niM fasto operan­ [et] dimicalioaibue ieleerimem dederint aneam, fade qaerata, inde dtaanrionoa, inde denegatio sacrameataram iaaameraq·· animarum damna Hac do re prodierunt equidem sanctae apoatoBeae sedis pleraque Ad quaesita responsa, quorum ope conscientiarum! anxietatibus tat opportuno provisam. Veram in propositis dumtaxat consul­ tationibus medela porrigi poterat. Quot natem non deberent postulata fleri, quoi­ que per te, sanctissimo pater, ab infallibili prin­ cipis apostolorum cathedra, quam divini numinis calculo sapiantiasimy moderaris, responsiones dandae non casent, ei omnes quae circa usqras occurrant in dico dubietates ot controversiae ad te mitterentur? Quare cardinales et episcopi oratores' a sancti­ tate tua enixis precibus efflagitant, ut illis^uta in universis huteamodi materiis norma praebeatur. Et in genua demississime provoluti, sanctissimi» pedi­ bus beatitudinis tuae oscula tradunt. U. Dt referetoiiont rtyoloritux. I edrdinali veocori delle marche riiiniti in Loreto, il S3 febbrajo 1860, sotto la president» dell emi­ nentissime signore cardinale de Angelis, arcivescovo di Fermo. a cio deputato dalla aantith di nostro signore papa Pio IX. come da venerato foglio, datato da Portici. 3 decembre 1849. dopo d' esserei occupati iiella discussione e risolurione di altri importantissimi affari, lianno portato le di |oro con­ siderationi su i regolari delle proprie dine esi,per farne quindi del risultato relatione separata dagli altri atti a codeeta sacra congregatione, coerentemente all ordine della prelodata santita sua espresso; nel 1. Che io ogni provincia regolare di ciascun ordine vi debba essore un convento di stretta oseervanta, a fine di raccogliervi quei religiosi che abbiaOgnaMero di eooer riehiamati al! esatto adempimento della regolare disciplina. 3. Che il novitiate si prolunghi per anni sei, prima di ammettere i novixi alia professione solenne, pennettendoai di ammetterli ai voti sem- plici. quelle compreao di permanente dopo un biennio di noviaiato. 3. C1)O i regolari per la citti e per li paeai non eocene mai soli, eecettuati i casi che potessero eaigero diveraamente, giusta il prudente arbitrio del superiore locale. 4. Cha all' Ave Maria delta sera sieno gih ritirati in convento. 6. Che non intervengano a pubblici spettacoli, nd stiano oxiaado no’ caffé, spetierie, botteghe ec., a ai astengano dali' accedere nella eaae dei secolari tor" dignoscunt hi consilium in prima parte exfra sensa gteata cana· riooaosciuts dal superiora. proximi necessitatem, praeceptam absolutam i* co­ fi.. Oho ai tahtemteo ali * oeeervans * i sacri ca­ eunda nullum praecise vi mutui Iaeram exigendi ne­ noni suila proptetoee di doporre 1' abito reli-. que a paupere aequo a divita. Et apprime, hoc .enim, gioao te qualanque droostansa, sache ia occasione * oetanti te consuetudini in contrario. * patet ex couqiKo Lateranensi sab lmone X, ubi di vtaggio, aoa 7. Cha te ogni provincia a' iatitaiaca, ove non habetur;, ,,θιηηηιιι noster. Loss eeanpoKtto testent^ MM 'φΦΜΐΜβίβρ H *| MI Arte M·· ' eoistoaoo, una cattedra di eloqwmm sarra per cias­ cun ordino religioso a Ane di addoetrara i suoi ^jns^ijnsun attira m^tein sjses^w^e ^iebeettwe. Finem' tandem quaestioni tait Benedictas XIV, per alanni a predicate rettaments. 8. Cha ai stabihsea ogualmonte ia ogni provin­ suam encydicam epistolam ad opieeopoe Italiae directam sub die' 1 novembris 1745, Fi» fereeuit. cia ed in riaeewn ordine una oommieaione di cen­ Lucratoriam igitur mutuans committit usarum ali­ sura, rai ' spetti il rivodere le prodiehe dei respetquid praeter sortem a matuatarie evigens, nisi tivi predicatori, e ritaasiar» ad seri l attaetato di abilith, oho dovraano esibiru ai veseovi prima d' as­ sare Mtorisati a profliearo. • Let, cap VL • 841 ■ · CONVENTUS LAUBETANU8 EPISCOPORUM MARCHIAE, 1850 februarii 23 , M2 9. Ch· nel certificate ehe m rilaacia dei supe­ A O. A., epiaeopua 8aaeti Angeli in Vado et Ur: riori, perché i loro subalterni veagano dai vescqvi bSniae. fscoltisxati ad aacoltare le confessioni aagramentali. Criapinua, epiaoopua Faretraaua. ei dioa oapredsnmente, ehe hauno eompiuto il oorso Philippus, epiaoopua Foroaamproaiensis. della teologia morale. RESPONSIO CONGREGATIONIS CONCILII 10. ' Che, a aomigliansa dei divieto fatto diu vesA'minmfisai'ma oerdmnb' areAwpùcope fÏrmmu. oovi congregati ai vicarii foranei, ai capiwli, ai oolleggi de' panooehi, ed a tutti gli eocleaiastici Mirum tibi videri non debet, ominentigaime do­ •eoolari, di rilaaciare qualunque attestato o morale mine, ai, aerina fortaaee quam optaaeet Utee.aacra o politico o religioso, eoa) a pemone laiche come congregatio Tridentini inria interpres ac vindex, eocleaiastiche, ei degni la aacra congregatione di nota remittit de more recognita conventa· a Picen­ •bbaaaare ordine ai superiori generali, perché pro- tibus et Metanrenaibua antistitibus, te praeaide, ibisoano ai loro «udditi di rilateiare detti attestati celebrati. Redintegrata siquidem hisce temporibus a persons qualunque, tranne a quelle che loro hortatu iusanqne pontificis maximi conciliorum con­ appartengono per professione, o per ragione a di suetudo fecit, quod ex omni fere parte, praesertim connivent·. ( ex Gallia, aeta synodalia ad hanc aacram congre­ 11. Che la sacra congregatione ordini a iutti i gationem reoqgnoacenda afferrentur, quibus expe­ superiori generali di tutti gli istituti regulari, di diendis in primi· locum cedere oportuisse facile riehiamare in pieno vigore quanto dalle coatituiioni B per te intelligia. apoatoliche e dalle loro régole viene ingiunto in­ Porro, rite matureque expensi» iis. quae a vobis tento alla disciplina dei religiosi, tanto nell' interno quanto nell' aeterno di loro conventi. 12. Finalmente, si reputa necessaria la esistenta dei coal detti conventi : a) per il bene che puo venirne ai fedeli; b) perché la loro soppressione disgusterebbe la popolatione, presso cui esistono; c) perché una tale soppressione chiesta'da un corpo di vescovi adunati riusoirebbe nei present» infelioissimi tempi di scandalo nell' interno e fuori dello stato pontificio. Cii» non estante domandasi umilinente a sua santité che si degni nell' alta sua «ag­ gestu render!· tali, che riescano, o per il numero degli individui e per 1' osservanta regulare, più utili alie ritpettive diocesi, e più ‘edificanti pel popolo. Haec sunt, beatissime pater, quae sanctae Ro­ manae ecclesiae cardinales, archiepiscopi et episcopi hoc loci in Domino congregati statuenda putarunt, ad remedium aliquod malis, quibus obruimur, ad­ hibendum, et necessitatibus suarum dioecesum con­ sulendum. Omnia porro et singula irreformabili iudicio sanctitatis tuae obsequenter, ut par est, libenterque submittunt, idque tantum quod a te fuerit adprobatum, viribus consistet suis. Interim, Deo optimo maximo debitas exsolventes grates eumque enixe deprecantes, ut te. pater beatissime, sospitem ad ecclesiae suae regimen ac rèipublicae bonum longissima aetate custodiat et servet, iisdem actis manuum suarum subscriptionem adiiciunt. Laureti, hac die 12 martii 1850Î Ph.. cardinali· arehiepiseopus , Firmanorum, praeses. !.. cardinalis episcopus Auximanus et Cingulanus. C. , cardinalis epiaoopua Aeeinas. A. B;, arehiepiseopus episcopus Anconitanus. F., arehiepiseopua Camertium et administrator ecclesiae Treienais. F., arehiepiseopus episcopus Recinetensis et Lauretanua. ■ A., archiepiacopua Urbinatensis. A., cardinalia episcopus Senogallienafct. D. Greg., episcopus Asculanorum. * Aloysius, episcopus Facettais. Francisco·, epiaoopua Fabriani et Matbelicae. Bonifacius,. episcopus Callieaaia et Pergulanus. Eleonoras, apiaeopus Altodunensium. loannos-Carolua, epiaoopua Pisaurensia. ' Franciacus, epiacopo· Beptempedanus Sancti .Severim. Camillas, epiaeopua Caprensium. Amadeus, epiaoopua Maeeratenate et Toleatini. · in amplissimo illo vestro coetu sancita sunt, habue­ runt ample et ubertim erainentissimi patres, cur vestram studiosam sollicitudinem ac providentiam collaudarent in sanandis et praecavendis innumeris malis, quae .d perditissimis hominibus catholicae religioni et civili societati illata iam sunt, vel in­ ferri aine ulla insidiarum intermissione non desinunt. Id consentaneum erat sapientissimao pontificie * ma­ ximi menti, quam, pro sua' omnium ecclesiarum instantig ac aollicitudine, in bonum vestrarum dioeceseon fovebat,, tibique paterno consilio pate­ fecerat. Sapienti certe ratione potissimum studia vestra ad cleri et populi mores corrigendos ct in melius stabili providentia revocandos contulistis. Huc per­ tinent decretfi de cleri saecularis diaciplina instauç randa, itemque methodus ad meliorem puerorum in gymnasiis, lyceis aliisque publicis privatisque scholis institutionem promovendam. Accedit tum •aluberrimum decimo quoque' anno sàcras missiones, quinto vero pias exercitationes ad instar missionum in omnibus dioecesibus habendi institutum: tum providum edictum contra blasphemiam, dierum festorum ieiuniorumque violationem, contra eccle­ siarum profanationem et morum denique turpitu­ dinem. Tam egregia pastoralis sollicitudinis docu­ menta non exspectari certe nequibant ab eo prae­ clarissimo coetu vestro, in quo tam augustae epi­ scoporum et arohiepiscoporam coronae ingena et conspicuum decus spectatissimi quatuor e sacro, •enatu purpurati patre· addebant Quocirca, aacra congregatio, quae haec omnia examine eonfecto comperta habuit, et sanctissimus domine· noater, cui de universa re diligens relatio iuxta morem facta eat, perhonorificum hoc, quod ■ D vobis exhibeo, laudum suarum testimonium imper­ tiri voluerunt; simulque animum adiioi mandarunt ut quae saluberrime in ovium vastrarum utilitatem statuta sunt re praestare et alacrius ia dies, quem­ admodum iam coepistis, urgere nunquam desinatis. Cetorum ex ea, quam heic reperiea, inclusa pa­ gella, luculenter perapieiea, quae adnotaada oen•iierint eminentiaaimi patre·, et qua ratione singu­ lis poatulationibua vestris providendum existima­ verint. Hactenus, nomine sacrae congregationis, eui praesum. Ego vero peculiariter summae aestima­ tionis meae sensus ex animo profiteor eminentiae tuae, cui manus humillime deosculor. Eminentiae tuae humillimus et addictissimus famulus cardinali· Main·, praefectus: Romae, 14 iunii 1855. L JJ..... ............... 1843 . CONVENTUS LAURETANÜ8 EPISCOPORUM MARCHUE, 1850 febnuuii 38 844 A insinuandum potius episcopis, ut pre re nata focultatibua, quibus pollent, provideant ordinariis, et, Romae, 14 iunii 1855. quatenus opus sit, recurrent in casibus particularibus. Pag. 90. Ad poetaiat· quod attinet, onm ea ad In selecta congregatione sminsatisaimorum mmtas Romanae ecclesiae cardinalium concilii Tridea- peculiarem hanc sacram congregationem * pertrac­ tini interpretans, iussu sanctissimi domini nostri Pii tanda .baud pertineant, eminentissimi patres conpapae noni habita, die 18 martii anni 1855, pro suerunt remittenda esse ad competentes respective· examine actorum conventas archiepiaeoporum et sacras oongregatioaes seu dioasteria. Ut vero ce­ episcoporum Picentium et Metauressimn, tide· lerius ao diligsu|ius expediantur, additae sunt lit-, patres eminentissimi, ex iniuneto sibi officio, ea, quae teras eommendatitiae huius sacrae congregationi·, sequuntur, animadvertenda m moderanda proponunt. quibas insuper insinuatum est, ut responsp seu re­ Et in primis, qnamvis'aptis inserta hqnd legatur solutiones, quab' eadem dioasteria edere' indicaverint, epistola quae coMMatorfa audit, retinent 'nihilo- ad hanc ipsam sacram congregationem pro' sua febgEMENDATIONES. nitione et norma dirigantur, cuius proinde curae 'erit eadem ad cardinalem arcbiepiscopum Firma­ num illico remittere. *” .Poetaiat vero de quibus sermo eat nimirum rant : Ad sacram congregationem concilii ordinariam: Idipsum animadverterunt quoad formulam pro1. Quae leguntur a pag. 92 usque ad litteram C * fossionis fidei · sacrae memoriae Pio IV statutam, b quam pariter inserendam praescripserunt, ubi acta tacluifive, quoad cleri institutionem. 9. Quae habentur pag. 66, § 3. publici iuris fiant. Ad sacrem congregationem studiorum, quae com- ' 'Monitos' prasterea volunt ooepufcopos nonnulla in exemplari ex amanuensis calamo excidisse menda, prehenduntur sub litteris D, E. et K. Decretum sub littera F de sacria missionibus turuti ceteris missis (quae tamen erunt corrigenda) pag. Π, linee 3Jeupra eoi·. 818 C) ubi ioqo restiteater natim habendis in dioecesibus designatis, commen­ dandum summopere duxerunt eminentissimi patres,legitur exuatur; pag. 7, eect. 1, §3 [coi. 811), servan­ dam integram paragraphum; -sed expungendam - Ad sacram congregationem inquisitionis amanduintaxat citationem numero (3) adUotatam, una * danda'quae leguntur suh litteris O,M et Τ', minut eminentissimi patres, eam exscriptam de more fuisse; quapropter curandum esse duxerunt, nt pMedieta epistolaconventas praemittatur, quatenus ea praeU stat committenda. ■ * cum allegata auctoritate quae sub eodem numero Ad sacram congregationem Lauretanam, quae postulantur, sub litteris H et I. refertur in pag. 90. Quoad postulatum sub littera M 9, respiciens ad ‘Pag. O, § 10 [eoi. 819 B), post verbum postremum vellicent, habe addenda proponunt: Qui sceau egerint dogmaticam definitionem immaculatae Deiparae conpoena arbitrio epieeopi plectentur, ne saluberrima ceptionia, iam provisum. Ad eminentissimum ab arcanis status dirigenda dispositio suo facilius fraudetur effectu, ob poenalis * sanctionis defectum. qua § 24 fal· 816 D], verbo politicum addi- D deruat: niti, legitima auctoritate regmeiti. Pag. rod., § 96 [coi. 817], animadvertentes, emi- Dal palasso d’Asti, 15 gennajo 1856. Monsignore Quaglia, segretario della sacra congregasione dei concilio. Con officio dei 7 agosto 1855, la signoria vostra illustrissima e reverendissima inviava al sottoscritto •messore dei Santa. Officio tre postulati mtratti dsgli 'atir dell'adunans· dei rescori delle Marche, affinichb, giusta U votare di aua santiti, da questa < nentiseimi patres haud lavem, saltem in praxi, in- supreme < congregasione si adottasqero quelle prowigerere posse difficultatem ea, quae hac in para- .dense,chesifosssrogiudioateconsentaneealbisogno. graphe statuuntur de cappellanis ruralibus, tum ob " Versavano quei postulati: D 1. suile «ette ' dispositionis gensralitatem, tum ob illimitatum onus, protestaatichs ehe ora infettauo ΓItalia; U 9. circa 1’ usura; il .3. su la bestemmia, la inosservansa tam ob poenarum applicationem, quas eontra pa­ rochos socordes praestitutae enat; perpendentes dalle frets ee. Lo écrivante, fottasi già doverosa primura di insuper modum, quo onera explenda praescribun­ tur. immediate nimirum post missam; neo non cu­ sottoporre U tatto aile deliberasioni délia suprema mularim doctrinam christtanam pueros edocendi [oong^sgasione], gode ora oomunioarie ’le rispoate ac sacram tradendi catechesim coram plsbe, qua· * ehegli«minentissbsi padri inquisitori generalihanno potias alternanda frissent; demam perpendentes difficultatem quoad smolumeqtum, ob adiioieada onera eappellanis augendum, utrum nimirum st · quibusnam illud persolvi debeat ; hises, inquam, omni-, bus mature ponderatis, in eam ooneesssrv santontism, nt integra paragraphe· sit sxpnngsnda, st creduto smetters sui proposito nsUa somma loro, sapiens· in foria IV, 9 dsl oorreate. ‘ Sanctum Officium, nihil in»Ad primum, quoad novandum. Episcopi tamen utantur turibus sata, Ad secundum: pro anne stent responsis iam ab apostolica sede ad bsm datis. ' 845 CONVENTUS LAURETANUS EPISCOPORUM MARCHIAE, 1850 februarii 43 Ad tertium: quoad blasphemias, provisum per encyclieam iam latam. In reliquia episcopi agant in propria dioeceai iuxta sanctos canones et prudentiae regulas/ Le quali riaolnsioni escendo state approvals dalla santitb di nostro signore eotto Ia sterna feris e, giorno, altro non resta al eottoscritto che pro- ■ . ■' ■ ■ - ·> » - . ■ 84« curani il piacere di rinnuovare alla signons vostra illustrissima e reverendissima i sentimenti di quella perfetta stima, con cui puas lutanto a raffermarai, della aignoria vostra illustrissima e reverendissima, devotissimo ed obseeratissimo : E. Lucidi, assessore. ' ■ CONVENTUS EPISCOPORUM PROVINCIAE C0L0NIEN8IS 1850 aprilis 18. Conventus episcoporum provinciae Coloniensis, habitus Coloniae, die 18 aprilis 1850, sub lôanne Geisael, archiepiscopo Coloniensi. DIE BISCHÔFE DER KIRCIIENPROVINZ KÔLN ipsi florentine hominum cetcraque officia urbanitatis, quantum aderant ad habendos primos coetus, eamque meposset, devitaret. Eadem ratione ducti, ipsi episcopi trtwiam. ut in additionibys -sub numero b, inter suaserunt, boras pro singulis officiis adimplendis actus huius provincialia consessus referendam esse pro'poqitaa atque ordinatas," quemadmodum videre £ . iubent. Interim, pro viribus curandum existimant, fas es^ "ia additionibus sub ^fum". 3. diligentissime ' ut Christi fideles diu noctuque precibus et postu­ ab omnibus custodiendas atque servandas lationibus instent ad Dominum, ut haec vota pro lua benignitate prosperet et, fortunet. eodemquA~.Caput IV. tempore non tam populum, quam universum clerum Dr obtditntia proritanda summo Romano praemonendum putant, ut summopere caveat, ne * pontifici. scriptis aut sermonibus ullum.afferat impedimentum Priusquam- archiepiscopus et episcopi in unum nullamque moram interponat ad optatam hanc atque Pisis congregati animum nuunt referrent ad agenda utilissimam concordiam assequendam. negotia, quae religionem, oleri disciplinam et populi 3 Hic loci dein episcopus Massenais aperte de­ bonos mores spectarent, suum primum Ot prae- ' clarat, nihil sibi hac de re desiderandum, quqniam cipuum munus esse una voce duxerunt, beatissimo quod ad Estensem ditionem pertinet, spiritualis papae nostro Pio IX, suptemo dominici gregis civilisque potestas pluribus abhific annis inter, se pastori, succbssori beatissimi Petri, principes aposto­ amioo foedere coniunguntur. I dipsum autem maximp? lorum. Christi vicario et - omnium Christianorum foret optandum quoad statum -Parmensem. Nahe Apuanae dioecesis episcopus * fatetur sibi .hac de - patri ac magistro, exhibere obsequium et reveren­ causa tantisper doletrdum, leges ecclesiasticas et tiam. nec non illi integram ac vere filialem obedientjam in omnibus suis actibus praestare Qua civiles nonnihil in suo statu inter se dissidere: quade causa, eius supremae auctoritatis iudicio omnia propter declarat, se. quantum poterit, acturum cum et singula, quae in hoc sacro provinciali conventu® suo principe, ut haec concordia cito instituatur dicta ac statuts forent, es prompto oc libenti animo se suhiieerë palam declarant atque decernunt. Illi interim summopere, gratulandum putant dq opta­ tissimo atque faustissimo eius reditu non tam in catholicam sedem, -quam in pontificium thronum suum. quam gratiam mirericordissimus Dens, post­ quam, ob perversorum hominum nequitiam a sede sua exturbatus, longe in aliam terram exulare coactus fuerat, Illi pro sua misericordia et bonitate, armis collatis Christianorum principum, concedere dignatus est. Quapropter, literas huius animi ac laetitiae nuntias, ipsa die, qua in unum coacti sunt, exarat^ atque ab omnibus probatas, prout legitur 1 laoob... cap. I. • Mattlî. XVUJrSO. • 1 Cor. KIV. 40. "■ ■ «"? ’ - ; . ;'V - ·,: ί;.Ί Î 4. Declarant autem unanimiter omnes episcopi, nihil se habere antiquius, quam totis viribus adlaborare, ut- sancta catholica et apostolica religio, quae a civili gubernio in ditionibus suarum respec­ tive dioeoesum uti dominatrix iuxta legem habetur, reapse in omnibus et singulis actibus libere suum teneat et exerceat imperium; ita ut Alla lex un­ quam promulgetur," vel aliud quidpiam agatur, quod consonum et conveniens legi divinae et ecclesia­ sticae omnino non sit · Praesertim vero sibi adlaborandum censent ut nullus abusus in celebrando matrimonio irrepat cuius vi sensim magnum hoc sacramentum a contractu ’ civili disiungatur; quae separatio tantam calamitatem in civilem societatem afferret, atque grave vulnus infligeret potestati ecclesiae Dei.. Qua de re, episcopi sui muneris esse sentinat summo studio curare, ut civiles leges nnn- CO5VENTU8 PI 8Ah’ 1’8, I860 aûü 6 853 854 quam legem sancire, vel quasdam alias di»p< *sitionea, dori vel populi disciplinam spectante·, ad proprios parochos per circuitum mittere duxerint. 3. Praecipiunt ÎMuper et mandant omnibus parochis tam civitatis quacivilibus et ecclesiasticis, ministri quoque utriusque sanctum poenitentiae sacramentum frequenter accepotestatis simul inter se in perfecta pace et unitate dant; si a turpi lucro et · saecularibus negotia coniuncti'viverent, atque tali pacto'magis magisque B tionibus abhorreant, si choreas, comoedias ahaque > dies Mb in omni discordiae specie ab­ penitus spectacula, si ludos alearum, er omne clamorosae horrerent. venationis genus, «i armorum delationem et cetera, de quibus sacri canones loquuntur, effugiant. Hem SESSIO TERTIA si aliorum offensionem devitent, «i in malamque semper vestes se deferant proprio congruentes ordini, vel potius illis uti dili­ De nacessitofe rcs/narandr den dieciplinam ft ad hac pecuKarem rongreyatiouem constituendi. 1. omnem suspicionem Caput I. gant. quae vix a laicis eos discernant vel mmiatn elegantiam redoleant; demum si nimia familiaritate «/, quod Mos magu ad pietàtem et cum laicis suspectis agant ; et uno verbo, si ea Dei^cidtum assidue instrOat, quam eorum vita et exemptum qui se divino ministerio dedicarunt." Sic cuncta observent et adimpleant, quae per sacros canones et praeaertitn per concilium Tridentinum 'sxiptime sentiunt sacrosancti concilii Tridentini pa­ Hinc omneÿ * ecclesiastici in sortem Domini nec non per synodales cuiusque dioecesis constitu­ tiones decreta sunt. Idipsum autem per singuios vocati sic vitam moresque suos componant oportet, "ut seips<»s praebeant omnibus ot in omni loco parochos docendum episcopi iubvnf. prout de viris ecclesiasticis, qui in eorum paroecia degunt, de tres exemplum bonorum operum. pariter ceteris De cleri disciplina itaque instauranda agentes parochis, qui ecclesiae proxime finitimi sunt propriae parochiali De quibus, praeter episcopi Pisis in unum congregati. nuHas hac super ( < supra dicta, çeferre etiam ad proprium ordinarium > re novas regulas statuendas existimarunt. siquidem illa sufficere autumant, quae peb decreta et eccle­ siae cgnyjieS et praesertim concilii Tridentini. nec illos oportebit, si populum christianam doctrinam .doceant, si parochiales conciones et catecheses ha­ non per cuiuscumqu^z dioeres,eos synodales consti­ sanguine Christi acquisiti, omnem impendant operam, tutiones iamdudum sancita fuerunt ; dummodo haec omnia in praxtm fideliter reducantur. Eapropter, recteque suo fungantur munere. 4. Confidunt praeterea episcopi, parochtfs omnes , animum et cogitationem omnem intendentes ad modum, quo possent facilius accuratam solerfemque eoYum observantiam obtinere, decernenda putarunt suarum dioecesuni eo. quo pollent, religionis relo ct ardenti studio erga salutem animarum., .haer haec, quae sequuntur. * Christi 2. In unaquaque diueeesi congregatio disciplinae cleri ex selectis probatissimisque viris ecclesiasticis constituetur, illi aggregata, quae * iam nunc extat quis intoniatur, quu monitus hisce praereptis non paruerit, vel ea. quOhrri. sinceritate et veritate docere omittat, iilfim animadversione dignum pu­ pro disciplina seminarii, sive alteri, tarunt; et ai. postquam correptus fuerit, adhuc ob­ quae dicitur beant. et omnia ad si Dei in regimine gloriam, et diligentissime concrediti sibi gregis, aedificationem corporis exeeoturos. Sed si forte ordinandoium. prout magis expedire videbitur. Eam ruique episcopo apud se convocare’ fa» erg semel saltem in mense, vel frequentius si maluerit, eum in * ftnem. ut ipsa accurate diliçenterque una aecum > agat de ratione vitae ecclesiasticorum in unaquaque ' temperare renuat, quod absit, primum ad tres JiOs. eorum iudicio, a missae celebratione~4nterdicendus erit; deinde per decem aut quindacinr4iee ad ageh- dioecesi degentium. perstiterit, ah administratione etiam propriae pa­ roeciae. utpotr qui in re tam gravi tantique mo­ menti proprio muneri . obeundo deficere audet, Huiuamodi autem congregatio sedulo inquiret, quaenam sint eorum actiones, dicta vel facta, et quis vorem totius corporis ||abitus; et st quempiam dignitatis suae decorem parvipenden * competent, accurate de omnibus certiorem dam poenitentiam in aliquo monasterio suspensus vitam agere cogatur; ekdemum, si in contumacia deputato interim ad pascendum gregem ocario. suspendi poterit, nisi alio iuris remedio emenda­ tfrddat episcopum, atque cum eodem agat de modo tionis spes effulgeat, vel ilu rerum circumstantiae obsecrandi atque increpandi delinquentem in omni patientia et doctrina, ut ad suum redeat officium. expostulent. < __ 5. Et quoniam nonnulli clerici vel sacerdote» studiorum causa Pisas ae conferunt, ubi interdum, Quod ai adhuc praevaricator, quod absit, ad cor redire negligat. nec ea. quae vocationis suae sunt, adimpleat, in eum severe, etiam per censuras, pro modo cblpae. animadvertat. Regulas, qgas huic congregationi, ad suum regimen, episcopi se da­ turos statuunt, sibi invicem 'communicare propo­ nunt ; atque idipsum facete intendunt, quoties aft‘ Sets. M, cap. 1. d· reirm ut experientia docet, disciplinae ecriesiastirae obli­ viscuntur. ex quo magnum ceteri· scandalum afle- x runt idcirco, cum eiusdem civitatis archiepiscopo maxime sit cordi, cleri disciplinam in sua dioecesi sartam tectam servare, illis libenti animo exhibet, ut in academiam ecclesiasticam, quae extat in suo seminario Sanctae Cathartnae, ingredi.’ potius quam alibi diversari, velint, vel saltem aliquem alium conM· · 856 CONVENTUS PI8ANU8, I860 maii 5 8M victum a ae vel a suo vicario genetali probatum A epiaoopua Pisarum innuebat ut dictum eat supra eligant, hortator. Quae omnia, utpote maxime ia praecedenti sessione. utilia, tanto libentia· eoe accepturo· fore confidit 1. Quod «pectet «stem ed ceterae clerico·, de­ quanto, aptius videbuntur accommodata ad aroen- derent episcopi. m uti certam atque firmem legem dtmoiuentutem ab omni promu· errori· aut se­ in administrandw suis dioecesibus semper tenuisse, ductionis periculo, idamque potio· in rerum divi- caiae legi· observantiam tam neeeaaariam tantique ' narum scientia et sanctifications erudiendam. momenti ease omni tempore cognoverunt ipsos fi. Postremo, clerici· omnibua, tam aaeoularibna clericos in seminario ecdesiastieo ali et educari quam regularibus, in mentem revocare epiacopi cen­ oportere, ubi religioee in omnibus «acri· disciplinis sent monita atque praecepta, quae summa· ponti­ institui ponunt. Quapropter, illuc omne· ingredi fex Pius IX in suis literis encyelioia, datis Neapoli teneantur, nisi eorum paupertas rei male affect· in suburbano Portici, die 8 decembria 1849, et ad valetudo aut alia inita causa. ab ipeo episcopo omnes Italiae episcopos missis, tradenda duxit; cognoscenda et approbanda, eoa dispensatione dignoa videlicet, ut nulli quiri· parcat labori ac curae, efficiat. Qui vero hac lego soluti .invenientur, eoa quo ecclesiastica ac regularis disciplina magis in talem habere praeceptorem, atque ea atudia nec non dies semper floreat et vigeat. „Ftn rrltgioai, inquit disciplinae regulae observaro oportebit, quae illis • praefatus pontifex, srrt’o eontidertnl, gtelsM «r eatis constituere episeopi· magis opportunum videbitur: Deo obetrinxerunt ; idooepto illa Uli^nler rodiore quam facultatem ia posterum sibimetipsi * vindicare itudeant, striga· instituti rrytria» inoiolato eeuiodiant, g intendunt. Ut autem huiusmodi clericis via magis et morti/ieafioasm tenu i» sud corpora cireumforonieo, pateat ad sibi comparandum convictum in aliquo ab Ut omnibut abotineant, gtwe proprie· eoeotioni seminario, illis praesertim, qui inopia laborant, odeersontur, et operibo· inotont,' gam· caritatem Doi atque ut eodem tempore sumptibus provideatur, qui ar proximi perfeetaeçœ oirtatû otetdium pre· Μ necessarii sunt ad augenda studia, visum est epi­ ferant." Ita- publica fidelium scandala et damna, scopis, praecipiendum esse omnibus quorumcumque quae sanctissimse nostrae religioni sunt illata in beneficiorum rectoribus, ut ex suis redditibus par­ recenti calamitoso tempore, ab aliquibus, licet per­ tem aliquam vel portionem solverent, seminario ap­ paucis. ecclesiasticis viris, suae vocationis oblitis, plicandam. quemadmodum sacrosancti concilii Tri-^ reparare contendent, atque imminentia quoque, dentini patre· Asciendum decreverunt *. non modo pericula in posterum propulsabunt. ■d horum collegiorum fabricam instituendam, verum qtiam ad alendam iuventutem et mercedctfi prae- r SESSIO QUARTA. , f ceptoribus et ministris suppeditandam. Quam por­ tionem tamen ita detrahendam consuerunt, ut si Caput I. quis ex actualibus rectoribus alicuius beneficii dis­ De tludiie rlericorum, nec non de iie redijendit ie sentiat. hbc onus ad primam illius , arationem'dif­ anr/iorem /oraMst. feratur. 1. Qui ecclesiasticae militiae nomen dedere, non 4. Ad hoc vero, ut studia ipsa aeminarii ecclesolum vitae probitate et morum exemplo, ut lucerna siastici recte parique methodo progrediantur, epiardens in fdorno Dei. prae omnibus praelucere, scopi congruum ac longe utilissimum arbitrantur verum etiam sapientia et doctrina ante omnes prae­ statuere, ut historia, quae ecclesiae originem, statum stare debent, cum eoo elegerit Dominua. ut sint et vicissitudines exhibet, studiosius tradatur, ac al> tamquam sal terrae ad tuendum dominicum gregem omnibus summa cura co|atur: ut usus linguae latinae al> omni errorum vitiorumqua corruptione. Qua- magis floreat et commendetur, etrpraesertim studium . propter, omnes diu nootuque ad sacras disciplinas catechismi Romani, qui. ex Tridentini mente, ad pa­ addiscendas animum intendant oportqA ut pru- ' rochorum commoditatem summorum pontificum iussu . dentes magia effecti, facilius, omni alimentorum editus fuit. Hinc occasionem arripuit archiepiscopus vi ac dicendi copia, rem Christianam, hisce praeser­ Pisanus participes faciendi «lios episcopos, quae tim temporibus, a tot tantisque aggressoribus labe­ methodus et quae studiorum ratio in seminario factatam. restituere queant. ■rchiepiscopali suae civitatis adhibeatur. Cum haec 2. Id sedulo perpendentes, episcopi in unum Pisis omnia ceteri cognovissent ac probassent. sibi in congregati summopere necessarium sentiunt, iuve­ animum induxerunt, unumquemque eorutn. iuxta num aciem excitare, eorum ingenium consolidare suos proventus, easdem regulas in dirigendis in atque in melius studiorum forpiam redigere; hoc proprio seminario studiis sequi debere. Verum archienim plurimum conforrq censent «d religioni· in-, episeopua, licet suam nonnam studiorum etiam a primi nominis magistris probari certo sciat atque crementum et ad civilem ordinem in eocietate fir­ mandum. Et revera neminem quidem latet, scien-__ r__________ B____________ ........ .. ...... , experientia cognoscat, eamr._ plurimum semper pro­ tiam ipsam admodum .prode·· *, ut clerus uni verans D fuisse,, fuisse, . attamen attamen dongregationem dongregationem statuendam statuendam censiAt. - iustitimn et sanctitatem sectetur; nam otium et quae suam aliorumque methodum e multis, quae socordia multam malitiam semper docuit, scientia praesertim id temporis prodiere, expenderet, ac post­ vero honestatem peperit cum ceteris virtutibus. modern eam partem seligeret, quae magi· apta et Hi» rationibus < freti, unanimi consensu statuunt accommodate ad bene informandas iuvenum animos atque decernunt episcopi, si cui ex- clerici· suae •ibi videretur. * dioecesis singulari acie ingenii et secunda fortuna * 5. Et cum publicum fixamen subeundum ab excellere a natura sit datum, illum maxime decere, omnibus clerici·, priusquam ad ordine· suscipiendos ut ad universitatis studia dirigatur, quo facilius •ocedant, occasionem praebeat periculum faciendi uberiorem eruditionem acquirere possit, praesertim de ipqprum scientia nec. non si etiam post susceptum illum sacraB ordinem in eodem studio, quo iam coeperunt, ssdulo prosequantur. Quare omnibus sacerdotibus, saltem per biennium post illorum ordinationem.' frequenter audiendam esse lectionem, quae habetur in quolibet seminario de praxi tnm confessionis tumr sacrae eloquentiae, et praesertim quoad instructiones evan­ gelic·· et catecheses, iussum est. illos vero, qui ab hac loge dispensandi forent, adstrictos tamen esse praecepto iubetur eadem studia frequentandi eo modo et sub directione illorum praeceptorum, quos episcopus quisque deputare maluerit: eosque in­ super admonendos statuitur, ut nequaquam sperent se consequi posse licentiam celebrandi missam, nisi testimonia de frequentia et de progressu in hujus­ cemodi disciplinis proprio ordinario exhibeant. Praeter has lectiones, addiscere quoque ecclesiae canones et ritus ecclesiasticos eodem tempore illis mandatur, nisi forte haec omnis- studia coluerint antequam sd sacerdotium eveherentur. Demum, 'ut in his omnibus scientiis et disciplinis exacto biennio diligenter omnes examinentur, certa et firma lege sancitur. . β. His- constitutis, quantum attinet ad studia ipsa et examen habendum, episcopi nullos certos atque praefinitos auctores praescribere consuerunt, •ed eorum lectionem cuique ordinario, prout sibi magis expedire videbittfn omnino relinquendam. Praeceptores atque magistros solummodo admonen­ dos putant, ut in tradenda philosophia eos potissi­ mum auctore· ceteris anteponant, qui eamdem agendi methodum, atque illi, quibus utuntur in do­ cendo theologiam, quantum possibile Mt, sequantur. Ceterum, quoad theologiam dogmaticam, qommendatione dignos habuerant eursus patris Perrone et Libermann; quoad theologiam . moralem, illos Scavini ekStapf; quoad praxim vero conferaariorum, theologiam sancti Alphonsi de Ligorlo; et quoad demum ink canonicum, institutione· loanni· Devoti. T SESSIO QUINTA. Caput 1. Dt eatufitunute tteitMt td iiffttiniti bone * fibrra. 1. Omnibua quidem compertum Mt, hisce tem­ poribus, plura· homines incredulos ac perverso· pientissime consilio sibi tradito a -summo Romano pontifice; ideoque omni favore prosequendam soda­ litatem censent, quae ab effusibne bonorum libro­ rum nomen accipit, et quae Florentiae iam con­ stituta est, quando arehiepiscopi magni ducatus Hetruriae una cum quibusdam aliis episcopis eo convenerant ad ha.bendos primos eorum coetus; quemadmodum apparet ex eorum decreto, quod refertur in additionibus sub numero B. Quinimmo, parem sodalitatem, Florentinae illi coniunctam. unus­ quisque episcopus in propria dioeceai quantocius statuere ■ sibi proponit, stque insuper curare ut haec * cum illa proprios nexus atque relationem sine mora instituat. 3. Animo praeterea recogitantes, quantum de­ trimenti tum .religioni tum civili societati afferatur praesertim ex illis perniciosis libris, qui ab exteris regionibus fraudulenter prodeunt atque in nostras civitates, vicos et agros clanculum introducuntur aibi in omnibus ««sentiendum decreverunt memorise, quae in supradictis Florentinis comitiis ad magnum Hetruriae ducem mittebatur, ut. quantum fieri posset, omnis illorum ingressus ac venditio, gravissimis sdiectis poenis, interdiceretur. 4. ' Hic loci demum tum clerum tum populum ® fidelem admonendum putant, quanta. versutissima sollicitudine et effrenata audacia protestantium so­ cietates vernacula corruptsque biblia non solum typis evulgare, verum etiam ingenti numero dif­ fundere undique audeant, eo consilio praMertim, ut sacram scripturam quisque habeat, tamquam uni­ cam fidei regulam, et illam privato spiritu inter­ pretetur; atque ita vel ipsum rudem populum, "maxime juventutem, ad suas sectas alliciunt, et ad catholicam fidem deserendam inducunt. Qua­ propter. omnes sciant, quemadmodum sacri concilii Tridentini patres decreverunt '. sacram scripturam non- proprio ingenio tradendam atque intelligendam esse, sed" solum secundum eum sensum, quem te­ nuit ac tenet sancta mater ecclMia. quae s Christo domino constituta est legitima eius interpres et * Ssss-4. s (ΧΗΓΠΟΤϋΒ PISAMUS, IMO mS S flW MO fldei morutaque iafitilibiMe Index. Quare, has oanea A rata diaaesaat; rari-aatom H raudttendam duxerant freuMati aingaiorum praepositorum vel piebaaoram bea sedo fkariat approbatae, legero Mt retiaet * d. Sum * quoque prudentiae r te arva tum boni­ omnino vetitum est. tatem disant, peat auiutioMua divessarum quaestio8E8SIO 8KXTA. Caput I. eedeeiaatioa dignitate eoastitatum, quoe ipeie magis Dbuerit Inter auditores, de rabas in ipaia ooqgre- gatioaibus portraotatie; ut base laudabilia exerci­ ii emini dubitandum, quia onuis armorum via tatio maiorem fructum atque utilitatem iis, qui bene ordinata atque conferta, fortior ubique semper aderunt, aSsrat B. Decernunt praeterea, clericos ad saetae or­ evadat, nude boatibus irruentibus valido pomit ob­ sistere, et eorum eSam impetus atque conataa stro- dium promovendos nec non sacerdotes, qui -primum nue. debilitato ac penium effringere quest. Hine pro eaoramontabbus confemioaibua adprobari deeieet quod epiaeopi Hetruriao neoemarium eo per­ doraat, ad examen baud eaae omnino admittendos, utile summopere duxerant, ai sua oonailin, quantum nisi prius atteetationm exhibuerint, quibus ae haa fleri poterit, ia unam atque eamdem sententiam congregationes ^oquentame demonstrent. Admonent conveniant, saltem eam epfoeopte 'eiuadem pro- vero reliquos sacerdotes, eorum aegligeatiam in . vinciae; nam secus proeliari praelia Domini et eo B frequentandis bis congregationibus eoe nota dignos murum opponere pro domo Israel baud facile Va­ obsignaro, ita ut haec ad obtinende eocleqlastica lerent. Idcirco, cum- ab huiuamodi dispositionibus beneficia, sive per concursum, sive per gratioeam maximum rei Christianae bonum operandum sit, ai collationem, aliquid eis obesae poaeif. fl. Praecipiunt denique, casum seu. articulum nil aliud quaerant vel ad trutinam revocare cogi­ tent, praeter quae in ipaia Florentins comitiis fuere quaestionis pertractandae neo non titulum rei, qua in sermone agendum erit, in calendario cuius^ proposita, ita in eam apem erigunt ar. hasce suas dispositiones tum maxime profuturae, si fere eiua­ cumque dioecesis apponendos esse, quod singulie annis in lucem venit, ut omnibus saoordotibus inno­ dem formae eum ceteris inveniantur. tescant Itqm, in calendarium ipsum referendam esse censent solutionem, in compendium redactam, SESSIO SEPTIMA. quae super quaestionibus anno praecedenti propo­ Caput I. sitis reddenda potabitur. Ruri autem statuentur De coawatibus secleiinitieomm od pleniorem siit . ecqleeiae seu loca, ad quae sacerdotes simul con­ seierJieascoesparoadem. ■ venire opus erit; nec non epiecopi ipsi designabunt 1. Cum maxime oporteat, ut qui in sortem parochos, quos ad praesidia officium obeundum ' UMnini pro sanctificandis hominibus vocati sunt; elegerint, servata tamen in reliquia forma, quae in studiis iugiter insistant, ut potentes sint in doctrina civitate ipsa adhiberi iubetur. Solutiones vero seu sana exhortari populum suum, et eoe qui contra- q elucubrationes omnes, quae in his ruralibus con­ dicunt arguere, optime sane provisum est per syno­ ventibus lectae fuerint, praeses cuiusque conventus dales'constitutiones cuiuscumque dioecesis, inhae­ apud ae colligere curabit, et ipae, quolibet anno, ad rendo dispositionibus traditis ab ipso sancto Carolo proprium epiacopum vel ad eiua vicarium generalem Borromaeo in suis conciliis provincialibus, ut sacer­ illas transmittet ; eum docena eodem tempore, ai dote» universi, et ' praesertim regendis animabus quia forte e numero suorum congregatorum inter­ quomodocumque praepositi, in aliquem commo- ease neglexerit. Eiusmodi autem scripta episcopus diorem locum, quem libuerit, convenirent, ut oon- ■ vel apud se habebit vel qer aliquem sapientem ferrent inter se, quae ad boni pastoris officium et virum ecclesiasticum examinare faciet : sed si quid ad curam animarum recte gerendam pertinent. forte minus recte dictum inveniatur, id sine anim­ Saluberrimam hanc consuetudinem, suorum prae­ adversione praetereundum censent, nisi error for­ decessorum sanctionfbus iampridem »in qualibet tasse gravis appareat. dioecesi institutam, et temporum vitio, litinam non SESSIO OCTAVA. desidia sacerdotum, his temporibus prope collapsam, episcopi Pisis congregati denuo restituere in pristi­ Caput I. num, atque eam'totis viribus iterum atque iterum De conventibus habendis per viros ecclesiasticos ad commendare decernunt non solum presbyteris omni­ rrnorandum spiritum suae vocationis. bus cuiuscumque 'conditionis aut dignitatis, sed etiam ipsis -lerici», praesertim in maioribus ordini- D 1. Spiritualibus conventibus, ad renovandum vel bus constitutis. roborandum spiritum propriae vacationis, pro ra·' Harum itaque congregationum utilitate per­ cerdotum utilitate, episcopi satis se providisse pu­ moti, eas in unaquaque dioecesi, singulis mensibus, tant, cum in congregationibus parochorum, ut supra vel saltem quolibet bimestri, faciendas constituunt, dictum est, sermonem aliquem habendum de officiis iuxta methodum a propriis synodalibus constitutioni- %.ecclesiasticis iuaeerunt. Praeter haec, uno ore con­ bus praescriptam. In' his autem collationibus pri­ sentiunt, exercitia spiritualia, quantum fieri poterit, mum quaestio aliqua ad' theologiam dogmaticam ab ipsis sacerdotibus esae colenda, vel in seminario, vel ad sacram scripturam pertinens exponetur; vél in aliqua domo, ubi invenitur, ad hoç destinata. deinde casus theologia * moralia decidendus, et His autem spiritualibus exercitiis, si propria negotia postea aliquid de sacra liturgie vel de historia ec­ ferent, episcopi ipsi, in aliorum exemplum, adesse clesiastica explanabitur. Demum sermo habebitur aecum consilium ineunt. Statuuht praeterea ad ea de officiis virorum ecclesiasticorum. Articulus histo­ vocandos praesertim parochos et eos, qui vel ad riae’ ecclesiasticae et illiusmodi sermonis lingua parochialem ecclesiam, vel ad excipiendas confes­ vernacula exarabitur; ceteri vero latina. siones infra annum adprobati fuere. , In animum .3. Arbitrio suo autem relinquendum decernunt autem sibi inducunt, ut sacerdotibus pauperioribus episcopi, viros ecclesiasticos probatos et in scientia facilior aditus aperiatur hoc perfruendi bono, eruditos in civitate constituere, qui in huiuamodi sumptus, quantum fas erit, imminuere, nisi in dioe- > congregationibus de rebus propositis scite at aceu- cesi extet aliquid dotis vel · pium patrimonium ad , \ \ Ml ___ -, ... C0NVBNTU8 PISANU8, IMO 2M_______ _ _ —— —,_________ . mü M> t -._______________ .. «itsamodi finem destinat *·; iteasquo hortando· ·οη- i ruspisit, quae popule traditur ia s nel—iis parochiastituaut MMrdotan qaoscusqu·, eum ad ssmt· exer­ Bbms per eatetibeaim; tertium illam, qnam populus citia iaanüut, priai· calMi tribus diab * ad aequirit par paMma· esamoaee, at praesertim per celebrandum mimae sacrificium ee accédant. eas, quao tempera aaoraram miaaiouum habeatur. fi. De daricis autem ia miaoribn· eoaatituti· fi. Si de priori geeeri· inter notices agatur, quao agente· apiaoopi etatucruat, ad alendam aeram ruapieit adoloaoeatatoa, quoniam educatio puerorum •pintam, quosdam eootna ia civitatibas, abi adhuc matrum potissimam est, idcirco, ante omnia, epiaeopi non Hat, «ire ia ceatiaario «ire ia quavis alia ec­ parocho· admonendo· putant, ut «adulo inquirunt, clesia, qeae mafia apta videbitur, iastitaeadoe eme; an muliere·, priuaquam nubant, asdia instructa· et praeterea iabeadee omne· clerico·, tam ia ipee •pparaut in doctrina Christiana, cx «o quod, ma­ seminario, qaam alibi dagentao, ut, semel sateem tres olim affecta·, proprios natos ia ea erudire ia hebdomada, ad eoe coetu· conveniant, qaenutd- debeant. Qaia immo aoa tam sponsam, quam ip­ modam iam fleri «olet ia aliquibus dioeoeribu *. Ia sam virum sxplorare nunquam parochi differant ad his coetibus autem, dum clerici per aliquas preom dies, qui proxime matrimonium praecedunt; et eo ptaeflaieadae religionem ac pietatem ia ae fovere potiaaimum tempore examen hoc habere satagant, studebunt, ia meatam quoque eibi revocari aadieat, cum eoe inter se sponsali· inire eompereriat, prae­ per aliquem probum atque bene intractam saear- sertim si de eorum imperitia aliquantulum dubitent. dotem, rectae vitae instituendae’ratios em atque of­ Hac ipsa occasione, sponsi quoque per eos hortenficia, quae dignitatem statu· aaoerdetalie respiciunt. I tar, ut ad sacrum poenitentiae tribunal tempestive Ita foro confidunt episcopi, ut ipsi adolescentes, accedent, ut magi· magisque se disponant ad divi­ veluti arbores plantatae secus decursus aquarum, nam gratiam ia matrimonio ineundo promerendam. fructibus omnium bonorum operum in 'dies magia 4. Praeterea nunquam cessandum existimant efflorescant, nec non ita perutile· in posterum suc­ epiaeopi ab hortandis parochis ipsis, aliisque cu­ cedant sui vineam'Domini Sabaoth excolendam. Bt ram animaram habentibus, qui omnes in partem ne fortasse aliquis eorum a frequentandis his sacris suae pastoralis 'eollioitadini· sunt vocati, ut .pit­ coetibus abhorreat, dotum omnibus faciunt, se nun­ hee eihi commis*sus , ut aiunt sacri coneilii1 Triden­ quam promoturos clericos sive ad maiores sive ad tini patres, „pro sue et seram cepcdtete peoeant minores ordines, nisi postquam fidem exhibuerint, •afatarihM eerbie, deesnde pues srirv cmmhu nequa eorum frequentia ad haec spiritus exercitia ffitJriMW JNMMtfÙNMfafW tiêf •atia comprobetur. cam breritete et /eeilitete ssratems, eitta, fuue 3. Quoniam vero non omnes clerici hoc apiri- «os dscUncre, et strtute·, fsuw sectari opertent, ut tusli bono perfrui possunt, eo quod ex ipsis non poraem esteras * —eaters et eeeleeteue pieriem ecnpauci ruri in propriis domibus habitent, ideo decer­ srqui ec/eeal" *. Illi· vero, qui huic tanto mqneri nunt episcopi, ad illorum commoditatem librum obdundo defuerint, in mentem revocant, quibus appoMtum comparandum, quo uti illos oportebit. gravissimis poenis, praeter interminationem iusti Hoc muniti praesidio, rurale· cleriei apud proprium iudieii Dei, a sacris canonibus et praesertim ab parochum in unaquaque hebdomada se sistent; et . ipso Tridentino concilio obnoxii declarentur. Iisdem eo duce, aliquid temporis iu eeeleaia dabunt ora­ poenis episcopi se usurae decernunt ad tollendam tioni devotaeque eiusdem libri lectioni. Tali pacto illorum negligentiam ; ot praesertim severe punien­ illum rectum spiritum clerici sibi acquirere stude­ dum illum duxerant, qui, tribus continuis dominicis bunt, quo summus sacerdos Christus dominus ex­ diebus, vel saltem per novem vice· in anno, huic ardescere suos ministros ad salutem animarum vo­ tam gravi adeoque necessario officio satisfacere luit. Ipsi - quoque testimonium proprii parochi neglexerit. Insuper, ut instructio puerarum in iis, super hoc afferre iubentur, ut ad sacros ordines quae ad fidem et more· pertinent, facilius haberi suscipiendos admittantur. atque etiam augeri in die· possit, societate· quas­ dam vel congregatione·, quibus a doctrina Chri­ SESSIO NONA. stiana nomen, quantum fas esset, instituendas pluri­ Caput I. De uberiori et freçtuniiori iiutructioiuJidelie populi. 1. Nec postrema neo exigua sane pastoralis officii pars est fidelem populum iis, quae ad finem pertinent, quaeque agenda vel fugienda sunt, recte ac diligenter imbuere, quo facilius quiaque ad nor­ mam divinorum mandatorum mores suos componere vitamque possit consequi aeternam. Christus nam­ que dominus universis animarum rectoribus pas­ cendi gregis, eumque in pascua salutis perducendi curam demandavit ; ac propterea etiam atque etiam ' omnes eorum debent, operam et sollicitudinem im­ pendere nullique parcere labori, ut hoc sibi munus impositum sedulo ac naviter exequantpr. Hinc est, quod a parochis summopere curandum est omni ' tempore, ut oves aibi a Domino commissae in rebus divinis instruantur; ac elaborandum praeterea, ut ea omnia, quae ad Christianae vitae institutionem, pietatem sectandam vitiaque praecavenda spectant, omni maiori vigilique stadie neutiquam tradere desinant. 3. De instructione itaque fidelis populi verba factaris, omnis haec disputationis ratio triplici ca­ pite comprehendi posse, episcopis videtur. Primum in instructione puerorum consistit; alterum eam bus in locis arbitrati sunt, quemadmodum iam extare Pisis aliisque in civitatibus conspiciuntur. 6. Ad pueros autem edocendos atque ad illis meliori, quo fleri potest, modo rudimenta fidei explicanda, optandum adhuc episcopis est, ut bre­ vior aliquis cstechismus. iuxte ordinem et doctri­ nam cateohiami Romani, in lucem edatur, ita ut ( hic omnium suffragio comprobetur, et ad captum quoque-puerorum accommodatior illi·, qui usque modo prodierunt, censeatur. Interim vero evulgare atque diffundere parvum catechismum historicum sibi proponuàt, qui agat de rebua a creatione mundi usque ad nostra tempora, et cuius studium magnam utilitatem allaturum putant. 6. Quoad catechisticaa autem instructiones, quae fieri debent in omnibus ecclesiis parochialibus, episcopi, cum hoc officium maximi momenti iure meritoque habeant, ideo, ea· per parojshos aliosque animarum rectore· in singulis dominici·, niri gravissima iusta accedente causa, nunquam omittendas esae praecipiunt. Huiusmodi vero cate­ cheses vel instructione·, sive ex altari sive · seg-^ gestu habeantur, ea ratione ae forma fieri idbent, quam sequitur supra laudatu· catechiamu Romanus, I ‘Assat, «sp.ÿ’ds refert». . s» coKVRyTUB PisAjrcg, imo —ii t m« saperadditis tantam UHs expUoatioaibas, quas — A areUepleonpas metropolitaaas, reHgfooe adstiteruat cireuamteatiae at aaditoram animi expoetaleat Peraoto aatom sacrificio et hyauM divi Ambroaii Immo hac menta idam eetechlamaa, quem adhibari daoaatato, stati * ad. praedicta· Beasti Iacchi * summopere commendat ipeeaoet enmmne pontifex mana rovwei eant acetor Pina IX, at ia lueem (tabeo temone redPeet meaidiam autem eiusdem diei habita eet ditaa edatar, atque ia popalnm, qaaatam fieri pe­ semie, b qua lecta ot approbata Mt epistola tent, diffandatar, epieoopi tibi earaadam eoa- paetorqBa, quam episcopi in unum congregati mitiore statuerunt ad olerum et populum suarum ■titaaaL 7. Hoe autem loco, lidem ipsi «daieruat eom- dioecesam, ut eb monita opportune praeberent ao monaadoo praoeeptoree alioeque ladi magistros, salutaria. Bias summo pontifiât epiaoopte adstaatipertinere qaoqae ad eoa, parvnles aemel aaltom ia bus, principibus saecularibus aliiaqua iuxta morem hebdomada ia fide orthodoxa instruere, at qaoe aodamatioMo directae suat, respondentibus interim literae dooeat, eoadem etiam bonis moribua, pie­ omnibus : Arnen. tate in Deam ■ ot reserentia ia parentes imbuant, Hia peruotia, arehiopiaeopas brevi sermone, qui quemadmodum ia ultimo Lateranensi concilio1 refertur io additionibus sub numero 7, omnes al­ sancitum eet. Parochi sero, in quorum paroeciis loquitur; ae deiade sacris vestibus indutus, preces, hniuamodi aehohio tam puerorum quam puellarum quao a pontificali Romano praefiniuntur, simul cum existent, summo studio hae in re invigilare ia ceteris adstantibus, recitavit. Et denique, firmatis Domino hortantur; et si fortasse compaverint, quod t in altari actibus huius concilii, consessus absolvitur, aliquis ex jpais praeceptoribus huic maneri satis­ ot, omnibus congregatis, at in pace Domini proce­ fecere renuat, illnm proprio ordinario denuntiare dant, per osculum indicitur. non omittant Laus Deo, beatae immaculatae virgini Mariae, ac 8. Poet haec, ad tertiam huius capitis partem, divo Carolo Mediolanensi episcoporum patrono. animum convertentes epiocopi, maximam utilitatem I oannes-Baptista, archiepiscopus Picaram. universo populo obvenire ex spiritualibus exercitiis Petrus, episcopus Pisciensis. Γ vel ex missionibus, omnes uno orp confitentur. ■ Franciscos, episcopus Maaaensis. Quapropter, ut'haec divini verbi praedicatio nun­ Michael Angelus, episcopus Apusnus. quam in eoçleeia intermittatur, sibi omni stqdio et Hieronymus, episcopus Miltensis et administra­ pietate elaborandum cessent, ut, tali pacto, sana et tor ecclesiae Liburpensie. incorrupta doctrina fideles, tanquam pabulo vitae, nutriantur et eonflrmentuf. Delendum tamen illis Concordat eum actibus originalibus in arcbivio est, nonnullos falsos prophetas, 'praesertim his nostrae curiae archiepiscopalis, salvo etc. temporibus, in mnndpm exiisee, de quibus diei Datum Pisis, ex archiépiscopal! palatio, pridie .posse videtur, quod dixit Dominus:. „Nba mittsho» prephdat, et ipsi cumbant; Son loquebor ad ros, nonas novembris 1850. Firmatus: st ipri *propArtaboat; ' ut variis doctrinis et peregri­ nis Christianorum animos depravarent Hos et c Io. Baptista, archiepiscopus Pisanus. quotquot habentur huius, generis homines, ab hoc Loco f signi. ministerio perpetuo arcendos esse, epiacopi sentiunt atque declarant. Ad evangelieae autem praedica­ LITTERAE tionis munus atque ad erudiendae plebis officium, * smmsntiwtmt cardinales Caji+> ■ad vicarium càpiluquod dominus leans Obristus episcopis praesertim lartm Pisanum, taper approbatione adorum provin­ demandavit ac per eos ceteris quoque sacerdotibus * ciali Pisani conventus. committi'voluit illos dumtaxat sacros Oratores et ' 'Admodum reverende domine. ministros assumendos esse palam ostendunt qui, non quae sua sunt sed quae .sunt lesu Christi, quaerant; videlicet non propriam gloriam, sed ec­ clesiae Dei aedificationem sectabtee, et qui Christum et hunc crucifixum populo annuntiabunt Et eum ad hoc sibi non parvo adiumento ordines regula­ rium. esse censeant ideo eorum opera et solo libenti animo ae usuros proponunt; ea certa spe innixi, eos in pascendo dominico grege sibimetipsia commisso, non tantum verbo, aed exemplo quoque aecum-laborare non dedignaturos. 8E88IO ULTIMA. , * Cbucfasio provincialis contentus. Cum episcopi Pisis in hoe sacro provinciali conventu congregati de rebus omnibus, quae ab initio faerant propositae, divina opitulante gratia, quo meliori modo in Deo sibi visum fuerat, pertractassent, priusquam finem huic sacro congressui imponerent^ Deo optimo maximo gratias agendas statuerunt. Hoc consilio inito, dominica infra octavam Ascensionis domini nostri lesu Christi, quae fuit ■ quarto idus mensis maii supradieti anni 1850, circa horam undecimam ante meridiem, ex recessu Sancti lacobi in Urticaria ad primatialem ecclesiam se contulerant; ibique missae sacrificio, quod in gratiarum actionem obtulit Deo idem Acta provincialis Pisani conventus, ab hac sacra congregatione 'Tridentini iuris interprete ao vindice expensa et recognita, perferuntur tibi, ad­ modum reverende domine, una cum hisce litteris. Porro lubentisaime eminentiseimi patree perspexe­ runt paktoralo animi studium, quo clarae memoriae Pisanus archiepiscopus oeterique istius provinciae antistites, iuxta monitum pontificis maximi in suis encyolicis litteris diei 8 decembris 1849, coetus episcopales habere non distulerunt, ut .cotnmuni investigatione malorum ^fericula istic deprehende­ rent, promptaque ac efficacia eisdem remedia ad­ hiberent QuaeVero singulis eiusdem conventus actionibus do religiosa summo pontifici obedientia praestanda, de ecelesiastioq, disciplina tuenda, de clericorum studiis rectius ordinandis oeteriaque de, rebua iidem antistites decreverunt, valde conduci­ bilia sunt et idonea iis curandis medendieque vul­ neribus, quibus don solum ecclesia sed civilis ipsa societas affecta eat* Praecipue probata laudataque eunt 4uae sancita voluerunt, ut parochi novos sponsos sollicite exa­ minent' *n fidei rudimenta probe caljeant quo videlicet in puerorum cuirais a primo rationis usu verae fidei lac in tempore instillent Id nimirum con­ sentaneum est its quae iam cavit sanctae memoriae Benedictas XIV in constitutione Etsi minime, diei 7 augusti 1743, numero undecimo; quam quidem MS CONVENTU8 PI 8ANUS, I860 mail 6 eoaatitutionem, quippe qua· alia saluberrima ia base ipeam rem monita praebeat, feodre non pos- nnu, quia omni ex parte pastorali vestrae rolliritadiai commendemus. Ante omnia veto ia fidei obristiaaae doctrina tradenda illud idem inculcamus, quod ipse pontifex numero decimoseptimo, Cle­ menti· VIII aliorumque pontificum vestigiis inhaerràs, oaixe commendavit, u· libellus adhibeatur a . venerabili cardinale Bellarmino eonseriptu * au dili­ genter in deputata congregatione excussus et appro­ batu·, aut alio· probatu· auctor qui nihil omnino • catholica veritate absonum contineat Pro ube­ riori voro instructione prae oculi· habendus eat cateohismus romaaub, quem nuperrime commenda­ vit pontifex maximua memoratis litteris 8 decem­ bri· 1849, β Eo autem. Optament subinde eminentisaimi patre·, ut in •ynodali conventu alüfua de regularibus, de sacra­ ■ j menti· aliisque argumetftis in synodo pertractari soliti· iidem praesule· attigissent, quod proximis hisoe temporibus rite praestiterunt Oalliarum anti­ stite· in provincialibus eorum conciliis huius sacrae congregationis recognitioni subiectis. At vero facile perouaauni habemus nostris hisce voti,· ad amussim satisfactum iri, cum primum in alteram synodum convenire contingat. Ceterum in pagella, quam hic insertam roperies, nonnulla leguntur,' quae ex patrum cardinalium sententia adnotatu digna visa sunt Haec habui nomine aacrae congregationis, cui praesum. Ego vero omne meum studium impense tibi profiteor, et diutissime in Domino valeas. ■ Romae, 15 septembris 1853. ' f ,Tui studiosus cardinalis Cagiano, praefectus.: A. Quaglia, secretariu·. ADDITIONES. / 1. Epietola invitatoria. Molto reverendo signore. T gravi e vituperevoli disordini, ehe una lu■inghiera insidiatrice maliaia da più anni preparava nel silenzio e nelle oscuritb delle più vergognose e cieche passioni, a danno delle religione di Oeeù Cristo ed a ruina del migiior governo dei nostro vivere, hanno in questi ultimi tempi oondbtto gli nomini a riflettere seriamente «ulle cause, che gli produasero. Né molto han faticato per convinces·! ad evidens·, che 16 spirito d’ irreligione diffuso destramente dai maestri d' errore, per ogni via di ■edusione e d' inganno nei popoli, sia Γ infausta origine primitiva di siffate miserande sciagure. Dachè infatti collo schernire impudentemente e coi dannare a ludibrio i dommi, la fede ed i riti della cattoliea ehiesa, e coli' insultare licenziosamente ai , ministri dell’ altare e perfino . al venerando capo della oristiana famiglia, riuscirono a sedurre gl' in­ cauti, ed a traviare i semplici e gl' inesperti, ha dovuto lutta Γ umana société, piangendo. vedere calpestati i diritti di propriété e di liberté vera e reale, · disturbata altresi, ad onta di tante dichiarasioni e protente di fraterna amorevolesaa e di sociale intéresse, la quiete def popoli e Ia concor­ dia dei oittadini. II primo e più urgente bisogno adunque delle famiglie, delle citté e degli stati egli i oggidi quelle di rioondurre gli uomini al eonvineimenfo de|le veriti dei vangeio, e per conseguensa al rispetto per le dottrine, ehe. Ia cattolida ehiesa a saaetifieasioa· delle anime, noncbe a conforto · •elveaaa deUa société umana, inssgna soleaaemeate. M« . E ·· calmate alquénto quelle convulsioni fatali, che il veleno della miscredensa aveva suscitato nella mente e npl cuoro di aleuni piutosto sedotti e treviati ehe pervertit! e corrotti, si db ora questa nostra tenero madro · sperare di vedere i auoi figli ritornare disingannati al suo seno, non dovremo not sacerdoti dei Dio vivent· benedire alternante · si care ed amoroee sollecitudini, · con ogni studio di caritb adoperarci indefessamcnte, anche per debito dei nostro pastoral ministère, a restituirglieli rinnoyati affatto di mente e di cuoref Ed 4 questo appunto i) precipuo e swtansiale oggetto, che il somme ed ottimo Pie, primo e su­ premo pastore della greggia universale di Gesù Cristo, nel!' afflisione del suo spirito e col eoraggio . del supremo sue apostolato, ha preso principalmente a cuore. Fine dalla terra del suo esilio egli indiriué infatti, sotto il dl 8 decembre dell' anno B decorso, ou enctcliea ai vescovi di tutta (talia, esortandogli a spiegare nello selo délia loro caritb per la salute dei popoli quelle maggiore pastorale ener­ gia. che sia riputata piu atta ed acconcia a ristabilire fermamente i saldi prineipj e le regele più giusto di disciplina cristiana nel cuor dei. fedeli. Non indugiarano quindi aleuni dei primi prelati della Toscana ad intendemi frs di loro, perché ihiformi si preparassero quei provvedimenti, che me-, glio rispondessero ai bisogni dell' été nostra. Egli i percio che si apriranno quarto prima, nolle tre provincie ecclesiastiche del gran difoatO, sinodali adunanse, a fine di dar mano all' opera sensa ritardo; ed intento a questa nostra Pisana si dsrb principio nel santo nome dl Dio il dl 5 del prossimo mese di maggio. ,I prelati perù, che la compongono, e gli esimj ecclesiastici, che per Γ onor della ehiesa e per Γ utiC litb dei popoli sono chiamati a coadiuvarli coi loro lumi e colla loro dottrine, sentono avanti tutto il bisogno di essor' soccorsi dalla caritb delle pnbbliche orasioni ; ed è per questo, che io imploro ora, per me principalmente e per gli altri venerabili miei confratelli, dalla pieté dei fedeli il ricono al patrocinio di Maria vergine immacolata, e dei senti proteggitori delle respettive nostre dioeesi, perché o' intercedano dal padre dei lumi quel celeste sussidio, che dee eseere "in tutti noi un rinnovammento di fervore e di selo per l'adempimento fedele di queste santé e pie nostre obbligazioni. A taie oggetto pertanto, io prescrive a tutti i sacerdoti di qqesta citté e dioecesi 1' obbligo di aggiungere nella santa mesas alla collette, nel calendario gib eomandata, quelle dello Spirito santo, ineomminciando a recitarla la domenica 98 del corrente apriie per prosequirla fine al dl 19 del prosD simo mese di maggio ; e di leggere quindi, in sostituzione di questa, Γ altra per tre giorni consecutivi pro gratiarum actione. La prevengo inoltre che •arebbe per me cosa grata, se, nelle mentovate prime due domeniche di maggio, volesse Ella, dopo la messa parrocchiale, indirriszare Una qualche pubblica preghiera, in unione del suo -popolo, a Maria vergine •antissime, al di cui particolar presidio è la causa della cattoliea ehiesa specialmente affidata, e dalla di cui misericordia io ed i venerabili miei confratelli attendiamo 1' implorato ajuto opportuno. E accioché queste Sacre assemblée possano riuscire di edificazione al popolo dei veri fedeli, il santo padre concede a tutti quelli, che interverranno al concilio, ed a tutti .coloro, che visiteranno nella domenica, 12 dei vicino maggio, la nostra primaziale, Γ indulgence plenaria, da lucrarei nelle formo consuete della ehiesa, adempiendo le solite con­ dicioni e pregaedo Iddio datore - di. ogni boae per , ·’ · , . b «fi , 1 , ΒβΤ CONVENTUS PI8ANU8, 1860 nudi 6 ' l’esaltaxione dsDa ehiraa, par rratirpasione degii errori, per la para e traaquiUith comune, e per la oonoordia dei prtaeipi eristiasi, Vogiia iatanto il Sigaore benodiro a quests nostro sollraitadinl, iltamiaaado per le ispiraaioni della raa gratia i nostri oaori e le Metre meati, aecih nella filiale obbedioaaa’ elle saa tanta loggo, tutti i popoli ri rUroviao i) pogne délia pabblioa quiete, o la eaparra pretioea dell' titrât cornant •tirette! Ed anche in quanta occatione io do a voetra aignoria molto reterenda ed al too popolo la pa­ storale beneditione, e mi confermo con sinesro amore di carith di voetra signoria molto revorenda affeiionatitcimo com4 ftatello Giovan Battista, arcivbecovo di Pita. Pisa, dal 99 april I860. 9. palano arciveraovile, questo di Onotio ad prodaeialom coooonttan habita ab ■J arekùfiooofo Pioarttai. Minimus ego apostolorum, qui neutiquam sum dignus vocari apostolus, ad vos, venerabiles fratres, qui angelorum vice cuiusque eoelesiae vestrae dili­ gentissime perfungimini, et pro vestro apostolico munere sancte ao laudabiliter partes impletis, in prae­ senti verba, facturus, quid dicam,.quod pro certo apprime pleniusque non dignoeoatisT Tribus enim abhinc annis, quae et quanta hominum, perditorum rabies verbis,' scriptis et actibus contra fidem ca­ tholicam bonosque mores evomere' non destiterit, et quae insimul et quanta adversus sacram venerandamque summi pontificis Romanique pontifi­ catus personam et dignitatem turpiter quotidie eorum nequitia et impietas diffundere undique oonetur, vos ipsi, super ea gravissime ingemiscentes, anxio animo audire, vel aegris oculis intueri pluriee fuistis temporum iniquitate, coacti. Haec ideo tot scelerum malorumque execranda colluvies, quae in ecclesiam Christi-magis magisque in dies furenter 8ββ divina opitulanto misericordia, tab auspiciis praestaritiMimie immaculatae virginis Deiparae, metro­ politan! osteriqus ana mocam unanimiter iam martire. Endetta Christi, woe enim probe nostis, in davidioa turri praefiguratur: elfpii pmiuta to, amnis armature /oHsmn. ** Nos igitur ad illius' defensionem et tutamen divina voluntate advocati, ideoque pro viribus proeliaturi, capiamus oportet arma iustitiae ad destructionem munitionum, uti Paulus ad Corinthios ait Quae anna iustitiae nootraa non rant carnalia, ut idem inquit apostolus, sed potentia in Deo, ut, per ea omnom destruentes altitudinem extollentem se adversus scientiam Dei. in captivitatem redigamus omnem intellectum, in obsequium Christi. Et primo quidem una mente communique sen­ tentia mo eum omnibus cordatis viris plane dignos­ centes, quae bona publicae Christianae rei facile obventura, si inter sacerdotium et imperium sincera et legitima institueretur concordia, quae in Tuscia tota inter ecclesiae iura et leges civiles discidia cuncta componeret, animo observantissime iam optimo principi * nostro non haesitantes exposuimus, quantum tum ecclesiae tum ei vilia gubernii intersit, ut illa tandem radicitus dirimantur. Interim vero sperandum, quod nostra haec vota peditus adim­ pleantur! Nostrum praeterea in praesentiarum et aptiores potioresque adhibere, curas et sollicitudines in cleri­ calia studia nec non in vitam moresque cleri, ui illa alacriter reviviscqnt et hi vividius reflorescant. Nihil est enim quod omnem populum ad pietatem, religionem et Christianae vitae institutionem effi­ cacius instruat, excitet gtque inflammet, quam eorum exempla, qui divino se ministerio addixerunt. 'Sunt q namque militiae sacrae dicati tamquam lucernae ardentes in domo Dei, quse viam ad salutem laicis ' ostendant. At quorsum spectant haec dicta? Nempe ut omnes digne ambulemus vocatione, qua vocati fuimus, ne vituperetur ministerium nostrum, et ne vita nostra fiat unquam illis in scandalum. Et quoad studia: mea quidem sententia, uni­ formiter a nobis, venerabiles fratres, erit, ni fallor, certa potissimum instituenda methodus, qua, una cum scientia sanctorum, divinas humanasque litteras .clerici facile addiscant, et'ad maius ecclesiae decus, irrumpit, non erat in libenti perferenda diutius. Et reapse ubique locorum, in Italia praesertim, epi­ scopi omnium fere dioeoeseon ad illam, qua par est prudentia et sollicitudine, refraensndam, totas animi vires enixius iam intendero et adhuc alacriter intendant. Nos igitur quoque, venerabiles ■ fratres, in eam in d|vinie persolvendis officiis, latinem linguam convenire sententiam lubenti ooncordique duximus optijne calleant. Inter adolescentes vero ad sancta animo, non ulterius scilicet immorandum, ut huins- ministeria informandos, qui a nobis saepissime ex­ modi damna religioni Uc catholicae fidei nuper illata plorabuntur, exquirendum sedulo et impensius erit, et peiora forsan adhuc in Christi ecclesiam per- aa aliqui Torte crassa et rudiori minerva habiti timesoenda, quippe non intermime ab eius obtrecta- faerint. Quod si reapse 'inveniantur huiusmodi. sa­ toribus procacibuaque inimicis Dei et hominum tins erunt per opportuna consilia commonendi, ut quaquaversus nequiter minitantur, paaitus,1 Deo ad saecblaria redeant vota quantocius. Nam nemiadiuvante, resarciantur vel oppido propulsentur, nem nostrum latet, quanta esse oporteat sapientia Et eo magis arripiendum erae putavimus, quod . et eruditione sacerdotes instructor cum debeant ipsqmet supremus omnium ecclesiarum pastor, do­ pro muneris officio populos „«sborteri m doctrina minico gregi misericorditer datub, Pius papa IX, mm ot ses ju» coMrêdiomt ovÿtwrs". Unica igitur per enejrclioam omnibus Italiae episcopis, die octava decembris anni nuper exacti, Neapoli, in suburbano Portici inscriptam, eos omaee vehementer hortatur, ut ardore usque maiori, siouti temporum ratio ex­ postulat, strenue praebentur una racam praelia Domini. Quod quidem nos debita venerantes obser­ vantia, et adeo solemne quam initum habente· manus illico operi admovere, ne desides traduca­ mur, in unum hisce diebus congregati, minime cunctemur. En interim, quae a vestra doctrina et sapientia, venerabiles fratres eeteriquo ia re maggio. attacamento eynudditanra alla alteaza 5. J quite è-raccomandat* ait’ economo vostra, come a principe, religwa^sijno e padne dei . put ritiro in camera pqr riposo W per préparant alla sessione. ' '. ‘ Aile. 5, vespro e * . complet 6. popoli che la provid'enza racconiandava aile sjre cure. "Mentre comniono ’ l|uest<\ dovereso e sessione seconde J - ‘ Γ occorrenza. 7. Aile β. mattutinp; aile 9. ceha; aile 9 e' visita al santibginxp sacramento; alla 10» silentio e < rjp<>»«>. gione e per conseguenza 1 · société. * K innanr.i'tuttn convint! corne iono. che non , puô edsèrvi fyùto/α as^sailupNm pOMti^orm Piitm IX. 4. BeatiMimi padre. % sentimento che fa soçve vtôtçnM al loro c.uore, non pubnm» rimanersi dall' aprire' I' animo addolorato per i maii. per le sciagure gravTssimo, che minacciaqn la reli­ prospérité ttlcuqa ne per la chies * ne. per Jo stato, quando ambo le autorité mni siana stretjame^te vincolate a bompiere, il bene e ad ·· I veecovi (fella^rovineia ecclesiastics di Pia^ opporsi aile mone dei tristi, i sottoacritti.’ nell congtvgati appena per t mnodali cdhferenste. che amarezza dello spirite, non puonno dissimularet, che ••ggi si aprono presso questa metropolitans, hanno i! bone e 1 onore di offerire alla santité voàtra. nell' tutti» di vedesi fra noi un lavrimrvole conftitço φ» due poteri eon danno universale. In questa lutta ocçasioTie dei suo suspirato ritorno alla ratted/ * di deplorabile che essi desiderano sinceramente ces^an· Pietro ed al sogliopontificalg. le lore sincere B sare, perde h^fthiesa per la foria <’he * té contre congratulaZtoni. e Γ omaggio della loro invariabilé devuxione c filiale ubhedirnr.a. di Ici. e perché la parte de' suoi figli meno bsse-, quiusa aH autdrità spirituale q getta con trasporto Le rare virté. che la santità vostra, da «helo spirito .del Signore La pose sulla prima sede del monde cattolico a re^gere ev govemare gli * interessi di hoatra^eligione a chiunque a quest * la sottrfn». anche al di là dei divisatnenti del potere politico : vi perde lo stato santissima. ha luminosamentc manifestate ali' uni­ verso intero, e più· specialmente net giorni amari /ii tribolazione e di. prova. cui gli arcani consigli morale, anzi che coinporre gli animi si perpertiano perché nella c-wienza dei binon fa “Una lutta im-. le dissensioni : v wta scritto nd VHiigvlo. e Vvspe- di providenza La esposero. gli invitano a tributarie rienza lo montra ,fht oqri rr;/wo dtriso fituw in . * drtolazifHtf' I sottosrritti membri del epiitcopato i sentiment! più vivi di atnmirazione e di venera- Toscano non ignorano che a ipiesti 1<·π· scntiinctiti rinne profond . * Ed ora che Dio ha esaudito nell' abbond^nza di sua misericordia i loro voti e quelli di tutti i fedeli. restituendo! * ail’etema citté. unico centro dei cristianesimo/ e capitale dei ponteficii partecipa pure l’altenna-vostra impérial” rosie e il di suoi stati. tftvAno con al a speranza che fosse proximo al su·» termine questo confiitt»» delle due autorité ; quando, lei sapiente e virtuoso governo; anzi devotu» confessare con sensi di ricooosreiixa, rhe quest ultimo riempi il loro spiritu di eontentezza. e si confor- Le augurant» dal fonde del loro cuore lunga la sérénité dei suoi giorni. o piena ed intiera la tranquillité e la pace dell’ animo suo. a prospé­ con letter * miniateriale del giorno H giugm» p. p. rité dei suoi popoli, ed a salvezaa dei vantaggi ç (affari ecclesiantiehek partecipavasi a tutti gli arrispirituali della cattolica chiesa. veecovi e veecovi dello che tosto che le cir- Adempiuto quest' atto di debita e riverente osnervanza verso la sua sacra ed augusta persona, coetanze lo aveeaero permesao. κί sarehhero riassunte essi qui riuniti nel nome santissimo del Signore a secundo dei deaiderj della santità vostra.· che vene­ pendenti eoir Roma. ram» e venererano sempre come altrettanti solenni e positivi comandamenti. sentono il bisogno di principe, e il suo govern » * espmnerle, che in qualunque aiaai oedaaione eglino scienxe. e a togliere questo doloroso dissidio, pre- spiegheranno tutta Γ energia del loro pastoral ministero a dites * della vérité defla fed e tra i popoli lecitarc questo componimento dei duo poteri. queat da Dio «t esso loro affidati. e a sostegno dei diritti della cattulica chi eta. E mentre ef questo interet- armenia fra Ia chiesa e lo stato con 1 intervento della Romana sede, del padre * * de fedeli. e ripren- santissimo oggetto dedicano ora collegialmente le loro sollecitudini. implorano dalla conosci^ta bé­ nignité di vostra heatitudîne. lotni pegno dell depdo le trattative dei concordato che eon dolore le trattative etc., viddero sospese^ Altessa imperiale, ogni dilazione è pagata a caro prezzo di morale privata e pubblica. e i tempi ci pajnno tali da non doversi trascurare quel pu di pCoscienza che ancora ritnane nella civile société. < t Francesco, vescovo di Massa-Carrara, t Michel Angelo, vescovo di Pontrecnoli. t Girolamo, vescovo di Milto ed amminiatratore della diucesi di Livorno. Pisa, dal ritiro di wn Jacopo in Orticaja. questo dl F» maggio 1850. Memorïa ad maçmtm Hrtruriaf ductm. Altezta imperiale. I delle aaggie e sapienti gano caldamente 1 ait essa vostra affinchè voglia sol- Di vostra beatitudine umilliMimi. devotissimi ed obbedientiasimf servi e figli 5. suile vertenze dispusizioni che manifestanda tranquillare Io co- Le addimandano. f Giov. Battista, arcivescovo di Pisa. T Pietro, vescovo dl Peseta. intendersi Montre adunquv i auttoacritti ringraziano il 1<»π« assistenza divina. Γ ajuto della patenta apostolic * bonedizione. che genufleaai ai suoi piedi umilmente * onde sottoscritti membri dell' episcopate Toscan ·, * radunarist. per ordine della aantité di nostro signore, a conferire witorno gli attuali 'MftOgni delle lor chieae sentono profondaniente che unu fra i primi Altra calamité luttuosissima abbiamo a deplorare, e deponendo il nostro dolore nell' animo religioso dell altezza vostra» oonfidiamo che vorré portarvi sollecito ed efficace rimedio. Gli abusi della stamp * sono tanti e si gravi; tanti sono e si svergognati e sacrileghi i vituperj e le contumelie che sono versate a ψΐβη * mano principalmente sui capo délia chiesa cattolica : è divenut * ai facile od abbondante Γ introduzione e la circolacione di libri e giornali che impudentemente.'Spacciano dottrine anticattoliche. cbe a penaarvi solamente proviamo raccapriccio. Non di rado avviene. che la stamp * abu- sando della liberté non solo ai metta in oppoaisione cou la' credens * cattolica e con la religione dello stato, ma con le dispositioni medesime dello statuto fondamentale. Questo al tit. 1. art. 5, porta: ,,càs Ze opere eée trditano pro/esso di mattrié religiose siano eogeffe a ûtnewra *prcventivaJ Ebbene? * mal- 873 · /' (ONVJSJPITS PISANI S. , * IR&o mtii 3 «*874 ( J ** * · 'grado questo, si- tunio vedute pubblicare nello Mato A gî meflerà in^eorriRpondenta con una c<«ninurai<>ne '* » opere di^capi-'eetta. tutte di argomento religioso. traftieetate^di errori e di pregiudizif o di tahlcat- centrale dastabilirsi contemporaneaniénte in Firenze. Firenze. 25>gennaju 185w tolici scrUton che in toro compiu-azione li cretici + Gjuseppe, arcivescovo di‘Siena. ne perdeano. Stando gdunque a noi il tutelar·· la f fede. ne putendo esserc indifferenti α_ questo gra­ vissimo perico^». che la minscci». Viecorriamu af­ più care spe^anze quando, corç» novraeitata letter» ininisteri^g. il govern·» invitandoci .ί we» prefermeHere If uccaoioni ch^patrano prfgentarcigi di gpicMim in re divina magistri, cooperatives oqiniutn nostrum praeclari, gla tu ni atque iucundUm eat mihi debito hodie .perfungi munere, gratia * governq dell' altezza vostra in ordine alla atatn^a. B plurima * scilicet vobis agendi quam- pro peculiari vestri humanitate, qua sacra quando» ai mette in opposirione e colla religione dello stato e collo statuto fondamentale, e alla haec nostra comitia condecorastis, t.estandique pa­ perniciosa introduzione di libri e giornali che atten­ tam» al capo dell» religione che è primo dovlic doctrina et singulari prudentias. q^a«cuncta, quae a supremo omnium ecclesiarum pontifice pertrac­ dgll episcopate difcndere. e per la di cui < ortser* tanda nostrae fidei per suam etie^clicam aapienri»siniam iam fuere concredita, cum gaudio excepisti * varione il ministère niedeaiitm promette» il più valido sostogno. Non ignOriaitio le dfQtcoltà che. atniuessa U libertà di stamp». il governo deli * altéra» vostra deve incontrar<\neir allontanare-il pericolo dell» diffusione di «lettrine irreligiose, ma almctio. allorachè da Icgge ha pfovvoduto. ci vediamo in diritto di invocharne 1 udempiinento; e quando il riter meam sn * voa observantiam pro eximia .vestra ac laudabiliter implecti . * Omnia enim per v·» *. iuxta consulta et monita veneranda apostoli Pauli, in caritate peracta fuere. Heus itaque benedicat e coelo sancto suo nostris hisce laboribus ^metisque studiis et desideriis nostris, ut ea. quae ad tutamen et decus catholicae Romanae 1 alteiza vostra nella sua sapiens» sente già. senta fidei et ad salutem quoque et incrementum publicae rei opere non intermisso peregimus, ad optatum che noi lo accenniamo. che quest^ nostra pastorale finem is ipse perducat. niinistcro ha dato la sua fede. che ella si compia. sollecitudine. montre desideriamo che riesca a tute­ Collegistis etenim vos ipsi, venerabiles fratres lare Ia fede. ha per scopo eriandio Ia salute e la prosperity della nostra società. e dei popoli da lei optimique pastores, qua cura et qua vigilantia nobis sit opus, cum Dominus super familiam suam nos pateçnamente governati. k Confidenti nell’ animo religioso dell altezza vostra constituerit, imperiale renie che vorrà a questi mali gravistpmi portare rimedio. passiamo a rinnuovare i sensi dei nostro attaccamcnto v della nostra sudditanza. sacerdotes Firenze. 25 gennajo 1850. ut apud populos nostrarum omnium dioeceseon ea religio, quae est regum et populo­ rum tutela atque iustitiae et pacis parens simul et nutrix, sit potissimum excolenda. Quapropter, obtestandi enixius obsecrandique per nos sunt omnes et ut assidue parochi, fideles et indesinenter edoceant catholicae doctrinam ec­ t Giuseppe, arcivescovo di Siena. „ t Ferdinand·». arcivescovo di Firenze. t Giov. Battista, arcivescovo di Pisa, t Fr. Giulio, arcivescovo di Lucca, autem t Leone, vescovo di Pistoja e Prato. fi. Decretum de inotitutioNf todalitatis cui rtojnen ab effugione hortorum librorum. multiplicité di libris opuscoli ed articoli che offendono la religione inseriti nei periodici, cattolica Romana e il di loi augusto capo, i quali, con sommo dolore dei buoni'e gravissimo scandalo dei fedeli in specie della gioventù, vanno li­ beramento circolando tra noi, non poteva ex adverso sunt —Ttêc pauci sunt — nihil habeant unquam t Torvllo. vescovo di San Miniato. + Francesco, vescovo di Fiesole. La clesiae, et sedulo eorum consuetudinem vitae mores­ que ita ad Christianas vThütee^iùforment, ut qui non dicere Domini, de qui ipsis ac lumen de est nobis. cordium. Spiritus et qui superna sua gratia pectora . et mentes incendit, oh' repleat orbem terrarum, et faciem terrae renovet undequaque! Et voti quidem compotes erimus, si Deus, omnibus precibus exoratus, concedere venerabili summoque pontifici Pio IX dignetur valetudinem diuturnam çt incolumitatem laetissi­ mam plenioremque, ita ut ipse vividior in dies ecclesiae necessitatibus, sicuti meditatur, diu <»ccurrere possit. Interim, gratia domini nostri lesu Christi et communicatio sancti Spiritus sit cum omnibus nobis nunc et ubique semper. Amen. richiamare il concorde pensiero dei veacovi raccolti nella capitale in occlcsiastiche conferenxe. ed ec- 8. <· i tarn e loxelo, affine di procurare, per quanto è da loru, e di opporre a tanta perversité analoghi ciucialfm eoupregati, cirro populotjur SMarum diorcfgum galtdrm ft brucdictionrrn ia Domino s. ed opportuni rimedj. Fra questi il più semplice ed efficace quello prosentavasi ai prelati di riprodurre buoni e sani libri, ed anche darne in luce ifyiteopi pronueiaf Pigauag m gynodum pro- Invocato patre luminum io hoc; augusto templo, ubi patrum, qui iam alias intra venerandas eius parietes concilia celebrarunt, pieta· religioque nobis dei nuovi, e ciô regolarmente in più mesi dell' anno. Ai buoni libri saranno eaiandio aggiunti dei foglietti contenenti dottrine catechistiche e mas- ante oculos versantur, multisque inter precationem et secessus quietem ad exitum perductis quae- sime morali ad tttrasione specialmente dei popolo. A tale oggetto sarà formata da ciaacun vescovo una deputacione nella pTopria dioecesi. Ia quale 1 Literae. quae seqnuntur, Italice conscriptae suo tenpor? perrnUpstae rant, qoarr hfc solae latinas earns torsio­ nem edimus. — Λ’ο'α editorum Collectionis Lacessis "V 875 ' CONVENTUS PISANUS, i860 maii 6 87» stionibus. ac denique gratiarum actionis sancto » consulta non desideret, quod satis ei ggoviderint’ " riju expleto cum ea > pace, quam divinus salvator illi tantis aucAritatibus tamque multis afeUMplis discipulis suis reliquit; cum iam fraternos iater (jgxoitati, commendati, praescripti episcopales oonamplexus hinc digressuri simiftuytd quotidiana ventus! Est ita sane; non< sunt tam plena haec ministerii episcopalis officia, quadam velul neces­ tristibus factis funestisque otninibM tempora, quam alias fuerunt. Auctoritas iattr convalescit, ordo sitate impellimur, ut clero populoque nostrarum « dioecesum evangclica simplicitate animos nostros renascitur, animi sedaatur et ad sanitatem redeunt^ pontifex, eccle^ae caput, lesu Christi Vicarius, a|iqriamus. ' * S,ed cur (ÿndem ( ' convenistis, sut quid egistis——illam sedem triumphans recepit, quam ad tempus icunper hos dies,. ouidve quidve nunc nobia nobis dicendum habetis? deslrere desVcre coactus fuerat. Vere haec ouidem quidem *d 'dicun( Ad haec, quae omnes in—animo, nonnulli etiapi tur omnia; nequff^idcirco tamen serent) est 'rei pastores .vestri prompte catholicae facies aut nullae minatur procella».. Hofortasse in ore habetis, I mdeht. - mines enim civili cultu *4ic nunc expoliti, ut antea . libenterque respondent. .Quam ob rem igitur convenimus? Ub\ (qjmum fortasse nunquam, non modo nullam habent reliin ecclesia lesu Christi, vixdum e fecundi· divini . gioni gratiam, cuius opera maxime .sunt exculti, *Oanuefmmpe a solo clero praestari atque sceptrum, principis gladius et crux sacÿrdotis, hoc niunus potest: quem idcirco' tantum opus· mutuis officiis generose certent, et ad commune ■ bonum amice conspirent, tum felices erunt respu­ aggredientem informare, exc/tare. sustinere de-' blicae, populique giindantia paeie perfruentur. et bemus. Et idoneo 'quidem parando clero «anctae concordiae praesidio muniti nequp domesticos neque externos hostes metuent. Sin vero eadem infelici casu inter. se collidantur, exemplorum terrore ac ruinarum strepitu testatur cum antiqua tum tecentior historia, in talia maxime convenire illud sal­ vatoris : „Oame regnum in t» ipsum divieum detolabitur, et domus supra domum cadet." Verum huic concordiae heu! quam multa se de transverso obiiciunt! quam multae controversiae dirimendae! Et quidem huiusmodi quaestio, sic enim existimamus, una omnium maxime gravitatem, animi aequitatem, moderationem observantiamque desiderat; de qua ita decernere voluimus, ut sin­ gula verba atque apices velut expressam prae se ferrent tum obsequentissimam voluntatem erga ec­ clesiae caput, ad quod solum pertinent tanta et cum communi salute tam coniuncta negotia, tum principum nostrorum religionis, civilis prudentiae, paternae curae summam fiduciam, tum etiam erga horum ministros conciliationis studium et plenam officii benevolentiaeque humanitatqm; ’ ut tandem aliquando evanescant umbrae illae sacerdotalis po­ tentiae, quas clarissimus orator civilis [Thiers], eum nuper in celeberrimo consessu diceret, olim se timuisse affirmavit, postea vero puerile» nugas reperisse. Sed vos tamen, fratres, gravibus verbis monendos duximus, quantum referret, de re tam lubrica tamque impedita sio loqui, sic scribere, sic ad populum dicere, ut summa modestia semper uteremini. Neque enim illud vos fugit, eos ipsos, qui videbantur ecclesiasticae libertati studere, postea in principes invehi coepisse, oum hi sapiente con•ilio res sacras ad concordiae rationem redigerent Quid? cleri disciplina et institutio parumne vo­ bis amplum et grave argumentum videtur? Pro­ fecto fieri non potest quin religio Naxareni, in humilitate fundata, poenitentiae familiarissima, ini­ micos habeat in numerosissimo *voluptariorum et superborum grege, quorum plena est terra; qui saepe per simulationem amicitiae eius se cultoribus immiscent ut ® * labem inferant aut insidias struant. Quo pacto igitur illam advenus tot vel apertos impetus vel occultas machinas tueatur clerus, cuius id proprium munus est, nisi disciplina et scienti· sit instructus? Sal infatuatum, Ijoerna non lucens, canis ad latrandum inutilia (sic enim in sanetis literis designatur), haec sunt lenissima, quae de illo dici possint. Neque vero nunc contenti esse ■ possumus ea disciplina et scientia, quae aliis temporibus satis legçs ipyius disciplinae sufficiunt : verum hae «aepo neglectae iacent: quae ut exerceantur efficere im­ primis contendimus, idque nos consecuturos esse Quid ver» de studii·? Ea no· pro •peramus. ingeniorum ' ratione ordinanda existimavimus, »i quis enim'eet, qui in hac parte ceteri· excellât, huic academici curriculi aditu· conceditur, expeditur. praescribitur. Qui vero mediocri· eat ingenii, huic in seminariis praesto aunt, oum peritia ducibus, fsciles viae et opportuna praeaidia doctrinae. quantam ‘'usus postulet, comparandae. Iam quod attinet ad haec studia disponenda et amplificanda, ad idoneos disciplinarum cursus designandos et commodius exsequendos, ad recte ordinanda examine, ad imponendam etiam post susceptum sacer­ dotium studendi necessitatem, totiusque cleri hac in re industriam identidem acuendam nota quadam ecclesiasticorum conventuum ratione : in hia summa fuit inter nos omnes consensio. Faxit Deusi ut prospere succedant curae nostrae atque consilia; quo ecclesiasticus ordo se firmissimum fidei columen, pacis et concordiae vinculum, ehristianae virtutis exemplar, mirabili semper apud populos auctori­ tate futurum, in die· magis praestet! Quid iam vobis dicemus de .religiosa populorum institutione tum in templis tum in scholis, quae proxime ad vestrum officium pertinet? Anni suat iam amplius triginta, cum populi eruditio maxime celebrari vulgo coepta est. ut etiam summa ingenia in id operam suam conferrent, neque sumptibus aut laboribus eius rei causa parceretur; quanquam D haud sane facile p UMUU MlUC ISVKV dictu ,·est, —,, satisne exspectationi responderit eventus. Utcumque est, tractet sane, qui velit, civilem institutionem: nos quidem, epi­ scopos vestros, quibus religiosa institutio proposita est. quique plus factis quam exquisitis praeceptis tribuimus, eam legem sequi oportet, ut relicta aliis novas methodos coniminisoendi cura, nostrum eoae putemus id, quod tot saeculorum usu com­ probatum est, promovere. Hoc nostrum est of­ ficium, hoc ius. Nobis enim ab ipeo ecclesise con' ditore dictum est: „Buute» docete omnes gentes; ego eoHscuin sum wqw ad coneumiM/Mmsm oeeculi; gui km audit, um audit." Id autem iua nostrum atque officium ad regulam cum omni cura eat exigendum. Itaque, hinc initium fecimus, ut parentibus Christianam domi educationem libe­ rorum vehementer commaudaremus ; . tum vero parochia alia utiliter suadenda, alia severe prae­ cipienda duximus, proposito fini accommodata; S ' 878 . · .· CONVENTUS .PISANUM. I860 maii 6 delectum ad. doctrinam et pietatem utilium libro-A Qaos noBte aceipere; aut, si quos forte yum, inter populum Mf- quamprimum iit tradite, quorum -eat de ------ qui edantur in 'lucem ------------et — fundahtur ; traditionem doctrinas christianae, cate- quod dignum sit, docecnero. Ne vocem chesla, evangeliorum explanationes, sacras missiones fraudulentorum hominum audieritis, * qtii exercitiis et missionibus, praedid^qt! . . PostqOpm de praeseripfia capitibus ea, /quae , providenda videbantur, hac ratione tractavimus decrëvimusque, synodum nostram non prius con­ cludendam duximus, quam, sancti patris ad Italiae habitis, * iisdem, ■ quidem· operam suam vendiderunt ad serendam discordiam, et cum studiobe, disposite et.veine pompa in paroeciis habradas. Atque utinam promptas ot impigras voluntateb nanciscamur ad id, quoji suapemiu^'ut coetus ubique instituantur, quibus propositum ait ' praeclaram illam populi scholam, catechesim, fa­ ciliorem aê florentiorem in diei reddere. Concedat vero nobis Deus indeMaos adiutores, qui divitium verbum et.pjieris et adultis, tum in scholis tum in, templis, sive in perpetuo ministerio sive in sacria eeo’ temporalem tum aeternam vobis struendam per­ niciem. Qui. tandem estis,. aut quit voe mitit? Sic istop pertentari licet, quemadmodum olim qui- * data eedeeiae doctor suae ootatis haereticos. . Parochi vestri ab episcopo mittuntur, episcopus a pontifice, pontifex a Deo, utpoie sancti Petri, in ecclesiae. regimine successor. Illos igitur audite, cum vos- praecepta fidei, cultu * vitae christianae docent, cum'divinum verbum robie interpretantur; illos in rebus dubiis consulite, illorum augusto ministerio utimini. Accurrite frequentes ad salu­ tare lavacrum, quo animae mundantur et roborantur'; ad illam angelorum mensam, quae, ut ,panit b ille prophetae, per hanc mortalem vitam ad montem * sanctunf Sion peregrinantes reficit ac sustinet, Denique (hoc a vobis postulat summus pastor), tum una congregati tum seorsum singuli, sino intermissione ferventes agite divinae providentiae gratias, quae id vobis, quod maximum poterat, praestitit, ut in gremio ecclesiae catholicae nascere­ mini, cui soli a divino côpditore facta promissio est episcopos literis attentissime relectis, singiliatim inspiceremus, numquid ad ea, quae in his prae­ cepta sunt, accuratissimo exsequenda supereaset. Ac tum demum, expleto muneris nostri officio, sancto Dei nomine invocato, sessiones nostras in hac basilica sacro ritu gratiarum actionis absolvimus. Quid aliud igitur iam facere possimus, nisi, pro nostro in vos amore, pauca quaedam vobis dare salutaria monita, quae vestrae animas a tot peri­ culis servent, et per temporalia'commoda ad aeter­ norum bonorum gaudia perducant, si modo mo­ nentibus nobis obsequamini. Ac primum omnium, quis aequo animo ferat tam indignis modis assidue vexari sanctissimum Dei nomen? 'Qnae res hodie pervulgata eet et quasi in familiaris sermonis 'usum recepta. Ad has immanes blasphemies, quae mo­ mentis singulis in ipsum et in sanctos evomuntur, ut etiam diabolica quadam arte novao in dies ex-' cogitentur, plenaaque impietatis voces, quas erue- q , tant impura ac pestilentia ora, quis non totus cohorrescat? O insanbbiles flagitiosoeque Dei con­ viciatores; perditas animas, quibus sanctae literae tam dira comminantur! Utinam Deus tantam vim tribuat nostris vocibus, ut quamvis obduratos sceleratissimoruih hominum animos percellent! Vos vero, quicumque timetis Deum, coniunctis nobiscum conatibus, eosdem monete, reprehendit^, increpate etiam, cum talia audentes animadvertitis, et omnino, quoties per Christianam prudentiam licet, facite ut ‘eos fraterne corrigatis. Alterum est, de quo vos graviter monitos volumus, dierum festorum cultus ieiuniorumque observantia. Horum prius diserte praescribitur in decalogo ; et tamen nullum eet fortasse praeceptum, quod sie vulgo violetur. Tantum enim abest, ut illis diebus orationi et piis exercitationibus detur Opera, ut in ludis, ebrieiatibus, omnique intern-, ei opis nunquam defuturpe in terris, et vitae im­ mortalis in coelo. \ Vos vero, populorum in Christo patres, dispen­ satores mysteriorum Dei,' cuiuscumque ordinis et gradus, ex utracumque, saeculari aut regulari, estis disciplina, hortamur, ut circumstetis nos in dies magis conferti et ad 'parendum prompti, nisi vultis procellae nunc furentis turbine nobjscum pariter involvi. Nunquam non gravissimum ftiit nostrum munus; Dei enim ministri et legati sumus. Nnnc vero quantum ad eius gravitatem accessit, cum e^ tantopere creverint populorum atque ecclesiae necessitates, et 'tantam culpam in se admiserint nostris e fratribus nonnulli, qui in ipso certamine ad hostes turpiter transfugerunt, quos nostrum est ab errore in viam revocare! Quo igitur pacto tam praeclaram sustinebimus personam, et grande opus iniunctum exaequemur? Nempe ita. si puras manus ad coelum in oratione tollamus, si in verbo Dei praedicando versemur, si strenue in studia in­ cumbamus. Sit nobis aasiijue ante oculos Moses, qui, fervente pugna, orabat in monte. Saepe nobis « ipeiq dicamus: quis scit? forsitan, si remittamus manus, si orare desinamus, inimici immaculatae Christi sponsae adversus nes invalescant. O sanctissimum divini verbi ministerium, tot linguarum credito sibi munere perperam utentium culpa dedecoratum ! Sed vpostramia hisoe tpm^oribua, complu- parentatum, eat. Interea, oiua loco suffectus Ioan* rium leEmnum epiaeopi unaigue eonvdhiiaent legi- ' nes-Baptiata Tarallo, Caaainenaia abba» Wt capitu- busque ^Unctissimis" ecclesiasticam" rempublieam lari» illius eecleaiae' vicàripa communivissent : Sicularum ofcclesiarum antistites, eorum epêmplà 'secuti, Panormbm convenere stato Cum ire» admodum hebdomadas episcopalia hic coetu» ferme', quotidie, -coiaaet, die tandem boato , 1ς die. qui (uit postridie kalendat iuniaa. Erat ia Chriati praecuraori sacro finem imposuit, ac. perdominicun (nes intra festum betiduum corporis B actis «publice gratiis^ est faustis onnibus ao mira Chriati, quo die monitus populus ad templum cathedrale turiuatim accurrit; eo se conferunt epiaeopi congregati saeroque adstant,. quod cantor, prima dignitas, praesente capitulo, solemniter celebravit; quo absoluto, ae pronuntiata concepti» varbis fidei formula, nÿc non invocato Spiritus sancti afflatu, discedunt. . i Convenerant admodum spectabiles patres, ex archiepiscopi» : eminentissimus Ferdiriandus- Maria Pignatelli, sanctae Romanae eooleaipe cardinalis, comitii praeses, Panormitanus ; Michael Manso, Syracusanus; Petrus-Franoiscu» Brunaccini, Monteregalenris; ex episcopia: vicecemea Maria Proto, Cephaludensia; Domioicus-Maria Lojaoono, AgrigenI tipus; Bonaventure Attanaaio., Liparitanus; Antonius * Salomone; Masar&hais; Antoninus Stromillo, Cala-’ tanixe tensis; Caesar-Augustinus Rejeva, Plqtiensia ; Epiphaniui-Maria Turrisi, FlaviopOhtanay. ordinarius p voluntatum consensione. absolutus. STATUTA SACRAE CONS RELATION IS . ^U§COP0RUM SICILIAE Panormi habitae anno Domini-MDCCCL. • * ·.. Partiti·. Quse praesenti hac nostra constitutione ad ma­ iorem Dei optimi maximi gloriam, ad animarum salutent, ad reipublicae1 bonum sancienda in Spi­ ritu sancto visa sunt, ea omnia ad quatuor summa capita reviteari facile potuerunt, ad minores vide­ licet clericos, ad maiores, ad regulares, ad laico». Totidem titulis comprehensa, singula binis fere capituli». Deo bene iuvante. exponentur. TITULI’S I · -. PE MINORIBUS CLERICIS. Calataxibetae, omne» denario numero comprehensi. Extrdlnm. Abfuere ex dioecesibus reliquis fore totidem, . p qui tamen legitime praepediti, quominus coram Quandoquidem. teste propheta, tuli» est populus, adessent, partes auas praesentibus ita mandarunt, qualis sacerdos, sacerdos autem talem plerumque ut quidquid ab his statutum communi nomine con­ habet-exitum in vita, quale nactus est initium a silioque fuisset, id omne ipsi ratum acceptumque puero: maxima proinde diligentia curandum est, C forent habituri. ut futuri ecclesiae administri a teneris ad pietatem Itaque, carditali» Fnmciscus-Paulp» Villadicani, et more» mature informentur ac rite excolantur. arehiepiscopus Mamertinus, vices 'suas legavit epi­ Quod ut facilius ad rem deducatur, haec cqmmuni scopo Liparenai; Murtinus Ursinus Pactensis et An­ consilio mandanda censuimus. X tonius Franco Basile, capitularis vicarius Sanctae Caput 1. Luciae, “-kle suffragii detulere Cephaludensi ; deca­ De vita clericorum. , nus Francisco» Ingardia, vicarius generalis Drepanenjis, ad Masarienaem transtulit; archipresbyter 1. Vocatio. — Principio revocandum est cuiusloannea La Valle, vicariu» capitularis Niooriensis, ad que in mentem mandatum illud apostoli, ut „nomo Agrigentinum. Ceteri antistites, nimirum Felix Re- iibi euoumat Aonorem, nisi vocatur a Deo tam- z gani Catanensi», Benedictus Denti Oalataieronensis, praepositus Balthasar Trigona, vicarius, capitularis Netinua, canonicus loannes Corion, vicarius capitularis archimandrite» Meuaaensis, hi omnes nemi­ nem nominatim optarunt, μ< conventui universo ius commiserunt, eiusque sanctiones calculo suo se confirmaturos rescripsere, quod ipsum scripto as­ sertum facto deinde probarunt Adleoti sunt ad acta redigenda duo, Dominica» Gnadalupi, praelatu» domesticus, protonotariu» apostolicus ad instar participantium et cardinalia arohiepiscopi auditor, atque Alexius Narbone societatis lesu, sacrae theologiae doctor ac sacrorum canonum eeclesiaaticseque professor historiae. Horum alter praesidia nomine in prima Cessione, quae postridie festi praedicti habita est, orationem isagogicam recitat, qua de snteactis Bicitiae syncsdis, de praesenti convocatione, de rei eoMerissticae statu praefatus est. Inde ad negotia pertractanda proceditur.- absentium quos nominavimus mandate juam Aaron1*. ty>n igitur humana ratio, sed divina vocatio ad hune statum exspectanda est. 3. Humana. — Humanae rationi» argumenta sunt: terrenarum rerum ambitus, dignitatum con­ quisito, domus alendae, familiae amplificandae, vitae commode ducendae consilium; quae quidem omnia ab eo, qui rincera Deo eiusque ecclesiae dicare se eupit, procul amandanda eunt 3. Diesnc. —- Contra vero sunt divinae voca­ tionis indicia: moram integritas, docilitas ingenii, ' studium virtutum omnium, quae Christianum homi­ nem decent, sed maxime clericum, praesertim animi puritas ao corporis castimonia. 4. Habitu», loMuro. -— Nemo in posterum clericalem induat habitum, niri facta ab episcopo in scriptis potestate ; nemo ad tonsuram, «uscipien- k dam accedat, niri uno ad minimum anno post susceptum habitum, nec ante expletum aetatis decennium, nisi quid ultra pro locorum consuetudine requiratur. , 886 ·■·· CONGREGATIO *PAN<>RMlTAtiemis exa*o mine, necnon in omnibus exemplum bonorum operum praebeat. 7i Paroeciae frequentatio. — In parvis\oppidii, ubi nee praepto sunt, nec erigi queunt huiuacemodi 1 < 9. Jfapiriroram dsleetaa.' —.Atque in primis, illud- serio cu/artdum, uf in. magistrorum delectu .non modo doctrinae' sell probitatis ratio habeatur. Quare, quisquis in alterutro pecc^rit, miniis se dignum \ ■ , ostendet, qui huio docendi muneri addicatur. 3. Profeuio fidei. —'Scatim ac novus-quisqup- £ professor · docendi menus aggreditur, professionem sodalitates, frequentabunt clerici quotidie paroeciam propriam, in qua. sub regimine sive parochi sfve fidei ex formula .Pii IV poptificis [maximi] coram 'sacerdotia ad id designati, ea Abeant *pietatis officia, rectore pronuntiet; id quod discipuli etiam, praequae forent in sodalitate praestanda de quorum ssertim .qui theologiae dant operam, sub initium * anni, scholastici, praestare piderunt et frequentia et probitate Win parochus ipse, tum 4. ^Praelectionum eanspeetsu. — Quae singulis vicarius facient episcopum suo tempore certiorem. classibus tradenda sqpt, ea sub anni principium in 8. Seminarii tempora. —. Adibit praedicto modo propatulo exponenda sunf. ut cunctis pateat, quem clericus sodalitium aut eius loco paroeciam quoad­ ■nariuui eundum eunuu··· erit. erit, a quo nemini b cursum sint abituri n'bc antea discessuri.' quam usque in seminaritiui . posthac sese mnino| sub gravibus poenis interdicuntur ^tum clericis tum monachia. TITULUS II. 8. Habitui. — Habitus, incessus, oompositio DE MAIORIBUS CLERICIS. , totius corporis eam gravitatem modestiamque redo­ Partitis. leat, quae Dei ministros deceat et. aedificationem Tempus illud omne quod seminario destinandum pariat. Itaque, nec collare clericorum, nec corona diximus ad hoc debet impendi, ut iis moribus \verticis, nec toga talaris, nec galerus tricuspis a imbuantur, iis artibus instruantur atque scientiis, quoquam in urbe deseratur, et contra, coma pro- CONGREGATIO PANORMITANA EPISCOPORUM SICILIAE? 1850 iunii 9 68» 89ΰ missa, pilem rotundus, oblonga femoralia, ingentes A ficienda quhmprimuJl curent, eaque antistitis saneocreae et quaftvis alia laieonim propria^ clericif vetita sunt. Ne quid tale^posthac cum fidelium offensione accidat, ecclesiarum praefecti sedulo advigilabunt? atque ad vicariunv'deferent eos qui ad illas (ali habitu aqcedunt. ' * " 9. /«ιπύιαηα· coh/m^hu'im·. — Nemo dumi «u e * feminam Conducat' nisi annorum admodum quadra­ ginta ex canenum praescriptu; 'suspectas' vero-mu­ lieres nullo, modo retineat,'- Hiiic legi, qui lémél - .atque iteruin monitus non pareat, nereris .animad­ versionibus plectatur. * bit impune ac nullo petito commeatu a choro disce­ dere;., sed hoc in negotio statuta canonum sarta tecta serventur. Atque illi etiam, qui exonerati * iam sunt ab officio diurno.' primoribus salsem festis ' diebus convenire non desinent.. * 21.' ./WmtoitiamMS'ac thfologatis. — In, omni salteffi cathfcdrali canpnicor.um collegio nusquam ~ 10. Forebses causae. — „Nemô militans Deo, in­ desint^ poenitentiariuu atque theologus : iique.' non quit apostolus, implicat se nlegotiis secutoribus.'' Quocirba non licet clericis aliorum causas forenses, nomine tenus, sed reipsa officio sibi commisso, suis quisque teifiporibua, rite 'integreqtle fungantur. nisi pias deque ordinarii consensu, tractare, quamVis do re sibi concredita et civili agatur.. 2'2. Nihil iNMovandum..'— Sede vacante, nequit capitulum quidquam-aut abrogare aut innovare ex 11. Medendi professio. — Medicam exercere iis, quae,demortuus episcopus iusserat, sed pergat artem sacerdoti non licet, qui ad animas, non ad B instituta servare, quoadusque successor aliud in corpora curanda praeficitur. Ceteruih. ai cui ex­ Domino dispositurus adveniat, prout Tridentina pediat illam ex aliqua honesta causa profiteri, id. synodus definivit. inconsulto pontifice maximo, non ausit; a chirurgica ■ t Caput II. vero operatione prorsus abstineat. 12. Exteri. 4- .Nemo ab sua civitate diu sine epiacopi permjjtione discedat. Qui alibi absque De animarum ministeriis. causa ' 1. Ministeria. — Quae hactenus dicta sunt, partim ad Dei cultum, partim ad ecclesiae servitium commoratur, ad propria’sese recipere per vim coge­ pertinent: quae sequuntur, ad. animarum salutem tur. propius spectant. 2. Dispvsilio. — (5um praecipua sacerdotis ofteia ulla necessitate aut . utilitate aut legitima Qui vero facultatem sui episcopi obtinuit extra dinecesim manendi, eam ordinario loci vel eius sacramenta .fidelibus ac vicario ostendat, et. quttmdiu ibi demoratur, ea prae­ stet pietatis officia, quae’ a ceteris loci presbyteris sint obeunda praescripsimus. esse, ut ad utrumque tum rite tum fructuose prae­ standum, quanta maxima possunt diligentia, sese 13. Missarum .stipes. — Nemo plus quam unius missae stipem quotidianam retineat; nemo pro se ministrare verburrf Dei praedicare, liquido patet cunctis connitendum disponant. alium destinet ad alibi celebrandum, suppeditata ipsi eleemosynae parte pro sola praesentia & «ibi 3. Confessarii. — Ad sacras confessiones rite audiendas longo moralis theologiae studio se com­ retenta reliqua sine sacrificii, applicatione. Qui seeus faxit, praeter reatum gravis culpae' et resti­ parent, neque iis dumtaxat elementis contenti sint, quae forte in gymnasiis hauserunt: cum amplissi­ mae huius facultatis limites tam longe lateque pa­ tuendi debitum, poenam suspensionis ipso facto in­ curret. Quodsi missam quidem applicet, praesentiam teant. ut totius propemoduin vitae cursus illis unde- vero alteri exhibendam committat, id profecto ad quaque permeandis par esse vix .possit. breve tempus ex legitima causa licebit; ad longum tempus, sine bona episcopi venia, non licebit. 4. Studia. Quae cum ita sint, sanctorum pa­ trum, conciliorum, canonum, theologorum volumina 14. Status oeconomicus. — Eidem quotannis ex­ ei, qui cupit optatam metam contingere, nocturna hibeatur ratio accepti et expensi, statum1 discussum vulgo nominant; idque omnium omnino ecclesiarum, monasteriorum locorumque ordinario -subiectorum. sententiam in se concitet: nÇ>aoNÏam tu 'scientiam diurnaque manu versanda sunt, ne quis illam Dei 15. Choro udstantes. — Qui choro intéresse tènentur, praeterquam quod cantum iam didicisse repulisti, ego etiam te repellam, ne mihi sacerdotio fungaris. ** 5. Examina. — Nullua ad excipiendas confes­ debent, meminerint quotidianum, illud sacrificium laudis digne, attente ac devote peragere, ne illam scopi indicio postea iterabitur; pro feminis insuper Dei querimoniam incurrant: ,,Populus hic labiis me honorat, cor autem eorum longe est a me." 16. Alternatio. — Illam alternis choro inser­ siones admovebitur sine praevio examine, quod epi­ tempore statuto maturior aetas exquiritur. fi. Collationes casuum. — Alternis hebdomadis instituatur collatio conscientiae casuum, ad quam consuetudinem vel potius abusionem, ubi­ D quotquot sacris initiati sunt convenire teneantur. cumque inducta fuerit, penitus sublatam volumus. Quod ut certo constet, eorum, qui adsunt, nomina nisi aut ex fundatione aut ex concessione pontificia in codicem referantur, cuius exemplum in manus indulta sibi fuerit. episcopi veniat, atque exinde colligatur, quinam viendi 17. Absentes. — Qui choro abfuerint, disfributione priventur; quae quidem, nisi in usus ecclesiae reservetur, non amplius in communem massam con­ ad hoc munus admovendi, quinam removendi sint. geretur, sed inter cuiusque diei praesentes dividetur. solvendum committat, quique solutionem ab ipsis 18. Multae. Absentes diebus festivis nec non solemni^atibus ecclesiae propriae, ut dedicationis, latam vel confirmet vel corrigat «pro eo quod mere­ titularis, assistentiae pontificalis, minorum suppli­ cationum, non modo distributione careafit, sed in­ super multa puniantur, quae diei unius distributioni ■ , tioni subiiciant, eine cuius approbatione aota insuper ipsa capitularia vim ηυΙΙ^φ habebupt. 20.. CeMo/toass. — Qm annorum quadraginta integro cursu laudabiliter inservierunt, noneislice- 7. Earum ratio. — Collationi praedictae praesit doctor aliquis, qui casum initio proponat, qui aliis tur; eam porro * alius, qui sit a secretio, scripto con­ signet atque ad episcopum mittat. 8. Elenchus. — Sub anni cuiusque primordia typis mandetur elenchus huiusmodi casuum toto illo respondeat; quae tamen multa triplicabitur in ma­ anno discutiendorum, qui etiam inseri poterit ad ioribus festis, cuiusmodi sunt dies pontificales, au­ tomnes supplicationes, festa natalitia, triduum maioris calcem calendarii, prout alicubi fieri assolet quod }deo peragendunr est. ut neque casu» dirimendus hebdomadis ae similia. cuiquam inopinus obveniat, nec ùlli ad collationem 19. Statuta et acta. — Quae capitula sive eathedralia aive collegiate statutis propriis carent, cop^ imparati prorsus accedant. Atque haec pro con- fessarii munere eatis dicta, sunt. 891 CONGREGATIO PANORMITANA EPISCOPORUM SICILIAE, iflW iuaü 9 899 9. CaxwMtww. — Haud minora née pauciora * ad reHgioasm. ateamquo spectaat, per vices dispraesidia pro ooMioaandi ministerio requiruntur; cutiaatar. jqipp· eum anadieeadi, ax eapieatum iudieio, ait 90. Kiae es baies. — Academia eentraHa Panormi omnipm oppida difficillima. Quare, mirum videri consistet, otmrn ad normam ceterae conformentur; nemini debet, ai multi ad eam vint voeati, paaai cum ipeVidoatidem communicent, eius atatuta ser­ varo e&ti. 10. Esperimentum. —.. Nemo ad hoe tantum munus dine praevio experimento assumetur. eui , subeundo opportuna scientiarum adminieula praesto eaae debebunt. Labia enim sacerdotis eaalodiant scientiam, et ex'eiua ore populus legem exquiret. At illa qui turpiter caret, verendum erit, ne cam lege fabulas plebi propinet et cum dogmate somnia, cum veritate errores admisceat. 11. PractitnUautnia. — Quoniam dicendi fa­ cultas non atudiia modo, verum etiam exercitatione perficitur, operae Boetium eat. yit qui ad eam candidati adspirant, paullatim assuescant, atque ab infimia incipiant, priusquam ad Caatigia conacendant.. 12. t'amiliarei termontt. — Monentur itaque praedicationis aleam ab tenuioribua inire aermonibua. quibus vel in privatia aedibus vel in sacria oratoriis plebs rudis instruitur. Nec dedignentur in istiusmodi locis, tamquam in umbratili palaestra, semet exercere' antequam apostolico muneri ma­ turescant. atque in aciem prodeant, bella Domini praeliaturi. · 13. Cateckttei. — Cordi praeterea ait cunctis, christianae doctrinae rudimenta pueris, catecheses adultis tradere, quod geminum magisterium in nulla V usquam paroecia desiderari patiantur, ex quo nimi­ rum fidelis populi pendi-t institutio. . 14. Sodalitate» doctrina». — Quin etiam. ad utrumque praestandum, erigetur ex mandato epi­ scopi, sodalitium doctrinae christianae. qqod ex pres­ byteris aeque ac clericia coalescat, qui singuljs hebdomadis hoc tanti momenti munere perfungan­ tur. ne illud prophetae ingeminari eorum auribus *queat nl’armtli petierant pannt, et aoa erat pu frangeret eie." 15. Ae missionum. — Haud absimilis huic so­ dalitas sacrarum miaaionum in putioribus praesertim civitatibus instituenda commendatur, cuius sit mu­ neris. idoneos efformare concionatores, qui suo tempore minora oppida lustrent, ubi quo maior est operariorum inopia, eo etiam deplorabilior rerum divinarum inscitia et feracior vitiorum seges existit. ' lt>. Harum frequentia. — Porro missiones buiusmodi non oppidanas modo, sed et urbanae et sub­ urbanas instaurari quotannis expediet; quando enim sic comparata est humana conditio,” ut de miqndano pulvere etiam religiosa corda sordescant, succedat tempus hcceptabile tempori criminoso, ac diebus praevaricationis dies salutis medelam im­ portent. 17. Coaeione». — In ruralibus fanis, qui missam diebus festis celebret, haud omittet fidelibus divini verbi pabulum ministrare: eique summopere com­ mendatur. primordia fidei aive ex suggestu aive ex altari tradere, . 18. Fidei /ormuZa. — In omnibus urbium ec­ clesiis ad primam missam, quae diebus festis eum frequentiori populi concursu celebratur, legat ali­ quis formulam fidei, quae actus theologicarum vir­ tutum aliaque documenta contineat, quam formulam typis mandari committimus. 19. Acadetnia. — Ecclesiasticorum omnium bono, in singulis primoribus urbibus erigatur academia ec­ clesiastica. ad quam tum veterani tum etiam tirones accedant; ubi argumenta eecleeiaaticM historiae, sacrarum antiquitatum, rerum litargicarum et quae ventur, omneoqM inter aeee unam volati corpus conficiant, atque ad unam oumdemque motam amice conspirent. 21. JKw sfnfwfa, — Societatis huius litterariae constituentur moderatores ac ceteri gradus, nec non leges condantur, quae communi sociorum consensu probatae aÿ episcopo sanciantur, qui erit perpetuus aeademiae maecenas, cuius etiam in palatio pro eius arbitratu habebitur, niai ipse in seminarii aeùi- bus vel alio commodiore loco maluerit. • 22. Eûu eoeii. — Ad hunc coetum eooptari po­ terunt tum canonicorum collegia, tum gymnasiorum praefecti, tum facultatum professores, iuria utriuaque g doctores. religiosi viri atque ipsi etiam laici ex litteratorum ordine universo. 23. Bibliotheca. — Academiae affinia 'assurgat librorum utilium selecta collectio, quae ecclesiasti­ corum usibus pateat, ne quiaquam ex eorum inopia vel inacitia torpeat, vel otio, vitiorum parente, marcescat. Libri autem isti partim ex adventantium sumptu, paitim ex bene merentium largitione parabuntur, quoad fundus aliquis ad eorum augendam copiam reperiatur. 24. fane loot». — Locus huiç bibliothecae desti­ nandus erit ferme idem ipse qui aeademiae; iidem utriuaque praefecti, *qui certis legibus utramque administrabunt. 25. ^Diariwn. — Ad extremum, ut nihil ad omni­ genam perfectionem studiorum desiderari posse videatur, atque hac etiam in parte clerus pon sub (. modio lateat sed super candelabrum effulgeat, da­ bitur opera ut ephemeris sacra conficiatur, quae, dum ex una parte lumen sanae doctrinae nndequaque diffundat, parte ex alia tot errorum tenebris aeee opponat, qui in pleraque diariis non «ine ani­ marum pervagantur l 2fi. Eia» auctant. — Huius operis redactus, doctis viris committendus, prodibit in singulos menaee Panormi, sub auspiciis cardinalis archiepi­ scopi. Omnes autem Siciliae antistites destinabunt unum aliquem vel plurea etiam pro singulis dioe­ cesibus, qui ree ad ipsam dioecesim spectantes, vel quidquid aliud luce dignum exiatimarint. Panormum mittant, ad ephemeridis effectorem, qui communi oninium nomine in lucem emittet. 27. Eiu» acta. — Quomodo socii aeademiae prae­ dictae deligi poterunt ad huiusce diarii litterarii confectionem, eodem modo illius acta subinde in huius voluminibus referri ac publicari par erit, quo utriuaque instituti utilitas in omnem late remptdilicam quantocius pari cum religionis ac littera­ rum emolumento dimanet. Itaque, quidquid in academicia sessionibus fuerit ubique recitatum, ai cen­ sorum iudicio dignum luce publica visum fuerit, ex integro typis dabitur; ein minus, per summa capita evulgabitur. Ac de elero seculari, pro praesenti rerum opportunitate, hactenae; nam cetera ex synodicis cuiusque dioecesis constitutionibus, quas nostra hMc congregatio innovat atque commendat, petenda sunt. TITULUS III. / DI REGtLARIBUS. Intra regularium ordinum coetus, qui ecclesiae Dei et praesidio sunt et ornamento, mura virginum asceteria peculiarem episcoporum curam demerentur MS CONGREGATIO PANORMITANA EPISCOPORUM SICILIAE, IMO inii 3 M4 atqaa dbpoecuat, praetermissi· ia praeeeaa iis, qsaa A cordi ease dabat illi·, qaaa deapoaaaa aant Christo raligioab viri· tam a concilii· iaiaacta tum · pontilmbas mandata innotescant Capat unicam. * D minartsriia asrysman. oiqao placere aapiaat, qni diva· eaai eaeot, egaas pro nobis eat facta·. IS. Jbaceewda μρ·τ)Αμ— Nemini prepterea fas ■it vel pocaniam peaae ae rotinefe eine faealtata, vel ia prefcaoa aoas impendere. Splendidam porro supellectilem at vana ornamenta · cubiculi· exclara iabeant; ia ipeis etuan ataaaibiliba· ad vitam na- 1. Amiternas admiasio. —- Qaod «d Mera· vir­ gin·· ia monasteriis degente· attinet, illud principio praecipiendam videtur, ut nullam ultra puellulam ceaaariis munditie· quidem certe laudanda, lautitia intra septa educandam admittant, nili septennem vituperanda eat. 14. Frwia petende. — Iure igitur ac merito re­ ut minimum. 2. Coutubarrûum. — Locus autem huiuamodi ligionum statuta praecipiunt, ut nihil .in eelluli· puelli· excipiendis debet oese seiunctus a cetera supervacuum, nihil luguriosum, nihil a paupertate communitate, eodem modo ac tirocinium; quamdiu alienum possideatur; quidquid istius est generis, ad locu· iate non adsit, nullam in monasterium ad­ antistitam deferatur, pecunia praesertim ; » uius iniussu nec dari quidquam mec recipi nec commo­ mittant. 3. Habitu». — Istae porro quae educandi tantum dari, multoque minus alienari licet. gratia in gynaeceis aluntur, licet religioaarum legibus 15. Sumptu» ftttivi. — Sumptus pro ecclesiae minime adstringantur,._decenti tamen et uniformi B domusve cultu, pro cuiusque officiis obeundis, non fisbitu debent incedere. a sororibus, sed ab ipso monasterio fieri debent. 4. Dot»». — Quae verp hoe animo claustra in- Quantum voro pro solemnitatibus vestitionum atque grediuntar, ut ibi permaneant, eas, priusquam re­ professionum impendendum veniat, id episcopi cipiantur; dotem et quidquid ad hoc praeterea re­ iudicio reservabitur. quiritur in tnto collocare necessum erit. 16. Frrta. — Solemnitates in monasteriorum 5. Conftuariu». — Tum praedictae puellae tum templis fieri solitae tempestive absolvantur, ut ad novitiae sacerdoti dumtaxat communitatis ordinario primam noctis, horam fores iam clauMe sint, nisi confiteantur; ter tamen in anno, uti ceteris, sic maturius iniungat episcopus; eae porro devotionis ipsis etiam extraordinarius dabitur. senM potius quam concinnitatis adminicula prae se 6. Abutu». — Quidquid circa consuetudinem eonferre deberent fessariorum iustam vel suspicionum vel etiam queri­ 17. Cubicula. — Morem illum, si alicubi sit in­ moniarum causam suppeditat, omnino radicitus ex­ ductus, divendendi, immo etiam, quod turpius est, stirpandum est; cuiusmodi sunt : in longum productae licitandi defunctarum cubicula, cum sordidum mer­ confabulationes, amicitiae, familiaritates, mutua mu­ cimonium oleat, penitus abolendum injungimus. nuscula. epistolia, (et] cetera quibus, ut apostolus Proprietatem, non paupertatem sapit, quod amita ait. ,,cum tpiritu coeperint, orrne coiÿi«mmrotur.“_ veluti testamento legat nepti cellam ab se exstruc­ 7. Clautura. — Ut clausura usquequaque integra tam atque affabre adornatam. Tum cellae tum uten­ custodiatur, nemini aditus in mortasterium pateat, silia gratis a praeside assignanda sunt ; aliqua tamen praeterquam medicis, confessariis. artificibus, faoptio senioribus indulgenda. mulis, aetate quadragenariis et ab episcopo de18. Donariarum mensuro. — Donaria, quibus signandis, idque praevisis in casibus atque urgente , gratificari de suo cuique indultum est, ne pretium , necessitate. aureorum sive scutorum decem quotannis excedant, ' 8. Famularum rirltrtut. — Commendatur vehe­ idque probante antistita, sacris canonibus cautum menter illis monasteriis,'quibua inolevit consuetudo eat; si quid ultra largiendum expediat, veniam ab adsciscendi ad domestica servitia externas feminas episcopo impetrent. Excipiuntur exigua munuscula, ^(id quod inconsulto pontifice maximo nefas est), ut quae gratis accepta, gratis etiam donari poterant. in deligendis huiusmodi fsmulabus eas optent, quae 19. Antidora. — Quodsi quid a cognatis ^pain convictu seu communitate aliqua a tenens vitam tisvo dono sibi collatum fuerit, tum vero aeqaalis duxerint; tales quippe a vitiis joculi remotiores pretii antidoris eos gratificari ius fasque permittit, praevia iugitar facultate. x esse consuerunt. 9. Colloquia com externis. — Nimia cum externis 2eban'«t ,tmmi ettttru eetttiri, guas snnt Dsi ea serventur, quae de maribns praecepta sunt circa 19. CantetM q^lri·. — Quoniam omnibua s sacramenta, oratoria, [et] cetera. Quin etiam danda Christo domino dictam «st: ^BtitttftrfteU,u t&taMt •st opera, ut piarum matronarum eocistates ad id videri non debet, ai prasesptis aliquid oonrilii ad­ manaris institutae talem in se curam assumant, damus, et eum pietatis operibus in Deum caritatis esiusasodi suat filiae Caritatis, sorores Misericordiae, offici· in, proximos eommeudassus. Sancti loeephi, Saaetae Dorothea· et ali··. 96. — Onm Dominas 10. Fbsta asrnssMl·. — Curent opifices, artiam magistri, moreium vsaditerea, negotiatores, propolae, nuieotae omnes, at noa ipsi modo fisotos dies ob­ servant, «od · anis itidem ' anb^tis observentur, •tquo nb omni ssrviH opero prorsus abrtinennt, quo tempo· aoppetot religionis operibus vnenndL Quod CHMBfe MMMMb VNMfe XUBL ipso pronnutiarit, ·· in sxtrsmo indicio prssmia dsereturum in soa, qui sans miasrieordi·· operibus impoadornat, hortamur, ut sodalitia «rigeatur, qua· •absidi· tam anima· tum corporis prooaraat «agris in nosocomiis, captivis in «arcoribus, psrsgriais te xanodoeMi·, awadieÇ te heepitii· val te arbo va- OM OOMGMGrriO PANORMITANA MP1BOOFOBOM 8ICUAAR, I860 fatal 2 gaatibo·, puaria at pwMt ta orpbaMteepUiaJaMr- K ‘ tarn ad acpultaram datamat, as teaHtae, tadigMii- ’ MO » ρητην^Μ·· mm mmm thjm mmvw» .baa ia quaeumque aaaaaattate taapatattaMbtaataab atadie aubveaiauduai Mt riHnru, pMoeo. porrigit prae··, uti.taatam Virgtafo'pe··regativaat inpramr ano iudMo confina·· atqae hkadati· praeeipne eommitttaiM. 22. Altatae. — la emalbM perte caneribua, gregutta haeo Matra per praedicta atatata facta­ abi forte daa adtiat, erigantur altaria, tavo iaMaeta rem ao rem Domiao gratam, «oetaetae utilem, rei•tat rivo cam facultate mobilia, aade Meria iataraaaa pabKoM conaonam exiatimavit, baud tamen diffitetur queaat dfobua ad minimum fimtta iacaaaum logea ferri, niai execntioa! mandentur. Id 23. JfoMaa pmtatia. — Coiwultiaaimum ad haee autem ut dat. obhi etiam atque etiam hortatur, foret, at pettorea aaltom arbea arigaat dome· tam ae fruatraneu» hié nooter labor ex earum neglecta frumentariae.tarn veto fooMtaturiae, queia moatium taceat. pietati· cognomentum eat inditam, quo egeui qui­ 90. TtUM — Id vero ne unquam libet poMint taie oommode neceatitatibu· aubve- accidat decretum Innocentii ΠΙ in eonoilio Latenire, unde honoratorum rapecita» tandem aliquando B ranonai oditum innovamur, ut per cingula· regione· frangatur. •tatuantur teatea aynodalea, quorum ait officium 24. PtvftftM» JUei. — Ut exoellena illud opua aollieite' invwtigare,’ an praeaentea eomtitutione· noatrn aetate inatitetam de Propagatione fidei, qnod ad amnaaim «errentur; et quidquid praeter ea» er­ tam ubere· ubique gentium fructu» edere cernitur, ratam aut contra ea» peccatum ait ad euum quiaaltiorea apud noa radice· agat atque ia diea aqo- que antiatitem fideliter deferat, qui delinquentibua ereacat enixe oommendamna omnibua parochia, meritae poena» pro aui muneri» debito irrogabit. eoolpaiarum, aodalitatum, monaatoriorum rectoribua 31. Statute tyutMia. — Alia horum tMtium verbique divini piaeeoaibua unirerei», at popelia, mania enumerantur fore in pleriaque aynodi» dioepoenitentibu, aubditi» aibi oommiaaia eia· utilita- oeaania, quarum euatodiam praesenti utatuto praetM maxima· explanent, eiquo eoeiari aaepiua per- cipimua, et, quatenna opua Mt, innovnmua. •Uadeant ~ Datum Panormi, die 24 iunii 1850. 26. Cult·» Murtiariml oardit /«·. — Cum, poatremia hiece mundi tcmporibua, ad inflammanda corda Ferdioaudua-Maria Pignatelli. cardinali» aivhifidelium frigeaecntia, mitteataiaa Dominu» divitfaa •piacopua Panormitano·. cordi· aui dignata· ait aperire, ut noetram ditaret Michael, arehiepiaoopua Synusuaanu». egeatatem, conaonum Mt, ut tam eximiae caritati D. Viaoona, epiaoopua Cefoludentia. pro modulo parvitati» neutrae utoumqne reapoaDominicua-M., epiacopo» Agrigentinu». deamua. Cultum igitur aaactiaaimi htau» cordi· et c Boaaveutura, epiaoopua Liparitanui. concionatoribua propagandum et fidelibua amplexae- · Antonia·, epiecopua Maaarienai». Antoninua. epiaoopua Calatanixeedenai». dum indfeimu·. 26. ffima caelata·. — In honorem ipeiuamet , Caeaar-Auguatinua, epiacopu· Pluticnai·. cordi». cum nuper pleriaque in lori· iuatitutae tint Epiphaniae-M. Turriti, epiacopu», Slavicpolitanua. pine adgregatioaea, gratiia innumeri· a pontifice loaMM - Baptiata Tarallo, vioariu» capitularia maximo cumulatae, hortamur fidefoa omne·, M ilHa Monregaleaaia. adgregari, et *iati frui non eMeteatar.. Pro eminentiaaimo archiepiacopo Mo» *anen»i : Bo27. Nfaafue mafria. — Neque vere diaaoriaro Mventura, epiacopu» Liparen»··. ■ faa eet a corda -gm cor matri· immaculatum Mt Pro epiacopo PactMai: D.-Viacoua Proto. Pro epiacopo Drepanenai: Antonina, epiaoopua quando in hulue periadd obaeqtaum uxataat toto orbe difhaaa aoriotataa oemmuuieanta· eum pri­ . Maaarienaia. maria Pariaieaai, ’tavoeantaeque Attae patroetaium Pro vicario capitulari Niooaienai ; Dominion» * pro peccatorum convenio··, tam InudabUe ae Maria, epSoopua Agrigentina·. ' Pro vicario capitulari Sanctae Luciae. epiacofrugiferum inatitutam, quod ta outribu» faee eivitatibua enatat, ta minora etiam oppida tatreducatar. pua Proto. A aecrotia: Dominion· Guadalupi, praeaul domeconcepta· tam firmiter mentibM Staulem inhaeret,, attaua aanetitati· auae. _ ut,' a ptaribua tam MmeHa, eetaumi urbium duerete, ' > Alexin· Narbone, aocietatia Imu. CONCILIUM PROVINCIALE ALBIEN8E 18G0 taaii 88-iilti S. Concilium provincial· Albieam ta GalBa, oalebrutnm, a,die 23 taaU ad flm 3 taM 1860, mb loaano-Ioeepho-Maria-Bagotao do Jorphantaa, archiopiaoopo AlUeaei. mbUeg»W“»· J 1) Concilium proviaetae Albimria, ta eivttate metropolitaaa celebratam mm Doerimi MDOOÛL, approbatum. Totaeao, apud loaa.-Bertraad. Caaaux, typographum, 1863. Ia 8 *. 168 p. — Autan, efenhaire; Lyoa, mieaieanairM dioedaata»; Furia, Bihl Mt B 8806; Puria, Satat-Sulpio·. 2) Aeta ot daarata aaaiturum coMtttaqum raoentforam, ooMecrio Imcaaaia, preabyteria a 1. « demo quarto» ,.. Fribergi Briageviaa, aumtib·· Herder, . - SV' <> «01 - , CONCILIUM ALB ■/■-■■ /CONCILII. PROMULGATIO. Iaawiwa-IoaaphB»-Marte-Bag«iitas de Jsrphantea, miaarqtiona IMOtataiSd «Ofi —- anno Domini mHtosime acting sateeimu quiaqua—, geaimo tertie, ' dio vere ateaafo iauuarii vigarima nens t I.-I.-M.-Bugoataa, arahispiaeapaa Albieoaia diviaa at sancitae eedts speetolie·· gratia, arehiapiaoopus Albieauiu, . De mandate ilhsetriasimi ae roaoroadimM de­ Uniterm «Im» «t ehrtatiMettbuo provtadaa »o- mini domini arahtapiaoepi Albi tari·: atraa, aalutaan «t beaedictioaeui ia Domino. Barbid, eanoatoua saeratarius. Libertate ta »»■ eonfeniendi iamdudum ab LITTKRAI opiaoopi· GaWatum dtfeatar expetita auperque tendons oonoeaaa, noo ipai eam gaudio et gratiarum aettaae erga Deam aummp providam «tente», syno­ ft dum provindae huius eocleeiasticae in basilica noatra M^ÎMMM^W· Metropolitana, iuxta canonum regula·, oonvocaviAd axxcraatMVM mnuxum soenca Pro· papsm IX. au. Ibi, prine invocato Spiritu· eaneti auxilio, ana Beatissime pater. eum venerabilibus aapiontiaaimiaque fratribus noatri· coepisoopie aedi * Albiensia suffiraganeia, simul in­ A tribu·'iam menaibua suum egit concilium pro­ coepta faventibus canonici· insignibus capitulorum vincia AlMpaia, eiusque acta quamprimum nobis election· deputati·, nec non aliia viri· ecclesiasticis per rerumconcursum datamteet, ad sanctitatem •cientia thoplogica conspicui·, orationi et «tudio in I veatram mittimus, ut, ea emendata, quantam opu· solitudine imtantes, de rebus quae ad religioni· in­ fuerit, «t approbata ad noa remittere dignetur. In nobis non est, beatissime pater, at dicamua crementum, veritati· de errore triumphum, morum correctionem, diacipliuae eoclesiastieae integritatem, quanta .eum laetitia et felicitate celebratam fuerit uno verbo, ad sulutem animarum vigilantiae noatraé illud concilium. Vere eum beato Paulo ns *^srehtet — paatorali commissarum conferre pomunt, coram Deo demus yomttb m tritaleriemtas noatri·", quod eo mature, ut par erat, deliberationem habuimus, ipao tempore, quo videbantur omnia ia societati· ruinam vertenda eaae, novaque ta Gallis inferenda ' atque atatuta plurima eondidimua. Peracto autem provinciali noatro ponaqpau, cui religioni impedimenta, bella atque excidia, id nobis benedixit Dominu· in multa benedictione apiritaali, licuerit quod ne sperandi quidem mena ease po­ unde per Christum abundavit conaotatio noatra, tuerat oompouitis,quae praeivere, temporibus; licue­ quaeque constituta probaveramus, examini «ancti»- rit nempe eoe habere eoeloataatico· conventu· ex •imi patria noatri Pii papae IX, pro officio nostro quibua tot tantaqaa in religionem commoda redun­ noatraque voluntate, humilitor aubiecimua; ut .au­ dabunt; ultra modum demiramur optimi et proviprès·· eius auctoritate aaneite, in iia praeaertim dentiarimi Dei miaericordiam, qui tam «aptantor quae doctrinam et morum diaciplinam spectant, novit a malo bonum educer·, cui ad «alutam elec­ maius sibi concilient pondus, fisntque ta dioeceaibua torum ac dilectae aaae aponaae exaltationem omnia noatri·, Dei procurante gratia, ,/«» afaae eaitartw famulantur, et cui semper contra spem in spem 0 est credendum. Porro aanctiarimus dominia ' noator, postquam Optatiaaiaium sanctitati vestrae nuntium deferi­ pro more haec decreta Tridentinae congregationi mus, certam eam faciendo omnia, quam optime m dedit examinanda, eaque ipaemet pertegere dignatas habuisse in concilio nostro, singulorum manifestam eat, omnibus ex partibus pertentata, in paucioribus apparuiaM pietatem, aenam doctrinam, diaciplinam, emendata, «bique probata, ad noa remisas votait, •i imprimi· quemlibet reverentia, obeequio et filiali cum specialia benevolentia· teatimoaii· quae gratum aflbotu eaitaiase erga Romanam eccleaiam et digniein nobie aaimUm magnopere concitarunt. simum, qui ipsi praeeet, aummum pontificem. Nobis omnibus magia atque magia peruuaaum Itaque, haec statuta concilii noatri provincialia, pretiosa aedis apostolicae aaaetioae munita, quae tail, nihil optabilius ····, quam ut ooniunctiora fiant tandem «obis datur in lucem proferre, claro et inter se aingula eoctaeise membra, Christi vicarium chriatifldelibua archiépiscopal· nostras iurisdictioni circumsistant, ei fideliter obsequantur, et firmioribue •abditis faboas mittimus, et diligenter observanda cum ipao unitati· vinculis astringantur; noaque igi­ etiam atque etiam commendamus. tur ea obedtentia ac coaeordta veluti djrpeo im­ Reverenter igitur Identique manu haec ex­ pervio muniendos advenas tota, quibua nos impetant cipietis, o voa omnes ad quos nobis sermo; doctri­ tot tafensiasimi religioni· hoetea. Non latet noa, beatissimo potor, a Gallia, quam nam, quaa ia his continetur, firma fido tenebitis: ea quippe eat ecclesiae matris noatra· doetriaa; reguli·, singulari amaro proaequitar sanctitas vestra, crebri· quae in hia praescribuntur, vestram ageadi rationem pOlim oonsaueista Mne vulneriba· Romanorum studebitis conformare; easque lagea habebit» eo pontificum corda; sed iam ex pleriaq·· animi· voa maiori vi obhgaatea, qao ad nonnam praetentis ' evulsae aut antea insitae opinionea, quibusque temporia et neoaeritatea eeeleaiaatteae, quam incolitis, laboravit fare dieousabe vertigine·, moxque, ut oonfidimna, duleisaim· ex illa poreipieti· eolatia. provincia· magia accommodata· videbnntbr. Cactorum, dolo· nobis cogitare haec synodi Maxim» aaae et inauditi· erimtaibu· se foedavit nostrae dearota aetaque flatare esae monumentum - Gallia, et impiiaaimie adhuc redundat homiuibu·. authenticam caritati· et nolbeitadiai·, qua veatram Varum quamptara suat in m boni •tomenta: et «i •alatam proeequimur: voe oaim adeo ta Christo ••qua ipei «xhibeatw cultara, «i meari ta ea quidam diligimus, at M» apoetolo dicere non dubitemus; multae adsint non namerori tantam, aed probabile· Deo operarii taoeoffiaibiles, mox fructus proferet fi NVflriV it*f uberrimo·, ta aupena divini paatoris horrea ooUigoaffiif doa, videbitarque gena taata custodiens veritatem. Ad eam igitar non doriatat saaetita· vestra ooatos * «vràiMta imK * Datam Albiae, ta palatio nootro arehiepieoopaji, dofan·^ elsramqea praeeartim teritor·, ut vere noa ■ sab aigao aigilloqa· noetris, aoo noa aaaoaiei archi- illum»! divtaa eharitas. ao natae apoetobsaa, epfaenpataa noatri aeerotarii generalia subeeriptioao. mundam at omnia quae iprina suat pro nihilo re­ putemus, at nan qua· nostra aunt quota», aed qua· laaa Christi. ’IltasUM. «t· . . . CONCILIUM ALBIEN8E, IMO iuaii 3» MS N®· — t ImMÎMÎM * pttet' MBfkUMBti * t tl 4 ** *M l* jpMVMristq i* Mm* {mamMÎm *G tte partita» i· 'quibas adhaa geaarntim aaaa a * Integra Mas, pi aeetra previa Mali taadlis, aaa UM sapruna-aaa auctoritate oeMrmaVerit aaaetitaa veatra. •Indo oaim. quod magni rofert, oeaeardieren, vigilaatiorte, ardantioraa evndaat primi pestaros, malto plqris valebant communia tara· monita atque man­ dats; nraiori simul obaoqaiq, raKgfoaa at sale fecvebunt ilB oartsp, quibus incumbit aaiatsram ears; permultorum fidelium continuo inoitabitar caritas, at qoamplurimee arraatao rodaoontur ova·. Malta quidem ia huiusoe opmUü actis at de­ creti· non aat perpolita, sat etian minus accurata deprehenduntur; ista autem nion ulli malo animo, sed rei ipsi experientiae, defectui, vel aliis cireum•tantiis tribuenda erant. Bonam voluntatem, ut con­ fidimus, in solatium aocipiet sanctitas vestra, nOsquo in hia omnibus, quantam poterit, indulgenter ha­ bebit. Ad pedes sanctitatis vestrae provoluti, humillime exposcimus, ut super nos, ooepisoopoa nostros totamque provinciam, largam benedictionem infundere velit, atque grata habere tum rota et' postulata nostra, tum intimos, quibus erga eam afficimur,venerationis, obedientiae et filialis pietatis sensas. Beatitudinis vestrae humillimus servus et devo­ tissimus in Christo filius' .Mt dati synodo oditam, quo statuitur ut ia Mas pro­ vincia· dieeoeaibas ftotnana Btargia, abi noadam integra viget, restitantur. Aa datat tibi atque ipsis do- bae re vebeaseutor gratahunar, plano aea dubi­ tamus, quia a te et ab illis ornées curso eogitatiooeaqaa, alnsrieci usque testeatinas ia Dei eiusque sanctos oooieaiao rausa· strenuo propugnandam, oonfcraatar, nihilquo unquam inteatatam relinqaatar, quo clerus, virtutum omnium ornatu magia magisque praefulgeas, ia aaiamrum salutem procurandam in­ cumbere porget, et fidploe numqnam se decipi pa­ tiantur s fabricatoribus meadaeii et perversorum dogmatum cultoribus; sed in sanctissimae nostrae religioais principiis stabiles et immoti.persistant, et instent viam quae ducit ad vitam. Atque interim haud omittimus clementissimum boaorum omnium largitorem Deum humiliter obsecrare, ut uberrima suae bonitatis dona super te stque ipsos venera­ biles fratres ooepisoopos tuos semper propitius effundat, ao tuis et eorum pastoralibus curis et laboribus benedicat Cuius divini praesidii auspicem, ae praecipue nostrae benevolentiae pignus, apostolieam benedictionem intimo cordis affectu tibi, atque ipsis venerabilibus fratribus, cunctisque ista­ rum ecclesiarum clericis laicisque fidelibus pera­ manter impertimur. Datufe'Romae, apud Sanctum Petrum, die 10 de­ cembris anno 1850, pontificatus nostri anno quinto. I.-I.-M.-Eugenius, archiepiscopus Albiensia. Pius papa IX. Albiae, die 9 octobris 1850. EMINENTI88IMI CARDINALIS MAII tittsras atptr apprubetioiu decretorum eoteitii pro- PII PAPAE IX. tiaeiat AUiani». Littoral it eetuUU pravitwiaii Albiani. Rxvuxxixssnio Venerabili fratri loanni - losepho - Mariae -Eugenio, archiepiscopo Albiensi, domuo attctunPHCoro Albuksi Perillustris et reverendissimo domine uti frater. Pro· rara IX. Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem. Libenti proreus gratisaimoque animo tuas acce­ pimus litteras, die secunda proximi metula octobris datas, ac tuo aliorumque venerabilium fratrum istius ecclesiasticae Albiensia provinciae episcoporum no-' mine scriptas, quibua acta provincidlis synodi a te atque ab illis habitae, nostro et huius sanctae sedis indicio sublinere properasti. Quae sane acta nostrae concilii congregationi ex moto «yuninanda com­ misimus, eidemque mandavimus, ut, rebus omnibus diligenter quidem perpensis, msiori, qua fieri potest celeritate, congruum de actis ipsis diet responsu·. Valde jucundum ' fuit huic sacrae congregationi Tridentinae (synodi) iuri vindicando praepositae, acta expendere ac recognoscere synodi provincialis Albiensia, quae tu, amplissime domiqe. cseterique istius provinciae antistites, egregio, hanc apostoliosm sedem obsequio ducti, ad praescriptum Sixtinae legis mittenda curastis. ' Ex accurata enim eorumdem recognitione, multa luculentaque pastoralis vestrae sollicitudinis docu­ menta extiterunt, qua sacrae vestrarum dioeceseon conditioni per salubria et ad sacrorum eanonum normam exarata decreta consultum voluistis. Opti­ mum ao mpxime pium consilium ftsit (pauca siqui­ dem synodi eiusdem iuvat attingere) imprimis uni­ versam .provinciam sacratissimis lesu Christi ac Mariae matris cordibus devovere. Ecclesiasticae Summa quidem consolatione ex iisdem tuis litteris accepimus omnia in eadem synodo prospere feli- hierarchise regimen, ao saororqm, quibus ea constat, dterque fuisse peracta, ao magia magisque eogac- ministrorum auctoritatem sxplioare et communire, vimus, quae quantaque sit tua e * ooramdem aa- _ huic praesertim tempori opportunissimum feit C·tistitnmjtrgfi' nos ot hanc Patr^batbedram, veritatis ® tholiciss fidei doctrina, dispulsis huius aevi ac'pro- aqsgistram et oatholioae unitatis centrum, fides, fiigatis erroribus, velati lucerna in caliginoso loco pietas, amor et observantia. Equidfm, venerabitis a vobis exposita est, ut lumen vestris ovibus affun­ frater, in tanta temporum inquitste, hoc tuum ac dat Deo omnium boaorum largitori debitam per­ tuorum ooepiscoporum aborumqss fers omnium solvi cultam, ■•rimae carae vobis feit; ia quo Galliae antistitum eximiam nobis ot halo apoetotioM notas praecipuo placuit Romanae Htargiao warn, sedi arctioribus usque vineolis firmiter oenstaaterqae ubi ia desuetudinem abierit, quamprimum restitui adhaerendi -studium singulari nos afficit gaudio, ae redintegrari iussum esse. Magnis subindo laudibus eataque profecto nobis affert fidaciam, ut in Gallia, digna visa sunt, tum quae do sacramentorum ad­ Deo beas invente, catholica eoclssia maiora ia diae ministrations, tam quae de disciplina ia matrapoleoo incrementa ' suscipiat, ao feturarum quoque cer­ oasterarnmque dioecoeoon curiis sectanda, ae denique taminum victrix, novis ac spleadeadioribus aagsatar do atriusquo seminarii studiorum moderanda ratione st exornetur triumphis. Nihil certe nobis optabilius providd rescripsisti·. quam, pro supromi noetri apostoHoi ministerii ma­ Itaqae, nihil gratiae aooeptiusqus mihi potest nere, ea omnia peragar·, quae ad maiora· GaUnc aseidera, quam offirium huiusmodi obire, signiecclesiarum utihtafem pertinere posa· novari···. , Aeaadi tibi oatoritqaa istius provinciae aatistitibas Verissime aatem existimas nobis gratiastaaaaa fetate ' eas gratulationes quae vobis decretas eunt, non . dearatq·, a ta ac tuis eoeptaoopiain ea^mn^seete * sata· ex grsvhrima patrum eardiaaBam aenteatia, ' jJ V il·.?!' s - ί;· VM BM CONCILIUM ALBIBN8K, IBM Junii BS •Ml etiam, qeod amplissimam babeedum aat, al pea- < arebiepiseopatna subscriptione. die decima quinta tificis maximi aeetoritate. eei haram ran * relatio aprilis, anni Domini millesimi oetingeetetimi quin­ , pro instituto muaere beta frit. quagesimi. Qeeeiamvero nuspieatiasiamm boa syaodicoram t I -I.-M. Eugenius, srohiepiseepu· Albieaais . dearatorum aentau ia doqnni/t· istis agri· sparger· studuisti·, iltud seperast. ut quam ubemmea insti*. tiae fractus ia spirituale ovium vestrarum bona· pereiperu satagatis: c|lod profecto ex speetato cognitoqua veatro atudio ac impensa pietate abaque alla, dubitatione nobia pollicemur. Caeterum, ex hac pagella, quam una cum hisce littaria aoeipiea, ea deprehende·, quae ab eminentisaimia patribus in Albienai, de qua agitur, aynodo notatu digna riaa fuerunt Hiace sacrae congregationi» nomine conscripti·, omne meum officium atque atudium impense pro­ fiteor amplitudini tuae, cui fausta omnia ae salu­ taria a domino * preoor. Amplitudini· tuae uti frater atudioaiaaimua. A. ’cardinalia Maius, praefectu·. A. Quaglia, aecretariu». Romae. 17 novembris IBM. De mandato illustrissimi qe reverendissimi domini arebiepiaOopi Albienai·: Barbid, canonicus aeeretariua. LITTERAE •d rrverradisismM donriaoa fpiteopot onffrojaiuo» peoemc··· AMwnria dirteüu. loannM-Ioaephua-Maria-Eugeniua de lerphanion, miseratione divina et apoatolicae sanctae' sedi» gratia archiepiscopus Albienai», Unicuique reverendissimorum dominorum epi­ scoporum suffraguneorum nostrorum, salutem in domino. Reverendissime domine. Cum tandem redierit optata in unum conveniendi et de rebus divinis disserendi libertas, pro noatri LITTERAE archiepiaoopalia officii munere aucrorumque canonum d» ««rdtMudo ot amcmds ftrwmciao AUientio observatione, concilium provinciale iudicagjmus in oondUo. eivitate Albienai quamprimum ease cogendum atque loannes-Ioaephus-Marie-Eugeniua de Jerphanion, celebrandum, illudque praesentibus litteris indicimus, miseratione divina et «anctae aedi· apostolicae gratia statuimus et convocamus. Non parum in hoeee proposito nos firmavit istius archiepiscopus Albienai». Reverendissimis fratribus epiacopi» comprovin­ temporis rerum status amplitudini vestrae optime cialibus, neo non venerabilibus capituli», caetorisque notus. Quam multa in clero perficienda! 8i vero nostrae Albienai» provinciae ecclesiastici· personis, provinciam nostram, imo et Galliam tptamque quae de iure vel consuetudine concilio intere··· Europam inspifiiamus, a nimia hominnm parta nulli debent salutem in Domino. percitur veritatij cuncta franguntur iura; deiiciuntur Cum eae sint parte· muneris noatri, ut necessitati- ax «nimia ordinatae a Deo potestates; ipsemat bus ecclesiarum huius provinciae sedul^ invigilantes, Dena, horrescimus referentes! aut mirum in modum praesentibus medeamur malis, futnriaque occurramus, blasphematur, aut negatur. Quatiuntur ergo altiora mentem nostram ad celebrationem concilii provin- religionis atque societati· fandamenta. Principii» cialis convertere opportunum, quinimo necessarium autem sepositis in oontemptumve adductis, laxiores indicavimus. Perurgent enim nos et sacrorum dissolutis moribus dantur habenae. Inde ed civile canonum praescriptiones, et ordinis ooclesiaatiei bellum neenon ad damnationem, nisi exurgat augenda perfectio, et varii, qui plena manu contra Deus, concurritur. Nostrum profecto est, reverendissime domine, fidem sparguntur,errores, et quarumlibet potestatum dsspeetn», et morum corruptela, lugendaque pie­ pro viribus depositum custodire, nos nostrumque clerum sanctiores efficere. Dei honorem tueri, tutari tatis refrigeratio. Quapropter, concilium provinciale in ecclesia auctoritatem, componere mores, excessus corrigere, nostra metropolitans Albienai. ad diem vigesimam'' pacem inter dissidentes conciliare, et errantibus, tertiam iunii, videlicet dominicam quintam post fids catholica praelucente, rectam veritatis et salutis pentecosten, praesentis anni millesimi octingen|e- viam demonstrare. simi quinquagesimi, decernimus habendum st in­ Itaque, amplitudinem vestram invitamus, horta­ mur et pro auctoritate nostra archiépiscopal· mo­ choandum. Quem ad finem, reverendissimos domino· epi­ nemus ut omnino per se, vel per specialem pro­ scopos provincias nostrae par litteras ad' singulos curatorem suum, si fortasse ipsam impedierit aliqua nominatim directas «vocavimus, ac denuo evocamus. iUsta necessitas nobis significanda et iuxta canoUniversis insuper et singulis, qui de iure. vel . nieas sanctiones probanda, die vigesima tertia iunii. consuetudine dicto concilio debent intaresse, man­ u dominica quinta post pentecosten, praeseqtis anni damus ae praecipimus, ut, omnino amoto excusa­ tionis obtentu non legitimo, in civitatem Albiansam •d celebrationem concilii noatri provincialis con­ venire non praetermittant, at ad ilhad, praehabita coram Deo deliberatione, deferant quae discutienda, corrigenda, promovenda indicabunt; atque praesenti decreto declaramus nos, non obstanto cuiusvis e convocati· absentia aut contumacia, initium concilii diota die, üne ulla prorogation·, facturo·. Mandamus interim, ut boa praesens edictum no­ strum, ne ani detur obtendendi locus, ad valvas tum eocissiae nostrae metropolitans·, tum singu­ larum ssthsdralium nostrae provinciae affigatpr. , Quod in bei gloriam et honorem, lavante ipsius gratia, feliciter oeseuruap confidimus. Datum Albiae, ia palatio nostro archiépiscopal!, sub signo sigilleque nostris et secretarii· nostri millesimi octingentesimi quinquageeimi,' in Albieasi nostra metropolitans ecclesia, ad provineiaMs con­ cilii celebrationem intersit Obtestamur insuper et monemus amplitudinem vestram, ut illud nostrum quod in his litteris in­ clusum ad eam mittimus de ’ celebratione eoneilii •dictum, valvis ccclesise suaa cathedralis affigatur iilieo at promulgetur, atque omnibus, iis vero praeeertim innotescat, qui concilio provinciali de. iure vel consuetudine debent intere···, quos publi­ catione iDa rite Volumua convocatos. Cum autem ,,wf«i· gei jrfonM «ri aityusd, Mfw gari riget, s»d gna iaervuMsitam det Dra·" *, oonfidunua, amplitudinem veetram pro pietate ana supplicationes public·· in ecclesiis dioecesis suae indicturam, et • ICw.ra. 7. • CONCILIUM ALBIEN8E, INO inii 3S »07 . Μβ , tie uns oumi Dhb obcoprebimw impeaae^mt quod * felicibus aggredimur snspieiis, sd feliciorem exitum, ‘ ipso aspirante, perdueamna. apriHe, aaai Dossiai millesimi odMhgentoeimi quinqaagesimi. t L-L-M. Eugenics, archispiseopus Albiemsie. Data· Albiae, in palatio nostro arohiepisoopali, pub signo eigilloque noetris, ae aabaeriptwaa se­ cretarii archiepiseopatus noctri, die deeima quinta De mandate Ulustriseimi et reverendissimi domini arehiepieoopi Albionsis: Berbié, canonique aeoretariua DECRETA CONCILII. pro ecclesia sancta Dei, pro beatissimo papa nostro Pio, pro episcopio in hac synodo congregatis, pro onnctis populis christiania et pro omnibus hominibus, . In nomine sanctimimae et individuae Trinitatis, ut omnes in hac caritate radicati, pattern foveant, Patria et Filii et Spiritus' nancti. * sectentur iustitiam, quae sunt Christi sapiant et Noe, loanneo-losephus-Maria-Eugenius de Jer- quaerant unanimes. phanion, archiepiscopus eoelesiae Albienaia, ad lau­ Iterum vero, reverendissimos episcopos, fratres nostros, obtestamur, ut omnes, ad gloriam Dei et dem et gloriam Dei omnipotentia, ad honorem beatissimae, immaculatae semperque virginis Mariae animarum salutem unice conspirantes, cum modestia Dei genitricis, eaqptorumque angelorum, necnon & et lenitate animi, prout Spiritus sanctus dabit eloqui, nancti Petri, apostolorum principis, sanctae Caeciliae opportune servato ordine, proferant opiniones in actionibus, sive privatae illae sint sive publicae.· virginis et martyria, aliorumque omnium sanctorum , qui provinciam hanc illustrarunt, ad Albiensis, Tandemque inanem gloriam, contentiones, inrgia Ruthenensie, Cadureenaia, Mimatensie et Elnensie episcoporum coetu exulare oportet. Omnes igitur ecclesiarum decorem, statuimus ao decernimus, de in spiritu humilitatis accédant, superiores sibi in­ consilio et consensu reverendissimorum ooopiscopo- vicem arbitrantes;, quod ut felicius assequamur, in rum nostrorum, hac ipaa die menais iunii vigesima qualicumque ordine quisque comparent et consedeat, tertia initium fieri, atque adeo factum esse concilii salva illius iura' decernimus. provincialis quod noetra metropolitans auctoritate Quoniam autem ad huius concilii progressionem nonnulli adiutores et ministri requiruntur, con­ indiximus, denuntiavimus et convocavimus. stituimus : DECRETUM Promotorem, etc. (Vido primam eongrogationom de modo wsm>d> m oomcilio. ροιαοτΛοβο m gss aonuxa nporimter.) Dmnde, sub poenis e iure statutis inhibemus, ne Nos, loanneo-Iosephus-Maria-Eugonius de Jerquis episcoporum, aut eorum qui provinciali huic phanion, Dei et apostolicae sedis gratia archiesynodo intéressé debent, ex civitate Albiensi dis­ pisoopus Albienaia, Reverendissimos episcopos, fratres nostros, qui cedere praesumat, nisi discessus causa a concilii in boo adsunt concilio, obsecramus per dominumc patribus cognita, a nobis approbata, ac legitimo nostrum leeum Christum, et per caritatem Spiritus deinde procuratore suffecto. DECRETUM de «qterwada synodo. * sancti, ut omnes pietatis opes, omneeque episco­ palium virtutum facultates, quarum ubertate circum­ fluunt, in commune ad spiritualia huiuboe ρτονίηούφ commoda simul conferant Imprimis voro, illius memores beati lacobi apo­ stoli sententiae, quod Hcmne denam pm/oetam de­ sursum tti, dtaeeudoM a petro Imnâtum ywi'postu- loattius · m Sapientiam dat ommàas ejjdueatrr" ; sanctissimis precibus eomÿliaree istas actiones quas hodierna dio aggressi sumus adiurare studeant ut quod Spiritus sanctus incepit hoc ipse perficiat Et si quidem omni tempore MoporM episcopos irrvprshmsibdss «ses", et omnimodae sanctitatis . exempla praebere, tunc vero maxime eum synodum DECRETUM d« prqfesstoss Mei tmittnda. [Vido oepra coi. 471 B - 47 2D ] TITULUS I. g De cultu sacratidslmorum lesu Christi et beatae Mariae virginis oordinm. Haec nobis, in synodum provincialem convenien­ tibus, primaria necessitas incumbit, commissas oves, luctuosis istis temporibus tam ingenti numero dis­ persas et in partes varias aberrantes, ad supremum animarum pastorem redicendi, earumque saluti celebrent ubi pie religioseque vivendi leges eaeterie omnibus viis providendi: fide vero edocti minime de eorum consilio ot suffragio praescribuntur. in noetra potestate positum hanc salutem operari, Omnes etiam clericalis ordinis viros monemus, & aed illam ab eo solo qui salvare potest nobis spe­ atque per viscera misericordiae Dei obtestamur, ut randam ot impetrandam esse, inter huius concilii vitae innocentia et integritate, fide, religione et decreta duo, quae sequuntur, primum locum obtinere pietate, omniumque virtutum ornamento praeluceant voluimus. atque concilio suis orationibus ot sacrificiis divinupa . DecmsTc· I. impetrent auxilium, mentibus nostris gratiae lumen Do eoiiHirenrfe pressam· secretissimo cordi /mu expostulantes, ut 'optima suscipiamus consilia, salu­ Chrioti dotmimi mootri, ot cordi parissime teeter taria sanciamus, et sancita fideliter implero valeamus. ICsriao csrymio. Praeterea, civitatis Albienaia incolas, quorum ot ' totius provinciae gratia conventum huso odebramus, Ut in omnibus fidelibus, si fieri possit, excitetur paterno animo adhortamur, ' ut Christianae pietatis et augeatur caritas, quae multorum in cordibus lan­ operibus ot officiis aeee dedant impensius, ut sobrio, guescit ao pene exstinguitur, totam provinciam Alcaste’et iuste vivere satagant, eleemosynas in pau­ biensem oMemaiter consecrandam et. devovendam peres abundantius offendant, ftyquontine poenitentiae •see statuimus, iamqnc per praesens decretum con­ sacramento utantur, sacram synaxim peragant, et secramus et devovemus sacratissimo cordi lesu ita sibi nobisqae uberrimos gratias fractae conse­ Christi domini nostri, ex quo omnia in homines quantur. dfamaaat gratiarum fiuoata, st cuius cultum ad Commendamus denique ab cspnibaa fieri obsecro tinam, orationes, poctsdatioM·, jpaÜMMi notiones ipea etiam obduratorum corda diviai antarie igne CONCILIUM ALBEEN8R, I860 innii 23 *0» Quo vara nobis facilior aocosaa· pateat ad oor illud aanrutisaimuin, tat tamque inauditi· poecetoram reatibus eauoiatum, ipaum mediante Deipara virgine •deamas; qua aaapiee et patrona, nulla nobis eat metuenda repulse. Quapropter, eaundem provinciam integram peritor dovovendam eaae decernimus et devovemua purissimo cordi beatae virginis Mariae, cuius etiam cultum et amorem, aimul ac cordis dilecti filii sui, fovendum suscipimus, et ab omnibus, qui pastoralis nostrae sollicitudinis sunt participes, fovendum omnimode et augendum commendamus ac praecipimus. Dccbutum II. »10 insigniti, ac proinde una eademque potestate donati in exercendis sacris functionibus, ordinandis variis Mclesiae ministris et sacramentis conferendis. In secundo hierarchise ordinis gradu consistunt presbyteri. Hi, sub auctoritate episooporam, quibus iura divino suat inferiores, praeter ordinem et con­ firmationem, eaetera sacramenta conficiunt et mini­ strant, variasque functiones ecclesiasticas exercent. Tertium loeum tenent ministri, in msioras et minoras ordines distributi, quorum cuique sua competunt officia. DSCMKTI’M 11. De auctoritate eummi pontificie De conesptious tmataeulats beatae iiaru» virginie 'definienda. Fide certum est panctam apoetolicam sedeas et Romanum pontificem m univereum orbem tsnerv pri­ Filialem quoque nostram dilectionem erga bea­ matum, et. .. ease. .. seram Chrieti rseeriam, totiueque eerleeiae eaput, et omnium chrietianorum patrem tam illam matrem testificari, novoque decore eultnm eius ornari cupientes, enixe et humillimis i et doetorem . . .; et ipei in beato Petro paeeendi, re­ pendi ii gubernandi univerealem eccleeiam a domino precibus a summo pontifice nostro Pio papa IX noetro leeu Chrieto plenam poteetatem traditam exoramus, ut, non secus ao fidei catholicae dogma, definire velit conceptionem beatissimae virginis fuieu" *. Mariae immaculatam fuisse, atque s$ omni prorsus Quapropter agnoscimus et profitendum censemus : originalis peccati labe immunem. 1. Romanum pontificem canonice electum, sive Romae, sive alibi sedenti caput esse atque centrum Caeterum, hanc virginis Mariae ab omni reatu immunitatem a nobis et ab omnibus Christi fidelicatholicae unitatis, et in tota ecclesia honoris et bus nobis commissis haberi testamur ut veritatem iurisdictionis primatum tenere, quem ei contulit e sacris fidei fontibus profectam ; atque non leviter ipsemet Christus in persona beati Petri, cuius est confidimus illud dogma semel definitum, multum successor legitimus. ad Dei gloriam, ipsius Dei genitricis honorem, 2. Ipsius solius esae episcopos creare, con­ totiusque populi Christiani laetitiam esse collaturum. firmare et instituere per orbem universum ; concilia oecumenica convocare, eis praeeese, ec eorum acta TITULUS II. propria auctoritate munire et confirmare, qua de­ ficiente nullum robur obtinerent; posse etiam De constitutions eooleaiae et hiérarchie maiores causas cognoscere; appellationes ab epi­ eooloeiastioa. scoporum iudiciis suscipere, et suam ubique terDxcrktcm I. rarum iurisdictionem exercere. Ve eecleeid et de eiu» forma. 3. „Quia non pateat domini nostri letu Chrieti Cum innumeris propemodum conflictibus un- praetermitti eententia: ,Tu et Petrue, et euper hanc deqtiaque impugnetur sanctissima Christi ecclesia, petram aedificabo eccleeiam meam, et porta» inferi synodq provinciali in primis expedire visum est, ut non praevalebunt advereua eam ‘ * ; in cede apoetolica in memoriam fidelium eiusdem ecclesiae constitu­ immaculata eet eemper [eatholiea] cenata religio," · tionem sacramque hierarchiam revocet. et servabitur. Cum igitur sancta sedes sit in fide Hortatur igitur synodus eoo omnes; qui sacro indefectibilis,„ubi per decretum solemniter emissum ministerio funguntur, ut. in animis Christianorum summus pontifex proponit aliquid ut catholica fide altius infigere satagant sanctam ecclesiam catholi­ erodendum, ab omnibus huiuscemodi decreto etiam cam initium omnium consistere, Deique opus esse internus debetur assensus4. 4. Propter supremam illam ,,perpetuam et nume­ in .terris absolutissimum. Eam ut sponsam „m cari­ tate perpetua" dilexit Christus, „et eeipeum tradidit ric omnibue abooMam potestatem pascendi, regendi pro ea ut illam eanctifiearet, mundane lavacro aquae et gubernandi tam populo» quam populorum ipeoe tn verbo vitae, ut exhiberet ipee cibi glorioeam ec­ pactores, quae eummo pontifici vi primatu» divinitue cleeiam, non habentem maculam aut rugam aut accepti competit" *, leges condere potest quibus uni­ versi christiani veram obedientiam praestare tenen­ aliquid huiuemodi." * Haec omnibus, quae perfectis­ tur; quae proprio robore valent, iudependenter ab simam societatem constituunt, instructa est, in soliditate petrae fundata, omnium charismatum acceptatione subditorum et assensu aut sanctione donis ditata, septem innixa sacramentis velutiu potestatis saecularis, et a quibus nemo, nisi ipso columnis, quas aedificans sibi domum excidit sa­ summo pontifice consentiente, dispensari et eximi pientia. Ipsi soli concredita est potestas saluberrimo potest. 6. Ipsi pariter competit ab omnibqs-dispensera coelestis doctrinae alimento populos enutriendi. Haec demum, semper sibi auxiliante Spiritu sancto, etiam conciliorum generalium legibus: uno verbo, ubi de iure positivo et disciplina ecclesiastica agi­ veluti castrorum acies ordinata, hostium omnium tur, nihil eat quod in casu necessitatis aut magnae incursus in aeternum est superatura. Divina autem ordinatione institutam in ea vigere utilitatis, de quo ipsius est diiudicare. facere non hierarchiam fide certum eet. valeat. β. Omnium episcoporum eet, hisce praesertim Hierarehia iurisdictionis ea eet quae regimen ecclesiae exercet Inter eos qui in illa hierarehia difficillimis temporibus, quibus omnis impetitur et primum locum obtinent, nempe episcopos, unus nutat auctoritas, invigilare et adlaborate ut omnes, caeleris omnibus praeeminet et plenitudine iuris’ Coae. Flor., decret, usionis. dictionis gaudet Romanus pontifex. * Matta, xvi, ιβ. In ordinis autem hierarchies, primum pariter * CoadL Nie. □ (vel potias coadL Coastaatinopotit. IV. gradum obtinent episcopi, plenitudine sacerdotii Bardonia V. 778 KJ. ■ 1er. XXXI, 3; Cpb. V, M-7. _ ■ ‘ Cieas. XI eoaet. Vmemn Doamsi, die la iulii 170A * Pias VI. de aut epost, cap. 7, sect a. CONCILIUM ALBIEN8E, 1860 inii 83 911 «18 3. Residentia· legem, qiiaai adeo sedule servari a Galliae praeanlihaa laetatur eedeaia, propterea •ibi impositam memorentur, at indefeaaa laboribna testas, px qua omnia episcopalia et aacerdotalia vitae paatotplia incumbant, ii· omnibna iatenti/quibu» auctoritas dimanat et roboratur. gloria Dei et animarum salus magia ae magia 7. Et quoniam multi aunt hodie qui. lieet Romani promoveri possint .* pontifici· spiritualem oo profiteantur agnoscere pote­ 4. Meminerint pontificem „pro Asmimies" con­ statem. temporale il^ua dominium, aive *ut iustitu- stitui „m iit fui eunt ed Deum, ei efferat devra et tioni Chriati contrarium, aive «altem ut aetati nostrae saeriffc»· pre pereat»»"’. Proindeque, pii» exercitiis Romano pontifici arctisaimis comnncti vineali·, haie 'unitati·'centro firmiter adhaereant, et undequaque firma et ihconeussa perneverat apoatoiioa illa po­ minime accommodatum impugnant imo cum eo uaque temeritati» et impietati» plure· devenerint, ut veriti non sint omnium fidelium patrem propria •ua ditione spoliare et exturbare: no·, supremam assidue incumbant/ et fidele· (ibi commisso· sanetis precibus et aacrificii· iuvara non desistant .* 6. Ministerio verbi, ut aibi omnino proprio, quan­ tum licuerit, ore et scripti· instanter satisfaciant. illam potestatem summo ecclesiae moderatori omnino oves suas a vitiis hortando deterreant, adversus convenire censentes, earnque temporalem independentiam in praesidium ^libertatis totius ecclesiae errores tueantur, doctrina sana informent, ad omne regimini pernecessariae a Deo ordinatam habentes. opus bonum instruant; per alius quoque idoneos tum ordinario» tum extraordinarios evangelii prae- tam scelestos ausus perditorum hominum detest·cones panem verbi omnibus frangi curent . * mur. et eos qui ditionem hanc ut illegitimam aut B Dioeeeriîb^per se, quantum fieri potest, vel. doctrinae Christi contrariam exhibent, improbamus et damnamus; sacrum autem principatum quem di|ectipsimo patri immortalique pontifici tam feli­ citer restitutum esae gaudemus et gratulamur, ipsi semper sedique apostolicae votis omnibus precamur sahuni et incolumem persistere. st sint impediti, per alios invisant, ad formam sacro­ sancti concilii Tridentini’: ut oves suivCngnoscant, earum necessitates detegant, media illis subve­ niendi inquirant, ad morum innocentiam et sacra­ mentorum usum excitent, vitia, quae passim grassan­ tur. corrigant. Omnibus ad le, si pro tempore li­ cuerit. facilem inspicinnt quae Dtcxmu III. Dr dignitate epiecoporum yL eorum obligationilnu. Episcopi, in apostolormn locum succedentes, positi sunt a Spiritu sancttl „ rvwre «cctesiom Dei". Quapropter, eorum potestas ηοικΑ, subditi», ut qui- daftunerronee censuerunt, sed deuper accepta, ita ipsis propria est. ut soli indices in fidei rebus exi­ praebeant. aegessupr. ad cultum divinum, Diligenter ecclesiarum reditus et onera, scholas, et ipsos praesertim clericos attinent, et quaecumque ad aedificationem et salutem fore videbuntur, constituant. Nec generalioribus tantum commendationibus se sufficienter illis om­ nibus providisse arbitrentur, sed ea solum, qiiae certo et expresse iniuncta fuerint se recte constituisse credant. De cactero non sinant, praesertim in visi- · -tationibu». sibi apponi splendida convivia, quibus non parum offendi possunt populorum animi summo tamen pontifice dependentem, iurisdictionem habent, cui subiacent dioecesis presbyteri imper· ,· 7. Omnia, quantum in se erit, adhibeant media, •tam: in sua dioecesi ordinariam et plenam, tita sibi ab episcopis tantum potestate donati ; THeoque. soli possunt leges et statuta, secundum vel etiam praeter ius commune, prudenter ferre, >1. generarim ea omnia praestare, quae ad regimen animarum rectamque administrationem spectant. 1. Verum, quo magis dignitate atque potestate caeteris praeeminent, eo magis sanctitate vitae praecellant necesse est. ,,Oportet" enim ,, eptscomun irrrprrheneibilem rsse"1· Omnibus igitur ita Exor­ nentur virtutibus, ut „/orma Jacti gregit ex emeo", iut perutili semper, sed in dies magis necessario < confirmationis sacramento muniantur fideles; nec i ipsi a tam gravi munere adimplendo unquam de­ ficiant. I 8. Meminerint gravissimum sibi incumbere munus nonnisi idoneos ecclesiis praeficiendi ministros, ne­ i minis hac in re attentis commendptidnibus. sed so­ i I lius duntaxat meriti ratione habit^p 9. De necessitatibus clericorum temporalibus, cum beatu Paulo Confidenter dicere posbint. „ lenta- maxime autem spiritualibus sedulo inquirant, iisque. i 'quantum sibi licuerit, affectu paterno provideant. tam mei eelote, neat et ego Chritti." * Sunt enim eal terrae it lux mundi" *, principes ac duces Strictam canonicarum sanctionum observantiam et I 'exemplo’et'indefessa procurent vigilantia; nihilque quorum vestigii» tuto fideles, et praecipüe clerici insistere valea^^ Unde eo» sic admonet sancta praetermittant ut quisque officio suo digne fungatur, ] et in omnibus exemplar se praebeat boqorum ope­ Cum severitate tamen lenitatem adhibeant. „lta moret euoe componant, rum. i eo et modo subditis praesint ut non eis dominentur. ut reliqui pfeit frugalitatit, modeytiae, continentiae, >* . diligant ac, quae noe tahtopere commendat Dio, eanetae A«- pJ.sed illos tanquam filios et fratres * 10. A salutari non deflectant consuetudine, suae militatie exemplar petere poaeint."' * synodus TridenWm: • 2. Et licet, propter auctoritatis suae amplltu- dinem. iis circumdentur honoribus, et eo exornentur apparatu, qui apud christiano· populos ecclesiae principes decet, e· tamen ut} dignitatis insigni· potius habeant, quam ut personne commoda. Quapropter, Tttdentina synodus,,exemplopatrum Ct^cilii Carthagineneie, non tolum iuiet ut epieeopi mod etta eupellectili et menta ae /regali victu contenti sint, verum etiam in reliquo vitem genere «e tota domo caveant, ne quid appareat quod a teneto hoc instituto sit alienum, quodque npn eimpliciMem, Dei telum ac vanitatum contemptum prae ee ferat" *. ■ • • • 1 I Tita. Ill, ». I Cor. XI, 1. Mstth. V. is-4.' ■ Ses» 96. dr ref., cap. 1. Ses». 96. de ref., eap. i. opna Uri, «diam per eramnee emtariaetieee eeer· pariant, nen ebetimtiba» prieibyrie «< conanrindnufaM *· *. 'Cnm debita yero praeparatione gruvierimo illo munera tangantur pastore·, at «i»; operarii ineonfeaibilea, recte tractante· verbum vanitati» *. „d»rawt«« ddriee yua» em tteibtu ttaoeeemvam eet mi Mfatem, •nmmtMmrfa d» cum iretiiet» Λ feetlitet» tere—ei» •iti», feet »»» iteHeeet, ei tirteit», fetui eecteri oporteet; al pietuem aetemam essdsre et eoeletln» glerieet Debito etiam ordine procedant, exponendo: 1. quae aaat erodenda, ut in aymbolo continentur; 3. praecepta legi· divinae, in decalogo tradita; 9. media gratiae obtinendae, nempe oratio et aaerameata; de qaibu» adeundua eat, et a parocho aemper prae mambua habende», eximiu» ille oateohiamn· Romano» · aummia pontificibus, ex prae•cripto coneilii Tridentini. editua et approbatus Caeterum, eum praedicandi modum, qui novi­ tatem redolet, reprobamus utpote sanae doctrinae principii» parum accommodatum, vel «altem ab eo, quem adhibuere patres «anotiquc verbi divini prae­ cones, alienum; quo adulteratur Dei sermo, cique substituitur perstpepena et inanis vocum humanarum •onus. 4. Tenentur parochi sacramenta sui» parochianis ministrare; et haec obligatio, quoad baptismum, poenitentiam, imo et ordinarie viaticum, quandoque urget etiam eum vitae periculo, tempore - scilicet gravi» neeeaaitatis. Ut autem rite fungantur hoc munere omnium otiliaaimo, totis viribus nitantur, ut patoehiai)i noverint excellentiam et efficaciam competunt: 1. ut paroehiaai prole· «aaa ai teneantur baptixandaa offerre; 9. ut «altem in paachata eucha­ ristiae sacramentum auecipiaat in propria eeeleaia •aeramentorum, poenitentiae praeaertim et eucha­ parochial· ; S. nt ab ipao eacrarientuni extrema· ristiae, et ad haec euacipienda frequenter accedant. unctioni» recipiant; 4. ut mortui ia paroohiali ec­ Ipai· plenam tribuant aboq adeundi oonfeaaarioa clesia praeaententur eiusque oocmoterio aapeliantur, libertatem, imo ad id nonnunquam fidele· adhorniai alibi aepulturam maiorum habeant, vel pro­ D tenter, et a manifeatanda vel minima, hac in re, dieplicentia omnino abetineant. ( priam elegerint; b. ut coram ipao in aecleeia pa­ 5. Bonne pastor oves euas- cognoscit ; ideoque, roohiali matrimonia aolamni ritu oolehreatur; 6. tan­ dem, ut illi reaerventur, iuxta ooptmuem prazim, curare debet parocho·, ut non tantum parochianorum prima communio, at aacrum viaticum ad Inillqiei numerem et statum noverit, sed etiam pro viribus deferendum. indolem ot capacitatem, vitia ad quae magis sunt 3 Ex concilio Tridentino * obligatur parochus pyopenai, vitiorum occaaionea et fontes, etc. ; ad ad penonalem iu sua eeeleaia, id aat paroecia, rehaec enim omnia advertit pastor vigil et. prudens, ■identiam. ubi iniuncto sibi officio detaugatar. 8i et communium malorum radice· evellere, abusu» enim gregi suo praeaen» non ait, non potest ove» tollere, piosque usus introducere satagit. Ut autem •usa agnoscere, et varia munia a concilio ibidam haee praestare valeat, ferme necease eat, ut omne· enumerata exsequi; imo, ei nulla es ii· ·officiis ex­ per singulas domo· identidem invisat. aequatur, etiamai personaliter adsit, praecepto reni­ 6. Curam peculiarem erga parvnlos exerceat, dentiae suaeque conscientiae nequaquam aatiafecit priusquam ad primam communionem admittantur, Reaideat igitur eo modo quo vere gregi· earum ot praesertim cum ad eam sunt proxime praeparandi. gerat, tetuaque 'sit in profectu eine spirituali pro­ '■3esa * , 4« ref, cap. a. curando; caveat proinde ab otio, ignavia, ooncur‘ Sssa M, ds cap. 4. ·ητι·.π,.ι&. * Ses·. 8H. de nf., cap. 1. * Com. Trit, ses» S, de ref., cap. X w οοβοπΛη'ΛΐΛπαακ,^Μο ,------------- :------- - ---------------------- -— μ» ma μ . . f- ♦--------- ------------------------- >.-------- ------------ ·-·.------- ■ . Ipsis, βΛ aacram syaaxta Mtasiasis, nale mirimi A «foaa «ai ptatata censuetadlM· datant, eaias male· invigilaro aea dtrirtat Patrosdsmilisq et, mate·· effectas far tatarum sibi impataro deberet éditer» pteprinqne dirigée· etadeati pees * et esnDucurm ΉΠ. aarifa· falter paroehi·»·· fevero, eeaad^eeee aat py ΜρβΝββίά· qaeHbot arode nrialaeana privatis meaitienibus ptadaatar éérripsrô aea emittat; papilleraa^ viduaram, lator capeflaaos, affl praeflsiuntor oapelH· vioaria•rpbaaeram et iaepaa atiUtatibas wdal· proapiciat; Hbaa, et pariaram ia gratiam atinstas etaamitfab aegrota· aaapa viritot, aisq··, qaamdia eput «rit, (munw) manioipiam habentis propriam irsitis: •piritaaHter opituletur. •Ui addieaatar annexis, qunepettab ia eodem a f. Oratione, plie. flesideriit boaisqae operibaa ipa ·titularis aat Meeanatt· eeoleoia mnaieipie ritae •b ee impetrare cenetur, a qae datée dit omae da­ mat Prioribna, eam paasiestem etebilom etsi * ta optimum et eaae doaqm perfectas», at feUoem modicam a gubaruie recipiant comment·· conce­ labora exitam babeaat En rooordetar Mcrae ditur, at. proprio nomine agant, ot lariediotioae aériptarae «orbe: ^titr ·»Μ»η tt ·ϋ·η pierw fruantur ordinaria; potiantur igitur iaribne paro­ taoü •oeerdetss;·'1 quae ai exsequi voluarit, pro chorum, et fere eiedem pariter aabiaoeat onaribaa. ae et pro perocbisni» fructus afferat abcrriaoa. Posteriore· veto, precario tantam stipeedio donati, Mominerit autem a teueri, ri muneris oui, ad communiter iuriedietioaem mare delegatam recipiunt, * misse noa vero qualemeumque, eed aea quae ot in manaribua obeundi· paroebo principali· eoparoobiali· vocari eolet, singuli· dominicis at festivis cleciae sabiieiuntar; niai opteoopue, mina eat suam diabus, pro ovibus suis celebrandam et efferandam. cuique iuriadietkmem determinare, aKter atataerit. Eadem porro ipai incambit obligatio festis, quae Dxcutvm IX. anno 1809 sappressa fucre. niai dispensationem Dt rieeriit tt Mcsrdetibu· ist, fun til. vbtinaerit. 8. Parocbiani» bons exempta omnimodo prae­ Vicarii parochial·· ab epieeopo dantur parochia, bet·· tenetor. Proinde coeperit primum „/oc»r«"’, at eoe in animaram cura et generatim in omnibua nec ait ex eorum numero do quibu» diei potat: pastoralia maneri· officiis adiaveat Habent tantum ^Dietmt tt iwa ** · /ecfaat. Optime norupt populi, iariadictionom delegatam; eed cum ea dt ad uni­ quinam inter pastores aiat rem ,Jbeoriaa ** ; Ari versalitatem eaaaaram, supplent quasi ex officio iatoramque tantam effieacisuma at praedicatio. parochum, «i ait nboen· vel impeditu·; et tunc valide In acri· autem functionibus «ese religione et pie­ peasant etiam mbdalagare. Extra parochiam tamen tate iaaigaea exhibeat confessiones porochinaoram, vi tituli «ai, excipere 9. Non oebitanter et renSiase, Vel turpia Inori non pobsunt' gratia, ··» tangatur munii»; aed alo succensus et Dirigenti parocho facile obsequenter vicarii; ei •olo divino amore flagran», a totum gloriae Dei semper debitam honorem deferant: nihil ipeo inscio naimaramquo alati devorat; suis commodi· et vel reluctant· faciant aut innovent, aed tantam utilitati nunquam videatur inservire; aumma mode­ quod sibi laudabilius institui aut flari posse videtur, ratione iure sua repetat et ab omni avaritiae «u-q ingenue et reverenter exponant; cum eo summam ■picione immani· habeatar. Qui aliter agunt, ple­ concordiam servent; aias parte· data occasione sus­ rumque sterile ministerium exercent, terribilem cipiant; et a fortiori nuaqaam ipais· detrimento villicationi· suae rationem reddituri. parochianos ad se alliniant. Si tamen, qaod absit, 10. Maxime aint parochi ia cibo ot pota tempe­ a recto tramite in quibusdam deflectet parochus, rant··: ad laicorum convivia raro, etiam invitati, ab eius exemplis vicarii declinent, maxime cauti, accedant. Imo et epulae sacerdotale·, qua» sub ut neo eum offendant, nae inde minuatur, si flori omni respectu religio··· esoe praecipimus, non multi possit, quae ipsi a parochianis debetur rsveroatia. ineant, ne occasione quidem feralium. , Enimvero In «sero igitur ministerio .gmsfantar prtmMoi, tt tit infructuosa redduntor quaecumque do voluptatum eùnüiffiUt mtHiMi crtMfw AeAfntet. . . fvi mm et rerum mundanarum contempta profantur sacer­ dote·, qui epuli· dediti existimantur. emUeei Μη·»· * ia fUt foat tti se 0Msto Z«toMt. 11. Parochus vicarios propria in domo hospites In ao differunt d vicariis babitaati sacerdotes, habeat, nisi forsan presbyterii angustia fleri non quod isti· certa tantum ao determinata oommittanpermittat; affecta vare paterno eo· prosequatur; tur officia; verbi gratia, oonfeasionam auditio, misnon ut servo·, quod absit, sed ut fratroa et Christi earum statis horis celebratio, nonnunqaam cateebieministros habeat, honore praeveniens et salutaribus mus vel praedicatio pliqaa, ao» vero generatis» ad dirigens monitis, ut in omnibas vitam agaat sacer- omnia pastoralia munera deputantur. Head secas dotaletp. Caveat ne otio vacent, no in parochia ao vicarii, parocho, qui ipais invigilare teastar, teptatra parochiam absque necessitate vagentur, ° debitam semper praestent reverentis··. ne eam laicis et praecipue eam mulieribus nimia familiaritate utantur. Quo magia ad sacras functione· obeundas flant idonei, curet parochos ut eas frequenter exerceant; eorum tamen in munere sibi proprio ministerium non requirat, nisi infirmitate sliare legitima cassa detineatur: atqao id imprimis observaqdum, si agatur de sacramentis extremae unctionis et eucharistiae deferendis ad infirmos, quorum ipabmet confessiones excepit; saapins enim horum «alutis interest, at temo alius hoc supremo tangatur officio. Tandem, quod maxime notandum, in omnibus bono eis exemplo praeeat, ceveatque ne ex imite- -Λ ' : . ■ * ImL Π. ft. * Aet I, 1. * Hatth.Uni, ». ■ ' t Dscarrva X. Dt ctttdht fntmtieli. Amplissimas Deo gratias persolvunt patres synodi Albiensis, tamdiu exoptata libertate gaudantee in provinciale concilium conveniendi, ubi se mutais iuvantos consiliis et adhortationibus, simul expen­ dant quaenam communitor institui conveniat, ut Dei servitium promoveatur, augeatar pietaa, vigeat disciplina) porrigantur,- si qui sant, abusus, compeecaatar error··, aedificationi utilissima inducatur aat servetar in tota provinoiu, tum in loquendo tam in agendo unitas; atque ita fecilins sacratissimo munere sue fungantur, praeceptis obtemperantes conciliorum generalium, inter quae Tridentinum sic ■ I Tta. m, tO, IX . OOKOmOli ALBUMS, IMO Mi M »1» MO -—:'α -■-—-———-■■■-♦ ·- ** etntur, matare. Ad fhtara previnaino aoatrae eeaeiHa, oMoniataa et theologo·, inritabutar ii om de inre vel aownetadiae iavitaadi arant DaOMTOM XI. aadat ad drataram M Atfria *. Oportet autmi tihan Propriem Mt haiaa ayaodi quota··!· eogaadae rapMra, danre panel Dana eamM inimien aah p *diobjectata, da hia tractaro qaae ia naaqnaqn· dioo * *M afa»,“ et ipee Obriataa tradat „vapMm Dm tt oaei ad reformatione·· moram, diaeipHnao iaataara- a Patri^ nt tit Dim oontio ta omnAtuf1'. tionem, fidei at pietati· iaerameataaaopaotaat Ad ~m Mt vera tteiitia, tancta. catholica at apo- , D earn intcroeao teneatur, praatar capital··», qatauaque inre vel oonaaetadiae vooaadi «aat Porro tot· aynodi dioeoeaaaae aaetoritaa it· ia Daaa ooeietat» sire domeatioao rivo civili· oat aolo epiaoopo reaidet et ab ipao derivatur, at prte- •actor; ipao matrimonii illiuaque perpetui et inbyteria, non decretoria * ood ooaaaltoriam taataaa, dtaaolabÜia nexua iaëtitator, atque per gratiam in oaaibua lore daterminati·, tribui poaait'aat debeat eecrameatalem perfeetor ’·. Ipao mutui· officii· •uffinagium, at a cola epieeopi aaetoritata atatata parente· filii· et filio· parontibu· colligatab ipao aynodalia robur aaam obtineant Contrariam doc­ Mearait padaatet arrfhiata eat *' 1’, at ideo poteatati trinam, a quibôda * propagatam, at μ/Wmm, tama- ' aabditi eaae debent homine·. „mn aa/mn propior hiomroUid aabear^iaom tt JomMmo ktmt AMtott • Coitio» UumoMm" proeoripeit Pine VI, balla tar aoeietaa in aeterna lege ftmdftur, apeciatimqua in praoeapti· inatitiae et caritati· aolidatar. Auctorem Jldri, prop. IX. Ratio a Deo bomini indita, legi aeternae aubdita Mt; imo natur» ana debilia, infirma et per TITULUB III. peooatara obacurata, cuiualibet boni •■pernatarelia eat per ae incapax, at abaq·· revelatione, quae ad De Mo et doctrtaa. C aalntem pertinent ignorat Quapropter ,,μκΜ» IV»DncarruM I. nitaa... ptr Motrm ti tentitt prophttet eliotfiu Dt luHtnii cire· jfdam arrorihna. ftmtMoe ‘ t»M, attat· ordenatirnaaMi· éûpttitiootm tampinn·. doetriMMi Ummib patwri tribuit Mintnrtm ; Articulua I. tt taladam Mtipamtaa Dai JUhit /tnu Chriatau a Appetitio dactrinaa eetbolieer. tota Trimieit... tacoraetaa . . ., atom vitat memQuo mauifoatiaa pateaeant errore· perveniaaimi, /aatiM rinaonatroait" qui aoatri· gmaaantur tomporibae, nobi· placuit Articula» II. quae contra illo· iam definiere concilia, vel catboJQrroree aerei raoenarntar. ' lica edocet traditio, breviter retentare, atque hic, Veatigiia aummi pontificia Pii papae IX adhaetanquam in prooemium, «tabilire: doctrinam tamen modo exponendum, aedi apoatoUa··, cui aoli, taa- rentae, quoa et ipao in aui» litteria eneyclicia proquam veritati· oolumaM, fidei dogmata praofiaire fiigavit et damnavit errore·, eodem ·βη·α, eadem convenit in omnibua aubmitteatee. , mente' eoe aingillatim profligamut et damnamu». β I•at, aawiipalwn, iatiaiaiateitiii, iaaaaiprafiaaetMia at ùuffobüit, PMtr at /Wat at ^porotaa aanatM; Iraa giatdam paraaataa, aad «M «MMtin, mtai—fia Damnamu igitur et reprobamua illud ayateiaa •an Mtnrw atmplae emnana. PUtr · nuSa, fiUtu D philoeophieam, in eohoHa publici· iam · nonnulli· MitomeMUPMn;8piritti»»MMtMabMrofutporittr, anni· nimia * vigeo·, valgo dictum aetaeCMamaM·, •hagaia UUtio Mmptr tt. jbm; BAm p»»tmu, fibn aed melina recentem nfiMiina, deductam e aaaeriu, A Bpriiiu «mcIm preeadan·.· oaaaatat·»- principio unde omnw proteataatium erroree protaelaa tt aaeayariaa, eeemwipatrataa ai aaaatarwi. tMPÎM&îlllMI M SWtàîtflMI) fluxerunt In eo atnt eaim quod ratio ait omnia M9^NraiMM> «tramgo· d· mbtte.eooMtt er port ceiutitutem. „Diabohu ni» tt iMMtHM otii Bom» Mro diaMi MppooUoao ptoenoil."' Quod Ada· peccatum, a aolia protopareatibae eom- wmU. • Coat Ut. IV, cap Brute (Kami, (W, (1718 ot ικβχ xxn, nt]. * - *, (1780 * * I TU. Π. A . deae. UfiA Π (pet. *A MieA Palaael, i· Μ *·ά, at 1808), XXIV, to B). Syaib Athaaaa IbHma COnnl., * Coot Later IV, lap. Jtrauter IMmiL- CweiL, (1778 ot inn xxn. Ml], * MatU. XVI, U. ” Coot Ut TV, gap PtnUUr [Maaai, CmoL, L e.). ·· *11 concilium albixnse, ism Mi w veritati· mfiitn, edootrix atqw maaaua: idaequa A vaut virante·, nullum tea dominii agnaaeaa^, atque aaa impio dirant ilhua imdu ipaum Dai varbnm, pro unira Iago constituant NbartaM iirni1~I. iHnarinana ranam bominam rniaüan ia hana rae oonrapjaoeatiam muadun. . • m. Hira omnia dogmata atqu· myateria, iato et •e emeo vulgo Metet apua ■taartaardtea. ip·· fecta Matori·· ex ration· dimatieate·, et ia boo differentes ab ultimi aeoali ratioaalmtia, qulilla Damnandam etiam · enatemaa horam pectam •impHoitae val roiictebaat vel ia dubiam vraabaat, maioria pietatb obtenta nuper inductam, quao, etei dirant sura aqpMra at MuM faeti «Mat * 1. religionem et oralement non penita· abiieiat, eine Doua oaia habeat at unicam «ubetantiam ceina auctoritatem per- legitimo· pastor·· exercitam . modifiratioaae aaat aniveraa qaao axiatant, vol ut detrectat, et novitate· tradit ab orthodoxa fido rauaam abeoiutam euius tormiara niaaaaariua eat proreo· alienae; docet enim: mundae. Nullam admittunt ravalationem, quatenus 1. De homine, quod non tantum anima oonatet externam aut saparaaturulem Dei manifeatatieuam, et corpore, aed et tpMta ten anpsto, tepeo proinde non primitivam, ( neo moaaioam, neo ahri- quidem, ecd praatfæta Angelic enim peccanti­ •tiaaam. Exeatea et raperadoraada fidei myateria bus Doua pepercit, aed ea conditione ut deoureu accipiunt mythico aena·, atque ia quamdam veri- temporum carnem aeramerent Qui voro huic pro­ I tatam naturalem traducunt, uti aaactiaaimam Trini­ bationi ee «obticere noluerunt, in infero· daemone· tatem ia triplicem ideam infiniti, finiti' et mutuae effecti detrusi anet; eorum rolatioab; ineffabilem verbi incarnationem, S. -De peccato originali, quod ,ah omnibu· in manifoetationem rationi· apud singulos homin··. •ptriMtM seu angalie pemtitrotifam, prinsqnam Unicam et Christi dilectam diruunt eocleeiam, carnem induerent, ftierit perpetratam; aiunt.enim unaqae illius summam auctoritatem ut odioeam ab ipeie, suggerente diabolo, Adamum et Eyam, tyranaidem excutiunt; illiua infallibilitatia privile­ primo· wilioet angelo· incarnato·, ad peccandum ■ gium derident; «aoerdotium, miaieterium spirituale, sollicitato· faiaae; •eptem sacramenta labefactant; fidei symbolum ut S. De virgine Deipara, quod ait angelus inter incompletum habent. Indifferentiam circa omnea fidele· fideliammua, septette crtaTa dictu·! quod­ ■ religione·, utppte simul aeque veraa profitentur; que eius corpua abaque viri consortio in «inu matri· attamen ex hia omnibus unicam conflandam asse ftierit efformatnm, et ideo nullo modo ab originali volunt veram religionem et ocoleaiam, omnem veri­ peocato ipaa ait inquinata;, tatem in «uç symbolo continentem, anum habentem 4. De inoarnationia mysterio, quod solummodo novum sacerdotium, in «inu auo uuiveraoa amplec- carnem et animam, seduco spiritu, Verbum aatentem populo·, et ideo eatholicitatie nomen-sibi ■umpaerit; non totam proinde' homini· naturam. •oli vindicantem, cuiua religioni· in eclectics philo­ 5. Errore· saepius damnato· rénovait·, quod­ aophia iam nunc praelucet aurora. dam introducit lacerdotium aliunde' quam a legi­ Reprobamus etiam illa ayatemata in scholi». Ger­ tima Ordinatione acceptum, cui .etiam participant maniae praeaertim divulgata, quibua edocetur vel c mulierculae. nullam de Deo tradi poaae notitiam, vel Ha Deum e. Tandem, quod doctrina· caput eat, novum intelligendum ut tota natura ait necewaria et pro- gpiritua aancti vaticinatur adventum, quo facie· greasiva evolutio divinat» aubatantiae, tandem ad terrae-iterum renovabitur; aed adeo «pecialem, ut •ui ipaiua conscientiam in homine devenientia, iuxta •icut -Pater uaque ad incarnationem Vérbi, et Filina quae mundi hiatoria eat ipaa divinae aubatantiae uaque nunc regnarunt, aio et praecipue Spirit·· manifeatationia enarratio, et totiua mundi lex inde­ •anctu· uaque ad consummationem aeculi ait regna­ finita· quidam progressu·. tura·. Damnamus tandem et illorum doctrinam qui Artieulua III. unicam admittant aubatantiam, videlicet corpoream ; Monita fwaadem area trrorto praodietoi. ' et eorum qui duplicem quidem aubatantiam agno­ menta·, corporeae apiritualem ita aubiiciunt ut nullo Cum praedicta philosophiae •ystemata non raro modo ih auia upQbua ait libera, rad ab organia ab­ in acholia tradantur, parente· inatanter monito· solute dépendons. volumua quasi de filii· rationem reddituro·, ut ratio circa magiatroram doctrinam invigilent, atqn· ex fi Ii. eoram lectionibua, ·ί non astia probata· videantur, De aselaliaaM alllsq· * elrea acetetatem errertb··. libero· tabtrahaat, ne ingenua· eoram anime· in­ Detestamur pariter et damnamua nefanda to- ficiatur.. Omnibu· autem, et maxime imperiti· ae ctelteu proprie dicti, phatewtartenteH, eramate ] , pauperibna eommendamu·, ut praacavaant ab hi» aliaque id genua ayatemata, quorum praecipuo· mendaeibua magiatria, eia praeaertim qui de refi­ scopus eat novam adatraer· societatem, prementi cienda fundita· societate delirant : quotam ai exiti­ fundita· diruta. Homme· arroram propagatore· alia praevalerent systemata, mox omni * ordine aubprincipii· · rationaliamo accepti» inaiatente·, minim·, verra, ad immense aylvatieoaque mores dedneeramur. a quacumque lege, etiam a lege aeterna, quam re­ E contrario intelligaat, ut in suis encyelicis litteris spuunt, rationem individuam dependentem profiten­ β decembri· 1849 tradebat summus pontifex Pina IX, tur. Deum enim vel negant, ve| eum ipse natare quod „aeaitfimfeta Cbrwtt rotig·· sate nt aan·· aspira confundant ; rationem solam teneat, ut euiusHbot tÔH VtwfaSp mmmm •octetatia auctorem, cninalibet poteetatia.principium; yMWMfel |ΜΓ *Μ> etilNl fît •t ideo, ut innumeri· occurratur mali·, quibua tam fllîftlM WyMMIFp fMuditiei fttMt ut ro*euf îUmw aptarder". Quod ut neminem fugiat, luctuoee preuritur genu· humanum, novam medi­ #Mna tantur aoeiatatif dalinaetionam, naturae homini· ex eisdem litteris radnlo exponant animaram rec­ aiuaque pCopenaionibu· maxima accommodatam : tor·· quam perfecta sit, iuxta catholicam doctrinam, cuiua varo in aaeignaado praecipua· brara eo uaque omnium officiorum et conditionum ordinqtio, «t devenerunt multi, nt impietate ganta· ipaac auperan- quam aapientec omnium utilitatibua divina con­ tee, abeolute aive eoniugala aive doaaeeticum diaeol- suluerit providentia. In primis mira» evolvant rolatioaes, raneti»•imaqua illa iuatitiae et raritatis vincula, quibus > 8am t, B. i ' ■ ..J -Il i I-un. 1.1 I ιιιΐ|»ιιιι»ιι in .m «n ι1.ι·»φιιιιιι.ι in ■impi.w»,, i., ' ι·ί ,μ··ι.iwim.i· ’■ ’ mn. n... i„ ■ ■ '■< ' ji... oorauuM ALBnra, imo «a iat * iiaautaatar dtv« et * un «ta eut1 Dei provida nrdfaatto, et, ta tatami h·· penta· poanaadeea * * dMtn tank atabta atqua -eonaowut, «tata A 4· Mhta·» pretai pauper· * hue rablavtane bmpeuat prwi^ta > quibw aervati·, potam infirmum Matinut, puupari Λν * epitalatar, •■ta abaqua conditionum ittatau, heu *· mm * iavioM pruarmriaat, atque data ·* niipiandi, qunri mutae feta·· tata at pauper * * iat m uniuntur. Hi * dater qaaedaat tater baatiaa * ea·* dition iiajitii: aafl * * humifi etatra; aalia ta aoripieodo rive rotribntiaaa * aire aloameaynam iahoaoretto, at aaadaait * * aa a quibnadam prae­ dicatur. Sun argo divitib * aaeptaa eapltoaat officia, Üfoeque vi opritati· paaperiba· aaltipiHter debitor * * aa kbbohuL Profecto quippa afltaata tar­ ' ■ l m *·ée ipaoram apiritaaMi ataataa «t, oooaparint, * Uforomq dtaite IdaMtar obaaqaaatar, 4 Prablbaa * pariter aa alla· «aat «fMiaatoribaa fetaaaia, qn * * vari atreuaribraat, fitaa, ta erieata a * approbante fori paraaha, aai * primate * Attend· *, paabaat « approbatio , ** ri qaa * ab aaaferitate aaclariaatiMraeaparint, exhibent··. L Ut feteaa a varo feriM * dfotiagaare at riti * «•adaaaaar· aaatingat, apad m habeaat epiaeopi qaoedam aariaaiata * vire·, pfotato at aetoati· •gNgfoa, qui fibre· ad religionem apaataatea aerio axamiMUt, ,· * da hi· ad apiaeopum aoourete referant.' la hoe antea» axami * iadiefo romani * fog ·< rogul *< aaquantar, idaoqua a * apad ae taeaaat β. NuH * aateaq a dare, librum quemlibet ant *, qnin print raaaripa divitiorem eupiditae, taurodaruta vita· •eriptam edat ad, religionem attine ■ commoditatum ■ iueunditatamqM ooaaaetatio, ia l ilted examinandum proprio foei epiacopo protulerit. * paapar at operori * imptiMrieordta, vitae ohri- Laid· etiam pommondamut at eodaaiaatic·· auctori■tiaaaa oKrioram nagligantia, at ia maxima, qui tatia examini aaripta de religione diteereatia iubomnia gignit mala, drop r * aooraa animus indif­ ileiant. 7. In tota quoqna provincia Albienti cuilibet ferent, praaripaaa tant tantarum aociataA par, *inhibe» ae in Inoam adero aut vendere vel turbatioaum oauaM. . * Pauper varo udoeaaat indigantiam auam num - adbibere praatumat libre· ad pioe dtat tire deridabita patienti· at resignation· tolerare, aamqua oorum rive ddalinm deetinato·, uti aont tanetae in talaâa ru * utilitati oonvertera. Non patent ■cripturao texto·, eiuadem eonmentaria aiit annota­ tion··, oateehitmi, mittalia, breviaria, rituum aut •in· apedali erga * divinae benignitati· intentio * . foetum feiaae, at lia earaaat'boni·, quib * adaodif- eadramoniarem oodirée, eaatica, ■ precum formale· fiôilta divitiW·· redditur'rlgfii eoelonni ingnat'. •t alia hafemnodi, niti ab aliwuA apiaeopo approbata. . 8. Ouaaonmqua de texto daaalogi praecepto‘a Noa -aibitreatur temporalem ipeam homini· beatitadiaom ax illi· pendar· opib * qnaa cam tollieitadina viri· aoeteriaatiei· amittentur commentaria, latino quoaraatar, enm anxietate poaddentar, et mox out •ermoM tint ooateripta. '. 9. Quantum librorum, qui noxii aunt, difteaioni dolore amittantur. Imo pad * Chrteto aaiantiapt in monte praedicanti: „Be i * * pauper obatare dabant paatorea animarum, tantum utilium et beato laoobq A lojjtati: .Ntaa Ama tUfit propagationi fava * et operam adhibere eonentur. * pauper m b * numde, dfota m Jlda, « baarod * g Curept argq parochi .ut in tua quilibet paroecia, rtpm, food raproourii Λ * «ilipMta· tef"’ prout dreamitantiae ferent, loeietatem „bonoH Matth. V. (. ■ Ιμ,Π,Α 1 CMetanm, ia ΠΙ ptMMpt. •M CONCILIUM ALBOENBE, I860 iarii μ DtcuTta I. μ* praecedenti, iuxta praedictam indultum, ^bertaeetur pi ssiarrim, fui estem pérora More meuuum mtai- lit ^itiw 1. Cultus, quern Dm christiaai populi exhibera debeat, ta eo ataxiae consistit at diem Domini ennotifioMt; momtaottat igitur fideles teneri quem­ libet, postquam ad aanos discretionis pervenerit, *d mirantr. stagulia dominie» necnon at fade de ptaenepto, integra et denote audiendam, niai adsit * 'tatas ad exeueandum safficisns; eùnqae mima * seditionem tanquam gravissimum et homini cathotioo antiquiseimum pietatis officium habsant BMteooB Aevrf *"aassstw . Moneant tamen, aee ad mimam andiendam, aee ad oessandum ab operibna, quemlibet alla i»r teneri. . Dncnamm III. De publie· euttus décors. » ,Jfibil eet fusd cita» magie ed piriatom et Dei outturn tueidûe ûuiruet, ftmm rarum rite et «ramptam, fui ss dtatao mtatatorta dedieemt."1 Quapropter, d, Meminerint etiam, his sanctis diebus, non sacerdotes et ministri sacras functiones obeuntes ' licera sibi operibna vacara servilibus, ant ilia a sibi quam maxime pietate, gravitate atque modestia subdit» exigera, nisi. excuset evidena neoemitaa, divina exsequantur officia; omnes ab ecclesia prae­ aat in eaaibna dubiis dispensationem ab episoopo scriptas caeremonias accurate servent, decentemque vel parocho obtinuerint. Persuasum habeant legem adhibeant ornatum. Omnia in ecclesiis sint nitida tam salubriter ia spirituale, imo et in temporale et munda; cantus digne et recte peragatur, sitque omnium oommodam a Deo ipao constitutam, non B planus et firmus, non citatus aut clamosus, nun­ impune violatum .iri: nec enim tantum in futuro, quam profanas cantilenas redolens. Haec omnia rerum etiam saepius in praesenti saeculo, variis procurent sacerdotes, non solum in dominicis et plecti solent calamitatibus, qui huius transgressionis festivi * officiis, sed etiam ip ferial ibus; praesertim rei sunt in officiis defunctorum, quae non raro eo cantantur 3. Et cum, pluribus in locis, haec gravissima lex modo, ut, nedum inde augeatur populorum religio,' oblivioni fera tradatur, omnimode atudeant anima­ devotioque excitetur, e contrario sacri ritus ipstimrum pastores et quioumque Del selum habent, eius que tremendum mysterium persaepe fiant ludibrio. adimpletionem promovere,’ verbi gratia, conando, ut Diligenter etiam efforraentur quicumque in ec­ omnes et maxima viri societatibus, in quibus spe- clesia rariis funguntur officiis, Ipsique pueri sive ciatim promittitur dominicae quietis observatio, dent choristae sive aliud in 'ministerium adhibiti. Ab nomina. .omnibus exigatur morum probitas, et pro varia 4. Attendant etiam fideles ad .sensum, quem illa aetate in ecclesia gravitas et reverentia; omnis ex­ insinuant decalogi verba: „Mim«nto uf dism eabbati cludatur praepropera festinatio et incompositus qui­ κκΗβαι"'; et intelligent ad hunc praecipuum libet corporis habitus; vestibus singuli induantur finem aibi iniungi praefatam ab operando oesea- mundis et ad propriae functiones oonveqientibqs. tionem, d0sanctis et piis vacare possint exercitiis, Cantorum pariter sufficiens copia habeatur, et quibus omissis minus Deo grata et' accepta foret hi accurate cantum ecclesiasticum edoceantur. Praeipsisque proficua. Cautissime vero fugiant qttae- q dicti etiam pueri non sint omnino litterarum imperiti. cumquc illos a divino cultu retraherent, uti eomesDicamm IV. eationes, ebrietates, saltationes, tabernarum fre­ De Uturgia. quentationes, profana spectacula et alia quaelibet ad precandum incitamenta, diebus foetis facile.oc­ Cum, iuxta beatum Coelestinum papam, „legem currentia. eradendi etatuat lex euppUcandi“, et periculosissima 5. Nil profecto lugendum magis quam tot Chris­ sit, ex Gregorio XVI, facilitas libros liturgieos tianos supina religionis Ignorantia torpentes videre. commutandi, valde optanda est illa, de qua loquitur Ad illam omni studio depellendqm aut cavendam sanctae memorise Pius V, communio uni Dee una fideles omnes stricte obligantur; et quo facilius illud , et eadom formula preces et laudes adhibens, ut, ad praestare valeant, varia passim sacrae doctrinae mentem beati Pauli, uno ore honorificemus Deupt1. expositiones et hortamenta *dominici et feetie diebus, Itaque, statuit et decernit synodus restituendum, praesertim in missa parochiali, fieri solent. Qua­ statim atque opportune fieri poterit, in tribus dioe­ propter,' ooqpilii Albiensis patres, iuxta commen­ cesibus in quibus nondum usus obtinuit, ritum dationem Tridentinae synodi ’, cum sancto Carolo antiquitate et universalitate venerabilem quem ser­ nCoAortantur omnes et eiagaiee, ee per eieeere alteri· vat omnium mater et exemplar ecclesiarum, Romana eardiae leta Chrieti otasoraa/ otfw obteeteatar, ut, ecclesia. Qua ratione non tantum eadem fide, sed jemeeit aliae sectorias babeeui ubi smiriisetaie eadem cultus forma securius adunati, omnipotenti missos aecrgfcfo tatorssse pssstal, fregueater, t«e- P Deo laudeXOnanimiter persolvemus. meis sattem e/iisjas toleuuiibut futu diebut, ad suam Operam igitur navabunt episcopi, ut, dato idoneo ubi • * CM rerum concursa, breviarium, missals totamque aera commisM .ari, serio Dm poscentur, JSdei chri- liturgiam romanam, iuxta praeacppta summorum ttiaaae nediaeeaiie aHiegue animaram satari pontificum, ad mentem sacrosancti concilii Trideuseriis praseepris erudiantur, ad saarifomma taere- tini emendatam, religioso amplectantur obsequio. ueeuta ùutrçaeter, ed raramfuo /refusntom usum ta diet magie irptemmstaêr" *. Dacmrrvu Π. IDs fettie suppressis. Curent parochi, ut festis illis diebus, quorum obli­ gationem abrogavit indultum aani 1803, nihilominus missa celebretur in suis ecclesiis, ea quidem hora qaae parochianis opportunior erit, illosquo dominica ■'.faoAXX.4 * Sees M, de ref., * . os 4* Synod. üoeees. IV, Ceno. Trid. sees. «. · u-nftdarm etrepdaea aseanue validitate baptismi, iterandus eat sub conditione, μμΜμΜηηηκ, «aaa dittos Mat «aaraMa oto aatostoaes . ' consulto prius episcopo, nisi urgens necessitas aliter /toto aimpuae «ut «Utoa» perraro a» psrtangsrs, to atoaMaaa suadeat. 'Quapropter, statuimus sic sacro fonte abfui appanur», nil tltni fuutt quos» trsniiiiiihs —birihi ~~ luendo» esse infantes exposito», etiamsi schedulam eraesMtosM ftogura. deferant a persona ignota, cui fides adhiberi nequit, Co.vriL. osk.vketo tomus XLQI. » ' CONCILIUM AUBIKN8K, IMO imS M 931 Mi appositam. Idem decernimus de iafaatibus domi a A liberari potsiseent. Porro' illae puerorum ooolaico baptiaatia, aiai indubithater oania requisita feoaieoea noa iocooe et praecipitanter, sed aerio et ad validitatem sscramenti faeriat observata. religioM, at decet, excipiantur; nec ad paschale 3. Infantes aine praescriptis ritibus bapthati, tempos remittantur ; aed potius, ineunt * qüadrage- ad ecclesiam, quamprimum fieri poterit, deferaatar, ■ sima, a pueris incipiat parochus totam familiam ut suppleantur-ritus omissi. Licentiam autem eo- allicere. lemnes boa ritus ab ipsa sacramenti cellatioae sepa­ Dccurnm V. randi, vix ac ae vix quidem ooaoedaat episcopi. De^ prime comsMmowe non nimis protrahenda. 4. Cum perspectura sit, apud hodiernos haere­ In quibusdam paroeciis plures saepius inveni­ ticos. saltem multis in locis, yel aquam rosaceam honoris causa adhiberi, vel unum verba proferre untur ntriusque sexus pueri, qui nondum panem dum alter aquam infundit, vel ratione frigoris solas eucharisticum degustarunt, licet ad discretionis vestes aspergi, vel alio quovis modo perverti ritum aetatem iam pridem pervenerint: quod vix absque essentialem qacramenti, synodus Albieaais, vestigia incuria pastorum accidit. Ex ea negligentia non persequens synodi Meehliniensis, a Paulo V appro­ raro, iuvenes praesertim, totam vitam aut saltem f batae anno lfi07, statuit baptixaados ease sub eon- adolescentium transigunt, quin sacramenti subsidia ditione infantes ab haereticis temporum nostrorum recipiant, aut ad illud non prius accedunt quam in baptixatos, nisi in aliquo particulari casu comper­ peoeatie innumeris et vitiorum coeno volutati. Ideo. tum haberetur sacramentum fuisse legitime collatum. I parochis praecinimus, ut speciali cura pueris invi­ b. Praescribit insuper synndus ut in singulis gilent, eos assidue edoceant et debite disponant, paroeciis habeantur libri, ubi baptixatorum nomina quo maturius sacram mensam. adire possint, ea sci­ licet aetate qua discernere valent cqrpus Domini, ad formam ritualis adnotanda .erunt. . t>. Ab officio petrini et matrinae arcendi sunt et qua nondum vitiis foedati, innocentiam ut pluri­ infideles, haeretici, publice exeommunicati aut inter­ mum retinent. Aetas haec communiter intra deci­ dicti, peccatores scandalosi, uti notorii impii, conmum et duodecimum annum vernatur. cubinarii, aut- qui tantum civiliter matrimonium ^Dkouktcm VI. contraxerunt : excludendi pariter qui non.eant sanae Dr onsuo emtfettionr. mentis, et pueri qui ad annos discretionis non per­ Ne ullo modo coarctetur necossar^ bocce praeservenerunt. tim tempore libertas, parochi quotannis, ineunte DacarrvM III. quadragesima, fideles in eccleiia moneant, omnino De. coq^rmotiowr. eis licere, pro confessione annua, quemlibet ex sacer­ „Sicut homo rntorn spiriteXlem accipit in 'baptismo, dotibus approbatis adire, quin ullam schedulam qui eet ipintulit regeneratio, ile m confirmatione afferre teneantur, eamque monitionem primo tem­ quoti quamdam epüdtualit nites astetem per/octem." 1 pore paschali renovent: verms autem utantur quae Quamvis autem confirmationis'sqcramentum absolute nullam ex ipsorum parte reppgnantiam et molestiam non sit ad salutem necessarium, tamen vehementer redoleant. 8i qua vero, ea de re, gravia exsurgeret optat communis omnium mater catholica ecclesia, ut in eis, quovgpr baptismum regeneravit, Christiani homiqis forma perfecte qbsOlvatur’. Demandamus igitur parochia, ut invigilent ne q'uis ex sibi com­ missis fidelibus tantum aaeramdntum recipere differat aut contemnat: et quando denuntiata fuerit pasto­ ralis visitatio, eos diligenter at mature ad illud difficultas, consulatur episcopus, sine cuius consensu nunquam huic statlico derogandum. i Dsearrru VII Dr viatico ufinittrmtdo. Procurent parochi, ut mature deferatur viaticum periculose decumbentibus, ne quis sine sacramento e vita discedat, aut illud in eo statu recipit in . recipiendum praeparent, confirmationis virtutem et effectus exponentes, et pias dispositiones ad fructus quo vix posset, prae debilitate et sensuum deliquio, uberes percipiendos inspirare conaatee. z noscere quid ageret. Haec enim ai acciderent ex } Dacerrrtr IV. ipsorum negligentia, heu. quantam rationem Deo 'essent reddituri! De confettione puerorum audienda., Meminerint viaticum omnibus in perieulo mortis liaudabilis consuetudo commendat ut pueruli versaatibfis esse administrandum, etiam peccatoribus quinque .tantum iqt sex annorum [+ nati], quamvis publicis."modo signa deiu poenitentiae, et scandalum illorum aetas nondum ad diacretio'nem pervenerit. pro viribufi suis reparent^ similiter, quotiescumque ' adducantur ad ministrum sacramenti, ut confiteri fieri poterit absque metu irreverentiae, delirantibus iam tunc assusocant: non tamen absolvendi, nisi' et amentibus, de quibua prudenter iudieabitur eos adepti sint rationis usum, qui sufficit ad peccandum, habuisse, dum ratione gauderent, praecepta adim^ et eo ipso ad suscipiendum poenitentiae sacramenplendi voluntatem ; pueris quoque nondum ad as­ tum. et nisi materiam in confessione certo suffi­ eram aynaxim admissis, modo mysteria fidei, et im-: cientem afferant. primis Christum ia eucharistia praesentem, noverint. Quoad illos vero pueros, qui ad discretionis Dacamnt VIII. aetatem pervenerupt (idque etiam ante septimum * extrema unctione. D annum saepius accidit), praecipit synodus, vestigiis beati Caroli Borromaei * insistens, ut speciali cura, Docendi sunt fideles, ex catechismo romano. pro aua capacitate edoceantur necessitatem et vir­ „grasurim« peccare eos, qm illud tempus aegroti un­ tutem huiue 'sacramenti, et modum quo ad illud gendi obteroat^ talent, eum, rem omni talutii spe accedendum eat. In hoc igitur parochi, non defibiat amissa, ri.'a ri sensibus carere incipiat; emutet enim, 'sollicitudo pastoralia, ne pueri gratia sacramenti ad uberiorem saeramenti gratiam percipiendam, p/upriventur, et cum salutis periculo in peccatis maneant rimem ealere oi aegrotat, eum in eo adAue integro et torpere assuescant, a quibus ri absolutionis facile mens ri ratio riget, /fdemyvw ri religioeau\ voluntatem afftrre potest, sacro oleo liniatur." Quapropter, patres . praecipiunt parochia, non solum ut in ea re suo • Ct a Them., > ΠΙ. q. TB, a. t, ia corpore. non desint officio, sed etiam grhriter merepent * • Cattoh. esso. TrHeattat • teste. poster., p.9, A personae aegrotis ooaiunqtas, dum, ex saeva pietafe w CONCILIUM ALBIEN8E. IMO ianii S3 934 Operam ergo navabunt episcopi provinciae na graviter decumbentes terreant et mortis proximae A ■ declaratione contristent, eoe periculo exponant sine Albiensia, ut, in sua quinque dioeeeei, quamprimum sacramentorum subsidio ed formidandam Christi instituant tribunal eeeleeiaaticum, cui iuriadietio coatentioaa gerenda committatur. Ia eo constituatur tribunal aeeedendi. Dccgrrra IX. Do metrieioiui wUwtiM·. promotore ot scriba, qui omnes ab episcopo com­ missionem. ad nutum eius revocabilem, aedipiaut Forum istud canonicum pronuntiabit de omnibus Parochis praecipiunt patres synodi Albiensia, ut de matrimonio, cuius sanctitas tantopere confert ad causis ad iurisdictionem contentiosam pertipuntibus, societatis bonum et salutem animarum, sacram doc­ quae ad illud ab episcopo delatae fuerint ; cuius tamen salvum et integrum ius remanet sibi quas­ trinam. saepius ab ecclesia traditam, in memoriam fidelium revocent. Eos sedulo moneant cum Gre­ dam causas reservandi, easque extra formulas et gorio XVI inencydioa augusti 1839. „motrrnsMM>m ex informata conscirtitia dirimendi. radas Meris odmiawrari, ot ocrleoiae promdo saduci ; In his iudiciis serventur, quantum fieri poterit, praooiiMao do ipoo mttdno rnitnu Itgoo babmdat fonnae a iure praescriptae. assa od ocules, risqer parendam Mwcte-aceurafefue; Institutio autem officialitatie quatuor distincta ox fuervna fhyunr) eMacations omninopewdri eiusdem complectatur capita: 1. Compositionem persona­ connaMi eta, rotor oc'tusfs emûociatio . . .; m/oUoto lem ; 2. competentiam sive universae officialitaonitu dadttura esse comtudia guae srf adrrrsas ee- B tis. sive uniuscuiusque membri singulutim ; 3. cauriesiae disciplinam, vd 'non propitiato print Doo, eel aaa et delict· ad hoc tribunal perferenda, poe- ■ telo nejfu libidimo iimgimtw, pain de sacramento naaque canonicas quibus illa delicta plectenda ac de mysteriis, qnqr illo tignifieantiir, ulla teneat erunt ; 4. tandem ordinationem cauaae. id est, sponsos cogitatio." modum quo facta inquiri, reus in ius vocari, causa Pastores igitur et alii quilibet ad quos spectabit, dici, proferri denuntiarique indicium debeant. ^Christi fidelibus eam doctrinam studeant ingerere, s Π ut probe intelligent omnes illegitimum et ptorsus De atlelaliiate metropolitans. nullum esse quodcunque matrimonium in facie ec­ clesiae non contractum; nec aecus ae concubinatus Constituatur pariter similique forma, in ecclesia reos et peccatores publicos habendos esse eos, qui metropolitans, officialitaa altera, ad quam deferantur νοφιη solo magistratu civili contrahere praesumunt. iuridicae appellationes a iudieiis, quse in dioecesibus Quapropter, fideles coniugium inituros avertere suffraganda prolata fuerint, et cauaae ipsius ec­ satagant ab adeundo magistratu, ante diem qua' clesiae métropolitanae, quae ibi nonnisi in prima seee ecclesiae ministro sistere debent, no forte, primo instantia iudioabuntur. De bis autem casibus in quibus appellationes illo contractu inito, ae connubio iunctos haberent, et ad veram matrimonii celebrationem procéder»! auapenaivae sunt, vel tantum devolutivae. teneantur . iuris praescripta, et in primis adeatur bulla Benenégligèrent. Ut autem facilior evadat haec celebratio, et ç dicti XIV Ad militantis.1 plures vitentur difficultates, haec statuunt synodi Dacarrru Ii. patres : ) Dt Oerario dioreooatto pro oacrrdotibou senio eon/eetis, 1. In iis tantum paroeciis fiant bannoruto publi­ out infiraûtatibtu opprtuio. cationes, ύη quibus, sive intra sive extra dioecesim, Oum perpauci sint sacerdotes, qui, demisso propter infirmitatem seniumve munere pastorali, sibi ipsi honeste subvenire queant, et.plerique ih quintum annum excesserit, sponsa vero quae vige­ statu minus convenienti languescerent, ei omni ca- . simum primum. rerent subsidio ; huic gravissimae necessitati eo 3. Ubi ad diversas provinciae Albiensia dioe­ maiori sollicitudine provisum patres concilii volue- ' ceses pertinent sponsi, unica semper sufficiat dispen­ runt. qno carius sandCiusque presbyteris tam bene satio, nempe ab ordinario sponsae concessa. in agro sibi olim commisso meritis devinciuntur: 4. Optandum certe quidem, ut omnea matri­ monium inituri ad illud optime parati accedant, decernunt proinde, ut in singulis provinciae dioepraevia sacramenti poenitentiae atque etiam sancv. ^cesibus existât aerarium, e mutuis coalescens sub­ tisaimae eucharistiae- receptione. Exigant igitur sidiis. cuius statuta in dioecaaana synodo, si opus fuerit, recognita, episcopali sanctione firmehtur. ' parochi afferri solitam confessionis attestationem. Quia vero fere omnes clerici dispensationem a Caveant tamén ne, dum sunt de maiori bono solli­ citi, occasionem iri ^xtremum malum labendi prae- D titulo expostulant, aut titulqm insufficientem beanf; et tanta se gerant prudentia, ut nunquam runt; uhusqdjsq'" — ipso, '— quod ------ ’ deinceps J~-------- pres|ue, eo ordinem susceperit, singulis annis, a die sponsi, quod imprimis vitandum est, omni religione> byteratus —*-------J:_* æio ipsi munus retributione donatum ab episcopo abiectai in publicum scandalum ruant. creditum fuerit, tenuem pecuniam, pro variis retri­ butionibus determinatam, huic aerario conferre tene- ' TITULUS VI. ■ atur. Quisque tamen titulum pro facultatibus, iuxta e Do dlaoipUna. ecclesiae praescripta, sibi constituere pergat. Dkcrktvu I. - Haec eat autem mens patrum concilii, ut illi, quibus committetur aerarii praedicti administratio, De uMtitmda ofjicialitato. non parce et tenuiter, sed potius liberaliter, sicut 9 I decet, tam sacrae inopiae subveniant. Do offielalitate dloecMaaa. DxcartT· III. Ad mentem ecclesiae iuriaque canonici instituta, De tacrrdotilnu qtu, ob n&m ndpam, a tacrit quantum in nobis est, accedere cupientes, officialiarcentor fim^tiomhu. ■ tates renovandas esse decernimus. per sex praecedentes menaea sponsi degerunt1. ./ 2. Maior habeatur sponsus ille qui vigesimum 1 D» vagi· lanea maior, ai nece—ria videretar, habeatta fonrt elatio, «C HUgeM tataria iaqaieitio. iaita praeacriptan noaritfi TrfctaiCiai. km. d+rtf. «Mtr.» oapu 7. f Huiuscemodi sacerdotes episcopus alere non tenetur, nec eorum tempOralibus providere neees- ' Die SO martii 1748. Ï CONCILIUM ΑΙΛΙΕΝΒΕ, 18A0 lanii 93 •Sb ■itatibus, ram a» tit mens eoaoilii Tridentia!*: quo * tamraOaritate paters» proeeqai tot dssiatet, ia •emifam rectam eos reduoeadi, vel ei», quo meliori poterit modo, subvenisndi causa. Qui, si veto resi­ piscant, et omnium vittatam exemplo sceadalum anteaetae vitae reparare ooaeatar, eoe ia aliquod Merum officium restituere licebit epiaoopo, prout ipsi ed Mlutem animarum et ooclesiao boaorem conferre vieum fuerit. Dacama IV. Dt eatibui i» jtMat tittugtunia t* teeMattiM. t^altara Deneganda eet sepultura ecclesiastica: 1. non baptixatis, infideli bu», apostatis a fide, haeretici» et schismaticis publice notie, nominarim excom­ municari» aut interdicti» ; 9. iis, qui aive dictis sive scripti», publice et expre»»e irreligionem aut aoatholicas doctrina» professi «unt. nec dederunt sufficientia poenitentiae signa; 3. ii», qui manifeste mpietate et coram testibus confiteri renuerant; 4. ii», qui mortui »unt in evidenti statu peccati mortalis, ut qui, duello certantes, in conflictu suc­ cubuerunt ; item qui se ipsi occiderunt, si probabilis non possit hsberi ratio eos ad hunc deaperationis actum amentia abrepto» fuiaae; 6. coneubinarii» publicis, quales sunt civiliter tantum matrimonio iuncti, meretricibus publice notis, usurarii» infamatis, quos poenituisse non constat. Quoad caeteros pçccatore» publico», qui catholi­ cam fidem professi, non positive confiteri renuerunt, et «ubitqnea aut improvisa morte oppressi sunt, cum ppssit praesumi eos fuisse contrito» et voluisse confiteri, sepultura ecclesiastica eis deneganda non videtiir. ? MS 9. lasuper, no iunioree presbyteri a laudabili tirocinii rai more sensim desaeeoaat, ei» onus qui­ dem, veram levo in Domino et eammi pretii, im­ ponendum com duximus, ut nempe quotannis, saltem per quinquennium, «rea ree theologica» prias designatas. ' serio et solemn! subiaceant examini, coram duobus vel tribus ecclesiastici * vine ab epieeopo delegatis; quibus praeterea de argumento indidem deprompto sacram orationem accurate com­ positam Mfipto exhibere tenebuntur. 3. Theologicas collationes, iam pridem in ec­ clesia frequentatae et a pluribus annis in variis Galliaram partibus instaurata», in huius provinciae dioecesibus, quae nondum eas suscepissent, quam­ primum inatituendss eme decernimus. Ut vero exinde maxima utilité» percipiatur, volumu» unum­ quemque presbyterum ii» collationibus fideliter adesae, eoque singulae quaestiones propositas, pt plenius diseuti possint, scripto tractatas afferre. Episcopi autem, si quando visum fuerit, etiam per censuras ecclesiasticas, ad collatione» frequentandas renuentem adigent. 4. In saoerdotalibulf illi» coetibus omnia ad nor­ mam sacrorum canonum ita ordinentur, ut^sedifioationi inserviant, pietatem et clericalem modestiam redoleant, nihilque vel ipsa mundana malignitas deprehendere possit, quod sacerdote» Christi in cius nomine congregatos parum deceat. &. Ut ex ii» conventibus quisque, sensu pietatis sicut et fructu scientiae auctu», recedat, brevem quemdam collationem spiritnalem theologicae ad­ jungi et succedere volumus, in qua unus adstantium, officii sibi iniuncti pradinonitu», circiter per horae quadrantem de quodam virtutum et officiorum eoclesigsübonim capite pie et simpliciter disserat, et In dubiis,- quae occurrere possunt, ad episcopum omnes ad renovationem spiritus cohortetur. 6. Cooperatore» nostros denique mopemus et recursus habeatur. ç obsecramus in Domino, ut oppo.-tunam hanc nacti TITULUS VII. occasionem inter se conferendi, mutua exportent D» studiis eoclssiastioia. et sibi invicem communicent eonsilia. ut in paroeciis de medio tollantur abusus, promoveatur religio, et Dscurrrn I. adhibeantur quaecumquo ad Dei gloriam et anima­ Dt taetritotata obligationi itttdio itetatittdi. rum salutem magis expedire videbuntur. „ Labia tactnMt auto^inU tdeniiata, H Itgtm rrgmrtnt ,tt art ritu, gasa aagtltu Doatuu uttrrittnua ttt.fi Ab eo enim aliena non aunt haec lesu Christi verba: EiutU» doest * sums» gtnttt, . . . tmart ' ooutia giattttmgur tatnitti tobu.“ * Ad ha- Dccrbtvn II. Dt trlecbi ohuaaanMt prt teminariit. 1. Prs seminariis ssiasrthes. Eo fine instituta sunt minora seminaria, ut, humaniored litteras edocti, et a teneri» annis ad reli­ gionem et pietatem informati, iuvene» ad statum clericalem disponantur. Peroptandum igitur et summopere curandum, ut eae scholae ab illo cha­ ractere non deflectant. Itaque :. I.,Ad mentem concilii Tridentini. ii soli admit­ autem tamquo divina praestanda, non sola pietas j tendi sunt, de quibu» «pe» erit illo» in sacri» ec­ requiritur, nee sufficiunt rudimenta ecclesiasticarum disciplinarum in ipso limin» status sacerdotali» ac­ clesiae ministeriis esse perpetuo inservituros’. Im­ probat igitur illa pancta synodus seminaria mixta; cepta: verum, assiduo totius vitae stadio a sacer­ dote retinenda est, atque in dies augenda scientia et revera, pia quorumdam laicorum educatione non scripturae sacrae, theologiae dogmaticae et moralis, satis compensatur malum ex minus perfecta iunioimo. ad certo» usque limites, iuxta commissa cuique ram ad clericatum candidatorum institutione pro­ veniens. 8i tamen, pro temporali necessitate, servari muniq, theologiae etiam mysticae, sacrarum canonum et historiae ecclesiasticae. penitus non possit sapientissime illa regula, pauci V. Singulos igitur sacerdotes eaixe hortamur tantum ac vere exceptione digni admittantur, neo eisque praecipimus, ut attendant „l«crioni tt doc- ipsorum gratia ulla in regimine domus fiat imtriiww" sacrorum librorum, et quotidie instent in mutatio. , 9. Receptis alumnis, non ii tentum, qui pravis illis ii» neglecti», quae „fMae»CiOMS prosstinU magit gaum ardificatiaatm Dri, gttat ttf «t JUt“*. moribus esse deprehendentur, inclementer removendi sunt,-sed et illi, qui de regula ab episcopo tradite ■ Ssss. 91, tt nf., cap. β. non curabunt, et eam ex consuetudine perfringent. • Malsch Π, 7. Eos pariter vult synodus opportuno tempore araeri, • Mstth. xxvm, 1». • I Tta. IV, 18, 18. • I Tte. I, A • fima 88, ds r •q/braMmdw. Grande aimul et difficillimum aeminariorum opua ! Grande quidem, cum, in qualibet dioeoevi, ex cleri­ corum inatitutiono peadeat populorum valu· et re­ ligio ; aed difficillimum, eum tenta requiratur in et in vera oui abnegation· exercitati, ut invicem ot eum moderatore temper eoniunctimimi, idem sentinat, idem dicant, eadem mente omnia peragant, •itque illte cor unum et anima una. 6. Inter antiquiore· et telo «apientiaque praeateatior·· magistro·, quatuor vel quinque ab epie­ eopo eligantur, qui opasilium domna eoMtituant, moderatori in regimine advint, atque circa rea ali­ cui» momenti convelantur. 8. Omne· autem veluti cooperatore· dileetiacimoe habeant epiacopi ; condignam ipais rependant mereedem, eornmqne meriti in poaterum vint memore·, modo ia hoc laborioeo n^ere perseveraverint. Onoutruii VI. * D «pandi ratiesM sseysatraram arÿn afauMOV. I. Magna in alumno· bonitate comitateque af­ fluant, nec non dignitate et animi constantia, ut eorum fiduciam et amorem, reverentiamque aimul ac obedientiam aibi certo concilient. 9. Indefesso aelo ardeant; libentiqué animo tempo· et vire· inaumentee, alumnorum consulant progresaibua. 3. Eos artem diacendi sedulo edoceant, verum­ ~ que amorem atudii illi» inspirent, operam dante·, ut «ani rerum aestimatores evadant, et potiua ho­ mine· unius libri quam librorum helluones. 4. Meminerint' ae cuncti· aequaliter debitore· esse; ao proinde eamdem benignitatem et diligen­ tiam omnibu· exhibeant, neo prae cingulari erga spectatiores cura caeteroa negligent. 6. Non adeo tamen de discipulorum progreasu •olliciti aint, nt ea, quae ad eorum pietatem per­ tinent, praetermittant aut parvi pendant: ,,ΜύηΜα enim itptaC, écrites wro at4tfieat“'. Certe pluria eoeleeine 'refert aanctlssimo· quam doctissimos ha­ bere sacerdotes. Pro ipaia igitur saepe orent; ad pietatem eoo omnimode hortentur; privati· et pub­ lici· moniti· ad bonum excitent, et, occaaion· data, aliquid pii auia lectionibus appoaite interierant. Intento animo eemper ct ubique eia invigilent, atu que omni indaatria curent, ut ipaia faeilia et gratiova eeeleaiae miniatro aanetitea, totque doto· eximiae. virtue exhibeatur. fl. Velint denique .magiatri quidquid in eorum Nil igitur hoc opero antiquiu· eme poteet epiacopi·, moribdh inurbanum, quidquid in voce, lectione, quibu· prae caeteri· mandatur aeminariorum cura. Quapropter, ante omnia operam inaumere debent, recitation· acerbum et abeonum adverterint, exemplo ut aeminarii· praeficiant moderator·· et magietroe •t quotidiana exercitatione ta meli» corrigere et ingenio, aoieuti· et imprimi· aaoerdotalinm virtutum reformaro. complexione commendato·. Utinam in GalUia eri­ TITULU8 VH!. gatur domua efformandia magiatria apeciaSter ad­ De vigilantia peetoeali oiroa puerorum tum dicta, .iiaque inatructa medii· quibua fluem anum publicam tum privatam laetitutionem. concoqui poaeit! Dbcutuu oxietni. 1. Interim, in eo aint provinciae epiacopi, ut Cdm, ex bona vel mala puerorum inetitution» aptiore· quoaque auia aeminarii· clarico· praeficiant; eoe, inter veter·· domna alumno·, quantum fieri, tota fere pendeat generationi· mox futurae aalua poterit, eligendo, qui caeteri· omnimode praeeel- aut ruina, et religioni· apud noe exaltatio aut exluerunt Quo facili» ex illi· vera ooalevcat femilia, eidium, huic aaeidu· invigilare tanquam primarium probata· «errentur ooneuotadiM· «t traditie···, ineiitatfoaioque natio non immatotar. 11 Oar. VTH, 1. 1 ,.ΛΛίΜίώ. Ml CONCILIUM ALBIEN8E, 18*0 innii n MS t------------------------ 'Γ--------- ---------- —---------------------- :-------- Stadbaat potin· qnotqaot puellarum ieatitattoai oqBbitndMs pastoralia axareittan habent proviaaiaa A AMlMto apiaaopi. Qaaaobram, aoa oaanea, quibas •e devoveat P··· annteria autem reHgteabe MaiUao, * ill iaatitatio oommiaae eat, admoneat at ia tente eas ohriattanae deetriaaa Mieattom odooero, nae uranate pengendn aula partibas aoa daaiat, aad it· qualeateamquo, aed expliaitam atqae amniboa, ai toti iacunbaat fieri potent numeri» abaolutam; ia «a tradenda 1. Puentibaa ia memoriam revoosmt, ipaia prae summam totia» edaaattoaia puellarum reponaat, ae» oaetoria tantam oaus aaae impositam. dm euim •eae ab illo tramite per qaaalibet programmatum fllioa aibi, aed Dee einaque aervitio addicendo· exigentia· abripi ainant 8. Diampuli diversi anxu» aut diversi eultaa ia sooaperunt Attendant igitar ae pro iUonun aai· ambae rationna» redditnroe, eavenntqne, ne tbba •amdnm «oholam simul non ooavnaiaat Leganda dilectione deoepti, ae nimia facile» praebeant, et, quae •aim nimia experientia constat non pauca virtutum corrigenda eant, praetermittant ; aed potiua tot ao detrimenta ex illa promiacuitate ortam hahniaae. tanti· aeriptarao aaerae mandatia obsequentea, edo­ Si entem alicubi iatinamodi concursus necessarius videretur, pria» recurratur ad epiacopum, qui aoacent filio· nta diaripltee «f c»mptie»» DtM1'* ; sciente· quod iaeouw« 4i *dpHe& m praeeant» gnsdsm niai raro et cante praebebit aaaenanm. InUMmF Λ9Λ fttt fettHi JMÎ Μβ^ΓΦΓΜ · Dscurun /imctaiN jMeeâîiBMMen ttn'citeiii jtr w· * tvAfcnptiMM W *'. atittM filioe ergo ab incuaabulis aenea pietati» lUuitrimimu» et reverendisaimus loaanea-Ionoimbuant, in verbo et opere virtutum exempla illis b praebente·, eorumque vitia non remiaae coeroentoe. phua-Maria-Eugeuiu» do Jerpbaaion, arehiepiaeopna Albienaia, admonet reverendiaaimo· patrea emam 9. Qui etiam ia scholis turn publie»· tam pri­ vati» menue inatitaendi puerae suaoipiunt, ae eisdem qui huic synodo iure intersunt et interfuerunt, ut poat se singuli, loco et ordine ano, ad altare recordentur anbiacere obligationibus, jt aimUem ra­ accedant, et iia, qua· ia hac synodo decreta suat, tionem rodditanoa. 3. Parochia vero et aliie in partem curae noetrae •ubacribaat. Mandat etiam epiaeopi abaenti» procuratori, pro­ pastoralia venientibua plurimum commendanto·, at posita excommunicationi· poena, no ex hae utbo' nobia auxilio aint in tam gravi officio adimplendo. Frequenter viaitent, quae primariae dicuntur, aoholaa, discedat, niai prius, ani epiaeopi nomine, decreta in hac synodo edita suacipiena, illi· subscripserit. et de iia omnibua quae ad religionem attinent dili­ genter inquirant Libro», qui manibus puerorum per­ volutantor inspiciunt; et ai quid scriptum, dictam aut factam deprehenderint religioni morumve in­ tegritati nocivum, corrigant, ai poaaint; ain minus, episcopum certiorem faciant 4. Praecipimus pariter viri» eocleaiaaticia, qui iu •cholis aecundariia vereantur, ut seduli aint de atadentium vitq, nec non de ii», ^quibua instruuntur ç doctrinis et disciplinis, noaque citiua moneant ai quid sanie moribus et fidei adversetur. 6. Libro» in hia scholia adhibito» praecipuam censemus exigere episcoporum vigilantiam, ut quot­ quot casent aliqua ratione eoolesiae catholicae in­ fensi eiusvc doctrinis minua conveniente», omnino arceantur. Si enim univeraia Chriati fidelibua teotionea malas gut periculosa· vitanda· eaae denun­ tiamus, quanto magis a pueris removendae, qui, indicio nondum dffonnato, facilius venenum ebibunt Igitur ea de re gravissima, «altem semel in armo, sedulo percontetur episcopus. 6. Generatim, ubi ipei compertum erit cor­ ruptelae periculum, malo, antequam invaluerit citius occurrat, eique 'prudenter'medeatur: quod ai effre­ nata esset licentia, eam strenue coerceat ad om­ ni» remedia confugiens, tam humana tam divina. 7. Commonebunt parochi puellarum inatitutricM p ut earum sexui et conditioni accommodata aint prae­ cepta et documenta, prudenterque in earum veatibus prohibeatur quidquid mundanam vanitatem re­ dolet, et a simplicibus familiae, in tjua natae sunt, moribus nimis est adienum. Obstabunt parente·, ne filiae superfluis adornentur disciplinis, quae nec ad pietatem nec ad animorum cultum prodeaaent, imo potins nocerent; qnalis foret accurata gentili­ tatis fabularum aut etiam hiatoriarum notitia, quae de caetero tare nulli, ad munia aibi in posterum obeunda, eaaent auxilip. * Bpkss. VI, < • Bsbr. XQ, 11. v Daosurrtm de Nos loannes-loaephua-Maria - Eugeniu» de Jerphanion, arehiepiacopua Albienata, de amenas re­ verendissimorum coepiaooporum comprovincialium, proximum provinciae Albienaia concilium anno 1833 celebrandum osm decernimus. DKtrrts ds fia» ceaeilü. Nos loannea-Ioaephus-Marig; Eugenia· de Jerphanion, arehiepiacopua Albienaia, de consensu coepiacoporum nostrorum, ad laudem Dei omnipoten­ tia, huic eoneilio provinciali finem imponimus. SttbtcriptioHft tpùeoporm *. Nos loannes - losephus - Maria-Eugenius de Jerphanion, arohiepiaoopu· Albienaia, de consilio et asaensu reverendissimorum coepiscoporum nostro­ rum subscripsimus. . t I.-I.-M.-Eugenius, archiepiscopns Albienaia. Ego loannea-Franciscus Croisier, epiacopu· Ratheneiisis, consentiens subscripai. t loannea-Franciacua, epiacopu· Ruthenenaia. Ego loaunea-Iaeobue-David Bardou, epiacopu· Caduroensia, consentiens sabacripai. f loannea-Iaeobua-David, epiacopu· Caduroenaia. Ego loannea-Autonius-Maria Foulqaier, apiaoapna Mimatenaia, conaentiena anbacripai. t loannea-Antoniua-Maria, epiacopu· Mimatenai·. Ego Ludovicua-Maria-daato d AIddguier, vicaria· generalia illustriaaimi ac reverendiaaimi epiacopi Elnenaia, eiuaque procurator generalia ad omnis deputata·, ipaina nomine interfui, et omnis st sin­ gula in hoc concilio Albiensi acta, decreta, adita et promulgata, eiua et eccleaiae ause nomine recepi. Ludovicua-Maris-Gpato d’Aldéguier, vicamna ge­ nerali· Elnenaia, procurator. ACTA CONCILII'. APERTIO CONCILII. Anno Domini I860, apoatolicaua aedem tenento politanaun Albienaia oocleaise occupanto illuatriaaimo et reverendiaaimo dptaînb. domino lonaae-Ioaepbo- •ammo pontifioa Pio papa IX, aadam autem aaetro- Maris-Eugeoio de JerpluAion; quoaiam per tem- 343 CONCILIUM ALBIKN8·, 1860 iuaii S3 ~ • · f t____■___ . -· , 844 poram Boot difficillimarum circumstantiae, Deo· ι inchoante, motoris proseqnentibus, bjrmnos Fans optimo maximo conaia ad huao flnam diapoaente, orotfsr, adioota oratione J démitw, ut ia pontifical! data eat iam die desiderata provinotaloe sytoodos babetar. * Postea, eodeate archipraesale ia grade altaris, iuxta saaetiasimas ooelssias logos oogendi tibortaa, ab eodem ilhwtrimimo praesuis, par titterao 15 die dono ad altare ooaveroo, exposito eoram ipoo evanaprilia dataa, eouvooetum eat primam quod unquam goUoram Hbro ot eroeta , oraee arehiepisoopali, in Albienai eocleeia, ex quo in metropolim eroeta' 'castoris episcopis ad ipsum convents ot circumoat, habitum ait 'provinciale coneilium. Quapropter, sedoatibus presbyteris, aoquoatia ab 00 significata indictionis litterio promptius obsequentes, et novam . eant: 1. Reveroadimfasuo Elnensis episcopus, nt supra illam libertatis ecclesiasticas profectam cam gaudio suscipientes, ad Albienaom dvitetem perrexerant epi­ diximus, in dioecesi saa retentus, magpumquo sui ocopi Mfltaganei, soi Hoot: illaotrimimae et reveren­ doaideriam omnibus faciens, procuratorem eoum dissimus dominae dominae loanneo-Franeiecu Croi- . constituit ot ad concilium destinavit praedictum sier, epiacopnoMotbonenoie; iihntriaaim» ot reveren­ reverendum dominant Ludoyieum-Mariam-Gastonem dissimus dominas' dominae Ioannas-laeobaa-David . d'Alddgaier. Eius procurationem examinarunt do­ Bardou, episcopus Caduroenais; illustrissimes et re­ mini epieoopi, atque omnido validem agnoeeeatm verendissimus dominos dominas loannes-Antonius- statuerant eum sub hoc titulo admittendum et ad­ Maria Fonlqaier, episcopus Mimatensis. Cum autem miserunt: ia omnibus igitur quae episcopalem aetas provectior infirmaque valetudo illustrissimi ae B characterem non requirant, uti valebit iure suf­ reverendiaeimi domini domini loannb-Francisei do fragii. 9. Pariter recogniti sunt singulorum a capitulis Saunhac-Beloaatel, epieoopi Etaeneie, obstiterit, ne ipse ex longe dissita dioecesi ad concilium accederet, oathedralibus deputatorum tituli, .ideoque admissi reverendum dominum Ludovicum-Mariam-Gastonem ut légitimé, eloeti : Pro capitulo Albienai: domini loannes-Felix d'Aldéguier, vicarium generalem suum et archidiaconum, ut procuratorem suum et vicos suas geren­ Treilhou, Petras Moutou et loannee-Bonifaciustem, ad hoe plena potestate instructum looo sni Claudiua-Victor Oastrenc, canonici; Pro capitulo Ruthenensi: dominus Philippus intéresse copcilio voluit Die igitur iunii vigesima prima, ad vesperam, raffraganeoram episcoporum Trduiolet, canonicus j. Pro capitulo Cadurcensi : dominus loannes-Mariaupuqquisque, Campanarum festivo sonitu adventum eius annuntiante, atque fidelium turba benedictio­ Ludovious-Vietor do Laroussille, canonicus; Pro capitulo Mimatensi: domini losephus Com­ nem ipsius aeoeptqra occurrente, metropolim in­ gressus est, a venerabili capitulo, habitu chori vestito, manded, vicarius generalis, et loannee-Ludovieus extra foret * receptus; splendidosque cantus organo Jaffner, canonicus; Pro capitulo Elnensi: domini Hieronymusmodulante, in inferiori gradu altaris riaioria ali­ quantulum flexis oravit genibus; deinde a digniori­ loannes - Michael Pujade, parochus ecclesiae bus capituli ad palatium archiépiscopale ductae oathedralis Elnensis, et loaOnea-Petrus-Thomas est, in quo reverendissimus dominus archiepiscopus c Fines, canonicus. . ' eum, qua docebat, comitate et fraterna hospitalitate Admissi sunt insuper a singulis e| opis * adexcépit. Convenerant simul in praedictam metro- sciti theologi et oanonistae: polim uniuscuiusque dioecesis cppituloram delegati, . Dominus losephus Caysac, vicarius gpneralis nec non theologi atque canoniotae qdoo singuli prae- Albieneie ; Dominus Petras Bourdarie, presbyted congre­ eules senum habere aut 00 mittere consuerant Quibus omnibus iam in civitate Albienai praesen­ gationis Missionis, moderator maioris seminarii Aï­ tibus, primum habita est hora nona matutina diei, bietads; *99 iunii, pridie scilicet dominicae V post Pente­ Dominus loannes-Ludovicus-Vincentins Maffte, costen, primae spssioni assignatae, congregatio par­ parochus ecclesiae Sancti Benedicti civitatis Ca­ ticularis domini archiepiecopi et dominorum epi­ strorum ; Dominus Guillelmus-losephus Rivières, parochus scoporum, in qua determinata eunt quae eadem die ' in congregatione generali praeparatoria erant ex­ eeolèsiae Beatae Mariae Rapistani; posita ;, deinde statutum fuit sequens decretum ad Dominus Guillemus Delteil, presbyter congre­ valvas sacelli archiepiscopalis palatii oonfeotim gationis Missionis, theologiae professor in maiori affigendum : seminario Albienai ; Dominus Basilius-Iosephus Abbal, vicarius gene­ Illustrissimus et reverendissimus dominus dominus archiepiscopus Albiensis et reverendissimi domiai ralis Ruthenensis; epiacopi, patree ooncilii, mandant ot praecipiunt uni- _ Dominus Benedictus Georjon, presbyter congreversia et singulis, qui concilio provinciali de iure vel u gationia Sancti Sulpltii, moderator maioris semiconsuotudine intéressé debent, ut die 93 mensis narii Ruthenenoia; s Dominus Francisous-Maria-Cyprianus Ddrappi, iunii anni 1850, hora 3 post meridiem, in palatio archiépiscopal! Sistant se pro congregatione ge­ vicarius generalis Cadureenoia; Dominus looephuo-Maria Bardou, canonicus et nerali in sacello dicti palatii habenda, et u( pro­ curatores ot deputati procuratoria ibidem exami­ vicarius' generatio Caduroenais; Reverendus pater Amabilis du Bourg, socie­ nanda afferre non praetenmttant. De mandato illustrissimi et reverendissimi do­ tatis-lesu. 3. Hio statutus fuit procedendi et sedendi ordo : mini archiepisoopi Albiensis: Berbid, canonicus secretorius. ' Singuli episcopi eum ordinem tenebunt quem ipsis assignat priorités aut postériorités consecra­ I. (ONGRBGATIO OKNBRAUS. tionis episcopglis. Procurator vero episcopi Elnensis Eadem die, .33 iunii, hora tertia post meridiem, post omnes episcopos, eodem tamen ordine, in sella convenerunt simul cum illustrissimis praosuHbus in non autem in faldiatorio, sedebit archiepiscopalis palatii sacellum, capitulorum depu­ Capitulorum dpputati eumdem inter se tenebant tati atque theologi omnee; et praemonente reveren­ ordinem, quem tenent ecclesiarum suarum praesules dissimo arehiepiacopo ut omnes studerent fervidis aut qui eos repraesentant, praetermissa omni quae­ orationibus concilii seriem iavare, ructatas eet, ipoe stione wee uaiuMuiuoque ràMm dignitatem. « Mt CONCILIUM ALBUMS, I860 iaati 3S »4« Theologi pariter eodem inter m ordine proee- * aatiphona Sui tarai, et finii congregationi imposident, quo praesule· a quibus accmiti sunt tU Mt 8E88IO PRIMA. Nulla autem tali praeeeripto eohritar ant prae-' Die vigMima tertia iunii, dominica V post Pente­ iudicdter quaestio de dignitate, que aliunde mocosten, hora pridie assignata, nempe septima cum 4. Blinde proposuit illustrissimus arehipramul dimidia matutina, convenerunt in archiépiscopale promissum sequens ab omnibus praestandum : palatium omnM qui concilio interfaturi sunt, sin­ . „7Veeutt· me nihil su si * qw· dicuntor, stas ta guli reste ehorali induti, moneta scilicet et rocheto; moxque adfait clerus metropolitanae eeelMiae, et eonprefatiouo jtiunH euali eAe in conjrepatioui isi particularity», usas rvestatairem, quod ponit dt- omnes, praevia cruce capituli, ordine instructo pro­ trahere «si rswrsntMe concilio debitae sri honori cuira· cesserunt. Porro episcopis praeibat reverendissimi eis personne. /Vomitto tamqsur me nulla decreta concilii episcopi dnensis procurator, cappa indutus; seque­ ecriptie puHieif iM/thtrmi, antefuam tppie demon­ bantur ordine pridie determinato reverendissimi data fiierint reeerendieeimontm patrum auctoritate." episcopi, mitra, cappa, baculo pastorali insigniti, Tunc omnes, elevata dextra manu, stantibusque medii inter duos capellanos : ultimus incedebat, presbyteris, simul dixerunt: „ Promitto." illustrissimum métropolite, suis ministris crueem 6. Perlecta sunt decreta de aperienda synodo; archicpiscopalem et alia insignia ferentibus, ut in do modo oieendi ia concilio; de fide catholica pro- solemnioribus festis, stipatus. fitenda, quae, cum nullam difficultatem moverint, B Ubi in chorum metropolitanae ecclesiae deven­ tum Mt, litaniis sanctorum, quae iuxta caeremoniale rata habita sunt. decantabantur, fine imposito, ad sacrum in pontificiis Porro in decreto de modo rioendi in concilio con'stituti sunt varii synodi officiarii, scilicet: celebrandum vestimenta induit dominus, dominus Promoter: dominus Caytac, vicarius generalis archieptseepus. Clerus autem in stellis dispositus Albienaia ; est, ita ut ex utraque parte chori caput occuparent praesules. Vice-promotor : dominus Abbal, vicarius gene­ ralis Ruthenensis : Inter sacra, quotquot erant episeopi et alii con­ cilio adfuturi sacram eucharistiam a domino domino Secretarius: reverendus pater du Bourg, pres­ byter societatis lesu ; arehiepiscopo distributam acceperunt. Sacro peracto," omnes -processione instructa in Subsecretarius : dominus Delteil. presbyter con­ gregationis Missionis, theologiae professor in maiori altam navim^e contulerunt, et sedente contra altare reverendissimo praesule metropolitano, coram se seminario Albiensi ; Magister caeremoniarum: dominus Mahuiiès, expositum habente evangeliorum librum, erçctamque crucem archicpibcopalem, versus ipsum episco­ ecclesiae metropolitanae. Albienaia canonicae. pis sedentibus, aliisque circumpositis, recitatae sunt Adiutor magistri caeremoniarum: dominus Hénon, presbyter congregationis Missionis, historiae cum cantu variae preces a caeremoniali praescriptae. Ad clerum et plebem ih plena navi confertam, , . ecolesjastioae professor in maiori seminario Albiensi. 0 super bis verbis: „Erit antas uti multa concilia Designati sunt etiam testes synodales; Ao ecclesia Albiensi ; dotninus Treilhdu, caconicus; eunt" *, sermonem habuit dominus dominus archiPro ecclesia Ruthenensi: dominus Georjon, ma- episoopus, conciliorum provincialium institutionem, scopum, utilitates plurimas commemorans, ecclesiae ioris seminarii moderator; Pro ecclesia Cadurcensi : dominus Diruppé, vi- Albiensi et omnibus eectesiis Oalliarum illa instaurata gratulans, varias quaestiones in praroenti synodo carius generalis ; Pro ecclesia Mimatensi: dominus Commandrd, tractandas exponens, obsecransque fideles, ut pre­ vicarius generalia; cum suarum subsidio laboras concilii iuvarent. Mox, e suggestu prolata sunt decreta de ape­ Pro ecclesia Einensi : dominus Puyade, parochus ecclesiae cathedralis. rienda eynodo; de modo ta eynodo visendi praeOrdo quoqqe diurnus durante concilio servandus, ocribendo; et [de] profectione fidei emittenda; quam revera emiserunt omnM iuxta praescriptum ordinem. hoc modo praescriptus est: Hora quinta cum dimidia, dabitur signum ad ' * Quibus rite absolutis, cuncti, ordine processionis in­ . turgendum. Tum unusquisque vacabit orationi structo, in maius seminarium se receperunt, in quo sequentes habitae sunt concilii operationes. mentali, horarum recitationi, aliisque piis exercitiis. Hora septima, missa synodalis. Π. CONORBQATIO GKNERAU8. Hora octava, ientaciilum. Hora octava cum dimidip, congragationM par­ ticulares. , Hora undecima cum tribus quadrantibus, examen particulare conscientiae. Meridie, prandium quod sacris lectionibus oonpietur. Visitatio sanctissimi saéramenti. et relaxatio. Hora secunda, finis ralaxionis. Hora tertia, congregatio generalis. Hora sexta, congragationM particulares. Die vigesima tertia iunii, hora tertia post meri­ diem, habita Mt in aula seminarii Albiensis secunda congregatio generalia, illustrissimo ac raverehdiMimo domino domino arehiepiscopo Albiensi praesidente, cui adfuerunt reverendissimi domini domini episcopi, deputati capitulorum provinciae, ac theologi et ca­ inonistae. Post orationem Adsantw, ette., dominus dominus illustrissimus ao reverendissimus archiepiscopus Hora septima, coena, eodem ac prandium modo. Visitatio sanctissimi sacramenti, et relaxatio. Hora octava cum dimidia, oratio vespertina communia. Demum indicta Mt prima ternio solemnis in eras&nam diem, convocatis omnibus in palatium, huiusce congregationis scopum indicavit, in qua va­ 1 riae congregationes particularos constituendae erant, i ut ipsis quaestiones examinandae committerentur. ’ ISic autem istae congregationes institutae fuerunt: archiépiscopale ad horam septimam cum dimidia. Quibus persolutis, et monente illustrissimo arehiepiscopo ut totum huiusce ooneilii gravissimum ne­ gotium piissimae matri Dei genitrici, ecclesia· sia- PraMM: reverendissimus dominus dominus ar­ chiepiscopus Albiensis. * ' VicM gerens praesidia: dominus Ddruppd,-vica­ rius generalis Cadureensis. ’ gulari patrona·, instanter commendatur, recitata Mt >VM& J « 1. Congregatio de decretu. 1 Prsv. XXIV, A l-îSL· 'i.-;.',.--w&ÉL Theologi st saaonistae: .reverendas gâter Λ» Bourg, societatis lean; dominns Goorjon, moderator seminarii Rathenensia; dominas Deltoil, professor theologiae moral» ia seminario Albieesi. 2. Congregatio dt ctiutitatittt μΜη tt AtifWvAte Pracsao: roverondisrimaa dominae dentina epi­ scopus Ruthenonsie. Viteo gerent praecidis: domigua Boardarie, temiaarii Albiensis moderator. Theologi et canoniatae: dominua Bardou, aanonicua ecclesiae catbedralia Cadnroeaaia; dominas Tri * molet, canonicae ecclesiae cathadralis Rutheaeasia; dominua Rivibree, · parochus eocleaiae Beatae Mariae Rapietani.. 3. 94» CONCILIUM ALBIBN8B, 18M inii η •47 ‘Congregatio do.édita dMne «t aacmwafw. IV. CONGREGATIO OKNBBAU8. Die vigesima septima iunii, hors quarte poraoridiaaa, ia eongrogutione generali eoaëoderunt, illu­ strissimo m rovercndimimo domino domino aroMepteoepo praeside, roveronditeimi patron ooncilii, praesentibus omnibus canonicis, theologia et canonietie. Antequam proponerentur quaestiones agi­ tandae, domiant dominae arehiopiuoopu eam maxima benevolentia adhortatae eat dmaea, ut libenter manifmtarent aaam eeetratiam circa rea enucleandae. Deinde suocoteivo propoeita faerant decreta ie· quontiq: 1. ds epMo^wrwa dignitate ot ohligationiiut; 3. da meiropolita»» «t 3. de pnobgtrrie; 4. de stadiis m maiori srmisorio. Othnee singulatim interrogati eirea unpmqnodquo decretum, suam aeneum declararunt, et postea dimissus eet conventae. ■ Preeeee·: reverendissimus dominue dominae epi­ V. CONGREGATIO GENERALIS. scopus Cadureenaie. Die vigeeima octava iunii, praefuit congregationi Victe gerent praecidit: domiant Abbal, vicariat generali quintae reverendissimus dominua dominua generalia Ruthenenaie. arcbiepiaoopue, consederunt reverendiaaimi patret, Theologi et canoniatae: dominue Maffre, paro­ chus ecclesiae Sancti Benedicti civitatis Centrorum ; 'praeeenteaque fuerunt omnea canonici, nec non theologi et canoniatae. Facta prece solita, propoeita dominue Pujade, parochus ecdeaiae cathedral *» Si­ nentia; dominue Jaffuer, canonicus bocleaiae eatho- fuerunt decreta: 1. do parochi»; 2. do oâenrüo ot tacérdotihno habituafio; 3. do eopoUanio; 4. do con­ dralia Mimatensis.' dito prooineiali; 5. do oanetijieatione diei dbarimeoo 4. Congregatio ot fntonua. Annuente domino domino archiepiacopo, de tludii» oeeietiatUei» ot eirea tcholai eigilantia. unusquisque tuam sententiam aperuit circa illae tanti Pransos: reverendissimus dominua dominue epi­ scopus Mimatenaie. Vicea gerens praeaidia: dominât Cayiac, vica­ rius generalia Albienaia. momenti quaestiones, et, prbut voluit, argumentia fulcit 1 Deinde absoluta eet con^egatio. Praeaea : 'dominua d'Alddguier, procurator reve­ rendissimi domini domini epiaoopi Elneasis. Vicea gérons praeaidia: .dominua Caatreoc, ca­ nonicus eccletiae mdtropolitanae Albienaia. Theologi et canoniatae: dominua de Larouoaille, canonicus eccletiae cathedral» Caduroeaais; demi- Hora septima matutina, omnes patres concilii, cum dappa, mitra, et alii in habitu chorali, in aulam SESSIO SECUNDA, Theologi et oanonittae: dominua Commandrd, Die vigesima nona iunii, qUae erat featutn tanevicarius generalia Mimatensis ; dominua . Treilhou, canonicus eccletiae metropolitanae Albienaie; domi­ c torum, apostolorum Petri et Pauli, celebrata eat secunda ternio, in qua promulgata aunt decreta, nue Moutou, canonicua eiusdem ecclesiae. quae in praecedentibus-oongregationibus praeparata et di tourna fuerant. 5. Congregatio , da dttrijdiM oodeeiaotiea. nui Fines, canonicus ecdeaiae cathodralia Eluentia. Hia peractis, congregatio generalia finem habuit. ΠΙ. CONGMGATIO GENERALIS. Die vigqitima sexta iunii, hora tertia poet meri­ diem, praeside illustrissimo ac rereréndiasimo domino domino archiepiscopo, habita fuit tertia congregatio 'generalis,' ini interfuerunt omnes patres concilii oum canonicia, theologia et ' oanenistia. In illa satem. propoeita fuerunt decreta quaedam, in congregatio- ‘ nibna particularibus praeparata. Primo, oum magno piétatie sensu audita' fait sib omnibua propositio decreti da oonaeeranda proeineia .Mhianoi eaatoiiwmi conii loou Chrioti, aoe mu eordi purMno Mbtmm genitrici» Dpi; item decreti, quo reverendissimi pa­ tres enixe et humillimis precibus rogant sammum pontificem, ut dignetur definire, tanquam .dogma fidei catholicae, sanctissimam virginem Mariam con­ ceptam fuisse absque peccati originalis macula. IBs duobus prioribus decretis nihil obieotam est. Deiada propoeita sunt decreta; 1. dt oooluia ot do .*ta» forma; 2. da auetoritaio aummf pontÿloia; B. dopaMidi eu/tat rftcQrj ; 4. Ηίκ àwwnèmA g S. 4 * 4μμ1μμ Unusquisque, prout voluit; suam manifestavit asa'tontiam circa haec decreta, et congregationi finh fait impositas. k seminarii convenerunt, unde, cantando litanias, pro­ cesserunt ad eiusdem seminarii sacellum. Primi incedebant levitao et clerici, deihda theologi et canonici, tandem domini domini episcopi. Mista aine, cantu celebrata fuit ab illustrissimo et reverendissimo archiepiacopo, in qua patres, omuesque concilio adscript! eucharistiam a cele­ brante receperunt. Post mittam, peractis ritibus in oaeremoniali praescriptis, promotores concilii, praecedente caeremoniarum magistro, petierunt ab illuatriasimo ao reverendissimo domino domino archiopiscopo promulgationem plurium decretorum quae diebus praecedentibus praeparata fuerant Tune secretaries, aeoeptia decretis, cathedram ooncionatoris ascendit, et statim alta voce pronuntiavit solemnem formulam: In nomine aaaetes at indieidaao 7>ûüàtis; *pootee legit decreta ; de oeelaoia ai ybrsMip dt Màtoritatt mmum dt «MtrqratitaiM tt dt MMmfotwn Ümm ttddit μμμ4μ4ϊ * dt ' itttdiit tu ommW MVMp dt ttttttptitnt * iettttiltit btettt dtyitit dt digtiittdt tt mtwi* t^ti^tdittdbtit j* dt ftttbffttrit / dt ttftUetdt f dt ti· ttuiit tt tectrdttihit hMtveOe; dt cttcUit prêt· ** titO» Post lectionem aniueouiuaque demti, «ub•énroUiio·, magstri caeremoniarum adiutore ooasftntna, primum ab iHtutrimimo domino domino archispisoopo, deinde a, reverendissimis episcopia quaesivit an placeret decretam; qui omee respon­ derant; Flaoat Tuae reverendissimus arohiepisoo- . pes dixU: Hptdf jriMwnmt patridiwj Doo ip&ar M· CONCILIUM ALBDEN8E, 1Μ0 huit SS * MO agendas Mmt gratiae; omneeque ua voce rospon-Ae secretariis accessit ad illustrissimum metropoliderant: Dre gratis·. taaum. · manibus «ia· aeeepit decreta que ia con­ Hae promulgatione peracta, quae una hora eum. gregationibus praeeedentîbaa discussa faprunt, in dimidia duravit, vinum eat patribus tertiam sessio­ suggestum ascsndit, eaque perlegit. Decreta autem nem indici dio secunda iulii, qua Visitatio beatae haee tant: de baptiomo; de eeiÿtrmotiotw; de eae»Mariae virgini· celebrqbitur. Tunc, benedictione ytalMIW JMffWIMI * ΜβΜΜΜΙΟΙΙ aolemni a reverendissimo arehipraeaule data et in­ •Μ sutu protrahenda; de omeno oonfeotiotu; de dulgentiis quadraginta dierum concessia, priori or­ ■notice mûtiàtrcndo; da «tourna wwctiooe, da motoidine discernere omnea. moml celebration·; da detoeto alunmonm· pre eemsnariw; de oHtdiie m mmorihtw sramerits; do dirreVI. CONGREGATIO GENERALIS. tonbu· et profouoribu» eeminariorum informandi»; Dominica sexta post Pentecosten, quae fuit dies d» agendi ratio»» magietrorum erge alumno»; de trigesima mensis iunii, sexta congregatio generalia vigilantia pastorali eirca porrorum haa publicem habita est, cui praefuit illustrissimus ac reverendis­ ttas prieafom iastitatioaem,- de parochi»; d» vicarii»; simus dominua dominus archiepiacopus, consedenti­ gtneralibtu, archipreobgteri» et decarno, beu vicarii» bus dominio dominis episcopis, praesentibusque ca­ foratui»; de poblici culte» decore; de litergia; de nonicis, theologis et canonistis;. in hac vero plura hodiernis circa fidem erroribu», etc., etc. Collectis a secretario suffragiis, illustrissimus archiepiacopus decreta promulgata sunt, in congregationibus parti­ cularibus praeparata et discussa, nempe: 1. de bap- I declaravit decreta placuisse patribus, Deoque agen­ ti»mo; 3. do cos/rsrion· puerorum oudirnda; 3. do das esse gratias ; et Deo gratiae responderunt omnes. osotico mamstoando; 4. do prima commumone non Tandem, postulantibus promotoribus concilii, indicta fuit quarta et ultima sessio pro die tertie iulii: masse differenda; 5. de confirmatione; 6. do litergia; et data benedictione solemni, perfecta est sessio, 7. de oacordotibu», pui ob esum nlpati e seen· ar­ centor fimetiouibu»; 8, do freti» mppreuit; 9. do cunctiquè ordine a oaeremoniali praescripto re­ cesserunt. wienie et abotinentia; 10. do synodo dioecetana; 11. de ùutitueuda officialilate ; 13. de catibn» m SESSIO QUARTA. gtotow deneganda tot oeputtura oodestostiea ; 13. do Die tertia iulii, celebrata fait quarta et ultima vicarii» feomliiu, do afohipreobgterio et decani» soar storrtw foratui». . De his omnibus inquisitae fuerunt sessio concilii. Hora septima matutina, illustrissimus ac reveren­ adstantium opiniones, ot dimissa est congregatio, dissimus domiaps dominus metropolitanus, reverendis­ VII. CONGREGATIO GENERALIS. simi domini domini episcopi, canonici et theologi cum numeroso clero a seminario maiori in ecclesiam metreDie prima iulii. hora quarta pomeridiana, prae­ politanam convenerunt. Ibi ' solemniter celebrata sidente illustrissimo ac reverendissimo domino domino fait mima synodalis ab illustrissimo archiepiscopo archiepiscopo, consedentibus reverendissimis patribus, adstantibusque canonicis, theofogis et canonjstis, in choro maiori Sanctae Caeciliae. Perfecto sacro, habita fuit septima congregatio generalis, in qua q omnes processionaliter devenerunt in altam navim proposita fuerunt decreta: 1. do deleetu alumnorum eccleaiae, in qua suggestus praeparatus faerat. Ibi, pro aemmoriis; 3. de bteophemiit eompe»cendi»;-b. d» effusis precibus consuetis, reverendissimus dominus ostoema unctione; 4. d» propagatione malorum libro- dominus episcopus Ruthenensjs concionem egregiam rum compeocenda, bonorum autem augenda; 5. de ad concilium et ad populum habuit de auctoritate ttediit m minoribu» uminarii»; 6. do opero dicto: et victoriis ecclesiae, et de amore quo illam pro­ Propagatio fidei ; 7..d« aerario diooeeoano pro tueor- sequi tenentur fideles; qua facunde et fructuose doiibu» unio confecti» aut infirmitatibui oppressu; peracta, secretarius in cathedram concionatoris as­ 8. de hodierni» eirca fidem erroribu». Omnes invitati cendit, legitque decreta e manu illustrissimi archipràesulis recepta; nempe: d» conteeranda provincia fuerunt ad aperiendam mentem suam eirca haec omnia decreta, et absoluta est congregatio. oacratiuimo .eordi loou, nec non puri»eimo cordi VIH. CONGREGATIO GENERALIS. Die secunda iulii, hora deéima ante meridiem, habita fuit octava congregatio genpralis, cui - de more praefait illustrissimus archiepiacopus, consederuntque reverendissimi , patres,- ret adfuerunt omnes canonici, theologi ac canonistae. In ea pro­ posita facrunt plura decrete: l. dsconfsMsoneamraa; X d» medii» fidole» ad eacramontorum amorem ot re■ captionem adducendi; 3. do vigilantia paotorali ciroa puerorum tum publicem» ten priante» inotilutionem ; 4. de dsrcctoritow ot pnfouorHou oeminariorum tn/orusoadw; 5. de matrimonii celebratione ; 6. de agendi ratione magiotrorum orga alumnoo. Haec, omnia serio discussa sunt, et finem habuit congre­ gatio generalis ultima. 8Ε88ΐσ TERTIA. Dio secunda iulii, qua celebratur festum Viiitatioais beatae Mariae genitricis Dei, in sacello seminarii habita esttertia iessio concilii, , hoc modo. Hora tertia poet meridiem, omnibus paratis, in au­ lam Mminarii convenerunt reverendissimi episcopi, oaaonici et, theologi, eum clericis et levitis. Hinc processerant ad sacellum, ibique omnes in loco consueto sederunt. 'Precibus ordinariis effusis, uauC beatae st immaculata» virgini» Mariae; de midiit adhibendi», Wtfidei»» ad amorem et receptionem »acramentorum adducantur; d» opere dicto Propagatio fidei; d» blarphemii» eomptoetndu; d» inttituondg officialitate ; do aerario dioeeeeano pro oacerdotibu» oonio confecti» aut infirmiiatibu» opprtuii'; d» soerrdotibu·, ytn ob ttutm culpam a tacri» arcentur funotionibu»; de ceuibu» m guibtu deneganda eot oepulturu eedeoiaotiea ; de tgnodo dioeceoana; de propa­ gation» malorum librorum compooctnda, bonorum autem augenda; de eanctficatione diei dominicae »t futerum ; do footi» oupprUoio; d» doauoticio religioms eeerdtiio; de wtwuo et ab»tinenti»L·. Quae om­ nia, collectis suffragiis, placuisse patribus declara­ tum est, et gratiae Deo actae. Tandem, petente promotore, indicta fuit proximi celebratio concilii provincialis Albiensis pro anno millesimo octingentesimo quinquagesimo tertio. Postea patre·; subscripserunt concilium; acclama­ tiones factae eunt; et singuli patres, post orationem pro gratiarum- actione ab illustrissimo ac reveren­ dissimo archiepiscopo recitatam, secessere ad illum •t . pacis osculum ' acceperunt dederuntque; ad sua 2grossi faldistoria, sic mutuis amplexibus: sibi in cmino vale dixerunt Tunc illustrissimus archiepisoopus verba feeit, ut erga reverendissimos patres. ■ΛΑ.Ϊ. CONCILIUM ÂLBIEN8E, 1850 iu|ii 23 951 952 grati animi sensus èfTgbdereL pr6 ea qua mm ad 4 cumulare dignetur. Deindè allocutus canonicos èbneitium contuleruu^iligeptia, eorum efficacissimo ac theologos, quojam scientiam et ceium multum ■ sapientiae et experientiae, concursu, nec non pietatis ac aedificationis exemplis; asseverans dies, quibus cum “ipsis (η hoc coetu commentas est^ inter commendavit: populum quoque Xjbiensem laudavit ob fidem et religionem, quas durante concilii celebrationé demonstravit. Demum. benMictione solem- . * iucùndiores vitae ab Jpso annumerandos; *seque eorum precibus velle conimeddatum, .vice sua sine niter concessa et publicatis indulgentiis, ad palatium archiepiscopale^se receperunt patres concilii, ‘ [ intermissione.de^recatuniph-4^t eos eorumqfee ministerii labores Deus oftinis gratiag^benedictionibuc praecedentibus clero, ^heologis et canonieis. . - .CONCILIUM PROVINCIALE LÜGDUNENSE 1860 iunii 30-iqlii 13 * Concilium provinciale Lugdunense, celebratum strissimo q^rdinali de Bonald. archiepiscopo Lugdu- a die 30 iunii ad diem 13 iulii lébO. praeside Mau- nénsi et Viennensi. Galliarum plOTate. anno Domini rfttyiK cardinali dwBohald, archiepiscopo Lugdunensi. ' MDCCCL. pontificatus Pii papae^ioni V. //asiyas/ Bibltagraphla. 1J Acta et decreta concilii provinetaa^ugdunensia. in metropolitans civitate celebrati, qnno Domini MDCCCL. pontificatus Pii papge noni IV, typis mandata ut corrigantur, non vero publicanda. * /7 fine:J Lugduni, ex typis J. B. Péiagaud. Hine anno (1850). parvum in-4 .. * 2 f. - 42 p.. 2 col. — Paris’. Bibi. nat. B 494. 2) Concilium provinciae Lugdunensis, in civitate metropolitans celebratum ab eminentissimo et illu- PUBLICATIO CONCILII. Ludovicus-lacobus-Mauritius, gratia B socios. 1851. ’LUgduni. “apud «I. B. Fclagaud - * *et ------- ‘ WR ' * XX! ρ. - I f. - 171 p. — Autun. sémi­ In-8 . * naire; Grenoble, séminaire; Lyon, abbé Martin; »Lyun^Fourviere: Lyon, miaaionairea diocésains; Bibl. nat. B Η8ΟΛ Lyon, séminaire; Pari . * 3) Acta #t decreta sauciorum conciliorum recen- presbyteris s. J.. υ domo tiorum. collectio Incensi , * sine labe conceptae ad b. v. M Lacum, Tomus quartus . . . Friburgi Briagovijie. aiuntibus Herder. MDCCULXXJII. p 455-511. proficere, tum da praecavendi» erroribus, tum de Dei et sanctae sedis apostolicae auctoritate, tituli sanctae Trinitatis in monte Pincio. sanctae Romanae eccle­ siae presbyter cardinalis de Bonald, archiepiscopus Lugdunensi» et Viennensis. Galliaruin primas, etc. Uatrerso e/ero et populo prorinciae nostrae satatewi in Domino. Decreta concilii provincialis, quod, anno nuper elapso, cum unanimi pastorum et fidelium exuha- saçranwntis rite suscipiendis, tum de cultu divino decenter tractando, tum de pueri- ef iuvenibus prudenter educandis, tum de moribus recte christianeque componendis, id omne proponere fidelibus ac religiose servandum commendare > erbo siu
    * benignitate, 954 nostrae Lugdusfaisia provinciae concilium,, bti iam a tot annis v> ero pia­ bamus. tandem exultante clero popuhtquèJplau- dentc,»solemniter habuimus a^fineinque perduxÿnua. gruum suo tempore dabit responsum vix dttm ea recognita fuerint.^ Interim, vero nihil cej-te nobis denuo testari et confirmare. Cunis quoque pignus, De .hoc^tantqm doluimq^ quod, provectiori aetate et coelestium omnium munerum auspicem adiungimusjapostolicani bcnrdictiond^i. quam ex imo corde ac duriori valetudine praepediti, venerabile * profectam tibi ipsi, duo co- epiyopi nostri. San-f'laudiensis ocîMcet et Gratiaoopolitanus. non sine aegro eorum animo, aberant, qui tgifien per procuratores concilio interfuerunt. ('um in hoc canonico coetu omnia felici Aiccessu absoluta fuerint, patri misericordiarum Deo grates agimus permaximas. Muse autem in concilio nostro , decreta confecimus, ut firma et suprema auctoritate * roborata maneant, quam maiori possumus reverentia b ad sanctitatem vestram duximus dirigenda. Vestrum Datum Romae, Sanctum Petrum, ΕΜΙΝΈΝΤΙΛΜΜΙ CARDINALIS MAIL· /it/rrae râper approAatioae drrrrforu * Λ die χ concifii pro- riacta/ts Lttydsrrmris. kmixkxtiwumo auciiucpmcoiO Eminentissime ludicium quippe beatitudinis vestrae nobis erit iudicium Petri. Petro per os vestrâm loquente. petiorem apud 18 septembris anno I85Q. pontificatus nostri anno quinto. Pius papa IX pungenda sunt, in illi * corrigere quae correctione indigent, illis addere quae addenda vobis placuerint, tinere in fide confirmare' fratres suos, et pascere agnos et uves. Quapropter, necesse est ad * swfra dilecte' fih noster, et eisdem venerabilibus fratribus runcusque clericis laicisque fidelibus, pastorali tuae atque yioruni curae et vigilantiae,concriditis. peramanter impertimur qjit. sanctissime pater, ex illis expungere quae ex­ Non enim nos praeterit ad vicarium vhristi 'per­ ao reverendissime domine observandissime. Summa quidem animi voluptate eminentissimi pat­ res. ex sacra congregatione conciti ad recognoscenda· synodos provinciales deputati, expenderunt acta con­ omnes convenir * totius ecclesiae episcopos, ut a vobis lumen accipiant quod cilii. ab eminentia vestra una cum aliis istius eCclesia- in greges sibi commisso * cutorum spatium, denuo concelebrati. Namque ex iis­ dem actis plane noverunt, qua pastorali cura et vigilan­ principalitatem valeant effundere. Id. Hentiunt idque profitentur, beatissime hier­ archs. concilii provincialis Lugdunensis episcopi de auctoritate vestra, quam semper devotis­ * venerata simo affectu et obspquio j>ro equentur. * k Interim, ad pedes sanctitatis vestrae provoluti, * longo et annos feliciores adprecamur. vestram benedictionem apostolicam implorantes. et obedientissimus filius t L-.I.-M, cardinalis de Bonald. archi­ Lugduni, die iulij 31 anno 1850. violatumque custodiendum curaverint, et quo sacer­ dotali xelo damnaverint et profligaverint |»erniciosiasimos errores, quibua in hac tanta temporum asperitate perversorum dogmatum cultores. et catholi­ evertere, et funestissimi communismi. funditus uti dicunt, et socialism! virus usquequaque diffundere commo­ liuntur. Perspexerunt etiam «aluberrimt'decreUÎin ecclesia, leges condendi PAPAE IX Idferor dr conn/io prortNCtaZ» Lagdancnri. Dilecto filio nostro Ludovico-Iacobo-Mauritio. tituli sanctissimae Trinitatis ad Pincium. sanctae Ro­ manae ecclesiae presbytero cardinali de Bonald. archiepiscopo Lugdunensi. l*fUB tia ipsius synodi patres fidei depositum integrum in- ipsa synodo edita, tum ad ecclesiasticam hiorarchiam tuendam, tum ad asserendam potestatem, q'ua puflêt episcopus Lugdunensis. PII sticae Lugdunensia provinciae episcopis, post trium se­ cam religionem, si fieri unquam posset, Sanctitatis vestrae, beatissime pater, humillimus PAPA IX. necnon VtPVios contuma- cesque exteriore quoque iudicio ac salubribus poenis coercendi. Pari autem iucunditate in ipsa synodo legerunt luculentissimum testimonium pietatis, * amori et nbedientiae erga hanc sanctam apostoli- cam sedem «ummumqur pontificem, cuius supremam potestatem auctoritatemque independenter a quibus­ vis temporalibus potestatibus in robus fidei ac morum synodus -edocuit. Periucunda Dilecte fili noster, salutem et apoetolicam benedictionem. extiterunt * etninentissimi patribus quae in ipsa synodo de divipi cultus splendore, de capitulorum obligationibus, de parochorum officiis, Pergratae nobis fuerunt tuae litterae pridie ka- vigilantia et residentia, de cleri disciplina, ac prae­ lendas proximi mensis augusti datae, ac nuper nobis redditae, quibus nostro et huius apostolicae sedis sertim de clericorum institutione ac de librorum approbatione decreta sunt. Atque vel maxime pro­ iudicio subiicere properasti acta provincialis concilii a te. atque ab aliis venerabilibus fratribus istius ^.Lugdunensis provinciae episcopis suffraganeis tuis barunt eminentisainrt patres singularem eminentia· vestrae aliorumque antistitum sedulitatem in iis potissimum ineundis consilii·, quae ad Christianam concelebrati. eximia tua In illis enim litteris mirifice elucet atque eorundem antistitum religio, puerorum educationem promovendam, ad ^uiusque jucunditati nobis fuit ex ipsis tuis litteris intelligere. seminarii utilitatem magis magisque procurandam pertinent Vehementer quoque placuit iisdem etninentissimis patribus in ipsa synodo statutum fuisse, ut clerici, postquam sacerdotio fuerint evecti, per concilium idem cum summa cleri populiqué fidelis laetitia fuisse habitum, et omnM cum felici successu quinquennium singulis annis doctrinae suae peri­ culum facere debeant, atqlfe ita ad sacras potissi­ esse absoluta, cum illud unum fuerit dolendum. quod venerabiles fratres episcopus trtmpc San- mum excolendas disciplinas magis magisque ex­ citentur Quamobrem. iidom eminentissimi patres Claudiensis et episcopus Uratianopolitanus ob pro­ eminentiae vestrae aliisque istius ecclesiasticae pro­ vectam eorum aetatem et adversam valetudinem eidem concilio adesse minime potuerint, ac propterea vinciae antistitibus summopere gratulantur, ac meri­ tas laudes tribuere gaudent. pietas, ac singularis erga nos et hanc Petri cathe­ dram fides, amor et observantia. Nec mediocri certe I gratju» quam, praecipuam nostram erga te ct ipsos f venerabile· fratre· tuo· «ufTraganeo· benevolentiam^^ z * "■· CONCILIUM LUGDÜNEN8E, IMO iunii 80 MS · Μβ Non dubitant vero quin ea omnia, quae in syî^ooetu^ praestent religioni et apcleeiae.VOs no^latet. nodo nuper habita ob temporis' forsitan angustiae Satis sit in memoriam revocare haec sacrosancti praetermisse fuerunt, in proximo, provinciali eoacilio, iam indidto, accurate pertractentur ; ao praesertim prae oculis habeantur, quae ad capitulorum iura, ad canonici tum poenitc|tiarii, tum theologi obligationes, ad mimae parochorum oblationem pro Tridentini coneilii verb»: ,,ΡητύΜύ concilia, pro stoderandw montas, corrigendis «areessitasT eoairereersiu ‘‘ componendi " ... rmosenttr" *. ” ' 'hi * * U tinam i sacri oonveat^n~io eccleaia Gallicana nunquam fuiasent omissi ! populo, ad lilpos parochiales iuxta ritualis Romani formam' conficiendos, ad confirmatorum regestum, ad religiosas domos, .quaeque ad' alia sacramenta spectant atque1 ad eos adiutores, quorum .consilio C Quaprqptpr, sanctorum praedecessorum nostrorum vestigiis insistentes, ad maiorem tf)ei gloriam et utilitatem wclesjarum totius nostrae^provinciae Lugdunensis, provincialem synodum, Lugduni, in et opera epiacopi uti debent pro recto seminariorum ecclesia Sancti Brunonis Certhusianorum, celebranregimine iuxta Tridentinae synodi praescriptum *, dam indiximus; illamque ad diem trigesimam iunii Paucissima vero sunt quae animadvertenda duxe- r proxime fbturi convocamus atque decernimus, rurft emidentissimi patrea, velutl ex f et principio adhaerere, in qno omnes, qui recta. Christum credunt * t confitentur, necessario ceu- : *, veniunf et sie posse poculum sas» in pléoitsdiàe .] ooram Deo obsecrationes. Orationes, postuteyiones effundere, non cantum'pro unitate, libertate * / et amplification * ecclesiae, pr * aanetiaaimo domino nostro papa et pro omnibus qui in sublimitate sunt. et integritate evangelii inetrhods et consolidare. utckic quietam et tranquillam vitam agamu. * 1, pace . .2. labet etiam et mandat, ut a presbyteris, qui fruentes ad incrementum fidei peroptanda, sod etiam in hoc coot ** sacraram disoipHnaram studio inenm* pro hae ipsantet synodo. ut, leau Christo, «>,; qui vera ., bere debent, eadem professio emitfiatnr. r«... ri,».»» . lux uat, annuente, necnun adiuvante Spiritu saacto,, ad felicem exitum deducatur, optatumque sortien· effectum, mature, cunaulte *apienterque damnare quod damnandum; statuere quod atatuendum. et - quod reformandum reformare valeat1: 3. Ut autem ad- haec promovenda auxilium Dei opportunum aeeuriu * assequantur. gravitate, mo^e stia vitaque admodum irreprehenaibili oratione * a *u corroborent epiaeopi et aacerdote *, qui1 ad imorum adiumentum convenerunt. Inane * inter ipao * col- gI * locutione et confabulationes non fiant. Sedula meditatione cogitent quibua potisaiimim studiis, vii * et modia synodi intentio recte dirigi queat et ef­ ficaciter adimpleri. Non minorem sobrietati * curam habeant. Communi necnon' simplici assideant men­ sae. et in conviviia divinarum acripturarum vel libri de rebua «acria disserentis. lectio admisceatur ·. 3. In congregationibus vero, cum ad aententia * suas exprimenda * admittentur, iuxta Toletani con­ cilii atatutum *, in loco benedictioni» et non colluc­ * tationi considentibus Domini sacerdotibus, nullus debet aut immodestis vocibus perstrepere, aut tu­ multibus perturbaro; nulli * etiam falaia, vaniive aut obstinatis disceptationibus contendere ; *ed quidquid dicatur *ic mitissima verborum prolatione tempere­ tur, ut nec audiente * offendantur, nec recti iudicii * acie disturbato animo inflectatur ’. III. De ■ * *. praeladieaad c Habita supeç ordine ecclesiarum et personarum matura communicatione, ad evitanda * quaestione·, quao inde in principio oriri possent, deeernimu * et declaramus quidquid in concilio contigerit, ex ec­ clesiarum evocatione aut deputatorum aliorumqu * sessione, id omne eine ullo gradu * et honori * praeiudicio futurum: quodque a nullo novum iu * exinde praetendi valeat et acquiri *. IV. De m· discedende. Praeterea inhibemua, sub poenis a iure statutis, ne quis episcoporum aut eorum, qui ad concilium evocati huc accesserunt, ante dimissam synodum discedere praesumat, nisi discessus causa ab eminentissimo metropolitano praeside cognita et approbata. V. De profenslsne Mei. 1. Synodus, agnoscens cumapostolo, quod Spiri- θ tus sanctus ad hoc praesertim munus posuerit *episcopo in ecclesia, ut, in Christo radicati et fun­ dati. potentes sint plebem christianam in'doctrina •ana. non tantam exhortari, sed confirmare, atque, cum veritatis scuto et gladio spiritus, quod est verbum Dei, adversus potestates tenebrarum sustiqere colluctationem et tela nequissimi ignea extinguere’, statuit * t decernit, patrum exemplis in­ sistens, praemittendam esse fidei professionem a ■ 1 Tlai. 11. «. * Coae. Trid., Maa .* ■ IHL * Com. ToM. II. c. 1 (mi potiu Coae. ToleL XI asso 875, U Maaai. CoariL, * 6 (17 et 1801). XI. 1S7 C) * Coae. Trid. at «apra. * Coae. XackUa. ism eitl — Coae. Trid. at «apra * Bpbsa VI, 1« 1«, 17. Zormnla pro/ttrioms (rut myre cot tdti 'eatftoliaae. 47i c - 4« iyi * '.VI. De Deo. 1. Episcopi provinciae Lugdunensis, synodorum celebrationem, a tribus saeculi * interruptam, im­ mensa Dei misericordia instaurantes, in primi· muneris sui esse duxerunt populbm sibi commissum ih fide confirmare. ' *· Haere· in eeeleaia 'semper esae futura? ex * ipsis apostoli verbis apprime noveramus ’. ‘Quis vero excogitasse! - usque adeo progressuram fore humanam superbiam, ut'non unum aut alterum' fidei dogma, sed universam Dei religionem funditus, in­ sano tentamine, evertere quidam aggrederentur? His diebus tamen sumus 'reservati quibus, in extollentia oculorum sueram, dixit insipiens; ,,ln coelum conscrodam ; super orira Dei «caltoho solium meum; tMlit sra aHMuto." * S. Portentosas enim error, ism religioni veterum Indorum immixtus, multiplici sub specie, tabentibus saeculis, renovatus, nosti?· quoque temporibus, ex' inanis philosophia· scholis denuo promena, incubuit Germaniae, plurima etiam in Galliis infecit ingenia, et quocumque irrepsit, puram illam circa Deum fit^em adulteravit, quam commendat Christus in evangelio dicens: „Haee eet vita aetema, ut coftea· ecaat te loituu Detntt eerum." * Pantheismus huic systemati nomen est. 3. Varias quidem formas induit, quibus *cuncti istud commune principium substernitur quod ad­ mittenda sit *unita substantiae, et. in hac unitate, omnium identitas. Entia quaelibet nihil aliud forent quam *informi et unicae illius substantiae modifi­ cationes, nullam existentiam propriam *habente , quaeque nulla vera et intima, sive a generali etrtia mole, sive a se invicem, diversitate nec distinctione seiungerentur. Unde inferendum, quod nec Dens solus cum seipso lucem inhabitaret inaccessibilem, nec mundus et homo ab eo fuissent realiter creati, nec ab eo secernerentur, sed Deus, et mundus, et homo, et omnia, quae sunt in indigeata substantiae unius confusione, identificarentar. 4. Immane boo figmentum non *|st] uaas error, •ed errorum congeries, non huius vel illius'dogmatis aut praecepti moralis, sed omnium veritatum omniumque virtutum mina et abaoluta negatio. Attamen ita somniarunt „kaatinn eutpat aauuttat^ 'eteiti, satperbi" ·, Deum evertere non reformidante·, nt singuli *eip o Deum facerent. 5. Nos autem, verbis utentes concilii Latera­ nensis eamdem efforem *damnanti , illorum repro­ bamus deliramentum quorum mentem sic pater mendacii exeaesavit, ut excogitata ab eis doctrina non tam haeretica censenda sit quam *insana . Et cum eadem synodo firmiter credimus et confitemur Deum summe simplicem, promus indivisibilem, snb- • 1 Cor. XI, I». • loss. xvn, S. • II Tim. ΙΠ. L • CoasiL Lstetsa. IV. e. S lia Msuai, XXII. 881 Xk (1778 «t *108). 969 CONCILIUM LUGDUNENSE, 18S0 iunii 30 »60 stantia sicut et perfectione infinitum, et de se di-A omnibus cum scriptura consentientem1,'aspicimur, eentem: „Kgo stan^qui eum."' Licet sibi sufficiens in auctorem'fidei et consummatorem, lesum’, et et a seipso bestps, in principio, libera voluntate, profitemur Christum in came venisse, Deum verum creator fuit, non autem plartnator tantum et otdi,ahtor coeli e; terrae, visibilium omnium 'et invisi- « biliu lium; qui utraque non ex. propria substantia per ;----- -------- emisit, ■ ·. qed .,----,·· eduxit. .j—i. Per emanationem vere e- nihilo de Deo vero *, cni venti et mare omniaque m.undi eledienta vere obediemnt', qui, propria virtuti, a ’ °" mortuis surrexit, et ........................... 'tum in ortu tum in vita tum jn morte jfa a Patre exaltatus, „ut tn 'nomine hdnci vero creationem nec limitatus dicii potMt, —*" * — nec divisus, neo imminutus, nec ulla ratiolite mutatu·, /«m ·η« pram lesu μ odme genu flectatur coelestium, terrestrium et ût/sraontm, st omnis lingua confiteatur quia dominus letue Christus in gloria est Dei patris." * sed idem in aeternum permanens, et ab operibus suis omnino distinctus^ licet cunctis tqm immensisatésua,' tum potentiae regimine, tum virtute sp$i-> 3. Alii aeternae sapientiae quae manifestata'eqf in carne -contemptores, agnoscunt quidem Christum realiter 'exstitisse,. at, rationis humanae superbiam adventis scientiam/Dei extollentes *, unigenitum tns intime praesens. < < 6. 1^is 'fidei nosfrae documenti· innixi, repro­ Dei filium ita a magnifica gloria * deiiciunt, ut non bamus deliria pseudophilosophorum aut etiam theo­ *, sed e philosophorum logorum, qui falsi idealismi principiis infatuati. Dei ex splendoribus sabctorUm agmine prodiisse somniarim, quasi ex selectis ve­ existentiani, ut loquuntur, obiectivam speculative teris sapientiae elementis perfectae et immaculatae demonstrari non posse contendunt. 7. Reprobamus pariter illorum opinamenta, qui, B religionis suae substantiam deprompserit notionem creationis pessumdantea, asserunt omnia 4. Iste quidem error a sacrilega superioris sae­ culi subsannatione recedit, sed eo periculosior quod, phaenomena visibilia nihil aliud esse qusrt neces­ sariam et substantialem entis infiniti et unici mani- sub cuiusdam venerationis umbra, non minus supremo Christi magisterio divinam detrahat auctoritatem. festationem. 8. Reprobamus insuper illorum impietatem, qui Nihil enim a fide magis alienum esse potant quam velut eclecticum cuiusdam humani systematis opi­ augustissimum Trinitatis mysterium nihil esse di­ cunt, nisi symbolum systematis pantheistici, quo ens ficem illum traducere quem pater, voce de coelo unicum’ sibi fingunt constans ex Deo, natura et ut delapsu, ita clarificavit: „Hic eet Filius meus dilec­ tae, in quo mihi complacui: ipsum audite." * Et Filius inquiunt, humanitate. ipse, mirantibus turbis et dicentibus: „Quomodo hic 9. Nec. minus ineptam ac insulsam perhorresci­ mus blasphemiam eorum, qui eiusdem adorandae litterae seit, cum non didicerit ? Mea, inquit, doc­ i Trinitatis, Dei scilicet unius in substantia et trini trina non eet mea, eed eius qui misit'me'4. Et: Si I in personis,‘notionem ita subvertunt et ' deturpant, miAi non cultis credere, operibus credite."" 5. Nos itaque plena fide profitemur, Christum ut his inauditis et inanibus verbis traducant: Infiesae uti Deum vetum de Deo vero, ita lumen de j nitum, finitum et finiti ad infinitum relatio. 'I 10. Reprobamus tandem omnia systemata ex lumine ”, lucem veram, ,,quae illuminat omnem ho­ i1 quibus concludi posset sut insinuari, _ sive directe minem eenientem in hunc mundum." * ' Et. quoniam sive indirecte, divinam substantiam non esse vere C „eripuit uos de potestate tenebrarum *·, et rocaeit in ■ ! . et absolute, omnique modo et sub omni respectu, admirabile lumen suum" ”. illos reprobamus, qui. J a quacumque alia substantia, seu visibili seu in- commutantes veritatem Dei in mendacium *', Chri­ stum lesum non adoraverunt, candorem lucis aeter­ visibili, quovis nomine et fonpa, segregatam. nae”, sed, blasphemantes, erraverunt tanquam sidera errantia, ,^vô6us procella tenebrarum servata est in VU - De d··!·· aaetn le·· Christ·. aeternum." 6. Occurrunt tandetn nonnulli pseudoreforma1. ,JduUi seductores exierunt sn mradnas, ytn non confitentur lesum Christum misse m, etrwa”: tores, qui, Christum sacrilego cultu exhonorantes, nostris autem temporibus, spiritus ille qui solvit divinumque eius evangelium perperam interpretantes, sacrosanctam ipsius doctrinam moralem ad exitiosa . *lesum longe audacior evadens, affirmare non ex­ horruit vitam Christi fuisse mythicam, mere vide­ socialisme, ut aiunt, et communismi commenta in­ licet phantasticam, aut saltem ultra humanae naturae flectunt, ut, quasi duse Christo, populos „ad su­ perioris cuiusque auctoritatis regimen oppugnandum, limites piis fictionibus exaggeratam. „llaec ergo cogitaserunt st erraverunt; excae- ad diripiendas proprietates, in divini âdtus distrac­ . eaeit enim eoe malitia eorum; nesrisnmf sacramenta tionem, subeersionemqun totius ordinis humanarum societatum excitent et proruere faciant" ”. Dei,"4 et, etiam in splendidisaima historica veri­ 7. Nefarias hui·· impietati· machinationes iam tate, palpaverunt aient palpat caecus in meridie *, * „et non .siderunt solem" ·.. a beatissimo papa Pio IX reprobatas ** , nos quoque D 2. No· vero, immensam ffiabentes impositam 1 Kaseb., Hist. met., Uhr. V. oap. 80, [opp. Easeb. ed. nubem. testium" apostolorum scilicet, qui andierunt, Mlgae, U, 486, B.] • Hsbr. III, i · . . viderunt oculis et manibus contrectaverunt de verbo * Sÿrnb. Nionea. vitae'; partyrum, qui Christo domino sanguinis * Mstth. VIII, 17. sds testimonium perhibuerunt ; patrem, qui unanimi * PMBpp. Π. 10. voce nobis evingeliornm firmitatem tradiderant *, • II Cor. X, A et nostri potisaimutq Irenaei, qui Polyearpum au­ ’ Π Pstr. I. 17. dierat plurima ab iis, qui Dominum conspexerant, ■ Psaha. CIX, A • Π Potr. I. 17. accepta eodem modo proreus refisroatem, et in ■· loaa VII, 16-8, " loss. X, M. * Exod. Ih. 14. ·· fijrsib. Nicaea. Coast./ * II loss., 7. ·· loaa. I, S. * I loss. IV, A “ Colota. L IX * Sap. II. il-S. ·· I Petr. II, ». ■ Is LIX. 10. ·· Rom. L «, * Ptalm. LVn, ». * ■’ Sep. VII, SA , ' Hsbr. ΧΠ, I. ■· Isd., V, IA ■ I loaa.·!, 1. >■ Pia * IX. eaayoL 8 doouibru 1848, pasti· ,· Iran. sdv. haeres., Ubr. ΙΠ, cap. XI, *. 7, [spp. s. boa., “ Vt sapra. •4. VsasL, L 188.1 fs. s GONCUJUM LUGDUNENSE. I860 iunii 3& 961 reprobamus ac reiicilnus. ^et eos, qui talia dqcent, A cere ■damnamus, „adM#sreNlM wrtam tanquam ét sensum Domini non cognoscentes *. 8. ZM“1 In ipso ÿistâftrata sunt omnia; Oomnia m · . - ipso constant. ** VIII: 8i enîtn, qUandox^sabslmcNtM mandi cramas , biae tugum, * concupiscentiae pondus, membrorum legem, mundi mrannidem, satanae potestatem ex-. cutientea, iqm ,,νον serriamas peccato, aed liberi /simus, am>»/%ct» Ζλ»ο“4. Ea est a Christo erqpta et data libertab;. ipaiusque no&onem pessufndant omnes isti „pseadopropAetar, ut ait apostMus, et m<^- Ile eeelexla. 1. Dominu. noater * u» Ie * sermenU/ \-liberavit(ifos Christus a iugo servitutis^pt « 1 1 Λ vocavit „in libertatem gloriae jSttorum Dei .*, ** libertas, . qua liberavit noe, in eo reponenda est quod super- -m. ÇhtiatiM, qui; ineffabili miaericordia, venit in hunc mundum „ywaarerv «< i *talon fnctrr fytôd prriemt" *, aùnm..quant aCquiaivit ' proprio-ttarigqjnty eccleaiam inatituit, plenam {(ratine | r Qhristi ordinatione, non vero ab honMiibù^ profectam in- gistri mendaces “*, qui, superba vanitatis loquentes, 9. Nec minus aequalitatis evangelicae rectam stitutionem suam tenet et auctoritatem. significationem transvertunt. In eo enim est vera B 3. Velut ergo castrorum acies ordinata, sub et perfecta aequalitas, quod universi homines unum propriis ducibus, summo videlicet pontifice et epi- eumdemque patrem in coelis habeant, qui fecit pu- acopis, quos ab initio posuit eam regere Spiritus «illum et magnum , * et vult omnes salvos fieri , * cui sanctus, vita sua vivit, doctrinam auam docet, sua aequaliter cura est de omnibus, quique ,,νον sub­ operatur virtute, trahet personam cuiusquam ** tati. bona, innato sibi iure. possidet et administrat, ·*, ac diem statuit in quo iudicaturus est orbem in aequitate11, in suo çonsulit et providet suae , liber­ fidelcsque ad vitatp aeternam actione sibr propria. unigenito lesu Christo, qui „venturus est in gloria ^conducit. 4. Qualis autem fuit ab initio, sic in finem per­ patris sui, eum angelis, et tunc reddet unicuique se­ cundum opera eius * iVt. nedum Christus dixerit, ut quidam blasphemantes mansura. nec morti nec mutationi obnoxia, suam ut aquilae iuventutem renovans", inter vicissitudines mentiuntur, homines ita aequales esse, ut quamlibet hierarchiam eradicare possint et omnes potestates rerum humanarum, quae sicut vestimentum mutan­ tur et veterascunt, in divino ipsius sponso, eadem praeceptum illud discipulis ipsa eat\. „heri, hodie et in ** saecula *.· 5. Idoirco. illorum opinionem reprobamus, qui evertere, quin potius Hic sistit evangelium. Et „Reddite quae sunt Caesaris caesari; ** et per apostolum: „Omnis anima potestatibus subli­ mioribus subdita sit: non est tinim potestas nisi a incussit: asserunt hierarchiam ecclesiae, non a Christo con­ stitutam, sed politicarum instar societatum, temporum decursu et dominum solertia. faventibus rerum ad- Deo; quae autem sunt, 'a Deo ordinatae eunt; itaque qui resistit potestati, Dei ordinationi resistit ; qui q iunctis. ad formam hodierni regiminis fuisse de­ ductam. autem resistunt, ipsi sibi damnationem acquirunt. ** 14 6. Inhaerentes bullae dogmaticae A actorem fidei, loi Si tandem ad miram hanc fraternitatis legem attendatur, quam Christus perfecit, norunt omnes damnamus eorum -systema, qui. errorem renovantes ipsius praeceptum esse, ut unusquisque diligat pro­ ximum suum sicut seipsum iam censoria nota confixum etiam a sacra facultate Parisiensi. contra Spalatensem (de Dominis), aiunt, necessitatibus potestatem ecclesiae aut a Christo non esse collatam, omniumque fratrum de sua substantia subveniat. Quis vero dicat populis tam suivi mandato latrocinii, direptionis et stragis quoddam ius acquiri? Imo quis non videaï ita propositum Domini depravari, aUt ita collatam fuisse, ut a communitate fidelium in pastores derivetur. . / a 7. Damnamus quoque illorum assertionem, qui Per­ ,jnotant, velut abusum auctoritatis ecclesiae, usum eius potestatis acceptae a Deo, *„q a usi sunt et ipsimet apostoli In disciplina exteriore constituenda et sancienda 10. Peroptamus tamen, sicut perpetuo exop** sacra nique ipsius proculcari auctoritatem? spicua enim et passim inculcata exstant in sacris litteris praecepta, quibus nedum ab occupatione alienarum rerum, sed ab ipso etiam eius desiderio ___________ 1*. districte prohibemur 11. Attendite ergo, fideles, et caVete ab hisce tavit ecclesia, mutuam foveri imperii cum sacerdotio concordiam, quae se'mper rei et sacrae et civili nfalsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis fausU exstitit ac salutaris11. ortam, intrinsecus autem sunt lupi rapaces ** n. Cum 8. Damnamus insuper eorum audaciam, qui affirdicunt : „Ecce hic est Christus aut illic, nolite eremare non verentur, ecclesiam rfut interituram esse, *' der?. 14 Non enim, ut blasphemant, Christus venit V aut iuxta quasdam chiinaerici progressus leges transin huqe mundum populos perdere, sed salvos fa- • Π Cor. II. 17. ‘I Cor. II, 1«. • Galst IV, 8. • Rom. V1H, «1. • Rom. VI, «. W. • II Petr. II. Ί. ’ ibid. II. Ift. • Sap. VI. « • I Tim. H, 4. *· Sap. VI, 8. ’· ps. XCV, 18. >' Matth XVI. ft7. Marc. XII, 17. Rob. XUE 1. *· Matth. XXH. 8». ‘· Pius IX, eacycl. supra cit. ” Mattb. VII, 15. ’· Ibid. XXIV, M. Conclu oarnaau tows XUfl. formandam, ut temporum opportunitatibus accom­ modetur. ■ 8. . Damnamus tandem omnes, qui 'negare quo­ cumque modo ausi sunt, ecclesiam esse societatem Risibilem, perfectam et completam, quae, propriant a Deo sibi collate auctoritate, leges condit, ipsis legibus fideles sibi subditos regit, exterius etiam 1 ; ’ Esc. IX. M. 1 Colona. I, 17. • « • • ’ • • l· ” Luc. XIX. 10. I Tin. II. 4. Epbea. IV. 15 a Cone. Trid.. ses». SB. de mcrom. vrdm.. ran. h. P». CII. 8. Hrbr. 1. li ft. Hebr XIII, 8. Hus VI. const, ItwtsreW fidei. (ireg. XVI, s^cyd. Mtrisri, die 15 aaffusti 188ft. •1 > W coNciLipii ■ '■ . - Lugdunense,-i860 .... . _ iunii ao .- . 11. ■ -.-ν'. ' . 7- _ iujicium pronuntiat, contumacesque poenis"plectit A Asiae partibus, convenisse efiacopob, in^oecume- ’ -, salubribus ‘. ( · . · y) -Et, ut de hoc pacro'regimine noetra fides-ple- nicam synodum coactos, et' solejnniter utra^ue Ijngua,graefeh et Jatina, de Gregorio X proclamasse, nius innotescat 'et luculentius declaretur, dogmaticam consAtutionpfti Pii papae VI, quae incipit-Aucforsm quod nos da-^Pio IX- proclattamus, esse "vicarium .Christi, bu^maorem |?etri, rectorem universali^ ec- /idn, toto corde'amplectimur, et tanqûam veram .et ‘etesiae *. irreformabilem credendi, pormam venenamur. ■ _ \-4. Summus quidem pontifex, legitimus Petri * . ' . ’ v. ilX.. De UIMM pontifie *. · , 'i successor. haberin universa ecclesia primatdiïi ho. noris fist iurtâdictiftnia, jta nt ex eo, tanq^am-e U Quamdiu-Christus ,,m isrrü Mm est et cm spirituali».auctoritatis fonte, omnia procédant, et ad hominibut convertamus Mt^^pooïesiae qnam efforpia-^—euid. tqnquam ad centrum Unitatis, omnia conveniant, verat dux ipse fuit et supr^us moderator. In-ea Pioprio iure. et absque ulla a tempocalibu» pote. fovenda, docenda, pascenda, regenda totus erat,»pi- ’ alitibus dependentia, decreta facit circa 'Udem, ' - * t » d rant in eam spiraoutunr vitae, ut u»que ad extrenu^ mones et ecclesiae disciplinata, quibus omne» chriterrae cçesceret in augmentum. Dei *. stiani corde et animo subiici debent. Est bupremus Ad patrem reversurus, auadh&on dereliquit »pon- t iudex, ad quem maiores ot. difficiliores^eausae omsam, sed invisibiliter, usque adunem saeculi in ea nium ecclesiarum definiefrdae referuntur *, permanens, visibilem aibi ' vicarium - elUgit, et caput b. Nos itaque, his principiis adhaerentes, aposto■ ecclesiae constituit Simonem Petrum, cui suae erga B licis constitutionibus specialem assensum renovandum . duximus. quibua, * Pio VI ad Pium IX, omnos eam charitatis universa mupera demandavit. nummi pontifice» errores -dai^Mmerunt récentiore». 2. Ecclesia nimirum, si civitatis imagine adum­ bratur. Petrus est fundamentum: „Tu tt Petrus, tt 6. Si *qui igitur, cum nonnulli» huiua aevi scriptaper hanc petram aedificabo ecclesiam atram," * , toribua, /maerere velsupponere praeeupist Romani Si coeli ianua declaratur, Petrita est coelestis eia; pontificia spiritualem primatum, quasi principis ex­ I vicularius: ,,Tibs dabo elavet regni cqgtorwm. ** * Si tranei auctoritatem -contemni vel renui posse, aut ovile appellatur, Pçtrus est supremus pastor: ,,Puee ab humano iure originem duxisse,, ab omqibus ut impius habeatur, catholico nomine^irorau» indigna». agnos meos, patee oett meat." * Si demum, uti 7. Utinam hoc novum reverentissimi amoris et revera es£, „columna tt firmamentum veritatis"1 obsequii testimonium aliquid afferat levaminis pon­ nuncupatur, Petrus est certum fidei munimen : „Ego tifici maximo, qOi, immenso fidelium dolore, nuper rogavi pro' t», ut non deficiat fidet tua, et tu ali­ quando converbue confirma fratres fuos.‘‘* ab Urbe exulare coactus, nunc vero. Gallia noatra, 3. Quoniam v^ro ^tdverqu» eccleqiqm^supra Pe- - ecclesiae primogenita, sie volente, et invictis armis praeeunte, in suam ditionem Romanam restitutus _ trurp fundatam portae infert non praevalebunt ,* immortalis · J episcopale indicium praevenire et quasi cogere praesumerent, ecclesiasticus ordo iam totus sub­ verteretur. ' II Qneil. Lagdsa. oecum, ooastit., art. 8. [Hardouiu VII, e#7 E), r * 8. Leo IX, epist. ad Pat patriarch. Antioch. [Hitr. iat.. ed. Migns, CXLIU, 770 C). ■ I Cor. XII, paaaim. * Act. XX, 88. * I Petr. V, 8. . .· .... ' - * A. f . * Concilium lcodvnknsr, ism MS Pfopria et ordinaria auctoritate, dioeceaim 4 \δ. ÿ ' aibr'tommifaam regunt episcopium auoa subdito· leges et statuta fertAt : iua dicunt,' aive per 'ae aive 966 Ad -Boq devolvuntur appellatione· et reejiraua,^ quand» ’» aententia -vel gravamine epiacopi appel­ v | latur aut recuftitur. Per quaeri» loci, etiam exempta, auae provinciàe per. alium. - m utroque, foro, tum interno, aniqiaa ligyndo dt solvendo, tum" externo, iurbidictionem voluntariam- et contentiosam exeçcendô; .et delin­ iunii so iter, facientibus crux archiepàac^paîia praefertur. 4. Haec privilegii, caeteraque iure vel con­ suetudine metropolitano attributa, synodus provin­ quente», ai qqi qbatinsti reperiantur,' poenia coercent ciali! vuli sedulo retineri et _, in reVerentiq canonici», ' , ______haberi, _ 6. Ad illqa apectytt. intti canonum limite», et j ut et aiugulire obsequium praeatetun cui pcdecellen- ■'"'raalvo'legitimo recursu. in aua dioecesi cauaaXfidei,, tiam honori» ecclesia contulit. morum et diaciplinae iudicnre. caaua aibi'reaérvare. . ■ XII. hr fera citer»·. - libr»· approbare et damnare, sacrorum bibitorum- Ttbrorumque liturgicorum impressionem, venditionem, emptionem permittere et prohibere sub poenis a iure latis; vesbi divini praecones approbare; cleroque tam saeculari quam regulari atque ecclesiasticis , 1. Divina eqcheeiae in ’ societatem perfectam, ·' sub aumtni pOntificiaiet episcoporunrtegitnineq con-l atitutio exposcit nMeaaario forum Aftenium. Quod ab initio exstitisse demonatrant tum haec Chriati. - verba: _,,St preetntfit <« ,t« frater tutu, . . . dic «cdetioe: ri ecdetiam noti audierit^ »it tibi' tum illa divi Pauli: 7. Obsecramus igitur in Domino dilectos coopéra- B tient ithhicu» td publtcanut; pre»ôyt>nro benefaAoribus celebrent et ei intersint. 4. ^aeterum, qa nos maxima animi consolatione 4. Ne suo desint muneri, non liceat illis, quolibet supremus animarum pastor cumulavit, quod, inter raetex^,' ab ecclesiis suis abesse ultra tempus a .tot âc tanta rerum discrimina, parochorum nostrorum ratutis capituli sui definitum, quod quidem nun-B agmen concordissimum atque fortissimum praelia iuam tres menses potqgt excedere; cui tempori Domini strenue prdelietur, et, crescente saeculi omplendo, integri dies absentiae, etiam interpolati, malitia, ita zeli sacerdotalis industrias multiplicet, omputantur. Cum vero vacationis tempus canonicis, frequentioribus nempe catechesibus, splendidiori ion capitulo, sit concessum, caveant ne forte, plqprimae communionifrapparatu. studio ad firmandos lum absentia, officium omittatur aut minus digne in virtute adolescentes efficaciori, opportuna piarum peragatur. , ■ ergo domui » ■ suae ■bene —• ministerii detrimentum. Si/ praepositus ’, ut inveniat gratiam coram Deo et 4. Censuris, in quibusdam dioecesibus circa haec hominibus, et odor qius vitae fiat ecclesiae .Christi .. omnia latis, praesenti decreto non derogatur. *. delectamentum S. XVII De residentia. v XIX. De pifeedieatiMf verbi diviii. 1. Expenso fine ministerii sacerdotum, animarum l^Verbum misit Deus, annuntians pacem per curam habentium, qui, .tanquam operarii, mittuntur in vineam'1 Domini, ‘ut illam propriis mqnibus et B lesum Christum. Hic est omnium *Dominus , qui, * ' " sicut a patre missus erat, suos ipse misit aposto­ *, los dicens t'aides ergo docete omnes gente»." · U ude, apostoli „omne» orationi et minitterio verbi instantes" erant ’ ; aitque Paulus : ,,1’ae mihi ei non assiduo labore colant, synodus provincialis, sacro­ sancti poncilii Tridentini, a quo antiqui canones de residentia fuerunt innovati *, decretis innixa, mandat et praecipit, ut sedulo residentiam^pervent omnes, sive parochi sive vicarii, sive capellani, qqi munus exercent quasi pastorale.' Hanc legem éo maioris momenti existimat, et eo commendat instantius, quod populi promptius ex frequenti pastorum absentia scandalunT sumant, et quod, hoc nostro tempore, clerici, ob maximam itinerum facilitatem et nimiam animorum aestua­ tionem, in quotidiano infringendi praecepti discri­ mine versentur. 2. Praedicti^sacerdotes a loco residentiae non absint, nisi legitima de causa : non absint autem, die dominica aut festiva, nisi licentiam et quidem non dubiam ab episcopo obtinuerint ; quod si ipsos gravis et urgens necessitas ante impetratam'licen- c tiam cogat discedere, illico do re tota certiorem eum faciant. Meminerint vero absentiam,, nisi causa sit gravis, non posse in longum protrahi. 3. Cauterum nunquam omittant in omnibus pro­ videre. no animae ipsis commissae ullum detrimen­ tum patiantur. XV1I1. De pert^nia Intra presbyteri·· conversaatibas. 1. Ne „rituperelur minitterium nostrum" *, et ut simus, coram‘Deo et liominibus, non solum integri, sed irreprehensibiles, „ut is qui n adverto est verta­ tur, nihil'habent malum dicere de nobis," * in domo sacerdotum non habeantur mulieres, quae aetatem a statutis dioecesanis praefixam nondum.attigerint. Nei^ùnquani ea de re fiat postulatio, nisi pro per­ sonis vita et morum gravitate commendabilibus, quaeque ad praedietam aetatem iam accedant. Nulla concedetur regulae huius relaxatio, nisi singulis annis renovanda. N. Praesenti autem decreto, censuris, in quibus­ dam provinciae dioecesibus ad hanc legem san­ ciendam latis, minime derogatur. 3. Licet, ex communi ecclesiae usu, invaluerit ut mater, aut avia, aut soror, aut amita, aut etiam neptis cum sacerdote commorari possint, illud tamen advertendum, quod, ai in eadem domo vernentur alii presbyteri, praefatae mulieres aetatem canoni­ cam attigisse requiratur. 4. Sicut virtutibus christiania omnibus eminere debet sacerdos, ita filiali pietate. Cum vero sit 1 Kpbê·. IV. 80. • ni R«ff. xixf ii. 1 Seat. 98, de ref., cap. i. • II Cor. VI, a. • Tit. Π, 8. * evangeliiavero," * et ad Timotheum : „Te»tificor coram Deo et letu Chriito . . . praedica verbum; intta opportune, importune; argue, obérera, inerepa in- omni patientia et doctrina." * jSicqbe sdmper ab ecclesia seminatum, verbum Domini crevit per ,,/ractum labiorum confitentium nomini eiu» " ** ■ Videant igitur sacerdotes mipisterium quod ac­ ceperunt in Domino, ut illud impleant11. ,.Verbum Chritti habitet in ris“ ”, ipsoque mente concepto et' sermonibus idoneis cffUso, lac aptum pueris et cibum solidum viris, omnibus omnia facti, sufficiant. , De catechitandi» pueri». 9. Sancta synodus Tridentina, ne illud prophe­ tae impleatur: „Parvuli petierunt panem, et non ■ erat fui frangeret ei»t“ 11 haec episcopis praecipit : ,,Saltem dominici» et alii» feiti» diebus, puero», in tinguli» paroehii», fidei rudimenta et obedientiam erga. Deum et parente» diligenter ab ei», ad quo» specta­ bit, doceri curabunt, et, si opus til, etiam per Cen­ tura» ecclenattica» compellent." “ Ideo, catechesis institutiones inter praecipua parochorum officia merito recensentur, ita ut de iis praeclarus doctor dixerit. „Opu» pergrande, ei ne»cio prortu» si quid­ quam maiu» esae potest." 11 3. (lui vero pueros elementa religionis edocere aggreditur, prao oculis habere curet vatechismum romanum, atque id persuasum habeat se vagos tantum et inanes sermones prolaturum esse, pa­ rumque discipulis profuturum, nisi ea, quae ipsis traditurus est, documenta, diligenter praeparaverit. .4. In ipso catechixandi actu, sit lucida et ab p omni parte perspicabilis eius verborum simplicitas, Nulla sententia, nulla vox ex ore eius excidat, quae captum infantium superet. Historiis, exemplis e scripturarum traditionisque fonte petitis, et simili, ' ■ I • ■ • ’ • • '· II 11 11 ·· GaUt. 1. 1«. I Tim. IU. 4. , Pont rom-, de ordin preab. Act X. SA. Ioda. XX, 81. Mstth. XXVin. 1». Art. VI, 4 I t’or. IX, IA. II Tim. IV, 1-8. Hebr. XIII. IS. . Colons. IV, IT. Coloss. Ill, 16. lerem. Thren. IV, 4. Concit TriiL/iess. 24. de ref., cap. 4. ' \ V ’· Gerson, De trahendi» ad Chriet. /merit, [opp. Gert., ed. Unpin, III. ψ C], * :λ CONCILIUM LUODUNtNBf, IMO iaaii Μ Wl. . VH tediaibne «teter, summi ilHus tester magtetri, qui, d ·. Ad boe ergo praedicationis oSeinm eaôqaeapaaperibtie et parfaite evaagoltear· «uesanTS··· *·· daas, cire statis «^vantas aat qaadragastaaao diebaa, poratelte nets tegnsteter ses. ** fimat m muaari sire ia atesioaibaa et alite qnibnaiibet apiritaaHbm eaacaitüa, aoa «adrooeater saenrdotaa, potissimam mo'aea MttefeeteM, ai, perpetao reeitatioate «irealo, «alla tetorieete expbeatieae, ram eeafieiat; qsurna- extraaoi, atei primam ab epieeopo approbati hortet, vte «apUeaado aaeaaaa aoa ait mnltem loqai eqte- fl proinde eeligObtar, qui ea doctrina, pradeatia vitaequo exemplo commendent, et a qaibas (doles ebtetem, «ad poli»· at paon ipei plura Ipqaaater. &. XmU aatem paeroram splendoribus varitgtte verbum irreprehensibile «adiré poastet, „aaa «t illamteata, çuret soram etiam’eorda divini «morte aridum AaasMs, sed, «sent eat tare, seriam Dti " 1 daloodiae .moveri; ait ipse sacro igne Aegram, et ,^V» Ckrtefo snrm lefetMae fimgienu·, temyaam Dvo qnoties do: Deo eiusqae operibus sat praeceptis auAortenfs per naa“* loqaitur, sic se persuasum ostendat, Ut ipsius sensus in molles puerorum animos seoe sitius infigant, eiaque diutius adhaereant’. —> De poptdio praedicatione inetruendi». 6. lubet pariter synodus hoc servari omnino, qaod a concilio Tridentino omnibus animarum curam gerentibus praeceptum est, ut scilicet, vel per se, vel peAlios idoneos, si legitimo impediti fuerint, diebus 4altem dominicis et Cestis aolemnibus, plebes sibi Commissas, pro sua et earum capacitate, pascant sa­ lutaribus verbis; doeendo quae scire omnibus neces­ sarium est ad salutem; annuntiandoque eis, cum brevitate et facilitate sermonis, vitia quae eos declinare, et virtutes quas sectari oporteat, ut poenam aeternam evadere et coelestem gloriam consequi valeant *. Î. Peroptat syMdus provincialis, ut aliquem in ducendo ordinem parochi instituant, quo. non'inter­ ruptis frequentiori argumentorum diversitate sermonibas. sed continua, quantum poterunt, rerum sanie, tum symboli tum 'decalogi tum denique cultus divini partes omnes, paratissimis documentis evolvant et elticident. Suos sibi vicarios, ubi adsuat. ad hoc salutiferae praedicationis opus, divisis inter se materiis, consocient. N<& tamen omittant pluries, XX. fle rari rallu diviai. Cum exterior cqjtua sit pietatis internae splendor, et ad hanc refovendam non modicum conferat, omnibus Christi ministris commendamus, ut omnia et singula, quae de ritibus sacris ab ecclesia de­ creta sunt, religiose observent. Perpauca hic refereB mus. quorum, in praesenti, ratio praecipue ha­ benda est 1. Nulla aedificetur ecclesia nisi eius situs, schema, ornamenta fuerint ab episcopo probata, et nisi locus, in quo get erigenda, fuerit rite benedictus. 2. Nulla in aedibus sacris fiat alicuius momenti refectio, nulla formae mutatio cuius opportunitas non fuerit episcopali auctoritate sancita. 3. Sedulo invigilent parochi, et aptiora media adhibeant, ne humiditas parietes ecclesiae vel sa­ crarii vitiet, ut tutius in ipsis divina eucharistia et sacra supellex asserventur ‘ 4. Nulla deinceps consecrabitur eccleaia. nisi simul, 'iuxta ritum a pontificali praescriptum con­ secretur in ea altare basi affixum. b. Luctuosis nostris temporibus, quibus frequentior evasit 'templorum direptio, ecclesiae firmiter annis singulis, nuda admodum expositione, primas c occludantur, earum fenestrae clathris ferreis mu­ tilas proponere veritates, quae sunt necessitate tum niantiir: omnis, uno verbo, opera adhibetur ad sacrilega latrocinia praecavenda. medii tum praecepti necessariae. Eaque omnia sic praeparent. ut nunquam,, neglecto sermone, seu 6. Coemeteria sint ad normam sacrorum cano­ oratione incomposita et inordinata, verbum veritatis num clausa; nullis usibus profanis pateant Locum habeant separatum, iis de..tinatum. qui. irreverenter tractantes, illud fastidio vel contemptui de iure, sepultura ecclesiastica privantur. obiiciant; neque etiam proprium quaestum inten­ 7. Nullo praetextu sacerdotes in tumulandi ali­ dendo. de propriis querelis et acceptis iniuriia cuius defuncti laudem concinnentur. Ne intersint disserendo, quae sua sunt in rebus divinis quaerant, sed siAam Dei aemulationem habentes, quae sunt quidem istiusmodi concionibus, quae in coemeteriis quandoque, praeter ecclesiae consuetudinem, a laicis lesu Christi requirant, et quae decent sanam doc­ habentur. trinam loquantur *. fi. Calicum et pyxidum euppae. neenon ostenfi. Asoentit et probat concilium provinciale, ut, identidem et fe/tie -soletnnibus, solemniores etiam soriorum lunulae sint argenteae, intus deauratae. 9. Planetae, stolae, pluvialia, eaeteraque huius habeantur orationes, aut religioni comprobahdae et generis paramenta sint ex serico, et variorum colo­ propugnandae, aut evangeliq per homilias evol­ rum qui sacris ritibus praescribuntur. vendo. aut divinis mysteriis ac veritatibus illustran­ 10. Corporalia, parite, purificaturis sint ex lino dis praefinirae. habita tamen ratione locorum et populorum, ne eumqtia et arduis praedicationibus p vel cannabi. Linteamina sacra ex bombyce confecta rades animi opprimantur potius quam erudiantur *, prohiberi volumus. Caveant etiam ipsi concionatores Ae proprio sensu 11. In missa celebranda, inter cereos qui addelusi. subtili ac profanae humanarum opinionum discussioni, vel inanibus divinarum rerum specula­ tionibus inhaereant; imo ne venerandum traditionis eloquifitn ac universum dicendi genus, tum a scrip- . tura tum a conciliis et patribus consecratum, deserentes, eoe, quos verbq Dei pascere tenentur, de-» Sciente cibo, ieiunos dimittant, aut profanis vocum novitatibus et oppositionibus falsi nominis scientiae *, errore etiam permixto, scandalisent. . Msttb. XIII. M. * Hit. Lituros. ’ i λκ. Trid., sess. ■’>. de rr/., cap. 8. • Tit. II I. * i nstil. Tutet. |a. IMI. aci III c. ». In Manni Cencsl, uerwi, XXXIV. λμ B). •ITin.Vt.n0. hiberi solent, duo saltem semper ardeant apum opera conlati. 12. In confectione panis pro sacrificio missae. non adhibeantur quaecumqu^venalee farinae, sed quae vere triticeae esae probantur. Insuper aqua naturali et pura sint delibutae, fticubi dentino paasim venali dubium nascatur, eaedem cautiones erunt adhibendae. > 13. Olea, feria quinta in coena Domini, ab epi­ scopo consecranda, emaatar a mercatore *, de cuius probitate nullum moveatur dubium. Sedulo'caveant parochi, ae, ultra tempus praefixum, oleis anno superiore benedictis utaatar. ' I Theas. Π. IX. • II Vor V. au •71 e , * 14. Bqpetorum ntao doctriaam Vt praxi *. religioeae caftas ex­ hibeatur^ Nullae, niai aathentieqp et ab ordiaario recognitae, ia eocleeiis exjibaantar. oaatMtanyaii Dr·."1 Inda, oxbtiaaaro peteraatqai eaae portant angelicis etiam buaseri * fsrmidaadun, nullum aliud opus adeo nanctum ae divinans trac­ tari posas, quam hoc ipsum tramandam mysterium. 8i quarum authMtioitax gallicae pertarbatioaia 8. Tanta igitur gravitate, tento religionis eulta, missae sacrificium celebrent, ut per visibilem mini­ tempore, dubia evaserit in earum origine· diligen­ ter inquiratur, dam adbae supersunt idonei teuton, stri pietatem invisibilia aeterni sacerdotia mysteria qui- canonicae de lia teetimonium perbibere valeant. conspicientur. Nil obiter, nil perfunctorie, nihil pro libita, nihil inconditis gestibus, emnia vero se­ 15. *Imagise non lacerae aint, non inverecundae, nil profanum prae ae *ferente . aed ad pietatem ex- cundum ordinem fiant, iuxta receptos ct approbatos ecclesiae catholicae ritus, qui, in minimis etiam, sine * citandam aptae. peccato negligi, omitti vel mutari haud possunt’. 16. Nullae statuse rel imagines fidelium vene­ ·. Nec minori devotionis habitu, ad Dei gloriam rationi publice exponantur, niti ab epiaeopo vel eius delegato benedictae. Quae ipsa aua antiquitate sunt et fidelis populi aedificationem, singula ministeria obeunda sunt quae ad sacram eucharistiam refe­ venerabiles, non facile cum novis immutentur. rantur. 17. Parochi *schola cantorum inatituere non négligent, ne, eum gravi religionis detrimento, ortiCum infirmis eat ministranda, quanta praestari ciorum divinorum aole itas, * defecta cantorum, im- B potest veneratione deferatur, eum- baldachino seu umbella, ai facultas ferat, cum facibus et laterna, minuatur, aut etiam penitus evanescat. comitantibus sanctissimi sacramenti sodalibus, caeXXI. De sacramentis. De baptisme. terisque fidelibus ad hoc salutare pietatis obsequium frequenter invitatis *. Circa baptismum, ecclesiae et aeternae vitae ianuam. nonnulla iudicavimus commemoranda et 10. Qui ad mortem damnati fuere, non ideo sunt sacra eucharistia privandi. praescribenda. 1. Instanter hortetur parochus eoa, ad quos ea 11. Quotiescumque, de mandn(p aut licentia cura pertinet, ut natos infantes, quamprimunq (eri epiacopi, sacra eucharistia est fidelium adorationi poterit, praetermisso omni vano praetextu, deferant exponenda, non tamen fiat expositio, nisi in altari ad eccleaiam baptixandoa, ne illis sacramentum tant­ decenter ornato et ardentibus saltem quatuor lu­ minibus. opere necessarium, cum periculo salutis differatur. 2. Cum baptismi caeremoniae sint et venerabiles 12. Coram tabernaculo, in quo asservatur sancantiquitate, et significatione mirabiles et ritualibus > tissimum sacramentum, una saltem lampas diu libris praescriptae, pastores populum sibi commissum noctuque perpetuo colluceat. doceant, baptismi ablutionem non osse a caere­ XXII. De sepultura eeelenlantica. moniis, sine gravi causa, separandam, baneque se­ parationem nonnisi urgente necessitate esse pe­ 1. Es est veneranda ecclesiae consuetudo, ut tendam. corpora sanctorum in pace *sepeliantur , in terra 3. Tametsi,, absque gravi delicto et irregulari­ videlicet rite benedicta, ubi requiescunt, donec tatis periculo, baptismus temerario iterari nequeat, veniat beata illorum *immutatio , et reformentur attenta uihilominds hodierna fidei imminutione, configurata corpori claritatis Christi *. volumus, ut quando baptisma ministratum fuerit ab 2. Ecclesiastica autem sepultura privantur in­ obstretricibup aut aliis laicis, communiter sub con­ fidele·, haeretici, schismatici, apostatae a fide, ditione denuo ministretur, cum, experientia teste, nominatim excommunicati et interdicti; qui in certitudo *morali de validitate sacramenti/sic collati duello vel in actu evidenter criminoso moriuntur, vix acquiri possit: secus tamen si sacerdos de-hac nisi dederint sufficientia poenitentise signa; qui validitate certior evaserit. sibi violentas manus intulerunt, nisi de ipsorum 4. Et quoniam, de dic in diem *gravior ex­ dementia constet aut legitime praesumatur; qui citantur dubia de valore baptismi apud protestantes cum scandalo et coram testibus ecclesiae Mora­ collati, volumus pariter huiusmodi baptisma sub menta impie recuMrunt. conditione esse iterandum. Nil tamen fiat inconsulto 3. In CMibus dubiis consulatur episcopus; ai episcopo. consuli non potest, in partem mitiorem, seu ia 5. Ad patrini munus admittendi non sunt: 1. non sepulturam concedendam, habita temporum et baptixati ; 2. publice habiti ut haeretici, schismatici morum ratione, inclinabunt pastore·. aut apostatae; 3. nominatim excommunicati : XXlIl. De regimine benerum ercleaiae. 4. *infame notorietate facti, quae nulta tergiversa­ tione elndi possit, concubinarii scilicet 'nt *tale noti, et ii, qui coram magistratu civi)! matrimonium atten­ tarunt, non vero eoram oeflesia inire voluerunt; 5. *omne denique profeyionem *exercente publice criminosam et scandalosam. 6. Qui autem a saeculo sunt segregati, monachi vel *sanctimoniale , ex iure, ad hoc officium acce­ dere non possunt Prohibemus insuper, ne clerici in sacris ordinibus constituti, et ii, qui *religiosas congregationibus sunt addicti, ullum baptisandum 'de asero fonte suscipiant sine licentia episcopi. De mmUmIm eaeharintia. 7. Etsi omnia sacramenta sanctificandi vim ha­ beant, hoc tamen excellens et singulare reperitar in Mcrceancta eucharistia, quod ipsum sanctitatis auctorem contineat ‘, primogenitam, quem pater * C *e dual, ia «Matia AtMaaoeami veraaretar, Mme— A · (Prima ia GaMtie. festo eolanaai ia—a—alatam Attoatia i—apsr votb proviaei·· Lagduaeaaia, Vieitatioaie, ·—tu aodaMtierum a—ratiarimn Cordi addictorum et —ivetai daaiq— deri, D—m opti­ mum maximum i—taatiaaisaia praeib— Mpleraat, nt, ei—a—di e—ra ad fi—m rite purd—tu, b—ti ficatio venerabilis famatae Dei eolemai decreto prouutietnr, aieq— devotio erga eor lean novam ia ecclesia i—remeatam —eipiat. Cam enim provincia Lagd—«nais, per Ireeaeum et Polyearpu^, fidem acceperit ab apostolo quem diligeMt leans, quique supra ipsi— peetu» re­ quieverat, s—raji—imo cordi lean singularem eultum ssrdi saodtote — —quieeeoro peaae existimavit, ut ab Me culta rooedorat Cum Lngdu—uri oonsoaat Matiaoo—nais aeetaaia, in eut— aatiqaiaaimis fimtie scriptam legitur: .Inno· nanti— pape IV, — incarnatioui» milleaimo duc—teaimo quadragesimo quinto, et dio a—ratiaaimae —optionis virgini» Mari—, daoembria octava, cum maximo comitatu, oeci—iam dignissimam monasterii Sancti Petri, inxta civitatem Matisconen»em, manu propria dedi—vit" Ut autem praea—a concilium ait at huicce prae­ Eamdem prora— viguisse traditionem in omnib— proviaei— dioeeeaibua compertum e»t quae festinan­ stantissime cnltai in monumentum, et ad hane . ter ·—parant officium a Sixto IV approbatum, nuper eximiam devotionem augendam veluti perpetuum vero enixis praeiM» a summo pontifice impetrarunt B incitamentum, epiacopi, antequam a coetu discedant tanquam singulare devotionis privilegium, ut immacu- communi. pietatis . . affectu, gregem aibi commiaaum latae eneominm in sacram liturgiam introducerent totamq— eeeleei—ticam provinciam Lugduno—em Cui—modi traditio ita apud omn— invalescit am—tisaimo cordi leae aoleroniter Vovent ae conut P0·* dogmata fidei, nihil· ita eertum, nihil de —erant quo vel minimum, ai excitaretur, dubium maiori XXXII. Decreta· do ce—illi pravi—luito proxime —set fidelibus offendiculo. * . faturi indicti·—. 8ic eccleaia Lugdunensia cum liturgiaram orien­ Cum a Tridenti— aynodo statutum ait quolibet talium praeclari» monumenti·, et eum traditionib— apud religioso» ordine· c—«tenter eervatis apprime •altem triennio concilia provinciali» habenda ea— ’, concordat. Iliaque i pea, quam a remoti· temporibua nos, Ludovic—-lacobua-Mauriti—, tituli aaaetiaaimae foveMt perau—io, nunc, et rammoram pontificum Trinitati» in monte Pincio, e—et— Romanae eeelodeeratis, et omnium doctorum scriptis, et un—imi si— presbyter cardinalia de Bonald, arehispiscop— fidelium devotione, et splendidissimo eecleaiae culta Lugduno—i» et Vienne—i». Gallisram primae, do ite manife»te ili—tratnr, ut ad fidei veritatem pro­ revereadiaaimorum comprovincialium episcoporum eo—ilio et —sensa, ut eooleeiae menti obeoqttamnr, xime videatur accedere. . Lugdunensi· igitur provinci— episcopi banc doc­ et ■ uber— frucf— mereipiam—, qui ex hac celebra­ trinam, quam veluti depo»itum aecepseunt ad sedeu( tione profluant p—ximum concilium hni— provinapostolieam hodie summa cum exultation· prof·- 0 ei—, a—o millesimo octingentesimo quinquagesimo ’ tortio,' ia hae civitate Lugdunensi celsbrud—» fora rente», toti— cleri et populi —mine, ardentiasifaia voti» expose—t, ut suprem— pontifex, aua, q—m dsautfamus, ot iis omnib— qui de iure vel con­ desursum habet, sapientia, id decernere velit, —do suetudine interes— debeat sqlemnitor indicia·—. commune omnium nostram gaudium impleatur. SUBSCRIPTIONES. XXXI. Votam de ve—rabUis Margaritae Mari— Μοβ, cardinali» arehispiscop— Lugdunensia ut beatification·. Viennensi», indicant— «ubeeripaimu. Venerabilia famula Dei MargaritaMaria, aaabtit L.-I.-M. cardinalia do Bonald, arehiepto—p— monialia profes— ordinis a Visitatione Met— Mari— Lugduno—ia. virgini» nuncupati, piiasime vixit, ot cqm a—ctitati» Ego, Benignus-VrMaua-Io—n-Maria du Tro—fama apiritum D— reddidit in mo—storio Parodio—i, aet d’Hdrioovt, episcopus Aedue—is, indien— anbdioecesi· Anguatodu—ia, ubi eerpM ei— reqaieseit aeripsi. Ca—a ipai— Matificationm fait rite introducta, t Benign—, epiaoop— Aedue—ia et — progresse dat, ut, decreto sacrae congregationi· Ego, Petraa-Ludovic— Pariai», epiaoop— Lingo­ rituum declaratum faerit eo—tara de virtutib— no—ia, indica— rabeeripei. th—logici» ot eardinalib— oarumque adnexi» in t P^L., epiaoop— Lingono—ia. gfadu heroico ; et tuto procedi posse ad trium pro­ ' Ego, Fraaeiae—-Vietor Rivet, epiaoop— Diviopositorum mirae«lorum discussionem. D nenaia, indice— »ub»cripsi.' Seram— pontifex Pi— papa IX haie ea— t Fraaeiae—, epiaoop— Divione—te. aperto favero dignet— e»t. Ipee enim, die vigesima Ego, I.-I.-G. do Ferroul-Montgaillard, vieari— tertia augusti, — miUeaimo ootiagenteaimo qnadragenerali» ili—triaeimi ot reverendiaaimi epiaeopi g—imo asxto, ad aacra· —d— mentalium Visitatio»io Sen-Clandienaia ei—que procurator generalitor ad in UrM benigataaime — contulit, et coram ae, in omaia deputatu», ei— nomine faterfai, et omnia at eodem mon—terio, a secretario sacrae congregationi» singnla ia b— synodo Lugduaoaai aeta, decreta, adita doerotam do virtutib— iu gradu heroico legi man­ ot promulgata», ei— et eec|eeiae auae nomi— recipio. davit, multaque dixit ad-laudem v—arabilia famul— I.-I.-G. do Ferroul-Moatgaillard, vieari— gene­ Dei, —aero— — aibi gratulari vehem—ter quod rali·, procurator. •taetra videretur ad promovendum Margaritas Ego, Andre— Berth1er, vieari— generali» Ul—triaMari— eultum, q—a tot taataqae g aa»erat, ut de­ aimi et raverandiaeimi episoopi Gratia—politae i ei—votio erga —crati—imum oorlssu ia univaraa ec­ qna procurator ge—ralitar ad omaia deputat—, ei— clesia i—lareeeerot — dilataretur. —mi— interfui, et omnia et ungula ia b— synodo T—ta benevolenti» permoti, epiaeopi proviaei— Lugdnnenai acta, decreta, odita ot promulgata, ei— Lugdnaeaaia a summo pontifice suppliciter exposcunt, ot eodeetae aa— —miao recipio. ut praedicta baatifiootiom· eauaa r—umetur, ot A. Berthisr, vieari— generali», procurator. quamprimum expediatur do trihus propositis mira­ culis discussio. * « ♦ ββ» CONCILIUM LUGDUNENSE, IMO iaaii 90 ACTA CONCILII. ΟΟΜΟΒΜΛΤΚ) puma PRIVATA. Anno Domiai bIIImm nKiagsetsaimn qais- a qaagasisso, die vigente * septima mente iaaii, eminentissime» ae reverendissima· Ludovicas-Iacob us-Mauritius, tituli sanctissimae Trinitati· ia Meat * Pineto, nanctae Romana· ecclesiae presbyter cardi­ nali· da Bonaid, Lugdunensis et Viennensis arehi•pisoopus. Galliarum prima·, etc- illustrissimi ao reverendissimi Benignus-Urbauus-Ioannes-Maria da Trounaet d'Hérioourt, epboopus Aeduensh, PetrusLndovimts Pariti·, episcopus Lingonensis, et Fran­ cisco· Rivat, episcopus D^fioneasis, ad celebrandum Procuratores capitulorum ot theologi emittent etiam fidei professionem per formulam brevissi­ mam, ex pontificali Romano desumptam. VI. His de sessione prima statutis, quaedam aha, sequenti ordiae, acta et decreta sunt. 1. Cum venerabiles comprovinciales episcopo· absente· honore de.bito prosequi, ipsosque, quantum provinciale concilium, ao eodem emiaentiaaimo me- in se est,' actibus synodalibue consociare in animo tropotitano, per littera· die secunda, aprilia datat habeant, patribu· placuit, ut, iuxta responsa Greindictum, in aedibus ecclesiae. Banoti Brunonis gorii papae decimi tertii ad difficultate· a concilio Carthusianorum contiguis opportune coadunati, prae­ Rothoinagensi, aano 1581, proposita·, episcoporum via· aliqua· congregatione· iudicaverunt privatim b absentium procuratores, pro hac vice tantum, nihilqUe de ftituro praejudicando, in praesenti provin­ habenda·. Quamobrem, eodem dio, de mane, hora decima, ciali concilio, vocem decisivam haberent habita eet prima congregatio privata, in secretiori i. De ministris seu adiutoribus concilii eligendis aedium praedictarum consistorio, cui interfuerunt et constituendis, decretum his verbis ediderunt patrea, rochetto et moaetta induti; ibique sequenti * patres: praefinita eunt: ftia .ud oriiatm, tt tgpoiitiortm processum /rlsI. In ecclpsia primatiali beato loanni Baptistae etoremju· exitum eoHcilii plurimum proficiat iwtrnt dicata, dio trigesima labenti· mensi·, prima sessio ttte aiitUartt: Uro uot, patrum, qui mmiofroe syaoialtt fieperuut, prout expedire iuiteartriut, oettigiit concilii provincialis habebitur. Π. Omnes ab aula archiépiscopal! ad ecclesiam tnkatrtnltc, tiatuimtu tt decernimus, officiate no­ stri eoneilii tui tegututiui titulit rttt eouttitueudot, procedent, ot sic aperietur aolemnitas. 1. In processionis actu, sicut et in publicis utmpt promotorem unum, vice-promotorem unum, sessionibus, episcopi provinciae Lugdunensis insigniti secretarfos duos, aiagittrot caeremoniarum duos, erunt rochetto, super quem induent amictum, stola notariat duoc, tete synodales sex, unum teiliett rubra, pluviali eiusdem coloris et mitra; insuper pro unaguayue dioecesi. Jta indicamus tt colu* pedum pastorale 'tenebunt, ut egere patres con­ mu fieri. cilii provincialis Lugdunensia anno Domini millesimo 3. Hanc horarum distributionem ab omnibus, quingentesimo vigesimo septimo habiti *. Episcopi c unaquaque die, durante concilio, servandam ordina­ vero ex aliis provinciis, concilio interessentea, amictu verunt. super rochettum induti, pluviale cum mitra gestabunt, Hora sesquiquinta, «urgent a lecto statimque 3. Unicuique epiaoopo duo erunt assistentes, seu precibus matutinis, orationi mentali et privatae cele­ vicarii generales seu alii presbyteri, pluvialibus . brationi missae vacabunt Hora sesquiseptima, convenient ad missam syinduti. S. In praefato processionis actu, post capitu­ nodalem, qua peracta, sumetur ad nutum cuiusque lum primatiale, capitulariter incedens, venient pro­ aliqua refectio. curatores episeoporam absentium, stolam gestante·, Ab hora nona ad horam undecimam aut sesquiqnae de more apud nos eet quoddam signum iuris- undeoimam, habebitur congregatio. Hora duodecima cum quadrante, prandium, quod dictionis; induti erunt et pluviali. 4. Procuratore· capitulorum oathedralium, in immediate subsequatur visitatio ad sanctissimum habitu ohorali, primum tenebunt locum l>ost epis­ sacramentum, et post ipsam relaxatio. coporum absentium procuratores; inter ae vero Durants prandio, post lectionem capitis unius ordinem enmdem ac suus respectives episcopus aut de scriptura sacro, legetur de pastorali sancti Gregorii, et in flne martyrologium. huius procurator servabunt. 5. Theologi etiam intererunt in habitu ehorali. Ab hora tertia pomeridiaaa ad horam quintam, . III. Post pBffiSluonem, cantabitur 'missa ad congregationes habebuntur. . postulandam Spiritus, sancti gratiam, at’traditum Hora sesquiseptima, eoena, quam immediate se­ tenemus a patribus ultimi concilii nostrae provinciae quetur visitatio ad sanctissimum sacramentum, Lugdunensis. In qua missa erit communio gene­ deinde relaxatio. ralis, fietqne solita epnfesaio, antequam commu­ Hora nona,-ad cubiculum recessus, et vesper­ tina oratio. nicent episcopi; IV. In hac sessions promulganda erunt decreta: CONGREGATIO SECUNDA PRIVATA. 1. it ppsrteaie sywsdo; "λ. ^9 9t99^tH Μ 99Λ * cilio; 9. it mn prasiudirends; 4. de non diooodende; 9. it fr^tttititt JUti. ’ V. Eminentissime· dominua dominus cardinalia, concilii praeses, emittet profsssioseqi fidei, iuxta for­ mam a Pio IV traditam; caeteri vero episcopi formula uteatur breviori, his sciliost verbis: Ego N. m omnie tt tegulo, gués o soctosom*· Trvdrttee synode dgCnsta tt tetite seal, rocipie; MCIWN 9999ΙΛ MMMMÎ ft ff^if99fp ΛΛ999999^ϋ9 MMMB β ‘ Ayet Msrtte. Am anssdst-tsm IV. Eadem die, hora sesquiquarta pomeridiana, ha­ bita fiiit secunda congregatio, ia aula archispisoopali, praesidente eminentissime domino domino cardi­ nali, et praesentibus iisdem reverendissimi· episcopis. I. Curam dedere patres exiuniai instrumentorum, quibus presbyteri duo, loco episcoporum absentium, procuratore· oonstitauntar. Aberant scilicet revereadhsimi domini domini episcopi Saa - Claudicas» et Gratisaopolitanns, uterque, tum aetatis provectae, tum onerosae aegri­ tudinis causa, ab secessu ad synodum legitimo impodteeato inhibitus et excusatus. ■··‘ ·ί:;· ’ '.λ -' '■ SÊi. · ' 'i^K. MS CONCILIUM LUGDUNKN8E, I860 iuii 30 ------------ -·■··■■ ■ MS ■ ------------------------------------ J--------------------Γ-------------------- —.... -...... — ■ ' Pre. reverendissimo episeopo Saa-CmadionM ad- ‘ Carthastanoram, spiseepi st episcoporum absentium procuratores ;induti ot insigniti orant habitu eborati. lard, «ta * vicariae generalis eeeM effieielis, et pre Thodogi et daaoeietao omnes adornat ia vasto talari episcopo Qratiaaopolitaao, domiaus A. Berthior, 'maatoUo longiori et biretto. s otiam'vioariue goeeralia, βηφο ed aorauwa aacro * lia modio sacelli, coper thronum docentor orna­ real oaaoeeai rite oematieai. tum sacra biblia reposita fheraat, et paulo infra II. De variie congregationibus instituendis et eminebat crux archiepiaoopalis. ordiaaadia haoc faere statuta. Omnibus verone altare genuflexia, emiasutiasimM mine» fait dominas I.-I.-G. do FomuI-lÉoatgai]- eum 1. Praeter congregationes episcoporum privatas, habebuntur congregationes generales, in quibua, praesidente' eminentissimo metropolitan», omnes st soli ad concilium admissi convenient. * 9. Hebebuntur etiam congregationes particulares, quarum titulus et programma ulterius promulgabun­ tur, et quibus praeerunt reverendissimi episcopi suffraganei et episcoporum absentium procuratores. 3. In omnibus congregationibus, episcopi et epi­ scoporum procuratores rochetto et mosetta erunt induti. Capitulorum delegati habitum choralem in con­ gregationibus generalibus, vestem autem talarem cum mantello longiori et biretto in congregationi­ bus particularibus gestabunt. In cunctis vero congregationibus, theologi cum veste talari, mantello et biretto intererunt. 1 inchoavit hymnum Feni creator, quem clara voce, sed sine cantu prosecuti eunt. Post hymnum eminentiMimus recitavit orationem Adetmuu. Deinde sedit, renes versus ad altare, ex quo sanctissimum Sacramentum ad sacrarium, pro oon- ' gregationis tempore, delatum fuerat. Episcopi suffraganei et episcoporum absentium procuratores, ills in faldistoriis, hi vero in subselliis, partim ad dexteram partim ad sinistram eminentissimi se­ debant. Tum eminentissimus dixit: * Venerabile *, fratre * placdn oobit certioret feri utrum addnt omnee, qui, de iure tel conrmriidûw, nostro prooindali concilio intere *** debent, et pro­ curatoria indrumenta engender *? ., Responderunt omnee episcopi: Placd. Eminentissimus autem praeses : Dominât Plantier, * eeeretariu noder, eoeet ddegato * per ordinem. , • CONGREGATIO TERTIA PRIVATA. Et statim'dominus Plantier, devenions ad locum secretariis paratum, vocavit primo procuratores venerabilis capituli ecclesiae primatialis, his verbis : Die postera, hoc est vigesima octava iunii, tertia fuit congregatio privata, in eodem loco ao prima, praesidente eodem eminentissimo metropolitan», et praesentibus iisdem reverendissimis episcopia, Aeduensi, Lingonensi et Divionensi. I. Decretum, patres ediderunt, quod in apertiori loco aedium Carthusianoruin ct in aula capitulari ecclesiae primatialis, sequenti tenore, fuit affixum. Accédant procuratore * ecdetiae Lugdunende, in-,, ttrumenta tua erhibinnt,· et ea in manibue etninenHtmmi cardinali * * pranidi deponant. Accedentes dominas Lyonnet et dominus Cettet, procuratores a praedicto capitulo constituti, de­ posuerunt instrumenta; illa remisit etminentiasimus episcopis, qui dixerunt: Admittantur. DECRETUM. Conclusit metropolitanus : Sunt admitei. < fnuneaiiutnuM st'rewrendtMsaMM domimir domi­ Deinde vocavit secretaries successive procura* na *, Ludoeicuo-Iaeobut-iiauritiu tituli eanetiuimae ratores capitulorum cathedralium Aeduensis, Lin* Trinitati in monte Pineis, sancto * Bsmenas ecdetiae gonensis, Divionensi», 8an-Claudiensis et Gratianopreebyter cardinali * * Bonald, dieina miseratione politani, qui omnes, instrumentis eodem modo ex­ d et eanctoe tedie apottolieoe gratia, mhitfitctffu pensis, fuerunt admissi: Nempe, pro capitulo Aeduensi: dominus Juillet. Lugdunmeie et Fiennensie, Galliarum prime», «te., Pro capitulo Lingonensi : dominus Lorain et do­ de ooneilio d attentu reoerenditmmorum epiecoporum comproeindalitun, Aeduendt, Lingauiuii d Dide­ minus Thomas. *, ntem unieereis ct eingulit, qui concilia prooindali Pro capitulo Divionensi: dominus Poinoel ot * iure ed de coneuetudine interet d ** debent, mandat dominus Thomasein. Pro capitulo San-Claudiensi : dominus Kcoiffior. et praecipit, ut, die oigetima nona, mend * iunii, anno Et pro capitulo Gratianopolitano : dominus Bou­ Domini nullement odingentedmo quinquageeimo, in vier et dominus Rousselot, aediiut dicti * Carthueùmorum, Lugduni, udant t* ad congregationem generalem, quae in taedio tcereTunc omnes capitulorum procuratores hinc et tiori praedictorum aedium habenda eei, praefata die, indo sederunt, infra locum praesulibus ex abis pro­ hora pod meridiem tertia, ttfgw procuratore * od vinciis reservatum. deputati mdrumenta procuratoria iisdem examinanda Addidit eminentissimus : Radientur nominee afferre non praoCermittant. , De msndsto eminentissimi cardinalis: H. Plantier, secretarius. II. Decreverunt insuper promissionem de secreto servando ab omnibus, in prima congregatione gene­ rali, hia verbis emittendam esse: Ego N. promitto me decretorum concilii tertum nullo mode traditurum, donee, reoerenditdmorum patrùm enedmriterto, tgpi * * demandatu fuerit, noe quidquam de iit, quae, re * aut pertonat graoitede quadam attingentia, in oongregationibu * diei pote­ runt aut agi, reoelaturum ulli eorum qui concilie non fuerint addicti. CONGREGATIO.GENERALIS PRIMA. Die iunii vigesima nona, hora post meridiem tertia, convenerunt ad sacellum secretius societatis presbyterorum sancti Irenaei, intra praedictas aedos theologorum et conouietarum quot adtocaoimui ed concilium, Secretarius recitavit nomina theologorum ad­ vocatorum ab eminentissime. Hi erant: Dominus Beaujolin, vicarius generalis Lugdu­ nensis; Dominus Pillet, vicarius generalis et officialia metropolitanus Camberiensia; Dominus Bissardon, canonieu, societati sacer­ dotum Sancti Irenaei praepositus; Dominus Duplay, canonicus, presbyter societatis Sancti Sulpitii, ot maioris seminarii Lugdunensis moderator; Dominus Cattet, canonicus, paroeciae Sancti Pauli rector; Dominus Plantier, canonicus, presbyter societa­ ti» sacerdotum Saaeti Irenaei; 4 Dominus Martin, presbyter societatis lesu; Dominus Cholleton. presbyter societatis Mariae; * «WWW oorauqte uramninaK, ism w » Denarius de Vsrsiis, peeriyter eerieUto SnueMA Aedwaste; dentiam diminui Prism»-Lndovisas PaSnlpitU, ri puhwir i· maieri eeminarie La Marie, reine toujour· pour noua la voix d'un père et non celle sans tache, seraient moins agréables è votre fils, d'jln étranger. Nou· recevrait» ses avertissements ■ ils ne lui étaient offerts par vos divines mains; et ' ae· instructions comme la parole de celui dont et noua aurions moine de confiance den» nos déri­ il e»t le vicaire, et noua nattendrons pa». pour sions, si elles n'étaient arrêtées sous votr»V>guste patronage, si elle * n'étaient bénie» par un ^gard obéir è ses loi», qu'elle· .aient reçu la aanétion dun pouvoir qui n'a. pas reçu mission de les contester. d^ votre bonté maternelle. Nous confions à votre Notre humble obéissance au suprême hiérarque cœur immaculé toutes nos parole·, toutes nos réso­ ^grandira aux yeux du prêtre et du fidèle la dignité * lution * tou no» actes pendant ce concile. Nous fie. notre caractère. voulons l'ouvrir en .invoquant votre nom chéri; . ^^fliai· l'église attend de noua l'aocompliMement nous le terminerons en répétant vos louanges; et d'autres devoirs. Noua MM-t-il permis, ô vénérâ­ non· croirons en avoir sanctifié les opérations, si mes gardien· de la sci^^h sacrée, de rappeler de notre sainte assemblée s'élève le vœu de * * devant voua (ea paroles dlrlivre·' saint· qui noua voir rangée au nombre des vérités catholique», la retracent, dan· un .Mûigage figuré, le» grave· et croyance è votre exemption du péché de no· pre­ formidable· obligation· qui pèeent sur noua’ Hèmiers père·. Implore» en notre faveur le· lu­ tona-noua d'aller de bonne heure è noa vigne·- (je mières de cet Esprit qui seul peut donner la gréce. cite le Confïjwj, voyons si elle· se couvrent de frappe» pour nou· è la porte du cœur de votre fleura, et ai ce· fleur· promettent des fruit· : , Jtaat divin fil * Votre prière, toujours écoutée, fera mrgmnu ed. emeas, eûtatmn· « ftorui^oifta, a» descendre sur le· pasteur» le· lumière· dont il» .flortt Jnfftw perlurtunt.1· Cetfe vigne, vous le ont beeoin, et sur les fidèle· les bénédictions que ** saves, c'est l'église confiée -è nos ·ο,ίη·: e'eet la trou» leur «ouhaiton portion du champ du père (e famille que atrà· de­ Tempore offertorii, accesserunt ad altare oançnici, . vons arroaèyde noa sueurs: Levone-nona donc, et et, iuxta morem eccleeiae Lugdunensi * deosculando manum pontificis eminentiraimi celebrantis, aliquam examinons dan· ce concile, avec une inquiète sollicitude, quel est l'état de ce champ,' et ce qu'il moaetam, per obeequii toojium, obtulere. Venerunt réclame de notre amour. L'évêque n'a-t-il pae été primj canonici Lugdunense * et poet ipso * annuen­ institué par le prince des pasteur» .pour errecèrv- tibus reapcctivi· episcopi * procuratore· capitulorum et poor dftndn, pour idifitr tt pour placier'f * cathedralium provinciae. ; , Mai· si le «èle du salut des |mee neKom dévore, Ad communionem ante omnee processerunt si nous n'arrachons pae le· ronce· et le· épines qui episcopi, seoroim per ordinem, et, in superiori altari» ont pu croître dans notre vigne, et en altérer la gradu .genufiexi, saactMeimain eucharistiam e manu beauté; pu si, eprèa avoir enlevé ce qui rendait mettopolitani'aoMperupt Deinde pontifex, admirai» ad concilium «acerdottbu * infra altari· gradmi in * CaatK. VH, * I«nm. I, ία tn. 1 Bsrah. XZUV, 1«. COMCILHJM LUODUfflOrat, IMO teH Μ naMreahu· ordinatis, sacram synaxi· pariter distribuit. Peet sommunio····, srehiproabyter via·· ia aarso race aiafaUa porrigit episcopia, qui. per parifloatisais mod··, aliqsaatai·· via· exhaariaat; alter rare ex miaietri· eaadeat caareawaiam erga saoardotes exeqaitar. Abanluto teiteae pontificalis celebrations, eoti•Mttasimas ad aacrariaa ria breviori .rogroditar, palHaaa aHaqae indameata deporitaraa, ot ipao· oamitaatar epieeopi epaiproviaeiale·, baealaa· fe■tautoo paataralam qaeas, durante mi··· pontificali, depooawaat., Isterea eboree, alterni· ea· organo voribaa, aatipboaaa et psalmo· enatabat. «mniaquc ad aeaaioaeaa praeordinabantur. Patribat. eodem ordine iiademque ornamentia ae ia prooeaaioai· aeta ad aenetuaria· revenio, et eoapletis preeibaa a pontifical· praeoeriptix cmiaestisaimus, ad ooetam concilii versax mitre te­ •jgaitae et baealam pastoralem teaeao. ia aaperiori •Itaris grade sedit Epieeopi comprovinciale·, ram mitra pariter et pastorali boealo, ia faldistoriix C^epracoporam procuratore· in subselliis locem sump- •Μ rn A^ts ^reseus^so ^Ksrp^batMCt, plaçait te^a^per, ip ss^e asms· pre «fMrwada syssrfi. paairfa· rayâtes premsdyerv, td densator et patqfies aowitean ordiner· tar. Idee, at Ma tarn laadabXa et pettion Inètè arras, ter, eye, praeaeter, AaariEtor pate ee rvgasra, at, μμμβΜμ rvan-iadiiian'i «oeriMi patetAs·, faArot •mfaratfa ssstew hfi at prsmalyari dscrvte.- 1. de modo vivendi ia ooocüie; S. de aoa prweiadieeado ; 5, do aoa dioeadeade. Tunc, ab ana e aecreteriia accepta decrete a •aggetau leeta Mat; qua tectione peracta, code· ■odo qaaaaitu· est beaeplacitam patram, ipooqae prolate, dixit metropoUtaaua: Arcrota ptoeernad MMt Am Boepoadoraat omnea: Dm pratiae Hi· actio, inetat denuo promoter; ftaiarati'ssima fa CAriete poCrr ar rrerrvediM·» drone», presripit Mweta Tradente·· aynedlM, at, fa psrirvwm, fteeaaryw fa pateiereAee, primate·, arcAtopteropo· m primo synode pramn. ciedi, te fss ipai tetorterrint. .came «S ateytde eb Aoe Macta sysiode tt qNss^ssisru/iAsM rones/·· drlttata tt^elm^i ^is^nMs e^imfse^its^im suai·· Ramons poatifid epeadraat tt profilMatar'. Pade, epo, coacti» pvwmstar, eappler iaete tt Aeari- serunt, its at infra altans gradu· quasi hemieyclum deacriberent. Epieeopi ratraprovinciaiea ramdem ac, litor rvyasrs, ut, eimui iitiAua rvewvwdMsums necsM durante mima, tenuere aedem. Capitulum prima­ tiale, capitulorum delegati, et poet ipeoa. theologi patnfaw, iatrrr dsgiwtar eurmcutie wstre Itji ee r et canoniatae. facie ad altare conversa. Mae in preendyori deerrttpu de pre/aMooe JUri. Post hoc decretum, quod eodem modo legitur, aedilibua disposuerunt Stabant autem promotoree ad latu· epistolae, et ad evangelii latus aecretarii. non quaeritur petram beneplacitum, sed atatim In medio erectus fuent thronus, in quo sacra eminentiaaimus, genibua Sexis extenaaque manu evangelia posita sunt, et cui proxima assurgebat super evaugelium ia throno positum, fidei profeecrux archiépiscopal··, ad faciem praesidi· eminen- •ionem, iuxta formulam a Pio IV praeacriptam, emittit; deinde redit ed faldiatorium, et ipoe sanctiaaimi - versa. Omnibua ita compositis, promoter, aaaistente tum evangelium praebet patribus, qui singuli pariter magistro caeremonisriim.pccessit. et salutati·, debita genibu· flexi· et manu auper librum «aerum axtenaa, cum reverentia, tum eminentiaaimo praeside, tum c formulam antea determinatam pronuntiant. Poet patre·, Lugduneuae· canonici, procuratore· utrinque caeteris patribus, decretum de aperienda capitulorum et theologi omne· formula brevissima •ynodo his verbis requisivit: EaènentiMÙat ia Otritt» pater oc mrmdisMaM fidem et ipai profitentur. \ Denique, promoter secundae «easionis indictionem dosnsM, eam, mira ditpotiHon· Dti protUtatii, ee»· ciliorum prooiaeiot Lajdeatatit· tam ploritM teriet his verbis requirit : Smptr rattilit umm, ut te primo •it rwtMMwdo, tt ia ^taaibat MOtrit-eatmta rvnodstar. coneihoçum eeuioat, dim et locat serim des eeeeioaie trtem asctdorçm iaterrapttene teleta, tpo, entra iadicereatar: placotae cobie at ita fiait Annuentibus patribus, promulgatur decretum jratie, lieet tedÿnu·, sisetus kaiaaet synodi pro­ moter, hamilittr ptto, tappltr refaire at taaltaatit sequens: Emiaeatieeimae ae iUaetritàmat atrtr»· " eeetemee ptr^deiar laetitia per proaudpetioatm de­ creti dt eperieada tpaode. Eminentimimu· respondit: Leyater. Tum, unus e «eeixparii·, praeeunte magistro eadremoniarum. qb emiitentissimo, post debitas salu­ tatione·, et ipaius manum deosculando, accipit de­ cretum; quod e pulpito, alti^ voce, proclamat. Perfecta lectione, alter secretorius, accedens ad emineuttymum,\Jixit: Emteentesstete te Christo poter et rsnsrundy^t dsowi·, placetae dterttemf Eminentisaimus respondit: Plaett. Tum .aecretuta· ad patres latere dextro seden­ te·: fseersndidMK i|s Chriito patret ei domtei, plaeetHe decretam t Responderant singuli, unus post alium: Placet. 'Dein secretarius patribus, qui ad sinistrum sedebaat, idem quaesitum protulit; qui eodem modo responderant. ·> Retulit responsum secretarius ad mettopolitanum, dicendo: Emiaeatieeime te Chriei» pater et domiat, decretam plaçait amaibae patribaa. Metropolitana· adtem: Dserotam plaçait patri■ben: itapae deceraimat proeiacialie I^apdaataeie eoaeilii iaitiam Jieri et iam /netam ····. Promoter, iisdem servati· caeremoniis, addidit : politeaae, de reeereadittimoeam rpiaeopontm ceesprovtecteltam consi/io et asssuau, étalait et emniAsu notam fieri praecipit, esevndem ceaciiii tneieaem, feria pedata praematie hebdomedie, die eeilieet yaerta telii proatesc esntari, te oedeeia Soaeti Bnmoaie Cartiunieaoren» eeae teaeadam et eeb Arandam, Solemnis haee augustarum caeremoniarum series archiépiscopal· benediction· completur, et omne· * hymnum Te Dealt, uh eminenD exaltanti voce tissimo cardinali inchoatum, cantante·, ad aulam erchiepiscopalem, unde 'processerant, eodem ordine revertuntur. MI88A 8YNODALI8. Ex decreto aecundo, in prima sesoione promul­ gato. quotidie fait missa sy nodalis, ad ciiius eelebrationem m potissimum grata sunt, quae ··qnuntnr. Conveniebant omnea in aulam domus principalem, unde processionaliter, eum habita chorali, locum episcopis proximiorem tenentibus reverendissimorum episcoporum absentium procuratoribus^ ad eceleeiam via breviori procedebant. Stans in eccleeia· limine, parochus Sancti Branonis aspersorium porrigebat smmentissimo eardi- AnsnenAisMm· fa CbrMe pater ae roeereadimian----------dfanfast patesAw prietiaatam roncHieram, pi etmrtim · Co··. Trta, asm M, ds rf, sap X m OOXCTUUM LUGDCmn»·, IMA iunto 90 9M aaH, qui tpbespto mite ipso praebebat aqnam hs Sardiaaus, aeraen. reverendfantons episcopus Μ M teeteCÔ· MMMtM AnMesh, qaoa patree ia congregationibus genoraΒΜφΙΑΜίίΒφΜ? l®®etÜofcBJe ' Bbns admittendo· utataerent, et qai emberuat proloeum praebxem mw m qaioqae ordine àeeforebat. mfasisasm de aeerote servando. Vicisaim eoiebrata aat aaiaâa ab episMpi· ta * Oratione .tdramna abeoluta, omne· sederant Lagduammb previneine, taa axtrapreviraielibea Kt accedes magbtar caeremoniarum dixit: Hymen» Fmte sreetar tnaipiobat aaataaAa BhrinsMtefaw in Cfinsto pator ae reerressdfesta·· revereadMm·· «pbeap·· aalabraaa, at, aaattaaata ^bn^tdisrs in^f|^nst ^ftt^t ^jsss dicunt *0 mbsa, eland ranter·· earn abata praaaqaabaatar. tbeologoo adeeeeto· · petribss, H fui lemen non Communiante tempore, tant·· esta quandoque •dsraat primas reeyveyetsosM yrerreK. db rerinstin ad aaaaaa sanctam Idelium oonoursua, at smiara •Mtote Annssistor jsste tarum «ita fe oeeta «murande tiseimta rardiaaU· at aMaa a«Ua epteoopam eum admittendi? poatKee aaaraa tairate, ad apalaa naalaatlalaiEarinentiasimus entem: Sserstarfes proassatirt ■traadam sera aiaal adhiberent ' •rastae, rt dtout · gssessom praesta· xeeeti fittriM. Tns mhgwter caeremoniarum tradidit nomina Mbaa paraeta, atatieaea Jdssmrae proaaathbat emiaentbsim·· ctadisali·, ot, praOeedaetib·· exe­ secretario qui legit: domins Chambeyroa, presbyter undo dignioribus, omnes diaeedebaat ■oeietatb Sancti Irenaei, advocatu· · reverendiasimo Fait aemel brae abaa, die ia aateoaaaaa in- episcopo Bfegonesi; et domins Pillot, voeats a dieto, pro omnib·· ex provincia arebiapboopb. epi­ I revqreadbmimo epiaoopo Divionensi. acopi· et sacerdotibus daAuath, atfhmsinentissimo, Dixit eminentbmmn· : FswerabiZes /mires, pia«t eJmii/aaterf earn sOlnmni abaolutione, eoiebrata. Responderant omne· patres: Pfttt. COSOMGATIOXM PABTICÜLABn. St magbter caeremoniarum praedicto· introduxit Congregatione· quinque, ad praeparanda· quae­ Tum promoter. Amiae»/««>m» m Ckrittt pator stiones patnun deerelia resumendas, sab seqeentibu· •c rretrriMltSMme densfes, rem prae/àM CAeoleyi, se tituli·,'faeraat constitutae. prims qeagrryntiM· preerefi, sre prieuto trtttom ewoHi aJiitteriai, ry, prmetar, iuniJiltr regfere I. Congregatio dr «eetesM ot indicii * rcdetiaotioto. Μ M prasmuti eoaprepatiane praeurent preaussionsm Praefectu·: reverendissimas dominas domias d· torrttQ rmtntd», rt i» prima seanom pttbfae epboopua Aeduesb; deerete ds profruiatte ahtnaprmt Pro- praefectus : dominus Lyonnet; Respondit eminentiesimus: Ita fiat. Secretarius : domino· Tailbnd ; dominus Thoms; Igitur, praedicti duo theologi promissionem de dominus Poinsl; dominus Martin. ••creto servando pronuntiaverunt; deinde adscript! sunt dominii· Chambeyron secundae congregationi II. Congregatio ds fid * st dscrete's. et dominus Pillot tertiae. Praefectus: reverendissimus dominas dominas Dein, promoter requisivit, ut congregationes partiepiscopus Lingonensis; , ; cUlares ad legends relationes de laboribus incoeptis Pro-praefectus: dominus Pillet; admitterentur : Secretarius: dominus Plantier; dominus Panel; *timt Suati in Ckritto pater ae renerendiMiau domins de Varels. domitu, eanareifnlionee eo-ri'it partieularee, cum gaudia epirit^ie mandafi» aeetrie uberguente», ei noa III. Congregatio ds personis «ocleataetieM. modicum, incitatae tam beniguitate guam ezemplie Praefectus: reverendimimus dominus dominus merendieumorum rpiecaporum, laborem ineaeptum episcopus Divionansio; * pronectito nmt, aiieo ut de neanullii guaeetionibnt Pro-praefectus. dominus Berthault; * rotatione indicio eestro, sumwa eum dependentia, Secretarius: dominus Cattet, canonic·· ; dominos iam tubiici posas rideantur. Vade *go, hmueee *g~ lorain; domins Bisaardon; domjns Duplay. nodi promoter, erpplez iutto ut reverendittimi * eon. eilii patribu * * iu eognotcere placeat^ d IV. Congregatio ds rsbas saerss. ~ Eminentissimus, dixit: Dignetur murendittimu * Praefectus domins do Ferroul-Montgsillard, praefectu * *, tuber nt referatur de hit, gua * acia *uut domini epbeopi San-Claudiensb procurator;· fe prima congregatione. Pro-praefectu·: domins Colet; Tunc reverendissimus episcopus Aeduehsis: Secretarius : domins Devouoonx ; domins Eooif- Anurgat lf. et rgferat. Et statim commissus ad fier; dominas Bouvier; domins Rosselot; do­ relationem legit quae tractaverat prima congregatio minus Cattet, paroehna. j tde ecclesia. . Perfecta relatione, dixit eminentisumus: V. Congregatio ds scAtair «< stadiis· riamfsntitas patribu *. * mtieuigu liceat mentem Praefecta·: domins Berthier, domini epbeopi mwm aperire ds «·· ymm medo .preposita fuenmt. Orbtianopolitani prorarator; SMqr·· atrism oint omne* , good deerat tacerdotoo, Pro-praefectus. domins BeaaJolia; pramorbbftf fo Aoe oenerando esnsrira, «s« msi mo­ ' Secretaria· : domins Juillet ; domins Thom···!·; derato oe refifiiss leffe; mcpns sese mutao Aoaore domins ChoUeton; domins Oallot pratoomant, ta, dam u>ms disssril, caeteri omnes fe Poet primam sesuonam, aMaa esat haee taboila «Asaife iptiuo rorbto attondent. Stogtdo * r ordfeem * p ia loco apertiori aedium Carthsiaaorum. Kt, a di· inoitot lecrotmriue. sequenti aaque ad ooncilii fisram, axoapta ultimo· Sngaloe successivo secretario· evocavit, et om­ sessionis vigilia, eoagregatio qraeqne matarib ipm nes libere' saateatiam suam emiserant praefixis assiduam laborem, debitb horis, impendit. Similiter aliarum congregationum relatores tam ab omiaeutiaoimo praesid·, tam a revereadbsimo OONCBBOATIO GKNBBAU8 sbcùnda. praefecte aadem formale invitati, quae ia anaqaaDie inlii 9,-hebita 'st Meanda rangregatio ge­ qae fuerant elaborata viebeim proposuerant; ecilioet neral», in sacello sentiori. , in qeeuada, de Dee et domino aoatro lesu Christo; Praeter patre· et sacerdote· concilio addicto·, ia tertia, de quibasdam dbcipHaae regalia relative intererant reverendiaeimi anbiepiaoopi Aseitaas ad persana·; ia parte, ! * quibusdam «irea rea WT COKCTLIUM LÜG scum de his omaibns ennatiandum a * evolvendoi faimoat admissi, dixit emiaentiesimua: „^ian—if» Diota orations SuA tan, smiMatissimw et omnes post ipsum, incipiendo a ; dignioribua, rM eeseeraat. CONGREGATIONES PRIVATAE Secretarii, collectis tum relatioaibas, quae laetae fuerant, tum dictis, quae ab ipsis ornat nutata ia - Lactia parser hisM deeretia, at indicta ssssioae tertia ad taiaa soeeudam hebdomadis proxinMO, diem vidshest iuKi oetavam, secretarim iadalga·· tiam eastern dieram, MeKbaa ad qaamlibet concilii congregatione generali, id omne nd eminentiaaimum retulerunt; qui, eum caeteris ooaeilii patribaa, in emiMnttmimt», data solemni benedictione, inchoavit congregatione privata ooadunatia, cuncta perpendit propoqita, in decretum convertenda determinavit, , Batoaaliter ad aadaa par eamdem via· redierant decretoramque argumenta ad secundam remisit con­ gregationem. Haec congregatio decretorum textum CONGRRGATIO GtVBtAUS TMtTU. ad patrem mentem composuit, et iterem privatae -Ia hae tertia congregatione generali, die iulii b, oongregatiouie examini et auctoritati subjecit adfuerant, praeter patrue, iidom epioeopi extraStatuerunt patres ad omnia decreta praeparanda provincialea, ot duo illorum vicarii generales, non et conficienda eodem modo procedendum fore. quidem ut theologi, aed ataasistentM admissi, edita prius do secreto servando promissione. SECUNDA SESSIO. Prima congregatio retulit proposita de summo Die iulii quarta, hora sesqaiseptima, in ecclesia pontifice; tertia, do residentia; quarta, do cultu et Sancti Brunonis Carthuaianorum, ' habita Mt secunda reverentia erga sauctisaiaium sacramentum, prareer concilii Mosio. ‘ ' tim eum ad infirmos., defertur, et de quibusdam ad Ordinata eodem modo ac dominica praecedenti, baptismi adminiatrationem spectantibus; quinta, de proeeeaio solemniter per viam longiorem ab aedibus pueris erudiendis, oaieohisandis et informandis. ad eeeleeiam ae contulit, immensa fidelium multi­ Omnia eodem modo peracta sunt ac in secunda tudine hinc et inde diffusa. congregatione. Aderant iidem episcopi tum comprovinciales, tum CO.NGUGATIO 0KNERAU9 QUARTA provinciae extranei, iisdem ornamentis insigniti. Convenerunt etiam omnes concilio addicti et cleriei ; Die iulii fi, congregatis, more solito, patribus C plures. alii ex societate Sancti Irenaei, ibi degentes, et omnibus concilio addictis, adfuit inter episeopoe alii ex maiori seminario, adiuvandl gratia voeati.- extraprovincialee supra memoratos reverendissimus Miasa sine cantu ab emineutisaimo fuit cele­ dominus dominus Armandus de Charbonnel, Toroatii brata. et |ex] ipsius manu omnM petrae cunctique episcopus, a patribus admissus, qui, huiusce congre­ post ipsos presbyteri sacram" synaxim receperunt gationis exordio, secretum servandum ipse promisit. Missa absoluta, incoepta est secunda seMio pre­ Prima congregatio relationem exhibuit do pote­ cibus a pontificali praescriptis, ot singula sicut in state episcoporum ; secunda, de domino noetro Imu , prima sessione, ratione habita locorum, disposita aunt. Christo; tertia, de residentia, et de studiis, quibas Duo theologi qui nondum fidei. professionem incumbere debent sacerdotes ; quarta, de quibusdam emiserant, post requisitum promotoris et assensum difficultatibus cirqa sacramentorum administratio· patrum, decreto ea de re obtemperaverunt per nem, ot de regimine bonorum ecelMiae; quinta, do formulam ab aliis theologis pronuntiatam. iuvenibus ad diversa munia informandis. Tum promptor: EminenttMtww m Christo poter ae reeerendieeime domine, cum eacrilego conata hu­ SESSIO TERTIA. manae oapientiao trmrntti, lullii et nefandio erroribue, fidfm noetram de serto Dei «Hrurwato tmDie iulii 8, habita eat, in ecclesia Sancti BrepegvA-otit adulteret, ego, httiueco egnodi promoter, nonia Carthuaianorum. tertia seraio, eodem ordiae npplrz meto, ut, «nnueniibue mmrondioeimie concilii et eadem hora ae praecedens. D patribue, labore di-jnetur eminentia eeetra, logi, ac Aderat, eum patnbus et episcopis, qui sessioni­ promulgari guao decreta eunt a cobie circa dominum bus anterioribus interfuerant, reverendimimus do­ minus dominus Armandus de Cbarboanel, epiacopua nostram leeum Chrietum. j Et, iisdem ac in priori sessione servatis, lecta Torontianua. · Peractis proceeaione et missa, ia qaa omnea Mt et approbata paro prima decreti de domino concilio addicti communionem e manu eminentisaimi noetro Imu Christo. ' Addidit promoter: Eminentieei>ne in Cbrioto acceperunt. incoepta eat aeeaio per ptecee 'a ponti­ pator "ac domine, columna et firmamentum eet eeri- ficali pro tertia die praescriptas. In hae sessione promulgata,aunt decreta: 1. de tatie cometa mptrr,eeclre>a cattolica, gmem aeguieieit domino noetro lean Christo .(pan secunda); 3. de Cbrietuo mmguiue eno, no droaufferamar, amat par­ tait fiuftuonleo, omni tento doctrinae. Huic ergo aUmmo pontifice; 3. de disciplina ecclesiastica, id Chriati epentae, in terrie, militanti, nt omitte et Mt de venatione, dd residentia, do personis in pres­ ούρη/ή tam eaeordotee queas fideioeÿ magie ok magies byterio commorantibus; 4. de sacramentis, nempe de baptismo et eucharistia; b. de sepultura eccle­ in- Am proriaoM Lugduoùnei, totis praee&rdiie inbaeroaut, eupplez mete. at, annuentibue reoerendieeimie siastica; fi. do pueris educandis ; 7, ‘ do regimine , emteiln patribue, inhere dignetur eminentia eeetra legi bonorum oecleeiae. Do quibus omnibus ea fberunt promotoris re. ae promulgari gaao decreta aunt a table circa ee- * oomcilium luqdummnu. ima wi μ •w •MMMSVwW^HBMV a ·■ ^ABFl^W |JVW ■■ IvTWvW 4 1000 OOMMOBATTO OBOBAU * BUTA. fya iulii 11 habita aat, fai taie· Uee at aodam (Matant enana iam a ν* «« β*μΜ· «μΜΜ ' ΟβΜ MMrtMriftBfeS arOfata, Maanqa· prauiatihas, aaxta at altiata aaa- pa- tribm prMNgaM «aat, ia ΑμΜΦΦ V^MÉVA * a gngalft· («mb> RotwMt ott COJ^MViflta qui fesiem a dwaadam Cbristi aboubtiar· aa 4a-. fermera eaaaatar, aga, prosnaear, aapptax iaata, qt, aaansntib·· reveraadiselari· aaaaütt patrita·, tabata dtgnetar awiaaàtia vastra lagi aa pramalgari q···. Hernie décréta aaat a vobia 4a doiniao antra lata/ * Christ·. \ .Bmhteetiseim· ia Ohrteto pator aa reveraadie•ime demi··, maiti uiattiraa exieruat ia maadam, qai doatiaum aoatram laaaa (Mstam aaa aaadtaataa, aaaataa, g··· taper Patram fuadavR, aadMiM β·Α·Μ·<· OMMtitVltMMMl (firtiMM * eoatawliqatar. 'VWtM * Hoe iam daasaveruat revert·dis * 4 * μ*μμι 41 et 4e eefMb eetheieeMW· ; *eee^4e pcej^oeeit ■ 4eeeteei eeotni eeeieKHMNB et eeeMneiise *· tertia qaaeda· axpeaait 4a -aodalitatibas at 4a madtis quib·· papali ad baaaà ataraa iafermaatw; qaarta saüeit prap trite: 1. 4a preabytaria ialrada at eeaieribas eaUavabdh; A 4a rata pro baatiftaatia·· vaaarabiBs Margarita· Marisa ataittead·; >. 4a ooaaesrntio·· tetius provincia· Lagdaaaarit aaaraüatfaaa oardi la·· paWMa a oaacilia ferienda. Quiata pfawa perpeadaeda exhibait 4a rieriris infewnandis, ta» ia maieribas qea· *h miaaribaa ee^ewüe» aimi patree coarilü, ia deerote vostra grgtia at Postqua· siegeli, par ordiaam vocati, mente· auctoritate proaralgato. Nuk eppcrteau· ridatar B aaaai 4a propeeitie qaaaetioaibaa apetueraat, emiiaooneeso·· illam oetbedrae Patri stabiUtatom ad­ aaotiariaae ooaoilif'praeaeé eoagregatiaaam absolvit versus aaa asserere, qui, ia bot ooautuai omafe da «oro diesado: Faire· prtwdaiaat. aectoritetis naaltegio,. ipeqpi aabawrgara, aaaaa BE88IO QüARTA ET ULTIMA. teatamiao, aggrafeaatar. Quapropter, aga, eoariBi Die mlii IA, quarta et ultima ooaeÜii aeasio ia proarotor, tepplax iasto, at, aaanoatib·· reverendis­ simis ooariHi patribaa, iabaro digaatar emiaentia eoeleaia Saaeti Bruaoaia' CarthuaiMoram cele­ retira lagi ae promrigari, qaaa decreta aaat a votas brata eet. latàreraat turn arebiepiaoopi tum epiaeopi dede eemmo Roawao pontifleo. * „Emiwatietùne ia Christo pater ao ravaroadis- ebm, opieeoporam procuratores duo, rideHeet: ume demi··, iam piata atagdi araaaaati a maresMr prow·ria Lapdearari: dieriarie oaneilii patribM ardiaata «ut, ta· de rite et hoaoetata -dericonua * qaaai de ears ealtae diriai. Eaineatiaataïua Lüdovicua - laoubus - Mauritius 8ed qneaiaat, ia Chriati miaiatre, tot ae taata ra- raaetae Bomaaae eoclMiae presbyter cardinalia de qairaatar, ot rare ait iatar populo * hieeraa ardaaa Boaald, archiepièeopua Lugduaenais et Viennenaia, at laeaae; ou· praeterea rea, qaae Del aaat, dib- OalHaru· primas; gentiaa ordinari, aapieatiua-adiniaiatrari, «aaotiua Rovereadiaeimu doainua domines Benignue- traotari non poaaint, supplex iaeto, at, aanaontibaa reverendissimis oaneilii patribaa, inhere dignetur c eminentia vestra legi ae prorpulgari, qaae decreta sunt iterum a vobis eiroa disciplinam et, cirea regimen honora· aocleaiae. * .Kminsatiaaiaa in Christo pator ae reverendis­ sime domine, dominus noster Issae Chriataa, eam in terris visae eat, portranaieM benefaciendo, pueros amor· singulari prosequebatur. Modem affecta com­ moti, revereadiaaimi eoaeilii pair··, plarimis de in­ fantium cura et Christiana iastitatioae provider· statuerunt. Unde humilitar peto, at, aaauoatibas reverendissimi· concilii patribna, iaber· dignetur eminentia veatra tegi ae promulgari, qaae decreta aunt a vobis de pueris edueaadie. *' Post haec, requiaivit promoter de indictio·· quartae et ultimae aeaaioai·, quao statim, do maadato eminentiaaimi indicia est ad sabbata· proxime aequans, Videlicet ad diem deeimam tertiam iaHi, hora aesqaiaeptima, ia eeeleaia Saaeti Rranoaia. Urbeana-louages-Maria du Trousset d'Hérioourt, opiaeopas Aeduensis; Revereadimimua dominus dominus Petrus-Ludoviens Parioie, episeopaa Lingonensia ; Reverendiasimus dominus dominus Franciscus Rivet, spiaeopua Divionenaia; Dominus loannea-Ioaaphua-Qratianus do FerroulMoutgaillard, procurator reverendissimi domini do­ mini Antonii-laoobi de Chamon, epiaeopi SanctiClaudii; Dominas Andr··· Berthier, procurator reverendiaaimi domini domini Philibert· de Braillard, epiaeopi Gratianopolitani. £r Mi» fntmeU»: Revoroudiqsim·· dominus dominus NieolsusAagnstiau· de La Croix d'Axolette, arehiepiacopua Aaaeitaaua; Revarendiaaimua dominus dominus loannaa-Maria Miohud, arehiepiacopua Bardianua, coadiutor ToloD eaana; OOKQBMQATIO GBXBBALB (JOCCTA., Dio iaHi ·, hora poet meridiem tertia, patres st omnes ad concilia· adariari ia ooagrogatiobam generalem, do mors, qouveperuat. inter episodi et extraproviaeial·· «edebat ravarmtdiaaimna domine domina· Petrae Chatroasss, opiaeopas Valeutiaeaais, qui, oaateroram instar, aaritit protaiaaioaam 4a a·creto aervando. In hae congregatione feetee aaat relatioaoa: 1. de metropolitaao pt do fer· externo; A d· presbyterorum acriptis ab epiacopo approbaadia, antequam ia lacem edaatar, «t de praedicatione verbi divini ; 9. d· aeholia inatitaaadfo et magistri· informandis. Inauper, propositam «ai veta· d· bestia Maria virgine fis· lab· concept· · «μμΟ· aasittearfam. I ? Revarsndiaaima· dominas dominas Petrus Chatrees··, «pisoopur Vaieatinaasis; , Revereadisriman dominas dominus DominicusAagustiaas DuMtr·, «piacopes Nivsrnonai·; RaveraadiftintaadoatihasdomianaloMphua-Auguatiaun-Viotori··· d· Morlho·, «piacopna Anieimwis; Ravaraadiaaiaue dominae domines Armanda· da Charbqeariv epiaoopa· TorontiL Qua· plarimi ■aoardotea, ex remotis etiam praviariaa partibes, aeearraruat, taataqua oonBnxarat fldabea maltitad·, at ooacursam, qui iam ia alii· ■eaaioaib·· fraqaaatiaaimus feerat, loag· superaret Hora aaaqaiaaptfaM, prooaaaio ex aedibus ad eaaleriam, par via· loagiorom, ordiaata aat Praaibaat ' tam riarisi ornee· maioris seminarii, tam preabyteri ax varii· dvitatia inotrepoJitaa·· lld ", ,χΑ j, j 1001 OOKtnUUM LUODUNBH8S, IMO taaU ao '' . " 1001 Pori ipoM inoedeboat theelegi, eapitalorum de­ legati, iwo apiaooporam abeaatinm procaratota· et Poatqum petrae ornee» deerota iam publicata eaaoaiei titalara· «cetaria» primatiriia, ad Maaiou· et ab ipei· acceptata aaa aubaeriptione uafirmaruat, adveenti. Taadm· eptaeopi, atatatia eraameatie iuigniti, aaaurgeaa revereadiarimw episcope· Liagooeui·, e loco oao, ooaeiHum ot populum «oqusati oearioa·,. ‘riaguH 4um inter uriatMtea, gradiebantur. Ab emineatiaaimo omebrata eat aiaaa, qu ia- lingua vernacula, eet allocutae: .Aprèa lea grands boutovuraemeat· qui réanlteat oepta, eaatorM proaecuti aaa * Btaaiao, ab exordio proeawioafa. inchoata·, ri, oemmnnieai· tempore, quelqaefoi· daaa le» ehoau humaineu dn conflit . omaM eoncilio addicti, ad aacram eacbamtiaai dee nation» entre .elle» ou d» leur» agitation» in­ térieure·, il arrive ordinairement, surtout daaa lea a auaa pontifiais raeipiendam, aoBto rite, acorn tempe modem··, que lea puiaaaaoee de la terre for­ •erant ▲4 aemionem, patrM concilii et, poet ipaoe, ment 4m coagrè· daaa lesquels, repréaeetéea par •piaeopi extraprovinciriea, inxta altara mains, Mm leur· plénipotentiaire·, eUe» examinent te», maux et 1m beaoia·, lee danger· et le» remontera deaaociétéa, at indo oouederant Infra altare et facie ad prauolM Marana, •t prennent easaite, daa» leur autorité uaverai··, ciroanatabant oanoniri oeeloaiae primatialia, capi­ le» meaorea qu'elle· jugent le» plu» néceMaitaa et tatorum delegati et theologi. Cmteri vero sacer­ le» plu» appropriée· b la nitaation de» peuple». .Ce qui M tait ainai dan» lea royanmea de là. dote· tarn in chore tarn in navi diffundebantur. Praeaûaab oratioaibu in pontificali determina­ terre, peut, en quelque aorte, mm frère·, von» donner tio, publicata aunt, tacundam formam eouuetam, une idée, quoique bien imparfaite, de ee qui vient de m paaaer au milieu do voua, daa» le royaume decreta: 1. Contra orrorea pantbriatai at aoeialiami ; 3. de de Dieu. .Vous aavea quelle· tempête» ont été, deputa u eptaeopi·; 3. de netropoKtano; 4. do foro externo; 0. de capitali·; 6. de eynodo diooeeeaaa; 7. de siècle, déchaîné·· contre la cité tainte, contre la aeboiia; 8. de aeeiiaariia; 9. *de parochi» et alii» Jérusalem nouvelle, qui eat l'église de Jéau-Chriat, notre chef adorable et notre proi suprême. elericta; 10. de praedicatione verbi divini. Lecti· a aecretario decreti», premotor vota re.Précédée par cette héréaie formidable qui por­ qutaivit emittenda tum de immaculata beatae Mariae tait déjè, dana l'orgueilleux système de aon libre Virginia conceptione, tam de beatificatione venera­ examen, le germe de toute négation, l'incrédulité bilia Margaritae Mariae, tum de ooueeratioae totiua moderne a'eat attaquée è l'édifice entier de la re­ provinciae Lugdaneaai· «acratiaaimo cordi loan. ligion aainte que le Dieu éternel noua a donné pur Cum haec vota enuntiata fuiaaont et a patribu •on flla bien-aimé, pour nôus réconcilier h lui daa» approbata, atatim eminentiarimu gbnua flexit ad la paix, par aa charité infinie. *eat ,,C donc après ce» temps d'affreux orage· et altare, omnibuaq·· pariter prôatratia et mentq ad eius orationem consociati», provinciam Lugdunensem de bouleveraementa de toute aorte que Dieu, méaacratiaaimo Midi lean, hi» verbi», MMecravit: c nageant h aon égliae un calme merveilleux »u milieu .Domine lean, aeterne animarum putor, qui in de l'ébranlement univerael, · parmi» aux évêque· sacratissimo corde tad omnia divinae caritati» my­ de ae rapprocher librement et de »e réunir en steria nobis revelaati, confirma nunc quod operata· concile. e» in nobia, ut quaecumquo, to inspirante, propo­ .Vou· aavea, me· frère», que le» évêque·, queBe que «oit leur faibleme personnelle, aont établi· suimus, te adiuvante, fideliter enriodiamu·. .Sed, quoniam indignitati· noatrae conscii sumus, comme le· amb»Madeur· de Dieu pré· dee peuple· amantiaaimo cordi tuo infirmitatem noatram com­ fidèle·, et que même, quoique placé· «ou» la houlette ‘ mendamus. nosque et universum cleram nostrum et la dépendance du chef virible, du parieur aupréme consecramus. ut, Irenaei ao Polycarpi diaeipuli, ex de tou· le· parieur», il» «ont inveeti· d'une pleine hoc foot· caritate * paatoralem hauriamus, quam autorité pour édifier, pour détruire, comme disait loanni supra pectus taum requioaoenti infundebas. le Seigneur au prophète, pour arracher et pour .Amantiaaimo eordi ta» . eonaecramo» Lugdu­ planter. .En •'■aaeyunt donc, pour la première foi·, aprèa nensis proviaciae populum, at, in eucharistici bonvivii frequentatione, haac eoucipiat fidei firmitatem tant de siècle·, dan· ce· «aintea asm···, 1m père· de ee concile ont dé ·· demander, avant tout, quam Lugdunenribua martyribus tribuisti. .Amaatiaaimo cordi tuo conaecramua terram quellm étaient le· plaie· le· plus profondM et 1m hanc in qua, ab apoetoHeio temporibu·, nomen beaoiu· le» plu· urgent» de ta société apiritaelle taum invocatam eat, et in qua, divini cordi» tui β qu'ils sont respectivement chargé· de gouverner cultam promovendo, iaaeetimabilium divitiarum tbe- v pour leur part. ' .Alors ils ont vu fout d'abord, que de plu eu •auram «celeria· tuae aperaiati. .Mt hoe ooarilium quod ia boaoram tui nomini» plu l'Mprit d'erreur, dans 1m êmM qu'il posabde, coiebravimiu, ait, ia eedeaia Lugdunensi, perpe­ s’appelle légion; que M n’mt plu nue ou plusieurs tuum noatrae erga cor taum devotioni· et pietati· vérités qu’il conteste et qu'il attaque, que ee sont toute· 1m vérité· ouemble, même tas plu fosd»monumenta··.1* De indicendo futaro concilio provinciali, deque mentalea, qu'il nie et qu'il btaaphème. .Cet mprit de ténèbra· a parlé de no» jour» ■abacribeudi· huiuaab ooneilii deerat» inatitit pro­ moter, et lecta aunhg 1. decretam de indietione par la bouche de ceux que le monde nomme bm fetari concilii, q *od inter caetera aapra iaaeriptam aagM et au docteurs, et il a. nié Dieu lui-même; •at; 9. decretam de aubaeriptione, quod «equenti il l’a nié. non pu toajoar» dauson nom adorable, mata dau ra natare, dau u oubatènee, dan» ara tenora fuit publicatam; perfection» OMOBtiellM. .Π a nié Notro-JSeiguear Jésu-Christ, fila de Dieu ; TVmitafu ia meate ftaeia, Mactea AeaHMoe aeeteil l'a nié, noa pu dau tou aM bienfait·, maie ImpdimaMi· at Fianaanii», Crili»nim pràaa», ad- dau u génération éternelle, dan» la divinité de au deotrina, at jaaque dau la réalité historiqae de énéaramif at »4^ p^eaeidM^ •on exiatenM aur ta terre. lOQfi ΟΟΜΟΧΠΤΚ LÜGDUKKN81, WW tanti W MM «Π b asé ta· Minte évangUea, non PM toqjoatu Afofoet da Maieoomparabtas tempête· déchaînée· 1m m«ndbM»t, ami· m Im dénaturant,' aa Im Matra all·. «Mous uvea· done exateind da nouveau tonte· . traveetbenat, .«a * ·· fiüaMt 'aervir d'organe anx dqetriaM Im pim perveroM at Im pta •ub- Im portioM da oe vieil édifice, depute le fait· jaaqa’d ia baM;,nbus avom mêtae aoadd m· foado.· versivsa. , , ,/Yoilè m qu'ont va avant toot tea pèrM du ' ' monte. «Ht bien! aoaa la diroua pour votre gloire, ft eoneile, a * à Ma négation· aadaeiaaaaa, ib oat rd * pondu par dM aSmetiona, par 4m prataatatioaa, awn. Dioat aoaa. la dirons poor votre édifirntion, par dM protaafoaa da M, qulb aa paanrat eepen- mM frère·, aoaa la diront auaai’pour notre iaefltbto daat mettre aatra vm malm, ana frtaos, que lata * eeasotati·· : aoaa avona trouvé catta antique égliae, que' la chef auguste de l'égfiM universelle tas'aura la plua ancien»·, sans aucune comparaison, da revêtue· da m aaaatfoa définitive, mab qe'ib oat toute· Im société· qui ’août aur la terre, nona pu d^jè tom faire lira da beat da eette chaire daa· 1'avona trouvée, malgré l’immenae malheur dM la tangue da l'églfae, at qaa ara partie· que dana Im plue ' ' -at àaii,. waa· 11. leur aat aaauaaadd, ear. Im grande joue de m gloire extérieure. Noua oserons remparts d’iaraA, at qa'ila conservent fidèlement la même dire qu'aux yeux de la foi, elle a vraiment dépôt, b la garde duquel ib ont l'inaign· honneur renouvelé, de um jour·, aajeuBetee, comme l’aigle, d'êtro préposé·. "* B et qu'elle brille de toute la beauté dM temps anciens. «Car a'ila no peuvent paa permettre qu'un aeul «Jamab, depui· plus de quitte Mots ans, l'égliM ■ . iota do la parole de Dieu eoit effacé on maculé, eut-elle moins de faveurs humaines et de terrestre· jugea a'ila peuvent aouffrirqua le livre même de la appub que de noe jours, et cependant ta vit-on vérité aoit traduit an blasphème, que le Verbe do jamais plus stable at plus, adre d'elle-même, "plus - vérité aoit préaepté, j'ai horreur de le dire, comme féconde en charité,' plu· riche en toute aorte de ' un philooophe de la gontilitê,, du cpmme un dieu bonnes œuvre·? -Vit-on jaiitab aea prêtres, dan· de ta fable, et que le seul vrai Dieu, le Dieu de - lotir auMmble, plu· dévoué· è "leur devoir et plu· toute vérité," le Dieu vivant et éternel, *celuiq'ui a Mumia è lêar évêque, et le· évêquea,.danl leur Unîfait da rie· tonW chore, et devant qui toute· lee vénalité, plus dociles et plus aimanté énrers le chef créatures Mat comme ai elite n'étaient paa, Mit da tous 1m paateuru? confondu avec la vile matière qui sort du néant et «Aussi, mon Dieu, Im impies de noe jours, ceux mêmM dent nous venons d« réprouver lèe hidbusM qui va y rentrer. «Oh! non, mon Dieu, devant de tel· attentat· , doctrines, sont-ils contraints par l'évidence d'imiter de langage, vm ministre·, eeul h qui voua ave· m prophète qui, pressé nn jour de maudite le daigné confier le grand miniatère ddtvotre parole, pebpte de Dieu, je ta. 1m yeux sur le camp d'Israël, ne m tairont paa; ib parieraient, t'il était néeee- et M trouvant- tout è coup sous la puissance de eairé, A tempe et à contre-tempe, comme il leur cat ÎMprit da Dieu, m m tpiritu ouvrit commandé de le Mm ea préeenM de teller attaquée c la bouche et au lieu de, maudire s'écria ; Qu ila sont et de tab danger·; mai· ib parleront aurtont dan·' beaux vm tabernacle·, ô Israël ! qu'elles sont belles cm aeaemMéea ai vénérabbe et ai sainte·, où leur· vm tentes, A Jacob! ,Çuom puiehra tabmuictila tua, voix réunie· et partant de plu· haut doivent avoir ■ Jacob tt tentoria tua, IcraHt.'1 «Combien de fois, mer frères, nous qui vous . plu· de force et pleq d'ampire. ,&qKr meroa tocs . Z«nbe/«m CMutittà tettedis, tete di· tt tota noefr, parlons et que ta 'divine Providence a mis è même de voir tant, de choses, nous avons entendu nous«Au roeta, aa coedamadhteea effroyable· erreur·, même Im hommM du siècle, dans le· plue hautes région· sociales, s'écrier, dans l'admiration de leur hh trèa cher· frère·, non eroyoM aervir ta aociété civile auaai bien qua ta aociété chrétienne; ear, il êms, quoique dans l'imperfection de leur langage: faut bien le reconnaître enfin, ot aujourd'hui Im .L'égliM catholique, e'Mt ta plus grande et la plus belle institution dM hommM !.. .* Oh ! oui, Seigneur, plus aveugle· le voient. «Lm gouvernement· humain· août bien autre­ elle Mt belle, elle Mt grande cette institution de ment en péril que' l'églbe, at a’ib doivent être l'égliMv mais e'Mt qu’elle n'Mt pas dM hommM; sauvé·, ootüme noua en conMrvona l'mpoir, ee mm e'Mt qu'elle est de vous, car elle Mt plus que le ohef-d‘ b.Un.1 . · Ihm. XW, g. • DM.lt CONCILIUM LUGDUNENSE, 1860 iuii 90 1006 ' haut dans sa sainte hiérarchie, et c'est do none A •urtout qu’elle attend sa défense dans loo jours difficile·. Aimono-la plus encore, s’il cet possible, dans eos humiliations que dans ses triomphes, dans see douleurs quo dans ms joies. wNe none séparons pas, 6 mes pères! ô mes frétés! nous tous heureux membres de ce beau concile, sans acclamer nos sentiments, comme il sot d'usage dans cotte sainte conjoncture, onvors notre grand Dion créateur et père, et envers son église, sou église, qu’il nous a donnée pour la mère de nos émea, envers soit, chef suprême si grand par ses vertus,’ ai grand par ses malheurs ; envers oette antique province de Lyon que nous venons de con­ sacrer au cœur do Jésus; envers son illustre et bion-aimé métropolitain; envers tous les pontifes et les pasteurs;'envers Marie, mère de Dieu et la Acelamstio. Rsnrstimimn cordi less, omnium gratiarum foati, ex quo iaatma· ebaritatis dosa proluunt, amor semper crescens et ubiqno diftssua. Responsio. Bit in gsmdium, ot ia laudsm, eé:ïa huic tgnodo interfuerunt et intereunt, ad eeeUtiarum tuarum status et rigilia». revocet; propierea Amc concilio finem imponi censutmus *. Continuo, idem sgeretarius cantavit acclamationes, quibus omnes, dxjtabellis opportune distributis, unanimi et exultants voce responderunt. Responsio. Quod senserunt in Christo ad quos pervenerint idem sapiant, et, eum gratiarum actione, petitiones eorum innotescant apud Deum. ‘ Acclamatio. Pernobili et-perinelytao Francorum genti, quae semper matrem ecclesiam, cuius est primogenita, amore filiali prosecuta est, et omni sua virtute propugnans defendit, laus et gratiarum actio. Responsio. Tribuat ei Domibus seettedum cor suum, mittat ei auxilium de sancto et de Sion tueatur eam. Acclamatio. Civitati martyrum, civitati concilio­ rum oocumeaieorum, civitati cuius filii ad extrema terrae nomen Domini praedicant, laus in gentibus, prosperitas in Christo. exaltationem çaaotis gentibus terrae, et adorent nomen etna. Acclamatio. BeetieeUnae virgini Mariae, ange­ lorum reginae, sanctorum splendori, aine labe ori­ ginali eoneeptae, omnes gentes benedicant Responsio. Sit corona gloriae in mana Domini, diadema regni in mano Dei sni, quia complacuit Dominus in ea. Acclamatio. Boato Irenaeo, haereseon acerrimo impugnatori, martyri inclytissimo, et omnibus Lug­ dunensia provinciae viris apostolicis laus sem­ piterna. Responsio. Splendeant sicut splendor firmamenti, nôtre; envers tous les saints du ciel et de la terre. et sint quasi stellae in perpetuas aeternitates. Que notre joie et notre amour éclatent ainsi en B Acclamatio, Beato Brunoni, huius ecclesiae titur lari, ordinis Cartbusianorum, Lugdunensis provinciae pieux transports! „Pour nous personnellement, mes frères, pour praecipui decoris, fundatori, laus perpetua. nous qui, depuis si longtemps, appelions de tant Reaponaio. Laus illi perpetua, ot gratias agamus de vœux ce retour dee conciles, nous ne saurions Deo, eo quod in beati Brunonis. aedibus, summa dire jusqu'è quel point notre fime déborde en ce cura paratis, utile silentium, facilis observatio re­ moment de reoonnaissanee envers la divine bonté. gulae, grataque studia data fuerint; et noverimus .^Non, ce n'est pqp esses, de notre voix, oe n'est quam sit bonbm, quem jucundum habitare fratres pas asees de notre cœur, ce n'est pas esses de in unum. toutes les puissances de notre éme, pour vous bénir Acclamatio. Beatissimo domino nostro, Pio pspae en ce moment, Λ mon Dien! Noue voudrions que nono, sanctae et! universalis ecclesiae pontifici, anni toutes vos ouvres eussent une voix pour suppléer permulti, ut sanctae sedi obedientia, Urbi pax. ec­ è noire impuissance. ,Benedicite, msom opere Domini, clesiae libertas magia ao magis concedantur. Responsio. Dominus det ei secundum cor éius, Domim, landqgj tt tupemoliate nu» tu taenia.’1 „Soyès donc béni. Seigneur, avant tout, pour le et notam faciat filiis hominum, gloriam magnificen­ rétablissement de ces conciles que doivent tant' tiae regni sui. aimer tous ceux.qui aiment votre église; soyes Acclamatio. Eminentissime ■ sanctae Romanae béni pour toutes lus bénédictions et les Consolations ecclesiae cardinali et reverendissimo archiepiscopo que vous ares répandues sur nous pendant cette θ Lugdunensi et Viennensi, Galliarum primati, qui grande quinsaine; et particulièrement, ph! nous hoc concilium celobrsvit, cum multis annis magnae voulons lo dire bien haut, soyes béni pour l'édifi­ gratiae. cation que nous avons recueillie de nos pères et Responsio. Magnae gratiae ; Dominus retribuat ; de nos frères avec qui nous avons eu le bonheur multiplicet fructum operum eius, et eum in multos de siéger; enfin, Seigneur, et il est juste que oette annos ecclesiae suae conservet. pensée couronne toutes les autres, soybs béni pour . Acclamatio. Reverendissimis huius provinciae la gloire qui vous en revient è vous-même., Gratia» episcopis, felix ad ecclesias suas reditus; non recedat ogimu» tibi propter magnam gloriam tuam." memoria eorum. Post hànc reverendissimi episcopi orationem, Responsio. Prosperum iter faciat eis Deus salu­ quae omnhim animos vivide commovit, secretariua, tarium nostrorum, ut immolent ei sacrificium laudis, ex benepliscito patrum, suggestum ascendens, de­ et benedicant populo suo in pace. cretum de fine concilii legit: Acclamatio. Reverendissimis archiepiscopis et No», Ludocieue-lacobut-iiauritiu», tituli eancti»- episcopis vicinarum et externarum provinciarum, limae Trinitati» m monte Pineio, sanctae Romanae qui synodo huic interfuere, ut augeretur corona tecietia» preAgter cardinali» de Bonald, ardùepiteo- fratrum, laudea-et gratiae. put Lugdunenti» tt Viennemit, Galliarum prima», Responsio. Angeli Dei custodiant eoa in omni­ cum, Deo auctor» et adiuiore, abaoluta tint guae, pro bus viis suis, ut incolumes ad propria redeant. tempori» ratione, agi gerigue pom ridebantur, cum- D Acclamatio. Omnibua deputatis et ordinibus, qui gue patloralit cura rnerendinimot epiteopot, φύ ad hoc concilium accesserunt, vita et in fiso felicitas. Aedammonea in fine concilii. Acclamatio. Deo in substantia uni, In personis ■ trino, Domino omnipotenti qui erat, et qui est, et qui venturus est, benedictio in secula seeulorum. Responsio. Dignus est dominus Deus noster accipere gloriam et honorem, quia creavit omnia, •t propter voluntatem eius creata sunt. . * Osm. BnrdlgaL MM [ta Meata, Qmeta, (1KU), XXXIV, ' NNBj Éeæasi. 1006 . Responsio. Charitas fraternitatis, boepitaBtaa, beaofioeatia et communio semper crescaat ia ea; ’ MOT OOMCHJUM LÜGDÜMMTB·, IMO iuii Μ 1008 benedicat Deminue operibua eiaa, «t oatboHoa fidae ■ caacite provincial J’ai trouvé uo donee compeneaÜM aux peine» do moa mtetetêre. Bien couvent per totam erbem tanna propagetar.. Aociaatetio. Claro et fidMibna proviaoiaeLug- ja me enb écrié: Qu'il cet boa d’habiter avec dea duenaia at' populo chriatiaao unlveno, paa Cbriati frêne, et de reapirer daaa une atmosphère do aavoir et de charité! 81, par l’inatitution de l'égliae, j’ai aotana. Rcapoaaio. Vtaaauaa Domine» demonatrot iUa, été appelé è préaider oette aaiato aaaembMe, je dirigat eoe ia veritate rea, ut taoa obfiviaaaatw n’eu reeoaaai· paa molae, daaa mua vénérable» oolMgan, me» maître· daae la arianee aacrée, et je operam aMaaimi, et mandata eiae ugairaat. Acclamatio. Haec provincialia eyaodaa legitim lea boaere comme me» aupériour· par tear able ot eqnyocata, ia oatboHee Me et eoeteaiae obedieatta tear vertu. Non» aliène, meaeeigneure, noa» aéparer, celebrata at abaoluta, ad Dei omaipotentte gloriam mai· noua reeteroae topjour» unie. Noua retownona at perfectiorem aaorum diaciplinam, omnium rotb b te vigne qui noua aat échue en partage, maie cedat, et eiae decreta uammaa eerremua. noue noue donneront readea-voua daaa te oœw acéré Reaponaio. Omaee ita oredimua, omaee id ipaam do Jéaaa, te prince dea paateure, l'évêque de noe eeatimae, omnee oonaontientee et ampteetontao eab- flmea. Cont IA que noua trouverona aoulagemeat et «wipaimua. conaolation. Mon cœur voua enivra dana tou» voe Acclamatio. Memor·» Dei mandatorem, aanctae travaux; me· prière· monteront pour voua ver» te * •nivereali eccleaiae canonum, provincialia huiu» ciel; je voua demande toujour» pour moi, meeconcilii decretorum, oroacarnaa in gratia et in cogni- ] I ceigneur», te mémo accoure; je réclame de voua tioae domini noetri ot aalratoria lena' Chririi, inter- un aouvanir au eaint autel: ce témoignage d» votre cedentibaa inviolata Deipara, eanotia apoetotia Petro charité me aéra bien néceaaaire pour l'accompliaaeet Paulo, et omnlbua eanotia. ment de me· aublimea fonction».·' ■ Reeponaio. ' Fiat, fiat Amen, amen. Deinde, cum diacono» clara voce dixiaaet: BaPoetqnam cibarunt acclamantium vooea, eo tem­ oademw m poea; et reapondiaaent omnee: · Λ poria pancto, quo ad oeeulam paci» proceditur/ a amni r Dtmini, emineatimimu» aolemnem dedit •minentuaimu» cardinalia patribua concilii hiaee benodtetionom, et praeintonavit hymnum : T * paterni» et amicimimi» verbi» gratulatu» eat. Draei^ quem cantando omnee prooeuionaliter ad «Meeaeigneute. ' - aedaa redierunt. Haec eunt acta concilii provincialia, Lugduni, ,Lea jour» du aaeerdooe catholique he août paa meilleure que ceux dont le patriarche Jacob parlait anno 1860 celebrati, quae, requirentibua promodevant le roi d'ÉgypA Lea eoUicitudea paatoralea, toribua, iubente etiam eminentiaeimo praeaide, a lea préoccupation· du tempo préeant, l’affaibliaoe- aeoretariie infra aoripti·, fideliter, quoad per e

    ■ A (Deutaohe Überxetxung.) ·,?·Μ ' Aa die Hochwftrdigaten Herren Johann Bapt. Martin, Prviemor au der katboiiacbea UniveraiUit au Lyon, uè P. Ludwig Petit, Congr. AcgueL ah Aeaoruptione. ' Hochwhrdigtte Herren J > c '>! Mit grottem VergnOgen homme ich dem ehranrollen Anftrage dea Heiligen Vatere Piaa X. nach. Ümen dea rerbiadlicheten Dank auMuaprechen für die. mit Sorgftüt and Elagua auageetatteten drei Bande, welche Sia Seiner HeiUgkeit hberreicht haben nd mit denea Sie die neoe Samaüong. betitelt Ceneilleram earalam entheliene - Eeoleal·· eolleeUe nmpUaalaau, in Angriff genommen and auf Koatan dee rdhmlichat bekanaten Varieger, Habert Welter ia Paria herauag^eben haben ia der Abaichl, daa aaageaekhaete Work uam Abachlutt au bringue, walcbea Dominicae Menai begoauen, du durch deaaeu Tod aber uaterbrecban worden war. Ea geraicht 'mir each nr Fronde, Ihnea mittailee n kOanea., datt der Heilige Vater die Bhade aabr bewaadert bat end veil dee Lobaa war Ar die herrUehe Anaatattang, wie aueh Hr die grotte Baiohhaltigkait and die OberflUle dee Btufee, dag Sie mit grottem Fteitte aad mit riel Arbeit and Mtha geaammelt haben; deaa am eia darartig * Work enatande n briagaa, bedarf ee uàalhUger Nachiorochdagea ia Bibüothakea aad Arohivea. Deahalb hagt der Heilige Velar Ae aagdaehao Hofhaag, datt eia ao horvorrageadee and mit aoleher Eritik aaagenhrtee Work nieht hlott der HeMrtenweK, aoadera each vor allem dem gueamtea KHna yen grottem Maine· rein werde; daa uuoamhr, wedl Sie mit der Ftlle von lateiaiaehea Textaa each aahlroiche Dokamaato dee Orientée vereiaigt haben, and aa int Mcht begMflieh. weloh grotte· Nataen dieeelbea eowohl der Wlaaananhaft im uUgemaiMn, ala im beoMdaren dem Stadium der alla· ud der jetât IbUehea kiroWiehea FHaai^ briar»· Um «u dierna woUredieuteu Loba ata Zoicben and eiaau Beweia Seiner daakbarU and woUwoUendan Go' aianug hiumuunge·, erteitt Seine Èeiligkeit Dmea and dem Verlager Minou beaonderon Sag * nia Unterpdand dan HmmHanbù Lohnea and aagiaich ata Anapon ia einer gltcMiohan VoUandang daa ao badentendan Untarnahmia Indam ieh Ihnan dieu mit labhaftar Oenegtaeag attttaUe, apteebe aaeb ieh moine· beata· Dnuk naa f»r die drei aadara Banda daeaelbea Werkea, welche Sie mir ra aaadeu «Un Froeadlichkeit gehebt habe·. Arab ioh bake in Mohatam Grade die Elaguai der Anratattang, die ManniglUtigfceit ud GodieguhMt dea Inbaltao howmdart and apreobo Ibaa· moine voile labande Aaorkèuung aaa. Gaaabadgu Sie alao du Aaedrnok mainar dankharoa Gaeiuuag and der HochacMIauag, die ich gegu Sie hoge ud mit der ieb Un and varbleibe Ihr «gbbraUa» B. Curd. MEHBY DEL VAL. ' j